1. Εἰς τὸ ἄντρον ὁ εἰσέρχεται, μέγιστος καὶ δεινός.
2. Οἱ ἄνθρωποι τοῖς ὁρῶσιν.
3. Τοῖς ἀνθρώποις ὀφθαλμοί εἰσιν.
4. Τῷ Κύκλωπι ἐν τῷ ἐστὶν ὀφθαλμός· ὁ οῦν Κύκλωψ (= δεινός) ἐστιν.
5. Οἱ Ἀχαιοὶ εἰς τὸν τοῦ ἄντρου καταφεύγουσιν.
6. Ὁ Κύκλωψ τὰ εἰσελαύνει εἰς τὸ ἄντρον· ἔπειτα δὲ μέγιστον λίθον εἰς τὴν τοῦ ἄντρου εἰσβάλλει.
7. Ὁ ωὲν Ὀδυσσεύς· «Ἀχαιοί ἐσμεν.» Ὁ δὲ γίγας οὐδὲν τῷ Ὀδυσσεῖ.
8. Δύο τῶν ξένων καὶ πρὸς τὴν γῆν .
9. Οἱ ἐκ τῶν κεφαλῶν , καὶ τὴν γῆν .
10. Ἡ Μέλιττα γιγνώσκειν βούλεται ὁ Ὀδυεσσεὺς σῴζει ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἑταίρους.
11. Ὁ Ὀδυεσσεύς, ἄνθρωπος πολύμητις καί , παρέχει τῷ γίγαντι τὸν οἶνον· ὁ δὲ δι᾽ ὀλίγου καὶ καθεύδει.
12. Ὁ δ᾽ Ὀδυεσσεὺς μέγιστον εὑρίσκει, καὶ ἐν τῷ πυρὶ καὶ ἐλαύνει εἰς τὸν τοῦ Κύκλωπος ὀφθαλμόν.
13. Ὁ γίγας εὐθὺς καὶ δεινῶς κλάζει· οὐκέτι ὁρᾷ, γάρ ἐστιν.