1. Ἡ πομπὴ προβαίνει· ὁ δὲ (< κηρύττω) προσχωρῶν κελεύει τὸν ὅμιλον γίγνεσθαι.
2. Προχωροῦσι παρθένοι κάλλισται φέρουσαι πλήρη · ἕπονται δὲ οὐ μόνον πολῖται, ἀλλὰ καὶ (= ξένοι ἐν 'Αθήναις οἰκοῦντες) φέροντες .
3. Ἀκολουθοῦσι δὲ (= μάλιστα ἀγαθοί) νεανίαι, καὶ οἱ (= δοῦλοι) ἄγοντες τὰ .
4. Οἱ ὑπηρέται (<> πρῶτοι) βαδίζουσιν.
5. Ὁ κῆρυξ κελεύει τὸν (= τοὺς πολίτας) σιγᾶν.
6. Ὁ οὖν κῆρυξ (< κῆρυξ): « (= σιγᾶτε), ὦ πολῖται.»
7. Ὁ εὔχεται τῷ Διονύσῳ· «Ὦ ἄναξ Διόνυσε, δέχου τὴν καὶ (= πλήθυνε) τοὺς τῶν ἀμπέλων βότρυας.»
8. Ἐπεὶ ὁ ἱερεὺς βοῦν σφάττει, οἱ ὑπηρέται ὄντες τὸν βοῦν , καὶ τοῖς πολίταις τὰ τοῦ ἱερείου κρέα.
9. Οἱ παρόντες τέρπονται (= χαίρουσι) τῇ (= τῷ ἱερῷ δείπνῳ), πολλοὶ δὲ ἤδη μεθύοντες .
10. Ὁ πάππος βούλεται αὐτὸς κωμάζειν, ἀλλ’ ὁ Δικαιόπολις· «Οὐκέτι νεανίας εἶ, ὦ πάππα, ἀλλὰ γέρων· διὰ τοῦτο οὐ σοι κωμάζειν.»
11. Ἐπεὶ ὅ τε Δικαιόπολις καὶ οἱ ἄλλοι εἰς τὰς πύλας ἀφικνοῦνται, πάντες (= ἐπὶ τῇ γῇ) καθεύδουσιν.