Ἥ τε Μέλιττα καὶ ἡ Παμφίλη ὑπὸ δένδρ- καθίζ- καὶ λαλ-. Φλέγει γὰρ ὁ ἥλι-, καὶ αἱ κόρ- ἐν τῇ σκι- ἡσυχάζ-.
Ὁ δὲ Φίλιππος μετὰ τ- Φαίδρ- ἐν τῇ ὁδ- τῇ πρὸς τὸ ὄρος ὄπισθεν πολλῶν προβάτ- βαδίζει. Ὁ μὲν οὖν Φαῖδρος τρέχει καὶ, «δεῦρο ἀκολούθ- μοι,» φησίν, «ὦ Φίλιππ-, καὶ ἀνάβαιν- ἐπὶ μακρ- δένδρον μετ᾽ ἐμοῦ· βούλομαι γὰρ ἐγὼ εἰς ἄκρ- τὸ δένδρ- ἀναβαίν-.» Ἔπειτα δὲ ταχέως ἐπὶ τ- δένδρ- ἀναβαίνει.
Ὁ δὲ Φίλιππος· «Οὐδαμῶς, ὦ Φαῖδρ-· οὐ γὰρ ἐθέλ- νῦν ἐπὶ τὰ δένδρα ἀναβαίνειν. Ἰδού, τὰ γὰρ πρόβατ- ἤδη ἀποχωρ- ἐν τ- ὁδ-, οὐδέ ἐστι καιρὸς παίζειν νῦν.»
Ὁ δὲ Φαῖδρος, «μὴ φλυάρ-, ὦ Φίλιππε,» φησίν· «φόβον γὰρ ἔχ-, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐθέλ- ἐπὶ τοσοῦτον δένδρ- ἀναβαίνειν· μάλα γὰρ μακρ- ἐστιν.» Ἔπειτα δὲ τοὺς καρπ- ἀπὸ τ- δένδρ- λαμβάνει καὶ τὸν Φίλιππον τ- καρπ- βάλλει. Ὁ δὲ Φίλιππος, «οἴμοι,» φησίν, «τί ποιεῖς, ὦ μαστιγί-; Κακὸς γὰρ παῖς εἶ σύ, ὦ Φαῖδρε.»
Ὁ δὲ Φαῖδρος, «καὶ σύ,» φησίν, «οὐκ ἀνдρεῖ- εἶ, ἀλλὰ φόβ- ἔχεις ὥσπερ αἱ κόρ-.»
Ἐν δὲ τούτῳ ἐξαίφνης ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ Φαῖδρος βοὴ- ἀκούουσιν. Ἡ γὰρ Μέλιττα μέγα βοᾷ, ἐπεὶ λύκ- μέγας καὶ ἄγρι- αὐτ- τε προσχωρεῖ καὶ τ- Παμφίλ-.
Ὁ μὲν οὖν Φαῖδρος ἀπὸ τ- δένδρ- ταχέως καταβαίνει, καὶ ἅμα τ- Φιλίππ- τρέχει πρὸς τ- κόρ-. Ἐπεὶ δὲ οὐ μακρὰν ἀπὸ τ- κορ- τὸν λύκον ὁρῶσιν, ὁ μὲν Φαῖδρος εἰς δένδρ- σπεύδει καὶ ἐπ᾽ αὐτ- ἀναβαίνει — πολὺς γὰρ φόβ- αὐτὸν λαμβάνει — ὁ δὲ Φίλιππος βακτηρί- λαμβάνει καὶ πρὸς τ- λύκ- σπεύδει· μέγα δὲ βοᾷ καὶ τὸν λύκον λίθ- βάλλει. Ὁ μὲν οὖν λύκος πρὸς τὸν Φίλιππον ἀναστρέφει καὶ ἐπ᾽ αὐτ- ὁρμᾷ, ὁ δὲ παῖς τ- βακτηρί- οὕτω βιαίως τύπτει αὐτὸν ὥστε ὁ λύκος ἀποφεύг-. Ὁ μὲν Ἄργος τὰς τοῦ δεσπότ- βο- ἀκούει, καὶ λείπει τὰ πρόβατα καὶ τρέχει πρὸς τὸν δεσπότ-· ἐπεὶ δὲ ὁρᾷ τὸν λύκον, μέγα βοᾷ καὶ αὐτ- διώκει.
Ὁ δὲ Φίλιππος, «πῶς ἔχ-,» φησίν, «ὦ κόρ-;»
Ἡ δὲ Μέλιττα, «καλῶς ἔχ- ἡμεῖς,» φησίν, «ὦ Φίλιππε. Σὺ δὲ παῖς μάλα ἀνδρεῖ- εἶ καὶ ἰσχυρ-.»
Ὁ δὲ Φίλιππος, «ποῦ δέ ἐστιν,» φησίν, «ὁ Φαῖδρος;»
Ἐν ᾧ δὲ τοῦτο λέγει τὸν Φαῖδρον ἐπὶ τ- δένδρ- ὁρ-· ἔτι γὰρ φόβ- ἔχει, οὐδὲ ἐθέλει καταβαίνειν.