1. Ἄνθρωπός τ- ἐκ τῆς νεὼς εἰσβαίνει εἰς νῆσόν τ-.
2. Ἀκούει τὸν τῶν αἰ-γῶν ψόφον καὶ λέγει· «Ποιμήν τ- αὐτὰς δήπου θεραπεύει, ἀλλ᾽ οὐδένα ὁρῶ. Τ- δὲ θεραπεύει τὰς αἶ-γας; τ- ποιμὴν αὐτὰς ἀμέλγει; τ- ποιμένες αὐτὰς ἀμέλγουσιν; τ- ἄνθρωποι τὴν νῆσον οἰκοῦσιν; Οὐδεὶς πάρεστιν, οὐδένα γεωργὸν ὁρῶ.»
3. Αἴξ τ- τρέχει πρὸς τὰς ἄλλας αἶ-γας· κόρη τ- εἰς τὴν οἰκίαν τρέχει, μέγας γὰρ χειμ- ἐξαίφνης γίγνεται. Οἱ δὲ γεωργοὶ φοβοῦνται τοὺς χειμ-· οὐδεὶς γὰρ γεωργὸς ἐθέλει τοὺς χειμ- ὑπέχειν.
4. Ὁ χειμ- ἐμπίπτει καὶ εἰς ναῦν τ-.
5. Πρὸς τῇ νηῒ νεανίαν τ- ἡ κόρη ὁρᾷ· τ- ἐστιν ὁ νεανίας; τ- εἰσὶν οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ;