1. Ὁ Φίλιππος τῇ Μελίττῃ λέγει ἄλλον τινὰ μῦθον, περὶ (< πολύς + τρέπω) ἀνθρώπου, Ὀδυσσέως ὀνόματι.
2. Ὁ δὲ μετὰ τοῦ Ἀγαμέμνονος τὴν Τροίαν. Ἔπειτα, ἐν ᾧ πρὸς τὰς οἰκίας πλέουσιν, εἰς πολλοὺς κινδύνους ἐμπίπτει, καὶ (< μέγας) θηρία ὁρᾷ καὶ δεινοῖς ἐντυγχάνει.
3. Τέλος δὲ ἐκ τῶν νεῶν εἰσβαίνουσί εἰς τὸν νήσου τινός· ἐκεῖ οὖν μέγιστον κίνδυνον .
4. Πολλαὶ καὶ πολλὰ πρόβατα εἰσιν ἐν τῇ νήσῳ· ὁ οὖν Ὀδυσσεὺς ἀκούει τὸν αὐτῶν, καὶ (<> μακράν) ὁρᾷ .
5. Ὁ δὲ Ὀδυσσεὺς δώδεκα ἑταίρων (= ἅμα δώδεκα ἑταίροις) γιγνώσκειν βούλεται εἰσὶν ἐν τῇ γῇ.
6. Ἐν πολλὰ πρόβατα καὶ αἶγας , ἀλλ᾽ ἄνθρωπον ὁρᾷ.
7. Οἱ ἑταῖροι βούλονται πρόβατα καὶ αἶγας εἰς τὴν ναῦν εἰσελαύνειν καὶ ἀποπλεῖν, ἀλλ᾽ ὁ Ὀδυσσεὺς κελεύει αὐτοὺς μένειν (= ἐν τῷ ἄντρῳ)