1. Ὁ Θησεὺς μέλλει εἰσέρχ- εἰς τὸν λαβύρινθον, ἀλλὰ χαλεπόν ἐστιν οὐ φοβ- τὸν Μινώταυρον.
2. Ἡ Ἀριάδνη τῷ Θησεῖ· «Διὰ τί σὺ εἰσέρχ- εἰς τὸν λαβύρινθον, εἰ φοβ- τὸν Μινώταυρον;»
3. Ὁ δὲ Θησεύς· «Ἀλλ' ἐγὼ οὐ φοβ- τὸν Μινώταυρον, εἰσέρχ- οὖν εἰς τὸν λαβύρινθον.»
4. Ὁ Θησεὺς εἰσέρχ- εἰς τὸν λαβύρινθον, οὐ γὰρ φοβ- τὸν Μῑνώταυρον.
5. Οἱ ἑταῖροι εἰσέρχ- εἰς τὸν λαβύρινθον, ἀλλὰ φοβ- τὸν Μινώταυρον.
6. Ὁ Θησεὺς τοῖς ἑταίροις· «Διὰ τί εἰσέρχ- εἰς τὸν λαβύρινθον, εἰ φοβ- τὸν Μινώταυρον;»
7. Οἱ ἑταῖροι· «Μετὰ σοῦ εἰσερχ-, οὐ γὰρ φοβ- τὸν Μινώταυρον.»
8. Ὁ Θησεὺς τοῖς ἑταίροις· «Εἰσέρχ- οὖν μετ' ἐμοῦ, ὦ φίλοι, μηδὲ φοβ- τὸν Μινώταυρον· σὺ δέ, ὦ Ἀριάδνη, μὴ εἰσέρχ-, ἀλλὰ μένε μηδὲ φοβ-.»