|
Ὁἱ μὲν γεωργοὶ εἰς τοὺς ἀγροὺς σπεύδουσιν, τὰ δὲ παιδία μετ᾽ ἄλλων ἐν τῇ ὁδῷ . Ἐν δὲ ταῖς οἰκίαις αἱ γυναῖκες μένουσι καὶ τὰ οἶκον ἔργα ποιοῦσιν. δὲ γυναῖκες μετὰ τῶν πρὸς τὴν κρήνην σπεύδουσιν, ἡ Μυρρίνη καὶ ἡ Μέλιττα. Ἡ μὲν οὖν Μυρρίνη καὶ ἡ Μέλιττα τὴν (= διαπερῶσιν). Ἡ δὲ ἀγορὰ οὐκ ἔστι μεγάλη, ἀλλ’ καλή ἐστιν, καὶ ἀεὶ ἀνθρώπων. Οἱ δὲ ἄνθρωποι καθ’ ἡμέραν πολὺν χρόνον ἐν τῇ καλῇ ἀγορᾷ ἀλλήλοις. Τέλος δὲ ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς , καὶ πρὸς τὰς οἰκίας βαίνουσιν. Ἐπεὶ δὲ ἡ Μυρρίνη καὶ ἡ Μέλιττα τῇ κρήνῃ προσχωροῦσιν, ἰδού, ἄλλαι γυναῖκες ἤδη πάρεισι· τὰς ὑδρίας καὶ διαλέγονται . Ἡ οὖν Μυρρίνη τὰς γυναῖκας καλεῖ καὶ, «χαίρετε, ὦ ,» φησίν· «ἆρα ἤδη γεμίζετε τὰς ὑδρίας;» Αἱ δὲ λέγουσιν· «Χαῖρε καὶ σύ· ναί, ἤδη γεμίζομεν τὰς ὑδρίας· γὰρ πάρεσμεν. Ἀλλ’ ἔλθε δεῦρο (<> βραδέως) καὶ · γὰρ ἀπὸ τοῦ ἄστεως· λέγει δὲ ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ποιοῦσιν. οὖν ἐν νῷ ἔχομεν βαδίζειν πρὸς τὸ · τοὺς γὰρ ἐθέλομεν καὶ τοὺς . Ἆρα ἐθέλεις καὶ σὺ τὴν ἑορτὴν θεωρεῖν;» |
|