1. Πολλοὶ μὲν τῶν πολιτῶν μεθύ- κωμάζουσιν, ἡ δὲ Μέλιττα πρὸς ταῖς πύλαις οὐχ ἡσυχάζει καθεύδ-.
2. Τῇ Μελίττῃ καθευδ- ἐν τοῖς ὕπνοις πολλὰ καὶ δεινὰ γίγνεται.
3. Φοβεῖται δοκ- ἑαυτῇ εἶναι τοῦ Χρύσου θυγάτηρ οὖσα ἅμα τῷ Ἀγαμέμνονι , δεσπότῃ (εἰμί).
4. Ὁ Ἀγαμέμνων μέγιστός ἐστι τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι (εἰμί) βασιλέων.
5. Ὁ Χρύσης λέγει τοῖς βασιλεῦσι σιγ- καὶ ἀκού-· «Ὦ βασιλῆς, τοὺς θεοὺς τὸν οὐρανὸν ἔχ- τιμᾶτε, ἀπολύ- τὴν ἐμὴν θυγατέρα.»
6. Οἱ βασιλεῖς θόρυβον ποι- τὴν κόρην ἀπολύειν ἐθέλουσιν, ἀλλὰ τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπὸν (εἰμί) μάλα φοβοῦνται.
7. Μόνος γὰρ ἐν τοῖς παρ- ὁ Ἀγαμέμνων οὐκ ἐθέλει, ἀπολύ- τὴν κόρην, δέχεσθαι τὸν χρυσόν.
8. Λέγει τῷ ἱερεῖ ὁ βασιλεύς: «Μέλλει ἡ θυγάτηρ σου γηράσκειν ἐν Ἄργει οἰκ-, μετὰ ταῖς ἄλλαις δούλαις τιμ- καὶ θεραπεύ- τὴν ἐμὴν γυναῖκα.»
9. Ἡ οὖν Μέλιττα ἐγείρεται βο-: «Ὦ μῆτερ, βοηθ- σῷζέ με.»
10. Ἡ δὲ μήτηρ τῆς παιδὸς ἀκού-, καὶ αὐτὴν φιλ-, κελεύει αὐτὴν μὴ φοβεῖσθαι.