|
1. «Ναί, ὁ ἄγγελος λέγει ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἑορτὴν ποιοῦσιν.» 2. Ἡ Μέλιττα (< μάλα) ἐθέλει (= βαίνειν) εἰς τὸ ἄστυ καὶ θεωρεῖν τὴν ἑορτήν· (<-> πολλάκις) γὰρ εἰς τὸ ἄστυ βαίνει. 3. Οὐ χαλεπὸν ἀλλὰ ἐστι τὸν πατέρα. 4. Ἡ Μέλιττα ἐν τῇ ὁδῷ πταίει καὶ τὴν ὑδρίαν. 5. «Ὠ Μέλιττα, τρέχεις; ἥκεις;» 6. Ἡ θάλαττα ἡ Ἀθήνας καλή ἐστιν. 7. Οὐκ ἐστιν ὅτι οἱ ἄνθρωποι (= φιλοῦσι) τὰ (= τὰς χώρας) τὰ παρὰ τὴν θάλατταν. 8. Ἡ φίλη λέγει τοῦ ἄστεως. 9. Ἐν ταῖς τοῦ Πειραιῶς ὁδοῖς πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκβαίνουσιν ἐκ τῶν διὰ τοῦτο πολὺς ἐστιν. 10. Ἡ θάλαττα τὰ χωρία τὰ περὶ Ἀθήνας. 11. Ἡ ἡ περὶ Ἀθήνας ἐστίν, παρέχει γὰρ ἔλαιον, οἶνον καὶ πολλὰ . 12. Ἐν ταῖς Ἀθήναις μέγα ἐστὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων , μεγάλαι δ' αἱ . 13. « ἐστὶν ὁ θόρυβος ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὦ Μέλιττα.» 14. Ἐν μὲν τῇ ἀγορᾷ πολλὰ ἐστιν, ἐν δὲ ταῖς ὁδοῖς, οὐ ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς, πολλὰ (< ἔργον) ἐστιν. 15. Ἐν τοῖς τῆς ἡμετέρας κώμης ἐργαστηρίοις πολλὰ ἔργα ποιοῦσιν· ποιοῦσι γὰρ καὶ καὶ ἄροτρον καὶ πολλάκις καὶ (= οἰκίαν ποιοῦσιν). |
|