3379 59.a.1 : 0059 3380 59.a.2 : PLATO Phil. 3381 59.a.3 : (5- 4 B.C.: Atheniensis) 3382 59.a.4 : Cf. et SOCRATICORUM EPISTULAE (0637). 3383 59.a.5 : Lexicon: Cf. TIMAEUS Sophista Gramm. (2602). 3384 59.a.6 : Scholia: Cf. SCHOLIA IN PLATONEM (5035). 3385 59.1.1 : 0059 001 3386 59.1.2 : Euthyphro, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3387 59.1.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St I.2a- 16a. 3388 59.1.4 : (Cod: 5,464: Dialog., Phil.) 3389 59.2.1 : 0059 002 3390 59.2.2 : Apologia Socratis, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3391 59.2.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St I.17a- 42a. 3392 59.2.4 : (Cod: 8,854: Phil.) 3393 59.3.1 : 0059 003 3394 59.3.2 : Crito, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: Clarendon 3395 59.3.3 : Press, 1900 (repr. 1967): St I.43a- 54e. 3396 59.3.4 : (Cod: 4,329: Dialog., Phil.) 3397 59.4.1 : 0059 004 3398 59.4.2 : Phaedo, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: Clarendon 3399 59.4.3 : Press, 1900 (repr. 1967): St I.57a- 118a. 3400 59.4.4 : (Cod: 22,633: Dialog., Phil.) 3401 59.5.1 : 0059 005 3402 59.5.2 : Cratylus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3403 59.5.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St I.383a- 440e. 3404 59.5.4 : (Cod: 19,201: Dialog., Phil.) 3405 59.6.1 : 0059 006 3406 59.6.2 : Theaetetus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3407 59.6.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St I.142a- 210d. 3408 59.6.4 : (Cod: 23,803: Dialog., Phil.) 3409 59.7.1 : 0059 007 3410 59.7.2 : Sophista, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3411 59.7.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St I.216a- 268d. 3412 59.7.4 : (Cod: 17,414: Dialog., Phil.) 3413 59.8.1 : 0059 008 3414 59.8.2 : Politicus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 1. Oxford: 3415 59.8.3 : Clarendon Press, 1900 (repr. 1967): St II.257a- 311c. 3416 59.8.4 : (Cod: 18,592: Dialog., Phil.) 3417 59.9.1 : 0059 009 3418 59.9.2 : Parmenides, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3419 59.9.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St III.126a- 166c. 3420 59.9.4 : (Cod: 16,434: Dialog., Phil.) 3421 59.10.1 : 0059 010 3422 59.10.2 : Philebus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3423 59.10.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St II.11a- 67b. 3424 59.10.4 : (Cod: 19,054: Dialog., Phil.) 3425 59.11.1 : 0059 011 3426 59.11.2 : Symposium, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3427 59.11.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St III.172a- 223d. 3428 59.11.4 : (Cod: 17,530: Dialog., Phil.) 3429 59.12.1 : 0059 012 3430 59.12.2 : Phaedrus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3431 59.12.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St III.227a- 279c. 3432 59.12.4 : (Cod: 17,222: Dialog., Phil.) 3433 59.13.1 : 0059 013 3434 59.13.2 : Alcibiades i [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. 3435 59.13.3 : Oxford: Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St II.103a- 135c. 3436 59.13.4 : (Cod: 11,317: Dialog., Phil.) 3437 59.14.1 : 0059 014 3438 59.14.2 : Alcibiades ii [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. 3439 59.14.3 : Oxford: Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St II.138a- 151c. 3440 59.14.4 : (Cod: 4,422: Dialog., Phil.) 3441 59.15.1 : 0059 015 3442 59.15.2 : Hipparchus [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3443 59.15.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St II.225a- 232c. 3444 59.15.4 : (Cod: 2,426: Dialog., Phil.) 3445 59.16.1 : 0059 016 3446 59.16.2 : Amatores [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 2. Oxford: 3447 59.16.3 : Clarendon Press, 1901 (repr. 1967): St I.132a- 139a. 3448 59.16.4 : (Cod: 2,424: Dialog., Phil.) 3449 59.17.1 : 0059 017 3450 59.17.2 : Theages [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3451 59.17.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St I.121a- 131a. 3452 59.17.4 : (Cod: 3,650: Dialog., Phil.) 3453 59.18.1 : 0059 018 3454 59.18.2 : Charmides, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3455 59.18.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St II.153a- 176d. 3456 59.18.4 : (Cod: 8,410: Dialog., Phil.) 3457 59.19.1 : 0059 019 3458 59.19.2 : Laches, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: Clarendon 3459 59.19.3 : Press, 1903 (repr. 1968): St II.178a- 201c. 3460 59.19.4 : (Cod: 8,021: Dialog., Phil.) 3461 59.20.1 : 0059 020 3462 59.20.2 : Lysis, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: Clarendon 3463 59.20.3 : Press, 1903 (repr. 1968): St II.203a- 223b. 3464 59.20.4 : (Cod: 7,319: Dialog., Phil.) 3465 59.21.1 : 0059 021 3466 59.21.2 : Euthydemus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3467 59.21.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St I.271a- 307c. 3468 59.21.4 : (Cod: 13,030: Dialog., Phil.) 3469 59.22.1 : 0059 022 3470 59.22.2 : Protagoras, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3471 59.22.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St I.309a- 362a. 3472 59.22.4 : (Cod: 18,077: Dialog., Phil.) 3473 59.23.1 : 0059 023 3474 59.23.2 : Gorgias, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: Clarendon 3475 59.23.3 : Press, 1903 (repr. 1968): St I.447a- 527e. 3476 59.23.4 : (Cod: 27,824: Dialog., Phil.) 3477 59.24.1 : 0059 024 3478 59.24.2 : Meno, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: Clarendon 3479 59.24.3 : Press, 1903 (repr. 1968): St II.70a- 100c. 3480 59.24.4 : (Cod: 10,396: Dialog., Phil.) 3481 59.25.1 : 0059 025 3482 59.25.2 : Hippias major [Dub.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. 3483 59.25.3 : Oxford: Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St III.281a- 304e. 3484 59.25.4 : (Cod: 8,911: Dialog., Phil.) 3485 59.26.1 : 0059 026 3486 59.26.2 : Hippias minor, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3487 59.26.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St I.363a- 376c. 3488 59.26.4 : (Cod: 4,505: Dialog., Phil.) 3489 59.27.1 : 0059 027 3490 59.27.2 : Ion, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: Clarendon 3491 59.27.3 : Press, 1903 (repr. 1968): St I.530a- 542b. 3492 59.27.4 : (Cod: 4,091: Dialog., Phil.) 3493 59.28.1 : 0059 028 3494 59.28.2 : Menexenus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 3. Oxford: 3495 59.28.3 : Clarendon Press, 1903 (repr. 1968): St II.234a- 249e. 3496 59.28.4 : (Cod: 4,908: Dialog., Phil.) 3497 59.29.1 : 0059 029 3498 59.29.2 : Clitophon [Dub.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 4. Oxford: 3499 59.29.3 : Clarendon Press, 1902 (repr. 1968): St III.406a- 410e. 3500 59.29.4 : (Cod: 1,575: Dialog., Phil.) 3501 59.30.1 : 0059 030 3502 59.30.2 : Respublica, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 4. Oxford: 3503 59.30.3 : Clarendon Press, 1902 (repr. 1968): St II.327a- 621d. 3504 59.30.4 : (Cod: 89,359: Dialog., Phil.) 3505 59.31.1 : 0059 031 3506 59.31.2 : Timaeus, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 4. Oxford: Clarendon 3507 59.31.3 : Press, 1902 (repr. 1968): St III.17a- 92c. 3508 59.31.4 : (Cod: 24,104: Dialog., Phil.) 3509 59.32.1 : 0059 032 3510 59.32.2 : Critias, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 4. Oxford: Clarendon 3511 59.32.3 : Press, 1902 (repr. 1968): St III.106a- 121c. 3512 59.32.4 : (Cod: 5,040: Dialog., Phil.) 3513 59.33.1 : 0059 033 3514 59.33.2 : Minos [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 5. Oxford: 3515 59.33.3 : Clarendon Press, 1907 (repr. 1967): St II.313a- 321d. 3516 59.33.4 : (Cod: 3,078: Dialog., Phil.) 3517 59.34.1 : 0059 034 3518 59.34.2 : Leges, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 5. Oxford: Clarendon 3519 59.34.3 : Press, 1907 (repr. 1967): St II.624a- 969d. 3520 59.34.4 : (Cod: 106,298: Dialog., Phil.) 3521 59.35.1 : 0059 035 3522 59.35.2 : Epinomis [Dub.] (fort. auctore Philippo Opuntio), ed. J. Burnet, 3523 59.35.3 : Platonis opera, vol. 5. Oxford: Clarendon Press, 1907 (repr. 1967): St 3524 59.35.4 : II.973a- 992e. 3525 59.35.5 : (Cod: 6,389: Dialog., Phil.) 3526 59.36.1 : 0059 036 3527 59.36.2 : Epistulae [Dub.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 5. Oxford: 3528 59.36.3 : Clarendon Press, 1907 (repr. 1967): St III.309a- 363e. 3529 59.36.4 : (Cod: 17,213: Epist.) 3530 59.37.1 : 0059 037 3531 59.37.2 : Definitiones [Sp.], ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 5. 3532 59.37.3 : Oxford: Clarendon Press, 1907 (repr. 1967): St III.411a- 416a. 3533 59.37.4 : (Cod: 1,738: Phil.) 3534 59.38.1 : 0059 038 3535 59.38.2 : Spuria, ed. J. Burnet, Platonis opera, vol. 5. Oxford: Clarendon 3536 59.38.3 : Press, 1907 (repr. 1967): St III.364a- 406a. 3537 59.38.4 : De justo: 372a- 375d. 3538 59.38.5 : De virtute: 376a- 379d. 3539 59.38.6 : Demodocus: 380a- 386b. 3540 59.38.7 : Sisyphus: 387b- 391d. 3541 59.38.8 : Eryxias: 392a- 406a. 3542 59.38.9 : Axiochus: 364a- 372a. 3543 59.38.10 : (Cod: 14,839: Dialog., Phil.) 3544 59.39.1 : 0059 039 3545 59.39.2 : Epigrammata, AG 5.78- 80; 6.1, 43; 7.99- 100, 3546 59.39.3 : 256, 259, 265, 268- 269, 669- 670; 9.3, 44, 51, 506, 747, 823; 3547 59.39.4 : 16.13, 160- 161, 210, 248. 3548 59.39.5 : Dup. 0059 041. 3549 59.39.6 : AG 7.217: Cf. ASCLEPIADES Epigr. (0137 001). 3550 59.39.7 : AG 9.827: Cf. AMMONIUS Epigr. (0289 002). 3551 59.39.8 : (Q: 639: Epigr.) 3552 59.40.1 : 0059 040 3553 59.40.2 : Fragmenta tragica, ed. B. Snell, Tragicorum Graecorum fragmenta, 3554 59.40.3 : vol. 1. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1971: 186. 3555 59.40.4 : frr. 1- 3. 3556 59.40.5 : (Q: 10: Trag.) 3557 59.41.1 : 0059 041 3558 59.41.2 : Epigrammata, ed. E. Diehl, Anthologia lyrica Graeca, fasc. 1, 3rd 3559 59.41.3 : edn. Leipzig: Teubner, 1949: 102- 110. 3560 59.41.4 : frr. 1- 33. 3561 59.41.5 : Dup. 0059 039. 3562 59.41.6 : (Q: 766: Epigr.) 3563 59x.1.1 : 0059 X01 3564 59x.1.2 : Epigramma demonstrativum 3565 59x.1.3 : Dup. partim 0059 041 (fr. 14). 3566 59x.1.4 : App. Anth. 3.33: Cf. ANTHOLOGIAE GRAECAE APPENDIX (7052 003). 3567 59x.1.5 : (Q: Epigr.) 1 Euthph.2.a.1 : {ΕΥΘ.} Τί νεώτερον, ὦ Σώκρατες, γέγονεν, ὅτι σὺ τὰς ἐν 2 Euthph.2.a.2 : Λυκείῳ καταλιπὼν διατριβὰς ἐνθάδε νῦν διατρίβεις περὶ τὴν 3 Euthph.2.a.3 : τοῦ βασιλέως στοάν; οὐ γάρ που καὶ σοί γε δίκη τις οὖσα 4 Euthph.2.a.4 : τυγχάνει πρὸς τὸν βασιλέα ὥσπερ ἐμοί. 5 Euthph.2.a.5 : {ΣΩ.} Οὔτοι δὴ Ἀθηναῖοί γε, ὦ Εὐθύφρων, δίκην αὐτὴν 6 Euthph.2.a.6 : καλοῦσιν ἀλλὰ γραφήν. 7 Euthph.2.b.1 : {ΕΥΘ.} Τί φῄς; γραφὴν σέ τις, ὡς ἔοικε, γέγραπται· οὐ 8 Euthph.2.b.2 : γὰρ ἐκεῖνό γε καταγνώσομαι, ὡς σὺ ἕτερον. 9 Euthph.2.b.3 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ οὖν. 10 Euthph.2.b.4 : {ΕΥΘ.} Ἀλλὰ σὲ ἄλλος; 11 Euthph.2.b.5 : {ΣΩ.} Πάνυ γε. 12 Euthph.2.b.6 : {ΕΥΘ.} Τίς οὗτος; 13 Euthph.2.b.7 : {ΣΩ.} Οὐδ´ αὐτὸς πάνυ τι γιγνώσκω, ὦ Εὐθύφρων, τὸν 14 Euthph.2.b.8 : ἄνδρα, νέος γάρ τίς μοι φαίνεται καὶ ἀγνώς· ὀνομάζουσι 15 Euthph.2.b.9 : μέντοι αὐτόν, ὡς ἐγᾦμαι, Μέλητον. ἔστι δὲ τῶν δήμων 16 Euthph.2.b.10 : Πιτθεύς, εἴ τινα νῷ ἔχεις Πιτθέα Μέλητον οἷον τετανότριχα 17 Euthph.2.b.11 : καὶ οὐ πάνυ εὐγένειον, ἐπίγρυπον δέ. 18 Euthph.2.b.12 : {ΕΥΘ.} Οὐκ ἐννοῶ, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ δὴ τίνα γραφήν 19 Euthph.2.c.1 : σε γέγραπται; 20 Euthph.2.c.2 : {ΣΩ.} Ἥντινα; οὐκ ἀγεννῆ, ἔμοιγε δοκεῖ· τὸ γὰρ νέον 21 Euthph.2.c.3 : ὄντα τοσοῦτον πρᾶγμα ἐγνωκέναι οὐ φαῦλόν ἐστιν. ἐκεῖνος 22 Euthph.2.c.4 : γάρ, ὥς φησιν, οἶδε τίνα τρόπον οἱ νέοι διαφθείρονται καὶ 23 Euthph.2.c.5 : τίνες οἱ διαφθείροντες αὐτούς. καὶ κινδυνεύει σοφός τις 24 Euthph.2.c.6 : εἶναι, καὶ τὴν ἐμὴν ἀμαθίαν κατιδὼν ὡς διαφθείροντος τοὺς 25 Euthph.2.c.7 : ἡλικιώτας αὐτοῦ, ἔρχεται κατηγορήσων μου ὥσπερ πρὸς 26 Euthph.2.c.8 : μητέρα πρὸς τὴν πόλιν. καὶ φαίνεταί μοι τῶν πολιτικῶν 27 Euthph.2.d.1 : μόνος ἄρχεσθαι ὀρθῶς· ὀρθῶς γάρ ἐστι τῶν νέων πρῶτον 28 Euthph.2.d.2 : ἐπιμεληθῆναι ὅπως ἔσονται ὅτι ἄριστοι, ὥσπερ γεωργὸν 29 Euthph.2.d.3 : ἀγαθὸν τῶν νέων φυτῶν εἰκὸς πρῶτον ἐπιμεληθῆναι, μετὰ 30 Euthph.2.d.4 : δὲ τοῦτο καὶ τῶν ἄλλων. καὶ δὴ καὶ Μέλητος ἴσως πρῶτον 31 Euthph.3.a.1 : μὲν ἡμᾶς ἐκκαθαίρει τοὺς τῶν νέων τὰς βλάστας διαφθεί– 32 Euthph.3.a.2 : ροντας, ὥς φησιν· ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσ– 33 Euthph.3.a.3 : βυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος 34 Euthph.3.a.4 : τῇ πόλει γενήσεται, ὥς γε τὸ εἰκὸς συμβῆναι ἐκ τοιαύτης 35 Euthph.3.a.5 : ἀρχῆς ἀρξαμένῳ. 36 Euthph.3.a.6 : {ΕΥΘ.} Βουλοίμην ἄν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ὀρρωδῶ μὴ τοὐ– 37 Euthph.3.a.7 : ναντίον γένηται· ἀτεχνῶς γάρ μοι δοκεῖ ἀφ´ ἑστίας ἄρχεσθαι 38 Euthph.3.a.8 : κακουργεῖν τὴν πόλιν, ἐπιχειρῶν ἀδικεῖν σέ. καί μοι λέγε, 39 Euthph.3.a.9 : τί καὶ ποιοῦντά σέ φησι διαφθείρειν τοὺς νέους; 40 Euthph.3.b.1 : {ΣΩ.} Ἄτοπα, ὦ θαυμάσιε, ὡς οὕτω γ´ ἀκοῦσαι. φησὶ γάρ 41 Euthph.3.b.2 : με ποιητὴν εἶναι θεῶν, καὶ ὡς καινοὺς ποιοῦντα θεοὺς τοὺς 42 Euthph.3.b.3 : δ´ ἀρχαίους οὐ νομίζοντα ἐγράψατο τούτων αὐτῶν ἕνεκα, 43 Euthph.3.b.4 : ὥς φησιν. 44 Euthph.3.b.5 : {ΕΥΘ.} Μανθάνω, ὦ Σώκρατες· ὅτι δὴ σὺ τὸ δαιμόνιον 45 Euthph.3.b.6 : φῂς σαυτῷ ἑκάστοτε γίγνεσθαι. ὡς οὖν καινοτομοῦντός 46 Euthph.3.b.7 : σου περὶ τὰ θεῖα γέγραπται ταύτην τὴν γραφήν, καὶ ὡς 47 Euthph.3.b.8 : διαβαλῶν δὴ ἔρχεται εἰς τὸ δικαστήριον, εἰδὼς ὅτι εὐδιά– 48 Euthph.3.b.9 : βολα τὰ τοιαῦτα πρὸς τοὺς πολλούς. καὶ ἐμοῦ γάρ τοι, 49 Euthph.3.c.1 : ὅταν τι λέγω ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ περὶ τῶν θείων, προλέγων 50 Euthph.3.c.2 : αὐτοῖς τὰ μέλλοντα, καταγελῶσιν ὡς μαινομένου· καίτοι 51 Euthph.3.c.3 : οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀληθὲς εἴρηκα ὧν προεῖπον, ἀλλ´ ὅμως φθο– 52 Euthph.3.c.4 : νοῦσιν ἡμῖν πᾶσι τοῖς τοιούτοις. ἀλλ´ οὐδὲν αὐτῶν χρὴ 53 Euthph.3.c.5 : φροντίζειν, ἀλλ´ ὁμόσε ἰέναι. 54 Euthph.3.c.6 : {ΣΩ.} Ὦ φίλε Εὐθύφρων, ἀλλὰ τὸ μὲν καταγελασθῆναι 55 Euthph.3.c.7 : ἴσως οὐδὲν πρᾶγμα. Ἀθηναίοις γάρ τοι, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 56 Euthph.3.c.8 : οὐ σφόδρα μέλει ἄν τινα δεινὸν οἴωνται εἶναι, μὴ μέντοι 57 Euthph.3.c.9 : διδασκαλικὸν τῆς αὑτοῦ σοφίας· ὃν δ´ ἂν καὶ ἄλλους οἴων– 58 Euthph.3.d.1 : ται ποιεῖν τοιούτους, θυμοῦνται, εἴτ´ οὖν φθόνῳ ὡς σὺ λέγεις, 59 Euthph.3.d.2 : εἴτε δι´ ἄλλο τι. 60 Euthph.3.d.3 : {ΕΥΘ.} Τούτου οὖν πέρι ὅπως ποτὲ πρὸς ἐμὲ ἔχουσιν, οὐ 61 Euthph.3.d.4 : πάνυ ἐπιθυμῶ πειραθῆναι. 62 Euthph.3.d.5 : {ΣΩ.} Ἴσως γὰρ σὺ μὲν δοκεῖς σπάνιον σεαυτὸν παρέχειν 63 Euthph.3.d.6 : καὶ διδάσκειν οὐκ ἐθέλειν τὴν σεαυτοῦ σοφίαν· ἐγὼ δὲ 64 Euthph.3.d.7 : φοβοῦμαι μὴ ὑπὸ φιλανθρωπίας δοκῶ αὐτοῖς ὅτιπερ ἔχω 65 Euthph.3.d.8 : ἐκκεχυμένως παντὶ ἀνδρὶ λέγειν, οὐ μόνον ἄνευ μισθοῦ, ἀλλὰ 66 Euthph.3.d.9 : καὶ προστιθεὶς ἂν ἡδέως εἴ τίς μου ἐθέλει ἀκούειν. εἰ 67 Euthph.3.d.10 : μὲν οὖν, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, μέλλοιέν μου καταγελᾶν ὥσπερ 68 Euthph.3.e.1 : σὺ φῂς σαυτοῦ, οὐδὲν ἂν εἴη ἀηδὲς παίζοντας καὶ γελῶντας 69 Euthph.3.e.2 : ἐν τῷ δικαστηρίῳ διαγαγεῖν· εἰ δὲ σπουδάσονται, τοῦτ´ ἤδη 70 Euthph.3.e.3 : ὅπῃ ἀποβήσεται ἄδηλον πλὴν ὑμῖν τοῖς μάντεσιν. 71 Euthph.3.e.4 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ ἴσως οὐδὲν ἔσται, ὦ Σώκρατες, πρᾶγμα, ἀλλὰ 72 Euthph.3.e.5 : σύ τε κατὰ νοῦν ἀγωνιῇ τὴν δίκην, οἶμαι δὲ καὶ ἐμὲ τὴν 73 Euthph.3.e.6 : ἐμήν. 74 Euthph.3.e.7 : {ΣΩ.} Ἔστιν δὲ δὴ σοί, ὦ Εὐθύφρων, τίς ἡ δίκη; 75 Euthph.3.e.8 : φεύγεις αὐτὴν ἢ διώκεις; 76 Euthph.3.e.9 : {ΕΥΘ.} Διώκω. 77 Euthph.3.e.10 : {ΣΩ.} Τίνα; 78 Euthph.4.a.1 : {ΕΥΘ.} Ὃν διώκων αὖ δοκῶ μαίνεσθαι. 79 Euthph.4.a.2 : {ΣΩ.} Τί δέ; πετόμενόν τινα διώκεις; 80 Euthph.4.a.3 : {ΕΥΘ.} Πολλοῦ γε δεῖ πέτεσθαι, ὅς γε τυγχάνει ὢν εὖ 81 Euthph.4.a.4 : μάλα πρεσβύτης. 82 Euthph.4.a.5 : {ΣΩ.} Τίς οὗτος; 83 Euthph.4.a.6 : {ΕΥΘ.} Ὁ ἐμὸς πατήρ. 84 Euthph.4.a.7 : {ΣΩ.} Ὁ σός, ὦ βέλτιστε; 85 Euthph.4.a.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. 86 Euthph.4.a.9 : {ΣΩ.} Ἔστιν δὲ τί τὸ ἔγκλημα καὶ τίνος ἡ δίκη; 87 Euthph.4.a.10 : {ΕΥΘ.} Φόνου, ὦ Σώκρατες. 88 Euthph.4.a.11 : {ΣΩ.} Ἡράκλεις. ἦ που, ὦ Εὐθύφρων, ἀγνοεῖται ὑπὸ τῶν 89 Euthph.4.a.12 : πολλῶν ὅπῃ ποτὲ ὀρθῶς ἔχει· οὐ γὰρ οἶμαί γε τοῦ ἐπιτυ– 90 Euthph.4.b.1 : χόντος [ὀρθῶς] αὐτὸ πρᾶξαι ἀλλὰ πόρρω που ἤδη σοφίας 91 Euthph.4.b.2 : ἐλαύνοντος. 92 Euthph.4.b.3 : {ΕΥΘ.} Πόρρω μέντοι νὴ Δία, ὦ Σώκρατες. 93 Euthph.4.b.4 : {ΣΩ.} Ἔστιν δὲ δὴ τῶν οἰκείων τις ὁ τεθνεὼς ὑπὸ τοῦ 94 Euthph.4.b.5 : σοῦ πατρός; ἢ δῆλα δή; οὐ γὰρ ἄν που ὑπέρ γε ἀλλο– 95 Euthph.4.b.6 : τρίου ἐπεξῇσθα φόνου αὐτῷ. 96 Euthph.4.b.7 : {ΕΥΘ.} Γελοῖον, ὦ Σώκρατες, ὅτι οἴει τι διαφέρειν εἴτε 97 Euthph.4.b.8 : ἀλλότριος εἴτε οἰκεῖος ὁ τεθνεώς, ἀλλ´ οὐ τοῦτο μόνον δεῖν 98 Euthph.4.b.9 : φυλάττειν, εἴτε ἐν δίκῃ ἔκτεινεν ὁ κτείνας εἴτε μή, καὶ εἰ 99 Euthph.4.b.10 : μὲν ἐν δίκῃ, ἐᾶν, εἰ δὲ μή, ἐπεξιέναι, ἐάνπερ ὁ κτείνας συν– 100 Euthph.4.c.1 : έστιός σοι καὶ ὁμοτράπεζος ᾖ· ἴσον γὰρ τὸ μίασμα γίγνεται 101 Euthph.4.c.2 : ἐὰν συνῇς τῷ τοιούτῳ συνειδὼς καὶ μὴ ἀφοσιοῖς σεαυτόν τε 102 Euthph.4.c.3 : καὶ ἐκεῖνον τῇ δίκῃ ἐπεξιών. ἐπεὶ ὅ γε ἀποθανὼν πελάτης 103 Euthph.4.c.4 : τις ἦν ἐμός, καὶ ὡς ἐγεωργοῦμεν ἐν τῇ Νάξῳ, ἐθήτευεν 104 Euthph.4.c.5 : ἐκεῖ παρ´ ἡμῖν. παροινήσας οὖν καὶ ὀργισθεὶς τῶν οἰκετῶν 105 Euthph.4.c.6 : τινι τῶν ἡμετέρων ἀποσφάττει αὐτόν. ὁ οὖν πατὴρ συνδή– 106 Euthph.4.c.7 : σας τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, καταβαλὼν εἰς τάφρον 107 Euthph.4.c.8 : τινά, πέμπει δεῦρο ἄνδρα πευσόμενον τοῦ ἐξηγητοῦ ὅτι χρείη 108 Euthph.4.d.1 : ποιεῖν. ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ τοῦ δεδεμένου ὠλιγώρει τε 109 Euthph.4.d.2 : καὶ ἠμέλει ὡς ἀνδροφόνου καὶ οὐδὲν ὂν πρᾶγμα εἰ καὶ ἀπο– 110 Euthph.4.d.3 : θάνοι, ὅπερ οὖν καὶ ἔπαθεν· ὑπὸ γὰρ λιμοῦ καὶ ῥίγους καὶ 111 Euthph.4.d.4 : τῶν δεσμῶν ἀποθνῄσκει πρὶν τὸν ἄγγελον παρὰ τοῦ ἐξηγη– 112 Euthph.4.d.5 : τοῦ ἀφικέσθαι. ταῦτα δὴ οὖν καὶ ἀγανακτεῖ ὅ τε πατὴρ καὶ 113 Euthph.4.d.6 : οἱ ἄλλοι οἰκεῖοι, ὅτι ἐγὼ ὑπὲρ τοῦ ἀνδροφόνου τῷ πατρὶ 114 Euthph.4.d.7 : φόνου ἐπεξέρχομαι οὔτε ἀποκτείναντι, ὥς φασιν ἐκεῖνοι, 115 Euthph.4.d.8 : οὔτ´ εἰ ὅτι μάλιστα ἀπέκτεινεν, ἀνδροφόνου γε ὄντος τοῦ 116 Euthph.4.d.9 : ἀποθανόντος, οὐ δεῖν φροντίζειν ὑπὲρ τοῦ τοιούτου—ἀνόσιον 117 Euthph.4.e.1 : γὰρ εἶναι τὸ ὑὸν πατρὶ φόνου ἐπεξιέναι—κακῶς εἰδότες, 118 Euthph.4.e.2 : ὦ Σώκρατες, τὸ θεῖον ὡς ἔχει τοῦ ὁσίου τε πέρι καὶ τοῦ 119 Euthph.4.e.3 : ἀνοσίου. 120 Euthph.4.e.4 : {ΣΩ.} Σὺ δὲ δὴ πρὸς Διός, ὦ Εὐθύφρων, οὑτωσὶ ἀκριβῶς 121 Euthph.4.e.5 : οἴει ἐπίστασθαι περὶ τῶν θείων ὅπῃ ἔχει, καὶ τῶν ὁσίων τε 122 Euthph.4.e.6 : καὶ ἀνοσίων, ὥστε τούτων οὕτω πραχθέντων ὡς σὺ λέγεις, 123 Euthph.4.e.7 : οὐ φοβῇ δικαζόμενος τῷ πατρὶ ὅπως μὴ αὖ σὺ ἀνόσιον 124 Euthph.4.e.8 : πρᾶγμα τυγχάνῃς πράττων; 125 Euthph.4.e.9 : {ΕΥΘ.} Οὐδὲν γὰρ ἄν μου ὄφελος εἴη, ὦ Σώκρατες, οὐδέ 126 Euthph.5.a.1 : τῳ ἂν διαφέροι Εὐθύφρων τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, εἰ μὴ τὰ 127 Euthph.5.a.2 : τοιαῦτα πάντα ἀκριβῶς εἰδείην. 128 Euthph.5.a.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μοι, ὦ θαυμάσιε Εὐθύφρων, κράτιστόν ἐστι 129 Euthph.5.a.4 : μαθητῇ σῷ γενέσθαι, καὶ πρὸ τῆς γραφῆς τῆς πρὸς Μέλητον 130 Euthph.5.a.5 : αὐτὰ ταῦτα προκαλεῖσθαι αὐτόν, λέγοντα ὅτι ἔγωγε καὶ ἐν 131 Euthph.5.a.6 : τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ τὰ θεῖα περὶ πολλοῦ ἐποιούμην εἰδέναι, 132 Euthph.5.a.7 : καὶ νῦν ἐπειδή με ἐκεῖνος αὐτοσχεδιάζοντά φησι καὶ καινοτο– 133 Euthph.5.a.8 : μοῦντα περὶ τῶν θείων ἐξαμαρτάνειν, μαθητὴς δὴ γέγονα σός 134 Euthph.5.a.9 : — "καὶ εἰ μέν, ὦ Μέλητε," φαίην ἄν, "Εὐθύφρονα ὁμολογεῖς 135 Euthph.5.b.1 : σοφὸν εἶναι τὰ τοιαῦτα, [καὶ] ὀρθῶς νομίζειν καὶ ἐμὲ ἡγοῦ 136 Euthph.5.b.2 : καὶ μὴ δικάζου· εἰ δὲ μή, ἐκείνῳ τῷ διδασκάλῳ λάχε δίκην 137 Euthph.5.b.3 : πρότερον ἢ ἐμοί, ὡς τοὺς πρεσβυτέρους διαφθείροντι ἐμέ τε 138 Euthph.5.b.4 : καὶ τὸν αὑτοῦ πατέρα, ἐμὲ μὲν διδάσκοντι, ἐκεῖνον δὲ νουθε– 139 Euthph.5.b.5 : τοῦντί τε καὶ κολάζοντι" —καὶ ἂν μή μοι πείθηται μηδὲ ἀφίῃ 140 Euthph.5.b.6 : τῆς δίκης ἢ ἀντ´ ἐμοῦ γράφηται σέ, αὐτὰ ταῦτα λέγειν ἐν τῷ 141 Euthph.5.b.7 : δικαστηρίῳ ἃ προυκαλούμην αὐτόν; 142 Euthph.5.b.8 : {ΕΥΘ.} Ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, εἰ ἄρα ἐμὲ ἐπιχειρήσειε 143 Euthph.5.c.1 : γράφεσθαι, εὕροιμ´ ἄν, ὡς οἶμαι, ὅπῃ σαθρός ἐστιν, καὶ πολὺ 144 Euthph.5.c.2 : ἂν ἡμῖν πρότερον περὶ ἐκείνου λόγος ἐγένετο ἐν τῷ δικαστηρίῳ 145 Euthph.5.c.3 : ἢ περὶ ἐμοῦ. 146 Euthph.5.c.4 : {ΣΩ.} Καὶ ἐγώ τοι, ὦ φίλε ἑταῖρε, ταῦτα γιγνώσκων 147 Euthph.5.c.5 : μαθητὴς ἐπιθυμῶ γενέσθαι σός, εἰδὼς ὅτι καὶ ἄλλος πού τις 148 Euthph.5.c.6 : καὶ ὁ Μέλητος οὗτος σὲ μὲν οὐδὲ δοκεῖ ὁρᾶν, ἐμὲ δὲ οὕτως 149 Euthph.5.c.7 : ὀξέως [ἀτεχνῶς] καὶ ῥᾳδίως κατεῖδεν ὥστε ἀσεβείας ἐγρά– 150 Euthph.5.c.8 : ψατο. νῦν οὖν πρὸς Διὸς λέγε μοι ὃ νυνδὴ σαφῶς εἰδέναι 151 Euthph.5.c.9 : διισχυρίζου, ποῖόν τι τὸ εὐσεβὲς φῂς εἶναι καὶ τὸ ἀσεβὲς 152 Euthph.5.d.1 : καὶ περὶ φόνου καὶ περὶ τῶν ἄλλων; ἢ οὐ ταὐτόν ἐστιν ἐν 153 Euthph.5.d.2 : πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ, καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν 154 Euthph.5.d.3 : ὁσίου παντὸς ἐναντίον, αὐτὸ δὲ αὑτῷ ὅμοιον καὶ ἔχον μίαν 155 Euthph.5.d.4 : τινὰ ἰδέαν κατὰ τὴν ἀνοσιότητα πᾶν ὅτιπερ ἂν μέλλῃ 156 Euthph.5.d.5 : ἀνόσιον εἶναι; 157 Euthph.5.d.6 : {ΕΥΘ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. 158 Euthph.5.d.7 : {ΣΩ.} Λέγε δή, τί φῂς εἶναι τὸ ὅσιον καὶ τί τὸ ἀνόσιον; 159 Euthph.5.d.8 : {ΕΥΘ.} Λέγω τοίνυν ὅτι τὸ μὲν ὅσιόν ἐστιν ὅπερ ἐγὼ νῦν 160 Euthph.5.d.9 : ποιῶ, τῷ ἀδικοῦντι ἢ περὶ φόνους ἢ περὶ ἱερῶν κλοπὰς ἤ τι 161 Euthph.5.d.10 : ἄλλο τῶν τοιούτων ἐξαμαρτάνοντι ἐπεξιέναι, ἐάντε πατὴρ 162 Euthph.5.e.1 : ὢν τυγχάνῃ ἐάντε μήτηρ ἐάντε ἄλλος ὁστισοῦν, τὸ δὲ μὴ 163 Euthph.5.e.2 : ἐπεξιέναι ἀνόσιον· ἐπεί, ὦ Σώκρατες, θέασαι ὡς μέγα σοι ἐρῶ 164 Euthph.5.e.3 : τεκμήριον τοῦ νόμου ὅτι οὕτως ἔχει—ὃ καὶ ἄλλοις ἤδη εἶπον, 165 Euthph.5.e.4 : ὅτι ταῦτα ὀρθῶς ἂν εἴη οὕτω γιγνόμενα—μὴ ἐπιτρέπειν τῷ ἀσε– 166 Euthph.5.e.5 : βοῦντι μηδ´ ἂν ὁστισοῦν τυγχάνῃ ὤν. αὐτοὶ γὰρ οἱ ἄνθρωποι 167 Euthph.5.e.6 : τυγχάνουσι νομίζοντες τὸν Δία τῶν θεῶν ἄριστον καὶ δικαιό– 168 Euthph.6.a.1 : τατον, καὶ τοῦτον ὁμολογοῦσι τὸν αὑτοῦ πατέρα δῆσαι ὅτι 169 Euthph.6.a.2 : τοὺς ὑεῖς κατέπινεν οὐκ ἐν δίκῃ, κἀκεῖνόν γε αὖ τὸν αὑτοῦ 170 Euthph.6.a.3 : πατέρα ἐκτεμεῖν δι´ ἕτερα τοιαῦτα· ἐμοὶ δὲ χαλεπαίνουσιν 171 Euthph.6.a.4 : ὅτι τῷ πατρὶ ἐπεξέρχομαι ἀδικοῦντι, καὶ οὕτως αὐτοὶ αὑτοῖς 172 Euthph.6.a.5 : τὰ ἐναντία λέγουσι περί τε τῶν θεῶν καὶ περὶ ἐμοῦ. 173 Euthph.6.a.6 : {ΣΩ.} Ἆρά γε, ὦ Εὐθύφρων, τοῦτ´ ἔστιν [οὗ] οὕνεκα τὴν 174 Euthph.6.a.7 : γραφὴν φεύγω, ὅτι τὰ τοιαῦτα ἐπειδάν τις περὶ τῶν θεῶν 175 Euthph.6.a.8 : λέγῃ, δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι; διὸ δή, ὡς ἔοικε, φήσει 176 Euthph.6.a.9 : τίς με ἐξαμαρτάνειν. νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ ταῦτα συνδοκεῖ τῷ 177 Euthph.6.b.1 : εὖ εἰδότι περὶ τῶν τοιούτων, ἀνάγκη δή, ὡς ἔοικε, καὶ ἡμῖν 178 Euthph.6.b.2 : συγχωρεῖν. τί γὰρ καὶ φήσομεν, οἵ γε καὶ αὐτοὶ ὁμολο– 179 Euthph.6.b.3 : γοῦμεν περὶ αὐτῶν μηδὲν εἰδέναι; ἀλλά μοι εἰπὲ πρὸς 180 Euthph.6.b.4 : Φιλίου, σὺ ὡς ἀληθῶς ἡγῇ ταῦτα οὕτως γεγονέναι; 181 Euthph.6.b.5 : {ΕΥΘ.} Καὶ ἔτι γε τούτων θαυμασιώτερα, ὦ Σώκρατες, ἃ 182 Euthph.6.b.6 : οἱ πολλοὶ οὐκ ἴσασιν. 183 Euthph.6.b.7 : {ΣΩ.} Καὶ πόλεμον ἆρα ἡγῇ σὺ εἶναι τῷ ὄντι ἐν τοῖς θεοῖς 184 Euthph.6.b.8 : πρὸς ἀλλήλους, καὶ ἔχθρας γε δεινὰς καὶ μάχας καὶ ἄλλα 185 Euthph.6.b.9 : τοιαῦτα πολλά, οἷα λέγεταί τε ὑπὸ τῶν ποιητῶν, καὶ ὑπὸ τῶν 186 Euthph.6.c.1 : ἀγαθῶν γραφέων τά τε ἄλλα ἱερὰ ἡμῖν καταπεποίκιλται, καὶ 187 Euthph.6.c.2 : δὴ καὶ τοῖς μεγάλοις Παναθηναίοις ὁ πέπλος μεστὸς τῶν 188 Euthph.6.c.3 : τοιούτων ποικιλμάτων ἀνάγεται εἰς τὴν ἀκρόπολιν; ταῦτα 189 Euthph.6.c.4 : ἀληθῆ φῶμεν εἶναι, ὦ Εὐθύφρων; 190 Euthph.6.c.5 : {ΕΥΘ.} Μὴ μόνον γε, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ὅπερ ἄρτι εἶπον, 191 Euthph.6.c.6 : καὶ ἄλλα σοι ἐγὼ πολλά, ἐάνπερ βούλῃ, περὶ τῶν θείων 192 Euthph.6.c.7 : διηγήσομαι, ἃ σὺ ἀκούων εὖ οἶδ´ ὅτι ἐκπλαγήσῃ. 193 Euthph.6.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκ ἂν θαυμάζοιμι. ἀλλὰ ταῦτα μέν μοι εἰς αὖθις 194 Euthph.6.c.9 : ἐπὶ σχολῆς διηγήσῃ· νυνὶ δὲ ὅπερ ἄρτι σε ἠρόμην πειρῶ 195 Euthph.6.d.1 : σαφέστερον εἰπεῖν. οὐ γάρ με, ὦ ἑταῖρε, τὸ πρότερον 196 Euthph.6.d.2 : ἱκανῶς ἐδίδαξας ἐρωτήσαντα τὸ ὅσιον ὅτι ποτ´ εἴη, ἀλλά μοι 197 Euthph.6.d.3 : εἶπες ὅτι τοῦτο τυγχάνει ὅσιον ὂν ὃ σὺ νῦν ποιεῖς, φόνου 198 Euthph.6.d.4 : ἐπεξιὼν τῷ πατρί. 199 Euthph.6.d.5 : {ΕΥΘ.} Καὶ ἀληθῆ γε ἔλεγον, ὦ Σώκρατες. 200 Euthph.6.d.6 : {ΣΩ.} Ἴσως. ἀλλὰ γάρ, ὦ Εὐθύφρων, καὶ ἄλλα πολλὰ 201 Euthph.6.d.7 : φῂς εἶναι ὅσια. 202 Euthph.6.d.8 : {ΕΥΘ.} Καὶ γὰρ ἔστιν. 203 Euthph.6.d.9 : {ΣΩ.} Μέμνησαι οὖν ὅτι οὐ τοῦτό σοι διεκελευόμην, ἕν τι 204 Euthph.6.d.10 : ἢ δύο με διδάξαι τῶν πολλῶν ὁσίων, ἀλλ´ ἐκεῖνο αὐτὸ τὸ 205 Euthph.6.d.11 : εἶδος ᾧ πάντα τὰ ὅσια ὅσιά ἐστιν; ἔφησθα γάρ που μιᾷ ἰδέᾳ 206 Euthph.6.e.1 : τά τε ἀνόσια ἀνόσια εἶναι καὶ τὰ ὅσια ὅσια· ἢ οὐ μνημονεύεις; 207 Euthph.6.e.2 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 208 Euthph.6.e.3 : {ΣΩ.} Ταύτην τοίνυν με αὐτὴν δίδαξον τὴν ἰδέαν τίς ποτέ 209 Euthph.6.e.4 : ἐστιν, ἵνα εἰς ἐκείνην ἀποβλέπων καὶ χρώμενος αὐτῇ παρα– 210 Euthph.6.e.5 : δείγματι, ὃ μὲν ἂν τοιοῦτον ᾖ ὧν ἂν ἢ σὺ ἢ ἄλλος τις 211 Euthph.6.e.6 : πράττῃ φῶ ὅσιον εἶναι, ὃ δ´ ἂν μὴ τοιοῦτον, μὴ φῶ. 212 Euthph.6.e.7 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ εἰ οὕτω βούλει, ὦ Σώκρατες, καὶ οὕτω σοι 213 Euthph.6.e.8 : φράσω. 214 Euthph.6.e.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν βούλομαί γε. 215 Euthph.6.e.10 : {ΕΥΘ.} Ἔστι τοίνυν τὸ μὲν τοῖς θεοῖς προσφιλὲς ὅσιον, τὸ 216 Euthph.7.a.1 : δὲ μὴ προσφιλὲς ἀνόσιον. 217 Euthph.7.a.2 : {ΣΩ.} Παγκάλως, ὦ Εὐθύφρων, καὶ ὡς ἐγὼ ἐζήτουν ἀποκρίνα– 218 Euthph.7.a.3 : σθαί σε, οὕτω νῦν ἀπεκρίνω. εἰ μέντοι ἀληθῶς, τοῦτο οὔπω 219 Euthph.7.a.4 : οἶδα, ἀλλὰ σὺ δῆλον ὅτι ἐπεκδιδάξεις ὡς ἔστιν ἀληθῆ ἃ λέγεις. 220 Euthph.7.a.5 : {ΕΥΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. 221 Euthph.7.a.6 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἐπισκεψώμεθα τί λέγομεν. τὸ μὲν θεο– 222 Euthph.7.a.7 : φιλές τε καὶ θεοφιλὴς ἄνθρωπος ὅσιος, τὸ δὲ θεομισὲς καὶ ὁ 223 Euthph.7.a.8 : θεομισὴς ἀνόσιος· οὐ ταὐτὸν δ´ ἐστίν, ἀλλὰ τὸ ἐναντιώτατον, 224 Euthph.7.a.9 : τὸ ὅσιον τῷ ἀνοσίῳ· οὐχ οὕτως; 225 Euthph.7.a.10 : {ΕΥΘ.} Οὕτω μὲν οὖν. 226 Euthph.7.a.11 : {ΣΩ.} Καὶ εὖ γε φαίνεται εἰρῆσθαι; 227 Euthph.7.b.1 : {ΕΥΘ.} Δοκῶ, ὦ Σώκρατες. [εἴρηται γάρ.] 228 Euthph.7.b.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὅτι στασιάζουσιν οἱ θεοί, ὦ Εὐθύφρων, 229 Euthph.7.b.3 : καὶ διαφέρονται ἀλλήλοις καὶ ἔχθρα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς πρὸς 230 Euthph.7.b.4 : ἀλλήλους, καὶ τοῦτο εἴρηται; 231 Euthph.7.b.5 : {ΕΥΘ.} Εἴρηται γάρ. 232 Euthph.7.b.6 : {ΣΩ.} Ἔχθραν δὲ καὶ ὀργάς, ὦ ἄριστε, ἡ περὶ τίνων 233 Euthph.7.b.7 : διαφορὰ ποιεῖ; ὧδε δὲ σκοπῶμεν. ἆρ´ ἂν εἰ διαφεροίμεθα 234 Euthph.7.b.8 : ἐγώ τε καὶ σὺ περὶ ἀριθμοῦ ὁπότερα πλείω, ἡ περὶ τούτων 235 Euthph.7.b.9 : διαφορὰ ἐχθροὺς ἂν ἡμᾶς ποιοῖ καὶ ὀργίζεσθαι ἀλλήλοις, 236 Euthph.7.b.10 : ἢ ἐπὶ λογισμὸν ἐλθόντες περί γε τῶν τοιούτων ταχὺ ἂν 237 Euthph.7.c.1 : ἀπαλλαγεῖμεν; 238 Euthph.7.c.2 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 239 Euthph.7.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ τοῦ μείζονος καὶ ἐλάττονος εἰ 240 Euthph.7.c.4 : διαφεροίμεθα, ἐπὶ τὸ μετρεῖν ἐλθόντες ταχὺ παυσαίμεθ´ ἂν 241 Euthph.7.c.5 : τῆς διαφορᾶς; 242 Euthph.7.c.6 : {ΕΥΘ.} Ἔστι ταῦτα. 243 Euthph.7.c.7 : {ΣΩ.} Καὶ ἐπί γε τὸ ἱστάναι ἐλθόντες, ὡς ἐγᾦμαι, περὶ 244 Euthph.7.c.8 : τοῦ βαρυτέρου τε καὶ κουφοτέρου διακριθεῖμεν ἄν; 245 Euthph.7.c.9 : {ΕΥΘ.} Πῶς γὰρ οὔ; 246 Euthph.7.c.10 : {ΣΩ.} Περὶ τίνος δὲ δὴ διενεχθέντες καὶ ἐπὶ τίνα κρίσιν 247 Euthph.7.c.11 : οὐ δυνάμενοι ἀφικέσθαι ἐχθροί γε ἂν ἀλλήλοις εἶμεν καὶ 248 Euthph.7.c.12 : ὀργιζοίμεθα; ἴσως οὐ πρόχειρόν σοί ἐστιν, ἀλλ´ ἐμοῦ λέγον– 249 Euthph.7.d.1 : τος σκόπει εἰ τάδε ἐστὶ τό τε δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον καὶ 250 Euthph.7.d.2 : καλὸν καὶ αἰσχρὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ κακόν. ἆρα οὐ ταῦτά 251 Euthph.7.d.3 : ἐστιν περὶ ὧν διενεχθέντες καὶ οὐ δυνάμενοι ἐπὶ ἱκανὴν 252 Euthph.7.d.4 : κρίσιν αὐτῶν ἐλθεῖν ἐχθροὶ ἀλλήλοις γιγνόμεθα, ὅταν γι– 253 Euthph.7.d.5 : γνώμεθα, καὶ ἐγὼ καὶ σὺ καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι πάντες; 254 Euthph.7.d.6 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ ἔστιν αὕτη ἡ διαφορά, ὦ Σώκρατες, καὶ 255 Euthph.7.d.7 : περὶ τούτων. 256 Euthph.7.d.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ οἱ θεοί, ὦ Εὐθύφρων; οὐκ εἴπερ τι διαφέ– 257 Euthph.7.d.9 : ρονται, δι´ αὐτὰ ταῦτα διαφέροιντ´ ἄν; 258 Euthph.7.d.10 : {ΕΥΘ.} Πολλὴ ἀνάγκη. 259 Euthph.7.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ τῶν θεῶν ἄρα, ὦ γενναῖε Εὐθύφρων, ἄλλοι 260 Euthph.7.e.2 : ἄλλα δίκαια ἡγοῦνται κατὰ τὸν σὸν λόγον, καὶ καλὰ καὶ 261 Euthph.7.e.3 : αἰσχρὰ καὶ ἀγαθὰ καὶ κακά· οὐ γὰρ ἄν που ἐστασίαζον 262 Euthph.7.e.4 : ἀλλήλοις εἰ μὴ περὶ τούτων διεφέροντο· ἦ γάρ; 263 Euthph.7.e.5 : {ΕΥΘ.} Ὀρθῶς λέγεις. 264 Euthph.7.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἅπερ καλὰ ἡγοῦνται ἕκαστοι καὶ ἀγαθὰ καὶ 265 Euthph.7.e.7 : δίκαια, ταῦτα καὶ φιλοῦσιν, τὰ δὲ ἐναντία τούτων μισοῦσιν; 266 Euthph.7.e.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 267 Euthph.7.e.9 : {ΣΩ.} Ταὐτὰ δέ γε, ὡς σὺ φῄς, οἱ μὲν δίκαια ἡγοῦνται, 268 Euthph.8.a.1 : οἱ δὲ ἄδικα, περὶ ἃ καὶ ἀμφισβητοῦντες στασιάζουσί τε καὶ 269 Euthph.8.a.2 : πολεμοῦσιν ἀλλήλοις· ἆρα οὐχ οὕτω; 270 Euthph.8.a.3 : {ΕΥΘ.} Οὕτω. 271 Euthph.8.a.4 : {ΣΩ.} Ταὔτ´ ἄρα, ὡς ἔοικεν, μισεῖταί τε ὑπὸ τῶν θεῶν 272 Euthph.8.a.5 : καὶ φιλεῖται, καὶ θεομισῆ τε καὶ θεοφιλῆ ταὔτ´ ἂν εἴη. 273 Euthph.8.a.6 : {ΕΥΘ.} Ἔοικεν. 274 Euthph.8.a.7 : {ΣΩ.} Καὶ ὅσια ἄρα καὶ ἀνόσια τὰ αὐτὰ ἂν εἴη, ὦ Εὐθύ– 275 Euthph.8.a.8 : φρων, τούτῳ τῷ λόγῳ. 276 Euthph.8.a.9 : {ΕΥΘ.} Κινδυνεύει. 277 Euthph.8.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ὃ ἠρόμην ἀπεκρίνω, ὦ θαυμάσιε. οὐ γὰρ 278 Euthph.8.a.11 : τοῦτό γε ἠρώτων, ὃ τυγχάνει ταὐτὸν ὂν ὅσιόν τε καὶ ἀνό– 279 Euthph.8.a.12 : σιον· ὃ δ´ ἂν θεοφιλὲς ᾖ καὶ θεομισές ἐστιν, ὡς ἔοικεν. 280 Euthph.8.b.1 : ὥστε, ὦ Εὐθύφρων, ὃ σὺ νῦν ποιεῖς τὸν πατέρα κολά– 281 Euthph.8.b.2 : ζων, οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ τοῦτο δρῶν τῷ μὲν Διὶ προσφιλὲς 282 Euthph.8.b.3 : ποιεῖς, τῷ δὲ Κρόνῳ καὶ τῷ Οὐρανῷ ἐχθρόν, καὶ τῷ μὲν 283 Euthph.8.b.4 : Ἡφαίστῳ φίλον, τῇ δὲ Ἥρᾳ ἐχθρόν, καὶ εἴ τις ἄλλος τῶν 284 Euthph.8.b.5 : θεῶν ἕτερος ἑτέρῳ διαφέρεται περὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκείνοις κατὰ 285 Euthph.8.b.6 : τὰ αὐτά. 286 Euthph.8.b.7 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ οἶμαι, ὦ Σώκρατες, περί γε τούτου τῶν 287 Euthph.8.b.8 : θεῶν οὐδένα ἕτερον ἑτέρῳ διαφέρεσθαι, ὡς οὐ δεῖ δίκην 288 Euthph.8.b.9 : διδόναι ἐκεῖνον ὃς ἂν ἀδίκως τινὰ ἀποκτείνῃ. 289 Euthph.8.b.10 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἀνθρώπων, ὦ Εὐθύφρων, ἤδη τινὸς ἤκουσας 290 Euthph.8.c.1 : ἀμφισβητοῦντος ὡς τὸν ἀδίκως ἀποκτείναντα ἢ ἄλλο ἀδίκως 291 Euthph.8.c.2 : ποιοῦντα ὁτιοῦν οὐ δεῖ δίκην διδόναι; 292 Euthph.8.c.3 : {ΕΥΘ.} Οὐδὲν μὲν οὖν παύονται ταῦτα ἀμφισβητοῦντες 293 Euthph.8.c.4 : καὶ ἄλλοθι καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις· ἀδικοῦντες γὰρ πάμ– 294 Euthph.8.c.5 : πολλα, πάντα ποιοῦσι καὶ λέγουσι φεύγοντες τὴν δίκην. 295 Euthph.8.c.6 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ὁμολογοῦσιν, ὦ Εὐθύφρων, ἀδικεῖν, καὶ 296 Euthph.8.c.7 : ὁμολογοῦντες ὅμως οὐ δεῖν φασὶ σφᾶς διδόναι δίκην; 297 Euthph.8.c.8 : {ΕΥΘ.} Οὐδαμῶς τοῦτό γε. 298 Euthph.8.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα πᾶν γε ποιοῦσι καὶ λέγουσι· τοῦτο γὰρ 299 Euthph.8.c.10 : οἶμαι οὐ τολμῶσι λέγειν οὐδ´ ἀμφισβητεῖν, ὡς οὐχὶ εἴπερ 300 Euthph.8.d.1 : ἀδικοῦσί γε δοτέον δίκην, ἀλλ´ οἶμαι οὔ φασιν ἀδικεῖν· ἦ 301 Euthph.8.d.2 : γάρ; 302 Euthph.8.d.3 : {ΕΥΘ.} Ἀληθῆ λέγεις. 303 Euthph.8.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ἐκεῖνό γε ἀμφισβητοῦσιν, ὡς οὐ τὸν 304 Euthph.8.d.5 : ἀδικοῦντα δεῖ διδόναι δίκην, ἀλλ´ ἐκεῖνο ἴσως ἀμφισβητοῦ– 305 Euthph.8.d.6 : σιν, τὸ τίς ἐστιν ὁ ἀδικῶν καὶ τί δρῶν καὶ πότε. 306 Euthph.8.d.7 : {ΕΥΘ.} Ἀληθῆ λέγεις. 307 Euthph.8.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αὐτά γε ταῦτα καὶ οἱ θεοὶ πεπόνθασιν, 308 Euthph.8.d.9 : εἴπερ στασιάζουσι περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ὡς ὁ σὸς 309 Euthph.8.d.10 : λόγος, καὶ οἱ μέν φασιν ἀλλήλους ἀδικεῖν, οἱ δὲ οὔ φασιν; 310 Euthph.8.d.11 : ἐπεὶ ἐκεῖνό γε δήπου, ὦ θαυμάσιε, οὐδεὶς οὔτε θεῶν οὔτε 311 Euthph.8.e.1 : ἀνθρώπων τολμᾷ λέγειν, ὡς οὐ τῷ γε ἀδικοῦντι δοτέον δίκην. 312 Euthph.8.e.2 : {ΕΥΘ.} Ναί, τοῦτο μὲν ἀληθὲς λέγεις, ὦ Σώκρατες, τό γε 313 Euthph.8.e.3 : κεφάλαιον. 314 Euthph.8.e.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἕκαστόν γε οἶμαι, ὦ Εὐθύφρων, τῶν πρα– 315 Euthph.8.e.5 : χθέντων ἀμφισβητοῦσιν οἱ ἀμφισβητοῦντες, καὶ ἄνθρωποι 316 Euthph.8.e.6 : καὶ θεοί, εἴπερ ἀμφισβητοῦσιν θεοί· πράξεώς τινος πέρι 317 Euthph.8.e.7 : διαφερόμενοι οἱ μὲν δικαίως φασὶν αὐτὴν πεπρᾶχθαι, οἱ δὲ 318 Euthph.8.e.8 : ἀδίκως· ἆρ´ οὐχ οὕτω; 319 Euthph.8.e.9 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 320 Euthph.9.a.1 : {ΣΩ.} Ἴθι νυν, ὦ φίλε Εὐθύφρων, δίδαξον καὶ ἐμέ, ἵνα 321 Euthph.9.a.2 : σοφώτερος γένωμαι, τί σοι τεκμήριόν ἐστιν ὡς πάντες θεοὶ 322 Euthph.9.a.3 : ἡγοῦνται ἐκεῖνον ἀδίκως τεθνάναι, ὃς ἂν θητεύων ἀνδροφό– 323 Euthph.9.a.4 : νος γενόμενος, συνδεθεὶς ὑπὸ τοῦ δεσπότου τοῦ ἀποθανόντος, 324 Euthph.9.a.5 : φθάσῃ τελευτήσας διὰ τὰ δεσμὰ πρὶν τὸν συνδήσαντα παρὰ 325 Euthph.9.a.6 : τῶν ἐξηγητῶν περὶ αὐτοῦ πυθέσθαι τί χρὴ ποιεῖν, καὶ ὑπὲρ 326 Euthph.9.a.7 : τοῦ τοιούτου δὴ ὀρθῶς ἔχει ἐπεξιέναι καὶ ἐπισκήπτεσθαι 327 Euthph.9.a.8 : φόνου τὸν ὑὸν τῷ πατρί; ἴθι, περὶ τούτων πειρῶ τί μοι 328 Euthph.9.b.1 : σαφὲς ἐνδείξασθαι ὡς παντὸς μᾶλλον πάντες θεοὶ ἡγοῦνται 329 Euthph.9.b.2 : ὀρθῶς ἔχειν ταύτην τὴν πρᾶξιν· κἄν μοι ἱκανῶς ἐνδείξῃ, 330 Euthph.9.b.3 : ἐγκωμιάζων σε ἐπὶ σοφίᾳ οὐδέποτε παύσομαι. 331 Euthph.9.b.4 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ ἴσως οὐκ ὀλίγον ἔργον ἐστίν, ὦ Σώκρατες, 332 Euthph.9.b.5 : ἐπεὶ πάνυ γε σαφῶς ἔχοιμι ἂν ἐπιδεῖξαί σοι. 333 Euthph.9.b.6 : {ΣΩ.} Μανθάνω· ὅτι σοι δοκῶ τῶν δικαστῶν δυσμαθέ– 334 Euthph.9.b.7 : στερος εἶναι, ἐπεὶ ἐκείνοις γε ἐνδείξῃ δῆλον ὅτι ὡς ἄδικά τέ 335 Euthph.9.b.8 : ἐστιν καὶ οἱ θεοὶ ἅπαντες τὰ τοιαῦτα μισοῦσιν. 336 Euthph.9.b.9 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε σαφῶς, ὦ Σώκρατες, ἐάνπερ ἀκούωσί γέ 337 Euthph.9.b.10 : μου λέγοντος. 338 Euthph.9.c.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀκούσονται. ἐάνπερ εὖ δοκῇς λέγειν. τόδε δέ 339 Euthph.9.c.2 : σου ἐνενόησα ἅμα λέγοντος καὶ πρὸς ἐμαυτὸν σκοπῶ· "Εἰ 340 Euthph.9.c.3 : ὅτι μάλιστά με Εὐθύφρων διδάξειεν ὡς οἱ θεοὶ ἅπαντες τὸν 341 Euthph.9.c.4 : τοιοῦτον θάνατον ἡγοῦνται ἄδικον εἶναι, τί μᾶλλον ἐγὼ 342 Euthph.9.c.5 : μεμάθηκα παρ´ Εὐθύφρονος τί ποτ´ ἐστὶν τὸ ὅσιόν τε καὶ τὸ 343 Euthph.9.c.6 : ἀνόσιον; θεομισὲς μὲν γὰρ τοῦτο τὸ ἔργον, ὡς ἔοικεν, εἴη 344 Euthph.9.c.7 : ἄν. ἀλλὰ γὰρ οὐ τούτῳ ἐφάνη ἄρτι ὡρισμένα τὸ ὅσιον 345 Euthph.9.c.8 : καὶ μή· τὸ γὰρ θεομισὲς ὂν καὶ θεοφιλὲς ἐφάνη." ὥστε 346 Euthph.9.c.9 : τούτου μὲν ἀφίημί σε, ὦ Εὐθύφρων· εἰ βούλει, πάντες αὐτὸ 347 Euthph.9.d.1 : ἡγείσθων θεοὶ ἄδικον καὶ πάντες μισούντων. ἀλλ´ ἆρα τοῦτο 348 Euthph.9.d.2 : ὃ νῦν ἐπανορθούμεθα ἐν τῷ λόγῳ—ὡς ὃ μὲν ἂν πάντες οἱ 349 Euthph.9.d.3 : θεοὶ μισῶσιν ἀνόσιόν ἐστιν, ὃ δ´ ἂν φιλῶσιν, ὅσιον· ὃ δ´ ἂν 350 Euthph.9.d.4 : οἱ μὲν φιλῶσιν οἱ δὲ μισῶσιν, οὐδέτερα ἢ ἀμφότερα—ἆρ´ οὕτω 351 Euthph.9.d.5 : βούλει ἡμῖν ὡρίσθαι νῦν περὶ τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ἀνοσίου; 352 Euthph.9.d.6 : {ΕΥΘ.} Τί γὰρ κωλύει, ὦ Σώκρατες; 353 Euthph.9.d.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἐμέ γε, ὦ Εὐθύφρων, ἀλλὰ σὺ δὴ τὸ σὸν σκό– 354 Euthph.9.d.8 : πει, εἰ τοῦτο ὑποθέμενος οὕτω ῥᾷστά με διδάξεις ὃ ὑπέσχου. 355 Euthph.9.e.1 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ ἔγωγε φαίην ἂν τοῦτο εἶναι τὸ ὅσιον ὃ ἂν 356 Euthph.9.e.2 : πάντες οἱ θεοὶ φιλῶσιν, καὶ τὸ ἐναντίον, ὃ ἂν πάντες θεοὶ 357 Euthph.9.e.3 : μισῶσιν, ἀνόσιον. 358 Euthph.9.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπισκοπῶμεν αὖ τοῦτο, ὦ Εὐθύφρων, εἰ 359 Euthph.9.e.5 : καλῶς λέγεται, ἢ ἐῶμεν καὶ οὕτω ἡμῶν τε αὐτῶν ἀποδεχώ– 360 Euthph.9.e.6 : μεθα καὶ τῶν ἄλλων, ἐὰν μόνον φῇ τίς τι ἔχειν οὕτω 361 Euthph.9.e.7 : συγχωροῦντες ἔχειν; ἢ σκεπτέον τί λέγει ὁ λέγων; 362 Euthph.9.e.8 : {ΕΥΘ.} Σκεπτέον· οἶμαι μέντοι ἔγωγε τοῦτο νυνὶ καλῶς 363 Euthph.9.e.9 : λέγεσθαι. 364 Euthph.10.a.1 : {ΣΩ.} Τάχ´, ὠγαθέ, βέλτιον εἰσόμεθα. ἐννόησον γὰρ τὸ 365 Euthph.10.a.2 : τοιόνδε· ἆρα τὸ ὅσιον ὅτι ὅσιόν ἐστιν φιλεῖται ὑπὸ τῶν 366 Euthph.10.a.3 : θεῶν, ἢ ὅτι φιλεῖται ὅσιόν ἐστιν; 367 Euthph.10.a.4 : {ΕΥΘ.} Οὐκ οἶδ´ ὅτι λέγεις, ὦ Σώκρατες. 368 Euthph.10.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγὼ πειράσομαι σαφέστερον φράσαι. λέγο– 369 Euthph.10.a.6 : μέν τι φερόμενον καὶ φέρον καὶ ἀγόμενον καὶ ἄγον καὶ 370 Euthph.10.a.7 : ὁρώμενον καὶ ὁρῶν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα μανθάνεις ὅτι 371 Euthph.10.a.8 : ἕτερα ἀλλήλων ἐστὶ καὶ ᾗ ἕτερα; 372 Euthph.10.a.9 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγέ μοι δοκῶ μανθάνειν. 373 Euthph.10.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ φιλούμενόν τί ἐστιν καὶ τούτου ἕτερον 374 Euthph.10.a.11 : τὸ φιλοῦν; 375 Euthph.10.a.12 : {ΕΥΘ.} Πῶς γὰρ οὔ; 376 Euthph.10.b.1 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι, πότερον τὸ φερόμενον διότι φέρεται 377 Euthph.10.b.2 : φερόμενόν ἐστιν, ἢ δι´ ἄλλο τι; 378 Euthph.10.b.3 : {ΕΥΘ.} Οὔκ, ἀλλὰ διὰ τοῦτο. 379 Euthph.10.b.4 : {ΣΩ.} Καὶ τὸ ἀγόμενον δὴ διότι ἄγεται, καὶ τὸ ὁρώμενον 380 Euthph.10.b.5 : διότι ὁρᾶται; 381 Euthph.10.b.6 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 382 Euthph.10.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα διότι ὁρώμενόν γέ ἐστιν, διὰ τοῦτο ὁρᾶται, 383 Euthph.10.b.8 : ἀλλὰ τὸ ἐναντίον διότι ὁρᾶται, διὰ τοῦτο ὁρώμενον· οὐδὲ 384 Euthph.10.b.9 : διότι ἀγόμενόν ἐστιν, διὰ τοῦτο ἄγεται, ἀλλὰ διότι ἄγεται, 385 Euthph.10.b.10 : διὰ τοῦτο ἀγόμενον· οὐδὲ διότι φερόμενον φέρεται, ἀλλὰ 386 Euthph.10.b.11 : διότι φέρεται φερόμενον. ἆρα κατάδηλον, ὦ Εὐθύφρων, ὃ 387 Euthph.10.c.1 : βούλομαι λέγειν; βούλομαι δὲ τόδε, ὅτι εἴ τι γίγνεται ἤ τι 388 Euthph.10.c.2 : πάσχει, οὐχ ὅτι γιγνόμενόν ἐστι γίγνεται, ἀλλ´ ὅτι γίγνεται 389 Euthph.10.c.3 : γιγνόμενόν ἐστιν· οὐδ´ ὅτι πάσχον ἐστὶ πάσχει, ἀλλ´ ὅτι 390 Euthph.10.c.4 : πάσχει πάσχον ἐστίν· ἢ οὐ συγχωρεῖς οὕτω; 391 Euthph.10.c.5 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 392 Euthph.10.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ φιλούμενον ἢ γιγνόμενόν τί ἐστιν ἢ 393 Euthph.10.c.7 : πάσχον τι ὑπό του; 394 Euthph.10.c.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 395 Euthph.10.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ τοῦτο ἄρα οὕτως ἔχει ὥσπερ τὰ πρότερα· οὐχ 396 Euthph.10.c.10 : ὅτι φιλούμενόν ἐστιν φιλεῖται ὑπὸ ὧν φιλεῖται, ἀλλ´ ὅτι 397 Euthph.10.c.11 : φιλεῖται φιλούμενον; 398 Euthph.10.c.12 : {ΕΥΘ.} Ἀνάγκη. 399 Euthph.10.d.1 : {ΣΩ.} Τί δὴ οὖν λέγομεν περὶ τοῦ ὁσίου, ὦ Εὐθύφρων; 400 Euthph.10.d.2 : ἄλλο τι φιλεῖται ὑπὸ θεῶν πάντων, ὡς ὁ σὸς λόγος; 401 Euthph.10.d.3 : {ΕΥΘ.} Ναί. 402 Euthph.10.d.4 : {ΣΩ.} Ἆρα διὰ τοῦτο, ὅτι ὅσιόν ἐστιν, ἢ δι´ ἄλλο τι; 403 Euthph.10.d.5 : {ΕΥΘ.} Οὔκ, ἀλλὰ διὰ τοῦτο. 404 Euthph.10.d.6 : {ΣΩ.} Διότι ἄρα ὅσιόν ἐστιν φιλεῖται, ἀλλ´ οὐχ ὅτι 405 Euthph.10.d.7 : φιλεῖται, διὰ τοῦτο ὅσιόν ἐστιν; 406 Euthph.10.d.8 : {ΕΥΘ.} Ἔοικεν. 407 Euthph.10.d.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ διότι γε φιλεῖται ὑπὸ θεῶν φιλού– 408 Euthph.10.d.10 : μενόν ἐστι καὶ θεοφιλές. 409 Euthph.10.d.11 : {ΕΥΘ.} Πῶς γὰρ οὔ; 410 Euthph.10.d.12 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς ὅσιόν ἐστιν, ὦ Εὐθύφρων, οὐδὲ 411 Euthph.10.d.13 : τὸ ὅσιον θεοφιλές, ὡς σὺ λέγεις, ἀλλ´ ἕτερον τοῦτο τούτου. 412 Euthph.10.e.1 : {ΕΥΘ.} Πῶς δή, ὦ Σώκρατες; 413 Euthph.10.e.2 : {ΣΩ.} Ὅτι ὁμολογοῦμεν τὸ μὲν ὅσιον διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι, 414 Euthph.10.e.3 : ὅτι ὅσιόν ἐστιν, ἀλλ´ οὐ διότι φιλεῖται ὅσιον εἶναι· ἦ γάρ; 415 Euthph.10.e.4 : {ΕΥΘ.} Ναί. 416 Euthph.10.e.5 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γε θεοφιλὲς ὅτι φιλεῖται ὑπὸ θεῶν, αὐτῷ 417 Euthph.10.e.6 : τούτῳ τῷ φιλεῖσθαι θεοφιλὲς εἶναι, ἀλλ´ οὐχ ὅτι θεοφιλές, 418 Euthph.10.e.7 : διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι. 419 Euthph.10.e.8 : {ΕΥΘ.} Ἀληθῆ λέγεις. 420 Euthph.10.e.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἴ γε ταὐτὸν ἦν, ὦ φίλε Εὐθύφρων, τὸ 421 Euthph.10.e.10 : θεοφιλὲς καὶ τὸ ὅσιον, εἰ μὲν διὰ τὸ ὅσιον εἶναι ἐφιλεῖτο τὸ 422 Euthph.11.a.1 : ὅσιον, καὶ διὰ τὸ θεοφιλὲς εἶναι ἐφιλεῖτο ἂν τὸ θεοφιλές, εἰ 423 Euthph.11.a.2 : δὲ διὰ τὸ φιλεῖσθαι ὑπὸ θεῶν τὸ θεοφιλὲς θεοφιλὲς ἦν, καὶ 424 Euthph.11.a.3 : τὸ ὅσιον ἂν διὰ τὸ φιλεῖσθαι ὅσιον ἦν· νῦν δὲ ὁρᾷς ὅτι 425 Euthph.11.a.4 : ἐναντίως ἔχετον, ὡς παντάπασιν ἑτέρω ὄντε ἀλλήλων. τὸ 426 Euthph.11.a.5 : μὲν γάρ, ὅτι φιλεῖται, ἐστὶν οἷον φιλεῖσθαι· τὸ δ´ ὅτι ἐστὶν 427 Euthph.11.a.6 : οἷον φιλεῖσθαι, διὰ τοῦτο φιλεῖται. καὶ κινδυνεύεις, ὦ Εὐθύ– 428 Euthph.11.a.7 : φρων, ἐρωτώμενος τὸ ὅσιον ὅτι ποτ´ ἐστίν, τὴν μὲν οὐσίαν 429 Euthph.11.a.8 : μοι αὐτοῦ οὐ βούλεσθαι δηλῶσαι, πάθος δέ τι περὶ αὐτοῦ 430 Euthph.11.a.9 : λέγειν, ὅτι πέπονθε τοῦτο τὸ ὅσιον, φιλεῖσθαι ὑπὸ πάντων 431 Euthph.11.b.1 : θεῶν· ὅτι δὲ ὄν, οὔπω εἶπες. εἰ οὖν σοι φίλον, μή με ἀπο– 432 Euthph.11.b.2 : κρύψῃ ἀλλὰ πάλιν εἰπὲ ἐξ ἀρχῆς τί ποτε ὂν τὸ ὅσιον εἴτε 433 Euthph.11.b.3 : φιλεῖται ὑπὸ θεῶν εἴτε ὁτιδὴ πάσχει—οὐ γὰρ περὶ τούτου 434 Euthph.11.b.4 : διοισόμεθα—ἀλλ´ εἰπὲ προθύμως τί ἐστιν τό τε ὅσιον καὶ 435 Euthph.11.b.5 : τὸ ἀνόσιον; 436 Euthph.11.b.6 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἔχω ἔγωγε ὅπως σοι εἴπω 437 Euthph.11.b.7 : ὃ νοῶ· περιέρχεται γάρ πως ἡμῖν ἀεὶ ὃ ἂν προθώμεθα καὶ 438 Euthph.11.b.8 : οὐκ ἐθέλει μένειν ὅπου ἂν ἱδρυσώμεθα αὐτό. 439 Euthph.11.b.9 : {ΣΩ.} Τοῦ ἡμετέρου προγόνου, ὦ Εὐθύφρων, ἔοικεν εἶναι 440 Euthph.11.c.1 : Δαιδάλου τὰ ὑπὸ σοῦ λεγόμενα. καὶ εἰ μὲν αὐτὰ ἐγὼ ἔλεγον 441 Euthph.11.c.2 : καὶ ἐτιθέμην, ἴσως ἄν με ἐπέσκωπτες ὡς ἄρα καὶ ἐμοὶ κατὰ 442 Euthph.11.c.3 : τὴν ἐκείνου συγγένειαν τὰ ἐν τοῖς λόγοις ἔργα ἀποδιδράσκει 443 Euthph.11.c.4 : καὶ οὐκ ἐθέλει μένειν ὅπου ἄν τις αὐτὰ θῇ· νῦν δὲ σαὶ γὰρ 444 Euthph.11.c.5 : αἱ ὑποθέσεις εἰσίν. ἄλλου δή τινος δεῖ σκώμματος· οὐ γὰρ 445 Euthph.11.c.6 : ἐθέλουσι σοὶ μένειν, ὡς καὶ αὐτῷ σοι δοκεῖ. 446 Euthph.11.c.7 : {ΕΥΘ.} Ἐμοὶ δὲ δοκεῖ σχεδόν τι τοῦ αὐτοῦ σκώμματος, ὦ 447 Euthph.11.c.8 : Σώκρατες, δεῖσθαι τὰ λεγόμενα· τὸ γὰρ περιιέναι αὐτοῖς 448 Euthph.11.c.9 : τοῦτο καὶ μὴ μένειν ἐν τῷ αὐτῷ οὐκ ἐγώ εἰμι ὁ ἐντιθείς, 449 Euthph.11.d.1 : ἀλλὰ σύ μοι δοκεῖς ὁ Δαίδαλος, ἐπεὶ ἐμοῦ γε ἕνεκα ἔμενεν 450 Euthph.11.d.2 : ἂν ταῦτα οὕτως. 451 Euthph.11.d.3 : {ΣΩ.} Κινδυνεύω ἄρα, ὦ ἑταῖρε, ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸς δεινό– 452 Euthph.11.d.4 : τερος γεγονέναι τὴν τέχνην τοσούτῳ, ὅσῳ ὁ μὲν τὰ αὑτοῦ 453 Euthph.11.d.5 : μόνα ἐποίει οὐ μένοντα, ἐγὼ δὲ πρὸς τοῖς ἐμαυτοῦ, ὡς ἔοικε, 454 Euthph.11.d.6 : καὶ τὰ ἀλλότρια. καὶ δῆτα τοῦτό μοι τῆς τέχνης ἐστὶ 455 Euthph.11.d.7 : κομψότατον, ὅτι ἄκων εἰμὶ σοφός· ἐβουλόμην γὰρ ἄν μοι 456 Euthph.11.d.8 : τοὺς λόγους μένειν καὶ ἀκινήτως ἱδρῦσθαι μᾶλλον ἢ πρὸς τῇ 457 Euthph.11.e.1 : Δαιδάλου σοφίᾳ τὰ Ταντάλου χρήματα γενέσθαι. καὶ τού– 458 Euthph.11.e.2 : των μὲν ἅδην· ἐπειδὴ δέ μοι δοκεῖς σὺ τρυφᾶν, αὐτός σοι 459 Euthph.11.e.3 : συμπροθυμήσομαι [δεῖξαι] ὅπως ἄν με διδάξῃς περὶ τοῦ 460 Euthph.11.e.4 : ὁσίου. καὶ μὴ προαποκάμῃς· ἰδὲ γὰρ εἰ οὐκ ἀναγκαῖόν σοι 461 Euthph.11.e.5 : δοκεῖ δίκαιον εἶναι πᾶν τὸ ὅσιον. 462 Euthph.11.e.6 : {ΕΥΘ.} Ἔμοιγε. 463 Euthph.11.e.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ πᾶν τὸ δίκαιον ὅσιον; ἢ τὸ μὲν ὅσιον 464 Euthph.12.a.1 : πᾶν δίκαιον, τὸ δὲ δίκαιον οὐ πᾶν ὅσιον, ἀλλὰ τὸ μὲν αὐτοῦ 465 Euthph.12.a.2 : ὅσιον, τὸ δέ τι καὶ ἄλλο; 466 Euthph.12.a.3 : {ΕΥΘ.} Οὐχ ἕπομαι, ὦ Σώκρατες, τοῖς λεγομένοις. 467 Euthph.12.a.4 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν νεώτερός γέ μου εἶ οὐκ ἔλαττον ἢ ὅσῳ 468 Euthph.12.a.5 : σοφώτερος· ἀλλ´, ὃ λέγω, τρυφᾷς ὑπὸ πλούτου τῆς σοφίας. 469 Euthph.12.a.6 : ἀλλ´, ὦ μακάριε, σύντεινε σαυτόν· καὶ γὰρ οὐδὲ χαλεπὸν 470 Euthph.12.a.7 : κατανοῆσαι ὃ λέγω. λέγω γὰρ δὴ τὸ ἐναντίον ἢ ὁ ποιητὴς 471 Euthph.12.a.8 : ἐποίησεν ὁ ποιήσας— 472 Euthph.12.a.9 : Ζῆνα δὲ τὸν [θ´] ἔρξαντα καὶ ὃς τάδε πάντ´ ἐφύτευσεν 473 Euthph.12.b.1 : οὐκ ἐθέλει νεικεῖν· ἵνα γὰρ δέος ἔνθα καὶ αἰδώς. 474 Euthph.12.b.2 : ἐγὼ οὖν τούτῳ διαφέρομαι τῷ ποιητῇ. εἴπω σοι ὅπῃ; 475 Euthph.12.b.3 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 476 Euthph.12.b.4 : {ΣΩ.} Οὐ δοκεῖ μοι εἶναι "ἵνα δέος ἔνθα καὶ αἰδώς" 477 Euthph.12.b.5 : πολλοὶ γάρ μοι δοκοῦσι καὶ νόσους καὶ πενίας καὶ ἄλλα 478 Euthph.12.b.6 : πολλὰ τοιαῦτα δεδιότες δεδιέναι μέν, αἰδεῖσθαι δὲ μηδὲν 479 Euthph.12.b.7 : ταῦτα ἃ δεδίασιν· οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ; 480 Euthph.12.b.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 481 Euthph.12.b.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἵνα γε αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος εἶναι· ἐπεὶ ἔστιν 482 Euthph.12.b.10 : ὅστις αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὶ αἰσχυνόμενος οὐ πεφόβηταί 483 Euthph.12.c.1 : τε καὶ δέδοικεν ἅμα δόξαν πονηρίας; 484 Euthph.12.c.2 : {ΕΥΘ.} Δέδοικε μὲν οὖν. 485 Euthph.12.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρ´ ὀρθῶς ἔχει λέγειν· "ἵνα γὰρ δέος ἔνθα καὶ 486 Euthph.12.c.4 : αἰδώς," ἀλλ´ ἵνα μὲν αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος, οὐ μέντοι ἵνα γε 487 Euthph.12.c.5 : δέος πανταχοῦ αἰδώς· ἐπὶ πλέον γὰρ οἶμαι δέος αἰδοῦς. 488 Euthph.12.c.6 : μόριον γὰρ αἰδὼς δέους ὥσπερ ἀριθμοῦ περιττόν, ὥστε οὐχ 489 Euthph.12.c.7 : ἵναπερ ἀριθμὸς ἔνθα καὶ περιττόν, ἵνα δὲ περιττὸν ἔνθα καὶ 490 Euthph.12.c.8 : ἀριθμός. ἕπῃ γάρ που νῦν γε; 491 Euthph.12.c.9 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 492 Euthph.12.c.10 : {ΣΩ.} Τὸ τοιοῦτον τοίνυν καὶ ἐκεῖ λέγων ἠρώτων· ἆρα ἵνα 493 Euthph.12.d.1 : δίκαιον ἔνθα καὶ ὅσιον; ἢ ἵνα μὲν ὅσιον ἔνθα καὶ δίκαιον, 494 Euthph.12.d.2 : ἵνα δὲ δίκαιον οὐ πανταχοῦ ὅσιον· μόριον γὰρ τοῦ δικαίου 495 Euthph.12.d.3 : τὸ ὅσιον; οὕτω φῶμεν ἢ ἄλλως σοι δοκεῖ; 496 Euthph.12.d.4 : {ΕΥΘ.} Οὔκ, ἀλλ´ οὕτω. φαίνῃ γάρ μοι ὀρθῶς λέγειν. 497 Euthph.12.d.5 : {ΣΩ.} Ὅρα δὴ τὸ μετὰ τοῦτο. εἰ γὰρ μέρος τὸ ὅσιον τοῦ 498 Euthph.12.d.6 : δικαίου, δεῖ δὴ ἡμᾶς, ὡς ἔοικεν, ἐξευρεῖν τὸ ποῖον μέρος ἂν 499 Euthph.12.d.7 : εἴη τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον. εἰ μὲν οὖν σύ με ἠρώτας τι τῶν 500 Euthph.12.d.8 : νυνδή, οἷον ποῖον μέρος ἐστὶν ἀριθμοῦ τὸ ἄρτιον καὶ τίς ὢν 501 Euthph.12.d.9 : τυγχάνει οὗτος ὁ ἀριθμός, εἶπον ἂν ὅτι ὃς ἂν μὴ σκαληνὸς 502 Euthph.12.d.10 : ᾖ ἀλλ´ ἰσοσκελής· ἢ οὐ δοκεῖ σοι; 503 Euthph.12.d.11 : {ΕΥΘ.} Ἔμοιγε. 504 Euthph.12.e.1 : {ΣΩ.} Πειρῶ δὴ καὶ σὺ ἐμὲ οὕτω διδάξαι τὸ ποῖον μέρος 505 Euthph.12.e.2 : τοῦ δικαίου ὅσιόν ἐστιν, ἵνα καὶ Μελήτῳ λέγωμεν μηκέθ´ 506 Euthph.12.e.3 : ἡμᾶς ἀδικεῖν μηδὲ ἀσεβείας γράφεσθαι, ὡς ἱκανῶς ἤδη παρὰ 507 Euthph.12.e.4 : σοῦ μεμαθηκότας τά τε εὐσεβῆ καὶ ὅσια καὶ τὰ μή. 508 Euthph.12.e.5 : {ΕΥΘ.} Τοῦτο τοίνυν ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, τὸ μέρος 509 Euthph.12.e.6 : τοῦ δικαίου εἶναι εὐσεβές τε καὶ ὅσιον, τὸ περὶ τὴν τῶν θεῶν 510 Euthph.12.e.7 : θεραπείαν, τὸ δὲ περὶ τὴν τῶν ἀνθρώπων τὸ λοιπὸν εἶναι 511 Euthph.12.e.8 : τοῦ δικαίου μέρος. 512 Euthph.12.e.9 : {ΣΩ.} Καὶ καλῶς γέ μοι, ὦ Εὐθύφρων, φαίνῃ λέγειν, ἀλλὰ 513 Euthph.13.a.1 : σμικροῦ τινος ἔτι ἐνδεής εἰμι· τὴν γὰρ θεραπείαν οὔπω 514 Euthph.13.a.2 : συνίημι ἥντινα ὀνομάζεις. οὐ γάρ που λέγεις γε, οἷαίπερ καὶ 515 Euthph.13.a.3 : αἱ περὶ τὰ ἄλλα θεραπεῖαί εἰσιν, τοιαύτην καὶ περὶ θεούς— 516 Euthph.13.a.4 : λέγομεν γάρ που—οἷόν φαμεν ἵππους οὐ πᾶς ἐπίσταται 517 Euthph.13.a.5 : θεραπεύειν ἀλλὰ ὁ ἱππικός· ἦ γάρ; 518 Euthph.13.a.6 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 519 Euthph.13.a.7 : {ΣΩ.} Ἡ γάρ που ἱππικὴ ἵππων θεραπεία. 520 Euthph.13.a.8 : {ΕΥΘ.} Ναί. 521 Euthph.13.a.9 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε κύνας πᾶς ἐπίσταται θεραπεύειν ἀλλὰ ὁ 522 Euthph.13.a.10 : κυνηγετικός. 523 Euthph.13.a.11 : {ΕΥΘ.} Οὕτω. 524 Euthph.13.a.12 : {ΣΩ.} Ἡ γάρ που κυνηγετικὴ κυνῶν θεραπεία. 525 Euthph.13.b.1 : {ΕΥΘ.} Ναί. 526 Euthph.13.b.2 : {ΣΩ.} Ἡ δέ γε βοηλατικὴ βοῶν. 527 Euthph.13.b.3 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 528 Euthph.13.b.4 : {ΣΩ.} Ἡ δὲ δὴ ὁσιότης τε καὶ εὐσέβεια θεῶν, ὦ Εὐθύ– 529 Euthph.13.b.5 : φρων; οὕτω λέγεις; 530 Euthph.13.b.6 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 531 Euthph.13.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν θεραπεία γε πᾶσα ταὐτὸν διαπράττεται; 532 Euthph.13.b.8 : οἷον τοιόνδε· ἐπ´ ἀγαθῷ τινί ἐστι καὶ ὠφελίᾳ τοῦ θεραπευο– 533 Euthph.13.b.9 : μένου, ὥσπερ ὁρᾷς δὴ ὅτι οἱ ἵπποι ὑπὸ τῆς ἱππικῆς θερα– 534 Euthph.13.b.10 : πευόμενοι ὠφελοῦνται καὶ βελτίους γίγνονται· ἢ οὐ δοκοῦσί 535 Euthph.13.b.11 : σοι; 536 Euthph.13.b.12 : {ΕΥΘ.} Ἔμοιγε. 537 Euthph.13.b.13 : {ΣΩ.} Καὶ οἱ κύνες γέ που ὑπὸ τῆς κυνηγετικῆς, καὶ οἱ 538 Euthph.13.c.1 : βόες ὑπὸ τῆς βοηλατικῆς, καὶ τἆλλα πάντα ὡσαύτως· ἢ ἐπὶ 539 Euthph.13.c.2 : βλάβῃ οἴει τοῦ θεραπευομένου τὴν θεραπείαν εἶναι; 540 Euthph.13.c.3 : {ΕΥΘ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 541 Euthph.13.c.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐπ´ ὠφελίᾳ; 542 Euthph.13.c.5 : {ΕΥΘ.} Πῶς δ´ οὔ; 543 Euthph.13.c.6 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν καὶ ἡ ὁσιότης θεραπεία οὖσα θεῶν ὠφελία 544 Euthph.13.c.7 : τέ ἐστι θεῶν καὶ βελτίους τοὺς θεοὺς ποιεῖ; καὶ σὺ τοῦτο 545 Euthph.13.c.8 : συγχωρήσαις ἄν, ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς, βελτίω τινὰ 546 Euthph.13.c.9 : τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ; 547 Euthph.13.c.10 : {ΕΥΘ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 548 Euthph.13.c.11 : {ΣΩ.} Οὐδὲ γὰρ ἐγώ, ὦ Εὐθύφρων, οἶμαί σε τοῦτο λέγειν 549 Euthph.13.c.12 : —πολλοῦ καὶ δέω—ἀλλὰ τούτου δὴ ἕνεκα καὶ ἀνηρόμην 550 Euthph.13.d.1 : τίνα ποτὲ λέγοις τὴν θεραπείαν τῶν θεῶν, οὐχ ἡγούμενός σε 551 Euthph.13.d.2 : τοιαύτην λέγειν. 552 Euthph.13.d.3 : {ΕΥΘ.} Καὶ ὀρθῶς γε, ὦ Σώκρατες· οὐ γὰρ τοιαύτην λέγω. 553 Euthph.13.d.4 : {ΣΩ.} Εἶεν· ἀλλὰ τίς δὴ θεῶν θεραπεία εἴη ἂν ἡ ὁσιότης; 554 Euthph.13.d.5 : {ΕΥΘ.} Ἥνπερ, ὦ Σώκρατες, οἱ δοῦλοι τοὺς δεσπότας 555 Euthph.13.d.6 : θεραπεύουσιν. 556 Euthph.13.d.7 : {ΣΩ.} Μανθάνω· ὑπηρετική τις ἄν, ὡς ἔοικεν, εἴη θεοῖς. 557 Euthph.13.d.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. 558 Euthph.13.d.9 : {ΣΩ.} Ἔχοις ἂν οὖν εἰπεῖν ἡ ἰατροῖς ὑπηρετικὴ εἰς τίνος 559 Euthph.13.d.10 : ἔργου ἀπεργασίαν τυγχάνει οὖσα ὑπηρετική; οὐκ εἰς ὑγιείας 560 Euthph.13.d.11 : οἴει; 561 Euthph.13.d.12 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 562 Euthph.13.e.1 : {ΣΩ.} Τί δὲ ἡ ναυπηγοῖς ὑπηρετική; εἰς τίνος ἔργου 563 Euthph.13.e.2 : ἀπεργασίαν ὑπηρετική ἐστιν; 564 Euthph.13.e.3 : {ΕΥΘ.} Δῆλον ὅτι, ὦ Σώκρατες, εἰς πλοίου. 565 Euthph.13.e.4 : {ΣΩ.} Καὶ ἡ οἰκοδόμοις γέ που εἰς οἰκίας; 566 Euthph.13.e.5 : {ΕΥΘ.} Ναί. 567 Euthph.13.e.6 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή, ὦ ἄριστε· ἡ δὲ θεοῖς ὑπηρετικὴ εἰς τίνος 568 Euthph.13.e.7 : ἔργου ἀπεργασίαν ὑπηρετικὴ ἂν εἴη; δῆλον γὰρ ὅτι σὺ 569 Euthph.13.e.8 : οἶσθα, ἐπειδήπερ τά γε θεῖα κάλλιστα φῂς εἰδέναι ἀνθρώπων. 570 Euthph.13.e.9 : {ΕΥΘ.} Καὶ ἀληθῆ γε λέγω, ὦ Σώκρατες. 571 Euthph.13.e.10 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δὴ πρὸς Διὸς τί ποτέ ἐστιν ἐκεῖνο τὸ πάγκα– 572 Euthph.13.e.11 : λον ἔργον ὃ οἱ θεοὶ ἀπεργάζονται ἡμῖν ὑπηρέταις χρώμενοι; 573 Euthph.13.e.12 : {ΕΥΘ.} Πολλὰ καὶ καλά, ὦ Σώκρατες. 574 Euthph.14.a.1 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ οἱ στρατηγοί, ὦ φίλε· ἀλλ´ ὅμως τὸ κεφά– 575 Euthph.14.a.2 : λαιον αὐτῶν ῥᾳδίως ἂν εἴποις, ὅτι νίκην ἐν τῷ πολέμῳ 576 Euthph.14.a.3 : ἀπεργάζονται· ἢ οὔ; 577 Euthph.14.a.4 : {ΕΥΘ.} Πῶς δ´ οὔ; 578 Euthph.14.a.5 : {ΣΩ.} Πολλὰ δέ γ´, οἶμαι, καὶ καλὰ καὶ οἱ γεωργοί· ἀλλ´ 579 Euthph.14.a.6 : ὅμως τὸ κεφάλαιον αὐτῶν ἐστιν τῆς ἀπεργασίας ἡ ἐκ τῆς 580 Euthph.14.a.7 : γῆς τροφή. 581 Euthph.14.a.8 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 582 Euthph.14.a.9 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ τῶν πολλῶν καὶ καλῶν ἃ οἱ θεοὶ ἀπεργά– 583 Euthph.14.a.10 : ζονται; τί τὸ κεφάλαιόν ἐστι τῆς ἐργασίας; 584 Euthph.14.a.11 : {ΕΥΘ.} Καὶ ὀλίγον σοι πρότερον εἶπον, ὦ Σώκρατες, ὅτι 585 Euthph.14.b.1 : πλείονος ἔργου ἐστὶν ἀκριβῶς πάντα ταῦτα ὡς ἔχει μαθεῖν· 586 Euthph.14.b.2 : τόδε μέντοι σοι ἁπλῶς λέγω, ὅτι ἐὰν μὲν κεχαρισμένα τις 587 Euthph.14.b.3 : ἐπίστηται τοῖς θεοῖς λέγειν τε καὶ πράττειν εὐχόμενός τε 588 Euthph.14.b.4 : καὶ θύων, ταῦτ´ ἔστι τὰ ὅσια, καὶ σῴζει τὰ τοιαῦτα τούς τε 589 Euthph.14.b.5 : ἰδίους οἴκους καὶ τὰ κοινὰ τῶν πόλεων· τὰ δ´ ἐναντία τῶν 590 Euthph.14.b.6 : κεχαρισμένων ἀσεβῆ, ἃ δὴ καὶ ἀνατρέπει ἅπαντα καὶ 591 Euthph.14.b.7 : ἀπόλλυσιν. 592 Euthph.14.b.8 : {ΣΩ.} Ἦ πολύ μοι διὰ βραχυτέρων, ὦ Εὐθύφρων, εἰ 593 Euthph.14.b.9 : ἐβούλου, εἶπες ἂν τὸ κεφάλαιον ὧν ἠρώτων· ἀλλὰ γὰρ οὐ 594 Euthph.14.c.1 : πρόθυμός με εἶ διδάξαι—δῆλος εἶ. καὶ γὰρ νῦν ἐπειδὴ ἐπ´ 595 Euthph.14.c.2 : αὐτῷ ἦσθα ἀπετράπου, ὃ εἰ ἀπεκρίνω, ἱκανῶς ἂν ἤδη παρὰ 596 Euthph.14.c.3 : σοῦ τὴν ὁσιότητα ἐμεμαθήκη. νῦν δὲ ἀνάγκη γὰρ τὸν ἐρῶντα 597 Euthph.14.c.4 : τῷ ἐρωμένῳ ἀκολουθεῖν ὅπῃ ἂν ἐκεῖνος ὑπάγῃ, τί δὴ αὖ 598 Euthph.14.c.5 : λέγεις τὸ ὅσιον εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα; οὐχὶ ἐπιστήμην 599 Euthph.14.c.6 : τινὰ τοῦ θύειν τε καὶ εὔχεσθαι; 600 Euthph.14.c.7 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 601 Euthph.14.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ θύειν δωρεῖσθαί ἐστι τοῖς θεοῖς, τὸ δ´ 602 Euthph.14.c.9 : εὔχεσθαι αἰτεῖν τοὺς θεούς; 603 Euthph.14.c.10 : {ΕΥΘ.} Καὶ μάλα, ὦ Σώκρατες. 604 Euthph.14.d.1 : {ΣΩ.} Ἐπιστήμη ἄρα αἰτήσεως καὶ δόσεως θεοῖς ὁσιότης 605 Euthph.14.d.2 : ἂν εἴη ἐκ τούτου τοῦ λόγου. 606 Euthph.14.d.3 : {ΕΥΘ.} Πάνυ καλῶς, ὦ Σώκρατες, συνῆκας ὃ εἶπον. 607 Euthph.14.d.4 : {ΣΩ.} Ἐπιθυμητὴς γάρ εἰμι, ὦ φίλε, τῆς σῆς σοφίας καὶ 608 Euthph.14.d.5 : προσέχω τὸν νοῦν αὐτῇ, ὥστε οὐ χαμαὶ πεσεῖται ὅτι ἂν 609 Euthph.14.d.6 : εἴπῃς. ἀλλά μοι λέξον τίς αὕτη ἡ ὑπηρεσία ἐστὶ τοῖς θεοῖς; 610 Euthph.14.d.7 : αἰτεῖν τε φῂς αὐτοὺς καὶ διδόναι ἐκείνοις; 611 Euthph.14.d.8 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 612 Euthph.14.d.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τό γε ὀρθῶς αἰτεῖν ἂν εἴη ὧν δεόμεθα 613 Euthph.14.d.10 : παρ´ ἐκείνων, ταῦτα αὐτοὺς αἰτεῖν; 614 Euthph.14.d.11 : {ΕΥΘ.} Ἀλλὰ τί; 615 Euthph.14.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ αὖ τὸ διδόναι ὀρθῶς, ὧν ἐκεῖνοι τυγχάνουσιν 616 Euthph.14.e.2 : δεόμενοι παρ´ ἡμῶν, ταῦτα ἐκείνοις αὖ ἀντιδωρεῖσθαι; οὐ 617 Euthph.14.e.3 : γάρ που τεχνικόν γ´ ἂν εἴη δωροφορεῖν διδόντα τῳ ταῦτα ὧν 618 Euthph.14.e.4 : οὐδὲν δεῖται. 619 Euthph.14.e.5 : {ΕΥΘ.} Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 620 Euthph.14.e.6 : {ΣΩ.} Ἐμπορικὴ ἄρα τις ἂν εἴη, ὦ Εὐθύφρων, τέχνη ἡ 621 Euthph.14.e.7 : ὁσιότης θεοῖς καὶ ἀνθρώποις παρ´ ἀλλήλων. 622 Euthph.14.e.8 : {ΕΥΘ.} Ἐμπορική, εἰ οὕτως ἥδιόν σοι ὀνομάζειν. 623 Euthph.14.e.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδὲν ἥδιον ἔμοιγε, εἰ μὴ τυγχάνει ἀληθὲς ὄν. 624 Euthph.14.e.10 : φράσον δέ μοι, τίς ἡ ὠφελία τοῖς θεοῖς τυγχάνει οὖσα ἀπὸ 625 Euthph.14.e.11 : τῶν δώρων ὧν παρ´ ἡμῶν λαμβάνουσιν; ἃ μὲν γὰρ διδόασι 626 Euthph.15.a.1 : παντὶ δῆλον· οὐδὲν γὰρ ἡμῖν ἐστιν ἀγαθὸν ὅτι ἂν μὴ 627 Euthph.15.a.2 : ἐκεῖνοι δῶσιν. ἃ δὲ παρ´ ἡμῶν λαμβάνουσιν, τί ὠφελοῦνται; ἢ 628 Euthph.15.a.3 : τοσοῦτον αὐτῶν πλεονεκτοῦμεν κατὰ τὴν ἐμπορίαν, ὥστε πάντα 629 Euthph.15.a.4 : τὰ ἀγαθὰ παρ´ αὐτῶν λαμβάνομεν, ἐκεῖνοι δὲ παρ´ ἡμῶν οὐδέν; 630 Euthph.15.a.5 : {ΕΥΘ.} Ἀλλ´ οἴει, ὦ Σώκρατες, τοὺς θεοὺς ὠφελεῖσθαι 631 Euthph.15.a.6 : ἀπὸ τούτων ἃ παρ´ ἡμῶν λαμβάνουσιν; 632 Euthph.15.a.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τί δήποτ´ ἂν εἴη ταῦτα, ὦ Εὐθύφρων, τὰ παρ´ 633 Euthph.15.a.8 : ἡμῶν δῶρα τοῖς θεοῖς; 634 Euthph.15.a.9 : {ΕΥΘ.} Τί δ´ οἴει ἄλλο ἢ τιμή τε καὶ γέρα καί, ὅπερ ἐγὼ 635 Euthph.15.a.10 : ἄρτι ἔλεγον, χάρις; 636 Euthph.15.b.1 : {ΣΩ.} Κεχαρισμένον ἄρα ἐστίν, ὦ Εὐθύφρων, τὸ ὅσιον, 637 Euthph.15.b.2 : ἀλλ´ οὐχὶ ὠφέλιμον οὐδὲ φίλον τοῖς θεοῖς; 638 Euthph.15.b.3 : {ΕΥΘ.} Οἶμαι ἔγωγε πάντων γε μάλιστα φίλον. 639 Euthph.15.b.4 : {ΣΩ.} Τοῦτο ἄρ´ ἐστὶν αὖ, ὡς ἔοικε, τὸ ὅσιον, τὸ τοῖς 640 Euthph.15.b.5 : θεοῖς φίλον. 641 Euthph.15.b.6 : {ΕΥΘ.} Μάλιστά γε. 642 Euthph.15.b.7 : {ΣΩ.} Θαυμάσῃ οὖν ταῦτα λέγων ἐάν σοι οἱ λόγοι φαίνων– 643 Euthph.15.b.8 : ται μὴ μένοντες ἀλλὰ βαδίζοντες, καὶ ἐμὲ αἰτιάσῃ τὸν 644 Euthph.15.b.9 : Δαίδαλον βαδίζοντας αὐτοὺς ποιεῖν, αὐτὸς ὢν πολύ γε 645 Euthph.15.b.10 : τεχνικώτερος τοῦ Δαιδάλου καὶ κύκλῳ περιιόντα ποιῶν; ἢ 646 Euthph.15.b.11 : οὐκ αἰσθάνῃ ὅτι ὁ λόγος ἡμῖν περιελθὼν πάλιν εἰς ταὐτὸν 647 Euthph.15.c.1 : ἥκει; μέμνησαι γάρ που ὅτι ἐν τῷ πρόσθεν τό τε ὅσιον καὶ 648 Euthph.15.c.2 : τὸ θεοφιλὲς οὐ ταὐτὸν ἡμῖν ἐφάνη ἀλλ´ ἕτερα ἀλλήλων· ἢ 649 Euthph.15.c.3 : οὐ μέμνησαι; 650 Euthph.15.c.4 : {ΕΥΘ.} Ἔγωγε. 651 Euthph.15.c.5 : {ΣΩ.} Νῦν οὖν οὐκ ἐννοεῖς ὅτι τὸ τοῖς θεοῖς φίλον φῂς 652 Euthph.15.c.6 : ὅσιον εἶναι; τοῦτο δ´ ἄλλο τι ἢ θεοφιλὲς γίγνεται; ἢ οὔ; 653 Euthph.15.c.7 : {ΕΥΘ.} Πάνυ γε. 654 Euthph.15.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἢ ἄρτι οὐ καλῶς ὡμολογοῦμεν, ἢ εἰ τότε 655 Euthph.15.c.9 : καλῶς, νῦν οὐκ ὀρθῶς τιθέμεθα. 656 Euthph.15.c.10 : {ΕΥΘ.} Ἔοικεν. 657 Euthph.15.c.11 : {ΣΩ.} Ἐξ ἀρχῆς ἄρα ἡμῖν πάλιν σκεπτέον τί ἐστι τὸ 658 Euthph.15.c.12 : ὅσιον, ὡς ἐγὼ πρὶν ἂν μάθω ἑκὼν εἶναι οὐκ ἀποδειλιάσω. 659 Euthph.15.d.1 : ἀλλὰ μή με ἀτιμάσῃς ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ προσσχὼν τὸν 660 Euthph.15.d.2 : νοῦν ὅτι μάλιστα νῦν εἰπὲ τὴν ἀλήθειαν· οἶσθα γὰρ εἴπερ 661 Euthph.15.d.3 : τις ἄλλος ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἀφετέος εἶ ὥσπερ ὁ Πρωτεὺς 662 Euthph.15.d.4 : πρὶν ἂν εἴπῃς. εἰ γὰρ μὴ ᾔδησθα σαφῶς τό τε ὅσιον καὶ τὸ 663 Euthph.15.d.5 : ἀνόσιον, οὐκ ἔστιν ὅπως ἄν ποτε ἐπεχείρησας ὑπὲρ ἀνδρὸς 664 Euthph.15.d.6 : θητὸς ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου, ἀλλὰ καὶ 665 Euthph.15.d.7 : τοὺς θεοὺς ἂν ἔδεισας παρακινδυνεύειν μὴ οὐκ ὀρθῶς αὐτὸ 666 Euthph.15.d.8 : ποιήσοις, καὶ τοὺς ἀνθρώπους ᾐσχύνθης· νῦν δὲ εὖ οἶδα ὅτι 667 Euthph.15.e.1 : σαφῶς οἴει εἰδέναι τό τε ὅσιον καὶ μή. εἰπὲ οὖν, ὦ βέλτιστε 668 Euthph.15.e.2 : Εὐθύφρων, καὶ μὴ ἀποκρύψῃ ὅτι αὐτὸ ἡγῇ. 669 Euthph.15.e.3 : {ΕΥΘ.} Εἰς αὖθις τοίνυν, ὦ Σώκρατες· νῦν γὰρ σπεύδω 670 Euthph.15.e.4 : ποι, καί μοι ὥρα ἀπιέναι. 671 Euthph.15.e.5 : {ΣΩ.} Οἷα ποιεῖς, ὦ ἑταῖρε. ἀπ´ ἐλπίδος με καταβαλὼν 672 Euthph.15.e.6 : μεγάλης ἀπέρχῃ ἣν εἶχον, ὡς παρὰ σοῦ μαθὼν τά τε ὅσια 673 Euthph.15.e.7 : καὶ μὴ καὶ τῆς πρὸς Μέλητον γραφῆς ἀπαλλάξομαι, ἐνδειξά– 674 Euthph.16.a.1 : μενος ἐκείνῳ ὅτι σοφὸς ἤδη παρ´ Εὐθύφρονος τὰ θεῖα γέγονα 675 Euthph.16.a.2 : καὶ ὅτι οὐκέτι ὑπ´ ἀγνοίας αὐτοσχεδιάζω οὐδὲ καινοτομῶ 676 Euthph.16.a.3 : περὶ αὐτά, καὶ δὴ καὶ τὸν ἄλλον βίον ὅτι ἄμεινον βιω– 677 Euthph.16.a.4 : σοίμην. 678 Apol.17.a.1 : Ὅτι μὲν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πεπόνθατε ὑπὸ τῶν 679 Apol.17.a.2 : ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ´ οὖν καὶ αὐτὸς ὑπ´ αὐτῶν 680 Apol.17.a.3 : ὀλίγου ἐμαυτοῦ ἐπελαθόμην, οὕτω πιθανῶς ἔλεγον. καίτοι 681 Apol.17.a.4 : ἀληθές γε ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν εἰρήκασιν. μάλιστα δὲ 682 Apol.17.a.5 : αὐτῶν ἓν ἐθαύμασα τῶν πολλῶν ὧν ἐψεύσαντο, τοῦτο ἐν ᾧ 683 Apol.17.a.6 : ἔλεγον ὡς χρῆν ὑμᾶς εὐλαβεῖσθαι μὴ ὑπ´ ἐμοῦ ἐξαπατηθῆτε 684 Apol.17.b.1 : ὡς δεινοῦ ὄντος λέγειν. τὸ γὰρ μὴ αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα 685 Apol.17.b.2 : ὑπ´ ἐμοῦ ἐξελεγχθήσονται ἔργῳ, ἐπειδὰν μηδ´ ὁπωστιοῦν 686 Apol.17.b.3 : φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυν– 687 Apol.17.b.4 : τότατον εἶναι, εἰ μὴ ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν τὸν 688 Apol.17.b.5 : τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν 689 Apol.17.b.6 : ἔγωγε οὐ κατὰ τούτους εἶναι ῥήτωρ. οὗτοι μὲν οὖν, ὥσπερ 690 Apol.17.b.7 : ἐγὼ λέγω, ἤ τι ἢ οὐδὲν ἀληθὲς εἰρήκασιν, ὑμεῖς δέ μου ἀκού– 691 Apol.17.b.8 : σεσθε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν—οὐ μέντοι μὰ Δία, ὦ ἄνδρες 692 Apol.17.b.9 : Ἀθηναῖοι, κεκαλλιεπημένους γε λόγους, ὥσπερ οἱ τούτων, 693 Apol.17.c.1 : ῥήμασί τε καὶ ὀνόμασιν οὐδὲ κεκοσμημένους, ἀλλ´ ἀκού– 694 Apol.17.c.2 : σεσθε εἰκῇ λεγόμενα τοῖς ἐπιτυχοῦσιν ὀνόμασιν—πιστεύω 695 Apol.17.c.3 : γὰρ δίκαια εἶναι ἃ λέγω—καὶ μηδεὶς ὑμῶν προσδοκησάτω 696 Apol.17.c.4 : ἄλλως· οὐδὲ γὰρ ἂν δήπου πρέποι, ὦ ἄνδρες, τῇδε τῇ 697 Apol.17.c.5 : ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι. 698 Apol.17.c.6 : καὶ μέντοι καὶ πάνυ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο ὑμῶν δέομαι 699 Apol.17.c.7 : καὶ παρίεμαι· ἐὰν διὰ τῶν αὐτῶν λόγων ἀκούητέ μου ἀπο– 700 Apol.17.c.8 : λογουμένου δι´ ὧνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν 701 Apol.17.c.9 : τραπεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι, καὶ ἄλλοθι, μήτε 702 Apol.17.d.1 : θαυμάζειν μήτε θορυβεῖν τούτου ἕνεκα. ἔχει γὰρ οὑτωσί. 703 Apol.17.d.2 : νῦν ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναβέβηκα, ἔτη γεγονὼς 704 Apol.17.d.3 : ἑβδομήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. 705 Apol.17.d.4 : ὥσπερ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὤν, συνεγιγνώ– 706 Apol.17.d.5 : σκετε δήπου ἄν μοι εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε καὶ τῷ τρόπῳ 707 Apol.18.a.1 : ἔλεγον ἐν οἷσπερ ἐτεθράμμην, καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο ὑμῶν 708 Apol.18.a.2 : δέομαι δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρόπον τῆς λέξεως 709 Apol.18.a.3 : ἐᾶν—ἴσως μὲν γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη—αὐτὸ 710 Apol.18.a.4 : δὲ τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια 711 Apol.18.a.5 : λέγω ἢ μή· δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ 712 Apol.18.a.6 : τἀληθῆ λέγειν. 713 Apol.18.a.7 : Πρῶτον μὲν οὖν δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι, ὦ ἄνδρες 714 Apol.18.a.8 : Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ πρῶτά μου ψευδῆ κατηγορημένα καὶ τοὺς 715 Apol.18.a.9 : πρώτους κατηγόρους, ἔπειτα δὲ πρὸς τὰ ὕστερον καὶ τοὺς 716 Apol.18.b.1 : ὑστέρους. ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι γεγόνασι πρὸς ὑμᾶς 717 Apol.18.b.2 : καὶ πάλαι πολλὰ ἤδη ἔτη καὶ οὐδὲν ἀληθὲς λέγοντες, οὓς 718 Apol.18.b.3 : ἐγὼ μᾶλλον φοβοῦμαι ἢ τοὺς ἀμφὶ Ἄνυτον, καίπερ ὄντας 719 Apol.18.b.4 : καὶ τούτους δεινούς· ἀλλ´ ἐκεῖνοι δεινότεροι, ὦ ἄνδρες, οἳ 720 Apol.18.b.5 : ὑμῶν τοὺς πολλοὺς ἐκ παίδων παραλαμβάνοντες ἔπειθόν 721 Apol.18.b.6 : τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ μᾶλλον οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις 722 Apol.18.b.7 : Σωκράτης σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ 723 Apol.18.b.8 : ὑπὸ γῆς πάντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω 724 Apol.18.c.1 : ποιῶν. οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 〈οἱ〉 ταύτην τὴν φήμην 725 Apol.18.c.2 : κατασκεδάσαντες, οἱ δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι· οἱ γὰρ 726 Apol.18.c.3 : ἀκούοντες ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν. 727 Apol.18.c.4 : ἔπειτά εἰσιν οὗτοι οἱ κατήγοροι πολλοὶ καὶ πολὺν χρόνον 728 Apol.18.c.5 : ἤδη κατηγορηκότες, ἔτι δὲ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ ἡλικίᾳ λέγοντες 729 Apol.18.c.6 : πρὸς ὑμᾶς ἐν ᾗ ἂν μάλιστα ἐπιστεύσατε, παῖδες ὄντες ἔνιοι 730 Apol.18.c.7 : ὑμῶν καὶ μειράκια, ἀτεχνῶς ἐρήμην κατηγοροῦντες ἀπολο– 731 Apol.18.c.8 : γουμένου οὐδενός. ὃ δὲ πάντων ἀλογώτατον, ὅτι οὐδὲ τὰ 732 Apol.18.d.1 : ὀνόματα οἷόν τε αὐτῶν εἰδέναι καὶ εἰπεῖν, πλὴν εἴ τις 733 Apol.18.d.2 : κωμῳδοποιὸς τυγχάνει ὤν. ὅσοι δὲ φθόνῳ καὶ διαβολῇ 734 Apol.18.d.3 : χρώμενοι ὑμᾶς ἀνέπειθον—οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ πεπεισμένοι 735 Apol.18.d.4 : ἄλλους πείθοντες—οὗτοι πάντες ἀπορώτατοί εἰσιν· οὐδὲ γὰρ 736 Apol.18.d.5 : ἀναβιβάσασθαι οἷόν τ´ ἐστὶν αὐτῶν ἐνταυθοῖ οὐδ´ ἐλέγξαι 737 Apol.18.d.6 : οὐδένα, ἀλλ´ ἀνάγκη ἀτεχνῶς ὥσπερ σκιαμαχεῖν ἀπολογού– 738 Apol.18.d.7 : μενόν τε καὶ ἐλέγχειν μηδενὸς ἀποκρινομένου. ἀξιώσατε 739 Apol.18.d.8 : οὖν καὶ ὑμεῖς, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, διττούς μου τοὺς κατηγόρους 740 Apol.18.d.9 : γεγονέναι, ἑτέρους μὲν τοὺς ἄρτι κατηγορήσαντας, ἑτέρους δὲ 741 Apol.18.e.1 : τοὺς πάλαι οὓς ἐγὼ λέγω, καὶ οἰήθητε δεῖν πρὸς ἐκείνους 742 Apol.18.e.2 : πρῶτόν με ἀπολογήσασθαι· καὶ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνων πρότερον 743 Apol.18.e.3 : ἠκούσατε κατηγορούντων καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τῶνδε τῶν 744 Apol.18.e.4 : ὕστερον. 745 Apol.18.e.5 : Εἶεν· ἀπολογητέον δή, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ἐπιχειρη– 746 Apol.19.a.1 : τέον ὑμῶν ἐξελέσθαι τὴν διαβολὴν ἣν ὑμεῖς ἐν πολλῷ χρόνῳ 747 Apol.19.a.2 : ἔσχετε ταύτην ἐν οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην μὲν οὖν 748 Apol.19.a.3 : ἂν τοῦτο οὕτως γενέσθαι, εἴ τι ἄμεινον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοί, 749 Apol.19.a.4 : καὶ πλέον τί με ποιῆσαι ἀπολογούμενον· οἶμαι δὲ αὐτὸ 750 Apol.19.a.5 : χαλεπὸν εἶναι, καὶ οὐ πάνυ με λανθάνει οἷόν ἐστιν. ὅμως 751 Apol.19.a.6 : τοῦτο μὲν ἴτω ὅπῃ τῷ θεῷ φίλον, τῷ δὲ νόμῳ πειστέον καὶ 752 Apol.19.a.7 : ἀπολογητέον. 753 Apol.19.a.8 : Ἀναλάβωμεν οὖν ἐξ ἀρχῆς τίς ἡ κατηγορία ἐστὶν ἐξ ἧς 754 Apol.19.b.1 : ἡ ἐμὴ διαβολὴ γέγονεν, ᾗ δὴ καὶ πιστεύων Μέλητός με ἐγρά– 755 Apol.19.b.2 : ψατο τὴν γραφὴν ταύτην. εἶεν· τί δὴ λέγοντες διέβαλλον 756 Apol.19.b.3 : οἱ διαβάλλοντες; ὥσπερ οὖν κατηγόρων τὴν ἀντωμοσίαν 757 Apol.19.b.4 : δεῖ ἀναγνῶναι αὐτῶν· "Σωκράτης ἀδικεῖ καὶ περιεργάζεται 758 Apol.19.b.5 : ζητῶν τά τε ὑπὸ γῆς καὶ οὐράνια καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω 759 Apol.19.c.1 : ποιῶν καὶ ἄλλους ταὐτὰ ταῦτα διδάσκων." τοιαύτη τίς ἐστιν· 760 Apol.19.c.2 : ταῦτα γὰρ ἑωρᾶτε καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀριστοφάνους κωμῳδίᾳ, 761 Apol.19.c.3 : Σωκράτη τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον, φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν 762 Apol.19.c.4 : καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα, ὧν ἐγὼ οὐδὲν οὔτε 763 Apol.19.c.5 : μέγα οὔτε μικρὸν πέρι ἐπαΐω. καὶ οὐχ ὡς ἀτιμάζων λέγω 764 Apol.19.c.6 : τὴν τοιαύτην ἐπιστήμην, εἴ τις περὶ τῶν τοιούτων σοφός 765 Apol.19.c.7 : ἐστιν—μή πως ἐγὼ ὑπὸ Μελήτου τοσαύτας δίκας φεύγοιμι— 766 Apol.19.c.8 : ἀλλὰ γὰρ ἐμοὶ τούτων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οὐδὲν μέτεστιν. 767 Apol.19.d.1 : μάρτυρας δὲ αὖ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς παρέχομαι, καὶ ἀξιῶ 768 Apol.19.d.2 : ὑμᾶς ἀλλήλους διδάσκειν τε καὶ φράζειν, ὅσοι ἐμοῦ πώποτε 769 Apol.19.d.3 : ἀκηκόατε διαλεγομένου—πολλοὶ δὲ ὑμῶν οἱ τοιοῦτοί εἰσιν— 770 Apol.19.d.4 : φράζετε οὖν ἀλλήλοις εἰ πώποτε ἢ μικρὸν ἢ μέγα ἤκουσέ 771 Apol.19.d.5 : τις ὑμῶν ἐμοῦ περὶ τῶν τοιούτων διαλεγομένου, καὶ ἐκ 772 Apol.19.d.6 : τούτου γνώσεσθε ὅτι τοιαῦτ´ ἐστὶ καὶ τἆλλα περὶ ἐμοῦ ἃ οἱ 773 Apol.19.d.7 : πολλοὶ λέγουσιν. 774 Apol.19.d.8 : Ἀλλὰ γὰρ οὔτε τούτων οὐδέν ἐστιν, οὐδέ γ´ εἴ τινος 775 Apol.19.d.9 : ἀκηκόατε ὡς ἐγὼ παιδεύειν ἐπιχειρῶ ἀνθρώπους καὶ χρήματα 776 Apol.19.e.1 : πράττομαι, οὐδὲ τοῦτο ἀληθές. ἐπεὶ καὶ τοῦτό γέ μοι δοκεῖ 777 Apol.19.e.2 : καλὸν εἶναι, εἴ τις οἷός τ´ εἴη παιδεύειν ἀνθρώπους ὥσπερ 778 Apol.19.e.3 : Γοργίας τε ὁ Λεοντῖνος καὶ Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ Ἱππίας ὁ 779 Apol.19.e.4 : Ἠλεῖος. τούτων γὰρ ἕκαστος, ὦ ἄνδρες, οἷός τ´ ἐστὶν ἰὼν 780 Apol.19.e.5 : εἰς ἑκάστην τῶν πόλεων τοὺς νέους—οἷς ἔξεστι τῶν ἑαυτῶν 781 Apol.19.e.6 : πολιτῶν προῖκα συνεῖναι ᾧ ἂν βούλωνται—τούτους πείθουσι 782 Apol.20.a.1 : τὰς ἐκείνων συνουσίας ἀπολιπόντας σφίσιν συνεῖναι χρή– 783 Apol.20.a.2 : ματα διδόντας καὶ χάριν προσειδέναι. ἐπεὶ καὶ ἄλλος ἀνήρ 784 Apol.20.a.3 : ἐστι Πάριος ἐνθάδε σοφὸς ὃν ἐγὼ ᾐσθόμην ἐπιδημοῦντα· 785 Apol.20.a.4 : ἔτυχον γὰρ προσελθὼν ἀνδρὶ ὃς τετέλεκε χρήματα σοφισταῖς 786 Apol.20.a.5 : πλείω ἢ σύμπαντες οἱ ἄλλοι, Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· τοῦτον 787 Apol.20.a.6 : οὖν ἀνηρόμην—ἐστὸν γὰρ αὐτῷ δύο ὑεῖ— "Ὦ Καλλία," ἦν 788 Apol.20.a.7 : δ´ ἐγώ, "εἰ μέν σου τὼ ὑεῖ πώλω ἢ μόσχω ἐγενέσθην, 789 Apol.20.a.8 : εἴχομεν ἂν αὐτοῖν ἐπιστάτην λαβεῖν καὶ μισθώσασθαι ὃς 790 Apol.20.b.1 : ἔμελλεν αὐτὼ καλώ τε κἀγαθὼ ποιήσειν τὴν προσήκουσαν 791 Apol.20.b.2 : ἀρετήν, ἦν δ´ ἂν οὗτος ἢ τῶν ἱππικῶν τις ἢ τῶν γεωργικῶν· 792 Apol.20.b.3 : νῦν δ´ ἐπειδὴ ἀνθρώπω ἐστόν, τίνα αὐτοῖν ἐν νῷ ἔχεις 793 Apol.20.b.4 : ἐπιστάτην λαβεῖν; τίς τῆς τοιαύτης ἀρετῆς, τῆς ἀνθρωπίνης 794 Apol.20.b.5 : τε καὶ πολιτικῆς, ἐπιστήμων ἐστίν; οἶμαι γάρ σε ἐσκέφθαι 795 Apol.20.b.6 : διὰ τὴν τῶν ὑέων κτῆσιν. ἔστιν τις," ἔφην ἐγώ, "ἢ οὔ;" 796 Apol.20.b.7 : "Πάνυ γε," ἦ δ´ ὅς. "Τίς," ἦν δ´ ἐγώ, "καὶ ποδαπός, καὶ 797 Apol.20.b.8 : πόσου διδάσκει;" "Εὔηνος," ἔφη, "ὦ Σώκρατες, Πάριος, 798 Apol.20.b.9 : πέντε μνῶν." καὶ ἐγὼ τὸν Εὔηνον ἐμακάρισα εἰ ὡς ἀληθῶς 799 Apol.20.c.1 : ἔχοι ταύτην τὴν τέχνην καὶ οὕτως ἐμμελῶς διδάσκει. ἐγὼ 800 Apol.20.c.2 : γοῦν καὶ αὐτὸς ἐκαλλυνόμην τε καὶ ἡβρυνόμην ἂν εἰ ἠπιστάμην 801 Apol.20.c.3 : ταῦτα· ἀλλ´ οὐ γὰρ ἐπίσταμαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. 802 Apol.20.c.4 : Ὑπολάβοι ἂν οὖν τις ὑμῶν ἴσως· "Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, 803 Apol.20.c.5 : τὸ σὸν τί ἐστι πρᾶγμα; πόθεν αἱ διαβολαί σοι αὗται γεγό– 804 Apol.20.c.6 : νασιν; οὐ γὰρ δήπου σοῦ γε οὐδὲν τῶν ἄλλων περιττότερον 805 Apol.20.c.7 : πραγματευομένου ἔπειτα τοσαύτη φήμη τε καὶ λόγος γέγονεν, 806 Apol.20.c.8 : εἰ μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον ἢ οἱ πολλοί. λέγε οὖν ἡμῖν τί 807 Apol.20.d.1 : ἐστιν, ἵνα μὴ ἡμεῖς περὶ σοῦ αὐτοσχεδιάζωμεν." ταυτί μοι 808 Apol.20.d.2 : δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων, κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀπο– 809 Apol.20.d.3 : δεῖξαι τί ποτ´ ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν τό τε ὄνομα 810 Apol.20.d.4 : καὶ τὴν διαβολήν. ἀκούετε δή. καὶ ἴσως μὲν δόξω τισὶν 811 Apol.20.d.5 : ὑμῶν παίζειν· εὖ μέντοι ἴστε, πᾶσαν ὑμῖν τὴν ἀλήθειαν 812 Apol.20.d.6 : ἐρῶ. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι´ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ διὰ 813 Apol.20.d.7 : σοφίαν τινὰ τοῦτο τὸ ὄνομα ἔσχηκα. ποίαν δὴ σοφίαν 814 Apol.20.d.8 : ταύτην; ἥπερ ἐστὶν ἴσως ἀνθρωπίνη σοφία· τῷ ὄντι γὰρ 815 Apol.20.d.9 : κινδυνεύω ταύτην εἶναι σοφός. οὗτοι δὲ τάχ´ ἄν, οὓς ἄρτι 816 Apol.20.e.1 : ἔλεγον, μείζω τινὰ ἢ κατ´ ἄνθρωπον σοφίαν σοφοὶ εἶεν, ἢ 817 Apol.20.e.2 : οὐκ ἔχω τί λέγω· οὐ γὰρ δὴ ἔγωγε αὐτὴν ἐπίσταμαι, ἀλλ´ 818 Apol.20.e.3 : ὅστις φησὶ ψεύδεταί τε καὶ ἐπὶ διαβολῇ τῇ ἐμῇ λέγει. καί 819 Apol.20.e.4 : μοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε, μηδ´ ἐὰν δόξω τι 820 Apol.20.e.5 : ὑμῖν μέγα λέγειν· οὐ γὰρ ἐμὸν ἐρῶ τὸν λόγον ὃν ἂν λέγω, 821 Apol.20.e.6 : ἀλλ´ εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν τὸν λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ 822 Apol.20.e.7 : ἐμῆς, εἰ δή τίς ἐστιν σοφία καὶ οἵα, μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι 823 Apol.20.e.8 : τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα γὰρ ἴστε που. οὗτος 824 Apol.21.a.1 : ἐμός τε ἑταῖρος ἦν ἐκ νέου καὶ ὑμῶν τῷ πλήθει ἑταῖρός τε 825 Apol.21.a.2 : καὶ συνέφυγε τὴν φυγὴν ταύτην καὶ μεθ´ ὑμῶν κατῆλθε. 826 Apol.21.a.3 : καὶ ἴστε δὴ οἷος ἦν Χαιρεφῶν, ὡς σφοδρὸς ἐφ´ ὅτι ὁρμήσειεν. 827 Apol.21.a.4 : καὶ δή ποτε καὶ εἰς Δελφοὺς ἐλθὼν ἐτόλμησε τοῦτο μαντεύ– 828 Apol.21.a.5 : σασθαι—καί, ὅπερ λέγω, μὴ θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες—ἤρετο γὰρ 829 Apol.21.a.6 : δὴ εἴ τις ἐμοῦ εἴη σοφώτερος. ἀνεῖλεν οὖν ἡ Πυθία μηδένα 830 Apol.21.a.7 : σοφώτερον εἶναι. καὶ τούτων πέρι ὁ ἀδελφὸς ὑμῖν αὐτοῦ 831 Apol.21.a.8 : οὑτοσὶ μαρτυρήσει, ἐπειδὴ ἐκεῖνος τετελεύτηκεν. 832 Apol.21.b.1 : Σκέψασθε δὴ ὧν ἕνεκα ταῦτα λέγω· μέλλω γὰρ ὑμᾶς διδά– 833 Apol.21.b.2 : ξειν ὅθεν μοι ἡ διαβολὴ γέγονεν. ταῦτα γὰρ ἐγὼ ἀκούσας 834 Apol.21.b.3 : ἐνεθυμούμην οὑτωσί· "Τί ποτε λέγει ὁ θεός, καὶ τί ποτε 835 Apol.21.b.4 : αἰνίττεται; ἐγὼ γὰρ δὴ οὔτε μέγα οὔτε σμικρὸν σύνοιδα 836 Apol.21.b.5 : ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν· τί οὖν ποτε λέγει φάσκων ἐμὲ σοφώ– 837 Apol.21.b.6 : τατον εἶναι; οὐ γὰρ δήπου ψεύδεταί γε· οὐ γὰρ θέμις 838 Apol.21.b.7 : αὐτῷ." καὶ πολὺν μὲν χρόνον ἠπόρουν τί ποτε λέγει· 839 Apol.21.b.8 : ἔπειτα μόγις πάνυ ἐπὶ ζήτησιν αὐτοῦ τοιαύτην τινὰ ἐτραπό– 840 Apol.21.b.9 : μην. ἦλθον ἐπί τινα τῶν δοκούντων σοφῶν εἶναι, ὡς 841 Apol.21.c.1 : ἐνταῦθα εἴπερ που ἐλέγξων τὸ μαντεῖον καὶ ἀποφανῶν τῷ 842 Apol.21.c.2 : χρησμῷ ὅτι "Οὑτοσὶ ἐμοῦ σοφώτερός ἐστι, σὺ δ´ ἐμὲ ἔφησθα." 843 Apol.21.c.3 : διασκοπῶν οὖν τοῦτον—ὀνόματι γὰρ οὐδὲν δέομαι λέγειν, 844 Apol.21.c.4 : ἦν δέ τις τῶν πολιτικῶν πρὸς ὃν ἐγὼ σκοπῶν τοιοῦτόν τι 845 Apol.21.c.5 : ἔπαθον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ διαλεγόμενος αὐτῷ—ἔδοξέ 846 Apol.21.c.6 : μοι οὗτος ὁ ἀνὴρ δοκεῖν μὲν εἶναι σοφὸς ἄλλοις τε πολλοῖς 847 Apol.21.c.7 : ἀνθρώποις καὶ μάλιστα ἑαυτῷ, εἶναι δ´ οὔ· κἄπειτα ἐπειρώ– 848 Apol.21.c.8 : μην αὐτῷ δεικνύναι ὅτι οἴοιτο μὲν εἶναι σοφός, εἴη δ´ οὔ. 849 Apol.21.d.1 : ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς τῶν παρόντων· 850 Apol.21.d.2 : πρὸς ἐμαυτὸν δ´ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν τοῦ 851 Apol.21.d.3 : ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι· κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν 852 Apol.21.d.4 : οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ´ οὗτος μὲν 853 Apol.21.d.5 : οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, 854 Apol.21.d.6 : οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ 855 Apol.21.d.7 : σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. ἐντεῦθεν 856 Apol.21.d.8 : ἐπ´ ἄλλον ᾖα τῶν ἐκείνου δοκούντων σοφωτέρων εἶναι καί 857 Apol.21.e.1 : μοι ταὐτὰ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐνταῦθα κἀκείνῳ καὶ ἄλλοις 858 Apol.21.e.2 : πολλοῖς ἀπηχθόμην. 859 Apol.21.e.3 : Μετὰ ταῦτ´ οὖν ἤδη ἐφεξῆς ᾖα, αἰσθανόμενος μὲν [καὶ] 860 Apol.21.e.4 : λυπούμενος καὶ δεδιὼς ὅτι ἀπηχθανόμην, ὅμως δὲ ἀναγκαῖον 861 Apol.21.e.5 : ἐδόκει εἶναι τὸ τοῦ θεοῦ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι—ἰτέον 862 Apol.21.e.6 : οὖν, σκοποῦντι τὸν χρησμὸν τί λέγει, ἐπὶ ἅπαντας τούς τι 863 Apol.22.a.1 : δοκοῦντας εἰδέναι. καὶ νὴ τὸν κύνα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι— 864 Apol.22.a.2 : δεῖ γὰρ πρὸς ὑμᾶς τἀληθῆ λέγειν—ἦ μὴν ἐγὼ ἔπαθόν τι 865 Apol.22.a.3 : τοιοῦτον· οἱ μὲν μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν μοι ὀλίγου 866 Apol.22.a.4 : δεῖν τοῦ πλείστου ἐνδεεῖς εἶναι ζητοῦντι κατὰ τὸν θεόν, 867 Apol.22.a.5 : ἄλλοι δὲ δοκοῦντες φαυλότεροι ἐπιεικέστεροι εἶναι ἄνδρες 868 Apol.22.a.6 : πρὸς τὸ φρονίμως ἔχειν. δεῖ δὴ ὑμῖν τὴν ἐμὴν πλάνην 869 Apol.22.a.7 : ἐπιδεῖξαι ὥσπερ πόνους τινὰς πονοῦντος ἵνα μοι καὶ ἀν– 870 Apol.22.a.8 : έλεγκτος ἡ μαντεία γένοιτο. μετὰ γὰρ τοὺς πολιτικοὺς ᾖα 871 Apol.22.a.9 : ἐπὶ τοὺς ποιητὰς τούς τε τῶν τραγῳδιῶν καὶ τοὺς τῶν 872 Apol.22.b.1 : διθυράμβων καὶ τοὺς ἄλλους, ὡς ἐνταῦθα ἐπ´ αὐτοφώρῳ 873 Apol.22.b.2 : καταληψόμενος ἐμαυτὸν ἀμαθέστερον ἐκείνων ὄντα. ἀνα– 874 Apol.22.b.3 : λαμβάνων οὖν αὐτῶν τὰ ποιήματα ἅ μοι ἐδόκει μάλιστα 875 Apol.22.b.4 : πεπραγματεῦσθαι αὐτοῖς, διηρώτων ἂν αὐτοὺς τί λέγοιεν, 876 Apol.22.b.5 : ἵν´ ἅμα τι καὶ μανθάνοιμι παρ´ αὐτῶν. αἰσχύνομαι οὖν 877 Apol.22.b.6 : ὑμῖν εἰπεῖν, ὦ ἄνδρες, τἀληθῆ· ὅμως δὲ ῥητέον. ὡς ἔπος 878 Apol.22.b.7 : γὰρ εἰπεῖν ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες οἱ παρόντες ἂν βέλτιον 879 Apol.22.b.8 : ἔλεγον περὶ ὧν αὐτοὶ ἐπεποιήκεσαν. ἔγνων οὖν αὖ καὶ 880 Apol.22.b.9 : περὶ τῶν ποιητῶν ἐν ὀλίγῳ τοῦτο, ὅτι οὐ σοφίᾳ ποιοῖεν 881 Apol.22.c.1 : ἃ ποιοῖεν, ἀλλὰ φύσει τινὶ καὶ ἐνθουσιάζοντες ὥσπερ οἱ 882 Apol.22.c.2 : θεομάντεις καὶ οἱ χρησμῳδοί· καὶ γὰρ οὗτοι λέγουσι μὲν 883 Apol.22.c.3 : πολλὰ καὶ καλά, ἴσασιν δὲ οὐδὲν ὧν λέγουσι. τοιοῦτόν 884 Apol.22.c.4 : τί μοι ἐφάνησαν πάθος καὶ οἱ ποιηταὶ πεπονθότες, καὶ 885 Apol.22.c.5 : ἅμα ᾐσθόμην αὐτῶν διὰ τὴν ποίησιν οἰομένων καὶ τἆλλα 886 Apol.22.c.6 : σοφωτάτων εἶναι ἀνθρώπων ἃ οὐκ ἦσαν. ἀπῇα οὖν καὶ 887 Apol.22.c.7 : ἐντεῦθεν τῷ αὐτῷ οἰόμενος περιγεγονέναι ᾧπερ καὶ τῶν 888 Apol.22.c.8 : πολιτικῶν. 889 Apol.22.c.9 : Τελευτῶν οὖν ἐπὶ τοὺς χειροτέχνας ᾖα· ἐμαυτῷ γὰρ 890 Apol.22.d.1 : συνῄδη οὐδὲν ἐπισταμένῳ ὡς ἔπος εἰπεῖν, τούτους δέ γ´ ᾔδη 891 Apol.22.d.2 : ὅτι εὑρήσοιμι πολλὰ καὶ καλὰ ἐπισταμένους. καὶ τούτου 892 Apol.22.d.3 : μὲν οὐκ ἐψεύσθην, ἀλλ´ ἠπίσταντο ἃ ἐγὼ οὐκ ἠπιστάμην 893 Apol.22.d.4 : καί μου ταύτῃ σοφώτεροι ἦσαν. ἀλλ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 894 Apol.22.d.5 : ταὐτόν μοι ἔδοξαν ἔχειν ἁμάρτημα ὅπερ καὶ οἱ ποιηταὶ καὶ 895 Apol.22.d.6 : οἱ ἀγαθοὶ δημιουργοί—διὰ τὸ τὴν τέχνην καλῶς ἐξεργά– 896 Apol.22.d.7 : ζεσθαι ἕκαστος ἠξίου καὶ τἆλλα τὰ μέγιστα σοφώτατος 897 Apol.22.d.8 : εἶναι—καὶ αὐτῶν αὕτη ἡ πλημμέλεια ἐκείνην τὴν σοφίαν 898 Apol.22.e.1 : ἀποκρύπτειν· ὥστε με ἐμαυτὸν ἀνερωτᾶν ὑπὲρ τοῦ χρησμοῦ 899 Apol.22.e.2 : πότερα δεξαίμην ἂν οὕτως ὥσπερ ἔχω ἔχειν, μήτε τι σοφὸς 900 Apol.22.e.3 : ὢν τὴν ἐκείνων σοφίαν μήτε ἀμαθὴς τὴν ἀμαθίαν, ἢ ἀμ– 901 Apol.22.e.4 : φότερα ἃ ἐκεῖνοι ἔχουσιν ἔχειν. ἀπεκρινάμην οὖν ἐμαυτῷ 902 Apol.22.e.5 : καὶ τῷ χρησμῷ ὅτι μοι λυσιτελοῖ ὥσπερ ἔχω ἔχειν. 903 Apol.22.e.6 : Ἐκ ταυτησὶ δὴ τῆς ἐξετάσεως, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 904 Apol.23.a.1 : πολλαὶ μὲν ἀπέχθειαί μοι γεγόνασι καὶ οἷαι χαλεπώταται 905 Apol.23.a.2 : καὶ βαρύταται, ὥστε πολλὰς διαβολὰς ἀπ´ αὐτῶν γεγονέναι, 906 Apol.23.a.3 : ὄνομα δὲ τοῦτο λέγεσθαι, σοφὸς εἶναι· οἴονται γάρ με 907 Apol.23.a.4 : ἑκάστοτε οἱ παρόντες ταῦτα αὐτὸν εἶναι σοφὸν ἃ ἂν ἄλλον 908 Apol.23.a.5 : ἐξελέγξω. τὸ δὲ κινδυνεύει, ὦ ἄνδρες, τῷ ὄντι ὁ θεὸς 909 Apol.23.a.6 : σοφὸς εἶναι, καὶ ἐν τῷ χρησμῷ τούτῳ τοῦτο λέγειν, ὅτι ἡ 910 Apol.23.a.7 : ἀνθρωπίνη σοφία ὀλίγου τινὸς ἀξία ἐστὶν καὶ οὐδενός. καὶ 911 Apol.23.a.8 : φαίνεται τοῦτον λέγειν τὸν Σωκράτη, προσκεχρῆσθαι δὲ 912 Apol.23.b.1 : τῷ ἐμῷ ὀνόματι, ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος, ὥσπερ ἂν 913 Apol.23.b.2 : 〈εἰ〉 εἴποι ὅτι "Οὗτος ὑμῶν, ὦ ἄνθρωποι, σοφώτατός ἐστιν, 914 Apol.23.b.3 : ὅστις ὥσπερ Σωκράτης ἔγνωκεν ὅτι οὐδενὸς ἄξιός ἐστι τῇ 915 Apol.23.b.4 : ἀληθείᾳ πρὸς σοφίαν." ταῦτ´ οὖν ἐγὼ μὲν ἔτι καὶ νῦν 916 Apol.23.b.5 : περιιὼν ζητῶ καὶ ἐρευνῶ κατὰ τὸν θεὸν καὶ τῶν ἀστῶν καὶ 917 Apol.23.b.6 : ξένων ἄν τινα οἴωμαι σοφὸν εἶναι· καὶ ἐπειδάν μοι μὴ 918 Apol.23.b.7 : δοκῇ, τῷ θεῷ βοηθῶν ἐνδείκνυμαι ὅτι οὐκ ἔστι σοφός. καὶ 919 Apol.23.b.8 : ὑπὸ ταύτης τῆς ἀσχολίας οὔτε τι τῶν τῆς πόλεως πρᾶξαί 920 Apol.23.b.9 : μοι σχολὴ γέγονεν ἄξιον λόγου οὔτε τῶν οἰκείων, ἀλλ´ ἐν 921 Apol.23.c.1 : πενίᾳ μυρίᾳ εἰμὶ διὰ τὴν τοῦ θεοῦ λατρείαν. 922 Apol.23.c.2 : Πρὸς δὲ τούτοις οἱ νέοι μοι ἐπακολουθοῦντες—οἷς μά– 923 Apol.23.c.3 : λιστα σχολή ἐστιν, οἱ τῶν πλουσιωτάτων—αὐτόματοι, 924 Apol.23.c.4 : χαίρουσιν ἀκούοντες ἐξεταζομένων τῶν ἀνθρώπων, καὶ αὐτοὶ 925 Apol.23.c.5 : πολλάκις ἐμὲ μιμοῦνται, εἶτα ἐπιχειροῦσιν ἄλλους ἐξετάζειν· 926 Apol.23.c.6 : κἄπειτα οἶμαι εὑρίσκουσι πολλὴν ἀφθονίαν οἰομένων μὲν 927 Apol.23.c.7 : εἰδέναι τι ἀνθρώπων, εἰδότων δὲ ὀλίγα ἢ οὐδέν. ἐντεῦθεν 928 Apol.23.c.8 : οὖν οἱ ὑπ´ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ ὀργίζονται, οὐχ αὑτοῖς, 929 Apol.23.d.1 : καὶ λέγουσιν ὡς Σωκράτης τίς ἐστι μιαρώτατος καὶ δια– 930 Apol.23.d.2 : φθείρει τοὺς νέους· καὶ ἐπειδάν τις αὐτοὺς ἐρωτᾷ ὅτι ποιῶν 931 Apol.23.d.3 : καὶ ὅτι διδάσκων, ἔχουσι μὲν οὐδὲν εἰπεῖν ἀλλ´ ἀγνοοῦσιν, 932 Apol.23.d.4 : ἵνα δὲ μὴ δοκῶσιν ἀπορεῖν, τὰ κατὰ πάντων τῶν φιλοσο– 933 Apol.23.d.5 : φούντων πρόχειρα ταῦτα λέγουσιν, ὅτι "τὰ μετέωρα καὶ 934 Apol.23.d.6 : τὰ ὑπὸ γῆς" καὶ "θεοὺς μὴ νομίζειν" καὶ "τὸν ἥττω 935 Apol.23.d.7 : λόγον κρείττω ποιεῖν." τὰ γὰρ ἀληθῆ οἴομαι οὐκ ἂν 936 Apol.23.d.8 : ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι γίγνονται προσποιούμενοι 937 Apol.23.d.9 : μὲν εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν. ἅτε οὖν οἶμαι φιλότιμοι 938 Apol.23.e.1 : ὄντες καὶ σφοδροὶ καὶ πολλοί, καὶ συντεταμένως καὶ πι– 939 Apol.23.e.2 : θανῶς λέγοντες περὶ ἐμοῦ, ἐμπεπλήκασιν ὑμῶν τὰ ὦτα καὶ 940 Apol.23.e.3 : πάλαι καὶ σφοδρῶς διαβάλλοντες. ἐκ τούτων καὶ Μέλητός 941 Apol.23.e.4 : μοι ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων, Μέλητος μὲν ὑπὲρ τῶν 942 Apol.23.e.5 : ποιητῶν ἀχθόμενος, Ἄνυτος δὲ ὑπὲρ τῶν δημιουργῶν καὶ 943 Apol.24.a.1 : τῶν πολιτικῶν, Λύκων δὲ ὑπὲρ τῶν ῥητόρων· ὥστε, ὅπερ 944 Apol.24.a.2 : ἀρχόμενος ἐγὼ ἔλεγον, θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ οἷός τ´ εἴην ἐγὼ 945 Apol.24.a.3 : ὑμῶν ταύτην τὴν διαβολὴν ἐξελέσθαι ἐν οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ 946 Apol.24.a.4 : οὕτω πολλὴν γεγονυῖαν. ταῦτ´ ἔστιν ὑμῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθη– 947 Apol.24.a.5 : ναῖοι, τἀληθῆ, καὶ ὑμᾶς οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν ἀποκρυψά– 948 Apol.24.a.6 : μενος ἐγὼ λέγω οὐδ´ ὑποστειλάμενος. καίτοι οἶδα σχεδὸν 949 Apol.24.a.7 : ὅτι αὐτοῖς τούτοις ἀπεχθάνομαι, ὃ καὶ τεκμήριον ὅτι ἀληθῆ 950 Apol.24.a.8 : λέγω καὶ ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ διαβολὴ ἡ ἐμὴ καὶ τὰ αἴτια 951 Apol.24.b.1 : ταῦτά ἐστιν. καὶ ἐάντε νῦν ἐάντε αὖθις ζητήσητε ταῦτα, 952 Apol.24.b.2 : οὕτως εὑρήσετε. 953 Apol.24.b.3 : Περὶ μὲν οὖν ὧν οἱ πρῶτοί μου κατήγοροι κατηγόρουν 954 Apol.24.b.4 : αὕτη ἔστω ἱκανὴ ἀπολογία πρὸς ὑμᾶς· πρὸς δὲ Μέλητον 955 Apol.24.b.5 : τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλόπολιν, ὥς φησι, καὶ τοὺς ὑστέρους 956 Apol.24.b.6 : μετὰ ταῦτα πειράσομαι ἀπολογήσασθαι. αὖθις γὰρ δή, 957 Apol.24.b.7 : ὥσπερ ἑτέρων τούτων ὄντων κατηγόρων, λάβωμεν αὖ τὴν 958 Apol.24.b.8 : τούτων ἀντωμοσίαν. ἔχει δέ πως ὧδε· Σωκράτη φησὶν 959 Apol.24.b.9 : ἀδικεῖν τούς τε νέους διαφθείροντα καὶ θεοὺς οὓς ἡ πόλις 960 Apol.24.c.1 : νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά. τὸ μὲν δὴ 961 Apol.24.c.2 : ἔγκλημα τοιοῦτόν ἐστιν· τούτου δὲ τοῦ ἐγκλήματος ἓν 962 Apol.24.c.3 : ἕκαστον ἐξετάσωμεν. 963 Apol.24.c.3 : 964 Apol.24.c.4 : Φησὶ γὰρ δὴ τοὺς νέους ἀδικεῖν με διαφθείροντα. ἐγὼ δέ 965 Apol.24.c.5 : γε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀδικεῖν φημι Μέλητον, ὅτι σπουδῇ 966 Apol.24.c.6 : χαριεντίζεται, ῥᾳδίως εἰς ἀγῶνα καθιστὰς ἀνθρώπους, περὶ 967 Apol.24.c.7 : πραγμάτων προσποιούμενος σπουδάζειν καὶ κήδεσθαι ὧν οὐδὲν 968 Apol.24.c.8 : τούτῳ πώποτε ἐμέλησεν· ὡς δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, πειράσομαι 969 Apol.24.c.9 : καὶ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι. καί μοι δεῦρο, ὦ Μέλητε, εἰπέ· ἄλλο τι ἢ 970 Apol.24.d.1 : περὶ πλείστου ποιῇ ὅπως ὡς βέλτιστοι οἱ νεώτεροι ἔσονται; 971 Apol.24.d.2 : Ἔγωγε. 972 Apol.24.d.3 : Ἴθι δή νυν εἰπὲ τούτοις, τίς αὐτοὺς βελτίους ποιεῖ; 973 Apol.24.d.4 : δῆλον γὰρ ὅτι οἶσθα, μέλον γέ σοι. τὸν μὲν γὰρ δια– 974 Apol.24.d.5 : φθείροντα ἐξευρών, ὡς φῄς, ἐμέ, εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατη– 975 Apol.24.d.6 : γορεῖς· τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ μήνυσον 976 Apol.24.d.7 : αὐτοῖς τίς ἐστιν. —Ὁρᾷς, ὦ Μέλητε, ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ 977 Apol.24.d.8 : ἔχεις εἰπεῖν; καίτοι οὐκ αἰσχρόν σοι δοκεῖ εἶναι καὶ ἱκανὸν 978 Apol.24.d.9 : τεκμήριον οὗ δὴ ἐγὼ λέγω, ὅτι σοι οὐδὲν μεμέληκεν; ἀλλ´ 979 Apol.24.d.10 : εἰπέ, ὠγαθέ, τίς αὐτοὺς ἀμείνους ποιεῖ; 980 Apol.24.d.11 : Οἱ νόμοι. 981 Apol.24.e.1 : Ἀλλ´ οὐ τοῦτο ἐρωτῶ, ὦ βέλτιστε, ἀλλὰ τίς ἄνθρωπος, 982 Apol.24.e.2 : ὅστις πρῶτον καὶ αὐτὸ τοῦτο οἶδε, τοὺς νόμους; 983 Apol.24.e.3 : Οὗτοι, ὦ Σώκρατες, οἱ δικασταί. 984 Apol.24.e.4 : Πῶς λέγεις, ὦ Μέλητε; οἵδε τοὺς νέους παιδεύειν οἷοί 985 Apol.24.e.5 : τέ εἰσι καὶ βελτίους ποιοῦσιν; 986 Apol.24.e.6 : Μάλιστα. 987 Apol.24.e.7 : Πότερον ἅπαντες, ἢ οἱ μὲν αὐτῶν, οἱ δ´ οὔ; 988 Apol.24.e.8 : Ἅπαντες. 989 Apol.24.e.9 : Εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν λέγεις καὶ πολλὴν ἀφθονίαν τῶν 990 Apol.24.e.10 : ὠφελούντων. τί δὲ δή; οἱ δὲ ἀκροαταὶ βελτίους ποιοῦσιν 991 Apol.25.a.1 : ἢ οὔ; 992 Apol.25.a.2 : Καὶ οὗτοι. 993 Apol.25.a.3 : Τί δέ, οἱ βουλευταί; 994 Apol.25.a.4 : Καὶ οἱ βουλευταί. 995 Apol.25.a.5 : Ἀλλ´ ἄρα, ὦ Μέλητε, μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ ἐκκλη– 996 Apol.25.a.6 : σιασταί, διαφθείρουσι τοὺς νεωτέρους; ἢ κἀκεῖνοι βελτίους 997 Apol.25.a.7 : ποιοῦσιν ἅπαντες; 998 Apol.25.a.8 : Κἀκεῖνοι. 999 Apol.25.a.9 : Πάντες ἄρα, ὡς ἔοικεν, Ἀθηναῖοι καλοὺς κἀγαθοὺς 1000 Apol.25.a.10 : ποιοῦσι πλὴν ἐμοῦ, ἐγὼ δὲ μόνος διαφθείρω. οὕτω λέγεις; 1001 Apol.25.a.11 : Πάνυ σφόδρα ταῦτα λέγω. 1002 Apol.25.a.12 : Πολλήν γέ μου κατέγνωκας δυστυχίαν. καί μοι ἀπό– 1003 Apol.25.a.13 : κριναι· ἦ καὶ περὶ ἵππους οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν; οἱ μὲν 1004 Apol.25.b.1 : βελτίους ποιοῦντες αὐτοὺς πάντες ἄνθρωποι εἶναι, εἷς δέ 1005 Apol.25.b.2 : τις ὁ διαφθείρων; ἢ τοὐναντίον τούτου πᾶν εἷς μέν τις ὁ 1006 Apol.25.b.3 : βελτίους οἷός τ´ ὢν ποιεῖν ἢ πάνυ ὀλίγοι, οἱ ἱππικοί, οἱ δὲ 1007 Apol.25.b.4 : πολλοὶ ἐάνπερ συνῶσι καὶ χρῶνται ἵπποις, διαφθείρουσιν; 1008 Apol.25.b.5 : οὐχ οὕτως ἔχει, ὦ Μέλητε, καὶ περὶ ἵππων καὶ τῶν ἄλλων 1009 Apol.25.b.6 : ἁπάντων ζῴων; πάντως δήπου, ἐάντε σὺ καὶ Ἄνυτος οὐ 1010 Apol.25.b.7 : φῆτε ἐάντε φῆτε· πολλὴ γὰρ ἄν τις εὐδαιμονία εἴη περὶ 1011 Apol.25.b.8 : τοὺς νέους εἰ εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει, οἱ δ´ ἄλλοι 1012 Apol.25.c.1 : ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ γάρ, ὦ Μέλητε, ἱκανῶς ἐπιδείκνυσαι 1013 Apol.25.c.2 : ὅτι οὐδεπώποτε ἐφρόντισας τῶν νέων, καὶ σαφῶς ἀποφαί– 1014 Apol.25.c.3 : νεις τὴν σαυτοῦ ἀμέλειαν, ὅτι οὐδέν σοι μεμέληκεν περὶ ὧν 1015 Apol.25.c.4 : ἐμὲ εἰσάγεις. 1016 Apol.25.c.5 : Ἔτι δὲ ἡμῖν εἰπέ, ὦ πρὸς Διὸς Μέλητε, πότερόν ἐστιν 1017 Apol.25.c.6 : οἰκεῖν ἄμεινον ἐν πολίταις χρηστοῖς ἢ πονηροῖς; ὦ τάν, ἀπό– 1018 Apol.25.c.7 : κριναι· οὐδὲν γάρ τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ. οὐχ οἱ μὲν πονηροὶ 1019 Apol.25.c.8 : κακόν τι ἐργάζονται τοὺς ἀεὶ ἐγγυτάτω αὑτῶν ὄντας, οἱ δ´ 1020 Apol.25.c.9 : ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; 1021 Apol.25.c.10 : Πάνυ γε. 1022 Apol.25.d.1 : Ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται ὑπὸ τῶν συνόντων βλάπτεσθαι 1023 Apol.25.d.2 : μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσθαι; ἀποκρίνου, ὦ ἀγαθέ· καὶ γὰρ ὁ νόμος 1024 Apol.25.d.3 : κελεύει ἀποκρίνεσθαι. ἔσθ´ ὅστις βούλεται βλάπτεσθαι; 1025 Apol.25.d.4 : Οὐ δῆτα. 1026 Apol.25.d.5 : Φέρε δή, πότερον ἐμὲ εἰσάγεις δεῦρο ὡς διαφθείροντα τοὺς 1027 Apol.25.d.6 : νέους καὶ πονηροτέρους ποιοῦντα ἑκόντα ἢ ἄκοντα; 1028 Apol.25.d.7 : Ἑκόντα ἔγωγε. 1029 Apol.25.d.8 : Τί δῆτα, ὦ Μέλητε; τοσοῦτον σὺ ἐμοῦ σοφώτερος εἶ τη– 1030 Apol.25.d.9 : λικούτου ὄντος τηλικόσδε ὤν, ὥστε σὺ μὲν ἔγνωκας ὅτι οἱ 1031 Apol.25.d.10 : μὲν κακοὶ κακόν τι ἐργάζονται ἀεὶ τοὺς μάλιστα πλησίον 1032 Apol.25.e.1 : ἑαυτῶν, οἱ δὲ ἀγαθοὶ ἀγαθόν, ἐγὼ δὲ δὴ εἰς τοσοῦτον ἀμα– 1033 Apol.25.e.2 : θίας ἥκω ὥστε καὶ τοῦτ´ ἀγνοῶ, ὅτι ἐάν τινα μοχθηρὸν 1034 Apol.25.e.3 : ποιήσω τῶν συνόντων, κινδυνεύσω κακόν τι λαβεῖν ὑπ´ αὐτοῦ, 1035 Apol.25.e.4 : ὥστε τοῦτο 〈τὸ〉 τοσοῦτον κακὸν ἑκὼν ποιῶ, ὡς φῂς σύ; 1036 Apol.25.e.5 : ταῦτα ἐγώ σοι οὐ πείθομαι, ὦ Μέλητε, οἶμαι δὲ οὐδὲ ἄλλον 1037 Apol.25.e.6 : ἀνθρώπων οὐδένα· ἀλλ´ ἢ οὐ διαφθείρω, ἢ εἰ διαφθείρω, 1038 Apol.26.a.1 : ἄκων, ὥστε σύ γε κατ´ ἀμφότερα ψεύδῃ. εἰ δὲ ἄκων δια– 1039 Apol.26.a.2 : φθείρω, τῶν τοιούτων [καὶ ἀκουσίων] ἁμαρτημάτων οὐ δεῦρο 1040 Apol.26.a.3 : νόμος εἰσάγειν ἐστίν, ἀλλὰ ἰδίᾳ λαβόντα διδάσκειν καὶ νου– 1041 Apol.26.a.4 : θετεῖν· δῆλον γὰρ ὅτι ἐὰν μάθω, παύσομαι ὅ γε ἄκων ποιῶ. 1042 Apol.26.a.5 : σὺ δὲ συγγενέσθαι μέν μοι καὶ διδάξαι ἔφυγες καὶ οὐκ 1043 Apol.26.a.6 : ἠθέλησας, δεῦρο δὲ εἰσάγεις, οἷ νόμος ἐστὶν εἰσάγειν τοὺς 1044 Apol.26.a.7 : κολάσεως δεομένους ἀλλ´ οὐ μαθήσεως. 1045 Apol.26.a.8 : Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο μὲν ἤδη δῆλον 1046 Apol.26.b.1 : οὑγὼ ἔλεγον, ὅτι Μελήτῳ τούτων οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν 1047 Apol.26.b.2 : πώποτε ἐμέλησεν. ὅμως δὲ δὴ λέγε ἡμῖν, πῶς με φῂς 1048 Apol.26.b.3 : διαφθείρειν, ὦ Μέλητε, τοὺς νεωτέρους; ἢ δῆλον δὴ ὅτι 1049 Apol.26.b.4 : κατὰ τὴν γραφὴν ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα μὴ νομίζειν 1050 Apol.26.b.5 : οὓς ἡ πόλις νομίζει, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά; οὐ ταῦτα 1051 Apol.26.b.6 : λέγεις ὅτι διδάσκων διαφθείρω; 1052 Apol.26.b.7 : Πάνυ μὲν οὖν σφόδρα ταῦτα λέγω. 1053 Apol.26.b.8 : Πρὸς αὐτῶν τοίνυν, ὦ Μέλητε, τούτων τῶν θεῶν ὧν νῦν 1054 Apol.26.b.9 : ὁ λόγος ἐστίν, εἰπὲ ἔτι σαφέστερον καὶ ἐμοὶ καὶ τοῖς ἀν– 1055 Apol.26.c.1 : δράσιν τουτοισί. ἐγὼ γὰρ οὐ δύναμαι μαθεῖν πότερον λέγεις 1056 Apol.26.c.2 : διδάσκειν με νομίζειν εἶναί τινας θεούς—καὶ αὐτὸς ἄρα νομίζω 1057 Apol.26.c.3 : εἶναι θεοὺς καὶ οὐκ εἰμὶ τὸ παράπαν ἄθεος οὐδὲ ταύτῃ ἀδικῶ 1058 Apol.26.c.4 : —οὐ μέντοι οὕσπερ γε ἡ πόλις ἀλλὰ ἑτέρους, καὶ τοῦτ´ ἔστιν 1059 Apol.26.c.5 : ὅ μοι ἐγκαλεῖς, ὅτι ἑτέρους, ἢ παντάπασί με φῂς οὔτε 1060 Apol.26.c.6 : αὐτὸν νομίζειν θεοὺς τούς τε ἄλλους ταῦτα διδάσκειν. 1061 Apol.26.c.7 : Ταῦτα λέγω, ὡς τὸ παράπαν οὐ νομίζεις θεούς. 1062 Apol.26.d.1 : Ὦ θαυμάσιε Μέλητε, ἵνα τί ταῦτα λέγεις; οὐδὲ ἥλιον 1063 Apol.26.d.2 : οὐδὲ σελήνην ἄρα νομίζω θεοὺς εἶναι, ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄν– 1064 Apol.26.d.3 : θρωποι; 1065 Apol.26.d.4 : Μὰ Δί´, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπεὶ τὸν μὲν ἥλιον λίθον 1066 Apol.26.d.5 : φησὶν εἶναι, τὴν δὲ σελήνην γῆν. 1067 Apol.26.d.6 : Ἀναξαγόρου οἴει κατηγορεῖν, ὦ φίλε Μέλητε; καὶ οὕτω 1068 Apol.26.d.7 : καταφρονεῖς τῶνδε καὶ οἴει αὐτοὺς ἀπείρους γραμμάτων εἶναι 1069 Apol.26.d.8 : ὥστε οὐκ εἰδέναι ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία τοῦ Κλαζομε– 1070 Apol.26.d.9 : νίου γέμει τούτων τῶν λόγων; καὶ δὴ καὶ οἱ νέοι ταῦτα παρ´ 1071 Apol.26.d.10 : ἐμοῦ μανθάνουσιν, ἃ ἔξεστιν ἐνίοτε εἰ πάνυ πολλοῦ δραχμῆς 1072 Apol.26.e.1 : ἐκ τῆς ὀρχήστρας πριαμένοις Σωκράτους καταγελᾶν, ἐὰν 1073 Apol.26.e.2 : προσποιῆται ἑαυτοῦ εἶναι, ἄλλως τε καὶ οὕτως ἄτοπα ὄντα; 1074 Apol.26.e.3 : ἀλλ´, ὦ πρὸς Διός, οὑτωσί σοι δοκῶ; οὐδένα νομίζω θεὸν 1075 Apol.26.e.4 : εἶναι; 1076 Apol.26.e.5 : Οὐ μέντοι μὰ Δία οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 1077 Apol.26.e.6 : Ἄπιστός γ´ εἶ, ὦ Μέλητε, καὶ ταῦτα μέντοι, ὡς ἐμοὶ 1078 Apol.26.e.7 : δοκεῖς, σαυτῷ. ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ οὑτοσί, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 1079 Apol.26.e.8 : πάνυ εἶναι ὑβριστὴς καὶ ἀκόλαστος, καὶ ἀτεχνῶς τὴν γρα– 1080 Apol.26.e.9 : φὴν ταύτην ὕβρει τινὶ καὶ ἀκολασίᾳ καὶ νεότητι γράψασθαι. 1081 Apol.27.a.1 : ἔοικεν γὰρ ὥσπερ αἴνιγμα συντιθέντι διαπειρωμένῳ "Ἆρα 1082 Apol.27.a.2 : γνώσεται Σωκράτης ὁ σοφὸς δὴ ἐμοῦ χαριεντιζομένου καὶ 1083 Apol.27.a.3 : ἐναντί´ ἐμαυτῷ λέγοντος, ἢ ἐξαπατήσω αὐτὸν καὶ τοὺς ἄλ– 1084 Apol.27.a.4 : λους τοὺς ἀκούοντας;" οὗτος γὰρ ἐμοὶ φαίνεται τὰ ἐναντία 1085 Apol.27.a.5 : λέγειν αὐτὸς ἑαυτῷ ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι· "Ἀδικεῖ 1086 Apol.27.a.6 : Σωκράτης θεοὺς οὐ νομίζων, ἀλλὰ θεοὺς νομίζων." καίτοι 1087 Apol.27.a.7 : τοῦτό ἐστι παίζοντος. 1088 Apol.27.a.8 : Συνεπισκέψασθε δή, ὦ ἄνδρες, ᾗ μοι φαίνεται ταῦτα 1089 Apol.27.a.9 : λέγειν· σὺ δὲ ἡμῖν ἀπόκριναι, ὦ Μέλητε. ὑμεῖς δέ, ὅπερ 1090 Apol.27.b.1 : κατ´ ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ μοι μὴ θορυβεῖν 1091 Apol.27.b.2 : ἐὰν ἐν τῷ εἰωθότι τρόπῳ τοὺς λόγους ποιῶμαι. 1092 Apol.27.b.3 : Ἔστιν ὅστις ἀνθρώπων, ὦ Μέλητε, ἀνθρώπεια μὲν νομίζει 1093 Apol.27.b.4 : πράγματ´ εἶναι, ἀνθρώπους δὲ οὐ νομίζει; ἀποκρινέσθω, ὦ 1094 Apol.27.b.5 : ἄνδρες, καὶ μὴ ἄλλα καὶ ἄλλα θορυβείτω· ἔσθ´ ὅστις ἵππους 1095 Apol.27.b.6 : μὲν οὐ νομίζει, ἱππικὰ δὲ πράγματα; ἢ αὐλητὰς μὲν οὐ 1096 Apol.27.b.7 : νομίζει εἶναι, αὐλητικὰ δὲ πράγματα; οὐκ ἔστιν, ὦ ἄριστε 1097 Apol.27.b.8 : ἀνδρῶν· εἰ μὴ σὺ βούλει ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ σοὶ λέγω καὶ 1098 Apol.27.b.9 : τοῖς ἄλλοις τουτοισί. ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τούτῳ γε ἀπόκριναι· 1099 Apol.27.c.1 : ἔσθ´ ὅστις δαιμόνια μὲν νομίζει πράγματ´ εἶναι, δαίμονας δὲ 1100 Apol.27.c.2 : οὐ νομίζει; 1101 Apol.27.c.3 : Οὐκ ἔστιν. 1102 Apol.27.c.4 : Ὡς ὤνησας ὅτι μόγις ἀπεκρίνω ὑπὸ τουτωνὶ ἀναγκαζό– 1103 Apol.27.c.5 : μενος. οὐκοῦν δαιμόνια μὲν φῄς με καὶ νομίζειν καὶ διδά– 1104 Apol.27.c.6 : σκειν, εἴτ´ οὖν καινὰ εἴτε παλαιά, ἀλλ´ οὖν δαιμόνιά γε 1105 Apol.27.c.7 : νομίζω κατὰ τὸν σὸν λόγον, καὶ ταῦτα καὶ διωμόσω ἐν τῇ 1106 Apol.27.c.8 : ἀντιγραφῇ. εἰ δὲ δαιμόνια νομίζω, καὶ δαίμονας δήπου 1107 Apol.27.c.9 : πολλὴ ἀνάγκη νομίζειν μέ ἐστιν· οὐχ οὕτως ἔχει; ἔχει δή· 1108 Apol.27.c.10 : τίθημι γάρ σε ὁμολογοῦντα, ἐπειδὴ οὐκ ἀποκρίνῃ. τοὺς δὲ 1109 Apol.27.d.1 : δαίμονας οὐχὶ ἤτοι θεούς γε ἡγούμεθα ἢ θεῶν παῖδας; φῂς 1110 Apol.27.d.2 : ἢ οὔ; 1111 Apol.27.d.3 : Πάνυ γε. 1112 Apol.27.d.4 : Οὐκοῦν εἴπερ δαίμονας ἡγοῦμαι, ὡς σὺ φῄς, εἰ μὲν θεοί 1113 Apol.27.d.5 : τινές εἰσιν οἱ δαίμονες, τοῦτ´ ἂν εἴη ὃ ἐγώ φημί σε αἰνίτ– 1114 Apol.27.d.6 : τεσθαι καὶ χαριεντίζεσθαι, θεοὺς οὐχ ἡγούμενον φάναι με 1115 Apol.27.d.7 : θεοὺς αὖ ἡγεῖσθαι πάλιν, ἐπειδήπερ γε δαίμονας ἡγοῦμαι· 1116 Apol.27.d.8 : εἰ δ´ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν παῖδές εἰσιν νόθοι τινὲς ἢ ἐκ νυμ– 1117 Apol.27.d.9 : φῶν ἢ ἔκ τινων ἄλλων ὧν δὴ καὶ λέγονται, τίς ἂν ἀνθρώ– 1118 Apol.27.d.10 : πων θεῶν μὲν παῖδας ἡγοῖτο εἶναι, θεοὺς δὲ μή; ὁμοίως γὰρ 1119 Apol.27.e.1 : ἂν ἄτοπον εἴη ὥσπερ ἂν εἴ τις ἵππων μὲν παῖδας ἡγοῖτο 1120 Apol.27.e.2 : ἢ καὶ ὄνων, τοὺς ἡμιόνους, ἵππους δὲ καὶ ὄνους μὴ ἡγοῖτο 1121 Apol.27.e.3 : εἶναι. ἀλλ´, ὦ Μέλητε, οὐκ ἔστιν ὅπως σὺ ταῦτα οὐχὶ 1122 Apol.27.e.4 : ἀποπειρώμενος ἡμῶν ἐγράψω τὴν γραφὴν ταύτην ἢ ἀπορῶν 1123 Apol.27.e.5 : ὅτι ἐγκαλοῖς ἐμοὶ ἀληθὲς ἀδίκημα· ὅπως δὲ σύ τινα πείθοις 1124 Apol.27.e.6 : ἂν καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχοντα ἀνθρώπων, ὡς οὐ τοῦ αὐτοῦ 1125 Apol.27.e.7 : ἔστιν καὶ δαιμόνια καὶ θεῖα ἡγεῖσθαι, καὶ αὖ τοῦ αὐτοῦ μήτε 1126 Apol.28.a.1 : δαίμονας μήτε θεοὺς μήτε ἥρωας, οὐδεμία μηχανή ἐστιν. 1127 Apol.28.a.1 : 1128 Apol.28.a.2 : Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς μὲν ἐγὼ οὐκ ἀδικῶ 1129 Apol.28.a.3 : κατὰ τὴν Μελήτου γραφήν, οὐ πολλῆς μοι δοκεῖ εἶναι ἀπο– 1130 Apol.28.a.4 : λογίας, ἀλλὰ ἱκανὰ καὶ ταῦτα· ὃ δὲ καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν 1131 Apol.28.a.5 : ἔλεγον, ὅτι πολλή μοι ἀπέχθεια γέγονεν καὶ πρὸς πολλούς, 1132 Apol.28.a.6 : εὖ ἴστε ὅτι ἀληθές ἐστιν. καὶ τοῦτ´ ἔστιν ὃ ἐμὲ αἱρεῖ, ἐάν– 1133 Apol.28.a.7 : περ αἱρῇ, οὐ Μέλητος οὐδὲ Ἄνυτος ἀλλ´ ἡ τῶν πολλῶν δια– 1134 Apol.28.a.8 : βολή τε καὶ φθόνος. ἃ δὴ πολλοὺς καὶ ἄλλους καὶ ἀγαθοὺς 1135 Apol.28.b.1 : ἄνδρας ᾕρηκεν, οἶμαι δὲ καὶ αἱρήσει· οὐδὲν δὲ δεινὸν μὴ ἐν 1136 Apol.28.b.2 : ἐμοὶ στῇ. 1137 Apol.28.b.3 : Ἴσως ἂν οὖν εἴποι τις· "Εἶτ´ οὐκ αἰσχύνῃ, ὦ Σώκρατες, 1138 Apol.28.b.4 : τοιοῦτον ἐπιτήδευμα ἐπιτηδεύσας ἐξ οὗ κινδυνεύεις νυνὶ ἀπο– 1139 Apol.28.b.5 : θανεῖν;" ἐγὼ δὲ τούτῳ ἂν δίκαιον λόγον ἀντείποιμι, ὅτι "Οὐ 1140 Apol.28.b.6 : καλῶς λέγεις, ὦ ἄνθρωπε, εἰ οἴει δεῖν κίνδυνον ὑπολογίζεσθαι 1141 Apol.28.b.7 : τοῦ ζῆν ἢ τεθνάναι ἄνδρα ὅτου τι καὶ σμικρὸν ὄφελός ἐστιν, 1142 Apol.28.b.8 : ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖν ὅταν πράττῃ, πότερον δίκαια ἢ 1143 Apol.28.b.9 : ἄδικα πράττει, καὶ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ἔργα ἢ κακοῦ. φαῦλοι 1144 Apol.28.c.1 : γὰρ ἂν τῷ γε σῷ λόγῳ εἶεν τῶν ἡμιθέων ὅσοι ἐν Τροίᾳ 1145 Apol.28.c.2 : τετελευτήκασιν οἵ τε ἄλλοι καὶ ὁ τῆς Θέτιδος ὑός, ὃς 1146 Apol.28.c.3 : τοσοῦτον τοῦ κινδύνου κατεφρόνησεν παρὰ τὸ αἰσχρόν τι 1147 Apol.28.c.4 : ὑπομεῖναι ὥστε, ἐπειδὴ εἶπεν ἡ μήτηρ αὐτῷ προθυμουμένῳ 1148 Apol.28.c.5 : Ἕκτορα ἀποκτεῖναι, θεὸς οὖσα, οὑτωσί πως, ὡς ἐγὼ οἶμαι· 1149 Apol.28.c.6 : ‘Ὦ παῖ, εἰ τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ τὸν φόνον 1150 Apol.28.c.7 : καὶ Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, αὐτὸς ἀποθανῇ—αὐτίκα γάρ τοι,’ 1151 Apol.28.c.8 : φησί, ‘μεθ´ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος’ —ὁ δὲ τοῦτο ἀκούσας 1152 Apol.28.c.9 : τοῦ μὲν θανάτου καὶ τοῦ κινδύνου ὠλιγώρησε, πολὺ δὲ μᾶλ– 1153 Apol.28.d.1 : λον δείσας τὸ ζῆν κακὸς ὢν καὶ τοῖς φίλοις μὴ τιμωρεῖν, 1154 Apol.28.d.2 : ‘Αὐτίκα,’ φησί, ‘τεθναίην, δίκην ἐπιθεὶς τῷ ἀδικοῦντι, 1155 Apol.28.d.3 : ἵνα μὴ ἐνθάδε μένω καταγέλαστος παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν 1156 Apol.28.d.4 : ἄχθος ἀρούρης.’ μὴ αὐτὸν οἴει φροντίσαι θανάτου καὶ 1157 Apol.28.d.5 : κινδύνου;" 1158 Apol.28.d.6 : Οὕτω γὰρ ἔχει, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῇ ἀληθείᾳ· οὗ ἄν τις 1159 Apol.28.d.7 : ἑαυτὸν τάξῃ ἡγησάμενος βέλτιστον εἶναι ἢ ὑπ´ ἄρχοντος 1160 Apol.28.d.8 : ταχθῇ, ἐνταῦθα δεῖ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μένοντα κινδυνεύειν, 1161 Apol.28.d.9 : μηδὲν ὑπολογιζόμενον μήτε θάνατον μήτε ἄλλο μηδὲν πρὸ τοῦ 1162 Apol.28.d.10 : αἰσχροῦ. ἐγὼ οὖν δεινὰ ἂν εἴην εἰργασμένος, ὦ ἄνδρες 1163 Apol.28.e.1 : Ἀθηναῖοι, εἰ ὅτε μέν με οἱ ἄρχοντες ἔταττον, οὓς ὑμεῖς εἵλεσθε 1164 Apol.28.e.2 : ἄρχειν μου, καὶ ἐν Ποτειδαίᾳ καὶ ἐν Ἀμφιπόλει καὶ ἐπὶ 1165 Apol.28.e.3 : Δηλίῳ, τότε μὲν οὗ ἐκεῖνοι ἔταττον ἔμενον ὥσπερ καὶ ἄλλος 1166 Apol.28.e.4 : τις καὶ ἐκινδύνευον ἀποθανεῖν, τοῦ δὲ θεοῦ τάττοντος, ὡς ἐγὼ 1167 Apol.28.e.5 : ᾠήθην τε καὶ ὑπέλαβον, φιλοσοφοῦντά με δεῖν ζῆν καὶ ἐξετά– 1168 Apol.28.e.6 : ζοντα ἐμαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους, ἐνταῦθα δὲ φοβηθεὶς ἢ θάνατον 1169 Apol.29.a.1 : ἣ ἄλλ´ ὁτιοῦν πρᾶγμα λίποιμι τὴν τάξιν. δεινόν τἂν εἴη, καὶ 1170 Apol.29.a.2 : ὡς ἀληθῶς τότ´ ἄν με δικαίως εἰσάγοι τις εἰς δικαστήριον, 1171 Apol.29.a.3 : ὅτι οὐ νομίζω θεοὺς εἶναι ἀπειθῶν τῇ μαντείᾳ καὶ δεδιὼς 1172 Apol.29.a.4 : θάνατον καὶ οἰόμενος σοφὸς εἶναι οὐκ ὤν. τὸ γάρ τοι 1173 Apol.29.a.5 : θάνατον δεδιέναι, ὦ ἄνδρες, οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν 1174 Apol.29.a.6 : εἶναι μὴ ὄντα· δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν ἃ οὐκ οἶδεν. οἶδε 1175 Apol.29.a.7 : μὲν γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ´ εἰ τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ 1176 Apol.29.a.8 : πάντων μέγιστον ὂν τῶν ἀγαθῶν, δεδίασι δ´ ὡς εὖ εἰδότες 1177 Apol.29.b.1 : ὅτι μέγιστον τῶν κακῶν ἐστι. καίτοι πῶς οὐκ ἀμαθία ἐστὶν 1178 Apol.29.b.2 : αὕτη ἡ ἐπονείδιστος, ἡ τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν; ἐγὼ 1179 Apol.29.b.3 : δ´, ὦ ἄνδρες, τούτῳ καὶ ἐνταῦθα ἴσως διαφέρω τῶν πολλῶν 1180 Apol.29.b.4 : ἀνθρώπων, καὶ εἰ δή τῳ σοφώτερός του φαίην εἶναι, τούτῳ 1181 Apol.29.b.5 : ἄν, ὅτι οὐκ εἰδὼς ἱκανῶς περὶ τῶν ἐν Ἅιδου οὕτω καὶ οἴομαι 1182 Apol.29.b.6 : οὐκ εἰδέναι· τὸ δὲ ἀδικεῖν καὶ ἀπειθεῖν τῷ βελτίονι καὶ θεῷ 1183 Apol.29.b.7 : καὶ ἀνθρώπῳ, ὅτι κακὸν καὶ αἰσχρόν ἐστιν οἶδα. πρὸ οὖν τῶν 1184 Apol.29.b.8 : κακῶν ὧν οἶδα ὅτι κακά ἐστιν, ἃ μὴ οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα 1185 Apol.29.b.9 : τυγχάνει οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι· ὥστε οὐδ´ εἴ 1186 Apol.29.c.1 : με νῦν ὑμεῖς ἀφίετε Ἀνύτῳ ἀπιστήσαντες, ὃς ἔφη ἢ τὴν 1187 Apol.29.c.2 : ἀρχὴν οὐ δεῖν ἐμὲ δεῦρο εἰσελθεῖν ἤ, ἐπειδὴ εἰσῆλθον, οὐχ 1188 Apol.29.c.3 : οἷόν τ´ εἶναι τὸ μὴ ἀποκτεῖναί με, λέγων πρὸς ὑμᾶς ὡς εἰ 1189 Apol.29.c.4 : διαφευξοίμην ἤδη [ἂν] ὑμῶν οἱ ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ Σωκρά– 1190 Apol.29.c.5 : της διδάσκει πάντες παντάπασι διαφθαρήσονται, —εἴ μοι 1191 Apol.29.c.6 : πρὸς ταῦτα εἴποιτε· "Ὦ Σώκρατες, νῦν μὲν Ἀνύτῳ οὐ πει– 1192 Apol.29.c.7 : σόμεθα ἀλλ´ ἀφίεμέν σε, ἐπὶ τούτῳ μέντοι, ἐφ´ ᾧτε μηκέτι 1193 Apol.29.c.8 : ἐν ταύτῃ τῇ ζητήσει διατρίβειν μηδὲ φιλοσοφεῖν· ἐὰν δὲ 1194 Apol.29.d.1 : ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ" —εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, 1195 Apol.29.d.2 : ἐπὶ τούτοις ἀφίοιτε, εἴποιμ´ ἂν ὑμῖν ὅτι "Ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες 1196 Apol.29.d.3 : Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι μὲν καὶ φιλῶ, πείσομαι δὲ μᾶλλον τῷ 1197 Apol.29.d.4 : θεῷ ἢ ὑμῖν, καὶ ἕωσπερ ἂν ἐμπνέω καὶ οἷός τε ὦ, οὐ μὴ 1198 Apol.29.d.5 : παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενός τε καὶ 1199 Apol.29.d.6 : ἐνδεικνύμενος ὅτῳ ἂν ἀεὶ ἐντυγχάνω ὑμῶν, λέγων οἷάπερ 1200 Apol.29.d.7 : εἴωθα, ὅτι ‘Ὦ ἄριστε ἀνδρῶν, Ἀθηναῖος ὤν, πόλεως τῆς 1201 Apol.29.d.8 : μεγίστης καὶ εὐδοκιμωτάτης εἰς σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων 1202 Apol.29.d.9 : μὲν οὐκ αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενος ὅπως σοι ἔσται ὡς πλεῖστα, 1203 Apol.29.e.1 : καὶ δόξης καὶ τιμῆς, φρονήσεως δὲ καὶ ἀληθείας καὶ τῆς 1204 Apol.29.e.2 : ψυχῆς ὅπως ὡς βελτίστη ἔσται οὐκ ἐπιμελῇ οὐδὲ φροντί– 1205 Apol.29.e.3 : ζεις;’ καὶ ἐάν τις ὑμῶν ἀμφισβητήσῃ καὶ φῇ ἐπιμελεῖσθαι, 1206 Apol.29.e.4 : οὐκ εὐθὺς ἀφήσω αὐτὸν οὐδ´ ἄπειμι, ἀλλ´ ἐρήσομαι αὐτὸν καὶ 1207 Apol.29.e.5 : ἐξετάσω καὶ ἐλέγξω, καὶ ἐάν μοι μὴ δοκῇ κεκτῆσθαι ἀρετήν, 1208 Apol.30.a.1 : φάναι δέ, ὀνειδιῶ ὅτι τὰ πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου ποι– 1209 Apol.30.a.2 : εῖται, τὰ δὲ φαυλότερα περὶ πλείονος. ταῦτα καὶ νεωτέρῳ 1210 Apol.30.a.3 : καὶ πρεσβυτέρῳ ὅτῳ ἂν ἐντυγχάνω ποιήσω, καὶ ξένῳ καὶ 1211 Apol.30.a.4 : ἀστῷ, μᾶλλον δὲ τοῖς ἀστοῖς, ὅσῳ μου ἐγγυτέρω ἐστὲ γένει. 1212 Apol.30.a.5 : ταῦτα γὰρ κελεύει ὁ θεός, εὖ ἴστε, καὶ ἐγὼ οἴομαι οὐδέν πω 1213 Apol.30.a.6 : ὑμῖν μεῖζον ἀγαθὸν γενέσθαι ἐν τῇ πόλει ἢ τὴν ἐμὴν τῷ θεῷ 1214 Apol.30.a.7 : ὑπηρεσίαν. οὐδὲν γὰρ ἄλλο πράττων ἐγὼ περιέρχομαι ἢ 1215 Apol.30.a.8 : πείθων ὑμῶν καὶ νεωτέρους καὶ πρεσβυτέρους μήτε σωμάτων 1216 Apol.30.b.1 : ἐπιμελεῖσθαι μήτε χρημάτων πρότερον μηδὲ οὕτω σφόδρα 1217 Apol.30.b.2 : ὡς τῆς ψυχῆς ὅπως ὡς ἀρίστη ἔσται, λέγων ὅτι ‘Οὐκ ἐκ 1218 Apol.30.b.3 : χρημάτων ἀρετὴ γίγνεται, ἀλλ´ ἐξ ἀρετῆς χρήματα καὶ τὰ 1219 Apol.30.b.4 : ἄλλα ἀγαθὰ τοῖς ἀνθρώποις ἅπαντα καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ.’ 1220 Apol.30.b.5 : εἰ μὲν οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω τοὺς νέους, ταῦτ´ ἂν εἴη 1221 Apol.30.b.6 : βλαβερά· εἰ δέ τίς μέ φησιν ἄλλα λέγειν ἢ ταῦτα, οὐδὲν 1222 Apol.30.b.7 : λέγει. πρὸς ταῦτα," φαίην ἄν, "ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἢ 1223 Apol.30.b.8 : πείθεσθε Ἀνύτῳ ἢ μή, καὶ ἢ ἀφίετέ με ἢ μή, ὡς ἐμοῦ οὐκ 1224 Apol.30.c.1 : ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ´ εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι." 1225 Apol.30.c.2 : Μὴ θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ´ ἐμμείνατέ μοι 1226 Apol.30.c.3 : οἷς ἐδεήθην ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν ἐφ´ οἷς ἂν λέγω ἀλλ´ ἀκούειν· 1227 Apol.30.c.4 : καὶ γάρ, ὡς ἐγὼ οἶμαι, ὀνήσεσθε ἀκούοντες. μέλλω γὰρ οὖν 1228 Apol.30.c.5 : ἄττα ὑμῖν ἐρεῖν καὶ ἄλλα ἐφ´ οἷς ἴσως βοήσεσθε· ἀλλὰ 1229 Apol.30.c.6 : μηδαμῶς ποιεῖτε τοῦτο. εὖ γὰρ ἴστε, ἐάν με ἀποκτείνητε 1230 Apol.30.c.7 : τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω, οὐκ ἐμὲ μείζω βλάψετε ἢ 1231 Apol.30.c.8 : ὑμᾶς αὐτούς· ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν βλάψειεν οὔτε Μέλητος 1232 Apol.30.c.9 : οὔτε Ἄνυτος—οὐδὲ γὰρ ἂν δύναιτο—οὐ γὰρ οἴομαι θεμιτὸν 1233 Apol.30.d.1 : εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ ὑπὸ χείρονος βλάπτεσθαι. ἀποκτείνειε 1234 Apol.30.d.2 : μεντἂν ἴσως ἢ ἐξελάσειεν ἢ ἀτιμώσειεν· ἀλλὰ ταῦτα οὗτος 1235 Apol.30.d.3 : μὲν ἴσως οἴεται καὶ ἄλλος τίς που μεγάλα κακά, ἐγὼ δ´ οὐκ 1236 Apol.30.d.4 : οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ποιεῖν ἃ οὑτοσὶ νῦν ποιεῖ, ἄνδρα 1237 Apol.30.d.5 : ἀδίκως ἐπιχειρεῖν ἀποκτεινύναι. νῦν οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθη– 1238 Apol.30.d.6 : ναῖοι, πολλοῦ δέω ἐγὼ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, ὥς τις 1239 Apol.30.d.7 : ἂν οἴοιτο, ἀλλὰ ὑπὲρ ὑμῶν, μή τι ἐξαμάρτητε περὶ τὴν τοῦ 1240 Apol.30.e.1 : θεοῦ δόσιν ὑμῖν ἐμοῦ καταψηφισάμενοι. ἐὰν γάρ με ἀπο– 1241 Apol.30.e.2 : κτείνητε, οὐ ῥᾳδίως ἄλλον τοιοῦτον εὑρήσετε, ἀτεχνῶς—εἰ 1242 Apol.30.e.3 : καὶ γελοιότερον εἰπεῖν—προσκείμενον τῇ πόλει ὑπὸ τοῦ θεοῦ 1243 Apol.30.e.4 : ὥσπερ ἵππῳ μεγάλῳ μὲν καὶ γενναίῳ, ὑπὸ μεγέθους δὲ νωθε– 1244 Apol.30.e.5 : στέρῳ καὶ δεομένῳ ἐγείρεσθαι ὑπὸ μύωπός τινος, οἷον δή 1245 Apol.30.e.6 : μοι δοκεῖ ὁ θεὸς ἐμὲ τῇ πόλει προστεθηκέναι τοιοῦτόν τινα, 1246 Apol.30.e.7 : ὃς ὑμᾶς ἐγείρων καὶ πείθων καὶ ὀνειδίζων ἕνα ἕκαστον 1247 Apol.31.a.1 : οὐδὲν παύομαι τὴν ἡμέραν ὅλην πανταχοῦ προσκαθίζων. 1248 Apol.31.a.2 : τοιοῦτος οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν γενήσεται, ὦ ἄνδρες, 1249 Apol.31.a.3 : ἀλλ´ ἐὰν ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου· ὑμεῖς δ´ ἴσως τάχ´ 1250 Apol.31.a.4 : ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, κρούσαντες 1251 Apol.31.a.5 : ἄν με, πειθόμενοι Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν 1252 Apol.31.a.6 : λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ 1253 Apol.31.a.7 : θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν. ὅτι δ´ ἐγὼ τυγχάνω 1254 Apol.31.a.8 : ὢν τοιοῦτος οἷος ὑπὸ τοῦ θεοῦ τῇ πόλει δεδόσθαι, ἐνθένδε 1255 Apol.31.b.1 : ἂν κατανοήσαιτε· οὐ γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἔοικε τὸ ἐμὲ τῶν 1256 Apol.31.b.2 : μὲν ἐμαυτοῦ πάντων ἠμεληκέναι καὶ ἀνέχεσθαι τῶν οἰκείων 1257 Apol.31.b.3 : ἀμελουμένων τοσαῦτα ἤδη ἔτη, τὸ δὲ ὑμέτερον πράττειν ἀεί, 1258 Apol.31.b.4 : ἰδίᾳ ἑκάστῳ προσιόντα ὥσπερ πατέρα ἢ ἀδελφὸν πρεσβύ– 1259 Apol.31.b.5 : τερον πείθοντα ἐπιμελεῖσθαι ἀρετῆς. καὶ εἰ μέν τι ἀπὸ 1260 Apol.31.b.6 : τούτων ἀπέλαυον καὶ μισθὸν λαμβάνων ταῦτα παρεκε– 1261 Apol.31.b.7 : λευόμην, εἶχον ἄν τινα λόγον· νῦν δὲ ὁρᾶτε δὴ καὶ αὐτοὶ 1262 Apol.31.b.8 : ὅτι οἱ κατήγοροι τἆλλα πάντα ἀναισχύντως οὕτω κατη– 1263 Apol.31.b.9 : γοροῦντες τοῦτό γε οὐχ οἷοί τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι 1264 Apol.31.c.1 : παρασχόμενοι μάρτυρα, ὡς ἐγώ ποτέ τινα ἢ ἐπραξάμην 1265 Apol.31.c.2 : μισθὸν ἢ ᾔτησα. ἱκανὸν γάρ, οἶμαι, ἐγὼ παρέχομαι τὸν 1266 Apol.31.c.3 : μάρτυρα ὡς ἀληθῆ λέγω, τὴν πενίαν. 1267 Apol.31.c.4 : Ἴσως ἂν οὖν δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι δὴ ἐγὼ ἰδίᾳ μὲν 1268 Apol.31.c.5 : ταῦτα συμβουλεύω περιιὼν καὶ πολυπραγμονῶ, δημοσίᾳ δὲ 1269 Apol.31.c.6 : οὐ τολμῶ ἀναβαίνων εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον συμβου– 1270 Apol.31.c.7 : λεύειν τῇ πόλει. τούτου δὲ αἴτιόν ἐστιν ὃ ὑμεῖς ἐμοῦ 1271 Apol.31.c.8 : πολλάκις ἀκηκόατε πολλαχοῦ λέγοντος, ὅτι μοι θεῖόν τι καὶ 1272 Apol.31.d.1 : δαιμόνιον γίγνεται [φωνή], ὃ δὴ καὶ ἐν τῇ γραφῇ ἐπικω– 1273 Apol.31.d.2 : μῳδῶν Μέλητος ἐγράψατο. ἐμοὶ δὲ τοῦτ´ ἔστιν ἐκ παιδὸς 1274 Apol.31.d.3 : ἀρξάμενον, φωνή τις γιγνομένη, ἣ ὅταν γένηται, ἀεὶ ἀπο– 1275 Apol.31.d.4 : τρέπει με τοῦτο ὃ ἂν μέλλω πράττειν, προτρέπει δὲ οὔποτε. 1276 Apol.31.d.5 : τοῦτ´ ἔστιν ὅ μοι ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν, καὶ 1277 Apol.31.d.6 : παγκάλως γέ μοι δοκεῖ ἐναντιοῦσθαι· εὖ γὰρ ἴστε, ὦ ἄνδρες 1278 Apol.31.d.7 : Ἀθηναῖοι, εἰ ἐγὼ πάλαι ἐπεχείρησα πράττειν τὰ πολιτικὰ 1279 Apol.31.d.8 : πράγματα, πάλαι ἂν ἀπολώλη καὶ οὔτ´ ἂν ὑμᾶς ὠφελήκη 1280 Apol.31.e.1 : οὐδὲν οὔτ´ ἂν ἐμαυτόν. καί μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· 1281 Apol.31.e.2 : οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις ἀνθρώπων σωθήσεται οὔτε ὑμῖν οὔτε 1282 Apol.31.e.3 : ἄλλῳ πλήθει οὐδενὶ γνησίως ἐναντιούμενος καὶ διακωλύων 1283 Apol.31.e.4 : πολλὰ ἄδικα καὶ παράνομα ἐν τῇ πόλει γίγνεσθαι, ἀλλ´ 1284 Apol.32.a.1 : ἀναγκαῖόν ἐστι τὸν τῷ ὄντι μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ δικαίου, 1285 Apol.32.a.2 : καὶ εἰ μέλλει ὀλίγον χρόνον σωθήσεσθαι, ἰδιωτεύειν ἀλλὰ 1286 Apol.32.a.3 : μὴ δημοσιεύειν. 1287 Apol.32.a.4 : Μεγάλα δ´ ἔγωγε ὑμῖν τεκμήρια παρέξομαι τούτων, οὐ 1288 Apol.32.a.5 : λόγους ἀλλ´ ὃ ὑμεῖς τιμᾶτε, ἔργα. ἀκούσατε δή μοι τὰ 1289 Apol.32.a.6 : συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐδ´ ἂν ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ 1290 Apol.32.a.7 : τὸ δίκαιον δείσας θάνατον, μὴ ὑπείκων δὲ ἀλλὰ κἂν ἀπο– 1291 Apol.32.a.8 : λοίμην. ἐρῶ δὲ ὑμῖν φορτικὰ μὲν καὶ δικανικά, ἀληθῆ δέ. 1292 Apol.32.a.9 : ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἄλλην μὲν ἀρχὴν οὐδεμίαν 1293 Apol.32.b.1 : πώποτε ἦρξα ἐν τῇ πόλει, ἐβούλευσα δέ· καὶ ἔτυχεν ἡμῶν 1294 Apol.32.b.2 : ἡ φυλὴ Ἀντιοχὶς πρυτανεύουσα ὅτε ὑμεῖς τοὺς δέκα 1295 Apol.32.b.3 : στρατηγοὺς τοὺς οὐκ ἀνελομένους τοὺς ἐκ τῆς ναυμαχίας 1296 Apol.32.b.4 : ἐβουλεύσασθε ἁθρόους κρίνειν, παρανόμως, ὡς ἐν τῷ ὑστέρῳ 1297 Apol.32.b.5 : χρόνῳ πᾶσιν ὑμῖν ἔδοξεν. τότ´ ἐγὼ μόνος τῶν πρυτάνεων 1298 Apol.32.b.6 : ἠναντιώθην ὑμῖν μηδὲν ποιεῖν παρὰ τοὺς νόμους καὶ ἐναντία 1299 Apol.32.b.7 : ἐψηφισάμην· καὶ ἑτοίμων ὄντων ἐνδεικνύναι με καὶ ἀπάγειν 1300 Apol.32.b.8 : τῶν ῥητόρων, καὶ ὑμῶν κελευόντων καὶ βοώντων, μετὰ τοῦ 1301 Apol.32.c.1 : νόμου καὶ τοῦ δικαίου ᾤμην μᾶλλόν με δεῖν διακινδυνεύειν 1302 Apol.32.c.2 : ἢ μεθ´ ὑμῶν γενέσθαι μὴ δίκαια βουλευομένων, φοβηθέντα 1303 Apol.32.c.3 : δεσμὸν ἢ θάνατον. καὶ ταῦτα μὲν ἦν ἔτι δημοκρατουμένης 1304 Apol.32.c.4 : τῆς πόλεως· ἐπειδὴ δὲ ὀλιγαρχία ἐγένετο, οἱ τριάκοντα αὖ 1305 Apol.32.c.5 : μεταπεμψάμενοί με πέμπτον αὐτὸν εἰς τὴν θόλον προσέταξαν 1306 Apol.32.c.6 : ἀγαγεῖν ἐκ Σαλαμῖνος Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον ἵνα ἀποθάνοι, 1307 Apol.32.c.7 : οἷα δὴ καὶ ἄλλοις ἐκεῖνοι πολλοῖς πολλὰ προσέταττον, βου– 1308 Apol.32.c.8 : λόμενοι ὡς πλείστους ἀναπλῆσαι αἰτιῶν. τότε μέντοι ἐγὼ 1309 Apol.32.d.1 : οὐ λόγῳ ἀλλ´ ἔργῳ αὖ ἐνεδειξάμην ὅτι ἐμοὶ θανάτου μὲν 1310 Apol.32.d.2 : μέλει, εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ´ ὁτιοῦν, τοῦ δὲ μηδὲν 1311 Apol.32.d.3 : ἄδικον μηδ´ ἀνόσιον ἐργάζεσθαι, τούτου δὲ τὸ πᾶν μέλει. 1312 Apol.32.d.4 : ἐμὲ γὰρ ἐκείνη ἡ ἀρχὴ οὐκ ἐξέπληξεν, οὕτως ἰσχυρὰ οὖσα, 1313 Apol.32.d.5 : ὥστε ἄδικόν τι ἐργάσασθαι, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐκ τῆς θόλου 1314 Apol.32.d.6 : ἐξήλθομεν, οἱ μὲν τέτταρες ᾤχοντο εἰς Σαλαμῖνα καὶ ἤγαγον 1315 Apol.32.d.7 : Λέοντα, ἐγὼ δὲ ᾠχόμην ἀπιὼν οἴκαδε. καὶ ἴσως ἂν διὰ 1316 Apol.32.d.8 : ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων κατελύθη. καὶ 1317 Apol.32.e.1 : τούτων ὑμῖν ἔσονται πολλοὶ μάρτυρες. 1318 Apol.32.e.2 : Ἆρ´ οὖν ἄν με οἴεσθε τοσάδε ἔτη διαγενέσθαι εἰ ἔπραττον 1319 Apol.32.e.3 : τὰ δημόσια, καὶ πράττων ἀξίως ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ἐβοήθουν 1320 Apol.32.e.4 : τοῖς δικαίοις καὶ ὥσπερ χρὴ τοῦτο περὶ πλείστου ἐποιούμην; 1321 Apol.32.e.5 : πολλοῦ γε δεῖ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι· οὐδὲ γὰρ ἂν ἄλλος 1322 Apol.33.a.1 : ἀνθρώπων οὐδείς. ἀλλ´ ἐγὼ διὰ παντὸς τοῦ βίου δημοσίᾳ 1323 Apol.33.a.2 : τε εἴ πού τι ἔπραξα τοιοῦτος φανοῦμαι, καὶ ἰδίᾳ ὁ αὐτὸς 1324 Apol.33.a.3 : οὗτος, οὐδενὶ πώποτε συγχωρήσας οὐδὲν παρὰ τὸ δίκαιον 1325 Apol.33.a.4 : οὔτε ἄλλῳ οὔτε τούτων οὐδενὶ οὓς δὴ διαβάλλοντες ἐμέ 1326 Apol.33.a.5 : φασιν ἐμοὺς μαθητὰς εἶναι. ἐγὼ δὲ διδάσκαλος μὲν οὐδενὸς 1327 Apol.33.a.6 : πώποτ´ ἐγενόμην· εἰ δέ τίς μου λέγοντος καὶ τὰ ἐμαυτοῦ 1328 Apol.33.a.7 : πράττοντος ἐπιθυμοῖ ἀκούειν, εἴτε νεώτερος εἴτε πρεσβύτερος, 1329 Apol.33.a.8 : οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα, οὐδὲ χρήματα μὲν λαμβάνων διαλέ– 1330 Apol.33.b.1 : γομαι μὴ λαμβάνων δὲ οὔ, ἀλλ´ ὁμοίως καὶ πλουσίῳ καὶ 1331 Apol.33.b.2 : πένητι παρέχω ἐμαυτὸν ἐρωτᾶν, καὶ ἐάν τις βούληται 1332 Apol.33.b.3 : ἀποκρινόμενος ἀκούειν ὧν ἂν λέγω. καὶ τούτων ἐγὼ εἴτε 1333 Apol.33.b.4 : τις χρηστὸς γίγνεται εἴτε μή, οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν 1334 Apol.33.b.5 : ὑπέχοιμι, ὧν μήτε ὑπεσχόμην μηδενὶ μηδὲν πώποτε μάθημα 1335 Apol.33.b.6 : μήτε ἐδίδαξα· εἰ δέ τίς φησι παρ´ ἐμοῦ πώποτέ τι μαθεῖν ἢ 1336 Apol.33.b.7 : ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι μὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι οὐκ 1337 Apol.33.b.8 : ἀληθῆ λέγει. 1338 Apol.33.b.9 : Ἀλλὰ διὰ τί δή ποτε μετ´ ἐμοῦ χαίρουσί τινες πολὺν 1339 Apol.33.c.1 : χρόνον διατρίβοντες; ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πᾶσαν 1340 Apol.33.c.2 : ὑμῖν τὴν ἀλήθειαν ἐγὼ εἶπον· ὅτι ἀκούοντες χαίρουσιν 1341 Apol.33.c.3 : ἐξεταζομένοις τοῖς οἰομένοις μὲν εἶναι σοφοῖς, οὖσι δ´ οὔ. 1342 Apol.33.c.4 : ἔστι γὰρ οὐκ ἀηδές. ἐμοὶ δὲ τοῦτο, ὡς ἐγώ φημι, προστέ– 1343 Apol.33.c.5 : τακται ὑπὸ τοῦ θεοῦ πράττειν καὶ ἐκ μαντείων καὶ ἐξ ἐνυπνίων 1344 Apol.33.c.6 : καὶ παντὶ τρόπῳ ᾧπέρ τίς ποτε καὶ ἄλλη θεία μοῖρα ἀνθρώπῳ 1345 Apol.33.c.7 : καὶ ὁτιοῦν προσέταξε πράττειν. ταῦτα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 1346 Apol.33.c.8 : καὶ ἀληθῆ ἐστιν καὶ εὐέλεγκτα. εἰ γὰρ δὴ ἔγωγε τῶν νέων 1347 Apol.33.d.1 : τοὺς μὲν διαφθείρω τοὺς δὲ διέφθαρκα, χρῆν δήπου, εἴτε 1348 Apol.33.d.2 : τινὲς αὐτῶν πρεσβύτεροι γενόμενοι ἔγνωσαν ὅτι νέοις οὖσιν 1349 Apol.33.d.3 : αὐτοῖς ἐγὼ κακὸν πώποτέ τι συνεβούλευσα, νυνὶ αὐτοὺς 1350 Apol.33.d.4 : ἀναβαίνοντας ἐμοῦ κατηγορεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι· εἰ δὲ μὴ 1351 Apol.33.d.5 : αὐτοὶ ἤθελον, τῶν οἰκείων τινὰς τῶν ἐκείνων, πατέρας καὶ 1352 Apol.33.d.6 : ἀδελφοὺς καὶ ἄλλους τοὺς προσήκοντας, εἴπερ ὑπ´ ἐμοῦ τι 1353 Apol.33.d.7 : κακὸν ἐπεπόνθεσαν αὐτῶν οἱ οἰκεῖοι, νῦν μεμνῆσθαι καὶ 1354 Apol.33.d.8 : τιμωρεῖσθαι. πάντως δὲ πάρεισιν αὐτῶν πολλοὶ ἐνταυθοῖ 1355 Apol.33.d.9 : οὓς ἐγὼ ὁρῶ, πρῶτον μὲν Κρίτων οὑτοσί, ἐμὸς ἡλικιώτης 1356 Apol.33.e.1 : καὶ δημότης, Κριτοβούλου τοῦδε πατήρ, ἔπειτα Λυσανίας ὁ 1357 Apol.33.e.2 : Σφήττιος, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι δ´ Ἀντιφῶν ὁ Κηφι– 1358 Apol.33.e.3 : σιεὺς οὑτοσί, Ἐπιγένους πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν οἱ 1359 Apol.33.e.4 : ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ γεγόνασιν, Νικόστρατος 1360 Apol.33.e.5 : Θεοζοτίδου, ἀδελφὸς Θεοδότου—καὶ ὁ μὲν Θεόδοτος τετε– 1361 Apol.33.e.6 : λεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνός γε αὐτοῦ καταδεηθείη—καὶ 1362 Apol.33.e.7 : Παράλιος ὅδε, ὁ Δημοδόκου, οὗ ἦν Θεάγης ἀδελφός· ὅδε δὲ 1363 Apol.34.a.1 : Ἀδείμαντος, ὁ Ἀρίστωνος, οὗ ἀδελφὸς οὑτοσὶ Πλάτων, καὶ 1364 Apol.34.a.2 : Αἰαντόδωρος, οὗ Ἀπολλόδωρος ὅδε ἀδελφός. καὶ ἄλλους 1365 Apol.34.a.3 : πολλοὺς ἐγὼ ἔχω ὑμῖν εἰπεῖν, ὧν τινα ἐχρῆν μάλιστα μὲν ἐν 1366 Apol.34.a.4 : τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα· εἰ δὲ τότε 1367 Apol.34.a.5 : ἐπελάθετο, νῦν παρασχέσθω—ἐγὼ παραχωρῶ—καὶ λεγέτω 1368 Apol.34.a.6 : εἴ τι ἔχει τοιοῦτον. ἀλλὰ τούτου πᾶν τοὐναντίον εὑρήσετε, 1369 Apol.34.a.7 : ὦ ἄνδρες, πάντας ἐμοὶ βοηθεῖν ἑτοίμους τῷ διαφθείροντι, τῷ 1370 Apol.34.a.8 : κακὰ ἐργαζομένῳ τοὺς οἰκείους αὐτῶν, ὥς φασι Μέλητος καὶ 1371 Apol.34.b.1 : Ἄνυτος. αὐτοὶ μὲν γὰρ οἱ διεφθαρμένοι τάχ´ ἂν λόγον 1372 Apol.34.b.2 : ἔχοιεν βοηθοῦντες· οἱ δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη 1373 Apol.34.b.3 : ἄνδρες, οἱ τούτων προσήκοντες, τίνα ἄλλον ἔχουσι λόγον 1374 Apol.34.b.4 : βοηθοῦντες ἐμοὶ ἀλλ´ ἢ τὸν ὀρθόν τε καὶ δίκαιον, ὅτι 1375 Apol.34.b.5 : συνίσασι Μελήτῳ μὲν ψευδομένῳ, ἐμοὶ δὲ ἀληθεύοντι; 1376 Apol.34.b.6 : Εἶεν δή, ὦ ἄνδρες· ἃ μὲν ἐγὼ ἔχοιμ´ ἂν ἀπολογεῖσθαι, 1377 Apol.34.b.7 : σχεδόν ἐστι ταῦτα καὶ ἄλλα ἴσως τοιαῦτα. τάχα δ´ ἄν τις 1378 Apol.34.c.1 : ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ, εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω 1379 Apol.34.c.2 : τουτουῒ τοῦ ἀγῶνος ἀγῶνα ἀγωνιζόμενος ἐδεήθη τε καὶ 1380 Apol.34.c.3 : ἱκέτευσε τοὺς δικαστὰς μετὰ πολλῶν δακρύων, παιδία τε 1381 Apol.34.c.4 : αὑτοῦ ἀναβιβασάμενος ἵνα ὅτι μάλιστα ἐλεηθείη, καὶ ἄλλους 1382 Apol.34.c.5 : τῶν οἰκείων καὶ φίλων πολλούς, ἐγὼ δὲ οὐδὲν ἄρα τούτων 1383 Apol.34.c.6 : ποιήσω, καὶ ταῦτα κινδυνεύων, ὡς ἂν δόξαιμι, τὸν ἔσχατον 1384 Apol.34.c.7 : κίνδυνον. τάχ´ ἂν οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον 1385 Apol.34.c.8 : ἂν πρός με σχοίη καὶ ὀργισθεὶς αὐτοῖς τούτοις θεῖτο ἂν μετ´ 1386 Apol.34.d.1 : ὀργῆς τὴν ψῆφον. εἰ δή τις ὑμῶν οὕτως ἔχει—οὐκ ἀξιῶ 1387 Apol.34.d.2 : μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ δ´ οὖν—ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ πρὸς τοῦτον 1388 Apol.34.d.3 : λέγειν λέγων ὅτι "Ἐμοί, ὦ ἄριστε, εἰσὶν μέν πού τινες καὶ 1389 Apol.34.d.4 : οἰκεῖοι· καὶ γὰρ τοῦτο αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου, οὐδ´ ἐγὼ ‘ἀπὸ 1390 Apol.34.d.5 : δρυὸς οὐδ´ ἀπὸ πέτρης’ πέφυκα ἀλλ´ ἐξ ἀνθρώπων, ὥστε 1391 Apol.34.d.6 : καὶ οἰκεῖοί μοί εἰσι καὶ ὑεῖς γε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τρεῖς, εἷς 1392 Apol.34.d.7 : μὲν μειράκιον ἤδη, δύο δὲ παιδία· ἀλλ´ ὅμως οὐδένα αὐτῶν 1393 Apol.34.d.8 : δεῦρο ἀναβιβασάμενος δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι." τί 1394 Apol.34.d.9 : δὴ οὖν οὐδὲν τούτων ποιήσω; οὐκ αὐθαδιζόμενος, ὦ ἄνδρες 1395 Apol.34.e.1 : Ἀθηναῖοι, οὐδ´ ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ´ εἰ μὲν θαρραλέως ἐγὼ 1396 Apol.34.e.2 : ἔχω πρὸς θάνατον ἢ μή, ἄλλος λόγος, πρὸς δ´ οὖν δόξαν καὶ 1397 Apol.34.e.3 : ἐμοὶ καὶ ὑμῖν καὶ ὅλῃ τῇ πόλει οὔ μοι δοκεῖ καλὸν εἶναι ἐμὲ 1398 Apol.34.e.4 : τούτων οὐδὲν ποιεῖν καὶ τηλικόνδε ὄντα καὶ τοῦτο τοὔνομα 1399 Apol.34.e.5 : ἔχοντα, εἴτ´ οὖν ἀληθὲς εἴτ´ οὖν ψεῦδος, ἀλλ´ οὖν δεδογμένον 1400 Apol.35.a.1 : γέ ἐστί τῳ Σωκράτη διαφέρειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ 1401 Apol.35.a.2 : οὖν ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν εἴτε σοφίᾳ εἴτε ἀνδρείᾳ 1402 Apol.35.a.3 : εἴτε ἄλλῃ ᾑτινιοῦν ἀρετῇ τοιοῦτοι ἔσονται, αἰσχρὸν ἂν εἴη· 1403 Apol.35.a.4 : οἵουσπερ ἐγὼ πολλάκις ἑώρακά τινας ὅταν κρίνωνται, δο– 1404 Apol.35.a.5 : κοῦντας μέν τι εἶναι, θαυμάσια δὲ ἐργαζομένους, ὡς δεινόν 1405 Apol.35.a.6 : τι οἰομένους πείσεσθαι εἰ ἀποθανοῦνται, ὥσπερ ἀθανάτων 1406 Apol.35.a.7 : ἐσομένων ἂν ὑμεῖς αὐτοὺς μὴ ἀποκτείνητε· οἳ ἐμοὶ δοκοῦσιν 1407 Apol.35.a.8 : αἰσχύνην τῇ πόλει περιάπτειν, ὥστ´ ἄν τινα καὶ τῶν ξένων 1408 Apol.35.b.1 : ὑπολαβεῖν ὅτι οἱ διαφέροντες Ἀθηναίων εἰς ἀρετήν, οὓς 1409 Apol.35.b.2 : αὐτοὶ ἑαυτῶν ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς 1410 Apol.35.b.3 : προκρίνουσιν, οὗτοι γυναικῶν οὐδὲν διαφέρουσιν. ταῦτα γάρ, 1411 Apol.35.b.4 : ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οὔτε ὑμᾶς χρὴ ποιεῖν τοὺς δοκοῦντας 1412 Apol.35.b.5 : καὶ ὁπῃοῦν τι εἶναι, οὔτ´, ἂν ἡμεῖς ποιῶμεν, ὑμᾶς ἐπι– 1413 Apol.35.b.6 : τρέπειν, ἀλλὰ τοῦτο αὐτὸ ἐνδείκνυσθαι, ὅτι πολὺ μᾶλλον 1414 Apol.35.b.7 : καταψηφιεῖσθε τοῦ τὰ ἐλεινὰ ταῦτα δράματα εἰσάγοντος καὶ 1415 Apol.35.b.8 : καταγέλαστον τὴν πόλιν ποιοῦντος ἢ τοῦ ἡσυχίαν ἄγοντος. 1416 Apol.35.b.9 : Χωρὶς δὲ τῆς δόξης, ὦ ἄνδρες, οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ 1417 Apol.35.c.1 : εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ οὐδὲ δεόμενον ἀποφεύγειν, ἀλλὰ 1418 Apol.35.c.2 : διδάσκειν καὶ πείθειν. οὐ γὰρ ἐπὶ τούτῳ κάθηται ὁ δικα– 1419 Apol.35.c.3 : στής, ἐπὶ τῷ καταχαρίζεσθαι τὰ δίκαια, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ κρίνειν 1420 Apol.35.c.4 : ταῦτα· καὶ ὀμώμοκεν οὐ χαριεῖσθαι οἷς ἂν δοκῇ αὐτῷ, ἀλλὰ 1421 Apol.35.c.5 : δικάσειν κατὰ τοὺς νόμους. οὔκουν χρὴ οὔτε ἡμᾶς ἐθίζειν 1422 Apol.35.c.6 : ὑμᾶς ἐπιορκεῖν οὔθ´ ὑμᾶς ἐθίζεσθαι· οὐδέτεροι γὰρ ἂν ἡμῶν 1423 Apol.35.c.7 : εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν ἀξιοῦτέ με, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιαῦτα 1424 Apol.35.c.8 : δεῖν πρὸς ὑμᾶς πράττειν ἃ μήτε ἡγοῦμαι καλὰ εἶναι μήτε 1425 Apol.35.d.1 : δίκαια μήτε ὅσια, ἄλλως τε μέντοι νὴ Δία πάντως καὶ ἀσε– 1426 Apol.35.d.2 : βείας φεύγοντα ὑπὸ Μελήτου τουτουΐ. σαφῶς γὰρ ἄν, εἰ 1427 Apol.35.d.3 : πείθοιμι ὑμᾶς καὶ τῷ δεῖσθαι βιαζοίμην ὀμωμοκότας, θεοὺς 1428 Apol.35.d.4 : ἂν διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι, καὶ ἀτεχνῶς ἀπολο– 1429 Apol.35.d.5 : γούμενος κατηγοροίην ἂν ἐμαυτοῦ ὡς θεοὺς οὐ νομίζω. ἀλλὰ 1430 Apol.35.d.6 : πολλοῦ δεῖ οὕτως ἔχειν· νομίζω τε γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, 1431 Apol.35.d.7 : ὡς οὐδεὶς τῶν ἐμῶν κατηγόρων, καὶ ὑμῖν ἐπιτρέπω καὶ τῷ θεῷ 1432 Apol.35.d.8 : κρῖναι περὶ ἐμοῦ ὅπῃ μέλλει ἐμοί τε ἄριστα εἶναι καὶ ὑμῖν. 1433 Apol.35.d.9 : — — — 1434 Apol.35.e.1 : Τὸ μὲν μὴ ἀγανακτεῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐπὶ τούτῳ 1435 Apol.36.a.1 : τῷ γεγονότι, ὅτι μου κατεψηφίσασθε, ἄλλα τέ μοι πολλὰ 1436 Apol.36.a.2 : συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς 1437 Apol.36.a.3 : τοῦτο, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον θαυμάζω ἑκατέρων τῶν ψήφων 1438 Apol.36.a.4 : τὸν γεγονότα ἀριθμόν. οὐ γὰρ ᾠόμην ἔγωγε οὕτω παρ´ 1439 Apol.36.a.5 : ὀλίγον ἔσεσθαι ἀλλὰ παρὰ πολύ· νῦν δέ, ὡς ἔοικεν, εἰ 1440 Apol.36.a.6 : τριάκοντα μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων, ἀπεπεφεύγη ἄν. 1441 Apol.36.a.7 : Μέλητον μὲν οὖν, ὡς ἐμοὶ δοκῶ, καὶ νῦν ἀποπέφευγα, καὶ 1442 Apol.36.a.8 : οὐ μόνον ἀποπέφευγα, ἀλλὰ παντὶ δῆλον τοῦτό γε, ὅτι εἰ μὴ 1443 Apol.36.a.9 : ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων κατηγορήσοντες ἐμοῦ, κἂν ὦφλε 1444 Apol.36.b.1 : χιλίας δραχμάς, οὐ μεταλαβὼν τὸ πέμπτον μέρος τῶν 1445 Apol.36.b.2 : ψήφων. 1446 Apol.36.b.3 : Τιμᾶται δ´ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου. εἶεν· ἐγὼ δὲ δὴ 1447 Apol.36.b.4 : τίνος ὑμῖν ἀντιτιμήσομαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἢ δῆλον ὅτι 1448 Apol.36.b.5 : τῆς ἀξίας; τί οὖν; τί ἄξιός εἰμι παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, ὅτι 1449 Apol.36.b.6 : μαθὼν ἐν τῷ βίῳ οὐχ ἡσυχίαν ἦγον, ἀλλ´ ἀμελήσας ὧνπερ 1450 Apol.36.b.7 : οἱ πολλοί, χρηματισμοῦ τε καὶ οἰκονομίας καὶ στρατηγιῶν 1451 Apol.36.b.8 : καὶ δημηγοριῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀρχῶν καὶ συνωμοσιῶν καὶ 1452 Apol.36.b.9 : στάσεων τῶν ἐν τῇ πόλει γιγνομένων, ἡγησάμενος ἐμαυτὸν 1453 Apol.36.c.1 : τῷ ὄντι ἐπιεικέστερον εἶναι ἢ ὥστε εἰς ταῦτ´ ἰόντα σῴζεσθαι, 1454 Apol.36.c.2 : ἐνταῦθα μὲν οὐκ ᾖα οἷ ἐλθὼν μήτε ὑμῖν μήτε ἐμαυτῷ ἔμελ– 1455 Apol.36.c.3 : λον μηδὲν ὄφελος εἶναι, ἐπὶ δὲ τὸ ἰδίᾳ ἕκαστον ἰὼν εὐεργε– 1456 Apol.36.c.4 : τεῖν τὴν μεγίστην εὐεργεσίαν, ὡς ἐγώ φημι, ἐνταῦθα ᾖα, 1457 Apol.36.c.5 : ἐπιχειρῶν ἕκαστον ὑμῶν πείθειν μὴ πρότερον μήτε τῶν 1458 Apol.36.c.6 : ἑαυτοῦ μηδενὸς ἐπιμελεῖσθαι πρὶν ἑαυτοῦ ἐπιμεληθείη ὅπως 1459 Apol.36.c.7 : ὡς βέλτιστος καὶ φρονιμώτατος ἔσοιτο, μήτε τῶν τῆς πό– 1460 Apol.36.c.8 : λεως, πρὶν αὐτῆς τῆς πόλεως, τῶν τε ἄλλων οὕτω κατὰ τὸν 1461 Apol.36.d.1 : αὐτὸν τρόπον ἐπιμελεῖσθαι—τί οὖν εἰμι ἄξιος παθεῖν τοιοῦ– 1462 Apol.36.d.2 : τος ὤν; ἀγαθόν τι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ δεῖ γε κατὰ τὴν 1463 Apol.36.d.3 : ἀξίαν τῇ ἀληθείᾳ τιμᾶσθαι· καὶ ταῦτά γε ἀγαθὸν τοιοῦτον 1464 Apol.36.d.4 : ὅτι ἂν πρέποι ἐμοί. τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ 1465 Apol.36.d.5 : δεομένῳ ἄγειν σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει; οὐκ 1466 Apol.36.d.6 : ἔσθ´ ὅτι μᾶλλον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρέπει οὕτως ὡς τὸν 1467 Apol.36.d.7 : τοιοῦτον ἄνδρα ἐν πρυτανείῳ σιτεῖσθαι, πολύ γε μᾶλλον ἢ 1468 Apol.36.d.8 : εἴ τις ὑμῶν ἵππῳ ἢ συνωρίδι ἢ ζεύγει νενίκηκεν Ὀλυμπία– 1469 Apol.36.d.9 : σιν· ὁ μὲν γὰρ ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας δοκεῖν εἶναι, ἐγὼ δὲ 1470 Apol.36.e.1 : εἶναι, καὶ ὁ μὲν τροφῆς οὐδὲν δεῖται, ἐγὼ δὲ δέομαι. εἰ 1471 Apol.36.e.2 : οὖν δεῖ με κατὰ τὸ δίκαιον τῆς ἀξίας τιμᾶσθαι, τούτου 1472 Apol.37.a.1 : τιμῶμαι, ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. 1473 Apol.37.a.2 : Ἴσως οὖν ὑμῖν καὶ ταυτὶ λέγων παραπλησίως δοκῶ λέγειν 1474 Apol.37.a.3 : ὥσπερ περὶ τοῦ οἴκτου καὶ τῆς ἀντιβολήσεως, ἀπαυθαδιζό– 1475 Apol.37.a.4 : μενος· τὸ δὲ οὐκ ἔστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιοῦτον ἀλλὰ 1476 Apol.37.a.5 : τοιόνδε μᾶλλον. πέπεισμαι ἐγὼ ἑκὼν εἶναι μηδένα ἀδικεῖν 1477 Apol.37.a.6 : ἀνθρώπων, ἀλλὰ ὑμᾶς τοῦτο οὐ πείθω· ὀλίγον γὰρ χρόνον 1478 Apol.37.a.7 : ἀλλήλοις διειλέγμεθα. ἐπεί, ὡς ἐγᾦμαι, εἰ ἦν ὑμῖν νόμος, 1479 Apol.37.a.8 : ὥσπερ καὶ ἄλλοις ἀνθρώποις, περὶ θανάτου μὴ μίαν ἡμέραν 1480 Apol.37.b.1 : μόνον κρίνειν ἀλλὰ πολλάς, ἐπείσθητε ἄν· νῦν δ´ οὐ ῥᾴδιον 1481 Apol.37.b.2 : ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ μεγάλας διαβολὰς ἀπολύεσθαι. πεπεισμέ– 1482 Apol.37.b.3 : νος δὴ ἐγὼ μηδένα ἀδικεῖν πολλοῦ δέω ἐμαυτόν γε ἀδικήσειν 1483 Apol.37.b.4 : καὶ κατ´ ἐμαυτοῦ ἐρεῖν αὐτὸς ὡς ἄξιός εἰμί του κακοῦ καὶ 1484 Apol.37.b.5 : τιμήσεσθαι τοιούτου τινὸς ἐμαυτῷ. τί δείσας; ἦ μὴ πάθω 1485 Apol.37.b.6 : τοῦτο οὗ Μέλητός μοι τιμᾶται, ὅ φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ´ εἰ 1486 Apol.37.b.7 : ἀγαθὸν οὔτ´ εἰ κακόν ἐστιν; ἀντὶ τούτου δὴ ἕλωμαι ὧν εὖ 1487 Apol.37.b.8 : οἶδά τι κακῶν ὄντων τούτου τιμησάμενος; πότερον δεσμοῦ; 1488 Apol.37.c.1 : καὶ τί με δεῖ ζῆν ἐν δεσμωτηρίῳ, δουλεύοντα τῇ ἀεὶ καθι– 1489 Apol.37.c.2 : σταμένῃ ἀρχῇ, τοῖς ἕνδεκα; ἀλλὰ χρημάτων καὶ δεδέσθαι 1490 Apol.37.c.3 : ἕως ἂν ἐκτείσω; ἀλλὰ ταὐτόν μοί ἐστιν ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον· 1491 Apol.37.c.4 : οὐ γὰρ ἔστι μοι χρήματα ὁπόθεν ἐκτείσω. ἀλλὰ δὴ φυγῆς 1492 Apol.37.c.5 : τιμήσωμαι; ἴσως γὰρ ἄν μοι τούτου τιμήσαιτε. πολλὴ 1493 Apol.37.c.6 : μεντἄν με φιλοψυχία ἔχοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ οὕτως 1494 Apol.37.c.7 : ἀλόγιστός εἰμι ὥστε μὴ δύνασθαι λογίζεσθαι ὅτι ὑμεῖς μὲν 1495 Apol.37.c.8 : ὄντες πολῖταί μου οὐχ οἷοί τε ἐγένεσθε ἐνεγκεῖν τὰς ἐμὰς 1496 Apol.37.d.1 : διατριβὰς καὶ τοὺς λόγους, ἀλλ´ ὑμῖν βαρύτεραι γεγόνασιν 1497 Apol.37.d.2 : καὶ ἐπιφθονώτεραι, ὥστε ζητεῖτε αὐτῶν νυνὶ ἀπαλλαγῆναι· 1498 Apol.37.d.3 : ἄλλοι δὲ ἄρα αὐτὰς οἴσουσι ῥᾳδίως; πολλοῦ γε δεῖ, ὦ ἄνδρες 1499 Apol.37.d.4 : Ἀθηναῖοι. καλὸς οὖν ἄν μοι ὁ βίος εἴη ἐξελθόντι τηλικῷδε 1500 Apol.37.d.5 : ἀνθρώπῳ ἄλλην ἐξ ἄλλης πόλεως ἀμειβομένῳ καὶ ἐξελαυνο– 1501 Apol.37.d.6 : μένῳ ζῆν. εὖ γὰρ οἶδ´ ὅτι ὅποι ἂν ἔλθω, λέγοντος ἐμοῦ 1502 Apol.37.d.7 : ἀκροάσονται οἱ νέοι ὥσπερ ἐνθάδε· κἂν μὲν τούτους ἀπ– 1503 Apol.37.d.8 : ελαύνω, οὗτοί με αὐτοὶ ἐξελῶσι πείθοντες τοὺς πρεσβυτέρους· 1504 Apol.37.e.1 : ἐὰν δὲ μὴ ἀπελαύνω, οἱ τούτων πατέρες δὲ καὶ οἰκεῖοι δι´ 1505 Apol.37.e.2 : αὐτοὺς τούτους. 1506 Apol.37.e.3 : Ἴσως οὖν ἄν τις εἴποι· "Σιγῶν δὲ καὶ ἡσυχίαν ἄγων, ὦ 1507 Apol.37.e.4 : Σώκρατες, οὐχ οἷός τ´ ἔσῃ ἡμῖν ἐξελθὼν ζῆν;" τουτὶ δή 1508 Apol.37.e.5 : ἐστι πάντων χαλεπώτατον πεῖσαί τινας ὑμῶν. ἐάντε γὰρ 1509 Apol.37.e.6 : λέγω ὅτι τῷ θεῷ ἀπειθεῖν τοῦτ´ ἐστὶν καὶ διὰ τοῦτ´ ἀδύνα– 1510 Apol.38.a.1 : τον ἡσυχίαν ἄγειν, οὐ πείσεσθέ μοι ὡς εἰρωνευομένῳ· ἐάντ´ 1511 Apol.38.a.2 : αὖ λέγω ὅτι καὶ τυγχάνει μέγιστον ἀγαθὸν ὂν ἀνθρώπῳ 1512 Apol.38.a.3 : τοῦτο, ἑκάστης ἡμέρας περὶ ἀρετῆς τοὺς λόγους ποιεῖσθαι 1513 Apol.38.a.4 : καὶ τῶν ἄλλων περὶ ὧν ὑμεῖς ἐμοῦ ἀκούετε διαλεγομένου καὶ 1514 Apol.38.a.5 : ἐμαυτὸν καὶ ἄλλους ἐξετάζοντος, ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ 1515 Apol.38.a.6 : βιωτὸς ἀνθρώπῳ, ταῦτα δ´ ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι λέγοντι. 1516 Apol.38.a.7 : τὰ δὲ ἔχει μὲν οὕτως, ὡς ἐγώ φημι, ὦ ἄνδρες, πείθειν δὲ οὐ 1517 Apol.38.a.8 : ῥᾴδιον. καὶ ἐγὼ ἅμα οὐκ εἴθισμαι ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ 1518 Apol.38.b.1 : οὐδενός. εἰ μὲν γὰρ ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην ἂν χρη– 1519 Apol.38.b.2 : μάτων ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν γὰρ ἂν ἐβλάβην· νῦν 1520 Apol.38.b.3 : δὲ οὐ γὰρ ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ δυναίμην ἐκτεῖσαι, 1521 Apol.38.b.4 : τοσούτου βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως δ´ ἂν δυναίμην ἐκ– 1522 Apol.38.b.5 : τεῖσαι ὑμῖν που μνᾶν ἀργυρίου· τοσούτου οὖν τιμῶμαι. 1523 Apol.38.b.6 : Πλάτων δὲ ὅδε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ Κρίτων καὶ 1524 Apol.38.b.7 : Κριτόβουλος καὶ Ἀπολλόδωρος κελεύουσί με τριάκοντα μνῶν 1525 Apol.38.b.8 : τιμήσασθαι, αὐτοὶ δ´ ἐγγυᾶσθαι· τιμῶμαι οὖν τοσούτου, 1526 Apol.38.b.9 : ἐγγυηταὶ δὲ ὑμῖν ἔσονται τοῦ ἀργυρίου οὗτοι ἀξιόχρεῳ. 1527 Apol.38.b.10 : — — — 1528 Apol.38.c.1 : Οὐ πολλοῦ γ´ ἕνεκα χρόνου, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὄνομα 1529 Apol.38.c.2 : ἕξετε καὶ αἰτίαν ὑπὸ τῶν βουλομένων τὴν πόλιν λοιδορεῖν 1530 Apol.38.c.3 : ὡς Σωκράτη ἀπεκτόνατε, ἄνδρα σοφόν—φήσουσι γὰρ δὴ 1531 Apol.38.c.4 : σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ μή εἰμι, οἱ βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν— 1532 Apol.38.c.5 : εἰ γοῦν περιεμείνατε ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ἂν 1533 Apol.38.c.6 : ὑμῖν τοῦτο ἐγένετο· ὁρᾶτε γὰρ δὴ τὴν ἡλικίαν ὅτι πόρρω 1534 Apol.38.c.7 : ἤδη ἐστὶ τοῦ βίου θανάτου δὲ ἐγγύς. λέγω δὲ τοῦτο οὐ 1535 Apol.38.d.1 : πρὸς πάντας ὑμᾶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἐμοῦ καταψηφισα– 1536 Apol.38.d.2 : μένους θάνατον. λέγω δὲ καὶ τόδε πρὸς τοὺς αὐτοὺς 1537 Apol.38.d.3 : τούτους. ἴσως με οἴεσθε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀπορίᾳ λόγων 1538 Apol.38.d.4 : ἑαλωκέναι τοιούτων οἷς ἂν ὑμᾶς ἔπεισα, εἰ ᾤμην δεῖν 1539 Apol.38.d.5 : ἅπαντα ποιεῖν καὶ λέγειν ὥστε ἀποφυγεῖν τὴν δίκην. 1540 Apol.38.d.6 : πολλοῦ γε δεῖ. ἀλλ´ ἀπορίᾳ μὲν ἑάλωκα, οὐ μέντοι λόγων, 1541 Apol.38.d.7 : ἀλλὰ τόλμης καὶ ἀναισχυντίας καὶ τοῦ μὴ ἐθέλειν λέγειν 1542 Apol.38.d.8 : πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα οἷ´ ἂν ὑμῖν μὲν ἥδιστα ἦν ἀκούειν— 1543 Apol.38.d.9 : θρηνοῦντός τέ μου καὶ ὀδυρομένου καὶ ἄλλα ποιοῦντος καὶ 1544 Apol.38.e.1 : λέγοντος πολλὰ καὶ ἀνάξια ἐμοῦ, ὡς ἐγώ φημι, οἷα δὴ καὶ 1545 Apol.38.e.2 : εἴθισθε ὑμεῖς τῶν ἄλλων ἀκούειν. ἀλλ´ οὔτε τότε ᾠήθην 1546 Apol.38.e.3 : δεῖν ἕνεκα τοῦ κινδύνου πρᾶξαι οὐδὲν ἀνελεύθερον, οὔτε νῦν 1547 Apol.38.e.4 : μοι μεταμέλει οὕτως ἀπολογησαμένῳ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον 1548 Apol.38.e.5 : αἱροῦμαι ὧδε ἀπολογησάμενος τεθνάναι ἢ ἐκείνως ζῆν. οὔτε 1549 Apol.38.e.6 : γὰρ ἐν δίκῃ οὔτ´ ἐν πολέμῳ οὔτ´ ἐμὲ οὔτ´ ἄλλον οὐδένα δεῖ 1550 Apol.39.a.1 : τοῦτο μηχανᾶσθαι, ὅπως ἀποφεύξεται πᾶν ποιῶν θάνατον. 1551 Apol.39.a.2 : καὶ γὰρ ἐν ταῖς μάχαις πολλάκις δῆλον γίγνεται ὅτι τό γε 1552 Apol.39.a.3 : ἀποθανεῖν ἄν τις ἐκφύγοι καὶ ὅπλα ἀφεὶς καὶ ἐφ´ ἱκετείαν 1553 Apol.39.a.4 : τραπόμενος τῶν διωκόντων· καὶ ἄλλαι μηχαναὶ πολλαί εἰσιν 1554 Apol.39.a.5 : ἐν ἑκάστοις τοῖς κινδύνοις ὥστε διαφεύγειν θάνατον, ἐάν τις 1555 Apol.39.a.6 : τολμᾷ πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν. ἀλλὰ μὴ οὐ τοῦτ´ ᾖ χαλεπόν, 1556 Apol.39.a.7 : ὦ ἄνδρες, θάνατον ἐκφυγεῖν, ἀλλὰ πολὺ χαλεπώτερον πονη– 1557 Apol.39.b.1 : ρίαν· θᾶττον γὰρ θανάτου θεῖ. καὶ νῦν ἐγὼ μὲν ἅτε βραδὺς 1558 Apol.39.b.2 : ὢν καὶ πρεσβύτης ὑπὸ τοῦ βραδυτέρου ἑάλων, οἱ δ´ ἐμοὶ 1559 Apol.39.b.3 : κατήγοροι ἅτε δεινοὶ καὶ ὀξεῖς ὄντες ὑπὸ τοῦ θάττονος, τῆς 1560 Apol.39.b.4 : κακίας. καὶ νῦν ἐγὼ μὲν ἄπειμι ὑφ´ ὑμῶν θανάτου δίκην 1561 Apol.39.b.5 : ὀφλών, οὗτοι δ´ ὑπὸ τῆς ἀληθείας ὠφληκότες μοχθηρίαν 1562 Apol.39.b.6 : καὶ ἀδικίαν. καὶ ἐγώ τε τῷ τιμήματι ἐμμένω καὶ οὗτοι. 1563 Apol.39.b.7 : ταῦτα μέν που ἴσως οὕτως καὶ ἔδει σχεῖν, καὶ οἶμαι αὐτὰ 1564 Apol.39.b.8 : μετρίως ἔχειν. 1565 Apol.39.c.1 : Τὸ δὲ δὴ μετὰ τοῦτο ἐπιθυμῶ ὑμῖν χρησμῳδῆσαι, ὦ κατα– 1566 Apol.39.c.2 : ψηφισάμενοί μου· καὶ γάρ εἰμι ἤδη ἐνταῦθα ἐν ᾧ μάλιστα 1567 Apol.39.c.3 : ἄνθρωποι χρησμῳδοῦσιν, ὅταν μέλλωσιν ἀποθανεῖσθαι. φημὶ 1568 Apol.39.c.4 : γάρ, ὦ ἄνδρες οἳ ἐμὲ ἀπεκτόνατε, τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν εὐθὺς 1569 Apol.39.c.5 : μετὰ τὸν ἐμὸν θάνατον πολὺ χαλεπωτέραν νὴ Δία ἢ οἵαν 1570 Apol.39.c.6 : ἐμὲ ἀπεκτόνατε· νῦν γὰρ τοῦτο εἴργασθε οἰόμενοι μὲν ἀπαλ– 1571 Apol.39.c.7 : λάξεσθαι τοῦ διδόναι ἔλεγχον τοῦ βίου, τὸ δὲ ὑμῖν πολὺ 1572 Apol.39.c.8 : ἐναντίον ἀποβήσεται, ὡς ἐγώ φημι. πλείους ἔσονται ὑμᾶς 1573 Apol.39.d.1 : οἱ ἐλέγχοντες, οὓς νῦν ἐγὼ κατεῖχον, ὑμεῖς δὲ οὐκ ᾐσθά– 1574 Apol.39.d.2 : νεσθε· καὶ χαλεπώτεροι ἔσονται ὅσῳ νεώτεροί εἰσιν, καὶ 1575 Apol.39.d.3 : ὑμεῖς μᾶλλον ἀγανακτήσετε. εἰ γὰρ οἴεσθε ἀποκτείνοντες 1576 Apol.39.d.4 : ἀνθρώπους ἐπισχήσειν τοῦ ὀνειδίζειν τινὰ ὑμῖν ὅτι οὐκ 1577 Apol.39.d.5 : ὀρθῶς ζῆτε, οὐ καλῶς διανοεῖσθε· οὐ γάρ ἐσθ´ αὕτη ἡ ἀπαλ– 1578 Apol.39.d.6 : λαγὴ οὔτε πάνυ δυνατὴ οὔτε καλή, ἀλλ´ ἐκείνη καὶ καλλίστη 1579 Apol.39.d.7 : καὶ ῥᾴστη, μὴ τοὺς ἄλλους κολούειν ἀλλ´ ἑαυτὸν παρασκευά– 1580 Apol.39.d.8 : ζειν ὅπως ἔσται ὡς βέλτιστος. ταῦτα μὲν οὖν ὑμῖν τοῖς 1581 Apol.39.d.9 : καταψηφισαμένοις μαντευσάμενος ἀπαλλάττομαι. 1582 Apol.39.e.1 : Τοῖς δὲ ἀποψηφισαμένοις ἡδέως ἂν διαλεχθείην ὑπὲρ τοῦ 1583 Apol.39.e.2 : γεγονότος τουτουῒ πράγματος, ἐν ᾧ οἱ ἄρχοντες ἀσχολίαν 1584 Apol.39.e.3 : ἄγουσι καὶ οὔπω ἔρχομαι οἷ ἐλθόντα με δεῖ τεθνάναι. ἀλλά 1585 Apol.39.e.4 : μοι, ὦ ἄνδρες, παραμείνατε τοσοῦτον χρόνον· οὐδὲν γὰρ 1586 Apol.39.e.5 : κωλύει διαμυθολογῆσαι πρὸς ἀλλήλους ἕως ἔξεστιν. ὑμῖν 1587 Apol.40.a.1 : γὰρ ὡς φίλοις οὖσιν ἐπιδεῖξαι ἐθέλω τὸ νυνί μοι συμβεβη– 1588 Apol.40.a.2 : κὸς τί ποτε νοεῖ. ἐμοὶ γάρ, ὦ ἄνδρες δικασταί—ὑμᾶς γὰρ 1589 Apol.40.a.3 : δικαστὰς καλῶν ὀρθῶς ἂν καλοίην—θαυμάσιόν τι γέγονεν. 1590 Apol.40.a.4 : ἡ γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ ἡ τοῦ δαιμονίου ἐν μὲν τῷ 1591 Apol.40.a.5 : πρόσθεν χρόνῳ παντὶ πάνυ πυκνὴ ἀεὶ ἦν καὶ πάνυ ἐπὶ 1592 Apol.40.a.6 : σμικροῖς ἐναντιουμένη, εἴ τι μέλλοιμι μὴ ὀρθῶς πράξειν. 1593 Apol.40.a.7 : νυνὶ δὲ συμβέβηκέ μοι ἅπερ ὁρᾶτε καὶ αὐτοί, ταυτὶ ἅ γε δὴ 1594 Apol.40.a.8 : οἰηθείη ἄν τις καὶ νομίζεται ἔσχατα κακῶν εἶναι· ἐμοὶ δὲ 1595 Apol.40.b.1 : οὔτε ἐξιόντι ἕωθεν οἴκοθεν ἠναντιώθη τὸ τοῦ θεοῦ σημεῖον, 1596 Apol.40.b.2 : οὔτε ἡνίκα ἀνέβαινον ἐνταυθοῖ ἐπὶ τὸ δικαστήριον, οὔτε ἐν 1597 Apol.40.b.3 : τῷ λόγῳ οὐδαμοῦ μέλλοντί τι ἐρεῖν. καίτοι ἐν ἄλλοις λόγοις 1598 Apol.40.b.4 : πολλαχοῦ δή με ἐπέσχε λέγοντα μεταξύ· νῦν δὲ οὐδαμοῦ 1599 Apol.40.b.5 : περὶ ταύτην τὴν πρᾶξιν οὔτ´ ἐν ἔργῳ οὐδενὶ οὔτ´ ἐν λόγῳ 1600 Apol.40.b.6 : ἠναντίωταί μοι. τί οὖν αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω; ἐγὼ 1601 Apol.40.b.7 : ὑμῖν ἐρῶ· κινδυνεύει γάρ μοι τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν 1602 Apol.40.b.8 : γεγονέναι, καὶ οὐκ ἔσθ´ ὅπως ἡμεῖς ὀρθῶς ὑπολαμβάνομεν, 1603 Apol.40.c.1 : ὅσοι οἰόμεθα κακὸν εἶναι τὸ τεθνάναι. μέγα μοι τεκμήριον 1604 Apol.40.c.2 : τούτου γέγονεν· οὐ γὰρ ἔσθ´ ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν μοι τὸ 1605 Apol.40.c.3 : εἰωθὸς σημεῖον, εἰ μή τι ἔμελλον ἐγὼ ἀγαθὸν πράξειν. 1606 Apol.40.c.4 : Ἐννοήσωμεν δὲ καὶ τῇδε ὡς πολλὴ ἐλπίς ἐστιν ἀγαθὸν 1607 Apol.40.c.5 : αὐτὸ εἶναι. δυοῖν γὰρ θάτερόν ἐστιν τὸ τεθνάναι· ἢ γὰρ 1608 Apol.40.c.6 : οἷον μηδὲν εἶναι μηδὲ αἴσθησιν μηδεμίαν μηδενὸς ἔχειν τὸν 1609 Apol.40.c.7 : τεθνεῶτα, ἢ κατὰ τὰ λεγόμενα μεταβολή τις τυγχάνει 1610 Apol.40.c.8 : οὖσα καὶ μετοίκησις τῇ ψυχῇ τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς 1611 Apol.40.c.9 : ἄλλον τόπον. καὶ εἴτε δὴ μηδεμία αἴσθησίς ἐστιν ἀλλ´ 1612 Apol.40.d.1 : οἷον ὕπνος ἐπειδάν τις καθεύδων μηδ´ ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυ– 1613 Apol.40.d.2 : μάσιον κέρδος ἂν εἴη ὁ θάνατος—ἐγὼ γὰρ ἂν οἶμαι, εἴ τινα 1614 Apol.40.d.3 : ἐκλεξάμενον δέοι ταύτην τὴν νύκτα ἐν ᾗ οὕτω κατέδαρθεν 1615 Apol.40.d.4 : ὥστε μηδὲ ὄναρ ἰδεῖν, καὶ τὰς ἄλλας νύκτας τε καὶ ἡμέρας 1616 Apol.40.d.5 : τὰς τοῦ βίου τοῦ ἑαυτοῦ ἀντιπαραθέντα ταύτῃ τῇ νυκτὶ δέοι 1617 Apol.40.d.6 : σκεψάμενον εἰπεῖν πόσας ἄμεινον καὶ ἥδιον ἡμέρας καὶ 1618 Apol.40.d.7 : νύκτας ταύτης τῆς νυκτὸς βεβίωκεν ἐν τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι 1619 Apol.40.d.8 : ἂν μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα εὐαριθμή– 1620 Apol.40.e.1 : τους ἂν εὑρεῖν αὐτὸν ταύτας πρὸς τὰς ἄλλας ἡμέρας καὶ 1621 Apol.40.e.2 : νύκτας—εἰ οὖν τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν, κέρδος ἔγωγε 1622 Apol.40.e.3 : λέγω· καὶ γὰρ οὐδὲν πλείων ὁ πᾶς χρόνος φαίνεται οὕτω 1623 Apol.40.e.4 : δὴ εἶναι ἢ μία νύξ. εἰ δ´ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν ὁ 1624 Apol.40.e.5 : θάνατος ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον, καὶ ἀληθῆ ἐστιν τὰ 1625 Apol.40.e.6 : λεγόμενα, ὡς ἄρα ἐκεῖ εἰσι πάντες οἱ τεθνεῶτες, τί μεῖζον 1626 Apol.40.e.7 : ἀγαθὸν τούτου εἴη ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί; εἰ γάρ τις 1627 Apol.41.a.1 : ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου, ἀπαλλαγεὶς τουτωνὶ τῶν φασκόντων 1628 Apol.41.a.2 : δικαστῶν εἶναι, εὑρήσει τοὺς ὡς ἀληθῶς δικαστάς, οἵπερ 1629 Apol.41.a.3 : καὶ λέγονται ἐκεῖ δικάζειν, Μίνως τε καὶ Ῥαδάμανθυς καὶ 1630 Apol.41.a.4 : Αἰακὸς καὶ Τριπτόλεμος καὶ ἄλλοι ὅσοι τῶν ἡμιθέων δίκαιοι 1631 Apol.41.a.5 : ἐγένοντο ἐν τῷ ἑαυτῶν βίῳ, ἆρα φαύλη ἂν εἴη ἡ ἀποδημία; 1632 Apol.41.a.6 : ἢ αὖ Ὀρφεῖ συγγενέσθαι καὶ Μουσαίῳ καὶ Ἡσιόδῳ καὶ 1633 Apol.41.a.7 : Ὁμήρῳ ἐπὶ πόσῳ ἄν τις δέξαιτ´ ἂν ὑμῶν; ἐγὼ μὲν γὰρ 1634 Apol.41.a.8 : πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ´ ἔστιν ἀληθῆ. ἐπεὶ 1635 Apol.41.b.1 : ἔμοιγε καὶ αὐτῷ θαυμαστὴ ἂν εἴη ἡ διατριβὴ αὐτόθι, ὁπότε 1636 Apol.41.b.2 : ἐντύχοιμι Παλαμήδει καὶ Αἴαντι τῷ Τελαμῶνος καὶ εἴ τις 1637 Apol.41.b.3 : ἄλλος τῶν παλαιῶν διὰ κρίσιν ἄδικον τέθνηκεν, ἀντιπαρα– 1638 Apol.41.b.4 : βάλλοντι τὰ ἐμαυτοῦ πάθη πρὸς τὰ ἐκείνων—ὡς ἐγὼ οἶμαι, 1639 Apol.41.b.5 : οὐκ ἂν ἀηδὲς εἴη—καὶ δὴ τὸ μέγιστον, τοὺς ἐκεῖ ἐξετάζοντα 1640 Apol.41.b.6 : καὶ ἐρευνῶντα ὥσπερ τοὺς ἐνταῦθα διάγειν, τίς αὐτῶν σοφός 1641 Apol.41.b.7 : ἐστιν καὶ τίς οἴεται μέν, ἔστιν δ´ οὔ. ἐπὶ πόσῳ δ´ ἄν τις, 1642 Apol.41.b.8 : ὦ ἄνδρες δικασταί, δέξαιτο ἐξετάσαι τὸν ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα 1643 Apol.41.c.1 : τὴν πολλὴν στρατιὰν ἢ Ὀδυσσέα ἢ Σίσυφον ἢ ἄλλους 1644 Apol.41.c.2 : μυρίους ἄν τις εἴποι καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας, οἷς ἐκεῖ 1645 Apol.41.c.3 : διαλέγεσθαι καὶ συνεῖναι καὶ ἐξετάζειν ἀμήχανον ἂν εἴη 1646 Apol.41.c.4 : εὐδαιμονίας; πάντως οὐ δήπου τούτου γε ἕνεκα οἱ ἐκεῖ 1647 Apol.41.c.5 : ἀποκτείνουσι· τά τε γὰρ ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν οἱ ἐκεῖ 1648 Apol.41.c.6 : τῶν ἐνθάδε, καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν χρόνον ἀθάνατοί εἰσιν, εἴπερ 1649 Apol.41.c.7 : γε τὰ λεγόμενα ἀληθῆ. 1650 Apol.41.c.8 : Ἀλλὰ καὶ ὑμᾶς χρή, ὦ ἄνδρες δικασταί, εὐέλπιδας εἶναι 1651 Apol.41.c.9 : πρὸς τὸν θάνατον, καὶ ἕν τι τοῦτο διανοεῖσθαι ἀληθές, ὅτι 1652 Apol.41.d.1 : οὐκ ἔστιν ἀνδρὶ ἀγαθῷ κακὸν οὐδὲν οὔτε ζῶντι οὔτε τελευ– 1653 Apol.41.d.2 : τήσαντι, οὐδὲ ἀμελεῖται ὑπὸ θεῶν τὰ τούτου πράγματα· 1654 Apol.41.d.3 : οὐδὲ τὰ ἐμὰ νῦν ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου γέγονεν, ἀλλά μοι 1655 Apol.41.d.4 : δῆλόν ἐστι τοῦτο, ὅτι ἤδη τεθνάναι καὶ ἀπηλλάχθαι πρα– 1656 Apol.41.d.5 : γμάτων βέλτιον ἦν μοι. διὰ τοῦτο καὶ ἐμὲ οὐδαμοῦ ἀπέτρεψεν 1657 Apol.41.d.6 : τὸ σημεῖον, καὶ ἔγωγε τοῖς καταψηφισαμένοις μου καὶ τοῖς 1658 Apol.41.d.7 : κατηγόροις οὐ πάνυ χαλεπαίνω. καίτοι οὐ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ 1659 Apol.41.d.8 : κατεψηφίζοντό μου καὶ κατηγόρουν, ἀλλ´ οἰόμενοι βλάπτειν· 1660 Apol.41.e.1 : τοῦτο αὐτοῖς ἄξιον μέμφεσθαι. τοσόνδε μέντοι αὐτῶν 1661 Apol.41.e.2 : δέομαι· τοὺς ὑεῖς μου, ἐπειδὰν ἡβήσωσι, τιμωρήσασθε, ὦ 1662 Apol.41.e.3 : ἄνδρες, ταὐτὰ ταῦτα λυποῦντες ἅπερ ἐγὼ ὑμᾶς ἐλύπουν, ἐὰν 1663 Apol.41.e.4 : ὑμῖν δοκῶσιν ἢ χρημάτων ἢ ἄλλου του πρότερον ἐπι– 1664 Apol.41.e.5 : μελεῖσθαι ἢ ἀρετῆς, καὶ ἐὰν δοκῶσί τι εἶναι μηδὲν ὄντες, 1665 Apol.41.e.6 : ὀνειδίζετε αὐτοῖς ὥσπερ ἐγὼ ὑμῖν, ὅτι οὐκ ἐπιμελοῦνται ὧν 1666 Apol.41.e.7 : δεῖ, καὶ οἴονταί τι εἶναι ὄντες οὐδενὸς ἄξιοι. καὶ ἐὰν 1667 Apol.42.a.1 : ταῦτα ποιῆτε, δίκαια πεπονθὼς ἐγὼ ἔσομαι ὑφ´ ὑμῶν αὐτός 1668 Apol.42.a.2 : τε καὶ οἱ ὑεῖς. ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν 1669 Apol.42.a.3 : ἀποθανουμένῳ, ὑμῖν δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι δὲ ἡμῶν 1670 Apol.42.a.4 : ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλὴν ἢ 1671 Apol.42.a.5 : τῷ θεῷ. 1672 Crito.43.a.1 : {ΣΩ.} Τί τηνικάδε ἀφῖξαι, ὦ Κρίτων; ἢ οὐ πρῲ ἔτι ἐστίν; 1673 Crito.43.a.2 : {ΚΡ.} Πάνυ μὲν οὖν. 1674 Crito.43.a.3 : {ΣΩ.} Πηνίκα μάλιστα; 1675 Crito.43.a.4 : {ΚΡ.} Ὄρθρος βαθύς. 1676 Crito.43.a.5 : {ΣΩ.} Θαυμάζω ὅπως ἠθέλησέ σοι ὁ τοῦ δεσμωτηρίου 1677 Crito.43.a.6 : φύλαξ ὑπακοῦσαι. 1678 Crito.43.a.7 : {ΚΡ.} Συνήθης ἤδη μοί ἐστιν, ὦ Σώκρατες, διὰ τὸ πολ– 1679 Crito.43.a.8 : λάκις δεῦρο φοιτᾶν, καί τι καὶ εὐεργέτηται ὑπ´ ἐμοῦ. 1680 Crito.43.a.9 : {ΣΩ.} Ἄρτι δὲ ἥκεις ἢ πάλαι; 1681 Crito.43.a.10 : {ΚΡ.} Ἐπιεικῶς πάλαι. 1682 Crito.43.b.1 : {ΣΩ.} Εἶτα πῶς οὐκ εὐθὺς ἐπήγειράς με, ἀλλὰ σιγῇ παρα– 1683 Crito.43.b.2 : κάθησαι; 1684 Crito.43.b.3 : {ΚΡ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐδ´ ἂν αὐτὸς ἤθελον 1685 Crito.43.b.4 : ἐν τοσαύτῃ τε ἀγρυπνίᾳ καὶ λύπῃ εἶναι, ἀλλὰ καὶ σοῦ πάλαι 1686 Crito.43.b.5 : θαυμάζω αἰσθανόμενος ὡς ἡδέως καθεύδεις· καὶ ἐπίτηδές σε 1687 Crito.43.b.6 : οὐκ ἤγειρον ἵνα ὡς ἥδιστα διάγῃς. καὶ πολλάκις μὲν δή σε 1688 Crito.43.b.7 : καὶ πρότερον ἐν παντὶ τῷ βίῳ ηὐδαιμόνισα τοῦ τρόπου, πολὺ 1689 Crito.43.b.8 : δὲ μάλιστα ἐν τῇ νῦν παρεστώσῃ συμφορᾷ, ὡς ῥᾳδίως αὐτὴν 1690 Crito.43.b.9 : καὶ πρᾴως φέρεις. 1691 Crito.43.b.10 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἄν, ὦ Κρίτων, πλημμελὲς εἴη ἀγανακτεῖν 1692 Crito.43.b.11 : τηλικοῦτον ὄντα εἰ δεῖ ἤδη τελευτᾶν. 1693 Crito.43.c.1 : {ΚΡ.} Καὶ ἄλλοι, ὦ Σώκρατες, τηλικοῦτοι ἐν τοιαύταις 1694 Crito.43.c.2 : συμφοραῖς ἁλίσκονται, ἀλλ´ οὐδὲν αὐτοὺς ἐπιλύεται ἡ ἡλικία 1695 Crito.43.c.3 : τὸ μὴ οὐχὶ ἀγανακτεῖν τῇ παρούσῃ τύχῃ. 1696 Crito.43.c.4 : {ΣΩ.} Ἔστι ταῦτα. ἀλλὰ τί δὴ οὕτω πρῲ ἀφῖξαι; 1697 Crito.43.c.5 : {ΚΡ.} Ἀγγελίαν, ὦ Σώκρατες, φέρων χαλεπήν, οὐ σοί, ὡς 1698 Crito.43.c.6 : ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ´ ἐμοὶ καὶ τοῖς σοῖς ἐπιτηδείοις πᾶσιν καὶ 1699 Crito.43.c.7 : χαλεπὴν καὶ βαρεῖαν, ἣν ἐγώ, ὡς ἐμοὶ δοκῶ, ἐν τοῖς βαρύ– 1700 Crito.43.c.8 : τατ´ ἂν ἐνέγκαιμι. 1701 Crito.43.c.9 : {ΣΩ.} Τίνα ταύτην; ἢ τὸ πλοῖον ἀφῖκται ἐκ Δήλου, οὗ δεῖ 1702 Crito.43.d.1 : ἀφικομένου τεθνάναι με; 1703 Crito.43.d.2 : {ΚΡ.} Οὔτοι δὴ ἀφῖκται, ἀλλὰ δοκεῖν μέν μοι ἥξει τήμε– 1704 Crito.43.d.3 : ρον ἐξ ὧν ἀπαγγέλλουσιν ἥκοντές τινες ἀπὸ Σουνίου καὶ 1705 Crito.43.d.4 : καταλιπόντες ἐκεῖ αὐτό. δῆλον οὖν ἐκ τούτων [τῶν ἀγγέ– 1706 Crito.43.d.5 : λων] ὅτι ἥξει τήμερον, καὶ ἀνάγκη δὴ εἰς αὔριον ἔσται, ὦ 1707 Crito.43.d.6 : Σώκρατες, τὸν βίον σε τελευτᾶν. 1708 Crito.43.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ Κρίτων, τύχῃ ἀγαθῇ, εἰ ταύτῃ τοῖς θεοῖς 1709 Crito.43.d.8 : φίλον, ταύτῃ ἔστω· οὐ μέντοι οἶμαι ἥξειν αὐτὸ τήμερον. 1710 Crito.44.a.1 : {ΚΡ.} Πόθεν τοῦτο τεκμαίρῃ; 1711 Crito.44.a.2 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ. τῇ γάρ που ὑστεραίᾳ δεῖ με ἀπο– 1712 Crito.44.a.3 : θνῄσκειν ἢ ᾗ ἂν ἔλθῃ τὸ πλοῖον. 1713 Crito.44.a.4 : {ΚΡ.} Φασί γέ τοι δὴ οἱ τούτων κύριοι. 1714 Crito.44.a.5 : {ΣΩ.} Οὐ τοίνυν τῆς ἐπιούσης ἡμέρας οἶμαι αὐτὸ ἥξειν 1715 Crito.44.a.6 : ἀλλὰ τῆς ἑτέρας. τεκμαίρομαι δὲ ἔκ τινος ἐνυπνίου ὃ ἑώ– 1716 Crito.44.a.7 : ρακα ὀλίγον πρότερον ταύτης τῆς νυκτός· καὶ κινδυνεύεις ἐν 1717 Crito.44.a.8 : καιρῷ τινι οὐκ ἐγεῖραί με. 1718 Crito.44.a.9 : {ΚΡ.} Ἦν δὲ δὴ τί τὸ ἐνύπνιον; 1719 Crito.44.a.10 : {ΣΩ.} Ἐδόκει τίς μοι γυνὴ προσελθοῦσα καλὴ καὶ εὐειδής, 1720 Crito.44.b.1 : λευκὰ ἱμάτια ἔχουσα, καλέσαι με καὶ εἰπεῖν· "Ὦ Σώκρατες, 1721 Crito.44.b.2 : ἤματί κεν τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἵκοιο." 1722 Crito.44.b.3 : {ΚΡ.} Ἄτοπον τὸ ἐνύπνιον, ὦ Σώκρατες. 1723 Crito.44.b.4 : {ΣΩ.} Ἐναργὲς μὲν οὖν, ὥς γέ μοι δοκεῖ, ὦ Κρίτων. 1724 Crito.44.b.5 : {ΚΡ.} Λίαν γε, ὡς ἔοικεν. ἀλλ´, ὦ δαιμόνιε Σώκρατες, 1725 Crito.44.b.6 : ἔτι καὶ νῦν ἐμοὶ πιθοῦ καὶ σώθητι· ὡς ἐμοί, ἐὰν σὺ ἀπο– 1726 Crito.44.b.7 : θάνῃς, οὐ μία συμφορά ἐστιν, ἀλλὰ χωρὶς μὲν τοῦ ἐστερῆ– 1727 Crito.44.b.8 : σθαι τοιούτου ἐπιτηδείου οἷον ἐγὼ οὐδένα μή ποτε εὑρήσω, 1728 Crito.44.b.9 : ἔτι δὲ καὶ πολλοῖς δόξω, οἳ ἐμὲ καὶ σὲ μὴ σαφῶς ἴσασιν, 1729 Crito.44.c.1 : ὡς οἷός τ´ ὤν σε σῴζειν εἰ ἤθελον ἀναλίσκειν χρήματα, 1730 Crito.44.c.2 : ἀμελῆσαι. καίτοι τίς ἂν αἰσχίων εἴη ταύτης δόξα ἢ δοκεῖν 1731 Crito.44.c.3 : χρήματα περὶ πλείονος ποιεῖσθαι ἢ φίλους; οὐ γὰρ πείσον– 1732 Crito.44.c.4 : ται οἱ πολλοὶ ὡς σὺ αὐτὸς οὐκ ἠθέλησας ἀπιέναι ἐνθένδε 1733 Crito.44.c.5 : ἡμῶν προθυμουμένων. 1734 Crito.44.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τί ἡμῖν, ὦ μακάριε Κρίτων, οὕτω τῆς τῶν 1735 Crito.44.c.7 : πολλῶν δόξης μέλει; οἱ γὰρ ἐπιεικέστατοι, ὧν μᾶλλον ἄξιον 1736 Crito.44.c.8 : φροντίζειν, ἡγήσονται αὐτὰ οὕτω πεπρᾶχθαι ὥσπερ ἂν 1737 Crito.44.c.9 : πραχθῇ. 1738 Crito.44.d.1 : {ΚΡ.} Ἀλλ´ ὁρᾷς δὴ ὅτι ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, καὶ τῆς τῶν 1739 Crito.44.d.2 : πολλῶν δόξης μέλειν. αὐτὰ δὲ δῆλα τὰ παρόντα νυνὶ ὅτι οἷοί 1740 Crito.44.d.3 : τ´ εἰσὶν οἱ πολλοὶ οὐ τὰ σμικρότατα τῶν κακῶν ἐξεργάζεσθαι 1741 Crito.44.d.4 : ἀλλὰ τὰ μέγιστα σχεδόν, ἐάν τις ἐν αὐτοῖς διαβεβλημέ– 1742 Crito.44.d.5 : νος ᾖ. 1743 Crito.44.d.6 : {ΣΩ.} Εἰ γὰρ ὤφελον, ὦ Κρίτων, οἷοί τ´ εἶναι οἱ πολλοὶ 1744 Crito.44.d.7 : τὰ μέγιστα κακὰ ἐργάζεσθαι, ἵνα οἷοί τ´ ἦσαν καὶ ἀγαθὰ τὰ 1745 Crito.44.d.8 : μέγιστα, καὶ καλῶς ἂν εἶχεν. νῦν δὲ οὐδέτερα οἷοί τε· οὔτε 1746 Crito.44.d.9 : γὰρ φρόνιμον οὔτε ἄφρονα δυνατοὶ ποιῆσαι, ποιοῦσι δὲ τοῦτο 1747 Crito.44.d.10 : ὅτι ἂν τύχωσι. 1748 Crito.44.e.1 : {ΚΡ.} Ταῦτα μὲν δὴ οὕτως ἐχέτω· τάδε δέ, ὦ Σώκρατες, 1749 Crito.44.e.2 : εἰπέ μοι. ἆρά γε μὴ ἐμοῦ προμηθῇ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτη– 1750 Crito.44.e.3 : δείων μή, ἐὰν σὺ ἐνθένδε ἐξέλθῃς, οἱ συκοφάνται ἡμῖν 1751 Crito.44.e.4 : πράγματα παρέχωσιν ὡς σὲ ἐνθένδε ἐκκλέψασιν, καὶ ἀναγ– 1752 Crito.44.e.5 : κασθῶμεν ἢ καὶ πᾶσαν τὴν οὐσίαν ἀποβαλεῖν ἢ συχνὰ 1753 Crito.44.e.6 : χρήματα, ἢ καὶ ἄλλο τι πρὸς τούτοις παθεῖν; εἰ γάρ τι 1754 Crito.45.a.1 : τοιοῦτον φοβῇ, ἔασον αὐτὸ χαίρειν· ἡμεῖς γάρ που δίκαιοί 1755 Crito.45.a.2 : ἐσμεν σώσαντές σε κινδυνεύειν τοῦτον τὸν κίνδυνον καὶ ἐὰν 1756 Crito.45.a.3 : δέῃ ἔτι τούτου μείζω. ἀλλ´ ἐμοὶ πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει. 1757 Crito.45.a.4 : {ΣΩ.} Καὶ ταῦτα προμηθοῦμαι, ὦ Κρίτων, καὶ ἄλλα 1758 Crito.45.a.5 : πολλά. 1759 Crito.45.a.6 : {ΚΡ.} Μήτε τοίνυν ταῦτα φοβοῦ—καὶ γὰρ οὐδὲ πολὺ 1760 Crito.45.a.7 : τἀργύριόν ἐστιν ὃ θέλουσι λαβόντες τινὲς σῶσαί σε καὶ ἐξ– 1761 Crito.45.a.8 : αγαγεῖν ἐνθένδε. ἔπειτα οὐχ ὁρᾷς τούτους τοὺς συκοφάντας 1762 Crito.45.a.9 : ὡς εὐτελεῖς, καὶ οὐδὲν ἂν δέοι ἐπ´ αὐτοὺς πολλοῦ ἀργυρίου; 1763 Crito.45.b.1 : σοὶ δὲ ὑπάρχει μὲν τὰ ἐμὰ χρήματα, ὡς ἐγὼ οἶμαι, ἱκανά· 1764 Crito.45.b.2 : ἔπειτα καὶ εἴ τι ἐμοῦ κηδόμενος οὐκ οἴει δεῖν ἀναλίσκειν 1765 Crito.45.b.3 : τἀμά, ξένοι οὗτοι ἐνθάδε ἕτοιμοι ἀναλίσκειν· εἷς δὲ καὶ 1766 Crito.45.b.4 : κεκόμικεν ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο ἀργύριον ἱκανόν, Σιμμίας ὁ Θη– 1767 Crito.45.b.5 : βαῖος, ἕτοιμος δὲ καὶ Κέβης καὶ ἄλλοι πολλοὶ πάνυ. 1768 Crito.45.b.6 : ὥστε, ὅπερ λέγω, μήτε ταῦτα φοβούμενος ἀποκάμῃς σαυτὸν 1769 Crito.45.b.7 : σῶσαι, μήτε, ὃ ἔλεγες ἐν τῷ δικαστηρίῳ, δυσχερές σοι 1770 Crito.45.b.8 : γενέσθω ὅτι οὐκ ἂν ἔχοις ἐξελθὼν ὅτι χρῷο σαυτῷ· πολ– 1771 Crito.45.c.1 : λαχοῦ μὲν γὰρ καὶ ἄλλοσε ὅποι ἂν ἀφίκῃ ἀγαπήσουσί σε· 1772 Crito.45.c.2 : ἐὰν δὲ βούλῃ εἰς Θετταλίαν ἰέναι, εἰσὶν ἐμοὶ ἐκεῖ ξένοι οἵ 1773 Crito.45.c.3 : σε περὶ πολλοῦ ποιήσονται καὶ ἀσφάλειάν σοι παρέξονται, 1774 Crito.45.c.4 : ὥστε σε μηδένα λυπεῖν τῶν κατὰ Θετταλίαν. 1775 Crito.45.c.5 : Ἔτι δέ, ὦ Σώκρατες, οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖς ἐπιχειρεῖν 1776 Crito.45.c.6 : πρᾶγμα, σαυτὸν προδοῦναι, ἐξὸν σωθῆναι, καὶ τοιαῦτα σπεύ– 1777 Crito.45.c.7 : δεις περὶ σαυτὸν γενέσθαι ἅπερ ἂν καὶ οἱ ἐχθροί σου σπεύσαιέν 1778 Crito.45.c.8 : τε καὶ ἔσπευσαν σὲ διαφθεῖραι βουλόμενοι. πρὸς δὲ τούτοις 1779 Crito.45.c.9 : καὶ τοὺς ὑεῖς τοὺς σαυτοῦ ἔμοιγε δοκεῖς προδιδόναι, οὕς σοι 1780 Crito.45.d.1 : ἐξὸν καὶ ἐκθρέψαι καὶ ἐκπαιδεῦσαι οἰχήσῃ καταλιπών, καὶ 1781 Crito.45.d.2 : τὸ σὸν μέρος ὅτι ἂν τύχωσι τοῦτο πράξουσιν· τεύξονται δέ, 1782 Crito.45.d.3 : ὡς τὸ εἰκός, τοιούτων οἷάπερ εἴωθεν γίγνεσθαι ἐν ταῖς 1783 Crito.45.d.4 : ὀρφανίαις περὶ τοὺς ὀρφανούς. ἢ γὰρ οὐ χρὴ ποιεῖσθαι 1784 Crito.45.d.5 : παῖδας ἢ συνδιαταλαιπωρεῖν καὶ τρέφοντα καὶ παιδεύοντα, σὺ 1785 Crito.45.d.6 : δέ μοι δοκεῖς τὰ ῥᾳθυμότατα αἱρεῖσθαι. χρὴ δέ, ἅπερ ἂν ἀνὴρ 1786 Crito.45.d.7 : ἀγαθὸς καὶ ἀνδρεῖος ἕλοιτο, ταῦτα αἱρεῖσθαι, φάσκοντά γε δὴ 1787 Crito.45.d.8 : ἀρετῆς διὰ παντὸς τοῦ βίου ἐπιμελεῖσθαι· ὡς ἔγωγε καὶ 1788 Crito.45.e.1 : ὑπὲρ σοῦ καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν σῶν ἐπιτηδείων αἰσχύνομαι μὴ 1789 Crito.45.e.2 : δόξῃ ἅπαν τὸ πρᾶγμα τὸ περὶ σὲ ἀνανδρίᾳ τινὶ τῇ ἡμετέρᾳ 1790 Crito.45.e.3 : πεπρᾶχθαι, καὶ ἡ εἴσοδος τῆς δίκης εἰς τὸ δικαστήριον ὡς 1791 Crito.45.e.4 : εἰσῆλθεν ἐξὸν μὴ εἰσελθεῖν, καὶ αὐτὸς ὁ ἀγὼν τῆς δίκης 1792 Crito.45.e.5 : ὡς ἐγένετο, καὶ τὸ τελευταῖον δὴ τουτί, ὥσπερ κατάγελως 1793 Crito.45.e.6 : τῆς πράξεως, κακίᾳ τινὶ καὶ ἀνανδρίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ διαπεφευ– 1794 Crito.46.a.1 : γέναι ἡμᾶς δοκεῖν, οἵτινές σε οὐχὶ ἐσώσαμεν οὐδὲ σὺ σαυτόν, 1795 Crito.46.a.2 : οἷόν τε ὂν καὶ δυνατὸν εἴ τι καὶ μικρὸν ἡμῶν ὄφελος ἦν. 1796 Crito.46.a.3 : ταῦτα οὖν, ὦ Σώκρατες, ὅρα μὴ ἅμα τῷ κακῷ καὶ αἰσχρὰ ᾖ 1797 Crito.46.a.4 : σοί τε καὶ ἡμῖν. ἀλλὰ βουλεύου—μᾶλλον δὲ οὐδὲ βου– 1798 Crito.46.a.5 : λεύεσθαι ἔτι ὥρα ἀλλὰ βεβουλεῦσθαι—μία δὲ βουλή· τῆς 1799 Crito.46.a.6 : γὰρ ἐπιούσης νυκτὸς πάντα ταῦτα δεῖ πεπρᾶχθαι, εἰ δ´ ἔτι 1800 Crito.46.a.7 : περιμενοῦμεν, ἀδύνατον καὶ οὐκέτι οἷόν τε. ἀλλὰ παντὶ 1801 Crito.46.a.8 : τρόπῳ, ὦ Σώκρατες, πείθου μοι καὶ μηδαμῶς ἄλλως ποίει. 1802 Crito.46.b.1 : {ΣΩ.} Ὦ φίλε Κρίτων, ἡ προθυμία σου πολλοῦ ἀξία εἰ 1803 Crito.46.b.2 : μετά τινος ὀρθότητος εἴη· εἰ δὲ μή, ὅσῳ μείζων τοσούτῳ 1804 Crito.46.b.3 : χαλεπωτέρα. σκοπεῖσθαι οὖν χρὴ ἡμᾶς εἴτε ταῦτα πρακτέον 1805 Crito.46.b.4 : εἴτε μή· ὡς ἐγὼ οὐ νῦν πρῶτον ἀλλὰ καὶ ἀεὶ τοιοῦτος οἷος 1806 Crito.46.b.5 : τῶν ἐμῶν μηδενὶ ἄλλῳ πείθεσθαι ἢ τῷ λόγῳ ὃς ἄν μοι 1807 Crito.46.b.6 : λογιζομένῳ βέλτιστος φαίνηται. τοὺς δὴ λόγους οὓς ἐν τῷ 1808 Crito.46.b.7 : ἔμπροσθεν ἔλεγον οὐ δύναμαι νῦν ἐκβαλεῖν, ἐπειδή μοι 1809 Crito.46.b.8 : ἥδε ἡ τύχη γέγονεν, ἀλλὰ σχεδόν τι ὅμοιοι φαίνονταί μοι, 1810 Crito.46.c.1 : καὶ τοὺς αὐτοὺς πρεσβεύω καὶ τιμῶ οὕσπερ καὶ πρότερον· 1811 Crito.46.c.2 : ὧν ἐὰν μὴ βελτίω ἔχωμεν λέγειν ἐν τῷ παρόντι, εὖ ἴσθι 1812 Crito.46.c.3 : ὅτι οὐ μή σοι συγχωρήσω, οὐδ´ ἂν πλείω τῶν νῦν παρόν– 1813 Crito.46.c.4 : των ἡ τῶν πολλῶν δύναμις ὥσπερ παῖδας ἡμᾶς μορμο– 1814 Crito.46.c.5 : λύττηται, δεσμοὺς καὶ θανάτους ἐπιπέμπουσα καὶ χρημάτων 1815 Crito.46.c.6 : ἀφαιρέσεις. πῶς οὖν ἂν μετριώτατα σκοποίμεθα αὐτά; εἰ 1816 Crito.46.c.7 : πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβοιμεν, ὃν σὺ λέγεις 1817 Crito.46.c.8 : περὶ τῶν δοξῶν. πότερον καλῶς ἐλέγετο ἑκάστοτε ἢ οὔ, 1818 Crito.46.d.1 : ὅτι ταῖς μὲν δεῖ τῶν δοξῶν προσέχειν τὸν νοῦν, ταῖς 1819 Crito.46.d.2 : δὲ οὔ; ἢ πρὶν μὲν ἐμὲ δεῖν ἀποθνῄσκειν καλῶς ἐλέγετο, 1820 Crito.46.d.3 : νῦν δὲ κατάδηλος ἄρα ἐγένετο ὅτι ἄλλως ἕνεκα λόγου 1821 Crito.46.d.4 : ἐλέγετο, ἦν δὲ παιδιὰ καὶ φλυαρία ὡς ἀληθῶς; ἐπιθυμῶ 1822 Crito.46.d.5 : δ´ ἔγωγ´ ἐπισκέψασθαι, ὦ Κρίτων, κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί 1823 Crito.46.d.6 : μοι ἀλλοιότερος φανεῖται, ἐπειδὴ ὧδε ἔχω, ἢ ὁ αὐτός, 1824 Crito.46.d.7 : καὶ ἐάσομεν χαίρειν ἢ πεισόμεθα αὐτῷ. ἐλέγετο δέ πως, 1825 Crito.46.d.8 : ὡς ἐγᾦμαι, ἑκάστοτε ὧδε ὑπὸ τῶν οἰομένων τὶ λέγειν, 1826 Crito.46.d.9 : ὥσπερ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, ὅτι τῶν δοξῶν ἃς οἱ ἄνθρωποι 1827 Crito.46.e.1 : δοξάζουσιν δέοι τὰς μὲν περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι, τὰς δὲ μή. 1828 Crito.46.e.2 : τοῦτο πρὸς θεῶν, ὦ Κρίτων, οὐ δοκεῖ καλῶς σοι λέγεσθαι; 1829 Crito.46.e.3 : —σὺ γάρ, ὅσα γε τἀνθρώπεια, ἐκτὸς εἶ τοῦ μέλλειν ἀπο– 1830 Crito.47.a.1 : θνῄσκειν αὔριον, καὶ οὐκ ἂν σὲ παρακρούοι ἡ παροῦσα συμ– 1831 Crito.47.a.2 : φορά· σκόπει δή—οὐχ ἱκανῶς δοκεῖ σοι λέγεσθαι ὅτι οὐ 1832 Crito.47.a.3 : πάσας χρὴ τὰς δόξας τῶν ἀνθρώπων τιμᾶν ἀλλὰ τὰς μέν, 1833 Crito.47.a.4 : τὰς δ´ οὔ, οὐδὲ πάντων ἀλλὰ τῶν μέν, τῶν δ´ οὔ; τί φῄς; 1834 Crito.47.a.5 : ταῦτα οὐχὶ καλῶς λέγεται; 1835 Crito.47.a.6 : {ΚΡ.} Καλῶς. 1836 Crito.47.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰς μὲν χρηστὰς τιμᾶν, τὰς δὲ πονηρὰς μή; 1837 Crito.47.a.8 : {ΚΡ.} Ναί. 1838 Crito.47.a.10 : {ΣΩ.} Χρησταὶ δὲ οὐχ αἱ τῶν φρονίμων, πονηραὶ δὲ αἱ 1839 Crito.47.a.11 : τῶν ἀφρόνων; 1840 Crito.47.a.12 : {ΚΡ.} Πῶς δ´ οὔ; 1841 Crito.47.a.13 : {ΣΩ.} Φέρε δή, πῶς αὖ τὰ τοιαῦτα ἐλέγετο; γυμναζόμενος 1842 Crito.47.b.1 : ἀνὴρ καὶ τοῦτο πράττων πότερον παντὸς ἀνδρὸς ἐπαίνῳ καὶ 1843 Crito.47.b.2 : ψόγῳ καὶ δόξῃ τὸν νοῦν προσέχει, ἢ ἑνὸς μόνου ἐκείνου ὃς 1844 Crito.47.b.3 : ἂν τυγχάνῃ ἰατρὸς ἢ παιδοτρίβης ὤν; 1845 Crito.47.b.4 : {ΚΡ.} Ἑνὸς μόνου. 1846 Crito.47.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν φοβεῖσθαι χρὴ τοὺς ψόγους καὶ ἀσπάζεσθαι 1847 Crito.47.b.6 : τοὺς ἐπαίνους τοὺς τοῦ ἑνὸς ἐκείνου ἀλλὰ μὴ τοὺς τῶν 1848 Crito.47.b.7 : πολλῶν. 1849 Crito.47.b.8 : {ΚΡ.} Δῆλα δή. 1850 Crito.47.b.9 : {ΣΩ.} Ταύτῃ ἄρα αὐτῷ πρακτέον καὶ γυμναστέον καὶ 1851 Crito.47.b.10 : ἐδεστέον γε καὶ ποτέον, ᾗ ἂν τῷ ἑνὶ δοκῇ, τῷ ἐπιστάτῃ καὶ 1852 Crito.47.b.11 : ἐπαΐοντι, μᾶλλον ἢ ᾗ σύμπασι τοῖς ἄλλοις. 1853 Crito.47.b.12 : {ΚΡ.} Ἔστι ταῦτα. 1854 Crito.47.c.1 : {ΣΩ.} Εἶεν. ἀπειθήσας δὲ τῷ ἑνὶ καὶ ἀτιμάσας αὐτοῦ τὴν 1855 Crito.47.c.2 : δόξαν καὶ τοὺς ἐπαίνους, τιμήσας δὲ τοὺς τῶν πολλῶν [λό– 1856 Crito.47.c.3 : γους] καὶ μηδὲν ἐπαϊόντων, ἆρα οὐδὲν κακὸν πείσεται; 1857 Crito.47.c.4 : {ΚΡ.} Πῶς γὰρ οὔ; 1858 Crito.47.c.5 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἔστι τὸ κακὸν τοῦτο, καὶ ποῖ τείνει, καὶ εἰς 1859 Crito.47.c.6 : τί τῶν τοῦ ἀπειθοῦντος; 1860 Crito.47.c.7 : {ΚΡ.} Δῆλον ὅτι εἰς τὸ σῶμα· τοῦτο γὰρ διόλλυσι. 1861 Crito.47.c.8 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. οὐκοῦν καὶ τἆλλα, ὦ Κρίτων, οὕτως, 1862 Crito.47.c.9 : ἵνα μὴ πάντα διΐωμεν, καὶ δὴ καὶ περὶ τῶν δικαίων καὶ 1863 Crito.47.c.10 : ἀδίκων καὶ αἰσχρῶν καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν, περὶ 1864 Crito.47.c.11 : ὧν νῦν ἡ βουλὴ ἡμῖν ἐστιν, πότερον τῇ τῶν πολλῶν δόξῃ 1865 Crito.47.d.1 : δεῖ ἡμᾶς ἕπεσθαι καὶ φοβεῖσθαι αὐτὴν ἢ τῇ τοῦ ἑνός, εἴ τίς 1866 Crito.47.d.2 : ἐστιν ἐπαΐων, ὃν δεῖ καὶ αἰσχύνεσθαι καὶ φοβεῖσθαι μᾶλλον 1867 Crito.47.d.3 : ἢ σύμπαντας τοὺς ἄλλους; ᾧ εἰ μὴ ἀκολουθήσομεν, δια– 1868 Crito.47.d.4 : φθεροῦμεν ἐκεῖνο καὶ λωβησόμεθα, ὃ τῷ μὲν δικαίῳ βέλτιον 1869 Crito.47.d.5 : ἐγίγνετο τῷ δὲ ἀδίκῳ ἀπώλλυτο. ἢ οὐδέν ἐστι τοῦτο; 1870 Crito.47.d.6 : {ΚΡ.} Οἶμαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 1871 Crito.47.d.7 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἐὰν τὸ ὑπὸ τοῦ ὑγιεινοῦ μὲν βέλτιον 1872 Crito.47.d.8 : γιγνόμενον, ὑπὸ τοῦ νοσώδους δὲ διαφθειρόμενον διολέσωμεν 1873 Crito.47.d.9 : πειθόμενοι μὴ τῇ τῶν ἐπαϊόντων δόξῃ, ἆρα βιωτὸν ἡμῖν ἐστιν 1874 Crito.47.e.1 : διεφθαρμένου αὐτοῦ; ἔστι δέ που τοῦτο σῶμα· ἢ οὐχί; 1875 Crito.47.e.2 : {ΚΡ.} Ναί. 1876 Crito.47.e.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν βιωτὸν ἡμῖν ἐστιν μετὰ μοχθηροῦ καὶ 1877 Crito.47.e.4 : διεφθαρμένου σώματος; 1878 Crito.47.e.5 : {ΚΡ.} Οὐδαμῶς. 1879 Crito.47.e.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μετ´ ἐκείνου ἄρ´ ἡμῖν βιωτὸν διεφθαρμένου, 1880 Crito.47.e.7 : ᾧ τὸ ἄδικον μὲν λωβᾶται, τὸ δὲ δίκαιον ὀνίνησιν; ἢ φαυλό– 1881 Crito.47.e.8 : τερον ἡγούμεθα εἶναι τοῦ σώματος ἐκεῖνο, ὅτι ποτ´ ἐστὶ τῶν 1882 Crito.48.a.1 : ἡμετέρων, περὶ ὃ ἥ τε ἀδικία καὶ ἡ δικαιοσύνη ἐστίν; 1883 Crito.48.a.2 : {ΚΡ.} Οὐδαμῶς. 1884 Crito.48.a.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τιμιώτερον; 1885 Crito.48.a.4 : {ΚΡ.} Πολύ γε. 1886 Crito.48.a.5 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα, ὦ βέλτιστε, πάνυ ἡμῖν οὕτω φροντιστέον 1887 Crito.48.a.6 : τί ἐροῦσιν οἱ πολλοὶ ἡμᾶς, ἀλλ´ ὅτι ὁ ἐπαΐων περὶ τῶν 1888 Crito.48.a.7 : δικαίων καὶ ἀδίκων, ὁ εἷς καὶ αὐτὴ ἡ ἀλήθεια. ὥστε πρῶτον 1889 Crito.48.a.8 : μὲν ταύτῃ οὐκ ὀρθῶς εἰσηγῇ, εἰσηγούμενος τῆς τῶν πολλῶν 1890 Crito.48.a.9 : δόξης δεῖν ἡμᾶς φροντίζειν περὶ τῶν δικαίων καὶ καλῶν καὶ 1891 Crito.48.a.10 : ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐναντίων. "Ἀλλὰ μὲν δή," φαίη γ´ ἄν 1892 Crito.48.a.11 : τις, "οἷοί τέ εἰσιν ἡμᾶς οἱ πολλοὶ ἀποκτεινύναι." 1893 Crito.48.b.1 : {ΚΡ.} Δῆλα δὴ καὶ ταῦτα· φαίη γὰρ ἄν, ὦ Σώκρατες. 1894 Crito.48.b.2 : ἀληθῆ λέγεις. 1895 Crito.48.b.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ θαυμάσιε, οὗτός τε ὁ λόγος ὃν διεληλύθα– 1896 Crito.48.b.4 : μεν ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι ὅμοιος εἶναι καὶ πρότερον· καὶ τόνδε δὲ 1897 Crito.48.b.5 : αὖ σκόπει εἰ ἔτι μένει ἡμῖν ἢ οὔ, ὅτι οὐ τὸ ζῆν περὶ πλεί– 1898 Crito.48.b.6 : στου ποιητέον ἀλλὰ τὸ εὖ ζῆν. 1899 Crito.48.b.7 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ μένει. 1900 Crito.48.b.8 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ εὖ καὶ καλῶς καὶ δικαίως ὅτι ταὐτόν ἐστιν, 1901 Crito.48.b.9 : μένει ἢ οὐ μένει; 1902 Crito.48.b.10 : {ΚΡ.} Μένει. 1903 Crito.48.b.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐκ τῶν ὁμολογουμένων τοῦτο σκεπτέον, 1904 Crito.48.b.12 : πότερον δίκαιον ἐμὲ ἐνθένδε πειρᾶσθαι ἐξιέναι μὴ ἀφιέντων 1905 Crito.48.c.1 : Ἀθηναίων ἢ οὐ δίκαιον· καὶ ἐὰν μὲν φαίνηται δίκαιον, 1906 Crito.48.c.2 : πειρώμεθα, εἰ δὲ μή, ἐῶμεν. ἃς δὲ σὺ λέγεις τὰς σκέψεις 1907 Crito.48.c.3 : περί τε ἀναλώσεως χρημάτων καὶ δόξης καὶ παίδων τροφῆς, 1908 Crito.48.c.4 : μὴ ὡς ἀληθῶς ταῦτα, ὦ Κρίτων, σκέμματα ᾖ τῶν ῥᾳδίως 1909 Crito.48.c.5 : ἀποκτεινύντων καὶ ἀναβιωσκομένων γ´ ἄν, εἰ οἷοί τ´ ἦσαν, 1910 Crito.48.c.6 : οὐδενὶ ξὺν νῷ, τούτων τῶν πολλῶν. ἡμῖν δ´, ἐπειδὴ ὁ λόγος 1911 Crito.48.c.7 : οὕτως αἱρεῖ, μὴ οὐδὲν ἄλλο σκεπτέον ᾖ ἢ ὅπερ νυνδὴ ἐλέγο– 1912 Crito.48.c.8 : μεν, πότερον δίκαια πράξομεν καὶ χρήματα τελοῦντες τούτοις 1913 Crito.48.d.1 : τοῖς ἐμὲ ἐνθένδε ἐξάξουσιν καὶ χάριτας, καὶ αὐτοὶ ἐξάγοντές 1914 Crito.48.d.2 : τε καὶ ἐξαγόμενοι, ἢ τῇ ἀληθείᾳ ἀδικήσομεν πάντα ταῦτα 1915 Crito.48.d.3 : ποιοῦντες· κἂν φαινώμεθα ἄδικα αὐτὰ ἐργαζόμενοι, μὴ οὐ 1916 Crito.48.d.4 : δέῃ ὑπολογίζεσθαι οὔτ´ εἰ ἀποθνῄσκειν δεῖ παραμένοντας καὶ 1917 Crito.48.d.5 : ἡσυχίαν ἄγοντας, οὔτε ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν πρὸ τοῦ ἀδικεῖν. 1918 Crito.48.d.6 : {ΚΡ.} Καλῶς μέν μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες, ὅρα δὲ 1919 Crito.48.d.7 : τί δρῶμεν. 1920 Crito.48.d.8 : {ΣΩ.} Σκοπῶμεν, ὦ ἀγαθέ, κοινῇ, καὶ εἴ πῃ ἔχεις ἀντι– 1921 Crito.48.e.1 : λέγειν ἐμοῦ λέγοντος, ἀντίλεγε καί σοι πείσομαι· εἰ δὲ μή, 1922 Crito.48.e.2 : παῦσαι ἤδη, ὦ μακάριε, πολλάκις μοι λέγων τὸν αὐτὸν 1923 Crito.48.e.3 : λόγον, ὡς χρὴ ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι· ὡς 1924 Crito.48.e.4 : ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν, ἀλλὰ 1925 Crito.48.e.5 : μὴ ἄκοντος. ὅρα δὲ δὴ τῆς σκέψεως τὴν ἀρχὴν ἐάν σοι 1926 Crito.49.a.1 : ἱκανῶς λέγηται, καὶ πειρῶ ἀποκρίνεσθαι τὸ ἐρωτώμενον ᾗ 1927 Crito.49.a.2 : ἂν μάλιστα οἴῃ. 1928 Crito.49.a.3 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ πειράσομαι. 1929 Crito.49.a.4 : {ΣΩ.} Οὐδενὶ τρόπῳ φαμὲν ἑκόντας ἀδικητέον εἶναι, ἢ 1930 Crito.49.a.5 : τινὶ μὲν ἀδικητέον τρόπῳ τινὶ δὲ οὔ; ἢ οὐδαμῶς τό γε 1931 Crito.49.a.6 : ἀδικεῖν οὔτε ἀγαθὸν οὔτε καλόν, ὡς πολλάκις ἡμῖν καὶ ἐν 1932 Crito.49.a.7 : τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ὡμολογήθη; [ὅπερ καὶ ἄρτι ἐλέγετο] 1933 Crito.49.a.8 : ἢ πᾶσαι ἡμῖν ἐκεῖναι αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐν ταῖσδε ταῖς 1934 Crito.49.a.9 : ὀλίγαις ἡμέραις ἐκκεχυμέναι εἰσίν, καὶ πάλαι, ὦ Κρίτων, 1935 Crito.49.a.10 : ἄρα τηλικοίδε [γέροντες] ἄνδρες πρὸς ἀλλήλους σπουδῇ δια– 1936 Crito.49.b.1 : λεγόμενοι ἐλάθομεν ἡμᾶς αὐτοὺς παίδων οὐδὲν διαφέροντες; 1937 Crito.49.b.2 : ἢ παντὸς μᾶλλον οὕτως ἔχει ὥσπερ τότε ἐλέγετο ἡμῖν· 1938 Crito.49.b.3 : εἴτε φασὶν οἱ πολλοὶ εἴτε μή, καὶ εἴτε δεῖ ἡμᾶς ἔτι τῶνδε 1939 Crito.49.b.4 : χαλεπώτερα πάσχειν εἴτε καὶ πρᾳότερα, ὅμως τό γε ἀδικεῖν 1940 Crito.49.b.5 : τῷ ἀδικοῦντι καὶ κακὸν καὶ αἰσχρὸν τυγχάνει ὂν παντὶ 1941 Crito.49.b.6 : τρόπῳ; φαμὲν ἢ οὔ; 1942 Crito.49.b.7 : {ΚΡ.} Φαμέν. 1943 Crito.49.b.8 : {ΣΩ.} Οὐδαμῶς ἄρα δεῖ ἀδικεῖν. 1944 Crito.49.b.9 : {ΚΡ.} Οὐ δῆτα. 1945 Crito.49.b.10 : {ΣΩ.} Οὐδὲ ἀδικούμενον ἄρα ἀνταδικεῖν, ὡς οἱ πολλοὶ 1946 Crito.49.b.11 : οἴονται, ἐπειδή γε οὐδαμῶς δεῖ ἀδικεῖν. 1947 Crito.49.c.1 : {ΚΡ.} Οὐ φαίνεται. 1948 Crito.49.c.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; κακουργεῖν δεῖ, ὦ Κρίτων, ἢ οὔ; 1949 Crito.49.c.3 : {ΚΡ.} Οὐ δεῖ δήπου, ὦ Σώκρατες. 1950 Crito.49.c.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἀντικακουργεῖν κακῶς πάσχοντα, ὡς οἱ 1951 Crito.49.c.5 : πολλοί φασιν, δίκαιον ἢ οὐ δίκαιον; 1952 Crito.49.c.6 : {ΚΡ.} Οὐδαμῶς. 1953 Crito.49.c.7 : {ΣΩ.} Τὸ γάρ που κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπους τοῦ ἀδικεῖν 1954 Crito.49.c.8 : οὐδὲν διαφέρει. 1955 Crito.49.c.9 : {ΚΡ.} Ἀληθῆ λέγεις. 1956 Crito.49.c.10 : {ΣΩ.} Οὔτε ἄρα ἀνταδικεῖν δεῖ οὔτε κακῶς ποιεῖν οὐδένα 1957 Crito.49.c.11 : ἀνθρώπων, οὐδ´ ἂν ὁτιοῦν πάσχῃ ὑπ´ αὐτῶν. καὶ ὅρα, ὦ 1958 Crito.49.d.1 : Κρίτων, ταῦτα καθομολογῶν, ὅπως μὴ παρὰ δόξαν ὁμολογῇς· 1959 Crito.49.d.2 : οἶδα γὰρ ὅτι ὀλίγοις τισὶ ταῦτα καὶ δοκεῖ καὶ δόξει. οἷς 1960 Crito.49.d.3 : οὖν οὕτω δέδοκται καὶ οἷς μή, τούτοις οὐκ ἔστι κοινὴ βουλή, 1961 Crito.49.d.4 : ἀλλὰ ἀνάγκη τούτους ἀλλήλων καταφρονεῖν ὁρῶντας ἀλλή– 1962 Crito.49.d.5 : λων τὰ βουλεύματα. σκόπει δὴ οὖν καὶ σὺ εὖ μάλα πότε– 1963 Crito.49.d.6 : ρον κοινωνεῖς καὶ συνδοκεῖ σοι καὶ ἀρχώμεθα ἐντεῦθεν 1964 Crito.49.d.7 : βουλευόμενοι, ὡς οὐδέποτε ὀρθῶς ἔχοντος οὔτε τοῦ ἀδικεῖν 1965 Crito.49.d.8 : οὔτε τοῦ ἀνταδικεῖν οὔτε κακῶς πάσχοντα ἀμύνεσθαι ἀντι– 1966 Crito.49.d.9 : δρῶντα κακῶς, ἢ ἀφίστασαι καὶ οὐ κοινωνεῖς τῆς ἀρχῆς; 1967 Crito.49.e.1 : ἐμοὶ μὲν γὰρ καὶ πάλαι οὕτω καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ, σοὶ δὲ εἴ 1968 Crito.49.e.2 : πῃ ἄλλῃ δέδοκται, λέγε καὶ δίδασκε. εἰ δ´ ἐμμένεις τοῖς 1969 Crito.49.e.3 : πρόσθε, τὸ μετὰ τοῦτο ἄκουε. 1970 Crito.49.e.4 : {ΚΡ.} Ἀλλ´ ἐμμένω τε καὶ συνδοκεῖ μοι· ἀλλὰ λέγε. 1971 Crito.49.e.5 : {ΣΩ.} Λέγω δὴ αὖ τὸ μετὰ τοῦτο, μᾶλλον δ´ ἐρωτῶ· 1972 Crito.49.e.6 : πότερον ἃ ἄν τις ὁμολογήσῃ τῳ δίκαια ὄντα ποιητέον ἢ 1973 Crito.49.e.7 : ἐξαπατητέον; 1974 Crito.49.e.8 : {ΚΡ.} Ποιητέον. 1975 Crito.49.e.9 : {ΣΩ.} Ἐκ τούτων δὴ ἄθρει. ἀπιόντες ἐνθένδε ἡμεῖς μὴ 1976 Crito.50.a.1 : πείσαντες τὴν πόλιν πότερον κακῶς τινας ποιοῦμεν, καὶ 1977 Crito.50.a.2 : ταῦτα οὓς ἥκιστα δεῖ, ἢ οὔ; καὶ ἐμμένομεν οἷς ὡμολογή– 1978 Crito.50.a.3 : σαμεν δικαίοις οὖσιν ἢ οὔ; 1979 Crito.50.a.4 : {ΚΡ.} Οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, ἀποκρίνασθαι πρὸς ὃ ἐρωτᾷς· 1980 Crito.50.a.5 : οὐ γὰρ ἐννοῶ. 1981 Crito.50.a.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὧδε σκόπει. εἰ μέλλουσιν ἡμῖν ἐνθένδε εἴτε 1982 Crito.50.a.7 : ἀποδιδράσκειν, εἴθ´ ὅπως δεῖ ὀνομάσαι τοῦτο, ἐλθόντες οἱ 1983 Crito.50.a.8 : νόμοι καὶ τὸ κοινὸν τῆς πόλεως ἐπιστάντες ἔροιντο· "Εἰπέ 1984 Crito.50.a.9 : μοι, ὦ Σώκρατες, τί ἐν νῷ ἔχεις ποιεῖν; ἄλλο τι ἢ τούτῳ 1985 Crito.50.b.1 : τῷ ἔργῳ ᾧ ἐπιχειρεῖς διανοῇ τούς τε νόμους ἡμᾶς ἀπολέσαι 1986 Crito.50.b.2 : καὶ σύμπασαν τὴν πόλιν τὸ σὸν μέρος; ἢ δοκεῖ σοι οἷόν τε 1987 Crito.50.b.3 : ἔτι ἐκείνην τὴν πόλιν εἶναι καὶ μὴ ἀνατετράφθαι, ἐν ᾗ ἂν 1988 Crito.50.b.4 : αἱ γενόμεναι δίκαι μηδὲν ἰσχύωσιν ἀλλὰ ὑπὸ ἰδιωτῶν ἄκυροί 1989 Crito.50.b.5 : τε γίγνωνται καὶ διαφθείρωνται;" τί ἐροῦμεν, ὦ Κρίτων, 1990 Crito.50.b.6 : πρὸς ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα; πολλὰ γὰρ ἄν τις ἔχοι, 1991 Crito.50.b.7 : ἄλλως τε καὶ ῥήτωρ, εἰπεῖν ὑπὲρ τούτου τοῦ νόμου ἀπολλυ– 1992 Crito.50.b.8 : μένου ὃς τὰς δίκας τὰς δικασθείσας προστάττει κυρίας εἶναι. 1993 Crito.50.c.1 : ἢ ἐροῦμεν πρὸς αὐτοὺς ὅτι "Ἠδίκει γὰρ ἡμᾶς ἡ πόλις καὶ 1994 Crito.50.c.2 : οὐκ ὀρθῶς τὴν δίκην ἔκρινεν;" ταῦτα ἢ τί ἐροῦμεν; 1995 Crito.50.c.3 : {ΚΡ.} Ταῦτα νὴ Δία, ὦ Σώκρατες. 1996 Crito.50.c.4 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν εἴπωσιν οἱ νόμοι· "Ὦ Σώκρατες, ἦ 1997 Crito.50.c.5 : καὶ ταῦτα ὡμολόγητο ἡμῖν τε καὶ σοί, ἢ ἐμμενεῖν ταῖς 1998 Crito.50.c.6 : δίκαις αἷς ἂν ἡ πόλις δικάζῃ;" εἰ οὖν αὐτῶν θαυμάζοιμεν 1999 Crito.50.c.7 : λεγόντων, ἴσως ἂν εἴποιεν ὅτι "Ὦ Σώκρατες, μὴ θαύμαζε 2000 Crito.50.c.8 : τὰ λεγόμενα ἀλλ´ ἀποκρίνου, ἐπειδὴ καὶ εἴωθας χρῆσθαι 2001 Crito.50.c.9 : τῷ ἐρωτᾶν τε καὶ ἀποκρίνεσθαι. φέρε γάρ, τί ἐγκαλῶν 2002 Crito.50.d.1 : ἡμῖν καὶ τῇ πόλει ἐπιχειρεῖς ἡμᾶς ἀπολλύναι; οὐ πρῶτον 2003 Crito.50.d.2 : μέν σε ἐγεννήσαμεν ἡμεῖς, καὶ δι´ ἡμῶν ἔλαβε τὴν μητέρα 2004 Crito.50.d.3 : σου ὁ πατὴρ καὶ ἐφύτευσέν σε; φράσον οὖν, τούτοις ἡμῶν, 2005 Crito.50.d.4 : τοῖς νόμοις τοῖς περὶ τοὺς γάμους, μέμφῃ τι ὡς οὐ καλῶς 2006 Crito.50.d.5 : ἔχουσιν;" "Οὐ μέμφομαι," φαίην ἄν. "Ἀλλὰ τοῖς περὶ 2007 Crito.50.d.6 : τὴν τοῦ γενομένου τροφήν τε καὶ παιδείαν ἐν ᾗ καὶ σὺ 2008 Crito.50.d.7 : ἐπαιδεύθης; ἢ οὐ καλῶς προσέταττον ἡμῶν οἱ ἐπὶ τούτῳ 2009 Crito.50.d.8 : τεταγμένοι νόμοι, παραγγέλλοντες τῷ πατρὶ τῷ σῷ σε ἐν 2010 Crito.50.e.1 : μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν;" "Καλῶς," φαίην ἄν. 2011 Crito.50.e.2 : "Εἶεν. ἐπειδὴ δὲ ἐγένου τε καὶ ἐξετράφης καὶ ἐπαιδεύθης, 2012 Crito.50.e.3 : ἔχοις ἂν εἰπεῖν πρῶτον μὲν ὡς οὐχὶ ἡμέτερος ἦσθα καὶ ἔκγονος 2013 Crito.50.e.4 : καὶ δοῦλος, αὐτός τε καὶ οἱ σοὶ πρόγονοι; καὶ εἰ τοῦθ´ οὕτως 2014 Crito.50.e.5 : ἔχει, ἆρ´ ἐξ ἴσου οἴει εἶναι σοὶ τὸ δίκαιον καὶ ἡμῖν, καὶ ἅττ´ 2015 Crito.50.e.6 : ἂν ἡμεῖς σε ἐπιχειρῶμεν ποιεῖν, καὶ σοὶ ταῦτα ἀντιποιεῖν 2016 Crito.50.e.7 : οἴει δίκαιον εἶναι; ἢ πρὸς μὲν ἄρα σοι τὸν πατέρα οὐκ ἐξ 2017 Crito.50.e.8 : ἴσου ἦν τὸ δίκαιον καὶ πρὸς δεσπότην, εἴ σοι ὢν ἐτύγχανεν, 2018 Crito.50.e.9 : ὥστε ἅπερ πάσχοις ταῦτα καὶ ἀντιποιεῖν, οὔτε κακῶς ἀκού– 2019 Crito.51.a.1 : οντα ἀντιλέγειν οὔτε τυπτόμενον ἀντιτύπτειν οὔτε ἄλλα 2020 Crito.51.a.2 : τοιαῦτα πολλά· πρὸς δὲ τὴν πατρίδα ἄρα καὶ τοὺς νόμους 2021 Crito.51.a.3 : ἐξέσται σοι, ὥστε, ἐάν σε ἐπιχειρῶμεν ἡμεῖς ἀπολλύναι 2022 Crito.51.a.4 : δίκαιον ἡγούμενοι εἶναι, καὶ σὺ δὲ ἡμᾶς τοὺς νόμους καὶ 2023 Crito.51.a.5 : τὴν πατρίδα καθ´ ὅσον δύνασαι ἐπιχειρήσεις ἀνταπολλύναι, 2024 Crito.51.a.6 : καὶ φήσεις ταῦτα ποιῶν δίκαια πράττειν, ὁ τῇ ἀληθείᾳ τῆς 2025 Crito.51.a.7 : ἀρετῆς ἐπιμελόμενος; ἢ οὕτως εἶ σοφὸς ὥστε λέληθέν σε 2026 Crito.51.a.8 : ὅτι μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων 2027 Crito.51.a.9 : τιμιώτερόν ἐστιν πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον 2028 Crito.51.b.1 : καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ´ ἀνθρώποις 2029 Crito.51.b.2 : τοῖς νοῦν ἔχουσι, καὶ σέβεσθαι δεῖ καὶ μᾶλλον ὑπείκειν καὶ 2030 Crito.51.b.3 : θωπεύειν πατρίδα χαλεπαίνουσαν ἢ πατέρα, καὶ ἢ πείθειν ἢ 2031 Crito.51.b.4 : ποιεῖν ἃ ἂν κελεύῃ, καὶ πάσχειν ἐάν τι προστάττῃ παθεῖν 2032 Crito.51.b.5 : ἡσυχίαν ἄγοντα, ἐάντε τύπτεσθαι ἐάντε δεῖσθαι, ἐάντε εἰς 2033 Crito.51.b.6 : πόλεμον ἄγῃ τρωθησόμενον ἢ ἀποθανούμενον, ποιητέον 2034 Crito.51.b.7 : ταῦτα, καὶ τὸ δίκαιον οὕτως ἔχει, καὶ οὐχὶ ὑπεικτέον οὐδὲ 2035 Crito.51.b.8 : ἀναχωρητέον οὐδὲ λειπτέον τὴν τάξιν, ἀλλὰ καὶ ἐν πολέμῳ 2036 Crito.51.b.9 : καὶ ἐν δικαστηρίῳ καὶ πανταχοῦ ποιητέον ἃ ἂν κελεύῃ ἡ 2037 Crito.51.c.1 : πόλις καὶ ἡ πατρίς, ἢ πείθειν αὐτὴν ᾗ τὸ δίκαιον πέφυκε· 2038 Crito.51.c.2 : βιάζεσθαι δὲ οὐχ ὅσιον οὔτε μητέρα οὔτε πατέρα, πολὺ δὲ 2039 Crito.51.c.3 : τούτων ἔτι ἧττον τὴν πατρίδα;" τί φήσομεν πρὸς ταῦτα, ὦ 2040 Crito.51.c.4 : Κρίτων; ἀληθῆ λέγειν τοὺς νόμους ἢ οὔ; 2041 Crito.51.c.5 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 2042 Crito.51.c.6 : {ΣΩ.} "Σκόπει τοίνυν, ὦ Σώκρατες," φαῖεν ἂν ἴσως οἱ 2043 Crito.51.c.7 : νόμοι, "εἰ ἡμεῖς ταῦτα ἀληθῆ λέγομεν, ὅτι οὐ δίκαια ἡμᾶς 2044 Crito.51.c.8 : ἐπιχειρεῖς δρᾶν ἃ νῦν ἐπιχειρεῖς. ἡμεῖς γάρ σε γεννήσαντες, 2045 Crito.51.c.9 : ἐκθρέψαντες, παιδεύσαντες, μεταδόντες ἁπάντων ὧν οἷοί τ´ 2046 Crito.51.d.1 : ἦμεν καλῶν σοὶ καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν πολίταις, ὅμως προ– 2047 Crito.51.d.2 : αγορεύομεν τῷ ἐξουσίαν πεποιηκέναι Ἀθηναίων τῷ βουλομένῳ, 2048 Crito.51.d.3 : ἐπειδὰν δοκιμασθῇ καὶ ἴδῃ τὰ ἐν τῇ πόλει πράγματα καὶ 2049 Crito.51.d.4 : ἡμᾶς τοὺς νόμους, ᾧ ἂν μὴ ἀρέσκωμεν ἡμεῖς, ἐξεῖναι λαβόντα 2050 Crito.51.d.5 : τὰ αὑτοῦ ἀπιέναι ὅποι ἂν βούληται. καὶ οὐδεὶς ἡμῶν τῶν 2051 Crito.51.d.6 : νόμων ἐμποδών ἐστιν οὐδ´ ἀπαγορεύει, ἐάντε τις βούληται 2052 Crito.51.d.7 : ὑμῶν εἰς ἀποικίαν ἰέναι, εἰ μὴ ἀρέσκοιμεν ἡμεῖς τε καὶ ἡ 2053 Crito.51.d.8 : πόλις, ἐάντε μετοικεῖν ἄλλοσέ ποι ἐλθών, ἰέναι ἐκεῖσε ὅποι 2054 Crito.51.e.1 : ἂν βούληται, ἔχοντα τὰ αὑτοῦ. ὃς δ´ ἂν ὑμῶν παραμείνῃ, 2055 Crito.51.e.2 : ὁρῶν ὃν τρόπον ἡμεῖς τάς τε δίκας δικάζομεν καὶ τἆλλα τὴν 2056 Crito.51.e.3 : πόλιν διοικοῦμεν, ἤδη φαμὲν τοῦτον ὡμολογηκέναι ἔργῳ ἡμῖν 2057 Crito.51.e.4 : ἃ ἂν ἡμεῖς κελεύωμεν ποιήσειν ταῦτα, καὶ τὸν μὴ πειθόμενον 2058 Crito.51.e.5 : τριχῇ φαμεν ἀδικεῖν, ὅτι τε γεννηταῖς οὖσιν ἡμῖν οὐ πεί– 2059 Crito.51.e.6 : θεται, καὶ ὅτι τροφεῦσι, καὶ ὅτι ὁμολογήσας ἡμῖν πείσεσθαι 2060 Crito.51.e.7 : οὔτε πείθεται οὔτε πείθει ἡμᾶς, εἰ μὴ καλῶς τι ποιοῦμεν, 2061 Crito.52.a.1 : προτιθέντων ἡμῶν καὶ οὐκ ἀγρίως ἐπιταττόντων ποιεῖν ἃ ἂν 2062 Crito.52.a.2 : κελεύωμεν, ἀλλὰ ἐφιέντων δυοῖν θάτερα, ἢ πείθειν ἡμᾶς ἢ 2063 Crito.52.a.3 : ποιεῖν, τούτων οὐδέτερα ποιεῖ. ταύταις δή φαμεν καὶ σέ, ὦ 2064 Crito.52.a.4 : Σώκρατες, ταῖς αἰτίαις ἐνέξεσθαι, εἴπερ ποιήσεις ἃ ἐπινοεῖς, 2065 Crito.52.a.5 : καὶ οὐχ ἥκιστα Ἀθηναίων σέ, ἀλλ´ ἐν τοῖς μάλιστα." εἰ οὖν 2066 Crito.52.a.6 : ἐγὼ εἴποιμι· "Διὰ τί δή;" ἴσως ἄν μου δικαίως καθάπτοιντο 2067 Crito.52.a.7 : λέγοντες ὅτι ἐν τοῖς μάλιστα Ἀθηναίων ἐγὼ αὐτοῖς ὡμολο– 2068 Crito.52.a.8 : γηκὼς τυγχάνω ταύτην τὴν ὁμολογίαν. φαῖεν γὰρ ἂν ὅτι 2069 Crito.52.b.1 : "Ὦ Σώκρατες, μεγάλα ἡμῖν τούτων τεκμήριά ἐστιν, ὅτι σοι 2070 Crito.52.b.2 : καὶ ἡμεῖς ἠρέσκομεν καὶ ἡ πόλις· οὐ γὰρ ἄν ποτε τῶν ἄλλων 2071 Crito.52.b.3 : Ἀθηναίων ἁπάντων διαφερόντως ἐν αὐτῇ ἐπεδήμεις εἰ μή σοι 2072 Crito.52.b.4 : διαφερόντως ἤρεσκεν, καὶ οὔτ´ ἐπὶ θεωρίαν πώποτ´ ἐκ τῆς 2073 Crito.52.b.5 : πόλεως ἐξῆλθες, ὅτι μὴ ἅπαξ εἰς Ἰσθμόν, οὔτε ἄλλοσε 2074 Crito.52.b.6 : οὐδαμόσε, εἰ μή ποι στρατευσόμενος, οὔτε ἄλλην ἀποδημίαν 2075 Crito.52.b.7 : ἐποιήσω πώποτε ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, οὐδ´ ἐπιθυμία σε 2076 Crito.52.b.8 : ἄλλης πόλεως οὐδὲ ἄλλων νόμων ἔλαβεν εἰδέναι, ἀλλὰ ἡμεῖς 2077 Crito.52.c.1 : σοι ἱκανοὶ ἦμεν καὶ ἡ ἡμετέρα πόλις· οὕτω σφόδρα ἡμᾶς 2078 Crito.52.c.2 : ᾑροῦ καὶ ὡμολόγεις καθ´ ἡμᾶς πολιτεύσεσθαι, τά τε ἄλλα καὶ 2079 Crito.52.c.3 : παῖδας ἐν αὐτῇ ἐποιήσω, ὡς ἀρεσκούσης σοι τῆς πόλεως. ἔτι 2080 Crito.52.c.4 : τοίνυν ἐν αὐτῇ τῇ δίκῃ ἐξῆν σοι φυγῆς τιμήσασθαι εἰ ἐβού– 2081 Crito.52.c.5 : λου, καὶ ὅπερ νῦν ἀκούσης τῆς πόλεως ἐπιχειρεῖς, τότε 2082 Crito.52.c.6 : ἑκούσης ποιῆσαι. σὺ δὲ τότε μὲν ἐκαλλωπίζου ὡς οὐκ ἀγα– 2083 Crito.52.c.7 : νακτῶν εἰ δέοι τεθνάναι σε, ἀλλὰ ᾑροῦ, ὡς ἔφησθα, πρὸ τῆς 2084 Crito.52.c.8 : φυγῆς θάνατον· νῦν δὲ οὔτ´ ἐκείνους τοὺς λόγους αἰσχύνῃ, 2085 Crito.52.c.9 : οὔτε ἡμῶν τῶν νόμων ἐντρέπῃ, ἐπιχειρῶν διαφθεῖραι, πράτ– 2086 Crito.52.d.1 : τεις τε ἅπερ ἂν δοῦλος ὁ φαυλότατος πράξειεν, ἀποδιδράσκειν 2087 Crito.52.d.2 : ἐπιχειρῶν παρὰ τὰς συνθήκας τε καὶ τὰς ὁμολογίας καθ´ ἃς 2088 Crito.52.d.3 : ἡμῖν συνέθου πολιτεύεσθαι. πρῶτον μὲν οὖν ἡμῖν τοῦτ´ αὐτὸ 2089 Crito.52.d.4 : ἀπόκριναι, εἰ ἀληθῆ λέγομεν φάσκοντές σε ὡμολογηκέναι 2090 Crito.52.d.5 : πολιτεύσεσθαι καθ´ ἡμᾶς ἔργῳ ἀλλ´ οὐ λόγῳ, ἢ οὐκ ἀληθῆ." 2091 Crito.52.d.6 : τί φῶμεν πρὸς ταῦτα, ὦ Κρίτων; ἄλλο τι ἢ ὁμολογῶμεν; 2092 Crito.52.d.7 : {ΚΡ.} Ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. 2093 Crito.52.d.8 : {ΣΩ.} "Ἄλλο τι οὖν," ἂν φαῖεν, "ἢ συνθήκας τὰς πρὸς 2094 Crito.52.e.1 : ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ ὁμολογίας παραβαίνεις, οὐχ ὑπὸ ἀνάγκης 2095 Crito.52.e.2 : ὁμολογήσας οὐδὲ ἀπατηθεὶς οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ἀναγκασθεὶς 2096 Crito.52.e.3 : βουλεύσασθαι, ἀλλ´ ἐν ἔτεσιν ἑβδομήκοντα, ἐν οἷς ἐξῆν σοι 2097 Crito.52.e.4 : ἀπιέναι, εἰ μὴ ἠρέσκομεν ἡμεῖς μηδὲ δίκαιαι ἐφαίνοντό σοι 2098 Crito.52.e.5 : αἱ ὁμολογίαι εἶναι. σὺ δὲ οὔτε Λακεδαίμονα προῃροῦ οὔτε 2099 Crito.52.e.6 : Κρήτην, ἃς δὴ ἑκάστοτε φῂς εὐνομεῖσθαι, οὔτε ἄλλην οὐδε– 2100 Crito.53.a.1 : μίαν τῶν Ἑλληνίδων πόλεων οὐδὲ τῶν βαρβαρικῶν, ἀλλὰ 2101 Crito.53.a.2 : ἐλάττω ἐξ αὐτῆς ἀπεδήμησας ἢ οἱ χωλοί τε καὶ τυφλοὶ καὶ 2102 Crito.53.a.3 : οἱ ἄλλοι ἀνάπηροι· οὕτω σοι διαφερόντως τῶν ἄλλων Ἀθη– 2103 Crito.53.a.4 : ναίων ἤρεσκεν ἡ πόλις τε καὶ ἡμεῖς οἱ νόμοι δῆλον ὅτι· τίνι 2104 Crito.53.a.5 : γὰρ ἂν πόλις ἀρέσκοι ἄνευ νόμων; νῦν δὲ δὴ οὐκ ἐμμενεῖς 2105 Crito.53.a.6 : τοῖς ὡμολογημένοις; ἐὰν ἡμῖν γε πείθῃ, ὦ Σώκρατες· καὶ 2106 Crito.53.a.7 : οὐ καταγέλαστός γε ἔσῃ ἐκ τῆς πόλεως ἐξελθών. 2107 Crito.53.a.8 : "Σκόπει γὰρ δή, ταῦτα παραβὰς καὶ ἐξαμαρτάνων τι 2108 Crito.53.a.9 : τούτων τί ἀγαθὸν ἐργάσῃ σαυτὸν ἢ τοὺς ἐπιτηδείους τοὺς 2109 Crito.53.b.1 : σαυτοῦ. ὅτι μὲν γὰρ κινδυνεύσουσί γέ σου οἱ ἐπιτήδειοι καὶ 2110 Crito.53.b.2 : αὐτοὶ φεύγειν καὶ στερηθῆναι τῆς πόλεως ἢ τὴν οὐσίαν 2111 Crito.53.b.3 : ἀπολέσαι, σχεδόν τι δῆλον· αὐτὸς δὲ πρῶτον μὲν ἐὰν εἰς 2112 Crito.53.b.4 : τῶν ἐγγύτατά τινα πόλεων ἔλθῃς, ἢ Θήβαζε ἢ Μέγαράδε— 2113 Crito.53.b.5 : εὐνομοῦνται γὰρ ἀμφότεραι—πολέμιος ἥξεις, ὦ Σώκρατες, τῇ 2114 Crito.53.b.6 : τούτων πολιτείᾳ, καὶ ὅσοιπερ κήδονται τῶν αὑτῶν πόλεων 2115 Crito.53.b.7 : ὑποβλέψονταί σε διαφθορέα ἡγούμενοι τῶν νόμων, καὶ βε– 2116 Crito.53.b.8 : βαιώσεις τοῖς δικασταῖς τὴν δόξαν, ὥστε δοκεῖν ὀρθῶς τὴν 2117 Crito.53.c.1 : δίκην δικάσαι· ὅστις γὰρ νόμων διαφθορεύς ἐστιν σφόδρα 2118 Crito.53.c.2 : που δόξειεν ἂν νέων γε καὶ ἀνοήτων ἀνθρώπων διαφθορεὺς 2119 Crito.53.c.3 : εἶναι. πότερον οὖν φεύξῃ τάς τε εὐνομουμένας πόλεις καὶ 2120 Crito.53.c.4 : τῶν ἀνδρῶν τοὺς κοσμιωτάτους; καὶ τοῦτο ποιοῦντι ἆρα ἄξιόν 2121 Crito.53.c.5 : σοι ζῆν ἔσται; ἢ πλησιάσεις τούτοις καὶ ἀναισχυντήσεις 2122 Crito.53.c.6 : διαλεγόμενος—τίνας λόγους, ὦ Σώκρατες; ἢ οὕσπερ ἐνθάδε, 2123 Crito.53.c.7 : ὡς ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ δικαιοσύνη πλείστου ἄξιον τοῖς ἀνθρώποις 2124 Crito.53.c.8 : καὶ τὰ νόμιμα καὶ οἱ νόμοι; καὶ οὐκ οἴει ἄσχημον [ἂν] 2125 Crito.53.d.1 : φανεῖσθαι τὸ τοῦ Σωκράτους πρᾶγμα; οἴεσθαί γε χρή. ἀλλ´ 2126 Crito.53.d.2 : ἐκ μὲν τούτων τῶν τόπων ἀπαρεῖς, ἥξεις δὲ εἰς Θετταλίαν 2127 Crito.53.d.3 : παρὰ τοὺς ξένους τοὺς Κρίτωνος; ἐκεῖ γὰρ δὴ πλείστη ἀταξία 2128 Crito.53.d.4 : καὶ ἀκολασία, καὶ ἴσως ἂν ἡδέως σου ἀκούοιεν ὡς γελοίως 2129 Crito.53.d.5 : ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀπεδίδρασκες σκευήν τέ τινα περιθέμενος, 2130 Crito.53.d.6 : ἢ διφθέραν λαβὼν ἢ ἄλλα οἷα δὴ εἰώθασιν ἐνσκευάζεσθαι οἱ 2131 Crito.53.d.7 : ἀποδιδράσκοντες, καὶ τὸ σχῆμα τὸ σαυτοῦ μεταλλάξας· ὅτι 2132 Crito.53.d.8 : δὲ γέρων ἀνήρ, σμικροῦ χρόνου τῷ βίῳ λοιποῦ ὄντος ὡς τὸ 2133 Crito.53.e.1 : εἰκός, ἐτόλμησας οὕτω γλίσχρως ἐπιθυμεῖν ζῆν, νόμους τοὺς 2134 Crito.53.e.2 : μεγίστους παραβάς, οὐδεὶς ὃς ἐρεῖ; ἴσως, ἂν μή τινα λυπῇς· 2135 Crito.53.e.3 : εἰ δὲ μή, ἀκούσῃ, ὦ Σώκρατες, πολλὰ καὶ ἀνάξια σαυτοῦ. 2136 Crito.53.e.4 : ὑπερχόμενος δὴ βιώσῃ πάντας ἀνθρώπους καὶ δουλεύων— 2137 Crito.53.e.5 : τί ποιῶν ἢ εὐωχούμενος ἐν Θετταλίᾳ, ὥσπερ ἐπὶ δεῖπνον 2138 Crito.53.e.6 : ἀποδεδημηκὼς εἰς Θετταλίαν; λόγοι δὲ ἐκεῖνοι οἱ περὶ 2139 Crito.54.a.1 : δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς ποῦ ἡμῖν ἔσονται; ἀλλὰ 2140 Crito.54.a.2 : δὴ τῶν παίδων ἕνεκα βούλει ζῆν, ἵνα αὐτοὺς ἐκθρέψῃς καὶ 2141 Crito.54.a.3 : παιδεύσῃς; τί δέ; εἰς Θετταλίαν αὐτοὺς ἀγαγὼν θρέψεις τε 2142 Crito.54.a.4 : καὶ παιδεύσεις, ξένους ποιήσας, ἵνα καὶ τοῦτο ἀπολαύσωσιν; 2143 Crito.54.a.5 : ἢ τοῦτο μὲν οὔ, αὐτοῦ δὲ τρεφόμενοι σοῦ ζῶντος βέλτιον 2144 Crito.54.a.6 : θρέψονται καὶ παιδεύσονται μὴ συνόντος σοῦ αὐτοῖς; οἱ γὰρ 2145 Crito.54.a.7 : ἐπιτήδειοι οἱ σοὶ ἐπιμελήσονται αὐτῶν. πότερον ἐὰν μὲν εἰς 2146 Crito.54.a.8 : Θετταλίαν ἀποδημήσῃς, ἐπιμελήσονται, ἐὰν δὲ εἰς Ἅιδου 2147 Crito.54.a.9 : ἀποδημήσῃς, οὐχὶ ἐπιμελήσονται; εἴπερ γέ τι ὄφελος αὐτῶν 2148 Crito.54.b.1 : ἐστιν τῶν σοι φασκόντων ἐπιτηδείων εἶναι, οἴεσθαί γε χρή. 2149 Crito.54.b.2 : "Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, πειθόμενος ἡμῖν τοῖς σοῖς τροφεῦσι 2150 Crito.54.b.3 : μήτε παῖδας περὶ πλείονος ποιοῦ μήτε τὸ ζῆν μήτε ἄλλο 2151 Crito.54.b.4 : μηδὲν πρὸ τοῦ δικαίου, ἵνα εἰς Ἅιδου ἐλθὼν ἔχῃς πάντα 2152 Crito.54.b.5 : ταῦτα ἀπολογήσασθαι τοῖς ἐκεῖ ἄρχουσιν· οὔτε γὰρ ἐνθάδε 2153 Crito.54.b.6 : σοι φαίνεται ταῦτα πράττοντι ἄμεινον εἶναι οὐδὲ δικαιότερον 2154 Crito.54.b.7 : οὐδὲ ὁσιώτερον, οὐδὲ ἄλλῳ τῶν σῶν οὐδενί, οὔτε ἐκεῖσε 2155 Crito.54.b.8 : ἀφικομένῳ ἄμεινον ἔσται. ἀλλὰ νῦν μὲν ἠδικημένος ἄπει, 2156 Crito.54.c.1 : ἐὰν ἀπίῃς, οὐχ ὑφ´ ἡμῶν τῶν νόμων ἀλλὰ ὑπ´ ἀνθρώπων· 2157 Crito.54.c.2 : ἐὰν δὲ ἐξέλθῃς οὕτως αἰσχρῶς ἀνταδικήσας τε καὶ ἀντικα– 2158 Crito.54.c.3 : κουργήσας, τὰς σαυτοῦ ὁμολογίας τε καὶ συνθήκας τὰς πρὸς 2159 Crito.54.c.4 : ἡμᾶς παραβὰς καὶ κακὰ ἐργασάμενος τούτους οὓς ἥκιστα 2160 Crito.54.c.5 : ἔδει, σαυτόν τε καὶ φίλους καὶ πατρίδα καὶ ἡμᾶς, ἡμεῖς τέ 2161 Crito.54.c.6 : σοι χαλεπανοῦμεν ζῶντι, καὶ ἐκεῖ οἱ ἡμέτεροι ἀδελφοὶ οἱ ἐν 2162 Crito.54.c.7 : Ἅιδου νόμοι οὐκ εὐμενῶς σε ὑποδέξονται, εἰδότες ὅτι καὶ 2163 Crito.54.c.8 : ἡμᾶς ἐπεχείρησας ἀπολέσαι τὸ σὸν μέρος. ἀλλὰ μή σε 2164 Crito.54.d.1 : πείσῃ Κρίτων ποιεῖν ἃ λέγει μᾶλλον ἢ ἡμεῖς." 2165 Crito.54.d.2 : Ταῦτα, ὦ φίλε ἑταῖρε Κρίτων, εὖ ἴσθι ὅτι ἐγὼ δοκῶ 2166 Crito.54.d.3 : ἀκούειν, ὥσπερ οἱ κορυβαντιῶντες τῶν αὐλῶν δοκοῦσιν 2167 Crito.54.d.4 : ἀκούειν, καὶ ἐν ἐμοὶ αὕτη ἡ ἠχὴ τούτων τῶν λόγων βομβεῖ 2168 Crito.54.d.5 : καὶ ποιεῖ μὴ δύνασθαι τῶν ἄλλων ἀκούειν· ἀλλὰ ἴσθι, ὅσα γε 2169 Crito.54.d.6 : τὰ νῦν ἐμοὶ δοκοῦντα, ἐὰν λέγῃς παρὰ ταῦτα, μάτην ἐρεῖς. 2170 Crito.54.d.7 : ὅμως μέντοι εἴ τι οἴει πλέον ποιήσειν, λέγε. 2171 Crito.54.d.8 : {ΚΡ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἔχω λέγειν. 2172 Crito.54.e.1 : {ΣΩ.} Ἔα τοίνυν, ὦ Κρίτων, καὶ πράττωμεν ταύτῃ, ἐπειδὴ 2173 Crito.54.e.2 : ταύτῃ ὁ θεὸς ὑφηγεῖται. 2174 Phaed.57.a.1 : {ΕΧ.} Αὐτός, ὦ Φαίδων, παρεγένου Σωκράτει ἐκείνῃ τῇ 2175 Phaed.57.a.2 : ἡμέρᾳ ᾗ τὸ φάρμακον ἔπιεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, ἢ ἄλλου του 2176 Phaed.57.a.3 : ἤκουσας; 2177 Phaed.57.a.4 : {ΦΑΙΔ.} Αὐτός, ὦ Ἐχέκρατες. 2178 Phaed.57.a.5 : {ΕΧ.} Τί οὖν δή ἐστιν ἅττα εἶπεν ὁ ἀνὴρ πρὸ τοῦ θανά– 2179 Phaed.57.a.6 : του; καὶ πῶς ἐτελεύτα; ἡδέως γὰρ ἂν ἐγὼ ἀκούσαιμι. καὶ 2180 Phaed.57.a.7 : γὰρ οὔτε [τῶν πολιτῶν] Φλειασίων οὐδεὶς πάνυ τι ἐπιχωριάζει 2181 Phaed.57.a.8 : τὰ νῦν Ἀθήναζε, οὔτε τις ξένος ἀφῖκται χρόνου συχνοῦ 2182 Phaed.57.b.1 : ἐκεῖθεν ὅστις ἂν ἡμῖν σαφές τι ἀγγεῖλαι οἷός τ´ ἦν περὶ 2183 Phaed.57.b.2 : τούτων, πλήν γε δὴ ὅτι φάρμακον πιὼν ἀποθάνοι· τῶν δὲ 2184 Phaed.57.b.3 : ἄλλων οὐδὲν εἶχεν φράζειν. 2185 Phaed.58.a.1 : {ΦΑΙΔ.} Οὐδὲ τὰ περὶ τῆς δίκης ἄρα ἐπύθεσθε ὃν τρόπον 2186 Phaed.58.a.2 : ἐγένετο; 2187 Phaed.58.a.3 : {ΕΧ.} Ναί, ταῦτα μὲν ἡμῖν ἤγγειλέ τις, καὶ ἐθαυμάζομέν 2188 Phaed.58.a.4 : γε ὅτι πάλαι γενομένης αὐτῆς πολλῷ ὕστερον φαίνεται 2189 Phaed.58.a.5 : ἀποθανών. τί οὖν ἦν τοῦτο, ὦ Φαίδων; 2190 Phaed.58.a.6 : {ΦΑΙΔ.} Τύχη τις αὐτῷ, ὦ Ἐχέκρατες, συνέβη· ἔτυχεν 2191 Phaed.58.a.7 : γὰρ τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης ἡ πρύμνα ἐστεμμένη τοῦ πλοίου 2192 Phaed.58.a.8 : ὃ εἰς Δῆλον Ἀθηναῖοι πέμπουσιν. 2193 Phaed.58.a.9 : {ΕΧ.} Τοῦτο δὲ δὴ τί ἐστιν; 2194 Phaed.58.a.10 : {ΦΑΙΔ.} Τοῦτ´ ἔστι τὸ πλοῖον, ὥς φασιν Ἀθηναῖοι, ἐν ᾧ 2195 Phaed.58.a.11 : Θησεύς ποτε εἰς Κρήτην τοὺς "δὶς ἑπτὰ" ἐκείνους ᾤχετο 2196 Phaed.58.b.1 : ἄγων καὶ ἔσωσέ τε καὶ αὐτὸς ἐσώθη. τῷ οὖν Ἀπόλλωνι 2197 Phaed.58.b.2 : ηὔξαντο ὡς λέγεται τότε, εἰ σωθεῖεν, ἑκάστου ἔτους θεωρίαν 2198 Phaed.58.b.3 : ἀπάξειν εἰς Δῆλον· ἣν δὴ ἀεὶ καὶ νῦν ἔτι ἐξ ἐκείνου κατ´ 2199 Phaed.58.b.4 : ἐνιαυτὸν τῷ θεῷ πέμπουσιν. ἐπειδὰν οὖν ἄρξωνται τῆς 2200 Phaed.58.b.5 : θεωρίας, νόμος ἐστὶν αὐτοῖς ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ καθαρεύειν 2201 Phaed.58.b.6 : τὴν πόλιν καὶ δημοσίᾳ μηδένα ἀποκτεινύναι, πρὶν ἂν εἰς 2202 Phaed.58.b.7 : Δῆλόν τε ἀφίκηται τὸ πλοῖον καὶ πάλιν δεῦρο· τοῦτο δ´ 2203 Phaed.58.b.8 : ἐνίοτε ἐν πολλῷ χρόνῳ γίγνεται, ὅταν τύχωσιν ἄνεμοι ἀπο– 2204 Phaed.58.c.1 : λαβόντες αὐτούς. ἀρχὴ δ´ ἐστὶ τῆς θεωρίας ἐπειδὰν ὁ 2205 Phaed.58.c.2 : ἱερεὺς τοῦ Ἀπόλλωνος στέψῃ τὴν πρύμναν τοῦ πλοίου· 2206 Phaed.58.c.3 : τοῦτο δ´ ἔτυχεν, ὥσπερ λέγω, τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης γεγο– 2207 Phaed.58.c.4 : νός. διὰ ταῦτα καὶ πολὺς χρόνος ἐγένετο τῷ Σωκράτει ἐν 2208 Phaed.58.c.5 : τῷ δεσμωτηρίῳ ὁ μεταξὺ τῆς δίκης τε καὶ τοῦ θανάτου. 2209 Phaed.58.c.6 : {ΕΧ.} Τί δὲ δὴ τὰ περὶ αὐτὸν τὸν θάνατον, ὦ Φαίδων; τί 2210 Phaed.58.c.7 : ἦν τὰ λεχθέντα καὶ πραχθέντα, καὶ τίνες οἱ παραγενόμενοι 2211 Phaed.58.c.8 : τῶν ἐπιτηδείων τῷ ἀνδρί; ἢ οὐκ εἴων οἱ ἄρχοντες παρεῖναι, 2212 Phaed.58.c.9 : ἀλλ´ ἔρημος ἐτελεύτα φίλων; 2213 Phaed.58.d.1 : {ΦΑΙΔ.} Οὐδαμῶς, ἀλλὰ παρῆσάν τινες, καὶ πολλοί γε. 2214 Phaed.58.d.2 : {ΕΧ.} Ταῦτα δὴ πάντα προθυμήθητι ὡς σαφέστατα ἡμῖν 2215 Phaed.58.d.3 : ἀπαγγεῖλαι, εἰ μή τίς σοι ἀσχολία τυγχάνει οὖσα. 2216 Phaed.58.d.4 : {ΦΑΙΔ.} Ἀλλὰ σχολάζω γε καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγή– 2217 Phaed.58.d.5 : σασθαι· καὶ γὰρ τὸ μεμνῆσθαι Σωκράτους καὶ αὐτὸν λέγοντα 2218 Phaed.58.d.6 : καὶ ἄλλου ἀκούοντα ἔμοιγε ἀεὶ πάντων ἥδιστον. 2219 Phaed.58.d.7 : {ΕΧ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Φαίδων, καὶ τοὺς ἀκουσομένους γε 2220 Phaed.58.d.8 : τοιούτους ἑτέρους ἔχεις· ἀλλὰ πειρῶ ὡς ἂν δύνῃ ἀκριβέ– 2221 Phaed.58.d.9 : στατα διεξελθεῖν πάντα. 2222 Phaed.58.e.1 : {ΦΑΙΔ.} Καὶ μὴν ἔγωγε θαυμάσια ἔπαθον παραγενόμενος. 2223 Phaed.58.e.2 : οὔτε γὰρ ὡς θανάτῳ παρόντα με ἀνδρὸς ἐπιτηδείου ἔλεος 2224 Phaed.58.e.3 : εἰσῄει· εὐδαίμων γάρ μοι ἁνὴρ ἐφαίνετο, ὦ Ἐχέκρατες, καὶ 2225 Phaed.58.e.4 : τοῦ τρόπου καὶ τῶν λόγων, ὡς ἀδεῶς καὶ γενναίως ἐτελεύτα, 2226 Phaed.58.e.5 : ὥστε μοι ἐκεῖνον παρίστασθαι μηδ´ εἰς Ἅιδου ἰόντα ἄνευ 2227 Phaed.58.e.6 : θείας μοίρας ἰέναι, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖσε ἀφικόμενον εὖ πράξειν 2228 Phaed.59.a.1 : εἴπερ τις πώποτε καὶ ἄλλος. διὰ δὴ ταῦτα οὐδὲν πάνυ μοι 2229 Phaed.59.a.2 : ἐλεινὸν εἰσῄει, ὡς εἰκὸς ἂν δόξειεν εἶναι παρόντι πένθει, 2230 Phaed.59.a.3 : οὔτε αὖ ἡδονὴ ὡς ἐν φιλοσοφίᾳ ἡμῶν ὄντων ὥσπερ εἰώθεμεν 2231 Phaed.59.a.4 : —καὶ γὰρ οἱ λόγοι τοιοῦτοί τινες ἦσαν—ἀλλ´ ἀτεχνῶς 2232 Phaed.59.a.5 : ἄτοπόν τί μοι πάθος παρῆν καί τις ἀήθης κρᾶσις ἀπό τε τῆς 2233 Phaed.59.a.6 : ἡδονῆς συγκεκραμένη ὁμοῦ καὶ ἀπὸ τῆς λύπης, ἐνθυμουμένῳ 2234 Phaed.59.a.7 : ὅτι αὐτίκα ἐκεῖνος ἔμελλε τελευτᾶν. καὶ πάντες οἱ παρόντες 2235 Phaed.59.a.8 : σχεδόν τι οὕτω διεκείμεθα, τοτὲ μὲν γελῶντες, ἐνίοτε δὲ 2236 Phaed.59.a.9 : δακρύοντες, εἷς δὲ ἡμῶν καὶ διαφερόντως, Ἀπολλόδωρος— 2237 Phaed.59.b.1 : οἶσθα γάρ που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν τρόπον αὐτοῦ. 2238 Phaed.59.b.2 : {ΕΧ.} Πῶς γὰρ οὔ; 2239 Phaed.59.b.3 : {ΦΑΙΔ.} Ἐκεῖνός τε τοίνυν παντάπασιν οὕτως εἶχεν, καὶ 2240 Phaed.59.b.4 : αὐτὸς ἔγωγε ἐτεταράγμην καὶ οἱ ἄλλοι. 2241 Phaed.59.b.5 : {ΕΧ.} Ἔτυχον δέ, ὦ Φαίδων, τίνες παραγενόμενοι; 2242 Phaed.59.b.6 : {ΦΑΙΔ.} Οὗτός τε δὴ ὁ Ἀπολλόδωρος τῶν ἐπιχωρίων 2243 Phaed.59.b.7 : παρῆν καὶ Κριτόβουλος καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἔτι Ἑρμογέ– 2244 Phaed.59.b.8 : νης καὶ Ἐπιγένης καὶ Αἰσχίνης καὶ Ἀντισθένης· ἦν δὲ καὶ 2245 Phaed.59.b.9 : Κτήσιππος ὁ Παιανιεὺς καὶ Μενέξενος καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν 2246 Phaed.59.b.10 : ἐπιχωρίων. Πλάτων δὲ οἶμαι ἠσθένει. 2247 Phaed.59.b.11 : {ΕΧ.} Ξένοι δέ τινες παρῆσαν; 2248 Phaed.59.c.1 : {ΦΑΙΔ.} Ναί, Σιμμίας τέ γε ὁ Θηβαῖος καὶ Κέβης καὶ 2249 Phaed.59.c.2 : Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν Εὐκλείδης τε καὶ Τερψίων. 2250 Phaed.59.c.3 : {ΕΧ.} Τί δέ; Ἀρίστιππος καὶ Κλεόμβροτος παρεγένοντο; 2251 Phaed.59.c.4 : {ΦΑΙΔ.} Οὐ δῆτα· ἐν Αἰγίνῃ γὰρ ἐλέγοντο εἶναι. 2252 Phaed.59.c.5 : {ΕΧ.} Ἄλλος δέ τις παρῆν; 2253 Phaed.59.c.6 : {ΦΑΙΔ.} Σχεδόν τι οἶμαι τούτους παραγενέσθαι. 2254 Phaed.59.c.7 : {ΕΧ.} Τί οὖν δή; τίνες φῂς ἦσαν οἱ λόγοι; 2255 Phaed.59.c.8 : {ΦΑΙΔ.} Ἐγώ σοι ἐξ ἀρχῆς πάντα πειράσομαι διηγήσα– 2256 Phaed.59.d.1 : σθαι. ἀεὶ γὰρ δὴ καὶ τὰς πρόσθεν ἡμέρας εἰώθεμεν φοιτᾶν 2257 Phaed.59.d.2 : καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι παρὰ τὸν Σωκράτη, συλλεγόμενοι 2258 Phaed.59.d.3 : ἕωθεν εἰς τὸ δικαστήριον ἐν ᾧ καὶ ἡ δίκη ἐγένετο· πλησίον 2259 Phaed.59.d.4 : γὰρ ἦν τοῦ δεσμωτηρίου. περιεμένομεν οὖν ἑκάστοτε ἕως 2260 Phaed.59.d.5 : ἀνοιχθείη τὸ δεσμωτήριον, διατρίβοντες μετ´ ἀλλήλων, ἀνεῴ– 2261 Phaed.59.d.6 : γετο γὰρ οὐ πρῴ· ἐπειδὴ δὲ ἀνοιχθείη, εἰσῇμεν παρὰ τὸν 2262 Phaed.59.d.7 : Σωκράτη καὶ τὰ πολλὰ διημερεύομεν μετ´ αὐτοῦ. καὶ δὴ καὶ 2263 Phaed.59.d.8 : τότε πρῳαίτερον συνελέγημεν· τῇ γὰρ προτεραίᾳ [ἡμέρᾳ] 2264 Phaed.59.e.1 : ἐπειδὴ ἐξήλθομεν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἑσπέρας, ἐπυθόμεθα 2265 Phaed.59.e.2 : ὅτι τὸ πλοῖον ἐκ Δήλου ἀφιγμένον εἴη. παρηγγείλαμεν οὖν 2266 Phaed.59.e.3 : ἀλλήλοις ἥκειν ὡς πρῳαίτατα εἰς τὸ εἰωθός. καὶ ἥκομεν καὶ 2267 Phaed.59.e.4 : ἡμῖν ἐξελθὼν ὁ θυρωρός, ὅσπερ εἰώθει ὑπακούειν, εἶπεν περι– 2268 Phaed.59.e.5 : μένειν καὶ μὴ πρότερον παριέναι ἕως ἂν αὐτὸς κελεύσῃ· 2269 Phaed.59.e.6 : "Λύουσι γάρ," ἔφη, "οἱ ἕνδεκα Σωκράτη καὶ παραγγέλλουσιν 2270 Phaed.59.e.7 : ὅπως ἂν τῇδε τῇ ἡμέρᾳ τελευτᾷ." οὐ πολὺν δ´ οὖν χρόνον 2271 Phaed.59.e.8 : ἐπισχὼν ἧκεν καὶ ἐκέλευεν ἡμᾶς εἰσιέναι. εἰσιόντες οὖν 2272 Phaed.60.a.1 : κατελαμβάνομεν τὸν μὲν Σωκράτη ἄρτι λελυμένον, τὴν δὲ 2273 Phaed.60.a.2 : Ξανθίππην—γιγνώσκεις γάρ—ἔχουσάν τε τὸ παιδίον αὐτοῦ 2274 Phaed.60.a.3 : καὶ παρακαθημένην. ὡς οὖν εἶδεν ἡμᾶς ἡ Ξανθίππη, ἀνηυ– 2275 Phaed.60.a.4 : φήμησέ τε καὶ τοιαῦτ´ ἄττα εἶπεν, οἷα δὴ εἰώθασιν αἱ 2276 Phaed.60.a.5 : γυναῖκες, ὅτι "Ὦ Σώκρατες, ὕστατον δή σε προσεροῦσι νῦν 2277 Phaed.60.a.6 : οἱ ἐπιτήδειοι καὶ σὺ τούτους." καὶ ὁ Σωκράτης βλέψας εἰς 2278 Phaed.60.a.7 : τὸν Κρίτωνα, "Ὦ Κρίτων," ἔφη, "ἀπαγέτω τις αὐτὴν 2279 Phaed.60.a.8 : οἴκαδε." 2280 Phaed.60.a.9 : Καὶ ἐκείνην μὲν ἀπῆγόν τινες τῶν τοῦ Κρίτωνος βοῶσάν 2281 Phaed.60.b.1 : τε καὶ κοπτομένην· ὁ δὲ Σωκράτης ἀνακαθιζόμενος εἰς τὴν 2282 Phaed.60.b.2 : κλίνην συνέκαμψέ τε τὸ σκέλος καὶ ἐξέτριψε τῇ χειρί, καὶ 2283 Phaed.60.b.3 : τρίβων ἅμα, Ὡς ἄτοπον, ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἔοικέ τι εἶναι 2284 Phaed.60.b.4 : τοῦτο ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἡδύ· ὡς θαυμασίως πέφυκε 2285 Phaed.60.b.5 : πρὸς τὸ δοκοῦν ἐναντίον εἶναι, τὸ λυπηρόν, τὸ ἅμα μὲν 2286 Phaed.60.b.6 : αὐτὼ μὴ ´θέλειν παραγίγνεσθαι τῷ ἀνθρώπῳ, ἐὰν δέ τις 2287 Phaed.60.b.7 : διώκῃ τὸ ἕτερον καὶ λαμβάνῃ, σχεδόν τι ἀναγκάζεσθαι ἀεὶ 2288 Phaed.60.b.8 : λαμβάνειν καὶ τὸ ἕτερον, ὥσπερ ἐκ μιᾶς κορυφῆς ἡμμένω 2289 Phaed.60.c.1 : δύ´ ὄντε. καί μοι δοκεῖ, ἔφη, εἰ ἐνενόησεν αὐτὰ Αἴσωπος, 2290 Phaed.60.c.2 : μῦθον ἂν συνθεῖναι ὡς ὁ θεὸς βουλόμενος αὐτὰ διαλλάξαι 2291 Phaed.60.c.3 : πολεμοῦντα, ἐπειδὴ οὐκ ἐδύνατο, συνῆψεν εἰς ταὐτὸν αὐτοῖς 2292 Phaed.60.c.4 : τὰς κορυφάς, καὶ διὰ ταῦτα ᾧ ἂν τὸ ἕτερον παραγένηται 2293 Phaed.60.c.5 : ἐπακολουθεῖ ὕστερον καὶ τὸ ἕτερον. ὥσπερ οὖν καὶ αὐτῷ μοι 2294 Phaed.60.c.6 : ἔοικεν· ἐπειδὴ ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ ἦν ἐν τῷ σκέλει τὸ ἀλγεινόν, 2295 Phaed.60.c.7 : ἥκειν δὴ φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ. 2296 Phaed.60.c.8 : Ὁ οὖν Κέβης ὑπολαβών, Νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, 2297 Phaed.60.c.9 : ἔφη, εὖ γ´ ἐποίησας ἀναμνήσας με. περὶ γάρ τοι τῶν 2298 Phaed.60.d.1 : ποιημάτων ὧν πεποίηκας ἐντείνας τοὺς τοῦ Αἰσώπου λόγους 2299 Phaed.60.d.2 : καὶ τὸ εἰς τὸν Ἀπόλλω προοίμιον καὶ ἄλλοι τινές με ἤδη 2300 Phaed.60.d.3 : ἤροντο, ἀτὰρ καὶ Εὔηνος πρῴην, ὅτι ποτὲ διανοηθείς, ἐπειδὴ 2301 Phaed.60.d.4 : δεῦρο ἦλθες, ἐποίησας αὐτά, πρότερον οὐδὲν πώποτε ποιήσας. 2302 Phaed.60.d.5 : εἰ οὖν τί σοι μέλει τοῦ ἔχειν ἐμὲ Εὐήνῳ ἀποκρίνασθαι ὅταν 2303 Phaed.60.d.6 : με αὖθις ἐρωτᾷ—εὖ οἶδα γὰρ ὅτι ἐρήσεται—εἰπὲ τί χρὴ 2304 Phaed.60.d.7 : λέγειν. 2305 Phaed.60.d.8 : Λέγε τοίνυν, ἔφη, αὐτῷ, ὦ Κέβης, τἀληθῆ, ὅτι οὐκ 2306 Phaed.60.d.9 : ἐκείνῳ βουλόμενος οὐδὲ τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ ἀντίτεχνος 2307 Phaed.60.e.1 : εἶναι ἐποίησα ταῦτα—ᾔδη γὰρ ὡς οὐ ῥᾴδιον εἴη—ἀλλ´ 2308 Phaed.60.e.2 : ἐνυπνίων τινῶν ἀποπειρώμενος τί λέγοι, καὶ ἀφοσιούμενος 2309 Phaed.60.e.3 : εἰ ἄρα πολλάκις ταύτην τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν. 2310 Phaed.60.e.4 : ἦν γὰρ δὴ ἄττα τοιάδε· πολλάκις μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐν– 2311 Phaed.60.e.5 : ύπνιον ἐν τῷ παρελθόντι βίῳ, ἄλλοτ´ ἐν ἄλλῃ ὄψει φαινό– 2312 Phaed.60.e.6 : μενον, τὰ αὐτὰ δὲ λέγον, "Ὦ Σώκρατες," ἔφη, "μουσικὴν 2313 Phaed.60.e.7 : ποίει καὶ ἐργάζου." καὶ ἐγὼ ἔν γε τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὅπερ 2314 Phaed.60.e.8 : ἔπραττον τοῦτο ὑπελάμβανον αὐτό μοι παρακελεύεσθαί τε 2315 Phaed.61.a.1 : καὶ ἐπικελεύειν, ὥσπερ οἱ τοῖς θέουσι διακελευόμενοι, καὶ 2316 Phaed.61.a.2 : ἐμοὶ οὕτω τὸ ἐνύπνιον ὅπερ ἔπραττον τοῦτο ἐπικελεύειν, 2317 Phaed.61.a.3 : μουσικὴν ποιεῖν, ὡς φιλοσοφίας μὲν οὔσης μεγίστης μουσι– 2318 Phaed.61.a.4 : κῆς, ἐμοῦ δὲ τοῦτο πράττοντος. νῦν δ´ ἐπειδὴ ἥ τε δίκη 2319 Phaed.61.a.5 : ἐγένετο καὶ ἡ τοῦ θεοῦ ἑορτὴ διεκώλυέ με ἀποθνῄσκειν, ἔδοξε 2320 Phaed.61.a.6 : χρῆναι, εἰ ἄρα πολλάκις μοι προστάττοι τὸ ἐνύπνιον ταύτην 2321 Phaed.61.a.7 : τὴν δημώδη μουσικὴν ποιεῖν, μὴ ἀπειθῆσαι αὐτῷ ἀλλὰ 2322 Phaed.61.a.8 : ποιεῖν· ἀσφαλέστερον γὰρ εἶναι μὴ ἀπιέναι πρὶν ἀφοσιώ– 2323 Phaed.61.b.1 : σασθαι ποιήσαντα ποιήματα [καὶ] πιθόμενον τῷ ἐνυπνίῳ. 2324 Phaed.61.b.2 : οὕτω δὴ πρῶτον μὲν εἰς τὸν θεὸν ἐποίησα οὗ ἦν ἡ παροῦσα 2325 Phaed.61.b.3 : θυσία· μετὰ δὲ τὸν θεόν, ἐννοήσας ὅτι τὸν ποιητὴν δέοι, 2326 Phaed.61.b.4 : εἴπερ μέλλοι ποιητὴς εἶναι, ποιεῖν μύθους ἀλλ´ οὐ λόγους, 2327 Phaed.61.b.5 : καὶ αὐτὸς οὐκ ἦ μυθολογικός, διὰ ταῦτα δὴ οὓς προχείρους 2328 Phaed.61.b.6 : εἶχον μύθους καὶ ἠπιστάμην τοὺς Αἰσώπου, τούτων ἐποίησα 2329 Phaed.61.b.7 : οἷς πρώτοις ἐνέτυχον. ταῦτα οὖν, ὦ Κέβης, Εὐήνῳ φράζε, 2330 Phaed.61.b.8 : καὶ ἐρρῶσθαι καί, ἂν σωφρονῇ, ἐμὲ διώκειν ὡς τάχιστα. 2331 Phaed.61.c.1 : ἄπειμι δέ, ὡς ἔοικε, τήμερον· κελεύουσι γὰρ Ἀθηναῖοι. 2332 Phaed.61.c.2 : Καὶ ὁ Σιμμίας, Οἷον παρακελεύῃ, ἔφη, τοῦτο, ὦ Σώ– 2333 Phaed.61.c.3 : κρατες, Εὐήνῳ. πολλὰ γὰρ ἤδη ἐντετύχηκα τῷ ἀνδρί· 2334 Phaed.61.c.4 : σχεδὸν οὖν ἐξ ὧν ἐγὼ ᾔσθημαι οὐδ´ ὁπωστιοῦν σοι ἑκὼν 2335 Phaed.61.c.5 : εἶναι πείσεται. 2336 Phaed.61.c.6 : Τί δέ; ἦ δ´ ὅς, οὐ φιλόσοφος Εὔηνος; 2337 Phaed.61.c.7 : Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη ὁ Σιμμίας. 2338 Phaed.61.c.8 : Ἐθελήσει τοίνυν καὶ Εὔηνος καὶ πᾶς ὅτῳ ἀξίως τούτου 2339 Phaed.61.c.9 : τοῦ πράγματος μέτεστιν. οὐ μέντοι ἴσως βιάσεται αὑτόν· 2340 Phaed.61.c.10 : οὐ γάρ φασι θεμιτὸν εἶναι. Καὶ ἅμα λέγων ταῦτα καθῆκε 2341 Phaed.61.d.1 : τὰ σκέλη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ καθεζόμενος οὕτως ἤδη τὰ λοιπὰ 2342 Phaed.61.d.2 : διελέγετο. 2343 Phaed.61.d.3 : Ἤρετο οὖν αὐτὸν ὁ Κέβης· Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ 2344 Phaed.61.d.4 : Σώκρατες, τὸ μὴ θεμιτὸν εἶναι ἑαυτὸν βιάζεσθαι, ἐθέλειν δ´ 2345 Phaed.61.d.5 : ἂν τῷ ἀποθνῄσκοντι τὸν φιλόσοφον ἕπεσθαι; 2346 Phaed.61.d.6 : Τί δέ, ὦ Κέβης; οὐκ ἀκηκόατε σύ τε καὶ Σιμμίας περὶ 2347 Phaed.61.d.7 : τῶν τοιούτων Φιλολάῳ συγγεγονότες; 2348 Phaed.61.d.8 : Οὐδέν γε σαφές, ὦ Σώκρατες. 2349 Phaed.61.d.9 : Ἀλλὰ μὴν καὶ ἐγὼ ἐξ ἀκοῆς περὶ αὐτῶν λέγω· ἃ μὲν 2350 Phaed.61.d.10 : οὖν τυγχάνω ἀκηκοὼς φθόνος οὐδεὶς λέγειν. καὶ γὰρ ἴσως 2351 Phaed.61.e.1 : καὶ μάλιστα πρέπει μέλλοντα ἐκεῖσε ἀποδημεῖν διασκοπεῖν 2352 Phaed.61.e.2 : τε καὶ μυθολογεῖν περὶ τῆς ἀποδημίας τῆς ἐκεῖ, ποίαν τινὰ 2353 Phaed.61.e.3 : αὐτὴν οἰόμεθα εἶναι· τί γὰρ ἄν τις καὶ ποιοῖ ἄλλο ἐν τῷ 2354 Phaed.61.e.4 : μέχρι ἡλίου δυσμῶν χρόνῳ; 2355 Phaed.61.e.5 : Κατὰ τί δὴ οὖν ποτε οὔ φασι θεμιτὸν εἶναι αὐτὸν ἑαυτὸν 2356 Phaed.61.e.6 : ἀποκτεινύναι, ὦ Σώκρατες; ἤδη γὰρ ἔγωγε, ὅπερ νυνδὴ σὺ 2357 Phaed.61.e.7 : ἤρου, καὶ Φιλολάου ἤκουσα, ὅτε παρ´ ἡμῖν διῃτᾶτο, ἤδη δὲ 2358 Phaed.61.e.8 : καὶ ἄλλων τινῶν, ὡς οὐ δέοι τοῦτο ποιεῖν· σαφὲς δὲ περὶ 2359 Phaed.61.e.9 : αὐτῶν οὐδενὸς πώποτε οὐδὲν ἀκήκοα. 2360 Phaed.62.a.1 : Ἀλλὰ προθυμεῖσθαι χρή, ἔφη· τάχα γὰρ ἂν καὶ ἀκού– 2361 Phaed.62.a.2 : σαις. ἴσως μέντοι θαυμαστόν σοι φανεῖται εἰ τοῦτο μόνον 2362 Phaed.62.a.3 : τῶν ἄλλων ἁπάντων ἁπλοῦν ἐστιν, καὶ οὐδέποτε τυγχάνει τῷ 2363 Phaed.62.a.4 : ἀνθρώπῳ, ὥσπερ καὶ τἆλλα, ἔστιν ὅτε καὶ οἷς βέλτιον 〈ὂν〉 2364 Phaed.62.a.5 : τεθνάναι ἢ ζῆν, οἷς δὲ βέλτιον τεθνάναι, θαυμαστὸν ἴσως 2365 Phaed.62.a.6 : σοι φαίνεται εἰ τούτοις τοῖς ἀνθρώποις μὴ ὅσιον αὐτοὺς 2366 Phaed.62.a.7 : ἑαυτοὺς εὖ ποιεῖν, ἀλλὰ ἄλλον δεῖ περιμένειν εὐεργέτην. 2367 Phaed.62.a.8 : Καὶ ὁ Κέβης ἠρέμα ἐπιγελάσας, Ἴττω Ζεύς, ἔφη, τῇ 2368 Phaed.62.a.9 : αὑτοῦ φωνῇ εἰπών. 2369 Phaed.62.b.1 : Καὶ γὰρ ἂν δόξειεν, ἔφη ὁ Σωκράτης, οὕτω γ´ εἶναι 2370 Phaed.62.b.2 : ἄλογον· οὐ μέντοι ἀλλ´ ἴσως γ´ ἔχει τινὰ λόγον. ὁ μὲν οὖν 2371 Phaed.62.b.3 : ἐν ἀπορρήτοις λεγόμενος περὶ αὐτῶν λόγος, ὡς ἔν τινι 2372 Phaed.62.b.4 : φρουρᾷ ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι καὶ οὐ δεῖ δὴ ἑαυτὸν ἐκ ταύτης 2373 Phaed.62.b.5 : λύειν οὐδ´ ἀποδιδράσκειν, μέγας τέ τίς μοι φαίνεται καὶ οὐ 2374 Phaed.62.b.6 : ῥᾴδιος διιδεῖν· οὐ μέντοι ἀλλὰ τόδε γέ μοι δοκεῖ, ὦ Κέβης, 2375 Phaed.62.b.7 : εὖ λέγεσθαι, τὸ θεοὺς εἶναι ἡμῶν τοὺς ἐπιμελουμένους καὶ 2376 Phaed.62.b.8 : ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἓν τῶν κτημάτων τοῖς θεοῖς εἶναι. ἢ 2377 Phaed.62.b.9 : σοὶ οὐ δοκεῖ οὕτως; 2378 Phaed.62.b.10 : Ἔμοιγε, φησὶν ὁ Κέβης. 2379 Phaed.62.c.1 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, καὶ σὺ ἂν τῶν σαυτοῦ κτημάτων εἴ 2380 Phaed.62.c.2 : τι αὐτὸ ἑαυτὸ ἀποκτεινύοι, μὴ σημήναντός σου ὅτι βούλει 2381 Phaed.62.c.3 : αὐτὸ τεθνάναι, χαλεπαίνοις ἂν αὐτῷ καί, εἴ τινα ἔχοις 2382 Phaed.62.c.4 : τιμωρίαν, τιμωροῖο ἄν; 2383 Phaed.62.c.5 : Πάνυ γ´, ἔφη. 2384 Phaed.62.c.6 : Ἴσως τοίνυν ταύτῃ οὐκ ἄλογον μὴ πρότερον αὑτὸν 2385 Phaed.62.c.7 : ἀποκτεινύναι δεῖν, πρὶν ἀνάγκην τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ, 2386 Phaed.62.c.8 : ὥσπερ καὶ τὴν νῦν ἡμῖν παροῦσαν. 2387 Phaed.62.c.9 : Ἀλλ´ εἰκός, ἔφη ὁ Κέβης, τοῦτό γε φαίνεται. ὃ μέν– 2388 Phaed.62.c.10 : τοι νυνδὴ ἔλεγες, τὸ τοὺς φιλοσόφους ῥᾳδίως ἂν ἐθέλειν 2389 Phaed.62.d.1 : ἀποθνῄσκειν, ἔοικεν τοῦτο, ὦ Σώκρατες, ἀτόπῳ, εἴπερ ὃ 2390 Phaed.62.d.2 : νυνδὴ ἐλέγομεν εὐλόγως ἔχει, τὸ θεόν τε εἶναι τὸν ἐπιμε– 2391 Phaed.62.d.3 : λούμενον ἡμῶν καὶ ἡμᾶς ἐκείνου κτήματα εἶναι. τὸ γὰρ μὴ 2392 Phaed.62.d.4 : ἀγανακτεῖν τοὺς φρονιμωτάτους ἐκ ταύτης τῆς θεραπείας 2393 Phaed.62.d.5 : ἀπιόντας, ἐν ᾗ ἐπιστατοῦσιν αὐτῶν οἵπερ ἄριστοί εἰσιν τῶν 2394 Phaed.62.d.6 : ὄντων ἐπιστάται, θεοί, οὐκ ἔχει λόγον· οὐ γάρ που αὐτός γε 2395 Phaed.62.d.7 : αὑτοῦ οἴεται ἄμεινον ἐπιμελήσεσθαι ἐλεύθερος γενόμενος. 2396 Phaed.62.d.8 : ἀλλ´ ἀνόητος μὲν ἄνθρωπος τάχ´ ἂν οἰηθείη ταῦτα, φευκτέον 2397 Phaed.62.e.1 : εἶναι ἀπὸ τοῦ δεσπότου, καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι οὐ δεῖ ἀπό 2398 Phaed.62.e.2 : γε τοῦ ἀγαθοῦ φεύγειν ἀλλ´ ὅτι μάλιστα παραμένειν, διὸ 2399 Phaed.62.e.3 : ἀλογίστως ἂν φεύγοι· ὁ δὲ νοῦν ἔχων ἐπιθυμοῖ που ἂν ἀεὶ 2400 Phaed.62.e.4 : εἶναι παρὰ τῷ αὑτοῦ βελτίονι. καίτοι οὕτως, ὦ Σώκρατες, 2401 Phaed.62.e.5 : τοὐναντίον εἶναι εἰκὸς ἢ ὃ νυνδὴ ἐλέγετο· τοὺς μὲν γὰρ 2402 Phaed.62.e.6 : φρονίμους ἀγανακτεῖν ἀποθνῄσκοντας πρέπει, τοὺς δὲ ἄφρονας 2403 Phaed.62.e.7 : χαίρειν. 2404 Phaed.62.e.8 : Ἀκούσας οὖν ὁ Σωκράτης ἡσθῆναί τέ μοι ἔδοξε τῇ τοῦ 2405 Phaed.63.a.1 : Κέβητος πραγματείᾳ, καὶ ἐπιβλέψας εἰς ἡμᾶς, Ἀεί τοι, 2406 Phaed.63.a.2 : ἔφη, [ὁ] Κέβης λόγους τινὰς ἀνερευνᾷ, καὶ οὐ πάνυ εὐθέως 2407 Phaed.63.a.3 : ἐθέλει πείθεσθαι ὅτι ἄν τις εἴπῃ. 2408 Phaed.63.a.4 : Καὶ ὁ Σιμμίας, Ἀλλὰ μήν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, νῦν γέ μοι 2409 Phaed.63.a.5 : δοκεῖ τι καὶ αὐτῷ λέγειν Κέβης· τί γὰρ ἂν βουλόμενοι 2410 Phaed.63.a.6 : ἄνδρες σοφοὶ ὡς ἀληθῶς δεσπότας ἀμείνους αὑτῶν φεύγοιεν 2411 Phaed.63.a.7 : καὶ ῥᾳδίως ἀπαλλάττοιντο αὐτῶν; καί μοι δοκεῖ Κέβης εἰς 2412 Phaed.63.a.8 : σὲ τείνειν τὸν λόγον, ὅτι οὕτω ῥᾳδίως φέρεις καὶ ἡμᾶς 2413 Phaed.63.a.9 : ἀπολείπων καὶ ἄρχοντας ἀγαθούς, ὡς αὐτὸς ὁμολογεῖς, θεούς. 2414 Phaed.63.b.1 : Δίκαια, ἔφη, λέγετε· οἶμαι γὰρ ὑμᾶς λέγειν ὅτι χρή με 2415 Phaed.63.b.2 : πρὸς ταῦτα ἀπολογήσασθαι ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ. 2416 Phaed.63.b.3 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Σιμμίας. 2417 Phaed.63.b.4 : Φέρε δή, ἦ δ´ ὅς, πειραθῶ πιθανώτερον πρὸς ὑμᾶς ἀπολο– 2418 Phaed.63.b.5 : γήσασθαι ἢ πρὸς τοὺς δικαστάς. ἐγὼ γάρ, ἔφη, ὦ Σιμμία 2419 Phaed.63.b.6 : τε καὶ Κέβης, εἰ μὲν μὴ ᾤμην ἥξειν πρῶτον μὲν παρὰ 2420 Phaed.63.b.7 : θεοὺς ἄλλους σοφούς τε καὶ ἀγαθούς, ἔπειτα καὶ παρ´ 2421 Phaed.63.b.8 : ἀνθρώπους τετελευτηκότας ἀμείνους τῶν ἐνθάδε, ἠδίκουν 2422 Phaed.63.b.9 : ἂν οὐκ ἀγανακτῶν τῷ θανάτῳ· νῦν δὲ εὖ ἴστε ὅτι παρ´ 2423 Phaed.63.c.1 : ἄνδρας τε ἐλπίζω ἀφίξεσθαι ἀγαθούς—καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν 2424 Phaed.63.c.2 : πάνυ διισχυρισαίμην—ὅτι μέντοι παρὰ θεοὺς δεσπότας πάνυ 2425 Phaed.63.c.3 : ἀγαθοὺς ἥξειν, εὖ ἴστε ὅτι εἴπερ τι ἄλλο τῶν τοιούτων 2426 Phaed.63.c.4 : διισχυρισαίμην ἂν καὶ τοῦτο. ὥστε διὰ ταῦτα οὐχ ὁμοίως 2427 Phaed.63.c.5 : ἀγανακτῶ, ἀλλ´ εὔελπίς εἰμι εἶναί τι τοῖς τετελευτηκόσι καί, 2428 Phaed.63.c.6 : ὥσπερ γε καὶ πάλαι λέγεται, πολὺ ἄμεινον τοῖς ἀγαθοῖς ἢ 2429 Phaed.63.c.7 : τοῖς κακοῖς. 2430 Phaed.63.c.8 : Τί οὖν, ἔφη ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες; αὐτὸς ἔχων τὴν 2431 Phaed.63.c.9 : διάνοιαν ταύτην ἐν νῷ ἔχεις ἀπιέναι, ἢ κἂν ἡμῖν μεταδοίης; 2432 Phaed.63.d.1 : κοινὸν γὰρ δὴ ἔμοιγε δοκεῖ καὶ ἡμῖν εἶναι ἀγαθὸν τοῦτο, καὶ 2433 Phaed.63.d.2 : ἅμα σοι ἡ ἀπολογία ἔσται, ἐὰν ἅπερ λέγεις ἡμᾶς πείσῃς. 2434 Phaed.63.d.3 : Ἀλλὰ πειράσομαι, ἔφη. πρῶτον δὲ Κρίτωνα τόνδε 2435 Phaed.63.d.4 : σκεψώμεθα τί ἐστιν ὃ βούλεσθαί μοι δοκεῖ πάλαι εἰπεῖν. 2436 Phaed.63.d.5 : Τί δέ, ὦ Σώκρατες, ἔφη ὁ Κρίτων, ἄλλο γε ἢ πάλαι 2437 Phaed.63.d.6 : μοι λέγει ὁ μέλλων σοι δώσειν τὸ φάρμακον ὅτι χρή σοι 2438 Phaed.63.d.7 : φράζειν ὡς ἐλάχιστα διαλέγεσθαι; φησὶ γὰρ θερμαίνεσθαι 2439 Phaed.63.d.8 : μᾶλλον διαλεγομένους, δεῖν δὲ οὐδὲν τοιοῦτον προσφέρειν 2440 Phaed.63.e.1 : τῷ φαρμάκῳ· εἰ δὲ μή, ἐνίοτε ἀναγκάζεσθαι καὶ δὶς καὶ τρὶς 2441 Phaed.63.e.2 : πίνειν τούς τι τοιοῦτον ποιοῦντας. 2442 Phaed.63.e.3 : Καὶ ὁ Σωκράτης, Ἔα, ἔφη, χαίρειν αὐτόν· ἀλλὰ μόνον 2443 Phaed.63.e.4 : τὸ ἑαυτοῦ παρασκευαζέτω ὡς καὶ δὶς δώσων, ἐὰν δὲ δέῃ, 2444 Phaed.63.e.5 : καὶ τρίς. 2445 Phaed.63.e.6 : Ἀλλὰ σχεδὸν μέν τι ᾔδη, ἔφη ὁ Κρίτων· ἀλλά μοι πάλαι 2446 Phaed.63.e.7 : πράγματα παρέχει. 2447 Phaed.63.e.8 : Ἔα αὐτόν, ἔφη. ἀλλ´ ὑμῖν δὴ τοῖς δικασταῖς βούλομαι 2448 Phaed.63.e.9 : ἤδη τὸν λόγον ἀποδοῦναι, ὥς μοι φαίνεται εἰκότως ἀνὴρ τῷ 2449 Phaed.63.e.10 : ὄντι ἐν φιλοσοφίᾳ διατρίψας τὸν βίον θαρρεῖν μέλλων 2450 Phaed.64.a.1 : ἀποθανεῖσθαι καὶ εὔελπις εἶναι ἐκεῖ μέγιστα οἴσεσθαι ἀγαθὰ 2451 Phaed.64.a.2 : ἐπειδὰν τελευτήσῃ. πῶς ἂν οὖν δὴ τοῦθ´ οὕτως ἔχοι, ὦ 2452 Phaed.64.a.3 : Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἐγὼ πειράσομαι φράσαι. 2453 Phaed.64.a.4 : Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι 2454 Phaed.64.a.5 : φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ 2455 Phaed.64.a.6 : ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι. εἰ οὖν τοῦτο 2456 Phaed.64.a.7 : ἀληθές, ἄτοπον δήπου ἂν εἴη προθυμεῖσθαι μὲν ἐν παντὶ τῷ 2457 Phaed.64.a.8 : βίῳ μηδὲν ἄλλο ἢ τοῦτο, ἥκοντος δὲ δὴ αὐτοῦ ἀγανακτεῖν 2458 Phaed.64.a.9 : ὃ πάλαι προυθυμοῦντό τε καὶ ἐπετήδευον. 2459 Phaed.64.a.10 : Καὶ ὁ Σιμμίας γελάσας, Νὴ τὸν Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 2460 Phaed.64.b.1 : οὐ πάνυ γέ με νυνδὴ γελασείοντα ἐποίησας γελάσαι. οἶμαι 2461 Phaed.64.b.2 : γὰρ ἂν τοὺς πολλοὺς αὐτὸ τοῦτο ἀκούσαντας δοκεῖν εὖ πάνυ 2462 Phaed.64.b.3 : εἰρῆσθαι εἰς τοὺς φιλοσοφοῦντας—καὶ συμφάναι ἂν τοὺς μὲν 2463 Phaed.64.b.4 : παρ´ ἡμῖν ἀνθρώπους καὶ πάνυ—ὅτι τῷ ὄντι οἱ φιλοσο– 2464 Phaed.64.b.5 : φοῦντες θανατῶσι, καὶ σφᾶς γε οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν 2465 Phaed.64.b.6 : τοῦτο πάσχειν. 2466 Phaed.64.b.7 : Καὶ ἀληθῆ γ´ ἂν λέγοιεν, ὦ Σιμμία, πλήν γε τοῦ σφᾶς 2467 Phaed.64.b.8 : μὴ λεληθέναι. λέληθεν γὰρ αὐτοὺς ᾗ τε θανατῶσι καὶ ᾗ ἄξιοί 2468 Phaed.64.b.9 : εἰσιν θανάτου καὶ οἵου θανάτου οἱ ὡς ἀληθῶς φιλόσοφοι. 2469 Phaed.64.c.1 : εἴπωμεν γάρ, ἔφη, πρὸς ἡμᾶς αὐτούς, χαίρειν εἰπόντες ἐκεί– 2470 Phaed.64.c.2 : νοις· ἡγούμεθά τι τὸν θάνατον εἶναι; 2471 Phaed.64.c.3 : Πάνυ γε, ἔφη ὑπολαβὼν ὁ Σιμμίας. 2472 Phaed.64.c.4 : Ἆρα μὴ ἄλλο τι ἢ τὴν τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος 2473 Phaed.64.c.5 : ἀπαλλαγήν; καὶ εἶναι τοῦτο τὸ τεθνάναι, χωρὶς μὲν ἀπὸ τῆς 2474 Phaed.64.c.6 : ψυχῆς ἀπαλλαγὲν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ τὸ σῶμα γεγονέναι, χωρὶς 2475 Phaed.64.c.7 : δὲ τὴν ψυχὴν [ἀπὸ] τοῦ σώματος ἀπαλλαγεῖσαν αὐτὴν καθ´ 2476 Phaed.64.c.8 : αὑτὴν εἶναι; ἆρα μὴ ἄλλο τι ᾖ ὁ θάνατος ἢ τοῦτο; 2477 Phaed.64.c.9 : Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη. 2478 Phaed.64.c.10 : Σκέψαι δή, ὠγαθέ, ἐὰν ἄρα καὶ σοὶ συνδοκῇ ἅπερ ἐμοί· 2479 Phaed.64.d.1 : ἐκ γὰρ τούτων μᾶλλον οἶμαι ἡμᾶς εἴσεσθαι περὶ ὧν σκο– 2480 Phaed.64.d.2 : ποῦμεν. φαίνεταί σοι φιλοσόφου ἀνδρὸς εἶναι ἐσπουδακέναι 2481 Phaed.64.d.3 : περὶ τὰς ἡδονὰς καλουμένας τὰς τοιάσδε, οἷον σιτίων [τε] 2482 Phaed.64.d.4 : καὶ ποτῶν; 2483 Phaed.64.d.5 : Ἥκιστα, ὦ Σώκρατες, ἔφη ὁ Σιμμίας. 2484 Phaed.64.d.6 : Τί δὲ τὰς τῶν ἀφροδισίων; 2485 Phaed.64.d.7 : Οὐδαμῶς. 2486 Phaed.64.d.8 : Τί δὲ τὰς ἄλλας τὰς περὶ τὸ σῶμα θεραπείας; δοκεῖ σοι 2487 Phaed.64.d.9 : ἐντίμους ἡγεῖσθαι ὁ τοιοῦτος; οἷον ἱματίων διαφερόντων 2488 Phaed.64.d.10 : κτήσεις καὶ ὑποδημάτων καὶ τοὺς ἄλλους καλλωπισμοὺς 2489 Phaed.64.d.11 : τοὺς περὶ τὸ σῶμα πότερον τιμᾶν δοκεῖ σοι ἢ ἀτιμάζειν, 2490 Phaed.64.e.1 : καθ´ ὅσον μὴ πολλὴ ἀνάγκη μετέχειν αὐτῶν; 2491 Phaed.64.e.2 : Ἀτιμάζειν ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὅ γε ὡς ἀληθῶς φιλό– 2492 Phaed.64.e.3 : σοφος. 2493 Phaed.64.e.4 : Οὐκοῦν ὅλως δοκεῖ σοι, ἔφη, ἡ τοῦ τοιούτου πραγ– 2494 Phaed.64.e.5 : ματεία οὐ περὶ τὸ σῶμα εἶναι, ἀλλὰ καθ´ ὅσον δύναται 2495 Phaed.64.e.6 : ἀφεστάναι αὐτοῦ, πρὸς δὲ τὴν ψυχὴν τετράφθαι; 2496 Phaed.64.e.7 : Ἔμοιγε. 2497 Phaed.64.e.8 : Ἆρ´ οὖν πρῶτον μὲν ἐν τοῖς τοιούτοις δῆλός ἐστιν ὁ 2498 Phaed.65.a.1 : φιλόσοφος ἀπολύων ὅτι μάλιστα τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῆς τοῦ 2499 Phaed.65.a.2 : σώματος κοινωνίας διαφερόντως τῶν ἄλλων ἀνθρώπων; 2500 Phaed.65.a.3 : Φαίνεται. 2501 Phaed.65.a.4 : Καὶ δοκεῖ γέ που, ὦ Σιμμία, τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις 2502 Phaed.65.a.5 : ᾧ μηδὲν ἡδὺ τῶν τοιούτων μηδὲ μετέχει αὐτῶν οὐκ ἄξιον 2503 Phaed.65.a.6 : εἶναι ζῆν, ἀλλ´ ἐγγύς τι τείνειν τοῦ τεθνάναι ὁ μηδὲν φρον– 2504 Phaed.65.a.7 : τίζων τῶν ἡδονῶν αἳ διὰ τοῦ σώματός εἰσιν. 2505 Phaed.65.a.8 : Πάνυ μὲν οὖν ἀληθῆ λέγεις. 2506 Phaed.65.a.9 : Τί δὲ δὴ περὶ αὐτὴν τὴν τῆς φρονήσεως κτῆσιν; πό– 2507 Phaed.65.a.10 : τερον ἐμπόδιον τὸ σῶμα ἢ οὔ, ἐάν τις αὐτὸ ἐν τῇ ζητήσει 2508 Phaed.65.b.1 : κοινωνὸν συμπαραλαμβάνῃ; οἷον τὸ τοιόνδε λέγω· ἆρα ἔχει 2509 Phaed.65.b.2 : ἀλήθειάν τινα ὄψις τε καὶ ἀκοὴ τοῖς ἀνθρώποις, ἢ τά γε 2510 Phaed.65.b.3 : τοιαῦτα καὶ οἱ ποιηταὶ ἡμῖν ἀεὶ θρυλοῦσιν, ὅτι οὔτ´ ἀκούομεν 2511 Phaed.65.b.4 : ἀκριβὲς οὐδὲν οὔτε ὁρῶμεν; καίτοι εἰ αὗται τῶν περὶ τὸ 2512 Phaed.65.b.5 : σῶμα αἰσθήσεων μὴ ἀκριβεῖς εἰσιν μηδὲ σαφεῖς, σχολῇ 2513 Phaed.65.b.6 : αἵ γε ἄλλαι· πᾶσαι γάρ που τούτων φαυλότεραί εἰσιν. ἢ 2514 Phaed.65.b.7 : σοὶ οὐ δοκοῦσιν; 2515 Phaed.65.b.8 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 2516 Phaed.65.b.9 : Πότε οὖν, ἦ δ´ ὅς, ἡ ψυχὴ τῆς ἀληθείας ἅπτεται; ὅταν 2517 Phaed.65.b.10 : μὲν γὰρ μετὰ τοῦ σώματος ἐπιχειρῇ τι σκοπεῖν, δῆλον ὅτι 2518 Phaed.65.b.11 : τότε ἐξαπατᾶται ὑπ´ αὐτοῦ. 2519 Phaed.65.c.1 : Ἀληθῆ λέγεις. 2520 Phaed.65.c.2 : Ἆρ´ οὖν οὐκ ἐν τῷ λογίζεσθαι εἴπερ που ἄλλοθι κατά– 2521 Phaed.65.c.3 : δηλον αὐτῇ γίγνεταί τι τῶν ὄντων; 2522 Phaed.65.c.4 : Ναί. 2523 Phaed.65.c.5 : Λογίζεται δέ γέ που τότε κάλλιστα, ὅταν αὐτὴν τούτων 2524 Phaed.65.c.6 : μηδὲν παραλυπῇ, μήτε ἀκοὴ μήτε ὄψις μήτε ἀλγηδὼν μηδέ 2525 Phaed.65.c.7 : τις ἡδονή, ἀλλ´ ὅτι μάλιστα αὐτὴ καθ´ αὑτὴν γίγνηται ἐῶσα 2526 Phaed.65.c.8 : χαίρειν τὸ σῶμα, καὶ καθ´ ὅσον δύναται μὴ κοινωνοῦσα 2527 Phaed.65.c.9 : αὐτῷ μηδ´ ἁπτομένη ὀρέγηται τοῦ ὄντος. 2528 Phaed.65.c.10 : Ἔστι ταῦτα. 2529 Phaed.65.c.11 : Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα ἡ τοῦ φιλοσόφου ψυχὴ μάλιστα 2530 Phaed.65.d.1 : ἀτιμάζει τὸ σῶμα καὶ φεύγει ἀπ´ αὐτοῦ, ζητεῖ δὲ αὐτὴ καθ´ 2531 Phaed.65.d.2 : αὑτὴν γίγνεσθαι; 2532 Phaed.65.d.3 : Φαίνεται. 2533 Phaed.65.d.4 : Τί δὲ δὴ τὰ τοιάδε, ὦ Σιμμία; φαμέν τι εἶναι δίκαιον 2534 Phaed.65.d.5 : αὐτὸ ἢ οὐδέν; 2535 Phaed.65.d.6 : Φαμὲν μέντοι νὴ Δία. 2536 Phaed.65.d.7 : Καὶ αὖ καλόν γέ τι καὶ ἀγαθόν; 2537 Phaed.65.d.8 : Πῶς δ´ οὔ; 2538 Phaed.65.d.9 : Ἤδη οὖν πώποτέ τι τῶν τοιούτων τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδες; 2539 Phaed.65.d.10 : Οὐδαμῶς, ἦ δ´ ὅς. 2540 Phaed.65.d.11 : Ἀλλ´ ἄλλῃ τινὶ αἰσθήσει τῶν διὰ τοῦ σώματος ἐφήψω 2541 Phaed.65.d.12 : αὐτῶν; λέγω δὲ περὶ πάντων, οἷον μεγέθους πέρι, ὑγιείας, 2542 Phaed.65.d.13 : ἰσχύος, καὶ τῶν ἄλλων ἑνὶ λόγῳ ἁπάντων τῆς οὐσίας ὃ 2543 Phaed.65.e.1 : τυγχάνει ἕκαστον ὄν· ἆρα διὰ τοῦ σώματος αὐτῶν τὸ 2544 Phaed.65.e.2 : ἀληθέστατον θεωρεῖται, ἢ ὧδε ἔχει· ὃς ἂν μάλιστα ἡμῶν 2545 Phaed.65.e.3 : καὶ ἀκριβέστατα παρασκευάσηται αὐτὸ ἕκαστον διανοηθῆναι 2546 Phaed.65.e.4 : περὶ οὗ σκοπεῖ, οὗτος ἂν ἐγγύτατα ἴοι τοῦ γνῶναι ἕκαστον; 2547 Phaed.65.e.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 2548 Phaed.65.e.6 : Ἆρ´ οὖν ἐκεῖνος ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστις 2549 Phaed.65.e.7 : ὅτι μάλιστα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ ἴοι ἐφ´ ἕκαστον, μήτε τιν´ 2550 Phaed.65.e.8 : ὄψιν παρατιθέμενος ἐν τῷ διανοεῖσθαι μήτε [τινὰ] ἄλλην 2551 Phaed.66.a.1 : αἴσθησιν ἐφέλκων μηδεμίαν μετὰ τοῦ λογισμοῦ, ἀλλ´ αὐτῇ 2552 Phaed.66.a.2 : καθ´ αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενος αὐτὸ καθ´ αὑτὸ εἰλι– 2553 Phaed.66.a.3 : κρινὲς ἕκαστον ἐπιχειροῖ θηρεύειν τῶν ὄντων, ἀπαλλαγεὶς 2554 Phaed.66.a.4 : ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν σύμ– 2555 Phaed.66.a.5 : παντος τοῦ σώματος, ὡς ταράττοντος καὶ οὐκ ἐῶντος τὴν 2556 Phaed.66.a.6 : ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε καὶ φρόνησιν ὅταν κοινωνῇ; 2557 Phaed.66.a.7 : ἆρ´ οὐχ οὗτός ἐστιν, ὦ Σιμμία, εἴπερ τις [καὶ] ἄλλος ὁ 2558 Phaed.66.a.8 : τευξόμενος τοῦ ὄντος; 2559 Phaed.66.a.9 : Ὑπερφυῶς, ἔφη ὁ Σιμμίας, ὡς ἀληθῆ λέγεις, ὦ 2560 Phaed.66.a.10 : Σώκρατες. 2561 Phaed.66.b.1 : Οὐκοῦν ἀνάγκη, ἔφη, ἐκ πάντων τούτων παρίστασθαι 2562 Phaed.66.b.2 : δόξαν τοιάνδε τινὰ τοῖς γνησίως φιλοσόφοις, ὥστε καὶ πρὸς 2563 Phaed.66.b.3 : ἀλλήλους τοιαῦτα ἄττα λέγειν, ὅτι "Κινδυνεύει τοι ὥσπερ 2564 Phaed.66.b.4 : ἀτραπός τις ἐκφέρειν ἡμᾶς [μετὰ τοῦ λόγου ἐν τῇ σκέψει], 2565 Phaed.66.b.5 : ὅτι, ἕως ἂν τὸ σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν ἡ 2566 Phaed.66.b.6 : ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶς 2567 Phaed.66.b.7 : οὗ ἐπιθυμοῦμεν· φαμὲν δὲ τοῦτο εἶναι τὸ ἀληθές. μυρίας 2568 Phaed.66.b.8 : μὲν γὰρ ἡμῖν ἀσχολίας παρέχει τὸ σῶμα διὰ τὴν ἀναγκαίαν 2569 Phaed.66.c.1 : τροφήν· ἔτι δέ, ἄν τινες νόσοι προσπέσωσιν, ἐμποδίζουσιν 2570 Phaed.66.c.2 : ἡμῶν τὴν τοῦ ὄντος θήραν. ἐρώτων δὲ καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ 2571 Phaed.66.c.3 : φόβων καὶ εἰδώλων παντοδαπῶν καὶ φλυαρίας ἐμπίμπλησιν 2572 Phaed.66.c.4 : ἡμᾶς πολλῆς, ὥστε τὸ λεγόμενον ὡς ἀληθῶς τῷ ὄντι ὑπ´ 2573 Phaed.66.c.5 : αὐτοῦ οὐδὲ φρονῆσαι ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτε οὐδέν. καὶ 2574 Phaed.66.c.6 : γὰρ πολέμους καὶ στάσεις καὶ μάχας οὐδὲν ἄλλο παρέχει ἢ 2575 Phaed.66.c.7 : τὸ σῶμα καὶ αἱ τούτου ἐπιθυμίαι. διὰ γὰρ τὴν τῶν χρη– 2576 Phaed.66.c.8 : μάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι γίγνονται, τὰ δὲ χρήματα 2577 Phaed.66.d.1 : ἀναγκαζόμεθα κτᾶσθαι διὰ τὸ σῶμα, δουλεύοντες τῇ τούτου 2578 Phaed.66.d.2 : θεραπείᾳ· καὶ ἐκ τούτου ἀσχολίαν ἄγομεν φιλοσοφίας πέρι 2579 Phaed.66.d.3 : διὰ πάντα ταῦτα. τὸ δ´ ἔσχατον πάντων ὅτι, ἐάν τις 2580 Phaed.66.d.4 : ἡμῖν καὶ σχολὴ γένηται ἀπ´ αὐτοῦ καὶ τραπώμεθα πρὸς τὸ 2581 Phaed.66.d.5 : σκοπεῖν τι, ἐν ταῖς ζητήσεσιν αὖ πανταχοῦ παραπῖπτον 2582 Phaed.66.d.6 : θόρυβον παρέχει καὶ ταραχὴν καὶ ἐκπλήττει, ὥστε μὴ 2583 Phaed.66.d.7 : δύνασθαι ὑπ´ αὐτοῦ καθορᾶν τἀληθές. ἀλλὰ τῷ ὄντι ἡμῖν 2584 Phaed.66.d.8 : δέδεικται ὅτι, εἰ μέλλομέν ποτε καθαρῶς τι εἴσεσθαι, 2585 Phaed.66.e.1 : ἀπαλλακτέον αὐτοῦ καὶ αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον αὐτὰ τὰ 2586 Phaed.66.e.2 : πράγματα· καὶ τότε, ὡς ἔοικεν, ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν 2587 Phaed.66.e.3 : τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι, φρονήσεως, ἐπειδὰν τελευτή– 2588 Phaed.66.e.4 : σωμεν, ὡς ὁ λόγος σημαίνει, ζῶσιν δὲ οὔ. εἰ γὰρ μὴ οἷόν 2589 Phaed.66.e.5 : τε μετὰ τοῦ σώματος μηδὲν καθαρῶς γνῶναι, δυοῖν θάτερον, 2590 Phaed.66.e.6 : ἢ οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι ἢ τελευτήσασιν· τότε 2591 Phaed.67.a.1 : γὰρ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἡ ψυχὴ ἔσται χωρὶς τοῦ σώματος, 2592 Phaed.67.a.2 : πρότερον δ´ οὔ. καὶ ἐν ᾧ ἂν ζῶμεν, οὕτως, ὡς ἔοικεν, 2593 Phaed.67.a.3 : ἐγγυτάτω ἐσόμεθα τοῦ εἰδέναι, ἐὰν ὅτι μάλιστα μηδὲν 2594 Phaed.67.a.4 : ὁμιλῶμεν τῷ σώματι μηδὲ κοινωνῶμεν, ὅτι μὴ πᾶσα ἀνάγκη, 2595 Phaed.67.a.5 : μηδὲ ἀναπιμπλώμεθα τῆς τούτου φύσεως, ἀλλὰ καθαρεύωμεν 2596 Phaed.67.a.6 : ἀπ´ αὐτοῦ, ἕως ἂν ὁ θεὸς αὐτὸς ἀπολύσῃ ἡμᾶς· καὶ οὕτω μὲν 2597 Phaed.67.a.7 : καθαροὶ ἀπαλλαττόμενοι τῆς τοῦ σώματος ἀφροσύνης, ὡς τὸ 2598 Phaed.67.a.8 : εἰκὸς μετὰ τοιούτων τε ἐσόμεθα καὶ γνωσόμεθα δι´ ἡμῶν 2599 Phaed.67.b.1 : αὐτῶν πᾶν τὸ εἰλικρινές, τοῦτο δ´ ἐστὶν ἴσως τὸ ἀληθές· 2600 Phaed.67.b.2 : μὴ καθαρῷ γὰρ καθαροῦ ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν ᾖ." 2601 Phaed.67.b.3 : τοιαῦτα οἶμαι, ὦ Σιμμία, ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς ἀλλήλους 2602 Phaed.67.b.4 : λέγειν τε καὶ δοξάζειν πάντας τοὺς ὀρθῶς φιλομαθεῖς. ἢ οὐ 2603 Phaed.67.b.5 : δοκεῖ σοι οὕτως; 2604 Phaed.67.b.6 : Παντός γε μᾶλλον, ὦ Σώκρατες. 2605 Phaed.67.b.7 : Οὐκοῦν, ἔφη ὁ Σωκράτης, εἰ ταῦτα ἀληθῆ, ὦ ἑταῖρε, 2606 Phaed.67.b.8 : πολλὴ ἐλπὶς ἀφικομένῳ οἷ ἐγὼ πορεύομαι, ἐκεῖ ἱκανῶς, 2607 Phaed.67.b.9 : εἴπερ που ἄλλοθι, κτήσασθαι τοῦτο οὗ ἕνεκα ἡ πολλὴ 2608 Phaed.67.b.10 : πραγματεία ἡμῖν ἐν τῷ παρελθόντι βίῳ γέγονεν, ὥστε ἥ γε 2609 Phaed.67.c.1 : ἀποδημία ἡ νῦν μοι προστεταγμένη μετὰ ἀγαθῆς ἐλπίδος 2610 Phaed.67.c.2 : γίγνεται καὶ ἄλλῳ ἀνδρὶ ὃς ἡγεῖταί οἱ παρεσκευάσθαι τὴν 2611 Phaed.67.c.3 : διάνοιαν ὥσπερ κεκαθαρμένην. 2612 Phaed.67.c.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Σιμμίας. 2613 Phaed.67.c.5 : Κάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι 2614 Phaed.67.c.6 : ἐν τῷ λόγῳ λέγεται, τὸ χωρίζειν ὅτι μάλιστα ἀπὸ τοῦ 2615 Phaed.67.c.7 : σώματος τὴν ψυχὴν καὶ ἐθίσαι αὐτὴν καθ´ αὑτὴν παντα– 2616 Phaed.67.c.8 : χόθεν ἐκ τοῦ σώματος συναγείρεσθαί τε καὶ ἁθροίζεσθαι, 2617 Phaed.67.c.9 : καὶ οἰκεῖν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ ἐν τῷ νῦν παρόντι καὶ ἐν τῷ 2618 Phaed.67.d.1 : ἔπειτα μόνην καθ´ αὑτήν, ἐκλυομένην ὥσπερ [ἐκ] δεσμῶν ἐκ 2619 Phaed.67.d.2 : τοῦ σώματος; 2620 Phaed.67.d.3 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 2621 Phaed.67.d.4 : Οὐκοῦν τοῦτό γε θάνατος ὀνομάζεται, λύσις καὶ χωρισμὸς 2622 Phaed.67.d.5 : ψυχῆς ἀπὸ σώματος; 2623 Phaed.67.d.6 : Παντάπασί γε, ἦ δ´ ὅς. 2624 Phaed.67.d.7 : Λύειν δέ γε αὐτήν, ὥς φαμεν, προθυμοῦνται ἀεὶ μάλιστα 2625 Phaed.67.d.8 : καὶ μόνοι οἱ φιλοσοφοῦντες ὀρθῶς, καὶ τὸ μελέτημα αὐτὸ 2626 Phaed.67.d.9 : τοῦτό ἐστιν τῶν φιλοσόφων, λύσις καὶ χωρισμὸς ψυχῆς 2627 Phaed.67.d.10 : ἀπὸ σώματος· ἢ οὔ; 2628 Phaed.67.d.11 : Φαίνεται. 2629 Phaed.67.d.12 : Οὐκοῦν, ὅπερ ἐν ἀρχῇ ἔλεγον, γελοῖον ἂν εἴη ἄνδρα 2630 Phaed.67.e.1 : παρασκευάζονθ´ ἑαυτὸν ἐν τῷ βίῳ ὅτι ἐγγυτάτω ὄντα τοῦ 2631 Phaed.67.e.2 : τεθνάναι οὕτω ζῆν, κἄπειθ´ ἥκοντος αὐτῷ τούτου ἀγανακτεῖν; 2632 Phaed.67.e.3 : Γελοῖον· πῶς δ´ οὔ; 2633 Phaed.67.e.4 : Τῷ ὄντι ἄρα, ἔφη, ὦ Σιμμία, οἱ ὀρθῶς φιλοσοφοῦντες 2634 Phaed.67.e.5 : ἀποθνῄσκειν μελετῶσι, καὶ τὸ τεθνάναι ἥκιστα αὐτοῖς 2635 Phaed.67.e.6 : ἀνθρώπων φοβερόν. ἐκ τῶνδε δὲ σκόπει. εἰ γὰρ δια– 2636 Phaed.67.e.7 : βέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι, αὐτὴν δὲ καθ´ αὑτὴν 2637 Phaed.67.e.8 : ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου εἰ 2638 Phaed.67.e.9 : φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἴη, εἰ μὴ 2639 Phaed.68.a.1 : ἅσμενοι ἐκεῖσε ἴοιεν, οἷ ἀφικομένοις ἐλπίς ἐστιν οὗ διὰ βίου 2640 Phaed.68.a.2 : ἤρων τυχεῖν—ἤρων δὲ φρονήσεως—ᾧ τε διεβέβληντο, τούτου 2641 Phaed.68.a.3 : ἀπηλλάχθαι συνόντος αὐτοῖς; ἢ ἀνθρωπίνων μὲν παιδικῶν 2642 Phaed.68.a.4 : καὶ γυναικῶν καὶ ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ δὴ ἑκόντες 2643 Phaed.68.a.5 : ἠθέλησαν εἰς Ἅιδου μετελθεῖν, ὑπὸ ταύτης ἀγόμενοι τῆς 2644 Phaed.68.a.6 : ἐλπίδος, τῆς τοῦ ὄψεσθαί τε ἐκεῖ ὧν ἐπεθύμουν καὶ συνέσε– 2645 Phaed.68.a.7 : σθαι· φρονήσεως δὲ ἄρα τις τῷ ὄντι ἐρῶν, καὶ λαβὼν σφόδρα 2646 Phaed.68.a.8 : τὴν αὐτὴν ταύτην ἐλπίδα, μηδαμοῦ ἄλλοθι ἐντεύξεσθαι αὐτῇ 2647 Phaed.68.b.1 : ἀξίως λόγου ἢ ἐν Ἅιδου, ἀγανακτήσει τε ἀποθνῄσκων καὶ 2648 Phaed.68.b.2 : οὐχ ἅσμενος εἶσιν αὐτόσε; οἴεσθαί γε χρή, ἐὰν τῷ ὄντι γε 2649 Phaed.68.b.3 : ᾖ, ὦ ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα γὰρ αὐτῷ ταῦτα δόξει, 2650 Phaed.68.b.4 : μηδαμοῦ ἄλλοθι καθαρῶς ἐντεύξεσθαι φρονήσει ἀλλ´ ἢ ἐκεῖ. 2651 Phaed.68.b.5 : εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, οὐ πολλὴ ἂν 2652 Phaed.68.b.6 : ἀλογία εἴη εἰ φοβοῖτο τὸν θάνατον ὁ τοιοῦτος; 2653 Phaed.68.b.7 : Πολλὴ μέντοι νὴ Δία, ἦ δ´ ὅς. 2654 Phaed.68.b.8 : Οὐκοῦν ἱκανόν σοι τεκμήριον, ἔφη, τοῦτο ἀνδρός, ὃν 2655 Phaed.68.b.9 : ἂν ἴδῃς ἀγανακτοῦντα μέλλοντα ἀποθανεῖσθαι, ὅτι οὐκ ἄρ´ 2656 Phaed.68.c.1 : ἦν φιλόσοφος ἀλλά τις φιλοσώματος; ὁ αὐτὸς δέ που 2657 Phaed.68.c.2 : οὗτος τυγχάνει ὢν καὶ φιλοχρήματος καὶ φιλότιμος, ἤτοι τὰ 2658 Phaed.68.c.3 : ἕτερα τούτων ἢ ἀμφότερα. 2659 Phaed.68.c.4 : Πάνυ, ἔφη, ἔχει οὕτως ὡς λέγεις. 2660 Phaed.68.c.5 : Ἆρ´ οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία, οὐ καὶ ἡ ὀνομαζομένη ἀνδρεία 2661 Phaed.68.c.6 : τοῖς οὕτω διακειμένοις μάλιστα προσήκει; 2662 Phaed.68.c.7 : Πάντως δήπου, ἔφη. 2663 Phaed.68.c.8 : Οὐκοῦν καὶ ἡ σωφροσύνη, ἣν καὶ οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσι 2664 Phaed.68.c.9 : σωφροσύνην, τὸ περὶ τὰς ἐπιθυμίας μὴ ἐπτοῆσθαι ἀλλ´ 2665 Phaed.68.c.10 : ὀλιγώρως ἔχειν καὶ κοσμίως, ἆρ´ οὐ τούτοις μόνοις προσήκει, 2666 Phaed.68.c.11 : τοῖς μάλιστα τοῦ σώματος ὀλιγωροῦσίν τε καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ 2667 Phaed.68.c.12 : ζῶσιν; 2668 Phaed.68.d.1 : Ἀνάγκη, ἔφη. 2669 Phaed.68.d.2 : Εἰ γὰρ ἐθέλεις, ἦ δ´ ὅς, ἐννοῆσαι τήν γε τῶν ἄλλων 2670 Phaed.68.d.3 : ἀνδρείαν τε καὶ σωφροσύνην, δόξει σοι εἶναι ἄτοπος. 2671 Phaed.68.d.4 : Πῶς δή, ὦ Σώκρατες; 2672 Phaed.68.d.5 : Οἶσθα, ἦ δ´ ὅς, ὅτι τὸν θάνατον ἡγοῦνται πάντες οἱ ἄλλοι 2673 Phaed.68.d.6 : τῶν μεγάλων κακῶν; 2674 Phaed.68.d.7 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 2675 Phaed.68.d.8 : Οὐκοῦν φόβῳ μειζόνων κακῶν ὑπομένουσιν αὐτῶν οἱ 2676 Phaed.68.d.9 : ἀνδρεῖοι τὸν θάνατον, ὅταν ὑπομένωσιν; 2677 Phaed.68.d.10 : Ἔστι ταῦτα. 2678 Phaed.68.d.11 : Τῷ δεδιέναι ἄρα καὶ δέει ἀνδρεῖοί εἰσι πάντες πλὴν οἱ 2679 Phaed.68.d.12 : φιλόσοφοι· καίτοι ἄλογόν γε δέει τινὰ καὶ δειλίᾳ ἀνδρεῖον 2680 Phaed.68.d.13 : εἶναι. 2681 Phaed.68.e.1 : Πάνυ μὲν οὖν. 2682 Phaed.68.e.2 : Τί δὲ οἱ κόσμιοι αὐτῶν; οὐ ταὐτὸν τοῦτο πεπόνθασιν· 2683 Phaed.68.e.3 : ἀκολασίᾳ τινὶ σώφρονές εἰσιν; καίτοι φαμέν γε ἀδύνατον 2684 Phaed.68.e.4 : εἶναι, ἀλλ´ ὅμως αὐτοῖς συμβαίνει τούτῳ ὅμοιον τὸ πάθος 2685 Phaed.68.e.5 : τὸ περὶ ταύτην τὴν εὐήθη σωφροσύνην· φοβούμενοι γὰρ 2686 Phaed.68.e.6 : ἑτέρων ἡδονῶν στερηθῆναι καὶ ἐπιθυμοῦντες ἐκείνων, ἄλλων 2687 Phaed.68.e.7 : ἀπέχονται ὑπ´ ἄλλων κρατούμενοι. καίτοι καλοῦσί γε ἀκο– 2688 Phaed.69.a.1 : λασίαν τὸ ὑπὸ τῶν ἡδονῶν ἄρχεσθαι, ἀλλ´ ὅμως συμβαίνει 2689 Phaed.69.a.2 : αὐτοῖς κρατουμένοις ὑφ´ ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων ἡδονῶν. 2690 Phaed.69.a.3 : τοῦτο δ´ ὅμοιόν ἐστιν ᾧ νυνδὴ ἐλέγετο, τῷ τρόπον τινὰ δι´ 2691 Phaed.69.a.4 : ἀκολασίαν αὐτοὺς σεσωφρονίσθαι. 2692 Phaed.69.a.5 : Ἔοικε γάρ. 2693 Phaed.69.a.6 : Ὦ μακάριε Σιμμία, μὴ γὰρ οὐχ αὕτη ᾖ ἡ ὀρθὴ πρὸς 2694 Phaed.69.a.7 : ἀρετὴν ἀλλαγή, ἡδονὰς πρὸς ἡδονὰς καὶ λύπας πρὸς λύπας 2695 Phaed.69.a.8 : καὶ φόβον πρὸς φόβον καταλλάττεσθαι, [καὶ] μείζω πρὸς 2696 Phaed.69.a.9 : ἐλάττω ὥσπερ νομίσματα, ἀλλ´ ᾖ ἐκεῖνο μόνον τὸ νόμισμα 2697 Phaed.69.a.10 : ὀρθόν, ἀντὶ οὗ δεῖ πάντα ταῦτα καταλλάττεσθαι, φρόνησις, 2698 Phaed.69.b.1 : [καὶ τούτου μὲν πάντα] καὶ μετὰ τούτου [ὠνούμενά τε καὶ 2699 Phaed.69.b.2 : πιπρασκόμενα] τῷ ὄντι ᾖ καὶ ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη καὶ 2700 Phaed.69.b.3 : δικαιοσύνη καὶ συλλήβδην ἀληθὴς ἀρετή, μετὰ φρονήσεως, 2701 Phaed.69.b.4 : καὶ προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων καὶ ἡδονῶν καὶ 2702 Phaed.69.b.5 : φόβων καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν τοιούτων· χωριζόμενα 2703 Phaed.69.b.6 : δὲ φρονήσεως [καὶ] ἀλλαττόμενα ἀντὶ ἀλλήλων μὴ σκια– 2704 Phaed.69.b.7 : γραφία τις ᾖ ἡ τοιαύτη ἀρετὴ καὶ τῷ ὄντι ἀνδραποδώδης τε 2705 Phaed.69.b.8 : καὶ οὐδὲν ὑγιὲς οὐδ´ ἀληθὲς ἔχῃ, τὸ δ´ ἀληθὲς τῷ ὄντι ᾖ 2706 Phaed.69.c.1 : κάθαρσίς τις τῶν τοιούτων πάντων καὶ ἡ σωφροσύνη καὶ 2707 Phaed.69.c.2 : ἡ δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, καὶ αὐτὴ ἡ φρόνησις μὴ κα– 2708 Phaed.69.c.3 : θαρμός τις ᾖ. καὶ κινδυνεύουσι καὶ οἱ τὰς τελετὰς ἡμῖν 2709 Phaed.69.c.4 : οὗτοι καταστήσαντες οὐ φαῦλοί τινες εἶναι, ἀλλὰ τῷ ὄντι 2710 Phaed.69.c.5 : πάλαι αἰνίττεσθαι ὅτι ὃς ἂν ἀμύητος καὶ ἀτέλεστος εἰς 2711 Phaed.69.c.6 : Ἅιδου ἀφίκηται ἐν βορβόρῳ κείσεται, ὁ δὲ κεκαθαρμένος 2712 Phaed.69.c.7 : τε καὶ τετελεσμένος ἐκεῖσε ἀφικόμενος μετὰ θεῶν οἰκήσει. 2713 Phaed.69.c.8 : εἰσὶν γὰρ δή, [ὥς] φασιν οἱ περὶ τὰς τελετάς, "ναρθηκοφόροι 2714 Phaed.69.d.1 : μὲν πολλοί, βάκχοι δέ τε παῦροι·" οὗτοι δ´ εἰσὶν κατὰ τὴν 2715 Phaed.69.d.2 : ἐμὴν δόξαν οὐκ ἄλλοι ἢ οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς. ὧν δὴ 2716 Phaed.69.d.3 : καὶ ἐγὼ κατά γε τὸ δυνατὸν οὐδὲν ἀπέλιπον ἐν τῷ βίῳ 2717 Phaed.69.d.4 : ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ προυθυμήθην γενέσθαι· εἰ δ´ ὀρθῶς 2718 Phaed.69.d.5 : προυθυμήθην καί τι ἠνύσαμεν, ἐκεῖσε ἐλθόντες τὸ σαφὲς 2719 Phaed.69.d.6 : εἰσόμεθα, ἂν θεὸς ἐθέλῃ, ὀλίγον ὕστερον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. 2720 Phaed.69.d.7 : ταῦτ´ οὖν ἐγώ, ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἀπολογοῦμαι, 2721 Phaed.69.d.8 : ὡς εἰκότως ὑμᾶς τε ἀπολείπων καὶ τοὺς ἐνθάδε δεσπότας οὐ 2722 Phaed.69.e.1 : χαλεπῶς φέρω οὐδ´ ἀγανακτῶ, ἡγούμενος κἀκεῖ οὐδὲν ἧττον 2723 Phaed.69.e.2 : ἢ ἐνθάδε δεσπόταις τε ἀγαθοῖς ἐντεύξεσθαι καὶ ἑταίροις· 2724 Phaed.69.e.3 : [τοῖς δὲ πολλοῖς ἀπιστίαν παρέχει]· εἴ τι οὖν ὑμῖν πιθανώ– 2725 Phaed.69.e.4 : τερός εἰμι ἐν τῇ ἀπολογίᾳ ἢ τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς, εὖ 2726 Phaed.69.e.5 : ἂν ἔχοι. 2727 Phaed.69.e.6 : Εἰπόντος δὴ τοῦ Σωκράτους ταῦτα, ὑπολαβὼν ὁ Κέβης 2728 Phaed.69.e.7 : ἔφη· Ὦ Σώκρατες, τὰ μὲν ἄλλα ἔμοιγε δοκεῖ καλῶς λέγεσθαι, 2729 Phaed.70.a.1 : τὰ δὲ περὶ τῆς ψυχῆς πολλὴν ἀπιστίαν παρέχει τοῖς ἀνθρώποις 2730 Phaed.70.a.2 : μή, ἐπειδὰν ἀπαλλαγῇ τοῦ σώματος, οὐδαμοῦ ἔτι ᾖ, ἀλλ´ ἐκείνῃ 2731 Phaed.70.a.3 : τῇ ἡμέρᾳ διαφθείρηταί τε καὶ ἀπολλύηται ᾗ ἂν ὁ ἄνθρωπος ἀπο– 2732 Phaed.70.a.4 : θνῄσκῃ, εὐθὺς ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματος, καὶ ἐκβαίνουσα 2733 Phaed.70.a.5 : ὥσπερ πνεῦμα ἢ καπνὸς διασκεδασθεῖσα οἴχηται διαπτομένη 2734 Phaed.70.a.6 : καὶ οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ ᾖ. ἐπεί, εἴπερ εἴη που αὐτὴ καθ´ 2735 Phaed.70.a.7 : αὑτὴν συνηθροισμένη καὶ ἀπηλλαγμένη τούτων τῶν κακῶν 2736 Phaed.70.a.8 : ὧν σὺ νυνδὴ διῆλθες, πολλὴ ἂν εἴη ἐλπὶς καὶ καλή, ὦ 2737 Phaed.70.b.1 : Σώκρατες, ὡς ἀληθῆ ἐστιν ἃ σὺ λέγεις· ἀλλὰ τοῦτο δὴ 2738 Phaed.70.b.2 : ἴσως οὐκ ὀλίγης παραμυθίας δεῖται καὶ πίστεως, ὡς ἔστι τε 2739 Phaed.70.b.3 : ψυχὴ ἀποθανόντος τοῦ ἀνθρώπου καί τινα δύναμιν ἔχει καὶ 2740 Phaed.70.b.4 : φρόνησιν. 2741 Phaed.70.b.5 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὁ Σωκράτης, ὦ Κέβης· ἀλλὰ τί δὴ 2742 Phaed.70.b.6 : ποιῶμεν; ἢ περὶ αὐτῶν τούτων βούλει διαμυθολογῶμεν, εἴτε 2743 Phaed.70.b.7 : εἰκὸς οὕτως ἔχειν εἴτε μή; 2744 Phaed.70.b.8 : Ἐγὼ γοῦν, ἔφη ὁ Κέβης, ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι ἥντινα 2745 Phaed.70.b.9 : δόξαν ἔχεις περὶ αὐτῶν. 2746 Phaed.70.b.10 : Οὔκουν γ´ ἂν οἶμαι, ἦ δ´ ὃς ὁ Σωκράτης, εἰπεῖν τινα νῦν 2747 Phaed.70.c.1 : ἀκούσαντα, οὐδ´ εἰ κωμῳδοποιὸς εἴη, ὡς ἀδολεσχῶ καὶ οὐ 2748 Phaed.70.c.2 : περὶ προσηκόντων τοὺς λόγους ποιοῦμαι. εἰ οὖν δοκεῖ, χρὴ 2749 Phaed.70.c.3 : διασκοπεῖσθαι. 2750 Phaed.70.c.4 : Σκεψώμεθα δὲ αὐτὸ τῇδέ πῃ, εἴτ´ ἄρα ἐν Ἅιδου εἰσὶν αἱ 2751 Phaed.70.c.5 : ψυχαὶ τελευτησάντων τῶν ἀνθρώπων εἴτε καὶ οὔ. παλαιὸς 2752 Phaed.70.c.6 : μὲν οὖν ἔστι τις λόγος οὗ μεμνήμεθα, ὡς εἰσὶν ἐνθένδε 2753 Phaed.70.c.7 : ἀφικόμεναι ἐκεῖ, καὶ πάλιν γε δεῦρο ἀφικνοῦνται καὶ γί– 2754 Phaed.70.c.8 : γνονται ἐκ τῶν τεθνεώτων· καὶ εἰ τοῦθ´ οὕτως ἔχει, πάλιν 2755 Phaed.70.c.9 : γίγνεσθαι ἐκ τῶν ἀποθανόντων τοὺς ζῶντας, ἄλλο τι ἢ εἶεν 2756 Phaed.70.d.1 : ἂν αἱ ψυχαὶ ἡμῶν ἐκεῖ; οὐ γὰρ ἄν που πάλιν ἐγίγνοντο μὴ 2757 Phaed.70.d.2 : οὖσαι, καὶ τοῦτο ἱκανὸν τεκμήριον τοῦ ταῦτ´ εἶναι, εἰ τῷ 2758 Phaed.70.d.3 : ὄντι φανερὸν γίγνοιτο ὅτι οὐδαμόθεν ἄλλοθεν γίγνονται οἱ 2759 Phaed.70.d.4 : ζῶντες ἢ ἐκ τῶν τεθνεώτων· εἰ δὲ μὴ ἔστι τοῦτο, ἄλλου ἄν 2760 Phaed.70.d.5 : του δέοι λόγου. 2761 Phaed.70.d.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Κέβης. 2762 Phaed.70.d.7 : Μὴ τοίνυν κατ´ ἀνθρώπων, ἦ δ´ ὅς, σκόπει μόνον τοῦτο, 2763 Phaed.70.d.8 : εἰ βούλει ῥᾷον μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ κατὰ ζῴων πάντων καὶ 2764 Phaed.70.d.9 : φυτῶν, καὶ συλλήβδην ὅσαπερ ἔχει γένεσιν περὶ πάντων 2765 Phaed.70.e.1 : ἴδωμεν ἆρ´ οὑτωσὶ γίγνεται πάντα, οὐκ ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῶν 2766 Phaed.70.e.2 : ἐναντίων τὰ ἐναντία, ὅσοις τυγχάνει ὂν τοιοῦτόν τι, οἷον τὸ 2767 Phaed.70.e.3 : καλὸν τῷ αἰσχρῷ ἐναντίον που καὶ δίκαιον ἀδίκῳ, καὶ ἄλλα 2768 Phaed.70.e.4 : δὴ μυρία οὕτως ἔχει. τοῦτο οὖν σκεψώμεθα, ἆρα ἀναγκαῖον 2769 Phaed.70.e.5 : ὅσοις ἔστι τι ἐναντίον, μηδαμόθεν ἄλλοθεν αὐτὸ γίγνεσθαι 2770 Phaed.70.e.6 : ἢ ἐκ τοῦ αὐτῷ ἐναντίου. οἷον ὅταν μεῖζόν τι γίγνηται, 2771 Phaed.70.e.7 : ἀνάγκη που ἐξ ἐλάττονος ὄντος πρότερον ἔπειτα μεῖζον 2772 Phaed.70.e.8 : γίγνεσθαι; 2773 Phaed.70.e.9 : Ναί. 2774 Phaed.70.e.10 : Οὐκοῦν κἂν ἔλαττον γίγνηται, ἐκ μείζονος ὄντος πρότερον 2775 Phaed.71.a.1 : ὕστερον ἔλαττον γενήσεται; 2776 Phaed.71.a.2 : Ἔστιν οὕτω, ἔφη. 2777 Phaed.71.a.3 : Καὶ μὴν ἐξ ἰσχυροτέρου γε τὸ ἀσθενέστερον καὶ ἐκ βρα– 2778 Phaed.71.a.4 : δυτέρου τὸ θᾶττον; 2779 Phaed.71.a.5 : Πάνυ γε. 2780 Phaed.71.a.6 : Τί δέ; ἄν τι χεῖρον γίγνηται, οὐκ ἐξ ἀμείνονος, καὶ ἂν 2781 Phaed.71.a.7 : δικαιότερον, ἐξ ἀδικωτέρου; 2782 Phaed.71.a.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 2783 Phaed.71.a.9 : Ἱκανῶς οὖν, ἔφη, ἔχομεν τοῦτο, ὅτι πάντα οὕτω γίγνεται, 2784 Phaed.71.a.10 : ἐξ ἐναντίων τὰ ἐναντία πράγματα; 2785 Phaed.71.a.11 : Πάνυ γε. 2786 Phaed.71.a.12 : Τί δ´ αὖ; ἔστι τι καὶ τοιόνδε ἐν αὐτοῖς, οἷον μεταξὺ 2787 Phaed.71.a.13 : ἀμφοτέρων πάντων τῶν ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις, 2788 Phaed.71.b.1 : ἀπὸ μὲν τοῦ ἑτέρου ἐπὶ τὸ ἕτερον, ἀπὸ δ´ αὖ τοῦ ἑτέρου 2789 Phaed.71.b.2 : πάλιν ἐπὶ τὸ ἕτερον· μείζονος μὲν πράγματος καὶ ἐλάττονος 2790 Phaed.71.b.3 : μεταξὺ αὔξησις καὶ φθίσις, καὶ καλοῦμεν οὕτω τὸ μὲν αὐξά– 2791 Phaed.71.b.4 : νεσθαι, τὸ δὲ φθίνειν; 2792 Phaed.71.b.5 : Ναί, ἔφη. 2793 Phaed.71.b.6 : Οὐκοῦν καὶ διακρίνεσθαι καὶ συγκρίνεσθαι, καὶ ψύχεσθαι 2794 Phaed.71.b.7 : καὶ θερμαίνεσθαι, καὶ πάντα οὕτω, κἂν εἰ μὴ χρώμεθα τοῖς 2795 Phaed.71.b.8 : ὀνόμασιν ἐνιαχοῦ, ἀλλ´ ἔργῳ γοῦν πανταχοῦ οὕτως ἔχειν 2796 Phaed.71.b.9 : ἀναγκαῖον, γίγνεσθαί τε αὐτὰ ἐξ ἀλλήλων γένεσίν τε εἶναι 2797 Phaed.71.b.10 : ἑκατέρου εἰς ἄλληλα; 2798 Phaed.71.b.11 : Πάνυ μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς. 2799 Phaed.71.c.1 : Τί οὖν; ἔφη, τῷ ζῆν ἐστί τι ἐναντίον, ὥσπερ τῷ 2800 Phaed.71.c.2 : ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν; 2801 Phaed.71.c.3 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 2802 Phaed.71.c.4 : Τί; 2803 Phaed.71.c.5 : Τὸ τεθνάναι, ἔφη. 2804 Phaed.71.c.6 : Οὐκοῦν ἐξ ἀλλήλων τε γίγνεται ταῦτα, εἴπερ ἐναντία 2805 Phaed.71.c.7 : ἐστιν, καὶ αἱ γενέσεις εἰσὶν αὐτοῖν μεταξὺ δύο δυοῖν ὄντοιν; 2806 Phaed.71.c.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 2807 Phaed.71.c.9 : Τὴν μὲν τοίνυν ἑτέραν συζυγίαν ὧν νυνδὴ ἔλεγον ἐγώ 2808 Phaed.71.c.10 : σοι, ἔφη, ἐρῶ, ὁ Σωκράτης, καὶ αὐτὴν καὶ τὰς γενέσεις· σὺ 2809 Phaed.71.c.11 : δέ μοι τὴν ἑτέραν. λέγω δὲ τὸ μὲν καθεύδειν, τὸ δὲ ἐγρη– 2810 Phaed.71.c.12 : γορέναι, καὶ ἐκ τοῦ καθεύδειν τὸ ἐγρηγορέναι γίγνεσθαι καὶ 2811 Phaed.71.d.1 : ἐκ τοῦ ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν, καὶ τὰς γενέσεις αὐτοῖν 2812 Phaed.71.d.2 : τὴν μὲν καταδαρθάνειν εἶναι, τὴν δ´ ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς 2813 Phaed.71.d.3 : σοι, ἔφη, ἢ οὔ; 2814 Phaed.71.d.4 : Πάνυ μὲν οὖν. 2815 Phaed.71.d.5 : Λέγε δή μοι καὶ σύ, ἔφη, οὕτω περὶ ζωῆς καὶ θανάτου. 2816 Phaed.71.d.6 : οὐκ ἐναντίον μὲν φῂς τῷ ζῆν τὸ τεθνάναι εἶναι; 2817 Phaed.71.d.7 : Ἔγωγε. 2818 Phaed.71.d.8 : Γίγνεσθαι δὲ ἐξ ἀλλήλων; 2819 Phaed.71.d.9 : Ναί. 2820 Phaed.71.d.10 : Ἐξ οὖν τοῦ ζῶντος τί τὸ γιγνόμενον; 2821 Phaed.71.d.11 : Τὸ τεθνηκός, ἔφη. 2822 Phaed.71.d.12 : Τί δέ, ἦ δ´ ὅς, ἐκ τοῦ τεθνεῶτος; 2823 Phaed.71.d.13 : Ἀναγκαῖον, ἔφη, ὁμολογεῖν ὅτι τὸ ζῶν. 2824 Phaed.71.d.14 : Ἐκ τῶν τεθνεώτων ἄρα, ὦ Κέβης, τὰ ζῶντά τε καὶ οἱ 2825 Phaed.71.d.15 : ζῶντες γίγνονται; 2826 Phaed.71.e.1 : Φαίνεται, ἔφη. 2827 Phaed.71.e.2 : Εἰσὶν ἄρα, ἔφη, αἱ ψυχαὶ ἡμῶν ἐν Ἅιδου. 2828 Phaed.71.e.3 : Ἔοικεν. 2829 Phaed.71.e.4 : Οὐκοῦν καὶ τοῖν γενεσέοιν τοῖν περὶ ταῦτα ἥ γ´ ἑτέρα 2830 Phaed.71.e.5 : σαφὴς οὖσα τυγχάνει; τὸ γὰρ ἀποθνῄσκειν σαφὲς δήπου, 2831 Phaed.71.e.6 : ἢ οὔ; 2832 Phaed.71.e.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 2833 Phaed.71.e.8 : Πῶς οὖν, ἦ δ´ ὅς, ποιήσομεν; οὐκ ἀνταποδώσομεν τὴν 2834 Phaed.71.e.9 : ἐναντίαν γένεσιν, ἀλλὰ ταύτῃ χωλὴ ἔσται ἡ φύσις; ἢ ἀνάγκη 2835 Phaed.71.e.10 : ἀποδοῦναι τῷ ἀποθνῄσκειν ἐναντίαν τινὰ γένεσιν; 2836 Phaed.71.e.11 : Πάντως που, ἔφη. 2837 Phaed.71.e.12 : Τίνα ταύτην; 2838 Phaed.71.e.13 : Τὸ ἀναβιώσκεσθαι. 2839 Phaed.71.e.14 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, εἴπερ ἔστι τὸ ἀναβιώσκεσθαι, ἐκ τῶν 2840 Phaed.72.a.1 : τεθνεώτων ἂν εἴη γένεσις εἰς τοὺς ζῶντας αὕτη, τὸ ἀνα– 2841 Phaed.72.a.2 : βιώσκεσθαι; 2842 Phaed.72.a.3 : Πάνυ γε. 2843 Phaed.72.a.4 : Ὁμολογεῖται ἄρα ἡμῖν καὶ ταύτῃ τοὺς ζῶντας ἐκ τῶν 2844 Phaed.72.a.5 : τεθνεώτων γεγονέναι οὐδὲν ἧττον ἢ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν 2845 Phaed.72.a.6 : ζώντων, τούτου δὲ ὄντος ἱκανόν που ἐδόκει τεκμήριον εἶναι 2846 Phaed.72.a.7 : ὅτι ἀναγκαῖον τὰς τῶν τεθνεώτων ψυχὰς εἶναί που, ὅθεν δὴ 2847 Phaed.72.a.8 : πάλιν γίγνεσθαι. 2848 Phaed.72.a.9 : Δοκεῖ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημένων 2849 Phaed.72.a.10 : ἀναγκαῖον οὕτως ἔχειν. 2850 Phaed.72.a.11 : Ἰδὲ τοίνυν οὕτως, ἔφη, ὦ Κέβης, ὅτι οὐδ´ ἀδίκως ὡμο– 2851 Phaed.72.a.12 : λογήκαμεν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. εἰ γὰρ μὴ ἀεὶ ἀνταποδιδοίη τὰ 2852 Phaed.72.b.1 : ἕτερα τοῖς ἑτέροις γιγνόμενα, ὡσπερεὶ κύκλῳ περιιόντα, ἀλλ´ 2853 Phaed.72.b.2 : εὐθεῖά τις εἴη ἡ γένεσις ἐκ τοῦ ἑτέρου μόνον εἰς τὸ καταν– 2854 Phaed.72.b.3 : τικρὺ καὶ μὴ ἀνακάμπτοι πάλιν ἐπὶ τὸ ἕτερον μηδὲ καμπὴν 2855 Phaed.72.b.4 : ποιοῖτο, οἶσθ´ ὅτι πάντα τελευτῶντα τὸ αὐτὸ σχῆμα ἂν σχοίη 2856 Phaed.72.b.5 : καὶ τὸ αὐτὸ πάθος ἂν πάθοι καὶ παύσαιτο γιγνόμενα; 2857 Phaed.72.b.6 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 2858 Phaed.72.b.7 : Οὐδὲν χαλεπόν, ἦ δ´ ὅς, ἐννοῆσαι ὃ λέγω· ἀλλ´ οἷον εἰ 2859 Phaed.72.b.8 : τὸ καταδαρθάνειν μὲν εἴη, τὸ δ´ ἀνεγείρεσθαι μὴ ἀνταποδιδοίη 2860 Phaed.72.b.9 : γιγνόμενον ἐκ τοῦ καθεύδοντος, οἶσθ´ ὅτι τελευτῶντα πάντ´ 2861 Phaed.72.c.1 : 〈ἂν〉 λῆρον τὸν Ἐνδυμίωνα ἀποδείξειεν καὶ οὐδαμοῦ ἂν 2862 Phaed.72.c.2 : φαίνοιτο διὰ τὸ καὶ τἆλλα πάντα ταὐτὸν ἐκείνῳ πεπονθέναι, 2863 Phaed.72.c.3 : καθεύδειν. κἂν εἰ συγκρίνοιτο μὲν πάντα, διακρίνοιτο δὲ 2864 Phaed.72.c.4 : μή, ταχὺ ἂν τὸ τοῦ Ἀναξαγόρου γεγονὸς εἴη, "Ὁμοῦ πάντα 2865 Phaed.72.c.5 : χρήματα." ὡσαύτως δέ, ὦ φίλε Κέβης, καὶ εἰ ἀποθνῄσκοι 2866 Phaed.72.c.6 : μὲν πάντα ὅσα τοῦ ζῆν μεταλάβοι, ἐπειδὴ δὲ ἀποθάνοι, 2867 Phaed.72.c.7 : μένοι ἐν τούτῳ τῷ σχήματι τὰ τεθνεῶτα καὶ μὴ πάλιν 2868 Phaed.72.c.8 : ἀναβιώσκοιτο, ἆρ´ οὐ πολλὴ ἀνάγκη τελευτῶντα πάντα 2869 Phaed.72.d.1 : τεθνάναι καὶ μηδὲν ζῆν; εἰ γὰρ ἐκ μὲν τῶν ἄλλων τὰ 2870 Phaed.72.d.2 : ζῶντα γίγνοιτο, τὰ δὲ ζῶντα θνῄσκοι, τίς μηχανὴ μὴ οὐχὶ 2871 Phaed.72.d.3 : πάντα καταναλωθῆναι εἰς τὸ τεθνάναι; 2872 Phaed.72.d.4 : Οὐδὲ μία μοι δοκεῖ, ἔφη ὁ Κέβης, ὦ Σώκρατες, ἀλλά μοι 2873 Phaed.72.d.5 : δοκεῖς παντάπασιν ἀληθῆ λέγειν. 2874 Phaed.72.d.6 : Ἔστιν γάρ, ἔφη, ὦ Κέβης, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, παντὸς μᾶλλον 2875 Phaed.72.d.7 : οὕτω, καὶ ἡμεῖς αὐτὰ ταῦτα οὐκ ἐξαπατώμενοι ὁμολογοῦμεν, 2876 Phaed.72.d.8 : ἀλλ´ ἔστι τῷ ὄντι καὶ τὸ ἀναβιώσκεσθαι καὶ ἐκ τῶν τεθνεώ– 2877 Phaed.72.d.9 : των τοὺς ζῶντας γίγνεσθαι καὶ τὰς τῶν τεθνεώτων ψυχὰς 2878 Phaed.72.e.1 : εἶναι [καὶ ταῖς μέν γε ἀγαθαῖς ἄμεινον εἶναι, ταῖς δὲ κακαῖς 2879 Phaed.72.e.2 : κάκιον]. 2880 Phaed.72.e.3 : Καὶ μήν, ἔφη ὁ Κέβης ὑπολαβών, καὶ κατ´ ἐκεῖνόν γε 2881 Phaed.72.e.4 : τὸν λόγον, ὦ Σώκρατες, εἰ ἀληθής ἐστιν, ὃν σὺ εἴωθας 2882 Phaed.72.e.5 : θαμὰ λέγειν, ὅτι ἡμῖν ἡ μάθησις οὐκ ἄλλο τι ἢ ἀνάμνησις 2883 Phaed.72.e.6 : τυγχάνει οὖσα, καὶ κατὰ τοῦτον ἀνάγκη που ἡμᾶς ἐν προτέρῳ 2884 Phaed.72.e.7 : τινὶ χρόνῳ μεμαθηκέναι ἃ νῦν ἀναμιμνῃσκόμεθα. τοῦτο δὲ 2885 Phaed.73.a.1 : ἀδύνατον, εἰ μὴ ἦν που ἡμῖν ἡ ψυχὴ πρὶν ἐν τῷδε τῷ ἀν– 2886 Phaed.73.a.2 : θρωπίνῳ εἴδει γενέσθαι· ὥστε καὶ ταύτῃ ἀθάνατον ἡ ψυχή 2887 Phaed.73.a.3 : τι ἔοικεν εἶναι. 2888 Phaed.73.a.4 : Ἀλλά, ὦ Κέβης, ἔφη ὁ Σιμμίας ὑπολαβών, ποῖαι τούτων 2889 Phaed.73.a.5 : αἱ ἀποδείξεις; ὑπόμνησόν με· οὐ γὰρ σφόδρα ἐν τῷ παρόντι 2890 Phaed.73.a.6 : μέμνημαι. 2891 Phaed.73.a.7 : Ἑνὶ μὲν λόγῳ, ἔφη ὁ Κέβης, καλλίστῳ, ὅτι ἐρωτώμενοι 2892 Phaed.73.a.8 : οἱ ἄνθρωποι, ἐάν τις καλῶς ἐρωτᾷ, αὐτοὶ λέγουσιν πάντα ᾗ 2893 Phaed.73.a.9 : ἔχει—καίτοι εἰ μὴ ἐτύγχανεν αὐτοῖς ἐπιστήμη ἐνοῦσα καὶ 2894 Phaed.73.a.10 : ὀρθὸς λόγος, οὐκ ἂν οἷοί τ´ ἦσαν τοῦτο ποιῆσαι—ἔπειτα 2895 Phaed.73.b.1 : ἐάν τις ἐπὶ τὰ διαγράμματα ἄγῃ ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, 2896 Phaed.73.b.2 : ἐνταῦθα σαφέστατα κατηγορεῖ ὅτι τοῦτο οὕτως ἔχει. 2897 Phaed.73.b.3 : Εἰ δὲ μὴ ταύτῃ γε, ἔφη, πείθῃ, ὦ Σιμμία, ὁ Σωκράτης, 2898 Phaed.73.b.4 : σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ. ἀπιστεῖς γὰρ 2899 Phaed.73.b.5 : δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν; 2900 Phaed.73.b.6 : Ἀπιστῶ μέν [σοι] ἔγωγε, ἦ δ´ ὃς ὁ Σιμμίας, οὔ, αὐτὸ δὲ 2901 Phaed.73.b.7 : τοῦτο, ἔφη, δέομαι παθεῖν περὶ οὗ ὁ λόγος, ἀναμνησθῆναι. 2902 Phaed.73.b.8 : καὶ σχεδόν γε ἐξ ὧν Κέβης ἐπεχείρησε λέγειν ἤδη μέμνημαι 2903 Phaed.73.b.9 : καὶ πείθομαι· οὐδὲν μεντἂν ἧττον ἀκούοιμι νῦν πῇ σὺ ἐπ– 2904 Phaed.73.b.10 : εχείρησας λέγειν. 2905 Phaed.73.c.1 : Τῇδ´ ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς. ὁμολογοῦμεν γὰρ δήπου, εἴ τίς τι 2906 Phaed.73.c.2 : ἀναμνησθήσεται, δεῖν αὐτὸν τοῦτο πρότερόν ποτε ἐπίστασθαι. 2907 Phaed.73.c.3 : Πάνυ γ´, ἔφη. 2908 Phaed.73.c.4 : Ἆρ´ οὖν καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν, ὅταν ἐπιστήμη παρα– 2909 Phaed.73.c.5 : γίγνηται τρόπῳ τοιούτῳ, ἀνάμνησιν εἶναι; λέγω δὲ τίνα 2910 Phaed.73.c.6 : τρόπον; τόνδε. ἐάν τίς τι ἕτερον ἢ ἰδὼν ἢ ἀκούσας ἤ τινα 2911 Phaed.73.c.7 : ἄλλην αἴσθησιν λαβὼν μὴ μόνον ἐκεῖνο γνῷ, ἀλλὰ καὶ 2912 Phaed.73.c.8 : ἕτερον ἐννοήσῃ οὗ μὴ ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη ἀλλ´ ἄλλη, ἆρα 2913 Phaed.73.c.9 : οὐχὶ τοῦτο δικαίως λέγομεν ὅτι ἀνεμνήσθη, οὗ τὴν ἔννοιαν 2914 Phaed.73.d.1 : ἔλαβεν; 2915 Phaed.73.d.2 : Πῶς λέγεις; 2916 Phaed.73.d.3 : Οἷον τὰ τοιάδε· ἄλλη που ἐπιστήμη ἀνθρώπου καὶ λύρας. 2917 Phaed.73.d.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 2918 Phaed.73.d.5 : Οὐκοῦν οἶσθα ὅτι οἱ ἐρασταί, ὅταν ἴδωσιν λύραν ἢ ἱμάτιον 2919 Phaed.73.d.6 : ἢ ἄλλο τι οἷς τὰ παιδικὰ αὐτῶν εἴωθε χρῆσθαι, πάσχουσι 2920 Phaed.73.d.7 : τοῦτο· ἔγνωσάν τε τὴν λύραν καὶ ἐν τῇ διανοίᾳ ἔλαβον τὸ 2921 Phaed.73.d.8 : εἶδος τοῦ παιδὸς οὗ ἦν ἡ λύρα; τοῦτο δέ ἐστιν ἀνάμνησις· 2922 Phaed.73.d.9 : ὥσπερ γε καὶ Σιμμίαν τις ἰδὼν πολλάκις Κέβητος ἀνεμνήσθη, 2923 Phaed.73.d.10 : καὶ ἄλλα που μυρία τοιαῦτ´ ἂν εἴη. 2924 Phaed.73.d.11 : Μυρία μέντοι νὴ Δία, ἔφη ὁ Σιμμίας. 2925 Phaed.73.e.1 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, τὸ τοιοῦτον ἀνάμνησίς τίς ἐστι; μάλιστα 2926 Phaed.73.e.2 : μέντοι ὅταν τις τοῦτο πάθῃ περὶ ἐκεῖνα ἃ ὑπὸ χρόνου καὶ τοῦ 2927 Phaed.73.e.3 : μὴ ἐπισκοπεῖν ἤδη ἐπελέληστο; 2928 Phaed.73.e.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 2929 Phaed.73.e.5 : Τί δέ; ἦ δ´ ὅς· ἔστιν ἵππον γεγραμμένον ἰδόντα καὶ 2930 Phaed.73.e.6 : λύραν γεγραμμένην ἀνθρώπου ἀναμνησθῆναι, καὶ Σιμμίαν 2931 Phaed.73.e.7 : ἰδόντα γεγραμμένον Κέβητος ἀναμνησθῆναι; 2932 Phaed.73.e.8 : Πάνυ γε. 2933 Phaed.73.e.9 : Οὐκοῦν καὶ Σιμμίαν ἰδόντα γεγραμμένον αὐτοῦ Σιμμίου 2934 Phaed.73.e.10 : ἀναμνησθῆναι; 2935 Phaed.74.a.1 : Ἔστι μέντοι, ἔφη. 2936 Phaed.74.a.2 : Ἆρ´ οὖν οὐ κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει τὴν ἀνάμνησιν 2937 Phaed.74.a.3 : εἶναι μὲν ἀφ´ ὁμοίων, εἶναι δὲ καὶ ἀπὸ ἀνομοίων; 2938 Phaed.74.a.4 : Συμβαίνει. 2939 Phaed.74.a.5 : Ἀλλ´ ὅταν γε ἀπὸ τῶν ὁμοίων ἀναμιμνῄσκηταί τίς τι, ἆρ´ 2940 Phaed.74.a.6 : οὐκ ἀναγκαῖον τόδε προσπάσχειν, ἐννοεῖν εἴτε τι ἐλλείπει 2941 Phaed.74.a.7 : τοῦτο κατὰ τὴν ὁμοιότητα εἴτε μὴ ἐκείνου οὗ ἀνεμνήσθη; 2942 Phaed.74.a.8 : Ἀνάγκη, ἔφη. 2943 Phaed.74.a.9 : Σκόπει δή, ἦ δ´ ὅς, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει. φαμέν πού τι 2944 Phaed.74.a.10 : εἶναι ἴσον, οὐ ξύλον λέγω ξύλῳ οὐδὲ λίθον λίθῳ οὐδ´ ἄλλο 2945 Phaed.74.a.11 : τῶν τοιούτων οὐδέν, ἀλλὰ παρὰ ταῦτα πάντα ἕτερόν τι, αὐτὸ 2946 Phaed.74.a.12 : τὸ ἴσον· φῶμέν τι εἶναι ἢ μηδέν; 2947 Phaed.74.b.1 : Φῶμεν μέντοι νὴ Δί´, ἔφη ὁ Σιμμίας, θαυμαστῶς γε. 2948 Phaed.74.b.2 : Ἦ καὶ ἐπιστάμεθα αὐτὸ ὃ ἔστιν; 2949 Phaed.74.b.3 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς. 2950 Phaed.74.b.4 : Πόθεν λαβόντες αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην; ἆρ´ οὐκ ἐξ ὧν 2951 Phaed.74.b.5 : νυνδὴ ἐλέγομεν, ἢ ξύλα ἢ λίθους ἢ ἄλλα ἄττα ἰδόντες 2952 Phaed.74.b.6 : ἴσα, ἐκ τούτων ἐκεῖνο ἐνενοήσαμεν, ἕτερον ὂν τούτων; ἢ 2953 Phaed.74.b.7 : οὐχ ἕτερόν σοι φαίνεται; σκόπει δὲ καὶ τῇδε. ἆρ´ οὐ λίθοι 2954 Phaed.74.b.8 : μὲν ἴσοι καὶ ξύλα ἐνίοτε ταὐτὰ ὄντα τῷ μὲν ἴσα φαίνεται, 2955 Phaed.74.b.9 : τῷ δ´ οὔ; 2956 Phaed.74.b.10 : Πάνυ μὲν οὖν. 2957 Phaed.74.c.1 : Τί δέ; αὐτὰ τὰ ἴσα ἔστιν ὅτε ἄνισά σοι ἐφάνη, ἢ ἡ ἰσότης 2958 Phaed.74.c.2 : ἀνισότης; 2959 Phaed.74.c.3 : Οὐδεπώποτέ γε, ὦ Σώκρατες. 2960 Phaed.74.c.4 : Οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν, ἦ δ´ ὅς, ταῦτά τε τὰ ἴσα καὶ αὐτὸ 2961 Phaed.74.c.5 : τὸ ἴσον. 2962 Phaed.74.c.6 : Οὐδαμῶς μοι φαίνεται, ὦ Σώκρατες. 2963 Phaed.74.c.7 : Ἀλλὰ μὴν ἐκ τούτων γ´, ἔφη, τῶν ἴσων, ἑτέρων ὄντων 2964 Phaed.74.c.8 : ἐκείνου τοῦ ἴσου, ὅμως αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην ἐννενόηκάς τε 2965 Phaed.74.c.9 : καὶ εἴληφας; 2966 Phaed.74.c.10 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 2967 Phaed.74.c.11 : Οὐκοῦν ἢ ὁμοίου ὄντος τούτοις ἢ ἀνομοίου; 2968 Phaed.74.c.12 : Πάνυ γε. 2969 Phaed.74.c.13 : Διαφέρει δέ γε, ἦ δ´ ὅς, οὐδέν· ἕως ἂν ἄλλο ἰδὼν ἀπὸ 2970 Phaed.74.d.1 : ταύτης τῆς ὄψεως ἄλλο ἐννοήσῃς, εἴτε ὅμοιον εἴτε ἀνόμοιον, 2971 Phaed.74.d.2 : ἀναγκαῖον, ἔφη, αὐτὸ ἀνάμνησιν γεγονέναι. 2972 Phaed.74.d.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 2973 Phaed.74.d.4 : Τί δέ; ἦ δ´ ὅς· ἦ πάσχομέν τι τοιοῦτον περὶ τὰ ἐν τοῖς 2974 Phaed.74.d.5 : ξύλοις τε καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν τοῖς ἴσοις; ἆρα φαίνεται 2975 Phaed.74.d.6 : ἡμῖν οὕτως ἴσα εἶναι ὥσπερ αὐτὸ τὸ ὃ ἔστιν, ἢ ἐνδεῖ τι 2976 Phaed.74.d.7 : ἐκείνου τῷ τοιοῦτον εἶναι οἷον τὸ ἴσον, ἢ οὐδέν; 2977 Phaed.74.d.8 : Καὶ πολύ γε, ἔφη, ἐνδεῖ. 2978 Phaed.74.d.9 : Οὐκοῦν ὁμολογοῦμεν, ὅταν τίς τι ἰδὼν ἐννοήσῃ ὅτι βού– 2979 Phaed.74.d.10 : λεται μὲν τοῦτο ὃ νῦν ἐγὼ ὁρῶ εἶναι οἷον ἄλλο τι τῶν ὄντων, 2980 Phaed.74.e.1 : ἐνδεῖ δὲ καὶ οὐ δύναται τοιοῦτον εἶναι [ἴσον] οἷον ἐκεῖνο, ἀλλ´ 2981 Phaed.74.e.2 : ἔστιν φαυλότερον, ἀναγκαῖόν που τὸν τοῦτο ἐννοοῦντα τυχεῖν 2982 Phaed.74.e.3 : προειδότα ἐκεῖνο ᾧ φησιν αὐτὸ προσεοικέναι μέν, ἐνδεεστέρως 2983 Phaed.74.e.4 : δὲ ἔχειν; 2984 Phaed.74.e.5 : Ἀνάγκη. 2985 Phaed.74.e.6 : Τί οὖν; τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν καὶ ἡμεῖς ἢ οὒ περί τε 2986 Phaed.74.e.7 : τὰ ἴσα καὶ αὐτὸ τὸ ἴσον; 2987 Phaed.74.e.8 : Παντάπασί γε. 2988 Phaed.74.e.9 : Ἀναγκαῖον ἄρα ἡμᾶς προειδέναι τὸ ἴσον πρὸ ἐκείνου τοῦ 2989 Phaed.75.a.1 : χρόνου ὅτε τὸ πρῶτον ἰδόντες τὰ ἴσα ἐνενοήσαμεν ὅτι 2990 Phaed.75.a.2 : ὀρέγεται μὲν πάντα ταῦτα εἶναι οἷον τὸ ἴσον, ἔχει δὲ 2991 Phaed.75.a.3 : ἐνδεεστέρως. 2992 Phaed.75.a.4 : Ἔστι ταῦτα. 2993 Phaed.75.a.5 : Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν, μὴ ἄλλοθεν αὐτὸ ἐν– 2994 Phaed.75.a.6 : νενοηκέναι μηδὲ δυνατὸν εἶναι ἐννοῆσαι ἀλλ´ ἢ ἐκ τοῦ ἰδεῖν 2995 Phaed.75.a.7 : ἢ ἅψασθαι ἢ ἔκ τινος ἄλλης τῶν αἰσθήσεων· ταὐτὸν δὲ 2996 Phaed.75.a.8 : πάντα ταῦτα λέγω. 2997 Phaed.75.a.9 : Ταὐτὸν γὰρ ἔστιν, ὦ Σώκρατες, πρός γε ὃ βούλεται 2998 Phaed.75.a.10 : δηλῶσαι ὁ λόγος. 2999 Phaed.75.a.11 : Ἀλλὰ μὲν δὴ ἔκ γε τῶν αἰσθήσεων δεῖ ἐννοῆσαι ὅτι 3000 Phaed.75.b.1 : πάντα τὰ ἐν ταῖς αἰσθήσεσιν ἐκείνου τε ὀρέγεται τοῦ ὃ 3001 Phaed.75.b.2 : ἔστιν ἴσον, καὶ αὐτοῦ ἐνδεέστερά ἐστιν· ἢ πῶς λέγομεν; 3002 Phaed.75.b.3 : Οὕτως. 3003 Phaed.75.b.4 : Πρὸ τοῦ ἄρα ἄρξασθαι ἡμᾶς ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ τἆλλα 3004 Phaed.75.b.5 : αἰσθάνεσθαι τυχεῖν ἔδει που εἰληφότας ἐπιστήμην αὐτοῦ 3005 Phaed.75.b.6 : τοῦ ἴσου ὅτι ἔστιν, εἰ ἐμέλλομεν τὰ ἐκ τῶν αἰσθήσεων ἴσα 3006 Phaed.75.b.7 : ἐκεῖσε ἀνοίσειν, ὅτι προθυμεῖται μὲν πάντα τοιαῦτ´ εἶναι οἷον 3007 Phaed.75.b.8 : ἐκεῖνο, ἔστιν δὲ αὐτοῦ φαυλότερα. 3008 Phaed.75.b.9 : Ἀνάγκη ἐκ τῶν προειρημένων, ὦ Σώκρατες. 3009 Phaed.75.b.10 : Οὐκοῦν γενόμενοι εὐθὺς ἑωρῶμέν τε καὶ ἠκούομεν καὶ τὰς 3010 Phaed.75.b.11 : ἄλλας αἰσθήσεις εἴχομεν; 3011 Phaed.75.b.12 : Πάνυ γε. 3012 Phaed.75.c.1 : Ἔδει δέ γε, φαμέν, πρὸ τούτων τὴν τοῦ ἴσου ἐπιστήμην 3013 Phaed.75.c.2 : εἰληφέναι; 3014 Phaed.75.c.3 : Ναί. 3015 Phaed.75.c.4 : Πρὶν γενέσθαι ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἀνάγκη ἡμῖν αὐτὴν εἰλη– 3016 Phaed.75.c.5 : φέναι. 3017 Phaed.75.c.6 : Ἔοικεν. 3018 Phaed.75.c.7 : Οὐκοῦν εἰ μὲν λαβόντες αὐτὴν πρὸ τοῦ γενέσθαι ἔχοντες 3019 Phaed.75.c.8 : ἐγενόμεθα, ἠπιστάμεθα καὶ πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς γενό– 3020 Phaed.75.c.9 : μενοι οὐ μόνον τὸ ἴσον καὶ τὸ μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον ἀλλὰ 3021 Phaed.75.c.10 : καὶ σύμπαντα τὰ τοιαῦτα; οὐ γὰρ περὶ τοῦ ἴσου νῦν ὁ λόγος 3022 Phaed.75.c.11 : ἡμῖν μᾶλλόν τι ἢ καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ καὶ αὐτοῦ τοῦ 3023 Phaed.75.d.1 : ἀγαθοῦ καὶ δικαίου καὶ ὁσίου καί, ὅπερ λέγω, περὶ ἁπάντων 3024 Phaed.75.d.2 : οἷς ἐπισφραγιζόμεθα τὸ "αὐτὸ ὃ ἔστι" καὶ ἐν ταῖς ἐρωτή– 3025 Phaed.75.d.3 : σεσιν ἐρωτῶντες καὶ ἐν ταῖς ἀποκρίσεσιν ἀποκρινόμενοι. 3026 Phaed.75.d.4 : ὥστε ἀναγκαῖον ἡμῖν τούτων πάντων τὰς ἐπιστήμας πρὸ τοῦ 3027 Phaed.75.d.5 : γενέσθαι εἰληφέναι. 3028 Phaed.75.d.6 : Ἔστι ταῦτα. 3029 Phaed.75.d.7 : Καὶ εἰ μέν γε λαβόντες ἑκάστοτε μὴ ἐπιλελήσμεθα, 3030 Phaed.75.d.8 : εἰδότας ἀεὶ γίγνεσθαι καὶ ἀεὶ διὰ βίου εἰδέναι· τὸ γὰρ 3031 Phaed.75.d.9 : εἰδέναι τοῦτ´ ἔστιν, λαβόντα του ἐπιστήμην ἔχειν καὶ μὴ 3032 Phaed.75.d.10 : ἀπολωλεκέναι· ἢ οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν, ὦ Σιμμία, ἐπι– 3033 Phaed.75.d.11 : στήμης ἀποβολήν; 3034 Phaed.75.e.1 : Πάντως δήπου, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 3035 Phaed.75.e.2 : Εἰ δέ γε οἶμαι λαβόντες πρὶν γενέσθαι γιγνόμενοι ἀπω– 3036 Phaed.75.e.3 : λέσαμεν, ὕστερον δὲ ταῖς αἰσθήσεσι χρώμενοι περὶ αὐτὰ 3037 Phaed.75.e.4 : ἐκείνας ἀναλαμβάνομεν τὰς ἐπιστήμας ἅς ποτε καὶ πρὶν 3038 Phaed.75.e.5 : εἴχομεν, ἆρ´ οὐχ ὃ καλοῦμεν μανθάνειν οἰκείαν ἂν ἐπιστήμην 3039 Phaed.75.e.6 : ἀναλαμβάνειν εἴη; τοῦτο δέ που ἀναμιμνῄσκεσθαι λέγοντες 3040 Phaed.75.e.7 : ὀρθῶς ἂν λέγοιμεν; 3041 Phaed.75.e.8 : Πάνυ γε. 3042 Phaed.76.a.1 : Δυνατὸν γὰρ δὴ τοῦτό γε ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι ἢ ἰδόντα 3043 Phaed.76.a.2 : ἢ ἀκούσαντα ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν λαβόντα ἕτερόν τι ἀπὸ 3044 Phaed.76.a.3 : τούτου ἐννοῆσαι ὃ ἐπελέληστο, ᾧ τοῦτο ἐπλησίαζεν ἀνόμοιον 3045 Phaed.76.a.4 : ὂν ἢ ᾧ ὅμοιον· ὥστε, ὅπερ λέγω, δυοῖν θάτερα, ἤτοι ἐπι– 3046 Phaed.76.a.5 : στάμενοί γε αὐτὰ γεγόναμεν καὶ ἐπιστάμεθα διὰ βίου πάντες, 3047 Phaed.76.a.6 : ἢ ὕστερον, οὕς φαμεν μανθάνειν, οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ἀναμιμνῄ– 3048 Phaed.76.a.7 : σκονται οὗτοι, καὶ ἡ μάθησις ἀνάμνησις ἂν εἴη. 3049 Phaed.76.a.8 : Καὶ μάλα δὴ οὕτως ἔχει, ὦ Σώκρατες. 3050 Phaed.76.a.9 : Πότερον οὖν αἱρῇ, ὦ Σιμμία; ἐπισταμένους ἡμᾶς γεγο– 3051 Phaed.76.b.1 : νέναι, ἢ ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν πρότερον ἐπιστήμην 3052 Phaed.76.b.2 : εἰληφότες ἦμεν; 3053 Phaed.76.b.3 : Οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, ἐν τῷ παρόντι ἑλέσθαι. 3054 Phaed.76.b.4 : Τί δέ; τόδε ἔχεις ἑλέσθαι, καὶ πῇ σοι δοκεῖ περὶ αὐτοῦ; 3055 Phaed.76.b.5 : ἀνὴρ ἐπιστάμενος περὶ ὧν ἐπίσταται ἔχοι ἂν δοῦναι λόγον 3056 Phaed.76.b.6 : ἢ οὔ; 3057 Phaed.76.b.7 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 3058 Phaed.76.b.8 : Ἦ καὶ δοκοῦσί σοι πάντες ἔχειν διδόναι λόγον περὶ τού– 3059 Phaed.76.b.9 : των ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν; 3060 Phaed.76.b.10 : Βουλοίμην μεντἄν, ἔφη ὁ Σιμμίας· ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον 3061 Phaed.76.b.11 : φοβοῦμαι μὴ αὔριον τηνικάδε οὐκέτι ᾖ ἀνθρώπων οὐδεὶς 3062 Phaed.76.b.12 : ἀξίως οἷός τε τοῦτο ποιῆσαι. 3063 Phaed.76.c.1 : Οὐκ ἄρα δοκοῦσί σοι ἐπίστασθαί γε, ἔφη, ὦ Σιμμία, 3064 Phaed.76.c.2 : πάντες αὐτά; 3065 Phaed.76.c.3 : Οὐδαμῶς. 3066 Phaed.76.c.4 : Ἀναμιμνῄσκονται ἄρα ἅ ποτε ἔμαθον; 3067 Phaed.76.c.5 : Ἀνάγκη. 3068 Phaed.76.c.6 : Πότε λαβοῦσαι αἱ ψυχαὶ ἡμῶν τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν; οὐ 3069 Phaed.76.c.7 : γὰρ δὴ ἀφ´ οὗ γε ἄνθρωποι γεγόναμεν. 3070 Phaed.76.c.8 : Οὐ δῆτα. 3071 Phaed.76.c.9 : Πρότερον ἄρα. 3072 Phaed.76.c.10 : Ναί. 3073 Phaed.76.c.11 : Ἦσαν ἄρα, ὦ Σιμμία, αἱ ψυχαὶ καὶ πρότερον, πρὶν 3074 Phaed.76.c.12 : εἶναι ἐν ἀνθρώπου εἴδει, χωρὶς σωμάτων, καὶ φρόνησιν 3075 Phaed.76.c.13 : εἶχον. 3076 Phaed.76.c.14 : Εἰ μὴ ἄρα ἅμα γιγνόμενοι λαμβάνομεν, ὦ Σώκρατες, 3077 Phaed.76.c.15 : ταύτας τὰς ἐπιστήμας· οὗτος γὰρ λείπεται ἔτι ὁ χρόνος. 3078 Phaed.76.d.1 : Εἶεν, ὦ ἑταῖρε· ἀπόλλυμεν δὲ αὐτὰς ἐν ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ; 3079 Phaed.76.d.2 : —οὐ γὰρ δὴ ἔχοντές γε αὐτὰς γιγνόμεθα, ὡς ἄρτι ὡμολογή– 3080 Phaed.76.d.3 : σαμεν—ἢ ἐν τούτῳ ἀπόλλυμεν ἐν ᾧπερ καὶ λαμβάνομεν; ἢ 3081 Phaed.76.d.4 : ἔχεις ἄλλον τινὰ εἰπεῖν χρόνον; 3082 Phaed.76.d.5 : Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ ἔλαθον ἐμαυτὸν οὐδὲν εἰ– 3083 Phaed.76.d.6 : πών. 3084 Phaed.76.d.7 : Ἆρ´ οὖν οὕτως ἔχει, ἔφη, ἡμῖν, ὦ Σιμμία; εἰ μὲν ἔστιν 3085 Phaed.76.d.8 : ἃ θρυλοῦμεν ἀεί, καλόν τέ τι καὶ ἀγαθὸν καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη 3086 Phaed.76.d.9 : οὐσία, καὶ ἐπὶ ταύτην τὰ ἐκ τῶν αἰσθήσεων πάντα ἀνα– 3087 Phaed.76.e.1 : φέρομεν, ὑπάρχουσαν πρότερον ἀνευρίσκοντες ἡμετέραν 3088 Phaed.76.e.2 : οὖσαν, καὶ ταῦτα ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ 3089 Phaed.76.e.3 : καὶ ταῦτα ἔστιν, οὕτως καὶ τὴν ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι καὶ 3090 Phaed.76.e.4 : πρὶν γεγονέναι ἡμᾶς· εἰ δὲ μὴ ἔστι ταῦτα, ἄλλως ἂν ὁ λόγος 3091 Phaed.76.e.5 : οὗτος εἰρημένος εἴη; ἆρ´ οὕτως ἔχει, καὶ ἴση ἀνάγκη ταῦτά 3092 Phaed.76.e.6 : τε εἶναι καὶ τὰς ἡμετέρας ψυχὰς πρὶν καὶ ἡμᾶς γεγονέναι, 3093 Phaed.76.e.7 : καὶ εἰ μὴ ταῦτα, οὐδὲ τάδε; 3094 Phaed.76.e.8 : Ὑπερφυῶς, ὦ Σώκρατες, ἔφη ὁ Σιμμίας, δοκεῖ μοι ἡ 3095 Phaed.76.e.9 : αὐτὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ εἰς καλόν γε καταφεύγει ὁ λόγος εἰς 3096 Phaed.77.a.1 : τὸ ὁμοίως εἶναι τήν τε ψυχὴν ἡμῶν πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς καὶ 3097 Phaed.77.a.2 : τὴν οὐσίαν ἣν σὺ νῦν λέγεις. οὐ γὰρ ἔχω ἔγωγε οὐδὲν 3098 Phaed.77.a.3 : οὕτω μοι ἐναργὲς ὂν ὡς τοῦτο, τὸ πάντα τὰ τοιαῦτ´ εἶναι ὡς 3099 Phaed.77.a.4 : οἷόν τε μάλιστα, καλόν τε καὶ ἀγαθὸν καὶ τἆλλα πάντα ἃ 3100 Phaed.77.a.5 : σὺ νυνδὴ ἔλεγες· καὶ ἔμοιγε δοκεῖ ἱκανῶς ἀποδέδεικται. 3101 Phaed.77.a.6 : Τί δὲ δὴ Κέβητι; ἔφη ὁ Σωκράτης· δεῖ γὰρ καὶ Κέβητα 3102 Phaed.77.a.7 : πείθειν. 3103 Phaed.77.a.8 : Ἱκανῶς, ἔφη ὁ Σιμμίας, ὡς ἔγωγε οἶμαι· καίτοι καρτερώ– 3104 Phaed.77.a.9 : τατος ἀνθρώπων ἐστὶν πρὸς τὸ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις. ἀλλ´ 3105 Phaed.77.a.10 : οἶμαι οὐκ ἐνδεῶς τοῦτο πεπεῖσθαι αὐτόν, ὅτι πρὶν γενέσθαι 3106 Phaed.77.b.1 : ἡμᾶς ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή· εἰ μέντοι καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν 3107 Phaed.77.b.2 : ἔτι ἔσται, οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἀποδεδεῖ– 3108 Phaed.77.b.3 : χθαι, ἀλλ´ ἔτι ἐνέστηκεν ὃ νυνδὴ Κέβης ἔλεγε, τὸ τῶν 3109 Phaed.77.b.4 : πολλῶν, ὅπως μὴ ἅμα ἀποθνῄσκοντος τοῦ ἀνθρώπου δια– 3110 Phaed.77.b.5 : σκεδάννυται ἡ ψυχὴ καὶ αὐτῇ τοῦ εἶναι τοῦτο τέλος ᾖ. τί 3111 Phaed.77.b.6 : γὰρ κωλύει γίγνεσθαι μὲν αὐτὴν καὶ συνίστασθαι ἄλλοθέν 3112 Phaed.77.b.7 : ποθεν καὶ εἶναι πρὶν καὶ εἰς ἀνθρώπειον σῶμα ἀφικέσθαι, 3113 Phaed.77.b.8 : ἐπειδὰν δὲ ἀφίκηται καὶ ἀπαλλάττηται τούτου, τότε καὶ αὐτὴν 3114 Phaed.77.b.9 : τελευτᾶν καὶ διαφθείρεσθαι; 3115 Phaed.77.c.1 : Εὖ λέγεις, ἔφη, ὦ Σιμμία, ὁ Κέβης. φαίνεται γὰρ 3116 Phaed.77.c.2 : ὥσπερ ἥμισυ ἀποδεδεῖχθαι οὗ δεῖ, ὅτι πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς 3117 Phaed.77.c.3 : ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή, δεῖ δὲ προσαποδεῖξαι ὅτι καὶ ἐπειδὰν 3118 Phaed.77.c.4 : ἀποθάνωμεν οὐδὲν ἧττον ἔσται ἢ πρὶν γενέσθαι, εἰ μέλλει 3119 Phaed.77.c.5 : τέλος ἡ ἀπόδειξις ἕξειν. 3120 Phaed.77.c.6 : Ἀποδέδεικται μέν, ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης, ὁ 3121 Phaed.77.c.7 : Σωκράτης, καὶ νῦν, εἰ ´θέλετε συνθεῖναι τοῦτόν τε τὸν 3122 Phaed.77.c.8 : λόγον εἰς ταὐτὸν καὶ ὃν πρὸ τούτου ὡμολογήσαμεν, τὸ 3123 Phaed.77.c.9 : γίγνεσθαι πᾶν τὸ ζῶν ἐκ τοῦ τεθνεῶτος. εἰ γὰρ ἔστιν μὲν 3124 Phaed.77.d.1 : ἡ ψυχὴ καὶ πρότερον, ἀνάγκη δὲ αὐτῇ εἰς τὸ ζῆν ἰούσῃ τε 3125 Phaed.77.d.2 : καὶ γιγνομένῃ μηδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ θανάτου καὶ τοῦ 3126 Phaed.77.d.3 : τεθνάναι γίγνεσθαι, πῶς οὐκ ἀνάγκη αὐτὴν καὶ ἐπειδὰν 3127 Phaed.77.d.4 : ἀποθάνῃ εἶναι, ἐπειδή γε δεῖ αὖθις αὐτὴν γίγνεσθαι; ἀπο– 3128 Phaed.77.d.5 : δέδεικται μὲν οὖν ὅπερ λέγετε καὶ νῦν. ὅμως δέ μοι δοκεῖς 3129 Phaed.77.d.6 : σύ τε καὶ Σιμμίας ἡδέως ἂν καὶ τοῦτον διαπραγματεύσασθαι 3130 Phaed.77.d.7 : τὸν λόγον ἔτι μᾶλλον, καὶ δεδιέναι τὸ τῶν παίδων, μὴ ὡς 3131 Phaed.77.d.8 : ἀληθῶς ὁ ἄνεμος αὐτὴν ἐκβαίνουσαν ἐκ τοῦ σώματος δια– 3132 Phaed.77.e.1 : φυσᾷ καὶ διασκεδάννυσιν, ἄλλως τε καὶ ὅταν τύχῃ τις μὴ ἐν 3133 Phaed.77.e.2 : νηνεμίᾳ ἀλλ´ ἐν μεγάλῳ τινὶ πνεύματι ἀποθνῄσκων. 3134 Phaed.77.e.3 : Καὶ ὁ Κέβης ἐπιγελάσας, Ὡς δεδιότων, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 3135 Phaed.77.e.4 : πειρῶ ἀναπείθειν· μᾶλλον δὲ μὴ ὡς ἡμῶν δεδιότων, ἀλλ´ 3136 Phaed.77.e.5 : ἴσως ἔνι τις καὶ ἐν ἡμῖν παῖς ὅστις τὰ τοιαῦτα φοβεῖται. 3137 Phaed.77.e.6 : τοῦτον οὖν πειρῶ μεταπείθειν μὴ δεδιέναι τὸν θάνατον ὥσπερ 3138 Phaed.77.e.7 : τὰ μορμολύκεια. 3139 Phaed.77.e.8 : Ἀλλὰ χρή, ἔφη ὁ Σωκράτης, ἐπᾴδειν αὐτῷ ἑκάστης ἡμέρας 3140 Phaed.77.e.9 : ἕως ἂν ἐξεπᾴσητε. 3141 Phaed.78.a.1 : Πόθεν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τῶν τοιούτων ἀγαθὸν ἐπῳδὸν 3142 Phaed.78.a.2 : ληψόμεθα, ἐπειδὴ σύ, ἔφη, ἡμᾶς ἀπολείπεις; 3143 Phaed.78.a.3 : Πολλὴ μὲν ἡ Ἑλλάς, ἔφη, ὦ Κέβης, ἐν ᾗ ἔνεισί που 3144 Phaed.78.a.4 : ἀγαθοὶ ἄνδρες, πολλὰ δὲ καὶ τὰ τῶν βαρβάρων γένη, οὓς 3145 Phaed.78.a.5 : πάντας χρὴ διερευνᾶσθαι ζητοῦντας τοιοῦτον ἐπῳδόν, μήτε 3146 Phaed.78.a.6 : χρημάτων φειδομένους μήτε πόνων, ὡς οὐκ ἔστιν εἰς ὅτι 3147 Phaed.78.a.7 : ἂν εὐκαιρότερον ἀναλίσκοιτε χρήματα. ζητεῖν δὲ χρὴ καὶ 3148 Phaed.78.a.8 : αὐτοὺς μετ´ ἀλλήλων· ἴσως γὰρ ἂν οὐδὲ ῥᾳδίως εὕροιτε 3149 Phaed.78.a.9 : μᾶλλον ὑμῶν δυναμένους τοῦτο ποιεῖν. 3150 Phaed.78.a.10 : Ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή, ἔφη, ὑπάρξει, ὁ Κέβης· ὅθεν δὲ 3151 Phaed.78.b.1 : ἀπελίπομεν ἐπανέλθωμεν, εἴ σοι ἡδομένῳ ἐστίν. 3152 Phaed.78.b.2 : Ἀλλὰ μὴν ἡδομένῳ γε· πῶς γὰρ οὐ μέλλει; 3153 Phaed.78.b.3 : Καλῶς, ἔφη, λέγεις. 3154 Phaed.78.b.4 : Οὐκοῦν τοιόνδε τι, ἦ δ´ ὃς ὁ Σωκράτης, δεῖ ἡμᾶς ἀνερέσθαι 3155 Phaed.78.b.5 : ἑαυτούς, τῷ ποίῳ τινὶ ἄρα προσήκει τοῦτο τὸ πάθος πάσχειν, 3156 Phaed.78.b.6 : τὸ διασκεδάννυσθαι, καὶ ὑπὲρ τοῦ ποίου τινὸς δεδιέναι μὴ 3157 Phaed.78.b.7 : πάθῃ αὐτό, καὶ τῷ ποίῳ τινὶ 〈οὔ〉· καὶ μετὰ τοῦτο αὖ 3158 Phaed.78.b.8 : ἐπισκέψασθαι πότερον [ἡ] ψυχή ἐστιν, καὶ ἐκ τούτων 3159 Phaed.78.b.9 : θαρρεῖν ἢ δεδιέναι ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς; 3160 Phaed.78.b.10 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 3161 Phaed.78.c.1 : Ἆρ´ οὖν τῷ μὲν συντεθέντι τε καὶ συνθέτῳ ὄντι φύσει 3162 Phaed.78.c.2 : προσήκει τοῦτο πάσχειν, διαιρεθῆναι ταύτῃ ᾗπερ συνετέθη· 3163 Phaed.78.c.3 : εἰ δέ τι τυγχάνει ὂν ἀσύνθετον, τούτῳ μόνῳ προσήκει μὴ 3164 Phaed.78.c.4 : πάσχειν ταῦτα, εἴπερ τῳ ἄλλῳ; 3165 Phaed.78.c.5 : Δοκεῖ μοι, ἔφη, οὕτως ἔχειν, ὁ Κέβης. 3166 Phaed.78.c.6 : Οὐκοῦν ἅπερ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχει, ταῦτα 3167 Phaed.78.c.7 : μάλιστα εἰκὸς εἶναι τὰ ἀσύνθετα, τὰ δὲ ἄλλοτ´ ἄλλως καὶ 3168 Phaed.78.c.8 : μηδέποτε κατὰ ταὐτά, ταῦτα δὲ σύνθετα; 3169 Phaed.78.c.9 : Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. 3170 Phaed.78.c.10 : Ἴωμεν δή, ἔφη, ἐπὶ ταὐτὰ ἐφ´ ἅπερ ἐν τῷ ἔμπροσθεν 3171 Phaed.78.d.1 : λόγῳ. αὐτὴ ἡ οὐσία ἧς λόγον δίδομεν τοῦ εἶναι καὶ ἐρω– 3172 Phaed.78.d.2 : τῶντες καὶ ἀποκρινόμενοι, πότερον ὡσαύτως ἀεὶ ἔχει κατὰ 3173 Phaed.78.d.3 : ταὐτὰ ἢ ἄλλοτ´ ἄλλως; αὐτὸ τὸ ἴσον, αὐτὸ τὸ καλόν, αὐτὸ 3174 Phaed.78.d.4 : ἕκαστον ὃ ἔστιν, τὸ ὄν, μή ποτε μεταβολὴν καὶ ἡντινοῦν 3175 Phaed.78.d.5 : ἐνδέχεται; ἢ ἀεὶ αὐτῶν ἕκαστον ὃ ἔστι, μονοειδὲς ὂν αὐτὸ 3176 Phaed.78.d.6 : καθ´ αὑτό, ὡσαύτως κατὰ ταὐτὰ ἔχει καὶ οὐδέποτε οὐδαμῇ 3177 Phaed.78.d.7 : οὐδαμῶς ἀλλοίωσιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται; 3178 Phaed.78.d.8 : Ὡσαύτως, ἔφη, ἀνάγκη, ὁ Κέβης, κατὰ ταὐτὰ ἔχειν, ὦ 3179 Phaed.78.d.9 : Σώκρατες. 3180 Phaed.78.d.10 : Τί δὲ τῶν πολλῶν καλῶν, οἷον ἀνθρώπων ἢ ἵππων ἢ 3181 Phaed.78.e.1 : ἱματίων ἢ ἄλλων ὡντινωνοῦν τοιούτων, ἢ ἴσων [ἢ καλῶν] ἢ 3182 Phaed.78.e.2 : πάντων τῶν ἐκείνοις ὁμωνύμων; ἆρα κατὰ ταὐτὰ ἔχει, ἢ πᾶν 3183 Phaed.78.e.3 : τοὐναντίον ἐκείνοις οὔτε αὐτὰ αὑτοῖς οὔτε ἀλλήλοις οὐδέποτε 3184 Phaed.78.e.4 : ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδαμῶς κατὰ ταὐτά; 3185 Phaed.78.e.5 : Οὕτως αὖ, ἔφη ὁ Κέβης, ταῦτα· οὐδέποτε ὡσαύτως ἔχει. 3186 Phaed.79.a.1 : Οὐκοῦν τούτων μὲν κἂν ἅψαιο κἂν ἴδοις κἂν ταῖς ἄλλαις 3187 Phaed.79.a.2 : αἰσθήσεσιν αἴσθοιο, τῶν δὲ κατὰ ταὐτὰ ἐχόντων οὐκ ἔστιν 3188 Phaed.79.a.3 : ὅτῳ ποτ´ ἂν ἄλλῳ ἐπιλάβοιο ἢ τῷ τῆς διανοίας λογισμῷ, 3189 Phaed.79.a.4 : ἀλλ´ ἔστιν ἀιδῆ τὰ τοιαῦτα καὶ οὐχ ὁρατά; 3190 Phaed.79.a.5 : Παντάπασιν, ἔφη, ἀληθῆ λέγεις. 3191 Phaed.79.a.6 : Θῶμεν οὖν βούλει, ἔφη, δύο εἴδη τῶν ὄντων, τὸ μὲν 3192 Phaed.79.a.7 : ὁρατόν, τὸ δὲ ἀιδές; 3193 Phaed.79.a.8 : Θῶμεν, ἔφη. 3194 Phaed.79.a.9 : Καὶ τὸ μὲν ἀιδὲς ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον, τὸ δὲ ὁρατὸν 3195 Phaed.79.a.10 : μηδέποτε κατὰ ταὐτά; 3196 Phaed.79.a.11 : Καὶ τοῦτο, ἔφη, θῶμεν. 3197 Phaed.79.b.1 : Φέρε δή, ἦ δ´ ὅς, ἄλλο τι ἡμῶν αὐτῶν τὸ μὲν σῶμά ἐστι, 3198 Phaed.79.b.2 : τὸ δὲ ψυχή; 3199 Phaed.79.b.3 : Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη. 3200 Phaed.79.b.4 : Ποτέρῳ οὖν ὁμοιότερον τῷ εἴδει φαμὲν ἂν εἶναι καὶ 3201 Phaed.79.b.5 : συγγενέστερον τὸ σῶμα; 3202 Phaed.79.b.6 : Παντί, ἔφη, τοῦτό γε δῆλον, ὅτι τῷ ὁρατῷ. 3203 Phaed.79.b.7 : Τί δὲ ἡ ψυχή; ὁρατὸν ἢ ἀιδές; 3204 Phaed.79.b.8 : Οὐχ ὑπ´ ἀνθρώπων γε, ὦ Σώκρατες, ἔφη. 3205 Phaed.79.b.9 : Ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς γε τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ μὴ τῇ τῶν ἀνθρώπων 3206 Phaed.79.b.10 : φύσει ἐλέγομεν· ἢ ἄλλῃ τινὶ οἴει; 3207 Phaed.79.b.11 : Τῇ τῶν ἀνθρώπων. 3208 Phaed.79.b.12 : Τί οὖν περὶ ψυχῆς λέγομεν; ὁρατὸν ἢ ἀόρατον εἶναι; 3209 Phaed.79.b.13 : Οὐχ ὁρατόν. 3210 Phaed.79.b.14 : Ἀιδὲς ἄρα; 3211 Phaed.79.b.15 : Ναί. 3212 Phaed.79.b.16 : Ὁμοιότερον ἄρα ψυχὴ σώματός ἐστιν τῷ ἀιδεῖ, τὸ δὲ τῷ 3213 Phaed.79.b.17 : ὁρατῷ. 3214 Phaed.79.c.1 : Πᾶσα ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. 3215 Phaed.79.c.2 : Οὐκοῦν καὶ τόδε πάλαι ἐλέγομεν, ὅτι ἡ ψυχή, ὅταν μὲν 3216 Phaed.79.c.3 : τῷ σώματι προσχρῆται εἰς τὸ σκοπεῖν τι ἢ διὰ τοῦ ὁρᾶν ἢ 3217 Phaed.79.c.4 : διὰ τοῦ ἀκούειν ἢ δι´ ἄλλης τινὸς αἰσθήσεως—τοῦτο γάρ 3218 Phaed.79.c.5 : ἐστιν τὸ διὰ τοῦ σώματος, τὸ δι´ αἰσθήσεως σκοπεῖν τι— 3219 Phaed.79.c.6 : τότε μὲν ἕλκεται ὑπὸ τοῦ σώματος εἰς τὰ οὐδέποτε κατὰ 3220 Phaed.79.c.7 : ταὐτὰ ἔχοντα, καὶ αὐτὴ πλανᾶται καὶ ταράττεται καὶ εἰλιγγιᾷ 3221 Phaed.79.c.8 : ὥσπερ μεθύουσα, ἅτε τοιούτων ἐφαπτομένη; 3222 Phaed.79.c.9 : Πάνυ γε. 3223 Phaed.79.d.1 : Ὅταν δέ γε αὐτὴ καθ´ αὑτὴν σκοπῇ, ἐκεῖσε οἴχεται εἰς 3224 Phaed.79.d.2 : τὸ καθαρόν τε καὶ ἀεὶ ὂν καὶ ἀθάνατον καὶ ὡσαύτως ἔχον, 3225 Phaed.79.d.3 : καὶ ὡς συγγενὴς οὖσα αὐτοῦ ἀεὶ μετ´ ἐκείνου τε γίγνεται, 3226 Phaed.79.d.4 : ὅτανπερ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν γένηται καὶ ἐξῇ αὐτῇ, καὶ πέπαυταί 3227 Phaed.79.d.5 : τε τοῦ πλάνου καὶ περὶ ἐκεῖνα ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως ἔχει, 3228 Phaed.79.d.6 : ἅτε τοιούτων ἐφαπτομένη· καὶ τοῦτο αὐτῆς τὸ πάθημα φρό– 3229 Phaed.79.d.7 : νησις κέκληται; 3230 Phaed.79.d.8 : Παντάπασιν, ἔφη, καλῶς καὶ ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 3231 Phaed.79.d.9 : Ποτέρῳ οὖν αὖ σοι δοκεῖ τῷ εἴδει καὶ ἐκ τῶν πρόσθεν καὶ ἐκ 3232 Phaed.79.e.1 : τῶν νῦν λεγομένων ψυχὴ ὁμοιότερον εἶναι καὶ συγγενέστερον; 3233 Phaed.79.e.2 : Πᾶς ἄν μοι δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς, συγχωρῆσαι, ὦ Σώκρατες, ἐκ 3234 Phaed.79.e.3 : ταύτης τῆς μεθόδου, καὶ ὁ δυσμαθέστατος, ὅτι ὅλῳ καὶ 3235 Phaed.79.e.4 : παντὶ ὁμοιότερόν ἐστι ψυχὴ τῷ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντι μᾶλλον 3236 Phaed.79.e.5 : ἢ τῷ μή. 3237 Phaed.79.e.6 : Τί δὲ τὸ σῶμα; 3238 Phaed.79.e.7 : Τῷ ἑτέρῳ. 3239 Phaed.79.e.8 : Ὅρα δὴ καὶ τῇδε ὅτι ἐπειδὰν ἐν τῷ αὐτῷ ὦσι ψυχὴ καὶ 3240 Phaed.80.a.1 : σῶμα, τῷ μὲν δουλεύειν καὶ ἄρχεσθαι ἡ φύσις προστάττει, 3241 Phaed.80.a.2 : τῇ δὲ ἄρχειν καὶ δεσπόζειν· καὶ κατὰ ταῦτα αὖ πότερόν σοι 3242 Phaed.80.a.3 : δοκεῖ ὅμοιον τῷ θείῳ εἶναι καὶ πότερον τῷ θνητῷ; ἢ οὐ 3243 Phaed.80.a.4 : δοκεῖ σοι τὸ μὲν θεῖον οἷον ἄρχειν τε καὶ ἡγεμονεύειν πεφυ– 3244 Phaed.80.a.5 : κέναι, τὸ δὲ θνητὸν ἄρχεσθαί τε καὶ δουλεύειν; 3245 Phaed.80.a.6 : Ἔμοιγε. 3246 Phaed.80.a.7 : Ποτέρῳ οὖν ἡ ψυχὴ ἔοικεν; 3247 Phaed.80.a.8 : Δῆλα δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι ἡ μὲν ψυχὴ τῷ θείῳ, τὸ δὲ 3248 Phaed.80.a.9 : σῶμα τῷ θνητῷ. 3249 Phaed.80.a.10 : Σκόπει δή, ἔφη, ὦ Κέβης, εἰ ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων 3250 Phaed.80.b.1 : τάδε ἡμῖν συμβαίνει, τῷ μὲν θείῳ καὶ ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ 3251 Phaed.80.b.2 : καὶ μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ καὶ ἀεὶ ὡσαύτως κατὰ ταὐτὰ 3252 Phaed.80.b.3 : ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον εἶναι ψυχή, τῷ δὲ ἀνθρωπίνῳ καὶ 3253 Phaed.80.b.4 : θνητῷ καὶ πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ καὶ μηδέποτε 3254 Phaed.80.b.5 : κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον αὖ εἶναι σῶμα. ἔχομέν 3255 Phaed.80.b.6 : τι παρὰ ταῦτα ἄλλο λέγειν, ὦ φίλε Κέβης, ᾗ οὐχ οὕτως ἔχει; 3256 Phaed.80.b.7 : Οὐκ ἔχομεν. 3257 Phaed.80.b.8 : Τί οὖν; τούτων οὕτως ἐχόντων ἆρ´ οὐχὶ σώματι μὲν 3258 Phaed.80.b.9 : ταχὺ διαλύεσθαι προσήκει, ψυχῇ δὲ αὖ τὸ παράπαν ἀδια– 3259 Phaed.80.b.10 : λύτῳ εἶναι ἢ ἐγγύς τι τούτου; 3260 Phaed.80.c.1 : Πῶς γὰρ οὔ; 3261 Phaed.80.c.2 : Ἐννοεῖς οὖν, ἔφη, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ ἄνθρωπος, τὸ μὲν 3262 Phaed.80.c.3 : ὁρατὸν αὐτοῦ, τὸ σῶμα, καὶ ἐν ὁρατῷ κείμενον, ὃ δὴ νεκρὸν 3263 Phaed.80.c.4 : καλοῦμεν, ᾧ προσήκει διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν καὶ δια– 3264 Phaed.80.c.5 : πνεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς τούτων οὐδὲν πέπονθεν, ἀλλ´ ἐπιεικῶς 3265 Phaed.80.c.6 : συχνὸν ἐπιμένει χρόνον, ἐὰν μέν τις καὶ χαριέντως ἔχων τὸ 3266 Phaed.80.c.7 : σῶμα τελευτήσῃ καὶ ἐν τοιαύτῃ ὥρᾳ, καὶ πάνυ μάλα· συμ– 3267 Phaed.80.c.8 : πεσὸν γὰρ τὸ σῶμα καὶ ταριχευθέν, ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ 3268 Phaed.80.c.9 : ταριχευθέντες, ὀλίγου ὅλον μένει ἀμήχανον ὅσον χρόνον, 3269 Phaed.80.d.1 : ἔνια δὲ μέρη τοῦ σώματος, καὶ ἂν σαπῇ, ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα 3270 Phaed.80.d.2 : καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, ὅμως ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀθάνατά ἐστιν· 3271 Phaed.80.d.3 : ἢ οὔ; 3272 Phaed.80.d.4 : Ναί. 3273 Phaed.80.d.5 : Ἡ δὲ ψυχὴ ἄρα, τὸ ἀιδές, τὸ εἰς τοιοῦτον τόπον ἕτερον 3274 Phaed.80.d.6 : οἰχόμενον γενναῖον καὶ καθαρὸν καὶ ἀιδῆ, εἰς Ἅιδου ὡς 3275 Phaed.80.d.7 : ἀληθῶς, παρὰ τὸν ἀγαθὸν καὶ φρόνιμον θεόν, οἷ, ἂν θεὸς 3276 Phaed.80.d.8 : θέλῃ, αὐτίκα καὶ τῇ ἐμῇ ψυχῇ ἰτέον, αὕτη δὲ δὴ ἡμῖν ἡ 3277 Phaed.80.d.9 : τοιαύτη καὶ οὕτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματος 3278 Phaed.80.d.10 : εὐθὺς διαπεφύσηται καὶ ἀπόλωλεν, ὥς φασιν οἱ πολλοὶ 3279 Phaed.80.e.1 : ἄνθρωποι; πολλοῦ γε δεῖ, ὦ φίλε Κέβης τε καὶ Σιμμία, 3280 Phaed.80.e.2 : ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον ὧδ´ ἔχει· ἐὰν μὲν καθαρὰ ἀπαλλάττηται, 3281 Phaed.80.e.3 : μηδὲν τοῦ σώματος συνεφέλκουσα, ἅτε οὐδὲν κοινωνοῦσα 3282 Phaed.80.e.4 : αὐτῷ ἐν τῷ βίῳ ἑκοῦσα εἶναι, ἀλλὰ φεύγουσα αὐτὸ καὶ 3283 Phaed.80.e.5 : συνηθροισμένη αὐτὴ εἰς ἑαυτήν, ἅτε μελετῶσα ἀεὶ τοῦτο— 3284 Phaed.80.e.6 : τὸ δὲ οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ ὀρθῶς φιλοσοφοῦσα καὶ τῷ ὄντι 3285 Phaed.81.a.1 : τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως· ἢ οὐ τοῦτ´ ἂν εἴη μελέτη 3286 Phaed.81.a.2 : θανάτου; 3287 Phaed.81.a.3 : Παντάπασί γε. 3288 Phaed.81.a.4 : Οὐκοῦν οὕτω μὲν ἔχουσα εἰς τὸ ὅμοιον αὐτῇ τὸ ἀιδὲς 3289 Phaed.81.a.5 : ἀπέρχεται, τὸ θεῖόν τε καὶ ἀθάνατον καὶ φρόνιμον, οἷ 3290 Phaed.81.a.6 : ἀφικομένῃ ὑπάρχει αὐτῇ εὐδαίμονι εἶναι, πλάνης καὶ ἀνοίας 3291 Phaed.81.a.7 : καὶ φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων καὶ τῶν ἄλλων κακῶν τῶν 3292 Phaed.81.a.8 : ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ, ὥσπερ δὲ λέγεται κατὰ τῶν με– 3293 Phaed.81.a.9 : μυημένων, ὡς ἀληθῶς τὸν λοιπὸν χρόνον μετὰ θεῶν διάγουσα; 3294 Phaed.81.a.10 : οὕτω φῶμεν, ὦ Κέβης, ἢ ἄλλως; 3295 Phaed.81.a.11 : Οὕτω νὴ Δία, ἔφη ὁ Κέβης. 3296 Phaed.81.b.1 : Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ σώματος 3297 Phaed.81.b.2 : ἀπαλλάττηται, ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θερα– 3298 Phaed.81.b.3 : πεύουσα καὶ ἐρῶσα καὶ γοητευομένη ὑπ´ αὐτοῦ ὑπό τε τῶν 3299 Phaed.81.b.4 : ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν, ὥστε μηδὲν ἄλλο δοκεῖν εἶναι ἀληθὲς 3300 Phaed.81.b.5 : ἀλλ´ ἢ τὸ σωματοειδές, οὗ τις ἂν ἅψαιτο καὶ ἴδοι καὶ πίοι 3301 Phaed.81.b.6 : καὶ φάγοι καὶ πρὸς τὰ ἀφροδίσια χρήσαιτο, τὸ δὲ τοῖς 3302 Phaed.81.b.7 : ὄμμασι σκοτῶδες καὶ ἀιδές, νοητὸν δὲ καὶ φιλοσοφίᾳ αἱρετόν, 3303 Phaed.81.b.8 : τοῦτο δὲ εἰθισμένη μισεῖν τε καὶ τρέμειν καὶ φεύγειν, οὕτω 3304 Phaed.81.c.1 : δὴ ἔχουσαν οἴει ψυχὴν αὐτὴν καθ´ αὑτὴν εἰλικρινῆ ἀπαλ– 3305 Phaed.81.c.2 : λάξεσθαι; 3306 Phaed.81.c.3 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ἔφη. 3307 Phaed.81.c.4 : Ἀλλὰ [καὶ] διειλημμένην γε οἶμαι ὑπὸ τοῦ σωματοειδοῦς, 3308 Phaed.81.c.5 : ὃ αὐτῇ ἡ ὁμιλία τε καὶ συνουσία τοῦ σώματος διὰ τὸ ἀεὶ 3309 Phaed.81.c.6 : συνεῖναι καὶ διὰ τὴν πολλὴν μελέτην ἐνεποίησε σύμφυτον; 3310 Phaed.81.c.7 : Πάνυ γε. 3311 Phaed.81.c.8 : Ἐμβριθὲς δέ γε, ὦ φίλε, τοῦτο οἴεσθαι χρὴ εἶναι καὶ 3312 Phaed.81.c.9 : βαρὺ καὶ γεῶδες καὶ ὁρατόν· ὃ δὴ καὶ ἔχουσα ἡ τοιαύτη 3313 Phaed.81.c.10 : ψυχὴ βαρύνεταί τε καὶ ἕλκεται πάλιν εἰς τὸν ὁρατὸν τόπον 3314 Phaed.81.c.11 : φόβῳ τοῦ ἀιδοῦς τε καὶ Ἅιδου, ὥσπερ λέγεται, περὶ τὰ 3315 Phaed.81.d.1 : μνήματά τε καὶ τοὺς τάφους κυλινδουμένη, περὶ ἃ δὴ καὶ 3316 Phaed.81.d.2 : ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα, οἷα παρέχονται αἱ 3317 Phaed.81.d.3 : τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα, αἱ μὴ καθαρῶς ἀπολυθεῖσαι ἀλλὰ 3318 Phaed.81.d.4 : τοῦ ὁρατοῦ μετέχουσαι, διὸ καὶ ὁρῶνται. 3319 Phaed.81.d.5 : Εἰκός γε, ὦ Σώκρατες. 3320 Phaed.81.d.6 : Εἰκὸς μέντοι, ὦ Κέβης· καὶ οὔ τί γε τὰς τῶν ἀγαθῶν 3321 Phaed.81.d.7 : αὐτὰς εἶναι, ἀλλὰ τὰς τῶν φαύλων, αἳ περὶ τὰ τοιαῦτα 3322 Phaed.81.d.8 : ἀναγκάζονται πλανᾶσθαι δίκην τίνουσαι τῆς προτέρας τρο– 3323 Phaed.81.d.9 : φῆς κακῆς οὔσης. καὶ μέχρι γε τούτου πλανῶνται, ἕως ἂν τῇ 3324 Phaed.81.e.1 : τοῦ συνεπακολουθοῦντος, τοῦ σωματοειδοῦς, ἐπιθυμίᾳ πάλιν 3325 Phaed.81.e.2 : ἐνδεθῶσιν εἰς σῶμα· ἐνδοῦνται δέ, ὥσπερ εἰκός, εἰς τοιαῦτα 3326 Phaed.81.e.3 : ἤθη ὁποῖ´ ἄττ´ ἂν καὶ μεμελετηκυῖαι τύχωσιν ἐν τῷ βίῳ. 3327 Phaed.81.e.4 : Τὰ ποῖα δὴ ταῦτα λέγεις, ὦ Σώκρατες; 3328 Phaed.81.e.5 : Οἷον τοὺς μὲν γαστριμαργίας τε καὶ ὕβρεις καὶ φιλοποσίας 3329 Phaed.81.e.6 : μεμελετηκότας καὶ μὴ διηυλαβημένους εἰς τὰ τῶν ὄνων γένη 3330 Phaed.82.a.1 : καὶ τῶν τοιούτων θηρίων εἰκὸς ἐνδύεσθαι. ἢ οὐκ οἴει; 3331 Phaed.82.a.2 : Πάνυ μὲν οὖν εἰκὸς λέγεις. 3332 Phaed.82.a.3 : Τοὺς δέ γε ἀδικίας τε καὶ τυραννίδας καὶ ἁρπαγὰς προ– 3333 Phaed.82.a.4 : τετιμηκότας εἰς τὰ τῶν λύκων τε καὶ ἱεράκων καὶ ἰκτίνων 3334 Phaed.82.a.5 : γένη· ἢ ποῖ ἂν ἄλλοσέ φαμεν τὰς τοιαύτας ἰέναι; 3335 Phaed.82.a.6 : Ἀμέλει, ἔφη ὁ Κέβης, εἰς τὰ τοιαῦτα. 3336 Phaed.82.a.7 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, δῆλα δὴ καὶ τἆλλα ᾗ ἂν ἕκαστα ἴοι 3337 Phaed.82.a.8 : κατὰ τὰς αὐτῶν ὁμοιότητας τῆς μελέτης; 3338 Phaed.82.a.9 : Δῆλον δή, ἔφη· πῶς δ´ οὔ; 3339 Phaed.82.a.10 : Οὐκοῦν εὐδαιμονέστατοι, ἔφη, καὶ τούτων εἰσὶ καὶ εἰς 3340 Phaed.82.a.11 : βέλτιστον τόπον ἰόντες οἱ τὴν δημοτικὴν καὶ πολιτικὴν 3341 Phaed.82.b.1 : ἀρετὴν ἐπιτετηδευκότες, ἣν δὴ καλοῦσι σωφροσύνην τε καὶ 3342 Phaed.82.b.2 : δικαιοσύνην, ἐξ ἔθους τε καὶ μελέτης γεγονυῖαν ἄνευ φιλο– 3343 Phaed.82.b.3 : σοφίας τε καὶ νοῦ; 3344 Phaed.82.b.4 : Πῇ δὴ οὗτοι εὐδαιμονέστατοι; 3345 Phaed.82.b.5 : Ὅτι τούτους εἰκός ἐστιν εἰς τοιοῦτον πάλιν ἀφικνεῖσθαι 3346 Phaed.82.b.6 : πολιτικὸν καὶ ἥμερον γένος, ἤ που μελιττῶν ἢ σφηκῶν ἢ 3347 Phaed.82.b.7 : μυρμήκων, καὶ εἰς ταὐτόν γε πάλιν τὸ ἀνθρώπινον γένος, 3348 Phaed.82.b.8 : καὶ γίγνεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρας μετρίους. 3349 Phaed.82.b.9 : Εἰκός. 3350 Phaed.82.b.10 : Εἰς δέ γε θεῶν γένος μὴ φιλοσοφήσαντι καὶ παντελῶς 3351 Phaed.82.c.1 : καθαρῷ ἀπιόντι οὐ θέμις ἀφικνεῖσθαι ἀλλ´ ἢ τῷ φιλομαθεῖ. 3352 Phaed.82.c.2 : ἀλλὰ τούτων ἕνεκα, ὦ ἑταῖρε Σιμμία τε καὶ Κέβης, οἱ 3353 Phaed.82.c.3 : ὀρθῶς φιλόσοφοι ἀπέχονται τῶν κατὰ τὸ σῶμα ἐπιθυμιῶν 3354 Phaed.82.c.4 : ἁπασῶν καὶ καρτεροῦσι καὶ οὐ παραδιδόασιν αὐταῖς ἑαυτούς, 3355 Phaed.82.c.5 : οὔ τι οἰκοφθορίαν τε καὶ πενίαν φοβούμενοι, ὥσπερ οἱ 3356 Phaed.82.c.6 : πολλοὶ καὶ φιλοχρήματοι· οὐδὲ αὖ ἀτιμίαν τε καὶ ἀδοξίαν 3357 Phaed.82.c.7 : μοχθηρίας δεδιότες, ὥσπερ οἱ φίλαρχοί τε καὶ φιλότιμοι, 3358 Phaed.82.c.8 : ἔπειτα ἀπέχονται αὐτῶν. 3359 Phaed.82.c.9 : Οὐ γὰρ ἂν πρέποι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Κέβης. 3360 Phaed.82.d.1 : Οὐ μέντοι μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς. τοιγάρτοι τούτοις μὲν 3361 Phaed.82.d.2 : ἅπασιν, ὦ Κέβης, ἐκεῖνοι οἷς τι μέλει τῆς ἑαυτῶν ψυχῆς 3362 Phaed.82.d.3 : ἀλλὰ μὴ σώματι πλάττοντες ζῶσι, χαίρειν εἰπόντες, οὐ 3363 Phaed.82.d.4 : κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς οὐκ εἰδόσιν ὅπῃ ἔρχονται, 3364 Phaed.82.d.5 : αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι οὐ δεῖν ἐναντία τῇ φιλοσοφίᾳ πράττειν 3365 Phaed.82.d.6 : καὶ τῇ ἐκείνης λύσει τε καὶ καθαρμῷ ταύτῃ δὴ τρέπονται 3366 Phaed.82.d.7 : ἐκείνῃ ἑπόμενοι, ᾗ ἐκείνη ὑφηγεῖται. 3367 Phaed.82.d.8 : Πῶς, ὦ Σώκρατες; 3368 Phaed.82.d.9 : Ἐγὼ ἐρῶ, ἔφη. γιγνώσκουσι γάρ, ἦ δ´ ὅς, οἱ φιλομαθεῖς 3369 Phaed.82.e.1 : ὅτι παραλαβοῦσα αὐτῶν τὴν ψυχὴν ἡ φιλοσοφία ἀτεχνῶς 3370 Phaed.82.e.2 : διαδεδεμένην ἐν τῷ σώματι καὶ προσκεκολλημένην, ἀναγκα– 3371 Phaed.82.e.3 : ζομένην δὲ ὥσπερ διὰ εἱργμοῦ διὰ τούτου σκοπεῖσθαι τὰ 3372 Phaed.82.e.4 : ὄντα ἀλλὰ μὴ αὐτὴν δι´ αὑτῆς, καὶ ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ κυλιν– 3373 Phaed.82.e.5 : δουμένην, καὶ τοῦ εἱργμοῦ τὴν δεινότητα κατιδοῦσα ὅτι δι´ 3374 Phaed.82.e.6 : ἐπιθυμίας ἐστίν, ὡς ἂν μάλιστα αὐτὸς ὁ δεδεμένος συλλήπτωρ 3375 Phaed.83.a.1 : εἴη τοῦ δεδέσθαι, —ὅπερ οὖν λέγω, γιγνώσκουσιν οἱ φιλομα– 3376 Phaed.83.a.2 : θεῖς ὅτι οὕτω παραλαβοῦσα ἡ φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν 3377 Phaed.83.a.3 : τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται καὶ λύειν ἐπιχειρεῖ, ἐνδεικνυ– 3378 Phaed.83.a.4 : μένη ὅτι ἀπάτης μὲν μεστὴ ἡ διὰ τῶν ὀμμάτων σκέψις, 3379 Phaed.83.a.5 : ἀπάτης δὲ ἡ διὰ τῶν ὤτων καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων, 3380 Phaed.83.a.6 : πείθουσα δὲ ἐκ τούτων μὲν ἀναχωρεῖν, ὅσον μὴ ἀνάγκη 3381 Phaed.83.a.7 : αὐτοῖς χρῆσθαι, αὐτὴν δὲ εἰς αὑτὴν συλλέγεσθαι καὶ 3382 Phaed.83.a.8 : ἁθροίζεσθαι παρακελευομένη, πιστεύειν δὲ μηδενὶ ἄλλῳ ἀλλ´ 3383 Phaed.83.b.1 : ἢ αὐτὴν αὑτῇ, ὅτι ἂν νοήσῃ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν αὐτὸ καθ´ 3384 Phaed.83.b.2 : αὑτὸ τῶν ὄντων· ὅτι δ´ ἂν δι´ ἄλλων σκοπῇ ἐν ἄλλοις ὂν 3385 Phaed.83.b.3 : ἄλλο, μηδὲν ἡγεῖσθαι ἀληθές· εἶναι δὲ τὸ μὲν τοιοῦτον 3386 Phaed.83.b.4 : αἰσθητόν τε καὶ ὁρατόν, ὃ δὲ αὐτὴ ὁρᾷ νοητόν τε καὶ ἀιδές. 3387 Phaed.83.b.5 : ταύτῃ οὖν τῇ λύσει οὐκ οἰομένη δεῖν ἐναντιοῦσθαι ἡ τοῦ ὡς 3388 Phaed.83.b.6 : ἀληθῶς φιλοσόφου ψυχὴ οὕτως ἀπέχεται τῶν ἡδονῶν τε 3389 Phaed.83.b.7 : καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ λυπῶν [καὶ φόβων] καθ´ ὅσον δύναται, 3390 Phaed.83.b.8 : λογιζομένη ὅτι, ἐπειδάν τις σφόδρα ἡσθῇ ἢ φοβηθῇ [ἢ 3391 Phaed.83.b.9 : λυπηθῇ] ἢ ἐπιθυμήσῃ, οὐδὲν τοσοῦτον κακὸν ἔπαθεν ἀπ´ 3392 Phaed.83.c.1 : αὐτῶν ὧν ἄν τις οἰηθείη, οἷον ἢ νοσήσας ἤ τι ἀναλώσας 3393 Phaed.83.c.2 : διὰ τὰς ἐπιθυμίας, ἀλλ´ ὃ πάντων μέγιστόν τε κακῶν καὶ 3394 Phaed.83.c.3 : ἔσχατόν ἐστι, τοῦτο πάσχει καὶ οὐ λογίζεται αὐτό. 3395 Phaed.83.c.4 : Τί τοῦτο, ὦ Σώκρατες; ἔφη ὁ Κέβης. 3396 Phaed.83.c.5 : Ὅτι ψυχὴ παντὸς ἀνθρώπου ἀναγκάζεται ἅμα τε ἡσθῆναι 3397 Phaed.83.c.6 : σφόδρα ἢ λυπηθῆναι ἐπί τῳ καὶ ἡγεῖσθαι περὶ ὃ ἂν μάλιστα 3398 Phaed.83.c.7 : τοῦτο πάσχῃ, τοῦτο ἐναργέστατόν τε εἶναι καὶ ἀληθέστατον, 3399 Phaed.83.c.8 : οὐχ οὕτως ἔχον· ταῦτα δὲ μάλιστα 〈τὰ〉 ὁρατά· ἢ οὔ; 3400 Phaed.83.c.9 : Πάνυ γε. 3401 Phaed.83.d.1 : Οὐκοῦν ἐν τούτῳ τῷ πάθει μάλιστα καταδεῖται ψυχὴ ὑπὸ 3402 Phaed.83.d.2 : σώματος; 3403 Phaed.83.d.3 : Πῶς δή; 3404 Phaed.83.d.4 : Ὅτι ἑκάστη ἡδονὴ καὶ λύπη ὥσπερ ἧλον ἔχουσα προσηλοῖ 3405 Phaed.83.d.5 : αὐτὴν πρὸς τὸ σῶμα καὶ προσπερονᾷ καὶ ποιεῖ σωματοειδῆ, 3406 Phaed.83.d.6 : δοξάζουσαν ταῦτα ἀληθῆ εἶναι ἅπερ ἂν καὶ τὸ σῶμα φῇ. 3407 Phaed.83.d.7 : ἐκ γὰρ τοῦ ὁμοδοξεῖν τῷ σώματι καὶ τοῖς αὐτοῖς χαίρειν 3408 Phaed.83.d.8 : ἀναγκάζεται οἶμαι ὁμότροπός τε καὶ ὁμότροφος γίγνεσθαι 3409 Phaed.83.d.9 : καὶ οἵα μηδέποτε εἰς Ἅιδου καθαρῶς ἀφικέσθαι, ἀλλὰ ἀεὶ 3410 Phaed.83.d.10 : τοῦ σώματος ἀναπλέα ἐξιέναι, ὥστε ταχὺ πάλιν πίπτειν εἰς 3411 Phaed.83.e.1 : ἄλλο σῶμα καὶ ὥσπερ σπειρομένη ἐμφύεσθαι, καὶ ἐκ τούτων 3412 Phaed.83.e.2 : ἄμοιρος εἶναι τῆς τοῦ θείου τε καὶ καθαροῦ καὶ μονοειδοῦς 3413 Phaed.83.e.3 : συνουσίας. 3414 Phaed.83.e.4 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις, ὁ Κέβης, ὦ Σώκρατες. 3415 Phaed.83.e.5 : Τούτων τοίνυν ἕνεκα, ὦ Κέβης, οἱ δικαίως φιλομαθεῖς 3416 Phaed.83.e.6 : κόσμιοί εἰσι καὶ ἀνδρεῖοι, οὐχ ὧν οἱ πολλοὶ ἕνεκά φασιν· 3417 Phaed.83.e.7 : ἢ σὺ οἴει; 3418 Phaed.84.a.1 : Οὐ δῆτα ἔγωγε. 3419 Phaed.84.a.2 : Οὐ γάρ· ἀλλ´ οὕτω λογίσαιτ´ ἂν ψυχὴ ἀνδρὸς φιλοσόφου, 3420 Phaed.84.a.3 : καὶ οὐκ ἂν οἰηθείη τὴν μὲν φιλοσοφίαν χρῆναι αὐτὴν λύειν, 3421 Phaed.84.a.4 : λυούσης δὲ ἐκείνης, αὐτὴν παραδιδόναι ταῖς ἡδοναῖς καὶ 3422 Phaed.84.a.5 : λύπαις ἑαυτὴν πάλιν αὖ ἐγκαταδεῖν καὶ ἀνήνυτον ἔργον πράτ– 3423 Phaed.84.a.6 : τειν Πηνελόπης τινὰ ἐναντίως ἱστὸν μεταχειριζομένης, ἀλλὰ 3424 Phaed.84.a.7 : γαλήνην τούτων παρασκευάζουσα, ἑπομένη τῷ λογισμῷ καὶ 3425 Phaed.84.a.8 : ἀεὶ ἐν τούτῳ οὖσα, τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ θεῖον καὶ τὸ ἀδόξαστον 3426 Phaed.84.b.1 : θεωμένη καὶ ὑπ´ ἐκείνου τρεφομένη, ζῆν τε οἴεται οὕτω 3427 Phaed.84.b.2 : δεῖν ἕως ἂν ζῇ, καὶ ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰς τὸ συγγενὲς 3428 Phaed.84.b.3 : καὶ εἰς τὸ τοιοῦτον ἀφικομένη ἀπηλλάχθαι τῶν ἀνθρωπίνων 3429 Phaed.84.b.4 : κακῶν. ἐκ δὴ τῆς τοιαύτης τροφῆς οὐδὲν δεινὸν μὴ φοβηθῇ, 3430 Phaed.84.b.5 : [ταῦτα δ´ ἐπιτηδεύσασα,] ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης, ὅπως μὴ 3431 Phaed.84.b.6 : διασπασθεῖσα ἐν τῇ ἀπαλλαγῇ τοῦ σώματος ὑπὸ τῶν ἀνέ– 3432 Phaed.84.b.7 : μων διαφυσηθεῖσα καὶ διαπτομένη οἴχηται καὶ οὐδὲν ἔτι 3433 Phaed.84.b.8 : οὐδαμοῦ ᾖ. 3434 Phaed.84.c.1 : Σιγὴ οὖν ἐγένετο ταῦτα εἰπόντος τοῦ Σωκράτους ἐπὶ 3435 Phaed.84.c.2 : πολὺν χρόνον, καὶ αὐτός τε πρὸς τῷ εἰρημένῳ λόγῳ ἦν ὁ 3436 Phaed.84.c.3 : Σωκράτης, ὡς ἰδεῖν ἐφαίνετο, καὶ ἡμῶν οἱ πλεῖστοι· Κέβης 3437 Phaed.84.c.4 : δὲ καὶ Σιμμίας σμικρὸν πρὸς ἀλλήλω διελεγέσθην. καὶ ὁ 3438 Phaed.84.c.5 : Σωκράτης ἰδὼν αὐτὼ ἤρετο, Τί; ἔφη, ὑμῖν τὰ λεχθέντα μῶν 3439 Phaed.84.c.6 : μὴ δοκεῖ ἐνδεῶς λέγεσθαι; πολλὰς γὰρ δὴ ἔτι ἔχει ὑποψίας 3440 Phaed.84.c.7 : καὶ ἀντιλαβάς, εἴ γε δή τις αὐτὰ μέλλει ἱκανῶς διεξιέναι. εἰ 3441 Phaed.84.c.8 : μὲν οὖν τι ἄλλο σκοπεῖσθον, οὐδὲν λέγω· εἰ δέ τι περὶ 3442 Phaed.84.c.9 : τούτων ἀπορεῖτον, μηδὲν ἀποκνήσητε καὶ αὐτοὶ εἰπεῖν καὶ 3443 Phaed.84.d.1 : διελθεῖν, εἴ πῃ ὑμῖν φαίνεται βέλτιον 〈ἂν〉 λεχθῆναι, καὶ 3444 Phaed.84.d.2 : αὖ καὶ ἐμὲ συμπαραλαβεῖν, εἴ τι μᾶλλον οἴεσθε μετ´ ἐμοῦ 3445 Phaed.84.d.3 : εὐπορήσειν. 3446 Phaed.84.d.4 : Καὶ ὁ Σιμμίας ἔφη· Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, τἀληθῆ σοι 3447 Phaed.84.d.5 : ἐρῶ. πάλαι γὰρ ἡμῶν ἑκάτερος ἀπορῶν τὸν ἕτερον προωθεῖ 3448 Phaed.84.d.6 : καὶ κελεύει ἐρέσθαι διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν μὲν ἀκοῦσαι, ὀκνεῖν δὲ 3449 Phaed.84.d.7 : ὄχλον παρέχειν, μή σοι ἀηδὲς ᾖ διὰ τὴν παροῦσαν συμφοράν. 3450 Phaed.84.d.8 : Καὶ ὃς ἀκούσας ἐγέλασέν τε ἠρέμα καί φησιν· Βαβαί, 3451 Phaed.84.d.9 : ὦ Σιμμία· ἦ που χαλεπῶς ἂν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους πεί– 3452 Phaed.84.e.1 : σαιμι ὡς οὐ συμφορὰν ἡγοῦμαι τὴν παροῦσαν τύχην, ὅτε 3453 Phaed.84.e.2 : γε μηδ´ ὑμᾶς δύναμαι πείθειν, ἀλλὰ φοβεῖσθε μὴ δυσκολώ– 3454 Phaed.84.e.3 : τερόν τι νῦν διάκειμαι ἢ ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ· καί, ὡς ἔοικε, 3455 Phaed.84.e.4 : τῶν κύκνων δοκῶ φαυλότερος ὑμῖν εἶναι τὴν μαντικήν, οἳ 3456 Phaed.84.e.5 : ἐπειδὰν αἴσθωνται ὅτι δεῖ αὐτοὺς ἀποθανεῖν, ᾄδοντες καὶ ἐν 3457 Phaed.85.a.1 : τῷ πρόσθεν χρόνῳ, τότε δὴ πλεῖστα καὶ κάλλιστα ᾄδουσι, 3458 Phaed.85.a.2 : γεγηθότες ὅτι μέλλουσι παρὰ τὸν θεὸν ἀπιέναι οὗπέρ εἰσι 3459 Phaed.85.a.3 : θεράποντες. οἱ δ´ ἄνθρωποι διὰ τὸ αὑτῶν δέος τοῦ θανάτου 3460 Phaed.85.a.4 : καὶ τῶν κύκνων καταψεύδονται, καί φασιν αὐτοὺς θρηνοῦντας 3461 Phaed.85.a.5 : τὸν θάνατον ὑπὸ λύπης ἐξᾴδειν, καὶ οὐ λογίζονται ὅτι οὐδὲν 3462 Phaed.85.a.6 : ὄρνεον ᾄδει ὅταν πεινῇ ἢ ῥιγῷ ἤ τινα ἄλλην λύπην λυπῆται, 3463 Phaed.85.a.7 : οὐδὲ αὐτὴ ἥ τε ἀηδὼν καὶ χελιδὼν καὶ ὁ ἔποψ, ἃ δή φασι 3464 Phaed.85.a.8 : διὰ λύπην θρηνοῦντα ᾄδειν. ἀλλ´ οὔτε ταῦτά μοι φαίνεται 3465 Phaed.85.b.1 : λυπούμενα ᾄδειν οὔτε οἱ κύκνοι, ἀλλ´ ἅτε οἶμαι τοῦ Ἀπόλ– 3466 Phaed.85.b.2 : λωνος ὄντες, μαντικοί τέ εἰσι καὶ προειδότες τὰ ἐν Ἅιδου 3467 Phaed.85.b.3 : ἀγαθὰ ᾄδουσι καὶ τέρπονται ἐκείνην τὴν ἡμέραν διαφερόντως 3468 Phaed.85.b.4 : ἢ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ. ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς ἡγοῦμαι 3469 Phaed.85.b.5 : ὁμόδουλός τε εἶναι τῶν κύκνων καὶ ἱερὸς τοῦ αὐτοῦ θεοῦ, 3470 Phaed.85.b.6 : καὶ οὐ χεῖρον ἐκείνων τὴν μαντικὴν ἔχειν παρὰ τοῦ δεσπότου, 3471 Phaed.85.b.7 : οὐδὲ δυσθυμότερον αὐτῶν τοῦ βίου ἀπαλλάττεσθαι. ἀλλὰ 3472 Phaed.85.b.8 : τούτου γ´ ἕνεκα λέγειν τε χρὴ καὶ ἐρωτᾶν ὅτι ἂν βούλησθε, 3473 Phaed.85.b.9 : ἕως ἂν Ἀθηναίων ἐῶσιν ἄνδρες ἕνδεκα. 3474 Phaed.85.b.10 : Καλῶς, ἔφη, λέγεις, ὁ Σιμμίας· καὶ ἐγώ τέ σοι ἐρῶ ὃ 3475 Phaed.85.c.1 : ἀπορῶ, καὶ αὖ ὅδε, ᾗ οὐκ ἀποδέχεται τὰ εἰρημένα. ἐμοὶ 3476 Phaed.85.c.2 : γὰρ δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, περὶ τῶν τοιούτων ἴσως ὥσπερ καὶ 3477 Phaed.85.c.3 : σοὶ τὸ μὲν σαφὲς εἰδέναι ἐν τῷ νῦν βίῳ ἢ ἀδύνατον εἶναι 3478 Phaed.85.c.4 : ἢ παγχάλεπόν τι, τὸ μέντοι αὖ τὰ λεγόμενα περὶ αὐτῶν μὴ 3479 Phaed.85.c.5 : οὐχὶ παντὶ τρόπῳ ἐλέγχειν καὶ μὴ προαφίστασθαι πρὶν ἂν 3480 Phaed.85.c.6 : πανταχῇ σκοπῶν ἀπείπῃ τις, πάνυ μαλθακοῦ εἶναι ἀνδρός· 3481 Phaed.85.c.7 : δεῖν γὰρ περὶ αὐτὰ ἕν γέ τι τούτων διαπράξασθαι, ἢ μαθεῖν 3482 Phaed.85.c.8 : ὅπῃ ἔχει ἢ εὑρεῖν ἤ, εἰ ταῦτα ἀδύνατον, τὸν γοῦν βέλ– 3483 Phaed.85.c.9 : τιστον τῶν ἀνθρωπίνων λόγων λαβόντα καὶ δυσεξελεγκτό– 3484 Phaed.85.d.1 : τατον, ἐπὶ τούτου ὀχούμενον ὥσπερ ἐπὶ σχεδίας κινδυνεύοντα 3485 Phaed.85.d.2 : διαπλεῦσαι τὸν βίον, εἰ μή τις δύναιτο ἀσφαλέστερον καὶ 3486 Phaed.85.d.3 : ἀκινδυνότερον ἐπὶ βεβαιοτέρου ὀχήματος, [ἢ] λόγου θείου 3487 Phaed.85.d.4 : τινός, διαπορευθῆναι. καὶ δὴ καὶ νῦν ἔγωγε οὐκ ἐπαισχυν– 3488 Phaed.85.d.5 : θήσομαι ἐρέσθαι, ἐπειδὴ καὶ σὺ ταῦτα λέγεις, οὐδ´ ἐμαυ– 3489 Phaed.85.d.6 : τὸν αἰτιάσομαι ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὅτι νῦν οὐκ εἶπον ἅ μοι 3490 Phaed.85.d.7 : δοκεῖ. ἐμοὶ γάρ, ὦ Σώκρατες, ἐπειδὴ καὶ πρὸς ἐμαυτὸν 3491 Phaed.85.d.8 : καὶ πρὸς τόνδε σκοπῶ τὰ εἰρημένα, οὐ πάνυ φαίνεται ἱκανῶς 3492 Phaed.85.d.9 : εἰρῆσθαι. 3493 Phaed.85.e.1 : Καὶ ὁ Σωκράτης, Ἴσως γάρ, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, ἀληθῆ σοι 3494 Phaed.85.e.2 : φαίνεται· ἀλλὰ λέγε ὅπῃ δὴ οὐχ ἱκανῶς. 3495 Phaed.85.e.3 : Ταύτῃ ἔμοιγε, ἦ δ´ ὅς, ᾗ δὴ καὶ περὶ ἁρμονίας ἄν τις καὶ 3496 Phaed.85.e.4 : λύρας τε καὶ χορδῶν τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον εἴποι, ὡς ἡ 3497 Phaed.85.e.5 : μὲν ἁρμονία ἀόρατον καὶ ἀσώματον καὶ πάγκαλόν τι καὶ 3498 Phaed.86.a.1 : θεῖόν ἐστιν ἐν τῇ ἡρμοσμένῃ λύρᾳ, αὐτὴ δ´ ἡ λύρα καὶ 3499 Phaed.86.a.2 : αἱ χορδαὶ σώματά τε καὶ σωματοειδῆ καὶ σύνθετα καὶ 3500 Phaed.86.a.3 : γεώδη ἐστὶ καὶ τοῦ θνητοῦ συγγενῆ. ἐπειδὰν οὖν ἢ κατάξῃ 3501 Phaed.86.a.4 : τις τὴν λύραν ἢ διατέμῃ καὶ διαρρήξῃ τὰς χορδάς, εἴ τις 3502 Phaed.86.a.5 : διισχυρίζοιτο τῷ αὐτῷ λόγῳ ὥσπερ σύ, ὡς ἀνάγκη ἔτι εἶναι 3503 Phaed.86.a.6 : τὴν ἁρμονίαν ἐκείνην καὶ μὴ ἀπολωλέναι—οὐδεμία γὰρ 3504 Phaed.86.a.7 : μηχανὴ ἂν εἴη τὴν μὲν λύραν ἔτι εἶναι διερρωγυιῶν τῶν 3505 Phaed.86.a.8 : χορδῶν καὶ τὰς χορδὰς θνητοειδεῖς οὔσας, τὴν δὲ ἁρμονίαν 3506 Phaed.86.b.1 : ἀπολωλέναι τὴν τοῦ θείου τε καὶ ἀθανάτου ὁμοφυῆ τε καὶ 3507 Phaed.86.b.2 : συγγενῆ, προτέραν τοῦ θνητοῦ ἀπολομένην—ἀλλὰ φαίη 3508 Phaed.86.b.3 : ἀνάγκη ἔτι που εἶναι αὐτὴν τὴν ἁρμονίαν, καὶ πρότερον τὰ 3509 Phaed.86.b.4 : ξύλα καὶ τὰς χορδὰς κατασαπήσεσθαι πρίν τι ἐκείνην 3510 Phaed.86.b.5 : παθεῖν—καὶ γὰρ οὖν, ὦ Σώκρατες, οἶμαι ἔγωγε καὶ αὐτόν 3511 Phaed.86.b.6 : σε τοῦτο ἐντεθυμῆσθαι, ὅτι τοιοῦτόν τι μάλιστα ὑπολαμ– 3512 Phaed.86.b.7 : βάνομεν τὴν ψυχὴν εἶναι, ὥσπερ ἐντεταμένου τοῦ σώματος 3513 Phaed.86.b.8 : ἡμῶν καὶ συνεχομένου ὑπὸ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ 3514 Phaed.86.b.9 : καὶ ὑγροῦ καὶ τοιούτων τινῶν, κρᾶσιν εἶναι καὶ ἁρμονίαν 3515 Phaed.86.c.1 : αὐτῶν τούτων τὴν ψυχὴν ἡμῶν, ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς καὶ 3516 Phaed.86.c.2 : μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα—εἰ οὖν τυγχάνει ἡ ψυχὴ οὖσα 3517 Phaed.86.c.3 : ἁρμονία τις, δῆλον ὅτι, ὅταν χαλασθῇ τὸ σῶμα ἡμῶν 3518 Phaed.86.c.4 : ἀμέτρως ἢ ἐπιταθῇ ὑπὸ νόσων καὶ ἄλλων κακῶν, τὴν μὲν 3519 Phaed.86.c.5 : ψυχὴν ἀνάγκη εὐθὺς ὑπάρχει ἀπολωλέναι, καίπερ οὖσαν 3520 Phaed.86.c.6 : θειοτάτην, ὥσπερ καὶ αἱ ἄλλαι ἁρμονίαι αἵ τ´ ἐν τοῖς 3521 Phaed.86.c.7 : φθόγγοις καὶ ἐν τοῖς τῶν δημιουργῶν ἔργοις πᾶσι, τὰ δὲ 3522 Phaed.86.c.8 : λείψανα τοῦ σώματος ἑκάστου πολὺν χρόνον παραμένειν, 3523 Phaed.86.d.1 : ἕως ἂν ἢ κατακαυθῇ ἢ κατασαπῇ—ὅρα οὖν πρὸς τοῦτον τὸν 3524 Phaed.86.d.2 : λόγον τί φήσομεν, ἐάν τις ἀξιοῖ κρᾶσιν οὖσαν τὴν ψυχὴν 3525 Phaed.86.d.3 : τῶν ἐν τῷ σώματι ἐν τῷ καλουμένῳ θανάτῳ πρώτην ἀπόλ– 3526 Phaed.86.d.4 : λυσθαι. 3527 Phaed.86.d.5 : Διαβλέψας οὖν ὁ Σωκράτης, ὥσπερ τὰ πολλὰ εἰώθει, 3528 Phaed.86.d.6 : καὶ μειδιάσας, Δίκαια μέντοι, ἔφη, λέγει ὁ Σιμμίας. εἰ 3529 Phaed.86.d.7 : οὖν τις ὑμῶν εὐπορώτερος ἐμοῦ, τί οὐκ ἀπεκρίνατο; καὶ γὰρ 3530 Phaed.86.d.8 : οὐ φαύλως ἔοικεν ἁπτομένῳ τοῦ λόγου. δοκεῖ μέντοι μοι 3531 Phaed.86.d.9 : χρῆναι πρὸ τῆς ἀποκρίσεως ἔτι πρότερον Κέβητος ἀκοῦσαι 3532 Phaed.86.e.1 : τί αὖ ὅδε ἐγκαλεῖ τῷ λόγῳ, ἵνα χρόνου ἐγγενομένου βου– 3533 Phaed.86.e.2 : λευσώμεθα τί ἐροῦμεν, ἔπειτα [δὲ] ἀκούσαντας ἢ συγχωρεῖν 3534 Phaed.86.e.3 : αὐτοῖς ἐάν τι δοκῶσι προσᾴδειν, ἐὰν δὲ μή, οὕτως ἤδη 3535 Phaed.86.e.4 : ὑπερδικεῖν τοῦ λόγου. ἀλλ´ ἄγε, ἦ δ´ ὅς, ὦ Κέβης, λέγε, 3536 Phaed.86.e.5 : τί ἦν τὸ σὲ αὖ θρᾶττον [ἀπιστίαν παρέχει]. 3537 Phaed.86.e.6 : Λέγω δή, ἦ δ´ ὃς ὁ Κέβης. ἐμοὶ γὰρ φαίνεται ἔτι ἐν 3538 Phaed.86.e.7 : τῷ αὐτῷ ὁ λόγος εἶναι, καί, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν, 3539 Phaed.87.a.1 : ταὐτὸν ἔγκλημα ἔχειν. ὅτι μὲν γὰρ ἦν ἡμῶν ἡ ψυχὴ καὶ 3540 Phaed.87.a.2 : πρὶν εἰς τόδε τὸ εἶδος ἐλθεῖν, οὐκ ἀνατίθεμαι μὴ οὐχὶ πάνυ 3541 Phaed.87.a.3 : χαριέντως καί, εἰ μὴ ἐπαχθές ἐστιν εἰπεῖν, πάνυ ἱκανῶς 3542 Phaed.87.a.4 : ἀποδεδεῖχθαι· ὡς δὲ καὶ ἀποθανόντων ἡμῶν ἔτι που ἔστιν, 3543 Phaed.87.a.5 : οὔ μοι δοκεῖ τῇδε. ὡς μὲν οὐκ ἰσχυρότερον καὶ πολυ– 3544 Phaed.87.a.6 : χρονιώτερον ψυχὴ σώματος, οὐ συγχωρῶ τῇ Σιμμίου ἀντι– 3545 Phaed.87.a.7 : λήψει· δοκεῖ γάρ μοι πᾶσι τούτοις πάνυ πολὺ διαφέρειν. τί 3546 Phaed.87.a.8 : οὖν, ἂν φαίη ὁ λόγος, ἔτι ἀπιστεῖς, ἐπειδὴ ὁρᾷς ἀποθανόντος 3547 Phaed.87.a.9 : τοῦ ἀνθρώπου τό γε ἀσθενέστερον ἔτι ὄν; τὸ δὲ πολυ– 3548 Phaed.87.b.1 : χρονιώτερον οὐ δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι ἔτι σῴζεσθαι ἐν 3549 Phaed.87.b.2 : τούτῳ τῷ χρόνῳ; πρὸς δὴ τοῦτο τόδε ἐπίσκεψαι, εἴ τι λέγω· 3550 Phaed.87.b.3 : εἰκόνος γάρ τινος, ὡς ἔοικεν, κἀγὼ ὥσπερ Σιμμίας δέομαι. 3551 Phaed.87.b.4 : ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ὁμοίως λέγεσθαι ταῦτα ὥσπερ ἄν τις περὶ 3552 Phaed.87.b.5 : ἀνθρώπου ὑφάντου πρεσβύτου ἀποθανόντος λέγοι τοῦτον 3553 Phaed.87.b.6 : τὸν λόγον, ὅτι οὐκ ἀπόλωλεν ὁ ἄνθρωπος ἀλλ´ ἔστι που 3554 Phaed.87.b.7 : σῶς, τεκμήριον δὲ παρέχοιτο θοιμάτιον ὃ ἠμπείχετο αὐτὸς 3555 Phaed.87.b.8 : ὑφηνάμενος ὅτι ἐστὶ σῶν καὶ οὐκ ἀπόλωλεν, καὶ εἴ τις 3556 Phaed.87.c.1 : ἀπιστοίη αὐτῷ, ἀνερωτῴη πότερον πολυχρονιώτερόν ἐστι 3557 Phaed.87.c.2 : τὸ γένος ἀνθρώπου ἢ ἱματίου ἐν χρείᾳ τε ὄντος καὶ φορου– 3558 Phaed.87.c.3 : μένου, ἀποκριναμένου δή [τινος] ὅτι πολὺ τὸ τοῦ ἀνθρώπου, 3559 Phaed.87.c.4 : οἴοιτο ἀποδεδεῖχθαι ὅτι παντὸς ἄρα μᾶλλον ὅ γε ἄνθρωπος 3560 Phaed.87.c.5 : σῶς ἐστιν, ἐπειδὴ τό γε ὀλιγοχρονιώτερον οὐκ ἀπόλωλεν. 3561 Phaed.87.c.6 : τὸ δ´ οἶμαι, ὦ Σιμμία, οὐχ οὕτως ἔχει· σκόπει γὰρ καὶ σὺ 3562 Phaed.87.c.7 : ἃ λέγω. πᾶς [γὰρ] ἂν ὑπολάβοι ὅτι εὔηθες λέγει ὁ τοῦτο 3563 Phaed.87.c.8 : λέγων· ὁ γὰρ ὑφάντης οὗτος πολλὰ κατατρίψας τοιαῦτα 3564 Phaed.87.c.9 : ἱμάτια καὶ ὑφηνάμενος ἐκείνων μὲν ὕστερος ἀπόλωλεν πολ– 3565 Phaed.87.d.1 : λῶν ὄντων, τοῦ δὲ τελευταίου οἶμαι πρότερος, καὶ οὐδέν τι 3566 Phaed.87.d.2 : μᾶλλον τούτου ἕνεκα ἄνθρωπός ἐστιν ἱματίου φαυλότερον 3567 Phaed.87.d.3 : οὐδ´ ἀσθενέστερον. τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα 3568 Phaed.87.d.4 : δέξαιτ´ ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα, καί τις λέγων αὐτὰ ταῦτα περὶ 3569 Phaed.87.d.5 : αὐτῶν μέτρι´ ἄν μοι φαίνοιτο λέγειν, ὡς ἡ μὲν ψυχὴ 3570 Phaed.87.d.6 : πολυχρόνιόν ἐστι, τὸ δὲ σῶμα ἀσθενέστερον καὶ ὀλιγο– 3571 Phaed.87.d.7 : χρονιώτερον· ἀλλὰ γὰρ ἂν φαίη ἑκάστην τῶν ψυχῶν πολλὰ 3572 Phaed.87.d.8 : σώματα κατατρίβειν, ἄλλως τε κἂν πολλὰ ἔτη βιῷ—εἰ γὰρ 3573 Phaed.87.d.9 : ῥέοι τὸ σῶμα καὶ ἀπολλύοιτο ἔτι ζῶντος τοῦ ἀνθρώπου, 3574 Phaed.87.e.1 : ἀλλ´ ἡ ψυχὴ ἀεὶ τὸ κατατριβόμενον ἀνυφαίνοι—ἀναγκαῖον 3575 Phaed.87.e.2 : μεντἂν εἴη, ὁπότε ἀπολλύοιτο ἡ ψυχή, τὸ τελευταῖον ὕφασμα 3576 Phaed.87.e.3 : τυχεῖν αὐτὴν ἔχουσαν καὶ τούτου μόνου προτέραν ἀπόλ– 3577 Phaed.87.e.4 : λυσθαι, ἀπολομένης δὲ τῆς ψυχῆς τότ´ ἤδη τὴν φύσιν τῆς 3578 Phaed.87.e.5 : ἀσθενείας ἐπιδεικνύοι τὸ σῶμα καὶ ταχὺ σαπὲν διοίχοιτο. 3579 Phaed.87.e.6 : ὥστε τούτῳ τῷ λόγῳ οὔπω ἄξιον πιστεύσαντα θαρρεῖν ὡς 3580 Phaed.88.a.1 : ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἔτι που ἡμῶν ἡ ψυχὴ ἔστιν. εἰ γάρ 3581 Phaed.88.a.2 : τις καὶ πλέον ἔτι τῷ λέγοντι ἢ ἃ σὺ λέγεις συγχωρήσειεν, 3582 Phaed.88.a.3 : δοὺς αὐτῷ μὴ μόνον ἐν τῷ πρὶν καὶ γενέσθαι ἡμᾶς χρόνῳ 3583 Phaed.88.a.4 : εἶναι ἡμῶν τὰς ψυχάς, ἀλλὰ μηδὲν κωλύειν καὶ ἐπειδὰν 3584 Phaed.88.a.5 : ἀποθάνωμεν ἐνίων ἔτι εἶναι καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκις γενή– 3585 Phaed.88.a.6 : σεσθαι καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθις—οὕτω γὰρ αὐτὸ φύσει 3586 Phaed.88.a.7 : ἰσχυρὸν εἶναι, ὥστε πολλάκις γιγνομένην ψυχὴν ἀντέχειν 3587 Phaed.88.a.8 : —δοὺς δὲ ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ πονεῖν 3588 Phaed.88.a.9 : αὐτὴν ἐν ταῖς πολλαῖς γενέσεσιν καὶ τελευτῶσάν γε ἔν 3589 Phaed.88.a.10 : τινι τῶν θανάτων παντάπασιν ἀπόλλυσθαι, τοῦτον δὲ τὸν 3590 Phaed.88.b.1 : θάνατον καὶ ταύτην τὴν διάλυσιν τοῦ σώματος ἣ τῇ ψυχῇ 3591 Phaed.88.b.2 : φέρει ὄλεθρον μηδένα φαίη εἰδέναι—ἀδύνατον γὰρ εἶναι 3592 Phaed.88.b.3 : ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν—εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, οὐδενὶ 3593 Phaed.88.b.4 : προσήκει θάνατον θαρροῦντι μὴ οὐκ ἀνοήτως θαρρεῖν, ὃς ἂν 3594 Phaed.88.b.5 : μὴ ἔχῃ ἀποδεῖξαι ὅτι ἔστι ψυχὴ παντάπασιν ἀθάνατόν τε 3595 Phaed.88.b.6 : καὶ ἀνώλεθρον· εἰ δὲ μή, ἀνάγκην εἶναι ἀεὶ τὸν μέλλοντα 3596 Phaed.88.b.7 : ἀποθανεῖσθαι δεδιέναι ὑπὲρ τῆς αὑτοῦ ψυχῆς μὴ ἐν τῇ νῦν 3597 Phaed.88.b.8 : τοῦ σώματος διαζεύξει παντάπασιν ἀπόληται. 3598 Phaed.88.c.1 : Πάντες οὖν ἀκούσαντες εἰπόντων αὐτῶν ἀηδῶς διετέθη– 3599 Phaed.88.c.2 : μεν, ὡς ὕστερον ἐλέγομεν πρὸς ἀλλήλους, ὅτι ὑπὸ τοῦ 3600 Phaed.88.c.3 : ἔμπροσθεν λόγου σφόδρα πεπεισμένους ἡμᾶς πάλιν ἐδόκουν 3601 Phaed.88.c.4 : ἀναταράξαι καὶ εἰς ἀπιστίαν καταβαλεῖν οὐ μόνον τοῖς 3602 Phaed.88.c.5 : προειρημένοις λόγοις, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ ὕστερον μέλλοντα 3603 Phaed.88.c.6 : ῥηθήσεσθαι, μὴ οὐδενὸς ἄξιοι εἶμεν κριταὶ ἢ καὶ τὰ πρά– 3604 Phaed.88.c.7 : γματα αὐτὰ ἄπιστα ᾖ. 3605 Phaed.88.c.8 : {ΕΧ.} Νὴ τοὺς θεούς, ὦ Φαίδων, συγγνώμην γε ἔχω ὑμῖν. 3606 Phaed.88.c.9 : καὶ γὰρ αὐτόν με νῦν ἀκούσαντά σου τοιοῦτόν τι λέγειν 3607 Phaed.88.d.1 : πρὸς ἐμαυτὸν ἐπέρχεται· "Τίνι οὖν ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ; 3608 Phaed.88.d.2 : ὡς γὰρ σφόδρα πιθανὸς ὤν, ὃν ὁ Σωκράτης ἔλεγε λόγον, 3609 Phaed.88.d.3 : νῦν εἰς ἀπιστίαν καταπέπτωκεν." θαυμαστῶς γάρ μου ὁ 3610 Phaed.88.d.4 : λόγος οὗτος ἀντιλαμβάνεται καὶ νῦν καὶ ἀεί, τὸ ἁρμονίαν 3611 Phaed.88.d.5 : τινὰ ἡμῶν εἶναι τὴν ψυχήν, καὶ ὥσπερ ὑπέμνησέν με ῥηθεὶς 3612 Phaed.88.d.6 : ὅτι καὶ αὐτῷ μοι ταῦτα προυδέδοκτο. καὶ πάνυ δέομαι 3613 Phaed.88.d.7 : πάλιν ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς ἄλλου τινὸς λόγου ὅς με πείσει ὡς 3614 Phaed.88.d.8 : τοῦ ἀποθανόντος οὐ συναποθνῄσκει ἡ ψυχή. λέγε οὖν πρὸς 3615 Phaed.88.d.9 : Διὸς πῇ ὁ Σωκράτης μετῆλθε τὸν λόγον; καὶ πότερον 3616 Phaed.88.e.1 : κἀκεῖνος, ὥσπερ ὑμᾶς φῄς, ἔνδηλός τι ἐγένετο ἀχθόμενος ἢ 3617 Phaed.88.e.2 : οὔ, ἀλλὰ πρᾴως ἐβοήθει τῷ λόγῳ; [ἢ] καὶ ἱκανῶς ἐβοήθησεν 3618 Phaed.88.e.3 : ἢ ἐνδεῶς; πάντα ἡμῖν δίελθε ὡς δύνασαι ἀκριβέστατα. 3619 Phaed.88.e.4 : {ΦΑΙΔ.} Καὶ μήν, ὦ Ἐχέκρατες, πολλάκις θαυμάσας 3620 Phaed.88.e.5 : Σωκράτη οὐ πώποτε μᾶλλον ἠγάσθην ἢ τότε παραγενόμενος. 3621 Phaed.89.a.1 : τὸ μὲν οὖν ἔχειν ὅτι λέγοι ἐκεῖνος ἴσως οὐδὲν ἄτοπον· ἀλλὰ 3622 Phaed.89.a.2 : ἔγωγε μάλιστα ἐθαύμασα αὐτοῦ πρῶτον μὲν τοῦτο, ὡς ἡδέως 3623 Phaed.89.a.3 : καὶ εὐμενῶς καὶ ἀγαμένως τῶν νεανίσκων τὸν λόγον ἀπ– 3624 Phaed.89.a.4 : εδέξατο, ἔπειτα ἡμῶν ὡς ὀξέως ᾔσθετο ὃ ´πεπόνθεμεν ὑπὸ 3625 Phaed.89.a.5 : τῶν λόγων, ἔπειτα ὡς εὖ ἡμᾶς ἰάσατο καὶ ὥσπερ πεφευγότας 3626 Phaed.89.a.6 : καὶ ἡττημένους ἀνεκαλέσατο καὶ προύτρεψεν πρὸς τὸ παρ– 3627 Phaed.89.a.7 : έπεσθαί τε καὶ συσκοπεῖν τὸν λόγον. 3628 Phaed.89.a.8 : {ΕΧ.} Πῶς δή; 3629 Phaed.89.a.9 : {ΦΑΙΔ.} Ἐγὼ ἐρῶ. ἔτυχον γὰρ ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ καθή– 3630 Phaed.89.b.1 : μενος παρὰ τὴν κλίνην ἐπὶ χαμαιζήλου τινός, ὁ δὲ ἐπὶ πολὺ 3631 Phaed.89.b.2 : ὑψηλοτέρου ἢ ἐγώ. καταψήσας οὖν μου τὴν κεφαλὴν καὶ 3632 Phaed.89.b.3 : συμπιέσας τὰς ἐπὶ τῷ αὐχένι τρίχας—εἰώθει γάρ, ὁπότε 3633 Phaed.89.b.4 : τύχοι, παίζειν μου εἰς τὰς τρίχας—Αὔριον δή, ἔφη, ἴσως, ὦ 3634 Phaed.89.b.5 : Φαίδων, τὰς καλὰς ταύτας κόμας ἀποκερῇ. 3635 Phaed.89.b.6 : Ἔοικεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Σώκρατες. 3636 Phaed.89.b.7 : Οὔκ, ἄν γε ἐμοὶ πείθῃ. 3637 Phaed.89.b.8 : Ἀλλὰ τί; ἦν δ´ ἐγώ. 3638 Phaed.89.b.9 : Τήμερον, ἔφη, κἀγὼ τὰς ἐμὰς καὶ σὺ ταύτας, ἐάνπερ γε 3639 Phaed.89.b.10 : ἡμῖν ὁ λόγος τελευτήσῃ καὶ μὴ δυνώμεθα αὐτὸν ἀναβιώ– 3640 Phaed.89.c.1 : σασθαι. καὶ ἔγωγ´ ἄν, εἰ σὺ εἴην καί με διαφεύγοι ὁ 3641 Phaed.89.c.2 : λόγος, ἔνορκον ἂν ποιησαίμην ὥσπερ Ἀργεῖοι, μὴ πρότερον 3642 Phaed.89.c.3 : κομήσειν, πρὶν ἂν νικήσω ἀναμαχόμενος τὸν Σιμμίου τε καὶ 3643 Phaed.89.c.4 : Κέβητος λόγον. 3644 Phaed.89.c.5 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς δύο λέγεται οὐδ´ ὁ Ἡρακλῆς οἷός 3645 Phaed.89.c.6 : τε εἶναι. 3646 Phaed.89.c.7 : Ἀλλὰ καὶ ἐμέ, ἔφη, τὸν Ἰόλεων παρακάλει, ἕως ἔτι 3647 Phaed.89.c.8 : φῶς ἐστιν. 3648 Phaed.89.c.9 : Παρακαλῶ τοίνυν, ἔφην, οὐχ ὡς Ἡρακλῆς, ἀλλ´ ὡς 3649 Phaed.89.c.10 : Ἰόλεως τὸν Ἡρακλῆ. 3650 Phaed.89.c.11 : Οὐδὲν διοίσει, ἔφη. ἀλλὰ πρῶτον εὐλαβηθῶμέν τι πάθος 3651 Phaed.89.c.12 : μὴ πάθωμεν. 3652 Phaed.89.c.13 : Τὸ ποῖον; ἦν δ´ ἐγώ. 3653 Phaed.89.d.1 : Μὴ γενώμεθα, ἦ δ´ ὅς, μισόλογοι, ὥσπερ οἱ μισάνθρωποι 3654 Phaed.89.d.2 : γιγνόμενοι· ὡς οὐκ ἔστιν, ἔφη, ὅτι ἄν τις μεῖζον τούτου 3655 Phaed.89.d.3 : κακὸν πάθοι ἢ λόγους μισήσας. γίγνεται δὲ ἐκ τοῦ αὐτοῦ 3656 Phaed.89.d.4 : τρόπου μισολογία τε καὶ μισανθρωπία. ἥ τε γὰρ μισαν– 3657 Phaed.89.d.5 : θρωπία ἐνδύεται ἐκ τοῦ σφόδρα τινὶ πιστεῦσαι ἄνευ τέχνης, 3658 Phaed.89.d.6 : καὶ ἡγήσασθαι παντάπασί γε ἀληθῆ εἶναι καὶ ὑγιῆ καὶ 3659 Phaed.89.d.7 : πιστὸν τὸν ἄνθρωπον, ἔπειτα ὀλίγον ὕστερον εὑρεῖν τοῦτον 3660 Phaed.89.d.8 : πονηρόν τε καὶ ἄπιστον, καὶ αὖθις ἕτερον· καὶ ὅταν τοῦτο 3661 Phaed.89.d.9 : πολλάκις πάθῃ τις καὶ ὑπὸ τούτων μάλιστα οὓς ἂν ἡγήσαιτο 3662 Phaed.89.e.1 : οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους, τελευτῶν δὴ θαμὰ προσ– 3663 Phaed.89.e.2 : κρούων μισεῖ τε πάντας καὶ ἡγεῖται οὐδενὸς οὐδὲν ὑγιὲς 3664 Phaed.89.e.3 : εἶναι τὸ παράπαν. ἢ οὐκ ᾔσθησαι σύ πω τοῦτο γιγνόμενον; 3665 Phaed.89.e.4 : Πάνυ γε, ἦν δ´ ἐγώ. 3666 Phaed.89.e.5 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, αἰσχρόν, καὶ δῆλον ὅτι ἄνευ τέχνης τῆς 3667 Phaed.89.e.6 : περὶ τἀνθρώπεια ὁ τοιοῦτος χρῆσθαι ἐπεχείρει τοῖς ἀνθρώ– 3668 Phaed.89.e.7 : ποις; εἰ γάρ που μετὰ τέχνης ἐχρῆτο, ὥσπερ ἔχει οὕτως 3669 Phaed.90.a.1 : ἂν ἡγήσατο, τοὺς μὲν χρηστοὺς καὶ πονηροὺς σφόδρα 3670 Phaed.90.a.2 : ὀλίγους εἶναι ἑκατέρους, τοὺς δὲ μεταξὺ πλείστους. 3671 Phaed.90.a.3 : Πῶς λέγεις; ἔφην ἐγώ. 3672 Phaed.90.a.4 : Ὥσπερ, ἦ δ´ ὅς, περὶ τῶν σφόδρα σμικρῶν καὶ μεγάλων· 3673 Phaed.90.a.5 : οἴει τι σπανιώτερον εἶναι ἢ σφόδρα μέγαν ἢ σφόδρα σμικρὸν 3674 Phaed.90.a.6 : ἐξευρεῖν ἄνθρωπον ἢ κύνα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν; ἢ αὖ ταχὺν ἢ 3675 Phaed.90.a.7 : βραδὺν ἢ αἰσχρὸν ἢ καλὸν ἢ λευκὸν ἢ μέλανα; ἢ οὐχὶ 3676 Phaed.90.a.8 : ᾔσθησαι ὅτι πάντων τῶν τοιούτων τὰ μὲν ἄκρα τῶν ἐσχάτων 3677 Phaed.90.a.9 : σπάνια καὶ ὀλίγα, τὰ δὲ μεταξὺ ἄφθονα καὶ πολλά; 3678 Phaed.90.a.10 : Πάνυ γε, ἦν δ´ ἐγώ. 3679 Phaed.90.b.1 : Οὐκοῦν οἴει, ἔφη, εἰ πονηρίας ἀγὼν προτεθείη, πάνυ ἂν 3680 Phaed.90.b.2 : ὀλίγους καὶ ἐνταῦθα τοὺς πρώτους φανῆναι; 3681 Phaed.90.b.3 : Εἰκός γε, ἦν δ´ ἐγώ. 3682 Phaed.90.b.4 : Εἰκὸς γάρ, ἔφη. ἀλλὰ ταύτῃ μὲν οὐχ ὅμοιοι οἱ λόγοι 3683 Phaed.90.b.5 : τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ σοῦ νυνδὴ προάγοντος ἐγὼ ἐφεσπόμην, 3684 Phaed.90.b.6 : ἀλλ´ ἐκείνῃ, ᾗ, ἐπειδάν τις πιστεύσῃ λόγῳ τινὶ ἀληθεῖ 3685 Phaed.90.b.7 : εἶναι ἄνευ τῆς περὶ τοὺς λόγους τέχνης, κἄπειτα ὀλίγον 3686 Phaed.90.b.8 : ὕστερον αὐτῷ δόξῃ ψευδὴς εἶναι, ἐνίοτε μὲν ὤν, ἐνίοτε δ´ 3687 Phaed.90.b.9 : οὐκ ὤν, καὶ αὖθις ἕτερος καὶ ἕτερος· —καὶ μάλιστα δὴ οἱ 3688 Phaed.90.c.1 : περὶ τοὺς ἀντιλογικοὺς λόγους διατρίψαντες οἶσθ´ ὅτι τελευ– 3689 Phaed.90.c.2 : τῶντες οἴονται σοφώτατοι γεγονέναι καὶ κατανενοηκέναι 3690 Phaed.90.c.3 : μόνοι ὅτι οὔτε τῶν πραγμάτων οὐδενὸς οὐδὲν ὑγιὲς οὐδὲ 3691 Phaed.90.c.4 : βέβαιον οὔτε τῶν λόγων, ἀλλὰ πάντα τὰ ὄντα ἀτεχνῶς ὥσπερ 3692 Phaed.90.c.5 : ἐν Εὐρίπῳ ἄνω κάτω στρέφεται καὶ χρόνον οὐδένα ἐν 3693 Phaed.90.c.6 : οὐδενὶ μένει. 3694 Phaed.90.c.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφην ἐγώ, ἀληθῆ λέγεις. 3695 Phaed.90.c.8 : Οὐκοῦν, ὦ Φαίδων, ἔφη, οἰκτρὸν ἂν εἴη τὸ πάθος, εἰ 3696 Phaed.90.c.9 : ὄντος δή τινος ἀληθοῦς καὶ βεβαίου λόγου καὶ δυνατοῦ 3697 Phaed.90.d.1 : κατανοῆσαι, ἔπειτα διὰ τὸ παραγίγνεσθαι τοιούτοις τισὶ 3698 Phaed.90.d.2 : λόγοις, τοῖς αὐτοῖς τοτὲ μὲν δοκοῦσιν ἀληθέσιν εἶναι, τοτὲ 3699 Phaed.90.d.3 : δὲ μή, μὴ ἑαυτόν τις αἰτιῷτο μηδὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀτεχνίαν, 3700 Phaed.90.d.4 : ἀλλὰ τελευτῶν διὰ τὸ ἀλγεῖν ἅσμενος ἐπὶ τοὺς λόγους ἀφ´ 3701 Phaed.90.d.5 : ἑαυτοῦ τὴν αἰτίαν ἀπώσαιτο καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν βίον μισῶν 3702 Phaed.90.d.6 : τε καὶ λοιδορῶν τοὺς λόγους διατελοῖ, τῶν δὲ ὄντων τῆς 3703 Phaed.90.d.7 : ἀληθείας τε καὶ ἐπιστήμης στερηθείη. 3704 Phaed.90.d.8 : Νὴ τὸν Δία, ἦν δ´ ἐγώ, οἰκτρὸν δῆτα. 3705 Phaed.90.d.9 : Πρῶτον μὲν τοίνυν, ἔφη, τοῦτο εὐλαβηθῶμεν, καὶ μὴ 3706 Phaed.90.e.1 : παρίωμεν εἰς τὴν ψυχὴν ὡς τῶν λόγων κινδυνεύει οὐδὲν 3707 Phaed.90.e.2 : ὑγιὲς εἶναι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὅτι ἡμεῖς οὔπω ὑγιῶς ἔχομεν, 3708 Phaed.90.e.3 : ἀλλὰ ἀνδριστέον καὶ προθυμητέον ὑγιῶς ἔχειν, σοὶ μὲν οὖν 3709 Phaed.90.e.4 : καὶ τοῖς ἄλλοις καὶ τοῦ ἔπειτα βίου παντὸς ἕνεκα, ἐμοὶ δὲ 3710 Phaed.91.a.1 : αὐτοῦ ἕνεκα τοῦ θανάτου, ὡς κινδυνεύω ἔγωγε ἐν τῷ παρόντι 3711 Phaed.91.a.2 : περὶ αὐτοῦ τούτου οὐ φιλοσόφως ἔχειν ἀλλ´ ὥσπερ οἱ πάνυ 3712 Phaed.91.a.3 : ἀπαίδευτοι φιλονίκως. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ὅταν περί του ἀμ– 3713 Phaed.91.a.4 : φισβητῶσιν, ὅπῃ μὲν ἔχει περὶ ὧν ἂν ὁ λόγος ᾖ οὐ φροντί– 3714 Phaed.91.a.5 : ζουσιν, ὅπως δὲ ἃ αὐτοὶ ἔθεντο ταῦτα δόξει τοῖς παροῦσιν, 3715 Phaed.91.a.6 : τοῦτο προθυμοῦνται. καὶ ἐγώ μοι δοκῶ ἐν τῷ παρόντι 3716 Phaed.91.a.7 : τοσοῦτον μόνον ἐκείνων διοίσειν· οὐ γὰρ ὅπως τοῖς παροῦσιν 3717 Phaed.91.a.8 : ἃ ἐγὼ λέγω δόξει ἀληθῆ εἶναι προθυμήσομαι, εἰ μὴ εἴη 3718 Phaed.91.a.9 : πάρεργον, ἀλλ´ ὅπως αὐτῷ ἐμοὶ ὅτι μάλιστα δόξει οὕτως 3719 Phaed.91.b.1 : ἔχειν. λογίζομαι γάρ, ὦ φίλε ἑταῖρε—θέασαι ὡς πλεο– 3720 Phaed.91.b.2 : νεκτικῶς—εἰ μὲν τυγχάνει ἀληθῆ ὄντα ἃ λέγω, καλῶς δὴ 3721 Phaed.91.b.3 : ἔχει τὸ πεισθῆναι· εἰ δὲ μηδέν ἐστι τελευτήσαντι, ἀλλ´ οὖν 3722 Phaed.91.b.4 : τοῦτόν γε τὸν χρόνον αὐτὸν τὸν πρὸ τοῦ θανάτου ἧττον τοῖς 3723 Phaed.91.b.5 : παροῦσιν ἀηδὴς ἔσομαι ὀδυρόμενος, ἡ δὲ ἄνοιά μοι αὕτη οὐ 3724 Phaed.91.b.6 : συνδιατελεῖ—κακὸν γὰρ ἂν ἦν—ἀλλ´ ὀλίγον ὕστερον ἀπο– 3725 Phaed.91.b.7 : λεῖται. παρεσκευασμένος δή, ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης, 3726 Phaed.91.b.8 : οὑτωσὶ ἔρχομαι ἐπὶ τὸν λόγον· ὑμεῖς μέντοι, ἂν ἐμοὶ πεί– 3727 Phaed.91.c.1 : θησθε, σμικρὸν φροντίσαντες Σωκράτους, τῆς δὲ ἀληθείας 3728 Phaed.91.c.2 : πολὺ μᾶλλον, ἐὰν μέν τι ὑμῖν δοκῶ ἀληθὲς λέγειν, συνομο– 3729 Phaed.91.c.3 : λογήσατε, εἰ δὲ μή, παντὶ λόγῳ ἀντιτείνετε, εὐλαβούμενοι 3730 Phaed.91.c.4 : ὅπως μὴ ἐγὼ ὑπὸ προθυμίας ἅμα ἐμαυτόν τε καὶ ὑμᾶς ἐξα– 3731 Phaed.91.c.5 : πατήσας, ὥσπερ μέλιττα τὸ κέντρον ἐγκαταλιπὼν οἰχήσομαι. 3732 Phaed.91.c.6 : Ἀλλ´ ἰτέον, ἔφη. πρῶτόν με ὑπομνήσατε ἃ ἐλέγετε, ἐὰν 3733 Phaed.91.c.7 : μὴ φαίνωμαι μεμνημένος. Σιμμίας μὲν γάρ, ὡς ἐγᾦμαι, 3734 Phaed.91.c.8 : ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμως καὶ θειότερον καὶ 3735 Phaed.91.d.1 : κάλλιον ὂν τοῦ σώματος προαπολλύηται ἐν ἁρμονίας εἴδει 3736 Phaed.91.d.2 : οὖσα· Κέβης δέ μοι ἔδοξε τοῦτο μὲν ἐμοὶ συγχωρεῖν, 3737 Phaed.91.d.3 : πολυχρονιώτερόν γε εἶναι ψυχὴν σώματος, ἀλλὰ τόδε 3738 Phaed.91.d.4 : ἄδηλον παντί, μὴ πολλὰ δὴ σώματα καὶ πολλάκις κατα– 3739 Phaed.91.d.5 : τρίψασα ἡ ψυχὴ τὸ τελευταῖον σῶμα καταλιποῦσα νῦν 3740 Phaed.91.d.6 : αὐτὴ ἀπολλύηται, καὶ ᾖ αὐτὸ τοῦτο θάνατος, ψυχῆς ὄλε– 3741 Phaed.91.d.7 : θρος, ἐπεὶ σῶμά γε ἀεὶ ἀπολλύμενον οὐδὲν παύεται. ἆρα 3742 Phaed.91.d.8 : ἄλλ´ ἢ ταῦτ´ ἐστίν, ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης, ἃ δεῖ ἡμᾶς 3743 Phaed.91.d.9 : ἐπισκοπεῖσθαι; 3744 Phaed.91.e.1 : Συνωμολογείτην δὴ ταῦτ´ εἶναι ἄμφω. 3745 Phaed.91.e.2 : Πότερον οὖν, ἔφη, πάντας τοὺς ἔμπροσθε λόγους οὐκ 3746 Phaed.91.e.3 : ἀποδέχεσθε, ἢ τοὺς μέν, τοὺς δ´ οὔ; 3747 Phaed.91.e.4 : Τοὺς μέν, ἐφάτην, τοὺς δ´ οὔ. 3748 Phaed.91.e.5 : Τί οὖν, ἦ δ´ ὅς, περὶ ἐκείνου τοῦ λόγου λέγετε ἐν ᾧ 3749 Phaed.91.e.6 : ἔφαμεν τὴν μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι, καὶ τούτου οὕτως 3750 Phaed.91.e.7 : ἔχοντος ἀναγκαίως ἔχειν ἄλλοθι πρότερον ἡμῶν εἶναι τὴν 3751 Phaed.92.a.1 : ψυχήν, πρὶν ἐν τῷ σώματι ἐνδεθῆναι; 3752 Phaed.92.a.2 : Ἐγὼ μέν, ἔφη ὁ Κέβης, καὶ τότε θαυμαστῶς ὡς ἐπείσθην 3753 Phaed.92.a.3 : ὑπ´ αὐτοῦ καὶ νῦν ἐμμένω ὡς οὐδενὶ λόγῳ. 3754 Phaed.92.a.4 : Καὶ μήν, ἔφη ὁ Σιμμίας, καὶ αὐτὸς οὕτως ἔχω, καὶ πάνυ 3755 Phaed.92.a.5 : ἂν θαυμάζοιμι εἴ μοι περί γε τούτου ἄλλο ποτέ τι δόξειεν. 3756 Phaed.92.a.6 : Καὶ ὁ Σωκράτης, Ἀλλὰ ἀνάγκη σοι, ἔφη, ὦ ξένε Θηβαῖε, 3757 Phaed.92.a.7 : ἄλλα δόξαι, ἐάνπερ μείνῃ ἥδε ἡ οἴησις, τὸ ἁρμονίαν μὲν εἶναι 3758 Phaed.92.a.8 : σύνθετον πρᾶγμα, ψυχὴν δὲ ἁρμονίαν τινὰ ἐκ τῶν κατὰ τὸ 3759 Phaed.92.a.9 : σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι· οὐ γάρ που ἀποδέξῃ γε 3760 Phaed.92.b.1 : σαυτοῦ λέγοντος ὡς πρότερον ἦν ἁρμονία συγκειμένη, πρὶν 3761 Phaed.92.b.2 : ἐκεῖνα εἶναι ἐξ ὧν ἔδει αὐτὴν συντεθῆναι. ἢ ἀποδέξῃ; 3762 Phaed.92.b.3 : Οὐδαμῶς, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 3763 Phaed.92.b.4 : Αἰσθάνῃ οὖν, ἦ δ´ ὅς, ὅτι ταῦτά σοι συμβαίνει λέγειν, 3764 Phaed.92.b.5 : ὅταν φῇς μὲν εἶναι τὴν ψυχὴν πρὶν καὶ εἰς ἀνθρώπου εἶδός 3765 Phaed.92.b.6 : τε καὶ σῶμα ἀφικέσθαι, εἶναι δὲ αὐτὴν συγκειμένην ἐκ τῶν 3766 Phaed.92.b.7 : οὐδέπω ὄντων; οὐ γὰρ δὴ ἁρμονία γέ σοι τοιοῦτόν ἐστιν 3767 Phaed.92.b.8 : ᾧ ἀπεικάζεις, ἀλλὰ πρότερον καὶ ἡ λύρα καὶ αἱ χορδαὶ καὶ 3768 Phaed.92.c.1 : οἱ φθόγγοι ἔτι ἀνάρμοστοι ὄντες γίγνονται, τελευταῖον δὲ 3769 Phaed.92.c.2 : πάντων συνίσταται ἡ ἁρμονία καὶ πρῶτον ἀπόλλυται. οὗτος 3770 Phaed.92.c.3 : οὖν σοι ὁ λόγος ἐκείνῳ πῶς συνᾴσεται; 3771 Phaed.92.c.4 : Οὐδαμῶς, ἔφη ὁ Σιμμίας. 3772 Phaed.92.c.5 : Καὶ μήν, ἦ δ´ ὅς, πρέπει γε εἴπερ τῳ ἄλλῳ λόγῳ συνῳδῷ 3773 Phaed.92.c.6 : εἶναι καὶ τῷ περὶ ἁρμονίας. 3774 Phaed.92.c.7 : Πρέπει γάρ, ἔφη ὁ Σιμμίας. 3775 Phaed.92.c.8 : Οὗτος τοίνυν, ἔφη, σοὶ οὐ συνῳδός· ἀλλ´ ὅρα πότερον 3776 Phaed.92.c.9 : αἱρῇ τῶν λόγων, τὴν μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι ἢ ψυχὴν 3777 Phaed.92.c.10 : ἁρμονίαν; 3778 Phaed.92.c.11 : Πολὺ μᾶλλον, ἔφη, ἐκεῖνον, ὦ Σώκρατες. ὅδε μὲν γάρ 3779 Phaed.92.d.1 : μοι γέγονεν ἄνευ ἀποδείξεως μετὰ εἰκότος τινὸς καὶ εὐπρε– 3780 Phaed.92.d.2 : πείας, ὅθεν καὶ τοῖς πολλοῖς δοκεῖ ἀνθρώποις· ἐγὼ δὲ τοῖς 3781 Phaed.92.d.3 : διὰ τῶν εἰκότων τὰς ἀποδείξεις ποιουμένοις λόγοις σύνοιδα 3782 Phaed.92.d.4 : οὖσιν ἀλαζόσιν, καὶ ἄν τις αὐτοὺς μὴ φυλάττηται, εὖ μάλα 3783 Phaed.92.d.5 : ἐξαπατῶσι, καὶ ἐν γεωμετρίᾳ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν. 3784 Phaed.92.d.6 : ὁ δὲ περὶ τῆς ἀναμνήσεως καὶ μαθήσεως λόγος δι´ ὑποθέσεως 3785 Phaed.92.d.7 : ἀξίας ἀποδέξασθαι εἴρηται. ἐρρήθη γάρ που οὕτως ἡμῶν 3786 Phaed.92.d.8 : εἶναι ἡ ψυχὴ καὶ πρὶν εἰς σῶμα ἀφικέσθαι, ὥσπερ αὐτῆς 3787 Phaed.92.d.9 : ἐστιν ἡ οὐσία ἔχουσα τὴν ἐπωνυμίαν τὴν τοῦ "ὃ ἔστιν" 3788 Phaed.92.e.1 : ἐγὼ δὲ ταύτην, ὡς ἐμαυτὸν πείθω, ἱκανῶς τε καὶ ὀρθῶς ἀπο– 3789 Phaed.92.e.2 : δέδεγμαι. ἀνάγκη οὖν μοι, ὡς ἔοικε, διὰ ταῦτα μήτε ἐμαυτοῦ 3790 Phaed.92.e.3 : μήτε ἄλλου ἀποδέχεσθαι λέγοντος ὡς ψυχή ἐστιν ἁρμονία. 3791 Phaed.92.e.4 : Τί δέ, ἦ δ´ ὅς, ὦ Σιμμία, τῇδε; δοκεῖ σοι ἁρμονίᾳ ἢ ἄλλῃ 3792 Phaed.93.a.1 : τινὶ συνθέσει προσήκειν ἄλλως πως ἔχειν ἢ ὡς ἂν ἐκεῖνα 3793 Phaed.93.a.2 : ἔχῃ ἐξ ὧν ἂν συγκέηται; 3794 Phaed.93.a.3 : Οὐδαμῶς. 3795 Phaed.93.a.4 : Οὐδὲ μὴν ποιεῖν τι, ὡς ἐγᾦμαι, οὐδέ τι πάσχειν ἄλλο 3796 Phaed.93.a.5 : παρ´ ἃ ἂν ἐκεῖνα ἢ ποιῇ ἢ πάσχῃ; Συνέφη. 3797 Phaed.93.a.6 : Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί γε προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ ὧν ἂν 3798 Phaed.93.a.7 : συντεθῇ, ἀλλ´ ἕπεσθαι. Συνεδόκει. 3799 Phaed.93.a.8 : Πολλοῦ ἄρα δεῖ ἐναντία γε ἁρμονία κινηθῆναι ἂν ἢ 3800 Phaed.93.a.9 : φθέγξασθαι ἤ τι ἄλλο ἐναντιωθῆναι τοῖς αὑτῆς μέρεσιν. 3801 Phaed.93.a.10 : Πολλοῦ μέντοι, ἔφη. 3802 Phaed.93.a.11 : Τί δέ; οὐχ οὕτως ἁρμονία πέφυκεν εἶναι ἑκάστη ἁρμονία 3803 Phaed.93.a.12 : ὡς ἂν ἁρμοσθῇ; 3804 Phaed.93.a.13 : Οὐ μανθάνω, ἔφη. 3805 Phaed.93.a.14 : Ἢ οὐχί, ἦ δ´ ὅς, ἂν μὲν μᾶλλον ἁρμοσθῇ καὶ ἐπὶ πλέον, 3806 Phaed.93.b.1 : εἴπερ ἐνδέχεται τοῦτο γίγνεσθαι, μᾶλλόν τε ἂν ἁρμονία εἴη καὶ 3807 Phaed.93.b.2 : πλείων, εἰ δ´ ἧττόν τε καὶ ἐπ´ ἔλαττον, ἥττων τε καὶ ἐλάττων; 3808 Phaed.93.b.3 : Πάνυ γε. 3809 Phaed.93.b.4 : Ἦ οὖν ἔστι τοῦτο περὶ ψυχήν, ὥστε καὶ κατὰ τὸ σμικρό– 3810 Phaed.93.b.5 : τατον μᾶλλον ἑτέραν ἑτέρας ψυχῆς ἐπὶ πλέον καὶ μᾶλλον 3811 Phaed.93.b.6 : ἢ ἐπ´ ἔλαττον καὶ ἧττον αὐτὸ τοῦτο εἶναι, ψυχήν; 3812 Phaed.93.b.7 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ἔφη. 3813 Phaed.93.b.8 : Φέρε δή, ἔφη, πρὸς Διός· λέγεται ψυχὴ ἡ μὲν νοῦν τε 3814 Phaed.93.b.9 : ἔχειν καὶ ἀρετὴν καὶ εἶναι ἀγαθή, ἡ δὲ ἄνοιάν τε καὶ μοχθηρίαν 3815 Phaed.93.c.1 : καὶ εἶναι κακή; καὶ ταῦτα ἀληθῶς λέγεται; 3816 Phaed.93.c.2 : Ἀληθῶς μέντοι. 3817 Phaed.93.c.3 : Τῶν οὖν θεμένων ψυχὴν ἁρμονίαν εἶναι τί τις φήσει 3818 Phaed.93.c.4 : ταῦτα ὄντα εἶναι ἐν ταῖς ψυχαῖς, τήν τε ἀρετὴν καὶ τὴν 3819 Phaed.93.c.5 : κακίαν; πότερον ἁρμονίαν αὖ τινα ἄλλην καὶ ἀναρμοστίαν; 3820 Phaed.93.c.6 : καὶ τὴν μὲν ἡρμόσθαι, τὴν ἀγαθήν, καὶ ἔχειν ἐν αὑτῇ 3821 Phaed.93.c.7 : ἁρμονίᾳ οὔσῃ ἄλλην ἁρμονίαν, τὴν δὲ ἀνάρμοστον αὐτήν τε 3822 Phaed.93.c.8 : εἶναι καὶ οὐκ ἔχειν ἐν αὑτῇ ἄλλην; 3823 Phaed.93.c.9 : Οὐκ ἔχω ἔγωγ´, ἔφη ὁ Σιμμίας, εἰπεῖν· δῆλον δ´ ὅτι 3824 Phaed.93.c.10 : τοιαῦτ´ ἄττ´ ἂν λέγοι ὁ ἐκεῖνο ὑποθέμενος. 3825 Phaed.93.d.1 : Ἀλλὰ προωμολόγηται, ἔφη, μηδὲν μᾶλλον μηδ´ ἧττον 3826 Phaed.93.d.2 : ἑτέραν ἑτέρας ψυχὴν ψυχῆς εἶναι· τοῦτο δ´ ἔστι τὸ ὁμο– 3827 Phaed.93.d.3 : λόγημα, μηδὲν μᾶλλον μηδ´ ἐπὶ πλέον μηδ´ ἧττον μηδ´ ἐπ´ 3828 Phaed.93.d.4 : ἔλαττον ἑτέραν ἑτέρας ἁρμονίαν ἁρμονίας εἶναι. ἦ γάρ; 3829 Phaed.93.d.5 : Πάνυ γε. 3830 Phaed.93.d.6 : Τὴν δέ γε μηδὲν μᾶλλον μηδὲ ἧττον ἁρμονίαν οὖσαν μήτε 3831 Phaed.93.d.7 : μᾶλλον μήτε ἧττον ἡρμόσθαι· ἔστιν οὕτως; 3832 Phaed.93.d.8 : Ἔστιν. 3833 Phaed.93.d.9 : Ἡ δὲ μήτε μᾶλλον μήτε ἧττον ἡρμοσμένη ἔστιν ὅτι πλέον 3834 Phaed.93.d.10 : ἢ ἔλαττον ἁρμονίας μετέχει, ἢ τὸ ἴσον; 3835 Phaed.93.d.11 : Τὸ ἴσον. 3836 Phaed.93.d.12 : Οὐκοῦν ψυχὴ ἐπειδὴ οὐδὲν μᾶλλον οὐδ´ ἧττον ἄλλη 3837 Phaed.93.e.1 : ἄλλης αὐτὸ τοῦτο, ψυχή, ἐστίν, οὐδὲ δὴ μᾶλλον οὐδὲ ἧττον 3838 Phaed.93.e.2 : ἥρμοσται; 3839 Phaed.93.e.3 : Οὕτω. 3840 Phaed.93.e.4 : Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ 3841 Phaed.93.e.5 : ἁρμονίας μετέχοι ἄν; 3842 Phaed.93.e.6 : Οὐ γὰρ οὖν. 3843 Phaed.93.e.7 : Τοῦτο δ´ αὖ πεπονθυῖα ἆρ´ ἄν τι πλέον κακίας ἢ ἀρετῆς 3844 Phaed.93.e.8 : μετέχοι ἑτέρα ἑτέρας, εἴπερ ἡ μὲν κακία ἀναρμοστία, ἡ δὲ 3845 Phaed.93.e.9 : ἀρετὴ ἁρμονία εἴη; 3846 Phaed.93.e.10 : Οὐδὲν πλέον. 3847 Phaed.94.a.1 : Μᾶλλον δέ γέ που, ὦ Σιμμία, κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον 3848 Phaed.94.a.2 : κακίας οὐδεμία ψυχὴ μεθέξει, εἴπερ ἁρμονία ἐστίν· ἁρμονία 3849 Phaed.94.a.3 : γὰρ δήπου παντελῶς αὐτὸ τοῦτο οὖσα, ἁρμονία, ἀναρμοστίας 3850 Phaed.94.a.4 : οὔποτ´ ἂν μετάσχοι. 3851 Phaed.94.a.5 : Οὐ μέντοι. 3852 Phaed.94.a.6 : Οὐδέ γε δήπου ψυχή, οὖσα παντελῶς ψυχή, κακίας. 3853 Phaed.94.a.7 : Πῶς γὰρ ἔκ γε τῶν προειρημένων; 3854 Phaed.94.a.8 : Ἐκ τούτου ἄρα τοῦ λόγου ἡμῖν πᾶσαι ψυχαὶ πάντων 3855 Phaed.94.a.9 : ζῴων ὁμοίως ἀγαθαὶ ἔσονται, εἴπερ ὁμοίως ψυχαὶ πεφύκασιν 3856 Phaed.94.a.10 : αὐτὸ τοῦτο, ψυχαί, εἶναι. 3857 Phaed.94.a.11 : Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 3858 Phaed.94.a.12 : Ἦ καὶ καλῶς δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς, οὕτω λέγεσθαι, καὶ πάσχειν 3859 Phaed.94.b.1 : ἂν ταῦτα ὁ λόγος εἰ ὀρθὴ ἡ ὑπόθεσις ἦν, τὸ ψυχὴν ἁρμονίαν 3860 Phaed.94.b.2 : εἶναι; 3861 Phaed.94.b.3 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ἔφη. 3862 Phaed.94.b.4 : Τί δέ; ἦ δ´ ὅς· τῶν ἐν ἀνθρώπῳ πάντων ἔσθ´ ὅτι ἄλλο 3863 Phaed.94.b.5 : λέγεις ἄρχειν ἢ ψυχὴν ἄλλως τε καὶ φρόνιμον; 3864 Phaed.94.b.6 : Οὐκ ἔγωγε. 3865 Phaed.94.b.7 : Πότερον συγχωροῦσαν τοῖς κατὰ τὸ σῶμα πάθεσιν ἢ καὶ 3866 Phaed.94.b.8 : ἐναντιουμένην; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε, οἷον καύματος ἐνόντος 3867 Phaed.94.b.9 : καὶ δίψους ἐπὶ τοὐναντίον ἕλκειν, τὸ μὴ πίνειν, καὶ πείνης 3868 Phaed.94.b.10 : ἐνούσης ἐπὶ τὸ μὴ ἐσθίειν, καὶ ἄλλα μυρία που ὁρῶμεν 3869 Phaed.94.c.1 : ἐναντιουμένην τὴν ψυχὴν τοῖς κατὰ τὸ σῶμα· ἢ οὔ; 3870 Phaed.94.c.2 : Πάνυ μὲν οὖν. 3871 Phaed.94.c.3 : Οὐκοῦν αὖ ὡμολογήσαμεν ἐν τοῖς πρόσθεν μήποτ´ ἂν 3872 Phaed.94.c.4 : αὐτήν, ἁρμονίαν γε οὖσαν, ἐναντία ᾄδειν οἷς ἐπιτείνοιτο 3873 Phaed.94.c.5 : καὶ χαλῷτο καὶ ψάλλοιτο καὶ ἄλλο ὁτιοῦν πάθος πάσχοι 3874 Phaed.94.c.6 : ἐκεῖνα ἐξ ὧν τυγχάνοι οὖσα, ἀλλ´ ἕπεσθαι ἐκείνοις καὶ οὔποτ´ 3875 Phaed.94.c.7 : ἂν ἡγεμονεύειν; 3876 Phaed.94.c.8 : Ὡμολογήσαμεν, ἔφη· πῶς γὰρ οὔ; 3877 Phaed.94.c.9 : Τί οὖν; νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη, 3878 Phaed.94.c.10 : ἡγεμονεύουσά τε ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν φησί τις αὐτὴν 3879 Phaed.94.d.1 : εἶναι, καὶ ἐναντιουμένη ὀλίγου πάντα διὰ παντὸς τοῦ βίου 3880 Phaed.94.d.2 : καὶ δεσπόζουσα πάντας τρόπους, τὰ μὲν χαλεπώτερον κολά– 3881 Phaed.94.d.3 : ζουσα καὶ μετ´ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν καὶ 3882 Phaed.94.d.4 : τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ 3883 Phaed.94.d.5 : νουθετοῦσα, ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ ὀργαῖς καὶ φόβοις ὡς ἄλλη 3884 Phaed.94.d.6 : οὖσα ἄλλῳ πράγματι διαλεγομένη; οἷόν που καὶ Ὅμηρος ἐν 3885 Phaed.94.d.7 : Ὀδυσσείᾳ πεποίηκεν, οὗ λέγει τὸν Ὀδυσσέα· 3886 Phaed.94.d.7 : 3887 Phaed.94.d.8 : στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ· 3888 Phaed.94.e.1 : τέτλαθι δή, κραδίη· καὶ κύντερον ἄλλο ποτ´ ἔτλης. 3889 Phaed.94.e.1 : 3890 Phaed.94.e.2 : ἆρ´ οἴει αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας 3891 Phaed.94.e.3 : αὐτῆς οὔσης καὶ οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος παθη– 3892 Phaed.94.e.4 : μάτων, ἀλλ´ οὐχ οἵας ἄγειν τε ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ 3893 Phaed.94.e.5 : οὔσης αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος ἢ καθ´ 3894 Phaed.94.e.6 : ἁρμονίαν; 3895 Phaed.94.e.7 : Νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ. 3896 Phaed.94.e.8 : Οὐκ ἄρα, ὦ ἄριστε, ἡμῖν οὐδαμῇ καλῶς ἔχει ψυχὴν 3897 Phaed.95.a.1 : ἁρμονίαν τινὰ φάναι εἶναι· οὔτε γὰρ ἄν, ὡς ἔοικεν, Ὁμήρῳ 3898 Phaed.95.a.2 : θείῳ ποιητῇ ὁμολογοῖμεν οὔτε αὐτοὶ ἡμῖν αὐτοῖς. 3899 Phaed.95.a.3 : Ἔχει οὕτως, ἔφη. 3900 Phaed.95.a.4 : Εἶεν δή, ἦ δ´ ὃς ὁ Σωκράτης, τὰ μὲν Ἁρμονίας ἡμῖν τῆς 3901 Phaed.95.a.5 : Θηβαϊκῆς ἵλεά πως, ὡς ἔοικε, μετρίως γέγονεν· τί δὲ δὴ τὰ 3902 Phaed.95.a.6 : Κάδμου, ἔφη, ὦ Κέβης, πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ; 3903 Phaed.95.a.7 : Σύ μοι δοκεῖς, ἔφη ὁ Κέβης, ἐξευρήσειν· τουτονὶ γοῦν 3904 Phaed.95.a.8 : τὸν λόγον τὸν πρὸς τὴν ἁρμονίαν θαυμαστῶς μοι εἶπες ὡς 3905 Phaed.95.a.9 : παρὰ δόξαν. Σιμμίου γὰρ λέγοντος ὅτε ἠπόρει, πάνυ ἐθαύ– 3906 Phaed.95.b.1 : μαζον εἴ τι ἕξει τις χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ· πάνυ οὖν 3907 Phaed.95.b.2 : μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι 3908 Phaed.95.b.3 : τοῦ σοῦ λόγου. ταὐτὰ δὴ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι καὶ τὸν τοῦ 3909 Phaed.95.b.4 : Κάδμου λόγον εἰ πάθοι. 3910 Phaed.95.b.5 : Ὠγαθέ, ἔφη ὁ Σωκράτης, μὴ μέγα λέγε, μή τις ἡμῖν 3911 Phaed.95.b.6 : βασκανία περιτρέψῃ τὸν λόγον τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι. 3912 Phaed.95.b.7 : ἀλλὰ δὴ ταῦτα μὲν τῷ θεῷ μελήσει, ἡμεῖς δὲ Ὁμηρικῶς 3913 Phaed.95.b.8 : ἐγγὺς ἰόντες πειρώμεθα εἰ ἄρα τι λέγεις. ἔστι δὲ δὴ τὸ 3914 Phaed.95.b.9 : κεφάλαιον ὧν ζητεῖς· ἀξιοῖς ἐπιδειχθῆναι ἡμῶν τὴν ψυχὴν 3915 Phaed.95.c.1 : ἀνώλεθρόν τε καὶ ἀθάνατον οὖσαν, εἰ φιλόσοφος ἀνὴρ μέλ– 3916 Phaed.95.c.2 : λων ἀποθανεῖσθαι, θαρρῶν τε καὶ ἡγούμενος ἀποθανὼν ἐκεῖ 3917 Phaed.95.c.3 : εὖ πράξειν διαφερόντως ἢ εἰ ἐν ἄλλῳ βίῳ βιοὺς ἐτελεύτα, 3918 Phaed.95.c.4 : μὴ ἀνόητόν τε καὶ ἠλίθιον θάρρος θαρρήσει. τὸ δὲ ἀπο– 3919 Phaed.95.c.5 : φαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν ἔτι 3920 Phaed.95.c.6 : πρότερον, πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν 3921 Phaed.95.c.7 : φῂς πάντα ταῦτα μηνύειν ἀθανασίαν μὲν μή, ὅτι δὲ πολυ– 3922 Phaed.95.c.8 : χρόνιόν τέ ἐστιν ψυχὴ καὶ ἦν που πρότερον ἀμήχανον ὅσον 3923 Phaed.95.c.9 : χρόνον καὶ ᾔδει τε καὶ ἔπραττεν πολλὰ ἄττα· ἀλλὰ γὰρ 3924 Phaed.95.d.1 : οὐδέν τι μᾶλλον ἦν ἀθάνατον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ εἰς ἀν– 3925 Phaed.95.d.2 : θρώπου σῶμα ἐλθεῖν ἀρχὴ ἦν αὐτῇ ὀλέθρου, ὥσπερ νόσος· 3926 Phaed.95.d.3 : καὶ ταλαιπωρουμένη τε δὴ τοῦτον τὸν βίον ζῴη καὶ τελευτῶσά 3927 Phaed.95.d.4 : γε ἐν τῷ καλουμένῳ θανάτῳ ἀπολλύοιτο. διαφέρειν δὲ δὴ 3928 Phaed.95.d.5 : φῂς οὐδὲν εἴτε ἅπαξ εἰς σῶμα ἔρχεται εἴτε πολλάκις, πρός 3929 Phaed.95.d.6 : γε τὸ ἕκαστον ἡμῶν φοβεῖσθαι· προσήκει γὰρ φοβεῖσθαι, 3930 Phaed.95.d.7 : εἰ μὴ ἀνόητος εἴη, τῷ μὴ εἰδότι μηδὲ ἔχοντι λόγον διδόναι 3931 Phaed.95.e.1 : ὡς ἀθάνατόν ἐστι. τοιαῦτ´ ἄττα ἐστίν, οἶμαι, ὦ Κέβης, ἃ 3932 Phaed.95.e.2 : λέγεις· καὶ ἐξεπίτηδες πολλάκις ἀναλαμβάνω, ἵνα μή τι 3933 Phaed.95.e.3 : διαφύγῃ ἡμᾶς, εἴ τέ τι βούλει, προσθῇς ἢ ἀφέλῃς. 3934 Phaed.95.e.4 : Καὶ ὁ Κέβης, Ἀλλ´ οὐδὲν ἔγωγε ἐν τῷ παρόντι, ἔφη, 3935 Phaed.95.e.5 : οὔτε ἀφελεῖν οὔτε προσθεῖναι δέομαι· ἔστι δὲ ταῦτα ἃ 3936 Phaed.95.e.6 : λέγω. 3937 Phaed.95.e.7 : Ὁ οὖν Σωκράτης συχνὸν χρόνον ἐπισχὼν καὶ πρὸς ἑαυτόν 3938 Phaed.95.e.8 : τι σκεψάμενος, Οὐ φαῦλον πρᾶγμα, ἔφη, ὦ Κέβης, ζητεῖς· 3939 Phaed.95.e.9 : ὅλως γὰρ δεῖ περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς τὴν αἰτίαν δια– 3940 Phaed.96.a.1 : πραγματεύσασθαι. ἐγὼ οὖν σοι δίειμι περὶ αὐτῶν, ἐὰν 3941 Phaed.96.a.2 : βούλῃ, τά γε ἐμὰ πάθη· ἔπειτα ἄν τί σοι χρήσιμον 3942 Phaed.96.a.3 : φαίνηται ὧν ἂν λέγω, πρὸς τὴν πειθὼ περὶ ὧν δὴ λέγεις 3943 Phaed.96.a.4 : χρήσῃ. 3944 Phaed.96.a.5 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ Κέβης, βούλομαί γε. 3945 Phaed.96.a.6 : Ἄκουε τοίνυν ὡς ἐροῦντος. ἐγὼ γάρ, ἔφη, ὦ Κέβης, 3946 Phaed.96.a.7 : νέος ὢν θαυμαστῶς ὡς ἐπεθύμησα ταύτης τῆς σοφίας ἣν 3947 Phaed.96.a.8 : δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν· ὑπερήφανος γάρ μοι 3948 Phaed.96.a.9 : ἐδόκει εἶναι, εἰδέναι τὰς αἰτίας ἑκάστου, διὰ τί γίγνεται 3949 Phaed.96.a.10 : ἕκαστον καὶ διὰ τί ἀπόλλυται καὶ διὰ τί ἔστι. καὶ πολλάκις 3950 Phaed.96.b.1 : ἐμαυτὸν ἄνω κάτω μετέβαλλον σκοπῶν πρῶτον τὰ τοιάδε· 3951 Phaed.96.b.2 : "Ἆρ´ ἐπειδὰν τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν σηπεδόνα τινὰ 3952 Phaed.96.b.3 : λάβῃ, ὥς τινες ἔλεγον, τότε δὴ τὰ ζῷα συντρέφεται; καὶ 3953 Phaed.96.b.4 : πότερον τὸ αἷμά ἐστιν ᾧ φρονοῦμεν, ἢ ὁ ἀὴρ ἢ τὸ πῦρ; ἢ 3954 Phaed.96.b.5 : τούτων μὲν οὐδέν, ὁ δ´ ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις 3955 Phaed.96.b.6 : παρέχων τοῦ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσθαι, ἐκ τούτων 3956 Phaed.96.b.7 : δὲ γίγνοιτο μνήμη καὶ δόξα, ἐκ δὲ μνήμης καὶ δόξης λα– 3957 Phaed.96.b.8 : βούσης τὸ ἠρεμεῖν, κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι ἐπιστήμην; καὶ 3958 Phaed.96.b.9 : αὖ τούτων τὰς φθορὰς σκοπῶν, καὶ τὰ περὶ τὸν οὐρανόν 3959 Phaed.96.c.1 : τε καὶ τὴν γῆν πάθη, τελευτῶν οὕτως ἐμαυτῷ ἔδοξα πρὸς 3960 Phaed.96.c.2 : ταύτην τὴν σκέψιν ἀφυὴς εἶναι ὡς οὐδὲν χρῆμα. τεκμή– 3961 Phaed.96.c.3 : ριον δέ σοι ἐρῶ ἱκανόν· ἐγὼ γὰρ ἃ καὶ πρότερον σαφῶς 3962 Phaed.96.c.4 : ἠπιστάμην, ὥς γε ἐμαυτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐδόκουν, τότε 3963 Phaed.96.c.5 : ὑπὸ ταύτης τῆς σκέψεως οὕτω σφόδρα ἐτυφλώθην, ὥστε 3964 Phaed.96.c.6 : ἀπέμαθον καὶ ταῦτα ἃ πρὸ τοῦ ᾤμην εἰδέναι, περὶ ἄλλων τε 3965 Phaed.96.c.7 : πολλῶν καὶ διὰ τί ἄνθρωπος αὐξάνεται. τοῦτο γὰρ ᾤμην 3966 Phaed.96.c.8 : πρὸ τοῦ παντὶ δῆλον εἶναι, ὅτι διὰ τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν· 3967 Phaed.96.d.1 : ἐπειδὰν γὰρ ἐκ τῶν σιτίων ταῖς μὲν σαρξὶ σάρκες προσ– 3968 Phaed.96.d.2 : γένωνται, τοῖς δὲ ὀστοῖς ὀστᾶ, καὶ οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν 3969 Phaed.96.d.3 : λόγον καὶ τοῖς ἄλλοις τὰ αὐτῶν οἰκεῖα ἑκάστοις προσγένηται, 3970 Phaed.96.d.4 : τότε δὴ τὸν ὀλίγον ὄγκον ὄντα ὕστερον πολὺν γεγονέναι, 3971 Phaed.96.d.5 : καὶ οὕτω γίγνεσθαι τὸν σμικρὸν ἄνθρωπον μέγαν. οὕτως 3972 Phaed.96.d.6 : τότε ᾤμην· οὐ δοκῶ σοι μετρίως; 3973 Phaed.96.d.7 : Ἔμοιγε, ἔφη ὁ Κέβης. 3974 Phaed.96.d.8 : Σκέψαι δὴ καὶ τάδε ἔτι. ᾤμην γὰρ ἱκανῶς μοι δοκεῖν, 3975 Phaed.96.d.9 : ὁπότε τις φαίνοιτο ἄνθρωπος παραστὰς μέγας σμικρῷ μείζων 3976 Phaed.96.e.1 : εἶναι αὐτῇ τῇ κεφαλῇ, καὶ ἵππος ἵππου· καὶ ἔτι γε τούτων 3977 Phaed.96.e.2 : ἐναργέστερα, τὰ δέκα μοι ἐδόκει τῶν ὀκτὼ πλέονα εἶναι διὰ 3978 Phaed.96.e.3 : τὸ δύο αὐτοῖς προσεῖναι, καὶ τὸ δίπηχυ τοῦ πηχυαίου μεῖζον 3979 Phaed.96.e.4 : εἶναι διὰ τὸ ἡμίσει αὐτοῦ ὑπερέχειν. 3980 Phaed.96.e.5 : Νῦν δὲ δή, ἔφη ὁ Κέβης, τί σοι δοκεῖ περὶ αὐτῶν; 3981 Phaed.96.e.6 : Πόρρω που, ἔφη, νὴ Δία ἐμὲ εἶναι τοῦ οἴεσθαι περὶ 3982 Phaed.96.e.7 : τούτων του τὴν αἰτίαν εἰδέναι, ὅς γε οὐκ ἀποδέχομαι ἐμαυτοῦ 3983 Phaed.96.e.8 : οὐδὲ ὡς ἐπειδὰν ἑνί τις προσθῇ ἕν, ἢ τὸ ἓν ᾧ προσετέθη 3984 Phaed.96.e.9 : δύο γέγονεν, 〈ἢ τὸ προστεθέν〉, ἢ τὸ προστεθὲν καὶ ᾧ προσ– 3985 Phaed.97.a.1 : ετέθη διὰ τὴν πρόσθεσιν τοῦ ἑτέρου τῷ ἑτέρῳ δύο ἐγένετο· 3986 Phaed.97.a.2 : θαυμάζω γὰρ εἰ ὅτε μὲν ἑκάτερον αὐτῶν χωρὶς ἀλλήλων 3987 Phaed.97.a.3 : ἦν, ἓν ἄρα ἑκάτερον ἦν καὶ οὐκ ἤστην τότε δύο, ἐπεὶ δ´ 3988 Phaed.97.a.4 : ἐπλησίασαν ἀλλήλοις, αὕτη ἄρα αἰτία αὐτοῖς ἐγένετο τοῦ δύο 3989 Phaed.97.a.5 : γενέσθαι, ἡ σύνοδος τοῦ πλησίον ἀλλήλων τεθῆναι. οὐδέ 3990 Phaed.97.a.6 : γε ὡς ἐάν τις ἓν διασχίσῃ, δύναμαι ἔτι πείθεσθαι ὡς αὕτη 3991 Phaed.97.a.7 : αὖ αἰτία γέγονεν, ἡ σχίσις, τοῦ δύο γεγονέναι· ἐναντία γὰρ 3992 Phaed.97.b.1 : γίγνεται ἢ τότε αἰτία τοῦ δύο γίγνεσθαι. τότε μὲν γὰρ ὅτι 3993 Phaed.97.b.2 : συνήγετο πλησίον ἀλλήλων καὶ προσετίθετο ἕτερον ἑτέρῳ, 3994 Phaed.97.b.3 : νῦν δ´ ὅτι ἀπάγεται καὶ χωρίζεται ἕτερον ἀφ´ ἑτέρου. οὐδέ 3995 Phaed.97.b.4 : γε δι´ ὅτι ἓν γίγνεται ὡς ἐπίσταμαι, ἔτι πείθω ἐμαυτόν, 3996 Phaed.97.b.5 : οὐδ´ ἄλλο οὐδὲν ἑνὶ λόγῳ δι´ ὅτι γίγνεται ἢ ἀπόλλυται ἢ 3997 Phaed.97.b.6 : ἔστι, κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον τῆς μεθόδου, ἀλλά τιν´ ἄλλον 3998 Phaed.97.b.7 : τρόπον αὐτὸς εἰκῇ φύρω, τοῦτον δὲ οὐδαμῇ προσίεμαι. 3999 Phaed.97.b.8 : Ἀλλ´ ἀκούσας μέν ποτε ἐκ βιβλίου τινός, ὡς ἔφη, Ἀναξ– 4000 Phaed.97.c.1 : αγόρου ἀναγιγνώσκοντος, καὶ λέγοντος ὡς ἄρα νοῦς ἐστιν ὁ 4001 Phaed.97.c.2 : διακοσμῶν τε καὶ πάντων αἴτιος, ταύτῃ δὴ τῇ αἰτίᾳ ἥσθην τε 4002 Phaed.97.c.3 : καὶ ἔδοξέ μοι τρόπον τινὰ εὖ ἔχειν τὸ τὸν νοῦν εἶναι πάντων 4003 Phaed.97.c.4 : αἴτιον, καὶ ἡγησάμην, εἰ τοῦθ´ οὕτως ἔχει, τόν γε νοῦν 4004 Phaed.97.c.5 : κοσμοῦντα πάντα κοσμεῖν καὶ ἕκαστον τιθέναι ταύτῃ ὅπῃ 4005 Phaed.97.c.6 : ἂν βέλτιστα ἔχῃ· εἰ οὖν τις βούλοιτο τὴν αἰτίαν εὑρεῖν 4006 Phaed.97.c.7 : περὶ ἑκάστου ὅπῃ γίγνεται ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι, τοῦτο δεῖν 4007 Phaed.97.c.8 : περὶ αὐτοῦ εὑρεῖν, ὅπῃ βέλτιστον αὐτῷ ἐστιν ἢ εἶναι ἢ 4008 Phaed.97.d.1 : ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν ἢ ποιεῖν· ἐκ δὲ δὴ τοῦ λόγου τούτου 4009 Phaed.97.d.2 : οὐδὲν ἄλλο σκοπεῖν προσήκειν ἀνθρώπῳ καὶ περὶ αὐτοῦ ἐκεί– 4010 Phaed.97.d.3 : νου καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἀλλ´ ἢ τὸ ἄριστον καὶ τὸ βέλτιστον. 4011 Phaed.97.d.4 : ἀναγκαῖον δὲ εἶναι τὸν αὐτὸν τοῦτον καὶ τὸ χεῖρον εἰδέναι· 4012 Phaed.97.d.5 : τὴν αὐτὴν γὰρ εἶναι ἐπιστήμην περὶ αὐτῶν. ταῦτα δὴ 4013 Phaed.97.d.6 : λογιζόμενος ἅσμενος ηὑρηκέναι ᾤμην διδάσκαλον τῆς αἰτίας 4014 Phaed.97.d.7 : περὶ τῶν ὄντων κατὰ νοῦν ἐμαυτῷ, τὸν Ἀναξαγόραν, καί 4015 Phaed.97.d.8 : μοι φράσειν πρῶτον μὲν πότερον ἡ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ 4016 Phaed.97.e.1 : στρογγύλη, ἐπειδὴ δὲ φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι τὴν αἰτίαν 4017 Phaed.97.e.2 : καὶ τὴν ἀνάγκην, λέγοντα τὸ ἄμεινον καὶ ὅτι αὐτὴν ἄμεινον 4018 Phaed.97.e.3 : ἦν τοιαύτην εἶναι· καὶ εἰ ἐν μέσῳ φαίη εἶναι αὐτήν, ἐπεκ– 4019 Phaed.97.e.4 : διηγήσεσθαι ὡς ἄμεινον ἦν αὐτὴν ἐν μέσῳ εἶναι· καὶ εἴ μοι 4020 Phaed.98.a.1 : ταῦτα ἀποφαίνοι, παρεσκευάσμην ὡς οὐκέτι ποθεσόμενος 4021 Phaed.98.a.2 : αἰτίας ἄλλο εἶδος. καὶ δὴ καὶ περὶ ἡλίου οὕτω παρεσκευ– 4022 Phaed.98.a.3 : άσμην ὡσαύτως πευσόμενος, καὶ σελήνης καὶ τῶν ἄλλων 4023 Phaed.98.a.4 : ἄστρων, τάχους τε πέρι πρὸς ἄλληλα καὶ τροπῶν καὶ τῶν 4024 Phaed.98.a.5 : ἄλλων παθημάτων, πῇ ποτε ταῦτ´ ἄμεινόν ἐστιν ἕκαστον 4025 Phaed.98.a.6 : καὶ ποιεῖν καὶ πάσχειν ἃ πάσχει. οὐ γὰρ ἄν ποτε αὐτὸν 4026 Phaed.98.a.7 : ᾤμην, φάσκοντά γε ὑπὸ νοῦ αὐτὰ κεκοσμῆσθαι, ἄλλην τινὰ 4027 Phaed.98.a.8 : αὐτοῖς αἰτίαν ἐπενεγκεῖν ἢ ὅτι βέλτιστον αὐτὰ οὕτως ἔχειν 4028 Phaed.98.b.1 : ἐστὶν ὥσπερ ἔχει· ἑκάστῳ οὖν αὐτῶν ἀποδιδόντα τὴν αἰτίαν 4029 Phaed.98.b.2 : καὶ κοινῇ πᾶσι τὸ ἑκάστῳ βέλτιστον ᾤμην καὶ τὸ κοινὸν 4030 Phaed.98.b.3 : πᾶσιν ἐπεκδιηγήσεσθαι ἀγαθόν· καὶ οὐκ ἂν ἀπεδόμην πολλοῦ 4031 Phaed.98.b.4 : τὰς ἐλπίδας, ἀλλὰ πάνυ σπουδῇ λαβὼν τὰς βίβλους ὡς 4032 Phaed.98.b.5 : τάχιστα οἷός τ´ ἦ ἀνεγίγνωσκον, ἵν´ ὡς τάχιστα εἰδείην τὸ 4033 Phaed.98.b.6 : βέλτιστον καὶ τὸ χεῖρον. 4034 Phaed.98.b.7 : Ἀπὸ δὴ θαυμαστῆς ἐλπίδος, ὦ ἑταῖρε, ᾠχόμην φερόμενος, 4035 Phaed.98.b.8 : ἐπειδὴ προϊὼν καὶ ἀναγιγνώσκων ὁρῶ ἄνδρα τῷ μὲν νῷ 4036 Phaed.98.b.9 : οὐδὲν χρώμενον οὐδέ τινας αἰτίας ἐπαιτιώμενον εἰς τὸ 4037 Phaed.98.c.1 : διακοσμεῖν τὰ πράγματα, ἀέρας δὲ καὶ αἰθέρας καὶ ὕδατα 4038 Phaed.98.c.2 : αἰτιώμενον καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ἄτοπα. καί μοι ἔδοξεν 4039 Phaed.98.c.3 : ὁμοιότατον πεπονθέναι ὥσπερ ἂν εἴ τις λέγων ὅτι Σωκράτης 4040 Phaed.98.c.4 : πάντα ὅσα πράττει νῷ πράττει, κἄπειτα ἐπιχειρήσας λέγειν 4041 Phaed.98.c.5 : τὰς αἰτίας ἑκάστων ὧν πράττω, λέγοι πρῶτον μὲν ὅτι διὰ 4042 Phaed.98.c.6 : ταῦτα νῦν ἐνθάδε κάθημαι, ὅτι σύγκειταί μου τὸ σῶμα ἐξ 4043 Phaed.98.c.7 : ὀστῶν καὶ νεύρων, καὶ τὰ μὲν ὀστᾶ ἐστιν στερεὰ καὶ 4044 Phaed.98.c.8 : διαφυὰς ἔχει χωρὶς ἀπ´ ἀλλήλων, τὰ δὲ νεῦρα οἷα ἐπι– 4045 Phaed.98.d.1 : τείνεσθαι καὶ ἀνίεσθαι, περιαμπέχοντα τὰ ὀστᾶ μετὰ τῶν 4046 Phaed.98.d.2 : σαρκῶν καὶ δέρματος ὃ συνέχει αὐτά· αἰωρουμένων οὖν τῶν 4047 Phaed.98.d.3 : ὀστῶν ἐν ταῖς αὑτῶν συμβολαῖς χαλῶντα καὶ συντείνοντα 4048 Phaed.98.d.4 : τὰ νεῦρα κάμπτεσθαί που ποιεῖ οἷόν τ´ εἶναι ἐμὲ νῦν τὰ 4049 Phaed.98.d.5 : μέλη, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν συγκαμφθεὶς ἐνθάδε κά– 4050 Phaed.98.d.6 : θημαι· καὶ αὖ περὶ τοῦ διαλέγεσθαι ὑμῖν ἑτέρας τοιαύτας 4051 Phaed.98.d.7 : αἰτίας λέγοι, φωνάς τε καὶ ἀέρας καὶ ἀκοὰς καὶ ἄλλα μυρία 4052 Phaed.98.e.1 : τοιαῦτα αἰτιώμενος, ἀμελήσας τὰς ὡς ἀληθῶς αἰτίας λέγειν, 4053 Phaed.98.e.2 : ὅτι, ἐπειδὴ Ἀθηναίοις ἔδοξε βέλτιον εἶναι ἐμοῦ καταψη– 4054 Phaed.98.e.3 : φίσασθαι, διὰ ταῦτα δὴ καὶ ἐμοὶ βέλτιον αὖ δέδοκται ἐνθάδε 4055 Phaed.98.e.4 : καθῆσθαι, καὶ δικαιότερον παραμένοντα ὑπέχειν τὴν δίκην 4056 Phaed.98.e.5 : ἣν ἂν κελεύσωσιν· ἐπεὶ νὴ τὸν κύνα, ὡς ἐγᾦμαι, πάλαι ἂν 4057 Phaed.99.a.1 : ταῦτα τὰ νεῦρα καὶ τὰ ὀστᾶ ἢ περὶ Μέγαρα ἢ Βοιωτοὺς ἦν, 4058 Phaed.99.a.2 : ὑπὸ δόξης φερόμενα τοῦ βελτίστου, εἰ μὴ δικαιότερον ᾤμην 4059 Phaed.99.a.3 : καὶ κάλλιον εἶναι πρὸ τοῦ φεύγειν τε καὶ ἀποδιδράσκειν 4060 Phaed.99.a.4 : ὑπέχειν τῇ πόλει δίκην ἥντιν´ ἂν τάττῃ. ἀλλ´ αἴτια μὲν 4061 Phaed.99.a.5 : τὰ τοιαῦτα καλεῖν λίαν ἄτοπον· εἰ δέ τις λέγοι ὅτι ἄνευ 4062 Phaed.99.a.6 : τοῦ τὰ τοιαῦτα ἔχειν καὶ ὀστᾶ καὶ νεῦρα καὶ ὅσα ἄλλα ἔχω 4063 Phaed.99.a.7 : οὐκ ἂν οἷός τ´ ἦ ποιεῖν τὰ δόξαντά μοι, ἀληθῆ ἂν λέγοι· ὡς 4064 Phaed.99.a.8 : μέντοι διὰ ταῦτα ποιῶ ἃ ποιῶ, καὶ ταῦτα νῷ πράττων, ἀλλ´ οὐ 4065 Phaed.99.b.1 : τῇ τοῦ βελτίστου αἱρέσει, πολλὴ ἂν καὶ μακρὰ ῥᾳθυμία εἴη 4066 Phaed.99.b.2 : τοῦ λόγου. τὸ γὰρ μὴ διελέσθαι οἷόν τ´ εἶναι ὅτι ἄλλο μέν 4067 Phaed.99.b.3 : τί ἐστι τὸ αἴτιον τῷ ὄντι, ἄλλο δὲ ἐκεῖνο ἄνευ οὗ τὸ αἴτιον 4068 Phaed.99.b.4 : οὐκ ἄν ποτ´ εἴη αἴτιον· ὃ δή μοι φαίνονται ψηλαφῶντες οἱ 4069 Phaed.99.b.5 : πολλοὶ ὥσπερ ἐν σκότει, ἀλλοτρίῳ ὀνόματι προσχρώμενοι, 4070 Phaed.99.b.6 : ὡς αἴτιον αὐτὸ προσαγορεύειν. διὸ δὴ καὶ ὁ μέν τις δίνην 4071 Phaed.99.b.7 : περιτιθεὶς τῇ γῇ ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ μένειν δὴ ποιεῖ τὴν γῆν, 4072 Phaed.99.b.8 : ὁ δὲ ὥσπερ καρδόπῳ πλατείᾳ βάθρον τὸν ἀέρα ὑπερείδει· 4073 Phaed.99.c.1 : τὴν δὲ τοῦ ὡς οἷόν τε βέλτιστα αὐτὰ τεθῆναι δύναμιν οὕτω 4074 Phaed.99.c.2 : νῦν κεῖσθαι, ταύτην οὔτε ζητοῦσιν οὔτε τινὰ οἴονται δαι– 4075 Phaed.99.c.3 : μονίαν ἰσχὺν ἔχειν, ἀλλὰ ἡγοῦνται τούτου Ἄτλαντα ἄν 4076 Phaed.99.c.4 : ποτε ἰσχυρότερον καὶ ἀθανατώτερον καὶ μᾶλλον ἅπαντα 4077 Phaed.99.c.5 : συνέχοντα ἐξευρεῖν, καὶ ὡς ἀληθῶς τὸ ἀγαθὸν καὶ δέον 4078 Phaed.99.c.6 : συνδεῖν καὶ συνέχειν οὐδὲν οἴονται. ἐγὼ μὲν οὖν τῆς 4079 Phaed.99.c.7 : τοιαύτης αἰτίας ὅπῃ ποτὲ ἔχει μαθητὴς ὁτουοῦν ἥδιστ´ ἂν 4080 Phaed.99.c.8 : γενοίμην· ἐπειδὴ δὲ ταύτης ἐστερήθην καὶ οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν 4081 Phaed.99.c.9 : οὔτε παρ´ ἄλλου μαθεῖν οἷός τε ἐγενόμην, τὸν δεύτερον 4082 Phaed.99.d.1 : πλοῦν ἐπὶ τὴν τῆς αἰτίας ζήτησιν ᾗ πεπραγμάτευμαι βούλει 4083 Phaed.99.d.2 : σοι, ἔφη, ἐπίδειξιν ποιήσωμαι, ὦ Κέβης; 4084 Phaed.99.d.3 : Ὑπερφυῶς μὲν οὖν, ἔφη, ὡς βούλομαι. 4085 Phaed.99.d.4 : Ἔδοξε τοίνυν μοι, ἦ δ´ ὅς, μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ ἀπειρήκη 4086 Phaed.99.d.5 : τὰ ὄντα σκοπῶν, δεῖν εὐλαβηθῆναι μὴ πάθοιμι ὅπερ οἱ τὸν 4087 Phaed.99.d.6 : ἥλιον ἐκλείποντα θεωροῦντες καὶ σκοπούμενοι πάσχουσιν· 4088 Phaed.99.d.7 : διαφθείρονται γάρ που ἔνιοι τὰ ὄμματα, ἐὰν μὴ ἐν ὕδατι ἤ 4089 Phaed.99.e.1 : τινι τοιούτῳ σκοπῶνται τὴν εἰκόνα αὐτοῦ. τοιοῦτόν τι καὶ 4090 Phaed.99.e.2 : ἐγὼ διενοήθην, καὶ ἔδεισα μὴ παντάπασι τὴν ψυχὴν τυφλω– 4091 Phaed.99.e.3 : θείην βλέπων πρὸς τὰ πράγματα τοῖς ὄμμασι καὶ ἑκάστῃ 4092 Phaed.99.e.4 : τῶν αἰσθήσεων ἐπιχειρῶν ἅπτεσθαι αὐτῶν. ἔδοξε δή μοι 4093 Phaed.99.e.5 : χρῆναι εἰς τοὺς λόγους καταφυγόντα ἐν ἐκείνοις σκοπεῖν 4094 Phaed.99.e.6 : τῶν ὄντων τὴν ἀλήθειαν. ἴσως μὲν οὖν ᾧ εἰκάζω τρόπον 4095 Phaed.100.a.1 : τινὰ οὐκ ἔοικεν· οὐ γὰρ πάνυ συγχωρῶ τὸν ἐν [τοῖς] λόγοις 4096 Phaed.100.a.2 : σκοπούμενον τὰ ὄντα ἐν εἰκόσι μᾶλλον σκοπεῖν ἢ τὸν ἐν 4097 Phaed.100.a.3 : [τοῖς] ἔργοις. ἀλλ´ οὖν δὴ ταύτῃ γε ὥρμησα, καὶ ὑποθέμενος 4098 Phaed.100.a.4 : ἑκάστοτε λόγον ὃν ἂν κρίνω ἐρρωμενέστατον εἶναι, ἃ μὲν 4099 Phaed.100.a.5 : ἄν μοι δοκῇ τούτῳ συμφωνεῖν τίθημι ὡς ἀληθῆ ὄντα, καὶ 4100 Phaed.100.a.6 : περὶ αἰτίας καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων [ὄντων], ἃ δ´ ἂν 4101 Phaed.100.a.7 : μή, ὡς οὐκ ἀληθῆ. βούλομαι δέ σοι σαφέστερον εἰπεῖν 4102 Phaed.100.a.8 : ἃ λέγω· οἶμαι γάρ σε νῦν οὐ μανθάνειν. 4103 Phaed.100.a.9 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἔφη ὁ Κέβης, οὐ σφόδρα. 4104 Phaed.100.b.1 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, ὧδε λέγω, οὐδὲν καινόν, ἀλλ´ ἅπερ ἀεί 4105 Phaed.100.b.2 : τε ἄλλοτε καὶ ἐν τῷ παρεληλυθότι λόγῳ οὐδὲν πέπαυμαι 4106 Phaed.100.b.3 : λέγων. ἔρχομαι [γὰρ] δὴ ἐπιχειρῶν σοι ἐπιδείξασθαι τῆς 4107 Phaed.100.b.4 : αἰτίας τὸ εἶδος ὃ πεπραγμάτευμαι, καὶ εἶμι πάλιν ἐπ´ ἐκεῖνα 4108 Phaed.100.b.5 : τὰ πολυθρύλητα καὶ ἄρχομαι ἀπ´ ἐκείνων, ὑποθέμενος εἶναί 4109 Phaed.100.b.6 : τι καλὸν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ καὶ ἀγαθὸν καὶ μέγα καὶ τἆλλα 4110 Phaed.100.b.7 : πάντα· ἃ εἴ μοι δίδως τε καὶ συγχωρεῖς εἶναι ταῦτα, ἐλπίζω 4111 Phaed.100.b.8 : σοι ἐκ τούτων τὴν αἰτίαν ἐπιδείξειν καὶ ἀνευρήσειν ὡς 4112 Phaed.100.b.9 : ἀθάνατον [ἡ] ψυχή. 4113 Phaed.100.c.1 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ Κέβης, ὡς διδόντος σοι οὐκ ἂν 4114 Phaed.100.c.2 : φθάνοις περαίνων. 4115 Phaed.100.c.3 : Σκόπει δή, ἔφη, τὰ ἑξῆς ἐκείνοις ἐάν σοι συνδοκῇ ὥσπερ 4116 Phaed.100.c.4 : ἐμοί. φαίνεται γάρ μοι, εἴ τί ἐστιν ἄλλο καλὸν πλὴν αὐτὸ 4117 Phaed.100.c.5 : τὸ καλόν, οὐδὲ δι´ ἓν ἄλλο καλὸν εἶναι ἢ διότι μετέχει 4118 Phaed.100.c.6 : ἐκείνου τοῦ καλοῦ· καὶ πάντα δὴ οὕτως λέγω. τῇ τοιᾷδε 4119 Phaed.100.c.7 : αἰτίᾳ συγχωρεῖς; 4120 Phaed.100.c.8 : Συγχωρῶ, ἔφη. 4121 Phaed.100.c.9 : Οὐ τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, ἔτι μανθάνω οὐδὲ δύναμαι τὰς ἄλλας 4122 Phaed.100.c.10 : αἰτίας τὰς σοφὰς ταύτας γιγνώσκειν· ἀλλ´ ἐάν τίς μοι λέγῃ 4123 Phaed.100.d.1 : δι´ ὅτι καλόν ἐστιν ὁτιοῦν, ἢ χρῶμα εὐανθὲς ἔχον ἢ σχῆμα 4124 Phaed.100.d.2 : ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων, τὰ μὲν ἄλλα χαίρειν ἐῶ, 4125 Phaed.100.d.3 : —ταράττομαι γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι—τοῦτο δὲ ἁπλῶς καὶ 4126 Phaed.100.d.4 : ἀτέχνως καὶ ἴσως εὐήθως ἔχω παρ´ ἐμαυτῷ, ὅτι οὐκ ἄλλο τι 4127 Phaed.100.d.5 : ποιεῖ αὐτὸ καλὸν ἢ ἡ ἐκείνου τοῦ καλοῦ εἴτε παρουσία εἴτε 4128 Phaed.100.d.6 : κοινωνία εἴτε ὅπῃ δὴ καὶ ὅπως †προσγενομένη· οὐ γὰρ ἔτι 4129 Phaed.100.d.7 : τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ´ ὅτι τῷ καλῷ πάντα τὰ καλὰ 4130 Phaed.100.d.8 : [γίγνεται] καλά. τοῦτο γάρ μοι δοκεῖ ἀσφαλέστατον εἶναι 4131 Phaed.100.d.9 : καὶ ἐμαυτῷ ἀποκρίνασθαι καὶ ἄλλῳ, καὶ τούτου ἐχόμενος 4132 Phaed.100.e.1 : ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν, ἀλλ´ ἀσφαλὲς εἶναι καὶ ἐμοὶ 4133 Phaed.100.e.2 : καὶ ὁτῳοῦν ἄλλῳ ἀποκρίνασθαι ὅτι τῷ καλῷ τὰ καλὰ 4134 Phaed.100.e.3 : [γίγνεται] καλά· ἢ οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ; 4135 Phaed.100.e.4 : Δοκεῖ. 4136 Phaed.100.e.5 : Καὶ μεγέθει ἄρα τὰ μεγάλα μεγάλα καὶ τὰ μείζω μείζω, 4137 Phaed.100.e.6 : καὶ σμικρότητι τὰ ἐλάττω ἐλάττω; 4138 Phaed.100.e.7 : Ναί. 4139 Phaed.100.e.8 : Οὐδὲ σὺ ἄρ´ ἂν ἀποδέχοιο εἴ τίς τινα φαίη ἕτερον ἑτέρου 4140 Phaed.100.e.9 : τῇ κεφαλῇ μείζω εἶναι, καὶ τὸν ἐλάττω τῷ αὐτῷ τούτῳ 4141 Phaed.101.a.1 : ἐλάττω, ἀλλὰ διαμαρτύροιο ἂν ὅτι σὺ μὲν οὐδὲν ἄλλο λέγεις 4142 Phaed.101.a.2 : ἢ ὅτι τὸ μεῖζον πᾶν ἕτερον ἑτέρου οὐδενὶ ἄλλῳ μεῖζόν ἐστιν 4143 Phaed.101.a.3 : ἢ μεγέθει, καὶ διὰ τοῦτο μεῖζον, διὰ τὸ μέγεθος, τὸ δὲ 4144 Phaed.101.a.4 : ἔλαττον οὐδενὶ ἄλλῳ ἔλαττον ἢ σμικρότητι, καὶ διὰ τοῦτο 4145 Phaed.101.a.5 : ἔλαττον, διὰ τὴν σμικρότητα, φοβούμενος οἶμαι μή τίς σοι 4146 Phaed.101.a.6 : ἐναντίος λόγος ἀπαντήσῃ, ἐὰν τῇ κεφαλῇ μείζονά τινα φῇς 4147 Phaed.101.a.7 : εἶναι καὶ ἐλάττω, πρῶτον μὲν τῷ αὐτῷ τὸ μεῖζον μεῖζον εἶναι 4148 Phaed.101.a.8 : καὶ τὸ ἔλαττον ἔλαττον, ἔπειτα τῇ κεφαλῇ σμικρᾷ οὔσῃ τὸν 4149 Phaed.101.b.1 : μείζω μείζω εἶναι, καὶ τοῦτο δὴ τέρας εἶναι, τὸ σμικρῷ τινι 4150 Phaed.101.b.2 : μέγαν τινὰ εἶναι· ἢ οὐκ ἂν φοβοῖο ταῦτα; 4151 Phaed.101.b.3 : Καὶ ὁ Κέβης γελάσας, Ἔγωγε, ἔφη. 4152 Phaed.101.b.4 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, τὰ δέκα τῶν ὀκτὼ δυοῖν πλείω εἶναι, καὶ 4153 Phaed.101.b.5 : διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ὑπερβάλλειν, φοβοῖο ἂν λέγειν, ἀλλὰ 4154 Phaed.101.b.6 : μὴ πλήθει καὶ διὰ τὸ πλῆθος; καὶ τὸ δίπηχυ τοῦ πηχυαίου 4155 Phaed.101.b.7 : ἡμίσει μεῖζον εἶναι ἀλλ´ οὐ μεγέθει; ὁ αὐτὸς γάρ που φόβος. 4156 Phaed.101.b.8 : Πάνυ γ´, ἔφη. 4157 Phaed.101.b.9 : Τί δέ; ἑνὶ ἑνὸς προστεθέντος τὴν πρόσθεσιν αἰτίαν εἶναι 4158 Phaed.101.c.1 : τοῦ δύο γενέσθαι ἢ διασχισθέντος τὴν σχίσιν οὐκ εὐλαβοῖο 4159 Phaed.101.c.2 : ἂν λέγειν; καὶ μέγα ἂν βοῴης ὅτι οὐκ οἶσθα ἄλλως πως 4160 Phaed.101.c.3 : ἕκαστον γιγνόμενον ἢ μετασχὸν τῆς ἰδίας οὐσίας ἑκάστου 4161 Phaed.101.c.4 : οὗ ἂν μετάσχῃ, καὶ ἐν τούτοις οὐκ ἔχεις ἄλλην τινὰ αἰτίαν 4162 Phaed.101.c.5 : τοῦ δύο γενέσθαι ἀλλ´ ἢ τὴν τῆς δυάδος μετάσχεσιν, καὶ 4163 Phaed.101.c.6 : δεῖν τούτου μετασχεῖν τὰ μέλλοντα δύο ἔσεσθαι, καὶ μονάδος 4164 Phaed.101.c.7 : ὃ ἂν μέλλῃ ἓν ἔσεσθαι, τὰς δὲ σχίσεις ταύτας καὶ προσθέσεις 4165 Phaed.101.c.8 : καὶ τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας κομψείας ἐῴης ἂν χαίρειν, παρεὶς 4166 Phaed.101.c.9 : ἀποκρίνασθαι τοῖς σεαυτοῦ σοφωτέροις· σὺ δὲ δεδιὼς ἄν, τὸ 4167 Phaed.101.d.1 : λεγόμενον, τὴν σαυτοῦ σκιὰν καὶ τὴν ἀπειρίαν, ἐχόμενος 4168 Phaed.101.d.2 : ἐκείνου τοῦ ἀσφαλοῦς τῆς ὑποθέσεως, οὕτως ἀποκρίναιο ἄν. 4169 Phaed.101.d.3 : εἰ δέ τις αὐτῆς τῆς ὑποθέσεως ἔχοιτο, χαίρειν ἐῴης ἂν καὶ 4170 Phaed.101.d.4 : οὐκ ἀποκρίναιο ἕως ἂν τὰ ἀπ´ ἐκείνης ὁρμηθέντα σκέψαιο 4171 Phaed.101.d.5 : εἴ σοι ἀλλήλοις συμφωνεῖ ἢ διαφωνεῖ· ἐπειδὴ δὲ ἐκείνης 4172 Phaed.101.d.6 : αὐτῆς δέοι σε διδόναι λόγον, ὡσαύτως ἂν διδοίης, ἄλλην αὖ 4173 Phaed.101.d.7 : ὑπόθεσιν ὑποθέμενος ἥτις τῶν ἄνωθεν βελτίστη φαίνοιτο, 4174 Phaed.101.e.1 : ἕως ἐπί τι ἱκανὸν ἔλθοις, ἅμα δὲ οὐκ ἂν φύροιο ὥσπερ οἱ 4175 Phaed.101.e.2 : ἀντιλογικοὶ περί τε τῆς ἀρχῆς διαλεγόμενος καὶ τῶν ἐξ 4176 Phaed.101.e.3 : ἐκείνης ὡρμημένων, εἴπερ βούλοιό τι τῶν ὄντων εὑρεῖν; 4177 Phaed.101.e.4 : ἐκείνοις μὲν γὰρ ἴσως οὐδὲ εἷς περὶ τούτου λόγος οὐδὲ 4178 Phaed.101.e.5 : φροντίς· ἱκανοὶ γὰρ ὑπὸ σοφίας ὁμοῦ πάντα κυκῶντες ὅμως 4179 Phaed.101.e.6 : δύνασθαι αὐτοὶ αὑτοῖς ἀρέσκειν· σὺ δ´, εἴπερ εἶ τῶν φιλοσόφων, 4180 Phaed.102.a.1 : οἶμαι ἂν ὡς ἐγὼ λέγω ποιοῖς. 4181 Phaed.102.a.2 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις, ὅ τε Σιμμίας ἅμα καὶ ὁ Κέβης. 4182 Phaed.102.a.3 : {ΕΧ.} Νὴ Δία, ὦ Φαίδων, εἰκότως γε· θαυμαστῶς γάρ 4183 Phaed.102.a.4 : μοι δοκεῖ ὡς ἐναργῶς τῷ καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχοντι εἰπεῖν 4184 Phaed.102.a.5 : ἐκεῖνος ταῦτα. 4185 Phaed.102.a.6 : {ΦΑΙΔ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Ἐχέκρατες, καὶ πᾶσι τοῖς 4186 Phaed.102.a.7 : παροῦσιν ἔδοξεν. 4187 Phaed.102.a.8 : {ΕΧ.} Καὶ γὰρ ἡμῖν τοῖς ἀποῦσι, νῦν δὲ ἀκούουσιν. ἀλλὰ 4188 Phaed.102.a.9 : τίνα δὴ ἦν τὰ μετὰ ταῦτα λεχθέντα; 4189 Phaed.102.a.10 : {ΦΑΙΔ.} Ὡς μὲν ἐγὼ οἶμαι, ἐπεὶ αὐτῷ ταῦτα συνεχωρήθη, 4190 Phaed.102.b.1 : καὶ ὡμολογεῖτο εἶναί τι ἕκαστον τῶν εἰδῶν καὶ τούτων 4191 Phaed.102.b.2 : τἆλλα μεταλαμβάνοντα αὐτῶν τούτων τὴν ἐπωνυμίαν ἴσχειν, 4192 Phaed.102.b.3 : τὸ δὴ μετὰ ταῦτα ἠρώτα, Εἰ δή, ἦ δ´ ὅς, ταῦτα οὕτως λέγεις, 4193 Phaed.102.b.4 : ἆρ´ οὐχ, ὅταν Σιμμίαν Σωκράτους φῇς μείζω εἶναι, Φαίδωνος 4194 Phaed.102.b.5 : δὲ ἐλάττω, λέγεις τότ´ εἶναι ἐν τῷ Σιμμίᾳ ἀμφότερα, καὶ 4195 Phaed.102.b.6 : μέγεθος καὶ σμικρότητα; 4196 Phaed.102.b.7 : Ἔγωγε. 4197 Phaed.102.b.8 : Ἀλλὰ γάρ, ἦ δ´ ὅς, ὁμολογεῖς τὸ τὸν Σιμμίαν ὑπερέχειν 4198 Phaed.102.b.9 : Σωκράτους οὐχ ὡς τοῖς ῥήμασι λέγεται οὕτω καὶ τὸ ἀληθὲς 4199 Phaed.102.c.1 : ἔχειν; οὐ γάρ που πεφυκέναι Σιμμίαν ὑπερέχειν τούτῳ, τῷ 4200 Phaed.102.c.2 : Σιμμίαν εἶναι, ἀλλὰ τῷ μεγέθει ὃ τυγχάνει ἔχων· οὐδ´ αὖ 4201 Phaed.102.c.3 : Σωκράτους ὑπερέχειν ὅτι Σωκράτης ὁ Σωκράτης ἐστίν, ἀλλ´ 4202 Phaed.102.c.4 : ὅτι σμικρότητα ἔχει ὁ Σωκράτης πρὸς τὸ ἐκείνου μέγεθος; 4203 Phaed.102.c.5 : Ἀληθῆ. 4204 Phaed.102.c.6 : Οὐδέ γε αὖ ὑπὸ Φαίδωνος ὑπερέχεσθαι τῷ ὅτι Φαίδων 4205 Phaed.102.c.7 : ὁ Φαίδων ἐστίν, ἀλλ´ ὅτι μέγεθος ἔχει ὁ Φαίδων πρὸς τὴν 4206 Phaed.102.c.8 : Σιμμίου σμικρότητα; 4207 Phaed.102.c.9 : Ἔστι ταῦτα. 4208 Phaed.102.c.10 : Οὕτως ἄρα ὁ Σιμμίας ἐπωνυμίαν ἔχει σμικρός τε καὶ 4209 Phaed.102.c.11 : μέγας εἶναι, ἐν μέσῳ ὢν ἀμφοτέρων, τοῦ μὲν τῷ μεγέθει 4210 Phaed.102.d.1 : ὑπερέχειν τὴν σμικρότητα ὑπέχων, τῷ δὲ τὸ μέγεθος τῆς 4211 Phaed.102.d.2 : σμικρότητος παρέχων ὑπερέχον. Καὶ ἅμα μειδιάσας, Ἔοικα, 4212 Phaed.102.d.3 : ἔφη, καὶ συγγραφικῶς ἐρεῖν, ἀλλ´ οὖν ἔχει γέ που ὡς λέγω. 4213 Phaed.102.d.4 : Συνέφη. 4214 Phaed.102.d.5 : Λέγω δὴ τοῦδ´ ἕνεκα, βουλόμενος δόξαι σοὶ ὅπερ ἐμοί. 4215 Phaed.102.d.6 : ἐμοὶ γὰρ φαίνεται οὐ μόνον αὐτὸ τὸ μέγεθος οὐδέποτ´ ἐθέλειν 4216 Phaed.102.d.7 : ἅμα μέγα καὶ σμικρὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν ἡμῖν μέγεθος 4217 Phaed.102.d.8 : οὐδέποτε προσδέχεσθαι τὸ σμικρὸν οὐδ´ ἐθέλειν ὑπερέχεσθαι, 4218 Phaed.102.d.9 : ἀλλὰ δυοῖν τὸ ἕτερον, ἢ φεύγειν καὶ ὑπεκχωρεῖν ὅταν αὐτῷ 4219 Phaed.102.e.1 : προσίῃ τὸ ἐναντίον, τὸ σμικρόν, ἢ προσελθόντος ἐκείνου 4220 Phaed.102.e.2 : ἀπολωλέναι· ὑπομένον δὲ καὶ δεξάμενον τὴν σμικρότητα 4221 Phaed.102.e.3 : οὐκ ἐθέλειν εἶναι ἕτερον ἢ ὅπερ ἦν. ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος 4222 Phaed.102.e.4 : καὶ ὑπομείνας τὴν σμικρότητα, καὶ ἔτι ὢν ὅσπερ εἰμί, οὗτος 4223 Phaed.102.e.5 : ὁ αὐτὸς σμικρός εἰμι· ἐκεῖνο δὲ οὐ τετόλμηκεν μέγα ὂν 4224 Phaed.102.e.6 : σμικρὸν εἶναι· ὡς δ´ αὕτως καὶ τὸ σμικρὸν τὸ ἐν ἡμῖν οὐκ 4225 Phaed.102.e.7 : ἐθέλει ποτὲ μέγα γίγνεσθαι οὐδὲ εἶναι, οὐδ´ ἄλλο οὐδὲν τῶν 4226 Phaed.102.e.8 : ἐναντίων, ἔτι ὂν ὅπερ ἦν, ἅμα τοὐναντίον γίγνεσθαί τε 4227 Phaed.103.a.1 : καὶ εἶναι, ἀλλ´ ἤτοι ἀπέρχεται ἢ ἀπόλλυται ἐν τούτῳ τῷ 4228 Phaed.103.a.2 : παθήματι. 4229 Phaed.103.a.3 : Παντάπασιν, ἔφη ὁ Κέβης, οὕτω φαίνεταί μοι. 4230 Phaed.103.a.4 : Καί τις εἶπε τῶν παρόντων ἀκούσας—ὅστις δ´ ἦν, οὐ 4231 Phaed.103.a.5 : σαφῶς μέμνημαι—Πρὸς θεῶν, οὐκ ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν 4232 Phaed.103.a.6 : λόγοις αὐτὸ τὸ ἐναντίον τῶν νυνὶ λεγομένων ὡμολογεῖτο, ἐκ 4233 Phaed.103.a.7 : τοῦ ἐλάττονος τὸ μεῖζον γίγνεσθαι καὶ ἐκ τοῦ μείζονος τὸ 4234 Phaed.103.a.8 : ἔλαττον, καὶ ἀτεχνῶς αὕτη εἶναι ἡ γένεσις τοῖς ἐναντίοις, 4235 Phaed.103.a.9 : ἐκ τῶν ἐναντίων; νῦν δέ μοι δοκεῖ λέγεσθαι ὅτι τοῦτο οὐκ 4236 Phaed.103.a.10 : ἄν ποτε γένοιτο. 4237 Phaed.103.a.11 : Καὶ ὁ Σωκράτης παραβαλὼν τὴν κεφαλὴν καὶ ἀκούσας, 4238 Phaed.103.b.1 : Ἀνδρικῶς, ἔφη, ἀπεμνημόνευκας, οὐ μέντοι ἐννοεῖς τὸ 4239 Phaed.103.b.2 : διαφέρον τοῦ τε νῦν λεγομένου καὶ τοῦ τότε. τότε μὲν 4240 Phaed.103.b.3 : γὰρ ἐλέγετο ἐκ τοῦ ἐναντίου πράγματος τὸ ἐναντίον πρᾶγμα 4241 Phaed.103.b.4 : γίγνεσθαι, νῦν δέ, ὅτι αὐτὸ τὸ ἐναντίον ἑαυτῷ ἐναντίον οὐκ 4242 Phaed.103.b.5 : ἄν ποτε γένοιτο, οὔτε τὸ ἐν ἡμῖν οὔτε τὸ ἐν τῇ φύσει. 4243 Phaed.103.b.6 : τότε μὲν γάρ, ὦ φίλε, περὶ τῶν ἐχόντων τὰ ἐναντία ἐλέγο– 4244 Phaed.103.b.7 : μεν, ἐπονομάζοντες αὐτὰ τῇ ἐκείνων ἐπωνυμίᾳ, νῦν δὲ περὶ 4245 Phaed.103.b.8 : ἐκείνων αὐτῶν ὧν ἐνόντων ἔχει τὴν ἐπωνυμίαν τὰ ὀνομαζό– 4246 Phaed.103.c.1 : μενα· αὐτὰ δ´ ἐκεῖνα οὐκ ἄν ποτέ φαμεν ἐθελῆσαι γένεσιν 4247 Phaed.103.c.2 : ἀλλήλων δέξασθαι. Καὶ ἅμα βλέψας πρὸς τὸν Κέβητα 4248 Phaed.103.c.3 : εἶπεν, Ἆρα μή που, ὦ Κέβης, ἔφη, καὶ σέ τι τούτων 4249 Phaed.103.c.4 : ἐτάραξεν ὧν ὅδε εἶπεν; 4250 Phaed.103.c.5 : Οὐδ´ αὖ, ἔφη ὁ Κέβης, οὕτως ἔχω· καίτοι οὔτι λέγω 4251 Phaed.103.c.6 : ὡς οὐ πολλά με ταράττει. 4252 Phaed.103.c.7 : Συνωμολογήκαμεν ἄρα, ἦ δ´ ὅς, ἁπλῶς τοῦτο, μηδέποτε 4253 Phaed.103.c.8 : ἐναντίον ἑαυτῷ τὸ ἐναντίον ἔσεσθαι. 4254 Phaed.103.c.9 : Παντάπασιν, ἔφη. 4255 Phaed.103.c.10 : Ἔτι δή μοι καὶ τόδε σκέψαι, ἔφη, εἰ ἄρα συνομολογήσεις. 4256 Phaed.103.c.11 : θερμόν τι καλεῖς καὶ ψυχρόν; 4257 Phaed.103.c.12 : Ἔγωγε. 4258 Phaed.103.c.13 : Ἆρ´ ὅπερ χιόνα καὶ πῦρ; 4259 Phaed.103.d.1 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 4260 Phaed.103.d.2 : Ἀλλ´ ἕτερόν τι πυρὸς τὸ θερμὸν καὶ ἕτερόν τι χιόνος τὸ 4261 Phaed.103.d.3 : ψυχρόν; 4262 Phaed.103.d.4 : Ναί. 4263 Phaed.103.d.5 : Ἀλλὰ τόδε γ´ οἶμαι δοκεῖ σοι, οὐδέποτε χιόνα γ´ οὖσαν 4264 Phaed.103.d.6 : δεξαμένην τὸ θερμόν, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν, 4265 Phaed.103.d.7 : ἔτι ἔσεσθαι ὅπερ ἦν, χιόνα καὶ θερμόν, ἀλλὰ προσιόντος 4266 Phaed.103.d.8 : τοῦ θερμοῦ ἢ ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ ἢ ἀπολεῖσθαι. 4267 Phaed.103.d.9 : Πάνυ γε. 4268 Phaed.103.d.10 : Καὶ τὸ πῦρ γε αὖ προσιόντος τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ ἢ 4269 Phaed.103.d.11 : ὑπεξιέναι ἢ ἀπολεῖσθαι, οὐ μέντοι ποτὲ τολμήσειν δεξά– 4270 Phaed.103.d.12 : μενον τὴν ψυχρότητα ἔτι εἶναι ὅπερ ἦν, πῦρ καὶ ψυχρόν. 4271 Phaed.103.e.1 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 4272 Phaed.103.e.2 : Ἔστιν ἄρα, ἦ δ´ ὅς, περὶ ἔνια τῶν τοιούτων, ὥστε μὴ 4273 Phaed.103.e.3 : μόνον αὐτὸ τὸ εἶδος ἀξιοῦσθαι τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος εἰς τὸν 4274 Phaed.103.e.4 : ἀεὶ χρόνον, ἀλλὰ καὶ ἄλλο τι ὃ ἔστι μὲν οὐκ ἐκεῖνο, ἔχει 4275 Phaed.103.e.5 : δὲ τὴν ἐκείνου μορφὴν ἀεί, ὅτανπερ ᾖ. ἔτι δὲ ἐν τῷδε 4276 Phaed.103.e.6 : ἴσως ἔσται σαφέστερον ὃ λέγω· τὸ γὰρ περιττὸν ἀεί που 4277 Phaed.103.e.7 : δεῖ τούτου τοῦ ὀνόματος τυγχάνειν ὅπερ νῦν λέγομεν· ἢ οὔ; 4278 Phaed.103.e.8 : Πάνυ γε. 4279 Phaed.103.e.9 : Ἆρα μόνον τῶν ὄντων—τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ—ἢ καὶ ἄλλο 4280 Phaed.104.a.1 : τι ὃ ἔστι μὲν οὐχ ὅπερ τὸ περιττόν, ὅμως δὲ δεῖ αὐτὸ 4281 Phaed.104.a.2 : μετὰ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματος καὶ τοῦτο καλεῖν ἀεὶ διὰ τὸ οὕτω 4282 Phaed.104.a.3 : πεφυκέναι ὥστε τοῦ περιττοῦ μηδέποτε ἀπολείπεσθαι; λέγω 4283 Phaed.104.a.4 : δὲ αὐτὸ εἶναι οἷον καὶ ἡ τριὰς πέπονθε καὶ ἄλλα πολλά. 4284 Phaed.104.a.5 : σκόπει δὲ περὶ τῆς τριάδος. ἆρα οὐ δοκεῖ σοι τῷ τε αὑτῆς 4285 Phaed.104.a.6 : ὀνόματι ἀεὶ προσαγορευτέα εἶναι καὶ τῷ τοῦ περιττοῦ, ὄντος 4286 Phaed.104.a.7 : οὐχ ὅπερ τῆς τριάδος; ἀλλ´ ὅμως οὕτως πέφυκε καὶ ἡ 4287 Phaed.104.a.8 : τριὰς καὶ ἡ πεμπτὰς καὶ ὁ ἥμισυς τοῦ ἀριθμοῦ ἅπας, ὥστε 4288 Phaed.104.b.1 : οὐκ ὢν ὅπερ τὸ περιττὸν ἀεὶ ἕκαστος αὐτῶν ἐστι περιττός· 4289 Phaed.104.b.2 : καὶ αὖ τὰ δύο καὶ [τὰ] τέτταρα καὶ ἅπας ὁ ἕτερος αὖ στίχος 4290 Phaed.104.b.3 : τοῦ ἀριθμοῦ οὐκ ὢν ὅπερ τὸ ἄρτιον ὅμως ἕκαστος αὐτῶν 4291 Phaed.104.b.4 : ἄρτιός ἐστιν ἀεί· συγχωρεῖς ἢ οὔ; 4292 Phaed.104.b.5 : Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη. 4293 Phaed.104.b.6 : Ὃ τοίνυν, ἔφη, βούλομαι δηλῶσαι, ἄθρει. ἔστιν δὲ 4294 Phaed.104.b.7 : τόδε, ὅτι φαίνεται οὐ μόνον ἐκεῖνα τὰ ἐναντία ἄλληλα οὐ 4295 Phaed.104.b.8 : δεχόμενα, ἀλλὰ καὶ ὅσα οὐκ ὄντ´ ἀλλήλοις ἐναντία ἔχει ἀεὶ 4296 Phaed.104.b.9 : τἀναντία, οὐδὲ ταῦτα ἔοικε δεχομένοις ἐκείνην τὴν ἰδέαν ἣ 4297 Phaed.104.b.10 : ἂν τῇ ἐν αὐτοῖς οὔσῃ ἐναντία ᾖ, ἀλλ´ ἐπιούσης αὐτῆς ἤτοι 4298 Phaed.104.c.1 : ἀπολλύμενα ἢ ὑπεκχωροῦντα. ἢ οὐ φήσομεν τὰ τρία καὶ 4299 Phaed.104.c.2 : ἀπολεῖσθαι πρότερον καὶ ἄλλο ὁτιοῦν πείσεσθαι, πρὶν ὑπο– 4300 Phaed.104.c.3 : μεῖναι ἔτι τρία ὄντα ἄρτια γενέσθαι; 4301 Phaed.104.c.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Κέβης. 4302 Phaed.104.c.5 : Οὐδὲ μήν, ἦ δ´ ὅς, ἐναντίον γέ ἐστι δυὰς τριάδι. 4303 Phaed.104.c.6 : Οὐ γὰρ οὖν. 4304 Phaed.104.c.7 : Οὐκ ἄρα μόνον τὰ εἴδη τὰ ἐναντία οὐχ ὑπομένει ἐπιόντα 4305 Phaed.104.c.8 : ἄλληλα, ἀλλὰ καὶ ἄλλ´ ἄττα τὰ ἐναντία οὐχ ὑπομένει 4306 Phaed.104.c.9 : ἐπιόντα. 4307 Phaed.104.c.10 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 4308 Phaed.104.c.11 : Βούλει οὖν, ἦ δ´ ὅς, ἐὰν οἷοί τ´ ὦμεν, ὁρισώμεθα ὁποῖα 4309 Phaed.104.c.12 : ταῦτά ἐστιν; 4310 Phaed.104.c.13 : Πάνυ γε. 4311 Phaed.104.d.1 : Ἆρ´ οὖν, ἔφη, ὦ Κέβης, τάδε εἴη ἄν, ἃ ὅτι ἂν κατάσχῃ 4312 Phaed.104.d.2 : μὴ μόνον ἀναγκάζει τὴν αὑτοῦ ἰδέαν αὐτὸ ἴσχειν, ἀλλὰ καὶ 4313 Phaed.104.d.3 : ἐναντίου αὐτῷ ἀεί τινος; 4314 Phaed.104.d.4 : Πῶς λέγεις; 4315 Phaed.104.d.5 : Ὥσπερ ἄρτι ἐλέγομεν. οἶσθα γὰρ δήπου ὅτι ἃ ἂν ἡ τῶν 4316 Phaed.104.d.6 : τριῶν ἰδέα κατάσχῃ, ἀνάγκη αὐτοῖς οὐ μόνον τρισὶν εἶναι 4317 Phaed.104.d.7 : ἀλλὰ καὶ περιττοῖς. 4318 Phaed.104.d.8 : Πάνυ γε. 4319 Phaed.104.d.9 : Ἐπὶ τὸ τοιοῦτον δή, φαμέν, ἡ ἐναντία ἰδέα ἐκείνῃ τῇ 4320 Phaed.104.d.10 : μορφῇ ἣ ἂν τοῦτο ἀπεργάζηται οὐδέποτ´ ἂν ἔλθοι. 4321 Phaed.104.d.11 : Οὐ γάρ. 4322 Phaed.104.d.12 : Εἰργάζετο δέ γε ἡ περιττή; 4323 Phaed.104.d.13 : Ναί. 4324 Phaed.104.d.14 : Ἐναντία δὲ ταύτῃ ἡ τοῦ ἀρτίου; 4325 Phaed.104.d.15 : Ναί. 4326 Phaed.104.e.1 : Ἐπὶ τὰ τρία ἄρα ἡ τοῦ ἀρτίου ἰδέα οὐδέποτε ἥξει. 4327 Phaed.104.e.2 : Οὐ δῆτα. 4328 Phaed.104.e.3 : Ἄμοιρα δὴ τοῦ ἀρτίου τὰ τρία. 4329 Phaed.104.e.4 : Ἄμοιρα. 4330 Phaed.104.e.5 : Ἀνάρτιος ἄρα ἡ τριάς. 4331 Phaed.104.e.6 : Ναί. 4332 Phaed.104.e.7 : Ὃ τοίνυν ἔλεγον ὁρίσασθαι, ποῖα οὐκ ἐναντία τινὶ ὄντα 4333 Phaed.104.e.8 : ὅμως οὐ δέχεται αὐτό, τὸ ἐναντίον—οἷον νῦν ἡ τριὰς τῷ 4334 Phaed.104.e.9 : ἀρτίῳ οὐκ οὖσα ἐναντία οὐδέν τι μᾶλλον αὐτὸ δέχεται, τὸ 4335 Phaed.104.e.10 : γὰρ ἐναντίον ἀεὶ αὐτῷ ἐπιφέρει, καὶ ἡ δυὰς τῷ περιττῷ καὶ 4336 Phaed.105.a.1 : τὸ πῦρ τῷ ψυχρῷ καὶ ἄλλα πάμπολλα—ἀλλ´ ὅρα δὴ εἰ 4337 Phaed.105.a.2 : οὕτως ὁρίζῃ, μὴ μόνον τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον μὴ δέχεσθαι, 4338 Phaed.105.a.3 : ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνο, ὃ ἂν ἐπιφέρῃ τι ἐναντίον ἐκείνῳ, ἐφ´ ὅτι 4339 Phaed.105.a.4 : ἂν αὐτὸ ἴῃ, αὐτὸ τὸ ἐπιφέρον τὴν τοῦ ἐπιφερομένου ἐναν– 4340 Phaed.105.a.5 : τιότητα μηδέποτε δέξασθαι. πάλιν δὲ ἀναμιμνῄσκου· οὐ 4341 Phaed.105.a.6 : γὰρ χεῖρον πολλάκις ἀκούειν. τὰ πέντε τὴν τοῦ ἀρτίου 4342 Phaed.105.a.7 : οὐ δέξεται, οὐδὲ τὰ δέκα τὴν τοῦ περιττοῦ, τὸ διπλάσιον. 4343 Phaed.105.a.8 : τοῦτο μὲν οὖν καὶ αὐτὸ ἄλλῳ ἐναντίον, ὅμως δὲ τὴν 4344 Phaed.105.b.1 : τοῦ περιττοῦ οὐ δέξεται· οὐδὲ δὴ τὸ ἡμιόλιον οὐδὲ τἆλλα 4345 Phaed.105.b.2 : τὰ τοιαῦτα, τὸ ἥμισυ, τὴν τοῦ ὅλου, καὶ τριτημόριον αὖ 4346 Phaed.105.b.3 : καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, εἴπερ ἕπῃ τε καὶ συνδοκεῖ σοι οὕτως. 4347 Phaed.105.b.4 : Πάνυ σφόδρα καὶ συνδοκεῖ, ἔφη, καὶ ἕπομαι. 4348 Phaed.105.b.5 : Πάλιν δή μοι, ἔφη, ἐξ ἀρχῆς λέγε. καὶ μή μοι ὃ ἂν 4349 Phaed.105.b.6 : ἐρωτῶ ἀποκρίνου, ἀλλὰ μιμούμενος ἐμέ. λέγω δὴ παρ´ ἣν 4350 Phaed.105.b.7 : τὸ πρῶτον ἔλεγον ἀπόκρισιν, τὴν ἀσφαλῆ ἐκείνην, ἐκ τῶν 4351 Phaed.105.b.8 : νῦν λεγομένων ἄλλην ὁρῶν ἀσφάλειαν. εἰ γὰρ ἔροιό με 4352 Phaed.105.b.9 : ᾧ ἂν τί ἐν τῷ σώματι ἐγγένηται θερμὸν ἔσται, οὐ τὴν 4353 Phaed.105.c.1 : ἀσφαλῆ σοι ἐρῶ ἀπόκρισιν ἐκείνην τὴν ἀμαθῆ, ὅτι ᾧ ἂν 4354 Phaed.105.c.2 : θερμότης, ἀλλὰ κομψοτέραν ἐκ τῶν νῦν, ὅτι ᾧ ἂν πῦρ· οὐδὲ 4355 Phaed.105.c.3 : ἂν ἔρῃ ᾧ ἂν σώματι τί ἐγγένηται νοσήσει, οὐκ ἐρῶ ὅτι 4356 Phaed.105.c.4 : ᾧ ἂν νόσος, ἀλλ´ ᾧ ἂν πυρετός· οὐδ´ ᾧ ἂν ἀριθμῷ τί 4357 Phaed.105.c.5 : ἐγγένηται περιττὸς ἔσται, οὐκ ἐρῶ ᾧ ἂν περιττότης, ἀλλ´ 4358 Phaed.105.c.6 : ᾧ ἂν μονάς, καὶ τἆλλα οὕτως. ἀλλ´ ὅρα εἰ ἤδη ἱκανῶς 4359 Phaed.105.c.7 : οἶσθ´ ὅτι βούλομαι. 4360 Phaed.105.c.8 : Ἀλλὰ πάνυ ἱκανῶς, ἔφη. 4361 Phaed.105.c.9 : Ἀποκρίνου δή, ἦ δ´ ὅς, ᾧ ἂν τί ἐγγένηται σώματι ζῶν 4362 Phaed.105.c.10 : ἔσται; 4363 Phaed.105.c.11 : Ὧι ἂν ψυχή, ἔφη. 4364 Phaed.105.d.1 : Οὐκοῦν ἀεὶ τοῦτο οὕτως ἔχει; 4365 Phaed.105.d.2 : Πῶς γὰρ οὐχί; ἦ δ´ ὅς. 4366 Phaed.105.d.3 : Ψυχὴ ἄρα ὅτι ἂν αὐτὴ κατάσχῃ, ἀεὶ ἥκει ἐπ´ ἐκεῖνο 4367 Phaed.105.d.4 : φέρουσα ζωήν; 4368 Phaed.105.d.5 : Ἥκει μέντοι, ἔφη. 4369 Phaed.105.d.6 : Πότερον δ´ ἔστι τι ζωῇ ἐναντίον ἢ οὐδέν; 4370 Phaed.105.d.7 : Ἔστιν, ἔφη. 4371 Phaed.105.d.8 : Τί; 4372 Phaed.105.d.9 : Θάνατος. 4373 Phaed.105.d.10 : Οὐκοῦν ψυχὴ τὸ ἐναντίον ᾧ αὐτὴ ἐπιφέρει ἀεὶ οὐ μή 4374 Phaed.105.d.11 : ποτε δέξηται, ὡς ἐκ τῶν πρόσθεν ὡμολόγηται; 4375 Phaed.105.d.12 : Καὶ μάλα σφόδρα, ἔφη ὁ Κέβης. 4376 Phaed.105.d.13 : Τί οὖν; τὸ μὴ δεχόμενον τὴν τοῦ ἀρτίου ἰδέαν τί νυνδὴ 4377 Phaed.105.d.14 : ὠνομάζομεν; 4378 Phaed.105.d.15 : Ἀνάρτιον, ἔφη. 4379 Phaed.105.d.16 : Τὸ δὲ δίκαιον μὴ δεχόμενον καὶ ὃ ἂν μουσικὸν μὴ δέχηται; 4380 Phaed.105.e.1 : Ἄμουσον, ἔφη, τὸ δὲ ἄδικον. 4381 Phaed.105.e.2 : Εἶεν· ὃ δ´ ἂν θάνατον μὴ δέχηται τί καλοῦμεν; 4382 Phaed.105.e.3 : Ἀθάνατον, ἔφη. 4383 Phaed.105.e.4 : Οὐκοῦν ψυχὴ οὐ δέχεται θάνατον; 4384 Phaed.105.e.5 : Οὔ. 4385 Phaed.105.e.6 : Ἀθάνατον ἄρα ψυχή. 4386 Phaed.105.e.7 : Ἀθάνατον. 4387 Phaed.105.e.8 : Εἶεν, ἔφη· τοῦτο μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν; ἢ πῶς δοκεῖ; 4388 Phaed.105.e.9 : Καὶ μάλα γε ἱκανῶς, ὦ Σώκρατες. 4389 Phaed.105.e.10 : Τί οὖν, ἦ δ´ ὅς, ὦ Κέβης; εἰ τῷ ἀναρτίῳ ἀναγκαῖον ἦν 4390 Phaed.106.a.1 : ἀνωλέθρῳ εἶναι, ἄλλο τι τὰ τρία ἢ ἀνώλεθρα ἂν ἦν; 4391 Phaed.106.a.2 : Πῶς γὰρ οὔ; 4392 Phaed.106.a.3 : Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ ἄθερμον ἀναγκαῖον ἦν ἀνώλεθρον εἶναι, 4393 Phaed.106.a.4 : ὁπότε τις ἐπὶ χιόνα θερμὸν ἐπάγοι, ὑπεξῄει ἂν ἡ χιὼν οὖσα 4394 Phaed.106.a.5 : σῶς καὶ ἄτηκτος; οὐ γὰρ ἂν ἀπώλετό γε, οὐδ´ αὖ ὑπο– 4395 Phaed.106.a.6 : μένουσα ἐδέξατο ἂν τὴν θερμότητα. 4396 Phaed.106.a.7 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 4397 Phaed.106.a.8 : Ὣς δ´ αὔτως οἶμαι κἂν εἰ τὸ ἄψυκτον ἀνώλεθρον ἦν, 4398 Phaed.106.a.9 : ὁπότε ἐπὶ τὸ πῦρ ψυχρόν τι ἐπῄει, οὔποτ´ ἂν ἀπεσβέννυτο 4399 Phaed.106.a.10 : οὐδ´ ἀπώλλυτο, ἀλλὰ σῶν ἂν ἀπελθὸν ᾤχετο. 4400 Phaed.106.a.11 : Ἀνάγκη, ἔφη. 4401 Phaed.106.b.1 : Οὐκοῦν καὶ ὧδε, ἔφη, ἀνάγκη περὶ τοῦ ἀθανάτου εἰπεῖν; 4402 Phaed.106.b.2 : εἰ μὲν τὸ ἀθάνατον καὶ ἀνώλεθρόν ἐστιν, ἀδύνατον ψυχῇ, 4403 Phaed.106.b.3 : ὅταν θάνατος ἐπ´ αὐτὴν ἴῃ, ἀπόλλυσθαι· θάνατον μὲν γὰρ 4404 Phaed.106.b.4 : δὴ ἐκ τῶν προειρημένων οὐ δέξεται οὐδ´ ἔσται τεθνηκυῖα, 4405 Phaed.106.b.5 : ὥσπερ τὰ τρία οὐκ ἔσται, ἔφαμεν, ἄρτιον, οὐδέ γ´ αὖ τὸ 4406 Phaed.106.b.6 : περιττόν, οὐδὲ δὴ πῦρ ψυχρόν, οὐδέ γε ἡ ἐν τῷ πυρὶ θερ– 4407 Phaed.106.b.7 : μότης. "Ἀλλὰ τί κωλύει," φαίη ἄν τις, "ἄρτιον μὲν τὸ 4408 Phaed.106.b.8 : περιττὸν μὴ γίγνεσθαι ἐπιόντος τοῦ ἀρτίου, ὥσπερ ὡμολόγη– 4409 Phaed.106.c.1 : ται, ἀπολομένου δὲ αὐτοῦ ἀντ´ ἐκείνου ἄρτιον γεγονέναι;" 4410 Phaed.106.c.2 : τῷ ταῦτα λέγοντι οὐκ ἂν ἔχοιμεν διαμαχέσασθαι ὅτι οὐκ 4411 Phaed.106.c.3 : ἀπόλλυται· τὸ γὰρ ἀνάρτιον οὐκ ἀνώλεθρόν ἐστιν· ἐπεὶ εἰ 4412 Phaed.106.c.4 : τοῦτο ὡμολόγητο ἡμῖν, ῥᾳδίως ἂν διεμαχόμεθα ὅτι ἐπελ– 4413 Phaed.106.c.5 : θόντος τοῦ ἀρτίου τὸ περιττὸν καὶ τὰ τρία οἴχεται ἀπιόντα· 4414 Phaed.106.c.6 : καὶ περὶ πυρὸς καὶ θερμοῦ καὶ τῶν ἄλλων οὕτως ἂν διεμαχό– 4415 Phaed.106.c.7 : μεθα. ἢ οὔ; 4416 Phaed.106.c.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 4417 Phaed.106.c.9 : Οὐκοῦν καὶ νῦν περὶ τοῦ ἀθανάτου, εἰ μὲν ἡμῖν ὁμολογεῖται 4418 Phaed.106.c.10 : καὶ ἀνώλεθρον εἶναι, ψυχὴ ἂν εἴη πρὸς τῷ ἀθάνατος εἶναι 4419 Phaed.106.d.1 : καὶ ἀνώλεθρος· εἰ δὲ μή, ἄλλου ἂν δέοι λόγου. 4420 Phaed.106.d.2 : Ἀλλ´ οὐδὲν δεῖ, ἔφη, τούτου γε ἕνεκα· σχολῇ γὰρ ἄν 4421 Phaed.106.d.3 : τι ἄλλο φθορὰν μὴ δέχοιτο, εἰ τό γε ἀθάνατον ἀίδιον ὂν 4422 Phaed.106.d.4 : φθορὰν δέξεται. 4423 Phaed.106.d.5 : Ὁ δέ γε θεὸς οἶμαι, ἔφη ὁ Σωκράτης, καὶ αὐτὸ τὸ τῆς 4424 Phaed.106.d.6 : ζωῆς εἶδος καὶ εἴ τι ἄλλο ἀθάνατόν ἐστιν, παρὰ πάντων ἂν 4425 Phaed.106.d.7 : ὁμολογηθείη μηδέποτε ἀπόλλυσθαι. 4426 Phaed.106.d.8 : Παρὰ πάντων μέντοι νὴ Δί´, ἔφη, ἀνθρώπων τέ γε καὶ 4427 Phaed.106.d.9 : ἔτι μᾶλλον, ὡς ἐγᾦμαι, παρὰ θεῶν. 4428 Phaed.106.e.1 : Ὁπότε δὴ τὸ ἀθάνατον καὶ ἀδιάφθορόν ἐστιν, ἄλλο 4429 Phaed.106.e.2 : τι ψυχὴ ἤ, εἰ ἀθάνατος τυγχάνει οὖσα, καὶ ἀνώλεθρος 4430 Phaed.106.e.3 : ἂν εἴη; 4431 Phaed.106.e.4 : Πολλὴ ἀνάγκη. 4432 Phaed.106.e.5 : Ἐπιόντος ἄρα θανάτου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸ μὲν θνητόν, 4433 Phaed.106.e.6 : ὡς ἔοικεν, αὐτοῦ ἀποθνῄσκει, τὸ δ´ ἀθάνατον σῶν καὶ 4434 Phaed.106.e.7 : ἀδιάφθορον οἴχεται ἀπιόν, ὑπεκχωρῆσαν τῷ θανάτῳ. 4435 Phaed.106.e.8 : Φαίνεται. 4436 Phaed.106.e.9 : Παντὸς μᾶλλον ἄρα, ἔφη, ὦ Κέβης, ψυχὴ ἀθάνατον καὶ 4437 Phaed.107.a.1 : ἀνώλεθρον, καὶ τῷ ὄντι ἔσονται ἡμῶν αἱ ψυχαὶ ἐν Ἅιδου. 4438 Phaed.107.a.2 : Οὔκουν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλο 4439 Phaed.107.a.3 : τι λέγειν οὐδέ πῃ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις. ἀλλ´ εἰ δή τι 4440 Phaed.107.a.4 : Σιμμίας ὅδε ἤ τις ἄλλος ἔχει λέγειν, εὖ ἔχει μὴ κατασιγῆ– 4441 Phaed.107.a.5 : σαι· ὡς οὐκ οἶδα εἰς ὅντινά τις ἄλλον καιρὸν ἀναβάλλοιτο 4442 Phaed.107.a.6 : ἢ τὸν νῦν παρόντα, περὶ τῶν τοιούτων βουλόμενος ἤ τι 4443 Phaed.107.a.7 : εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι. 4444 Phaed.107.a.8 : Ἀλλὰ μήν, ἦ δ´ ὃς ὁ Σιμμίας, οὐδ´ αὐτὸς ἔχω ἔτι ὅπῃ 4445 Phaed.107.a.9 : ἀπιστῶ ἔκ γε τῶν λεγομένων· ὑπὸ μέντοι τοῦ μεγέθους περὶ 4446 Phaed.107.b.1 : ὧν οἱ λόγοι εἰσίν, καὶ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἀτιμάζων, 4447 Phaed.107.b.2 : ἀναγκάζομαι ἀπιστίαν ἔτι ἔχειν παρ´ ἐμαυτῷ περὶ τῶν 4448 Phaed.107.b.3 : εἰρημένων. 4449 Phaed.107.b.4 : Οὐ μόνον γ´, ἔφη, ὦ Σιμμία, ὁ Σωκράτης, ἀλλὰ ταῦτά 4450 Phaed.107.b.5 : τε εὖ λέγεις καὶ τάς γε ὑποθέσεις τὰς πρώτας, καὶ εἰ 4451 Phaed.107.b.6 : πισταὶ ὑμῖν εἰσιν, ὅμως ἐπισκεπτέαι σαφέστερον· καὶ ἐὰν 4452 Phaed.107.b.7 : αὐτὰς ἱκανῶς διέλητε, ὡς ἐγᾦμαι, ἀκολουθήσετε τῷ λόγῳ, 4453 Phaed.107.b.8 : καθ´ ὅσον δυνατὸν μάλιστ´ ἀνθρώπῳ ἐπακολουθῆσαι· κἂν 4454 Phaed.107.b.9 : τοῦτο αὐτὸ σαφὲς γένηται, οὐδὲν ζητήσετε περαιτέρω. 4455 Phaed.107.b.10 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 4456 Phaed.107.c.1 : Ἀλλὰ τόδε γ´, ἔφη, ὦ ἄνδρες, δίκαιον διανοηθῆναι, ὅτι, 4457 Phaed.107.c.2 : εἴπερ ἡ ψυχὴ ἀθάνατος, ἐπιμελείας δὴ δεῖται οὐχ ὑπὲρ τοῦ 4458 Phaed.107.c.3 : χρόνου τούτου μόνον ἐν ᾧ καλοῦμεν τὸ ζῆν, ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ 4459 Phaed.107.c.4 : παντός, καὶ ὁ κίνδυνος νῦν δὴ καὶ δόξειεν ἂν δεινὸς εἶναι, 4460 Phaed.107.c.5 : εἴ τις αὐτῆς ἀμελήσει. εἰ μὲν γὰρ ἦν ὁ θάνατος τοῦ παντὸς 4461 Phaed.107.c.6 : ἀπαλλαγή, ἕρμαιον ἂν ἦν τοῖς κακοῖς ἀποθανοῦσι τοῦ τε 4462 Phaed.107.c.7 : σώματος ἅμ´ ἀπηλλάχθαι καὶ τῆς αὑτῶν κακίας μετὰ τῆς 4463 Phaed.107.c.8 : ψυχῆς· νῦν δ´ ἐπειδὴ ἀθάνατος φαίνεται οὖσα, οὐδεμία ἂν 4464 Phaed.107.d.1 : εἴη αὐτῇ ἄλλη ἀποφυγὴ κακῶν οὐδὲ σωτηρία πλὴν τοῦ ὡς 4465 Phaed.107.d.2 : βελτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην γενέσθαι. οὐδὲν γὰρ ἄλλο 4466 Phaed.107.d.3 : ἔχουσα εἰς Ἅιδου ἡ ψυχὴ ἔρχεται πλὴν τῆς παιδείας τε καὶ 4467 Phaed.107.d.4 : τροφῆς, ἃ δὴ καὶ μέγιστα λέγεται ὠφελεῖν ἢ βλάπτειν τὸν 4468 Phaed.107.d.5 : τελευτήσαντα εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τῆς ἐκεῖσε πορείας. λέγεται 4469 Phaed.107.d.6 : δὲ οὕτως, ὡς ἄρα τελευτήσαντα ἕκαστον ὁ ἑκάστου δαίμων, 4470 Phaed.107.d.7 : ὅσπερ ζῶντα εἰλήχει, οὗτος ἄγειν ἐπιχειρεῖ εἰς δή τινα 4471 Phaed.107.d.8 : τόπον, οἷ δεῖ τοὺς συλλεγέντας διαδικασαμένους εἰς Ἅιδου 4472 Phaed.107.e.1 : πορεύεσθαι μετὰ ἡγεμόνος ἐκείνου ᾧ δὴ προστέτακται τοὺς 4473 Phaed.107.e.2 : ἐνθένδε ἐκεῖσε πορεῦσαι· τυχόντας δὲ ἐκεῖ ὧν δὴ τυχεῖν 4474 Phaed.107.e.3 : καὶ μείναντας ὃν χρὴ χρόνον ἄλλος δεῦρο πάλιν ἡγεμὼν 4475 Phaed.107.e.4 : κομίζει ἐν πολλαῖς χρόνου καὶ μακραῖς περιόδοις. ἔστι δὲ 4476 Phaed.107.e.5 : ἄρα ἡ πορεία οὐχ ὡς ὁ Αἰσχύλου Τήλεφος λέγει· ἐκεῖνος 4477 Phaed.108.a.1 : μὲν γὰρ ἁπλῆν οἶμόν φησιν εἰς Ἅιδου φέρειν, ἡ δ´ οὔτε 4478 Phaed.108.a.2 : ἁπλῆ οὔτε μία φαίνεταί μοι εἶναι. οὐδὲ γὰρ ἂν ἡγεμόνων 4479 Phaed.108.a.3 : ἔδει· οὐ γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε μιᾶς ὁδοῦ 4480 Phaed.108.a.4 : οὔσης. νῦν δὲ ἔοικε σχίσεις τε καὶ τριόδους πολλὰς ἔχειν· 4481 Phaed.108.a.5 : ἀπὸ τῶν θυσιῶν τε καὶ νομίμων τῶν ἐνθάδε τεκμαιρόμενος 4482 Phaed.108.a.6 : λέγω. ἡ μὲν οὖν κοσμία τε καὶ φρόνιμος ψυχὴ ἕπεταί τε 4483 Phaed.108.a.7 : καὶ οὐκ ἀγνοεῖ τὰ παρόντα· ἡ δ´ ἐπιθυμητικῶς τοῦ σώματος 4484 Phaed.108.a.8 : ἔχουσα, ὅπερ ἐν τῷ ἔμπροσθεν εἶπον, περὶ ἐκεῖνο πολὺν 4485 Phaed.108.b.1 : χρόνον ἐπτοημένη καὶ περὶ τὸν ὁρατὸν τόπον, πολλὰ 4486 Phaed.108.b.2 : ἀντιτείνασα καὶ πολλὰ παθοῦσα, βίᾳ καὶ μόγις ὑπὸ τοῦ 4487 Phaed.108.b.3 : προστεταγμένου δαίμονος οἴχεται ἀγομένη. ἀφικομένην δὲ 4488 Phaed.108.b.4 : ὅθιπερ αἱ ἄλλαι, τὴν μὲν ἀκάθαρτον καί τι πεποιηκυῖαν 4489 Phaed.108.b.5 : τοιοῦτον, ἢ φόνων ἀδίκων ἡμμένην ἢ ἄλλ´ ἄττα τοιαῦτα 4490 Phaed.108.b.6 : εἰργασμένην, ἃ τούτων ἀδελφά τε καὶ ἀδελφῶν ψυχῶν ἔργα 4491 Phaed.108.b.7 : τυγχάνει ὄντα, ταύτην μὲν ἅπας φεύγει τε καὶ ὑπεκτρέπεται 4492 Phaed.108.b.8 : καὶ οὔτε συνέμπορος οὔτε ἡγεμὼν ἐθέλει γίγνεσθαι, αὐτὴ 4493 Phaed.108.c.1 : δὲ πλανᾶται ἐν πάσῃ ἐχομένη ἀπορίᾳ ἕως ἂν δή τινες 4494 Phaed.108.c.2 : χρόνοι γένωνται, ὧν ἐλθόντων ὑπ´ ἀνάγκης φέρεται εἰς τὴν 4495 Phaed.108.c.3 : αὐτῇ πρέπουσαν οἴκησιν· ἡ δὲ καθαρῶς τε καὶ μετρίως τὸν 4496 Phaed.108.c.4 : βίον διεξελθοῦσα, καὶ συνεμπόρων καὶ ἡγεμόνων θεῶν 4497 Phaed.108.c.5 : τυχοῦσα, ᾤκησεν τὸν αὐτῇ ἑκάστη τόπον προσήκοντα. εἰσὶν 4498 Phaed.108.c.6 : δὲ πολλοὶ καὶ θαυμαστοὶ τῆς γῆς τόποι, καὶ αὐτὴ οὔτε οἵα 4499 Phaed.108.c.7 : οὔτε ὅση δοξάζεται ὑπὸ τῶν περὶ γῆς εἰωθότων λέγειν, ὡς 4500 Phaed.108.c.8 : ἐγὼ ὑπό τινος πέπεισμαι. 4501 Phaed.108.d.1 : Καὶ ὁ Σιμμίας, Πῶς ταῦτα, ἔφη, λέγεις, ὦ Σώκρατες; 4502 Phaed.108.d.2 : περὶ γάρ τοι γῆς καὶ αὐτὸς πολλὰ δὴ ἀκήκοα, οὐ μέντοι 4503 Phaed.108.d.3 : ταῦτα ἃ σὲ πείθει· ἡδέως οὖν ἂν ἀκούσαιμι. 4504 Phaed.108.d.4 : Ἀλλὰ μέντοι, ὦ Σιμμία, οὐχ ἡ Γλαύκου τέχνη γέ μοι 4505 Phaed.108.d.5 : δοκεῖ εἶναι διηγήσασθαι ἅ γ´ ἐστίν· ὡς μέντοι ἀληθῆ, 4506 Phaed.108.d.6 : χαλεπώτερόν μοι φαίνεται ἢ κατὰ τὴν Γλαύκου τέχνην, καὶ 4507 Phaed.108.d.7 : ἅμα μὲν ἐγὼ ἴσως οὐδ´ ἂν οἷός τε εἴην, ἅμα δέ, εἰ καὶ 4508 Phaed.108.d.8 : ἠπιστάμην, ὁ βίος μοι δοκεῖ ὁ ἐμός, ὦ Σιμμία, τῷ μήκει 4509 Phaed.108.d.9 : τοῦ λόγου οὐκ ἐξαρκεῖν. τὴν μέντοι ἰδέαν τῆς γῆς οἵαν 4510 Phaed.108.e.1 : πέπεισμαι εἶναι, καὶ τοὺς τόπους αὐτῆς οὐδέν με κωλύει 4511 Phaed.108.e.2 : λέγειν. 4512 Phaed.108.e.3 : Ἀλλ´, ἔφη ὁ Σιμμίας, καὶ ταῦτα ἀρκεῖ. 4513 Phaed.108.e.4 : Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, ἐγὼ ὡς πρῶτον μέν, εἰ ἔστιν 4514 Phaed.108.e.5 : ἐν μέσῳ τῷ οὐρανῷ περιφερὴς οὖσα, μηδὲν αὐτῇ δεῖν μήτε 4515 Phaed.109.a.1 : ἀέρος πρὸς τὸ μὴ πεσεῖν μήτε ἄλλης ἀνάγκης μηδεμιᾶς 4516 Phaed.109.a.2 : τοιαύτης, ἀλλὰ ἱκανὴν εἶναι αὐτὴν ἴσχειν τὴν ὁμοιότητα 4517 Phaed.109.a.3 : τοῦ οὐρανοῦ αὐτοῦ ἑαυτῷ πάντῃ καὶ τῆς γῆς αὐτῆς τὴν 4518 Phaed.109.a.4 : ἰσορροπίαν· ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ 4519 Phaed.109.a.5 : τεθὲν οὐχ ἕξει μᾶλλον οὐδ´ ἧττον οὐδαμόσε κλιθῆναι, 4520 Phaed.109.a.6 : ὁμοίως δ´ ἔχον ἀκλινὲς μενεῖ. πρῶτον μὲν τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, 4521 Phaed.109.a.7 : τοῦτο πέπεισμαι. 4522 Phaed.109.a.8 : Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη ὁ Σιμμίας. 4523 Phaed.109.a.9 : Ἔτι τοίνυν, ἔφη, πάμμεγά τι εἶναι αὐτό, καὶ ἡμᾶς οἰκεῖν 4524 Phaed.109.b.1 : τοὺς μέχρι Ἡρακλείων στηλῶν ἀπὸ Φάσιδος ἐν σμικρῷ 4525 Phaed.109.b.2 : τινι μορίῳ, ὥσπερ περὶ τέλμα μύρμηκας ἢ βατράχους περὶ 4526 Phaed.109.b.3 : τὴν θάλατταν οἰκοῦντας, καὶ ἄλλους ἄλλοθι πολλοὺς ἐν 4527 Phaed.109.b.4 : πολλοῖσι τοιούτοις τόποις οἰκεῖν. εἶναι γὰρ πανταχῇ περὶ 4528 Phaed.109.b.5 : τὴν γῆν πολλὰ κοῖλα καὶ παντοδαπὰ καὶ τὰς ἰδέας καὶ τὰ 4529 Phaed.109.b.6 : μεγέθη, εἰς ἃ συνερρυηκέναι τό τε ὕδωρ καὶ τὴν ὁμίχλην 4530 Phaed.109.b.7 : καὶ τὸν ἀέρα· αὐτὴν δὲ τὴν γῆν καθαρὰν ἐν καθαρῷ κεῖσθαι 4531 Phaed.109.b.8 : τῷ οὐρανῷ ἐν ᾧπέρ ἐστι τὰ ἄστρα, ὃν δὴ αἰθέρα ὀνομάζειν 4532 Phaed.109.c.1 : τοὺς πολλοὺς τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα εἰωθότων λέγειν· οὗ δὴ 4533 Phaed.109.c.2 : ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰς τὰ κοῖλα τῆς 4534 Phaed.109.c.3 : γῆς. ἡμᾶς οὖν οἰκοῦντας ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῆς λεληθέναι 4535 Phaed.109.c.4 : καὶ οἴεσθαι ἄνω ἐπὶ τῆς γῆς οἰκεῖν, ὥσπερ ἂν εἴ τις ἐν 4536 Phaed.109.c.5 : μέσῳ τῷ πυθμένι τοῦ πελάγους οἰκῶν οἴοιτό τε ἐπὶ τῆς 4537 Phaed.109.c.6 : θαλάττης οἰκεῖν καὶ διὰ τοῦ ὕδατος ὁρῶν τὸν ἥλιον καὶ τὰ 4538 Phaed.109.c.7 : ἄλλα ἄστρα τὴν θάλατταν ἡγοῖτο οὐρανὸν εἶναι, διὰ δὲ 4539 Phaed.109.d.1 : βραδυτῆτά τε καὶ ἀσθένειαν μηδεπώποτε ἐπὶ τὰ ἄκρα τῆς 4540 Phaed.109.d.2 : θαλάττης ἀφιγμένος μηδὲ ἑωρακὼς εἴη, ἐκδὺς καὶ ἀνακύψας 4541 Phaed.109.d.3 : ἐκ τῆς θαλάττης εἰς τὸν ἐνθάδε τόπον, ὅσῳ καθαρώτερος 4542 Phaed.109.d.4 : καὶ καλλίων τυγχάνει ὢν τοῦ παρὰ σφίσι, μηδὲ ἄλλου 4543 Phaed.109.d.5 : ἀκηκοὼς εἴη τοῦ ἑωρακότος. ταὐτὸν δὴ τοῦτο καὶ ἡμᾶς 4544 Phaed.109.d.6 : πεπονθέναι· οἰκοῦντας γὰρ ἔν τινι κοίλῳ τῆς γῆς οἴεσθαι 4545 Phaed.109.d.7 : ἐπάνω αὐτῆς οἰκεῖν, καὶ τὸν ἀέρα οὐρανὸν καλεῖν, ὡς διὰ 4546 Phaed.109.d.8 : τούτου οὐρανοῦ ὄντος τὰ ἄστρα χωροῦντα· τὸ δὲ εἶναι ταὐ– 4547 Phaed.109.e.1 : τόν, ὑπ´ ἀσθενείας καὶ βραδυτῆτος οὐχ οἵους τε εἶναι ἡμᾶς 4548 Phaed.109.e.2 : διεξελθεῖν ἐπ´ ἔσχατον τὸν ἀέρα· ἐπεί, εἴ τις αὐτοῦ ἐπ´ ἄκρα 4549 Phaed.109.e.3 : ἔλθοι ἢ πτηνὸς γενόμενος ἀνάπτοιτο, κατιδεῖν 〈ἂν〉 ἀνακύ– 4550 Phaed.109.e.4 : ψαντα, ὥσπερ ἐνθάδε οἱ ἐκ τῆς θαλάττης ἰχθύες ἀνακύ– 4551 Phaed.109.e.5 : πτοντες ὁρῶσι τὰ ἐνθάδε, οὕτως ἄν τινα καὶ τὰ ἐκεῖ κατιδεῖν, 4552 Phaed.109.e.6 : καὶ εἰ ἡ φύσις ἱκανὴ εἴη ἀνασχέσθαι θεωροῦσα, γνῶναι ἂν 4553 Phaed.109.e.7 : ὅτι ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀληθῶς οὐρανὸς καὶ τὸ ἀληθινὸν φῶς 4554 Phaed.110.a.1 : καὶ ἡ ὡς ἀληθῶς γῆ. ἥδε μὲν γὰρ ἡ γῆ καὶ οἱ λίθοι καὶ 4555 Phaed.110.a.2 : ἅπας ὁ τόπος ὁ ἐνθάδε διεφθαρμένα ἐστὶν καὶ καταβεβρω– 4556 Phaed.110.a.3 : μένα, ὥσπερ τὰ ἐν τῇ θαλάττῃ ὑπὸ τῆς ἅλμης, καὶ οὔτε 4557 Phaed.110.a.4 : φύεται ἄξιον λόγου οὐδὲν ἐν τῇ θαλάττῃ, οὔτε τέλειον ὡς 4558 Phaed.110.a.5 : ἔπος εἰπεῖν οὐδέν ἐστι, σήραγγες δὲ καὶ ἄμμος καὶ πηλὸς 4559 Phaed.110.a.6 : ἀμήχανος καὶ βόρβοροί εἰσιν, ὅπου ἂν καὶ [ἡ] γῆ ᾖ, καὶ 4560 Phaed.110.a.7 : πρὸς τὰ παρ´ ἡμῖν κάλλη κρίνεσθαι οὐδ´ ὁπωστιοῦν ἄξια. 4561 Phaed.110.a.8 : ἐκεῖνα δὲ αὖ τῶν παρ´ ἡμῖν πολὺ ἂν ἔτι πλέον φανείη δια– 4562 Phaed.110.b.1 : φέρειν· εἰ γὰρ δὴ καὶ μῦθον λέγειν καλόν, ἄξιον ἀκοῦσαι, ὦ 4563 Phaed.110.b.2 : Σιμμία, οἷα τυγχάνει τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ὑπὸ τῷ οὐρανῷ ὄντα. 4564 Phaed.110.b.3 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες, ἡμεῖς γε τούτου 4565 Phaed.110.b.4 : τοῦ μύθου ἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν. 4566 Phaed.110.b.5 : Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη 4567 Phaed.110.b.6 : ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ– 4568 Phaed.110.b.7 : τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ 4569 Phaed.110.b.8 : ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς 4570 Phaed.110.c.1 : καταχρῶνται. ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐκ τοιούτων εἶναι, καὶ 4571 Phaed.110.c.2 : πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων· τὴν 4572 Phaed.110.c.3 : μὲν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι [καὶ] θαυμαστὴν τὸ κάλλος, τὴν δὲ 4573 Phaed.110.c.4 : χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου ἢ χιόνος λευκοτέραν, 4574 Phaed.110.c.5 : καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι 4575 Phaed.110.c.6 : πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ἑωράκαμεν. καὶ γὰρ 4576 Phaed.110.c.7 : αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἔκπλεα 4577 Phaed.110.d.1 : ὄντα, χρώματός τι εἶδος παρέχεσθαι στίλβοντα ἐν τῇ τῶν 4578 Phaed.110.d.2 : ἄλλων χρωμάτων ποικιλίᾳ, ὥστε ἕν τι αὐτῆς εἶδος συνεχὲς 4579 Phaed.110.d.3 : ποικίλον φαντάζεσθαι. ἐν δὲ ταύτῃ οὔσῃ τοιαύτῃ ἀνὰ 4580 Phaed.110.d.4 : λόγον τὰ φυόμενα φύεσθαι, δένδρα τε καὶ ἄνθη καὶ τοὺς 4581 Phaed.110.d.5 : καρπούς· καὶ αὖ τὰ ὄρη ὡσαύτως καὶ τοὺς λίθους ἔχειν ἀνὰ 4582 Phaed.110.d.6 : τὸν αὐτὸν λόγον τήν τε λειότητα καὶ τὴν διαφάνειαν καὶ τὰ 4583 Phaed.110.d.7 : χρώματα καλλίω· ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα τὰ 4584 Phaed.110.d.8 : ἀγαπώμενα μόρια, σάρδιά τε καὶ ἰάσπιδας καὶ σμαράγδους 4585 Phaed.110.e.1 : καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα· ἐκεῖ δὲ οὐδὲν ὅτι οὐ τοιοῦτον εἶναι καὶ 4586 Phaed.110.e.2 : ἔτι τούτων καλλίω. τὸ δ´ αἴτιον τούτου εἶναι ὅτι ἐκεῖνοι οἱ 4587 Phaed.110.e.3 : λίθοι εἰσὶ καθαροὶ καὶ οὐ κατεδηδεσμένοι οὐδὲ διεφθαρμένοι 4588 Phaed.110.e.4 : ὥσπερ οἱ ἐνθάδε ὑπὸ σηπεδόνος καὶ ἅλμης ὑπὸ τῶν δεῦρο 4589 Phaed.110.e.5 : συνερρυηκότων, ἃ καὶ λίθοις καὶ γῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε 4590 Phaed.110.e.6 : καὶ φυτοῖς αἴσχη τε καὶ νόσους παρέχει. τὴν δὲ γῆν αὐτὴν 4591 Phaed.110.e.7 : κεκοσμῆσθαι τούτοις τε ἅπασι καὶ ἔτι χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ καὶ 4592 Phaed.111.a.1 : τοῖς ἄλλοις αὖ τοῖς τοιούτοις. ἐκφανῆ γὰρ αὐτὰ πεφυκέναι, 4593 Phaed.111.a.2 : ὄντα πολλὰ πλήθει καὶ μεγάλα καὶ πανταχοῦ τῆς γῆς, ὥστε 4594 Phaed.111.a.3 : αὐτὴν ἰδεῖν εἶναι θέαμα εὐδαιμόνων θεατῶν. ζῷα δ´ ἐπ´ 4595 Phaed.111.a.4 : αὐτῇ εἶναι ἄλλα τε πολλὰ καὶ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν ἐν 4596 Phaed.111.a.5 : μεσογαίᾳ οἰκοῦντας, τοὺς δὲ περὶ τὸν ἀέρα ὥσπερ ἡμεῖς 4597 Phaed.111.a.6 : περὶ τὴν θάλατταν, τοὺς δ´ ἐν νήσοις ἃς περιρρεῖν τὸν ἀέρα 4598 Phaed.111.a.7 : πρὸς τῇ ἠπείρῳ οὔσας· καὶ ἑνὶ λόγῳ, ὅπερ ἡμῖν τὸ ὕδωρ τε 4599 Phaed.111.a.8 : καὶ ἡ θάλαττά ἐστι πρὸς τὴν ἡμετέραν χρείαν, τοῦτο ἐκεῖ 4600 Phaed.111.b.1 : τὸν ἀέρα, ὃ δὲ ἡμῖν ἀήρ, ἐκείνοις τὸν αἰθέρα. τὰς δὲ ὥρας 4601 Phaed.111.b.2 : αὐτοῖς κρᾶσιν ἔχειν τοιαύτην ὥστε ἐκείνους ἀνόσους εἶναι καὶ 4602 Phaed.111.b.3 : χρόνον τε ζῆν πολὺ πλείω τῶν ἐνθάδε, καὶ ὄψει καὶ ἀκοῇ καὶ 4603 Phaed.111.b.4 : φρονήσει καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἡμῶν ἀφεστάναι τῇ αὐτῇ 4604 Phaed.111.b.5 : ἀποστάσει ᾗπερ ἀήρ τε ὕδατος ἀφέστηκεν καὶ αἰθὴρ ἀέρος 4605 Phaed.111.b.6 : πρὸς καθαρότητα. καὶ δὴ καὶ θεῶν ἄλση τε καὶ ἱερὰ αὐτοῖς 4606 Phaed.111.b.7 : εἶναι, ἐν οἷς τῷ ὄντι οἰκητὰς θεοὺς εἶναι, καὶ φήμας τε καὶ 4607 Phaed.111.b.8 : μαντείας καὶ αἰσθήσεις τῶν θεῶν καὶ τοιαύτας συνουσίας 4608 Phaed.111.c.1 : γίγνεσθαι αὐτοῖς πρὸς αὐτούς· καὶ τόν γε ἥλιον καὶ σελήνην 4609 Phaed.111.c.2 : καὶ ἄστρα ὁρᾶσθαι ὑπ´ αὐτῶν οἷα τυγχάνει ὄντα, καὶ τὴν 4610 Phaed.111.c.3 : ἄλλην εὐδαιμονίαν τούτων ἀκόλουθον εἶναι. 4611 Phaed.111.c.4 : Καὶ ὅλην μὲν δὴ τὴν γῆν οὕτω πεφυκέναι καὶ τὰ περὶ 4612 Phaed.111.c.5 : τὴν γῆν· τόπους δ´ ἐν αὐτῇ εἶναι κατὰ τὰ ἔγκοιλα αὐτῆς 4613 Phaed.111.c.6 : κύκλῳ περὶ ὅλην πολλούς, τοὺς μὲν βαθυτέρους καὶ ἀνα– 4614 Phaed.111.c.7 : πεπταμένους μᾶλλον ἢ ἐν ᾧ ἡμεῖς οἰκοῦμεν, τοὺς δὲ βαθυ– 4615 Phaed.111.c.8 : τέρους ὄντας τὸ χάσμα αὐτοὺς ἔλαττον ἔχειν τοῦ παρ´ ἡμῖν 4616 Phaed.111.d.1 : τόπου, ἔστι δ´ οὓς καὶ βραχυτέρους τῷ βάθει τοῦ ἐνθάδε 4617 Phaed.111.d.2 : εἶναι καὶ πλατυτέρους. τούτους δὲ πάντας ὑπὸ γῆν εἰς 4618 Phaed.111.d.3 : ἀλλήλους συντετρῆσθαί τε πολλαχῇ καὶ κατὰ στενότερα καὶ 4619 Phaed.111.d.4 : εὐρύτερα καὶ διεξόδους ἔχειν, ᾗ πολὺ μὲν ὕδωρ ῥεῖν ἐξ 4620 Phaed.111.d.5 : ἀλλήλων εἰς ἀλλήλους ὥσπερ εἰς κρατῆρας, καὶ ἀενάων 4621 Phaed.111.d.6 : ποταμῶν ἀμήχανα μεγέθη ὑπὸ τὴν γῆν καὶ θερμῶν ὑδάτων 4622 Phaed.111.d.7 : καὶ ψυχρῶν, πολὺ δὲ πῦρ καὶ πυρὸς μεγάλους ποταμούς, 4623 Phaed.111.d.8 : πολλοὺς δὲ ὑγροῦ πηλοῦ καὶ καθαρωτέρου καὶ βορβορωδε– 4624 Phaed.111.e.1 : στέρου, ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ οἱ πρὸ τοῦ ῥύακος πηλοῦ ῥέοντες 4625 Phaed.111.e.2 : ποταμοὶ καὶ αὐτὸς ὁ ῥύαξ· ὧν δὴ καὶ ἑκάστους τοὺς τόπους 4626 Phaed.111.e.3 : πληροῦσθαι, ὡς ἂν ἑκάστοις τύχῃ ἑκάστοτε ἡ περιρροὴ γιγνο– 4627 Phaed.111.e.4 : μένη. ταῦτα δὲ πάντα κινεῖν ἄνω καὶ κάτω ὥσπερ αἰώραν 4628 Phaed.111.e.5 : τινὰ ἐνοῦσαν ἐν τῇ γῇ· ἔστι δὲ ἄρα αὕτη ἡ αἰώρα διὰ φύσιν 4629 Phaed.111.e.6 : τοιάνδε τινά. ἕν τι τῶν χασμάτων τῆς γῆς ἄλλως τε 4630 Phaed.112.a.1 : μέγιστον τυγχάνει ὂν καὶ διαμπερὲς τετρημένον δι´ ὅλης τῆς 4631 Phaed.112.a.2 : γῆς, τοῦτο ὅπερ Ὅμηρος εἶπε, λέγων αὐτό 4632 Phaed.112.a.2 : 4633 Phaed.112.a.3 : τῆλε μάλ´, ᾗχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον· 4634 Phaed.112.a.3 : 4635 Phaed.112.a.4 : ὃ καὶ ἄλλοθι καὶ ἐκεῖνος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν Τάρ– 4636 Phaed.112.a.5 : ταρον κεκλήκασιν. εἰς γὰρ τοῦτο τὸ χάσμα συρρέουσί τε 4637 Phaed.112.a.6 : πάντες οἱ ποταμοὶ καὶ ἐκ τούτου πάλιν ἐκρέουσιν· γίγνονται 4638 Phaed.112.a.7 : δὲ ἕκαστοι τοιοῦτοι δι´ οἵας ἂν καὶ τῆς γῆς ῥέωσιν. ἡ δὲ 4639 Phaed.112.b.1 : αἰτία ἐστὶν τοῦ ἐκρεῖν τε ἐντεῦθεν καὶ εἰσρεῖν πάντα τὰ 4640 Phaed.112.b.2 : ῥεύματα, ὅτι πυθμένα οὐκ ἔχει οὐδὲ βάσιν τὸ ὑγρὸν τοῦτο. 4641 Phaed.112.b.3 : αἰωρεῖται δὴ καὶ κυμαίνει ἄνω καὶ κάτω, καὶ ὁ ἀὴρ καὶ τὸ 4642 Phaed.112.b.4 : πνεῦμα τὸ περὶ αὐτὸ ταὐτὸν ποιεῖ· συνέπεται γὰρ αὐτῷ καὶ 4643 Phaed.112.b.5 : ὅταν εἰς τὸ ἐπ´ ἐκεῖνα τῆς γῆς ὁρμήσῃ καὶ ὅταν εἰς τὸ ἐπὶ 4644 Phaed.112.b.6 : τάδε, καὶ ὥσπερ τῶν ἀναπνεόντων ἀεὶ ἐκπνεῖ τε καὶ ἀναπνεῖ 4645 Phaed.112.b.7 : ῥέον τὸ πνεῦμα, οὕτω καὶ ἐκεῖ συναιωρούμενον τῷ ὑγρῷ τὸ 4646 Phaed.112.b.8 : πνεῦμα δεινούς τινας ἀνέμους καὶ ἀμηχάνους παρέχεται καὶ 4647 Phaed.112.c.1 : εἰσιὸν καὶ ἐξιόν. ὅταν τε οὖν ὑποχωρήσῃ τὸ ὕδωρ εἰς τὸν 4648 Phaed.112.c.2 : τόπον τὸν δὴ κάτω καλούμενον, τοῖς κατ´ ἐκεῖνα τὰ ῥεύματα 4649 Phaed.112.c.3 : [διὰ] τῆς γῆς εἰσρεῖ τε καὶ πληροῖ αὐτὰ ὥσπερ οἱ ἐπαν– 4650 Phaed.112.c.4 : τλοῦντες· ὅταν τε αὖ ἐκεῖθεν μὲν ἀπολίπῃ, δεῦρο δὲ ὁρμήσῃ, 4651 Phaed.112.c.5 : τὰ ἐνθάδε πληροῖ αὖθις, τὰ δὲ πληρωθέντα ῥεῖ διὰ τῶν 4652 Phaed.112.c.6 : ὀχετῶν καὶ διὰ τῆς γῆς, καὶ εἰς τοὺς τόπους ἕκαστα ἀφικνού– 4653 Phaed.112.c.7 : μενα, εἰς οὓς ἑκάστοις ὡδοποίηται, θαλάττας τε καὶ λίμνας 4654 Phaed.112.c.8 : καὶ ποταμοὺς καὶ κρήνας ποιεῖ· ἐντεῦθεν δὲ πάλιν δυόμενα 4655 Phaed.112.d.1 : κατὰ τῆς γῆς, τὰ μὲν μακροτέρους τόπους περιελθόντα καὶ 4656 Phaed.112.d.2 : πλείους, τὰ δὲ ἐλάττους καὶ βραχυτέρους, πάλιν εἰς τὸν 4657 Phaed.112.d.3 : Τάρταρον ἐμβάλλει, τὰ μὲν πολὺ κατωτέρω 〈ἢ〉 ᾗ ἐπην– 4658 Phaed.112.d.4 : τλεῖτο, τὰ δὲ ὀλίγον· πάντα δὲ ὑποκάτω εἰσρεῖ τῆς ἐκροῆς, 4659 Phaed.112.d.5 : καὶ ἔνια μὲν καταντικρὺ 〈ἢ〉 ᾗ [εἰσρεῖ] ἐξέπεσεν, ἔνια δὲ 4660 Phaed.112.d.6 : κατὰ τὸ αὐτὸ μέρος· ἔστι δὲ ἃ παντάπασιν κύκλῳ περιελ– 4661 Phaed.112.d.7 : θόντα, ἢ ἅπαξ ἢ καὶ πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ τὴν γῆν 4662 Phaed.112.d.8 : ὥσπερ οἱ ὄφεις, εἰς τὸ δυνατὸν κάτω καθέντα πάλιν ἐμβάλλει. 4663 Phaed.112.e.1 : δυνατὸν δέ ἐστιν ἑκατέρωσε μέχρι τοῦ μέσου καθιέναι, πέρα 4664 Phaed.112.e.2 : δ´ οὔ· ἄναντες γὰρ ἀμφοτέροις τοῖς ῥεύμασι τὸ ἑκατέρωθεν 4665 Phaed.112.e.3 : γίγνεται μέρος. 4666 Phaed.112.e.4 : Τὰ μὲν οὖν δὴ ἄλλα πολλά τε καὶ μεγάλα καὶ παντοδαπὰ 4667 Phaed.112.e.5 : ῥεύματά ἐστι· τυγχάνει δ´ ἄρα ὄντα ἐν τούτοις τοῖς πολλοῖς 4668 Phaed.112.e.6 : τέτταρ´ ἄττα ῥεύματα, ὧν τὸ μὲν μέγιστον καὶ ἐξωτάτω ῥέον 4669 Phaed.112.e.7 : περὶ κύκλῳ ὁ καλούμενος Ὠκεανός ἐστιν, τούτου δὲ καταν– 4670 Phaed.112.e.8 : τικρὺ καὶ ἐναντίως ῥέων Ἀχέρων, ὃς δι´ ἐρήμων τε τόπων 4671 Phaed.113.a.1 : ῥεῖ ἄλλων καὶ δὴ καὶ ὑπὸ γῆν ῥέων εἰς τὴν λίμνην ἀφικνεῖται 4672 Phaed.113.a.2 : τὴν Ἀχερουσιάδα, οὗ αἱ τῶν τετελευτηκότων ψυχαὶ τῶν 4673 Phaed.113.a.3 : πολλῶν ἀφικνοῦνται καί τινας εἱμαρμένους χρόνους μείνασαι, 4674 Phaed.113.a.4 : αἱ μὲν μακροτέρους, αἱ δὲ βραχυτέρους, πάλιν ἐκπέμπονται 4675 Phaed.113.a.5 : εἰς τὰς τῶν ζῴων γενέσεις. τρίτος δὲ ποταμὸς τούτων κατὰ 4676 Phaed.113.a.6 : μέσον ἐκβάλλει, καὶ ἐγγὺς τῆς ἐκβολῆς ἐκπίπτει εἰς τόπον 4677 Phaed.113.a.7 : μέγαν πυρὶ πολλῷ καόμενον, καὶ λίμνην ποιεῖ μείζω τῆς 4678 Phaed.113.a.8 : παρ´ ἡμῖν θαλάττης, ζέουσαν ὕδατος καὶ πηλοῦ· ἐντεῦθεν δὲ 4679 Phaed.113.b.1 : χωρεῖ κύκλῳ θολερὸς καὶ πηλώδης, περιελιττόμενος δὲ τῇ 4680 Phaed.113.b.2 : γῇ ἄλλοσέ τε ἀφικνεῖται καὶ παρ´ ἔσχατα τῆς Ἀχερουσιάδος 4681 Phaed.113.b.3 : λίμνης, οὐ συμμειγνύμενος τῷ ὕδατι· περιελιχθεὶς δὲ πολλάκις 4682 Phaed.113.b.4 : ὑπὸ γῆς ἐμβάλλει κατωτέρω τοῦ Ταρτάρου· οὗτος δ´ ἐστὶν 4683 Phaed.113.b.5 : ὃν ἐπονομάζουσιν Πυριφλεγέθοντα, οὗ καὶ οἱ ῥύακες ἀπο– 4684 Phaed.113.b.6 : σπάσματα ἀναφυσῶσιν ὅπῃ ἂν τύχωσι τῆς γῆς. τούτου δὲ 4685 Phaed.113.b.7 : αὖ καταντικρὺ ὁ τέταρτος ἐκπίπτει εἰς τόπον πρῶτον δεινόν 4686 Phaed.113.b.8 : τε καὶ ἄγριον, ὡς λέγεται, χρῶμα δ´ ἔχοντα ὅλον οἷον ὁ 4687 Phaed.113.c.1 : κυανός, ὃν δὴ ἐπονομάζουσι Στύγιον, καὶ τὴν λίμνην ἣν 4688 Phaed.113.c.2 : ποιεῖ ὁ ποταμὸς ἐμβάλλων, Στύγα· ὁ δ´ ἐμπεσὼν ἐνταῦθα 4689 Phaed.113.c.3 : καὶ δεινὰς δυνάμεις λαβὼν ἐν τῷ ὕδατι, δὺς κατὰ τῆς γῆς, 4690 Phaed.113.c.4 : περιελιττόμενος χωρεῖ ἐναντίος τῷ Πυριφλεγέθοντι καὶ 4691 Phaed.113.c.5 : ἀπαντᾷ ἐν τῇ Ἀχερουσιάδι λίμνῃ ἐξ ἐναντίας· καὶ οὐδὲ τὸ 4692 Phaed.113.c.6 : τούτου ὕδωρ οὐδενὶ μείγνυται, ἀλλὰ καὶ οὗτος κύκλῳ περιελ– 4693 Phaed.113.c.7 : θὼν ἐμβάλλει εἰς τὸν Τάρταρον ἐναντίος τῷ Πυριφλεγέθοντι· 4694 Phaed.113.c.8 : ὄνομα δὲ τούτῳ ἐστίν, ὡς οἱ ποιηταὶ λέγουσιν, Κωκυτός. 4695 Phaed.113.d.1 : Τούτων δὲ οὕτως πεφυκότων, ἐπειδὰν ἀφίκωνται οἱ τετε– 4696 Phaed.113.d.2 : λευτηκότες εἰς τὸν τόπον οἷ ὁ δαίμων ἕκαστον κομίζει, 4697 Phaed.113.d.3 : πρῶτον μὲν διεδικάσαντο οἵ τε καλῶς καὶ ὁσίως βιώσαντες 4698 Phaed.113.d.4 : καὶ οἱ μή. καὶ οἳ μὲν ἂν δόξωσι μέσως βεβιωκέναι, πορευ– 4699 Phaed.113.d.5 : θέντες ἐπὶ τὸν Ἀχέροντα, ἀναβάντες ἃ δὴ αὐτοῖς ὀχήματά 4700 Phaed.113.d.6 : ἐστιν, ἐπὶ τούτων ἀφικνοῦνται εἰς τὴν λίμνην, καὶ ἐκεῖ 4701 Phaed.113.d.7 : οἰκοῦσί τε καὶ καθαιρόμενοι τῶν τε ἀδικημάτων διδόντες 4702 Phaed.113.d.8 : δίκας ἀπολύονται, εἴ τίς τι ἠδίκηκεν, τῶν τε εὐεργεσιῶν 4703 Phaed.113.e.1 : τιμὰς φέρονται κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστος· οἳ δ´ ἂν δόξωσιν 4704 Phaed.113.e.2 : ἀνιάτως ἔχειν διὰ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων, ἢ ἱερο– 4705 Phaed.113.e.3 : συλίας πολλὰς καὶ μεγάλας ἢ φόνους ἀδίκους καὶ παρανόμους 4706 Phaed.113.e.4 : πολλοὺς ἐξειργασμένοι ἢ ἄλλα ὅσα τοιαῦτα τυγχάνει ὄντα, 4707 Phaed.113.e.5 : τούτους δὲ ἡ προσήκουσα μοῖρα ῥίπτει εἰς τὸν Τάρταρον, 4708 Phaed.113.e.6 : ὅθεν οὔποτε ἐκβαίνουσιν. οἳ δ´ ἂν ἰάσιμα μὲν μεγάλα δὲ 4709 Phaed.113.e.7 : δόξωσιν ἡμαρτηκέναι ἁμαρτήματα, οἷον πρὸς πατέρα ἢ μη– 4710 Phaed.114.a.1 : τέρα ὑπ´ ὀργῆς βίαιόν τι πράξαντες, καὶ μεταμέλον αὐτοῖς 4711 Phaed.114.a.2 : τὸν ἄλλον βίον βιῶσιν, ἢ ἀνδροφόνοι τοιούτῳ τινὶ ἄλλῳ 4712 Phaed.114.a.3 : τρόπῳ γένωνται, τούτους δὲ ἐμπεσεῖν μὲν εἰς τὸν Τάρταρον 4713 Phaed.114.a.4 : ἀνάγκη, ἐμπεσόντας δὲ αὐτοὺς καὶ ἐνιαυτὸν ἐκεῖ γενομένους 4714 Phaed.114.a.5 : ἐκβάλλει τὸ κῦμα, τοὺς μὲν ἀνδροφόνους κατὰ τὸν Κωκυτόν, 4715 Phaed.114.a.6 : τοὺς δὲ πατραλοίας καὶ μητραλοίας κατὰ τὸν Πυριφλεγ– 4716 Phaed.114.a.7 : έθοντα· ἐπειδὰν δὲ φερόμενοι γένωνται κατὰ τὴν λίμνην τὴν 4717 Phaed.114.a.8 : Ἀχερουσιάδα, ἐνταῦθα βοῶσί τε καὶ καλοῦσιν, οἱ μὲν οὓς 4718 Phaed.114.a.9 : ἀπέκτειναν, οἱ δὲ οὓς ὕβρισαν, καλέσαντες δ´ ἱκετεύουσι 4719 Phaed.114.b.1 : καὶ δέονται ἐᾶσαι σφᾶς ἐκβῆναι εἰς τὴν λίμνην καὶ δέξασθαι, 4720 Phaed.114.b.2 : καὶ ἐὰν μὲν πείσωσιν, ἐκβαίνουσί τε καὶ λήγουσι τῶν 4721 Phaed.114.b.3 : κακῶν, εἰ δὲ μή, φέρονται αὖθις εἰς τὸν Τάρταρον καὶ 4722 Phaed.114.b.4 : ἐκεῖθεν πάλιν εἰς τοὺς ποταμούς, καὶ ταῦτα πάσχοντες οὐ 4723 Phaed.114.b.5 : πρότερον παύονται πρὶν ἂν πείσωσιν οὓς ἠδίκησαν· αὕτη γὰρ 4724 Phaed.114.b.6 : ἡ δίκη ὑπὸ τῶν δικαστῶν αὐτοῖς ἐτάχθη. οἳ δὲ δὴ ἂν δόξωσι 4725 Phaed.114.b.7 : διαφερόντως πρὸς τὸ ὁσίως βιῶναι, οὗτοί εἰσιν οἱ τῶνδε μὲν 4726 Phaed.114.b.8 : τῶν τόπων τῶν ἐν τῇ γῇ ἐλευθερούμενοί τε καὶ ἀπαλλαττό– 4727 Phaed.114.c.1 : μενοι ὥσπερ δεσμωτηρίων, ἄνω δὲ εἰς τὴν καθαρὰν οἴκησιν 4728 Phaed.114.c.2 : ἀφικνούμενοι καὶ ἐπὶ γῆς οἰκιζόμενοι. τούτων δὲ αὐτῶν οἱ 4729 Phaed.114.c.3 : φιλοσοφίᾳ ἱκανῶς καθηράμενοι ἄνευ τε σωμάτων ζῶσι τὸ 4730 Phaed.114.c.4 : παράπαν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον, καὶ εἰς οἰκήσεις ἔτι τούτων 4731 Phaed.114.c.5 : καλλίους ἀφικνοῦνται, ἃς οὔτε ῥᾴδιον δηλῶσαι οὔτε ὁ χρόνος 4732 Phaed.114.c.6 : ἱκανὸς ἐν τῷ παρόντι. ἀλλὰ τούτων δὴ ἕνεκα χρὴ ὧν διεληλύ– 4733 Phaed.114.c.7 : θαμεν, ὦ Σιμμία, πᾶν ποιεῖν ὥστε ἀρετῆς καὶ φρονήσεως ἐν 4734 Phaed.114.c.8 : τῷ βίῳ μετασχεῖν· καλὸν γὰρ τὸ ἆθλον καὶ ἡ ἐλπὶς μεγάλη. 4735 Phaed.114.d.1 : Τὸ μὲν οὖν ταῦτα διισχυρίσασθαι οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ 4736 Phaed.114.d.2 : διελήλυθα, οὐ πρέπει νοῦν ἔχοντι ἀνδρί· ὅτι μέντοι ἢ ταῦτ´ 4737 Phaed.114.d.3 : ἐστὶν ἢ τοιαῦτ´ ἄττα περὶ τὰς ψυχὰς ἡμῶν καὶ τὰς οἰκήσεις, 4738 Phaed.114.d.4 : ἐπείπερ ἀθάνατόν γε ἡ ψυχὴ φαίνεται οὖσα, τοῦτο καὶ 4739 Phaed.114.d.5 : πρέπειν μοι δοκεῖ καὶ ἄξιον κινδυνεῦσαι οἰομένῳ οὕτως 4740 Phaed.114.d.6 : ἔχειν—καλὸς γὰρ ὁ κίνδυνος—καὶ χρὴ τὰ τοιαῦτα ὥσπερ 4741 Phaed.114.d.7 : ἐπᾴδειν ἑαυτῷ, διὸ δὴ ἔγωγε καὶ πάλαι μηκύνω τὸν μῦθον. 4742 Phaed.114.d.8 : ἀλλὰ τούτων δὴ ἕνεκα θαρρεῖν χρὴ περὶ τῇ ἑαυτοῦ ψυχῇ 4743 Phaed.114.e.1 : ἄνδρα ὅστις ἐν τῷ βίῳ τὰς μὲν ἄλλας ἡδονὰς τὰς περὶ τὸ 4744 Phaed.114.e.2 : σῶμα καὶ τοὺς κόσμους εἴασε χαίρειν, ὡς ἀλλοτρίους τε 4745 Phaed.114.e.3 : ὄντας, καὶ πλέον θάτερον ἡγησάμενος ἀπεργάζεσθαι, τὰς δὲ 4746 Phaed.114.e.4 : περὶ τὸ μανθάνειν ἐσπούδασέ τε καὶ κοσμήσας τὴν ψυχὴν 4747 Phaed.114.e.5 : οὐκ ἀλλοτρίῳ ἀλλὰ τῷ αὐτῆς κόσμῳ, σωφροσύνῃ τε καὶ 4748 Phaed.115.a.1 : δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ἀληθείᾳ, οὕτω 4749 Phaed.115.a.2 : περιμένει τὴν εἰς Ἅιδου πορείαν [ὡς πορευσόμενος ὅταν ἡ 4750 Phaed.115.a.3 : εἱμαρμένη καλῇ]. ὑμεῖς μὲν οὖν, ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ 4751 Phaed.115.a.4 : Κέβης καὶ οἱ ἄλλοι, εἰς αὖθις ἔν τινι χρόνῳ ἕκαστοι πορεύ– 4752 Phaed.115.a.5 : σεσθε· ἐμὲ δὲ νῦν ἤδη καλεῖ, φαίη ἂν ἀνὴρ τραγικός, ἡ 4753 Phaed.115.a.6 : εἱμαρμένη, καὶ σχεδόν τί μοι ὥρα τραπέσθαι πρὸς τὸ λουτρόν· 4754 Phaed.115.a.7 : δοκεῖ γὰρ δὴ βέλτιον εἶναι λουσάμενον πιεῖν τὸ φάρμακον 4755 Phaed.115.a.8 : καὶ μὴ πράγματα ταῖς γυναιξὶ παρέχειν νεκρὸν λούειν. 4756 Phaed.115.b.1 : Ταῦτα δὴ εἰπόντος αὐτοῦ ὁ Κρίτων, Εἶεν, ἔφη, ὦ 4757 Phaed.115.b.2 : Σώκρατες· τί δὲ τούτοις ἢ ἐμοὶ ἐπιστέλλεις ἢ περὶ τῶν 4758 Phaed.115.b.3 : παίδων ἢ περὶ ἄλλου του, ὅτι ἄν σοι ποιοῦντες ἡμεῖς ἐν 4759 Phaed.115.b.4 : χάριτι μάλιστα ποιοῖμεν; 4760 Phaed.115.b.5 : Ἅπερ ἀεὶ λέγω, ἔφη, ὦ Κρίτων, οὐδὲν καινότερον· ὅτι 4761 Phaed.115.b.6 : ὑμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμενοι ὑμεῖς καὶ ἐμοὶ καὶ τοῖς ἐμοῖς 4762 Phaed.115.b.7 : καὶ ὑμῖν αὐτοῖς ἐν χάριτι ποιήσετε ἅττ´ ἂν ποιῆτε, κἂν μὴ 4763 Phaed.115.b.8 : νῦν ὁμολογήσητε· ἐὰν δὲ ὑμῶν [μὲν] αὐτῶν ἀμελῆτε καὶ 4764 Phaed.115.b.9 : μὴ ´θέλητε ὥσπερ κατ´ ἴχνη κατὰ τὰ νῦν τε εἰρημένα 4765 Phaed.115.b.10 : καὶ τὰ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ζῆν, οὐδὲ ἐὰν πολλὰ ὁμολο– 4766 Phaed.115.c.1 : γήσητε ἐν τῷ παρόντι καὶ σφόδρα, οὐδὲν πλέον ποιήσετε. 4767 Phaed.115.c.2 : Ταῦτα μὲν τοίνυν προθυμησόμεθα, ἔφη, οὕτω ποιεῖν· 4768 Phaed.115.c.3 : θάπτωμεν δέ σε τίνα τρόπον; 4769 Phaed.115.c.4 : Ὅπως ἄν, ἔφη, βούλησθε, ἐάνπερ γε λάβητέ με καὶ 4770 Phaed.115.c.5 : μὴ ἐκφύγω ὑμᾶς. Γελάσας δὲ ἅμα ἡσυχῇ καὶ πρὸς ἡμᾶς 4771 Phaed.115.c.6 : ἀποβλέψας εἶπεν· Οὐ πείθω, ὦ ἄνδρες, Κρίτωνα, ὡς 4772 Phaed.115.c.7 : ἐγώ εἰμι οὗτος Σωκράτης, ὁ νυνὶ διαλεγόμενος καὶ δια– 4773 Phaed.115.c.8 : τάττων ἕκαστον τῶν λεγομένων, ἀλλ´ οἴεταί με ἐκεῖνον εἶναι 4774 Phaed.115.d.1 : ὃν ὄψεται ὀλίγον ὕστερον νεκρόν, καὶ ἐρωτᾷ δὴ πῶς με 4775 Phaed.115.d.2 : θάπτῃ. ὅτι δὲ ἐγὼ πάλαι πολὺν λόγον πεποίημαι, ὡς, 4776 Phaed.115.d.3 : ἐπειδὰν πίω τὸ φάρμακον, οὐκέτι ὑμῖν παραμενῶ, ἀλλ´ 4777 Phaed.115.d.4 : οἰχήσομαι ἀπιὼν εἰς μακάρων δή τινας εὐδαιμονίας, ταῦτά 4778 Phaed.115.d.5 : μοι δοκῶ αὐτῷ ἄλλως λέγειν, παραμυθούμενος ἅμα μὲν 4779 Phaed.115.d.6 : ὑμᾶς, ἅμα δ´ ἐμαυτόν. ἐγγυήσασθε οὖν με πρὸς Κρίτωνα, 4780 Phaed.115.d.7 : ἔφη, τὴν ἐναντίαν ἐγγύην ἢ ἣν οὗτος πρὸς τοὺς δικαστὰς 4781 Phaed.115.d.8 : ἠγγυᾶτο. οὗτος μὲν γὰρ ἦ μὴν παραμενεῖν· ὑμεῖς δὲ ἦ μὴν 4782 Phaed.115.d.9 : μὴ παραμενεῖν ἐγγυήσασθε ἐπειδὰν ἀποθάνω, ἀλλὰ οἰχή– 4783 Phaed.115.e.1 : σεσθαι ἀπιόντα, ἵνα Κρίτων ῥᾷον φέρῃ, καὶ μὴ ὁρῶν μου τὸ 4784 Phaed.115.e.2 : σῶμα ἢ καόμενον ἢ κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ ἐμοῦ 4785 Phaed.115.e.3 : ὡς δεινὰ πάσχοντος, μηδὲ λέγῃ ἐν τῇ ταφῇ ὡς ἢ προτίθεται 4786 Phaed.115.e.4 : Σωκράτη ἢ ἐκφέρει ἢ κατορύττει. εὖ γὰρ ἴσθι, ἦ δ´ ὅς, ὦ 4787 Phaed.115.e.5 : ἄριστε Κρίτων, τὸ μὴ καλῶς λέγειν οὐ μόνον εἰς αὐτὸ τοῦτο 4788 Phaed.115.e.6 : πλημμελές, ἀλλὰ καὶ κακόν τι ἐμποιεῖ ταῖς ψυχαῖς. ἀλλὰ 4789 Phaed.115.e.7 : θαρρεῖν τε χρὴ καὶ φάναι τοὐμὸν σῶμα θάπτειν, καὶ θάπτειν 4790 Phaed.116.a.1 : οὕτως ὅπως ἄν σοι φίλον ᾖ καὶ μάλιστα ἡγῇ νόμιμον εἶναι. 4791 Phaed.116.a.2 : Ταῦτ´ εἰπὼν ἐκεῖνος μὲν ἀνίστατο εἰς οἴκημά τι ὡς λουσό– 4792 Phaed.116.a.3 : μενος, καὶ ὁ Κρίτων εἵπετο αὐτῷ, ἡμᾶς δ´ ἐκέλευε περιμένειν. 4793 Phaed.116.a.4 : περιεμένομεν οὖν πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς διαλεγόμενοι περὶ τῶν 4794 Phaed.116.a.5 : εἰρημένων καὶ ἀνασκοποῦντες, τοτὲ δ´ αὖ περὶ τῆς συμφορᾶς 4795 Phaed.116.a.6 : διεξιόντες ὅση ἡμῖν γεγονυῖα εἴη, ἀτεχνῶς ἡγούμενοι ὥσπερ 4796 Phaed.116.a.7 : πατρὸς στερηθέντες διάξειν ὀρφανοὶ τὸν ἔπειτα βίον. ἐπειδὴ 4797 Phaed.116.b.1 : δὲ ἐλούσατο καὶ ἠνέχθη παρ´ αὐτὸν τὰ παιδία—δύο γὰρ αὐτῷ 4798 Phaed.116.b.2 : ὑεῖς σμικροὶ ἦσαν, εἷς δὲ μέγας—καὶ αἱ οἰκεῖαι γυναῖκες 4799 Phaed.116.b.3 : ἀφίκοντο ἐκεῖναι, ἐναντίον τοῦ Κρίτωνος διαλεχθείς τε καὶ 4800 Phaed.116.b.4 : ἐπιστείλας ἅττα ἐβούλετο, τὰς μὲν γυναῖκας καὶ τὰ παιδία 4801 Phaed.116.b.5 : ἀπιέναι ἐκέλευσεν, αὐτὸς δὲ ἧκε παρ´ ἡμᾶς. καὶ ἦν ἤδη 4802 Phaed.116.b.6 : ἐγγὺς ἡλίου δυσμῶν· χρόνον γὰρ πολὺν διέτριψεν ἔνδον. 4803 Phaed.116.b.7 : ἐλθὼν δ´ ἐκαθέζετο λελουμένος καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ 4804 Phaed.116.b.8 : ταῦτα διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ τῶν ἕνδεκα ὑπηρέτης καὶ στὰς 4805 Phaed.116.c.1 : παρ´ αὐτόν, Ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐ καταγνώσομαί γε σοῦ 4806 Phaed.116.c.2 : ὅπερ ἄλλων καταγιγνώσκω, ὅτι μοι χαλεπαίνουσι καὶ κατα– 4807 Phaed.116.c.3 : ρῶνται ἐπειδὰν αὐτοῖς παραγγείλω πίνειν τὸ φάρμακον 4808 Phaed.116.c.4 : ἀναγκαζόντων τῶν ἀρχόντων. σὲ δὲ ἐγὼ καὶ ἄλλως 4809 Phaed.116.c.5 : ἔγνωκα ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ γενναιότατον καὶ πρᾳότατον 4810 Phaed.116.c.6 : καὶ ἄριστον ἄνδρα ὄντα τῶν πώποτε δεῦρο ἀφικομένων, καὶ 4811 Phaed.116.c.7 : δὴ καὶ νῦν εὖ οἶδ´ ὅτι οὐκ ἐμοὶ χαλεπαίνεις, γιγνώσκεις γὰρ 4812 Phaed.116.c.8 : τοὺς αἰτίους, ἀλλὰ ἐκείνοις. νῦν οὖν, οἶσθα γὰρ ἃ ἦλθον 4813 Phaed.116.d.1 : ἀγγέλλων, χαῖρέ τε καὶ πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν τὰ ἀναγκαῖα. 4814 Phaed.116.d.2 : Καὶ ἅμα δακρύσας μεταστρεφόμενος ἀπῄει. 4815 Phaed.116.d.3 : Καὶ ὁ Σωκράτης ἀναβλέψας πρὸς αὐτόν, Καὶ σύ, ἔφη, 4816 Phaed.116.d.4 : χαῖρε, καὶ ἡμεῖς ταῦτα ποιήσομεν. Καὶ ἅμα πρὸς ἡμᾶς, 4817 Phaed.116.d.5 : Ὡς ἀστεῖος, ἔφη, ὁ ἄνθρωπος· καὶ παρὰ πάντα μοι τὸν 4818 Phaed.116.d.6 : χρόνον προσῄει καὶ διελέγετο ἐνίοτε καὶ ἦν ἀνδρῶν λῷστος, 4819 Phaed.116.d.7 : καὶ νῦν ὡς γενναίως με ἀποδακρύει. ἀλλ´ ἄγε δή, ὦ 4820 Phaed.116.d.8 : Κρίτων, πειθώμεθα αὐτῷ, καὶ ἐνεγκάτω τις τὸ φάρμακον, εἰ 4821 Phaed.116.d.9 : τέτριπται· εἰ δὲ μή, τριψάτω ὁ ἄνθρωπος. 4822 Phaed.116.e.1 : Καὶ ὁ Κρίτων, Ἀλλ´ οἶμαι, ἔφη, ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔτι 4823 Phaed.116.e.2 : ἥλιον εἶναι ἐπὶ τοῖς ὄρεσιν καὶ οὔπω δεδυκέναι. καὶ ἅμα 4824 Phaed.116.e.3 : ἐγὼ οἶδα καὶ ἄλλους πάνυ ὀψὲ πίνοντας, ἐπειδὰν παραγγελθῇ 4825 Phaed.116.e.4 : αὐτοῖς, δειπνήσαντάς τε καὶ πιόντας εὖ μάλα, καὶ συγγενο– 4826 Phaed.116.e.5 : μένους γ´ ἐνίους ὧν ἂν τύχωσιν ἐπιθυμοῦντες. ἀλλὰ μηδὲν 4827 Phaed.116.e.6 : ἐπείγου· ἔτι γὰρ ἐγχωρεῖ. 4828 Phaed.116.e.7 : Καὶ ὁ Σωκράτης, Εἰκότως γε, ἔφη, ὦ Κρίτων, ἐκεῖνοί τε 4829 Phaed.116.e.8 : ταῦτα ποιοῦσιν, οὓς σὺ λέγεις—οἴονται γὰρ κερδαίνειν ταῦτα 4830 Phaed.116.e.9 : ποιήσαντες—καὶ ἔγωγε ταῦτα εἰκότως οὐ ποιήσω· οὐδὲν γὰρ 4831 Phaed.117.a.1 : οἶμαι κερδανεῖν ὀλίγον ὕστερον πιὼν ἄλλο γε ἢ γέλωτα 4832 Phaed.117.a.2 : ὀφλήσειν παρ´ ἐμαυτῷ, γλιχόμενος τοῦ ζῆν καὶ φειδόμενος οὐ– 4833 Phaed.117.a.3 : δενὸς ἔτι ἐνόντος. ἀλλ´ ἴθι, ἔφη, πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει. 4834 Phaed.117.a.4 : Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. 4835 Phaed.117.a.5 : καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων 4836 Phaed.117.a.6 : τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμ– 4837 Phaed.117.a.7 : μένον. ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, Εἶεν, ἔφη, ὦ 4838 Phaed.117.a.8 : βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν; 4839 Phaed.117.a.9 : Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη, ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου βάρος 4840 Phaed.117.b.1 : ἐν τοῖς σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ 4841 Phaed.117.b.2 : ποιήσει. Καὶ ἅμα ὤρεξε τὴν κύλικα τῷ Σωκράτει. 4842 Phaed.117.b.3 : Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν 4843 Phaed.117.b.4 : τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσ– 4844 Phaed.117.b.5 : ώπου, ἀλλ´ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν 4845 Phaed.117.b.6 : ἄνθρωπον, Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ 4846 Phaed.117.b.7 : ἀποσπεῖσαί τινι; ἔξεστιν ἢ οὔ; 4847 Phaed.117.b.8 : Τοσοῦτον, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τρίβομεν ὅσον οἰόμεθα 4848 Phaed.117.b.9 : μέτριον εἶναι πιεῖν. 4849 Phaed.117.c.1 : Μανθάνω, ἦ δ´ ὅς· ἀλλ´ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί 4850 Phaed.117.c.2 : τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέ– 4851 Phaed.117.c.3 : σθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. Καὶ ἅμ´ 4852 Phaed.117.c.4 : εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως 4853 Phaed.117.c.5 : ἐξέπιεν. καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε 4854 Phaed.117.c.6 : ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ 4855 Phaed.117.c.7 : πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ´ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει 4856 Phaed.117.c.8 : τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν—οὐ 4857 Phaed.117.c.9 : γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς 4858 Phaed.117.d.1 : ἑταίρου ἐστερημένος εἴην. ὁ δὲ Κρίτων ἔτι πρότερος ἐμοῦ, 4859 Phaed.117.d.2 : ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ´ ἦν κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. 4860 Phaed.117.d.3 : Ἀπολλόδωρος δὲ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ οὐδὲν ἐπαύετο 4861 Phaed.117.d.4 : δακρύων, καὶ δὴ καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων καὶ 4862 Phaed.117.d.5 : ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν 4863 Phaed.117.d.6 : γε αὐτοῦ Σωκράτους. 4864 Phaed.117.d.7 : Ἐκεῖνος δέ, Οἷα, ἔφη, ποιεῖτε, ὦ θαυμάσιοι. ἐγὼ μέντοι 4865 Phaed.117.d.8 : οὐχ ἥκιστα τούτου ἕνεκα τὰς γυναῖκας ἀπέπεμψα, ἵνα μὴ 4866 Phaed.117.e.1 : τοιαῦτα πλημμελοῖεν· καὶ γὰρ ἀκήκοα ὅτι ἐν εὐφημίᾳ χρὴ 4867 Phaed.117.e.2 : τελευτᾶν. ἀλλ´ ἡσυχίαν τε ἄγετε καὶ καρτερεῖτε. 4868 Phaed.117.e.3 : Καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες ᾐσχύνθημέν τε καὶ ἐπέσχομεν τοῦ 4869 Phaed.117.e.4 : δακρύειν. ὁ δὲ περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι ἔφη τὰ 4870 Phaed.117.e.5 : σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιος—οὕτω γὰρ ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωπος— 4871 Phaed.117.e.6 : καὶ ἅμα ἐφαπτόμενος αὐτοῦ οὗτος ὁ δοὺς τὸ φάρμακον, 4872 Phaed.117.e.7 : διαλιπὼν χρόνον ἐπεσκόπει τοὺς πόδας καὶ τὰ σκέλη, 4873 Phaed.117.e.8 : κἄπειτα σφόδρα πιέσας αὐτοῦ τὸν πόδα ἤρετο εἰ αἰσθάνοιτο, 4874 Phaed.118.a.1 : ὁ δ´ οὐκ ἔφη. καὶ μετὰ τοῦτο αὖθις τὰς κνήμας· καὶ ἐπανιὼν 4875 Phaed.118.a.2 : οὕτως ἡμῖν ἐπεδείκνυτο ὅτι ψύχοιτό τε καὶ πήγνυτο. καὶ 4876 Phaed.118.a.3 : αὐτὸς ἥπτετο καὶ εἶπεν ὅτι, ἐπειδὰν πρὸς τῇ καρδίᾳ γένηται 4877 Phaed.118.a.4 : αὐτῷ, τότε οἰχήσεται. 4878 Phaed.118.a.5 : Ἤδη οὖν σχεδόν τι αὐτοῦ ἦν τὰ περὶ τὸ ἦτρον ψυχόμενα, 4879 Phaed.118.a.6 : καὶ ἐκκαλυψάμενος—ἐνεκεκάλυπτο γάρ—εἶπεν—ὃ δὴ τελευ– 4880 Phaed.118.a.7 : ταῖον ἐφθέγξατο—Ὦ Κρίτων, ἔφη, τῷ Ἀσκληπιῷ ὀφείλομεν 4881 Phaed.118.a.8 : ἀλεκτρυόνα· ἀλλὰ ἀπόδοτε καὶ μὴ ἀμελήσητε. 4882 Phaed.118.a.9 : Ἀλλὰ ταῦτα, ἔφη, ἔσται, ὁ Κρίτων· ἀλλ´ ὅρα εἴ τι ἄλλο 4883 Phaed.118.a.10 : λέγεις. 4884 Phaed.118.a.11 : Ταῦτα ἐρομένου αὐτοῦ οὐδὲν ἔτι ἀπεκρίνατο, ἀλλ´ ὀλίγον 4885 Phaed.118.a.12 : χρόνον διαλιπὼν ἐκινήθη τε καὶ ὁ ἄνθρωπος ἐξεκάλυψεν 4886 Phaed.118.a.13 : αὐτόν, καὶ ὃς τὰ ὄμματα ἔστησεν· ἰδὼν δὲ ὁ Κρίτων συνέλαβε 4887 Phaed.118.a.14 : τὸ στόμα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς. 4888 Phaed.118.a.15 : Ἥδε ἡ τελευτή, ὦ Ἐχέκρατες, τοῦ ἑταίρου ἡμῖν ἐγένετο, 4889 Phaed.118.a.16 : ἀνδρός, ὡς ἡμεῖς φαῖμεν ἄν, τῶν τότε ὧν ἐπειράθημεν ἀρίστου 4890 Phaed.118.a.17 : καὶ ἄλλως φρονιμωτάτου καὶ δικαιοτάτου. 4891 Crat.383.a.1 : {ΕΡΜ.} Βούλει οὖν καὶ Σωκράτει τῷδε ἀνακοινωσώμεθα 4892 Crat.383.a.2 : τὸν λόγον; 4893 Crat.383.a.3 : {ΚΡ.} Εἴ σοι δοκεῖ. 4894 Crat.383.a.4 : {ΕΡΜ.} Κρατύλος φησὶν ὅδε, ὦ Σώκρατες, ὀνόματος 4895 Crat.383.a.5 : ὀρθότητα εἶναι ἑκάστῳ τῶν ὄντων φύσει πεφυκυῖαν, καὶ οὐ 4896 Crat.383.a.6 : τοῦτο εἶναι ὄνομα ὃ ἄν τινες συνθέμενοι καλεῖν καλῶσι, τῆς 4897 Crat.383.a.7 : αὑτῶν φωνῆς μόριον ἐπιφθεγγόμενοι, ἀλλὰ ὀρθότητά τινα τῶν 4898 Crat.383.b.1 : ὀνομάτων πεφυκέναι καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροις τὴν αὐτὴν 4899 Crat.383.b.2 : ἅπασιν. ἐρωτῶ οὖν αὐτὸν ἐγὼ εἰ αὐτῷ Κρατύλος τῇ ἀληθείᾳ 4900 Crat.383.b.3 : ὄνομα [ἐστὶν ἢ οὔ]· ὁ δὲ ὁμολογεῖ. "Τί δὲ Σωκράτει;" 4901 Crat.383.b.4 : ἔφην. "Σωκράτης," ἦ δ´ ὅς. "Οὐκοῦν καὶ τοῖς ἄλλοις 4902 Crat.383.b.5 : ἀνθρώποις πᾶσιν, ὅπερ καλοῦμεν ὄνομα ἕκαστον, τοῦτό 4903 Crat.383.b.6 : ἐστιν ἑκάστῳ ὄνομα;" ὁ δέ, "Οὔκουν σοί γε," ἦ δ´ ὅς, 4904 Crat.383.b.7 : "ὄνομα Ἑρμογένης, οὐδὲ ἂν πάντες καλῶσιν ἄνθρωποι." 4905 Crat.383.b.8 : καὶ ἐμοῦ ἐρωτῶντος καὶ προθυμουμένου εἰδέναι ὅτι ποτὲ 4906 Crat.384.a.1 : λέγει, οὔτε ἀποσαφεῖ οὐδὲν εἰρωνεύεταί τε πρός με, προσ– 4907 Crat.384.a.2 : ποιούμενός τι αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ διανοεῖσθαι ὡς εἰδὼς περὶ 4908 Crat.384.a.3 : αὐτοῦ, ὃ εἰ βούλοιτο σαφῶς εἰπεῖν, ποιήσειεν ἂν καὶ ἐμὲ 4909 Crat.384.a.4 : ὁμολογεῖν καὶ λέγειν ἅπερ αὐτὸς λέγει. εἰ οὖν πῃ ἔχεις 4910 Crat.384.a.5 : συμβαλεῖν τὴν Κρατύλου μαντείαν, ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι· 4911 Crat.384.a.6 : μᾶλλον δὲ αὐτῷ σοι ὅπῃ δοκεῖ [ἔχειν] περὶ ὀνομάτων 4912 Crat.384.a.7 : ὀρθότητος ἔτι ἂν ἥδιον πυθοίμην, εἴ σοι βουλομένῳ [ἐστίν]. 4913 Crat.384.a.8 : {ΣΩ.} Ὦ παῖ Ἱππονίκου Ἑρμόγενες, παλαιὰ παροιμία ὅτι 4914 Crat.384.b.1 : χαλεπὰ τὰ καλά ἐστιν ὅπῃ ἔχει μαθεῖν· καὶ δὴ καὶ τὸ περὶ 4915 Crat.384.b.2 : τῶν ὀνομάτων οὐ σμικρὸν τυγχάνει ὂν μάθημα. εἰ μὲν οὖν 4916 Crat.384.b.3 : ἐγὼ ἤδη ἠκηκόη παρὰ Προδίκου τὴν πεντηκοντάδραχμον ἐπί– 4917 Crat.384.b.4 : δειξιν, ἣν ἀκούσαντι ὑπάρχει περὶ τοῦτο πεπαιδεῦσθαι, ὥς 4918 Crat.384.b.5 : φησιν ἐκεῖνος, οὐδὲν ἂν ἐκώλυέν σε αὐτίκα μάλα εἰδέναι 4919 Crat.384.b.6 : τὴν ἀλήθειαν περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος· νῦν δὲ οὐκ ἀκήκοα, 4920 Crat.384.c.1 : ἀλλὰ τὴν δραχμιαίαν. οὔκουν οἶδα πῇ ποτε τὸ ἀληθὲς 4921 Crat.384.c.2 : ἔχει περὶ τῶν τοιούτων· συζητεῖν μέντοι ἕτοιμός εἰμι καὶ 4922 Crat.384.c.3 : σοὶ καὶ Κρατύλῳ κοινῇ. ὅτι δὲ οὔ φησί σοι Ἑρμογένη 4923 Crat.384.c.4 : ὄνομα εἶναι τῇ ἀληθείᾳ, ὥσπερ ὑποπτεύω αὐτὸν σκώπτειν· 4924 Crat.384.c.5 : οἴεται γὰρ ἴσως σε χρημάτων ἐφιέμενον κτήσεως ἀπο– 4925 Crat.384.c.6 : τυγχάνειν ἑκάστοτε. ἀλλ´, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, εἰδέναι μὲν 4926 Crat.384.c.7 : τὰ τοιαῦτα χαλεπόν, εἰς τὸ κοινὸν δὲ καταθέντας χρὴ σκοπεῖν 4927 Crat.384.c.8 : εἴτε ὡς σὺ λέγεις ἔχει εἴτε ὡς Κρατύλος. 4928 Crat.384.c.9 : {ΕΡΜ.} Καὶ μὴν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, πολλάκις δὴ καὶ 4929 Crat.384.c.10 : τούτῳ διαλεχθεὶς καὶ ἄλλοις πολλοῖς, οὐ δύναμαι πεισθῆναι 4930 Crat.384.d.1 : ὡς ἄλλη τις ὀρθότης ὀνόματος ἢ συνθήκη καὶ ὁμολογία. 4931 Crat.384.d.2 : ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ὅτι ἄν τίς τῳ θῆται ὄνομα, τοῦτο εἶναι τὸ 4932 Crat.384.d.3 : ὀρθόν· καὶ ἂν αὖθίς γε ἕτερον μεταθῆται, ἐκεῖνο δὲ μηκέτι 4933 Crat.384.d.4 : καλῇ, οὐδὲν ἧττον τὸ ὕστερον ὀρθῶς ἔχειν τοῦ προτέρου, 4934 Crat.384.d.5 : ὥσπερ τοῖς οἰκέταις ἡμεῖς μετατιθέμεθα [οὐδὲν ἧττον τοῦτ´ 4935 Crat.384.d.6 : εἶναι ὀρθὸν τὸ μετατεθὲν τοῦ πρότερον κειμένου]· οὐ γὰρ 4936 Crat.384.d.7 : φύσει ἑκάστῳ πεφυκέναι ὄνομα οὐδὲν οὐδενί, ἀλλὰ νόμῳ 4937 Crat.384.d.8 : καὶ ἔθει τῶν ἐθισάντων τε καὶ καλούντων. εἰ δέ πῃ ἄλλῃ 4938 Crat.384.e.1 : ἔχει, ἕτοιμος ἔγωγε καὶ μανθάνειν καὶ ἀκούειν οὐ μόνον παρὰ 4939 Crat.384.e.2 : Κρατύλου, ἀλλὰ καὶ παρ´ ἄλλου ὁτουοῦν. 4940 Crat.385.a.1 : {ΣΩ.} Ἴσως μέντοι τὶ λέγεις, ὦ Ἑρμόγενες· σκεψώμεθα 4941 Crat.385.a.2 : δέ. ὃ ἂν φῂς καλῇ τις ἕκαστον, τοῦθ´ ἑκάστῳ ὄνομα; 4942 Crat.385.a.3 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 4943 Crat.385.a.4 : {ΣΩ.} Καὶ ἐὰν ἰδιώτης καλῇ καὶ ἐὰν πόλις; 4944 Crat.385.a.5 : {ΕΡΜ.} Φημί. 4945 Crat.385.a.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἐὰν ἐγὼ καλῶ ὁτιοῦν τῶν ὄντων, οἷον 4946 Crat.385.a.7 : ὃ νῦν καλοῦμεν ἄνθρωπον, ἐὰν ἐγὼ τοῦτο ἵππον προσ– 4947 Crat.385.a.8 : αγορεύω, ὃ δὲ νῦν ἵππον, ἄνθρωπον, ἔσται δημοσίᾳ μὲν 4948 Crat.385.a.9 : ὄνομα ἄνθρωπος τῷ αὐτῷ, ἰδίᾳ δὲ ἵππος; καὶ ἰδίᾳ μὲν αὖ 4949 Crat.385.a.10 : ἄνθρωπος, δημοσίᾳ δὲ ἵππος; οὕτω λέγεις; 4950 Crat.385.b.1 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 4951 Crat.385.b.2 : {ΣΩ.} Φέρε δή μοι τόδε εἰπέ· καλεῖς τι ἀληθῆ λέγειν καὶ 4952 Crat.385.b.3 : ψευδῆ; 4953 Crat.385.b.4 : {ΕΡΜ.} Ἔγωγε. 4954 Crat.385.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴη ἂν λόγος ἀληθής, ὁ δὲ ψευδής; 4955 Crat.385.b.6 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 4956 Crat.385.b.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὗτος ὃς ἂν τὰ ὄντα λέγῃ ὡς ἔστιν, ἀληθής· 4957 Crat.385.b.8 : ὃς δ´ ἂν ὡς οὐκ ἔστιν, ψευδής; 4958 Crat.385.b.9 : {ΕΡΜ.} Ναί. 4959 Crat.385.b.10 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα τοῦτο, λόγῳ λέγειν τὰ ὄντα τε καὶ μή; 4960 Crat.385.b.11 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 4961 Crat.385.c.1 : {ΣΩ.} Ὁ λόγος δ´ ἐστὶν ὁ ἀληθὴς πότερον μὲν ὅλος ἀληθής, 4962 Crat.385.c.2 : τὰ μόρια δ´ αὐτοῦ οὐκ ἀληθῆ; 4963 Crat.385.c.3 : {ΕΡΜ.} Οὔκ, ἀλλὰ καὶ τὰ μόρια. 4964 Crat.385.c.4 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ τὰ μὲν μεγάλα μόρια ἀληθῆ, τὰ δὲ 4965 Crat.385.c.5 : σμικρὰ οὔ· ἢ πάντα; 4966 Crat.385.c.6 : {ΕΡΜ.} Πάντα, οἶμαι ἔγωγε. 4967 Crat.385.c.7 : {ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅτι λέγεις λόγου σμικρότερον μόριον 4968 Crat.385.c.8 : ἄλλο ἢ ὄνομα; 4969 Crat.385.c.9 : {ΕΡΜ.} Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο σμικρότατον. 4970 Crat.385.c.10 : {ΣΩ.} Καὶ τοῦτο [ὄνομα] ἄρα τὸ τοῦ ἀληθοῦς λόγου λέγεται; 4971 Crat.385.c.11 : {ΕΡΜ.} Ναί. 4972 Crat.385.c.12 : {ΣΩ.} Ἀληθές γε, ὡς φῄς. 4973 Crat.385.c.13 : {ΕΡΜ.} Ναί. 4974 Crat.385.c.14 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ τοῦ ψεύδους μόριον οὐ ψεῦδος; 4975 Crat.385.c.15 : {ΕΡΜ.} Φημί. 4976 Crat.385.c.16 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα ὄνομα ψεῦδος καὶ ἀληθὲς λέγειν, εἴπερ 4977 Crat.385.c.17 : καὶ λόγον; 4978 Crat.385.d.1 : {ΕΡΜ.} Πῶς γὰρ οὔ; 4979 Crat.385.d.2 : {ΣΩ.} Ὃ ἂν ἄρα ἕκαστος φῇ τῳ ὄνομα εἶναι, τοῦτό ἐστιν 4980 Crat.385.d.3 : ἑκάστῳ ὄνομα; 4981 Crat.385.d.4 : {ΕΡΜ.} Ναί. 4982 Crat.385.d.5 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ὁπόσα ἂν φῇ τις ἑκάστῳ ὀνόματα εἶναι, 4983 Crat.385.d.6 : τοσαῦτα ἔσται καὶ τότε ὁπόταν φῇ; 4984 Crat.385.d.7 : {ΕΡΜ.} Οὐ γὰρ ἔχω ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ὀνόματος ἄλλην 4985 Crat.385.d.8 : ὀρθότητα ἢ ταύτην, ἐμοὶ μὲν ἕτερον εἶναι καλεῖν ἑκάστῳ 4986 Crat.385.d.9 : ὄνομα, ὃ ἐγὼ ἐθέμην, σοὶ δὲ ἕτερον, ὃ αὖ σύ. οὕτω δὲ καὶ 4987 Crat.385.e.1 : ταῖς πόλεσιν ὁρῶ ἰδίᾳ [ἑκάσταις] ἐνίοις ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς 4988 Crat.385.e.2 : κείμενα ὀνόματα, καὶ Ἕλλησι παρὰ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, 4989 Crat.385.e.3 : καὶ Ἕλλησι παρὰ βαρβάρους. 4990 Crat.385.e.4 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ ἴδωμεν, ὦ Ἑρμόγενες, πότερον καὶ τὰ ὄντα 4991 Crat.385.e.5 : οὕτως ἔχειν σοι φαίνεται, ἰδίᾳ αὐτῶν ἡ οὐσία εἶναι ἑκάστῳ, 4992 Crat.385.e.6 : ὥσπερ Πρωταγόρας ἔλεγεν λέγων "πάντων χρημάτων 4993 Crat.386.a.1 : μέτρον" εἶναι ἄνθρωπον—ὡς ἄρα οἷα μὲν ἂν ἐμοὶ φαίνηται 4994 Crat.386.a.2 : τὰ πράγματα [εἶναι], τοιαῦτα μὲν ἔστιν ἐμοί· οἷα δ´ ἂν 4995 Crat.386.a.3 : σοί, τοιαῦτα δὲ σοί—ἢ ἔχειν δοκεῖ σοι αὐτὰ αὑτῶν τινα 4996 Crat.386.a.4 : βεβαιότητα τῆς οὐσίας; 4997 Crat.386.a.5 : {ΕΡΜ.} Ἤδη ποτὲ ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἀπορῶν καὶ ἐν– 4998 Crat.386.a.6 : ταῦθα ἐξηνέχθην εἰς ἅπερ Πρωταγόρας λέγει· οὐ πάνυ τι 4999 Crat.386.a.7 : μέντοι μοι δοκεῖ οὕτως ἔχειν. 5000 Crat.386.a.8 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἐς τόδε ἤδη ἐξηνέχθης, ὥστε μὴ πάνυ σοι 5001 Crat.386.b.1 : δοκεῖν εἶναί τινα ἄνθρωπον πονηρόν; 5002 Crat.386.b.2 : {ΕΡΜ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ἀλλὰ πολλάκις δὴ αὐτὸ πέπονθα, 5003 Crat.386.b.3 : ὥστε μοι δοκεῖν πάνυ πονηροὺς εἶναί τινας ἀνθρώπους, καὶ 5004 Crat.386.b.4 : μάλα συχνούς. 5005 Crat.386.b.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; πάνυ χρηστοὶ οὔπω σοι ἔδοξαν εἶναι [ἄνθρω– 5006 Crat.386.b.6 : ποι]; 5007 Crat.386.b.7 : {ΕΡΜ.} Καὶ μάλα ὀλίγοι. 5008 Crat.386.b.8 : {ΣΩ.} Ἔδοξαν δ´ οὖν; 5009 Crat.386.b.9 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε. 5010 Crat.386.b.10 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν τοῦτο τίθεσαι; ἆρ´ ὧδε· τοὺς μὲν πάνυ 5011 Crat.386.b.11 : χρηστοὺς πάνυ φρονίμους, τοὺς δὲ πάνυ πονηροὺς πάνυ 5012 Crat.386.b.12 : ἄφρονας; 5013 Crat.386.c.1 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. 5014 Crat.386.c.2 : {ΣΩ.} Οἷόν τε οὖν [ἐστιν], εἰ Πρωταγόρας ἀληθῆ ἔλεγεν 5015 Crat.386.c.3 : καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀλήθεια, τὸ οἷα ἂν δοκῇ ἑκάστῳ τοιαῦτα 5016 Crat.386.c.4 : καὶ εἶναι, τοὺς μὲν ἡμῶν φρονίμους εἶναι, τοὺς δὲ ἄφρονας; 5017 Crat.386.c.5 : {ΕΡΜ.} Οὐ δῆτα. 5018 Crat.386.c.6 : {ΣΩ.} Καὶ ταῦτά γε, ὡς ἐγᾦμαι, σοὶ πάνυ δοκεῖ, φρονή– 5019 Crat.386.c.7 : σεως οὔσης καὶ ἀφροσύνης μὴ πάνυ δυνατὸν εἶναι Πρω– 5020 Crat.386.c.8 : ταγόραν ἀληθῆ λέγειν· οὐδὲν γὰρ ἄν που τῇ ἀληθείᾳ ὁ 5021 Crat.386.c.9 : ἕτερος τοῦ ἑτέρου φρονιμώτερος εἴη, εἴπερ ἃ ἂν ἑκάστῳ 5022 Crat.386.d.1 : δοκῇ ἑκάστῳ ἀληθῆ ἔσται. 5023 Crat.386.d.2 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5024 Crat.386.d.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατ´ Εὐθύδημόν γε οἶμαι σοὶ δοκεῖ 5025 Crat.386.d.4 : πᾶσι πάντα ὁμοίως εἶναι ἅμα καὶ ἀεί· οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως 5026 Crat.386.d.5 : εἶεν οἱ μὲν χρηστοί, οἱ δὲ πονηροί, εἰ ὁμοίως ἅπασι καὶ ἀεὶ 5027 Crat.386.d.6 : ἀρετή τε καὶ κακία εἴη. 5028 Crat.386.d.7 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 5029 Crat.386.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μήτε πᾶσι πάντα ἐστὶν ὁμοίως ἅμα καὶ 5030 Crat.386.d.9 : ἀεί, μήτε ἑκάστῳ ἰδίᾳ ἕκαστον [τῶν ὄντων ἐστίν], δῆλον δὴ 5031 Crat.386.e.1 : ὅτι αὐτὰ αὑτῶν οὐσίαν ἔχοντά τινα βέβαιόν ἐστι τὰ πρά– 5032 Crat.386.e.2 : γματα, οὐ πρὸς ἡμᾶς οὐδὲ ὑφ´ ἡμῶν ἑλκόμενα ἄνω καὶ κάτω 5033 Crat.386.e.3 : τῷ ἡμετέρῳ φαντάσματι, ἀλλὰ καθ´ αὑτὰ πρὸς τὴν αὑτῶν 5034 Crat.386.e.4 : οὐσίαν ἔχοντα ᾗπερ πέφυκεν. 5035 Crat.386.e.5 : {ΕΡΜ.} Δοκεῖ μοι, ὦ Σώκρατες, οὕτω. 5036 Crat.386.e.6 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν αὐτὰ μὲν ἂν εἴη οὕτω πεφυκότα, αἱ δὲ 5037 Crat.386.e.7 : πράξεις αὐτῶν οὐ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον; ἢ οὐ καὶ αὗται 5038 Crat.386.e.8 : ἕν τι εἶδος τῶν ὄντων εἰσίν, αἱ πράξεις; 5039 Crat.386.e.9 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε καὶ αὗται. 5040 Crat.387.a.1 : {ΣΩ.} Κατὰ τὴν αὑτῶν ἄρα φύσιν καὶ αἱ πράξεις πράτ– 5041 Crat.387.a.2 : τονται, οὐ κατὰ τὴν ἡμετέραν δόξαν. οἷον ἐάν τι ἐπιχειρή– 5042 Crat.387.a.3 : σωμεν ἡμεῖς τῶν ὄντων τέμνειν, πότερον ἡμῖν τμητέον 5043 Crat.387.a.4 : [ἐστὶν] ἕκαστον ὡς ἂν ἡμεῖς βουλώμεθα καὶ ᾧ ἂν βουληθῶμεν, 5044 Crat.387.a.5 : ἢ ἐὰν μὲν κατὰ τὴν φύσιν βουληθῶμεν ἕκαστον τέμνειν τοῦ 5045 Crat.387.a.6 : τέμνειν τε καὶ τέμνεσθαι καὶ ᾧ πέφυκε, τεμοῦμέν τε καὶ 5046 Crat.387.a.7 : πλέον τι ἡμῖν ἔσται καὶ ὀρθῶς πράξομεν τοῦτο, ἐὰν δὲ παρὰ 5047 Crat.387.a.8 : φύσιν, ἐξαμαρτησόμεθά τε καὶ οὐδὲν πράξομεν; 5048 Crat.387.b.1 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτω. 5049 Crat.387.b.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐὰν κάειν τι ἐπιχειρήσωμεν, οὐ κατὰ 5050 Crat.387.b.3 : πᾶσαν δόξαν δεῖ κάειν, ἀλλὰ κατὰ τὴν ὀρθήν; αὕτη δ´ ἐστὶν 5051 Crat.387.b.4 : ᾗ ἐπεφύκει ἕκαστον κάεσθαί τε καὶ κάειν καὶ ᾧ ἐπεφύκει; 5052 Crat.387.b.5 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5053 Crat.387.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τἆλλα οὕτω; 5054 Crat.387.b.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5055 Crat.387.b.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ τὸ λέγειν μία τις τῶν πράξεών 5056 Crat.387.b.9 : ἐστιν; 5057 Crat.387.b.10 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5058 Crat.387.b.11 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν ᾗ ἄν τῳ δοκῇ λεκτέον εἶναι, ταύτῃ 5059 Crat.387.c.1 : λέγων ὀρθῶς λέξει, ἢ ἐὰν μὲν ᾗ πέφυκε τὰ πράγματα λέγειν 5060 Crat.387.c.2 : τε καὶ λέγεσθαι καὶ ᾧ, ταύτῃ καὶ τούτῳ λέγῃ, πλέον τέ τι 5061 Crat.387.c.3 : ποιήσει καὶ ἐρεῖ· ἂν δὲ μή, ἐξαμαρτήσεταί τε καὶ οὐδὲν 5062 Crat.387.c.4 : ποιήσει; 5063 Crat.387.c.5 : {ΕΡΜ.} Οὕτω μοι δοκεῖ ὡς λέγεις. 5064 Crat.387.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦ λέγειν μόριον τὸ ὀνομάζειν; διονομά– 5065 Crat.387.c.7 : ζοντες γάρ που λέγουσι τοὺς λόγους. 5066 Crat.387.c.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5067 Crat.387.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὀνομάζειν πρᾶξίς [τίς] ἐστιν, εἴπερ 5068 Crat.387.c.10 : καὶ τὸ λέγειν πρᾶξίς τις ἦν περὶ τὰ πράγματα; 5069 Crat.387.c.11 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5070 Crat.387.d.1 : {ΣΩ.} Αἱ δὲ πράξεις ἐφάνησαν ἡμῖν οὐ πρὸς ἡμᾶς οὖσαι, 5071 Crat.387.d.2 : ἀλλ´ αὑτῶν τινα ἰδίαν φύσιν ἔχουσαι; 5072 Crat.387.d.3 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5073 Crat.387.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὀνομαστέον [ἐστὶν] ᾗ πέφυκε τὰ πρά– 5074 Crat.387.d.5 : γματα ὀνομάζειν τε καὶ ὀνομάζεσθαι καὶ ᾧ, ἀλλ´ οὐχ ᾗ ἂν 5075 Crat.387.d.6 : ἡμεῖς βουληθῶμεν, εἴπερ τι τοῖς ἔμπροσθεν μέλλει ὁμολογού– 5076 Crat.387.d.7 : μενον εἶναι; καὶ οὕτω μὲν ἂν πλέον τι ποιοῖμεν καὶ ὀνομά– 5077 Crat.387.d.8 : ζοιμεν, ἄλλως δὲ οὔ; 5078 Crat.387.d.9 : {ΕΡΜ.} Φαίνεταί μοι. 5079 Crat.387.d.10 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ὃ ἔδει τέμνειν, ἔδει τῳ, φαμέν, τέμνειν; 5080 Crat.387.d.11 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5081 Crat.387.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ ὃ ἔδει κερκίζειν, ἔδει τῳ κερκίζειν; καὶ ὃ ἔδει 5082 Crat.387.e.2 : τρυπᾶν, ἔδει τῳ τρυπᾶν; 5083 Crat.387.e.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5084 Crat.387.e.4 : {ΣΩ.} Καὶ ὃ ἔδει δὴ ὀνομάζειν, ἔδει τῳ ὀνομάζειν; 5085 Crat.388.a.1 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5086 Crat.388.a.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ ἦν ἐκεῖνο ᾧ ἔδει τρυπᾶν; 5087 Crat.388.a.3 : {ΕΡΜ.} Τρύπανον. 5088 Crat.388.a.4 : {ΣΩ.} Τί δὲ ᾧ κερκίζειν; 5089 Crat.388.a.5 : {ΕΡΜ.} Κερκίς. 5090 Crat.388.a.6 : {ΣΩ.} Τί δὲ ᾧ ὀνομάζειν; 5091 Crat.388.a.7 : {ΕΡΜ.} Ὄνομα. 5092 Crat.388.a.8 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις. ὄργανον ἄρα τί ἐστι καὶ τὸ ὄνομα. 5093 Crat.388.a.9 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5094 Crat.388.a.10 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν ἐγὼ ἐροίμην "Τί ἦν ὄργανον ἡ κερκίς;" 5095 Crat.388.a.11 : οὐχ ᾧ κερκίζομεν; 5096 Crat.388.a.12 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5097 Crat.388.b.1 : {ΣΩ.} Κερκίζοντες δὲ τί δρῶμεν; οὐ τὴν κρόκην καὶ τοὺς 5098 Crat.388.b.2 : στήμονας συγκεχυμένους διακρίνομεν; 5099 Crat.388.b.3 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5100 Crat.388.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ τρυπάνου ἕξεις οὕτως εἰπεῖν καὶ 5101 Crat.388.b.5 : περὶ τῶν ἄλλων; 5102 Crat.388.b.6 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5103 Crat.388.b.7 : {ΣΩ.} Ἔχεις δὴ καὶ περὶ ὀνόματος οὕτως εἰπεῖν; ὀργάνῳ 5104 Crat.388.b.8 : ὄντι τῷ ὀνόματι ὀνομάζοντες τί ποιοῦμεν; 5105 Crat.388.b.9 : {ΕΡΜ.} Οὐκ ἔχω λέγειν. 5106 Crat.388.b.10 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὐ διδάσκομέν τι ἀλλήλους καὶ τὰ πράγματα 5107 Crat.388.b.11 : διακρίνομεν ᾗ ἔχει; 5108 Crat.388.b.12 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5109 Crat.388.b.13 : {ΣΩ.} Ὄνομα ἄρα διδασκαλικόν τί ἐστιν ὄργανον καὶ 5110 Crat.388.c.1 : διακριτικὸν τῆς οὐσίας ὥσπερ κερκὶς ὑφάσματος. 5111 Crat.388.c.2 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5112 Crat.388.c.3 : {ΣΩ.} Ὑφαντικὸν δέ γε ἡ κερκίς; 5113 Crat.388.c.4 : {ΕΡΜ.} Πῶς δ´ οὔ; 5114 Crat.388.c.5 : {ΣΩ.} Ὑφαντικὸς μὲν ἄρα κερκίδι καλῶς χρήσεται, καλῶς 5115 Crat.388.c.6 : δ´ ἐστὶν ὑφαντικῶς· διδασκαλικὸς δὲ ὀνόματι, καλῶς δ´ ἐστὶ 5116 Crat.388.c.7 : διδασκαλικῶς. 5117 Crat.388.c.8 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5118 Crat.388.c.9 : {ΣΩ.} Τῷ τίνος οὖν ἔργῳ ὁ ὑφάντης καλῶς χρήσεται ὅταν 5119 Crat.388.c.10 : τῇ κερκίδι χρῆται; 5120 Crat.388.c.11 : {ΕΡΜ.} Τῷ τοῦ τέκτονος. 5121 Crat.388.c.12 : {ΣΩ.} Πᾶς δὲ τέκτων ἢ ὁ τὴν τέχνην ἔχων; 5122 Crat.388.c.13 : {ΕΡΜ.} Ὁ τὴν τέχνην. 5123 Crat.388.d.1 : {ΣΩ.} Τῷ τίνος δὲ ἔργῳ ὁ τρυπητὴς καλῶς χρήσεται ὅταν 5124 Crat.388.d.2 : τῷ τρυπάνῳ χρῆται; 5125 Crat.388.d.3 : {ΕΡΜ.} Τῷ τοῦ χαλκέως. 5126 Crat.388.d.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν πᾶς χαλκεὺς ἢ ὁ τὴν τέχνην ἔχων; 5127 Crat.388.d.5 : {ΕΡΜ.} Ὁ τὴν τέχνην. 5128 Crat.388.d.6 : {ΣΩ.} Εἶεν. τῷ δὲ τίνος ἔργῳ ὁ διδασκαλικὸς χρήσεται 5129 Crat.388.d.7 : ὅταν τῷ ὀνόματι χρῆται; 5130 Crat.388.d.8 : {ΕΡΜ.} Οὐδὲ τοῦτ´ ἔχω. 5131 Crat.388.d.9 : {ΣΩ.} Οὐδὲ τοῦτό γ´ ἔχεις εἰπεῖν, τίς παραδίδωσιν ἡμῖν 5132 Crat.388.d.10 : τὰ ὀνόματα οἷς χρώμεθα; 5133 Crat.388.d.11 : {ΕΡΜ.} Οὐ δῆτα. 5134 Crat.388.d.12 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὐχὶ ὁ νόμος δοκεῖ σοι [εἶναι] ὁ παραδιδοὺς 5135 Crat.388.d.13 : αὐτά; 5136 Crat.388.d.14 : {ΕΡΜ.} Ἔοικεν. 5137 Crat.388.e.1 : {ΣΩ.} Νομοθέτου ἄρα ἔργῳ χρήσεται ὁ διδασκαλικὸς ὅταν 5138 Crat.388.e.2 : ὀνόματι χρῆται; 5139 Crat.388.e.3 : {ΕΡΜ.} Δοκεῖ μοι. 5140 Crat.388.e.4 : {ΣΩ.} Νομοθέτης δέ σοι δοκεῖ πᾶς εἶναι ἀνὴρ ἢ ὁ τὴν 5141 Crat.388.e.5 : τέχνην ἔχων; 5142 Crat.388.e.6 : {ΕΡΜ.} Ὁ τὴν τέχνην. 5143 Crat.388.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα παντὸς ἀνδρός, ὦ Ἑρμόγενες, ὄνομα θέσθαι 5144 Crat.389.a.1 : [ἐστὶν] ἀλλά τινος ὀνοματουργοῦ· οὗτος δ´ ἐστίν, ὡς ἔοικεν, 5145 Crat.389.a.2 : ὁ νομοθέτης, ὃς δὴ τῶν δημιουργῶν σπανιώτατος ἐν ἀνθρώ– 5146 Crat.389.a.3 : ποις γίγνεται. 5147 Crat.389.a.4 : {ΕΡΜ.} Ἔοικεν. 5148 Crat.389.a.5 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, ἐπίσκεψαι ποῖ βλέπων ὁ νομοθέτης τὰ 5149 Crat.389.a.6 : ὀνόματα τίθεται· ἐκ τῶν ἔμπροσθεν δὲ ἀνάσκεψαι. ποῖ 5150 Crat.389.a.7 : βλέπων ὁ τέκτων τὴν κερκίδα ποιεῖ; ἆρ´ οὐ πρὸς τοιοῦτόν 5151 Crat.389.a.8 : τι ὃ ἐπεφύκει κερκίζειν; 5152 Crat.389.a.9 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5153 Crat.389.b.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἂν καταγῇ αὐτῷ ἡ κερκὶς ποιοῦντι, πότερον 5154 Crat.389.b.2 : πάλιν ποιήσει ἄλλην πρὸς τὴν κατεαγυῖαν βλέπων, ἢ πρὸς 5155 Crat.389.b.3 : ἐκεῖνο τὸ εἶδος πρὸς ὅπερ καὶ ἣν κατέαξεν ἐποίει; 5156 Crat.389.b.4 : {ΕΡΜ.} Πρὸς ἐκεῖνο, ἔμοιγε δοκεῖ. 5157 Crat.389.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐκεῖνο δικαιότατ´ ἂν αὐτὸ ὃ ἔστιν κερκὶς 5158 Crat.389.b.6 : καλέσαιμεν; 5159 Crat.389.b.7 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 5160 Crat.389.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὰν δέῃ λεπτῷ ἱματίῳ ἢ παχεῖ ἢ λινῷ 5161 Crat.389.b.9 : ἢ ἐρεῷ ἢ ὁποιῳοῦν τινι κερκίδα ποιεῖν, πάσας μὲν δεῖ τὸ 5162 Crat.389.b.10 : τῆς κερκίδος ἔχειν εἶδος, οἵα δ´ ἑκάστῳ καλλίστη ἐπεφύκει, 5163 Crat.389.c.1 : ταύτην ἀποδιδόναι τὴν φύσιν εἰς τὸ ἔργον ἕκαστον; 5164 Crat.389.c.2 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5165 Crat.389.c.3 : {ΣΩ.} Καὶ περὶ τῶν ἄλλων δὴ ὀργάνων ὁ αὐτὸς τρόπος· 5166 Crat.389.c.4 : τὸ φύσει ἑκάστῳ πεφυκὸς ὄργανον ἐξευρόντα δεῖ ἀποδοῦναι 5167 Crat.389.c.5 : εἰς ἐκεῖνο ἐξ οὗ ἂν ποιῇ [τὸ ἔργον], οὐχ οἷον ἂν αὐτὸς 5168 Crat.389.c.6 : βουληθῇ, ἀλλ´ οἷον ἐπεφύκει. τὸ φύσει γὰρ ἑκάστῳ, ὡς ἔοικε, 5169 Crat.389.c.7 : τρύπανον πεφυκὸς εἰς τὸν σίδηρον δεῖ ἐπίστασθαι τιθέναι. 5170 Crat.389.c.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5171 Crat.389.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ τὴν φύσει κερκίδα ἑκάστῳ πεφυκυῖαν εἰς ξύλον. 5172 Crat.389.c.10 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5173 Crat.389.d.1 : {ΣΩ.} Φύσει γὰρ ἦν ἑκάστῳ εἴδει ὑφάσματος, ὡς ἔοικεν, 5174 Crat.389.d.2 : ἑκάστη κερκίς, καὶ τἆλλα οὕτως. 5175 Crat.389.d.3 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5176 Crat.389.d.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὦ βέλτιστε, καὶ τὸ ἑκάστῳ φύσει πεφυκὸς 5177 Crat.389.d.5 : ὄνομα τὸν νομοθέτην ἐκεῖνον εἰς τοὺς φθόγγους καὶ τὰς 5178 Crat.389.d.6 : συλλαβὰς δεῖ ἐπίστασθαι τιθέναι, καὶ βλέποντα πρὸς αὐτὸ 5179 Crat.389.d.7 : ἐκεῖνο ὃ ἔστιν ὄνομα, πάντα τὰ ὀνόματα ποιεῖν τε καὶ 5180 Crat.389.d.8 : τίθεσθαι, εἰ μέλλει κύριος εἶναι ὀνομάτων θέτης; εἰ δὲ μὴ 5181 Crat.389.d.9 : εἰς τὰς αὐτὰς συλλαβὰς ἕκαστος ὁ νομοθέτης τίθησιν, οὐδὲν 5182 Crat.389.e.1 : δεῖ τοῦτο ἀ〈μφι〉γνοεῖν· οὐδὲ γὰρ εἰς τὸν αὐτὸν σίδηρον 5183 Crat.389.e.2 : ἅπας χαλκεὺς τίθησιν, τοῦ αὐτοῦ ἕνεκα ποιῶν τὸ αὐτὸ 5184 Crat.389.e.3 : ὄργανον· ἀλλ´ ὅμως, ἕως ἂν τὴν αὐτὴν ἰδέαν ἀποδιδῷ, ἐάντε 5185 Crat.390.a.1 : ἐν ἄλλῳ σιδήρῳ, ὅμως ὀρθῶς ἔχει τὸ ὄργανον, ἐάντε ἐνθάδε 5186 Crat.390.a.2 : ἐάντε ἐν βαρβάροις τις ποιῇ. ἦ γάρ; 5187 Crat.390.a.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5188 Crat.390.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτως ἀξιώσεις καὶ τὸν νομοθέτην τόν τε 5189 Crat.390.a.5 : ἐνθάδε καὶ τὸν ἐν τοῖς βαρβάροις, ἕως ἂν τὸ τοῦ ὀνόματος 5190 Crat.390.a.6 : εἶδος ἀποδιδῷ τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἐν ὁποιαισοῦν συλλαβαῖς, 5191 Crat.390.a.7 : οὐδὲν χείρω νομοθέτην εἶναι τὸν ἐνθάδε ἢ τὸν ὁπουοῦν ἄλλοθι; 5192 Crat.390.a.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5193 Crat.390.b.1 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ὁ γνωσόμενος εἰ τὸ προσῆκον εἶδος κερκίδος 5194 Crat.390.b.2 : ἐν ὁποιῳοῦν ξύλῳ κεῖται; ὁ ποιήσας, ὁ τέκτων, ἢ ὁ χρη– 5195 Crat.390.b.3 : σόμενος [ὁ] ὑφάντης; 5196 Crat.390.b.4 : {ΕΡΜ.} Εἰκὸς μὲν μᾶλλον, ὦ Σώκρατες, τὸν χρησόμενον. 5197 Crat.390.b.5 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ὁ τῷ τοῦ λυροποιοῦ ἔργῳ χρησόμενος; ἆρ´ 5198 Crat.390.b.6 : οὐχ οὗτος ὃς ἐπίσταιτο ἂν ἐργαζομένῳ κάλλιστα ἐπιστατεῖν 5199 Crat.390.b.7 : καὶ εἰργασμένον γνοίη εἴτ´ εὖ εἴργασται εἴτε μή; 5200 Crat.390.b.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5201 Crat.390.b.9 : {ΣΩ.} Τίς; 5202 Crat.390.b.10 : {ΕΡΜ.} Ὁ κιθαριστής. 5203 Crat.390.b.11 : {ΣΩ.} Τίς δὲ ὁ τῷ τοῦ ναυπηγοῦ; 5204 Crat.390.c.1 : {ΕΡΜ.} Κυβερνήτης. 5205 Crat.390.c.2 : {ΣΩ.} Τίς δὲ τῷ τοῦ νομοθέτου ἔργῳ ἐπιστατήσειέ τ´ ἂν 5206 Crat.390.c.3 : κάλλιστα καὶ εἰργασμένον κρίνειε καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν τοῖς 5207 Crat.390.c.4 : βαρβάροις; ἆρ´ οὐχ ὅσπερ χρήσεται; 5208 Crat.390.c.5 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5209 Crat.390.c.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐχ ὁ ἐρωτᾶν ἐπιστάμενος οὗτός ἐστιν; 5210 Crat.390.c.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5211 Crat.390.c.8 : {ΣΩ.} Ὁ δὲ αὐτὸς καὶ ἀποκρίνεσθαι; 5212 Crat.390.c.9 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5213 Crat.390.c.10 : {ΣΩ.} Τὸν δὲ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ἐπιστάμενον ἄλλο 5214 Crat.390.c.11 : τι σὺ καλεῖς ἢ διαλεκτικόν; 5215 Crat.390.c.12 : {ΕΡΜ.} Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο. 5216 Crat.390.d.1 : {ΣΩ.} Τέκτονος μὲν ἄρα ἔργον ἐστὶν ποιῆσαι πηδάλιον ἐπι– 5217 Crat.390.d.2 : στατοῦντος κυβερνήτου, εἰ μέλλει καλὸν εἶναι τὸ πηδάλιον. 5218 Crat.390.d.3 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 5219 Crat.390.d.4 : {ΣΩ.} Νομοθέτου δέ γε, ὡς ἔοικεν, ὄνομα, ἐπιστάτην ἔχον– 5220 Crat.390.d.5 : τος διαλεκτικὸν ἄνδρα, εἰ μέλλει καλῶς ὀνόματα θήσεσθαι. 5221 Crat.390.d.6 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5222 Crat.390.d.7 : {ΣΩ.} Κινδυνεύει ἄρα, ὦ Ἑρμόγενες, εἶναι οὐ φαῦλον, ὡς 5223 Crat.390.d.8 : σὺ οἴει, ἡ τοῦ ὀνόματος θέσις, οὐδὲ φαύλων ἀνδρῶν οὐδὲ 5224 Crat.390.d.9 : τῶν ἐπιτυχόντων. καὶ Κρατύλος ἀληθῆ λέγει λέγων φύσει 5225 Crat.390.e.1 : τὰ ὀνόματα εἶναι τοῖς πράγμασι, καὶ οὐ πάντα δημιουργὸν 5226 Crat.390.e.2 : ὀνομάτων εἶναι, ἀλλὰ μόνον ἐκεῖνον τὸν ἀποβλέποντα εἰς τὸ 5227 Crat.390.e.3 : τῇ φύσει ὄνομα ὂν ἑκάστῳ καὶ δυνάμενον αὐτοῦ τὸ εἶδος 5228 Crat.390.e.4 : τιθέναι εἴς τε τὰ γράμματα καὶ τὰς συλλαβάς. 5229 Crat.390.e.5 : {ΕΡΜ.} Οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, ὅπως χρὴ πρὸς ἃ λέγεις 5230 Crat.391.a.1 : ἐναντιοῦσθαι. ἴσως μέντοι οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν οὕτως ἐξαίφνης 5231 Crat.391.a.2 : πεισθῆναι, ἀλλὰ δοκῶ μοι ὧδε ἂν μᾶλλον πιθέσθαι σοι, εἴ 5232 Crat.391.a.3 : μοι δείξειας ἥντινα φῂς εἶναι τὴν φύσει ὀρθότητα ὀνόματος. 5233 Crat.391.a.4 : {ΣΩ.} Ἐγὼ μέν, ὦ μακάριε Ἑρμόγενες, οὐδεμίαν λέγω, 5234 Crat.391.a.5 : ἀλλ´ ἐπελάθου γε ὧν ὀλίγον πρότερον ἔλεγον, ὅτι οὐκ 5235 Crat.391.a.6 : εἰδείην ἀλλὰ σκεψοίμην μετὰ σοῦ. νῦν δὲ σκοπουμένοις 5236 Crat.391.a.7 : ἡμῖν, ἐμοί τε καὶ σοί, τοσοῦτον μὲν ἤδη φαίνεται παρὰ τὰ 5237 Crat.391.a.8 : πρότερα, φύσει τέ τινα ὀρθότητα ἔχον εἶναι τὸ ὄνομα καὶ οὐ 5238 Crat.391.b.1 : παντὸς ἀνδρὸς ἐπίστασθαι [καλῶς] αὐτὸ πράγματι ὁτῳοῦν 5239 Crat.391.b.2 : θέσθαι· ἢ οὔ; 5240 Crat.391.b.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5241 Crat.391.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο χρὴ ζητεῖν, εἴπερ ἐπιθυμεῖς 5242 Crat.391.b.5 : εἰδέναι, ἥτις ποτ´ αὖ ἐστιν αὐτοῦ ἡ ὀρθότης. 5243 Crat.391.b.6 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ μὴν ἐπιθυμῶ γε εἰδέναι. 5244 Crat.391.b.7 : {ΣΩ.} Σκόπει τοίνυν. 5245 Crat.391.b.8 : {ΕΡΜ.} Πῶς οὖν χρὴ σκοπεῖν; 5246 Crat.391.b.9 : {ΣΩ.} Ὀρθοτάτη μὲν τῆς σκέψεως, ὦ ἑταῖρε, μετὰ τῶν 5247 Crat.391.b.10 : ἐπισταμένων, χρήματα ἐκείνοις τελοῦντα καὶ χάριτας κατα– 5248 Crat.391.b.11 : τιθέμενον. εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ σοφισταί, οἷσπερ καὶ ὁ ἀδελφός 5249 Crat.391.c.1 : σου Καλλίας πολλὰ τελέσας χρήματα σοφὸς δοκεῖ εἶναι. 5250 Crat.391.c.2 : ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐγκρατὴς εἶ τῶν πατρῴων, λιπαρεῖν χρὴ τὸν 5251 Crat.391.c.3 : ἀδελφὸν καὶ δεῖσθαι αὐτοῦ διδάξαι σε τὴν ὀρθότητα περὶ 5252 Crat.391.c.4 : τῶν τοιούτων ἣν ἔμαθεν παρὰ Πρωταγόρου. 5253 Crat.391.c.5 : {ΕΡΜ.} Ἄτοπος μεντἂν εἴη μου, ὦ Σώκρατες, ἡ δέησις, 5254 Crat.391.c.6 : εἰ τὴν μὲν Ἀλήθειαν τὴν Πρωταγόρου ὅλως οὐκ ἀποδέχομαι, 5255 Crat.391.c.7 : τὰ δὲ τῇ τοιαύτῃ ἀληθείᾳ ῥηθέντα ἀγαπῴην ὥς του ἄξια. 5256 Crat.391.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ μὴ αὖ σε ταῦτα ἀρέσκει, παρ´ Ὁμήρου χρὴ 5257 Crat.391.d.1 : μανθάνειν καὶ παρὰ τῶν ἄλλων ποιητῶν. 5258 Crat.391.d.2 : {ΕΡΜ.} Καὶ τί λέγει, ὦ Σώκρατες, Ὅμηρος περὶ ὀνομάτων, 5259 Crat.391.d.3 : καὶ ποῦ; 5260 Crat.391.d.4 : {ΣΩ.} Πολλαχοῦ· μέγιστα δὲ καὶ κάλλιστα ἐν οἷς διορίζει 5261 Crat.391.d.5 : ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἅ τε οἱ ἄνθρωποι ὀνόματα καλοῦσι καὶ οἱ 5262 Crat.391.d.6 : θεοί. ἢ οὐκ οἴει αὐτὸν μέγα τι καὶ θαυμάσιον λέγειν ἐν 5263 Crat.391.d.7 : τούτοις περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος; δῆλον γὰρ δὴ ὅτι οἵ γε 5264 Crat.391.d.8 : θεοὶ αὐτὰ καλοῦσιν πρὸς ὀρθότητα ἅπερ ἔστι φύσει ὀνόματα· 5265 Crat.391.e.1 : ἢ σὺ οὐκ οἴει; 5266 Crat.391.e.2 : {ΕΡΜ.} Εὖ οἶδα μὲν οὖν ἔγωγε, εἴπερ καλοῦσιν, ὅτι ὀρθῶς 5267 Crat.391.e.3 : καλοῦσιν. ἀλλὰ ποῖα ταῦτα λέγεις; 5268 Crat.391.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθα ὅτι περὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν τῇ Τροίᾳ, 5269 Crat.391.e.5 : ὃς ἐμονομάχει τῷ Ἡφαίστῳ, "ὃν Ξάνθον," φησί, "καλέουσι 5270 Crat.391.e.6 : θεοί, ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον;" 5271 Crat.391.e.7 : {ΕΡΜ.} Ἔγωγε. 5272 Crat.392.a.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν δή; οὐκ οἴει τοῦτο σεμνόν τι εἶναι γνῶναι, 5273 Crat.392.a.2 : ὅπῃ ποτὲ ὀρθῶς ἔχει ἐκεῖνον τὸν ποταμὸν Ξάνθον καλεῖν 5274 Crat.392.a.3 : μᾶλλον ἢ Σκάμανδρον; εἰ δὲ βούλει, περὶ τῆς ὄρνιθος ἣν 5275 Crat.392.a.4 : λέγει ὅτι— 5276 Crat.392.a.4 : 5277 Crat.392.a.5 : χαλκίδα κικλῄσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύμινδιν, 5278 Crat.392.a.5 : 5279 Crat.392.a.6 : φαῦλον ἡγῇ τὸ μάθημα ὅσῳ ὀρθότερόν ἐστι καλεῖσθαι χαλκὶς 5280 Crat.392.a.7 : κυμίνδιδος τῷ αὐτῷ ὀρνέῳ; ἢ τὴν Βατίειάν τε καὶ Μυρίνην, 5281 Crat.392.b.1 : καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ τούτου τοῦ ποιητοῦ καὶ ἄλλων; ἀλλὰ 5282 Crat.392.b.2 : ταῦτα μὲν ἴσως μείζω ἐστὶν ἢ κατ´ ἐμὲ καὶ σὲ ἐξευρεῖν· 5283 Crat.392.b.3 : ὁ δὲ Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον δια– 5284 Crat.392.b.4 : σκέψασθαι, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ ῥᾷον, ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι 5285 Crat.392.b.5 : τῷ τοῦ Ἕκτορος ὑεῖ, τίνα ποτὲ λέγει τὴν ὀρθότητα αὐτῶν. 5286 Crat.392.b.6 : οἶσθα γὰρ δήπου ταῦτα τὰ ἔπη ἐν οἷς ἔνεστιν ἃ ἐγὼ 5287 Crat.392.b.7 : λέγω. 5288 Crat.392.b.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5289 Crat.392.b.9 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν οἴει Ὅμηρον ὀρθότερον ἡγεῖσθαι τῶν 5290 Crat.392.b.10 : ὀνομάτων κεῖσθαι τῷ παιδί, τὸν "Ἀστυάνακτα" ἢ τὸν 5291 Crat.392.b.11 : "Σκαμάνδριον"; 5292 Crat.392.c.1 : {ΕΡΜ.} Οὐκ ἔχω λέγειν. 5293 Crat.392.c.2 : {ΣΩ.} Ὧδε δὴ σκόπει. εἴ τις ἔροιτό σε πότερον οἴει 5294 Crat.392.c.3 : ὀρθότερον καλεῖν τὰ ὀνόματα τοὺς φρονιμωτέρους ἢ τοὺς 5295 Crat.392.c.4 : ἀφρονεστέρους; 5296 Crat.392.c.5 : {ΕΡΜ.} Δῆλον δὴ ὅτι τοὺς φρονιμωτέρους, φαίην ἄν. 5297 Crat.392.c.6 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν αἱ γυναῖκες ἐν ταῖς πόλεσιν φρονι– 5298 Crat.392.c.7 : μώτεραί σοι δοκοῦσιν εἶναι ἢ οἱ ἄνδρες, ὡς τὸ ὅλον εἰπεῖν 5299 Crat.392.c.8 : γένος; 5300 Crat.392.c.9 : {ΕΡΜ.} Οἱ ἄνδρες. 5301 Crat.392.c.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἶσθα ὅτι Ὅμηρος τὸ παιδίον τὸ τοῦ Ἕκτορος 5302 Crat.392.d.1 : ὑπὸ τῶν Τρώων φησὶν καλεῖσθαι Ἀστυάνακτα, Σκαμάνδριον 5303 Crat.392.d.2 : δὲ δῆλον ὅτι ὑπὸ τῶν γυναικῶν, ἐπειδὴ οἵ γε ἄνδρες αὐτὸν 5304 Crat.392.d.3 : Ἀστυάνακτα ἐκάλουν; 5305 Crat.392.d.4 : {ΕΡΜ.} Ἔοικέ γε. 5306 Crat.392.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ Ὅμηρος τοὺς Τρῶας σοφωτέρους ἡγεῖτο 5307 Crat.392.d.6 : ἢ τὰς γυναῖκας αὐτῶν; 5308 Crat.392.d.7 : {ΕΡΜ.} Οἶμαι ἔγωγε. 5309 Crat.392.d.8 : {ΣΩ.} Τὸν "Ἀστυάνακτα" ἄρα ὀρθότερον ᾤετο κεῖσθαι τῷ 5310 Crat.392.d.9 : παιδὶ ἢ τὸν "Σκαμάνδριον"; 5311 Crat.392.d.10 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 5312 Crat.392.d.11 : {ΣΩ.} Σκοπῶμεν δὴ διὰ τί ποτε. ἢ αὐτὸς ἡμῖν κάλλιστα 5313 Crat.392.d.12 : ὑφηγεῖται τὸ διότι; φησὶν γάρ— 5314 Crat.392.d.12 : 5315 Crat.392.e.1 : οἶος γάρ σφιν ἔρυτο πόλιν καὶ τείχεα μακρά. 5316 Crat.392.e.1 : 5317 Crat.392.e.2 : διὰ ταῦτα δή, ὡς ἔοικεν, ὀρθῶς ἔχει καλεῖν τὸν τοῦ σωτῆρος 5318 Crat.392.e.3 : ὑὸν Ἀστυάνακτα τούτου ὃ ἔσῳζεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὥς φησιν 5319 Crat.392.e.4 : Ὅμηρος. 5320 Crat.392.e.5 : {ΕΡΜ.} Φαίνεταί μοι. 5321 Crat.392.e.6 : {ΣΩ.} Τί δή ποτε; οὐ γάρ πω οὐδ´ αὐτὸς ἔγωγε μανθάνω· 5322 Crat.392.e.7 : ὦ Ἑρμόγενες, σὺ δὲ μανθάνεις; 5323 Crat.392.e.8 : {ΕΡΜ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 5324 Crat.393.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἆρα, ὠγαθέ, καὶ τῷ Ἕκτορι αὐτὸς ἔθετο τὸ 5325 Crat.393.a.2 : ὄνομα Ὅμηρος; 5326 Crat.393.a.3 : {ΕΡΜ.} Τί δή; 5327 Crat.393.a.4 : {ΣΩ.} Ὅτι μοι δοκεῖ καὶ τοῦτο παραπλήσιόν τι εἶναι τῷ 5328 Crat.393.a.5 : Ἀστυάνακτι, καὶ ἔοικεν Ἑλληνικοῖς ταῦτα [τὰ ὀνόματα]. 5329 Crat.393.a.6 : ὁ γὰρ "ἄναξ" καὶ ὁ "ἕκτωρ" σχεδόν τι ταὐτὸν σημαίνει, 5330 Crat.393.a.7 : βασιλικὰ ἀμφότερα εἶναι τὰ ὀνόματα· οὗ γὰρ ἄν τις "ἄναξ" 5331 Crat.393.a.8 : ᾖ, καὶ "ἕκτωρ" δήπου ἐστὶν τούτου· δῆλον γὰρ ὅτι κρατεῖ 5332 Crat.393.b.1 : τε αὐτοῦ καὶ κέκτηται καὶ <20ἔχει>20 αὐτό. ἢ οὐδέν σοι δοκῶ 5333 Crat.393.b.2 : λέγειν, ἀλλὰ λανθάνω καὶ ἐμαυτὸν οἰόμενός τινος ὥσπερ 5334 Crat.393.b.3 : ἴχνους ἐφάπτεσθαι τῆς Ὁμήρου δόξης περὶ ὀνομάτων 5335 Crat.393.b.4 : ὀρθότητος; 5336 Crat.393.b.5 : {ΕΡΜ.} Μὰ Δί´ οὐ σύ γε, ὡς ἐμοὶ δοκεῖς, ἀλλὰ ἴσως τοῦ 5337 Crat.393.b.6 : ἐφάπτῃ. 5338 Crat.393.b.7 : {ΣΩ.} Δίκαιόν γέ τοί ἐστιν, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, τὸν λέοντος 5339 Crat.393.b.8 : ἔκγονον λέοντα καλεῖν καὶ τὸν ἵππου ἔκγονον ἵππον. οὔ τι 5340 Crat.393.b.9 : λέγω ἐὰν ὥσπερ τέρας γένηται ἐξ ἵππου ἄλλο τι ἢ ἵππος, 5341 Crat.393.c.1 : ἀλλ´ οὗ ἂν ᾖ τοῦ γένους ἔκγονον τὴν φύσιν, τοῦτο λέγω· 5342 Crat.393.c.2 : ἐὰν βοὸς ἔκγονον φύσει ἵππος παρὰ φύσιν τέκῃ μόσχον, οὐ 5343 Crat.393.c.3 : πῶλον κλητέον ἀλλὰ μόσχον· οὐδ´ ἂν ἐξ ἀνθρώπου οἶμαι 5344 Crat.393.c.4 : μὴ τὸ ἀνθρώπου ἔκγονον γένηται, [ἀλλ´ ὃ ἂν] τὸ ἔκγονον 5345 Crat.393.c.5 : ἄνθρωπος κλητέος· καὶ τὰ δένδρα ὡσαύτως καὶ τἆλλα ἅπαντα· 5346 Crat.393.c.6 : ἢ οὐ συνδοκεῖ; 5347 Crat.393.c.7 : {ΕΡΜ.} Συνδοκεῖ. 5348 Crat.393.c.8 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις· φύλαττε γάρ με μή πῃ παρακρούσωμαί 5349 Crat.393.c.9 : σε. κατὰ γὰρ τὸν αὐτὸν λόγον κἂν ἐκ βασιλέως γίγνηταί τι 5350 Crat.393.d.1 : ἔκγονον, βασιλεὺς κλητέος· εἰ δὲ ἐν ἑτέραις συλλαβαῖς ἢ ἐν 5351 Crat.393.d.2 : ἑτέραις τὸ αὐτὸ σημαίνει, οὐδὲν πρᾶγμα· οὐδ´ εἰ πρόσκειταί 5352 Crat.393.d.3 : τι γράμμα ἢ ἀφῄρηται, οὐδὲν οὐδὲ τοῦτο, ἕως ἂν ἐγκρατὴς ᾖ ἡ 5353 Crat.393.d.4 : οὐσία τοῦ πράγματος δηλουμένη ἐν τῷ ὀνόματι. 5354 Crat.393.d.5 : {ΕΡΜ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 5355 Crat.393.d.6 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ποικίλον, ἀλλ´ ὥσπερ τῶν στοιχείων οἶσθα 5356 Crat.393.d.7 : ὅτι ὀνόματα λέγομεν ἀλλ´ οὐκ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα, πλὴν 5357 Crat.393.d.8 : τεττάρων, τοῦ Ε καὶ τοῦ Υ καὶ τοῦ Ο καὶ τοῦ Ω· τοῖς δ´ 5358 Crat.393.e.1 : ἄλλοις φωνήεσί τε καὶ ἀφώνοις οἶσθα ὅτι περιτιθέντες ἄλλα 5359 Crat.393.e.2 : γράμματα λέγομεν, ὀνόματα ποιοῦντες· ἀλλ´ ἕως ἂν αὐτοῦ 5360 Crat.393.e.3 : δηλουμένην τὴν δύναμιν ἐντιθῶμεν, ὀρθῶς ἔχει ἐκεῖνο τὸ 5361 Crat.393.e.4 : ὄνομα καλεῖν ὃ αὐτὸ ἡμῖν δηλώσει. οἷον τὸ "βῆτα"· ὁρᾷς 5362 Crat.393.e.5 : ὅτι τοῦ ἦτα καὶ τοῦ ταῦ καὶ τοῦ ἄλφα προστεθέντων οὐδὲν 5363 Crat.393.e.6 : ἐλύπησεν, ὥστε μὴ οὐχὶ τὴν ἐκείνου τοῦ στοιχείου φύσιν 5364 Crat.393.e.7 : δηλῶσαι ὅλῳ τῷ ὀνόματι οὗ ἐβούλετο ὁ νομοθέτης· οὕτως 5365 Crat.393.e.8 : ἠπιστήθη καλῶς θέσθαι τοῖς γράμμασι τὰ ὀνόματα. 5366 Crat.393.e.9 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ μοι δοκεῖς λέγειν. 5367 Crat.394.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ βασιλέως ὁ αὐτὸς λόγος; ἔσται 5368 Crat.394.a.2 : γάρ ποτε ἐκ βασιλέως βασιλεύς, καὶ ἐξ ἀγαθοῦ ἀγαθός, καὶ 5369 Crat.394.a.3 : ἐκ καλοῦ καλός, καὶ τἆλλα πάντα οὕτως, ἐξ ἑκάστου γένους 5370 Crat.394.a.4 : ἕτερον τοιοῦτον ἔκγονον, ἐὰν μὴ τέρας γίγνηται· κλητέον δὴ 5371 Crat.394.a.5 : ταὐτὰ ὀνόματα. ποικίλλειν δὲ ἔξεστι ταῖς συλλαβαῖς, ὥστε 5372 Crat.394.a.6 : δόξαι ἂν τῷ ἰδιωτικῶς ἔχοντι ἕτερα εἶναι ἀλλήλων τὰ αὐτὰ 5373 Crat.394.a.7 : ὄντα· ὥσπερ ἡμῖν τὰ τῶν ἰατρῶν φάρμακα χρώμασιν καὶ 5374 Crat.394.a.8 : ὀσμαῖς πεποικιλμένα ἄλλα φαίνεται τὰ αὐτὰ ὄντα, τῷ δέ γε 5375 Crat.394.b.1 : ἰατρῷ, ἅτε τὴν δύναμιν τῶν φαρμάκων σκοπουμένῳ, τὰ αὐτὰ 5376 Crat.394.b.2 : φαίνεται, καὶ οὐκ ἐκπλήττεται ὑπὸ τῶν προσόντων. οὕτω 5377 Crat.394.b.3 : δὲ ἴσως καὶ ὁ ἐπιστάμενος περὶ ὀνομάτων τὴν δύναμιν αὐτῶν 5378 Crat.394.b.4 : σκοπεῖ, καὶ οὐκ ἐκπλήττεται εἴ τι πρόσκειται γράμμα ἢ 5379 Crat.394.b.5 : μετάκειται ἢ ἀφῄρηται, ἢ καὶ ἐν ἄλλοις παντάπασιν γράμ– 5380 Crat.394.b.6 : μασίν ἐστιν ἡ τοῦ ὀνόματος δύναμις. ὥσπερ ὃ νυνδὴ 5381 Crat.394.b.7 : ἐλέγομεν, "Ἀστυάναξ" τε καὶ "Ἕκτωρ" οὐδὲν τῶν αὐτῶν 5382 Crat.394.c.1 : γραμμάτων ἔχει πλὴν τοῦ ταῦ, ἀλλ´ ὅμως ταὐτὸν σημαίνει. 5383 Crat.394.c.2 : καὶ "Ἀρχέπολίς" γε τῶν μὲν γραμμάτων τί ἐπικοινωνεῖ; 5384 Crat.394.c.3 : δηλοῖ δὲ ὅμως τὸ αὐτό· καὶ ἄλλα πολλά ἐστιν ἃ οὐδὲν ἀλλ´ 5385 Crat.394.c.4 : ἢ βασιλέα σημαίνει· καὶ ἄλλα γε αὖ στρατηγόν, οἷον "Ἆγις" 5386 Crat.394.c.5 : καὶ "Πολέμαρχος" καὶ "Εὐπόλεμος". καὶ ἰατρικά γε ἕτερα, 5387 Crat.394.c.6 : "Ἰατροκλῆς" καὶ "Ἀκεσίμβροτος"· καὶ ἕτερα ἂν ἴσως συχνὰ 5388 Crat.394.c.7 : εὕροιμεν ταῖς μὲν συλλαβαῖς καὶ τοῖς γράμμασι διαφωνοῦντα, 5389 Crat.394.c.8 : τῇ δὲ δυνάμει ταὐτὸν φθεγγόμενα. φαίνεται οὕτως ἢ οὔ; 5390 Crat.394.d.1 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 5391 Crat.394.d.2 : {ΣΩ.} Τοῖς μὲν δὴ κατὰ φύσιν γιγνομένοις τὰ αὐτὰ 5392 Crat.394.d.3 : ἀποδοτέον ὀνόματα. 5393 Crat.394.d.4 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5394 Crat.394.d.5 : {ΣΩ.} Τί δὲ τοῖς παρὰ φύσιν, οἳ ἂν ἐν τέρατος εἴδει 5395 Crat.394.d.6 : γένωνται; οἷον ὅταν ἐξ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ θεοσεβοῦς 5396 Crat.394.d.7 : ἀσεβὴς γένηται, ἆρ´ οὐχ ὥσπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, κἂν 5397 Crat.394.d.8 : ἵππος βοὸς ἔκγονον τέκῃ, οὐ τοῦ τεκόντος δήπου ἔδει τὴν 5398 Crat.394.d.9 : ἐπωνυμίαν ἔχειν, ἀλλὰ τοῦ γένους οὗ εἴη; 5399 Crat.394.d.10 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5400 Crat.394.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ τῷ ἐκ τοῦ εὐσεβοῦς ἄρα γενομένῳ ἀσεβεῖ τὸ 5401 Crat.394.e.2 : τοῦ γένους ὄνομα ἀποδοτέον. 5402 Crat.394.e.3 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5403 Crat.394.e.4 : {ΣΩ.} Οὐ "Θεόφιλον," ὡς ἔοικεν, οὐδὲ "Μνησίθεον" 5404 Crat.394.e.5 : οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδέν· ἀλλ´ ὅτι τἀναντία τούτοις σημαίνει, 5405 Crat.394.e.6 : ἐάνπερ τῆς ὀρθότητος τυγχάνῃ τὰ ὀνόματα. 5406 Crat.394.e.7 : {ΕΡΜ.} Παντός γε μᾶλλον, ὦ Σώκρατες. 5407 Crat.394.e.8 : {ΣΩ.} Ὥσπερ γε καὶ ὁ "Ὀρέστης," ὦ Ἑρμόγενες, κιν– 5408 Crat.394.e.9 : δυνεύει ὀρθῶς ἔχειν, εἴτε τις τύχη ἔθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα εἴτε 5409 Crat.394.e.10 : καὶ ποιητής τις, τὸ θηριῶδες τῆς φύσεως καὶ τὸ ἄγριον αὐτοῦ 5410 Crat.394.e.11 : καὶ τὸ <20ὀρεινὸν>20 ἐνδεικνύμενος τῷ ὀνόματι. 5411 Crat.395.a.1 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται οὕτως, ὦ Σώκρατες. 5412 Crat.395.a.2 : {ΣΩ.} Ἔοικεν δέ γε καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ κατὰ φύσιν τὸ 5413 Crat.395.a.3 : ὄνομα εἶναι. 5414 Crat.395.a.4 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 5415 Crat.395.a.5 : {ΣΩ.} Κινδυνεύει γὰρ τοιοῦτός τις εἶναι ὁ "Ἀγαμέμνων," 5416 Crat.395.a.6 : οἷος ἃ δόξειεν αὐτῷ διαπονεῖσθαι καὶ καρτερεῖν τέλος ἐπιτι– 5417 Crat.395.a.7 : θεὶς τοῖς δόξασι δι´ ἀρετήν. σημεῖον δὲ αὐτοῦ ἡ ἐν Τροίᾳ 5418 Crat.395.a.8 : μονὴ τοῦ πάθους τε καὶ καρτερίας. ὅτι οὖν <20ἀγαστὸς>20 κατὰ 5419 Crat.395.b.1 : τὴν <20ἐπιμονὴν>20 οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐνσημαίνει τὸ ὄνομα ὁ "Ἀγα– 5420 Crat.395.b.2 : μέμνων." ἴσως δὲ καὶ ὁ "Ἀτρεὺς" ὀρθῶς ἔχει. ὅ τε 5421 Crat.395.b.3 : γὰρ τοῦ Χρυσίππου αὐτῷ φόνος καὶ ἃ πρὸς τὸν Θυέστην 5422 Crat.395.b.4 : ὡς ὠμὰ διεπράττετο, πάντα ταῦτα ζημιώδη καὶ <20ἀτηρὰ>20 πρὸς 5423 Crat.395.b.5 : ἀρετήν. ἡ οὖν τοῦ ὀνόματος ἐπωνυμία σμικρὸν παρακλίνει 5424 Crat.395.b.6 : καὶ ἐπικεκάλυπται, ὥστε μὴ πᾶσι δηλοῦν τὴν φύσιν τοῦ 5425 Crat.395.b.7 : ἀνδρός· τοῖς δ´ ἐπαΐουσι περὶ ὀνομάτων ἱκανῶς δηλοῖ ὃ 5426 Crat.395.b.8 : βούλεται ὁ "Ἀτρεύς." καὶ γὰρ κατὰ τὸ <20ἀτειρὲς>20 καὶ 5427 Crat.395.c.1 : κατὰ τὸ <20ἄτρεστον>20 καὶ κατὰ τὸ <20ἀτηρὸν>20 πανταχῇ ὀρθῶς 5428 Crat.395.c.2 : αὐτῷ τὸ ὄνομα κεῖται. δοκεῖ δέ μοι καὶ τῷ Πέλοπι 5429 Crat.395.c.3 : τὸ ὄνομα ἐμμέτρως κεῖσθαι· σημαίνει γὰρ τοῦτο τὸ 5430 Crat.395.c.4 : ὄνομα τὸν τὰ ἐγγὺς ὁρῶντα [ἄξιον εἶναι ταύτης τῆς ἐπω– 5431 Crat.395.c.5 : νυμίας]. 5432 Crat.395.c.6 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 5433 Crat.395.c.7 : {ΣΩ.} Οἷόν που καὶ κατ´ ἐκείνου λέγεται τοῦ ἀνδρὸς ἐν 5434 Crat.395.c.8 : τῷ τοῦ Μυρτίλου φόνῳ οὐδὲν οἵου τε γενέσθαι προνοηθῆναι 5435 Crat.395.c.9 : οὐδὲ προϊδεῖν τῶν πόρρω τῶν εἰς τὸ πᾶν γένος, ὅσης αὐτὸ 5436 Crat.395.d.1 : δυστυχίας ἐνεπίμπλη, τὸ ἐγγὺς μόνον ὁρῶν καὶ τὸ παρα– 5437 Crat.395.d.2 : χρῆμα—τοῦτο δ´ ἐστὶ "πέλας" —ἡνίκα προεθυμεῖτο λαβεῖν 5438 Crat.395.d.3 : παντὶ τρόπῳ τὸν τῆς Ἱπποδαμείας γάμον. τῷ δὲ Ταντάλῳ 5439 Crat.395.d.4 : καὶ πᾶς ἂν ἡγήσαιτο τοὔνομα ὀρθῶς καὶ κατὰ φύσιν τεθῆναι 5440 Crat.395.d.5 : εἰ ἀληθῆ τὰ περὶ αὐτὸν λεγόμενα. 5441 Crat.395.d.6 : {ΕΡΜ.} Τὰ ποῖα ταῦτα; 5442 Crat.395.d.7 : {ΣΩ.} Ἅ τέ που ἔτι ζῶντι δυστυχήματα ἐγένετο πολλὰ 5443 Crat.395.d.8 : καὶ δεινά, ὧν καὶ τέλος ἡ πατρὶς αὐτοῦ ὅλη ἀνετράπετο, 5444 Crat.395.d.9 : καὶ τελευτήσαντι ἐν Ἅιδου ἡ ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς τοῦ λίθου 5445 Crat.395.e.1 : <20ταλαντεία>20 θαυμαστὴ ὡς σύμφωνος τῷ ὀνόματι· καὶ ἀτεχνῶς 5446 Crat.395.e.2 : ἔοικεν, ὥσπερ ἂν εἴ τις βουλόμενος <20ταλάντατον>20 ὀνομάσαι 5447 Crat.395.e.3 : ἀποκρυπτόμενος ὀνομάσειε καὶ εἴποι ἀντ´ ἐκείνου "Τάνταλον," 5448 Crat.395.e.4 : τοιοῦτόν τι καὶ τούτῳ τὸ ὄνομα ἔοικεν ἐκπορίσαι ἡ τύχη τῆς 5449 Crat.395.e.5 : φήμης. φαίνεται δὲ καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ λεγομένῳ τῷ Διὶ 5450 Crat.396.a.1 : παγκάλως τὸ ὄνομα κεῖσθαι· ἔστι δὲ οὐ ῥᾴδιον κατανοῆσαι. 5451 Crat.396.a.2 : ἀτεχνῶς γάρ ἐστιν οἷον λόγος τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα, διελόντες 5452 Crat.396.a.3 : δὲ αὐτὸ διχῇ οἱ μὲν τῷ ἑτέρῳ μέρει, οἱ δὲ τῷ ἑτέρῳ χρώμεθα— 5453 Crat.396.a.4 : οἱ μὲν γὰρ "Ζῆνα," οἱ δὲ "Δία" καλοῦσιν—συντιθέμενα 5454 Crat.396.a.5 : δ´ εἰς ἓν δηλοῖ τὴν φύσιν τοῦ θεοῦ, ὃ δὴ προσήκειν φαμὲν 5455 Crat.396.a.6 : ὀνόματι οἵῳ τε εἶναι ἀπεργάζεσθαι. οὐ γὰρ ἔστιν ἡμῖν καὶ 5456 Crat.396.a.7 : τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὅστις ἐστὶν αἴτιος μᾶλλον τοῦ ζῆν ἢ ὁ 5457 Crat.396.a.8 : ἄρχων τε καὶ βασιλεὺς τῶν πάντων. συμβαίνει οὖν ὀρθῶς 5458 Crat.396.b.1 : ὀνομάζεσθαι οὗτος ὁ θεὸς εἶναι, <20δι´>20 ὃν <20ζῆν>20 ἀεὶ πᾶσι τοῖς 5459 Crat.396.b.2 : ζῶσιν ὑπάρχει· διείληπται δὲ δίχα, ὥσπερ λέγω, ἓν ὂν τὸ 5460 Crat.396.b.3 : ὄνομα, τῷ "Διὶ" καὶ τῷ "Ζηνί." τοῦτον δὲ Κρόνου ὑὸν 5461 Crat.396.b.4 : ὑβριστικὸν μὲν ἄν τις δόξειεν εἶναι ἀκούσαντι ἐξαίφνης, 5462 Crat.396.b.5 : εὔλογον δὲ μεγάλης τινὸς διανοίας ἔκγονον εἶναι τὸν Δία· 5463 Crat.396.b.6 : <20κόρον>20 γὰρ σημαίνει οὐ παῖδα, ἀλλὰ τὸ <20καθαρὸν>20 αὐτοῦ καὶ 5464 Crat.396.b.7 : <20ἀκήρατον>20 τοῦ <20νοῦ>20. ἔστι δὲ οὗτος Οὐρανοῦ ὑός, ὡς λόγος· 5465 Crat.396.b.8 : ἡ δὲ αὖ ἐς τὸ ἄνω ὄψις καλῶς ἔχει τοῦτο τὸ ὄνομα καλεῖσθαι, 5466 Crat.396.c.1 : "οὐρανία," <20ὁρῶσα τὰ ἄνω>20, ὅθεν δὴ καί φασιν, ὦ Ἑρμό– 5467 Crat.396.c.2 : γενες, τὸν καθαρὸν νοῦν παραγίγνεσθαι οἱ μετεωρολόγοι, 5468 Crat.396.c.3 : καὶ τῷ οὐρανῷ ὀρθῶς τὸ ὄνομα κεῖσθαι· εἰ δ´ ἐμεμνήμην τὴν 5469 Crat.396.c.4 : Ἡσιόδου γενεαλογίαν, τίνας ἔτι τοὺς ἀνωτέρω προγόνους 5470 Crat.396.c.5 : λέγει τούτων, οὐκ ἂν ἐπαυόμην διεξιὼν ὡς ὀρθῶς αὐτοῖς τὰ 5471 Crat.396.c.6 : ὀνόματα κεῖται, ἕως ἀπεπειράθην τῆς σοφίας ταυτησὶ τί 5472 Crat.396.c.7 : ποιήσει, εἰ ἄρα ἀπερεῖ ἢ οὔ, ἣ ἐμοὶ ἐξαίφνης νῦν οὑτωσὶ 5473 Crat.396.d.1 : προσπέπτωκεν ἄρτι οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν. 5474 Crat.396.d.2 : {ΕΡΜ.} Καὶ μὲν δή, ὦ Σώκρατες, ἀτεχνῶς γέ μοι δοκεῖς 5475 Crat.396.d.3 : ὥσπερ οἱ ἐνθουσιῶντες ἐξαίφνης χρησμῳδεῖν. 5476 Crat.396.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ αἰτιῶμαί γε, ὦ Ἑρμόγενες, μάλιστα αὐτὴν ἀπὸ 5477 Crat.396.d.5 : Εὐθύφρονος τοῦ Προσπαλτίου προσπεπτωκέναι μοι· ἕωθεν 5478 Crat.396.d.6 : γὰρ πολλὰ αὐτῷ συνῆ καὶ παρεῖχον τὰ ὦτα. κινδυνεύει οὖν 5479 Crat.396.d.7 : ἐνθουσιῶν οὐ μόνον τὰ ὦτά μου ἐμπλῆσαι τῆς δαιμονίας 5480 Crat.396.d.8 : σοφίας, ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς ἐπειλῆφθαι. δοκεῖ οὖν μοι 5481 Crat.396.e.1 : χρῆναι οὑτωσὶ ἡμᾶς ποιῆσαι· τὸ μὲν τήμερον εἶναι χρή– 5482 Crat.396.e.2 : σασθαι αὐτῇ καὶ τὰ λοιπὰ περὶ τῶν ὀνομάτων ἐπισκέψασθαι, 5483 Crat.396.e.3 : αὔριον δέ, ἂν καὶ ὑμῖν συνδοκῇ, ἀποδιοπομπησόμεθά τε 5484 Crat.396.e.4 : αὐτὴν καὶ καθαρούμεθα ἐξευρόντες ὅστις τὰ τοιαῦτα δεινὸς 5485 Crat.397.a.1 : καθαίρειν, εἴτε τῶν ἱερέων τις εἴτε τῶν σοφιστῶν. 5486 Crat.397.a.2 : {ΕΡΜ.} Ἀλλ´ ἐγὼ μὲν συγχωρῶ· πάνυ γὰρ ἂν ἡδέως τὰ 5487 Crat.397.a.3 : ἐπίλοιπα περὶ τῶν ὀνομάτων ἀκούσαιμι. 5488 Crat.397.a.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ χρὴ οὕτω ποιεῖν. πόθεν οὖν βούλει ἀρξώ– 5489 Crat.397.a.5 : μεθα διασκοποῦντες, ἐπειδήπερ εἰς τύπον τινὰ ἐμβεβήκαμεν, 5490 Crat.397.a.6 : ἵνα εἰδῶμεν εἰ ἄρα ἡμῖν ἐπιμαρτυρήσει αὐτὰ τὰ ὀνόματα μὴ 5491 Crat.397.a.7 : πάνυ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου οὕτως ἕκαστα κεῖσθαι, ἀλλ´ ἔχειν 5492 Crat.397.b.1 : τινὰ ὀρθότητα; τὰ μὲν οὖν τῶν ἡρώων καὶ ἀνθρώπων λεγό– 5493 Crat.397.b.2 : μενα ὀνόματα ἴσως ἂν ἡμᾶς ἐξαπατήσειεν· πολλὰ μὲν γὰρ 5494 Crat.397.b.3 : αὐτῶν κεῖται κατὰ προγόνων ἐπωνυμίας, οὐδὲν προσῆκον 5495 Crat.397.b.4 : ἐνίοις, ὥσπερ κατ´ ἀρχὰς ἐλέγομεν, πολλὰ δὲ ὥσπερ εὐχό– 5496 Crat.397.b.5 : μενοι τίθενται, οἷον "Εὐτυχίδην" καὶ "Σωσίαν" καὶ 5497 Crat.397.b.6 : "Θεόφιλον" καὶ ἄλλα πολλά. τὰ μὲν οὖν τοιαῦτα δοκεῖ μοι 5498 Crat.397.b.7 : χρῆναι ἐᾶν· εἰκὸς δὲ μάλιστα ἡμᾶς εὑρεῖν τὰ ὀρθῶς κείμενα 5499 Crat.397.b.8 : περὶ τὰ ἀεὶ ὄντα καὶ πεφυκότα. ἐσπουδάσθαι γὰρ ἐνταῦθα 5500 Crat.397.c.1 : μάλιστα πρέπει τὴν θέσιν τῶν ὀνομάτων· ἴσως δ´ ἔνια αὐτῶν 5501 Crat.397.c.2 : καὶ ὑπὸ θειοτέρας δυνάμεως ἢ τῆς τῶν ἀνθρώπων ἐτέθη. 5502 Crat.397.c.3 : {ΕΡΜ.} Δοκεῖς μοι καλῶς λέγειν, ὦ Σώκρατες. 5503 Crat.397.c.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ δίκαιον ἀπὸ τῶν θεῶν ἄρχεσθαι, σκοπου– 5504 Crat.397.c.5 : μένους πῇ ποτε αὐτὸ τοῦτο τὸ ὄνομα οἱ "θεοὶ" ὀρθῶς 5505 Crat.397.c.6 : ἐκλήθησαν; 5506 Crat.397.c.7 : {ΕΡΜ.} Εἰκός γε. 5507 Crat.397.c.8 : {ΣΩ.} Τοιόνδε τοίνυν ἔγωγε ὑποπτεύω· φαίνονταί μοι οἱ 5508 Crat.397.c.9 : πρῶτοι τῶν ἀνθρώπων τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα τούτους μόνους 5509 Crat.397.d.1 : [τοὺς θεοὺς] ἡγεῖσθαι οὕσπερ νῦν πολλοὶ τῶν βαρβάρων, 5510 Crat.397.d.2 : ἥλιον καὶ σελήνην καὶ γῆν καὶ ἄστρα καὶ οὐρανόν· ἅτε οὖν 5511 Crat.397.d.3 : αὐτὰ ὁρῶντες πάντα ἀεὶ ἰόντα δρόμῳ καὶ θέοντα, ἀπὸ ταύτης 5512 Crat.397.d.4 : τῆς φύσεως τῆς τοῦ <20θεῖν>20 "θεοὺς" αὐτοὺς ἐπονομάσαι· ὕστε– 5513 Crat.397.d.5 : ρον δὲ κατανοοῦντες τοὺς ἄλλους πάντας ἤδη τούτῳ τῷ ὀνό– 5514 Crat.397.d.6 : ματι προσαγορεύειν. ἔοικέ τι ὃ λέγω τῷ ἀληθεῖ ἢ οὐδέν; 5515 Crat.397.d.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν ἔοικεν. 5516 Crat.397.d.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν μετὰ τοῦτο σκοποῖμεν; 5517 Crat.397.d.9 : {ΕΡΜ.} Δῆλον δὴ ὅτι [δαίμονάς τε καὶ ἥρωας καὶ ἀνθρώ– 5518 Crat.397.e.1 : πους] δαίμονας. 5519 Crat.397.e.2 : {ΣΩ.} Καὶ ὡς ἀληθῶς, ὦ Ἑρμόγενες, τί ἄν ποτε νοοῖ τὸ 5520 Crat.397.e.3 : ὄνομα οἱ "δαίμονες"; σκέψαι ἄν τί σοι δόξω εἰπεῖν. 5521 Crat.397.e.4 : {ΕΡΜ.} Λέγε μόνον. 5522 Crat.397.e.5 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν τίνας φησὶν Ἡσίοδος εἶναι τοὺς δαί– 5523 Crat.397.e.6 : μονας; 5524 Crat.397.e.7 : {ΕΡΜ.} Οὐκ ἐννοῶ. 5525 Crat.397.e.8 : {ΣΩ.} Οὐδὲ ὅτι χρυσοῦν γένος τὸ πρῶτόν φησιν γενέσθαι 5526 Crat.397.e.9 : τῶν ἀνθρώπων; 5527 Crat.397.e.10 : {ΕΡΜ.} Οἶδα τοῦτό γε. 5528 Crat.397.e.11 : {ΣΩ.} Λέγει τοίνυν περὶ αὐτοῦ— 5529 Crat.397.e.11 : 5530 Crat.397.e.12 : Αὐτὰρ ἐπειδὴ τοῦτο γένος κατὰ μοῖρ´ ἐκάλυψεν, 5531 Crat.398.a.1 : οἱ μὲν δαίμονες ἁγνοὶ ὑποχθόνιοι καλέονται, 5532 Crat.398.a.2 : ἐσθλοί, ἀλεξίκακοι, φύλακες θνητῶν ἀνθρώπων. 5533 Crat.398.a.2 : 5534 Crat.398.a.3 : {ΕΡΜ.} Τί οὖν δή; 5535 Crat.398.a.4 : {ΣΩ.} Ὅτι οἶμαι ἐγὼ λέγειν αὐτὸν τὸ χρυσοῦν γένος οὐκ 5536 Crat.398.a.5 : ἐκ χρυσοῦ πεφυκὸς ἀλλ´ ἀγαθόν τε καὶ καλόν. τεκμήριον 5537 Crat.398.a.6 : δέ μοί ἐστιν ὅτι καὶ ἡμᾶς φησιν σιδηροῦν εἶναι γένος. 5538 Crat.398.a.7 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 5539 Crat.398.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τῶν νῦν οἴει ἂν φάναι αὐτὸν εἴ τις 5540 Crat.398.b.1 : ἀγαθός ἐστιν ἐκείνου τοῦ χρυσοῦ γένους εἶναι; 5541 Crat.398.b.2 : {ΕΡΜ.} Εἰκός γε. 5542 Crat.398.b.3 : {ΣΩ.} Οἱ δ´ ἀγαθοὶ ἄλλο τι ἢ φρόνιμοι; 5543 Crat.398.b.4 : {ΕΡΜ.} Φρόνιμοι. 5544 Crat.398.b.5 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν παντὸς μᾶλλον λέγει, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 5545 Crat.398.b.6 : τοὺς δαίμονας· ὅτι φρόνιμοι καὶ <20δαήμονες>20 ἦσαν, "δαίμονας" 5546 Crat.398.b.7 : αὐτοὺς ὠνόμασεν· καὶ ἔν γε τῇ ἀρχαίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ φωνῇ 5547 Crat.398.b.8 : αὐτὸ συμβαίνει τὸ ὄνομα. λέγει οὖν καλῶς καὶ οὗτος καὶ 5548 Crat.398.b.9 : ἄλλοι ποιηταὶ πολλοὶ ὅσοι λέγουσιν ὡς, ἐπειδάν τις ἀγαθὸς 5549 Crat.398.b.10 : ὢν τελευτήσῃ, μεγάλην μοῖραν καὶ τιμὴν ἔχει καὶ γίγνεται 5550 Crat.398.c.1 : δαίμων κατὰ τὴν τῆς φρονήσεως ἐπωνυμίαν. ταύτῃ οὖν 5551 Crat.398.c.2 : τίθεμαι καὶ ἐγὼ [τὸν δαήμονα] πάντ´ ἄνδρα ὃς ἂν ἀγαθὸς ᾖ, 5552 Crat.398.c.3 : δαιμόνιον εἶναι καὶ ζῶντα καὶ τελευτήσαντα, καὶ ὀρθῶς 5553 Crat.398.c.4 : "δαίμονα" καλεῖσθαι. 5554 Crat.398.c.5 : {ΕΡΜ.} Καὶ ἐγώ μοι δοκῶ, ὦ Σώκρατες, τούτου πάνυ σοι 5555 Crat.398.c.6 : σύμψηφος εἶναι. ὁ δὲ δὴ "ἥρως" τί ἂν εἴη; 5556 Crat.398.c.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο δὲ οὐ πάνυ χαλεπὸν ἐννοῆσαι. σμικρὸν 5557 Crat.398.c.8 : γὰρ παρῆκται αὐτῶν τὸ ὄνομα, δηλοῦν τὴν ἐκ τοῦ ἔρωτος 5558 Crat.398.c.9 : γένεσιν. 5559 Crat.398.c.10 : {ΕΡΜ.} Πῶς λέγεις; 5560 Crat.398.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθα ὅτι ἡμίθεοι οἱ ἥρωες; 5561 Crat.398.c.12 : {ΕΡΜ.} Τί οὖν; 5562 Crat.398.d.1 : {ΣΩ.} Πάντες δήπου γεγόνασιν ἐρασθέντος ἢ θεοῦ θνητῆς 5563 Crat.398.d.2 : ἢ θνητοῦ θεᾶς. ἐὰν οὖν σκοπῇς καὶ τοῦτο κατὰ τὴν Ἀττικὴν 5564 Crat.398.d.3 : τὴν παλαιὰν φωνήν, μᾶλλον εἴσῃ· δηλώσει γάρ σοι ὅτι 5565 Crat.398.d.4 : παρὰ τὸ τοῦ ἔρωτος ὄνομα, ὅθεν γεγόνασιν οἱ ἥρωες, σμικρὸν 5566 Crat.398.d.5 : παρηγμένον ἐστὶν †ὀνόματος† χάριν. καὶ ἤτοι τοῦτο λέγει 5567 Crat.398.d.6 : τοὺς ἥρωας, ἢ ὅτι σοφοὶ ἦσαν καὶ ῥήτορες [καὶ] δεινοὶ καὶ 5568 Crat.398.d.7 : διαλεκτικοί, ἐρωτᾶν ἱκανοὶ ὄντες· τὸ γὰρ "εἴρειν" λέγειν 5569 Crat.398.d.8 : ἐστίν. ὅπερ οὖν ἄρτι λέγομεν, ἐν τῇ Ἀττικῇ φωνῇ λεγό– 5570 Crat.398.e.1 : μενοι οἱ ἥρωες ῥήτορές τινες καὶ ἐρωτητικοὶ συμβαίνουσιν, 5571 Crat.398.e.2 : ὥστε ῥητόρων καὶ σοφιστῶν γένος γίγνεται τὸ ἡρωικὸν 5572 Crat.398.e.3 : φῦλον. ἀλλὰ οὐ τοῦτο χαλεπόν ἐστιν ἐννοῆσαι, ἀλλὰ 5573 Crat.398.e.4 : μᾶλλον τὸ τῶν ἀνθρώπων, διὰ τί ποτε "ἄνθρωποι" κα– 5574 Crat.398.e.5 : λοῦνται· 〈ἢ〉 σὺ ἔχεις εἰπεῖν; 5575 Crat.398.e.6 : {ΕΡΜ.} Πόθεν, ὠγαθέ, ἔχω; οὐδ´ εἴ τι οἷός τ´ ἂν εἴην 5576 Crat.398.e.7 : εὑρεῖν, οὐ συντείνω διὰ τὸ ἡγεῖσθαι σὲ μᾶλλον εὑρήσειν ἢ 5577 Crat.398.e.8 : ἐμαυτόν. 5578 Crat.399.a.1 : {ΣΩ.} Τῇ τοῦ Εὐθύφρονος ἐπιπνοίᾳ πιστεύεις, ὡς ἔοικας. 5579 Crat.399.a.2 : {ΕΡΜ.} Δῆλα δή. 5580 Crat.399.a.3 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς γε σὺ πιστεύων· ὡς καὶ νῦν γέ μοι 5581 Crat.399.a.4 : φαίνομαι κομψῶς ἐννενοηκέναι, καὶ κινδυνεύσω, ἐὰν μὴ 5582 Crat.399.a.5 : εὐλαβῶμαι, ἔτι τήμερον σοφώτερος τοῦ δέοντος γενέσθαι. 5583 Crat.399.a.6 : σκόπει δὴ ὃ λέγω. πρῶτον μὲν γὰρ τὸ τοιόνδε δεῖ ἐννοῆσαι 5584 Crat.399.a.7 : περὶ ὀνομάτων, ὅτι πολλάκις ἐπεμβάλλομεν γράμματα, τὰ 5585 Crat.399.a.8 : δ´ ἐξαιροῦμεν, παρ´ ὃ βουλόμεθα ὀνομάζοντες, καὶ τὰς 5586 Crat.399.a.9 : ὀξύτητας μεταβάλλομεν. οἷον "Διὶ φίλος" —τοῦτο ἵνα 5587 Crat.399.b.1 : ἀντὶ ῥήματος ὄνομα ἡμῖν γένηται, τό τε ἕτερον αὐτόθεν ἰῶτα 5588 Crat.399.b.2 : ἐξείλομεν καὶ ἀντὶ ὀξείας τῆς μέσης συλλαβῆς βαρεῖαν 5589 Crat.399.b.3 : ἐφθεγξάμεθα. ἄλλων δὲ τοὐναντίον ἐμβάλλομεν γράμματα, 5590 Crat.399.b.4 : τὰ δὲ βαρύτερα 〈ὀξύτερα〉 φθεγγόμεθα. 5591 Crat.399.b.5 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 5592 Crat.399.b.6 : {ΣΩ.} Τούτων τοίνυν ἓν καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων ὄνομα 5593 Crat.399.b.7 : πέπονθεν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. ἐκ γὰρ ῥήματος ὄνομα γέγονεν, 5594 Crat.399.b.8 : ἑνὸς γράμματος τοῦ ἄλφα ἐξαιρεθέντος καὶ βαρυτέρας τῆς 5595 Crat.399.b.9 : τελευτῆς γενομένης. 5596 Crat.399.b.10 : {ΕΡΜ.} Πῶς λέγεις; 5597 Crat.399.c.1 : {ΣΩ.} Ὧδε. σημαίνει τοῦτο τὸ ὄνομα ὁ "ἄνθρωπος" ὅτι 5598 Crat.399.c.2 : τὰ μὲν ἄλλα θηρία ὧν ὁρᾷ οὐδὲν ἐπισκοπεῖ οὐδὲ ἀναλογίζεται 5599 Crat.399.c.3 : οὐδὲ <20ἀναθρεῖ>20, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἅμα ἑώρακεν—τοῦτο δ´ ἐστὶ 5600 Crat.399.c.4 : [τὸ] "ὄπωπε" —καὶ <20ἀναθρεῖ>20 καὶ λογίζεται τοῦτο ὃ <20ὄπωπεν>20. 5601 Crat.399.c.5 : ἐντεῦθεν δὴ μόνον τῶν θηρίων ὀρθῶς ὁ ἄνθρωπος "ἄνθρω– 5602 Crat.399.c.6 : πος" ὠνομάσθη, <20ἀναθρῶν>20 ἃ <20ὄπωπε>20. 5603 Crat.399.c.7 : {ΕΡΜ.} Τί οὖν τὸ μετὰ τοῦτο; ἔρωμαί σε ὃ ἡδέως ἂν 5604 Crat.399.c.8 : πυθοίμην; 5605 Crat.399.c.9 : {ΣΩ.} Πάνυ γε. 5606 Crat.399.d.1 : {ΕΡΜ.} Ὥσπερ τοίνυν μοι δοκεῖ τούτοις ἑξῆς εἶναί τι 5607 Crat.399.d.2 : χρῆμα. "ψυχὴν" γάρ που καὶ "σῶμα" καλοῦμεν τοῦ 5608 Crat.399.d.3 : ἀνθρώπου. 5609 Crat.399.d.4 : {ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 5610 Crat.399.d.5 : {ΕΡΜ.} Πειρώμεθα δὴ καὶ ταῦτα διελεῖν ὥσπερ τὰ 5611 Crat.399.d.6 : ἔμπροσθεν. 5612 Crat.399.d.7 : {ΣΩ.} Ψυχὴν λέγεις ἐπισκέψασθαι ὡς εἰκότως τούτου τοῦ 5613 Crat.399.d.8 : ὀνόματος τυγχάνει, ἔπειτ´ αὖ τὸ σῶμα; 5614 Crat.399.d.9 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5615 Crat.399.d.10 : {ΣΩ.} Ὡς μὲν τοίνυν ἐκ τοῦ παραχρῆμα λέγειν, οἶμαί τι 5616 Crat.399.d.11 : τοιοῦτον νοεῖν τοὺς τὴν ψυχὴν ὀνομάσαντας, ὡς τοῦτο ἄρα, 5617 Crat.399.d.12 : ὅταν παρῇ τῷ σώματι, αἴτιόν ἐστι τοῦ ζῆν αὐτῷ, τὴν τοῦ 5618 Crat.399.e.1 : ἀναπνεῖν δύναμιν παρέχον καὶ <20ἀναψῦχον>20, ἅμα δὲ ἐκλεί– 5619 Crat.399.e.2 : ποντος τοῦ ἀναψύχοντος τὸ σῶμα ἀπόλλυταί τε καὶ τελευτᾷ· 5620 Crat.399.e.3 : ὅθεν δή μοι δοκοῦσιν αὐτὸ "ψυχὴν" καλέσαι. εἰ δὲ βούλει 5621 Crat.399.e.4 : —ἔχε ἠρέμα· δοκῶ γάρ μοί τι καθορᾶν πιθανώτερον τούτου 5622 Crat.400.a.1 : τοῖς ἀμφὶ Εὐθύφρονα. τούτου μὲν γάρ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 5623 Crat.400.a.2 : καταφρονήσαιεν ἂν καὶ ἡγήσαιντο φορτικὸν εἶναι· τόδε δὲ 5624 Crat.400.a.3 : σκόπει ἐὰν ἄρα καὶ σοὶ ἀρέσῃ. 5625 Crat.400.a.4 : {ΕΡΜ.} Λέγε μόνον. 5626 Crat.400.a.5 : {ΣΩ.} Τὴν φύσιν παντὸς τοῦ σώματος, ὥστε καὶ ζῆν καὶ 5627 Crat.400.a.6 : περιιέναι, τί σοι δοκεῖ ἔχειν τε καὶ ὀχεῖν ἄλλο ἢ ψυχή; 5628 Crat.400.a.7 : {ΕΡΜ.} Οὐδὲν ἄλλο. 5629 Crat.400.a.8 : {ΣΩ.} Τί δέ; καὶ τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων φύσιν οὐ 5630 Crat.400.a.9 : πιστεύεις Ἀναξαγόρᾳ νοῦν καὶ ψυχὴν εἶναι τὴν διακοσμοῦσαν 5631 Crat.400.a.10 : καὶ ἔχουσαν; 5632 Crat.400.a.11 : {ΕΡΜ.} Ἔγωγε. 5633 Crat.400.b.1 : {ΣΩ.} Καλῶς ἄρα ἂν τὸ ὄνομα τοῦτο ἔχοι τῇ δυνάμει 5634 Crat.400.b.2 : ταύτῃ ἣ <20φύσιν ὀχεῖ>20 καὶ <20ἔχει>20 "φυσέχην" ἐπονομάζειν. 5635 Crat.400.b.3 : ἔξεστι δὲ καὶ "ψυχὴν" κομψευόμενον λέγειν. 5636 Crat.400.b.4 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν, καὶ δοκεῖ γέ μοι τοῦτο ἐκείνου 5637 Crat.400.b.5 : τεχνικώτερον εἶναι. 5638 Crat.400.b.6 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἔστιν· γελοῖον μέντοι φαίνεται ὡς ἀληθῶς 5639 Crat.400.b.7 : ὀνομαζόμενον ὡς ἐτέθη. 5640 Crat.400.b.8 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο πῶς φῶμεν ἔχειν; 5641 Crat.400.b.9 : {ΣΩ.} Τὸ σῶμα λέγεις; 5642 Crat.400.b.10 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5643 Crat.400.b.11 : {ΣΩ.} Πολλαχῇ μοι δοκεῖ τοῦτό γε· ἂν μὲν καὶ σμικρόν 5644 Crat.400.c.1 : τις παρακλίνῃ, καὶ πάνυ. καὶ γὰρ <20σῆμά>20 τινές φασιν αὐτὸ 5645 Crat.400.c.2 : εἶναι τῆς ψυχῆς, ὡς τεθαμμένης ἐν τῷ νῦν παρόντι· καὶ 5646 Crat.400.c.3 : διότι αὖ τούτῳ <20σημαίνει>20 ἃ ἂν σημαίνῃ ἡ ψυχή, καὶ ταύτῃ 5647 Crat.400.c.4 : "σῆμα" ὀρθῶς καλεῖσθαι. δοκοῦσι μέντοι μοι μάλιστα 5648 Crat.400.c.5 : θέσθαι οἱ ἀμφὶ Ὀρφέα τοῦτο τὸ ὄνομα, ὡς δίκην διδούσης 5649 Crat.400.c.6 : τῆς ψυχῆς ὧν δὴ ἕνεκα δίδωσιν, τοῦτον δὲ περίβολον ἔχειν, 5650 Crat.400.c.7 : ἵνα <20σῴζηται>20, δεσμωτηρίου εἰκόνα· εἶναι οὖν τῆς ψυχῆς 5651 Crat.400.c.8 : τοῦτο, ὥσπερ αὐτὸ ὀνομάζεται, ἕως ἂν ἐκτείσῃ τὰ ὀφειλόμενα, 5652 Crat.400.c.9 : [τὸ] "σῶμα," καὶ οὐδὲν δεῖν παράγειν οὐδ´ ἓν γράμμα. 5653 Crat.400.d.1 : {ΕΡΜ.} Ταῦτα μέν μοι δοκεῖ ἱκανῶς, ὦ Σώκρατες, εἰρῆσθαι· 5654 Crat.400.d.2 : περὶ δὲ τῶν θεῶν τῶν ὀνομάτων, οἷον καὶ περὶ τοῦ "Διὸς" 5655 Crat.400.d.3 : νυνδὴ ἔλεγες, ἔχοιμεν ἄν που κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον 5656 Crat.400.d.4 : ἐπισκέψασθαι κατὰ τίνα ποτὲ ὀρθότητα αὐτῶν τὰ ὀνόματα 5657 Crat.400.d.5 : κεῖται; 5658 Crat.400.d.6 : {ΣΩ.} Ναὶ μὰ Δία ἡμεῖς γε, ὦ Ἑρμόγενες, εἴπερ γε νοῦν 5659 Crat.400.d.7 : ἔχοιμεν, ἕνα μὲν τὸν κάλλιστον τρόπον, ὅτι περὶ θεῶν οὐδὲν 5660 Crat.400.d.8 : ἴσμεν, οὔτε περὶ αὐτῶν οὔτε περὶ τῶν ὀνομάτων, ἅττα ποτὲ 5661 Crat.400.d.9 : ἑαυτοὺς καλοῦσιν· δῆλον γὰρ ὅτι ἐκεῖνοί γε τἀληθῆ καλοῦσι. 5662 Crat.400.e.1 : δεύτερος δ´ αὖ τρόπος ὀρθότητος, ὥσπερ ἐν ταῖς εὐχαῖς 5663 Crat.400.e.2 : νόμος ἐστὶν ἡμῖν εὔχεσθαι, οἵτινές τε καὶ ὁπόθεν χαίρουσιν 5664 Crat.400.e.3 : ὀνομαζόμενοι, ταῦτα καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς καλεῖν, ὡς ἄλλο μηδὲν 5665 Crat.401.a.1 : εἰδότας· καλῶς γὰρ δὴ ἔμοιγε δοκεῖ νενομίσθαι. εἰ οὖν 5666 Crat.401.a.2 : βούλει, σκοπῶμεν ὥσπερ προειπόντες τοῖς θεοῖς ὅτι περὶ 5667 Crat.401.a.3 : αὐτῶν οὐδὲν ἡμεῖς σκεψόμεθα—οὐ γὰρ ἀξιοῦμεν οἷοί τ´ ἂν 5668 Crat.401.a.4 : εἶναι σκοπεῖν—ἀλλὰ περὶ τῶν ἀνθρώπων, ἥν ποτέ τινα δόξαν 5669 Crat.401.a.5 : ἔχοντες ἐτίθεντο αὐτοῖς τὰ ὀνόματα· τοῦτο γὰρ ἀνεμέσητον. 5670 Crat.401.a.6 : {ΕΡΜ.} Ἀλλά μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, μετρίως λέγειν, 5671 Crat.401.a.7 : καὶ οὕτω ποιῶμεν. 5672 Crat.401.b.1 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν ἀφ´ Ἑστίας ἀρχώμεθα κατὰ τὸν νόμον; 5673 Crat.401.b.2 : {ΕΡΜ.} Δίκαιον γοῦν. 5674 Crat.401.b.3 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἄν τις φαίη διανοούμενον τὸν ὀνομάσαντα 5675 Crat.401.b.4 : Ἑστίαν ὀνομάσαι; 5676 Crat.401.b.5 : {ΕΡΜ.} Οὐ μὰ τὸν Δία οὐδὲ τοῦτο οἶμαι ῥᾴδιον εἶναι. 5677 Crat.401.b.6 : {ΣΩ.} Κινδυνεύουσι γοῦν, ὠγαθὲ Ἑρμόγενες, οἱ πρῶτοι τὰ 5678 Crat.401.b.7 : ὀνόματα τιθέμενοι οὐ φαῦλοι εἶναι ἀλλὰ μετεωρολόγοι καὶ 5679 Crat.401.b.8 : ἀδολέσχαι τινές. 5680 Crat.401.b.9 : {ΕΡΜ.} Τί δή; 5681 Crat.401.b.10 : {ΣΩ.} Καταφαίνεταί μοι ἡ θέσις τῶν ὀνομάτων τοιούτων 5682 Crat.401.c.1 : τινῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐάν τις τὰ ξενικὰ ὀνόματα ἀνασκοπῇ, 5683 Crat.401.c.2 : οὐχ ἧττον ἀνευρίσκεται ὃ ἕκαστον βούλεται. οἷον καὶ ἐν 5684 Crat.401.c.3 : τούτῳ ὃ ἡμεῖς "οὐσίαν" καλοῦμεν, εἰσὶν οἳ "ἐσσίαν" 5685 Crat.401.c.4 : καλοῦσιν, οἳ δ´ αὖ "ὠσίαν." πρῶτον μὲν οὖν κατὰ τὸ 5686 Crat.401.c.5 : ἕτερον ὄνομα τούτων ἡ τῶν πραγμάτων οὐσία "Ἑστία" 5687 Crat.401.c.6 : καλεῖσθαι ἔχει λόγον, καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας 5688 Crat.401.c.7 : μετέχον "ἔστιν" φαμέν, καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς ἂν καλοῖτο 5689 Crat.401.c.8 : "Ἑστία"· ἐοίκαμεν γὰρ καὶ ἡμεῖς τὸ παλαιὸν "ἐσσίαν" 5690 Crat.401.c.9 : καλεῖν τὴν οὐσίαν. ἔτι δὲ καὶ κατὰ τὰς θυσίας ἄν τις 5691 Crat.401.d.1 : ἐννοήσας ἡγήσαιτο οὕτω νοεῖν ταῦτα τοὺς τιθεμένους· τὸ 5692 Crat.401.d.2 : γὰρ πρὸ πάντων θεῶν τῇ Ἑστίᾳ πρώτῃ προθύειν εἰκὸς ἐκεί– 5693 Crat.401.d.3 : νους οἵτινες τὴν πάντων οὐσίαν "ἐσσίαν" ἐπωνόμασαν. 5694 Crat.401.d.4 : ὅσοι δ´ αὖ "ὠσίαν," σχεδόν τι αὖ οὗτοι καθ´ Ἡράκλειτον 5695 Crat.401.d.5 : ἂν ἡγοῖντο τὰ ὄντα ἰέναι τε πάντα καὶ μένειν οὐδέν· τὸ 5696 Crat.401.d.6 : οὖν αἴτιον καὶ τὸ ἀρχηγὸν αὐτῶν εἶναι τὸ <20ὠθοῦν>20, ὅθεν 5697 Crat.401.d.7 : δὴ καλῶς ἔχειν αὐτὸ "ὠσίαν" ὠνομάσθαι. καὶ ταῦτα 5698 Crat.401.e.1 : μὲν δὴ ταύτῃ ὡς παρὰ μηδὲν εἰδότων εἰρήσθω· μετὰ δ´ 5699 Crat.401.e.2 : Ἑστίαν δίκαιον Ῥέαν καὶ Κρόνον ἐπισκέψασθαι. καίτοι 5700 Crat.401.e.3 : τό γε τοῦ Κρόνου ὄνομα ἤδη διήλθομεν. ἴσως μέντοι 5701 Crat.401.e.4 : οὐδὲν λέγω. 5702 Crat.401.e.5 : {ΕΡΜ.} Τί δή, ὦ Σώκρατες; 5703 Crat.401.e.6 : {ΣΩ.} Ὠγαθέ, ἐννενόηκά τι σμῆνος σοφίας. 5704 Crat.401.e.7 : {ΕΡΜ.} Ποῖον δὴ τοῦτο; 5705 Crat.402.a.1 : {ΣΩ.} Γελοῖον μὲν πάνυ εἰπεῖν, οἶμαι μέντοι τινὰ πιθανότητα 5706 Crat.402.a.2 : ἔχον. 5707 Crat.402.a.3 : {ΕΡΜ.} Τίνα ταύτην; 5708 Crat.402.a.4 : {ΣΩ.} Τὸν Ἡράκλειτόν μοι δοκῶ καθορᾶν παλαί´ ἄττα 5709 Crat.402.a.5 : σοφὰ λέγοντα, ἀτεχνῶς τὰ ἐπὶ Κρόνου καὶ Ῥέας, ἃ καὶ 5710 Crat.402.a.6 : Ὅμηρος ἔλεγεν. 5711 Crat.402.a.7 : {ΕΡΜ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 5712 Crat.402.a.8 : {ΣΩ.} Λέγει που Ἡράκλειτος ὅτι "πάντα χωρεῖ καὶ οὐδὲν 5713 Crat.402.a.9 : μένει," καὶ ποταμοῦ ῥοῇ ἀπεικάζων τὰ ὄντα λέγει ὡς "δὶς 5714 Crat.402.a.10 : ἐς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἂν ἐμβαίης." 5715 Crat.402.a.11 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 5716 Crat.402.b.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν; δοκεῖ σοι ἀλλοιότερον Ἡρακλείτου νοεῖν ὁ 5717 Crat.402.b.2 : τιθέμενος τοῖς τῶν ἄλλων θεῶν προγόνοις "Ῥέαν" τε καὶ 5718 Crat.402.b.3 : "Κρόνον"; ἆρα οἴει ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου αὐτὸν ἀμφοτέροις 5719 Crat.402.b.4 : ῥευμάτων ὀνόματα θέσθαι; ὥσπερ αὖ Ὅμηρος "Ὠκεανόν τε 5720 Crat.402.b.5 : θεῶν γένεσίν" φησιν "καὶ μητέρα Τηθύν·" οἶμαι δὲ καὶ 5721 Crat.402.b.6 : Ἡσίοδος. λέγει δέ που καὶ Ὀρφεὺς ὅτι 5722 Crat.402.b.6 : 5723 Crat.402.b.7 : Ὠκεανὸς πρῶτος καλλίρροος ἦρξε γάμοιο, 5724 Crat.402.c.1 : ὅς ῥα κασιγνήτην ὁμομήτορα Τηθὺν ὄπυιεν. 5725 Crat.402.c.1 : 5726 Crat.402.c.2 : ταῦτ´ οὖν σκόπει ὅτι καὶ ἀλλήλοις συμφωνεῖ καὶ πρὸς τὰ τοῦ 5727 Crat.402.c.3 : Ἡρακλείτου πάντα τείνει. 5728 Crat.402.c.4 : {ΕΡΜ.} Φαίνῃ τί μοι λέγειν, ὦ Σώκρατες· τὸ μέντοι τῆς 5729 Crat.402.c.5 : Τηθύος οὐκ ἐννοῶ ὄνομα τί βούλεται. 5730 Crat.402.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ὀλίγου αὐτὸ λέγει ὅτι πηγῆς 5731 Crat.402.c.7 : ὄνομα ἐπικεκρυμμένον ἐστίν. τὸ γὰρ <20διαττώμενον>20 καὶ 5732 Crat.402.d.1 : τὸ <20ἠθούμενον>20 πηγῆς ἀπείκασμά ἐστιν· ἐκ δὲ τούτων ἀμ– 5733 Crat.402.d.2 : φοτέρων τῶν ὀνομάτων ἡ "Τηθὺς" τὸ ὄνομα σύγκειται. 5734 Crat.402.d.3 : {ΕΡΜ.} Τοῦτο μέν, ὦ Σώκρατες, κομψόν. 5735 Crat.402.d.4 : {ΣΩ.} Τί δ´ οὐ μέλλει; ἀλλὰ τί τὸ μετὰ τοῦτο; τὸν μὲν 5736 Crat.402.d.5 : Δία εἴπομεν. 5737 Crat.402.d.6 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5738 Crat.402.d.7 : {ΣΩ.} Τοὺς ἀδελφοὺς δὴ αὐτοῦ λέγωμεν, τόν τε Ποσειδῶ 5739 Crat.402.d.8 : καὶ τὸν Πλούτωνα καὶ τὸ ἕτερον ὄνομα ὃ ὀνομάζουσιν 5740 Crat.402.d.9 : αὐτόν. 5741 Crat.402.d.10 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5742 Crat.402.d.11 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν τοίνυν τοῦ Ποσειδῶνός μοι φαίνεται ὠνο– 5743 Crat.402.e.1 : μάσθαι [τοῦ πρώτου ὀνομάσαντος], ὅτι αὐτὸν βαδίζοντα 5744 Crat.402.e.2 : ἐπέσχεν ἡ τῆς θαλάττης φύσις καὶ οὐκέτι εἴασεν προελθεῖν, 5745 Crat.402.e.3 : ἀλλ´ ὥσπερ δεσμὸς τῶν ποδῶν αὐτῷ ἐγένετο. τὸν οὖν 5746 Crat.402.e.4 : ἄρχοντα τῆς δυνάμεως ταύτης θεὸν ὠνόμασεν "Ποσειδῶνα," 5747 Crat.402.e.5 : ὡς "ποσίδεσμον" ὄντα· τὸ δὲ <ε> ἔγκειται ἴσως εὐπρεπείας 5748 Crat.402.e.6 : ἕνεκα. τάχα δὲ οὐκ ἂν τοῦτο λέγοι, ἀλλ´ ἀντὶ τοῦ σῖγμα 5749 Crat.403.a.1 : δύο λάβδα τὸ πρῶτον ἐλέγετο, ὡς <20πολλὰ εἰδότος>20 τοῦ 5750 Crat.403.a.2 : θεοῦ. ἴσως δὲ ἀπὸ τοῦ σείειν "ὁ σείων" ὠνόμασται· 5751 Crat.403.a.3 : πρόσκειται δὲ τὸ πεῖ καὶ τὸ δέλτα. τὸ δὲ Πλούτωνος, 5752 Crat.403.a.4 : τοῦτο μὲν κατὰ τὴν τοῦ <20πλούτου>20 δόσιν, ὅτι ἐκ τῆς γῆς 5753 Crat.403.a.5 : κάτωθεν ἀνίεται ὁ πλοῦτος, ἐπωνομάσθη· ὁ δὲ "Ἅιδης," οἱ 5754 Crat.403.a.6 : πολλοὶ μέν μοι δοκοῦσιν ὑπολαμβάνειν τὸ <20ἀιδὲς>20 προσειρῆσθαι 5755 Crat.403.a.7 : τῷ ὀνόματι τούτῳ, καὶ φοβούμενοι τὸ ὄνομα "Πλούτωνα" 5756 Crat.403.a.8 : καλοῦσιν αὐτόν. 5757 Crat.403.b.1 : {ΕΡΜ.} Σοὶ δὲ πῶς φαίνεται, ὦ Σώκρατες; 5758 Crat.403.b.2 : {ΣΩ.} Πολλαχῇ ἔμοιγε δοκοῦσιν ἅνθρωποι διημαρτηκέναι 5759 Crat.403.b.3 : περὶ τούτου τοῦ θεοῦ τῆς δυνάμεως καὶ φοβεῖσθαι αὐτὸν οὐκ 5760 Crat.403.b.4 : ἄξιον 〈ὄν〉. ὅτι τε γάρ, ἐπειδὰν ἅπαξ τις ἡμῶν ἀποθάνῃ, 5761 Crat.403.b.5 : ἀεὶ ἐκεῖ ἐστιν, φοβοῦνται, καὶ ὅτι ἡ ψυχὴ γυμνὴ τοῦ 5762 Crat.403.b.6 : σώματος παρ´ ἐκεῖνον ἀπέρχεται, καὶ τοῦτο πεφόβηνται· 5763 Crat.403.b.7 : τὰ δ´ ἐμοὶ δοκεῖ πάντα ἐς ταὐτόν τι συντείνειν, καὶ ἡ ἀρχὴ 5764 Crat.403.b.8 : τοῦ θεοῦ καὶ τὸ ὄνομα. 5765 Crat.403.b.9 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 5766 Crat.403.c.1 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ ἅ γέ μοι φαίνεται. εἰπὲ γάρ 5767 Crat.403.c.2 : μοι, δεσμὸς ζῴῳ ὁτῳοῦν ὥστε μένειν ὁπουοῦν, πότερος 5768 Crat.403.c.3 : ἰσχυρότερός ἐστιν, ἀνάγκη ἢ ἐπιθυμία; 5769 Crat.403.c.4 : {ΕΡΜ.} Πολὺ διαφέρει, ὦ Σώκρατες, ἡ ἐπιθυμία. 5770 Crat.403.c.5 : {ΣΩ.} Οἴει οὖν τὸν Ἅιδην οὐκ ἂν πολλοὺς ἐκφεύγειν, εἰ 5771 Crat.403.c.6 : μὴ τῷ ἰσχυροτάτῳ δεσμῷ ἔδει τοὺς ἐκεῖσε ἰόντας; 5772 Crat.403.c.7 : {ΕΡΜ.} Δῆλα δή. 5773 Crat.403.c.8 : {ΣΩ.} Ἐπιθυμίᾳ ἄρα τινὶ αὐτούς, ὡς ἔοικε, δεῖ, εἴπερ τῷ 5774 Crat.403.c.9 : μεγίστῳ δεσμῷ δεῖ, καὶ οὐκ ἀνάγκῃ. 5775 Crat.403.c.10 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 5776 Crat.403.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπιθυμίαι αὖ πολλαί εἰσιν; 5777 Crat.403.c.12 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5778 Crat.403.d.1 : {ΣΩ.} Τῇ μεγίστῃ ἄρα ἐπιθυμίᾳ τῶν ἐπιθυμιῶν δεῖ αὐτούς, 5779 Crat.403.d.2 : εἴπερ μέλλει τῷ μεγίστῳ δεσμῷ κατέχειν. 5780 Crat.403.d.3 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5781 Crat.403.d.4 : {ΣΩ.} Ἔστιν οὖν τις μείζων ἐπιθυμία ἢ ὅταν τίς τῳ συνὼν 5782 Crat.403.d.5 : οἴηται δι´ ἐκεῖνον ἔσεσθαι ἀμείνων ἀνήρ; 5783 Crat.403.d.6 : {ΕΡΜ.} Μὰ Δί´ οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ὦ Σώκρατες. 5784 Crat.403.d.7 : {ΣΩ.} Διὰ ταῦτα ἄρα φῶμεν, ὦ Ἑρμόγενες, οὐδένα δεῦρο 5785 Crat.403.d.8 : ἐθελῆσαι ἀπελθεῖν τῶν ἐκεῖθεν, οὐδὲ αὐτὰς τὰς Σειρῆνας, 5786 Crat.403.e.1 : ἀλλὰ κατακεκηλῆσθαι ἐκείνας τε καὶ τοὺς ἄλλους πάντας· 5787 Crat.403.e.2 : οὕτω καλούς τινας, ὡς ἔοικεν, ἐπίσταται λόγους λέγειν 5788 Crat.403.e.3 : ὁ Ἅιδης, καὶ ἔστιν, ὥς γ´ ἐκ τοῦ λόγου τούτου, ὁ θεὸς 5789 Crat.403.e.4 : [οὗτος] τέλεος σοφιστής τε καὶ μέγας εὐεργέτης τῶν παρ´ 5790 Crat.403.e.5 : αὐτῷ, ὅς γε καὶ τοῖς ἐνθάδε τοσαῦτα ἀγαθὰ ἀνίησιν· οὕτω 5791 Crat.403.e.6 : πολλὰ αὐτῷ τὰ περιόντα ἐκεῖ ἐστιν, καὶ τὸν "Πλούτωνα" 5792 Crat.403.e.7 : ἀπὸ τούτου ἔσχε τὸ ὄνομα. καὶ τὸ αὖ μὴ ἐθέλειν συνεῖναι 5793 Crat.403.e.8 : τοῖς ἀνθρώποις ἔχουσι τὰ σώματα, ἀλλὰ τότε συγγίγνεσθαι, 5794 Crat.404.a.1 : ἐπειδὰν ἡ ψυχὴ καθαρὰ ᾖ πάντων τῶν περὶ τὸ σῶμα κακῶν 5795 Crat.404.a.2 : καὶ ἐπιθυμιῶν, οὐ φιλοσόφου δοκεῖ σοι εἶναι καὶ εὖ ἐντεθυμη– 5796 Crat.404.a.3 : μένου ὅτι οὕτω μὲν ἂν κατέχοι αὐτοὺς δήσας τῇ περὶ ἀρετὴν 5797 Crat.404.a.4 : ἐπιθυμίᾳ, ἔχοντας δὲ τὴν τοῦ σώματος πτοίησιν καὶ μανίαν 5798 Crat.404.a.5 : οὐδ´ ἂν ὁ Κρόνος δύναιτο ὁ πατὴρ συγκατέχειν αὑτῷ ἐν τοῖς 5799 Crat.404.a.6 : δεσμοῖς δήσας τοῖς αὐτοῦ λεγομένοις; 5800 Crat.404.a.7 : {ΕΡΜ.} Κινδυνεύεις τὶ λέγειν, ὦ Σώκρατες. 5801 Crat.404.b.1 : {ΣΩ.} Καὶ τό γε ὄνομα ὁ "Ἅιδης," ὦ Ἑρμόγενες, πολλοῦ 5802 Crat.404.b.2 : δεῖ ἀπὸ τοῦ <20ἀιδοῦς>20 ἐπωνομάσθαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἀπὸ 5803 Crat.404.b.3 : τοῦ πάντα τὰ καλὰ <20εἰδέναι>20, ἀπὸ τούτου ὑπὸ τοῦ νομοθέτου 5804 Crat.404.b.4 : "Ἅιδης" ἐκλήθη. 5805 Crat.404.b.5 : {ΕΡΜ.} Εἶεν· τί δὲ Δήμητρά τε καὶ Ἥραν καὶ Ἀπόλλω 5806 Crat.404.b.6 : καὶ Ἀθηνᾶν καὶ Ἥφαιστον καὶ Ἄρη καὶ τοὺς ἄλλους θεούς, 5807 Crat.404.b.7 : πῶς λέγομεν; 5808 Crat.404.b.8 : {ΣΩ.} Δημήτηρ μὲν φαίνεται κατὰ τὴν δόσιν τῆς ἐδωδῆς 5809 Crat.404.b.9 : <20διδοῦσα>20 ὡς <20μήτηρ>20 "Δημήτηρ" κεκλῆσθαι, Ἥρα δὲ <20ἐρατή>20 5810 Crat.404.c.1 : τις, ὥσπερ οὖν καὶ λέγεται ὁ Ζεὺς αὐτῆς ἐρασθεὶς ἔχειν. 5811 Crat.404.c.2 : ἴσως δὲ μετεωρολογῶν ὁ νομοθέτης τὸν <20ἀέρα>20 "Ἥραν" 5812 Crat.404.c.3 : ὠνόμασεν ἐπικρυπτόμενος, θεὶς τὴν ἀρχὴν ἐπὶ τελευτήν· 5813 Crat.404.c.4 : γνοίης δ´ ἄν, εἰ πολλάκις λέγοις τὸ τῆς Ἥρας ὄνομα. 5814 Crat.404.c.5 : "Φερρέφαττα" δέ· πολλοὶ μὲν καὶ τοῦτο φοβοῦνται τὸ 5815 Crat.404.c.6 : ὄνομα καὶ τὸν "Ἀπόλλω," ὑπὸ ἀπειρίας, ὡς ἔοικεν, ὀνο– 5816 Crat.404.c.7 : μάτων ὀρθότητος. καὶ γὰρ μεταβάλλοντες σκοποῦνται τὴν 5817 Crat.404.c.8 : "Φερσεφόνην," καὶ δεινὸν αὐτοῖς φαίνεται· τὸ δὲ μηνύει 5818 Crat.404.d.1 : σοφὴν εἶναι τὴν θεόν. ἅτε γὰρ φερομένων τῶν πραγμάτων 5819 Crat.404.d.2 : τὸ ἐφαπτόμενον καὶ ἐπαφῶν καὶ δυνάμενον ἐπακολουθεῖν 5820 Crat.404.d.3 : σοφία ἂν εἴη. "Φερέπαφα" οὖν διὰ τὴν σοφίαν καὶ τὴν 5821 Crat.404.d.4 : <20ἐπαφὴν>20 τοῦ <20φερομένου>20 ἡ θεὸς ἂν ὀρθῶς καλοῖτο, ἢ 5822 Crat.404.d.5 : τοιοῦτόν τι—δι´ ὅπερ καὶ σύνεστιν αὐτῇ ὁ Ἅιδης σοφὸς 5823 Crat.404.d.6 : ὤν, διότι τοιαύτη ἐστίν—νῦν δὲ αὐτῆς ἐκκλίνουσι τὸ ὄνομα 5824 Crat.404.d.7 : εὐστομίαν περὶ πλείονος ποιούμενοι τῆς ἀληθείας, ὥστε 5825 Crat.404.d.8 : "Φερρέφατταν" αὐτὴν καλεῖν. ταὐτὸν δὲ καὶ περὶ τὸν 5826 Crat.404.e.1 : Ἀπόλλω, ὅπερ λέγω, πολλοὶ πεφόβηνται περὶ τὸ ὄνομα τοῦ 5827 Crat.404.e.2 : θεοῦ, ὥς τι δεινὸν μηνύοντος· ἢ οὐκ ᾔσθησαι; 5828 Crat.404.e.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν, καὶ ἀληθῆ λέγεις. 5829 Crat.404.e.4 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γ´ ἐστίν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, κάλλιστα κείμενον 5830 Crat.404.e.5 : πρὸς τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ. 5831 Crat.404.e.6 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 5832 Crat.404.e.7 : {ΣΩ.} Ἐγὼ πειράσομαι φράσαι ὅ γέ μοι φαίνεται· οὐ γὰρ 5833 Crat.405.a.1 : ἔστιν ὅτι ἂν μᾶλλον ὄνομα ἥρμοσεν ἓν ὂν τέτταρσι δυνάμεσι 5834 Crat.405.a.2 : ταῖς τοῦ θεοῦ, ὥστε πασῶν ἐφάπτεσθαι καὶ δηλοῦν τρόπον 5835 Crat.405.a.3 : τινὰ μουσικήν τε καὶ μαντικὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ τοξικήν. 5836 Crat.405.a.4 : {ΕΡΜ.} Λέγε δή· ἄτοπον γάρ τί μοι λέγεις τὸ ὄνομα 5837 Crat.405.a.5 : εἶναι. 5838 Crat.405.a.6 : {ΣΩ.} Εὐάρμοστον μὲν οὖν, ἅτε μουσικοῦ ὄντος τοῦ θεοῦ. 5839 Crat.405.a.7 : πρῶτον μὲν γὰρ ἡ κάθαρσις καὶ οἱ καθαρμοὶ καὶ κατὰ τὴν 5840 Crat.405.a.8 : ἰατρικὴν καὶ κατὰ τὴν μαντικὴν καὶ αἱ τοῖς ἰατρικοῖς 5841 Crat.405.b.1 : φαρμάκοις καὶ αἱ τοῖς μαντικοῖς περιθειώσεις τε καὶ τὰ 5842 Crat.405.b.2 : λουτρὰ τὰ ἐν τοῖς τοιούτοις καὶ αἱ περιρράνσεις, πάντα ἕν 5843 Crat.405.b.3 : τι ταῦτα δύναιτ´ ἄν, καθαρὸν παρέχειν τὸν ἄνθρωπον καὶ 5844 Crat.405.b.4 : κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν· ἢ οὔ; 5845 Crat.405.b.5 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 5846 Crat.405.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ καθαίρων θεὸς καὶ ὁ ἀπολούων τε καὶ 5847 Crat.405.b.7 : ἀπολύων τῶν τοιούτων κακῶν οὗτος ἂν εἴη; 5848 Crat.405.b.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 5849 Crat.405.b.9 : {ΣΩ.} Κατὰ μὲν τοίνυν τὰς ἀπολύσεις τε καὶ ἀπολούσεις, 5850 Crat.405.c.1 : ὡς ἰατρὸς ὢν τῶν τοιούτων, "Ἀπολούων" ἂν ὀρθῶς καλοῖτο· 5851 Crat.405.c.2 : κατὰ δὲ τὴν μαντικὴν καὶ τὸ ἀληθές τε καὶ τὸ ἁπλοῦν— 5852 Crat.405.c.3 : ταὐτὸν γάρ ἐστιν—ὥσπερ οὖν οἱ Θετταλοὶ καλοῦσιν αὐτόν, 5853 Crat.405.c.4 : ὀρθότατ´ ἂν καλοῖτο· "Ἄπλουν" γάρ φασι πάντες Θετταλοὶ 5854 Crat.405.c.5 : τοῦτον τὸν θεόν. διὰ δὲ τὸ ἀεὶ βολῶν ἐγκρατὴς εἶναι τοξικῇ 5855 Crat.405.c.6 : "Ἀειβάλλων" ἐστίν. κατὰ δὲ τὴν μουσικὴν δεῖ ὑπολαβεῖν 5856 Crat.405.c.7 : [ὥσπερ τὸν ἀκόλουθόν τε καὶ τὴν ἄκοιτιν] ὅτι τὸ ἄλφα σημαίνει 5857 Crat.405.c.8 : πολλαχοῦ τὸ <20ὁμοῦ>20, καὶ ἐνταῦθα τὴν <20ὁμοῦ πόλησιν>20 καὶ 5858 Crat.405.c.9 : περὶ τὸν οὐρανόν, οὓς δὴ "πόλους" καλοῦσιν, καὶ [τὴν] περὶ 5859 Crat.405.d.1 : τὴν ἐν τῇ ᾠδῇ ἁρμονίαν, ἣ δὴ συμφωνία καλεῖται, ὅτι ταῦτα 5860 Crat.405.d.2 : πάντα, ὥς φασιν οἱ κομψοὶ περὶ μουσικὴν καὶ ἀστρονομίαν, 5861 Crat.405.d.3 : ἁρμονίᾳ τινὶ <20πολεῖ ἅμα>20 πάντα· ἐπιστατεῖ δὲ οὗτος ὁ θεὸς 5862 Crat.405.d.4 : τῇ ἁρμονίᾳ <20ὁμοπολῶν>20 αὐτὰ πάντα καὶ κατὰ θεοὺς καὶ κατ´ 5863 Crat.405.d.5 : ἀνθρώπους· ὥσπερ οὖν τὸν <20ὁμο>20κέλευθον καὶ <20ὁμό>20κοιτιν 5864 Crat.405.d.6 : "ἀκόλουθον" καὶ "ἄκοιτιν" ἐκαλέσαμεν, μεταβαλόντες 5865 Crat.405.d.7 : ἀντὶ τοῦ "ὁμο-" "ἀ-," οὕτω καὶ "Ἀπόλλωνα" ἐκαλέσαμεν 5866 Crat.405.e.1 : ὃς ἦν "Ὁμοπολῶν," ἕτερον λάβδα ἐμβαλόντες, ὅτι ὁμώ– 5867 Crat.405.e.2 : νυμον ἐγίγνετο τῷ χαλεπῷ ὀνόματι. ὅπερ καὶ νῦν ὑπο– 5868 Crat.405.e.3 : πτεύοντές τινες διὰ τὸ μὴ ὀρθῶς σκοπεῖσθαι τὴν δύναμιν 5869 Crat.405.e.4 : τοῦ ὀνόματος φοβοῦνται αὐτὸ ὡς σημαῖνον φθοράν τινα· τὸ 5870 Crat.406.a.1 : δὲ [πολύ], ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο, πασῶν ἐφαπτόμενον κεῖται 5871 Crat.406.a.2 : τῶν τοῦ θεοῦ δυνάμεων, <20ἁπλοῦ, ἀεὶ βάλλοντος, ἀπο– 5872 Crat.406.a.3 : λούοντος, ὁμοπολοῦντος>20. τὰς δὲ "Μούσας" τε καὶ 5873 Crat.406.a.4 : ὅλως τὴν μουσικὴν ἀπὸ τοῦ <20μῶσθαι>20, ὡς ἔοικεν, καὶ τῆς 5874 Crat.406.a.5 : ζητήσεώς τε καὶ φιλοσοφίας τὸ ὄνομα τοῦτο ἐπωνόμασεν. 5875 Crat.406.a.6 : Λητὼ δὲ ἀπὸ τῆς πρᾳότητος τῆς θεοῦ, κατὰ τὸ <20ἐθελήμονα>20 5876 Crat.406.a.7 : εἶναι ὧν ἄν τις δέηται. ἴσως δὲ ὡς οἱ ξένοι καλοῦσιν— 5877 Crat.406.a.8 : πολλοὶ γὰρ "Ληθὼ" καλοῦσιν—ἔοικεν οὖν πρὸς τὸ μὴ 5878 Crat.406.a.9 : τραχὺ τοῦ <20ἤθους>20 ἀλλ´ ἥμερόν τε καὶ <20λεῖον>20 "Ληθὼ" 5879 Crat.406.b.1 : κεκλῆσθαι ὑπὸ τῶν τοῦτο καλούντων. "Ἄρτεμις" δὲ 〈διὰ〉 5880 Crat.406.b.2 : τὸ <20ἀρτεμὲς>20 φαίνεται καὶ τὸ κόσμιον, διὰ τὴν τῆς παρθενίας 5881 Crat.406.b.3 : ἐπιθυμίαν· ἴσως δὲ <20ἀρετῆς ἵστορα>20 τὴν θεὸν ἐκάλεσεν ὁ 5882 Crat.406.b.4 : καλέσας, τάχα δ´ ἂν καὶ ὡς τὸν <20ἄροτον μισησάσης>20 τὸν 5883 Crat.406.b.5 : ἀνδρὸς ἐν γυναικί· ἢ διὰ τούτων τι ἢ διὰ πάντα ταῦτα τὸ 5884 Crat.406.b.6 : ὄνομα τοῦτο ὁ τιθέμενος ἔθετο τῇ θεῷ. 5885 Crat.406.b.7 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ ὁ "Διόνυσός" τε καὶ ἡ "Ἀφροδίτη"; 5886 Crat.406.b.8 : {ΣΩ.} Μεγάλα, ὦ παῖ Ἱππονίκου, ἐρωτᾷς. ἀλλὰ ἔστι 5887 Crat.406.b.9 : γὰρ καὶ σπουδαίως εἰρημένος ὁ τρόπος τῶν ὀνομάτων τούτοις 5888 Crat.406.c.1 : τοῖς θεοῖς καὶ παιδικῶς. τὸν μὲν οὖν σπουδαῖον ἄλλους 5889 Crat.406.c.2 : τινὰς ἐρώτα, τὸν δὲ παιδικὸν οὐδὲν κωλύει διελθεῖν· φιλο– 5890 Crat.406.c.3 : παίσμονες γὰρ καὶ οἱ θεοί. ὅ τε γὰρ Διόνυσος εἴη ἂν 5891 Crat.406.c.4 : ὁ <20διδοὺς>20 τὸν <20οἶνον>20 "Διδοίνυσος" ἐν παιδιᾷ καλούμενος, 5892 Crat.406.c.5 : οἶνος δ´, ὅτι <20οἴεσθαι νοῦν>20 ἔχειν ποιεῖ τῶν πινόντων τοὺς 5893 Crat.406.c.6 : πολλοὺς οὐκ ἔχοντας, "οἰόνους" δικαιότατ´ ἂν καλούμενος. 5894 Crat.406.c.7 : περὶ δὲ Ἀφροδίτης οὐκ ἄξιον Ἡσιόδῳ ἀντιλέγειν, ἀλλὰ 5895 Crat.406.d.1 : συγχωρεῖν ὅτι διὰ τὴν 〈ἐκ〉 τοῦ <20ἀφροῦ>20 γένεσιν "Ἀφροδίτη" 5896 Crat.406.d.2 : ἐκλήθη. 5897 Crat.406.d.3 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ Ἀθηνᾶς Ἀθηναῖός γ´ ὤν, ὦ Σώ– 5898 Crat.406.d.4 : κρατες, ἐπιλήσῃ, οὐδ´ Ἡφαίστου τε καὶ Ἄρεως. 5899 Crat.406.d.5 : {ΣΩ.} Οὐδὲ εἰκός γε. 5900 Crat.406.d.6 : {ΕΡΜ.} Οὐ γάρ. 5901 Crat.406.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μὲν ἕτερον ὄνομα αὐτῆς οὐ χαλεπὸν 5902 Crat.406.d.8 : εἰπεῖν δι´ ὃ κεῖται. 5903 Crat.406.d.9 : {ΕΡΜ.} Τὸ ποῖον; 5904 Crat.406.d.10 : {ΣΩ.} "Παλλάδα" που αὐτὴν καλοῦμεν. 5905 Crat.406.d.11 : {ΕΡΜ.} Πῶς γὰρ οὔ; 5906 Crat.406.d.12 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἀπὸ τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις ὀρχήσεως 5907 Crat.406.e.1 : ἡγούμενοι τεθῆναι ὀρθῶς ἄν, ὡς ἐγᾦμαι, ἡγοίμεθα· τὸ γάρ 5908 Crat.406.e.2 : που ἢ αὑτὸν ἤ τι ἄλλο μετεωρίζειν ἢ ἀπὸ τῆς γῆς ἢ ἐν ταῖς 5909 Crat.407.a.1 : χερσὶν "πάλλειν" τε καὶ "πάλλεσθαι" καὶ ὀρχεῖν καὶ 5910 Crat.407.a.2 : ὀρχεῖσθαι καλοῦμεν. 5911 Crat.407.a.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 5912 Crat.407.a.4 : {ΣΩ.} "Παλλάδα" μὲν τοίνυν ταύτῃ. 5913 Crat.407.a.5 : {ΕΡΜ.} Καὶ ὀρθῶς γε. ἀλλὰ δὴ τὸ ἕτερον πῶς λέγεις; 5914 Crat.407.a.6 : {ΣΩ.} Τὸ τῆς Ἀθηνᾶς; 5915 Crat.407.a.7 : {ΕΡΜ.} Ναί. 5916 Crat.407.a.8 : {ΣΩ.} Τοῦτο ἐμβριθέστερον, ὦ φίλε. ἐοίκασι δὴ καὶ οἱ 5917 Crat.407.a.9 : παλαιοὶ τὴν Ἀθηνᾶν νομίζειν ὥσπερ οἱ νῦν περὶ Ὅμηρον 5918 Crat.407.b.1 : δεινοί. καὶ γὰρ τούτων οἱ πολλοὶ ἐξηγούμενοι τὸν ποιητήν 5919 Crat.407.b.2 : φασι τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὸν νοῦν τε καὶ διάνοιαν πεποιηκέναι, 5920 Crat.407.b.3 : καὶ ὁ τὰ ὀνόματα ποιῶν ἔοικε τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῆς δια– 5921 Crat.407.b.4 : νοεῖσθαι, ἔτι δὲ μειζόνως λέγων θεοῦ νόησιν ὡσπερεὶ λέγει 5922 Crat.407.b.5 : ὅτι "ἁ θεονόα" ἐστὶν αὕτη, τῷ ἄλφα ξενικῶς ἀντὶ τοῦ ἦτα 5923 Crat.407.b.6 : χρησάμενος καὶ τὸ ἰῶτα καὶ τὸ σῖγμα ἀφελών. ἴσως δὲ 5924 Crat.407.b.7 : οὐδὲ ταύτῃ, ἀλλ´ ὡς τὰ θεῖα νοούσης αὐτῆς διαφερόντως τῶν 5925 Crat.407.b.8 : ἄλλων "Θεονόην" ἐκάλεσεν. οὐδὲν δὲ ἀπέχει καὶ τὴν ἐν 5926 Crat.407.b.9 : τῷ ἤθει νόησιν ὡς οὖσαν τὴν θεὸν ταύτην "Ἠθονόην" μὲν 5927 Crat.407.c.1 : βούλεσθαι προσειπεῖν· παραγαγὼν δὲ ἢ αὐτὸς ἤ τινες ὕστερον 5928 Crat.407.c.2 : ἐπὶ τὸ κάλλιον ὡς ᾤοντο, "Ἀθηνάαν" ἐκάλεσαν. 5929 Crat.407.c.3 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ δὴ τὸν Ἥφαιστον, πῇ λέγεις; 5930 Crat.407.c.4 : {ΣΩ.} Ἦ τὸν γενναῖον τὸν "φάεος ἵστορα" ἐρωτᾷς; 5931 Crat.407.c.5 : {ΕΡΜ.} Ἔοικα. 5932 Crat.407.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὗτος μὲν παντὶ δῆλος "Φαῖστος" ὤν, τὸ 5933 Crat.407.c.7 : ἦτα προσελκυσάμενος; 5934 Crat.407.c.8 : {ΕΡΜ.} Κινδυνεύει, ἐὰν μή πῄ σοι, ὡς ἔοικεν, ἔτι ἄλλῃ δόξῃ. 5935 Crat.407.c.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἵνα μὴ δόξῃ, τὸν Ἄρη ἐρώτα. 5936 Crat.407.c.10 : {ΕΡΜ.} Ἐρωτῶ. 5937 Crat.407.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, εἰ μὲν βούλει, κατὰ τὸ <20ἄρρεν>20 τε καὶ κατὰ 5938 Crat.407.d.2 : τὸ ἀνδρεῖον "Ἄρης" ἂν εἴη· εἰ δ´ αὖ κατὰ τὸ σκληρόν τε 5939 Crat.407.d.3 : καὶ ἀμετάστροφον, ὃ δὴ "ἄρρατον" καλεῖται, καὶ ταύτῃ ἂν 5940 Crat.407.d.4 : πανταχῇ πολεμικῷ θεῷ πρέποι "Ἄρη" καλεῖσθαι. 5941 Crat.407.d.5 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 5942 Crat.407.d.6 : {ΣΩ.} Ἐκ μὲν οὖν τῶν θεῶν πρὸς θεῶν ἀπαλλαγῶμεν, ὡς 5943 Crat.407.d.7 : ἐγὼ δέδοικα περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι· περὶ δὲ ἄλλων 〈ὧν〉 5944 Crat.407.d.8 : τινων βούλει πρόβαλλέ μοι, "ὄφρα ἴδηαι οἷοι" Εὐθύφρονος 5945 Crat.407.d.9 : "ἵπποι." 5946 Crat.407.e.1 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ ποιήσω ταῦτα, ἔτι γε ἓν ἐρόμενός σε περὶ 5947 Crat.407.e.2 : Ἑρμοῦ, ἐπειδή με καὶ οὔ φησιν Κρατύλος Ἑρμογένη εἶναι. 5948 Crat.407.e.3 : πειρώμεθα οὖν τὸν "Ἑρμῆν" σκέψασθαι τί καὶ νοεῖ τὸ 5949 Crat.407.e.4 : ὄνομα, ἵνα καὶ εἰδῶμεν εἰ τὶ ὅδε λέγει. 5950 Crat.407.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ἔοικε περὶ λόγον τι εἶναι ὁ 5951 Crat.407.e.6 : "Ἑρμῆς," καὶ τὸ <20ἑρμηνέα>20 εἶναι καὶ τὸ ἄγγελον καὶ τὸ 5952 Crat.408.a.1 : κλοπικόν τε καὶ τὸ ἀπατηλὸν ἐν λόγοις καὶ τὸ ἀγοραστικόν, 5953 Crat.408.a.2 : περὶ λόγου δύναμίν ἐστιν πᾶσα αὕτη ἡ πραγματεία· ὅπερ 5954 Crat.408.a.3 : οὖν καὶ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν, τὸ "εἴρειν" λόγου χρεία 5955 Crat.408.a.4 : ἐστί, τὸ δέ, οἷον καὶ Ὅμηρος πολλαχοῦ λέγει, "ἐμήσατό" 5956 Crat.408.a.5 : φησιν, τοῦτο δὲ μηχανήσασθαί ἐστιν. ἐξ ἀμφοτέρων οὖν 5957 Crat.408.a.6 : τούτων τὸν τὸ λέγειν τε καὶ τὸν λόγον μησάμενον—τὸ δὲ 5958 Crat.408.a.7 : λέγειν δή ἐστιν <20εἴρειν>20—τοῦτον τὸν θεὸν ὡσπερεὶ ἐπιτάττει 5959 Crat.408.b.1 : ἡμῖν ὁ νομοθέτης· "Ὦ ἄνθρωποι, ὃς τὸ <20εἴρειν ἐμήσατο>20, 5960 Crat.408.b.2 : δικαίως ἂν καλοῖτο ὑπὸ ὑμῶν <20Εἰρέμης>20"· νῦν δὲ ἡμεῖς, 5961 Crat.408.b.3 : ὡς οἰόμεθα, καλλωπίζοντες τὸ ὄνομα "Ἑρμῆν" καλοῦμεν. 5962 Crat.408.b.4 : [καὶ ἥ γε Ἶρις ἀπὸ τοῦ <20εἴρειν>20 ἔοικεν κεκλημένη, ὅτι 5963 Crat.408.b.5 : ἄγγελος ἦν.] 5964 Crat.408.b.6 : {ΕΡΜ.} Νὴ τὸν Δία, εὖ ἄρα μοι δοκεῖ Κρατύλος λέγειν τὸ 5965 Crat.408.b.7 : ἐμὲ μὴ εἶναι Ἑρμογένη· οὔκουν εὐμήχανός γέ εἰμι λόγου. 5966 Crat.408.b.8 : {ΣΩ.} Καὶ τό γε τὸν Πᾶνα τοῦ Ἑρμοῦ εἶναι ὑὸν διφυῆ 5967 Crat.408.b.9 : ἔχει τὸ εἰκός, ὦ ἑταῖρε. 5968 Crat.408.c.1 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 5969 Crat.408.c.2 : {ΣΩ.} Οἶσθα ὅτι ὁ λόγος τὸ πᾶν σημαίνει καὶ κυκλεῖ καὶ 5970 Crat.408.c.3 : πολεῖ ἀεί, καὶ ἔστι διπλοῦς, ἀληθής τε καὶ ψευδής. 5971 Crat.408.c.4 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5972 Crat.408.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μὲν ἀληθὲς αὐτοῦ λεῖον καὶ θεῖον καὶ 5973 Crat.408.c.6 : ἄνω οἰκοῦν ἐν τοῖς θεοῖς, τὸ δὲ ψεῦδος κάτω ἐν τοῖς πολλοῖς 5974 Crat.408.c.7 : τῶν ἀνθρώπων καὶ τραχὺ καὶ τραγικόν· ἐνταῦθα γὰρ πλεῖστοι 5975 Crat.408.c.8 : οἱ μῦθοί τε καὶ τὰ ψεύδη ἐστίν, περὶ τὸν τραγικὸν βίον. 5976 Crat.408.c.9 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5977 Crat.408.c.10 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ἄρ´ 〈ἂν〉 ὁ <20πᾶν>20 μηνύων καὶ <20ἀεὶ πολῶν>20 5978 Crat.408.d.1 : "Πὰν αἰπόλος" εἴη, διφυὴς Ἑρμοῦ ὑός, τὰ μὲν ἄνωθεν 5979 Crat.408.d.2 : λεῖος, τὰ δὲ κάτωθεν τραχὺς καὶ τραγοειδής. καὶ ἔστιν 5980 Crat.408.d.3 : ἤτοι λόγος ἢ λόγου ἀδελφὸς ὁ Πάν, εἴπερ Ἑρμοῦ ὑός 5981 Crat.408.d.4 : ἐστιν· ἀδελφῷ δὲ ἐοικέναι ἀδελφὸν οὐδὲν θαυμαστόν. ἀλλ´ 5982 Crat.408.d.5 : ὅπερ ἐγὼ ἔλεγον, ὦ μακάριε, ἀπαλλαγῶμεν ἐκ τῶν θεῶν. 5983 Crat.408.d.6 : {ΕΡΜ.} Τῶν γε τοιούτων, ὦ Σώκρατες, εἰ βούλει. περὶ 5984 Crat.408.d.7 : τῶν τοιῶνδε δὲ τί σε κωλύει διελθεῖν, οἷον ἡλίου τε καὶ 5985 Crat.408.d.8 : σελήνης καὶ ἄστρων καὶ γῆς καὶ αἰθέρος καὶ ἀέρος καὶ πυρὸς 5986 Crat.408.e.1 : καὶ ὕδατος καὶ ὡρῶν καὶ ἐνιαυτοῦ; 5987 Crat.408.e.2 : {ΣΩ.} Συχνὰ μέν μοι προστάττεις, ὅμως δέ, εἴπερ σοι 5988 Crat.408.e.3 : κεχαρισμένον ἔσται, ἐθέλω. 5989 Crat.408.e.4 : {ΕΡΜ.} Καὶ μὴν χαριῇ. 5990 Crat.408.e.5 : {ΣΩ.} Τί δὴ οὖν πρῶτον βούλει; ἢ ὥσπερ εἶπες τὸν 5991 Crat.408.e.6 : ἥλιον διέλθωμεν; 5992 Crat.408.e.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 5993 Crat.408.e.8 : {ΣΩ.} Ἔοικε τοίνυν κατάδηλον γενόμενον ἂν μᾶλλον εἰ 5994 Crat.409.a.1 : τῷ Δωρικῷ τις ὀνόματι χρῷτο— "ἅλιον" γὰρ καλοῦσιν οἱ 5995 Crat.409.a.2 : Δωριῆς— "ἅλιος" οὖν εἴη μὲν ἂν κατὰ τὸ <20ἁλίζειν>20 εἰς 5996 Crat.409.a.3 : ταὐτὸν τοὺς ἀνθρώπους ἐπειδὰν ἀνατείλῃ, εἴη δ´ ἂν καὶ τῷ περὶ 5997 Crat.409.a.4 : τὴν γῆν ἀεὶ <20εἱλεῖν ἰών>20, ἐοίκοι δ´ ἂν καὶ ὅτι ποικίλλει ἰὼν τὰ 5998 Crat.409.a.5 : γιγνόμενα ἐκ τῆς γῆς· τὸ δὲ ποικίλλειν καὶ <20αἰολεῖν>20 ταὐτόν. 5999 Crat.409.a.6 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ ἡ "σελήνη"; 6000 Crat.409.a.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα φαίνεται τὸν Ἀναξαγόραν πιέζειν. 6001 Crat.409.a.8 : {ΕΡΜ.} Τί δή; 6002 Crat.409.a.9 : {ΣΩ.} Ἔοικε δηλοῦντι παλαιότερον ὃ ἐκεῖνος νεωστὶ ἔλεγεν, 6003 Crat.409.b.1 : ὅτι ἡ σελήνη ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔχει τὸ φῶς. 6004 Crat.409.b.2 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 6005 Crat.409.b.3 : {ΣΩ.} Τὸ μέν που "σέλας" καὶ τὸ "φῶς" ταὐτόν. 6006 Crat.409.b.4 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6007 Crat.409.b.5 : {ΣΩ.} Νέον δέ που καὶ ἕνον ἀεί ἐστι περὶ τὴν σελήνην 6008 Crat.409.b.6 : τοῦτο τὸ φῶς, εἴπερ ἀληθῆ οἱ Ἀναξαγόρειοι λέγουσιν· κύκλῳ 6009 Crat.409.b.7 : γάρ που ἀεὶ αὐτὴν περιιὼν νέον ἀεὶ ἐπιβάλλει, ἕνον δὲ 6010 Crat.409.b.8 : ὑπάρχει τὸ τοῦ προτέρου μηνός. 6011 Crat.409.b.9 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6012 Crat.409.b.10 : {ΣΩ.} "Σελαναίαν" δέ γε καλοῦσιν αὐτὴν πολλοί. 6013 Crat.409.b.11 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6014 Crat.409.b.12 : {ΣΩ.} Ὅτι δὲ <20σέλας νέον>20 καὶ <20ἕνον>20 ἔχει <20ἀεί>20, "Σελαενο– 6015 Crat.409.c.1 : νεοάεια" μὲν δικαιότατ´ ἂν [τῶν] ὀνομάτων καλοῖτο, συγκε– 6016 Crat.409.c.2 : κροτημένον δὲ "Σελαναία" κέκληται. 6017 Crat.409.c.3 : {ΕΡΜ.} Διθυραμβῶδές γε τοῦτο τοὔνομα, ὦ Σώκρατες. 6018 Crat.409.c.4 : ἀλλὰ τὸν μῆνα καὶ τὰ ἄστρα πῶς λέγεις; 6019 Crat.409.c.5 : {ΣΩ.} Ὁ μὲν "μεὶς" ἀπὸ τοῦ <20μειοῦσθαι>20 εἴη ἂν "μείης" 6020 Crat.409.c.6 : ὀρθῶς κεκλημένος, τὰ δ´ "ἄστρα" ἔοικε τῆς <20ἀστραπῆς>20 6021 Crat.409.c.7 : ἐπωνυμίαν ἔχειν. ἡ δὲ "ἀστραπή," ὅτι τὰ <20ὦπα ἀνα– 6022 Crat.409.c.8 : στρέφει>20, "ἀναστρωπὴ" ἂν εἴη, νῦν δὲ "ἀστραπὴ" καλ– 6023 Crat.409.c.9 : λωπισθεῖσα κέκληται. 6024 Crat.409.c.10 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ τὸ πῦρ καὶ τὸ ὕδωρ; 6025 Crat.409.d.1 : {ΣΩ.} Τὸ "πῦρ" ἀπορῶ· καὶ κινδυνεύει ἤτοι ἡ τοῦ Εὐθύ– 6026 Crat.409.d.2 : φρονός με μοῦσα ἐπιλελοιπέναι, ἢ τοῦτό τι παγχάλεπον εἶναι. 6027 Crat.409.d.3 : σκέψαι οὖν ἣν εἰσάγω μηχανὴν ἐπὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἃ ἂν 6028 Crat.409.d.4 : ἀπορῶ. 6029 Crat.409.d.5 : {ΕΡΜ.} Τίνα δή; 6030 Crat.409.d.6 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ. ἀπόκριναι γάρ μοι· ἔχοις ἂν εἰπεῖν 6031 Crat.409.d.7 : πῦρ κατὰ τίνα τρόπον καλεῖται; 6032 Crat.409.d.8 : {ΕΡΜ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 6033 Crat.409.d.9 : {ΣΩ.} Σκέψαι δὴ ὃ ἐγὼ ὑποπτεύω περὶ αὐτοῦ. ἐννοῶ γὰρ 6034 Crat.409.e.1 : ὅτι πολλὰ οἱ Ἕλληνες ὀνόματα ἄλλως τε καὶ οἱ ὑπὸ τοῖς 6035 Crat.409.e.2 : βαρβάροις οἰκοῦντες παρὰ τῶν βαρβάρων εἰλήφασιν. 6036 Crat.409.e.3 : {ΕΡΜ.} Τί οὖν δή; 6037 Crat.409.e.4 : {ΣΩ.} Εἴ τις ζητοῖ ταῦτα κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν φωνὴν ὡς 6038 Crat.409.e.5 : εἰκότως κεῖται, ἀλλὰ μὴ κατ´ ἐκείνην ἐξ ἧς τὸ ὄνομα τυγχάνει 6039 Crat.409.e.6 : ὄν, οἶσθα ὅτι ἀποροῖ ἄν. 6040 Crat.409.e.7 : {ΕΡΜ.} Εἰκότως γε. 6041 Crat.410.a.1 : {ΣΩ.} Ὅρα τοίνυν καὶ τοῦτο τὸ ὄνομα τὸ "πῦρ" μή τι 6042 Crat.410.a.2 : βαρβαρικὸν ᾖ. τοῦτο γὰρ οὔτε ῥᾴδιον προσάψαι ἐστὶν 6043 Crat.410.a.3 : Ἑλληνικῇ φωνῇ, φανεροί τ´ εἰσὶν οὕτως αὐτὸ καλοῦντες 6044 Crat.410.a.4 : Φρύγες σμικρόν τι παρακλίνοντες· καὶ τό γε "ὕδωρ" καὶ 6045 Crat.410.a.5 : τὰς "κύνας" καὶ ἄλλα πολλά. 6046 Crat.410.a.6 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 6047 Crat.410.a.7 : {ΣΩ.} Οὐ τοίνυν δεῖ ταῦτα προσβιάζεσθαι, ἐπεὶ ἔχοι γ´ ἄν 6048 Crat.410.a.8 : τις εἰπεῖν περὶ αὐτῶν. τὸ μὲν οὖν πῦρ καὶ τὸ ὕδωρ ταύτῃ 6049 Crat.410.b.1 : ἀπωθοῦμαι· ὁ δὲ δὴ ἀὴρ ἆρά γε, ὦ Ἑρμόγενες, ὅτι <20αἴρει>20 6050 Crat.410.b.2 : τὰ ἀπὸ τῆς γῆς, "ἀὴρ" κέκληται; ἢ ὅτι <20ἀεὶ ῥεῖ>20; ἢ ὅτι 6051 Crat.410.b.3 : πνεῦμα ἐξ αὐτοῦ γίγνεται ῥέοντος; οἱ γὰρ ποιηταί που τὰ 6052 Crat.410.b.4 : πνεύματα "ἀήτας" καλοῦσιν· ἴσως οὖν λέγει, ὥσπερ ἂν εἰ 6053 Crat.410.b.5 : εἴποι <20πνευματόρρουν>20, "ἀητόρρουν" [ὅθεν δὴ βούλεται αὐτὸν 6054 Crat.410.b.6 : οὕτως εἰπεῖν, ὅτι ἐστὶν ἀήρ]. τὸν δὲ αἰθέρα τῇδέ πῃ ὑπο– 6055 Crat.410.b.7 : λαμβάνω, ὅτι <20ἀεὶ θεῖ>20 περὶ τὸν <20ἀέρα>20 ῥέων "ἀειθεὴρ" δικαίως 6056 Crat.410.b.8 : ἂν καλοῖτο. γῆ δὲ μᾶλλον σημαίνει ὃ βούλεται ἐάν τις 6057 Crat.410.c.1 : "γαῖαν" ὀνομάσῃ· γαῖα γὰρ <20γεννήτειρα>20 ἂν εἴη ὀρθῶς 6058 Crat.410.c.2 : κεκλημένη, ὥς φησιν Ὅμηρος· τὸ γὰρ "γεγάασιν" γεγεν– 6059 Crat.410.c.3 : νῆσθαι λέγει. εἶεν· τί οὖν ἡμῖν ἦν τὸ μετὰ τοῦτο; 6060 Crat.410.c.4 : {ΕΡΜ.} Ὧραι, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐνιαυτὸς καὶ ἔτος. 6061 Crat.410.c.5 : {ΣΩ.} Αἱ μὲν δὴ ὧραι Ἀττικιστὶ ὡς τὸ παλαιὸν ῥητέον, 6062 Crat.410.c.6 : εἴπερ βούλει τὸ εἰκὸς εἰδέναι· ΗΟΡΑΙ γάρ εἰσι διὰ τὸ 6063 Crat.410.c.7 : ὁρίζειν χειμῶνάς τε καὶ θέρη καὶ πνεύματα καὶ τοὺς καρποὺς 6064 Crat.410.c.8 : τοὺς ἐκ τῆς γῆς· ὁρίζουσαι δὲ δικαίως ἂν "ὅραι" καλοῖντο. 6065 Crat.410.d.1 : ἐνιαυτὸς δὲ καὶ ἔτος κινδυνεύει ἕν τι εἶναι. τὸ γὰρ τὰ 6066 Crat.410.d.2 : φυόμενα καὶ τὰ γιγνόμενα ἐν μέρει ἕκαστον προάγον εἰς 6067 Crat.410.d.3 : φῶς καὶ αὐτὸ ἐν αὑτῷ ἐξετάζον, τοῦτο, ὥσπερ ἐν τοῖς 6068 Crat.410.d.4 : πρόσθεν τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα δίχα διῃρημένον οἱ μὲν Ζῆνα, 6069 Crat.410.d.5 : οἱ δὲ Δία ἐκάλουν, οὕτω καὶ ἐνταῦθα οἱ μὲν "ἐνιαυτόν," 6070 Crat.410.d.6 : ὅτι <20ἐν ἑαυτῷ>20, οἱ δὲ "ἔτος," ὅτι <20ἐτάζει>20· ὁ δὲ ὅλος λόγος 6071 Crat.410.d.7 : ἐστὶν τὸ "ἐν ἑαυτῷ ἐτάζον" τοῦτο προσαγορεύεσθαι ἓν ὂν 6072 Crat.410.d.8 : δίχα, ὥστε δύο ὀνόματα γεγονέναι, "ἐνιαυτόν" τε καὶ 6073 Crat.410.e.1 : "ἔτος," ἐξ ἑνὸς λόγου. 6074 Crat.410.e.2 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ δῆτα, ὦ Σώκρατες, πολὺ ἐπιδίδως. 6075 Crat.410.e.3 : {ΣΩ.} Πόρρω ἤδη οἶμαι φαίνομαι σοφίας ἐλαύνειν. 6076 Crat.410.e.4 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6077 Crat.410.e.5 : {ΣΩ.} Τάχα μᾶλλον φήσεις. 6078 Crat.411.a.1 : {ΕΡΜ.} Ἀλλὰ μετὰ τοῦτο τὸ εἶδος ἔγωγε ἡδέως ἂν 6079 Crat.411.a.2 : θεασαίμην ταῦτα τὰ καλὰ ὀνόματα τίνι ποτὲ ὀρθότητι 6080 Crat.411.a.3 : κεῖται, τὰ περὶ τὴν ἀρετήν, οἷον "φρόνησίς" τε καὶ 6081 Crat.411.a.4 : "σύνεσις" καὶ "δικαιοσύνη" καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα πάντα. 6082 Crat.411.a.5 : {ΣΩ.} Ἐγείρεις μέν, ὦ ἑταῖρε, οὐ φαῦλον γένος ὀνομάτων· 6083 Crat.411.a.6 : ὅμως δὲ ἐπειδήπερ τὴν λεοντῆν ἐνδέδυκα, οὐκ ἀποδειλιατέον 6084 Crat.411.a.7 : ἀλλ´ ἐπισκεπτέον, ὡς ἔοικε, φρόνησιν καὶ σύνεσιν καὶ 6085 Crat.411.a.8 : γνώμην καὶ ἐπιστήμην καὶ τἆλλα δὴ ἃ φῂς πάντα ταῦτα τὰ 6086 Crat.411.b.1 : καλὰ ὀνόματα. 6087 Crat.411.b.2 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν οὐ δεῖ ἡμᾶς προαποστῆναι. 6088 Crat.411.b.3 : {ΣΩ.} Καὶ μήν, νὴ τὸν κύνα, δοκῶ γέ μοι οὐ κακῶς 6089 Crat.411.b.4 : μαντεύεσθαι, ὃ καὶ νυνδὴ ἐνενόησα, ὅτι οἱ πάνυ παλαιοὶ 6090 Crat.411.b.5 : ἄνθρωποι οἱ τιθέμενοι τὰ ὀνόματα παντὸς μᾶλλον, ὥσπερ 6091 Crat.411.b.6 : καὶ τῶν νῦν οἱ πολλοὶ τῶν σοφῶν ὑπὸ τοῦ πυκνὰ περι– 6092 Crat.411.b.7 : στρέφεσθαι ζητοῦντες ὅπῃ ἔχει τὰ ὄντα εἰλιγγιῶσιν, κἄπειτα 6093 Crat.411.b.8 : αὐτοῖς φαίνεται περιφέρεσθαι τὰ πράγματα καὶ πάντως 6094 Crat.411.c.1 : φέρεσθαι. αἰτιῶνται δὴ οὐ τὸ ἔνδον τὸ παρὰ σφίσιν πάθος 6095 Crat.411.c.2 : αἴτιον εἶναι ταύτης τῆς δόξης, ἀλλὰ αὐτὰ τὰ πράγματα 6096 Crat.411.c.3 : οὕτω πεφυκέναι, οὐδὲν αὐτῶν μόνιμον εἶναι οὐδὲ βέβαιον, 6097 Crat.411.c.4 : ἀλλὰ ῥεῖν καὶ φέρεσθαι καὶ μεστὰ εἶναι πάσης φορᾶς καὶ 6098 Crat.411.c.5 : γενέσεως ἀεί. λέγω δὴ ἐννοήσας πρὸς πάντα τὰ νυνδὴ 6099 Crat.411.c.6 : ὀνόματα. 6100 Crat.411.c.7 : {ΕΡΜ.} Πῶς δὴ τοῦτο, ὦ Σώκρατες; 6101 Crat.411.c.8 : {ΣΩ.} Οὐ κατενόησας ἴσως τὰ ἄρτι λεγόμενα ὅτι παντά– 6102 Crat.411.c.9 : πασιν ὡς φερομένοις τε καὶ ῥέουσι καὶ γιγνομένοις τοῖς 6103 Crat.411.c.10 : πράγμασι τὰ ὀνόματα ἐπίκειται. 6104 Crat.411.c.11 : {ΕΡΜ.} Οὐ πάνυ ἐνεθυμήθην. 6105 Crat.411.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν πρῶτον μὲν τοῦτο ὃ πρῶτον εἴπομεν 6106 Crat.411.d.2 : παντάπασιν ὡς ἐπὶ τοιούτων ἐστίν. 6107 Crat.411.d.3 : {ΕΡΜ.} Τὸ ποῖον; 6108 Crat.411.d.4 : {ΣΩ.} Ἡ "φρόνησις"· <20φορᾶς>20 γάρ ἐστι καὶ <20ῥοῦ νόησις>20. 6109 Crat.411.d.5 : εἴη δ´ ἂν καὶ <20ὄνησιν>20 ὑπολαβεῖν <20φορᾶς>20· ἀλλ´ οὖν περί γε 6110 Crat.411.d.6 : τὸ φέρεσθαί ἐστιν. εἰ δὲ βούλει, ἡ "γνώμη" παντάπασιν 6111 Crat.411.d.7 : δηλοῖ <20γονῆς>20 σκέψιν καὶ <20νώμησιν>20· τὸ γὰρ "νωμᾶν" 6112 Crat.411.d.8 : καὶ τὸ "σκοπεῖν" ταὐτόν. εἰ δὲ βούλει, αὐτὸ ἡ "νόησις" 6113 Crat.411.d.9 : τοῦ <20νέου>20 ἐστὶν <20ἕσις>20, τὸ δὲ νέα εἶναι τὰ ὄντα σημαίνει 6114 Crat.411.e.1 : γιγνόμενα ἀεὶ εἶναι· τούτου οὖν ἐφίεσθαι τὴν ψυχὴν μηνύει 6115 Crat.411.e.2 : τὸ ὄνομα ὁ θέμενος τὴν "νεόεσιν." οὐ γὰρ "νόησις" τὸ 6116 Crat.411.e.3 : ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο, ἀλλ´ ἀντὶ τοῦ ἦτα εἶ ἔδει λέγειν δύο, 6117 Crat.411.e.4 : "νοέεσιν." "σωφροσύνη" δὲ <20σωτηρία>20 οὗ νυνδὴ ἐσκέμ– 6118 Crat.412.a.1 : μεθα, <20φρονήσεως>20. καὶ μὴν ἥ γε ἐπιστήμη μηνύει ὡς 6119 Crat.412.a.2 : φερομένοις τοῖς πράγμασιν <20ἑπομένης>20 τῆς ψυχῆς τῆς ἀξίας 6120 Crat.412.a.3 : λόγου, καὶ οὔτε ἀπολειπομένης οὔτε προθεούσης· διὸ δὴ 6121 Crat.412.a.4 : ἐμβάλλοντας δεῖ τὸ εἶ "ἑπεϊστήμην" αὐτὴν ὀνομάζειν. 6122 Crat.412.a.5 : "σύνεσις" δ´ αὖ οὕτω μὲν δόξειεν ἂν ὥσπερ συλλογισ– 6123 Crat.412.a.6 : μὸς εἶναι, ὅταν δὲ συνιέναι λέγῃ, ταὐτὸν παντάπασιν τῷ 6124 Crat.412.a.7 : ἐπίστασθαι συμβαίνει λεγόμενον· συμπορεύεσθαι γὰρ λέγει 6125 Crat.412.b.1 : τὴν ψυχὴν τοῖς πράγμασι τὸ "συνιέναι." ἀλλὰ μὴν ἥ γε 6126 Crat.412.b.2 : "σοφία" φορᾶς ἐφάπτεσθαι σημαίνει. σκοτωδέστερον δὲ 6127 Crat.412.b.3 : τοῦτο καὶ ξενικώτερον· ἀλλὰ δεῖ ἐκ τῶν ποιητῶν ἀναμιμνῄ– 6128 Crat.412.b.4 : σκεσθαι ὅτι πολλαχοῦ λέγουσιν περὶ ὅτου ἂν τύχωσιν τῶν 6129 Crat.412.b.5 : ἀρχομένων ταχὺ προϊέναι "ἐσύθη" φασίν. Λακωνικῷ δὲ 6130 Crat.412.b.6 : ἀνδρὶ τῶν εὐδοκίμων καὶ ὄνομα ἦν "Σοῦς"· τὴν γὰρ ταχεῖαν 6131 Crat.412.b.7 : ὁρμὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῦτο καλοῦσιν. ταύτης οὖν τῆς 6132 Crat.412.b.8 : φορᾶς <20ἐπαφὴν>20 σημαίνει ἡ σοφία, ὡς φερομένων τῶν ὄντων. 6133 Crat.412.c.1 : καὶ μὴν τό γε "ἀγαθόν," τοῦτο τῆς φύσεως πάσης τῷ 6134 Crat.412.c.2 : <20ἀγαστῷ>20 βούλεται τὸ ὄνομα ἐπικεῖσθαι. ἐπειδὴ γὰρ πορεύ– 6135 Crat.412.c.3 : εται τὰ ὄντα, ἔνι μὲν ἄρ´ αὐτοῖς τάχος, ἔνι δὲ βραδυτής. 6136 Crat.412.c.4 : ἔστιν οὖν οὐ πᾶν τὸ ταχὺ ἀλλὰ τὶ αὐτοῦ ἀγαστόν. τοῦ 6137 Crat.412.c.5 : <20θοοῦ>20 δὴ τῷ <20ἀγαστῷ>20 αὕτη ἡ ἐπωνυμία ἐστίν, "τἀγαθόν." 6138 Crat.412.c.6 : "Δικαιοσύνη" δέ, ὅτι μὲν ἐπὶ τῇ τοῦ <20δικαίου συνέσει>20 6139 Crat.412.c.7 : τοῦτο κεῖται τὸ ὄνομα, ῥᾴδιον συμβαλεῖν· αὐτὸ δὲ τὸ "δίκαιον" 6140 Crat.412.c.8 : χαλεπόν. καὶ γὰρ δὴ καὶ ἔοικε μέχρι μέν του ὁμολογεῖσθαι 6141 Crat.412.d.1 : παρὰ πολλῶν, ἔπειτα δὲ ἀμφισβητεῖσθαι. ὅσοι γὰρ ἡγοῦνται 6142 Crat.412.d.2 : τὸ πᾶν εἶναι ἐν πορείᾳ, τὸ μὲν πολὺ αὐτοῦ ὑπολαμβάνουσιν 6143 Crat.412.d.3 : τοιοῦτόν τι εἶναι οἷον οὐδὲν ἄλλο ἢ χωρεῖν, διὰ δὲ τούτου 6144 Crat.412.d.4 : παντὸς εἶναί τι διεξιόν, δι´ οὗ πάντα τὰ γιγνόμενα γίγνεσθαι· 6145 Crat.412.d.5 : εἶναι δὲ τάχιστον τοῦτο καὶ λεπτότατον. οὐ γὰρ ἂν δύνα– 6146 Crat.412.d.6 : σθαι ἄλλως διὰ τοῦ ὄντος ἰέναι παντός, εἰ μὴ λεπτότατόν 6147 Crat.412.d.7 : τε ἦν ὥστε αὐτὸ μηδὲν στέγειν, καὶ τάχιστον ὥστε χρῆσθαι 6148 Crat.412.d.8 : ὥσπερ ἑστῶσι τοῖς ἄλλοις. ἐπεὶ δ´ οὖν ἐπιτροπεύει τὰ 6149 Crat.412.e.1 : ἄλλα πάντα <20διαϊόν>20, τοῦτο τὸ ὄνομα ἐκλήθη ὀρθῶς "δίκαιον," 6150 Crat.412.e.2 : εὐστομίας ἕνεκα τὴν τοῦ κάππα δύναμιν προσλαβόν. μέχρι 6151 Crat.412.e.3 : μὲν οὖν ἐνταῦθα, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, παρὰ πολλῶν ὁμολο– 6152 Crat.413.a.1 : γεῖται τοῦτο εἶναι τὸ δίκαιον· ἐγὼ δέ, ὦ Ἑρμόγενες, ἅτε 6153 Crat.413.a.2 : λιπαρὴς ὢν περὶ αὐτοῦ, ταῦτα μὲν πάντα διαπέπυσμαι ἐν 6154 Crat.413.a.3 : ἀπορρήτοις, ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ δίκαιον καὶ τὸ αἴτιον—δι´ ὃ 6155 Crat.413.a.4 : γὰρ γίγνεται, τοῦτ´ ἔστι τὸ αἴτιον—καὶ "Δία" καλεῖν ἔφη 6156 Crat.413.a.5 : τις τοῦτο ὀρθῶς ἔχειν διὰ ταῦτα. ἐπειδὰν δ´ ἠρέμα αὐτοὺς 6157 Crat.413.a.6 : ἐπανερωτῶ ἀκούσας ταῦτα μηδὲν ἧττον· "Τί οὖν ποτ´ ἔστιν, 6158 Crat.413.a.7 : ὦ ἄριστε, δίκαιον, εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει;" δοκῶ τε ἤδη 6159 Crat.413.a.8 : μακρότερα τοῦ προσήκοντος ἐρωτᾶν καὶ ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα 6160 Crat.413.b.1 : ἅλλεσθαι. ἱκανῶς γάρ μέ φασι πεπύσθαι [ἀκηκοέναι] καὶ 6161 Crat.413.b.2 : ἐπιχειροῦσιν, βουλόμενοι ἀποπιμπλάναι με, ἄλλος ἄλλα ἤδη 6162 Crat.413.b.3 : λέγειν, καὶ οὐκέτι συμφωνοῦσιν. ὁ μὲν γὰρ τίς φησιν τοῦτο 6163 Crat.413.b.4 : εἶναι δίκαιον, τὸν ἥλιον· τοῦτον γὰρ μόνον <20διαϊόντα>20 καὶ 6164 Crat.413.b.5 : <20κάοντα>20 ἐπιτροπεύειν τὰ ὄντα. ἐπειδὰν οὖν τῳ λέγω αὐτὸ 6165 Crat.413.b.6 : ἅσμενος ὡς καλόν τι ἀκηκοώς, καταγελᾷ μου οὗτος ἀκούσας 6166 Crat.413.b.7 : καὶ ἐρωτᾷ εἰ οὐδὲν δίκαιον οἶμαι εἶναι ἐν τοῖς ἀνθρώποις ἐπει– 6167 Crat.413.c.1 : δὰν ὁ ἥλιος δύῃ. λιπαροῦντος οὖν ἐμοῦ ὅτι αὖ ἐκεῖνος λέγει 6168 Crat.413.c.2 : αὐτό, τὸ πῦρ φησιν· τοῦτο δὲ οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν εἰδέναι. ὁ δὲ 6169 Crat.413.c.3 : οὐκ αὐτὸ τὸ πῦρ φησιν, ἀλλ´ αὐτὸ τὸ θερμὸν τὸ ἐν τῷ πυρὶ ἐνόν. 6170 Crat.413.c.4 : ὁ δὲ τούτων μὲν πάντων καταγελᾶν φησιν, εἶναι δὲ τὸ δίκαιον 6171 Crat.413.c.5 : ὃ λέγει Ἀναξαγόρας, νοῦν εἶναι τοῦτο· αὐτοκράτορα γὰρ 6172 Crat.413.c.6 : αὐτὸν ὄντα καὶ οὐδενὶ μεμειγμένον πάντα φησὶν αὐτὸν κοσ– 6173 Crat.413.c.7 : μεῖν τὰ πράγματα διὰ πάντων ἰόντα. ἐνταῦθα δὴ ἐγώ, ὦ φίλε, 6174 Crat.413.c.8 : πολὺ ἐν πλείονι ἀπορίᾳ εἰμὶ ἢ πρὶν ἐπιχειρῆσαι μανθάνειν 6175 Crat.413.d.1 : περὶ τοῦ δικαίου ὅτι ποτ´ ἔστιν. ἀλλ´ οὖν οὗπερ ἕνεκα ἐσκο– 6176 Crat.413.d.2 : ποῦμεν, τό γε ὄνομα τοῦτο φαίνεται αὐτῷ διὰ ταῦτα κεῖσθαι. 6177 Crat.413.d.3 : {ΕΡΜ.} Φαίνῃ μοι, ὦ Σώκρατες, ταῦτα μὲν ἀκηκοέναι του 6178 Crat.413.d.4 : καὶ οὐκ αὐτοσχεδιάζειν. 6179 Crat.413.d.5 : {ΣΩ.} Τί δὲ τἆλλα; 6180 Crat.413.d.6 : {ΕΡΜ.} Οὐ πάνυ. 6181 Crat.413.d.7 : {ΣΩ.} Ἄκουε δή· ἴσως γὰρ ἄν σε καὶ τὰ ἐπίλοιπα ἐξαπατή– 6182 Crat.413.d.8 : σαιμι ὡς οὐκ ἀκηκοὼς λέγω. μετὰ γὰρ δικαιοσύνην τί ἡμῖν 6183 Crat.413.d.9 : λείπεται; ἀνδρείαν οἶμαι οὔπω διήλθομεν. ἀδικία μὲν γὰρ 6184 Crat.413.e.1 : δῆλον ὅτι ἐστὶν ὄντος ἐμπόδισμα τοῦ διαϊόντος, ἀνδρεία δὲ 6185 Crat.413.e.2 : σημαίνει ὡς ἐν μάχῃ ἐπονομαζομένης τῆς ἀνδρείας—μάχην 6186 Crat.413.e.3 : δ´ εἶναι ἐν τῷ ὄντι, εἴπερ ῥεῖ, οὐκ ἄλλο τι ἢ τὴν ἐναντίαν 6187 Crat.413.e.4 : ῥοήν—ἐὰν οὖν τις ἐξέλῃ τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος τῆς ἀνδρείας, 6188 Crat.413.e.5 : αὐτὸ μηνύει τὸ ἔργον τὸ ὄνομα ἡ "ἀνρεία." δῆλον οὖν ὅτι 6189 Crat.413.e.6 : οὐ πάσῃ ῥοῇ ἡ ἐναντία ῥοὴ ἀνδρεία ἐστίν, ἀλλὰ τῇ παρὰ 6190 Crat.414.a.1 : τὸ δίκαιον ῥεούσῃ· οὐ γὰρ ἂν ἐπῃνεῖτο ἡ ἀνδρεία. καὶ τὸ 6191 Crat.414.a.2 : "ἄρρεν" καὶ ὁ "ἀνὴρ" ἐπὶ παραπλησίῳ τινὶ τούτῳ ἐστί, 6192 Crat.414.a.3 : τῇ <20ἄνῳ ῥοῇ>20. "γυνὴ" δὲ <20γονή>20 μοι φαίνεται βούλεσθαι 6193 Crat.414.a.4 : εἶναι. τὸ δὲ "θῆλυ" ἀπὸ τῆς <20θηλῆς>20 τι φαίνεται ἐπωνο– 6194 Crat.414.a.5 : μάσθαι· ἡ δὲ "θηλὴ" ἆρά γε, ὦ Ἑρμόγενες, ὅτι <20τεθηλέναι>20 6195 Crat.414.a.6 : ποιεῖ ὥσπερ τὰ ἀρδόμενα; 6196 Crat.414.a.7 : {ΕΡΜ.} Ἔοικέν γε, ὦ Σώκρατες. 6197 Crat.414.a.8 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν αὐτό γε τὸ "θάλλειν" τὴν αὔξην μοι δοκεῖ 6198 Crat.414.a.9 : ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων, ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται. 6199 Crat.414.b.1 : οἷόνπερ οὖν μεμίμηται τῷ ὀνόματι, συναρμόσας ἀπὸ τοῦ 6200 Crat.414.b.2 : <20θεῖν>20 καὶ <20ἅλλεσθαι>20 τὸ ὄνομα. ἀλλ´ οὐ γὰρ ἐπισκοπεῖς με 6201 Crat.414.b.3 : ὥσπερ ἐκτὸς δρόμου φερόμενον ἐπειδὰν λείου ἐπιλάβωμαι· 6202 Crat.414.b.4 : ἐπίλοιπα δὲ ἡμῖν ἔτι συχνὰ τῶν δοκούντων σπουδαίων εἶναι. 6203 Crat.414.b.5 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 6204 Crat.414.b.6 : {ΣΩ.} Ὧν γ´ ἔστιν ἓν καὶ "τέχνην" ἰδεῖν ὅτι ποτὲ 6205 Crat.414.b.7 : βούλεται εἶναι. 6206 Crat.414.b.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6207 Crat.414.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτό γε <20ἕξιν νοῦ>20 σημαίνει, τὸ μὲν ταῦ 6208 Crat.414.c.1 : ἀφελόντι, ἐμβαλόντι δὲ οὖ μεταξὺ τοῦ χεῖ καὶ τοῦ νῦ καὶ 〈τοῦ 6209 Crat.414.c.2 : νῦ καὶ〉 τοῦ ἦτα; 6210 Crat.414.c.3 : {ΕΡΜ.} Καὶ μάλα γε γλίσχρως, ὦ Σώκρατες. 6211 Crat.414.c.4 : {ΣΩ.} Ὦ μακάριε, οὐκ οἶσθ´ ὅτι τὰ πρῶτα ὀνόματα τεθέντα 6212 Crat.414.c.5 : κατακέχωσται ἤδη ὑπὸ τῶν βουλομένων τραγῳδεῖν αὐτά, 6213 Crat.414.c.6 : περιτιθέντων γράμματα καὶ ἐξαιρούντων εὐστομίας ἕνεκα καὶ 6214 Crat.414.c.7 : πανταχῇ στρεφόντων, καὶ ὑπὸ καλλωπισμοῦ καὶ ὑπὸ χρόνου. 6215 Crat.414.c.8 : ἐπεὶ ἐν τῷ "κατόπτρῳ" οὐ δοκεῖ [σοι] ἄτοπον εἶναι τὸ ἐμβε– 6216 Crat.414.c.9 : βλῆσθαι τὸ ῥῶ; ἀλλὰ τοιαῦτα οἶμαι ποιοῦσιν οἱ τῆς μὲν 6217 Crat.414.d.1 : ἀληθείας οὐδὲν φροντίζοντες, τὸ δὲ στόμα πλάττοντες, ὥστ´ 6218 Crat.414.d.2 : ἐπεμβάλλοντες πολλὰ ἐπὶ τὰ πρῶτα ὀνόματα τελευτῶντες 6219 Crat.414.d.3 : ποιοῦσιν μηδ´ ἂν ἕνα ἀνθρώπων συνεῖναι ὅτι ποτὲ βούλεται 6220 Crat.414.d.4 : τὸ ὄνομα· ὥσπερ καὶ τὴν Σφίγγα ἀντὶ "φικὸς" "σφίγγα" 6221 Crat.414.d.5 : καλοῦσιν, καὶ ἄλλα πολλά. 6222 Crat.414.d.6 : {ΕΡΜ.} Ταῦτα μὲν ἔστιν οὕτως, ὦ Σώκρατες. 6223 Crat.414.d.7 : {ΣΩ.} Εἰ δ´ αὖ τις ἐάσει καὶ ἐντιθέναι καὶ ἐξαιρεῖν ἅττ´ 6224 Crat.414.d.8 : ἂν βούληταί τις εἰς τὰ ὀνόματα, πολλὴ εὐπορία ἔσται καὶ 6225 Crat.414.d.9 : πᾶν ἂν παντί τις ὄνομα πράγματι προσαρμόσειεν. 6226 Crat.414.e.1 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 6227 Crat.414.e.2 : {ΣΩ.} Ἀληθῆ μέντοι. ἀλλὰ τὸ μέτριον οἶμαι δεῖ φυλάττειν 6228 Crat.414.e.3 : καὶ τὸ εἰκὸς σὲ τὸν σοφὸν ἐπιστάτην. 6229 Crat.414.e.4 : {ΕΡΜ.} Βουλοίμην ἄν. 6230 Crat.414.e.5 : {ΣΩ.} Καὶ ἐγώ σοι συμβούλομαι, ὦ Ἑρμόγενες. ἀλλὰ μὴ 6231 Crat.415.a.1 : λίαν, ὦ δαιμόνιε, ἀκριβολογοῦ, 6232 Crat.415.a.1 : 6233 Crat.415.a.2 : "μή μ´ ἀπογυιώσῃς μένεος." 6234 Crat.415.a.2 : 6235 Crat.415.a.3 : ἔρχομαι γὰρ ἐπὶ τὴν κορυφὴν ὧν εἴρηκα, ἐπειδὰν μετὰ 6236 Crat.415.a.4 : τέχνην μηχανὴν ἐπισκεψώμεθα. "μηχανὴ" γάρ μοι δοκεῖ 6237 Crat.415.a.5 : τοῦ <20ἄνειν ἐπὶ πολὺ>20 σημεῖον εἶναι· τὸ γὰρ "μῆκός" πως 6238 Crat.415.a.6 : τὸ <20πολὺ>20 σημαίνει· ἐξ ἀμφοῖν οὖν τούτοιν σύγκειται, 6239 Crat.415.a.7 : "μήκους" τε καὶ τοῦ "ἄνειν," τὸ ὄνομα ἡ "μηχανή." 6240 Crat.415.a.8 : ἀλλ´, ὅπερ νυνδὴ εἶπον, ἐπὶ τὴν κορυφὴν δεῖ τῶν εἰρημένων 6241 Crat.415.a.9 : ἐλθεῖν· "ἀρετὴ" γὰρ καὶ "κακία" ὅτι βούλεται τὰ ὀνόματα 6242 Crat.415.b.1 : ζητητέα. τὸ μὲν οὖν ἕτερον οὔπω καθορῶ, τὸ δ´ ἕτερον 6243 Crat.415.b.2 : δοκεῖ μοι κατάδηλον εἶναι. συμφωνεῖ γὰρ τοῖς ἔμπροσθεν 6244 Crat.415.b.3 : πᾶσιν. ἅτε γὰρ ἰόντων τῶν πραγμάτων, πᾶν τὸ <20κακῶς 6245 Crat.415.b.4 : ἰὸν>20 "κακία" ἂν εἴη· τοῦτο δὲ ὅταν ἐν ψυχῇ ᾖ, τὸ κακῶς 6246 Crat.415.b.5 : ἰέναι ἐπὶ τὰ πράγματα, μάλιστα τὴν τοῦ ὅλου ἐπωνυμίαν 6247 Crat.415.b.6 : ἔχει τῆς κακίας. τὸ δὲ κακῶς ἰέναι ὅτι ποτ´ ἔστιν, δοκεῖ 6248 Crat.415.b.7 : μοι δηλοῦν καὶ ἐν τῇ "δειλίᾳ," ὃ οὔπω διήλθομεν ἀλλ´ 6249 Crat.415.c.1 : ὑπερέβημεν, δέον αὐτὸ μετὰ τὴν ἀνδρείαν σκέψασθαι· 6250 Crat.415.c.2 : δοκοῦμεν δέ μοι καὶ ἄλλα πολλὰ ὑπερβεβηκέναι. ἡ δ´ οὖν 6251 Crat.415.c.3 : δειλία τῆς ψυχῆς σημαίνει δεσμὸν εἶναι ἰσχυρόν· τὸ γὰρ 6252 Crat.415.c.4 : "λίαν" ἰσχύς τίς ἐστιν. <20δεσμὸς>20 οὖν ὁ <20λίαν>20 καὶ ὁ μέγιστος 6253 Crat.415.c.5 : τῆς ψυχῆς ἡ δειλία ἂν εἴη· ὥσπερ γε καὶ ἡ ἀπορία κακόν, 6254 Crat.415.c.6 : καὶ πᾶν, ὡς ἔοικεν, ὅτι ἂν ἐμποδὼν ᾖ τῷ ἰέναι καὶ πορεύεσθαι. 6255 Crat.415.c.7 : τοῦτ´ οὖν φαίνεται τὸ κακῶς ἰέναι δηλοῦν, τὸ ἰσχομένως τε 6256 Crat.415.c.8 : καὶ ἐμποδιζομένως πορεύεσθαι, ὃ δὴ ψυχὴ ὅταν ἔχῃ, κακίᾳ 6257 Crat.415.c.9 : μεστὴ γίγνεται. εἰ δ´ ἐπὶ τοιούτοις ἡ "κακία" ἐστὶν 6258 Crat.415.c.10 : τοὔνομα, τοὐναντίον τούτου ἡ "ἀρετὴ" ἂν εἴη, σημαῖνον πρῶ– 6259 Crat.415.d.1 : τον μὲν εὐπορίαν, ἔπειτα δὲ λελυμένην τὴν ῥοὴν τῆς ἀγαθῆς 6260 Crat.415.d.2 : ψυχῆς εἶναι ἀεί, ὥστε τὸ <20ἀσχέτως>20 καὶ τὸ <20ἀκωλύτως 6261 Crat.415.d.3 : ἀεὶ ῥέον>20 ἐπωνυμίαν εἴληφεν, ὡς ἔοικε, τοῦτο τοὔνομα, 〈ὃ〉 6262 Crat.415.d.4 : ὀρθῶς μὲν ἔχει "ἀειρείτην" καλεῖν, [ἴσως δὲ αἱρετὴν λέγει, 6263 Crat.415.d.5 : ὡς οὔσης ταύτης τῆς ἕξεως αἱρετωτάτης,] συγκεκρότηται δὲ 6264 Crat.415.d.6 : καὶ καλεῖται "ἀρετή." καὶ ἴσως με αὖ φήσεις πλάττειν· 6265 Crat.415.d.7 : ἐγὼ δέ φημι, εἴπερ ὃ ἔμπροσθεν εἶπον ὀρθῶς ἔχει, ἡ "κακία," 6266 Crat.415.e.1 : καὶ τοῦτο τὸ ὄνομα τὴν "ἀρετὴν" ὀρθῶς ἔχειν. 6267 Crat.416.a.1 : {ΕΡΜ.} Τὸ δὲ δὴ "κακόν," δι´ οὗ πολλὰ τῶν ἔμπροσθεν 6268 Crat.416.a.2 : εἴρηκας, τί ἂν νοοῖ τοὔνομα; 6269 Crat.416.a.3 : {ΣΩ.} Ἄτοπόν τι νὴ Δία ἔμοιγε δοκεῖ καὶ χαλεπὸν συμ– 6270 Crat.416.a.4 : βαλεῖν. ἐπάγω οὖν καὶ τούτῳ ἐκείνην τὴν μηχανήν. 6271 Crat.416.a.5 : {ΕΡΜ.} Ποίαν ταύτην; 6272 Crat.416.a.6 : {ΣΩ.} Τὴν τοῦ βαρβαρικόν τι καὶ τοῦτο φάναι εἶναι. 6273 Crat.416.a.7 : {ΕΡΜ.} Καὶ ἔοικάς γε ὀρθῶς λέγοντι. ἀλλ´ εἰ δοκεῖ, ταῦτα 6274 Crat.416.a.8 : μὲν ἐῶμεν, τὸ δὲ "καλὸν" καὶ [τὸ] "αἰσχρὸν" πειρώμεθα 6275 Crat.416.a.9 : ἰδεῖν πῇ εὐλόγως ἔχει. 6276 Crat.416.a.10 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν τοίνυν "αἰσχρὸν" καὶ δὴ κατάδηλόν μοι 6277 Crat.416.b.1 : φαίνεται ὃ νοεῖ· καὶ τοῦτο γὰρ τοῖς ἔμπροσθεν ὁμολογεῖται. 6278 Crat.416.b.2 : τὸ γὰρ ἐμποδίζον καὶ ἴσχον τῆς ῥοῆς τὰ ὄντα λοιδορεῖν μοι 6279 Crat.416.b.3 : φαίνεται διὰ παντὸς ὁ τὰ ὀνόματα τιθείς, καὶ νῦν τῷ <20ἀεὶ 6280 Crat.416.b.4 : ἴσχοντι τὸν ῥοῦν>20 τοῦτο τὸ ὄνομα ἔθετο 〈τὸ〉 "ἀεισχο– 6281 Crat.416.b.5 : ροῦν"· νῦν δὲ συγκροτήσαντες "αἰσχρὸν" καλοῦσιν. 6282 Crat.416.b.6 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ τὸ "καλόν"; 6283 Crat.416.b.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο χαλεπώτερον κατανοῆσαι. καίτοι λέγει γε 6284 Crat.416.b.8 : αὐτό· ἁρμονίᾳ μόνον καὶ μήκει τοῦ οὖ παρῆκται. 6285 Crat.416.b.9 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 6286 Crat.416.b.10 : {ΣΩ.} Τῆς διανοίας τις ἔοικεν ἐπωνυμία εἶναι τοῦτο τὸ 6287 Crat.416.b.11 : ὄνομα. 6288 Crat.416.b.12 : {ΕΡΜ.} Πῶς λέγεις; 6289 Crat.416.c.1 : {ΣΩ.} Φέρε, τί οἴει σὺ εἶναι τὸ αἴτιον κληθῆναι ἑκάστῳ 6290 Crat.416.c.2 : τῶν ὄντων; ἆρ´ οὐκ ἐκεῖνο τὸ τὰ ὀνόματα θέμενον; 6291 Crat.416.c.3 : {ΕΡΜ.} Πάντως που. 6292 Crat.416.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν διάνοια ἂν εἴη τοῦτο ἤτοι θεῶν ἢ ἀνθρώπων 6293 Crat.416.c.5 : ἢ ἀμφότερα; 6294 Crat.416.c.6 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6295 Crat.416.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ καλέσαν τὰ πράγματα καὶ τὸ καλοῦν 6296 Crat.416.c.8 : ταὐτόν ἐστιν τοῦτο, διάνοια; 6297 Crat.416.c.9 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 6298 Crat.416.c.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὅσα μὲν ἂν νοῦς τε καὶ διάνοια ἐργά– 6299 Crat.416.c.11 : σηται, ταῦτά ἐστι τὰ ἐπαινετά, ἃ δὲ μή, ψεκτά; 6300 Crat.416.c.12 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6301 Crat.416.d.1 : {ΣΩ.} Τὸ οὖν ἰατρικὸν ἰατρικὰ ἐργάζεται καὶ τὸ τεκτονικὸν 6302 Crat.416.d.2 : τεκτονικά; ἢ πῶς λέγεις; 6303 Crat.416.d.3 : {ΕΡΜ.} Οὕτως ἔγωγε. 6304 Crat.416.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ τὸ καλοῦν ἄρα καλά; 6305 Crat.416.d.5 : {ΕΡΜ.} Δεῖ γέ τοι. 6306 Crat.416.d.6 : {ΣΩ.} Ἔστι δέ γε τοῦτο, ὥς φαμεν, διάνοια; 6307 Crat.416.d.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6308 Crat.416.d.8 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ἄρα φρονήσεως αὕτη ἡ ἐπωνυμία ἐστὶν 6309 Crat.416.d.9 : τὸ "καλὸν" τῆς τὰ τοιαῦτα ἀπεργαζομένης, ἃ δὴ καλὰ 6310 Crat.416.d.10 : φάσκοντες εἶναι ἀσπαζόμεθα. 6311 Crat.416.d.11 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 6312 Crat.416.e.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἔτι ἡμῖν λοιπὸν τῶν τοιούτων; 6313 Crat.416.e.2 : {ΕΡΜ.} Ταῦτα τὰ περὶ τὸ ἀγαθόν τε καὶ καλόν, συμ– 6314 Crat.417.a.1 : φέροντά τε καὶ λυσιτελοῦντα καὶ ὠφέλιμα καὶ κερδαλέα καὶ 6315 Crat.417.a.2 : τἀναντία τούτων. 6316 Crat.417.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μὲν "συμφέρον" ἤδη που κἂν σὺ εὕροις 6317 Crat.417.a.4 : ἐκ τῶν πρότερον ἐπισκοπῶν· τῆς γὰρ ἐπιστήμης ἀδελφόν 6318 Crat.417.a.5 : τι φαίνεται. οὐδὲν γὰρ ἄλλο δηλοῖ ἢ τὴν <20ἅμα φορὰν>20 τῆς 6319 Crat.417.a.6 : ψυχῆς μετὰ τῶν πραγμάτων, καὶ τὰ ὑπὸ τοῦ τοιούτου πρατ– 6320 Crat.417.a.7 : τόμενα "συμφέροντά" τε καὶ "σύμφορα" κεκλῆσθαι ἀπὸ 6321 Crat.417.a.8 : τοῦ συμπεριφέρεσθαι ἔοικε, τὸ δέ γε "κερδαλέον" ἀπὸ τοῦ 6322 Crat.417.b.1 : κέρδους. "κέρδος" δὲ νῦ ἀντὶ τοῦ δέλτα ἀποδιδόντι ἐς τὸ 6323 Crat.417.b.2 : ὄνομα δηλοῖ ὃ βούλεται· τὸ γὰρ ἀγαθὸν κατ´ ἄλλον τρόπον 6324 Crat.417.b.3 : ὀνομάζει. ὅτι γὰρ <20κεράννυται>20 ἐς πάντα διεξιόν, ταύτην 6325 Crat.417.b.4 : αὐτοῦ τὴν δύναμιν ἐπονομάζων ἔθετο τοὔνομα· δέλτα 〈δ´〉 6326 Crat.417.b.5 : ἐνθεὶς ἀντὶ τοῦ νῦ "κέρδος" ἐφθέγξατο. 6327 Crat.417.b.6 : {ΕΡΜ.} "Λυσιτελοῦν" δὲ τί δή; 6328 Crat.417.b.7 : {ΣΩ.} Ἔοικεν, ὦ Ἑρμόγενες, οὐχὶ καθάπερ οἱ κάπηλοι 6329 Crat.417.b.8 : αὐτῷ χρῶνται, ἐὰν τὸ ἀνάλωμα ἀπολύῃ, οὐ ταύτῃ λέγειν 6330 Crat.417.c.1 : μοι δοκεῖ τὸ "λυσιτελοῦν," ἀλλ´ ὅτι τάχιστον ὂν τοῦ ὄντος 6331 Crat.417.c.2 : ἵστασθαι οὐκ ἐᾷ τὰ πράγματα, οὐδὲ τέλος λαβοῦσαν τὴν 6332 Crat.417.c.3 : φορὰν τοῦ φέρεσθαι στῆναί τε καὶ παύσασθαι, ἀλλ´ ἀεὶ 6333 Crat.417.c.4 : λύει αὐτῆς ἄν τι ἐπιχειρῇ τέλος ἐγγίγνεσθαι, καὶ παρέχει 6334 Crat.417.c.5 : ἄπαυστον καὶ ἀθάνατον αὐτήν, ταύτῃ μοι δοκεῖ ἐπιφημίσαι 6335 Crat.417.c.6 : τὸ ἀγαθὸν λυσιτελοῦν· τὸ γὰρ τῆς φορᾶς <20λύον>20 τὸ <20τέλος>20 6336 Crat.417.c.7 : "λυσιτελοῦν" καλέσαι. "ὠφέλιμον" δὲ ξενικὸν τοὔνομα, 6337 Crat.417.c.8 : ᾧ καὶ Ὅμηρος πολλαχοῦ κέχρηται, τῷ "ὀφέλλειν"· ἔστι 6338 Crat.417.c.9 : δὲ τοῦτο τοῦ αὔξειν καὶ †ποιεῖν ἐπωνυμία. 6339 Crat.417.d.1 : {ΕΡΜ.} Τὰ δὲ δὴ τούτων ἐναντία πῶς ἔχει ἡμῖν; 6340 Crat.417.d.2 : {ΣΩ.} Ὅσα μὲν ἀπόφησιν αὐτῶν, ὥς γέ μοι δοκεῖ, οὐδὲν 6341 Crat.417.d.3 : δεῖ ταῦτα διεξιέναι. 6342 Crat.417.d.4 : {ΕΡΜ.} Ποῖα ταῦτα; 6343 Crat.417.d.5 : {ΣΩ.} "Ἀσύμφορον" καὶ "ἀνωφελὲς" καὶ "ἀλυσιτελὲς" 6344 Crat.417.d.6 : καὶ "ἀκερδές." 6345 Crat.417.d.7 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 6346 Crat.417.d.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ "βλαβερόν" γε καὶ "ζημιῶδες." 6347 Crat.417.d.9 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6348 Crat.417.d.10 : {ΣΩ.} Καὶ τὸ μέν γε "βλαβερὸν" τὸ <20βλάπτον τὸν 6349 Crat.417.e.1 : ῥοῦν>20 εἶναι λέγει· τὸ δὲ "βλάπτον" αὖ σημαίνει <20βουλό– 6350 Crat.417.e.2 : μενον ἅπτειν>20· τὸ δὲ "ἅπτειν" καὶ δεῖν ταὐτόν ἐστι, τοῦτο 6351 Crat.417.e.3 : δὲ πανταχοῦ ψέγει. τὸ <20βουλόμενον>20 οὖν <20ἅπτειν ῥοῦν>20 6352 Crat.417.e.4 : ὀρθότατα μὲν ἂν εἴη "βουλαπτεροῦν," καλλωπισθὲν δὲ 6353 Crat.417.e.5 : καλεῖσθαί μοι φαίνεται "βλαβερόν." 6354 Crat.417.e.6 : {ΕΡΜ.} Ποικίλα γέ σοι, ὦ Σώκρατες, ἐκβαίνει τὰ ὀνόματα. 6355 Crat.417.e.7 : καὶ γὰρ νῦν μοι ἔδοξας ὥσπερ τοῦ τῆς Ἀθηνάας νόμου 6356 Crat.417.e.8 : προαύλιον στομαυλῆσαι, τοῦτο τὸ ὄνομα προειπὼν τὸ 6357 Crat.418.a.1 : "βουλαπτεροῦν." 6358 Crat.418.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκ ἐγώ, ὦ Ἑρμόγενες, αἴτιος, ἀλλ´ οἱ θέμενοι 6359 Crat.418.a.3 : τὸ ὄνομα. 6360 Crat.418.a.4 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις· ἀλλὰ δὴ τὸ "ζημιῶδες" τί ἂν εἴη; 6361 Crat.418.a.5 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἂν εἴη ποτὲ "ζημιῶδες"; θέασαι, ὦ Ἑρμό– 6362 Crat.418.a.6 : γενες, ὡς ἐγὼ ἀληθῆ λέγω λέγων ὅτι προστιθέντες γράμματα 6363 Crat.418.a.7 : καὶ ἐξαιροῦντες σφόδρα ἀλλοιοῦσι τὰς τῶν ὀνομάτων διανοίας, 6364 Crat.418.a.8 : οὕτως ὥστε σμικρὰ πάνυ παραστρέφοντες ἐνίοτε τἀναντία 6365 Crat.418.b.1 : ποιεῖν σημαίνειν. οἷον καὶ ἐν τῷ "δέοντι"· ἐνενόησα γὰρ 6366 Crat.418.b.2 : αὐτὸ καὶ ἀνεμνήσθην ἄρτι ἀπὸ τοῦδε ὃ ἔμελλόν σοι ἐρεῖν ὅτι 6367 Crat.418.b.3 : ἡ μὲν νέα φωνὴ ἡμῖν ἡ καλὴ αὑτηὶ καὶ τοὐναντίον περι– 6368 Crat.418.b.4 : έτρεψε μηνύειν τὸ "δέον" καὶ τὸ "ζημιῶδες," ἀφανίζουσα 6369 Crat.418.b.5 : ὅτι νοεῖ, ἡ δὲ παλαιὰ ἀμφότερον δηλοῖ ὃ βούλεται τοὔνομα. 6370 Crat.418.b.6 : {ΕΡΜ.} Πῶς λέγεις; 6371 Crat.418.b.7 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ. οἶσθα ὅτι οἱ παλαιοὶ οἱ ἡμέτεροι 6372 Crat.418.b.8 : τῷ ἰῶτα καὶ τῷ δέλτα εὖ μάλα ἐχρῶντο, καὶ οὐχ ἥκιστα 6373 Crat.418.c.1 : αἱ γυναῖκες, αἵπερ μάλιστα τὴν ἀρχαίαν φωνὴν σῴζουσι. 6374 Crat.418.c.2 : νῦν δὲ ἀντὶ μὲν τοῦ ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν, ἀντὶ 6375 Crat.418.c.3 : δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα, ὡς δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα. 6376 Crat.418.c.4 : {ΕΡΜ.} Πῶς δή; 6377 Crat.418.c.5 : {ΣΩ.} Οἷον οἱ μὲν ἀρχαιότατοι "ἱμέραν" τὴν ἡμέραν 6378 Crat.418.c.6 : ἐκάλουν, οἱ δὲ "ἑμέραν," οἱ δὲ νῦν "ἡμέραν." 6379 Crat.418.c.7 : {ΕΡΜ.} Ἔστι ταῦτα. 6380 Crat.418.c.8 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν ὅτι μόνον τούτων δηλοῖ τὸ ἀρχαῖον 6381 Crat.418.c.9 : ὄνομα τὴν διάνοιαν τοῦ θεμένου; ὅτι γὰρ ἁσμένοις τοῖς 6382 Crat.418.d.1 : ἀνθρώποις καὶ <20ἱμείρουσιν>20 ἐκ τοῦ σκότους τὸ φῶς ἐγίγνετο, 6383 Crat.418.d.2 : ταύτῃ ὠνόμασαν "ἱμέραν." 6384 Crat.418.d.3 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 6385 Crat.418.d.4 : {ΣΩ.} Νῦν δέ γε τετραγῳδημένον οὐδ´ ἂν κατανοήσαις ὅτι 6386 Crat.418.d.5 : βούλεται ἡ "ἡμέρα." καίτοι τινὲς οἴονται, ὡς δὴ ἡ ἡμέρα 6387 Crat.418.d.6 : <20ἥμερα>20 ποιεῖ, διὰ ταῦτα ὠνομάσθαι αὐτὴν οὕτως. 6388 Crat.418.d.7 : {ΕΡΜ.} Δοκεῖ μοι. 6389 Crat.418.d.8 : {ΣΩ.} Καὶ τό γε "ζυγὸν" οἶσθα ὅτι "δυογὸν" οἱ παλαιοὶ 6390 Crat.418.d.9 : ἐκάλουν. 6391 Crat.418.d.10 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6392 Crat.418.d.11 : {ΣΩ.} Καὶ τὸ μέν γε "ζυγὸν" οὐδὲν δηλοῖ, τὸ δὲ τοῖν 6393 Crat.418.e.1 : <20δυοῖν>20 ἕνεκα τῆς δέσεως ἐς τὴν <20ἀγωγὴν>20 ἐπωνόμασται 6394 Crat.418.e.2 : "δυογὸν" δικαίως· νῦν δὲ "ζυγόν." καὶ ἄλλα πάμπολλα 6395 Crat.418.e.3 : οὕτως ἔχει. 6396 Crat.418.e.4 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 6397 Crat.418.e.5 : {ΣΩ.} Κατὰ ταὐτὰ τοίνυν πρῶτον μὲν τὸ "δέον" οὕτω 6398 Crat.418.e.6 : λεγόμενον τοὐναντίον σημαίνει πᾶσι τοῖς περὶ τὸ ἀγαθὸν 6399 Crat.418.e.7 : ὀνόμασιν· ἀγαθοῦ γὰρ ἰδέα οὖσα τὸ δέον φαίνεται δεσμὸς 6400 Crat.418.e.8 : εἶναι καὶ κώλυμα φορᾶς, ὥσπερ ἀδελφὸν ὂν τοῦ βλαβεροῦ. 6401 Crat.418.e.9 : {ΕΡΜ.} Καὶ μάλα, ὦ Σώκρατες, οὕτω φαίνεται. 6402 Crat.418.e.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐκ ἐὰν τῷ ἀρχαίῳ ὀνόματι χρῇ, ὃ πολὺ 6403 Crat.419.a.1 : μᾶλλον εἰκός ἐστιν ὀρθῶς κεῖσθαι ἢ τὸ νῦν, ἀλλ´ ὁμολογήσει 6404 Crat.419.a.2 : τοῖς πρόσθεν ἀγαθοῖς, ἐὰν ἀντὶ τοῦ εἶ τὸ ἰῶτα ἀποδιδῷς, 6405 Crat.419.a.3 : ὥσπερ τὸ παλαιόν· <20διϊὸν>20 γὰρ αὖ σημαίνει, ἀλλ´ οὐ <20δέον>20, 6406 Crat.419.a.4 : τἀγαθόν, ὅπερ δὴ ἐπαινεῖ. καὶ οὕτω οὐκ ἐναντιοῦται αὐτὸς 6407 Crat.419.a.5 : αὑτῷ ὁ τὰ ὀνόματα τιθέμενος, ἀλλὰ "δέον" καὶ "ὠφέλιμον" 6408 Crat.419.a.6 : καὶ "λυσιτελοῦν" καὶ "κερδαλέον" καὶ "ἀγαθὸν" καὶ 6409 Crat.419.a.7 : "συμφέρον" καὶ "εὔπορον" τὸ αὐτὸ φαίνεται, ἑτέροις 6410 Crat.419.a.8 : ὀνόμασι σημαῖνον τὸ διακοσμοῦν καὶ ἰὸν πανταχοῦ ἐγκεκω– 6411 Crat.419.b.1 : μιασμένον, τὸ δὲ ἴσχον καὶ δοῦν ψεγόμενον. καὶ δὴ καὶ 6412 Crat.419.b.2 : τὸ "ζημιῶδες," ἐὰν κατὰ τὴν ἀρχαίαν φωνὴν ἀποδῷς ἀντὶ 6413 Crat.419.b.3 : τοῦ ζῆτα δέλτα, φανεῖταί σοι κεῖσθαι τὸ ὄνομα ἐπὶ τῷ 6414 Crat.419.b.4 : <20δοῦντι>20 τὸ <20ἰόν>20, ἐπονομασθὲν "δημιῶδες." 6415 Crat.419.b.5 : {ΕΡΜ.} Τί δὲ δὴ "ἡδονὴ" καὶ "λύπη" καὶ "ἐπιθυμία" 6416 Crat.419.b.6 : καὶ τὰ τοιαῦτα, ὦ Σώκρατες; 6417 Crat.419.b.7 : {ΣΩ.} Οὐ πάνυ χαλεπά μοι φαίνεται, ὦ Ἑρμόγενες. ἥ 6418 Crat.419.b.8 : τε γὰρ "ἡδονή," ἡ πρὸς τὴν <20ὄνησιν>20 ἔοικε τείνουσα πρᾶξις 6419 Crat.419.b.9 : τοῦτο ἔχειν τὸ ὄνομα—τὸ δέλτα δὲ ἔγκειται, ὥστε "ἡδονὴ" 6420 Crat.419.c.1 : ἀντὶ "ἡονῆς" καλεῖται—ἥ τε "λύπη" ἀπὸ τῆς <20διαλύσεως>20 6421 Crat.419.c.2 : τοῦ σώματος ἔοικεν ἐπωνομάσθαι ἣν ἐν τούτῳ τῷ <20πάθει>20 6422 Crat.419.c.3 : ἴσχει τὸ σῶμα. καὶ ἥ γε "ἀνία" τὸ ἐμποδίζον τοῦ ἰέναι. 6423 Crat.419.c.4 : ἡ δὲ "ἀλγηδὼν" ξενικόν τι φαίνεταί μοι ἀπὸ τοῦ <20ἀλγεινοῦ>20 6424 Crat.419.c.5 : ὠνομασμένον. "ὀδύνη" δὲ ἀπὸ τῆς <20ἐνδύσεως>20 τῆς λύπης 6425 Crat.419.c.6 : κεκλημένῃ ἔοικεν. "ἀχθηδὼν" δὲ καὶ παντὶ δῆλον ἀπει– 6426 Crat.419.c.7 : κασμένον τὸ ὄνομα τῷ τῆς φορᾶς βάρει. "χαρὰ" δὲ τῇ 6427 Crat.419.c.8 : διαχ<20ύσει>20 καὶ εὐπορίᾳ τῆς <20ῥοῆς>20 τῆς ψυχῆς ἔοικε κεκλημένῃ. 6428 Crat.419.d.1 : "τέρψις" δὲ ἀπὸ τοῦ <20τερπνοῦ>20· τὸ δὲ "τερπνὸν" ἀπὸ τῆς 6429 Crat.419.d.2 : διὰ τῆς ψυχῆς <20ἕρψεως πνοῇ>20 ἀπεικασθὲν κέκληται, ἐν δίκῃ 6430 Crat.419.d.3 : μὲν ἂν "ἕρπνουν" καλούμενον, ὑπὸ χρόνου δὲ "τερπνὸν" 6431 Crat.419.d.4 : παρηγμένον. "εὐφροσύνη" δὲ οὐδὲν προσδεῖται τοῦ διότι 6432 Crat.419.d.5 : ῥηθῆναι· παντὶ γὰρ δῆλον ὅτι ἀπὸ τοῦ <20εὖ>20 τοῖς πράγμασι 6433 Crat.419.d.6 : τὴν ψυχὴν <20συμφέρεσθαι>20 τοῦτο ἔλαβε τὸ ὄνομα, "εὐφερο– 6434 Crat.419.d.7 : σύνην" τό γε δίκαιον· ὅμως δὲ αὐτὸ καλοῦμεν "εὐφροσύνην." 6435 Crat.419.d.8 : οὐδ´ "ἐπιθυμία" χαλεπόν· τῇ γὰρ <20ἐπὶ τὸν θυμὸν ἰούσῃ>20 6436 Crat.419.e.1 : δυνάμει δῆλον ὅτι τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα. "θυμὸς" δὲ ἀπὸ 6437 Crat.419.e.2 : τῆς <20θύσεως>20 καὶ ζέσεως τῆς ψυχῆς ἔχοι ἂν τοῦτο τὸ ὄνομα. 6438 Crat.419.e.3 : ἀλλὰ μὴν "ἵμερός" γε τῷ μάλιστα ἕλκοντι τὴν ψυχὴν ῥῷ 6439 Crat.420.a.1 : ἐπωνομάσθη· ὅτι γὰρ <20ἱέμενος ῥεῖ>20 καὶ <20ἐφιέμενος>20 τῶν 6440 Crat.420.a.2 : πραγμάτων, καὶ οὕτω δὴ ἐπισπᾷ σφόδρα τὴν ψυχὴν διὰ τὴν 6441 Crat.420.a.3 : <20ἕσιν>20 τῆς <20ῥοῆς>20, ἀπὸ ταύτης οὖν πάσης τῆς δυνάμεως 6442 Crat.420.a.4 : "ἵμερος" ἐκλήθη. καὶ μὴν "πόθος" αὖ καλεῖται σημαίνων 6443 Crat.420.a.5 : οὐ τοῦ παρόντος εἶναι [ἱμέρου τε καὶ ῥεύματος] ἀλλὰ τοῦ 6444 Crat.420.a.6 : <20ἄλλοθί που ὄντος>20 καὶ <20ἀπόντος>20, ὅθεν "πόθος" ἐπωνό– 6445 Crat.420.a.7 : μασται ὃς τότε, ὅταν παρῇ οὗ τις ἐφίετο, "ἵμερος" 6446 Crat.420.a.8 : ἐκαλεῖτο· ἀπογενομένου δὲ ὁ αὐτὸς οὗτος "πόθος" ἐκλήθη. 6447 Crat.420.a.9 : "ἔρως" δέ, ὅτι <20εἰσρεῖ ἔξωθεν>20 καὶ οὐκ οἰκεία ἐστὶν ἡ ῥοὴ 6448 Crat.420.b.1 : αὕτη τῷ ἔχοντι ἀλλ´ ἐπείσακτος διὰ τῶν ὀμμάτων, διὰ 6449 Crat.420.b.2 : ταῦτα ἀπὸ τοῦ <20ἐσρεῖν>20 "ἔσρος" τό γε παλαιὸν ἐκαλεῖτο— 6450 Crat.420.b.3 : τῷ γὰρ οὖ ἀντὶ τοῦ ὦ ἐχρώμεθα—νῦν δ´ "ἔρως" κέκληται 6451 Crat.420.b.4 : διὰ τὴν τοῦ ὦ ἀντὶ τοῦ οὖ μεταλλαγήν. ἀλλὰ τί ἔτι σὺ 6452 Crat.420.b.5 : λέγεις ὅτι σκοπῶμεν; 6453 Crat.420.b.6 : {ΕΡΜ.} "Δόξα" καὶ τὰ τοιαῦτα πῇ σοι φαίνεται; 6454 Crat.420.b.7 : {ΣΩ.} "Δόξα" δὴ ἤτοι τῇ <20διώξει>20 ἐπωνόμασται, ἣν ἡ 6455 Crat.420.b.8 : ψυχὴ διώκουσα τὸ εἰδέναι ὅπῃ ἔχει τὰ πράγματα πορεύεται, 6456 Crat.420.b.9 : ἢ τῇ ἀπὸ τοῦ <20τόξου>20 βολῇ. ἔοικε δὲ τούτῳ μᾶλλον. ἡ 6457 Crat.420.c.1 : γοῦν "οἴησις" τούτῳ συμφωνεῖ. "οἶσιν" γὰρ τῆς ψυχῆς 6458 Crat.420.c.2 : ἐπὶ πᾶν πρᾶγμα, οἷόν ἐστιν ἕκαστον τῶν ὄντων, δηλούσῃ 6459 Crat.420.c.3 : προσέοικεν, ὥσπερ γε καὶ ἡ "βουλή" πως τὴν <20βολήν>20, καὶ 6460 Crat.420.c.4 : τὸ "βούλεσθαι" τὸ ἐφίεσθαι σημαίνει καὶ 〈τὸ〉 "βουλεύ– 6461 Crat.420.c.5 : εσθαι"· πάντα ταῦτα δόξῃ ἑπόμεν´ ἄττα φαίνεται τῆς 6462 Crat.420.c.6 : <20βολῆς>20 ἀπεικάσματα, ὥσπερ αὖ καὶ τοὐναντίον ἡ "ἀβουλία" 6463 Crat.420.c.7 : <20ἀτυχία>20 δοκεῖ εἶναι, ὡς οὐ βαλόντος οὐδὲ τυχόντος οὗ τ´ 6464 Crat.420.c.8 : ἔβαλλε καὶ ὃ ἐβούλετο καὶ περὶ οὗ ἐβουλεύετο καὶ οὗ ἐφίετο. 6465 Crat.420.d.1 : {ΕΡΜ.} Ταῦτα ἤδη μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, πυκνότερα 6466 Crat.420.d.2 : ἐπάγειν. 6467 Crat.420.d.3 : {ΣΩ.} Τέλος γὰρ ἤδη θέω. "ἀνάγκην" δ´ οὖν ἔτι βού– 6468 Crat.420.d.4 : λομαι διαπερᾶναι, ὅτι τούτοις ἑξῆς ἐστι, καὶ τὸ "ἑκούσιον." 6469 Crat.420.d.5 : τὸ μὲν οὖν "ἑκούσιον," τὸ <20εἶκον>20 καὶ μὴ ἀντιτυποῦν ἀλλ´, 6470 Crat.420.d.6 : ὥσπερ λέγω, <20εἶκον τῷ ἰόντι>20 δεδηλωμένον ἂν εἴη τούτῳ 6471 Crat.420.d.7 : τῷ ὀνόματι, τῷ κατὰ τὴν βούλησιν γιγνομένῳ· τὸ δὲ "ἀν– 6472 Crat.420.d.8 : αγκαῖον" καὶ ἀντίτυπον, παρὰ τὴν βούλησιν ὄν, τὸ περὶ τὴν 6473 Crat.420.d.9 : ἁμαρτίαν ἂν εἴη καὶ ἀμαθίαν, ἀπείκασται δὲ τῇ κατὰ τὰ 6474 Crat.420.e.1 : <20ἄγκη>20 πορείᾳ, ὅτι δύσπορα καὶ τραχέα καὶ λάσια ὄντα ἴσχει 6475 Crat.420.e.2 : τοῦ ἰέναι. ἐντεῦθεν οὖν ἴσως ἐκλήθη "ἀναγκαῖον," τῇ διὰ 6476 Crat.420.e.3 : τοῦ ἄγκους ἀπεικασθὲν πορείᾳ. ἕως δὲ πάρεστιν ἡ ῥώμη, μὴ 6477 Crat.420.e.4 : ἀνιῶμεν αὐτήν· ἀλλὰ καὶ σὺ μὴ ἀνίει, ἀλλὰ ἐρώτα. 6478 Crat.421.a.1 : {ΕΡΜ.} Ἐρωτῶ δὴ τὰ μέγιστα καὶ τὰ κάλλιστα, τήν τε 6479 Crat.421.a.2 : "ἀλήθειαν" καὶ τὸ "ψεῦδος" καὶ τὸ "ὂν" καὶ αὐτὸ 6480 Crat.421.a.3 : τοῦτο περὶ ὧν νῦν ὁ λόγος ἡμῖν ἐστιν, "ὄνομα," δι´ ὅτι τὸ 6481 Crat.421.a.4 : ὄνομα ἔχει. 6482 Crat.421.a.5 : {ΣΩ.} <20Μαίεσθαι>20 οὖν καλεῖς τι; 6483 Crat.421.a.6 : {ΕΡΜ.} Ἔγωγε, τό γε ζητεῖν. 6484 Crat.421.a.7 : {ΣΩ.} Ἔοικε τοίνυν ἐκ λόγου ὀνόματι συγκεκροτημένῳ, 6485 Crat.421.a.8 : λέγοντος ὅτι τοῦτ´ ἔστιν <20ὄν>20, οὗ τυγχάνει ζήτημα 〈ὄν〉, [τὸ] 6486 Crat.421.a.9 : "ὄνομα." μᾶλλον δὲ ἂν αὐτὸ γνοίης ἐν ᾧ λέγομεν τὸ "ὀνο– 6487 Crat.421.a.10 : μαστόν"· ἐνταῦθα γὰρ σαφῶς λέγει τοῦτο εἶναι <20ὂν οὗ 6488 Crat.421.b.1 : μάσμα ἐστίν>20. ἡ δ´ "ἀλήθεια," καὶ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἔοικε 6489 Crat.421.b.2 : [συγκεκροτῆσθαι]· ἡ γὰρ θεία τοῦ ὄντος φορὰ ἔοικε προσ– 6490 Crat.421.b.3 : ειρῆσθαι τούτῳ τῷ ῥήματι, τῇ "ἀληθείᾳ," ὡς <20θεία>20 οὖσα <20ἄλη>20. 6491 Crat.421.b.4 : τὸ 〈δὲ〉 "ψεῦδος" τοὐναντίον τῇ φορᾷ· πάλιν γὰρ αὖ λοιδο– 6492 Crat.421.b.5 : ρούμενον ἥκει τὸ ἰσχόμενον καὶ τὸ ἀναγκαζόμενον ἡσυχάζειν, 6493 Crat.421.b.6 : ἀπείκασται δὲ τοῖς καθ<20εύδουσι>20· τὸ ψεῖ δὲ προσγενόμενον 6494 Crat.421.b.7 : ἐπικρύπτει τὴν βούλησιν τοῦ ὀνόματος. τὸ δὲ "ὂν" καὶ ἡ 6495 Crat.421.b.8 : "οὐσία" ὁμολογεῖ τῷ ἀληθεῖ, τὸ ἰῶτα ἀπολαβόν· <20ἰὸν>20 γὰρ 6496 Crat.421.c.1 : σημαίνει, καὶ τὸ "οὐκ ὂν" αὖ, ὥς τινες καὶ ὀνομάζουσιν 6497 Crat.421.c.2 : αὐτό, "οὐκ ἰόν." 6498 Crat.421.c.3 : {ΕΡΜ.} Ταῦτα μέν μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, ἀνδρείως πάνυ 6499 Crat.421.c.4 : διακεκροτηκέναι· εἰ δέ τίς σε ἔροιτο τοῦτο τὸ "ἰὸν" καὶ 6500 Crat.421.c.5 : τὸ "ῥέον" καὶ τὸ "δοῦν," τίνα ἔχει ὀρθότητα ταῦτα τὰ 6501 Crat.421.c.6 : ὀνόματα— 6502 Crat.421.c.7 : {ΣΩ.} "Τί ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμεθα;" λέγεις; ἦ γάρ; 6503 Crat.421.c.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6504 Crat.421.c.9 : {ΣΩ.} Ἓν μὲν τοίνυν ἄρτι που ἐπορισάμεθα ὥστε δοκεῖν 6505 Crat.421.c.10 : τὶ λέγειν ἀποκρινόμενοι. 6506 Crat.421.c.11 : {ΕΡΜ.} Τὸ ποῖον τοῦτο; 6507 Crat.421.c.12 : {ΣΩ.} Φάναι, ὃ ἂν μὴ γιγνώσκωμεν, βαρβαρικόν τι τοῦτ´ 6508 Crat.421.d.1 : εἶναι. εἴη μὲν οὖν ἴσως ἄν τι τῇ ἀληθείᾳ καὶ τοιοῦτον 6509 Crat.421.d.2 : αὐτῶν, εἴη δὲ κἂν ὑπὸ παλαιότητος τὰ πρῶτα τῶν ὀνομάτων 6510 Crat.421.d.3 : ἀνεύρετα εἶναι· διὰ γὰρ τὸ πανταχῇ στρέφεσθαι τὰ ὀνόματα, 6511 Crat.421.d.4 : οὐδὲν θαυμαστὸν [ἂν] εἰ ἡ παλαιὰ φωνὴ πρὸς τὴν νυνὶ 6512 Crat.421.d.5 : βαρβαρικῆς μηδὲν διαφέρει. 6513 Crat.421.d.6 : {ΕΡΜ.} Καὶ οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου λέγεις. 6514 Crat.421.d.7 : {ΣΩ.} Λέγω γὰρ οὖν εἰκότα. οὐ μέντοι μοι δοκεῖ προ– 6515 Crat.421.d.8 : φάσεις ἀγὼν δέχεσθαι, ἀλλὰ προθυμητέον ταῦτα διασκέ– 6516 Crat.421.d.9 : ψασθαι. ἐνθυμηθῶμεν δέ, εἴ τις ἀεί, δι´ ὧν ἂν λέγηται τὸ 6517 Crat.421.e.1 : ὄνομα, ἐκεῖνα ἀνερήσεται τὰ ῥήματα, καὶ αὖθις αὖ δι´ ὧν 6518 Crat.421.e.2 : ἂν τὰ ῥήματα λεχθῇ, ἐκεῖνα πεύσεται, καὶ τοῦτο μὴ παύσεται 6519 Crat.421.e.3 : ποιῶν, ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη τελευτῶντα ἀπειπεῖν τὸν ἀποκρινό– 6520 Crat.421.e.4 : μενον; 6521 Crat.421.e.5 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 6522 Crat.422.a.1 : {ΣΩ.} Πότε οὖν ἀπειπὼν ὁ ἀπαγορεύων δικαίως παύοιτο 6523 Crat.422.a.2 : ἄν; ἆρ´ οὐκ ἐπειδὰν ἐπ´ ἐκείνοις γένηται τοῖς ὀνόμασιν, ἃ 6524 Crat.422.a.3 : ὡσπερεὶ στοιχεῖα τῶν ἄλλων ἐστὶ καὶ λόγων καὶ ὀνομάτων; 6525 Crat.422.a.4 : ταῦτα γάρ που οὐκέτι δίκαιον φανῆναι ἐξ ἄλλων ὀνομάτων 6526 Crat.422.a.5 : συγκείμενα, ἃν οὕτως ἔχῃ. οἷον νυνδὴ τὸ "ἀγαθὸν" 6527 Crat.422.a.6 : ἔφαμεν ἐκ τοῦ <20ἀγαστοῦ>20 καὶ ἐκ τοῦ <20θοοῦ>20 συγκεῖσθαι, τὸ 6528 Crat.422.a.7 : δὲ "θοὸν" ἴσως φαῖμεν ἂν ἐξ ἑτέρων, ἐκεῖνα δὲ ἐξ ἄλλων· 6529 Crat.422.b.1 : ἀλλ´ ἐάν ποτέ γε λάβωμεν ὃ οὐκέτι ἔκ τινων ἑτέρων 6530 Crat.422.b.2 : σύγκειται ὀνομάτων, δικαίως ἂν φαῖμεν ἐπὶ στοιχείῳ τε 6531 Crat.422.b.3 : ἤδη εἶναι καὶ οὐκέτι τοῦτο ἡμᾶς δεῖν εἰς ἄλλα ὀνόματα 6532 Crat.422.b.4 : ἀναφέρειν. 6533 Crat.422.b.5 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν. 6534 Crat.422.b.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ νῦν ἅ γ´ ἐρωτᾷς τὰ ὀνόματα στοιχεῖα 6535 Crat.422.b.7 : ὄντα τυγχάνει, καὶ δεῖ αὐτῶν ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ ἤδη τὴν 6536 Crat.422.b.8 : ὀρθότητα ἐπισκέψασθαι ἥτις ἐστίν; 6537 Crat.422.b.9 : {ΕΡΜ.} Εἰκός γε. 6538 Crat.422.b.10 : {ΣΩ.} Εἰκὸς δῆτα, ὦ Ἑρμόγενες· πάντα γοῦν φαίνεται τὰ 6539 Crat.422.c.1 : ἔμπροσθεν εἰς ταῦτα ἀνεληλυθέναι. εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, 6540 Crat.422.c.2 : ὥς μοι δοκεῖ ἔχειν, δεῦρο αὖ συνεπίσκεψαι μετ´ ἐμοῦ μή 6541 Crat.422.c.3 : τι παραληρήσω λέγων οἵαν δεῖ τὴν τῶν πρώτων ὀνομάτων 6542 Crat.422.c.4 : ὀρθότητα εἶναι. 6543 Crat.422.c.5 : {ΕΡΜ.} Λέγε μόνον, ὡς ὅσον γε δυνάμεως παρ´ ἐμοί ἐστιν 6544 Crat.422.c.6 : συνεπισκέψομαι. 6545 Crat.422.c.7 : {ΣΩ.} Ὅτι μὲν τοίνυν μία γέ τις ἡ ὀρθότης παντὸς 6546 Crat.422.c.8 : ὀνόματος καὶ πρώτου καὶ ὑστάτου, καὶ οὐδὲν διαφέρει τῷ 6547 Crat.422.c.9 : ὄνομα εἶναι οὐδὲν αὐτῶν, οἶμαι καὶ σοὶ συνδοκεῖ. 6548 Crat.422.c.10 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6549 Crat.422.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ὧν γε νυν〈δὴ〉 διεληλύθαμεν τῶν 6550 Crat.422.d.2 : ὀνομάτων ἡ ὀρθότης τοιαύτη τις ἐβούλετο εἶναι, οἵα δηλοῦν 6551 Crat.422.d.3 : οἷον ἕκαστόν ἐστι τῶν ὄντων. 6552 Crat.422.d.4 : {ΕΡΜ.} Πῶς γὰρ οὔ; 6553 Crat.422.d.5 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν ἄρα οὐδὲν ἧττον καὶ τὰ πρῶτα δεῖ ἔχειν 6554 Crat.422.d.6 : καὶ τὰ ὕστερα, εἴπερ ὀνόματα ἔσται. 6555 Crat.422.d.7 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6556 Crat.422.d.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὰ μὲν ὕστερα, ὡς ἔοικε, διὰ τῶν προτέρων 6557 Crat.422.d.9 : οἷά τε ἦν τοῦτο ἀπεργάζεσθαι. 6558 Crat.422.d.10 : {ΕΡΜ.} Φαίνεται. 6559 Crat.422.d.11 : {ΣΩ.} Εἶεν· τὰ δὲ δὴ πρῶτα, οἷς οὔπω ἕτερα ὑπόκειται, 6560 Crat.422.d.12 : τίνι τρόπῳ κατὰ τὸ δυνατὸν ὅτι μάλιστα φανερὰ ἡμῖν 6561 Crat.422.e.1 : ποιήσει τὰ ὄντα, εἴπερ μέλλει ὀνόματα εἶναι; ἀπόκριναι δέ 6562 Crat.422.e.2 : μοι τόδε· εἰ φωνὴν μὴ εἴχομεν μηδὲ γλῶτταν, ἐβουλόμεθα 6563 Crat.422.e.3 : δὲ δηλοῦν ἀλλήλοις τὰ πράγματα, ἆρ´ οὐκ ἄν, ὥσπερ νῦν 6564 Crat.422.e.4 : οἱ ἐνεοί, ἐπεχειροῦμεν ἂν σημαίνειν ταῖς χερσὶ καὶ κεφαλῇ 6565 Crat.422.e.5 : καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι; 6566 Crat.422.e.6 : {ΕΡΜ.} Πῶς γὰρ ἂν ἄλλως, ὦ Σώκρατες; 6567 Crat.423.a.1 : {ΣΩ.} Εἰ μέν γ´ οἶμαι τὸ ἄνω καὶ τὸ κοῦφον ἐβουλόμεθα 6568 Crat.423.a.2 : δηλοῦν, ᾔρομεν ἂν πρὸς τὸν οὐρανὸν τὴν χεῖρα, μιμούμενοι 6569 Crat.423.a.3 : αὐτὴν τὴν φύσιν τοῦ πράγματος· εἰ δὲ τὰ κάτω καὶ τὰ 6570 Crat.423.a.4 : βαρέα, πρὸς τὴν γῆν. καὶ εἰ ἵππον θέοντα ἤ τι ἄλλο τῶν 6571 Crat.423.a.5 : ζῴων ἐβουλόμεθα δηλοῦν, οἶσθα ὅτι ὡς ὁμοιότατ´ ἂν τὰ 6572 Crat.423.a.6 : ἡμέτερα αὐτῶν σώματα καὶ σχήματα ἐποιοῦμεν ἐκείνοις. 6573 Crat.423.a.7 : {ΕΡΜ.} Ἀνάγκη μοι δοκεῖ ὡς λέγεις ἔχειν. 6574 Crat.423.a.8 : {ΣΩ.} Οὕτω γὰρ ἂν οἶμαι δήλωμά του [σώματος] ἐγίγνετο, 6575 Crat.423.b.1 : μιμησαμένου, ὡς ἔοικε, τοῦ σώματος ἐκεῖνο ὃ ἐβούλετο 6576 Crat.423.b.2 : δηλῶσαι. 6577 Crat.423.b.3 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6578 Crat.423.b.4 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δὲ φωνῇ τε καὶ γλώττῃ καὶ στόματι βουλό– 6579 Crat.423.b.5 : μεθα δηλοῦν, ἆρ´ οὐ τότε ἑκάστου δήλωμα ἡμῖν ἔσται τὸ 6580 Crat.423.b.6 : ἀπὸ τούτων γιγνόμενον, ὅταν μίμημα γένηται διὰ τούτων 6581 Crat.423.b.7 : περὶ ὁτιοῦν; 6582 Crat.423.b.8 : {ΕΡΜ.} Ἀνάγκη μοι δοκεῖ. 6583 Crat.423.b.9 : {ΣΩ.} Ὄνομ´ ἄρ´ ἐστίν, ὡς ἔοικε, μίμημα φωνῇ ἐκείνου 6584 Crat.423.b.10 : ὃ μιμεῖται, καὶ ὀνομάζει ὁ μιμούμενος τῇ φωνῇ ὃ ἂν 6585 Crat.423.b.11 : μιμῆται 6586 Crat.423.b.12 : {ΕΡΜ.} Δοκεῖ μοι. 6587 Crat.423.c.1 : {ΣΩ.} Μὰ Δί´ ἀλλ´ οὐκ ἐμοί πω δοκεῖ καλῶς λέγεσθαι, 6588 Crat.423.c.2 : ὦ ἑταῖρε. 6589 Crat.423.c.3 : {ΕΡΜ.} Τί δή; 6590 Crat.423.c.4 : {ΣΩ.} Τοὺς τὰ πρόβατα μιμουμένους τούτους καὶ τοὺς 6591 Crat.423.c.5 : ἀλεκτρυόνας καὶ τὰ ἄλλα ζῷα ἀναγκαζοίμεθ´ ἂν ὁμολογεῖν 6592 Crat.423.c.6 : ὀνομάζειν ταῦτα ἅπερ μιμοῦνται. 6593 Crat.423.c.7 : {ΕΡΜ.} Ἀληθῆ λέγεις. 6594 Crat.423.c.8 : {ΣΩ.} Καλῶς οὖν ἔχειν δοκεῖ σοι; 6595 Crat.423.c.9 : {ΕΡΜ.} Οὐκ ἔμοιγε. ἀλλὰ τίς ἄν, ὦ Σώκρατες, μίμησις 6596 Crat.423.c.10 : εἴη τὸ ὄνομα; 6597 Crat.423.c.11 : {ΣΩ.} Πρῶτον μέν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ἐὰν καθάπερ τῇ 6598 Crat.423.d.1 : μουσικῇ μιμούμεθα τὰ πράγματα οὕτω μιμώμεθα, καίτοι 6599 Crat.423.d.2 : φωνῇ γε καὶ τότε μιμούμεθα· ἔπειτα οὐκ ἐὰν ἅπερ ἡ μου– 6600 Crat.423.d.3 : σικὴ μιμεῖται καὶ ἡμεῖς μιμώμεθα, οὔ μοι δοκοῦμεν ὀνομάσειν. 6601 Crat.423.d.4 : λέγω δέ τοι τοῦτο· ἔστι τοῖς πράγμασι φωνὴ καὶ σχῆμα 6602 Crat.423.d.5 : ἑκάστῳ, καὶ χρῶμά γε πολλοῖς; 6603 Crat.423.d.6 : {ΕΡΜ.} Πάνυ γε. 6604 Crat.423.d.7 : {ΣΩ.} Ἔοικε τοίνυν οὐκ ἐάν τις ταῦτα μιμῆται, οὐδὲ περὶ 6605 Crat.423.d.8 : ταύτας τὰς μιμήσεις ἡ τέχνη ἡ ὀνομαστικὴ εἶναι. αὗται 6606 Crat.423.d.9 : μὲν γάρ εἰσιν ἡ μὲν μουσική, ἡ δὲ γραφική· ἦ γάρ; 6607 Crat.423.d.10 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6608 Crat.423.e.1 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ τόδε; οὐ καὶ οὐσία δοκεῖ σοι εἶναι ἑκάστῳ, 6609 Crat.423.e.2 : ὥσπερ καὶ χρῶμα καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν; πρῶτον αὐτῷ τῷ 6610 Crat.423.e.3 : χρώματι καὶ τῇ φωνῇ οὐκ ἔστιν οὐσία τις ἑκατέρῳ αὐτῶν 6611 Crat.423.e.4 : καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὅσα ἠξίωται ταύτης τῆς προσρήσεως, 6612 Crat.423.e.5 : τοῦ εἶναι; 6613 Crat.423.e.6 : {ΕΡΜ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 6614 Crat.423.e.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν; εἴ τις αὐτὸ τοῦτο μιμεῖσθαι δύναιτο ἑκάστου, 6615 Crat.423.e.8 : τὴν οὐσίαν, γράμμασί τε καὶ συλλαβαῖς, ἆρ´ οὐκ ἂν δηλοῖ 6616 Crat.423.e.9 : ἕκαστον ὃ ἔστιν; ἢ οὔ; 6617 Crat.424.a.1 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6618 Crat.424.a.2 : {ΣΩ.} Καὶ τί ἂν φαίης τὸν τοῦτο δυνάμενον, ὥσπερ τοὺς 6619 Crat.424.a.3 : προτέρους τὸν μὲν μουσικὸν ἔφησθα, τὸν δέ [τινα] γραφικόν. 6620 Crat.424.a.4 : τοῦτον δὲ τίνα; 6621 Crat.424.a.5 : {ΕΡΜ.} Τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ὅπερ πάλαι 6622 Crat.424.a.6 : ζητοῦμεν, οὗτος ἂν εἶναι ὁ ὀνομαστικός. 6623 Crat.424.a.7 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα τοῦτο ἀληθές, ἤδη ἔοικεν ἐπισκεπτέον περὶ 6624 Crat.424.a.8 : ἐκείνων τῶν ὀνομάτων ὧν σὺ ἤρου, περὶ "ῥοῆς" τε καὶ τοῦ 6625 Crat.424.a.9 : "ἰέναι" καὶ "σχέσεως," εἰ τοῖς γράμμασι καὶ ταῖς συλλαβαῖς 6626 Crat.424.b.1 : τοῦ ὄντος ἐπιλαμβάνεται αὐτῶν ὥστε ἀπομιμεῖσθαι τὴν 6627 Crat.424.b.2 : οὐσίαν, εἴτε καὶ οὔ; 6628 Crat.424.b.3 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6629 Crat.424.b.4 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ ἴδωμεν πότερον ἄρα ταῦτα μόνα ἐστὶ τῶν 6630 Crat.424.b.5 : πρώτων ὀνομάτων ἢ καὶ ἄλλα πολλά. 6631 Crat.424.b.6 : {ΕΡΜ.} Οἶμαι ἔγωγε καὶ ἄλλα. 6632 Crat.424.b.7 : {ΣΩ.} Εἰκὸς γάρ. ἀλλὰ τίς ἂν εἴη ὁ τρόπος τῆς διαιρέσεως 6633 Crat.424.b.8 : ὅθεν ἄρχεται μιμεῖσθαι ὁ μιμούμενος; ἆρα οὐκ ἐπείπερ 6634 Crat.424.b.9 : συλλαβαῖς τε καὶ γράμμασιν ἡ μίμησις τυγχάνει οὖσα τῆς 6635 Crat.424.b.10 : οὐσίας, ὀρθότατόν ἐστι διελέσθαι τὰ στοιχεῖα πρῶτον, ὥσπερ 6636 Crat.424.c.1 : οἱ ἐπιχειροῦντες τοῖς ῥυθμοῖς τῶν στοιχείων πρῶτον τὰς 6637 Crat.424.c.2 : δυνάμεις διείλοντο, ἔπειτα τῶν συλλαβῶν, καὶ οὕτως ἤδη 6638 Crat.424.c.3 : ἔρχονται ἐπὶ τοὺς ῥυθμοὺς σκεψόμενοι, πρότερον δ´ οὔ; 6639 Crat.424.c.4 : {ΕΡΜ.} Ναί. 6640 Crat.424.c.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ ἡμᾶς οὕτω δεῖ πρῶτον μὲν τὰ φωνήεντα 6641 Crat.424.c.6 : διελέσθαι, ἔπειτα τῶν ἑτέρων κατὰ εἴδη τά τε ἄφωνα καὶ 6642 Crat.424.c.7 : ἄφθογγα—οὑτωσὶ γάρ που λέγουσιν οἱ δεινοὶ περὶ τούτων— 6643 Crat.424.c.8 : καὶ τὰ αὖ φωνήεντα μὲν οὔ, οὐ μέντοι γε ἄφθογγα; καὶ 6644 Crat.424.c.9 : αὐτῶν τῶν φωνηέντων ὅσα διάφορα εἴδη ἔχει ἀλλήλων; καὶ 6645 Crat.424.d.1 : ἐπειδὰν ταῦτα διελώμεθα [τὰ ὄντα] εὖ πάντα αὖ οἷς δεῖ ὀνό– 6646 Crat.424.d.2 : ματα ἐπιθεῖναι, εἰ ἔστιν εἰς ἃ ἀναφέρεται πάντα ὥσπερ τὰ 6647 Crat.424.d.3 : στοιχεῖα, ἐξ ὧν ἔστιν ἰδεῖν αὐτά τε καὶ εἰ ἐν αὐτοῖς ἔνεστιν 6648 Crat.424.d.4 : εἴδη κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἐν τοῖς στοιχείοις· ταῦτα 6649 Crat.424.d.5 : πάντα καλῶς διαθεασαμένους ἐπίστασθαι ἐπιφέρειν ἕκαστον 6650 Crat.424.d.6 : κατὰ τὴν ὁμοιότητα, ἐάντε ἓν ἑνὶ δέῃ ἐπιφέρειν, ἐάντε 6651 Crat.424.d.7 : συγκεραννύντα πολλὰ [ἑνί], ὥσπερ οἱ ζωγράφοι βουλόμενοι 6652 Crat.424.d.8 : ἀφομοιοῦν ἐνίοτε μὲν ὄστρεον μόνον ἐπήνεγκαν, ἐνίοτε δὲ 6653 Crat.424.e.1 : ὁτιοῦν ἄλλο τῶν φαρμάκων, ἔστι δὲ ὅτε πολλὰ συγκερά– 6654 Crat.424.e.2 : σαντες, οἷον ὅταν ἀνδρείκελον σκευάζωσιν ἢ ἄλλο τι τῶν 6655 Crat.424.e.3 : τοιούτων—ὡς ἂν οἶμαι δοκῇ ἑκάστη ἡ εἰκὼν δεῖσθαι ἑκάστου 6656 Crat.424.e.4 : φαρμάκου—οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖς τὰ στοιχεῖα ἐπὶ τὰ πράγματα 6657 Crat.424.e.5 : ἐποίσομεν, καὶ ἓν ἐπὶ ἕν, οὗ ἂν δοκῇ δεῖν, καὶ σύμπολλα, 6658 Crat.424.e.6 : ποιοῦντες ὃ δὴ συλλαβὰς καλοῦσιν, καὶ συλλαβὰς αὖ συντι– 6659 Crat.425.a.1 : θέντες, ἐξ ὧν τά τε ὀνόματα καὶ τὰ ῥήματα συντίθενται· καὶ 6660 Crat.425.a.2 : πάλιν ἐκ τῶν ὀνομάτων καὶ ῥημάτων μέγα ἤδη τι καὶ καλὸν 6661 Crat.425.a.3 : καὶ ὅλον συστήσομεν, ὥσπερ ἐκεῖ τὸ ζῷον τῇ γραφικῇ, 6662 Crat.425.a.4 : ἐνταῦθα τὸν λόγον τῇ ὀνομαστικῇ ἢ ῥητορικῇ ἢ ἥτις ἐστὶν 6663 Crat.425.a.5 : ἡ τέχνη. μᾶλλον δὲ οὐχ ἡμεῖς, ἀλλὰ λέγων ἐξηνέχθην. 6664 Crat.425.a.6 : συνέθεσαν μὲν γὰρ οὕτως ᾗπερ σύγκειται οἱ παλαιοί· ἡμᾶς 6665 Crat.425.a.7 : δὲ δεῖ, εἴπερ τεχνικῶς ἐπιστησόμεθα σκοπεῖσθαι αὐτὰ πάντα, 6666 Crat.425.b.1 : οὕτω διελομένους, εἴτε κατὰ τρόπον τά τε πρῶτα ὀνόματα 6667 Crat.425.b.2 : κεῖται καὶ τὰ ὕστερα εἴτε μή, οὕτω θεᾶσθαι· ἄλλως δὲ 6668 Crat.425.b.3 : συνείρειν μὴ φαῦλον ᾖ καὶ οὐ καθ´ ὁδόν, ὦ φίλε Ἑρμόγενες. 6669 Crat.425.b.4 : {ΕΡΜ.} Ἴσως νὴ Δί´, ὦ Σώκρατες. 6670 Crat.425.b.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν; σὺ πιστεύεις σαυτῷ οἷός τ´ ἂν εἶναι ταῦτα 6671 Crat.425.b.6 : οὕτω διελέσθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ οὔ. 6672 Crat.425.b.7 : {ΕΡΜ.} Πολλοῦ ἄρα δέω ἔγωγε. 6673 Crat.425.b.8 : {ΣΩ.} Ἐάσομεν οὖν, ἢ βούλει οὕτως ὅπως ἂν δυνώμεθα, 6674 Crat.425.b.9 : καὶ ἂν σμικρόν τι αὐτῶν οἷοί τ´ ὦμεν κατιδεῖν, ἐπιχειρῶμεν, 6675 Crat.425.c.1 : προειπόντες, ὥσπερ ὀλίγον πρότερον τοῖς θεοῖς, ὅτι οὐδὲν 6676 Crat.425.c.2 : εἰδότες τῆς ἀληθείας τὰ τῶν ἀνθρώπων δόγματα περὶ αὐτῶν 6677 Crat.425.c.3 : εἰκάζομεν, οὕτω δὲ καὶ νῦν αὖ εἰπόντες [ἡμῖν] αὐτοῖς ἴωμεν, 6678 Crat.425.c.4 : ὅτι εἰ μέν τι χρῆν [ἔδει] αὐτὰ διελέσθαι εἴτε ἄλλον ὁντινοῦν 6679 Crat.425.c.5 : εἴτε ἡμᾶς, οὕτως ἔδει αὐτὰ διαιρεῖσθαι, νῦν δὲ τὸ λεγόμενον 6680 Crat.425.c.6 : κατὰ δύναμιν δεήσει ἡμᾶς περὶ αὐτῶν πραγματεύεσθαι; δοκεῖ 6681 Crat.425.c.7 : ταῦτα, ἢ πῶς λέγεις; 6682 Crat.425.c.8 : {ΕΡΜ.} Πάνυ μὲν οὖν σφόδρα ἔμοιγε δοκεῖ. 6683 Crat.425.d.1 : {ΣΩ.} Γελοῖα μὲν οἶμαι φανεῖσθαι, ὦ Ἑρμόγενες, γράμμασι 6684 Crat.425.d.2 : καὶ συλλαβαῖς τὰ πράγματα μεμιμημένα κατάδηλα γιγνό– 6685 Crat.425.d.3 : μενα· ὅμως δὲ ἀνάγκη. οὐ γὰρ ἔχομεν τούτου βέλτιον εἰς 6686 Crat.425.d.4 : ὅτι ἐπανενέγκωμεν περὶ ἀληθείας τῶν πρώτων ὀνομάτων, 6687 Crat.425.d.5 : εἰ μὴ ἄρα 〈βού〉λει, ὥσπερ οἱ τραγῳδοποιοὶ ἐπειδάν τι 6688 Crat.425.d.6 : ἀπορῶσιν ἐπὶ τὰς μηχανὰς καταφεύγουσι θεοὺς αἴροντες, 6689 Crat.425.d.7 : καὶ ἡμεῖς οὕτως εἰπόντες ἀπαλλαγῶμεν, ὅτι τὰ πρῶτα 6690 Crat.425.d.8 : ὀνόματα οἱ θεοὶ ἔθεσαν καὶ διὰ ταῦτα ὀρθῶς ἔχει. ἆρα 6691 Crat.425.e.1 : καὶ ἡμῖν κράτιστος οὗτος τῶν λόγων; ἢ ἐκεῖνος, ὅτι παρὰ 6692 Crat.425.e.2 : βαρβάρων τινῶν αὐτὰ παρειλήφαμεν, εἰσὶ δὲ ἡμῶν ἀρχαιό– 6693 Crat.425.e.3 : τεροι βάρβαροι; ἢ ὅτι ὑπὸ παλαιότητος ἀδύνατον αὐτὰ 6694 Crat.426.a.1 : ἐπισκέψασθαι, ὥσπερ καὶ τὰ βαρβαρικά; αὗται γὰρ ἂν 6695 Crat.426.a.2 : πᾶσαι ἐκδύσεις εἶεν καὶ μάλα κομψαὶ τῷ μὴ ἐθέλοντι λόγον 6696 Crat.426.a.3 : διδόναι περὶ τῶν πρώτων ὀνομάτων ὡς ὀρθῶς κεῖται. καίτοι 6697 Crat.426.a.4 : ὅτῳ τις τρόπῳ τῶν πρώτων ὀνομάτων τὴν ὀρθότητα μὴ οἶδεν, 6698 Crat.426.a.5 : ἀδύνατόν που τῶν γε ὑστέρων εἰδέναι, ἃ ἐξ ἐκείνων ἀνάγκη 6699 Crat.426.a.6 : δηλοῦσθαι ὧν τις πέρι μηδὲν οἶδεν· ἀλλὰ δῆλον ὅτι τὸν 6700 Crat.426.a.7 : φάσκοντα περὶ αὐτῶν τεχνικὸν εἶναι περὶ τῶν πρώτων 6701 Crat.426.b.1 : ὀνομάτων μάλιστά τε καὶ καθαρώτατα δεῖ ἔχειν ἀποδεῖξαι, 6702 Crat.426.b.2 : ἢ εὖ εἰδέναι ὅτι τά γε ὕστερα ἤδη φλυαρήσει. ἢ σοὶ ἄλλως 6703 Crat.426.b.3 : δοκεῖ; 6704 Crat.426.b.4 : {ΕΡΜ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ὦ Σώκρατες, ἄλλως. 6705 Crat.426.b.5 : {ΣΩ.} Ἃ μὲν τοίνυν ἐγὼ ᾔσθημαι περὶ τῶν πρώτων ὀνο– 6706 Crat.426.b.6 : μάτων πάνυ μοι δοκεῖ ὑβριστικὰ εἶναι καὶ γελοῖα. τούτων 6707 Crat.426.b.7 : οὖν σοι μεταδώσω, ἂν βούλῃ· σὺ δ´ ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν 6708 Crat.426.b.8 : ποθεν λαβεῖν, πειρᾶσθαι καὶ ἐμοὶ μεταδιδόναι. 6709 Crat.426.b.9 : {ΕΡΜ.} Ποιήσω ταῦτα. ἀλλὰ θαρρῶν λέγε. 6710 Crat.426.c.1 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν τοίνυν τὸ ῥῶ ἔμοιγε φαίνεται ὥσπερ 6711 Crat.426.c.2 : ὄργανον εἶναι πάσης τῆς κινήσεως, ἣν οὐδ´ εἴπομεν δι´ ὅτι 6712 Crat.426.c.3 : ἔχει τοῦτο τοὔνομα· ἀλλὰ γὰρ δῆλον ὅτι <20ἕσις>20 βούλεται 6713 Crat.426.c.4 : εἶναι· οὐ γὰρ ἦτα ἐχρώμεθα ἀλλὰ εἶ τὸ παλαιόν. ἡ δὲ 6714 Crat.426.c.5 : ἀρχὴ ἀπὸ τοῦ "κίειν" —ξενικὸν δὲ τοὔνομα—τοῦτο δ´ ἐστὶν 6715 Crat.426.c.6 : ἰέναι. εἰ οὖν τις τὸ παλαιὸν αὐτῆς εὕροι ὄνομα εἰς τὴν 6716 Crat.426.c.7 : ἡμετέραν φωνὴν συμβαῖνον, "ἕσις" ἂν ὀρθῶς καλοῖτο· νῦν 6717 Crat.426.c.8 : δὲ ἀπό τε τοῦ ξενικοῦ τοῦ <20κίειν>20 καὶ ἀπὸ τῆς τοῦ ἦτα μετα– 6718 Crat.426.c.9 : βολῆς καὶ τῆς τοῦ νῦ ἐνθέσεως "κίνησις" κέκληται, ἔδει 6719 Crat.426.d.1 : δὲ "κιείνησιν" καλεῖσθαι [ἢ εἶσιν]. ἡ δὲ στάσις ἀπόφασις 6720 Crat.426.d.2 : τοῦ ἰέναι βούλεται εἶναι, διὰ δὲ τὸν καλλωπισμὸν "στάσις" 6721 Crat.426.d.3 : ὠνόμασται. τὸ δὲ οὖν ῥῶ τὸ στοιχεῖον, ὥσπερ λέγω, 6722 Crat.426.d.4 : καλὸν ἔδοξεν ὄργανον εἶναι τῆς κινήσεως τῷ τὰ ὀνόματα 6723 Crat.426.d.5 : τιθεμένῳ πρὸς τὸ ἀφομοιοῦν τῇ φορᾷ, πολλαχοῦ γοῦν χρῆται 6724 Crat.426.d.6 : αὐτῷ εἰς αὐτήν· πρῶτον μὲν ἐν αὐτῷ τῷ "ῥεῖν" καὶ "ῥοῇ" 6725 Crat.426.d.7 : διὰ τούτου τοῦ γράμματος τὴν φορὰν μιμεῖται, εἶτα ἐν τῷ 6726 Crat.426.e.1 : "τρόμῳ," εἶτα ἐν τῷ "τρέχειν," ἔτι δὲ ἐν τοῖς τοιοῖσδε 6727 Crat.426.e.2 : ῥήμασιν οἷον "κρούειν," "θραύειν," "ἐρείκειν," "θρύπτειν," 6728 Crat.426.e.3 : "κερματίζειν," "ῥυμβεῖν," πάντα ταῦτα τὸ πολὺ ἀπεικάζει 6729 Crat.426.e.4 : διὰ τοῦ ῥῶ. ἑώ〈ρα〉 γὰρ οἶμαι τὴν γλῶτταν ἐν τούτῳ ἥκιστα 6730 Crat.426.e.5 : μένουσαν, μάλιστα δὲ σειομένην· διὸ φαίνεταί μοι τούτῳ 6731 Crat.426.e.6 : πρὸς ταῦτα κατακεχρῆσθαι. τῷ δὲ αὖ ἰῶτα πρὸς τὰ λεπτὰ 6732 Crat.426.e.7 : πάντα, ἃ δὴ μάλιστα διὰ πάντων ἴοι ἄν. διὰ ταῦτα τὸ 6733 Crat.427.a.1 : "ἰέναι" καὶ τὸ "ἵεσθαι" διὰ τοῦ ἰῶτα ἀπομιμεῖται, ὥσπερ 6734 Crat.427.a.2 : γε διὰ τοῦ φεῖ καὶ τοῦ ψεῖ καὶ τοῦ σῖγμα καὶ τοῦ ζῆτα, ὅτι 6735 Crat.427.a.3 : πνευματώδη τὰ γράμματα, πάντα τὰ τοιαῦτα μεμίμηται 6736 Crat.427.a.4 : αὐτοῖς ὀνομάζων, οἷον τὸ "ψυχρὸν" καὶ τὸ "ζέον" καὶ τὸ 6737 Crat.427.a.5 : "σείεσθαι" καὶ ὅλως σεισμόν. καὶ ὅταν που τὸ φυσῶδες 6738 Crat.427.a.6 : μιμῆται, πανταχοῦ ἐνταῦθα ὡς τὸ πολὺ τὰ τοιαῦτα γράμματα 6739 Crat.427.a.7 : ἐπιφέρειν φαίνεται ὁ τὰ ὀνόματα τιθέμενος. τῆς δ´ αὖ τοῦ 6740 Crat.427.a.8 : δέλτα συμπιέσεως καὶ τοῦ ταῦ καὶ ἀπερείσεως τῆς γλώττης 6741 Crat.427.b.1 : τὴν δύναμιν χρήσιμον φαίνεται ἡγήσασθαι πρὸς τὴν μίμησιν 6742 Crat.427.b.2 : τοῦ "δεσμοῦ" καὶ τῆς "στάσεως." ὅτι δὲ ὀλισθάνει μάλιστα 6743 Crat.427.b.3 : ἐν τῷ λάβδα ἡ γλῶττα κατιδών, ἀφομοιῶν ὠνόμασε τά τε 6744 Crat.427.b.4 : "λεῖα" καὶ αὐτὸ τὸ "ὀλισθάνειν" καὶ τὸ "λιπαρὸν" καὶ 6745 Crat.427.b.5 : τὸ "κολλῶδες" καὶ τἆλλα πάντα τὰ τοιαῦτα. ᾗ δὲ ὀλισθα– 6746 Crat.427.b.6 : νούσης τῆς γλώττης ἀντιλαμβάνεται ἡ τοῦ γάμμα δύναμις, 6747 Crat.427.b.7 : τὸ "γλίσχρον" ἀπεμιμήσατο καὶ "γλυκὺ" καὶ "γλοιῶδες." 6748 Crat.427.c.1 : τοῦ δ´ αὖ νῦ τὸ εἴσω αἰσθόμενος τῆς φωνῆς, τὸ "ἔνδον" 6749 Crat.427.c.2 : καὶ τὰ "ἐντὸς" ὠνόμασεν, ὡς ἀφομοιῶν τοῖς γράμμασι τὰ 6750 Crat.427.c.3 : ἔργα. τὸ δ´ αὖ ἄλφα τῷ "μεγάλῳ" ἀπέδωκε, καὶ τῷ 6751 Crat.427.c.4 : "μήκει" τὸ ἦτα, ὅτι μεγάλα τὰ γράμματα. εἰς δὲ τὸ 6752 Crat.427.c.5 : "γογγύλον" τοῦ οὖ δεόμενος σημείου, τοῦτο πλεῖστον αὐτῷ 6753 Crat.427.c.6 : εἰς τὸ ὄνομα ἐνεκέρασεν. καὶ τἆλλα οὕτω φαίνεται προσβι– 6754 Crat.427.c.7 : βάζειν καὶ κατὰ γράμματα καὶ κατὰ συλλαβὰς ἑκάστῳ τῶν 6755 Crat.427.c.8 : ὄντων σημεῖόν τε καὶ ὄνομα ποιῶν ὁ νομοθέτης, ἐκ δὲ τούτων 6756 Crat.427.c.9 : τὰ λοιπὰ ἤδη αὐτοῖς τούτοις συντιθέναι ἀπομιμούμενος. αὕτη 6757 Crat.427.d.1 : μοι φαίνεται, ὦ Ἑρμόγενες, βούλεσθαι εἶναι ἡ τῶν ὀνομάτων 6758 Crat.427.d.2 : ὀρθότης, εἰ μή τι ἄλλο Κρατύλος ὅδε λέγει. 6759 Crat.427.d.3 : {ΕΡΜ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, πολλά γέ μοι πολλάκις 6760 Crat.427.d.4 : πράγματα παρέχει Κρατύλος, ὥσπερ κατ´ ἀρχὰς ἔλεγον, 6761 Crat.427.d.5 : φάσκων μὲν εἶναι ὀρθότητα ὀνομάτων, ἥτις δ´ ἐστὶν οὐδὲν 6762 Crat.427.d.6 : σαφὲς λέγων, ὥστε με μὴ δύνασθαι εἰδέναι πότερον ἑκὼν ἢ 6763 Crat.427.d.7 : ἄκων οὕτως ἀσαφῶς ἑκάστοτε περὶ αὐτῶν λέγει. νῦν οὖν 6764 Crat.427.e.1 : μοι, ὦ Κρατύλε, ἐναντίον Σωκράτους εἰπὲ πότερον ἀρέσκει 6765 Crat.427.e.2 : σοι ᾗ λέγει Σωκράτης περὶ ὀνομάτων, ἢ ἔχεις πῃ ἄλλῃ 6766 Crat.427.e.3 : κάλλιον λέγειν; καὶ εἰ ἔχεις, λέγε, ἵνα ἤτοι μάθῃς παρὰ 6767 Crat.427.e.4 : Σωκράτους ἢ διδάξῃς ἡμᾶς ἀμφοτέρους. 6768 Crat.427.e.5 : {ΚΡ.} Τί δέ, ὦ Ἑρμόγενες; δοκεῖ σοι ῥᾴδιον εἶναι οὕτω 6769 Crat.427.e.6 : ταχὺ μαθεῖν τε καὶ διδάξαι ὁτιοῦν πρᾶγμα, μὴ ὅτι τοσοῦτον, 6770 Crat.427.e.7 : ὃ δὴ δοκεῖ ἐν τοῖς [μεγίστοις] μέγιστον εἶναι; 6771 Crat.428.a.1 : {ΕΡΜ.} Μὰ Δί´, οὐκ ἔμοιγε. ἀλλὰ τὸ τοῦ Ἡσιόδου 6772 Crat.428.a.2 : καλῶς μοι φαίνεται ἔχειν, τὸ εἰ καί τις σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ 6773 Crat.428.a.3 : καταθείη, προὔργου εἶναι. εἰ οὖν καὶ σμικρόν τι οἷός τ´ εἶ 6774 Crat.428.a.4 : πλέον ποιῆσαι, μὴ ἀπόκαμνε ἀλλ´ εὐεργέτει καὶ Σωκράτη 6775 Crat.428.a.5 : τόνδε—δίκαιος δ´ εἶ—καὶ ἐμέ. 6776 Crat.428.a.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὲν δὴ ἔγωγε καὶ αὐτός, ὦ Κρατύλε, οὐδὲν ἂν 6777 Crat.428.a.7 : ἰσχυρισαίμην ὧν εἴρηκα, ᾗ δέ μοι ἐφαίνετο μεθ´ Ἑρμογένους 6778 Crat.428.a.8 : ἐπεσκεψάμην, ὥστε τούτου γε ἕνεκα θαρρῶν λέγε, εἴ τι 6779 Crat.428.b.1 : ἔχεις βέλτιον, ὡς ἐμοῦ ἐνδεξομένου. εἰ μέντοι ἔχεις τι σὺ 6780 Crat.428.b.2 : κάλλιον τούτων λέγειν, οὐκ ἂν θαυμάζοιμι· δοκεῖς γάρ μοι 6781 Crat.428.b.3 : αὐτός τε ἐσκέφθαι τὰ τοιαῦτα καὶ παρ´ ἄλλων μεμαθηκέναι. 6782 Crat.428.b.4 : ἐὰν οὖν λέγῃς τι κάλλιον, ἕνα τῶν μαθητῶν περὶ ὀρθότητος 6783 Crat.428.b.5 : ὀνομάτων καὶ ἐμὲ γράφου. 6784 Crat.428.b.6 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ μὲν δή, ὦ Σώκρατες, ὥσπερ σὺ λέγεις, 6785 Crat.428.b.7 : μεμέληκέν τέ μοι περὶ αὐτῶν καὶ ἴσως ἄν σε ποιησαίμην 6786 Crat.428.c.1 : μαθητήν. φοβοῦμαι μέντοι μὴ τούτου πᾶν τοὐναντίον ᾖ, 6787 Crat.428.c.2 : ὅτι μοί πως ἐπέρχεται λέγειν πρὸς σὲ τὸ τοῦ Ἀχιλλέως, 6788 Crat.428.c.3 : ὃ ἐκεῖνος ἐν Λιταῖς πρὸς τὸν Αἴαντα λέγει. φησὶ δὲ 6789 Crat.428.c.3 : 6790 Crat.428.c.4 : Αἶαν Διογενὲς Τελαμώνιε, κοίρανε λαῶν, 6791 Crat.428.c.5 : πάντα τί μοι κατὰ θυμὸν ἐείσω μυθήσασθαι. 6792 Crat.428.c.5 : 6793 Crat.428.c.6 : καὶ ἐμοὶ σύ, ὦ Σώκρατες, ἐπιεικῶς φαίνῃ κατὰ νοῦν χρη– 6794 Crat.428.c.7 : σμῳδεῖν, εἴτε παρ´ Εὐθύφρονος ἐπίπνους γενόμενος, εἴτε καὶ 6795 Crat.428.c.8 : ἄλλη τις Μοῦσα πάλαι σε ἐνοῦσα ἐλελήθει. 6796 Crat.428.d.1 : {ΣΩ.} Ὠγαθὲ Κρατύλε, θαυμάζω καὶ αὐτὸς πάλαι τὴν 6797 Crat.428.d.2 : ἐμαυτοῦ σοφίαν καὶ ἀπιστῶ. δοκεῖ οὖν μοι χρῆναι ἐπανα– 6798 Crat.428.d.3 : σκέψασθαι τί καὶ λέγω. τὸ γὰρ ἐξαπατᾶσθαι αὐτὸν ὑφ´ 6799 Crat.428.d.4 : αὑτοῦ πάντων χαλεπώτατον· ὅταν γὰρ μηδὲ σμικρὸν ἀπο– 6800 Crat.428.d.5 : στατῇ ἀλλ´ ἀεὶ παρῇ ὁ ἐξαπατήσων, πῶς οὐ δεινόν; δεῖ δή, 6801 Crat.428.d.6 : ὡς ἔοικε, θαμὰ μεταστρέφεσθαι ἐπὶ τὰ προειρημένα, καὶ 6802 Crat.428.d.7 : πειρᾶσθαι, τὸ ἐκείνου τοῦ ποιητοῦ, βλέπειν "ἅμα πρόσσω 6803 Crat.428.d.8 : καὶ ὀπίσσω." καὶ δὴ καὶ νυνὶ ἡμεῖς ἴδωμεν τί ἡμῖν εἴρηται. 6804 Crat.428.e.1 : ὀνόματος, φαμέν, ὀρθότης ἐστὶν αὕτη, ἥτις ἐνδείξεται οἷόν 6805 Crat.428.e.2 : ἐστι τὸ πρᾶγμα· τοῦτο φῶμεν ἱκανῶς εἰρῆσθαι; 6806 Crat.428.e.3 : {ΚΡ.} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ πάνυ σφόδρα, ὦ Σώκρατες. 6807 Crat.428.e.4 : {ΣΩ.} Διδασκαλίας ἄρα ἕνεκα τὰ ὀνόματα λέγεται; 6808 Crat.428.e.5 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 6809 Crat.428.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν φῶμεν καὶ ταύτην τέχνην εἶναι καὶ δη– 6810 Crat.428.e.7 : μιουργοὺς αὐτῆς; 6811 Crat.428.e.8 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 6812 Crat.428.e.9 : {ΣΩ.} Τίνας; 6813 Crat.429.a.1 : {ΚΡ.} Οὕσπερ σὺ κατ´ ἀρχὰς ἔλεγες, τοὺς νομοθέτας. 6814 Crat.429.a.2 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν καὶ ταύτην φῶμεν τὴν τέχνην ἐν τοῖς 6815 Crat.429.a.3 : ἀνθρώποις ἐγγίγνεσθαι ὥσπερ καὶ τὰς ἄλλας ἢ μή; βούλομαι 6816 Crat.429.a.4 : δὲ λέγειν τὸ τοιόνδε. ζωγράφοι εἰσίν που οἱ μὲν χείρους, 6817 Crat.429.a.5 : οἱ δὲ ἀμείνους; 6818 Crat.429.a.6 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 6819 Crat.429.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἱ μὲν ἀμείνους τὰ αὑτῶν ἔργα καλλίω 6820 Crat.429.a.8 : παρέχονται, τὰ ζῷα, οἱ δὲ φαυλότερα; καὶ οἰκοδόμοι ὡσαύτως 6821 Crat.429.a.9 : οἱ μὲν καλλίους τὰς οἰκίας ἐργάζονται, οἱ δὲ αἰσχίους; 6822 Crat.429.a.10 : {ΚΡ.} Ναί. 6823 Crat.429.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ νομοθέται οἱ μὲν καλλίω τὰ [ἔργα] 6824 Crat.429.b.2 : αὑτῶν παρέχονται, οἱ δὲ αἰσχίω; 6825 Crat.429.b.3 : {ΚΡ.} Οὔ μοι δοκεῖ τοῦτο ἔτι. 6826 Crat.429.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα δοκοῦσί σοι νόμοι οἱ μὲν βελτίους, οἱ δὲ 6827 Crat.429.b.5 : φαυλότεροι εἶναι; 6828 Crat.429.b.6 : {ΚΡ.} Οὐ δῆτα. 6829 Crat.429.b.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲ δὴ ὄνομα, ὡς ἔοικε, δοκεῖ σοι κεῖσθαι τὸ μὲν 6830 Crat.429.b.8 : χεῖρον, τὸ δὲ ἄμεινον; 6831 Crat.429.b.9 : {ΚΡ.} Οὐ δῆτα. 6832 Crat.429.b.10 : {ΣΩ.} Πάντα ἄρα τὰ ὀνόματα ὀρθῶς κεῖται; 6833 Crat.429.b.11 : {ΚΡ.} Ὅσα γε ὀνόματά ἐστιν. 6834 Crat.429.b.12 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ὃ καὶ ἄρτι ἐλέγετο, Ἑρμογένει τῷδε πότερον 6835 Crat.429.c.1 : μηδὲ ὄνομα τοῦτο κεῖσθαι φῶμεν, εἰ μή τι αὐτῷ Ἑρμοῦ 6836 Crat.429.c.2 : γενέσεως προσήκει, ἢ κεῖσθαι μέν, οὐ μέντοι ὀρθῶς γε; 6837 Crat.429.c.3 : {ΚΡ.} Οὐδὲ κεῖσθαι ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ δοκεῖν 6838 Crat.429.c.4 : κεῖσθαι, εἶναι δὲ ἑτέρου τοῦτο τοὔνομα, οὗπερ καὶ ἡ φύσις 6839 Crat.429.c.5 : [ἡ τὸ ὄνομα δηλοῦσα]. 6840 Crat.429.c.6 : {ΣΩ.} Πότερον οὐδὲ ψεύδεται ὅταν τις φῇ Ἑρμογένη 6841 Crat.429.c.7 : αὐτὸν εἶναι; μὴ γὰρ οὐδὲ τοῦτο αὖ ᾖ, τὸ τοῦτον φάναι 6842 Crat.429.c.8 : Ἑρμογένη εἶναι, εἰ μὴ ἔστιν; 6843 Crat.429.c.9 : {ΚΡ.} Πῶς λέγεις; 6844 Crat.429.d.1 : {ΣΩ.} Ἆρα ὅτι ψευδῆ λέγειν τὸ παράπαν οὐκ ἔστιν, ἆρα 6845 Crat.429.d.2 : τοῦτό σοι δύναται ὁ λόγος; συχνοὶ γάρ τινες οἱ λέγοντες, 6846 Crat.429.d.3 : ὦ φίλε Κρατύλε, καὶ νῦν καὶ πάλαι. 6847 Crat.429.d.4 : {ΚΡ.} Πῶς γὰρ ἄν, ὦ Σώκρατες, λέγων γέ τις τοῦτο 6848 Crat.429.d.5 : ὃ λέγει, μὴ τὸ ὂν λέγοι; ἢ οὐ τοῦτό ἐστιν τὸ ψευδῆ λέγειν, 6849 Crat.429.d.6 : τὸ μὴ τὰ ὄντα λέγειν; 6850 Crat.429.d.7 : {ΣΩ.} Κομψότερος μὲν ὁ λόγος ἢ κατ´ ἐμὲ καὶ κατὰ 6851 Crat.429.d.8 : τὴν ἐμὴν ἡλικίαν, ὦ ἑταῖρε. ὅμως μέντοι εἰπέ μοι τοσόνδε· 6852 Crat.429.e.1 : πότερον λέγειν μὲν οὐ δοκεῖ σοι εἶναι ψευδῆ, φάναι δέ; 6853 Crat.429.e.2 : {ΚΡ.} Οὔ μοι δοκεῖ οὐδὲ φάναι. 6854 Crat.429.e.3 : {ΣΩ.} Οὐδὲ εἰπεῖν οὐδὲ προσειπεῖν; οἷον εἴ τις ἀπαντήσας 6855 Crat.429.e.4 : σοι ἐπὶ ξενίας, λαβόμενος τῆς χειρὸς εἴποι· "Χαῖρε, ὦ ξένε 6856 Crat.429.e.5 : Ἀθηναῖε, ὑὲ Σμικρίωνος Ἑρμόγενες," οὗτος λέξειεν ἂν 6857 Crat.429.e.6 : ταῦτα ἢ φαίη ἂν ταῦτα ἢ εἴποι ἂν ταῦτα ἢ προσείποι ἂν 6858 Crat.429.e.7 : οὕτω σὲ μὲν οὔ, Ἑρμογένη δὲ τόνδε; ἢ οὐδένα; 6859 Crat.429.e.8 : {ΚΡ.} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἄλλως ἂν οὗτος ταῦτα 6860 Crat.429.e.9 : φθέγξασθαι. 6861 Crat.430.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀγαπητὸν καὶ τοῦτο. πότερον γὰρ ἀληθῆ ἂν 6862 Crat.430.a.2 : φθέγξαιτο ταῦτα ὁ φθεγξάμενος ἢ ψευδῆ; ἢ τὸ μέν τι 6863 Crat.430.a.3 : αὐτῶν ἀληθές, τὸ δὲ ψεῦδος; καὶ γὰρ ἂν καὶ τοῦτο ἐξαρκοῖ. 6864 Crat.430.a.4 : {ΚΡ.} Ψοφεῖν ἔγωγ´ ἂν φαίην τὸν τοιοῦτον, μάτην αὐτὸν 6865 Crat.430.a.5 : ἑαυτὸν κινοῦντα, ὥσπερ ἂν εἴ τις χαλκίον κινήσειε κρούσας. 6866 Crat.430.a.6 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἐάν πῃ διαλλαχθῶμεν, ὦ Κρατύλε· ἆρ´ 6867 Crat.430.a.7 : οὐκ ἄλλο μὲν ἂν φαίης τὸ ὄνομα εἶναι, ἄλλο δὲ ἐκεῖνο οὗ 6868 Crat.430.a.8 : τὸ ὄνομά ἐστιν; 6869 Crat.430.a.9 : {ΚΡ.} Ἔγωγε. 6870 Crat.430.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὄνομα ὁμολογεῖς μίμημά τι εἶναι τοῦ 6871 Crat.430.b.1 : πράγματος; 6872 Crat.430.b.2 : {ΚΡ.} Πάντων μάλιστα. 6873 Crat.430.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὰ ζωγραφήματα τρόπον τινὰ ἄλλον 6874 Crat.430.b.4 : λέγεις μιμήματα εἶναι πραγμάτων τινῶν; 6875 Crat.430.b.5 : {ΚΡ.} Ναί. 6876 Crat.430.b.6 : {ΣΩ.} Φέρε δή—ἴσως γὰρ ἐγὼ οὐ μανθάνω ἅττα ποτ´ 6877 Crat.430.b.7 : ἔστιν ἃ λέγεις, σὺ δὲ τάχ´ ἂν ὀρθῶς λέγοις—ἔστι δια– 6878 Crat.430.b.8 : νεῖμαι καὶ προσενεγκεῖν ταῦτα ἀμφότερα τὰ μιμήματα, τά 6879 Crat.430.b.9 : τε ζωγραφήματα κἀκεῖνα τὰ ὀνόματα, τοῖς πράγμασιν ὧν 6880 Crat.430.b.10 : μιμήματά ἐστιν, ἢ οὔ; 6881 Crat.430.c.1 : {ΚΡ.} Ἔστιν. 6882 Crat.430.c.2 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν δὴ σκόπει τόδε. ἆρ´ ἄν τις τὴν μὲν 6883 Crat.430.c.3 : τοῦ ἀνδρὸς εἰκόνα τῷ ἀνδρὶ ἀποδοίη, τὴν δὲ τῆς γυναικὸς τῇ 6884 Crat.430.c.4 : γυναικί, καὶ τἆλλα οὕτως; 6885 Crat.430.c.5 : {ΚΡ.} Πάνυ μὲν οὖν. 6886 Crat.430.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τοὐναντίον τὴν μὲν τοῦ ἀνδρὸς τῇ γυναικί, 6887 Crat.430.c.7 : τὴν δὲ τῆς γυναικὸς τῷ ἀνδρί; 6888 Crat.430.c.8 : {ΚΡ.} Ἔστι καὶ ταῦτα. 6889 Crat.430.c.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν αὗται αἱ διανομαὶ ἀμφότεραι ὀρθαί, ἢ ἡ 6890 Crat.430.c.10 : ἑτέρα; 6891 Crat.430.c.11 : {ΚΡ.} Ἡ ἑτέρα. 6892 Crat.430.c.12 : {ΣΩ.} Ἣ ἂν ἑκάστῳ οἶμαι τὸ προσῆκόν τε καὶ τὸ ὅμοιον 6893 Crat.430.c.13 : ἀποδιδῷ. 6894 Crat.430.c.14 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 6895 Crat.430.d.1 : {ΣΩ.} Ἵνα τοίνυν μὴ μαχώμεθα ἐν τοῖς λόγοις ἐγώ τε καὶ 6896 Crat.430.d.2 : σὺ φίλοι ὄντες, ἀπόδεξαί μου ὃ λέγω. τὴν τοιαύτην γάρ, 6897 Crat.430.d.3 : ὦ ἑταῖρε, καλῶ ἔγωγε διανομὴν ἐπ´ ἀμφοτέροις μὲν τοῖς 6898 Crat.430.d.4 : μιμήμασιν, τοῖς τε ζῴοις καὶ τοῖς ὀνόμασιν, ὀρθήν, ἐπὶ δὲ 6899 Crat.430.d.5 : τοῖς ὀνόμασι πρὸς τῷ ὀρθὴν καὶ ἀληθῆ· τὴν δ´ ἑτέραν, τὴν 6900 Crat.430.d.6 : τοῦ ἀνομοίου δόσιν τε καὶ ἐπιφοράν, οὐκ ὀρθήν, καὶ ψευδῆ 6901 Crat.430.d.7 : ὅταν ἐπ´ ὀνόμασιν ᾖ. 6902 Crat.430.d.8 : {ΚΡ.} Ἀλλ´ ὅπως μή, ὦ Σώκρατες, ἐν μὲν τοῖς ζωγραφή– 6903 Crat.430.e.1 : μασιν ᾖ τοῦτο, τὸ μὴ ὀρθῶς διανέμειν, ἐπὶ δὲ τοῖς ὀνόμασιν 6904 Crat.430.e.2 : οὔ, ἀλλ´ ἀναγκαῖον ᾖ ἀεὶ ὀρθῶς. 6905 Crat.430.e.3 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις; τί τοῦτο ἐκείνου διαφέρει; ἆρ´ οὐκ 6906 Crat.430.e.4 : ἔστι προσελθόντα ἀνδρί τῳ εἰπεῖν ὅτι "Τουτί ἐστι σὸν 6907 Crat.430.e.5 : γράμμα," καὶ δεῖξαι αὐτῷ, ἂν μὲν τύχῃ, ἐκείνου εἰκόνα, ἂν 6908 Crat.430.e.6 : δὲ τύχῃ, γυναικός; τὸ δὲ δεῖξαι λέγω εἰς τὴν τῶν ὀφθαλμῶν 6909 Crat.430.e.7 : αἴσθησιν καταστῆσαι. 6910 Crat.430.e.8 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 6911 Crat.430.e.9 : {ΣΩ.} Τί δέ; πάλιν αὐτῷ τούτῳ προσελθόντα εἰπεῖν ὅτι 6912 Crat.430.e.10 : "Τουτί ἐστιν σὸν ὄνομα"; ἔστι δέ που καὶ τὸ ὄνομα μίμημα 6913 Crat.430.e.11 : ὥσπερ τὸ ζωγράφημα. τοῦτο δὴ λέγω· ἆρ´ οὐκ ἂν εἴη αὐτῷ 6914 Crat.431.a.1 : εἰπεῖν ὅτι "Τουτί ἐστι σὸν ὄνομα," καὶ μετὰ τοῦτο εἰς τὴν 6915 Crat.431.a.2 : τῆς ἀκοῆς αὖ αἴσθησιν καταστῆσαι, ἂν μὲν τύχῃ, τὸ ἐκείνου 6916 Crat.431.a.3 : μίμημα, εἰπόντα ὅτι ἀνήρ, ἂν δὲ τύχῃ, τὸ τοῦ θήλεος τοῦ 6917 Crat.431.a.4 : ἀνθρωπίνου γένους, εἰπόντα ὅτι γυνή; οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο 6918 Crat.431.a.5 : οἷόν τ´ εἶναι καὶ γίγνεσθαι ἐνίοτε; 6919 Crat.431.a.6 : {ΚΡ.} Ἐθέλω σοι, ὦ Σώκρατες, συγχωρῆσαι καὶ ἔστω οὕτως. 6920 Crat.431.a.7 : {ΣΩ.} Καλῶς γε σὺ ποιῶν, ὦ φίλε, εἰ ἔστι τοῦτο οὕτως· 6921 Crat.431.a.8 : οὐδὲν γὰρ δεῖ νῦν πάνυ διαμάχεσθαι περὶ αὐτοῦ. εἰ δ´ οὖν 6922 Crat.431.b.1 : ἔστι τοιαύτη τις διανομὴ καὶ ἐνταῦθα, τὸ μὲν ἕτερον τούτων 6923 Crat.431.b.2 : ἀληθεύειν βουλόμεθα καλεῖν, τὸ δ´ ἕτερον ψεύδεσθαι. εἰ δὲ 6924 Crat.431.b.3 : τοῦτο οὕτως ἔχει, καὶ ἔστι μὴ ὀρθῶς διανέμειν τὰ ὀνόματα 6925 Crat.431.b.4 : μηδὲ ἀποδιδόναι τὰ προσήκοντα ἑκάστῳ, ἀλλ´ ἐνίοτε τὰ μὴ 6926 Crat.431.b.5 : προσήκοντα, εἴη ἂν καὶ ῥήματα ταὐτὸν τοῦτο ποιεῖν. εἰ δὲ 6927 Crat.431.b.6 : ῥήματα καὶ ὀνόματα ἔστιν οὕτω τιθέναι, ἀνάγκη καὶ λόγους· 6928 Crat.431.c.1 : λόγοι γάρ που, ὡς ἐγᾦμαι, ἡ τούτων σύνθεσίς ἐστιν· ἢ πῶς 6929 Crat.431.c.2 : λέγεις, ὦ Κρατύλε; 6930 Crat.431.c.3 : {ΚΡ.} Οὕτω· καλῶς γάρ μοι δοκεῖς λέγειν. 6931 Crat.431.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ γράμμασιν αὖ τὰ πρῶτα ὀνόματα ἀπεικά– 6932 Crat.431.c.5 : ζομεν, ἔστιν ὥσπερ ἐν τοῖς ζωγραφήμασιν καὶ πάντα τὰ 6933 Crat.431.c.6 : προσήκοντα χρώματά τε καὶ σχήματα ἀποδοῦναι, καὶ μὴ 6934 Crat.431.c.7 : πάντα αὖ, ἀλλ´ ἔνια ἐλλείπειν, ἔνια δὲ καὶ προστιθέναι, καὶ 6935 Crat.431.c.8 : πλείω καὶ μείζω· ἢ οὐκ ἔστιν; 6936 Crat.431.c.9 : {ΚΡ.} Ἔστιν. 6937 Crat.431.c.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀποδιδοὺς πάντα καλὰ τὰ γράμματά 6938 Crat.431.c.11 : τε καὶ τὰς εἰκόνας ἀποδίδωσιν, ὁ δὲ ἢ προστιθεὶς ἢ ἀφαι– 6939 Crat.431.c.12 : ρῶν γράμματα μὲν καὶ εἰκόνας ἐργάζεται καὶ οὗτος, ἀλλὰ 6940 Crat.431.c.13 : πονηράς; 6941 Crat.431.d.1 : {ΚΡ.} Ναί. 6942 Crat.431.d.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ ὁ διὰ τῶν συλλαβῶν τε καὶ γραμμάτων τὴν 6943 Crat.431.d.3 : οὐσίαν τῶν πραγμάτων ἀπομιμούμενος; ἆρα οὐ κατὰ τὸν 6944 Crat.431.d.4 : αὐτὸν λόγον, ἂν μὲν πάντα ἀποδῷ τὰ προσήκοντα, καλὴ 6945 Crat.431.d.5 : ἡ εἰκὼν ἔσται—τοῦτο δ´ ἐστὶν ὄνομα—ἐὰν δὲ σμικρὰ 6946 Crat.431.d.6 : ἐλλείπῃ ἢ προστιθῇ ἐνίοτε, εἰκὼν μὲν γενήσεται, καλὴ δὲ 6947 Crat.431.d.7 : οὔ; ὥστε τὰ μὲν καλῶς εἰργασμένα ἔσται τῶν ὀνομάτων, τὰ 6948 Crat.431.d.8 : δὲ κακῶς; 6949 Crat.431.d.9 : {ΚΡ.} Ἴσως. 6950 Crat.431.e.1 : {ΣΩ.} Ἴσως ἄρα ἔσται ὁ μὲν ἀγαθὸς δημιουργὸς ὀνομάτων, 6951 Crat.431.e.2 : ὁ δὲ κακός; 6952 Crat.431.e.3 : {ΚΡ.} Ναί. 6953 Crat.431.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τούτῳ ὁ "νομοθέτης" ἦν ὄνομα. 6954 Crat.431.e.5 : {ΚΡ.} Ναί. 6955 Crat.431.e.6 : {ΣΩ.} Ἴσως ἄρα νὴ Δί´ ἔσται, ὥσπερ ἐν ταῖς ἄλλαις 6956 Crat.431.e.7 : τέχναις, καὶ νομοθέτης ὁ μὲν ἀγαθός, ὁ δὲ κακός, ἐάνπερ 6957 Crat.431.e.8 : τὰ ἔμπροσθεν ἐκεῖνα ὁμολογηθῇ ἡμῖν. 6958 Crat.431.e.9 : {ΚΡ.} Ἔστι ταῦτα. ἀλλ´ ὁρᾷς, ὦ Σώκρατες, ὅταν ταῦτα 6959 Crat.431.e.10 : τὰ γράμματα, τό τε ἄλφα καὶ τὸ βῆτα καὶ ἕκαστον τῶν 6960 Crat.431.e.11 : στοιχείων, τοῖς ὀνόμασιν ἀποδιδῶμεν τῇ γραμματικῇ τέχνῃ, 6961 Crat.432.a.1 : ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προσθῶμεν ἢ μεταθῶμέν τι, 〈οὐ〉 6962 Crat.432.a.2 : γέγραπται μὲν ἡμῖν τὸ ὄνομα, οὐ μέντοι ὀρθῶς, ἀλλὰ τὸ 6963 Crat.432.a.3 : παράπαν οὐδὲ γέγραπται, ἀλλ´ εὐθὺς ἕτερόν ἐστιν ἐάν τι 6964 Crat.432.a.4 : τούτων πάθῃ. 6965 Crat.432.a.5 : {ΣΩ.} Μὴ γὰρ οὐ καλῶς σκοπῶμεν οὕτω σκοποῦντες, ὦ 6966 Crat.432.a.6 : Κρατύλε. 6967 Crat.432.a.7 : {ΚΡ.} Πῶς δή; 6968 Crat.432.a.8 : {ΣΩ.} Ἴσως ὅσα ἔκ τινος ἀριθμοῦ ἀναγκαῖον εἶναι ἢ μὴ 6969 Crat.432.a.9 : εἶναι πάσχοι ἂν τοῦτο ὃ σὺ λέγεις, ὥσπερ καὶ αὐτὰ 6970 Crat.432.a.10 : τὰ δέκα ἢ ὅστις βούλει ἄλλος ἀριθμός, ἐὰν ἀφέλῃς τι ἢ 6971 Crat.432.b.1 : προσθῇς, ἕτερος εὐθὺς γέγονε· τοῦ δὲ ποιοῦ τινος καὶ 6972 Crat.432.b.2 : συμπάσης εἰκόνος μὴ οὐχ αὕτη 〈ᾖ〉 ἡ ὀρθότης, ἀλλὰ τὸ 6973 Crat.432.b.3 : ἐναντίον οὐδὲ τὸ παράπαν δέῃ πάντα ἀποδοῦναι οἷόν ἐστιν 6974 Crat.432.b.4 : ᾧ εἰκάζει, εἰ μέλλει εἰκὼν εἶναι. σκόπει δὲ εἰ τὶ λέγω. 6975 Crat.432.b.5 : ἆρ´ ἂν δύο πράγματα εἴη τοιάδε, οἷον Κρατύλος καὶ Κρα– 6976 Crat.432.b.6 : τύλου εἰκών, εἴ τις θεῶν μὴ μόνον τὸ σὸν χρῶμα καὶ 6977 Crat.432.b.7 : σχῆμα ἀπεικάσειεν ὥσπερ οἱ ζωγράφοι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐντὸς 6978 Crat.432.b.8 : πάντα τοιαῦτα ποιήσειεν οἷάπερ τὰ σά, καὶ μαλακότητας 6979 Crat.432.c.1 : καὶ θερμότητας τὰς αὐτὰς ἀποδοίη, καὶ κίνησιν καὶ ψυχὴν 6980 Crat.432.c.2 : καὶ φρόνησιν οἵαπερ ἡ παρὰ σοὶ ἐνθείη αὐτοῖς, καὶ ἑνὶ λόγῳ 6981 Crat.432.c.3 : πάντα ἅπερ σὺ ἔχεις, τοιαῦτα ἕτερα καταστήσειεν πλησίον 6982 Crat.432.c.4 : σου; πότερον Κρατύλος ἂν καὶ εἰκὼν Κρατύλου τότ´ εἴη τὸ 6983 Crat.432.c.5 : τοιοῦτον, ἢ δύο Κρατύλοι; 6984 Crat.432.c.6 : {ΚΡ.} Δύο ἔμοιγε δοκοῦσιν, ὦ Σώκρατες, Κρατύλοι. 6985 Crat.432.c.7 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν, ὦ φίλε, ὅτι ἄλλην χρὴ εἰκόνος ὀρθότητα 6986 Crat.432.c.8 : ζητεῖν καὶ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, καὶ οὐκ ἀναγκάζειν, ἐάν τι 6987 Crat.432.d.1 : ἀπῇ ἢ προσῇ, μηκέτι αὐτὴν εἰκόνα εἶναι; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ 6988 Crat.432.d.2 : ὅσου ἐνδέουσιν αἱ εἰκόνες τὰ αὐτὰ ἔχειν ἐκείνοις ὧν εἰκόνες 6989 Crat.432.d.3 : εἰσίν; 6990 Crat.432.d.4 : {ΚΡ.} Ἔγωγε. 6991 Crat.432.d.5 : {ΣΩ.} Γελοῖα γοῦν, ὦ Κρατύλε, ὑπὸ τῶν ὀνομάτων πάθοι 6992 Crat.432.d.6 : ἂν ἐκεῖνα ὧν ὀνόματά ἐστιν τὰ ὀνόματα, εἰ πάντα πανταχῇ 6993 Crat.432.d.7 : αὐτοῖς ὁμοιωθείη. διττὰ γὰρ ἄν που πάντα γένοιτο, καὶ 6994 Crat.432.d.8 : οὐκ ἂν ἔχοι αὐτῶν εἰπεῖν 〈οὐδεὶς〉 οὐδέτερον ὁπότερόν ἐστι 6995 Crat.432.d.9 : τὸ μὲν αὐτό, τὸ δὲ ὄνομα. 6996 Crat.432.d.10 : {ΚΡ.} Ἀληθῆ λέγεις. 6997 Crat.432.d.11 : {ΣΩ.} Θαρρῶν τοίνυν, ὦ γενναῖε, ἔα καὶ ὄνομα τὸ μὲν εὖ 6998 Crat.432.e.1 : κεῖσθαι, τὸ δὲ μή, καὶ μὴ ἀνάγκαζε πάντ´ ἔχειν τὰ γράμ– 6999 Crat.432.e.2 : ματα, ἵνα κομιδῇ ᾖ τοιοῦτον οἷόνπερ οὗ ὄνομά ἐστιν, ἀλλ´ 7000 Crat.432.e.3 : ἔα καὶ τὸ μὴ προσῆκον γράμμα ἐπιφέρειν. εἰ δὲ γράμμα, 7001 Crat.432.e.4 : καὶ ὄνομα ἐν λόγῳ· εἰ δὲ ὄνομα, καὶ λόγον ἐν λόγῳ μὴ 7002 Crat.432.e.5 : προσήκοντα τοῖς πράγμασιν ἐπιφέρεσθαι, καὶ μηδὲν ἧττον 7003 Crat.432.e.6 : ὀνομάζεσθαι τὸ πρᾶγμα καὶ λέγεσθαι, ἕως ἂν ὁ τύπος ἐνῇ 7004 Crat.432.e.7 : τοῦ πράγματος περὶ οὗ ἂν ὁ λόγος ᾖ, ὥσπερ ἐν τοῖς 7005 Crat.433.a.1 : τῶν στοιχείων ὀνόμασιν, εἰ μέμνησαι ἃ νυνδὴ ἐγὼ καὶ 7006 Crat.433.a.2 : Ἑρμογένης ἐλέγομεν. 7007 Crat.433.a.3 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ μέμνημαι. 7008 Crat.433.a.4 : {ΣΩ.} Καλῶς τοίνυν. ὅταν γὰρ τοῦτο ἐνῇ, κἂν μὴ πάντα 7009 Crat.433.a.5 : τὰ προσήκοντα ἔχῃ, λέξεταί γε τὸ πρᾶγμα, καλῶς ὅταν 7010 Crat.433.a.6 : πάντα, κακῶς δὲ ὅταν ὀλίγα· λέγεσθαι δ´ οὖν, ὦ μακάριε, 7011 Crat.433.a.7 : ἐῶμεν, ἵνα μὴ ὄφλωμεν ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγίνῃ νύκτωρ περι– 7012 Crat.433.a.8 : ιόντες ὀψὲ ὁδοῦ, καὶ ἡμεῖς ἐπὶ τὰ πράγματα δόξωμεν αὖ 7013 Crat.433.b.1 : τῇ ἀληθείᾳ οὕτω πως ἐληλυθέναι ὀψιαίτερον τοῦ δέοντος, 7014 Crat.433.b.2 : ἢ ζήτει τινὰ ἄλλην ὀνόματος ὀρθότητα, καὶ μὴ ὁμολόγει 7015 Crat.433.b.3 : δήλωμα συλλαβαῖς καὶ γράμμασι πράγματος ὄνομα εἶναι. 7016 Crat.433.b.4 : εἰ γὰρ ταῦτα ἀμφότερα ἐρεῖς, οὐχ οἷός τ´ ἔσῃ συμφωνεῖν 7017 Crat.433.b.5 : σαυτῷ. 7018 Crat.433.b.6 : {ΚΡ.} Ἀλλά μοι δοκεῖς γε, ὦ Σώκρατες, μετρίως λέγειν, 7019 Crat.433.b.7 : καὶ οὕτω τίθεμαι. 7020 Crat.433.b.8 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν ταῦτα ἡμῖν συνδοκεῖ, μετὰ ταῦτα 7021 Crat.433.b.9 : τάδε σκοπῶμεν· εἰ μέλλει φαμὲν καλῶς κεῖσθαι τὸ ὄνομα, 7022 Crat.433.b.10 : τὰ προσήκοντα δεῖ αὐτὸ γράμματα ἔχειν; 7023 Crat.433.b.11 : {ΚΡ.} Ναί. 7024 Crat.433.c.1 : {ΣΩ.} Προσήκει δὲ τὰ ὅμοια τοῖς πράγμασιν; 7025 Crat.433.c.2 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 7026 Crat.433.c.3 : {ΣΩ.} Τὰ μὲν ἄρα καλῶς κείμενα οὕτω κεῖται· εἰ δὲ μή 7027 Crat.433.c.4 : τι καλῶς ἐτέθη, τὸ μὲν ἂν πολὺ ἴσως ἐκ προσηκόντων εἴη 7028 Crat.433.c.5 : γραμμάτων καὶ ὁμοίων, εἴπερ ἔσται εἰκών, ἔχοι δ´ ἄν τι 7029 Crat.433.c.6 : καὶ οὐ προσῆκον, δι´ ὃ οὐκ ἂν καλὸν εἴη οὐδὲ καλῶς 7030 Crat.433.c.7 : εἰργασμένον τὸ ὄνομα. οὕτω φαμὲν ἢ ἄλλως; 7031 Crat.433.c.8 : {ΚΡ.} Οὐδὲν δεῖ οἶμαι διαμάχεσθαι, ὦ Σώκρατες· ἐπεὶ οὐκ 7032 Crat.433.c.9 : ἀρέσκει γέ με τὸ φάναι ὄνομα μὲν εἶναι, μὴ μέντοι καλῶς 7033 Crat.433.c.10 : γε κεῖσθαι. 7034 Crat.433.d.1 : {ΣΩ.} Πότερον τοῦτο οὐκ ἀρέσκει σε, τὸ εἶναι τὸ ὄνομα 7035 Crat.433.d.2 : δήλωμα τοῦ πράγματος; 7036 Crat.433.d.3 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε. 7037 Crat.433.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὸ εἶναι τῶν ὀνομάτων τὰ μὲν ἐκ προτέρων 7038 Crat.433.d.5 : συγκείμενα, τὰ δὲ πρῶτα, οὐ καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι; 7039 Crat.433.d.6 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε. 7040 Crat.433.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὰ πρῶτα εἰ μέλλει δηλώματά τινων γίγνε– 7041 Crat.433.d.8 : σθαι, ἔχεις τινὰ καλλίω τρόπον τοῦ δηλώματα αὐτὰ γενέσθαι 7042 Crat.433.e.1 : ἄλλον ἢ αὐτὰ ποιῆσαι ὅτι μάλιστα τοιαῦτα οἷα ἐκεῖνα ἃ δεῖ 7043 Crat.433.e.2 : δηλοῦν αὐτά; ἢ ὅδε μᾶλλόν σε ἀρέσκει ὁ τρόπος ὃν Ἑρ– 7044 Crat.433.e.3 : μογένης λέγει καὶ ἄλλοι πολλοί, τὸ συνθήματα εἶναι τὰ 7045 Crat.433.e.4 : ὀνόματα καὶ δηλοῦν τοῖς συνθεμένοις προειδόσι δὲ τὰ 7046 Crat.433.e.5 : πράγματα, καὶ εἶναι ταύτην ὀρθότητα ὀνόματος, συνθήκην, 7047 Crat.433.e.6 : διαφέρειν δὲ οὐδὲν ἐάντε τις συνθῆται ὥσπερ νῦν σύγ– 7048 Crat.433.e.7 : κειται, ἐάντε καὶ τοὐναντίον ἐπὶ μὲν ᾧ νῦν σμικρόν, μέγα 7049 Crat.433.e.8 : καλεῖν, ἐπὶ δὲ ᾧ μέγα, σμικρόν; πότερός σε ὁ τρόπος 7050 Crat.433.e.9 : ἀρέσκει; 7051 Crat.434.a.1 : {ΚΡ.} Ὅλῳ καὶ παντὶ διαφέρει, ὦ Σώκρατες, τὸ ὁμοιώματι 7052 Crat.434.a.2 : δηλοῦν ὅτι ἄν τις δηλοῖ ἀλλὰ μὴ τῷ ἐπιτυχόντι. 7053 Crat.434.a.3 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. οὐκοῦν εἴπερ ἔσται τὸ ὄνομα ὅμοιον 7054 Crat.434.a.4 : τῷ πράγματι, ἀναγκαῖον πεφυκέναι τὰ στοιχεῖα ὅμοια τοῖς 7055 Crat.434.a.5 : πράγμασιν, ἐξ ὧν τὰ πρῶτα ὀνόματά τις συνθήσει; ὧδε 7056 Crat.434.a.6 : δὲ λέγω· ἆρά ποτ´ ἄν τις συνέθηκεν ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν 7057 Crat.434.a.7 : ζωγράφημα ὅμοιόν τῳ τῶν ὄντων, εἰ μὴ φύσει ὑπῆρχε 7058 Crat.434.b.1 : φαρμακεῖα ὅμοια ὄντα, ἐξ ὧν συντίθεται τὰ ζωγραφούμενα, 7059 Crat.434.b.2 : ἐκείνοις ἃ μιμεῖται ἡ γραφική· ἢ ἀδύνατον; 7060 Crat.434.b.3 : {ΚΡ.} Ἀδύνατον. 7061 Crat.434.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὡσαύτως καὶ ὀνόματα οὐκ ἄν ποτε ὅμοια 7062 Crat.434.b.5 : γένοιτο οὐδενί, εἰ μὴ ὑπάρξει ἐκεῖνα πρῶτον ὁμοιότητά τινα 7063 Crat.434.b.6 : ἔχοντα, ἐξ ὧν συντίθεται τὰ ὀνόματα, ἐκείνοις ὧν ἐστι τὰ 7064 Crat.434.b.7 : ὀνόματα μιμήματα; ἔστι δέ, ἐξ ὧν συνθετέον, στοιχεῖα; 7065 Crat.434.b.8 : {ΚΡ.} Ναί. 7066 Crat.434.b.9 : {ΣΩ.} Ἤδη τοίνυν καὶ σὺ κοινώνῃ τοῦ λόγου οὗπερ ἄρτι 7067 Crat.434.c.1 : Ἑρμογένης. φέρε, καλῶς σοι δοκοῦμεν λέγειν ὅτι τὸ ῥῶ τῇ 7068 Crat.434.c.2 : φορᾷ καὶ κινήσει καὶ σκληρότητι προσέοικεν, ἢ οὐ καλῶς; 7069 Crat.434.c.3 : {ΚΡ.} Καλῶς ἔμοιγε. 7070 Crat.434.c.4 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ λάβδα τῷ λείῳ καὶ μαλακῷ καὶ οἷς νυνδὴ 7071 Crat.434.c.5 : ἐλέγομεν; 7072 Crat.434.c.6 : {ΚΡ.} Ναί. 7073 Crat.434.c.7 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν ὅτι ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἡμεῖς μέν φαμεν 7074 Crat.434.c.8 : "σκληρότης," Ἐρετριῆς δὲ "σκληροτήρ"; 7075 Crat.434.c.9 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 7076 Crat.434.c.10 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν τό τε ῥῶ καὶ τὸ σῖγμα ἔοικεν ἀμφότερα 7077 Crat.434.c.11 : τῷ αὐτῷ, καὶ δηλοῖ ἐκείνοις τε τὸ αὐτὸ τελευτῶντος τοῦ 7078 Crat.434.c.12 : ῥῶ καὶ ἡμῖν τοῦ σῖγμα, ἢ τοῖς ἑτέροις ἡμῶν οὐ δηλοῖ; 7079 Crat.434.d.1 : {ΚΡ.} Δηλοῖ μὲν οὖν ἀμφοτέροις. 7080 Crat.434.d.2 : {ΣΩ.} Πότερον ᾗ ὅμοια τυγχάνει ὄντα τὸ ῥῶ καὶ τὸ σῖγμα, 7081 Crat.434.d.3 : ἢ ᾗ μή; 7082 Crat.434.d.4 : {ΚΡ.} Ἧι ὅμοια. 7083 Crat.434.d.5 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ὅμοιά ἐστι πανταχῇ; 7084 Crat.434.d.6 : {ΚΡ.} Πρός γε τὸ ἴσως φορὰν δηλοῦν. 7085 Crat.434.d.7 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ τὸ λάβδα ἐγκείμενον; οὐ τὸ ἐναντίον δηλοῖ 7086 Crat.434.d.8 : σκληρότητος; 7087 Crat.434.d.9 : {ΚΡ.} Ἴσως γὰρ οὐκ ὀρθῶς ἔγκειται, ὦ Σώκρατες· ὥσπερ 7088 Crat.434.d.10 : καὶ ἃ νυνδὴ σὺ πρὸς Ἑρμογένη ἔλεγες ἐξαιρῶν τε καὶ 7089 Crat.434.d.11 : ἐντιθεὶς γράμματα οὗ δέοι, καὶ ὀρθῶς ἐδόκεις ἔμοιγε. καὶ 7090 Crat.434.d.12 : νῦν ἴσως ἀντὶ τοῦ λάβδα ῥῶ δεῖ λέγειν. 7091 Crat.434.e.1 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις. τί οὖν; νῦν ὡς λέγομεν, οὐδὲν μανθά– 7092 Crat.434.e.2 : νομεν ἀλλήλων, ἐπειδάν τις φῇ "σκληρόν," οὐδὲ οἶσθα σὺ 7093 Crat.434.e.3 : νῦν ὅτι ἐγὼ λέγω; 7094 Crat.434.e.4 : {ΚΡ.} Ἔγωγε, διά γε τὸ ἔθος, ὦ φίλτατε. 7095 Crat.434.e.5 : {ΣΩ.} Ἔθος δὲ λέγων οἴει τι διάφορον λέγειν συνθήκης; 7096 Crat.434.e.6 : ἢ ἄλλο τι λέγεις τὸ ἔθος ἢ ὅτι ἐγώ, ὅταν τοῦτο φθέγγωμαι, 7097 Crat.434.e.7 : διανοοῦμαι ἐκεῖνο, σὺ δὲ γιγνώσκεις ὅτι ἐκεῖνο διανοοῦμαι; 7098 Crat.434.e.8 : οὐ τοῦτο λέγεις; 7099 Crat.435.a.1 : {ΚΡ.} Ναί. 7100 Crat.435.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ γιγνώσκεις ἐμοῦ φθεγγομένου, δήλωμα 7101 Crat.435.a.3 : σοι γίγνεται παρ´ ἐμοῦ; 7102 Crat.435.a.4 : {ΚΡ.} Ναί. 7103 Crat.435.a.5 : {ΣΩ.} Ἀπὸ τοῦ ἀνομοίου γε ἢ ὃ διανοούμενος φθέγγομαι, 7104 Crat.435.a.6 : εἴπερ τὸ λάβδα ἀνόμοιόν ἐστι τῇ ᾗ φῂς σὺ σκληρότητι· εἰ 7105 Crat.435.a.7 : δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, τί ἄλλο ἢ αὐτὸς σαυτῷ συνέθου καί 7106 Crat.435.a.8 : σοι γίγνεται ἡ ὀρθότης τοῦ ὀνόματος συνθήκη, ἐπειδή γε 7107 Crat.435.a.9 : δηλοῖ καὶ τὰ ὅμοια καὶ τὰ ἀνόμοια γράμματα, ἔθους τε καὶ 7108 Crat.435.a.10 : συνθήκης τυχόντα; εἰ δ´ ὅτι μάλιστα μή ἐστι τὸ ἔθος 7109 Crat.435.b.1 : συνθήκη, οὐκ ἂν καλῶς ἔτι ἔχοι λέγειν τὴν ὁμοιότητα 7110 Crat.435.b.2 : δήλωμα εἶναι, ἀλλὰ τὸ ἔθος· ἐκεῖνο γάρ, ὡς ἔοικε, καὶ 7111 Crat.435.b.3 : ὁμοίῳ καὶ ἀνομοίῳ δηλοῖ. ἐπειδὴ δὲ ταῦτα συγχωροῦμεν, 7112 Crat.435.b.4 : ὦ Κρατύλε—τὴν γὰρ σιγήν σου συγχώρησιν θήσω—ἀνα– 7113 Crat.435.b.5 : γκαῖόν που καὶ συνθήκην τι καὶ ἔθος συμβάλλεσθαι πρὸς 7114 Crat.435.b.6 : δήλωσιν ὧν διανοούμενοι λέγομεν· ἐπεί, ὦ βέλτιστε, εἰ 7115 Crat.435.b.7 : ´θέλεις ἐπὶ τὸν ἀριθμὸν ἐλθεῖν, πόθεν οἴει ἕξειν ὀνόματα 7116 Crat.435.b.8 : ὅμοια ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν ἀριθμῶν ἐπενεγκεῖν, ἐὰν μὴ ἐᾷς τι 7117 Crat.435.c.1 : τὴν σὴν ὁμολογίαν καὶ συνθήκην κῦρος ἔχειν τῶν ὀνομάτων 7118 Crat.435.c.2 : ὀρθότητος πέρι; ἐμοὶ μὲν οὖν καὶ αὐτῷ ἀρέσκει μὲν κατὰ τὸ 7119 Crat.435.c.3 : δυνατὸν ὅμοια εἶναι τὰ ὀνόματα τοῖς πράγμασιν· ἀλλὰ μὴ 7120 Crat.435.c.4 : ὡς ἀληθῶς, τὸ τοῦ Ἑρμογένους, γλίσχρα ᾖ ἡ ὁλκὴ αὕτη τῆς 7121 Crat.435.c.5 : ὁμοιότητος, ἀναγκαῖον δὲ ᾖ καὶ τῷ φορτικῷ τούτῳ προσ– 7122 Crat.435.c.6 : χρῆσθαι, τῇ συνθήκῃ, εἰς ὀνομάτων ὀρθότητα. ἐπεὶ ἴσως 7123 Crat.435.c.7 : κατά γε τὸ δυνατὸν κάλλιστ´ ἂν λέγοιτο ὅταν ἢ πᾶσιν ἢ 7124 Crat.435.c.8 : ὡς πλείστοις ὁμοίοις λέγηται, τοῦτο δ´ ἐστὶ προσήκουσιν, 7125 Crat.435.d.1 : αἴσχιστα δὲ τοὐναντίον. τόδε δέ μοι ἔτι εἰπὲ μετὰ ταῦτα, 7126 Crat.435.d.2 : τίνα ἡμῖν δύναμιν ἔχει τὰ ὀνόματα καὶ τί φῶμεν αὐτὰ καλὸν 7127 Crat.435.d.3 : ἀπεργάζεσθαι; 7128 Crat.435.d.4 : {ΚΡ.} Διδάσκειν ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, καὶ τοῦτο πάνυ 7129 Crat.435.d.5 : ἁπλοῦν εἶναι, ὃς ἂν τὰ ὀνόματα ἐπίστηται, ἐπίστασθαι καὶ 7130 Crat.435.d.6 : τὰ πράγματα. 7131 Crat.435.d.7 : {ΣΩ.} Ἴσως γάρ, ὦ Κρατύλε, τὸ τοιόνδε λέγεις, ὡς ἐπειδάν 7132 Crat.435.d.8 : τις εἰδῇ τὸ ὄνομα οἷόν ἐστιν—ἔστι δὲ οἷόνπερ τὸ πρᾶγμα— 7133 Crat.435.e.1 : εἴσεται δὴ καὶ τὸ πρᾶγμα, ἐπείπερ ὅμοιον τυγχάνει ὂν τῷ 7134 Crat.435.e.2 : ὀνόματι, τέχνη δὲ μία ἄρ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ πάντων τῶν ἀλλή– 7135 Crat.435.e.3 : λοις ὁμοίων. κατὰ τοῦτο δή μοι δοκεῖς λέγειν ὡς ὃς ἂν τὰ 7136 Crat.435.e.4 : ὀνόματα εἰδῇ εἴσεται καὶ τὰ πράγματα. 7137 Crat.435.e.5 : {ΚΡ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 7138 Crat.435.e.6 : {ΣΩ.} Ἔχε δή, ἴδωμεν τίς ποτ´ ἂν εἴη ὁ τρόπος οὗτος τῆς 7139 Crat.435.e.7 : διδασκαλίας τῶν ὄντων ὃν σὺ λέγεις νῦν, καὶ πότερον ἔστι 7140 Crat.435.e.8 : μὲν καὶ ἄλλος, οὗτος μέντοι βελτίων, ἢ οὐδ´ ἔστιν ἄλλος 7141 Crat.435.e.9 : ἢ οὗτος. ποτέρως οἴει; 7142 Crat.436.a.1 : {ΚΡ.} Οὕτως ἔγωγε, οὐ πάνυ τι εἶναι ἄλλον, τοῦτον δὲ καὶ 7143 Crat.436.a.2 : μόνον καὶ βέλτιστον. 7144 Crat.436.a.3 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ καὶ εὕρεσιν τῶν ὄντων τὴν αὐτὴν ταύτην 7145 Crat.436.a.4 : εἶναι, τὸν τὰ ὀνόματα εὑρόντα καὶ ἐκεῖνα ηὑρηκέναι ὧν ἐστι 7146 Crat.436.a.5 : τὰ ὀνόματα· ἢ ζητεῖν μὲν καὶ εὑρίσκειν ἕτερον δεῖν τρόπον, 7147 Crat.436.a.6 : μανθάνειν δὲ τοῦτον; 7148 Crat.436.a.7 : {ΚΡ.} Πάντων μάλιστα καὶ ζητεῖν καὶ εὑρίσκειν τὸν αὐτὸν 7149 Crat.436.a.8 : τρόπον τοῦτον κατὰ ταὐτά. 7150 Crat.436.a.9 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ ἐννοήσωμεν, ὦ Κρατύλε, εἴ τις ζητῶν τὰ 7151 Crat.436.b.1 : πράγματα ἀκολουθοῖ τοῖς ὀνόμασι, σκοπῶν οἷον ἕκαστον 7152 Crat.436.b.2 : βούλεται εἶναι, ἆρ´ ἐννοεῖς ὅτι οὐ σμικρὸς κίνδυνός ἐστιν 7153 Crat.436.b.3 : ἐξαπατηθῆναι; 7154 Crat.436.b.4 : {ΚΡ.} Πῶς; 7155 Crat.436.b.5 : {ΣΩ.} Δῆλον ὅτι ὁ θέμενος πρῶτος τὰ ὀνόματα, οἷα ἡγεῖτο 7156 Crat.436.b.6 : εἶναι τὰ πράγματα, τοιαῦτα ἐτίθετο καὶ τὰ ὀνόματα, ὥς 7157 Crat.436.b.7 : φαμεν. ἦ γάρ; 7158 Crat.436.b.8 : {ΚΡ.} Ναί. 7159 Crat.436.b.9 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν ἐκεῖνος μὴ ὀρθῶς ἡγεῖτο, ἔθετο δὲ οἷα ἡγεῖτο, 7160 Crat.436.b.10 : τί οἴει ἡμᾶς τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ πείσεσθαι; ἄλλο τι ἢ 7161 Crat.436.b.11 : ἐξαπατηθήσεσθαι; 7162 Crat.436.b.12 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ μὴ οὐχ οὕτως ἔχει, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἀναγκαῖον 7163 Crat.436.c.1 : ᾖ εἰδότα τίθεσθαι τὸν τιθέμενον τὰ ὀνόματα· εἰ δὲ μή, ὅπερ 7164 Crat.436.c.2 : πάλαι ἐγὼ ἔλεγον, οὐδ´ ἂν ὀνόματα εἴη. μέγιστον δέ σοι 7165 Crat.436.c.3 : ἔστω τεκμήριον ὅτι οὐκ ἔσφαλται τῆς ἀληθείας ὁ τιθέμενος· 7166 Crat.436.c.4 : οὐ γὰρ ἄν ποτε οὕτω σύμφωνα ἦν αὐτῷ ἅπαντα. ἢ οὐκ 7167 Crat.436.c.5 : ἐνενόεις αὐτὸς λέγων ὡς πάντα κατὰ ταὐτὸν καὶ ἐπὶ ταὐτὸν 7168 Crat.436.c.6 : ἐγίγνετο τὰ ὀνόματα; 7169 Crat.436.c.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τοῦτο μέν, ὠγαθὲ Κρατύλε, οὐδέν ἐστιν ἀπο– 7170 Crat.436.c.8 : λόγημα. εἰ γὰρ τὸ πρῶτον σφαλεὶς ὁ τιθέμενος τἆλλα ἤδη 7171 Crat.436.d.1 : πρὸς τοῦτ´ ἐβιάζετο καὶ αὑτῷ συμφωνεῖν ἠνάγκαζεν, οὐδὲν 7172 Crat.436.d.2 : ἄτοπον, ὥσπερ τῶν διαγραμμάτων ἐνίοτε τοῦ πρώτου σμικροῦ 7173 Crat.436.d.3 : καὶ ἀδήλου ψεύδους γενομένου, τὰ λοιπὰ πάμπολλα ἤδη ὄντα 7174 Crat.436.d.4 : ἑπόμενα ὁμολογεῖν ἀλλήλοις. δεῖ δὴ περὶ τῆς ἀρχῆς παντὸς 7175 Crat.436.d.5 : πράγματος παντὶ ἀνδρὶ τὸν πολὺν λόγον εἶναι καὶ τὴν πολλὴν 7176 Crat.436.d.6 : σκέψιν εἴτε ὀρθῶς εἴτε μὴ ὑπόκειται· ἐκείνης δὲ ἐξετασθείσης 7177 Crat.436.d.7 : ἱκανῶς, τὰ λοιπὰ φαίνεσθαι ἐκείνῃ ἑπόμενα. οὐ μέντοι ἀλλὰ 7178 Crat.436.e.1 : θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ καὶ τὰ ὀνόματα συμφωνεῖ αὐτὰ αὑτοῖς. 7179 Crat.436.e.2 : πάλιν γὰρ ἐπισκεψώμεθα ἃ τὸ πρότερον διήλθομεν. ὡς 7180 Crat.436.e.3 : τοῦ παντὸς ἰόντος τε καὶ φερομένου καὶ ῥέοντός φαμεν 7181 Crat.436.e.4 : σημαίνειν ἡμῖν τὴν οὐσίαν τὰ ὀνόματα. ἄλλο τι οὕτω σοι 7182 Crat.436.e.5 : δοκεῖ δηλοῦν; 7183 Crat.437.a.1 : {ΚΡ.} Πάνυ σφόδρα, καὶ ὀρθῶς γε σημαίνει. 7184 Crat.437.a.2 : {ΣΩ.} Σκοπῶμεν δὴ ἐξ αὐτῶν ἀναλαβόντες πρῶτον μὲν 7185 Crat.437.a.3 : τοῦτο τὸ ὄνομα, τὴν "ἐπιστήμην," ὡς ἀμφίβολόν [ἐστι], 7186 Crat.437.a.4 : καὶ μᾶλλον ἔοικε σημαίνοντι ὅτι <20ἵστησιν>20 ἡμῶν ἐπὶ τοῖς 7187 Crat.437.a.5 : πράγμασι τὴν ψυχὴν ἢ ὅτι συμπεριφέρεται, καὶ ὀρθότερόν 7188 Crat.437.a.6 : ἐστιν ὥσπερ νῦν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν λέγειν μᾶλλον ἢ ἐμβάλ– 7189 Crat.437.a.7 : λοντας τὸ εἶ "ἑπεϊστήμην," ἀλλὰ τὴν ἐμβολὴν ποιήσασθαι 7190 Crat.437.a.8 : ἀντὶ τῆς ἐν τῷ εἶ ἐν τῷ ἰῶτα. ἔπειτα τὸ "βέβαιον," ὅτι 7191 Crat.437.a.9 : <20βάσεώς>20 τινός ἐστιν καὶ στάσεως μίμημα ἀλλ´ οὐ φορᾶς. 7192 Crat.437.b.1 : ἔπειτα ἡ "ἱστορία" αὐτό που σημαίνει ὅτι <20ἵστησι>20 τὸν 7193 Crat.437.b.2 : <20ῥοῦν>20. καὶ τὸ "πιστὸν" <20ἱστὰν>20 παντάπασι σημαίνει. ἔπειτα 7194 Crat.437.b.3 : δὲ ἡ "μνήμη" παντί που μηνύει ὅτι <20μονή>20 ἐστιν ἐν τῇ ψυχῇ 7195 Crat.437.b.4 : ἀλλ´ οὐ φορά. εἰ δὲ βούλει, ἡ "ἁμαρτία" καὶ ἡ "συμφορά," 7196 Crat.437.b.5 : εἰ κατὰ τὸ ὄνομά τις ἀκολουθήσει, φανεῖται ταὐτὸν τῇ 7197 Crat.437.b.6 : "συνέσει" ταύτῃ καὶ "ἐπιστήμῃ" καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι 7198 Crat.437.b.7 : τοῖς περὶ τὰ σπουδαῖα ὀνόμασιν. ἔτι τοίνυν ἡ "ἀμαθία" 7199 Crat.437.b.8 : καὶ ἡ "ἀκολασία" παραπλησία τούτοις φαίνεται· ἡ μὲν 7200 Crat.437.c.1 : γὰρ τοῦ <20ἅμα θεῷ ἰόντος>20 πορεία φαίνεται, ἡ "ἀμαθία," 7201 Crat.437.c.2 : ἡ δ´ "ἀκολασία" παντάπασιν <20ἀκολουθία>20 τοῖς <20πράγμασι>20 7202 Crat.437.c.3 : φαίνεται. καὶ οὕτως, ἃ νομίζομεν ἐπὶ τοῖς κακίστοις ὀνό– 7203 Crat.437.c.4 : ματα εἶναι, ὁμοιότατ´ ἂν φαίνοιτο τοῖς ἐπὶ τοῖς καλλίστοις. 7204 Crat.437.c.5 : οἶμαι δὲ καὶ ἄλλα πόλλ´ ἄν τις εὕροι εἰ πραγματεύοιτο, 7205 Crat.437.c.6 : ἐξ ὧν οἰηθείη ἂν αὖ πάλιν τὸν τὰ ὀνόματα τιθέμενον 7206 Crat.437.c.7 : οὐχὶ ἰόντα οὐδὲ φερόμενα ἀλλὰ μένοντα τὰ πράγματα 7207 Crat.437.c.8 : σημαίνειν. 7208 Crat.437.d.1 : {ΚΡ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι τὰ πολλὰ ἐκείνως 7209 Crat.437.d.2 : ἐσήμαινεν. 7210 Crat.437.d.3 : {ΣΩ.} Τί οὖν τοῦτο, ὦ Κρατύλε; ὥσπερ ψήφους διαριθμη– 7211 Crat.437.d.4 : σόμεθα τὰ ὀνόματα, καὶ ἐν τούτῳ ἔσται ἡ ὀρθότης; ὁπότερα 7212 Crat.437.d.5 : ἂν πλείω φαίνηται τὰ ὀνόματα σημαίνοντα, ταῦτα δὴ ἔσται 7213 Crat.437.d.6 : τἀληθῆ; 7214 Crat.437.d.7 : {ΚΡ.} Οὔκουν εἰκός γε. 7215 Crat.437.d.8 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ὦ φίλε. καὶ ταῦτα μέν γε αὐτοῦ 7216 Crat.438.a.1 : ἐάσωμεν, ἐπανέλθωμεν δὲ πάλιν ὅθεν δεῦρο μετέβημεν. 7217 Crat.438.a.2 : ἄρτι γὰρ ἐν τοῖς πρόσθεν, εἰ μέμνησαι, τὸν τιθέμενον τὰ 7218 Crat.438.a.3 : ὀνόματα ἀναγκαῖον ἔφησθα εἶναι εἰδότα τίθεσθαι οἷς ἐτίθετο. 7219 Crat.438.a.4 : πότερον οὖν ἔτι σοι δοκεῖ οὕτως ἢ οὔ; 7220 Crat.438.a.5 : {ΚΡ.} Ἔτι. 7221 Crat.438.a.6 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ τὸν τὰ πρῶτα τιθέμενον εἰδότα φῂς τίθεσθαι; 7222 Crat.438.a.7 : {ΚΡ.} Εἰδότα. 7223 Crat.438.a.8 : {ΣΩ.} Ἐκ ποίων οὖν ὀνομάτων ἢ μεμαθηκὼς ἢ ηὑρηκὼς ἦν 7224 Crat.438.b.1 : τὰ πράγματα, εἴπερ τά γε πρῶτα μήπω ἔκειτο, μαθεῖν δ´ αὖ 7225 Crat.438.b.2 : φαμεν τὰ πράγματα καὶ εὑρεῖν ἀδύνατον εἶναι ἄλλως ἢ τὰ 7226 Crat.438.b.3 : ὀνόματα μαθόντας ἢ αὐτοὺς ἐξευρόντας οἷά ἐστι; 7227 Crat.438.b.4 : {ΚΡ.} Δοκεῖς τί μοι λέγειν, ὦ Σώκρατες. 7228 Crat.438.b.5 : {ΣΩ.} Τίνα οὖν τρόπον φῶμεν αὐτοὺς εἰδότας θέσθαι ἢ 7229 Crat.438.b.6 : νομοθέτας εἶναι, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὄνομα κεῖσθαί τε καὶ 7230 Crat.438.b.7 : ἐκείνους εἰδέναι, εἴπερ μὴ ἔστι τὰ πράγματα μαθεῖν ἀλλ´ ἢ 7231 Crat.438.b.8 : ἐκ τῶν ὀνομάτων; 7232 Crat.438.c.1 : {ΚΡ.} Οἶμαι μὲν ἐγὼ τὸν ἀληθέστατον λόγον περὶ τούτων 7233 Crat.438.c.2 : εἶναι, ὦ Σώκρατες, μείζω τινὰ δύναμιν εἶναι ἢ ἀνθρωπείαν 7234 Crat.438.c.3 : τὴν θεμένην τὰ πρῶτα ὀνόματα τοῖς πράγμασιν, ὥστε 7235 Crat.438.c.4 : ἀναγκαῖον εἶναι αὐτὰ ὀρθῶς ἔχειν. 7236 Crat.438.c.5 : {ΣΩ.} Εἶτα οἴει ἐναντία ἂν ἐτίθετο αὐτὸς αὑτῷ ὁ θείς, ὢν 7237 Crat.438.c.6 : δαίμων τις ἢ θεός; ἢ οὐδέν σοι ἐδοκοῦμεν ἄρτι λέγειν; 7238 Crat.438.c.7 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ μὴ οὐκ ἦν τούτων τὰ ἕτερα ὀνόματα. 7239 Crat.438.c.8 : {ΣΩ.} Πότερα, ὦ ἄριστε, τὰ ἐπὶ τὴν στάσιν ἄγοντα ἢ τὰ 7240 Crat.438.c.9 : ἐπὶ τὴν φοράν; οὐ γάρ που κατὰ τὸ ἄρτι λεχθὲν πλήθει 7241 Crat.438.c.10 : κριθήσεται. 7242 Crat.438.d.1 : {ΚΡ.} Οὔτοι δὴ δίκαιόν γε, ὦ Σώκρατες. 7243 Crat.438.d.2 : {ΣΩ.} Ὀνομάτων οὖν στασιασάντων, καὶ τῶν μὲν φασκόντων 7244 Crat.438.d.3 : ἑαυτὰ εἶναι τὰ ὅμοια τῇ ἀληθείᾳ, τῶν δ´ ἑαυτά, τίνι ἔτι δια– 7245 Crat.438.d.4 : κρινοῦμεν, ἢ ἐπὶ τί ἐλθόντες; οὐ γάρ που ἐπὶ ὀνόματά γε 7246 Crat.438.d.5 : ἕτερα ἄλλα τούτων· οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἄλλ´ ἄττα 7247 Crat.438.d.6 : ζητητέα πλὴν ὀνομάτων, ἃ ἡμῖν ἐμφανιεῖ ἄνευ ὀνομάτων 7248 Crat.438.d.7 : ὁπότερα τούτων ἐστὶ τἀληθῆ, δείξαντα δῆλον ὅτι τὴν ἀλήθειαν 7249 Crat.438.d.8 : τῶν ὄντων. 7250 Crat.438.e.1 : {ΚΡ.} Δοκεῖ μοι οὕτω. 7251 Crat.438.e.2 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ὦ Κρατύλε, δυνατὸν μαθεῖν 7252 Crat.438.e.3 : ἄνευ ὀνομάτων τὰ ὄντα, εἴπερ ταῦτα οὕτως ἔχει. 7253 Crat.438.e.4 : {ΚΡ.} Φαίνεται. 7254 Crat.438.e.5 : {ΣΩ.} Διὰ τίνος ἄλλου οὖν ἔτι προσδοκᾷς ἂν ταῦτα 7255 Crat.438.e.6 : μαθεῖν; ἆρα δι´ ἄλλου του ἢ οὗπερ εἰκός τε καὶ δικαιότατον, 7256 Crat.438.e.7 : δι´ ἀλλήλων γε, εἴ πῃ συγγενῆ ἐστιν, καὶ αὐτὰ δι´ αὑτῶν; 7257 Crat.438.e.8 : τὸ γάρ που ἕτερον ἐκείνων καὶ ἀλλοῖον ἕτερον ἄν τι καὶ 7258 Crat.438.e.9 : ἀλλοῖον σημαίνοι ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνα. 7259 Crat.438.e.10 : {ΚΡ.} Ἀληθῆ μοι φαίνῃ λέγειν. 7260 Crat.439.a.1 : {ΣΩ.} Ἔχε δὴ πρὸς Διός· τὰ δὲ ὀνόματα οὐ πολλάκις 7261 Crat.439.a.2 : μέντοι ὡμολογήσαμεν τὰ καλῶς κείμενα ἐοικότα εἶναι ἐκείνοις 7262 Crat.439.a.3 : ὧν ὀνόματα κεῖται, καὶ εἶναι εἰκόνας τῶν πραγμάτων; 7263 Crat.439.a.4 : {ΚΡ.} Ναί. 7264 Crat.439.a.5 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν ἔστι μὲν ὅτι μάλιστα δι´ ὀνομάτων τὰ πρά– 7265 Crat.439.a.6 : γματα μανθάνειν, ἔστι δὲ καὶ δι´ αὐτῶν, ποτέρα ἂν εἴη καλλίων 7266 Crat.439.a.7 : καὶ σαφεστέρα ἡ μάθησις; ἐκ τῆς εἰκόνος μανθάνειν αὐτήν 7267 Crat.439.a.8 : τε αὐτὴν εἰ καλῶς εἴκασται, καὶ τὴν ἀλήθειαν ἧς ἦν εἰκών, 7268 Crat.439.b.1 : ἢ ἐκ τῆς ἀληθείας αὐτήν τε αὐτὴν καὶ τὴν εἰκόνα αὐτῆς εἰ 7269 Crat.439.b.2 : πρεπόντως εἴργασται; 7270 Crat.439.b.3 : {ΚΡ.} Ἐκ τῆς ἀληθείας μοι δοκεῖ ἀνάγκη εἶναι. 7271 Crat.439.b.4 : {ΣΩ.} Ὅντινα μὲν τοίνυν τρόπον δεῖ μανθάνειν ἢ εὑρίσκειν 7272 Crat.439.b.5 : τὰ ὄντα, μεῖζον ἴσως ἐστὶν ἐγνωκέναι ἢ κατ´ ἐμὲ καὶ σέ· 7273 Crat.439.b.6 : ἀγαπητὸν δὲ καὶ τοῦτο ὁμολογήσασθαι, ὅτι οὐκ ἐξ ὀνομάτων 7274 Crat.439.b.7 : ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον αὐτὰ ἐξ αὑτῶν καὶ μαθητέον καὶ ζητητέον 7275 Crat.439.b.8 : ἢ ἐκ τῶν ὀνομάτων. 7276 Crat.439.b.9 : {ΚΡ.} Φαίνεται, ὦ Σώκρατες. 7277 Crat.439.b.10 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν τόδε σκεψώμεθα, ὅπως μὴ ἡμᾶς τὰ 7278 Crat.439.c.1 : πολλὰ ταῦτα ὀνόματα ἐς ταὐτὸν τείνοντα ἐξαπατᾷ, εἰ τῷ 7279 Crat.439.c.2 : ὄντι μὲν οἱ θέμενοι αὐτὰ διανοηθέντες γε ἔθεντο ὡς ἰόντων 7280 Crat.439.c.3 : ἁπάντων ἀεὶ καὶ ῥεόντων—φαίνονται γὰρ ἔμοιγε καὶ αὐτῷ 7281 Crat.439.c.4 : οὕτω διανοηθῆναι—τὸ δ´, εἰ ἔτυχεν, οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλ´ 7282 Crat.439.c.5 : οὗτοι αὐτοί τε ὥσπερ εἴς τινα δίνην ἐμπεσόντες κυκῶνται 7283 Crat.439.c.6 : καὶ ἡμᾶς ἐφελκόμενοι προσεμβάλλουσιν. σκέψαι γάρ, ὦ 7284 Crat.439.c.7 : θαυμάσιε Κρατύλε, ὃ ἔγωγε πολλάκις ὀνειρώττω. πότερον 7285 Crat.439.c.8 : φῶμέν τι εἶναι αὐτὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ ἓν ἕκαστον τῶν 7286 Crat.439.d.1 : ὄντων οὕτω, ἢ μή; 7287 Crat.439.d.2 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, [εἶναι]. 7288 Crat.439.d.3 : {ΣΩ.} Αὐτὸ τοίνυν ἐκεῖνο σκεψώμεθα, μὴ εἰ πρόσωπόν τί 7289 Crat.439.d.4 : ἐστιν καλὸν ἤ τι τῶν τοιούτων, καὶ δοκεῖ ταῦτα πάντα ῥεῖν· 7290 Crat.439.d.5 : ἀλλ´ αὐτό, φῶμεν, τὸ καλὸν οὐ τοιοῦτον ἀεί ἐστιν οἷόν 7291 Crat.439.d.6 : ἐστιν; 7292 Crat.439.d.7 : {ΚΡ.} Ἀνάγκη. 7293 Crat.439.d.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οἷόν τε προσειπεῖν αὐτὸ ὀρθῶς, εἰ ἀεὶ 7294 Crat.439.d.9 : ὑπεξέρχεται, πρῶτον μὲν ὅτι ἐκεῖνό ἐστιν, ἔπειτα ὅτι τοιοῦτον, 7295 Crat.439.d.10 : ἢ ἀνάγκη ἅμα ἡμῶν λεγόντων ἄλλο αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι 7296 Crat.439.d.11 : καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν; 7297 Crat.439.d.12 : {ΚΡ.} Ἀνάγκη. 7298 Crat.439.e.1 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε ὡσαύτως 7299 Crat.439.e.2 : ἔχει; εἰ γάρ ποτε ὡσαύτως ἴσχει, ἔν γ´ ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ 7300 Crat.439.e.3 : δῆλον ὅτι οὐδὲν μεταβαίνει· εἰ δὲ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει καὶ τὸ 7301 Crat.439.e.4 : αὐτό ἐστι, πῶς ἂν τοῦτό γε μεταβάλλοι ἢ κινοῖτο, μηδὲν 7302 Crat.439.e.5 : ἐξιστάμενον τῆς αὑτοῦ ἰδέας; 7303 Crat.439.e.6 : {ΚΡ.} Οὐδαμῶς. 7304 Crat.439.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἂν γνωσθείη γε ὑπ´ οὐδενός. ἅμα 7305 Crat.440.a.1 : γὰρ ἂν ἐπιόντος τοῦ γνωσομένου ἄλλο καὶ ἀλλοῖον γίγνοιτο, 7306 Crat.440.a.2 : ὥστε οὐκ ἂν γνωσθείη ἔτι ὁποῖόν γέ τί ἐστιν ἢ πῶς ἔχον· 7307 Crat.440.a.3 : γνῶσις δὲ δήπου οὐδεμία γιγνώσκει ὃ γιγνώσκει μηδαμῶς 7308 Crat.440.a.4 : ἔχον. 7309 Crat.440.a.5 : {ΚΡ.} Ἔστιν ὡς λέγεις. 7310 Crat.440.a.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδὲ γνῶσιν εἶναι φάναι εἰκός, ὦ Κρατύλε, εἰ 7311 Crat.440.a.7 : μεταπίπτει πάντα χρήματα καὶ μηδὲν μένει. εἰ μὲν γὰρ 7312 Crat.440.a.8 : αὐτὸ τοῦτο, ἡ γνῶσις, τοῦ γνῶσις εἶναι μὴ μεταπίπτει, μένοι 7313 Crat.440.a.9 : τε ἂν ἀεὶ ἡ γνῶσις καὶ εἴη γνῶσις. εἰ δὲ καὶ αὐτὸ τὸ εἶδος 7314 Crat.440.b.1 : μεταπίπτει τῆς γνώσεως, ἅμα τ´ ἂν μεταπίπτοι εἰς ἄλλο 7315 Crat.440.b.2 : εἶδος γνώσεως καὶ οὐκ ἂν εἴη γνῶσις· εἰ δὲ ἀεὶ μεταπίπτει, 7316 Crat.440.b.3 : ἀεὶ οὐκ ἂν εἴη γνῶσις, καὶ ἐκ τούτου τοῦ λόγου οὔτε τὸ 7317 Crat.440.b.4 : γνωσόμενον οὔτε τὸ γνωσθησόμενον ἂν εἴη. εἰ δὲ ἔστι μὲν 7318 Crat.440.b.5 : ἀεὶ τὸ γιγνῶσκον, ἔστι δὲ τὸ γιγνωσκόμενον, ἔστι δὲ τὸ 7319 Crat.440.b.6 : καλόν, ἔστι δὲ τὸ ἀγαθόν, ἔστι δὲ ἓν ἕκαστον τῶν ὄντων, 7320 Crat.440.b.7 : οὔ μοι φαίνεται ταῦτα ὅμοια ὄντα, ἃ νῦν ἡμεῖς λέγομεν, ῥοῇ 7321 Crat.440.c.1 : οὐδὲν οὐδὲ φορᾷ. ταῦτ´ οὖν πότερόν ποτε οὕτως ἔχει ἢ 7322 Crat.440.c.2 : ἐκείνως ὡς οἱ περὶ Ἡράκλειτόν τε λέγουσιν καὶ ἄλλοι 7323 Crat.440.c.3 : πολλοί, μὴ οὐ ῥᾴδιον ᾖ ἐπισκέψασθαι, οὐδὲ πάνυ νοῦν 7324 Crat.440.c.4 : ἔχοντος ἀνθρώπου ἐπιτρέψαντα ὀνόμασιν αὑτὸν καὶ τὴν αὑτοῦ 7325 Crat.440.c.5 : ψυχὴν θεραπεύειν, πεπιστευκότα ἐκείνοις καὶ τοῖς θεμένοις 7326 Crat.440.c.6 : αὐτά, διισχυρίζεσθαι ὥς τι εἰδότα, καὶ αὑτοῦ τε καὶ τῶν ὄντων 7327 Crat.440.c.7 : καταγιγνώσκειν ὡς οὐδὲν ὑγιὲς οὐδενός, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ 7328 Crat.440.c.8 : κεράμια ῥεῖ, καὶ ἀτεχνῶς ὥσπερ οἱ κατάρρῳ νοσοῦντες 7329 Crat.440.d.1 : ἄνθρωποι οὕτως οἴεσθαι καὶ τὰ πράγματα διακεῖσθαι, ὑπὸ 7330 Crat.440.d.2 : ῥεύματός τε καὶ κατάρρου πάντα [τὰ] χρήματα ἔχεσθαι. ἴσως 7331 Crat.440.d.3 : μὲν οὖν δή, ὦ Κρατύλε, οὕτως ἔχει, ἴσως δὲ καὶ οὔ. σκο– 7332 Crat.440.d.4 : πεῖσθαι οὖν χρὴ ἀνδρείως τε καὶ εὖ, καὶ μὴ ῥᾳδίως ἀποδέ– 7333 Crat.440.d.5 : χεσθαι—ἔτι γὰρ νέος εἶ καὶ ἡλικίαν ἔχεις—σκεψάμενον δέ, 7334 Crat.440.d.6 : ἐὰν εὕρῃς, μεταδιδόναι καὶ ἐμοί. 7335 Crat.440.d.7 : {ΚΡ.} Ἀλλὰ ποιήσω ταῦτα. εὖ μέντοι ἴσθι, ὦ Σώκρατες, 7336 Crat.440.d.8 : ὅτι οὐδὲ νυνὶ ἀσκέπτως ἔχω, ἀλλά μοι σκοπουμένῳ καὶ 7337 Crat.440.e.1 : πράγματα ἔχοντι πολὺ μᾶλλον ἐκείνως φαίνεται ἔχειν ὡς 7338 Crat.440.e.2 : Ἡράκλειτος λέγει. 7339 Crat.440.e.3 : {ΣΩ.} Εἰς αὖθις τοίνυν με, ὦ ἑταῖρε, διδάξεις, ἐπειδὰν 7340 Crat.440.e.4 : ἥκῃς· νῦν δέ, ὥσπερ παρεσκεύασαι, πορεύου εἰς ἀγρόν· 7341 Crat.440.e.5 : προπέμψει δέ σε καὶ Ἑρμογένης ὅδε. 7342 Crat.440.e.6 : {ΚΡ.} Ταῦτ´ ἔσται, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ καὶ σὺ πειρῶ ἔτι 7343 Crat.440.e.7 : ἐννοεῖν ταῦτα ἤδη. 7344 Theaet.142.a.1 : {ΕΥ.} Ἄρτι, ὦ Τερψίων, ἢ πάλαι ἐξ ἀγροῦ; 7345 Theaet.142.a.2 : {ΤΕΡ.} Ἐπιεικῶς πάλαι. καὶ σέ γε ἐζήτουν κατ´ ἀγορὰν 7346 Theaet.142.a.3 : καὶ ἐθαύμαζον ὅτι οὐχ οἷός τ´ ἦ εὑρεῖν. 7347 Theaet.142.a.4 : {ΕΥ.} Οὐ γὰρ ἦ κατὰ πόλιν. 7348 Theaet.142.a.5 : {ΤΕΡ.} Ποῦ μήν; 7349 Theaet.142.a.6 : {ΕΥ.} Εἰς λιμένα καταβαίνων Θεαιτήτῳ ἐνέτυχον φερο– 7350 Theaet.142.a.7 : μένῳ ἐκ Κορίνθου ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου Ἀθήναζε. 7351 Theaet.142.a.8 : {ΤΕΡ.} Ζῶντι ἢ τετελευτηκότι; 7352 Theaet.142.b.1 : {ΕΥ.} Ζῶντι καὶ μάλα μόλις· χαλεπῶς μὲν γὰρ ἔχει καὶ 7353 Theaet.142.b.2 : ὑπὸ τραυμάτων τινῶν, μᾶλλον μὴν αὐτὸν αἱρεῖ τὸ γεγονὸς 7354 Theaet.142.b.3 : νόσημα ἐν τῷ στρατεύματι. 7355 Theaet.142.b.4 : {ΤΕΡ.} Μῶν ἡ δυσεντερία; 7356 Theaet.142.b.5 : {ΕΥ.} Ναί. 7357 Theaet.142.b.6 : {ΤΕΡ.} Οἷον ἄνδρα λέγεις ἐν κινδύνῳ εἶναι. 7358 Theaet.142.b.7 : {ΕΥ.} Καλόν τε καὶ ἀγαθόν, ὦ Τερψίων, ἐπεί τοι καὶ νῦν 7359 Theaet.142.b.8 : ἤκουόν τινων μάλα ἐγκωμιαζόντων αὐτὸν περὶ τὴν μάχην. 7360 Theaet.142.b.9 : {ΤΕΡ.} Καὶ οὐδέν γ´ ἄτοπον, ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον εἰ 7361 Theaet.142.c.1 : μὴ τοιοῦτος ἦν. ἀτὰρ πῶς οὐκ αὐτοῦ Μεγαροῖ κατέλυεν; 7362 Theaet.142.c.2 : {ΕΥ.} Ἠπείγετο οἴκαδε· ἐπεὶ ἔγωγ´ ἐδεόμην καὶ συν– 7363 Theaet.142.c.3 : εβούλευον, ἀλλ´ οὐκ ἤθελεν. καὶ δῆτα προπέμψας αὐτόν, 7364 Theaet.142.c.4 : ἀπιὼν πάλιν ἀνεμνήσθην καὶ ἐθαύμασα Σωκράτους ὡς μαν– 7365 Theaet.142.c.5 : τικῶς ἄλλα τε δὴ εἶπε καὶ περὶ τούτου. δοκεῖ γάρ μοι 7366 Theaet.142.c.6 : ὀλίγον πρὸ τοῦ θανάτου ἐντυχεῖν αὐτῷ μειρακίῳ ὄντι, καὶ 7367 Theaet.142.c.7 : συγγενόμενός τε καὶ διαλεχθεὶς πάνυ ἀγασθῆναι αὐτοῦ τὴν 7368 Theaet.142.c.8 : φύσιν. καί μοι ἐλθόντι Ἀθήναζε τούς τε λόγους οὓς δι– 7369 Theaet.142.d.1 : ελέχθη αὐτῷ διηγήσατο καὶ μάλα ἀξίους ἀκοῆς, εἶπέ τε ὅτι 7370 Theaet.142.d.2 : πᾶσα ἀνάγκη εἴη τοῦτον ἐλλόγιμον γενέσθαι, εἴπερ εἰς 7371 Theaet.142.d.3 : ἡλικίαν ἔλθοι. 7372 Theaet.142.d.4 : {ΤΕΡ.} Καὶ ἀληθῆ γε, ὡς ἔοικεν, εἶπεν. ἀτὰρ τίνες ἦσαν 7373 Theaet.142.d.5 : οἱ λόγοι; ἔχοις ἂν διηγήσασθαι; 7374 Theaet.142.d.6 : {ΕΥ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, οὔκουν οὕτω γε ἀπὸ στόματος· 7375 Theaet.143.a.1 : ἀλλ´ ἐγραψάμην μὲν τότ´ εὐθὺς οἴκαδ´ ἐλθὼν ὑπομνήματα, 7376 Theaet.143.a.2 : ὕστερον δὲ κατὰ σχολὴν ἀναμιμνῃσκόμενος ἔγραφον, καὶ 7377 Theaet.143.a.3 : ὁσάκις Ἀθήναζε ἀφικοίμην, ἐπανηρώτων τὸν Σωκράτη ὃ μὴ 7378 Theaet.143.a.4 : ἐμεμνήμην, καὶ δεῦρο ἐλθὼν ἐπηνορθούμην· ὥστε μοι σχεδόν 7379 Theaet.143.a.5 : τι πᾶς ὁ λόγος γέγραπται. 7380 Theaet.143.a.6 : {ΤΕΡ.} Ἀληθῆ· ἤκουσά σου καὶ πρότερον, καὶ μέντοι ἀεὶ 7381 Theaet.143.a.7 : μέλλων κελεύσειν ἐπιδεῖξαι διατέτριφα δεῦρο. ἀλλὰ τί 7382 Theaet.143.a.8 : κωλύει νῦν ἡμᾶς διελθεῖν; πάντως ἔγωγε καὶ ἀναπαύσασθαι 7383 Theaet.143.a.9 : δέομαι ὡς ἐξ ἀγροῦ ἥκων. 7384 Theaet.143.b.1 : {ΕΥ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ καὶ αὐτὸς μέχρι Ἐρινοῦ Θεαίτητον 7385 Theaet.143.b.2 : προύπεμψα, ὥστε οὐκ ἂν ἀηδῶς ἀναπαυοίμην. ἀλλ´ ἴωμεν, 7386 Theaet.143.b.3 : καὶ ἡμῖν ἅμα ἀναπαυομένοις ὁ παῖς ἀναγνώσεται. 7387 Theaet.143.b.4 : {ΤΕΡ.} Ὀρθῶς λέγεις. 7388 Theaet.143.b.4 : 7389 Theaet.143.b.5 : {ΕΥ.} Τὸ μὲν δὴ βιβλίον, ὦ Τερψίων, τουτί· ἐγραψάμην 7390 Theaet.143.b.6 : δὲ δὴ οὑτωσὶ τὸν λόγον, οὐκ ἐμοὶ Σωκράτη διηγούμενον ὡς 7391 Theaet.143.b.7 : διηγεῖτο, ἀλλὰ διαλεγόμενον οἷς ἔφη διαλεχθῆναι. ἔφη δὲ 7392 Theaet.143.b.8 : τῷ τε γεωμέτρῃ Θεοδώρῳ καὶ τῷ Θεαιτήτῳ. ἵνα οὖν ἐν τῇ 7393 Theaet.143.c.1 : γραφῇ μὴ παρέχοιεν πράγματα αἱ μεταξὺ τῶν λόγων διηγήσεις 7394 Theaet.143.c.2 : περὶ αὑτοῦ τε ὁπότε λέγοι ὁ Σωκράτης, οἷον "καὶ ἐγὼ ἔφην" ἢ 7395 Theaet.143.c.3 : "καὶ ἐγὼ εἶπον," ἢ αὖ περὶ τοῦ ἀποκρινομένου ὅτι "συνέφη" 7396 Theaet.143.c.4 : ἢ "οὐχ ὡμολόγει," τούτων ἕνεκα ὡς αὐτὸν αὐτοῖς διαλεγό– 7397 Theaet.143.c.5 : μενον ἔγραψα, ἐξελὼν τὰ τοιαῦτα. 7398 Theaet.143.c.6 : {ΤΕΡ.} Καὶ οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου, ὦ Εὐκλείδη. 7399 Theaet.143.c.7 : {ΕΥ.} Ἀλλά, παῖ, λαβὲ τὸ βιβλίον καὶ λέγε. 7400 Theaet.143.c.7 : 7401 Theaet.143.d.1 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν τῶν ἐν Κυρήνῃ μᾶλλον ἐκηδόμην, ὦ Θεό– 7402 Theaet.143.d.2 : δωρε, τὰ ἐκεῖ ἄν σε καὶ περὶ ἐκείνων ἀνηρώτων, εἴ τινες 7403 Theaet.143.d.3 : αὐτόθι περὶ γεωμετρίαν ἤ τινα ἄλλην φιλοσοφίαν εἰσὶ τῶν 7404 Theaet.143.d.4 : νέων ἐπιμέλειαν ποιούμενοι· νῦν δὲ ἧττον γὰρ ἐκείνους ἢ 7405 Theaet.143.d.5 : τούσδε φιλῶ, καὶ μᾶλλον ἐπιθυμῶ εἰδέναι τίνες ἡμῖν τῶν 7406 Theaet.143.d.6 : νέων ἐπίδοξοι γενέσθαι ἐπιεικεῖς. ταῦτα δὴ αὐτός τε σκοπῶ 7407 Theaet.143.d.7 : καθ´ ὅσον δύναμαι, καὶ τοὺς ἄλλους ἐρωτῶ οἷς ἂν ὁρῶ τοὺς 7408 Theaet.143.d.8 : νέους ἐθέλοντας συγγίγνεσθαι. σοὶ δὴ οὐκ ὀλίγιστοι πλησιά– 7409 Theaet.143.e.1 : ζουσι, καὶ δικαίως· ἄξιος γὰρ τά τε ἄλλα καὶ γεωμετρίας 7410 Theaet.143.e.2 : ἕνεκα. εἰ δὴ οὖν τινι ἐνέτυχες ἀξίῳ λόγου, ἡδέως ἂν 7411 Theaet.143.e.3 : πυθοίμην. 7412 Theaet.143.e.4 : {ΘΕΟ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, ἐμοί τε εἰπεῖν καὶ σοὶ 7413 Theaet.143.e.5 : ἀκοῦσαι πάνυ ἄξιον οἵῳ ὑμῖν τῶν πολιτῶν μειρακίῳ ἐντετύ– 7414 Theaet.143.e.6 : χηκα. καὶ εἰ μὲν ἦν καλός, ἐφοβούμην ἂν σφόδρα λέγειν, 7415 Theaet.143.e.7 : μὴ καί τῳ δόξω ἐν ἐπιθυμίᾳ αὐτοῦ εἶναι. νῦν δέ—καὶ μή 7416 Theaet.143.e.8 : μοι ἄχθου—οὐκ ἔστι καλός, προσέοικε δὲ σοὶ τήν τε σιμό– 7417 Theaet.143.e.9 : τητα καὶ τὸ ἔξω τῶν ὀμμάτων· ἧττον δὲ ἢ σὺ ταῦτ´ ἔχει. 7418 Theaet.144.a.1 : ἀδεῶς δὴ λέγω. εὖ γὰρ ἴσθι ὅτι ὧν δὴ πώποτε ἐνέτυχον 7419 Theaet.144.a.2 : —καὶ πάνυ πολλοῖς πεπλησίακα—οὐδένα πω ᾐσθόμην οὕτω 7420 Theaet.144.a.3 : θαυμαστῶς εὖ πεφυκότα. τὸ γὰρ εὐμαθῆ ὄντα ὡς ἄλλῳ 7421 Theaet.144.a.4 : χαλεπὸν πρᾷον αὖ εἶναι διαφερόντως, καὶ ἐπὶ τούτοις 7422 Theaet.144.a.5 : ἀνδρεῖον παρ´ ὁντινοῦν, ἐγὼ μὲν οὔτ´ ἂν ᾠόμην γενέσθαι 7423 Theaet.144.a.6 : οὔτε ὁρῶ γιγνόμενον· ἀλλ´ οἵ τε ὀξεῖς ὥσπερ οὗτος καὶ 7424 Theaet.144.a.7 : ἀγχίνοι καὶ μνήμονες ὡς τὰ πολλὰ καὶ πρὸς τὰς ὀργὰς 7425 Theaet.144.a.8 : ὀξύρροποί εἰσι, καὶ ᾄττοντες φέρονται ὥσπερ τὰ ἀνερμά– 7426 Theaet.144.b.1 : τιστα πλοῖα, καὶ μανικώτεροι ἢ ἀνδρειότεροι φύονται, οἵ τε 7427 Theaet.144.b.2 : αὖ ἐμβριθέστεροι νωθροί πως ἀπαντῶσι πρὸς τὰς μαθήσεις 7428 Theaet.144.b.3 : καὶ λήθης γέμοντες. ὁ δὲ οὕτω λείως τε καὶ ἀπταίστως 7429 Theaet.144.b.4 : καὶ ἀνυσίμως ἔρχεται ἐπὶ τὰς μαθήσεις τε καὶ ζητήσεις 7430 Theaet.144.b.5 : μετὰ πολλῆς πρᾳότητος, οἷον ἐλαίου ῥεῦμα ἀψοφητὶ ῥέοντος, 7431 Theaet.144.b.6 : ὥστε θαυμάσαι τὸ τηλικοῦτον ὄντα οὕτως ταῦτα διαπράτ– 7432 Theaet.144.b.7 : τεσθαι. 7433 Theaet.144.b.8 : {ΣΩ.} Εὖ ἀγγέλλεις. τίνος δὲ καὶ ἔστι τῶν πολιτῶν; 7434 Theaet.144.b.9 : {ΘΕΟ.} Ἀκήκοα μὲν τοὔνομα, μνημονεύω δὲ οὔ. ἀλλὰ 7435 Theaet.144.c.1 : γάρ ἐστι τῶνδε τῶν προσιόντων ὁ ἐν τῷ μέσῳ· ἄρτι γὰρ ἐν 7436 Theaet.144.c.2 : τῷ ἔξω δρόμῳ ἠλείφοντο ἑταῖροί τέ τινες οὗτοι αὐτοῦ καὶ 7437 Theaet.144.c.3 : αὐτός, νῦν δέ μοι δοκοῦσιν ἀλειψάμενοι δεῦρο ἰέναι. ἀλλὰ 7438 Theaet.144.c.4 : σκόπει εἰ γιγνώσκεις αὐτόν. 7439 Theaet.144.c.5 : {ΣΩ.} Γιγνώσκω· ὁ τοῦ Σουνιῶς Εὐφρονίου ἐστίν, καὶ 7440 Theaet.144.c.6 : πάνυ γε, ὦ φίλε, ἀνδρὸς οἷον καὶ σὺ τοῦτον διηγῇ, καὶ 7441 Theaet.144.c.7 : ἄλλως εὐδοκίμου, καὶ μέντοι καὶ οὐσίαν μάλα πολλὴν 7442 Theaet.144.c.8 : κατέλιπεν. τὸ δ´ ὄνομα οὐκ οἶδα τοῦ μειρακίου. 7443 Theaet.144.d.1 : {ΘΕΟ.} Θεαίτητος, ὦ Σώκρατες, τό γε ὄνομα· τὴν μέντοι 7444 Theaet.144.d.2 : οὐσίαν δοκοῦσί μοι ἐπίτροποί τινες διεφθαρκέναι. ἀλλ´ ὅμως 7445 Theaet.144.d.3 : καὶ πρὸς τὴν τῶν χρημάτων ἐλευθεριότητα θαυμαστός, ὦ 7446 Theaet.144.d.4 : Σώκρατες. 7447 Theaet.144.d.5 : {ΣΩ.} Γεννικὸν λέγεις τὸν ἄνδρα. καί μοι κέλευε αὐτὸν 7448 Theaet.144.d.6 : ἐνθάδε παρακαθίζεσθαι. 7449 Theaet.144.d.7 : {ΘΕΟ.} Ἔσται ταῦτα. Θεαίτητε, δεῦρο παρὰ Σωκράτη. 7450 Theaet.144.d.8 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Θεαίτητε, ἵνα κἀγὼ ἐμαυτὸν 7451 Theaet.144.d.9 : ἀνασκέψωμαι ποῖόν τι ἔχω τὸ πρόσωπον· φησὶν γὰρ Θεό– 7452 Theaet.144.e.1 : δωρος ἔχειν με σοὶ ὅμοιον. ἀτὰρ εἰ νῷν ἐχόντοιν ἑκατέρου 7453 Theaet.144.e.2 : λύραν ἔφη αὐτὰς ἡρμόσθαι ὁμοίως, πότερον εὐθὺς ἂν 7454 Theaet.144.e.3 : ἐπιστεύομεν ἢ ἐπεσκεψάμεθ´ ἂν εἰ μουσικὸς ὢν λέγει; 7455 Theaet.144.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἐπεσκεψάμεθ´ ἄν. 7456 Theaet.144.e.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοιοῦτον μὲν εὑρόντες ἐπειθόμεθ´ ἄν, ἄμουσον 7457 Theaet.144.e.6 : δέ, ἠπιστοῦμεν; 7458 Theaet.144.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 7459 Theaet.144.e.8 : {ΣΩ.} Νῦν δέ γ´, οἶμαι, εἴ τι μέλει ἡμῖν τῆς τῶν προσώπων 7460 Theaet.145.a.1 : ὁμοιότητος, σκεπτέον εἰ γραφικὸς ὢν λέγει ἢ οὔ. 7461 Theaet.145.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Δοκεῖ μοι. 7462 Theaet.145.a.3 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος; 7463 Theaet.145.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὔχ, ὅσον γέ με εἰδέναι. 7464 Theaet.145.a.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὐδὲ γεωμετρικός; 7465 Theaet.145.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. 7466 Theaet.145.a.7 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς καὶ λογιστικός τε καὶ μουσικὸς 7467 Theaet.145.a.8 : καὶ ὅσα παιδείας ἔχεται; 7468 Theaet.145.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 7469 Theaet.145.a.10 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν ἄρα ἡμᾶς τοῦ σώματός τι ὁμοίους φησὶν 7470 Theaet.145.a.11 : εἶναι ἐπαινῶν πῃ ἢ ψέγων, οὐ πάνυ αὐτῷ ἄξιον τὸν νοῦν 7471 Theaet.145.a.12 : προσέχειν. 7472 Theaet.145.a.13 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως οὔ. 7473 Theaet.145.b.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ ποτέρου τὴν ψυχὴν ἐπαινοῖ πρὸς ἀρετήν 7474 Theaet.145.b.2 : τε καὶ σοφίαν; ἆρ´ οὐκ ἄξιον τῷ μὲν ἀκούσαντι προθυμεῖ– 7475 Theaet.145.b.3 : σθαι ἀνασκέψασθαι τὸν ἐπαινεθέντα, τῷ δὲ προθύμως ἑαυτὸν 7476 Theaet.145.b.4 : ἐπιδεικνύναι; 7477 Theaet.145.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες. 7478 Theaet.145.b.6 : {ΣΩ.} Ὥρα τοίνυν, ὦ φίλε Θεαίτητε, σοὶ μὲν ἐπιδεικνύναι, 7479 Theaet.145.b.7 : ἐμοὶ δὲ σκοπεῖσθαι· ὡς εὖ ἴσθι ὅτι Θεόδωρος πολλοὺς δὴ 7480 Theaet.145.b.8 : πρός με ἐπαινέσας ξένους τε καὶ ἀστοὺς οὐδένα πω ἐπῄνεσεν 7481 Theaet.145.b.9 : ὡς σὲ νυνδή. 7482 Theaet.145.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Εὖ ἂν ἔχοι, ὦ Σώκρατες· ἀλλ´ ὅρα μὴ παίζων 7483 Theaet.145.c.1 : ἔλεγεν. 7484 Theaet.145.c.2 : {ΣΩ.} Οὐχ οὗτος ὁ τρόπος Θεοδώρου· ἀλλὰ μὴ ἀναδύου 7485 Theaet.145.c.3 : τὰ ὡμολογημένα σκηπτόμενος παίζοντα λέγειν τόνδε, ἵνα μὴ 7486 Theaet.145.c.4 : καὶ ἀναγκασθῇ μαρτυρεῖν—πάντως γὰρ οὐδεὶς ἐπισκήψετ´ 7487 Theaet.145.c.5 : αὐτῷ—ἀλλὰ θαρρῶν ἔμμενε τῇ ὁμολογίᾳ. 7488 Theaet.145.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ χρὴ ταῦτα ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ. 7489 Theaet.145.c.7 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι· μανθάνεις που παρὰ Θεοδώρου 7490 Theaet.145.c.8 : γεωμετρίας ἄττα; 7491 Theaet.145.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 7492 Theaet.145.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ τῶν περὶ ἀστρονομίαν τε καὶ ἁρμονίας καὶ 7493 Theaet.145.d.2 : λογισμούς; 7494 Theaet.145.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Προθυμοῦμαί γε δή. 7495 Theaet.145.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἐγώ, ὦ παῖ, παρά τε τούτου καὶ παρ´ 7496 Theaet.145.d.5 : ἄλλων οὓς ἂν οἴωμαί τι τούτων ἐπαΐειν. ἀλλ´ ὅμως τὰ 7497 Theaet.145.d.6 : μὲν ἄλλα ἔχω περὶ αὐτὰ μετρίως, μικρὸν δέ τι ἀπορῶ ὃ 7498 Theaet.145.d.7 : μετὰ σοῦ τε καὶ τῶνδε σκεπτέον. καί μοι λέγε· ἆρ´ οὐ τὸ 7499 Theaet.145.d.8 : μανθάνειν ἐστὶν τὸ σοφώτερον γίγνεσθαι περὶ ὃ μανθάνει 7500 Theaet.145.d.9 : τις; 7501 Theaet.145.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 7502 Theaet.145.d.11 : {ΣΩ.} Σοφίᾳ δέ γ´ οἶμαι σοφοὶ οἱ σοφοί. 7503 Theaet.145.d.12 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7504 Theaet.145.e.1 : {ΣΩ.} Τοῦτο δὲ μῶν διαφέρει τι ἐπιστήμης; 7505 Theaet.145.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 7506 Theaet.145.e.3 : {ΣΩ.} Ἡ σοφία. ἢ οὐχ ἅπερ ἐπιστήμονες ταῦτα καὶ 7507 Theaet.145.e.4 : σοφοί; 7508 Theaet.145.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 7509 Theaet.145.e.6 : {ΣΩ.} Ταὐτὸν ἄρα ἐπιστήμη καὶ σοφία; 7510 Theaet.145.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7511 Theaet.145.e.8 : {ΣΩ.} Τοῦτ´ αὐτὸ τοίνυν ἐστὶν ὃ ἀπορῶ καὶ οὐ δύναμαι 7512 Theaet.145.e.9 : λαβεῖν ἱκανῶς παρ´ ἐμαυτῷ, ἐπιστήμη ὅτι ποτὲ τυγχάνει ὄν. 7513 Theaet.146.a.1 : ἆρ´ οὖν δὴ ἔχομεν λέγειν αὐτό; τί φατέ; τίς ἂν ἡμῶν 7514 Theaet.146.a.2 : πρῶτος εἴποι; ὁ δὲ ἁμαρτών, καὶ ὃς ἂν ἀεὶ ἁμαρτάνῃ, 7515 Theaet.146.a.3 : καθεδεῖται, ὥσπερ φασὶν οἱ παῖδες οἱ σφαιρίζοντες, ὄνος· ὃς 7516 Theaet.146.a.4 : δ´ ἂν περιγένηται ἀναμάρτητος, βασιλεύσει ἡμῶν καὶ ἐπιτάξει 7517 Theaet.146.a.5 : ὅτι ἂν βούληται ἀποκρίνεσθαι. τί σιγᾶτε; οὔ τί που, ὦ 7518 Theaet.146.a.6 : Θεόδωρε, ἐγὼ ὑπὸ φιλολογίας ἀγροικίζομαι, προθυμούμενος 7519 Theaet.146.a.7 : ἡμᾶς ποιῆσαι διαλέγεσθαι καὶ φίλους τε καὶ προσηγόρους 7520 Theaet.146.a.8 : ἀλλήλοις γίγνεσθαι; 7521 Theaet.146.b.1 : {ΘΕΟ.} Ἥκιστα μέν, ὦ Σώκρατες, τὸ τοιοῦτον ἂν εἴη 7522 Theaet.146.b.2 : ἄγροικον, ἀλλὰ τῶν μειρακίων τι κέλευέ σοι ἀποκρίνεσθαι· 7523 Theaet.146.b.3 : ἐγὼ μὲν γὰρ ἀήθης τῆς τοιαύτης διαλέκτου, καὶ οὐδ´ αὖ 7524 Theaet.146.b.4 : συνεθίζεσθαι ἡλικίαν ἔχω. τοῖσδε δὲ πρέποι τε ἂν τοῦτο 7525 Theaet.146.b.5 : καὶ πολὺ πλέον ἐπιδιδοῖεν· τῷ γὰρ ὄντι ἡ νεότης εἰς πᾶν 7526 Theaet.146.b.6 : ἐπίδοσιν ἔχει. ἀλλ´, ὥσπερ ἤρξω, μὴ ἀφίεσο τοῦ Θεαιτήτου 7527 Theaet.146.b.7 : ἀλλ´ ἐρώτα. 7528 Theaet.146.b.8 : {ΣΩ.} Ἀκούεις δή, ὦ Θεαίτητε, ἃ λέγει Θεόδωρος, ᾧ 7529 Theaet.146.c.1 : ἀπειθεῖν, ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὔτε σὺ ἐθελήσεις, οὔτε θέμις περὶ 7530 Theaet.146.c.2 : τὰ τοιαῦτα ἀνδρὶ σοφῷ ἐπιτάττοντι νεώτερον ἀπειθεῖν. 7531 Theaet.146.c.3 : ἀλλ´ εὖ καὶ γενναίως εἰπέ· τί σοι δοκεῖ εἶναι ἐπιστήμη; 7532 Theaet.146.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ χρή, ὦ Σώκρατες, ἐπειδήπερ ὑμεῖς κελεύετε. 7533 Theaet.146.c.5 : πάντως γάρ, ἄν τι καὶ ἁμάρτω, ἐπανορθώσετε. 7534 Theaet.146.c.6 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, ἄνπερ γε οἷοί τε ὦμεν. 7535 Theaet.146.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Δοκεῖ τοίνυν μοι καὶ ἃ παρὰ Θεοδώρου ἄν τις 7536 Theaet.146.c.8 : μάθοι ἐπιστῆμαι εἶναι, γεωμετρία τε καὶ ἃς νυνδὴ σὺ διῆλθες, 7537 Theaet.146.d.1 : καὶ αὖ σκυτοτομική τε καὶ αἱ τῶν ἄλλων δημιουργῶν τέχναι, 7538 Theaet.146.d.2 : πᾶσαί τε καὶ ἑκάστη τούτων, οὐκ ἄλλο τι ἢ ἐπιστήμη εἶναι. 7539 Theaet.146.d.3 : {ΣΩ.} Γενναίως γε καὶ φιλοδώρως, ὦ φίλε, ἓν αἰτηθεὶς 7540 Theaet.146.d.4 : πολλὰ δίδως καὶ ποικίλα ἀντὶ ἁπλοῦ. 7541 Theaet.146.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς τί τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 7542 Theaet.146.d.6 : {ΣΩ.} Ἴσως μὲν οὐδέν· ὃ μέντοι οἶμαι, φράσω. ὅταν 7543 Theaet.146.d.7 : λέγῃς σκυτικήν, μή τι ἄλλο φράζεις ἢ ἐπιστήμην ὑποδημάτων 7544 Theaet.146.d.8 : ἐργασίας; 7545 Theaet.146.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 7546 Theaet.146.e.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὅταν τεκτονικήν; μή τι ἄλλο ἢ ἐπιστήμην τῆς 7547 Theaet.146.e.2 : τῶν ξυλίνων σκευῶν ἐργασίας; 7548 Theaet.146.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδὲ τοῦτο. 7549 Theaet.146.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν ἀμφοῖν, οὗ ἑκατέρα ἐπιστήμη, τοῦτο 7550 Theaet.146.e.5 : ὁρίζεις; 7551 Theaet.146.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7552 Theaet.146.e.7 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γ´ ἐρωτηθέν, ὦ Θεαίτητε, οὐ τοῦτο ἦν, τίνων 7553 Theaet.146.e.8 : ἡ ἐπιστήμη, οὐδὲ ὁπόσαι τινές· οὐ γὰρ ἀριθμῆσαι αὐτὰς 7554 Theaet.146.e.9 : βουλόμενοι ἠρόμεθα ἀλλὰ γνῶναι ἐπιστήμην αὐτὸ ὅτι ποτ´ 7555 Theaet.146.e.10 : ἐστίν. ἢ οὐδὲν λέγω; 7556 Theaet.146.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς. 7557 Theaet.147.a.1 : {ΣΩ.} Σκέψαι δὴ καὶ τόδε. εἴ τις ἡμᾶς τῶν φαύλων τι 7558 Theaet.147.a.2 : καὶ προχείρων ἔροιτο, οἷον περὶ πηλοῦ ὅτι ποτ´ ἐστίν, εἰ 7559 Theaet.147.a.3 : ἀποκριναίμεθα αὐτῷ πηλὸς ὁ τῶν χυτρέων καὶ πηλὸς ὁ τῶν 7560 Theaet.147.a.4 : ἰπνοπλαθῶν καὶ πηλὸς ὁ τῶν πλινθουργῶν, οὐκ ἂν γελοῖοι 7561 Theaet.147.a.5 : εἶμεν; 7562 Theaet.147.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 7563 Theaet.147.a.7 : {ΣΩ.} Πρῶτον μέν γέ που οἰόμενοι συνιέναι ἐκ τῆς ἡμετέρας 7564 Theaet.147.a.8 : ἀποκρίσεως τὸν ἐρωτῶντα, ὅταν εἴπωμεν πηλός, εἴτε ὁ τῶν 7565 Theaet.147.b.1 : κοροπλαθῶν προσθέντες εἴτε ἄλλων ὡντινωνοῦν δημιουργῶν. 7566 Theaet.147.b.2 : ἢ οἴει τίς τι συνίησίν τινος ὄνομα, ὃ μὴ οἶδεν τί ἐστιν; 7567 Theaet.147.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 7568 Theaet.147.b.4 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα ἐπιστήμην ὑποδημάτων συνίησιν ὁ ἐπι– 7569 Theaet.147.b.5 : στήμην μὴ εἰδώς. 7570 Theaet.147.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γάρ. 7571 Theaet.147.b.7 : {ΣΩ.} Σκυτικὴν ἄρα οὐ συνίησιν ὃς ἂν ἐπιστήμην ἀγνοῇ, 7572 Theaet.147.b.8 : οὐδέ τινα ἄλλην τέχνην. 7573 Theaet.147.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν οὕτως. 7574 Theaet.147.b.10 : {ΣΩ.} Γελοία ἄρα ἡ ἀπόκρισις τῷ ἐρωτηθέντι ἐπιστήμη τί 7575 Theaet.147.b.11 : ἐστιν, ὅταν ἀποκρίνηται τέχνης τινὸς ὄνομα. τινὸς γὰρ 7576 Theaet.147.c.1 : ἐπιστήμην ἀποκρίνεται οὐ τοῦτ´ ἐρωτηθείς. 7577 Theaet.147.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 7578 Theaet.147.c.3 : {ΣΩ.} Ἔπειτά γέ που ἐξὸν φαύλως καὶ βραχέως ἀποκρί– 7579 Theaet.147.c.4 : νασθαι περιέρχεται ἀπέραντον ὁδόν. οἷον καὶ ἐν τῇ τοῦ 7580 Theaet.147.c.5 : πηλοῦ ἐρωτήσει φαῦλόν που καὶ ἁπλοῦν εἰπεῖν ὅτι γῆ ὑγρῷ 7581 Theaet.147.c.6 : φυραθεῖσα πηλὸς ἂν εἴη, τὸ δ´ ὅτου ἐᾶν χαίρειν. 7582 Theaet.147.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ῥᾴδιον, ὦ Σώκρατες, νῦν γε οὕτω φαίνεται· ἀτὰρ 7583 Theaet.147.c.8 : κινδυνεύεις ἐρωτᾶν οἷον καὶ αὐτοῖς ἡμῖν ἔναγχος εἰσῆλθε 7584 Theaet.147.d.1 : διαλεγομένοις, ἐμοί τε καὶ τῷ σῷ ὁμωνύμῳ τούτῳ Σωκράτει. 7585 Theaet.147.d.2 : {ΣΩ.} Τὸ ποῖον δή, ὦ Θεαίτητε; 7586 Theaet.147.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Περὶ δυνάμεών τι ἡμῖν Θεόδωρος ὅδε ἔγραφε, τῆς 7587 Theaet.147.d.4 : τε τρίποδος πέρι καὶ πεντέποδος [ἀποφαίνων] ὅτι μήκει οὐ 7588 Theaet.147.d.5 : σύμμετροι τῇ ποδιαίᾳ, καὶ οὕτω κατὰ μίαν ἑκάστην προαιρού– 7589 Theaet.147.d.6 : μενος μέχρι τῆς ἑπτακαιδεκάποδος· ἐν δὲ ταύτῃ πως ἐνέσχετο. 7590 Theaet.147.d.7 : ἡμῖν οὖν εἰσῆλθέ τι τοιοῦτον, ἐπειδὴ ἄπειροι τὸ πλῆθος αἱ 7591 Theaet.147.d.8 : δυνάμεις ἐφαίνοντο, πειραθῆναι συλλαβεῖν εἰς ἕν, ὅτῳ πάσας 7592 Theaet.147.e.1 : ταύτας προσαγορεύσομεν τὰς δυνάμεις. 7593 Theaet.147.e.2 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ηὕρετέ τι τοιοῦτον; 7594 Theaet.147.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε δοκοῦμεν· σκόπει δὲ καὶ σύ. 7595 Theaet.147.e.4 : {ΣΩ.} Λέγε. 7596 Theaet.147.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Τὸν ἀριθμὸν πάντα δίχα διελάβομεν· τὸν μὲν 7597 Theaet.147.e.6 : δυνάμενον ἴσον ἰσάκις γίγνεσθαι τῷ τετραγώνῳ τὸ σχῆμα 7598 Theaet.147.e.7 : ἀπεικάσαντες τετράγωνόν τε καὶ ἰσόπλευρον προσείπομεν. 7599 Theaet.147.e.8 : {ΣΩ.} Καὶ εὖ γε. 7600 Theaet.147.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Τὸν τοίνυν μεταξὺ τούτου, ὧν καὶ τὰ τρία καὶ 7601 Theaet.148.a.1 : τὰ πέντε καὶ πᾶς ὃς ἀδύνατος ἴσος ἰσάκις γενέσθαι, ἀλλ´ ἢ 7602 Theaet.148.a.2 : πλείων ἐλαττονάκις ἢ ἐλάττων πλεονάκις γίγνεται, μείζων 7603 Theaet.148.a.3 : δὲ καὶ ἐλάττων ἀεὶ πλευρὰ αὐτὸν περιλαμβάνει, τῷ προμήκει 7604 Theaet.148.a.4 : αὖ σχήματι ἀπεικάσαντες προμήκη ἀριθμὸν ἐκαλέσαμεν. 7605 Theaet.148.a.5 : {ΣΩ.} Κάλλιστα. ἀλλὰ τί τὸ μετὰ τοῦτο; 7606 Theaet.148.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ὅσαι μὲν γραμμαὶ τὸν ἰσόπλευρον καὶ ἐπίπεδον 7607 Theaet.148.a.7 : ἀριθμὸν τετραγωνίζουσι, μῆκος ὡρισάμεθα, ὅσαι δὲ τὸν ἑτερο– 7608 Theaet.148.b.1 : μήκη, δυνάμεις, ὡς μήκει μὲν οὐ συμμέτρους ἐκείναις, τοῖς δ´ 7609 Theaet.148.b.2 : ἐπιπέδοις ἃ δύνανται. καὶ περὶ τὰ στερεὰ ἄλλο τοιοῦτον. 7610 Theaet.148.b.3 : {ΣΩ.} Ἄριστά γ´ ἀνθρώπων, ὦ παῖδες· ὥστε μοι δοκεῖ ὁ 7611 Theaet.148.b.4 : Θεόδωρος οὐκ ἔνοχος τοῖς ψευδομαρτυρίοις ἔσεσθαι. 7612 Theaet.148.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, ὅ γε ἐρωτᾷς περὶ ἐπι– 7613 Theaet.148.b.6 : στήμης οὐκ ἂν δυναίμην ἀποκρίνασθαι ὥσπερ περὶ τοῦ 7614 Theaet.148.b.7 : μήκους τε καὶ τῆς δυνάμεως. καίτοι σύ γέ μοι δοκεῖς τοιοῦτόν 7615 Theaet.148.b.8 : τι ζητεῖν· ὥστε πάλιν αὖ φαίνεται ψευδὴς ὁ Θεόδωρος. 7616 Theaet.148.c.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; εἴ σε πρὸς δρόμον ἐπαινῶν μηδενὶ οὕτω 7617 Theaet.148.c.2 : δρομικῷ ἔφη τῶν νέων ἐντετυχηκέναι, εἶτα διαθέων τοῦ 7618 Theaet.148.c.3 : ἀκμάζοντος καὶ ταχίστου ἡττήθης, ἧττόν τι ἂν οἴει ἀληθῆ 7619 Theaet.148.c.4 : τόνδ´ ἐπαινέσαι; 7620 Theaet.148.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔγωγε. 7621 Theaet.148.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὴν ἐπιστήμην, ὥσπερ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, 7622 Theaet.148.c.7 : σμικρόν τι οἴει εἶναι ἐξευρεῖν καὶ οὐ τῶν πάντῃ ἄκρων; 7623 Theaet.148.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Νὴ τὸν Δί´ ἔγωγε καὶ μάλα γε τῶν ἀκροτάτων. 7624 Theaet.148.c.9 : {ΣΩ.} Θάρρει τοίνυν περὶ σαυτῷ καὶ τὶ οἴου Θεόδωρον 7625 Theaet.148.d.1 : λέγειν, προθυμήθητι δὲ παντὶ τρόπῳ τῶν τε ἄλλων πέρι καὶ 7626 Theaet.148.d.2 : ἐπιστήμης λαβεῖν λόγον τί ποτε τυγχάνει ὄν. 7627 Theaet.148.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Προθυμίας μὲν ἕνεκα, ὦ Σώκρατες, φανεῖται. 7628 Theaet.148.d.4 : {ΣΩ.} Ἴθι δή—καλῶς γὰρ ἄρτι ὑφηγήσω—πειρῶ μιμού– 7629 Theaet.148.d.5 : μενος τὴν περὶ τῶν δυνάμεων ἀπόκρισιν, ὥσπερ ταύτας 7630 Theaet.148.d.6 : πολλὰς οὔσας ἑνὶ εἴδει περιέλαβες, οὕτω καὶ τὰς πολλὰς 7631 Theaet.148.d.7 : ἐπιστήμας ἑνὶ λόγῳ προσειπεῖν. 7632 Theaet.148.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ εὖ ἴσθι, ὦ Σώκρατες, πολλάκις δὴ αὐτὸ 7633 Theaet.148.e.2 : ἐπεχείρησα σκέψασθαι, ἀκούων τὰς παρὰ σοῦ ἀποφερομένας 7634 Theaet.148.e.3 : ἐρωτήσεις. ἀλλὰ γὰρ οὔτ´ αὐτὸς δύναμαι πεῖσαι ἐμαυτὸν ὡς 7635 Theaet.148.e.4 : ἱκανῶς τι λέγω οὔτ´ ἄλλου ἀκοῦσαι λέγοντος οὕτως ὡς σὺ δια– 7636 Theaet.148.e.5 : κελεύῃ, οὐ μὲν δὴ αὖ οὐδ´ ἀπαλλαγῆναι τοῦ μέλειν. 7637 Theaet.148.e.6 : {ΣΩ.} Ὠδίνεις γάρ, ὦ φίλε Θεαίτητε, διὰ τὸ μὴ κενὸς 7638 Theaet.148.e.7 : ἀλλ´ ἐγκύμων εἶναι. 7639 Theaet.148.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ οἶδα, ὦ Σώκρατες· ὃ μέντοι πέπονθα λέγω. 7640 Theaet.149.a.1 : {ΣΩ.} Εἶτα, ὦ καταγέλαστε, οὐκ ἀκήκοας ὡς ἐγώ εἰμι ὑὸς 7641 Theaet.149.a.2 : μαίας μάλα γενναίας τε καὶ βλοσυρᾶς, Φαιναρέτης; 7642 Theaet.149.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἤδη τοῦτό γε ἤκουσα. 7643 Theaet.149.a.4 : {ΣΩ.} Ἆρα καὶ ὅτι ἐπιτηδεύω τὴν αὐτὴν τέχνην ἀκήκοας; 7644 Theaet.149.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 7645 Theaet.149.a.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εὖ ἴσθ´ ὅτι· μὴ μέντοι μου κατείπῃς πρὸς τοὺς 7646 Theaet.149.a.7 : ἄλλους. λέληθα γάρ, ὦ ἑταῖρε, ταύτην ἔχων τὴν τέχνην· 7647 Theaet.149.a.8 : οἱ δέ, ἅτε οὐκ εἰδότες, τοῦτο μὲν οὐ λέγουσι περὶ ἐμοῦ, ὅτι 7648 Theaet.149.a.9 : δὲ ἀτοπώτατός εἰμι καὶ ποιῶ τοὺς ἀνθρώπους ἀπορεῖν. ἦ καὶ 7649 Theaet.149.a.10 : τοῦτο ἀκήκοας; 7650 Theaet.149.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 7651 Theaet.149.b.2 : {ΣΩ.} Εἴπω οὖν σοι τὸ αἴτιον; 7652 Theaet.149.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 7653 Theaet.149.b.4 : {ΣΩ.} Ἐννόησον δὴ τὸ περὶ τὰς μαίας ἅπαν ὡς ἔχει, καὶ 7654 Theaet.149.b.5 : ῥᾷον μαθήσῃ ὃ βούλομαι. οἶσθα γάρ που ὡς οὐδεμία αὐτῶν 7655 Theaet.149.b.6 : ἔτι αὐτὴ κυϊσκομένη τε καὶ τίκτουσα ἄλλας μαιεύεται, ἀλλ´ 7656 Theaet.149.b.7 : αἱ ἤδη ἀδύνατοι τίκτειν. 7657 Theaet.149.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 7658 Theaet.149.b.9 : {ΣΩ.} Αἰτίαν δέ γε τούτου φασὶν εἶναι τὴν Ἄρτεμιν, ὅτι 7659 Theaet.149.b.10 : ἄλοχος οὖσα τὴν λοχείαν εἴληχε. στερίφαις μὲν οὖν ἄρα 7660 Theaet.149.c.1 : οὐκ ἔδωκε μαιεύεσθαι, ὅτι ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἀσθενεστέρα ἢ 7661 Theaet.149.c.2 : λαβεῖν τέχνην ὧν ἂν ᾖ ἄπειρος· ταῖς δὲ δι´ ἡλικίαν ἀτόκοις 7662 Theaet.149.c.3 : προσέταξε τιμῶσα τὴν αὑτῆς ὁμοιότητα. 7663 Theaet.149.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Εἰκός. 7664 Theaet.149.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τόδε εἰκός τε καὶ ἀναγκαῖον, τὰς 7665 Theaet.149.c.6 : κυούσας καὶ μὴ γιγνώσκεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν μαιῶν ἢ τῶν 7666 Theaet.149.c.7 : ἄλλων; 7667 Theaet.149.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 7668 Theaet.149.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ διδοῦσαί γε αἱ μαῖαι φαρμάκια καὶ 7669 Theaet.149.d.1 : ἐπᾴδουσαι δύνανται ἐγείρειν τε τὰς ὠδῖνας καὶ μαλθακω– 7670 Theaet.149.d.2 : τέρας ἂν βούλωνται ποιεῖν, καὶ τίκτειν τε δὴ τὰς δυστο– 7671 Theaet.149.d.3 : κούσας, καὶ ἐὰν †νέον ὂν† δόξῃ ἀμβλίσκειν, ἀμβλίσκουσιν; 7672 Theaet.149.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι ταῦτα. 7673 Theaet.149.d.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἔτι καὶ τόδε αὐτῶν ᾔσθησαι, ὅτι καὶ 7674 Theaet.149.d.6 : προμνήστριαί εἰσι δεινόταται, ὡς πάσσοφοι οὖσαι περὶ τοῦ 7675 Theaet.149.d.7 : γνῶναι ποίαν χρὴ ποίῳ ἀνδρὶ συνοῦσαν ὡς ἀρίστους παῖδας 7676 Theaet.149.d.8 : τίκτειν; 7677 Theaet.149.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ πάνυ τοῦτο οἶδα. 7678 Theaet.149.d.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἴσθ´ ὅτι ἐπὶ τούτῳ μεῖζον φρονοῦσιν ἢ ἐπὶ 7679 Theaet.149.e.1 : τῇ ὀμφαλητομίᾳ. ἐννόει γάρ· τῆς αὐτῆς ἢ ἄλλης οἴει 7680 Theaet.149.e.2 : τέχνης εἶναι θεραπείαν τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς 7681 Theaet.149.e.3 : καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν 7682 Theaet.149.e.4 : τε καὶ σπέρμα καταβλητέον; 7683 Theaet.149.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκ, ἀλλὰ τῆς αὐτῆς. 7684 Theaet.149.e.6 : {ΣΩ.} Εἰς γυναῖκα δέ, ὦ φίλε, ἄλλην μὲν οἴει τοῦ 7685 Theaet.149.e.7 : τοιούτου, ἄλλην δὲ συγκομιδῆς; 7686 Theaet.149.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκουν εἰκός γε. 7687 Theaet.150.a.1 : {ΣΩ.} Οὐ γάρ. ἀλλὰ διὰ τὴν ἄδικόν τε καὶ ἄτεχνον 7688 Theaet.150.a.2 : συναγωγὴν ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ᾗ δὴ προαγωγία ὄνομα, 7689 Theaet.150.a.3 : φεύγουσι καὶ τὴν προμνηστικὴν ἅτε σεμναὶ οὖσαι αἱ μαῖαι, 7690 Theaet.150.a.4 : φοβούμεναι μὴ εἰς ἐκείνην τὴν αἰτίαν διὰ ταύτην ἐμπέσωσιν· 7691 Theaet.150.a.5 : ἐπεὶ ταῖς γε ὄντως μαίαις μόναις που προσήκει καὶ προμνή– 7692 Theaet.150.a.6 : σασθαι ὀρθῶς. 7693 Theaet.150.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 7694 Theaet.150.a.8 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν τοίνυν τῶν μαιῶν τοσοῦτον, ἔλαττον δὲ 7695 Theaet.150.a.9 : τοῦ ἐμοῦ δράματος. οὐ γὰρ πρόσεστι γυναιξὶν ἐνίοτε μὲν 7696 Theaet.150.b.1 : εἴδωλα τίκτειν, ἔστι δ´ ὅτε ἀληθινά, τοῦτο δὲ μὴ ῥᾴδιον 7697 Theaet.150.b.2 : εἶναι διαγνῶναι. εἰ γὰρ προσῆν, μέγιστόν τε καὶ κάλλιστον 7698 Theaet.150.b.3 : ἔργον ἦν ἂν ταῖς μαίαις τὸ κρίνειν τὸ ἀληθές τε καὶ μή· ἢ 7699 Theaet.150.b.4 : οὐκ οἴει; 7700 Theaet.150.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 7701 Theaet.150.b.6 : {ΣΩ.} Τῇ δέ γ´ ἐμῇ τέχνῃ τῆς μαιεύσεως τὰ μὲν ἄλλα 7702 Theaet.150.b.7 : ὑπάρχει ὅσα ἐκείναις, διαφέρει δὲ τῷ τε ἄνδρας ἀλλὰ μὴ 7703 Theaet.150.b.8 : γυναῖκας μαιεύεσθαι καὶ τῷ τὰς ψυχὰς αὐτῶν τικτούσας 7704 Theaet.150.b.9 : ἐπισκοπεῖν ἀλλὰ μὴ τὰ σώματα. μέγιστον δὲ τοῦτ´ ἔνι 7705 Theaet.150.c.1 : τῇ ἡμετέρᾳ τέχνῃ, βασανίζειν δυνατὸν εἶναι παντὶ τρόπῳ 7706 Theaet.150.c.2 : πότερον εἴδωλον καὶ ψεῦδος ἀποτίκτει τοῦ νέου ἡ διάνοια 7707 Theaet.150.c.3 : ἢ γόνιμόν τε καὶ ἀληθές. ἐπεὶ τόδε γε καὶ ἐμοὶ ὑπάρχει 7708 Theaet.150.c.4 : ὅπερ ταῖς μαίαις· ἄγονός εἰμι σοφίας, καὶ ὅπερ ἤδη πολλοί 7709 Theaet.150.c.5 : μοι ὠνείδισαν, ὡς τοὺς μὲν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτὸς δὲ οὐδὲν 7710 Theaet.150.c.6 : ἀποφαίνομαι περὶ οὐδενὸς διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν σοφόν, ἀληθὲς 7711 Theaet.150.c.7 : ὀνειδίζουσιν. τὸ δὲ αἴτιον τούτου τόδε· μαιεύεσθαί με ὁ 7712 Theaet.150.c.8 : θεὸς ἀναγκάζει, γεννᾶν δὲ ἀπεκώλυσεν. εἰμὶ δὴ οὖν αὐτὸς 7713 Theaet.150.d.1 : μὲν οὐ πάνυ τι σοφός, οὐδέ τί μοι ἔστιν εὕρημα τοιοῦτον 7714 Theaet.150.d.2 : γεγονὸς τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἔκγονον· οἱ δ´ ἐμοὶ συγγιγνόμενοι 7715 Theaet.150.d.3 : τὸ μὲν πρῶτον φαίνονται ἔνιοι μὲν καὶ πάνυ ἀμαθεῖς, πάντες 7716 Theaet.150.d.4 : δὲ προϊούσης τῆς συνουσίας, οἷσπερ ἂν ὁ θεὸς παρείκῃ, 7717 Theaet.150.d.5 : θαυμαστὸν ὅσον ἐπιδιδόντες, ὡς αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις 7718 Theaet.150.d.6 : δοκοῦσι· καὶ τοῦτο ἐναργὲς ὅτι παρ´ ἐμοῦ οὐδὲν πώποτε 7719 Theaet.150.d.7 : μαθόντες, ἀλλ´ αὐτοὶ παρ´ αὑτῶν πολλὰ καὶ καλὰ εὑρόντες 7720 Theaet.150.d.8 : τε καὶ τεκόντες. τῆς μέντοι μαιείας ὁ θεός τε καὶ ἐγὼ 7721 Theaet.150.e.1 : αἴτιος. ὧδε δὲ δῆλον· πολλοὶ ἤδη τοῦτο ἀγνοήσαντες καὶ 7722 Theaet.150.e.2 : ἑαυτοὺς αἰτιασάμενοι, ἐμοῦ δὲ καταφρονήσαντες, ἢ αὐτοὶ ἢ 7723 Theaet.150.e.3 : ὑπ´ ἄλλων πεισθέντες ἀπῆλθον πρῳαίτερον τοῦ δέοντος, 7724 Theaet.150.e.4 : ἀπελθόντες δὲ τά τε λοιπὰ ἐξήμβλωσαν διὰ πονηρὰν 7725 Theaet.150.e.5 : συνουσίαν καὶ τὰ ὑπ´ ἐμοῦ μαιευθέντα κακῶς τρέφοντες 7726 Theaet.150.e.6 : ἀπώλεσαν, ψευδῆ καὶ εἴδωλα περὶ πλείονος ποιησάμενοι 7727 Theaet.150.e.7 : τοῦ ἀληθοῦς, τελευτῶντες δ´ αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις 7728 Theaet.151.a.1 : ἔδοξαν ἀμαθεῖς εἶναι. ὧν εἷς γέγονεν Ἀριστείδης ὁ Λυσι– 7729 Theaet.151.a.2 : μάχου καὶ ἄλλοι πάνυ πολλοί· οὕς, ὅταν πάλιν ἔλθωσι 7730 Theaet.151.a.3 : δεόμενοι τῆς ἐμῆς συνουσίας καὶ θαυμαστὰ δρῶντες, ἐνίοις 7731 Theaet.151.a.4 : μὲν τὸ γιγνόμενόν μοι δαιμόνιον ἀποκωλύει συνεῖναι, ἐνίοις 7732 Theaet.151.a.5 : δὲ ἐᾷ, καὶ πάλιν οὗτοι ἐπιδιδόασι. πάσχουσι δὲ δὴ οἱ ἐμοὶ 7733 Theaet.151.a.6 : συγγιγνόμενοι καὶ τοῦτο ταὐτὸν ταῖς τικτούσαις· ὠδίνουσι 7734 Theaet.151.a.7 : γὰρ καὶ ἀπορίας ἐμπίμπλανται νύκτας τε καὶ ἡμέρας πολὺ 7735 Theaet.151.a.8 : μᾶλλον ἢ ´κεῖναι· ταύτην δὲ τὴν ὠδῖνα ἐγείρειν τε καὶ 7736 Theaet.151.b.1 : ἀποπαύειν ἡ ἐμὴ τέχνη δύναται. καὶ οὗτοι μὲν δὴ οὕτως. 7737 Theaet.151.b.2 : ἐνίοις δέ, ὦ Θεαίτητε, οἳ ἄν μοι μὴ δόξωσί πως ἐγκύμονες 7738 Theaet.151.b.3 : εἶναι, γνοὺς ὅτι οὐδὲν ἐμοῦ δέονται, πάνυ εὐμενῶς προμνῶμαι 7739 Theaet.151.b.4 : καί, σὺν θεῷ εἰπεῖν, πάνυ ἱκανῶς τοπάζω οἷς ἂν συγγενό– 7740 Theaet.151.b.5 : μενοι ὄναιντο· ὧν πολλοὺς μὲν δὴ ἐξέδωκα Προδίκῳ, πολλοὺς 7741 Theaet.151.b.6 : δὲ ἄλλοις σοφοῖς τε καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι. ταῦτα δή 7742 Theaet.151.b.7 : σοι, ὦ ἄριστε, ἕνεκα τοῦδε ἐμήκυνα· ὑποπτεύω σε, ὥσπερ 7743 Theaet.151.b.8 : καὶ αὐτὸς οἴει, ὠδίνειν τι κυοῦντα ἔνδον. προσφέρου οὖν 7744 Theaet.151.c.1 : πρός με ὡς πρὸς μαίας ὑὸν καὶ αὐτὸν μαιευτικόν, καὶ ἃ ἂν 7745 Theaet.151.c.2 : ἐρωτῶ προθυμοῦ ὅπως οἷός τ´ εἶ οὕτως ἀποκρίνασθαι· καὶ 7746 Theaet.151.c.3 : ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον 7747 Theaet.151.c.4 : καὶ μὴ ἀληθές, εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ ἀποβάλλω, μὴ ἀγρίαινε 7748 Theaet.151.c.5 : ὥσπερ αἱ πρωτοτόκοι περὶ τὰ παιδία. πολλοὶ γὰρ ἤδη, 7749 Theaet.151.c.6 : ὦ θαυμάσιε, πρός με οὕτω διετέθησαν, ὥστε ἀτεχνῶς δάκνειν 7750 Theaet.151.c.7 : ἕτοιμοι εἶναι, ἐπειδάν τινα λῆρον αὐτῶν ἀφαιρῶμαι, καὶ οὐκ 7751 Theaet.151.c.8 : οἴονταί με εὐνοίᾳ τοῦτο ποιεῖν, πόρρω ὄντες τοῦ εἰδέναι ὅτι 7752 Theaet.151.d.1 : οὐδεὶς θεὸς δύσνους ἀνθρώποις, οὐδ´ ἐγὼ δυσνοίᾳ τοιοῦτον 7753 Theaet.151.d.2 : οὐδὲν δρῶ, ἀλλά μοι ψεῦδός τε συγχωρῆσαι καὶ ἀληθὲς 7754 Theaet.151.d.3 : ἀφανίσαι οὐδαμῶς θέμις. πάλιν δὴ οὖν ἐξ ἀρχῆς, ὦ 7755 Theaet.151.d.4 : Θεαίτητε, ὅτι ποτ´ ἐστὶν ἐπιστήμη, πειρῶ λέγειν· ὡς δ´ οὐχ 7756 Theaet.151.d.5 : οἷός τ´ εἶ, μηδέποτ´ εἴπῃς. ἐὰν γὰρ θεὸς ἐθέλῃ καὶ ἀνδρίζῃ, 7757 Theaet.151.d.6 : οἷός τ´ ἔσῃ. 7758 Theaet.151.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μέντοι, ὦ Σώκρατες, σοῦ γε οὕτω παρα– 7759 Theaet.151.d.8 : κελευομένου αἰσχρὸν μὴ οὐ παντὶ τρόπῳ προθυμεῖσθαι ὅτι 7760 Theaet.151.e.1 : τις ἔχει λέγειν. δοκεῖ οὖν μοι ὁ ἐπιστάμενός τι αἰσθάνεσθαι 7761 Theaet.151.e.2 : τοῦτο ὃ ἐπίσταται, καὶ ὥς γε νυνὶ φαίνεται, οὐκ ἄλλο τί 7762 Theaet.151.e.3 : ἐστιν ἐπιστήμη ἢ αἴσθησις. 7763 Theaet.151.e.4 : {ΣΩ.} Εὖ γε καὶ γενναίως, ὦ παῖ· χρὴ γὰρ οὕτως ἀποφαι– 7764 Theaet.151.e.5 : νόμενον λέγειν. ἀλλὰ φέρε δὴ αὐτὸ κοινῇ σκεψώμεθα, 7765 Theaet.151.e.6 : γόνιμον ἢ ἀνεμιαῖον τυγχάνει ὄν. αἴσθησις, φῄς, ἐπιστήμη; 7766 Theaet.151.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7767 Theaet.151.e.8 : {ΣΩ.} Κινδυνεύεις μέντοι λόγον οὐ φαῦλον εἰρηκέναι περὶ 7768 Theaet.152.a.1 : ἐπιστήμης, ἀλλ´ ὃν ἔλεγε καὶ Πρωταγόρας. τρόπον δέ τινα 7769 Theaet.152.a.2 : ἄλλον εἴρηκε τὰ αὐτὰ ταῦτα. φησὶ γάρ που "πάντων 7770 Theaet.152.a.3 : χρημάτων μέτρον" ἄνθρωπον εἶναι, "τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστι, 7771 Theaet.152.a.4 : τῶν δὲ μὴ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν." ἀνέγνωκας γάρ που; 7772 Theaet.152.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνέγνωκα καὶ πολλάκις. 7773 Theaet.152.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω πως λέγει, ὡς οἷα μὲν ἕκαστα ἐμοὶ 7774 Theaet.152.a.7 : φαίνεται τοιαῦτα μὲν ἔστιν ἐμοί, οἷα δὲ σοί, τοιαῦτα δὲ αὖ 7775 Theaet.152.a.8 : σοί· ἄνθρωπος δὲ σύ τε κἀγώ; 7776 Theaet.152.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Λέγει γὰρ οὖν οὕτω. 7777 Theaet.152.b.1 : {ΣΩ.} Εἰκὸς μέντοι σοφὸν ἄνδρα μὴ ληρεῖν· ἐπακολουθή– 7778 Theaet.152.b.2 : σωμεν οὖν αὐτῷ. ἆρ´ οὐκ ἐνίοτε πνέοντος ἀνέμου τοῦ αὐτοῦ 7779 Theaet.152.b.3 : ὁ μὲν ἡμῶν ῥιγῷ, ὁ δ´ οὔ; καὶ ὁ μὲν ἠρέμα, ὁ δὲ σφόδρα; 7780 Theaet.152.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 7781 Theaet.152.b.5 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν τότε αὐτὸ ἐφ´ ἑαυτοῦ τὸ πνεῦμα 7782 Theaet.152.b.6 : ψυχρὸν ἢ οὐ ψυχρὸν φήσομεν; ἢ πεισόμεθα τῷ Πρωταγόρᾳ 7783 Theaet.152.b.7 : ὅτι τῷ μὲν ῥιγῶντι ψυχρόν, τῷ δὲ μὴ οὔ; 7784 Theaet.152.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 7785 Theaet.152.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ φαίνεται οὕτω ἑκατέρῳ; 7786 Theaet.152.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7787 Theaet.152.b.11 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γε "φαίνεται" αἰσθάνεσθαί ἐστιν; 7788 Theaet.152.b.12 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν γάρ. 7789 Theaet.152.c.1 : {ΣΩ.} Φαντασία ἄρα καὶ αἴσθησις ταὐτὸν ἔν τε θερμοῖς 7790 Theaet.152.c.2 : καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις. οἷα γὰρ αἰσθάνεται ἕκαστος, 7791 Theaet.152.c.3 : τοιαῦτα ἑκάστῳ καὶ κινδυνεύει εἶναι. 7792 Theaet.152.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 7793 Theaet.152.c.5 : {ΣΩ.} Αἴσθησις ἄρα τοῦ ὄντος ἀεί ἐστιν καὶ ἀψευδὲς ὡς 7794 Theaet.152.c.6 : ἐπιστήμη οὖσα. 7795 Theaet.152.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 7796 Theaet.152.c.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν πρὸς Χαρίτων πάσσοφός τις ἦν ὁ Πρω– 7797 Theaet.152.c.9 : ταγόρας, καὶ τοῦτο ἡμῖν μὲν ᾐνίξατο τῷ πολλῷ συρφετῷ, 7798 Theaet.152.c.10 : τοῖς δὲ μαθηταῖς ἐν ἀπορρήτῳ τὴν ἀλήθειαν ἔλεγεν; 7799 Theaet.152.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δή, ὦ Σώκρατες, τοῦτο λέγεις; 7800 Theaet.152.d.2 : {ΣΩ.} Ἐγὼ ἐρῶ καὶ μάλ´ οὐ φαῦλον λόγον, ὡς ἄρα ἓν 7801 Theaet.152.d.3 : μὲν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ οὐδέν ἐστιν, οὐδ´ ἄν τι προσείποις 7802 Theaet.152.d.4 : ὀρθῶς οὐδ´ ὁποιονοῦν τι, ἀλλ´ ἐὰν ὡς μέγα προσαγορεύῃς, 7803 Theaet.152.d.5 : καὶ σμικρὸν φανεῖται, καὶ ἐὰν βαρύ, κοῦφον, σύμπαντά τε 7804 Theaet.152.d.6 : οὕτως, ὡς μηδενὸς ὄντος ἑνὸς μήτε τινὸς μήτε ὁποιουοῦν· 7805 Theaet.152.d.7 : ἐκ δὲ δὴ φορᾶς τε καὶ κινήσεως καὶ κράσεως πρὸς ἄλληλα 7806 Theaet.152.d.8 : γίγνεται πάντα ἃ δή φαμεν εἶναι, οὐκ ὀρθῶς προσαγο– 7807 Theaet.152.e.1 : ρεύοντες· ἔστι μὲν γὰρ οὐδέποτ´ οὐδέν, ἀεὶ δὲ γίγνεται. 7808 Theaet.152.e.2 : καὶ περὶ τούτου πάντες ἑξῆς οἱ σοφοὶ πλὴν Παρμενίδου 7809 Theaet.152.e.3 : συμφερέσθων, Πρωταγόρας τε καὶ Ἡράκλειτος καὶ Ἐμπε– 7810 Theaet.152.e.4 : δοκλῆς, καὶ τῶν ποιητῶν οἱ ἄκροι τῆς ποιήσεως ἑκατέρας, 7811 Theaet.152.e.5 : κωμῳδίας μὲν Ἐπίχαρμος, τραγῳδίας δὲ Ὅμηρος, 〈ὃς〉 7812 Theaet.152.e.6 : εἰπών— 7813 Theaet.152.e.6 : 7814 Theaet.152.e.7 : Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν 7815 Theaet.152.e.7 : 7816 Theaet.152.e.8 : πάντα εἴρηκεν ἔκγονα ῥοῆς τε καὶ κινήσεως· ἢ οὐ δοκεῖ 7817 Theaet.152.e.9 : τοῦτο λέγειν; 7818 Theaet.152.e.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε. 7819 Theaet.153.a.1 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ἂν ἔτι πρός γε τοσοῦτον στρατόπεδον καὶ 7820 Theaet.153.a.2 : στρατηγὸν Ὅμηρον δύναιτο ἀμφισβητήσας μὴ οὐ κατα– 7821 Theaet.153.a.3 : γέλαστος γενέσθαι; 7822 Theaet.153.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ ῥᾴδιον, ὦ Σώκρατες. 7823 Theaet.153.a.5 : {ΣΩ.} Οὐ γάρ, ὦ Θεαίτητε. ἐπεὶ καὶ τάδε τῷ λόγῳ 7824 Theaet.153.a.6 : σημεῖα ἱκανά, ὅτι τὸ μὲν εἶναι δοκοῦν καὶ τὸ γίγνεσθαι 7825 Theaet.153.a.7 : κίνησις παρέχει, τὸ δὲ μὴ εἶναι καὶ ἀπόλλυσθαι ἡσυχία· τὸ 7826 Theaet.153.a.8 : γὰρ θερμόν τε καὶ πῦρ, ὃ δὴ καὶ τἆλλα γεννᾷ καὶ ἐπιτρο– 7827 Theaet.153.a.9 : πεύει, αὐτὸ γεννᾶται ἐκ φορᾶς καὶ τρίψεως· τούτω δὲ 7828 Theaet.153.a.10 : κινήσεις. ἢ οὐχ αὗται γενέσεις πυρός; 7829 Theaet.153.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Αὗται μὲν οὖν. 7830 Theaet.153.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν τό γε τῶν ζῴων γένος ἐκ τῶν αὐτῶν 7831 Theaet.153.b.3 : τούτων φύεται. 7832 Theaet.153.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 7833 Theaet.153.b.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἡ τῶν σωμάτων ἕξις οὐχ ὑπὸ ἡσυχίας μὲν 7834 Theaet.153.b.6 : καὶ ἀργίας διόλλυται, ὑπὸ γυμνασίων δὲ καὶ κινήσεως ἐπὶ 7835 Theaet.153.b.7 : πολὺ σῴζεται; 7836 Theaet.153.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7837 Theaet.153.b.9 : {ΣΩ.} Ἡ δ´ ἐν τῇ ψυχῇ ἕξις οὐχ ὑπὸ μαθήσεως μὲν καὶ 7838 Theaet.153.b.10 : μελέτης, κινήσεων ὄντων, κτᾶταί τε μαθήματα καὶ σῴζεται 7839 Theaet.153.b.11 : καὶ γίγνεται βελτίων, ὑπὸ δ´ ἡσυχίας, ἀμελετησίας τε καὶ 7840 Theaet.153.c.1 : ἀμαθίας οὔσης, οὔτε τι μανθάνει ἅ τε ἂν μάθῃ ἐπιλανθάνεται; 7841 Theaet.153.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 7842 Theaet.153.c.3 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν ἄρα ἀγαθὸν κίνησις κατά τε ψυχὴν καὶ 7843 Theaet.153.c.4 : κατὰ σῶμα, τὸ δὲ τοὐναντίον; 7844 Theaet.153.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 7845 Theaet.153.c.6 : {ΣΩ.} Ἔτι οὖν σοι λέγω νηνεμίας τε καὶ γαλήνας καὶ 7846 Theaet.153.c.7 : ὅσα τοιαῦτα, ὅτι αἱ μὲν ἡσυχίαι σήπουσι καὶ ἀπολλύασι, 7847 Theaet.153.c.8 : τὰ δ´ ἕτερα σῴζει; καὶ ἐπὶ τούτοις τὸν κολοφῶνα, [ἀναγκάζω] 7848 Theaet.153.c.9 : προσβιβάζω τὴν χρυσῆν σειρὰν ὡς οὐδὲν ἄλλο ἢ τὸν ἥλιον 7849 Theaet.153.d.1 : Ὅμηρος λέγει, καὶ δηλοῖ ὅτι ἕως μὲν ἂν ἡ περιφορὰ ᾖ 7850 Theaet.153.d.2 : κινουμένη καὶ ὁ ἥλιος, πάντα ἔστι καὶ σῴζεται τὰ ἐν θεοῖς 7851 Theaet.153.d.3 : τε καὶ ἀνθρώποις, εἰ δὲ σταίη τοῦτο ὥσπερ δεθέν, πάντα 7852 Theaet.153.d.4 : χρήματ´ ἂν διαφθαρείη καὶ γένοιτ´ ἂν τὸ λεγόμενον ἄνω 7853 Theaet.153.d.5 : κάτω πάντα; 7854 Theaet.153.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ταῦτα δηλοῦν 7855 Theaet.153.d.7 : ἅπερ λέγεις. 7856 Theaet.153.d.8 : {ΣΩ.} Ὑπόλαβε τοίνυν, ὦ ἄριστε, οὑτωσί· κατὰ τὰ 7857 Theaet.153.d.9 : ὄμματα πρῶτον, ὃ δὴ καλεῖς χρῶμα λευκόν, μὴ εἶναι αὐτὸ 7858 Theaet.153.d.10 : ἕτερόν τι ἔξω τῶν σῶν ὀμμάτων μηδ´ ἐν τοῖς ὄμμασι μηδέ 7859 Theaet.153.e.1 : τιν´ αὐτῷ χώραν ἀποτάξῃς· ἤδη γὰρ ἂν εἴη τε δήπου ἐν 7860 Theaet.153.e.2 : τάξει καὶ μένον καὶ οὐκ ἂν ἐν γενέσει γίγνοιτο. 7861 Theaet.153.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ πῶς; 7862 Theaet.153.e.4 : {ΣΩ.} Ἑπώμεθα τῷ ἄρτι λόγῳ, μηδὲν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ἓν 7863 Theaet.153.e.5 : ὂν τιθέντες· καὶ ἡμῖν οὕτω μέλαν τε καὶ λευκὸν καὶ ὁτιοῦν 7864 Theaet.153.e.6 : ἄλλο χρῶμα ἐκ τῆς προσβολῆς τῶν ὀμμάτων πρὸς τὴν 7865 Theaet.153.e.7 : προσήκουσαν φορὰν φανεῖται γεγενημένον, καὶ ὃ δὴ ἕκαστον 7866 Theaet.154.a.1 : εἶναί φαμεν χρῶμα οὔτε τὸ προσβάλλον οὔτε τὸ προσβαλ– 7867 Theaet.154.a.2 : λόμενον ἔσται, ἀλλὰ μεταξύ τι ἑκάστῳ ἴδιον γεγονός· ἢ 7868 Theaet.154.a.3 : σὺ διισχυρίσαιο ἂν ὡς οἷον σοὶ φαίνεται ἕκαστον χρῶμα, 7869 Theaet.154.a.4 : τοιοῦτον καὶ κυνὶ καὶ ὁτῳοῦν ζῴῳ; 7870 Theaet.154.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 7871 Theaet.154.a.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἄλλῳ ἀνθρώπῳ ἆρ´ ὅμοιον καὶ σοὶ φαίνεται 7872 Theaet.154.a.7 : ὁτιοῦν; ἔχεις τοῦτο ἰσχυρῶς, ἢ πολὺ μᾶλλον ὅτι οὐδὲ σοὶ 7873 Theaet.154.a.8 : αὐτῷ ταὐτὸν διὰ τὸ μηδέποτε ὁμοίως αὐτὸν σεαυτῷ ἔχειν; 7874 Theaet.154.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦτο μᾶλλόν μοι δοκεῖ ἢ ἐκεῖνο. 7875 Theaet.154.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν ᾧ παραμετρούμεθα ἢ οὗ ἐφαπτόμεθα 7876 Theaet.154.b.2 : μέγα ἢ λευκὸν ἢ θερμὸν ἦν, οὐκ ἄν ποτε ἄλλῳ προσπεσὸν 7877 Theaet.154.b.3 : ἄλλο ἂν ἐγεγόνει, αὐτό γε μηδὲν μεταβάλλον· εἰ δὲ αὖ τὸ 7878 Theaet.154.b.4 : παραμετρούμενον ἢ ἐφαπτόμενον ἕκαστον ἦν τούτων, οὐκ 7879 Theaet.154.b.5 : ἂν αὖ ἄλλου προσελθόντος ἤ τι παθόντος αὐτὸ μηδὲν παθὸν 7880 Theaet.154.b.6 : ἄλλο ἂν ἐγένετο. ἐπεὶ νῦν γε, ὦ φίλε, θαυμαστά τε καὶ 7881 Theaet.154.b.7 : γελοῖα εὐχερῶς πως ἀναγκαζόμεθα λέγειν, ὡς φαίη ἂν 7882 Theaet.154.b.8 : Πρωταγόρας τε καὶ πᾶς ὁ τὰ αὐτὰ ἐκείνῳ ἐπιχειρῶν λέγειν. 7883 Theaet.154.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δὴ καὶ ποῖα λέγεις; 7884 Theaet.154.c.1 : {ΣΩ.} Σμικρὸν λαβὲ παράδειγμα, καὶ πάντα εἴσῃ ἃ βού– 7885 Theaet.154.c.2 : λομαι. ἀστραγάλους γάρ που ἕξ, ἂν μὲν τέτταρας αὐτοῖς 7886 Theaet.154.c.3 : προσενέγκῃς, πλείους φαμὲν εἶναι τῶν τεττάρων καὶ ἡμιο– 7887 Theaet.154.c.4 : λίους, ἐὰν δὲ δώδεκα, ἐλάττους καὶ ἡμίσεις, καὶ οὐδὲ ἀνεκτὸν 7888 Theaet.154.c.5 : ἄλλως λέγειν· ἢ σὺ ἀνέξῃ; 7889 Theaet.154.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔγωγε. 7890 Theaet.154.c.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἄν σε Πρωταγόρας ἔρηται ἤ τις ἄλλος· 7891 Theaet.154.c.8 : "Ὦ Θεαίτητε, ἔσθ´ ὅπως τι μεῖζον ἢ πλέον γίγνεται ἄλλως 7892 Theaet.154.c.9 : ἢ αὐξηθέν;" τί ἀποκρινῇ; 7893 Theaet.154.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἐὰν μέν, ὦ Σώκρατες, τὸ δοκοῦν πρὸς τὴν νῦν 7894 Theaet.154.d.1 : ἐρώτησιν ἀποκρίνωμαι, ὅτι οὐκ ἔστιν· ἐὰν δὲ πρὸς τὴν 7895 Theaet.154.d.2 : προτέραν, φυλάττων μὴ ἐναντία εἴπω, ὅτι ἔστιν. 7896 Theaet.154.d.3 : {ΣΩ.} Εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν, ὦ φίλε, καὶ θείως. ἀτάρ, ὡς 7897 Theaet.154.d.4 : ἔοικεν, ἐὰν ἀποκρίνῃ ὅτι ἔστιν, Εὐριπίδειόν τι συμβήσεται· 7898 Theaet.154.d.5 : ἡ μὲν γὰρ γλῶττα ἀνέλεγκτος ἡμῖν ἔσται, ἡ δὲ φρὴν οὐκ 7899 Theaet.154.d.6 : ἀνέλεγκτος. 7900 Theaet.154.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 7901 Theaet.154.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν δεινοὶ καὶ σοφοὶ ἐγώ τε καὶ σὺ 7902 Theaet.154.d.9 : ἦμεν, πάντα τὰ τῶν φρενῶν ἐξητακότες, ἤδη ἂν τὸ λοιπὸν 7903 Theaet.154.e.1 : ἐκ περιουσίας ἀλλήλων ἀποπειρώμενοι, συνελθόντες σοφι– 7904 Theaet.154.e.2 : στικῶς εἰς μάχην τοιαύτην, ἀλλήλων τοὺς λόγους τοῖς λόγοις 7905 Theaet.154.e.3 : ἐκρούομεν· νῦν δὲ ἅτε ἰδιῶται πρῶτον βουλησόμεθα θεά– 7906 Theaet.154.e.4 : σασθαι αὐτὰ πρὸς αὑτὰ τί ποτ´ ἐστὶν ἃ διανοούμεθα, πότερον 7907 Theaet.154.e.5 : ἡμῖν ἀλλήλοις συμφωνεῖ ἢ οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 7908 Theaet.154.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν ἔγωγε τοῦτ´ ἂν βουλοίμην. 7909 Theaet.154.e.7 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἐγώ. ὅτε δ´ οὕτως ἔχει, ἄλλο τι ἢ ἠρέμα, 7910 Theaet.154.e.8 : ὡς πάνυ πολλὴν σχολὴν ἄγοντες, πάλιν ἐπανασκεψόμεθα, 7911 Theaet.155.a.1 : οὐ δυσκολαίνοντες ἀλλὰ τῷ ὄντι ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντες, 7912 Theaet.155.a.2 : ἅττα ποτ´ ἐστὶ ταῦτα τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν; ὧν πρῶτον 7913 Theaet.155.a.3 : ἐπισκοποῦντες φήσομεν, ὡς ἐγὼ οἶμαι, μηδέποτε μηδὲν ἂν 7914 Theaet.155.a.4 : μεῖζον μηδὲ ἔλαττον γενέσθαι μήτε ὄγκῳ μήτε ἀριθμῷ, ἕως 7915 Theaet.155.a.5 : ἴσον εἴη αὐτὸ ἑαυτῷ. οὐχ οὕτως; 7916 Theaet.155.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 7917 Theaet.155.a.7 : {ΣΩ.} Δεύτερον δέ γε, ᾧ μήτε προστιθοῖτο μήτε ἀφαιροῖτο, 7918 Theaet.155.a.8 : τοῦτο μήτε αὐξάνεσθαί ποτε μήτε φθίνειν, ἀεὶ δὲ ἴσον 7919 Theaet.155.a.9 : εἶναι. 7920 Theaet.155.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 7921 Theaet.155.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ τρίτον, ὃ μὴ πρότερον ἦν, ὕστερον 7922 Theaet.155.b.2 : ἀλλὰ τοῦτο εἶναι ἄνευ τοῦ γενέσθαι καὶ γίγνεσθαι ἀδύνατον; 7923 Theaet.155.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Δοκεῖ γε δή. 7924 Theaet.155.b.4 : {ΣΩ.} Ταῦτα δή, οἴομαι, ὁμολογήματα τρία μάχεται αὐτὰ 7925 Theaet.155.b.5 : αὑτοῖς ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ψυχῇ, ὅταν τὰ περὶ τῶν ἀστραγάλων 7926 Theaet.155.b.6 : λέγωμεν, ἢ ὅταν φῶμεν ἐμὲ τηλικόνδε ὄντα, μήτε αὐξηθέντα 7927 Theaet.155.b.7 : μήτε τοὐναντίον παθόντα, ἐν ἐνιαυτῷ σοῦ τοῦ νέου νῦν μὲν 7928 Theaet.155.b.8 : μείζω εἶναι, ὕστερον δὲ ἐλάττω, μηδὲν τοῦ ἐμοῦ ὄγκου 7929 Theaet.155.c.1 : ἀφαιρεθέντος ἀλλὰ σοῦ αὐξηθέντος. εἰμὶ γὰρ δὴ ὕστερον 7930 Theaet.155.c.2 : ὃ πρότερον οὐκ ἦ, οὐ γενόμενος· ἄνευ γὰρ τοῦ γίγνεσθαι 7931 Theaet.155.c.3 : γενέσθαι ἀδύνατον, μηδὲν δὲ ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου οὐκ ἄν 7932 Theaet.155.c.4 : ποτε ἐγιγνόμην ἐλάττων. καὶ ἄλλα δὴ μυρία ἐπὶ μυρίοις 7933 Theaet.155.c.5 : οὕτως ἔχει, εἴπερ καὶ ταῦτα παραδεξόμεθα. ἕπῃ γάρ που, 7934 Theaet.155.c.6 : ὦ Θεαίτητε· δοκεῖς γοῦν μοι οὐκ ἄπειρος τῶν τοιούτων 7935 Theaet.155.c.7 : εἶναι. 7936 Theaet.155.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ νὴ τοὺς θεούς γε, ὦ Σώκρατες, ὑπερφυῶς 7937 Theaet.155.c.9 : ὡς θαυμάζω τί ποτ´ ἐστὶ ταῦτα, καὶ ἐνίοτε ὡς ἀληθῶς 7938 Theaet.155.c.10 : βλέπων εἰς αὐτὰ σκοτοδινιῶ. 7939 Theaet.155.d.1 : {ΣΩ.} Θεόδωρος γάρ, ὦ φίλε, φαίνεται οὐ κακῶς τοπάζειν 7940 Theaet.155.d.2 : περὶ τῆς φύσεώς σου. μάλα γὰρ φιλοσόφου τοῦτο τὸ 7941 Theaet.155.d.3 : πάθος, τὸ θαυμάζειν· οὐ γὰρ ἄλλη ἀρχὴ φιλοσοφίας ἢ 7942 Theaet.155.d.4 : αὕτη, καὶ ἔοικεν ὁ τὴν Ἶριν Θαύμαντος ἔκγονον φήσας οὐ 7943 Theaet.155.d.5 : κακῶς γενεαλογεῖν. ἀλλὰ πότερον μανθάνεις ἤδη δι´ ὃ 7944 Theaet.155.d.6 : ταῦτα τοιαῦτ´ ἐστὶν ἐξ ὧν τὸν Πρωταγόραν φαμὲν λέγειν, 7945 Theaet.155.d.7 : ἢ οὔπω; 7946 Theaet.155.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὔπω μοι δοκῶ. 7947 Theaet.155.d.9 : {ΣΩ.} Χάριν οὖν μοι εἴσῃ ἐάν σοι ἀνδρός, μᾶλλον δὲ 7948 Theaet.155.d.10 : ἀνδρῶν ὀνομαστῶν τῆς διανοίας τὴν ἀλήθειαν ἀποκεκρυμμένην 7949 Theaet.155.e.1 : συνεξερευνήσωμαι αὐτῶν; 7950 Theaet.155.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐκ εἴσομαι, καὶ πάνυ γε πολλήν; 7951 Theaet.155.e.3 : {ΣΩ.} Ἄθρει δὴ περισκοπῶν μή τις τῶν ἀμυήτων ἐπακούῃ. 7952 Theaet.155.e.4 : εἰσὶν δὲ οὗτοι οἱ οὐδὲν ἄλλο οἰόμενοι εἶναι ἢ οὗ ἂν δύνωνται 7953 Theaet.155.e.5 : ἀπρὶξ τοῖν χεροῖν λαβέσθαι, πράξεις δὲ καὶ γενέσεις καὶ πᾶν 7954 Theaet.155.e.6 : τὸ ἀόρατον οὐκ ἀποδεχόμενοι ὡς ἐν οὐσίας μέρει. 7955 Theaet.155.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μὲν δή, ὦ Σώκρατες, σκληρούς γε λέγεις καὶ 7956 Theaet.156.a.1 : ἀντιτύπους ἀνθρώπους. 7957 Theaet.156.a.2 : {ΣΩ.} Εἰσὶν γάρ, ὦ παῖ, μάλ´ εὖ ἄμουσοι· ἇλλοι δὲ πολὺ 7958 Theaet.156.a.3 : κομψότεροι, ὧν μέλλω σοι τὰ μυστήρια λέγειν. ἀρχὴ δέ, 7959 Theaet.156.a.4 : ἐξ ἧς καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν πάντα ἤρτηται, ἥδε αὐτῶν, ὡς 7960 Theaet.156.a.5 : τὸ πᾶν κίνησις ἦν καὶ ἄλλο παρὰ τοῦτο οὐδέν, τῆς δὲ κινή– 7961 Theaet.156.a.6 : σεως δύο εἴδη, πλήθει μὲν ἄπειρον ἑκάτερον, δύναμιν δὲ τὸ 7962 Theaet.156.a.7 : μὲν ποιεῖν ἔχον, τὸ δὲ πάσχειν. ἐκ δὲ τῆς τούτων ὁμιλίας 7963 Theaet.156.a.8 : τε καὶ τρίψεως πρὸς ἄλληλα γίγνεται ἔκγονα πλήθει μὲν 7964 Theaet.156.b.1 : ἄπειρα, δίδυμα δέ, τὸ μὲν αἰσθητόν, τὸ δὲ αἴσθησις, ἀεὶ 7965 Theaet.156.b.2 : συνεκπίπτουσα καὶ γεννωμένη μετὰ τοῦ αἰσθητοῦ. αἱ μὲν 7966 Theaet.156.b.3 : οὖν αἰσθήσεις τὰ τοιάδε ἡμῖν ἔχουσιν ὀνόματα, ὄψεις τε καὶ 7967 Theaet.156.b.4 : ἀκοαὶ καὶ ὀσφρήσεις καὶ ψύξεις τε καὶ καύσεις καὶ ἡδοναί 7968 Theaet.156.b.5 : γε δὴ καὶ λῦπαι καὶ ἐπιθυμίαι καὶ φόβοι κεκλημέναι καὶ 7969 Theaet.156.b.6 : ἄλλαι, ἀπέραντοι μὲν αἱ ἀνώνυμοι, παμπληθεῖς δὲ αἱ ὠνο– 7970 Theaet.156.b.7 : μασμέναι· τὸ δ´ αὖ αἰσθητὸν γένος τούτων ἑκάσταις ὁμό– 7971 Theaet.156.c.1 : γονον, ὄψεσι μὲν χρώματα παντοδαπαῖς παντοδαπά, ἀκοαῖς 7972 Theaet.156.c.2 : δὲ ὡσαύτως φωναί, καὶ ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσι τὰ ἄλλα 7973 Theaet.156.c.3 : αἰσθητὰ συγγενῆ γιγνόμενα. τί δὴ οὖν ἡμῖν βούλεται οὗτος 7974 Theaet.156.c.4 : ὁ μῦθος, ὦ Θεαίτητε, πρὸς τὰ πρότερα; ἆρα ἐννοεῖς; 7975 Theaet.156.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ πάνυ, ὦ Σώκρατες. 7976 Theaet.156.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἄθρει ἐάν πως ἀποτελεσθῇ. βούλεται γὰρ 7977 Theaet.156.c.7 : δὴ λέγειν ὡς ταῦτα πάντα μὲν ὥσπερ λέγομεν κινεῖται, 7978 Theaet.156.c.8 : τάχος δὲ καὶ βραδυτὴς ἔνι τῇ κινήσει αὐτῶν. ὅσον μὲν 7979 Theaet.156.c.9 : οὖν βραδύ, ἐν τῷ αὐτῷ καὶ πρὸς τὰ πλησιάζοντα τὴν 7980 Theaet.156.d.1 : κίνησιν ἴσχει καὶ οὕτω δὴ γεννᾷ, τὰ δὲ γεννώμενα οὕτω 7981 Theaet.156.d.2 : δὴ θάττω ἐστίν. φέρεται γὰρ καὶ ἐν φορᾷ αὐτῶν ἡ κίνησις 7982 Theaet.156.d.3 : πέφυκεν. ἐπειδὰν οὖν ὄμμα καὶ ἄλλο τι τῶν τούτῳ συμ– 7983 Theaet.156.d.4 : μέτρων πλησιάσαν γεννήσῃ τὴν λευκότητά τε καὶ αἴσθησιν 7984 Theaet.156.d.5 : αὐτῇ σύμφυτον, ἃ οὐκ ἄν ποτε ἐγένετο ἑκατέρου ἐκείνων 7985 Theaet.156.d.6 : πρὸς ἄλλο ἐλθόντος, τότε δὴ μεταξὺ φερομένων τῆς μὲν 7986 Theaet.156.e.1 : ὄψεως πρὸς τῶν ὀφθαλμῶν, τῆς δὲ λευκότητος πρὸς τοῦ 7987 Theaet.156.e.2 : συναποτίκτοντος τὸ χρῶμα, ὁ μὲν ὀφθαλμὸς ἄρα ὄψεως 7988 Theaet.156.e.3 : ἔμπλεως ἐγένετο καὶ ὁρᾷ δὴ τότε καὶ ἐγένετο οὔ τι ὄψις 7989 Theaet.156.e.4 : ἀλλ´ ὀφθαλμὸς ὁρῶν, τὸ δὲ συγγεννῆσαν τὸ χρῶμα λευκότητος 7990 Theaet.156.e.5 : περιεπλήσθη καὶ ἐγένετο οὐ λευκότης αὖ ἀλλὰ λευκόν, εἴτε 7991 Theaet.156.e.6 : ξύλον εἴτε λίθος εἴτε ὁτῳοῦν συνέβη χρῆμα χρωσθῆναι τῷ 7992 Theaet.156.e.7 : τοιούτῳ χρώματι. καὶ τἆλλα δὴ οὕτω, σκληρὸν καὶ θερμὸν 7993 Theaet.156.e.8 : καὶ πάντα, τὸν αὐτὸν τρόπον ὑποληπτέον, αὐτὸ μὲν καθ´ 7994 Theaet.157.a.1 : αὑτὸ μηδὲν εἶναι, ὃ δὴ καὶ τότε ἐλέγομεν, ἐν δὲ τῇ πρὸς 7995 Theaet.157.a.2 : ἄλληλα ὁμιλίᾳ πάντα γίγνεσθαι καὶ παντοῖα ἀπὸ τῆς 7996 Theaet.157.a.3 : κινήσεως, ἐπεὶ καὶ τὸ ποιοῦν εἶναί τι καὶ τὸ πάσχον αὐτῶν 7997 Theaet.157.a.4 : ἐπὶ ἑνὸς νοῆσαι, ὥς φασιν, οὐκ εἶναι παγίως. οὔτε γὰρ 7998 Theaet.157.a.5 : ποιοῦν ἐστί τι πρὶν ἂν τῷ πάσχοντι συνέλθῃ, οὔτε πάσχον 7999 Theaet.157.a.6 : πρὶν ἂν τῷ ποιοῦντι· τό τέ τινι συνελθὸν καὶ ποιοῦν ἄλλῳ 8000 Theaet.157.a.7 : αὖ προσπεσὸν πάσχον ἀνεφάνη. ὥστε ἐξ ἁπάντων τούτων, 8001 Theaet.157.a.8 : ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἐλέγομεν, οὐδὲν εἶναι ἓν αὐτὸ καθ´ αὑτό, ἀλλά 8002 Theaet.157.b.1 : τινι ἀεὶ γίγνεσθαι, τὸ δ´ εἶναι πανταχόθεν ἐξαιρετέον, οὐχ 8003 Theaet.157.b.2 : ὅτι ἡμεῖς πολλὰ καὶ ἄρτι ἠναγκάσμεθα ὑπὸ συνηθείας καὶ 8004 Theaet.157.b.3 : ἀνεπιστημοσύνης χρῆσθαι αὐτῷ. τὸ δ´ οὐ δεῖ, ὡς ὁ τῶν 8005 Theaet.157.b.4 : σοφῶν λόγος, οὔτε τι συγχωρεῖν οὔτε του οὔτ´ ἐμοῦ οὔτε 8006 Theaet.157.b.5 : τόδε οὔτ´ ἐκεῖνο οὔτε ἄλλο οὐδὲν ὄνομα ὅτι ἂν ἱστῇ, ἀλλὰ 8007 Theaet.157.b.6 : κατὰ φύσιν φθέγγεσθαι γιγνόμενα καὶ ποιούμενα καὶ ἀπολ– 8008 Theaet.157.b.7 : λύμενα καὶ ἀλλοιούμενα· ὡς ἐάν τί τις στήσῃ τῷ λόγῳ, 8009 Theaet.157.b.8 : εὐέλεγκτος ὁ τοῦτο ποιῶν. δεῖ δὲ καὶ κατὰ μέρος οὕτω 8010 Theaet.157.b.9 : λέγειν καὶ περὶ πολλῶν ἁθροισθέντων, ᾧ δὴ ἁθροίσματι 8011 Theaet.157.c.1 : ἄνθρωπόν τε τίθενται καὶ λίθον καὶ ἕκαστον ζῷόν τε καὶ 8012 Theaet.157.c.2 : εἶδος. ταῦτα δή, ὦ Θεαίτητε, ἆρ´ ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι, καὶ 8013 Theaet.157.c.3 : γεύοιο ἂν αὐτῶν ὡς ἀρεσκόντων; 8014 Theaet.157.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ οἶδα ἔγωγε, ὦ Σώκρατες· καὶ γὰρ οὐδὲ περὶ 8015 Theaet.157.c.5 : σοῦ δύναμαι κατανοῆσαι πότερα δοκοῦντά σοι λέγεις αὐτὰ ἢ 8016 Theaet.157.c.6 : ἐμοῦ ἀποπειρᾷ. 8017 Theaet.157.c.7 : {ΣΩ.} Οὐ μνημονεύεις, ὦ φίλε, ὅτι ἐγὼ μὲν οὔτ´ οἶδα οὔτε 8018 Theaet.157.c.8 : ποιοῦμαι τῶν τοιούτων οὐδὲν ἐμόν, ἀλλ´ εἰμὶ αὐτῶν ἄγονος, 8019 Theaet.157.c.9 : σὲ δὲ μαιεύομαι καὶ τούτου ἕνεκα ἐπᾴδω τε καὶ παρατίθημι 8020 Theaet.157.d.1 : ἑκάστων τῶν σοφῶν ἀπογεύσασθαι, ἕως ἂν εἰς φῶς τὸ σὸν 8021 Theaet.157.d.2 : δόγμα συνεξαγάγω· ἐξαχθέντος δὲ τότ´ ἤδη σκέψομαι εἴτ´ 8022 Theaet.157.d.3 : ἀνεμιαῖον εἴτε γόνιμον ἀναφανήσεται. ἀλλὰ θαρρῶν καὶ 8023 Theaet.157.d.4 : καρτερῶν εὖ καὶ ἀνδρείως ἀποκρίνου ἃ ἂν φαίνηταί σοι περὶ 8024 Theaet.157.d.5 : ὧν ἂν ἐρωτῶ. 8025 Theaet.157.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἐρώτα δή. 8026 Theaet.157.d.7 : {ΣΩ.} Λέγε τοίνυν πάλιν εἴ σοι ἀρέσκει τὸ μή τι εἶναι ἀλλὰ 8027 Theaet.157.d.8 : γίγνεσθαι ἀεὶ ἀγαθὸν καὶ καλὸν καὶ πάντα ἃ ἄρτι διῇμεν. 8028 Theaet.157.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἔμοιγε, ἐπειδὴ σοῦ ἀκούω οὕτω διεξιόντος, 8029 Theaet.157.d.10 : θαυμασίως φαίνεται ὡς ἔχειν λόγον καὶ ὑποληπτέον ᾗπερ 8030 Theaet.157.d.11 : διελήλυθας. 8031 Theaet.157.e.1 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν ἀπολίπωμεν ὅσον ἐλλεῖπον αὐτοῦ. λεί– 8032 Theaet.157.e.2 : πεται δὲ ἐνυπνίων τε πέρι καὶ νόσων τῶν τε ἄλλων καὶ 8033 Theaet.157.e.3 : μανίας, ὅσα τε παρακούειν ἢ παρορᾶν ἤ τι ἄλλο παραισθά– 8034 Theaet.157.e.4 : νεσθαι λέγεται. οἶσθα γάρ που ὅτι ἐν πᾶσι τούτοις 8035 Theaet.157.e.5 : ὁμολογουμένως ἐλέγχεσθαι δοκεῖ ὃν ἄρτι διῇμεν λόγον, 8036 Theaet.158.a.1 : ὡς παντὸς μᾶλλον ἡμῖν ψευδεῖς αἰσθήσεις ἐν αὐτοῖς γιγνο– 8037 Theaet.158.a.2 : μένας, καὶ πολλοῦ δεῖ τὰ φαινόμενα ἑκάστῳ ταῦτα καὶ εἶναι, 8038 Theaet.158.a.3 : ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον οὐδὲν ὧν φαίνεται εἶναι. 8039 Theaet.158.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις, ὦ Σώκρατες. 8040 Theaet.158.a.5 : {ΣΩ.} Τίς δὴ οὖν, ὦ παῖ, λείπεται λόγος τῷ τὴν αἴσθησιν 8041 Theaet.158.a.6 : ἐπιστήμην τιθεμένῳ καὶ τὰ φαινόμενα ἑκάστῳ ταῦτα καὶ 8042 Theaet.158.a.7 : εἶναι τούτῳ ᾧ φαίνεται; 8043 Theaet.158.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, ὀκνῶ εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔχω 8044 Theaet.158.a.9 : τί λέγω, διότι μοι νυνδὴ ἐπέπληξας εἰπόντι αὐτό. ἐπεὶ ὡς 8045 Theaet.158.b.1 : ἀληθῶς γε οὐκ ἂν δυναίμην ἀμφισβητῆσαι ὡς οἱ μαινόμενοι 8046 Theaet.158.b.2 : ἢ [οἱ] ὀνειρώττοντες οὐ ψευδῆ δοξάζουσιν, ὅταν οἱ μὲν θεοὶ 8047 Theaet.158.b.3 : αὐτῶν οἴωνται εἶναι, οἱ δὲ πτηνοί τε καὶ ὡς πετόμενοι ἐν τῷ 8048 Theaet.158.b.4 : ὕπνῳ διανοῶνται. 8049 Theaet.158.b.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐδὲ τὸ τοιόνδε ἀμφισβήτημα ἐννοεῖς περὶ 8050 Theaet.158.b.6 : αὐτῶν, μάλιστα δὲ περὶ τοῦ ὄναρ τε καὶ ὕπαρ; 8051 Theaet.158.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 8052 Theaet.158.b.8 : {ΣΩ.} Ὃ πολλάκις σε οἶμαι ἀκηκοέναι ἐρωτώντων, τί ἄν 8053 Theaet.158.b.9 : τις ἔχοι τεκμήριον ἀποδεῖξαι, εἴ τις ἔροιτο νῦν οὕτως ἐν τῷ 8054 Theaet.158.b.10 : παρόντι πότερον καθεύδομεν καὶ πάντα ἃ διανοούμεθα ὀνει– 8055 Theaet.158.c.1 : ρώττομεν, ἢ ἐγρηγόραμέν τε καὶ ὕπαρ ἀλλήλοις διαλεγόμεθα. 8056 Theaet.158.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, ἄπορόν γε ὅτῳ χρὴ 8057 Theaet.158.c.3 : ἐπιδεῖξαι τεκμηρίῳ· πάντα γὰρ ὥσπερ ἀντίστροφα τὰ αὐτὰ 8058 Theaet.158.c.4 : παρακολουθεῖ. ἅ τε γὰρ νυνὶ διειλέγμεθα οὐδὲν κωλύει καὶ 8059 Theaet.158.c.5 : ἐν τῷ ὕπνῳ δοκεῖν ἀλλήλοις διαλέγεσθαι· καὶ ὅταν δὴ ὄναρ 8060 Theaet.158.c.6 : ὀνείρατα δοκῶμεν διηγεῖσθαι, ἄτοπος ἡ ὁμοιότης τούτων 8061 Theaet.158.c.7 : ἐκείνοις. 8062 Theaet.158.c.8 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὅτι τό γε ἀμφισβητῆσαι οὐ χαλεπόν, ὅτε 8063 Theaet.158.d.1 : καὶ πότερόν ἐστιν ὕπαρ ἢ ὄναρ ἀμφισβητεῖται, καὶ δὴ ἴσου 8064 Theaet.158.d.2 : ὄντος τοῦ χρόνου ὃν καθεύδομεν ᾧ ἐγρηγόραμεν, ἐν ἑκατέρῳ 8065 Theaet.158.d.3 : διαμάχεται ἡμῶν ἡ ψυχὴ τὰ ἀεὶ παρόντα δόγματα παντὸς 8066 Theaet.158.d.4 : μᾶλλον εἶναι ἀληθῆ, ὥστε ἴσον μὲν χρόνον τάδε φαμὲν 8067 Theaet.158.d.5 : ὄντα εἶναι, ἴσον δὲ ἐκεῖνα, καὶ ὁμοίως ἐφ´ ἑκατέροις 8068 Theaet.158.d.6 : διισχυριζόμεθα. 8069 Theaet.158.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 8070 Theaet.158.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ νόσων τε καὶ μανιῶν ὁ αὐτὸς λόγος, 8071 Theaet.158.d.9 : πλὴν τοῦ χρόνου ὅτι οὐχὶ ἴσος; 8072 Theaet.158.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 8073 Theaet.158.d.11 : {ΣΩ.} Τί οὖν; πλήθει χρόνου καὶ ὀλιγότητι τὸ ἀληθὲς 8074 Theaet.158.d.12 : ὁρισθήσεται; 8075 Theaet.158.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Γελοῖον μεντἂν εἴη πολλαχῇ. 8076 Theaet.158.e.2 : {ΣΩ.} Ἀλλά τι ἄλλο ἔχεις σαφὲς ἐνδείξασθαι ὁποῖα τούτων 8077 Theaet.158.e.3 : τῶν δοξασμάτων ἀληθῆ; 8078 Theaet.158.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὔ μοι δοκῶ. 8079 Theaet.158.e.5 : {ΣΩ.} Ἐμοῦ τοίνυν ἄκουε οἷα περὶ αὐτῶν ἂν λέγοιεν οἱ τὰ 8080 Theaet.158.e.6 : ἀεὶ δοκοῦντα ὁριζόμενοι τῷ δοκοῦντι εἶναι ἀληθῆ. λέγουσι 8081 Theaet.158.e.7 : δέ, ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὕτως ἐρωτῶντες· "Ὦ Θεαίτητε, ὃ ἂν 8082 Theaet.158.e.8 : ἕτερον ᾖ παντάπασιν, μή πῄ τινα δύναμιν τὴν αὐτὴν ἕξει 8083 Theaet.158.e.9 : τῷ ἑτέρῳ; καὶ μὴ ὑπολάβωμεν τῇ μὲν ταὐτὸν εἶναι ὃ 8084 Theaet.158.e.10 : ἐρωτῶμεν τῇ δὲ ἕτερον, ἀλλ´ ὅλως ἕτερον." 8085 Theaet.159.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδύνατον τοίνυν ταὐτόν τι ἔχειν ἢ ἐν δυνάμει ἢ 8086 Theaet.159.a.2 : ἐν ἄλλῳ ὁτῳοῦν, ὅταν ᾖ κομιδῇ ἕτερον. 8087 Theaet.159.a.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ ἀνόμοιον ἀναγκαῖον τὸ τοιοῦτον 8088 Theaet.159.a.4 : ὁμολογεῖν; 8089 Theaet.159.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 8090 Theaet.159.a.6 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα τι συμβαίνει ὅμοιόν τῳ γίγνεσθαι ἢ ἀνόμοιον, 8091 Theaet.159.a.7 : εἴτε ἑαυτῷ εἴτε ἄλλῳ, ὁμοιούμενον μὲν ταὐτὸν φήσομεν 8092 Theaet.159.a.8 : γίγνεσθαι, ἀνομοιούμενον δὲ ἕτερον; 8093 Theaet.159.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 8094 Theaet.159.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πρόσθεν ἐλέγομεν ὡς πολλὰ μὲν εἴη τὰ 8095 Theaet.159.a.11 : ποιοῦντα καὶ ἄπειρα, ὡσαύτως δέ γε τὰ πάσχοντα; 8096 Theaet.159.a.12 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8097 Theaet.159.a.13 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ὅτι γε ἄλλο ἄλλῳ συμμειγνύμενον καὶ 8098 Theaet.159.a.14 : ἄλλῳ οὐ ταὐτὰ ἀλλ´ ἕτερα γεννήσει; 8099 Theaet.159.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 8100 Theaet.159.b.2 : {ΣΩ.} Λέγωμεν δὴ ἐμέ τε καὶ σὲ καὶ τἆλλα ἤδη κατὰ 8101 Theaet.159.b.3 : τὸν αὐτὸν λόγον, Σωκράτη ὑγιαίνοντα καὶ Σωκράτη αὖ 8102 Theaet.159.b.4 : ἀσθενοῦντα. πότερον ὅμοιον τοῦτ´ ἐκείνῳ ἢ ἀνόμοιον 8103 Theaet.159.b.5 : φήσομεν; 8104 Theaet.159.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἆρα τὸν ἀσθενοῦντα Σωκράτη, ὅλον τοῦτο λέγεις 8105 Theaet.159.b.7 : ὅλῳ ἐκείνῳ, τῷ ὑγιαίνοντι Σωκράτει; 8106 Theaet.159.b.8 : {ΣΩ.} Κάλλιστα ὑπέλαβες· αὐτὸ τοῦτο λέγω. 8107 Theaet.159.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνόμοιον δήπου. 8108 Theaet.159.b.10 : {ΣΩ.} Καὶ ἕτερον ἄρα οὕτως ὥσπερ ἀνόμοιον; 8109 Theaet.159.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 8110 Theaet.159.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ καθεύδοντα δὴ καὶ πάντα ἃ νυνδὴ διήλθομεν, 8111 Theaet.159.c.2 : ὡσαύτως φήσεις; 8112 Theaet.159.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 8113 Theaet.159.c.4 : {ΣΩ.} Ἕκαστον δὴ τῶν πεφυκότων τι ποιεῖν, ἄλλο τι, ὅταν 8114 Theaet.159.c.5 : μὲν λάβῃ ὑγιαίνοντα Σωκράτη, ὡς ἑτέρῳ μοι χρήσεται, 8115 Theaet.159.c.6 : ὅταν δὲ ἀσθενοῦντα, ὡς ἑτέρῳ; 8116 Theaet.159.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὐ μέλλει; 8117 Theaet.159.c.8 : {ΣΩ.} Καὶ ἕτερα δὴ ἐφ´ ἑκατέρου γεννήσομεν ἐγώ τε ὁ 8118 Theaet.159.c.9 : πάσχων καὶ ἐκεῖνο τὸ ποιοῦν; 8119 Theaet.159.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 8120 Theaet.159.c.11 : {ΣΩ.} Ὅταν δὴ οἶνον πίνω ὑγιαίνων, ἡδύς μοι φαίνεται 8121 Theaet.159.c.12 : καὶ γλυκύς; 8122 Theaet.159.c.13 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8123 Theaet.159.c.14 : {ΣΩ.} Ἐγέννησε γὰρ δὴ ἐκ τῶν προωμολογημένων τό τε 8124 Theaet.159.d.1 : ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον γλυκύτητά τε καὶ αἴσθησιν, ἅμα 8125 Theaet.159.d.2 : φερόμενα ἀμφότερα, καὶ ἡ μὲν αἴσθησις πρὸς τοῦ πάσχοντος 8126 Theaet.159.d.3 : οὖσα αἰσθανομένην τὴν γλῶτταν ἀπηργάσατο, ἡ δὲ γλυκύτης 8127 Theaet.159.d.4 : πρὸς τοῦ οἴνου περὶ αὐτὸν φερομένη γλυκὺν τὸν οἶνον τῇ 8128 Theaet.159.d.5 : ὑγιαινούσῃ γλώττῃ ἐποίησεν καὶ εἶναι καὶ φαίνεσθαι. 8129 Theaet.159.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν τὰ πρότερα ἡμῖν οὕτως ὡμολόγητο. 8130 Theaet.159.d.7 : {ΣΩ.} Ὅταν δὲ ἀσθενοῦντα, ἄλλο τι πρῶτον μὲν τῇ ἀληθείᾳ 8131 Theaet.159.d.8 : οὐ τὸν αὐτὸν ἔλαβεν; ἀνομοίῳ γὰρ δὴ προσῆλθεν. 8132 Theaet.159.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8133 Theaet.159.e.1 : {ΣΩ.} Ἕτερα δὴ αὖ ἐγεννησάτην ὅ τε τοιοῦτος Σωκράτης 8134 Theaet.159.e.2 : καὶ ἡ τοῦ οἴνου πόσις, περὶ μὲν τὴν γλῶτταν αἴσθησιν 8135 Theaet.159.e.3 : πικρότητος, περὶ δὲ τὸν οἶνον γιγνομένην καὶ φερομένην 8136 Theaet.159.e.4 : πικρότητα, καὶ τὸν μὲν οὐ πικρότητα ἀλλὰ πικρόν, ἐμὲ δὲ 8137 Theaet.159.e.5 : οὐκ αἴσθησιν ἀλλ´ αἰσθανόμενον; 8138 Theaet.159.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 8139 Theaet.159.e.7 : {ΣΩ.} Οὔκουν ἐγώ τε οὐδὲν ἄλλο ποτὲ γενήσομαι οὕτως 8140 Theaet.159.e.8 : αἰσθανόμενος· τοῦ γὰρ ἄλλου ἄλλη αἴσθησις, καὶ ἀλλοῖον 8141 Theaet.160.a.1 : καὶ ἄλλον ποιεῖ τὸν αἰσθανόμενον· οὔτ´ ἐκεῖνο τὸ ποιοῦν ἐμὲ 8142 Theaet.160.a.2 : μήποτ´ ἄλλῳ συνελθὸν ταὐτὸν γεννῆσαν τοιοῦτον γένηται· 8143 Theaet.160.a.3 : ἀπὸ γὰρ ἄλλου ἄλλο γεννῆσαν ἀλλοῖον γενήσεται. 8144 Theaet.160.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι ταῦτα. 8145 Theaet.160.a.5 : {ΣΩ.} Οὐδὲ μὴν ἔγωγε ἐμαυτῷ τοιοῦτος, ἐκεῖνό τε ἑαυτῷ 8146 Theaet.160.a.6 : τοιοῦτον γενήσεται. 8147 Theaet.160.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 8148 Theaet.160.a.8 : {ΣΩ.} Ἀνάγκη δέ γε ἐμέ τε τινὸς γίγνεσθαι, ὅταν αἰσθανό– 8149 Theaet.160.a.9 : μενος γίγνωμαι· αἰσθανόμενον γάρ, μηδενὸς δὲ αἰσθανόμενον, 8150 Theaet.160.b.1 : ἀδύνατον γίγνεσθαι· ἐκεῖνό τε τινὶ γίγνεσθαι, ὅταν γλυκὺ ἢ 8151 Theaet.160.b.2 : πικρὸν ἤ τι τοιοῦτον γίγνηται· γλυκὺ γάρ, μηδενὶ δὲ γλυκὺ 8152 Theaet.160.b.3 : ἀδύνατον γενέσθαι. 8153 Theaet.160.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 8154 Theaet.160.b.5 : {ΣΩ.} Λείπεται δὴ οἶμαι ἡμῖν ἀλλήλοις, εἴτ´ ἐσμέν, εἶναι, 8155 Theaet.160.b.6 : εἴτε γιγνόμεθα, γίγνεσθαι, ἐπείπερ ἡμῶν ἡ ἀνάγκη τὴν οὐσίαν 8156 Theaet.160.b.7 : συνδεῖ μέν, συνδεῖ δὲ οὐδενὶ τῶν ἄλλων οὐδ´ αὖ ἡμῖν αὐτοῖς. 8157 Theaet.160.b.8 : ἀλλήλοις δὴ λείπεται συνδεδέσθαι. ὥστε εἴτε τις εἶναί τι 8158 Theaet.160.b.9 : ὀνομάζει, τινὶ εἶναι ἢ τινὸς ἢ πρός τι ῥητέον αὐτῷ, εἴτε 8159 Theaet.160.b.10 : γίγνεσθαι· αὐτὸ δὲ ἐφ´ αὑτοῦ τι ἢ ὂν ἢ γιγνόμενον οὔτε 8160 Theaet.160.c.1 : αὐτῷ λεκτέον οὔτ´ ἄλλου λέγοντος ἀποδεκτέον, ὡς ὁ λόγος 8161 Theaet.160.c.2 : ὃν διεληλύθαμεν σημαίνει. 8162 Theaet.160.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες. 8163 Theaet.160.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅτε δὴ τὸ ἐμὲ ποιοῦν ἐμοί ἐστιν καὶ οὐκ 8164 Theaet.160.c.5 : ἄλλῳ, ἐγὼ καὶ αἰσθάνομαι αὐτοῦ, ἄλλος δ´ οὔ; 8165 Theaet.160.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 8166 Theaet.160.c.7 : {ΣΩ.} Ἀληθὴς ἄρα ἐμοὶ ἡ ἐμὴ αἴσθησις—τῆς γὰρ ἐμῆς 8167 Theaet.160.c.8 : οὐσίας ἀεί ἐστιν—καὶ ἐγὼ κριτὴς κατὰ τὸν Πρωταγόραν 8168 Theaet.160.c.9 : τῶν τε ὄντων ἐμοὶ ὡς ἔστι, καὶ τῶν μὴ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν. 8169 Theaet.160.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 8170 Theaet.160.d.1 : {ΣΩ.} Πῶς ἂν οὖν ἀψευδὴς ὢν καὶ μὴ πταίων τῇ διανοίᾳ 8171 Theaet.160.d.2 : περὶ τὰ ὄντα ἢ γιγνόμενα οὐκ ἐπιστήμων ἂν εἴην ὧνπερ 8172 Theaet.160.d.3 : αἰσθητής; 8173 Theaet.160.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς ὅπως οὔ. 8174 Theaet.160.d.5 : {ΣΩ.} Παγκάλως ἄρα σοι εἴρηται ὅτι ἐπιστήμη οὐκ ἄλλο 8175 Theaet.160.d.6 : τί ἐστιν ἢ αἴσθησις, καὶ εἰς ταὐτὸν συμπέπτωκεν, κατὰ μὲν 8176 Theaet.160.d.7 : Ὅμηρον καὶ Ἡράκλειτον καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον φῦλον οἷον 8177 Theaet.160.d.8 : ῥεύματα κινεῖσθαι τὰ πάντα, κατὰ δὲ Πρωταγόραν τὸν 8178 Theaet.160.d.9 : σοφώτατον πάντων χρημάτων ἄνθρωπον μέτρον εἶναι, κατὰ 8179 Theaet.160.e.1 : δὲ Θεαίτητον τούτων οὕτως ἐχόντων αἴσθησιν ἐπιστήμην 8180 Theaet.160.e.2 : γίγνεσθαι. ἦ γάρ, ὦ Θεαίτητε; φῶμεν τοῦτο σὸν μὲν 8181 Theaet.160.e.3 : εἶναι οἷον νεογενὲς παιδίον, ἐμὸν δὲ μαίευμα; ἢ πῶς λέγεις; 8182 Theaet.160.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. 8183 Theaet.160.e.5 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν δή, ὡς ἔοικεν, μόλις ποτὲ ἐγεννήσαμεν, 8184 Theaet.160.e.6 : ὅτι δή ποτε τυγχάνει ὄν. μετὰ δὲ τὸν τόκον τὰ ἀμφιδρόμια 8185 Theaet.160.e.7 : αὐτοῦ ὡς ἀληθῶς ἐν κύκλῳ περιθρεκτέον τῷ λόγῳ, σκοπου– 8186 Theaet.160.e.8 : μένους μὴ λάθῃ ἡμᾶς οὐκ ἄξιον ὂν τροφῆς τὸ γιγνόμενον, 8187 Theaet.161.a.1 : ἀλλὰ ἀνεμιαῖόν τε καὶ ψεῦδος. ἢ σὺ οἴει πάντως δεῖν τό γε 8188 Theaet.161.a.2 : σὸν τρέφειν καὶ μὴ ἀποτιθέναι, ἢ καὶ ἀνέξῃ ἐλεγχόμενον 8189 Theaet.161.a.3 : ὁρῶν, καὶ οὐ σφόδρα χαλεπανεῖς ἐάν τις σοῦ ὡς πρωτοτόκου 8190 Theaet.161.a.4 : αὐτὸ ὑφαιρῇ; 8191 Theaet.161.a.5 : {ΘΕΟ.} Ἀνέξεται, ὦ Σώκρατες, Θεαίτητος· οὐδαμῶς γὰρ 8192 Theaet.161.a.6 : δύσκολος. ἀλλὰ πρὸς θεῶν εἰπὲ ᾗ αὖ οὐχ οὕτως ἔχει; 8193 Theaet.161.a.7 : {ΣΩ.} Φιλόλογός γ´ εἶ ἀτεχνῶς καὶ χρηστός, ὦ Θεόδωρε, 8194 Theaet.161.a.8 : ὅτι με οἴει λόγων τινὰ εἶναι θύλακον καὶ ῥᾳδίως ἐξελόντα 8195 Theaet.161.b.1 : ἐρεῖν ὡς οὐκ αὖ ἔχει οὕτω ταῦτα· τὸ δὲ γιγνόμενον οὐκ 8196 Theaet.161.b.2 : ἐννοεῖς, ὅτι οὐδεὶς τῶν λόγων ἐξέρχεται παρ´ ἐμοῦ ἀλλ´ ἀεὶ 8197 Theaet.161.b.3 : παρὰ τοῦ ἐμοὶ προσδιαλεγομένου, ἐγὼ δὲ οὐδὲν ἐπίσταμαι 8198 Theaet.161.b.4 : πλέον πλὴν βραχέος, ὅσον λόγον παρ´ ἑτέρου σοφοῦ λαβεῖν 8199 Theaet.161.b.5 : καὶ ἀποδέξασθαι μετρίως. καὶ νῦν τοῦτο παρὰ τοῦδε πειρά– 8200 Theaet.161.b.6 : σομαι, οὔ τι αὐτὸς εἰπεῖν. 8201 Theaet.161.b.7 : {ΘΕΟ.} Σὺ κάλλιον, ὦ Σώκρατες, λέγεις· καὶ ποίει οὕτως. 8202 Theaet.161.b.8 : {ΣΩ.} Οἶσθ´ οὖν, ὦ Θεόδωρε, ὃ θαυμάζω τοῦ ἑταίρου σου 8203 Theaet.161.b.9 : Πρωταγόρου; 8204 Theaet.161.c.1 : {ΘΕΟ.} Τὸ ποῖον; 8205 Theaet.161.c.2 : {ΣΩ.} Τὰ μὲν ἄλλα μοι πάνυ ἡδέως εἴρηκεν, ὡς τὸ δοκοῦν 8206 Theaet.161.c.3 : ἑκάστῳ τοῦτο καὶ ἔστιν· τὴν δ´ ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα, 8207 Theaet.161.c.4 : ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενος τῆς Ἀληθείας ὅτι "Πάντων χρη– 8208 Theaet.161.c.5 : μάτων μέτρον ἐστὶν ὗς" ἢ "κυνοκέφαλος" ἤ τι ἄλλο ἀτοπώ– 8209 Theaet.161.c.6 : τερον τῶν ἐχόντων αἴσθησιν, ἵνα μεγαλοπρεπῶς καὶ πάνυ 8210 Theaet.161.c.7 : καταφρονητικῶς ἤρξατο ἡμῖν λέγειν, ἐνδεικνύμενος ὅτι ἡμεῖς 8211 Theaet.161.c.8 : μὲν αὐτὸν ὥσπερ θεὸν ἐθαυμάζομεν ἐπὶ σοφίᾳ, ὁ δ´ ἄρα 8212 Theaet.161.d.1 : ἐτύγχανεν ὢν εἰς φρόνησιν οὐδὲν βελτίων βατράχου γυρίνου, 8213 Theaet.161.d.2 : μὴ ὅτι ἄλλου του ἀνθρώπων. ἢ πῶς λέγωμεν, ὦ Θεόδωρε; 8214 Theaet.161.d.3 : εἰ γὰρ δὴ ἑκάστῳ ἀληθὲς ἔσται ὃ ἂν δι´ αἰσθήσεως δοξάζῃ, 8215 Theaet.161.d.4 : καὶ μήτε τὸ ἄλλου πάθος ἄλλος βέλτιον διακρινεῖ, μήτε τὴν 8216 Theaet.161.d.5 : δόξαν κυριώτερος ἔσται ἐπισκέψασθαι ἕτερος τὴν ἑτέρου 8217 Theaet.161.d.6 : ὀρθὴ ἢ ψευδής, ἀλλ´ ὃ πολλάκις εἴρηται, αὐτὸς τὰ αὑτοῦ 8218 Theaet.161.d.7 : ἕκαστος μόνος δοξάσει, ταῦτα δὲ πάντα ὀρθὰ καὶ ἀληθῆ, τί 8219 Theaet.161.d.8 : δή ποτε, ὦ ἑταῖρε, Πρωταγόρας μὲν σοφός, ὥστε καὶ ἄλλων 8220 Theaet.161.e.1 : διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι δικαίως μετὰ μεγάλων μισθῶν, ἡμεῖς 8221 Theaet.161.e.2 : δὲ ἀμαθέστεροί τε καὶ φοιτητέον ἡμῖν ἦν παρ´ ἐκεῖνον, μέτρῳ 8222 Theaet.161.e.3 : ὄντι αὐτῷ ἑκάστῳ τῆς αὑτοῦ σοφίας; ταῦτα πῶς μὴ φῶμεν 8223 Theaet.161.e.4 : δημούμενον λέγειν τὸν Πρωταγόραν; τὸ δὲ δὴ ἐμόν τε καὶ 8224 Theaet.161.e.5 : τῆς ἐμῆς τέχνης τῆς μαιευτικῆς σιγῶ ὅσον γέλωτα ὀφλισκά– 8225 Theaet.161.e.6 : νομεν, οἶμαι δὲ καὶ σύμπασα ἡ τοῦ διαλέγεσθαι πραγματεία. 8226 Theaet.161.e.7 : τὸ γὰρ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐπιχειρεῖν ἐλέγχειν τὰς ἀλλήλων 8227 Theaet.161.e.8 : φαντασίας τε καὶ δόξας, ὀρθὰς ἑκάστου οὔσας, οὐ μακρὰ 8228 Theaet.162.a.1 : μὲν καὶ διωλύγιος φλυαρία, εἰ ἀληθὴς ἡ Ἀλήθεια Πρω– 8229 Theaet.162.a.2 : ταγόρου ἀλλὰ μὴ παίζουσα ἐκ τοῦ ἀδύτου τῆς βίβλου 8230 Theaet.162.a.3 : ἐφθέγξατο; 8231 Theaet.162.a.4 : {ΘΕΟ.} Ὦ Σώκρατες, φίλος ἁνήρ, ὥσπερ σὺ νυνδὴ εἶπες. 8232 Theaet.162.a.5 : οὐκ ἂν οὖν δεξαίμην δι´ ἐμοῦ ὁμολογοῦντος ἐλέγχεσθαι 8233 Theaet.162.a.6 : Πρωταγόραν, οὐδ´ αὖ σοὶ παρὰ δόξαν ἀντιτείνειν. τὸν οὖν 8234 Theaet.162.a.7 : Θεαίτητον πάλιν λαβέ· πάντως καὶ νυνδὴ μάλ´ ἐμμελῶς σοι 8235 Theaet.162.a.8 : ἐφαίνετο ὑπακούειν. 8236 Theaet.162.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρα κἂν εἰς Λακεδαίμονα ἐλθών, ὦ Θεόδωρε, πρὸς 8237 Theaet.162.b.2 : τὰς παλαίστρας ἀξιοῖς ἂν ἄλλους θεώμενος γυμνούς, ἐνίους 8238 Theaet.162.b.3 : φαύλους, αὐτὸς μὴ ἀντεπιδεικνύναι τὸ εἶδος παραποδυόμενος; 8239 Theaet.162.b.4 : {ΘΕΟ.} Ἀλλὰ τί μὴν δοκεῖς, εἴπερ μέλλοιέν μοι ἐπιτρέψειν 8240 Theaet.162.b.5 : καὶ πείσεσθαι; ὥσπερ νῦν οἶμαι ὑμᾶς πείσειν ἐμὲ μὲν ἐᾶν 8241 Theaet.162.b.6 : θεᾶσθαι καὶ μὴ ἕλκειν πρὸς τὸ γυμνάσιον σκληρὸν ἤδη ὄντα, 8242 Theaet.162.b.7 : τῷ δὲ δὴ νεωτέρῳ τε καὶ ὑγροτέρῳ ὄντι προσπαλαίειν. 8243 Theaet.162.b.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ οὕτως, ὦ Θεόδωρε, σοὶ φίλον, οὐδ´ ἐμοὶ 8244 Theaet.162.c.1 : ἐχθρόν, φασὶν οἱ παροιμιαζόμενοι. πάλιν δὴ οὖν ἐπὶ τὸν 8245 Theaet.162.c.2 : σοφὸν Θεαίτητον ἰτέον. λέγε δή, ὦ Θεαίτητε, πρῶτον 8246 Theaet.162.c.3 : μὲν ἃ νυνδὴ διήλθομεν, ἆρα οὐ σὺ θαυμάζεις εἰ ἐξαίφνης 8247 Theaet.162.c.4 : οὕτως ἀναφανήσῃ μηδὲν χείρων εἰς σοφίαν ὁτουοῦν ἀνθρώπων 8248 Theaet.162.c.5 : ἢ καὶ θεῶν; ἢ ἧττόν τι οἴει τὸ Πρωταγόρειον μέτρον εἰς 8249 Theaet.162.c.6 : θεοὺς ἢ εἰς ἀνθρώπους λέγεσθαι; 8250 Theaet.162.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε· καὶ ὅπερ γε ἐρωτᾷς, πάνυ 8251 Theaet.162.c.8 : θαυμάζω. ἡνίκα γὰρ διῇμεν ὃν τρόπον λέγοιεν τὸ δοκοῦν 8252 Theaet.162.d.1 : ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναι τῷ δοκοῦντι, πάνυ μοι εὖ ἐφαίνετο 8253 Theaet.162.d.2 : λέγεσθαι· νῦν δὲ τοὐναντίον τάχα μεταπέπτωκεν. 8254 Theaet.162.d.3 : {ΣΩ.} Νέος γὰρ εἶ, ὦ φίλε παῖ· τῆς οὖν δημηγορίας ὀξέως 8255 Theaet.162.d.4 : ὑπακούεις καὶ πείθῃ. πρὸς γὰρ ταῦτα ἐρεῖ Πρωταγόρας ἤ τις 8256 Theaet.162.d.5 : ἄλλος ὑπὲρ αὐτοῦ· "Ὦ γενναῖοι παῖδές τε καὶ γέροντες, 8257 Theaet.162.d.6 : δημηγορεῖτε συγκαθεζόμενοι, θεούς τε εἰς τὸ μέσον ἄγοντες, 8258 Theaet.162.e.1 : οὓς ἐγὼ ἔκ τε τοῦ λέγειν καὶ τοῦ γράφειν περὶ αὐτῶν ὡς 8259 Theaet.162.e.2 : εἰσὶν ἢ ὡς οὐκ εἰσίν, ἐξαιρῶ, καὶ ἃ οἱ πολλοὶ ἂν ἀποδέχοιντο 8260 Theaet.162.e.3 : ἀκούοντες, λέγετε ταῦτα, ὡς δεινὸν εἰ μηδὲν διοίσει εἰς σοφίαν 8261 Theaet.162.e.4 : ἕκαστος τῶν ἀνθρώπων βοσκήματος ὁτουοῦν· ἀπόδειξιν δὲ 8262 Theaet.162.e.5 : καὶ ἀνάγκην οὐδ´ ἡντινοῦν λέγετε ἀλλὰ τῷ εἰκότι χρῆσθε, 8263 Theaet.162.e.6 : ᾧ εἰ ἐθέλοι Θεόδωρος ἢ ἄλλος τις τῶν γεωμετρῶν χρώμενος 8264 Theaet.162.e.7 : γεωμετρεῖν, ἄξιος οὐδ´ ἑνὸς μόνου ἂν εἴη. σκοπεῖτε οὖν σύ 8265 Theaet.162.e.8 : τε καὶ Θεόδωρος εἰ ἀποδέξεσθε πιθανολογίᾳ τε καὶ εἰκόσι 8266 Theaet.163.a.1 : περὶ τηλικούτων λεγομένους λόγους." 8267 Theaet.163.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ οὐ δίκαιον, ὦ Σώκρατες, οὔτε σὺ οὔτε ἂν 8268 Theaet.163.a.3 : ἡμεῖς φαῖμεν. 8269 Theaet.163.a.4 : {ΣΩ.} Ἄλλῃ δὴ σκεπτέον, ὡς ἔοικεν, ὡς ὅ τε σὸς καὶ ὁ 8270 Theaet.163.a.5 : Θεοδώρου λόγος. 8271 Theaet.163.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν ἄλλῃ. 8272 Theaet.163.a.7 : {ΣΩ.} Τῇδε δὴ σκοπῶμεν εἰ ἄρα ἐστὶν ἐπιστήμη τε καὶ 8273 Theaet.163.a.8 : αἴσθησις ταὐτὸν ἢ ἕτερον. εἰς γὰρ τοῦτό που πᾶς ὁ λόγος 8274 Theaet.163.a.9 : ἡμῖν ἔτεινεν, καὶ τούτου χάριν τὰ πολλὰ καὶ ἄτοπα ταῦτα 8275 Theaet.163.a.10 : ἐκινήσαμεν. οὐ γάρ; 8276 Theaet.163.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 8277 Theaet.163.b.1 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ὁμολογήσομεν, ἃ τῷ ὁρᾶν αἰσθανόμεθα ἢ 8278 Theaet.163.b.2 : τῷ ἀκούειν, πάντα ταῦτα ἅμα καὶ ἐπίστασθαι; οἷον τῶν 8279 Theaet.163.b.3 : βαρβάρων πρὶν μαθεῖν τὴν φωνὴν πότερον οὐ φήσομεν 8280 Theaet.163.b.4 : ἀκούειν ὅταν φθέγγωνται, ἢ ἀκούειν τε καὶ ἐπίστασθαι 8281 Theaet.163.b.5 : ἃ λέγουσι; καὶ αὖ γράμματα μὴ ἐπιστάμενοι, βλέποντες 8282 Theaet.163.b.6 : εἰς αὐτὰ πότερον οὐχ ὁρᾶν ἢ ἐπίστασθαι εἴπερ ὁρῶμεν 8283 Theaet.163.b.7 : διισχυριούμεθα; 8284 Theaet.163.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Αὐτό γε, ὦ Σώκρατες, τοῦτο αὐτῶν, ὅπερ ὁρῶμέν 8285 Theaet.163.b.9 : τε καὶ ἀκούομεν, ἐπίστασθαι φήσομεν· τῶν μὲν γὰρ τὸ 8286 Theaet.163.b.10 : σχῆμα καὶ τὸ χρῶμα ὁρᾶν τε καὶ ἐπίστασθαι, τῶν δὲ τὴν 8287 Theaet.163.c.1 : ὀξύτητα καὶ βαρύτητα ἀκούειν τε ἅμα καὶ εἰδέναι· ἃ δὲ οἵ τε 8288 Theaet.163.c.2 : γραμματισταὶ περὶ αὐτῶν καὶ οἱ ἑρμηνῆς διδάσκουσιν, οὔτε 8289 Theaet.163.c.3 : αἰσθάνεσθαι τῷ ὁρᾶν ἢ ἀκούειν οὔτε ἐπίστασθαι. 8290 Theaet.163.c.4 : {ΣΩ.} Ἄριστά γ´, ὦ Θεαίτητε, καὶ οὐκ ἄξιόν σοι πρὸς 8291 Theaet.163.c.5 : ταῦτα ἀμφισβητῆσαι, ἵνα καὶ αὐξάνῃ. ἀλλ´ ὅρα δὴ καὶ 8292 Theaet.163.c.6 : τόδε ἄλλο προσιόν, καὶ σκόπει πῇ αὐτὸ διωσόμεθα. 8293 Theaet.163.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; 8294 Theaet.163.d.1 : {ΣΩ.} Τὸ τοιόνδε· εἴ τις ἔροιτο· "Ἆρα δυνατὸν ὅτου τις 8295 Theaet.163.d.2 : ἐπιστήμων γένοιτό ποτε, ἔτι ἔχοντα μνήμην αὐτοῦ τούτου 8296 Theaet.163.d.3 : καὶ σῳζόμενον, τότε ὅτε μέμνηται μὴ ἐπίστασθαι αὐτὸ τοῦτο 8297 Theaet.163.d.4 : ὃ μέμνηται;" μακρολογῶ δέ, ὡς ἔοικε, βουλόμενος ἐρέσθαι 8298 Theaet.163.d.5 : εἰ μαθών τίς τι μεμνημένος μὴ οἶδε. 8299 Theaet.163.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς, ὦ Σώκρατες; τέρας γὰρ ἂν εἴη ὃ λέγεις. 8300 Theaet.163.d.7 : {ΣΩ.} Μὴ οὖν ἐγὼ ληρῶ; σκόπει δέ. ἆρα τὸ ὁρᾶν οὐκ 8301 Theaet.163.d.8 : αἰσθάνεσθαι λέγεις καὶ τὴν ὄψιν αἴσθησιν; 8302 Theaet.163.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 8303 Theaet.163.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ ἰδών τι ἐπιστήμων ἐκείνου γέγονεν ὃ εἶδεν 8304 Theaet.163.e.2 : κατὰ τὸν ἄρτι λόγον; 8305 Theaet.163.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8306 Theaet.163.e.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; μνήμην οὐ λέγεις μέντοι τι; 8307 Theaet.163.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8308 Theaet.163.e.6 : {ΣΩ.} Πότερον οὐδενὸς ἢ τινός; 8309 Theaet.163.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Τινὸς δήπου. 8310 Theaet.163.e.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὧν ἔμαθε καὶ ὧν ᾔσθετο, τοιουτωνί τινων; 8311 Theaet.163.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 8312 Theaet.163.e.10 : {ΣΩ.} Ὃ δὴ εἶδέ τις, μέμνηταί που ἐνίοτε; 8313 Theaet.163.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Μέμνηται. 8314 Theaet.163.e.12 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ μύσας; ἢ τοῦτο δράσας ἐπελάθετο; 8315 Theaet.163.e.13 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ δεινόν, ὦ Σώκρατες, τοῦτό γε φάναι. 8316 Theaet.164.a.1 : {ΣΩ.} Δεῖ γε μέντοι, εἰ σώσομεν τὸν πρόσθε λόγον· εἰ 8317 Theaet.164.a.2 : δὲ μή, οἴχεται. 8318 Theaet.164.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ ἐγώ, νὴ τὸν Δία, ὑποπτεύω, οὐ μὴν ἱκανῶς 8319 Theaet.164.a.4 : γε συννοῶ· ἀλλ´ εἰπὲ πῇ. 8320 Theaet.164.a.5 : {ΣΩ.} Τῇδε· ὁ μὲν ὁρῶν ἐπιστήμων, φαμέν, τούτου γέγονεν 8321 Theaet.164.a.6 : οὗπερ ὁρῶν· ὄψις γὰρ καὶ αἴσθησις καὶ ἐπιστήμη ταὐτὸν 8322 Theaet.164.a.7 : ὡμολόγηται. 8323 Theaet.164.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 8324 Theaet.164.a.9 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γε ὁρῶν καὶ ἐπιστήμων γεγονὼς οὗ ἑώρα, ἐὰν 8325 Theaet.164.a.10 : μύσῃ, μέμνηται μέν, οὐχ ὁρᾷ δὲ αὐτό. ἦ γάρ; 8326 Theaet.164.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 8327 Theaet.164.b.1 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γε "οὐχ ὁρᾷ" "οὐκ ἐπίσταταί" ἐστιν, εἴπερ 8328 Theaet.164.b.2 : καὶ τὸ "ὁρᾷ" "ἐπίσταται." 8329 Theaet.164.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 8330 Theaet.164.b.4 : {ΣΩ.} Συμβαίνει ἄρα, οὗ τις ἐπιστήμων ἐγένετο, ἔτι μεμνη– 8331 Theaet.164.b.5 : μένον αὐτὸν μὴ ἐπίστασθαι, ἐπειδὴ οὐχ ὁρᾷ· ὃ τέρας ἔφαμεν 8332 Theaet.164.b.6 : ἂν εἶναι εἰ γίγνοιτο. 8333 Theaet.164.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 8334 Theaet.164.b.8 : {ΣΩ.} Τῶν ἀδυνάτων δή τι συμβαίνειν φαίνεται ἐάν τις 8335 Theaet.164.b.9 : ἐπιστήμην καὶ αἴσθησιν ταὐτὸν φῇ εἶναι. 8336 Theaet.164.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 8337 Theaet.164.b.11 : {ΣΩ.} Ἄλλο ἄρα ἑκάτερον φατέον. 8338 Theaet.164.b.12 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύει. 8339 Theaet.164.c.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν δῆτ´ ἂν εἴη ἐπιστήμη; πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ὡς 8340 Theaet.164.c.2 : ἔοικεν, λεκτέον. καίτοι τί ποτε μέλλομεν, ὦ Θεαίτητε, δρᾶν; 8341 Theaet.164.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Τίνος πέρι; 8342 Theaet.164.c.4 : {ΣΩ.} Φαινόμεθά μοι ἀλεκτρυόνος ἀγεννοῦς δίκην πρὶν 8343 Theaet.164.c.5 : νενικηκέναι ἀποπηδήσαντες ἀπὸ τοῦ λόγου ᾄδειν. 8344 Theaet.164.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δή; 8345 Theaet.164.c.7 : {ΣΩ.} Ἀντιλογικῶς ἐοίκαμεν πρὸς τὰς τῶν ὀνομάτων 8346 Theaet.164.c.8 : ὁμολογίας ἀνομολογησάμενοι καὶ τοιούτῳ τινὶ περιγενόμενοι 8347 Theaet.164.c.9 : τοῦ λόγου ἀγαπᾶν, καὶ οὐ φάσκοντες ἀγωνισταὶ ἀλλὰ φιλό– 8348 Theaet.164.d.1 : σοφοι εἶναι λανθάνομεν ταὐτὰ ἐκείνοις τοῖς δεινοῖς ἀνδράσιν 8349 Theaet.164.d.2 : ποιοῦντες. 8350 Theaet.164.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὔπω μανθάνω ὅπως λέγεις. 8351 Theaet.164.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγὼ πειράσομαι δηλῶσαι περὶ αὐτῶν ὅ γε 8352 Theaet.164.d.5 : δὴ νοῶ. ἠρόμεθα γὰρ δὴ εἰ μαθὼν καὶ μεμνημένος τίς τι 8353 Theaet.164.d.6 : μὴ ἐπίσταται, καὶ τὸν ἰδόντα καὶ μύσαντα μεμνημένον 8354 Theaet.164.d.7 : ὁρῶντα δὲ οὒ ἀποδείξαντες, οὐκ εἰδότα ἀπεδείξαμεν καὶ 8355 Theaet.164.d.8 : ἅμα μεμνημένον· τοῦτο δ´ εἶναι ἀδύνατον. καὶ οὕτω δὴ 8356 Theaet.164.d.9 : μῦθος ἀπώλετο ὁ Πρωταγόρειος, καὶ ὁ σὸς ἅμα ὁ τῆς 8357 Theaet.164.d.10 : ἐπιστήμης καὶ αἰσθήσεως ὅτι ταὐτόν ἐστιν. 8358 Theaet.164.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 8359 Theaet.164.e.2 : {ΣΩ.} Οὔ τι ἄν, οἶμαι, ὦ φίλε, εἴπερ γε ὁ πατὴρ τοῦ ἑτέ– 8360 Theaet.164.e.3 : ρου μύθου ἔζη, ἀλλὰ πολλὰ ἂν ἤμυνε· νῦν δὲ ὀρφανὸν αὐτὸν 8361 Theaet.164.e.4 : ἡμεῖς προπηλακίζομεν. καὶ γὰρ οὐδ´ οἱ ἐπίτροποι, οὓς Πρω– 8362 Theaet.164.e.5 : ταγόρας κατέλιπεν, βοηθεῖν ἐθέλουσιν, ὧν Θεόδωρος εἷς ὅδε. 8363 Theaet.164.e.6 : ἀλλὰ δὴ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν τοῦ δικαίου ἕνεκ´ αὐτῷ βοηθεῖν. 8364 Theaet.164.e.7 : {ΘΕΟ.} Οὐ γὰρ ἐγώ, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ μᾶλλον Καλλίας 8365 Theaet.165.a.1 : ὁ Ἱππονίκου τῶν ἐκείνου ἐπίτροπος· ἡμεῖς δέ πως θᾶττον 8366 Theaet.165.a.2 : ἐκ τῶν ψιλῶν λόγων πρὸς τὴν γεωμετρίαν ἀπενεύσαμεν. 8367 Theaet.165.a.3 : χάριν γε μέντοι σοὶ ἕξομεν ἐὰν αὐτῷ βοηθῇς. 8368 Theaet.165.a.4 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις, ὦ Θεόδωρε. σκέψαι οὖν τήν γ´ 8369 Theaet.165.a.5 : ἐμὴν βοήθειαν. τῶν γὰρ ἄρτι δεινότερα ἄν τις ὁμολογή– 8370 Theaet.165.a.6 : σειεν μὴ προσέχων τοῖς ῥήμασι τὸν νοῦν, ᾗ τὸ πολὺ 8371 Theaet.165.a.7 : εἰθίσμεθα φάναι τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι. σοὶ λέγω ὅπῃ, ἢ 8372 Theaet.165.a.8 : Θεαιτήτῳ. 8373 Theaet.165.a.9 : {ΘΕΟ.} Εἰς τὸ κοινὸν μὲν οὖν, ἀποκρινέσθω δὲ ὁ νεώτερος· 8374 Theaet.165.b.1 : σφαλεὶς γὰρ ἧττον ἀσχημονήσει. 8375 Theaet.165.b.2 : {ΣΩ.} Λέγω δὴ τὸ δεινότατον ἐρώτημα, ἔστι δὲ οἶμαι 8376 Theaet.165.b.3 : τοιόνδε τι· "Ἆρα οἷόν τε τὸν αὐτὸν εἰδότα τι τοῦτο ὃ οἶδεν 8377 Theaet.165.b.4 : μὴ εἰδέναι;" 8378 Theaet.165.b.5 : {ΘΕΟ.} Τί δὴ οὖν ἀποκρινούμεθα, ὦ Θεαίτητε; 8379 Theaet.165.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδύνατόν που, οἶμαι ἔγωγε. 8380 Theaet.165.b.7 : {ΣΩ.} Οὔκ, εἰ τὸ ὁρᾶν γε ἐπίστασθαι θήσεις. τί γὰρ 8381 Theaet.165.b.8 : χρήσῃ ἀφύκτῳ ἐρωτήματι, τὸ λεγόμενον ἐν φρέατι συσχό– 8382 Theaet.165.b.9 : μενος, ὅταν ἐρωτᾷ ἀνέκπληκτος ἀνήρ, καταλαβὼν τῇ χειρὶ 8383 Theaet.165.c.1 : σοῦ τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν, εἰ ὁρᾷς τὸ ἱμάτιον τῷ κατειλημ– 8384 Theaet.165.c.2 : μένῳ; 8385 Theaet.165.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ φήσω οἶμαι τούτῳ γε, τῷ μέντοι ἑτέρῳ. 8386 Theaet.165.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁρᾷς τε καὶ οὐχ ὁρᾷς ἅμα ταὐτόν; 8387 Theaet.165.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτω γέ πως. 8388 Theaet.165.c.6 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἐγώ, φήσει, τοῦτο οὔτε τάττω οὔτ´ ἠρόμην 8389 Theaet.165.c.7 : τὸ ὅπως, ἀλλ´ εἰ ὃ ἐπίστασαι, τοῦτο καὶ οὐκ ἐπίστασαι. 8390 Theaet.165.c.8 : νῦν δὲ ὃ οὐχ ὁρᾷς ὁρῶν φαίνῃ. ὡμολογηκὼς δὲ τυγχάνεις 8391 Theaet.165.c.9 : τὸ ὁρᾶν ἐπίστασθαι καὶ τὸ μὴ ὁρᾶν μὴ ἐπίστασθαι. ἐξ 8392 Theaet.165.c.10 : οὖν τούτων λογίζου τί σοι συμβαίνει. 8393 Theaet.165.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ λογίζομαι ὅτι τἀναντία οἷς ὑπεθέμην. 8394 Theaet.165.d.2 : {ΣΩ.} Ἴσως δέ γ´, ὦ θαυμάσιε, πλείω ἂν τοιαῦτ´ ἔπαθες 8395 Theaet.165.d.3 : εἴ τίς σε προσηρώτα εἰ ἐπίστασθαι ἔστι μὲν ὀξύ, ἔστι δὲ 8396 Theaet.165.d.4 : ἀμβλύ, καὶ ἐγγύθεν μὲν ἐπίστασθαι, πόρρωθεν δὲ μή, καὶ 8397 Theaet.165.d.5 : σφόδρα καὶ ἠρέμα τὸ αὐτό, καὶ ἄλλα μυρία, ἃ ἐλλοχῶν ἂν 8398 Theaet.165.d.6 : πελταστικὸς ἀνὴρ μισθοφόρος ἐν λόγοις ἐρόμενος, ἡνίκ´ 8399 Theaet.165.d.7 : ἐπιστήμην καὶ αἴσθησιν ταὐτὸν ἔθου, ἐμβαλὼν ἂν εἰς τὸ 8400 Theaet.165.d.8 : ἀκούειν καὶ ὀσφραίνεσθαι καὶ τὰς τοιαύτας αἰσθήσεις, ἤλεγχεν 8401 Theaet.165.e.1 : ἂν ἐπέχων καὶ οὐκ ἀνιεὶς πρὶν θαυμάσας τὴν πολυάρατον 8402 Theaet.165.e.2 : σοφίαν συνεποδίσθης ὑπ´ αὐτοῦ, οὗ δή σε χειρωσάμενός τε 8403 Theaet.165.e.3 : καὶ συνδήσας ἤδη ἂν τότε ἐλύτρου χρημάτων ὅσων σοί τε 8404 Theaet.165.e.4 : κἀκείνῳ ἐδόκει. τίν´ οὖν δὴ ὁ Πρωταγόρας, φαίης ἂν ἴσως, 8405 Theaet.165.e.5 : λόγον ἐπίκουρον τοῖς αὑτοῦ ἐρεῖ; ἄλλο τι πειρώμεθα λέγειν; 8406 Theaet.165.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 8407 Theaet.165.e.7 : {ΣΩ.} Ταῦτά τε δὴ πάντα ὅσα ἡμεῖς ἐπαμύνοντες αὐτῷ 8408 Theaet.166.a.1 : λέγομεν, καὶ ὁμόσε οἶμαι χωρήσεται καταφρονῶν ἡμῶν καὶ 8409 Theaet.166.a.2 : λέγων· "Οὗτος δὴ ὁ Σωκράτης ὁ χρηστός, ἐπειδὴ αὐτῷ 8410 Theaet.166.a.3 : παιδίον τι ἐρωτηθὲν ἔδεισεν εἰ οἷόν τε τὸν αὐτὸν τὸ αὐτὸ 8411 Theaet.166.a.4 : μεμνῆσθαι ἅμα καὶ μὴ εἰδέναι, καὶ δεῖσαν ἀπέφησεν διὰ τὸ 8412 Theaet.166.a.5 : μὴ δύνασθαι προορᾶν, γέλωτα δὴ τὸν ἐμὲ ἐν τοῖς λόγοις 8413 Theaet.166.a.6 : ἀπέδειξεν. τὸ δέ, ὦ ῥᾳθυμότατε Σώκρατες, τῇδ´ ἔχει· ὅταν 8414 Theaet.166.a.7 : τι τῶν ἐμῶν δι´ ἐρωτήσεως σκοπῇς, ἐὰν μὲν ὁ ἐρωτηθεὶς 8415 Theaet.166.a.8 : οἷάπερ ἂν ἐγὼ ἀποκριναίμην ἀποκρινάμενος σφάλληται, ἐγὼ 8416 Theaet.166.b.1 : ἐλέγχομαι, εἰ δὲ ἀλλοῖα, αὐτὸς ὁ ἐρωτηθείς. αὐτίκα γὰρ 8417 Theaet.166.b.2 : δοκεῖς τινά σοι συγχωρήσεσθαι μνήμην παρεῖναί τῳ ὧν 8418 Theaet.166.b.3 : ἔπαθε, τοιοῦτόν τι οὖσαν πάθος οἷον ὅτε ἔπασχε, μηκέτι 8419 Theaet.166.b.4 : πάσχοντι; πολλοῦ γε δεῖ. ἢ αὖ ἀποκνήσειν ὁμολογεῖν οἷόν 8420 Theaet.166.b.5 : τ´ εἶναι εἰδέναι καὶ μὴ εἰδέναι τὸν αὐτὸν τὸ αὐτό; ἢ ἐάνπερ 8421 Theaet.166.b.6 : τοῦτο δείσῃ, δώσειν ποτὲ τὸν αὐτὸν εἶναι τὸν ἀνομοιούμενον 8422 Theaet.166.b.7 : τῷ πρὶν ἀνομοιοῦσθαι ὄντι; μᾶλλον δὲ τὸν εἶναί τινα 8423 Theaet.166.b.8 : ἀλλ´ οὐχὶ τούς, καὶ τούτους γιγνομένους ἀπείρους, ἐάνπερ 8424 Theaet.166.c.1 : ἀνομοίωσις γίγνηται, εἰ δὴ ὀνομάτων γε δεήσει θηρεύσεις 8425 Theaet.166.c.2 : διευλαβεῖσθαι ἀλλήλων; ἀλλ´, ὦ μακάριε," φήσει, "γενναιο– 8426 Theaet.166.c.3 : τέρως ἐπ´ αὐτὸ ἐλθὼν ὃ λέγω, εἰ δύνασαι, ἐξέλεγξον ὡς οὐχὶ 8427 Theaet.166.c.4 : ἴδιαι αἰσθήσεις ἑκάστῳ ἡμῶν γίγνονται, ἢ ὡς ἰδίων γιγνο– 8428 Theaet.166.c.5 : μένων οὐδέν τι ἂν μᾶλλον τὸ φαινόμενον μόνῳ ἐκείνῳ 8429 Theaet.166.c.6 : γίγνοιτο, ἢ εἰ εἶναι δεῖ ὀνομάζειν, εἴη ᾧπερ φαίνεται· ὗς δὲ 8430 Theaet.166.c.7 : δὴ καὶ κυνοκεφάλους λέγων οὐ μόνον αὐτὸς ὑηνεῖς, ἀλλὰ καὶ 8431 Theaet.166.c.8 : τοὺς ἀκούοντας τοῦτο δρᾶν εἰς τὰ συγγράμματά μου ἀνα– 8432 Theaet.166.d.1 : πείθεις, οὐ καλῶς ποιῶν. ἐγὼ γάρ φημι μὲν τὴν ἀλήθειαν 8433 Theaet.166.d.2 : ἔχειν ὡς γέγραφα· μέτρον γὰρ ἕκαστον ἡμῶν εἶναι τῶν τε 8434 Theaet.166.d.3 : ὄντων καὶ μή, μυρίον μέντοι διαφέρειν ἕτερον ἑτέρου αὐτῷ 8435 Theaet.166.d.4 : τούτῳ, ὅτι τῷ μὲν ἄλλα ἔστι τε καὶ φαίνεται, τῷ δὲ ἄλλα. 8436 Theaet.166.d.5 : καὶ σοφίαν καὶ σοφὸν ἄνδρα πολλοῦ δέω τὸ μὴ φάναι εἶναι, 8437 Theaet.166.d.6 : ἀλλ´ αὐτὸν τοῦτον καὶ λέγω σοφόν, ὃς ἄν τινι ἡμῶν, 8438 Theaet.166.d.7 : ᾧ φαίνεται καὶ ἔστι κακά, μεταβάλλων ποιήσῃ ἀγαθὰ φαί– 8439 Theaet.166.d.8 : νεσθαί τε καὶ εἶναι. τὸν δὲ λόγον αὖ μὴ τῷ ῥήματί μου 8440 Theaet.166.e.1 : δίωκε, ἀλλ´ ὧδε ἔτι σαφέστερον μάθε τί λέγω. οἷον γὰρ ἐν 8441 Theaet.166.e.2 : τοῖς πρόσθεν ἐλέγετο ἀναμνήσθητι, ὅτι τῷ μὲν ἀσθενοῦντι 8442 Theaet.166.e.3 : πικρὰ φαίνεται ἃ ἐσθίει καὶ ἔστι, τῷ δὲ ὑγιαίνοντι τἀναντία 8443 Theaet.166.e.4 : ἔστι καὶ φαίνεται. σοφώτερον μὲν οὖν τούτων οὐδέτερον δεῖ 8444 Theaet.167.a.1 : ποιῆσαι—οὐδὲ γὰρ δυνατόν—οὐδὲ κατηγορητέον ὡς ὁ μὲν 8445 Theaet.167.a.2 : κάμνων ἀμαθὴς ὅτι τοιαῦτα δοξάζει, ὁ δὲ ὑγιαίνων σοφὸς 8446 Theaet.167.a.3 : ὅτι ἀλλοῖα, μεταβλητέον δ´ ἐπὶ θάτερα· ἀμείνων γὰρ ἡ ἑτέρα 8447 Theaet.167.a.4 : ἕξις. οὕτω δὲ καὶ ἐν τῇ παιδείᾳ ἀπὸ ἑτέρας ἕξεως ἐπὶ τὴν 8448 Theaet.167.a.5 : ἀμείνω μεταβλητέον· ἀλλ´ ὁ μὲν ἰατρὸς φαρμάκοις μετα– 8449 Theaet.167.a.6 : βάλλει, ὁ δὲ σοφιστὴς λόγοις. ἐπεὶ οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά 8450 Theaet.167.a.7 : τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν· οὔτε γὰρ τὰ μὴ 8451 Theaet.167.a.8 : ὄντα δυνατὸν δοξάσαι, οὔτε ἄλλα παρ´ ἃ ἂν πάσχῃ, ταῦτα 8452 Theaet.167.b.1 : δὲ ἀεὶ ἀληθῆ. ἀλλ´ οἶμαι πονηρᾶς ψυχῆς ἕξει δοξάζοντα 8453 Theaet.167.b.2 : συγγενῆ ἑαυτῆς χρηστὴ ἐποίησε δοξάσαι ἕτερα τοιαῦτα, ἃ δή 8454 Theaet.167.b.3 : τινες τὰ φαντάσματα ὑπὸ ἀπειρίας ἀληθῆ καλοῦσιν, ἐγὼ 8455 Theaet.167.b.4 : δὲ βελτίω μὲν τὰ ἕτερα τῶν ἑτέρων, ἀληθέστερα δὲ οὐδέν. 8456 Theaet.167.b.5 : καὶ τοὺς σοφούς, ὦ φίλε Σώκρατες, πολλοῦ δέω βατράχους 8457 Theaet.167.b.6 : λέγειν, ἀλλὰ κατὰ μὲν σώματα ἰατροὺς λέγω, κατὰ δὲ φυτὰ 8458 Theaet.167.b.7 : γεωργούς. φημὶ γὰρ καὶ τούτους τοῖς φυτοῖς ἀντὶ πονηρῶν 8459 Theaet.167.c.1 : αἰσθήσεων, ὅταν τι αὐτῶν ἀσθενῇ, χρηστὰς καὶ ὑγιεινὰς 8460 Theaet.167.c.2 : αἰσθήσεις τε καὶ ἀληθεῖς ἐμποιεῖν, τοὺς δέ γε σοφούς τε καὶ 8461 Theaet.167.c.3 : ἀγαθοὺς ῥήτορας ταῖς πόλεσι τὰ χρηστὰ ἀντὶ τῶν πονηρῶν 8462 Theaet.167.c.4 : δίκαια δοκεῖν εἶναι ποιεῖν. ἐπεὶ οἷά γ´ ἂν ἑκάστῃ πόλει δίκαια 8463 Theaet.167.c.5 : καὶ καλὰ δοκῇ, ταῦτα καὶ εἶναι αὐτῇ, ἕως ἂν αὐτὰ νομίζῃ· ἀλλ´ 8464 Theaet.167.c.6 : ὁ σοφὸς ἀντὶ πονηρῶν ὄντων αὐτοῖς ἑκάστων χρηστὰ ἐποίησεν 8465 Theaet.167.c.7 : εἶναι καὶ δοκεῖν. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ ὁ σοφιστὴς 8466 Theaet.167.c.8 : τοὺς παιδευομένους οὕτω δυνάμενος παιδαγωγεῖν σοφός τε 8467 Theaet.167.d.1 : καὶ ἄξιος πολλῶν χρημάτων τοῖς παιδευθεῖσιν. καὶ οὕτω 8468 Theaet.167.d.2 : σοφώτεροί τέ εἰσιν ἕτεροι ἑτέρων καὶ οὐδεὶς ψευδῆ δοξάζει, 8469 Theaet.167.d.3 : καὶ σοί, ἐάντε βούλῃ ἐάντε μή, ἀνεκτέον ὄντι μέτρῳ· σῴζεται 8470 Theaet.167.d.4 : γὰρ ἐν τούτοις ὁ λόγος οὗτος. ᾧ σὺ εἰ μὲν ἔχεις ἐξ ἀρχῆς 8471 Theaet.167.d.5 : ἀμφισβητεῖν, ἀμφισβήτει λόγῳ ἀντιδιεξελθών· εἰ δὲ δι´ 8472 Theaet.167.d.6 : ἐρωτήσεων βούλει, δι´ ἐρωτήσεων· οὐδὲ γὰρ τοῦτο φευκτέον, 8473 Theaet.167.d.7 : ἀλλὰ πάντων μάλιστα διωκτέον τῷ νοῦν ἔχοντι. ποίει 8474 Theaet.167.e.1 : μέντοι οὑτωσί· μὴ ἀδίκει ἐν τῷ ἐρωτᾶν. καὶ γὰρ πολλὴ 8475 Theaet.167.e.2 : ἀλογία ἀρετῆς φάσκοντα ἐπιμελεῖσθαι μηδὲν ἀλλ´ ἢ ἀδικοῦντα 8476 Theaet.167.e.3 : ἐν λόγοις διατελεῖν. ἀδικεῖν δ´ ἐστὶν ἐν τῷ τοιούτῳ, ὅταν 8477 Theaet.167.e.4 : τις μὴ χωρὶς μὲν ὡς ἀγωνιζόμενος τὰς διατριβὰς ποιῆται, 8478 Theaet.167.e.5 : χωρὶς δὲ διαλεγόμενος, καὶ ἐν μὲν τῷ παίζῃ τε καὶ σφάλλῃ 8479 Theaet.167.e.6 : καθ´ ὅσον ἂν δύνηται, ἐν δὲ τῷ διαλέγεσθαι σπουδάζῃ τε καὶ 8480 Theaet.167.e.7 : ἐπανορθοῖ τὸν προσδιαλεγόμενον, ἐκεῖνα μόνα αὐτῷ ἐνδεικνύ– 8481 Theaet.168.a.1 : μενος τὰ σφάλματα, ἃ αὐτὸς ὑφ´ ἑαυτοῦ καὶ τῶν προτέρων 8482 Theaet.168.a.2 : συνουσιῶν παρεκέκρουστο. ἂν μὲν γὰρ οὕτω ποιῇς, ἑαυτοὺς 8483 Theaet.168.a.3 : αἰτιάσονται οἱ προσδιατρίβοντές σοι τῆς αὑτῶν ταραχῆς καὶ 8484 Theaet.168.a.4 : ἀπορίας ἀλλ´ οὐ σέ, καὶ σὲ μὲν διώξονται καὶ φιλήσουσιν, 8485 Theaet.168.a.5 : αὑτοὺς δὲ μισήσουσι καὶ φεύξονται ἀφ´ ἑαυτῶν εἰς φιλο– 8486 Theaet.168.a.6 : σοφίαν, ἵν´ ἄλλοι γενόμενοι ἀπαλλαγῶσι τῶν οἳ πρότερον 8487 Theaet.168.a.7 : ἦσαν· ἐὰν δὲ τἀναντία τούτων δρᾷς ὥσπερ οἱ πολλοί, 8488 Theaet.168.a.8 : τἀναντία συμβήσεταί σοι καὶ τοὺς συνόντας ἀντὶ φιλοσόφων 8489 Theaet.168.b.1 : μισοῦντας τοῦτο τὸ πρᾶγμα ἀποφανεῖς ἐπειδὰν πρεσβύτεροι 8490 Theaet.168.b.2 : γένωνται. ἐὰν οὖν ἐμοὶ πείθῃ, ὃ καὶ πρότερον ἐρρήθη, οὐ 8491 Theaet.168.b.3 : δυσμενῶς οὐδὲ μαχητικῶς ἀλλ´ ἵλεῳ τῇ διανοίᾳ συγκαθεὶς 8492 Theaet.168.b.4 : ὡς ἀληθῶς σκέψῃ τί ποτε λέγομεν, κινεῖσθαί τε ἀποφαινό– 8493 Theaet.168.b.5 : μενοι τὰ πάντα, τό τε δοκοῦν ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναι ἰδιώτῃ 8494 Theaet.168.b.6 : τε καὶ πόλει. καὶ ἐκ τούτων ἐπισκέψῃ εἴτε ταὐτὸν εἴτε καὶ 8495 Theaet.168.b.7 : ἄλλο ἐπιστήμη καὶ αἴσθησις, ἀλλ´ οὐχ ὥσπερ ἄρτι ἐκ συνη– 8496 Theaet.168.c.1 : θείας ῥημάτων τε καὶ ὀνομάτων, ἃ οἱ πολλοὶ ὅπῃ ἂν τύχωσιν 8497 Theaet.168.c.2 : ἕλκοντες ἀπορίας ἀλλήλοις παντοδαπὰς παρέχουσι." ταῦτα, 8498 Theaet.168.c.3 : ὦ Θεόδωρε, τῷ ἑταίρῳ σου εἰς βοήθειαν προσηρξάμην κατ´ 8499 Theaet.168.c.4 : ἐμὴν δύναμιν σμικρὰ ἀπὸ σμικρῶν· εἰ δ´ αὐτὸς ἔζη, μεγα– 8500 Theaet.168.c.5 : λειότερον ἂν τοῖς αὑτοῦ ἐβοήθησεν. 8501 Theaet.168.c.6 : {ΘΕΟ.} Παίζεις, ὦ Σώκρατες· πάνυ γὰρ νεανικῶς τῷ ἀνδρὶ 8502 Theaet.168.c.7 : βεβοήθηκας. 8503 Theaet.168.c.8 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις, ὦ ἑταῖρε. καί μοι εἰπέ· ἐνενόησάς που 8504 Theaet.168.c.9 : λέγοντος ἄρτι τοῦ Πρωταγόρου καὶ ὀνειδίζοντος ἡμῖν ὅτι 8505 Theaet.168.d.1 : πρὸς παιδίον τοὺς λόγους ποιούμενοι τῷ τοῦ παιδὸς φόβῳ 8506 Theaet.168.d.2 : ἀγωνιζοίμεθα εἰς τὰ ἑαυτοῦ, καὶ χαριεντισμόν τινα ἀπο– 8507 Theaet.168.d.3 : καλῶν, ἀποσεμνύνων δὲ τὸ πάντων μέτρον, σπουδάσαι ἡμᾶς 8508 Theaet.168.d.4 : διεκελεύσατο περὶ τὸν αὑτοῦ λόγον; 8509 Theaet.168.d.5 : {ΘΕΟ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἐνενόησα, ὦ Σώκρατες; 8510 Theaet.168.d.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν; κελεύεις πείθεσθαι αὐτῷ; 8511 Theaet.168.d.7 : {ΘΕΟ.} Σφόδρα γε. 8512 Theaet.168.d.8 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὅτι τάδε πάντα πλὴν σοῦ παιδία ἐστίν. 8513 Theaet.168.d.9 : εἰ οὖν πεισόμεθα τῷ ἀνδρί, ἐμὲ καὶ σὲ δεῖ ἐρωτῶντάς τε καὶ 8514 Theaet.168.e.1 : ἀποκρινομένους ἀλλήλοις σπουδάσαι αὐτοῦ περὶ τὸν λόγον, 8515 Theaet.168.e.2 : ἵνα μὴ τοῦτό γε ἔχῃ ἐγκαλεῖν, ὡς παίζοντες πρὸς μειράκια 8516 Theaet.168.e.3 : διεσκεψάμεθ´ αὐτοῦ τὸν λόγον. 8517 Theaet.168.e.4 : {ΘΕΟ.} Τί δ´; οὐ πολλῶν τοι Θεαίτητος μεγάλους πώγωνας 8518 Theaet.168.e.5 : ἐχόντων ἄμεινον ἂν ἐπακολουθήσειε λόγῳ διερευνωμένῳ; 8519 Theaet.168.e.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὔ τι σοῦ γε, ὦ Θεόδωρε, ἄμεινον. μὴ οὖν 8520 Theaet.168.e.7 : οἴου ἐμὲ μὲν τῷ σῷ ἑταίρῳ τετελευτηκότι δεῖν παντὶ τρόπῳ 8521 Theaet.169.a.1 : ἐπαμύνειν, σὲ δὲ μηδενί. ἀλλ´ ἴθι, ὦ ἄριστε, ὀλίγον ἐπίσπου, 8522 Theaet.169.a.2 : μέχρι τούτου αὐτοῦ ἕως ἂν εἰδῶμεν εἴτε ἄρα σὲ δεῖ διαγραμ– 8523 Theaet.169.a.3 : μάτων πέρι μέτρον εἶναι, εἴτε πάντες ὁμοίως σοὶ ἱκανοὶ 8524 Theaet.169.a.4 : ἑαυτοῖς εἴς τε ἀστρονομίαν καὶ τἆλλα ὧν δὴ σὺ πέρι αἰτίαν 8525 Theaet.169.a.5 : ἔχεις διαφέρειν. 8526 Theaet.169.a.6 : {ΘΕΟ.} Οὐ ῥᾴδιον, ὦ Σώκρατες, σοὶ παρακαθήμενον μὴ 8527 Theaet.169.a.7 : διδόναι λόγον, ἀλλ´ ἐγὼ ἄρτι παρελήρησα φάσκων σε ἐπι– 8528 Theaet.169.a.8 : τρέψειν μοι μὴ ἀποδύεσθαι, καὶ οὐχὶ ἀναγκάσειν καθάπερ 8529 Theaet.169.a.9 : Λακεδαιμόνιοι· σὺ δέ μοι δοκεῖς πρὸς τὸν Σκίρωνα μᾶλλον 8530 Theaet.169.b.1 : τείνειν. Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ ἀπιέναι ἢ ἀποδύεσθαι 8531 Theaet.169.b.2 : κελεύουσι, σὺ δὲ κατ´ Ἀνταῖόν τί μοι μᾶλλον δοκεῖς τὸ 8532 Theaet.169.b.3 : δρᾶμα δρᾶν· τὸν γὰρ προσελθόντα οὐκ ἀνίης πρὶν 〈ἂν〉 8533 Theaet.169.b.4 : ἀναγκάσῃς ἀποδύσας ἐν τοῖς λόγοις προσπαλαῖσαι. 8534 Theaet.169.b.5 : {ΣΩ.} Ἄριστά γε, ὦ Θεόδωρε, τὴν νόσον μου ἀπῄκασας· 8535 Theaet.169.b.6 : ἰσχυρικώτερος μέντοι ἐγὼ ἐκείνων. μυρίοι γὰρ ἤδη μοι 8536 Theaet.169.b.7 : Ἡρακλέες τε καὶ Θησέες ἐντυχόντες καρτεροὶ πρὸς τὸ λέγειν 8537 Theaet.169.b.8 : μάλ´ εὖ συγκεκόφασιν, ἀλλ´ ἐγὼ οὐδέν τι μᾶλλον ἀφίσταμαι· 8538 Theaet.169.c.1 : οὕτω τις ἔρως δεινὸς ἐνδέδυκε τῆς περὶ ταῦτα γυμνασίας. 8539 Theaet.169.c.2 : μὴ οὖν μηδὲ σὺ φθονήσῃς προσανατριψάμενος σαυτόν τε 8540 Theaet.169.c.3 : ἅμα καὶ ἐμὲ ὀνῆσαι. 8541 Theaet.169.c.4 : {ΘΕΟ.} Οὐδὲν ἔτι ἀντιλέγω, ἀλλ´ ἄγε ὅπῃ ´θέλεις· πάντως 8542 Theaet.169.c.5 : τὴν περὶ ταῦτα εἱμαρμένην ἣν 〈ἂν〉 σὺ ἐπικλώσῃς δεῖ ἀνα– 8543 Theaet.169.c.6 : τλῆναι ἐλεγχόμενον. οὐ μέντοι περαιτέρω γε ὧν προτίθεσαι 8544 Theaet.169.c.7 : οἷός τ´ ἔσομαι παρασχεῖν ἐμαυτόν σοι. 8545 Theaet.169.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀρκεῖ καὶ μέχρι τούτων. καί μοι πάνυ τήρει 8546 Theaet.169.c.9 : τὸ τοιόνδε, μή που παιδικόν τι λάθωμεν εἶδος τῶν λόγων 8547 Theaet.169.d.1 : ποιούμενοι, καί τις πάλιν ἡμῖν αὐτὸ ὀνειδίσῃ. 8548 Theaet.169.d.2 : {ΘΕΟ.} Ἀλλὰ δὴ πειράσομαί γε καθ´ ὅσον ἂν δύνωμαι. 8549 Theaet.169.d.3 : {ΣΩ.} Τοῦδε τοίνυν πρῶτον πάλιν ἀντιλαβώμεθα οὗπερ τὸ 8550 Theaet.169.d.4 : πρότερον, καὶ ἴδωμεν ὀρθῶς ἢ οὐκ ὀρθῶς ἐδυσχεραίνομεν 8551 Theaet.169.d.5 : ἐπιτιμῶντες τῷ λόγῳ ὅτι αὐτάρκη ἕκαστον εἰς φρόνησιν 8552 Theaet.169.d.6 : ἐποίει, καὶ ἡμῖν συνεχώρησεν ὁ Πρωταγόρας περί τε τοῦ 8553 Theaet.169.d.7 : ἀμείνονος καὶ χείρονος διαφέρειν τινάς, οὓς δὴ καὶ εἶναι 8554 Theaet.169.d.8 : σοφούς. οὐχί; 8555 Theaet.169.d.9 : {ΘΕΟ.} Ναί. 8556 Theaet.169.d.10 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν τοίνυν αὐτὸς παρὼν ὡμολόγει ἀλλὰ μὴ ἡμεῖς 8557 Theaet.169.e.1 : βοηθοῦντες ὑπὲρ αὐτοῦ συνεχωρήσαμεν, οὐδὲν ἂν πάλιν ἔδει 8558 Theaet.169.e.2 : ἐπαναλαβόντας βεβαιοῦσθαι· νῦν δὲ τάχ´ ἄν τις ἡμᾶς ἀκύρους 8559 Theaet.169.e.3 : τιθείη τῆς ὑπὲρ ἐκείνου ὁμολογίας. διὸ καλλιόνως ἔχει 8560 Theaet.169.e.4 : σαφέστερον περὶ τούτου αὐτοῦ διομολογήσασθαι· οὐ γάρ τι 8561 Theaet.169.e.5 : σμικρὸν παραλλάττει οὕτως ἔχον ἢ ἄλλως. 8562 Theaet.169.e.6 : {ΘΕΟ.} Λέγεις ἀληθῆ. 8563 Theaet.169.e.7 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν δι´ ἄλλων ἀλλ´ ἐκ τοῦ ἐκείνου λόγου ὡς 8564 Theaet.170.a.1 : διὰ βραχυτάτων λάβωμεν τὴν ὁμολογίαν. 8565 Theaet.170.a.2 : {ΘΕΟ.} Πῶς; 8566 Theaet.170.a.3 : {ΣΩ.} Οὑτωσί· τὸ δοκοῦν ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναί φησί 8567 Theaet.170.a.4 : που ᾧ δοκεῖ; 8568 Theaet.170.a.5 : {ΘΕΟ.} Φησὶ γὰρ οὖν. 8569 Theaet.170.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ Πρωταγόρα, καὶ ἡμεῖς ἀνθρώπου, μᾶλλον 8570 Theaet.170.a.7 : δὲ πάντων ἀνθρώπων δόξας λέγομεν, καὶ φαμὲν οὐδένα 8571 Theaet.170.a.8 : ὅντινα οὐ τὰ μὲν αὑτὸν ἡγεῖσθαι τῶν ἄλλων σοφώτερον, τὰ 8572 Theaet.170.a.9 : δὲ ἄλλους ἑαυτοῦ, καὶ ἔν γε τοῖς μεγίστοις κινδύνοις, ὅταν 8573 Theaet.170.a.10 : ἐν στρατείαις ἢ νόσοις ἢ ἐν θαλάττῃ χειμάζωνται, ὥσπερ 8574 Theaet.170.a.11 : πρὸς θεοὺς ἔχειν τοὺς ἐν ἑκάστοις ἄρχοντας, σωτῆρας σφῶν 8575 Theaet.170.b.1 : προσδοκῶντας, οὐκ ἄλλῳ τῳ διαφέροντας ἢ τῷ εἰδέναι· καὶ 8576 Theaet.170.b.2 : πάντα που μεστὰ τἀνθρώπινα ζητούντων διδασκάλους τε καὶ 8577 Theaet.170.b.3 : ἄρχοντας ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἄλλων ζῴων τῶν τε ἐργασιῶν, 8578 Theaet.170.b.4 : οἰομένων τε αὖ ἱκανῶν μὲν διδάσκειν, ἱκανῶν δὲ ἄρχειν 8579 Theaet.170.b.5 : εἶναι. καὶ ἐν τούτοις ἅπασι τί ἄλλο φήσομεν ἢ αὐτοὺς τοὺς 8580 Theaet.170.b.6 : ἀνθρώπους ἡγεῖσθαι σοφίαν καὶ ἀμαθίαν εἶναι παρὰ σφίσιν; 8581 Theaet.170.b.7 : {ΘΕΟ.} Οὐδὲν ἄλλο. 8582 Theaet.170.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὴν μὲν σοφίαν ἀληθῆ διάνοιαν ἡγοῦνται, 8583 Theaet.170.b.9 : τὴν δὲ ἀμαθίαν ψευδῆ δόξαν; 8584 Theaet.170.c.1 : {ΘΕΟ.} Τί μήν; 8585 Theaet.170.c.2 : {ΣΩ.} Τί οὖν, ὦ Πρωταγόρα, χρησόμεθα τῷ λόγῳ; πότε– 8586 Theaet.170.c.3 : ρον ἀληθῆ φῶμεν ἀεὶ τοὺς ἀνθρώπους δοξάζειν, ἢ τοτὲ μὲν 8587 Theaet.170.c.4 : ἀληθῆ, τοτὲ δὲ ψευδῆ; ἐξ ἀμφοτέρων γάρ που συμβαίνει μὴ 8588 Theaet.170.c.5 : ἀεὶ ἀληθῆ ἀλλ´ ἀμφότερα αὐτοὺς δοξάζειν. σκόπει γάρ, ὦ 8589 Theaet.170.c.6 : Θεόδωρε, εἰ ἐθέλοι ἄν τις τῶν ἀμφὶ Πρωταγόραν ἢ σὺ 8590 Theaet.170.c.7 : αὐτὸς διαμάχεσθαι ὡς οὐδεὶς ἡγεῖται ἕτερος ἕτερον ἀμαθῆ 8591 Theaet.170.c.8 : τε εἶναι καὶ ψευδῆ δοξάζειν. 8592 Theaet.170.c.9 : {ΘΕΟ.} Ἀλλ´ ἄπιστον, ὦ Σώκρατες. 8593 Theaet.170.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν εἰς τοῦτό γε ἀνάγκης ὁ λόγος ἥκει ὁ 8594 Theaet.170.d.2 : πάντων χρημάτων μέτρον ἄνθρωπον λέγων. 8595 Theaet.170.d.3 : {ΘΕΟ.} Πῶς δή; 8596 Theaet.170.d.4 : {ΣΩ.} Ὅταν σὺ κρίνας τι παρὰ σαυτῷ πρός με ἀποφαίνῃ 8597 Theaet.170.d.5 : περί τινος δόξαν, σοὶ μὲν δὴ τοῦτο κατὰ τὸν ἐκείνου λόγον 8598 Theaet.170.d.6 : ἀληθὲς ἔστω, ἡμῖν δὲ δὴ τοῖς ἄλλοις περὶ τῆς σῆς κρίσεως 8599 Theaet.170.d.7 : πότερον οὐκ ἔστιν κριταῖς γενέσθαι, ἢ ἀεὶ σὲ κρίνομεν 8600 Theaet.170.d.8 : ἀληθῆ δοξάζειν; ἢ μυρίοι ἑκάστοτέ σοι μάχονται ἀντιδοξά– 8601 Theaet.170.d.9 : ζοντες, ἡγούμενοι ψευδῆ κρίνειν τε καὶ οἴεσθαι; 8602 Theaet.170.e.1 : {ΘΕΟ.} Νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, μάλα μυρίοι δῆτα, 8603 Theaet.170.e.2 : φησὶν Ὅμηρος, οἵ γέ μοι τὰ ἐξ ἀνθρώπων πράγματα 8604 Theaet.170.e.3 : παρέχουσιν. 8605 Theaet.170.e.4 : {ΣΩ.} Τί οὖν; βούλει λέγωμεν ὡς σὺ τότε σαυτῷ μὲν 8606 Theaet.170.e.5 : ἀληθῆ δοξάζεις, τοῖς δὲ μυρίοις ψευδῆ; 8607 Theaet.170.e.6 : {ΘΕΟ.} Ἔοικεν ἔκ γε τοῦ λόγου ἀνάγκη εἶναι. 8608 Theaet.170.e.7 : {ΣΩ.} Τί δὲ αὐτῷ Πρωταγόρᾳ; ἆρ´ οὐχὶ ἀνάγκη, εἰ μὲν 8609 Theaet.170.e.8 : μηδὲ αὐτὸς ᾤετο μέτρον εἶναι ἄνθρωπον μηδὲ οἱ πολλοί, 8610 Theaet.170.e.9 : ὥσπερ οὐδὲ οἴονται, μηδενὶ δὴ εἶναι ταύτην τὴν ἀλήθειαν 8611 Theaet.171.a.1 : ἣν ἐκεῖνος ἔγραψεν; εἰ δὲ αὐτὸς μὲν ᾤετο, τὸ δὲ πλῆθος μὴ 8612 Theaet.171.a.2 : συνοίεται, οἶσθ´ ὅτι πρῶτον μὲν ὅσῳ πλείους οἷς μὴ δοκεῖ ἢ 8613 Theaet.171.a.3 : οἷς δοκεῖ, τοσούτῳ μᾶλλον οὐκ ἔστιν ἢ ἔστιν. 8614 Theaet.171.a.4 : {ΘΕΟ.} Ἀνάγκη, εἴπερ γε καθ´ ἑκάστην δόξαν ἔσται καὶ 8615 Theaet.171.a.5 : οὐκ ἔσται. 8616 Theaet.171.a.6 : {ΣΩ.} Ἔπειτά γε τοῦτ´ ἔχει κομψότατον· ἐκεῖνος μὲν περὶ 8617 Theaet.171.a.7 : τῆς αὑτοῦ οἰήσεως τὴν τῶν ἀντιδοξαζόντων οἴησιν, ᾗ ἐκεῖ– 8618 Theaet.171.a.8 : νον ἡγοῦνται ψεύδεσθαι, συγχωρεῖ που ἀληθῆ εἶναι ὁμολογῶν 8619 Theaet.171.a.9 : τὰ ὄντα δοξάζειν ἅπαντας. 8620 Theaet.171.a.10 : {ΘΕΟ.} Πάνυ μὲν οὖν. 8621 Theaet.171.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὴν αὑτοῦ ἂν ψευδῆ συγχωροῖ, εἰ τὴν τῶν 8622 Theaet.171.b.2 : ἡγουμένων αὐτὸν ψεύδεσθαι ὁμολογεῖ ἀληθῆ εἶναι; 8623 Theaet.171.b.3 : {ΘΕΟ.} Ἀνάγκη. 8624 Theaet.171.b.4 : {ΣΩ.} Οἱ δέ γ´ ἄλλοι οὐ συγχωροῦσιν ἑαυτοῖς ψεύδεσθαι; 8625 Theaet.171.b.5 : {ΘΕΟ.} Οὐ γὰρ οὖν. 8626 Theaet.171.b.6 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γ´ αὖ ὁμολογεῖ καὶ ταύτην ἀληθῆ τὴν δόξαν 8627 Theaet.171.b.7 : ἐξ ὧν γέγραφεν. 8628 Theaet.171.b.8 : {ΘΕΟ.} Φαίνεται. 8629 Theaet.171.b.9 : {ΣΩ.} Ἐξ ἁπάντων ἄρα ἀπὸ Πρωταγόρου ἀρξαμένων 8630 Theaet.171.b.10 : ἀμφισβητήσεται, μᾶλλον δὲ ὑπό γε ἐκείνου ὁμολογήσεται, 8631 Theaet.171.b.11 : ὅταν τῷ τἀναντία λέγοντι συγχωρῇ ἀληθῆ αὐτὸν δοξάζειν, 8632 Theaet.171.c.1 : τότε καὶ ὁ Πρωταγόρας αὐτὸς συγχωρήσεται μήτε κύνα μήτε 8633 Theaet.171.c.2 : τὸν ἐπιτυχόντα ἄνθρωπον μέτρον εἶναι μηδὲ περὶ ἑνὸς οὗ ἂν 8634 Theaet.171.c.3 : μὴ μάθῃ. οὐχ οὕτως; 8635 Theaet.171.c.4 : {ΘΕΟ.} Οὕτως. 8636 Theaet.171.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ ἀμφισβητεῖται ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ 8637 Theaet.171.c.6 : ἂν εἴη ἡ Πρωταγόρου Ἀλήθεια ἀληθής, οὔτε τινὶ ἄλλῳ οὔτ´ 8638 Theaet.171.c.7 : αὐτῷ ἐκείνῳ. 8639 Theaet.171.c.8 : {ΘΕΟ.} Ἄγαν, ὦ Σώκρατες, τὸν ἑταῖρόν μου καταθέομεν. 8640 Theaet.171.c.9 : {ΣΩ.} Ἀλλά τοι, ὦ φίλε, ἄδηλον εἰ καὶ παραθέομεν τὸ 8641 Theaet.171.c.10 : ὀρθόν. εἰκός γε ἄρα ἐκεῖνον πρεσβύτερον ὄντα σοφώτερον 8642 Theaet.171.d.1 : ἡμῶν εἶναι· καὶ εἰ αὐτίκα ἐντεῦθεν ἀνακύψειε μέχρι τοῦ 8643 Theaet.171.d.2 : αὐχένος, πολλὰ ἂν ἐμέ τε ἐλέγξας ληροῦντα, ὡς τὸ εἰκός, 8644 Theaet.171.d.3 : καὶ σὲ ὁμολογοῦντα, καταδὺς ἂν οἴχοιτο ἀποτρέχων. ἀλλ´ 8645 Theaet.171.d.4 : ἡμῖν ἀνάγκη οἶμαι χρῆσθαι ἡμῖν αὐτοῖς ὁποῖοί τινές ἐσμεν, 8646 Theaet.171.d.5 : καὶ τὰ δοκοῦντα ἀεὶ ταῦτα λέγειν. καὶ δῆτα καὶ νῦν ἄλλο 8647 Theaet.171.d.6 : τι φῶμεν ὁμολογεῖν ἂν τοῦτό γε ὁντινοῦν, τὸ εἶναι σοφώτερον 8648 Theaet.171.d.7 : ἕτερον ἑτέρου, εἶναι δὲ καὶ ἀμαθέστερον; 8649 Theaet.171.d.8 : {ΘΕΟ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. 8650 Theaet.171.d.9 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ταύτῃ ἂν μάλιστα ἵστασθαι τὸν λόγον, ᾗ 8651 Theaet.171.e.1 : ἡμεῖς ὑπεγράψαμεν βοηθοῦντες Πρωταγόρᾳ, ὡς τὰ μὲν 8652 Theaet.171.e.2 : πολλὰ ᾗ δοκεῖ, ταύτῃ καὶ ἔστιν ἑκάστῳ, θερμά, ξηρά, 8653 Theaet.171.e.3 : γλυκέα, πάντα ὅσα τοῦ τύπου τούτου· εἰ δέ που ἔν τισι 8654 Theaet.171.e.4 : συγχωρήσεται διαφέρειν ἄλλον ἄλλου, περὶ τὰ ὑγιεινὰ καὶ 8655 Theaet.171.e.5 : νοσώδη ἐθελῆσαι ἂν φάναι μὴ πᾶν γύναιον καὶ παιδίον, καὶ 8656 Theaet.171.e.6 : θηρίον δέ, ἱκανὸν εἶναι ἰᾶσθαι αὑτὸ γιγνῶσκον ἑαυτῷ τὸ 8657 Theaet.171.e.7 : ὑγιεινόν, ἀλλὰ ἐνταῦθα δὴ ἄλλον ἄλλου διαφέρειν, εἴπερ 8658 Theaet.171.e.8 : που; 8659 Theaet.171.e.9 : {ΘΕΟ.} Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. 8660 Theaet.172.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ πολιτικῶν, καλὰ μὲν καὶ αἰσχρὰ 8661 Theaet.172.a.2 : καὶ δίκαια καὶ ἄδικα καὶ ὅσια καὶ μή, οἷα ἂν ἑκάστη πόλις 8662 Theaet.172.a.3 : οἰηθεῖσα θῆται νόμιμα αὑτῇ, ταῦτα καὶ εἶναι τῇ ἀληθείᾳ 8663 Theaet.172.a.4 : ἑκάστῃ, καὶ ἐν τούτοις μὲν οὐδὲν σοφώτερον οὔτε ἰδιώτην 8664 Theaet.172.a.5 : ἰδιώτου οὔτε πόλιν πόλεως εἶναι· ἐν δὲ τῷ συμφέροντα 8665 Theaet.172.a.6 : ἑαυτῇ ἢ μὴ συμφέροντα τίθεσθαι, ἐνταῦθ´, εἴπερ που, αὖ 8666 Theaet.172.a.7 : ὁμολογήσει σύμβουλόν τε συμβούλου διαφέρειν καὶ πόλεως 8667 Theaet.172.a.8 : δόξαν ἑτέραν ἑτέρας πρὸς ἀλήθειαν, καὶ οὐκ ἂν πάνυ τολμή– 8668 Theaet.172.b.1 : σειε φῆσαι, ἃ ἂν θῆται πόλις συμφέροντα οἰηθεῖσα αὑτῇ, 8669 Theaet.172.b.2 : παντὸς μᾶλλον ταῦτα καὶ συνοίσειν· ἀλλ´ ἐκεῖ οὗ λέγω, ἐν 8670 Theaet.172.b.3 : τοῖς δικαίοις καὶ ἀδίκοις καὶ ὁσίοις καὶ ἀνοσίοις, ἐθέλουσιν 8671 Theaet.172.b.4 : ἰσχυρίζεσθαι ὡς οὐκ ἔστι φύσει αὐτῶν οὐδὲν οὐσίαν ἑαυτοῦ 8672 Theaet.172.b.5 : ἔχον, ἀλλὰ τὸ κοινῇ δόξαν τοῦτο γίγνεται ἀληθὲς τότε, ὅταν 8673 Theaet.172.b.6 : δόξῃ καὶ ὅσον ἂν δοκῇ χρόνον. καὶ ὅσοι γε ἂν μὴ παντάπασι 8674 Theaet.172.b.7 : τὸν Πρωταγόρου λόγον λέγωσιν, ὧδέ πως τὴν σοφίαν ἄγουσι. 8675 Theaet.172.b.8 : λόγος δὲ ἡμᾶς, ὦ Θεόδωρε, ἐκ λόγου μείζων ἐξ ἐλάττονος 8676 Theaet.172.c.1 : καταλαμβάνει. 8677 Theaet.172.c.2 : {ΘΕΟ.} Οὐκοῦν σχολὴν ἄγομεν, ὦ Σώκρατες; 8678 Theaet.172.c.3 : {ΣΩ.} Φαινόμεθα. καὶ πολλάκις μέν γε δή, ὦ δαιμόνιε, 8679 Theaet.172.c.4 : καὶ ἄλλοτε κατενόησα, ἀτὰρ καὶ νῦν, ὡς εἰκότως οἱ ἐν ταῖς 8680 Theaet.172.c.5 : φιλοσοφίαις πολὺν χρόνον διατρίψαντες εἰς τὰ δικαστήρια 8681 Theaet.172.c.6 : ἰόντες γελοῖοι φαίνονται ῥήτορες. 8682 Theaet.172.c.7 : {ΘΕΟ.} Πῶς δὴ οὖν λέγεις; 8683 Theaet.172.c.8 : {ΣΩ.} Κινδυνεύουσιν οἱ ἐν δικαστηρίοις καὶ τοῖς τοιούτοις 8684 Theaet.172.c.9 : ἐκ νέων κυλινδούμενοι πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ τῇ 8685 Theaet.172.d.1 : τοιᾷδε διατριβῇ τεθραμμένους ὡς οἰκέται πρὸς ἐλευθέρους 8686 Theaet.172.d.2 : τεθράφθαι. 8687 Theaet.172.d.3 : {ΘΕΟ.} Πῇ δή; 8688 Theaet.172.d.4 : {ΣΩ.} Ἧι τοῖς μὲν τοῦτο ὃ σὺ εἶπες ἀεὶ πάρεστι, σχολή, 8689 Theaet.172.d.5 : καὶ τοὺς λόγους ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ σχολῆς ποιοῦνται· ὥσπερ 8690 Theaet.172.d.6 : ἡμεῖς νυνὶ τρίτον ἤδη λόγον ἐκ λόγου μεταλαμβάνομεν, 8691 Theaet.172.d.7 : οὕτω κἀκεῖνοι, ἐὰν αὐτοὺς ὁ ἐπελθὼν τοῦ προκειμένου μᾶλλον 8692 Theaet.172.d.8 : καθάπερ ἡμᾶς ἀρέσῃ· καὶ διὰ μακρῶν ἢ βραχέων μέλει 8693 Theaet.172.d.9 : οὐδὲν λέγειν, ἂν μόνον τύχωσι τοῦ ὄντος· οἱ δὲ ἐν ἀσχολίᾳ 8694 Theaet.172.e.1 : τε ἀεὶ λέγουσι—κατεπείγει γὰρ ὕδωρ ῥέον—καὶ οὐκ ἐγχωρεῖ 8695 Theaet.172.e.2 : περὶ οὗ ἂν ἐπιθυμήσωσι τοὺς λόγους ποιεῖσθαι, ἀλλ´ ἀνάγ– 8696 Theaet.172.e.3 : κην ἔχων ὁ ἀντίδικος ἐφέστηκεν καὶ ὑπογραφὴν παρανα– 8697 Theaet.172.e.4 : γιγνωσκομένην ὧν ἐκτὸς οὐ ῥητέον [ἣν ἀντωμοσίαν καλοῦσιν]· 8698 Theaet.172.e.5 : οἱ δὲ λόγοι ἀεὶ περὶ ὁμοδούλου πρὸς δεσπότην καθήμενον, 8699 Theaet.172.e.6 : ἐν χειρί τινα δίκην ἔχοντα, καὶ οἱ ἀγῶνες οὐδέποτε τὴν 8700 Theaet.172.e.7 : ἄλλως ἀλλ´ ἀεὶ τὴν περὶ αὐτοῦ, πολλάκις δὲ καὶ περὶ ψυχῆς 8701 Theaet.173.a.1 : ὁ δρόμος· ὥστ´ ἐξ ἁπάντων τούτων ἔντονοι καὶ δριμεῖς 8702 Theaet.173.a.2 : γίγνονται, ἐπιστάμενοι τὸν δεσπότην λόγῳ τε θωπεῦσαι καὶ 8703 Theaet.173.a.3 : ἔργῳ ὑπελθεῖν, σμικροὶ δὲ καὶ οὐκ ὀρθοὶ τὰς ψυχάς. τὴν 8704 Theaet.173.a.4 : γὰρ αὔξην καὶ τὸ εὐθύ τε καὶ τὸ ἐλευθέριον ἡ ἐκ νέων δου– 8705 Theaet.173.a.5 : λεία ἀφῄρηται, ἀναγκάζουσα πράττειν σκολιά, μεγάλους 8706 Theaet.173.a.6 : κινδύνους καὶ φόβους ἔτι ἁπαλαῖς ψυχαῖς ἐπιβάλλουσα, οὓς 8707 Theaet.173.a.7 : οὐ δυνάμενοι μετὰ τοῦ δικαίου καὶ ἀληθοῦς ὑποφέρειν, εὐθὺς 8708 Theaet.173.a.8 : ἐπὶ τὸ ψεῦδός τε καὶ τὸ ἀλλήλους ἀνταδικεῖν τρεπόμενοι 8709 Theaet.173.b.1 : πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται, ὥσθ´ ὑγιὲς οὐδὲν ἔχοντες 8710 Theaet.173.b.2 : τῆς διανοίας εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτῶσι, δεινοί τε 8711 Theaet.173.b.3 : καὶ σοφοὶ γεγονότες, ὡς οἴονται. καὶ οὗτοι μὲν δὴ τοιοῦτοι, 8712 Theaet.173.b.4 : ὦ Θεόδωρε· τοὺς δὲ τοῦ ἡμετέρου χοροῦ πότερον βούλει 8713 Theaet.173.b.5 : διελθόντες ἢ ἐάσαντες πάλιν ἐπὶ τὸν λόγον τρεπώμεθα, ἵνα 8714 Theaet.173.b.6 : μὴ καί, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, λίαν πολὺ τῇ ἐλευθερίᾳ καὶ 8715 Theaet.173.b.7 : μεταλήψει τῶν λόγων καταχρώμεθα; 8716 Theaet.173.b.8 : {ΘΕΟ.} Μηδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ διελθόντες. πάνυ 8717 Theaet.173.c.1 : γὰρ εὖ τοῦτο εἴρηκας, ὅτι οὐχ ἡμεῖς οἱ ἐν τῷ τοιῷδε χορεύ– 8718 Theaet.173.c.2 : οντες τῶν λόγων ὑπηρέται, ἀλλ´ οἱ λόγοι ἡμέτεροι ὥσπερ 8719 Theaet.173.c.3 : οἰκέται, καὶ ἕκαστος αὐτῶν περιμένει ἀποτελεσθῆναι ὅταν 8720 Theaet.173.c.4 : ἡμῖν δοκῇ· οὔτε γὰρ δικαστὴς οὔτε θεατὴς ὥσπερ ποιηταῖς 8721 Theaet.173.c.5 : ἐπιτιμήσων τε καὶ ἄρξων ἐπιστατεῖ παρ´ ἡμῖν. 8722 Theaet.173.c.6 : {ΣΩ.} Λέγωμεν δή, ὡς ἔοικεν, ἐπεὶ σοί γε δοκεῖ, περὶ τῶν 8723 Theaet.173.c.7 : κορυφαίων· τί γὰρ ἄν τις τούς γε φαύλως διατρίβοντας ἐν 8724 Theaet.173.c.8 : φιλοσοφίᾳ λέγοι; οὗτοι δέ που ἐκ νέων πρῶτον μὲν εἰς 8725 Theaet.173.d.1 : ἀγορὰν οὐκ ἴσασι τὴν ὁδόν, οὐδὲ ὅπου δικαστήριον ἢ βου– 8726 Theaet.173.d.2 : λευτήριον ἤ τι κοινὸν ἄλλο τῆς πόλεως συνέδριον· νόμους 8727 Theaet.173.d.3 : δὲ καὶ ψηφίσματα λεγόμενα ἢ γεγραμμένα οὔτε ὁρῶσιν οὔτε 8728 Theaet.173.d.4 : ἀκούουσι· σπουδαὶ δὲ ἑταιριῶν ἐπ´ ἀρχὰς καὶ σύνοδοι καὶ δεῖπνα 8729 Theaet.173.d.5 : καὶ σὺν αὐλητρίσι κῶμοι, οὐδὲ ὄναρ πράττειν προσίσταται 8730 Theaet.173.d.6 : αὐτοῖς. εὖ δὲ ἢ κακῶς τις γέγονεν ἐν πόλει, ἤ τί τῳ 8731 Theaet.173.d.7 : κακόν ἐστιν ἐκ προγόνων γεγονὸς ἢ πρὸς ἀνδρῶν ἢ γυναι– 8732 Theaet.173.d.8 : κῶν, μᾶλλον αὐτὸν λέληθεν ἢ οἱ τῆς θαλάττης λεγόμενοι 8733 Theaet.173.e.1 : χόες. καὶ ταῦτα πάντ´ οὐδ´ ὅτι οὐκ οἶδεν, οἶδεν· οὐδὲ γὰρ 8734 Theaet.173.e.2 : αὐτῶν ἀπέχεται τοῦ εὐδοκιμεῖν χάριν, ἀλλὰ τῷ ὄντι τὸ σῶμα 8735 Theaet.173.e.3 : μόνον ἐν τῇ πόλει κεῖται αὐτοῦ καὶ ἐπιδημεῖ, ἡ δὲ διάνοια, 8736 Theaet.173.e.4 : ταῦτα πάντα ἡγησαμένη σμικρὰ καὶ οὐδέν, ἀτιμάσασα παν– 8737 Theaet.173.e.5 : ταχῇ πέτεται κατὰ Πίνδαρον "τᾶς τε γᾶς ὑπένερθε" καὶ 8738 Theaet.173.e.6 : τὰ ἐπίπεδα γεωμετροῦσα, "οὐρανοῦ θ´ ὕπερ" ἀστρονομοῦσα, 8739 Theaet.174.a.1 : καὶ πᾶσαν πάντῃ φύσιν ἐρευνωμένη τῶν ὄντων ἑκάστου ὅλου, 8740 Theaet.174.a.2 : εἰς τῶν ἐγγὺς οὐδὲν αὑτὴν συγκαθιεῖσα. 8741 Theaet.174.a.3 : {ΘΕΟ.} Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 8742 Theaet.174.a.4 : {ΣΩ.} Ὥσπερ καὶ Θαλῆν ἀστρονομοῦντα, ὦ Θεόδωρε, καὶ 8743 Theaet.174.a.5 : ἄνω βλέποντα, πεσόντα εἰς φρέαρ, Θρᾷττά τις ἐμμελὴς καὶ 8744 Theaet.174.a.6 : χαρίεσσα θεραπαινὶς ἀποσκῶψαι λέγεται ὡς τὰ μὲν ἐν 8745 Theaet.174.a.7 : οὐρανῷ προθυμοῖτο εἰδέναι, τὰ δ´ ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ παρὰ 8746 Theaet.174.a.8 : πόδας λανθάνοι αὐτόν. ταὐτὸν δὲ ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας 8747 Theaet.174.b.1 : ὅσοι ἐν φιλοσοφίᾳ διάγουσι. τῷ γὰρ ὄντι τὸν τοιοῦτον 8748 Theaet.174.b.2 : ὁ μὲν πλησίον καὶ ὁ γείτων λέληθεν, οὐ μόνον ὅτι πράττει, 8749 Theaet.174.b.3 : ἀλλ´ ὀλίγου καὶ εἰ ἄνθρωπός ἐστιν ἤ τι ἄλλο θρέμμα· τί δέ 8750 Theaet.174.b.4 : ποτ´ ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τί τῇ τοιαύτῃ φύσει προσήκει 8751 Theaet.174.b.5 : διάφορον τῶν ἄλλων ποιεῖν ἢ πάσχειν, ζητεῖ τε καὶ πράγματ´ 8752 Theaet.174.b.6 : ἔχει διερευνώμενος. μανθάνεις γάρ που, ὦ Θεόδωρε· ἢ οὔ; 8753 Theaet.174.b.7 : {ΘΕΟ.} Ἔγωγε· καὶ ἀληθῆ λέγεις. 8754 Theaet.174.b.8 : {ΣΩ.} Τοιγάρτοι, ὦ φίλε, ἰδίᾳ τε συγγιγνόμενος ὁ τοιοῦτος 8755 Theaet.174.c.1 : ἑκάστῳ καὶ δημοσίᾳ, ὅπερ ἀρχόμενος ἔλεγον, ὅταν ἐν 8756 Theaet.174.c.2 : δικαστηρίῳ ἤ που ἄλλοθι ἀναγκασθῇ περὶ τῶν παρὰ πόδας 8757 Theaet.174.c.3 : καὶ τῶν ἐν ὀφθαλμοῖς διαλέγεσθαι, γέλωτα παρέχει οὐ 8758 Theaet.174.c.4 : μόνον Θρᾴτταις ἀλλὰ καὶ τῷ ἄλλῳ ὄχλῳ, εἰς φρέατά τε 8759 Theaet.174.c.5 : καὶ πᾶσαν ἀπορίαν ἐμπίπτων ὑπὸ ἀπειρίας, καὶ ἡ ἀσχη– 8760 Theaet.174.c.6 : μοσύνη δεινή, δόξαν ἀβελτερίας παρεχομένη· ἔν τε γὰρ 8761 Theaet.174.c.7 : ταῖς λοιδορίαις ἴδιον ἔχει οὐδὲν οὐδένα λοιδορεῖν, ἅτ´ οὐκ 8762 Theaet.174.c.8 : εἰδὼς κακὸν οὐδὲν οὐδενὸς ἐκ τοῦ μὴ μεμελετηκέναι· ἀπορῶν 8763 Theaet.174.d.1 : οὖν γελοῖος φαίνεται. ἔν τε τοῖς ἐπαίνοις καὶ ταῖς τῶν 8764 Theaet.174.d.2 : ἄλλων μεγαλαυχίαις οὐ προσποιήτως ἀλλὰ τῷ ὄντι γελῶν 8765 Theaet.174.d.3 : ἔνδηλος γιγνόμενος ληρώδης δοκεῖ εἶναι. τύραννόν τε γὰρ 8766 Theaet.174.d.4 : ἢ βασιλέα ἐγκωμιαζόμενον, ἕνα τῶν νομέων, οἷον συβώτην 8767 Theaet.174.d.5 : ἢ ποιμένα ἤ τινα βουκόλον, ἡγεῖται ἀκούειν εὐδαιμονιζό– 8768 Theaet.174.d.6 : μενον πολὺ βδάλλοντα· δυσκολώτερον δὲ ἐκείνων ζῷον καὶ 8769 Theaet.174.d.7 : ἐπιβουλότερον ποιμαίνειν τε καὶ βδάλλειν νομίζει αὐτούς, 8770 Theaet.174.d.8 : ἄγροικον δὲ καὶ ἀπαίδευτον ὑπὸ ἀσχολίας οὐδὲν ἧττον τῶν 8771 Theaet.174.e.1 : νομέων τὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνεσθαι, σηκὸν ἐν ὄρει τὸ 8772 Theaet.174.e.2 : τεῖχος περιβεβλημένον. γῆς δὲ ὅταν μυρία πλέθρα ἢ ἔτι 8773 Theaet.174.e.3 : πλείω ἀκούσῃ ὥς τις ἄρα κεκτημένος θαυμαστὰ πλήθει 8774 Theaet.174.e.4 : κέκτηται, πάνσμικρα δοκεῖ ἀκούειν εἰς ἅπασαν εἰωθὼς τὴν 8775 Theaet.174.e.5 : γῆν βλέπειν. τὰ δὲ δὴ γένη ὑμνούντων, ὡς γενναῖός τις 8776 Theaet.174.e.6 : ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων ἀποφῆναι, παντάπασιν 8777 Theaet.174.e.7 : ἀμβλὺ καὶ ἐπὶ σμικρὸν ὁρώντων ἡγεῖται τὸν ἔπαινον, ὑπὸ 8778 Theaet.175.a.1 : ἀπαιδευσίας οὐ δυναμένων εἰς τὸ πᾶν ἀεὶ βλέπειν οὐδὲ λογί– 8779 Theaet.175.a.2 : ζεσθαι ὅτι πάππων καὶ προγόνων μυριάδες ἑκάστῳ γεγόνασιν 8780 Theaet.175.a.3 : ἀναρίθμητοι, ἐν αἷς πλούσιοι καὶ πτωχοὶ καὶ βασιλῆς καὶ 8781 Theaet.175.a.4 : δοῦλοι βάρβαροί τε καὶ Ἕλληνες πολλάκις μυρίοι γεγόνασιν 8782 Theaet.175.a.5 : ὁτῳοῦν· ἀλλ´ ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι καταλόγῳ προγόνων 8783 Theaet.175.a.6 : σεμνυνομένων καὶ ἀναφερόντων εἰς Ἡρακλέα τὸν Ἀμφι– 8784 Theaet.175.a.7 : τρύωνος ἄτοπα αὐτῷ καταφαίνεται τῆς σμικρολογίας, ὅτι 8785 Theaet.175.b.1 : δὲ ὁ ἀπ´ Ἀμφιτρύωνος εἰς τὸ ἄνω πεντεκαιεικοστὸς τοιοῦ– 8786 Theaet.175.b.2 : τος ἦν οἵα συνέβαινεν αὐτῷ τύχη, καὶ ὁ πεντηκοστὸς ἀπ´ 8787 Theaet.175.b.3 : αὐτοῦ, γελᾷ οὐ δυναμένων λογίζεσθαί τε καὶ χαυνότητα 8788 Theaet.175.b.4 : ἀνοήτου ψυχῆς ἀπαλλάττειν. ἐν ἅπασι δὴ τούτοις ὁ τοιοῦ– 8789 Theaet.175.b.5 : τος ὑπὸ τῶν πολλῶν καταγελᾶται, τὰ μὲν ὑπερηφάνως 8790 Theaet.175.b.6 : ἔχων, ὡς δοκεῖ, τὰ δ´ ἐν ποσὶν ἀγνοῶν τε καὶ ἐν ἑκάστοις 8791 Theaet.175.b.7 : ἀπορῶν. 8792 Theaet.175.b.8 : {ΘΕΟ.} Παντάπασι τὰ γιγνόμενα λέγεις, ὦ Σώκρατες. 8793 Theaet.175.b.9 : {ΣΩ.} Ὅταν δέ γέ τινα αὐτός, ὦ φίλε, ἑλκύσῃ ἄνω, καὶ 8794 Theaet.175.c.1 : ἐθελήσῃ τις αὐτῷ ἐκβῆναι ἐκ τοῦ "Τί ἐγὼ σὲ ἀδικῶ ἢ σὺ 8795 Theaet.175.c.2 : ἐμέ"; εἰς σκέψιν αὐτῆς δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας, τί τε 8796 Theaet.175.c.3 : ἑκάτερον αὐτοῖν καὶ τί τῶν πάντων ἢ ἀλλήλων διαφέρετον, 8797 Theaet.175.c.4 : ἢ ἐκ τοῦ "εἰ βασιλεὺς εὐδαίμων," "κεκτημένος τ´ αὖ 8798 Theaet.175.c.5 : χρυσίον," βασιλείας πέρι καὶ ἀνθρωπίνης ὅλως εὐδαιμονίας 8799 Theaet.175.c.6 : καὶ ἀθλιότητος ἐπὶ σκέψιν, ποίω τέ τινε ἐστὸν καὶ τίνα 8800 Theaet.175.c.7 : τρόπον ἀνθρώπου φύσει προσήκει τὸ μὲν κτήσασθαι αὐτοῖν, 8801 Theaet.175.c.8 : τὸ δὲ ἀποφυγεῖν—περὶ τούτων ἁπάντων ὅταν αὖ δέῃ λόγον 8802 Theaet.175.d.1 : διδόναι τὸν σμικρὸν ἐκεῖνον τὴν ψυχὴν καὶ δριμὺν καὶ 8803 Theaet.175.d.2 : δικανικόν, πάλιν αὖ τὰ ἀντίστροφα ἀποδίδωσιν· εἰλιγγιῶν 8804 Theaet.175.d.3 : τε ἀπὸ ὑψηλοῦ κρεμασθεὶς καὶ βλέπων μετέωρος ἄνωθεν 8805 Theaet.175.d.4 : ὑπὸ ἀηθείας ἀδημονῶν τε καὶ ἀπορῶν καὶ βατταρίζων γέλωτα 8806 Theaet.175.d.5 : Θρᾴτταις μὲν οὐ παρέχει οὐδ´ ἄλλῳ ἀπαιδεύτῳ οὐδενί, οὐ 8807 Theaet.175.d.6 : γὰρ αἰσθάνονται, τοῖς δ´ ἐναντίως ἢ ὡς ἀνδραπόδοις τρα– 8808 Theaet.175.d.7 : φεῖσι πᾶσιν. οὗτος δὴ ἑκατέρου τρόπος, ὦ Θεόδωρε, ὁ 8809 Theaet.175.e.1 : μὲν τῷ ὄντι ἐν ἐλευθερίᾳ τε καὶ σχολῇ τεθραμμένου, ὃν 8810 Theaet.175.e.2 : δὴ φιλόσοφον καλεῖς, ᾧ ἀνεμέσητον εὐήθει δοκεῖν καὶ 8811 Theaet.175.e.3 : οὐδενὶ εἶναι ὅταν εἰς δουλικὰ ἐμπέσῃ διακονήματα, οἷον 8812 Theaet.175.e.4 : στρωματόδεσμον μὴ ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ ὄψον 8813 Theaet.175.e.5 : ἡδῦναι ἢ θῶπας λόγους· ὁ δ´ αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα 8814 Theaet.175.e.6 : δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν, ἀναβάλλεσθαι δὲ 8815 Theaet.175.e.7 : οὐκ ἐπισταμένου ἐπιδέξια ἐλευθερίως οὐδέ γ´ ἁρμονίαν λόγων 8816 Theaet.176.a.1 : λαβόντος ὀρθῶς ὑμνῆσαι θεῶν τε καὶ ἀνδρῶν εὐδαιμόνων 8817 Theaet.176.a.2 : βίον [ἀληθῆ]. 8818 Theaet.176.a.3 : {ΘΕΟ.} Εἰ πάντας, ὦ Σώκρατες, πείθοις ἃ λέγεις ὥσπερ 8819 Theaet.176.a.4 : ἐμέ, πλείων ἂν εἰρήνη καὶ κακὰ ἐλάττω κατ´ ἀνθρώπους εἴη. 8820 Theaet.176.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὔτ´ ἀπολέσθαι τὰ κακὰ δυνατόν, ὦ Θεόδωρε— 8821 Theaet.176.a.6 : ὑπεναντίον γάρ τι τῷ ἀγαθῷ ἀεὶ εἶναι ἀνάγκη—οὔτ´ ἐν 8822 Theaet.176.a.7 : θεοῖς αὐτὰ ἱδρῦσθαι, τὴν δὲ θνητὴν φύσιν καὶ τόνδε τὸν 8823 Theaet.176.a.8 : τόπον περιπολεῖ ἐξ ἀνάγκης. διὸ καὶ πειρᾶσθαι χρὴ ἐνθένδε 8824 Theaet.176.b.1 : ἐκεῖσε φεύγειν ὅτι τάχιστα. φυγὴ δὲ ὁμοίωσις θεῷ κατὰ 8825 Theaet.176.b.2 : τὸ δυνατόν· ὁμοίωσις δὲ δίκαιον καὶ ὅσιον μετὰ φρονήσεως 8826 Theaet.176.b.3 : γενέσθαι. ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄριστε, οὐ πάνυ τι ῥᾴδιον πεῖσαι 8827 Theaet.176.b.4 : ὡς ἄρα οὐχ ὧν ἕνεκα οἱ πολλοί φασι δεῖν πονηρίαν μὲν 8828 Theaet.176.b.5 : φεύγειν, ἀρετὴν δὲ διώκειν, τούτων χάριν τὸ μὲν ἐπιτη– 8829 Theaet.176.b.6 : δευτέον, τὸ δ´ οὔ, ἵνα δὴ μὴ κακὸς καὶ ἵνα ἀγαθὸς δοκῇ 8830 Theaet.176.b.7 : εἶναι· ταῦτα μὲν γάρ ἐστιν ὁ λεγόμενος γραῶν ὕθλος, ὡς 8831 Theaet.176.b.8 : ἐμοὶ φαίνεται· τὸ δὲ ἀληθὲς ὧδε λέγωμεν. θεὸς οὐδαμῇ 8832 Theaet.176.c.1 : οὐδαμῶς ἄδικος, ἀλλ´ ὡς οἷόν τε δικαιότατος, καὶ οὐκ ἔστιν 8833 Theaet.176.c.2 : αὐτῷ ὁμοιότερον οὐδὲν ἢ ὃς ἂν ἡμῶν αὖ γένηται ὅτι δικαιό– 8834 Theaet.176.c.3 : τατος. περὶ τοῦτο καὶ ἡ ὡς ἀληθῶς δεινότης ἀνδρὸς καὶ 8835 Theaet.176.c.4 : οὐδενία τε καὶ ἀνανδρία. ἡ μὲν γὰρ τούτου γνῶσις σοφία 8836 Theaet.176.c.5 : καὶ ἀρετὴ ἀληθινή, ἡ δὲ ἄγνοια ἀμαθία καὶ κακία ἐναργής· 8837 Theaet.176.c.6 : αἱ δ´ ἄλλαι δεινότητές τε δοκοῦσαι καὶ σοφίαι ἐν μὲν 8838 Theaet.176.c.7 : πολιτικαῖς δυναστείαις γιγνόμεναι φορτικαί, ἐν δὲ τέχναις 8839 Theaet.176.d.1 : βάναυσοι. τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι 8840 Theaet.176.d.2 : μακρῷ ἄριστ´ ἔχει τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας 8841 Theaet.176.d.3 : εἶναι· ἀγάλλονται γὰρ τῷ ὀνείδει καὶ οἴονται ἀκούειν ὅτι 8842 Theaet.176.d.4 : οὐ λῆροί εἰσι, γῆς ἄλλως ἄχθη, ἀλλ´ ἄνδρες οἵους δεῖ 8843 Theaet.176.d.5 : ἐν πόλει τοὺς σωθησομένους. λεκτέον οὖν τἀληθές, ὅτι 8844 Theaet.176.d.6 : τοσούτῳ μᾶλλόν εἰσιν οἷοι οὐκ οἴονται, ὅτι οὐχὶ οἴονται· 8845 Theaet.176.d.7 : ἀγνοοῦσι γὰρ ζημίαν ἀδικίας, ὃ δεῖ ἥκιστα ἀγνοεῖν. οὐ γάρ 8846 Theaet.176.d.8 : ἐστιν ἣν δοκοῦσιν, πληγαί τε καὶ θάνατοι, ὧν ἐνίοτε πάσχουσιν 8847 Theaet.176.e.1 : οὐδὲν ἀδικοῦντες, ἀλλὰ ἣν ἀδύνατον ἐκφυγεῖν. 8848 Theaet.176.e.2 : {ΘΕΟ.} Τίνα δὴ λέγεις; 8849 Theaet.176.e.3 : {ΣΩ.} Παραδειγμάτων, ὦ φίλε, ἐν τῷ ὄντι ἑστώτων, τοῦ 8850 Theaet.176.e.4 : μὲν θείου εὐδαιμονεστάτου, τοῦ δὲ ἀθέου ἀθλιωτάτου, οὐχ 8851 Theaet.176.e.5 : ὁρῶντες ὅτι οὕτως ἔχει, ὑπὸ ἠλιθιότητός τε καὶ τῆς ἐσχάτης 8852 Theaet.177.a.1 : ἀνοίας λανθάνουσι τῷ μὲν ὁμοιούμενοι διὰ τὰς ἀδίκους 8853 Theaet.177.a.2 : πράξεις, τῷ δὲ ἀνομοιούμενοι. οὗ δὴ τίνουσι δίκην ζῶντες 8854 Theaet.177.a.3 : τὸν εἰκότα βίον ᾧ ὁμοιοῦνται· ἐὰν δ´ εἴπωμεν ὅτι, ἂν μὴ 8855 Theaet.177.a.4 : ἀπαλλαγῶσι τῆς δεινότητος, καὶ τελευτήσαντας αὐτοὺς 8856 Theaet.177.a.5 : ἐκεῖνος μὲν ὁ τῶν κακῶν καθαρὸς τόπος οὐ δέξεται, ἐνθάδε 8857 Theaet.177.a.6 : δὲ τὴν αὑτοῖς ὁμοιότητα τῆς διαγωγῆς ἀεὶ ἕξουσι, κακοὶ 8858 Theaet.177.a.7 : κακοῖς συνόντες, ταῦτα δὴ καὶ παντάπασιν ὡς δεινοὶ καὶ 8859 Theaet.177.a.8 : πανοῦργοι ἀνοήτων τινῶν ἀκούσονται. 8860 Theaet.177.a.9 : {ΘΕΟ.} Καὶ μάλα δή, ὦ Σώκρατες. 8861 Theaet.177.b.1 : {ΣΩ.} Οἶδά τοι, ὦ ἑταῖρε. ἓν μέντοι τι αὐτοῖς συμ– 8862 Theaet.177.b.2 : βέβηκεν· ὅταν ἰδίᾳ λόγον δέῃ δοῦναί τε καὶ δέξασθαι 8863 Theaet.177.b.3 : περὶ ὧν ψέγουσι, καὶ ἐθελήσωσιν ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον 8864 Theaet.177.b.4 : ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φυγεῖν, τότε ἀτόπως, ὦ δαιμόνιε, 8865 Theaet.177.b.5 : τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι, 8866 Theaet.177.b.6 : καὶ ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη πως ἀπομαραίνεται, ὥστε παίδων 8867 Theaet.177.b.7 : μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν. περὶ μὲν οὖν τούτων, ἐπειδὴ καὶ 8868 Theaet.177.b.8 : πάρεργα τυγχάνει λεγόμενα, ἀποστῶμεν—εἰ δὲ μή, πλείω 8869 Theaet.177.c.1 : ἀεὶ ἐπιρρέοντα καταχώσει ἡμῶν τὸν ἐξ ἀρχῆς λόγον—ἐπὶ 8870 Theaet.177.c.2 : δὲ τὰ ἔμπροσθεν ἴωμεν, εἰ καὶ σοὶ δοκεῖ. 8871 Theaet.177.c.3 : {ΘΕΟ.} Ἐμοὶ μὲν τὰ τοιαῦτα, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἀηδέστερα 8872 Theaet.177.c.4 : ἀκούειν· ῥᾴω γὰρ τηλικῷδε ὄντι ἐπακολουθεῖν. εἰ μέντοι 8873 Theaet.177.c.5 : δοκεῖ, πάλιν ἐπανίωμεν. 8874 Theaet.177.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐνταῦθά που ἦμεν τοῦ λόγου, ἐν ᾧ ἔφαμεν 8875 Theaet.177.c.7 : τοὺς τὴν φερομένην οὐσίαν λέγοντας, καὶ τὸ ἀεὶ δοκοῦν 8876 Theaet.177.c.8 : ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναι τούτῳ ᾧ δοκεῖ, ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις 8877 Theaet.177.c.9 : ἐθέλειν διισχυρίζεσθαι καὶ οὐχ ἥκιστα περὶ τὰ δίκαια, ὡς 8878 Theaet.177.d.1 : παντὸς μᾶλλον ἃ ἂν θῆται πόλις δόξαντα αὑτῇ, ταῦτα καὶ 8879 Theaet.177.d.2 : ἔστι δίκαια τῇ θεμένῃ, ἕωσπερ ἂν κέηται· περὶ δὲ τἀγαθὰ 8880 Theaet.177.d.3 : οὐδένα ἀνδρεῖον ἔθ´ οὕτως εἶναι ὥστε τολμᾶν διαμάχεσθαι ὅτι 8881 Theaet.177.d.4 : καὶ ἃ ἂν ὠφέλιμα οἰηθεῖσα πόλις ἑαυτῇ θῆται, καὶ ἔστι τοσοῦ– 8882 Theaet.177.d.5 : τον χρόνον ὅσον ἂν κέηται ὠφέλιμα, πλὴν εἴ τις τὸ ὄνομα 8883 Theaet.177.d.6 : λέγοι· τοῦτο δέ που σκῶμμ´ ἂν εἴη πρὸς ὃ λέγομεν. ἢ οὐχί; 8884 Theaet.177.d.7 : {ΘΕΟ.} Πάνυ γε. 8885 Theaet.177.e.1 : {ΣΩ.} Μὴ γὰρ λεγέτω τὸ ὄνομα, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα τὸ 8886 Theaet.177.e.2 : ὀνομαζόμενον θεωρείτω. 8887 Theaet.177.e.3 : {ΘΕΟ.} Μὴ γάρ. 8888 Theaet.177.e.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὃ ἂν τοῦτο ὀνομάζῃ, τούτου δήπου στοχάζεται 8889 Theaet.177.e.5 : νομοθετουμένη, καὶ πάντας τοὺς νόμους, καθ´ ὅσον οἴεταί τε 8890 Theaet.177.e.6 : καὶ δύναται, ὡς ὠφελιμωτάτους ἑαυτῇ τίθεται· ἢ πρὸς ἄλλο 8891 Theaet.177.e.7 : τι βλέπουσα νομοθετεῖται; 8892 Theaet.178.a.1 : {ΘΕΟ.} Οὐδαμῶς. 8893 Theaet.178.a.2 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν καὶ τυγχάνει ἀεί, ἢ πολλὰ καὶ διαμαρτάνει 8894 Theaet.178.a.3 : ἑκάστη; 8895 Theaet.178.a.4 : {ΘΕΟ.} Οἶμαι ἔγωγε καὶ ἁμαρτάνειν. 8896 Theaet.178.a.5 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν ἐνθένδε ἂν μᾶλλον πᾶς τις ὁμολογήσειεν 8897 Theaet.178.a.6 : ταὐτὰ ταῦτα, εἰ περὶ παντός τις τοῦ εἴδους ἐρωτῴη ἐν ᾧ 8898 Theaet.178.a.7 : καὶ τὸ ὠφέλιμον τυγχάνει ὄν· ἔστι δέ που καὶ περὶ τὸν 8899 Theaet.178.a.8 : μέλλοντα χρόνον. ὅταν γὰρ νομοθετώμεθα, ὡς ἐσομένους 8900 Theaet.178.a.9 : ὠφελίμους τοὺς νόμους τιθέμεθα εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον· 8901 Theaet.178.a.10 : τοῦτο δὲ "μέλλον" ὀρθῶς ἂν λέγοιμεν. 8902 Theaet.178.b.1 : {ΘΕΟ.} Πάνυ γε. 8903 Theaet.178.b.2 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, οὑτωσὶ ἐρωτῶμεν Πρωταγόραν ἢ ἄλλον 8904 Theaet.178.b.3 : τινὰ τῶν ἐκείνῳ τὰ αὐτὰ λεγόντων· "Πάντων μέτρον 8905 Theaet.178.b.4 : ἄνθρωπός ἐστιν," ὡς φατέ, ὦ Πρωταγόρα, λευκῶν βαρέων 8906 Theaet.178.b.5 : κούφων, οὐδενὸς ὅτου οὐ τῶν τοιούτων· ἔχων γὰρ αὐτῶν 8907 Theaet.178.b.6 : τὸ κριτήριον ἐν αὑτῷ, οἷα πάσχει τοιαῦτα οἰόμενος, ἀληθῆ 8908 Theaet.178.b.7 : τε οἴεται αὑτῷ καὶ ὄντα. οὐχ οὕτω; 8909 Theaet.178.b.8 : {ΘΕΟ.} Οὕτω. 8910 Theaet.178.b.9 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, φήσομεν, ὦ Πρω– 8911 Theaet.178.c.1 : ταγόρα, ἔχει τὸ κριτήριον ἐν αὑτῷ, καὶ οἷα ἂν οἰηθῇ ἔσεσθαι, 8912 Theaet.178.c.2 : ταῦτα καὶ γίγνεται ἐκείνῳ τῷ οἰηθέντι; οἷον θερμή· ἆρ´ 8913 Theaet.178.c.3 : ὅταν τις οἰηθῇ ἰδιώτης αὑτὸν πυρετὸν λήψεσθαι καὶ ἔσεσθαι 8914 Theaet.178.c.4 : ταύτην τὴν θερμότητα, καὶ ἕτερος, ἰατρὸς δέ, ἀντοιηθῇ, κατὰ 8915 Theaet.178.c.5 : τὴν ποτέρου δόξαν φῶμεν τὸ μέλλον ἀποβήσεσθαι, ἢ κατὰ 8916 Theaet.178.c.6 : τὴν ἀμφοτέρων, καὶ τῷ μὲν ἰατρῷ οὐ θερμὸς οὐδὲ πυρέττων 8917 Theaet.178.c.7 : γενήσεται, ἑαυτῷ δὲ ἀμφότερα; 8918 Theaet.178.c.8 : {ΘΕΟ.} Γελοῖον μεντἂν εἴη. 8919 Theaet.178.c.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οἶμαι περὶ οἴνου γλυκύτητος καὶ αὐστηρότητος 8920 Theaet.178.d.1 : μελλούσης ἔσεσθαι ἡ τοῦ γεωργοῦ δόξα ἀλλ´ οὐχ ἡ τοῦ 8921 Theaet.178.d.2 : κιθαριστοῦ κυρία. 8922 Theaet.178.d.3 : {ΘΕΟ.} Τί μήν; 8923 Theaet.178.d.4 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἂν αὖ περὶ ἀναρμόστου τε καὶ εὐαρμόστου 8924 Theaet.178.d.5 : ἐσομένου παιδοτρίβης ἂν βέλτιον δοξάσειεν μουσικοῦ, ὃ καὶ 8925 Theaet.178.d.6 : ἔπειτα αὐτῷ τῷ παιδοτρίβῃ δόξει εὐάρμοστον εἶναι. 8926 Theaet.178.d.7 : {ΘΕΟ.} Οὐδαμῶς. 8927 Theaet.178.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τοῦ μέλλοντος ἑστιάσεσθαι μὴ μαγει– 8928 Theaet.178.d.9 : ρικοῦ ὄντος, σκευαζομένης θοίνης, ἀκυροτέρα ἡ κρίσις τῆς 8929 Theaet.178.d.10 : τοῦ ὀψοποιοῦ περὶ τῆς ἐσομένης ἡδονῆς. περὶ μὲν γὰρ τοῦ 8930 Theaet.178.e.1 : ἤδη ὄντος ἑκάστῳ ἡδέος ἢ γεγονότος μηδέν πω τῷ λόγῳ 8931 Theaet.178.e.2 : διαμαχώμεθα, ἀλλὰ περὶ τοῦ μέλλοντος ἑκάστῳ καὶ δόξειν 8932 Theaet.178.e.3 : καὶ ἔσεσθαι πότερον αὐτὸς αὑτῷ ἄριστος κριτής, ἢ σύ, ὦ 8933 Theaet.178.e.4 : Πρωταγόρα, τό γε περὶ λόγους πιθανὸν ἑκάστῳ ἡμῶν 8934 Theaet.178.e.5 : ἐσόμενον εἰς δικαστήριον βέλτιον ἂν προδοξάσαις ἢ τῶν 8935 Theaet.178.e.6 : ἰδιωτῶν ὁστισοῦν; 8936 Theaet.178.e.7 : {ΘΕΟ.} Καὶ μάλα, ὦ Σώκρατες, τοῦτό γε σφόδρα ὑπ– 8937 Theaet.178.e.8 : ισχνεῖτο πάντων διαφέρειν αὐτός. 8938 Theaet.178.e.9 : {ΣΩ.} Νὴ Δία, ὦ μέλε· ἢ οὐδείς γ´ ἂν αὐτῷ διελέγετο 8939 Theaet.179.a.1 : διδοὺς πολὺ ἀργύριον, εἰ μὴ τοὺς συνόντας ἔπειθεν ὅτι καὶ 8940 Theaet.179.a.2 : τὸ μέλλον ἔσεσθαί τε καὶ δόξειν οὔτε μάντις οὔτε τις ἄλλος 8941 Theaet.179.a.3 : ἄμεινον κρίνειεν ἂν ἢ αὐτός [αὑτῷ]. 8942 Theaet.179.a.4 : {ΘΕΟ.} Ἀληθέστατα. 8943 Theaet.179.a.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ αἱ νομοθεσίαι καὶ τὸ ὠφέλιμον περὶ 8944 Theaet.179.a.6 : τὸ μέλλον ἐστί, καὶ πᾶς ἂν ὁμολογοῖ νομοθετουμένην 8945 Theaet.179.a.7 : πόλιν πολλάκις ἀνάγκην εἶναι τοῦ ὠφελιμωτάτου ἀπο– 8946 Theaet.179.a.8 : τυγχάνειν; 8947 Theaet.179.a.9 : {ΘΕΟ.} Μάλα γε. 8948 Theaet.179.a.10 : {ΣΩ.} Μετρίως ἄρα ἡμῖν πρὸς τὸν διδάσκαλόν σου εἰρή– 8949 Theaet.179.b.1 : σεται ὅτι ἀνάγκη αὐτῷ ὁμολογεῖν σοφώτερόν τε ἄλλον 8950 Theaet.179.b.2 : ἄλλου εἶναι καὶ τὸν μὲν τοιοῦτον μέτρον εἶναι, ἐμοὶ δὲ τῷ 8951 Theaet.179.b.3 : ἀνεπιστήμονι μηδὲ ὁπωστιοῦν ἀνάγκην εἶναι μέτρῳ γίγνεσθαι, 8952 Theaet.179.b.4 : ὡς ἄρτι με ἠνάγκαζεν ὁ ὑπὲρ ἐκείνου λόγος, εἴτ´ ἐβουλόμην 8953 Theaet.179.b.5 : εἴτε μή, τοιοῦτον εἶναι. 8954 Theaet.179.b.6 : {ΘΕΟ.} Ἐκείνῃ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, μάλιστα ἁλίσκε– 8955 Theaet.179.b.7 : σθαι ὁ λόγος, ἁλισκόμενος καὶ ταύτῃ, ᾗ τὰς τῶν ἄλλων 8956 Theaet.179.b.8 : δόξας κυρίας ποιεῖ, αὗται δὲ ἐφάνησαν τοὺς ἐκείνου λόγους 8957 Theaet.179.b.9 : οὐδαμῇ ἀληθεῖς ἡγούμεναι. 8958 Theaet.179.c.1 : {ΣΩ.} Πολλαχῇ, ὦ Θεόδωρε, καὶ ἄλλῃ ἂν τό γε τοιοῦτον 8959 Theaet.179.c.2 : ἁλοίη μὴ πᾶσαν παντὸς ἀληθῆ δόξαν εἶναι· περὶ δὲ τὸ 8960 Theaet.179.c.3 : παρὸν ἑκάστῳ πάθος, ἐξ ὧν αἱ αἰσθήσεις καὶ αἱ κατὰ ταύτας 8961 Theaet.179.c.4 : δόξαι γίγνονται, χαλεπώτερον ἑλεῖν ὡς οὐκ ἀληθεῖς. ἴσως 8962 Theaet.179.c.5 : δὲ οὐδὲν λέγω· ἀνάλωτοι γάρ, εἰ ἔτυχον, εἰσίν, καὶ οἱ 8963 Theaet.179.c.6 : φάσκοντες αὐτὰς ἐναργεῖς τε εἶναι καὶ ἐπιστήμας τάχα ἂν 8964 Theaet.179.c.7 : ὄντα λέγοιεν, καὶ Θεαίτητος ὅδε οὐκ ἀπὸ σκοποῦ εἴρηκεν 8965 Theaet.179.d.1 : αἴσθησιν καὶ ἐπιστήμην ταὐτὸν θέμενος. προσιτέον οὖν ἐγγυ– 8966 Theaet.179.d.2 : τέρω, ὡς ὁ ὑπὲρ Πρωταγόρου λόγος ἐπέταττε, καὶ σκεπτέον 8967 Theaet.179.d.3 : τὴν φερομένην ταύτην οὐσίαν διακρούοντα εἴτε ὑγιὲς εἴτε 8968 Theaet.179.d.4 : σαθρὸν φθέγγεται· μάχη δ´ οὖν περὶ αὐτῆς οὐ φαύλη οὐδ´ 8969 Theaet.179.d.5 : ὀλίγοις γέγονεν. 8970 Theaet.179.d.6 : {ΘΕΟ.} Πολλοῦ καὶ δεῖ φαύλη εἶναι, ἀλλὰ περὶ μὲν τὴν 8971 Theaet.179.d.7 : Ἰωνίαν καὶ ἐπιδίδωσι πάμπολυ. οἱ γὰρ τοῦ Ἡρακλείτου 8972 Theaet.179.d.8 : ἑταῖροι χορηγοῦσι τούτου τοῦ λόγου μάλα ἐρρωμένως. 8973 Theaet.179.d.9 : {ΣΩ.} Τῷ τοι, ὦ φίλε Θεόδωρε, μᾶλλον σκεπτέον καὶ ἐξ 8974 Theaet.179.e.1 : ἀρχῆς, ὥσπερ αὐτοὶ ὑποτείνονται. 8975 Theaet.179.e.2 : {ΘΕΟ.} Παντάπασι μὲν οὖν. καὶ γάρ, ὦ Σώκρατες, περὶ 8976 Theaet.179.e.3 : τούτων τῶν Ἡρακλειτείων ἤ, ὥσπερ σὺ λέγεις, Ὁμηρείων 8977 Theaet.179.e.4 : καὶ ἔτι παλαιοτέρων, αὐτοῖς μὲν τοῖς περὶ τὴν Ἔφεσον, ὅσοι 8978 Theaet.179.e.5 : προσποιοῦνται ἔμπειροι, οὐδὲν μᾶλλον οἷόν τε διαλεχθῆναι 8979 Theaet.179.e.6 : ἢ τοῖς οἰστρῶσιν. ἀτεχνῶς γὰρ κατὰ τὰ συγγράμματα 8980 Theaet.179.e.7 : φέρονται, τὸ δ´ ἐπιμεῖναι ἐπὶ λόγῳ καὶ ἐρωτήματι καὶ ἡσυχίως 8981 Theaet.180.a.1 : ἐν μέρει ἀποκρίνασθαι καὶ ἐρέσθαι ἧττον αὐτοῖς ἔνι ἢ τὸ 8982 Theaet.180.a.2 : μηδέν· μᾶλλον δὲ ὑπερβάλλει τὸ οὐδ´ οὐδὲν πρὸς τὸ μηδὲ 8983 Theaet.180.a.3 : σμικρὸν ἐνεῖναι τοῖς ἀνδράσιν ἡσυχίας. ἀλλ´ ἄν τινά τι 8984 Theaet.180.a.4 : ἔρῃ, ὥσπερ ἐκ φαρέτρας ῥηματίσκια αἰνιγματώδη ἀνασπῶντες 8985 Theaet.180.a.5 : ἀποτοξεύουσι, κἂν τούτου ζητῇς λόγον λαβεῖν τί εἴρηκεν, 8986 Theaet.180.a.6 : ἑτέρῳ πεπλήξῃ καινῶς μετωνομασμένῳ. περανεῖς δὲ οὐδέποτε 8987 Theaet.180.a.7 : οὐδὲν πρὸς οὐδένα αὐτῶν· οὐδέ γε ἐκεῖνοι αὐτοὶ πρὸς ἀλλή– 8988 Theaet.180.a.8 : λους, ἀλλ´ εὖ πάνυ φυλάττουσι τὸ μηδὲν βέβαιον ἐᾶν εἶναι 8989 Theaet.180.b.1 : μήτ´ ἐν λόγῳ μήτ´ ἐν ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς, ἡγούμενοι, ὡς ἐμοὶ 8990 Theaet.180.b.2 : δοκεῖ, αὐτὸ στάσιμον εἶναι· τούτῳ δὲ πάνυ πολεμοῦσιν, καὶ 8991 Theaet.180.b.3 : καθ´ ὅσον δύνανται πανταχόθεν ἐκβάλλουσιν. 8992 Theaet.180.b.4 : {ΣΩ.} Ἴσως, ὦ Θεόδωρε, τοὺς ἄνδρας μαχομένους ἑώρακας, 8993 Theaet.180.b.5 : εἰρηνεύουσιν δὲ οὐ συγγέγονας· οὐ γὰρ σοὶ ἑταῖροί εἰσιν. 8994 Theaet.180.b.6 : ἀλλ´ οἶμαι τὰ τοιαῦτα τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ σχολῆς φράζουσιν, 8995 Theaet.180.b.7 : οὓς ἂν βούλωνται ὁμοίους αὑτοῖς ποιῆσαι. 8996 Theaet.180.b.8 : {ΘΕΟ.} Ποίοις μαθηταῖς, ὦ δαιμόνιε; οὐδὲ γίγνεται τῶν 8997 Theaet.180.c.1 : τοιούτων ἕτερος ἑτέρου μαθητής, ἀλλ´ αὐτόματοι ἀναφύονται 8998 Theaet.180.c.2 : ὁπόθεν ἂν τύχῃ ἕκαστος αὐτῶν ἐνθουσιάσας, καὶ τὸν ἕτερον 8999 Theaet.180.c.3 : ὁ ἕτερος οὐδὲν ἡγεῖται εἰδέναι. παρὰ μὲν οὖν τούτων, ὅπερ 9000 Theaet.180.c.4 : ᾖα ἐρῶν, οὐκ ἄν ποτε λάβοις λόγον οὔτε ἑκόντων οὔτε 9001 Theaet.180.c.5 : ἀκόντων· αὐτοὺς δὲ δεῖ παραλαβόντας ὥσπερ πρόβλημα 9002 Theaet.180.c.6 : ἐπισκοπεῖσθαι. 9003 Theaet.180.c.7 : {ΣΩ.} Καὶ μετρίως γε λέγεις. τὸ δὲ δὴ πρόβλημα ἄλλο 9004 Theaet.180.c.8 : τι παρειλήφαμεν παρὰ μὲν τῶν ἀρχαίων μετὰ ποιήσεως 9005 Theaet.180.d.1 : ἐπικρυπτομένων τοὺς πολλούς, ὡς ἡ γένεσις τῶν ἄλλων 9006 Theaet.180.d.2 : πάντων Ὠκεανός τε καὶ Τηθὺς ῥεύματα 〈ὄντα〉 τυγχάνει καὶ 9007 Theaet.180.d.3 : οὐδὲν ἕστηκε, παρὰ δὲ τῶν ὑστέρων ἅτε σοφωτέρων ἀνα– 9008 Theaet.180.d.4 : φανδὸν ἀποδεικνυμένων, ἵνα καὶ οἱ σκυτοτόμοι αὐτῶν τὴν 9009 Theaet.180.d.5 : σοφίαν μάθωσιν ἀκούσαντες καὶ παύσωνται ἠλιθίως οἰόμενοι 9010 Theaet.180.d.6 : τὰ μὲν ἑστάναι, τὰ δὲ κινεῖσθαι τῶν ὄντων, μαθόντες δὲ ὅτι 9011 Theaet.180.d.7 : πάντα κινεῖται τιμῶσιν αὐτούς; ὀλίγου δὲ ἐπελαθόμην, ὦ 9012 Theaet.180.d.8 : Θεόδωρε, ὅτι ἄλλοι αὖ τἀναντία τούτοις ἀπεφήναντο, 9013 Theaet.180.d.8 : 9014 Theaet.180.e.1 : †οἷον ἀκίνητον τελέθει τῷ παντὶ ὄνομ´ εἶναι† 9015 Theaet.180.e.1 : 9016 Theaet.180.e.2 : καὶ ἄλλα ὅσα Μέλισσοί τε καὶ Παρμενίδαι ἐναντιούμενοι 9017 Theaet.180.e.3 : πᾶσι τούτοις διισχυρίζονται, ὡς ἕν τε πάντα ἐστὶ καὶ ἕστηκεν 9018 Theaet.180.e.4 : αὐτὸ ἐν αὑτῷ οὐκ ἔχον χώραν ἐν ᾗ κινεῖται. τούτοις οὖν, ὦ 9019 Theaet.180.e.5 : ἑταῖρε, πᾶσι τί χρησόμεθα; κατὰ σμικρὸν γὰρ προϊόντες 9020 Theaet.180.e.6 : λελήθαμεν ἀμφοτέρων εἰς τὸ μέσον πεπτωκότες, καὶ ἂν μή 9021 Theaet.181.a.1 : πῃ ἀμυνόμενοι διαφύγωμεν, δίκην δώσομεν ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς 9022 Theaet.181.a.2 : παλαίστραις διὰ γραμμῆς παίζοντες, ὅταν ὑπ´ ἀμφοτέρων 9023 Theaet.181.a.3 : ληφθέντες ἕλκωνται εἰς τἀναντία. δοκεῖ οὖν μοι τοὺς ἑτέρους 9024 Theaet.181.a.4 : πρότερον σκεπτέον, ἐφ´ οὕσπερ ὡρμήσαμεν, τοὺς ῥέοντας, καὶ 9025 Theaet.181.a.5 : ἐὰν μέν τι φαίνωνται λέγοντες, συνέλξομεν μετ´ αὐτῶν ἡμᾶς 9026 Theaet.181.a.6 : αὐτούς, τοὺς ἑτέρους ἐκφυγεῖν πειρώμενοι· ἐὰν δὲ οἱ τοῦ 9027 Theaet.181.a.7 : ὅλου στασιῶται ἀληθέστερα λέγειν δοκῶσι, φευξόμεθα παρ´ 9028 Theaet.181.b.1 : αὐτοὺς ἀπ´ αὖ τῶν τὰ ἀκίνητα κινούντων. ἀμφότεροι δ´ ἂν 9029 Theaet.181.b.2 : φανῶσι μηδὲν μέτριον λέγοντες, γελοῖοι ἐσόμεθα ἡγούμενοι 9030 Theaet.181.b.3 : ἡμᾶς μὲν τὶ λέγειν φαύλους ὄντας, παμπαλαίους δὲ καὶ 9031 Theaet.181.b.4 : πασσόφους ἄνδρας ἀποδεδοκιμακότες. ὅρα οὖν, ὦ Θεόδωρε, 9032 Theaet.181.b.5 : εἰ λυσιτελεῖ εἰς τοσοῦτον προϊέναι κίνδυνον. 9033 Theaet.181.b.6 : {ΘΕΟ.} Οὐδὲν μὲν οὖν ἀνεκτόν, ὦ Σώκρατες, μὴ οὐ 9034 Theaet.181.b.7 : διασκέψασθαι τί λέγουσιν ἑκάτεροι τῶν ἀνδρῶν. 9035 Theaet.181.b.8 : {ΣΩ.} Σκεπτέον ἂν εἴη σοῦ γε οὕτω προθυμουμένου. δοκεῖ 9036 Theaet.181.c.1 : οὖν μοι ἀρχὴ εἶναι τῆς σκέψεως κινήσεως πέρι, ποῖόν τί 9037 Theaet.181.c.2 : ποτε ἄρα λέγοντές φασι τὰ πάντα κινεῖσθαι. βούλομαι δὲ 9038 Theaet.181.c.3 : λέγειν τὸ τοιόνδε· πότερον ἕν τι εἶδος αὐτῆς λέγουσιν ἤ, 9039 Theaet.181.c.4 : ὥσπερ ἐμοὶ φαίνεται, δύο; μὴ μέντοι μόνον ἐμοὶ δοκείτω, 9040 Theaet.181.c.5 : ἀλλὰ συμμέτεχε καὶ σύ, ἵνα κοινῇ πάσχωμεν ἄν τι καὶ δέῃ. 9041 Theaet.181.c.6 : καί μοι λέγε· ἆρα κινεῖσθαι καλεῖς ὅταν τι χώραν ἐκ χώρας 9042 Theaet.181.c.7 : μεταβάλλῃ ἢ καὶ ἐν τῷ αὐτῷ στρέφηται; 9043 Theaet.181.c.8 : {ΘΕΟ.} Ἔγωγε. 9044 Theaet.181.c.9 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἓν ἔστω εἶδος. ὅταν δὲ ᾖ μὲν ἐν 9045 Theaet.181.d.1 : τῷ αὐτῷ, γηράσκῃ δέ, ἢ μέλαν ἐκ λευκοῦ ἢ σκληρὸν ἐκ 9046 Theaet.181.d.2 : μαλακοῦ γίγνηται, ἤ τινα ἄλλην ἀλλοίωσιν ἀλλοιῶται, ἆρα 9047 Theaet.181.d.3 : οὐκ ἄξιον ἕτερον εἶδος φάναι κινήσεως; 9048 Theaet.181.d.4 : {ΘΕΟ.} [Ἔμοιγε δοκεῖ] ἀναγκαῖον μὲν οὖν. 9049 Theaet.181.d.5 : {ΣΩ.} Δύο δὴ λέγω τούτω εἴδει κινήσεως, ἀλλοίωσιν, τὴν 9050 Theaet.181.d.6 : δὲ φοράν. 9051 Theaet.181.d.7 : {ΘΕΟ.} Ὀρθῶς γε λέγων. 9052 Theaet.181.d.8 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν οὕτω διελόμενοι διαλεγώμεθα ἤδη τοῖς 9053 Theaet.181.d.9 : τὰ πάντα φάσκουσιν κινεῖσθαι καὶ ἐρωτῶμεν· Πότερον πᾶν 9054 Theaet.181.e.1 : φατε ἀμφοτέρως κινεῖσθαι, φερόμενόν τε καὶ ἀλλοιούμενον, 9055 Theaet.181.e.2 : ἢ τὸ μέν τι ἀμφοτέρως, τὸ δ´ ἑτέρως; 9056 Theaet.181.e.3 : {ΘΕΟ.} Ἀλλὰ μὰ Δί´ ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν· οἶμαι δ´ ἂν 9057 Theaet.181.e.4 : φάναι ἀμφοτέρως. 9058 Theaet.181.e.5 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε μή, ὦ ἑταῖρε, κινούμενά τε αὐτοῖς καὶ 9059 Theaet.181.e.6 : ἑστῶτα φανεῖται, καὶ οὐδὲν μᾶλλον ὀρθῶς ἕξει εἰπεῖν ὅτι 9060 Theaet.181.e.7 : κινεῖται τὰ πάντα ἢ ὅτι ἕστηκεν. 9061 Theaet.181.e.8 : {ΘΕΟ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 9062 Theaet.181.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ κινεῖσθαι αὐτὰ δεῖ, τὸ δὲ μὴ κινεῖσθαι 9063 Theaet.182.a.1 : μὴ ἐνεῖναι μηδενί, πάντα δὴ πᾶσαν κίνησιν ἀεὶ κινεῖται. 9064 Theaet.182.a.2 : {ΘΕΟ.} Ἀνάγκη. 9065 Theaet.182.a.3 : {ΣΩ.} Σκόπει δή μοι τόδε αὐτῶν· τῆς θερμότητος ἢ λευκό– 9066 Theaet.182.a.4 : τητος ἢ ὁτουοῦν γένεσιν οὐχ οὕτω πως ἐλέγομεν φάναι 9067 Theaet.182.a.5 : αὐτούς, φέρεσθαι ἕκαστον τούτων ἅμα αἰσθήσει μεταξὺ τοῦ 9068 Theaet.182.a.6 : ποιοῦντός τε καὶ πάσχοντος, καὶ τὸ μὲν πάσχον αἰσθητικὸν 9069 Theaet.182.a.7 : ἀλλ´ οὐκ αἴσθησιν [ἔτι] γίγνεσθαι, τὸ δὲ ποιοῦν ποιόν τι 9070 Theaet.182.a.8 : ἀλλ´ οὐ ποιότητα; ἴσως οὖν ἡ "ποιότης" ἅμα ἀλλόκοτόν τε 9071 Theaet.182.a.9 : φαίνεται ὄνομα καὶ οὐ μανθάνεις ἁθρόον λεγόμενον· κατὰ 9072 Theaet.182.b.1 : μέρη οὖν ἄκουε. τὸ γὰρ ποιοῦν οὔτε θερμότης οὔτε λευκότης, 9073 Theaet.182.b.2 : θερμὸν δὲ καὶ λευκὸν γίγνεται, καὶ τἆλλα οὕτω· μέμνησαι 9074 Theaet.182.b.3 : γάρ που ἐν τοῖς πρόσθεν ὅτι οὕτως ἐλέγομεν, ἓν μηδὲν αὐτὸ 9075 Theaet.182.b.4 : καθ´ αὑτὸ εἶναι, μηδ´ αὖ τὸ ποιοῦν ἢ πάσχον, ἀλλ´ ἐξ ἀμφο– 9076 Theaet.182.b.5 : τέρων πρὸς ἄλληλα συγγιγνομένων τὰς αἰσθήσεις καὶ τὰ 9077 Theaet.182.b.6 : αἰσθητὰ ἀποτίκτοντα τὰ μὲν ποι´ ἄττα γίγνεσθαι, τὰ δὲ 9078 Theaet.182.b.7 : αἰσθανόμενα. 9079 Theaet.182.b.8 : {ΘΕΟ.} Μέμνημαι· πῶς δ´ οὔ; 9080 Theaet.182.c.1 : {ΣΩ.} Τὰ μὲν τοίνυν ἄλλα χαίρειν ἐάσωμεν, εἴτε ἄλλως 9081 Theaet.182.c.2 : εἴτε οὕτως λέγουσιν· οὗ δ´ ἕνεκα λέγομεν, τοῦτο μόνον 9082 Theaet.182.c.3 : φυλάττωμεν, ἐρωτῶντες· Κινεῖται καὶ ῥεῖ, ὥς φατε, τὰ 9083 Theaet.182.c.4 : πάντα; ἦ γάρ; 9084 Theaet.182.c.5 : {ΘΕΟ.} Ναί. 9085 Theaet.182.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀμφοτέρας ἃς διειλόμεθα κινήσεις, φερόμενά 9086 Theaet.182.c.7 : τε καὶ ἀλλοιούμενα; 9087 Theaet.182.c.8 : {ΘΕΟ.} Πῶς δ´ οὔ; εἴπερ γε δὴ τελέως κινήσεται. 9088 Theaet.182.c.9 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν τοίνυν ἐφέρετο μόνον, ἠλλοιοῦτο δὲ μή, 9089 Theaet.182.c.10 : εἴχομεν ἄν που εἰπεῖν οἷα ἄττα ῥεῖ τὰ φερόμενα· ἢ πῶς 9090 Theaet.182.c.11 : λέγομεν; 9091 Theaet.182.c.12 : {ΘΕΟ.} Οὕτως. 9092 Theaet.182.d.1 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ τοῦτο μένει, τὸ λευκὸν ῥεῖν τὸ ῥέον, 9093 Theaet.182.d.2 : ἀλλὰ μεταβάλλει, ὥστε καὶ αὐτοῦ τούτου εἶναι ῥοήν, τῆς 9094 Theaet.182.d.3 : λευκότητος, καὶ μεταβολὴν εἰς ἄλλην χρόαν, ἵνα μὴ ἁλῷ 9095 Theaet.182.d.4 : ταύτῃ μένον, ἆρά ποτε οἷόν τέ τι προσειπεῖν χρῶμα, ὥστε 9096 Theaet.182.d.5 : καὶ ὀρθῶς προσαγορεύειν; 9097 Theaet.182.d.6 : {ΘΕΟ.} Καὶ τίς μηχανή, ὦ Σώκρατες; ἢ ἄλλο γέ τι τῶν 9098 Theaet.182.d.7 : τοιούτων, εἴπερ ἀεὶ λέγοντος ὑπεξέρχεται ἅτε δὴ ῥέον; 9099 Theaet.182.d.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ περὶ αἰσθήσεως ἐροῦμεν ὁποιασοῦν, οἷον τῆς 9100 Theaet.182.e.1 : τοῦ ὁρᾶν ἢ ἀκούειν; μένειν ποτὲ ἐν αὐτῷ τῷ ὁρᾶν ἢ ἀκούειν; 9101 Theaet.182.e.2 : {ΘΕΟ.} Οὔκουν δεῖ γε, εἴπερ πάντα κινεῖται. 9102 Theaet.182.e.3 : {ΣΩ.} Οὔτε ἄρα ὁρᾶν προσρητέον τι μᾶλλον ἢ μὴ ὁρᾶν, 9103 Theaet.182.e.4 : οὐδέ τιν´ ἄλλην αἴσθησιν μᾶλλον ἢ μή, πάντων γε πάντως 9104 Theaet.182.e.5 : κινουμένων. 9105 Theaet.182.e.6 : {ΘΕΟ.} Οὐ γὰρ οὖν. 9106 Theaet.182.e.7 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν αἴσθησίς γε ἐπιστήμη, ὡς ἔφαμεν ἐγώ τε 9107 Theaet.182.e.8 : καὶ Θεαίτητος. 9108 Theaet.182.e.9 : {ΘΕΟ.} Ἦν ταῦτα. 9109 Theaet.182.e.10 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα ἐπιστήμην μᾶλλον ἢ μὴ ἐπιστήμην 9110 Theaet.182.e.11 : ἀπεκρινάμεθα ἐρωτώμενοι ὅτι ἐστὶν ἐπιστήμη. 9111 Theaet.183.a.1 : {ΘΕΟ.} Ἐοίκατε. 9112 Theaet.183.a.2 : {ΣΩ.} Καλὸν ἂν ἡμῖν συμβαίνοι τὸ ἐπανόρθωμα τῆς ἀπο– 9113 Theaet.183.a.3 : κρίσεως, προθυμηθεῖσιν ἀποδεῖξαι ὅτι πάντα κινεῖται, ἵνα δὴ 9114 Theaet.183.a.4 : ἐκείνη ἡ ἀπόκρισις ὀρθὴ φανῇ. τὸ δ´, ὡς ἔοικεν, ἐφάνη, εἰ 9115 Theaet.183.a.5 : πάντα κινεῖται, πᾶσα ἀπόκρισις, περὶ ὅτου ἄν τις ἀποκρίνηται, 9116 Theaet.183.a.6 : ὁμοίως ὀρθὴ εἶναι, οὕτω τ´ ἔχειν φάναι καὶ μὴ οὕτω, εἰ δὲ 9117 Theaet.183.a.7 : βούλει, γίγνεσθαι, ἵνα μὴ στήσωμεν αὐτοὺς τῷ λόγῳ. 9118 Theaet.183.a.8 : {ΘΕΟ.} Ὀρθῶς λέγεις. 9119 Theaet.183.a.9 : {ΣΩ.} Πλήν γε, ὦ Θεόδωρε, ὅτι "οὕτω" τε εἶπον καὶ 9120 Theaet.183.a.10 : "οὐχ οὕτω." δεῖ δὲ οὐδὲ τοῦτο 〈τὸ〉 "οὕτω" λέγειν—οὐδὲ 9121 Theaet.183.b.1 : γὰρ ἂν ἔτι κινοῖτο 〈τὸ〉 "οὕτω" —οὐδ´ αὖ "μὴ οὕτω" — 9122 Theaet.183.b.2 : οὐδὲ γὰρ τοῦτο κίνησις—ἀλλά τιν´ ἄλλην φωνὴν θετέον τοῖς 9123 Theaet.183.b.3 : τὸν λόγον τοῦτον λέγουσιν, ὡς νῦν γε πρὸς τὴν αὑτῶν ὑπό– 9124 Theaet.183.b.4 : θεσιν οὐκ ἔχουσι ῥήματα, εἰ μὴ ἄρα τὸ "οὐδ´ οὕτως" μάλιστα 9125 Theaet.183.b.5 : [δ´ οὕτως] ἂν αὐτοῖς ἁρμόττοι, ἄπειρον λεγόμενον. 9126 Theaet.183.b.6 : {ΘΕΟ.} Οἰκειοτάτη γοῦν διάλεκτος αὕτη αὐτοῖς. 9127 Theaet.183.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ Θεόδωρε, τοῦ τε σοῦ ἑταίρου ἀπηλ– 9128 Theaet.183.b.8 : λάγμεθα, καὶ οὔπω συγχωροῦμεν αὐτῷ πάντ´ ἄνδρα πάντων 9129 Theaet.183.c.1 : χρημάτων μέτρον εἶναι, ἂν μὴ φρόνιμός τις ᾖ· ἐπιστήμην 9130 Theaet.183.c.2 : τε αἴσθησιν οὐ συγχωρησόμεθα κατά γε τὴν τοῦ πάντα 9131 Theaet.183.c.3 : κινεῖσθαι μέθοδον, [ἢ] εἰ μή [τί] πως ἄλλως Θεαίτητος ὅδε 9132 Theaet.183.c.4 : λέγει. 9133 Theaet.183.c.5 : {ΘΕΟ.} Ἄριστ´ εἴρηκας, ὦ Σώκρατες· τούτων γὰρ περαν– 9134 Theaet.183.c.6 : θέντων καὶ ἐμὲ ἔδει ἀπηλλάχθαι σοι ἀποκρινόμενον κατὰ τὰς 9135 Theaet.183.c.7 : συνθήκας, ἐπειδὴ τὸ περὶ τοῦ Πρωταγόρου λόγου τέλος σχοίη. 9136 Theaet.183.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Μὴ πρίν γ´ ἄν, ὦ Θεόδωρε, Σωκράτης τε καὶ σὺ 9137 Theaet.183.d.1 : τοὺς φάσκοντας αὖ τὸ πᾶν ἑστάναι διέλθητε, ὥσπερ ἄρτι 9138 Theaet.183.d.2 : προύθεσθε. 9139 Theaet.183.d.3 : {ΘΕΟ.} Νέος ὤν, ὦ Θεαίτητε, τοὺς πρεσβυτέρους ἀδικεῖν 9140 Theaet.183.d.4 : διδάσκεις ὁμολογίας παραβαίνοντας; ἀλλὰ παρασκευάζου 9141 Theaet.183.d.5 : ὅπως τῶν ἐπιλοίπων Σωκράτει δώσεις λόγον. 9142 Theaet.183.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἐάνπερ γε βούληται. ἥδιστα μεντἂν ἤκουσα 9143 Theaet.183.d.7 : περὶ ὧν λέγω. 9144 Theaet.183.d.8 : {ΘΕΟ.} "Ἱππέας εἰς πεδίον" προκαλῇ Σωκράτη εἰς λόγους 9145 Theaet.183.d.9 : προκαλούμενος· ἐρώτα οὖν καὶ ἀκούσῃ. 9146 Theaet.183.d.10 : {ΣΩ.} Ἀλλά μοι δοκῶ, ὦ Θεόδωρε, περί γε ὧν κελεύει 9147 Theaet.183.e.1 : Θεαίτητος οὐ πείσεσθαι αὐτῷ. 9148 Theaet.183.e.2 : {ΘΕΟ.} Τί δὴ οὖν οὐ πείσεσθαι; 9149 Theaet.183.e.3 : {ΣΩ.} Μέλισσον μὲν καὶ τοὺς ἄλλους, οἳ ἓν ἑστὸς λέγουσι 9150 Theaet.183.e.4 : τὸ πᾶν, αἰσχυνόμενος μὴ φορτικῶς σκοπῶμεν, ἧττον αἰσχύ– 9151 Theaet.183.e.5 : νομαι ἢ ἕνα ὄντα Παρμενίδην. Παρμενίδης δέ μοι φαίνεται, 9152 Theaet.183.e.6 : τὸ τοῦ Ὁμήρου, "αἰδοῖός τέ μοι" εἶναι ἅμα "δεινός τε." 9153 Theaet.183.e.7 : συμπροσέμειξα γὰρ δὴ τῷ ἀνδρὶ πάνυ νέος πάνυ πρεσβύτῃ, 9154 Theaet.184.a.1 : καί μοι ἐφάνη βάθος τι ἔχειν παντάπασι γενναῖον. φοβοῦμαι 9155 Theaet.184.a.2 : οὖν μὴ οὔτε τὰ λεγόμενα συνιῶμεν, τί τε διανοούμενος εἶπε 9156 Theaet.184.a.3 : πολὺ πλέον λειπώμεθα, καὶ τὸ μέγιστον, οὗ ἕνεκα ὁ λόγος 9157 Theaet.184.a.4 : ὥρμηται, ἐπιστήμης πέρι τί ποτ´ ἐστίν, ἄσκεπτον γένηται 9158 Theaet.184.a.5 : ὑπὸ τῶν ἐπεισκωμαζόντων λόγων, εἴ τις αὐτοῖς πείσεται· 9159 Theaet.184.a.6 : ἄλλως τε καὶ ὃν νῦν ἐγείρομεν πλήθει ἀμήχανον, εἴτε τις ἐν 9160 Theaet.184.a.7 : παρέργῳ σκέψεται, ἀνάξι´ ἂν πάθοι, εἴτε ἱκανῶς, μηκυνόμενος 9161 Theaet.184.a.8 : τὸ τῆς ἐπιστήμης ἀφανιεῖ. δεῖ δὲ οὐδέτερα, ἀλλὰ Θεαίτητον 9162 Theaet.184.b.1 : ὧν κυεῖ περὶ ἐπιστήμης πειρᾶσθαι ἡμᾶς τῇ μαιευτικῇ τέχνῃ 9163 Theaet.184.b.2 : ἀπολῦσαι. 9164 Theaet.184.b.3 : {ΘΕΟ.} Ἀλλὰ χρή, εἰ δοκεῖ, οὕτω ποιεῖν. 9165 Theaet.184.b.4 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν, ὦ Θεαίτητε, τοσόνδε περὶ τῶν εἰρη– 9166 Theaet.184.b.5 : μένων ἐπίσκεψαι. αἴσθησιν γὰρ δὴ ἐπιστήμην ἀπεκρίνω· 9167 Theaet.184.b.6 : ἦ γάρ; 9168 Theaet.184.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9169 Theaet.184.b.8 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν τίς σε ὧδ´ ἐρωτῴη· "Τῷ τὰ λευκὰ καὶ μέλανα 9170 Theaet.184.b.9 : ὁρᾷ ἄνθρωπος καὶ τῷ τὰ ὀξέα καὶ βαρέα ἀκούει;" εἴποις ἂν 9171 Theaet.184.b.10 : οἶμαι "Ὄμμασί τε καὶ ὠσίν." 9172 Theaet.184.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 9173 Theaet.184.c.1 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ εὐχερὲς τῶν ὀνομάτων τε καὶ ῥημάτων καὶ 9174 Theaet.184.c.2 : μὴ δι´ ἀκριβείας ἐξεταζόμενον τὰ μὲν πολλὰ οὐκ ἀγεννές, 9175 Theaet.184.c.3 : ἀλλὰ μᾶλλον τὸ τούτου ἐναντίον ἀνελεύθερον, ἔστι δὲ ὅτε 9176 Theaet.184.c.4 : ἀναγκαῖον, οἷον καὶ νῦν ἀνάγκη ἐπιλαβέσθαι τῆς ἀποκρίσεως 9177 Theaet.184.c.5 : ἣν ἀποκρίνῃ, ᾗ οὐκ ὀρθή. σκόπει γάρ· ἀπόκρισις ποτέρα 9178 Theaet.184.c.6 : ὀρθοτέρα, ᾧ ὁρῶμεν τοῦτο εἶναι ὀφθαλμούς, ἢ δι´ οὗ ὁρῶμεν, 9179 Theaet.184.c.7 : καὶ ᾧ ἀκούομεν ὦτα, ἢ δι´ οὗ ἀκούομεν; 9180 Theaet.184.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Δι´ ὧν ἕκαστα αἰσθανόμεθα, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ 9181 Theaet.184.c.9 : Σώκρατες, μᾶλλον ἢ οἷς. 9182 Theaet.184.d.1 : {ΣΩ.} Δεινὸν γάρ που, ὦ παῖ, εἰ πολλαί τινες ἐν ἡμῖν 9183 Theaet.184.d.2 : ὥσπερ ἐν δουρείοις ἵπποις αἰσθήσεις ἐγκάθηνται, ἀλλὰ μὴ 9184 Theaet.184.d.3 : εἰς μίαν τινὰ ἰδέαν, εἴτε ψυχὴν εἴτε ὅτι δεῖ καλεῖν, πάντα 9185 Theaet.184.d.4 : ταῦτα συντείνει, ᾗ διὰ τούτων οἷον ὀργάνων αἰσθανόμεθα 9186 Theaet.184.d.5 : ὅσα αἰσθητά. 9187 Theaet.184.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλά μοι δοκεῖ οὕτω μᾶλλον ἢ ἐκείνως. 9188 Theaet.184.d.7 : {ΣΩ.} Τοῦδέ τοι ἕνεκα αὐτά σοι διακριβοῦμαι, εἴ τινι ἡμῶν 9189 Theaet.184.d.8 : αὐτῶν τῷ αὐτῷ διὰ μὲν ὀφθαλμῶν ἐφικνούμεθα λευκῶν τε 9190 Theaet.184.e.1 : καὶ μελάνων, διὰ δὲ τῶν ἄλλων ἑτέρων αὖ τινῶν· καὶ ἕξεις 9191 Theaet.184.e.2 : ἐρωτώμενος πάντα τὰ τοιαῦτα εἰς τὸ σῶμα ἀναφέρειν; ἴσως 9192 Theaet.184.e.3 : δὲ βέλτιον σὲ λέγειν αὐτὰ ἀποκρινόμενον μᾶλλον ἢ ἐμὲ 9193 Theaet.184.e.4 : ὑπὲρ σοῦ πολυπραγμονεῖν. καί μοι λέγε· θερμὰ καὶ σκληρὰ 9194 Theaet.184.e.5 : καὶ κοῦφα καὶ γλυκέα δι´ ὧν αἰσθάνῃ, ἆρα οὐ τοῦ σώματος 9195 Theaet.184.e.6 : ἕκαστα τίθης; ἢ ἄλλου τινός; 9196 Theaet.184.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδενὸς ἄλλου. 9197 Theaet.184.e.8 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ἐθελήσεις ὁμολογεῖν ἃ δι´ ἑτέρας δυνάμεως 9198 Theaet.185.a.1 : αἰσθάνῃ, ἀδύνατον εἶναι δι´ ἄλλης ταῦτ´ αἰσθέσθαι, οἷον ἃ 9199 Theaet.185.a.2 : δι´ ἀκοῆς, δι´ ὄψεως, ἢ ἃ δι´ ὄψεως, δι´ ἀκοῆς; 9200 Theaet.185.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἐθελήσω; 9201 Theaet.185.a.4 : {ΣΩ.} Εἴ τι ἄρα περὶ ἀμφοτέρων διανοῇ, οὐκ ἂν διά γε 9202 Theaet.185.a.5 : τοῦ ἑτέρου ὀργάνου, οὐδ´ αὖ διὰ τοῦ ἑτέρου περὶ ἀμφοτέρων 9203 Theaet.185.a.6 : αἰσθάνοι´ ἄν. 9204 Theaet.185.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 9205 Theaet.185.a.8 : {ΣΩ.} Περὶ δὴ φωνῆς καὶ περὶ χρόας πρῶτον μὲν αὐτὸ 9206 Theaet.185.a.9 : τοῦτο περὶ ἀμφοτέρων ἦ διανοῇ, ὅτι ἀμφοτέρω ἐστόν; 9207 Theaet.185.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 9208 Theaet.185.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὅτι ἑκάτερον ἑκατέρου μὲν ἕτερον, ἑαυτῷ 9209 Theaet.185.a.12 : δὲ ταὐτόν; 9210 Theaet.185.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9211 Theaet.185.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ ὅτι ἀμφοτέρω δύο, ἑκάτερον δὲ ἕν; 9212 Theaet.185.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τοῦτο. 9213 Theaet.185.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ εἴτε ἀνομοίω εἴτε ὁμοίω ἀλλήλοιν, 9214 Theaet.185.b.5 : δυνατὸς εἶ ἐπισκέψασθαι; 9215 Theaet.185.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 9216 Theaet.185.b.7 : {ΣΩ.} Ταῦτα δὴ πάντα διὰ τίνος περὶ αὐτοῖν διανοῇ; οὔτε 9217 Theaet.185.b.8 : γὰρ δι´ ἀκοῆς οὔτε δι´ ὄψεως οἷόν τε τὸ κοινὸν λαμβάνειν 9218 Theaet.185.b.9 : περὶ αὐτῶν. ἔτι δὲ καὶ τόδε τεκμήριον περὶ οὗ λέγομεν· εἰ 9219 Theaet.185.b.10 : γὰρ δυνατὸν εἴη ἀμφοτέρω σκέψασθαι ἆρ´ ἐστὸν ἁλμυρὼ ἢ οὔ, 9220 Theaet.185.c.1 : οἶσθ´ ὅτι ἕξεις εἰπεῖν ᾧ ἐπισκέψῃ, καὶ τοῦτο οὔτε ὄψις οὔτε 9221 Theaet.185.c.2 : ἀκοὴ φαίνεται, ἀλλά τι ἄλλο. 9222 Theaet.185.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὐ μέλλει, ἥ γε διὰ τῆς γλώττης δύναμις; 9223 Theaet.185.c.4 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. ἡ δὲ δὴ διὰ τίνος δύναμις τό τ´ ἐπὶ 9224 Theaet.185.c.5 : πᾶσι κοινὸν καὶ τὸ ἐπὶ τούτοις δηλοῖ σοι, ᾧ τὸ "ἔστιν" 9225 Theaet.185.c.6 : ἐπονομάζεις καὶ τὸ "οὐκ ἔστι" καὶ ἃ νυνδὴ ἠρωτῶμεν 9226 Theaet.185.c.7 : περὶ αὐτῶν; τούτοις πᾶσι ποῖα ἀποδώσεις ὄργανα δι´ ὧν 9227 Theaet.185.c.8 : αἰσθάνεται ἡμῶν τὸ αἰσθανόμενον ἕκαστα; 9228 Theaet.185.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐσίαν λέγεις καὶ τὸ μὴ εἶναι, καὶ ὁμοιότητα 9229 Theaet.185.c.10 : καὶ ἀνομοιότητα, καὶ τὸ ταὐτόν τε καὶ [τὸ] ἕτερον, ἔτι δὲ 9230 Theaet.185.d.1 : ἕν τε καὶ τὸν ἄλλον ἀριθμὸν περὶ αὐτῶν. δῆλον δὲ ὅτι 9231 Theaet.185.d.2 : καὶ ἄρτιόν τε καὶ περιττὸν ἐρωτᾷς, καὶ τἆλλα ὅσα τού– 9232 Theaet.185.d.3 : τοις ἕπεται, διὰ τίνος ποτὲ τῶν τοῦ σώματος τῇ ψυχῇ 9233 Theaet.185.d.4 : αἰσθανόμεθα. 9234 Theaet.185.d.5 : {ΣΩ.} Ὑπέρευ, ὦ Θεαίτητε, ἀκολουθεῖς, καὶ ἔστιν ἃ ἐρωτῶ 9235 Theaet.185.d.6 : αὐτὰ ταῦτα. 9236 Theaet.185.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ ἂν 9237 Theaet.185.d.8 : ἔχοιμι εἰπεῖν, πλήν γ´ ὅτι μοι δοκεῖ τὴν ἀρχὴν οὐδ´ εἶναι 9238 Theaet.185.d.9 : τοιοῦτον οὐδὲν τούτοις ὄργανον ἴδιον ὥσπερ ἐκείνοις, ἀλλ´ 9239 Theaet.185.e.1 : αὐτὴ δι´ αὑτῆς ἡ ψυχὴ τὰ κοινά μοι φαίνεται περὶ πάντων 9240 Theaet.185.e.2 : ἐπισκοπεῖν. 9241 Theaet.185.e.3 : {ΣΩ.} Καλὸς γὰρ εἶ, ὦ Θεαίτητε, καὶ οὐχ, ὡς ἔλεγε 9242 Theaet.185.e.4 : Θεόδωρος, αἰσχρός· ὁ γὰρ καλῶς λέγων καλός τε καὶ 9243 Theaet.185.e.5 : ἀγαθός. πρὸς δὲ τῷ καλῷ εὖ ἐποίησάς με μάλα συχνοῦ λόγου 9244 Theaet.185.e.6 : ἀπαλλάξας, εἰ φαίνεταί σοι τὰ μὲν αὐτὴ δι´ αὑτῆς ἡ ψυχὴ 9245 Theaet.185.e.7 : ἐπισκοπεῖν, τὰ δὲ διὰ τῶν τοῦ σώματος δυνάμεων. τοῦτο γὰρ 9246 Theaet.185.e.8 : ἦν ὃ καὶ αὐτῷ μοι ἐδόκει, ἐβουλόμην δὲ καὶ σοὶ δόξαι. 9247 Theaet.186.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὴν φαίνεταί γε. 9248 Theaet.186.a.2 : {ΣΩ.} Ποτέρων οὖν τίθης τὴν οὐσίαν; τοῦτο γὰρ μάλιστα 9249 Theaet.186.a.3 : ἐπὶ πάντων παρέπεται. 9250 Theaet.186.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἐγὼ μὲν ὧν αὐτὴ ἡ ψυχὴ καθ´ αὑτὴν ἐπορέγεται. 9251 Theaet.186.a.5 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ τὸ ὅμοιον καὶ τὸ ἀνόμοιον καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ 9252 Theaet.186.a.6 : ἕτερον; 9253 Theaet.186.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9254 Theaet.186.a.8 : {ΣΩ.} Τί δέ; καλὸν καὶ αἰσχρὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ κακόν; 9255 Theaet.186.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τούτων μοι δοκεῖ ἐν τοῖς μάλιστα πρὸς 9256 Theaet.186.a.10 : ἄλληλα σκοπεῖσθαι τὴν οὐσίαν, ἀναλογιζομένη ἐν ἑαυτῇ τὰ 9257 Theaet.186.b.1 : γεγονότα καὶ τὰ παρόντα πρὸς τὰ μέλλοντα. 9258 Theaet.186.b.2 : {ΣΩ.} Ἔχε δή· ἄλλο τι τοῦ μὲν σκληροῦ τὴν σκληρότητα 9259 Theaet.186.b.3 : διὰ τῆς ἐπαφῆς αἰσθήσεται, καὶ τοῦ μαλακοῦ τὴν μαλακότητα 9260 Theaet.186.b.4 : ὡσαύτως; 9261 Theaet.186.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9262 Theaet.186.b.6 : {ΣΩ.} Τὴν δέ γε οὐσίαν καὶ ὅτι ἐστὸν καὶ τὴν ἐναντιότητα 9263 Theaet.186.b.7 : πρὸς ἀλλήλω καὶ τὴν οὐσίαν αὖ τῆς ἐναντιότητος αὐτὴ ἡ 9264 Theaet.186.b.8 : ψυχὴ ἐπανιοῦσα καὶ συμβάλλουσα πρὸς ἄλληλα κρίνειν 9265 Theaet.186.b.9 : πειρᾶται ἡμῖν. 9266 Theaet.186.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 9267 Theaet.186.b.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μὲν εὐθὺς γενομένοις πάρεστι φύσει 9268 Theaet.186.c.1 : αἰσθάνεσθαι ἀνθρώποις τε καὶ θηρίοις, ὅσα διὰ τοῦ σώματος 9269 Theaet.186.c.2 : παθήματα ἐπὶ τὴν ψυχὴν τείνει· τὰ δὲ περὶ τούτων ἀνα– 9270 Theaet.186.c.3 : λογίσματα πρός τε οὐσίαν καὶ ὠφέλειαν μόγις καὶ ἐν χρόνῳ 9271 Theaet.186.c.4 : διὰ πολλῶν πραγμάτων καὶ παιδείας παραγίγνεται οἷς ἂν καὶ 9272 Theaet.186.c.5 : παραγίγνηται; 9273 Theaet.186.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 9274 Theaet.186.c.7 : {ΣΩ.} Οἷόν τε οὖν ἀληθείας τυχεῖν, ᾧ μηδὲ οὐσίας; 9275 Theaet.186.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδύνατον. 9276 Theaet.186.c.9 : {ΣΩ.} Οὗ δὲ ἀληθείας τις ἀτυχήσει, ποτὲ τούτου ἐπιστήμων 9277 Theaet.186.c.10 : ἔσται; 9278 Theaet.186.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς ἄν, ὦ Σώκρατες; 9279 Theaet.186.d.2 : {ΣΩ.} Ἐν μὲν ἄρα τοῖς παθήμασιν οὐκ ἔνι ἐπιστήμη, 9280 Theaet.186.d.3 : ἐν δὲ τῷ περὶ ἐκείνων συλλογισμῷ· οὐσίας γὰρ καὶ ἀλη– 9281 Theaet.186.d.4 : θείας ἐνταῦθα μέν, ὡς ἔοικε, δυνατὸν ἅψασθαι, ἐκεῖ δὲ 9282 Theaet.186.d.5 : ἀδύνατον. 9283 Theaet.186.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 9284 Theaet.186.d.7 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ταὐτὸν ἐκεῖνό τε καὶ τοῦτο καλεῖς, τοσαύτας 9285 Theaet.186.d.8 : διαφορὰς ἔχοντε; 9286 Theaet.186.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκουν δὴ δίκαιόν γε. 9287 Theaet.186.d.10 : {ΣΩ.} Τί οὖν δὴ ἐκείνῳ ἀποδίδως ὄνομα, τῷ ὁρᾶν ἀκούειν 9288 Theaet.186.d.11 : ὀσφραίνεσθαι ψύχεσθαι θερμαίνεσθαι; 9289 Theaet.186.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Αἰσθάνεσθαι ἔγωγε· τί γὰρ ἄλλο; 9290 Theaet.186.e.2 : {ΣΩ.} Σύμπαν ἄρ´ αὐτὸ καλεῖς αἴσθησιν; 9291 Theaet.186.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 9292 Theaet.186.e.4 : {ΣΩ.} Ὧι γε, φαμέν, οὐ μέτεστιν ἀληθείας ἅψασθαι· οὐδὲ 9293 Theaet.186.e.5 : γὰρ οὐσίας. 9294 Theaet.186.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 9295 Theaet.186.e.7 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρ´ ἐπιστήμης. 9296 Theaet.186.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γάρ. 9297 Theaet.186.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρ´ ἂν εἴη ποτέ, ὦ Θεαίτητε, αἴσθησίς τε καὶ 9298 Theaet.186.e.10 : ἐπιστήμη ταὐτόν. 9299 Theaet.186.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ φαίνεται, ὦ Σώκρατες. καὶ μάλιστά γε νῦν 9300 Theaet.186.e.12 : καταφανέστατον γέγονεν ἄλλο ὂν αἰσθήσεως ἐπιστήμη. 9301 Theaet.187.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὔ τι μὲν δὴ τούτου γε ἕνεκα ἠρχόμεθα δια– 9302 Theaet.187.a.2 : λεγόμενοι, ἵνα εὕρωμεν τί ποτ´ οὐκ ἔστ´ ἐπιστήμη, ἀλλὰ τί 9303 Theaet.187.a.3 : ἔστιν. ὅμως δὲ τοσοῦτόν γε προβεβήκαμεν, ὥστε μὴ ζητεῖν 9304 Theaet.187.a.4 : αὐτὴν ἐν αἰσθήσει τὸ παράπαν ἀλλ´ ἐν ἐκείνῳ τῷ ὀνόματι, 9305 Theaet.187.a.5 : ὅτι ποτ´ ἔχει ἡ ψυχή, ὅταν αὐτὴ καθ´ αὑτὴν πραγματεύηται 9306 Theaet.187.a.6 : περὶ τὰ ὄντα. 9307 Theaet.187.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε καλεῖται, ὦ Σώκρατες, ὡς 9308 Theaet.187.a.8 : ἐγᾦμαι, δοξάζειν. 9309 Theaet.187.a.9 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς γὰρ οἴει, ὦ φίλε. καὶ ὅρα δὴ νῦν πάλιν ἐξ 9310 Theaet.187.b.1 : ἀρχῆς, πάντα τὰ πρόσθεν ἐξαλείψας, εἴ τι μᾶλλον καθορᾷς, 9311 Theaet.187.b.2 : ἐπειδὴ ἐνταῦθα προελήλυθας. καὶ λέγε αὖθις τί ποτ´ ἐστὶν 9312 Theaet.187.b.3 : ἐπιστήμη. 9313 Theaet.187.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Δόξαν μὲν πᾶσαν εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, ἀδύνατον, 9314 Theaet.187.b.5 : ἐπειδὴ καὶ ψευδής ἐστι δόξα· κινδυνεύει δὲ ἡ ἀληθὴς δόξα 9315 Theaet.187.b.6 : ἐπιστήμη εἶναι, καί μοι τοῦτο ἀποκεκρίσθω. ἐὰν γὰρ μὴ 9316 Theaet.187.b.7 : φανῇ προϊοῦσιν ὥσπερ τὸ νῦν, ἄλλο τι πειρασόμεθα λέγειν. 9317 Theaet.187.b.8 : {ΣΩ.} Οὕτω μέντοι χρή, ὦ Θεαίτητε, λέγειν προθύμως 9318 Theaet.187.b.9 : μᾶλλον, ἢ ὡς τὸ πρῶτον ὤκνεις ἀποκρίνεσθαι. ἐὰν γὰρ 9319 Theaet.187.c.1 : οὕτω δρῶμεν, δυοῖν θάτερα, ἢ εὑρήσομεν ἐφ´ ὃ ἐρχόμεθα, ἢ 9320 Theaet.187.c.2 : ἧττον οἰησόμεθα εἰδέναι ὃ μηδαμῇ ἴσμεν· καίτοι οὐκ ἂν εἴη 9321 Theaet.187.c.3 : μεμπτὸς μισθὸς ὁ τοιοῦτος. καὶ δὴ καὶ νῦν τί φῄς; δυοῖν 9322 Theaet.187.c.4 : ὄντοιν ἰδέαιν δόξης, τοῦ μὲν ἀληθινοῦ, ψευδοῦς δὲ τοῦ ἑτέρου, 9323 Theaet.187.c.5 : τὴν ἀληθῆ δόξαν ἐπιστήμην ὁρίζῃ; 9324 Theaet.187.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε· τοῦτο γὰρ αὖ νῦν μοι φαίνεται. 9325 Theaet.187.c.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἔτ´ ἄξιον περὶ δόξης ἀναλαβεῖν πάλιν— 9326 Theaet.187.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 9327 Theaet.187.d.1 : {ΣΩ.} Θράττει μέ πως νῦν τε καὶ ἄλλοτε δὴ πολλάκις, 9328 Theaet.187.d.2 : ὥστ´ ἐν ἀπορίᾳ πολλῇ πρὸς ἐμαυτὸν καὶ πρὸς ἄλλον γεγο– 9329 Theaet.187.d.3 : νέναι, οὐκ ἔχοντα εἰπεῖν τί ποτ´ ἐστὶ τοῦτο τὸ πάθος παρ´ 9330 Theaet.187.d.4 : ἡμῖν καὶ τίνα τρόπον ἐγγιγνόμενον. 9331 Theaet.187.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; 9332 Theaet.187.d.6 : {ΣΩ.} Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ. σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι 9333 Theaet.187.d.7 : διστάζων, πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ ἢ ἐπισκεψώμεθα ἄλλον 9334 Theaet.187.d.8 : τρόπον ἢ ὀλίγον πρότερον. 9335 Theaet.187.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν, ὦ Σώκρατες, εἴπερ γε καὶ ὁπῃτιοῦν φαί– 9336 Theaet.187.d.10 : νεται δεῖν; ἄρτι γὰρ οὐ κακῶς γε σὺ καὶ Θεόδωρος ἐλέγετε 9337 Theaet.187.d.11 : σχολῆς πέρι, ὡς οὐδὲν ἐν τοῖς τοιοῖσδε κατεπείγει. 9338 Theaet.187.e.1 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ὑπέμνησας· ἴσως γὰρ οὐκ ἀπὸ καιροῦ πάλιν 9339 Theaet.187.e.2 : ὥσπερ ἴχνος μετελθεῖν. κρεῖττον γάρ που σμικρὸν εὖ ἢ πολὺ 9340 Theaet.187.e.3 : μὴ ἱκανῶς περᾶναι. 9341 Theaet.187.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9342 Theaet.187.e.5 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν; τί δὴ καὶ λέγομεν; ψευδῆ φαμεν ἑκάστοτε 9343 Theaet.187.e.6 : εἶναι δόξαν, καί τινα ἡμῶν δοξάζειν ψευδῆ, τὸν δ´ αὖ ἀληθῆ, 9344 Theaet.187.e.7 : ὡς φύσει οὕτως ἐχόντων; 9345 Theaet.187.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Φαμὲν γὰρ δή. 9346 Theaet.188.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τόδε γ´ ἔσθ´ ἡμῖν περὶ πάντα καὶ καθ´ 9347 Theaet.188.a.2 : ἕκαστον, ἤτοι εἰδέναι ἢ μὴ εἰδέναι; μανθάνειν γὰρ καὶ 9348 Theaet.188.a.3 : ἐπιλανθάνεσθαι μεταξὺ τούτων ὡς ὄντα χαίρειν λέγω ἐν τῷ 9349 Theaet.188.a.4 : παρόντι· νῦν γὰρ ἡμῖν πρὸς λόγον ἐστὶν οὐδέν. 9350 Theaet.188.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, ἄλλο γ´ οὐδὲν λείπεται 9351 Theaet.188.a.6 : περὶ ἕκαστον πλὴν εἰδέναι ἢ μὴ εἰδέναι. 9352 Theaet.188.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἤδη ἀνάγκη τὸν δοξάζοντα δοξάζειν ἢ ὧν τι 9353 Theaet.188.a.8 : οἶδεν ἢ μὴ οἶδεν; 9354 Theaet.188.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 9355 Theaet.188.a.10 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν εἰδότα γε μὴ εἰδέναι τὸ αὐτὸ ἢ μὴ εἰδότα 9356 Theaet.188.b.1 : εἰδέναι ἀδύνατον. 9357 Theaet.188.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 9358 Theaet.188.b.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὁ τὰ ψευδῆ δοξάζων, ἃ οἶδε, ταῦτα οἴεται 9359 Theaet.188.b.4 : οὐ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ ἕτερα ἄττα ὧν οἶδε, καὶ ἀμφότερα εἰδὼς 9360 Theaet.188.b.5 : ἀγνοεῖ αὖ ἀμφότερα; 9361 Theaet.188.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἀδύνατον, ὦ Σώκρατες. 9362 Theaet.188.b.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἆρα, ἃ μὴ οἶδεν, ἡγεῖται αὐτὰ εἶναι ἕτερα 9363 Theaet.188.b.8 : ἄττα ὧν μὴ οἶδε, καὶ τοῦτ´ ἔστι τῷ μήτε Θεαίτητον μήτε 9364 Theaet.188.b.9 : Σωκράτη εἰδότι εἰς τὴν διάνοιαν λαβεῖν ὡς ὁ Σωκράτης 9365 Theaet.188.b.10 : Θεαίτητος ἢ [ὁ] Θεαίτητος Σωκράτης; 9366 Theaet.188.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς ἄν; 9367 Theaet.188.c.2 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐ μήν, ἅ γέ τις οἶδεν, οἴεταί που ἃ μὴ οἶδεν 9368 Theaet.188.c.3 : αὐτὰ εἶναι, οὐδ´ αὖ ἃ μὴ οἶδεν, ἃ οἶδεν. 9369 Theaet.188.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Τέρας γὰρ ἔσται. 9370 Theaet.188.c.5 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν ἂν ἔτι ψευδῆ δοξάσειεν; ἐκτὸς γὰρ τούτων 9371 Theaet.188.c.6 : ἀδύνατόν που δοξάζειν, ἐπείπερ πάντ´ ἢ ἴσμεν ἢ οὐκ ἴσμεν, 9372 Theaet.188.c.7 : ἐν δὲ τούτοις οὐδαμοῦ φαίνεται δυνατὸν ψευδῆ δοξάσαι. 9373 Theaet.188.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα. 9374 Theaet.188.c.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ ταύτῃ σκεπτέον ὃ ζητοῦμεν, κατὰ τὸ 9375 Theaet.188.d.1 : εἰδέναι καὶ μὴ εἰδέναι ἰόντας, ἀλλὰ κατὰ τὸ εἶναι καὶ μή; 9376 Theaet.188.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις; 9377 Theaet.188.d.3 : {ΣΩ.} Μὴ ἁπλοῦν ᾖ ὅτι ὁ τὰ μὴ ὄντα περὶ ὁτουοῦν δοξάζων 9378 Theaet.188.d.4 : οὐκ ἔσθ´ ὡς οὐ ψευδῆ δοξάσει, κἂν ὁπωσοῦν ἄλλως τὰ τῆς 9379 Theaet.188.d.5 : διανοίας ἔχῃ. 9380 Theaet.188.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Εἰκός γ´ αὖ, ὦ Σώκρατες. 9381 Theaet.188.d.7 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν; τί ἐροῦμεν, ὦ Θεαίτητε, ἐάν τις ἡμᾶς 9382 Theaet.188.d.8 : ἀνακρίνῃ· "Δυνατὸν δὲ ὁτῳοῦν ὃ λέγεται, καί τις ἀνθρώπων 9383 Theaet.188.d.9 : τὸ μὴ ὂν δοξάσει, εἴτε περὶ τῶν ὄντων του εἴτε αὐτὸ καθ´ 9384 Theaet.188.d.10 : αὑτό;" καὶ ἡμεῖς δή, ὡς ἔοικεν, πρὸς ταῦτα φήσομεν· "Ὅταν 9385 Theaet.188.e.1 : γε μὴ ἀληθῆ οἴηται οἰόμενος·" ἢ πῶς ἐροῦμεν; 9386 Theaet.188.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 9387 Theaet.188.e.3 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν καὶ ἄλλοθί που τὸ τοιοῦτόν ἐστιν; 9388 Theaet.188.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 9389 Theaet.188.e.5 : {ΣΩ.} Εἴ τις ὁρᾷ μέν τι, ὁρᾷ δὲ οὐδέν. 9390 Theaet.188.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 9391 Theaet.188.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν εἰ ἕν γέ τι ὁρᾷ, τῶν ὄντων τι ὁρᾷ. ἢ σὺ 9392 Theaet.188.e.8 : οἴει ποτὲ τὸ ἓν ἐν τοῖς μὴ οὖσιν εἶναι; 9393 Theaet.188.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔγωγε. 9394 Theaet.188.e.10 : {ΣΩ.} Ὁ ἄρα ἕν γέ τι ὁρῶν ὄν τι ὁρᾷ. 9395 Theaet.188.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 9396 Theaet.189.a.1 : {ΣΩ.} Καὶ ὁ ἄρα τι ἀκούων ἕν γέ τι ἀκούει καὶ ὂν [ἀκούει]. 9397 Theaet.189.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9398 Theaet.189.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ ὁ ἁπτόμενος δή του ἑνός γέ του ἅπτεται καὶ 9399 Theaet.189.a.4 : ὄντος, εἴπερ ἑνός; 9400 Theaet.189.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τοῦτο. 9401 Theaet.189.a.6 : {ΣΩ.} Ὁ δὲ δὴ δοξάζων οὐχ ἕν γέ τι δοξάζει; 9402 Theaet.189.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 9403 Theaet.189.a.8 : {ΣΩ.} Ὁ δ´ ἕν τι δοξάζων οὐκ ὄν τι; 9404 Theaet.189.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Συγχωρῶ. 9405 Theaet.189.a.10 : {ΣΩ.} Ὁ ἄρα μὴ ὂν δοξάζων οὐδὲν δοξάζει. 9406 Theaet.189.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ φαίνεται. 9407 Theaet.189.a.12 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ὅ γε μηδὲν δοξάζων τὸ παράπαν οὐδὲ 9408 Theaet.189.a.13 : δοξάζει. 9409 Theaet.189.a.14 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον, ὡς ἔοικεν. 9410 Theaet.189.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα οἷόν τε τὸ μὴ ὂν δοξάζειν, οὔτε περὶ τῶν 9411 Theaet.189.b.2 : ὄντων οὔτε αὐτὸ καθ´ αὑτό. 9412 Theaet.189.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ φαίνεται. 9413 Theaet.189.b.4 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι ἄρ´ ἐστὶ τὸ ψευδῆ δοξάζειν τοῦ τὰ μὴ ὄντα 9414 Theaet.189.b.5 : δοξάζειν. 9415 Theaet.189.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἄλλο ἔοικεν. 9416 Theaet.189.b.7 : {ΣΩ.} Οὔτ´ ἄρ´ οὕτως οὔτε ὡς ὀλίγον πρότερον ἐσκοποῦμεν, 9417 Theaet.189.b.8 : ψευδής ἐστι δόξα ἐν ἡμῖν. 9418 Theaet.189.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν δή. 9419 Theaet.189.b.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἆρα ὧδε γιγνόμενον τοῦτο προσαγορεύομεν; 9420 Theaet.189.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 9421 Theaet.189.b.12 : {ΣΩ.} Ἀλλοδοξίαν τινὰ οὖσαν ψευδῆ φαμεν εἶναι δόξαν, 9422 Theaet.189.c.1 : ὅταν τίς 〈τι〉 τῶν ὄντων ἄλλο αὖ τῶν ὄντων ἀνταλλαξάμενος 9423 Theaet.189.c.2 : τῇ διανοίᾳ φῇ εἶναι. οὕτω γὰρ ὂν μὲν ἀεὶ δοξάζει, ἕτερον 9424 Theaet.189.c.3 : δὲ ἀνθ´ ἑτέρου, καὶ ἁμαρτάνων οὗ ἐσκόπει δικαίως ἂν καλοῖτο 9425 Theaet.189.c.4 : ψευδῆ δοξάζων. 9426 Theaet.189.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατά μοι νῦν δοκεῖς εἰρηκέναι. ὅταν γάρ 9427 Theaet.189.c.6 : τις ἀντὶ καλοῦ αἰσχρὸν ἢ ἀντὶ αἰσχροῦ καλὸν δοξάζῃ, τότε 9428 Theaet.189.c.7 : ὡς ἀληθῶς δοξάζει ψευδῆ. 9429 Theaet.189.c.8 : {ΣΩ.} Δῆλος εἶ, ὦ Θεαίτητε, καταφρονῶν μου καὶ οὐ 9430 Theaet.189.c.9 : δεδιώς. 9431 Theaet.189.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Τί μάλιστα; 9432 Theaet.189.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκ ἂν οἶμαι σοὶ δοκῶ τοῦ ἀληθῶς ψευδοῦς ἀντι– 9433 Theaet.189.d.1 : λαβέσθαι, ἐρόμενος εἰ οἷόν τε ταχὺ βραδέως ἢ κοῦφον 9434 Theaet.189.d.2 : βαρέως ἢ ἄλλο τι ἐναντίον μὴ κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀλλὰ 9435 Theaet.189.d.3 : κατὰ τὴν τοῦ ἐναντίου γίγνεσθαι ἑαυτῷ ἐναντίως. τοῦτο 9436 Theaet.189.d.4 : μὲν οὖν, ἵνα μὴ μάτην θαρρήσῃς, ἀφίημι. ἀρέσκει δέ, ὡς 9437 Theaet.189.d.5 : φῄς, τὸ τὰ ψευδῆ δοξάζειν ἀλλοδοξεῖν εἶναι; 9438 Theaet.189.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε. 9439 Theaet.189.d.7 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα κατὰ τὴν σὴν δόξαν ἕτερόν τι ὡς ἕτερον 9440 Theaet.189.d.8 : καὶ μὴ ὡς ἐκεῖνο τῇ διανοίᾳ τίθεσθαι. 9441 Theaet.189.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι μέντοι. 9442 Theaet.189.e.1 : {ΣΩ.} Ὅταν οὖν τοῦθ´ ἡ διάνοιά του δρᾷ, οὐ καὶ ἀνάγκη 9443 Theaet.189.e.2 : αὐτὴν ἤτοι ἀμφότερα ἢ τὸ ἕτερον διανοεῖσθαι; 9444 Theaet.189.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη μὲν οὖν· ἤτοι ἅμα γε ἢ ἐν μέρει. 9445 Theaet.189.e.4 : {ΣΩ.} Κάλλιστα. τὸ δὲ διανοεῖσθαι ἆρ´ ὅπερ ἐγὼ καλεῖς; 9446 Theaet.189.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Τί καλῶν; 9447 Theaet.189.e.6 : {ΣΩ.} Λόγον ὃν αὐτὴ πρὸς αὑτὴν ἡ ψυχὴ διεξέρχεται περὶ 9448 Theaet.189.e.7 : ὧν ἂν σκοπῇ. ὥς γε μὴ εἰδώς σοι ἀποφαίνομαι. τοῦτο γάρ 9449 Theaet.189.e.8 : μοι ἰνδάλλεται διανοουμένη οὐκ ἄλλο τι ἢ διαλέγεσθαι, αὐτὴ 9450 Theaet.190.a.1 : ἑαυτὴν ἐρωτῶσα καὶ ἀποκρινομένη, καὶ φάσκουσα καὶ οὐ 9451 Theaet.190.a.2 : φάσκουσα. ὅταν δὲ ὁρίσασα, εἴτε βραδύτερον εἴτε καὶ 9452 Theaet.190.a.3 : ὀξύτερον ἐπᾴξασα, τὸ αὐτὸ ἤδη φῇ καὶ μὴ διστάζῃ, δόξαν 9453 Theaet.190.a.4 : ταύτην τίθεμεν αὐτῆς. ὥστ´ ἔγωγε τὸ δοξάζειν λέγειν καλῶ 9454 Theaet.190.a.5 : καὶ τὴν δόξαν λόγον εἰρημένον, οὐ μέντοι πρὸς ἄλλον οὐδὲ 9455 Theaet.190.a.6 : φωνῇ, ἀλλὰ σιγῇ πρὸς αὑτόν· σὺ δὲ τί; 9456 Theaet.190.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Κἀγώ. 9457 Theaet.190.a.8 : {ΣΩ.} Ὅταν ἄρα τις τὸ ἕτερον ἕτερον δοξάζῃ, καὶ φησίν, 9458 Theaet.190.a.9 : ὡς ἔοικε, τὸ ἕτερον ἕτερον εἶναι πρὸς ἑαυτόν. 9459 Theaet.190.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9460 Theaet.190.b.2 : {ΣΩ.} Ἀναμιμνῄσκου δὴ εἰ πώποτ´ εἶπες πρὸς σεαυτὸν ὅτι 9461 Theaet.190.b.3 : παντὸς μᾶλλον τό τοι καλὸν αἰσχρόν ἐστιν ἢ τὸ ἄδικον 9462 Theaet.190.b.4 : δίκαιον. ἢ καί, τὸ πάντων κεφάλαιον, σκόπει εἴ ποτ´ ἐπε– 9463 Theaet.190.b.5 : χείρησας σεαυτὸν πείθειν ὡς παντὸς μᾶλλον τὸ ἕτερον ἕτερόν 9464 Theaet.190.b.6 : ἐστιν, ἢ πᾶν τοὐναντίον οὐδ´ ἐν ὕπνῳ πώποτε ἐτόλμησας 9465 Theaet.190.b.7 : εἰπεῖν πρὸς σεαυτὸν ὡς παντάπασιν ἄρα τὰ περιττὰ ἄρτιά 9466 Theaet.190.b.8 : ἐστιν ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον. 9467 Theaet.190.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ λέγεις. 9468 Theaet.190.c.1 : {ΣΩ.} Ἄλλον δέ τινα οἴει ὑγιαίνοντα ἢ μαινόμενον τολμῆσαι 9469 Theaet.190.c.2 : σπουδῇ πρὸς ἑαυτὸν εἰπεῖν ἀναπείθοντα αὑτὸν ὡς ἀνάγκη τὸν 9470 Theaet.190.c.3 : βοῦν ἵππον εἶναι ἢ τὰ δύο ἕν; 9471 Theaet.190.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 9472 Theaet.190.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ τὸ λέγειν πρὸς ἑαυτὸν δοξάζειν ἐστίν, 9473 Theaet.190.c.6 : οὐδεὶς ἀμφότερά γε λέγων καὶ δοξάζων [καὶ] ἐφαπτόμενος 9474 Theaet.190.c.7 : ἀμφοῖν τῇ ψυχῇ εἴποι ἂν καὶ δοξάσειεν ὡς τὸ ἕτερον ἕτερόν 9475 Theaet.190.c.8 : ἐστιν. ἐατέον δὲ καὶ σοὶ τὸ ῥῆμα [περὶ τοῦ ἑτέρου]· λέγω 9476 Theaet.190.d.1 : γὰρ αὐτὸ τῇδε, μηδένα δοξάζειν ὡς τὸ αἰσχρὸν καλὸν ἢ ἄλλο 9477 Theaet.190.d.2 : τι τῶν τοιούτων. 9478 Theaet.190.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, ἐῶ τε καί μοι δοκεῖ ὡς λέγεις. 9479 Theaet.190.d.4 : {ΣΩ.} Ἄμφω μὲν ἄρα δοξάζοντα ἀδύνατον τό γε ἕτερον 9480 Theaet.190.d.5 : ἕτερον δοξάζειν. 9481 Theaet.190.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 9482 Theaet.190.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τὸ ἕτερόν γε μόνον δοξάζων, τὸ δὲ ἕτερον 9483 Theaet.190.d.8 : μηδαμῇ, οὐδέποτε δοξάσει τὸ ἕτερον ἕτερον εἶναι. 9484 Theaet.190.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ λέγεις· ἀναγκάζοιτο γὰρ ἂν ἐφάπτεσθαι 9485 Theaet.190.d.10 : καὶ οὗ μὴ δοξάζει. 9486 Theaet.190.d.11 : {ΣΩ.} Οὔτ´ ἄρ´ ἀμφότερα οὔτε τὸ ἕτερον δοξάζοντι ἐγχωρεῖ 9487 Theaet.190.e.1 : ἀλλοδοξεῖν. ὥστ´ εἴ τις ὁριεῖται δόξαν εἶναι ψευδῆ τὸ 9488 Theaet.190.e.2 : ἑτεροδοξεῖν, οὐδὲν ἂν λέγοι· οὔτε γὰρ ταύτῃ οὔτε κατὰ τὰ 9489 Theaet.190.e.3 : πρότερα φαίνεται ψευδὴς ἐν ἡμῖν οὖσα δόξα. 9490 Theaet.190.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔοικεν. 9491 Theaet.190.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι, ὦ Θεαίτητε, εἰ τοῦτο μὴ φανήσεται 9492 Theaet.190.e.6 : ὄν, πολλὰ ἀναγκασθησόμεθα ὁμολογεῖν καὶ ἄτοπα. 9493 Theaet.190.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὰ ποῖα δή; 9494 Theaet.190.e.8 : {ΣΩ.} Οὐκ ἐρῶ σοι πρὶν ἂν πανταχῇ πειραθῶ σκοπῶν. 9495 Theaet.190.e.9 : αἰσχυνοίμην γὰρ ἂν ὑπὲρ ἡμῶν, ἐν ᾧ ἀποροῦμεν, ἀναγκαζο– 9496 Theaet.191.a.1 : μένων ὁμολογεῖν οἷα λέγω. ἀλλ´ ἐὰν εὕρωμεν καὶ ἐλεύθεροι 9497 Theaet.191.a.2 : γενώμεθα, τότ´ ἤδη περὶ τῶν ἄλλων ἐροῦμεν ὡς πασχόντων 9498 Theaet.191.a.3 : αὐτὰ ἐκτὸς τοῦ γελοίου ἑστῶτες· ἐὰν δὲ πάντῃ ἀπορήσωμεν, 9499 Theaet.191.a.4 : ταπεινωθέντες οἶμαι τῷ λόγῳ παρέξομεν ὡς ναυτιῶντες 9500 Theaet.191.a.5 : πατεῖν τε καὶ χρῆσθαι ὅτι ἂν βούληται. ᾗ οὖν ἔτι πόρον 9501 Theaet.191.a.6 : τινὰ εὑρίσκω τοῦ ζητήματος ἡμῖν, ἄκουε. 9502 Theaet.191.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε μόνον. 9503 Theaet.191.a.8 : {ΣΩ.} Οὐ φήσω ἡμᾶς ὀρθῶς ὁμολογῆσαι, ἡνίκα ὡμολογή– 9504 Theaet.191.a.9 : σαμεν ἅ τις οἶδεν, ἀδύνατον δοξάσαι ἃ μὴ οἶδεν εἶναι αὐτὰ 9505 Theaet.191.b.1 : καὶ ψευσθῆναι· ἀλλά πῃ δυνατόν. 9506 Theaet.191.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἆρα λέγεις ὃ καὶ ἐγὼ τότε ὑπώπτευσα, ἡνίκ´ 9507 Theaet.191.b.3 : αὐτὸ ἔφαμεν τοιοῦτον εἶναι, ὅτι ἐνίοτ´ ἐγὼ γιγνώσκων 9508 Theaet.191.b.4 : Σωκράτη, πόρρωθεν δὲ ὁρῶν ἄλλον ὃν οὐ γιγνώσκω, ᾠήθην 9509 Theaet.191.b.5 : εἶναι Σωκράτη ὃν οἶδα; γίγνεται γὰρ δὴ ἐν τῷ τοιούτῳ 9510 Theaet.191.b.6 : οἷον λέγεις. 9511 Theaet.191.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀπέστημεν αὐτοῦ, ὅτι ἃ ἴσμεν ἐποίει ἡμᾶς 9512 Theaet.191.b.8 : εἰδότας μὴ εἰδέναι; 9513 Theaet.191.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 9514 Theaet.191.b.10 : {ΣΩ.} Μὴ γὰρ οὕτω τιθῶμεν, ἀλλ´ ὧδε· ἴσως πῃ ἡμῖν 9515 Theaet.191.c.1 : συγχωρήσεται, ἴσως δὲ ἀντιτενεῖ. ἀλλὰ γὰρ ἐν τοιούτῳ 9516 Theaet.191.c.2 : ἐχόμεθα, ἐν ᾧ ἀνάγκη πάντα μεταστρέφοντα λόγον βασανί– 9517 Theaet.191.c.3 : ζειν. σκόπει οὖν εἰ τὶ λέγω. ἆρα ἔστιν μὴ εἰδότα τι 9518 Theaet.191.c.4 : πρότερον ὕστερον μαθεῖν; 9519 Theaet.191.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι μέντοι. 9520 Theaet.191.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ αὖθις ἕτερον καὶ ἕτερον; 9521 Theaet.191.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὔ; 9522 Theaet.191.c.8 : {ΣΩ.} Θὲς δή μοι λόγου ἕνεκα ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ἐνὸν 9523 Theaet.191.c.9 : κήρινον ἐκμαγεῖον, τῷ μὲν μεῖζον, τῷ δ´ ἔλαττον, καὶ τῷ 9524 Theaet.191.c.10 : μὲν καθαρωτέρου κηροῦ, τῷ δὲ κοπρωδεστέρου, καὶ σκλη– 9525 Theaet.191.d.1 : ροτέρου, ἐνίοις δὲ ὑγροτέρου, ἔστι δ´ οἷς μετρίως ἔχοντος. 9526 Theaet.191.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Τίθημι. 9527 Theaet.191.d.3 : {ΣΩ.} Δῶρον τοίνυν αὐτὸ φῶμεν εἶναι τῆς τῶν Μουσῶν 9528 Theaet.191.d.4 : μητρὸς Μνημοσύνης, καὶ εἰς τοῦτο ὅτι ἂν βουληθῶμεν μνη– 9529 Theaet.191.d.5 : μονεῦσαι ὧν ἂν ἴδωμεν ἢ ἀκούσωμεν ἢ αὐτοὶ ἐννοήσωμεν, 9530 Theaet.191.d.6 : ὑπέχοντας αὐτὸ ταῖς αἰσθήσεσι καὶ ἐννοίαις, ἀποτυποῦσθαι, 9531 Theaet.191.d.7 : ὥσπερ δακτυλίων σημεῖα ἐνσημαινομένους· καὶ ὃ μὲν ἂν 9532 Theaet.191.d.8 : ἐκμαγῇ, μνημονεύειν τε καὶ ἐπίστασθαι ἕως ἂν ἐνῇ τὸ 9533 Theaet.191.d.9 : εἴδωλον αὐτοῦ· ὃ δ´ ἂν ἐξαλειφθῇ ἢ μὴ οἷόν τε γένηται 9534 Theaet.191.e.1 : ἐκμαγῆναι, ἐπιλελῆσθαί τε καὶ μὴ ἐπίστασθαι. 9535 Theaet.191.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω οὕτως. 9536 Theaet.191.e.3 : {ΣΩ.} Ὁ τοίνυν ἐπιστάμενος μὲν αὐτά, σκοπῶν δέ τι ὧν 9537 Theaet.191.e.4 : ὁρᾷ ἢ ἀκούει, ἄθρει εἰ ἄρα τοιῷδε τρόπῳ ψευδῆ ἂν δοξάσαι. 9538 Theaet.191.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ποίῳ δή τινι; 9539 Theaet.191.e.6 : {ΣΩ.} Ἃ οἶδεν, οἰηθεὶς εἶναι τοτὲ μὲν ἃ οἶδε, τοτὲ δὲ 9540 Theaet.191.e.7 : ἃ μή. ταῦτα γὰρ ἐν τοῖς πρόσθεν οὐ καλῶς ὡμολογήσαμεν 9541 Theaet.191.e.8 : ὁμολογοῦντες ἀδύνατα. 9542 Theaet.191.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Νῦν δὲ πῶς λέγεις; 9543 Theaet.192.a.1 : {ΣΩ.} Δεῖ ὧδε λέγεσθαι περὶ αὐτῶν ἐξ ἀρχῆς διοριζο– 9544 Theaet.192.a.2 : μένους ὅτι ὃ μέν τις οἶδεν, σχὼν αὐτοῦ μνημεῖον ἐν τῇ 9545 Theaet.192.a.3 : ψυχῇ, αἰσθάνεται δὲ αὐτὸ μή, οἰηθῆναι ἕτερόν τι ὧν οἶδεν, 9546 Theaet.192.a.4 : ἔχοντα καὶ ἐκείνου τύπον, αἰσθανόμενον δὲ μή, ἀδύνατον. 9547 Theaet.192.a.5 : καὶ ὅ γε οἶδεν αὖ, οἰηθῆναι εἶναι ὃ μὴ οἶδε μηδ´ ἔχει αὐτοῦ 9548 Theaet.192.a.6 : σφραγῖδα· καὶ ὃ μὴ οἶδεν, ὃ μὴ οἶδεν αὖ· καὶ ὃ μὴ οἶδεν, 9549 Theaet.192.a.7 : ὃ οἶδε· καὶ ὃ αἰσθάνεταί γε, ἕτερόν τι ὧν αἰσθάνεται 9550 Theaet.192.a.8 : οἰηθῆναι εἶναι· καὶ ὃ αἰσθάνεται, ὧν τι μὴ αἰσθάνεται· καὶ 9551 Theaet.192.b.1 : ὃ μὴ αἰσθάνεται, ὧν μὴ αἰσθάνεται· καὶ ὃ μὴ αἰσθάνεται, 9552 Theaet.192.b.2 : ὧν αἰσθάνεται. καὶ ἔτι γε αὖ καὶ ὃ οἶδε καὶ αἰσθάνεται καὶ 9553 Theaet.192.b.3 : ἔχει τὸ σημεῖον κατὰ τὴν αἴσθησιν, οἰηθῆναι αὖ ἕτερόν τι 9554 Theaet.192.b.4 : ὧν οἶδε καὶ αἰσθάνεται καὶ ἔχει αὖ καὶ ἐκείνου τὸ σημεῖον 9555 Theaet.192.b.5 : κατὰ τὴν αἴσθησιν, ἀδυνατώτερον ἔτι ἐκείνων, εἰ οἷόν τε. 9556 Theaet.192.b.6 : καὶ ὃ οἶδε καὶ [ὃ] αἰσθάνεται ἔχων τὸ μνημεῖον ὀρθῶς, ὃ 9557 Theaet.192.b.7 : οἶδεν οἰηθῆναι ἀδύνατον· καὶ ὃ οἶδε καὶ αἰσθάνεται ἔχων 9558 Theaet.192.c.1 : κατὰ ταὐτά, ὃ αἰσθάνεται· καὶ ὃ αὖ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται, 9559 Theaet.192.c.2 : ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται· καὶ ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθά– 9560 Theaet.192.c.3 : νεται, ὃ μὴ οἶδε· καὶ ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται, ὃ μὴ 9561 Theaet.192.c.4 : αἰσθάνεται· πάντα ταῦτα ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν 9562 Theaet.192.c.5 : αὐτοῖς ψευδῆ τινα δοξάσαι. λείπεται δὴ ἐν τοῖς τοιοῖσδε, 9563 Theaet.192.c.6 : εἴπερ που ἄλλοθι, τὸ τοιοῦτον γενέσθαι. 9564 Theaet.192.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἐν τίσι δή; ἐὰν ἄρα ἐξ αὐτῶν τι μᾶλλον μάθω· 9565 Theaet.192.c.8 : νῦν μὲν γὰρ οὐχ ἕπομαι. 9566 Theaet.192.c.9 : {ΣΩ.} Ἐν οἷς οἶδεν, οἰηθῆναι αὐτὰ ἕτερ´ ἄττα εἶναι ὧν 9567 Theaet.192.c.10 : οἶδε καὶ αἰσθάνεται· ἢ ὧν μὴ οἶδεν, αἰσθάνεται δέ· ἢ ὧν 9568 Theaet.192.d.1 : οἶδε καὶ αἰσθάνεται, ὧν οἶδεν αὖ καὶ αἰσθάνεται. 9569 Theaet.192.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Νῦν πολὺ πλέον ἀπελείφθην ἢ τότε. 9570 Theaet.192.d.3 : {ΣΩ.} Ὧδε δὴ ἀνάπαλιν ἄκουε. ἐγὼ εἰδὼς Θεόδωρον καὶ 9571 Theaet.192.d.4 : ἐν ἐμαυτῷ μεμνημένος οἷός ἐστι, καὶ Θεαίτητον κατὰ ταὐτά, 9572 Theaet.192.d.5 : ἄλλο τι ἐνίοτε μὲν ὁρῶ αὐτούς, ἐνίοτε δὲ οὔ, καὶ ἅπτομαί ποτ´ 9573 Theaet.192.d.6 : αὐτῶν, τοτὲ δ´ οὔ, καὶ ἀκούω ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν αἰσθάνο– 9574 Theaet.192.d.7 : μαι, τοτὲ δ´ αἴσθησιν μὲν οὐδεμίαν ἔχω περὶ ὑμῶν, μέμνημαι 9575 Theaet.192.d.8 : δὲ ὑμᾶς οὐδὲν ἧττον καὶ ἐπίσταμαι αὐτὸς ἐν ἐμαυτῷ; 9576 Theaet.192.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 9577 Theaet.192.e.2 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν πρῶτον μάθε ὧν βούλομαι δηλῶσαι, 9578 Theaet.192.e.3 : ὅτι ἔστι μὲν ἃ οἶδε μὴ αἰσθάνεσθαι, ἔστιν δὲ αἰσθάνεσθαι. 9579 Theaet.192.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 9580 Theaet.192.e.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἃ μὴ οἶδε, πολλάκις μὲν ἔστι μηδὲ 9581 Theaet.192.e.6 : αἰσθάνεσθαι, πολλάκις δὲ αἰσθάνεσθαι μόνον; 9582 Theaet.192.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι καὶ τοῦτο. 9583 Theaet.192.e.8 : {ΣΩ.} Ἰδὲ δὴ ἐάν τι μᾶλλον νῦν ἐπίσπῃ. Σωκράτης 9584 Theaet.193.a.1 : εἰ γιγνώσκει Θεόδωρον καὶ Θεαίτητον, ὁρᾷ δὲ μηδέτερον, 9585 Theaet.193.a.2 : μηδὲ ἄλλη αἴσθησις αὐτῷ πάρεστι περὶ αὐτῶν, οὐκ ἄν ποτε 9586 Theaet.193.a.3 : ἐν ἑαυτῷ δοξάσειεν ὡς ὁ Θεαίτητός ἐστι Θεόδωρος. λέγω 9587 Theaet.193.a.4 : τὶ ἢ οὐδέν; 9588 Theaet.193.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί, ἀληθῆ γε. 9589 Theaet.193.a.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἐκείνων πρῶτον ἦν ὧν ἔλεγον. 9590 Theaet.193.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γάρ. 9591 Theaet.193.a.8 : {ΣΩ.} Δεύτερον τοίνυν, ὅτι τὸν μὲν γιγνώσκων ὑμῶν, τὸν 9592 Theaet.193.a.9 : δὲ μὴ γιγνώσκων, αἰσθανόμενος δὲ μηδέτερον, οὐκ ἄν ποτε 9593 Theaet.193.a.10 : αὖ οἰηθείην ὃν οἶδα εἶναι ὃν μὴ οἶδα. 9594 Theaet.193.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 9595 Theaet.193.b.1 : {ΣΩ.} Τρίτον δέ, μηδέτερον γιγνώσκων μηδὲ αἰσθανό– 9596 Theaet.193.b.2 : μενος οὐκ ἂν οἰηθείην ὃν μὴ οἶδα ἕτερόν τιν´ εἶναι ὧν μὴ 9597 Theaet.193.b.3 : οἶδα. καὶ τἆλλα τὰ πρότερα πάνθ´ ἑξῆς νόμιζε πάλιν 9598 Theaet.193.b.4 : ἀκηκοέναι, ἐν οἷς οὐδέποτ´ ἐγὼ περὶ σοῦ καὶ Θεοδώρου τὰ 9599 Theaet.193.b.5 : ψευδῆ δοξάσω, οὔτε γιγνώσκων οὔτε ἀγνοῶν ἄμφω, οὔτε 9600 Theaet.193.b.6 : τὸν μέν, τὸν δ´ οὐ γιγνώσκων· καὶ περὶ αἰσθήσεων κατὰ 9601 Theaet.193.b.7 : ταὐτά, εἰ ἄρα ἕπῃ. 9602 Theaet.193.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἕπομαι. 9603 Theaet.193.b.9 : {ΣΩ.} Λείπεται τοίνυν τὰ ψευδῆ δοξάσαι ἐν τῷδε, ὅταν 9604 Theaet.193.b.10 : γιγνώσκων σὲ καὶ Θεόδωρον, καὶ ἔχων ἐν ἐκείνῳ τῷ κηρίνῳ 9605 Theaet.193.c.1 : ὥσπερ δακτυλίων σφῷν ἀμφοῖν τὰ σημεῖα, διὰ μακροῦ καὶ 9606 Theaet.193.c.2 : μὴ ἱκανῶς ὁρῶν ἄμφω προθυμηθῶ, τὸ οἰκεῖον ἑκατέρου ση– 9607 Theaet.193.c.3 : μεῖον ἀποδοὺς τῇ οἰκείᾳ ὄψει, ἐμβιβάσας προσαρμόσαι εἰς τὸ 9608 Theaet.193.c.4 : ἑαυτῆς ἴχνος, ἵνα γένηται ἀναγνώρισις, εἶτα τούτων ἀπο– 9609 Theaet.193.c.5 : τυχὼν καὶ ὥσπερ οἱ ἔμπαλιν ὑποδούμενοι παραλλάξας 9610 Theaet.193.c.6 : προσβάλω τὴν ἑκατέρου ὄψιν πρὸς τὸ ἀλλότριον σημεῖον, 9611 Theaet.193.c.7 : ἢ καὶ οἷα τὰ ἐν τοῖς κατόπτροις τῆς ὄψεως πάθη, δεξιὰ εἰς 9612 Theaet.193.d.1 : ἀριστερὰ μεταρρεούσης, ταὐτὸν παθὼν διαμάρτω· τότε δὴ 9613 Theaet.193.d.2 : συμβαίνει ἡ ἑτεροδοξία καὶ τὸ ψευδῆ δοξάζειν. 9614 Theaet.193.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικε γάρ, ὦ Σώκρατες. θαυμασίως ὡς λέγεις 9615 Theaet.193.d.4 : τὸ τῆς δόξης πάθος. 9616 Theaet.193.d.5 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ ὅταν ἀμφοτέρους γιγνώσκων τὸν 9617 Theaet.193.d.6 : μὲν πρὸς τῷ γιγνώσκειν αἰσθάνωμαι, τὸν δὲ μή, τὴν δὲ 9618 Theaet.193.d.7 : γνῶσιν τοῦ ἑτέρου μὴ κατὰ τὴν αἴσθησιν ἔχω, ὃ ἐν τοῖς 9619 Theaet.193.d.8 : πρόσθεν οὕτως ἔλεγον καί μου τότε οὐκ ἐμάνθανες. 9620 Theaet.193.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 9621 Theaet.193.d.10 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὴν ἔλεγον, ὅτι γιγνώσκων τὸν ἕτερον καὶ 9622 Theaet.193.e.1 : αἰσθανόμενος, καὶ τὴν γνῶσιν κατὰ τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ ἔχων, 9623 Theaet.193.e.2 : οὐδέποτε οἰήσεται εἶναι αὐτὸν ἕτερόν τινα ὃν γιγνώσκει τε 9624 Theaet.193.e.3 : καὶ αἰσθάνεται καὶ τὴν γνῶσιν αὖ καὶ ἐκείνου ἔχει κατὰ τὴν 9625 Theaet.193.e.4 : αἴσθησιν. ἦν γὰρ τοῦτο; 9626 Theaet.193.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9627 Theaet.193.e.6 : {ΣΩ.} Παρελείπετο δέ γέ που τὸ νῦν λεγόμενον, ἐν ᾧ δή 9628 Theaet.193.e.7 : φαμεν τὴν ψευδῆ δόξαν γίγνεσθαι τὸ ἄμφω γιγνώσκοντα 9629 Theaet.194.a.1 : καὶ ἄμφω ὁρῶντα ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν ἔχοντα ἀμφοῖν τὼ 9630 Theaet.194.a.2 : σημείω μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ αἴσθησιν ἑκάτερον ἔχειν, ἀλλ´ 9631 Theaet.194.a.3 : οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ καὶ 9632 Theaet.194.a.4 : ἁμαρτεῖν, ὃ δὴ καὶ ψεῦδος ἄρα ὠνόμασται. 9633 Theaet.194.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Εἰκότως γε. 9634 Theaet.194.a.6 : {ΣΩ.} Καὶ ὅταν τοίνυν τῷ μὲν παρῇ αἴσθησις τῶν σημείων, 9635 Theaet.194.a.7 : τῷ δὲ μή, τὸ δὲ τῆς ἀπούσης αἰσθήσεως τῇ παρούσῃ προσ– 9636 Theaet.194.a.8 : αρμόσῃ, πάντῃ ταύτῃ ψεύδεται ἡ διάνοια. καὶ ἑνὶ λόγῳ, 9637 Theaet.194.a.9 : περὶ ὧν μὲν μὴ οἶδέ τις μηδ´ ἐπῄσθετο πώποτε, οὐκ ἔστιν, 9638 Theaet.194.b.1 : ὡς ἔοικεν, οὔτε ψεύδεσθαι οὔτε ψευδὴς δόξα, εἴ τι νῦν ἡμεῖς 9639 Theaet.194.b.2 : ὑγιὲς λέγομεν· περὶ δὲ ὧν ἴσμεν τε καὶ αἰσθανόμεθα, ἐν αὐτοῖς 9640 Theaet.194.b.3 : τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ δόξα ψευδὴς καὶ ἀληθὴς 9641 Theaet.194.b.4 : γιγνομένη, καταντικρὺ μὲν καὶ κατὰ τὸ εὐθὺ τὰ οἰκεῖα συν– 9642 Theaet.194.b.5 : άγουσα ἀποτυπώματα καὶ τύπους ἀληθής, εἰς πλάγια δὲ καὶ 9643 Theaet.194.b.6 : σκολιὰ ψευδής. 9644 Theaet.194.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν καλῶς, ὦ Σώκρατες, λέγεται; 9645 Theaet.194.c.1 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ τάδε ἀκούσας μᾶλλον αὐτὸ ἐρεῖς. τὸ 9646 Theaet.194.c.2 : μὲν γὰρ τἀληθὲς δοξάζειν καλόν, τὸ δὲ ψεύδεσθαι αἰσχρόν. 9647 Theaet.194.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 9648 Theaet.194.c.4 : {ΣΩ.} Ταῦτα τοίνυν φασὶν ἐνθένδε γίγνεσθαι. ὅταν μὲν 9649 Theaet.194.c.5 : ὁ κηρός του ἐν τῇ ψυχῇ βαθύς τε καὶ πολὺς καὶ λεῖος καὶ 9650 Theaet.194.c.6 : μετρίως ὠργασμένος ᾖ, τὰ ἰόντα διὰ τῶν αἰσθήσεων, ἐνση– 9651 Theaet.194.c.7 : μαινόμενα εἰς τοῦτο τὸ τῆς ψυχῆς "κέαρ," ὃ ἔφη Ὅμηρος 9652 Theaet.194.c.8 : αἰνιττόμενος τὴν τοῦ κηροῦ ὁμοιότητα, τότε μὲν καὶ τούτοις 9653 Theaet.194.d.1 : καθαρὰ τὰ σημεῖα ἐγγιγνόμενα καὶ ἱκανῶς τοῦ βάθους ἔχοντα 9654 Theaet.194.d.2 : πολυχρόνιά τε γίγνεται καὶ εἰσὶν οἱ τοιοῦτοι πρῶτον μὲν 9655 Theaet.194.d.3 : εὐμαθεῖς, ἔπειτα μνήμονες, εἶτα οὐ παραλλάττουσι τῶν αἰσθή– 9656 Theaet.194.d.4 : σεων τὰ σημεῖα ἀλλὰ δοξάζουσιν ἀληθῆ. σαφῆ γὰρ καὶ ἐν 9657 Theaet.194.d.5 : εὐρυχωρίᾳ ὄντα ταχὺ διανέμουσιν ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἕκαστα 9658 Theaet.194.d.6 : ἐκμαγεῖα, ἃ δὴ ὄντα καλεῖται, καὶ σοφοὶ δὴ οὗτοι καλοῦνται. 9659 Theaet.194.d.7 : ἢ οὐ δοκεῖ σοι; 9660 Theaet.194.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὑπερφυῶς μὲν οὖν. 9661 Theaet.194.e.1 : {ΣΩ.} Ὅταν τοίνυν λάσιόν του τὸ κέαρ ᾖ, ὃ δὴ ἐπῄνεσεν 9662 Theaet.194.e.2 : ὁ πάσσοφος ποιητής, ἢ ὅταν κοπρῶδες καὶ μὴ καθαροῦ τοῦ 9663 Theaet.194.e.3 : κηροῦ, ἢ ὑγρὸν σφόδρα ἢ σκληρόν, ὧν μὲν ὑγρὸν εὐμαθεῖς 9664 Theaet.194.e.4 : μέν, ἐπιλήσμονες δὲ γίγνονται, ὧν δὲ σκληρόν, τἀναντία. 9665 Theaet.194.e.5 : οἱ δὲ δὴ λάσιον καὶ τραχὺ λιθῶδές τι ἢ γῆς ἢ κόπρου συμ– 9666 Theaet.194.e.6 : μιγείσης ἔμπλεων ἔχοντες ἀσαφῆ τὰ ἐκμαγεῖα ἴσχουσιν. 9667 Theaet.194.e.7 : ἀσαφῆ δὲ καὶ οἱ τὰ σκληρά· βάθος γὰρ οὐκ ἔνι. ἀσαφῆ 9668 Theaet.195.a.1 : δὲ καὶ οἱ τὰ ὑγρά· ὑπὸ γὰρ τοῦ συγχεῖσθαι ταχὺ γίγνεται 9669 Theaet.195.a.2 : ἀμυδρά. ἐὰν δὲ πρὸς πᾶσι τούτοις ἐπ´ ἀλλήλων συμπεπτω– 9670 Theaet.195.a.3 : κότα ᾖ ὑπὸ στενοχωρίας, ἐάν του σμικρὸν ᾖ τὸ ψυχάριον, 9671 Theaet.195.a.4 : ἔτι ἀσαφέστερα ἐκείνων. πάντες οὖν οὗτοι γίγνονται οἷοι 9672 Theaet.195.a.5 : δοξάζειν ψευδῆ. ὅταν γάρ τι ὁρῶσιν ἢ ἀκούωσιν ἢ ἐπινοῶ– 9673 Theaet.195.a.6 : σιν, ἕκαστα ἀπονέμειν ταχὺ ἑκάστοις οὐ δυνάμενοι βραδεῖς 9674 Theaet.195.a.7 : τέ εἰσι καὶ ἀλλοτριονομοῦντες παρορῶσί τε καὶ παρακούουσι 9675 Theaet.195.a.8 : καὶ παρανοοῦσι πλεῖστα, καὶ καλοῦνται αὖ οὗτοι ἐψευσμένοι 9676 Theaet.195.a.9 : τε δὴ τῶν ὄντων καὶ ἀμαθεῖς. 9677 Theaet.195.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα ἀνθρώπων λέγεις, ὦ Σώκρατες. 9678 Theaet.195.b.2 : {ΣΩ.} Φῶμεν ἄρα ἐν ἡμῖν ψευδεῖς δόξας εἶναι; 9679 Theaet.195.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Σφόδρα γε. 9680 Theaet.195.b.4 : {ΣΩ.} Καὶ ἀληθεῖς δή; 9681 Theaet.195.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ ἀληθεῖς. 9682 Theaet.195.b.6 : {ΣΩ.} Ἤδη οὖν οἰόμεθα ἱκανῶς ὡμολογῆσθαι ὅτι παντὸς 9683 Theaet.195.b.7 : μᾶλλον ἐστὸν ἀμφοτέρα τούτω τὼ δόξα; 9684 Theaet.195.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὑπερφυῶς μὲν οὖν. 9685 Theaet.195.b.9 : {ΣΩ.} Δεινόν τε, ὦ Θεαίτητε, ὡς ἀληθῶς κινδυνεύει καὶ 9686 Theaet.195.b.10 : ἀηδὲς εἶναι ἀνὴρ ἀδολέσχης. 9687 Theaet.195.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Τί δέ; πρὸς τί τοῦτ´ εἶπες; 9688 Theaet.195.c.1 : {ΣΩ.} Τὴν ἐμαυτοῦ δυσμαθίαν δυσχεράνας καὶ ὡς ἀληθῶς 9689 Theaet.195.c.2 : ἀδολεσχίαν. τί γὰρ ἄν τις ἄλλο θεῖτο ὄνομα, ὅταν ἄνω 9690 Theaet.195.c.3 : κάτω τοὺς λόγους ἕλκῃ τις ὑπὸ νωθείας οὐ δυνάμενος 9691 Theaet.195.c.4 : πεισθῆναι, καὶ ᾖ δυσαπάλλακτος ἀφ´ ἑκάστου λόγου; 9692 Theaet.195.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Σὺ δὲ δὴ τί δυσχεραίνεις; 9693 Theaet.195.c.6 : {ΣΩ.} Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρι– 9694 Theaet.195.c.7 : νοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με· "Ὦ Σώκρατες, ηὕρηκας δὴ ψευδῆ 9695 Theaet.195.c.8 : δόξαν, ὅτι οὔτε ἐν ταῖς αἰσθήσεσίν ἐστι πρὸς ἀλλήλας οὔτ´ 9696 Theaet.195.d.1 : ἐν ταῖς διανοίαις ἀλλ´ ἐν τῇ συνάψει αἰσθήσεως πρὸς 9697 Theaet.195.d.2 : διάνοιαν;" φήσω δὲ ἐγὼ οἶμαι καλλωπιζόμενος ὥς τι 9698 Theaet.195.d.3 : ηὑρηκότων ἡμῶν καλόν. 9699 Theaet.195.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, οὐκ αἰσχρὸν εἶναι τὸ 9700 Theaet.195.d.5 : νῦν ἀποδεδειγμένον. 9701 Theaet.195.d.6 : {ΣΩ.} "Οὐκοῦν," φησί, "λέγεις ὅτι αὖ τὸν ἄνθρωπον 9702 Theaet.195.d.7 : ὃν διανοούμεθα μόνον, ὁρῶμεν δ´ οὔ, ἵππον οὐκ ἄν ποτε 9703 Theaet.195.d.8 : οἰηθείημεν εἶναι, ὃν αὖ οὔτε ὁρῶμεν οὔτε ἁπτόμεθα, διανοού– 9704 Theaet.195.d.9 : μεθα δὲ μόνον καὶ ἄλλ´ οὐδὲν αἰσθανόμεθα περὶ αὐτοῦ;" 9705 Theaet.195.d.10 : ταῦτα οἶμαι φήσω λέγειν. 9706 Theaet.195.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ ὀρθῶς γε. 9707 Theaet.195.e.1 : {ΣΩ.} "Τί οὖν," φησί, "τὰ ἕνδεκα ἃ μηδὲν ἄλλο ἢ δια– 9708 Theaet.195.e.2 : νοεῖταί τις, ἄλλο τι ἐκ τούτου τοῦ λόγου οὐκ ἄν ποτε οἰηθείη 9709 Theaet.195.e.3 : δώδεκα εἶναι ἃ μόνον αὖ διανοεῖται;" ἴθι οὖν δή, σὺ 9710 Theaet.195.e.4 : ἀποκρίνου. 9711 Theaet.195.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἀποκρινοῦμαι ὅτι ὁρῶν μὲν ἄν τις ἢ ἐφαπτό– 9712 Theaet.195.e.6 : μενος οἰηθείη τὰ ἕνδεκα δώδεκα εἶναι, ἃ μέντοι ἐν τῇ διανοίᾳ 9713 Theaet.195.e.7 : ἔχει, οὐκ ἄν ποτε περὶ αὐτῶν ταῦτα δοξάσειεν οὕτως. 9714 Theaet.195.e.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οἴει τινὰ πώποτε αὐτὸν ἐν αὑτῷ πέντε καὶ 9715 Theaet.196.a.1 : ἑπτά, λέγω δὲ μὴ ἀνθρώπους ἑπτὰ καὶ πέντε προθέμενον 9716 Theaet.196.a.2 : σκοπεῖν μηδ´ ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´ αὐτὰ πέντε καὶ ἑπτά, ἅ 9717 Theaet.196.a.3 : φαμεν ἐκεῖ μνημεῖα ἐν τῷ ἐκμαγείῳ εἶναι καὶ ψευδῆ ἐν αὐτοῖς 9718 Theaet.196.a.4 : οὐκ εἶναι δοξάσαι, ταῦτα αὐτὰ εἴ τις ἀνθρώπων ἤδη πώποτε 9719 Theaet.196.a.5 : ἐσκέψατο λέγων πρὸς αὑτὸν καὶ ἐρωτῶν πόσα ποτ´ ἐστίν, 9720 Theaet.196.a.6 : καὶ ὁ μέν τις εἶπεν οἰηθεὶς ἕνδεκα αὐτὰ εἶναι, ὁ δὲ δώδεκα, 9721 Theaet.196.a.7 : ἢ πάντες λέγουσί τε καὶ οἴονται δώδεκα αὐτὰ εἶναι; 9722 Theaet.196.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ἀλλὰ πολλοὶ δὴ καὶ ἕνδεκα· ἐὰν 9723 Theaet.196.b.2 : δέ γε ἐν πλείονι ἀριθμῷ τις σκοπῆται, μᾶλλον σφάλλεται. 9724 Theaet.196.b.3 : οἶμαι γάρ σε περὶ παντὸς [μᾶλλον] ἀριθμοῦ λέγειν. 9725 Theaet.196.b.4 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς γὰρ οἴει· καὶ ἐνθυμοῦ μή τι τότε γίγνεται 9726 Theaet.196.b.5 : ἄλλο ἢ αὐτὰ τὰ δώδεκα τὰ ἐν τῷ ἐκμαγείῳ ἕνδεκα οἰ– 9727 Theaet.196.b.6 : ηθῆναι. 9728 Theaet.196.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικέ γε. 9729 Theaet.196.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰς τοὺς πρώτους πάλιν ἀνήκει λόγους; ὁ γὰρ 9730 Theaet.196.b.9 : τοῦτο παθών, ὃ οἶδεν, ἕτερον αὐτὸ οἴεται εἶναι ὧν αὖ οἶδεν, 9731 Theaet.196.b.10 : ὃ ἔφαμεν ἀδύνατον, καὶ τούτῳ αὐτῷ ἠναγκάζομεν μὴ εἶναι 9732 Theaet.196.c.1 : ψευδῆ δόξαν, ἵνα μὴ τὰ αὐτὰ ὁ αὐτὸς ἀναγκάζοιτο εἰδὼς μὴ 9733 Theaet.196.c.2 : εἰδέναι ἅμα. 9734 Theaet.196.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα. 9735 Theaet.196.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄλλ´ ὁτιοῦν δεῖ ἀποφαίνειν τὸ τὰ ψευδῆ 9736 Theaet.196.c.5 : δοξάζειν ἢ διανοίας πρὸς αἴσθησιν παραλλαγήν. εἰ γὰρ 9737 Theaet.196.c.6 : τοῦτ´ ἦν, οὐκ ἄν ποτε ἐν αὐτοῖς τοῖς διανοήμασιν ἐψευδόμεθα. 9738 Theaet.196.c.7 : νῦν δὲ ἤτοι οὐκ ἔστι ψευδὴς δόξα, ἢ ἅ τις οἶδεν, οἷόν τε μὴ 9739 Theaet.196.c.8 : εἰδέναι. καὶ τούτων πότερα αἱρῇ; 9740 Theaet.196.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἄπορον αἵρεσιν προτίθης, ὦ Σώκρατες. 9741 Theaet.196.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι ἀμφότερά γε κινδυνεύει ὁ λόγος οὐκ 9742 Theaet.196.d.2 : ἐάσειν. ὅμως δέ—πάντα γὰρ τολμητέον—τί εἰ ἐπιχειρή– 9743 Theaet.196.d.3 : σαιμεν ἀναισχυντεῖν; 9744 Theaet.196.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 9745 Theaet.196.d.5 : {ΣΩ.} Ἐθελήσαντες εἰπεῖν ποῖόν τί ποτ´ ἐστὶ τὸ ἐπίστασθαι. 9746 Theaet.196.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τί τοῦτο ἀναίσχυντον; 9747 Theaet.196.d.7 : {ΣΩ.} Ἔοικας οὐκ ἐννοεῖν ὅτι πᾶς ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ὁ λόγος 9748 Theaet.196.d.8 : ζήτησις γέγονεν ἐπιστήμης ὡς οὐκ εἰδόσι τί ποτ´ ἐστίν. 9749 Theaet.196.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἐννοῶ μὲν οὖν. 9750 Theaet.196.d.10 : {ΣΩ.} Ἔπειτ´ οὐκ ἀναιδὲς δοκεῖ μὴ εἰδότας ἐπιστήμην 9751 Theaet.196.d.11 : ἀποφαίνεσθαι τὸ ἐπίστασθαι οἷόν ἐστιν; ἀλλὰ γάρ, ὦ 9752 Theaet.196.e.1 : Θεαίτητε, πάλαι ἐσμὲν ἀνάπλεῳ τοῦ μὴ καθαρῶς διαλέ– 9753 Theaet.196.e.2 : γεσθαι. μυριάκις γὰρ εἰρήκαμεν τὸ "γιγνώσκομεν" καὶ 9754 Theaet.196.e.3 : "οὐ γιγνώσκομεν," καὶ "ἐπιστάμεθα" καὶ "οὐκ ἐπιστά– 9755 Theaet.196.e.4 : μεθα," ὥς τι συνιέντες ἀλλήλων ἐν ᾧ ἔτι ἐπιστήμην ἀγνοοῦ– 9756 Theaet.196.e.5 : μεν· εἰ δὲ βούλει, καὶ νῦν ἐν τῷ παρόντι κεχρήμεθ´ αὖ τῷ 9757 Theaet.196.e.6 : "ἀγνοεῖν" τε καὶ "συνιέναι," ὡς προσῆκον αὐτοῖς χρῆσθαι 9758 Theaet.196.e.7 : εἴπερ στερόμεθα ἐπιστήμης. 9759 Theaet.196.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ τίνα τρόπον διαλέξῃ, ὦ Σώκρατες, τούτων 9760 Theaet.196.e.9 : ἀπεχόμενος; 9761 Theaet.197.a.1 : {ΣΩ.} Οὐδένα ὤν γε ὃς εἰμί, εἰ μέντοι ἦ ἀντιλογικός· οἷος 9762 Theaet.197.a.2 : ἀνὴρ εἰ καὶ νῦν παρῆν, τούτων τ´ ἂν ἔφη ἀπέχεσθαι καὶ 9763 Theaet.197.a.3 : ἡμῖν σφόδρ´ ἂν ἃ ἐγὼ λέγω ἐπέπληττεν. ἐπειδὴ οὖν ἐσμεν 9764 Theaet.197.a.4 : φαῦλοι, βούλει τολμήσω εἰπεῖν οἷόν ἐστι τὸ ἐπίστασθαι; 9765 Theaet.197.a.5 : φαίνεται γάρ μοι προὔργου τι ἂν γενέσθαι. 9766 Theaet.197.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Τόλμα τοίνυν νὴ Δία. τούτων δὲ μὴ ἀπεχομένῳ 9767 Theaet.197.a.7 : σοι ἔσται πολλὴ συγγνώμη. 9768 Theaet.197.a.8 : {ΣΩ.} Ἀκήκοας οὖν ὃ νῦν λέγουσιν τὸ ἐπίστασθαι; 9769 Theaet.197.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως· οὐ μέντοι ἔν γε τῷ παρόντι μνημονεύω. 9770 Theaet.197.b.1 : {ΣΩ.} Ἐπιστήμης που ἕξιν φασὶν αὐτὸ εἶναι. 9771 Theaet.197.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 9772 Theaet.197.b.3 : {ΣΩ.} Ἡμεῖς τοίνυν σμικρὸν μεταθώμεθα καὶ εἴπωμεν 9773 Theaet.197.b.4 : ἐπιστήμης κτῆσιν. 9774 Theaet.197.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Τί οὖν δὴ φήσεις τοῦτο ἐκείνου διαφέρειν; 9775 Theaet.197.b.6 : {ΣΩ.} Ἴσως μὲν οὐδέν· ὃ δ´ οὖν δοκεῖ ἀκούσας συνδοκίμαζε. 9776 Theaet.197.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἐάνπερ γε οἷός τ´ ὦ. 9777 Theaet.197.b.8 : {ΣΩ.} Οὐ τοίνυν μοι ταὐτὸν φαίνεται τῷ κεκτῆσθαι τὸ 9778 Theaet.197.b.9 : ἔχειν. οἷον ἱμάτιον πριάμενός τις καὶ ἐγκρατὴς ὢν μὴ φορῶν, 9779 Theaet.197.b.10 : ἔχειν μὲν οὐκ ἂν αὐτὸν αὐτό, κεκτῆσθαί γε μὴν φαῖμεν. 9780 Theaet.197.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς γε. 9781 Theaet.197.c.1 : {ΣΩ.} Ὅρα δὴ καὶ ἐπιστήμην εἰ δυνατὸν οὕτω κεκτημένον 9782 Theaet.197.c.2 : μὴ ἔχειν, ἀλλ´ ὥσπερ εἴ τις ὄρνιθας ἀγρίας, περιστερὰς ἤ 9783 Theaet.197.c.3 : τι ἄλλο, θηρεύσας οἴκοι κατασκευασάμενος περιστερεῶνα 9784 Theaet.197.c.4 : τρέφοι, τρόπον μὲν [γὰρ] ἄν πού τινα φαῖμεν αὐτὸν αὐτὰς 9785 Theaet.197.c.5 : ἀεὶ ἔχειν, ὅτι δὴ κέκτηται. ἦ γάρ; 9786 Theaet.197.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9787 Theaet.197.c.7 : {ΣΩ.} Τρόπον δέ γ´ ἄλλον οὐδεμίαν ἔχειν, ἀλλὰ δύναμιν 9788 Theaet.197.c.8 : μὲν αὐτῷ περὶ αὐτὰς παραγεγονέναι, ἐπειδὴ ἐν οἰκείῳ περι– 9789 Theaet.197.c.9 : βόλῳ ὑποχειρίους ἐποιήσατο, λαβεῖν καὶ σχεῖν ἐπειδὰν 9790 Theaet.197.d.1 : βούληται, θηρευσαμένῳ ἣν ἂν ἀεὶ ἐθέλῃ, καὶ πάλιν ἀφιέναι, 9791 Theaet.197.d.2 : καὶ τοῦτο ἐξεῖναι ποιεῖν ὁποσάκις ἂν δοκῇ αὐτῷ. 9792 Theaet.197.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστι ταῦτα. 9793 Theaet.197.d.4 : {ΣΩ.} Πάλιν δή, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν κήρινόν τι ἐν ταῖς 9794 Theaet.197.d.5 : ψυχαῖς κατεσκευάζομεν οὐκ οἶδ´ ὅτι πλάσμα, νῦν αὖ ἐν ἑκάστῃ 9795 Theaet.197.d.6 : ψυχῇ ποιήσωμεν περιστερεῶνά τινα παντοδαπῶν ὀρνίθων, 9796 Theaet.197.d.7 : τὰς μὲν κατ´ ἀγέλας οὔσας χωρὶς τῶν ἄλλων, τὰς δὲ κατ´ 9797 Theaet.197.d.8 : ὀλίγας, ἐνίας δὲ μόνας διὰ πασῶν ὅπῃ ἂν τύχωσι πετομένας. 9798 Theaet.197.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Πεποιήσθω δή. ἀλλὰ τί τοὐντεῦθεν; 9799 Theaet.197.e.2 : {ΣΩ.} Παιδίων μὲν ὄντων φάναι χρὴ εἶναι τοῦτο τὸ ἀγγεῖον 9800 Theaet.197.e.3 : κενόν, ἀντὶ δὲ τῶν ὀρνίθων ἐπιστήμας νοῆσαι· ἣν δ´ ἂν 9801 Theaet.197.e.4 : ἐπιστήμην κτησάμενος καθείρξῃ εἰς τὸν περίβολον, φάναι 9802 Theaet.197.e.5 : αὐτὸν μεμαθηκέναι ἢ ηὑρηκέναι τὸ πρᾶγμα οὗ ἦν αὕτη ἡ 9803 Theaet.197.e.6 : ἐπιστήμη, καὶ τὸ ἐπίστασθαι τοῦτ´ εἶναι. 9804 Theaet.197.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω. 9805 Theaet.198.a.1 : {ΣΩ.} Τὸ τοίνυν πάλιν ἣν ἂν βούληται τῶν ἐπιστημῶν 9806 Theaet.198.a.2 : θηρεύειν καὶ λαβόντα ἴσχειν καὶ αὖθις ἀφιέναι σκόπει τίνων 9807 Theaet.198.a.3 : δεῖται ὀνομάτων, εἴτε τῶν αὐτῶν ὧν τὸ πρῶτον ὅτε ἐκτᾶτο 9808 Theaet.198.a.4 : εἴτε ἑτέρων. μαθήσῃ δ´ ἐνθένδε σαφέστερον τί λέγω. 9809 Theaet.198.a.5 : ἀριθμητικὴν μὲν γὰρ λέγεις τέχνην; 9810 Theaet.198.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9811 Theaet.198.a.7 : {ΣΩ.} Ταύτην δὴ ὑπόλαβε θήραν ἐπιστημῶν ἀρτίου τε καὶ 9812 Theaet.198.a.8 : περιττοῦ παντός. 9813 Theaet.198.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ὑπολαμβάνω. 9814 Theaet.198.a.10 : {ΣΩ.} Ταύτῃ δὴ οἶμαι τῇ τέχνῃ αὐτός τε ὑποχειρίους τὰς 9815 Theaet.198.b.1 : ἐπιστήμας τῶν ἀριθμῶν ἔχει καὶ ἄλλῳ παραδίδωσιν ὁ 9816 Theaet.198.b.2 : παραδιδούς. 9817 Theaet.198.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9818 Theaet.198.b.4 : {ΣΩ.} Καὶ καλοῦμέν γε παραδιδόντα μὲν διδάσκειν, παρα– 9819 Theaet.198.b.5 : λαμβάνοντα δὲ μανθάνειν, ἔχοντα δὲ δὴ τῷ κεκτῆσθαι ἐν τῷ 9820 Theaet.198.b.6 : περιστερεῶνι ἐκείνῳ ἐπίστασθαι. 9821 Theaet.198.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 9822 Theaet.198.b.8 : {ΣΩ.} Τῷ δὲ δὴ ἐντεῦθεν ἤδη πρόσσχες τὸν νοῦν. ἀριθμη– 9823 Theaet.198.b.9 : τικὸς γὰρ ὢν τελέως ἄλλο τι πάντας ἀριθμοὺς ἐπίσταται; 9824 Theaet.198.b.10 : πάντων γὰρ ἀριθμῶν εἰσιν αὐτῷ ἐν τῇ ψυχῇ ἐπιστῆμαι. 9825 Theaet.198.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9826 Theaet.198.c.1 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ὁ τοιοῦτος ἀριθμοῖ ἄν ποτέ τι ἢ αὐτὸς πρὸς 9827 Theaet.198.c.2 : αὑτὸν αὐτὰ ἢ ἄλλο τι τῶν ἔξω ὅσα ἔχει ἀριθμόν; 9828 Theaet.198.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 9829 Theaet.198.c.4 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ ἀριθμεῖν γε οὐκ ἄλλο τι θήσομεν τοῦ 9830 Theaet.198.c.5 : σκοπεῖσθαι πόσος τις ἀριθμὸς τυγχάνει ὤν. 9831 Theaet.198.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 9832 Theaet.198.c.7 : {ΣΩ.} Ὃ ἄρα ἐπίσταται, σκοπούμενος φαίνεται ὡς οὐκ 9833 Theaet.198.c.8 : εἰδώς, ὃν ὡμολογήκαμεν ἅπαντα ἀριθμὸν εἰδέναι. ἀκούεις 9834 Theaet.198.c.9 : γάρ που τὰς τοιαύτας ἀμφισβητήσεις. 9835 Theaet.198.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 9836 Theaet.198.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡμεῖς ἀπεικάζοντες τῇ τῶν περιστερῶν κτήσει 9837 Theaet.198.d.2 : τε καὶ θήρᾳ ἐροῦμεν ὅτι διττὴ ἦν ἡ θήρα, ἡ μὲν πρὶν ἐκτῆσθαι 9838 Theaet.198.d.3 : τοῦ κεκτῆσθαι ἕνεκα, ἡ δὲ κεκτημένῳ τοῦ λαβεῖν καὶ ἔχειν 9839 Theaet.198.d.4 : ἐν ταῖς χερσὶν ἃ πάλαι ἐκέκτητο. οὕτως δὲ καὶ ὧν πάλαι 9840 Theaet.198.d.5 : ἐπιστῆμαι ἦσαν αὐτῷ μαθόντι καὶ ἠπίστατο αὐτά, πάλιν ἔστι 9841 Theaet.198.d.6 : καταμανθάνειν ταὐτὰ ταῦτα ἀναλαμβάνοντα τὴν ἐπιστήμην 9842 Theaet.198.d.7 : ἑκάστου καὶ ἴσχοντα, ἣν ἐκέκτητο μὲν πάλαι, πρόχειρον δ´ 9843 Theaet.198.d.8 : οὐκ εἶχε τῇ διανοίᾳ; 9844 Theaet.198.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 9845 Theaet.198.e.1 : {ΣΩ.} Τοῦτο δὴ ἄρτι ἠρώτων, ὅπως χρὴ τοῖς ὀνόμασι 9846 Theaet.198.e.2 : χρώμενον λέγειν περὶ αὐτῶν, ὅταν ἀριθμήσων ἴῃ ὁ ἀριθμη– 9847 Theaet.198.e.3 : τικὸς ἤ τι ἀναγνωσόμενος ὁ γραμματικός, ὡς ἐπιστάμενος 9848 Theaet.198.e.4 : ἄρα ἐν τῷ τοιούτῳ πάλιν ἔρχεται μαθησόμενος παρ´ ἑαυτοῦ 9849 Theaet.198.e.5 : ἃ ἐπίσταται; 9850 Theaet.198.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἄτοπον, ὦ Σώκρατες. 9851 Theaet.198.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἃ οὐκ ἐπίσταται φῶμεν αὐτὸν ἀναγνώσεσθαι 9852 Theaet.199.a.1 : καὶ ἀριθμήσειν, δεδωκότες αὐτῷ πάντα μὲν γράμματα πάντα 9853 Theaet.199.a.2 : δὲ ἀριθμὸν ἐπίστασθαι; 9854 Theaet.199.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἄλογον. 9855 Theaet.199.a.4 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν λέγωμεν ὅτι τῶν μὲν ὀνομάτων οὐδὲν 9856 Theaet.199.a.5 : ἡμῖν μέλει, ὅπῃ τις χαίρει ἕλκων τὸ ἐπίστασθαι καὶ μανθάνειν, 9857 Theaet.199.a.6 : ἐπειδὴ δὲ ὡρισάμεθα ἕτερον μέν τι τὸ κεκτῆσθαι τὴν ἐπι– 9858 Theaet.199.a.7 : στήμην, ἕτερον δὲ τὸ ἔχειν, ὃ μέν τις ἔκτηται μὴ κεκτῆσθαι 9859 Theaet.199.a.8 : ἀδύνατόν φαμεν εἶναι, ὥστε οὐδέποτε συμβαίνει ὅ τις οἶδεν μὴ 9860 Theaet.199.a.9 : εἰδέναι, ψευδῆ μέντοι δόξαν οἷόν τ´ εἶναι περὶ αὐτοῦ λαβεῖν; 9861 Theaet.199.b.1 : μὴ γὰρ ἔχειν τὴν ἐπιστήμην τούτου οἷόν τε, ἀλλ´ ἑτέραν ἀντ´ 9862 Theaet.199.b.2 : ἐκείνης, ὅταν θηρεύων τινά πού ποτ´ ἐπιστήμην διαπετομένων 9863 Theaet.199.b.3 : ἀνθ´ ἑτέρας ἑτέραν ἁμαρτὼν λάβῃ, τότε ἄρα τὰ ἕνδεκα δώ– 9864 Theaet.199.b.4 : δεκα ᾠήθη εἶναι, τὴν τῶν ἕνδεκα ἐπιστήμην ἀντὶ τῆς τῶν 9865 Theaet.199.b.5 : δώδεκα λαβὼν τὴν ἐν ἑαυτῷ οἷον φάτταν ἀντὶ περιστερᾶς. 9866 Theaet.199.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔχει γὰρ οὖν λόγον. 9867 Theaet.199.b.7 : {ΣΩ.} Ὅταν δέ γε ἣν ἐπιχειρεῖ λαβεῖν λάβῃ, ἀψευδεῖν τε 9868 Theaet.199.b.8 : καὶ τὰ ὄντα δοξάζειν τότε, καὶ οὕτω δὴ εἶναι ἀληθῆ τε καὶ 9869 Theaet.199.c.1 : ψευδῆ δόξαν, καὶ ὧν ἐν τοῖς πρόσθεν ἐδυσχεραίνομεν οὐδὲν 9870 Theaet.199.c.2 : ἐμποδὼν γίγνεσθαι; ἴσως οὖν μοι συμφήσεις· ἢ πῶς 9871 Theaet.199.c.3 : ποιήσεις; 9872 Theaet.199.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 9873 Theaet.199.c.5 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ τοῦ μὲν ἃ ἐπίστανται μὴ ἐπίστασθαι 9874 Theaet.199.c.6 : ἀπηλλάγμεθα· ἃ γὰρ κεκτήμεθα μὴ κεκτῆσθαι οὐδαμοῦ ἔτι 9875 Theaet.199.c.7 : συμβαίνει, οὔτε ψευσθεῖσί τινος οὔτε μή. δεινότερον μέντοι 9876 Theaet.199.c.8 : πάθος ἄλλο παραφαίνεσθαί μοι δοκεῖ. 9877 Theaet.199.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 9878 Theaet.199.c.10 : {ΣΩ.} Εἰ ἡ τῶν ἐπιστημῶν μεταλλαγὴ ψευδὴς γενήσεταί 9879 Theaet.199.c.11 : ποτε δόξα. 9880 Theaet.199.c.12 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δή; 9881 Theaet.199.d.1 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν τό τινος ἔχοντα ἐπιστήμην τοῦτο αὐτὸ 9882 Theaet.199.d.2 : ἀγνοεῖν, μὴ ἀγνωμοσύνῃ ἀλλὰ τῇ ἑαυτοῦ ἐπιστήμῃ· ἔπειτα 9883 Theaet.199.d.3 : ἕτερον αὖ τοῦτο δοξάζειν, τὸ δ´ ἕτερον τοῦτο, πῶς οὐ πολλὴ 9884 Theaet.199.d.4 : ἀλογία, ἐπιστήμης παραγενομένης γνῶναι μὲν τὴν ψυχὴν 9885 Theaet.199.d.5 : μηδέν, ἀγνοῆσαι δὲ πάντα; ἐκ γὰρ τούτου τοῦ λόγου κωλύει 9886 Theaet.199.d.6 : οὐδὲν καὶ ἄγνοιαν παραγενομένην γνῶναί τι ποιῆσαι καὶ 9887 Theaet.199.d.7 : τυφλότητα ἰδεῖν, εἴπερ καὶ ἐπιστήμη ἀγνοῆσαί ποτέ τινα 9888 Theaet.199.d.8 : ποιήσει. 9889 Theaet.199.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως γάρ, ὦ Σώκρατες, οὐ καλῶς τὰς ὄρνιθας 9890 Theaet.199.e.2 : ἐτίθεμεν ἐπιστήμας μόνον τιθέντες, ἔδει δὲ καὶ ἀνεπιστη– 9891 Theaet.199.e.3 : μοσύνας τιθέναι ὁμοῦ συνδιαπετομένας ἐν τῇ ψυχῇ, καὶ 9892 Theaet.199.e.4 : τὸν θηρεύοντα τοτὲ μὲν ἐπιστήμην λαμβάνοντα, τοτὲ δ´ 9893 Theaet.199.e.5 : ἀνεπιστημοσύνην τοῦ αὐτοῦ πέρι ψευδῆ μὲν δοξάζειν τῇ 9894 Theaet.199.e.6 : ἀνεπιστημοσύνῃ, ἀληθῆ δὲ τῇ ἐπιστήμῃ. 9895 Theaet.199.e.7 : {ΣΩ.} Οὐ ῥᾴδιόν γε, ὦ Θεαίτητε, μὴ ἐπαινεῖν σε· ὃ μέντοι 9896 Theaet.199.e.8 : εἶπες πάλιν ἐπίσκεψαι. ἔστω μὲν γὰρ ὡς λέγεις· ὁ δὲ δὴ τὴν 9897 Theaet.200.a.1 : ἀνεπιστημοσύνην λαβὼν ψευδῆ μέν, φῄς, δοξάσει. ἦ γάρ; 9898 Theaet.200.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 9899 Theaet.200.a.3 : {ΣΩ.} Οὐ δήπου καὶ ἡγήσεταί γε ψευδῆ δοξάζειν. 9900 Theaet.200.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γάρ; 9901 Theaet.200.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀληθῆ γε, καὶ ὡς εἰδὼς διακείσεται περὶ ὧν 9902 Theaet.200.a.6 : ἔψευσται. 9903 Theaet.200.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9904 Theaet.200.a.8 : {ΣΩ.} Ἐπιστήμην ἄρα οἰήσεται τεθηρευκὼς ἔχειν ἀλλ´ οὐκ 9905 Theaet.200.a.9 : ἀνεπιστημοσύνην. 9906 Theaet.200.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον. 9907 Theaet.200.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν μακρὰν περιελθόντες πάλιν ἐπὶ τὴν πρώτην 9908 Theaet.200.a.12 : πάρεσμεν ἀπορίαν. ὁ γὰρ ἐλεγκτικὸς ἐκεῖνος γελάσας φήσει· 9909 Theaet.200.b.1 : "Πότερον," ὦ βέλτιστοι, "ἀμφοτέρας τις εἰδώς, ἐπιστήμην 9910 Theaet.200.b.2 : τε καὶ ἀνεπιστημοσύνην, ἣν οἶδεν, ἑτέραν αὐτὴν οἴεταί τινα 9911 Theaet.200.b.3 : εἶναι ὧν οἶδεν; ἢ οὐδετέραν [αὐτὴν] εἰδώς, ἣν μὴ οἶδε, δοξάζει 9912 Theaet.200.b.4 : ἑτέραν ὧν οὐκ οἶδεν; ἢ τὴν μὲν εἰδώς, τὴν δ´ οὔ, ἣν οἶδεν, 9913 Theaet.200.b.5 : ἣν μὴ οἶδεν; ἢ ἣν μὴ οἶδεν, ἣν οἶδεν ἡγεῖται; ἢ πάλιν αὖ 9914 Theaet.200.b.6 : μοι ἐρεῖτε ὅτι τῶν ἐπιστημῶν καὶ ἀνεπιστημοσυνῶν εἰσὶν 9915 Theaet.200.b.7 : αὖ ἐπιστῆμαι, ἃς ὁ κεκτημένος ἐν ἑτέροις τισὶ γελοίοις 9916 Theaet.200.c.1 : περιστερεῶσιν ἢ κηρίνοις πλάσμασι καθείρξας, ἕωσπερ ἂν 9917 Theaet.200.c.2 : κεκτῆται ἐπίσταται, καὶ ἐὰν μὴ προχείρους ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ; 9918 Theaet.200.c.3 : καὶ οὕτω δὴ ἀναγκασθήσεσθε εἰς ταὐτὸν περιτρέχειν μυριάκις 9919 Theaet.200.c.4 : οὐδὲν πλέον ποιοῦντες;" τί πρὸς ταῦτα, ὦ Θεαίτητε, ἀποκρι– 9920 Theaet.200.c.5 : νούμεθα; 9921 Theaet.200.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὰ Δί´, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ ἔχω τί 9922 Theaet.200.c.7 : χρὴ λέγειν. 9923 Theaet.200.c.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡμῖν, ὦ παῖ, καλῶς ὁ λόγος ἐπιπλήττει 9924 Theaet.200.c.9 : καὶ ἐνδείκνυται ὅτι οὐκ ὀρθῶς ψευδῆ δόξαν προτέραν ζητοῦμεν 9925 Theaet.200.d.1 : ἐπιστήμης, ἐκείνην ἀφέντες; τὸ δ´ ἐστὶν ἀδύνατον γνῶναι 9926 Theaet.200.d.2 : πρὶν ἄν τις ἐπιστήμην ἱκανῶς λάβῃ τί ποτ´ ἐστίν. 9927 Theaet.200.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, ἐν τῷ παρόντι ὡς λέγεις 9928 Theaet.200.d.4 : οἴεσθαι. 9929 Theaet.200.d.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν τις ἐρεῖ πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἐπιστήμην; οὐ γάρ 9930 Theaet.200.d.6 : που ἀπεροῦμέν γέ πω; 9931 Theaet.200.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἥκιστα, ἐάνπερ μὴ σύ γε ἀπαγορεύῃς. 9932 Theaet.200.d.8 : {ΣΩ.} Λέγε δή, τί ἂν αὐτὸ μάλιστα εἰπόντες ἥκιστ´ ἂν 9933 Theaet.200.d.9 : ἡμῖν αὐτοῖς ἐναντιωθεῖμεν; 9934 Theaet.200.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Ὅπερ ἐπεχειροῦμεν, ὦ Σώκρατες, ἐν τῷ πρόσθεν· 9935 Theaet.200.e.2 : οὐ γὰρ ἔχω ἔγωγε ἄλλο οὐδέν. 9936 Theaet.200.e.3 : {ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 9937 Theaet.200.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὴν ἀληθῆ δόξαν ἐπιστήμην εἶναι. ἀναμάρτητόν 9938 Theaet.200.e.5 : γέ πού ἐστιν τὸ δοξάζειν ἀληθῆ, καὶ τὰ ὑπ´ αὐτοῦ γιγνόμενα 9939 Theaet.200.e.6 : πάντα καλὰ καὶ ἀγαθὰ γίγνεται. 9940 Theaet.200.e.7 : {ΣΩ.} Ὁ τὸν ποταμὸν καθηγούμενος, ὦ Θεαίτητε, ἔφη ἄρα 9941 Theaet.200.e.8 : δείξειν αὐτό· καὶ τοῦτο ἐὰν ἰόντες ἐρευνῶμεν, τάχ´ ἂν 9942 Theaet.201.a.1 : ἐμπόδιον γενόμενον αὐτὸ φήνειεν τὸ ζητούμενον, μένουσι 9943 Theaet.201.a.2 : δὲ δῆλον οὐδέν. 9944 Theaet.201.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς λέγεις· ἀλλ´ ἴωμέν γε καὶ σκοπῶμεν. 9945 Theaet.201.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτό γε βραχείας σκέψεως· τέχνη γάρ 9946 Theaet.201.a.5 : σοι ὅλη σημαίνει μὴ εἶναι ἐπιστήμην αὐτό. 9947 Theaet.201.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δή; καὶ τίς αὕτη; 9948 Theaet.201.a.7 : {ΣΩ.} Ἡ τῶν μεγίστων εἰς σοφίαν, οὓς δὴ καλοῦσιν 9949 Theaet.201.a.8 : ῥήτοράς τε καὶ δικανικούς. οὗτοι γάρ που τῇ ἑαυτῶν τέχνῃ 9950 Theaet.201.a.9 : πείθουσιν οὐ διδάσκοντες ἀλλὰ δοξάζειν ποιοῦντες ἃ ἂν 9951 Theaet.201.a.10 : βούλωνται. ἢ σὺ οἴει δεινούς τινας οὕτω διδασκάλους εἶναι, 9952 Theaet.201.b.1 : ὥστε οἷς μὴ παρεγένοντό τινες ἀποστερουμένοις χρήματα 9953 Theaet.201.b.2 : ἤ τι ἄλλο βιαζομένοις, τούτοις δύνασθαι πρὸς ὕδωρ σμικρὸν 9954 Theaet.201.b.3 : διδάξαι ἱκανῶς τῶν γενομένων τὴν ἀλήθειαν; 9955 Theaet.201.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς ἔγωγε οἶμαι, ἀλλὰ πεῖσαι μέν. 9956 Theaet.201.b.5 : {ΣΩ.} Τὸ πεῖσαι δ´ οὐχὶ δοξάσαι λέγεις ποιῆσαι; 9957 Theaet.201.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 9958 Theaet.201.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅταν δικαίως πεισθῶσιν δικασταὶ περὶ ὧν 9959 Theaet.201.b.8 : ἰδόντι μόνον ἔστιν εἰδέναι, ἄλλως δὲ μή, ταῦτα τότε ἐξ 9960 Theaet.201.c.1 : ἀκοῆς κρίνοντες, ἀληθῆ δόξαν λαβόντες, ἄνευ ἐπιστήμης 9961 Theaet.201.c.2 : ἔκριναν, ὀρθὰ πεισθέντες, εἴπερ εὖ ἐδίκασαν; 9962 Theaet.201.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 9963 Theaet.201.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄν, ὦ φίλε, εἴ γε ταὐτὸν ἦν δόξα τε ἀληθὴς 9964 Theaet.201.c.5 : †καὶ δικαστήρια† καὶ ἐπιστήμη, ὀρθά ποτ´ ἂν δικαστὴς 9965 Theaet.201.c.6 : ἄκρος ἐδόξαζεν ἄνευ ἐπιστήμης· νῦν δὲ ἔοικεν ἄλλο τι 9966 Theaet.201.c.7 : ἑκάτερον εἶναι. 9967 Theaet.201.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὅ γε ἐγώ, ὦ Σώκρατες, εἰπόντος του ἀκούσας 9968 Theaet.201.c.9 : ἐπελελήσμην, νῦν δ´ ἐννοῶ· ἔφη δὲ τὴν μὲν μετὰ λόγου 9969 Theaet.201.d.1 : ἀληθῆ δόξαν ἐπιστήμην εἶναι, τὴν δὲ ἄλογον ἐκτὸς ἐπιστή– 9970 Theaet.201.d.2 : μης· καὶ ὧν μὲν μή ἐστι λόγος, οὐκ ἐπιστητὰ εἶναι, οὑτωσὶ 9971 Theaet.201.d.3 : καὶ ὀνομάζων, ἃ δ´ ἔχει, ἐπιστητά. 9972 Theaet.201.d.4 : {ΣΩ.} Ἦ καλῶς λέγεις. τὰ δὲ δὴ ἐπιστητὰ ταῦτα καὶ μὴ 9973 Theaet.201.d.5 : πῇ διῄρει, λέγε, εἰ ἄρα κατὰ ταὐτὰ σύ τε κἀγὼ ἀκηκόαμεν. 9974 Theaet.201.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ οὐκ οἶδα εἰ ἐξευρήσω· λέγοντος μεντἂν 9975 Theaet.201.d.7 : ἑτέρου, ὡς ἐγᾦμαι, ἀκολουθήσαιμ´ ἄν. 9976 Theaet.201.d.8 : {ΣΩ.} Ἄκουε δὴ ὄναρ ἀντὶ ὀνείρατος. ἐγὼ γὰρ αὖ ἐδόκουν 9977 Theaet.201.e.1 : ἀκούειν τινῶν ὅτι τὰ μὲν πρῶτα οἱονπερεὶ στοιχεῖα, ἐξ ὧν 9978 Theaet.201.e.2 : ἡμεῖς τε συγκείμεθα καὶ τἆλλα, λόγον οὐκ ἔχοι. αὐτὸ γὰρ 9979 Theaet.201.e.3 : καθ´ αὑτὸ ἕκαστον ὀνομάσαι μόνον εἴη, προσειπεῖν δὲ οὐδὲν 9980 Theaet.201.e.4 : ἄλλο δυνατόν, οὔθ´ ὡς ἔστιν, οὔθ´ ὡς οὐκ ἔστιν· ἤδη γὰρ 9981 Theaet.202.a.1 : ἂν οὐσίαν ἢ μὴ οὐσίαν αὐτῷ προστίθεσθαι, δεῖν δὲ οὐδὲν 9982 Theaet.202.a.2 : προσφέρειν, εἴπερ αὐτὸ ἐκεῖνο μόνον τις ἐρεῖ. ἐπεὶ οὐδὲ 9983 Theaet.202.a.3 : τὸ "αὐτὸ" οὐδὲ τὸ "ἐκεῖνο" οὐδὲ τὸ "ἕκαστον" οὐδὲ τὸ 9984 Theaet.202.a.4 : "μόνον" οὐδὲ "τοῦτο" προσοιστέον οὐδ´ ἄλλα πολλὰ 9985 Theaet.202.a.5 : τοιαῦτα· ταῦτα μὲν γὰρ περιτρέχοντα πᾶσι προσφέρεσθαι, 9986 Theaet.202.a.6 : ἕτερα ὄντα ἐκείνων οἷς προστίθεται, δεῖν δέ, εἴπερ ἦν 9987 Theaet.202.a.7 : δυνατὸν αὐτὸ λέγεσθαι καὶ εἶχεν οἰκεῖον αὑτοῦ λόγον, ἄνευ 9988 Theaet.202.a.8 : τῶν ἄλλων ἁπάντων λέγεσθαι. νῦν δὲ ἀδύνατον εἶναι 9989 Theaet.202.b.1 : ὁτιοῦν τῶν πρώτων ῥηθῆναι λόγῳ· οὐ γὰρ εἶναι αὐτῷ ἀλλ´ 9990 Theaet.202.b.2 : ἢ ὀνομάζεσθαι μόνον—ὄνομα γὰρ μόνον ἔχειν—τὰ δὲ ἐκ 9991 Theaet.202.b.3 : τούτων ἤδη συγκείμενα, ὥσπερ αὐτὰ πέπλεκται, οὕτω καὶ 9992 Theaet.202.b.4 : τὰ ὀνόματα αὐτῶν συμπλακέντα λόγον γεγονέναι· ὀνομάτων 9993 Theaet.202.b.5 : γὰρ συμπλοκὴν εἶναι λόγου οὐσίαν. οὕτω δὴ τὰ μὲν 9994 Theaet.202.b.6 : στοιχεῖα ἄλογα καὶ ἄγνωστα εἶναι, αἰσθητὰ δέ· τὰς δὲ 9995 Theaet.202.b.7 : συλλαβὰς γνωστάς τε καὶ ῥητὰς καὶ ἀληθεῖ δόξῃ δοξαστάς. 9996 Theaet.202.b.8 : ὅταν μὲν οὖν ἄνευ λόγου τὴν ἀληθῆ δόξαν τινός τις λάβῃ, 9997 Theaet.202.c.1 : ἀληθεύειν μὲν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν περὶ αὐτό, γιγνώσκειν δ´ 9998 Theaet.202.c.2 : οὔ· τὸν γὰρ μὴ δυνάμενον δοῦναί τε καὶ δέξασθαι λόγον 9999 Theaet.202.c.3 : ἀνεπιστήμονα εἶναι περὶ τούτου· προσλαβόντα δὲ λόγον 10000 Theaet.202.c.4 : δυνατόν τε ταῦτα πάντα γεγονέναι καὶ τελείως πρὸς ἐπιστή– 10001 Theaet.202.c.5 : μην ἔχειν. οὕτως σὺ τὸ ἐνύπνιον ἢ ἄλλως ἀκήκοας; 10002 Theaet.202.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτω μὲν οὖν παντάπασιν. 10003 Theaet.202.c.7 : {ΣΩ.} Ἀρέσκει οὖν σε καὶ τίθεσαι ταύτῃ, δόξαν ἀληθῆ 10004 Theaet.202.c.8 : μετὰ λόγου ἐπιστήμην εἶναι; 10005 Theaet.202.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 10006 Theaet.202.d.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´, ὦ Θεαίτητε, νῦν οὕτω τῇδε τῇ ἡμέρᾳ εἰλήφαμεν 10007 Theaet.202.d.2 : ὃ πάλαι καὶ πολλοὶ τῶν σοφῶν ζητοῦντες πρὶν εὑρεῖν 10008 Theaet.202.d.3 : κατεγήρασαν; 10009 Theaet.202.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, καλῶς λέγεσθαι 10010 Theaet.202.d.5 : τὸ νῦν ῥηθέν. 10011 Theaet.202.d.6 : {ΣΩ.} Καὶ εἰκός γε αὐτὸ τοῦτο οὕτως ἔχειν· τίς γὰρ ἂν 10012 Theaet.202.d.7 : καὶ ἔτι ἐπιστήμη εἴη χωρὶς τοῦ λόγου τε καὶ ὀρθῆς δόξης; 10013 Theaet.202.d.8 : ἓν μέντοι τί με τῶν ῥηθέντων ἀπαρέσκει. 10014 Theaet.202.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; 10015 Theaet.202.d.10 : {ΣΩ.} Ὃ καὶ δοκεῖ λέγεσθαι κομψότατα, ὡς τὰ μὲν 10016 Theaet.202.e.1 : στοιχεῖα ἄγνωστα, τὸ δὲ τῶν συλλαβῶν γένος γνωστόν. 10017 Theaet.202.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς; 10018 Theaet.202.e.3 : {ΣΩ.} Ἰστέον δή· ὥσπερ γὰρ ὁμήρους ἔχομεν τοῦ λόγου 10019 Theaet.202.e.4 : τὰ παραδείγματα οἷς χρώμενος εἶπε πάντα ταῦτα. 10020 Theaet.202.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα δή; 10021 Theaet.202.e.6 : {ΣΩ.} Τὰ τῶν γραμμάτων στοιχεῖά τε καὶ συλλαβάς. ἢ οἴει 10022 Theaet.202.e.7 : ἄλλοσέ ποι βλέποντα ταῦτα εἰπεῖν τὸν εἰπόντα ἃ λέγομεν; 10023 Theaet.202.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκ, ἀλλ´ εἰς ταῦτα. 10024 Theaet.203.a.1 : {ΣΩ.} Βασανίζωμεν δὴ αὐτὰ ἀναλαμβάνοντες, μᾶλλον δὲ 10025 Theaet.203.a.2 : ἡμᾶς αὐτούς, οὕτως ἢ οὐχ οὕτως γράμματα ἐμάθομεν. φέρε 10026 Theaet.203.a.3 : πρῶτον· ἆρ´ αἱ μὲν συλλαβαὶ λόγον ἔχουσι, τὰ δὲ στοιχεῖα 10027 Theaet.203.a.4 : ἄλογα; 10028 Theaet.203.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 10029 Theaet.203.a.6 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν καὶ ἐμοὶ φαίνεται. Σωκράτους γοῦν 10030 Theaet.203.a.7 : εἴ τις ἔροιτο τὴν πρώτην συλλαβὴν οὑτωσί· "Ὦ Θεαίτητε, 10031 Theaet.203.a.8 : λέγε τί ἐστι ΣΩ"; τί ἀποκρινῇ; 10032 Theaet.203.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ὅτι σῖγμα καὶ ὦ. 10033 Theaet.203.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτον ἔχεις λόγον τῆς συλλαβῆς; 10034 Theaet.203.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 10035 Theaet.203.b.1 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, οὕτως εἰπὲ καὶ τὸν τοῦ σῖγμα λόγον. 10036 Theaet.203.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς τοῦ στοιχείου τις ἐρεῖ στοιχεῖα; καὶ 10037 Theaet.203.b.3 : γὰρ δή, ὦ Σώκρατες, τό τε σῖγμα τῶν ἀφώνων ἐστί, ψόφος 10038 Theaet.203.b.4 : τις μόνον, οἷον συριττούσης τῆς γλώττης· τοῦ δ´ αὖ βῆτα 10039 Theaet.203.b.5 : οὔτε φωνὴ οὔτε ψόφος, οὐδὲ τῶν πλείστων στοιχείων. ὥστε 10040 Theaet.203.b.6 : πάνυ εὖ ἔχει τὸ λέγεσθαι αὐτὰ ἄλογα, ὧν γε τὰ ἐναργέστατα 10041 Theaet.203.b.7 : αὐτὰ τὰ ἑπτὰ φωνὴν μόνον ἔχει, λόγον δὲ οὐδ´ ὁντινοῦν. 10042 Theaet.203.b.8 : {ΣΩ.} Τουτὶ μὲν ἄρα, ὦ ἑταῖρε, κατωρθώκαμεν περὶ 10043 Theaet.203.b.9 : ἐπιστήμης. 10044 Theaet.203.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Φαινόμεθα. 10045 Theaet.203.c.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; τὸ μὴ γνωστὸν εἶναι τὸ στοιχεῖον ἀλλὰ 10046 Theaet.203.c.2 : τὴν συλλαβὴν ἆρ´ ὀρθῶς ἀποδεδείγμεθα; 10047 Theaet.203.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Εἰκός γε. 10048 Theaet.203.c.4 : {ΣΩ.} Φέρε δή, τὴν συλλαβὴν πότερον λέγομεν τὰ ἀμφό– 10049 Theaet.203.c.5 : τερα στοιχεῖα, καὶ ἐὰν πλείω ᾖ ἢ δύο, τὰ πάντα, ἢ μίαν 10050 Theaet.203.c.6 : τινὰ ἰδέαν γεγονυῖαν συντεθέντων αὐτῶν; 10051 Theaet.203.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὰ ἅπαντα ἔμοιγε δοκοῦμεν. 10052 Theaet.203.c.8 : {ΣΩ.} Ὅρα δὴ ἐπὶ δυοῖν, σῖγμα καὶ ὦ. ἀμφότερά ἐστιν 10053 Theaet.203.c.9 : ἡ πρώτη συλλαβὴ τοῦ ἐμοῦ ὀνόματος. ἄλλο τι ὁ γιγνώσκων 10054 Theaet.203.c.10 : αὐτὴν τὰ ἀμφότερα γιγνώσκει; 10055 Theaet.203.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 10056 Theaet.203.d.2 : {ΣΩ.} Τὸ σῖγμα καὶ τὸ ὦ ἄρα γιγνώσκει. 10057 Theaet.203.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10058 Theaet.203.d.4 : {ΣΩ.} Τί δ´; ἑκάτερον ἄρ´ ἀγνοεῖ καὶ οὐδέτερον εἰδὼς 10059 Theaet.203.d.5 : ἀμφότερα γιγνώσκει; 10060 Theaet.203.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ δεινὸν καὶ ἄλογον, ὦ Σώκρατες. 10061 Theaet.203.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι εἴ γε ἀνάγκη ἑκάτερον γιγνώσκειν, 10062 Theaet.203.d.8 : εἴπερ ἀμφότερά τις γνώσεται, προγιγνώσκειν τὰ στοιχεῖα 10063 Theaet.203.d.9 : ἅπασα ἀνάγκη τῷ μέλλοντί ποτε γνώσεσθαι συλλαβήν, 10064 Theaet.203.d.10 : καὶ οὕτως ἡμῖν ὁ καλὸς λόγος ἀποδεδρακὼς οἰχήσεται. 10065 Theaet.203.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα γε ἐξαίφνης. 10066 Theaet.203.e.2 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ καλῶς αὐτὸν φυλάττομεν. χρῆν γὰρ ἴσως 10067 Theaet.203.e.3 : τὴν συλλαβὴν τίθεσθαι μὴ τὰ στοιχεῖα ἀλλ´ ἐξ ἐκείνων ἕν 10068 Theaet.203.e.4 : τι γεγονὸς εἶδος, ἰδέαν μίαν αὐτὸ αὑτοῦ ἔχον, ἕτερον δὲ 10069 Theaet.203.e.5 : τῶν στοιχείων. 10070 Theaet.203.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν· καὶ τάχα γ´ ἂν μᾶλλον οὕτως ἢ 10071 Theaet.203.e.7 : ´κείνως ἔχοι. 10072 Theaet.203.e.8 : {ΣΩ.} Σκεπτέον καὶ οὐ προδοτέον οὕτως ἀνάνδρως μέγαν 10073 Theaet.203.e.9 : τε καὶ σεμνὸν λόγον. 10074 Theaet.203.e.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 10075 Theaet.204.a.1 : {ΣΩ.} Ἐχέτω δὴ ὡς νῦν φαμεν, μία ἰδέα ἐξ ἑκάστων τῶν 10076 Theaet.204.a.2 : συναρμοττόντων στοιχείων γιγνομένη ἡ συλλαβή, ὁμοίως 10077 Theaet.204.a.3 : ἔν τε γράμμασι καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασι. 10078 Theaet.204.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10079 Theaet.204.a.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν μέρη αὐτῆς οὐ δεῖ εἶναι. 10080 Theaet.204.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 10081 Theaet.204.a.7 : {ΣΩ.} Ὅτι οὗ ἂν ᾖ μέρη, τὸ ὅλον ἀνάγκη τὰ πάντα μέρη 10082 Theaet.204.a.8 : εἶναι. ἢ καὶ τὸ ὅλον ἐκ τῶν μερῶν λέγεις γεγονὸς ἕν τι 10083 Theaet.204.a.9 : εἶδος ἕτερον τῶν πάντων μερῶν; 10084 Theaet.204.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 10085 Theaet.204.a.11 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ δὴ πᾶν καὶ τὸ ὅλον πότερον ταὐτὸν καλεῖς ἢ 10086 Theaet.204.b.1 : ἕτερον ἑκάτερον; 10087 Theaet.204.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἔχω μὲν οὐδὲν σαφές, ὅτι δὲ κελεύεις προθύμως 10088 Theaet.204.b.3 : ἀποκρίνασθαι, παρακινδυνεύων λέγω ὅτι ἕτερον. 10089 Theaet.204.b.4 : {ΣΩ.} Ἡ μὲν προθυμία, ὦ Θεαίτητε, ὀρθή· εἰ δὲ καὶ ἡ 10090 Theaet.204.b.5 : ἀπόκρισις, σκεπτέον. 10091 Theaet.204.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Δεῖ γε δή. 10092 Theaet.204.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν διαφέροι ἂν τὸ ὅλον τοῦ παντός, ὡς ὁ νῦν 10093 Theaet.204.b.8 : λόγος; 10094 Theaet.204.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10095 Theaet.204.b.10 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; τὰ πάντα καὶ τὸ πᾶν ἔσθ´ ὅτι διαφέρει; 10096 Theaet.204.b.11 : οἷον ἐπειδὰν λέγωμεν ἕν, δύο, τρία, τέτταρα, πέντε, ἕξ, καὶ 10097 Theaet.204.c.1 : ἐὰν δὶς τρία ἢ τρὶς δύο ἢ τέτταρά τε καὶ δύο ἢ τρία καὶ δύο 10098 Theaet.204.c.2 : καὶ ἕν, πότερον ἐν πᾶσι τούτοις τὸ αὐτὸ ἢ ἕτερον λέγομεν; 10099 Theaet.204.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ αὐτό. 10100 Theaet.204.c.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ ἄλλο τι ἢ ἕξ; 10101 Theaet.204.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10102 Theaet.204.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐφ´ ἑκάστης λέξεως πάντα ἓξ εἰρήκαμεν; 10103 Theaet.204.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10104 Theaet.204.c.8 : {ΣΩ.} Πᾶν δ´ οὐδὲν λέγομεν τὰ πάντα λέγοντες; 10105 Theaet.204.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 10106 Theaet.204.c.10 : {ΣΩ.} Ἦ ἄλλο τι ἢ τὰ ἕξ; 10107 Theaet.204.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10108 Theaet.204.d.1 : {ΣΩ.} Ταὐτὸν ἄρα ἔν γε τοῖς ὅσα ἐξ ἀριθμοῦ ἐστι τό τε 10109 Theaet.204.d.2 : πᾶν προσαγορεύομεν καὶ τὰ ἅπαντα; 10110 Theaet.204.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 10111 Theaet.204.d.4 : {ΣΩ.} Ὧδε δὴ περὶ αὐτῶν λέγωμεν. ὁ τοῦ πλέθρου 10112 Theaet.204.d.5 : ἀριθμὸς καὶ τὸ πλέθρον ταὐτόν· ἦ γάρ; 10113 Theaet.204.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10114 Theaet.204.d.7 : {ΣΩ.} Καὶ ὁ τοῦ σταδίου δὴ ὡσαύτως. 10115 Theaet.204.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10116 Theaet.204.d.9 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ ὁ τοῦ στρατοπέδου γε καὶ τὸ στρατό– 10117 Theaet.204.d.10 : πεδον, καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ὁμοίως; ὁ γὰρ ἀριθμὸς πᾶς 10118 Theaet.204.d.11 : τὸ ὂν πᾶν ἕκαστον αὐτῶν ἐστιν. 10119 Theaet.204.d.12 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10120 Theaet.204.e.1 : {ΣΩ.} Ὁ δὲ ἑκάστων ἀριθμὸς μῶν ἄλλο τι ἢ μέρη ἐστίν; 10121 Theaet.204.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10122 Theaet.204.e.3 : {ΣΩ.} Ὅσα ἄρα ἔχει μέρη, ἐκ μερῶν ἂν εἴη; 10123 Theaet.204.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται. 10124 Theaet.204.e.5 : {ΣΩ.} Τὰ δέ γε πάντα μέρη τὸ πᾶν εἶναι ὡμολόγηται, 10125 Theaet.204.e.6 : εἴπερ καὶ ὁ πᾶς ἀριθμὸς τὸ πᾶν ἔσται. 10126 Theaet.204.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 10127 Theaet.204.e.8 : {ΣΩ.} Τὸ ὅλον ἄρ´ οὐκ ἔστιν ἐκ μερῶν. πᾶν γὰρ ἂν εἴη 10128 Theaet.204.e.9 : τὰ πάντα ὂν μέρη. 10129 Theaet.204.e.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔοικεν. 10130 Theaet.204.e.11 : {ΣΩ.} Μέρος δ´ ἔσθ´ ὅτου ἄλλου ἐστὶν ὅπερ ἐστὶν ἢ τοῦ 10131 Theaet.204.e.12 : ὅλου; 10132 Theaet.204.e.13 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦ παντός γε. 10133 Theaet.205.a.1 : {ΣΩ.} Ἀνδρικῶς γε, ὦ Θεαίτητε, μάχῃ. τὸ πᾶν δὲ οὐχ 10134 Theaet.205.a.2 : ὅταν μηδὲν ἀπῇ, αὐτὸ τοῦτο πᾶν ἐστιν; 10135 Theaet.205.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 10136 Theaet.205.a.4 : {ΣΩ.} Ὅλον δὲ οὐ ταὐτὸν τοῦτο ἔσται, οὗ ἂν μηδαμῇ 10137 Theaet.205.a.5 : μηδὲν ἀποστατῇ; οὗ δ´ ἂν ἀποστατῇ, οὔτε ὅλον οὔτε πᾶν, 10138 Theaet.205.a.6 : ἅμα γενόμενον ἐκ τοῦ αὐτοῦ τὸ αὐτό; 10139 Theaet.205.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Δοκεῖ μοι νῦν οὐδὲν διαφέρειν πᾶν τε καὶ ὅλον. 10140 Theaet.205.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐλέγομεν ὅτι οὗ ἂν μέρη ᾖ, τὸ ὅλον τε καὶ 10141 Theaet.205.a.9 : πᾶν τὰ πάντα μέρη ἔσται; 10142 Theaet.205.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10143 Theaet.205.a.11 : {ΣΩ.} Πάλιν δή, ὅπερ ἄρτι ἐπεχείρουν, οὐκ, εἴπερ ἡ 10144 Theaet.205.b.1 : συλλαβὴ μὴ τὰ στοιχεῖά ἐστιν, ἀνάγκη αὐτὴν μὴ ὡς μέρη 10145 Theaet.205.b.2 : ἔχειν ἑαυτῆς τὰ στοιχεῖα, ἢ ταὐτὸν οὖσαν αὐτοῖς ὁμοίως 10146 Theaet.205.b.3 : ἐκείνοις γνωστὴν εἶναι; 10147 Theaet.205.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 10148 Theaet.205.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτο ἵνα μὴ γένηται, ἕτερον αὐτῶν αὐτὴν 10149 Theaet.205.b.6 : ἐθέμεθα; 10150 Theaet.205.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10151 Theaet.205.b.8 : {ΣΩ.} Τί δ´; εἰ μὴ τὰ στοιχεῖα συλλαβῆς μέρη ἐστίν, 10152 Theaet.205.b.9 : ἔχεις ἄλλ´ ἄττα εἰπεῖν ἃ μέρη μέν ἐστι συλλαβῆς, οὐ 10153 Theaet.205.b.10 : μέντοι στοιχεῖά γ´ ἐκείνης; 10154 Theaet.205.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. εἰ γάρ, ὦ Σώκρατες, μόρι´ ἄττ´ αὐτῆς 10155 Theaet.205.b.12 : συγχωροίην, γελοῖόν που τὰ στοιχεῖα ἀφέντα ἐπ´ ἄλλα 10156 Theaet.205.b.13 : ἰέναι. 10157 Theaet.205.c.1 : {ΣΩ.} Παντάπασι δή, ὦ Θεαίτητε, κατὰ τὸν νῦν λόγον 10158 Theaet.205.c.2 : μία τις ἰδέα ἀμέριστος συλλαβὴ ἂν εἴη. 10159 Theaet.205.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 10160 Theaet.205.c.4 : {ΣΩ.} Μέμνησαι οὖν, ὦ φίλε, ὅτι ὀλίγον ἐν τῷ πρόσθεν 10161 Theaet.205.c.5 : ἀπεδεχόμεθα ἡγούμενοι εὖ λέγεσθαι ὅτι τῶν πρώτων οὐκ 10162 Theaet.205.c.6 : εἴη λόγος ἐξ ὧν τἆλλα σύγκειται, διότι αὐτὸ καθ´ αὑτὸ 10163 Theaet.205.c.7 : ἕκαστον εἴη ἀσύνθετον, καὶ οὐδὲ τὸ "εἶναι" περὶ αὐτοῦ 10164 Theaet.205.c.8 : ὀρθῶς ἔχοι προσφέροντα εἰπεῖν, οὐδὲ "τοῦτο," ὡς ἕτερα 10165 Theaet.205.c.9 : καὶ ἀλλότρια λεγόμενα, καὶ αὕτη δὴ ἡ αἰτία ἄλογόν τε καὶ 10166 Theaet.205.c.10 : ἄγνωστον αὐτὸ ποιοῖ; 10167 Theaet.205.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Μέμνημαι. 10168 Theaet.205.d.1 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ἄλλη τις ἢ αὕτη ἡ αἰτία τοῦ μονοειδές τε 10169 Theaet.205.d.2 : καὶ ἀμέριστον αὐτὸ εἶναι; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ ἄλλην. 10170 Theaet.205.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν δὴ φαίνεται. 10171 Theaet.205.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰς ταὐτὸν ἐμπέπτωκεν ἡ συλλαβὴ εἶδος 10172 Theaet.205.d.5 : ἐκείνῳ, εἴπερ μέρη τε μὴ ἔχει καὶ μία ἐστὶν ἰδέα; 10173 Theaet.205.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 10174 Theaet.205.d.7 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν ἄρα πολλὰ στοιχεῖα ἡ συλλαβή ἐστιν καὶ 10175 Theaet.205.d.8 : ὅλον τι, μέρη δ´ αὐτῆς ταῦτα, ὁμοίως αἵ τε συλλαβαὶ γνω– 10176 Theaet.205.d.9 : σταὶ καὶ ῥηταὶ καὶ τὰ στοιχεῖα, ἐπείπερ τὰ πάντα μέρη τῷ 10177 Theaet.205.d.10 : ὅλῳ ταὐτὸν ἐφάνη. 10178 Theaet.205.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 10179 Theaet.205.e.2 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε ἕν τε καὶ ἀμερές, ὁμοίως μὲν συλλαβή, 10180 Theaet.205.e.3 : ὡσαύτως δὲ στοιχεῖον ἄλογόν τε καὶ ἄγνωστον· ἡ γὰρ 10181 Theaet.205.e.4 : αὐτὴ αἰτία ποιήσει αὐτὰ τοιαῦτα. 10182 Theaet.205.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔχω ἄλλως εἰπεῖν. 10183 Theaet.205.e.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν ἄρα μὴ ἀποδεχώμεθα, ὃς ἂν λέγῃ συλλα– 10184 Theaet.205.e.7 : βὴν μὲν γνωστὸν καὶ ῥητόν, στοιχεῖον δὲ τοὐναντίον. 10185 Theaet.205.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Μὴ γάρ, εἴπερ τῷ λόγῳ πειθόμεθα. 10186 Theaet.206.a.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ αὖ; τοὐναντίον λέγοντος ἆρ´ οὐ μᾶλλον ἂν 10187 Theaet.206.a.2 : ἀποδέξαιο ἐξ ὧν αὐτὸς σύνοισθα σαυτῷ ἐν τῇ τῶν γραμμάτων 10188 Theaet.206.a.3 : μαθήσει; 10189 Theaet.206.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 10190 Theaet.206.a.5 : {ΣΩ.} Ὡς οὐδὲν ἄλλο μανθάνων διετέλεσας ἢ τὰ στοιχεῖα 10191 Theaet.206.a.6 : ἔν τε τῇ ὄψει διαγιγνώσκειν πειρώμενος καὶ ἐν τῇ ἀκοῇ αὐτὸ 10192 Theaet.206.a.7 : καθ´ αὑτὸ ἕκαστον, ἵνα μὴ ἡ θέσις σε ταράττοι λεγομένων 10193 Theaet.206.a.8 : τε καὶ γραφομένων. 10194 Theaet.206.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 10195 Theaet.206.a.10 : {ΣΩ.} Ἐν δὲ κιθαριστοῦ τελέως μεμαθηκέναι μῶν ἄλλο τι 10196 Theaet.206.b.1 : ἦν ἢ τὸ τῷ φθόγγῳ ἑκάστῳ δύνασθαι ἐπακολουθεῖν, ποίας 10197 Theaet.206.b.2 : χορδῆς εἴη· ἃ δὴ στοιχεῖα πᾶς ἂν ὁμολογήσειε μουσικῆς 10198 Theaet.206.b.3 : λέγεσθαι; 10199 Theaet.206.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδὲν ἄλλο. 10200 Theaet.206.b.5 : {ΣΩ.} Ὧν μὲν ἄρ´ αὐτοὶ ἔμπειροί ἐσμεν στοιχείων καὶ 10201 Theaet.206.b.6 : συλλαβῶν, εἰ δεῖ ἀπὸ τούτων τεκμαίρεσθαι καὶ εἰς τὰ ἄλλα, 10202 Theaet.206.b.7 : πολὺ τὸ τῶν στοιχείων γένος ἐναργεστέραν τε τὴν γνῶσιν 10203 Theaet.206.b.8 : ἔχειν φήσομεν καὶ κυριωτέραν τῆς συλλαβῆς πρὸς τὸ λαβεῖν 10204 Theaet.206.b.9 : τελέως ἕκαστον μάθημα, καὶ ἐάν τις φῇ συλλαβὴν μὲν γνω– 10205 Theaet.206.b.10 : στόν, ἄγνωστον δὲ πεφυκέναι στοιχεῖον, ἑκόντα ἢ ἄκοντα 10206 Theaet.206.b.11 : παίζειν ἡγησόμεθ´ αὐτόν. 10207 Theaet.206.b.12 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 10208 Theaet.206.c.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ δὴ τούτου μὲν ἔτι κἂν ἄλλαι φανεῖεν ἀπο– 10209 Theaet.206.c.2 : δείξεις, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ· τὸ δὲ προκείμενον μὴ ἐπιλαθώμεθα 10210 Theaet.206.c.3 : δι´ αὐτὰ ἰδεῖν, ὅτι δή ποτε καὶ λέγεται τὸ μετὰ δόξης 10211 Theaet.206.c.4 : ἀληθοῦς λόγον προσγενόμενον τὴν τελεωτάτην ἐπιστήμην 10212 Theaet.206.c.5 : γεγονέναι. 10213 Theaet.206.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν χρὴ ὁρᾶν. 10214 Theaet.206.c.7 : {ΣΩ.} Φέρε δή, τί ποτε βούλεται τὸν λόγον ἡμῖν σημαί– 10215 Theaet.206.c.8 : νειν; τριῶν γὰρ ἕν τί μοι δοκεῖ λέγειν. 10216 Theaet.206.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Τίνων δή; 10217 Theaet.206.d.1 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν πρῶτον εἴη ἂν τὸ τὴν αὑτοῦ διάνοιαν ἐμ– 10218 Theaet.206.d.2 : φανῆ ποιεῖν διὰ φωνῆς μετὰ ῥημάτων τε καὶ ὀνομάτων, 10219 Theaet.206.d.3 : ὥσπερ εἰς κάτοπτρον ἢ ὕδωρ τὴν δόξαν ἐκτυπούμενον εἰς 10220 Theaet.206.d.4 : τὴν διὰ τοῦ στόματος ῥοήν. ἢ οὐ δοκεῖ σοι τὸ τοιοῦτον 10221 Theaet.206.d.5 : λόγος εἶναι; 10222 Theaet.206.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε. τὸν γοῦν αὐτὸ δρῶντα λέγειν φαμέν. 10223 Theaet.206.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αὖ τοῦτό γε πᾶς ποιεῖν δυνατὸς θᾶττον ἢ 10224 Theaet.206.d.8 : σχολαίτερον, τὸ ἐνδείξασθαι τί δοκεῖ περὶ ἑκάστου αὐτῷ, 10225 Theaet.206.d.9 : ὁ μὴ ἐνεὸς ἢ κωφὸς ἀπ´ ἀρχῆς· καὶ οὕτως ὅσοι τι ὀρθὸν 10226 Theaet.206.e.1 : δοξάζουσι, πάντες αὐτὸ μετὰ λόγου φανοῦνται ἔχοντες, καὶ 10227 Theaet.206.e.2 : οὐδαμοῦ ἔτι ὀρθὴ δόξα χωρὶς ἐπιστήμης γενήσεται. 10228 Theaet.206.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 10229 Theaet.206.e.4 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν ῥᾳδίως καταγιγνώσκωμεν τὸ μηδὲν εἰρη– 10230 Theaet.206.e.5 : κέναι τὸν ἀποφηνάμενον ἐπιστήμην ὃ νῦν σκοποῦμεν. ἴσως 10231 Theaet.206.e.6 : γὰρ ὁ λέγων οὐ τοῦτο ἔλεγεν, ἀλλὰ τὸ ἐρωτηθέντα τί 10232 Theaet.206.e.7 : ἕκαστον δυνατὸν εἶναι τὴν ἀπόκρισιν διὰ τῶν στοιχείων 10233 Theaet.207.a.1 : ἀποδοῦναι τῷ ἐρομένῳ. 10234 Theaet.207.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Οἷον τί λέγεις, ὦ Σώκρατες; 10235 Theaet.207.a.3 : {ΣΩ.} Οἷον καὶ Ἡσίοδος περὶ ἁμάξης λέγει τὸ "ἑκατὸν 10236 Theaet.207.a.4 : δέ τε δούραθ´ ἁμάξης." ἃ ἐγὼ μὲν οὐκ ἂν δυναίμην εἰπεῖν, 10237 Theaet.207.a.5 : οἶμαι δὲ οὐδὲ σύ· ἀλλ´ ἀγαπῷμεν ἂν ἐρωτηθέντες ὅτι ἐστὶν 10238 Theaet.207.a.6 : ἅμαξα, εἰ ἔχοιμεν εἰπεῖν τροχοί, ἄξων, ὑπερτερία, ἄντυγες, 10239 Theaet.207.a.7 : ζυγόν. 10240 Theaet.207.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10241 Theaet.207.a.9 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γε ἴσως οἴοιτ´ ἂν ἡμᾶς, ὥσπερ ἂν τὸ σὸν 10242 Theaet.207.a.10 : ὄνομα ἐρωτηθέντας καὶ ἀποκρινομένους κατὰ συλλαβήν, 10243 Theaet.207.b.1 : γελοίους εἶναι, ὀρθῶς μὲν δοξάζοντας καὶ λέγοντας ἃ λέ– 10244 Theaet.207.b.2 : γομεν, οἰομένους δὲ γραμματικοὺς εἶναι καὶ ἔχειν τε καὶ 10245 Theaet.207.b.3 : λέγειν γραμματικῶς τὸν τοῦ Θεαιτήτου ὀνόματος λόγον· τὸ 10246 Theaet.207.b.4 : δ´ οὐκ εἶναι ἐπιστημόνως οὐδὲν λέγειν, πρὶν ἂν διὰ τῶν 10247 Theaet.207.b.5 : στοιχείων μετὰ τῆς ἀληθοῦς δόξης ἕκαστον περαίνῃ τις, 10248 Theaet.207.b.6 : ὅπερ καὶ ἐν τοῖς πρόσθε που ἐρρήθη. 10249 Theaet.207.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἐρρήθη γάρ. 10250 Theaet.207.b.8 : {ΣΩ.} Οὕτω τοίνυν καὶ περὶ ἁμάξης ἡμᾶς μὲν ὀρθὴν ἔχειν 10251 Theaet.207.b.9 : δόξαν, τὸν δὲ διὰ τῶν ἑκατὸν ἐκείνων δυνάμενον διελθεῖν 10252 Theaet.207.c.1 : αὐτῆς τὴν οὐσίαν, προσλαβόντα τοῦτο, λόγον τε προσειλη– 10253 Theaet.207.c.2 : φέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ 10254 Theaet.207.c.3 : ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι, διὰ στοιχείων τὸ 10255 Theaet.207.c.4 : ὅλον περάναντα. 10256 Theaet.207.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν εὖ δοκεῖ σοι, ὦ Σώκρατες; 10257 Theaet.207.c.6 : {ΣΩ.} Εἰ σοί, ὦ ἑταῖρε, δοκεῖ, καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοι– 10258 Theaet.207.c.7 : χείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι, τὴν δὲ κατὰ 10259 Theaet.207.c.8 : συλλαβὰς ἢ καὶ κατὰ μεῖζον ἔτι ἀλογίαν, τοῦτό μοι λέγε, 10260 Theaet.207.d.1 : ἵν´ αὐτὸ ἐπισκοπῶμεν. 10261 Theaet.207.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ πάνυ ἀποδέχομαι. 10262 Theaet.207.d.3 : {ΣΩ.} Πότερον ἡγούμενος ἐπιστήμονα εἶναι ὁντινοῦν 10263 Theaet.207.d.4 : ὁτουοῦν, ὅταν τὸ αὐτὸ τοτὲ μὲν τοῦ αὐτοῦ δοκῇ αὐτῷ εἶναι, 10264 Theaet.207.d.5 : τοτὲ δὲ ἑτέρου, ἢ καὶ ὅταν τοῦ αὐτοῦ τοτὲ μὲν ἕτερον, τοτὲ 10265 Theaet.207.d.6 : δὲ ἕτερον δοξάζῃ; 10266 Theaet.207.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 10267 Theaet.207.d.8 : {ΣΩ.} Εἶτα ἀμνημονεῖς ἐν τῇ τῶν γραμμάτων μαθήσει 10268 Theaet.207.d.9 : κατ´ ἀρχὰς σαυτόν τε καὶ τοὺς ἄλλους δρῶντας αὐτά; 10269 Theaet.207.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἆρα λέγεις τῆς αὐτῆς συλλαβῆς τοτὲ μὲν ἕτε– 10270 Theaet.207.e.1 : ρον, τοτὲ δὲ ἕτερον ἡγουμένους γράμμα, καὶ τὸ αὐτὸ τοτὲ 10271 Theaet.207.e.2 : μὲν εἰς τὴν προσήκουσαν, τοτὲ δὲ εἰς ἄλλην τιθέντας 10272 Theaet.207.e.3 : συλλαβήν; 10273 Theaet.207.e.4 : {ΣΩ.} Ταῦτα λέγω. 10274 Theaet.207.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Μὰ Δί´ οὐ τοίνυν ἀμνημονῶ, οὐδέ γέ πω 10275 Theaet.207.e.6 : ἡγοῦμαι ἐπίστασθαι τοὺς οὕτως ἔχοντας. 10276 Theaet.207.e.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ὅταν ἐν τῷ τοιούτῳ καιρῷ "Θεαίτητον" 10277 Theaet.207.e.8 : γράφων τις θῆτα καὶ εἶ οἴηταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ, 10278 Theaet.208.a.1 : καὶ αὖ "Θεόδωρον" ἐπιχειρῶν γράφειν ταῦ καὶ εἶ οἴηταί 10279 Theaet.208.a.2 : τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ, ἆρ´ ἐπίστασθαι φήσομεν αὐτὸν 10280 Theaet.208.a.3 : τὴν πρώτην τῶν ὑμετέρων ὀνομάτων συλλαβήν; 10281 Theaet.208.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἄρτι ὡμολογήσαμεν τὸν οὕτως ἔχοντα 10282 Theaet.208.a.5 : μήπω εἰδέναι. 10283 Theaet.208.a.6 : {ΣΩ.} Κωλύει οὖν τι καὶ περὶ τὴν δευτέραν συλλαβὴν καὶ 10284 Theaet.208.a.7 : τρίτην καὶ τετάρτην οὕτως ἔχειν τὸν αὐτόν; 10285 Theaet.208.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν γε. 10286 Theaet.208.a.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τότε τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον ἔχων 10287 Theaet.208.a.10 : γράψει "Θεαίτητον" μετὰ ὀρθῆς δόξης, ὅταν ἑξῆς γράφῃ; 10288 Theaet.208.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον δή. 10289 Theaet.208.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἔτι ἀνεπιστήμων ὤν, ὀρθὰ δὲ δοξάζων, ὥς 10290 Theaet.208.b.2 : φαμεν; 10291 Theaet.208.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10292 Theaet.208.b.4 : {ΣΩ.} Λόγον γε ἔχων μετὰ ὀρθῆς δόξης. τὴν γὰρ διὰ 10293 Theaet.208.b.5 : τοῦ στοιχείου ὁδὸν ἔχων ἔγραφεν, ἣν δὴ λόγον ὡμολογή– 10294 Theaet.208.b.6 : σαμεν. 10295 Theaet.208.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 10296 Theaet.208.b.8 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα, ὦ ἑταῖρε, μετὰ λόγου ὀρθὴ δόξα, ἣν 10297 Theaet.208.b.9 : οὔπω δεῖ ἐπιστήμην καλεῖν. 10298 Theaet.208.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύει. 10299 Theaet.208.b.11 : {ΣΩ.} Ὄναρ δή, ὡς ἔοικεν, ἐπλουτήσαμεν οἰηθέντες ἔχειν 10300 Theaet.208.b.12 : τὸν ἀληθέστατον ἐπιστήμης λόγον. ἢ μήπω κατηγορῶμεν; 10301 Theaet.208.c.1 : ἴσως γὰρ οὐ τοῦτό τις αὐτὸν ὁριεῖται, ἀλλὰ τὸ λοιπὸν 10302 Theaet.208.c.2 : εἶδος τῶν τριῶν, ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν 10303 Theaet.208.c.3 : ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου. 10304 Theaet.208.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς ὑπέμνησας· ἔτι γὰρ ἓν λοιπόν. τὸ μὲν 10305 Theaet.208.c.5 : γὰρ ἦν διανοίας ἐν φωνῇ ὥσπερ εἴδωλον, τὸ δ´ ἄρτι λεχθὲν 10306 Theaet.208.c.6 : διὰ στοιχείου ὁδὸς ἐπὶ τὸ ὅλον· τὸ δὲ δὴ τρίτον τί λέγεις; 10307 Theaet.208.c.7 : {ΣΩ.} Ὅπερ ἂν οἱ πολλοὶ εἴποιεν, τὸ ἔχειν τι σημεῖον 10308 Theaet.208.c.8 : εἰπεῖν ᾧ τῶν ἁπάντων διαφέρει τὸ ἐρωτηθέν. 10309 Theaet.208.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Οἷον τίνα τίνος ἔχεις μοι λόγον εἰπεῖν; 10310 Theaet.208.d.1 : {ΣΩ.} Οἷον, εἰ βούλει, ἡλίου πέρι ἱκανὸν οἶμαί σοι εἶναι 10311 Theaet.208.d.2 : ἀποδέξασθαι, ὅτι τὸ λαμπρότατόν ἐστι τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν 10312 Theaet.208.d.3 : ἰόντων περὶ γῆν. 10313 Theaet.208.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10314 Theaet.208.d.5 : {ΣΩ.} Λαβὲ δὴ οὗ χάριν εἴρηται. ἔστι δὲ ὅπερ ἄρτι 10315 Theaet.208.d.6 : ἐλέγομεν, ὡς ἄρα τὴν διαφορὰν ἑκάστου ἂν λαμβάνῃς ᾗ τῶν 10316 Theaet.208.d.7 : ἄλλων διαφέρει, λόγον, ὥς φασί τινες, λήψῃ· ἕως δ´ ἂν 10317 Theaet.208.d.8 : κοινοῦ τινος ἐφάπτῃ, ἐκείνων πέρι σοι ἔσται ὁ λόγος ὧν ἂν 10318 Theaet.208.d.9 : ἡ κοινότης ᾖ. 10319 Theaet.208.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Μανθάνω· καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν λόγον τὸ 10320 Theaet.208.e.2 : τοιοῦτον καλεῖν. 10321 Theaet.208.e.3 : {ΣΩ.} Ὃς δ´ ἂν μετ´ ὀρθῆς δόξης περὶ ὁτουοῦν τῶν ὄντων 10322 Theaet.208.e.4 : τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων προσλάβῃ, αὐτοῦ ἐπιστήμων γεγονὼς 10323 Theaet.208.e.5 : ἔσται οὗ πρότερον ἦν δοξαστής. 10324 Theaet.208.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Φαμέν γε μὴν οὕτω. 10325 Theaet.208.e.7 : {ΣΩ.} Νῦν δῆτα, ὦ Θεαίτητε, παντάπασιν ἔγωγε, ἐπειδὴ 10326 Theaet.208.e.8 : ἐγγὺς ὥσπερ σκιαγραφήματος γέγονα τοῦ λεγομένου, συνίημι 10327 Theaet.208.e.9 : οὐδὲ σμικρόν· ἕως δὲ ἀφειστήκη πόρρωθεν, ἐφαίνετό τί μοι 10328 Theaet.208.e.10 : λέγεσθαι. 10329 Theaet.208.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς τί τοῦτο; 10330 Theaet.209.a.1 : {ΣΩ.} Φράσω, ἐὰν οἷός τε γένωμαι. ὀρθὴν ἔγωγε ἔχων 10331 Theaet.209.a.2 : δόξαν περὶ σοῦ, ἐὰν μὲν προσλάβω τὸν σὸν λόγον, γιγνώσκω 10332 Theaet.209.a.3 : δή σε, εἰ δὲ μή, δοξάζω μόνον. 10333 Theaet.209.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10334 Theaet.209.a.5 : {ΣΩ.} Λόγος δέ γε ἦν ἡ τῆς σῆς διαφορότητος ἑρμηνεία. 10335 Theaet.209.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 10336 Theaet.209.a.7 : {ΣΩ.} Ἡνίκ´ οὖν ἐδόξαζον μόνον, ἄλλο τι ᾧ τῶν ἄλλων 10337 Theaet.209.a.8 : διαφέρεις, τούτων οὐδενὸς ἡπτόμην τῇ διανοίᾳ; 10338 Theaet.209.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔοικε. 10339 Theaet.209.a.10 : {ΣΩ.} Τῶν κοινῶν τι ἄρα διενοούμην, ὧν οὐδὲν σὺ μᾶλλον 10340 Theaet.209.a.11 : ἤ τις ἄλλος ἔχει. 10341 Theaet.209.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 10342 Theaet.209.b.2 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ πρὸς Διός· πῶς ποτε ἐν τῷ τοιούτῳ σὲ 10343 Theaet.209.b.3 : μᾶλλον ἐδόξαζον ἢ ἄλλον ὁντινοῦν; θὲς γάρ με διανοούμενον 10344 Theaet.209.b.4 : ὡς ἔστιν οὗτος Θεαίτητος, ὃς ἂν ᾖ τε ἄνθρωπος καὶ ἔχῃ 10345 Theaet.209.b.5 : ῥῖνα καὶ ὀφθαλμοὺς καὶ στόμα καὶ οὕτω δὴ ἓν ἕκαστον τῶν 10346 Theaet.209.b.6 : μελῶν. αὕτη οὖν ἡ διάνοια ἔσθ´ ὅτι μᾶλλον ποιήσει με 10347 Theaet.209.b.7 : Θεαίτητον ἢ Θεόδωρον διανοεῖσθαι, ἢ τῶν λεγομένων 10348 Theaet.209.b.8 : Μυσῶν τὸν ἔσχατον; 10349 Theaet.209.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Τί γάρ; 10350 Theaet.209.b.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐὰν δὴ μὴ μόνον τὸν ἔχοντα ῥῖνα καὶ ὀφθαλ– 10351 Theaet.209.c.1 : μοὺς διανοηθῶ, ἀλλὰ καὶ τὸν σιμόν τε καὶ ἐξόφθαλμον, μή 10352 Theaet.209.c.2 : τι σὲ αὖ μᾶλλον δοξάσω ἢ ἐμαυτὸν ἢ ὅσοι τοιοῦτοι; 10353 Theaet.209.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10354 Theaet.209.c.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐ πρότερόν γε, οἶμαι, Θεαίτητος ἐν ἐμοὶ 10355 Theaet.209.c.5 : δοξασθήσεται, πρὶν ἂν ἡ σιμότης αὕτη τῶν ἄλλων σιμοτή– 10356 Theaet.209.c.6 : των ὧν ἐγὼ ἑώρακα διάφορόν τι μνημεῖον παρ´ ἐμοὶ ἐνσημη– 10357 Theaet.209.c.7 : ναμένη κατάθηται—καὶ τἆλλα οὕτω ἐξ ὧν εἶ σύ—ἥ με, καὶ 10358 Theaet.209.c.8 : ἐὰν αὔριον ἀπαντήσω, ἀναμνήσει καὶ ποιήσει ὀρθὰ δοξάζειν 10359 Theaet.209.c.9 : περὶ σοῦ. 10360 Theaet.209.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα. 10361 Theaet.209.d.1 : {ΣΩ.} Περὶ τὴν διαφορότητα ἄρα καὶ ἡ ὀρθὴ δόξα ἂν εἴη 10362 Theaet.209.d.2 : ἑκάστου πέρι. 10363 Theaet.209.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεταί γε. 10364 Theaet.209.d.4 : {ΣΩ.} Τὸ οὖν προσλαβεῖν λόγον τῇ ὀρθῇ δόξῃ τί ἂν ἔτι 10365 Theaet.209.d.5 : εἴη; εἰ μὲν γὰρ προσδοξάσαι λέγει ᾗ διαφέρει τι τῶν 10366 Theaet.209.d.6 : ἄλλων, πάνυ γελοία γίγνεται ἡ ἐπίταξις. 10367 Theaet.209.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 10368 Theaet.209.d.8 : {ΣΩ.} Ὧν ὀρθὴν δόξαν ἔχομεν ᾗ τῶν ἄλλων διαφέρει, 10369 Theaet.209.d.9 : τούτων προσλαβεῖν κελεύει ἡμᾶς ὀρθὴν δόξαν ᾗ τῶν ἄλλων 10370 Theaet.209.d.10 : διαφέρει. καὶ οὕτως ἡ μὲν σκυτάλης ἢ ὑπέρου ἢ ὅτου δὴ 10371 Theaet.209.e.1 : λέγεται περιτροπὴ πρὸς ταύτην τὴν ἐπίταξιν οὐδὲν ἂν λέγοι, 10372 Theaet.209.e.2 : τυφλοῦ δὲ παρακέλευσις ἂν καλοῖτο δικαιότερον· τὸ γάρ, 10373 Theaet.209.e.3 : ἃ ἔχομεν, ταῦτα προσλαβεῖν κελεύειν, ἵνα μάθωμεν ἃ 10374 Theaet.209.e.4 : δοξάζομεν, πάνυ γενναίως ἔοικεν ἐσκοτωμένῳ. 10375 Theaet.209.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Εἰπὲ δὴ τί νυνδὴ ὡς ἐρῶν ἐπύθου; 10376 Theaet.209.e.6 : {ΣΩ.} Εἰ τὸ λόγον, ὦ παῖ, προσλαβεῖν γνῶναι κελεύει, 10377 Theaet.209.e.7 : ἀλλὰ μὴ δοξάσαι τὴν διαφορότητα, ἡδὺ χρῆμ´ ἂν εἴη τοῦ 10378 Theaet.209.e.8 : καλλίστου τῶν περὶ ἐπιστήμης λόγου. τὸ γὰρ γνῶναι 10379 Theaet.210.a.1 : ἐπιστήμην που λαβεῖν ἐστιν· ἦ γάρ; 10380 Theaet.210.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10381 Theaet.210.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐρωτηθείς, ὡς ἔοικε, τί ἐστιν ἐπιστήμη, 10382 Theaet.210.a.4 : ἀποκρινεῖται ὅτι δόξα ὀρθὴ μετὰ ἐπιστήμης διαφορότητος. 10383 Theaet.210.a.5 : λόγου γὰρ πρόσληψις τοῦτ´ ἂν εἴη κατ´ ἐκεῖνον. 10384 Theaet.210.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 10385 Theaet.210.a.7 : {ΣΩ.} Καὶ παντάπασί γε εὔηθες, ζητούντων ἡμῶν ἐπιστή– 10386 Theaet.210.a.8 : μην, δόξαν φάναι ὀρθὴν εἶναι μετ´ ἐπιστήμης εἴτε διαφορό– 10387 Theaet.210.a.9 : τητος εἴτε ὁτουοῦν. οὔτε ἄρα αἴσθησις, ὦ Θεαίτητε, οὔτε 10388 Theaet.210.b.1 : δόξα ἀληθὴς οὔτε μετ´ ἀληθοῦς δόξης λόγος προσγιγνόμενος 10389 Theaet.210.b.2 : ἐπιστήμη ἂν εἴη. 10390 Theaet.210.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔοικεν. 10391 Theaet.210.b.4 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ἔτι κυοῦμέν τι καὶ ὠδίνομεν, ὦ φίλε, περὶ 10392 Theaet.210.b.5 : ἐπιστήμης, ἢ πάντα ἐκτετόκαμεν; 10393 Theaet.210.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ ναὶ μὰ Δί´ ἔγωγε πλείω ἢ ὅσα εἶχον ἐν 10394 Theaet.210.b.7 : ἐμαυτῷ διὰ σὲ εἴρηκα. 10395 Theaet.210.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ταῦτα μὲν πάντα ἡ μαιευτικὴ ἡμῖν τέχνη 10396 Theaet.210.b.9 : ἀνεμιαῖά φησι γεγενῆσθαι καὶ οὐκ ἄξια τροφῆς; 10397 Theaet.210.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 10398 Theaet.210.b.11 : {ΣΩ.} Ἐὰν τοίνυν ἄλλων μετὰ ταῦτα ἐγκύμων ἐπιχειρῇς 10399 Theaet.210.c.1 : γίγνεσθαι, ὦ Θεαίτητε, ἐάντε γίγνῃ, βελτιόνων ἔσῃ πλήρης 10400 Theaet.210.c.2 : διὰ τὴν νῦν ἐξέτασιν, ἐάντε κενὸς ᾖς, ἧττον ἔσῃ βαρὺς τοῖς 10401 Theaet.210.c.3 : συνοῦσι καὶ ἡμερώτερος σωφρόνως οὐκ οἰόμενος εἰδέναι ἃ 10402 Theaet.210.c.4 : μὴ οἶσθα. τοσοῦτον γὰρ μόνον ἡ ἐμὴ τέχνη δύναται, πλέον 10403 Theaet.210.c.5 : δὲ οὐδέν, οὐδέ τι οἶδα ὧν οἱ ἄλλοι, ὅσοι μεγάλοι καὶ θαυ– 10404 Theaet.210.c.6 : μάσιοι ἄνδρες εἰσί τε καὶ γεγόνασιν· τὴν δὲ μαιείαν ταύτην 10405 Theaet.210.c.7 : ἐγώ τε καὶ ἡ μήτηρ ἐκ θεοῦ ἐλάχομεν, ἡ μὲν τῶν γυναικῶν, 10406 Theaet.210.d.1 : ἐγὼ δὲ τῶν νέων τε καὶ γενναίων καὶ ὅσοι καλοί. νῦν μὲν 10407 Theaet.210.d.2 : οὖν ἀπαντητέον μοι εἰς τὴν τοῦ βασιλέως στοὰν ἐπὶ τὴν 10408 Theaet.210.d.3 : Μελήτου γραφὴν ἥν με γέγραπται· ἕωθεν δέ, ὦ Θεόδωρε, 10409 Theaet.210.d.4 : δεῦρο πάλιν ἀπαντῶμεν. 10410 Soph.216.a.1 : {ΘΕΟ.} Κατὰ τὴν χθὲς ὁμολογίαν, ὦ Σώκρατες, ἥκομεν 10411 Soph.216.a.2 : αὐτοί τε κοσμίως καὶ τόνδε τινὰ ξένον ἄγομεν, τὸ μὲν 10412 Soph.216.a.3 : γένος ἐξ Ἐλέας, ἑταῖρον δὲ τῶν ἀμφὶ Παρμενίδην καὶ 10413 Soph.216.a.4 : Ζήνωνα [ἑταίρων], μάλα δὲ ἄνδρα φιλόσοφον. 10414 Soph.216.a.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὦ Θεόδωρε, οὐ ξένον ἀλλά τινα θεὸν 10415 Soph.216.a.6 : ἄγων κατὰ τὸν Ὁμήρου λόγον λέληθας; ὅς φησιν ἄλλους 10416 Soph.216.b.1 : τε θεοὺς τοῖς ἀνθρώποις ὁπόσοι μετέχουσιν αἰδοῦς δικαίας, 10417 Soph.216.b.2 : καὶ δὴ καὶ τὸν ξένιον οὐχ ἥκιστα θεὸν συνοπαδὸν γιγνό– 10418 Soph.216.b.3 : μενον ὕβρεις τε καὶ εὐνομίας τῶν ἀνθρώπων καθορᾶν. τάχ´ 10419 Soph.216.b.4 : οὖν ἂν καὶ σοί τις οὗτος τῶν κρειττόνων συνέποιτο, φαύλους 10420 Soph.216.b.5 : ἡμᾶς ὄντας ἐν τοῖς λόγοις ἐποψόμενός τε καὶ ἐλέγξων, θεὸς 10421 Soph.216.b.6 : ὤν τις ἐλεγκτικός. 10422 Soph.216.b.7 : {ΘΕΟ.} Οὐχ οὗτος ὁ τρόπος, ὦ Σώκρατες, τοῦ ξένου, 10423 Soph.216.b.8 : ἀλλὰ μετριώτερος τῶν περὶ τὰς ἔριδας ἐσπουδακότων. καί 10424 Soph.216.b.9 : μοι δοκεῖ θεὸς μὲν ἁνὴρ οὐδαμῶς εἶναι, θεῖος μήν· πάντας 10425 Soph.216.c.1 : γὰρ ἐγὼ τοὺς φιλοσόφους τοιούτους προσαγορεύω. 10426 Soph.216.c.2 : {ΣΩ.} Καὶ καλῶς γε, ὦ φίλε. τοῦτο μέντοι κινδυνεύει τὸ 10427 Soph.216.c.3 : γένος οὐ πολύ τι ῥᾷον ὡς ἔπος εἰπεῖν εἶναι διακρίνειν ἢ τὸ 10428 Soph.216.c.4 : τοῦ θεοῦ· πάνυ γὰρ ἇνδρες οὗτοι παντοῖοι φανταζόμενοι διὰ 10429 Soph.216.c.5 : τὴν τῶν ἄλλων ἄγνοιαν "<20ἐπιστρωφῶσι πόληας>20," οἱ μὴ 10430 Soph.216.c.6 : πλαστῶς ἀλλ´ ὄντως φιλόσοφοι, καθορῶντες ὑψόθεν τὸν 10431 Soph.216.c.7 : τῶν κάτω βίον, καὶ τοῖς μὲν δοκοῦσιν εἶναι τοῦ μηδενὸς 10432 Soph.216.c.8 : [τίμιοι], τοῖς δ´ ἄξιοι τοῦ παντός· καὶ τοτὲ μὲν πολιτικοὶ 10433 Soph.216.d.1 : φαντάζονται, τοτὲ δὲ σοφισταί, τοτὲ δ´ ἔστιν οἷς δόξαν 10434 Soph.216.d.2 : παράσχοιντ´ ἂν ὡς παντάπασιν ἔχοντες μανικῶς. τοῦ μέντοι 10435 Soph.216.d.3 : ξένου ἡμῖν ἡδέως ἂν πυνθανοίμην, εἰ φίλον αὐτῷ, τί ταῦθ´ 10436 Soph.217.a.1 : οἱ περὶ τὸν ἐκεῖ τόπον ἡγοῦντο καὶ ὠνόμαζον. 10437 Soph.217.a.2 : {ΘΕΟ.} Τὰ ποῖα δή; 10438 Soph.217.a.3 : {ΣΩ.} Σοφιστήν, πολιτικόν, φιλόσοφον. 10439 Soph.217.a.4 : {ΘΕΟ.} Τί δὲ μάλιστα καὶ τὸ ποῖόν τι περὶ αὐτῶν δια– 10440 Soph.217.a.5 : πορηθεὶς ἐρέσθαι διενοήθης; 10441 Soph.217.a.6 : {ΣΩ.} Τόδε· πότερον ἓν πάντα ταῦτα ἐνόμιζον ἢ δύο, ἢ 10442 Soph.217.a.7 : καθάπερ τὰ ὀνόματα τρία, τρία καὶ τὰ γένη διαιρούμενοι 10443 Soph.217.a.8 : καθ´ ἓν ὄνομα [γένος] ἑκάστῳ προσῆπτον; 10444 Soph.217.a.9 : {ΘΕΟ.} Ἀλλ´ οὐδείς, ὡς ἐγᾦμαι, φθόνος αὐτῷ διελθεῖν 10445 Soph.217.a.10 : αὐτά· ἢ πῶς, ὦ ξένε, λέγωμεν; 10446 Soph.217.b.1 : {ΞΕ.} Οὕτως, ὦ Θεόδωρε. φθόνος μὲν γὰρ οὐδεὶς οὐδὲ 10447 Soph.217.b.2 : χαλεπὸν εἰπεῖν ὅτι γε τρί´ ἡγοῦντο· καθ´ ἕκαστον μὴν διορί– 10448 Soph.217.b.3 : σασθαι σαφῶς τί ποτ´ ἔστιν, οὐ σμικρὸν οὐδὲ ῥᾴδιον ἔργον. 10449 Soph.217.b.4 : {ΘΕΟ.} Καὶ μὲν δὴ κατὰ τύχην γε, ὦ Σώκρατες, λόγων 10450 Soph.217.b.5 : ἐπελάβου παραπλησίων ὧν καὶ πρὶν ἡμᾶς δεῦρ´ ἐλθεῖν 10451 Soph.217.b.6 : διερωτῶντες αὐτὸν ἐτυγχάνομεν, ὁ δὲ ταὐτὰ ἅπερ πρὸς σὲ 10452 Soph.217.b.7 : νῦν καὶ τότε ἐσκήπτετο πρὸς ἡμᾶς· ἐπεὶ διακηκοέναι γέ 10453 Soph.217.b.8 : φησιν ἱκανῶς καὶ οὐκ ἀμνημονεῖν. 10454 Soph.217.c.1 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν, ὦ ξένε, ἡμῶν τήν γε πρώτην αἰτησάντων 10455 Soph.217.c.2 : χάριν ἀπαρνηθεὶς γένῃ, τοσόνδε δ´ ἡμῖν φράζε. πότερον 10456 Soph.217.c.3 : εἴωθας ἥδιον αὐτὸς ἐπὶ σαυτοῦ μακρῷ λόγῳ διεξιέναι λέγων 10457 Soph.217.c.4 : τοῦτο ὃ ἂν ἐνδείξασθαί τῳ βουληθῇς, ἢ δι´ ἐρωτήσεων, οἷόν 10458 Soph.217.c.5 : ποτε καὶ Παρμενίδῃ χρωμένῳ καὶ διεξιόντι λόγους παγκάλους 10459 Soph.217.c.6 : παρεγενόμην ἐγὼ νέος ὤν, ἐκείνου μάλα δὴ τότε ὄντος 10460 Soph.217.c.7 : πρεσβύτου; 10461 Soph.217.d.1 : {ΞΕ.} Τῷ μέν, ὦ Σώκρατες, ἀλύπως τε καὶ εὐηνίως προσ– 10462 Soph.217.d.2 : διαλεγομένῳ ῥᾷον οὕτω, τὸ πρὸς ἄλλον· εἰ δὲ μή, τὸ καθ´ 10463 Soph.217.d.3 : αὑτόν. 10464 Soph.217.d.4 : {ΣΩ.} Ἔξεστι τοίνυν τῶν παρόντων ὃν ἂν βουληθῇς ἐκ– 10465 Soph.217.d.5 : λέξασθαι, πάντες γὰρ ὑπακούσονταί σοι πρᾴως· συμβούλῳ 10466 Soph.217.d.6 : μὴν ἐμοὶ χρώμενος τῶν νέων τινὰ αἱρήσῃ, Θεαίτητον τόνδε, 10467 Soph.217.d.7 : ἢ καὶ τῶν ἄλλων εἴ τίς σοι κατὰ νοῦν. 10468 Soph.217.d.8 : {ΞΕ.} Ὦ Σώκρατες, αἰδώς τίς μ´ ἔχει τὸ νῦν πρῶτον συγ– 10469 Soph.217.d.9 : γενόμενον ὑμῖν μὴ κατὰ σμικρὸν ἔπος πρὸς ἔπος ποιεῖσθαι 10470 Soph.217.e.1 : τὴν συνουσίαν, ἀλλ´ ἐκτείναντα ἀπομηκύνειν λόγον συχνὸν 10471 Soph.217.e.2 : κατ´ ἐμαυτόν, εἴτε καὶ πρὸς ἕτερον, οἷον ἐπίδειξιν ποιού– 10472 Soph.217.e.3 : μενον· τῷ γὰρ ὄντι τὸ νῦν ῥηθὲν οὐχ ὅσον ὧδε ἐρωτηθὲν 10473 Soph.217.e.4 : ἐλπίσειεν ἂν αὐτὸ εἶναί τις, ἀλλὰ τυγχάνει λόγου παμμήκους 10474 Soph.217.e.5 : ὄν. τὸ δὲ αὖ σοὶ μὴ χαρίζεσθαι καὶ τοῖσδε, ἄλλως τε καὶ 10475 Soph.217.e.6 : σοῦ λέξαντος ὡς εἶπες, ἄξενόν τι καταφαίνεταί μοι καὶ 10476 Soph.218.a.1 : ἄγριον. ἐπεὶ Θεαίτητόν γε τὸν προσδιαλεγόμενον εἶναι 10477 Soph.218.a.2 : δέχομαι παντάπασιν ἐξ ὧν αὐτός τε πρότερον διείλεγμαι καὶ 10478 Soph.218.a.3 : σὺ τὰ νῦν μοι διακελεύῃ. 10479 Soph.218.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Δρᾶ τοίνυν, ὦ ξένε, οὕτω καὶ καθάπερ εἶπε 10480 Soph.218.a.5 : Σωκράτης πᾶσιν κεχαρισμένος ἔσῃ. 10481 Soph.218.a.6 : {ΞΕ.} Κινδυνεύει πρὸς μὲν ταῦτα οὐδὲν ἔτι λεκτέον εἶναι, 10482 Soph.218.a.7 : Θεαίτητε· πρὸς δὲ σὲ ἤδη τὸ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, γίγνοιτο 10483 Soph.218.a.8 : ἂν ὁ λόγος. ἂν δ´ ἄρα τι τῷ μήκει πονῶν ἄχθῃ, μὴ ἐμὲ 10484 Soph.218.a.9 : αἰτιᾶσθαι τούτων, ἀλλὰ τούσδε τοὺς σοὺς ἑταίρους. 10485 Soph.218.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ οἶμαι μὲν δὴ νῦν οὕτως οὐκ ἀπερεῖν· ἂν δ´ 10486 Soph.218.b.2 : ἄρα τι τοιοῦτον γίγνηται, καὶ τόνδε παραληψόμεθα Σωκράτη, 10487 Soph.218.b.3 : τὸν Σωκράτους μὲν ὁμώνυμον, ἐμὸν δὲ ἡλικιώτην καὶ συγ– 10488 Soph.218.b.4 : γυμναστήν, ᾧ συνδιαπονεῖν μετ´ ἐμοῦ τὰ πολλὰ οὐκ ἄηθες. 10489 Soph.218.b.5 : {ΞΕ.} Εὖ λέγεις, καὶ ταῦτα μὲν ἰδίᾳ βουλεύσῃ προϊόντος 10490 Soph.218.b.6 : τοῦ λόγου· κοινῇ δὲ μετ´ ἐμοῦ σοι συσκεπτέον ἀρχομένῳ 10491 Soph.218.b.7 : πρῶτον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, νῦν ἀπὸ τοῦ σοφιστοῦ, ζητοῦντι 10492 Soph.218.c.1 : καὶ ἐμφανίζοντι λόγῳ τί ποτ´ ἔστι. νῦν γὰρ δὴ σύ τε κἀγὼ 10493 Soph.218.c.2 : τούτου πέρι τοὔνομα μόνον ἔχομεν κοινῇ, τὸ δὲ ἔργον ἐφ´ 10494 Soph.218.c.3 : ᾧ καλοῦμεν ἑκάτερος τάχ´ ἂν ἰδίᾳ παρ´ ἡμῖν αὐτοῖς ἔχοιμεν· 10495 Soph.218.c.4 : δεῖ δὲ ἀεὶ παντὸς πέρι τὸ πρᾶγμα αὐτὸ μᾶλλον διὰ λόγων ἢ 10496 Soph.218.c.5 : τοὔνομα μόνον συνωμολογῆσθαι χωρὶς λόγου. τὸ δὲ φῦλον 10497 Soph.218.c.6 : ὃ νῦν ἐπινοοῦμεν ζητεῖν οὐ πάντων ῥᾷστον συλλαβεῖν τί 10498 Soph.218.c.7 : ποτ´ ἔστιν, ὁ σοφιστής· ὅσα δ´ αὖ τῶν μεγάλων δεῖ δια– 10499 Soph.218.c.8 : πονεῖσθαι καλῶς, περὶ τῶν τοιούτων δέδοκται πᾶσιν καὶ πάλαι 10500 Soph.218.d.1 : τὸ πρότερον ἐν σμικροῖς καὶ ῥᾴοσιν αὐτὰ δεῖν μελετᾶν, πρὶν 10501 Soph.218.d.2 : ἐν αὐτοῖς τοῖς μεγίστοις. νῦν οὖν, ὦ Θεαίτητε, ἔγωγε καὶ 10502 Soph.218.d.3 : νῷν οὕτω συμβουλεύω, χαλεπὸν καὶ δυσθήρευτον ἡγησαμένοις 10503 Soph.218.d.4 : εἶναι τὸ τοῦ σοφιστοῦ γένος πρότερον ἐν ἄλλῳ ῥᾴονι τὴν 10504 Soph.218.d.5 : μέθοδον αὐτοῦ προμελετᾶν, εἰ μὴ σύ ποθεν εὐπετεστέραν 10505 Soph.218.d.6 : ἔχεις εἰπεῖν ἄλλην ὁδόν. 10506 Soph.218.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ οὐκ ἔχω. 10507 Soph.218.d.8 : {ΞΕ.} Βούλει δῆτα περί τινος τῶν φαύλων μετιόντες 10508 Soph.218.d.9 : πειραθῶμεν παράδειγμα αὐτὸ θέσθαι τοῦ μείζονος; 10509 Soph.218.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10510 Soph.218.e.2 : {ΞΕ.} Τί δῆτα προταξαίμεθ´ ἂν εὔγνωστον μὲν καὶ σμι– 10511 Soph.218.e.3 : κρόν, λόγον δὲ μηδενὸς ἐλάττονα ἔχον τῶν μειζόνων; οἷον 10512 Soph.218.e.4 : ἀσπαλιευτής· ἆρ´ οὐ πᾶσί τε γνώριμον καὶ σπουδῆς οὐ πάνυ 10513 Soph.218.e.5 : τι πολλῆς τινος ἐπάξιον; 10514 Soph.218.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 10515 Soph.219.a.1 : {ΞΕ.} Μέθοδον μὴν αὐτὸν ἐλπίζω καὶ λόγον οὐκ ἀνεπιτή– 10516 Soph.219.a.2 : δειον ἡμῖν ἔχειν πρὸς ὃ βουλόμεθα. 10517 Soph.219.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς ἂν ἔχοι. 10518 Soph.219.a.4 : {ΞΕ.} Φέρε δή, τῇδε ἀρχώμεθα αὐτοῦ. καί μοι λέγε· 10519 Soph.219.a.5 : πότερον ὡς τεχνίτην αὐτὸν ἤ τινα ἄτεχνον, ἄλλην δὲ 10520 Soph.219.a.6 : δύναμιν ἔχοντα θήσομεν; 10521 Soph.219.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἥκιστά γε ἄτεχνον. 10522 Soph.219.a.8 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τῶν γε τεχνῶν πασῶν σχεδὸν εἴδη δύο. 10523 Soph.219.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 10524 Soph.219.a.10 : {ΞΕ.} Γεωργία μὲν καὶ ὅση περὶ τὸ θνητὸν πᾶν σῶμα 10525 Soph.219.a.11 : θεραπεία, τό τε αὖ περὶ τὸ σύνθετον καὶ πλαστόν, ὃ δὴ 10526 Soph.219.b.1 : σκεῦος ὠνομάκαμεν, ἥ τε μιμητική, σύμπαντα ταῦτα δικαιότατ´ 10527 Soph.219.b.2 : ἂν ἑνὶ προσαγορεύοιτ´ ἂν ὀνόματι. 10528 Soph.219.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς καὶ τίνι; 10529 Soph.219.b.4 : {ΞΕ.} Πᾶν ὅπερ ἂν μὴ πρότερόν τις ὂν ὕστερον εἰς οὐσίαν 10530 Soph.219.b.5 : ἄγῃ, τὸν μὲν ἄγοντα ποιεῖν, τὸ δὲ ἀγόμενον ποιεῖσθαί πού 10531 Soph.219.b.6 : φαμεν. 10532 Soph.219.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 10533 Soph.219.b.8 : {ΞΕ.} Τὰ δέ γε νυνδὴ 〈ἃ〉 διήλθομεν ἅπαντα εἶχεν εἰς 10534 Soph.219.b.9 : τοῦτο τὴν αὑτῶν δύναμιν. 10535 Soph.219.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Εἶχε γὰρ οὖν. 10536 Soph.219.b.11 : {ΞΕ.} Ποιητικὴν τοίνυν αὐτὰ συγκεφαλαιωσάμενοι προσ– 10537 Soph.219.b.12 : είπωμεν. 10538 Soph.219.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω. 10539 Soph.219.c.2 : {ΞΕ.} Τὸ δὴ μαθηματικὸν αὖ μετὰ τοῦτο εἶδος ὅλον καὶ 10540 Soph.219.c.3 : τὸ τῆς γνωρίσεως τό τε χρηματιστικὸν καὶ ἀγωνιστικὸν καὶ 10541 Soph.219.c.4 : θηρευτικόν, ἐπειδὴ δημιουργεῖ μὲν οὐδὲν τούτων, τὰ δὲ ὄντα 10542 Soph.219.c.5 : καὶ γεγονότα τὰ μὲν χειροῦται λόγοις καὶ πράξεσι, τὰ δὲ τοῖς 10543 Soph.219.c.6 : χειρουμένοις οὐκ ἐπιτρέπει, μάλιστ´ ἄν που διὰ ταῦτα συν– 10544 Soph.219.c.7 : άπαντα τὰ μέρη τέχνη τις κτητικὴ λεχθεῖσα ἂν διαπρέψειεν. 10545 Soph.219.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί· πρέποι γὰρ ἄν. 10546 Soph.219.d.1 : {ΞΕ.} Κτητικῆς δὴ καὶ ποιητικῆς συμπασῶν οὐσῶν τῶν 10547 Soph.219.d.2 : τεχνῶν ἐν ποτέρᾳ τὴν ἀσπαλιευτικήν, ὦ Θεαίτητε, τιθῶμεν; 10548 Soph.219.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἐν κτητικῇ που δῆλον. 10549 Soph.219.d.4 : {ΞΕ.} Κτητικῆς δὲ ἆρ´ οὐ δύο εἴδη; τὸ μὲν ἑκόντων πρὸς 10550 Soph.219.d.5 : ἑκόντας μεταβλητικὸν ὂν διά τε δωρεῶν καὶ μισθώσεων καὶ 10551 Soph.219.d.6 : ἀγοράσεων, τὸ δὲ λοιπόν, ἢ κατ´ ἔργα ἢ κατὰ λόγους χειρού– 10552 Soph.219.d.7 : μενον σύμπαν, χειρωτικὸν ἂν εἴη; 10553 Soph.219.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται γοῦν ἐκ τῶν εἰρημένων. 10554 Soph.219.d.9 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὴν χειρωτικὴν ἆρ´ οὐ διχῇ τμητέον; 10555 Soph.219.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 10556 Soph.219.e.1 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἀναφανδὸν ὅλον ἀγωνιστικὸν θέντας, τὸ δὲ 10557 Soph.219.e.2 : κρυφαῖον αὐτῆς πᾶν θηρευτικόν. 10558 Soph.219.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10559 Soph.219.e.4 : {ΞΕ.} Τὴν δέ γε μὴν θηρευτικὴν ἄλογον τὸ μὴ οὐ τέμνειν 10560 Soph.219.e.5 : διχῇ. 10561 Soph.219.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε ὅπῃ. 10562 Soph.219.e.7 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἀψύχου γένους διελομένους, τὸ δ´ ἐμψύχου. 10563 Soph.219.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; εἴπερ ἔστον γε ἄμφω. 10564 Soph.220.a.1 : {ΞΕ.} Πῶς δὲ οὐκ ἔστον; καὶ δεῖ γε ἡμᾶς τὸ μὲν 10565 Soph.220.a.2 : τῶν ἀψύχων, ἀνώνυμον ὂν πλὴν κατ´ ἔνια τῆς κολυμ– 10566 Soph.220.a.3 : βητικῆς ἄττα μέρη καὶ τοιαῦτ´ ἄλλα βραχέα, χαίρειν 10567 Soph.220.a.4 : ἐᾶσαι, τὸ δέ, τῶν ἐμψύχων ζῴων οὖσαν θήραν, προσειπεῖν 10568 Soph.220.a.5 : ζῳοθηρικήν. 10569 Soph.220.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω. 10570 Soph.220.a.7 : {ΞΕ.} Ζῳοθηρικῆς δὲ ἆρ´ οὐ διπλοῦν εἶδος ἂν λέγοιτο ἐν 10571 Soph.220.a.8 : δίκῃ, τὸ μὲν πεζοῦ γένους, πολλοῖς εἴδεσι καὶ ὀνόμασι 10572 Soph.220.a.9 : διῃρημένον, πεζοθηρικόν, τὸ δ´ ἕτερον νευστικοῦ ζῴου πᾶν 10573 Soph.220.a.10 : ἐνυγροθηρικόν; 10574 Soph.220.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10575 Soph.220.b.1 : {ΞΕ.} Νευστικοῦ μὴν τὸ μὲν πτηνὸν φῦλον ὁρῶμεν, τὸ δὲ 10576 Soph.220.b.2 : ἔνυδρον; 10577 Soph.220.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 10578 Soph.220.b.4 : {ΞΕ.} Καὶ τοῦ πτηνοῦ μὴν γένους πᾶσα ἡμῖν ἡ θήρα 10579 Soph.220.b.5 : λέγεταί πού τις ὀρνιθευτική. 10580 Soph.220.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεται γὰρ οὖν. 10581 Soph.220.b.7 : {ΞΕ.} Τοῦ δὲ ἐνύδρου σχεδὸν τὸ σύνολον ἁλιευτική. 10582 Soph.220.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10583 Soph.220.b.9 : {ΞΕ.} Τί δέ; ταύτην αὖ τὴν θήραν ἆρ´ οὐκ ἂν κατὰ 10584 Soph.220.b.10 : μέγιστα μέρη δύο διέλοιμεν; 10585 Soph.220.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Κατὰ ποῖα; 10586 Soph.220.b.12 : {ΞΕ.} Καθ´ ἃ τὸ μὲν ἕρκεσιν αὐτόθεν ποιεῖται τὴν θήραν, 10587 Soph.220.b.13 : τὸ δὲ πληγῇ. 10588 Soph.220.b.14 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις, καὶ πῇ διαιρούμενος ἑκάτερον; 10589 Soph.220.c.1 : {ΞΕ.} Τὸ μέν, ὅτι πᾶν ὅσον ἂν ἕνεκα κωλύσεως εἴργῃ τι 10590 Soph.220.c.2 : περιέχον, ἕρκος εἰκὸς ὀνομάζειν. 10591 Soph.220.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10592 Soph.220.c.4 : {ΞΕ.} Κύρτους δὴ καὶ δίκτυα καὶ βρόχους καὶ πόρκους καὶ 10593 Soph.220.c.5 : τὰ τοιαῦτα μῶν ἄλλο τι πλὴν ἕρκη χρὴ προσαγορεύειν; 10594 Soph.220.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10595 Soph.220.c.7 : {ΞΕ.} Τοῦτο μὲν ἄρα ἑρκοθηρικὸν τῆς ἄγρας τὸ μέρος 10596 Soph.220.c.8 : φήσομεν ἤ τι τοιοῦτον. 10597 Soph.220.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10598 Soph.220.c.10 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ ἀγκίστροις καὶ τριόδουσι πληγῇ γιγνόμενον 10599 Soph.220.d.1 : ἕτερον μὲν ἐκείνου, πληκτικὴν δέ τινα θήραν ἡμᾶς προσ– 10600 Soph.220.d.2 : ειπεῖν ἑνὶ λόγῳ νῦν χρεών· ἢ τί τις ἄν, ὦ Θεαίτητε, εἴποι 10601 Soph.220.d.3 : κάλλιον; 10602 Soph.220.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀμελῶμεν τοῦ ὀνόματος· ἀρκεῖ γὰρ καὶ τοῦτο. 10603 Soph.220.d.5 : {ΞΕ.} Τῆς τοίνυν πληκτικῆς τὸ μὲν νυκτερινὸν οἶμαι 10604 Soph.220.d.6 : πρὸς πυρὸς φῶς γιγνόμενον ὑπ´ αὐτῶν τῶν περὶ τὴν θήραν 10605 Soph.220.d.7 : πυρευτικὴν ῥηθῆναι συμβέβηκεν. 10606 Soph.220.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10607 Soph.220.d.9 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε μεθημερινόν, ὡς ἐχόντων ἐν ἄκροις ἄγ– 10608 Soph.220.d.10 : κιστρα καὶ τῶν τριοδόντων, πᾶν ἀγκιστρευτικόν. 10609 Soph.220.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεται γὰρ οὖν. 10610 Soph.220.e.2 : {ΞΕ.} Τοῦ τοίνυν ἀγκιστρευτικοῦ τῆς πληκτικῆς τὸ μὲν 10611 Soph.220.e.3 : ἄνωθεν εἰς τὸ κάτω γιγνόμενον διὰ τὸ τοῖς τριόδουσιν οὕτω 10612 Soph.220.e.4 : μάλιστα χρῆσθαι τριοδοντία τις οἶμαι κέκληται. 10613 Soph.220.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Φασὶ γοῦν τινές. 10614 Soph.220.e.6 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε λοιπόν ἐστιν ἓν ἔτι μόνον ὡς εἰπεῖν εἶδος. 10615 Soph.220.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 10616 Soph.220.e.8 : {ΞΕ.} Τὸ τῆς ἐναντίας ταύτῃ πληγῆς, ἀγκίστρῳ τε γιγνό– 10617 Soph.220.e.9 : μενον καὶ τῶν ἰχθύων οὐχ ᾗ τις ἂν τύχῃ τοῦ σώματος, ὥσπερ 10618 Soph.221.a.1 : τοῖς τριόδουσιν, ἀλλὰ περὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στόμα τοῦ 10619 Soph.221.a.2 : θηρευθέντος ἑκάστοτε, καὶ κάτωθεν εἰς τοὐναντίον ἄνω 10620 Soph.221.a.3 : ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον· οὗ τί φήσομεν, ὦ 10621 Soph.221.a.4 : Θεαίτητε, δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι; 10622 Soph.221.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Δοκῶ μέν, ὅπερ ἄρτι προυθέμεθα δεῖν ἐξευρεῖν, 10623 Soph.221.a.6 : τοῦτ´ αὐτὸ νῦν ἀποτετελέσθαι. 10624 Soph.221.a.7 : {ΞΕ.} Νῦν ἄρα τῆς ἀσπαλιευτικῆς πέρι σύ τε κἀγὼ 10625 Soph.221.b.1 : συνωμολογήκαμεν οὐ μόνον τοὔνομα, ἀλλὰ καὶ τὸν λόγον 10626 Soph.221.b.2 : περὶ αὐτὸ τοὖργον εἰλήφαμεν ἱκανῶς. συμπάσης γὰρ τέχνης 10627 Soph.221.b.3 : τὸ μὲν ἥμισυ μέρος κτητικὸν ἦν, κτητικοῦ δὲ χειρωτικόν, 10628 Soph.221.b.4 : χειρωτικοῦ δὲ θηρευτικόν, τοῦ δὲ θηρευτικοῦ ζῳοθηρικόν, 10629 Soph.221.b.5 : ζῳοθηρικοῦ δὲ ἐνυγροθηρικόν, ἐνυγροθηρικοῦ δὲ τὸ κάτωθεν 10630 Soph.221.b.6 : τμῆμα ὅλον ἁλιευτικόν, ἁλιευτικῆς δὲ πληκτικόν, πληκ– 10631 Soph.221.b.7 : τικῆς δὲ ἀγκιστρευτικόν· τούτου δὲ τὸ περὶ τὴν κάτωθεν 10632 Soph.221.c.1 : ἄνω πληγὴν ἀνασπωμένην, ἀπ´ αὐτῆς τῆς πράξεως ἀφο– 10633 Soph.221.c.2 : μοιωθὲν τοὔνομα, ἡ νῦν ἀσπαλιευτικὴ ζητηθεῖσα ἐπίκλην 10634 Soph.221.c.3 : γέγονεν. 10635 Soph.221.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν τοῦτό γε ἱκανῶς δεδήλωται. 10636 Soph.221.c.5 : {ΞΕ.} Φέρε δή, κατὰ τοῦτο τὸ παράδειγμα καὶ τὸν σοφιστὴν 10637 Soph.221.c.6 : ἐπιχειρῶμεν εὑρεῖν ὅτι ποτ´ ἔστιν. 10638 Soph.221.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 10639 Soph.221.c.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐκεῖνό γ´ ἦν τὸ ζήτημα πρῶτον, πότερον 10640 Soph.221.c.9 : ἰδιώτην ἤ τινα τέχνην ἔχοντα θετέον εἶναι τὸν ἀσπαλιευτήν. 10641 Soph.221.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10642 Soph.221.d.1 : {ΞΕ.} Καὶ νῦν δὴ τοῦτον ἰδιώτην θήσομεν, ὦ Θεαίτητε, ἢ 10643 Soph.221.d.2 : παντάπασιν ὡς ἀληθῶς σοφιστήν; 10644 Soph.221.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς ἰδιώτην· μανθάνω γὰρ ὃ λέγεις, ὡς 10645 Soph.221.d.4 : παντὸς δεῖ τοιοῦτος εἶναι τό γε ὄνομα τοῦτο ἔχων. 10646 Soph.221.d.5 : {ΞΕ.} Ἀλλά τινα τέχνην αὐτὸν ἡμῖν ἔχοντα, ὡς ἔοικε, 10647 Soph.221.d.6 : θετέον. 10648 Soph.221.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Τίνα ποτ´ οὖν δὴ ταύτην; 10649 Soph.221.d.8 : {ΞΕ.} Ἆρ´ ὦ πρὸς θεῶν ἠγνοήκαμεν τἀνδρὸς τὸν ἄνδρα 10650 Soph.221.d.9 : ὄντα συγγενῆ; 10651 Soph.221.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Τίνα τοῦ; 10652 Soph.221.d.11 : {ΞΕ.} Τὸν ἀσπαλιευτὴν τοῦ σοφιστοῦ. 10653 Soph.221.d.12 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 10654 Soph.221.d.13 : {ΞΕ.} Θηρευτά τινε καταφαίνεσθον ἄμφω μοι. 10655 Soph.221.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Τίνος θήρας ἅτερος; τὸν μὲν γὰρ ἕτερον εἴπομεν. 10656 Soph.221.e.2 : {ΞΕ.} Δίχα που νυνδὴ διείλομεν τὴν ἄγραν πᾶσαν, νευστι– 10657 Soph.221.e.3 : κοῦ μέρους, τὸ δὲ πεζοῦ τέμνοντες. 10658 Soph.221.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10659 Soph.221.e.5 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ μὲν διήλθομεν, ὅσον περὶ τὰ νευστικὰ τῶν 10660 Soph.221.e.6 : ἐνύδρων· τὸ δὲ πεζὸν εἰάσαμεν ἄσχιστον, εἰπόντες ὅτι 10661 Soph.221.e.7 : πολυειδὲς εἴη. 10662 Soph.222.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10663 Soph.222.a.2 : {ΞΕ.} Μέχρι μὲν τοίνυν ἐνταῦθα ὁ σοφιστὴς καὶ [ὁ] 10664 Soph.222.a.3 : ἀσπαλιευτὴς ἅμα ἀπὸ τῆς κτητικῆς τέχνης πορεύεσθον. 10665 Soph.222.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἐοίκατον γοῦν. 10666 Soph.222.a.5 : {ΞΕ.} Ἐκτρέπεσθον δέ γε ἀπὸ τῆς ζῳοθηρικῆς, ὁ μὲν ἐπὶ 10667 Soph.222.a.6 : θάλαττάν που καὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας, τὰ ἐν τούτοις ζῷα 10668 Soph.222.a.7 : θηρευσόμενος. 10669 Soph.222.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 10670 Soph.222.a.9 : {ΞΕ.} Ὁ δέ γε ἐπὶ [τὴν] γῆν καὶ ποταμοὺς ἑτέρους αὖ 10671 Soph.222.a.10 : τινας, πλούτου καὶ νεότητος οἷον λειμῶνας ἀφθόνους, τἀν 10672 Soph.222.a.11 : τούτοις θρέμματα χειρωσόμενος. 10673 Soph.222.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις; 10674 Soph.222.b.2 : {ΞΕ.} Τῆς πεζῆς θήρας γίγνεσθον δύο μεγίστω τινὲ 10675 Soph.222.b.3 : μέρει. 10676 Soph.222.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖον ἑκάτερον; 10677 Soph.222.b.5 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν τῶν ἡμέρων, τὸ δὲ τῶν ἀγρίων. 10678 Soph.222.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Εἶτ´ ἔστι τις θήρα τῶν ἡμέρων; 10679 Soph.222.b.7 : {ΞΕ.} Εἴπερ γέ ἐστιν ἄνθρωπος ἥμερον ζῷον. θὲς δὲ ὅπῃ 10680 Soph.222.b.8 : χαίρεις, εἴτε μηδὲν τιθεὶς ἥμερον, εἴτε ἄλλο μὲν ἥμερόν τι, 10681 Soph.222.b.9 : τὸν δὲ ἄνθρωπον ἄγριον, εἴτε ἥμερον μὲν λέγεις αὖ τὸν 10682 Soph.222.b.10 : ἄνθρωπον, ἀνθρώπων δὲ μηδεμίαν ἡγῇ θήραν· τούτων ὁπότερ´ 10683 Soph.222.b.11 : ἂν ἡγῇ φίλον εἰρῆσθαί σοι, τοῦτο ἡμῖν διόρισον. 10684 Soph.222.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἡμᾶς τε ἥμερον, ὦ ξένε, ἡγοῦμαι ζῷον, 10685 Soph.222.c.2 : θήραν τε ἀνθρώπων εἶναι λέγω. 10686 Soph.222.c.3 : {ΞΕ.} Διττὴν τοίνυν καὶ τὴν ἡμεροθηρικὴν εἴπωμεν. 10687 Soph.222.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Κατὰ τί λέγοντες; 10688 Soph.222.c.5 : {ΞΕ.} Τὴν μὲν λῃστικὴν καὶ ἀνδραποδιστικὴν καὶ τυραν– 10689 Soph.222.c.6 : νικὴν καὶ σύμπασαν τὴν πολεμικήν, ἓν πάντα, βίαιον θήραν, 10690 Soph.222.c.7 : ὁρισάμενοι. 10691 Soph.222.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς. 10692 Soph.222.c.9 : {ΞΕ.} Τὴν δέ γε δικανικὴν καὶ δημηγορικὴν καὶ προσ– 10693 Soph.222.c.10 : ομιλητικήν, ἓν αὖ τὸ σύνολον, πιθανουργικήν τινα μίαν 10694 Soph.222.d.1 : τέχνην προσειπόντες. 10695 Soph.222.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 10696 Soph.222.d.3 : {ΞΕ.} Τῆς δὴ πιθανουργικῆς διττὰ λέγωμεν γένη. 10697 Soph.222.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα; 10698 Soph.222.d.5 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἕτερον ἰδίᾳ, τὸ δὲ δημοσίᾳ γιγνόμενον. 10699 Soph.222.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Γίγνεσθον γὰρ οὖν εἶδος ἑκάτερον. 10700 Soph.222.d.7 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν αὖ τῆς ἰδιοθηρευτικῆς τὸ μὲν μισθαρνητικόν 10701 Soph.222.d.8 : ἐστιν, τὸ δὲ δωροφορικόν; 10702 Soph.222.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ μανθάνω. 10703 Soph.222.d.10 : {ΞΕ.} Τῇ τῶν ἐρώντων θήρᾳ τὸν νοῦν, ὡς ἔοικας, οὔπω 10704 Soph.222.d.11 : προσέσχες. 10705 Soph.222.d.12 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦ πέρι; 10706 Soph.222.e.1 : {ΞΕ.} Ὅτι τοῖς θηρευθεῖσι δῶρα προσεπιδιδόασιν. 10707 Soph.222.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 10708 Soph.222.e.3 : {ΞΕ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἐρωτικῆς τέχνης ἔστω εἶδος. 10709 Soph.222.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10710 Soph.222.e.5 : {ΞΕ.} Τοῦ δέ γε μισθαρνητικοῦ τὸ μὲν προσομιλοῦν διὰ 10711 Soph.222.e.6 : χάριτος καὶ παντάπασι δι´ ἡδονῆς τὸ δέλεαρ πεποιημένον καὶ 10712 Soph.222.e.7 : τὸν μισθὸν πραττόμενον τροφὴν ἑαυτῷ μόνον κολακικήν, ὡς 10713 Soph.223.a.1 : ἐγᾦμαι, πάντες φαῖμεν ἂν 〈ἢ〉 ἡδυντικήν τινα τέχνην εἶναι. 10714 Soph.223.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10715 Soph.223.a.3 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ ἐπαγγελλόμενον μὲν ὡς ἀρετῆς ἕνεκα τὰς 10716 Soph.223.a.4 : ὁμιλίας ποιούμενον, μισθὸν δὲ νόμισμα πραττόμενον, ἆρα οὐ 10717 Soph.223.a.5 : τοῦτο τὸ γένος ἑτέρῳ προσειπεῖν ἄξιον ὀνόματι; 10718 Soph.223.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10719 Soph.223.a.7 : {ΞΕ.} Τίνι δὴ τούτῳ; πειρῶ λέγειν. 10720 Soph.223.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον δή· τὸν γὰρ σοφιστήν μοι δοκοῦμεν 10721 Soph.223.a.9 : ἀνηυρηκέναι. τοῦτ´ οὖν ἔγωγε εἰπὼν τὸ προσῆκον ὄνομ´ ἂν 10722 Soph.223.a.10 : ἡγοῦμαι καλεῖν αὐτόν. 10723 Soph.223.b.1 : {ΞΕ.} Κατὰ δὴ τὸν νῦν, ὦ Θεαίτητε, λόγον, ὡς ἔοικεν, 10724 Soph.223.b.2 : ἡ τέχνης οἰκειωτικῆς, 〈χειρωτικῆς〉, [κτητικῆς,] θηρευτικῆς, 10725 Soph.223.b.3 : ζῳοθηρίας, [πεζοθηρίας,] χερσαίας, [ἡμεροθηρικῆς,] ἀνθρω– 10726 Soph.223.b.4 : ποθηρίας, 〈πιθανοθηρίας〉, ἰδιοθηρίας, [μισθαρνικῆς,] νομισ– 10727 Soph.223.b.5 : ματοπωλικῆς, δοξοπαιδευτικῆς, νέων πλουσίων καὶ ἐνδόξων 10728 Soph.223.b.6 : γιγνομένη θήρα προσρητέον, ὡς ὁ νῦν λόγος ἡμῖν συμβαίνει, 10729 Soph.223.b.7 : σοφιστική. 10730 Soph.223.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 10731 Soph.223.c.1 : {ΞΕ.} Ἔτι δὲ καὶ τῇδε ἴδωμεν· οὐ γάρ τι φαύλης μέτοχόν 10732 Soph.223.c.2 : ἐστι τέχνης τὸ νῦν ζητούμενον, ἀλλ´ εὖ μάλα ποικίλης. καὶ 10733 Soph.223.c.3 : γὰρ οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν εἰρημένοις φάντασμα παρέχεται μὴ 10734 Soph.223.c.4 : τοῦτο ὃ νῦν αὐτὸ ἡμεῖς φαμεν ἀλλ´ ἕτερον εἶναί τι γένος. 10735 Soph.223.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ δή; 10736 Soph.223.c.6 : {ΞΕ.} Τὸ τῆς κτητικῆς τέχνης διπλοῦν ἦν εἶδός που, τὸ 10737 Soph.223.c.7 : μὲν θηρευτικὸν μέρος ἔχον, τὸ δὲ ἀλλακτικόν. 10738 Soph.223.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γὰρ οὖν. 10739 Soph.223.c.9 : {ΞΕ.} Τῆς τοίνυν ἀλλακτικῆς δύο εἴδη λέγωμεν, τὸ μὲν 10740 Soph.223.c.10 : δωρητικόν, τὸ δὲ ἕτερον ἀγοραστικόν; 10741 Soph.223.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Εἰρήσθω. 10742 Soph.223.c.12 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν αὖ φήσομεν ἀγοραστικὴν διχῇ τέμνεσθαι. 10743 Soph.223.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 10744 Soph.223.d.2 : {ΞΕ.} Τὴν μὲν τῶν αὐτουργῶν αὐτοπωλικὴν διαιρουμένην, 10745 Soph.223.d.3 : τὴν δὲ τὰ ἀλλότρια ἔργα μεταβαλλομένην μεταβλητικήν. 10746 Soph.223.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 10747 Soph.223.d.5 : {ΞΕ.} Τί δέ; τῆς μεταβλητικῆς οὐχ ἡ μὲν κατὰ πόλιν 10748 Soph.223.d.6 : ἀλλαγή, σχεδὸν αὐτῆς ἥμισυ μέρος ὄν, καπηλικὴ προσαγο– 10749 Soph.223.d.7 : ρεύεται; 10750 Soph.223.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10751 Soph.223.d.9 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε ἐξ ἄλλης εἰς ἄλλην πόλιν διαλλάττον 10752 Soph.223.d.10 : ὠνῇ καὶ πράσει ἐμπορική; 10753 Soph.223.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὔ; 10754 Soph.223.e.1 : {ΞΕ.} Τῆς δ´ ἐμπορικῆς ἆρ´ οὐκ ᾐσθήμεθα ὅτι τὸ μὲν ὅσοις 10755 Soph.223.e.2 : τὸ σῶμα τρέφεται καὶ χρῆται, τὸ δὲ ὅσοις ἡ ψυχή, πωλοῦν 10756 Soph.223.e.3 : διὰ νομίσματος ἀλλάττεται; 10757 Soph.223.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 10758 Soph.223.e.5 : {ΞΕ.} Τὸ περὶ τὴν ψυχὴν ἴσως ἀγνοοῦμεν, ἐπεὶ τό γε 10759 Soph.223.e.6 : ἕτερόν που συνίεμεν. 10760 Soph.223.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10761 Soph.224.a.1 : {ΞΕ.} Μουσικήν τε τοίνυν συνάπασαν λέγωμεν, ἐκ πόλεως 10762 Soph.224.a.2 : ἑκάστοτε εἰς πόλιν ἔνθεν μὲν ὠνηθεῖσαν, ἑτέρωσε δὲ ἀγο– 10763 Soph.224.a.3 : μένην [καὶ πιπρασκομένην], καὶ γραφικὴν καὶ θαυματοποιικὴν 10764 Soph.224.a.4 : καὶ πολλὰ ἕτερα τῆς ψυχῆς, τὰ μὲν παραμυθίας, τὰ δὲ καὶ 10765 Soph.224.a.5 : σπουδῆς χάριν ἀχθέντα καὶ πωλούμενα, τὸν ἄγοντα καὶ 10766 Soph.224.a.6 : πωλοῦντα μηδὲν ἧττον τῆς τῶν σιτίων καὶ ποτῶν πράσεως 10767 Soph.224.a.7 : ἔμπορον ὀρθῶς ἂν λεγόμενον παρασχεῖν. 10768 Soph.224.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 10769 Soph.224.b.1 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τὸν μαθήματα συνωνούμενον πόλιν τε 10770 Soph.224.b.2 : ἐκ πόλεως νομίσματος ἀμείβοντα ταὐτὸν προσερεῖς ὄνομα; 10771 Soph.224.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Σφόδρα γε. 10772 Soph.224.b.4 : {ΞΕ.} Τῆς δὴ ψυχεμπορικῆς ταύτης ἆρ´ οὐ τὸ μὲν ἐπι– 10773 Soph.224.b.5 : δεικτικὴ δικαιότατα λέγοιτ´ ἄν, τὸ δὲ γελοίῳ μὲν οὐχ ἧττον 10774 Soph.224.b.6 : τοῦ πρόσθεν, ὅμως δὲ μαθημάτων οὖσαν πρᾶσιν αὐτὴν 10775 Soph.224.b.7 : ἀδελφῷ τινι τῆς πράξεως ὀνόματι προσειπεῖν ἀνάγκη; 10776 Soph.224.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10777 Soph.224.b.9 : {ΞΕ.} Ταύτης τοίνυν τῆς μαθηματοπωλικῆς τὸ μὲν περὶ 10778 Soph.224.c.1 : τὰ τῶν ἄλλων τεχνῶν μαθήματα ἑτέρῳ, τὸ δὲ περὶ τὸ τῆς 10779 Soph.224.c.2 : ἀρετῆς ἄλλῳ προσρητέον. 10780 Soph.224.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10781 Soph.224.c.4 : {ΞΕ.} Τεχνοπωλικὸν μὴν τό γε περὶ τἆλλα ἂν ἁρμόττοι· 10782 Soph.224.c.5 : τὸ δὲ περὶ ταῦτα σὺ προθυμήθητι λέγειν ὄνομα. 10783 Soph.224.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τί τις ἂν ἄλλο ὄνομα εἰπὼν οὐκ ἂν πλημ– 10784 Soph.224.c.7 : μελοίη πλὴν τὸ νῦν ζητούμενον αὐτὸ εἶναι τὸ σοφιστικὸν 10785 Soph.224.c.8 : γένος; 10786 Soph.224.c.9 : {ΞΕ.} Οὐδὲν ἄλλο. ἴθι δὴ νῦν συναγάγωμεν αὐτὸ λέ– 10787 Soph.224.c.10 : γοντες ὡς τὸ τῆς κτητικῆς, μεταβλητικῆς, ἀγοραστικῆς, 10788 Soph.224.d.1 : ἐμπορικῆς, ψυχεμπορικῆς περὶ λόγους καὶ μαθήματα ἀρετῆς 10789 Soph.224.d.2 : πωλητικὸν δεύτερον ἀνεφάνη σοφιστική. 10790 Soph.224.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Μάλα γε. 10791 Soph.224.d.4 : {ΞΕ.} Τρίτον δέ γ´ οἶμαί σε, κἂν εἴ τις αὐτοῦ καθιδρυμένος 10792 Soph.224.d.5 : ἐν πόλει, τὰ μὲν ὠνούμενος, τὰ δὲ καὶ τεκταινόμενος αὐτὸς 10793 Soph.224.d.6 : μαθήματα περὶ τὰ αὐτὰ ταῦτα καὶ πωλῶν, ἐκ τούτου τὸ ζῆν 10794 Soph.224.d.7 : προυτάξατο, καλεῖν οὐδὲν ἄλλο πλὴν ὅπερ νυνδή. 10795 Soph.224.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὐ μέλλω; 10796 Soph.224.e.1 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ κτητικῆς ἄρα μεταβλητικόν, ἀγοραστικόν, 10797 Soph.224.e.2 : καπηλικὸν εἴτε αὐτοπωλικόν, ἀμφοτέρως, ὅτιπερ ἂν ᾖ περὶ 10798 Soph.224.e.3 : τὰ τοιαῦτα μαθηματοπωλικὸν γένος, ἀεὶ σὺ προσερεῖς, ὡς 10799 Soph.224.e.4 : φαίνῃ, σοφιστικόν. 10800 Soph.224.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη· τῷ γὰρ λόγῳ δεῖ συνακολουθεῖν. 10801 Soph.224.e.6 : {ΞΕ.} Ἔτι δὴ σκοπῶμεν εἴ τινι τοιῷδε προσέοικεν ἄρα τὸ 10802 Soph.224.e.7 : νῦν μεταδιωκόμενον γένος. 10803 Soph.225.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Ποίῳ δή; 10804 Soph.225.a.2 : {ΞΕ.} Τῆς κτητικῆς ἀγωνιστική τι μέρος ἡμῖν ἦν. 10805 Soph.225.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γὰρ οὖν. 10806 Soph.225.a.4 : {ΞΕ.} Οὐκ ἀπὸ τρόπου τοίνυν ἐστὶ διαιρεῖν αὐτὴν δίχα. 10807 Soph.225.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Καθ´ ὁποῖα λέγε. 10808 Soph.225.a.6 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἁμιλλητικὸν αὐτῆς τιθέντας, τὸ δὲ μαχητικόν. 10809 Soph.225.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν. 10810 Soph.225.a.8 : {ΞΕ.} Τῆς τοίνυν μαχητικῆς τῷ μὲν σώματι πρὸς σώματα 10811 Soph.225.a.9 : γιγνομένῳ σχεδὸν εἰκὸς καὶ πρέπον ὄνομα λέγειν τι τοιοῦτον 10812 Soph.225.a.10 : τιθεμένους οἷον βιαστικόν. 10813 Soph.225.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10814 Soph.225.a.12 : {ΞΕ.} Τῷ δὲ λόγοις πρὸς λόγους τί τις, ὦ Θεαίτητε, ἄλλο 10815 Soph.225.b.1 : εἴπῃ πλὴν ἀμφισβητητικόν; 10816 Soph.225.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10817 Soph.225.b.3 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε περὶ τὰς ἀμφισβητήσεις θετέον διττόν. 10818 Soph.225.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 10819 Soph.225.b.5 : {ΞΕ.} Καθ´ ὅσον μὲν γὰρ γίγνεται μήκεσί τε πρὸς ἐναντία 10820 Soph.225.b.6 : μήκη λόγων καὶ περὶ [τὰ] δίκαια καὶ ἄδικα δημοσίᾳ, δικανικόν. 10821 Soph.225.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10822 Soph.225.b.8 : {ΞΕ.} Τὸ δ´ ἐν ἰδίοις αὖ καὶ κατακεκερματισμένον ἐρωτή– 10823 Soph.225.b.9 : σεσι πρὸς ἀποκρίσεις μῶν εἰθίσμεθα καλεῖν ἄλλο πλὴν 10824 Soph.225.b.10 : ἀντιλογικόν; 10825 Soph.225.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10826 Soph.225.b.12 : {ΞΕ.} Τοῦ δὲ ἀντιλογικοῦ τὸ μὲν ὅσον περὶ τὰ συμβόλαια 10827 Soph.225.c.1 : ἀμφισβητεῖται μέν, εἰκῇ δὲ καὶ ἀτέχνως περὶ αὐτὸ πράτ– 10828 Soph.225.c.2 : τεται, ταῦτα θετέον μὲν εἶδος, ἐπείπερ αὐτὸ διέγνωκεν ὡς 10829 Soph.225.c.3 : ἕτερον ὂν ὁ λόγος, ἀτὰρ ἐπωνυμίας οὔθ´ ὑπὸ τῶν ἔμπροσθεν 10830 Soph.225.c.4 : ἔτυχεν οὔτε νῦν ὑφ´ ἡμῶν τυχεῖν ἄξιον. 10831 Soph.225.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ· κατὰ σμικρὰ γὰρ λίαν καὶ παντοδαπὰ 10832 Soph.225.c.6 : διῄρηται. 10833 Soph.225.c.7 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε ἔντεχνον, καὶ περὶ δικαίων αὐτῶν καὶ 10834 Soph.225.c.8 : ἀδίκων καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὅλως ἀμφισβητοῦν, ἆρ´ οὐκ 10835 Soph.225.c.9 : ἐριστικὸν αὖ λέγειν εἰθίσμεθα; 10836 Soph.225.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10837 Soph.225.d.1 : {ΞΕ.} Τοῦ μὴν ἐριστικοῦ τὸ μὲν χρηματοφθορικόν, τὸ δὲ 10838 Soph.225.d.2 : χρηματιστικὸν ὂν τυγχάνει. 10839 Soph.225.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασί γε. 10840 Soph.225.d.4 : {ΞΕ.} Τὴν ἐπωνυμίαν τοίνυν ἣν ἑκάτερον δεῖ καλεῖν 10841 Soph.225.d.5 : αὐτῶν πειραθῶμεν εἰπεῖν. 10842 Soph.225.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν χρή. 10843 Soph.225.d.7 : {ΞΕ.} Δοκῶ μὴν τό γε δι´ ἡδονὴν τῆς περὶ ταῦτα διατριβῆς 10844 Soph.225.d.8 : ἀμελὲς τῶν οἰκείων γιγνόμενον, περὶ δὲ τὴν λέξιν τοῖς 10845 Soph.225.d.9 : πολλοῖς τῶν ἀκουόντων οὐ μεθ´ ἡδονῆς ἀκουόμενον καλεῖσθαι 10846 Soph.225.d.10 : κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν οὐχ ἕτερον ἀδολεσχικοῦ. 10847 Soph.225.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεται γὰρ οὖν οὕτω πως. 10848 Soph.225.e.1 : {ΞΕ.} Τούτου τοίνυν τοὐναντίον, ἀπὸ τῶν ἰδιωτικῶν ἐρίδων 10849 Soph.225.e.2 : χρηματιζόμενον, ἐν τῷ μέρει σὺ πειρῶ νῦν εἰπεῖν. 10850 Soph.225.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ 〈τί〉 τις ἂν αὖ εἰπὼν ἕτερον οὐκ ἐξαμάρτοι 10851 Soph.225.e.4 : πλήν γε τὸν θαυμαστὸν πάλιν ἐκεῖνον ἥκειν αὖ νῦν τέταρτον 10852 Soph.225.e.5 : τὸν μεταδιωκόμενον ὑφ´ ἡμῶν σοφιστήν; 10853 Soph.226.a.1 : {ΞΕ.} Οὐδὲν ἀλλ´ ἢ τὸ χρηματιστικὸν γένος, ὡς ἔοικεν, 10854 Soph.226.a.2 : ἐριστικῆς ὂν τέχνης, τῆς ἀντιλογικῆς, τῆς ἀμφισβητητικῆς, 10855 Soph.226.a.3 : τῆς μαχητικῆς, τῆς ἀγωνιστικῆς, τῆς κτητικῆς ἔστιν, ὡς 10856 Soph.226.a.4 : ὁ λόγος αὖ μεμήνυκε νῦν, ὁ σοφιστής. 10857 Soph.226.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 10858 Soph.226.a.6 : {ΞΕ.} Ὁρᾷς οὖν ὡς ἀληθῆ λέγεται τὸ ποικίλον εἶναι τοῦτο 10859 Soph.226.a.7 : τὸ θηρίον καὶ τὸ λεγόμενον οὐ τῇ ἑτέρᾳ ληπτόν; 10860 Soph.226.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν ἀμφοῖν χρή. 10861 Soph.226.b.1 : {ΞΕ.} Χρὴ γὰρ οὖν, καὶ κατὰ δύναμίν γε οὕτω ποιητέον, 10862 Soph.226.b.2 : τοιόνδε τι μεταθέοντας ἴχνος αὐτοῦ. καί μοι λέγε· τῶν 10863 Soph.226.b.3 : οἰκετικῶν ὀνομάτων καλοῦμεν ἄττα που; 10864 Soph.226.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πολλά· ἀτὰρ ποῖα δὴ τῶν πολλῶν πυνθάνῃ; 10865 Soph.226.b.5 : {ΞΕ.} Τὰ τοιάδε, οἷον διηθεῖν τε λέγομεν καὶ διαττᾶν καὶ 10866 Soph.226.b.6 : βράττειν καὶ †διακρίνειν.† 10867 Soph.226.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 10868 Soph.226.b.8 : {ΞΕ.} Καὶ πρός γε τούτοις ἔτι ξαίνειν, κατάγειν, κερκίζειν, 10869 Soph.226.b.9 : καὶ μυρία ἐν ταῖς τέχναις ἄλλα τοιαῦτα ἐνόντα ἐπιστάμεθα. 10870 Soph.226.b.10 : ἦ γάρ; 10871 Soph.226.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον αὐτῶν πέρι βουληθεὶς δηλῶσαι παρα– 10872 Soph.226.c.2 : δείγματα προθεὶς ταῦτα κατὰ πάντων ἤρου; 10873 Soph.226.c.3 : {ΞΕ.} Διαιρετικά που τὰ λεχθέντα εἴρηται σύμπαντα. 10874 Soph.226.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10875 Soph.226.c.5 : {ΞΕ.} Κατὰ τὸν ἐμὸν τοίνυν λόγον ὡς περὶ ταῦτα μίαν 10876 Soph.226.c.6 : οὖσαν ἐν ἅπασι τέχνην ἑνὸς ὀνόματος ἀξιώσομεν αὐτήν. 10877 Soph.226.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τίνα προσειπόντες; 10878 Soph.226.c.8 : {ΞΕ.} Διακριτικήν. 10879 Soph.226.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω. 10880 Soph.226.c.10 : {ΞΕ.} Σκόπει δὴ ταύτης αὖ δύο ἄν πῃ δυνώμεθα κατιδεῖν 10881 Soph.226.c.11 : εἴδη. 10882 Soph.226.c.12 : {ΘΕΑΙ.} Ταχεῖαν ὡς ἐμοὶ σκέψιν ἐπιτάττεις. 10883 Soph.226.d.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἔν γε ταῖς εἰρημέναις διακρίσεσι τὸ μὲν 10884 Soph.226.d.2 : χεῖρον ἀπὸ βελτίονος ἀποχωρίζειν ἦν, τὸ δ´ ὅμοιον ἀφ´ 10885 Soph.226.d.3 : ὁμοίου. 10886 Soph.226.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδὸν οὕτω νῦν λεχθὲν φαίνεται. 10887 Soph.226.d.5 : {ΞΕ.} Τῆς μὲν τοίνυν ὄνομα οὐκ ἔχω λεγόμενον· τῆς δὲ 10888 Soph.226.d.6 : καταλειπούσης μὲν τὸ βέλτιον διακρίσεως, τὸ δὲ χεῖρον 10889 Soph.226.d.7 : ἀποβαλλούσης ἔχω. 10890 Soph.226.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε τί. 10891 Soph.226.d.9 : {ΞΕ.} Πᾶσα ἡ τοιαύτη διάκρισις, ὡς ἐγὼ συννοῶ, λέγεται 10892 Soph.226.d.10 : παρὰ πάντων καθαρμός τις. 10893 Soph.226.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεται γὰρ οὖν. 10894 Soph.226.e.1 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τό γε καθαρτικὸν εἶδος αὖ διπλοῦν ὂν πᾶς 10895 Soph.226.e.2 : ἂν ἴδοι; 10896 Soph.226.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί, κατὰ σχολήν γε ἴσως· οὐ μὴν ἔγωγε 10897 Soph.226.e.4 : καθορῶ νῦν. 10898 Soph.226.e.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τά γε περὶ τὰ σώματα πολλὰ εἴδη καθάρ– 10899 Soph.226.e.6 : σεων ἑνὶ περιλαβεῖν ὀνόματι προσήκει. 10900 Soph.226.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα καὶ τίνι; 10901 Soph.226.e.8 : {ΞΕ.} Τά τε τῶν ζῴων, ὅσα ἐντὸς σωμάτων ὑπὸ γυμνασ– 10902 Soph.227.a.1 : τικῆς ἰατρικῆς τε ὀρθῶς διακρινόμενα καθαίρεται καὶ περὶ 10903 Soph.227.a.2 : τἀκτός, εἰπεῖν μὲν φαῦλα, ὅσα βαλανευτικὴ παρέχεται· καὶ 10904 Soph.227.a.3 : τῶν ἀψύχων σωμάτων, ὧν γναφευτικὴ καὶ σύμπασα κοσμη– 10905 Soph.227.a.4 : τικὴ τὴν ἐπιμέλειαν παρεχομένη κατὰ σμικρὰ πολλὰ καὶ 10906 Soph.227.a.5 : γελοῖα δοκοῦντα ὀνόματα ἔσχεν. 10907 Soph.227.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Μάλα γε. 10908 Soph.227.a.7 : {ΞΕ.} Παντάπασι μὲν οὖν, ὦ Θεαίτητε. ἀλλὰ γὰρ τῇ 10909 Soph.227.a.8 : τῶν λόγων μεθόδῳ σπογγιστικῆς ἢ φαρμακοποσίας οὐδὲν 10910 Soph.227.a.9 : ἧττον οὐδέ τι μᾶλλον τυγχάνει μέλον εἰ τὸ μὲν σμικρά, τὸ 10911 Soph.227.a.10 : δὲ μεγάλα ἡμᾶς ὠφελεῖ καθαῖρον. τοῦ κτήσασθαι γὰρ 10912 Soph.227.b.1 : ἕνεκα νοῦν πασῶν τεχνῶν τὸ συγγενὲς καὶ τὸ μὴ συγγενὲς 10913 Soph.227.b.2 : κατανοεῖν πειρωμένη τιμᾷ πρὸς τοῦτο ἐξ ἴσου πάσας, καὶ 10914 Soph.227.b.3 : θάτερα τῶν ἑτέρων κατὰ τὴν ὁμοιότητα οὐδὲν ἡγεῖται γελοιό– 10915 Soph.227.b.4 : τερα, σεμνότερον δέ τι τὸν διὰ στρατηγικῆς ἢ φθειριστικῆς 10916 Soph.227.b.5 : δηλοῦντα θηρευτικὴν οὐδὲν νενόμικεν, ἀλλ´ ὡς τὸ πολὺ 10917 Soph.227.b.6 : χαυνότερον. καὶ δὴ καὶ νῦν, ὅπερ ἤρου, τί προσεροῦμεν ὄνομα 10918 Soph.227.b.7 : συμπάσας δυνάμεις ὅσαι σῶμα εἴτε ἔμψυχον εἴτε ἄψυχον 10919 Soph.227.c.1 : εἰλήχασι καθαίρειν, οὐδὲν αὐτῇ διοίσει ποῖόν τι λεχθὲν 10920 Soph.227.c.2 : εὐπρεπέστατον εἶναι δόξει· μόνον ἐχέτω χωρὶς τῶν τῆς 10921 Soph.227.c.3 : ψυχῆς καθάρσεων πάντα συνδῆσαν ὅσα ἄλλο τι καθαίρει. 10922 Soph.227.c.4 : τὸν γὰρ περὶ τὴν διάνοιαν καθαρμὸν ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐπι– 10923 Soph.227.c.5 : κεχείρηκεν ἀφορίσασθαι τὰ νῦν, εἴ γε ὅπερ βούλεται 10924 Soph.227.c.6 : μανθάνομεν. 10925 Soph.227.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μεμάθηκα, καὶ συγχωρῶ δύο μὲν εἴδη 10926 Soph.227.c.8 : καθάρσεως, ἓν δὲ τὸ περὶ τὴν ψυχὴν εἶδος εἶναι, τοῦ περὶ 10927 Soph.227.c.9 : τὸ σῶμα χωρὶς ὄν. 10928 Soph.227.c.10 : {ΞΕ.} Πάντων κάλλιστα. καί μοι τὸ μετὰ τοῦτο ἐπάκουε 10929 Soph.227.d.1 : πειρώμενος αὖ τὸ λεχθὲν διχῇ τέμνειν. 10930 Soph.227.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Καθ´ ὁποῖ´ ἂν ὑφηγῇ πειράσομαί σοι συν– 10931 Soph.227.d.3 : τέμνειν. 10932 Soph.227.d.4 : {ΞΕ.} Πονηρίαν ἕτερον ἀρετῆς ἐν ψυχῇ λέγομέν τι; 10933 Soph.227.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10934 Soph.227.d.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν καθαρμός γ´ ἦν τὸ λείπειν μὲν θάτερον, 10935 Soph.227.d.7 : ἐκβάλλειν δὲ ὅσον ἂν ᾖ πού τι φλαῦρον. 10936 Soph.227.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γὰρ οὖν. 10937 Soph.227.d.9 : {ΞΕ.} Καὶ ψυχῆς ἄρα, καθ´ ὅσον ἂν εὑρίσκωμεν κακίας 10938 Soph.227.d.10 : ἀφαίρεσίν τινα, καθαρμὸν αὐτὸν λέγοντες ἐν μέλει φθεγ– 10939 Soph.227.d.11 : ξόμεθα. 10940 Soph.227.d.12 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα γε. 10941 Soph.227.d.13 : {ΞΕ.} Δύο μὲν εἴδη κακίας περὶ ψυχὴν ῥητέον. 10942 Soph.227.d.14 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα; 10943 Soph.228.a.1 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν οἷον νόσον ἐν σώματι, τὸ δ´ οἷον αἶσχος 10944 Soph.228.a.2 : ἐγγιγνόμενον. 10945 Soph.228.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔμαθον. 10946 Soph.228.a.4 : {ΞΕ.} Νόσον ἴσως καὶ στάσιν οὐ ταὐτὸν νενόμικας; 10947 Soph.228.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδ´ αὖ πρὸς τοῦτο ἔχω τί χρή με ἀποκρί– 10948 Soph.228.a.6 : νασθαι. 10949 Soph.228.a.7 : {ΞΕ.} Πότερον ἄλλο τι στάσιν ἡγούμενος ἢ τὴν τοῦ φύσει 10950 Soph.228.a.8 : συγγενοῦς ἔκ τινος διαφθορᾶς διαφοράν; 10951 Soph.228.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 10952 Soph.228.a.10 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ αἶσχος ἄλλο τι πλὴν τὸ τῆς ἀμετρίας πανταχοῦ 10953 Soph.228.a.11 : δυσειδὲς ἐνὸν γένος; 10954 Soph.228.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς ἄλλο. 10955 Soph.228.b.2 : {ΞΕ.} Τί δέ; ἐν ψυχῇ δόξας ἐπιθυμίαις καὶ θυμὸν ἡδοναῖς 10956 Soph.228.b.3 : καὶ λόγον λύπαις καὶ πάντα ἀλλήλοις ταῦτα τῶν φλαύρως 10957 Soph.228.b.4 : ἐχόντων οὐκ ᾐσθήμεθα διαφερόμενα; 10958 Soph.228.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ σφόδρα γε. 10959 Soph.228.b.6 : {ΞΕ.} Συγγενῆ γε μὴν ἐξ ἀνάγκης σύμπαντα γέγονεν. 10960 Soph.228.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 10961 Soph.228.b.8 : {ΞΕ.} Στάσιν ἄρα καὶ νόσον τῆς ψυχῆς πονηρίαν λέγοντες 10962 Soph.228.b.9 : ὀρθῶς ἐροῦμεν. 10963 Soph.228.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 10964 Soph.228.c.1 : {ΞΕ.} Τί δ´; ὅς´ 〈ἂν〉 κινήσεως μετασχόντα καὶ σκοπόν 10965 Soph.228.c.2 : τινα θέμενα πειρώμενα τούτου τυγχάνειν καθ´ ἑκάστην ὁρμὴν 10966 Soph.228.c.3 : παράφορα αὐτοῦ γίγνηται καὶ ἀποτυγχάνῃ, πότερον αὐτὰ 10967 Soph.228.c.4 : φήσομεν ὑπὸ συμμετρίας τῆς πρὸς ἄλληλα ἢ τοὐναντίον 10968 Soph.228.c.5 : ὑπὸ ἀμετρίας αὐτὰ πάσχειν; 10969 Soph.228.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον ὡς ὑπὸ ἀμετρίας. 10970 Soph.228.c.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν ψυχήν γε ἴσμεν ἄκουσαν πᾶσαν πᾶν 10971 Soph.228.c.8 : ἀγνοοῦσαν. 10972 Soph.228.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Σφόδρα γε. 10973 Soph.228.c.10 : {ΞΕ.} Τό γε μὴν ἀγνοεῖν ἐστιν ἐπ´ ἀλήθειαν ὁρμωμένης 10974 Soph.228.d.1 : ψυχῆς, παραφόρου συνέσεως γιγνομένης, οὐδὲν ἄλλο πλὴν 10975 Soph.228.d.2 : παραφροσύνη. 10976 Soph.228.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 10977 Soph.228.d.4 : {ΞΕ.} Ψυχὴν ἄρα ἀνόητον αἰσχρὰν καὶ ἄμετρον θετέον. 10978 Soph.228.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 10979 Soph.228.d.6 : {ΞΕ.} Ἔστι δὴ δύο ταῦτα, ὡς φαίνεται, κακῶν ἐν αὐτῇ 10980 Soph.228.d.7 : γένη, τὸ μὲν πονηρία καλούμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν, νόσος 10981 Soph.228.d.8 : αὐτῆς σαφέστατα ὄν. 10982 Soph.228.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 10983 Soph.228.d.10 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε ἄγνοιαν μὲν καλοῦσι, κακίαν δὲ αὐτὸ ἐν 10984 Soph.228.d.11 : ψυχῇ μόνον γιγνόμενον οὐκ ἐθέλουσιν ὁμολογεῖν. 10985 Soph.228.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ συγχωρητέον, ὃ νυνδὴ λέξαντος ἠμφε– 10986 Soph.228.e.2 : γνόησά σου, τὸ δύο εἶναι γένη κακίας ἐν ψυχῇ, καὶ δειλίαν 10987 Soph.228.e.3 : μὲν καὶ ἀκολασίαν καὶ ἀδικίαν σύμπαντα ἡγητέον νόσον ἐν 10988 Soph.228.e.4 : ἡμῖν, τὸ δὲ τῆς πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀγνοίας πάθος 10989 Soph.228.e.5 : αἶσχος θετέον. 10990 Soph.228.e.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἔν γε σώματι περὶ δύο παθήματε τούτω δύο 10991 Soph.228.e.7 : τέχνα τινὲ ἐγενέσθην; 10992 Soph.228.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Τίνε τούτω; 10993 Soph.229.a.1 : {ΞΕ.} Περὶ μὲν αἶσχος γυμναστική, περὶ δὲ νόσον ἰατρική. 10994 Soph.229.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεσθον. 10995 Soph.229.a.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ μὲν ὕβριν καὶ ἀδικίαν καὶ δειλίαν 10996 Soph.229.a.4 : ἡ κολαστικὴ πέφυκε τεχνῶν μάλιστα δὴ πασῶν προσήκουσα 10997 Soph.229.a.5 : Δίκῃ. 10998 Soph.229.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ γοῦν εἰκός, ὡς εἰπεῖν κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην 10999 Soph.229.a.7 : δόξαν. 11000 Soph.229.a.8 : {ΞΕ.} Τί δέ; περὶ σύμπασαν ἄγνοιαν μῶν ἄλλην τινὰ ἢ 11001 Soph.229.a.9 : διδασκαλικὴν ὀρθότερον εἴποι τις ἄν; 11002 Soph.229.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδεμίαν. 11003 Soph.229.b.1 : {ΞΕ.} Φέρε δή· διδασκαλικῆς δὲ ἆρα ἓν μόνον γένος 11004 Soph.229.b.2 : φατέον [εἶναι] ἢ πλείω, δύο δέ τινε αὐτῆς εἶναι μεγίστω; 11005 Soph.229.b.3 : σκόπει. 11006 Soph.229.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Σκοπῶ. 11007 Soph.229.b.5 : {ΞΕ.} Καί μοι δοκοῦμεν τῇδε ἄν πῃ τάχιστα εὑρεῖν. 11008 Soph.229.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 11009 Soph.229.b.7 : {ΞΕ.} Τὴν ἄγνοιαν ἰδόντες εἴ πῃ κατὰ μέσον αὑτῆς τομὴν 11010 Soph.229.b.8 : ἔχει τινά. διπλῆ γὰρ αὕτη γιγνομένη δῆλον ὅτι καὶ τὴν 11011 Soph.229.b.9 : διδασκαλικὴν δύο ἀναγκάζει μόρια ἔχειν, ἓν ἐφ´ ἑνὶ [γένει] 11012 Soph.229.b.10 : τῶν αὑτῆς ἑκατέρῳ. 11013 Soph.229.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Τί οὖν; καταφανές πῄ σοι τὸ νῦν ζητούμενον; 11014 Soph.229.c.1 : {ΞΕ.} Ἀγνοίας γοῦν μέγα τί μοι δοκῶ καὶ χαλεπὸν ἀφω– 11015 Soph.229.c.2 : ρισμένον ὁρᾶν εἶδος, πᾶσι τοῖς ἄλλοις αὐτῆς ἀντίσταθμον 11016 Soph.229.c.3 : μέρεσιν. 11017 Soph.229.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖον δή; 11018 Soph.229.c.5 : {ΞΕ.} Τὸ μὴ κατειδότα τι δοκεῖν εἰδέναι· δι´ οὗ κινδυνεύει 11019 Soph.229.c.6 : πάντα ὅσα διανοίᾳ σφαλλόμεθα γίγνεσθαι πᾶσιν. 11020 Soph.229.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 11021 Soph.229.c.8 : {ΞΕ.} Καὶ δὴ καὶ τούτῳ γε οἶμαι μόνῳ τῆς ἀγνοίας 11022 Soph.229.c.9 : ἀμαθίαν τοὔνομα προσρηθῆναι. 11023 Soph.229.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 11024 Soph.229.c.11 : {ΞΕ.} Τί δὲ δὴ τῷ τῆς διδασκαλικῆς ἄρα μέρει τῷ τοῦτο 11025 Soph.229.c.12 : ἀπαλλάττοντι λεκτέον; 11026 Soph.229.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Οἶμαι μὲν [οὖν], ὦ ξένε, τὸ μὲν ἄλλο δημιουρ– 11027 Soph.229.d.2 : γικὰς διδασκαλίας, τοῦτο δὲ ἐνθάδε γε παιδείαν δι´ ἡμῶν 11028 Soph.229.d.3 : κεκλῆσθαι. 11029 Soph.229.d.4 : {ΞΕ.} Καὶ γὰρ σχεδόν, ὦ Θεαίτητε, ἐν πᾶσιν Ἕλλησιν. 11030 Soph.229.d.5 : ἀλλὰ γὰρ ἡμῖν ἔτι καὶ τοῦτο σκεπτέον, ἆρ´ ἄτομον ἤδη ἐστὶ 11031 Soph.229.d.6 : πᾶν ἤ τινα ἔχον διαίρεσιν ἀξίαν ἐπωνυμίας. 11032 Soph.229.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν χρὴ σκοπεῖν. 11033 Soph.229.d.8 : {ΞΕ.} Δοκεῖ τοίνυν μοι καὶ τοῦτο ἔτι πῃ σχίζεσθαι. 11034 Soph.229.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Κατὰ τί; 11035 Soph.229.e.1 : {ΞΕ.} Τῆς ἐν τοῖς λόγοις διδασκαλικῆς ἡ μὲν τραχυτέρα 11036 Soph.229.e.2 : τις ἔοικεν ὁδὸς εἶναι, τὸ δ´ ἕτερον αὐτῆς μόριον λειότερον. 11037 Soph.229.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δὴ τούτων ἑκάτερον λέγομεν; 11038 Soph.229.e.4 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἀρχαιοπρεπές τι πάτριον, ᾧ πρὸς τοὺς ὑεῖς 11039 Soph.229.e.5 : μάλιστ´ ἐχρῶντό τε καὶ ἔτι πολλοὶ χρῶνται τὰ νῦν, ὅταν 11040 Soph.230.a.1 : αὐτοῖς ἐξαμαρτάνωσί τι, τὰ μὲν χαλεπαίνοντες, τὰ δὲ μαλθα– 11041 Soph.230.a.2 : κωτέρως παραμυθούμενοι· τὸ δ´ οὖν σύμπαν αὐτὸ ὀρθότατα 11042 Soph.230.a.3 : εἴποι τις ἂν νουθετητικήν. 11043 Soph.230.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν οὕτως. 11044 Soph.230.a.5 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε, εἴξασί τινες αὖ λόγον ἑαυτοῖς δόντες 11045 Soph.230.a.6 : ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι, καὶ μαθεῖν οὐδέν 11046 Soph.230.a.7 : ποτ´ ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν τούτων ὧν οἴοιτο 11047 Soph.230.a.8 : πέρι δεινὸς εἶναι, μετὰ δὲ πολλοῦ πόνου τὸ νουθετητικὸν 11048 Soph.230.a.9 : εἶδος τῆς παιδείας σμικρὸν ἀνύτειν. 11049 Soph.230.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς γε νομίζοντες. 11050 Soph.230.b.1 : {ΞΕ.} Τῷ τοι ταύτης τῆς δόξης ἐπὶ ἐκβολὴν ἄλλῳ τρόπῳ 11051 Soph.230.b.2 : στέλλονται. 11052 Soph.230.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Τίνι δή; 11053 Soph.230.b.4 : {ΞΕ.} Διερωτῶσιν ὧν ἂν οἴηταί τίς τι πέρι λέγειν λέγων 11054 Soph.230.b.5 : μηδέν· εἶθ´ ἅτε πλανωμένων τὰς δόξας ῥᾳδίως ἐξετάζουσι, 11055 Soph.230.b.6 : καὶ συνάγοντες δὴ τοῖς λόγοις εἰς ταὐτὸν τιθέασι παρ´ 11056 Soph.230.b.7 : ἀλλήλας, τιθέντες δὲ ἐπιδεικνύουσιν αὐτὰς αὑταῖς ἅμα περὶ 11057 Soph.230.b.8 : τῶν αὐτῶν πρὸς τὰ αὐτὰ κατὰ ταὐτὰ ἐναντίας. οἱ δ´ ὁρῶντες 11058 Soph.230.b.9 : ἑαυτοῖς μὲν χαλεπαίνουσι, πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους ἡμεροῦνται, 11059 Soph.230.c.1 : καὶ τούτῳ δὴ τῷ τρόπῳ τῶν περὶ αὑτοὺς μεγάλων καὶ σκλη– 11060 Soph.230.c.2 : ρῶν δοξῶν ἀπαλλάττονται πασῶν [τε] ἀπαλλαγῶν ἀκούειν τε 11061 Soph.230.c.3 : ἡδίστην καὶ τῷ πάσχοντι βεβαιότατα γιγνομένην. νομίζοντες 11062 Soph.230.c.4 : γάρ, ὦ παῖ φίλε, οἱ καθαίροντες αὐτούς, ὥσπερ οἱ περὶ τὰ 11063 Soph.230.c.5 : σώματα ἰατροὶ νενομίκασι μὴ πρότερον ἂν τῆς προσφερομένης 11064 Soph.230.c.6 : τροφῆς ἀπολαύειν δύνασθαι σῶμα, πρὶν ἂν τὰ ἐμποδίζοντα 11065 Soph.230.c.7 : ἐντός τις ἐκβάλῃ, ταὐτὸν καὶ περὶ ψυχῆς διενοήθησαν ἐκεῖνοι, 11066 Soph.230.c.8 : μὴ πρότερον αὐτὴν ἕξειν τῶν προσφερομένων μαθημάτων 11067 Soph.230.d.1 : ὄνησιν, πρὶν ἂν ἐλέγχων τις τὸν ἐλεγχόμενον εἰς αἰσχύνην 11068 Soph.230.d.2 : καταστήσας, τὰς τοῖς μαθήμασιν ἐμποδίους δόξας ἐξελών, 11069 Soph.230.d.3 : καθαρὸν ἀποφήνῃ καὶ ταῦτα ἡγούμενον ἅπερ οἶδεν εἰδέναι 11070 Soph.230.d.4 : μόνα, πλείω δὲ μή. 11071 Soph.230.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Βελτίστη γοῦν καὶ σωφρονεστάτη τῶν ἕξεων αὕτη. 11072 Soph.230.d.6 : {ΞΕ.} Διὰ ταῦτα δὴ πάντα ἡμῖν, ὦ Θεαίτητε, καὶ τὸν 11073 Soph.230.d.7 : ἔλεγχον λεκτέον ὡς ἄρα μεγίστη καὶ κυριωτάτη τῶν καθάρ– 11074 Soph.230.d.8 : σεών ἐστι, καὶ τὸν ἀνέλεγκτον αὖ νομιστέον, ἂν καὶ τυγχάνῃ 11075 Soph.230.e.1 : βασιλεὺς ὁ μέγας ὤν, τὰ μέγιστα ἀκάθαρτον ὄντα, ἀπαίδευτόν 11076 Soph.230.e.2 : τε καὶ αἰσχρὸν γεγονέναι ταῦτα ἃ καθαρώτατον καὶ κάλλιστον 11077 Soph.230.e.3 : ἔπρεπε τὸν ὄντως ἐσόμενον εὐδαίμονα εἶναι. 11078 Soph.230.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 11079 Soph.230.e.5 : {ΞΕ.} Τί δέ; τοὺς ταύτῃ χρωμένους τῇ τέχνῃ τίνας 11080 Soph.231.a.1 : φήσομεν; ἐγὼ μὲν γὰρ φοβοῦμαι σοφιστὰς φάναι. 11081 Soph.231.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 11082 Soph.231.a.3 : {ΞΕ.} Μὴ μεῖζον αὐτοῖς προσάπτωμεν γέρας. 11083 Soph.231.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὴν προσέοικέ γε τοιούτῳ τινὶ τὰ νῦν 11084 Soph.231.a.5 : εἰρημένα. 11085 Soph.231.a.6 : {ΞΕ.} Καὶ γὰρ κυνὶ λύκος, ἀγριώτατον ἡμερωτάτῳ. τὸν 11086 Soph.231.a.7 : δὲ ἀσφαλῆ δεῖ πάντων μάλιστα περὶ τὰς ὁμοιότητας ἀεὶ 11087 Soph.231.a.8 : ποιεῖσθαι τὴν φυλακήν· ὀλισθηρότατον γὰρ τὸ γένος. ὅμως 11088 Soph.231.a.9 : δὲ ἔστω· οὐ γὰρ περὶ σμικρῶν ὅρων τὴν ἀμφισβήτησιν οἴομαι 11089 Soph.231.b.1 : γενήσεσθαι τότε ὁπόταν ἱκανῶς φυλάττωσιν. 11090 Soph.231.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκουν τό γε εἰκός. 11091 Soph.231.b.3 : {ΞΕ.} Ἔστω δὴ διακριτικῆς τέχνης καθαρτική, καθαρτικῆς 11092 Soph.231.b.4 : δὲ τὸ περὶ ψυχὴν μέρος ἀφωρίσθω, τούτου δὲ διδασκαλική, 11093 Soph.231.b.5 : διδασκαλικῆς δὲ παιδευτική· τῆς δὲ παιδευτικῆς ὁ περὶ τὴν 11094 Soph.231.b.6 : μάταιον δοξοσοφίαν γιγνόμενος ἔλεγχος ἐν τῷ νῦν λόγῳ 11095 Soph.231.b.7 : παραφανέντι μηδὲν ἄλλ´ ἡμῖν εἶναι λεγέσθω πλὴν ἡ γένει 11096 Soph.231.b.8 : γενναία σοφιστική. 11097 Soph.231.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Λεγέσθω μέν· ἀπορῶ δὲ ἔγωγε ἤδη διὰ τὸ πολλὰ 11098 Soph.231.c.1 : πεφάνθαι, τί χρή ποτε ὡς ἀληθῆ λέγοντα καὶ διισχυριζόμενον 11099 Soph.231.c.2 : εἰπεῖν ὄντως εἶναι τὸν σοφιστήν. 11100 Soph.231.c.3 : {ΞΕ.} Εἰκότως γε σὺ ἀπορῶν. ἀλλά τοι κἀκεῖνον ἡγεῖσθαι 11101 Soph.231.c.4 : χρὴ νῦν ἤδη σφόδρα ἀπορεῖν ὅπῃ ποτὲ ἔτι διαδύσεται τὸν 11102 Soph.231.c.5 : λόγον· ὀρθὴ γὰρ ἡ παροιμία, τὸ τὰς ἁπάσας μὴ ῥᾴδιον εἶναι 11103 Soph.231.c.6 : διαφεύγειν. νῦν οὖν καὶ μάλιστα ἐπιθετέον αὐτῷ. 11104 Soph.231.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς λέγεις. 11105 Soph.231.c.8 : {ΞΕ.} Πρῶτον δὴ στάντες οἷον ἐξαναπνεύσωμεν, καὶ πρὸς 11106 Soph.231.d.1 : ἡμᾶς αὐτοὺς διαλογισώμεθα ἅμα ἀναπαυόμενοι, φέρε, ὁπόσα 11107 Soph.231.d.2 : ἡμῖν ὁ σοφιστὴς πέφανται. δοκῶ μὲν γάρ, τὸ πρῶτον 11108 Soph.231.d.3 : ηὑρέθη νέων καὶ πλουσίων ἔμμισθος θηρευτής. 11109 Soph.231.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11110 Soph.231.d.5 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε δεύτερον ἔμπορός τις περὶ τὰ τῆς ψυχῆς 11111 Soph.231.d.6 : μαθήματα. 11112 Soph.231.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 11113 Soph.231.d.8 : {ΞΕ.} Τρίτον δὲ ἆρα οὐ περὶ αὐτὰ ταῦτα κάπηλος ἀνεφάνη; 11114 Soph.231.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί, καὶ τέταρτόν γε αὐτοπώλης περὶ τὰ μαθήματα 11115 Soph.231.d.10 : ἡμῖν 〈ἦν〉. 11116 Soph.231.d.11 : {ΞΕ.} Ὀρθῶς ἐμνημόνευσας. πέμπτον δ´ ἐγὼ πειράσομαι 11117 Soph.231.e.1 : μνημονεύειν· τῆς γὰρ ἀγωνιστικῆς περὶ λόγους ἦν τις ἀθλητής, 11118 Soph.231.e.2 : τὴν ἐριστικὴν τέχνην ἀφωρισμένος. 11119 Soph.231.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γὰρ οὖν. 11120 Soph.231.e.4 : {ΞΕ.} Τό γε μὴν ἕκτον ἀμφισβητήσιμον μέν, ὅμως δ´ 11121 Soph.231.e.5 : ἔθεμεν αὐτῷ συγχωρήσαντες δοξῶν ἐμποδίων μαθήμασιν περὶ 11122 Soph.231.e.6 : ψυχὴν καθαρτὴν αὐτὸν εἶναι. 11123 Soph.231.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 11124 Soph.232.a.1 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν ἐννοεῖς, ὅταν ἐπιστήμων τις πολλῶν φαί– 11125 Soph.232.a.2 : νηται, μιᾶς δὲ τέχνης ὀνόματι προσαγορεύηται, τὸ φάντασμα 11126 Soph.232.a.3 : τοῦτο ὡς οὐκ ἔσθ´ ὑγιές, ἀλλὰ δῆλον ὡς ὁ πάσχων αὐτὸ πρός 11127 Soph.232.a.4 : τινα τέχνην οὐ δύναται κατιδεῖν ἐκεῖνο αὐτῆς εἰς ὃ πάντα τὰ 11128 Soph.232.a.5 : μαθήματα ταῦτα βλέπει, διὸ καὶ πολλοῖς ὀνόμασιν ἀνθ´ ἑνὸς 11129 Soph.232.a.6 : τὸν ἔχοντα αὐτὰ προσαγορεύει; 11130 Soph.232.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύει τοῦτο ταύτῃ πῃ μάλιστα πεφυκέναι. 11131 Soph.232.b.1 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν ἡμεῖς γε αὐτὸ ἐν τῇ ζητήσει δι´ ἀργίαν 11132 Soph.232.b.2 : πάσχωμεν, ἀλλ´ ἀναλάβωμεν 〈ἓν〉 πρῶτον τῶν περὶ τὸν 11133 Soph.232.b.3 : σοφιστὴν εἰρημένων. ἓν γάρ τί μοι μάλιστα κατεφάνη 11134 Soph.232.b.4 : αὐτὸν μηνῦον. 11135 Soph.232.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11136 Soph.232.b.6 : {ΞΕ.} Ἀντιλογικὸν αὐτὸν ἔφαμεν εἶναί που. 11137 Soph.232.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11138 Soph.232.b.8 : {ΞΕ.} Τί δ´; οὐ καὶ τῶν ἄλλων αὐτοῦ τούτου διδάσκαλον 11139 Soph.232.b.9 : γίγνεσθαι; 11140 Soph.232.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11141 Soph.232.b.11 : {ΞΕ.} Σκοπῶμεν δή, περὶ τίνος ἄρα καί φασιν οἱ τοιοῦτοι 11142 Soph.232.b.12 : ποιεῖν ἀντιλογικούς. ἡ δὲ σκέψις ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ἔστω τῇδέ 11143 Soph.232.c.1 : πῃ. φέρε, περὶ τῶν θείων, ὅς´ ἀφανῆ τοῖς πολλοῖς, ἆρ´ 11144 Soph.232.c.2 : ἱκανοὺς ποιοῦσι τοῦτο δρᾶν; 11145 Soph.232.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεται γοῦν δὴ περὶ αὐτῶν ταῦτα. 11146 Soph.232.c.4 : {ΞΕ.} Τί δ´ ὅσα φανερὰ γῆς τε καὶ οὐρανοῦ καὶ τῶν περὶ 11147 Soph.232.c.5 : τὰ τοιαῦτα; 11148 Soph.232.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί γάρ; 11149 Soph.232.c.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν ἔν γε ταῖς ἰδίαις συνουσίαις, ὁπόταν 11150 Soph.232.c.8 : γενέσεώς τε καὶ οὐσίας πέρι κατὰ πάντων λέγηταί τι, 11151 Soph.232.c.9 : σύνισμεν ὡς αὐτοί τε ἀντειπεῖν δεινοὶ τούς τε ἄλλους ὅτι 11152 Soph.232.c.10 : ποιοῦσιν ἅπερ αὐτοὶ δυνατούς; 11153 Soph.232.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασί γε. 11154 Soph.232.d.1 : {ΞΕ.} Τί δ´ αὖ περὶ νόμων καὶ συμπάντων τῶν πολιτικῶν, 11155 Soph.232.d.2 : ἆρ´ οὐχ ὑπισχνοῦνται ποιεῖν ἀμφισβητητικούς; 11156 Soph.232.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδεὶς γὰρ ἂν αὐτοῖς ὡς ἔπος εἰπεῖν διελέγετο 11157 Soph.232.d.4 : μὴ τοῦτο ὑπισχνουμένοις. 11158 Soph.232.d.5 : {ΞΕ.} Τά γε μὴν περὶ πασῶν τε καὶ κατὰ μίαν ἑκάστην 11159 Soph.232.d.6 : τέχνην, ἃ δεῖ πρὸς ἕκαστον αὐτὸν τὸν δημιουργὸν ἀντειπεῖν, 11160 Soph.232.d.7 : δεδημοσιωμένα που καταβέβληται γεγραμμένα τῷ βουλομένῳ 11161 Soph.232.d.8 : μαθεῖν. 11162 Soph.232.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Τὰ Πρωταγόρειά μοι φαίνῃ περί τε πάλης καὶ 11163 Soph.232.e.1 : τῶν ἄλλων τεχνῶν εἰρηκέναι. 11164 Soph.232.e.2 : {ΞΕ.} Καὶ πολλῶν γε, ὦ μακάριε, ἑτέρων. ἀτὰρ δὴ τὸ 11165 Soph.232.e.3 : τῆς ἀντιλογικῆς τέχνης ἆρ´ οὐκ ἐν κεφαλαίῳ περὶ πάντων 11166 Soph.232.e.4 : πρὸς ἀμφισβήτησιν ἱκανή τις δύναμις ἔοικ´ εἶναι; 11167 Soph.232.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται γοῦν δὴ σχεδὸν οὐδὲν ὑπολιπεῖν. 11168 Soph.232.e.6 : {ΞΕ.} Σὺ δὴ πρὸς θεῶν, ὦ παῖ, δυνατὸν ἡγῇ τοῦτο; τάχα 11169 Soph.232.e.7 : γὰρ ἂν ὑμεῖς μὲν ὀξύτερον οἱ νέοι πρὸς αὐτὸ βλέποιτε, ἡμεῖς 11170 Soph.232.e.8 : δὲ ἀμβλύτερον. 11171 Soph.233.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον, καὶ πρὸς τί μάλιστα λέγεις; οὐ γάρ 11172 Soph.233.a.2 : που κατανοῶ τὸ νῦν ἐρωτώμενον. 11173 Soph.233.a.3 : {ΞΕ.} Εἰ πάντα ἐπίστασθαί τινα ἀνθρώπων ἐστὶ δυνατόν. 11174 Soph.233.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Μακάριον μεντἂν ἡμῶν, ὦ ξένε, ἦν τὸ γένος. 11175 Soph.233.a.5 : {ΞΕ.} Πῶς οὖν ἄν ποτέ τις πρός γε τὸν ἐπιστάμενον αὐτὸς 11176 Soph.233.a.6 : ἀνεπιστήμων ὢν δύναιτ´ ἂν ὑγιές τι λέγων ἀντειπεῖν; 11177 Soph.233.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 11178 Soph.233.a.8 : {ΞΕ.} Τί ποτ´ οὖν ἂν εἴη τὸ τῆς σοφιστικῆς δυνάμεως 11179 Soph.233.a.9 : θαῦμα; 11180 Soph.233.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦ δὴ πέρι; 11181 Soph.233.b.1 : {ΞΕ.} Καθ´ ὅντινα τρόπον ποτὲ δυνατοὶ τοῖς νέοις δόξαν 11182 Soph.233.b.2 : παρασκευάζειν ὡς εἰσὶ πάντα πάντων αὐτοὶ σοφώτατοι. 11183 Soph.233.b.3 : δῆλον γὰρ ὡς εἰ μήτε ἀντέλεγον ὀρθῶς μήτε ἐκείνοις ἐφαί– 11184 Soph.233.b.4 : νοντο, φαινόμενοί τε εἰ μηδὲν αὖ μᾶλλον ἐδόκουν διὰ τὴν 11185 Soph.233.b.5 : ἀμφισβήτησιν εἶναι φρόνιμοι, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, σχολῇ ποτ´ 11186 Soph.233.b.6 : ἂν αὐτοῖς τις χρήματα διδοὺς ἤθελεν ἂν τούτων αὐτῶν μαθητὴς 11187 Soph.233.b.7 : γίγνεσθαι. 11188 Soph.233.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Σχολῇ μεντἄν. 11189 Soph.233.b.9 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γ´ ἐθέλουσιν; 11190 Soph.233.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 11191 Soph.233.c.1 : {ΞΕ.} Δοκοῦσι γὰρ οἶμαι πρὸς ταῦτα ἐπιστημόνως ἔχειν 11192 Soph.233.c.2 : αὐτοὶ πρὸς ἅπερ ἀντιλέγουσιν. 11193 Soph.233.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11194 Soph.233.c.4 : {ΞΕ.} Δρῶσι δέ γε τοῦτο πρὸς ἅπαντα, φαμέν; 11195 Soph.233.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11196 Soph.233.c.6 : {ΞΕ.} Πάντα ἄρα σοφοὶ τοῖς μαθηταῖς φαίνονται. 11197 Soph.233.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11198 Soph.233.c.8 : {ΞΕ.} Οὐκ ὄντες γε· ἀδύνατον γὰρ τοῦτό γε ἐφάνη. 11199 Soph.233.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἀδύνατον; 11200 Soph.233.c.10 : {ΞΕ.} Δοξαστικὴν ἄρα τινὰ περὶ πάντων ἐπιστήμην ὁ 11201 Soph.233.c.11 : σοφιστὴς ἡμῖν ἀλλ´ οὐκ ἀλήθειαν ἔχων ἀναπέφανται. 11202 Soph.233.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν, καὶ κινδυνεύει γε τὸ νῦν 11203 Soph.233.d.2 : εἰρημένον ὀρθότατα περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. 11204 Soph.233.d.3 : {ΞΕ.} Λάβωμεν τοίνυν σαφέστερόν τι παράδειγμα περὶ 11205 Soph.233.d.4 : τούτων. 11206 Soph.233.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; 11207 Soph.233.d.6 : {ΞΕ.} Τόδε. καί μοι πειρῶ προσέχων τὸν νοῦν εὖ μάλα 11208 Soph.233.d.7 : ἀποκρίνασθαι. 11209 Soph.233.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11210 Soph.233.d.9 : {ΞΕ.} Εἴ τις φαίη μὴ λέγειν μηδ´ ἀντιλέγειν, ἀλλὰ ποιεῖν 11211 Soph.233.d.10 : καὶ δρᾶν μιᾷ τέχνῃ συνάπαντα ἐπίστασθαι πράγματα— 11212 Soph.233.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς πάντα εἶπες; 11213 Soph.233.e.2 : {ΞΕ.} Τὴν ἀρχὴν τοῦ ῥηθέντος σύ γ´ ἡμῖν εὐθὺς ἀγνοεῖς· 11214 Soph.233.e.3 : τὰ γὰρ σύμπαντα, ὡς ἔοικας, οὐ μανθάνεις. 11215 Soph.233.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 11216 Soph.233.e.5 : {ΞΕ.} Λέγω τοίνυν σὲ καὶ ἐμὲ τῶν πάντων καὶ πρὸς ἡμῖν 11217 Soph.233.e.6 : τἆλλα ζῷα καὶ δένδρα. 11218 Soph.233.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις; 11219 Soph.233.e.8 : {ΞΕ.} Εἴ τις ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα φυτὰ πάντα ποιήσειν 11220 Soph.233.e.9 : φαίη— 11221 Soph.234.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Τίνα δὴ λέγων τὴν ποίησιν; οὐ γὰρ δὴ γεωργόν 11222 Soph.234.a.2 : γε ἐρεῖς τινα· καὶ γὰρ ζῴων αὐτὸν εἶπες ποιητήν. 11223 Soph.234.a.3 : {ΞΕ.} Φημί, καὶ πρός γε θαλάττης καὶ γῆς καὶ οὐρανοῦ καὶ 11224 Soph.234.a.4 : θεῶν καὶ τῶν ἄλλων συμπάντων· καὶ τοίνυν καὶ ταχὺ ποιή– 11225 Soph.234.a.5 : σας αὐτῶν ἕκαστα πάνυ σμικροῦ νομίσματος ἀποδίδοται. 11226 Soph.234.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Παιδιὰν λέγεις τινά. 11227 Soph.234.a.7 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὴν τοῦ λέγοντος ὅτι πάντα οἶδε καὶ ταῦτα 11228 Soph.234.a.8 : ἕτερον ἂν διδάξειεν ὀλίγου καὶ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, μῶν οὐ 11229 Soph.234.a.9 : παιδιὰν νομιστέον; 11230 Soph.234.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Πάντως που. 11231 Soph.234.b.1 : {ΞΕ.} Παιδιᾶς δὲ ἔχεις ἤ τι τεχνικώτερον ἢ καὶ χαριέστερον 11232 Soph.234.b.2 : εἶδος ἢ τὸ μιμητικόν; 11233 Soph.234.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς· πάμπολυ γὰρ εἴρηκας εἶδος εἰς ἓν 11234 Soph.234.b.4 : πάντα συλλαβὼν καὶ σχεδὸν ποικιλώτατον. 11235 Soph.234.b.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τόν γ´ ὑπισχνούμενον δυνατὸν εἶναι μιᾷ 11236 Soph.234.b.6 : τέχνῃ πάντα ποιεῖν γιγνώσκομέν που τοῦτο, ὅτι μιμήματα 11237 Soph.234.b.7 : καὶ ὁμώνυμα τῶν ὄντων ἀπεργαζόμενος τῇ γραφικῇ τέχνῃ 11238 Soph.234.b.8 : δυνατὸς ἔσται τοὺς ἀνοήτους τῶν νέων παίδων, πόρρωθεν τὰ 11239 Soph.234.b.9 : γεγραμμένα ἐπιδεικνύς, λανθάνειν ὡς ὅτιπερ ἂν βουληθῇ 11240 Soph.234.b.10 : δρᾶν, τοῦτο ἱκανώτατος ὢν ἀποτελεῖν ἔργῳ. 11241 Soph.234.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11242 Soph.234.c.2 : {ΞΕ.} Τί δὲ δή; περὶ τοὺς λόγους ἆρ´ οὐ προσδοκῶμεν 11243 Soph.234.c.3 : εἶναί τινα ἄλλην τέχνην, ᾗ αὖ δυνατὸν 〈ὂν〉 [αὖ] τυγχάνει 11244 Soph.234.c.4 : τοὺς νέους καὶ ἔτι πόρρω τῶν πραγμάτων τῆς ἀληθείας 11245 Soph.234.c.5 : ἀφεστῶτας διὰ τῶν ὤτων τοῖς λόγοις γοητεύειν, δεικνύντας 11246 Soph.234.c.6 : εἴδωλα λεγόμενα περὶ πάντων, ὥστε ποιεῖν ἀληθῆ δοκεῖν λέ– 11247 Soph.234.c.7 : γεσθαι καὶ τὸν λέγοντα δὴ σοφώτατον πάντων ἅπαντ´ εἶναι; 11248 Soph.234.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Τί γὰρ οὐκ ἂν εἴη ἄλλη τις τοιαύτη τέχνη; 11249 Soph.234.d.2 : {ΞΕ.} Τοὺς πολλοὺς οὖν, ὦ Θεαίτητε, τῶν τότε ἀκουόντων 11250 Soph.234.d.3 : ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη χρόνου τε ἐπελθόντος αὐτοῖς ἱκανοῦ καὶ 11251 Soph.234.d.4 : προϊούσης ἡλικίας τοῖς τε οὖσι προσπίπτοντας ἐγγύθεν καὶ 11252 Soph.234.d.5 : διὰ παθημάτων ἀναγκαζομένους ἐναργῶς ἐφάπτεσθαι τῶν 11253 Soph.234.d.6 : ὄντων, μεταβάλλειν τὰς τότε γενομένας δόξας, ὥστε σμικρὰ 11254 Soph.234.d.7 : μὲν φαίνεσθαι τὰ μεγάλα, χαλεπὰ δὲ τὰ ῥᾴδια, καὶ πάντα 11255 Soph.234.e.1 : πάντῃ ἀνατετράφθαι τὰ ἐν τοῖς λόγοις φαντάσματα ὑπὸ τῶν 11256 Soph.234.e.2 : ἐν ταῖς πράξεσιν ἔργων παραγενομένων; 11257 Soph.234.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὡς γοῦν ἐμοὶ τηλικῷδε ὄντι κρῖναι. οἶμαι δὲ 11258 Soph.234.e.4 : καὶ ἐμὲ τῶν ἔτι πόρρωθεν ἀφεστηκότων εἶναι. 11259 Soph.234.e.5 : {ΞΕ.} Τοιγαροῦν ἡμεῖς σε οἵδε πάντες πειρασόμεθα καὶ 11260 Soph.234.e.6 : νῦν πειρώμεθα ὡς ἐγγύτατα ἄνευ τῶν παθημάτων προσάγειν. 11261 Soph.234.e.7 : περὶ δ´ οὖν τοῦ σοφιστοῦ τόδε μοι λέγε· πότερον ἤδη τοῦτο 11262 Soph.235.a.1 : σαφές, ὅτι τῶν γοήτων ἐστί τις, μιμητὴς ὢν τῶν ὄντων, ἢ 11263 Soph.235.a.2 : διστάζομεν ἔτι μὴ περὶ ὅσωνπερ ἀντιλέγειν δοκεῖ δυνατὸς 11264 Soph.235.a.3 : εἶναι, περὶ τοσούτων καὶ τὰς ἐπιστήμας ἀληθῶς ἔχων 11265 Soph.235.a.4 : τυγχάνει; 11266 Soph.235.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς ἄν, ὦ ξένε; ἀλλὰ σχεδὸν ἤδη σαφὲς 11267 Soph.235.a.6 : ἐκ τῶν εἰρημένων, ὅτι τῶν τῆς παιδιᾶς μετεχόντων ἐστί τις 11268 Soph.235.a.7 : †μερῶν† εἷς. 11269 Soph.235.a.8 : {ΞΕ.} Γόητα μὲν δὴ καὶ μιμητὴν ἄρα θετέον αὐτόν τινα. 11270 Soph.235.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐ θετέον; 11271 Soph.235.a.10 : {ΞΕ.} Ἄγε δή, νῦν ἡμέτερον ἔργον ἤδη τὸν θῆρα μηκέτ´ 11272 Soph.235.b.1 : ἀνεῖναι· σχεδὸν γὰρ αὐτὸν περιειλήφαμεν ἐν ἀμφιβληστρικῷ 11273 Soph.235.b.2 : τινι τῶν ἐν τοῖς λόγοις περὶ τὰ τοιαῦτα ὀργάνων, ὥστε 11274 Soph.235.b.3 : οὐκέτ´ ἐκφεύξεται τόδε γε. 11275 Soph.235.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11276 Soph.235.b.5 : {ΞΕ.} Τὸ μὴ οὐ τοῦ γένους εἶναι τοῦ τῶν θαυματοποιῶν 11277 Soph.235.b.6 : τις εἷς. 11278 Soph.235.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Κἀμοὶ τοῦτό γε οὕτω περὶ αὐτοῦ συνδοκεῖ. 11279 Soph.235.b.8 : {ΞΕ.} Δέδοκται τοίνυν ὅτι τάχιστα διαιρεῖν τὴν εἰδωλο– 11280 Soph.235.b.9 : ποιικὴν τέχνην, καὶ καταβάντας εἰς αὐτήν, ἐὰν μὲν ἡμᾶς εὐθὺς 11281 Soph.235.b.10 : ὁ σοφιστὴς ὑπομείνῃ, συλλαβεῖν αὐτὸν κατὰ τὰ ἐπεσταλμένα 11282 Soph.235.c.1 : ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ λόγου, κἀκείνῳ παραδόντας ἀποφῆναι 11283 Soph.235.c.2 : τὴν ἄγραν· ἐὰν δ´ ἄρα κατὰ μέρη τῆς μιμητικῆς δύηταί πῃ, 11284 Soph.235.c.3 : συνακολουθεῖν αὐτῷ διαιροῦντας ἀεὶ τὴν ὑποδεχομένην αὐτὸν 11285 Soph.235.c.4 : μοῖραν, ἕωσπερ ἂν ληφθῇ. πάντως οὔτε οὗτος οὔτε ἄλλο 11286 Soph.235.c.5 : γένος οὐδὲν μή ποτε ἐκφυγὸν ἐπεύξηται τὴν τῶν οὕτω 11287 Soph.235.c.6 : δυναμένων μετιέναι καθ´ ἕκαστά τε καὶ ἐπὶ πάντα μέθοδον. 11288 Soph.235.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεις εὖ, καὶ ταῦτα ταύτῃ ποιητέον. 11289 Soph.235.c.8 : {ΞΕ.} Κατὰ δὴ τὸν παρεληλυθότα τρόπον τῆς διαιρέσεως 11290 Soph.235.d.1 : ἔγωγέ μοι καὶ νῦν φαίνομαι δύο καθορᾶν εἴδη τῆς μιμητικῆς· 11291 Soph.235.d.2 : τὴν δὲ ζητουμένην ἰδέαν, ἐν ὁποτέρῳ ποθ´ ἡμῖν οὖσα τυγχάνει, 11292 Soph.235.d.3 : καταμαθεῖν οὐδέπω μοι δοκῶ νῦν δυνατὸς εἶναι. 11293 Soph.235.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Σὺ δ´ ἀλλ´ εἰπὲ πρῶτον καὶ δίελε ἡμῖν τίνε τὼ 11294 Soph.235.d.5 : δύο λέγεις. 11295 Soph.235.d.6 : {ΞΕ.} Μίαν μὲν τὴν εἰκαστικὴν ὁρῶν ἐν αὐτῇ τέχνην. 11296 Soph.235.d.7 : ἔστι δ´ αὕτη μάλιστα ὁπόταν κατὰ τὰς τοῦ παραδείγματος 11297 Soph.235.d.8 : συμμετρίας τις ἐν μήκει καὶ πλάτει καὶ βάθει, καὶ πρὸς 11298 Soph.235.e.1 : τούτοις ἔτι χρώματα ἀποδιδοὺς τὰ προσήκοντα ἑκάστοις, τὴν 11299 Soph.235.e.2 : τοῦ μιμήματος γένεσιν ἀπεργάζηται. 11300 Soph.235.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´; οὐ πάντες οἱ μιμούμενοί τι τοῦτ´ ἐπιχειροῦσι 11301 Soph.235.e.4 : δρᾶν; 11302 Soph.235.e.5 : {ΞΕ.} Οὔκουν ὅσοι γε τῶν μεγάλων πού τι πλάττουσιν 11303 Soph.235.e.6 : ἔργων ἢ γράφουσιν. εἰ γὰρ ἀποδιδοῖεν τὴν τῶν καλῶν 11304 Soph.235.e.7 : ἀληθινὴν συμμετρίαν, οἶσθ´ ὅτι σμικρότερα μὲν τοῦ δέοντος 11305 Soph.236.a.1 : τὰ ἄνω, μείζω δὲ τὰ κάτω φαίνοιτ´ ἂν διὰ τὸ τὰ μὲν πόρρωθεν, 11306 Soph.236.a.2 : τὰ δ´ ἐγγύθεν ὑφ´ ἡμῶν ὁρᾶσθαι. 11307 Soph.236.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 11308 Soph.236.a.4 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν οὐ χαίρειν τὸ ἀληθὲς ἐάσαντες οἱ δημιουργοὶ 11309 Soph.236.a.5 : νῦν οὐ τὰς οὔσας συμμετρίας ἀλλὰ τὰς δοξούσας εἶναι καλὰς 11310 Soph.236.a.6 : τοῖς εἰδώλοις ἐναπεργάζονται; 11311 Soph.236.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασί γε. 11312 Soph.236.a.8 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἄρα ἕτερον οὐ δίκαιον, εἰκός γε ὄν, εἰκόνα 11313 Soph.236.a.9 : καλεῖν; 11314 Soph.236.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11315 Soph.236.b.1 : {ΞΕ.} Καὶ τῆς γε μιμητικῆς τὸ ἐπὶ τούτῳ μέρος κλητέον 11316 Soph.236.b.2 : ὅπερ εἴπομεν ἐν τῷ πρόσθεν, εἰκαστικήν; 11317 Soph.236.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Κλητέον. 11318 Soph.236.b.4 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ φαινόμενον μὲν διὰ τὴν οὐκ ἐκ καλοῦ 11319 Soph.236.b.5 : θέαν ἐοικέναι τῷ καλῷ, δύναμιν δὲ εἴ τις λάβοι τὰ τηλικαῦτα 11320 Soph.236.b.6 : ἱκανῶς ὁρᾶν, μηδ´ εἰκὸς ᾧ φησιν ἐοικέναι, τί καλοῦμεν; ἆρ´ 11321 Soph.236.b.7 : οὐκ, ἐπείπερ φαίνεται μέν, ἔοικε δὲ οὔ, φάντασμα; 11322 Soph.236.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11323 Soph.236.b.9 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν πάμπολυ καὶ κατὰ τὴν ζωγραφίαν τοῦτο τὸ 11324 Soph.236.c.1 : μέρος ἐστὶ καὶ κατὰ σύμπασαν μιμητικήν; 11325 Soph.236.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 11326 Soph.236.c.3 : {ΞΕ.} Τὴν δὴ φάντασμα ἀλλ´ οὐκ εἰκόνα ἀπεργαζομένην 11327 Soph.236.c.4 : τέχνην ἆρ´ οὐ φανταστικὴν ὀρθότατ´ ἂν προσαγορεύοιμεν; 11328 Soph.236.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Πολύ γε. 11329 Soph.236.c.6 : {ΞΕ.} Τούτω τοίνυν τὼ δύο ἔλεγον εἴδη τῆς εἰδωλοποιικῆς, 11330 Soph.236.c.7 : εἰκαστικὴν καὶ φανταστικήν. 11331 Soph.236.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 11332 Soph.236.c.9 : {ΞΕ.} Ὃ δέ γε καὶ τότ´ ἠμφεγνόουν, 〈ἐν〉 ποτέρᾳ τὸν 11333 Soph.236.c.10 : σοφιστὴν θετέον, οὐδὲ νῦν πω δύναμαι θεάσασθαι σαφῶς, 11334 Soph.236.d.1 : ἀλλ´ ὄντως θαυμαστὸς ἁνὴρ καὶ κατιδεῖν παγχάλεπος, ἐπεὶ 11335 Soph.236.d.2 : καὶ νῦν μάλα εὖ καὶ κομψῶς εἰς ἄπορον εἶδος διερευνήσασθαι 11336 Soph.236.d.3 : καταπέφευγεν. 11337 Soph.236.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 11338 Soph.236.d.5 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν αὐτὸ γιγνώσκων σύμφης, ἤ σε οἷον ῥύμη 11339 Soph.236.d.6 : τις ὑπὸ τοῦ λόγου συνειθισμένον συνεπεσπάσατο πρὸς τὸ 11340 Soph.236.d.7 : ταχὺ συμφῆσαι; 11341 Soph.236.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς καὶ πρὸς τί τοῦτο εἴρηκας; 11342 Soph.236.d.9 : {ΞΕ.} Ὄντως, ὦ μακάριε, ἐσμὲν ἐν παντάπασι χαλεπῇ 11343 Soph.236.e.1 : σκέψει. τὸ γὰρ φαίνεσθαι τοῦτο καὶ τὸ δοκεῖν, εἶναι δὲ 11344 Soph.236.e.2 : μή, καὶ τὸ λέγειν μὲν ἄττα, ἀληθῆ δὲ μή, πάντα ταῦτά ἐστι 11345 Soph.236.e.3 : μεστὰ ἀπορίας ἀεὶ ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ καὶ νῦν. ὅπως γὰρ 11346 Soph.236.e.4 : εἰπόντα χρὴ ψευδῆ λέγειν ἢ δοξάζειν ὄντως εἶναι, καὶ τοῦτο 11347 Soph.236.e.5 : φθεγξάμενον ἐναντιολογίᾳ μὴ συνέχεσθαι, παντάπασιν, ὦ 11348 Soph.237.a.1 : Θεαίτητε, χαλεπόν. 11349 Soph.237.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 11350 Soph.237.a.3 : {ΞΕ.} Τετόλμηκεν ὁ λόγος οὗτος ὑποθέσθαι τὸ μὴ ὂν 11351 Soph.237.a.4 : εἶναι· ψεῦδος γὰρ οὐκ ἂν ἄλλως ἐγίγνετο ὄν. Παρμενίδης 11352 Soph.237.a.5 : δὲ ὁ μέγας, ὦ παῖ, παισὶν ἡμῖν οὖσιν ἀρχόμενός τε καὶ διὰ 11353 Soph.237.a.6 : τέλους τοῦτο ἀπεμαρτύρατο, πεζῇ τε ὧδε ἑκάστοτε λέγων καὶ 11354 Soph.237.a.7 : μετὰ μέτρων— 11355 Soph.237.a.7 : 11356 Soph.237.a.8 : Οὐ γὰρ μή ποτε τοῦτο δαμῇ, φησίν, εἶναι μὴ ἐόντα· 11357 Soph.237.a.9 : ἀλλὰ σὺ τῆσδ´ ἀφ´ ὁδοῦ διζήμενος εἶργε νόημα. 11358 Soph.237.b.1 : παρ´ ἐκείνου τε οὖν μαρτυρεῖται, καὶ μάλιστά γε δὴ πάντων 11359 Soph.237.b.2 : ὁ λόγος αὐτὸς ἂν δηλώσειε μέτρια βασανισθείς. τοῦτο οὖν 11360 Soph.237.b.3 : αὐτὸ πρῶτον θεασώμεθα, εἰ μή τί σοι διαφέρει. 11361 Soph.237.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ μὲν ἐμὸν ὅπῃ βούλει τίθεσο, τὸν δὲ λόγον 11362 Soph.237.b.5 : ᾗ βέλτιστα διέξεισι σκοπῶν αὐτός τε ἴθι κἀμὲ κατὰ ταύτην 11363 Soph.237.b.6 : τὴν ὁδὸν ἄγε. 11364 Soph.237.b.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ χρὴ δρᾶν ταῦτα. καί μοι λέγε· τὸ μηδαμῶς 11365 Soph.237.b.8 : ὂν τολμῶμέν που φθέγγεσθαι; 11366 Soph.237.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11367 Soph.237.b.10 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν ἔριδος ἕνεκα μηδὲ παιδιᾶς, ἀλλ´ εἰ σπουδῇ 11368 Soph.237.c.1 : δέοι συννοήσαντά τινα ἀποκρίνασθαι τῶν ἀκροατῶν ποῖ χρὴ 11369 Soph.237.c.2 : τοὔνομ´ ἐπιφέρειν τοῦτο, τὸ μὴ ὄν, τί δοκοῦμεν ἂν εἰς τί 11370 Soph.237.c.3 : καὶ ἐπὶ ποῖον αὐτόν τε καταχρήσασθαι καὶ τῷ πυνθανομένῳ 11371 Soph.237.c.4 : δεικνύναι; 11372 Soph.237.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Χαλεπὸν ἤρου καὶ σχεδὸν εἰπεῖν οἵῳ γε ἐμοὶ 11373 Soph.237.c.6 : παντάπασιν ἄπορον. 11374 Soph.237.c.7 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὖν τοῦτό γε δῆλον, ὅτι τῶν ὄντων ἐπί 〈τι〉 11375 Soph.237.c.8 : τὸ μὴ ὂν οὐκ οἰστέον. 11376 Soph.237.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ ἄν; 11377 Soph.237.c.10 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἐπείπερ οὐκ ἐπὶ τὸ ὄν, οὐδ´ ἐπὶ τὸ τὶ φέρων 11378 Soph.237.c.11 : ὀρθῶς ἄν τις φέροι. 11379 Soph.237.c.12 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δή; 11380 Soph.237.d.1 : {ΞΕ.} Καὶ τοῦτο ἡμῖν που φανερόν, ὡς καὶ τὸ "τὶ" τοῦτο 11381 Soph.237.d.2 : [ῥῆμα] ἐπ´ ὄντι λέγομεν ἑκάστοτε· μόνον γὰρ αὐτὸ λέγειν, 11382 Soph.237.d.3 : ὥσπερ γυμνὸν καὶ ἀπηρημωμένον ἀπὸ τῶν ὄντων ἁπάντων, 11383 Soph.237.d.4 : ἀδύνατον· ἦ γάρ; 11384 Soph.237.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδύνατον. 11385 Soph.237.d.6 : {ΞΕ.} Ἆρα τῇδε σκοπῶν σύμφης, ὡς ἀνάγκη τόν τι λέγοντα 11386 Soph.237.d.7 : ἕν γέ τι λέγειν; 11387 Soph.237.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 11388 Soph.237.d.9 : {ΞΕ.} Ἑνὸς γὰρ δὴ τό γε "τὶ" φήσεις σημεῖον εἶναι, τὸ 11389 Soph.237.d.10 : δὲ "τινὲ" δυοῖν, τὸ δὲ "τινὲς" πολλῶν. 11390 Soph.237.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11391 Soph.237.e.1 : {ΞΕ.} Τὸν δὲ δὴ μὴ τὶ λέγοντα ἀναγκαιότατον, ὡς ἔοικε, 11392 Soph.237.e.2 : παντάπασι μηδὲν λέγειν. 11393 Soph.237.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀναγκαιότατον μὲν οὖν. 11394 Soph.237.e.4 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν οὐδὲ τοῦτο συγχωρητέον, τὸ τὸν τοιοῦτον 11395 Soph.237.e.5 : λέγειν μέν [τι], λέγειν μέντοι μηδέν, ἀλλ´ οὐδὲ λέγειν 11396 Soph.237.e.6 : φατέον, ὅς γ´ ἂν ἐπιχειρῇ μὴ ὂν φθέγγεσθαι; 11397 Soph.237.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Τέλος γοῦν ἂν ἀπορίας ὁ λόγος ἔχοι. 11398 Soph.238.a.1 : {ΞΕ.} <20Μήπω μέγ´ εἴπῃς>20· ἔτι γάρ, ὦ μακάριε, ἔστι, καὶ 11399 Soph.238.a.2 : ταῦτά γε τῶν ἀποριῶν ἡ μεγίστη καὶ πρώτη. περὶ γὰρ 11400 Soph.238.a.3 : αὐτὴν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν οὖσα τυγχάνει. 11401 Soph.238.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς φῄς; λέγε καὶ μηδὲν ἀποκνήσῃς. 11402 Soph.238.a.5 : {ΞΕ.} Τῷ μὲν ὄντι που προσγένοιτ´ ἄν τι τῶν ὄντων ἕτερον. 11403 Soph.238.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11404 Soph.238.a.7 : {ΞΕ.} Μὴ ὄντι δέ τι τῶν ὄντων ἆρά ποτε προσγίγνεσθαι 11405 Soph.238.a.8 : φήσομεν δυνατὸν εἶναι; 11406 Soph.238.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 11407 Soph.238.a.10 : {ΞΕ.} Ἀριθμὸν δὴ τὸν σύμπαντα τῶν ὄντων τίθεμεν. 11408 Soph.238.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Εἴπερ γε καὶ ἄλλο τι θετέον ὡς ὄν. 11409 Soph.238.b.2 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν μηδ´ ἐπιχειρῶμεν ἀριθμοῦ μήτε πλῆθος 11410 Soph.238.b.3 : μήτε ἓν πρὸς τὸ μὴ ὂν προσφέρειν. 11411 Soph.238.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκουν ἂν ὀρθῶς γε, ὡς ἔοικεν, ἐπιχειροῖμεν, ὥς 11412 Soph.238.b.5 : φησιν ὁ λόγος. 11413 Soph.238.b.6 : {ΞΕ.} Πῶς οὖν ἂν ἢ διὰ τοῦ στόματος φθέγξαιτο ἄν τις ἢ 11414 Soph.238.b.7 : καὶ τῇ διανοίᾳ τὸ παράπαν λάβοι τὰ μὴ ὄντα ἢ τὸ μὴ ὂν 11415 Soph.238.b.8 : χωρὶς ἀριθμοῦ; 11416 Soph.238.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε πῇ; 11417 Soph.238.b.10 : {ΞΕ.} Μὴ ὄντα μὲν ἐπειδὰν λέγωμεν, ἆρα οὐ πλῆθος 11418 Soph.238.c.1 : ἐπιχειροῦμεν ἀριθμοῦ προστιθέναι; 11419 Soph.238.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11420 Soph.238.c.3 : {ΞΕ.} Μὴ ὂν δέ, ἆρα οὐ τὸ ἓν αὖ; 11421 Soph.238.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Σαφέστατά γε. 11422 Soph.238.c.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν οὔτε δίκαιόν γε οὔτε ὀρθόν φαμεν ὂν 11423 Soph.238.c.6 : ἐπιχειρεῖν μὴ ὄντι προσαρμόττειν. 11424 Soph.238.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεις ἀληθέστατα. 11425 Soph.238.c.8 : {ΞΕ.} Συννοεῖς οὖν ὡς οὔτε φθέγξασθαι δυνατὸν ὀρθῶς 11426 Soph.238.c.9 : οὔτ´ εἰπεῖν οὔτε διανοηθῆναι τὸ μὴ ὂν αὐτὸ καθ´ αὑτό, ἀλλ´ 11427 Soph.238.c.10 : ἔστιν ἀδιανόητόν τε καὶ ἄρρητον καὶ ἄφθεγκτον καὶ ἄλογον; 11428 Soph.238.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 11429 Soph.238.d.1 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν ἐψευσάμην ἄρτι λέγων τὴν μεγίστην ἀπορίαν 11430 Soph.238.d.2 : ἐρεῖν αὐτοῦ πέρι, τὸ δὲ ἔτι μείζω τινὰ λέγειν ἄλλην ἔχομεν; 11431 Soph.238.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Τίνα δή; 11432 Soph.238.d.4 : {ΞΕ.} Ὦ θαυμάσιε, οὐκ ἐννοεῖς αὐτοῖς τοῖς λεχθεῖσιν ὅτι 11433 Soph.238.d.5 : καὶ τὸν ἐλέγχοντα εἰς ἀπορίαν καθίστησι τὸ μὴ ὂν οὕτως, 11434 Soph.238.d.6 : ὥστε, ὁπόταν αὐτὸ ἐπιχειρῇ τις ἐλέγχειν, ἐναντία αὐτὸν 11435 Soph.238.d.7 : αὑτῷ περὶ ἐκεῖνο ἀναγκάζεσθαι λέγειν; 11436 Soph.238.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς φῄς; εἰπὲ ἔτι σαφέστερον. 11437 Soph.238.d.9 : {ΞΕ.} Οὐδὲν δεῖ τὸ σαφέστερον ἐν ἐμοὶ σκοπεῖν. ἐγὼ μὲν 11438 Soph.238.e.1 : γὰρ ὑποθέμενος οὔτε ἑνὸς οὔτε τῶν πολλῶν τὸ μὴ ὂν δεῖν 11439 Soph.238.e.2 : μετέχειν, ἄρτι τε καὶ νῦν οὕτως ἓν αὐτὸ εἴρηκα· τὸ μὴ ὂν 11440 Soph.238.e.3 : γὰρ φημί. συνίης τοι. 11441 Soph.238.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11442 Soph.238.e.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν αὖ καὶ σμικρὸν ἔμπροσθεν ἄφθεγκτόν τε 11443 Soph.238.e.6 : αὐτὸ καὶ ἄρρητον καὶ ἄλογον ἔφην εἶναι. συνέπῃ; 11444 Soph.238.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Συνέπομαι. πῶς γὰρ οὔ; 11445 Soph.238.e.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τό γε εἶναι προσάπτειν πειρώμενος ἐναντία 11446 Soph.239.a.1 : τοῖς πρόσθεν ἔλεγον; 11447 Soph.239.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνῃ. 11448 Soph.239.a.3 : {ΞΕ.} Τί δέ; τοῦτο προσάπτων οὐχ ὡς ἑνὶ διελεγόμην; 11449 Soph.239.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11450 Soph.239.a.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἄλογόν γε λέγων καὶ ἄρρητον καὶ ἄφθεγκτον 11451 Soph.239.a.6 : ὥς γε πρὸς ἓν τὸν λόγον ἐποιούμην. 11452 Soph.239.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 11453 Soph.239.a.8 : {ΞΕ.} Φαμὲν δέ γε δεῖν, εἴπερ ὀρθῶς τις λέξει, μήτε ὡς 11454 Soph.239.a.9 : ἓν μήτε ὡς πολλὰ διορίζειν αὐτό, μηδὲ τὸ παράπαν <20αὐτὸ>20 11455 Soph.239.a.10 : καλεῖν· ἑνὸς γὰρ εἴδει καὶ κατὰ ταύτην ἂν τὴν πρόσρησιν 11456 Soph.239.a.11 : προσαγορεύοιτο. 11457 Soph.239.a.12 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασί γε. 11458 Soph.239.b.1 : {ΞΕ.} Τὸν μὲν τοίνυν ἐμέ γε τί τις ἂν λέγοι; καὶ γὰρ 11459 Soph.239.b.2 : πάλαι καὶ τὰ νῦν ἡττημένον ἂν εὕροι περὶ τὸν τοῦ μὴ ὄντος 11460 Soph.239.b.3 : ἔλεγχον. ὥστε ἐν ἔμοιγε λέγοντι, καθάπερ εἶπον, μὴ 11461 Soph.239.b.4 : σκοπῶμεν τὴν ὀρθολογίαν περὶ τὸ μὴ ὄν, ἀλλ´ εἶα δὴ νῦν 11462 Soph.239.b.5 : ἐν σοὶ σκεψώμεθα. 11463 Soph.239.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς φῄς; 11464 Soph.239.b.7 : {ΞΕ.} Ἴθι ἡμῖν εὖ καὶ γενναίως, ἅτε νέος ὤν, ὅτι μάλιστα 11465 Soph.239.b.8 : δύνασαι συντείνας πειράθητι, μήτε οὐσίαν μήτε τὸ ἓν μήτε 11466 Soph.239.b.9 : πλῆθος ἀριθμοῦ προστιθεὶς τῷ μὴ ὄντι, κατὰ τὸ ὀρθὸν 11467 Soph.239.b.10 : φθέγξασθαί τι περὶ αὐτοῦ. 11468 Soph.239.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Πολλὴ μεντἄν με καὶ ἄτοπος ἔχοι προθυμία 11469 Soph.239.c.2 : τῆς ἐπιχειρήσεως, εἰ σὲ τοιαῦθ´ ὁρῶν πάσχοντα αὐτὸς 11470 Soph.239.c.3 : ἐπιχειροίην. 11471 Soph.239.c.4 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ εἰ δοκεῖ, σὲ μὲν καὶ ἐμὲ χαίρειν ἐῶμεν· ἕως 11472 Soph.239.c.5 : δ´ ἄν τινι δυναμένῳ δρᾶν τοῦτο ἐντυγχάνωμεν, μέχρι τούτου 11473 Soph.239.c.6 : λέγωμεν ὡς παντὸς μᾶλλον πανούργως εἰς ἄπορον ὁ σοφιστὴς 11474 Soph.239.c.7 : τόπον καταδέδυκεν. 11475 Soph.239.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα δὴ φαίνεται. 11476 Soph.239.c.9 : {ΞΕ.} Τοιγαροῦν εἴ τινα φήσομεν αὐτὸν ἔχειν φανταστικὴν 11477 Soph.239.d.1 : τέχνην, ῥᾳδίως ἐκ ταύτης τῆς χρείας τῶν λόγων ἀντιλαμβα– 11478 Soph.239.d.2 : νόμενος ἡμῶν εἰς τοὐναντίον ἀποστρέψει τοὺς λόγους, ὅταν 11479 Soph.239.d.3 : εἰδωλοποιὸν αὐτὸν καλῶμεν, ἀνερωτῶν τί ποτε τὸ παράπαν 11480 Soph.239.d.4 : εἴδωλον λέγομεν. σκοπεῖν οὖν, ὦ Θεαίτητε, χρὴ τί τις τῷ 11481 Soph.239.d.5 : νεανίᾳ πρὸς τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρινεῖται. 11482 Soph.239.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον ὅτι φήσομεν τά τε ἐν τοῖς ὕδασι καὶ 11483 Soph.239.d.7 : κατόπτροις εἴδωλα, ἔτι καὶ τὰ γεγραμμένα καὶ τὰ τετυπωμένα 11484 Soph.239.d.8 : καὶ τἆλλα ὅσα που τοιαῦτ´ ἔσθ´ ἕτερα. 11485 Soph.239.e.1 : {ΞΕ.} Φανερός, ὦ Θεαίτητε, εἶ σοφιστὴν οὐχ ἑωρακώς. 11486 Soph.239.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 11487 Soph.239.e.3 : {ΞΕ.} Δόξει σοι μύειν ἢ παντάπασιν οὐκ ἔχειν ὄμματα. 11488 Soph.239.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11489 Soph.239.e.5 : {ΞΕ.} Τὴν ἀπόκρισιν ὅταν οὕτως αὐτῷ διδῷς ἐὰν ἐν κατό– 11490 Soph.239.e.6 : πτροις ἢ πλάσμασι λέγῃς τι, καταγελάσεταί σου τῶν λόγων, 11491 Soph.239.e.7 : ὅταν ὡς βλέποντι λέγῃς αὐτῷ, προσποιούμενος οὔτε κάτοπτρα 11492 Soph.240.a.1 : οὔτε ὕδατα γιγνώσκειν οὔτε τὸ παράπαν ὄψιν, τὸ δ´ ἐκ τῶν 11493 Soph.240.a.2 : λόγων ἐρωτήσει σε μόνον. 11494 Soph.240.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖον; 11495 Soph.240.a.4 : {ΞΕ.} Τὸ διὰ πάντων τούτων ἃ πολλὰ εἰπὼν ἠξίωσας ἑνὶ 11496 Soph.240.a.5 : προσειπεῖν ὀνόματι φθεγξάμενος εἴδωλον ἐπὶ πᾶσιν ὡς ἓν 11497 Soph.240.a.6 : ὄν. λέγε οὖν καὶ ἀμύνου μηδὲν ὑποχωρῶν τὸν ἄνδρα. 11498 Soph.240.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Τί δῆτα, ὦ ξένε, εἴδωλον ἂν φαῖμεν εἶναι πλήν 11499 Soph.240.a.8 : γε τὸ πρὸς τἀληθινὸν ἀφωμοιωμένον ἕτερον τοιοῦτον; 11500 Soph.240.a.9 : {ΞΕ.} Ἕτερον δὲ λέγεις τοιοῦτον ἀληθινόν, ἢ ἐπὶ τίνι τὸ 11501 Soph.240.b.1 : τοιοῦτον εἶπες; 11502 Soph.240.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς ἀληθινόν γε, ἀλλ´ ἐοικὸς μέν. 11503 Soph.240.b.3 : {ΞΕ.} Ἆρα τὸ ἀληθινὸν ὄντως ὂν λέγων; 11504 Soph.240.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 11505 Soph.240.b.5 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ μὴ ἀληθινὸν ἆρ´ ἐναντίον ἀληθοῦς; 11506 Soph.240.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11507 Soph.240.b.7 : {ΞΕ.} Οὐκ ὄντως [οὐκ] ὂν ἄρα λέγεις τὸ ἐοικός, εἴπερ αὐτό 11508 Soph.240.b.8 : γε μὴ ἀληθινὸν ἐρεῖς. 11509 Soph.240.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἔστι γε μήν πως. 11510 Soph.240.b.10 : {ΞΕ.} Οὔκουν ἀληθῶς γε, φῄς. 11511 Soph.240.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν· πλήν γ´ εἰκὼν ὄντως. 11512 Soph.240.b.12 : {ΞΕ.} Οὐκ ὂν ἄρα [οὐκ] ὄντως ἐστὶν ὄντως ἣν λέγομεν 11513 Soph.240.b.13 : εἰκόνα; 11514 Soph.240.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύει τοιαύτην τινὰ πεπλέχθαι συμπλοκὴν 11515 Soph.240.c.2 : τὸ μὴ ὂν τῷ ὄντι, καὶ μάλα ἄτοπον. 11516 Soph.240.c.3 : {ΞΕ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἄτοπον; ὁρᾷς γοῦν ὅτι καὶ νῦν διὰ 11517 Soph.240.c.4 : τῆς ἐπαλλάξεως ταύτης ὁ πολυκέφαλος σοφιστὴς ἠνάγκακεν 11518 Soph.240.c.5 : ἡμᾶς τὸ μὴ ὂν οὐχ ἑκόντας ὁμολογεῖν εἶναί πως. 11519 Soph.240.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ὁρῶ καὶ μάλα. 11520 Soph.240.c.7 : {ΞΕ.} Τί δὲ δή; τὴν τέχνην αὐτοῦ τίνα ἀφορίσαντες ἡμῖν 11521 Soph.240.c.8 : αὐτοῖς συμφωνεῖν οἷοί τε ἐσόμεθα; 11522 Soph.240.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ καὶ τὸ ποῖόν τι φοβούμενος οὕτω λέγεις; 11523 Soph.240.d.1 : {ΞΕ.} Ὅταν περὶ τὸ φάντασμα αὐτὸν ἀπατᾶν φῶμεν καὶ 11524 Soph.240.d.2 : τὴν τέχνην εἶναί τινα ἀπατητικὴν αὐτοῦ, τότε πότερον ψευδῆ 11525 Soph.240.d.3 : δοξάζειν τὴν ψυχὴν ἡμῶν φήσομεν ὑπὸ τῆς ἐκείνου τέχνης, 11526 Soph.240.d.4 : ἢ τί ποτ´ ἐροῦμεν; 11527 Soph.240.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦτο· τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν; 11528 Soph.240.d.6 : {ΞΕ.} Ψευδὴς δ´ αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς οὖσι δοξά– 11529 Soph.240.d.7 : ζουσα, ἢ πῶς; 11530 Soph.240.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως· τἀναντία. 11531 Soph.240.d.9 : {ΞΕ.} Λέγεις ἄρα τὰ μὴ ὄντα δοξάζειν τὴν ψευδῆ δόξαν; 11532 Soph.240.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 11533 Soph.240.e.1 : {ΞΕ.} Πότερον μὴ εἶναι τὰ μὴ ὄντα δοξάζουσαν, ἤ πως 11534 Soph.240.e.2 : εἶναι τὰ μηδαμῶς ὄντα; 11535 Soph.240.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Εἶναί πως τὰ μὴ ὄντα δεῖ γε, εἴπερ ψεύσεταί 11536 Soph.240.e.4 : ποτέ τίς τι καὶ κατὰ βραχύ. 11537 Soph.240.e.5 : {ΞΕ.} Τί δ´; οὐ καὶ μηδαμῶς εἶναι τὰ πάντως ὄντα 11538 Soph.240.e.6 : δοξάζεται; 11539 Soph.240.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11540 Soph.240.e.8 : {ΞΕ.} Καὶ τοῦτο δὴ ψεῦδος; 11541 Soph.240.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τοῦτο. 11542 Soph.240.e.10 : {ΞΕ.} Καὶ λόγος οἶμαι ψευδὴς οὕτω κατὰ ταὐτὰ νομισθή– 11543 Soph.241.a.1 : σεται τά τε ὄντα λέγων μὴ εἶναι καὶ τὰ μὴ ὄντα εἶναι. 11544 Soph.241.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ ἂν ἄλλως τοιοῦτος γένοιτο; 11545 Soph.241.a.3 : {ΞΕ.} Σχεδὸν οὐδαμῶς· ἀλλὰ ταῦτα ὁ σοφιστὴς οὐ φήσει. 11546 Soph.241.a.4 : ἢ τίς μηχανὴ συγχωρεῖν τινα τῶν εὖ φρονούντων, ὅταν 11547 Soph.241.a.5 : [ἄφθεγκτα καὶ ἄρρητα καὶ ἄλογα καὶ ἀδιανόητα] προσ– 11548 Soph.241.a.6 : διωμολογημένα ᾖ τὰ πρὸ τούτων ὁμολογηθέντα; μανθάνομεν, 11549 Soph.241.a.7 : ὦ Θεαίτητε, ἃ λέγει; 11550 Soph.241.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐ μανθάνομεν ὅτι τἀναντία φήσει 11551 Soph.241.a.9 : λέγειν ἡμᾶς τοῖς νυνδή, ψευδῆ τολμήσαντας εἰπεῖν ὡς ἔστιν 11552 Soph.241.b.1 : ἐν δόξαις τε καὶ κατὰ λόγους; τῷ γὰρ μὴ ὄντι τὸ ὂν προσ– 11553 Soph.241.b.2 : άπτειν ἡμᾶς πολλάκις ἀναγκάζεσθαι, διομολογησαμένους 11554 Soph.241.b.3 : νυνδὴ τοῦτο εἶναι πάντων ἀδυνατώτατον. 11555 Soph.241.b.4 : {ΞΕ.} Ὀρθῶς ἀπεμνημόνευσας. ἀλλ´ ὅρα δὴ [βουλεύεσθαι] 11556 Soph.241.b.5 : τί χρὴ δρᾶν τοῦ σοφιστοῦ πέρι· τὰς γὰρ ἀντιλήψεις καὶ 11557 Soph.241.b.6 : ἀπορίας, ἐὰν αὐτὸν διερευνῶμεν ἐν τῇ τῶν ψευδουργῶν καὶ 11558 Soph.241.b.7 : γοήτων τέχνῃ τιθέντες, ὁρᾷς ὡς εὔποροι καὶ πολλαί. 11559 Soph.241.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 11560 Soph.241.b.9 : {ΞΕ.} Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν, οὐσῶν 11561 Soph.241.c.1 : ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων. 11562 Soph.241.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδύνατόν γ´ ἄν, ὡς ἔοικεν, εἴη τὸν σοφιστὴν 11563 Soph.241.c.3 : ἑλεῖν, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει. 11564 Soph.241.c.4 : {ΞΕ.} Τί οὖν; οὕτως ἀποστησόμεθα νῦν μαλθακισθέντες; 11565 Soph.241.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκουν ἔγωγέ φημι δεῖν, εἰ καὶ κατὰ σμικρὸν 11566 Soph.241.c.6 : οἷοί τ´ ἐπιλαβέσθαι πῃ τἀνδρός ἐσμεν. 11567 Soph.241.c.7 : {ΞΕ.} Ἕξεις οὖν συγγνώμην καὶ καθάπερ νῦν εἶπες ἀγα– 11568 Soph.241.c.8 : πήσεις ἐάν πῃ καὶ κατὰ βραχὺ παρασπασώμεθα οὕτως 11569 Soph.241.c.9 : ἰσχυροῦ λόγου; 11570 Soph.241.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐχ ἕξω; 11571 Soph.241.d.1 : {ΞΕ.} Τόδε τοίνυν ἔτι μᾶλλον παραιτοῦμαί σε. 11572 Soph.241.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11573 Soph.241.d.3 : {ΞΕ.} Μή με οἷον πατραλοίαν ὑπολάβῃς γίγνεσθαί τινα. 11574 Soph.241.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 11575 Soph.241.d.5 : {ΞΕ.} Τὸν τοῦ πατρὸς Παρμενίδου λόγον ἀναγκαῖον ἡμῖν 11576 Soph.241.d.6 : ἀμυνομένοις ἔσται βασανίζειν, καὶ βιάζεσθαι τό τε μὴ ὂν ὡς 11577 Soph.241.d.7 : ἔστι κατά τι καὶ τὸ ὂν αὖ πάλιν ὡς οὐκ ἔστι πῃ. 11578 Soph.241.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Φαίνεται τὸ τοιοῦτον διαμαχετέον ἐν τοῖς λόγοις. 11579 Soph.241.d.9 : {ΞΕ.} Πῶς γὰρ οὐ φαίνεται καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο τυ– 11580 Soph.241.e.1 : φλῷ; τούτων γὰρ μήτ´ ἐλεγχθέντων μήτε ὁμολογηθέντων σχολῇ 11581 Soph.241.e.2 : ποτέ τις οἷός τε ἔσται περὶ λόγων ψευδῶν λέγων ἢ δόξης, 11582 Soph.241.e.3 : εἴτε εἰδώλων εἴτε εἰκόνων εἴτε μιμημάτων εἴτε φαντασμάτων 11583 Soph.241.e.4 : αὐτῶν, ἢ καὶ περὶ τεχνῶν τῶν ὅσαι περὶ ταῦτά εἰσι, μὴ κατα– 11584 Soph.241.e.5 : γέλαστος εἶναι τά 〈γ´〉 ἐναντία ἀναγκαζόμενος αὑτῷ λέγειν. 11585 Soph.241.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα. 11586 Soph.242.a.1 : {ΞΕ.} Διὰ ταῦτα μέντοι τολμητέον ἐπιτίθεσθαι τῷ πα– 11587 Soph.242.a.2 : τρικῷ λόγῳ νῦν, ἢ τὸ παράπαν ἐατέον, εἰ τοῦτό τις εἴργει 11588 Soph.242.a.3 : δρᾶν ὄκνος. 11589 Soph.242.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἡμᾶς τοῦτό γε μηδὲν μηδαμῇ εἴρξῃ. 11590 Soph.242.a.5 : {ΞΕ.} Τρίτον τοίνυν ἔτι σε σμικρόν τι παραιτήσομαι. 11591 Soph.242.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε μόνον. 11592 Soph.242.a.7 : {ΞΕ.} Εἶπόν που νυνδὴ λέγων ὡς πρὸς τὸν περὶ ταῦτ´ 11593 Soph.242.a.8 : ἔλεγχον ἀεί τε ἀπειρηκὼς ἐγὼ τυγχάνω καὶ δὴ καὶ τὰ νῦν. 11594 Soph.242.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Εἶπες. 11595 Soph.242.a.10 : {ΞΕ.} Φοβοῦμαι δὴ τὰ εἰρημένα, μή ποτε διὰ ταῦτά σοι 11596 Soph.242.a.11 : μανικὸς εἶναι δόξω παρὰ πόδα μεταβαλὼν ἐμαυτὸν ἄνω καὶ 11597 Soph.242.b.1 : κάτω. σὴν γὰρ δὴ χάριν ἐλέγχειν τὸν λόγον ἐπιθησόμεθα, 11598 Soph.242.b.2 : ἐάνπερ ἐλέγχωμεν. 11599 Soph.242.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὡς τοίνυν ἔμοιγε μηδαμῇ δόξων μηδὲν πλημ– 11600 Soph.242.b.4 : μελεῖν, ἂν ἐπὶ τὸν ἔλεγχον τοῦτον καὶ τὴν ἀπόδειξιν ἴῃς, 11601 Soph.242.b.5 : θαρρῶν ἴθι τούτου γε ἕνεκα. 11602 Soph.242.b.6 : {ΞΕ.} Φέρε δή, τίνα ἀρχήν τις ἂν ἄρξαιτο παρακινδυνευ– 11603 Soph.242.b.7 : τικοῦ λόγου; δοκῶ μὲν γὰρ τήνδ´, ὦ παῖ, τὴν ὁδὸν ἀναγκαιο– 11604 Soph.242.b.8 : τάτην ἡμῖν εἶναι τρέπεσθαι. 11605 Soph.242.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Ποίαν δή; 11606 Soph.242.b.10 : {ΞΕ.} Τὰ δοκοῦντα νῦν ἐναργῶς ἔχειν ἐπισκέψασθαι πρῶ– 11607 Soph.242.c.1 : τον μή πῃ τεταραγμένοι μὲν ὦμεν περὶ ταῦτα, ῥᾳδίως δ´ 11608 Soph.242.c.2 : ἀλλήλοις ὁμολογῶμεν ὡς εὐκρινῶς ἔχοντες. 11609 Soph.242.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις. 11610 Soph.242.c.4 : {ΞΕ.} Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ 11611 Soph.242.c.5 : πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ ὄντα διορίσασθαι 11612 Soph.242.c.6 : πόσα τε καὶ ποῖά ἐστιν. 11613 Soph.242.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 11614 Soph.242.c.8 : {ΞΕ.} Μῦθόν τινα ἕκαστος φαίνεταί μοι διηγεῖσθαι παισὶν 11615 Soph.242.c.9 : ὡς οὖσιν ἡμῖν, ὁ μὲν ὡς τρία τὰ ὄντα, πολεμεῖ δὲ ἀλλήλοις 11616 Soph.242.d.1 : ἐνίοτε αὐτῶν ἄττα πῃ, τοτὲ δὲ καὶ φίλα γιγνόμενα γάμους 11617 Soph.242.d.2 : τε καὶ τόκους καὶ τροφὰς τῶν ἐκγόνων παρέχεται· δύο δὲ 11618 Soph.242.d.3 : ἕτερος εἰπών, ὑγρὸν καὶ ξηρὸν ἢ θερμὸν καὶ ψυχρόν, συνοι– 11619 Soph.242.d.4 : κίζει τε αὐτὰ καὶ ἐκδίδωσι· τὸ δὲ παρ´ ἡμῖν Ἐλεατικὸν ἔθνος, 11620 Soph.242.d.5 : ἀπὸ Ξενοφάνους τε καὶ ἔτι πρόσθεν ἀρξάμενον, ὡς ἑνὸς ὄντος 11621 Soph.242.d.6 : τῶν πάντων καλουμένων οὕτω διεξέρχεται τοῖς μύθοις. Ἰάδες 11622 Soph.242.d.7 : δὲ καὶ Σικελαί τινες ὕστερον Μοῦσαι συνενόησαν ὅτι συμ– 11623 Soph.242.e.1 : πλέκειν ἀσφαλέστατον ἀμφότερα καὶ λέγειν ὡς τὸ ὂν πολλά 11624 Soph.242.e.2 : τε καὶ ἕν ἐστιν, ἔχθρᾳ δὲ καὶ φιλίᾳ συνέχεται. διαφερόμενον 11625 Soph.242.e.3 : γὰρ ἀεὶ συμφέρεται, φασὶν αἱ συντονώτεραι τῶν Μουσῶν· 11626 Soph.242.e.4 : αἱ δὲ μαλακώτεραι τὸ μὲν ἀεὶ ταῦτα οὕτως ἔχειν ἐχάλασαν, 11627 Soph.242.e.5 : ἐν μέρει δὲ τοτὲ μὲν ἓν εἶναί φασι τὸ πᾶν καὶ φίλον ὑπ´ 11628 Soph.243.a.1 : Ἀφροδίτης, τοτὲ δὲ πολλὰ καὶ πολέμιον αὐτὸ αὑτῷ διὰ νεῖκός 11629 Soph.243.a.2 : τι. ταῦτα δὲ πάντα εἰ μὲν ἀληθῶς τις ἢ μὴ τούτων εἴρηκε, 11630 Soph.243.a.3 : χαλεπὸν καὶ πλημμελὲς οὕτω μεγάλα κλεινοῖς καὶ παλαιοῖς 11631 Soph.243.a.4 : ἀνδράσιν ἐπιτιμᾶν· ἐκεῖνο δὲ ἀνεπίφθονον ἀποφήνασθαι— 11632 Soph.243.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11633 Soph.243.a.6 : {ΞΕ.} Ὅτι λίαν τῶν πολλῶν ἡμῶν ὑπεριδόντες ὠλιγώρησαν· 11634 Soph.243.a.7 : οὐδὲν γὰρ φροντίσαντες εἴτ´ ἐπακολουθοῦμεν αὐτοῖς λέγουσιν 11635 Soph.243.b.1 : εἴτε ἀπολειπόμεθα, περαίνουσι τὸ σφέτερον αὐτῶν ἕκαστοι. 11636 Soph.243.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις; 11637 Soph.243.b.3 : {ΞΕ.} Ὅταν τις αὐτῶν φθέγξηται λέγων ὡς ἔστιν ἢ 11638 Soph.243.b.4 : γέγονεν ἢ γίγνεται πολλὰ ἢ ἓν ἢ δύο, καὶ θερμὸν αὖ ψυχρῷ 11639 Soph.243.b.5 : συγκεραννύμενον, ἄλλοθί πῃ διακρίσεις καὶ συγκρίσεις ὑπο– 11640 Soph.243.b.6 : τιθείς, τούτων, ὦ Θεαίτητε, ἑκάστοτε σύ τι πρὸς θεῶν 11641 Soph.243.b.7 : συνίης ὅτι λέγουσιν; ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτε μὲν ἦν νεώτερος, 11642 Soph.243.b.8 : τοῦτό τε τὸ νῦν ἀπορούμενον ὁπότε τις εἴποι, τὸ μὴ ὄν, 11643 Soph.243.b.9 : ἀκριβῶς ᾤμην συνιέναι. νῦν δὲ ὁρᾷς ἵν´ ἐσμὲν αὐτοῦ πέρι 11644 Soph.243.b.10 : τῆς ἀπορίας. 11645 Soph.243.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Ὁρῶ. 11646 Soph.243.c.2 : {ΞΕ.} Τάχα τοίνυν ἴσως οὐχ ἧττον κατὰ τὸ ὂν ταὐτὸν 11647 Soph.243.c.3 : τοῦτο πάθος εἰληφότες ἐν τῇ ψυχῇ περὶ μὲν τοῦτο εὐπορεῖν 11648 Soph.243.c.4 : φαμεν καὶ μανθάνειν ὁπόταν τις αὐτὸ φθέγξηται, περὶ δὲ 11649 Soph.243.c.5 : θάτερον οὔ, πρὸς ἀμφότερα ὁμοίως ἔχοντες. 11650 Soph.243.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 11651 Soph.243.c.7 : {ΞΕ.} Καὶ περὶ τῶν ἄλλων δὴ τῶν προειρημένων ἡμῖν 11652 Soph.243.c.8 : ταὐτὸν τοῦτο εἰρήσθω. 11653 Soph.243.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 11654 Soph.243.c.10 : {ΞΕ.} Τῶν μὲν τοίνυν πολλῶν πέρι καὶ μετὰ τοῦτο σκεψό– 11655 Soph.243.d.1 : μεθ´, ἂν δόξῃ, περὶ δὲ τοῦ μεγίστου τε καὶ ἀρχηγοῦ πρώτου 11656 Soph.243.d.2 : νῦν σκεπτέον. 11657 Soph.243.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Τίνος δὴ λέγεις; ἢ δῆλον ὅτι τὸ ὂν φῂς πρῶτον 11658 Soph.243.d.4 : δεῖν διερευνήσασθαι τί ποθ´ οἱ λέγοντες αὐτὸ δηλοῦν 11659 Soph.243.d.5 : ἡγοῦνται; 11660 Soph.243.d.6 : {ΞΕ.} Κατὰ πόδα γε, ὦ Θεαίτητε, ὑπέλαβες. λέγω γὰρ 11661 Soph.243.d.7 : δὴ ταύτῃ δεῖν ποιεῖσθαι τὴν μέθοδον ἡμᾶς, οἷον αὐτῶν 11662 Soph.243.d.8 : παρόντων ἀναπυνθανομένους ὧδε· "Φέρε, ὁπόσοι θερμὸν 11663 Soph.243.d.9 : καὶ ψυχρὸν ἤ τινε δύο τοιούτω τὰ πάντ´ εἶναί φατε, τί ποτε 11664 Soph.243.e.1 : ἄρα τοῦτ´ ἐπ´ ἀμφοῖν φθέγγεσθε, λέγοντες ἄμφω καὶ ἑκάτερον 11665 Soph.243.e.2 : εἶναι; τί τὸ εἶναι τοῦτο ὑπολάβωμεν ὑμῶν; πότερον τρίτον 11666 Soph.243.e.3 : παρὰ τὰ δύο ἐκεῖνα, καὶ τρία τὸ πᾶν ἀλλὰ μὴ δύο ἔτι καθ´ 11667 Soph.243.e.4 : ὑμᾶς τιθῶμεν; οὐ γάρ που τοῖν γε δυοῖν καλοῦντες θάτερον 11668 Soph.243.e.5 : ὂν ἀμφότερα ὁμοίως εἶναι λέγετε· σχεδὸν γὰρ ἂν ἀμφοτέρως 11669 Soph.243.e.6 : ἕν, ἀλλ´ οὐ δύο εἴτην." 11670 Soph.243.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ λέγεις. 11671 Soph.243.e.8 : {ΞΕ.} "Ἀλλ´ ἆρά γε τὰ ἄμφω βούλεσθε καλεῖν ὄν;" 11672 Soph.243.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 11673 Soph.244.a.1 : {ΞΕ.} "Ἀλλ´, ὦ φίλοι," φήσομεν, "κἂν οὕτω τὰ δύο 11674 Soph.244.a.2 : λέγοιτ´ ἂν σαφέστατα ἕν." 11675 Soph.244.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα εἴρηκας. 11676 Soph.244.a.4 : {ΞΕ.} "Ἐπειδὴ τοίνυν ἡμεῖς ἠπορήκαμεν, ὑμεῖς αὐτὰ 11677 Soph.244.a.5 : ἡμῖν ἐμφανίζετε ἱκανῶς, τί ποτε βούλεσθε σημαίνειν ὁπόταν 11678 Soph.244.a.6 : ὂν φθέγγησθε. δῆλον γὰρ ὡς ὑμεῖς μὲν ταῦτα πάλαι 11679 Soph.244.a.7 : γιγνώσκετε, ἡμεῖς δὲ πρὸ τοῦ μὲν ᾠόμεθα, νῦν δ´ ἠπορή– 11680 Soph.244.a.8 : καμεν. διδάσκετε οὖν πρῶτον τοῦτ´ αὐτὸ ἡμᾶς, ἵνα μὴ 11681 Soph.244.a.9 : δοξάζωμεν μανθάνειν μὲν τὰ λεγόμενα παρ´ ὑμῶν, τὸ δὲ 11682 Soph.244.b.1 : τούτου γίγνηται πᾶν τοὐναντίον." ταῦτα δὴ λέγοντές τε 11683 Soph.244.b.2 : καὶ ἀξιοῦντες παρά τε τούτων καὶ παρὰ τῶν ἄλλων ὅσοι 11684 Soph.244.b.3 : πλεῖον ἑνὸς λέγουσι τὸ πᾶν εἶναι, μῶν, ὦ παῖ, τὶ πλημ– 11685 Soph.244.b.4 : μελήσομεν; 11686 Soph.244.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἥκιστά γε. 11687 Soph.244.b.6 : {ΞΕ.} Τί δέ; παρὰ τῶν ἓν τὸ πᾶν λεγόντων ἆρ´ οὐ 11688 Soph.244.b.7 : πευστέον εἰς δύναμιν τί ποτε λέγουσι τὸ ὄν; 11689 Soph.244.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11690 Soph.244.b.9 : {ΞΕ.} Τόδε τοίνυν ἀποκρινέσθων. "Ἕν πού φατε μόνον 11691 Soph.244.b.10 : εἶναι;" — "Φαμὲν γάρ," φήσουσιν. ἦ γάρ; 11692 Soph.244.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11693 Soph.244.b.12 : {ΞΕ.} "Τί δέ; ὂν καλεῖτέ τι;" 11694 Soph.244.b.13 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11695 Soph.244.c.1 : {ΞΕ.} "Πότερον ὅπερ ἕν, ἐπὶ τῷ αὐτῷ προσχρώμενοι δυοῖν 11696 Soph.244.c.2 : ὀνόμασιν, ἢ πῶς;" 11697 Soph.244.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Τίς οὖν αὐτοῖς ἡ μετὰ τοῦτ´, ὦ ξένε, ἀπόκρισις; 11698 Soph.244.c.4 : {ΞΕ.} Δῆλον, ὦ Θεαίτητε, ὅτι τῷ ταύτην τὴν ὑπόθεσιν 11699 Soph.244.c.5 : ὑποθεμένῳ πρὸς τὸ νῦν ἐρωτηθὲν καὶ πρὸς ἄλλο δὲ ὁτιοῦν 11700 Soph.244.c.6 : οὐ πάντων ῥᾷστον ἀποκρίνασθαι. 11701 Soph.244.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11702 Soph.244.c.8 : {ΞΕ.} Τό τε δύο ὀνόματα ὁμολογεῖν εἶναι μηδὲν θέμενον 11703 Soph.244.c.9 : πλὴν ἓν καταγέλαστόν που. 11704 Soph.244.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 11705 Soph.244.c.11 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ παράπαν γε ἀποδέχεσθαί του λέγοντος ὡς 11706 Soph.244.d.1 : ἔστιν ὄνομά τι, λόγον οὐκ ἂν ἔχον. 11707 Soph.244.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 11708 Soph.244.d.3 : {ΞΕ.} Τιθείς τε τοὔνομα τοῦ πράγματος ἕτερον δύο λέγει 11709 Soph.244.d.4 : πού τινε. 11710 Soph.244.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11711 Soph.244.d.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἂν ταὐτόν γε αὐτῷ τιθῇ τοὔνομα, ἢ μηδενὸς 11712 Soph.244.d.7 : ὄνομα ἀναγκασθήσεται λέγειν, εἰ δέ τινος αὐτὸ φήσει, 11713 Soph.244.d.8 : συμβήσεται τὸ ὄνομα ὀνόματος ὄνομα μόνον, ἄλλου δὲ 11714 Soph.244.d.9 : οὐδενὸς ὄν. 11715 Soph.244.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 11716 Soph.244.d.11 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ ἕν γε, ἑνὸς ὄνομα ὂν καὶ τοῦ ὀνόματος αὖ 11717 Soph.244.d.12 : τὸ ἓν ὄν. 11718 Soph.244.d.13 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 11719 Soph.244.d.14 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ ὅλον ἕτερον τοῦ ὄντος ἑνὸς ἢ ταὐτὸν 11720 Soph.244.d.15 : φήσουσι τούτῳ; 11721 Soph.244.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐ φήσουσί τε καὶ φασίν; 11722 Soph.244.e.2 : {ΞΕ.} Εἰ τοίνυν ὅλον ἐστίν, ὥσπερ καὶ Παρμενίδης λέγει, 11723 Soph.244.e.2 : 11724 Soph.244.e.3 : Πάντοθεν εὐκύκλου σφαίρης ἐναλίγκιον ὄγκῳ, 11725 Soph.244.e.4 : μεσσόθεν ἰσοπαλὲς πάντῃ· τὸ γὰρ οὔτε τι μεῖζον 11726 Soph.244.e.5 : οὔτε τι βαιότερον πελέναι χρεόν ἐστι τῇ ἢ τῇ, 11727 Soph.244.e.5 : 11728 Soph.244.e.6 : τοιοῦτόν γε ὂν τὸ ὂν μέσον τε καὶ ἔσχατα ἔχει, ταῦτα δὲ 11729 Soph.244.e.7 : ἔχον πᾶσα ἀνάγκη μέρη ἔχειν· ἢ πῶς; 11730 Soph.244.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 11731 Soph.245.a.1 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε μεμερισμένον πάθος μὲν τοῦ ἑνὸς 11732 Soph.245.a.2 : ἔχειν ἐπὶ τοῖς μέρεσι πᾶσιν οὐδὲν ἀποκωλύει, καὶ ταύτῃ δὴ 11733 Soph.245.a.3 : πᾶν τε ὂν καὶ ὅλον ἓν εἶναι. 11734 Soph.245.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὔ; 11735 Soph.245.a.5 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ πεπονθὸς ταῦτα ἆρ´ οὐκ ἀδύνατον αὐτό γε τὸ 11736 Soph.245.a.6 : ἓν αὐτὸ εἶναι; 11737 Soph.245.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11738 Soph.245.a.8 : {ΞΕ.} Ἀμερὲς δήπου δεῖ παντελῶς τό γε ἀληθῶς ἓν κατὰ 11739 Soph.245.a.9 : τὸν ὀρθὸν λόγον εἰρῆσθαι. 11740 Soph.245.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Δεῖ γὰρ οὖν. 11741 Soph.245.b.1 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε τοιοῦτον ἐκ πολλῶν μερῶν ὂν οὐ συμ– 11742 Soph.245.b.2 : φωνήσει τῷ [ὅλῳ] λόγῳ. 11743 Soph.245.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Μανθάνω. 11744 Soph.245.b.4 : {ΞΕ.} Πότερον δὴ πάθος ἔχον τὸ ὂν τοῦ ἑνὸς οὕτως ἕν τε 11745 Soph.245.b.5 : ἔσται καὶ ὅλον, ἢ παντάπασι μὴ λέγωμεν ὅλον εἶναι τὸ ὄν; 11746 Soph.245.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Χαλεπὴν προβέβληκας αἵρεσιν. 11747 Soph.245.b.7 : {ΞΕ.} Ἀληθέστατα μέντοι λέγεις. πεπονθός τε γὰρ τὸ 11748 Soph.245.b.8 : ὂν ἓν εἶναί πως οὐ ταὐτὸν ὂν τῷ ἑνὶ φανεῖται, καὶ πλέονα 11749 Soph.245.b.9 : δὴ τὰ πάντα ἑνὸς ἔσται. 11750 Soph.245.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11751 Soph.245.c.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐάν γε τὸ ὂν ᾖ μὴ ὅλον διὰ τὸ πεπονθέναι 11752 Soph.245.c.2 : τὸ ὑπ´ ἐκείνου πάθος, ᾖ δὲ αὐτὸ τὸ ὅλον, ἐνδεὲς τὸ ὂν ἑαυτοῦ 11753 Soph.245.c.3 : συμβαίνει. 11754 Soph.245.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 11755 Soph.245.c.5 : {ΞΕ.} Καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἑαυτοῦ στερόμενον 11756 Soph.245.c.6 : οὐκ ὂν ἔσται τὸ ὄν. 11757 Soph.245.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 11758 Soph.245.c.8 : {ΞΕ.} Καὶ ἑνός γε αὖ πλείω τὰ πάντα γίγνεται, τοῦ τε 11759 Soph.245.c.9 : ὄντος καὶ τοῦ ὅλου χωρὶς ἰδίαν ἑκατέρου φύσιν εἰληφότος. 11760 Soph.245.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11761 Soph.245.c.11 : {ΞΕ.} Μὴ ὄντος δέ γε τὸ παράπαν τοῦ ὅλου, ταὐτά τε 11762 Soph.245.d.1 : ταῦτα ὑπάρχει τῷ ὄντι, καὶ πρὸς τῷ μὴ εἶναι μηδ´ ἂν γενέσθαι 11763 Soph.245.d.2 : ποτὲ ὄν. 11764 Soph.245.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 11765 Soph.245.d.4 : {ΞΕ.} Τὸ γενόμενον ἀεὶ γέγονεν ὅλον· ὥστε οὔτε οὐσίαν 11766 Soph.245.d.5 : οὔτε γένεσιν ὡς οὖσαν δεῖ προσαγορεύειν [τὸ ἓν ἢ] τὸ ὅλον 11767 Soph.245.d.6 : ἐν τοῖς οὖσι μὴ τιθέντα. 11768 Soph.245.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασιν ἔοικε ταῦθ´ οὕτως ἔχειν. 11769 Soph.245.d.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν οὐδ´ ὁποσονοῦν τι δεῖ τὸ μὴ ὅλον εἶναι· 11770 Soph.245.d.9 : ποσόν τι γὰρ ὄν, ὁπόσον ἂν ᾖ, τοσοῦτον ὅλον ἀναγκαῖον 11771 Soph.245.d.10 : αὐτὸ εἶναι. 11772 Soph.245.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ γε. 11773 Soph.245.d.12 : {ΞΕ.} Καὶ τοίνυν ἄλλα μυρία ἀπεράντους ἀπορίας ἕκαστον 11774 Soph.245.e.1 : εἰληφὸς φανεῖται τῷ τὸ ὂν εἴτε δύο τινὲ εἴτε ἓν μόνον εἶναι 11775 Soph.245.e.2 : λέγοντι. 11776 Soph.245.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Δηλοῖ σχεδὸν καὶ τὰ νῦν ὑποφαίνοντα· συν– 11777 Soph.245.e.4 : άπτεται γὰρ ἕτερον ἐξ ἄλλου, μείζω καὶ χαλεπωτέραν φέρον 11778 Soph.245.e.5 : περὶ τῶν ἔμπροσθεν ἀεὶ ῥηθέντων πλάνην. 11779 Soph.245.e.6 : {ΞΕ.} Τοὺς μὲν τοίνυν διακριβολογουμένους ὄντος τε πέρι 11780 Soph.245.e.7 : καὶ μή, πάντας μὲν οὐ διεληλύθαμεν, ὅμως δὲ ἱκανῶς ἐχέτω· 11781 Soph.245.e.8 : τοὺς δὲ ἄλλως λέγοντας αὖ θεατέον, ἵν´ ἐκ πάντων ἴδωμεν 11782 Soph.246.a.1 : ὅτι τὸ ὂν τοῦ μὴ ὄντος οὐδὲν εὐπορώτερον εἰπεῖν ὅτι ποτ´ 11783 Soph.246.a.2 : ἔστιν. 11784 Soph.246.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν πορεύεσθαι χρὴ καὶ ἐπὶ τούτους. 11785 Soph.246.a.4 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἔοικέ γε ἐν αὐτοῖς οἷον γιγαντομαχία τις 11786 Soph.246.a.5 : εἶναι διὰ τὴν ἀμφισβήτησιν περὶ τῆς οὐσίας πρὸς ἀλλήλους. 11787 Soph.246.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11788 Soph.246.a.7 : {ΞΕ.} Οἱ μὲν εἰς γῆν ἐξ οὐρανοῦ καὶ τοῦ ἀοράτου πάντα 11789 Soph.246.a.8 : ἕλκουσι, ταῖς χερσὶν ἀτεχνῶς πέτρας καὶ δρῦς περιλαμ– 11790 Soph.246.a.9 : βάνοντες. τῶν γὰρ τοιούτων ἐφαπτόμενοι πάντων διισχυρί– 11791 Soph.246.a.10 : ζονται τοῦτο εἶναι μόνον ὃ παρέχει προσβολὴν καὶ ἐπαφήν 11792 Soph.246.b.1 : τινα, ταὐτὸν σῶμα καὶ οὐσίαν ὁριζόμενοι, τῶν δὲ ἄλλων εἴ 11793 Soph.246.b.2 : τίς 〈τι〉 φήσει μὴ σῶμα ἔχον εἶναι, καταφρονοῦντες τὸ 11794 Soph.246.b.3 : παράπαν καὶ οὐδὲν ἐθέλοντες ἄλλο ἀκούειν. 11795 Soph.246.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἦ δεινοὺς εἴρηκας ἄνδρας· ἤδη γὰρ καὶ ἐγὼ 11796 Soph.246.b.5 : τούτων συχνοῖς προσέτυχον. 11797 Soph.246.b.6 : {ΞΕ.} Τοιγαροῦν οἱ πρὸς αὐτοὺς ἀμφισβητοῦντες μάλα 11798 Soph.246.b.7 : εὐλαβῶς ἄνωθεν ἐξ ἀοράτου ποθὲν ἀμύνονται, νοητὰ ἄττα 11799 Soph.246.b.8 : καὶ ἀσώματα εἴδη βιαζόμενοι τὴν ἀληθινὴν οὐσίαν εἶναι· 11800 Soph.246.b.9 : τὰ δὲ ἐκείνων σώματα καὶ τὴν λεγομένην ὑπ´ αὐτῶν ἀλήθειαν 11801 Soph.246.c.1 : κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις γένεσιν ἀντ´ οὐσίας 11802 Soph.246.c.2 : φερομένην τινὰ προσαγορεύουσιν. ἐν μέσῳ δὲ περὶ ταῦτα 11803 Soph.246.c.3 : ἄπλετος ἀμφοτέρων μάχη τις, ὦ Θεαίτητε, ἀεὶ συνέστηκεν. 11804 Soph.246.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 11805 Soph.246.c.5 : {ΞΕ.} Παρ´ ἀμφοῖν τοίνυν τοῖν γενοῖν κατὰ μέρος λάβωμεν 11806 Soph.246.c.6 : λόγον ὑπὲρ ἧς τίθενται τῆς οὐσίας. 11807 Soph.246.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς οὖν δὴ ληψόμεθα; 11808 Soph.246.c.8 : {ΞΕ.} Παρὰ μὲν τῶν ἐν εἴδεσιν αὐτὴν τιθεμένων ῥᾷον, 11809 Soph.246.c.9 : ἡμερώτεροι γάρ· παρὰ δὲ τῶν εἰς σῶμα πάντα ἑλκόντων 11810 Soph.246.d.1 : βίᾳ χαλεπώτερον, ἴσως δὲ καὶ σχεδὸν ἀδύνατον. ἀλλ´ ὧδέ 11811 Soph.246.d.2 : μοι δεῖν δοκεῖ περὶ αὐτῶν δρᾶν. 11812 Soph.246.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11813 Soph.246.d.4 : {ΞΕ.} Μάλιστα μέν, εἴ πῃ δυνατὸν ἦν, ἔργῳ βελτίους 11814 Soph.246.d.5 : αὐτοὺς ποιεῖν· εἰ δὲ τοῦτο μὴ ἐγχωρεῖ, λόγῳ ποιῶμεν, 11815 Soph.246.d.6 : ὑποτιθέμενοι νομιμώτερον αὐτοὺς ἢ νῦν ἐθέλοντας ἂν ἀποκρί– 11816 Soph.246.d.7 : νασθαι. τὸ γὰρ ὁμολογηθὲν παρὰ βελτιόνων που κυριώτερον 11817 Soph.246.d.8 : ἢ τὸ παρὰ χειρόνων· ἡμεῖς δὲ οὐ τούτων φροντίζομεν, ἀλλὰ 11818 Soph.246.d.9 : τἀληθὲς ζητοῦμεν. 11819 Soph.246.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα. 11820 Soph.246.e.2 : {ΞΕ.} Κέλευε δὴ τοὺς βελτίους γεγονότας ἀποκρίνασθαί 11821 Soph.246.e.3 : σοι, καὶ τὸ λεχθὲν παρ´ αὐτῶν ἀφερμήνευε. 11822 Soph.246.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Ταῦτ´ ἔσται. 11823 Soph.246.e.5 : {ΞΕ.} Λεγόντων δὴ θνητὸν ζῷον εἴ φασιν εἶναί τι. 11824 Soph.246.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 11825 Soph.246.e.7 : {ΞΕ.} Τοῦτο δὲ οὐ σῶμα ἔμψυχον ὁμολογοῦσιν; 11826 Soph.246.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ γε. 11827 Soph.246.e.9 : {ΞΕ.} Τιθέντες τι τῶν ὄντων ψυχήν; 11828 Soph.247.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11829 Soph.247.a.2 : {ΞΕ.} Τί δέ; ψυχὴν οὐ τὴν μὲν δικαίαν, τὴν δὲ ἄδικόν 11830 Soph.247.a.3 : φασιν εἶναι, καὶ τὴν μὲν φρόνιμον, τὴν δὲ ἄφρονα; 11831 Soph.247.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 11832 Soph.247.a.5 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὐ δικαιοσύνης ἕξει καὶ παρουσίᾳ τοιαύτην 11833 Soph.247.a.6 : αὐτῶν ἑκάστην γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἐναντίων τὴν ἐναντίαν; 11834 Soph.247.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί, καὶ ταῦτα σύμφασιν. 11835 Soph.247.a.8 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε δυνατόν τῳ παραγίγνεσθαι καὶ 11836 Soph.247.a.9 : ἀπογίγνεσθαι πάντως εἶναί τι φήσουσιν. 11837 Soph.247.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Φασὶ μὲν οὖν. 11838 Soph.247.b.1 : {ΞΕ.} Οὔσης οὖν δικαιοσύνης καὶ φρονήσεως καὶ τῆς 11839 Soph.247.b.2 : ἄλλης ἀρετῆς καὶ τῶν ἐναντίων, καὶ δὴ καὶ ψυχῆς ἐν ᾗ 11840 Soph.247.b.3 : ταῦτα ἐγγίγνεται, πότερον ὁρατὸν καὶ ἁπτὸν εἶναί φασί τι 11841 Soph.247.b.4 : αὐτῶν ἢ πάντα ἀόρατα; 11842 Soph.247.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδὸν οὐδὲν τούτων γε ὁρατόν. 11843 Soph.247.b.6 : {ΞΕ.} Τί δὲ τῶν τοιούτων; μῶν σῶμά τι λέγουσιν ἴσχειν; 11844 Soph.247.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦτο οὐκέτι κατὰ ταὐτὰ ἀποκρίνονται πᾶν, ἀλλὰ 11845 Soph.247.b.8 : τὴν μὲν ψυχὴν αὐτὴν δοκεῖν σφίσι σῶμά τι κεκτῆσθαι, 11846 Soph.247.b.9 : φρόνησιν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον ὧν ἠρώτηκας, αἰσχύ– 11847 Soph.247.c.1 : νονται τὸ τολμᾶν ἢ μηδὲν τῶν ὄντων αὐτὰ ὁμολογεῖν ἢ 11848 Soph.247.c.2 : πάντ´ εἶναι σώματα διισχυρίζεσθαι. 11849 Soph.247.c.3 : {ΞΕ.} Σαφῶς γὰρ ἡμῖν, ὦ Θεαίτητε, βελτίους γεγόνασιν 11850 Soph.247.c.4 : ἇνδρες· ἐπεὶ τούτων οὐδ´ ἂν ἓν ἐπαισχυνθεῖεν οἵ γε αὐτῶν 11851 Soph.247.c.5 : σπαρτοί τε καὶ αὐτόχθονες, ἀλλὰ διατείνοιντ´ ἂν πᾶν ὃ μὴ 11852 Soph.247.c.6 : δυνατοὶ ταῖς χερσὶ συμπιέζειν εἰσίν, ὡς ἄρα τοῦτο οὐδὲν τὸ 11853 Soph.247.c.7 : παράπαν ἐστίν. 11854 Soph.247.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδὸν οἷα διανοοῦνται λέγεις. 11855 Soph.247.c.9 : {ΞΕ.} Πάλιν τοίνυν ἀνερωτῶμεν αὐτούς· εἰ γάρ τι καὶ 11856 Soph.247.d.1 : σμικρὸν ἐθέλουσι τῶν ὄντων συγχωρεῖν ἀσώματον, ἐξαρκεῖ. 11857 Soph.247.d.2 : τὸ γὰρ ἐπί τε τούτοις ἅμα καὶ ἐπ´ ἐκείνοις ὅσα ἔχει σῶμα 11858 Soph.247.d.3 : συμφυὲς γεγονός, εἰς ὃ βλέποντες ἀμφότερα εἶναι λέγουσι, 11859 Soph.247.d.4 : τοῦτο αὐτοῖς ῥητέον. τάχ´ οὖν ἴσως ἂν ἀποροῖεν· εἰ δή 11860 Soph.247.d.5 : τι τοιοῦτον πεπόνθασι, σκόπει, προτεινομένων ἡμῶν, ἆρ´ 11861 Soph.247.d.6 : ἐθέλοιεν ἂν δέχεσθαι καὶ ὁμολογεῖν τοιόνδ´ εἶναι τὸ ὄν. 11862 Soph.247.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; λέγε, καὶ τάχα εἰσόμεθα. 11863 Soph.247.d.8 : {ΞΕ.} Λέγω δὴ τὸ καὶ ὁποιανοῦν [τινα] κεκτημένον δύναμιν 11864 Soph.247.e.1 : εἴτ´ εἰς τὸ ποιεῖν ἕτερον ὁτιοῦν πεφυκὸς εἴτ´ εἰς τὸ παθεῖν 11865 Soph.247.e.2 : καὶ σμικρότατον ὑπὸ τοῦ φαυλοτάτου, κἂν εἰ μόνον εἰς ἅπαξ, 11866 Soph.247.e.3 : πᾶν τοῦτο ὄντως εἶναι· τίθεμαι γὰρ ὅρον [ὁρίζειν] τὰ ὄντα 11867 Soph.247.e.4 : ὡς ἔστιν οὐκ ἄλλο τι πλὴν δύναμις. 11868 Soph.247.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλ´ ἐπείπερ αὐτοί γε οὐκ ἔχουσιν ἐν τῷ παρόντι 11869 Soph.247.e.6 : τούτου βέλτιον λέγειν, δέχονται τοῦτο. 11870 Soph.247.e.7 : {ΞΕ.} Καλῶς· ἴσως γὰρ ἂν εἰς ὕστερον ἡμῖν τε καὶ τούτοις 11871 Soph.248.a.1 : ἕτερον ἂν φανείη. πρὸς μὲν οὖν τούτους τοῦτο ἡμῖν ἐνταῦθα 11872 Soph.248.a.2 : μενέτω συνομολογηθέν. 11873 Soph.248.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Μένει. 11874 Soph.248.a.4 : {ΞΕ.} Πρὸς δὴ τοὺς ἑτέρους ἴωμεν, τοὺς τῶν εἰδῶν φίλους· 11875 Soph.248.a.5 : σὺ δ´ ἡμῖν καὶ τὰ παρὰ τούτων ἀφερμήνευε. 11876 Soph.248.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ταῦτ´ ἔσται. 11877 Soph.248.a.7 : {ΞΕ.} Γένεσιν, τὴν δὲ οὐσίαν χωρίς που διελόμενοι λέγετε; 11878 Soph.248.a.8 : ἦ γάρ; 11879 Soph.248.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11880 Soph.248.a.10 : {ΞΕ.} Καὶ σώματι μὲν ἡμᾶς γενέσει δι´ αἰσθήσεως κοι– 11881 Soph.248.a.11 : νωνεῖν, διὰ λογισμοῦ δὲ ψυχῇ πρὸς τὴν ὄντως οὐσίαν, 11882 Soph.248.a.12 : ἣν ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως ἔχειν φατέ, γένεσιν δὲ ἄλλοτε 11883 Soph.248.a.13 : ἄλλως. 11884 Soph.248.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Φαμὲν γὰρ οὖν. 11885 Soph.248.b.2 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ δὴ κοινωνεῖν, ὦ πάντων ἄριστοι, τί τοῦθ´ ὑμᾶς 11886 Soph.248.b.3 : ἐπ´ ἀμφοῖν λέγειν φῶμεν; ἆρ´ οὐ τὸ νυνδὴ παρ´ ἡμῶν ῥηθέν; 11887 Soph.248.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11888 Soph.248.b.5 : {ΞΕ.} Πάθημα ἢ ποίημα ἐκ δυνάμεώς τινος ἀπὸ τῶν πρὸς 11889 Soph.248.b.6 : ἄλληλα συνιόντων γιγνόμενον. τάχ´ οὖν, ὦ Θεαίτητε, αὐτῶν 11890 Soph.248.b.7 : τὴν πρὸς ταῦτα ἀπόκρισιν σὺ μὲν οὐ κατακούεις, ἐγὼ δὲ ἴσως 11891 Soph.248.b.8 : διὰ συνήθειαν. 11892 Soph.248.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Τίν´ οὖν δὴ λέγουσι λόγον; 11893 Soph.248.c.1 : {ΞΕ.} Οὐ συγχωροῦσιν ἡμῖν τὸ νυνδὴ ῥηθὲν πρὸς τοὺς 11894 Soph.248.c.2 : γηγενεῖς οὐσίας πέρι. 11895 Soph.248.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 11896 Soph.248.c.4 : {ΞΕ.} Ἱκανὸν ἔθεμεν ὅρον που τῶν ὄντων, ὅταν τῳ παρῇ 11897 Soph.248.c.5 : ἡ τοῦ πάσχειν ἢ δρᾶν καὶ πρὸς τὸ σμικρότατον δύναμις; 11898 Soph.248.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 11899 Soph.248.c.7 : {ΞΕ.} Πρὸς δὴ ταῦτα τόδε λέγουσιν, ὅτι γενέσει μὲν 11900 Soph.248.c.8 : μέτεστι τοῦ πάσχειν καὶ ποιεῖν δυνάμεως, πρὸς δὲ οὐσίαν 11901 Soph.248.c.9 : τούτων οὐδετέρου τὴν δύναμιν ἁρμόττειν φασίν. 11902 Soph.248.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν λέγουσί τι; 11903 Soph.248.c.11 : {ΞΕ.} Πρὸς ὅ γε λεκτέον ἡμῖν ὅτι δεόμεθα παρ´ αὐτῶν 11904 Soph.248.d.1 : ἔτι πυθέσθαι σαφέστερον εἰ προσομολογοῦσι τὴν μὲν ψυχὴν 11905 Soph.248.d.2 : γιγνώσκειν, τὴν δ´ οὐσίαν γιγνώσκεσθαι. 11906 Soph.248.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Φασὶ μὴν τοῦτό γε. 11907 Soph.248.d.4 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ γιγνώσκειν ἢ τὸ γιγνώσκεσθαί φατε 11908 Soph.248.d.5 : ποίημα ἢ πάθος ἢ ἀμφότερον; ἢ τὸ μὲν πάθημα, τὸ δὲ 11909 Soph.248.d.6 : θάτερον; ἢ παντάπασιν οὐδέτερον οὐδετέρου τούτων μετα– 11910 Soph.248.d.7 : λαμβάνειν; 11911 Soph.248.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον ὡς οὐδέτερον οὐδετέρου· τἀναντία γὰρ ἂν 11912 Soph.248.d.9 : τοῖς ἔμπροσθεν λέγοιεν. 11913 Soph.248.d.10 : {ΞΕ.} Μανθάνω· τόδε γε, ὡς τὸ γιγνώσκειν εἴπερ ἔσται 11914 Soph.248.e.1 : ποιεῖν τι, τὸ γιγνωσκόμενον ἀναγκαῖον αὖ συμβαίνει πάσχειν. 11915 Soph.248.e.2 : τὴν οὐσίαν δὴ κατὰ τὸν λόγον τοῦτον γιγνωσκομένην ὑπὸ τῆς 11916 Soph.248.e.3 : γνώσεως, καθ´ ὅσον γιγνώσκεται, κατὰ τοσοῦτον κινεῖσθαι διὰ 11917 Soph.248.e.4 : τὸ πάσχειν, ὃ δή φαμεν οὐκ ἂν γενέσθαι περὶ τὸ ἠρεμοῦν. 11918 Soph.248.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 11919 Soph.248.e.6 : {ΞΕ.} Τί δὲ πρὸς Διός; ὡς ἀληθῶς κίνησιν καὶ ζωὴν καὶ 11920 Soph.248.e.7 : ψυχὴν καὶ φρόνησιν ἦ ῥᾳδίως πεισθησόμεθα τῷ παντελῶς 11921 Soph.249.a.1 : ὄντι μὴ παρεῖναι, μηδὲ ζῆν αὐτὸ μηδὲ φρονεῖν, ἀλλὰ σεμνὸν 11922 Soph.249.a.2 : καὶ ἅγιον, νοῦν οὐκ ἔχον, ἀκίνητον ἑστὸς εἶναι; 11923 Soph.249.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Δεινὸν μεντἄν, ὦ ξένε, λόγον συγχωροῖμεν. 11924 Soph.249.a.4 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ νοῦν μὲν ἔχειν, ζωὴν δὲ μὴ φῶμεν; 11925 Soph.249.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 11926 Soph.249.a.6 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀμφότερα ἐνόντ´ αὐτῷ λέγομεν, οὐ 11927 Soph.249.a.7 : μὴν ἐν ψυχῇ γε φήσομεν αὐτὸ ἔχειν αὐτά; 11928 Soph.249.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τίν´ ἂν ἕτερον ἔχοι τρόπον; 11929 Soph.249.a.9 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ δῆτα νοῦν μὲν καὶ ζωὴν καὶ ψυχὴν 〈ἔχειν〉, 11930 Soph.249.a.10 : ἀκίνητον μέντοι τὸ παράπαν ἔμψυχον ὂν ἑστάναι; 11931 Soph.249.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Πάντα ἔμοιγε ἄλογα ταῦτ´ εἶναι φαίνεται. 11932 Soph.249.b.2 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ κινούμενον δὴ καὶ κίνησιν συγχωρητέον ὡς 11933 Soph.249.b.3 : ὄντα. 11934 Soph.249.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 11935 Soph.249.b.5 : {ΞΕ.} Συμβαίνει δ´ οὖν, ὦ Θεαίτητε, ἀκινήτων τε ὄντων 11936 Soph.249.b.6 : νοῦν μηδενὶ περὶ μηδενὸς εἶναι μηδαμοῦ. 11937 Soph.249.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 11938 Soph.249.b.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐὰν αὖ φερόμενα καὶ κινούμενα πάντ´ εἶναι 11939 Soph.249.b.9 : συγχωρῶμεν, καὶ τούτῳ τῷ λόγῳ ταὐτὸν τοῦτο ἐκ τῶν ὄντων 11940 Soph.249.b.10 : ἐξαιρήσομεν. 11941 Soph.249.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 11942 Soph.249.b.12 : {ΞΕ.} Τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως καὶ περὶ τὸ αὐτὸ δοκεῖ 11943 Soph.249.c.1 : σοι χωρὶς στάσεως γενέσθαι ποτ´ ἄν; 11944 Soph.249.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 11945 Soph.249.c.3 : {ΞΕ.} Τί δ´; ἄνευ τούτων νοῦν καθορᾷς ὄντα ἢ γενόμενον 11946 Soph.249.c.4 : ἂν καὶ ὁπουοῦν; 11947 Soph.249.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἥκιστα. 11948 Soph.249.c.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν πρός γε τοῦτον παντὶ λόγῳ μαχετέον, ὃς 11949 Soph.249.c.7 : ἂν ἐπιστήμην ἢ φρόνησιν ἢ νοῦν ἀφανίζων ἰσχυρίζηται περί 11950 Soph.249.c.8 : τινος ὁπῃοῦν. 11951 Soph.249.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Σφόδρα γε. 11952 Soph.249.c.10 : {ΞΕ.} Τῷ δὴ φιλοσόφῳ καὶ ταῦτα μάλιστα τιμῶντι πᾶσα, 11953 Soph.249.c.11 : ὡς ἔοικεν, ἀνάγκη διὰ ταῦτα μήτε τῶν ἓν ἢ καὶ τὰ πολλὰ 11954 Soph.249.d.1 : εἴδη λεγόντων τὸ πᾶν ἑστηκὸς ἀποδέχεσθαι, τῶν τε αὖ 11955 Soph.249.d.2 : πανταχῇ τὸ ὂν κινούντων μηδὲ τὸ παράπαν ἀκούειν, ἀλλὰ 11956 Soph.249.d.3 : κατὰ τὴν τῶν παίδων εὐχήν, ὅσα ἀκίνητα καὶ κεκινημένα, τὸ 11957 Soph.249.d.4 : ὄν τε καὶ τὸ πᾶν συναμφότερα λέγειν. 11958 Soph.249.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα. 11959 Soph.249.d.6 : {ΞΕ.} Τί οὖν; ἆρ´ οὐκ ἐπιεικῶς ἤδη φαινόμεθα περιειλη– 11960 Soph.249.d.7 : φέναι τῷ λόγῳ τὸ ὄν; 11961 Soph.249.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 11962 Soph.249.d.9 : {ΞΕ.} Βαβαὶ †μέντ´ ἂν ἄρα,† ὦ Θεαίτητε, ὥς μοι δοκοῦμεν 11963 Soph.249.d.10 : νῦν αὐτοῦ γνώσεσθαι πέρι τὴν ἀπορίαν τῆς σκέψεως. 11964 Soph.249.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς αὖ καὶ τί τοῦτ´ εἴρηκας; 11965 Soph.249.e.2 : {ΞΕ.} Ὦ μακάριε, οὐκ ἐννοεῖς ὅτι νῦν ἐσμεν ἐν ἀγνοίᾳ 11966 Soph.249.e.3 : τῇ πλείστῃ περὶ αὐτοῦ, φαινόμεθα δέ τι λέγειν ἡμῖν 11967 Soph.249.e.4 : αὐτοῖς; 11968 Soph.249.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἐμοὶ γοῦν· ὅπῃ δ´ αὖ λελήθαμεν οὕτως ἔχοντες, 11969 Soph.249.e.6 : οὐ πάνυ συνίημι. 11970 Soph.249.e.7 : {ΞΕ.} Σκόπει δὴ σαφέστερον εἰ τὰ νῦν συνομολογοῦντες 11971 Soph.250.a.1 : δικαίως ἂν ἐπερωτηθεῖμεν ἅπερ αὐτοὶ τότε ἠρωτῶμεν τοὺς 11972 Soph.250.a.2 : λέγοντας εἶναι τὸ πᾶν θερμὸν καὶ ψυχρόν. 11973 Soph.250.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα; ὑπόμνησόν με. 11974 Soph.250.a.4 : {ΞΕ.} Πάνυ μὲν οὖν· καὶ πειράσομαί γε δρᾶν τοῦτο 11975 Soph.250.a.5 : ἐρωτῶν σὲ καθάπερ ἐκείνους τότε, ἵνα ἅμα τι καὶ 11976 Soph.250.a.6 : προΐωμεν. 11977 Soph.250.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 11978 Soph.250.a.8 : {ΞΕ.} Εἶεν δή, κίνησιν καὶ στάσιν ἆρ´ οὐκ ἐναντιώτατα 11979 Soph.250.a.9 : λέγεις ἀλλήλοις; 11980 Soph.250.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 11981 Soph.250.a.11 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν εἶναί γε ὁμοίως φῂς ἀμφότερα αὐτὰ καὶ 11982 Soph.250.a.12 : ἑκάτερον; 11983 Soph.250.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Φημὶ γὰρ οὖν. 11984 Soph.250.b.2 : {ΞΕ.} Ἆρα κινεῖσθαι λέγων ἀμφότερα καὶ ἑκάτερον, ὅταν 11985 Soph.250.b.3 : εἶναι συγχωρῇς; 11986 Soph.250.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 11987 Soph.250.b.5 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ἑστάναι σημαίνεις λέγων αὐτὰ ἀμφότερα εἶναι; 11988 Soph.250.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 11989 Soph.250.b.7 : {ΞΕ.} Τρίτον ἄρα τι παρὰ ταῦτα τὸ ὂν ἐν τῇ ψυχῇ τιθείς, 11990 Soph.250.b.8 : ὡς ὑπ´ ἐκείνου τήν τε στάσιν καὶ τὴν κίνησιν περιεχομένην, 11991 Soph.250.b.9 : συλλαβὼν καὶ ἀπιδὼν αὐτῶν πρὸς τὴν τῆς οὐσίας κοινωνίαν, 11992 Soph.250.b.10 : οὕτως εἶναι προσεῖπας ἀμφότερα; 11993 Soph.250.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύομεν ὡς ἀληθῶς τρίτον ἀπομαντεύεσθαί 11994 Soph.250.c.2 : τι τὸ ὄν, ὅταν κίνησιν καὶ στάσιν εἶναι λέγωμεν. 11995 Soph.250.c.3 : {ΞΕ.} Οὐκ ἄρα κίνησις καὶ στάσις ἐστὶ συναμφότερον τὸ 11996 Soph.250.c.4 : ὂν ἀλλ´ ἕτερον δή τι τούτων. 11997 Soph.250.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 11998 Soph.250.c.6 : {ΞΕ.} Κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἄρα τὸ ὂν οὔτε ἕστηκεν οὔτε 11999 Soph.250.c.7 : κινεῖται. 12000 Soph.250.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδόν. 12001 Soph.250.c.9 : {ΞΕ.} Ποῖ δὴ χρὴ τὴν διάνοιαν ἔτι τρέπειν τὸν βουλόμενον 12002 Soph.250.c.10 : ἐναργές τι περὶ αὐτοῦ παρ´ ἑαυτῷ βεβαιώσασθαι; 12003 Soph.250.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖ γάρ; 12004 Soph.250.c.12 : {ΞΕ.} Οἶμαι μὲν οὐδαμόσε ἔτι ῥᾴδιον. εἰ γάρ τι μὴ 12005 Soph.250.d.1 : κινεῖται, πῶς οὐχ ἕστηκεν; ἢ τὸ μηδαμῶς ἑστὸς πῶς οὐκ 12006 Soph.250.d.2 : αὖ κινεῖται; τὸ δὲ ὂν ἡμῖν νῦν ἐκτὸς τούτων ἀμφοτέρων 12007 Soph.250.d.3 : ἀναπέφανται. ἦ δυνατὸν οὖν τοῦτο; 12008 Soph.250.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Πάντων μὲν οὖν ἀδυνατώτατον. 12009 Soph.250.d.5 : {ΞΕ.} Τόδε τοίνυν μνησθῆναι δίκαιον ἐπὶ τούτοις. 12010 Soph.250.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12011 Soph.250.d.7 : {ΞΕ.} Ὅτι τοῦ μὴ ὄντος ἐρωτηθέντες τοὔνομα ἐφ´ ὅτι 12012 Soph.250.d.8 : ποτὲ δεῖ φέρειν, πάσῃ συνεσχόμεθα ἀπορίᾳ. μέμνησαι; 12013 Soph.250.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12014 Soph.250.e.1 : {ΞΕ.} Μῶν οὖν ἐν ἐλάττονί τινι νῦν ἐσμεν ἀπορίᾳ περὶ 12015 Soph.250.e.2 : τὸ ὄν; 12016 Soph.250.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἐμοὶ μέν, ὦ ξένε, εἰ δυνατὸν εἰπεῖν, ἐν πλείονι 12017 Soph.250.e.4 : φαινόμεθα. 12018 Soph.250.e.5 : {ΞΕ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἐνταῦθα κείσθω διηπορημένον· 12019 Soph.250.e.6 : ἐπειδὴ δὲ ἐξ ἴσου τό τε ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν ἀπορίας μετειλή– 12020 Soph.250.e.7 : φατον, νῦν ἐλπὶς ἤδη καθάπερ ἂν αὐτῶν θάτερον εἴτε 12021 Soph.250.e.8 : ἀμυδρότερον εἴτε σαφέστερον ἀναφαίνηται, καὶ θάτερον οὕτως 12022 Soph.251.a.1 : ἀναφαίνεσθαι· καὶ ἐὰν αὖ μηδέτερον ἰδεῖν δυνώμεθα, τὸν 12023 Soph.251.a.2 : γοῦν λόγον ὅπῃπερ ἂν οἷοί τε ὦμεν εὐπρεπέστατα διωσόμεθα 12024 Soph.251.a.3 : οὕτως ἀμφοῖν ἅμα. 12025 Soph.251.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς. 12026 Soph.251.a.5 : {ΞΕ.} Λέγωμεν δὴ καθ´ ὅντινά ποτε τρόπον πολλοῖς ὀνόμασι 12027 Soph.251.a.6 : ταὐτὸν τοῦτο ἑκάστοτε προσαγορεύομεν. 12028 Soph.251.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Οἷον δὴ τί; παράδειγμα εἰπέ. 12029 Soph.251.a.8 : {ΞΕ.} Λέγομεν ἄνθρωπον δήπου πόλλ´ ἄττα ἐπονομάζοντες, 12030 Soph.251.a.9 : τά τε χρώματα ἐπιφέροντες αὐτῷ καὶ τὰ σχήματα καὶ μεγέθη 12031 Soph.251.a.10 : καὶ κακίας καὶ ἀρετάς, ἐν οἷς πᾶσι καὶ ἑτέροις μυρίοις οὐ μόνον 12032 Soph.251.b.1 : ἄνθρωπον αὐτὸν εἶναί φαμεν, ἀλλὰ καὶ ἀγαθὸν καὶ ἕτερα 12033 Soph.251.b.2 : ἄπειρα, καὶ τἆλλα δὴ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὕτως ἓν ἕκαστον 12034 Soph.251.b.3 : ὑποθέμενοι πάλιν αὐτὸ πολλὰ καὶ πολλοῖς ὀνόμασι λέγομεν. 12035 Soph.251.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ λέγεις. 12036 Soph.251.b.5 : {ΞΕ.} Ὅθεν γε οἶμαι τοῖς τε νέοις καὶ τῶν γερόντων τοῖς 12037 Soph.251.b.6 : ὀψιμαθέσι θοίνην παρεσκευάκαμεν· εὐθὺς γὰρ ἀντιλαβέσθαι 12038 Soph.251.b.7 : παντὶ πρόχειρον ὡς ἀδύνατον τά τε πολλὰ ἓν καὶ τὸ ἓν 12039 Soph.251.b.8 : πολλὰ εἶναι, καὶ δήπου χαίρουσιν οὐκ ἐῶντες ἀγαθὸν λέγειν 12040 Soph.251.c.1 : ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀγαθὸν ἀγαθόν, τὸν δὲ ἄνθρωπον 12041 Soph.251.c.2 : ἄνθρωπον. ἐντυγχάνεις γάρ, ὦ Θεαίτητε, ὡς ἐγᾦμαι, 12042 Soph.251.c.3 : πολλάκις τὰ τοιαῦτα ἐσπουδακόσιν, ἐνίοτε πρεσβυτέροις 12043 Soph.251.c.4 : ἀνθρώποις, καὶ ὑπὸ πενίας τῆς περὶ φρόνησιν κτήσεως τὰ 12044 Soph.251.c.5 : τοιαῦτα τεθαυμακόσι, καὶ δή τι καὶ πάσσοφον οἰομένοις 12045 Soph.251.c.6 : τοῦτο αὐτὸ ἀνηυρηκέναι. 12046 Soph.251.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12047 Soph.251.c.8 : {ΞΕ.} Ἵνα τοίνυν πρὸς ἅπαντας ἡμῖν ὁ λόγος ᾖ τοὺς 12048 Soph.251.d.1 : πώποτε περὶ οὐσίας καὶ ὁτιοῦν διαλεχθέντας, ἔστω καὶ πρὸς 12049 Soph.251.d.2 : τούτους καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους, ὅσοις ἔμπροσθεν διειλέγμεθα, 12050 Soph.251.d.3 : τὰ νῦν ὡς ἐν ἐρωτήσει λεχθησόμενα. 12051 Soph.251.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὰ ποῖα δή; 12052 Soph.251.d.5 : {ΞΕ.} Πότερον μήτε τὴν οὐσίαν κινήσει καὶ στάσει προσ– 12053 Soph.251.d.6 : άπτωμεν μήτε ἄλλο ἄλλῳ μηδὲν μηδενί, ἀλλ´ ὡς ἄμεικτα ὄντα 12054 Soph.251.d.7 : καὶ ἀδύνατον μεταλαμβάνειν ἀλλήλων οὕτως αὐτὰ ἐν τοῖς παρ´ 12055 Soph.251.d.8 : ἡμῖν λόγοις τιθῶμεν; ἢ πάντα εἰς ταὐτὸν συναγάγωμεν ὡς 12056 Soph.251.d.9 : δυνατὰ ἐπικοινωνεῖν ἀλλήλοις; ἢ τὰ μέν, τὰ δὲ μή; τούτων, 12057 Soph.251.e.1 : ὦ Θεαίτητε, τί ποτ´ ἂν αὐτοὺς προαιρεῖσθαι φήσομεν; 12058 Soph.251.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἐγὼ μὲν ὑπὲρ αὐτῶν οὐδὲν ἔχω πρὸς ταῦτα 12059 Soph.251.e.3 : ἀποκρίνασθαι. 12060 Soph.251.e.4 : {ΞΕ.} Τί οὖν οὐ καθ´ ἓν ἀποκρινόμενος ἐφ´ ἑκάστου τὰ 12061 Soph.251.e.5 : συμβαίνοντα ἐσκέψω; 12062 Soph.251.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς λέγεις. 12063 Soph.251.e.7 : {ΞΕ.} Καὶ τιθῶμέν γε αὐτοὺς λέγειν, εἰ βούλει, πρῶτον 12064 Soph.251.e.8 : μηδενὶ μηδὲν μηδεμίαν δύναμιν ἔχειν κοινωνίας εἰς μηδέν. 12065 Soph.251.e.9 : οὐκοῦν κίνησίς τε καὶ στάσις οὐδαμῇ μεθέξετον οὐσίας; 12066 Soph.252.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 12067 Soph.252.a.2 : {ΞΕ.} Τί δέ; ἔσται πότερον αὐτῶν οὐσίας μὴ προσκοι– 12068 Soph.252.a.3 : νωνοῦν; 12069 Soph.252.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκ ἔσται. 12070 Soph.252.a.5 : {ΞΕ.} Ταχὺ δὴ ταύτῃ γε τῇ συνομολογίᾳ πάντα ἀνάστατα 12071 Soph.252.a.6 : γέγονεν, ὡς ἔοικεν, ἅμα τε τῶν τὸ πᾶν κινούντων καὶ τῶν 12072 Soph.252.a.7 : ὡς ἓν ἱστάντων καὶ ὅσοι κατ´ εἴδη τὰ ὄντα κατὰ ταὐτὰ 12073 Soph.252.a.8 : ὡσαύτως ἔχοντα εἶναί φασιν ἀεί· πάντες γὰρ οὗτοι τό γε 12074 Soph.252.a.9 : εἶναι προσάπτουσιν, οἱ μὲν ὄντως κινεῖσθαι λέγοντες, οἱ δὲ 12075 Soph.252.a.10 : ὄντως ἑστηκότ´ εἶναι. 12076 Soph.252.a.11 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12077 Soph.252.b.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν καὶ ὅσοι τοτὲ μὲν συντιθέασι τὰ πάντα, 12078 Soph.252.b.2 : τοτὲ δὲ διαιροῦσιν, εἴτε εἰς ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς ἄπειρα εἴτε εἰς 12079 Soph.252.b.3 : πέρας ἔχοντα στοιχεῖα διαιρούμενοι καὶ ἐκ τούτων συντι– 12080 Soph.252.b.4 : θέντες, ὁμοίως μὲν ἐὰν ἐν μέρει τοῦτο τιθῶσι γιγνόμενον, 12081 Soph.252.b.5 : ὁμοίως δὲ καὶ ἐὰν ἀεί, κατὰ πάντα ταῦτα λέγοιεν ἂν οὐδέν, 12082 Soph.252.b.6 : εἴπερ μηδεμία ἔστι σύμμειξις. 12083 Soph.252.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 12084 Soph.252.b.8 : {ΞΕ.} Ἔτι τοίνυν ἂν αὐτοὶ πάντων καταγελαστότατα 12085 Soph.252.b.9 : μετίοιεν τὸν λόγον οἱ μηδὲν ἐῶντες κοινωνίᾳ παθήματος 12086 Soph.252.b.10 : ἑτέρου θάτερον προσαγορεύειν. 12087 Soph.252.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12088 Soph.252.c.2 : {ΞΕ.} Τῷ τε "<20εἶναί>20" που περὶ πάντα ἀναγκάζονται 12089 Soph.252.c.3 : χρῆσθαι καὶ τῷ "<20χωρὶς>20" καὶ τῷ "<20τῶν ἄλλων>20" καὶ τῷ 12090 Soph.252.c.4 : "<20καθ´ αὑτὸ>20" καὶ μυρίοις ἑτέροις, ὧν ἀκρατεῖς ὄντες 12091 Soph.252.c.5 : εἴργεσθαι καὶ μὴ συνάπτειν ἐν τοῖς λόγοις οὐκ ἄλλων 12092 Soph.252.c.6 : δέονται τῶν ἐξελεγξόντων, ἀλλὰ τὸ λεγόμενον οἴκοθεν 12093 Soph.252.c.7 : τὸν πολέμιον καὶ ἐναντιωσόμενον ἔχοντες, ἐντὸς ὑποφθεγ– 12094 Soph.252.c.8 : γόμενον ὥσπερ τὸν ἄτοπον Εὐρυκλέα περιφέροντες ἀεὶ 12095 Soph.252.c.9 : πορεύονται. 12096 Soph.252.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ λέγεις ὅμοιόν τε καὶ ἀληθές. 12097 Soph.252.d.2 : {ΞΕ.} Τί δ´, ἂν πάντα ἀλλήλοις ἐῶμεν δύναμιν ἔχειν 12098 Soph.252.d.3 : ἐπικοινωνίας; 12099 Soph.252.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Τοῦτο μὲν οἷός τε κἀγὼ διαλύειν. 12100 Soph.252.d.5 : {ΞΕ.} Πῶς; 12101 Soph.252.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ὅτι κίνησίς τε αὐτὴ παντάπασιν ἵσταιτ´ ἂν καὶ 12102 Soph.252.d.7 : στάσις αὖ πάλιν αὐτὴ κινοῖτο, εἴπερ ἐπιγιγνοίσθην ἐπ´ 12103 Soph.252.d.8 : ἀλλήλοιν. 12104 Soph.252.d.9 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γέ που ταῖς μεγίσταις ἀνάγκαις 12105 Soph.252.d.10 : ἀδύνατον, κίνησίν τε ἵστασθαι καὶ στάσιν κινεῖσθαι; 12106 Soph.252.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12107 Soph.252.d.12 : {ΞΕ.} Τὸ τρίτον δὴ μόνον λοιπόν. 12108 Soph.252.d.13 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12109 Soph.252.e.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἕν γέ τι τούτων ἀναγκαῖον, ἢ πάντα ἢ 12110 Soph.252.e.2 : μηδὲν ἢ τὰ μὲν ἐθέλειν, τὰ δὲ μὴ συμμείγνυσθαι. 12111 Soph.252.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12112 Soph.252.e.4 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τά γε δύο ἀδύνατον ηὑρέθη. 12113 Soph.252.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12114 Soph.252.e.6 : {ΞΕ.} Πᾶς ἄρα ὁ βουλόμενος ὀρθῶς ἀποκρίνεσθαι τὸ λοιπὸν 12115 Soph.252.e.7 : τῶν τριῶν θήσει. 12116 Soph.252.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12117 Soph.252.e.9 : {ΞΕ.} Ὅτε δὴ τὰ μὲν ἐθέλει τοῦτο δρᾶν, τὰ δ´ οὔ, σχεδὸν 12118 Soph.253.a.1 : οἷον τὰ γράμματα πεπονθότ´ ἂν εἴη. καὶ γὰρ ἐκείνων τὰ 12119 Soph.253.a.2 : μὲν ἀναρμοστεῖ που πρὸς ἄλληλα, τὰ δὲ συναρμόττει. 12120 Soph.253.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12121 Soph.253.a.4 : {ΞΕ.} Τὰ δέ γε φωνήεντα διαφερόντως τῶν ἄλλων οἷον 12122 Soph.253.a.5 : δεσμὸς διὰ πάντων κεχώρηκεν, ὥστε ἄνευ τινὸς αὐτῶν 12123 Soph.253.a.6 : ἀδύνατον ἁρμόττειν καὶ τῶν ἄλλων ἕτερον ἑτέρῳ. 12124 Soph.253.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα γε. 12125 Soph.253.a.8 : {ΞΕ.} Πᾶς οὖν οἶδεν ὁποῖα ὁποίοις δυνατὰ κοινωνεῖν, ἢ 12126 Soph.253.a.9 : τέχνης δεῖ τῷ μέλλοντι δρᾶν ἱκανῶς αὐτό; 12127 Soph.253.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Τέχνης. 12128 Soph.253.a.11 : {ΞΕ.} Ποίας; 12129 Soph.253.a.12 : {ΘΕΑΙ.} Τῆς γραμματικῆς. 12130 Soph.253.b.1 : {ΞΕ.} Τί δέ; περὶ τοὺς τῶν ὀξέων καὶ βαρέων φθόγγους 12131 Soph.253.b.2 : ἆρ´ οὐχ οὕτως; ὁ μὲν τοὺς συγκεραννυμένους τε καὶ μὴ 12132 Soph.253.b.3 : τέχνην ἔχων γιγνώσκειν μουσικός, ὁ δὲ μὴ συνιεὶς ἄμουσος; 12133 Soph.253.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12134 Soph.253.b.5 : {ΞΕ.} Καὶ κατὰ τῶν ἄλλων δὴ τεχνῶν καὶ ἀτεχνιῶν 12135 Soph.253.b.6 : τοιαῦτα εὑρήσομεν ἕτερα. 12136 Soph.253.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12137 Soph.253.b.8 : {ΞΕ.} Τί δ´; ἐπειδὴ καὶ τὰ γένη πρὸς ἄλληλα κατὰ ταὐτὰ 12138 Soph.253.b.9 : μείξεως ἔχειν ὡμολογήκαμεν, ἆρ´ οὐ μετ´ ἐπιστήμης τινὸς 12139 Soph.253.b.10 : ἀναγκαῖον διὰ τῶν λόγων πορεύεσθαι τὸν ὀρθῶς μέλλοντα 12140 Soph.253.b.11 : δείξειν ποῖα ποίοις συμφωνεῖ τῶν γενῶν καὶ ποῖα ἄλληλα 12141 Soph.253.c.1 : οὐ δέχεται; καὶ δὴ καὶ διὰ πάντων εἰ συνέχοντ´ ἄττ´ αὔτ´ 12142 Soph.253.c.2 : ἐστιν, ὥστε συμμείγνυσθαι δυνατὰ εἶναι, καὶ πάλιν ἐν ταῖς 12143 Soph.253.c.3 : διαιρέσεσιν, εἰ δι´ ὅλων ἕτερα τῆς διαιρέσεως αἴτια; 12144 Soph.253.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἐπιστήμης δεῖ, καὶ σχεδόν γε ἴσως 12145 Soph.253.c.5 : τῆς μεγίστης; 12146 Soph.253.c.6 : {ΞΕ.} Τίν´ οὖν αὖ [νῦν] προσεροῦμεν, ὦ Θεαίτητε, ταύτην; 12147 Soph.253.c.7 : ἢ πρὸς Διὸς ἐλάθομεν εἰς τὴν τῶν ἐλευθέρων ἐμπεσόντες 12148 Soph.253.c.8 : ἐπιστήμην, καὶ κινδυνεύομεν ζητοῦντες τὸν σοφιστὴν πρότερον 12149 Soph.253.c.9 : ἀνηυρηκέναι τὸν φιλόσοφον; 12150 Soph.253.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς λέγεις; 12151 Soph.253.d.1 : {ΞΕ.} Τὸ κατὰ γένη διαιρεῖσθαι καὶ μήτε ταὐτὸν εἶδος 12152 Soph.253.d.2 : ἕτερον ἡγήσασθαι μήτε ἕτερον ὂν ταὐτὸν μῶν οὐ τῆς διαλεκ– 12153 Soph.253.d.3 : τικῆς φήσομεν ἐπιστήμης εἶναι; 12154 Soph.253.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί, φήσομεν. 12155 Soph.253.d.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ὅ γε τοῦτο δυνατὸς δρᾶν μίαν ἰδέαν διὰ 12156 Soph.253.d.6 : πολλῶν, ἑνὸς ἑκάστου κειμένου χωρίς, πάντῃ διατεταμένην 12157 Soph.253.d.7 : ἱκανῶς διαισθάνεται, καὶ πολλὰς ἑτέρας ἀλλήλων ὑπὸ μιᾶς 12158 Soph.253.d.8 : ἔξωθεν περιεχομένας, καὶ μίαν αὖ δι´ ὅλων πολλῶν ἐν ἑνὶ 12159 Soph.253.d.9 : συνημμένην, καὶ πολλὰς χωρὶς πάντῃ διωρισμένας· τοῦτο δ´ 12160 Soph.253.e.1 : ἔστιν, ᾗ τε κοινωνεῖν ἕκαστα δύναται καὶ ὅπῃ μή, διακρίνειν 12161 Soph.253.e.2 : κατὰ γένος ἐπίστασθαι. 12162 Soph.253.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 12163 Soph.253.e.4 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε διαλεκτικὸν οὐκ ἄλλῳ δώ– 12164 Soph.253.e.5 : σεις, ὡς ἐγᾦμαι, πλὴν τῷ καθαρῶς τε καὶ δικαίως φιλο– 12165 Soph.253.e.6 : σοφοῦντι. 12166 Soph.253.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ ἂν ἄλλῳ δοίη τις; 12167 Soph.253.e.8 : {ΞΕ.} Τὸν μὲν δὴ φιλόσοφον ἐν τοιούτῳ τινὶ τόπῳ καὶ νῦν 12168 Soph.253.e.9 : καὶ ἔπειτα ἀνευρήσομεν ἐὰν ζητῶμεν, ἰδεῖν μὲν χαλεπὸν 12169 Soph.254.a.1 : ἐναργῶς καὶ τοῦτον, ἕτερον μὴν τρόπον ἥ τε τοῦ σοφιστοῦ 12170 Soph.254.a.2 : χαλεπότης ἥ τε τούτου. 12171 Soph.254.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12172 Soph.254.a.4 : {ΞΕ.} Ὁ μὲν ἀποδιδράσκων εἰς τὴν τοῦ μὴ ὄντος σκοτει– 12173 Soph.254.a.5 : νότητα, τριβῇ προσαπτόμενος αὐτῆς, διὰ τὸ σκοτεινὸν τοῦ 12174 Soph.254.a.6 : τόπου κατανοῆσαι χαλεπός· ἦ γάρ; 12175 Soph.254.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 12176 Soph.254.a.8 : {ΞΕ.} Ὁ δέ γε φιλόσοφος, τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν 12177 Soph.254.a.9 : προσκείμενος ἰδέᾳ, διὰ τὸ λαμπρὸν αὖ τῆς χώρας οὐδαμῶς 12178 Soph.254.a.10 : εὐπετὴς ὀφθῆναι· τὰ γὰρ τῆς τῶν πολλῶν ψυχῆς ὄμματα 12179 Soph.254.b.1 : καρτερεῖν πρὸς τὸ θεῖον ἀφορῶντα ἀδύνατα. 12180 Soph.254.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ ταῦτα εἰκὸς οὐχ ἧττον ἐκείνων οὕτως ἔχειν. 12181 Soph.254.b.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν περὶ μὲν τούτου καὶ τάχα ἐπισκεψόμεθα 12182 Soph.254.b.4 : σαφέστερον, ἂν ἔτι βουλομένοις ἡμῖν ᾖ· περὶ δὲ τοῦ σοφιστοῦ 12183 Soph.254.b.5 : που δῆλον ὡς οὐκ ἀνετέον πρὶν ἂν ἱκανῶς αὐτὸν θεασώμεθα. 12184 Soph.254.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς εἶπες. 12185 Soph.254.b.7 : {ΞΕ.} Ὅτ´ οὖν δὴ τὰ μὲν ἡμῖν τῶν γενῶν ὡμολόγηται 12186 Soph.254.b.8 : κοινωνεῖν ἐθέλειν ἀλλήλοις, τὰ δὲ μή, καὶ τὰ μὲν ἐπ´ ὀλίγον, 12187 Soph.254.b.9 : τὰ δ´ ἐπὶ πολλά, τὰ δὲ καὶ διὰ πάντων οὐδὲν κωλύειν τοῖς 12188 Soph.254.c.1 : πᾶσι κεκοινωνηκέναι, τὸ δὴ μετὰ τοῦτο συνεπισπώμεθα τῷ 12189 Soph.254.c.2 : λόγῳ τῇδε σκοποῦντες, μὴ περὶ πάντων τῶν εἰδῶν, ἵνα μὴ 12190 Soph.254.c.3 : ταραττώμεθα ἐν πολλοῖς, ἀλλὰ προελόμενοι τῶν μεγίστων 12191 Soph.254.c.4 : λεγομένων ἄττα, πρῶτον μὲν ποῖα ἕκαστά ἐστιν, ἔπειτα 12192 Soph.254.c.5 : κοινωνίας ἀλλήλων πῶς ἔχει δυνάμεως, ἵνα τό τε ὂν καὶ 12193 Soph.254.c.6 : μὴ ὂν εἰ μὴ πάσῃ σαφηνείᾳ δυνάμεθα λαβεῖν, ἀλλ´ οὖν 12194 Soph.254.c.7 : λόγου γε ἐνδεεῖς μηδὲν γιγνώμεθα περὶ αὐτῶν, καθ´ ὅσον 12195 Soph.254.c.8 : ὁ τρόπος ἐνδέχεται τῆς νῦν σκέψεως, ἐὰν ἄρα ἡμῖν πῃ 12196 Soph.254.d.1 : παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις 12197 Soph.254.d.2 : ἀπαλλάττειν. 12198 Soph.254.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὐκοῦν χρή. 12199 Soph.254.d.4 : {ΞΕ.} Μέγιστα μὴν τῶν γενῶν ἃ νυνδὴ διῇμεν τό τε ὂν 12200 Soph.254.d.5 : αὐτὸ καὶ στάσις καὶ κίνησις. 12201 Soph.254.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Πολύ γε. 12202 Soph.254.d.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τώ γε δύο φαμὲν αὐτοῖν ἀμείκτω πρὸς 12203 Soph.254.d.8 : ἀλλήλω. 12204 Soph.254.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Σφόδρα γε. 12205 Soph.254.d.10 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε ὂν μεικτὸν ἀμφοῖν· ἐστὸν γὰρ ἄμφω που. 12206 Soph.254.d.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12207 Soph.254.d.12 : {ΞΕ.} Τρία δὴ γίγνεται ταῦτα. 12208 Soph.254.d.13 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 12209 Soph.254.d.14 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν αὐτῶν ἕκαστον τοῖν μὲν δυοῖν ἕτερόν ἐστιν, 12210 Soph.254.d.15 : αὐτὸ δ´ ἑαυτῷ ταὐτόν. 12211 Soph.254.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12212 Soph.254.e.2 : {ΞΕ.} Τί ποτ´ αὖ νῦν οὕτως εἰρήκαμεν τό τε ταὐτὸν καὶ 12213 Soph.254.e.3 : θάτερον; πότερα δύο γένη τινὲ αὐτώ, τῶν μὲν τριῶν ἄλλω, 12214 Soph.254.e.4 : συμμειγνυμένω μὴν ἐκείνοις ἐξ ἀνάγκης ἀεί, καὶ περὶ πέντε 12215 Soph.254.e.5 : ἀλλ´ οὐ περὶ τριῶν ὡς ὄντων αὐτῶν σκεπτέον, ἢ τό τε ταὐτὸν 12216 Soph.255.a.1 : τοῦτο καὶ θάτερον ὡς ἐκείνων τι προσαγορεύοντες λανθάνομεν 12217 Soph.255.a.2 : ἡμᾶς αὐτούς; 12218 Soph.255.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 12219 Soph.255.a.4 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὔ τι μὴν κίνησίς γε καὶ στάσις οὔθ´ ἕτερον 12220 Soph.255.a.5 : οὔτε ταὐτόν ἐστι. 12221 Soph.255.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12222 Soph.255.a.7 : {ΞΕ.} Ὅτιπερ ἂν κοινῇ προσείπωμεν κίνησιν καὶ στάσιν, 12223 Soph.255.a.8 : τοῦτο οὐδέτερον αὐτοῖν οἷόν τε εἶναι. 12224 Soph.255.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 12225 Soph.255.a.10 : {ΞΕ.} Κίνησίς τε στήσεται καὶ στάσις αὖ κινηθήσεται· 12226 Soph.255.a.11 : περὶ γὰρ ἀμφότερα θάτερον ὁποτερονοῦν γιγνόμενον αὐτοῖν 12227 Soph.255.a.12 : ἀναγκάσει μεταβάλλειν αὖ θάτερον ἐπὶ τοὐναντίον τῆς αὑτοῦ 12228 Soph.255.b.1 : φύσεως, ἅτε μετασχὸν τοῦ ἐναντίου. 12229 Soph.255.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ γε. 12230 Soph.255.b.3 : {ΞΕ.} Μετέχετον μὴν ἄμφω ταὐτοῦ καὶ θατέρου. 12231 Soph.255.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12232 Soph.255.b.5 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν λέγωμεν κίνησίν γ´ εἶναι ταὐτὸν ἢ 12233 Soph.255.b.6 : θάτερον, μηδ´ αὖ στάσιν. 12234 Soph.255.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Μὴ γάρ. 12235 Soph.255.b.8 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ἆρα τὸ ὂν καὶ τὸ ταὐτὸν ὡς ἕν τι διανοητέον 12236 Soph.255.b.9 : ἡμῖν; 12237 Soph.255.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσως. 12238 Soph.255.b.11 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ εἰ τὸ ὂν καὶ τὸ ταὐτὸν μηδὲν διάφορον σημαί– 12239 Soph.255.b.12 : νετον, κίνησιν αὖ πάλιν καὶ στάσιν ἀμφότερα εἶναι λέγοντες 12240 Soph.255.c.1 : ἀμφότερα οὕτως αὐτὰ ταὐτὸν ὡς ὄντα προσεροῦμεν. 12241 Soph.255.c.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ἀδύνατον. 12242 Soph.255.c.3 : {ΞΕ.} Ἀδύνατον ἄρα ταὐτὸν καὶ τὸ ὂν ἓν εἶναι. 12243 Soph.255.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδόν. 12244 Soph.255.c.5 : {ΞΕ.} Τέταρτον δὴ πρὸς τοῖς τρισὶν εἴδεσιν τὸ ταὐτὸν 12245 Soph.255.c.6 : τιθῶμεν; 12246 Soph.255.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12247 Soph.255.c.8 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ θάτερον ἆρα ἡμῖν λεκτέον πέμπτον; ἢ 12248 Soph.255.c.9 : τοῦτο καὶ τὸ ὂν ὡς δύ´ ἄττα ὀνόματα ἐφ´ ἑνὶ γένει διανοεῖ– 12249 Soph.255.c.10 : σθαι δεῖ; 12250 Soph.255.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Τάχ´ ἄν. 12251 Soph.255.c.12 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οἶμαί σε συγχωρεῖν τῶν ὄντων τὰ μὲν αὐτὰ 12252 Soph.255.c.13 : καθ´ αὑτά, τὰ δὲ πρὸς ἄλλα ἀεὶ λέγεσθαι. 12253 Soph.255.c.14 : {ΘΕΑΙ.} Τί δ´ οὔ; 12254 Soph.255.d.1 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γ´ ἕτερον ἀεὶ πρὸς ἕτερον· ἦ γάρ; 12255 Soph.255.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12256 Soph.255.d.3 : {ΞΕ.} Οὐκ ἄν, εἴ γε τὸ ὂν καὶ τὸ θάτερον μὴ πάμπολυ 12257 Soph.255.d.4 : διεφερέτην· ἀλλ´ εἴπερ θάτερον ἀμφοῖν μετεῖχε τοῖν εἰδοῖν 12258 Soph.255.d.5 : ὥσπερ τὸ ὄν, ἦν ἄν ποτέ τι καὶ τῶν ἑτέρων ἕτερον οὐ πρὸς 12259 Soph.255.d.6 : ἕτερον· νῦν δὲ ἀτεχνῶς ἡμῖν ὅτιπερ ἂν ἕτερον ᾖ, συμβέβηκεν 12260 Soph.255.d.7 : ἐξ ἀνάγκης ἑτέρου τοῦτο ὅπερ ἐστὶν εἶναι. 12261 Soph.255.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεις καθάπερ ἔχει. 12262 Soph.255.d.9 : {ΞΕ.} Πέμπτον δὴ τὴν θατέρου φύσιν λεκτέον ἐν τοῖς 12263 Soph.255.e.1 : εἴδεσιν οὖσαν, ἐν οἷς προαιρούμεθα. 12264 Soph.255.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12265 Soph.255.e.3 : {ΞΕ.} Καὶ διὰ πάντων γε αὐτὴν αὐτῶν φήσομεν εἶναι 12266 Soph.255.e.4 : διεληλυθυῖαν· ἓν ἕκαστον γὰρ ἕτερον εἶναι τῶν ἄλλων οὐ 12267 Soph.255.e.5 : διὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν, ἀλλὰ διὰ τὸ μετέχειν τῆς ἰδέας τῆς 12268 Soph.255.e.6 : θατέρου. 12269 Soph.255.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12270 Soph.255.e.8 : {ΞΕ.} Ὧδε δὴ λέγωμεν ἐπὶ τῶν πέντε καθ´ ἓν ἀναλαμ– 12271 Soph.255.e.9 : βάνοντες. 12272 Soph.255.e.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12273 Soph.255.e.11 : {ΞΕ.} Πρῶτον μὲν κίνησιν, ὡς ἔστι παντάπασιν ἕτερον 12274 Soph.255.e.12 : στάσεως. ἢ πῶς λέγομεν; 12275 Soph.255.e.13 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12276 Soph.255.e.14 : {ΞΕ.} Οὐ στάσις ἄρ´ ἐστίν. 12277 Soph.255.e.15 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδαμῶς. 12278 Soph.256.a.1 : {ΞΕ.} Ἔστι δέ γε διὰ τὸ μετέχειν τοῦ ὄντος. 12279 Soph.256.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν. 12280 Soph.256.a.3 : {ΞΕ.} Αὖθις δὴ πάλιν ἡ κίνησις ἕτερον ταὐτοῦ ἐστιν. 12281 Soph.256.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδόν. 12282 Soph.256.a.5 : {ΞΕ.} Οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν. 12283 Soph.256.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 12284 Soph.256.a.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν αὕτη γ´ ἦν ταὐτὸν διὰ τὸ μετέχειν αὖ 12285 Soph.256.a.8 : πάντ´ αὐτοῦ. 12286 Soph.256.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 12287 Soph.256.a.10 : {ΞΕ.} Τὴν κίνησιν δὴ ταὐτόν τ´ εἶναι καὶ μὴ ταὐτὸν ὁμολο– 12288 Soph.256.a.11 : γητέον καὶ οὐ δυσχεραντέον. οὐ γὰρ ὅταν εἴπωμεν αὐτὴν 12289 Soph.256.a.12 : ταὐτὸν καὶ μὴ ταὐτόν, ὁμοίως εἰρήκαμεν, ἀλλ´ ὁπόταν μὲν 12290 Soph.256.b.1 : ταὐτόν, διὰ τὴν μέθεξιν ταὐτοῦ πρὸς ἑαυτὴν οὕτω λέγομεν, 12291 Soph.256.b.2 : ὅταν δὲ μὴ ταὐτόν, διὰ τὴν κοινωνίαν αὖ θατέρου, δι´ ἣν 12292 Soph.256.b.3 : ἀποχωριζομένη ταὐτοῦ γέγονεν οὐκ ἐκεῖνο ἀλλ´ ἕτερον, ὥστε 12293 Soph.256.b.4 : ὀρθῶς αὖ λέγεται πάλιν οὐ ταὐτόν. 12294 Soph.256.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12295 Soph.256.b.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν κἂν εἴ πῃ μετελάμβανεν αὐτὴ κίνησις στά– 12296 Soph.256.b.7 : σεως, οὐδὲν ἂν ἄτοπον ἦν στάσιμον αὐτὴν προσαγορεύειν; 12297 Soph.256.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατά γε, εἴπερ τῶν γενῶν συγχωρησόμεθα 12298 Soph.256.b.9 : τὰ μὲν ἀλλήλοις ἐθέλειν μείγνυσθαι, τὰ δὲ μή. 12299 Soph.256.c.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐπί γε τὴν τούτου πρότερον ἀπόδειξιν 12300 Soph.256.c.2 : ἢ τῶν νῦν ἀφικόμεθα, ἐλέγχοντες ὡς ἔστι κατὰ φύσιν 12301 Soph.256.c.3 : ταύτῃ. 12302 Soph.256.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12303 Soph.256.c.5 : {ΞΕ.} Λέγωμεν δὴ πάλιν· ἡ κίνησίς ἐστιν ἕτερον τοῦ 12304 Soph.256.c.6 : ἑτέρου, καθάπερ ταὐτοῦ τε ἦν ἄλλο καὶ τῆς στάσεως; 12305 Soph.256.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀναγκαῖον. 12306 Soph.256.c.8 : {ΞΕ.} Οὐχ ἕτερον ἄρ´ ἐστί πῃ καὶ ἕτερον κατὰ τὸν νυνδὴ 12307 Soph.256.c.9 : λόγον. 12308 Soph.256.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 12309 Soph.256.c.11 : {ΞΕ.} Τί οὖν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο; ἆρ´ αὖ τῶν μὲν τριῶν 12310 Soph.256.c.12 : ἕτερον αὐτὴν φήσομεν εἶναι, τοῦ δὲ τετάρτου μὴ φῶμεν, 12311 Soph.256.d.1 : ὁμολογήσαντες αὐτὰ εἶναι πέντε, περὶ ὧν καὶ ἐν οἷς 12312 Soph.256.d.2 : προυθέμεθα σκοπεῖν; 12313 Soph.256.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; ἀδύνατον γὰρ συγχωρεῖν ἐλάττω τὸν 12314 Soph.256.d.4 : ἀριθμὸν τοῦ νυνδὴ φανέντος. 12315 Soph.256.d.5 : {ΞΕ.} Ἀδεῶς ἄρα τὴν κίνησιν ἕτερον εἶναι τοῦ ὄντος 12316 Soph.256.d.6 : διαμαχόμενοι λέγωμεν; 12317 Soph.256.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀδεέστατα μὲν οὖν. 12318 Soph.256.d.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν δὴ σαφῶς ἡ κίνησις ὄντως οὐκ ὄν ἐστι καὶ 12319 Soph.256.d.9 : ὄν, ἐπείπερ τοῦ ὄντος μετέχει; 12320 Soph.256.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Σαφέστατά γε. 12321 Soph.256.d.11 : {ΞΕ.} Ἔστιν ἄρα ἐξ ἀνάγκης τὸ μὴ ὂν ἐπί τε κινήσεως 12322 Soph.256.d.12 : εἶναι καὶ κατὰ πάντα τὰ γένη· κατὰ πάντα γὰρ ἡ θατέρου 12323 Soph.256.e.1 : φύσις ἕτερον ἀπεργαζομένη τοῦ ὄντος ἕκαστον οὐκ ὂν ποιεῖ, 12324 Soph.256.e.2 : καὶ σύμπαντα δὴ κατὰ ταὐτὰ οὕτως οὐκ ὄντα ὀρθῶς ἐροῦμεν, 12325 Soph.256.e.3 : καὶ πάλιν, ὅτι μετέχει τοῦ ὄντος, εἶναί τε καὶ ὄντα. 12326 Soph.256.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Κινδυνεύει. 12327 Soph.256.e.5 : {ΞΕ.} Περὶ ἕκαστον ἄρα τῶν εἰδῶν πολὺ μέν ἐστι τὸ ὄν, 12328 Soph.256.e.6 : ἄπειρον δὲ πλήθει τὸ μὴ ὄν. 12329 Soph.256.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἔοικεν. 12330 Soph.257.a.1 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὂν αὐτὸ τῶν ἄλλων ἕτερον εἶναι 12331 Soph.257.a.2 : λεκτέον. 12332 Soph.257.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἀνάγκη. 12333 Soph.257.a.4 : {ΞΕ.} Καὶ τὸ ὂν ἄρ´ ἡμῖν, ὅσαπέρ ἐστι τὰ ἄλλα, κατὰ 12334 Soph.257.a.5 : τοσαῦτα οὐκ ἔστιν· ἐκεῖνα γὰρ οὐκ ὂν ἓν μὲν αὐτό ἐστιν, 12335 Soph.257.a.6 : ἀπέραντα δὲ τὸν ἀριθμὸν τἆλλα οὐκ ἔστιν αὖ. 12336 Soph.257.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδὸν οὕτως. 12337 Soph.257.a.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν δὴ καὶ ταῦτα οὐ δυσχεραντέον, ἐπείπερ ἔχει 12338 Soph.257.a.9 : κοινωνίαν ἀλλήλοις ἡ τῶν γενῶν φύσις. εἰ δέ τις ταῦτα 12339 Soph.257.a.10 : μὴ συγχωρεῖ, πείσας ἡμῶν τοὺς ἔμπροσθεν λόγους οὕτω 12340 Soph.257.a.11 : πειθέτω τὰ μετὰ ταῦτα. 12341 Soph.257.a.12 : {ΘΕΑΙ.} Δικαιότατα εἴρηκας. 12342 Soph.257.b.1 : {ΞΕ.} Ἴδωμεν δὴ καὶ τόδε. 12343 Soph.257.b.2 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12344 Soph.257.b.3 : {ΞΕ.} Ὁπόταν τὸ μὴ ὂν λέγωμεν, ὡς ἔοικεν, οὐκ ἐναντίον 12345 Soph.257.b.4 : τι λέγομεν τοῦ ὄντος ἀλλ´ ἕτερον μόνον. 12346 Soph.257.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12347 Soph.257.b.6 : {ΞΕ.} Οἷον ὅταν εἴπωμέν τι μὴ μέγα, τότε μᾶλλόν τί σοι 12348 Soph.257.b.7 : φαινόμεθα τὸ σμικρὸν ἢ τὸ ἴσον δηλοῦν τῷ ῥήματι; 12349 Soph.257.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 12350 Soph.257.b.9 : {ΞΕ.} Οὐκ ἄρ´, ἐναντίον ὅταν ἀπόφασις λέγηται σημαίνειν, 12351 Soph.257.b.10 : συγχωρησόμεθα, τοσοῦτον δὲ μόνον, ὅτι τῶν ἄλλων τὶ μηνύει 12352 Soph.257.c.1 : τὸ μὴ καὶ τὸ οὒ προτιθέμενα τῶν ἐπιόντων ὀνομάτων, μᾶλλον 12353 Soph.257.c.2 : δὲ τῶν πραγμάτων περὶ ἅττ´ ἂν κέηται τὰ ἐπιφθεγγόμενα 12354 Soph.257.c.3 : ὕστερον τῆς ἀποφάσεως ὀνόματα. 12355 Soph.257.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 12356 Soph.257.c.5 : {ΞΕ.} Τόδε δὲ διανοηθῶμεν, εἰ καὶ σοὶ συνδοκεῖ. 12357 Soph.257.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12358 Soph.257.c.7 : {ΞΕ.} Ἡ θατέρου μοι φύσις φαίνεται κατακεκερματίσθαι 12359 Soph.257.c.8 : καθάπερ ἐπιστήμη. 12360 Soph.257.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12361 Soph.257.c.10 : {ΞΕ.} Μία μέν ἐστί που καὶ ἐκείνη, τὸ δ´ ἐπί τῳ γιγνό– 12362 Soph.257.c.11 : μενον μέρος αὐτῆς ἕκαστον ἀφορισθὲν ἐπωνυμίαν ἴσχει τινὰ 12363 Soph.257.d.1 : ἑαυτῆς ἰδίαν· διὸ πολλαὶ τέχναι τ´ εἰσὶ λεγόμεναι καὶ 12364 Soph.257.d.2 : ἐπιστῆμαι. 12365 Soph.257.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12366 Soph.257.d.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τὰ τῆς θατέρου φύσεως μόρια μιᾶς 12367 Soph.257.d.5 : οὔσης ταὐτὸν πέπονθε τοῦτο. 12368 Soph.257.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Τάχ´ ἄν· ἀλλ´ ὅπῃ δὴ λέγωμεν; 12369 Soph.257.d.7 : {ΞΕ.} Ἔστι τῷ καλῷ τι θατέρου μόριον ἀντιτιθέμενον; 12370 Soph.257.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστιν. 12371 Soph.257.d.9 : {ΞΕ.} Τοῦτ´ οὖν ἀνώνυμον ἐροῦμεν ἤ τιν´ ἔχον ἐπωνυμίαν; 12372 Soph.257.d.10 : {ΘΕΑΙ.} Ἔχον· ὃ γὰρ μὴ καλὸν ἑκάστοτε φθεγγόμεθα, 12373 Soph.257.d.11 : τοῦτο οὐκ ἄλλου τινὸς ἕτερόν ἐστιν ἢ τῆς τοῦ καλοῦ φύσεως. 12374 Soph.257.d.12 : {ΞΕ.} Ἴθι νυν τόδε μοι λέγε. 12375 Soph.257.e.1 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12376 Soph.257.e.2 : {ΞΕ.} Ἄλλο τι τῶν ὄντων τινὸς ἑνὸς γένους ἀφορισθὲν 12377 Soph.257.e.3 : καὶ πρός τι τῶν ὄντων αὖ πάλιν ἀντιτεθὲν οὕτω συμβέβηκεν 12378 Soph.257.e.4 : εἶναι τὸ μὴ καλόν; 12379 Soph.257.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12380 Soph.257.e.6 : {ΞΕ.} Ὄντος δὴ πρὸς ὂν ἀντίθεσις, ὡς ἔοικ´, εἶναί τις 12381 Soph.257.e.7 : συμβαίνει τὸ μὴ καλόν. 12382 Soph.257.e.8 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα. 12383 Soph.257.e.9 : {ΞΕ.} Τί οὖν; κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἆρα μᾶλλον μὲν τὸ 12384 Soph.257.e.10 : καλὸν ἡμῖν ἐστι τῶν ὄντων, ἧττον δὲ τὸ μὴ καλόν; 12385 Soph.257.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 12386 Soph.258.a.1 : {ΞΕ.} Ὁμοίως ἄρα τὸ μὴ μέγα καὶ τὸ μέγα αὐτὸ εἶναι 12387 Soph.258.a.2 : λεκτέον; 12388 Soph.258.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὁμοίως. 12389 Soph.258.a.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ μὴ δίκαιον τῷ δικαίῳ κατὰ ταὐτὰ 12390 Soph.258.a.5 : θετέον πρὸς τὸ μηδέν τι μᾶλλον εἶναι θάτερον θατέρου; 12391 Soph.258.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 12392 Soph.258.a.7 : {ΞΕ.} Καὶ τἆλλα δὴ ταύτῃ λέξομεν, ἐπείπερ ἡ θατέρου 12393 Soph.258.a.8 : φύσις ἐφάνη τῶν ὄντων οὖσα, ἐκείνης δὲ οὔσης ἀνάγκη δὴ 12394 Soph.258.a.9 : καὶ τὰ μόρια αὐτῆς μηδενὸς ἧττον ὄντα τιθέναι. 12395 Soph.258.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12396 Soph.258.a.11 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν, ὡς ἔοικεν, ἡ τῆς θατέρου μορίου φύσεως 12397 Soph.258.b.1 : καὶ τῆς τοῦ ὄντος πρὸς ἄλληλα ἀντικειμένων ἀντίθεσις οὐδὲν 12398 Soph.258.b.2 : ἧττον, εἰ θέμις εἰπεῖν, αὐτοῦ τοῦ ὄντος οὐσία ἐστίν, οὐκ ἐναν– 12399 Soph.258.b.3 : τίον ἐκείνῳ σημαίνουσα ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον, ἕτερον ἐκείνου. 12400 Soph.258.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Σαφέστατά γε. 12401 Soph.258.b.5 : {ΞΕ.} Τίν´ οὖν αὐτὴν προσείπωμεν; 12402 Soph.258.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον ὅτι τὸ μὴ ὄν, ὃ διὰ τὸν σοφιστὴν ἐζητοῦμεν, 12403 Soph.258.b.7 : αὐτό ἐστι τοῦτο. 12404 Soph.258.b.8 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν, ὥσπερ εἶπες, ἔστιν οὐδενὸς τῶν ἄλλων 12405 Soph.258.b.9 : οὐσίας ἐλλειπόμενον, καὶ δεῖ θαρροῦντα ἤδη λέγειν ὅτι τὸ 12406 Soph.258.b.10 : μὴ ὂν βεβαίως ἐστὶ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἔχον, ὥσπερ τὸ μέγα 12407 Soph.258.c.1 : ἦν μέγα καὶ τὸ καλὸν ἦν καλὸν καὶ τὸ μὴ μέγα 〈μὴ μέγα〉 καὶ 12408 Soph.258.c.2 : τὸ μὴ καλὸν 〈μὴ καλόν〉, οὕτω δὲ καὶ τὸ μὴ ὂν κατὰ ταὐτὸν 12409 Soph.258.c.3 : ἦν τε καὶ ἔστι μὴ ὄν, ἐνάριθμον τῶν πολλῶν ὄντων εἶδος ἕν; 12410 Soph.258.c.4 : ἤ τινα ἔτι πρὸς αὐτό, ὦ Θεαίτητε, ἀπιστίαν ἔχομεν; 12411 Soph.258.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδεμίαν. 12412 Soph.258.c.6 : {ΞΕ.} Οἶσθ´ οὖν ὅτι Παρμενίδῃ μακροτέρως τῆς ἀπορρήσεως 12413 Soph.258.c.7 : ἠπιστήκαμεν; 12414 Soph.258.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 12415 Soph.258.c.9 : {ΞΕ.} Πλεῖον ἢ ´κεῖνος ἀπεῖπε σκοπεῖν, ἡμεῖς εἰς τὸ 12416 Soph.258.c.10 : πρόσθεν ἔτι ζητήσαντες ἀπεδείξαμεν αὐτῷ. 12417 Soph.258.c.11 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12418 Soph.258.d.1 : {ΞΕ.} Ὅτι ὁ μέν πού φησιν— 12419 Soph.258.d.1 : 12420 Soph.258.d.2 : Οὐ γὰρ μή ποτε τοῦτο δαμῇ, εἶναι μὴ ἐόντα, 12421 Soph.258.d.3 : ἀλλὰ σὺ τῆσδ´ ἀφ´ ὁδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα. 12422 Soph.258.d.3 : 12423 Soph.258.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Λέγει γὰρ οὖν οὕτως. 12424 Soph.258.d.5 : {ΞΕ.} Ἡμεῖς δέ γε οὐ μόνον τὰ μὴ ὄντα ὡς ἔστιν ἀπε– 12425 Soph.258.d.6 : δείξαμεν, ἀλλὰ καὶ τὸ εἶδος ὃ τυγχάνει ὂν τοῦ μὴ ὄντος 12426 Soph.258.d.7 : ἀπεφηνάμεθα· τὴν γὰρ θατέρου φύσιν ἀποδείξαντες οὖσάν 12427 Soph.258.e.1 : τε καὶ κατακεκερματισμένην ἐπὶ πάντα τὰ ὄντα πρὸς ἄλληλα, 12428 Soph.258.e.2 : τὸ πρὸς τὸ ὂν ἕκαστον μόριον αὐτῆς ἀντιτιθέμενον ἐτολμή– 12429 Soph.258.e.3 : σαμεν εἰπεῖν ὡς αὐτὸ τοῦτό ἐστιν ὄντως τὸ μὴ ὄν. 12430 Soph.258.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ παντάπασί γε, ὦ ξένε, ἀληθέστατά μοι 12431 Soph.258.e.5 : δοκοῦμεν εἰρηκέναι. 12432 Soph.258.e.6 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν ἡμᾶς εἴπῃ τις ὅτι τοὐναντίον τοῦ ὄντος 12433 Soph.258.e.7 : τὸ μὴ ὂν ἀποφαινόμενοι τολμῶμεν λέγειν ὡς ἔστιν. ἡμεῖς 12434 Soph.258.e.8 : γὰρ περὶ μὲν ἐναντίου τινὸς αὐτῷ χαίρειν πάλαι λέγομεν, 12435 Soph.259.a.1 : εἴτ´ ἔστιν εἴτε μή, λόγον ἔχον ἢ καὶ παντάπασιν ἄλογον· 12436 Soph.259.a.2 : ὃ δὲ νῦν εἰρήκαμεν εἶναι τὸ μὴ ὄν, ἢ πεισάτω τις ὡς οὐ 12437 Soph.259.a.3 : καλῶς λέγομεν ἐλέγξας, ἢ μέχριπερ ἂν ἀδυνατῇ, λεκτέον 12438 Soph.259.a.4 : καὶ ἐκείνῳ καθάπερ ἡμεῖς λέγομεν, ὅτι συμμείγνυταί τε 12439 Soph.259.a.5 : ἀλλήλοις τὰ γένη καὶ τό τε ὂν καὶ θάτερον διὰ πάντων καὶ 12440 Soph.259.a.6 : δι´ ἀλλήλων διεληλυθότε τὸ μὲν ἕτερον μετασχὸν τοῦ ὄντος 12441 Soph.259.a.7 : ἔστι μὲν διὰ ταύτην τὴν μέθεξιν, οὐ μὴν ἐκεῖνό γε οὗ 12442 Soph.259.a.8 : μετέσχεν ἀλλ´ ἕτερον, ἕτερον δὲ τοῦ ὄντος ὂν ἔστι σαφέστατα 12443 Soph.259.b.1 : ἐξ ἀνάγκης εἶναι μὴ ὄν· τὸ δὲ ὂν αὖ θατέρου μετειληφὸς 12444 Soph.259.b.2 : ἕτερον τῶν ἄλλων ἂν εἴη γενῶν, ἕτερον δ´ ἐκείνων ἁπάντων 12445 Soph.259.b.3 : ὂν οὐκ ἔστιν ἕκαστον αὐτῶν οὐδὲ σύμπαντα τὰ ἄλλα πλὴν 12446 Soph.259.b.4 : αὐτό, ὥστε τὸ ὂν ἀναμφισβητήτως αὖ μυρία ἐπὶ μυρίοις οὐκ 12447 Soph.259.b.5 : ἔστι, καὶ τἆλλα δὴ καθ´ ἕκαστον οὕτω καὶ σύμπαντα πολλαχῇ 12448 Soph.259.b.6 : μὲν ἔστι, πολλαχῇ δ´ οὐκ ἔστιν. 12449 Soph.259.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 12450 Soph.259.b.8 : {ΞΕ.} Καὶ ταύταις δὴ ταῖς ἐναντιώσεσιν εἴτε ἀπιστεῖ τις, 12451 Soph.259.b.9 : σκεπτέον αὐτῷ καὶ λεκτέον βέλτιόν τι τῶν νῦν εἰρημένων· 12452 Soph.259.c.1 : εἴτε ὥς τι χαλεπὸν κατανενοηκὼς χαίρει τοτὲ μὲν ἐπὶ θάτερα 12453 Soph.259.c.2 : τοτὲ δ´ ἐπὶ θάτερα τοὺς λόγους ἕλκων, οὐκ ἄξια πολλῆς 12454 Soph.259.c.3 : σπουδῆς ἐσπούδακεν, ὡς οἱ νῦν λόγοι φασί. τοῦτο μὲν γὰρ 12455 Soph.259.c.4 : οὔτε τι κομψὸν οὔτε χαλεπὸν εὑρεῖν, ἐκεῖνο δ´ ἤδη καὶ χαλεπὸν 12456 Soph.259.c.5 : ἅμα καὶ καλόν. 12457 Soph.259.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12458 Soph.259.c.7 : {ΞΕ.} Ὃ καὶ πρόσθεν εἴρηται, τὸ ταῦτα ἐάσαντα ὡς 12459 Soph.259.c.8 : †δυνατὰ† τοῖς λεγομένοις οἷόν τ´ εἶναι καθ´ ἕκαστον 12460 Soph.259.c.9 : ἐλέγχοντα ἐπακολουθεῖν, ὅταν τέ τις ἕτερον ὄν πῃ ταὐτὸν 12461 Soph.259.d.1 : εἶναι φῇ καὶ ὅταν ταὐτὸν ὂν ἕτερον, ἐκείνῃ καὶ κατ´ ἐκεῖνο 12462 Soph.259.d.2 : ὅ φησι τούτων πεπονθέναι πότερον. τὸ δὲ ταὐτὸν ἕτερον 12463 Soph.259.d.3 : ἀποφαίνειν ἁμῇ γέ πῃ καὶ τὸ θάτερον ταὐτὸν καὶ τὸ μέγα 12464 Soph.259.d.4 : σμικρὸν καὶ τὸ ὅμοιον ἀνόμοιον, καὶ χαίρειν οὕτω τἀναντία 12465 Soph.259.d.5 : ἀεὶ προφέροντα ἐν τοῖς λόγοις, οὔτε τις ἔλεγχος οὗτος 12466 Soph.259.d.6 : ἀληθινὸς ἄρτι τε τῶν ὄντων τινὸς ἐφαπτομένου δῆλος 12467 Soph.259.d.7 : νεογενὴς ὤν. 12468 Soph.259.d.8 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12469 Soph.259.d.9 : {ΞΕ.} Καὶ γάρ, ὠγαθέ, τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸς ἐπιχειρεῖν 12470 Soph.259.e.1 : ἀποχωρίζειν ἄλλως τε οὐκ ἐμμελὲς καὶ δὴ καὶ παντάπασιν 12471 Soph.259.e.2 : ἀμούσου τινὸς καὶ ἀφιλοσόφου. 12472 Soph.259.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 12473 Soph.259.e.4 : {ΞΕ.} Τελεωτάτη πάντων λόγων ἐστὶν ἀφάνισις τὸ δια– 12474 Soph.259.e.5 : λύειν ἕκαστον ἀπὸ πάντων· διὰ γὰρ τὴν ἀλλήλων τῶν εἰδῶν 12475 Soph.259.e.6 : συμπλοκὴν ὁ λόγος γέγονεν ἡμῖν. 12476 Soph.259.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 12477 Soph.260.a.1 : {ΞΕ.} Σκόπει τοίνυν ὡς ἐν καιρῷ νυνδὴ τοῖς τοιού– 12478 Soph.260.a.2 : τοις διεμαχόμεθα καὶ προσηναγκάζομεν ἐᾶν ἕτερον ἑτέρῳ 12479 Soph.260.a.3 : μείγνυσθαι. 12480 Soph.260.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Πρὸς δὴ τί; 12481 Soph.260.a.5 : {ΞΕ.} Πρὸς τὸ τὸν λόγον ἡμῖν τῶν ὄντων ἕν τι γενῶν 12482 Soph.260.a.6 : εἶναι. τούτου γὰρ στερηθέντες, τὸ μὲν μέγιστον, φιλοσοφίας 12483 Soph.260.a.7 : ἂν στερηθεῖμεν· ἔτι δ´ ἐν τῷ παρόντι δεῖ λόγον ἡμᾶς 12484 Soph.260.a.8 : διομολογήσασθαι τί ποτ´ ἔστιν, εἰ δὲ ἀφῃρέθημεν αὐτὸ μηδ´ 12485 Soph.260.a.9 : εἶναι τὸ παράπαν, οὐδὲν ἂν ἔτι που λέγειν οἷοί τ´ ἦμεν. 12486 Soph.260.b.1 : ἀφῃρέθημεν δ´ ἄν, εἰ συνεχωρήσαμεν μηδεμίαν εἶναι μεῖξιν 12487 Soph.260.b.2 : μηδενὶ πρὸς μηδέν. 12488 Soph.260.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς τοῦτό γε· λόγον δὲ δι´ ὅτι νῦν διομολογητέον 12489 Soph.260.b.4 : οὐκ ἔμαθον. 12490 Soph.260.b.5 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ἴσως τῇδ´ ἑπόμενος ῥᾷστ´ ἂν μάθοις. 12491 Soph.260.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 12492 Soph.260.b.7 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν δὴ μὴ ὂν ἡμῖν ἕν τι τῶν ἄλλων γένος ὂν 12493 Soph.260.b.8 : ἀνεφάνη, κατὰ πάντα τὰ ὄντα διεσπαρμένον. 12494 Soph.260.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12495 Soph.260.b.10 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο σκεπτέον εἰ δόξῃ τε καὶ λόγῳ 12496 Soph.260.b.11 : μείγνυται. 12497 Soph.260.b.12 : {ΘΕΑΙ.} Τί δή; 12498 Soph.260.c.1 : {ΞΕ.} Μὴ μειγνυμένου μὲν αὐτοῦ τούτοις ἀναγκαῖον ἀληθῆ 12499 Soph.260.c.2 : πάντ´ εἶναι, μειγνυμένου δὲ δόξα τε ψευδὴς γίγνεται καὶ 12500 Soph.260.c.3 : λόγος· τὸ γὰρ τὰ μὴ ὄντα δοξάζειν ἢ λέγειν, τοῦτ´ ἔστι που 12501 Soph.260.c.4 : τὸ ψεῦδος ἐν διανοίᾳ τε καὶ λόγοις γιγνόμενον. 12502 Soph.260.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12503 Soph.260.c.6 : {ΞΕ.} Ὄντος δέ γε ψεύδους ἔστιν ἀπάτη. 12504 Soph.260.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12505 Soph.260.c.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἀπάτης οὔσης εἰδώλων τε καὶ εἰκόνων ἤδη 12506 Soph.260.c.9 : καὶ φαντασίας πάντα ἀνάγκη μεστὰ εἶναι. 12507 Soph.260.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 12508 Soph.260.c.11 : {ΞΕ.} Τὸν δέ γε σοφιστὴν ἔφαμεν ἐν τούτῳ που τῷ τόπῳ 12509 Soph.260.d.1 : καταπεφευγέναι μέν, ἔξαρνον δὲ γεγονέναι τὸ παράπαν μηδ´ 12510 Soph.260.d.2 : εἶναι ψεῦδος· τὸ γὰρ μὴ ὂν οὔτε διανοεῖσθαί τινα οὔτε λέγειν· 12511 Soph.260.d.3 : οὐσίας γὰρ οὐδὲν οὐδαμῇ τὸ μὴ ὂν μετέχειν. 12512 Soph.260.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν ταῦτα. 12513 Soph.260.d.5 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γε τοῦτο μὲν ἐφάνη μετέχον τοῦ ὄντος, 12514 Soph.260.d.6 : ὥστε ταύτῃ μὲν ἴσως οὐκ ἂν μάχοιτο ἔτι· τάχα δ´ ἂν φαίη 12515 Soph.260.d.7 : τῶν εἰδῶν τὰ μὲν μετέχειν τοῦ μὴ ὄντος, τὰ δ´ οὔ, καὶ 12516 Soph.260.d.8 : λόγον δὴ καὶ δόξαν εἶναι τῶν οὐ μετεχόντων, ὥστε τὴν 12517 Soph.260.d.9 : εἰδωλοποιικὴν καὶ φανταστικήν, ἐν ᾗ φαμεν αὐτὸν εἶναι, 12518 Soph.260.e.1 : διαμάχοιτ´ ἂν πάλιν ὡς παντάπασιν οὐκ ἔστιν, ἐπειδὴ δόξα 12519 Soph.260.e.2 : καὶ λόγος οὐ κοινωνεῖ τοῦ μὴ ὄντος· ψεῦδος γὰρ τὸ παράπαν 12520 Soph.260.e.3 : οὐκ εἶναι ταύτης μὴ συνισταμένης τῆς κοινωνίας. διὰ ταῦτ´ 12521 Soph.260.e.4 : οὖν λόγον πρῶτον καὶ δόξαν καὶ φαντασίαν διερευνητέον 12522 Soph.260.e.5 : ὅτι ποτ´ ἔστιν, ἵνα φανέντων καὶ τὴν κοινωνίαν αὐτῶν τῷ 12523 Soph.261.a.1 : μὴ ὄντι κατίδωμεν, κατιδόντες δὲ τὸ ψεῦδος ὂν ἀποδείξωμεν, 12524 Soph.261.a.2 : ἀποδείξαντες δὲ τὸν σοφιστὴν εἰς αὐτὸ ἐνδήσωμεν, εἴπερ 12525 Soph.261.a.3 : ἔνοχός ἐστιν, ἢ καὶ ἀπολύσαντες ἐν ἄλλῳ γένει ζητῶμεν. 12526 Soph.261.a.4 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ δέ γε, ὦ ξένε, ἔοικεν ἀληθὲς εἶναι τὸ 12527 Soph.261.a.5 : περὶ τὸν σοφιστὴν κατ´ ἀρχὰς λεχθέν, ὅτι δυσθήρευτον εἴη 12528 Soph.261.a.6 : τὸ γένος. φαίνεται γὰρ οὖν προβλημάτων γέμειν, ὧν 12529 Soph.261.a.7 : ἐπειδάν τι προβάλῃ, τοῦτο πρότερον ἀναγκαῖον διαμάχεσθαι 12530 Soph.261.a.8 : πρὶν ἐπ´ αὐτὸν ἐκεῖνον ἀφικέσθαι. νῦν γὰρ μόγις μὲν τὸ 12531 Soph.261.a.9 : μὴ ὂν ὡς οὐκ ἔστι προβληθὲν διεπεράσαμεν, ἕτερον δὲ 12532 Soph.261.b.1 : προβέβληται, καὶ δεῖ δὴ ψεῦδος ὡς ἔστι καὶ περὶ λόγον καὶ 12533 Soph.261.b.2 : περὶ δόξαν ἀποδεῖξαι, καὶ μετὰ τοῦτο ἴσως ἕτερον, καὶ ἔτ´ 12534 Soph.261.b.3 : ἄλλο μετ´ ἐκεῖνο· καὶ πέρας, ὡς ἔοικεν, οὐδὲν φανήσεταί 12535 Soph.261.b.4 : ποτε. 12536 Soph.261.b.5 : {ΞΕ.} Θαρρεῖν, ὦ Θεαίτητε, χρὴ τὸν καὶ σμικρόν τι δυνά– 12537 Soph.261.b.6 : μενον εἰς τὸ πρόσθεν ἀεὶ προϊέναι. τί γὰρ ὅ γ´ ἀθυμῶν ἐν 12538 Soph.261.b.7 : τούτοις δράσειεν ἂν ἐν ἄλλοις, ἢ μηδὲν ἐν ἐκείνοις ἀνύτων 12539 Soph.261.b.8 : ἢ καὶ πάλιν εἰς τοὔπισθεν ἀπωσθείς; σχολῇ που, τὸ κατὰ 12540 Soph.261.c.1 : τὴν παροιμίαν λεγόμενον, ὅ γε τοιοῦτος ἄν ποτε ἕλοι πόλιν. 12541 Soph.261.c.2 : νῦν δ´ ἐπεί, ὠγαθέ, τοῦτο ὃ λέγεις διαπεπέρανται, τό τοι 12542 Soph.261.c.3 : μέγιστον ἡμῖν τεῖχος ᾑρημένον ἂν εἴη, τὰ δ´ ἄλλα ἤδη ῥᾴω 12543 Soph.261.c.4 : καὶ σμικρότερα. 12544 Soph.261.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Καλῶς εἶπες. 12545 Soph.261.c.6 : {ΞΕ.} Λόγον δὴ πρῶτον καὶ δόξαν, καθάπερ ἐρρήθη νυνδή, 12546 Soph.261.c.7 : λάβωμεν, ἵνα ἐναργέστερον ἀπολογισώμεθα πότερον αὐτῶν 12547 Soph.261.c.8 : ἅπτεται τὸ μὴ ὂν ἢ παντάπασιν ἀληθῆ μέν ἐστιν ἀμφότερα 12548 Soph.261.c.9 : ταῦτα, ψεῦδος δὲ οὐδέποτε οὐδέτερον. 12549 Soph.261.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 12550 Soph.261.d.1 : {ΞΕ.} Φέρε δή, καθάπερ περὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν γραμμάτων 12551 Soph.261.d.2 : ἐλέγομεν, περὶ τῶν ὀνομάτων πάλιν ὡσαύτως ἐπισκεψώμεθα. 12552 Soph.261.d.3 : φαίνεται γάρ πῃ ταύτῃ τὸ νῦν ζητούμενον. 12553 Soph.261.d.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον οὖν δὴ περὶ τῶν ὀνομάτων ὑπακουστέον; 12554 Soph.261.d.5 : {ΞΕ.} Εἴτε πάντα ἀλλήλοις συναρμόττει εἴτε μηδέν, εἴτε 12555 Soph.261.d.6 : τὰ μὲν ἐθέλει, τὰ δὲ μή. 12556 Soph.261.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον τοῦτό γε, ὅτι τὰ μὲν ἐθέλει, τὰ δ´ οὔ. 12557 Soph.261.d.8 : {ΞΕ.} Τὸ τοιόνδε λέγεις ἴσως, ὅτι τὰ μὲν ἐφεξῆς λεγόμενα 12558 Soph.261.e.1 : καὶ δηλοῦντά τι συναρμόττει, τὰ δὲ τῇ συνεχείᾳ μηδὲν 12559 Soph.261.e.2 : σημαίνοντα ἀναρμοστεῖ. 12560 Soph.261.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς τί τοῦτ´ εἶπας; 12561 Soph.261.e.4 : {ΞΕ.} Ὅπερ ᾠήθην ὑπολαβόντα σε προσομολογεῖν. ἔστι 12562 Soph.261.e.5 : γὰρ ἡμῖν που τῶν τῇ φωνῇ περὶ τὴν οὐσίαν δηλωμάτων 12563 Soph.261.e.6 : διττὸν γένος. 12564 Soph.261.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12565 Soph.262.a.1 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ὀνόματα, τὸ δὲ ῥήματα κληθέν. 12566 Soph.262.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Εἰπὲ ἑκάτερον. 12567 Soph.262.a.3 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἐπὶ ταῖς πράξεσιν ὂν δήλωμα ῥῆμά που 12568 Soph.262.a.4 : λέγομεν. 12569 Soph.262.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12570 Soph.262.a.6 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γ´ ἐπ´ αὐτοῖς τοῖς ἐκείνας πράττουσι σημεῖον 12571 Soph.262.a.7 : τῆς φωνῆς ἐπιτεθὲν ὄνομα. 12572 Soph.262.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12573 Soph.262.a.9 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἐξ ὀνομάτων μὲν μόνων συνεχῶς λεγο– 12574 Soph.262.a.10 : μένων οὐκ ἔστι ποτὲ λόγος, οὐδ´ αὖ ῥημάτων χωρὶς ὀνομάτων 12575 Soph.262.a.11 : λεχθέντων. 12576 Soph.262.a.12 : {ΘΕΑΙ.} Ταῦτ´ οὐκ ἔμαθον. 12577 Soph.262.b.1 : {ΞΕ.} Δῆλον γὰρ ὡς πρὸς ἕτερόν τι βλέπων ἄρτι συνωμο– 12578 Soph.262.b.2 : λόγεις· ἐπεὶ τοῦτ´ αὐτὸ ἐβουλόμην εἰπεῖν, ὅτι συνεχῶς ὧδε 12579 Soph.262.b.3 : λεγόμενα ταῦτα οὐκ ἔστι λόγος. 12580 Soph.262.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12581 Soph.262.b.5 : {ΞΕ.} Οἷον "<20βαδίζει>20" "<20τρέχει>20" "<20καθεύδει,>20" καὶ 12582 Soph.262.b.6 : τἆλλα ὅσα πράξεις σημαίνει ῥήματα, κἂν πάντα τις ἐφεξῆς 12583 Soph.262.b.7 : αὔτ´ εἴπῃ, λόγον οὐδέν τι μᾶλλον ἀπεργάζεται. 12584 Soph.262.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γάρ; 12585 Soph.262.b.9 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ πάλιν ὅταν λέγηται "<20λέων>20" "<20ἔλαφος>20" 12586 Soph.262.b.10 : "<20ἵππος>20," ὅσα τε ὀνόματα τῶν τὰς πράξεις αὖ πραττόντων 12587 Soph.262.c.1 : ὠνομάσθη, καὶ κατὰ ταύτην δὴ τὴν συνέχειαν οὐδείς πω 12588 Soph.262.c.2 : συνέστη λόγος· οὐδεμίαν γὰρ οὔτε οὕτως οὔτ´ ἐκείνως 12589 Soph.262.c.3 : πρᾶξιν οὐδ´ ἀπραξίαν οὐδὲ οὐσίαν ὄντος οὐδὲ μὴ ὄντος 12590 Soph.262.c.4 : δηλοῖ τὰ φωνηθέντα, πρὶν ἄν τις τοῖς ὀνόμασι τὰ ῥήματα 12591 Soph.262.c.5 : κεράσῃ. τότε δ´ ἥρμοσέν τε καὶ λόγος ἐγένετο εὐθὺς 12592 Soph.262.c.6 : ἡ πρώτη συμπλοκή, σχεδὸν τῶν λόγων ὁ πρῶτός τε καὶ 12593 Soph.262.c.7 : σμικρότατος. 12594 Soph.262.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς ἄρ´ ὧδε λέγεις; 12595 Soph.262.c.9 : {ΞΕ.} Ὅταν εἴπῃ τις· "<20ἄνθρωπος μανθάνει>20," λόγον 12596 Soph.262.c.10 : εἶναι φῂς τοῦτον ἐλάχιστόν τε καὶ πρῶτον; 12597 Soph.262.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἔγωγε. 12598 Soph.262.d.2 : {ΞΕ.} Δηλοῖ γὰρ ἤδη που τότε περὶ τῶν ὄντων ἢ γιγνο– 12599 Soph.262.d.3 : μένων ἢ γεγονότων ἢ μελλόντων, καὶ οὐκ ὀνομάζει μόνον 12600 Soph.262.d.4 : ἀλλά τι περαίνει, συμπλέκων τὰ ῥήματα τοῖς ὀνόμασι. διὸ 12601 Soph.262.d.5 : λέγειν τε αὐτὸν ἀλλ´ οὐ μόνον ὀνομάζειν εἴπομεν, καὶ δὴ καὶ 12602 Soph.262.d.6 : τῷ πλέγματι τούτῳ τὸ ὄνομα ἐφθεγξάμεθα λόγον. 12603 Soph.262.d.7 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 12604 Soph.262.d.8 : {ΞΕ.} Οὕτω δὴ καθάπερ τὰ πράγματα τὰ μὲν ἀλλήλοις 12605 Soph.262.d.9 : ἥρμοττεν, τὰ δ´ οὔ, καὶ περὶ τὰ τῆς φωνῆς αὖ σημεῖα τὰ μὲν 12606 Soph.262.e.1 : οὐχ ἁρμόττει, τὰ δὲ ἁρμόττοντα αὐτῶν λόγον ἀπηργάσατο. 12607 Soph.262.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 12608 Soph.262.e.3 : {ΞΕ.} Ἔτι δὴ σμικρὸν τόδε. 12609 Soph.262.e.4 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12610 Soph.262.e.5 : {ΞΕ.} Λόγον ἀναγκαῖον, ὅτανπερ ᾖ, τινὸς εἶναι λόγον, μὴ 12611 Soph.262.e.6 : δὲ τινὸς ἀδύνατον. 12612 Soph.262.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12613 Soph.262.e.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ ποιόν τινα αὐτὸν εἶναι δεῖ; 12614 Soph.262.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12615 Soph.262.e.10 : {ΞΕ.} Προσέχωμεν δὴ τὸν νοῦν ἡμῖν αὐτοῖς. 12616 Soph.262.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Δεῖ γοῦν. 12617 Soph.262.e.12 : {ΞΕ.} Λέξω τοίνυν σοι λόγον συνθεὶς πρᾶγμα πράξει 12618 Soph.262.e.13 : δι´ ὀνόματος καὶ ῥήματος· ὅτου δ´ ἂν ὁ λόγος ᾖ, σύ μοι 12619 Soph.262.e.14 : φράζειν. 12620 Soph.263.a.1 : {ΘΕΑΙ.} Ταῦτ´ ἔσται κατὰ δύναμιν. 12621 Soph.263.a.2 : {ΞΕ.} "<20Θεαίτητος κάθηται>20." μῶν μὴ μακρὸς ὁ λόγος; 12622 Soph.263.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Οὔκ, ἀλλὰ μέτριος. 12623 Soph.263.a.4 : {ΞΕ.} Σὸν ἔργον δὴ φράζειν περὶ οὗ τ´ ἐστὶ καὶ ὅτου. 12624 Soph.263.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Δῆλον ὅτι περὶ ἐμοῦ τε καὶ ἐμός. 12625 Soph.263.a.6 : {ΞΕ.} Τί δὲ ὅδ´ αὖ; 12626 Soph.263.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖος; 12627 Soph.263.a.8 : {ΞΕ.} "<20Θεαίτητος>20, ᾧ νῦν ἐγὼ διαλέγομαι, <20πέτεται>20." 12628 Soph.263.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ τοῦτον οὐδ´ ἂν εἷς ἄλλως εἴποι πλὴν ἐμόν 12629 Soph.263.a.10 : τε καὶ περὶ ἐμοῦ. 12630 Soph.263.a.11 : {ΞΕ.} Ποιὸν δέ γέ τινά φαμεν ἀναγκαῖον ἕκαστον εἶναι 12631 Soph.263.a.12 : τῶν λόγων. 12632 Soph.263.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12633 Soph.263.b.2 : {ΞΕ.} Τούτων δὴ ποῖόν τινα ἑκάτερον φατέον εἶναι; 12634 Soph.263.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Τὸν μὲν ψευδῆ που, τὸν δὲ ἀληθῆ. 12635 Soph.263.b.4 : {ΞΕ.} Λέγει δὲ αὐτῶν ὁ μὲν ἀληθὴς τὰ ὄντα ὡς ἔστιν 12636 Soph.263.b.5 : περὶ σοῦ. 12637 Soph.263.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Τί μήν; 12638 Soph.263.b.7 : {ΞΕ.} Ὁ δὲ δὴ ψευδὴς ἕτερα τῶν ὄντων. 12639 Soph.263.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12640 Soph.263.b.9 : {ΞΕ.} Τὰ μὴ ὄντ´ ἄρα ὡς ὄντα λέγει. 12641 Soph.263.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Σχεδόν. 12642 Soph.263.b.11 : {ΞΕ.} Ὄντων δέ γε ὄντα ἕτερα περὶ σοῦ. πολλὰ μὲν γὰρ 12643 Soph.263.b.12 : ἔφαμεν ὄντα περὶ ἕκαστον εἶναί που, πολλὰ δὲ οὐκ ὄντα. 12644 Soph.263.b.13 : {ΘΕΑΙ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 12645 Soph.263.c.1 : {ΞΕ.} Ὃν ὕστερον δὴ λόγον εἴρηκα περὶ σοῦ, πρῶτον μέν, 12646 Soph.263.c.2 : ἐξ ὧν ὡρισάμεθα τί ποτ´ ἔστι λόγος, ἀναγκαιότατον αὐτὸν 12647 Soph.263.c.3 : ἕνα τῶν βραχυτάτων εἶναι. 12648 Soph.263.c.4 : {ΘΕΑΙ.} Νυνδὴ γοῦν ταύτῃ συνωμολογήσαμεν. 12649 Soph.263.c.5 : {ΞΕ.} Ἔπειτα δέ γε τινός. 12650 Soph.263.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12651 Soph.263.c.7 : {ΞΕ.} Εἰ δὲ μὴ ἔστιν σός, οὐκ ἄλλου γε οὐδενός. 12652 Soph.263.c.8 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς γάρ; 12653 Soph.263.c.9 : {ΞΕ.} Μηδενὸς 〈δέ〉 γε ὢν οὐδ´ ἂν λόγος εἴη τὸ παράπαν· 12654 Soph.263.c.10 : ἀπεφήναμεν γὰρ ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἦν λόγον ὄντα μηδενὸς 12655 Soph.263.c.11 : εἶναι λόγον. 12656 Soph.263.c.12 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθότατα. 12657 Soph.263.d.1 : {ΞΕ.} Περὶ δὴ σοῦ λεγόμενα, 〈λεγόμενα〉 μέντοι θάτερα 12658 Soph.263.d.2 : ὡς τὰ αὐτὰ καὶ μὴ ὄντα ὡς ὄντα, παντάπασιν [ὡς] ἔοικεν ἡ 12659 Soph.263.d.3 : τοιαύτη σύνθεσις ἔκ τε ῥημάτων γιγνομένη καὶ ὀνομάτων 12660 Soph.263.d.4 : ὄντως τε καὶ ἀληθῶς γίγνεσθαι λόγος ψευδής. 12661 Soph.263.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθέστατα μὲν οὖν. 12662 Soph.263.d.6 : {ΞΕ.} Τί δὲ δή; διάνοιά τε καὶ δόξα καὶ φαντασία, μῶν 12663 Soph.263.d.7 : οὐκ ἤδη δῆλον ὅτι ταῦτά γε ψευδῆ τε καὶ ἀληθῆ πάνθ´ ἡμῶν 12664 Soph.263.d.8 : ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται; 12665 Soph.263.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12666 Soph.263.d.10 : {ΞΕ.} Ὧδ´ εἴσῃ ῥᾷον, ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ´ ἔστιν 12667 Soph.263.e.1 : καὶ τί διαφέρουσιν ἕκαστα ἀλλήλων. 12668 Soph.263.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Δίδου μόνον. 12669 Soph.263.e.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν διάνοια μὲν καὶ λόγος ταὐτόν· πλὴν ὁ μὲν 12670 Soph.263.e.4 : ἐντὸς τῆς ψυχῆς πρὸς αὑτὴν διάλογος ἄνευ φωνῆς γιγνόμενος 12671 Soph.263.e.5 : τοῦτ´ αὐτὸ ἡμῖν ἐπωνομάσθη, διάνοια; 12672 Soph.263.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12673 Soph.263.e.7 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γ´ ἀπ´ ἐκείνης ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματος ἰὸν 12674 Soph.263.e.8 : μετὰ φθόγγου κέκληται λόγος; 12675 Soph.263.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἀληθῆ. 12676 Soph.263.e.10 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐν λόγοις γε αὖ ἴσμεν ἐνὸν— 12677 Soph.263.e.11 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ ποῖον; 12678 Soph.263.e.12 : {ΞΕ.} Φάσιν τε καὶ ἀπόφασιν. 12679 Soph.263.e.13 : {ΘΕΑΙ.} Ἴσμεν. 12680 Soph.264.a.1 : {ΞΕ.} Ὅταν οὖν τοῦτο ἐν ψυχῇ κατὰ διάνοιαν ἐγγίγνηται 12681 Soph.264.a.2 : μετὰ σιγῆς, πλὴν δόξης ἔχεις ὅτι προσείπῃς αὐτό; 12682 Soph.264.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πῶς; 12683 Soph.264.a.4 : {ΞΕ.} Τί δ´ ὅταν μὴ καθ´ αὑτὸ ἀλλὰ δι´ αἰσθήσεως παρῇ 12684 Soph.264.a.5 : τινι, τὸ τοιοῦτον αὖ πάθος ἆρ´ οἷόν τε ὀρθῶς εἰπεῖν ἕτερόν 12685 Soph.264.a.6 : τι πλὴν φαντασίαν; 12686 Soph.264.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδέν. 12687 Soph.264.a.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἐπείπερ λόγος ἀληθὴς ἦν καὶ ψευδής, τού– 12688 Soph.264.a.9 : των δ´ ἐφάνη διάνοια μὲν αὐτῆς πρὸς ἑαυτὴν ψυχῆς διάλογος, 12689 Soph.264.b.1 : δόξα δὲ διανοίας ἀποτελεύτησις, "<20φαίνεται>20" δὲ ὃ λέγομεν 12690 Soph.264.b.2 : σύμμειξις αἰσθήσεως καὶ δόξης, ἀνάγκη δὴ καὶ τούτων τῷ 12691 Soph.264.b.3 : λόγῳ συγγενῶν ὄντων ψευδῆ [τε] αὐτῶν ἔνια καὶ ἐνίοτε εἶναι. 12692 Soph.264.b.4 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12693 Soph.264.b.5 : {ΞΕ.} Κατανοεῖς οὖν ὅτι πρότερον ηὑρέθη ψευδὴς δόξα 12694 Soph.264.b.6 : καὶ λόγος ἢ κατὰ τὴν προσδοκίαν ἣν ἐφοβήθημεν ἄρτι, μὴ 12695 Soph.264.b.7 : παντάπασιν ἀνήνυτον ἔργον ἐπιβαλλοίμεθα ζητοῦντες αὐτό; 12696 Soph.264.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Κατανοῶ. 12697 Soph.264.b.9 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν μηδ´ εἰς τὰ λοιπὰ ἀθυμῶμεν. ἐπειδὴ 12698 Soph.264.c.1 : γὰρ πέφανται ταῦτα, τῶν ἔμπροσθεν ἀναμνησθῶμεν κατ´ 12699 Soph.264.c.2 : εἴδη διαιρέσεων. 12700 Soph.264.c.3 : {ΘΕΑΙ.} Ποίων δή; 12701 Soph.264.c.4 : {ΞΕ.} Διειλόμεθα τῆς εἰδωλοποιικῆς εἴδη δύο, τὴν μὲν 12702 Soph.264.c.5 : εἰκαστικήν, τὴν δὲ φανταστικήν. 12703 Soph.264.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12704 Soph.264.c.7 : {ΞΕ.} Καὶ τὸν σοφιστὴν εἴπομεν ὡς ἀποροῖμεν εἰς ὁποτέραν 12705 Soph.264.c.8 : θήσομεν. 12706 Soph.264.c.9 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν ταῦτα. 12707 Soph.264.c.10 : {ΞΕ.} Καὶ τοῦθ´ ἡμῶν ἀπορουμένων ἔτι μείζων κατεχύθη 12708 Soph.264.c.11 : σκοτοδινία, φανέντος τοῦ λόγου τοῦ πᾶσιν ἀμφισβητοῦντος 12709 Soph.264.c.12 : ὡς οὔτε εἰκὼν οὔτε εἴδωλον οὔτε φάντασμ´ εἴη τὸ παράπαν 12710 Soph.264.d.1 : οὐδὲν διὰ τὸ μηδαμῶς μηδέποτε μηδαμοῦ ψεῦδος εἶναι. 12711 Soph.264.d.2 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεις ἀληθῆ. 12712 Soph.264.d.3 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γ´ ἐπειδὴ πέφανται μὲν λόγος, πέφανται 12713 Soph.264.d.4 : δ´ οὖσα δόξα ψευδής, ἐγχωρεῖ δὴ μιμήματα τῶν ὄντων εἶναι 12714 Soph.264.d.5 : καὶ τέχνην ἐκ ταύτης γίγνεσθαι τῆς διαθέσεως ἀπατητικήν. 12715 Soph.264.d.6 : {ΘΕΑΙ.} Ἐγχωρεῖ. 12716 Soph.264.d.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ὅτι γ´ ἦν ὁ σοφιστὴς τούτων πότερον, 12717 Soph.264.d.8 : διωμολογημένον ἡμῖν ἐν τοῖς πρόσθεν ἦν. 12718 Soph.264.d.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12719 Soph.264.d.10 : {ΞΕ.} Πάλιν τοίνυν ἐπιχειρῶμεν, σχίζοντες διχῇ τὸ 12720 Soph.264.e.1 : προτεθὲν γένος, πορεύεσθαι κατὰ τοὐπὶ δεξιὰ ἀεὶ μέρος τοῦ 12721 Soph.264.e.2 : τμηθέντος, ἐχόμενοι τῆς τοῦ σοφιστοῦ κοινωνίας, ἕως ἂν 12722 Soph.264.e.3 : αὐτοῦ τὰ κοινὰ πάντα περιελόντες, τὴν οἰκείαν λιπόντες 12723 Soph.265.a.1 : φύσιν ἐπιδείξωμεν μάλιστα μὲν ἡμῖν αὐτοῖς, ἔπειτα καὶ 12724 Soph.265.a.2 : τοῖς ἐγγυτάτω γένει τῆς τοιαύτης μεθόδου πεφυκόσιν. 12725 Soph.265.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 12726 Soph.265.a.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τότε μὲν ἠρχόμεθα ποιητικὴν καὶ κτητικὴν 12727 Soph.265.a.5 : τέχνην διαιρούμενοι; 12728 Soph.265.a.6 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12729 Soph.265.a.7 : {ΞΕ.} Καὶ τῆς κτητικῆς ἐν θηρευτικῇ καὶ ἀγωνίᾳ καὶ 12730 Soph.265.a.8 : ἐμπορικῇ καί τισιν ἐν τοιούτοις εἴδεσιν ἐφαντάζεθ´ ἡμῖν; 12731 Soph.265.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12732 Soph.265.a.10 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γ´ ἐπειδὴ μιμητικὴ περιείληφεν αὐτὸν τέχνη, 12733 Soph.265.a.11 : δῆλον ὡς αὐτὴν τὴν ποιητικὴν δίχα διαιρετέον πρώτην. 12734 Soph.265.b.1 : ἡ γάρ που μίμησις ποίησίς τίς ἐστιν, εἰδώλων μέντοι, 12735 Soph.265.b.2 : φαμέν, ἀλλ´ οὐκ αὐτῶν ἑκάστων· ἦ γάρ; 12736 Soph.265.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 12737 Soph.265.b.4 : {ΞΕ.} Ποιητικῆς δὴ πρῶτον δύ´ ἔστω μέρη. 12738 Soph.265.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Ποίω; 12739 Soph.265.b.6 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν θεῖον, τὸ δ´ ἀνθρώπινον. 12740 Soph.265.b.7 : {ΘΕΑΙ.} Οὔπω μεμάθηκα. 12741 Soph.265.b.8 : {ΞΕ.} Ποιητικήν, εἴπερ μεμνήμεθα τὰ κατ´ ἀρχὰς λεχθέντα, 12742 Soph.265.b.9 : πᾶσαν ἔφαμεν εἶναι δύναμιν ἥτις ἂν αἰτία γίγνηται τοῖς μὴ 12743 Soph.265.b.10 : πρότερον οὖσιν ὕστερον γίγνεσθαι. 12744 Soph.265.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Μεμνήμεθα. 12745 Soph.265.c.1 : {ΞΕ.} Ζῷα δὴ πάντα θνητά, καὶ δὴ καὶ φυτὰ ὅσα τ´ ἐπὶ 12746 Soph.265.c.2 : γῆς ἐκ σπερμάτων καὶ ῥιζῶν φύεται, καὶ ὅσα ἄψυχα ἐν γῇ 12747 Soph.265.c.3 : συνίσταται σώματα τηκτὰ καὶ ἄτηκτα, μῶν ἄλλου τινὸς ἢ 12748 Soph.265.c.4 : θεοῦ δημιουργοῦντος φήσομεν ὕστερον γίγνεσθαι πρότερον 12749 Soph.265.c.5 : οὐκ ὄντα; ἢ τῷ τῶν πολλῶν δόγματι καὶ ῥήματι χρώμενοι— 12750 Soph.265.c.6 : {ΘΕΑΙ.} Ποίῳ τῳ; 12751 Soph.265.c.7 : {ΞΕ.} Τὴν φύσιν αὐτὰ γεννᾶν ἀπό τινος αἰτίας αὐτομάτης 12752 Soph.265.c.8 : καὶ ἄνευ διανοίας φυούσης, ἢ μετὰ λόγου τε καὶ ἐπιστήμης 12753 Soph.265.c.9 : θείας ἀπὸ θεοῦ γιγνομένης; 12754 Soph.265.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Ἐγὼ μὲν ἴσως διὰ τὴν ἡλικίαν πολλάκις ἀμφό– 12755 Soph.265.d.2 : τερα μεταδοξάζω· νῦν μὴν βλέπων εἰς σὲ καὶ ὑπολαμβάνων 12756 Soph.265.d.3 : οἴεσθαί σε κατά γε θεὸν αὐτὰ γίγνεσθαι, ταύτῃ καὶ αὐτὸς 12757 Soph.265.d.4 : νενόμικα. 12758 Soph.265.d.5 : {ΞΕ.} Καλῶς γε, ὦ Θεαίτητε. καὶ εἰ μέν γέ σε ἡγούμεθα 12759 Soph.265.d.6 : τῶν εἰς τὸν ἔπειτ´ 〈ἂν〉 χρόνον ἄλλως πως δοξαζόντων εἶναι, 12760 Soph.265.d.7 : νῦν ἂν τῷ λόγῳ μετὰ πειθοῦς ἀναγκαίας ἐπεχειροῦμεν ποιεῖν 12761 Soph.265.d.8 : ὁμολογεῖν· ἐπειδὴ δέ σου καταμανθάνω τὴν φύσιν, ὅτι καὶ 12762 Soph.265.e.1 : ἄνευ τῶν παρ´ ἡμῶν λόγων αὐτὴ πρόσεισιν ἐφ´ ἅπερ νῦν 12763 Soph.265.e.2 : ἕλκεσθαι φῄς, ἐάσω· χρόνος γὰρ ἐκ περιττοῦ γίγνοιτ´ ἄν. 12764 Soph.265.e.3 : ἀλλὰ θήσω τὰ μὲν φύσει λεγόμενα ποιεῖσθαι θείᾳ τέχνῃ, 12765 Soph.265.e.4 : τὰ δ´ ἐκ τούτων ὑπ´ ἀνθρώπων συνιστάμενα ἀνθρωπίνῃ, 12766 Soph.265.e.5 : καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον δύο ποιητικῆς γένη, τὸ μὲν 12767 Soph.265.e.6 : ἀνθρώπινον εἶναι, τὸ δὲ θεῖον. 12768 Soph.265.e.7 : {ΘΕΑΙ.} Ὀρθῶς. 12769 Soph.265.e.8 : {ΞΕ.} Τέμνε δὴ δυοῖν οὔσαιν δίχα ἑκατέραν αὖθις. 12770 Soph.265.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς; 12771 Soph.266.a.1 : {ΞΕ.} Οἷον τότε μὲν κατὰ πλάτος τέμνων τὴν ποιητικὴν 12772 Soph.266.a.2 : πᾶσαν, νῦν δὲ αὖ κατὰ μῆκος. 12773 Soph.266.a.3 : {ΘΕΑΙ.} Τετμήσθω. 12774 Soph.266.a.4 : {ΞΕ.} Τέτταρα μὴν αὐτῆς οὕτω τὰ πάντα μέρη γίγνεται, 12775 Soph.266.a.5 : δύο μὲν τὰ πρὸς ἡμῶν, ἀνθρώπεια, δύο δ´ αὖ τὰ πρὸς θεῶν, 12776 Soph.266.a.6 : θεῖα. 12777 Soph.266.a.7 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12778 Soph.266.a.8 : {ΞΕ.} Τὰ δέ γ´ ὡς ἑτέρως αὖ διῃρημένα, μέρος μὲν ἓν 12779 Soph.266.a.9 : ἀφ´ ἑκατέρας τῆς μερίδος αὐτοποιητικόν, τὼ δ´ ὑπολοίπω 12780 Soph.266.a.10 : σχεδὸν μάλιστ´ ἂν λεγοίσθην εἰδωλοποιικώ· καὶ κατὰ ταῦτα 12781 Soph.266.a.11 : δὴ πάλιν ἡ ποιητικὴ διχῇ διαιρεῖται. 12782 Soph.266.b.1 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε ὅπῃ ἑκατέρα αὖθις. 12783 Soph.266.b.2 : {ΞΕ.} Ἡμεῖς μέν που καὶ τἆλλα ζῷα καὶ ἐξ ὧν τὰ 12784 Soph.266.b.3 : πεφυκότ´ ἐστίν, πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ τὰ τούτων ἀδελφά, θεοῦ 12785 Soph.266.b.4 : γεννήματα πάντα ἴσμεν αὐτὰ ἀπειργασμένα ἕκαστα· ἢ πῶς; 12786 Soph.266.b.5 : {ΘΕΑΙ.} Οὕτως. 12787 Soph.266.b.6 : {ΞΕ.} Τούτων δέ γε ἑκάστων εἴδωλα ἀλλ´ οὐκ αὐτὰ 12788 Soph.266.b.7 : παρέπεται, δαιμονίᾳ καὶ ταῦτα μηχανῇ γεγονότα. 12789 Soph.266.b.8 : {ΘΕΑΙ.} Ποῖα; 12790 Soph.266.b.9 : {ΞΕ.} Τά τε ἐν τοῖς ὕπνοις καὶ ὅσα μεθ´ ἡμέραν φαντάσ– 12791 Soph.266.b.10 : ματα αὐτοφυῆ λέγεται, σκιὰ μὲν ὅταν ἐν τῷ πυρὶ σκότος 12792 Soph.266.c.1 : ἐγγίγνηται, διπλοῦν δὲ ἡνίκ´ ἂν φῶς οἰκεῖόν τε καὶ ἀλλότριον 12793 Soph.266.c.2 : περὶ τὰ λαμπρὰ καὶ λεῖα εἰς ἓν συνελθὸν τῆς ἔμπροσθεν 12794 Soph.266.c.3 : εἰωθυίας ὄψεως ἐναντίαν αἴσθησιν παρέχον εἶδος ἀπεργά– 12795 Soph.266.c.4 : ζηται. 12796 Soph.266.c.5 : {ΘΕΑΙ.} Δύο γὰρ οὖν ἐστι ταῦτα θείας ἔργα ποιήσεως, 12797 Soph.266.c.6 : αὐτό τε καὶ τὸ παρακολουθοῦν εἴδωλον ἑκάστῳ. 12798 Soph.266.c.7 : {ΞΕ.} Τί δὲ τὴν ἡμετέραν τέχνην; ἆρ´ οὐκ αὐτὴν μὲν 12799 Soph.266.c.8 : οἰκίαν οἰκοδομικῇ φήσομεν ποιεῖν, γραφικῇ δέ τιν´ ἑτέραν, 12800 Soph.266.c.9 : οἷον ὄναρ ἀνθρώπινον ἐγρηγορόσιν ἀπειργασμένην; 12801 Soph.266.d.1 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12802 Soph.266.d.2 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ δύο διττὰ ἔργα 12803 Soph.266.d.3 : τῆς ἡμετέρας αὖ ποιητικῆς πράξεως, τὸ μὲν αὐτό, φαμέν, 12804 Soph.266.d.4 : [αὐτουργική], τὸ δὲ εἴδωλον [εἰδωλοποιική]. 12805 Soph.266.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Νῦν μᾶλλον ἔμαθον, καὶ τίθημι δύο διχῇ ποιητικῆς 12806 Soph.266.d.6 : εἴδει· θείαν μὲν καὶ ἀνθρωπίνην κατὰ θάτερον τμῆμα, κατὰ δὲ 12807 Soph.266.d.7 : θάτερον τὸ μὲν αὐτῶν ὄν, τὸ δὲ ὁμοιωμάτων τινῶν γέννημα. 12808 Soph.266.d.8 : {ΞΕ.} Τῆς τοίνυν εἰδωλουργικῆς ἀναμνησθῶμεν ὅτι τὸ μὲν 12809 Soph.266.d.9 : εἰκαστικόν, τὸ δὲ φανταστικὸν ἔμελλεν εἶναι γένος, εἰ τὸ 12810 Soph.266.e.1 : ψεῦδος ὄντως ὂν ψεῦδος καὶ τῶν ὄντων ἕν τι φανείη πεφυκός. 12811 Soph.266.e.2 : {ΘΕΑΙ.} Ἦν γὰρ οὖν. 12812 Soph.266.e.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἐφάνη τε καὶ διὰ ταῦτα δὴ καταριθμήσομεν 12813 Soph.266.e.4 : αὐτὼ νῦν ἀναμφισβητήτως εἴδη δύο; 12814 Soph.266.e.5 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12815 Soph.267.a.1 : {ΞΕ.} Τὸ τοίνυν φανταστικὸν αὖθις διορίζωμεν δίχα. 12816 Soph.267.a.2 : {ΘΕΑΙ.} Πῇ; 12817 Soph.267.a.3 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν δι´ ὀργάνων γιγνόμενον, τὸ δὲ αὐτοῦ 12818 Soph.267.a.4 : παρέχοντος ἑαυτὸν ὄργανον τοῦ ποιοῦντος τὸ φάντασμα. 12819 Soph.267.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς φῄς; 12820 Soph.267.a.6 : {ΞΕ.} Ὅταν οἶμαι τὸ σὸν σχῆμά τις τῷ ἑαυτοῦ χρώμενος 12821 Soph.267.a.7 : σώματι προσόμοιον ἢ φωνὴν φωνῇ φαίνεσθαι ποιῇ, μίμησις 12822 Soph.267.a.8 : τοῦτο τῆς φανταστικῆς μάλιστα κέκληταί που. 12823 Soph.267.a.9 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12824 Soph.267.a.10 : {ΞΕ.} Μιμητικὸν δὴ τοῦτο αὐτῆς προσειπόντες ἀπονειμώ– 12825 Soph.267.a.11 : μεθα· τὸ δ´ ἄλλο πᾶν ἀφῶμεν μαλακισθέντες καὶ παρέντες 12826 Soph.267.b.1 : ἑτέρῳ συναγαγεῖν τε εἰς ἓν καὶ πρέπουσαν ἐπωνυμίαν 12827 Soph.267.b.2 : ἀποδοῦναί τιν´ αὐτῷ. 12828 Soph.267.b.3 : {ΘΕΑΙ.} Νενεμήσθω, τὸ δὲ μεθείσθω. 12829 Soph.267.b.4 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν καὶ τοῦτο ἔτι διπλοῦν, ὦ Θεαίτητε, ἄξιον 12830 Soph.267.b.5 : ἡγεῖσθαι· δι´ ἃ δέ, σκόπει. 12831 Soph.267.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Λέγε. 12832 Soph.267.b.7 : {ΞΕ.} Τῶν μιμουμένων οἱ μὲν εἰδότες ὃ μιμοῦνται τοῦτο 12833 Soph.267.b.8 : πράττουσιν, οἱ δ´ οὐκ εἰδότες. καίτοι τίνα μείζω διαίρεσιν 12834 Soph.267.b.9 : ἀγνωσίας τε καὶ γνώσεως θήσομεν; 12835 Soph.267.b.10 : {ΘΕΑΙ.} Οὐδεμίαν. 12836 Soph.267.b.11 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τό γε ἄρτι λεχθὲν εἰδότων ἦν μίμημα; τὸ 12837 Soph.267.b.12 : γὰρ σὸν σχῆμα καὶ σὲ γιγνώσκων ἄν τις μιμήσαιτο. 12838 Soph.267.c.1 : {ΘΕΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 12839 Soph.267.c.2 : {ΞΕ.} Τί δὲ δικαιοσύνης τὸ σχῆμα καὶ ὅλης συλλήβδην 12840 Soph.267.c.3 : ἀρετῆς; ἆρ´ οὐκ ἀγνοοῦντες μέν, δοξάζοντες δέ πῃ, σφόδρα 12841 Soph.267.c.4 : ἐπιχειροῦσιν πολλοὶ τὸ δοκοῦν σφίσιν τοῦτο ὡς ἐνὸν αὐτοῖς 12842 Soph.267.c.5 : προθυμεῖσθαι φαίνεσθαι ποιεῖν, ὅτι μάλιστα ἔργοις τε καὶ 12843 Soph.267.c.6 : λόγοις μιμούμενοι; 12844 Soph.267.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ πάνυ γε πολλοί. 12845 Soph.267.c.8 : {ΞΕ.} Μῶν οὖν πάντες ἀποτυγχάνουσι τοῦ δοκεῖν εἶναι 12846 Soph.267.c.9 : δίκαιοι μηδαμῶς ὄντες; ἢ τούτου πᾶν τοὐναντίον; 12847 Soph.267.c.10 : {ΘΕΑΙ.} Πᾶν. 12848 Soph.267.d.1 : {ΞΕ.} Μιμητὴν δὴ τοῦτόν γε ἕτερον ἐκείνου λεκτέον οἶμαι, 12849 Soph.267.d.2 : τὸν ἀγνοοῦντα τοῦ γιγνώσκοντος. 12850 Soph.267.d.3 : {ΘΕΑΙ.} Ναί. 12851 Soph.267.d.4 : {ΞΕ.} Πόθεν οὖν ὄνομα ἑκατέρῳ τις αὐτῶν λήψεται 12852 Soph.267.d.5 : πρέπον; ἢ δῆλον δὴ χαλεπὸν ὄν, διότι τῆς τῶν γενῶν κατ´ 12853 Soph.267.d.6 : εἴδη διαιρέσεως παλαιά τις, ὡς ἔοικεν, ἀργία τοῖς ἔμπροσθεν 12854 Soph.267.d.7 : καὶ ἀσύννους παρῆν, ὥστε μηδ´ ἐπιχειρεῖν μηδένα διαιρεῖσθαι· 12855 Soph.267.d.8 : καθὸ δὴ τῶν ὀνομάτων ἀνάγκη μὴ σφόδρα εὐπορεῖν. ὅμως 12856 Soph.267.d.9 : δέ, κἂν εἰ τολμηρότερον εἰρῆσθαι, διαγνώσεως ἕνεκα τὴν 12857 Soph.267.e.1 : μὲν μετὰ δόξης μίμησιν δοξομιμητικὴν προσείπωμεν, τὴν δὲ 12858 Soph.267.e.2 : μετ´ ἐπιστήμης ἱστορικήν τινα μίμησιν. 12859 Soph.267.e.3 : {ΘΕΑΙ.} Ἔστω. 12860 Soph.267.e.4 : {ΞΕ.} Θατέρῳ τοίνυν χρηστέον· ὁ γὰρ σοφιστὴς οὐκ ἐν 12861 Soph.267.e.5 : τοῖς εἰδόσιν ἦν ἀλλ´ ἐν τοῖς μιμουμένοις δή. 12862 Soph.267.e.6 : {ΘΕΑΙ.} Καὶ μάλα. 12863 Soph.267.e.7 : {ΞΕ.} Τὸν δοξομιμητὴν δὴ σκοπώμεθα ὥσπερ σίδηρον, 12864 Soph.267.e.8 : εἴτε ὑγιὴς εἴτε διπλόην ἔτ´ ἔχων τινά ἐστιν ἐν αὑτῷ. 12865 Soph.267.e.9 : {ΘΕΑΙ.} Σκοπῶμεν. 12866 Soph.267.e.10 : {ΞΕ.} Ἔχει τοίνυν καὶ μάλα συχνήν. ὁ μὲν γὰρ εὐήθης 12867 Soph.268.a.1 : αὐτῶν ἐστιν, οἰόμενος εἰδέναι ταῦτα ἃ δοξάζει· τὸ δὲ 12868 Soph.268.a.2 : θατέρου σχῆμα διὰ τὴν ἐν τοῖς λόγοις κυλίνδησιν ἔχει 12869 Soph.268.a.3 : πολλὴν ὑποψίαν καὶ φόβον ὡς ἀγνοεῖ ταῦτα ἃ πρὸς τοὺς 12870 Soph.268.a.4 : ἄλλους ὡς εἰδὼς ἐσχημάτισται. 12871 Soph.268.a.5 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν ἔστιν ἑκατέρου γένος ὧν εἴρηκας. 12872 Soph.268.a.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τὸν μὲν ἁπλοῦν μιμητήν τινα, τὸν δὲ 12873 Soph.268.a.7 : εἰρωνικὸν μιμητὴν θήσομεν; 12874 Soph.268.a.8 : {ΘΕΑΙ.} Εἰκὸς γοῦν. 12875 Soph.268.a.9 : {ΞΕ.} Τούτου δ´ αὖ τὸ γένος ἓν ἢ δύο φῶμεν; 12876 Soph.268.a.10 : {ΘΕΑΙ.} Ὅρα σύ. 12877 Soph.268.b.1 : {ΞΕ.} Σκοπῶ, καί μοι διττὼ καταφαίνεσθόν τινε· τὸν 12878 Soph.268.b.2 : μὲν δημοσίᾳ τε καὶ μακροῖς λόγοις πρὸς πλήθη δυνατὸν 12879 Soph.268.b.3 : εἰρωνεύεσθαι καθορῶ, τὸν δὲ ἰδίᾳ τε καὶ βραχέσι λόγοις 12880 Soph.268.b.4 : ἀναγκάζοντα τὸν προσδιαλεγόμενον ἐναντιολογεῖν αὐτὸν 12881 Soph.268.b.5 : αὑτῷ. 12882 Soph.268.b.6 : {ΘΕΑΙ.} Λέγεις ὀρθότατα. 12883 Soph.268.b.7 : {ΞΕ.} Τίνα οὖν ἀποφαινώμεθα τὸν μακρολογώτερον εἶναι; 12884 Soph.268.b.8 : πότερα πολιτικὸν ἢ δημολογικόν; 12885 Soph.268.b.9 : {ΘΕΑΙ.} Δημολογικόν. 12886 Soph.268.b.10 : {ΞΕ.} Τί δὲ τὸν ἕτερον ἐροῦμεν; σοφὸν ἢ σοφιστικόν; 12887 Soph.268.b.11 : {ΘΕΑΙ.} Τὸ μέν που σοφὸν ἀδύνατον, ἐπείπερ οὐκ εἰδότα 12888 Soph.268.c.1 : αὐτὸν ἔθεμεν· μιμητὴς δ´ ὢν τοῦ σοφοῦ δῆλον ὅτι παρω– 12889 Soph.268.c.2 : νύμιον αὐτοῦ τι λήψεται, καὶ σχεδὸν ἤδη μεμάθηκα ὅτι 12890 Soph.268.c.3 : τοῦτον δεῖ προσειπεῖν ἀληθῶς αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν παντάπασιν 12891 Soph.268.c.4 : ὄντως σοφιστήν. 12892 Soph.268.c.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν συνδήσομεν αὐτοῦ, καθάπερ ἔμπροσθεν, 12893 Soph.268.c.6 : τοὔνομα συμπλέξαντες ἀπὸ τελευτῆς ἐπ´ ἀρχήν; 12894 Soph.268.c.7 : {ΘΕΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12895 Soph.268.c.8 : {ΞΕ.} Τὸ δὴ τῆς ἐναντιοποιολογικῆς εἰρωνικοῦ μέρους 12896 Soph.268.c.9 : τῆς δοξαστικῆς μιμητικόν, τοῦ φανταστικοῦ γένους ἀπὸ τῆς 12897 Soph.268.d.1 : εἰδωλοποιικῆς οὐ θεῖον ἀλλ´ ἀνθρωπικὸν τῆς ποιήσεως 12898 Soph.268.d.2 : ἀφωρισμένον ἐν λόγοις τὸ θαυματοποιικὸν μόριον, "ταύτης 12899 Soph.268.d.3 : τῆς γενεᾶς τε καὶ αἵματος" ὃς ἂν φῇ τὸν ὄντως σοφιστὴν 12900 Soph.268.d.4 : εἶναι, τἀληθέστατα, ὡς ἔοικεν, ἐρεῖ. 12901 Soph.268.d.5 : {ΘΕΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 12902 Polit.257.a.1 : {ΣΩ.} Ἦ πολλὴν χάριν ὀφείλω σοι τῆς Θεαιτήτου γνωρί– 12903 Polit.257.a.2 : σεως, ὦ Θεόδωρε, ἅμα καὶ τῆς τοῦ ξένου. 12904 Polit.257.a.3 : {ΘΕΟ.} Τάχα δέ [γε], ὦ Σώκρατες, ὀφειλήσεις ταύτης 12905 Polit.257.a.4 : τριπλασίαν· ἐπειδὰν τόν τε πολιτικὸν ἀπεργάσωνταί σοι 12906 Polit.257.a.5 : καὶ τὸν φιλόσοφον. 12907 Polit.257.a.6 : {ΣΩ.} Εἶεν· οὕτω τοῦτο, ὦ φίλε Θεόδωρε, φήσομεν 12908 Polit.257.a.7 : ἀκηκοότες εἶναι τοῦ περὶ λογισμοὺς καὶ τὰ γεωμετρικὰ 12909 Polit.257.a.8 : κρατίστου; 12910 Polit.257.b.1 : {ΘΕΟ.} Πῶς, ὦ Σώκρατες; 12911 Polit.257.b.2 : {ΣΩ.} Τῶν ἀνδρῶν ἕκαστον θέντος τῆς ἴσης ἀξίας, οἳ τῇ 12912 Polit.257.b.3 : τιμῇ πλέον ἀλλήλων ἀφεστᾶσιν ἢ κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν 12913 Polit.257.b.4 : τῆς ὑμετέρας τέχνης. 12914 Polit.257.b.5 : {ΘΕΟ.} Εὖ γε νὴ τὸν ἡμέτερον θεόν, ὦ Σώκρατες, τὸν 12915 Polit.257.b.6 : Ἄμμωνα, καὶ δικαίως, καὶ πάνυ μὲν οὖν μνημονικῶς ἐπέ– 12916 Polit.257.b.7 : πληξάς μοι τὸ περὶ τοὺς λογισμοὺς ἁμάρτημα. καὶ σὲ μὲν 12917 Polit.257.b.8 : ἀντὶ τούτων εἰς αὖθις μέτειμι· σὺ δ´ ἡμῖν, ὦ ξένε, μηδαμῶς 12918 Polit.257.b.9 : ἀποκάμῃς χαριζόμενος, ἀλλ´ ἑξῆς, εἴτε τὸν πολιτικὸν ἄνδρα 12919 Polit.257.c.1 : πρότερον εἴτε τὸν φιλόσοφον προαιρῇ, προελόμενος διέξελθε. 12920 Polit.257.c.2 : {ΞΕ.} Ταῦτ´, ὦ Θεόδωρε, ποιητέον· ἐπείπερ ἅπαξ γε 12921 Polit.257.c.3 : ἐγκεχειρήκαμεν, [καὶ] οὐκ ἀποστατέον πρὶν ἂν αὐτῶν πρὸς 12922 Polit.257.c.4 : τὸ τέλος ἔλθωμεν. ἀλλὰ γὰρ περὶ Θεαιτήτου τοῦδε τί 12923 Polit.257.c.5 : χρὴ δρᾶν με; 12924 Polit.257.c.6 : {ΘΕΟ.} Τοῦ πέρι; 12925 Polit.257.c.7 : {ΞΕ.} Διαναπαύσωμεν αὐτὸν μεταλαβόντες αὐτοῦ τὸν 12926 Polit.257.c.8 : συγγυμναστὴν τόνδε Σωκράτη; ἢ πῶς συμβουλεύεις; 12927 Polit.257.c.9 : {ΘΕΟ.} Καθάπερ εἶπες, μεταλάμβανε· νέω γὰρ ὄντε ῥᾷον 12928 Polit.257.c.10 : οἴσετον πάντα πόνον ἀναπαυομένω. 12929 Polit.257.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν κινδυνεύετον, ὦ ξένε, ἄμφω ποθὲν ἐμοὶ 12930 Polit.257.d.2 : συγγένειαν ἔχειν τινά. τὸν μέν γε οὖν ὑμεῖς κατὰ τὴν τοῦ 12931 Polit.257.d.3 : προσώπου φύσιν ὅμοιον ἐμοὶ φαίνεσθαί φατε, τοῦ δ´ ἡμῖν ἡ 12932 Polit.258.a.1 : κλῆσις ὁμώνυμος οὖσα καὶ ἡ πρόσρησις παρέχεταί τινα 12933 Polit.258.a.2 : οἰκειότητα. δεῖ δὴ τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως 12934 Polit.258.a.3 : διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν. Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συν– 12935 Polit.258.a.4 : έμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ νῦν ἀκήκοα ἀποκρινομένου, Σω– 12936 Polit.258.a.5 : κράτους δὲ οὐδέτερα· δεῖ δὲ σκέψασθαι καὶ τοῦτον. ἐμοὶ 12937 Polit.258.a.6 : μὲν οὖν εἰς αὖθις, σοὶ δὲ νῦν ἀποκρινέσθω. 12938 Polit.258.a.7 : {ΞΕ.} Ταῦτ´ ἔσται. ὦ Σώκρατες, ἀκούεις δὴ Σωκράτους; 12939 Polit.258.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 12940 Polit.258.a.9 : {ΞΕ.} Συγχωρεῖς οὖν οἷς λέγει; 12941 Polit.258.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 12942 Polit.258.b.1 : {ΞΕ.} Οὐ τὰ σὰ κωλύειν φαίνεται, δεῖ δὲ ἴσως ἔτι ἧττον 12943 Polit.258.b.2 : τἀμὰ διακωλύειν. ἀλλὰ δὴ μετὰ τὸν σοφιστὴν ἀναγκαῖον, ὡς 12944 Polit.258.b.3 : ἐμοὶ φαίνεται, πολιτικὸν [τὸν ἄνδρα] διαζητεῖν νῷν· καί μοι λέγε 12945 Polit.258.b.4 : πότερον τῶν ἐπιστημόνων τιν´ ἡμῖν καὶ τοῦτον θετέον, ἢ πῶς; 12946 Polit.258.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως. 12947 Polit.258.b.6 : {ΞΕ.} Τὰς ἐπιστήμας ἄρα διαληπτέον, ὥσπερ ἡνίκα τὸν 12948 Polit.258.b.7 : πρότερον ἐσκοποῦμεν; 12949 Polit.258.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τάχ´ ἄν. 12950 Polit.258.b.9 : {ΞΕ.} Οὐ μὲν δὴ κατὰ ταὐτόν γε, ὦ Σώκρατες, φαίνεταί 12951 Polit.258.b.10 : μοι τμῆμα. 12952 Polit.258.b.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 12953 Polit.258.c.1 : {ΞΕ.} Κατ´ ἄλλο. 12954 Polit.258.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικέν γε. 12955 Polit.258.c.3 : {ΞΕ.} Τὴν οὖν πολιτικὴν ἀτραπὸν πῇ τις ἀνευρήσει; 12956 Polit.258.c.4 : δεῖ γὰρ αὐτὴν ἀνευρεῖν, καὶ χωρὶς ἀφελόντας ἀπὸ τῶν 12957 Polit.258.c.5 : ἄλλων ἰδέαν αὐτῇ μίαν ἐπισφραγίσασθαι, καὶ ταῖς ἄλλαις 12958 Polit.258.c.6 : ἐκτροπαῖς ἓν ἄλλο εἶδος ἐπισημηναμένους πάσας τὰς 12959 Polit.258.c.7 : ἐπιστήμας ὡς οὔσας δύο εἴδη διανοηθῆναι τὴν ψυχὴν ἡμῶν 12960 Polit.258.c.8 : ποιῆσαι. 12961 Polit.258.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τοῦτ´ ἤδη σὸν οἶμαι τὸ ἔργον, ὦ ξένε, ἀλλ´ 12962 Polit.258.c.10 : οὐκ ἐμὸν γίγνεται. 12963 Polit.258.d.1 : {ΞΕ.} Δεῖ γε μήν, ὦ Σώκρατες, αὐτὸ εἶναι καὶ σόν, ὅταν 12964 Polit.258.d.2 : ἐμφανὲς ἡμῖν γένηται. 12965 Polit.258.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς εἶπες. 12966 Polit.258.d.4 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἀριθμητικὴ μὲν καί τινες ἕτεραι ταύτῃ 12967 Polit.258.d.5 : συγγενεῖς τέχναι ψιλαὶ τῶν πράξεών εἰσι, τὸ δὲ γνῶναι 12968 Polit.258.d.6 : παρέσχοντο μόνον; 12969 Polit.258.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστιν οὕτως. 12970 Polit.258.d.8 : {ΞΕ.} Αἱ δέ γε περὶ τεκτονικὴν αὖ καὶ σύμπασαν χει– 12971 Polit.258.d.9 : ρουργίαν ὥσπερ ἐν ταῖς πράξεσιν ἐνοῦσαν σύμφυτον τὴν 12972 Polit.258.e.1 : ἐπιστήμην κέκτηνται, καὶ συναποτελοῦσι τὰ γιγνόμενα ὑπ´ 12973 Polit.258.e.2 : αὐτῶν σώματα πρότερον οὐκ ὄντα. 12974 Polit.258.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 12975 Polit.258.e.4 : {ΞΕ.} Ταύτῃ τοίνυν συμπάσας ἐπιστήμας διαίρει, τὴν μὲν 12976 Polit.258.e.5 : πρακτικὴν προσειπών, τὴν δὲ μόνον γνωστικήν. 12977 Polit.258.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστω σοι ταῦθ´ ὡς μιᾶς ἐπιστήμης τῆς ὅλης 12978 Polit.258.e.7 : εἴδη δύο. 12979 Polit.258.e.8 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν τὸν πολιτικὸν καὶ βασιλέα καὶ 12980 Polit.258.e.9 : δεσπότην καὶ ἔτ´ οἰκονόμον θήσομεν ὡς ἓν πάντα ταῦτα 12981 Polit.258.e.10 : προσαγορεύοντες, ἢ τοσαύτας τέχνας αὐτὰς εἶναι φῶμεν 12982 Polit.258.e.11 : ὅσαπερ ὀνόματα ἐρρήθη; μᾶλλον δέ μοι δεῦρο ἕπου. 12983 Polit.258.e.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ; 12984 Polit.259.a.1 : {ΞΕ.} Τῇδε. εἴ τῴ τις τῶν δημοσιευόντων ἰατρῶν ἱκανὸς 12985 Polit.259.a.2 : συμβουλεύειν ἰδιωτεύων αὐτός, ἆρ´ οὐκ ἀναγκαῖον αὐτῷ 12986 Polit.259.a.3 : προσαγορεύεσθαι τοὔνομα τῆς τέχνης ταὐτὸν ὅπερ ᾧ συμ– 12987 Polit.259.a.4 : βουλεύει; 12988 Polit.259.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 12989 Polit.259.a.6 : {ΞΕ.} Τί δ´; ὅστις βασιλεύοντι χώρας ἀνδρὶ παραινεῖν 12990 Polit.259.a.7 : δεινὸς ἰδιώτης ὢν αὐτός, ἆρ´ οὐ φήσομεν ἔχειν αὐτὸν τὴν 12991 Polit.259.a.8 : ἐπιστήμην ἣν ἔδει τὸν ἄρχοντα αὐτὸν κεκτῆσθαι; 12992 Polit.259.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φήσομεν. 12993 Polit.259.b.1 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν ἥ γε ἀληθινοῦ βασιλέως βασιλική; 12994 Polit.259.b.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 12995 Polit.259.b.3 : {ΞΕ.} Ταύτην δὲ ὁ κεκτημένος οὐκ, ἄντε ἄρχων ἄντε 12996 Polit.259.b.4 : ἰδιώτης ὢν τυγχάνῃ, πάντως κατά γε τὴν τέχνην αὐτὴν 12997 Polit.259.b.5 : βασιλικὸς ὀρθῶς προσρηθήσεται; 12998 Polit.259.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δίκαιον γοῦν. 12999 Polit.259.b.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν οἰκονόμος γε καὶ δεσπότης ταὐτόν. 13000 Polit.259.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13001 Polit.259.b.9 : {ΞΕ.} Τί δέ; μεγάλης σχῆμα οἰκήσεως ἢ σμικρᾶς αὖ 13002 Polit.259.b.10 : πόλεως ὄγκος μῶν τι πρὸς ἀρχὴν διοίσετον; 13003 Polit.259.b.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδέν. 13004 Polit.259.c.1 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν, ὃ νυνδὴ διεσκοπούμεθα, φανερὸν ὡς ἐπι– 13005 Polit.259.c.2 : στήμη μία περὶ πάντ´ ἐστὶ ταῦτα· ταύτην δὲ εἴτε βασιλικὴν 13006 Polit.259.c.3 : εἴτε πολιτικὴν εἴτε οἰκονομικήν τις ὀνομάζει, μηδὲν αὐτῷ 13007 Polit.259.c.4 : διαφερώμεθα. 13008 Polit.259.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί γάρ; 13009 Polit.259.c.6 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τόδε γε δῆλον, ὡς βασιλεὺς ἅπας χερσὶ 13010 Polit.259.c.7 : καὶ σύμπαντι τῷ σώματι σμίκρ´ ἄττα εἰς τὸ κατέχειν τὴν 13011 Polit.259.c.8 : ἀρχὴν δύναται πρὸς τὴν τῆς ψυχῆς σύνεσιν καὶ ῥώμην. 13012 Polit.259.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον. 13013 Polit.259.c.10 : {ΞΕ.} Τῆς δὴ γνωστικῆς μᾶλλον ἢ τῆς χειροτεχνικῆς καὶ 13014 Polit.259.d.1 : ὅλως πρακτικῆς βούλει τὸν βασιλέα φῶμεν οἰκειότερον εἶναι; 13015 Polit.259.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13016 Polit.259.d.3 : {ΞΕ.} Τὴν ἄρα πολιτικὴν καὶ πολιτικὸν καὶ βασιλικὴν καὶ 13017 Polit.259.d.4 : βασιλικὸν εἰς ταὐτὸν ὡς ἓν πάντα ταῦτα συνθήσομεν; 13018 Polit.259.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον. 13019 Polit.259.d.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν πορευοίμεθ´ ἂν ἑξῆς, εἰ μετὰ ταῦτα τὴν 13020 Polit.259.d.7 : γνωστικὴν διοριζοίμεθα; 13021 Polit.259.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 13022 Polit.259.d.9 : {ΞΕ.} Πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν ἂν ἄρα ἐν αὐτῇ τινα διαφυὴν 13023 Polit.259.d.10 : κατανοήσωμεν. 13024 Polit.259.d.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φράζε ποίαν. 13025 Polit.259.e.1 : {ΞΕ.} Τοιάνδε. λογιστική πού τις ἡμῖν ἦν τέχνη. 13026 Polit.259.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13027 Polit.259.e.3 : {ΞΕ.} Τῶν γνωστικῶν γε οἶμαι παντάπασι τεχνῶν. 13028 Polit.259.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13029 Polit.259.e.5 : {ΞΕ.} Γνούσῃ δὴ λογιστικῇ τὴν ἐν τοῖς ἀριθμοῖς διαφορὰν 13030 Polit.259.e.6 : μῶν τι πλέον ἔργον δώσομεν ἢ τὰ γνωσθέντα κρῖναι; 13031 Polit.259.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13032 Polit.259.e.8 : {ΞΕ.} Καὶ γὰρ ἀρχιτέκτων γε πᾶς οὐκ αὐτὸς ἐργατικὸς 13033 Polit.259.e.9 : ἀλλ´ ἐργατῶν ἄρχων. 13034 Polit.259.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13035 Polit.259.e.11 : {ΞΕ.} Παρεχόμενός γέ που γνῶσιν ἀλλ´ οὐ χειρουργίαν. 13036 Polit.259.e.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως. 13037 Polit.260.a.1 : {ΞΕ.} Δικαίως δὴ μετέχειν ἂν λέγοιτο τῆς γνωστικῆς 13038 Polit.260.a.2 : ἐπιστήμης. 13039 Polit.260.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 13040 Polit.260.a.4 : {ΞΕ.} Τούτῳ δέ γε οἶμαι προσήκει κρίναντι μὴ τέλος 13041 Polit.260.a.5 : ἔχειν μηδ´ ἀπηλλάχθαι, καθάπερ ὁ λογιστὴς ἀπήλλακτο, 13042 Polit.260.a.6 : προστάττειν δὲ ἑκάστοις τῶν ἐργατῶν τό γε πρόσφορον ἕως 13043 Polit.260.a.7 : ἂν ἀπεργάσωνται τὸ προσταχθέν. 13044 Polit.260.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13045 Polit.260.a.9 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν γνωστικαὶ μὲν αἵ τε τοιαῦται σύμπασαι καὶ 13046 Polit.260.a.10 : ὁπόσαι συνέπονται τῇ λογιστικῇ, κρίσει δὲ καὶ ἐπιτάξει 13047 Polit.260.b.1 : διαφέρετον ἀλλήλοιν τούτω τὼ γένη; 13048 Polit.260.b.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεσθον. 13049 Polit.260.b.3 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν συμπάσης τῆς γνωστικῆς εἰ τὸ μὲν ἐπι– 13050 Polit.260.b.4 : τακτικὸν μέρος, τὸ δὲ κριτικὸν διαιρούμενοι προσείποιμεν, 13051 Polit.260.b.5 : ἐμμελῶς ἂν φαῖμεν διῃρῆσθαι; 13052 Polit.260.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν. 13053 Polit.260.b.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τοῖς γε κοινῇ τι πράττουσιν ἀγαπητὸν 13054 Polit.260.b.8 : ὁμονοεῖν. 13055 Polit.260.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13056 Polit.260.b.10 : {ΞΕ.} Τούτου τοίνυν μέχριπερ ἂν αὐτοὶ κοινωνῶμεν, ἐατέον 13057 Polit.260.b.11 : τά γε τῶν ἄλλων δοξάσματα χαίρειν. 13058 Polit.260.b.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13059 Polit.260.c.1 : {ΞΕ.} Φέρε δή, τούτοιν τοῖν τέχναιν ἡμῖν τὸν βασιλικὸν 13060 Polit.260.c.2 : ἐν ποτέρᾳ θετέον; ἆρ´ ἐν τῇ κριτικῇ, καθάπερ τινὰ θεατήν, 13061 Polit.260.c.3 : ἢ μᾶλλον τῆς ἐπιτακτικῆς ὡς ὄντα αὐτὸν τέχνης θήσομεν, 13062 Polit.260.c.4 : δεσπόζοντά γε; 13063 Polit.260.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὐ μᾶλλον; 13064 Polit.260.c.6 : {ΞΕ.} Τὴν ἐπιτακτικὴν δὴ τέχνην πάλιν ἂν εἴη θεατέον 13065 Polit.260.c.7 : εἴ πῃ διέστηκεν. καί μοι δοκεῖ τῇδέ πῃ, καθάπερ ἡ τῶν 13066 Polit.260.c.8 : καπήλων τέχνη τῆς τῶν αὐτοπωλῶν διώρισται τέχνης, καὶ 13067 Polit.260.d.1 : τὸ βασιλικὸν γένος ἔοικεν ἀπὸ τοῦ τῶν κηρύκων γένους 13068 Polit.260.d.2 : ἀφωρίσθαι. 13069 Polit.260.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13070 Polit.260.d.4 : {ΞΕ.} Πωληθέντα που πρότερον ἔργα ἀλλότρια παρα– 13071 Polit.260.d.5 : δεχόμενοι δεύτερον πωλοῦσι πάλιν οἱ κάπηλοι. 13072 Polit.260.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13073 Polit.260.d.7 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ κηρυκικὸν φῦλον ἐπιταχθέντ´ ἀλλό– 13074 Polit.260.d.8 : τρια νοήματα παραδεχόμενον αὐτὸ δεύτερον ἐπιτάττει πάλιν 13075 Polit.260.d.9 : ἑτέροις. 13076 Polit.260.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα. 13077 Polit.260.d.11 : {ΞΕ.} Τί οὖν; εἰς ταὐτὸν μείξομεν βασιλικὴν ἑρμηνευτικῇ, 13078 Polit.260.e.1 : κελευστικῇ, μαντικῇ, κηρυκικῇ, καὶ πολλαῖς ἑτέραις τούτων 13079 Polit.260.e.2 : τέχναις συγγενέσιν, αἳ σύμπασαι τό γ´ ἐπιτάττειν ἔχουσιν; 13080 Polit.260.e.3 : ἢ βούλει, καθάπερ ᾐκάζομεν νυνδή, καὶ τοὔνομα παρεικάσω– 13081 Polit.260.e.4 : μεν, ἐπειδὴ καὶ σχεδὸν ἀνώνυμον ὂν τυγχάνει τὸ τῶν αὐτ– 13082 Polit.260.e.5 : επιτακτῶν γένος, καὶ ταύτῃ ταῦτα διελώμεθα, τὸ μὲν τῶν 13083 Polit.260.e.6 : βασιλέων γένος εἰς τὴν αὐτεπιτακτικὴν θέντες, τοῦ δὲ ἄλλου 13084 Polit.260.e.7 : παντὸς ἀμελήσαντες, ὄνομα ἕτερον αὐτοῖς παραχωρήσαντες 13085 Polit.260.e.8 : θέσθαι τινά; τοῦ γὰρ ἄρχοντος ἕνεκα ἡμῖν ἡ μέθοδος ἦν 13086 Polit.261.a.1 : ἀλλ´ οὐχὶ τοῦ ἐναντίου. 13087 Polit.261.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13088 Polit.261.a.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ τοῦτο μετρίως ἀφέστηκεν ἀπ´ ἐκείνων, 13089 Polit.261.a.4 : ἀλλοτριότητι διορισθὲν πρὸς οἰκειότητα, τοῦτο αὐτὸ πάλιν αὖ 13090 Polit.261.a.5 : διαιρεῖν ἀναγκαῖον, εἴ τινα τομὴν ἔτι ἔχομεν ὑπείκουσαν ἐν 13091 Polit.261.a.6 : τούτῳ; 13092 Polit.261.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 13093 Polit.261.a.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν φαινόμεθα ἔχειν· ἀλλ´ ἐπακολουθῶν σύν– 13094 Polit.261.a.9 : τεμνε. 13095 Polit.261.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ; 13096 Polit.261.a.11 : {ΞΕ.} Πάντας ὁπόσους ἂν ἄρχοντας διανοηθῶμεν ἐπιτάξει 13097 Polit.261.b.1 : προσχρωμένους ἆρ´ οὐχ εὑρήσομεν γενέσεώς τινος ἕνεκα 13098 Polit.261.b.2 : προστάττοντας; 13099 Polit.261.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13100 Polit.261.b.4 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τά γε γιγνόμενα πάντα δίχα διαλαβεῖν οὐ 13101 Polit.261.b.5 : παντάπασι χαλεπόν. 13102 Polit.261.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ; 13103 Polit.261.b.7 : {ΞΕ.} Τὰ μὲν ἄψυχα αὐτῶν ἐστί που συμπάντων, τὰ δ´ 13104 Polit.261.b.8 : ἔμψυχα. 13105 Polit.261.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13106 Polit.261.b.10 : {ΞΕ.} Τούτοις δέ γε αὐτοῖς τὸ τοῦ γνωστικοῦ μέρος 13107 Polit.261.b.11 : ἐπιτακτικὸν ὄν, εἴπερ βουλόμεθα τέμνειν, τεμοῦμεν. 13108 Polit.261.b.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κατὰ τί; 13109 Polit.261.b.13 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ἐπὶ ταῖς τῶν ἀψύχων γενέσεσιν αὐτοῦ τάτ– 13110 Polit.261.c.1 : τοντες, τὸ δ´ ἐπὶ 〈ταῖς〉 τῶν ἐμψύχων· καὶ πᾶν οὕτως ἤδη 13111 Polit.261.c.2 : διαιρήσεται δίχα. 13112 Polit.261.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασί γε. 13113 Polit.261.c.4 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν τοίνυν αὐτῶν παραλίπωμεν, τὸ δ´ ἀναλάβω– 13114 Polit.261.c.5 : μεν, ἀναλαβόντες δὲ μερισώμεθα εἰς δύο τὸ σύμπαν. 13115 Polit.261.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεις δ´ αὐτοῖν ἀναληπτέον εἶναι πότερον; 13116 Polit.261.c.7 : {ΞΕ.} Πάντως που τὸ περὶ τὰ ζῷα ἐπιτακτικόν. οὐ γὰρ 13117 Polit.261.c.8 : δὴ τό γε τῆς βασιλικῆς ἐπιστήμης ἐστί ποτε τῶν ἀψύχων 13118 Polit.261.c.9 : ἐπιστατοῦν, οἷον ἀρχιτεκτονικόν, ἀλλὰ γενναιότερον, ἐν τοῖς 13119 Polit.261.d.1 : ζῴοις καὶ περὶ αὐτὰ ταῦτα τὴν δύναμιν ἀεὶ κεκτημένον. 13120 Polit.261.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13121 Polit.261.d.3 : {ΞΕ.} Τήν γε μὴν τῶν ζῴων γένεσιν καὶ τροφὴν τὴν μέν 13122 Polit.261.d.4 : τις ἂν ἴδοι μονοτροφίαν οὖσαν, τὴν δὲ κοινὴν τῶν ἐν ταῖς 13123 Polit.261.d.5 : ἀγέλαις θρεμμάτων ἐπιμέλειαν. 13124 Polit.261.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13125 Polit.261.d.7 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὐ μὴν τόν γε πολιτικὸν εὑρήσομεν ἰδιοτρόφον, 13126 Polit.261.d.8 : ὥσπερ βοηλάτην ἤ τινα ἱπποκόμον, ἀλλ´ ἱπποφορβῷ τε καὶ 13127 Polit.261.d.9 : βουφορβῷ μᾶλλον προσεοικότα. 13128 Polit.261.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεταί γε δὴ ῥηθὲν νῦν. 13129 Polit.261.e.1 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν τῆς ζῳοτροφίας τὴν τῶν συμπόλλων 13130 Polit.261.e.2 : κοινὴν τροφὴν ἀγελαιοτροφίαν ἢ κοινοτροφικήν τινα ὀνο– 13131 Polit.261.e.3 : μάζομεν; 13132 Polit.261.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὁπότερον ἂν ἐν τῷ λόγῳ συμβαίνῃ. 13133 Polit.261.e.5 : {ΞΕ.} Καλῶς γε, ὦ Σώκρατες· κἂν διαφυλάξῃς τὸ μὴ 13134 Polit.261.e.6 : σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν, πλουσιώτερος εἰς τὸ γῆρας 13135 Polit.261.e.7 : ἀναφανήσῃ φρονήσεως. νῦν δὲ τοῦτο μέν, καθάπερ δια– 13136 Polit.261.e.8 : κελεύῃ, ποιητέον· τὴν δὲ ἀγελαιοτροφικὴν ἆρ´ ἐννοεῖς πῇ 13137 Polit.262.a.1 : τις δίδυμον ἀποφήνας τὸ ζητούμενον ἐν διπλασίοισι τὰ νῦν 13138 Polit.262.a.2 : ἐν τοῖς ἡμίσεσιν εἰς τότε ποιήσει ζητεῖσθαι; 13139 Polit.262.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Προθυμήσομαι. καί μοι δοκεῖ τῶν μὲν ἀνθρώπων 13140 Polit.262.a.4 : ἑτέρα τις εἶναι, τῶν δ´ αὖ θηρίων ἄλλη τροφή. 13141 Polit.262.a.5 : {ΞΕ.} Παντάπασί γε προθυμότατα καὶ ἀνδρειότατα δι– 13142 Polit.262.a.6 : ῄρησαι· μὴ μέντοι τοῦτό γε εἰς αὖθις κατὰ δύναμιν πάσχωμεν. 13143 Polit.262.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13144 Polit.262.a.8 : {ΞΕ.} Μὴ σμικρὸν μόριον ἓν πρὸς μεγάλα καὶ πολλὰ 13145 Polit.262.b.1 : ἀφαιρῶμεν, μηδὲ εἴδους χωρίς· ἀλλὰ τὸ μέρος ἅμα εἶδος 13146 Polit.262.b.2 : ἐχέτω. κάλλιστον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν ἄλλων εὐθὺς διαχωρίζειν 13147 Polit.262.b.3 : τὸ ζητούμενον, ἂν ὀρθῶς ἔχῃ, καθάπερ ὀλίγον σὺ πρότερον 13148 Polit.262.b.4 : οἰηθεὶς ἔχειν τὴν διαίρεσιν ἐπέσπευσας τὸν λόγον, ἰδὼν ἐπ´ 13149 Polit.262.b.5 : ἀνθρώπους πορευόμενον· ἀλλὰ γάρ, ὦ φίλε, λεπτουργεῖν οὐκ 13150 Polit.262.b.6 : ἀσφαλές, διὰ μέσων δὲ ἀσφαλέστερον ἰέναι τέμνοντας, καὶ 13151 Polit.262.b.7 : μᾶλλον ἰδέαις ἄν τις προστυγχάνοι. τοῦτο δὲ διαφέρει τὸ 13152 Polit.262.c.1 : πᾶν πρὸς τὰς ζητήσεις. 13153 Polit.262.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς, ὦ ξένε, λέγεις τοῦτο; 13154 Polit.262.c.3 : {ΞΕ.} Πειρατέον ἔτι σαφέστερον φράζειν εὐνοίᾳ τῆς σῆς 13155 Polit.262.c.4 : φύσεως, ὦ Σώκρατες. ἐν τῷ μὲν οὖν παρεστηκότι τὰ νῦν 13156 Polit.262.c.5 : δηλῶσαι μηδὲν ἐνδεῶς ἀδύνατον· ἐπιχειρητέον δέ τι καὶ 13157 Polit.262.c.6 : σμικρῷ πλέον αὐτὸ προαγαγεῖν εἰς τὸ πρόσθεν σαφηνείας 13158 Polit.262.c.7 : ἕνεκα. 13159 Polit.262.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον οὖν δὴ φράζεις διαιρουμένους ἡμᾶς οὐκ 13160 Polit.262.c.9 : ὀρθῶς ἄρτι δρᾶν; 13161 Polit.262.c.10 : {ΞΕ.} Τοιόνδε, οἷον εἴ τις τἀνθρώπινον ἐπιχειρήσας δίχα 13162 Polit.262.d.1 : διελέσθαι γένος διαιροῖ καθάπερ οἱ πολλοὶ τῶν ἐνθάδε δια– 13163 Polit.262.d.2 : νέμουσι, τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ὡς ἓν ἀπὸ πάντων ἀφαιροῦντες 13164 Polit.262.d.3 : χωρίς, σύμπασι δὲ τοῖς ἄλλοις γένεσιν, ἀπείροις οὖσι καὶ 13165 Polit.262.d.4 : ἀμείκτοις καὶ ἀσυμφώνοις πρὸς ἄλληλα, βάρβαρον μιᾷ κλήσει 13166 Polit.262.d.5 : προσειπόντες αὐτὸ διὰ ταύτην τὴν μίαν κλῆσιν καὶ γένος 13167 Polit.262.d.6 : ἓν αὐτὸ εἶναι προσδοκῶσιν· ἢ τὸν ἀριθμόν τις αὖ νομίζοι 13168 Polit.262.d.7 : κατ´ εἴδη δύο διαιρεῖν μυριάδα ἀποτεμνόμενος ἀπὸ πάντων, 13169 Polit.262.e.1 : ὡς ἓν εἶδος ἀποχωρίζων, καὶ τῷ λοιπῷ δὴ παντὶ θέμενος ἓν 13170 Polit.262.e.2 : ὄνομα διὰ τὴν κλῆσιν αὖ καὶ τοῦτ´ ἀξιοῖ γένος ἐκείνου χωρὶς 13171 Polit.262.e.3 : ἕτερον ἓν γίγνεσθαι. κάλλιον δέ που καὶ μᾶλλον κατ´ εἴδη 13172 Polit.262.e.4 : καὶ δίχα διαιροῖτ´ ἄν, εἰ τὸν μὲν ἀριθμὸν ἀρτίῳ καὶ περιττῷ 13173 Polit.262.e.5 : τις τέμνοι, τὸ δὲ αὖ τῶν ἀνθρώπων γένος ἄρρενι καὶ θήλει, 13174 Polit.262.e.6 : Λυδοὺς δὲ ἢ Φρύγας ἤ τινας ἑτέρους πρὸς ἅπαντας τάττων 13175 Polit.262.e.7 : ἀποσχίζοι τότε, ἡνίκα ἀποροῖ γένος ἅμα καὶ μέρος εὑρίσκειν 13176 Polit.263.a.1 : ἑκάτερον τῶν σχισθέντων. 13177 Polit.263.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα· ἀλλὰ γὰρ τοῦτο αὐτό, ὦ ξένε, πῶς 13178 Polit.263.a.3 : ἄν τις γένος καὶ μέρος ἐναργέστερον γνοίη, ὡς οὐ ταὐτόν 13179 Polit.263.a.4 : ἐστον ἀλλ´ ἕτερον ἀλλήλοιν; 13180 Polit.263.a.5 : {ΞΕ.} Ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν, οὐ φαῦλον προστάττεις, Σώ– 13181 Polit.263.a.6 : κρατες. ἡμεῖς μὲν καὶ νῦν μακροτέραν τοῦ δέοντος ἀπὸ 13182 Polit.263.a.7 : τοῦ προτεθέντος λόγου πεπλανήμεθα, σὺ δὲ ἔτι πλέον ἡμᾶς 13183 Polit.263.a.8 : κελεύεις πλανηθῆναι. νῦν μὲν οὖν, ὥσπερ εἰκός, ἐπανίωμεν 13184 Polit.263.b.1 : πάλιν· ταῦτα δὲ εἰς αὖθις κατὰ σχολὴν καθάπερ ἰχνεύοντες 13185 Polit.263.b.2 : μέτιμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτό γε αὖ παντάπασιν φύλαξαι, μή 13186 Polit.263.b.3 : ποτε παρ´ ἐμοῦ δόξῃς αὐτὸ ἐναργῶς διωρισμένον ἀκηκοέναι. 13187 Polit.263.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13188 Polit.263.b.5 : {ΞΕ.} Εἶδός τε καὶ μέρος ἕτερον ἀλλήλων εἶναι. 13189 Polit.263.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13190 Polit.263.b.7 : {ΞΕ.} Ὡς εἶδος μὲν ὅταν ᾖ του, καὶ μέρος αὐτὸ ἀναγκαῖον 13191 Polit.263.b.8 : εἶναι τοῦ πράγματος ὅτουπερ ἂν εἶδος λέγηται· μέρος δὲ 13192 Polit.263.b.9 : εἶδος οὐδεμία ἀνάγκη. ταύτῃ με ἢ ´κείνῃ μᾶλλον, ὦ Σώκρατες, 13193 Polit.263.b.10 : ἀεὶ φάθι λέγειν. 13194 Polit.263.b.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ταῦτ´ ἔσται. 13195 Polit.263.c.1 : {ΞΕ.} Φράσον δή μοι τὸ μετὰ τοῦτο. 13196 Polit.263.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον; 13197 Polit.263.c.3 : {ΞΕ.} Τὸ τῆς ἀποπλανήσεως ὁπόθεν ἡμᾶς δεῦρ´ ἤγαγεν. 13198 Polit.263.c.4 : οἶμαι μὲν γὰρ μάλιστα, ὅθεν ἐρωτηθεὶς σὺ τὴν ἀγελαιοτρο– 13199 Polit.263.c.5 : φίαν ὅπῃ διαιρετέον εἶπες μάλα προθύμως δύ´ εἶναι ζῴων 13200 Polit.263.c.6 : γένη, τὸ μὲν ἀνθρώπινον, ἕτερον δὲ τῶν ἄλλων συμπάντων 13201 Polit.263.c.7 : θηρίων ἕν. 13202 Polit.263.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ. 13203 Polit.263.c.9 : {ΞΕ.} Καὶ ἔμοιγε δὴ τότ´ ἐφάνης μέρος ἀφαιρῶν ἡγεῖσθαι 13204 Polit.263.c.10 : καταλιπεῖν τὸ λοιπὸν αὖ πάντων γένος ἕν, ὅτι πᾶσι ταὐτὸν 13205 Polit.263.d.1 : ἐπονομάζειν ἔσχες ὄνομα, θηρία καλέσας. 13206 Polit.263.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἦν καὶ ταῦτα οὕτως. 13207 Polit.263.d.3 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε, ὦ πάντων ἀνδρειότατε, τάχ´ ἄν, εἴ που 13208 Polit.263.d.4 : φρόνιμόν ἐστί τι ζῷον ἕτερον, οἷον δοκεῖ τὸ τῶν γεράνων, 13209 Polit.263.d.5 : ἤ τι τοιοῦτον ἄλλο, ὃ κατὰ ταὐτὰ ἴσως διονομάζει καθάπερ 13210 Polit.263.d.6 : καὶ σύ, γεράνους μὲν ἓν γένος ἀντιτιθὲν τοῖς ἄλλοις ζῴοις 13211 Polit.263.d.7 : καὶ σεμνῦνον αὐτὸ ἑαυτό, τὰ δὲ ἄλλα μετὰ τῶν ἀνθρώπων 13212 Polit.263.d.8 : συλλαβὸν εἰς ταὐτὸ οὐδὲν ἄλλο πλὴν ἴσως θηρία προσείποι. 13213 Polit.263.e.1 : πειραθῶμεν οὖν ἡμεῖς ἐξευλαβεῖσθαι πάνθ´ ὁπόσα τοιαῦτα. 13214 Polit.263.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13215 Polit.263.e.3 : {ΞΕ.} Μὴ πᾶν τὸ τῶν ζῴων γένος διαιρούμενοι, ἵνα ἧττον 13216 Polit.263.e.4 : αὐτὰ πάσχωμεν. 13217 Polit.263.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδὲν γὰρ δεῖ. 13218 Polit.263.e.6 : {ΞΕ.} Καὶ γὰρ οὖν καὶ τότε ἡμαρτάνετο ταύτῃ. 13219 Polit.263.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δή; 13220 Polit.263.e.8 : {ΞΕ.} Τῆς γνωστικῆς ὅσον ἐπιτακτικὸν ἡμῖν μέρος ἦν που 13221 Polit.263.e.9 : τοῦ ζῳοτροφικοῦ γένους, ἀγελαίων μὴν ζῴων. ἦ γάρ; 13222 Polit.263.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13223 Polit.264.a.1 : {ΞΕ.} Διῄρητο τοίνυν ἤδη καὶ τότε σύμπαν τὸ ζῷον τῷ 13224 Polit.264.a.2 : τιθασῷ καὶ ἀγρίῳ. τὰ μὲν γὰρ ἔχοντα τιθασεύεσθαι φύσιν 13225 Polit.264.a.3 : ἥμερα προσείρηται, τὰ δὲ μὴ ´θέλοντα ἄγρια. 13226 Polit.264.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 13227 Polit.264.a.5 : {ΞΕ.} Ἣν δέ γε θηρεύομεν ἐπιστήμην, ἐν τοῖς ἡμέροις ἦν 13228 Polit.264.a.6 : τε καὶ ἔστιν, ἐπὶ τοῖς ἀγελαίοις μὴν ζητητέα θρέμμασιν. 13229 Polit.264.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13230 Polit.264.a.8 : {ΞΕ.} Μὴ τοίνυν διαιρώμεθα ὥσπερ τότε πρὸς ἅπαντα 13231 Polit.264.a.9 : ἀποβλέψαντες, μηδὲ σπεύσαντες, ἵνα δὴ ταχὺ γενώμεθα 13232 Polit.264.b.1 : πρὸς τῇ πολιτικῇ. πεποίηκε γὰρ ἡμᾶς καὶ νῦν παθεῖν τὸ 13233 Polit.264.b.2 : κατὰ τὴν παροιμίαν πάθος. 13234 Polit.264.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον; 13235 Polit.264.b.4 : {ΞΕ.} Οὐχ ἡσύχους εὖ διαιροῦντας ἠνυκέναι βραδύτερον. 13236 Polit.264.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ καλῶς γε, ὦ ξένε, πεποίηκε. 13237 Polit.264.b.6 : {ΞΕ.} Ταῦτ´ ἔστω. πάλιν δ´ οὖν ἐξ ἀρχῆς τὴν κοινο– 13238 Polit.264.b.7 : τροφικὴν πειρώμεθα διαιρεῖν· ἴσως γὰρ καὶ τοῦτο ὃ σὺ 13239 Polit.264.b.8 : προθυμῇ διαπεραινόμενος ὁ λόγος αὐτός σοι κάλλιον μηνύσει. 13240 Polit.264.b.9 : καί μοι φράζε. 13241 Polit.264.b.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον δή; 13242 Polit.264.b.11 : {ΞΕ.} Τόδε, εἴ τινων πολλάκις ἄρα διακήκοας· οὐ γὰρ δὴ 13243 Polit.264.c.1 : προστυχής γε αὐτὸς οἶδ´ ὅτι γέγονας ταῖς ἐν τῷ Νείλῳ 13244 Polit.264.c.2 : τιθασείαις τῶν ἰχθύων καὶ τῶν ἐν ταῖς βασιλικαῖς λίμναις. 13245 Polit.264.c.3 : ἐν μὲν γὰρ κρήναις τάχ´ ἂν ἴσως εἴης ᾐσθημένος. 13246 Polit.264.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν καὶ ταῦτα τεθέαμαι κἀκεῖνα 13247 Polit.264.c.5 : πολλῶν ἀκήκοα. 13248 Polit.264.c.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν χηνοβωτίας γε καὶ γερανοβωτίας, εἰ καὶ 13249 Polit.264.c.7 : μὴ πεπλάνησαι περὶ τὰ Θετταλικὰ πεδία, πέπυσαι γοῦν 13250 Polit.264.c.8 : καὶ πιστεύεις εἶναι. 13251 Polit.264.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13252 Polit.264.d.1 : {ΞΕ.} Τοῦδ´ ἕνεκά τοι πάντα ἠρώτησα ταῦτα, διότι 13253 Polit.264.d.2 : τῆς τῶν ἀγελαίων τροφῆς ἔστι μὲν ἔνυδρον, ἔστι δὲ καὶ 13254 Polit.264.d.3 : ξηροβατικόν. 13255 Polit.264.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστι γὰρ οὖν. 13256 Polit.264.d.5 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν καὶ σοὶ συνδοκεῖ ταύτῃ δεῖν διχάζειν τὴν 13257 Polit.264.d.6 : κοινοτροφικὴν ἐπιστήμην, ἐφ´ ἑκατέρῳ τούτων τὸ μέρος 13258 Polit.264.d.7 : αὐτῆς ἐπινέμοντας ἑκάτερον, τὸ μὲν ἕτερον ὑγροτροφικὸν 13259 Polit.264.d.8 : ὀνομάζοντας, τὸ δ´ ἕτερον ξηροτροφικόν; 13260 Polit.264.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔμοιγε. 13261 Polit.264.d.10 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν καὶ τὸ βασιλικὸν οὕτως οὐ ζητήσομεν 13262 Polit.264.e.1 : ὁποτέρας ἐστὶ τῆς τέχνης· δῆλον [δὴ] γὰρ παντί. 13263 Polit.264.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13264 Polit.264.e.3 : {ΞΕ.} Πᾶς μὲν δὴ τό γε ξηροτροφικὸν τῆς ἀγελαιοτροφίας 13265 Polit.264.e.4 : διέλοιτ´ ἂν φῦλον. 13266 Polit.264.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13267 Polit.264.e.6 : {ΞΕ.} Τῷ πτηνῷ τε καὶ πεζῷ διορισάμενος. 13268 Polit.264.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα. 13269 Polit.264.e.8 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ πολιτικὸν ἦ περὶ τὸ πεζὸν ζητητέον; ἢ 13270 Polit.264.e.9 : οὐκ οἴει καὶ τὸν ἀφρονέστατον ὡς ἔπος εἰπεῖν δοξάζειν 13271 Polit.264.e.10 : οὕτως; 13272 Polit.264.e.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔγωγε. 13273 Polit.264.e.12 : {ΞΕ.} Τὴν δὲ πεζονομικήν, καθάπερ ἄρτι τὸν ἀριθμόν, δεῖ 13274 Polit.264.e.13 : τεμνομένην δίχα ἀποφαίνειν. 13275 Polit.264.e.14 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον. 13276 Polit.265.a.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἐφ´ ὅ γε μέρος ὥρμηκεν ἡμῖν ὁ λόγος, ἐπ´ 13277 Polit.265.a.2 : ἐκεῖνο δύο τινὲ καθορᾶν ὁδὼ τεταμένα φαίνεται, τὴν μὲν 13278 Polit.265.a.3 : θάττω, πρὸς μέγα μέρος σμικρὸν διαιρουμένην, τὴν δέ, ὅπερ 13279 Polit.265.a.4 : ἐν τῷ πρόσθεν ἐλέγομεν ὅτι δεῖ μεσοτομεῖν ὡς μάλιστα, τοῦτ´ 13280 Polit.265.a.5 : ἔχουσαν μᾶλλον, μακροτέραν γε μήν. ἔξεστιν οὖν ὁποτέραν 13281 Polit.265.a.6 : ἂν βουληθῶμεν, ταύτην πορευθῆναι. 13282 Polit.265.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δέ; ἀμφοτέρας ἀδύνατον; 13283 Polit.265.a.8 : {ΞΕ.} Ἅμα γ´, ὦ θαυμαστέ· ἐν μέρει γε μὴν δῆλον ὅτι 13284 Polit.265.a.9 : δυνατόν. 13285 Polit.265.b.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἐν μέρει τοίνυν ἔγωγε ἀμφοτέρας αἱροῦμαι. 13286 Polit.265.b.2 : {ΞΕ.} Ῥᾴδιον, ἐπειδὴ τὸ λοιπὸν βραχύ· κατ´ ἀρχὰς μὴν 13287 Polit.265.b.3 : καὶ μεσοῦσιν ἅμα τῆς πορείας χαλεπὸν ἂν ἦν ἡμῖν τὸ πρόσ– 13288 Polit.265.b.4 : ταγμα. νῦν δ´, ἐπειδὴ δοκεῖ ταύτῃ, τὴν μακροτέραν πρότερον 13289 Polit.265.b.5 : ἴωμεν· νεαλέστεροι γὰρ ὄντες ῥᾷον αὐτὴν πορευσόμεθα. τὴν 13290 Polit.265.b.6 : δὲ δὴ διαίρεσιν ὅρα. 13291 Polit.265.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγε. 13292 Polit.265.b.8 : {ΞΕ.} Τὰ πεζὰ ἡμῖν τῶν ἡμέρων, ὅσαπερ ἀγελαῖα, διῃρημένα 13293 Polit.265.b.9 : ἐστὶ φύσει δίχα. 13294 Polit.265.b.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνι; 13295 Polit.265.b.11 : {ΞΕ.} Τῷ τῶν μὲν τὴν γένεσιν ἄκερων εἶναι, τῶν δὲ 13296 Polit.265.b.12 : κερασφόρον. 13297 Polit.265.c.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται. 13298 Polit.265.c.2 : {ΞΕ.} Τὴν δὴ πεζονομικὴν διελὼν ἀπόδος ἑκατέρῳ τῷ μέρει 13299 Polit.265.c.3 : λόγῳ χρώμενος. ἂν γὰρ ὀνομάζειν αὐτὰ βουληθῇς, ἔσται σοι 13300 Polit.265.c.4 : περιπεπλεγμένον μᾶλλον τοῦ δέοντος. 13301 Polit.265.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς οὖν χρὴ λέγειν; 13302 Polit.265.c.6 : {ΞΕ.} Ὧδε· τῆς πεζονομικῆς ἐπιστήμης δίχα διαιρεθείσης 13303 Polit.265.c.7 : τὸ μόριον θάτερον ἐπὶ τῷ κερασφόρῳ μέρει τῷ τῆς ἀγέλης 13304 Polit.265.c.8 : ἐπιτετάχθαι, τὸ δὲ ἕτερον ἐπὶ τῷ τῆς ἀκεράτου. 13305 Polit.265.d.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ταῦτ´ ἔστω ταύτῃ λεχθέντα· πάντως γὰρ ἱκανῶς 13306 Polit.265.d.2 : δεδήλωται. 13307 Polit.265.d.3 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ὅ γε βασιλεὺς ἡμῖν αὖ καταφανὴς ὅτι 13308 Polit.265.d.4 : κολοβὸν ἀγέλην τινὰ κεράτων νομεύει. 13309 Polit.265.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὐ δῆλος; 13310 Polit.265.d.6 : {ΞΕ.} Ταύτην τοίνυν καταθραύσαντες τὸ γιγνόμενον αὐτῷ 13311 Polit.265.d.7 : πειρώμεθα ἀποδοῦναι. 13312 Polit.265.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 13313 Polit.265.d.9 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν βούλει τῷ σχιστῷ τε καὶ τῷ καλουμένῳ 13314 Polit.265.d.10 : μώνυχι διαιρεῖν αὐτὴν ἢ τῇ κοινογονίᾳ τε καὶ ἰδιογονίᾳ; 13315 Polit.265.d.11 : μανθάνεις γάρ που. 13316 Polit.265.d.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13317 Polit.265.e.1 : {ΞΕ.} Ὅτι τὸ μὲν τῶν ἵππων καὶ ὄνων πέφυκεν ἐξ ἀλλήλων 13318 Polit.265.e.2 : γεννᾶν. 13319 Polit.265.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13320 Polit.265.e.4 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε λοιπὸν ἔτι τῆς λείας ἀγέλης τῶν ἡμέρων 13321 Polit.265.e.5 : ἀμιγὲς γένει πρὸς ἄλληλα. 13322 Polit.265.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13323 Polit.265.e.7 : {ΞΕ.} Τί δ´; ὁ πολιτικὸς ἄρ´ ἐπιμέλειαν ἔχειν φαίνεται 13324 Polit.265.e.8 : πότερα κοινογενοῦς φύσεως ἤ τινος ἰδιογενοῦς; 13325 Polit.265.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον ὅτι τῆς ἀμείκτου. 13326 Polit.265.e.10 : {ΞΕ.} Ταύτην δὴ δεῖ καθάπερ τὰ ἔμπροσθεν, ὡς ἔοικεν, 13327 Polit.265.e.11 : ἡμᾶς δίχα διαστέλλειν. 13328 Polit.265.e.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δεῖ γὰρ οὖν. 13329 Polit.266.a.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τό γε ζῷον, ὅσον ἥμερον καὶ ἀγελαῖον, 13330 Polit.266.a.2 : σχεδὸν πλὴν γενοῖν δυοῖν πᾶν ἤδη κατακεκερμάτισται. τὸ 13331 Polit.266.a.3 : γὰρ τῶν κυνῶν οὐκ ἐπάξιον καταριθμεῖν γένος ὡς ἐν ἀγελαίοις 13332 Polit.266.a.4 : θρέμμασιν. 13333 Polit.266.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐ γὰρ οὖν. ἀλλὰ τίνι δὴ τὼ δύο διαιροῦμεν; 13334 Polit.266.a.6 : {ΞΕ.} Ὧιπερ καὶ δίκαιόν γε Θεαίτητόν τε καὶ σὲ διανέμειν, 13335 Polit.266.a.7 : ἐπειδὴ καὶ γεωμετρίας ἅπτεσθον. 13336 Polit.266.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τῷ; 13337 Polit.266.a.9 : {ΞΕ.} Τῇ διαμέτρῳ δήπου καὶ πάλιν τῇ τῆς διαμέτρου 13338 Polit.266.a.10 : διαμέτρῳ. 13339 Polit.266.a.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς εἶπες; 13340 Polit.266.b.1 : {ΞΕ.} Ἡ φύσις, ἣν τὸ γένος ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων κέκτη– 13341 Polit.266.b.2 : ται, μῶν ἄλλως πως εἰς τὴν πορείαν πέφυκεν ἢ καθάπερ ἡ 13342 Polit.266.b.3 : διάμετρος ἡ δυνάμει δίπους; 13343 Polit.266.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκ ἄλλως. 13344 Polit.266.b.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἥ γε τοῦ λοιποῦ γένους πάλιν ἐστὶ κατὰ 13345 Polit.266.b.6 : δύναμιν αὖ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως διάμετρος, εἴπερ δυοῖν γέ 13346 Polit.266.b.7 : ἐστι ποδοῖν δὶς πεφυκυῖα. 13347 Polit.266.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὐκ ἔστι; καὶ δὴ καὶ σχεδὸν ὃ βούλει 13348 Polit.266.b.9 : δηλοῦν μανθάνω. 13349 Polit.266.b.10 : {ΞΕ.} Πρὸς δὴ τούτοις ἕτερον αὖ τι τῶν πρὸς γέλωτα 13350 Polit.266.c.1 : εὐδοκιμησάντων ἄν, ὦ Σώκρατες, ἆρα καθορῶμεν ἡμῖν γεγονὸς 13351 Polit.266.c.2 : ἐν τοῖς διῃρημένοις; 13352 Polit.266.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13353 Polit.266.c.4 : {ΞΕ.} Τἀνθρώπινον ἡμῶν ἅμα γένος συνειληχὸς καὶ 13354 Polit.266.c.5 : συνδεδραμηκὸς γένει τῷ τῶν ὄντων γενναιοτάτῳ καὶ ἅμα 13355 Polit.266.c.6 : εὐχερεστάτῳ. 13356 Polit.266.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καθορῶ καὶ μάλ´ ἀτόπως συμβαῖνον. 13357 Polit.266.c.8 : {ΞΕ.} Τί δ´; οὐκ εἰκὸς ὕστατα ἀφικνεῖσθαι τὰ βραδύτατα; 13358 Polit.266.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί, τοῦτό γε. 13359 Polit.266.c.10 : {ΞΕ.} Τόδε δὲ οὐκ ἐννοοῦμεν, ὡς ἔτι γελοιότερος ὁ βασι– 13360 Polit.266.c.11 : λεὺς φαίνεται μετὰ τῆς ἀγέλης συνδιαθέων καὶ σύνδρομα 13361 Polit.266.d.1 : πεπορευμένος τῷ τῶν ἀνδρῶν αὖ πρὸς τὸν εὐχερῆ βίον ἄριστα 13362 Polit.266.d.2 : γεγυμνασμένῳ; 13363 Polit.266.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 13364 Polit.266.d.4 : {ΞΕ.} Νῦν γάρ, ὦ Σώκρατες, ἐκεῖνό ἐστι καταφανὲς μᾶλλον 13365 Polit.266.d.5 : τὸ ῥηθὲν τότ´ ἐν τῇ περὶ τὸν σοφιστὴν ζητήσει. 13366 Polit.266.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13367 Polit.266.d.7 : {ΞΕ.} Ὅτι τῇ τοιᾷδε μεθόδῳ τῶν λόγων οὔτε σεμνοτέρου 13368 Polit.266.d.8 : μᾶλλον ἐμέλησεν ἢ μή, τόν τε σμικρότερον οὐδὲν ἠτίμακε 13369 Polit.266.d.9 : πρὸ τοῦ μείζονος, ἀεὶ δὲ καθ´ αὑτὴν περαίνει τἀληθέστατον. 13370 Polit.266.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικεν. 13371 Polit.266.d.11 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν μετὰ τοῦτο, ἵνα μή με φθῇς ἐρωτήσας τὴν 13372 Polit.266.e.1 : βραχυτέραν ὁδὸν ἥτις τότε ἦν ἐπὶ τὸν τοῦ βασιλέως ὅρον, 13373 Polit.266.e.2 : αὐτός σοι πρότερον ἔλθω; 13374 Polit.266.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Σφόδρα γε. 13375 Polit.266.e.4 : {ΞΕ.} Λέγω δὴ δεῖν τότε εὐθὺς τὸ πεζὸν τῷ δίποδι πρὸς 13376 Polit.266.e.5 : τὸ τετράπουν γένος διανεῖμαι, κατιδόντα δὲ τἀνθρώπινον ἔτι 13377 Polit.266.e.6 : μόνῳ τῷ πτηνῷ συνειληχὸς τὴν δίποδα ἀγέλην πάλιν τῷ 13378 Polit.266.e.7 : ψιλῷ καὶ τῷ πτεροφυεῖ τέμνειν, τμηθείσης δὲ αὐτῆς καὶ 13379 Polit.266.e.8 : τότ´ ἤδη τῆς ἀνθρωπονομικῆς δηλωθείσης τέχνης, φέροντα 13380 Polit.266.e.9 : τὸν πολιτικὸν καὶ βασιλικὸν οἷον ἡνίοχον εἰς αὐτὴν ἐνστή– 13381 Polit.266.e.10 : σαντα, παραδοῦναι τὰς τῆς πόλεως ἡνίας ὡς οἰκείας καὶ 13382 Polit.266.e.11 : αὐτῷ ταύτης οὔσης τῆς ἐπιστήμης. 13383 Polit.267.a.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς καὶ καθαπερεὶ χρέος ἀπέδωκάς μοι τὸν 13384 Polit.267.a.2 : λόγον, προσθεὶς τὴν ἐκτροπὴν οἷον τόκον καὶ ἀναπληρώσας 13385 Polit.267.a.3 : αὐτόν. 13386 Polit.267.a.4 : {ΞΕ.} Φέρε δὴ καὶ συνείρωμεν ἐπανελθόντες ἐπὶ τὴν ἀρχὴν 13387 Polit.267.a.5 : μέχρι τῆς τελευτῆς τὸν λόγον τοῦ ὀνόματος τῆς τοῦ πολιτικοῦ 13388 Polit.267.a.6 : τέχνης. 13389 Polit.267.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13390 Polit.267.a.8 : {ΞΕ.} Τῆς γνωστικῆς τοίνυν ἐπιστήμης ἡμῖν ἦν κατ´ ἀρχὰς 13391 Polit.267.a.9 : μέρος ἐπιτακτικόν· τούτου δὲ ἀπεικασθὲν τὸ μόριον αὐτεπι– 13392 Polit.267.b.1 : τακτικὸν ἐρρήθη. ζῳοτροφικὴ δὲ πάλιν αὐτεπιτακτικῆς οὐ τὸ 13393 Polit.267.b.2 : σμικρότατον τῶν γενῶν ἀπεσχίζετο· καὶ ζῳοτροφικῆς εἶδος 13394 Polit.267.b.3 : ἀγελαιοτροφικόν, ἀγελαιοτροφικοῦ δ´ αὖ πεζονομικόν· τοῦ δὲ 13395 Polit.267.b.4 : πεζονομικοῦ μάλιστα ἀπετέμνετο τέχνη τῆς ἀκεράτου φύσεως 13396 Polit.267.b.5 : θρεπτική. ταύτης δ´ αὖ τὸ μέρος οὐκ ἔλαττον τριπλοῦν 13397 Polit.267.b.6 : συμπλέκειν ἀναγκαῖον, ἂν εἰς ἕν τις αὐτὸ ὄνομα συναγαγεῖν 13398 Polit.267.b.7 : βουληθῇ, γενέσεως ἀμείκτου νομευτικὴν ἐπιστήμην προσ– 13399 Polit.267.c.1 : αγορεύων. τὸ δ´ ἀπὸ τούτου τμῆμα, ἐπὶ ποίμνῃ δίποδι μέρος 13400 Polit.267.c.2 : ἀνθρωπονομικὸν ἔτι λειφθὲν μόνον, τοῦτ´ αὐτό ἐστιν ἤδη τὸ 13401 Polit.267.c.3 : ζητηθέν, ἅμα βασιλικὸν ταὐτὸν κληθὲν καὶ πολιτικόν. 13402 Polit.267.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 13403 Polit.267.c.5 : {ΞΕ.} Ἆρά γ´, ὦ Σώκρατες, ἀληθῶς ἡμῖν τοῦτο καθάπερ 13404 Polit.267.c.6 : σὺ νῦν εἴρηκας οὕτως ἐστὶ καὶ πεπραγμένον; 13405 Polit.267.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον δή; 13406 Polit.267.c.8 : {ΞΕ.} Τὸ παντάπασιν ἱκανῶς εἰρῆσθαι τὸ προτεθέν; ἢ 13407 Polit.267.c.9 : τοῦτ´ αὐτὸ καὶ μάλιστα ἡ ζήτησις ἐλλείπει, τὸ τὸν λόγον 13408 Polit.267.d.1 : εἰρῆσθαι μέν πως, οὐ μὴν παντάπασί γε τελέως ἀπειργάσθαι; 13409 Polit.267.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς εἶπες; 13410 Polit.267.d.3 : {ΞΕ.} Ἐγὼ νῷν πειράσομαι τοῦτ´ αὐτὸ ὃ διανοοῦμαι νῦν 13411 Polit.267.d.4 : ἔτι μᾶλλον δηλῶσαι. 13412 Polit.267.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγοις ἄν. 13413 Polit.267.d.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τῶν νομευτικῶν ἡμῖν πολλῶν φανεισῶν 13414 Polit.267.d.7 : ἄρτι τεχνῶν μία τις ἦν ἡ πολιτικὴ καὶ μιᾶς τινος ἀγέλης 13415 Polit.267.d.8 : ἐπιμέλεια; 13416 Polit.267.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13417 Polit.267.d.10 : {ΞΕ.} Ταύτην δέ γε διώριζεν ὁ λόγος οὐχ ἵππων εἶναι τροφὸν 13418 Polit.267.d.11 : οὐδ´ ἄλλων θηρίων, ἀλλ´ ἀνθρώπων κοινοτροφικὴν ἐπιστήμην. 13419 Polit.267.d.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως. 13420 Polit.267.e.1 : {ΞΕ.} Τὸ δὴ τῶν νομέων πάντων διάφορον καὶ τὸ τῶν 13421 Polit.267.e.2 : βασιλέων θεασώμεθα. 13422 Polit.267.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13423 Polit.267.e.4 : {ΞΕ.} Εἴ τις τῶν ἄλλων τῳ, τέχνης ἄλλης ὄνομα ἔχων, 13424 Polit.267.e.5 : κοινῇ τῆς ἀγέλης σύντροφος εἶναί φησι καὶ προσποιεῖται. 13425 Polit.267.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς φῄς; 13426 Polit.267.e.7 : {ΞΕ.} Οἷον οἱ ἔμποροι καὶ γεωργοὶ καὶ σιτουργοὶ πάντες, 13427 Polit.267.e.8 : καὶ πρὸς τούτοις γυμνασταὶ καὶ τὸ τῶν ἰατρῶν γένος, οἶσθ´ 13428 Polit.267.e.9 : ὅτι τοῖς περὶ τὰ ἀνθρώπινα νομεῦσιν, οὓς πολιτικοὺς ἐκαλέ– 13429 Polit.268.a.1 : σαμεν, παντάπασι τῷ λόγῳ διαμάχοιντ´ ἂν οὗτοι σύμπαντες, 13430 Polit.268.a.2 : ὡς σφεῖς τῆς τροφῆς ἐπιμελοῦνται τῆς ἀνθρωπίνης, οὐ μόνον 13431 Polit.268.a.3 : ἀγελαίων ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ τῆς τῶν ἀρχόντων αὐτῶν; 13432 Polit.268.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς ἂν λέγοιεν; 13433 Polit.268.a.5 : {ΞΕ.} Ἴσως. καὶ τοῦτο μὲν ἐπισκεψόμεθα, τόδε δὲ ἴσμεν, 13434 Polit.268.a.6 : ὅτι βουκόλῳ γε οὐδεὶς ἀμφισβητήσει περὶ τούτων οὐδενός, 13435 Polit.268.a.7 : ἀλλ´ αὐτὸς τῆς ἀγέλης τροφὸς ὁ βουφορβός, αὐτὸς ἰατρός, 13436 Polit.268.a.8 : αὐτὸς οἷον νυμφευτὴς καὶ περὶ τοὺς τῶν γιγνομένων τόκους 13437 Polit.268.b.1 : καὶ λοχείας μόνος ἐπιστήμων τῆς μαιευτικῆς. ἔτι τοίνυν 13438 Polit.268.b.2 : παιδιᾶς καὶ μουσικῆς ἐφ´ ὅσον αὐτοῦ τὰ θρέμματα φύσει 13439 Polit.268.b.3 : μετείληφεν, οὐκ ἄλλος κρείττων παραμυθεῖσθαι καὶ κηλῶν 13440 Polit.268.b.4 : πραΰνειν, μετά τε ὀργάνων καὶ ψιλῷ τῷ στόματι τὴν τῆς 13441 Polit.268.b.5 : αὑτοῦ ποίμνης ἄριστα μεταχειριζόμενος μουσικήν. καὶ δὴ καὶ 13442 Polit.268.b.6 : τῶν ἄλλων πέρι νομέων ὁ αὐτὸς τρόπος. ἦ γάρ; 13443 Polit.268.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 13444 Polit.268.b.8 : {ΞΕ.} Πῶς οὖν ἡμῖν ὁ λόγος ὀρθὸς φανεῖται καὶ ἀκέραιος 13445 Polit.268.c.1 : ὁ περὶ τοῦ βασιλέως, ὅταν αὐτὸν νομέα καὶ τροφὸν ἀγέλης 13446 Polit.268.c.2 : ἀνθρωπίνης θῶμεν μόνον ἐκκρίνοντες μυρίων ἄλλων ἀμφισ– 13447 Polit.268.c.3 : βητούντων; 13448 Polit.268.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 13449 Polit.268.c.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς ὀλίγον ἔμπροσθεν ἐφοβήθημεν ὑπο– 13450 Polit.268.c.6 : πτεύσαντες μὴ λέγοντες μέν τι τυγχάνοιμεν σχῆμα βασιλικόν, 13451 Polit.268.c.7 : οὐ μὴν ἀπειργασμένοι γε εἶμέν πω δι´ ἀκριβείας τὸν πολι– 13452 Polit.268.c.8 : τικόν, ἕως ἂν τοὺς περικεχυμένους αὐτῷ καὶ τῆς συννομῆς 13453 Polit.268.c.9 : αὐτῷ ἀντιποιουμένους περιελόντες καὶ χωρίσαντες ἀπ´ ἐκείνων 13454 Polit.268.c.10 : καθαρὸν μόνον αὐτὸν ἀποφήνωμεν; 13455 Polit.268.d.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 13456 Polit.268.d.2 : {ΞΕ.} Τοῦτο τοίνυν, ὦ Σώκρατες, ἡμῖν ποιητέον, εἰ μὴ 13457 Polit.268.d.3 : μέλλομεν ἐπὶ τῷ τέλει καταισχῦναι τὸν λόγον. 13458 Polit.268.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οὐδαμῶς τοῦτό γε δραστέον. 13459 Polit.268.d.5 : {ΞΕ.} Πάλιν τοίνυν ἐξ ἄλλης ἀρχῆς δεῖ καθ´ ἑτέραν ὁδὸν 13460 Polit.268.d.6 : πορευθῆναί τινα. 13461 Polit.268.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίαν δή; 13462 Polit.268.d.8 : {ΞΕ.} Σχεδὸν παιδιὰν ἐγκερασαμένους· συχνῷ γὰρ μέρει 13463 Polit.268.d.9 : δεῖ μεγάλου μύθου προσχρήσασθαι, καὶ τὸ λοιπὸν δή, καθάπερ 13464 Polit.268.e.1 : ἐν τοῖς πρόσθεν, μέρος ἀεὶ μέρους ἀφαιρουμένους ἐπ´ ἄκρον 13465 Polit.268.e.2 : ἀφικνεῖσθαι τὸ ζητούμενον. οὐκοῦν χρή; 13466 Polit.268.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13467 Polit.268.e.4 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ δὴ τῷ μύθῳ μου πάνυ πρόσεχε τὸν νοῦν, 13468 Polit.268.e.5 : καθάπερ οἱ παῖδες· πάντως οὐ πολλὰ ἐκφεύγεις παιδιὰς 13469 Polit.268.e.6 : ἔτη. 13470 Polit.268.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγοις ἄν. 13471 Polit.268.e.8 : {ΞΕ.} Ἦν τοίνυν καὶ ἔτι ἔσται τῶν πάλαι λεχθέντων 13472 Polit.268.e.9 : πολλά τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ τὸ περὶ τὴν Ἀτρέως τε καὶ 13473 Polit.268.e.10 : Θυέστου λεχθεῖσαν ἔριν φάσμα. ἀκήκοας γάρ που καὶ 13474 Polit.268.e.11 : ἀπομνημονεύεις ὅ φασι γενέσθαι τότε. 13475 Polit.268.e.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ περὶ τῆς χρυσῆς ἀρνὸς ἴσως σημεῖον 13476 Polit.268.e.13 : φράζεις. 13477 Polit.269.a.1 : {ΞΕ.} Οὐδαμῶς, ἀλλὰ τὸ περὶ τῆς μεταβολῆς δύσεώς τε 13478 Polit.269.a.2 : καὶ ἀνατολῆς ἡλίου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ὡς ἄρα ὅθεν μὲν 13479 Polit.269.a.3 : ἀνατέλλει νῦν εἰς τοῦτον τότε τὸν τόπον ἐδύετο, ἀνέτελλε δ´ 13480 Polit.269.a.4 : ἐκ τοῦ ἐναντίου, τότε δὲ δὴ μαρτυρήσας ἄρα ὁ θεὸς Ἀτρεῖ 13481 Polit.269.a.5 : μετέβαλεν αὐτὸ ἐπὶ τὸ νῦν σχῆμα. 13482 Polit.269.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεται γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο. 13483 Polit.269.a.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν αὖ καὶ τήν γε βασιλείαν ἣν ἦρξε Κρόνος 13484 Polit.269.a.8 : πολλῶν ἀκηκόαμεν. 13485 Polit.269.b.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πλείστων μὲν οὖν. 13486 Polit.269.b.2 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ τοὺς ἔμπροσθεν φύεσθαι γηγενεῖς καὶ μὴ 13487 Polit.269.b.3 : ἐξ ἀλλήλων γεννᾶσθαι; 13488 Polit.269.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ τοῦτο ἓν τῶν πάλαι λεχθέντων. 13489 Polit.269.b.5 : {ΞΕ.} Ταῦτα τοίνυν ἔστι μὲν σύμπαντα ἐκ ταὐτοῦ πάθους, 13490 Polit.269.b.6 : καὶ πρὸς τούτοις ἕτερα μυρία καὶ τούτων ἔτι θαυμαστότερα, 13491 Polit.269.b.7 : διὰ δὲ χρόνου πλῆθος τὰ μὲν αὐτῶν ἀπέσβηκε, τὰ δὲ διεσπαρ– 13492 Polit.269.b.8 : μένα εἴρηται χωρὶς ἕκαστα ἀπ´ ἀλλήλων. ὃ δ´ ἐστὶν πᾶσι 13493 Polit.269.c.1 : τούτοις αἴτιον τὸ πάθος οὐδεὶς εἴρηκεν, νῦν δὲ δὴ λεκτέον· 13494 Polit.269.c.2 : εἰς γὰρ τὴν τοῦ βασιλέως ἀπόδειξιν πρέψει ῥηθέν. 13495 Polit.269.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες, καὶ λέγε μηδὲν ἐλλείπων. 13496 Polit.269.c.4 : {ΞΕ.} Ἀκούοις ἄν. τὸ γὰρ πᾶν τόδε τοτὲ μὲν αὐτὸς ὁ 13497 Polit.269.c.5 : θεὸς συμποδηγεῖ πορευόμενον καὶ συγκυκλεῖ, τοτὲ δὲ ἀνῆκεν, 13498 Polit.269.c.6 : ὅταν αἱ περίοδοι τοῦ προσήκοντος αὐτῷ μέτρον εἰλήφωσιν 13499 Polit.269.c.7 : ἤδη χρόνου, τὸ δὲ πάλιν αὐτόματον εἰς τἀναντία περιάγεται, 13500 Polit.269.d.1 : ζῷον ὂν καὶ φρόνησιν εἰληχὸς ἐκ τοῦ συναρμόσαντος αὐτὸ 13501 Polit.269.d.2 : κατ´ ἀρχάς. τοῦτο δὲ αὐτῷ τὸ ἀνάπαλιν ἰέναι διὰ τόδ´ ἐξ 13502 Polit.269.d.3 : ἀνάγκης ἔμφυτον γέγονε. 13503 Polit.269.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Διὰ τὸ ποῖον δή; 13504 Polit.269.d.5 : {ΞΕ.} Τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχειν ἀεὶ καὶ ταὐτὸν 13505 Polit.269.d.6 : εἶναι τοῖς πάντων θειοτάτοις προσήκει μόνοις, σώματος 13506 Polit.269.d.7 : δὲ φύσις οὐ ταύτης τῆς τάξεως. ὃν δὲ οὐρανὸν καὶ 13507 Polit.269.d.8 : κόσμον ἐπωνομάκαμεν, πολλῶν μὲν καὶ μακαρίων παρὰ 13508 Polit.269.d.9 : τοῦ γεννήσαντος μετείληφεν, ἀτὰρ οὖν δὴ κεκοινώνηκέ γε 13509 Polit.269.e.1 : καὶ σώματος· ὅθεν αὐτῷ μεταβολῆς ἀμοίρῳ γίγνεσθαι διὰ 13510 Polit.269.e.2 : παντὸς ἀδύνατον, κατὰ δύναμίν γε μὴν ὅτι μάλιστα ἐν τῷ 13511 Polit.269.e.3 : αὐτῷ κατὰ ταὐτὰ μίαν φορὰν κινεῖται· διὸ τὴν ἀνακύκλησιν 13512 Polit.269.e.4 : εἴληχεν, ὅτι σμικροτάτην τῆς αὑτοῦ κινήσεως παράλλαξιν. 13513 Polit.269.e.5 : αὐτὸ δὲ ἑαυτὸ στρέφειν ἀεὶ σχεδὸν οὐδενὶ δυνατὸν πλὴν τῷ 13514 Polit.269.e.6 : τῶν κινουμένων αὖ πάντων ἡγουμένῳ· κινεῖν δὲ τούτῳ τοτὲ 13515 Polit.269.e.7 : μὲν ἄλλως, αὖθις δὲ ἐναντίως οὐ θέμις. ἐκ πάντων δὴ 13516 Polit.269.e.8 : τούτων τὸν κόσμον μήτε αὐτὸν χρὴ φάναι στρέφειν ἑαυτὸν 13517 Polit.269.e.9 : ἀεί, μήτ´ αὖ ὅλον ἀεὶ ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς καὶ ἐνανίας 13518 Polit.270.a.1 : περιαγωγάς, μήτ´ αὖ δύο τινὲ θεὼ φρονοῦντε ἑαυτοῖς ἐναντία 13519 Polit.270.a.2 : στρέφειν αὐτόν, ἀλλ´ ὅπερ ἄρτι ἐρρήθη καὶ μόνον λοιπόν, 13520 Polit.270.a.3 : τοτὲ μὲν ὑπ´ ἄλλης συμποδηγεῖσθαι θείας αἰτίας, τὸ ζῆν 13521 Polit.270.a.4 : πάλιν ἐπικτώμενον καὶ λαμβάνοντα ἀθανασίαν ἐπισκευαστὴν 13522 Polit.270.a.5 : παρὰ τοῦ δημιουργοῦ, τοτὲ δ´ ὅταν ἀνεθῇ, δι´ ἑαυτοῦ αὐ– 13523 Polit.270.a.6 : τὸν ἰέναι, κατὰ καιρὸν ἀφεθέντα τοιοῦτον, ὥστε ἀνάπαλιν 13524 Polit.270.a.7 : πορεύεσθαι πολλὰς περιόδων μυριάδας διὰ δὴ τὸ μέγιστον 13525 Polit.270.a.8 : ὂν καὶ ἰσορροπώτατον ἐπὶ μικροτάτου βαῖνον ποδὸς ἰέναι. 13526 Polit.270.b.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται γοῦν δὴ καὶ μάλα εἰκότως εἰρῆσθαι 13527 Polit.270.b.2 : πάνθ´ ὅσα διελήλυθας. 13528 Polit.270.b.3 : {ΞΕ.} Λογισάμενοι δὴ συννοήσωμεν τὸ πάθος ἐκ τῶν νῦν 13529 Polit.270.b.4 : λεχθέντων, ὃ πάντων ἔφαμεν εἶναι τῶν θαυμαστῶν αἴτιον. 13530 Polit.270.b.5 : ἔστι γὰρ οὖν δὴ τοῦτ´ αὐτό. 13531 Polit.270.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13532 Polit.270.b.7 : {ΞΕ.} Τὸ τὴν τοῦ παντὸς φορὰν τοτὲ μὲν ἐφ´ ἃ νῦν 13533 Polit.270.b.8 : κυκλεῖται φέρεσθαι, τοτὲ δ´ ἐπὶ τἀναντία. 13534 Polit.270.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δή; 13535 Polit.270.b.10 : {ΞΕ.} Ταύτην τὴν μεταβολὴν ἡγεῖσθαι δεῖ τῶν περὶ τὸν 13536 Polit.270.c.1 : οὐρανὸν γιγνομένων τροπῶν πασῶν εἶναι μεγίστην καὶ 13537 Polit.270.c.2 : τελεωτάτην τροπήν. 13538 Polit.270.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικε γοῦν. 13539 Polit.270.c.4 : {ΞΕ.} Μεγίστας τοίνυν καὶ μεταβολὰς χρὴ νομίζειν γί– 13540 Polit.270.c.5 : γνεσθαι τότε τοῖς ἐντὸς ἡμῖν οἰκοῦσιν αὐτοῦ. 13541 Polit.270.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ τοῦτο εἰκός. 13542 Polit.270.c.7 : {ΞΕ.} Μεταβολὰς δὲ μεγάλας καὶ πολλὰς καὶ παντοίας 13543 Polit.270.c.8 : συμφερομένας ἆρ´ οὐκ ἴσμεν τὴν τῶν ζῴων φύσιν ὅτι χαλε– 13544 Polit.270.c.9 : πῶς ἀνέχεται; 13545 Polit.270.c.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 13546 Polit.270.c.11 : {ΞΕ.} Φθοραὶ τοίνυν ἐξ ἀνάγκης τότε μέγισται συμβαί– 13547 Polit.270.c.12 : νουσι τῶν τε ἄλλων ζῴων, καὶ δὴ καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων 13548 Polit.270.d.1 : γένος ὀλίγον τι περιλείπεται· περὶ δὲ τούτους ἄλλα τε 13549 Polit.270.d.2 : παθήματα πολλὰ καὶ θαυμαστὰ καὶ καινὰ συμπίπτει, μέγισ– 13550 Polit.270.d.3 : τον δὲ τόδε καὶ συνεπόμενον τῇ τοῦ παντὸς ἀνειλίξει τότε, 13551 Polit.270.d.4 : ὅταν ἡ τῆς νῦν καθεστηκυίας ἐναντία γίγνηται τροπή. 13552 Polit.270.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13553 Polit.270.d.6 : {ΞΕ.} Ἣν ἡλικίαν ἕκαστον εἶχε τῶν ζῴων, αὕτη πρῶτον 13554 Polit.270.d.7 : μὲν ἔστη πάντων, καὶ ἐπαύσατο πᾶν ὅσον ἦν θνητὸν ἐπὶ τὸ 13555 Polit.270.d.8 : γεραίτερον ἰδεῖν πορευόμενον, μεταβάλλον δὲ πάλιν ἐπὶ 13556 Polit.270.e.1 : τοὐναντίον οἷον νεώτερον καὶ ἁπαλώτερον ἐφύετο· καὶ τῶν 13557 Polit.270.e.2 : μὲν πρεσβυτέρων αἱ λευκαὶ τρίχες ἐμελαίνοντο, τῶν δ´ αὖ 13558 Polit.270.e.3 : γενειώντων αἱ παρειαὶ λεαινόμεναι πάλιν ἐπὶ τὴν παρελ– 13559 Polit.270.e.4 : θοῦσαν ὥραν ἕκαστον καθίστασαν, τῶν δὲ ἡβώντων τὰ 13560 Polit.270.e.5 : σώματα λεαινόμενα καὶ σμικρότερα καθ´ ἡμέραν καὶ νύκτα 13561 Polit.270.e.6 : ἑκάστην γιγνόμενα πάλιν εἰς τὴν τοῦ νεογενοῦς παιδὸς φύσιν 13562 Polit.270.e.7 : ἀπῄει, κατά τε τὴν ψυχὴν καὶ κατὰ τὸ σῶμα ἀφομοιούμενα· 13563 Polit.270.e.8 : τὸ δ´ ἐντεῦθεν ἤδη μαραινόμενα κομιδῇ τὸ πάμπαν ἐξηφα– 13564 Polit.270.e.9 : νίζετο. τῶν δ´ αὖ βιαίως τελευτώντων ἐν τῷ τότε χρόνῳ 13565 Polit.270.e.10 : τὸ τοῦ νεκροῦ σῶμα τὰ αὐτὰ ταῦτα πάσχον παθήματα διὰ 13566 Polit.271.a.1 : τάχους ἄδηλον ἐν ὀλίγαις ἡμέραις διεφθείρετο. 13567 Polit.271.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Γένεσις δὲ δὴ τίς τότ´ ἦν, ὦ ξένε, ζῴων; καὶ 13568 Polit.271.a.3 : τίνα τρόπον ἐξ ἀλλήλων ἐγεννῶντο; 13569 Polit.271.a.4 : {ΞΕ.} Δῆλον, ὦ Σώκρατες, ὅτι τὸ μὲν ἐξ ἀλλήλων οὐκ ἦν 13570 Polit.271.a.5 : ἐν τῇ τότε φύσει γεννώμενον, τὸ δὲ γηγενὲς εἶναί ποτε 13571 Polit.271.a.6 : γένος λεχθὲν τοῦτ´ ἦν τὸ κατ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐκ γῆς 13572 Polit.271.a.7 : πάλιν ἀναστρεφόμενον, ἀπεμνημονεύετο δὲ ὑπὸ τῶν ἡμετέ– 13573 Polit.271.a.8 : ρων προγόνων τῶν πρώτων, οἳ τελευτώσῃ μὲν τῇ προτέρᾳ 13574 Polit.271.b.1 : περιφορᾷ τὸν ἑξῆς χρόνον ἐγειτόνουν, τῆσδε δὲ κατ´ ἀρχὰς 13575 Polit.271.b.2 : ἐφύοντο· τούτων γὰρ οὗτοι κήρυκες ἐγένονθ´ ἡμῖν τῶν λόγων, 13576 Polit.271.b.3 : οἳ νῦν ὑπὸ πολλῶν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστοῦνται. τὸ γὰρ ἐντεῦθεν 13577 Polit.271.b.4 : οἶμαι χρὴ συννοεῖν. ἑπόμενον γάρ ἐστι τῷ τοὺς πρεσβύτας 13578 Polit.271.b.5 : ἐπὶ τὴν τοῦ παιδὸς ἰέναι φύσιν, ἐκ τῶν τετελευτηκότων 13579 Polit.271.b.6 : αὖ, κειμένων δὲ ἐν γῇ, πάλιν ἐκεῖ συνισταμένους καὶ ἀνα– 13580 Polit.271.b.7 : βιωσκομένους, ἕπεσθαι τῇ τροπῇ συνανακυκλουμένης εἰς 13581 Polit.271.b.8 : τἀναντία τῆς γενέσεως, καὶ γηγενεῖς δὴ κατὰ τοῦτον τὸν 13582 Polit.271.c.1 : λόγον ἐξ ἀνάγκης φυομένους, οὕτως ἔχειν τοὔνομα καὶ τὸν 13583 Polit.271.c.2 : λόγον, ὅσους μὴ θεὸς αὐτῶν εἰς ἄλλην μοῖραν ἐκόμισεν. 13584 Polit.271.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κομιδῇ μὲν οὖν τοῦτό γε ἕπεται τοῖς ἔμ– 13585 Polit.271.c.4 : προσθεν. ἀλλὰ δὴ τὸν βίον ὃν ἐπὶ τῆς Κρόνου φῂς εἶναι 13586 Polit.271.c.5 : δυνάμεως, πότερον ἐν ἐκείναις ἦν ταῖς τροπαῖς ἢ ἐν ταῖσδε; 13587 Polit.271.c.6 : τὴν μὲν γὰρ τῶν ἄστρων τε καὶ ἡλίου μεταβολὴν δῆλον ὡς 13588 Polit.271.c.7 : ἐν ἑκατέραις συμπίπτει ταῖς τροπαῖς γίγνεσθαι. 13589 Polit.271.c.8 : {ΞΕ.} Καλῶς τῷ λόγῳ συμπαρηκολούθηκας. ὃ δ´ ἤρου 13590 Polit.271.d.1 : περὶ τοῦ πάντα αὐτόματα γίγνεσθαι τοῖς ἀνθρώποις, ἥκιστα 13591 Polit.271.d.2 : τῆς νῦν ἐστι καθεστηκυίας φορᾶς, ἀλλ´ ἦν καὶ τοῦτο τῆς 13592 Polit.271.d.3 : ἔμπροσθεν. τότε γὰρ αὐτῆς πρῶτον τῆς κυκλήσεως ἦρχεν 13593 Polit.271.d.4 : ἐπιμελούμενος ὅλης ὁ θεός, ὣς δ´ αὖ κατὰ τόπους ταὐτὸν τοῦτο, 13594 Polit.271.d.5 : ὑπὸ θεῶν ἀρχόντων πάντ´ ἦν τὰ τοῦ κόσμου μέρη διειλημ– 13595 Polit.271.d.6 : μένα· καὶ δὴ καὶ τὰ ζῷα κατὰ γένη καὶ ἀγέλας οἷον νομῆς θεῖοι 13596 Polit.271.d.7 : διειλήφεσαν δαίμονες, αὐτάρκης εἰς πάντα ἕκαστος ἑκάστοις 13597 Polit.271.e.1 : ὢν οἷς αὐτὸς ἔνεμεν, ὥστε οὔτ´ ἄγριον ἦν οὐδὲν οὔτε ἀλλή– 13598 Polit.271.e.2 : λων ἐδωδαί, πόλεμός τε οὐκ ἐνῆν οὐδὲ στάσις τὸ παράπαν· 13599 Polit.271.e.3 : ἄλλα θ´ ὅσα τῆς τοιαύτης ἐστὶ κατακοσμήσεως ἑπόμενα, 13600 Polit.271.e.4 : μυρία ἂν εἴη λέγειν. τὸ δ´ οὖν τῶν ἀνθρώπων λεχθὲν 13601 Polit.271.e.5 : αὐτομάτου πέρι βίου διὰ τὸ τοιόνδε εἴρηται. θεὸς ἔνεμεν 13602 Polit.271.e.6 : αὐτοὺς αὐτὸς ἐπιστατῶν, καθάπερ νῦν ἄνθρωποι, ζῷον ὂν 13603 Polit.271.e.7 : ἕτερον θειότερον, ἄλλα γένη φαυλότερα αὑτῶν νομεύουσι· 13604 Polit.271.e.8 : νέμοντος δὲ ἐκείνου πολιτεῖαί τε οὐκ ἦσαν οὐδὲ κτήσεις 13605 Polit.272.a.1 : γυναικῶν καὶ παίδων· ἐκ γῆς γὰρ ἀνεβιώσκοντο πάντες, 13606 Polit.272.a.2 : οὐδὲν μεμνημένοι τῶν πρόσθεν· ἀλλὰ τὰ μὲν τοιαῦτα ἀπῆν 13607 Polit.272.a.3 : πάντα, καρποὺς δὲ ἀφθόνους εἶχον ἀπό τε δένδρων καὶ 13608 Polit.272.a.4 : πολλῆς ὕλης ἄλλης, οὐχ ὑπὸ γεωργίας φυομένους, ἀλλ´ 13609 Polit.272.a.5 : αὐτομάτης ἀναδιδούσης τῆς γῆς. γυμνοὶ δὲ καὶ ἄστρωτοι 13610 Polit.272.a.6 : θυραυλοῦντες τὰ πολλὰ ἐνέμοντο· τὸ γὰρ τῶν ὡρῶν αὐτοῖς 13611 Polit.272.a.7 : ἄλυπον ἐκέκρατο, μαλακὰς δὲ εὐνὰς εἶχον ἀναφυομένης ἐκ 13612 Polit.272.b.1 : γῆς πόας ἀφθόνου. τὸν δὴ βίον, ὦ Σώκρατες, ἀκούεις μὲν 13613 Polit.272.b.2 : τὸν τῶν ἐπὶ Κρόνου· τόνδε δ´ ὃν λόγος ἐπὶ Διὸς εἶναι, τὸν 13614 Polit.272.b.3 : νυνί, παρὼν αὐτὸς ᾔσθησαι· κρῖναι δ´ αὐτοῖν τὸν εὐδαιμον– 13615 Polit.272.b.4 : έστερον ἆρ´ ἂν δύναιό τε καὶ ἐθελήσειας; 13616 Polit.272.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 13617 Polit.272.b.6 : {ΞΕ.} Βούλει δῆτα ἐγώ σοι τρόπον τινὰ διακρίνω; 13618 Polit.272.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13619 Polit.272.b.8 : {ΞΕ.} Εἰ μὲν τοίνυν οἱ τρόφιμοι τοῦ Κρόνου, παρούσης 13620 Polit.272.b.9 : αὐτοῖς οὕτω πολλῆς σχολῆς καὶ δυνάμεως πρὸς τὸ μὴ μόνον 13621 Polit.272.b.10 : ἀνθρώποις ἀλλὰ καὶ θηρίοις διὰ λόγων δύνασθαι συγγίγνε– 13622 Polit.272.c.1 : σθαι, κατεχρῶντο τούτοις σύμπασιν ἐπὶ φιλοσοφίαν, μετά 13623 Polit.272.c.2 : τε θηρίων καὶ μετ´ ἀλλήλων ὁμιλοῦντες, καὶ πυνθανόμενοι 13624 Polit.272.c.3 : παρὰ πάσης φύσεως εἴ τινά τις ἰδίαν δύναμιν ἔχουσα ᾔσθετό 13625 Polit.272.c.4 : τι διάφορον τῶν ἄλλων εἰς συναγυρμὸν φρονήσεως, εὔκριτον 13626 Polit.272.c.5 : ὅτι τῶν νῦν οἱ τότε μυρίῳ πρὸς εὐδαιμονίαν διέφερον· εἰ δ´ 13627 Polit.272.c.6 : ἐμπιμπλάμενοι σίτων ἅδην καὶ ποτῶν διελέγοντο πρὸς ἀλλή– 13628 Polit.272.c.7 : λους καὶ τὰ θηρία [μύθους] οἷα δὴ καὶ τὰ νῦν περὶ αὐτῶν 13629 Polit.272.d.1 : λέγονται, καὶ τοῦτο, ὥς γε κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν ἀποφήνασθαι, 13630 Polit.272.d.2 : καὶ μάλ´ εὔκριτον. ὅμως δ´ οὖν ταῦτα μὲν ἀφῶμεν, ἕως ἂν 13631 Polit.272.d.3 : ἡμῖν μηνυτής τις ἱκανὸς φανῇ, ποτέρως οἱ τότε τὰς ἐπι– 13632 Polit.272.d.4 : θυμίας εἶχον περί τε ἐπιστημῶν καὶ τῆς τῶν λόγων χρείας· 13633 Polit.272.d.5 : οὗ δ´ ἕνεκα τὸν μῦθον ἠγείραμεν, τοῦτο λεκτέον, ἵνα τὸ 13634 Polit.272.d.6 : μετὰ τοῦτο εἰς τὸ πρόσθεν περαίνωμεν. ἐπειδὴ γὰρ πάντων 13635 Polit.272.d.7 : τούτων χρόνος ἐτελεώθη καὶ μεταβολὴν ἔδει γίγνεσθαι καὶ 13636 Polit.272.e.1 : δὴ καὶ τὸ γήινον ἤδη πᾶν ἀνήλωτο γένος, πάσας ἑκάστης 13637 Polit.272.e.2 : τῆς ψυχῆς τὰς γενέσεις ἀποδεδωκυίας, ὅσα ἦν ἑκάστῃ προσ– 13638 Polit.272.e.3 : ταχθὲν τοσαῦτα εἰς γῆν σπέρματα πεσούσης, τότε δὴ τοῦ 13639 Polit.272.e.4 : παντὸς ὁ μὲν κυβερνήτης, οἷον πηδαλίων οἴακος ἀφέμενος, 13640 Polit.272.e.5 : εἰς τὴν αὑτοῦ περιωπὴν ἀπέστη, τὸν δὲ δὴ κόσμον πάλιν 13641 Polit.272.e.6 : ἀνέστρεφεν εἱμαρμένη τε καὶ σύμφυτος ἐπιθυμία. πάντες 13642 Polit.272.e.7 : οὖν οἱ κατὰ τοὺς τόπους συνάρχοντες τῷ μεγίστῳ δαίμονι 13643 Polit.272.e.8 : θεοί, γνόντες ἤδη τὸ γιγνόμενον, ἀφίεσαν αὖ τὰ μέρη τοῦ 13644 Polit.273.a.1 : κόσμου τῆς αὑτῶν ἐπιμελείας· ὁ δὲ μεταστρεφόμενος καὶ 13645 Polit.273.a.2 : συμβάλλων, ἀρχῆς τε καὶ τελευτῆς ἐναντίαν ὁρμὴν ὁρμηθείς, 13646 Polit.273.a.3 : σεισμὸν πολὺν ἐν ἑαυτῷ ποιῶν ἄλλην αὖ φθορὰν ζῴων 13647 Polit.273.a.4 : παντοίων ἀπηργάσατο. μετὰ δὲ ταῦτα προελθόντος ἱκανοῦ 13648 Polit.273.a.5 : χρόνου, θορύβων τε καὶ ταραχῆς ἤδη παυόμενος καὶ τῶν 13649 Polit.273.a.6 : σεισμῶν γαλήνης ἐπιλαβόμενος εἴς τε τὸν εἰωθότα δρόμον 13650 Polit.273.a.7 : τὸν ἑαυτοῦ κατακοσμούμενος ᾔει, ἐπιμέλειαν καὶ κράτος ἔχων 13651 Polit.273.b.1 : αὐτὸς τῶν ἐν αὑτῷ τε καὶ ἑαυτοῦ, τὴν τοῦ δημιουργοῦ καὶ 13652 Polit.273.b.2 : πατρὸς ἀπομνημονεύων διδαχὴν εἰς δύναμιν. κατ´ ἀρχὰς 13653 Polit.273.b.3 : μὲν οὖν ἀκριβέστερον ἀπετέλει, τελευτῶν δὲ ἀμβλύτερον· 13654 Polit.273.b.4 : τούτων δὲ αὐτῷ τὸ σωματοειδὲς τῆς συγκράσεως αἴτιον, τὸ 13655 Polit.273.b.5 : τῆς πάλαι ποτὲ φύσεως σύντροφον, ὅτι πολλῆς ἦν μετέχον 13656 Polit.273.b.6 : ἀταξίας πρὶν εἰς τὸν νῦν κόσμον ἀφικέσθαι. παρὰ μὲν γὰρ 13657 Polit.273.b.7 : τοῦ συνθέντος πάντα καλὰ κέκτηται· παρὰ δὲ τῆς ἔμπροσθεν 13658 Polit.273.c.1 : ἕξεως, ὅσα χαλεπὰ καὶ ἄδικα ἐν οὐρανῷ γίγνεται, ταῦτα ἐξ 13659 Polit.273.c.2 : ἐκείνης αὐτός τε ἔχει καὶ τοῖς ζῴοις ἐναπεργάζεται. μετὰ 13660 Polit.273.c.3 : μὲν οὖν τοῦ κυβερνήτου τὰ ζῷα τρέφων ἐν αὑτῷ σμικρὰ μὲν 13661 Polit.273.c.4 : φλαῦρα, μεγάλα δὲ ἐνέτικτεν ἀγαθά· χωριζόμενος δὲ ἐκείνου 13662 Polit.273.c.5 : τὸν ἐγγύτατα χρόνον ἀεὶ τῆς ἀφέσεως κάλλιστα πάντα 13663 Polit.273.c.6 : διάγει, προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν 13664 Polit.273.c.7 : αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς παλαιᾶς ἀναρμοστίας 13665 Polit.273.d.1 : πάθος, τελευτῶντος δὲ ἐξανθεῖ τοῦ χρόνου καὶ σμικρὰ μὲν 13666 Polit.273.d.2 : τἀγαθά, πολλὴν δὲ τὴν τῶν ἐναντίων κρᾶσιν ἐπεγκεραννύ– 13667 Polit.273.d.3 : μενος ἐπὶ διαφθορᾶς κίνδυνον αὑτοῦ τε ἀφικνεῖται καὶ τῶν 13668 Polit.273.d.4 : ἐν αὑτῷ. διὸ δὴ καὶ τότ´ ἤδη θεὸς ὁ κοσμήσας αὐτόν, καθο– 13669 Polit.273.d.5 : ρῶν ἐν ἀπορίαις ὄντα, κηδόμενος ἵνα μὴ χειμασθεὶς ὑπὸ 13670 Polit.273.d.6 : ταραχῆς διαλυθεὶς εἰς τὸν τῆς ἀνομοιότητος ἄπειρον ὄντα 13671 Polit.273.e.1 : πόντον δύῃ, πάλιν ἔφεδρος αὐτοῦ τῶν πηδαλίων γιγνόμενος, 13672 Polit.273.e.2 : τὰ νοσήσαντα καὶ λυθέντα ἐν τῇ καθ´ ἑαυτὸν προτέρᾳ περι– 13673 Polit.273.e.3 : όδῳ στρέψας, κοσμεῖ τε καὶ ἐπανορθῶν ἀθάνατον αὐτὸν καὶ 13674 Polit.273.e.4 : ἀγήρων ἀπεργάζεται. τοῦτο μὲν οὖν τέλος ἁπάντων εἴρηται· 13675 Polit.273.e.5 : τὸ δ´ ἐπὶ τὴν τοῦ βασιλέως ἀπόδειξιν ἱκανὸν ἐκ τοῦ πρόσθεν 13676 Polit.273.e.6 : ἁπτομένοις τοῦ λόγου· στρεφθέντος γὰρ αὖ τοῦ κόσμου τὴν 13677 Polit.273.e.7 : ἐπὶ τὴν νῦν γένεσιν ὁδὸν τὸ τῆς ἡλικίας αὖ πάλιν ἵστατο 13678 Polit.273.e.8 : καὶ καινὰ τἀναντία ἀπεδίδου τοῖς τότε. τὰ μὲν γὰρ ὑπὸ 13679 Polit.273.e.9 : σμικρότητος ὀλίγου δέοντα ἠφανίσθαι τῶν ζῴων ηὐξάνετο, 13680 Polit.273.e.10 : τὰ δ´ ἐκ γῆς νεογενῆ σώματα πολιὰ φύντα πάλιν ἀποθνῄ– 13681 Polit.273.e.11 : σκοντα εἰς γῆν κατῄει. καὶ τἆλλά τε πάντα μετέβαλλε, 13682 Polit.274.a.1 : ἀπομιμούμενα καὶ συνακολουθοῦντα τῷ τοῦ παντὸς παθήματι, 13683 Polit.274.a.2 : καὶ δὴ καὶ τὸ τῆς κυήσεως καὶ γεννήσεως καὶ τροφῆς μίμημα 13684 Polit.274.a.3 : συνείπετο τοῖς πᾶσιν ὑπ´ ἀνάγκης· οὐ γὰρ ἐξῆν ἔτ´ ἐν γῇ δι´ 13685 Polit.274.a.4 : ἑτέρων συνιστάντων φύεσθαι ζῷον, ἀλλὰ καθάπερ τῷ κόσμῳ 13686 Polit.274.a.5 : προσετέτακτο αὐτοκράτορα εἶναι τῆς αὑτοῦ πορείας, οὕτω δὴ 13687 Polit.274.a.6 : κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖς μέρεσιν αὐτοῖς δι´ αὑτῶν, καθ´ ὅσον οἷόν 13688 Polit.274.a.7 : τ´ ἦν, φύειν τε καὶ γεννᾶν καὶ τρέφειν προσετάττετο ὑπὸ τῆς 13689 Polit.274.b.1 : ὁμοίας ἀγωγῆς. οὗ δὲ ἕνεκα ὁ λόγος ὥρμηκε πᾶς, ἐπ´ αὐτῷ 13690 Polit.274.b.2 : νῦν ἐσμὲν ἤδη. περὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων θηρίων πολλὰ ἂν 13691 Polit.274.b.3 : καὶ μακρὰ διεξελθεῖν γίγνοιτο, ἐξ ὧν ἕκαστα καὶ δι´ ἃς αἰτίας 13692 Polit.274.b.4 : μεταβέβληκε· περὶ δὲ ἀνθρώπων βραχύτερα καὶ μᾶλλον 13693 Polit.274.b.5 : προσήκοντα. τῆς γὰρ τοῦ κεκτημένου καὶ νέμοντος ἡμᾶς 13694 Polit.274.b.6 : δαίμονος ἀπερημωθέντες ἐπιμελείας, τῶν πολλῶν αὖ θηρίων, 13695 Polit.274.b.7 : ὅσα χαλεπὰ τὰς φύσεις ἦν, ἀπαγριωθέντων, αὐτοὶ δὲ ἀσθε– 13696 Polit.274.b.8 : νεῖς ἄνθρωποι καὶ ἀφύλακτοι γεγονότες διηρπάζοντο ὑπ´ 13697 Polit.274.c.1 : αὐτῶν, καὶ ἔτ´ ἀμήχανοι καὶ ἄτεχνοι κατὰ τοὺς πρώτους 13698 Polit.274.c.2 : ἦσαν χρόνους, ἅτε τῆς μὲν αὐτομάτης τροφῆς ἐπιλελοιπυίας, 13699 Polit.274.c.3 : πορίζεσθαι δὲ οὐκ ἐπιστάμενοί πω διὰ τὸ μηδεμίαν αὐτοὺς 13700 Polit.274.c.4 : χρείαν πρότερον ἀναγκάζειν. ἐκ τούτων πάντων ἐν μεγά– 13701 Polit.274.c.5 : λαις ἀπορίαις ἦσαν. ὅθεν δὴ τὰ πάλαι λεχθέντα παρὰ 13702 Polit.274.c.6 : θεῶν δῶρα ἡμῖν δεδώρηται μετ´ ἀναγκαίας διδαχῆς καὶ παι– 13703 Polit.274.c.7 : δεύσεως, πῦρ μὲν παρὰ Προμηθέως, τέχναι δὲ παρ´ Ἡφαί– 13704 Polit.274.d.1 : στου καὶ τῆς συντέχνου, σπέρματα δὲ αὖ καὶ φυτὰ παρ´ 13705 Polit.274.d.2 : ἄλλων· καὶ πάνθ´ ὁπόσα τὸν ἀνθρώπινον βίον συγκατε– 13706 Polit.274.d.3 : σκεύακεν ἐκ τούτων γέγονεν, ἐπειδὴ τὸ μὲν ἐκ θεῶν, ὅπερ 13707 Polit.274.d.4 : ἐρρήθη νυνδή, τῆς ἐπιμελείας ἐπέλιπεν ἀνθρώπους, δι´ ἑαυτῶν 13708 Polit.274.d.5 : τε ἔδει τήν τε διαγωγὴν καὶ τὴν ἐπιμέλειαν αὐτοὺς αὑτῶν 13709 Polit.274.d.6 : ἔχειν καθάπερ ὅλος ὁ κόσμος, ᾧ συμμιμούμενοι καὶ συνεπό– 13710 Polit.274.d.7 : μενοι τὸν ἀεὶ χρόνον νῦν μὲν οὕτως, τοτὲ δὲ ἐκείνως ζῶμέν 13711 Polit.274.e.1 : τε καὶ φυόμεθα. καὶ τὸ μὲν δὴ τοῦ μύθου τέλος ἐχέτω, 13712 Polit.274.e.2 : χρήσιμον δὲ αὐτὸν ποιησόμεθα πρὸς τὸ κατιδεῖν ὅσον ἡμάρ– 13713 Polit.274.e.3 : τομεν ἀποφηνάμενοι τὸν βασιλικόν τε καὶ πολιτικὸν ἐν τῷ 13714 Polit.274.e.4 : πρόσθε λόγῳ. 13715 Polit.274.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς οὖν καὶ πόσον ἁμάρτημα φῂς εἶναι γεγονὸς 13716 Polit.274.e.6 : ἡμῖν; 13717 Polit.274.e.7 : {ΞΕ.} Τῇ μὲν βραχύτερον, τῇ δὲ μάλα γενναῖον καὶ πολλῷ 13718 Polit.274.e.8 : μεῖζον καὶ πλέον ἢ τότε. 13719 Polit.274.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13720 Polit.274.e.10 : {ΞΕ.} Ὅτι μὲν ἐρωτώμενοι τὸν ἐκ τῆς νῦν περιφορᾶς καὶ 13721 Polit.274.e.11 : γενέσεως βασιλέα καὶ πολιτικὸν τὸν ἐκ τῆς ἐναντίας περιόδου 13722 Polit.275.a.1 : ποιμένα τῆς τότε ἀνθρωπίνης ἀγέλης εἴπομεν, καὶ ταῦτα θεὸν 13723 Polit.275.a.2 : ἀντὶ θνητοῦ, ταύτῃ μὲν πάμπολυ παρηνέχθημεν· ὅτι δὲ 13724 Polit.275.a.3 : συμπάσης τῆς πόλεως ἄρχοντα αὐτὸν ἀπεφήναμεν, ὅντινα 13725 Polit.275.a.4 : δὲ τρόπον οὐ διείπομεν, ταύτῃ δὲ αὖ τὸ μὲν λεχθὲν ἀληθές, 13726 Polit.275.a.5 : οὐ μὴν ὅλον γε οὐδὲ σαφὲς ἐρρήθη, διὸ καὶ βραχύτερον ἢ 13727 Polit.275.a.6 : κατ´ ἐκεῖνο ἡμαρτήκαμεν. 13728 Polit.275.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ. 13729 Polit.275.a.8 : {ΞΕ.} Δεῖ τοίνυν τὸν τρόπον, ὡς ἔοικε, διορίσαντας τῆς 13730 Polit.275.a.9 : ἀρχῆς τῆς πόλεως οὕτω τελέως τὸν πολιτικὸν ἡμῖν εἰρῆσθαι 13731 Polit.275.a.10 : προσδοκᾶν. 13732 Polit.275.a.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 13733 Polit.275.b.1 : {ΞΕ.} Διὰ ταῦτα μὴν καὶ τὸν μῦθον παρεθέμεθα, ἵνα ἐν– 13734 Polit.275.b.2 : δείξαιτο περὶ τῆς ἀγελαιοτροφίας μὴ μόνον ὡς πάντες αὐτῆς 13735 Polit.275.b.3 : ἀμφισβητοῦσι τῷ ζητουμένῳ τὰ νῦν, ἀλλὰ κἀκεῖνον αὐτὸν 13736 Polit.275.b.4 : ἐναργέστερον ἴδοιμεν, ὃν προσήκει μόνον κατὰ τὸ παράδειγμα 13737 Polit.275.b.5 : ποιμένων τε καὶ βουκόλων τῆς ἀνθρωπίνης ἐπιμέλειαν ἔχοντα 13738 Polit.275.b.6 : τροφῆς τούτου μόνον ἀξιωθῆναι τοῦ προσρήματος. 13739 Polit.275.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13740 Polit.275.b.8 : {ΞΕ.} Οἶμαι δέ γ´, ὦ Σώκρατες, τοῦτο μὲν ἔτι μεῖζον ἢ 13741 Polit.275.c.1 : κατὰ βασιλέα εἶναι τὸ σχῆμα τὸ τοῦ θείου νομέως, τοὺς δ´ 13742 Polit.275.c.2 : ἐνθάδε νῦν ὄντας πολιτικοὺς τοῖς ἀρχομένοις ὁμοίους τε 13743 Polit.275.c.3 : εἶναι μᾶλλον πολὺ τὰς φύσεις καὶ παραπλησιαίτερον παιδείας 13744 Polit.275.c.4 : μετειληφέναι καὶ τροφῆς. 13745 Polit.275.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάντως που. 13746 Polit.275.c.6 : {ΞΕ.} Ζητητέοι γε μὴν οὐδὲν ἂν εἴησαν οὔθ´ ἧττον οὔτε 13747 Polit.275.c.7 : μᾶλλον, εἴθ´ οὕτως εἴτ´ ἐκείνως πεφύκασιν. 13748 Polit.275.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 13749 Polit.275.c.9 : {ΞΕ.} Τῇδε δὴ πάλιν ἐπανέλθωμεν. ἣν γὰρ ἔφαμεν αὐτ– 13750 Polit.275.c.10 : επιτακτικὴν μὲν εἶναι τέχνην ἐπὶ ζῴοις, οὐ μὴν ἰδίᾳ γε ἀλλὰ 13751 Polit.275.d.1 : κοινῇ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχουσαν, καὶ προσείπομεν δὴ τότε εὐθὺς 13752 Polit.275.d.2 : ἀγελαιοτροφικήν—μέμνησαι γάρ; 13753 Polit.275.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13754 Polit.275.d.4 : {ΞΕ.} Ταύτης τοίνυν πῃ διημαρτάνομεν. τὸν γὰρ πολιτικὸν 13755 Polit.275.d.5 : οὐδαμοῦ συνελάβομεν οὐδ´ ὠνομάσαμεν, ἀλλ´ ἡμᾶς ἔλαθεν κατὰ 13756 Polit.275.d.6 : τὴν ὀνομασίαν ἐκφυγών. 13757 Polit.275.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13758 Polit.275.d.8 : {ΞΕ.} Τοῦ τὰς ἀγέλας ἑκάστας τρέφειν τοῖς μὲν ἄλλοις 13759 Polit.275.d.9 : που πᾶσι μέτεστι νομεῦσι, τῷ πολιτικῷ δὲ οὐ μετὸν ἐπηνέγ– 13760 Polit.275.e.1 : καμεν τοὔνομα, δέον τῶν κοινῶν ἐπενεγκεῖν τι σύμπασιν. 13761 Polit.275.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ λέγεις, εἴπερ ἐτύγχανέ γε ὄν. 13762 Polit.275.e.3 : {ΞΕ.} Πῶς δ´ οὐκ ἦν τό γε θεραπεύειν που πᾶσι κοινόν, 13763 Polit.275.e.4 : μηδὲν διορισθείσης τροφῆς μηδέ τινος ἄλλης πραγματείας; 13764 Polit.275.e.5 : ἀλλ´ ἤ τινα ἀγελαιοκομικὴν ἢ θεραπευτικὴν ἢ καί τινα 13765 Polit.275.e.6 : ἐπιμελητικὴν αὐτὴν ὀνομάσασιν ὡς κατὰ πάντων ἐξῆν περι– 13766 Polit.275.e.7 : καλύπτειν καὶ τὸν πολιτικὸν ἅμα τοῖς ἄλλοις, ἐπειδὴ δεῖν 13767 Polit.275.e.8 : τοῦτ´ ἐσήμαινεν ὁ λόγος. 13768 Polit.276.a.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. ἀλλ´ ἡ μετὰ τοῦτο διαίρεσις αὖ τίνα 13769 Polit.276.a.2 : τρόπον ἐγίγνετ´ ἄν; 13770 Polit.276.a.3 : {ΞΕ.} Κατὰ ταὐτὰ καθ´ ἅπερ ἔμπροσθεν διῃρούμεθα τὴν 13771 Polit.276.a.4 : ἀγελαιοτροφικὴν πεζοῖς τε καὶ ἀπτῆσι, καὶ ἀμείκτοις τε καὶ 13772 Polit.276.a.5 : ἀκεράτοις, τοῖς αὐτοῖς ἄν που τούτοις διαιρούμενοι καὶ τὴν 13773 Polit.276.a.6 : ἀγελαιοκομικὴν τήν τε νῦν καὶ τὴν ἐπὶ Κρόνου βασιλείαν 13774 Polit.276.a.7 : περιειληφότες ἂν ἦμεν ὁμοίως ἐν τῷ λόγῳ. 13775 Polit.276.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται· ζητῶ δὲ αὖ τί τὸ μετὰ τοῦτο. 13776 Polit.276.a.9 : {ΞΕ.} Δῆλον ὅτι λεχθέντος οὕτω τοῦ τῆς ἀγελαιοκομικῆς 13777 Polit.276.b.1 : ὀνόματος οὐκ ἄν ποτε ἐγένεθ´ ἡμῖν τό τινας ἀμφισβητεῖν 13778 Polit.276.b.2 : ὡς οὐδ´ ἐπιμέλεια τὸ παράπαν ἐστίν, ὥσπερ τότε δικαίως 13779 Polit.276.b.3 : ἠμφεσβητήθη μηδεμίαν εἶναι τέχνην ἐν ἡμῖν ἀξίαν τούτου τοῦ 13780 Polit.276.b.4 : θρεπτικοῦ προσρήματος, εἰ δ´ οὖν τις εἴη, πολλοῖς πρότερον 13781 Polit.276.b.5 : αὐτῆς καὶ μᾶλλον προσήκειν ἤ τινι τῶν βασιλέων. 13782 Polit.276.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13783 Polit.276.b.7 : {ΞΕ.} Ἐπιμέλεια δέ γε ἀνθρωπίνης συμπάσης κοινωνίας 13784 Polit.276.b.8 : οὐδεμία ἂν ἐθελήσειεν ἑτέρα μᾶλλον καὶ προτέρα τῆς βασι– 13785 Polit.276.c.1 : λικῆς φάναι καὶ κατὰ πάντων ἀνθρώπων ἀρχῆς εἶναι τέχνη. 13786 Polit.276.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεις ὀρθῶς. 13787 Polit.276.c.3 : {ΞΕ.} Μετὰ ταῦτα δέ γε, ὦ Σώκρατες, ἆρ´ ἐννοοῦμεν ὅτι 13788 Polit.276.c.4 : πρὸς αὐτῷ δὴ τῷ τέλει συχνὸν αὖ διημαρτάνετο; 13789 Polit.276.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13790 Polit.276.c.6 : {ΞΕ.} Τόδε, ὡς ἄρ´ εἰ καὶ διενοήθημεν ὅτι μάλιστα τῆς 13791 Polit.276.c.7 : δίποδος ἀγέλης εἶναί τινα θρεπτικὴν τέχνην, οὐδέν τι 13792 Polit.276.c.8 : μᾶλλον ἡμᾶς ἔδει βασιλικὴν αὐτὴν εὐθὺς καὶ πολιτικὴν ὡς 13793 Polit.276.c.9 : ἀποτετελεσμένην προσαγορεύειν. 13794 Polit.276.c.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 13795 Polit.276.c.11 : {ΞΕ.} Πρῶτον μέν, ὃ λέγομεν, τοὔνομα μετασκευω– 13796 Polit.276.d.1 : ρήσασθαι, πρὸς τὴν ἐπιμέλειαν μᾶλλον προσαγαγόντας ἢ 13797 Polit.276.d.2 : τὴν τροφήν, ἔπειτα ταύτην τέμνειν· οὐ γὰρ σμικρὰς ἂν ἔχοι 13798 Polit.276.d.3 : τμήσεις ἔτι. 13799 Polit.276.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίας; 13800 Polit.276.d.5 : {ΞΕ.} Ἧι τε τὸν θεῖον ἄν που διειλόμεθα νομέα χωρὶς καὶ 13801 Polit.276.d.6 : τὸν ἀνθρώπινον ἐπιμελητήν. 13802 Polit.276.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 13803 Polit.276.d.8 : {ΞΕ.} Αὖθις δέ γε τὴν ἀπονεμηθεῖσαν ἐπιμελητικὴν δίχα 13804 Polit.276.d.9 : τέμνειν ἀναγκαῖον ἦν. 13805 Polit.276.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνι; 13806 Polit.276.d.11 : {ΞΕ.} Τῷ βιαίῳ τε καὶ ἑκουσίῳ. 13807 Polit.276.d.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δή; 13808 Polit.276.e.1 : {ΞΕ.} Καὶ ταύτῃ που τὸ πρότερον ἁμαρτάνοντες εὐηθέστερα 13809 Polit.276.e.2 : τοῦ δέοντος εἰς ταὐτὸν βασιλέα καὶ τύραννον συνέθεμεν, 13810 Polit.276.e.3 : ἀνομοιοτάτους ὄντας αὐτούς τε καὶ τὸν τῆς ἀρχῆς ἑκατέρου 13811 Polit.276.e.4 : τρόπον. 13812 Polit.276.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ. 13813 Polit.276.e.6 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γε πάλιν ἐπανορθούμενοι, καθάπερ εἶπον, 13814 Polit.276.e.7 : τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιμελητικὴν δίχα διαιρώμεθα, τῷ βιαίῳ τε 13815 Polit.276.e.8 : καὶ ἑκουσίῳ; 13816 Polit.276.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13817 Polit.276.e.10 : {ΞΕ.} Καὶ τὴν μέν γέ που τῶν βιαίων τυραννικήν, τὴν 13818 Polit.276.e.11 : δὲ ἑκούσιον καὶ ἑκουσίων διπόδων ἀγελαιοκομικὴν ζῴων 13819 Polit.276.e.12 : προσειπόντες πολιτικήν, τὸν ἔχοντα αὖ τέχνην ταύτην καὶ 13820 Polit.276.e.13 : ἐπιμέλειαν ὄντως ὄντα βασιλέα καὶ πολιτικὸν ἀποφαινώμεθα; 13821 Polit.277.a.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ κινδυνεύει γε, ὦ ξένε, τελέως ἂν ἡμῖν οὕτως 13822 Polit.277.a.2 : ἔχειν ἡ περὶ τὸν πολιτικὸν ἀπόδειξις. 13823 Polit.277.a.3 : {ΞΕ.} Καλῶς ἄν, ὦ Σώκρατες, ἡμῖν ἔχοι. δεῖ δὲ μὴ σοὶ 13824 Polit.277.a.4 : μόνῳ ταῦτα, ἀλλὰ κἀμοὶ μετὰ σοῦ κοινῇ συνδοκεῖν. νῦν δὲ 13825 Polit.277.a.5 : κατά γε τὴν ἐμὴν οὔπω φαίνεται τέλεον ὁ βασιλεὺς ἡμῖν 13826 Polit.277.a.6 : σχῆμα ἔχειν, ἀλλὰ καθάπερ ἀνδριαντοποιοὶ παρὰ καιρὸν 13827 Polit.277.a.7 : ἐνίοτε σπεύδοντες πλείω καὶ μείζω τοῦ δέοντος ἕκαστα τῶν 13828 Polit.277.b.1 : ἔργων ἐπεμβαλλόμενοι βραδύνουσι, καὶ νῦν ἡμεῖς, ἵνα δὴ 13829 Polit.277.b.2 : πρὸς τῷ ταχὺ καὶ μεγαλοπρεπῶς δηλώσαιμεν τὸ τῆς ἔμ– 13830 Polit.277.b.3 : προσθεν ἁμάρτημα διεξόδου, τῷ βασιλεῖ νομίσαντες πρέπειν 13831 Polit.277.b.4 : μεγάλα παραδείγματα ποιεῖσθαι, θαυμαστὸν ὄγκον ἀράμενοι 13832 Polit.277.b.5 : τοῦ μύθου, μείζονι τοῦ δέοντος ἠναγκάσθημεν αὐτοῦ μέρει 13833 Polit.277.b.6 : προσχρήσασθαι· διὸ μακροτέραν τὴν ἀπόδειξιν πεποιήκαμεν 13834 Polit.277.b.7 : καὶ πάντως τῷ μύθῳ τέλος οὐκ ἐπέθεμεν, ἀλλ´ ἀτεχνῶς ὁ 13835 Polit.277.c.1 : λόγος ἡμῖν ὥσπερ ζῷον τὴν ἔξωθεν μὲν περιγραφὴν ἔοικεν 13836 Polit.277.c.2 : ἱκανῶς ἔχειν, τὴν δὲ οἷον τοῖς φαρμάκοις καὶ τῇ συγκράσει 13837 Polit.277.c.3 : τῶν χρωμάτων ἐνάργειαν οὐκ ἀπειληφέναι πω. γραφῆς δὲ 13838 Polit.277.c.4 : καὶ συμπάσης χειρουργίας λέξει καὶ λόγῳ δηλοῦν πᾶν ζῷον 13839 Polit.277.c.5 : μᾶλλον πρέπει τοῖς δυναμένοις ἕπεσθαι· τοῖς δ´ ἄλλοις διὰ 13840 Polit.277.c.6 : χειρουργιῶν. 13841 Polit.277.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τοῦτο μὲν ὀρθῶς· ὅπῃ δὲ ἡμῖν οὔπω φῂς ἱκανῶς 13842 Polit.277.c.8 : εἰρῆσθαι δήλωσον. 13843 Polit.277.d.1 : {ΞΕ.} Χαλεπόν, ὦ δαιμόνιε, μὴ παραδείγμασι χρώμενον 13844 Polit.277.d.2 : ἱκανῶς ἐνδείκνυσθαί τι τῶν μειζόνων. κινδυνεύει γὰρ ἡμῶν 13845 Polit.277.d.3 : ἕκαστος οἷον ὄναρ εἰδὼς ἅπαντα πάντ´ αὖ πάλιν ὥσπερ ὕπαρ 13846 Polit.277.d.4 : ἀγνοεῖν. 13847 Polit.277.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς τοῦτ´ εἶπες; 13848 Polit.277.d.6 : {ΞΕ.} Καὶ μάλ´ ἀτόπως ἔοικά γε ἐν τῷ παρόντι κινήσας 13849 Polit.277.d.7 : τὸ περὶ τῆς ἐπιστήμης πάθος ἐν ἡμῖν. 13850 Polit.277.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δή; 13851 Polit.277.d.9 : {ΞΕ.} Παραδείγματος, ὦ μακάριε, αὖ μοι καὶ τὸ παράδειγμα 13852 Polit.277.d.10 : αὐτὸ δεδέηκεν. 13853 Polit.277.e.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί οὖν; λέγε μηδὲν ἐμοῦ γε ἕνεκα ἀποκνῶν. 13854 Polit.277.e.2 : {ΞΕ.} Λεκτέον ἐπειδὴ καὶ σύ γε ἕτοιμος ἀκολουθεῖν. 13855 Polit.277.e.3 : τοὺς γάρ που παῖδας ἴσμεν, ὅταν ἄρτι γραμμάτων ἔμπειροι 13856 Polit.277.e.4 : γίγνωνται— 13857 Polit.277.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 13858 Polit.277.e.6 : {ΞΕ.} Ὅτι τῶν στοιχείων ἕκαστον ἐν ταῖς βραχυτάταις 13859 Polit.277.e.7 : καὶ ῥᾴσταις τῶν συλλαβῶν ἱκανῶς διαισθάνονται, καὶ τἀληθῆ 13860 Polit.277.e.8 : φράζειν περὶ ἐκεῖνα δυνατοὶ γίγνονται. 13861 Polit.278.a.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 13862 Polit.278.a.2 : {ΞΕ.} Ταὐτὰ δέ γε ταῦτα ἐν ἄλλαις ἀμφιγνοοῦντες πάλιν 13863 Polit.278.a.3 : δόξῃ τε ψεύδονται καὶ λόγῳ. 13864 Polit.278.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13865 Polit.278.a.5 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν οὐχ ὧδε ῥᾷστον καὶ κάλλιστον ἐπάγειν 13866 Polit.278.a.6 : αὐτοὺς ἐπὶ τὰ μήπω γιγνωσκόμενα; 13867 Polit.278.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13868 Polit.278.a.8 : {ΞΕ.} Ἀνάγειν πρῶτον ἐπ´ ἐκεῖνα ἐν οἷς ταὐτὰ ταῦτα 13869 Polit.278.a.9 : ὀρθῶς ἐδόξαζον, ἀναγαγόντας δὲ τιθέναι παρὰ τὰ μήπω 13870 Polit.278.b.1 : γιγνωσκόμενα, καὶ παραβάλλοντας ἐνδεικνύναι τὴν αὐτὴν 13871 Polit.278.b.2 : ὁμοιότητα καὶ φύσιν ἐν ἀμφοτέραις οὖσαν ταῖς συμπλοκαῖς, 13872 Polit.278.b.3 : μέχριπερ ἂν πᾶσι τοῖς ἀγνοουμένοις τὰ δοξαζόμενα ἀληθῶς 13873 Polit.278.b.4 : παρατιθέμενα δειχθῇ, δειχθέντα δέ, παραδείγματα οὕτω γιγ– 13874 Polit.278.b.5 : νόμενα, ποιήσῃ τῶν στοιχείων ἕκαστον πάντων ἐν πάσαις 13875 Polit.278.b.6 : ταῖς συλλαβαῖς τὸ μὲν ἕτερον ὡς τῶν ἄλλων ἕτερον ὄν, τὸ 13876 Polit.278.c.1 : δὲ ταὐτὸν ὡς ταὐτὸν ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἑαυτῷ προσαγορεύεσθαι. 13877 Polit.278.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 13878 Polit.278.c.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τοῦτο μὲν ἱκανῶς συνειλήφαμεν, ὅτι παρα– 13879 Polit.278.c.4 : δείγματός γ´ ἐστὶ τότε γένεσις, ὁπόταν ὂν ταὐτὸν ἐν ἑτέρῳ 13880 Polit.278.c.5 : διεσπασμένῳ δοξαζόμενον ὀρθῶς καὶ συναχθὲν περὶ ἑκάτερον 13881 Polit.278.c.6 : ὡς συνάμφω μίαν ἀληθῆ δόξαν ἀποτελῇ; 13882 Polit.278.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται. 13883 Polit.278.c.8 : {ΞΕ.} Θαυμάζοιμεν ἂν οὖν εἰ ταὐτὸν τοῦτο ἡμῶν ἡ ψυχὴ 13884 Polit.278.d.1 : φύσει περὶ τὰ τῶν πάντων στοιχεῖα πεπονθυῖα τοτὲ μὲν ὑπ´ 13885 Polit.278.d.2 : ἀληθείας περὶ ἓν ἕκαστον ἔν τισι συνίσταται, τοτὲ δὲ περὶ 13886 Polit.278.d.3 : ἅπαντα ἐν ἑτέροις αὖ φέρεται, καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἁμῇ γέ πῃ 13887 Polit.278.d.4 : τῶν συγκράσεων ὀρθῶς δοξάζει, μετατιθέμενα δ´ εἰς τὰς τῶν 13888 Polit.278.d.5 : πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα 13889 Polit.278.d.6 : πάλιν ἀγνοεῖ; 13890 Polit.278.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν. 13891 Polit.278.d.8 : {ΞΕ.} Πῶς γάρ, ὦ φίλε, δύναιτο ἄν τις ἀρχόμενος ἀπὸ 13892 Polit.278.e.1 : δόξης ψευδοῦς ἐπί τι τῆς ἀληθείας καὶ μικρὸν μέρος ἀφικό– 13893 Polit.278.e.2 : μενος κτήσασθαι φρόνησιν; 13894 Polit.278.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Σχεδὸν οὐδαμῶς. 13895 Polit.278.e.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ταῦτα εἰ ταύτῃ πέφυκεν, οὐδὲν δὴ πλημμε– 13896 Polit.278.e.5 : λοῖμεν ἂν ἐγώ τε καὶ σὺ πρῶτον μὲν ἐπιχειρήσαντες ὅλου 13897 Polit.278.e.6 : παραδείγματος ἰδεῖν τὴν φύσιν ἐν σμικρῷ κατὰ μέρος ἄλλῳ 13898 Polit.278.e.7 : παραδείγματι, μετὰ δὲ ταῦτα μέλλοντες, ἐπὶ τὸ τοῦ βασιλέως 13899 Polit.278.e.8 : μέγιστον ὂν ταὐτὸν εἶδος ἀπ´ ἐλαττόνων φέροντές ποθεν, διὰ 13900 Polit.278.e.9 : παραδείγματος ἐπιχειρεῖν αὖ τὴν τῶν κατὰ πόλιν θεραπείαν 13901 Polit.278.e.10 : τέχνῃ γνωρίζειν, ἵνα ὕπαρ ἀντ´ ὀνείρατος ἡμῖν γίγνηται; 13902 Polit.278.e.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς. 13903 Polit.279.a.1 : {ΞΕ.} Πάλιν δὴ τὸν ἔμπροσθε λόγον ἀναληπτέον, ὡς 13904 Polit.279.a.2 : ἐπειδὴ τῷ βασιλικῷ γένει τῆς περὶ τὰς πόλεις ἐπιμελείας 13905 Polit.279.a.3 : ἀμφισβητοῦσι μυρίοι, δεῖ δὴ πάντας ἀποχωρίζειν τούτους 13906 Polit.279.a.4 : καὶ μόνον ἐκεῖνον λείπειν καὶ πρὸς τοῦτο δὴ παραδείγματος 13907 Polit.279.a.5 : ἔφαμεν δεῖν τινος ἡμῖν. 13908 Polit.279.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ μάλα. 13909 Polit.279.a.7 : {ΞΕ.} Τί δῆτα παράδειγμά τις ἄν, ἔχον τὴν αὐτὴν πολιτικῇ 13910 Polit.279.a.8 : πραγματείαν, σμικρότατον παραθέμενος ἱκανῶς ἂν εὕροι τὸ 13911 Polit.279.b.1 : ζητούμενον; βούλει πρὸς Διός, ὦ Σώκρατες, εἰ μή τι πρό– 13912 Polit.279.b.2 : χειρον ἕτερον ἔχομεν, ἀλλ´ οὖν τήν γε ὑφαντικὴν προελώμεθα; 13913 Polit.279.b.3 : καὶ ταύτην, εἰ δοκεῖ, μὴ πᾶσαν; ἀποχρήσει γὰρ ἴσως ἡ περὶ 13914 Polit.279.b.4 : τὰ ἐκ τῶν ἐρίων ὑφάσματα· τάχα γὰρ ἂν ἡμῖν καὶ τοῦτο τὸ 13915 Polit.279.b.5 : μέρος αὐτῆς μαρτυρήσειε προαιρεθὲν ὃ βουλόμεθα. 13916 Polit.279.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί γὰρ οὔ; 13917 Polit.279.b.7 : {ΞΕ.} Τί δῆτα οὐ, καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθε τέμνοντες 13918 Polit.279.b.8 : μέρη μερῶν ἕκαστον διῃρούμεθα, καὶ νῦν περὶ ὑφαντικὴν 13919 Polit.279.c.1 : ταὐτὸν τοῦτ´ ἐδράσαμεν, καὶ κατὰ δύναμιν ὅτι μάλιστα διὰ 13920 Polit.279.c.2 : βραχέων ταχὺ πάντ´ ἐπελθόντες πάλιν ἤλθομεν ἐπὶ τὸ νῦν 13921 Polit.279.c.3 : χρήσιμον; 13922 Polit.279.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς λέγεις; 13923 Polit.279.c.5 : {ΞΕ.} Αὐτὴν τὴν διέξοδον ἀπόκρισίν σοι ποιήσομαι. 13924 Polit.279.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες. 13925 Polit.279.c.7 : {ΞΕ.} Ἔστι τοίνυν πάντα ἡμῖν ὁπόσα δημιουργοῦμεν καὶ 13926 Polit.279.c.8 : κτώμεθα, τὰ μὲν ἕνεκα τοῦ ποιεῖν τι, τὰ δὲ τοῦ μὴ πάσχειν 13927 Polit.279.c.9 : ἀμυντήρια· καὶ τῶν ἀμυντηρίων τὰ μὲν ἀλεξιφάρμακα καὶ 13928 Polit.279.d.1 : θεῖα καὶ ἀνθρώπινα, τὰ δὲ προβλήματα· τῶν δὲ προβλημάτων 13929 Polit.279.d.2 : τὰ μὲν πρὸς τὸν πόλεμον ὁπλίσματα, τὰ δὲ φράγματα· καὶ 13930 Polit.279.d.3 : τῶν φραγμάτων τὰ μὲν παραπετάσματα, τὰ δὲ πρὸς χειμῶνας 13931 Polit.279.d.4 : καὶ καύματα ἀλεξητήρια· τῶν δὲ ἀλεξητηρίων τὰ μὲν στε– 13932 Polit.279.d.5 : γάσματα, τὰ δὲ σκεπάσματα· καὶ τῶν σκεπασμάτων ὑποπε– 13933 Polit.279.d.6 : τάσματα μὲν ἄλλα, περικαλύμματα δὲ ἕτερα· περικαλυμμάτων 13934 Polit.279.d.7 : δὲ τὰ μὲν ὁλόσχιστα, σύνθετα δὲ ἕτερα· τῶν δὲ συνθέτων 13935 Polit.279.e.1 : τὰ μὲν τρητά, τὰ δὲ ἄνευ τρήσεως συνδετά· καὶ τῶν ἀτρή– 13936 Polit.279.e.2 : των τὰ μὲν νεύρινα φυτῶν ἐκ γῆς, τὰ δὲ τρίχινα· τῶν δὲ 13937 Polit.279.e.3 : τριχίνων τὰ μὲν ὕδασι καὶ γῇ κολλητά, τὰ δὲ αὐτὰ αὑτοῖς 13938 Polit.279.e.4 : συνδετά. τούτοισι δὴ τοῖς ἐκ τῶν ἑαυτοῖς συνδουμένων 13939 Polit.279.e.5 : ἐργασθεῖσιν ἀμυντηρίοις καὶ σκεπάσμασι τὸ μὲν ὄνομα ἱμάτια 13940 Polit.279.e.6 : ἐκαλέσαμεν· τὴν δὲ τῶν ἱματίων μάλιστα ἐπιμελουμένην 13941 Polit.280.a.1 : τέχνην, ὥσπερ τότε τὴν τῆς πόλεως πολιτικὴν εἴπομεν, 13942 Polit.280.a.2 : οὕτω καὶ νῦν ταύτην προσείπωμεν ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ πράγματος 13943 Polit.280.a.3 : ἱματιουργικήν; φῶμεν δὲ καὶ ὑφαντικήν, ὅσον ἐπὶ τῇ τῶν 13944 Polit.280.a.4 : ἱματίων ἐργασίᾳ μέγιστον ἦν μόριον, μηδὲν διαφέρειν πλὴν 13945 Polit.280.a.5 : ὀνόματι ταύτης τῆς ἱματιουργικῆς, καθάπερ κἀκεῖ τότε τὴν 13946 Polit.280.a.6 : βασιλικὴν τῆς πολιτικῆς; 13947 Polit.280.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατά γε. 13948 Polit.280.a.8 : {ΞΕ.} Τὸ μετὰ τοῦτο δὴ συλλογισώμεθα ὅτι τὴν ἱματίων 13949 Polit.280.b.1 : ὑφαντικὴν οὕτω ῥηθεῖσάν τις τάχ´ ἂν ἱκανῶς εἰρῆσθαι δόξειεν, 13950 Polit.280.b.2 : μὴ δυνάμενος συννοεῖν ὅτι τῶν μὲν ἐγγὺς συνεργῶν οὔπω 13951 Polit.280.b.3 : διώρισται, πολλῶν δὲ ἑτέρων συγγενῶν ἀπεμερίσθη. 13952 Polit.280.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίων, εἰπέ, συγγενῶν; 13953 Polit.280.b.5 : {ΞΕ.} Οὐχ ἕσπου τοῖς λεχθεῖσιν, ὡς φαίνῃ· πάλιν οὖν 13954 Polit.280.b.6 : ἔοικεν ἐπανιτέον ἀρχόμενον ἀπὸ τελευτῆς. εἰ γὰρ συν– 13955 Polit.280.b.7 : νοεῖς τὴν οἰκειότητα, τὴν μὲν διετέμομεν ἀπ´ αὐτῆς νυνδή, 13956 Polit.280.b.8 : τὴν τῶν στρωμάτων σύνθεσιν περιβολῇ χωρίζοντες καὶ 13957 Polit.280.b.9 : ὑποβολῇ. 13958 Polit.280.b.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Μανθάνω. 13959 Polit.280.c.1 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τὴν ἐκ τῶν λίνων καὶ σπάρτων καὶ πάντων 13960 Polit.280.c.2 : ὁπόσα φυτῶν ἄρτι νεῦρα κατὰ λόγον εἴπομεν, δημιουργίαν 13961 Polit.280.c.3 : πᾶσαν ἀφείλομεν· τήν τε αὖ πιλητικὴν ἀφωρισάμεθα καὶ 13962 Polit.280.c.4 : τὴν τρήσει καὶ ῥαφῇ χρωμένην σύνθεσιν, ἧς ἡ πλείστη 13963 Polit.280.c.5 : σκυτοτομική. 13964 Polit.280.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 13965 Polit.280.c.7 : {ΞΕ.} Καὶ τοίνυν τὴν τῶν ὁλοσχίστων σκεπασμάτων θερα– 13966 Polit.280.c.8 : πείαν δερματουργικὴν καὶ τὰς τῶν στεγασμάτων, ὅσαι τε ἐν 13967 Polit.280.c.9 : οἰκοδομικῇ καὶ ὅλῃ τεκτονικῇ καὶ ἐν ἄλλαις τέχναις ῥευμάτων 13968 Polit.280.d.1 : στεκτικαὶ γίγνονται, συμπάσας ἀφείλομεν, ὅσαι τε περὶ τὰς 13969 Polit.280.d.2 : κλοπὰς καὶ τὰς βίᾳ πράξεις διακωλυτικὰ ἔργα παρέχονται 13970 Polit.280.d.3 : τέχναι φραγμάτων, περί τε γένεσιν ἐπιθηματουργίας οὖσαι 13971 Polit.280.d.4 : καὶ τὰς τῶν θυρωμάτων πήξεις, γομφωτικῆς ἀπονεμηθεῖσαι 13972 Polit.280.d.5 : μόρια τέχνης· τήν τε ὁπλοποιικὴν ἀπετεμόμεθα, μεγάλης καὶ 13973 Polit.280.d.6 : παντοίας τῆς προβληματουργικῆς τμῆμα οὖσαν δυνάμεως· 13974 Polit.280.e.1 : καὶ δὴ καὶ τὴν μαγευτικὴν τὴν περὶ τὰ ἀλεξιφάρμακα κατ´ 13975 Polit.280.e.2 : ἀρχὰς εὐθὺς διωρισάμεθα σύμπασαν, καὶ λελοίπαμεν, ὡς 13976 Polit.280.e.3 : δόξαιμεν ἄν, αὐτὴν τὴν ζητηθεῖσαν ἀμυντικὴν χειμώνων, ἐρεοῦ 13977 Polit.280.e.4 : προβλήματος ἐργαστικήν, ὄνομα δὲ ὑφαντικὴν λεχθεῖσαν. 13978 Polit.280.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικε γὰρ οὖν. 13979 Polit.280.e.6 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὐκ ἔστι πω τέλεον, ὦ παῖ, τοῦτο λελεγμένον. 13980 Polit.280.e.7 : ὁ γὰρ ἐν ἀρχῇ τῆς τῶν ἱματίων ἐργασίας ἁπτόμενος τοὐναντίον 13981 Polit.281.a.1 : ὑφῇ δρᾶν φαίνεται. 13982 Polit.281.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 13983 Polit.281.a.3 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν τῆς ὑφῆς συμπλοκή τίς ἐστί που. 13984 Polit.281.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 13985 Polit.281.a.5 : {ΞΕ.} Τὸ δέ γε τῶν συνεστώτων καὶ συμπεπιλημένων 13986 Polit.281.a.6 : διαλυτική. 13987 Polit.281.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον δή; 13988 Polit.281.a.8 : {ΞΕ.} Τὸ τῆς τοῦ ξαίνοντος τέχνης ἔργον. ἢ τὴν ξαντικὴν 13989 Polit.281.a.9 : τολμήσομεν ὑφαντικὴν καὶ τὸν ξάντην ὡς ὄντα ὑφάντην 13990 Polit.281.a.10 : καλεῖν; 13991 Polit.281.a.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 13992 Polit.281.a.12 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τήν γε αὖ στήμονος ἐργαστικὴν καὶ κρόκης 13993 Polit.281.a.13 : εἴ τις ὑφαντικὴν προσαγορεύει, παράδοξόν τε καὶ ψεῦδος 13994 Polit.281.b.1 : ὄνομα λέγει. 13995 Polit.281.b.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 13996 Polit.281.b.3 : {ΞΕ.} Τί δέ; κναφευτικὴν σύμπασαν καὶ τὴν ἀκεστικὴν 13997 Polit.281.b.4 : πότερα μηδεμίαν ἐπιμέλειαν μηδέ τινα θεραπείαν ἐσθῆτος 13998 Polit.281.b.5 : θῶμεν, ἢ καὶ ταύτας πάσας ὡς ὑφαντικὰς λέξομεν; 13999 Polit.281.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 14000 Polit.281.b.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ μὴν τῆς γε θεραπείας ἀμφισβητήσουσιν 14001 Polit.281.b.8 : αὗται σύμπασαι καὶ τῆς γενέσεως τῆς τῶν ἱματίων τῇ τῆς 14002 Polit.281.b.9 : ὑφαντικῆς δυνάμει, μέγιστον μὲν μέρος ἐκείνῃ διδοῦσαι, 14003 Polit.281.b.10 : μεγάλα δὲ καὶ σφίσιν αὐταῖς ἀπονέμουσαι. 14004 Polit.281.c.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 14005 Polit.281.c.2 : {ΞΕ.} Πρὸς τοίνυν ταύταις ἔτι τὰς τῶν ἐργαλείων δη– 14006 Polit.281.c.3 : μιουργοὺς τέχνας, δι´ ὧν ἀποτελεῖται τὰ τῆς ὑφῆς ἔργα, 14007 Polit.281.c.4 : δοκεῖν χρὴ τό γε συναιτίας εἶναι προσποιήσασθαι παντὸς 14008 Polit.281.c.5 : ὑφάσματος. 14009 Polit.281.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 14010 Polit.281.c.7 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν ἡμῖν ὁ περὶ τῆς ὑφαντικῆς λόγος, οὗ 14011 Polit.281.c.8 : προειλόμεθα μέρους, ἱκανῶς ἔσται διωρισμένος, ἐὰν ἄρ´ αὐτὴν 14012 Polit.281.c.9 : τῶν ἐπιμελειῶν ὁπόσαι περὶ τὴν ἐρεᾶν ἐσθῆτα, εἰς τὴν 14013 Polit.281.d.1 : καλλίστην καὶ μεγίστην πασῶν τιθῶμεν· ἢ λέγοιμεν μὲν ἄν 14014 Polit.281.d.2 : τι ἀληθές, οὐ μὴν σαφές γε οὐδὲ τέλεον, πρὶν ἂν καὶ ταύτας 14015 Polit.281.d.3 : αὐτῆς πάσας περιέλωμεν; 14016 Polit.281.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14017 Polit.281.d.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν μετὰ ταῦτα ποιητέον ὃ λέγομεν, ἵν´ ἐφεξῆς 14018 Polit.281.d.6 : ἡμῖν ὁ λόγος ἴῃ; 14019 Polit.281.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 14020 Polit.281.d.8 : {ΞΕ.} Πρῶτον μὲν τοίνυν δύο τέχνας οὔσας περὶ πάντα 14021 Polit.281.d.9 : τὰ δρώμενα θεασώμεθα. 14022 Polit.281.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνας; 14023 Polit.281.d.11 : {ΞΕ.} Τὴν μὲν γενέσεως οὖσαν συναίτιον, τὴν δ´ αὐτὴν αἰτίαν. 14024 Polit.281.d.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 14025 Polit.281.e.1 : {ΞΕ.} Ὅσαι μὲν τὸ πρᾶγμα αὐτὸ μὴ δημιουργοῦσι, ταῖς 14026 Polit.281.e.2 : δὲ δημιουργούσαις ὄργανα παρασκευάζουσιν, ὧν μὴ παρα– 14027 Polit.281.e.3 : γενομένων οὐκ ἄν ποτε ἐργασθείη τὸ προστεταγμένον ἑκάστῃ 14028 Polit.281.e.4 : τῶν τεχνῶν, ταύτας μὲν συναιτίους, τὰς δὲ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα 14029 Polit.281.e.5 : ἀπεργαζομένας αἰτίας. 14030 Polit.281.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔχει γοῦν λόγον. 14031 Polit.281.e.7 : {ΞΕ.} Μετὰ τοῦτο δὴ τὰς μὲν περί τε ἀτράκτους καὶ 14032 Polit.281.e.8 : κερκίδας καὶ ὁπόσα ἄλλα ὄργανα τῆς περὶ τὰ ἀμφιέσματα 14033 Polit.281.e.9 : γενέσεως κοινωνεῖ, πάσας συναιτίους εἴπωμεν, τὰς δὲ αὐτὰ 14034 Polit.281.e.10 : θεραπευούσας καὶ δημιουργούσας αἰτίας; 14035 Polit.281.e.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 14036 Polit.282.a.1 : {ΞΕ.} Τῶν αἰτιῶν δὴ πλυντικὴν μὲν καὶ ἀκεστικὴν καὶ 14037 Polit.282.a.2 : πᾶσαν τὴν περὶ ταῦτα θεραπευτικήν, πολλῆς οὔσης τῆς 14038 Polit.282.a.3 : κοσμητικῆς, τοὐνταῦθα αὐτῆς μόριον εἰκὸς μάλιστα περι– 14039 Polit.282.a.4 : λαμβάνειν ὀνομάζοντας πᾶν τῇ τέχνῃ τῇ κναφευτικῇ. 14040 Polit.282.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 14041 Polit.282.a.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ξαντική γε καὶ νηστικὴ καὶ πάντα αὖ 14042 Polit.282.a.7 : τὰ περὶ τὴν ποίησιν αὐτὴν τῆς ἐσθῆτος ἧς λέγομεν 14043 Polit.282.a.8 : μέρη, μία τίς ἐστι τέχνη τῶν ὑπὸ πάντων λεγομένων, 14044 Polit.282.a.9 : ἡ ταλασιουργική. 14045 Polit.282.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 14046 Polit.282.b.1 : {ΞΕ.} Τῆς δὴ ταλασιουργικῆς δύο τμήματά ἐστον, καὶ 14047 Polit.282.b.2 : τούτοιν ἑκάτερον ἅμα δυοῖν πεφύκατον τέχναιν μέρη. 14048 Polit.282.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 14049 Polit.282.b.4 : {ΞΕ.} Τὸ μὲν ξαντικὸν καὶ τὸ τῆς κερκιστικῆς ἥμισυ καὶ 14050 Polit.282.b.5 : ὅσα τὰ συγκείμενα ἀπ´ ἀλλήλων ἀφίστησι, πᾶν τοῦτο ὡς ἓν 14051 Polit.282.b.6 : φράζειν τῆς τε ταλασιουργίας αὐτῆς ἐστί που, καὶ μεγάλα τινὲ 14052 Polit.282.b.7 : κατὰ πάντα ἡμῖν ἤστην τέχνα, ἡ συγκριτική τε καὶ διακριτική. 14053 Polit.282.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14054 Polit.282.b.9 : {ΞΕ.} Τῆς τοίνυν διακριτικῆς ἥ τε ξαντικὴ καὶ τὰ νυνδὴ 14055 Polit.282.c.1 : ῥηθέντα ἅπαντά ἐστιν· ἡ γὰρ ἐν ἐρίοις τε καὶ στήμοσι δια– 14056 Polit.282.c.2 : κριτική, κερκίδι μὲν ἄλλον τρόπον γιγνομένη, χερσὶ δὲ ἕτερον, 14057 Polit.282.c.3 : ἔσχεν ὅσα ἀρτίως ὀνόματα ἐρρήθη. 14058 Polit.282.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 14059 Polit.282.c.5 : {ΞΕ.} Αὖθις δὴ πάλιν συγκριτικῆς μόριον ἅμα καὶ ταλα– 14060 Polit.282.c.6 : σιουργίας ἐν αὐτῇ γιγνόμενον λάβωμεν· ὅσα δὲ τῆς διακρι– 14061 Polit.282.c.7 : τικῆς ἦν αὐτόθι, μεθιῶμεν σύμπαντα, δίχα τέμνοντες τὴν 14062 Polit.282.c.8 : ταλασιουργίαν διακριτικῷ τε καὶ συγκριτικῷ τμήματι. 14063 Polit.282.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Διῃρήσθω. 14064 Polit.282.c.10 : {ΞΕ.} Τὸ συγκριτικὸν τοίνυν αὖ σοι καὶ ταλασιουργικὸν 14065 Polit.282.d.1 : ἅμα μόριον, ὦ Σώκρατες, διαιρετέον, εἴπερ ἱκανῶς μέλλομεν 14066 Polit.282.d.2 : τὴν προρρηθεῖσαν ὑφαντικὴν αἱρήσειν. 14067 Polit.282.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν χρή. 14068 Polit.282.d.4 : {ΞΕ.} Χρὴ μὲν οὖν· καὶ λέγωμέν γε αὐτῆς τὸ μὲν εἶναι 14069 Polit.282.d.5 : στρεπτικόν, τὸ δὲ συμπλεκτικόν. 14070 Polit.282.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μανθάνω; δοκεῖς γάρ μοι τὸ περὶ τὴν 14071 Polit.282.d.7 : τοῦ στήμονος ἐργασίαν λέγειν στρεπτικόν. 14072 Polit.282.d.8 : {ΞΕ.} Οὐ μόνον γε, ἀλλὰ καὶ κρόκης· ἢ γένεσιν ἄστροφόν 14073 Polit.282.d.9 : τινα αὐτῆς εὑρήσομεν; 14074 Polit.282.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 14075 Polit.282.e.1 : {ΞΕ.} Διόρισαι δὴ καὶ τούτοιν ἑκάτερον· ἴσως γὰρ ὁ 14076 Polit.282.e.2 : διορισμὸς ἔγκαιρος ἄν σοι γένοιτο. 14077 Polit.282.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ; 14078 Polit.282.e.4 : {ΞΕ.} Τῇδε· τῶν περὶ ξαντικὴν ἔργων μηκυνθέν τε καὶ 14079 Polit.282.e.5 : σχὸν πλάτος λέγομεν εἶναι κάταγμά τι; 14080 Polit.282.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14081 Polit.282.e.7 : {ΞΕ.} Τούτου δὴ τὸ μὲν ἀτράκτῳ τε στραφὲν καὶ στερεὸν 14082 Polit.282.e.8 : νῆμα γενόμενον στήμονα μὲν φάθι τὸ νῆμα, τὴν δὲ ἀπευθύ– 14083 Polit.282.e.9 : νουσαν αὐτὸ τέχνην εἶναι στημονονητικήν. 14084 Polit.282.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14085 Polit.282.e.11 : {ΞΕ.} Ὅσα δέ γε αὖ τὴν μὲν συστροφὴν χαύνην λαμβάνει, 14086 Polit.282.e.12 : τῇ δὲ τοῦ στήμονος ἐμπλέξει πρὸς τὴν τῆς γνάψεως ὁλκὴν 14087 Polit.282.e.13 : ἐμμέτρως τὴν μαλακότητα ἴσχει, ταῦτ´ ἄρα κρόκην μὲν τὰ 14088 Polit.282.e.14 : νηθέντα, τὴν δὲ ἐπιτεταγμένην αὐτοῖς εἶναι τέχνην τὴν 14089 Polit.283.a.1 : κροκονητικὴν φῶμεν. 14090 Polit.283.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 14091 Polit.283.a.3 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τό γε τῆς ὑφαντικῆς μέρος ὃ προυθέ– 14092 Polit.283.a.4 : μεθα, παντί που δῆλον ἤδη. τὸ γὰρ συγκριτικῆς τῆς 14093 Polit.283.a.5 : ἐν ταλασιουργίᾳ μόριον ὅταν εὐθυπλοκίᾳ κρόκης καὶ στή– 14094 Polit.283.a.6 : μονος ἀπεργάζηται πλέγμα, τὸ μὲν πλεχθὲν σύμπαν ἐσθῆτα 14095 Polit.283.a.7 : ἐρεᾶν, τὴν δ´ ἐπὶ τούτῳ τέχνην οὖσαν προσαγορεύομεν 14096 Polit.283.a.8 : ὑφαντικήν. 14097 Polit.283.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 14098 Polit.283.b.1 : {ΞΕ.} Εἶεν· τί δή ποτε οὖν οὐκ εὐθὺς ἀπεκρινάμεθα πλεκ– 14099 Polit.283.b.2 : τικὴν εἶναι κρόκης καὶ στήμονος ὑφαντικήν, ἀλλὰ περιήλθομεν 14100 Polit.283.b.3 : ἐν κύκλῳ πάμπολλα διοριζόμενοι μάτην; 14101 Polit.283.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὔκουν ἔμοιγε, ὦ ξένε, μάτην οὐδὲν τῶν 14102 Polit.283.b.5 : ῥηθέντων ἔδοξε ῥηθῆναι. 14103 Polit.283.b.6 : {ΞΕ.} Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν· ἀλλὰ τάχ´ ἄν, ὦ μακάριε, 14104 Polit.283.b.7 : δόξειε. πρὸς δὴ τὸ νόσημα τὸ τοιοῦτον, ἂν ἄρα πολλάκις 14105 Polit.283.b.8 : ὕστερον ἐπίῃ—θαυμαστὸν γὰρ οὐδέν—λόγον ἄκουσόν τινα 14106 Polit.283.c.1 : προσήκοντα περὶ πάντων τῶν τοιούτων ῥηθῆναι. 14107 Polit.283.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγε μόνον. 14108 Polit.283.c.3 : {ΞΕ.} Πρῶτον τοίνυν ἴδωμεν πᾶσαν τήν τε ὑπερβολὴν καὶ 14109 Polit.283.c.4 : τὴν ἔλλειψιν, ἵνα κατὰ λόγον ἐπαινῶμεν καὶ ψέγωμεν τὰ 14110 Polit.283.c.5 : μακρότερα τοῦ δέοντος ἑκάστοτε λεγόμενα καὶ τἀναντία περὶ 14111 Polit.283.c.6 : τὰς τοιάσδε διατριβάς. 14112 Polit.283.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν χρή. 14113 Polit.283.c.8 : {ΞΕ.} Περὶ δὴ τούτων αὐτῶν ὁ λόγος ἡμῖν οἶμαι γιγνόμενος 14114 Polit.283.c.9 : ὀρθῶς ἂν γίγνοιτο. 14115 Polit.283.c.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνων; 14116 Polit.283.c.11 : {ΞΕ.} Μήκους τε πέρι καὶ βραχύτητος καὶ πάσης ὑπεροχῆς 14117 Polit.283.d.1 : τε καὶ ἐλλείψεως· ἡ γάρ που μετρητικὴ περὶ πάντ´ ἐστὶ 14118 Polit.283.d.2 : ταῦτα. 14119 Polit.283.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14120 Polit.283.d.4 : {ΞΕ.} Διέλωμεν τοίνυν αὐτὴν δύο μέρη· δεῖ γὰρ δὴ πρὸς 14121 Polit.283.d.5 : ὃ νῦν σπεύδομεν. 14122 Polit.283.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγοις ἂν τὴν διαίρεσιν ὅπῃ. 14123 Polit.283.d.7 : {ΞΕ.} Τῇδε· τὸ μὲν κατὰ τὴν πρὸς ἄλληλα μεγέθους καὶ 14124 Polit.283.d.8 : σμικρότητος κοινωνίαν, τὸ δὲ [τὸ] κατὰ τὴν τῆς γενέσεως 14125 Polit.283.d.9 : ἀναγκαίαν οὐσίαν. 14126 Polit.283.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς λέγεις; 14127 Polit.283.d.11 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὐ κατὰ φύσιν δοκεῖ σοι τὸ μεῖζον μηδενὸς 14128 Polit.283.d.12 : ἑτέρου δεῖν μεῖζον λέγειν ἢ τοῦ ἐλάττονος, καὶ τοὔλαττον αὖ 14129 Polit.283.e.1 : τοῦ μείζονος ἔλαττον, ἄλλου δὲ μηδενός; 14130 Polit.283.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔμοιγε. 14131 Polit.283.e.3 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ τὴν τοῦ μετρίου φύσιν ὑπερβάλλον καὶ 14132 Polit.283.e.4 : ὑπερβαλλόμενον ὑπ´ αὐτῆς ἐν λόγοις εἴτε καὶ ἐν ἔργοις ἆρ´ 14133 Polit.283.e.5 : οὐκ αὖ λέξομεν ὡς ὄντως γιγνόμενον, ἐν ᾧ καὶ διαφέρουσι 14134 Polit.283.e.6 : μάλιστα ἡμῶν οἵ τε κακοὶ καὶ [οἱ] ἀγαθοί; 14135 Polit.283.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται. 14136 Polit.283.e.8 : {ΞΕ.} Διττὰς ἄρα ταύτας οὐσίας καὶ κρίσεις τοῦ μεγάλου 14137 Polit.283.e.9 : καὶ τοῦ σμικροῦ θετέον, ἀλλ´ οὐχ ὡς ἔφαμεν ἄρτι πρὸς 14138 Polit.283.e.10 : ἄλληλα μόνον δεῖν, ἀλλ´ ὥσπερ νῦν εἴρηται μᾶλλον τὴν μὲν 14139 Polit.283.e.11 : πρὸς ἄλληλα λεκτέον, τὴν δ´ αὖ πρὸς τὸ μέτριον· οὗ δὲ 14140 Polit.283.e.12 : ἕνεκα, μαθεῖν ἆρ´ ἂν βουλοίμεθα; 14141 Polit.283.e.13 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14142 Polit.284.a.1 : {ΞΕ.} Εἰ πρὸς μηδὲν ἕτερον τὴν τοῦ μείζονος ἐάσει τις 14143 Polit.284.a.2 : φύσιν ἢ πρὸς τοὔλαττον, οὐκ ἔσται ποτὲ πρὸς τὸ μέτριον· 14144 Polit.284.a.3 : ἦ γάρ; 14145 Polit.284.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως. 14146 Polit.284.a.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν τὰς τέχνας τε αὐτὰς καὶ τἆργα αὐτῶν σύμ– 14147 Polit.284.a.6 : παντα διολοῦμεν τούτῳ τῷ λόγῳ, καὶ δὴ καὶ τὴν ζητουμένην 14148 Polit.284.a.7 : νῦν πολιτικὴν καὶ τὴν ῥηθεῖσαν ὑφαντικὴν ἀφανιοῦμεν; 14149 Polit.284.a.8 : ἅπασαι γὰρ αἱ τοιαῦταί που τὸ τοῦ μετρίου πλέον καὶ 14150 Polit.284.a.9 : ἔλαττον οὐχ ὡς οὐκ ὂν ἀλλ´ ὡς ὂν χαλεπὸν περὶ τὰς πράξεις 14151 Polit.284.b.1 : παραφυλάττουσι, καὶ τούτῳ δὴ τῷ τρόπῳ τὸ μέτρον σῴζουσαι 14152 Polit.284.b.2 : πάντα ἀγαθὰ καὶ καλὰ ἀπεργάζονται. 14153 Polit.284.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14154 Polit.284.b.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἂν τὴν πολιτικὴν ἀφανίσωμεν, ἄπορος ἡμῖν 14155 Polit.284.b.5 : ἡ μετὰ τοῦτο ἔσται ζήτησις τῆς βασιλικῆς ἐπιστήμης; 14156 Polit.284.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ μάλα. 14157 Polit.284.b.7 : {ΞΕ.} Πότερον οὖν, καθάπερ ἐν τῷ σοφιστῇ προσηναγκά– 14158 Polit.284.b.8 : σαμεν εἶναι τὸ μὴ ὄν, ἐπειδὴ κατὰ τοῦτο διέφυγεν ἡμᾶς 14159 Polit.284.b.9 : ὁ λόγος, οὕτω καὶ νῦν τὸ πλέον αὖ καὶ ἔλαττον μετρητὰ 14160 Polit.284.b.10 : προσαναγκαστέον γίγνεσθαι μὴ πρὸς ἄλληλα μόνον ἀλλὰ καὶ 14161 Polit.284.c.1 : πρὸς τὴν τοῦ μετρίου γένεσιν; οὐ γὰρ δὴ δυνατόν γε οὔτε 14162 Polit.284.c.2 : πολιτικὸν οὔτ´ ἄλλον τινὰ τῶν περὶ τὰς πράξεις ἐπιστήμονα 14163 Polit.284.c.3 : ἀναμφισβητήτως γεγονέναι τούτου μὴ συνομολογηθέντος. 14164 Polit.284.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ νῦν ὅτι μάλιστα χρὴ ταὐτὸν 14165 Polit.284.c.5 : ποιεῖν. 14166 Polit.284.c.6 : {ΞΕ.} Πλέον, ὦ Σώκρατες, ἔτι τοῦτο τὸ ἔργον ἢ ´κεῖνο— 14167 Polit.284.c.7 : καίτοι κἀκείνου γε μεμνήμεθα τὸ μῆκος ὅσον ἦν—ἀλλ´ 14168 Polit.284.c.8 : ὑποτίθεσθαι μὲν τὸ τοιόνδε περὶ αὐτῶν καὶ μάλα δίκαιον. 14169 Polit.284.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14170 Polit.284.d.1 : {ΞΕ.} Ὥς ποτε δεήσει τοῦ νῦν λεχθέντος πρὸς τὴν περὶ 14171 Polit.284.d.2 : αὐτὸ τἀκριβὲς ἀπόδειξιν. ὅτι δὲ πρὸς τὰ νῦν καλῶς καὶ 14172 Polit.284.d.3 : ἱκανῶς δείκνυται, δοκεῖ μοι βοηθεῖν μεγαλοπρεπῶς ἡμῖν οὗτος 14173 Polit.284.d.4 : ὁ λόγος, ὡς ἄρα ἡγητέον ὁμοίως τὰς τέχνας πάσας εἶναι, 14174 Polit.284.d.5 : μεῖζόν τε ἅμα καὶ ἔλαττον μετρεῖσθαι μὴ πρὸς ἄλληλα μόνον 14175 Polit.284.d.6 : ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν τοῦ μετρίου γένεσιν. τούτου τε γὰρ ὄντος 14176 Polit.284.d.7 : ἐκεῖνα ἔστι, κἀκείνων οὐσῶν ἔστι καὶ τοῦτο, μὴ δὲ ὄντος 14177 Polit.284.d.8 : ποτέρου τούτων οὐδέτερον αὐτῶν ἔσται ποτέ. 14178 Polit.284.e.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τοῦτο μὲν ὀρθῶς· ἀλλὰ τί δὴ τὸ μετὰ τοῦτο; 14179 Polit.284.e.2 : {ΞΕ.} Δῆλον ὅτι διαιροῖμεν ἂν τὴν μετρητικήν, καθάπερ 14180 Polit.284.e.3 : ἐρρήθη, ταύτῃ δίχα τέμνοντες, ἓν μὲν τιθέντες αὐτῆς μόριον 14181 Polit.284.e.4 : συμπάσας τέχνας ὁπόσαι τὸν ἀριθμὸν καὶ μήκη καὶ βάθη 14182 Polit.284.e.5 : καὶ πλάτη καὶ ταχυτῆτας πρὸς τοὐναντίον μετροῦσιν, τὸ δὲ 14183 Polit.284.e.6 : ἕτερον, ὁπόσαι πρὸς τὸ μέτριον καὶ τὸ πρέπον καὶ τὸν καιρὸν 14184 Polit.284.e.7 : καὶ τὸ δέον καὶ πάνθ´ ὁπόσα εἰς τὸ μέσον ἀπῳκίσθη τῶν 14185 Polit.284.e.8 : ἐσχάτων. 14186 Polit.284.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ μέγα γε ἑκάτερον τμῆμα εἶπες, καὶ πολὺ 14187 Polit.284.e.10 : διαφέρον ἀλλήλοιν. 14188 Polit.284.e.11 : {ΞΕ.} Ὃ γὰρ ἐνίοτε, ὦ Σώκρατες, οἰόμενοι δή τι σοφὸν 14189 Polit.285.a.1 : φράζειν πολλοὶ τῶν κομψῶν λέγουσιν, ὡς ἄρα μετρητικὴ 14190 Polit.285.a.2 : περὶ πάντ´ ἐστὶ τὰ γιγνόμενα, τοῦτ´ αὐτὸ τὸ νῦν λεχθὲν ὂν 14191 Polit.285.a.3 : τυγχάνει. μετρήσεως μὲν γὰρ δή τινα τρόπον πάνθ´ ὁπόσα 14192 Polit.285.a.4 : ἔντεχνα μετείληφεν· διὰ δὲ τὸ μὴ κατ´ εἴδη συνειθίσθαι 14193 Polit.285.a.5 : σκοπεῖν διαιρουμένους ταῦτά τε τοσοῦτον διαφέροντα συμ– 14194 Polit.285.a.6 : βάλλουσιν εὐθὺς εἰς ταὐτὸν ὅμοια νομίσαντες, καὶ τοὐναντίον 14195 Polit.285.a.7 : αὖ τούτου δρῶσιν ἕτερα οὐ κατὰ μέρη διαιροῦντες, δέον, ὅταν 14196 Polit.285.b.1 : μὲν τὴν τῶν πολλῶν τις πρότερον αἴσθηται κοινωνίαν, μὴ 14197 Polit.285.b.2 : προαφίστασθαι πρὶν ἂν ἐν αὐτῇ τὰς διαφορὰς ἴδῃ πάσας 14198 Polit.285.b.3 : ὁπόσαιπερ ἐν εἴδεσι κεῖνται, τὰς δὲ αὖ παντοδαπὰς ἀνομοιό– 14199 Polit.285.b.4 : τητας, ὅταν ἐν πλήθεσιν ὀφθῶσιν, μὴ δυνατὸν εἶναι δυσωπού– 14200 Polit.285.b.5 : μενον παύεσθαι πρὶν ἂν σύμπαντα τὰ οἰκεῖα ἐντὸς μιᾶς 14201 Polit.285.b.6 : ὁμοιότητος ἕρξας γένους τινὸς οὐσίᾳ περιβάληται. ταῦτα 14202 Polit.285.b.7 : μὲν οὖν ἱκανῶς περί τε τούτων καὶ περὶ τῶν ἐλλείψεων καὶ 14203 Polit.285.b.8 : ὑπερβολῶν εἰρήσθω· φυλάττωμεν δὲ μόνον ὅτι δύο γένη 14204 Polit.285.c.1 : περὶ αὐτὰ ἐξηύρηται τῆς μετρητικῆς, καὶ ἅ φαμεν αὔτ´ εἶναι 14205 Polit.285.c.2 : μεμνώμεθα. 14206 Polit.285.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Μεμνησόμεθα. 14207 Polit.285.c.4 : {ΞΕ.} Μετὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἕτερον προσδεξώμεθα 14208 Polit.285.c.5 : περὶ αὐτῶν τε τῶν ζητουμένων καὶ περὶ πάσης τῆς ἐν τοῖς 14209 Polit.285.c.6 : τοιοῖσδε λόγοις διατριβῆς. 14210 Polit.285.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14211 Polit.285.c.8 : {ΞΕ.} Εἴ τις ἀνέροιτο ἡμᾶς τὴν περὶ γράμματα συνουσίαν 14212 Polit.285.c.9 : τῶν μανθανόντων, ὁπόταν τις ὁτιοῦν ὄνομα ἐρωτηθῇ τίνων 14213 Polit.285.c.10 : ἐστὶ γραμμάτων, πότερον αὐτῷ τότε φῶμεν γίγνεσθαι τὴν 14214 Polit.285.d.1 : ζήτησιν ἑνὸς ἕνεκα μᾶλλον τοῦ προβληθέντος ἢ τοῦ περὶ 14215 Polit.285.d.2 : πάντα τὰ προβαλλόμενα γραμματικωτέρῳ γίγνεσθαι; 14216 Polit.285.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον ὅτι τοῦ περὶ ἅπαντα. 14217 Polit.285.d.4 : {ΞΕ.} Τί δ´ αὖ νῦν ἡμῖν ἡ περὶ τοῦ πολιτικοῦ ζήτησις; 14218 Polit.285.d.5 : ἕνεκα αὐτοῦ τούτου προβέβληται μᾶλλον ἢ τοῦ περὶ πάντα 14219 Polit.285.d.6 : διαλεκτικωτέροις γίγνεσθαι; 14220 Polit.285.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ τοῦτο δῆλον ὅτι τοῦ περὶ πάντα. 14221 Polit.285.d.8 : {ΞΕ.} Ἦ που τὸν τῆς ὑφαντικῆς γε λόγον αὐτῆς ταύτης 14222 Polit.285.d.9 : ἕνεκα θηρεύειν οὐδεὶς ἂν ἐθελήσειεν νοῦν ἔχων· ἀλλ´ οἶμαι 14223 Polit.285.d.10 : τοὺς πλείστους λέληθεν ὅτι τοῖς μὲν τῶν ὄντων ῥᾳδίως 14224 Polit.285.e.1 : καταμαθεῖν αἰσθηταί τινες ὁμοιότητες πεφύκασιν, ἃς οὐδὲν 14225 Polit.285.e.2 : χαλεπὸν δηλοῦν, ὅταν αὐτῶν τις βουληθῇ τῷ λόγον αἰτοῦντι 14226 Polit.285.e.3 : περί του μὴ μετὰ πραγμάτων ἀλλὰ χωρὶς λόγου ῥᾳδίως 14227 Polit.285.e.4 : ἐνδείξασθαι· τοῖς δ´ αὖ μεγίστοις οὖσι καὶ τιμιωτάτοις 14228 Polit.286.a.1 : οὐκ ἔστιν εἴδωλον οὐδὲν πρὸς τοὺς ἀνθρώπους εἰργασμένον 14229 Polit.286.a.2 : ἐναργῶς, οὗ δειχθέντος τὴν τοῦ πυνθανομένου ψυχὴν ὁ 14230 Polit.286.a.3 : βουλόμενος ἀποπληρῶσαι, πρὸς τῶν αἰσθήσεών τινα προσαρ– 14231 Polit.286.a.4 : μόττων, ἱκανῶς πληρώσει. διὸ δεῖ μελετᾶν λόγον ἑκάστου 14232 Polit.286.a.5 : δυνατὸν εἶναι δοῦναι καὶ δέξασθαι· τὰ γὰρ ἀσώματα, κάλλιστα 14233 Polit.286.a.6 : ὄντα καὶ μέγιστα, λόγῳ μόνον ἄλλῳ δὲ οὐδενὶ σαφῶς δείκνυ– 14234 Polit.286.a.7 : ται, τούτων δὲ ἕνεκα πάντ´ ἐστὶ τὰ νῦν λεγόμενα. ῥᾴων 14235 Polit.286.b.1 : δ´ ἐν τοῖς ἐλάττοσιν ἡ μελέτη παντὸς πέρι μᾶλλον ἢ περὶ 14236 Polit.286.b.2 : τὰ μείζω. 14237 Polit.286.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες. 14238 Polit.286.b.4 : {ΞΕ.} Ὧν τοίνυν χάριν ἅπανθ´ ἡμῖν ταῦτ´ ἐρρήθη περὶ 14239 Polit.286.b.5 : τούτων, μνησθῶμεν. 14240 Polit.286.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνων; 14241 Polit.286.b.7 : {ΞΕ.} Ταύτης τε οὐχ ἥκιστα αὐτῆς ἕνεκα τῆς δυσχερείας 14242 Polit.286.b.8 : ἣν περὶ τὴν μακρολογίαν τὴν περὶ τὴν ὑφαντικὴν ἀπεδεξά– 14243 Polit.286.b.9 : μεθα δυσχερῶς, καὶ τὴν περὶ τὴν τοῦ παντὸς ἀνείλιξιν καὶ 14244 Polit.286.b.10 : τὴν τοῦ σοφιστοῦ πέρι τῆς τοῦ μὴ ὄντος οὐσίας, ἐννοοῦντες 14245 Polit.286.b.11 : ὡς ἔσχε μῆκος πλέον, καὶ ἐπὶ τούτοις δὴ πᾶσιν ἐπεπλήξαμεν 14246 Polit.286.c.1 : ἡμῖν αὐτοῖς, δείσαντες μὴ περίεργα ἅμα καὶ μακρὰ λέγοιμεν. 14247 Polit.286.c.2 : ἵν´ οὖν εἰς αὖθις μηδὲν πάσχωμεν τοιοῦτον, τούτων ἕνεκα 14248 Polit.286.c.3 : πάντων τὰ πρόσθε νῷν εἰρῆσθαι φάθι. 14249 Polit.286.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ταῦτ´ ἔσται. λέγε ἑξῆς μόνον. 14250 Polit.286.c.5 : {ΞΕ.} Λέγω τοίνυν ὅτι χρὴ δὴ μεμνημένους ἐμὲ καὶ σὲ 14251 Polit.286.c.6 : τῶν νῦν εἰρημένων τόν τε ψόγον ἑκάστοτε καὶ ἔπαινον 14252 Polit.286.c.7 : ποιεῖσθαι βραχύτητος ἅμα καὶ μήκους ὧν ἂν ἀεὶ πέρι 14253 Polit.286.c.8 : λέγωμεν, μὴ πρὸς ἄλληλα τὰ μήκη κρίνοντες ἀλλὰ κατὰ τὸ 14254 Polit.286.d.1 : τῆς μετρητικῆς μέρος ὃ τότε ἔφαμεν δεῖν μεμνῆσθαι, πρὸς 14255 Polit.286.d.2 : τὸ πρέπον. 14256 Polit.286.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14257 Polit.286.d.4 : {ΞΕ.} Οὐ τοίνυν οὐδὲ πρὸς τοῦτο πάντα. οὔτε γὰρ πρὸς 14258 Polit.286.d.5 : τὴν ἡδονὴν μήκους ἁρμόττοντος οὐδὲν προσδεησόμεθα, πλὴν 14259 Polit.286.d.6 : εἰ πάρεργόν τι· τό τε αὖ πρὸς τὴν τοῦ προβληθέντος ζήτησιν, 14260 Polit.286.d.7 : ὡς ἂν ῥᾷστα καὶ τάχιστα εὕροιμεν, δεύτερον ἀλλ´ οὐ πρῶτον 14261 Polit.286.d.8 : ὁ λόγος ἀγαπᾶν παραγγέλλει, πολὺ δὲ μάλιστα καὶ πρῶτον 14262 Polit.286.d.9 : τὴν μέθοδον αὐτὴν τιμᾶν τοῦ κατ´ εἴδη δυνατὸν εἶναι διαιρεῖν, 14263 Polit.286.e.1 : καὶ δὴ καὶ λόγον, ἄντε παμμήκης λεχθεὶς τὸν ἀκούσαντα 14264 Polit.286.e.2 : εὑρετικώτερον ἀπεργάζηται, τοῦτον σπουδάζειν καὶ τῷ μήκει 14265 Polit.286.e.3 : μηδὲν ἀγανακτεῖν, ἄντ´ αὖ βραχύτερος, ὡσαύτως· ἔτι δ´ αὖ 14266 Polit.286.e.4 : πρὸς τούτοις τὸν περὶ τὰς τοιάσδε συνουσίας ψέγοντα λόγων 14267 Polit.286.e.5 : μήκη καὶ τὰς ἐν κύκλῳ περιόδους οὐκ ἀποδεχόμενον, ὅτι χρὴ 14268 Polit.286.e.6 : τὸν τοιοῦτον μὴ [πάνυ] ταχὺ μηδ´ εὐθὺς οὕτω μεθιέναι ψέξαντα 14269 Polit.287.a.1 : μόνον ὡς μακρὰ τὰ λεχθέντα, ἀλλὰ καὶ προσαποφαίνειν 14270 Polit.287.a.2 : οἴεσθαι δεῖν ὡς βραχύτερα ἂν γενόμενα τοὺς συνόντας 14271 Polit.287.a.3 : ἀπηργάζετο διαλεκτικωτέρους καὶ τῆς τῶν ὄντων λόγῳ δηλώ– 14272 Polit.287.a.4 : σεως εὑρετικωτέρους, τῶν δὲ ἄλλων καὶ πρὸς ἄλλ´ ἄττα 14273 Polit.287.a.5 : ψόγων καὶ ἐπαίνων μηδὲν φροντίζειν μηδὲ τὸ παράπαν 14274 Polit.287.a.6 : ἀκούειν δοκεῖν τῶν τοιούτων λόγων. καὶ τούτων μὲν ἅλις, 14275 Polit.287.a.7 : εἰ καὶ σοὶ ταύτῃ συνδοκεῖ· πρὸς δὲ δὴ τὸν πολιτικὸν 14276 Polit.287.b.1 : ἴωμεν πάλιν, τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ 14277 Polit.287.b.2 : παράδειγμα. 14278 Polit.287.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς εἶπες, καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις. 14279 Polit.287.b.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἀπό γε τῶν πολλῶν ὁ βασιλεὺς ὅσαι 14280 Polit.287.b.5 : σύννομοι, μᾶλλον δὲ ἀπὸ πασῶν τῶν περὶ τὰς ἀγέλας 14281 Polit.287.b.6 : διακεχώρισται· λοιπαὶ δέ, φαμέν, αἱ κατὰ πόλιν αὐτὴν τῶν 14282 Polit.287.b.7 : τε συναιτίων καὶ τῶν αἰτίων, ἃς πρώτας ἀπ´ ἀλλήλων 14283 Polit.287.b.8 : διαιρετέον. 14284 Polit.287.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14285 Polit.287.b.10 : {ΞΕ.} Οἶσθ´ οὖν ὅτι χαλεπὸν αὐτὰς τεμεῖν δίχα; τὸ δ´ 14286 Polit.287.c.1 : αἴτιον, ὡς οἶμαι, προϊοῦσιν οὐχ ἧττον ἔσται καταφανές. 14287 Polit.287.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν χρὴ δρᾶν οὕτως. 14288 Polit.287.c.3 : {ΞΕ.} Κατὰ μέλη τοίνυν αὐτὰς οἷον ἱερεῖον διαιρώμεθα, 14289 Polit.287.c.4 : ἐπειδὴ δίχα ἀδυνατοῦμεν. δεῖ γὰρ εἰς τὸν ἐγγύτατα ὅτι 14290 Polit.287.c.5 : μάλιστα τέμνειν ἀριθμὸν ἀεί. 14291 Polit.287.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς οὖν ποιῶμεν τὰ νῦν; 14292 Polit.287.c.7 : {ΞΕ.} Ὥσπερ ἔμπροσθεν, ὁπόσαι παρείχοντο ὄργανα περὶ 14293 Polit.287.c.8 : τὴν ὑφαντικήν, πάσας δήπου τότε ἐτίθεμεν ὡς συναιτίους. 14294 Polit.287.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14295 Polit.287.c.10 : {ΞΕ.} Καὶ νῦν δὴ ταὐτὸν μὲν τοῦτο, ἔτι δὲ μᾶλλον ἢ τόθ´ 14296 Polit.287.d.1 : ἡμῖν ποιητέον. ὅσαι γὰρ σμικρὸν ἢ μέγα τι δημιουργοῦσι 14297 Polit.287.d.2 : κατὰ πόλιν ὄργανον, θετέον ἁπάσας ταύτας ὡς οὔσας συναι– 14298 Polit.287.d.3 : τίους. ἄνευ γὰρ τούτων οὐκ ἄν ποτε γένοιτο πόλις οὐδὲ πολι– 14299 Polit.287.d.4 : τική, τούτων δ´ αὖ βασιλικῆς ἔργον τέχνης οὐδέν που θήσομεν. 14300 Polit.287.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐ γάρ. 14301 Polit.287.d.6 : {ΞΕ.} Καὶ μὲν δὴ χαλεπὸν ἐπιχειροῦμεν δρᾶν ἀποχωρί– 14302 Polit.287.d.7 : ζοντες τοῦτο ἀπὸ τῶν ἄλλων τὸ γένος· ὅτι γὰρ οὖν τῶν ὄντων 14303 Polit.287.d.8 : ἔστιν ὡς ἑνός γέ τινος ὄργανον εἰπόντα δοκεῖν εἰρηκέναι 14304 Polit.287.e.1 : τι πιθανόν. ὅμως δὲ ἕτερον αὖ τῶν ἐν πόλει κτημάτων 14305 Polit.287.e.2 : εἴπωμεν τόδε. 14306 Polit.287.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14307 Polit.287.e.4 : {ΞΕ.} Ὡς οὐκ ἔστι ταύτην τὴν δύναμιν ἔχον. οὐ γὰρ ἐπὶ 14308 Polit.287.e.5 : γενέσεως αἰτίᾳ πήγνυται, καθάπερ ὄργανον, ἀλλ´ ἕνεκα τοῦ 14309 Polit.287.e.6 : δημιουργηθέντος σωτηρίας. 14310 Polit.287.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14311 Polit.287.e.8 : {ΞΕ.} Τοῦτο ὃ δὴ ξηροῖς καὶ ὑγροῖς καὶ ἐμπύροις καὶ 14312 Polit.287.e.9 : ἀπύροις παντοδαπὸν εἶδος ἐργασθὲν ἀγγεῖον [ὃ δὴ] μιᾷ κλήσει 14313 Polit.287.e.10 : προσφθεγγόμεθα, καὶ μάλα γε συχνὸν εἶδος καὶ τῇ ζητουμένῃ 14314 Polit.288.a.1 : γε, ὡς οἶμαι, προσῆκον οὐδὲν ἀτεχνῶς ἐπιστήμῃ. 14315 Polit.288.a.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 14316 Polit.288.a.3 : {ΞΕ.} Τούτων δὴ τρίτον ἕτερον εἶδος κτημάτων πάμπολυ 14317 Polit.288.a.4 : κατοπτέον πεζὸν καὶ ἔνυδρον καὶ πολυπλανὲς καὶ ἀπλανὲς 14318 Polit.288.a.5 : καὶ τίμιον καὶ ἄτιμον, ἓν δὲ ὄνομα ἔχον, διότι πᾶν ἕνεκά 14319 Polit.288.a.6 : τινος ἐφέδρας ἐστί, θᾶκος ἀεί τινι γιγνόμενον. 14320 Polit.288.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14321 Polit.288.a.8 : {ΞΕ.} Ὄχημα αὐτό που λέγομεν, οὐ πάνυ πολιτικῆς 14322 Polit.288.a.9 : ἔργον, ἀλλὰ μᾶλλον πολὺ τεκτονικῆς καὶ κεραμικῆς καὶ 14323 Polit.288.a.10 : χαλκοτυπικῆς. 14324 Polit.288.a.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Μανθάνω. 14325 Polit.288.b.1 : {ΞΕ.} Τί δὲ τέταρτον; ἆρ´ ἕτερον εἶναι τούτων λεκτέον, 14326 Polit.288.b.2 : ἐν ᾧ τὰ πλεῖστά ἐστι τῶν πάλαι ῥηθέντων, ἐσθής τε σύμ– 14327 Polit.288.b.3 : πασα καὶ τῶν ὅπλων τὸ πολὺ καὶ τείχη πάντα θ´ ὅσα γήινα 14328 Polit.288.b.4 : περιβλήματα καὶ λίθινα, καὶ μυρία ἕτερα; προβολῆς δὲ 14329 Polit.288.b.5 : ἕνεκα συμπάντων αὐτῶν εἰργασμένων δικαιότατ´ ἂν ὅλον 14330 Polit.288.b.6 : προσαγορεύοιτο πρόβλημα, καὶ πολλῷ μᾶλλον τέχνης οἰ– 14331 Polit.288.b.7 : κοδομικῆς ἔργον καὶ ὑφαντικῆς τὸ πλεῖστον νομίζοιτ´ ἂν 14332 Polit.288.b.8 : ὀρθότερον ἢ πολιτικῆς. 14333 Polit.288.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 14334 Polit.288.c.1 : {ΞΕ.} Πέμπτον δὲ ἆρ´ ἂν ἐθέλοιμεν τὸ περὶ τὸν κόσμον 14335 Polit.288.c.2 : καὶ γραφικὴν θεῖναι καὶ ὅσα ταύτῃ προσχρώμενα καὶ μουσικῇ 14336 Polit.288.c.3 : μιμήματα τελεῖται, πρὸς τὰς ἡδονὰς μόνον ἡμῶν ἀπειργα– 14337 Polit.288.c.4 : σμένα, δικαίως δ´ ἂν ὀνόματι περιληφθέντα ἑνί; 14338 Polit.288.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίῳ; 14339 Polit.288.c.6 : {ΞΕ.} Παίγνιόν πού τι λέγεται. 14340 Polit.288.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14341 Polit.288.c.8 : {ΞΕ.} Τοῦτο τοίνυν τούτοις ἓν ὄνομα ἅπασι πρέψει προσ– 14342 Polit.288.c.9 : αγορευθέν· οὐ γὰρ σπουδῆς οὐδὲν αὐτῶν χάριν, ἀλλὰ παιδιᾶς 14343 Polit.288.c.10 : ἕνεκα πάντα δρᾶται. 14344 Polit.288.d.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ τοῦτο σχεδόν τι μανθάνω. 14345 Polit.288.d.2 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ πᾶσιν τούτοις σώματα παρέχον, ἐξ ὧν καὶ 14346 Polit.288.d.3 : ἐν οἷς δημιουργοῦσιν ὁπόσαι τῶν τεχνῶν νῦν εἴρηνται, 14347 Polit.288.d.4 : παντοδαπὸν εἶδος πολλῶν ἑτέρων τεχνῶν ἔκγονον ὄν, ἆρ´ 14348 Polit.288.d.5 : οὐχ ἕκτον θήσομεν; 14349 Polit.288.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 14350 Polit.288.d.7 : {ΞΕ.} Χρυσόν τε καὶ ἄργυρον καὶ πάνθ´ ὁπόσα μεταλ– 14351 Polit.288.d.8 : λεύεται καὶ ὅσα δρυοτομικὴ καὶ κουρὰ σύμπασα τέμνουσα 14352 Polit.288.d.9 : παρέχει τεκτονικῇ καὶ πλεκτικῇ· καὶ ἔτι φλοιστικὴ φυτῶν 14353 Polit.288.e.1 : τε καὶ ἐμψύχων δέρματα σωμάτων περιαιροῦσα σκυτοτομική, 14354 Polit.288.e.2 : καὶ ὅσαι περὶ τὰ τοιαῦτά εἰσιν τέχναι, καὶ φελλῶν καὶ βύβλων 14355 Polit.288.e.3 : καὶ δεσμῶν ἐργαστικαὶ παρέσχον δημιουργεῖν σύνθετα ἐκ μὴ 14356 Polit.288.e.4 : συντιθεμένων εἴδη γενῶν. ἓν δὲ αὐτὸ προσαγορεύομεν πᾶν 14357 Polit.288.e.5 : τὸ πρωτογενὲς ἀνθρώποις κτῆμα καὶ ἀσύνθετον καὶ βασιλικῆς 14358 Polit.288.e.6 : ἐπιστήμης οὐδαμῶς ἔργον ὄν. 14359 Polit.288.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 14360 Polit.288.e.8 : {ΞΕ.} Τὴν δὴ τῆς τροφῆς κτῆσιν, καὶ ὅσα εἰς τὸ σῶμα 14361 Polit.288.e.9 : συγκαταμειγνύμενα ἑαυτῶν μέρεσι μέρη σώματος εἰς τὸ 14362 Polit.289.a.1 : θεραπεῦσαί τινα δύναμιν εἴληχε, λεκτέον ἕβδομον ὀνομά– 14363 Polit.289.a.2 : σαντας αὐτὸ σύμπαν ἡμῶν εἶναι τροφόν, εἰ μή τι κάλλιον 14364 Polit.289.a.3 : ἔχομεν ἄλλο θέσθαι· γεωργικῇ δὲ καὶ θηρευτικῇ καὶ γυμνα– 14365 Polit.289.a.4 : στικῇ καὶ ἰατρικῇ καὶ μαγειρικῇ πᾶν ὑποτιθέντες ὀρθότερον 14366 Polit.289.a.5 : ἀποδώσομεν ἢ τῇ πολιτικῇ. 14367 Polit.289.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 14368 Polit.289.a.7 : {ΞΕ.} Σχεδὸν τοίνυν ὅσα ἔχεται κτήσεως, πλὴν τῶν 14369 Polit.289.a.8 : ἡμέρων ζῴων, ἐν τούτοις ἑπτὰ οἶμαι γένεσιν εἰρῆσθαι. 14370 Polit.289.a.9 : σκόπει δέ· ἦν γὰρ δικαιότατα μὲν ἂν τεθὲν κατ´ ἀρχὰς τὸ 14371 Polit.289.b.1 : πρωτογενὲς εἶδος, μετὰ δὲ τοῦτο ὄργανον, ἀγγεῖον, ὄχημα, 14372 Polit.289.b.2 : πρόβλημα, παίγνιον, θρέμμα. 〈ἃ〉 παραλείπομεν δέ, εἴ 14373 Polit.289.b.3 : τι μὴ μέγα λέληθεν, εἴς τι τούτων δυνατὸν ἁρμόττειν, 14374 Polit.289.b.4 : οἷον ἡ τοῦ νομίσματος ἰδέα καὶ σφραγίδων καὶ παντὸς 14375 Polit.289.b.5 : χαρακτῆρος. γένος τε γὰρ ἐν αὑτοῖς ταῦτα οὐδὲν ἔχει 14376 Polit.289.b.6 : μέγα σύννομον, ἀλλὰ τὰ μὲν εἰς κόσμον, τὰ δὲ εἰς ὄρ– 14377 Polit.289.b.7 : γανα βίᾳ μέν, ὅμως δὲ πάντως ἑλκόμενα συμφωνήσει. 14378 Polit.289.b.8 : τὰ δὲ περὶ ζῴων κτῆσιν τῶν ἡμέρων, πλὴν δούλων, ἡ 14379 Polit.289.c.1 : πρότερον ἀγελαιοτροφικὴ διαμερισθεῖσα πάντ´ εἰληφυῖα 14380 Polit.289.c.2 : ἀναφανεῖται. 14381 Polit.289.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 14382 Polit.289.c.4 : {ΞΕ.} Τὸ δὲ δὴ δούλων καὶ πάντων ὑπηρετῶν λοιπόν, ἐν 14383 Polit.289.c.5 : οἷς που καὶ μαντεύομαι τοὺς περὶ αὐτὸ τὸ πλέγμα ἀμφισβη– 14384 Polit.289.c.6 : τοῦντας τῷ βασιλεῖ καταφανεῖς γενήσεσθαι, καθάπερ τοῖς 14385 Polit.289.c.7 : ὑφάνταις τότε τοὺς περὶ τὸ νήθειν τε καὶ ξαίνειν καὶ ὅσα 14386 Polit.289.c.8 : ἄλλα εἴπομεν. οἱ δὲ ἄλλοι πάντες, ὡς συναίτιοι λεχθέντες, 14387 Polit.289.c.9 : ἅμα τοῖς ἔργοις τοῖς νυνδὴ ῥηθεῖσιν ἀνήλωνται καὶ ἀπεχωρί– 14388 Polit.289.d.1 : σθησαν ἀπὸ βασιλικῆς τε καὶ πολιτικῆς πράξεως. 14389 Polit.289.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἐοίκασι γοῦν. 14390 Polit.289.d.3 : {ΞΕ.} Ἴθι δὴ σκεψώμεθα τοὺς λοιποὺς προσελθόντες 14391 Polit.289.d.4 : ἐγγύθεν, ἵνα αὐτοὺς εἰδῶμεν βεβαιότερον. 14392 Polit.289.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν χρή. 14393 Polit.289.d.6 : {ΞΕ.} Τοὺς μὲν δὴ μεγίστους ὑπηρέτας, ὡς ἐνθένδε ἰδεῖν, 14394 Polit.289.d.7 : τοὐναντίον ἔχοντας εὑρίσκομεν οἷς ὑπωπτεύσαμεν ἐπιτήδευμα 14395 Polit.289.d.8 : καὶ πάθος. 14396 Polit.289.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνας; 14397 Polit.289.d.10 : {ΞΕ.} Τοὺς ὠνητούς τε καὶ τῷ τρόπῳ τούτῳ κτητούς· οὓς 14398 Polit.289.e.1 : ἀναμφισβητήτως δούλους ἔχομεν εἰπεῖν; ἥκιστα βασιλικῆς 14399 Polit.289.e.2 : μεταποιουμένους τέχνης. 14400 Polit.289.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 14401 Polit.289.e.4 : {ΞΕ.} Τί δέ; τῶν ἐλευθέρων ὅσοι τοῖς νυνδὴ ῥηθεῖσιν εἰς 14402 Polit.289.e.5 : ὑπηρετικὴν ἑκόντες αὑτοὺς τάττουσι, τά τε γεωργίας καὶ τὰ 14403 Polit.289.e.6 : τῶν ἄλλων τεχνῶν ἔργα διακομίζοντες ἐπ´ ἀλλήλους καὶ 14404 Polit.289.e.7 : ἀνισοῦντες, οἱ μὲν κατ´ ἀγοράς, οἱ δὲ πόλιν ἐκ πόλεως 14405 Polit.289.e.8 : ἀλλάττοντες κατὰ θάλατταν καὶ πεζῇ, νόμισμά τε πρὸς τὰ 14406 Polit.289.e.9 : ἄλλα καὶ αὐτὸ πρὸς αὑτὸ διαμείβοντες, οὓς ἀργυραμοιβούς τε 14407 Polit.290.a.1 : καὶ ἐμπόρους καὶ ναυκλήρους καὶ καπήλους ἐπωνομάκαμεν, 14408 Polit.290.a.2 : μῶν τῆς πολιτικῆς ἀμφισβητήσουσί τι; 14409 Polit.290.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τάχ´ ἂν ἴσως τῆς γε τῶν ἐμπορευτικῶν. 14410 Polit.290.a.4 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ οὐ μὴν οὕς γε ὁρῶμεν μισθωτοὺς καὶ θῆτας 14411 Polit.290.a.5 : πᾶσιν ἑτοιμότατα ὑπηρετοῦντας, μή ποτε βασιλικῆς μετα– 14412 Polit.290.a.6 : ποιουμένους εὕρωμεν. 14413 Polit.290.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γάρ; 14414 Polit.290.a.8 : {ΞΕ.} Τί δὲ ἄρα τοὺς τὰ τοιάδε διακονοῦντας ἡμῖν ἑκάστοτε; 14415 Polit.290.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὰ ποῖα εἶπες καὶ τίνας; 14416 Polit.290.b.1 : {ΞΕ.} Ὧν τὸ κηρυκικὸν ἔθνος, ὅσοι τε περὶ γράμματα 14417 Polit.290.b.2 : σοφοὶ γίγνονται πολλάκις ὑπηρετήσαντες, καὶ πόλλ´ ἄττα 14418 Polit.290.b.3 : ἕτερα περὶ τὰς ἀρχὰς διαπονεῖσθαί τινες ἕτεροι πάνδεινοι, 14419 Polit.290.b.4 : τί τούτους αὖ λέξομεν; 14420 Polit.290.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὅπερ εἶπες νῦν, ὑπηρέτας, ἀλλ´ οὐκ αὐτοὺς ἐν 14421 Polit.290.b.6 : ταῖς πόλεσιν ἄρχοντας. 14422 Polit.290.b.7 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ οὐ μὴν οἶμαί γε ἐνύπνιον ἰδὼν εἶπον ταύτῃ 14423 Polit.290.b.8 : πῃ φανήσεσθαι τοὺς διαφερόντως ἀμφισβητοῦντας τῆς πολι– 14424 Polit.290.b.9 : τικῆς. καίτοι σφόδρα γε ἄτοπον ἂν εἶναι δόξειε τὸ ζητεῖν 14425 Polit.290.c.1 : τούτους ἐν ὑπηρετικῇ μοίρᾳ τινί. 14426 Polit.290.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 14427 Polit.290.c.3 : {ΞΕ.} Ἔτι δὴ προσμείξωμεν ἐγγύτερον ἐπὶ τοὺς μήπω 14428 Polit.290.c.4 : βεβασανισμένους. εἰσὶ δὲ οἵ τε περὶ μαντικὴν ἔχοντές 14429 Polit.290.c.5 : τινος ἐπιστήμης διακόνου μόριον· ἑρμηνευταὶ γάρ που 14430 Polit.290.c.6 : νομίζονται παρὰ θεῶν ἀνθρώποις. 14431 Polit.290.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14432 Polit.290.c.8 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν καὶ τὸ τῶν ἱερέων αὖ γένος, ὡς τὸ νόμιμόν 14433 Polit.290.c.9 : φησι, παρὰ μὲν ἡμῶν δωρεὰς θεοῖς διὰ θυσιῶν ἐπιστῆμόν 14434 Polit.290.d.1 : ἐστι κατὰ νοῦν ἐκείνοις δωρεῖσθαι, παρὰ δὲ ἐκείνων ἡμῖν εὐ– 14435 Polit.290.d.2 : χαῖς κτῆσιν ἀγαθῶν αἰτήσασθαι· ταῦτα δὲ διακόνου τέχνης 14436 Polit.290.d.3 : ἐστί που μόρια ἀμφότερα. 14437 Polit.290.d.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται γοῦν. 14438 Polit.290.d.5 : {ΞΕ.} Ἤδη τοίνυν μοι δοκοῦμεν οἷόν γέ τινος ἴχνους ἐφ´ 14439 Polit.290.d.6 : ὃ πορευόμεθα προσάπτεσθαι. τὸ γὰρ δὴ τῶν ἱερέων σχῆμα 14440 Polit.290.d.7 : καὶ τὸ τῶν μάντεων εὖ μάλα φρονήματος πληροῦται καὶ 14441 Polit.290.d.8 : δόξαν σεμνὴν λαμβάνει διὰ τὸ μέγεθος τῶν ἐγχειρημάτων, 14442 Polit.290.d.9 : ὥστε περὶ μὲν Αἴγυπτον οὐδ´ ἔξεστι βασιλέα χωρὶς ἱερατικῆς 14443 Polit.290.e.1 : ἄρχειν, ἀλλ´ ἐὰν ἄρα καὶ τύχῃ πρότερον ἐξ ἄλλου γένους 14444 Polit.290.e.2 : βιασάμενος, ὕστερον ἀναγκαῖον εἰς τοῦτο εἰστελεῖσθαι αὐτὸν 14445 Polit.290.e.3 : τὸ γένος· ἔτι δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων πολλαχοῦ ταῖς μεγίσταις 14446 Polit.290.e.4 : ἀρχαῖς τὰ μέγιστα τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα θύματα εὕροι τις 14447 Polit.290.e.5 : ἂν προσταττόμενα θύειν. καὶ δὴ καὶ παρ´ ὑμῖν οὐχ ἥκιστα 14448 Polit.290.e.6 : δῆλον ὃ λέγω· τῷ γὰρ λαχόντι βασιλεῖ φασιν τῇδε τὰ 14449 Polit.290.e.7 : σεμνότατα καὶ μάλιστα πάτρια τῶν ἀρχαίων θυσιῶν ἀπο– 14450 Polit.290.e.8 : δεδόσθαι. 14451 Polit.290.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πάνυ γε. 14452 Polit.291.a.1 : {ΞΕ.} Τούτους τε τοίνυν τοὺς κληρωτοὺς βασιλέας ἅμα 14453 Polit.291.a.2 : καὶ ἱερέας, καὶ ὑπηρέτας αὐτῶν καί τινα ἕτερον πάμπολυν 14454 Polit.291.a.3 : ὄχλον σκεπτέον, ὃς ἄρτι κατάδηλος νῦν ἡμῖν γέγονεν 14455 Polit.291.a.4 : ἀποχωρισθέντων τῶν ἔμπροσθεν. 14456 Polit.291.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνας δ´ αὐτοὺς καὶ λέγεις; 14457 Polit.291.a.6 : {ΞΕ.} Καὶ μάλα τινὰς ἀτόπους. 14458 Polit.291.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δή; 14459 Polit.291.a.8 : {ΞΕ.} Πάμφυλόν τι γένος αὐτῶν, ὥς γε ἄρτι σκοπουμένῳ 14460 Polit.291.a.9 : φαίνεται. πολλοὶ μὲν γὰρ λέουσι τῶν ἀνδρῶν εἴξασι καὶ Κεν– 14461 Polit.291.b.1 : ταύροις καὶ τοιούτοισιν ἑτέροις, πάμπολλοι δὲ Σατύροις καὶ 14462 Polit.291.b.2 : τοῖς ἀσθενέσι καὶ πολυτρόποις θηρίοις· ταχὺ δὲ μεταλλάτ– 14463 Polit.291.b.3 : τουσι τάς τε ἰδέας καὶ τὴν δύναμιν εἰς ἀλλήλους. καὶ μέντοι 14464 Polit.291.b.4 : μοι νῦν, ὦ Σώκρατες, ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας. 14465 Polit.291.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγοις ἄν· ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν. 14466 Polit.291.b.6 : {ΞΕ.} Ναί· τὸ γὰρ ἄτοπον ἐξ ἀγνοίας πᾶσι συμβαίνει. 14467 Polit.291.b.7 : καὶ γὰρ δὴ καὶ νῦν αὐτὸς τοῦτ´ ἔπαθον· ἐξαίφνης ἠμφεγνόησα 14468 Polit.291.c.1 : κατιδὼν τὸν περὶ τὰ τῶν πόλεων πράγματα χορόν. 14469 Polit.291.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον; 14470 Polit.291.c.3 : {ΞΕ.} Τὸν πάντων τῶν σοφιστῶν μέγιστον γόητα καὶ 14471 Polit.291.c.4 : ταύτης τῆς τέχνης ἐμπειρότατον· ὃν ἀπὸ τῶν ὄντως ὄντων 14472 Polit.291.c.5 : πολιτικῶν καὶ βασιλικῶν καίπερ παγχάλεπον ὄντα ἀφαιρεῖν 14473 Polit.291.c.6 : ἀφαιρετέον, εἰ μέλλομεν ἰδεῖν ἐναργῶς τὸ ζητούμενον. 14474 Polit.291.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε οὐκ ἀνετέον. 14475 Polit.291.c.8 : {ΞΕ.} Οὔκουν δὴ κατά γε τὴν ἐμήν. καί μοι φράζε τόδε. 14476 Polit.291.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14477 Polit.291.d.1 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὐ μοναρχία τῶν πολιτικῶν ἡμῖν ἀρχῶν ἐστι μία; 14478 Polit.291.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14479 Polit.291.d.3 : {ΞΕ.} Καὶ μετὰ μοναρχίαν εἴποι τις ἂν οἶμαι τὴν ὑπὸ τῶν 14480 Polit.291.d.4 : ὀλίγων δυναστείαν. 14481 Polit.291.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 14482 Polit.291.d.6 : {ΞΕ.} Τρίτον δὲ σχῆμα πολιτείας οὐχ ἡ τοῦ πλήθους ἀρχή, 14483 Polit.291.d.7 : δημοκρατία τοὔνομα κληθεῖσα; 14484 Polit.291.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πάνυ γε. 14485 Polit.291.d.9 : {ΞΕ.} Τρεῖς δ´ οὖσαι μῶν οὐ πέντε τρόπον τινὰ γίγνονται, 14486 Polit.291.d.10 : δύ´ ἐξ ἑαυτῶν ἄλλα πρὸς αὑταῖς ὀνόματα τίκτουσαι; 14487 Polit.291.d.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖα δή; 14488 Polit.291.e.1 : {ΞΕ.} Πρὸς τὸ βίαιόν που καὶ ἑκούσιον ἀποσκοποῦντες 14489 Polit.291.e.2 : νῦν καὶ πενίαν καὶ πλοῦτον καὶ νόμον καὶ ἀνομίαν ἐν αὐταῖς 14490 Polit.291.e.3 : γιγνόμενα διπλῆν ἑκατέραν τοῖν δυοῖν διαιροῦντες μοναρχίαν 14491 Polit.291.e.4 : μὲν προσαγορεύουσιν ὡς δύο παρεχομένην εἴδη δυοῖν ὀνόμασι, 14492 Polit.291.e.5 : τυραννίδι, τὸ δὲ βασιλικῇ. 14493 Polit.291.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14494 Polit.291.e.7 : {ΞΕ.} Τὴν δὲ ὑπ´ ὀλίγων γε ἑκάστοτε κρατηθεῖσαν πόλιν 14495 Polit.291.e.8 : ἀριστοκρατίᾳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ. 14496 Polit.291.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πάνυ γε. 14497 Polit.291.e.10 : {ΞΕ.} Δημοκρατίας γε μήν, ἐάντ´ οὖν βιαίως ἐάντε ἑκουσίως 14498 Polit.292.a.1 : τῶν τὰς οὐσίας ἐχόντων τὸ πλῆθος ἄρχῃ, καὶ ἐάντε τοὺς 14499 Polit.292.a.2 : νόμους ἀκριβῶς φυλάττον ἐάντε μή, πάντως τοὔνομα οὐδεὶς 14500 Polit.292.a.3 : αὐτῆς εἴωθε μεταλλάττειν. 14501 Polit.292.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ. 14502 Polit.292.a.5 : {ΞΕ.} Τί οὖν; οἰόμεθά τινα τούτων τῶν πολιτειῶν ὀρθὴν 14503 Polit.292.a.6 : εἶναι τούτοις τοῖς ὅροις ὁρισθεῖσαν, ἑνὶ καὶ ὀλίγοις καὶ 14504 Polit.292.a.7 : πολλοῖς, καὶ πλούτῳ καὶ πενίᾳ, καὶ τῷ βιαίῳ καὶ ἑκουσίῳ, καὶ 14505 Polit.292.a.8 : μετὰ γραμμάτων καὶ ἄνευ νόμων συμβαίνουσαν γίγνεσθαι; 14506 Polit.292.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί γὰρ δὴ καὶ κωλύει; 14507 Polit.292.b.1 : {ΞΕ.} Σκόπει δὴ σαφέστερον τῇδε ἑπόμενος. 14508 Polit.292.b.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ; 14509 Polit.292.b.3 : {ΞΕ.} Τῷ ῥηθέντι κατὰ πρώτας πότερον ἐμμενοῦμεν ἢ 14510 Polit.292.b.4 : διαφωνήσομεν; 14511 Polit.292.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τῷ δὴ ποίῳ λέγεις; 14512 Polit.292.b.6 : {ΞΕ.} Τὴν βασιλικὴν ἀρχὴν τῶν ἐπιστημῶν εἶναί τινα 14513 Polit.292.b.7 : ἔφαμεν, οἶμαι. 14514 Polit.292.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14515 Polit.292.b.9 : {ΞΕ.} Καὶ τούτων γε οὐχ ἁπασῶν, ἀλλὰ κριτικὴν δήπου 14516 Polit.292.b.10 : τινὰ καὶ ἐπιστατικὴν ἐκ τῶν ἄλλων προειλόμεθα. 14517 Polit.292.b.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 14518 Polit.292.b.12 : {ΞΕ.} Κἀκ τῆς ἐπιστατικῆς τὴν μὲν ἐπ´ ἀψύχοις ἔργοις, 14519 Polit.292.c.1 : τὴν δ´ ἐπὶ ζῴοις· καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν τρόπον μερίζοντες 14520 Polit.292.c.2 : δεῦρ´ ἀεὶ προεληλύθαμεν, ἐπιστήμης οὐκ ἐπιλανθανόμενοι, τὸ 14521 Polit.292.c.3 : δ´ ἥτις οὐχ ἱκανῶς πω δυνάμενοι διακριβώσασθαι. 14522 Polit.292.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεις ὀρθῶς. 14523 Polit.292.c.5 : {ΞΕ.} Τοῦτ´ αὐτὸ τοίνυν ἆρ´ ἐννοοῦμεν, ὅτι τὸν ὅρον 14524 Polit.292.c.6 : οὐκ ὀλίγους οὐδὲ πολλούς, οὐδὲ τὸ ἑκούσιον οὐδὲ τὸ 14525 Polit.292.c.7 : ἀκούσιον, οὐδὲ πενίαν οὐδὲ πλοῦτον γίγνεσθαι περὶ αὐτῶν 14526 Polit.292.c.8 : χρεών, ἀλλά τινα ἐπιστήμην, εἴπερ ἀκολουθήσομεν τοῖς 14527 Polit.292.c.9 : πρόσθεν; 14528 Polit.292.d.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ἀδύνατον μὴ ποιεῖν. 14529 Polit.292.d.2 : {ΞΕ.} Ἐξ ἀνάγκης δὴ νῦν τοῦτο οὕτω σκεπτέον, ἐν τίνι 14530 Polit.292.d.3 : ποτὲ τούτων ἐπιστήμη συμβαίνει γίγνεσθαι περὶ ἀνθρώπων 14531 Polit.292.d.4 : ἀρχῆς, σχεδὸν τῆς χαλεπωτάτης καὶ μεγίστης κτήσασθαι. 14532 Polit.292.d.5 : δεῖ γὰρ ἰδεῖν αὐτήν, ἵνα θεασώμεθα τίνας ἀφαιρετέον ἀπὸ 14533 Polit.292.d.6 : τοῦ φρονίμου βασιλέως, οἳ προσποιοῦνται μὲν εἶναι πολιτικοὶ 14534 Polit.292.d.7 : καὶ πείθουσι πολλούς, εἰσὶ δὲ οὐδαμῶς. 14535 Polit.292.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δεῖ γὰρ δὴ ποιεῖν τοῦτο, ὡς ὁ λόγος ἡμῖν 14536 Polit.292.d.9 : προείρηκεν. 14537 Polit.292.e.1 : {ΞΕ.} Μῶν οὖν δοκεῖ πλῆθός γε ἐν πόλει ταύτην τὴν 14538 Polit.292.e.2 : ἐπιστήμην δυνατὸν εἶναι κτήσασθαι; 14539 Polit.292.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πῶς; 14540 Polit.292.e.4 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ἆρα ἐν χιλιάνδρῳ πόλει δυνατὸν ἑκατόν τινας 14541 Polit.292.e.5 : ἢ καὶ πεντήκοντα αὐτὴν ἱκανῶς κτήσασθαι; 14542 Polit.292.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ῥᾴστη μεντἂν οὕτω γ´ εἴη πασῶν τῶν τεχ– 14543 Polit.292.e.7 : νῶν· ἴσμεν γὰρ ὅτι χιλίων ἀνδρῶν ἄκροι πεττευταὶ τοσοῦτοι 14544 Polit.292.e.8 : πρὸς τοὺς ἐν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν οὐκ ἂν γένοιντό ποτε, 14545 Polit.292.e.9 : μή τι δὴ βασιλῆς γε. δεῖ γὰρ δὴ τόν γε τὴν βασιλικὴν 14546 Polit.292.e.10 : ἔχοντα ἐπιστήμην, ἄν τ´ ἄρχῃ καὶ ἐὰν μή, κατὰ τὸν ἔμ– 14547 Polit.293.a.1 : προσθε λόγον ὅμως βασιλικὸν προσαγορεύεσθαι. 14548 Polit.293.a.2 : {ΞΕ.} Καλῶς ἀπεμνημόνευσας. ἑπόμενον δὲ οἶμαι τούτῳ 14549 Polit.293.a.3 : τὴν μὲν ὀρθὴν ἀρχὴν περὶ ἕνα τινὰ καὶ δύο καὶ παντάπασιν 14550 Polit.293.a.4 : ὀλίγους δεῖ ζητεῖν, ὅταν ὀρθὴ γίγνηται. 14551 Polit.293.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14552 Polit.293.a.6 : {ΞΕ.} Τούτους δέ γε, ἐάντε ἑκόντων ἄντ´ ἀκόντων ἄρχω– 14553 Polit.293.a.7 : σιν, ἐάντε κατὰ γράμματα ἐάντε ἄνευ γραμμάτων, καὶ 14554 Polit.293.a.8 : ἐὰν πλουτοῦντες ἢ πενόμενοι, νομιστέον, ὥσπερ νῦν ἡγού– 14555 Polit.293.a.9 : μεθα, κατὰ τέχνην ἡντινοῦν ἀρχὴν ἄρχοντας. τοὺς ἰατροὺς 14556 Polit.293.b.1 : δὲ οὐχ ἥκιστα νενομίκαμεν, ἐάντε ἑκόντας ἐάντε ἄκοντας 14557 Polit.293.b.2 : ἡμᾶς ἰῶνται, τέμνοντες ἢ κάοντες ἤ τινα ἄλλην ἀλγηδόνα 14558 Polit.293.b.3 : προσάπτοντες, καὶ ἐὰν κατὰ γράμματα ἢ χωρὶς γραμμάτων, 14559 Polit.293.b.4 : καὶ ἐὰν πένητες ὄντες ἢ πλούσιοι, πάντως οὐδὲν ἧττον 14560 Polit.293.b.5 : ἰατρούς φαμεν, ἕωσπερ ἂν ἐπιστατοῦντες τέχνῃ, καθαίροντες 14561 Polit.293.b.6 : εἴτε ἄλλως ἰσχναίνοντες εἴτε καὶ αὐξάνοντες, ἂν μόνον ἐπ´ 14562 Polit.293.b.7 : ἀγαθῷ τῷ τῶν σωμάτων, βελτίω ποιοῦντες ἐκ χειρόνων, 14563 Polit.293.c.1 : σῴζωσιν οἱ θεραπεύοντες ἕκαστοι τὰ θεραπευόμενα· ταύτῃ 14564 Polit.293.c.2 : θήσομεν, ὡς οἶμαι, καὶ οὐκ ἄλλῃ, τοῦτον ὅρον ὀρθὸν εἶναι 14565 Polit.293.c.3 : μόνον ἰατρικῆς καὶ ἄλλης ἡστινοσοῦν ἀρχῆς. 14566 Polit.293.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 14567 Polit.293.c.5 : {ΞΕ.} Ἀναγκαῖον δὴ καὶ πολιτειῶν, ὡς ἔοικε, ταύτην ὀρθὴν 14568 Polit.293.c.6 : διαφερόντως εἶναι καὶ μόνην πολιτείαν, ἐν ᾗ τις ἂν εὑρίσκοι 14569 Polit.293.c.7 : τοὺς ἄρχοντας ἀληθῶς ἐπιστήμονας καὶ οὐ δοκοῦντας μόνον, 14570 Polit.293.c.8 : ἐάντε κατὰ νόμους ἐάντε ἄνευ νόμων ἄρχωσι, καὶ ἑκόντων ἢ 14571 Polit.293.d.1 : ἀκόντων, καὶ πενόμενοι ἢ πλουτοῦντες, τούτων ὑπολογιστέον 14572 Polit.293.d.2 : οὐδὲν οὐδαμῶς εἶναι κατ´ οὐδεμίαν ὀρθότητα. 14573 Polit.293.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 14574 Polit.293.d.4 : {ΞΕ.} Καὶ ἐάντε γε ἀποκτεινύντες τινὰς ἢ καὶ ἐκβάλλοντες 14575 Polit.293.d.5 : καθαίρωσιν ἐπ´ ἀγαθῷ τὴν πόλιν, εἴτε καὶ ἀποικίας οἷον 14576 Polit.293.d.6 : σμήνη μελιττῶν ἐκπέμποντές ποι σμικροτέραν ποιῶσιν, ἤ 14577 Polit.293.d.7 : τινας ἐπεισαγόμενοί ποθεν ἄλλους ἔξωθεν πολίτας ποιοῦντες 14578 Polit.293.d.8 : αὐτὴν αὔξωσιν, ἕωσπερ ἂν ἐπιστήμῃ καὶ τῷ δικαίῳ προσ– 14579 Polit.293.d.9 : χρώμενοι σῴζοντες ἐκ χείρονος βελτίω ποιῶσι κατὰ δύναμιν, 14580 Polit.293.e.1 : ταύτην τότε καὶ κατὰ τοὺς τοιούτους ὅρους ἡμῖν μόνην ὀρθὴν 14581 Polit.293.e.2 : πολιτείαν εἶναι ῥητέον· ὅσας δ´ ἄλλας λέγομεν, οὐ γνησίας 14582 Polit.293.e.3 : οὐδ´ ὄντως οὔσας λεκτέον, ἀλλὰ μεμιμημένας ταύτην, ἃς μὲν 14583 Polit.293.e.4 : ὡς εὐνόμους λέγομεν, ἐπὶ τὰ καλλίω, τὰς δὲ ἄλλας ἐπὶ τὰ 14584 Polit.293.e.5 : αἰσχίονα [μεμιμῆσθαι]. 14585 Polit.293.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὰ μὲν ἄλλα, ὦ ξένε, μετρίως ἔοικεν εἰρῆσθαι· 14586 Polit.293.e.7 : τὸ δὲ καὶ ἄνευ νόμων δεῖν ἄρχειν χαλεπώτερον ἀκούειν ἐρρήθη. 14587 Polit.293.e.8 : {ΞΕ.} Μικρόν γε ἔφθης με ἐρόμενος, ὦ Σώκρατες. ἔμελ– 14588 Polit.294.a.1 : λον γάρ σε διερωτήσειν ταῦτα πότερον ἀποδέχῃ πάντα, ἤ τι 14589 Polit.294.a.2 : καὶ δυσχεραίνεις τῶν λεχθέντων· νῦν δ´ ἤδη φανερὸν ὅτι 14590 Polit.294.a.3 : τοῦτο βουλησόμεθα τὸ περὶ τῆς τῶν ἄνευ νόμων ἀρχόντων 14591 Polit.294.a.4 : ὀρθότητος διελθεῖν ἡμᾶς. 14592 Polit.294.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 14593 Polit.294.a.6 : {ΞΕ.} Τρόπον τινὰ μέντοι δῆλον ὅτι τῆς βασιλικῆς ἐστιν 14594 Polit.294.a.7 : ἡ νομοθετική· τὸ δ´ ἄριστον οὐ τοὺς νόμους ἐστὶν ἰσχύειν 14595 Polit.294.a.8 : ἀλλ´ ἄνδρα τὸν μετὰ φρονήσεως βασιλικόν. οἶσθ´ ὅπῃ; 14596 Polit.294.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῇ δὴ λέγεις; 14597 Polit.294.a.10 : {ΞΕ.} Ὅτι νόμος οὐκ ἄν ποτε δύναιτο τό τε ἄριστον καὶ 14598 Polit.294.b.1 : τὸ δικαιότατον ἀκριβῶς πᾶσιν ἅμα περιλαβὼν τὸ βέλτιστον 14599 Polit.294.b.2 : ἐπιτάττειν· αἱ γὰρ ἀνομοιότητες τῶν τε ἀνθρώπων καὶ τῶν 14600 Polit.294.b.3 : πράξεων καὶ τὸ μηδέποτε μηδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἡσυχίαν 14601 Polit.294.b.4 : ἄγειν τῶν ἀνθρωπίνων οὐδὲν ἐῶσιν ἁπλοῦν ἐν οὐδενὶ περὶ 14602 Polit.294.b.5 : ἁπάντων καὶ ἐπὶ πάντα τὸν χρόνον ἀποφαίνεσθαι τέχνην 14603 Polit.294.b.6 : οὐδ´ ἡντινοῦν. ταῦτα δὴ συγχωροῦμέν που; 14604 Polit.294.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14605 Polit.294.b.8 : {ΞΕ.} Τὸν δέ γε νόμον ὁρῶμεν σχεδὸν ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο 14606 Polit.294.c.1 : συντείνοντα, ὥσπερ τινὰ ἄνθρωπον αὐθάδη καὶ ἀμαθῆ καὶ 14607 Polit.294.c.2 : μηδένα μηδὲν ἐῶντα ποιεῖν παρὰ τὴν ἑαυτοῦ τάξιν, μηδ´ 14608 Polit.294.c.3 : ἐπερωτᾶν μηδένα, μηδ´ ἄν τι νέον ἄρα τῳ συμβαίνῃ βέλτιον 14609 Polit.294.c.4 : παρὰ τὸν λόγον ὃν αὐτὸς ἐπέταξεν. 14610 Polit.294.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθῆ· ποιεῖ γὰρ ἀτεχνῶς καθάπερ εἴρηκας 14611 Polit.294.c.6 : νῦν ὁ νόμος ἡμῖν ἑκάστοις. 14612 Polit.294.c.7 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἀδύνατον εὖ ἔχειν πρὸς τὰ μηδέποτε ἁπλᾶ 14613 Polit.294.c.8 : τὸ διὰ παντὸς γιγνόμενον ἁπλοῦν; 14614 Polit.294.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύει. 14615 Polit.294.c.10 : {ΞΕ.} Διὰ τί δή ποτ´ οὖν ἀναγκαῖον νομοθετεῖν, ἐπειδήπερ 14616 Polit.294.d.1 : οὐκ ὀρθότατον ὁ νόμος; ἀνευρετέον τούτου τὴν αἰτίαν. 14617 Polit.294.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14618 Polit.294.d.3 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν καὶ παρ´ ὑμῖν εἰσί τινες οἷαι καὶ ἐν ἄλλαις 14619 Polit.294.d.4 : πόλεσιν ἁθρόων ἀνθρώπων ἀσκήσεις, εἴτε πρὸς δρόμον εἴτε 14620 Polit.294.d.5 : πρὸς ἄλλο τι, φιλονικίας ἕνεκα; 14621 Polit.294.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πάνυ γε πολλαί. 14622 Polit.294.d.7 : {ΞΕ.} Φέρε νῦν ἀναλάβωμεν πάλιν μνήμῃ τὰς τῶν τέχνῃ 14623 Polit.294.d.8 : γυμναζόντων ἐπιτάξεις ἐν ταῖς τοιαύταις ἀρχαῖς. 14624 Polit.294.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14625 Polit.294.d.10 : {ΞΕ.} Ὅτι λεπτουργεῖν οὐκ ἐγχωρεῖν ἡγοῦνται καθ´ ἕνα 14626 Polit.294.d.11 : ἕκαστον, τῷ σώματι τὸ προσῆκον ἑκάστῳ προστάττοντες, 14627 Polit.294.e.1 : ἀλλὰ παχύτερον οἴονται δεῖν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ ἐπὶ πολ– 14628 Polit.294.e.2 : λοὺς τὴν τοῦ λυσιτελοῦντος τοῖς σώμασι ποιεῖσθαι τάξιν. 14629 Polit.294.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καλῶς. 14630 Polit.294.e.4 : {ΞΕ.} Διὸ δή γε καὶ ἴσους πόνους νῦν διδόντες ἁθρόοις 14631 Polit.294.e.5 : ἅμα μὲν ἐξορμῶσιν, ἅμα δὲ καὶ καταπαύουσι δρόμου καὶ 14632 Polit.294.e.6 : πάλης καὶ πάντων τῶν κατὰ τὰ σώματα πόνων. 14633 Polit.294.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστι ταῦτα. 14634 Polit.294.e.8 : {ΞΕ.} Καὶ τὸν νομοθέτην τοίνυν ἡγώμεθα, τὸν ταῖσιν 14635 Polit.294.e.9 : ἀγέλαις ἐπιστατήσοντα τοῦ δικαίου πέρι καὶ τῶν πρὸς ἀλλή– 14636 Polit.295.a.1 : λους συμβολαίων, μή ποθ´ ἱκανὸν γενήσεσθαι πᾶσιν ἁθρόοις 14637 Polit.295.a.2 : προστάττοντα ἀκριβῶς ἑνὶ ἑκάστῳ τὸ προσῆκον ἀποδιδόναι. 14638 Polit.295.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ γοῦν εἰκός. 14639 Polit.295.a.4 : {ΞΕ.} Ἀλλὰ τὸ τοῖς πολλοῖς γε οἶμαι καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ 14640 Polit.295.a.5 : καί πως οὑτωσὶ παχυτέρως ἑκάστοις τὸν νόμον θήσει, καὶ ἐν 14641 Polit.295.a.6 : γράμμασιν ἀποδιδοὺς καὶ ἐν ἀγραμμάτοις, πατρίοις δὲ ἔθεσι 14642 Polit.295.a.7 : νομοθετῶν. 14643 Polit.295.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14644 Polit.295.a.9 : {ΞΕ.} Ὀρθῶς μέντοι. πῶς γὰρ ἄν τις ἱκανὸς γένοιτ´ ἄν 14645 Polit.295.b.1 : ποτε, ὦ Σώκρατες, ὥστε διὰ βίου ἀεὶ παρακαθήμενος ἑκάστῳ 14646 Polit.295.b.2 : δι´ ἀκριβείας προστάττειν τὸ προσῆκον; ἐπεὶ τοῦτ´ ἂν δυνατὸς 14647 Polit.295.b.3 : ὤν, ὡς οἶμαι, τῶν τὴν βασιλικὴν ὁστισοῦν ὄντως ἐπιστήμην 14648 Polit.295.b.4 : εἰληφότων σχολῇ ποτ´ ἂν ἑαυτῷ θεῖτ´ ἐμποδίσματα γράφων 14649 Polit.295.b.5 : τοὺς λεχθέντας τούτους νόμους. 14650 Polit.295.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἐκ τῶν νῦν γοῦν, ὦ ξένε, εἰρημένων. 14651 Polit.295.b.7 : {ΞΕ.} Μᾶλλον δέ γε, ὦ βέλτιστε, ἐκ τῶν μελλόντων 14652 Polit.295.b.8 : ῥηθήσεσθαι. 14653 Polit.295.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τίνων δή; 14654 Polit.295.b.10 : {ΞΕ.} Τῶν τοιῶνδε. εἴπωμεν γὰρ δὴ πρός γε ἡμᾶς αὐτοὺς 14655 Polit.295.c.1 : ἰατρὸν μέλλοντα ἢ καί τινα γυμναστικὸν ἀποδημεῖν καὶ 14656 Polit.295.c.2 : ἀπέσεσθαι τῶν θεραπευομένων συχνόν, ὡς οἴοιτο, χρόνον, 14657 Polit.295.c.3 : μὴ μνημονεύσειν οἰηθέντα τὰ προσταχθέντα τοὺς γυμνα– 14658 Polit.295.c.4 : ζομένους ἢ τοὺς κάμνοντας, ὑπομνήματα γράφειν ἂν ἐθέλειν 14659 Polit.295.c.5 : αὐτοῖς, ἢ πῶς; 14660 Polit.295.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως. 14661 Polit.295.c.7 : {ΞΕ.} Τί δ´ εἰ παρὰ δόξαν ἐλάττω χρόνον ἀποδημήσας 14662 Polit.295.c.8 : ἔλθοι πάλιν; ἆρ´ οὐκ ἂν παρ´ ἐκεῖνα τὰ γράμματα τολμήσειεν 14663 Polit.295.c.9 : ἄλλ´ ὑποθέσθαι, συμβαινόντων ἄλλων βελτιόνων τοῖς κάμ– 14664 Polit.295.d.1 : νουσι διὰ πνεύματα ἤ τι καὶ ἄλλο παρὰ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐκ 14665 Polit.295.d.2 : Διὸς ἑτέρως πως τῶν εἰωθότων γενόμενα, καρτερῶν δ´ ἂν 14666 Polit.295.d.3 : ἡγοῖτο δεῖν μὴ ἐκβαίνειν τἀρχαῖά ποτε νομοθετηθέντα 14667 Polit.295.d.4 : μήτε αὐτὸν προστάττοντα ἄλλα μήτε τὸν κάμνοντα ἕτερα 14668 Polit.295.d.5 : τολμῶντα παρὰ τὰ γραφέντα δρᾶν, ὡς ταῦτα ὄντα ἰατρικὰ 14669 Polit.295.d.6 : καὶ ὑγιεινά, τὰ δὲ ἑτέρως γιγνόμενα νοσώδη τε καὶ οὐκ 14670 Polit.295.d.7 : ἔντεχνα· ἢ πᾶν τὸ τοιοῦτον ἔν γε ἐπιστήμῃ συμβαῖνον καὶ 14671 Polit.295.e.1 : ἀληθεῖ τέχνῃ περὶ ἅπαντα παντάπασι γέλως ἂν ὁ μέγιστος 14672 Polit.295.e.2 : γίγνοιτο τῶν τοιούτων νομοθετημάτων; 14673 Polit.295.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 14674 Polit.295.e.4 : {ΞΕ.} Τῷ δὲ τὰ δίκαια δὴ καὶ ἄδικα καὶ καλὰ καὶ αἰσχρὰ 14675 Polit.295.e.5 : καὶ ἀγαθὰ καὶ κακὰ γράψαντι καὶ ἄγραφα νομοθετήσαντι 14676 Polit.295.e.6 : ταῖς τῶν ἀνθρώπων ἀγέλαις, ὁπόσαι κατὰ πόλιν ἐν ἑκάσταις 14677 Polit.295.e.7 : νομεύονται κατὰ τοὺς τῶν γραψάντων νόμους, ἂν ὁ μετὰ 14678 Polit.295.e.8 : τέχνης γράψας ἤ τις ἕτερος ὅμοιος ἀφίκηται, μὴ ἐξέστω δὴ 14679 Polit.296.a.1 : παρὰ ταῦτα ἕτερα προστάττειν; ἢ καὶ τοῦτο τὸ ἀπόρρημα 14680 Polit.296.a.2 : οὐδὲν ἧττον ἂν ἐκείνου τῇ ἀληθείᾳ γελοῖον φαίνοιτο; 14681 Polit.296.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14682 Polit.296.a.4 : {ΞΕ.} Οἶσθ´ οὖν ἐπὶ τῷ τοιούτῳ λόγον τὸν παρὰ τῶν 14683 Polit.296.a.5 : πολλῶν λεγόμενον; 14684 Polit.296.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκ ἐννοῶ νῦν γ´ οὕτως. 14685 Polit.296.a.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν εὐπρεπής. φασὶ γὰρ δὴ δεῖν, εἴ τις 14686 Polit.296.a.8 : γιγνώσκει παρὰ τοὺς τῶν ἔμπροσθεν βελτίους νόμους, νομο– 14687 Polit.296.a.9 : θετεῖν τὴν ἑαυτοῦ πόλιν ἕκαστον πείσαντα, ἄλλως δὲ μή. 14688 Polit.296.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ὀρθῶς; 14689 Polit.296.b.1 : {ΞΕ.} Ἴσως. ἂν δ´ οὖν μὴ πείθων τις βιάζηται τὸ βέλ– 14690 Polit.296.b.2 : τιον, ἀπόκριναι, τί τοὔνομα τῆς βίας ἔσται; μὴ μέντοι πω, 14691 Polit.296.b.3 : περὶ δὲ τῶν ἔμπροσθεν πρότερον. 14692 Polit.296.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον δὴ λέγεις; 14693 Polit.296.b.5 : {ΞΕ.} Ἄν τις ἄρα μὴ πείθων τὸν ἰατρευόμενον, ἔχων δὲ 14694 Polit.296.b.6 : ὀρθῶς τὴν τέχνην, παρὰ τὰ γεγραμμένα τὸ βέλτιον ἀναγκάζῃ 14695 Polit.296.b.7 : δρᾶν παῖδα ἤ τινα ἄνδρα ἢ καὶ γυναῖκα, τί τοὔνομα τῆς 14696 Polit.296.b.8 : βίας ἔσται ταύτης; ἆρ´ οὐ πᾶν μᾶλλον ἢ τὸ παρὰ τὴν τέχ– 14697 Polit.296.b.9 : νην λεγόμενον ἁμάρτημα τὸ νοσῶδες; καὶ πάντα ὀρθῶς 14698 Polit.296.c.1 : εἰπεῖν ἔστι πρότερον τῷ βιασθέντι περὶ τὸ τοιοῦτον πλὴν 14699 Polit.296.c.2 : ὅτι νοσώδη καὶ ἄτεχνα πέπονθεν ὑπὸ τῶν βιασαμένων ἰατρῶν; 14700 Polit.296.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 14701 Polit.296.c.4 : {ΞΕ.} Τί δὲ ἡμῖν δὴ τὸ παρὰ τὴν πολιτικὴν τέχνην ἁμάρ– 14702 Polit.296.c.5 : τημα λεγόμενόν ἐστιν; ἆρ´ οὐ τὸ αἰσχρὸν καὶ [τὸ] κακὸν 14703 Polit.296.c.6 : καὶ ἄδικον; 14704 Polit.296.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασί γε. 14705 Polit.296.c.8 : {ΞΕ.} Τῶν δὴ βιασθέντων παρὰ τὰ γεγραμμένα καὶ πάτρια 14706 Polit.296.c.9 : δρᾶν ἕτερα δικαιότερα καὶ ἀμείνω καὶ καλλίω τῶν ἔμπροσθεν, 14707 Polit.296.d.1 : φέρε, τὸν τῶν τοιούτων αὖ ψόγον περὶ τῆς τοιαύτης βίας, 14708 Polit.296.d.2 : ἆρ´, εἰ μέλλει μὴ καταγελαστότατος εἶναι πάντων, πάντ´ 14709 Polit.296.d.3 : αὐτῷ μᾶλλον λεκτέον ἑκάστοτε πλὴν ὡς αἰσχρὰ καὶ ἄδικα 14710 Polit.296.d.4 : καὶ κακὰ πεπόνθασιν οἱ βιασθέντες ὑπὸ τῶν βιασαμένων; 14711 Polit.296.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 14712 Polit.296.d.6 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ἆρα ἐὰν μὲν πλούσιος ὁ βιασάμενος ᾖ, δίκαια, 14713 Polit.296.d.7 : ἂν δ´ ἄρα πένης, ἄδικα τὰ βιασθέντα ἐστίν; ἢ κἂν πείσας 14714 Polit.296.d.8 : κἂν μὴ πείσας τις, πλούσιος ἢ πένης, ἢ κατὰ γράμματα ἢ 14715 Polit.296.e.1 : παρὰ γράμματα, δρᾷ [μὴ σύμφορα ἢ] σύμφορα, τοῦτον δεῖ 14716 Polit.296.e.2 : καὶ περὶ ταῦτα τὸν ὅρον εἶναι τόν γε ἀληθινώτατον ὀρθῆς 14717 Polit.296.e.3 : πόλεως διοικήσεως, ὃν ὁ σοφὸς καὶ ἀγαθὸς ἀνὴρ διοικήσει 14718 Polit.296.e.4 : τὸ τῶν ἀρχομένων; ὥσπερ ὁ κυβερνήτης τὸ τῆς νεὼς καὶ 14719 Polit.297.a.1 : ναυτῶν ἀεὶ συμφέρον παραφυλάττων, οὐ γράμματα τιθεὶς 14720 Polit.297.a.2 : ἀλλὰ τὴν τέχνην νόμον παρεχόμενος, σῴζει τοὺς συνναύτας, 14721 Polit.297.a.3 : οὕτω καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον τοῦτον παρὰ τῶν οὕτως 14722 Polit.297.a.4 : ἄρχειν δυναμένων ὀρθὴ γίγνοιτ´ ἂν πολιτεία, τὴν τῆς τέχνης 14723 Polit.297.a.5 : ῥώμην τῶν νόμων παρεχομένων κρείττω; καὶ πάντα ποιοῦσι 14724 Polit.297.a.6 : τοῖς ἔμφροσιν ἄρχουσιν οὐκ ἔστιν ἁμάρτημα, μέχριπερ ἂν 14725 Polit.297.b.1 : ἓν μέγα φυλάττωσι, τὸ μετὰ νοῦ καὶ τέχνης δικαιότατον ἀεὶ 14726 Polit.297.b.2 : διανέμοντες τοῖς ἐν τῇ πόλει σῴζειν τε αὐτοὺς οἷοί τε ὦσιν 14727 Polit.297.b.3 : καὶ ἀμείνους ἐκ χειρόνων ἀποτελεῖν κατὰ τὸ δυνατόν; 14728 Polit.297.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκ ἔστ´ ἀντειπεῖν παρά γε ἃ νῦν εἴρηται. 14729 Polit.297.b.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν πρὸς ἐκεῖνα οὐδὲ ἀντιρρητέον. 14730 Polit.297.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὰ ποῖα εἶπες; 14731 Polit.297.b.7 : {ΞΕ.} Ὡς οὐκ ἄν ποτε πλῆθος οὐδ´ ὡντινωνοῦν τὴν τοι– 14732 Polit.297.b.8 : αύτην λαβὸν ἐπιστήμην οἷόν τ´ ἂν γένοιτο μετὰ νοῦ διοικεῖν 14733 Polit.297.c.1 : πόλιν, ἀλλὰ περὶ σμικρόν τι καὶ ὀλίγον καὶ τὸ ἕν ἐστι ζη– 14734 Polit.297.c.2 : τητέον τὴν μίαν ἐκείνην πολιτείαν τὴν ὀρθήν, τὰς δ´ ἄλλας 14735 Polit.297.c.3 : μιμήματα θετέον, ὥσπερ καὶ ὀλίγον πρότερον ἐρρήθη, τὰς μὲν 14736 Polit.297.c.4 : ἐπὶ τὰ καλλίονα, τὰς δ´ ἐπὶ τὰ αἰσχίω μιμουμένας ταύτην. 14737 Polit.297.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς τί τοῦτ´ εἴρηκας; οὐδὲ γὰρ ἄρτι δῆθεν 14738 Polit.297.c.6 : κατέμαθον τὸ περὶ τῶν μιμημάτων. 14739 Polit.297.c.7 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν οὐ φαῦλόν γε, ἂν κινήσας τις τοῦτον τὸν 14740 Polit.297.c.8 : λόγον αὐτοῦ καταβάλῃ καὶ μὴ διελθὼν ἐνδείξηται τὸ νῦν 14741 Polit.297.d.1 : γιγνόμενον ἁμάρτημα περὶ αὐτό. 14742 Polit.297.d.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον δή; 14743 Polit.297.d.3 : {ΞΕ.} Τοιόνδε τι δεῖ γε ζητεῖν, οὐ πάνυ σύνηθες οὐδὲ ῥᾴδιον 14744 Polit.297.d.4 : ἰδεῖν· ὅμως μὴν πειρώμεθα λαβεῖν αὐτό. φέρε γάρ· ὀρθῆς ἡμῖν 14745 Polit.297.d.5 : μόνης οὔσης ταύτης τῆς πολιτείας ἣν εἰρήκαμεν, οἶσθ´ ὅτι τὰς 14746 Polit.297.d.6 : ἄλλας δεῖ τοῖς ταύτης συγγράμμασι χρωμένας οὕτω σῴζεσθαι, 14747 Polit.297.d.7 : δρώσας τὸ νῦν ἐπαινούμενον, καίπερ οὐκ ὀρθότατον ὄν; 14748 Polit.297.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 14749 Polit.297.e.1 : {ΞΕ.} Τὸ παρὰ τοὺς νόμους μηδὲν μηδένα τολμᾶν ποιεῖν 14750 Polit.297.e.2 : τῶν ἐν τῇ πόλει, τὸν τολμῶντα δὲ θανάτῳ ζημιοῦσθαι καὶ 14751 Polit.297.e.3 : πᾶσι τοῖς ἐσχάτοις. καὶ τοῦτ´ ἔστιν ὀρθότατα καὶ κάλλιστ´ 14752 Polit.297.e.4 : ἔχον ὡς δεύτερον, ἐπειδὰν τὸ πρῶτόν τις μεταθῇ τὸ νυνδὴ 14753 Polit.297.e.5 : ῥηθέν· ᾧ δὲ τρόπῳ γεγονός ἐστι τοῦτο ὃ δὴ δεύτερον ἐφήσα– 14754 Polit.297.e.6 : μεν, διαπερανώμεθα. ἦ γάρ; 14755 Polit.297.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 14756 Polit.297.e.8 : {ΞΕ.} Εἰς δὴ τὰς εἰκόνας ἐπανίωμεν πάλιν, αἷς ἀναγκαῖον 14757 Polit.297.e.9 : ἀπεικάζειν ἀεὶ τοὺς βασιλικοὺς ἄρχοντας. 14758 Polit.297.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίας; 14759 Polit.297.e.11 : {ΞΕ.} Τὸν γενναῖον κυβερνήτην καὶ τὸν ἑτέρων πολλῶν 14760 Polit.297.e.12 : ἀντάξιον ἰατρόν. κατίδωμεν γὰρ δή τι σχῆμα ἐν τούτοις 14761 Polit.297.e.13 : αὐτοῖς πλασάμενοι. 14762 Polit.297.e.14 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖόν τι; 14763 Polit.298.a.1 : {ΞΕ.} Τοιόνδε· οἷον εἰ πάντες περὶ αὐτῶν διανοηθεῖμεν 14764 Polit.298.a.2 : ὅτι δεινότατα ὑπ´ αὐτῶν πάσχομεν. ὃν μὲν γὰρ ἂν ἐθελή– 14765 Polit.298.a.3 : σωσιν ἡμῶν τούτων ἑκάτεροι σῴζειν, ὁμοίως δὴ σῴζουσιν, ὃν 14766 Polit.298.a.4 : δ´ ἂν λωβᾶσθαι βουληθῶσιν, λωβῶνται τέμνοντες καὶ κάοντες 14767 Polit.298.a.5 : καὶ προστάττοντες ἀναλώματα φέρειν παρ´ ἑαυτοὺς οἷον 14768 Polit.298.a.6 : φόρους, ὧν σμικρὰ μὲν εἰς τὸν κάμνοντα καὶ οὐδὲν ἀναλί– 14769 Polit.298.a.7 : σκουσιν, τοῖς δ´ ἄλλοις αὐτοί τε καὶ οἱ οἰκέται χρῶνται· καὶ 14770 Polit.298.b.1 : δὴ καὶ τελευτῶντες ἢ παρὰ συγγενῶν ἢ παρά τινων ἐχθρῶν 14771 Polit.298.b.2 : τοῦ κάμνοντος χρήματα μισθὸν λαμβάνοντες ἀποκτεινύασιν. 14772 Polit.298.b.3 : οἵ τ´ αὖ κυβερνῆται μυρία ἕτερα τοιαῦτα ἐργάζονται, κατα– 14773 Polit.298.b.4 : λείποντές τε ἔκ τινος ἐπιβουλῆς ἐν ταῖς ἀναγωγαῖς ἐρήμους, 14774 Polit.298.b.5 : καὶ σφάλματα ποιοῦντες ἐν τοῖς πελάγεσιν ἐκβάλλουσιν εἰς 14775 Polit.298.b.6 : τὴν θάλατταν, καὶ ἕτερα κακουργοῦσιν. εἰ δὴ ταῦτα δια– 14776 Polit.298.b.7 : νοηθέντες βουλευσαίμεθα περὶ αὐτῶν βουλήν τινα, τούτων 14777 Polit.298.c.1 : τῶν τεχνῶν μηκέτι ἐπιτρέπειν ἄρχειν αὐτοκράτορι μηδετέρᾳ 14778 Polit.298.c.2 : μήτ´ οὖν δούλων μήτ´ ἐλευθέρων, συλλέξαι δ´ ἐκκλησίαν 14779 Polit.298.c.3 : ἡμῶν αὐτῶν, ἢ σύμπαντα τὸν δῆμον ἢ τοὺς πλουσίους μόνον, 14780 Polit.298.c.4 : ἐξεῖναι δὲ καὶ ἰδιωτῶν καὶ τῶν ἄλλων δημιουργῶν περί τε 14781 Polit.298.c.5 : πλοῦ καὶ περὶ νόσων γνώμην ξυμβαλέσθαι καθ´ ὅτι χρὴ 14782 Polit.298.c.6 : τοῖς φαρμάκοις ἡμᾶς καὶ τοῖς ἰατρικοῖς ὀργάνοις πρὸς τοὺς 14783 Polit.298.c.7 : κάμνοντας χρῆσθαι, καὶ δὴ καὶ τοῖς πλοίοις τε αὐτοῖς καὶ 14784 Polit.298.d.1 : τοῖς ναυτικοῖς ὀργάνοις εἰς τὴν τῶν πλοίων χρείαν καὶ περὶ 14785 Polit.298.d.2 : τοὺς κινδύνους τούς τε πρὸς αὐτὸν τὸν πλοῦν ἀνέμων καὶ 14786 Polit.298.d.3 : θαλάττης πέρι καὶ πρὸς τὰς τοῖς λῃσταῖς ἐντεύξεις, καὶ ἐὰν 14787 Polit.298.d.4 : ναυμαχεῖν ἄρα δέῃ που μακροῖς πλοίοις πρὸς ἕτερα τοιαῦτα· 14788 Polit.298.d.5 : τὰ δὲ τῷ πλήθει δόξαντα περὶ τούτων, εἴτε τινῶν ἰατρῶν καὶ 14789 Polit.298.d.6 : κυβερνητῶν εἴτ´ ἄλλων ἰδιωτῶν συμβουλευόντων, γράψαντας 14790 Polit.298.e.1 : ἐν κύρβεσί τισι καὶ στήλαις, τὰ δὲ καὶ ἄγραφα πάτρια θεμένους 14791 Polit.298.e.2 : ἔθη, κατὰ ταῦτα ἤδη πάντα τὸν ἔπειτα χρόνον ναυτίλλεσθαι 14792 Polit.298.e.3 : καὶ τὰς τῶν καμνόντων θεραπείας ποιεῖσθαι. 14793 Polit.298.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κομιδῇ γε εἴρηκας ἄτοπα. 14794 Polit.298.e.5 : {ΞΕ.} Κατ´ ἐνιαυτὸν δέ γε ἄρχοντας καθίστασθαι τοῦ 14795 Polit.298.e.6 : πλήθους, εἴτε ἐκ τῶν πλουσίων εἴτε ἐκ τοῦ δήμου παντός, 14796 Polit.298.e.7 : ὃς ἂν κληρούμενος λαγχάνῃ· τοὺς δὲ καταστάντας ἄρχοντας 14797 Polit.298.e.8 : ἄρχειν κατὰ τὰ γράμματα κυβερνῶντας τὰς ναῦς καὶ τοὺς 14798 Polit.298.e.9 : κάμνοντας ἰωμένους. 14799 Polit.298.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ταῦτ´ ἔτι χαλεπώτερα. 14800 Polit.298.e.11 : {ΞΕ.} Θεῶ δὴ καὶ τὸ μετὰ ταῦτα ἑπόμενον. ἐπειδὰν γὰρ 14801 Polit.298.e.12 : δὴ τῶν ἀρχόντων ἑκάστοις ὁ ἐνιαυτὸς ἐξέλθῃ, δεήσει δικα– 14802 Polit.298.e.13 : στήρια καθίσαντας ἀνδρῶν, ἢ τῶν πλουσίων ἐκ προκρίσεως ἢ 14803 Polit.299.a.1 : σύμπαντος αὖ τοῦ δήμου τοὺς λαχόντας, εἰς τούτους εἰσάγειν 14804 Polit.299.a.2 : τοὺς ἄρξαντας καὶ εὐθύνειν, κατηγορεῖν δὲ τὸν βουλόμενον 14805 Polit.299.a.3 : ὡς οὐ κατὰ τὰ γράμματα τὸν ἐνιαυτὸν ἐκυβέρνησε τὰς ναῦς 14806 Polit.299.a.4 : οὐδὲ κατὰ τὰ παλαιὰ τῶν προγόνων ἔθη· ταὐτὰ δὲ ταῦτα 14807 Polit.299.a.5 : καὶ περὶ τῶν τοὺς κάμνοντας ἰωμένων· ὧν δ´ ἂν καταψηφισθῇ 14808 Polit.299.a.6 : τιμᾶν ὅτι χρὴ παθεῖν αὐτῶν τινας ἢ ἀποτίνειν. 14809 Polit.299.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅ γ´ ἐθέλων καὶ ἑκὼν ἐν τοῖς τοιούτοις 14810 Polit.299.b.1 : ἄρχειν δικαιότατ´ ἂν ὁτιοῦν πάσχοι καὶ ἀποτίνοι. 14811 Polit.299.b.2 : {ΞΕ.} Καὶ τοίνυν ἔτι δεήσει θέσθαι νόμον ἐπὶ πᾶσι τού– 14812 Polit.299.b.3 : τοις, ἄν τις κυβερνητικὴν καὶ τὸ ναυτικὸν ἢ τὸ ὑγιεινὸν καὶ 14813 Polit.299.b.4 : ἰατρικῆς ἀλήθειαν περὶ πνεύματά τε καὶ θερμὰ καὶ ψυχρὰ 14814 Polit.299.b.5 : ζητῶν φαίνηται παρὰ τὰ γράμματα καὶ σοφιζόμενος ὁτιοῦν 14815 Polit.299.b.6 : περὶ τὰ τοιαῦτα, πρῶτον μὲν μήτε ἰατρικὸν αὐτὸν μήτε 14816 Polit.299.b.7 : κυβερνητικὸν ὀνομάζειν ἀλλὰ μετεωρολόγον, ἀδολέσχην τινὰ 14817 Polit.299.b.8 : σοφιστήν, εἶθ´ ὡς διαφθείροντα ἄλλους νεωτέρους καὶ ἀνα– 14818 Polit.299.c.1 : πείθοντα ἐπιτίθεσθαι κυβερνητικῇ καὶ ἰατρικῇ μὴ κατὰ νόμους, 14819 Polit.299.c.2 : ἀλλ´ αὐτοκράτορας ἄρχειν τῶν πλοίων καὶ τῶν νοσούντων, 14820 Polit.299.c.3 : γραψάμενον εἰσάγειν τὸν βουλόμενον οἷς ἔξεστιν εἰς δή τι 14821 Polit.299.c.4 : δικαστήριον· ἂν δὲ παρὰ τοὺς νόμους καὶ τὰ γεγραμμένα 14822 Polit.299.c.5 : δόξῃ πείθειν εἴτε νέους εἴτε πρεσβύτας, κολάζειν τοῖς ἐσχά– 14823 Polit.299.c.6 : τοις. οὐδὲν γὰρ δεῖν τῶν νόμων εἶναι σοφώτερον· οὐδένα 14824 Polit.299.c.7 : γὰρ ἀγνοεῖν τό τε ἰατρικὸν καὶ τὸ ὑγιεινὸν οὐδὲ τὸ κυβερνη– 14825 Polit.299.c.8 : τικὸν καὶ ναυτικόν· ἐξεῖναι γὰρ τῷ βουλομένῳ μανθάνειν 14826 Polit.299.d.1 : γεγραμμένα καὶ πάτρια ἔθη κείμενα. ταῦτα δὴ περί τε ταύ– 14827 Polit.299.d.2 : τας τὰς ἐπιστήμας εἰ γίγνοιτο οὕτως ὡς λέγομεν, ὦ Σώκρατες, 14828 Polit.299.d.3 : καὶ στρατηγικῆς καὶ συμπάσης ἡστινοσοῦν θηρευτικῆς καὶ 14829 Polit.299.d.4 : γραφικῆς ἢ συμπάσης μέρος ὁτιοῦν μιμητικῆς καὶ τεκτονικῆς 14830 Polit.299.d.5 : καὶ συνόλης ὁποιασοῦν σκευουργίας ἢ καὶ γεωργίας καὶ τῆς 14831 Polit.299.d.6 : περὶ τὰ φυτὰ συνόλης τέχνης, ἢ καί τινα ἱπποφορβίαν αὖ 14832 Polit.299.d.7 : κατὰ συγγράμματα θεασαίμεθα γιγνομένην ἢ σύμπασαν 14833 Polit.299.d.8 : ἀγελαιοκομικὴν ἢ μαντικὴν ἢ πᾶν ὅτι μέρος διακονικὴ 14834 Polit.299.e.1 : περιείληφεν, ἢ πεττείαν ἢ σύμπασαν ἀριθμητικὴν ψιλὴν 14835 Polit.299.e.2 : εἴτε ἐπίπεδον εἴτ´ ἐν βάθεσιν εἴτ´ ἐν τάχεσιν οὖσάν που, — 14836 Polit.299.e.3 : περὶ ἅπαντα ταῦτα οὕτω πραττόμενα τί ποτ´ ἂν φανείη, κατὰ 14837 Polit.299.e.4 : συγγράμματα γιγνόμενα καὶ μὴ κατὰ τέχνην; 14838 Polit.299.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον ὅτι πᾶσαί τε αἱ τέχναι παντελῶς ἂν 14839 Polit.299.e.6 : ἀπόλοιντο ἡμῖν, καὶ οὐδ´ εἰς αὖθις γένοιντ´ ἄν ποτε διὰ τὸν 14840 Polit.299.e.7 : ἀποκωλύοντα τοῦτον ζητεῖν νόμον· ὥστε ὁ βίος, ὢν καὶ νῦν 14841 Polit.299.e.8 : χαλεπός, εἰς τὸν χρόνον ἐκεῖνον ἀβίωτος γίγνοιτ´ ἂν τὸ 14842 Polit.299.e.9 : παράπαν. 14843 Polit.300.a.1 : {ΞΕ.} Τί δὲ τόδε; εἰ κατὰ συγγράμματα μὲν ἀναγκάζοι– 14844 Polit.300.a.2 : μεν ἕκαστον γίγνεσθαι τῶν εἰρημένων καὶ τοῖς συγγράμμα– 14845 Polit.300.a.3 : σιν ἡμῶν ἐπιστατεῖν τὸν χειροτονηθέντα ἢ λαχόντα ἐκ τύχης, 14846 Polit.300.a.4 : οὗτος δὲ μηδὲν φροντίζων τῶν γραμμάτων ἢ κέρδους ἕνεκέν 14847 Polit.300.a.5 : τινος ἢ χάριτος ἰδίας παρὰ ταῦτ´ ἐπιχειροῖ δρᾶν ἕτερα, μηδὲν 14848 Polit.300.a.6 : γιγνώσκων, ἆρα οὐ τοῦ κακοῦ τοῦ πρόσθεν μεῖζον ἂν ἔτι 14849 Polit.300.a.7 : τοῦτο γίγνοιτο κακόν; 14850 Polit.300.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατά [γε]. 14851 Polit.300.b.1 : {ΞΕ.} Παρὰ γὰρ οἶμαι τοὺς νόμους τοὺς ἐκ πείρας πολλῆς 14852 Polit.300.b.2 : κειμένους καί τινων συμβούλων ἕκαστα χαριέντως συμβου– 14853 Polit.300.b.3 : λευσάντων καὶ πεισάντων θέσθαι τὸ πλῆθος, ὁ παρὰ ταῦτα 14854 Polit.300.b.4 : τολμῶν δρᾶν, ἁμαρτήματος ἁμάρτημα πολλαπλάσιον ἀπεργα– 14855 Polit.300.b.5 : ζόμενος, ἀνατρέποι πᾶσαν ἂν πρᾶξιν ἔτι μειζόνως τῶν 14856 Polit.300.b.6 : συγγραμμάτων. 14857 Polit.300.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὐ μέλλει; 14858 Polit.300.c.1 : {ΞΕ.} Διὰ ταῦτα δὴ τοῖς περὶ ὁτουοῦν νόμους καὶ συγ– 14859 Polit.300.c.2 : γράμματα τιθεμένοις δεύτερος πλοῦς τὸ παρὰ ταῦτα μήτε 14860 Polit.300.c.3 : ἕνα μήτε πλῆθος μηδὲν μηδέποτε ἐᾶν δρᾶν μηδ´ ὁτιοῦν. 14861 Polit.300.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 14862 Polit.300.c.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν μιμήματα μὲν ἂν ἑκάστων ταῦτα εἴη τῆς 14863 Polit.300.c.6 : ἀληθείας, τὰ παρὰ τῶν εἰδότων εἰς δύναμιν εἶναι γεγραμ– 14864 Polit.300.c.7 : μένα; 14865 Polit.300.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 14866 Polit.300.c.9 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν τόν γε εἰδότα ἔφαμεν, τὸν ὄντως πολιτι– 14867 Polit.300.c.10 : κόν, εἰ μεμνήμεθα, ποιήσειν τῇ τέχνῃ πολλὰ εἰς τὴν αὑτοῦ 14868 Polit.300.c.11 : πρᾶξιν τῶν γραμμάτων οὐδὲν φροντίζοντα, ὁπόταν ἄλλ´ αὐτῷ 14869 Polit.300.d.1 : βελτίω δόξῃ παρὰ τὰ γεγραμμένα ὑφ´ αὑτοῦ καὶ ἐπεσταλμένα 14870 Polit.300.d.2 : ἀποῦσίν τισιν. 14871 Polit.300.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔφαμεν γάρ. 14872 Polit.300.d.4 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἀνὴρ ὁστισοῦν εἷς ἢ πλῆθος ὁτιοῦν, οἷς ἂν 14873 Polit.300.d.5 : νόμοι κείμενοι τυγχάνωσι, παρὰ ταῦτα ὅτι ἂν ἐπιχειρήσωσι 14874 Polit.300.d.6 : ποιεῖν ὡς βέλτιον ἕτερον ὄν, ταὐτὸν δρῶσι κατὰ δύναμιν 14875 Polit.300.d.7 : ὅπερ ὁ ἀληθινὸς ἐκεῖνος; 14876 Polit.300.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 14877 Polit.300.d.9 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν εἰ μὲν ἀνεπιστήμονες ὄντες τὸ τοιοῦτον 14878 Polit.300.d.10 : δρῷεν, μιμεῖσθαι μὲν ἂν ἐπιχειροῖεν τὸ ἀληθές, μιμοῖντ´ ἂν 14879 Polit.300.e.1 : μέντοι παγκάκως· εἰ δ´ ἔντεχνοι, τοῦτο οὐκ ἔστιν ἔτι μίμημα 14880 Polit.300.e.2 : ἀλλ´ αὐτὸ τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο; 14881 Polit.300.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάντως που. 14882 Polit.300.e.4 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ἔμπροσθέ γε ὡμολογημένον ἡμῖν κεῖται 14883 Polit.300.e.5 : μηδὲν πλῆθος μηδ´ ἡντινοῦν δυνατὸν εἶναι λαβεῖν τέχνην. 14884 Polit.300.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κεῖται γὰρ οὖν. 14885 Polit.300.e.7 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν ἔστι βασιλική τις τέχνη, τὸ τῶν 14886 Polit.300.e.8 : πλουσίων πλῆθος καὶ ὁ σύμπας δῆμος οὐκ ἄν ποτε λάβοι 14887 Polit.300.e.9 : τὴν πολιτικὴν ταύτην ἐπιστήμην. 14888 Polit.300.e.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 14889 Polit.300.e.11 : {ΞΕ.} Δεῖ δὴ τὰς τοιαύτας γε ὡς ἔοικε πολιτείας, εἰ μέλ– 14890 Polit.301.a.1 : λουσι καλῶς τὴν ἀληθινὴν ἐκείνην τὴν τοῦ ἑνὸς μετὰ τέχνης 14891 Polit.301.a.2 : ἄρχοντος πολιτείαν εἰς δύναμιν μιμήσεσθαι, μηδέποτε κει– 14892 Polit.301.a.3 : μένων αὐτοῖς τῶν νόμων μηδὲν ποιεῖν παρὰ τὰ γεγραμμένα 14893 Polit.301.a.4 : καὶ πάτρια ἔθη. 14894 Polit.301.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἴρηκας. 14895 Polit.301.a.6 : {ΞΕ.} Ὅταν ἄρα οἱ πλούσιοι ταύτην μιμῶνται, τότε 14896 Polit.301.a.7 : ἀριστοκρατίαν καλοῦμεν τὴν τοιαύτην πολιτείαν· ὁπόταν δὲ 14897 Polit.301.a.8 : τῶν νόμων μὴ φροντίζωσιν, ὀλιγαρχίαν. 14898 Polit.301.a.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύει. 14899 Polit.301.a.10 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ὁπόταν αὖθις εἷς ἄρχῃ κατὰ νόμους, μιμού– 14900 Polit.301.b.1 : μενος τὸν ἐπιστήμονα, βασιλέα καλοῦμεν, οὐ διορίζοντες 14901 Polit.301.b.2 : ὀνόματι τὸν μετ´ ἐπιστήμης ἢ δόξης κατὰ νόμους μοναρ– 14902 Polit.301.b.3 : χοῦντα. 14903 Polit.301.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύομεν. 14904 Polit.301.b.5 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν κἄν τις ἄρα ἐπιστήμων ὄντως ὢν εἷς ἄρχῃ, 14905 Polit.301.b.6 : πάντως τό γε ὄνομα ταὐτὸν βασιλεὺς καὶ οὐδὲν ἕτερον 14906 Polit.301.b.7 : προσρηθήσεται· δι´ ἃ δὴ τὰ πέντε ὀνόματα τῶν νῦν λε– 14907 Polit.301.b.8 : γομένων πολιτειῶν ἓν μόνον γέγονεν. 14908 Polit.301.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικε γοῦν. 14909 Polit.301.b.10 : {ΞΕ.} Τί δ´ ὅταν μήτε κατὰ νόμους μήτε κατὰ ἔθη πράττῃ 14910 Polit.301.c.1 : τις εἷς ἄρχων, προσποιῆται δὲ ὥσπερ ὁ ἐπιστήμων ὡς ἄρα 14911 Polit.301.c.2 : παρὰ τὰ γεγραμμένα τό γε βέλτιστον ποιητέον, ᾖ δέ τις 14912 Polit.301.c.3 : ἐπιθυμία καὶ ἄγνοια τούτου τοῦ μιμήματος ἡγουμένη, μῶν 14913 Polit.301.c.4 : οὐ τότε τὸν τοιοῦτον ἕκαστον τύραννον κλητέον; 14914 Polit.301.c.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 14915 Polit.301.c.6 : {ΞΕ.} Οὕτω δὴ τύραννός τε γέγονε, φαμέν, καὶ βασιλεὺς 14916 Polit.301.c.7 : καὶ ὀλιγαρχία καὶ ἀριστοκρατία καὶ δημοκρατία, δυσχερανάν– 14917 Polit.301.c.8 : των τῶν ἀνθρώπων τὸν ἕνα ἐκεῖνον μόναρχον, καὶ ἀπιστη– 14918 Polit.301.c.9 : σάντων μηδένα τῆς τοιαύτης ἀρχῆς ἄξιον ἂν γενέσθαι ποτέ, 14919 Polit.301.d.1 : ὥστε ἐθέλειν καὶ δυνατὸν εἶναι μετ´ ἀρετῆς καὶ ἐπιστήμης 14920 Polit.301.d.2 : ἄρχοντα τὰ δίκαια καὶ ὅσια διανέμειν ὀρθῶς πᾶσιν, λωβᾶ– 14921 Polit.301.d.3 : σθαι δὲ καὶ ἀποκτεινύναι καὶ κακοῦν ὃν ἂν βουληθῇ ἑκάστοτε 14922 Polit.301.d.4 : ἡμῶν· ἐπεὶ γενόμενόν γ´ ἂν οἷον λέγομεν ἀγαπᾶσθαί τε ἂν 14923 Polit.301.d.5 : καὶ οἰκεῖν διακυβερνῶντα εὐδαιμόνως ὀρθὴν ἀκριβῶς μόνον 14924 Polit.301.d.6 : πολιτείαν. 14925 Polit.301.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 14926 Polit.301.d.8 : {ΞΕ.} Νῦν δέ γε ὁπότε οὐκ ἔστι γιγνόμενος, ὡς δή 14927 Polit.301.e.1 : φαμεν, ἐν ταῖς πόλεσι βασιλεὺς οἷος ἐν σμήνεσιν ἐμφύεται, 14928 Polit.301.e.2 : τό τε σῶμα εὐθὺς καὶ τὴν ψυχὴν διαφέρων εἷς, δεῖ δὴ 14929 Polit.301.e.3 : συνελθόντας συγγράμματα γράφειν, ὡς ἔοικεν, μεταθέοντας 14930 Polit.301.e.4 : τὰ τῆς ἀληθεστάτης πολιτείας ἴχνη. 14931 Polit.301.e.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύει. 14932 Polit.301.e.6 : {ΞΕ.} Θαυμάζομεν δῆτα, ὦ Σώκρατες, ἐν ταῖς τοιαύταις 14933 Polit.301.e.7 : πολιτείαις ὅσα συμβαίνει γίγνεσθαι κακὰ καὶ ὅσα συμβή– 14934 Polit.301.e.8 : σεται, τοιαύτης τῆς κρηπῖδος ὑποκειμένης αὐταῖς, τῆς κατὰ 14935 Polit.301.e.9 : γράμματα καὶ ἔθη μὴ μετὰ ἐπιστήμης πραττούσης τὰς 14936 Polit.302.a.1 : πράξεις, 〈ᾗ〉 ἑτέρα προσχρωμένη παντὶ κατάδηλος ὡς πάντ´ 14937 Polit.302.a.2 : ἂν διολέσειε τὰ ταύτῃ γιγνόμενα; ἢ ἐκεῖνο ἡμῖν θαυμαστέον 14938 Polit.302.a.3 : μᾶλλον, ὡς ἰσχυρόν τι πόλις ἐστὶ φύσει; πάσχουσαι γὰρ 14939 Polit.302.a.4 : δὴ τοιαῦτα αἱ πόλεις νῦν χρόνον ἀπέραντον, ὅμως ἔνιαί 14940 Polit.302.a.5 : τινες αὐτῶν μόνιμοί τέ εἰσι καὶ οὐκ ἀνατρέπονται· πολλαὶ 14941 Polit.302.a.6 : μὴν ἐνίοτε καὶ καθάπερ πλοῖα καταδυόμεναι διόλλυνται καὶ 14942 Polit.302.a.7 : διολώλασι καὶ ἔτι διολοῦνται διὰ τὴν τῶν κυβερνητῶν καὶ 14943 Polit.302.a.8 : ναυτῶν μοχθηρίαν τῶν περὶ τὰ μέγιστα μεγίστην ἄγνοιαν 14944 Polit.302.b.1 : εἰληφότων, οἳ περὶ τὰ πολιτικὰ κατ´ οὐδὲν γιγνώσκοντες 14945 Polit.302.b.2 : ἡγοῦνται κατὰ πάντα σαφέστατα πασῶν ἐπιστημῶν ταύτην 14946 Polit.302.b.3 : εἰληφέναι. 14947 Polit.302.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα. 14948 Polit.302.b.5 : {ΞΕ.} Τίς οὖν δὴ τῶν οὐκ ὀρθῶν πολιτειῶν τούτων ἥκιστα 14949 Polit.302.b.6 : χαλεπὴ συζῆν, πασῶν χαλεπῶν οὐσῶν, καὶ τίς βαρυτάτη; 14950 Polit.302.b.7 : δεῖ τι κατιδεῖν ἡμᾶς, καίπερ πρός γε τὸ νῦν προτεθὲν ἡμῖν 14951 Polit.302.b.8 : πάρεργον λεγόμενον; οὐ μὴν ἀλλ´ εἴς γε τὸ ὅλον ἴσως 14952 Polit.302.b.9 : ἅπανθ´ ἕνεκα τοῦ τοιούτου πάντες δρῶμεν χάριν. 14953 Polit.302.b.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δεῖ· πῶς δ´ οὔ; 14954 Polit.302.c.1 : {ΞΕ.} Τὴν αὐτὴν τοίνυν φάθι τριῶν οὐσῶν χαλεπὴν δια– 14955 Polit.302.c.2 : φερόντως γίγνεσθαι καὶ ῥᾴστην. 14956 Polit.302.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς φῄς; 14957 Polit.302.c.4 : {ΞΕ.} Οὐκ ἄλλως, πλὴν μοναρχίαν φημὶ καὶ ὀλίγων ἀρχὴν 14958 Polit.302.c.5 : καὶ πολλῶν, εἶναι τρεῖς ταύτας ἡμῖν λεγομένας τοῦ νῦν 14959 Polit.302.c.6 : ἐπικεχυμένου λόγου κατ´ ἀρχάς. 14960 Polit.302.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἦσαν γὰρ οὖν. 14961 Polit.302.c.8 : {ΞΕ.} Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ 14962 Polit.302.c.9 : ποιῶμεν, τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδό– 14963 Polit.302.c.10 : μην. 14964 Polit.302.c.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 14965 Polit.302.d.1 : {ΞΕ.} Ἐκ μὲν τῆς μοναρχίας βασιλικὴν καὶ τυραννικήν, 14966 Polit.302.d.2 : ἐκ δ´ αὖ τῶν μὴ πολλῶν τήν τε εὐώνυμον ἔφαμεν [εἶναι] 14967 Polit.302.d.3 : ἀριστοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν· ἐκ δ´ αὖ τῶν πολλῶν τότε 14968 Polit.302.d.4 : μὲν ἁπλῆν ἐπονομάζοντες ἐτίθεμεν δημοκρατίαν, νῦν δ´ αὖ 14969 Polit.302.d.5 : καὶ ταύτην ἡμῖν θετέον ἐστὶ διπλῆν. 14970 Polit.302.d.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δή; καὶ τίνι διαιροῦντες ταύτην; 14971 Polit.302.d.7 : {ΞΕ.} Οὐδὲν διαφέροντι τῶν ἄλλων, οὐδ´ εἰ τοὔνομα ἤδη 14972 Polit.302.e.1 : διπλοῦν ἐστι ταύτης· ἀλλὰ τό γε κατὰ νόμους ἄρχειν καὶ 14973 Polit.302.e.2 : παρανόμως ἔστι καὶ ταύτῃ καὶ ταῖς ἄλλαις. 14974 Polit.302.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστι γὰρ οὖν. 14975 Polit.302.e.4 : {ΞΕ.} Τότε μὲν τοίνυν τὴν ὀρθὴν ζητοῦσι τοῦτο τὸ τμῆμα 14976 Polit.302.e.5 : οὐκ ἦν χρήσιμον, ὡς ἐν τοῖς πρόσθεν ἀπεδείξαμεν· ἐπειδὴ 14977 Polit.302.e.6 : δὲ ἐξείλομεν ἐκείνην, τὰς δ´ ἄλλας ἔθεμεν ἀναγκαίας, ἐν 14978 Polit.302.e.7 : ταύταις δὴ τὸ παράνομον καὶ ἔννομον ἑκάστην διχοτομεῖ 14979 Polit.302.e.8 : τούτων. 14980 Polit.302.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικεν τούτου νῦν ῥηθέντος τοῦ λόγου. 14981 Polit.302.e.10 : {ΞΕ.} Μοναρχία τοίνυν ζευχθεῖσα μὲν ἐν γράμμασιν ἀγα– 14982 Polit.302.e.11 : θοῖς, οὓς νόμους λέγομεν, ἀρίστη πασῶν τῶν ἕξ· ἄνομος δὲ 14983 Polit.302.e.12 : χαλεπὴ καὶ βαρυτάτη συνοικῆσαι. 14984 Polit.303.a.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύει. 14985 Polit.303.a.2 : {ΞΕ.} Τὴν δέ γε τῶν μὴ πολλῶν, ὥσπερ ἑνὸς καὶ πλήθους 14986 Polit.303.a.3 : τὸ ὀλίγον μέσον, οὕτως ἡγησώμεθα μέσην ἐπ´ ἀμφότερα· 14987 Polit.303.a.4 : τὴν δ´ αὖ τοῦ πλήθους κατὰ πάντα ἀσθενῆ καὶ μηδὲν μήτε 14988 Polit.303.a.5 : ἀγαθὸν μήτε κακὸν μέγα δυναμένην ὡς πρὸς τὰς ἄλλας διὰ 14989 Polit.303.a.6 : τὸ τὰς ἀρχὰς ἐν ταύτῃ διανενεμῆσθαι κατὰ σμικρὰ εἰς πολ– 14990 Polit.303.a.7 : λούς. διὸ γέγονε πασῶν μὲν νομίμων τῶν πολιτειῶν οὐσῶν 14991 Polit.303.a.8 : τούτων χειρίστη, παρανόμων δὲ οὐσῶν συμπασῶν βελτίστη· 14992 Polit.303.b.1 : καὶ ἀκολάστων μὲν πασῶν οὐσῶν ἐν δημοκρατίᾳ νικᾷ ζῆν, 14993 Polit.303.b.2 : κοσμίων δ´ οὐσῶν ἥκιστα ἐν ταύτῃ βιωτέον, ἐν τῇ πρώτῃ 14994 Polit.303.b.3 : δὲ πολὺ πρῶτόν τε καὶ ἄριστον, πλὴν τῆς ἑβδόμης· πασῶν 14995 Polit.303.b.4 : γὰρ ἐκείνην γε ἐκκριτέον, οἷον θεὸν ἐξ ἀνθρώπων, ἐκ τῶν 14996 Polit.303.b.5 : ἄλλων πολιτειῶν. 14997 Polit.303.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται ταῦθ´ οὕτω συμβαίνειν τε καὶ γί– 14998 Polit.303.b.7 : γνεσθαι, καὶ ποιητέον ᾗπερ λέγεις. 14999 Polit.303.b.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν δὴ καὶ τοὺς κοινωνοὺς τούτων τῶν πολιτειῶν 15000 Polit.303.c.1 : πασῶν πλὴν τῆς ἐπιστήμονος ἀφαιρετέον ὡς οὐκ ὄντας 15001 Polit.303.c.2 : πολιτικοὺς ἀλλὰ στασιαστικούς, καὶ εἰδώλων μεγίστων προ– 15002 Polit.303.c.3 : στάτας ὄντας καὶ αὐτοὺς εἶναι τοιούτους, μεγίστους δὲ ὄντας 15003 Polit.303.c.4 : μιμητὰς καὶ γόητας μεγίστους γίγνεσθαι τῶν σοφιστῶν 15004 Polit.303.c.5 : σοφιστάς. 15005 Polit.303.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύει τοῦτο εἰς τοὺς πολιτικοὺς λεγο– 15006 Polit.303.c.7 : μένους περιεστράφθαι τὸ ῥῆμα ὀρθότατα. 15007 Polit.303.c.8 : {ΞΕ.} Εἶεν· τοῦτο μὲν ἀτεχνῶς ἡμῖν ὥσπερ δρᾶμα, καθά– 15008 Polit.303.c.9 : περ ἐρρήθη νυνδὴ Κενταυρικὸν ὁρᾶσθαι καὶ Σατυρικόν τινα 15009 Polit.303.d.1 : θίασον, ὃν δὴ χωριστέον ἀπὸ πολιτικῆς εἴη τέχνης· νῦν δ´ 15010 Polit.303.d.2 : οὕτω πάνυ μόγις ἐχωρίσθη. 15011 Polit.303.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φαίνεται. 15012 Polit.303.d.4 : {ΞΕ.} Τούτου δέ γ´ ἕτερον ἔτι χαλεπώτερον λείπεται τῷ 15013 Polit.303.d.5 : συγγενές τε ὁμοῦ τ´ εἶναι μᾶλλον τῷ βασιλικῷ γένει καὶ 15014 Polit.303.d.6 : δυσκαταμαθητότερον· καί μοι φαινόμεθα τοῖς τὸν χρυσὸν 15015 Polit.303.d.7 : καθαίρουσι πάθος ὅμοιον πεπονθέναι. 15016 Polit.303.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15017 Polit.303.d.9 : {ΞΕ.} Γῆν που καὶ λίθους καὶ πόλλ´ ἄττα ἕτερα ἀποκρί– 15018 Polit.303.d.10 : νουσι καὶ ἐκεῖνοι πρῶτον οἱ δημιουργοί· μετὰ δὲ ταῦτα 15019 Polit.303.e.1 : λείπεται συμμεμειγμένα τὰ συγγενῆ τοῦ χρυσοῦ τίμια καὶ 15020 Polit.303.e.2 : πυρὶ μόνον ἀφαιρετά, χαλκὸς καὶ ἄργυρος, ἔστι δ´ ὅτε καὶ 15021 Polit.303.e.3 : ἀδάμας, 〈ἃ〉 μετὰ βασάνων ταῖς ἑψήσεσι μόγις ἀφαιρεθέντα 15022 Polit.303.e.4 : τὸν λεγόμενον ἀκήρατον χρυσὸν εἴασεν ἡμᾶς ἰδεῖν αὐτὸν 15023 Polit.303.e.5 : μόνον ἐφ´ ἑαυτοῦ. 15024 Polit.303.e.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεται γὰρ οὖν δὴ ταῦτα οὕτω γίγνεσθαι. 15025 Polit.303.e.7 : {ΞΕ.} Κατὰ τὸν αὐτὸν τοίνυν λόγον ἔοικε καὶ νῦν ἡμῖν 15026 Polit.303.e.8 : τὰ μὲν ἕτερα καὶ ὁπόσα ἀλλότρια καὶ τὰ μὴ φίλα πολιτικῆς 15027 Polit.303.e.9 : ἐπιστήμης ἀποκεχωρίσθαι, λείπεσθαι δὲ τὰ τίμια καὶ συγ– 15028 Polit.303.e.10 : γενῆ. τούτων δ´ ἐστί που στρατηγία καὶ δικαστικὴ καὶ ὅση 15029 Polit.304.a.1 : βασιλικῇ κοινωνοῦσα ῥητορεία πείθουσα τὸ δίκαιον συνδια– 15030 Polit.304.a.2 : κυβερνᾷ τὰς ἐν ταῖς πόλεσι πράξεις· ἃ δὴ τίνι τρόπῳ ῥᾷστά 15031 Polit.304.a.3 : τις ἀπομερίζων δείξει γυμνὸν καὶ μόνον ἐκεῖνον καθ´ αὑτὸν 15032 Polit.304.a.4 : τὸν ζητούμενον ὑφ´ ἡμῶν; 15033 Polit.304.a.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον ὅτι τοῦτό πῃ δρᾶν πειρατέον. 15034 Polit.304.a.6 : {ΞΕ.} Πείρας μὲν τοίνυν ἕνεκα φανερὸς ἔσται· διὰ δὲ 15035 Polit.304.a.7 : μουσικῆς αὐτὸν ἐγχειρητέον δηλῶσαι. καί μοι λέγε. 15036 Polit.304.a.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 15037 Polit.304.b.1 : {ΞΕ.} Μουσικῆς ἔστι πού τις ἡμῖν μάθησις, καὶ ὅλως τῶν 15038 Polit.304.b.2 : περὶ χειροτεχνίας ἐπιστημῶν; 15039 Polit.304.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστιν. 15040 Polit.304.b.4 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ δ´ αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν 15041 Polit.304.b.5 : ἡμᾶς εἴτε μή, πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ ταύτην 15042 Polit.304.b.6 : εἶναί τινα περὶ αὐτὰ ταῦτα, ἢ πῶς; 15043 Polit.304.b.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὕτως, εἶναι φήσομεν. 15044 Polit.304.b.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἑτέραν ὁμολογήσομεν ἐκείνων εἶναι ταύτην; 15045 Polit.304.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 15046 Polit.304.b.10 : {ΞΕ.} Πότερα δὲ αὐτῶν οὐδεμίαν ἄρχειν δεῖν ἄλλην ἄλλης, 15047 Polit.304.c.1 : ἢ ἐκείνας ταύτης, ἢ ταύτην δεῖν ἐπιτροπεύουσαν ἄρχειν 15048 Polit.304.c.2 : συμπασῶν τῶν ἄλλων; 15049 Polit.304.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ταύτην ἐκείνων. 15050 Polit.304.c.4 : {ΞΕ.} 〈Τὴν〉 εἰ δεῖ μανθάνειν ἢ μὴ τῆς μανθανομένης καὶ 15051 Polit.304.c.5 : διδασκούσης ἄρα σύ γε ἀποφαίνῃ δεῖν ἡμῖν ἄρχειν; 15052 Polit.304.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Σφόδρα γε. 15053 Polit.304.c.7 : {ΞΕ.} Καὶ τὴν εἰ δεῖ πείθειν ἄρα ἢ μὴ τῆς δυναμένης 15054 Polit.304.c.8 : πείθειν; 15055 Polit.304.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 15056 Polit.304.c.10 : {ΞΕ.} Εἶεν· τίνι τὸ πειστικὸν οὖν ἀποδώσομεν ἐπι– 15057 Polit.304.d.1 : στήμῃ πλήθους τε καὶ ὄχλου διὰ μυθολογίας ἀλλὰ μὴ διὰ 15058 Polit.304.d.2 : διδαχῆς; 15059 Polit.304.d.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φανερὸν οἶμαι καὶ τοῦτο ῥητορικῇ δοτέον ὄν. 15060 Polit.304.d.4 : {ΞΕ.} Τὸ δ´ εἴτε διὰ πειθοῦς εἴτε καὶ διά τινος βίας δεῖ 15061 Polit.304.d.5 : πράττειν πρός τινας ὁτιοῦν ἢ καὶ τὸ παράπαν 〈ἡσυχίαν〉 15062 Polit.304.d.6 : ἔχειν, τοῦτ´ αὖ ποίᾳ προσθήσομεν ἐπιστήμῃ; 15063 Polit.304.d.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τῇ τῆς πειστικῆς ἀρχούσῃ καὶ λεκτικῆς. 15064 Polit.304.d.8 : {ΞΕ.} Εἴη δ´ ἂν οὐκ ἄλλη τις, ὡς οἶμαι, πλὴν ἡ τοῦ 15065 Polit.304.d.9 : πολιτικοῦ δύναμις. 15066 Polit.304.d.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἴρηκας. 15067 Polit.304.d.11 : {ΞΕ.} Καὶ τοῦτο μὲν ἔοικε ταχὺ κεχωρίσθαι πολιτικῆς τὸ 15068 Polit.304.e.1 : ῥητορικόν, ὡς ἕτερον εἶδος ὄν, ὑπηρετοῦν μὴν ταύτῃ. 15069 Polit.304.e.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 15070 Polit.304.e.3 : {ΞΕ.} Τί δὲ περὶ τῆς τοιᾶσδ´ αὖ δυνάμεως διανοητέον; 15071 Polit.304.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποίας; 15072 Polit.304.e.5 : {ΞΕ.} Τῆς ὡς πολεμητέον ἑκάστοις οἷς ἂν προελώμεθα 15073 Polit.304.e.6 : πολεμεῖν, εἴτε αὐτὴν ἄτεχνον εἴτε ἔντεχνον ἐροῦμεν; 15074 Polit.304.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ πῶς ἂν ἄτεχνον διανοηθεῖμεν, ἥν γε ἡ 15075 Polit.304.e.8 : στρατηγικὴ καὶ πᾶσα ἡ πολεμικὴ πρᾶξις πράττει; 15076 Polit.304.e.9 : {ΞΕ.} Τὴν δὲ εἴτε πολεμητέον εἴτε διὰ φιλίας ἀπαλλακτέον 15077 Polit.304.e.10 : οἵαν τε καὶ ἐπιστήμονα διαβουλεύσασθαι, ταύτης ἑτέραν 15078 Polit.304.e.11 : ὑπολάβωμεν ἢ τὴν αὐτὴν ταύτῃ; 15079 Polit.304.e.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τοῖς πρόσθεν ἀναγκαῖον ἑπομένοισιν ἑτέραν. 15080 Polit.305.a.1 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἄρχουσαν ταύτης αὐτὴν ἀποφανούμεθα, 15081 Polit.305.a.2 : εἴπερ τοῖς ἔμπροσθέν γε ὑποληψόμεθα ὁμοίως; 15082 Polit.305.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Φημί. 15083 Polit.305.a.4 : {ΞΕ.} Τίν´ οὖν ποτε καὶ ἐπιχειρήσομεν οὕτω δεινῆς καὶ 15084 Polit.305.a.5 : μεγάλης τέχνης συμπάσης τῆς πολεμικῆς δεσπότιν ἀποφαί– 15085 Polit.305.a.6 : νεσθαι πλήν γε δὴ τὴν ὄντως οὖσαν βασιλικήν; 15086 Polit.305.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδεμίαν ἄλλην. 15087 Polit.305.a.8 : {ΞΕ.} Οὐκ ἄρα πολιτικὴν θήσομεν, ὑπηρετικήν γε οὖσαν, 15088 Polit.305.a.9 : τὴν τῶν στρατηγῶν ἐπιστήμην. 15089 Polit.305.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκ εἰκός. 15090 Polit.305.b.1 : {ΞΕ.} Ἴθι δή, καὶ τὴν τῶν δικαστῶν τῶν ὀρθῶς δικαζόντων 15091 Polit.305.b.2 : θεασώμεθα δύναμιν. 15092 Polit.305.b.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 15093 Polit.305.b.4 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν ἐπὶ πλέον τι δύναται τοῦ περὶ τὰ συμ– 15094 Polit.305.b.5 : βόλαια πάνθ´ ὁπόσα κεῖται νόμιμα παρὰ νομοθέτου βασιλέως 15095 Polit.305.b.6 : παραλαβοῦσα, κρίνειν εἰς ἐκεῖνα σκοποῦσα τά τε δίκαια 15096 Polit.305.b.7 : ταχθέντ´ εἶναι καὶ ἄδικα, τὴν αὑτῆς ἰδίαν ἀρετὴν παρεχομένη 15097 Polit.305.b.8 : τοῦ μήθ´ ὑπό τινων δώρων μήθ´ ὑπὸ φόβων μήτε οἴκτων μήθ´ 15098 Polit.305.c.1 : ὑπό τινος ἄλλης ἔχθρας μηδὲ φιλίας ἡττηθεῖσα παρὰ τὴν 15099 Polit.305.c.2 : τοῦ νομοθέτου τάξιν ἐθέλειν ἂν τἀλλήλων ἐγκλήματα 15100 Polit.305.c.3 : διαιρεῖν; 15101 Polit.305.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὔκ, ἀλλὰ σχεδὸν ὅσον εἴρηκας ταύτης ἐστὶ 15102 Polit.305.c.5 : τῆς δυνάμεως ἔργον. 15103 Polit.305.c.6 : {ΞΕ.} Καὶ τὴν τῶν δικαστῶν ἄρα ῥώμην ἀνευρίσκομεν οὐ 15104 Polit.305.c.7 : βασιλικὴν οὖσαν ἀλλὰ νόμων φύλακα καὶ ὑπηρέτιν ἐκείνης. 15105 Polit.305.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔοικέν γε. 15106 Polit.305.c.9 : {ΞΕ.} Τόδε δὴ κατανοητέον ἰδόντι συναπάσας τὰς ἐπιστή– 15107 Polit.305.c.10 : μας αἳ εἴρηνται, ὅτι πολιτική γε αὐτῶν οὐδεμία ἀνεφάνη. 15108 Polit.305.d.1 : τὴν γὰρ ὄντως οὖσαν βασιλικὴν οὐκ αὐτὴν δεῖ πράττειν ἀλλ´ 15109 Polit.305.d.2 : ἄρχειν τῶν δυναμένων πράττειν, γιγνώσκουσαν τὴν ἀρχήν 15110 Polit.305.d.3 : τε καὶ ὁρμὴν τῶν μεγίστων ἐν ταῖς πόλεσιν ἐγκαιρίας τε 15111 Polit.305.d.4 : πέρι καὶ ἀκαιρίας, τὰς δ´ ἄλλας τὰ προσταχθέντα δρᾶν. 15112 Polit.305.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθῶς. 15113 Polit.305.d.6 : {ΞΕ.} Διὰ ταῦτα ἄρα ἃς μὲν ἄρτι διεληλύθαμεν, οὔτ´ ἀλλή– 15114 Polit.305.d.7 : λων οὔθ´ αὑτῶν ἄρχουσαι, περὶ δέ τινα ἰδίαν αὑτῆς οὖσα 15115 Polit.305.d.8 : ἑκάστη πρᾶξιν, κατὰ τὴν ἰδιότητα τῶν πράξεων τοὔνομα 15116 Polit.305.d.9 : δικαίως εἴληφεν ἴδιον. 15117 Polit.305.e.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Εἴξασι γοῦν. 15118 Polit.305.e.2 : {ΞΕ.} Τὴν δὲ πασῶν τε τούτων ἄρχουσαν καὶ τῶν νόμων 15119 Polit.305.e.3 : καὶ συμπάντων τῶν κατὰ πόλιν ἐπιμελουμένην καὶ πάντα 15120 Polit.305.e.4 : συνυφαίνουσαν ὀρθότατα, τοῦ κοινοῦ τῇ κλήσει περιλα– 15121 Polit.305.e.5 : βόντες τὴν δύναμιν αὐτῆς, προσαγορεύοιμεν δικαιότατ´ ἄν, 15122 Polit.305.e.6 : ὡς ἔοικε, πολιτικήν. 15123 Polit.305.e.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 15124 Polit.305.e.8 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα 15125 Polit.305.e.9 : βουλοίμεθ´ ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν, ὅτε καὶ πάντα τὰ γένη 15126 Polit.305.e.10 : τὰ κατὰ πόλιν δῆλα ἡμῖν γέγονε; 15127 Polit.305.e.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ σφόδρα γε. 15128 Polit.306.a.1 : {ΞΕ.} Τὴν δὴ βασιλικὴν συμπλοκήν, ὡς ἔοικε, λεκτέον 15129 Polit.306.a.2 : ποία τέ ἐστι καὶ τίνι τρόπῳ συμπλέκουσα ποῖον ἡμῖν 15130 Polit.306.a.3 : ὕφασμα ἀποδίδωσιν. 15131 Polit.306.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δῆλον. 15132 Polit.306.a.5 : {ΞΕ.} Ἦ χαλεπὸν ἐνδείξασθαι πρᾶγμα ἀναγκαῖον ἄρα 15133 Polit.306.a.6 : γέγονεν, ὡς φαίνεται. 15134 Polit.306.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάντως γε μὴν ῥητέον. 15135 Polit.306.a.8 : {ΞΕ.} Τὸ γὰρ ἀρετῆς μέρος ἀρετῆς εἴδει διάφορον εἶναί 15136 Polit.306.a.9 : τινα τρόπον τοῖς περὶ λόγους ἀμφισβητητικοῖς καὶ μάλ´ 15137 Polit.306.a.10 : εὐεπίθετον πρὸς τὰς τῶν πολλῶν δόξας. 15138 Polit.306.a.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐκ ἔμαθον. 15139 Polit.306.a.12 : {ΞΕ.} Ἀλλ´ ὧδε πάλιν. ἀνδρείαν γὰρ οἶμαί σε ἡγεῖσθαι 15140 Polit.306.b.1 : μέρος ἓν ἀρετῆς ἡμῖν εἶναι. 15141 Polit.306.b.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ γε. 15142 Polit.306.b.3 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν σωφροσύνην γε ἀνδρείας μὲν ἕτερον, ἓν δ´ 15143 Polit.306.b.4 : οὖν καὶ τοῦτο μόριον ἧς κἀκεῖνο. 15144 Polit.306.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 15145 Polit.306.b.6 : {ΞΕ.} Τούτων δὴ πέρι θαυμαστόν τινα λόγον ἀποφαίνεσθαι 15146 Polit.306.b.7 : τολμητέον. 15147 Polit.306.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον; 15148 Polit.306.b.9 : {ΞΕ.} Ὡς ἐστὸν κατὰ δή τινα τρόπον εὖ μάλα πρὸς ἀλλή– 15149 Polit.306.b.10 : λας ἔχθραν καὶ στάσιν ἐναντίαν ἔχοντε ἐν πολλοῖς τῶν 15150 Polit.306.b.11 : ὄντων. 15151 Polit.306.b.12 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς λέγεις; 15152 Polit.306.b.13 : {ΞΕ.} Οὐκ εἰωθότα λόγον οὐδαμῶς· πάντα γὰρ οὖν δὴ 15153 Polit.306.c.1 : ἀλλήλοις τά γε τῆς ἀρετῆς μόρια λέγεταί που φίλια. 15154 Polit.306.c.2 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 15155 Polit.306.c.3 : {ΞΕ.} Σκοπῶμεν δὴ προσσχόντες τὸν νοῦν εὖ μάλα πότε– 15156 Polit.306.c.4 : ρον οὕτως ἁπλοῦν ἐστι τοῦτο, ἢ παντὸς μᾶλλον αὐτῶν ἔχει 15157 Polit.306.c.5 : διαφορὰν τοῖς συγγενέσιν ἔς τι; 15158 Polit.306.c.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί, λέγοις ἂν πῇ σκεπτέον. 15159 Polit.306.c.7 : {ΞΕ.} Ἐν τοῖς σύμπασι χρὴ ζητεῖν ὅσα καλὰ μὲν λέγομεν, 15160 Polit.306.c.8 : εἰς δύο δὲ αὐτὰ τίθεμεν ἐναντία ἀλλήλων εἴδη. 15161 Polit.306.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγ´ ἔτι σαφέστερον. 15162 Polit.306.c.10 : {ΞΕ.} Ὀξύτητα καὶ τάχος, εἴτε κατὰ σώματα εἴτ´ ἐν 15163 Polit.306.d.1 : ψυχαῖς εἴτε κατὰ φωνῆς φοράν, εἴτε αὐτῶν τούτων εἴτε ἐν 15164 Polit.306.d.2 : εἰδώλοις ὄντων, ὁπόσα μουσικὴ μιμουμένη καὶ ἔτι γραφικὴ 15165 Polit.306.d.3 : μιμήματα παρέχεται, τούτων τινὸς ἐπαινέτης εἴτε αὐτὸς 15166 Polit.306.d.4 : πώποτε γέγονας εἴτε ἄλλου παρὼν ἐπαινοῦντος ᾔσθησαι; 15167 Polit.306.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 15168 Polit.306.d.6 : {ΞΕ.} Ἦ καὶ μνήμην ἔχεις ὅντινα τρόπον αὐτὸ δρῶσιν ἐν 15169 Polit.306.d.7 : ἑκάστοις τούτων; 15170 Polit.306.d.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς. 15171 Polit.306.d.9 : {ΞΕ.} Ἆρ´ οὖν δυνατὸς αὐτὸ ἂν γενοίμην, ὥσπερ καὶ 15172 Polit.306.d.10 : διανοοῦμαι, διὰ λόγων ἐνδείξασθαί σοι; 15173 Polit.306.e.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δ´ οὔ; 15174 Polit.306.e.2 : {ΞΕ.} Ῥᾴδιον ἔοικας ἡγεῖσθαι τὸ τοιοῦτον· σκοπώμεθα δ´ 15175 Polit.306.e.3 : οὖν αὐτὸ ἐν τοῖς ὑπεναντίοις γένεσι. τῶν γὰρ δὴ πράξεων 15176 Polit.306.e.4 : ἐν πολλαῖς καὶ πολλάκις ἑκάστοτε τάχος καὶ σφοδρότητα 15177 Polit.306.e.5 : καὶ ὀξύτητα διανοήσεώς τε καὶ σώματος, ἔτι δὲ καὶ φωνῆς, 15178 Polit.306.e.6 : ὅταν ἀγασθῶμεν, λέγομεν αὐτὸ ἐπαινοῦντες μιᾷ χρώμενοι 15179 Polit.306.e.7 : προσρήσει τῇ τῆς ἀνδρείας. 15180 Polit.306.e.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15181 Polit.306.e.9 : {ΞΕ.} Ὀξὺ καὶ ἀνδρεῖον πρῶτόν πού φαμεν, καὶ ταχὺ καὶ 15182 Polit.306.e.10 : ἀνδρικόν, καὶ σφοδρὸν ὡσαύτως· καὶ πάντως ἐπιφέροντες 15183 Polit.306.e.11 : τοὔνομα ὃ λέγω κοινὸν πάσαις ταῖς φύσεσι ταύταις ἐπαινοῦ– 15184 Polit.306.e.12 : μεν αὐτάς. 15185 Polit.306.e.13 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ναί. 15186 Polit.307.a.1 : {ΞΕ.} Τί δέ; τὸ τῆς ἠρεμαίας αὖ γενέσεως εἶδος ἆρ´ οὐ 15187 Polit.307.a.2 : πολλάκις ἐπῃνέκαμεν ἐν πολλαῖς τῶν πράξεων; 15188 Polit.307.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ σφόδρα γε. 15189 Polit.307.a.4 : {ΞΕ.} Μῶν οὖν οὐ τἀναντία λέγοντες ἢ περὶ ἐκείνων 15190 Polit.307.a.5 : τοῦτο φθεγγόμεθα; 15191 Polit.307.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15192 Polit.307.a.7 : {ΞΕ.} Ὡς ἡσυχαῖά πού φαμεν ἑκάστοτε καὶ σωφρονικά, 15193 Polit.307.a.8 : περί τε διάνοιαν πραττόμενα ἀγασθέντες καὶ κατὰ τὰς 15194 Polit.307.a.9 : πράξεις αὖ βραδέα καὶ μαλακά, καὶ ἔτι περὶ φωνὰς γιγνό– 15195 Polit.307.a.10 : μενα λεῖα καὶ βαρέα, καὶ πᾶσαν ῥυθμικὴν κίνησιν καὶ ὅλην 15196 Polit.307.b.1 : μοῦσαν ἐν καιρῷ βραδυτῆτι προσχρωμένην, οὐ τὸ τῆς 15197 Polit.307.b.2 : ἀνδρείας ἀλλὰ τὸ τῆς κοσμιότητος ὄνομα ἐπιφέρομεν αὐτοῖς 15198 Polit.307.b.3 : σύμπασιν. 15199 Polit.307.b.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα. 15200 Polit.307.b.5 : {ΞΕ.} Καὶ μὴν ὁπόταν αὖ γε ἀμφότερα γίγνηται ταῦθ´ 15201 Polit.307.b.6 : ἡμῖν ἄκαιρα, μεταβάλλοντες ἑκάτερα αὐτῶν ψέγομεν ἐπὶ 15202 Polit.307.b.7 : τἀναντία πάλιν ἀπονέμοντες τοῖς ὀνόμασιν. 15203 Polit.307.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15204 Polit.307.b.9 : {ΞΕ.} Ὀξύτερα μὲν αὐτὰ γιγνόμενα τοῦ καιροῦ καὶ θάττω 15205 Polit.307.b.10 : καὶ σκληρότερα φαινόμενα [καὶ] ὑβριστικὰ καὶ μανικὰ λέ– 15206 Polit.307.c.1 : γοντες, τὰ δὲ βαρύτερα καὶ βραδύτερα καὶ μαλακώτερα δειλὰ 15207 Polit.307.c.2 : καὶ βλακικά· καὶ σχεδὸν ὡς τὸ πολὺ ταῦτά τε καὶ τὴν 15208 Polit.307.c.3 : σώφρονα φύσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τὴν τῶν ἐναντίων, οἷον 15209 Polit.307.c.4 : πολεμίαν διαλαχούσας στάσιν ἰδέας, οὔτ´ ἀλλήλαις μειγνυ– 15210 Polit.307.c.5 : μένας ἐφευρίσκομεν ἐν ταῖς περὶ τὰ τοιαῦτα πράξεσιν, ἔτι τε 15211 Polit.307.c.6 : τοὺς ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτὰς ἴσχοντας διαφερομένους ἀλλήλοις 15212 Polit.307.c.7 : ὀψόμεθα ἐὰν μεταδιώκωμεν. 15213 Polit.307.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῦ δὴ λέγεις; 15214 Polit.307.c.9 : {ΞΕ.} Ἐν πᾶσί τε δὴ τούτοις οἷς νῦν εἴπομεν, ὡς εἰκός 15215 Polit.307.d.1 : τε ἐν ἑτέροις πολλοῖς. κατὰ γὰρ οἶμαι τὴν αὑτῶν ἑκατέροις 15216 Polit.307.d.2 : συγγένειαν τὰ μὲν ἐπαινοῦντες ὡς οἰκεῖα σφέτερα, τὰ δὲ 15217 Polit.307.d.3 : τῶν διαφόρων ψέγοντες ὡς ἀλλότρια, πολλὴν εἰς ἔχθραν 15218 Polit.307.d.4 : ἀλλήλοις καὶ πολλῶν πέρι καθίστανται. 15219 Polit.307.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύουσιν. 15220 Polit.307.d.6 : {ΞΕ.} Παιδιὰ τοίνυν αὕτη γέ τις ἡ διαφορὰ τούτων ἐστὶ 15221 Polit.307.d.7 : τῶν εἰδῶν· περὶ δὲ τὰ μέγιστα νόσος συμβαίνει πασῶν 15222 Polit.307.d.8 : ἐχθίστη γίγνεσθαι ταῖς πόλεσιν. 15223 Polit.307.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Περὶ δὴ ποῖα φῄς; 15224 Polit.307.e.1 : {ΞΕ.} Περὶ ὅλην, ὥς γε εἰκός, τὴν τοῦ ζῆν παρασκευήν. 15225 Polit.307.e.2 : οἱ μὲν γὰρ δὴ διαφερόντως ὄντες κόσμιοι τὸν ἥσυχον ἀεὶ 15226 Polit.307.e.3 : βίον ἕτοιμοι ζῆν, αὐτοὶ καθ´ αὑτοὺς μόνοι τὰ σφέτερα αὐτῶν 15227 Polit.307.e.4 : πράττοντες, οἴκοι τε αὖ πρὸς ἅπαντας οὕτως ὁμιλοῦντες, καὶ 15228 Polit.307.e.5 : πρὸς τὰς ἔξωθεν πόλεις ὡσαύτως ἕτοιμοι πάντα ὄντες 15229 Polit.307.e.6 : τρόπον τινὰ ἄγειν εἰρήνην· καὶ διὰ τὸν ἔρωτα δὴ τοῦτον 15230 Polit.307.e.7 : ἀκαιρότερον ὄντα ἢ χρή, ὅταν ἃ βούλονται πράττωσιν, 15231 Polit.307.e.8 : ἔλαθον αὐτοί τε ἀπολέμως ἴσχοντες καὶ τοὺς νέους ὡσαύ– 15232 Polit.307.e.9 : τως διατιθέντες, ὄντες τε ἀεὶ τῶν ἐπιτιθεμένων, ἐξ ὧν 15233 Polit.307.e.10 : οὐκ ἐν πολλοῖς ἔτεσιν αὐτοὶ καὶ παῖδες καὶ σύμπασα ἡ 15234 Polit.308.a.1 : πόλις ἀντ´ ἐλευθέρων πολλάκις ἔλαθον αὑτοὺς γενόμενοι 15235 Polit.308.a.2 : δοῦλοι. 15236 Polit.308.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Χαλεπὸν εἶπες καὶ δεινὸν πάθος. 15237 Polit.308.a.4 : {ΞΕ.} Τί δ´ οἱ πρὸς τὴν ἀνδρείαν μᾶλλον ῥέποντες; ἆρ´ 15238 Polit.308.a.5 : οὐκ ἐπὶ πόλεμον ἀεί τινα τὰς αὑτῶν συντείνοντες πόλεις 15239 Polit.308.a.6 : διὰ τὴν τοῦ τοιούτου βίου σφοδροτέραν τοῦ δέοντος ἐπιθυ– 15240 Polit.308.a.7 : μίαν εἰς ἔχθραν πολλοῖς καὶ δυνατοῖς καταστάντες ἢ πάμπαν 15241 Polit.308.a.8 : διώλεσαν ἢ δούλας αὖ καὶ ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑπέθεσαν 15242 Polit.308.a.9 : τὰς αὑτῶν πατρίδας; 15243 Polit.308.b.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἔστι καὶ ταῦτα. 15244 Polit.308.b.2 : {ΞΕ.} Πῶς οὖν μὴ φῶμεν ἐν τούτοις ἀμφότερα ταῦτα τὰ 15245 Polit.308.b.3 : γένη πολλὴν πρὸς ἄλληλα ἀεὶ καὶ τὴν μεγίστην ἴσχειν 15246 Polit.308.b.4 : ἔχθραν καὶ στάσιν; 15247 Polit.308.b.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδαμῶς ὡς οὐ φήσομεν. 15248 Polit.308.b.6 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν ὅπερ ἐπεσκοποῦμεν κατ´ ἀρχὰς ἀνηυρήκαμεν, 15249 Polit.308.b.7 : ὅτι μόρια ἀρετῆς οὐ σμικρὰ ἀλλήλοις διαφέρεσθον φύσει καὶ 15250 Polit.308.b.8 : δὴ καὶ τοὺς ἴσχοντας δρᾶτον τὸ αὐτὸ τοῦτο; 15251 Polit.308.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κινδυνεύετον. 15252 Polit.308.b.10 : {ΞΕ.} Τόδε τοίνυν αὖ λάβωμεν. 15253 Polit.308.b.11 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ ποῖον; 15254 Polit.308.c.1 : {ΞΕ.} Εἴ τίς που τῶν συνθετικῶν ἐπιστημῶν πρᾶγμα 15255 Polit.308.c.2 : ὁτιοῦν τῶν αὑτῆς ἔργων, κἂν εἰ τὸ φαυλότατον, ἑκοῦσα ἐκ 15256 Polit.308.c.3 : μοχθηρῶν καὶ χρηστῶν τινων συνίστησιν, ἢ πᾶσα ἐπιστήμη 15257 Polit.308.c.4 : πανταχοῦ τὰ μὲν μοχθηρὰ εἰς δύναμιν ἀποβάλλει, τὰ δὲ 15258 Polit.308.c.5 : ἐπιτήδεια καὶ [τὰ] χρηστὰ ἔλαβεν, ἐκ τούτων δὲ καὶ ὁμοίων 15259 Polit.308.c.6 : καὶ ἀνομοίων ὄντων, πάντα εἰς ἓν αὐτὰ συνάγουσα, μίαν 15260 Polit.308.c.7 : τινὰ δύναμιν καὶ ἰδέαν δημιουργεῖ. 15261 Polit.308.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί μήν; 15262 Polit.308.d.1 : {ΞΕ.} Οὐδ´ ἄρα ἡ κατὰ φύσιν ἀληθῶς οὖσα ἡμῖν πολιτικὴ 15263 Polit.308.d.2 : μή ποτε ἐκ χρηστῶν καὶ κακῶν ἀνθρώπων ἑκοῦσα εἶναι 15264 Polit.308.d.3 : συστήσηται πόλιν τινά, ἀλλ´ εὔδηλον ὅτι παιδιᾷ πρῶτον 15265 Polit.308.d.4 : βασανιεῖ, μετὰ δὲ τὴν βάσανον αὖ τοῖς δυναμένοις παιδεύειν 15266 Polit.308.d.5 : καὶ ὑπηρετεῖν πρὸς τοῦτ´ αὐτὸ παραδώσει, προστάττουσα 15267 Polit.308.d.6 : καὶ ἐπιστατοῦσα αὐτή, καθάπερ ὑφαντικὴ τοῖς τε ξαίνουσι 15268 Polit.308.d.7 : καὶ τοῖς τἆλλα προπαρασκευάζουσιν ὅσα πρὸς τὴν πλέξιν 15269 Polit.308.d.8 : αὐτῆς συμπαρακολουθοῦσα προστάττει καὶ ἐπιστατεῖ, τοι– 15270 Polit.308.e.1 : αῦτα ἑκάστοις ἐνδεικνῦσα τὰ ἔργα ἀποτελεῖν οἷα ἂν ἐπιτή– 15271 Polit.308.e.2 : δεια ἡγῆται πρὸς τὴν αὑτῆς εἶναι συμπλοκήν. 15272 Polit.308.e.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 15273 Polit.308.e.4 : {ΞΕ.} Ταὐτὸν δή μοι τοῦθ´ ἡ βασιλικὴ φαίνεται πᾶσι 15274 Polit.308.e.5 : τοῖς κατὰ νόμον παιδευταῖς καὶ τροφεῦσιν, τὴν τῆς ἐπιστατι– 15275 Polit.308.e.6 : κῆς αὐτὴ δύναμιν ἔχουσα, οὐκ ἐπιτρέψειν ἀσκεῖν ὅτι μή τις 15276 Polit.308.e.7 : πρὸς τὴν αὑτῆς σύγκρασιν ἀπεργαζόμενος ἦθός τι πρέπον 15277 Polit.308.e.8 : ἀποτελεῖ, ταῦτα δὲ μόνα παρακελεύεσθαι παιδεύειν· καὶ 15278 Polit.308.e.9 : τοὺς μὲν μὴ δυναμένους κοινωνεῖν ἤθους ἀνδρείου καὶ σώ– 15279 Polit.308.e.10 : φρονος ὅσα τε ἄλλα ἐστὶ τείνοντα πρὸς ἀρετήν, ἀλλ´ εἰς 15280 Polit.309.a.1 : ἀθεότητα καὶ ὕβριν καὶ ἀδικίαν ὑπὸ κακῆς βίᾳ φύσεως 15281 Polit.309.a.2 : ἀπωθουμένους, θανάτοις τε ἐκβάλλει καὶ φυγαῖς καὶ ταῖς 15282 Polit.309.a.3 : μεγίσταις κολάζουσα ἀτιμίαις. 15283 Polit.309.a.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Λέγεται γοῦν πως οὕτως. 15284 Polit.309.a.5 : {ΞΕ.} Τοὺς δὲ ἐν ἀμαθίᾳ τε αὖ καὶ ταπεινότητι πολλῇ 15285 Polit.309.a.6 : κυλινδουμένους εἰς τὸ δουλικὸν ὑποζεύγνυσι γένος. 15286 Polit.309.a.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 15287 Polit.309.a.8 : {ΞΕ.} Τοὺς λοιποὺς τοίνυν, ὅσων αἱ φύσεις ἐπὶ τὸ γεν– 15288 Polit.309.b.1 : ναῖον ἱκαναὶ παιδείας τυγχάνουσαι καθίστασθαι καὶ δέξασθαι 15289 Polit.309.b.2 : μετὰ τέχνης σύμμειξιν πρὸς ἀλλήλας, τούτων τὰς μὲν ἐπὶ 15290 Polit.309.b.3 : τὴν ἀνδρείαν μᾶλλον συντεινούσας, οἷον στημονοφυὲς νομί– 15291 Polit.309.b.4 : σας´ αὐτῶν εἶναι τὸ στερεὸν ἦθος, τὰς δὲ ἐπὶ τὸ κόσμιον 15292 Polit.309.b.5 : πίονί τε καὶ μαλακῷ καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα κροκώδει διανήματι 15293 Polit.309.b.6 : προσχρωμένας, ἐναντία δὲ τεινούσας ἀλλήλαις, πειρᾶται 15294 Polit.309.b.7 : τοιόνδε τινὰ τρόπον συνδεῖν καὶ συμπλέκειν. 15295 Polit.309.b.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ποῖον δή; 15296 Polit.309.c.1 : {ΞΕ.} Πρῶτον μὲν κατὰ τὸ συγγενὲς τὸ ἀειγενὲς ὂν τῆς 15297 Polit.309.c.2 : ψυχῆς αὐτῶν μέρος θείῳ συναρμοσαμένη δεσμῷ, μετὰ δὲ τὸ 15298 Polit.309.c.3 : θεῖον τὸ ζῳογενὲς αὐτῶν αὖθις ἀνθρωπίνοις. 15299 Polit.309.c.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς τοῦτ´ εἶπες αὖ; 15300 Polit.309.c.5 : {ΞΕ.} Τὴν τῶν καλῶν καὶ δικαίων πέρι καὶ ἀγαθῶν καὶ 15301 Polit.309.c.6 : τῶν τούτοις ἐναντίων ὄντως οὖσαν ἀληθῆ δόξαν μετὰ βεβαι– 15302 Polit.309.c.7 : ώσεως, ὁπόταν ἐν [ταῖς] ψυχαῖς ἐγγίγνηται, θείαν φημὶ ἐν 15303 Polit.309.c.8 : δαιμονίῳ γίγνεσθαι γένει. 15304 Polit.309.c.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πρέπει γοῦν οὕτω. 15305 Polit.309.d.1 : {ΞΕ.} Τὸν δὴ πολιτικὸν καὶ τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην ἆρ´ 15306 Polit.309.d.2 : ἴσμεν ὅτι προσήκει μόνον δυνατὸν εἶναι τῇ τῆς βασιλικῆς 15307 Polit.309.d.3 : μούσῃ τοῦτο αὐτὸ ἐμποιεῖν τοῖς ὀρθῶς μεταλαβοῦσι παιδείας, 15308 Polit.309.d.4 : οὓς ἐλέγομεν νυνδή; 15309 Polit.309.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τὸ γοῦν εἰκός. 15310 Polit.309.d.6 : {ΞΕ.} Ὃς δ´ ἂν δρᾶν γε, ὦ Σώκρατες, ἀδυνατῇ τὸ τοιοῦ– 15311 Polit.309.d.7 : τον, μηδέποτε τοῖς νῦν ζητουμένοις ὀνόμασιν αὐτὸν προσ– 15312 Polit.309.d.8 : αγορεύωμεν. 15313 Polit.309.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ὀρθότατα. 15314 Polit.309.d.10 : {ΞΕ.} Τί οὖν; ἀνδρεία ψυχὴ λαμβανομένη τῆς τοιαύτης 15315 Polit.309.e.1 : ἀληθείας ἆρ´ οὐχ ἡμεροῦται καὶ τῶν δικαίων μάλιστα οὕτω 15316 Polit.309.e.2 : κοινωνεῖν ἂν ἐθελήσειεν, μὴ μεταλαβοῦσα δὲ ἀποκλινεῖ 15317 Polit.309.e.3 : μᾶλλον πρὸς θηριώδη τινὰ φύσιν; 15318 Polit.309.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 15319 Polit.309.e.5 : {ΞΕ.} Τί δὲ τὸ τῆς κοσμίας φύσεως; ἆρ´ οὐ τούτων μὲν 15320 Polit.309.e.6 : μεταλαβὸν τῶν δοξῶν ὄντως σῶφρον καὶ φρόνιμον, ὥς γε ἐν 15321 Polit.309.e.7 : πολιτείᾳ, γίγνεται, μὴ κοινωνῆσαν δὲ ὧν λέγομεν ἐπονεί– 15322 Polit.309.e.8 : διστόν τινα εὐηθείας δικαιότατα λαμβάνει φήμην; 15323 Polit.309.e.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 15324 Polit.309.e.10 : {ΞΕ.} Οὐκοῦν συμπλοκὴν καὶ δεσμὸν τοῦτον τοῖς μὲν 15325 Polit.309.e.11 : κακοῖς πρὸς σφᾶς αὐτοὺς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς πρὸς τοὺς κακοὺς 15326 Polit.309.e.12 : μηδέποτε μόνιμον φῶμεν γίγνεσθαι, μηδέ τινα ἐπιστήμην 15327 Polit.309.e.13 : αὐτῷ σπουδῇ πρὸς τοὺς τοιούτους ἂν χρῆσθαί ποτε; 15328 Polit.309.e.14 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γάρ; 15329 Polit.310.a.1 : {ΞΕ.} Τοῖς δ´ εὐγενέσι γενομένοις τε ἐξ ἀρχῆς ἤθεσι 15330 Polit.310.a.2 : θρεφθεῖσί τε κατὰ φύσιν μόνοις διὰ νόμων ἐμφύεσθαι, καὶ 15331 Polit.310.a.3 : ἐπὶ τούτοις δὴ τοῦτ´ εἶναι τέχνῃ φάρμακον, καὶ καθάπερ 15332 Polit.310.a.4 : εἴπομεν τοῦτον θειότερον εἶναι τὸν σύνδεσμον ἀρετῆς μερῶν 15333 Polit.310.a.5 : φύσεως ἀνομοίων καὶ ἐπὶ τὰ ἐναντία φερομένων. 15334 Polit.310.a.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Ἀληθέστατα. 15335 Polit.310.a.7 : {ΞΕ.} Τοὺς μὴν λοιπούς, ὄντας ἀνθρωπίνους δεσμούς, 15336 Polit.310.a.8 : ὑπάρχοντος τούτου τοῦ θείου σχεδὸν οὐδὲν χαλεπὸν οὔτε 15337 Polit.310.a.9 : ἐννοεῖν οὔτε ἐννοήσαντα ἀποτελεῖν. 15338 Polit.310.b.1 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς δή, καὶ τίνας; 15339 Polit.310.b.2 : {ΞΕ.} Τοὺς τῶν ἐπιγαμιῶν καὶ παίδων κοινωνήσεων καὶ 15340 Polit.310.b.3 : τῶν περὶ τὰς ἰδίας ἐκδόσεις καὶ γάμους. οἱ γὰρ πολλοὶ τὰ 15341 Polit.310.b.4 : περὶ ταῦτα οὐκ ὀρθῶς συνδοῦνται πρὸς τὴν τῶν παίδων 15342 Polit.310.b.5 : γέννησιν. 15343 Polit.310.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Τί δή; 15344 Polit.310.b.7 : {ΞΕ.} Τὰ μὲν πλούτου καὶ δυνάμεων ἐν τοῖς τοιούτοις 15345 Polit.310.b.8 : διώγματα τί καί τις ἂν ὡς ἄξια λόγου σπουδάζοι μεμφόμενος; 15346 Polit.310.b.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Οὐδέν. 15347 Polit.310.b.10 : {ΞΕ.} Μᾶλλον δέ γε δίκαιον τῶν περὶ τὰ γένη ποιουμένων 15348 Polit.310.c.1 : ἐπιμέλειαν τούτων πέρι λέγειν, εἴ τι μὴ κατὰ τρόπον πράτ– 15349 Polit.310.c.2 : τουσιν. 15350 Polit.310.c.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Εἰκὸς γὰρ οὖν. 15351 Polit.310.c.4 : {ΞΕ.} Πράττουσι μὲν δὴ οὐδ´ ἐξ ἑνὸς ὀρθοῦ λόγου, τὴν ἐν 15352 Polit.310.c.5 : τῷ παραχρῆμα διώκοντες ῥᾳστώνην καὶ τῷ τοὺς μὲν προσ– 15353 Polit.310.c.6 : ομοίους αὐτοῖς ἀσπάζεσθαι, τοὺς δ´ ἀνομοίους μὴ στέργειν, 15354 Polit.310.c.7 : πλεῖστον τῇ δυσχερείᾳ μέρος ἀπονέμοντες. 15355 Polit.310.c.8 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15356 Polit.310.c.9 : {ΞΕ.} Οἱ μέν που κόσμιοι τὸ σφέτερον αὐτῶν ἦθος ζη– 15357 Polit.310.c.10 : τοῦσι, καὶ κατὰ δύναμιν γαμοῦσί τε παρὰ τούτων καὶ τὰς 15358 Polit.310.d.1 : ἐκδιδομένας παρ´ αὑτῶν εἰς τούτους ἐκπέμπουσι πάλιν· ὡς 15359 Polit.310.d.2 : δ´ αὕτως τὸ περὶ τὴν ἀνδρείαν γένος δρᾷ, τὴν αὑτοῦ μετα– 15360 Polit.310.d.3 : διῶκον φύσιν, δέον ποιεῖν ἀμφότερα τὰ γένη τούτων τοὐναν– 15361 Polit.310.d.4 : τίον ἅπαν. 15362 Polit.310.d.5 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς, καὶ διὰ τί; 15363 Polit.310.d.6 : {ΞΕ.} Διότι πέφυκεν ἀνδρεία τε ἐν πολλαῖς γενέσεσιν 15364 Polit.310.d.7 : ἄμεικτος γεννωμένη σώφρονι φύσει κατὰ μὲν ἀρχὰς ἀκμάζειν 15365 Polit.310.d.8 : ῥώμῃ, τελευτῶσα δὲ ἐξανθεῖν παντάπασι μανίαις. 15366 Polit.310.d.9 : {ΝΕ. ΣΩ.} Εἰκός. 15367 Polit.310.d.10 : {ΞΕ.} Ἡ δὲ αἰδοῦς γε αὖ λίαν πλήρης ψυχὴ καὶ ἀ– 15368 Polit.310.e.1 : κέραστος τόλμης ἀνδρείας, ἐπὶ δὲ γενεὰς πολλὰς οὕτω γεννη– 15369 Polit.310.e.2 : θεῖσα, νωθεστέρα φύεσθαι τοῦ καιροῦ καὶ ἀποτελευτῶσα δὴ 15370 Polit.310.e.3 : παντάπασιν ἀναπηροῦσθαι. 15371 Polit.310.e.4 : {ΝΕ. ΣΩ.} Καὶ τοῦτ´ εἰκὸς οὕτω συμβαίνειν. 15372 Polit.310.e.5 : {ΞΕ.} Τούτους δὴ τοὺς δεσμοὺς ἔλεγον ὅτι χαλεπὸν 15373 Polit.310.e.6 : οὐδὲν συνδεῖν ὑπάρξαντος τοῦ περὶ τὰ καλὰ κἀγαθὰ μίαν 15374 Polit.310.e.7 : ἔχειν ἀμφότερα τὰ γένη δόξαν. τοῦτο γὰρ ἓν καὶ ὅλον 15375 Polit.310.e.8 : ἐστὶ βασιλικῆς συνυφάνσεως ἔργον, μηδέποτε ἐᾶν ἀφίστα– 15376 Polit.310.e.9 : σθαι σώφρονα ἀπὸ τῶν ἀνδρείων ἤθη, συγκερκίζοντα δὲ 15377 Polit.310.e.10 : ὁμοδοξίαις καὶ τιμαῖς καὶ ἀτιμίαις καὶ δόξαις καὶ ὁμηρειῶν 15378 Polit.310.e.11 : ἐκδόσεσιν εἰς ἀλλήλους, λεῖον καὶ τὸ λεγόμενον εὐήτριον 15379 Polit.311.a.1 : ὕφασμα συνάγοντα ἐξ αὐτῶν, τὰς ἐν ταῖς πόλεσιν ἀρχὰς 15380 Polit.311.a.2 : ἀεὶ κοινῇ τούτοις ἐπιτρέπειν. 15381 Polit.311.a.3 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς; 15382 Polit.311.a.4 : {ΞΕ.} Οὗ μὲν ἂν ἑνὸς ἄρχοντος χρεία συμβαίνῃ, τὸν 15383 Polit.311.a.5 : ταῦτα ἀμφότερα ἔχοντα αἱρούμενον ἐπιστάτην· οὗ δ´ ἂν 15384 Polit.311.a.6 : πλειόνων, τούτων μέρος ἑκατέρων συμμειγνύντα. τὰ μὲν 15385 Polit.311.a.7 : γὰρ σωφρόνων ἀρχόντων ἤθη σφόδρα μὲν εὐλαβῆ καὶ δίκαια 15386 Polit.311.a.8 : καὶ σωτήρια, δριμύτητος δὲ καί τινος ἰταμότητος ὀξείας καὶ 15387 Polit.311.a.9 : πρακτικῆς ἐνδεῖται. 15388 Polit.311.a.10 : {ΝΕ. ΣΩ.} Δοκεῖ γοῦν δὴ καὶ τάδε. 15389 Polit.311.b.1 : {ΞΕ.} Τὰ δ´ ἀνδρεῖά γε αὖ πρὸς μὲν τὸ δίκαιον καὶ εὐλα– 15390 Polit.311.b.2 : βὲς ἐκείνων ἐπιδεέστερα, τὸ δὲ ἐν ταῖς πράξεσι ἰταμὸν 15391 Polit.311.b.3 : διαφερόντως ἴσχει. πάντα δὲ καλῶς γίγνεσθαι τὰ περὶ τὰς 15392 Polit.311.b.4 : πόλεις ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ τούτοιν μὴ παραγενομένοιν ἀμφοῖν 15393 Polit.311.b.5 : ἀδύνατον. 15394 Polit.311.b.6 : {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 15395 Polit.311.b.7 : {ΞΕ.} Τοῦτο δὴ τέλος ὑφάσματος εὐθυπλοκίᾳ συμπλακὲν 15396 Polit.311.b.8 : γίγνεσθαι φῶμεν πολιτικῆς πράξεως τὸ τῶν ἀνδρείων καὶ 15397 Polit.311.b.9 : σωφρόνων ἀνθρώπων ἦθος, ὁπόταν ὁμονοίᾳ καὶ φιλίᾳ κοινὸν 15398 Polit.311.c.1 : συναγαγοῦσα αὐτῶν τὸν βίον ἡ βασιλικὴ τέχνη, πάντων 15399 Polit.311.c.2 : μεγαλοπρεπέστατον ὑφασμάτων καὶ ἄριστον ἀποτελέσασα 15400 Polit.311.c.3 : [ὥστ´ εἶναι κοινόν] τούς τ´ ἄλλους ἐν ταῖς πόλεσι πάντας 15401 Polit.311.c.4 : δούλους καὶ ἐλευθέρους ἀμπίσχουσα, συνέχῃ τούτῳ τῷ πλέ– 15402 Polit.311.c.5 : γματι, καὶ καθ´ ὅσον εὐδαίμονι προσήκει γίγνεσθαι πόλει 15403 Polit.311.c.6 : τούτου μηδαμῇ μηδὲν ἐλλείπουσα ἄρχῃ τε καὶ ἐπιστατῇ. 15404 Polit.311.c.7 : {ΝΕ. ΣΩ.} Κάλλιστα αὖ τὸν βασιλικὸν ἀπετέλεσας ἄνδρα 15405 Polit.311.c.8 : ἡμῖν, ὦ ξένε, καὶ τὸν πολιτικόν. 15406 Parm.126.a.1 : Ἐπειδὴ Ἀθήναζε οἴκοθεν ἐκ Κλαζομενῶν ἀφικόμεθα, 15407 Parm.126.a.2 : κατ´ ἀγορὰν ἐνετύχομεν Ἀδειμάντῳ τε καὶ Γλαύκωνι· καί 15408 Parm.126.a.3 : μου λαβόμενος τῆς χειρὸς ὁ Ἀδείμαντος, Χαῖρ´, ἔφη, ὦ 15409 Parm.126.a.4 : Κέφαλε, καὶ εἴ του δέῃ τῶν τῇδε ὧν ἡμεῖς δυνατοί, φράζε. 15410 Parm.126.a.5 : Ἀλλὰ μὲν δή, εἶπον ἐγώ, πάρειμί γε ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο, 15411 Parm.126.a.6 : δεησόμενος ὑμῶν. 15412 Parm.126.a.7 : Λέγοις ἄν, ἔφη, τὴν δέησιν. 15413 Parm.126.b.1 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν τῷ ὁμομητρίῳ τί ἦν 15414 Parm.126.b.2 : ὄνομα; οὐ γὰρ μέμνημαι. παῖς δέ που ἦν, ὅτε τὸ πρότερον 15415 Parm.126.b.3 : ἐπεδήμησα δεῦρο ἐκ Κλαζομενῶν· πολὺς δὲ ἤδη χρόνος ἐξ 15416 Parm.126.b.4 : ἐκείνου. τῷ μὲν γὰρ πατρί, δοκῶ, Πυριλάμπης ὄνομα. 15417 Parm.126.b.5 : Πάνυ γε, ἔφη. 15418 Parm.126.b.6 : Αὐτῷ δέ γε; 15419 Parm.126.b.7 : Ἀντιφῶν. ἀλλὰ τί μάλιστα πυνθάνῃ; 15420 Parm.126.b.8 : Οἵδε, εἶπον ἐγώ, πολῖταί τ´ ἐμοί εἰσι, μάλα φιλόσοφοι, 15421 Parm.126.b.9 : ἀκηκόασί τε ὅτι οὗτος ὁ Ἀντιφῶν Πυθοδώρῳ τινὶ Ζήνωνος 15422 Parm.126.c.1 : ἑταίρῳ πολλὰ ἐντετύχηκε, καὶ τοὺς λόγους, οὕς ποτε Σω– 15423 Parm.126.c.2 : κράτης καὶ Ζήνων καὶ Παρμενίδης διελέχθησαν, πολλάκις 15424 Parm.126.c.3 : ἀκούσας τοῦ Πυθοδώρου ἀπομνημονεύει. 15425 Parm.126.c.4 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 15426 Parm.126.c.5 : Τούτων τοίνυν, εἶπον, δεόμεθα διακοῦσαι. 15427 Parm.126.c.6 : Ἀλλ´ οὐ χαλεπόν, ἔφη· μειράκιον γὰρ ὢν αὐτοὺς εὖ 15428 Parm.126.c.7 : μάλα διεμελέτησεν, ἐπεὶ νῦν γε κατὰ τὸν πάππον τε καὶ 15429 Parm.126.c.8 : ὁμώνυμον πρὸς ἱππικῇ τὰ πολλὰ διατρίβει. ἀλλ´ εἰ δεῖ, 15430 Parm.126.c.9 : ἴωμεν παρ´ αὐτόν· ἄρτι γὰρ ἐνθένδε οἴκαδε οἴχεται, οἰκεῖ δὲ 15431 Parm.126.c.10 : ἐγγὺς ἐν Μελίτῃ. 15432 Parm.127.a.1 : Ταῦτα εἰπόντες ἐβαδίζομεν, καὶ κατελάβομεν τὸν Ἀν– 15433 Parm.127.a.2 : τιφῶντα οἴκοι, χαλινόν τινα χαλκεῖ ἐκδιδόντα σκευάσαι· 15434 Parm.127.a.3 : ἐπειδὴ δὲ ἐκείνου ἀπηλλάγη οἵ τε ἀδελφοὶ ἔλεγον αὐτῷ 15435 Parm.127.a.4 : ὧν ἕνεκα παρεῖμεν, ἀνεγνώρισέν τέ με ἐκ τῆς προτέρας 15436 Parm.127.a.5 : ἐπιδημίας καί με ἠσπάζετο, καὶ δεομένων ἡμῶν διελθεῖν τοὺς 15437 Parm.127.a.6 : λόγους, τὸ μὲν πρῶτον ὤκνει—πολὺ γὰρ ἔφη ἔργον εἶναι— 15438 Parm.127.a.7 : ἔπειτα μέντοι διηγεῖτο. ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν 15439 Parm.127.a.8 : Πυθόδωρον ὅτι ἀφίκοιντό ποτε εἰς Παναθήναια τὰ μεγάλα 15440 Parm.127.b.1 : Ζήνων τε καὶ Παρμενίδης. τὸν μὲν οὖν Παρμενίδην εὖ 15441 Parm.127.b.2 : μάλα ἤδη πρεσβύτην εἶναι, σφόδρα πολιόν, καλὸν δὲ 15442 Parm.127.b.3 : κἀγαθὸν τὴν ὄψιν, περὶ ἔτη μάλιστα πέντε καὶ ἑξήκοντα· 15443 Parm.127.b.4 : Ζήνωνα δὲ ἐγγὺς τῶν τετταράκοντα τότε εἶναι, εὐμήκη 15444 Parm.127.b.5 : δὲ καὶ χαρίεντα ἰδεῖν, καὶ λέγεσθαι αὐτὸν παιδικὰ τοῦ 15445 Parm.127.b.6 : Παρμενίδου γεγονέναι. καταλύειν δὲ αὐτοὺς ἔφη παρὰ τῷ 15446 Parm.127.c.1 : Πυθοδώρῳ ἐκτὸς τείχους ἐν Κεραμεικῷ· οἷ δὴ καὶ ἀφικέσθαι 15447 Parm.127.c.2 : τόν τε Σωκράτη καὶ ἄλλους τινὰς μετ´ αὐτοῦ πολλούς, 15448 Parm.127.c.3 : ἐπιθυμοῦντας ἀκοῦσαι τῶν τοῦ Ζήνωνος γραμμάτων—τότε 15449 Parm.127.c.4 : γὰρ αὐτὰ πρῶτον ὑπ´ ἐκείνων κομισθῆναι—Σωκράτη δὲ εἶναι 15450 Parm.127.c.5 : τότε σφόδρα νέον. ἀναγιγνώσκειν οὖν αὐτοῖς τὸν Ζήνωνα 15451 Parm.127.c.6 : αὐτόν, τὸν δὲ Παρμενίδην τυχεῖν ἔξω ὄντα· καὶ εἶναι πάνυ 15452 Parm.127.c.7 : βραχὺ ἔτι λοιπὸν τῶν λόγων ἀναγιγνωσκομένων, ἡνίκα 15453 Parm.127.d.1 : αὐτός τε ἐπεισελθεῖν ἔφη ὁ Πυθόδωρος ἔξωθεν καὶ τὸν 15454 Parm.127.d.2 : Παρμενίδην μετ´ αὐτοῦ καὶ Ἀριστοτέλη τὸν τῶν τριάκοντα 15455 Parm.127.d.3 : γενόμενον, καὶ σμίκρ´ ἄττα ἔτι ἐπακοῦσαι τῶν γραμμά– 15456 Parm.127.d.4 : των· οὐ μὴν αὐτός γε, ἀλλὰ καὶ πρότερον ἀκηκοέναι τοῦ 15457 Parm.127.d.5 : Ζήνωνος. 15458 Parm.127.d.6 : Τὸν οὖν Σωκράτη ἀκούσαντα πάλιν τε κελεῦσαι τὴν 15459 Parm.127.d.7 : πρώτην ὑπόθεσιν τοῦ πρώτου λόγου ἀναγνῶναι, καὶ ἀνα– 15460 Parm.127.e.1 : γνωσθείσης, Πῶς, φάναι, ὦ Ζήνων, τοῦτο λέγεις; εἰ πολλά 15461 Parm.127.e.2 : ἐστι τὰ ὄντα, ὡς ἄρα δεῖ αὐτὰ ὅμοιά τε εἶναι καὶ ἀνόμοια, 15462 Parm.127.e.3 : τοῦτο δὲ δὴ ἀδύνατον· οὔτε γὰρ τὰ ἀνόμοια ὅμοια οὔτε τὰ 15463 Parm.127.e.4 : ὅμοια ἀνόμοια οἷόν τε εἶναι; οὐχ οὕτω λέγεις; 15464 Parm.127.e.5 : Οὕτω, φάναι τὸν Ζήνωνα. 15465 Parm.127.e.6 : Οὐκοῦν εἰ ἀδύνατον τά τε ἀνόμοια ὅμοια εἶναι καὶ τὰ 15466 Parm.127.e.7 : ὅμοια ἀνόμοια, ἀδύνατον δὴ καὶ πολλὰ εἶναι; εἰ γὰρ πολλὰ 15467 Parm.127.e.8 : εἴη, πάσχοι ἂν τὰ ἀδύνατα. ἆρα τοῦτό ἐστιν ὃ βούλονταί 15468 Parm.127.e.9 : σου οἱ λόγοι, οὐκ ἄλλο τι ἢ διαμάχεσθαι παρὰ πάντα τὰ 15469 Parm.127.e.10 : λεγόμενα ὡς οὐ πολλά ἐστι; καὶ τούτου αὐτοῦ οἴει σοι 15470 Parm.127.e.11 : τεκμήριον εἶναι ἕκαστον τῶν λόγων, ὥστε καὶ ἡγῇ τοσαῦτα 15471 Parm.127.e.12 : τεκμήρια παρέχεσθαι, ὅσουσπερ λόγους γέγραφας, ὡς οὐκ 15472 Parm.128.a.1 : ἔστι πολλά; οὕτω λέγεις, ἢ ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς καταμανθάνω; 15473 Parm.128.a.2 : Οὔκ, ἀλλά, φάναι τὸν Ζήνωνα, καλῶς συνῆκας ὅλον τὸ 15474 Parm.128.a.3 : γράμμα ὃ βούλεται. 15475 Parm.128.a.4 : Μανθάνω, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, ὦ Παρμενίδη, ὅτι Ζήνων 15476 Parm.128.a.5 : ὅδε οὐ μόνον τῇ ἄλλῃ σου φιλίᾳ βούλεται ᾠκειῶσθαι, ἀλλὰ 15477 Parm.128.a.6 : καὶ τῷ συγγράμματι. ταὐτὸν γὰρ γέγραφε τρόπον τινὰ 15478 Parm.128.a.7 : ὅπερ σύ, μεταβάλλων δὲ ἡμᾶς πειρᾶται ἐξαπατᾶν ὡς ἕτερόν 15479 Parm.128.a.8 : τι λέγων. σὺ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ποιήμασιν ἓν φῂς εἶναι τὸ 15480 Parm.128.b.1 : πᾶν, καὶ τούτων τεκμήρια παρέχῃ καλῶς τε καὶ εὖ· ὅδε δὲ 15481 Parm.128.b.2 : αὖ οὐ πολλά φησιν εἶναι, τεκμήρια δὲ καὶ αὐτὸς πάμπολλα 15482 Parm.128.b.3 : καὶ παμμεγέθη παρέχεται. τὸ οὖν τὸν μὲν ἓν φάναι, τὸν 15483 Parm.128.b.4 : δὲ μὴ πολλά, καὶ οὕτως ἑκάτερον λέγειν ὥστε μηδὲν τῶν 15484 Parm.128.b.5 : αὐτῶν εἰρηκέναι δοκεῖν σχεδόν τι λέγοντας ταὐτά, ὑπὲρ 15485 Parm.128.b.6 : ἡμᾶς τοὺς ἄλλους φαίνεται ὑμῖν τὰ εἰρημένα εἰρῆσθαι. 15486 Parm.128.b.7 : Ναί, φάναι τὸν Ζήνωνα, ὦ Σώκρατες. σὺ δ´ οὖν τὴν 15487 Parm.128.b.8 : ἀλήθειαν τοῦ γράμματος οὐ πανταχοῦ ᾔσθησαι. καίτοι 15488 Parm.128.c.1 : ὥσπερ γε αἱ Λάκαιναι σκύλακες εὖ μεταθεῖς τε καὶ ἰχνεύεις 15489 Parm.128.c.2 : τὰ λεχθέντα· ἀλλὰ πρῶτον μέν σε τοῦτο λανθάνει, ὅτι οὐ 15490 Parm.128.c.3 : παντάπασιν οὕτω σεμνύνεται τὸ γράμμα, ὥστε ἅπερ σὺ 15491 Parm.128.c.4 : λέγεις διανοηθὲν γραφῆναι, τοὺς ἀνθρώπους δὲ ἐπικρυπτό– 15492 Parm.128.c.5 : μενον ὥς τι μέγα διαπραττόμενον· ἀλλὰ σὺ μὲν εἶπες τῶν 15493 Parm.128.c.6 : συμβεβηκότων τι, ἔστι δὲ τό γε ἀληθὲς βοήθειά τις ταῦτα 15494 Parm.128.c.7 : [τὰ γράμματα] τῷ Παρμενίδου λόγῳ πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας 15495 Parm.128.d.1 : αὐτὸν κωμῳδεῖν ὡς εἰ ἕν ἐστι, πολλὰ καὶ γελοῖα συμβαίνει 15496 Parm.128.d.2 : πάσχειν τῷ λόγῳ καὶ ἐναντία αὑτῷ. ἀντιλέγει δὴ οὖν 15497 Parm.128.d.3 : τοῦτο τὸ γράμμα πρὸς τοὺς τὰ πολλὰ λέγοντας, καὶ ἀντ– 15498 Parm.128.d.4 : αποδίδωσι ταὐτὰ καὶ πλείω, τοῦτο βουλόμενον δηλοῦν, ὡς 15499 Parm.128.d.5 : ἔτι γελοιότερα πάσχοι ἂν αὐτῶν ἡ ὑπόθεσις, εἰ πολλά 15500 Parm.128.d.6 : ἐστιν, ἢ ἡ τοῦ ἓν εἶναι, εἴ τις ἱκανῶς ἐπεξίοι. διὰ τοιαύτην 15501 Parm.128.d.7 : δὴ φιλονικίαν ὑπὸ νέου ὄντος ἐμοῦ ἐγράφη, καί τις αὐτὸ 15502 Parm.128.d.8 : ἔκλεψε γραφέν, ὥστε οὐδὲ βουλεύσασθαι ἐξεγένετο εἴτ´ 15503 Parm.128.e.1 : ἐξοιστέον αὐτὸ εἰς τὸ φῶς εἴτε μή. ταύτῃ οὖν σε λανθάνει, 15504 Parm.128.e.2 : ὦ Σώκρατες, ὅτι οὐχ ὑπὸ νέου φιλονικίας οἴει αὐτὸ γεγρά– 15505 Parm.128.e.3 : φθαι, ἀλλ´ ὑπὸ πρεσβυτέρου φιλοτιμίας· ἐπεί, ὅπερ γ´ 15506 Parm.128.e.4 : εἶπον, οὐ κακῶς ἀπῄκασας. 15507 Parm.128.e.5 : Ἀλλ´ ἀποδέχομαι, φάναι τὸν Σωκράτη, καὶ ἡγοῦμαι ὡς 15508 Parm.128.e.6 : λέγεις ἔχειν. τόδε δέ μοι εἰπέ· οὐ νομίζεις εἶναι αὐτὸ καθ´ 15509 Parm.129.a.1 : αὑτὸ εἶδός τι ὁμοιότητος, καὶ τῷ τοιούτῳ αὖ ἄλλο τι ἐναν– 15510 Parm.129.a.2 : τίον, ὃ ἔστιν ἀνόμοιον· τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν καὶ ἐμὲ καὶ 15511 Parm.129.a.3 : σὲ καὶ τἆλλα ἃ δὴ πολλὰ καλοῦμεν μεταλαμβάνειν; καὶ 15512 Parm.129.a.4 : τὰ μὲν τῆς ὁμοιότητος μεταλαμβάνοντα ὅμοια γίγνεσθαι 15513 Parm.129.a.5 : ταύτῃ τε καὶ κατὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν μεταλαμβάνῃ, τὰ δὲ 15514 Parm.129.a.6 : τῆς ἀνομοιότητος ἀνόμοια, τὰ δὲ ἀμφοτέρων ἀμφότερα; εἰ 15515 Parm.129.a.7 : δὲ καὶ πάντα ἐναντίων ὄντων ἀμφοτέρων μεταλαμβάνει, 15516 Parm.129.a.8 : καὶ ἔστι τῷ μετέχειν ἀμφοῖν ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια αὐτὰ 15517 Parm.129.b.1 : αὑτοῖς, τί θαυμαστόν; εἰ μὲν γὰρ αὐτὰ τὰ ὅμοιά τις ἀπ– 15518 Parm.129.b.2 : έφαινεν ἀνόμοια γιγνόμενα ἢ τὰ ἀνόμοια ὅμοια, τέρας ἂν 15519 Parm.129.b.3 : οἶμαι ἦν· εἰ δὲ τὰ τούτων μετέχοντα ἀμφοτέρων ἀμφότερα 15520 Parm.129.b.4 : ἀποφαίνει πεπονθότα, οὐδὲν ἔμοιγε, ὦ Ζήνων, ἄτοπον δοκεῖ, 15521 Parm.129.b.5 : οὐδέ γε εἰ ἓν ἅπαντα ἀποφαίνει τις τῷ μετέχειν τοῦ ἑνὸς 15522 Parm.129.b.6 : καὶ ταὐτὰ ταῦτα πολλὰ τῷ πλήθους αὖ μετέχειν. ἀλλ´ εἰ 15523 Parm.129.b.7 : ὃ ἔστιν ἕν, αὐτὸ τοῦτο πολλὰ ἀποδείξει καὶ αὖ τὰ πολλὰ δὴ 15524 Parm.129.c.1 : ἕν, τοῦτο ἤδη θαυμάσομαι. καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων 15525 Parm.129.c.2 : ὡσαύτως· εἰ μὲν αὐτὰ τὰ γένη τε καὶ εἴδη ἐν αὑτοῖς ἀπο– 15526 Parm.129.c.3 : φαίνοι τἀναντία ταῦτα πάθη πάσχοντα, ἄξιον θαυμάζειν· 15527 Parm.129.c.4 : εἰ δ´ ἐμὲ ἕν τις ἀποδείξει ὄντα καὶ πολλά, τί θαυμαστόν, 15528 Parm.129.c.5 : λέγων, ὅταν μὲν βούληται πολλὰ ἀποφῆναι, ὡς ἕτερα μὲν 15529 Parm.129.c.6 : τὰ ἐπὶ δεξιά μού ἐστιν, ἕτερα δὲ τὰ ἐπ´ ἀριστερά, καὶ ἕτερα 15530 Parm.129.c.7 : μὲν τὰ πρόσθεν, ἕτερα δὲ τὰ ὄπισθεν, καὶ ἄνω καὶ κάτω 15531 Parm.129.c.8 : ὡσαύτως—πλήθους γὰρ οἶμαι μετέχω—ὅταν δὲ ἕν, ἐρεῖ ὡς 15532 Parm.129.d.1 : ἑπτὰ ἡμῶν ὄντων εἷς ἐγώ εἰμι ἄνθρωπος μετέχων καὶ τοῦ 15533 Parm.129.d.2 : ἑνός· ὥστε ἀληθῆ ἀποφαίνει ἀμφότερα. ἐὰν οὖν τις τοιαῦτα 15534 Parm.129.d.3 : ἐπιχειρῇ πολλὰ καὶ ἓν ταὐτὸν ἀποφαίνειν, λίθους καὶ ξύλα 15535 Parm.129.d.4 : καὶ τὰ τοιαῦτα, τὶ φήσομεν αὐτὸν πολλὰ καὶ ἓν ἀποδεικνύναι, 15536 Parm.129.d.5 : οὐ τὸ ἓν πολλὰ οὐδὲ τὰ πολλὰ ἕν, οὐδέ τι θαυμαστὸν 15537 Parm.129.d.6 : λέγειν, ἀλλ´ ἅπερ ἂν πάντες ὁμολογοῖμεν· ἐὰν δέ τις ὧν 15538 Parm.129.d.7 : νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον πρῶτον μὲν διαιρῆται χωρὶς αὐτὰ καθ´ 15539 Parm.129.d.8 : αὑτὰ τὰ εἴδη, οἷον ὁμοιότητά τε καὶ ἀνομοιότητα καὶ πλῆθος 15540 Parm.129.e.1 : καὶ τὸ ἓν καὶ στάσιν καὶ κίνησιν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, 15541 Parm.129.e.2 : εἶτα ἐν ἑαυτοῖς ταῦτα δυνάμενα συγκεράννυσθαι καὶ δια– 15542 Parm.129.e.3 : κρίνεσθαι ἀποφαίνῃ, ἀγαίμην ἂν ἔγωγ´, ἔφη, θαυμαστῶς, ὦ 15543 Parm.129.e.4 : Ζήνων. ταῦτα δὲ ἀνδρείως μὲν πάνυ ἡγοῦμαι πεπραγμα– 15544 Parm.129.e.5 : τεῦσθαι· πολὺ μεντἂν ὧδε μᾶλλον, ὡς λέγω, ἀγασθείην εἴ 15545 Parm.129.e.6 : τις ἔχοι τὴν αὐτὴν ταύτην ἀπορίαν ἐν αὐτοῖς τοῖς εἴδεσι 15546 Parm.130.a.1 : παντοδαπῶς πλεκομένην, ὥσπερ ἐν τοῖς ὁρωμένοις διήλθετε, 15547 Parm.130.a.2 : οὕτως καὶ ἐν τοῖς λογισμῷ λαμβανομένοις ἐπιδεῖξαι. 15548 Parm.130.a.3 : Λέγοντος δή, ἔφη ὁ Πυθόδωρος, τοῦ Σωκράτους ταῦτα 15549 Parm.130.a.4 : αὐτὸς μὲν 〈ἂν〉 οἴεσθαι ἐφ´ ἑκάστου ἄχθεσθαι τόν τε Παρ– 15550 Parm.130.a.5 : μενίδην καὶ τὸν Ζήνωνα, τοὺς δὲ πάνυ τε αὐτῷ προσέχειν 15551 Parm.130.a.6 : τὸν νοῦν καὶ θαμὰ εἰς ἀλλήλους βλέποντας μειδιᾶν ὡς 15552 Parm.130.a.7 : ἀγαμένους τὸν Σωκράτη. ὅπερ οὖν καὶ παυσαμένου αὐτοῦ 15553 Parm.130.a.8 : εἰπεῖν τὸν Παρμενίδην· Ὦ Σώκρατες, φάναι, ὡς ἄξιος εἶ 15554 Parm.130.b.1 : ἄγασθαι τῆς ὁρμῆς τῆς ἐπὶ τοὺς λόγους. καί μοι εἰπέ, 15555 Parm.130.b.2 : αὐτὸς σὺ οὕτω διῄρησαι ὡς λέγεις, χωρὶς μὲν εἴδη αὐτὰ 15556 Parm.130.b.3 : ἄττα, χωρὶς δὲ τὰ τούτων αὖ μετέχοντα; καί τί σοι δοκεῖ 15557 Parm.130.b.4 : εἶναι αὐτὴ ὁμοιότης χωρὶς ἧς ἡμεῖς ὁμοιότητος ἔχομεν, καὶ 15558 Parm.130.b.5 : ἓν δὴ καὶ πολλὰ καὶ πάντα ὅσα νυνδὴ Ζήνωνος ἤκουες; 15559 Parm.130.b.6 : Ἔμοιγε, φάναι τὸν Σωκράτη. 15560 Parm.130.b.7 : Ἦ καὶ τὰ τοιαῦτα, εἰπεῖν τὸν Παρμενίδην, οἷον δικαίου 15561 Parm.130.b.8 : τι εἶδος αὐτὸ καθ´ αὑτὸ καὶ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ καὶ πάντων 15562 Parm.130.b.9 : αὖ τῶν τοιούτων; 15563 Parm.130.b.10 : Ναί, φάναι. 15564 Parm.130.c.1 : Τί δ´, ἀνθρώπου εἶδος χωρὶς ἡμῶν καὶ τῶν οἷοι ἡμεῖς ἐσμεν 15565 Parm.130.c.2 : πάντων, αὐτό τι εἶδος ἀνθρώπου ἢ πυρὸς ἢ καὶ ὕδατος; 15566 Parm.130.c.3 : Ἐν ἀπορίᾳ, φάναι, πολλάκις δή, ὦ Παρμενίδη, περὶ αὐτῶν 15567 Parm.130.c.4 : γέγονα, πότερα χρὴ φάναι ὥσπερ περὶ ἐκείνων ἢ ἄλλως. 15568 Parm.130.c.5 : Ἦ καὶ περὶ τῶνδε, ὦ Σώκρατες, ἃ καὶ γελοῖα δόξειεν ἂν 15569 Parm.130.c.6 : εἶναι, οἷον θρὶξ καὶ πηλὸς καὶ ῥύπος ἢ ἄλλο τι ἀτιμότατόν 15570 Parm.130.c.7 : τε καὶ φαυλότατον, ἀπορεῖς εἴτε χρὴ φάναι καὶ τούτων 15571 Parm.130.d.1 : ἑκάστου εἶδος εἶναι χωρίς, ὂν ἄλλο αὖ ἢ ὧν 〈τι〉 ἡμεῖς 15572 Parm.130.d.2 : μεταχειριζόμεθα, εἴτε καὶ μή; 15573 Parm.130.d.3 : Οὐδαμῶς, φάναι τὸν Σωκράτη, ἀλλὰ ταῦτα μέν γε ἅπερ 15574 Parm.130.d.4 : ὁρῶμεν, ταῦτα καὶ εἶναι· εἶδος δέ τι αὐτῶν οἰηθῆναι εἶναι 15575 Parm.130.d.5 : μὴ λίαν ᾖ ἄτοπον. ἤδη μέντοι ποτέ με καὶ ἔθραξε μή τι 15576 Parm.130.d.6 : ᾖ περὶ πάντων ταὐτόν· ἔπειτα ὅταν ταύτῃ στῶ, φεύγων 15577 Parm.130.d.7 : οἴχομαι, δείσας μή ποτε εἴς τινα βυθὸν φλυαρίας ἐμπεσὼν 15578 Parm.130.d.8 : διαφθαρῶ· ἐκεῖσε δ´ οὖν ἀφικόμενος, εἰς ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν 15579 Parm.130.d.9 : εἴδη ἔχειν, περὶ ἐκεῖνα πραγματευόμενος διατρίβω. 15580 Parm.130.e.1 : Νέος γὰρ εἶ ἔτι, φάναι τὸν Παρμενίδην, ὦ Σώκρατες, 15581 Parm.130.e.2 : καὶ οὔπω σου ἀντείληπται φιλοσοφία ὡς ἔτι ἀντιλήψεται 15582 Parm.130.e.3 : κατ´ ἐμὴν δόξαν, ὅτε οὐδὲν αὐτῶν ἀτιμάσεις· νῦν δὲ ἔτι 15583 Parm.130.e.4 : πρὸς ἀνθρώπων ἀποβλέπεις δόξας διὰ τὴν ἡλικίαν. τόδε 15584 Parm.130.e.5 : δ´ οὖν μοι εἰπέ. δοκεῖ σοι, ὡς φῄς, εἶναι εἴδη ἄττα, ὧν τάδε 15585 Parm.130.e.6 : τὰ ἄλλα μεταλαμβάνοντα τὰς ἐπωνυμίας αὐτῶν ἴσχειν, οἷον 15586 Parm.131.a.1 : ὁμοιότητος μὲν μεταλαβόντα ὅμοια, μεγέθους δὲ μεγάλα, 15587 Parm.131.a.2 : κάλλους δὲ καὶ δικαιοσύνης δίκαιά τε καὶ καλὰ γίγνεσθαι; 15588 Parm.131.a.3 : Πάνυ γε, φάναι τὸν Σωκράτη. 15589 Parm.131.a.4 : Οὐκοῦν ἤτοι ὅλου τοῦ εἴδους ἢ μέρους ἕκαστον τὸ μετα– 15590 Parm.131.a.5 : λαμβάνον μεταλαμβάνει; ἢ ἄλλη τις ἂν μετάληψις χωρὶς 15591 Parm.131.a.6 : τούτων γένοιτο; 15592 Parm.131.a.7 : Καὶ πῶς ἄν; εἶπεν. 15593 Parm.131.a.8 : Πότερον οὖν δοκεῖ σοι ὅλον τὸ εἶδος ἐν ἑκάστῳ εἶναι 15594 Parm.131.a.9 : τῶν πολλῶν ἓν ὄν, ἢ πῶς; 15595 Parm.131.a.10 : Τί γὰρ κωλύει, φάναι τὸν Σωκράτη, ὦ Παρμενίδη, [ἓν 15596 Parm.131.a.11 : εἶναι]; 15597 Parm.131.b.1 : Ἓν ἄρα ὂν καὶ ταὐτὸν ἐν πολλοῖς καὶ χωρὶς οὖσιν ὅλον 15598 Parm.131.b.2 : ἅμα ἐνέσται, καὶ οὕτως αὐτὸ αὑτοῦ χωρὶς ἂν εἴη. 15599 Parm.131.b.3 : Οὐκ ἄν, εἴ γε, φάναι, οἷον [εἰ] ἡμέρα [εἴη] μία καὶ ἡ 15600 Parm.131.b.4 : αὐτὴ οὖσα πολλαχοῦ ἅμα ἐστὶ καὶ οὐδέν τι μᾶλλον αὐτὴ 15601 Parm.131.b.5 : αὑτῆς χωρίς ἐστιν, εἰ οὕτω καὶ ἕκαστον τῶν εἰδῶν ἓν ἐν 15602 Parm.131.b.6 : πᾶσιν ἅμα ταὐτὸν εἴη. 15603 Parm.131.b.7 : Ἡδέως γε, φάναι, ὦ Σώκρατες, ἓν ταὐτὸν ἅμα πολλαχοῦ 15604 Parm.131.b.8 : ποιεῖς, οἷον εἰ ἱστίῳ καταπετάσας πολλοὺς ἀνθρώπους φαίης 15605 Parm.131.b.9 : ἓν ἐπὶ πολλοῖς εἶναι ὅλον· ἢ οὐ τὸ τοιοῦτον ἡγῇ λέγειν; 15606 Parm.131.c.1 : Ἴσως, φάναι. 15607 Parm.131.c.2 : Ἦ οὖν ὅλον ἐφ´ ἑκάστῳ τὸ ἱστίον εἴη ἄν, ἢ μέρος αὐτοῦ 15608 Parm.131.c.3 : ἄλλο ἐπ´ ἄλλῳ; 15609 Parm.131.c.4 : Μέρος. 15610 Parm.131.c.5 : Μεριστὰ ἄρα, φάναι, ὦ Σώκρατες, ἔστιν αὐτὰ τὰ εἴδη, 15611 Parm.131.c.6 : καὶ τὰ μετέχοντα αὐτῶν μέρους ἂν μετέχοι, καὶ οὐκέτι ἐν 15612 Parm.131.c.7 : ἑκάστῳ ὅλον, ἀλλὰ μέρος ἑκάστου ἂν εἴη. 15613 Parm.131.c.8 : Φαίνεται οὕτω γε. 15614 Parm.131.c.9 : Ἦ οὖν ἐθελήσεις, ὦ Σώκρατες, φάναι τὸ ἓν εἶδος ἡμῖν 15615 Parm.131.c.10 : τῇ ἀληθείᾳ μερίζεσθαι, καὶ ἔτι ἓν ἔσται; 15616 Parm.131.c.11 : Οὐδαμῶς, εἰπεῖν. 15617 Parm.131.c.12 : Ὅρα γάρ, φάναι· εἰ αὐτὸ τὸ μέγεθος μεριεῖς καὶ ἕκαστον 15618 Parm.131.d.1 : τῶν πολλῶν μεγάλων μεγέθους μέρει σμικροτέρῳ αὐτοῦ τοῦ 15619 Parm.131.d.2 : μεγέθους μέγα ἔσται, ἆρα οὐκ ἄλογον φανεῖται; 15620 Parm.131.d.3 : Πάνυ γ´, ἔφη. 15621 Parm.131.d.4 : Τί δέ; τοῦ ἴσου μέρος ἕκαστον σμικρὸν ἀπολαβόν τι 15622 Parm.131.d.5 : ἕξει ᾧ ἐλάττονι ὄντι αὐτοῦ τοῦ ἴσου τὸ ἔχον ἴσον τῳ ἔσται; 15623 Parm.131.d.6 : Ἀδύνατον. 15624 Parm.131.d.7 : Ἀλλὰ τοῦ σμικροῦ μέρος τις ἡμῶν ἕξει, τούτου δὲ αὐτοῦ 15625 Parm.131.d.8 : τὸ σμικρὸν μεῖζον ἔσται ἅτε μέρους ἑαυτοῦ ὄντος, καὶ οὕτω 15626 Parm.131.d.9 : δὴ αὐτὸ τὸ σμικρὸν μεῖζον ἔσται· ᾧ δ´ ἂν προστεθῇ τὸ 15627 Parm.131.e.1 : ἀφαιρεθέν, τοῦτο σμικρότερον ἔσται ἀλλ´ οὐ μεῖζον ἢ πρίν. 15628 Parm.131.e.2 : Οὐκ ἂν γένοιτο, φάναι, τοῦτό γε. 15629 Parm.131.e.3 : Τίνα οὖν τρόπον, εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, τῶν εἰδῶν σοι 15630 Parm.131.e.4 : τὰ ἄλλα μεταλήψεται, μήτε κατὰ μέρη μήτε κατὰ ὅλα 15631 Parm.131.e.5 : μεταλαμβάνειν δυνάμενα; 15632 Parm.131.e.6 : Οὐ μὰ τὸν Δία, φάναι, οὔ μοι δοκεῖ εὔκολον εἶναι τὸ 15633 Parm.131.e.7 : τοιοῦτον οὐδαμῶς διορίσασθαι. 15634 Parm.131.e.8 : Τί δὲ δή; πρὸς τόδε πῶς ἔχεις; 15635 Parm.131.e.9 : Τὸ ποῖον; 15636 Parm.132.a.1 : Οἶμαί σε ἐκ τοῦ τοιοῦδε ἓν ἕκαστον εἶδος οἴεσθαι εἶναι· 15637 Parm.132.a.2 : ὅταν πόλλ´ ἄττα μεγάλα σοι δόξῃ εἶναι, μία τις ἴσως δοκεῖ 15638 Parm.132.a.3 : ἰδέα ἡ αὐτὴ εἶναι ἐπὶ πάντα ἰδόντι, ὅθεν ἓν τὸ μέγα ἡγῇ 15639 Parm.132.a.4 : εἶναι. 15640 Parm.132.a.5 : Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. 15641 Parm.132.a.6 : Τί δ´ αὐτὸ τὸ μέγα καὶ τἆλλα τὰ μεγάλα, ἐὰν ὡσαύτως 15642 Parm.132.a.7 : τῇ ψυχῇ ἐπὶ πάντα ἴδῃς, οὐχὶ ἕν τι αὖ μέγα φανεῖται, ᾧ 15643 Parm.132.a.8 : ταῦτα πάντα μεγάλα φαίνεσθαι; 15644 Parm.132.a.9 : Ἔοικεν. 15645 Parm.132.a.10 : Ἄλλο ἄρα εἶδος μεγέθους ἀναφανήσεται, παρ´ αὐτό τε τὸ 15646 Parm.132.a.11 : μέγεθος γεγονὸς καὶ τὰ μετέχοντα αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τούτοις αὖ 15647 Parm.132.b.1 : πᾶσιν ἕτερον, ᾧ ταῦτα πάντα μεγάλα ἔσται· καὶ οὐκέτι δὴ 15648 Parm.132.b.2 : ἓν ἕκαστόν σοι τῶν εἰδῶν ἔσται, ἀλλὰ ἄπειρα τὸ πλῆθος. 15649 Parm.132.b.3 : Ἀλλά, φάναι, ὦ Παρμενίδη, τὸν Σωκράτη, μὴ τῶν εἰδῶν 15650 Parm.132.b.4 : ἕκαστον ᾖ τούτων νόημα, καὶ οὐδαμοῦ αὐτῷ προσήκῃ ἐγγί– 15651 Parm.132.b.5 : γνεσθαι ἄλλοθι ἢ ἐν ψυχαῖς· οὕτω γὰρ ἂν ἕν γε ἕκαστον εἴη 15652 Parm.132.b.6 : καὶ οὐκ ἂν ἔτι πάσχοι ἃ νυνδὴ ἐλέγετο. 15653 Parm.132.b.7 : Τί οὖν; φάναι, ἓν ἕκαστόν ἐστι τῶν νοημάτων, νόημα δὲ 15654 Parm.132.b.8 : οὐδενός; 15655 Parm.132.b.9 : Ἀλλ´ ἀδύνατον, εἰπεῖν. 15656 Parm.132.b.10 : Ἀλλὰ τινός; 15657 Parm.132.b.11 : Ναί. 15658 Parm.132.c.1 : Ὄντος ἢ οὐκ ὄντος; 15659 Parm.132.c.2 : Ὄντος. 15660 Parm.132.c.3 : Οὐχ ἑνός τινος, ὃ ἐπὶ πᾶσιν ἐκεῖνο τὸ νόημα ἐπὸν νοεῖ, 15661 Parm.132.c.4 : μίαν τινὰ οὖσαν ἰδέαν; 15662 Parm.132.c.5 : Ναί. 15663 Parm.132.c.6 : Εἶτα οὐκ εἶδος ἔσται τοῦτο τὸ νοούμενον ἓν εἶναι, ἀεὶ ὂν 15664 Parm.132.c.7 : τὸ αὐτὸ ἐπὶ πᾶσιν; 15665 Parm.132.c.8 : Ἀνάγκη αὖ φαίνεται. 15666 Parm.132.c.9 : Τί δὲ δή; εἰπεῖν τὸν Παρμενίδην, οὐκ ἀνάγκῃ ᾗ τἆλλα 15667 Parm.132.c.10 : φῂς τῶν εἰδῶν μετέχειν ἢ δοκεῖ σοι ἐκ νοημάτων ἕκαστον 15668 Parm.132.c.11 : εἶναι καὶ πάντα νοεῖν, ἢ νοήματα ὄντα ἀνόητα εἶναι; 15669 Parm.132.c.12 : Ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο, φάναι, ἔχει λόγον, ἀλλ´, ὦ Παρμενίδη, 15670 Parm.132.d.1 : μάλιστα ἔμοιγε καταφαίνεται ὧδε ἔχειν· τὰ μὲν εἴδη ταῦτα 15671 Parm.132.d.2 : ὥσπερ παραδείγματα ἑστάναι ἐν τῇ φύσει, τὰ δὲ ἄλλα τούτοις 15672 Parm.132.d.3 : ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα, καὶ ἡ μέθεξις αὕτη τοῖς ἄλλοις 15673 Parm.132.d.4 : γίγνεσθαι τῶν εἰδῶν οὐκ ἄλλη τις ἢ εἰκασθῆναι αὐτοῖς. 15674 Parm.132.d.5 : Εἰ οὖν τι, ἔφη, ἔοικεν τῷ εἴδει, οἷόν τε ἐκεῖνο τὸ εἶδος 15675 Parm.132.d.6 : μὴ ὅμοιον εἶναι τῷ εἰκασθέντι, καθ´ ὅσον αὐτῷ ἀφωμοιώθη; 15676 Parm.132.d.7 : ἢ ἔστι τις μηχανὴ τὸ ὅμοιον μὴ ὁμοίῳ ὅμοιον εἶναι; 15677 Parm.132.d.8 : Οὐκ ἔστι. 15678 Parm.132.d.9 : Τὸ δὲ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ ἆρ´ οὐ μεγάλη ἀνάγκη ἑνὸς τοῦ 15679 Parm.132.e.1 : αὐτοῦ [εἴδους] μετέχειν; 15680 Parm.132.e.2 : Ἀνάγκη. 15681 Parm.132.e.3 : Οὗ δ´ ἂν τὰ ὅμοια μετέχοντα ὅμοια ᾖ, οὐκ ἐκεῖνο ἔσται 15682 Parm.132.e.4 : αὐτὸ τὸ εἶδος; 15683 Parm.132.e.5 : Παντάπασι μὲν οὖν. 15684 Parm.132.e.6 : Οὐκ ἄρα οἷόν τέ τι τῷ εἴδει ὅμοιον εἶναι, οὐδὲ τὸ εἶδος 15685 Parm.132.e.7 : ἄλλῳ· εἰ δὲ μή, παρὰ τὸ εἶδος ἀεὶ ἄλλο ἀναφανήσεται εἶδος, 15686 Parm.133.a.1 : καὶ ἂν ἐκεῖνό τῳ ὅμοιον ᾖ, ἕτερον αὖ, καὶ οὐδέποτε παύσεται 15687 Parm.133.a.2 : ἀεὶ καινὸν εἶδος γιγνόμενον, ἐὰν τὸ εἶδος τῷ ἑαυτοῦ μετέχοντι 15688 Parm.133.a.3 : ὅμοιον γίγνηται. 15689 Parm.133.a.4 : Ἀληθέστατα λέγεις. 15690 Parm.133.a.5 : Οὐκ ἄρα ὁμοιότητι τἆλλα τῶν εἰδῶν μεταλαμβάνει, ἀλλά 15691 Parm.133.a.6 : τι ἄλλο δεῖ ζητεῖν ᾧ μεταλαμβάνει. 15692 Parm.133.a.7 : Ἔοικεν. 15693 Parm.133.a.8 : Ὁρᾷς οὖν, φάναι, ὦ Σώκρατες, ὅση ἡ ἀπορία ἐάν τις ὡς 15694 Parm.133.a.9 : εἴδη ὄντα αὐτὰ καθ´ αὑτὰ διορίζηται; 15695 Parm.133.a.10 : Καὶ μάλα. 15696 Parm.133.a.11 : Εὖ τοίνυν ἴσθι, φάναι, ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδέπω ἅπτῃ 15697 Parm.133.b.1 : αὐτῆς ὅση ἐστὶν ἡ ἀπορία, εἰ ἓν εἶδος ἕκαστον τῶν ὄντων 15698 Parm.133.b.2 : ἀεί τι ἀφοριζόμενος θήσεις. 15699 Parm.133.b.3 : Πῶς δή; εἰπεῖν. 15700 Parm.133.b.4 : Πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, φάναι, μέγιστον δὲ τόδε. εἴ τις 15701 Parm.133.b.5 : φαίη μηδὲ προσήκειν αὐτὰ γιγνώσκεσθαι ὄντα τοιαῦτα οἷά 15702 Parm.133.b.6 : φαμεν δεῖν εἶναι τὰ εἴδη, τῷ ταῦτα λέγοντι οὐκ ἂν ἔχοι τις 15703 Parm.133.b.7 : ἐνδείξασθαι ὅτι ψεύδεται, εἰ μὴ πολλῶν μὲν τύχοι ἔμπειρος 15704 Parm.133.b.8 : ὢν ὁ ἀμφισβητῶν καὶ μὴ ἀφυής, ἐθέλοι δὲ πάνυ πολλὰ καὶ 15705 Parm.133.b.9 : πόρρωθεν πραγματευομένου τοῦ ἐνδεικνυμένου ἕπεσθαι, ἀλλ´ 15706 Parm.133.c.1 : ἀπίθανος εἴη ὁ ἄγνωστα ἀναγκάζων αὐτὰ εἶναι. 15707 Parm.133.c.2 : Πῇ δή, ὦ Παρμενίδη; φάναι τὸν Σωκράτη. 15708 Parm.133.c.3 : Ὅτι, ὦ Σώκρατες, οἶμαι ἂν καὶ σὲ καὶ ἄλλον, ὅστις 15709 Parm.133.c.4 : αὐτήν τινα καθ´ αὑτὴν ἑκάστου οὐσίαν τίθεται εἶναι, ὁμολο– 15710 Parm.133.c.5 : γῆσαι ἂν πρῶτον μὲν μηδεμίαν αὐτῶν εἶναι ἐν ἡμῖν. 15711 Parm.133.c.6 : Πῶς γὰρ ἂν αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἔτι εἴη; φάναι τὸν Σωκράτη. 15712 Parm.133.c.7 : Καλῶς λέγεις, εἰπεῖν. 15713 Parm.133.c.8 : Οὐκοῦν καὶ ὅσαι τῶν ἰδεῶν πρὸς ἀλλήλας εἰσὶν αἵ εἰσιν, 15714 Parm.133.c.9 : αὐταὶ πρὸς αὑτὰς τὴν οὐσίαν ἔχουσιν, ἀλλ´ οὐ πρὸς τὰ παρ´ 15715 Parm.133.d.1 : ἡμῖν εἴτε ὁμοιώματα εἴτε ὅπῃ δή τις αὐτὰ τίθεται, ὧν ἡμεῖς 15716 Parm.133.d.2 : μετέχοντες εἶναι ἕκαστα ἐπονομαζόμεθα· τὰ δὲ παρ´ ἡμῖν 15717 Parm.133.d.3 : ταῦτα ὁμώνυμα ὄντα ἐκείνοις αὐτὰ αὖ πρὸς αὑτά ἐστιν 15718 Parm.133.d.4 : ἀλλ´ οὐ πρὸς τὰ εἴδη, καὶ ἑαυτῶν ἀλλ´ οὐκ ἐκείνων ὅσα αὖ 15719 Parm.133.d.5 : ὀνομάζεται οὕτως. 15720 Parm.133.d.6 : Πῶς λέγεις; φάναι τὸν Σωκράτη. 15721 Parm.133.d.7 : Οἷον, φάναι τὸν Παρμενίδην, εἴ τις ἡμῶν του δεσπότης ἢ 15722 Parm.133.d.8 : δοῦλός ἐστιν, οὐκ αὐτοῦ δεσπότου δήπου, ὃ ἔστι δεσπότης, 15723 Parm.133.e.1 : ἐκείνου δοῦλός ἐστιν, οὐδὲ αὐτοῦ δούλου, ὃ ἔστι δοῦλος, 15724 Parm.133.e.2 : δεσπότης ὁ δεσπότης, ἀλλ´ ἄνθρωπος ὢν ἀνθρώπου ἀμφότερα 15725 Parm.133.e.3 : ταῦτ´ ἐστίν· αὐτὴ δὲ δεσποτεία αὐτῆς δουλείας ἐστὶν ὅ ἐστι, 15726 Parm.133.e.4 : καὶ δουλεία ὡσαύτως αὐτὴ δουλεία αὐτῆς δεσποτείας, ἀλλ´ οὐ 15727 Parm.133.e.5 : τὰ ἐν ἡμῖν πρὸς ἐκεῖνα τὴν δύναμιν ἔχει οὐδὲ ἐκεῖνα πρὸς ἡμᾶς, 15728 Parm.133.e.6 : ἀλλ´, ὃ λέγω, αὐτὰ αὑτῶν καὶ πρὸς αὑτὰ ἐκεῖνά τέ ἐστι, καὶ 15729 Parm.134.a.1 : τὰ παρ´ ἡμῖν ὡσαύτως πρὸς αὑτά. ἢ οὐ μανθάνεις ὃ λέγω; 15730 Parm.134.a.2 : Πάνυ γ´, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, μανθάνω. 15731 Parm.134.a.3 : Οὐκοῦν καὶ ἐπιστήμη, φάναι, αὐτὴ μὲν ὃ ἔστι ἐπιστήμη 15732 Parm.134.a.4 : τῆς ὃ ἔστιν ἀλήθεια αὐτῆς ἂν ἐκείνης εἴη ἐπιστήμη; 15733 Parm.134.a.5 : Πάνυ γε. 15734 Parm.134.a.6 : Ἑκάστη δὲ αὖ τῶν ἐπιστημῶν, ἣ ἔστιν, ἑκάστου τῶν 15735 Parm.134.a.7 : ὄντων, ὃ ἔστιν, εἴη ἂν ἐπιστήμη· ἢ οὔ; 15736 Parm.134.a.8 : Ναί. 15737 Parm.134.a.9 : Ἡ δὲ παρ´ ἡμῖν ἐπιστήμη οὐ τῆς παρ´ ἡμῖν ἂν ἀληθείας 15738 Parm.134.a.10 : εἴη, καὶ αὖ ἑκάστη ἡ παρ´ ἡμῖν ἐπιστήμη τῶν παρ´ ἡμῖν 15739 Parm.134.b.1 : ὄντων ἑκάστου ἂν ἐπιστήμη συμβαίνοι εἶναι; 15740 Parm.134.b.2 : Ἀνάγκη. 15741 Parm.134.b.3 : Ἀλλὰ μὴν αὐτά γε τὰ εἴδη, ὡς ὁμολογεῖς, οὔτε ἔχομεν 15742 Parm.134.b.4 : οὔτε παρ´ ἡμῖν οἷόν τε εἶναι. 15743 Parm.134.b.5 : Οὐ γὰρ οὖν. 15744 Parm.134.b.6 : Γιγνώσκεται δέ γέ που ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τοῦ τῆς 15745 Parm.134.b.7 : ἐπιστήμης αὐτὰ τὰ γένη ἃ ἔστιν ἕκαστα; 15746 Parm.134.b.8 : Ναί. 15747 Parm.134.b.9 : Ὅ γε ἡμεῖς οὐκ ἔχομεν. 15748 Parm.134.b.10 : Οὐ γάρ. 15749 Parm.134.b.11 : Οὐκ ἄρα ὑπό γε ἡμῶν γιγνώσκεται τῶν εἰδῶν οὐδέν, 15750 Parm.134.b.12 : ἐπειδὴ αὐτῆς ἐπιστήμης οὐ μετέχομεν. 15751 Parm.134.b.13 : Οὐκ ἔοικεν. 15752 Parm.134.b.14 : Ἄγνωστον ἄρα ἡμῖν καὶ αὐτὸ τὸ καλὸν ὃ ἔστι καὶ 15753 Parm.134.c.1 : τὸ ἀγαθὸν καὶ πάντα ἃ δὴ ὡς ἰδέας αὐτὰς οὔσας ὑπολαμβά– 15754 Parm.134.c.2 : νομεν. 15755 Parm.134.c.3 : Κινδυνεύει. 15756 Parm.134.c.4 : Ὅρα δὴ ἔτι τούτου δεινότερον τόδε. 15757 Parm.134.c.5 : Τὸ ποῖον; 15758 Parm.134.c.6 : Φαίης ἄν που, εἴπερ ἔστιν αὐτό τι γένος ἐπιστήμης, πολὺ 15759 Parm.134.c.7 : αὐτὸ ἀκριβέστερον εἶναι ἢ τὴν παρ´ ἡμῖν ἐπιστήμην, καὶ 15760 Parm.134.c.8 : κάλλος καὶ τἆλλα πάντα οὕτω. 15761 Parm.134.c.9 : Ναί. 15762 Parm.134.c.10 : Οὐκοῦν εἴπερ τι ἄλλο αὐτῆς ἐπιστήμης μετέχει, οὐκ ἄν τινα 15763 Parm.134.c.11 : μᾶλλον ἢ θεὸν φαίης ἔχειν τὴν ἀκριβεστάτην ἐπιστήμην; 15764 Parm.134.c.12 : Ἀνάγκη. 15765 Parm.134.d.1 : Ἆρ´ οὖν οἷός τε αὖ ἔσται ὁ θεὸς τὰ παρ´ ἡμῖν γιγνώσκειν 15766 Parm.134.d.2 : αὐτὴν ἐπιστήμην ἔχων; 15767 Parm.134.d.3 : Τί γὰρ οὔ; 15768 Parm.134.d.4 : Ὅτι, ἔφη ὁ Παρμενίδης, ὡμολόγηται ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, 15769 Parm.134.d.5 : μήτε ἐκεῖνα τὰ εἴδη πρὸς τὰ παρ´ ἡμῖν τὴν δύναμιν ἔχειν ἣν 15770 Parm.134.d.6 : ἔχει, μήτε τὰ παρ´ ἡμῖν πρὸς ἐκεῖνα, ἀλλ´ αὐτὰ πρὸς αὑτὰ 15771 Parm.134.d.7 : ἑκάτερα. 15772 Parm.134.d.8 : Ὡμολόγηται γάρ. 15773 Parm.134.d.9 : Οὐκοῦν εἰ παρὰ τῷ θεῷ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀκριβεστάτη 15774 Parm.134.d.10 : δεσποτεία καὶ αὕτη ἡ ἀκριβεστάτη ἐπιστήμη, οὔτ´ ἂν ἡ 15775 Parm.134.d.11 : δεσποτεία ἡ ἐκείνων ἡμῶν ποτὲ ἂν δεσπόσειεν, οὔτ´ ἂν 15776 Parm.134.e.1 : ἐπιστήμη ἡμᾶς γνοίη οὐδέ τι ἄλλο τῶν παρ´ ἡμῖν, ἀλλὰ 15777 Parm.134.e.2 : ὁμοίως ἡμεῖς τε ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν τῇ παρ´ ἡμῖν ἀρχῇ 15778 Parm.134.e.3 : οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ θείου οὐδὲν τῇ ἡμετέρᾳ ἐπιστήμῃ, 15779 Parm.134.e.4 : ἐκεῖνοί τε αὖ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὔτε δεσπόται ἡμῶν 15780 Parm.134.e.5 : εἰσὶν οὔτε γιγνώσκουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα θεοὶ 15781 Parm.134.e.6 : ὄντες. 15782 Parm.134.e.7 : Ἀλλὰ μὴ λίαν, ἔφη, 〈ᾖ〉 θαυμαστὸς ὁ λόγος, εἴ τις τὸν 15783 Parm.134.e.8 : θεὸν ἀποστερήσει τοῦ εἰδέναι. 15784 Parm.134.e.9 : Ταῦτα μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἔφη ὁ Παρμενίδης, καὶ ἔτι 15785 Parm.135.a.1 : ἄλλα πρὸς τούτοις πάνυ πολλὰ ἀναγκαῖον ἔχειν τὰ εἴδη, εἰ 15786 Parm.135.a.2 : εἰσὶν αὗται αἱ ἰδέαι τῶν ὄντων καὶ ὁριεῖταί τις αὐτό τι 15787 Parm.135.a.3 : ἕκαστον εἶδος· ὥστε ἀπορεῖν τε τὸν ἀκούοντα καὶ ἀμφισβη– 15788 Parm.135.a.4 : τεῖν ὡς οὔτε ἔστι ταῦτα, εἴ τε ὅτι μάλιστα εἴη, πολλὴ ἀνάγκη 15789 Parm.135.a.5 : αὐτὰ εἶναι τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει ἄγνωστα, καὶ ταῦτα λέγοντα 15790 Parm.135.a.6 : δοκεῖν τε τὶ λέγειν καί, ὃ ἄρτι ἐλέγομεν, θαυμαστῶς ὡς 15791 Parm.135.a.7 : δυσανάπειστον εἶναι. καὶ ἀνδρὸς πάνυ μὲν εὐφυοῦς τοῦ 15792 Parm.135.a.8 : δυνησομένου μαθεῖν ὡς ἔστι γένος τι ἑκάστου καὶ οὐσία αὐτὴ 15793 Parm.135.b.1 : καθ´ αὑτήν, ἔτι δὲ θαυμαστοτέρου τοῦ εὑρήσοντος καὶ ἄλλον 15794 Parm.135.b.2 : δυνησομένου διδάξαι ταῦτα πάντα ἱκανῶς διευκρινησάμενον. 15795 Parm.135.b.3 : Συγχωρῶ σοι, ἔφη, ὦ Παρμενίδη, ὁ Σωκράτης· πάνυ γάρ 15796 Parm.135.b.4 : μοι κατὰ νοῦν λέγεις. 15797 Parm.135.b.5 : Ἀλλὰ μέντοι, εἶπεν ὁ Παρμενίδης, εἴ γέ τις δή, ὦ 15798 Parm.135.b.6 : Σώκρατες, αὖ μὴ ἐάσει εἴδη τῶν ὄντων εἶναι, εἰς πάντα τὰ 15799 Parm.135.b.7 : νυνδὴ καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἀποβλέψας, μηδέ τι ὁριεῖται εἶδος 15800 Parm.135.b.8 : ἑνὸς ἑκάστου, οὐδὲ ὅποι τρέψει τὴν διάνοιαν ἕξει, μὴ ἐῶν 15801 Parm.135.c.1 : ἰδέαν τῶν ὄντων ἑκάστου τὴν αὐτὴν ἀεὶ εἶναι, καὶ οὕτως τὴν 15802 Parm.135.c.2 : τοῦ διαλέγεσθαι δύναμιν παντάπασι διαφθερεῖ. τοῦ τοιούτου 15803 Parm.135.c.3 : μὲν οὖν μοι δοκεῖς καὶ μᾶλλον ᾐσθῆσθαι. 15804 Parm.135.c.4 : Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. 15805 Parm.135.c.5 : Τί οὖν ποιήσεις φιλοσοφίας πέρι; πῇ τρέψῃ ἀγνοουμένων 15806 Parm.135.c.6 : τούτων; 15807 Parm.135.c.7 : Οὐ πάνυ μοι δοκῶ καθορᾶν ἔν γε τῷ παρόντι. 15808 Parm.135.c.8 : Πρῲ γάρ, εἰπεῖν, πρὶν γυμνασθῆναι, ὦ Σώκρατες, ὁρί– 15809 Parm.135.c.9 : ζεσθαι ἐπιχειρεῖς καλόν τέ τι καὶ δίκαιον καὶ ἀγαθὸν καὶ ἓν 15810 Parm.135.d.1 : ἕκαστον τῶν εἰδῶν. ἐνενόησα γὰρ καὶ πρῴην σου ἀκούων 15811 Parm.135.d.2 : διαλεγομένου ἐνθάδε Ἀριστοτέλει τῷδε. καλὴ μὲν οὖν καὶ 15812 Parm.135.d.3 : θεία, εὖ ἴσθι, ἡ ὁρμὴ ἣν ὁρμᾷς ἐπὶ τοὺς λόγους· ἕλκυσον δὲ 15813 Parm.135.d.4 : σαυτὸν καὶ γύμνασαι μᾶλλον διὰ τῆς δοκούσης ἀχρήστου 15814 Parm.135.d.5 : εἶναι καὶ καλουμένης ὑπὸ τῶν πολλῶν ἀδολεσχίας, ἕως ἔτι 15815 Parm.135.d.6 : νέος εἶ· εἰ δὲ μή, σὲ διαφεύξεται ἡ ἀλήθεια. 15816 Parm.135.d.7 : Τίς οὖν ὁ τρόπος, φάναι, ὦ Παρμενίδη, τῆς γυμνασίας; 15817 Parm.135.d.8 : Οὗτος, εἶπεν, ὅνπερ ἤκουσας Ζήνωνος. πλὴν τοῦτό γέ 15818 Parm.135.e.1 : σου καὶ πρὸς τοῦτον ἠγάσθην εἰπόντος, ὅτι οὐκ εἴας ἐν τοῖς 15819 Parm.135.e.2 : ὁρωμένοις οὐδὲ περὶ ταῦτα τὴν πλάνην ἐπισκοπεῖν, ἀλλὰ περὶ 15820 Parm.135.e.3 : ἐκεῖνα ἃ μάλιστά τις ἂν λόγῳ λάβοι καὶ εἴδη ἂν ἡγήσαιτο 15821 Parm.135.e.4 : εἶναι. 15822 Parm.135.e.5 : Δοκεῖ γάρ μοι, ἔφη, ταύτῃ γε οὐδὲν χαλεπὸν εἶναι καὶ 15823 Parm.135.e.6 : ὅμοια καὶ ἀνόμοια καὶ ἄλλο ὁτιοῦν τὰ ὄντα πάσχοντα 15824 Parm.135.e.7 : ἀποφαίνειν. 15825 Parm.135.e.8 : Καὶ καλῶς γ´, ἔφη. χρὴ δὲ καὶ τόδε ἔτι πρὸς τούτῳ 15826 Parm.135.e.9 : ποιεῖν, μὴ μόνον εἰ ἔστιν ἕκαστον ὑποτιθέμενον σκοπεῖν τὰ 15827 Parm.136.a.1 : συμβαίνοντα ἐκ τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ ἔστι τὸ αὐτὸ 15828 Parm.136.a.2 : τοῦτο ὑποτίθεσθαι, εἰ βούλει μᾶλλον γυμνασθῆναι. 15829 Parm.136.a.3 : Πῶς λέγεις; φάναι. 15830 Parm.136.a.4 : Οἷον, ἔφη, εἰ βούλει, περὶ ταύτης τῆς ὑποθέσεως ἣν 15831 Parm.136.a.5 : Ζήνων ὑπέθετο, εἰ πολλά ἐστι, τί χρὴ συμβαίνειν καὶ αὐτοῖς 15832 Parm.136.a.6 : τοῖς πολλοῖς πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς τὸ ἓν καὶ τῷ ἑνὶ πρός τε 15833 Parm.136.a.7 : αὑτὸ καὶ πρὸς τὰ πολλά· καὶ αὖ εἰ μή ἐστι πολλά, πάλιν 15834 Parm.136.a.8 : σκοπεῖν τί συμβήσεται καὶ τῷ ἑνὶ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ πρὸς 15835 Parm.136.b.1 : αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα· καὶ αὖθις αὖ ἐὰν ὑποθῇ εἰ ἔστιν 15836 Parm.136.b.2 : ὁμοιότης ἢ εἰ μὴ ἔστιν, τί ἐφ´ ἑκατέρας τῆς ὑποθέσεως 15837 Parm.136.b.3 : συμβήσεται καὶ αὐτοῖς τοῖς ὑποτεθεῖσιν καὶ τοῖς ἄλλοις καὶ 15838 Parm.136.b.4 : πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα. καὶ περὶ ἀνομοίου ὁ αὐτὸς 15839 Parm.136.b.5 : λόγος καὶ περὶ κινήσεως καὶ περὶ στάσεως καὶ περὶ γενέσεως 15840 Parm.136.b.6 : καὶ φθορᾶς καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ εἶναι καὶ τοῦ μὴ εἶναι· καὶ 15841 Parm.136.b.7 : ἑνὶ λόγῳ, περὶ ὅτου ἂν ἀεὶ ὑποθῇ ὡς ὄντος καὶ ὡς οὐκ ὄντος 15842 Parm.136.b.8 : καὶ ὁτιοῦν ἄλλο πάθος πάσχοντος, δεῖ σκοπεῖν τὰ συμβαί– 15843 Parm.136.c.1 : νοντα πρὸς αὑτὸ καὶ πρὸς ἓν ἕκαστον τῶν ἄλλων, ὅτι ἂν 15844 Parm.136.c.2 : προέλῃ, καὶ πρὸς πλείω καὶ πρὸς σύμπαντα ὡσαύτως· καὶ 15845 Parm.136.c.3 : τἆλλα αὖ πρὸς αὑτά τε καὶ πρὸς ἄλλο ὅτι ἂν προαιρῇ ἀεί, 15846 Parm.136.c.4 : ἐάντε ὡς ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο, ἄντε ὡς μὴ ὄν, εἰ μέλλεις 15847 Parm.136.c.5 : τελέως γυμνασάμενος κυρίως διόψεσθαι τὸ ἀληθές. 15848 Parm.136.c.6 : Ἀμήχανόν γ´ ἔφη, λέγεις, ὦ Παρμενίδη, πραγματείαν, 15849 Parm.136.c.7 : καὶ οὐ σφόδρα μανθάνω. ἀλλά μοι τί οὐ διῆλθες αὐτὸς 15850 Parm.136.c.8 : ὑποθέμενός τι, ἵνα μᾶλλον καταμάθω; 15851 Parm.136.d.1 : Πολὺ ἔργον, φάναι, ὦ Σώκρατες, προστάττεις ὡς τηλικῷδε. 15852 Parm.136.d.2 : Ἀλλὰ σύ, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, Ζήνων, τί οὐ διῆλθες 15853 Parm.136.d.3 : ἡμῖν; 15854 Parm.136.d.4 : Καὶ τὸν Ζήνωνα ἔφη γελάσαντα φάναι· Αὐτοῦ, ὦ 15855 Parm.136.d.5 : Σώκρατες, δεώμεθα Παρμενίδου· μὴ γὰρ οὐ φαῦλον ᾖ ὃ 15856 Parm.136.d.6 : λέγει. ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅσον ἔργον προστάττεις; εἰ μὲν οὖν 15857 Parm.136.d.7 : πλείους ἦμεν, οὐκ ἂν ἄξιον ἦν δεῖσθαι· ἀπρεπῆ γὰρ τὰ 15858 Parm.136.d.8 : τοιαῦτα πολλῶν ἐναντίον λέγειν ἄλλως τε καὶ τηλικούτῳ· 15859 Parm.136.e.1 : ἀγνοοῦσιν γὰρ οἱ πολλοὶ ὅτι ἄνευ ταύτης τῆς διὰ πάντων 15860 Parm.136.e.2 : διεξόδου τε καὶ πλάνης ἀδύνατον ἐντυχόντα τῷ ἀληθεῖ νοῦν 15861 Parm.136.e.3 : σχεῖν. ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Παρμενίδη, Σωκράτει συνδέομαι, ἵνα 15862 Parm.136.e.4 : καὶ αὐτὸς διακούσω διὰ χρόνου. 15863 Parm.136.e.5 : Ταῦτα δὴ εἰπόντος τοῦ Ζήνωνος, ἔφη ὁ Ἀντιφῶν φάναι 15864 Parm.136.e.6 : τὸν Πυθόδωρον, αὐτόν τε δεῖσθαι τοῦ Παρμενίδου καὶ τὸν 15865 Parm.136.e.7 : Ἀριστοτέλη καὶ τοὺς ἄλλους, ἐνδείξασθαι ὃ λέγοι καὶ 15866 Parm.136.e.8 : μὴ ἄλλως ποιεῖν. τὸν οὖν Παρμενίδην· Ἀνάγκη, φάναι, 15867 Parm.136.e.9 : πείθεσθαι. καίτοι δοκῶ μοι τὸ τοῦ Ἰβυκείου ἵππου πεπον– 15868 Parm.137.a.1 : θέναι, ᾧ ἐκεῖνος ἀθλητῇ ὄντι καὶ πρεσβυτέρῳ, ὑφ´ ἅρματι 15869 Parm.137.a.2 : μέλλοντι ἀγωνιεῖσθαι καὶ δι´ ἐμπειρίαν τρέμοντι τὸ μέλλον, 15870 Parm.137.a.3 : ἑαυτὸν ἀπεικάζων ἄκων ἔφη καὶ αὐτὸς οὕτω πρεσβύτης ὢν 15871 Parm.137.a.4 : εἰς τὸν ἔρωτα ἀναγκάζεσθαι ἰέναι· κἀγώ μοι δοκῶ μεμνημένος 15872 Parm.137.a.5 : μάλα φοβεῖσθαι πῶς χρὴ τηλικόνδε ὄντα διανεῦσαι τοιοῦτόν 15873 Parm.137.a.6 : τε καὶ τοσοῦτον πέλαγος λόγων· ὅμως δὲ δεῖ γὰρ χαρίζεσθαι, 15874 Parm.137.a.7 : ἐπειδὴ καί, ὃ Ζήνων λέγει, αὐτοί ἐσμεν. πόθεν οὖν δὴ 15875 Parm.137.b.1 : ἀρξόμεθα καὶ τί πρῶτον ὑποθησόμεθα; ἢ βούλεσθε, ἐπει– 15876 Parm.137.b.2 : δήπερ δοκεῖ πραγματειώδη παιδιὰν παίζειν, ἀπ´ ἐμαυτοῦ 15877 Parm.137.b.3 : ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποθέσεως, περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ 15878 Parm.137.b.4 : ὑποθέμενος, εἴτε ἕν ἐστιν εἴτε μὴ ἕν, τί χρὴ συμβαίνειν; 15879 Parm.137.b.5 : Πάνυ μὲν οὖν, φάναι τὸν Ζήνωνα. 15880 Parm.137.b.6 : Τίς οὖν, εἰπεῖν, μοὶ ἀποκρινεῖται; ἢ ὁ νεώτατος; ἥκιστα 15881 Parm.137.b.7 : γὰρ ἂν πολυπραγμονοῖ, καὶ ἃ οἴεται μάλιστα ἂν ἀποκρίνοιτο· 15882 Parm.137.b.8 : καὶ ἅμα ἐμοὶ ἀνάπαυλα ἂν εἴη ἡ ἐκείνου ἀπόκρισις. 15883 Parm.137.c.1 : Ἕτοιμός σοι, ὦ Παρμενίδη, φάναι, τοῦτο, τὸν Ἀριστο– 15884 Parm.137.c.2 : τέλη· ἐμὲ γὰρ λέγεις τὸν νεώτατον λέγων. ἀλλὰ ἐρώτα ὡς 15885 Parm.137.c.3 : ἀποκρινουμένου. 15886 Parm.137.c.4 : Εἶεν δή, φάναι· <20εἰ ἕν ἐστιν>20, ἄλλο τι οὐκ ἂν εἴη πολλὰ 15887 Parm.137.c.5 : τὸ ἕν; {—} Πῶς γὰρ ἄν; {—} Οὔτε ἄρα μέρος αὐτοῦ οὔτε ὅλον 15888 Parm.137.c.6 : αὐτὸ δεῖ εἶναι. {—} Τί δή; {—} Τὸ μέρος που ὅλου μέρος ἐστίν. {—} 15889 Parm.137.c.7 : Ναί. {—} Τί δὲ τὸ ὅλον; οὐχὶ οὗ ἂν μέρος μηδὲν ἀπῇ ὅλον ἂν 15890 Parm.137.c.8 : εἴη; {—} Πάνυ γε. {—} Ἀμφοτέρως ἄρα τὸ ἓν ἐκ μερῶν ἂν εἴη, 15891 Parm.137.c.9 : ὅλον τε ὂν καὶ μέρη ἔχον. {—} Ἀνάγκη. {—} Ἀμφοτέρως ἂν ἄρα 15892 Parm.137.d.1 : οὕτως τὸ ἓν πολλὰ εἴη ἀλλ´ οὐχ ἕν. {—} Ἀληθῆ. {—} Δεῖ δέ γε 15893 Parm.137.d.2 : μὴ πολλὰ ἀλλ´ ἓν αὐτὸ εἶναι. {—} Δεῖ. {—} Οὔτ´ ἄρα ὅλον ἔσται 15894 Parm.137.d.3 : οὔτε μέρη ἕξει, εἰ ἓν ἔσται τὸ ἕν. {—} Οὐ γάρ. 15895 Parm.137.d.4 : Οὐκοῦν εἰ μηδὲν ἔχει μέρος, οὔτ´ ἂν ἀρχὴν οὔτε τελευτὴν 15896 Parm.137.d.5 : οὔτε μέσον ἔχοι· μέρη γὰρ ἂν ἤδη αὐτοῦ τὰ τοιαῦτα εἴη. {—} 15897 Parm.137.d.6 : Ὀρθῶς. {—} Καὶ μὴν τελευτή γε καὶ ἀρχὴ πέρας ἑκάστου. {—} 15898 Parm.137.d.7 : Πῶς δ´ οὔ; {—} Ἄπειρον ἄρα τὸ ἕν, εἰ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευ– 15899 Parm.137.d.8 : τὴν ἔχει. {—} Ἄπειρον. {—} Καὶ ἄνευ σχήματος ἄρα· οὔτε γὰρ 15900 Parm.137.e.1 : στρογγύλου οὔτε εὐθέος μετέχει. {—} Πῶς; {—} Στρογγύλον γέ πού 15901 Parm.137.e.2 : ἐστι τοῦτο οὗ ἂν τὰ ἔσχατα πανταχῇ ἀπὸ τοῦ μέσου ἴσον 15902 Parm.137.e.3 : ἀπέχῃ. {—} Ναί. {—} Καὶ μὴν εὐθύ γε, οὗ ἂν τὸ μέσον ἀμφοῖν 15903 Parm.137.e.4 : τοῖν ἐσχάτοιν ἐπίπροσθεν ᾖ. {—} Οὕτως. {—} Οὐκοῦν μέρη ἂν 15904 Parm.137.e.5 : ἔχοι τὸ ἓν καὶ πολλὰ ἂν εἴη, εἴτε εὐθέος σχήματος εἴτε 15905 Parm.137.e.6 : περιφεροῦς μετέχοι. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Οὔτε ἄρα εὐθὺ οὔτε 15906 Parm.138.a.1 : περιφερές ἐστιν, ἐπείπερ οὐδὲ μέρη ἔχει. {—} Ὀρθῶς. 15907 Parm.138.a.2 : Καὶ μὴν τοιοῦτόν γε ὂν οὐδαμοῦ ἂν εἴη· οὔτε γὰρ ἐν 15908 Parm.138.a.3 : ἄλλῳ οὔτε ἐν ἑαυτῷ εἴη. {—} Πῶς δή; {—} Ἐν ἄλλῳ μὲν ὂν 15909 Parm.138.a.4 : κύκλῳ που ἂν περιέχοιτο ὑπ´ ἐκείνου ἐν ᾧ ἐνείη, καὶ 15910 Parm.138.a.5 : πολλαχοῦ ἂν αὐτοῦ ἅπτοιτο πολλοῖς· τοῦ δὲ ἑνός τε καὶ 15911 Parm.138.a.6 : ἀμεροῦς καὶ κύκλου μὴ μετέχοντος ἀδύνατον πολλαχῇ κύκλῳ 15912 Parm.138.a.7 : ἅπτεσθαι. {—} Ἀδύνατον. {—} Ἀλλὰ μὴν αὐτό γε ἐν ἑαυτῷ ὂν 15913 Parm.138.a.8 : κἂν ἑαυτῷ εἴη περιέχον οὐκ ἄλλο ἢ αὑτό, εἴπερ καὶ ἐν 15914 Parm.138.b.1 : ἑαυτῷ εἴη· ἔν τῳ γάρ τι εἶναι μὴ περιέχοντι ἀδύνατον. {—} 15915 Parm.138.b.2 : Ἀδύνατον γάρ. {—} Οὐκοῦν ἕτερον μὲν ἄν τι εἴη αὐτὸ τὸ 15916 Parm.138.b.3 : περιέχον, ἕτερον δὲ τὸ περιεχόμενον· οὐ γὰρ ὅλον γε ἄμφω 15917 Parm.138.b.4 : ταὐτὸν ἅμα πείσεται καὶ ποιήσει· καὶ οὕτω τὸ ἓν οὐκ ἂν 15918 Parm.138.b.5 : εἴη ἔτι ἓν ἀλλὰ δύο. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Οὐκ ἄρα ἐστίν που 15919 Parm.138.b.6 : τὸ ἕν, μήτε ἐν αὑτῷ μήτε ἐν ἄλλῳ ἐνόν. {—} Οὐκ ἔστιν. 15920 Parm.138.b.7 : Ὅρα δή, οὕτως ἔχον εἰ οἷόν τέ ἐστιν ἑστάναι ἢ κινεῖ– 15921 Parm.138.b.8 : σθαι. {—} Τί δὴ γὰρ οὔ; {—} Ὅτι κινούμενόν γε ἢ φέροιτο ἢ 15922 Parm.138.c.1 : ἀλλοιοῖτο ἄν· αὗται γὰρ μόναι κινήσεις. {—} Ναί. {—} Ἀλλοιού– 15923 Parm.138.c.2 : μενον δὲ τὸ ἓν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που ἓν ἔτι εἶναι. {—} Ἀδύ– 15924 Parm.138.c.3 : νατον. {—} Οὐκ ἄρα κατ´ ἀλλοίωσίν γε κινεῖται. {—} Οὐ φαίνε– 15925 Parm.138.c.4 : ται. {—} Ἀλλ´ ἆρα τῷ φέρεσθαι; {—} Ἴσως. {—} Καὶ μὴν εἰ φέροιτο 15926 Parm.138.c.5 : τὸ ἕν, ἤτοι ἐν τῷ αὐτῷ ἂν περιφέροιτο κύκλῳ ἢ μεταλ– 15927 Parm.138.c.6 : λάττοι χώραν ἑτέραν ἐξ ἑτέρας. {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν κύκλῳ 15928 Parm.138.c.7 : μὲν περιφερόμενον ἐπὶ μέσου βεβηκέναι ἀνάγκη, καὶ τὰ 15929 Parm.138.c.8 : περὶ τὸ μέσον φερόμενα ἄλλα μέρη ἔχειν ἑαυτοῦ· ᾧ δὲ 15930 Parm.138.d.1 : μήτε μέσου μήτε μερῶν προσήκει, τίς μηχανὴ τοῦτο κύκλῳ 15931 Parm.138.d.2 : ποτ´ ἐπὶ τοῦ μέσου ἐνεχθῆναι; {—} Οὐδεμία. {—} Ἀλλὰ δὴ χώραν 15932 Parm.138.d.3 : ἀμεῖβον ἄλλοτ´ ἄλλοθι γίγνεται καὶ οὕτω κινεῖται; {—} Εἴπερ 15933 Parm.138.d.4 : γε δή. {—} Οὐκοῦν εἶναι μέν που ἔν τινι αὐτῷ ἀδύνατον 15934 Parm.138.d.5 : ἐφάνη; {—} Ναί. {—} Ἆρ´ οὖν γίγνεσθαι ἔτι ἀδυνατώτερον; {—} 15935 Parm.138.d.6 : Οὐκ ἐννοῶ ὅπῃ. {—} Εἰ ἔν τῴ τι γίγνεται, οὐκ ἀνάγκη μήτε 15936 Parm.138.d.7 : πω ἐν ἐκείνῳ εἶναι ἔτι ἐγγιγνόμενον, μήτ´ ἔτι ἔξω ἐκείνου 15937 Parm.138.d.8 : παντάπασιν, εἴπερ ἤδη ἐγγίγνεται; {—} Ἀνάγκη. {—} Εἰ ἄρα τι 15938 Parm.138.e.1 : ἄλλο πείσεται τοῦτο, ἐκεῖνο ἂν μόνον πάσχοι οὗ μέρη εἴη· 15939 Parm.138.e.2 : τὸ μὲν γὰρ ἄν τι αὐτοῦ ἤδη ἐν ἐκείνῳ, τὸ δὲ ἔξω εἴη ἅμα· 15940 Parm.138.e.3 : τὸ δὲ μὴ ἔχον μέρη οὐχ οἷόν τέ που ἔσται τρόπῳ οὐδενὶ 15941 Parm.138.e.4 : ὅλον ἅμα μήτε ἐντὸς εἶναί τινος μήτε ἔξω. {—} Ἀληθῆ. {—} Οὗ 15942 Parm.138.e.5 : δὲ μήτε μέρη εἰσὶ μήτε ὅλον τυγχάνει ὄν, οὐ πολὺ ἔτι 15943 Parm.138.e.6 : ἀδυνατώτερον ἐγγίγνεσθαί που, μήτε κατὰ μέρη μήτε κατὰ 15944 Parm.138.e.7 : ὅλον ἐγγιγνόμενον; {—} Φαίνεται. {—} Οὔτ´ ἄρα ποι ἰὸν καὶ ἔν 15945 Parm.139.a.1 : τῳ γιγνόμενον χώραν ἀλλάττει, οὔτ´ ἐν τῷ αὐτῷ περιφερό– 15946 Parm.139.a.2 : μενον οὔτε ἀλλοιούμενον. {—} Οὐκ ἔοικε. {—} Κατὰ πᾶσαν ἄρα 15947 Parm.139.a.3 : κίνησιν τὸ ἓν ἀκίνητον. {—} Ἀκίνητον. {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ εἶναί 15948 Parm.139.a.4 : γέ φαμεν ἔν τινι αὐτὸ ἀδύνατον. {—} Φαμὲν γάρ. {—} Οὐδ´ ἄρα 15949 Parm.139.a.5 : ποτὲ ἐν τῷ αὐτῷ ἐστιν. {—} Τί δή; {—} Ὅτι ἤδη ἂν ἐν ἐκείνῳ 15950 Parm.139.a.6 : εἴη ἐν ᾧ τῷ αὐτῷ ἐστιν. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Ἀλλ´ οὔτε ἐν 15951 Parm.139.a.7 : αὑτῷ οὔτε ἐν ἄλλῳ οἷόν τε ἦν αὐτῷ ἐνεῖναι. {—} Οὐ γὰρ 15952 Parm.139.a.8 : οὖν. {—} Οὐδέποτε ἄρα ἐστὶ τὸ ἓν ἐν τῷ αὐτῷ. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} 15953 Parm.139.b.1 : Ἀλλὰ μὴν τό γε μηδέποτε ἐν τῷ αὐτῷ ὂν οὔτε ἡσυχίαν 15954 Parm.139.b.2 : ἄγει οὔθ´ ἕστηκεν. {—} Οὐ γὰρ οἷόν τε. {—} Τὸ ἓν ἄρα, ὡς ἔοικεν, 15955 Parm.139.b.3 : οὔτε ἕστηκεν οὔτε κινεῖται. {—} Οὔκουν δὴ φαίνεταί γε. 15956 Parm.139.b.4 : Οὐδὲ μὴν ταὐτόν γε οὔτε ἑτέρῳ οὔτε ἑαυτῷ ἔσται, οὐδ´ 15957 Parm.139.b.5 : αὖ ἕτερον οὔτε αὑτοῦ οὔτε ἑτέρου ἂν εἴη. {—} Πῇ δή; {—} Ἕτερον 15958 Parm.139.b.6 : μέν που ἑαυτοῦ ὂν ἑνὸς ἕτερον ἂν εἴη καὶ οὐκ ἂν εἴη ἕν. {—} 15959 Parm.139.b.7 : Ἀληθῆ. {—} Καὶ μὴν ταὐτόν γε ἑτέρῳ ὂν ἐκεῖνο ἂν εἴη, αὐτὸ 15960 Parm.139.c.1 : δ´ οὐκ ἂν εἴη· ὥστε οὐδ´ ἂν οὕτως εἴη ὅπερ ἔστιν, ἕν, ἀλλ´ 15961 Parm.139.c.2 : ἕτερον ἑνός. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ταὐτὸν μὲν ἄρα ἑτέρῳ ἢ ἕτερον 15962 Parm.139.c.3 : ἑαυτοῦ οὐκ ἔσται. {—} Οὐ γάρ. {—} Ἕτερον δέ γε ἑτέρου οὐκ 15963 Parm.139.c.4 : ἔσται, ἕως ἂν ᾖ ἕν· οὐ γὰρ ἑνὶ προσήκει ἑτέρῳ τινὸς 15964 Parm.139.c.5 : εἶναι, ἀλλὰ μόνῳ ἑτέρῳ ἑτέρου, ἄλλῳ δὲ οὐδενί. {—} Ὀρθῶς. 15965 Parm.139.c.6 : {—} Τῷ μὲν ἄρα ἓν εἶναι οὐκ ἔσται ἕτερον· ἢ οἴει; {—} Οὐ 15966 Parm.139.c.7 : δῆτα. {—} Ἀλλὰ μὴν εἰ μὴ τούτῳ, οὐχ ἑαυτῷ ἔσται, εἰ δὲ μὴ 15967 Parm.139.c.8 : αὑτῷ, οὐδὲ αὐτό· αὐτὸ δὲ μηδαμῇ ὂν ἕτερον οὐδενὸς ἔσται 15968 Parm.139.d.1 : ἕτερον. {—} Ὀρθῶς. {—} Οὐδὲ μὴν ταὐτόν γε ἑαυτῷ ἔσται. {—} Πῶς 15969 Parm.139.d.2 : δ´ οὔ; {—} Οὐχ ἥπερ τοῦ ἑνὸς φύσις, αὑτὴ δήπου καὶ τοῦ 15970 Parm.139.d.3 : ταὐτοῦ. {—} Τί δή; {—} Ὅτι οὐκ, ἐπειδὰν ταὐτὸν γένηταί τῴ τι, 15971 Parm.139.d.4 : ἓν γίγνεται. {—} Ἀλλὰ τί μήν; {—} Τοῖς πολλοῖς ταὐτὸν γενό– 15972 Parm.139.d.5 : μενον πολλὰ ἀνάγκη γίγνεσθαι ἀλλ´ οὐχ ἕν. {—} Ἀληθῆ. {—} 15973 Parm.139.d.6 : Ἀλλ´ εἰ τὸ ἓν καὶ τὸ ταὐτὸν μηδαμῇ διαφέρει, ὁπότε τι 15974 Parm.139.d.7 : ταὐτὸν ἐγίγνετο, ἀεὶ ἂν ἓν ἐγίγνετο, καὶ ὁπότε ἕν, ταὐ– 15975 Parm.139.e.1 : τόν. {—} Πάνυ γε. {—} Εἰ ἄρα τὸ ἓν ἑαυτῷ ταὐτὸν ἔσται, οὐχ 15976 Parm.139.e.2 : ἓν ἑαυτῷ ἔσται· καὶ οὕτω ἓν ὂν οὐχ ἓν ἔσται. ἀλλὰ μὴν 15977 Parm.139.e.3 : τοῦτό γε ἀδύνατον· ἀδύνατον ἄρα καὶ τῷ ἑνὶ ἢ ἑτέρου ἕτερον 15978 Parm.139.e.4 : εἶναι ἢ ἑαυτῷ ταὐτόν. {—} Ἀδύνατον. {—} Οὕτω δὴ ἕτερόν γε 15979 Parm.139.e.5 : ἢ ταὐτὸν τὸ ἓν οὔτ´ ἂν αὑτῷ οὔτ´ ἂν ἑτέρῳ εἴη. {—} Οὐ γὰρ 15980 Parm.139.e.6 : οὖν. 15981 Parm.139.e.7 : Οὐδὲ μὴν ὅμοιόν τινι ἔσται οὐδ´ ἀνόμοιον οὔτε αὑτῷ οὔτε 15982 Parm.139.e.8 : ἑτέρῳ. {—} Τί δή; {—} Ὅτι τὸ ταὐτόν που πεπονθὸς ὅμοιον. {—} 15983 Parm.139.e.9 : Ναί. {—} Τοῦ δέ γε ἑνὸς χωρὶς ἐφάνη τὴν φύσιν τὸ ταὐ– 15984 Parm.140.a.1 : τόν. {—} Ἐφάνη γάρ. {—} Ἀλλὰ μὴν εἴ τι πέπονθε χωρὶς τοῦ 15985 Parm.140.a.2 : ἓν εἶναι τὸ ἕν, πλείω ἂν εἶναι πεπόνθοι ἢ ἕν, τοῦτο δὲ 15986 Parm.140.a.3 : ἀδύνατον. {—} Ναί. {—} Οὐδαμῶς ἔστιν ἄρα ταὐτὸν πεπονθὸς 15987 Parm.140.a.4 : εἶναι τὸ ἓν οὔτε ἄλλῳ οὔτε ἑαυτῷ. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Οὐδὲ 15988 Parm.140.a.5 : ὅμοιον ἄρα δυνατὸν αὐτὸ εἶναι οὔτε ἄλλῳ οὔτε ἑαυτῷ. {—} Οὐκ 15989 Parm.140.a.6 : ἔοικεν. {—} Οὐδὲ μὴν ἕτερόν γε πέπονθεν εἶναι τὸ ἕν· καὶ γὰρ 15990 Parm.140.a.7 : οὕτω πλείω ἂν πεπόνθοι εἶναι ἢ ἕν. {—} Πλείω γάρ. {—} Τό γε μὴν 15991 Parm.140.a.8 : ἕτερον πεπονθὸς ἢ ἑαυτοῦ ἢ ἄλλου ἀνόμοιον ἂν εἴη ἢ ἑαυτῷ 15992 Parm.140.b.1 : ἢ ἄλλῳ, εἴπερ τὸ ταὐτὸν πεπονθὸς ὅμοιον. {—} Ὀρθῶς. {—} Τὸ 15993 Parm.140.b.2 : δέ γε ἕν, ὡς ἔοικεν, οὐδαμῶς ἕτερον πεπονθὸς οὐδαμῶς 15994 Parm.140.b.3 : ἀνόμοιόν ἐστιν οὔτε αὑτῷ οὔτε ἑτέρῳ. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} 15995 Parm.140.b.4 : Οὔτε ἄρα ὅμοιον οὔτε ἀνόμοιον οὔθ´ ἑτέρῳ οὔτε ἑαυτῷ ἂν εἴη 15996 Parm.140.b.5 : τὸ ἕν. {—} Οὐ φαίνεται. 15997 Parm.140.b.6 : Καὶ μὴν τοιοῦτόν γε ὂν οὔτε ἴσον οὔτε ἄνισον ἔσται 15998 Parm.140.b.7 : οὔτε ἑαυτῷ οὔτε ἄλλῳ. {—} Πῇ; {—} Ἴσον μὲν ὂν τῶν αὐτῶν 15999 Parm.140.b.8 : μέτρων ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν ἴσον ᾖ. {—} Ναί. {—} Μεῖζον δέ που 16000 Parm.140.c.1 : ἢ ἔλαττον ὄν, οἷς μὲν ἂν σύμμετρον ᾖ, τῶν μὲν ἐλαττόνων 16001 Parm.140.c.2 : πλείω μέτρα ἕξει, τῶν δὲ μειζόνων ἐλάττω. {—} Ναί. {—} Οἷς δ´ 16002 Parm.140.c.3 : ἂν μὴ σύμμετρον, τῶν μὲν σμικροτέρων, τῶν δὲ μειζόνων 16003 Parm.140.c.4 : μέτρων ἔσται. {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Οὐκοῦν ἀδύνατον τὸ μὴ 16004 Parm.140.c.5 : μετέχον τοῦ αὐτοῦ ἢ μέτρων τῶν αὐτῶν εἶναι ἢ ἄλλων 16005 Parm.140.c.6 : ὡντινωνοῦν τῶν αὐτῶν; {—} Ἀδύνατον. {—} Ἴσον μὲν ἄρα οὔτ´ 16006 Parm.140.c.7 : ἂν ἑαυτῷ οὔτε ἄλλῳ εἴη μὴ τῶν αὐτῶν μέτρων ὄν. {—} Οὔκουν 16007 Parm.140.c.8 : φαίνεταί γε. {—} Ἀλλὰ μὴν πλειόνων γε μέτρων ὂν ἢ ἐλατ– 16008 Parm.140.c.9 : τόνων, ὅσωνπερ μέτρων, τοσούτων καὶ μερῶν ἂν εἴη· καὶ 16009 Parm.140.d.1 : οὕτω αὖ οὐκέτι ἓν ἔσται ἀλλὰ τοσαῦτα ὅσαπερ καὶ τὰ 16010 Parm.140.d.2 : μέτρα. {—} Ὀρθῶς. {—} Εἰ δέ γε ἑνὸς μέτρου εἴη, ἴσον ἂν γί– 16011 Parm.140.d.3 : γνοιτο τῷ μέτρῳ· τοῦτο δὲ ἀδύνατον ἐφάνη, ἴσον τῳ αὐτὸ 16012 Parm.140.d.4 : εἶναι. {—} Ἐφάνη γάρ. {—} Οὔτε ἄρα ἑνὸς μέτρου μετέχον οὔτε 16013 Parm.140.d.5 : πολλῶν οὔτε ὀλίγων, οὔτε τὸ παράπαν τοῦ αὐτοῦ μετέχον, 16014 Parm.140.d.6 : οὔτε ἑαυτῷ ποτε, ὡς ἔοικεν, ἔσται ἴσον οὔτε ἄλλῳ· οὔτε αὖ 16015 Parm.140.d.7 : μεῖζον οὐδὲ ἔλαττον οὔτε ἑαυτοῦ οὔτε ἑτέρου. {—} Παντάπασι 16016 Parm.140.d.8 : μὲν οὖν οὕτω. 16017 Parm.140.e.1 : Τί δέ; πρεσβύτερον ἢ νεώτερον ἢ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν 16018 Parm.140.e.2 : ἔχειν τὸ ἓν δοκεῖ τῳ δυνατὸν εἶναι; {—} Τί δὴ γὰρ οὔ; {—} Ὅτι 16019 Parm.140.e.3 : που ἡλικίαν μὲν τὴν αὐτὴν ἔχον ἢ αὑτῷ ἢ ἄλλῳ ἰσότητος 16020 Parm.140.e.4 : χρόνου καὶ ὁμοιότητος μεθέξει, ὧν ἐλέγομεν οὐ μετεῖναι 16021 Parm.140.e.5 : τῷ ἑνί, οὔτε ὁμοιότητος οὔτε ἰσότητος. {—} Ἐλέγομεν γὰρ 16022 Parm.140.e.6 : οὖν. {—} Καὶ μὴν καὶ ὅτι ἀνομοιότητός τε καὶ ἀνισότητος οὐ 16023 Parm.140.e.7 : μετέχει, καὶ τοῦτο ἐλέγομεν. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Πῶς οὖν 16024 Parm.141.a.1 : οἷόν τε ἔσται τινὸς ἢ πρεσβύτερον ἢ νεώτερον εἶναι ἢ τὴν 16025 Parm.141.a.2 : αὐτὴν ἡλικίαν ἔχειν τῳ τοιοῦτον ὄν; {—} Οὐδαμῶς. {—} Οὐκ ἄρα 16026 Parm.141.a.3 : ἂν εἴη νεώτερόν γε οὐδὲ πρεσβύτερον οὐδὲ τὴν αὐτὴν 16027 Parm.141.a.4 : ἡλικίαν ἔχον τὸ ἓν οὔτε αὑτῷ οὔτε ἄλλῳ. {—} Οὐ φαίνεται. {—} 16028 Parm.141.a.5 : Ἆρ´ οὖν οὐδὲ ἐν χρόνῳ τὸ παράπαν δύναιτο ἂν εἶναι τὸ ἕν, 16029 Parm.141.a.6 : εἰ τοιοῦτον εἴη; ἢ οὐκ ἀνάγκη, ἐάν τι ᾖ ἐν χρόνῳ, ἀεὶ 16030 Parm.141.a.7 : αὐτὸ αὑτοῦ πρεσβύτερον γίγνεσθαι; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν 16031 Parm.141.a.8 : τό γε πρεσβύτερον ἀεὶ νεωτέρου πρεσβύτερον; {—} Τί μήν; 16032 Parm.141.b.1 : {—} Τὸ πρεσβύτερον ἄρα ἑαυτοῦ γιγνόμενον καὶ νεώτερον 16033 Parm.141.b.2 : ἑαυτοῦ ἅμα γίγνεται, εἴπερ μέλλει ἔχειν ὅτου πρεσβύτερον 16034 Parm.141.b.3 : γίγνηται. {—} Πῶς λέγεις; {—} Ὧδε· διάφορον ἕτερον ἑτέρου 16035 Parm.141.b.4 : οὐδὲν δεῖ γίγνεσθαι ἤδη ὄντος διαφόρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν 16036 Parm.141.b.5 : ἤδη ὄντος ἤδη εἶναι, τοῦ δὲ γεγονότος γεγονέναι, τοῦ δὲ 16037 Parm.141.b.6 : μέλλοντος μέλλειν, τοῦ δὲ γιγνομένου οὔτε γεγονέναι οὔτε 16038 Parm.141.b.7 : μέλλειν οὔτε εἶναί πω διάφορον, ἀλλὰ γίγνεσθαι καὶ ἄλλως 16039 Parm.141.c.1 : οὐκ εἶναι. {—} Ἀνάγκη γὰρ δή. {—} Ἀλλὰ μὴν τό γε πρεσβύτερον 16040 Parm.141.c.2 : διαφορότης νεωτέρου ἐστὶν καὶ οὐδενὸς ἄλλου. {—} Ἔστι γάρ. 16041 Parm.141.c.3 : {—} Τὸ ἄρα πρεσβύτερον ἑαυτοῦ γιγνόμενον ἀνάγκη καὶ 16042 Parm.141.c.4 : νεώτερον ἅμα ἑαυτοῦ γίγνεσθαι. {—} Ἔοικεν. {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ 16043 Parm.141.c.5 : μήτε πλείω ἑαυτοῦ γίγνεσθαι χρόνον μήτε ἐλάττω, ἀλλὰ 16044 Parm.141.c.6 : τὸν ἴσον χρόνον καὶ γίγνεσθαι ἑαυτῷ καὶ εἶναι καὶ γεγο– 16045 Parm.141.c.7 : νέναι καὶ μέλλειν ἔσεσθαι. {—} Ἀνάγκη γὰρ οὖν καὶ ταῦτα. 16046 Parm.141.c.8 : {—} Ἀνάγκη ἄρα ἐστίν, ὡς ἔοικεν, ὅσα γε ἐν χρόνῳ ἐστὶν 16047 Parm.141.d.1 : καὶ μετέχει τοῦ τοιούτου, ἕκαστον αὐτῶν τὴν αὐτήν τε 16048 Parm.141.d.2 : αὐτὸ αὑτῷ ἡλικίαν ἔχειν καὶ πρεσβύτερόν τε αὑτοῦ ἅμα καὶ 16049 Parm.141.d.3 : νεώτερον γίγνεσθαι. {—} Κινδυνεύει. {—} Ἀλλὰ μὴν τῷ γε ἑνὶ τῶν 16050 Parm.141.d.4 : τοιούτων παθημάτων οὐδὲν μετῆν. {—} Οὐ γὰρ μετῆν. {—} Οὐδὲ 16051 Parm.141.d.5 : ἄρα χρόνου αὐτῷ μέτεστιν, οὐδ´ ἔστιν ἔν τινι χρόνῳ. {—} 16052 Parm.141.d.6 : Οὔκουν δή, ὥς γε ὁ λόγος αἱρεῖ. 16053 Parm.141.d.7 : Τί οὖν; τὸ ἦν καὶ τὸ γέγονε καὶ τὸ ἐγίγνετο οὐ χρόνου 16054 Parm.141.d.8 : μέθεξιν δοκεῖ σημαίνειν τοῦ ποτὲ γεγονότος; {—} Καὶ μάλα. {—} 16055 Parm.141.e.1 : Τί δέ; τὸ ἔσται καὶ τὸ γενήσεται καὶ τὸ γενηθήσεται οὐ 16056 Parm.141.e.2 : τοῦ ἔπειτα [τοῦ μέλλοντος]; {—} Ναί. {—} Τὸ δὲ δὴ ἔστι καὶ 16057 Parm.141.e.3 : τὸ γίγνεται οὐ τοῦ νῦν παρόντος; {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Εἰ 16058 Parm.141.e.4 : ἄρα τὸ ἓν μηδαμῇ μηδενὸς μετέχει χρόνου, οὔτε ποτὲ 16059 Parm.141.e.5 : γέγονεν οὔτ´ ἐγίγνετο οὔτ´ ἦν ποτέ, οὔτε νῦν γέγονεν οὔτε 16060 Parm.141.e.6 : γίγνεται οὔτε ἔστιν, οὔτ´ ἔπειτα γενήσεται οὔτε γενηθή– 16061 Parm.141.e.7 : σεται οὔτε ἔσται. {—} Ἀληθέστατα. {—} Ἔστιν οὖν οὐσίας ὅπως 16062 Parm.141.e.8 : ἄν τι μετάσχοι ἄλλως ἢ κατὰ τούτων τι; {—} Οὐκ ἔστιν. {—} 16063 Parm.141.e.9 : Οὐδαμῶς ἄρα τὸ ἓν οὐσίας μετέχει. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Οὐδαμῶς 16064 Parm.141.e.10 : ἄρα ἔστι τὸ ἕν. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Οὐδ´ ἄρα οὕτως ἔστιν 16065 Parm.141.e.11 : ὥστε ἓν εἶναι· εἴη γὰρ ἂν ἤδη ὂν καὶ οὐσίας μετέχον· 16066 Parm.141.e.12 : ἀλλ´ ὡς ἔοικεν, τὸ ἓν οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε ἔστιν, εἰ δεῖ τῷ 16067 Parm.142.a.1 : τοιῷδε λόγῳ πιστεύειν. {—} Κινδυνεύει. {—} Ὃ δὲ μὴ ἔστι, 16068 Parm.142.a.2 : τούτῳ τῷ μὴ ὄντι εἴη ἄν τι αὐτῷ ἢ αὐτοῦ; {—} Καὶ πῶς; 16069 Parm.142.a.3 : {—} Οὐδ´ ἄρα ὄνομα ἔστιν αὐτῷ οὐδὲ λόγος οὐδέ τις ἐπι– 16070 Parm.142.a.4 : στήμη οὐδὲ αἴσθησις οὐδὲ δόξα. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Οὐδ´ ὀνο– 16071 Parm.142.a.5 : μάζεται ἄρα οὐδὲ λέγεται οὐδὲ δοξάζεται οὐδὲ γιγνώσκεται, 16072 Parm.142.a.6 : οὐδέ τι τῶν ὄντων αὐτοῦ αἰσθάνεται. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Ἦ 16073 Parm.142.a.7 : δυνατὸν οὖν περὶ τὸ ἓν ταῦτα οὕτως ἔχειν; {—} Οὔκουν ἔμοιγε 16074 Parm.142.a.8 : δοκεῖ. 16075 Parm.142.a.8 : 16076 Parm.142.b.1 : Βούλει οὖν ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἐπανέλ– 16077 Parm.142.b.2 : θωμεν, ἐάν τι ἡμῖν ἐπανιοῦσιν ἀλλοῖον φανῇ; {—} Πάνυ μὲν 16078 Parm.142.b.3 : οὖν βούλομαι. {—} Οὐκοῦν <20ἓν εἰ ἔστιν>20, φαμέν, τὰ συμβαί– 16079 Parm.142.b.4 : νοντα περὶ αὐτοῦ, ποῖά ποτε τυγχάνει ὄντα, διομολογητέα 16080 Parm.142.b.5 : ταῦτα· οὐχ οὕτω; {—} Ναί. {—} Ὅρα δὴ ἐξ ἀρχῆς. <20ἓν εἰ ἔστιν>20, 16081 Parm.142.b.6 : ἆρα οἷόν τε αὐτὸ εἶναι μέν, οὐσίας δὲ μὴ μετέχειν; {—} Οὐχ 16082 Parm.142.b.7 : οἷόν τε. {—} Οὐκοῦν καὶ ἡ οὐσία τοῦ ἑνὸς εἴη ἂν οὐ ταὐτὸν 16083 Parm.142.b.8 : οὖσα τῷ ἑνί· οὐ γὰρ ἂν ἐκείνη ἦν ἐκείνου οὐσία, οὐδ´ ἂν 16084 Parm.142.c.1 : ἐκεῖνο, τὸ ἕν, ἐκείνης μετεῖχεν, ἀλλ´ ὅμοιον ἂν ἦν λέγειν ἕν 16085 Parm.142.c.2 : τε εἶναι καὶ ἓν ἕν. νῦν δὲ οὐχ αὕτη ἐστὶν ἡ ὑπόθεσις, 16086 Parm.142.c.3 : <20εἰ ἓν ἕν>20, τί χρὴ συμβαίνειν, ἀλλ´ <20εἰ ἓν ἔστιν>20· οὐχ 16087 Parm.142.c.4 : οὕτω; {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν ὡς ἄλλο τι σημαῖνον τὸ 16088 Parm.142.c.5 : <20ἔστι>20 τοῦ <20ἕν>20; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἆρα οὖν ἄλλο ἢ ὅτι οὐσίας 16089 Parm.142.c.6 : μετέχει τὸ ἕν, τοῦτ´ ἂν εἴη τὸ λεγόμενον, ἐπειδάν τις 16090 Parm.142.c.7 : συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν; {—} Πάνυ γε. {—} Πάλιν δὴ λέγω– 16091 Parm.142.c.8 : μεν, <20ἓν εἰ ἔστιν>20, τί συμβήσεται. σκόπει οὖν εἰ οὐκ ἀνάγκη 16092 Parm.142.c.9 : ταύτην τὴν ὑπόθεσιν τοιοῦτον ὂν τὸ ἓν σημαίνειν, οἷον 16093 Parm.142.d.1 : μέρη ἔχειν; {—} Πῶς; {—} Ὧδε· εἰ τὸ <20ἔστι>20 τοῦ ἑνὸς ὄντος 16094 Parm.142.d.2 : λέγεται καὶ τὸ <20ἓν>20 τοῦ ὄντος ἑνός, ἔστι δὲ οὐ τὸ αὐτὸ ἥ τε 16095 Parm.142.d.3 : οὐσία καὶ τὸ ἕν, τοῦ αὐτοῦ δὲ ἐκείνου οὗ ὑπεθέμεθα, τοῦ 16096 Parm.142.d.4 : ἑνὸς ὄντος, ἆρα οὐκ ἀνάγκη τὸ μὲν ὅλον ἓν ὂν εἶναι αὐτό, 16097 Parm.142.d.5 : τούτου δὲ γίγνεσθαι μόρια τό τε ἓν καὶ τὸ εἶναι; {—} Ἀνάγκη. 16098 Parm.142.d.6 : {—} Πότερον οὖν ἑκάτερον τῶν μορίων τούτων μόριον μόνον 16099 Parm.142.d.7 : προσεροῦμεν, ἢ τοῦ ὅλου μόριον τό γε μόριον προσρη– 16100 Parm.142.d.8 : τέον; {—} Τοῦ ὅλου. {—} Καὶ ὅλον ἄρα ἐστί, ὃ ἂν ἓν ᾖ, καὶ 16101 Parm.142.d.9 : μόριον ἔχει. {—} Πάνυ γε. {—} Τί οὖν; τῶν μορίων ἑκάτερον 16102 Parm.142.e.1 : τούτων τοῦ ἑνὸς ὄντος, τό τε ἓν καὶ τὸ ὄν, ἆρα ἀπολείπεσθον 16103 Parm.142.e.2 : ἢ τὸ ἓν τοῦ εἶναι μορίου ἢ τὸ ὂν τοῦ ἑνὸς μορίου; {—} Οὐκ 16104 Parm.142.e.3 : ἂν εἴη. {—} Πάλιν ἄρα καὶ τῶν μορίων ἑκάτερον τό τε ἓν 16105 Parm.142.e.4 : ἴσχει καὶ τὸ ὄν, καὶ γίγνεται τὸ ἐλάχιστον ἐκ δυοῖν αὖ 16106 Parm.142.e.5 : μορίοιν τὸ μόριον, καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὕτως ἀεί, 16107 Parm.142.e.6 : ὅτιπερ ἂν μόριον γένηται, τούτω τὼ μορίω ἀεὶ ἴσχει· τό 16108 Parm.142.e.7 : τε γὰρ ἓν τὸ ὂν ἀεὶ ἴσχει καὶ τὸ ὂν τὸ ἕν· ὥστε ἀνάγκη 16109 Parm.143.a.1 : δύ´ ἀεὶ γιγνόμενον μηδέποτε ἓν εἶναι. {—} Παντάπασι μὲν 16110 Parm.143.a.2 : οὖν. {—} Οὐκοῦν ἄπειρον ἂν τὸ πλῆθος οὕτω τὸ ἓν ὂν εἴη; {—} 16111 Parm.143.a.3 : Ἔοικεν. 16112 Parm.143.a.4 : Ἴθι δὴ καὶ τῇδε ἔτι. {—} Πῇ; {—} Οὐσίας φαμὲν μετέχειν τὸ 16113 Parm.143.a.5 : ἕν, διὸ ἔστιν; {—} Ναί. {—} Καὶ διὰ ταῦτα δὴ τὸ ἓν ὂν πολλὰ 16114 Parm.143.a.6 : ἐφάνη. {—} Οὕτω. {—} Τί δέ; αὐτὸ τὸ ἕν, ὃ δή φαμεν οὐσίας 16115 Parm.143.a.7 : μετέχειν, ἐὰν αὐτὸ τῇ διανοίᾳ μόνον καθ´ αὑτὸ λάβωμεν 16116 Parm.143.a.8 : ἄνευ τούτου οὗ φαμεν μετέχειν, ἆρά γε ἓν μόνον φανή– 16117 Parm.143.a.9 : σεται ἢ καὶ πολλὰ τὸ αὐτὸ τοῦτο; {—} Ἕν, οἶμαι ἔγωγε. {—} 16118 Parm.143.b.1 : Ἴδωμεν δή· ἄλλο τι ἕτερον μὲν ἀνάγκη τὴν οὐσίαν αὐτοῦ 16119 Parm.143.b.2 : εἶναι, ἕτερον δὲ αὐτό, εἴπερ μὴ οὐσία τὸ ἕν, ἀλλ´ ὡς ἓν 16120 Parm.143.b.3 : οὐσίας μετέσχεν. {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν εἰ ἕτερον μὲν ἡ οὐσία, 16121 Parm.143.b.4 : ἕτερον δὲ τὸ ἕν, οὔτε τῷ ἓν τὸ ἓν τῆς οὐσίας ἕτερον 16122 Parm.143.b.5 : οὔτε τῷ οὐσία εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ἑνὸς ἄλλο, ἀλλὰ τῷ ἑτέρῳ 16123 Parm.143.b.6 : τε καὶ ἄλλῳ ἕτερα ἀλλήλων. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Ὥστε 16124 Parm.143.b.7 : οὐ ταὐτόν ἐστιν οὔτε τῷ ἑνὶ οὔτε τῇ οὐσίᾳ τὸ ἕτερον. {—} 16125 Parm.143.b.8 : Πῶς γάρ; 16126 Parm.143.c.1 : Τί οὖν; ἐὰν προελώμεθα αὐτῶν εἴτε βούλει τὴν οὐσίαν 16127 Parm.143.c.2 : καὶ τὸ ἕτερον εἴτε τὴν οὐσίαν καὶ τὸ ἓν εἴτε τὸ ἓν καὶ τὸ 16128 Parm.143.c.3 : ἕτερον, ἆρ´ οὐκ ἐν ἑκάστῃ τῇ προαιρέσει προαιρούμεθά τινε 16129 Parm.143.c.4 : ὣ ὀρθῶς ἔχει καλεῖσθαι ἀμφοτέρω; {—} Πῶς; {—} Ὧδε· ἔστιν 16130 Parm.143.c.5 : οὐσίαν εἰπεῖν; {—} Ἔστιν. {—} Καὶ αὖθις εἰπεῖν ἕν; {—} Καὶ 16131 Parm.143.c.6 : τοῦτο. {—} Ἆρ´ οὖν οὐχ ἑκάτερον αὐτοῖν εἴρηται; {—} Ναί. {—} Τί 16132 Parm.143.c.7 : δ´ ὅταν εἴπω οὐσία τε καὶ ἕν, ἆρα οὐκ ἀμφοτέρω; {—} Πάνυ 16133 Parm.143.c.8 : γε. {—} Οὐκοῦν καὶ ἐὰν οὐσία τε καὶ ἕτερον ἢ ἕτερόν τε καὶ 16134 Parm.143.c.9 : ἕν, καὶ οὕτω πανταχῶς ἐφ´ ἑκάστου ἄμφω λέγω; {—} Ναί. {—} 16135 Parm.143.d.1 : Ὣ δ´ ἂν ἄμφω ὀρθῶς προσαγορεύησθον, ἆρα οἷόν τε ἄμφω 16136 Parm.143.d.2 : μὲν αὐτὼ εἶναι, δύο δὲ μή; {—} Οὐχ οἷόν τε. {—} Ὣ δ´ ἂν δύο 16137 Parm.143.d.3 : ἦτον, ἔστι τις μηχανὴ μὴ οὐχ ἑκάτερον αὐτοῖν ἓν εἶναι; {—} 16138 Parm.143.d.4 : Οὐδεμία. {—} Τούτων ἄρα ἐπείπερ σύνδυο ἕκαστα συμβαίνει 16139 Parm.143.d.5 : εἶναι, καὶ ἓν ἂν εἴη ἕκαστον. {—} Φαίνεται. {—} Εἰ δὲ ἓν ἕκαστον 16140 Parm.143.d.6 : αὐτῶν ἐστι, συντεθέντος ἑνὸς ὁποιουοῦν ᾑτινιοῦν συζυγίᾳ 16141 Parm.143.d.7 : οὐ τρία γίγνεται τὰ πάντα; {—} Ναί. {—} Τρία δὲ οὐ περιττὰ 16142 Parm.143.d.8 : καὶ δύο ἄρτια; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τί δέ; δυοῖν ὄντοιν οὐκ 16143 Parm.143.e.1 : ἀνάγκη εἶναι καὶ δίς, καὶ τριῶν ὄντων τρίς, εἴπερ ὑπάρχει 16144 Parm.143.e.2 : τῷ τε δύο τὸ δὶς ἓν καὶ τῷ τρία τὸ τρὶς ἕν; {—} Ἀνάγκη. {—} 16145 Parm.143.e.3 : Δυοῖν δὲ ὄντοιν καὶ δὶς οὐκ ἀνάγκη δύο δὶς εἶναι; καὶ 16146 Parm.143.e.4 : τριῶν καὶ τρὶς οὐκ ἀνάγκη αὖ τρία τρὶς εἶναι; {—} Πῶς δ´ 16147 Parm.143.e.5 : οὔ; {—} Τί δέ; τριῶν ὄντων καὶ δὶς ὄντων καὶ δυοῖν ὄντοιν 16148 Parm.143.e.6 : καὶ τρὶς ὄντοιν οὐκ ἀνάγκη τε τρία δὶς εἶναι καὶ δύο 16149 Parm.143.e.7 : τρίς; {—} Πολλή γε. {—} Ἄρτιά τε ἄρα ἀρτιάκις ἂν εἴη καὶ 16150 Parm.144.a.1 : περιττὰ περιττάκις καὶ ἄρτια περιττάκις καὶ περιττὰ ἀρτιά– 16151 Parm.144.a.2 : κις. {—} Ἔστιν οὕτω. {—} Εἰ οὖν ταῦτα οὕτως ἔχει, οἴει τινὰ 16152 Parm.144.a.3 : ἀριθμὸν ὑπολείπεσθαι ὃν οὐκ ἀνάγκη εἶναι; {—} Οὐδαμῶς 16153 Parm.144.a.4 : γε. {—} Εἰ ἄρα ἔστιν ἕν, ἀνάγκη καὶ ἀριθμὸν εἶναι. {—} Ἀν– 16154 Parm.144.a.5 : άγκη. {—} Ἀλλὰ μὴν ἀριθμοῦ γε ὄντος πολλὰ ἂν εἴη καὶ 16155 Parm.144.a.6 : πλῆθος ἄπειρον τῶν ὄντων· ἢ οὐκ ἄπειρος ἀριθμὸς πλήθει 16156 Parm.144.a.7 : καὶ μετέχων οὐσίας γίγνεται; {—} Καὶ πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν εἰ 16157 Parm.144.a.8 : πᾶς ἀριθμὸς οὐσίας μετέχει, καὶ τὸ μόριον ἕκαστον τοῦ 16158 Parm.144.a.9 : ἀριθμοῦ μετέχοι ἂν αὐτῆς; {—} Ναί. 16159 Parm.144.b.1 : Ἐπὶ πάντα ἄρα πολλὰ ὄντα ἡ οὐσία νενέμηται καὶ 16160 Parm.144.b.2 : οὐδενὸς ἀποστατεῖ τῶν ὄντων, οὔτε τοῦ σμικροτάτου οὔτε 16161 Parm.144.b.3 : τοῦ μεγίστου; ἢ τοῦτο μὲν καὶ ἄλογον ἐρέσθαι; πῶς γὰρ ἂν 16162 Parm.144.b.4 : δὴ οὐσία γε τῶν ὄντων του ἀποστατοῖ; {—} Οὐδαμῶς. {—} Κατα– 16163 Parm.144.b.5 : κεκερμάτισται ἄρα ὡς οἷόν τε σμικρότατα καὶ μέγιστα καὶ 16164 Parm.144.b.6 : πανταχῶς ὄντα, καὶ μεμέρισται πάντων μάλιστα, καὶ ἔστι 16165 Parm.144.c.1 : μέρη ἀπέραντα τῆς οὐσίας. {—} Ἔχει οὕτω. {—} Πλεῖστα ἄρα ἐστὶ 16166 Parm.144.c.2 : τὰ μέρη αὐτῆς. {—} Πλεῖστα μέντοι. {—} Τί οὖν; ἔστι τι αὐτῶν ὃ 16167 Parm.144.c.3 : ἔστι μὲν μέρος τῆς οὐσίας, οὐδὲν μέντοι μέρος; {—} Καὶ πῶς 16168 Parm.144.c.4 : ἄν [τοι] τοῦτο γένοιτο; {—} Ἀλλ´ εἴπερ γε οἶμαι ἔστιν, ἀνάγκη 16169 Parm.144.c.5 : αὐτὸ ἀεί, ἕωσπερ ἂν ᾖ, ἕν γέ τι εἶναι, μηδὲν δὲ ἀδύνατον. {—} 16170 Parm.144.c.6 : Ἀνάγκη. {—} Πρὸς ἅπαντι ἄρα [ἑκάστῳ] τῷ τῆς οὐσίας μέρει 16171 Parm.144.c.7 : πρόσεστιν τὸ ἕν, οὐκ ἀπολειπόμενον οὔτε σμικροτέρου οὔτε 16172 Parm.144.c.8 : μείζονος μέρους οὔτε ἄλλου οὐδενός. {—} Οὕτω. {—} Ἆρα οὖν ἓν 16173 Parm.144.d.1 : ὂν πολλαχοῦ ἅμα ὅλον ἐστί; τοῦτο ἄθρει. {—} Ἀλλ´ ἀθρῶ 16174 Parm.144.d.2 : καὶ ὁρῶ ὅτι ἀδύνατον. {—} Μεμερισμένον ἄρα, εἴπερ μὴ ὅλον· 16175 Parm.144.d.3 : ἄλλως γάρ που οὐδαμῶς ἅμα ἅπασι τοῖς τῆς οὐσίας μέρεσιν 16176 Parm.144.d.4 : παρέσται ἢ μεμερισμένον. {—} Ναί. {—} Καὶ μὴν τό γε μεριστὸν 16177 Parm.144.d.5 : πολλὴ ἀνάγκη εἶναι τοσαῦτα ὅσαπερ μέρη. {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκ 16178 Parm.144.d.6 : ἄρα ἀληθῆ ἄρτι ἐλέγομεν λέγοντες ὡς πλεῖστα μέρη ἡ οὐσία 16179 Parm.144.d.7 : νενεμημένη εἴη. οὐδὲ γὰρ πλείω τοῦ ἑνὸς νενέμηται, ἀλλ´ 16180 Parm.144.e.1 : ἴσα, ὡς ἔοικε, τῷ ἑνί· οὔτε γὰρ τὸ ὂν τοῦ ἑνὸς ἀπολείπεται 16181 Parm.144.e.2 : οὔτε τὸ ἓν τοῦ ὄντος, ἀλλ´ ἐξισοῦσθον δύο ὄντε ἀεὶ παρὰ 16182 Parm.144.e.3 : πάντα. {—} Παντάπασιν οὕτω φαίνεται. {—} Τὸ ἓν ἄρα αὐτὸ 16183 Parm.144.e.4 : κεκερματισμένον ὑπὸ τῆς οὐσίας πολλά τε καὶ ἄπειρα τὸ 16184 Parm.144.e.5 : πλῆθός ἐστιν. {—} Φαίνεται. {—} Οὐ μόνον ἄρα τὸ ὂν ἓν πολλά 16185 Parm.144.e.6 : ἐστιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ ἓν ὑπὸ τοῦ ὄντος διανενεμημένον 16186 Parm.144.e.7 : πολλὰ ἀνάγκη εἶναι. {—} Παντάπασι μὲν οὖν. 16187 Parm.144.e.8 : Καὶ μὴν ὅτι γε ὅλου τὰ μόρια μόρια, πεπερασμένον ἂν 16188 Parm.144.e.9 : εἴη κατὰ τὸ ὅλον τὸ ἕν· ἢ οὐ περιέχεται ὑπὸ τοῦ ὅλου τὰ 16189 Parm.145.a.1 : μόρια; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἀλλὰ μὴν τό γε περιέχον πέρας ἂν εἴη. {—} 16190 Parm.145.a.2 : Πῶς δ´ οὔ; {—} Τὸ ἓν ἄρα ὂν ἕν τέ ἐστί που καὶ πολλά, καὶ 16191 Parm.145.a.3 : ὅλον καὶ μόρια, καὶ πεπερασμένον καὶ ἄπειρον πλήθει. {—} 16192 Parm.145.a.4 : Φαίνεται. {—} Ἆρ´ οὖν οὐκ, ἐπείπερ πεπερασμένον, καὶ ἔσχατα 16193 Parm.145.a.5 : ἔχον; {—} Ἀνάγκη. {—} Τί δέ; εἰ ὅλον, οὐ καὶ ἀρχὴν ἂν ἔχοι καὶ 16194 Parm.145.a.6 : μέσον καὶ τελευτήν; ἢ οἷόν τέ τι ὅλον εἶναι ἄνευ τριῶν 16195 Parm.145.a.7 : τούτων; κἄν του ἓν ὁτιοῦν αὐτῶν ἀποστατῇ, ἐθελήσει ἔτι 16196 Parm.145.a.8 : ὅλον εἶναι; {—} Οὐκ ἐθελήσει. {—} Καὶ ἀρχὴν δή, ὡς ἔοικεν, καὶ 16197 Parm.145.b.1 : τελευτὴν καὶ μέσον ἔχοι ἂν τὸ ἕν. {—} Ἔχοι. {—} Ἀλλὰ μὴν τό 16198 Parm.145.b.2 : γε μέσον ἴσον τῶν ἐσχάτων ἀπέχει· οὐ γὰρ ἂν ἄλλως μέσον 16199 Parm.145.b.3 : εἴη. {—} Οὐ γάρ. {—} Καὶ σχήματος δή τινος, ὡς ἔοικε, τοιοῦτον 16200 Parm.145.b.4 : ὂν μετέχοι ἂν τὸ ἕν, ἤτοι εὐθέος ἢ στρογγύλου ἤ τινος 16201 Parm.145.b.5 : μεικτοῦ ἐξ ἀμφοῖν. {—} Μετέχοι γὰρ ἄν. 16202 Parm.145.b.6 : Ἆρ´ οὖν οὕτως ἔχον οὐκ αὐτό τε ἐν ἑαυτῷ ἔσται καὶ ἐν 16203 Parm.145.b.7 : ἄλλῳ; {—} Πῶς; {—} Τῶν μερῶν που ἕκαστον ἐν τῷ ὅλῳ ἐστὶ καὶ 16204 Parm.145.b.8 : οὐδὲν ἐκτὸς τοῦ ὅλου. {—} Οὕτω. {—} Πάντα δὲ τὰ μέρη ὑπὸ τοῦ 16205 Parm.145.c.1 : ὅλου περιέχεται; {—} Ναί. {—} Καὶ μὴν τά γε πάντα μέρη τὰ 16206 Parm.145.c.2 : αὑτοῦ τὸ ἕν ἐστι, καὶ οὔτε τι πλέον οὔτε ἔλαττον ἢ πάντα. 16207 Parm.145.c.3 : {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὅλον τὸ ἕν ἐστιν; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} 16208 Parm.145.c.4 : Εἰ ἄρα πάντα τὰ μέρη ἐν ὅλῳ τυγχάνει ὄντα, ἔστι δὲ τά τε 16209 Parm.145.c.5 : πάντα τὸ ἓν καὶ αὐτὸ τὸ ὅλον, περιέχεται δὲ ὑπὸ τοῦ ὅλου 16210 Parm.145.c.6 : τὰ πάντα, ὑπὸ τοῦ ἑνὸς ἂν περιέχοιτο τὸ ἕν, καὶ οὕτως ἂν 16211 Parm.145.c.7 : ἤδη τὸ ἓν αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ εἴη. {—} Φαίνεται. {—} Ἀλλὰ μέντοι τό 16212 Parm.145.c.8 : γε ὅλον αὖ οὐκ ἐν τοῖς μέρεσίν ἐστιν, οὔτε ἐν πᾶσιν οὔτε 16213 Parm.145.d.1 : ἐν τινί. εἰ γὰρ ἐν πᾶσιν, ἀνάγκη καὶ ἐν ἑνί· ἔν τινι γὰρ 16214 Parm.145.d.2 : ἑνὶ μὴ ὂν οὐκ ἂν ἔτι που δύναιτο ἔν γε ἅπασιν εἶναι· εἰ δὲ 16215 Parm.145.d.3 : τοῦτο μὲν τὸ ἓν τῶν ἁπάντων ἐστί, τὸ δὲ ὅλον ἐν τούτῳ 16216 Parm.145.d.4 : μὴ ἔνι, πῶς ἔτι ἔν γε τοῖς πᾶσιν ἐνέσται; {—} Οὐδαμῶς. {—} 16217 Parm.145.d.5 : Οὐδὲ μὴν ἐν τισὶ τῶν μερῶν· εἰ γὰρ ἐν τισὶ τὸ ὅλον εἴη, 16218 Parm.145.d.6 : τὸ πλέον ἂν ἐν τῷ ἐλάττονι εἴη, ὅ ἐστιν ἀδύνατον. {—} Ἀδύ– 16219 Parm.145.d.7 : νατον γάρ. {—} Μὴ ὂν δ´ ἐν πλέοσιν μηδ´ ἐν ἑνὶ μηδ´ ἐν ἅπασι 16220 Parm.145.d.8 : τοῖς μέρεσι τὸ ὅλον οὐκ ἀνάγκη ἐν ἑτέρῳ τινὶ εἶναι ἢ μηδαμοῦ 16221 Parm.145.e.1 : ἔτι εἶναι; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν μηδαμοῦ μὲν ὂν οὐδὲν ἂν εἴη, 16222 Parm.145.e.2 : ὅλον δὲ ὄν, ἐπειδὴ οὐκ ἐν αὑτῷ ἐστιν, ἀνάγκη ἐν ἄλλῳ 16223 Parm.145.e.3 : εἶναι; {—} Πάνυ γε. {—} Ἧι μὲν ἄρα τὸ ἓν ὅλον, ἐν ἄλλῳ ἐστίν· 16224 Parm.145.e.4 : ᾗ δὲ τὰ πάντα μέρη ὄντα τυγχάνει, αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ· καὶ 16225 Parm.145.e.5 : οὕτω τὸ ἓν ἀνάγκη αὐτό τε ἐν ἑαυτῷ εἶναι καὶ ἐν ἑτέρῳ. {—} 16226 Parm.145.e.6 : Ἀνάγκη. 16227 Parm.145.e.7 : Οὕτω δὴ πεφυκὸς τὸ ἓν ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη καὶ κινεῖσθαι 16228 Parm.145.e.8 : καὶ ἑστάναι; {—} Πῇ; {—} Ἕστηκε μέν που, εἴπερ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ 16229 Parm.146.a.1 : ἐστιν· ἐν γὰρ ἑνὶ ὂν καὶ ἐκ τούτου μὴ μεταβαῖνον ἐν τῷ 16230 Parm.146.a.2 : αὐτῷ ἂν εἴη, ἐν ἑαυτῷ. {—} Ἔστι γάρ. {—} Τὸ δέ γε ἐν τῷ αὐτῷ 16231 Parm.146.a.3 : ἀεὶ ὂν ἑστὸς δήπου ἀνάγκη ἀεὶ εἶναι. {—} Πάνυ γε. {—} Τί δέ; τὸ 16232 Parm.146.a.4 : ἐν ἑτέρῳ ἀεὶ ὂν οὐ τὸ ἐναντίον ἀνάγκη μηδέποτ´ ἐν ταὐτῷ 16233 Parm.146.a.5 : εἶναι, μηδέποτε δὲ ὂν ἐν τῷ αὐτῷ μηδὲ ἑστάναι, μὴ ἑστὸς 16234 Parm.146.a.6 : δὲ κινεῖσθαι; {—} Οὕτως. {—} Ἀνάγκη ἄρα τὸ ἕν, αὐτό τε ἐν 16235 Parm.146.a.7 : ἑαυτῷ ἀεὶ ὂν καὶ ἐν ἑτέρῳ, ἀεὶ κινεῖσθαί τε καὶ ἑστάναι. 16236 Parm.146.a.8 : {—} Φαίνεται. 16237 Parm.146.a.9 : Καὶ μὴν ταὐτόν γε δεῖ εἶναι αὐτὸ ἑαυτῷ καὶ ἕτερον 16238 Parm.146.b.1 : ἑαυτοῦ, καὶ τοῖς ἄλλοις ὡσαύτως ταὐτόν τε καὶ ἕτερον εἶναι, 16239 Parm.146.b.2 : εἴπερ καὶ τὰ πρόσθεν πέπονθεν. {—} Πῶς; {—} Πᾶν που πρὸς 16240 Parm.146.b.3 : ἅπαν ὧδε ἔχει, ἢ ταὐτόν ἐστιν ἢ ἕτερον· ἢ ἐὰν μὴ ταὐτὸν 16241 Parm.146.b.4 : ᾖ μηδ´ ἕτερον, μέρος ἂν εἴη τούτου πρὸς ὃ οὕτως ἔχει, ἢ ὡς 16242 Parm.146.b.5 : πρὸς μέρος ὅλον ἂν εἴη. {—} Φαίνεται. {—} Ἆρ´ οὖν τὸ ἓν αὐτὸ 16243 Parm.146.b.6 : αὑτοῦ μέρος ἐστίν; {—} Οὐδαμῶς. {—} Οὐδ´ ἄρα ὡς πρὸς μέρος 16244 Parm.146.b.7 : αὐτὸ αὑτοῦ ὅλον ἂν εἴη, πρὸς ἑαυτὸ μέρος ὄν. {—} Οὐ γὰρ οἷόν 16245 Parm.146.c.1 : τε. {—} Ἀλλ´ ἆρα ἕτερόν ἐστιν ἑνὸς τὸ ἕν; {—} Οὐ δῆτα. {—} Οὐδ´ 16246 Parm.146.c.2 : ἄρα ἑαυτοῦ γε ἕτερον ἂν εἴη. {—} Οὐ μέντοι. {—} Εἰ οὖν μήτε 16247 Parm.146.c.3 : ἕτερον μήτε ὅλον μήτε μέρος αὐτὸ πρὸς ἑαυτό ἐστιν, οὐκ 16248 Parm.146.c.4 : ἀνάγκη ἤδη ταὐτὸν εἶναι αὐτὸ ἑαυτῷ; {—} Ἀνάγκη. {—} Τί δέ; τὸ 16249 Parm.146.c.5 : ἑτέρωθι ὂν αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ ὄντος ἑαυτῷ οὐκ ἀνάγκη 16250 Parm.146.c.6 : αὐτὸ ἑαυτοῦ ἕτερον εἶναι, εἴπερ καὶ ἑτέρωθι ἔσται; {—} Ἔμοιγε 16251 Parm.146.c.7 : δοκεῖ. {—} Οὕτω μὴν ἐφάνη ἔχον τὸ ἕν, αὐτό τε ἐν ἑαυτῷ ὂν 16252 Parm.146.c.8 : ἅμα καὶ ἐν ἑτέρῳ. {—} Ἐφάνη γάρ. {—} Ἕτερον ἄρα, ὡς ἔοικεν, 16253 Parm.146.d.1 : εἴη ταύτῃ ἂν ἑαυτοῦ τὸ ἕν. {—} Ἔοικεν. {—} Τί οὖν; εἴ τού τι 16254 Parm.146.d.2 : ἕτερόν ἐστιν, οὐχ ἑτέρου ὄντος ἕτερον ἔσται; {—} Ἀνάγκη. {—} 16255 Parm.146.d.3 : Οὐκοῦν ὅσα μὴ ἕν ἐστιν, ἅπανθ´ ἕτερα τοῦ ἑνός, καὶ τὸ ἓν 16256 Parm.146.d.4 : τῶν μὴ ἕν; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Ἕτερον ἄρα ἂν εἴη τὸ ἓν τῶν 16257 Parm.146.d.5 : ἄλλων. {—} Ἕτερον. {—} Ὅρα δή· αὐτό τε ταὐτὸν καὶ τὸ ἕτερον 16258 Parm.146.d.6 : ἆρ´ οὐκ ἐναντία ἀλλήλοις; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Ἦ οὖν ἐθελήσει 16259 Parm.146.d.7 : ταὐτὸν ἐν τῷ ἑτέρῳ ἢ τὸ ἕτερον ἐν ταὐτῷ ποτε εἶναι; {—} Οὐκ 16260 Parm.146.d.8 : ἐθελήσει. {—} Εἰ ἄρα τὸ ἕτερον ἐν τῷ αὐτῷ μηδέποτε ἔσται, 16261 Parm.146.d.9 : οὐδὲν ἔστι τῶν ὄντων ἐν ᾧ ἐστὶν τὸ ἕτερον χρόνον οὐδένα· 16262 Parm.146.e.1 : εἰ γὰρ ὁντινοῦν εἴη ἔν τῳ, ἐκεῖνον ἂν τὸν χρόνον ἐν ταὐτῷ 16263 Parm.146.e.2 : εἴη τὸ ἕτερον. οὐχ οὕτως; {—} Οὕτως. {—} Ἐπειδὴ δ´ οὐδέποτε 16264 Parm.146.e.3 : ἐν τῷ αὐτῷ ἐστιν, οὐδέποτε ἔν τινι τῶν ὄντων ἂν εἴη τὸ 16265 Parm.146.e.4 : ἕτερον. {—} Ἀληθῆ. {—} Οὔτ´ ἄρα ἐν τοῖς μὴ ἓν οὔτε ἐν τῷ ἑνὶ 16266 Parm.146.e.5 : ἐνείη ἂν τὸ ἕτερον. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Οὐκ ἄρα τῷ ἑτέρῳ γ´ ἂν 16267 Parm.146.e.6 : εἴη τὸ ἓν τῶν μὴ ἓν οὐδὲ τὰ μὴ ἓν τοῦ ἑνὸς ἕτερα. {—} Οὐ γάρ. {—} 16268 Parm.146.e.7 : Οὐδὲ μὴν ἑαυτοῖς γε ἕτερ´ ἂν εἴη ἀλλήλων, μὴ μετέχοντα 16269 Parm.147.a.1 : τοῦ ἑτέρου. {—} Πῶς γάρ; {—} Εἰ δὲ μήτε αὑτοῖς ἕτερά ἐστι μήτε 16270 Parm.147.a.2 : τῷ ἑτέρῳ, οὐ πάντῃ ἤδη ἂν ἐκφεύγοι τὸ μὴ ἕτερα εἶναι 16271 Parm.147.a.3 : ἀλλήλων; {—} Ἐκφεύγοι. {—} Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ ἑνός γε μετέχει 16272 Parm.147.a.4 : τὰ μὴ ἕν· οὐ γὰρ ἂν μὴ ἓν ἦν, ἀλλά πῃ ἂν ἓν ἦν. {—} Ἀληθῆ. {—} 16273 Parm.147.a.5 : Οὐδ´ ἂν ἀριθμὸς εἴη ἄρα τὰ μὴ ἕν· οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτω μὴ ἓν 16274 Parm.147.a.6 : ἦν παντάπασιν, ἀριθμόν γε ἔχοντα. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Τί δέ; 16275 Parm.147.a.7 : τὰ μὴ ἓν τοῦ ἑνὸς ἆρα μόριά ἐστιν; ἢ κἂν οὕτω μετεῖχε τοῦ 16276 Parm.147.a.8 : ἑνὸς τὰ μὴ ἕν; {—} Μετεῖχεν. {—} Εἰ ἄρα πάντῃ τὸ μὲν ἕν ἐστι, 16277 Parm.147.b.1 : τὰ δὲ μὴ ἕν, οὔτ´ ἂν μόριον τῶν μὴ ἓν τὸ ἓν εἴη οὔτε ὅλον 16278 Parm.147.b.2 : ὡς μορίων· οὔτε αὖ τὰ μὴ ἓν τοῦ ἑνὸς μόρια, οὔτε ὅλα ὡς 16279 Parm.147.b.3 : μορίῳ τῷ ἑνί. {—} Οὐ γάρ. {—} Ἀλλὰ μὴν ἔφαμεν τὰ μήτε μόρια 16280 Parm.147.b.4 : μήτε ὅλα μήτε ἕτερα ἀλλήλων ταὐτὰ ἔσεσθαι ἀλλήλοις. {—} 16281 Parm.147.b.5 : Ἔφαμεν γάρ. {—} Φῶμεν ἄρα καὶ τὸ ἓν πρὸς τὰ μὴ ἓν οὕτως 16282 Parm.147.b.6 : ἔχον τὸ αὐτὸ εἶναι αὐτοῖς; {—} Φῶμεν. {—} Τὸ ἓν ἄρα, ὡς ἔοικεν, 16283 Parm.147.b.7 : ἕτερόν τε τῶν ἄλλων ἐστὶν καὶ ἑαυτοῦ καὶ ταὐτὸν ἐκείνοις τε 16284 Parm.147.b.8 : καὶ ἑαυτῷ. {—} Κινδυνεύει φαίνεσθαι ἐκ γε τοῦ λόγου. 16285 Parm.147.c.1 : Ἆρ´ οὖν καὶ ὅμοιόν τε καὶ ἀνόμοιον ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς 16286 Parm.147.c.2 : ἄλλοις; {—} Ἴσως. {—} Ἐπειδὴ γοῦν ἕτερον τῶν ἄλλων ἐφάνη, 16287 Parm.147.c.3 : καὶ τἆλλά που ἕτερα ἂν ἐκείνου εἴη. {—} Τί μήν; {—} Οὐκοῦν 16288 Parm.147.c.4 : οὕτως ἕτερον τῶν ἄλλων, ὥσπερ καὶ τἆλλα ἐκείνου, καὶ οὔτε 16289 Parm.147.c.5 : μᾶλλον οὔτε ἧττον; {—} Τί γὰρ ἄν; {—} Εἰ ἄρα μήτε μᾶλλον 16290 Parm.147.c.6 : μήτε ἧττον, ὁμοίως. {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν ᾗ ἕτερον εἶναι πέπονθεν 16291 Parm.147.c.7 : τῶν ἄλλων καὶ τἆλλα ἐκείνου ὡσαύτως, ταύτῃ ταὐτὸν ἂν 16292 Parm.147.c.8 : πεπονθότα εἶεν τό τε ἓν τοῖς ἄλλοις καὶ τἆλλα τῷ ἑνί. {—} 16293 Parm.147.d.1 : Πῶς λέγεις; {—} Ὧδε· ἕκαστον τῶν ὀνομάτων οὐκ ἐπί τινι 16294 Parm.147.d.2 : καλεῖς; {—} Ἔγωγε. {—} Τί οὖν; τὸ αὐτὸ ὄνομα εἴποις ἂν πλεο– 16295 Parm.147.d.3 : νάκις ἢ ἅπαξ; {—} Ἔγωγε. {—} Πότερον οὖν ἐὰν μὲν ἅπαξ εἴπῃς, 16296 Parm.147.d.4 : ἐκεῖνο προσαγορεύεις οὗπέρ ἐστι τοὔνομα, ἐὰν δὲ πολλάκις, 16297 Parm.147.d.5 : οὐκ ἐκεῖνο; ἢ ἐάντε ἅπαξ ἐάντε πολλάκις ταὐτὸν ὄνομα 16298 Parm.147.d.6 : φθέγξῃ, πολλὴ ἀνάγκη σε ταὐτὸν καὶ λέγειν ἀεί; {—} Τί μήν; 16299 Parm.147.d.7 : {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ἕτερον ὄνομά ἐστιν ἐπί τινι; {—} Πάνυ γε. {—} 16300 Parm.147.e.1 : Ὅταν ἄρα αὐτὸ φθέγγῃ, ἐάντε ἅπαξ ἐάντε πολλάκις, οὐκ 16301 Parm.147.e.2 : ἐπ´ ἄλλῳ οὐδὲ ἄλλο τι ὀνομάζεις ἢ ἐκεῖνο οὗπερ ἦν ὄνομα. {—} 16302 Parm.147.e.3 : Ἀνάγκη. {—} Ὅταν δὴ λέγωμεν ὅτι ἕτερον μὲν τἆλλα τοῦ ἑνός, 16303 Parm.147.e.4 : ἕτερον δὲ τὸ ἓν τῶν ἄλλων, δὶς τὸ ἕτερον εἰπόντες οὐδέν τι 16304 Parm.147.e.5 : μᾶλλον ἐπ´ ἄλλῃ, ἀλλ´ ἐπ´ ἐκείνῃ τῇ φύσει αὐτὸ ἀεὶ λέγομεν 16305 Parm.147.e.6 : ἧσπερ ἦν τοὔνομα. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Ἧι ἄρα ἕτερον τῶν 16306 Parm.148.a.1 : ἄλλων τὸ ἓν καὶ τἆλλα τοῦ ἑνός, κατ´ αὐτὸ τὸ ἕτερον πεπον– 16307 Parm.148.a.2 : θέναι οὐκ ἄλλο ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ἂν πεπονθὸς εἴη τὸ ἓν τοῖς 16308 Parm.148.a.3 : ἄλλοις· τὸ δέ που ταὐτὸν πεπονθὸς ὅμοιον· οὐχί; {—} Ναί. {—} 16309 Parm.148.a.4 : Ἧι δὴ τὸ ἓν ἕτερον τῶν ἄλλων πέπονθεν εἶναι, κατ´ αὐτὸ 16310 Parm.148.a.5 : τοῦτο ἅπαν ἅπασιν ὅμοιον ἂν εἴη· ἅπαν γὰρ ἁπάντων ἕτερόν 16311 Parm.148.a.6 : ἐστιν. {—} Ἔοικεν. {—} Ἀλλὰ μὴν τό γε ὅμοιον τῷ ἀνομοίῳ 16312 Parm.148.a.7 : ἐναντίον. {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ἕτερον τῷ ταὐτῷ. {—} Καὶ 16313 Parm.148.a.8 : τοῦτο. {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό γ´ ἐφάνη, ὡς ἄρα τὸ ἓν τοῖς 16314 Parm.148.b.1 : ἄλλοις ταὐτόν. {—} Ἐφάνη γάρ. {—} Τοὐναντίον δέ γε πάθος ἐστὶ 16315 Parm.148.b.2 : τὸ εἶναι ταὐτὸν τοῖς ἄλλοις τῷ ἕτερον εἶναι τῶν ἄλλων. {—} 16316 Parm.148.b.3 : Πάνυ γε. {—} Ἧι γε μὴν ἕτερον, ὅμοιον ἐφάνη. {—} Ναί. {—} Ἧι 16317 Parm.148.b.4 : ἄρα ταὐτόν, ἀνόμοιον ἔσται κατὰ τοὐναντίον πάθος τῷ 16318 Parm.148.b.5 : ὁμοιοῦντι πάθει. ὡμοίου δέ που τὸ ἕτερον; {—} Ναί. {—} Ἀνο– 16319 Parm.148.b.6 : μοιώσει ἄρα τὸ ταὐτόν, ἢ οὐκ ἐναντίον ἔσται τῷ ἑτέρῳ. {—} 16320 Parm.148.c.1 : Ἔοικεν. {—} Ὅμοιον ἄρα καὶ ἀνόμοιον ἔσται τὸ ἓν τοῖς ἄλλοις, 16321 Parm.148.c.2 : ᾗ μὲν ἕτερον, ὅμοιον, ᾗ δὲ ταὐτόν, ἀνόμοιον. {—} Ἔχει γὰρ οὖν 16322 Parm.148.c.3 : δή, ὡς ἔοικεν, καὶ τοιοῦτον λόγον. {—} Καὶ γὰρ τόνδε ἔχει. {—} 16323 Parm.148.c.4 : Τίνα; {—} Ἧι ταὐτὸν πέπονθε, μὴ ἀλλοῖον πεπονθέναι, μὴ 16324 Parm.148.c.5 : ἀλλοῖον δὲ πεπονθὸς μὴ ἀνόμοιον, μὴ ἀνόμοιον δὲ ὅμοιον 16325 Parm.148.c.6 : εἶναι· ᾗ δ´ ἄλλο πέπονθεν, ἀλλοῖον, ἀλλοῖον δὲ ὂν ἀνόμοιον 16326 Parm.148.c.7 : εἶναι. {—} Ἀληθῆ λέγεις. {—} Ταὐτόν τε ἄρα ὂν τὸ ἓν τοῖς ἄλλοις 16327 Parm.148.c.8 : καὶ ὅτι ἕτερόν ἐστι, κατ´ ἀμφότερα καὶ κατὰ ἑκάτερον, ὅμοιόν 16328 Parm.148.d.1 : τε ἂν εἴη καὶ ἀνόμοιον τοῖς ἄλλοις. {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν 16329 Parm.148.d.2 : καὶ ἑαυτῷ ὡσαύτως, ἐπείπερ ἕτερόν τε ἑαυτοῦ καὶ ταὐτὸν 16330 Parm.148.d.3 : ἑαυτῷ ἐφάνη, κατ´ ἀμφότερα καὶ κατὰ ἑκάτερον ὅμοιόν τε 16331 Parm.148.d.4 : καὶ ἀνόμοιον φανήσεται; {—} Ἀνάγκη. 16332 Parm.148.d.5 : Τί δὲ δή; περὶ τοῦ ἅπτεσθαι τὸ ἓν αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων 16333 Parm.148.d.6 : καὶ τοῦ μὴ ἅπτεσθαι πέρι πῶς ἔχει, σκόπει. {—} Σκοπῶ. {—} Αὐτὸ 16334 Parm.148.d.7 : γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν ἐφάνη ὄν. {—} Ὀρθῶς. {—} Οὐκοῦν 16335 Parm.148.d.8 : καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ ἕν; {—} Ναί. {—} Ἧι μὲν ἄρα ἐν τοῖς ἄλλοις, 16336 Parm.148.e.1 : τῶν ἄλλων ἅπτοιτο ἄν· ᾗ δὲ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ, τῶν μὲν ἄλλων 16337 Parm.148.e.2 : ἀπείργοιτο ἅπτεσθαι, αὐτὸ δὲ αὑτοῦ ἅπτοιτο ἂν ἐν ἑαυτῷ 16338 Parm.148.e.3 : ὄν. {—} Φαίνεται. {—} Οὕτω μὲν δὴ ἅπτοιτο ἂν τὸ ἓν αὑτοῦ τε 16339 Parm.148.e.4 : καὶ τῶν ἄλλων. {—} Ἅπτοιτο. {—} Τί δὲ τῇδε; ἆρ´ οὐ πᾶν τὸ 16340 Parm.148.e.5 : μέλλον ἅψεσθαί τινος ἐφεξῆς δεῖ κεῖσθαι ἐκείνῳ οὗ μέλλει 16341 Parm.148.e.6 : ἅπτεσθαι, ταύτην τὴν ἕδραν κατέχον ἣ ἂν μετ´ ἐκείνην ᾖ 16342 Parm.148.e.7 : [ἕδρα] ᾗ ἂν κέηται, ἅπτεται; {—} Ἀνάγκη. {—} Καὶ τὸ ἓν ἄρα 16343 Parm.148.e.8 : εἰ μέλλει αὐτὸ αὑτοῦ ἅψεσθαι, ἐφεξῆς δεῖ εὐθὺς μετὰ ἑαυτὸ 16344 Parm.148.e.9 : κεῖσθαι, τὴν ἐχομένην χώραν κατέχον ἐκείνης ἐν ᾗ αὐτό 16345 Parm.148.e.10 : ἐστιν. {—} Δεῖ γὰρ οὖν. {—} Οὐκοῦν δύο μὲν ὂν τὸ ἓν ποιήσειεν 16346 Parm.149.a.1 : ἂν ταῦτα καὶ ἐν δυοῖν χώραιν ἅμα γένοιτο· ἕως δ´ ἂν ᾖ ἕν, 16347 Parm.149.a.2 : οὐκ ἐθελήσει; {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ἡ αὐτὴ ἄρα ἀνάγκη τῷ ἑνὶ 16348 Parm.149.a.3 : μήτε δύο εἶναι μήτε ἅπτεσθαι αὐτῷ αὑτοῦ. {—} Ἡ αὐτή. {—} Ἀλλ´ 16349 Parm.149.a.4 : οὐδὲ μὴν τῶν ἄλλων ἅψεται. {—} Τί δή; {—} Ὅτι, φαμέν, τὸ 16350 Parm.149.a.5 : μέλλον ἅψεσθαι χωρὶς ὂν ἐφεξῆς δεῖ ἐκείνῳ εἶναι οὗ μέλλει 16351 Parm.149.a.6 : ἅψεσθαι, τρίτον δὲ αὐτῶν ἐν μέσῳ μηδὲν εἶναι. {—} Ἀληθῆ. {—} 16352 Parm.149.a.7 : Δύο ἄρα δεῖ τὸ ὀλίγιστον εἶναι, εἰ μέλλει ἅψις εἶναι. {—} Δεῖ. 16353 Parm.149.a.8 : {—} Ἐὰν δὲ τοῖν δυοῖν ὅροιν τρίτον προσγένηται ἑξῆς, αὐτὰ 16354 Parm.149.b.1 : μὲν τρία ἔσται, αἱ δὲ ἅψεις δύο. {—} Ναί. {—} Καὶ οὕτω δὴ 16355 Parm.149.b.2 : ἀεὶ ἑνὸς προσγιγνομένου μία καὶ ἅψις προσγίγνεται, καὶ 16356 Parm.149.b.3 : συμβαίνει τὰς ἅψεις τοῦ πλήθους τῶν ἀριθμῶν μιᾷ ἐλάττους 16357 Parm.149.b.4 : εἶναι. ᾧ γὰρ τὰ πρῶτα δύο ἐπλεονέκτησεν τῶν ἅψεων εἰς 16358 Parm.149.b.5 : τὸ πλείω εἶναι τὸν ἀριθμὸν ἢ τὰς ἅψεις, τῷ ἴσῳ τούτῳ καὶ 16359 Parm.149.b.6 : ὁ ἔπειτα ἀριθμὸς πᾶς πασῶν τῶν ἅψεων πλεονεκτεῖ· ἤδη 16360 Parm.149.c.1 : γὰρ τὸ λοιπὸν ἅμα ἕν τε τῷ ἀριθμῷ προσγίγνεται καὶ μία 16361 Parm.149.c.2 : ἅψις ταῖς ἅψεσιν. {—} Ὀρθῶς. {—} Ὅσα ἄρα ἐστὶν τὰ ὄντα τὸν 16362 Parm.149.c.3 : ἀριθμόν, ἀεὶ μιᾷ αἱ ἅψεις ἐλάττους εἰσὶν αὐτῶν. {—} Ἀληθῆ. 16363 Parm.149.c.4 : {—} Εἰ δέ γε ἓν μόνον ἐστίν, δυὰς δὲ μὴ ἔστιν, ἅψις οὐκ ἂν 16364 Parm.149.c.5 : εἴη. {—} Πῶς γάρ; {—} Οὔκουν, φαμέν, τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς οὔτε 16365 Parm.149.c.6 : ἕν ἐστιν οὔτε μετέχει αὐτοῦ, εἴπερ ἄλλα ἐστίν. {—} Οὐ γάρ. {—} 16366 Parm.149.c.7 : Οὐκ ἄρα ἔνεστιν ἀριθμὸς ἐν τοῖς ἄλλοις, ἑνὸς μὴ ἐνόντος ἐν 16367 Parm.149.c.8 : αὐτοῖς. {—} Πῶς γάρ; {—} Οὔτ´ ἄρα ἕν ἐστι τὰ ἄλλα οὔτε δύο οὔτε 16368 Parm.149.d.1 : ἄλλου ἀριθμοῦ ἔχοντα ὄνομα οὐδέν. {—} Οὔ. {—} Τὸ ἓν ἄρα μόνον 16369 Parm.149.d.2 : ἐστὶν ἕν, καὶ δυὰς οὐκ ἂν εἴη. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Ἅψις ἄρα 16370 Parm.149.d.3 : οὐκ ἔστιν δυοῖν μὴ ὄντοιν. {—} Οὐκ ἔστιν. {—} Οὔτ´ ἄρα τὸ ἓν τῶν 16371 Parm.149.d.4 : ἄλλων ἅπτεται οὔτε τὰ ἄλλα τοῦ ἑνός, ἐπείπερ ἅψις οὐκ 16372 Parm.149.d.5 : ἔστιν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Οὕτω δὴ κατὰ πάντα ταῦτα τὸ ἓν 16373 Parm.149.d.6 : τῶν τε ἄλλων καὶ ἑαυτοῦ ἅπτεταί τε καὶ οὐχ ἅπτεται. {—} 16374 Parm.149.d.7 : Ἔοικεν. 16375 Parm.149.d.8 : Ἆρ´ οὖν καὶ ἴσον ἐστὶ καὶ ἄνισον αὑτῷ τε καὶ τοῖς 16376 Parm.149.d.9 : ἄλλοις; {—} Πῶς; {—} Εἰ μεῖζον εἴη τὸ ἓν ἢ τἆλλα ἢ ἔλαττον, 16377 Parm.149.e.1 : ἢ αὖ τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς μείζω ἢ ἐλάττω, ἆρα οὐκ ἂν τῷ μὲν 16378 Parm.149.e.2 : ἓν εἶναι τὸ ἓν καὶ τἆλλα ἄλλα τοῦ ἑνὸς οὔτε τι μείζω 16379 Parm.149.e.3 : οὔτε τι ἐλάττω ἂν εἴη ἀλλήλων αὐταῖς γε ταύταις ταῖς 16380 Parm.149.e.4 : οὐσίαις; ἀλλ´ εἰ μὲν πρὸς τῷ τοιαῦτα εἶναι ἑκάτερα ἰσότητα 16381 Parm.149.e.5 : ἔχοιεν, ἴσα ἂν εἴη πρὸς ἄλληλα· εἰ δὲ τὰ μὲν μέγεθος, τὸ 16382 Parm.149.e.6 : δὲ σμικρότητα, ἢ καὶ μέγεθος μὲν τὸ ἕν, σμικρότητα δὲ 16383 Parm.149.e.7 : τἆλλα, ὁποτέρῳ μὲν τῷ εἴδει μέγεθος προσείη, μεῖζον ἂν 16384 Parm.149.e.8 : εἴη, ᾧ δὲ σμικρότης, ἔλαττον; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν ἐστόν 16385 Parm.149.e.9 : γέ τινε τούτω εἴδη, τό τε μέγεθος καὶ ἡ σμικρότης; οὐ γὰρ 16386 Parm.149.e.10 : ἄν που μὴ ὄντε γε ἐναντίω τε ἀλλήλοιν εἴτην καὶ ἐν τοῖς 16387 Parm.150.a.1 : οὖσιν ἐγγιγνοίσθην. {—} Πῶς γὰρ ἄν; {—} Εἰ ἄρα ἐν τῷ ἑνὶ 16388 Parm.150.a.2 : σμικρότης ἐγγίγνεται, ἤτοι ἐν ὅλῳ ἂν ἢ ἐν μέρει αὐτοῦ 16389 Parm.150.a.3 : ἐνείη. {—} Ἀνάγκη. {—} Τί δ´ εἰ ἐν ὅλῳ ἐγγίγνοιτο; οὐχὶ ἢ ἐξ 16390 Parm.150.a.4 : ἴσου ἂν τῷ ἑνὶ δι´ ὅλου αὐτοῦ τεταμένη εἴη ἢ περιέχουσα 16391 Parm.150.a.5 : αὐτό; {—} Δῆλον δή. {—} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἐξ ἴσου μὲν οὖσα ἡ σμι– 16392 Parm.150.a.6 : κρότης τῷ ἑνὶ ἴση ἂν αὐτῷ εἴη, περιέχουσα δὲ μείζων; {—} 16393 Parm.150.a.7 : Πῶς δ´ οὔ; {—} Δυνατὸν οὖν σμικρότητα ἴσην τῳ εἶναι ἢ μείζω 16394 Parm.150.a.8 : τινός, καὶ πράττειν τὰ μεγέθους τε καὶ ἰσότητος, ἀλλὰ 16395 Parm.150.b.1 : μὴ τὰ ἑαυτῆς; {—} Ἀδύνατον. {—} Ἐν μὲν ὅλῳ ἄρα τῷ ἑνὶ οὐκ 16396 Parm.150.b.2 : ἂν εἴη σμικρότης, ἀλλ´ εἴπερ, ἐν μέρει. {—} Ναί. {—} Οὐδέ γε ἐν 16397 Parm.150.b.3 : παντὶ αὖ τῷ μέρει· εἰ δὲ μή, ταὐτὰ ποιήσει ἅπερ πρὸς τὸ 16398 Parm.150.b.4 : ὅλον· ἴση ἔσται ἢ μείζων τοῦ μέρους ἐν ᾧ ἂν ἀεὶ ἐνῇ. {—} 16399 Parm.150.b.5 : Ἀνάγκη. {—} Οὐδενί ποτε ἄρα ἐνέσται τῶν ὄντων σμικρότης, 16400 Parm.150.b.6 : μήτ´ ἐν μέρει μήτ´ ἐν ὅλῳ ἐγγιγνομένη· οὐδέ τι ἔσται 16401 Parm.150.b.7 : σμικρὸν πλὴν αὐτῆς σμικρότητος. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Οὐδ´ ἄρα 16402 Parm.150.b.8 : μέγεθος ἐνέσται ἐν αὐτῷ· μεῖζον γὰρ ἄν τι εἴη ἄλλο καὶ 16403 Parm.150.c.1 : πλὴν αὐτοῦ μεγέθους, ἐκεῖνο ἐν ᾧ τὸ μέγεθος ἐνείη, καὶ 16404 Parm.150.c.2 : ταῦτα σμικροῦ αὐτῷ οὐκ ὄντος, οὗ ἀνάγκη ὑπερέχειν, ἐάνπερ 16405 Parm.150.c.3 : ᾖ μέγα· τοῦτο δὲ ἀδύνατον, ἐπειδὴ σμικρότης οὐδαμοῦ ἔνι. {—} 16406 Parm.150.c.4 : Ἀληθῆ. {—} Ἀλλὰ μὴν αὐτὸ μέγεθος οὐκ ἄλλου μεῖζον ἢ 16407 Parm.150.c.5 : αὐτῆς σμικρότητος, οὐδὲ σμικρότης ἄλλου ἔλαττον ἢ αὐτοῦ 16408 Parm.150.c.6 : μεγέθους. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὔτε ἄρα τὰ ἄλλα μείζω τοῦ ἑνὸς 16409 Parm.150.c.7 : οὐδὲ ἐλάττω, μήτε μέγεθος μήτε σμικρότητα ἔχοντα, οὔτε 16410 Parm.150.d.1 : αὐτὼ τούτω πρὸς τὸ ἓν ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ὑπερ– 16411 Parm.150.d.2 : έχειν καὶ ὑπερέχεσθαι, ἀλλὰ πρὸς ἀλλήλω, οὔτε αὖ τὸ ἓν 16412 Parm.150.d.3 : τούτοιν οὐδὲ τῶν ἄλλων μεῖζον ἂν οὐδ´ ἔλαττον εἴη, μήτε 16413 Parm.150.d.4 : μέγεθος μήτε σμικρότητα ἔχον. {—} Οὔκουν φαίνεταί γε. {—} Ἆρ´ 16414 Parm.150.d.5 : οὖν, εἰ μήτε μεῖζον μήτε ἔλαττον τὸ ἓν τῶν ἄλλων, ἀνάγκη 16415 Parm.150.d.6 : αὐτὸ ἐκείνων μήτε ὑπερέχειν μήτε ὑπερέχεσθαι; {—} Ἀνάγκη. 16416 Parm.150.d.7 : {—} Οὐκοῦν τό γε μήτε ὑπερέχον μήτε ὑπερεχόμενον πολλὴ 16417 Parm.150.d.8 : ἀνάγκη ἐξ ἴσου εἶναι, ἐξ ἴσου δὲ ὂν ἴσον εἶναι. {—} Πῶς γὰρ 16418 Parm.150.e.1 : οὔ; {—} Καὶ μὴν καὶ αὐτό γε τὸ ἓν πρὸς ἑαυτὸ οὕτως ἂν ἔχοι· 16419 Parm.150.e.2 : μήτε μέγεθος ἐν ἑαυτῷ μήτε σμικρότητα ἔχον οὔτ´ ἂν ὑπερ– 16420 Parm.150.e.3 : έχοιτο οὔτ´ ἂν ὑπερέχοι ἑαυτοῦ, ἀλλ´ ἐξ ἴσου ὂν ἴσον ἂν εἴη 16421 Parm.150.e.4 : ἑαυτῷ. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Τὸ ἓν ἄρα ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς 16422 Parm.150.e.5 : ἄλλοις ἴσον ἂν εἴη. {—} Φαίνεται. {—} Καὶ μὴν αὐτό γε ἐν ἑαυτῷ 16423 Parm.150.e.6 : ὂν καὶ περὶ ἑαυτὸ ἂν εἴη ἔξωθεν, καὶ περιέχον μὲν μεῖζον 16424 Parm.151.a.1 : ἂν ἑαυτοῦ εἴη, περιεχόμενον δὲ ἔλαττον, καὶ οὕτω μεῖζον ἂν 16425 Parm.151.a.2 : καὶ ἔλαττον εἴη αὐτὸ ἑαυτοῦ τὸ ἕν. {—} Εἴη γὰρ ἄν. {—} Οὐκοῦν 16426 Parm.151.a.3 : καὶ τόδε ἀνάγκη, μηδὲν εἶναι ἐκτὸς τοῦ ἑνός τε καὶ τῶν 16427 Parm.151.a.4 : ἄλλων; {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ εἶναί που δεῖ τό γε 16428 Parm.151.a.5 : ὂν ἀεί. {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν τό γε ἔν τῳ ὂν ἐν μείζονι ἔσται 16429 Parm.151.a.6 : ἔλαττον ὄν; οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἕτερον ἐν ἑτέρῳ εἴη. {—} Οὐ 16430 Parm.151.a.7 : γάρ. {—} Ἐπειδὴ δὲ οὐδὲν ἕτερον ἔστι χωρὶς τῶν ἄλλων καὶ 16431 Parm.151.a.8 : τοῦ ἑνός, δεῖ δὲ αὐτὰ ἔν τῳ εἶναι, οὐκ ἀνάγκη ἤδη ἐν ἀλλή– 16432 Parm.151.a.9 : λοις εἶναι, τά τε ἄλλα ἐν τῷ ἑνὶ καὶ τὸ ἓν ἐν τοῖς ἄλλοις, 16433 Parm.151.b.1 : ἢ μηδαμοῦ εἶναι; {—} Φαίνεται. {—} Ὅτι μὲν ἄρα τὸ ἓν ἐν τοῖς 16434 Parm.151.b.2 : ἄλλοις ἔνεστι, μείζω ἂν εἴη τὰ ἄλλα τοῦ ἑνός, περιέχοντα 16435 Parm.151.b.3 : αὐτό, τὸ δὲ ἓν ἔλαττον τῶν ἄλλων, περιεχόμενον· ὅτι δὲ τὰ 16436 Parm.151.b.4 : ἄλλα ἐν τῷ ἑνί, τὸ ἓν τῶν ἄλλων κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον 16437 Parm.151.b.5 : μεῖζον ἂν εἴη, τὰ δὲ ἄλλα τοῦ ἑνὸς ἐλάττω. {—} Ἔοικεν. {—} Τὸ 16438 Parm.151.b.6 : ἓν ἄρα ἴσον τε καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττόν ἐστιν αὐτό τε αὑτοῦ 16439 Parm.151.b.7 : καὶ τῶν ἄλλων. {—} Φαίνεται. {—} Καὶ μὴν εἴπερ μεῖζον καὶ ἔλατ– 16440 Parm.151.b.8 : τον καὶ ἴσον, ἴσων ἂν εἴη μέτρων καὶ πλειόνων καὶ ἐλαττόνων 16441 Parm.151.c.1 : αὑτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις, ἐπειδὴ δὲ μέτρων, καὶ μερῶν. {—} Πῶς 16442 Parm.151.c.2 : δ´ οὔ; {—} Ἴσων μὲν ἄρα μέτρων ὂν καὶ πλειόνων καὶ ἐλατ– 16443 Parm.151.c.3 : τόνων, καὶ ἀριθμῷ ἔλαττον ἂν καὶ πλέον εἴη αὐτό τε αὑτοῦ 16444 Parm.151.c.4 : καὶ τῶν ἄλλων καὶ ἴσον αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις κατὰ 16445 Parm.151.c.5 : ταὐτά. {—} Πῶς; {—} Ὧνπερ μεῖζόν ἐστι, πλειόνων που καὶ 16446 Parm.151.c.6 : μέτρων ἂν εἴη αὐτῶν, ὅσων δὲ μέτρων, καὶ μερῶν· καὶ ὧν 16447 Parm.151.c.7 : ἔλαττον, ὡσαύτως· καὶ οἷς ἴσον, κατὰ ταὐτά. {—} Οὕτως. {—} 16448 Parm.151.c.8 : Οὐκοῦν ἑαυτοῦ μεῖζον καὶ ἔλαττον ὂν καὶ ἴσον ἴσων ἂν εἴη 16449 Parm.151.d.1 : μέτρων καὶ πλειόνων καὶ ἐλαττόνων αὑτῷ, ἐπειδὴ δὲ μέτρων, 16450 Parm.151.d.2 : καὶ μερῶν; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Ἴσων μὲν ἄρα μερῶν ὂν αὑτῷ 16451 Parm.151.d.3 : ἴσον ἂν τὸ πλῆθος αὑτῷ εἴη, πλειόνων δὲ πλέον, ἐλαττόνων 16452 Parm.151.d.4 : δὲ ἔλαττον τὸν ἀριθμὸν αὑτοῦ. {—} Φαίνεται. {—} Οὐκοῦν καὶ 16453 Parm.151.d.5 : πρὸς τἆλλα ὡσαύτως ἕξει τὸ ἕν; ὅτι μὲν μεῖζον αὐτῶν 16454 Parm.151.d.6 : φαίνεται, ἀνάγκη πλέον εἶναι καὶ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν· ὅτι 16455 Parm.151.d.7 : δὲ σμικρότερον, ἔλαττον· ὅτι δὲ ἴσον μεγέθει, ἴσον καὶ τὸ 16456 Parm.151.d.8 : πλῆθος εἶναι τοῖς ἄλλοις; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὕτω δὴ αὖ, ὡς 16457 Parm.151.e.1 : ἔοικε, τὸ ἓν καὶ ἴσον καὶ πλέον καὶ ἔλαττον τὸν ἀριθμὸν 16458 Parm.151.e.2 : αὐτό τε αὑτοῦ ἔσται καὶ τῶν ἄλλων. {—} Ἔσται. 16459 Parm.151.e.3 : Ἆρ´ οὖν καὶ χρόνου μετέχει τὸ ἕν, καὶ ἐστί τε καὶ γί– 16460 Parm.151.e.4 : γνεται νεώτερόν τε καὶ πρεσβύτερον αὐτό τε ἑαυτοῦ καὶ τῶν 16461 Parm.151.e.5 : ἄλλων, καὶ οὔτε νεώτερον οὔτε πρεσβύτερον οὔτε ἑαυτοῦ 16462 Parm.151.e.6 : οὔτε τῶν ἄλλων, χρόνου μετέχον; {—} Πῶς; {—} Εἶναι μέν που 16463 Parm.151.e.7 : αὐτῷ ὑπάρχει, εἴπερ ἓν ἔστιν. {—} Ναί. {—} Τὸ δὲ εἶναι ἄλλο τί 16464 Parm.151.e.8 : ἐστιν ἢ μέθεξις οὐσίας μετὰ χρόνου τοῦ παρόντος, ὥσπερ 16465 Parm.152.a.1 : τὸ ἦν μετὰ τοῦ παρεληλυθότος καὶ αὖ τὸ ἔσται μετὰ τοῦ 16466 Parm.152.a.2 : μέλλοντος οὐσίας ἐστὶ κοινωνία; {—} Ἔστι γάρ. {—} Μετέχει μὲν 16467 Parm.152.a.3 : ἄρα χρόνου, εἴπερ καὶ τοῦ εἶναι. {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν πορευο– 16468 Parm.152.a.4 : μένου τοῦ χρόνου; {—} Ναί. {—} Ἀεὶ ἄρα πρεσβύτερον γίγνεται 16469 Parm.152.a.5 : ἑαυτοῦ, εἴπερ προέρχεται κατὰ χρόνον. {—} Ἀνάγκη. {—} Ἆρ´ οὖν 16470 Parm.152.a.6 : μεμνήμεθα ὅτι νεωτέρου γιγνομένου τὸ πρεσβύτερον πρεσβύ– 16471 Parm.152.a.7 : τερον γίγνεται; {—} Μεμνήμεθα. {—} Οὐκοῦν ἐπειδὴ πρεσβύτερον 16472 Parm.152.a.8 : ἑαυτοῦ γίγνεται τὸ ἕν, νεωτέρου ἂν γιγνομένου ἑαυτοῦ πρε– 16473 Parm.152.b.1 : σβύτερον γίγνοιτο; {—} Ἀνάγκη. {—} Γίγνεται μὲν δὴ νεώτερόν 16474 Parm.152.b.2 : τε καὶ πρεσβύτερον αὑτοῦ οὕτω. {—} Ναί. {—} Ἔστι δὲ πρεσβύ– 16475 Parm.152.b.3 : τερον ἆρ´ οὐχ ὅταν κατὰ τὸν νῦν χρόνον ᾖ γιγνόμενον τὸν 16476 Parm.152.b.4 : μεταξὺ τοῦ ἦν τε καὶ ἔσται; οὐ γάρ που πορευόμενόν γε 16477 Parm.152.b.5 : ἐκ τοῦ ποτὲ εἰς τὸ ἔπειτα ὑπερβήσεται τὸ νῦν. {—} Οὐ γάρ. {—} 16478 Parm.152.b.6 : Ἆρ´ οὖν οὐκ ἐπίσχει τότε τοῦ γίγνεσθαι πρεσβύτερον, ἐπει– 16479 Parm.152.c.1 : δὰν τῷ νῦν ἐντύχῃ, καὶ οὐ γίγνεται, ἀλλ´ ἔστι τότ´ ἤδη 16480 Parm.152.c.2 : πρεσβύτερον; προϊὸν γὰρ οὐκ ἄν ποτε ληφθείη ὑπὸ τοῦ 16481 Parm.152.c.3 : νῦν. τὸ γὰρ προϊὸν οὕτως ἔχει ὡς ἀμφοτέρων ἐφάπτεσθαι, 16482 Parm.152.c.4 : τοῦ τε νῦν καὶ τοῦ ἔπειτα, τοῦ μὲν νῦν ἀφιέμενον, τοῦ δ´ 16483 Parm.152.c.5 : ἔπειτα ἐπιλαμβανόμενον, μεταξὺ ἀμφοτέρων γιγνόμενον, 16484 Parm.152.c.6 : τοῦ τε ἔπειτα καὶ τοῦ νῦν. {—} Ἀληθῆ. {—} Εἰ δέ γε ἀνάγκη μὴ 16485 Parm.152.c.7 : παρελθεῖν τὸ νῦν πᾶν τὸ γιγνόμενον, ἐπειδὰν κατὰ τοῦτο ᾖ, 16486 Parm.152.d.1 : ἐπίσχει ἀεὶ τοῦ γίγνεσθαι καὶ ἔστι τότε τοῦτο ὅτι ἂν τύχῃ 16487 Parm.152.d.2 : γιγνόμενον. {—} Φαίνεται. {—} Καὶ τὸ ἓν ἄρα, ὅταν πρεσβύτερον 16488 Parm.152.d.3 : γιγνόμενον ἐντύχῃ τῷ νῦν, ἐπέσχεν τοῦ γίγνεσθαι καὶ ἔστι 16489 Parm.152.d.4 : τότε πρεσβύτερον. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν οὗπερ ἐγίγνετο 16490 Parm.152.d.5 : πρεσβύτερον, τούτου καὶ ἔστιν· ἐγίγνετο δὲ αὑτοῦ; {—} Ναί. 16491 Parm.152.d.6 : {—} Ἔστι δὲ τὸ πρεσβύτερον νεωτέρου πρεσβύτερον; {—} Ἔστιν. 16492 Parm.152.d.7 : {—} Καὶ νεώτερον ἄρα τότε αὑτοῦ ἐστι τὸ ἕν, ὅταν πρεσβύ– 16493 Parm.152.d.8 : τερον γιγνόμενον ἐντύχῃ τῷ νῦν. {—} Ἀνάγκη. {—} Τό γε μὴν 16494 Parm.152.e.1 : νῦν ἀεὶ πάρεστι τῷ ἑνὶ διὰ παντὸς τοῦ εἶναι· ἔστι γὰρ ἀεὶ 16495 Parm.152.e.2 : νῦν ὅτανπερ ᾖ. {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Ἀεὶ ἄρα ἐστί τε καὶ γίγνεται 16496 Parm.152.e.3 : πρεσβύτερον ἑαυτοῦ καὶ νεώτερον τὸ ἕν. {—} Ἔοικεν. {—} Πλείω δὲ 16497 Parm.152.e.4 : χρόνον αὐτὸ ἑαυτοῦ ἔστιν ἢ γίγνεται, ἢ τὸν ἴσον; {—} Τὸν ἴσον. 16498 Parm.152.e.5 : {—} Ἀλλὰ μὴν τόν γε ἴσον χρόνον ἢ γιγνόμενον ἢ ὂν τὴν 16499 Parm.152.e.6 : αὐτὴν ἡλικίαν ἔχει. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τὸ δὲ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν 16500 Parm.152.e.7 : ἔχον οὔτε πρεσβύτερον οὔτε νεώτερόν ἐστιν. {—} Οὐ γάρ. {—} 16501 Parm.152.e.8 : Τὸ ἓν ἄρα τὸν ἴσον χρόνον αὐτὸ ἑαυτῷ καὶ γιγνόμενον καὶ 16502 Parm.152.e.9 : ὂν οὔτε νεώτερον οὔτε πρεσβύτερον ἑαυτοῦ ἐστιν οὐδὲ γίγνε– 16503 Parm.152.e.10 : ται. {—} Οὔ μοι δοκεῖ. {—} Τί δέ; τῶν ἄλλων; {—} Οὐκ ἔχω λέγειν. 16504 Parm.153.a.1 : {—} Τόδε γε μὴν ἔχεις λέγειν, ὅτι τὰ ἄλλα τοῦ ἑνός, εἴπερ 16505 Parm.153.a.2 : ἕτερά ἐστιν, ἀλλὰ μὴ ἕτερον, πλείω ἐστὶν ἑνός· ἕτερον μὲν 16506 Parm.153.a.3 : γὰρ ὂν ἓν ἂν ἦν, ἕτερα δὲ ὄντα πλείω ἑνός ἐστι καὶ πλῆθος 16507 Parm.153.a.4 : ἂν ἔχοι. {—} Ἔχοι γὰρ ἄν. {—} Πλῆθος δὲ ὂν ἀριθμοῦ πλείονος 16508 Parm.153.a.5 : ἂν μετέχοι ἢ τοῦ ἑνός. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τί οὖν; ἀριθμοῦ 16509 Parm.153.a.6 : φήσομεν τὰ πλείω γίγνεσθαί τε καὶ γεγονέναι πρότερον, ἢ 16510 Parm.153.a.7 : τὰ ἐλάττω; {—} Τὰ ἐλάττω. {—} Τὸ ὀλίγιστον ἄρα πρῶτον· τοῦτο 16511 Parm.153.b.1 : δ´ ἔστι τὸ ἕν. ἦ γάρ; {—} Ναί. {—} Πάντων ἄρα τὸ ἓν πρῶτον 16512 Parm.153.b.2 : γέγονε τῶν ἀριθμὸν ἐχόντων· ἔχει δὲ καὶ τἆλλα πάντα 16513 Parm.153.b.3 : ἀριθμόν, εἴπερ ἄλλα καὶ μὴ ἄλλο ἐστίν. {—} Ἔχει γάρ. {—} 16514 Parm.153.b.4 : Πρῶτον δέ γε οἶμαι γεγονὸς πρότερον γέγονε, τὰ δὲ ἄλλα 16515 Parm.153.b.5 : ὕστερον, τὰ δ´ ὕστερον γεγονότα νεώτερα τοῦ πρότερον 16516 Parm.153.b.6 : γεγονότος· καὶ οὕτως ἂν εἴη τἆλλα νεώτερα τοῦ ἑνός, τὸ δὲ 16517 Parm.153.b.7 : ἓν πρεσβύτερον τῶν ἄλλων. {—} Εἴη γὰρ ἄν. 16518 Parm.153.b.8 : Τί δὲ τόδε; ἆρ´ ἂν εἴη τὸ ἓν παρὰ φύσιν τὴν αὑτοῦ 16519 Parm.153.c.1 : γεγονός, ἢ ἀδύνατον; {—} Ἀδύνατον. {—} Ἀλλὰ μὴν μέρη γε ἔχον 16520 Parm.153.c.2 : ἐφάνη τὸ ἕν, εἰ δὲ μέρη, καὶ ἀρχὴν καὶ τελευτὴν καὶ μέσον. 16521 Parm.153.c.3 : {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν πάντων πρῶτον ἀρχὴ γίγνεται, καὶ αὐτοῦ 16522 Parm.153.c.4 : τοῦ ἑνὸς καὶ ἑκάστου τῶν ἄλλων, καὶ μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ 16523 Parm.153.c.5 : τἆλλα πάντα μέχρι τοῦ τέλους; {—} Τί μήν; {—} Καὶ μὴν μόριά 16524 Parm.153.c.6 : γε φήσομεν ταῦτ´ εἶναι πάντα τἆλλα τοῦ ὅλου τε καὶ ἑνός, 16525 Parm.153.c.7 : αὐτὸ δὲ ἐκεῖνο ἅμα τῇ τελευτῇ γεγονέναι ἕν τε καὶ ὅλον. {—} 16526 Parm.153.c.8 : Φήσομεν γάρ. {—} Τελευτὴ δέ γε οἶμαι ὕστατον γίγνεται, τούτῳ 16527 Parm.153.d.1 : δ´ ἅμα τὸ ἓν πέφυκε γίγνεσθαι· ὥστ´ εἴπερ ἀνάγκη αὐτὸ τὸ 16528 Parm.153.d.2 : ἓν μὴ παρὰ φύσιν γίγνεσθαι, ἅμα τελευτῇ ἂν γεγονὸς ὕστατον 16529 Parm.153.d.3 : ἂν τῶν ἄλλων πεφυκὸς εἴη γίγνεσθαι. {—} Φαίνεται. {—} Νεώτερον 16530 Parm.153.d.4 : ἄρα τῶν ἄλλων τὸ ἕν ἐστι, τὰ δ´ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πρεσβύτερα. 16531 Parm.153.d.5 : {—} Οὕτως αὖ μοι φαίνεται. {—} Τί δὲ δή; ἀρχὴν ἢ ἄλλο μέρος 16532 Parm.153.d.6 : ὁτιοῦν τοῦ ἑνὸς ἢ ἄλλου ὁτουοῦν, ἐάνπερ μέρος ᾖ ἀλλὰ μὴ 16533 Parm.153.d.7 : μέρη, οὐκ ἀναγκαῖον ἓν εἶναι, μέρος γε ὄν; {—} Ἀνάγκη. {—} 16534 Parm.153.d.8 : Οὐκοῦν τὸ ἓν ἅμα τε τῷ πρώτῳ γιγνομένῳ γίγνοιτ´ ἂν καὶ 16535 Parm.153.e.1 : ἅμα τῷ δευτέρῳ, καὶ οὐδενὸς ἀπολείπεται τῶν ἄλλων γιγνο– 16536 Parm.153.e.2 : μένων, ὅτιπερ ἂν προσγίγνηται ὁτῳοῦν, ἕως ἂν πρὸς τὸ 16537 Parm.153.e.3 : ἔσχατον διελθὸν ὅλον ἓν γένηται, οὔτε μέσου οὔτε πρώτου 16538 Parm.153.e.4 : οὔτε ἐσχάτου οὔτε ἄλλου οὐδενὸς ἀπολειφθὲν ἐν τῇ γενέσει. {—} 16539 Parm.153.e.5 : Ἀληθῆ. {—} Πᾶσιν ἄρα τοῖς ἄλλοις τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἴσχει τὸ 16540 Parm.153.e.6 : ἕν· ὥστ´ εἰ μὴ παρὰ φύσιν πέφυκεν αὐτὸ τὸ ἕν, οὔτε 16541 Parm.153.e.7 : πρότερον οὔτε ὕστερον τῶν ἄλλων γεγονὸς ἂν εἴη, ἀλλ´ ἅμα. 16542 Parm.154.a.1 : καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον τὸ ἓν τῶν ἄλλων οὔτε πρεσβύτερον 16543 Parm.154.a.2 : οὔτε νεώτερον ἂν εἴη, οὐδὲ τἆλλα τοῦ ἑνός· κατὰ δὲ τὸν 16544 Parm.154.a.3 : πρόσθεν πρεσβύτερόν τε καὶ νεώτερον, καὶ τἆλλα ἐκείνου 16545 Parm.154.a.4 : ὡσαύτως. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Ἔστι μὲν δὴ οὕτως ἔχον τε καὶ 16546 Parm.154.a.5 : γεγονός. ἀλλὰ τί αὖ περὶ τοῦ γίγνεσθαι αὐτὸ πρεσβύτερόν 16547 Parm.154.a.6 : τε καὶ νεώτερον τῶν ἄλλων καὶ τἆλλα τοῦ ἑνός, καὶ μήτε 16548 Parm.154.a.7 : νεώτερον μήτε πρεσβύτερον γίγνεσθαι; ἆρα ὥσπερ περὶ τοῦ 16549 Parm.154.a.8 : εἶναι, οὕτω καὶ περὶ τοῦ γίγνεσθαι ἔχει, ἢ ἑτέρως; {—} Οὐκ 16550 Parm.154.b.1 : ἔχω λέγειν. {—} Ἀλλ´ ἐγὼ τοσόνδε γε· εἰ καὶ ἔστιν πρεσβύτερον 16551 Parm.154.b.2 : ἕτερον ἑτέρου, γίγνεσθαί γε αὐτὸ πρεσβύτερον ἔτι ἢ ὡς τὸ 16552 Parm.154.b.3 : πρῶτον εὐθὺς γενόμενον διήνεγκε τῇ ἡλικίᾳ οὐκ ἂν ἔτι 16553 Parm.154.b.4 : δύναιτο, οὐδ´ αὖ τὸ νεώτερον ὂν ἔτι νεώτερον γίγνεσθαι· 16554 Parm.154.b.5 : ἀνίσοις γὰρ ἴσα προστιθέμενα, χρόνῳ τε καὶ ἄλλῳ ὁτῳοῦν, 16555 Parm.154.b.6 : ἴσῳ ποιεῖ διαφέρειν ἀεὶ ὅσῳπερ ἂν τὸ πρῶτον διενέγκῃ. {—} 16556 Parm.154.b.7 : Πῶς γὰρ οὔ; {—} Οὐκ ἄρα τό γε ὂν τοῦ [ἑνὸς] ὄντος γίγνοιτ´ 16557 Parm.154.c.1 : ἄν ποτε πρεσβύτερον οὐδὲ νεώτερον, εἴπερ ἴσῳ διαφέρει ἀεὶ 16558 Parm.154.c.2 : τὴν ἡλικίαν· ἀλλ´ ἔστι καὶ γέγονε πρεσβύτερον, τὸ δὲ 16559 Parm.154.c.3 : νεώτερον, γίγνεται δ´ οὔ. {—} Ἀληθῆ. {—} Καὶ τὸ ἓν ἄρα ὂν τῶν 16560 Parm.154.c.4 : ἄλλων ὄντων οὔτε πρεσβύτερόν ποτε οὔτε νεώτερον γίγνεται. 16561 Parm.154.c.5 : {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ὅρα δὲ εἰ τῇδε πρεσβύτερα καὶ νεώτερα 16562 Parm.154.c.6 : γίγνεται. {—} Πῇ δή; {—} Ἧι τό τε ἓν τῶν ἄλλων ἐφάνη πρε– 16563 Parm.154.c.7 : σβύτερον καὶ τἆλλα τοῦ ἑνός. {—} Τί οὖν; {—} Ὅταν τὸ ἓν τῶν 16564 Parm.154.c.8 : ἄλλων πρεσβύτερον ᾖ, πλείω που χρόνον γέγονεν ἢ τὰ 16565 Parm.154.d.1 : ἄλλα. {—} Ναί. {—} Πάλιν δὴ σκόπει· ἐὰν πλέονι καὶ ἐλάττονι 16566 Parm.154.d.2 : χρόνῳ προστιθῶμεν τὸν ἴσον χρόνον, ἆρα τῷ ἴσῳ μορίῳ 16567 Parm.154.d.3 : διοίσει τὸ πλέον τοῦ ἐλάττονος ἢ σμικροτέρῳ; {—} Σμικροτέρῳ. 16568 Parm.154.d.4 : {—} Οὐκ ἄρα ἔσται, ὅτιπερ τὸ πρῶτον ἦν πρὸς τἆλλα ἡλικίᾳ 16569 Parm.154.d.5 : διαφέρον τὸ ἕν, τοῦτο καὶ εἰς τὸ ἔπειτα, ἀλλὰ ἴσον λαμβάνον 16570 Parm.154.d.6 : χρόνον τοῖς ἄλλοις ἔλαττον ἀεὶ τῇ ἡλικίᾳ διοίσει αὐτῶν ἢ 16571 Parm.154.d.7 : πρότερον· ἢ οὔ; {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν τό γε ἔλαττον διαφέρον 16572 Parm.154.e.1 : ἡλικίᾳ πρός τι ἢ πρότερον νεώτερον γίγνοιτ´ ἂν ἢ ἐν τῷ 16573 Parm.154.e.2 : πρόσθεν πρὸς ἐκεῖνα πρὸς ἃ ἦν πρεσβύτερον πρότερον; {—} 16574 Parm.154.e.3 : Νεώτερον. {—} Εἰ δὲ ἐκεῖνο νεώτερον, οὐκ ἐκεῖνα αὖ τὰ ἄλλα 16575 Parm.154.e.4 : πρὸς τὸ ἓν πρεσβύτερα ἢ πρότερον; {—} Πάνυ γε. {—} Τὸ μὲν 16576 Parm.154.e.5 : νεώτερον ἄρα γεγονὸς πρεσβύτερον γίγνεται πρὸς τὸ πρό– 16577 Parm.154.e.6 : τερον γεγονός τε καὶ πρεσβύτερον ὄν, ἔστι δὲ οὐδέποτε 16578 Parm.154.e.7 : πρεσβύτερον, ἀλλὰ γίγνεται ἀεὶ ἐκείνου πρεσβύτερον· ἐκεῖνο 16579 Parm.154.e.8 : μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ νεώτερον ἐπιδίδωσιν, τὸ δ´ ἐπὶ τὸ πρεσβύ– 16580 Parm.155.a.1 : τερον. τὸ δ´ αὖ πρεσβύτερον τοῦ νεωτέρου νεώτερον γίγνεται 16581 Parm.155.a.2 : ὡσαύτως. ἰόντε γὰρ αὐτοῖν εἰς τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον 16582 Parm.155.a.3 : ἀλλήλοιν γίγνεσθον, τὸ μὲν νεώτερον πρεσβύτερον τοῦ 16583 Parm.155.a.4 : πρεσβυτέρου, τὸ δὲ πρεσβύτερον νεώτερον τοῦ νεωτέρου· 16584 Parm.155.a.5 : γενέσθαι δὲ οὐκ ἂν οἵω τε εἴτην. εἰ γὰρ γένοιντο, οὐκ 16585 Parm.155.a.6 : ἂν ἔτι γίγνοιντο, ἀλλ´ εἶεν ἄν. νῦν δὲ γίγνονται μὲν 16586 Parm.155.a.7 : πρεσβύτερα ἀλλήλων καὶ νεώτερα· τὸ μὲν ἓν τῶν ἄλλων 16587 Parm.155.a.8 : νεώτερον γίγνεται, ὅτι πρεσβύτερον ἐφάνη ὂν καὶ πρότερον 16588 Parm.155.b.1 : γεγονός, τὰ δὲ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πρεσβύτερα, ὅτι ὕστερα 16589 Parm.155.b.2 : γέγονε. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ τἆλλα οὕτω πρὸς 16590 Parm.155.b.3 : τὸ ἓν ἴσχει, ἐπειδήπερ αὐτοῦ πρεσβύτερα ἐφάνη καὶ πρό– 16591 Parm.155.b.4 : τερα γεγονότα. {—} Φαίνεται γὰρ οὖν οὕτως. {—} Οὐκοῦν ᾗ μὲν 16592 Parm.155.b.5 : οὐδὲν ἕτερον ἑτέρου πρεσβύτερον γίγνεται οὐδὲ νεώτερον, 16593 Parm.155.b.6 : κατὰ τὸ ἴσῳ ἀριθμῷ ἀλλήλων ἀεὶ διαφέρειν, οὔτε τὸ ἓν 16594 Parm.155.b.7 : τῶν ἄλλων πρεσβύτερον γίγνοιτ´ ἂν οὐδὲ νεώτερον, οὔτε 16595 Parm.155.b.8 : τἆλλα τοῦ ἑνός· ᾗ δὲ ἄλλῳ ἀεὶ μορίῳ διαφέρειν ἀνάγκη 16596 Parm.155.c.1 : τὰ πρότερα τῶν ὑστέρων γενόμενα καὶ τὰ ὕστερα τῶν 16597 Parm.155.c.2 : προτέρων, ταύτῃ δὴ ἀνάγκη πρεσβύτερά τε καὶ νεώτερα 16598 Parm.155.c.3 : ἀλλήλων γίγνεσθαι τά τε ἄλλα τοῦ ἑνὸς καὶ τὸ ἓν τῶν 16599 Parm.155.c.4 : ἄλλων; {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Κατὰ δὴ πάντα ταῦτα τὸ ἓν αὐτό 16600 Parm.155.c.5 : τε αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ἔστι 16601 Parm.155.c.6 : τε καὶ γίγνεται, καὶ οὔτε πρεσβύτερον οὔτε νεώτερον οὔτ´ 16602 Parm.155.c.7 : ἔστιν οὔτε γίγνεται οὔτε αὑτοῦ οὔτε τῶν ἄλλων. {—} Παν– 16603 Parm.155.c.8 : τελῶς μὲν οὖν. {—} Ἐπειδὴ δὲ χρόνου μετέχει τὸ ἓν καὶ τοῦ 16604 Parm.155.d.1 : πρεσβύτερόν τε καὶ νεώτερον γίγνεσθαι, ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη καὶ 16605 Parm.155.d.2 : τοῦ ποτὲ μετέχειν καὶ τοῦ ἔπειτα καὶ τοῦ νῦν, εἴπερ χρόνου 16606 Parm.155.d.3 : μετέχει; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἦν ἄρα τὸ ἓν καὶ ἔστι καὶ ἔσται καὶ 16607 Parm.155.d.4 : ἐγίγνετο καὶ γίγνεται καὶ γενήσεται. {—} Τί μήν; {—} Καὶ εἴη ἄν 16608 Parm.155.d.5 : τι ἐκείνῳ καὶ ἐκείνου, καὶ ἦν καὶ ἔστιν καὶ ἔσται. {—} Πάνυ 16609 Parm.155.d.6 : γε. {—} Καὶ ἐπιστήμη δὴ εἴη ἂν αὐτοῦ καὶ δόξα καὶ αἴσθησις, 16610 Parm.155.d.7 : εἴπερ καὶ νῦν ἡμεῖς περὶ αὐτοῦ πάντα ταῦτα πράττομεν. {—} 16611 Parm.155.d.8 : Ὀρθῶς λέγεις. {—} Καὶ ὄνομα δὴ καὶ λόγος ἔστιν αὐτῷ, καὶ 16612 Parm.155.e.1 : ὀνομάζεται καὶ λέγεται· καὶ ὅσαπερ καὶ περὶ τὰ ἄλλα τῶν 16613 Parm.155.e.2 : τοιούτων τυγχάνει ὄντα, καὶ περὶ τὸ ἓν ἔστιν. {—} Παντελῶς 16614 Parm.155.e.3 : μὲν οὖν ἔχει οὕτως. 16615 Parm.155.e.3 : 16616 Parm.155.e.4 : Ἔτι δὴ τὸ τρίτον λέγωμεν. <20τὸ ἓν εἰ ἔστιν>20 οἷον 16617 Parm.155.e.5 : διεληλύθαμεν, ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη αὐτό, ἕν τε ὂν καὶ πολλὰ καὶ 16618 Parm.155.e.6 : μήτε ἓν μήτε πολλὰ καὶ μετέχον χρόνου, ὅτι μὲν ἔστιν ἕν, 16619 Parm.155.e.7 : οὐσίας μετέχειν ποτέ, ὅτι δ´ οὐκ ἔστι, μὴ μετέχειν αὖ ποτε 16620 Parm.155.e.8 : οὐσίας; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἆρ´ οὖν, ὅτε μετέχει, οἷόν τε ἔσται 16621 Parm.155.e.9 : τότε μὴ μετέχειν, ἢ ὅτε μὴ μετέχει, μετέχειν; {—} Οὐχ οἷόν 16622 Parm.155.e.10 : τε. {—} Ἐν ἄλλῳ ἄρα χρόνῳ μετέχει καὶ ἐν ἄλλῳ οὐ μετέχει· 16623 Parm.155.e.11 : οὕτω γὰρ ἂν μόνως τοῦ αὐτοῦ μετέχοι τε καὶ οὐ μετέχοι. {—} 16624 Parm.156.a.1 : Ὀρθῶς. {—} Οὐκοῦν ἔστι καὶ οὗτος χρόνος, ὅτε μεταλαμβάνει 16625 Parm.156.a.2 : τοῦ εἶναι καὶ ὅτε ἀπαλλάττεται αὐτοῦ; ἢ πῶς οἷόν τε ἔσται 16626 Parm.156.a.3 : τοτὲ μὲν ἔχειν τὸ αὐτό, τοτὲ δὲ μὴ ἔχειν, ἐὰν μή ποτε καὶ 16627 Parm.156.a.4 : λαμβάνῃ αὐτὸ καὶ ἀφίῃ; {—} Οὐδαμῶς. {—} Τὸ δὴ οὐσίας μετα– 16628 Parm.156.a.5 : λαμβάνειν ἆρά γε οὐ γίγνεσθαι καλεῖς; {—} Ἔγωγε. {—} Τὸ δὲ 16629 Parm.156.a.6 : ἀπαλλάττεσθαι οὐσίας ἆρα οὐκ ἀπόλλυσθαι; {—} Καὶ πάνυ γε. 16630 Parm.156.a.7 : {—} Τὸ ἓν δή, ὡς ἔοικε, λαμβάνον τε καὶ ἀφιὲν οὐσίαν γίγνεταί 16631 Parm.156.b.1 : τε καὶ ἀπόλλυται. {—} Ἀνάγκη. {—} Ἓν δὲ καὶ πολλὰ ὂν καὶ 16632 Parm.156.b.2 : γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον ἆρ´ οὐχ, ὅταν μὲν γίγνηται ἕν, 16633 Parm.156.b.3 : τὸ πολλὰ εἶναι ἀπόλλυται, ὅταν δὲ πολλά, τὸ ἓν εἶναι 16634 Parm.156.b.4 : ἀπόλλυται; {—} Πάνυ γε. {—} Ἓν δὲ γιγνόμενον καὶ πολλὰ ἆρ´ 16635 Parm.156.b.5 : οὐκ ἀνάγκη διακρίνεσθαί τε καὶ συγκρίνεσθαι; {—} Πολλή γε. {—} 16636 Parm.156.b.6 : Καὶ μὴν ἀνόμοιόν γε καὶ ὅμοιον ὅταν γίγνηται, ὁμοιοῦσθαί 16637 Parm.156.b.7 : τε καὶ ἀνομοιοῦσθαι; {—} Ναί. {—} Καὶ ὅταν μεῖζον καὶ ἔλαττον 16638 Parm.156.b.8 : καὶ ἴσον, αὐξάνεσθαί τε καὶ φθίνειν καὶ ἰσοῦσθαι; {—} Οὕτως. 16639 Parm.156.c.1 : {—} Ὅταν δὲ κινούμενόν τε ἵστηται καὶ ὅταν ἑστὸς ἐπὶ τὸ 16640 Parm.156.c.2 : κινεῖσθαι μεταβάλλῃ, δεῖ δήπου αὐτό γε μηδ´ ἐν ἑνὶ χρόνῳ 16641 Parm.156.c.3 : εἶναι. {—} Πῶς δή; {—} Ἑστός τε πρότερον ὕστερον κινεῖσθαι καὶ 16642 Parm.156.c.4 : πρότερον κινούμενον ὕστερον ἑστάναι, ἄνευ μὲν τοῦ μετα– 16643 Parm.156.c.5 : βάλλειν οὐχ οἷόν τε ἔσται ταῦτα πάσχειν. {—} Πῶς γάρ; {—} 16644 Parm.156.c.6 : Χρόνος δέ γε οὐδεὶς ἔστιν, ἐν ᾧ τι οἷόν τε ἅμα μήτε κινεῖσθαι 16645 Parm.156.c.7 : μήτε ἑστάναι. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ἀλλ´ οὐδὲ μὴν μεταβάλλει 16646 Parm.156.c.8 : ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν. {—} Οὐκ εἰκός. {—} Πότ´ οὖν μεταβάλλει; 16647 Parm.156.c.9 : οὔτε γὰρ ἑστὸς ὂν οὔτε κινούμενον μεταβάλλει, οὔτε ἐν 16648 Parm.156.d.1 : χρόνῳ ὄν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ἆρ´ οὖν ἔστι τὸ ἄτοπον τοῦτο, 16649 Parm.156.d.2 : ἐν ᾧ τότ´ ἂν εἴη, ὅτε μεταβάλλει; {—} Τὸ ποῖον δή; {—} Τὸ 16650 Parm.156.d.3 : ἐξαίφνης. τὸ γὰρ ἐξαίφνης τοιόνδε τι ἔοικε σημαίνειν, ὡς 16651 Parm.156.d.4 : ἐξ ἐκείνου μεταβάλλον εἰς ἑκάτερον. οὐ γὰρ ἔκ γε τοῦ 16652 Parm.156.d.5 : ἑστάναι ἑστῶτος ἔτι μεταβάλλει, οὐδ´ ἐκ τῆς κινήσεως 16653 Parm.156.d.6 : κινουμένης ἔτι μεταβάλλει· ἀλλὰ ἡ ἐξαίφνης αὕτη φύσις 16654 Parm.156.d.7 : ἄτοπός τις ἐγκάθηται μεταξὺ τῆς κινήσεώς τε καὶ στάσεως, 16655 Parm.156.e.1 : ἐν χρόνῳ οὐδενὶ οὖσα, καὶ εἰς ταύτην δὴ καὶ ἐκ ταύτης τό τε 16656 Parm.156.e.2 : κινούμενον μεταβάλλει ἐπὶ τὸ ἑστάναι καὶ τὸ ἑστὸς ἐπὶ τὸ 16657 Parm.156.e.3 : κινεῖσθαι. {—} Κινδυνεύει. {—} Καὶ τὸ ἓν δή, εἴπερ ἕστηκέ τε καὶ 16658 Parm.156.e.4 : κινεῖται, μεταβάλλοι ἂν ἐφ´ ἑκάτερα—μόνως γὰρ ἂν οὕτως 16659 Parm.156.e.5 : ἀμφότερα ποιοῖ—μεταβάλλον δ´ ἐξαίφνης μεταβάλλει, καὶ 16660 Parm.156.e.6 : ὅτε μεταβάλλει, ἐν οὐδενὶ χρόνῳ ἂν εἴη, οὐδὲ κινοῖτ´ ἂν 16661 Parm.156.e.7 : τότε, οὐδ´ ἂν σταίη. {—} Οὐ γάρ. {—} Ἆρ´ οὖν οὕτω καὶ πρὸς τὰς 16662 Parm.156.e.8 : ἄλλας μεταβολὰς ἔχει, ὅταν ἐκ τοῦ εἶναι εἰς τὸ ἀπόλλυσθαι 16663 Parm.157.a.1 : μεταβάλλῃ ἢ ἐκ τοῦ μὴ εἶναι εἰς τὸ γίγνεσθαι, μεταξύ 16664 Parm.157.a.2 : τινων τότε γίγνεται κινήσεών τε καὶ στάσεων, καὶ οὔτε 16665 Parm.157.a.3 : ἔστι τότε οὔτε οὐκ ἔστι, οὔτε γίγνεται οὔτε ἀπόλλυται; 16666 Parm.157.a.4 : {—} Ἔοικε γοῦν. {—} Κατὰ δὴ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ ἐξ ἑνὸς 16667 Parm.157.a.5 : ἐπὶ πολλὰ ἰὸν καὶ ἐκ πολλῶν ἐφ´ ἓν οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε 16668 Parm.157.a.6 : πολλά, οὔτε διακρίνεται οὔτε συγκρίνεται. καὶ ἐξ ὁμοίου 16669 Parm.157.a.7 : ἐπὶ ἀνόμοιον καὶ ἐξ ἀνομοίου ἐπὶ ὅμοιον ἰὸν οὔτε ὅμοιον 16670 Parm.157.a.8 : οὔτε ἀνόμοιον, οὔτε ὁμοιούμενον οὔτε ἀνομοιούμενον· καὶ 16671 Parm.157.b.1 : ἐκ σμικροῦ ἐπὶ μέγα καὶ ἐπὶ ἴσον καὶ εἰς τὰ ἐναντία 16672 Parm.157.b.2 : ἰὸν οὔτε σμικρὸν οὔτε μέγα οὔτε ἴσον, οὔτε αὐξανόμενον 16673 Parm.157.b.3 : οὔτε φθῖνον οὔτε ἰσούμενον εἴη ἄν. {—} Οὐκ ἔοικε. {—} Ταῦτα 16674 Parm.157.b.4 : δὴ τὰ παθήματα πάντ´ ἂν πάσχοι τὸ ἕν, εἰ ἔστιν. {—} Πῶς 16675 Parm.157.b.5 : δ´ οὔ; 16676 Parm.157.b.5 : 16677 Parm.157.b.6 : Τί δὲ τοῖς ἄλλοις προσήκοι ἂν πάσχειν, <20ἓν εἰ ἔστιν>20, 16678 Parm.157.b.7 : ἆρα οὐ σκεπτέον; {—} Σκεπτέον. {—} Λέγωμεν δή, <20ἓν εἰ ἔστι>20, 16679 Parm.157.b.8 : τἆλλα τοῦ ἑνὸς τί χρὴ πεπονθέναι; {—} Λέγωμεν. {—} Οὐκοῦν 16680 Parm.157.b.9 : ἐπείπερ ἄλλα τοῦ ἑνός ἐστιν, οὔτε τὸ ἕν ἐστι τἆλλα· οὐ 16681 Parm.157.c.1 : γὰρ ἂν ἄλλα τοῦ ἑνὸς ἦν. {—} Ὀρθῶς. {—} Οὐδὲ μὴν στέρεταί 16682 Parm.157.c.2 : γε παντάπασι τοῦ ἑνὸς τἆλλα, ἀλλὰ μετέχει πῃ. {—} Πῇ δή; {—} 16683 Parm.157.c.3 : Ὅτι που τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς μόρια ἔχοντα ἄλλα ἐστίν· εἰ γὰρ 16684 Parm.157.c.4 : μόρια μὴ ἔχοι, παντελῶς ἂν ἓν εἴη. {—} Ὀρθῶς. {—} Μόρια δέ 16685 Parm.157.c.5 : γε, φαμέν, τούτου ἐστὶν ὃ ἂν ὅλον ᾖ. {—} Φαμὲν γάρ. {—} Ἀλλὰ 16686 Parm.157.c.6 : μὴν τό γε ὅλον ἓν ἐκ πολλῶν ἀνάγκη εἶναι, οὗ ἔσται μόρια 16687 Parm.157.c.7 : τὰ μόρια· ἕκαστον γὰρ τῶν μορίων οὐ πολλῶν μόριον χρὴ 16688 Parm.157.c.8 : εἶναι, ἀλλὰ ὅλου. {—} Πῶς τοῦτο; {—} Εἴ τι πολλῶν μόριον εἴη, 16689 Parm.157.d.1 : ἐν οἷς αὐτὸ εἴη, ἑαυτοῦ τε δήπου μόριον ἔσται, ὅ ἐστιν 16690 Parm.157.d.2 : ἀδύνατον, καὶ τῶν ἄλλων δὴ ἑνὸς ἑκάστου, εἴπερ καὶ πάντων. 16691 Parm.157.d.3 : ἑνὸς γὰρ μὴ ὂν μόριον, πλὴν τούτου τῶν ἄλλων ἔσται, καὶ 16692 Parm.157.d.4 : οὕτως ἑνὸς ἑκάστου οὐκ ἔσται μόριον, μὴ ὂν δὲ μόριον ἑκάστου 16693 Parm.157.d.5 : οὐδενὸς τῶν πολλῶν ἔσται. μηδενὸς δὲ ὂν πάντων τούτων 16694 Parm.157.d.6 : τι εἶναι, ὧν οὐδενὸς οὐδέν ἐστι, καὶ μόριον καὶ ἄλλο ὁτιοῦν 16695 Parm.157.d.7 : ἀδύνατον [εἶναι]. {—} Φαίνεταί γε δή. {—} Οὐκ ἄρα τῶν πολλῶν 16696 Parm.157.d.8 : οὐδὲ πάντων τὸ μόριον μόριον, ἀλλὰ μιᾶς τινὸς ἰδέας καὶ 16697 Parm.157.e.1 : ἑνός τινος ὃ καλοῦμεν ὅλον, ἐξ ἁπάντων ἓν τέλειον γεγονός, 16698 Parm.157.e.2 : τούτου μόριον ἂν τὸ μόριον εἴη. {—} Παντάπασι μὲν οὖν. {—} Εἰ 16699 Parm.157.e.3 : ἄρα τἆλλα μόρια ἔχει, κἂν τοῦ ὅλου τε καὶ ἑνὸς μετέχοι. {—} 16700 Parm.157.e.4 : Πάνυ γε. {—} Ἓν ἄρα ὅλον τέλειον μόρια ἔχον ἀνάγκη εἶναι 16701 Parm.157.e.5 : τἆλλα τοῦ ἑνός. {—} Ἀνάγκη. {—} Καὶ μὴν καὶ περὶ τοῦ μορίου γε 16702 Parm.157.e.6 : ἑκάστου ὁ αὐτὸς λόγος· καὶ γὰρ τοῦτο ἀνάγκη μετέχειν 16703 Parm.158.a.1 : τοῦ ἑνός. εἰ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν μόριόν ἐστι, τό γε ἕκαστον 16704 Parm.158.a.2 : εἶναι ἓν δήπου σημαίνει, ἀφωρισμένον μὲν τῶν ἄλλων, καθ´ 16705 Parm.158.a.3 : αὑτὸ δὲ ὄν, εἴπερ ἕκαστον ἔσται. {—} Ὀρθῶς. {—} Μετέχοι δέ γε 16706 Parm.158.a.4 : ἂν τοῦ ἑνὸς δῆλον ὅτι ἄλλο ὂν ἢ ἕν· οὐ γὰρ ἂν μετεῖχεν, 16707 Parm.158.a.5 : ἀλλ´ ἦν ἂν αὐτὸ ἕν. νῦν δὲ ἑνὶ μὲν εἶναι πλὴν αὐτῷ τῷ ἑνὶ 16708 Parm.158.a.6 : ἀδύνατόν που. {—} Ἀδύνατον. {—} Μετέχειν δέ γε τοῦ ἑνὸς ἀνάγκη 16709 Parm.158.a.7 : τῷ τε ὅλῳ καὶ τῷ μορίῳ. τὸ μὲν γὰρ ἓν ὅλον ἔσται, οὗ 16710 Parm.158.a.8 : μόρια τὰ μόρια· τὸ δ´ αὖ ἕκαστον ἓν μόριον τοῦ ὅλου, ὃ ἂν ᾖ 16711 Parm.158.b.1 : μόριον ὅλου. {—} Οὕτως. {—} Οὐκοῦν ἕτερα ὄντα τοῦ ἑνὸς μεθέξει 16712 Parm.158.b.2 : τὰ μετέχοντα αὐτοῦ; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τὰ δ´ ἕτερα τοῦ ἑνὸς 16713 Parm.158.b.3 : πολλά που ἂν εἴη· εἰ γὰρ μήτε ἓν μήτε ἑνὸς πλείω εἴη 16714 Parm.158.b.4 : τἆλλα τοῦ ἑνός, οὐδὲν ἂν εἴη. {—} Οὐ γὰρ οὖν. 16715 Parm.158.b.5 : Ἐπεὶ δέ γε πλείω ἑνός ἐστι τά τε τοῦ ἑνὸς μορίου καὶ τὰ 16716 Parm.158.b.6 : τοῦ ἑνὸς ὅλου μετέχοντα, οὐκ ἀνάγκη ἤδη πλήθει ἄπειρα 16717 Parm.158.b.7 : εἶναι αὐτά γε ἐκεῖνα τὰ μεταλαμβάνοντα τοῦ ἑνός; {—} Πῶς; {—} 16718 Parm.158.b.8 : Ὧδε ἴδωμεν. ἄλλο τι οὐχ ἓν ὄντα οὐδὲ μετέχοντα τοῦ ἑνὸς 16719 Parm.158.b.9 : τότε, ὅτε μεταλαμβάνει αὐτοῦ, μεταλαμβάνει; {—} Δῆλα δή. {—} 16720 Parm.158.c.1 : Οὐκοῦν πλήθη ὄντα, ἐν οἷς τὸ ἓν οὐκ ἔνι; {—} Πλήθη μέντοι. 16721 Parm.158.c.2 : {—} Τί οὖν; εἰ ἐθέλοιμεν τῇ διανοίᾳ τῶν τοιούτων ἀφελεῖν ὡς 16722 Parm.158.c.3 : οἷοί τέ ἐσμεν ὅτι ὀλίγιστον, οὐκ ἀνάγκη καὶ τὸ ἀφαιρεθὲν 16723 Parm.158.c.4 : ἐκεῖνο, εἴπερ τοῦ ἑνὸς μὴ μετέχοι, πλῆθος εἶναι καὶ οὐχ ἕν; {—} 16724 Parm.158.c.5 : Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν οὕτως ἀεὶ σκοποῦντες αὐτὴν καθ´ αὑτὴν 16725 Parm.158.c.6 : τὴν ἑτέραν φύσιν τοῦ εἴδους ὅσον ἂν αὐτῆς ἀεὶ ὁρῶμεν ἄπειρον 16726 Parm.158.c.7 : ἔσται πλήθει; {—} Παντάπασι μὲν οὖν. {—} Καὶ μὴν ἐπειδάν γε 16727 Parm.158.d.1 : ἓν ἕκαστον μόριον μόριον γένηται, πέρας ἤδη ἔχει πρὸς 16728 Parm.158.d.2 : ἄλληλα καὶ πρὸς τὸ ὅλον, καὶ τὸ ὅλον πρὸς τὰ μόρια. {—} 16729 Parm.158.d.3 : Κομιδῇ μὲν οὖν. {—} Τοῖς ἄλλοις δὴ τοῦ ἑνὸς συμβαίνει ἐκ μὲν 16730 Parm.158.d.4 : τοῦ ἑνὸς καὶ ἐξ ἑαυτῶν κοινωνησάντων, ὡς ἔοικεν, ἕτερόν τι 16731 Parm.158.d.5 : γίγνεσθαι ἐν ἑαυτοῖς, ὃ δὴ πέρας παρέσχε πρὸς ἄλληλα· ἡ 16732 Parm.158.d.6 : δ´ ἑαυτῶν φύσις καθ´ ἑαυτὰ ἀπειρίαν. {—} Φαίνεται. {—} Οὕτω δὴ 16733 Parm.158.d.7 : τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς καὶ ὅλα καὶ κατὰ μόρια ἄπειρά τέ ἐστι 16734 Parm.158.d.8 : καὶ πέρατος μετέχει. {—} Πάνυ γε. 16735 Parm.158.e.1 : Οὐκοῦν καὶ ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια ἀλλήλοις τε καὶ ἑαυτοῖς; 16736 Parm.158.e.2 : {—} Πῇ δή; {—} Ἧι μέν που ἄπειρά ἐστι κατὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν 16737 Parm.158.e.3 : πάντα, ταὐτὸν πεπονθότα ἂν εἴη ταύτῃ. {—} Πάνυ γε. {—} Καὶ μὴν 16738 Parm.158.e.4 : ᾗ γε ἅπαντα πέρατος μετέχει, καὶ ταύτῃ πάντ´ ἂν εἴη ταὐτὸν 16739 Parm.158.e.5 : πεπονθότα. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Ἧι δέ γε πεπερασμένα τε εἶναι 16740 Parm.158.e.6 : καὶ ἄπειρα πέπονθεν, ἐναντία πάθη ἀλλήλοις ὄντα ταῦτα τὰ 16741 Parm.159.a.1 : πάθη πέπονθεν. {—} Ναί. {—} Τὰ δ´ ἐναντία γε ὡς οἷόν τε ἀνο– 16742 Parm.159.a.2 : μοιότατα. {—} Τί μήν; {—} Κατὰ μὲν ἄρα ἑκάτερον τὸ πάθος 16743 Parm.159.a.3 : ὅμοια ἂν εἴη αὐτά τε αὑτοῖς καὶ ἀλλήλοις, κατὰ δ´ ἀμφότερα 16744 Parm.159.a.4 : ἀμφοτέρως ἐναντιώτατά τε καὶ ἀνομοιότατα. {—} Κινδυνεύει. {—} 16745 Parm.159.a.5 : Οὕτω δὴ τὰ ἄλλα αὐτά τε αὑτοῖς καὶ ἀλλήλοις ὅμοιά τε καὶ 16746 Parm.159.a.6 : ἀνόμοια ἂν εἴη. {—} Οὕτως. {—} Καὶ ταὐτὰ δὴ καὶ ἕτερα ἀλλήλων, 16747 Parm.159.a.7 : καὶ κινούμενα καὶ ἑστῶτα, καὶ πάντα τὰ ἐναντία πάθη οὐκέτι 16748 Parm.159.a.8 : χαλεπῶς εὑρήσομεν πεπονθότα τἆλλα τοῦ ἑνός, ἐπείπερ καὶ 16749 Parm.159.b.1 : ταῦτα ἐφάνη πεπονθότα. {—} Ὀρθῶς λέγεις. 16750 Parm.159.b.1 : 16751 Parm.159.b.2 : Οὐκοῦν, εἰ ταῦτα μὲν ἤδη ἐῷμεν ὡς φανερά, ἐπισκοποῖμεν 16752 Parm.159.b.3 : δὲ πάλιν <20ἓν εἰ ἔστιν>20, ἆρα καὶ οὐχ οὕτως ἔχει τὰ ἄλλα τοῦ 16753 Parm.159.b.4 : ἑνὸς ἢ οὕτω μόνον; {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Λέγωμεν δὴ ἐξ ἀρχῆς 16754 Parm.159.b.5 : <20ἓν εἰ ἔστι>20, τί χρὴ τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πεπονθέναι. {—} Λέγωμεν 16755 Parm.159.b.6 : γάρ. {—} Ἆρ´ οὖν οὐ χωρὶς μὲν τὸ ἓν τῶν ἄλλων, χωρὶς δὲ 16756 Parm.159.b.7 : τἆλλα τοῦ ἑνὸς εἶναι; {—} Τί δή; {—} Ὅτι που οὐκ ἔστι παρὰ 16757 Parm.159.b.8 : ταῦτα ἕτερον, ὃ ἄλλο μέν ἐστι τοῦ ἑνός, ἄλλο δὲ τῶν ἄλλων· 16758 Parm.159.c.1 : πάντα γὰρ εἴρηται, ὅταν ῥηθῇ τό τε ἓν καὶ τἆλλα. {—} Πάντα 16759 Parm.159.c.2 : γάρ. {—} Οὐκ ἄρα ἔτ´ ἔστιν ἕτερον τούτων, ἐν ᾧ τό τε ἓν ἂν 16760 Parm.159.c.3 : εἴη τῷ αὐτῷ καὶ τἆλλα. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐδέποτε ἄρα ἐν ταὐτῷ 16761 Parm.159.c.4 : ἐστι τὸ ἓν καὶ τἆλλα. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Χωρὶς ἄρα; {—} Ναί. {—} 16762 Parm.159.c.5 : Οὐδὲ μὴν μόριά γε ἔχειν φαμὲν τὸ ὡς ἀληθῶς ἕν. {—} Πῶς 16763 Parm.159.c.6 : γάρ; {—} Οὔτ´ ἄρα ὅλον εἴη ἂν τὸ ἓν ἐν τοῖς ἄλλοις οὔτε μόρια 16764 Parm.159.c.7 : αὐτοῦ, εἰ χωρίς τέ ἐστι τῶν ἄλλων καὶ μόρια μὴ ἔχει. {—} Πῶς 16765 Parm.159.d.1 : γάρ; {—} Οὐδενὶ ἄρα τρόπῳ μετέχοι ἂν τἆλλα τοῦ ἑνός, μήτε 16766 Parm.159.d.2 : κατὰ μόριόν τι αὐτοῦ μήτε κατὰ ὅλον μετέχοντα. {—} Οὐκ 16767 Parm.159.d.3 : ἔοικεν. {—} Οὐδαμῇ ἄρα ἓν τἆλλά ἐστιν, οὐδ´ ἔχει ἐν ἑαυτοῖς 16768 Parm.159.d.4 : ἓν οὐδέν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Οὐδ´ ἄρα πολλά ἐστι τἆλλα· ἓν 16769 Parm.159.d.5 : γὰρ ἂν ἦν ἕκαστον αὐτῶν μόριον τοῦ ὅλου, εἰ πολλὰ ἦν· 16770 Parm.159.d.6 : νῦν δὲ οὔτε ἓν οὔτε πολλὰ οὔτε ὅλον οὔτε μόριά ἐστι τἆλλα 16771 Parm.159.d.7 : τοῦ ἑνός, ἐπειδὴ αὐτοῦ οὐδαμῇ μετέχει. {—} Ὀρθῶς. {—} Οὐδ´ ἄρα 16772 Parm.159.d.8 : δύο οὐδὲ τρία οὔτε αὐτά ἐστι τὰ ἄλλα οὔτε ἔνεστιν ἐν αὐτοῖς, 16773 Parm.159.e.1 : εἴπερ τοῦ ἑνὸς πανταχῇ στέρεται. {—} Οὕτως. 16774 Parm.159.e.2 : Οὐδὲ ὅμοια ἄρα καὶ ἀνόμοια οὔτε αὐτά ἐστι τῷ ἑνὶ τὰ 16775 Parm.159.e.3 : ἄλλα, οὔτε ἔνεστιν ἐν αὐτοῖς ὁμοιότης καὶ ἀνομοιότης· εἰ 16776 Parm.159.e.4 : γὰρ ὅμοια καὶ ἀνόμοια αὐτὰ εἴη ἢ ἔχοι ἐν ἑαυτοῖς ὁμοιότητα 16777 Parm.159.e.5 : καὶ ἀνομοιότητα, δύο που εἴδη ἐναντία ἀλλήλοις ἔχοι ἂν ἐν 16778 Parm.159.e.6 : ἑαυτοῖς τὰ ἄλλα τοῦ ἑνός. {—} Φαίνεται. {—} Ἦν δέ γε ἀδύνατον 16779 Parm.159.e.7 : δυοῖν τινοῖν μετέχειν ἃ μηδ´ ἑνὸς μετέχοι. {—} Ἀδύνατον. {—} 16780 Parm.159.e.8 : Οὔτ´ ἄρα ὅμοια οὔτ´ ἀνόμοιά ἐστιν οὔτ´ ἀμφότερα τἆλλα. 16781 Parm.160.a.1 : ὅμοια μὲν γὰρ ἂν ὄντα ἢ ἀνόμοια ἑνὸς ἂν τοῦ ἑτέρου εἴδους 16782 Parm.160.a.2 : μετέχοι, ἀμφότερα δὲ ὄντα δυοῖν τοῖν ἐναντίοιν· ταῦτα δὲ 16783 Parm.160.a.3 : ἀδύνατον ἐφάνη. {—} Ἀληθῆ. 16784 Parm.160.a.4 : Οὐδ´ ἄρα τὰ αὐτὰ οὐδ´ ἕτερα, οὐδὲ κινούμενα οὐδὲ ἑστῶτα, 16785 Parm.160.a.5 : οὐδὲ γιγνόμενα οὐδὲ ἀπολλύμενα, οὐδὲ μείζω οὐδὲ ἐλάττω 16786 Parm.160.a.6 : οὐδὲ ἴσα· οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν πέπονθε τῶν τοιούτων· εἰ γάρ 16787 Parm.160.a.7 : τι τοιοῦτον πεπονθέναι ὑπομένει τὰ ἄλλα, καὶ ἑνὸς καὶ δυοῖν 16788 Parm.160.a.8 : καὶ τριῶν καὶ περιττοῦ καὶ ἀρτίου μεθέξει, ὧν αὐτοῖς ἀδύνατον 16789 Parm.160.b.1 : ἐφάνη μετέχειν τοῦ ἑνός γε πάντῃ πάντως στερομένοις. {—} 16790 Parm.160.b.2 : Ἀληθέστατα. {—} Οὕτω δὴ ἓν εἰ ἔστιν, πάντα τέ ἐστι τὸ ἓν 16791 Parm.160.b.3 : καὶ οὐδὲ ἕν ἐστι καὶ πρὸς ἑαυτὸ καὶ πρὸς τὰ ἄλλα ὡσαύτως. 16792 Parm.160.b.4 : {—} Παντελῶς μὲν οὖν. 16793 Parm.160.b.4 : 16794 Parm.160.b.5 : Εἶεν· εἰ δὲ δὴ μὴ ἔστι τὸ ἕν, τί χρὴ συμβαίνειν ἆρ´ οὐ 16795 Parm.160.b.6 : σκεπτέον μετὰ τοῦτο; {—} Σκεπτέον γάρ. {—} Τίς οὖν ἂν εἴη αὕτη 16796 Parm.160.b.7 : ἡ ὑπόθεσις, <20εἰ ἓν μὴ ἔστιν>20; ἆρά τι διαφέρει τῆσδε, <20εἰ μὴ 16797 Parm.160.b.8 : ἓν μὴ ἔστιν>20; {—} Διαφέρει μέντοι. {—} Διαφέρει μόνον, ἢ καὶ πᾶν 16798 Parm.160.c.1 : τοὐναντίον ἐστὶν εἰπεῖν <20εἰ μὴ ἓν μὴ ἔστι>20 τοῦ <20εἰ ἓν μὴ 16799 Parm.160.c.2 : ἔστιν>20; {—} Πᾶν τοὐναντίον. {—} Τί δ´ εἴ τις λέγοι εἰ μέγεθος 16800 Parm.160.c.3 : μὴ ἔστιν ἢ σμικρότης μὴ ἔστιν ἤ τι ἄλλο τῶν τοιούτων, 16801 Parm.160.c.4 : ἆρα ἐφ´ ἑκάστου ἂν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν τι λέγοι τὸ μὴ ὄν; {—} 16802 Parm.160.c.5 : Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν καὶ νῦν δηλοῖ ὅτι ἕτερον λέγει τῶν ἄλλων 16803 Parm.160.c.6 : τὸ μὴ ὄν, ὅταν εἴπῃ <20ἓν εἰ μὴ ἔστι>20, καὶ ἴσμεν ὃ λέγει; {—} 16804 Parm.160.c.7 : Ἴσμεν. {—} Πρῶτον μὲν ἄρα γνωστόν τι λέγει, ἔπειτα ἕτερον 16805 Parm.160.c.8 : τῶν ἄλλων, ὅταν εἴπῃ ἕν, εἴτε τὸ εἶναι αὐτῷ προσθεὶς εἴτε 16806 Parm.160.d.1 : τὸ μὴ εἶναι· οὐδὲν 〈γὰρ〉 ἧττον γιγνώσκεται, τί τὸ λεγόμενον 16807 Parm.160.d.2 : μὴ εἶναι, καὶ ὅτι διάφορον τῶν ἄλλων. ἢ οὔ; {—} Ἀνάγκη. {—} 16808 Parm.160.d.3 : Ὧδε ἄρα λεκτέον ἐξ ἀρχῆς, <20ἓν εἰ μὴ ἔστι>20, τί χρὴ εἶναι. 16809 Parm.160.d.4 : πρῶτον μὲν οὖν αὐτῷ τοῦτο ὑπάρχειν δεῖ, ὡς ἔοικεν, εἶναι 16810 Parm.160.d.5 : αὐτοῦ ἐπιστήμην, ἢ μηδὲ ὅτι λέγεται γιγνώσκεσθαι, ὅταν τις 16811 Parm.160.d.6 : εἴπῃ <20ἓν εἰ μὴ ἔστιν>20. {—} Ἀληθῆ. {—} Οὐκοῦν καὶ τὰ ἄλλα ἕτερα 16812 Parm.160.d.7 : αὐτοῦ εἶναι, ἢ μηδὲ ἐκεῖνο ἕτερον τῶν ἄλλων λέγεσθαι; {—} 16813 Parm.160.d.8 : Πάνυ γε. {—} Καὶ ἑτεροιότης ἄρα ἐστὶν αὐτῷ πρὸς τῇ ἐπιστήμῃ. 16814 Parm.160.e.1 : οὐ γὰρ τὴν τῶν ἄλλων ἑτεροιότητα λέγει, ὅταν τὸ ἓν ἕτερον 16815 Parm.160.e.2 : τῶν ἄλλων λέγῃ, ἀλλὰ τὴν ἐκείνου. {—} Φαίνεται. {—} Καὶ μὴν 16816 Parm.160.e.3 : τοῦ γε ἐκείνου καὶ τοῦ τινὸς καὶ τούτου καὶ τούτῳ καὶ τούτων 16817 Parm.160.e.4 : καὶ πάντων τῶν τοιούτων μετέχει τὸ μὴ ὂν ἕν· οὐ γὰρ ἂν 16818 Parm.160.e.5 : τὸ ἓν ἐλέγετο οὐδ´ ἂν τοῦ ἑνὸς ἕτερα, οὐδ´ ἐκείνῳ ἄν τι ἦν 16819 Parm.160.e.6 : οὐδ´ ἐκείνου, οὐδ´ ἄν τι ἐλέγετο, εἰ μήτε τοῦ τινὸς αὐτῷ μετῆν 16820 Parm.160.e.7 : μήτε τῶν ἄλλων τούτων. {—} Ὀρθῶς. {—} Εἶναι μὲν δὴ τῷ ἑνὶ 16821 Parm.160.e.8 : οὐχ οἷόν τε, εἴπερ γε μὴ ἔστι, μετέχειν δὲ πολλῶν οὐδὲν 16822 Parm.161.a.1 : κωλύει, ἀλλὰ καὶ ἀνάγκη, εἴπερ τό γε ἓν ἐκεῖνο καὶ μὴ ἄλλο 16823 Parm.161.a.2 : μὴ ἔστιν. εἰ μέντοι μήτε τὸ ἓν μήτ´ ἐκεῖνο μὴ ἔσται, ἀλλὰ 16824 Parm.161.a.3 : περὶ ἄλλου του ὁ λόγος, οὐδὲ φθέγγεσθαι δεῖ οὐδέν· εἰ δὲ τὸ 16825 Parm.161.a.4 : ἓν ἐκεῖνο καὶ μὴ ἄλλο ὑπόκειται μὴ εἶναι, καὶ τοῦ ἐκείνου 16826 Parm.161.a.5 : καὶ ἄλλων πολλῶν ἀνάγκη αὐτῷ μετεῖναι. {—} Καὶ πάνυ γε. 16827 Parm.161.a.6 : Καὶ ἀνομοιότης ἄρα ἐστὶν αὐτῷ πρὸς τὰ ἄλλα· τὰ γὰρ 16828 Parm.161.a.7 : ἄλλα τοῦ ἑνὸς ἕτερα ὄντα ἑτεροῖα καὶ εἴη ἄν. {—} Ναί. {—} Τὰ 16829 Parm.161.a.8 : δ´ ἑτεροῖα οὐκ ἀλλοῖα; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τὰ δ´ ἀλλοῖα οὐκ 16830 Parm.161.b.1 : ἀνόμοια; {—} Ἀνόμοια μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν εἴπερ τῷ ἑνὶ ἀνόμοιά 16831 Parm.161.b.2 : ἐστι, δῆλον ὅτι ἀνομοίῳ τά γε ἀνόμοια ἀνόμοια ἂν εἴη. {—} 16832 Parm.161.b.3 : Δῆλον. {—} Εἴη δὴ ἂν καὶ τῷ ἑνὶ ἀνομοιότης, πρὸς ἣν τὰ 16833 Parm.161.b.4 : ἄλλα ἀνόμοια αὐτῷ ἐστιν. {—} Ἔοικεν. {—} Εἰ δὲ δὴ τῶν ἄλλων 16834 Parm.161.b.5 : ἀνομοιότης ἔστιν αὐτῷ, ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη ἑαυτοῦ ὁμοιότητα 16835 Parm.161.b.6 : αὐτῷ εἶναι; {—} Πῶς; {—} Εἰ ἑνὸς ἀνομοιότης ἔστι τῷ ἑνί, οὐκ 16836 Parm.161.b.7 : ἄν που περὶ τοῦ τοιούτου ὁ λόγος εἴη οἵου τοῦ ἑνός, οὐδ´ ἂν 16837 Parm.161.b.8 : ἡ ὑπόθεσις εἴη περὶ ἑνός, ἀλλὰ περὶ ἄλλου ἢ ἑνός. {—} Πάνυ 16838 Parm.161.c.1 : γε. {—} Οὐ δεῖ δέ γε. {—} Οὐ δῆτα. {—} Δεῖ ἄρα ὁμοιότητα τῷ ἑνὶ 16839 Parm.161.c.2 : αὐτοῦ ἑαυτῷ εἶναι. {—} Δεῖ. 16840 Parm.161.c.3 : Καὶ μὴν οὐδ´ αὖ ἴσον γ´ ἐστὶ τοῖς ἄλλοις· εἰ γὰρ εἴη 16841 Parm.161.c.4 : ἴσον, εἴη τε ἂν ἤδη καὶ ὅμοιον ἂν εἴη αὐτοῖς κατὰ τὴν 16842 Parm.161.c.5 : ἰσότητα. ταῦτα δ´ ἀμφότερα ἀδύνατα, εἴπερ μὴ ἔστιν ἕν. {—} 16843 Parm.161.c.6 : Ἀδύνατα. {—} Ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστι τοῖς ἄλλοις ἴσον, ἆρα οὐκ 16844 Parm.161.c.7 : ἀνάγκη καὶ τἆλλα ἐκείνῳ μὴ ἴσα εἶναι; {—} Ἀνάγκη. {—} Τὰ δὲ 16845 Parm.161.c.8 : μὴ ἴσα οὐκ ἄνισα; {—} Ναί. {—} Τὰ δὲ ἄνισα οὐ τῷ ἀνίσῳ 16846 Parm.161.c.9 : ἄνισα; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Καὶ ἀνισότητος δὴ μετέχει τὸ ἕν, 16847 Parm.161.d.1 : πρὸς ἣν τἆλλα αὐτῷ ἐστιν ἄνισα; {—} Μετέχει. {—} Ἀλλὰ μέντοι 16848 Parm.161.d.2 : ἀνισότητός γε ἐστὶ μέγεθός τε καὶ σμικρότης. {—} Ἔστι γάρ. 16849 Parm.161.d.3 : {—} Ἔστιν ἄρα καὶ μέγεθός τε καὶ σμικρότης τῷ τοιούτῳ 16850 Parm.161.d.4 : ἑνί; {—} Κινδυνεύει. {—} Μέγεθος μὴν καὶ σμικρότης ἀεὶ ἀφέ– 16851 Parm.161.d.5 : στατον ἀλλήλοιν. {—} Πάνυ γε. {—} Μεταξὺ ἄρα τι αὐτοῖν ἀεί 16852 Parm.161.d.6 : ἐστιν. {—} Ἔστιν. {—} Ἔχεις οὖν τι ἄλλο εἰπεῖν μεταξὺ αὐτοῖν 16853 Parm.161.d.7 : ἢ ἰσότητα; {—} Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο. {—} Ὅτῳ ἄρα ἔστι μέγεθος καὶ 16854 Parm.161.d.8 : σμικρότης, ἔστι καὶ ἰσότης αὐτῷ μεταξὺ τούτοιν οὖσα. {—} 16855 Parm.161.e.1 : Φαίνεται. {—} Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι, ὡς ἔοικε, καὶ ἰσότητος ἂν 16856 Parm.161.e.2 : μετείη καὶ μεγέθους καὶ σμικρότητος. {—} Ἔοικεν. 16857 Parm.161.e.3 : Καὶ μὴν καὶ οὐσίας γε δεῖ αὐτὸ μετέχειν πῃ. {—} Πῶς 16858 Parm.161.e.4 : δή; {—} Ἔχειν αὐτὸ δεῖ οὕτως ὡς λέγομεν· εἰ γὰρ μὴ οὕτως ἔχει, 16859 Parm.161.e.5 : οὐκ ἂν ἀληθῆ λέγοιμεν ἡμεῖς λέγοντες τὸ ἓν μὴ εἶναι· εἰ 16860 Parm.161.e.6 : δὲ ἀληθῆ, δῆλον ὅτι ὄντα αὐτὰ λέγομεν. ἢ οὐχ οὕτως; {—} 16861 Parm.161.e.7 : Οὕτω μὲν οὖν. {—} Ἐπειδὴ δέ φαμεν ἀληθῆ λέγειν, ἀνάγκη 16862 Parm.162.a.1 : ἡμῖν φάναι καὶ ὄντα λέγειν. {—} Ἀνάγκη. {—} Ἔστιν ἄρα, ὡς 16863 Parm.162.a.2 : ἔοικε, τὸ ἓν οὐκ ὄν· εἰ γὰρ μὴ ἔσται μὴ ὄν, ἀλλά πῃ τοῦ 16864 Parm.162.a.3 : εἶναι ἀνήσει πρὸς τὸ μὴ εἶναι, εὐθὺς ἔσται ὄν. {—} Παντάπασι 16865 Parm.162.a.4 : μὲν οὖν. {—} Δεῖ ἄρα αὐτὸ δεσμὸν ἔχειν τοῦ μὴ εἶναι τὸ εἶναι 16866 Parm.162.a.5 : μὴ ὄν, εἰ μέλλει μὴ εἶναι, ὁμοίως ὥσπερ τὸ ὂν τὸ μὴ ὂν 16867 Parm.162.a.6 : ἔχειν μὴ εἶναι, ἵνα τελέως αὖ [εἶναι] ᾖ· οὕτως γὰρ ἂν τό τε 16868 Parm.162.a.7 : ὂν μάλιστ´ ἂν εἴη καὶ τὸ μὴ ὂν οὐκ ἂν εἴη, μετέχοντα τὸ 16869 Parm.162.a.8 : μὲν ὂν οὐσίας τοῦ εἶναι ὄν, μὴ οὐσίας δὲ τοῦ 〈μὴ〉 εἶναι μὴ 16870 Parm.162.b.1 : ὄν, εἰ μέλλει τελέως εἶναι, τὸ δὲ μὴ ὂν μὴ οὐσίας μὲν τοῦ μὴ 16871 Parm.162.b.2 : εἶναι [μὴ] ὄν, οὐσίας δὲ τοῦ εἶναι μὴ ὄν, εἰ καὶ τὸ μὴ ὂν αὖ 16872 Parm.162.b.3 : τελέως μὴ ἔσται. {—} Ἀληθέστατα. {—} Οὐκοῦν ἐπείπερ τῷ τε 16873 Parm.162.b.4 : ὄντι τοῦ μὴ εἶναι καὶ τῷ μὴ ὄντι τοῦ εἶναι μέτεστι, καὶ τῷ 16874 Parm.162.b.5 : ἑνί, ἐπειδὴ οὐκ ἔστι, τοῦ εἶναι ἀνάγκη μετεῖναι εἰς τὸ μὴ 16875 Parm.162.b.6 : εἶναι. {—} Ἀνάγκη. {—} Καὶ οὐσία δὴ φαίνεται τῷ ἑνί, εἰ μὴ 16876 Parm.162.b.7 : ἔστιν. {—} Φαίνεται. {—} Καὶ μὴ οὐσία ἄρα, εἴπερ μὴ ἔστιν. {—} 16877 Parm.162.b.8 : Πῶς δ´ οὔ; 16878 Parm.162.b.9 : Οἷόν τε οὖν τὸ ἔχον πως μὴ ἔχειν οὕτω, μὴ μεταβάλλον 16879 Parm.162.b.10 : ἐκ ταύτης τῆς ἕξεως; {—} Οὐχ οἷόν τε. {—} Πᾶν ἄρα τὸ τοιοῦτον 16880 Parm.162.c.1 : μεταβολὴν σημαίνει, ὃ ἂν οὕτω τε καὶ μὴ οὕτως ἔχῃ. {—} 16881 Parm.162.c.2 : Πῶς δ´ οὔ; {—} Μεταβολὴ δὲ κίνησις· ἢ τί φήσομεν; {—} Κίνη– 16882 Parm.162.c.3 : σις. {—} Οὐκοῦν τὸ ἓν ὄν τε καὶ οὐκ ὂν ἐφάνη; {—} Ναί. {—} Οὕτως 16883 Parm.162.c.4 : ἄρα καὶ οὐχ οὕτως ἔχον φαίνεται. {—} Ἔοικεν. {—} Καὶ κινού– 16884 Parm.162.c.5 : μενον ἄρα τὸ οὐκ ὂν ἓν πέφανται, ἐπείπερ καὶ μεταβολὴν 16885 Parm.162.c.6 : ἐκ τοῦ εἶναι ἐπὶ τὸ μὴ εἶναι ἔχον. {—} Κινδυνεύει. {—} Ἀλλὰ μὴν 16886 Parm.162.c.7 : εἰ μηδαμοῦ γέ ἐστι τῶν ὄντων, ὡς οὐκ ἔστιν εἴπερ μὴ ἔστιν, 16887 Parm.162.c.8 : οὐδ´ ἂν μεθίσταιτό ποθέν ποι. {—} Πῶς γάρ; {—} Οὐκ ἄρα τῷ γε 16888 Parm.162.d.1 : μεταβαίνειν κινοῖτ´ ἄν. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐδὲ μὴν ἐν τῷ αὐτῷ 16889 Parm.162.d.2 : ἂν στρέφοιτο· ταὐτοῦ γὰρ οὐδαμοῦ ἅπτεται. ὂν γὰρ ἐστὶ 16890 Parm.162.d.3 : τὸ ταὐτόν· τὸ δὲ μὴ ὂν ἔν τῳ τῶν ὄντων ἀδύνατον εἶναι. {—} 16891 Parm.162.d.4 : Ἀδύνατον γάρ. {—} Οὐκ ἄρα τὸ ἕν γε μὴ ὂν στρέφεσθαι ἂν 16892 Parm.162.d.5 : δύναιτο ἐν ἐκείνῳ ἐν ᾧ μὴ ἔστιν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Οὐδὲ μὴν 16893 Parm.162.d.6 : ἀλλοιοῦταί που τὸ ἓν ἑαυτοῦ, οὔτε τὸ ὂν οὔτε τὸ μὴ ὄν· 16894 Parm.162.d.7 : οὐ γὰρ ἂν ἦν ὁ λόγος ἔτι περὶ τοῦ ἑνός, εἴπερ ἠλλοιοῦτο 16895 Parm.162.d.8 : αὐτὸ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ περὶ ἄλλου τινός. {—} Ὀρθῶς. {—} Εἰ δὲ μήτ´ 16896 Parm.162.d.9 : ἀλλοιοῦται μήτε ἐν ταὐτῷ στρέφεται μήτε μεταβαίνει, ἆρ´ 16897 Parm.162.e.1 : ἄν πῃ ἔτι κινοῖτο; {—} Πῶς γάρ; {—} Τό γε μὴν ἀκίνητον ἀνάγκη 16898 Parm.162.e.2 : ἡσυχίαν ἄγειν, τὸ δὲ ἡσυχάζον ἑστάναι. {—} Ἀνάγκη. {—} Τὸ ἓν 16899 Parm.162.e.3 : ἄρα, ὡς ἔοικεν, οὐκ ὂν ἕστηκέ τε καὶ κινεῖται. {—} Ἔοικεν. {—} 16900 Parm.162.e.4 : Καὶ μὴν εἴπερ γε κινεῖται, μεγάλη ἀνάγκη αὐτῷ ἀλλοιοῦ– 16901 Parm.163.a.1 : σθαι· ὅπῃ γὰρ ἄν τι κινηθῇ, κατὰ τοσοῦτον οὐκέθ´ ὡσαύτως 16902 Parm.163.a.2 : ἔχει ὡς εἶχεν, ἀλλ´ ἑτέρως. {—} Οὕτως. {—} Κινούμενον δὴ τὸ ἓν 16903 Parm.163.a.3 : καὶ ἀλλοιοῦται. {—} Ναί. {—} Καὶ μὴν μηδαμῇ γε κινούμενον 16904 Parm.163.a.4 : οὐδαμῇ ἂν ἀλλοιοῖτο. {—} Οὐ γάρ. {—} Ἧι μὲν ἄρα κινεῖται τὸ 16905 Parm.163.a.5 : οὐκ ὂν ἕν, ἀλλοιοῦται· ᾗ δὲ μὴ κινεῖται, οὐκ ἀλλοιοῦται. {—} 16906 Parm.163.a.6 : Οὐ γάρ. {—} Τὸ ἓν ἄρα μὴ ὂν ἀλλοιοῦταί τε καὶ οὐκ ἀλλοι– 16907 Parm.163.a.7 : οῦται. {—} Φαίνεται. {—} Τὸ δ´ ἀλλοιούμενον ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη 16908 Parm.163.a.8 : γίγνεσθαι μὲν ἕτερον ἢ πρότερον, ἀπόλλυσθαι δὲ ἐκ τῆς 16909 Parm.163.b.1 : προτέρας ἕξεως· τὸ δὲ μὴ ἀλλοιούμενον μήτε γίγνεσθαι 16910 Parm.163.b.2 : μήτε ἀπόλλυσθαι; {—} Ἀνάγκη. {—} Καὶ τὸ ἓν ἄρα μὴ ὂν ἀλλοιού– 16911 Parm.163.b.3 : μενον μὲν γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται, μὴ ἀλλοιούμενον δὲ 16912 Parm.163.b.4 : οὔτε γίγνεται οὔτε ἀπόλλυται· καὶ οὕτω τὸ ἓν μὴ ὂν γίγνεταί 16913 Parm.163.b.5 : τε καὶ ἀπόλλυται, καὶ οὔτε γίγνεται οὔτ´ ἀπόλλυται. {—} Οὐ 16914 Parm.163.b.6 : γὰρ οὖν. 16915 Parm.163.b.6 : 16916 Parm.163.b.7 : Αὖθις δὴ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἴωμεν πάλιν ὀψόμενοι εἰ ταὐτὰ 16917 Parm.163.b.8 : ἡμῖν φανεῖται ἅπερ καὶ νῦν ἢ ἕτερα. {—} Ἀλλὰ χρή. {—} Οὐκοῦν 16918 Parm.163.c.1 : <20ἓν εἰ μὴ ἔστι>20, φαμέν, τί χρὴ περὶ αὐτοῦ συμβαίνειν; {—} 16919 Parm.163.c.2 : Ναί. {—} Τὸ δὲ μὴ ἔστιν ὅταν λέγωμεν, ἆρα μή τι ἄλλο 16920 Parm.163.c.3 : σημαίνει ἢ οὐσίας ἀπουσίαν τούτῳ ᾧ ἂν φῶμεν μὴ εἶναι; {—} 16921 Parm.163.c.4 : Οὐδὲν ἄλλο. {—} Πότερον οὖν, ὅταν φῶμεν μὴ εἶναί τι, πὼς 16922 Parm.163.c.5 : οὐκ εἶναί φαμεν αὐτό, πὼς δὲ εἶναι; ἢ τοῦτο τὸ μὴ ἔστι 16923 Parm.163.c.6 : λεγόμενον ἁπλῶς σημαίνει ὅτι οὐδαμῶς οὐδαμῇ ἔστιν οὐδέ 16924 Parm.163.c.7 : πῃ μετέχει οὐσίας τό γε μὴ ὄν; {—} Ἁπλούστατα μὲν οὖν. {—} 16925 Parm.163.c.8 : Οὔτε ἄρα εἶναι δύναιτο ἂν τὸ μὴ ὂν οὔτε ἄλλως οὐδαμῶς 16926 Parm.163.d.1 : οὐσίας μετέχειν. {—} Οὐ γάρ. {—} Τὸ δὲ γίγνεσθαι καὶ τὸ ἀπόλ– 16927 Parm.163.d.2 : λυσθαι μή τι ἄλλο ἦν ἢ τὸ μὲν οὐσίας μεταλαμβάνειν, τὸ 16928 Parm.163.d.3 : δ´ ἀπολλύναι οὐσίαν; {—} Οὐδὲν ἄλλο. {—} Ὧι δέ γε μηδὲν 16929 Parm.163.d.4 : τούτου μέτεστιν, οὔτ´ ἂν λαμβάνοι οὔτ´ ἀπολλύοι αὐτό. {—} 16930 Parm.163.d.5 : Πῶς γάρ; {—} Τῷ ἑνὶ ἄρα, ἐπειδὴ οὐδαμῇ ἔστιν, οὔτε ἑκτέον 16931 Parm.163.d.6 : οὔτε ἀπαλλακτέον οὔτε μεταληπτέον οὐσίας οὐδαμῶς. {—} 16932 Parm.163.d.7 : Εἰκός. {—} Οὔτε ἄρα ἀπόλλυται τὸ μὴ ὂν ἓν οὔτε γίγνεται, 16933 Parm.163.d.8 : ἐπείπερ οὐδαμῇ μετέχει οὐσίας. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Οὐδ´ ἄρ´ 16934 Parm.163.e.1 : ἀλλοιοῦται οὐδαμῇ· ἤδη γὰρ ἂν γίγνοιτό τε καὶ ἀπολλύοιτο 16935 Parm.163.e.2 : τοῦτο πάσχον. {—} Ἀληθῆ. {—} Εἰ δὲ μὴ ἀλλοιοῦται, οὐκ ἀνάγκη 16936 Parm.163.e.3 : μηδὲ κινεῖσθαι; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐδὲ μὴν ἑστάναι φήσομεν τὸ 16937 Parm.163.e.4 : μηδαμοῦ ὄν· τὸ γὰρ ἑστὸς ἐν τῷ αὐτῷ τινι δεῖ ἀεὶ εἶναι. {—} 16938 Parm.163.e.5 : Τῷ αὐτῷ· πῶς γὰρ οὔ; {—} Οὕτω δὴ αὖ τὸ μὴ ὂν μήτε ποτὲ 16939 Parm.163.e.6 : ἑστάναι μήτε κινεῖσθαι λέγωμεν. {—} Μὴ γὰρ οὖν. {—} Ἀλλὰ 16940 Parm.163.e.7 : μὴν οὐδ´ ἔστι γε αὐτῷ τι τῶν ὄντων· ἤδη γὰρ ἂν τούτου 16941 Parm.164.a.1 : μετέχον [ὄντος] οὐσίας μετέχοι. {—} Δῆλον. {—} Οὔτε ἄρα μέγεθος 16942 Parm.164.a.2 : οὔτε σμικρότης οὔτε ἰσότης αὐτῷ ἔστιν. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐδὲ 16943 Parm.164.a.3 : μὴν ὁμοιότης γε οὐδὲ ἑτεροιότης οὔτε πρὸς αὑτὸ οὔτε πρὸς 16944 Parm.164.a.4 : τἆλλα εἴη ἂν αὐτῷ. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Τί δέ; τἆλλα ἔσθ´ 16945 Parm.164.a.5 : ὅπως ἂν εἴη αὐτῷ, εἰ μηδὲν αὐτῷ δεῖ εἶναι; {—} Οὐκ ἔστιν. {—} 16946 Parm.164.a.6 : Οὔτε ἄρα ὅμοια οὔτε ἀνόμοια οὔτε ταὐτὰ οὔθ´ ἕτερά ἐστιν 16947 Parm.164.a.7 : αὐτῷ τὰ ἄλλα. {—} Οὐ γάρ. {—} Τί δέ; τὸ ἐκείνου ἢ τὸ ἐκείνῳ 16948 Parm.164.a.8 : ἢ τὸ τὶ ἢ τὸ τοῦτο ἢ τὸ τούτου ἢ ἄλλου ἢ ἄλλῳ ἢ ποτὲ ἢ 16949 Parm.164.b.1 : ἔπειτα ἢ νῦν ἢ ἐπιστήμη ἢ δόξα ἢ αἴσθησις ἢ λόγος ἢ 16950 Parm.164.b.2 : ὄνομα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν ὄντων περὶ τὸ μὴ ὂν ἔσται; {—} Οὐκ 16951 Parm.164.b.3 : ἔσται. {—} Οὕτω δὴ ἓν οὐκ ὂν οὐκ ἔχει πως οὐδαμῇ. {—} Οὔκουν 16952 Parm.164.b.4 : δὴ ἔοικέν γε οὐδαμῇ ἔχειν. 16953 Parm.164.b.4 : 16954 Parm.164.b.5 : Ἔτι δὴ λέγωμεν, <20ἓν εἰ μὴ ἔστι>20, τἆλλα τί χρὴ πε– 16955 Parm.164.b.6 : πονθέναι. {—} Λέγωμεν γάρ. {—} Ἄλλα μέν που δεῖ αὐτὰ εἶναι· 16956 Parm.164.b.7 : εἰ γὰρ μηδὲ ἄλλα ἐστίν, οὐκ ἂν περὶ τῶν ἄλλων λέγοιτο. {—} 16957 Parm.164.b.8 : Οὕτω. {—} Εἰ δὲ περὶ τῶν ἄλλων ὁ λόγος, τά γε ἄλλα ἕτερά 16958 Parm.164.b.9 : ἐστιν. ἢ οὐκ ἐπὶ τῷ αὐτῷ καλεῖς τό τε ἄλλο καὶ τὸ 16959 Parm.164.c.1 : ἕτερον; {—} Ἔγωγε. {—} Ἕτερον δέ γέ πού φαμεν τὸ ἕτερον εἶναι 16960 Parm.164.c.2 : ἑτέρου, καὶ τὸ ἄλλο δὴ ἄλλο εἶναι ἄλλου; {—} Ναί. {—} Καὶ τοῖς 16961 Parm.164.c.3 : ἄλλοις ἄρα, εἰ μέλλει ἄλλα εἶναι, ἔστι τι οὗ ἄλλα ἔσται. {—} 16962 Parm.164.c.4 : Ἀνάγκη. {—} Τί δὴ οὖν ἂν εἴη; τοῦ μὲν γὰρ ἑνὸς οὐκ ἔσται 16963 Parm.164.c.5 : ἄλλα, μὴ ὄντος γε. {—} Οὐ γάρ. {—} Ἀλλήλων ἄρα ἐστί· τοῦτο 16964 Parm.164.c.6 : γὰρ αὐτοῖς ἔτι λείπεται, ἢ μηδενὸς εἶναι ἄλλοις. {—} Ὀρθῶς. 16965 Parm.164.c.7 : {—} Κατὰ πλήθη ἄρα ἕκαστα ἀλλήλων ἄλλα ἐστί· κατὰ ἓν 16966 Parm.164.c.8 : γὰρ οὐκ ἂν οἷά τε εἴη, μὴ ὄντος ἑνός. ἀλλ´ ἕκαστος, ὡς 16967 Parm.164.d.1 : ἔοικεν, ὁ ὄγκος αὐτῶν ἄπειρός ἐστι πλήθει, κἂν τὸ σμικρό– 16968 Parm.164.d.2 : τατον δοκοῦν εἶναι λάβῃ τις, ὥσπερ ὄναρ ἐν ὕπνῳ φαίνεται 16969 Parm.164.d.3 : ἐξαίφνης ἀντὶ ἑνὸς δόξαντος εἶναι πολλὰ καὶ ἀντὶ σμικρο– 16970 Parm.164.d.4 : τάτου παμμέγεθες πρὸς τὰ κερματιζόμενα ἐξ αὐτοῦ. {—} Ὀρθό– 16971 Parm.164.d.5 : τατα. {—} Τοιούτων δὴ ὄγκων ἄλλα ἀλλήλων ἂν εἴη τἆλλα, 16972 Parm.164.d.6 : εἰ ἑνὸς μὴ ὄντος ἄλλα ἐστίν. {—} Κομιδῇ μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν 16973 Parm.164.d.7 : πολλοὶ ὄγκοι ἔσονται, εἷς ἕκαστος φαινόμενος, ὢν δὲ οὔ, 16974 Parm.164.d.8 : εἴπερ ἓν μὴ ἔσται; {—} Οὕτω. {—} Καὶ ἀριθμὸς δὲ εἶναι αὐτῶν 16975 Parm.164.e.1 : δόξει, εἴπερ καὶ ἓν ἕκαστον, πολλῶν ὄντων. {—} Πάνυ γε. {—} 16976 Parm.164.e.2 : Καὶ τὰ μὲν δὴ ἄρτια, τὰ δὲ περιττὰ ἐν αὐτοῖς ὄντα οὐκ 16977 Parm.164.e.3 : ἀληθῶς φαίνεται, εἴπερ ἓν μὴ ἔσται. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Καὶ 16978 Parm.164.e.4 : μὴν καὶ σμικρότατόν γε, φαμέν, δόξει ἐν αὐτοῖς ἐνεῖναι· 16979 Parm.164.e.5 : φαίνεται δὲ τοῦτο πολλὰ καὶ μεγάλα πρὸς ἕκαστον τῶν 16980 Parm.165.a.1 : πολλῶν ὡς σμικρῶν ὄντων. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Καὶ ἴσος μὴν 16981 Parm.165.a.2 : τοῖς πολλοῖς καὶ σμικροῖς ἕκαστος ὄγκος δοξασθήσεται 16982 Parm.165.a.3 : εἶναι· οὐ γὰρ ἂν μετέβαινεν ἐκ μείζονος εἰς ἔλαττον φαινό– 16983 Parm.165.a.4 : μενος, πρὶν εἰς τὸ μεταξὺ δόξειεν ἐλθεῖν, τοῦτο δ´ εἴη ἂν 16984 Parm.165.a.5 : φάντασμα ἰσότητος. {—} Εἰκός. {—} Οὐκοῦν καὶ πρὸς ἄλλον ὄγκον 16985 Parm.165.a.6 : πέρας ἔχων, αὐτός γε πρὸς αὑτὸν οὔτε ἀρχὴν οὔτε πέρας 16986 Parm.165.a.7 : οὔτε μέσον ἔχων; {—} Πῇ δή; {—} Ὅτι ἀεὶ αὐτῶν ὅταν τίς τι 16987 Parm.165.a.8 : λάβῃ τῇ διανοίᾳ ὥς τι τούτων ὄν, πρό τε τῆς ἀρχῆς ἄλλη 16988 Parm.165.b.1 : ἀεὶ φαίνεται ἀρχή, μετά τε τὴν τελευτὴν ἑτέρα ὑπολειπομένη 16989 Parm.165.b.2 : τελευτή, ἔν τε τῷ μέσῳ ἄλλα μεσαίτερα τοῦ μέσου, σμικρό– 16990 Parm.165.b.3 : τερα δέ, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἑνὸς αὐτῶν ἑκάστου λαμβά– 16991 Parm.165.b.4 : νεσθαι, ἅτε οὐκ ὄντος τοῦ ἑνός. {—} Ἀληθέστατα. {—} Θρύπτεσθαι 16992 Parm.165.b.5 : δὴ οἶμαι κερματιζόμενον ἀνάγκη πᾶν τὸ ὄν, ὃ ἄν τις λάβῃ 16993 Parm.165.b.6 : τῇ διανοίᾳ· ὄγκος γάρ που ἄνευ ἑνὸς ἀεὶ λαμβάνοιτ´ ἄν. {—} 16994 Parm.165.b.7 : Πάνυ μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν τό γε τοιοῦτον πόρρωθεν μὲν 16995 Parm.165.c.1 : ὁρῶντι καὶ ἀμβλὺ ἓν φαίνεσθαι ἀνάγκη, ἐγγύθεν δὲ καὶ ὀξὺ 16996 Parm.165.c.2 : νοοῦντι πλήθει ἄπειρον ἓν ἕκαστον φανῆναι, εἴπερ στέρεται 16997 Parm.165.c.3 : τοῦ ἑνὸς μὴ ὄντος; {—} Ἀναγκαιότατον μὲν οὖν. {—} Οὕτω δὴ 16998 Parm.165.c.4 : ἄπειρά τε καὶ πέρας ἔχοντα καὶ ἓν καὶ πολλὰ ἕκαστα τἆλλα 16999 Parm.165.c.5 : δεῖ φαίνεσθαι, <20ἓν εἰ μὴ ἔστιν, τἆλλα δὲ τοῦ ἑνός>20. {—} Δεῖ 17000 Parm.165.c.6 : γάρ. {—} Οὐκοῦν καὶ ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια δόξει εἶναι; {—} Πῇ 17001 Parm.165.c.7 : δή; {—} Οἷον ἐσκιαγραφημένα ἀποστάντι μὲν ἓν πάντα φαινό– 17002 Parm.165.c.8 : μενα ταὐτὸν φαίνεσθαι πεπονθέναι καὶ ὅμοια εἶναι. {—} Πάνυ 17003 Parm.165.d.1 : γε. {—} Προσελθόντι δέ γε πολλὰ καὶ ἕτερα καὶ τῷ τοῦ ἑτέρου 17004 Parm.165.d.2 : φαντάσματι ἑτεροῖα καὶ ἀνόμοια ἑαυτοῖς. {—} Οὕτω. {—} Καὶ 17005 Parm.165.d.3 : ὁμοίους δὴ καὶ ἀνομοίους τοὺς ὄγκους αὐτούς τε αὑτοῖς 17006 Parm.165.d.4 : ἀνάγκη φαίνεσθαι καὶ ἀλλήλοις. {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Οὐκοῦν 17007 Parm.165.d.5 : καὶ τοὺς αὐτοὺς καὶ ἑτέρους ἀλλήλων, καὶ ἁπτομένους καὶ 17008 Parm.165.d.6 : χωρὶς ἑαυτῶν, καὶ κινουμένους πάσας κινήσεις καὶ ἑστῶτας 17009 Parm.165.d.7 : πάντῃ, καὶ γιγνομένους καὶ ἀπολλυμένους καὶ μηδέτερα, καὶ 17010 Parm.165.d.8 : πάντα που τὰ τοιαῦτα, ἃ διελθεῖν εὐπετὲς ἤδη ἡμῖν, εἰ ἑνὸς 17011 Parm.165.e.1 : μὴ ὄντος πολλὰ ἔστιν. {—} Ἀληθέστατα μὲν οὖν. 17012 Parm.165.e.1 : 17013 Parm.165.e.2 : Ἔτι δὴ ἅπαξ ἐλθόντες πάλιν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν εἴπωμεν, <20ἓν 17014 Parm.165.e.3 : εἰ μὴ ἔστι, τἆλλα δὲ τοῦ ἑνός>20, τί χρὴ εἶναι. {—} Εἴπωμεν 17015 Parm.165.e.4 : γὰρ οὖν. {—} Οὐκοῦν ἓν μὲν οὐκ ἔσται τἆλλα. {—} Πῶς γάρ; {—} 17016 Parm.165.e.5 : Οὐδὲ μὴν πολλά γε· ἐν γὰρ πολλοῖς οὖσιν ἐνείη ἂν καὶ ἕν. 17017 Parm.165.e.6 : εἰ γὰρ μηδὲν αὐτῶν ἐστὶν ἕν, ἅπαντα οὐδέν ἐστιν, ὥστε 17018 Parm.165.e.7 : οὐδ´ ἂν πολλὰ εἴη. {—} Ἀληθῆ. {—} Μὴ ἐνόντος δὲ ἑνὸς ἐν τοῖς 17019 Parm.165.e.8 : ἄλλοις, οὔτε πολλὰ οὔτε ἕν ἐστι τἆλλα. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐδέ 17020 Parm.166.a.1 : γε φαίνεται ἓν οὐδὲ πολλά. {—} Τί δή; {—} Ὅτι τἆλλα τῶν μὴ 17021 Parm.166.a.2 : ὄντων οὐδενὶ οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὐδεμίαν κοινωνίαν ἔχει, οὐδέ 17022 Parm.166.a.3 : τι τῶν μὴ ὄντων παρὰ τῶν ἄλλων τῴ ἐστιν· οὐδὲν γὰρ 17023 Parm.166.a.4 : μέρος ἐστὶ τοῖς μὴ οὖσιν. {—} Ἀληθῆ. {—} Οὐδ´ ἄρα δόξα τοῦ 17024 Parm.166.a.5 : μὴ ὄντος παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐστὶν οὐδέ τι φάντασμα, οὐδὲ 17025 Parm.166.a.6 : δοξάζεται οὐδαμῇ οὐδαμῶς τὸ μὴ ὂν ἐπὶ τῶν ἄλλων. {—} Οὐ 17026 Parm.166.a.7 : γὰρ οὖν. {—} Ἓν ἄρα εἰ μὴ ἔστιν, οὐδὲ δοξάζεταί τι τῶν 17027 Parm.166.b.1 : ἄλλων ἓν εἶναι οὐδὲ πολλά· ἄνευ γὰρ ἑνὸς πολλὰ δοξάσαι 17028 Parm.166.b.2 : ἀδύνατον. {—} Ἀδύνατον γάρ. {—} Ἓν ἄρα εἰ μὴ ἔστι, τἆλλα οὔτε 17029 Parm.166.b.3 : ἔστιν οὔτε δοξάζεται ἓν οὐδὲ πολλά. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Οὐδ´ ἄρα 17030 Parm.166.b.4 : ὅμοια οὐδὲ ἀνόμοια. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐδὲ μὴν τὰ αὐτά γε οὐδ´ 17031 Parm.166.b.5 : ἕτερα, οὐδὲ ἁπτόμενα οὐδὲ χωρίς, οὐδὲ ἄλλα ὅσα ἐν τοῖς πρό– 17032 Parm.166.b.6 : σθεν διήλθομεν ὡς φαινόμενα αὐτά, τούτων οὔτε τι ἔστιν οὔτε 17033 Parm.166.b.7 : φαίνεται τἆλλα, ἓν εἰ μὴ ἔστιν. {—} Ἀληθῆ. {—} Οὐκοῦν καὶ 17034 Parm.166.c.1 : συλλήβδην εἰ εἴποιμεν, ἓν εἰ μὴ ἔστιν, οὐδέν ἐστιν, ὀρθῶς 17035 Parm.166.c.2 : ἂν εἴποιμεν; {—} Παντάπασι μὲν οὖν. {—} Εἰρήσθω τοίνυν τοῦτό 17036 Parm.166.c.3 : τε καὶ ὅτι, ὡς ἔοικεν, ἓν εἴτ´ ἔστιν εἴτε μὴ ἔστιν, αὐτό τε καὶ 17037 Parm.166.c.4 : τἆλλα καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα πάντα πάντως ἐστί τε 17038 Parm.166.c.5 : καὶ οὐκ ἔστι καὶ φαίνεταί τε καὶ οὐ φαίνεται. {—} Ἀληθέστατα. 17039 Phileb.11.a.1 : {ΣΩ.} Ὅρα δή, Πρώταρχε, τίνα λόγον μέλλεις παρὰ Φιλή– 17040 Phileb.11.a.2 : βου δέχεσθαι νυνὶ καὶ πρὸς τίνα τὸν παρ´ ἡμῖν ἀμφισβητεῖν, 17041 Phileb.11.b.1 : ἐὰν μή σοι κατὰ νοῦν ᾖ λεγόμενος. βούλει συγκεφαλαιω– 17042 Phileb.11.b.2 : σώμεθα ἑκάτερον; 17043 Phileb.11.b.3 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17044 Phileb.11.b.4 : {ΣΩ.} Φίληβος μὲν τοίνυν ἀγαθὸν εἶναί φησι τὸ χαίρειν 17045 Phileb.11.b.5 : πᾶσι ζῴοις καὶ τὴν ἡδονὴν καὶ τέρψιν, καὶ ὅσα τοῦ γένους 17046 Phileb.11.b.6 : ἐστὶ τούτου σύμφωνα· τὸ δὲ παρ´ ἡμῶν ἀμφισβήτημά ἐστι 17047 Phileb.11.b.7 : μὴ ταῦτα, ἀλλὰ τὸ φρονεῖν καὶ τὸ νοεῖν καὶ μεμνῆσθαι καὶ 17048 Phileb.11.b.8 : τὰ τούτων αὖ συγγενῆ, δόξαν τε ὀρθὴν καὶ ἀληθεῖς λογισμούς, 17049 Phileb.11.b.9 : τῆς γε ἡδονῆς ἀμείνω καὶ λῴω γίγνεσθαι σύμπασιν ὅσαπερ 17050 Phileb.11.c.1 : αὐτῶν δυνατὰ μεταλαβεῖν· δυνατοῖς δὲ μετασχεῖν ὠφελιμώ– 17051 Phileb.11.c.2 : τατον ἁπάντων εἶναι πᾶσι τοῖς οὖσί τε καὶ ἐσομένοις. μῶν 17052 Phileb.11.c.3 : οὐχ οὕτω πως λέγομεν, ὦ Φίληβε, ἑκάτεροι; 17053 Phileb.11.c.4 : {ΦΙ.} Πάντων μὲν οὖν μάλιστα, ὦ Σώκρατες. 17054 Phileb.11.c.5 : {ΣΩ.} Δέχῃ δὴ τοῦτον τὸν νῦν διδόμενον, ὦ Πρώταρχε, 17055 Phileb.11.c.6 : λόγον; 17056 Phileb.11.c.7 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη δέχεσθαι· Φίληβος γὰρ ἡμῖν ὁ καλὸς 17057 Phileb.11.c.8 : ἀπείρηκεν. 17058 Phileb.11.c.9 : {ΣΩ.} Δεῖ δὴ περὶ αὐτῶν τρόπῳ παντὶ τἀληθές πῃ περαν– 17059 Phileb.11.c.10 : θῆναι; 17060 Phileb.11.d.1 : {ΠΡΩ.} Δεῖ γὰρ οὖν. 17061 Phileb.11.d.2 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, πρὸς τούτοις διομολογησώμεθα καὶ τόδε. 17062 Phileb.11.d.3 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 17063 Phileb.11.d.4 : {ΣΩ.} Ὡς νῦν ἡμῶν ἑκάτερος ἕξιν ψυχῆς καὶ διάθεσιν 17064 Phileb.11.d.5 : ἀποφαίνειν τινὰ ἐπιχειρήσει τὴν δυναμένην ἀνθρώποις πᾶσι 17065 Phileb.11.d.6 : τὸν βίον εὐδαίμονα παρέχειν. ἆρ´ οὐχ οὕτως; 17066 Phileb.11.d.7 : {ΠΡΩ.} Οὕτω μὲν οὖν. 17067 Phileb.11.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὑμεῖς μὲν τὴν τοῦ χαίρειν, ἡμεῖς δ´ αὖ τὴν 17068 Phileb.11.d.9 : τοῦ φρονεῖν; 17069 Phileb.11.d.10 : {ΠΡΩ.} Ἔστι ταῦτα. 17070 Phileb.11.d.11 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἂν ἄλλη τις κρείττων τούτων φανῇ; μῶν οὐκ, 17071 Phileb.11.e.1 : ἂν μὲν ἡδονῇ μᾶλλον φαίνηται συγγενής, ἡττώμεθα μὲν 17072 Phileb.11.e.2 : ἀμφότεροι τοῦ ταῦτα ἔχοντος βεβαίως βίου, κρατεῖ δὲ ὁ τῆς 17073 Phileb.12.a.1 : ἡδονῆς τὸν τῆς φρονήσεως; 17074 Phileb.12.a.2 : {ΠΡΩ.} Ναί. 17075 Phileb.12.a.3 : {ΣΩ.} Ἂν δέ γε φρονήσει, νικᾷ μὲν φρόνησις τὴν ἡδονήν, 17076 Phileb.12.a.4 : ἡ δὲ ἡττᾶται; ταῦθ´ οὕτως ὁμολογούμενά φατε, ἢ πῶς; 17077 Phileb.12.a.5 : {ΠΡΩ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. 17078 Phileb.12.a.6 : {ΣΩ.} Τί δὲ Φιλήβῳ; τί φῄς; 17079 Phileb.12.a.7 : {ΦΙ.} Ἐμοὶ μὲν πάντως νικᾶν ἡδονὴ δοκεῖ καὶ δόξει· σὺ δέ, 17080 Phileb.12.a.8 : Πρώταρχε, αὐτὸς γνώσῃ. 17081 Phileb.12.a.9 : {ΠΡΩ.} Παραδούς, ὦ Φίληβε, ἡμῖν τὸν λόγον οὐκ ἂν 17082 Phileb.12.a.10 : ἔτι κύριος εἴης τῆς πρὸς Σωκράτη ὁμολογίας ἢ καὶ τοὐ– 17083 Phileb.12.a.11 : ναντίον. 17084 Phileb.12.b.1 : {ΦΙ.} Ἀληθῆ λέγεις· ἀλλὰ γὰρ ἀφοσιοῦμαι καὶ μαρτύρομαι 17085 Phileb.12.b.2 : νῦν αὐτὴν τὴν θεόν. 17086 Phileb.12.b.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ ἡμεῖς σοι τούτων γε αὐτῶν συμμάρτυρες ἂν 17087 Phileb.12.b.4 : εἶμεν, ὡς ταῦτα ἔλεγες ἃ λέγεις. ἀλλὰ δὴ τὰ μετὰ ταῦτα 17088 Phileb.12.b.5 : ἑξῆς, ὦ Σώκρατες, ὅμως καὶ μετὰ Φιλήβου ἑκόντος ἢ ὅπως 17089 Phileb.12.b.6 : ἂν ἐθέλῃ πειρώμεθα περαίνειν. 17090 Phileb.12.b.7 : {ΣΩ.} Πειρατέον, ἀπ´ αὐτῆς δὴ τῆς θεοῦ, ἣν ὅδε Ἀφροδίτην 17091 Phileb.12.b.8 : μὲν λέγεσθαί φησι, τὸ δ´ ἀληθέστατον αὐτῆς ὄνομα Ἡδονὴν 17092 Phileb.12.b.9 : εἶναι. 17093 Phileb.12.b.10 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα. 17094 Phileb.12.c.1 : {ΣΩ.} Τὸ δ´ ἐμὸν δέος, ὦ Πρώταρχε, ἀεὶ πρὸς τὰ τῶν θεῶν 17095 Phileb.12.c.2 : ὀνόματα οὐκ ἔστι κατ´ ἄνθρωπον, ἀλλὰ πέρα τοῦ μεγίστου 17096 Phileb.12.c.3 : φόβου. καὶ νῦν τὴν μὲν Ἀφροδίτην, ὅπῃ ἐκείνῃ φίλον, 17097 Phileb.12.c.4 : ταύτῃ προσαγορεύω· τὴν δὲ ἡδονὴν οἶδα ὡς ἔστι ποικίλον, 17098 Phileb.12.c.5 : καὶ ὅπερ εἶπον, ἀπ´ ἐκείνης ἡμᾶς ἀρχομένους ἐνθυμεῖσθαι δεῖ 17099 Phileb.12.c.6 : καὶ σκοπεῖν ἥντινα φύσιν ἔχει. ἔστι γάρ, ἀκούειν μὲν οὕτως 17100 Phileb.12.c.7 : ἁπλῶς, ἕν τι, μορφὰς δὲ δήπου παντοίας εἴληφε καί τινα 17101 Phileb.12.c.8 : τρόπον ἀνομοίους ἀλλήλαις. ἰδὲ γάρ· ἥδεσθαι μέν φαμεν 17102 Phileb.12.d.1 : τὸν ἀκολασταίνοντα ἄνθρωπον, ἥδεσθαι δὲ καὶ τὸν σωφρο– 17103 Phileb.12.d.2 : νοῦντα αὐτῷ τῷ σωφρονεῖν· ἥδεσθαι δ´ αὖ καὶ τὸν ἀνοηταί– 17104 Phileb.12.d.3 : νοντα καὶ ἀνοήτων δοξῶν καὶ ἐλπίδων μεστόν, ἥδεσθαι δ´ αὖ 17105 Phileb.12.d.4 : τὸν φρονοῦντα αὐτῷ τῷ φρονεῖν· καὶ τούτων τῶν ἡδονῶν 17106 Phileb.12.d.5 : ἑκατέρας πῶς ἄν τις ὁμοίας ἀλλήλαις εἶναι λέγων οὐκ ἀνόητος 17107 Phileb.12.d.6 : φαίνοιτο ἐνδίκως; 17108 Phileb.12.d.7 : {ΠΡΩ.} Εἰσὶ μὲν γὰρ ἀπ´ ἐναντίων, ὦ Σώκρατες, αὗται 17109 Phileb.12.d.8 : πραγμάτων, οὐ μὴν αὐταί γε ἀλλήλαις ἐναντίαι. πῶς γὰρ 17110 Phileb.12.e.1 : ἡδονῇ γε ἡδονὴ [μὴ] οὐχ ὁμοιότατον ἂν εἴη, τοῦτο αὐτὸ ἑαυτῷ, 17111 Phileb.12.e.2 : πάντων χρημάτων; 17112 Phileb.12.e.3 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ χρῶμα, ὦ δαιμόνιε, χρώματι· κατά γε αὐτὸ 17113 Phileb.12.e.4 : τοῦτο οὐδὲν διοίσει τὸ χρῶμα εἶναι πᾶν, τό γε μὴν μέλαν 17114 Phileb.12.e.5 : τῷ λευκῷ πάντες γιγνώσκομεν ὡς πρὸς τῷ διάφορον εἶναι 17115 Phileb.12.e.6 : καὶ ἐναντιώτατον ὂν τυγχάνει. καὶ δὴ καὶ σχῆμα σχήματι 17116 Phileb.12.e.7 : κατὰ ταὐτόν· γένει μέν ἐστι πᾶν ἕν, τὰ δὲ μέρη τοῖς μέρεσιν 17117 Phileb.13.a.1 : αὐτοῦ τὰ μὲν ἐναντιώτατα ἀλλήλοις, τὰ δὲ διαφορότητ´ ἔχοντα 17118 Phileb.13.a.2 : μυρίαν που τυγχάνει, καὶ πολλὰ ἕτερα οὕτως ἔχονθ´ εὑρή– 17119 Phileb.13.a.3 : σομεν. ὥστε τούτῳ γε τῷ λόγῳ μὴ πίστευε, τῷ πάντα τὰ 17120 Phileb.13.a.4 : ἐναντιώτατα ἓν ποιοῦντι. φοβοῦμαι δὲ μή τινας ἡδονὰς 17121 Phileb.13.a.5 : ἡδοναῖς εὑρήσομεν ἐναντίας. 17122 Phileb.13.a.6 : {ΠΡΩ.} Ἴσως· ἀλλὰ τί τοῦθ´ ἡμῶν βλάψει τὸν λόγον; 17123 Phileb.13.a.7 : {ΣΩ.} Ὅτι προσαγορεύεις αὐτὰ ἀνόμοια ὄντα ἑτέρῳ, φή– 17124 Phileb.13.a.8 : σομεν, ὀνόματι· λέγεις γὰρ ἀγαθὰ πάντ´ εἶναι τὰ ἡδέα. τὸ 17125 Phileb.13.a.9 : μὲν οὖν μὴ οὐχὶ ἡδέα εἶναι τὰ ἡδέα λόγος οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ· 17126 Phileb.13.b.1 : κακὰ δ´ ὄντα αὐτῶν τὰ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ δέ, ὡς ἡμεῖς φαμέν, 17127 Phileb.13.b.2 : ὅμως πάντα σὺ προσαγορεύεις ἀγαθὰ αὐτά, ὁμολογῶν ἀνόμοια 17128 Phileb.13.b.3 : εἶναι, τῷ λόγῳ εἴ τίς σε προσαναγκάζοι. τί οὖν δὴ ταὐτὸν 17129 Phileb.13.b.4 : ἐν ταῖς κακαῖς ὁμοίως καὶ ἐν ἀγαθαῖς ἐνὸν πάσας ἡδονὰς 17130 Phileb.13.b.5 : ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεις; 17131 Phileb.13.b.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς λέγεις, ὦ Σώκρατες; οἴει γάρ τινα συγχωρή– 17132 Phileb.13.b.7 : σεσθαι, θέμενον ἡδονὴν εἶναι τἀγαθόν, εἶτα ἀνέξεσθαί σου 17133 Phileb.13.c.1 : λέγοντος τὰς μὲν εἶναί τινας ἀγαθὰς ἡδονάς, τὰς δέ τινας 17134 Phileb.13.c.2 : ἑτέρας αὐτῶν κακάς; 17135 Phileb.13.c.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὖν ἀνομοίους γε φήσεις αὐτὰς ἀλλήλαις εἶναι 17136 Phileb.13.c.4 : καί τινας ἐναντίας. 17137 Phileb.13.c.5 : {ΠΡΩ.} Οὔτι καθ´ ὅσον γε ἡδοναί. 17138 Phileb.13.c.6 : {ΣΩ.} Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν φερόμεθα λόγον, ὦ Πρώταρχε, 17139 Phileb.13.c.7 : οὐδ´ ἄρα ἡδονὴν ἡδονῆς διάφορον, ἀλλὰ πάσας ὁμοίας εἶναι 17140 Phileb.13.c.8 : φήσομεν, καὶ τὰ παραδείγματα ἡμᾶς τὰ νυνδὴ λεχθέντα 17141 Phileb.13.c.9 : οὐδὲν τιτρώσκει, πεισόμεθα δὲ καὶ ἐροῦμεν ἅπερ οἱ πάντων 17142 Phileb.13.d.1 : φαυλότατοί τε καὶ περὶ λόγους ἅμα νέοι. 17143 Phileb.13.d.2 : {ΠΡΩ.} Τὰ ποῖα δὴ λέγεις; 17144 Phileb.13.d.3 : {ΣΩ.} Ὅτι σε μιμούμενος ἐγὼ καὶ ἀμυνόμενος ἐὰν τολμῶ 17145 Phileb.13.d.4 : λέγειν ὡς τὸ ἀνομοιότατόν ἐστι τῷ ἀνομοιοτάτῳ πάντων 17146 Phileb.13.d.5 : ὁμοιότατον, ἕξω τὰ αὐτὰ σοὶ λέγειν, καὶ φανούμεθά γε 17147 Phileb.13.d.6 : νεώτεροι τοῦ δέοντος, καὶ ὁ λόγος ἡμῖν ἐκπεσὼν οἰχήσεται. 17148 Phileb.13.d.7 : πάλιν οὖν αὐτὸν ἀνακρουώμεθα, καὶ τάχ´ ἂν ἰόντες εἰς τὰς 17149 Phileb.13.d.8 : ὁμοίας ἴσως ἄν πως ἀλλήλοις συγχωρήσαιμεν. 17150 Phileb.13.e.1 : {ΠΡΩ.} Λέγε πῶς; 17151 Phileb.13.e.2 : {ΣΩ.} Ἐμὲ θὲς ὑπὸ σοῦ πάλιν ἐρωτώμενον, ὦ Πρώταρχε. 17152 Phileb.13.e.3 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον δή; 17153 Phileb.13.e.4 : {ΣΩ.} Φρόνησίς τε καὶ ἐπιστήμη καὶ νοῦς καὶ πάνθ´ ὁπόσα 17154 Phileb.13.e.5 : δὴ κατ´ ἀρχὰς ἐγὼ θέμενος εἶπον ἀγαθά, διερωτώμενος ὅτι 17155 Phileb.13.e.6 : ποτ´ ἐστὶν ἀγαθόν, ἆρ´ οὐ ταὐτὸν πείσονται τοῦτο ὅπερ ὁ σὸς 17156 Phileb.13.e.7 : λόγος; 17157 Phileb.13.e.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17158 Phileb.13.e.9 : {ΣΩ.} Πολλαί τε αἱ συνάπασαι ἐπιστῆμαι δόξουσιν εἶναι 17159 Phileb.13.e.10 : καὶ ἀνόμοιοί τινες αὐτῶν ἀλλήλαις· εἰ δὲ καὶ ἐναντίαι πῃ 17160 Phileb.14.a.1 : γίγνονταί τινες, ἆρα ἄξιος ἂν εἴην τοῦ διαλέγεσθαι νῦν, εἰ 17161 Phileb.14.a.2 : φοβηθεὶς τοῦτο αὐτὸ μηδεμίαν ἀνόμοιον φαίην ἐπιστήμην 17162 Phileb.14.a.3 : ἐπιστήμῃ γίγνεσθαι, κἄπειθ´ ἡμῖν οὕτως ὁ λόγος ὥσπερ 17163 Phileb.14.a.4 : μῦθος ἀπολόμενος οἴχοιτο, αὐτοὶ δὲ σῳζοίμεθα ἐπί τινος 17164 Phileb.14.a.5 : ἀλογίας; 17165 Phileb.14.a.6 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οὐ μὴν δεῖ τοῦτο γενέσθαι, πλὴν τοῦ σωθῆναι. 17166 Phileb.14.a.7 : τό γε μήν μοι ἴσον τοῦ σοῦ τε καὶ ἐμοῦ λόγου ἀρέσκει· 17167 Phileb.14.a.8 : πολλαὶ μὲν ἡδοναὶ καὶ ἀνόμοιοι γιγνέσθων, πολλαὶ δὲ 17168 Phileb.14.a.9 : ἐπιστῆμαι καὶ διάφοροι. 17169 Phileb.14.b.1 : {ΣΩ.} Τὴν τοίνυν διαφορότητα, ὦ Πρώταρχε, [τοῦ ἀγαθοῦ] 17170 Phileb.14.b.2 : τοῦ τ´ ἐμοῦ καὶ τοῦ σοῦ μὴ ἀποκρυπτόμενοι, κατατιθέντες δὲ 17171 Phileb.14.b.3 : εἰς τὸ μέσον, τολμῶμεν, ἄν πῃ ἐλεγχόμενοι μηνύσωσι πότερον 17172 Phileb.14.b.4 : ἡδονὴν τἀγαθὸν δεῖ λέγειν ἢ φρόνησιν ἤ τι τρίτον ἄλλο εἶναι. 17173 Phileb.14.b.5 : νῦν γὰρ οὐ δήπου πρός γε αὐτὸ τοῦτο φιλονικοῦμεν, ὅπως 17174 Phileb.14.b.6 : ἁγὼ τίθεμαι, ταῦτ´ ἔσται τὰ νικῶντα, ἢ ταῦθ´ ἃ σύ, τῷ δ´ 17175 Phileb.14.b.7 : ἀληθεστάτῳ δεῖ που συμμαχεῖν ἡμᾶς ἄμφω. 17176 Phileb.14.b.8 : {ΠΡΩ.} Δεῖ γὰρ οὖν. 17177 Phileb.14.c.1 : {ΣΩ.} Τοῦτον τοίνυν τὸν λόγον ἔτι μᾶλλον δι´ ὁμολογίας 17178 Phileb.14.c.2 : βεβαιωσώμεθα. 17179 Phileb.14.c.3 : {ΠΡΩ.} Τὸν ποῖον δή; 17180 Phileb.14.c.4 : {ΣΩ.} Τὸν πᾶσι παρέχοντα ἀνθρώποις πράγματα ἑκοῦσί τε 17181 Phileb.14.c.5 : καὶ ἄκουσιν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε. 17182 Phileb.14.c.6 : {ΠΡΩ.} Λέγε σαφέστερον. 17183 Phileb.14.c.7 : {ΣΩ.} Τὸν νυνδὴ παραπεσόντα λέγω, φύσει πως πεφυκότα 17184 Phileb.14.c.8 : θαυμαστόν. ἓν γὰρ δὴ τὰ πολλὰ εἶναι καὶ τὸ ἓν πολλὰ 17185 Phileb.14.c.9 : θαυμαστὸν λεχθέν, καὶ ῥᾴδιον ἀμφισβητῆσαι τῷ τούτων 17186 Phileb.14.c.10 : ὁποτερονοῦν τιθεμένῳ. 17187 Phileb.14.c.11 : {ΠΡΩ.} Ἆρ´ οὖν λέγεις ὅταν τις ἐμὲ φῇ Πρώταρχον ἕνα 17188 Phileb.14.d.1 : γεγονότα φύσει πολλοὺς εἶναι πάλιν τοὺς ἐμὲ καὶ ἐναντίους 17189 Phileb.14.d.2 : ἀλλήλοις, μέγαν καὶ σμικρὸν τιθέμενος καὶ βαρὺν καὶ κοῦφον 17190 Phileb.14.d.3 : τὸν αὐτὸν καὶ ἄλλα μυρία; 17191 Phileb.14.d.4 : {ΣΩ.} Σὺ μέν, ὦ Πρώταρχε, εἴρηκας τὰ δεδημευμένα τῶν 17192 Phileb.14.d.5 : θαυμαστῶν περὶ τὸ ἓν καὶ πολλά, συγκεχωρημένα δὲ ὡς ἔπος 17193 Phileb.14.d.6 : εἰπεῖν ὑπὸ πάντων ἤδη μὴ δεῖν τῶν τοιούτων ἅπτεσθαι, 17194 Phileb.14.d.7 : παιδαριώδη καὶ ῥᾴδια καὶ σφόδρα τοῖς λόγοις ἐμπόδια 17195 Phileb.14.d.8 : ὑπολαμβανόντων γίγνεσθαι, ἐπεὶ μηδὲ τὰ τοιάδε, ὅταν τις 17196 Phileb.14.e.1 : ἑκάστου τὰ μέλη τε καὶ ἅμα μέρη διελὼν τῷ λόγῳ, πάντα 17197 Phileb.14.e.2 : ταῦτα τὸ ἓν ἐκεῖνο εἶναι διομολογησάμενος, ἐλέγχῃ κατα– 17198 Phileb.14.e.3 : γελῶν ὅτι τέρατα διηνάγκασται φάναι, τό τε ἓν ὡς πολλά ἐστι 17199 Phileb.14.e.4 : καὶ ἄπειρα, καὶ τὰ πολλὰ ὡς ἓν μόνον. 17200 Phileb.14.e.5 : {ΠΡΩ.} Σὺ δὲ δὴ ποῖα, ὦ Σώκρατες, ἕτερα λέγεις, ἃ μήπω 17201 Phileb.14.e.6 : συγκεχωρημένα δεδήμευται περὶ τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον; 17202 Phileb.15.a.1 : {ΣΩ.} Ὁπόταν, ὦ παῖ, τὸ ἓν μὴ τῶν γιγνομένων τε καὶ 17203 Phileb.15.a.2 : ἀπολλυμένων τις τιθῆται, καθάπερ ἀρτίως ἡμεῖς εἴπομεν. 17204 Phileb.15.a.3 : ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ καὶ τὸ τοιοῦτον ἕν, ὅπερ εἴπομεν νυνδή, 17205 Phileb.15.a.4 : συγκεχώρηται τὸ μὴ δεῖν ἐλέγχειν· ὅταν δέ τις ἕνα ἄνθρωπον 17206 Phileb.15.a.5 : ἐπιχειρῇ τίθεσθαι καὶ βοῦν ἕνα καὶ τὸ καλὸν ἓν καὶ τὸ ἀγαθὸν 17207 Phileb.15.a.6 : ἕν, περὶ τούτων τῶν ἑνάδων καὶ τῶν τοιούτων ἡ πολλὴ 17208 Phileb.15.a.7 : σπουδὴ μετὰ διαιρέσεως ἀμφισβήτησις γίγνεται. 17209 Phileb.15.a.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17210 Phileb.15.b.1 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν εἴ τινας δεῖ τοιαύτας εἶναι μονάδας 17211 Phileb.15.b.2 : ὑπολαμβάνειν ἀληθῶς οὔσας· εἶτα πῶς αὖ ταύτας, μίαν 17212 Phileb.15.b.3 : ἑκάστην οὖσαν ἀεὶ τὴν αὐτὴν καὶ μήτε γένεσιν μήτε ὄλεθρον 17213 Phileb.15.b.4 : προσδεχομένην, ὅμως εἶναι βεβαιότατα μίαν ταύτην; μετὰ 17214 Phileb.15.b.5 : δὲ τοῦτ´ ἐν τοῖς γιγνομένοις αὖ καὶ ἀπείροις εἴτε διεσπα– 17215 Phileb.15.b.6 : σμένην καὶ πολλὰ γεγονυῖαν θετέον, εἴθ´ ὅλην αὐτὴν αὑτῆς 17216 Phileb.15.b.7 : χωρίς, ὃ δὴ πάντων ἀδυνατώτατον φαίνοιτ´ ἄν, ταὐτὸν καὶ 17217 Phileb.15.b.8 : ἓν ἅμα ἐν ἑνί τε καὶ πολλοῖς γίγνεσθαι. ταῦτ´ ἔστι τὰ 17218 Phileb.15.c.1 : περὶ τὰ τοιαῦτα ἓν καὶ πολλά, ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνα, ὦ Πρώταρχε, 17219 Phileb.15.c.2 : ἁπάσης ἀπορίας αἴτια μὴ καλῶς ὁμολογηθέντα καὶ εὐπορίας 17220 Phileb.15.c.3 : [ἂν] αὖ καλῶς. 17221 Phileb.15.c.4 : {ΠΡΩ.} Οὐκοῦν χρὴ τοῦθ´ ἡμᾶς, ὦ Σώκρατες, ἐν τῷ νῦν 17222 Phileb.15.c.5 : πρῶτον διαπονήσασθαι; 17223 Phileb.15.c.6 : {ΣΩ.} Ὡς γοῦν ἐγὼ φαίην ἄν. 17224 Phileb.15.c.7 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάντας τοίνυν ἡμᾶς ὑπόλαβε συγχωρεῖν σοι 17225 Phileb.15.c.8 : τούσδε τὰ τοιαῦτα· Φίληβον δ´ ἴσως κράτιστον ἐν τῷ νῦν 17226 Phileb.15.c.9 : ἐπερωτῶντα μὴ κινεῖν εὖ κείμενον. 17227 Phileb.15.d.1 : {ΣΩ.} Εἶεν· πόθεν οὖν τις ταύτης ἄρξηται πολλῆς οὔσης 17228 Phileb.15.d.2 : καὶ παντοίας περὶ τὰ ἀμφισβητούμενα μάχης; ἆρ´ ἐνθένδε; 17229 Phileb.15.d.3 : {ΠΡΩ.} Πόθεν; 17230 Phileb.15.d.4 : {ΣΩ.} Φαμέν που ταὐτὸν ἓν καὶ πολλὰ ὑπὸ λόγων γιγνό– 17231 Phileb.15.d.5 : μενα περιτρέχειν πάντῃ καθ´ ἕκαστον τῶν λεγομένων ἀεί, 17232 Phileb.15.d.6 : καὶ πάλαι καὶ νῦν. καὶ τοῦτο οὔτε μὴ παύσηταί ποτε οὔτε 17233 Phileb.15.d.7 : ἤρξατο νῦν, ἀλλ´ ἔστι τὸ τοιοῦτον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, τῶν 17234 Phileb.15.d.8 : λόγων αὐτῶν ἀθάνατόν τι καὶ ἀγήρων πάθος ἐν ἡμῖν· ὁ δὲ 17235 Phileb.15.d.9 : πρῶτον αὐτοῦ γευσάμενος ἑκάστοτε τῶν νέων, ἡσθεὶς ὥς 17236 Phileb.15.e.1 : τινα σοφίας ηὑρηκὼς θησαυρόν, ὑφ´ ἡδονῆς ἐνθουσιᾷ τε καὶ 17237 Phileb.15.e.2 : πάντα κινεῖ λόγον ἅσμενος, τοτὲ μὲν ἐπὶ θάτερα κυκλῶν καὶ 17238 Phileb.15.e.3 : συμφύρων εἰς ἕν, τοτὲ δὲ πάλιν ἀνειλίττων καὶ διαμερίζων, 17239 Phileb.15.e.4 : εἰς ἀπορίαν αὑτὸν μὲν πρῶτον καὶ μάλιστα καταβάλλων, 17240 Phileb.15.e.5 : δεύτερον δ´ ἀεὶ τὸν ἐχόμενον, ἄντε νεώτερος ἄντε πρεσβύτερος 17241 Phileb.15.e.6 : ἄντε ἧλιξ ὢν τυγχάνῃ, φειδόμενος οὔτε πατρὸς οὔτε μητρὸς 17242 Phileb.16.a.1 : οὔτε ἄλλου τῶν ἀκουόντων οὐδενός, ὀλίγου δὲ καὶ τῶν ἄλλων 17243 Phileb.16.a.2 : ζῴων, οὐ μόνον τῶν ἀνθρώπων, ἐπεὶ βαρβάρων γε οὐδενὸς 17244 Phileb.16.a.3 : ἂν φείσαιτο, εἴπερ μόνον ἑρμηνέα ποθὲν ἔχοι. 17245 Phileb.16.a.4 : {ΠΡΩ.} Ἆρ´, ὦ Σώκρατες, οὐχ ὁρᾷς ἡμῶν τὸ πλῆθος, ὅτι 17246 Phileb.16.a.5 : νέοι πάντες ἐσμέν, καὶ οὐ φοβῇ μή σοι μετὰ Φιλήβου 17247 Phileb.16.a.6 : συνεπιθώμεθα, ἐὰν ἡμᾶς λοιδορῇς; ὅμως δὲ μανθάνομεν γὰρ 17248 Phileb.16.a.7 : ὃ λέγεις, εἴ τις τρόπος ἔστι καὶ μηχανὴ τὴν μὲν τοιαύτην 17249 Phileb.16.a.8 : ταραχὴν ἡμῖν ἔξω τοῦ λόγου εὐμενῶς πως ἀπελθεῖν, ὁδὸν δέ 17250 Phileb.16.b.1 : τινα καλλίω ταύτης ἐπὶ τὸν λόγον ἀνευρεῖν, σύ τε προθυμοῦ 17251 Phileb.16.b.2 : τοῦτο καὶ ἡμεῖς συνακολουθήσομεν εἰς δύναμιν· οὐ γὰρ 17252 Phileb.16.b.3 : σμικρὸς ὁ παρὼν λόγος, ὦ Σώκρατες. 17253 Phileb.16.b.4 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ οὖν, ὦ παῖδες, ὥς φησιν ὑμᾶς προσαγο– 17254 Phileb.16.b.5 : ρεύων Φίληβος. οὐ μὴν ἔστι καλλίων ὁδὸς οὐδ´ ἂν γένοιτο 17255 Phileb.16.b.6 : ἧς ἐγὼ ἐραστὴς μέν εἰμι ἀεί, πολλάκις δέ με ἤδη διαφυ– 17256 Phileb.16.b.7 : γοῦσα ἔρημον καὶ ἄπορον κατέστησεν. 17257 Phileb.16.b.8 : {ΠΡΩ.} Τίς αὕτη; λεγέσθω μόνον. 17258 Phileb.16.c.1 : {ΣΩ.} Ἣν δηλῶσαι μὲν οὐ πάνυ χαλεπόν, χρῆσθαι δὲ 17259 Phileb.16.c.2 : παγχάλεπον· πάντα γὰρ ὅσα τέχνης ἐχόμενα ἀνηυρέθη 17260 Phileb.16.c.3 : πώποτε διὰ ταύτης φανερὰ γέγονε. σκόπει δὲ ἣν λέγω. 17261 Phileb.16.c.4 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 17262 Phileb.16.c.5 : {ΣΩ.} Θεῶν μὲν εἰς ἀνθρώπους δόσις, ὥς γε καταφαίνεται 17263 Phileb.16.c.6 : ἐμοί, ποθὲν ἐκ θεῶν ἐρρίφη διά τινος Προμηθέως ἅμα 17264 Phileb.16.c.7 : φανοτάτῳ τινὶ πυρί· καὶ οἱ μὲν παλαιοί, κρείττονες ἡμῶν 17265 Phileb.16.c.8 : καὶ ἐγγυτέρω θεῶν οἰκοῦντες, ταύτην φήμην παρέδοσαν, 17266 Phileb.16.c.9 : ὡς ἐξ ἑνὸς μὲν καὶ πολλῶν ὄντων τῶν ἀεὶ λεγομένων εἶναι, 17267 Phileb.16.c.10 : πέρας δὲ καὶ ἀπειρίαν ἐν αὑτοῖς σύμφυτον ἐχόντων. δεῖν 17268 Phileb.16.d.1 : οὖν ἡμᾶς τούτων οὕτω διακεκοσμημένων ἀεὶ μίαν ἰδέαν περὶ 17269 Phileb.16.d.2 : παντὸς ἑκάστοτε θεμένους ζητεῖν—εὑρήσειν γὰρ ἐνοῦσαν— 17270 Phileb.16.d.3 : ἐὰν οὖν μεταλάβωμεν, μετὰ μίαν δύο, εἴ πως εἰσί, σκοπεῖν, 17271 Phileb.16.d.4 : εἰ δὲ μή, τρεῖς ἤ τινα ἄλλον ἀριθμόν, καὶ τῶν ἓν ἐκείνων 17272 Phileb.16.d.5 : ἕκαστον πάλιν ὡσαύτως, μέχριπερ ἂν τὸ κατ´ ἀρχὰς ἓν μὴ 17273 Phileb.16.d.6 : ὅτι ἓν καὶ πολλὰ καὶ ἄπειρά ἐστι μόνον ἴδῃ τις, ἀλλὰ καὶ 17274 Phileb.16.d.7 : ὁπόσα· τὴν δὲ τοῦ ἀπείρου ἰδέαν πρὸς τὸ πλῆθος μὴ προσ– 17275 Phileb.16.d.8 : φέρειν πρὶν ἄν τις τὸν ἀριθμὸν αὐτοῦ πάντα κατίδῃ τὸν 17276 Phileb.16.e.1 : μεταξὺ τοῦ ἀπείρου τε καὶ τοῦ ἑνός, τότε δ´ ἤδη τὸ ἓν 17277 Phileb.16.e.2 : ἕκαστον τῶν πάντων εἰς τὸ ἄπειρον μεθέντα χαίρειν ἐᾶν. 17278 Phileb.16.e.3 : οἱ μὲν οὖν θεοί, ὅπερ εἶπον, οὕτως ἡμῖν παρέδοσαν σκοπεῖν 17279 Phileb.16.e.4 : καὶ μανθάνειν καὶ διδάσκειν ἀλλήλους· οἱ δὲ νῦν τῶν ἀν– 17280 Phileb.17.a.1 : θρώπων σοφοὶ ἓν μέν, ὅπως ἂν τύχωσι, καὶ πολλὰ θᾶττον 17281 Phileb.17.a.2 : καὶ βραδύτερον ποιοῦσι τοῦ δέοντος, μετὰ δὲ τὸ ἓν ἄπειρα 17282 Phileb.17.a.3 : εὐθύς, τὰ δὲ μέσα αὐτοὺς ἐκφεύγει—οἷς διακεχώρισται τό τε 17283 Phileb.17.a.4 : διαλεκτικῶς πάλιν καὶ τὸ ἐριστικῶς ἡμᾶς ποιεῖσθαι πρὸς 17284 Phileb.17.a.5 : ἀλλήλους τοὺς λόγους. 17285 Phileb.17.a.6 : {ΠΡΩ.} Τὰ μέν πως, ὦ Σώκρατες, δοκῶ σου μανθάνειν, 17286 Phileb.17.a.7 : τὰ δὲ ἔτι σαφέστερον δέομαι ἃ λέγεις ἀκοῦσαι. 17287 Phileb.17.a.8 : {ΣΩ.} Σαφὲς μήν, ὦ Πρώταρχε, ἐστὶν ἐν τοῖς γράμ– 17288 Phileb.17.a.9 : μασιν ὃ λέγω, καὶ λάμβαν´ αὐτὸ ἐν τούτοις οἷσπερ καὶ 17289 Phileb.17.b.1 : πεπαίδευσαι. 17290 Phileb.17.b.2 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17291 Phileb.17.b.3 : {ΣΩ.} Φωνὴ μὲν ἡμῖν ἐστί που μία διὰ τοῦ στόματος 17292 Phileb.17.b.4 : ἰοῦσα, καὶ ἄπειρος αὖ πλήθει, πάντων τε καὶ ἑκάστου. 17293 Phileb.17.b.5 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17294 Phileb.17.b.6 : {ΣΩ.} Καὶ οὐδὲν ἑτέρῳ γε τούτων ἐσμέν πω σοφοί, οὔτε 17295 Phileb.17.b.7 : ὅτι τὸ ἄπειρον αὐτῆς ἴσμεν οὔθ´ ὅτι τὸ ἕν· ἀλλ´ ὅτι πόσα 17296 Phileb.17.b.8 : τ´ ἐστὶ καὶ ὁποῖα, τοῦτό ἐστι τὸ γραμματικὸν ἕκαστον 17297 Phileb.17.b.9 : ποιοῦν ἡμῶν. 17298 Phileb.17.b.10 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 17299 Phileb.17.b.11 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ τὸ μουσικὸν ὃ τυγχάνει ποιοῦν, τοῦτ´ 17300 Phileb.17.b.12 : ἔστι ταὐτόν. 17301 Phileb.17.b.13 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17302 Phileb.17.c.1 : {ΣΩ.} Φωνὴ μέν που καὶ τὸ κατ´ ἐκείνην τὴν τέχνην ἐστὶ 17303 Phileb.17.c.2 : μία ἐν αὐτῇ. 17304 Phileb.17.c.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 17305 Phileb.17.c.4 : {ΣΩ.} Δύο δὲ θῶμεν βαρὺ καὶ ὀξύ, καὶ τρίτον ὁμότονον. 17306 Phileb.17.c.5 : ἢ πῶς; 17307 Phileb.17.c.6 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 17308 Phileb.17.c.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὔπω σοφὸς ἂν εἴης τὴν μουσικὴν εἰδὼς 17309 Phileb.17.c.8 : ταῦτα μόνα, μὴ δὲ εἰδὼς ὥς γ´ ἔπος εἰπεῖν εἰς ταῦτα 17310 Phileb.17.c.9 : οὐδενὸς ἄξιος ἔσῃ. 17311 Phileb.17.c.10 : {ΠΡΩ.} Οὐ γὰρ οὖν. 17312 Phileb.17.c.11 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ φίλε, ἐπειδὰν λάβῃς τὰ διαστήματα ὁπόσα 17313 Phileb.17.c.12 : ἐστὶ τὸν ἀριθμὸν τῆς φωνῆς ὀξύτητός τε πέρι καὶ βαρύτητος, 17314 Phileb.17.d.1 : καὶ ὁποῖα, καὶ τοὺς ὅρους τῶν διαστημάτων, καὶ τὰ ἐκ τού– 17315 Phileb.17.d.2 : των ὅσα συστήματα γέγονεν—ἃ κατιδόντες οἱ πρόσθεν παρ– 17316 Phileb.17.d.3 : έδοσαν ἡμῖν τοῖς ἑπομένοις ἐκείνοις καλεῖν αὐτὰ ἁρμονίας, 17317 Phileb.17.d.4 : ἔν τε ταῖς κινήσεσιν αὖ τοῦ σώματος ἕτερα τοιαῦτα ἐνόντα 17318 Phileb.17.d.5 : πάθη γιγνόμενα, ἃ δὴ δι´ ἀριθμῶν μετρηθέντα δεῖν αὖ φασι 17319 Phileb.17.d.6 : ῥυθμοὺς καὶ μέτρα ἐπονομάζειν, καὶ ἅμα ἐννοεῖν ὡς οὕτω 17320 Phileb.17.d.7 : δεῖ περὶ παντὸς ἑνὸς καὶ πολλῶν σκοπεῖν—ὅταν γὰρ αὐτά 17321 Phileb.17.e.1 : τε λάβῃς οὕτω, τότε ἐγένου σοφός, ὅταν τε ἄλλο τῶν ἓν 17322 Phileb.17.e.2 : ὁτιοῦν ταύτῃ σκοπούμενος ἕλῃς, οὕτως ἔμφρων περὶ τοῦτο 17323 Phileb.17.e.3 : γέγονας· τὸ δ´ ἄπειρόν σε ἑκάστων καὶ ἐν ἑκάστοις πλῆθος 17324 Phileb.17.e.4 : ἄπειρον ἑκάστοτε ποιεῖ τοῦ φρονεῖν καὶ οὐκ ἐλλόγιμον οὐδ´ 17325 Phileb.17.e.5 : ἐνάριθμον, ἅτ´ οὐκ εἰς ἀριθμὸν οὐδένα ἐν οὐδενὶ πώποτε 17326 Phileb.17.e.6 : ἀπιδόντα. 17327 Phileb.17.e.7 : {ΠΡΩ.} Κάλλιστα, ὦ Φίληβε, ἔμοιγε τὰ νῦν λεγόμενα 17328 Phileb.17.e.8 : εἰρηκέναι φαίνεται Σωκράτης. 17329 Phileb.18.a.1 : {ΦΙ.} Κἀμοὶ ταῦτά γε αὐτά· ἀλλὰ τί δή ποτε πρὸς ἡμᾶς ὁ 17330 Phileb.18.a.2 : λόγος οὗτος νῦν εἴρηται καὶ τί ποτε βουλόμενος; 17331 Phileb.18.a.3 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς μέντοι τοῦθ´ ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε, ἠρώτηκε 17332 Phileb.18.a.4 : Φίληβος. 17333 Phileb.18.a.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, καὶ ἀποκρίνου γε αὐτῷ. 17334 Phileb.18.a.6 : {ΣΩ.} Δράσω ταῦτα διελθὼν σμικρὸν ἔτι περὶ αὐτῶν τού– 17335 Phileb.18.a.7 : των. ὥσπερ γὰρ ἓν ὁτιοῦν εἴ τίς ποτε λάβοι, τοῦτον, ὥς 17336 Phileb.18.a.8 : φαμεν, οὐκ ἐπ´ ἀπείρου φύσιν δεῖ βλέπειν εὐθὺς ἀλλ´ ἐπί 17337 Phileb.18.a.9 : τινα ἀριθμόν, οὕτω καὶ τὸ ἐναντίον ὅταν τις τὸ ἄπειρον 17338 Phileb.18.b.1 : ἀναγκασθῇ πρῶτον λαμβάνειν, μὴ ἐπὶ τὸ ἓν εὐθύς, ἀλλ´ [ἐπ´] 17339 Phileb.18.b.2 : ἀριθμὸν αὖ τινα πλῆθος ἕκαστον ἔχοντά τι κατανοεῖν, τελευ– 17340 Phileb.18.b.3 : τᾶν τε ἐκ πάντων εἰς ἕν. πάλιν δὲ ἐν τοῖς γράμμασι τὸ 17341 Phileb.18.b.4 : νῦν λεγόμενον λάβωμεν. 17342 Phileb.18.b.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17343 Phileb.18.b.6 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ φωνὴν ἄπειρον κατενόησεν εἴτε τις θεὸς 17344 Phileb.18.b.7 : εἴτε καὶ θεῖος ἄνθρωπος—ὡς λόγος ἐν Αἰγύπτῳ Θεῦθ τινα 17345 Phileb.18.b.8 : τοῦτον γενέσθαι λέγων, ὃς πρῶτος τὰ φωνήεντα ἐν τῷ 17346 Phileb.18.b.9 : ἀπείρῳ κατενόησεν οὐχ ἓν ὄντα ἀλλὰ πλείω, καὶ πάλιν 17347 Phileb.18.c.1 : ἕτερα φωνῆς μὲν οὔ, φθόγγου δὲ μετέχοντά τινος, ἀριθμὸν 17348 Phileb.18.c.2 : δέ τινα καὶ τούτων εἶναι, τρίτον δὲ εἶδος γραμμάτων διε– 17349 Phileb.18.c.3 : στήσατο τὰ νῦν λεγόμενα ἄφωνα ἡμῖν· τὸ μετὰ τοῦτο διῄρει 17350 Phileb.18.c.4 : τά τε ἄφθογγα καὶ ἄφωνα μέχρι ἑνὸς ἑκάστου, καὶ τὰ φωνή– 17351 Phileb.18.c.5 : εντα καὶ τὰ μέσα κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον, ἕως ἀριθμὸν αὐτῶν 17352 Phileb.18.c.6 : λαβὼν ἑνί τε ἑκάστῳ καὶ σύμπασι <20στοιχεῖον>20 ἐπωνόμασε· 17353 Phileb.18.c.7 : καθορῶν δὲ ὡς οὐδεὶς ἡμῶν οὐδ´ ἂν ἓν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ἄνευ 17354 Phileb.18.c.8 : πάντων αὐτῶν μάθοι, τοῦτον τὸν δεσμὸν αὖ λογισάμενος ὡς 17355 Phileb.18.d.1 : ὄντα ἕνα καὶ πάντα ταῦτα ἕν πως ποιοῦντα μίαν ἐπ´ αὐτοῖς 17356 Phileb.18.d.2 : ὡς οὖσαν γραμματικὴν τέχνην ἐπεφθέγξατο προσειπών. 17357 Phileb.18.d.3 : {ΦΙ.} Ταῦτ´ ἔτι σαφέστερον ἐκείνων αὐτά γε πρὸς ἄλληλα, 17358 Phileb.18.d.4 : ὦ Πρώταρχε, ἔμαθον· τὸ δ´ αὐτό μοι τοῦ λόγου νῦν τε καὶ 17359 Phileb.18.d.5 : σμικρὸν ἔμπροσθεν ἐλλείπεται. 17360 Phileb.18.d.6 : {ΣΩ.} Μῶν, ὦ Φίληβε, τὸ τί πρὸς ἔπος αὖ ταῦτ´ ἐστίν; 17361 Phileb.18.d.7 : {ΦΙ.} Ναί, τοῦτ´ ἔστιν ὃ πάλαι ζητοῦμεν ἐγώ τε καὶ 17362 Phileb.18.d.8 : Πρώταρχος. 17363 Phileb.18.d.9 : {ΣΩ.} Ἦ μὴν ἐπ´ αὐτῷ γε ἤδη γεγονότες ζητεῖτε, ὡς φῄς, 17364 Phileb.18.e.1 : πάλαι. 17365 Phileb.18.e.2 : {ΦΙ.} Πῶς; 17366 Phileb.18.e.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὐ περὶ φρονήσεως ἦν καὶ ἡδονῆς ἡμῖν ἐξ 17367 Phileb.18.e.4 : ἀρχῆς ὁ λόγος, ὁπότερον αὐτοῖν αἱρετέον; 17368 Phileb.18.e.5 : {ΦΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 17369 Phileb.18.e.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἕν γε ἑκάτερον αὐτοῖν εἶναί φαμεν. 17370 Phileb.18.e.7 : {ΦΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17371 Phileb.18.e.8 : {ΣΩ.} Τοῦτ´ αὐτὸ τοίνυν ἡμᾶς ὁ πρόσθεν λόγος ἀπαιτεῖ, 17372 Phileb.18.e.9 : πῶς ἔστιν ἓν καὶ πολλὰ αὐτῶν ἑκάτερον, καὶ πῶς μὴ ἄπειρα 17373 Phileb.19.a.1 : εὐθύς, ἀλλά τινά ποτε ἀριθμὸν ἑκάτερον ἔμπροσθεν κέκτηται 17374 Phileb.19.a.2 : τοῦ ἄπειρα αὐτῶν ἕκαστα γεγονέναι; 17375 Phileb.19.a.3 : {ΠΡΩ.} Οὐκ εἰς φαῦλόν γε ἐρώτημα, ὦ Φίληβε, οὐκ οἶδ´ 17376 Phileb.19.a.4 : ὅντινα τρόπον κύκλῳ πως περιαγαγὼν ἡμᾶς ἐμβέβληκε 17377 Phileb.19.a.5 : Σωκράτης. καὶ σκόπει δὴ πότερος ἡμῶν ἀποκρινεῖται τὸ 17378 Phileb.19.a.6 : νῦν ἐρωτώμενον. ἴσως δὴ γελοῖον τὸ ἐμὲ τοῦ λόγου διά– 17379 Phileb.19.a.7 : δοχον παντελῶς ὑποστάντα διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τὸ νῦν 17380 Phileb.19.a.8 : ἐρωτηθὲν ἀποκρίνασθαι σοὶ πάλιν τοῦτο προστάττειν· γελοιό– 17381 Phileb.19.b.1 : τερον δ´ οἶμαι πολὺ τὸ μηδέτερον ἡμῶν δύνασθαι. σκόπει 17382 Phileb.19.b.2 : δὴ τί δράσομεν. εἴδη γάρ μοι δοκεῖ νῦν ἐρωτᾶν ἡδονῆς 17383 Phileb.19.b.3 : ἡμᾶς Σωκράτης εἴτε ἔστιν εἴτε μή, καὶ ὁπόσα ἐστὶ καὶ ὁποῖα· 17384 Phileb.19.b.4 : τῆς τ´ αὖ φρονήσεως πέρι κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως. 17385 Phileb.19.b.5 : {ΣΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις, ὦ παῖ Καλλίου· μὴ γὰρ δυνά– 17386 Phileb.19.b.6 : μενοι τοῦτο κατὰ παντὸς ἑνὸς καὶ ὁμοίου καὶ ταὐτοῦ δρᾶν 17387 Phileb.19.b.7 : καὶ τοῦ ἐναντίου, ὡς ὁ παρελθὼν λόγος ἐμήνυσεν, οὐδεὶς εἰς 17388 Phileb.19.b.8 : οὐδὲν οὐδενὸς ἂν ἡμῶν οὐδέποτε γένοιτο ἄξιος. 17389 Phileb.19.c.1 : {ΠΡΩ.} Σχεδὸν ἔοικεν οὕτως, ὦ Σώκρατες, ἔχειν. ἀλλὰ 17390 Phileb.19.c.2 : καλὸν μὲν τὸ σύμπαντα γιγνώσκειν τῷ σώφρονι, δεύτερος 17391 Phileb.19.c.3 : δ´ εἶναι πλοῦς δοκεῖ μὴ λανθάνειν αὐτὸν αὑτόν. τί δή μοι 17392 Phileb.19.c.4 : τοῦτο εἴρηται τὰ νῦν; ἐγώ σοι φράσω. σὺ τήνδε ἡμῖν τὴν 17393 Phileb.19.c.5 : συνουσίαν, ὦ Σώκρατες, ἐπέδωκας πᾶσι καὶ σεαυτὸν πρὸς 17394 Phileb.19.c.6 : τὸ διελέσθαι τί τῶν ἀνθρωπίνων κτημάτων ἄριστον. Φιλή– 17395 Phileb.19.c.7 : βου γὰρ εἰπόντος ἡδονὴν καὶ τέρψιν καὶ χαρὰν καὶ πάνθ´ 17396 Phileb.19.c.8 : ὁπόσα τοιαῦτ´ ἐστί, σὺ πρὸς αὐτὰ ἀντεῖπες ὡς οὐ ταῦτα 17397 Phileb.19.d.1 : ἀλλ´ ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πολλάκις ἡμᾶς αὐτοὺς ἀναμιμνῄσκομεν 17398 Phileb.19.d.2 : ἑκόντες, ὀρθῶς δρῶντες, ἵν´ ἐν μνήμῃ παρακείμενα ἑκάτερα 17399 Phileb.19.d.3 : βασανίζηται. φῂς δ´, ὡς ἔοικε, σὺ τὸ προσρηθησόμενον 17400 Phileb.19.d.4 : ὀρθῶς ἄμεινον ἡδονῆς γε ἀγαθὸν εἶναι νοῦν, ἐπιστήμην, 17401 Phileb.19.d.5 : σύνεσιν, τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ, 〈ἃ〉 κτᾶσθαι 17402 Phileb.19.d.6 : δεῖν ἀλλ´ οὐχὶ ἐκεῖνα. τούτων δὴ μετ´ ἀμφισβητήσεως 17403 Phileb.19.d.7 : ἑκατέρων λεχθέντων ἡμεῖς σοι μετὰ παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν 17404 Phileb.19.e.1 : ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε πρὶν ἂν τούτων τῶν λόγων 17405 Phileb.19.e.2 : πέρας ἱκανὸν γένηταί τι διορισθέντων, σὺ δὲ συνεχώρησας καὶ 17406 Phileb.19.e.3 : ἔδωκας εἰς ταῦθ´ ἡμῖν σαυτόν, ἡμεῖς δὲ δὴ λέγομεν, καθάπερ 17407 Phileb.19.e.4 : οἱ παῖδες, ὅτι τῶν ὀρθῶς δοθέντων ἀφαίρεσις οὐκ ἔστι· παῦσαι 17408 Phileb.19.e.5 : δὴ τὸν τρόπον ἡμῖν ἀπαντῶν τοῦτον ἐπὶ τὰ νῦν λεγόμενα. 17409 Phileb.19.e.6 : {ΣΩ.} Τίνα λέγεις; 17410 Phileb.20.a.1 : {ΠΡΩ.} Εἰς ἀπορίαν ἐμβάλλων καὶ ἀνερωτῶν ὧν μὴ δυναί– 17411 Phileb.20.a.2 : μεθ´ ἂν ἱκανὴν ἀπόκρισιν ἐν τῷ παρόντι διδόναι σοι. μὴ 17412 Phileb.20.a.3 : γὰρ οἰώμεθα τέλος ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάντων ἡμῶν 17413 Phileb.20.a.4 : ἀπορίαν, ἀλλ´ εἰ δρᾶν τοῦθ´ ἡμεῖς ἀδυνατοῦμεν, σοὶ δραστέον· 17414 Phileb.20.a.5 : ὑπέσχου γάρ. βουλεύου δὴ πρὸς ταῦτα αὐτὸς πότερον ἡδονῆς 17415 Phileb.20.a.6 : εἴδη σοι καὶ ἐπιστήμης διαιρετέον ἢ καὶ ἐατέον, εἴ πῃ καθ´ 17416 Phileb.20.a.7 : ἕτερόν τινα τρόπον οἷός τ´ εἶ καὶ βούλει δηλῶσαί πως ἄλλως 17417 Phileb.20.a.8 : τὰ νῦν ἀμφισβητούμενα παρ´ ἡμῖν. 17418 Phileb.20.b.1 : {ΣΩ.} Δεινὸν μὲν τοίνυν ἔτι προσδοκᾶν οὐδὲν δεῖ τὸν ἐμέ, 17419 Phileb.20.b.2 : ἐπειδὴ τοῦθ´ οὕτως εἶπες· τὸ γὰρ εἰ βούλει ῥηθὲν λύει πάντα 17420 Phileb.20.b.3 : φόβον ἑκάστων πέρι. πρὸς δὲ αὖ τοῖς μνήμην τινὰ δοκεῖ 17421 Phileb.20.b.4 : τίς μοι δεδωκέναι θεῶν ἡμῖν. 17422 Phileb.20.b.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς δὴ καὶ τίνων; 17423 Phileb.20.b.6 : {ΣΩ.} Λόγων ποτέ τινων πάλαι ἀκούσας ὄναρ ἢ καὶ 17424 Phileb.20.b.7 : ἐγρηγορὼς νῦν ἐννοῶ περί τε ἡδονῆς καὶ φρονήσεως, ὡς 17425 Phileb.20.b.8 : οὐδέτερον αὐτοῖν ἐστι τἀγαθόν, ἀλλὰ ἄλλο τι τρίτον, ἕτερον 17426 Phileb.20.b.9 : μὲν τούτων, ἄμεινον δὲ ἀμφοῖν. καίτοι τοῦτό γε ἂν ἐναρ– 17427 Phileb.20.c.1 : γῶς ἡμῖν φανῇ νῦν, ἀπήλλακται μὲν ἡδονὴ τοῦ νικᾶν· τὸ 17428 Phileb.20.c.2 : γὰρ ἀγαθὸν οὐκ ἂν ἔτι ταὐτὸν αὐτῇ γίγνοιτο. ἢ πῶς; 17429 Phileb.20.c.3 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 17430 Phileb.20.c.4 : {ΣΩ.} Τῶν δέ γε εἰς τὴν διαίρεσιν εἰδῶν ἡδονῆς οὐδὲν ἔτι 17431 Phileb.20.c.5 : προσδεησόμεθα κατ´ ἐμὴν δόξαν. προϊὸν δ´ ἔτι σαφέστερον 17432 Phileb.20.c.6 : δείξει. 17433 Phileb.20.c.7 : {ΠΡΩ.} Κάλλιστ´ εἰπὼν οὕτω καὶ διαπέραινε. 17434 Phileb.20.c.8 : {ΣΩ.} Μίκρ´ ἄττα τοίνυν ἔμπροσθεν ἔτι διομολογησώμεθα. 17435 Phileb.20.c.9 : {ΠΡΩ.} Τὰ ποῖα; 17436 Phileb.20.d.1 : {ΣΩ.} Τὴν τἀγαθοῦ μοῖραν πότερον ἀνάγκη τέλεον ἢ μὴ 17437 Phileb.20.d.2 : τέλεον εἶναι; 17438 Phileb.20.d.3 : {ΠΡΩ.} Πάντων δήπου τελεώτατον, ὦ Σώκρατες. 17439 Phileb.20.d.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἱκανὸν τἀγαθόν; 17440 Phileb.20.d.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; καὶ πάντων γε εἰς τοῦτο διαφέρειν 17441 Phileb.20.d.6 : τῶν ὄντων. 17442 Phileb.20.d.7 : {ΣΩ.} Τόδε γε μήν, ὡς οἶμαι, περὶ αὐτοῦ ἀναγκαιότατον 17443 Phileb.20.d.8 : εἶναι λέγειν, ὡς πᾶν τὸ γιγνῶσκον αὐτὸ θηρεύει καὶ ἐφίεται 17444 Phileb.20.d.9 : βουλόμενον ἑλεῖν καὶ περὶ αὑτὸ κτήσασθαι, καὶ τῶν ἄλλων 17445 Phileb.20.d.10 : οὐδὲν φροντίζει πλὴν τῶν ἀποτελουμένων ἅμα ἀγαθοῖς. 17446 Phileb.20.d.11 : {ΠΡΩ.} Οὐκ ἔστι τούτοις ἀντειπεῖν. 17447 Phileb.20.e.1 : {ΣΩ.} Σκοπῶμεν δὴ καὶ κρίνωμεν τόν τε ἡδονῆς καὶ τὸν 17448 Phileb.20.e.2 : φρονήσεως βίον ἰδόντες χωρίς. 17449 Phileb.20.e.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς εἶπες; 17450 Phileb.20.e.4 : {ΣΩ.} Μήτε ἐν τῷ τῆς ἡδονῆς ἐνέστω φρόνησις μήτ´ ἐν 17451 Phileb.20.e.5 : τῷ τῆς φρονήσεως ἡδονή. δεῖ γάρ, εἴπερ πότερον αὐτῶν 17452 Phileb.20.e.6 : ἔστ´ ἀγαθόν, μηδὲν μηδενὸς ἔτι προσδεῖσθαι· δεόμενον δ´ 17453 Phileb.21.a.1 : ἂν φανῇ πότερον, οὐκ ἔστι που τοῦτ´ ἔτι τὸ ὄντως ἡμῖν 17454 Phileb.21.a.2 : ἀγαθόν. 17455 Phileb.21.a.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 17456 Phileb.21.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν σοὶ πειρώμεθα βασανίζοντες ταῦτα; 17457 Phileb.21.a.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17458 Phileb.21.a.6 : {ΣΩ.} Ἀποκρίνου δή. 17459 Phileb.21.a.7 : {ΠΡΩ.} Λέγε. 17460 Phileb.21.a.8 : {ΣΩ.} Δέξαι´ ἄν, Πρώταρχε, σὺ ζῆν τὸν βίον ἅπαντα 17461 Phileb.21.a.9 : ἡδόμενος ἡδονὰς τὰς μεγίστας; 17462 Phileb.21.a.10 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; 17463 Phileb.21.a.11 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἔτι τινὸς ἄν σοι προσδεῖν ἡγοῖο, εἰ τοῦτ´ 17464 Phileb.21.a.12 : ἔχεις παντελῶς; 17465 Phileb.21.a.13 : {ΠΡΩ.} Οὐδαμῶς. 17466 Phileb.21.a.14 : {ΣΩ.} Ὅρα δή, τοῦ φρονεῖν καὶ τοῦ νοεῖν καὶ λογίζεσθαι 17467 Phileb.21.b.1 : τὰ δέοντα καὶ ὅσα τούτων ἀδελφά, μῶν μὴ δέοι´ ἄν τι; 17468 Phileb.21.b.2 : {ΠΡΩ.} Καὶ τί; πάντα γὰρ ἔχοιμ´ ἄν που τὸ χαίρειν ἔχων. 17469 Phileb.21.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω ζῶν ἀεὶ μὲν διὰ βίου ταῖς μεγίσταις 17470 Phileb.21.b.4 : ἡδοναῖς χαίροις ἄν; 17471 Phileb.21.b.5 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; 17472 Phileb.21.b.6 : {ΣΩ.} Νοῦν δέ γε καὶ μνήμην καὶ ἐπιστήμην καὶ δόξαν 17473 Phileb.21.b.7 : μὴ κεκτημένος ἀληθῆ, πρῶτον μὲν τοῦτο αὐτό, εἰ χαίρεις ἢ 17474 Phileb.21.b.8 : μὴ χαίρεις, ἀνάγκη δήπου σε ἀγνοεῖν, κενόν γε ὄντα πάσης 17475 Phileb.21.b.9 : φρονήσεως; 17476 Phileb.21.b.10 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη. 17477 Phileb.21.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ὡσαύτως μνήμην μὴ κεκτημένον ἀνάγκη 17478 Phileb.21.c.2 : δήπου μηδ´ ὅτι ποτὲ ἔχαιρες μεμνῆσθαι, τῆς τ´ ἐν τῷ παρα– 17479 Phileb.21.c.3 : χρῆμα ἡδονῆς προσπιπτούσης μηδ´ ἡντινοῦν μνήμην ὑπο– 17480 Phileb.21.c.4 : μένειν· δόξαν δ´ αὖ μὴ κεκτημένον ἀληθῆ μὴ δοξάζειν χαίρειν 17481 Phileb.21.c.5 : χαίροντα, λογισμοῦ δὲ στερόμενον μηδ´ εἰς τὸν ἔπειτα χρό– 17482 Phileb.21.c.6 : νον ὡς χαιρήσεις δυνατὸν εἶναι λογίζεσθαι, ζῆν δὲ οὐκ 17483 Phileb.21.c.7 : ἀνθρώπου βίον, ἀλλά τινος πλεύμονος ἢ τῶν ὅσα θαλάττια 17484 Phileb.21.c.8 : μετ´ ὀστρεΐνων ἔμψυχά ἐστι σωμάτων. ἔστι ταῦτα, ἢ παρὰ 17485 Phileb.21.d.1 : ταῦτα ἔχομεν ἄλλα διανοηθῆναι; 17486 Phileb.21.d.2 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς; 17487 Phileb.21.d.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν αἱρετὸς ἡμῖν βίος ὁ τοιοῦτος; 17488 Phileb.21.d.4 : {ΠΡΩ.} Εἰς ἀφασίαν παντάπασί με, ὦ Σώκρατες, οὗτος ὁ 17489 Phileb.21.d.5 : λόγος ἐμβέβληκε τὰ νῦν. 17490 Phileb.21.d.6 : {ΣΩ.} Μήπω τοίνυν μαλθακιζώμεθα, τὸν δὲ τοῦ νοῦ 17491 Phileb.21.d.7 : μεταλαβόντες αὖ βίον ἴδωμεν. 17492 Phileb.21.d.8 : {ΠΡΩ.} Τὸν ποῖον δὴ λέγεις; 17493 Phileb.21.d.9 : {ΣΩ.} Εἴ τις δέξαιτ´ ἂν αὖ ζῆν ἡμῶν φρόνησιν μὲν καὶ 17494 Phileb.21.d.10 : νοῦν καὶ ἐπιστήμην καὶ μνήμην πᾶσαν πάντων κεκτημένος, 17495 Phileb.21.e.1 : ἡδονῆς δὲ μετέχων μήτε μέγα μήτε σμικρόν, μηδ´ αὖ λύπης, 17496 Phileb.21.e.2 : ἀλλὰ τὸ παράπαν ἀπαθὴς πάντων τῶν τοιούτων. 17497 Phileb.21.e.3 : {ΠΡΩ.} Οὐδέτερος ὁ βίος, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε τούτων 17498 Phileb.21.e.4 : αἱρετός, οὐδ´ ἄλλῳ μή ποτε, ὡς ἐγᾦμαι, φανῇ. 17499 Phileb.22.a.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὁ συναμφότερος, ὦ Πρώταρχε, ἐξ ἀμφοῖν 17500 Phileb.22.a.2 : συμμειχθεὶς κοινὸς γενόμενος; 17501 Phileb.22.a.3 : {ΠΡΩ.} Ἡδονῆς λέγεις καὶ νοῦ καὶ φρονήσεως; 17502 Phileb.22.a.4 : {ΣΩ.} Οὕτω καὶ τῶν τοιούτων [λέγω] ἔγωγε. 17503 Phileb.22.a.5 : {ΠΡΩ.} Πᾶς δήπου τοῦτόν γε αἱρήσεται πρότερον ἢ ´κεί– 17504 Phileb.22.a.6 : νων ὁποτερονοῦν, καὶ πρὸς τούτοις [γε] οὐχ ὁ μέν, ὁ δ´ οὔ. 17505 Phileb.22.a.7 : {ΣΩ.} Μανθάνομεν οὖν ὅτι νῦν ἡμῖν ἐστι τὸ συμβαῖνον 17506 Phileb.22.a.8 : ἐν τοῖς παροῦσι λόγοις; 17507 Phileb.22.a.9 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὅτι γε τρεῖς μὲν βίοι προυτέθησαν, 17508 Phileb.22.b.1 : τοῖν δυοῖν δ´ οὐδέτερος ἱκανὸς οὐδὲ αἱρετὸς οὔτε ἀνθρώπων 17509 Phileb.22.b.2 : οὔτε ζῴων οὐδενί. 17510 Phileb.22.b.3 : {ΣΩ.} Μῶν οὖν οὐκ ἤδη τούτων γε πέρι δῆλον ὡς οὐ– 17511 Phileb.22.b.4 : δέτερος αὐτοῖν εἶχε τἀγαθόν; ἦν γὰρ ἂν ἱκανὸς καὶ τέλεος 17512 Phileb.22.b.5 : καὶ πᾶσι φυτοῖς καὶ ζῴοις αἱρετός, οἷσπερ δυνατὸν ἦν οὕτως 17513 Phileb.22.b.6 : ἀεὶ διὰ βίου ζῆν· εἰ δέ τις ἄλλα ᾑρεῖθ´ ἡμῶν, παρὰ φύσιν 17514 Phileb.22.b.7 : ἂν τὴν τοῦ ἀληθῶς αἱρετοῦ ἐλάμβανεν ἄκων ἐξ ἀγνοίας ἤ 17515 Phileb.22.b.8 : τινος ἀνάγκης οὐκ εὐδαίμονος. 17516 Phileb.22.b.9 : {ΠΡΩ.} Ἔοικε γοῦν ταῦθ´ οὕτως ἔχειν. 17517 Phileb.22.c.1 : {ΣΩ.} Ὡς μὲν τοίνυν τήν γε Φιλήβου θεὸν οὐ δεῖ δια– 17518 Phileb.22.c.2 : νοεῖσθαι ταὐτὸν καὶ τἀγαθόν, ἱκανῶς εἰρῆσθαί μοι δοκεῖ. 17519 Phileb.22.c.3 : {ΦΙ.} Οὐδὲ γὰρ ὁ σὸς νοῦς, ὦ Σώκρατες, ἔστι τἀγαθόν, ἀλλ´ 17520 Phileb.22.c.4 : ἕξει που ταὐτὰ ἐγκλήματα. 17521 Phileb.22.c.5 : {ΣΩ.} Τάχ´ ἄν, ὦ Φίληβε, ὅ γ´ ἐμός· οὐ μέντοι τόν γε 17522 Phileb.22.c.6 : ἀληθινὸν ἅμα καὶ θεῖον οἶμαι νοῦν, ἀλλ´ ἄλλως πως ἔχειν. 17523 Phileb.22.c.7 : τῶν μὲν οὖν νικητηρίων πρὸς τὸν κοινὸν βίον οὐκ ἀμφισβητῶ 17524 Phileb.22.c.8 : πω ὑπὲρ νοῦ, τῶν δὲ δὴ δευτερείων ὁρᾶν καὶ σκοπεῖν χρὴ πέρι 17525 Phileb.22.d.1 : τί δράσομεν· τάχα γὰρ ἂν τοῦ κοινοῦ τούτου βίου αἰτιῴμεθ´ 17526 Phileb.22.d.2 : ἂν ἑκάτερος ὁ μὲν τὸν νοῦν αἴτιον, ὁ δ´ ἡδονὴν εἶναι, καὶ 17527 Phileb.22.d.3 : οὕτω τὸ μὲν ἀγαθὸν τούτων ἀμφοτέρων οὐδέτερον ἂν εἴη, τάχα 17528 Phileb.22.d.4 : δ´ ἂν αἴτιόν τις ὑπολάβοι πότερον αὐτῶν εἶναι. τούτου δὴ 17529 Phileb.22.d.5 : πέρι καὶ μᾶλλον ἔτι πρὸς Φίληβον διαμαχοίμην ἂν ὡς ἐν 17530 Phileb.22.d.6 : τῷ μεικτῷ τούτῳ βίῳ, ὅτι ποτ´ ἔστι τοῦτο ὃ λαβὼν ὁ βίος 17531 Phileb.22.d.7 : οὗτος γέγονεν αἱρετὸς ἅμα καὶ ἀγαθός, οὐχ ἡδονὴ ἀλλὰ νοῦς 17532 Phileb.22.d.8 : τούτῳ συγγενέστερον καὶ ὁμοιότερόν ἐστι, καὶ κατὰ τοῦτον 17533 Phileb.22.e.1 : τὸν λόγον οὔτ´ ἂν τῶν πρωτείων οὐδ´ αὖ τῶν δευτερείων 17534 Phileb.22.e.2 : ἡδονῇ μετὸν ἀληθῶς ἄν ποτε λέγοιτο· πορρωτέρω δ´ ἐστὶ 17535 Phileb.22.e.3 : τῶν τριτείων, εἴ τι τῷ ἐμῷ νῷ δεῖ πιστεύειν ἡμᾶς τὰ νῦν. 17536 Phileb.22.e.4 : {ΠΡΩ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ νῦν μὲν 17537 Phileb.22.e.5 : ἡδονή σοι πεπτωκέναι καθαπερεὶ πληγεῖσα ὑπὸ τῶν νυνδὴ 17538 Phileb.22.e.6 : λόγων· τῶν γὰρ νικητηρίων πέρι μαχομένη κεῖται. τὸν δὲ 17539 Phileb.23.a.1 : νοῦν, ὡς ἔοικε, λεκτέον ὡς ἐμφρόνως οὐκ ἀντεποιεῖτο τῶν 17540 Phileb.23.a.2 : νικητηρίων· τὰ γὰρ αὔτ´ ἔπαθεν ἄν. τῶν δὲ δὴ δευτερείων 17541 Phileb.23.a.3 : στερηθεῖσα ἡδονὴ παντάπασιν ἄν τινα καὶ ἀτιμίαν σχοίη 17542 Phileb.23.a.4 : πρὸς τῶν αὑτῆς ἐραστῶν· οὐδὲ γὰρ ἐκείνοις ἔτ´ ἂν ὁμοίως 17543 Phileb.23.a.5 : φαίνοιτο καλή. 17544 Phileb.23.a.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἄμεινον αὐτὴν ἐᾶν ἤδη καὶ μὴ τὴν 17545 Phileb.23.a.7 : ἀκριβεστάτην αὐτῇ προσφέροντα βάσανον καὶ ἐξελέγχοντα 17546 Phileb.23.a.8 : λυπεῖν; 17547 Phileb.23.a.9 : {ΠΡΩ.} Οὐδὲν λέγεις, ὦ Σώκρατες. 17548 Phileb.23.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ ὅτι τὸ ἀδύνατον εἶπον, λυπεῖν ἡδονήν; 17549 Phileb.23.b.2 : {ΠΡΩ.} Οὐ μόνον γε ἀλλ´ ὅτι καὶ ἀγνοεῖς ὡς οὐδείς πώ 17550 Phileb.23.b.3 : σε ἡμῶν μεθήσει πρὶν ἂν εἰς τέλος ἐπεξέλθῃς τούτων τῷ 17551 Phileb.23.b.4 : λόγῳ. 17552 Phileb.23.b.5 : {ΣΩ.} Βαβαῖ ἄρα, ὦ Πρώταρχε, συχνοῦ μὲν λόγου τοῦ 17553 Phileb.23.b.6 : λοιποῦ, σχεδὸν δὲ οὐδὲ ῥᾳδίου πάνυ τι νῦν. καὶ γὰρ δὴ 17554 Phileb.23.b.7 : φαίνεται δεῖν ἄλλης μηχανῆς, ἐπὶ τὰ δευτερεῖα ὑπὲρ νοῦ 17555 Phileb.23.b.8 : πορευόμενον οἷον βέλη ἔχειν ἕτερα τῶν ἔμπροσθεν λόγων· 17556 Phileb.23.b.9 : ἔστι δὲ ἴσως ἔνια καὶ ταὐτά. οὐκοῦν χρή; 17557 Phileb.23.b.10 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 17558 Phileb.23.c.1 : {ΣΩ.} Τὴν δέ γε ἀρχὴν αὐτοῦ διευλαβεῖσθαι πειρώμεθα 17559 Phileb.23.c.2 : τιθέμενοι. 17560 Phileb.23.c.3 : {ΠΡΩ.} Ποίαν δὴ λέγεις; 17561 Phileb.23.c.4 : {ΣΩ.} Πάντα τὰ νῦν ὄντα ἐν τῷ παντὶ διχῇ διαλάβωμεν, 17562 Phileb.23.c.5 : μᾶλλον δ´, εἰ βούλει, τριχῇ. 17563 Phileb.23.c.6 : {ΠΡΩ.} Καθ´ ὅτι, φράζοις ἄν; 17564 Phileb.23.c.7 : {ΣΩ.} Λάβωμεν ἄττα τῶν νυνδὴ λόγων. 17565 Phileb.23.c.8 : {ΠΡΩ.} Ποῖα; 17566 Phileb.23.c.9 : {ΣΩ.} Τὸν θεὸν ἐλέγομέν που τὸ μὲν ἄπειρον δεῖξαι τῶν 17567 Phileb.23.c.10 : ὄντων, τὸ δὲ πέρας; 17568 Phileb.23.c.11 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17569 Phileb.23.c.12 : {ΣΩ.} Τούτω δὴ τῶν εἰδῶν τὰ δύο τιθώμεθα, τὸ δὲ τρίτον 17570 Phileb.23.d.1 : ἐξ ἀμφοῖν τούτοιν ἕν τι συμμισγόμενον. εἰμὶ δ´, ὡς ἔοικεν, 17571 Phileb.23.d.2 : ἐγὼ γελοῖός τις ἄνθρωπος κατ´ εἴδη διιστὰς καὶ συναριθμού– 17572 Phileb.23.d.3 : μενος. 17573 Phileb.23.d.4 : {ΠΡΩ.} Τί φῄς, ὠγαθέ; 17574 Phileb.23.d.5 : {ΣΩ.} Τετάρτου μοι γένους αὖ προσδεῖν φαίνεται. 17575 Phileb.23.d.6 : {ΠΡΩ.} Λέγε τίνος. 17576 Phileb.23.d.7 : {ΣΩ.} Τῆς συμμείξεως τούτων πρὸς ἄλληλα τὴν αἰτίαν ὅρα, 17577 Phileb.23.d.8 : καὶ τίθει μοι πρὸς τρισὶν ἐκείνοις τέταρτον τοῦτο. 17578 Phileb.23.d.9 : {ΠΡΩ.} Μῶν οὖν σοι καὶ πέμπτου προσδεήσει διάκρισίν 17579 Phileb.23.d.10 : τινος δυναμένου; 17580 Phileb.23.d.11 : {ΣΩ.} Τάχ´ ἄν· οὐ μὴν οἶμαί γε ἐν τῷ νῦν· ἂν δέ τι δέῃ, 17581 Phileb.23.e.1 : συγγνώσῃ πού μοι σὺ μεταδιώκοντι πέμπτον [βίον]. 17582 Phileb.23.e.2 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17583 Phileb.23.e.3 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν δὴ τῶν τεττάρων τὰ τρία διελόμενοι, 17584 Phileb.23.e.4 : τὰ δύο τούτων πειρώμεθα, πολλὰ ἑκάτερον ἐσχισμένον καὶ 17585 Phileb.23.e.5 : διεσπασμένον ἰδόντες, εἰς ἓν πάλιν ἑκάτερον συναγαγόντες, 17586 Phileb.23.e.6 : νοῆσαι πῇ ποτε ἦν αὐτῶν ἓν καὶ πολλὰ ἑκάτερον. 17587 Phileb.23.e.7 : {ΠΡΩ.} Εἴ μοι σαφέστερον ἔτι περὶ αὐτῶν εἴποις, τάχ´ ἂν 17588 Phileb.23.e.8 : ἑποίμην. 17589 Phileb.24.a.1 : {ΣΩ.} Λέγω τοίνυν τὰ δύο ἃ προτίθεμαι ταὔτ´ εἶναι ἅπερ 17590 Phileb.24.a.2 : νυνδή, τὸ μὲν ἄπειρον, τὸ δὲ πέρας ἔχον· ὅτι δὲ τρόπον 17591 Phileb.24.a.3 : τινὰ τὸ ἄπειρον πόλλ´ ἐστί, πειράσομαι φράζειν. τὸ δὲ πέρας 17592 Phileb.24.a.4 : ἔχον ἡμᾶς περιμενέτω. 17593 Phileb.24.a.5 : {ΠΡΩ.} Μένει. 17594 Phileb.24.a.6 : {ΣΩ.} Σκέψαι δή. χαλεπὸν μὲν γὰρ καὶ ἀμφισβητήσιμον 17595 Phileb.24.a.7 : ὃ κελεύω σε σκοπεῖν, ὅμως δὲ σκόπει. θερμοτέρου καὶ 17596 Phileb.24.a.8 : ψυχροτέρου πέρι πρῶτον ὅρα πέρας εἴ ποτέ τι νοήσαις ἄν, ἢ 17597 Phileb.24.a.9 : τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐν αὐτοῖς οἰκοῦν〈τε〉 τοῖς γένεσιν, 17598 Phileb.24.b.1 : ἕωσπερ ἂν ἐνοικῆτον, τέλος οὐκ ἂν ἐπιτρεψαίτην γίγνεσθαι· 17599 Phileb.24.b.2 : γενομένης γὰρ τελευτῆς καὶ αὐτὼ τετελευτήκατον. 17600 Phileb.24.b.3 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 17601 Phileb.24.b.4 : {ΣΩ.} Ἀεὶ δέ γε, φαμέν, ἔν τε τῷ θερμοτέρῳ καὶ ψυχροτέρῳ 17602 Phileb.24.b.5 : τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἔνι. 17603 Phileb.24.b.6 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 17604 Phileb.24.b.7 : {ΣΩ.} Ἀεὶ τοίνυν ὁ λόγος ἡμῖν σημαίνει τούτω μὴ τέλος 17605 Phileb.24.b.8 : ἔχειν· ἀτελῆ δ´ ὄντε δήπου παντάπασιν ἀπείρω γίγνεσθον. 17606 Phileb.24.b.9 : {ΠΡΩ.} Καὶ σφόδρα γε, ὦ Σώκρατες. 17607 Phileb.24.b.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εὖ γε, ὦ φίλε Πρώταρχε, ὑπέλαβες καὶ 17608 Phileb.24.c.1 : ἀνέμνησας ὅτι καὶ τὸ σφόδρα τοῦτο, ὃ σὺ νῦν ἐφθέγξω, 17609 Phileb.24.c.2 : καὶ τό γε ἠρέμα τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχετον τῷ μᾶλλόν τε καὶ 17610 Phileb.24.c.3 : ἧττον· ὅπου γὰρ ἂν ἐνῆτον, οὐκ ἐᾶτον εἶναι ποσὸν ἕκαστον, 17611 Phileb.24.c.4 : ἀλλ´ ἀεὶ σφοδρότερον ἡσυχαιτέρου καὶ τοὐναντίον ἑκάσταις 17612 Phileb.24.c.5 : πράξεσιν ἐμποιοῦντε τὸ πλέον καὶ τὸ ἔλαττον ἀπεργάζεσθον, 17613 Phileb.24.c.6 : τὸ δὲ ποσὸν ἀφανίζετον. ὃ γὰρ ἐλέχθη νυνδή, μὴ ἀφανί– 17614 Phileb.24.c.7 : σαντε τὸ ποσόν, ἀλλ´ ἐάσαντε αὐτό τε καὶ τὸ μέτριον ἐν τῇ 17615 Phileb.24.d.1 : τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ σφόδρα καὶ ἠρέμα ἕδρᾳ ἐγγενέσθαι, 17616 Phileb.24.d.2 : αὐτὰ ἔρρει ταῦτα ἐκ τῆς αὑτῶν χώρας ἐν ᾗ ἐνῆν. οὐ γὰρ 17617 Phileb.24.d.3 : ἔτι θερμότερον οὐδὲ ψυχρότερον εἴτην ἂν λαβόντε τὸ ποσόν· 17618 Phileb.24.d.4 : προχωρεῖ γὰρ καὶ οὐ μένει τό τε θερμότερον ἀεὶ καὶ τὸ 17619 Phileb.24.d.5 : ψυχρότερον ὡσαύτως, τὸ δὲ ποσὸν ἔστη καὶ προϊὸν ἐπαύσατο. 17620 Phileb.24.d.6 : κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λόγον ἄπειρον γίγνοιτ´ ἂν τὸ θερμότερον 17621 Phileb.24.d.7 : καὶ τοὐναντίον ἅμα. 17622 Phileb.24.d.8 : {ΠΡΩ.} Φαίνεται γοῦν, ὦ Σώκρατες· ἔστι δ´, ὅπερ εἶπες, 17623 Phileb.24.d.9 : οὐ ῥᾴδια ταῦτα συνέπεσθαι. τὸ δὲ εἰς αὖθίς τε καὶ αὖθις 17624 Phileb.24.e.1 : ἴσως λεχθέντα τόν τε ἐρωτῶντα καὶ τὸν ἐρωτώμενον ἱκανῶς 17625 Phileb.24.e.2 : ἂν συμφωνοῦντας ἀποφήναιεν. 17626 Phileb.24.e.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εὖ μὲν λέγεις καὶ πειρατέον οὕτω ποιεῖν. 17627 Phileb.24.e.4 : νῦν μέντοι ἄθρει τῆς τοῦ ἀπείρου φύσεως εἰ τοῦτο δεξόμεθα 17628 Phileb.24.e.5 : σημεῖον, ἵνα μὴ πάντ´ ἐπεξιόντες μηκύνωμεν. 17629 Phileb.24.e.6 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 17630 Phileb.24.e.7 : {ΣΩ.} Ὁπός´ ἂν ἡμῖν φαίνηται μᾶλλόν τε καὶ ἧττον γιγνό– 17631 Phileb.24.e.8 : μενα καὶ τὸ σφόδρα καὶ ἠρέμα δεχόμενα καὶ τὸ λίαν καὶ ὅσα 17632 Phileb.25.a.1 : τοιαῦτα πάντα, εἰς τὸ τοῦ ἀπείρου γένος ὡς εἰς ἓν δεῖ πάντα 17633 Phileb.25.a.2 : ταῦτα τιθέναι, κατὰ τὸν ἔμπροσθεν λόγον ὃν ἔφαμεν ὅσα 17634 Phileb.25.a.3 : διέσπασται καὶ διέσχισται συναγαγόντας χρῆναι κατὰ δύναμιν 17635 Phileb.25.a.4 : μίαν ἐπισημαίνεσθαί τινα φύσιν, εἰ μέμνησαι. 17636 Phileb.25.a.5 : {ΠΡΩ.} Μέμνημαι. 17637 Phileb.25.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μὴ δεχόμενα ταῦτα, τούτων δὲ τὰ ἐναντία 17638 Phileb.25.a.7 : πάντα δεχόμενα, πρῶτον μὲν τὸ ἴσον καὶ ἰσότητα, μετὰ δὲ τὸ 17639 Phileb.25.a.8 : ἴσον τὸ διπλάσιον καὶ πᾶν ὅτιπερ ἂν πρὸς ἀριθμὸν ἀριθμὸς 17640 Phileb.25.b.1 : ἢ μέτρον ᾖ πρὸς μέτρον, ταῦτα σύμπαντα εἰς τὸ πέρας 17641 Phileb.25.b.2 : ἀπολογιζόμενοι καλῶς ἂν δοκοῖμεν δρᾶν τοῦτο. ἢ πῶς σὺ 17642 Phileb.25.b.3 : φῄς; 17643 Phileb.25.b.4 : {ΠΡΩ.} Κάλλιστά γε, ὦ Σώκρατες. 17644 Phileb.25.b.5 : {ΣΩ.} Εἶεν· τὸ δὲ τρίτον τὸ μεικτὸν ἐκ τούτοιν ἀμφοῖν 17645 Phileb.25.b.6 : τίνα ἰδέαν φήσομεν ἔχειν; 17646 Phileb.25.b.7 : {ΠΡΩ.} Σὺ καὶ ἐμοὶ φράσεις, ὡς οἶμαι. 17647 Phileb.25.b.8 : {ΣΩ.} Θεὸς μὲν οὖν, ἄνπερ γε ἐμαῖς εὐχαῖς ἐπήκοος 17648 Phileb.25.b.9 : γίγνηταί τις θεῶν. 17649 Phileb.25.b.10 : {ΠΡΩ.} Εὔχου δὴ καὶ σκόπει. 17650 Phileb.25.b.11 : {ΣΩ.} Σκοπῶ· καί μοι δοκεῖ τις, ὦ Πρώταρχε, αὐτῶν φίλος 17651 Phileb.25.b.12 : ἡμῖν νυνδὴ γεγονέναι. 17652 Phileb.25.c.1 : {ΠΡΩ.} Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τίνι τεκμηρίῳ χρῇ; 17653 Phileb.25.c.2 : {ΣΩ.} Φράσω δῆλον ὅτι· σὺ δέ μοι συνακολούθησον τῷ 17654 Phileb.25.c.3 : λόγῳ. 17655 Phileb.25.c.4 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 17656 Phileb.25.c.5 : {ΣΩ.} Θερμότερον ἐφθεγγόμεθα νυνδή πού τι καὶ ψυχρό– 17657 Phileb.25.c.6 : τερον. ἦ γάρ; 17658 Phileb.25.c.7 : {ΠΡΩ.} Ναί. 17659 Phileb.25.c.8 : {ΣΩ.} Πρόσθες δὴ ξηρότερον καὶ ὑγρότερον αὐτοῖς καὶ 17660 Phileb.25.c.9 : πλέον καὶ ἔλαττον καὶ θᾶττον καὶ βραδύτερον καὶ μεῖζον 17661 Phileb.25.c.10 : καὶ σμικρότερον καὶ ὁπόσα ἐν τῷ πρόσθεν τῆς τὸ μᾶλλόν 17662 Phileb.25.c.11 : τε καὶ ἧττον δεχομένης ἐτίθεμεν εἰς ἓν φύσεως. 17663 Phileb.25.d.1 : {ΠΡΩ.} Τῆς τοῦ ἀπείρου λέγεις; 17664 Phileb.25.d.2 : {ΣΩ.} Ναί. συμμείγνυ δέ γε εἰς αὐτὴν τὸ μετὰ ταῦτα τὴν 17665 Phileb.25.d.3 : αὖ τοῦ πέρατος γένναν. 17666 Phileb.25.d.4 : {ΠΡΩ.} Ποίαν; 17667 Phileb.25.d.5 : {ΣΩ.} Ἣν καὶ νυνδή, δέον ἡμᾶς καθάπερ τὴν τοῦ ἀπείρου 17668 Phileb.25.d.6 : συνηγάγομεν εἰς ἕν, οὕτω καὶ τὴν τοῦ περατοειδοῦς συνα– 17669 Phileb.25.d.7 : γαγεῖν, οὐ συνηγάγομεν. ἀλλ´ ἴσως καὶ νῦν ταὐτὸν δράσει, 17670 Phileb.25.d.8 : 〈εἰ〉 τούτων ἀμφοτέρων συναγομένων καταφανὴς κἀκείνη 17671 Phileb.25.d.9 : γενήσεται. 17672 Phileb.25.d.10 : {ΠΡΩ.} Ποίαν καὶ πῶς λέγεις; 17673 Phileb.25.d.11 : {ΣΩ.} Τὴν τοῦ ἴσου καὶ διπλασίου, καὶ ὁπόση παύει πρὸς 17674 Phileb.25.e.1 : ἄλληλα τἀναντία διαφόρως ἔχοντα, σύμμετρα δὲ καὶ σύμφωνα 17675 Phileb.25.e.2 : ἐνθεῖσα ἀριθμὸν ἀπεργάζεται. 17676 Phileb.25.e.3 : {ΠΡΩ.} Μανθάνω· φαίνῃ γάρ μοι λέγειν μειγνὺς ταῦτα 17677 Phileb.25.e.4 : γενέσεις τινὰς ἐφ´ ἑκάστων αὐτῶν συμβαίνειν. 17678 Phileb.25.e.5 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς γὰρ φαίνομαι. 17679 Phileb.25.e.6 : {ΠΡΩ.} Λέγε τοίνυν. 17680 Phileb.25.e.7 : {ΣΩ.} Ἆρα οὐκ ἐν μὲν νόσοις ἡ τούτων ὀρθὴ κοινωνία τὴν 17681 Phileb.25.e.8 : ὑγιείας φύσιν ἐγέννησεν; 17682 Phileb.26.a.1 : {ΠΡΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 17683 Phileb.26.a.2 : {ΣΩ.} Ἐν δὲ ὀξεῖ καὶ βαρεῖ καὶ ταχεῖ καὶ βραδεῖ, ἀπείροις 17684 Phileb.26.a.3 : οὖσιν, ἆρ´ οὐ ταὐτὰ [ἐγγιγνόμενα] ταῦτα· ἅμα πέρας τε 17685 Phileb.26.a.4 : ἀπηργάσατο καὶ μουσικὴν σύμπασαν τελεώτατα συνεστήσατο; 17686 Phileb.26.a.5 : {ΠΡΩ.} Κάλλιστά γε. 17687 Phileb.26.a.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἔν γε χειμῶσιν καὶ πνίγεσιν ἐγγενομένη 17688 Phileb.26.a.7 : τὸ μὲν πολὺ λίαν καὶ ἄπειρον ἀφείλετο, τὸ δὲ ἔμμετρον καὶ 17689 Phileb.26.a.8 : ἅμα σύμμετρον ἀπηργάσατο. 17690 Phileb.26.a.9 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17691 Phileb.26.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐκ τούτων ὧραί τε καὶ ὅσα καλὰ πάντα 17692 Phileb.26.b.2 : ἡμῖν γέγονε, τῶν τε ἀπείρων καὶ τῶν πέρας ἐχόντων 17693 Phileb.26.b.3 : συμμειχθέντων; 17694 Phileb.26.b.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 17695 Phileb.26.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ ἄλλα γε δὴ μυρία ἐπιλείπω λέγων, οἷον μεθ´ 17696 Phileb.26.b.6 : ὑγιείας κάλλος καὶ ἰσχύν, καὶ ἐν ψυχαῖς αὖ πάμπολλα ἕτερα 17697 Phileb.26.b.7 : καὶ πάγκαλα. ὕβριν γάρ που καὶ σύμπασαν πάντων πονη– 17698 Phileb.26.b.8 : ρίαν αὕτη κατιδοῦσα ἡ θεός, ὦ καλὲ Φίληβε, πέρας οὔτε 17699 Phileb.26.b.9 : ἡδονῶν οὐδὲν οὔτε πλησμονῶν ἐνὸν ἐν αὐτοῖς, νόμον καὶ 17700 Phileb.26.b.10 : τάξιν πέρας ἔχοντ´ ἔθετο· καὶ σὺ μὲν ἀποκναῖσαι φῂς 17701 Phileb.26.c.1 : αὐτήν, ἐγὼ δὲ τοὐναντίον ἀποσῶσαι λέγω. σοὶ δέ, ὦ 17702 Phileb.26.c.2 : Πρώταρχε, πῶς φαίνεται; 17703 Phileb.26.c.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε κατὰ νοῦν. 17704 Phileb.26.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μὲν δὴ τρία ταῦτα εἴρηκα, εἰ συννοεῖς. 17705 Phileb.26.c.5 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οἶμαι κατανοεῖν· ἓν μὲν γάρ μοι δοκεῖς τὸ 17706 Phileb.26.c.6 : ἄπειρον λέγειν, ἓν δὲ καὶ δεύτερον τὸ πέρας ἐν τοῖς οὖσι· 17707 Phileb.26.c.7 : τρίτον δὲ οὐ σφόδρα κατέχω τί βούλει φράζειν. 17708 Phileb.26.c.8 : {ΣΩ.} Τὸ γὰρ πλῆθός σε, ὦ θαυμάσιε, ἐξέπληξε τῆς τοῦ 17709 Phileb.26.c.9 : τρίτου γενέσεως· καίτοι πολλά γε καὶ τὸ ἄπειρον παρέ– 17710 Phileb.26.d.1 : σχετο γένη, ὅμως δ´ ἐπισφραγισθέντα τῷ τοῦ μᾶλλον καὶ 17711 Phileb.26.d.2 : ἐναντίου γένει ἓν ἐφάνη. 17712 Phileb.26.d.3 : {ΠΡΩ.} Ἀληθῆ. 17713 Phileb.26.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν τό γε πέρας οὔτε πολλὰ εἶχεν, οὔτ´ 17714 Phileb.26.d.5 : ἐδυσκολαίνομεν ὡς οὐκ ἦν ἓν φύσει. 17715 Phileb.26.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 17716 Phileb.26.d.7 : {ΣΩ.} Οὐδαμῶς. ἀλλὰ τρίτον φάθι με λέγειν, ἓν τοῦτο 17717 Phileb.26.d.8 : τιθέντα τὸ τούτων ἔκγονον ἅπαν, γένεσιν εἰς οὐσίαν ἐκ 17718 Phileb.26.d.9 : τῶν μετὰ τοῦ πέρατος ἀπειργασμένων μέτρων. 17719 Phileb.26.d.10 : {ΠΡΩ.} Ἔμαθον. 17720 Phileb.26.e.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ δὴ πρὸς τρισὶ τέταρτόν τι τότε ἔφαμεν εἶναι 17721 Phileb.26.e.2 : γένος σκεπτέον· κοινὴ δ´ ἡ σκέψις. ὅρα γὰρ εἴ σοι δοκεῖ 17722 Phileb.26.e.3 : ἀναγκαῖον εἶναι πάντα τὰ γιγνόμενα διά τινα αἰτίαν 17723 Phileb.26.e.4 : γίγνεσθαι. 17724 Phileb.26.e.5 : {ΠΡΩ.} Ἔμοιγε· πῶς γὰρ ἂν χωρὶς τούτου γίγνοιτο; 17725 Phileb.26.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ τοῦ ποιοῦντος φύσις οὐδὲν πλὴν ὀνόματι 17726 Phileb.26.e.7 : τῆς αἰτίας διαφέρει, τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ αἴτιον ὀρθῶς ἂν 17727 Phileb.26.e.8 : εἴη λεγόμενον ἕν; 17728 Phileb.26.e.9 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς. 17729 Phileb.27.a.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν τό γε ποιούμενον αὖ καὶ τὸ γιγνόμενον 17730 Phileb.27.a.2 : οὐδὲν πλὴν ὀνόματι, καθάπερ τὸ νυνδή, διαφέρον εὑρήσομεν. 17731 Phileb.27.a.3 : ἢ πῶς; 17732 Phileb.27.a.4 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 17733 Phileb.27.a.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡγεῖται μὲν τὸ ποιοῦν ἀεὶ κατὰ φύσιν, τὸ 17734 Phileb.27.a.6 : δὲ ποιούμενον ἐπακολουθεῖ γιγνόμενον ἐκείνῳ; 17735 Phileb.27.a.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 17736 Phileb.27.a.8 : {ΣΩ.} Ἄλλο ἄρα καὶ οὐ ταὐτὸν αἰτία τ´ ἐστὶ καὶ τὸ 17737 Phileb.27.a.9 : δουλεῦον εἰς γένεσιν αἰτίᾳ. 17738 Phileb.27.a.10 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17739 Phileb.27.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μὲν γιγνόμενα καὶ ἐξ ὧν γίγνεται πάντα 17740 Phileb.27.a.12 : τὰ τρία παρέσχετο ἡμῖν γένη; 17741 Phileb.27.a.13 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 17742 Phileb.27.b.1 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ δὴ πάντα ταῦτα δημιουργοῦν λέγομεν τέταρτον, 17743 Phileb.27.b.2 : τὴν αἰτίαν, ὡς ἱκανῶς ἕτερον ἐκείνων δεδηλωμένον; 17744 Phileb.27.b.3 : {ΠΡΩ.} Ἕτερον γὰρ οὖν. 17745 Phileb.27.b.4 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς μὴν ἔχει, διωρισμένων τῶν τεττάρων, ἑνὸς 17746 Phileb.27.b.5 : ἑκάστου μνήμης ἕνεκα ἐφεξῆς αὐτὰ καταριθμήσασθαι. 17747 Phileb.27.b.6 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17748 Phileb.27.b.7 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν τοίνυν ἄπειρον λέγω, δεύτερον δὲ 17749 Phileb.27.b.8 : πέρας, ἔπειτ´ ἐκ τούτων τρίτον μεικτὴν καὶ γεγενημένην 17750 Phileb.27.b.9 : οὐσίαν· τὴν δὲ τῆς μείξεως αἰτίαν καὶ γενέσεως τετάρτην 17751 Phileb.27.c.1 : λέγων ἆρα μὴ πλημμελοίην ἄν τι; 17752 Phileb.27.c.2 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς; 17753 Phileb.27.c.3 : {ΣΩ.} Φέρε δή, τὸ μετὰ τοῦθ´ ἡμῖν τίς ὁ λόγος, καὶ τί 17754 Phileb.27.c.4 : ποτε βουληθέντες εἰς ταῦτα ἀφικόμεθα; ἆρ´ οὐ τόδε ἦν; 17755 Phileb.27.c.5 : δευτερεῖα ἐζητοῦμεν πότερον ἡδονῆς γίγνοιτ´ ἂν ἢ φρονήσεως. 17756 Phileb.27.c.6 : οὐχ οὕτως ἦν; 17757 Phileb.27.c.7 : {ΠΡΩ.} Οὕτω μὲν οὖν. 17758 Phileb.27.c.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἴσως νῦν, ἐπειδὴ ταῦτα οὕτω διειλόμεθα, 17759 Phileb.27.c.9 : κάλλιον ἂν καὶ τὴν κρίσιν ἐπιτελεσαίμεθα πρώτου πέρι καὶ 17760 Phileb.27.c.10 : δευτέρου, περὶ ὧν δὴ τὸ πρῶτον ἠμφεσβητήσαμεν; 17761 Phileb.27.c.11 : {ΠΡΩ.} Ἴσως. 17762 Phileb.27.d.1 : {ΣΩ.} Ἴθι δή· νικῶντα μὲν ἔθεμέν που τὸν μεικτὸν βίον 17763 Phileb.27.d.2 : ἡδονῆς τε καὶ φρονήσεως. ἦν οὕτως; 17764 Phileb.27.d.3 : {ΠΡΩ.} Ἦν. 17765 Phileb.27.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτον μὲν τὸν βίον ὁρῶμέν που τίς τέ 17766 Phileb.27.d.5 : ἐστι καὶ ὁποίου γένους; 17767 Phileb.27.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 17768 Phileb.27.d.7 : {ΣΩ.} Καὶ μέρος γ´ αὐτὸν φήσομεν εἶναι τοῦ τρίτου οἶμαι 17769 Phileb.27.d.8 : γένους· οὐ γὰρ [ὁ] δυοῖν τινοῖν ἐστι [μικτὸς ἐκεῖνος] ἀλλὰ 17770 Phileb.27.d.9 : συμπάντων τῶν ἀπείρων ὑπὸ τοῦ πέρατος δεδεμένων, ὥστε 17771 Phileb.27.d.10 : ὀρθῶς ὁ νικηφόρος οὗτος βίος μέρος ἐκείνου γίγνοιτ´ ἄν. 17772 Phileb.27.d.11 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 17773 Phileb.27.e.1 : {ΣΩ.} Εἶεν· τί δὲ ὁ σός, ὦ Φίληβε, ἡδὺς καὶ ἄμεικτος 17774 Phileb.27.e.2 : ὤν; ἐν τίνι γένει τῶν εἰρημένων λεγόμενος ὀρθῶς ἄν ποτε 17775 Phileb.27.e.3 : λέγοιτο; ὧδε δ´ ἀπόκριναί μοι πρὶν ἀποφήνασθαι. 17776 Phileb.27.e.4 : {ΦΙ.} Λέγε μόνον. 17777 Phileb.27.e.5 : {ΣΩ.} Ἡδονὴ καὶ λύπη πέρας ἔχετον, ἢ τῶν τὸ μᾶλλόν 17778 Phileb.27.e.6 : τε καὶ ἧττον δεχομένων ἐστόν; 17779 Phileb.27.e.7 : {ΦΙ.} Ναί, τῶν τὸ μᾶλλον, ὦ Σώκρατες· οὐ γὰρ ἂν ἡδονὴ 17780 Phileb.27.e.8 : πᾶν ἀγαθὸν ἦν, εἰ μὴ ἄπειρον ἐτύγχανε πεφυκὸς καὶ πλήθει 17781 Phileb.27.e.9 : καὶ τῷ μᾶλλον. 17782 Phileb.28.a.1 : {ΣΩ.} Οὐδέ γ´ ἄν, ὦ Φίληβε, λύπη πᾶν κακόν· ὥστ´ ἄλλο 17783 Phileb.28.a.2 : τι νῷν σκεπτέον ἢ τὴν τοῦ ἀπείρου φύσιν ὡς παρέχεταί τι 17784 Phileb.28.a.3 : μέρος ταῖς ἡδοναῖς ἀγαθοῦ. τούτω δή σοι τῶν ἀπεράντων 17785 Phileb.28.a.4 : γε γένους ἔστων· φρόνησιν δὲ καὶ ἐπιστήμην καὶ νοῦν εἰς 17786 Phileb.28.a.5 : τί ποτε τῶν προειρημένων, ὦ Πρώταρχέ τε καὶ Φίληβε, νῦν 17787 Phileb.28.a.6 : θέντες οὐκ ἂν ἀσεβοῖμεν; οὐ γάρ μοι δοκεῖ σμικρὸς ἡμῖν 17788 Phileb.28.a.7 : εἶναι ὁ κίνδυνος κατορθώσασι καὶ μὴ περὶ τὸ νῦν ἐρωτώμενον. 17789 Phileb.28.b.1 : {ΦΙ.} Σεμνύνεις γάρ, ὦ Σώκρατες, τὸν σεαυτοῦ θεόν. 17790 Phileb.28.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ σύ, ὦ ἑταῖρε, τὴν σαυτοῦ· τὸ δ´ ἐρωτώμενον 17791 Phileb.28.b.3 : ὅμως ἡμῖν λεκτέον. 17792 Phileb.28.b.4 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς τοι λέγει Σωκράτης, ὦ Φίληβε, καὶ αὐτῷ 17793 Phileb.28.b.5 : πειστέον. 17794 Phileb.28.b.6 : {ΦΙ.} Οὐκοῦν ὑπὲρ ἐμοῦ σύ, Πρώταρχε, προῄρησαι λέγειν; 17795 Phileb.28.b.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε· νῦν μέντοι σχεδὸν ἀπορῶ, καὶ δέομαί 17796 Phileb.28.b.8 : γε, ὦ Σώκρατες, αὐτόν σε ἡμῖν γενέσθαι προφήτην, ἵνα 17797 Phileb.28.b.9 : μηδὲν ἡμεῖς σοι περὶ τὸν ἀγωνιστὴν ἐξαμαρτάνοντες παρὰ 17798 Phileb.28.b.10 : μέλος φθεγξώμεθά τι. 17799 Phileb.28.c.1 : {ΣΩ.} Πειστέον, ὦ Πρώταρχε· οὐδὲ γὰρ χαλεπὸν οὐδὲν 17800 Phileb.28.c.2 : ἐπιτάττεις. ἀλλ´ ὄντως σε ἐγώ, καθάπερ εἶπε Φίληβος, 17801 Phileb.28.c.3 : σεμνύνων ἐν τῷ παίζειν ἐθορύβησα, νοῦν καὶ ἐπιστήμην 17802 Phileb.28.c.4 : ἐρόμενος ὁποίου γένους εἶεν; 17803 Phileb.28.c.5 : {ΠΡΩ.} Παντάπασί γε, ὦ Σώκρατες. 17804 Phileb.28.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ῥᾴδιον· πάντες γὰρ συμφωνοῦσιν οἱ 17805 Phileb.28.c.7 : σοφοί, ἑαυτοὺς ὄντως σεμνύνοντες, ὡς νοῦς ἐστι βασιλεὺς ἡμῖν 17806 Phileb.28.c.8 : οὐρανοῦ τε καὶ γῆς. καὶ ἴσως εὖ λέγουσι. διὰ μακροτέρων 17807 Phileb.28.c.9 : δ´, εἰ βούλει, τὴν σκέψιν αὐτοῦ τοῦ γένους ποιησώμεθα. 17808 Phileb.28.d.1 : {ΠΡΩ.} Λέγ´ ὅπως βούλει, μηδὲν μῆκος ἡμῖν ὑπολογιζό– 17809 Phileb.28.d.2 : μενος, ὦ Σώκρατες, ὡς οὐκ ἀπεχθησόμενος. 17810 Phileb.28.d.3 : {ΣΩ.} Καλῶς εἶπες. ἀρξώμεθα δέ πως ὧδε ἐπανερωτῶντες. 17811 Phileb.28.d.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 17812 Phileb.28.d.5 : {ΣΩ.} Πότερον, ὦ Πρώταρχε, τὰ σύμπαντα καὶ τόδε τὸ 17813 Phileb.28.d.6 : καλούμενον ὅλον ἐπιτροπεύειν φῶμεν τὴν τοῦ ἀλόγου καὶ 17814 Phileb.28.d.7 : εἰκῇ δύναμιν καὶ τὸ ὅπῃ ἔτυχεν, ἢ τἀναντία, καθάπερ οἱ 17815 Phileb.28.d.8 : πρόσθεν ἡμῶν ἔλεγον, νοῦν καὶ φρόνησίν τινα θαυμαστὴν 17816 Phileb.28.d.9 : συντάττουσαν διακυβερνᾶν; 17817 Phileb.28.e.1 : {ΠΡΩ.} Οὐδὲν τῶν αὐτῶν, ὦ θαυμάσιε Σώκρατες· ὃ 17818 Phileb.28.e.2 : μὲν γὰρ σὺ νῦν λέγεις, οὐδὲ ὅσιον εἶναί μοι φαίνεται. τὸ 17819 Phileb.28.e.3 : δὲ νοῦν πάντα διακοσμεῖν αὐτὰ φάναι καὶ τῆς ὄψεως τοῦ 17820 Phileb.28.e.4 : κόσμου καὶ ἡλίου καὶ σελήνης καὶ ἀστέρων καὶ πάσης τῆς 17821 Phileb.28.e.5 : περιφορᾶς ἄξιον, καὶ οὐκ ἄλλως ἔγωγ´ ἄν ποτε περὶ αὐτῶν 17822 Phileb.28.e.6 : εἴποιμι οὐδ´ ἂν δοξάσαιμι. 17823 Phileb.28.e.7 : {ΣΩ.} Βούλει δῆτά τι καὶ ἡμεῖς τοῖς ἔμπροσθεν ὁμολογού– 17824 Phileb.29.a.1 : μενον συμφήσωμεν ὡς ταῦθ´ οὕτως ἔχει, καὶ μὴ μόνον 17825 Phileb.29.a.2 : οἰώμεθα δεῖν τἀλλότρια ἄνευ κινδύνου λέγειν, ἀλλὰ καὶ 17826 Phileb.29.a.3 : συγκινδυνεύωμεν καὶ μετέχωμεν τοῦ ψόγου, ὅταν ἀνὴρ δεινὸς 17827 Phileb.29.a.4 : φῇ ταῦτα μὴ οὕτως ἀλλ´ ἀτάκτως ἔχειν; 17828 Phileb.29.a.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὐκ ἂν βουλοίμην; 17829 Phileb.29.a.6 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, τὸν ἐπιόντα περὶ τούτων νῦν ἡμῖν λόγον 17830 Phileb.29.a.7 : ἄθρει. 17831 Phileb.29.a.8 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 17832 Phileb.29.a.9 : {ΣΩ.} Τὰ περὶ τὴν τῶν σωμάτων φύσιν ἁπάντων τῶν 17833 Phileb.29.a.10 : ζῴων, πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ πνεῦμα καθορῶμέν που καὶ γῆν 17834 Phileb.29.a.11 : καθάπερ οἱ χειμαζόμενοι, φασίν, ἐνόντα ἐν τῇ συστάσει. 17835 Phileb.29.b.1 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα· χειμαζόμεθα γὰρ ὄντως ὑπ´ ἀπορίας 17836 Phileb.29.b.2 : ἐν τοῖς νῦν λόγοις. 17837 Phileb.29.b.3 : {ΣΩ.} Φέρε δή, περὶ ἑκάστου τῶν παρ´ ἡμῖν λαβὲ τὸ 17838 Phileb.29.b.4 : τοιόνδε. 17839 Phileb.29.b.5 : {ΠΡΩ.} Ποῖον; 17840 Phileb.29.b.6 : {ΣΩ.} Ὅτι μικρόν τε τούτων ἕκαστον παρ´ ἡμῖν ἔνεστι 17841 Phileb.29.b.7 : καὶ φαῦλον καὶ οὐδαμῇ οὐδαμῶς εἰλικρινὲς ὂν καὶ τὴν 17842 Phileb.29.b.8 : δύναμιν οὐκ ἀξίαν τῆς φύσεως ἔχον. ἐν ἑνὶ δὲ λαβὼν περὶ 17843 Phileb.29.b.9 : πάντων νόει ταὐτόν. οἷον πῦρ ἔστι μέν που παρ´ ἡμῖν, 17844 Phileb.29.b.10 : ἔστι δ´ ἐν τῷ παντί. 17845 Phileb.29.b.11 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17846 Phileb.29.c.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν σμικρὸν μέν τι τὸ παρ´ ἡμῖν καὶ ἀσθενὲς 17847 Phileb.29.c.2 : καὶ φαῦλον, τὸ δ´ ἐν τῷ παντὶ πλήθει τε θαυμαστὸν καὶ 17848 Phileb.29.c.3 : κάλλει καὶ πάσῃ δυνάμει τῇ περὶ τὸ πῦρ οὔσῃ. 17849 Phileb.29.c.4 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλ´ ἀληθὲς ὃ λέγεις. 17850 Phileb.29.c.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; τρέφεται καὶ γίγνεται ἐκ τούτου καὶ αὔξεται 17851 Phileb.29.c.6 : τὸ τοῦ παντὸς πῦρ ὑπὸ τοῦ παρ´ ἡμῖν πυρός, ἢ τοὐναντίον 17852 Phileb.29.c.7 : ὑπ´ ἐκείνου τό τ´ ἐμὸν καὶ τὸ σὸν καὶ τὸ τῶν ἄλλων ζῴων 17853 Phileb.29.c.8 : ἅπαντ´ ἴσχει ταῦτα; 17854 Phileb.29.c.9 : {ΠΡΩ.} Τοῦτο μὲν οὐδ´ ἀποκρίσεως ἄξιον ἐρωτᾷς. 17855 Phileb.29.d.1 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς· ταὐτὰ γὰρ ἐρεῖς οἶμαι περί τε τῆς ἐν τοῖς 17856 Phileb.29.d.2 : ζῴοις γῆς τῆς ἐνθάδε καὶ τῆς ἐν τῷ παντί, καὶ τῶν ἄλλων δὴ 17857 Phileb.29.d.3 : πάντων ὅσων ἠρώτησα ὀλίγον ἔμπροσθεν. οὕτως ἀποκρινῇ; 17858 Phileb.29.d.4 : {ΠΡΩ.} Τίς γὰρ ἀποκρινόμενος ἄλλως ὑγιαίνων ἄν ποτε 17859 Phileb.29.d.5 : φανείη; 17860 Phileb.29.d.6 : {ΣΩ.} Σχεδὸν οὐδ´ ὁστισοῦν· ἀλλὰ τὸ μετὰ τοῦτο ἑξῆς 17861 Phileb.29.d.7 : ἕπου. πάντα γὰρ ἡμεῖς ταῦτα τὰ νυνδὴ λεχθέντα ἆρ´ οὐκ 17862 Phileb.29.d.8 : εἰς ἓν συγκείμενα ἰδόντες ἐπωνομάσαμεν σῶμα; 17863 Phileb.29.d.9 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 17864 Phileb.29.e.1 : {ΣΩ.} Ταὐτὸν δὴ λαβὲ καὶ περὶ τοῦδε ὃν κόσμον λέγομεν· 17865 Phileb.29.e.2 : [διὰ] τὸν αὐτὸν γὰρ τρόπον ἂν εἴη που σῶμα, σύνθετον ὂν 17866 Phileb.29.e.3 : ἐκ τῶν αὐτῶν. 17867 Phileb.29.e.4 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις. 17868 Phileb.29.e.5 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν ἐκ τούτου τοῦ σώματος ὅλως τὸ παρ´ 17869 Phileb.29.e.6 : ἡμῖν σῶμα ἢ ἐκ τοῦ παρ´ ἡμῖν τοῦτο τρέφεταί τε καὶ ὅσα 17870 Phileb.29.e.7 : νυνδὴ περὶ αὐτῶν εἴπομεν εἴληφέν τε καὶ ἔχει; 17871 Phileb.29.e.8 : {ΠΡΩ.} Καὶ τοῦθ´ ἕτερον, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἄξιον ἐρωτή– 17872 Phileb.29.e.9 : σεως. 17873 Phileb.30.a.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; τόδε ἆρα ἄξιον; ἢ πῶς ἐρεῖς; 17874 Phileb.30.a.2 : {ΠΡΩ.} Λέγε τὸ ποῖον. 17875 Phileb.30.a.3 : {ΣΩ.} Τὸ παρ´ ἡμῖν σῶμα ἆρ´ οὐ ψυχὴν φήσομεν ἔχειν; 17876 Phileb.30.a.4 : {ΠΡΩ.} Δῆλον ὅτι φήσομεν. 17877 Phileb.30.a.5 : {ΣΩ.} Πόθεν, ὦ φίλε Πρώταρχε, λαβόν, εἴπερ μὴ τό γε 17878 Phileb.30.a.6 : τοῦ παντὸς σῶμα ἔμψυχον ὂν ἐτύγχανε, ταὐτά γε ἔχον 17879 Phileb.30.a.7 : τούτῳ καὶ ἔτι πάντῃ καλλίονα; 17880 Phileb.30.a.8 : {ΠΡΩ.} Δῆλον ὡς οὐδαμόθεν ἄλλοθεν, ὦ Σώκρατες. 17881 Phileb.30.a.9 : {ΣΩ.} Οὐ γάρ που δοκοῦμέν γε, ὦ Πρώταρχε, τὰ τέτταρα 17882 Phileb.30.a.10 : ἐκεῖνα, πέρας καὶ ἄπειρον καὶ κοινὸν καὶ τὸ τῆς αἰτίας γένος 17883 Phileb.30.b.1 : ἐν ἅπασι τέταρτον ἐνόν, τοῦτο ἐν μὲν τοῖς παρ´ ἡμῖν ψυχήν 17884 Phileb.30.b.2 : τε παρέχον καὶ σωμασκίαν ἐμποιοῦν καὶ πταίσαντος σώματος 17885 Phileb.30.b.3 : ἰατρικὴν καὶ ἐν ἄλλοις ἄλλα συντιθὲν καὶ ἀκούμενον πᾶσαν 17886 Phileb.30.b.4 : καὶ παντοίαν σοφίαν ἐπικαλεῖσθαι, τῶν δ´ αὐτῶν τούτων 17887 Phileb.30.b.5 : ὄντων ἐν ὅλῳ τε οὐρανῷ καὶ κατὰ μεγάλα μέρη, καὶ προσέτι 17888 Phileb.30.b.6 : καλῶν καὶ εἰλικρινῶν, ἐν τούτοις δ´ οὐκ ἄρα μεμηχανῆσθαι 17889 Phileb.30.b.7 : τὴν τῶν καλλίστων καὶ τιμιωτάτων φύσιν. 17890 Phileb.30.c.1 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οὐδαμῶς τοῦτό γ´ ἂν λόγον ἔχοι. 17891 Phileb.30.c.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὴ τοῦτο, μετ´ ἐκείνου τοῦ λόγου ἂν 17892 Phileb.30.c.3 : ἑπόμενοι βέλτιον λέγοιμεν ὡς ἔστιν, ἃ πολλάκις εἰρήκαμεν, 17893 Phileb.30.c.4 : ἄπειρόν τε ἐν τῷ παντὶ πολύ, καὶ πέρας ἱκανόν, καί τις 17894 Phileb.30.c.5 : ἐπ´ αὐτοῖς αἰτία οὐ φαύλη, κοσμοῦσά τε καὶ συντάττουσα 17895 Phileb.30.c.6 : ἐνιαυτούς τε καὶ ὥρας καὶ μῆνας, σοφία καὶ νοῦς λεγομένη 17896 Phileb.30.c.7 : δικαιότατ´ ἄν. 17897 Phileb.30.c.8 : {ΠΡΩ.} Δικαιότατα δῆτα. 17898 Phileb.30.c.9 : {ΣΩ.} Σοφία μὴν καὶ νοῦς ἄνευ ψυχῆς οὐκ ἄν ποτε 17899 Phileb.30.c.10 : γενοίσθην. 17900 Phileb.30.c.11 : {ΠΡΩ.} Οὐ γὰρ οὖν. 17901 Phileb.30.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν μὲν τῇ τοῦ Διὸς ἐρεῖς φύσει βασιλικὴν 17902 Phileb.30.d.2 : μὲν ψυχήν, βασιλικὸν δὲ νοῦν ἐγγίγνεσθαι διὰ τὴν τῆς 17903 Phileb.30.d.3 : αἰτίας δύναμιν, ἐν δ´ ἄλλοις ἄλλα καλά, καθ´ ὅτι φίλον 17904 Phileb.30.d.4 : ἑκάστοις λέγεσθαι. 17905 Phileb.30.d.5 : {ΠΡΩ.} Μάλα γε. 17906 Phileb.30.d.6 : {ΣΩ.} Τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἡμᾶς μή τι μάτην δόξῃς, ὦ 17907 Phileb.30.d.7 : Πρώταρχε, εἰρηκέναι, ἀλλ´ ἔστι τοῖς μὲν πάλαι ἀποφηνα– 17908 Phileb.30.d.8 : μένοις ὡς ἀεὶ τοῦ παντὸς νοῦς ἄρχει σύμμαχος ἐκείνοις. 17909 Phileb.30.d.9 : {ΠΡΩ.} Ἔστι γὰρ οὖν. 17910 Phileb.30.d.10 : {ΣΩ.} Τῇ δέ γε ἐμῇ ζητήσει πεπορικὼς ἀπόκρισιν, ὅτι νοῦς 17911 Phileb.30.e.1 : ἐστὶ γένους τῆς τοῦ πάντων αἰτίου λεχθέντος [τῶν τετ– 17912 Phileb.30.e.2 : τάρων, [ὧν] ἦν ἡμῖν ἓν τοῦτο]. ἔχεις γὰρ δήπου νῦν ἡμῶν 17913 Phileb.30.e.3 : ἤδη τὴν ἀπόκρισιν. 17914 Phileb.30.e.4 : {ΠΡΩ.} Ἔχω καὶ μάλα ἱκανῶς· καίτοι με ἀποκρινάμενος 17915 Phileb.30.e.5 : ἔλαθες. 17916 Phileb.30.e.6 : {ΣΩ.} Ἀνάπαυλα γάρ, ὦ Πρώταρχε, τῆς σπουδῆς γίγνεται 17917 Phileb.30.e.7 : ἐνίοτε ἡ παιδιά. 17918 Phileb.30.e.8 : {ΠΡΩ.} Καλῶς εἶπες. 17919 Phileb.31.a.1 : {ΣΩ.} Νῦν δήπου, ὦ ἑταῖρε, οὗ μὲν γένους ἐστὶ καὶ τίνα 17920 Phileb.31.a.2 : ποτὲ δύναμιν κέκτηται, σχεδὸν ἐπιεικῶς ἡμῖν τὰ νῦν 17921 Phileb.31.a.3 : δεδήλωται. 17922 Phileb.31.a.4 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17923 Phileb.31.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἡδονῆς γε ὡσαύτως πάλαι τὸ γένος ἐφάνη. 17924 Phileb.31.a.6 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 17925 Phileb.31.a.7 : {ΣΩ.} Μεμνώμεθα δὴ καὶ ταῦτα περὶ ἀμφοῖν, ὅτι νοῦς 17926 Phileb.31.a.8 : μὲν αἰτίας ἦν συγγενὴς καὶ τούτου σχεδὸν τοῦ γένους, ἡδονὴ 17927 Phileb.31.a.9 : δὲ ἄπειρός τε αὐτὴ καὶ τοῦ μήτε ἀρχὴν μήτε μέσα μήτε τέλος 17928 Phileb.31.a.10 : ἐν αὑτῷ ἀφ´ ἑαυτοῦ ἔχοντος μηδὲ ἕξοντός ποτε γένους. 17929 Phileb.31.b.1 : {ΠΡΩ.} Μεμνησόμεθα· πῶς γὰρ οὔ; 17930 Phileb.31.b.2 : {ΣΩ.} Δεῖ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο, ἐν ᾧ τέ ἐστιν ἑκάτερον αὐ– 17931 Phileb.31.b.3 : τοῖν καὶ διὰ τί πάθος γίγνεσθον ὁπόταν γίγνησθον ἰδεῖν 17932 Phileb.31.b.4 : ἡμᾶς. πρῶτον τὴν ἡδονήν· ὥσπερ τὸ γένος αὐτῆς πρότερον 17933 Phileb.31.b.5 : ἐβασανίσαμεν, οὕτω καὶ ταῦτα πρότερα. λύπης δὲ αὖ χωρὶς 17934 Phileb.31.b.6 : τὴν ἡδονὴν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεθα ἱκανῶς βασανίσαι. 17935 Phileb.31.b.7 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ εἰ ταύτῃ χρὴ πορεύεσθαι, ταύτῃ πορευώμεθα. 17936 Phileb.31.b.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν σοὶ καθάπερ ἐμοὶ φαίνεται τῆς γενέσεως 17937 Phileb.31.b.9 : αὐτῶν πέρι; 17938 Phileb.31.c.1 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 17939 Phileb.31.c.2 : {ΣΩ.} Ἐν τῷ κοινῷ μοι γένει ἅμα φαίνεσθον λύπη τε καὶ 17940 Phileb.31.c.3 : ἡδονὴ γίγνεσθαι κατὰ φύσιν. 17941 Phileb.31.c.4 : {ΠΡΩ.} Κοινὸν δέ γε, ὦ φίλε Σώκρατες, ὑπομίμνῃσκε 17942 Phileb.31.c.5 : ἡμᾶς τί ποτε τῶν προειρημένων βούλει δηλοῦν. 17943 Phileb.31.c.6 : {ΣΩ.} Ἔσται ταῦτ´ εἰς δύναμιν, ὦ θαυμάσιε. 17944 Phileb.31.c.7 : {ΠΡΩ.} Καλῶς εἶπες. 17945 Phileb.31.c.8 : {ΣΩ.} Κοινὸν τοίνυν ὑπακούωμεν ὃ δὴ τῶν τεττάρων 17946 Phileb.31.c.9 : τρίτον ἐλέγομεν. 17947 Phileb.31.c.10 : {ΠΡΩ.} Ὃ μετὰ τὸ ἄπειρον καὶ πέρας ἔλεγες, ἐν ᾧ καὶ 17948 Phileb.31.c.11 : ὑγίειαν, οἶμαι δὲ καὶ ἁρμονίαν, ἐτίθεσο; 17949 Phileb.31.d.1 : {ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες. τὸν νοῦν δὲ ὅτι μάλιστ´ ἤδη 17950 Phileb.31.d.2 : πρόσεχε. 17951 Phileb.31.d.3 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 17952 Phileb.31.d.4 : {ΣΩ.} Λέγω τοίνυν τῆς ἁρμονίας μὲν λυομένης ἡμῖν ἐν 17953 Phileb.31.d.5 : τοῖς ζῴοις ἅμα λύσιν τῆς φύσεως καὶ γένεσιν ἀλγηδόνων ἐν 17954 Phileb.31.d.6 : τῷ τότε γίγνεσθαι χρόνῳ. 17955 Phileb.31.d.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ λέγεις εἰκός. 17956 Phileb.31.d.8 : {ΣΩ.} Πάλιν δὲ ἁρμοττομένης τε καὶ εἰς τὴν αὑτῆς φύσιν 17957 Phileb.31.d.9 : ἀπιούσης ἡδονὴν γίγνεσθαι λεκτέον, εἰ δεῖ δι´ ὀλίγων περὶ 17958 Phileb.31.d.10 : μεγίστων ὅτι τάχιστα ῥηθῆναι. 17959 Phileb.31.e.1 : {ΠΡΩ.} Οἶμαι μέν σε ὀρθῶς λέγειν, ὦ Σώκρατες, ἐμφανέ– 17960 Phileb.31.e.2 : στερον δὲ ἔτι ταὐτὰ ταῦτα πειρώμεθα λέγειν. 17961 Phileb.31.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ δημόσιά που καὶ περιφανῆ ῥᾷστον 17962 Phileb.31.e.4 : συννοεῖν; 17963 Phileb.31.e.5 : {ΠΡΩ.} Ποῖα; 17964 Phileb.31.e.6 : {ΣΩ.} Πείνη μέν που λύσις καὶ λύπη; 17965 Phileb.31.e.7 : {ΠΡΩ.} Ναί. 17966 Phileb.31.e.8 : {ΣΩ.} Ἐδωδὴ δέ, πλήρωσις γιγνομένη πάλιν, ἡδονή; 17967 Phileb.31.e.9 : {ΠΡΩ.} Ναί. 17968 Phileb.31.e.10 : {ΣΩ.} Δίψος δ´ αὖ φθορὰ καὶ λύπη [καὶ λύσις], ἡ δὲ τοῦ 17969 Phileb.32.a.1 : ὑγροῦ πάλιν τὸ ξηρανθὲν πληροῦσα δύναμις ἡδονή· διά– 17970 Phileb.32.a.2 : κρισις δέ γ´ αὖ καὶ διάλυσις ἡ παρὰ φύσιν, τοῦ πνίγους 17971 Phileb.32.a.3 : πάθη, λύπη, κατὰ φύσιν δὲ πάλιν ἀπόδοσίς τε καὶ ψῦξις 17972 Phileb.32.a.4 : ἡδονή. 17973 Phileb.32.a.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 17974 Phileb.32.a.6 : {ΣΩ.} Καὶ ῥίγους ἡ μὲν παρὰ φύσιν τοῦ ζῴου τῆς ὑγρό– 17975 Phileb.32.a.7 : τητος πῆξις λύπη· πάλιν δ´ εἰς ταὐτὸν ἀπιόντων καὶ δια– 17976 Phileb.32.a.8 : κρινομένων ἡ κατὰ φύσιν ὁδὸς ἡδονή. καὶ ἑνὶ λόγῳ σκόπει 17977 Phileb.32.a.9 : εἴ σοι μέτριος ὁ λόγος ὃς ἂν φῇ τὸ ἐκ τῆς ἀπείρου καὶ 17978 Phileb.32.b.1 : πέρατος κατὰ φύσιν ἔμψυχον γεγονὸς εἶδος, ὅπερ ἔλεγον ἐν 17979 Phileb.32.b.2 : τῷ πρόσθεν, ὅταν μὲν τοῦτο φθείρηται, τὴν μὲν φθορὰν 17980 Phileb.32.b.3 : λύπην εἶναι, τὴν δ´ εἰς τὴν αὑτῶν οὐσίαν ὁδόν, ταύτην δὲ 17981 Phileb.32.b.4 : αὖ πάλιν τὴν ἀναχώρησιν πάντων ἡδονήν. 17982 Phileb.32.b.5 : {ΠΡΩ.} Ἔστω· δοκεῖ γάρ μοι τύπον γέ τινα ἔχειν. 17983 Phileb.32.b.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν ἓν εἶδος τιθώμεθα λύπης τε καὶ 17984 Phileb.32.b.7 : ἡδονῆς ἐν τούτοις τοῖς πάθεσιν ἑκατέροις; 17985 Phileb.32.b.8 : {ΠΡΩ.} Κείσθω. 17986 Phileb.32.b.9 : {ΣΩ.} Τίθει τοίνυν αὐτῆς τῆς ψυχῆς κατὰ τὸ τούτων τῶν 17987 Phileb.32.c.1 : παθημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιζόμενον ἡδὺ 17988 Phileb.32.c.2 : καὶ θαρραλέον, τὸ δὲ πρὸ τῶν λυπηρῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν. 17989 Phileb.32.c.3 : {ΠΡΩ.} Ἔστι γὰρ οὖν τοῦθ´ ἡδονῆς καὶ λύπης ἕτερον 17990 Phileb.32.c.4 : εἶδος, τὸ χωρὶς τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδοκίας 17991 Phileb.32.c.5 : γιγνόμενον. 17992 Phileb.32.c.6 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ὑπέλαβες. ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι, κατά γε 17993 Phileb.32.c.7 : τὴν ἐμὴν δόξαν, εἰλικρινέσιν τε ἑκατέροις γιγνομένοις, ὡς 17994 Phileb.32.c.8 : δοκεῖ, καὶ ἀμείκτοις λύπης τε καὶ ἡδονῆς, ἐμφανὲς ἔσεσθαι 17995 Phileb.32.d.1 : τὸ περὶ τὴν ἡδονήν, πότερον ὅλον ἐστὶ τὸ γένος ἀσπαστόν, 17996 Phileb.32.d.2 : ἢ τοῦτο μὲν ἑτέρῳ τινὶ τῶν προειρημένων δοτέον ἡμῖν γενῶν, 17997 Phileb.32.d.3 : ἡδονῇ δὲ καὶ λύπῃ, καθάπερ θερμῷ καὶ ψυχρῷ καὶ πᾶσι τοῖς 17998 Phileb.32.d.4 : τοιούτοις, τοτὲ μὲν ἀσπαστέον αὐτά, τοτὲ δὲ οὐκ ἀσπαστέον, 17999 Phileb.32.d.5 : ὡς ἀγαθὰ μὲν οὐκ ὄντα, ἐνίοτε δὲ καὶ ἔνια δεχόμενα τὴν 18000 Phileb.32.d.6 : τῶν ἀγαθῶν ἔστιν ὅτε φύσιν. 18001 Phileb.32.d.7 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις, ὅτι ταύτῃ πῃ δεῖ διαπορηθῆναι 18002 Phileb.32.d.8 : τὸ νῦν μεταδιωκόμενον. 18003 Phileb.32.d.9 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν τοίνυν τόδε συνίδωμεν· [ὡς] εἴπερ 18004 Phileb.32.e.1 : ὄντως ἔστι τὸ λεγόμενον, διαφθειρομένων μὲν αὐτῶν ἀλγη– 18005 Phileb.32.e.2 : δών, ἀνασῳζομένων δὲ ἡδονή, τῶν μήτε διαφθειρομένων 18006 Phileb.32.e.3 : μήτε ἀνασῳζομένων ἐννοήσωμεν πέρι, τίνα ποτὲ ἕξιν δεῖ 18007 Phileb.32.e.4 : τότε ἐν ἑκάστοις εἶναι τοῖς ζῴοις, ὅταν οὕτως ἴσχῃ. σφόδρα 18008 Phileb.32.e.5 : δὲ προσέχων τὸν νοῦν εἰπέ· ἆρα οὐ πᾶσα ἀνάγκη πᾶν ἐν 18009 Phileb.32.e.6 : τῷ τότε χρόνῳ ζῷον μήτε τι λυπεῖσθαι μήτε ἥδεσθαι μήτε 18010 Phileb.32.e.7 : μέγα μήτε σμικρόν; 18011 Phileb.32.e.8 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη μὲν οὖν. 18012 Phileb.32.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἔστι τις τρίτη ἡμῶν ἡ τοιαύτη διάθεσις 18013 Phileb.33.a.1 : παρά τε τὴν τοῦ χαίροντος καὶ παρὰ τὴν τοῦ λυπουμένου; 18014 Phileb.33.a.2 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18015 Phileb.33.a.3 : {ΣΩ.} Ἄγε δὴ τοίνυν, ταύτης προθυμοῦ μεμνῆσθαι. πρὸς 18016 Phileb.33.a.4 : γὰρ τὴν τῆς ἡδονῆς κρίσιν οὐ σμικρὸν μεμνῆσθαι ταύτην 18017 Phileb.33.a.5 : ἔσθ´ ἡμῖν ἢ μή. βραχὺ δέ τι περὶ αὐτῆς, εἰ βούλει, 18018 Phileb.33.a.6 : διαπεράνωμεν. 18019 Phileb.33.a.7 : {ΠΡΩ.} Λέγε ποῖον. 18020 Phileb.33.a.8 : {ΣΩ.} [Τῷ] τὸν τοῦ φρονεῖν [ἑλομένῳ] βίον οἶσθ´ ὡς 18021 Phileb.33.a.9 : τοῦτον τὸν τρόπον οὐδὲν ἀποκωλύει ζῆν. 18022 Phileb.33.b.1 : {ΠΡΩ.} Τὸν τοῦ μὴ χαίρειν μηδὲ λυπεῖσθαι λέγεις; 18023 Phileb.33.b.2 : {ΣΩ.} Ἐρρήθη γάρ που τότε ἐν τῇ παραβολῇ τῶν βίων 18024 Phileb.33.b.3 : μηδὲν δεῖν μήτε μέγα μήτε σμικρὸν χαίρειν τῷ τὸν τοῦ 18025 Phileb.33.b.4 : νοεῖν καὶ φρονεῖν βίον ἑλομένῳ. 18026 Phileb.33.b.5 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα οὕτως ἐρρήθη. 18027 Phileb.33.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτως ἂν ἐκείνῳ γε ὑπάρχοι· καὶ ἴσως 18028 Phileb.33.b.7 : οὐδὲν ἄτοπον εἰ πάντων τῶν βίων ἐστὶ θειότατος. 18029 Phileb.33.b.8 : {ΠΡΩ.} Οὔκουν εἰκός γε οὔτε χαίρειν θεοὺς οὔτε τὸ 18030 Phileb.33.b.9 : ἐναντίον. 18031 Phileb.33.b.10 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν οὐκ εἰκός· ἄσχημον γοῦν αὐτῶν 18032 Phileb.33.b.11 : ἑκάτερον γιγνόμενόν ἐστιν. ἀλλὰ δὴ τοῦτο μὲν ἔτι καὶ εἰς 18033 Phileb.33.c.1 : αὖθις ἐπισκεψόμεθα, ἐὰν πρὸς λόγον τι ᾖ, καὶ τῷ νῷ πρὸς 18034 Phileb.33.c.2 : τὰ δευτερεῖα, ἐὰν μὴ πρὸς τὰ πρωτεῖα δυνώμεθα προσθεῖναι, 18035 Phileb.33.c.3 : προσθήσομεν. 18036 Phileb.33.c.4 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις. 18037 Phileb.33.c.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν τό γε ἕτερον εἶδος τῶν ἡδονῶν, ὃ τῆς 18038 Phileb.33.c.6 : ψυχῆς αὐτῆς ἔφαμεν εἶναι, διὰ μνήμης πᾶν ἐστι γεγονός. 18039 Phileb.33.c.7 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18040 Phileb.33.c.8 : {ΣΩ.} Μνήμην, ὡς ἔοικεν, ὅτι ποτ´ ἔστιν πρότερον ἀνα– 18041 Phileb.33.c.9 : ληπτέον, καὶ κινδυνεύει πάλιν ἔτι πρότερον αἴσθησιν μνήμης, 18042 Phileb.33.c.10 : εἰ μέλλει τὰ περὶ ταῦθ´ ἡμῖν κατὰ τρόπον φανερά πῃ 18043 Phileb.33.c.11 : γενήσεσθαι. 18044 Phileb.33.d.1 : {ΠΡΩ.} Πῶς φῄς; 18045 Phileb.33.d.2 : {ΣΩ.} Θὲς τῶν περὶ τὸ σῶμα ἡμῶν ἑκάστοτε παθημάτων 18046 Phileb.33.d.3 : τὰ μὲν ἐν τῷ σώματι κατασβεννύμενα πρὶν ἐπὶ τὴν ψυχὴν 18047 Phileb.33.d.4 : διεξελθεῖν ἀπαθῆ ἐκείνην ἐάσαντα, τὰ δὲ δι´ ἀμφοῖν ἰόντα 18048 Phileb.33.d.5 : καί τινα ὥσπερ σεισμὸν ἐντιθέντα ἴδιόν τε καὶ κοινὸν 18049 Phileb.33.d.6 : ἑκατέρῳ. 18050 Phileb.33.d.7 : {ΠΡΩ.} Κείσθω. 18051 Phileb.33.d.8 : {ΣΩ.} Τὰ μὲν δὴ μὴ δι´ ἀμφοῖν ἰόντα ἐὰν τὴν ψυχὴν 18052 Phileb.33.d.9 : ἡμῶν φῶμεν λανθάνειν, τὰ δὲ δι´ ἀμφοῖν μὴ λανθάνειν, ἆρ´ 18053 Phileb.33.d.10 : ὀρθότατα ἐροῦμεν; 18054 Phileb.33.e.1 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 18055 Phileb.33.e.2 : {ΣΩ.} Τὸ τοίνυν λεληθέναι μηδαμῶς ὑπολάβῃς ὡς λέγω 18056 Phileb.33.e.3 : λήθης ἐνταῦθά που γένεσιν· ἔστι γὰρ λήθη μνήμης ἔξοδος, 18057 Phileb.33.e.4 : ἡ δ´ ἐν τῷ λεγομένῳ νῦν οὔπω γέγονε. τοῦ δὴ μήτε ὄντος 18058 Phileb.33.e.5 : μήτε γεγονότος πω γίγνεσθαι φάναι τινὰ ἀποβολὴν ἄτοπον. 18059 Phileb.33.e.6 : ἦ γάρ; 18060 Phileb.33.e.7 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18061 Phileb.33.e.8 : {ΣΩ.} Τὰ τοίνυν ὀνόματα μετάβαλε μόνον. 18062 Phileb.33.e.9 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18063 Phileb.33.e.10 : {ΣΩ.} Ἀντὶ μὲν τοῦ λεληθέναι τὴν ψυχήν, ὅταν ἀπαθὴς 18064 Phileb.33.e.11 : αὕτη γίγνηται τῶν σεισμῶν τῶν τοῦ σώματος, ἣν νῦν λήθην 18065 Phileb.34.a.1 : καλεῖς ἀναισθησίαν ἐπονόμασον. 18066 Phileb.34.a.2 : {ΠΡΩ.} Ἔμαθον. 18067 Phileb.34.a.3 : {ΣΩ.} Τὸ δ´ ἐν ἑνὶ πάθει τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα κοινῇ 18068 Phileb.34.a.4 : γιγνόμενον κοινῇ καὶ κινεῖσθαι, ταύτην δ´ αὖ τὴν κίνησιν 18069 Phileb.34.a.5 : ὀνομάζων αἴσθησιν οὐκ ἀπὸ τρόπου φθέγγοι´ ἄν. 18070 Phileb.34.a.6 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 18071 Phileb.34.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἤδη μανθάνομεν ὃ βουλόμεθα καλεῖν τὴν 18072 Phileb.34.a.8 : αἴσθησιν; 18073 Phileb.34.a.9 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18074 Phileb.34.a.10 : {ΣΩ.} Σωτηρίαν τοίνυν αἰσθήσεως τὴν μνήμην λέγων 18075 Phileb.34.a.11 : ὀρθῶς ἄν τις λέγοι κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν. 18076 Phileb.34.b.1 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς γὰρ οὖν. 18077 Phileb.34.b.2 : {ΣΩ.} Μνήμης δὲ ἀνάμνησιν ἆρ´ οὐ διαφέρουσαν λέγομεν; 18078 Phileb.34.b.3 : {ΠΡΩ.} Ἴσως. 18079 Phileb.34.b.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τόδε; 18080 Phileb.34.b.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18081 Phileb.34.b.6 : {ΣΩ.} Ὅταν ἃ μετὰ τοῦ σώματος ἔπασχέν ποθ´ ἡ ψυχή, 18082 Phileb.34.b.7 : ταῦτ´ ἄνευ τοῦ σώματος αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ ὅτι μάλιστα ἀνα– 18083 Phileb.34.b.8 : λαμβάνῃ, τότε ἀναμιμνῄσκεσθαί που λέγομεν. ἦ γάρ; 18084 Phileb.34.b.9 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 18085 Phileb.34.b.10 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ ὅταν ἀπολέσασα μνήμην εἴτ´ αἰσθή– 18086 Phileb.34.b.11 : σεως εἴτ´ αὖ μαθήματος αὖθις ταύτην ἀναπολήσῃ πάλιν 18087 Phileb.34.c.1 : αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ, καὶ ταῦτα σύμπαντα ἀναμνήσεις [καὶ μνήμας] 18088 Phileb.34.c.2 : που λέγομεν. 18089 Phileb.34.c.3 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς λέγεις. 18090 Phileb.34.c.4 : {ΣΩ.} Οὗ δὴ χάριν ἅπαντ´ εἴρηται ταῦτ´, ἔστι τόδε. 18091 Phileb.34.c.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18092 Phileb.34.c.6 : {ΣΩ.} Ἵνα πῃ τὴν ψυχῆς ἡδονὴν χωρὶς σώματος ὅτι 18093 Phileb.34.c.7 : μάλιστα καὶ ἐναργέστατα λάβοιμεν, καὶ ἅμα ἐπιθυμίαν· διὰ 18094 Phileb.34.c.8 : γὰρ τούτων πως ταῦτα ἀμφότερα ἔοικεν δηλοῦσθαι. 18095 Phileb.34.c.9 : {ΠΡΩ.} Λέγωμεν τοίνυν, ὦ Σώκρατες, ἤδη τὸ μετὰ ταῦτα. 18096 Phileb.34.c.10 : {ΣΩ.} Πολλά γε περὶ γένεσιν ἡδονῆς καὶ πᾶσαν [τὴν] 18097 Phileb.34.d.1 : μορφὴν αὐτῆς ἀναγκαῖον, ὡς ἔοικε, λέγοντας σκοπεῖν. καὶ 18098 Phileb.34.d.2 : γὰρ νῦν πρότερον ἔτι φαίνεται ληπτέον ἐπιθυμίαν εἶναι τί 18099 Phileb.34.d.3 : ποτ´ ἔστι καὶ ποῦ γίγνεται. 18100 Phileb.34.d.4 : {ΠΡΩ.} Σκοπῶμεν τοίνυν· οὐδὲν γὰρ ἀπολοῦμεν. 18101 Phileb.34.d.5 : {ΣΩ.} Ἀπολοῦμεν μὲν οὖν [καὶ] ταῦτά γε, ὦ Πρώταρχε· 18102 Phileb.34.d.6 : εὑρόντες ὃ νῦν ζητοῦμεν, ἀπολοῦμεν τὴν περὶ αὐτὰ ταῦτα 18103 Phileb.34.d.7 : ἀπορίαν. 18104 Phileb.34.d.8 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς ἠμύνω· τὸ δ´ ἐφεξῆς τούτοις πειρώμεθα 18105 Phileb.34.d.9 : λέγειν. 18106 Phileb.34.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νυνδὴ πείνην τε καὶ δίψος καὶ πολλὰ ἕτερα 18107 Phileb.34.e.1 : τοιαῦτα ἔφαμεν εἶναί τινας ἐπιθυμίας; 18108 Phileb.34.e.2 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 18109 Phileb.34.e.3 : {ΣΩ.} Πρὸς τί ποτε ἄρα ταὐτὸν βλέψαντες οὕτω πολὺ 18110 Phileb.34.e.4 : διαφέροντα ταῦθ´ ἑνὶ προσαγορεύομεν ὀνόματι; 18111 Phileb.34.e.5 : {ΠΡΩ.} Μὰ Δί´ οὐ ῥᾴδιον ἴσως εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ 18112 Phileb.34.e.6 : ὅμως λεκτέον. 18113 Phileb.34.e.7 : {ΣΩ.} Ἐκεῖθεν δὴ ἐκ τῶν αὐτῶν πάλιν ἀναλάβωμεν. 18114 Phileb.34.e.8 : {ΠΡΩ.} Πόθεν δή; 18115 Phileb.34.e.9 : {ΣΩ.} Διψῇ γέ που λέγομεν ἑκάστοτέ τι; 18116 Phileb.34.e.10 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 18117 Phileb.34.e.11 : {ΣΩ.} Τοῦτο δέ γ´ ἐστὶ κενοῦται; 18118 Phileb.34.e.12 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18119 Phileb.34.e.13 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τὸ δίψος ἐστὶν ἐπιθυμία; 18120 Phileb.34.e.14 : {ΠΡΩ.} Ναί, πώματός γε. 18121 Phileb.35.a.1 : {ΣΩ.} Πώματος, ἢ πληρώσεως πώματος; 18122 Phileb.35.a.2 : {ΠΡΩ.} Οἶμαι μὲν πληρώσεως. 18123 Phileb.35.a.3 : {ΣΩ.} Ὁ κενούμενος ἡμῶν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐπιθυμεῖ τῶν 18124 Phileb.35.a.4 : ἐναντίων ἢ πάσχει· κενούμενος γὰρ ἐρᾷ πληροῦσθαι. 18125 Phileb.35.a.5 : {ΠΡΩ.} Σαφέστατά γε. 18126 Phileb.35.a.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ὁ τὸ πρῶτον κενούμενος ἔστιν ὁπόθεν εἴτ´ 18127 Phileb.35.a.7 : αἰσθήσει πληρώσεως ἐφάπτοιτ´ ἂν εἴτε μνήμῃ, τούτου ὃ 18128 Phileb.35.a.8 : μήτ´ ἐν τῷ νῦν χρόνῳ πάσχει μήτ´ ἐν τῷ πρόσθεν πώποτε 18129 Phileb.35.a.9 : ἔπαθεν; 18130 Phileb.35.a.10 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς; 18131 Phileb.35.b.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ὅ γε ἐπιθυμῶν τινὸς ἐπιθυμεῖ, φαμέν. 18132 Phileb.35.b.2 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 18133 Phileb.35.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ὅ γε πάσχει, τούτου ἐπιθυμεῖ. διψῇ γάρ, 18134 Phileb.35.b.4 : τοῦτο δὲ κένωσις· ὁ δ´ ἐπιθυμεῖ πληρώσεως. 18135 Phileb.35.b.5 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18136 Phileb.35.b.6 : {ΣΩ.} Πληρώσεώς γ´ ἄρα πῄ τι τῶν τοῦ διψῶντος ἂν 18137 Phileb.35.b.7 : ἐφάπτοιτο. 18138 Phileb.35.b.8 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαῖον. 18139 Phileb.35.b.9 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν δὴ σῶμα ἀδύνατον· κενοῦται γάρ που. 18140 Phileb.35.b.10 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18141 Phileb.35.b.11 : {ΣΩ.} Τὴν ψυχὴν ἄρα τῆς πληρώσεως ἐφάπτεσθαι λοιπόν, 18142 Phileb.35.c.1 : τῇ μνήμῃ δῆλον ὅτι· τῷ γὰρ ἂν ἔτ´ ἄλλῳ ἐφάψαιτο; 18143 Phileb.35.c.2 : {ΠΡΩ.} Σχεδὸν οὐδενί. 18144 Phileb.35.c.3 : {ΣΩ.} Μανθάνομεν οὖν ὃ συμβέβηχ´ ἡμῖν ἐκ τούτων τῶν 18145 Phileb.35.c.4 : λόγων; 18146 Phileb.35.c.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18147 Phileb.35.c.6 : {ΣΩ.} Σώματος ἐπιθυμίαν οὔ φησιν ἡμῖν οὗτος ὁ λόγος 18148 Phileb.35.c.7 : γίγνεσθαι. 18149 Phileb.35.c.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18150 Phileb.35.c.9 : {ΣΩ.} Ὅτι τοῖς ἐκείνου παθήμασιν ἐναντίαν ἀεὶ παντὸς 18151 Phileb.35.c.10 : ζῴου μηνύει τὴν ἐπιχείρησιν. 18152 Phileb.35.c.11 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 18153 Phileb.35.c.12 : {ΣΩ.} Ἡ δ´ ὁρμή γε ἐπὶ τοὐναντίον ἄγουσα ἢ τὰ 18154 Phileb.35.c.13 : παθήματα δηλοῖ που μνήμην οὖσαν τῶν τοῖς παθήμασιν 18155 Phileb.35.c.14 : ἐναντίων. 18156 Phileb.35.c.15 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 18157 Phileb.35.d.1 : {ΣΩ.} Τὴν ἄρα ἐπάγουσαν ἐπὶ τὰ ἐπιθυμούμενα ἀποδείξας 18158 Phileb.35.d.2 : μνήμην ὁ λόγος ψυχῆς σύμπασαν τήν τε ὁρμὴν καὶ ἐπιθυμίαν 18159 Phileb.35.d.3 : καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ ζῴου παντὸς ἀπέφηνεν. 18160 Phileb.35.d.4 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα. 18161 Phileb.35.d.5 : {ΣΩ.} Διψῆν ἄρα ἡμῶν τὸ σῶμα ἢ πεινῆν ἤ τι τῶν 18162 Phileb.35.d.6 : τοιούτων πάσχειν οὐδαμῇ ὁ λόγος αἱρεῖ. 18163 Phileb.35.d.7 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 18164 Phileb.35.d.8 : {ΣΩ.} Ἔτι δὴ καὶ τόδε περὶ ταὐτὰ ταῦτα κατανοήσωμεν. 18165 Phileb.35.d.9 : βίου γὰρ εἶδός τί μοι φαίνεται βούλεσθαι δηλοῦν ὁ λόγος 18166 Phileb.35.d.10 : ἡμῖν ἐν τούτοις αὐτοῖς. 18167 Phileb.35.e.1 : {ΠΡΩ.} Ἐν τίσι καὶ ποίου πέρι βίου φράζεις; 18168 Phileb.35.e.2 : {ΣΩ.} Ἐν τῷ πληροῦσθαι καὶ κενοῦσθαι καὶ πᾶσιν ὅσα 18169 Phileb.35.e.3 : περὶ σωτηρίαν τέ ἐστι τῶν ζῴων καὶ τὴν φθοράν, καὶ εἴ τις 18170 Phileb.35.e.4 : τούτων ἐν ἑκατέρῳ γιγνόμενος ἡμῶν ἀλγεῖ, τοτὲ δὲ χαίρει 18171 Phileb.35.e.5 : κατὰ τὰς μεταβολάς. 18172 Phileb.35.e.6 : {ΠΡΩ.} Ἔστι ταῦτα. 18173 Phileb.35.e.7 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὅταν ἐν μέσῳ τούτων γίγνηται; 18174 Phileb.35.e.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς ἐν μέσῳ; 18175 Phileb.35.e.9 : {ΣΩ.} Διὰ μὲν τὸ πάθος ἀλγῇ, μεμνῆται δὲ τῶν ἡδέων 〈ὧν〉 18176 Phileb.35.e.10 : γενομένων παύοιτ´ ἂν τῆς ἀλγηδόνος, πληρῶται δὲ μήπω· τί 18177 Phileb.36.a.1 : τότε; φῶμεν ἢ μὴ φῶμεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν παθημάτων εἶναι; 18178 Phileb.36.a.2 : {ΠΡΩ.} Φῶμεν μὲν οὖν. 18179 Phileb.36.a.3 : {ΣΩ.} Πότερον ἀλγοῦνθ´ ὅλως ἢ χαίροντα; 18180 Phileb.36.a.4 : {ΠΡΩ.} Μὰ Δί´, ἀλλὰ διπλῇ τινὶ λύπῃ λυπούμενον, κατὰ 18181 Phileb.36.a.5 : μὲν τὸ σῶμα ἐν τῷ παθήματι, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν προσδοκίας 18182 Phileb.36.a.6 : τινὶ πόθῳ. 18183 Phileb.36.a.7 : {ΣΩ.} Πῶς, ὦ Πρώταρχε, τὸ διπλοῦν τῆς λύπης εἶπες; ἆρ´ 18184 Phileb.36.a.8 : οὐκ ἔστι μὲν ὅτε τις ἡμῶν κενούμενος ἐν ἐλπίδι φανερᾷ τοῦ 18185 Phileb.36.b.1 : πληρωθήσεσθαι καθέστηκε, τοτὲ δὲ τοὐναντίον ἀνελπίστως 18186 Phileb.36.b.2 : ἔχει; 18187 Phileb.36.b.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα γε. 18188 Phileb.36.b.4 : {ΣΩ.} Μῶν οὖν οὐχὶ ἐλπίζων μὲν πληρωθήσεσθαι τῷ 18189 Phileb.36.b.5 : μεμνῆσθαι δοκεῖ σοι χαίρειν, ἅμα δὲ κενούμενος ἐν τούτοις 18190 Phileb.36.b.6 : [τοῖς χρόνοις] ἀλγεῖν; 18191 Phileb.36.b.7 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη. 18192 Phileb.36.b.8 : {ΣΩ.} Τότε ἄρ´ ἄνθρωπος καὶ τἆλλα ζῷα λυπεῖταί τε ἅμα 18193 Phileb.36.b.9 : καὶ χαίρει. 18194 Phileb.36.b.10 : {ΠΡΩ.} Κινδυνεύει. 18195 Phileb.36.b.11 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὅταν ἀνελπίστως ἔχῃ κενούμενος τεύξεσθαι 18196 Phileb.36.b.12 : πληρώσεως; ἆρ´ οὐ τότε τὸ διπλοῦν γίγνοιτ´ ἂν περὶ τὰς 18197 Phileb.36.b.13 : λύπας πάθος, ὃ σὺ νυνδὴ κατιδὼν ᾠήθης ἁπλῶς εἶναι 18198 Phileb.36.c.1 : διπλοῦν; 18199 Phileb.36.c.2 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα, ὦ Σώκρατες. 18200 Phileb.36.c.3 : {ΣΩ.} Ταύτῃ δὴ τῇ σκέψει τούτων τῶν παθημάτων τόδε 18201 Phileb.36.c.4 : χρησώμεθα. 18202 Phileb.36.c.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18203 Phileb.36.c.6 : {ΣΩ.} Πότερον ἀληθεῖς ταύτας τὰς λύπας τε καὶ ἡδονὰς ἢ 18204 Phileb.36.c.7 : ψευδεῖς εἶναι λέξομεν; ἢ τὰς μέν τινας ἀληθεῖς, τὰς δ´ οὔ; 18205 Phileb.36.c.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´, ὦ Σώκρατες, ἂν εἶεν ψευδεῖς ἡδοναὶ ἢ 18206 Phileb.36.c.9 : λῦπαι; 18207 Phileb.36.c.10 : {ΣΩ.} Πῶς δέ, ὦ Πρώταρχε, φόβοι ἂν ἀληθεῖς ἢ ψευδεῖς, 18208 Phileb.36.c.11 : ἢ προσδοκίαι ἀληθεῖς ἢ μή, ἢ δόξαι ἀληθεῖς ἢ ψευδεῖς; 18209 Phileb.36.d.1 : {ΠΡΩ.} Δόξας μὲν ἔγωγ´ ἄν που συγχωροίην, τὰ δ´ ἕτερα 18210 Phileb.36.d.2 : ταῦτ´ οὐκ ἄν. 18211 Phileb.36.d.3 : {ΣΩ.} Πῶς φῄς; λόγον μέντοι τινὰ κινδυνεύομεν οὐ πάνυ 18212 Phileb.36.d.4 : σμικρὸν ἐπεγείρειν. 18213 Phileb.36.d.5 : {ΠΡΩ.} Ἀληθῆ λέγεις. 18214 Phileb.36.d.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ πρὸς τὰ παρεληλυθότα, ὦ παῖ ´κείνου 18215 Phileb.36.d.7 : τἀνδρός, προσήκοντα, τοῦτο σκεπτέον. 18216 Phileb.36.d.8 : {ΠΡΩ.} Ἴσως τοῦτό γε. 18217 Phileb.36.d.9 : {ΣΩ.} Χαίρειν τοίνυν δεῖ λέγειν τοῖς ἄλλοις μήκεσιν ἢ καὶ 18218 Phileb.36.d.10 : ὁτῳοῦν τῶν παρὰ τὸ προσῆκον λεγομένων. 18219 Phileb.36.d.11 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς. 18220 Phileb.36.e.1 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι· θαῦμα γάρ μέ γε ἔχει διὰ τέλους ἀεὶ 18221 Phileb.36.e.2 : περὶ τὰ αὐτὰ ἃ νυνδὴ προυθέμεθα ἀπορήματα. πῶς δὴ φῄς; 18222 Phileb.36.e.3 : ψευδεῖς, αἱ δ´ ἀληθεῖς οὐκ εἰσὶν ἡδοναί; 18223 Phileb.36.e.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 18224 Phileb.36.e.5 : {ΣΩ.} Οὔτε δὴ ὄναρ οὔθ´ ὕπαρ, ὡς φῄς, [ἐστιν] οὔτ´ ἐν 18225 Phileb.36.e.6 : μανίαις οὔτ´ ἐν παραφροσύναις οὐδεὶς ἔσθ´ ὅστις ποτὲ δοκεῖ 18226 Phileb.36.e.7 : μὲν χαίρειν, χαίρει δὲ οὐδαμῶς, οὐδ´ αὖ δοκεῖ μὲν λυπεῖσθαι, 18227 Phileb.36.e.8 : λυπεῖται δ´ οὔ. 18228 Phileb.36.e.9 : {ΠΡΩ.} Πάνθ´ οὕτω ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ἔχειν πάντες 18229 Phileb.36.e.10 : ὑπειλήφαμεν. 18230 Phileb.36.e.11 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὀρθῶς; ἢ σκεπτέον εἴτ´ ὀρθῶς εἴτε μὴ 18231 Phileb.36.e.12 : ταῦτα λέγεται; 18232 Phileb.36.e.13 : {ΠΡΩ.} Σκεπτέον, ὥς γ´ ἐγὼ φαίην ἄν. 18233 Phileb.37.a.1 : {ΣΩ.} Διορισώμεθα δὴ σαφέστερον ἔτι τὸ νυνδὴ λεγόμενον 18234 Phileb.37.a.2 : ἡδονῆς τε πέρι καὶ δόξης. ἔστιν γάρ πού τι δοξάζειν 18235 Phileb.37.a.3 : ἡμῖν; 18236 Phileb.37.a.4 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18237 Phileb.37.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ ἥδεσθαι; 18238 Phileb.37.a.6 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18239 Phileb.37.a.7 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ τὸ δοξαζόμενόν ἐστί τι; 18240 Phileb.37.a.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 18241 Phileb.37.a.9 : {ΣΩ.} Καὶ τό γε ᾧ τὸ ἡδόμενον ἥδεται; 18242 Phileb.37.a.10 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάνυ γε. 18243 Phileb.37.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ δοξάζον, ἄντε ὀρθῶς ἄντε μὴ ὀρθῶς 18244 Phileb.37.a.12 : δοξάζῃ, τό γε δοξάζειν ὄντως οὐδέποτε ἀπόλλυσιν. 18245 Phileb.37.b.1 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 18246 Phileb.37.b.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ ἡδόμενον, ἄντε ὀρθῶς ἄντε μὴ ὀρθῶς 18247 Phileb.37.b.3 : ἥδηται, τό γε ὄντως ἥδεσθαι δῆλον ὡς οὐδέποτ´ ἀπολεῖ. 18248 Phileb.37.b.4 : {ΠΡΩ.} Ναί, καὶ τοῦθ´ οὕτως ἔχει. 18249 Phileb.37.b.5 : {ΣΩ.} Ὅτῳ ποτὲ οὖν δὴ τρόπῳ δόξα ψευδής τε καὶ ἀληθὴς 18250 Phileb.37.b.6 : ἡμῖν φιλεῖ γίγνεσθαι, τὸ δὲ τῆς ἡδονῆς μόνον ἀληθές, 18251 Phileb.37.b.7 : δοξάζειν δ´ ὄντως καὶ χαίρειν ἀμφότερα ὁμοίως εἴληχεν 18252 Phileb.37.b.8 : 〈σκεπτέον〉. 18253 Phileb.37.b.9 : {ΠΡΩ.} Σκεπτέον. 18254 Phileb.37.b.10 : {ΣΩ.} Ἆρ´ ὅτι δόξῃ μὲν ἐπιγίγνεσθον ψεῦδός τε καὶ 18255 Phileb.37.c.1 : ἀληθές, καὶ ἐγένετο οὐ μόνον δόξα διὰ ταῦτα ἀλλὰ καὶ ποιά 18256 Phileb.37.c.2 : τις ἑκατέρα, σκεπτέον φῂς τοῦτ´ εἶναι; 18257 Phileb.37.c.3 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18258 Phileb.37.c.4 : {ΣΩ.} Πρὸς δέ γε τούτοις, εἰ καὶ τὸ παράπαν ἡμῖν τὰ μέν 18259 Phileb.37.c.5 : ἐστι ποί´ ἄττα, ἡδονὴ δὲ καὶ λύπη μόνον ἅπερ ἐστί, ποιώ τινε 18260 Phileb.37.c.6 : δὲ οὐ γίγνεσθον, καὶ ταῦθ´ ἡμῖν διομολογητέον. 18261 Phileb.37.c.7 : {ΠΡΩ.} Δῆλον. 18262 Phileb.37.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδὲν τοῦτό γε χαλεπὸν ἰδεῖν, ὅτι καὶ ποιώ 18263 Phileb.37.c.9 : τινε· πάλαι γὰρ εἴπομεν ὅτι μεγάλαι τε καὶ σμικραὶ καὶ 18264 Phileb.37.c.10 : σφόδρα ἑκάτεραι γίγνονται, λῦπαί τε καὶ ἡδοναί. 18265 Phileb.37.d.1 : {ΠΡΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 18266 Phileb.37.d.2 : {ΣΩ.} Ἂν δέ γε πονηρία τούτων, ὦ Πρώταρχε, προσγίγνηταί 18267 Phileb.37.d.3 : τινι, πονηρὰν μὲν φήσομεν οὕτω γίγνεσθαι δόξαν, πονηρὰν 18268 Phileb.37.d.4 : δὲ καὶ ἡδονήν; 18269 Phileb.37.d.5 : {ΠΡΩ.} Ἀλλὰ τί μήν, ὦ Σώκρατες; 18270 Phileb.37.d.6 : {ΣΩ.} Τί δ´, ἂν ὀρθότης ἢ τοὐναντίον ὀρθότητι τινὶ τούτων 18271 Phileb.37.d.7 : προσγίγνηται; μῶν οὐκ ὀρθὴν μὲν δόξαν ἐροῦμεν, ἂν ὀρθότητα 18272 Phileb.37.d.8 : ἴσχῃ, ταὐτὸν δὲ ἡδονήν; 18273 Phileb.37.d.9 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαῖον. 18274 Phileb.37.e.1 : {ΣΩ.} Ἂν δέ γε ἁμαρτανόμενον τὸ δοξαζόμενον ᾖ, τὴν δόξαν 18275 Phileb.37.e.2 : τότε ἁμαρτάνουσάν γε οὐκ ὀρθὴν ὁμολογητέον οὐδ´ ὀρθῶς 18276 Phileb.37.e.3 : δοξάζουσαν; 18277 Phileb.37.e.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 18278 Phileb.37.e.5 : {ΣΩ.} Τί δ´, ἂν αὖ λύπην ἤ τινα ἡδονὴν περὶ τὸ ἐφ´ ᾧ 18279 Phileb.37.e.6 : λυπεῖται ἢ τοὐναντίον ἁμαρτάνουσαν ἐφορῶμεν, ὀρθὴν ἢ 18280 Phileb.37.e.7 : χρηστὴν ἤ τι τῶν καλῶν ὀνομάτων αὐτῇ προσθήσομεν; 18281 Phileb.37.e.8 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οὐχ οἷόν τε, εἴπερ ἁμαρτήσεταί γε 18282 Phileb.37.e.9 : ἡδονή. 18283 Phileb.37.e.10 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἔοικέν γε ἡδονὴ πολλάκις οὐ μετὰ δόξης 18284 Phileb.37.e.11 : ὀρθῆς ἀλλὰ μετὰ ψεύδους ἡμῖν γίγνεσθαι. 18285 Phileb.37.e.12 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; καὶ τὴν μὲν δόξαν γε, ὦ Σώκρατες, 18286 Phileb.38.a.1 : ἐν τῷ τοιούτῳ καὶ τότε λέγομεν ψευδῆ, τὴν δ´ ἡδονὴν αὐτὴν 18287 Phileb.38.a.2 : οὐδεὶς ἄν ποτε προσείποι ψευδῆ. 18288 Phileb.38.a.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ προθύμως ἀμύνεις τῷ τῆς ἡδονῆς, ὦ Πρώταρχε, 18289 Phileb.38.a.4 : λόγῳ τὰ νῦν. 18290 Phileb.38.a.5 : {ΠΡΩ.} Οὐδέν γε, ἀλλ´ ἅπερ ἀκούω λέγω. 18291 Phileb.38.a.6 : {ΣΩ.} Διαφέρει δ´ ἡμῖν οὐδέν, ὦ ἑταῖρε, ἡ μετὰ δόξης τε 18292 Phileb.38.a.7 : ὀρθῆς καὶ μετ´ ἐπιστήμης ἡδονὴ τῆς μετὰ τοῦ ψεύδους καὶ 18293 Phileb.38.a.8 : ἀγνοίας πολλάκις ἑκάστοις ἡμῶν ἐγγιγνομένης; 18294 Phileb.38.b.1 : {ΠΡΩ.} Εἰκὸς γοῦν μὴ σμικρὸν διαφέρειν. 18295 Phileb.38.b.2 : {ΣΩ.} Τῆς δὴ διαφορᾶς αὐτοῖν ἐπὶ θεωρίαν ἔλθωμεν. 18296 Phileb.38.b.3 : {ΠΡΩ.} Ἄγ´ ὅπῃ σοι φαίνεται. 18297 Phileb.38.b.4 : {ΣΩ.} Τῇδε δὴ ἄγω. 18298 Phileb.38.b.5 : {ΠΡΩ.} Πῇ; 18299 Phileb.38.b.6 : {ΣΩ.} Δόξα, φαμέν, ἡμῖν ἔστι μὲν ψευδής, ἔστι δὲ καὶ 18300 Phileb.38.b.7 : ἀληθής; 18301 Phileb.38.b.8 : {ΠΡΩ.} Ἔστιν. 18302 Phileb.38.b.9 : {ΣΩ.} Ἕπεται μὴν ταύταις, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, ἡδονὴ καὶ 18303 Phileb.38.b.10 : λύπη πολλάκις, ἀληθεῖ καὶ ψευδεῖ δόξῃ λέγω. 18304 Phileb.38.b.11 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 18305 Phileb.38.b.12 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐκ μνήμης τε καὶ αἰσθήσεως δόξα ἡμῖν καὶ 18306 Phileb.38.b.13 : τὸ διαδοξάζειν ἐγχειρεῖν γίγνεθ´ ἑκάστοτε; 18307 Phileb.38.c.1 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 18308 Phileb.38.c.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡμᾶς ὧδε περὶ ταῦτα ἀναγκαῖον ἡγούμεθ´ 18309 Phileb.38.c.3 : ἴσχειν; 18310 Phileb.38.c.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18311 Phileb.38.c.5 : {ΣΩ.} Πολλάκις ἰδόντι τινὶ πόρρωθεν μὴ πάνυ σαφῶς τὰ 18312 Phileb.38.c.6 : καθορώμενα συμβαίνειν βούλεσθαι κρίνειν φαίης ἂν ταῦθ´ 18313 Phileb.38.c.7 : ἅπερ ὁρᾷ; 18314 Phileb.38.c.8 : {ΠΡΩ.} Φαίην ἄν. 18315 Phileb.38.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο αὐτὸς αὑτὸν οὗτος ἀνέροιτ´ ἂν 18316 Phileb.38.c.10 : ὧδε; 18317 Phileb.38.c.11 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18318 Phileb.38.c.12 : {ΣΩ.} Τί ποτ´ ἄρ´ ἔστι τὸ παρὰ τὴν πέτραν τοῦθ´ ἑστάναι 18319 Phileb.38.d.1 : φανταζόμενον ὑπό τινι δένδρῳ; ταῦτ´ εἰπεῖν ἄν τις πρὸς 18320 Phileb.38.d.2 : ἑαυτὸν δοκεῖ σοι, τοιαῦτ´ ἄττα κατιδὼν φαντασθέντα αὑτῷ 18321 Phileb.38.d.3 : ποτε; 18322 Phileb.38.d.4 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18323 Phileb.38.d.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μετὰ ταῦτα ὁ τοιοῦτος ὡς ἀποκρινόμενος 18324 Phileb.38.d.6 : ἂν πρὸς αὑτὸν εἴποι τοῦτο, ὡς ἔστιν ἄνθρωπος, ἐπιτυχῶς 18325 Phileb.38.d.7 : εἰπών; 18326 Phileb.38.d.8 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάνυ γε. 18327 Phileb.38.d.9 : {ΣΩ.} Καὶ παρενεχθείς γ´ αὖ τάχ´ ἂν ὡς ἔστι τινῶν 18328 Phileb.38.d.10 : ποιμένων ἔργον τὸ καθορώμενον ἄγαλμα προσείποι. 18329 Phileb.38.d.11 : {ΠΡΩ.} Μάλα γε. 18330 Phileb.38.e.1 : {ΣΩ.} Κἂν μέν τίς γ´ αὐτῷ παρῇ, τά τε πρὸς αὑτὸν ῥηθέντα 18331 Phileb.38.e.2 : ἐντείνας εἰς φωνὴν πρὸς τὸν παρόντα αὐτὰ ταῦτ´ ἂν πάλιν 18332 Phileb.38.e.3 : φθέγξαιτο, καὶ λόγος δὴ γέγονεν οὕτως ὃ τότε δόξαν 18333 Phileb.38.e.4 : ἐκαλοῦμεν; 18334 Phileb.38.e.5 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18335 Phileb.38.e.6 : {ΣΩ.} Ἂν δ´ ἄρα μόνος ᾖ τοῦτο ταὐτὸν πρὸς αὑτὸν διανοού– 18336 Phileb.38.e.7 : μενος, ἐνίοτε καὶ πλείω χρόνον ἔχων ἐν αὑτῷ πορεύεται. 18337 Phileb.38.e.8 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 18338 Phileb.38.e.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἆρα σοὶ φαίνεται τὸ περὶ τούτων ὅπερ 18339 Phileb.38.e.10 : ἐμοί; 18340 Phileb.38.e.11 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18341 Phileb.38.e.12 : {ΣΩ.} Δοκεῖ μοι τότε ἡμῶν ἡ ψυχὴ βιβλίῳ τινὶ προσεοι– 18342 Phileb.38.e.13 : κέναι. 18343 Phileb.38.e.14 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18344 Phileb.39.a.1 : {ΣΩ.} Ἡ μνήμη ταῖς αἰσθήσεσι συμπίπτουσα εἰς ταὐτὸν 18345 Phileb.39.a.2 : κἀκεῖνα ἃ περὶ ταῦτ´ ἐστὶ τὰ παθήματα φαίνονταί μοι 18346 Phileb.39.a.3 : σχεδὸν οἷον γράφειν ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς τότε λόγους· καὶ 18347 Phileb.39.a.4 : ὅταν μὲν ἀληθῆ γράφῃ [τοῦτο τὸ πάθημα], δόξα τε ἀληθὴς 18348 Phileb.39.a.5 : καὶ λόγοι ἀπ´ αὐτοῦ συμβαίνουσιν ἀληθεῖς ἐν ἡμῖν γιγνό– 18349 Phileb.39.a.6 : μενοι· ψευδῆ δ´ ὅταν ὁ τοιοῦτος παρ´ ἡμῖν γραμματεὺς 18350 Phileb.39.a.7 : γράψῃ, τἀναντία τοῖς ἀληθέσιν ἀπέβη. 18351 Phileb.39.b.1 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν δοκεῖ μοι, καὶ ἀποδέχομαι τὰ ῥηθέντα 18352 Phileb.39.b.2 : οὕτως. 18353 Phileb.39.b.3 : {ΣΩ.} Ἀποδέχου δὴ καὶ ἕτερον δημιουργὸν ἡμῶν ἐν ταῖς 18354 Phileb.39.b.4 : ψυχαῖς ἐν τῷ τότε χρόνῳ γιγνόμενον. 18355 Phileb.39.b.5 : {ΠΡΩ.} Τίνα; 18356 Phileb.39.b.6 : {ΣΩ.} Ζωγράφον, ὃς μετὰ τὸν γραμματιστὴν τῶν λεγο– 18357 Phileb.39.b.7 : μένων εἰκόνας ἐν τῇ ψυχῇ τούτων γράφει. 18358 Phileb.39.b.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς δὴ τοῦτον αὖ καὶ πότε λέγομεν; 18359 Phileb.39.b.9 : {ΣΩ.} Ὅταν ἀπ´ ὄψεως ἤ τινος ἄλλης αἰσθήσεως τὰ τότε 18360 Phileb.39.b.10 : δοξαζόμενα καὶ λεγόμενα ἀπαγαγών τις τὰς τῶν δοξασθέντων 18361 Phileb.39.c.1 : καὶ λεχθέντων εἰκόνας ἐν αὑτῷ ὁρᾷ πως. ἢ τοῦτο οὐκ ἔστι 18362 Phileb.39.c.2 : γιγνόμενον παρ´ ἡμῖν; 18363 Phileb.39.c.3 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα μὲν οὖν. 18364 Phileb.39.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αἱ μὲν τῶν ἀληθῶν δοξῶν καὶ λόγων εἰκόνες 18365 Phileb.39.c.5 : ἀληθεῖς, αἱ δὲ τῶν ψευδῶν ψευδεῖς; 18366 Phileb.39.c.6 : {ΠΡΩ.} Παντάπασιν. 18367 Phileb.39.c.7 : {ΣΩ.} Εἰ δὴ ταῦτ´ ὀρθῶς εἰρήκαμεν, ἔτι καὶ τόδε ἐπὶ 18368 Phileb.39.c.8 : τούτοις σκεψώμεθα. 18369 Phileb.39.c.9 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18370 Phileb.39.c.10 : {ΣΩ.} Εἰ περὶ μὲν τῶν ὄντων καὶ τῶν γεγονότων ταῦτα 18371 Phileb.39.c.11 : ἡμῖν οὕτω πάσχειν ἀναγκαῖον, περὶ δὲ τῶν μελλόντων οὔ; 18372 Phileb.39.c.12 : {ΠΡΩ.} Περὶ ἁπάντων μὲν οὖν τῶν χρόνων ὡσαύτως. 18373 Phileb.39.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αἵ γε διὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἡδοναὶ καὶ λῦπαι 18374 Phileb.39.d.2 : ἐλέχθησαν ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς πρὸ τῶν διὰ τοῦ σώματος 18375 Phileb.39.d.3 : ἡδονῶν καὶ λυπῶν προγίγνοιντ´ ἄν, ὥσθ´ ἡμῖν συμβαίνει τὸ 18376 Phileb.39.d.4 : προχαίρειν τε καὶ προλυπεῖσθαι περὶ τὸν μέλλοντα χρόνον 18377 Phileb.39.d.5 : εἶναι γιγνόμενον; 18378 Phileb.39.d.6 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 18379 Phileb.39.d.7 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν τὰ γράμματά τε καὶ ζωγραφήματα, ἃ 18380 Phileb.39.d.8 : σμικρῷ πρότερον ἐτίθεμεν ἐν ἡμῖν γίγνεσθαι, περὶ μὲν τὸν 18381 Phileb.39.e.1 : γεγονότα καὶ τὸν παρόντα χρόνον ἐστίν, περὶ δὲ τὸν μέλλοντα 18382 Phileb.39.e.2 : οὐκ ἔστιν; 18383 Phileb.39.e.3 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 18384 Phileb.39.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρα σφόδρα λέγεις, ὅτι πάντ´ ἐστὶ ταῦτα ἐλπίδες 18385 Phileb.39.e.5 : εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον οὖσαι, ἡμεῖς δ´ αὖ διὰ παντὸς τοῦ 18386 Phileb.39.e.6 : βίου ἀεὶ γέμομεν ἐλπίδων; 18387 Phileb.39.e.7 : {ΠΡΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 18388 Phileb.39.e.8 : {ΣΩ.} Ἄγε δή, πρὸς τοῖς νῦν εἰρημένοις καὶ τόδε ἀπόκριναι. 18389 Phileb.39.e.9 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18390 Phileb.39.e.10 : {ΣΩ.} Δίκαιος ἀνὴρ καὶ εὐσεβὴς καὶ ἀγαθὸς πάντως ἆρ´ 18391 Phileb.39.e.11 : οὐ θεοφιλής ἐστιν; 18392 Phileb.39.e.12 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18393 Phileb.39.e.13 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἄδικός τε καὶ παντάπασι κακὸς ἆρ´ οὐ 18394 Phileb.40.a.1 : τοὐναντίον ἐκείνῳ; 18395 Phileb.40.a.2 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 18396 Phileb.40.a.3 : {ΣΩ.} Πολλῶν μὴν ἐλπίδων, ὡς ἐλέγομεν ἄρτι, πᾶς 18397 Phileb.40.a.4 : ἄνθρωπος γέμει; 18398 Phileb.40.a.5 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; 18399 Phileb.40.a.6 : {ΣΩ.} Λόγοι μήν εἰσιν ἐν ἑκάστοις ἡμῶν, ἃς ἐλπίδας 18400 Phileb.40.a.7 : ὀνομάζομεν; 18401 Phileb.40.a.8 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18402 Phileb.40.a.9 : {ΣΩ.} Καὶ δὴ καὶ τὰ φαντάσματα ἐζωγραφημένα· καί 18403 Phileb.40.a.10 : τις ὁρᾷ πολλάκις ἑαυτῷ χρυσὸν γιγνόμενον ἄφθονον καὶ ἐπ´ 18404 Phileb.40.a.11 : αὐτῷ πολλὰς ἡδονάς· καὶ δὴ καὶ ἐνεζωγραφημένον αὐτὸν 18405 Phileb.40.a.12 : ἐφ´ αὑτῷ χαίροντα σφόδρα καθορᾷ. 18406 Phileb.40.b.1 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; 18407 Phileb.40.b.2 : {ΣΩ.} Τούτων οὖν πότερα φῶμεν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ὡς τὸ 18408 Phileb.40.b.3 : πολὺ τὰ γεγραμμένα παρατίθεσθαι ἀληθῆ διὰ τὸ θεοφιλεῖς 18409 Phileb.40.b.4 : εἶναι, τοῖς δὲ κακοῖς ὡς αὖ 〈τὸ〉 πολὺ τοὐναντίον, ἢ μὴ φῶμεν; 18410 Phileb.40.b.5 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα φατέον. 18411 Phileb.40.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τοῖς κακοῖς ἡδοναί γε οὐδὲν ἧττον 18412 Phileb.40.b.7 : πάρεισιν ἐζωγραφημέναι, ψευδεῖς δὲ αὗταί που. 18413 Phileb.40.b.8 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18414 Phileb.40.c.1 : {ΣΩ.} Ψευδέσιν ἄρα ἡδοναῖς τὰ πολλὰ οἱ πονηροὶ χαίρουσιν, 18415 Phileb.40.c.2 : οἱ δ´ ἀγαθοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀληθέσιν. 18416 Phileb.40.c.3 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαιότατα λέγεις. 18417 Phileb.40.c.4 : {ΣΩ.} Εἰσὶν δὴ κατὰ τοὺς νῦν λόγους ψευδεῖς ἐν ταῖς τῶν 18418 Phileb.40.c.5 : ἀνθρώπων ψυχαῖς ἡδοναί, μεμιμημέναι μέντοι τὰς ἀληθεῖς 18419 Phileb.40.c.6 : ἐπὶ τὰ γελοιότερα, καὶ λῦπαι δὲ ὡσαύτως. 18420 Phileb.40.c.7 : {ΠΡΩ.} Εἰσίν. 18421 Phileb.40.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἦν δοξάζειν μὲν ὄντως ἀεὶ τῷ τὸ παράπαν 18422 Phileb.40.c.9 : δοξάζοντι, μὴ ἐπ´ οὖσι δὲ μηδ´ ἐπὶ γεγονόσι μηδὲ ἐπ´ 18423 Phileb.40.c.10 : ἐσομένοις ἐνίοτε. 18424 Phileb.40.c.11 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 18425 Phileb.40.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ ταῦτά γε ἦν οἶμαι τὰ ἀπεργαζόμενα δόξαν 18426 Phileb.40.d.2 : ψευδῆ τότε καὶ τὸ ψευδῶς δοξάζειν. ἦ γάρ; 18427 Phileb.40.d.3 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18428 Phileb.40.d.4 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἀνταποδοτέον ταῖς λύπαις τε καὶ 18429 Phileb.40.d.5 : ἡδοναῖς τὴν τούτων ἀντίστροφον ἕξιν ἐν ἐκείνοις; 18430 Phileb.40.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18431 Phileb.40.d.7 : {ΣΩ.} Ὡς ἦν μὲν χαίρειν ὄντως ἀεὶ τῷ τὸ παράπαν ὁπωσ– 18432 Phileb.40.d.8 : οῦν καὶ εἰκῇ χαίροντι, μὴ μέντοι ἐπὶ τοῖς οὖσι μηδ´ ἐπὶ 18433 Phileb.40.d.9 : τοῖς γεγονόσιν ἐνίοτε, πολλάκις δὲ καὶ ἴσως πλειστάκις ἐπὶ 18434 Phileb.40.d.10 : τοῖς μηδὲ μέλλουσί ποτε γενήσεσθαι. 18435 Phileb.40.e.1 : {ΠΡΩ.} Καὶ ταῦθ´ οὕτως ἀναγκαῖον, ὦ Σώκρατες, ἔχειν. 18436 Phileb.40.e.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ αὐτὸς λόγος ἂν εἴη περὶ φόβων τε καὶ 18437 Phileb.40.e.3 : θυμῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, ὡς ἔστι καὶ ψευδῆ πάντα 18438 Phileb.40.e.4 : τὰ τοιαῦτα ἐνίοτε; 18439 Phileb.40.e.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 18440 Phileb.40.e.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; πονηρὰς δόξας καὶ χρηστὰς ἄλλως ἢ 18441 Phileb.40.e.7 : ψευδεῖς γιγνομένας ἔχομεν εἰπεῖν; 18442 Phileb.40.e.8 : {ΠΡΩ.} Οὐκ ἄλλως. 18443 Phileb.40.e.9 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἡδονάς γ´ οἶμαι κατανοοῦμεν ὡς ἄλλον τινὰ 18444 Phileb.40.e.10 : τρόπον εἰσὶν πονηραὶ πλὴν τῷ ψευδεῖς εἶναι. 18445 Phileb.41.a.1 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν τοὐναντίον, ὦ Σώκρατες, εἴρηκας. 18446 Phileb.41.a.2 : σχεδὸν γὰρ τῷ ψεύδει μὲν οὐ πάνυ πονηρὰς ἄν τις λύπας 18447 Phileb.41.a.3 : τε καὶ ἡδονὰς θείη, μεγάλῃ δὲ ἄλλῃ καὶ πολλῇ συμπιπτούσας 18448 Phileb.41.a.4 : πονηρίᾳ. 18449 Phileb.41.a.5 : {ΣΩ.} Τὰς μὲν τοίνυν πονηρὰς ἡδονὰς καὶ διὰ πονηρίαν 18450 Phileb.41.a.6 : οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν, ἂν ἔτι δοκῇ νῷν· 18451 Phileb.41.a.7 : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ´ ἄλλον τρόπον ἐν ἡμῖν πολλὰς καὶ πολ– 18452 Phileb.41.b.1 : λάκις ἐνούσας τε καὶ ἐγγιγνομένας λεκτέον. τούτῳ γὰρ 18453 Phileb.41.b.2 : ἴσως χρησόμεθα πρὸς τὰς κρίσεις. 18454 Phileb.41.b.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔκ; εἴπερ γε εἰσίν. 18455 Phileb.41.b.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ Πρώταρχε, εἰσὶν κατά γε τὴν ἐμήν. 18456 Phileb.41.b.5 : τοῦτο δὲ τὸ δόγμα ἕως ἂν κέηται παρ´ ἡμῖν, ἀδύνατον 18457 Phileb.41.b.6 : ἀνέλεγκτον δήπου γίγνεσθαι. 18458 Phileb.41.b.7 : {ΠΡΩ.} Καλῶς. 18459 Phileb.41.b.8 : {ΣΩ.} Περιιστώμεθα δὴ καθάπερ ἀθληταὶ πρὸς τοῦτον αὖ 18460 Phileb.41.b.9 : τὸν λόγον. 18461 Phileb.41.b.10 : {ΠΡΩ.} Ἴωμεν. 18462 Phileb.41.b.11 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν εἴπομεν, εἴπερ μεμνήμεθα, ὀλίγον ἐν 18463 Phileb.41.c.1 : τοῖς πρόσθεν, ὡς ὅταν αἱ λεγόμεναι ἐπιθυμίαι ἐν ἡμῖν ὦσι, 18464 Phileb.41.c.2 : δίχα ἄρα τότε τὸ σῶμα καὶ χωρὶς τῆς ψυχῆς τοῖς παθήμασι 18465 Phileb.41.c.3 : διείληπται. 18466 Phileb.41.c.4 : {ΠΡΩ.} Μεμνήμεθα καὶ προερρήθη ταῦτα. 18467 Phileb.41.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν ἦν ἡ ψυχὴ τῶν τοῦ 18468 Phileb.41.c.6 : σώματος ἐναντίων ἕξεων, τὸ δὲ τὴν ἀλγηδόνα ἤ τινα διὰ 18469 Phileb.41.c.7 : πάθος ἡδονὴν τὸ σῶμα ἦν τὸ παρεχόμενον; 18470 Phileb.41.c.8 : {ΠΡΩ.} Ἦν γὰρ οὖν. 18471 Phileb.41.c.9 : {ΣΩ.} Συλλογίζου δὴ τὸ γιγνόμενον ἐν τούτοις. 18472 Phileb.41.c.10 : {ΠΡΩ.} Λέγε. 18473 Phileb.41.d.1 : {ΣΩ.} Γίγνεται τοίνυν, ὁπόταν ᾖ ταῦτα, ἅμα παρακεῖσθαι 18474 Phileb.41.d.2 : λύπας τε καὶ ἡδονάς, καὶ τούτων αἰσθήσεις ἅμα παρ´ 18475 Phileb.41.d.3 : ἀλλήλας ἐναντίων οὐσῶν γίγνεσθαι, ὃ καὶ νυνδὴ ἐφάνη. 18476 Phileb.41.d.4 : {ΠΡΩ.} Φαίνεται γοῦν. 18477 Phileb.41.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τόδε εἴρηται καὶ συνωμολογημένον ἡμῖν 18478 Phileb.41.d.6 : ἔμπροσθε κεῖται; 18479 Phileb.41.d.7 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18480 Phileb.41.d.8 : {ΣΩ.} Ὡς τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἄμφω τούτω δέχεσθον, 18481 Phileb.41.d.9 : λύπη τε καὶ ἡδονή, καὶ ὅτι τῶν ἀπείρων εἴτην. 18482 Phileb.41.d.10 : {ΠΡΩ.} Εἴρηται. τί μήν; 18483 Phileb.41.d.11 : {ΣΩ.} Τίς οὖν μηχανὴ ταῦτ´ ὀρθῶς κρίνεσθαι; 18484 Phileb.41.e.1 : {ΠΡΩ.} Πῇ δὴ καὶ πῶς; 18485 Phileb.41.e.2 : {ΣΩ.} Εἰ τὸ βούλημα ἡμῖν τῆς κρίσεως τούτων ἐν τοιού– 18486 Phileb.41.e.3 : τοις τισὶ διαγνῶναι βούλεται ἑκάστοτε τίς τούτων πρὸς 18487 Phileb.41.e.4 : ἀλλήλας μείζων καὶ τίς ἐλάττων καὶ τίς μᾶλλον καὶ τίς 18488 Phileb.41.e.5 : σφοδροτέρα, λύπη τε πρὸς ἡδονὴν καὶ λύπη πρὸς λύπην καὶ 18489 Phileb.41.e.6 : ἡδονὴ πρὸς ἡδονήν. 18490 Phileb.41.e.7 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ ἔστι ταῦτά τε τοιαῦτα καὶ ἡ βούλησις τῆς 18491 Phileb.41.e.8 : κρίσεως αὕτη. 18492 Phileb.41.e.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἐν μὲν ὄψει τὸ πόρρωθεν καὶ ἐγγύθεν ὁρᾶν 18493 Phileb.42.a.1 : τὰ μεγέθη τὴν ἀλήθειαν ἀφανίζει καὶ ψευδῆ ποιεῖ δοξάζειν, 18494 Phileb.42.a.2 : ἐν λύπαις δ´ ἄρα καὶ ἡδοναῖς οὐκ ἔστι ταὐτὸν τοῦτο 18495 Phileb.42.a.3 : γιγνόμενον; 18496 Phileb.42.a.4 : {ΠΡΩ.} Πολὺ μὲν οὖν μᾶλλον, ὦ Σώκρατες. 18497 Phileb.42.a.5 : {ΣΩ.} Ἐναντίον δὴ τὸ νῦν τῷ σμικρὸν ἔμπροσθε γέγονεν. 18498 Phileb.42.a.6 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον λέγεις; 18499 Phileb.42.a.7 : {ΣΩ.} Τότε μὲν αἱ δόξαι ψευδεῖς τε καὶ ἀληθεῖς αὗται 18500 Phileb.42.a.8 : γιγνόμεναι τὰς λύπας τε καὶ ἡδονὰς ἅμα τοῦ παρ´ αὑταῖς 18501 Phileb.42.a.9 : παθήματος ἀνεπίμπλασαν. 18502 Phileb.42.b.1 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 18503 Phileb.42.b.2 : {ΣΩ.} Νῦν δέ γε αὐταὶ διὰ τὸ πόρρωθέν τε καὶ ἐγγύθεν 18504 Phileb.42.b.3 : ἑκάστοτε μεταβαλλόμεναι θεωρεῖσθαι, καὶ ἅμα τιθέμεναι 18505 Phileb.42.b.4 : παρ´ ἀλλήλας, αἱ μὲν ἡδοναὶ παρὰ τὸ λυπηρὸν μείζους φαί– 18506 Phileb.42.b.5 : νονται καὶ σφοδρότεραι, λῦπαι δ´ αὖ διὰ τὸ παρ´ ἡδονὰς 18507 Phileb.42.b.6 : τοὐναντίον ἐκείναις. 18508 Phileb.42.b.7 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη γίγνεσθαι τὰ τοιαῦτα διὰ ταῦτα. 18509 Phileb.42.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅσῳ μείζους τῶν οὐσῶν ἑκάτεραι καὶ ἐλάτ– 18510 Phileb.42.b.9 : τους φαίνονται, τοῦτο ἀποτεμόμενος ἑκατέρων τὸ φαινόμενον 18511 Phileb.42.c.1 : ἀλλ´ οὐκ ὄν, οὔτε αὐτὸ ὀρθῶς φαινόμενον ἐρεῖς, οὐδ´ αὖ 18512 Phileb.42.c.2 : ποτε τὸ ἐπὶ τούτῳ μέρος τῆς ἡδονῆς καὶ λύπης γιγνόμενον 18513 Phileb.42.c.3 : ὀρθόν τε καὶ ἀληθὲς τολμήσεις λέγειν. 18514 Phileb.42.c.4 : {ΠΡΩ.} Οὐ γὰρ οὖν. 18515 Phileb.42.c.5 : {ΣΩ.} Τούτων τοίνυν ἑξῆς ὀψόμεθα ἐὰν τῇδε ἀπαντῶμεν 18516 Phileb.42.c.6 : ἡδονὰς καὶ λύπας ψευδεῖς ἔτι μᾶλλον ἢ ταύτας φαινομένας 18517 Phileb.42.c.7 : τε καὶ οὔσας ἐν τοῖς ζῴοις. 18518 Phileb.42.c.8 : {ΠΡΩ.} Ποίας δὴ καὶ πῶς λέγεις; 18519 Phileb.42.c.9 : {ΣΩ.} Εἴρηταί που πολλάκις ὅτι τῆς φύσεως ἑκάστων 18520 Phileb.42.c.10 : διαφθειρομένης μὲν συγκρίσεσι καὶ διακρίσεσι καὶ πλη– 18521 Phileb.42.d.1 : ρώσεσι καὶ κενώσεσι καί τισιν αὔξαις καὶ φθίσεσι λῦπαί τε 18522 Phileb.42.d.2 : καὶ ἀλγηδόνες καὶ ὀδύναι καὶ πάνθ´ ὁπόσα τοιαῦτ´ ὀνόματα 18523 Phileb.42.d.3 : ἔχει συμβαίνει γιγνόμενα. 18524 Phileb.42.d.4 : {ΠΡΩ.} Ναί, ταῦτα εἴρηται πολλάκις. 18525 Phileb.42.d.5 : {ΣΩ.} Εἰς δέ γε τὴν αὑτῶν φύσιν ὅταν καθιστῆται, 18526 Phileb.42.d.6 : ταύτην αὖ τὴν κατάστασιν ἡδονὴν ἀπεδεξάμεθα παρ´ ἡμῶν 18527 Phileb.42.d.7 : αὐτῶν. 18528 Phileb.42.d.8 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς. 18529 Phileb.42.d.9 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὅταν περὶ τὸ σῶμα μηδὲν τούτων γιγνόμενον 18530 Phileb.42.d.10 : ἡμῶν ᾖ; 18531 Phileb.42.d.11 : {ΠΡΩ.} Πότε δὲ τοῦτ´ ἂν γένοιτο, ὦ Σώκρατες; 18532 Phileb.42.e.1 : {ΣΩ.} Οὐδὲν πρὸς λόγον ἐστίν, ὦ Πρώταρχε, ὃ σὺ νῦν 18533 Phileb.42.e.2 : ἤρου τὸ ἐρώτημα. 18534 Phileb.42.e.3 : {ΠΡΩ.} Τί δή; 18535 Phileb.42.e.4 : {ΣΩ.} Διότι τὴν ἐμὴν ἐρώτησιν οὐ κωλύεις με διερέσθαι 18536 Phileb.42.e.5 : σε πάλιν. 18537 Phileb.42.e.6 : {ΠΡΩ.} Ποίαν; 18538 Phileb.42.e.7 : {ΣΩ.} Εἰ δ´ οὖν μὴ γίγνοιτο, ὦ Πρώταρχε, φήσω, τὸ 18539 Phileb.42.e.8 : τοιοῦτον, τί ποτε ἀναγκαῖον ἐξ αὐτοῦ συμβαίνειν ἡμῖν; 18540 Phileb.42.e.9 : {ΠΡΩ.} Μὴ κινουμένου τοῦ σώματος ἐφ´ ἑκάτερα φῄς; 18541 Phileb.42.e.10 : {ΣΩ.} Οὕτως. 18542 Phileb.42.e.11 : {ΠΡΩ.} Δῆλον δὴ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, ὡς οὔτε ἡδονὴ 18543 Phileb.42.e.12 : γίγνοιτ´ ἂν ἐν τῷ τοιούτῳ ποτὲ οὔτ´ ἄν τις λύπη. 18544 Phileb.43.a.1 : {ΣΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες. ἀλλὰ γὰρ οἶμαι τόδε λέγεις, ὡς 18545 Phileb.43.a.2 : ἀεί τι τούτων ἀναγκαῖον ἡμῖν συμβαίνειν, ὡς οἱ σοφοί 18546 Phileb.43.a.3 : φασιν· ἀεὶ γὰρ ἅπαντα ἄνω τε καὶ κάτω ῥεῖ. 18547 Phileb.43.a.4 : {ΠΡΩ.} Λέγουσι γὰρ οὖν, καὶ δοκοῦσί γε οὐ φαύλως 18548 Phileb.43.a.5 : λέγειν. 18549 Phileb.43.a.6 : {ΣΩ.} Πῶς γὰρ ἄν, μὴ φαῦλοί γε ὄντες; ἀλλὰ γὰρ ὑπεκ– 18550 Phileb.43.a.7 : στῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι. τῇδ´ οὖν 18551 Phileb.43.a.8 : διανοοῦμαι φεύγειν, καὶ σύ μοι σύμφευγε. 18552 Phileb.43.a.9 : {ΠΡΩ.} Λέγε ὅπῃ. 18553 Phileb.43.a.10 : {ΣΩ.} Ταῦτα μὲν τοίνυν οὕτως ἔστω, φῶμεν πρὸς τούτους· 18554 Phileb.43.b.1 : σὺ δ´ ἀπόκριναι πότερον ἀεὶ πάντα, ὁπόσα πάσχει τι τῶν 18555 Phileb.43.b.2 : ἐμψύχων, ταῦτ´ αἰσθάνεται τὸ πάσχον, καὶ οὔτ´ αὐξανόμενοι 18556 Phileb.43.b.3 : λανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς οὔτε τι τῶν τοιούτων οὐδὲν 18557 Phileb.43.b.4 : πάσχοντες, ἢ πᾶν τοὐναντίον. 18558 Phileb.43.b.5 : {ΠΡΩ.} Ἅπαν δήπου τοὐναντίον· ὀλίγου γὰρ τά γε 18559 Phileb.43.b.6 : τοιαῦτα λέληθε πάνθ´ ἡμᾶς. 18560 Phileb.43.b.7 : {ΣΩ.} Οὐ τοίνυν καλῶς ἡμῖν εἴρηται τὸ νυνδὴ ῥηθέν, ὡς 18561 Phileb.43.b.8 : αἱ μεταβολαὶ κάτω τε καὶ ἄνω γιγνόμεναι λύπας τε καὶ 18562 Phileb.43.b.9 : ἡδονὰς ἀπεργάζονται. 18563 Phileb.43.b.10 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18564 Phileb.43.c.1 : {ΣΩ.} Ὧδ´ ἔσται κάλλιον καὶ ἀνεπιληπτότερον τὸ λεγό– 18565 Phileb.43.c.2 : μενον. 18566 Phileb.43.c.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18567 Phileb.43.c.4 : {ΣΩ.} Ὡς αἱ μὲν μεγάλαι μεταβολαὶ λύπας τε καὶ ἡδονὰς 18568 Phileb.43.c.5 : ποιοῦσιν ἡμῖν, αἱ δ´ αὖ μέτριαί τε καὶ σμικραὶ τὸ παράπαν 18569 Phileb.43.c.6 : οὐδέτερα τούτων. 18570 Phileb.43.c.7 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότερον οὕτως ἢ ´κείνως, ὦ Σώκρατες. 18571 Phileb.43.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτω, πάλιν ὁ νυνδὴ ῥηθεὶς βίος 18572 Phileb.43.c.9 : ἂν ἥκοι. 18573 Phileb.43.c.10 : {ΠΡΩ.} Ποῖος; 18574 Phileb.43.c.11 : {ΣΩ.} Ὃν ἄλυπόν τε καὶ ἄνευ χαρμονῶν ἔφαμεν εἶναι. 18575 Phileb.43.c.12 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 18576 Phileb.43.c.13 : {ΣΩ.} Ἐκ δὴ τούτων τιθῶμεν τριττοὺς ἡμῖν βίους, ἕνα 18577 Phileb.43.d.1 : μὲν ἡδύν, τὸν δ´ αὖ λυπηρόν, τὸν δ´ ἕνα μηδέτερα. ἢ πῶς 18578 Phileb.43.d.2 : ἂν φαίης σὺ περὶ τούτων; 18579 Phileb.43.d.3 : {ΠΡΩ.} Οὐκ ἄλλως ἔγωγε ἢ ταύτῃ, τρεῖς εἶναι τοὺς βίους. 18580 Phileb.43.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐκ ἂν εἴη τὸ μὴ λυπεῖσθαί ποτε ταὐτὸν τῷ 18581 Phileb.43.d.5 : χαίρειν; 18582 Phileb.43.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 18583 Phileb.43.d.7 : {ΣΩ.} Ὁπόταν οὖν ἀκούσῃς ὡς ἥδιστον πάντων ἐστὶν 18584 Phileb.43.d.8 : ἀλύπως διατελεῖν τὸν βίον ἅπαντα, τί τόθ´ ὑπολαμβάνεις 18585 Phileb.43.d.9 : λέγειν τὸν τοιοῦτον; 18586 Phileb.43.d.10 : {ΠΡΩ.} Ἡδὺ λέγειν φαίνεται ἔμοιγε οὗτος τὸ μὴ λυπεῖσθαι. 18587 Phileb.43.e.1 : {ΣΩ.} Τριῶν ὄντων οὖν ἡμῖν, ὧντινων βούλει, τίθει, καλ– 18588 Phileb.43.e.2 : λίοσιν ἵνα ὀνόμασι χρώμεθα, τὸ μὲν χρυσόν, τὸ δ´ ἄργυρον, 18589 Phileb.43.e.3 : τρίτον δὲ τὸ μηδέτερα τούτων. 18590 Phileb.43.e.4 : {ΠΡΩ.} Κεῖται. 18591 Phileb.43.e.5 : {ΣΩ.} Τὸ δὴ μηδέτερα τούτων ἔσθ´ ἡμῖν ὅπως θάτερα 18592 Phileb.43.e.6 : γένοιτο ἄν, χρυσὸς ἢ ἄργυρος; 18593 Phileb.43.e.7 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς ἄν; 18594 Phileb.43.e.8 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα ὁ μέσος βίος ἡδὺς ἢ λυπηρὸς λεγόμενος 18595 Phileb.43.e.9 : ὀρθῶς ἄν ποτε οὔτ´ εἰ δοξάζοι τις, δοξάζοιτο, οὔτ´ εἰ λέγοι, 18596 Phileb.43.e.10 : λεχθείη, κατά γε τὸν ὀρθὸν λόγον. 18597 Phileb.43.e.11 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 18598 Phileb.44.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ ἑταῖρε, λεγόντων γε ταῦτα καὶ 18599 Phileb.44.a.2 : δοξαζόντων αἰσθανόμεθα. 18600 Phileb.44.a.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 18601 Phileb.44.a.4 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν καὶ χαίρειν οἴονται τότε ὅταν μὴ 18602 Phileb.44.a.5 : λυπῶνται; 18603 Phileb.44.a.6 : {ΠΡΩ.} Φασὶ γοῦν. 18604 Phileb.44.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἴονται τότε χαίρειν· οὐ γὰρ ἂν ἔλεγόν που. 18605 Phileb.44.a.8 : {ΠΡΩ.} Κινδυνεύει. 18606 Phileb.44.a.9 : {ΣΩ.} Ψευδῆ γε μὴν δοξάζουσι περὶ τοῦ χαίρειν, εἴπερ 18607 Phileb.44.a.10 : χωρὶς τοῦ μὴ λυπεῖσθαι καὶ τοῦ χαίρειν ἡ φύσις ἑκατέρου. 18608 Phileb.44.a.11 : {ΠΡΩ.} Καὶ μὴν χωρίς γε ἦν. 18609 Phileb.44.a.12 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν αἱρώμεθα παρ´ ἡμῖν ταῦτ´ εἶναι, καθάπερ 18610 Phileb.44.b.1 : ἄρτι, τρία, ἢ δύο μόνα, λύπην μὲν κακὸν τοῖς ἀνθρώποις, 18611 Phileb.44.b.2 : τὴν δ´ ἀπαλλαγὴν τῶν λυπῶν, αὐτὸ τοῦτο ἀγαθὸν ὄν, ἡδὺ 18612 Phileb.44.b.3 : προσαγορεύεσθαι; 18613 Phileb.44.b.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς δὴ νῦν τοῦτο, ὦ Σώκρατες, ἐρωτώμεθα ὑφ´ 18614 Phileb.44.b.5 : ἡμῶν αὐτῶν; οὐ γὰρ μανθάνω. 18615 Phileb.44.b.6 : {ΣΩ.} Ὄντως γὰρ τοὺς πολεμίους Φιλήβου τοῦδε, ὦ Πρώ– 18616 Phileb.44.b.7 : ταρχε, οὐ μανθάνεις; 18617 Phileb.44.b.8 : {ΠΡΩ.} Λέγεις δὲ αὐτοὺς τίνας; 18618 Phileb.44.b.9 : {ΣΩ.} Καὶ μάλα δεινοὺς λεγομένους τὰ περὶ φύσιν, οἳ τὸ 18619 Phileb.44.b.10 : παράπαν ἡδονὰς οὔ φασιν εἶναι. 18620 Phileb.44.b.11 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18621 Phileb.44.c.1 : {ΣΩ.} Λυπῶν ταύτας εἶναι πάσας ἀποφυγάς, ἃς νῦν οἱ περὶ 18622 Phileb.44.c.2 : Φίληβον ἡδονὰς ἐπονομάζουσιν. 18623 Phileb.44.c.3 : {ΠΡΩ.} Τούτοις οὖν ἡμᾶς πότερα πείθεσθαι συμβουλεύεις, 18624 Phileb.44.c.4 : ἢ πῶς, ὦ Σώκρατες; 18625 Phileb.44.c.5 : {ΣΩ.} Οὔκ, ἀλλ´ ὥσπερ μάντεσι προσχρῆσθαί τισι, μαν– 18626 Phileb.44.c.6 : τευομένοις οὐ τέχνῃ ἀλλά τινι δυσχερείᾳ φύσεως οὐκ ἀγεννοῦς 18627 Phileb.44.c.7 : λίαν μεμισηκότων τὴν τῆς ἡδονῆς δύναμιν καὶ νενομικότων 18628 Phileb.44.c.8 : οὐδὲν ὑγιές, ὥστε καὶ αὐτὸ τοῦτο αὐτῆς τὸ ἐπαγωγὸν γοήτευμα, 18629 Phileb.44.d.1 : οὐχ ἡδονήν, εἶναι. τούτοις μὲν οὖν ταῦτα ἂν προσχρήσαιο, 18630 Phileb.44.d.2 : σκεψάμενος ἔτι καὶ τὰ ἄλλα αὐτῶν δυσχεράσματα· μετὰ δὲ 18631 Phileb.44.d.3 : ταῦτα αἵ γέ μοι δοκοῦσιν ἡδοναὶ ἀληθεῖς εἶναι πεύσῃ, ἵνα 18632 Phileb.44.d.4 : ἐξ ἀμφοῖν τοῖν λόγοιν σκεψάμενοι τὴν δύναμιν αὐτῆς παρα– 18633 Phileb.44.d.5 : θώμεθα πρὸς τὴν κρίσιν. 18634 Phileb.44.d.6 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς λέγεις. 18635 Phileb.44.d.7 : {ΣΩ.} Μεταδιώκωμεν δὴ τούτους, ὥσπερ συμμάχους, κατὰ 18636 Phileb.44.d.8 : τὸ τῆς δυσχερείας αὐτῶν ἴχνος. οἶμαι γὰρ τοιόνδε τι λέγειν 18637 Phileb.44.d.9 : αὐτούς, ἀρχομένους ποθὲν ἄνωθεν, ὡς εἰ βουληθεῖμεν ὁτουοῦν 18638 Phileb.44.e.1 : εἴδους τὴν φύσιν ἰδεῖν, οἷον τὴν τοῦ σκληροῦ, πότερον εἰς τὰ 18639 Phileb.44.e.2 : σκληρότατα ἀποβλέποντες οὕτως ἂν μᾶλλον συννοήσαιμεν 18640 Phileb.44.e.3 : ἢ πρὸς τὰ πολλοστὰ σκληρότητι; δεῖ δή σε, ὦ Πρώταρχε, 18641 Phileb.44.e.4 : καθάπερ ἐμοί, καὶ τούτοις τοῖς δυσχερέσιν ἀποκρίνεσθαι. 18642 Phileb.44.e.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, καὶ λέγω γε αὐτοῖς ὅτι πρὸς τὰ 18643 Phileb.44.e.6 : πρῶτα μεγέθει. 18644 Phileb.44.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ τῆς ἡδονῆς γένος ἰδεῖν ἥντινά 18645 Phileb.44.e.8 : ποτ´ ἔχει φύσιν βουληθεῖμεν, οὐκ εἰς τὰς πολλοστὰς ἡδονὰς 18646 Phileb.45.a.1 : ἀποβλεπτέον, ἀλλ´ εἰς τὰς ἀκροτάτας καὶ σφοδροτάτας 18647 Phileb.45.a.2 : λεγομένας. 18648 Phileb.45.a.3 : {ΠΡΩ.} Πᾶς ἄν σοι ταύτῃ συγχωροίη τὰ νῦν. 18649 Phileb.45.a.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, αἱ πρόχειροί γε αἵπερ καὶ μέγισται τῶν 18650 Phileb.45.a.5 : ἡδονῶν, ὃ λέγομεν πολλάκις, αἱ περὶ τὸ σῶμά εἰσιν αὗται; 18651 Phileb.45.a.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 18652 Phileb.45.a.7 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν καὶ μείζους εἰσὶ καὶ γίγνονται περὶ τοὺς 18653 Phileb.45.a.8 : κάμνοντας ἐν ταῖς νόσοις ἢ περὶ ὑγιαίνοντας; εὐλαβηθῶμεν 18654 Phileb.45.a.9 : δὲ μὴ προπετῶς ἀποκρινόμενοι πταίσωμέν πῃ. τάχα γὰρ 18655 Phileb.45.b.1 : ἴσως φαῖμεν ἂν περὶ ὑγιαίνοντας. 18656 Phileb.45.b.2 : {ΠΡΩ.} Εἰκός γε. 18657 Phileb.45.b.3 : {ΣΩ.} Τί δ´; οὐχ αὗται τῶν ἡδονῶν ὑπερβάλλουσιν, ὧν ἂν 18658 Phileb.45.b.4 : καὶ ἐπιθυμίαι μέγισται προγίγνωνται; 18659 Phileb.45.b.5 : {ΠΡΩ.} Τοῦτο μὲν ἀληθές. 18660 Phileb.45.b.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐχ οἱ πυρέττοντες καὶ ἐν τοιούτοις νοσήμασιν 18661 Phileb.45.b.7 : ἐχόμενοι μᾶλλον διψῶσι καὶ ῥιγοῦσι καὶ πάντα ὁπόσα διὰ 18662 Phileb.45.b.8 : τοῦ σώματος εἰώθασι πάσχειν, μᾶλλόν τ´ ἐνδείᾳ συγγίγνονται 18663 Phileb.45.b.9 : καὶ ἀποπληρουμένων μείζους ἡδονὰς ἴσχουσιν; ἢ τοῦτο οὐ 18664 Phileb.45.b.10 : φήσομεν ἀληθὲς εἶναι; 18665 Phileb.45.b.11 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν νῦν ῥηθὲν φαίνεται. 18666 Phileb.45.c.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ὀρθῶς ἂν φαινοίμεθα λέγοντες ὡς εἴ τις 18667 Phileb.45.c.2 : τὰς μεγίστας ἡδονὰς ἰδεῖν βούλοιτο, οὐκ εἰς ὑγίειαν ἀλλ´ εἰς 18668 Phileb.45.c.3 : νόσον ἰόντας δεῖ σκοπεῖν; ὅρα δὲ μή με ἡγῇ διανοούμενον 18669 Phileb.45.c.4 : ἐρωτᾶν σε εἰ πλείω χαίρουσιν οἱ σφόδρα νοσοῦντες τῶν 18670 Phileb.45.c.5 : ὑγιαινόντων, ἀλλ´ οἴου μέγεθός με ζητεῖν ἡδονῆς, καὶ τὸ 18671 Phileb.45.c.6 : σφόδρα περὶ τοῦ τοιούτου ποῦ ποτε γίγνεται ἑκάστοτε. 18672 Phileb.45.c.7 : νοῆσαι γὰρ δεῖ φαμεν ἥντινα φύσιν ἔχει καὶ τίνα λέγουσιν 18673 Phileb.45.c.8 : οἱ φάσκοντες μηδ´ εἶναι τὸ παράπαν αὐτήν. 18674 Phileb.45.d.1 : {ΠΡΩ.} Ἀλλὰ σχεδὸν ἕπομαι τῷ λόγῳ σου. 18675 Phileb.45.d.2 : {ΣΩ.} Τάχα, ὦ Πρώταρχε, οὐχ ἧττον δείξεις. ἀπόκριναι 18676 Phileb.45.d.3 : γάρ· ἐν ὕβρει μείζους ἡδονάς—οὐ πλείους λέγω, τῷ σφόδρα 18677 Phileb.45.d.4 : δὲ καὶ τῷ μᾶλλον ὑπερεχούσας—ὁρᾷς ἢ ἐν τῷ σώφρονι βίῳ; 18678 Phileb.45.d.5 : λέγε δὲ προσέχων τὸν νοῦν. 18679 Phileb.45.d.6 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ ἔμαθον ὃ λέγεις, καὶ πολὺ τὸ διαφέρον 18680 Phileb.45.d.7 : ὁρῶ. τοὺς μὲν γὰρ σώφρονάς που καὶ ὁ παροιμιαζόμενος 18681 Phileb.45.e.1 : ἐπίσχει λόγος ἑκάστοτε, ὁ τὸ "μηδὲν ἄγαν" παρακελευό– 18682 Phileb.45.e.2 : μενος, ᾧ πείθονται· τὸ δὲ τῶν ἀφρόνων τε καὶ ὑβριστῶν 18683 Phileb.45.e.3 : μέχρι μανίας ἡ σφοδρὰ ἡδονὴ κατέχουσα περιβοήτους 18684 Phileb.45.e.4 : ἀπεργάζεται. 18685 Phileb.45.e.5 : {ΣΩ.} Καλῶς· καὶ εἴ γε τοῦθ´ οὕτως ἔχει, δῆλον ὡς ἔν 18686 Phileb.45.e.6 : τινι πονηρίᾳ ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ἀλλ´ οὐκ ἐν ἀρετῇ 18687 Phileb.45.e.7 : μέγισται μὲν ἡδοναί, μέγισται δὲ καὶ λῦπαι γίγνονται. 18688 Phileb.45.e.8 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 18689 Phileb.45.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τούτων τινὰς προελόμενον δεῖ σκοπεῖσθαι 18690 Phileb.45.e.10 : τίνα ποτὲ τρόπον ἐχούσας ἐλέγομεν αὐτὰς εἶναι μεγίστας. 18691 Phileb.46.a.1 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη. 18692 Phileb.46.a.2 : {ΣΩ.} Σκόπει δὴ τὰς τῶν τοιῶνδε νοσημάτων ἡδονάς, τίνα 18693 Phileb.46.a.3 : ποτὲ ἔχουσι τρόπον. 18694 Phileb.46.a.4 : {ΠΡΩ.} Ποίων; 18695 Phileb.46.a.5 : {ΣΩ.} Τὰς τῶν ἀσχημόνων, ἃς οὓς εἴπομεν δυσχερεῖς 18696 Phileb.46.a.6 : μισοῦσι παντελῶς. 18697 Phileb.46.a.7 : {ΠΡΩ.} Ποίας; 18698 Phileb.46.a.8 : {ΣΩ.} Οἷον τὰς τῆς ψώρας ἰάσεις τῷ τρίβειν καὶ ὅσα 18699 Phileb.46.a.9 : τοιαῦτα, οὐκ ἄλλης δεόμενα φαρμάξεως· τοῦτο γὰρ δὴ τὸ 18700 Phileb.46.a.10 : πάθος ἡμῖν, ὦ πρὸς θεῶν, τί ποτε φῶμεν ἐγγίγνεσθαι; 18701 Phileb.46.a.11 : πότερον ἡδονὴν ἢ λύπην; 18702 Phileb.46.a.12 : {ΠΡΩ.} Σύμμεικτον τοῦτό γ´ ἄρ´, ὦ Σώκρατες, ἔοικε 18703 Phileb.46.a.13 : γίγνεσθαί τι κακόν. 18704 Phileb.46.b.1 : {ΣΩ.} Οὐ μὲν δὴ Φιλήβου γε ἕνεκα παρεθέμην τὸν λόγον· 18705 Phileb.46.b.2 : ἀλλ´ ἄνευ τούτων, ὦ Πρώταρχε, τῶν ἡδονῶν καὶ τῶν ταύταις 18706 Phileb.46.b.3 : ἑπομένων, ἂν μὴ κατοφθῶσι, σχεδὸν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεθα 18707 Phileb.46.b.4 : διακρίνασθαι τὸ νῦν ζητούμενον. 18708 Phileb.46.b.5 : {ΠΡΩ.} Οὐκοῦν ἰτέον ἐπὶ τὰς τούτων συγγενεῖς. 18709 Phileb.46.b.6 : {ΣΩ.} Τὰς ἐν τῇ μείξει κοινωνούσας λέγεις; 18710 Phileb.46.b.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 18711 Phileb.46.b.8 : {ΣΩ.} Εἰσὶ τοίνυν μείξεις αἱ μὲν κατὰ τὸ σῶμα ἐν αὐτοῖς 18712 Phileb.46.c.1 : τοῖς σώμασιν, αἱ δ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς ἐν τῇ ψυχῇ· τὰς δ´ αὖ 18713 Phileb.46.c.2 : τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀνευρήσομεν λύπας ἡδοναῖς 18714 Phileb.46.c.3 : μειχθείσας τοτὲ μὲν ἡδονὰς τὰ συναμφότερα, τοτὲ δὲ λύπας 18715 Phileb.46.c.4 : ἐπικαλουμένας. 18716 Phileb.46.c.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18717 Phileb.46.c.6 : {ΣΩ.} Ὁπόταν ἐν τῇ καταστάσει τις ἢ τῇ διαφθορᾷ τἀναντία 18718 Phileb.46.c.7 : ἅμα πάθη πάσχῃ, ποτὲ ῥιγῶν θέρηται καὶ θερμαινόμενος 18719 Phileb.46.c.8 : ἐνίοτε ψύχηται, ζητῶν οἶμαι τὸ μὲν ἔχειν, τοῦ δὲ ἀπαλλάτ– 18720 Phileb.46.c.9 : τεσθαι, τὸ δὴ λεγόμενον πικρῷ γλυκὺ μεμειγμένον, μετὰ 18721 Phileb.46.d.1 : δυσαπαλλακτίας παρόν, ἀγανάκτησιν καὶ ὕστερον σύντασιν 18722 Phileb.46.d.2 : ἀγρίαν ποιεῖ. 18723 Phileb.46.d.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα ἀληθὲς τὸ νῦν λεγόμενον. 18724 Phileb.46.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αἱ τοιαῦται μείξεις αἱ μὲν ἐξ ἴσων εἰσὶ 18725 Phileb.46.d.5 : λυπῶν τε καὶ ἡδονῶν, αἱ δ´ ἐκ τῶν ἑτέρων πλειόνων; 18726 Phileb.46.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 18727 Phileb.46.d.7 : {ΣΩ.} Λέγε δὴ τὰς μέν, ὅταν πλείους λῦπαι τῶν ἡδονῶν 18728 Phileb.46.d.8 : γίγνωνται—τὰς τῆς ψώρας λεγομένας νυνδὴ ταύτας εἶναι 18729 Phileb.46.d.9 : καὶ τὰς τῶν γαργαλισμῶν—ὁπόταν 〈ἐν τοῖς〉 ἐντὸς τὸ ζέον 18730 Phileb.46.d.10 : ᾖ καὶ τὸ φλεγμαῖνον, τῇ τρίψει δὲ καὶ τῇ κνήσει μὴ ἐφικνῆταί 18731 Phileb.46.e.1 : τις, τὸ δ´ ἐπιπολῆς μόνον διαχέῃ, τοτὲ φέροντες εἰς πῦρ αὐτὰ 18732 Phileb.46.e.2 : καὶ εἰς τοὐναντίον πυρίαις μεταβάλλοντες ἐνίοτε ἀμηχάνους 18733 Phileb.46.e.3 : ἡδονάς, τοτὲ δὲ τοὐναντίον τοῖς ἐντὸς πρὸς τὰ τῶν ἔξω, λύπας 18734 Phileb.46.e.4 : ἡδοναῖς συγκερασθείσας, εἰς ὁπότερ´ ἂν ῥέψῃ, παρέσχοντο 18735 Phileb.46.e.5 : τῷ τὰ συγκεκριμένα βίᾳ διαχεῖν ἢ τὰ διακεκριμένα συγχεῖν 18736 Phileb.47.a.1 : —[καὶ] ὁμοῦ λύπας ἡδοναῖς παρατιθέναι. 18737 Phileb.47.a.2 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 18738 Phileb.47.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁπόταν αὖ πλείων ἡδονὴ κατὰ 〈τὰ〉 τοιαῦτα 18739 Phileb.47.a.4 : πάντα συμμειχθῇ, τὸ μὲν ὑπομεμειγμένον τῆς λύπης γαρ– 18740 Phileb.47.a.5 : γαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ, τὸ δ´ αὖ τῆς ἡδονῆς 18741 Phileb.47.a.6 : πολὺ πλέον ἐγκεχυμένον συντείνει τε καὶ ἐνίοτε πηδᾶν ποιεῖ, 18742 Phileb.47.a.7 : καὶ παντοῖα μὲν χρώματα, παντοῖα δὲ σχήματα, παντοῖα δὲ 18743 Phileb.47.a.8 : πνεύματα ἀπεργαζόμενον πᾶσαν ἔκπληξιν καὶ βοὰς μετὰ 18744 Phileb.47.a.9 : ἀφροσύνης ἐνεργάζεται; 18745 Phileb.47.b.1 : {ΠΡΩ.} Μάλα γε. 18746 Phileb.47.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ λέγειν τε, ὦ ἑταῖρε, αὐτόν τε περὶ ἑαυτοῦ ποιεῖ 18747 Phileb.47.b.3 : καὶ ἄλλον ὡς ταύταις ταῖς ἡδοναῖς τερπόμενος οἷον ἀποθνῄ– 18748 Phileb.47.b.4 : σκει· καὶ ταύτας γε δὴ παντάπασιν ἀεὶ μεταδιώκει τοσούτῳ 18749 Phileb.47.b.5 : μᾶλλον ὅσῳ ἂν ἀκολαστότερός τε καὶ ἀφρονέστερος ὢν 18750 Phileb.47.b.6 : τυγχάνῃ, καὶ καλεῖ δὴ μεγίστας ταύτας, καὶ τὸν ἐν αὐταῖς 18751 Phileb.47.b.7 : ὅτι μάλιστ´ ἀεὶ ζῶντα εὐδαιμονέστατον καταριθμεῖται. 18752 Phileb.47.b.8 : {ΠΡΩ.} Πάντα, ὦ Σώκρατες, τὰ συμβαίνοντα πρὸς τῶν 18753 Phileb.47.b.9 : πολλῶν ἀνθρώπων εἰς δόξαν διεπέρανας. 18754 Phileb.47.c.1 : {ΣΩ.} Περί γε τῶν ἡδονῶν, ὦ Πρώταρχε, τῶν ἐν τοῖς 18755 Phileb.47.c.2 : κοινοῖς παθήμασιν αὐτοῦ τοῦ σώματος τῶν ἐπιπολῆς τε καὶ 18756 Phileb.47.c.3 : ἐντὸς κερασθέντων· περὶ δέ γ´ ὧν ψυχὴ σώματι τἀναντία 18757 Phileb.47.c.4 : συμβάλλεται, λύπην τε ἅμα πρὸς ἡδονὴν καὶ ἡδονὴν πρὸς 18758 Phileb.47.c.5 : λύπην, ὥστ´ εἰς μίαν ἀμφότερα κρᾶσιν ἰέναι, ταῦτα ἔμπροσθε 18759 Phileb.47.c.6 : μὲν διήλθομεν, ὡς, ὁπόταν [αὖ] κενῶται, πληρώσεως ἐπιθυμεῖ, 18760 Phileb.47.c.7 : καὶ ἐλπίζων μὲν χαίρει, κενούμενος δὲ ἀλγεῖ, ταῦτα δὲ τότε 18761 Phileb.47.d.1 : μὲν οὐκ ἐμαρτυράμεθα, νῦν δὲ λέγομεν ὡς ψυχῆς πρὸς σῶμα 18762 Phileb.47.d.2 : διαφερομένης ἐν πᾶσι τούτοις πλήθει ἀμηχάνοις οὖσι μεῖξις 18763 Phileb.47.d.3 : μία λύπης τε καὶ ἡδονῆς συμπίπτει γενομένη. 18764 Phileb.47.d.4 : {ΠΡΩ.} Κινδυνεύεις ὀρθότατα λέγειν. 18765 Phileb.47.d.5 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν ἡμῖν τῶν μείξεων λύπης τε καὶ ἡδονῆς 18766 Phileb.47.d.6 : λοιπὴ μία. 18767 Phileb.47.d.7 : {ΠΡΩ.} Ποία, φῄς; 18768 Phileb.47.d.8 : {ΣΩ.} Ἣν αὐτὴν τὴν ψυχὴν αὑτῇ πολλάκις λαμβάνειν 18769 Phileb.47.d.9 : σύγκρασιν ἔφαμεν. 18770 Phileb.47.d.10 : {ΠΡΩ.} Πῶς οὖν δὴ τοῦτ´ αὐτὸ λέγομεν; 18771 Phileb.47.e.1 : {ΣΩ.} Ὀργὴν καὶ φόβον καὶ πόθον καὶ θρῆνον καὶ ἔρωτα 18772 Phileb.47.e.2 : καὶ ζῆλον καὶ φθόνον καὶ ὅσα τοιαῦτα, ἆρ´ οὐκ αὐτῆς τῆς 18773 Phileb.47.e.3 : ψυχῆς τίθεσαι ταύτας λύπας τινάς; 18774 Phileb.47.e.4 : {ΠΡΩ.} Ἔγωγε. 18775 Phileb.47.e.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αὐτὰς ἡδονῶν μεστὰς εὑρήσομεν ἀμηχάνων; 18776 Phileb.47.e.6 : ἢ δεόμεθα ὑπομιμνῄσκεσθαι [τὸ 〈ἐν〉 τοῖς θυμοῖς καὶ ταῖς 18777 Phileb.47.e.7 : ὀργαῖς,] τὸ 18778 Phileb.47.e.7 : 18779 Phileb.47.e.8 : ὅς τ´ ἐφέηκε πολύφρονά περ χαλεπῆναι 18780 Phileb.47.e.9 : ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο, 18781 Phileb.47.e.9 : 18782 Phileb.48.a.1 : καὶ τὰς ἐν τοῖς θρήνοις καὶ πόθοις ἡδονὰς ἐν λύπαις οὔσας 18783 Phileb.48.a.2 : ἀναμεμειγμένας; 18784 Phileb.48.a.3 : {ΠΡΩ.} Οὔκ, ἀλλ´ οὕτω ταῦτά γε καὶ οὐκ ἄλλως ἂν 18785 Phileb.48.a.4 : συμβαίνοι γιγνόμενα. 18786 Phileb.48.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ τάς γε τραγικὰς θεωρήσεις, ὅταν ἅμα 18787 Phileb.48.a.6 : χαίροντες κλάωσι, μέμνησαι; 18788 Phileb.48.a.7 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; 18789 Phileb.48.a.8 : {ΣΩ.} Τὴν δ´ ἐν ταῖς κωμῳδίαις διάθεσιν ἡμῶν τῆς ψυχῆς, 18790 Phileb.48.a.9 : ἆρ´ οἶσθ´ ὡς ἔστι κἀν τούτοις μεῖξις λύπης τε καὶ ἡδονῆς; 18791 Phileb.48.a.10 : {ΠΡΩ.} Οὐ πάνυ κατανοῶ. 18792 Phileb.48.b.1 : {ΣΩ.} Παντάπασι γὰρ οὐ ῥᾴδιον, ὦ Πρώταρχε, ἐν τούτῳ 18793 Phileb.48.b.2 : συννοεῖν τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε πάθος. 18794 Phileb.48.b.3 : {ΠΡΩ.} Οὔκουν ὥς γ´ ἔοικεν ἐμοί. 18795 Phileb.48.b.4 : {ΣΩ.} Λάβωμέν γε μὴν αὐτὸ τοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ σκοτει– 18796 Phileb.48.b.5 : νότερόν ἐστιν, ἵνα καὶ ἐν ἄλλοις ῥᾷον καταμαθεῖν τις οἷός τ´ 18797 Phileb.48.b.6 : ᾖ μεῖξιν λύπης τε καὶ ἡδονῆς. 18798 Phileb.48.b.7 : {ΠΡΩ.} Λέγοις ἄν. 18799 Phileb.48.b.8 : {ΣΩ.} Τό τοι νυνδὴ ῥηθὲν ὄνομα φθόνου πότερα λύπην 18800 Phileb.48.b.9 : τινὰ ψυχῆς θήσεις, ἢ πῶς; 18801 Phileb.48.b.10 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 18802 Phileb.48.b.11 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ὁ φθονῶν γε ἐπὶ κακοῖς τοῖς τῶν πέλας 18803 Phileb.48.b.12 : ἡδόμενος ἀναφανήσεται. 18804 Phileb.48.c.1 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 18805 Phileb.48.c.2 : {ΣΩ.} Κακὸν μὴν ἄγνοια καὶ ἣν δὴ λέγομεν ἀβελτέραν ἕξιν. 18806 Phileb.48.c.3 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18807 Phileb.48.c.4 : {ΣΩ.} Ἐκ δὴ τούτων ἰδὲ τὸ γελοῖον ἥντινα φύσιν ἔχει. 18808 Phileb.48.c.5 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 18809 Phileb.48.c.6 : {ΣΩ.} Ἔστιν δὴ πονηρία μέν τις τὸ κεφάλαιον, ἕξεώς 18810 Phileb.48.c.7 : τινος ἐπίκλην λεγομένη· τῆς δ´ αὖ πάσης πονηρίας ἐστὶ 18811 Phileb.48.c.8 : τοὐναντίον πάθος ἔχον ἢ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἐν Δελφοῖς 18812 Phileb.48.c.9 : γραμμάτων. 18813 Phileb.48.c.10 : {ΠΡΩ.} Τὸ "γνῶθι σαυτὸν" λέγεις, ὦ Σώκρατες; 18814 Phileb.48.d.1 : {ΣΩ.} Ἔγωγε. τοὐναντίον μὴν ἐκείνῳ δῆλον ὅτι τὸ μηδαμῇ 18815 Phileb.48.d.2 : γιγνώσκειν αὑτὸν λεγόμενον ὑπὸ τοῦ γράμματος ἂν εἴη. 18816 Phileb.48.d.3 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18817 Phileb.48.d.4 : {ΣΩ.} Ὦ Πρώταρχε, πειρῶ δὲ αὐτὸ τοῦτο τριχῇ τέμνειν. 18818 Phileb.48.d.5 : {ΠΡΩ.} Πῇ φῄς; οὐ γὰρ μὴ δυνατὸς ὦ. 18819 Phileb.48.d.6 : {ΣΩ.} Λέγεις δὴ δεῖν ἐμὲ τοῦτο διελέσθαι τὰ νῦν; 18820 Phileb.48.d.7 : {ΠΡΩ.} Λέγω, καὶ δέομαί γε πρὸς τῷ λέγειν. 18821 Phileb.48.d.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τῶν ἀγνοούντων αὑτοὺς κατὰ τρία 18822 Phileb.48.d.9 : ἀνάγκη τοῦτο τὸ πάθος πάσχειν ἕκαστον; 18823 Phileb.48.d.10 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 18824 Phileb.48.e.1 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν κατὰ χρήματα, δοξάζειν εἶναι πλουσι– 18825 Phileb.48.e.2 : ώτερον ἢ κατὰ τὴν αὑτῶν οὐσίαν. 18826 Phileb.48.e.3 : {ΠΡΩ.} Πολλοὶ γοῦν εἰσὶν τὸ τοιοῦτον πάθος ἔχοντες. 18827 Phileb.48.e.4 : {ΣΩ.} Πλείους δέ γε οἳ μείζους καὶ καλλίους αὑτοὺς δοξά– 18828 Phileb.48.e.5 : ζουσι, καὶ πάντα ὅσα κατὰ τὸ σῶμα εἶναι διαφερόντως τῆς 18829 Phileb.48.e.6 : οὔσης αὐτοῖς ἀληθείας. 18830 Phileb.48.e.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 18831 Phileb.48.e.8 : {ΣΩ.} Πολὺ δὲ πλεῖστοί γε οἶμαι περὶ τὸ τρίτον εἶδος τὸ 18832 Phileb.48.e.9 : τῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς διημαρτήκασιν, ἀρετῇ δοξάζοντες 18833 Phileb.48.e.10 : βελτίους ἑαυτούς, οὐκ ὄντες. 18834 Phileb.48.e.11 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα μὲν οὖν. 18835 Phileb.49.a.1 : {ΣΩ.} Τῶν ἀρετῶν δ´ ἆρ´ οὐ σοφίας πέρι τὸ πλῆθος πάντως 18836 Phileb.49.a.2 : ἀντεχόμενον μεστὸν ἐρίδων καὶ δοξοσοφίας ἐστὶ ψευδοῦς; 18837 Phileb.49.a.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 18838 Phileb.49.a.4 : {ΣΩ.} Κακὸν μὲν δὴ πᾶν ἄν τις τὸ τοιοῦτον εἰπὼν ὀρθῶς 18839 Phileb.49.a.5 : ἂν εἴποι πάθος. 18840 Phileb.49.a.6 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 18841 Phileb.49.a.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν ἔτι διαιρετέον, ὦ Πρώταρχε, δίχα, εἰ 18842 Phileb.49.a.8 : μέλλομεν τὸν παιδικὸν ἰδόντες φθόνον ἄτοπον ἡδονῆς καὶ 18843 Phileb.49.a.9 : λύπης ὄψεσθαι μεῖξιν. πῶς οὖν τέμνομεν δίχα, λέγεις; 18844 Phileb.49.b.1 : πάντες ὁπόσοι ταύτην τὴν ψευδῆ δόξαν περὶ ἑαυτῶν ἀ– 18845 Phileb.49.b.2 : νοήτως δοξάζουσι, καθάπερ ἁπάντων ἀνθρώπων, καὶ τούτων 18846 Phileb.49.b.3 : ἀναγκαιότατον ἕπεσθαι τοῖς μὲν ῥώμην αὐτῶν καὶ δύναμιν, 18847 Phileb.49.b.4 : τοῖς δὲ οἶμαι τοὐναντίον. 18848 Phileb.49.b.5 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη. 18849 Phileb.49.b.6 : {ΣΩ.} Ταύτῃ τοίνυν δίελε, καὶ ὅσοι μὲν αὐτῶν εἰσι μετ´ 18850 Phileb.49.b.7 : ἀσθενείας τοιοῦτοι καὶ ἀδύνατοι καταγελώμενοι τιμωρεῖσθαι, 18851 Phileb.49.b.8 : γελοίους τούτους φάσκων εἶναι τἀληθῆ φθέγξῃ· τοὺς δὲ 18852 Phileb.49.b.9 : δυνατοὺς τιμωρεῖσθαι καὶ ἰσχυροὺς φοβεροὺς καὶ ἐχθροὺς 18853 Phileb.49.c.1 : προσαγορεύων ὀρθότατον τούτων σαυτῷ λόγον ἀποδώσεις. 18854 Phileb.49.c.2 : ἄγνοια γὰρ ἡ μὲν τῶν ἰσχυρῶν ἐχθρά τε καὶ αἰσχρά— 18855 Phileb.49.c.3 : βλαβερὰ γὰρ καὶ τοῖς πέλας αὐτή τε καὶ ὅσαι εἰκόνες 18856 Phileb.49.c.4 : αὐτῆς εἰσιν—ἡ δ´ ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε 18857 Phileb.49.c.5 : τάξιν τε καὶ φύσιν. 18858 Phileb.49.c.6 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις. ἀλλὰ γὰρ ἡ τῶν ἡδονῶν καὶ 18859 Phileb.49.c.7 : λυπῶν μεῖξις ἐν τούτοις οὔπω μοι καταφανής. 18860 Phileb.49.c.8 : {ΣΩ.} Τὴν τοίνυν τοῦ φθόνου λαβὲ δύναμιν πρῶτον. 18861 Phileb.49.c.9 : {ΠΡΩ.} Λέγε μόνον. 18862 Phileb.49.d.1 : {ΣΩ.} Λύπη τις ἄδικός ἐστί που καὶ ἡδονή; 18863 Phileb.49.d.2 : {ΠΡΩ.} Τοῦτο μὲν ἀνάγκη. 18864 Phileb.49.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπὶ μὲν τοῖς τῶν ἐχθρῶν κακοῖς οὔτ´ ἄδικον 18865 Phileb.49.d.4 : οὔτε φθονερόν ἐστι τὸ χαίρειν; 18866 Phileb.49.d.5 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 18867 Phileb.49.d.6 : {ΣΩ.} Τὰ δέ γε τῶν φίλων ὁρῶντας ἔστιν ὅτε κακὰ μὴ 18868 Phileb.49.d.7 : λυπεῖσθαι, χαίρειν δέ, ἆρα οὐκ ἄδικόν ἐστιν; 18869 Phileb.49.d.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 18870 Phileb.49.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὴν ἄγνοιαν εἴπομεν ὅτι κακὸν πᾶσιν; 18871 Phileb.49.d.10 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς. 18872 Phileb.49.d.11 : {ΣΩ.} Τὴν οὖν τῶν φίλων δοξοσοφίαν καὶ δοξοκαλίαν καὶ 18873 Phileb.49.e.1 : ὅσα νυνδὴ διήλθομεν, ἐν τρισὶν λέγοντες εἴδεσιν γίγνεσθαι, 18874 Phileb.49.e.2 : γελοῖα μὲν ὁπόσα ἀσθενῆ, μισητὰ δ´ ὁπόσα ἐρρωμένα, 〈φῶ– 18875 Phileb.49.e.3 : μεν〉 ἢ μὴ φῶμεν ὅπερ εἶπον ἄρτι, τὴν τῶν φίλων ἕξιν 18876 Phileb.49.e.4 : ταύτην ὅταν ἔχῃ τις τὴν ἀβλαβῆ τοῖς ἄλλοις, γελοίαν εἶναι; 18877 Phileb.49.e.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 18878 Phileb.49.e.6 : {ΣΩ.} Κακὸν δ´ οὐχ ὁμολογοῦμεν αὐτὴν ἄγνοιάν γε οὖσαν 18879 Phileb.49.e.7 : εἶναι; 18880 Phileb.49.e.8 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 18881 Phileb.49.e.9 : {ΣΩ.} Χαίρομεν δὲ ἢ λυπούμεθα, ὅταν ἐπ´ αὐτῇ γελῶμεν; 18882 Phileb.50.a.1 : {ΠΡΩ.} Δῆλον ὅτι χαίρομεν. 18883 Phileb.50.a.2 : {ΣΩ.} Ἡδονὴν δὲ ἐπὶ τοῖς τῶν φίλων κακοῖς, οὐ φθόνον 18884 Phileb.50.a.3 : ἔφαμεν εἶναι τὸν τοῦτ´ ἀπεργαζόμενον; 18885 Phileb.50.a.4 : {ΠΡΩ.} Ἀνάγκη. 18886 Phileb.50.a.5 : {ΣΩ.} Γελῶντας ἄρα ἡμᾶς ἐπὶ τοῖς τῶν φίλων γελοίοις 18887 Phileb.50.a.6 : φησὶν ὁ λόγος, κεραννύντας ἡδονὴν αὖ φθόνῳ, λύπῃ τὴν 18888 Phileb.50.a.7 : ἡδονὴν συγκεραννύναι· τὸν γὰρ φθόνον ὡμολογῆσθαι λύπην 18889 Phileb.50.a.8 : ψυχῆς ἡμῖν πάλαι, τὸ δὲ γελᾶν ἡδονήν, ἅμα γίγνεσθαι δὲ 18890 Phileb.50.a.9 : τούτω ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις. 18891 Phileb.50.a.10 : {ΠΡΩ.} Ἀληθῆ. 18892 Phileb.50.b.1 : {ΣΩ.} Μηνύει δὴ νῦν ὁ λόγος ἡμῖν ἐν θρήνοις τε καὶ ἐν 18893 Phileb.50.b.2 : τραγῳδίαις 〈καὶ κωμῳδίαις〉, μὴ τοῖς δράμασι μόνον ἀλλὰ 18894 Phileb.50.b.3 : καὶ τῇ τοῦ βίου συμπάσῃ τραγῳδίᾳ καὶ κωμῳδίᾳ, λύπας 18895 Phileb.50.b.4 : ἡδοναῖς ἅμα κεράννυσθαι, καὶ ἐν ἄλλοις δὴ μυρίοις. 18896 Phileb.50.b.5 : {ΠΡΩ.} Ἀδύνατον μὴ ὁμολογεῖν ταῦτα, ὦ Σώκρατες, εἰ 18897 Phileb.50.b.6 : καί τις φιλονικοῖ πάνυ πρὸς τἀναντία. 18898 Phileb.50.b.7 : {ΣΩ.} Ὀργὴν μὴν καὶ πόθον καὶ θρῆνον καὶ φόβον καὶ 18899 Phileb.50.c.1 : ἔρωτα καὶ ζῆλον καὶ φθόνον προυθέμεθα καὶ ὁπόσα τοιαῦτα, 18900 Phileb.50.c.2 : ἐν οἷς ἔφαμεν εὑρήσειν μειγνύμενα τὰ νῦν πολλάκις 18901 Phileb.50.c.3 : λεγόμενα. ἦ γάρ; 18902 Phileb.50.c.4 : {ΠΡΩ.} Ναί. 18903 Phileb.50.c.5 : {ΣΩ.} Μανθάνομεν οὖν ὅτι θρήνου πέρι καὶ φθόνου καὶ 18904 Phileb.50.c.6 : ὀργῆς πάντα ἐστὶ τὰ νυνδὴ διαπερανθέντα; 18905 Phileb.50.c.7 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὐ μανθάνομεν; 18906 Phileb.50.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πολλὰ ἔτι τὰ λοιπά; 18907 Phileb.50.c.9 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάνυ γε. 18908 Phileb.50.c.10 : {ΣΩ.} Διὰ δὴ τί μάλισθ´ ὑπολαμβάνεις με δεῖξαί σοι τὴν 18909 Phileb.50.c.11 : ἐν τῇ κωμῳδίᾳ μεῖξιν; ἆρ´ οὐ πίστεως χάριν, ὅτι τήν γε ἐν 18910 Phileb.50.d.1 : τοῖς φόβοις καὶ ἔρωσι καὶ τοῖς ἄλλοις ῥᾴδιον κρᾶσιν ἐπι– 18911 Phileb.50.d.2 : δεῖξαι· λαβόντα δὲ τοῦτο παρὰ σαυτῷ ἀφεῖναί με μηκέτι 18912 Phileb.50.d.3 : ἐπ´ ἐκεῖνα ἰόντα δεῖν μηκύνειν τοὺς λόγους, ἀλλ´ ἁπλῶς 18913 Phileb.50.d.4 : λαβεῖν τοῦτο, ὅτι καὶ σῶμα ἄνευ ψυχῆς καὶ ψυχὴ ἄνευ 18914 Phileb.50.d.5 : σώματος καὶ κοινῇ μετ´ ἀλλήλων ἐν τοῖς παθήμασι μεστά 18915 Phileb.50.d.6 : ἐστι συγκεκραμένης ἡδονῆς λύπαις; νῦν οὖν λέγε πότερα 18916 Phileb.50.d.7 : ἀφίης με ἢ μέσας ποιήσεις νύκτας; εἰπὼν δὲ σμικρὰ οἶμαί 18917 Phileb.50.d.8 : σου τεύξεσθαι μεθεῖναί με· τούτων γὰρ ἁπάντων αὔριον 18918 Phileb.50.e.1 : ἐθελήσω σοι λόγον δοῦναι, τὰ νῦν δὲ ἐπὶ τὰ λοιπὰ βούλομαι 18919 Phileb.50.e.2 : στέλλεσθαι πρὸς τὴν κρίσιν ἣν Φίληβος ἐπιτάττει. 18920 Phileb.50.e.3 : {ΠΡΩ.} Καλῶς εἶπες, ὦ Σώκρατες· ἀλλ´ ὅσα λοιπὰ ἡμῖν 18921 Phileb.50.e.4 : διέξελθε ὅπῃ σοι φίλον. 18922 Phileb.50.e.5 : {ΣΩ.} Κατὰ φύσιν τοίνυν μετὰ τὰς μειχθείσας ἡδονὰς ὑπὸ 18923 Phileb.50.e.6 : δή τινος ἀνάγκης ἐπὶ τὰς ἀμείκτους πορευοίμεθ´ ἂν ἐν τῷ 18924 Phileb.50.e.7 : μέρει. 18925 Phileb.51.a.1 : {ΠΡΩ.} Κάλλιστ´ εἶπες. 18926 Phileb.51.a.2 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ἡμῖν 18927 Phileb.51.a.3 : αὐτάς. τοῖς γὰρ φάσκουσι λυπῶν εἶναι παῦλαν πάσας τὰς 18928 Phileb.51.a.4 : ἡδονὰς οὐ πάνυ πως πείθομαι, ἀλλ´ ὅπερ εἶπον, μάρτυσι 18929 Phileb.51.a.5 : καταχρῶμαι πρὸς τὸ τινὰς ἡδονὰς εἶναι δοκούσας, οὔσας δ´ 18930 Phileb.51.a.6 : οὐδαμῶς, καὶ μεγάλας ἑτέρας τινὰς ἅμα καὶ πολλὰς φαντα– 18931 Phileb.51.a.7 : σθείσας, εἶναι δ´ αὐτὰς συμπεφυρμένας ὁμοῦ λύπαις τε καὶ 18932 Phileb.51.a.8 : ἀναπαύσεσιν ὀδυνῶν τῶν μεγίστων περί τε σώματος καὶ 18933 Phileb.51.a.9 : ψυχῆς ἀπορίας. 18934 Phileb.51.b.1 : {ΠΡΩ.} Ἀληθεῖς δ´ αὖ τίνας, ὦ Σώκρατες, ὑπολαμβάνων 18935 Phileb.51.b.2 : ὀρθῶς τις διανοοῖτ´ ἄν; 18936 Phileb.51.b.3 : {ΣΩ.} Τὰς περί τε τὰ καλὰ λεγόμενα χρώματα καὶ περὶ 18937 Phileb.51.b.4 : τὰ σχήματα καὶ τῶν ὀσμῶν τὰς πλείστας καὶ τὰς τῶν 18938 Phileb.51.b.5 : φθόγγων καὶ ὅσα τὰς ἐνδείας ἀναισθήτους ἔχοντα καὶ 18939 Phileb.51.b.6 : ἀλύπους τὰς πληρώσεις αἰσθητὰς καὶ ἡδείας [καθαρὰς 18940 Phileb.51.b.7 : λυπῶν] παραδίδωσιν. 18941 Phileb.51.b.8 : {ΠΡΩ.} Πῶς δὴ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, αὖ λέγομεν οὕτω; 18942 Phileb.51.b.9 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν οὐκ εὐθὺς δῆλά ἐστιν ἃ λέγω, πει– 18943 Phileb.51.c.1 : ρατέον μὴν δηλοῦν. σχημάτων τε γὰρ κάλλος οὐχ ὅπερ 18944 Phileb.51.c.2 : ἂν ὑπολάβοιεν οἱ πολλοὶ πειρῶμαι νῦν λέγειν, ἢ ζῴων ἤ 18945 Phileb.51.c.3 : τινων ζωγραφημάτων, ἀλλ´ εὐθύ τι λέγω, φησὶν ὁ λόγος, 18946 Phileb.51.c.4 : καὶ περιφερὲς καὶ ἀπὸ τούτων δὴ τά τε τοῖς τόρνοις γιγνό– 18947 Phileb.51.c.5 : μενα ἐπίπεδά τε καὶ στερεὰ καὶ τὰ τοῖς κανόσι καὶ γωνίαις, 18948 Phileb.51.c.6 : εἴ μου μανθάνεις. ταῦτα γὰρ οὐκ εἶναι πρός τι καλὰ λέγω, 18949 Phileb.51.c.7 : καθάπερ ἄλλα, ἀλλ´ ἀεὶ καλὰ καθ´ αὑτὰ πεφυκέναι καί τινας 18950 Phileb.51.d.1 : ἡδονὰς οἰκείας ἔχειν, οὐδὲν ταῖς τῶν κνήσεων προσφερεῖς· 18951 Phileb.51.d.2 : καὶ χρώματα δὴ τοῦτον τὸν τύπον ἔχοντα [καλὰ καὶ ἡδονάς] 18952 Phileb.51.d.3 : ἀλλ´ ἆρα μανθάνομεν, ἢ πῶς; 18953 Phileb.51.d.4 : {ΠΡΩ.} Πειρῶμαι μέν, ὦ Σώκρατες· πειράθητι δὲ καὶ σὺ 18954 Phileb.51.d.5 : σαφέστερον ἔτι λέγειν. 18955 Phileb.51.d.6 : {ΣΩ.} Λέγω δὴ ἠχὰς τῶν φθόγγων τὰς λείας καὶ λαμ– 18956 Phileb.51.d.7 : πράς, τὰς ἕν τι καθαρὸν ἱείσας μέλος, οὐ πρὸς ἕτερον καλὰς 18957 Phileb.51.d.8 : ἀλλ´ αὐτὰς καθ´ αὑτὰς εἶναι, καὶ τούτων συμφύτους ἡδονὰς 18958 Phileb.51.d.9 : ἑπομένας. 18959 Phileb.51.d.10 : {ΠΡΩ.} Ἔστι γὰρ οὖν καὶ τοῦτο. 18960 Phileb.51.e.1 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ περὶ τὰς ὀσμὰς ἧττον μὲν τούτων θεῖον γένος 18961 Phileb.51.e.2 : ἡδονῶν· τὸ δὲ μὴ συμμεμεῖχθαι ἐν αὐταῖς ἀναγκαίους λύπας, 18962 Phileb.51.e.3 : καὶ ὅπῃ τοῦτο καὶ ἐν ὅτῳ τυγχάνει γεγονὸς ἡμῖν, τοῦτ´ 18963 Phileb.51.e.4 : ἐκείνοις τίθημι ἀντίστροφον ἅπαν. ἀλλ´, εἰ κατανοεῖς, 18964 Phileb.51.e.5 : ταῦτα εἴδη δύο 〈ὧν〉 λέγομεν ἡδονῶν. 18965 Phileb.51.e.6 : {ΠΡΩ.} Κατανοῶ. 18966 Phileb.51.e.7 : {ΣΩ.} Ἔτι δὴ τοίνυν τούτοις προσθῶμεν τὰς περὶ τὰ 18967 Phileb.52.a.1 : μαθήματα ἡδονάς, εἰ ἄρα δοκοῦσιν ἡμῖν αὗται πείνας μὲν μὴ 18968 Phileb.52.a.2 : ἔχειν τοῦ μανθάνειν μηδὲ διὰ μαθημάτων πείνην ἀλγηδόνας 18969 Phileb.52.a.3 : ἐξ ἀρχῆς γιγνομένας. 18970 Phileb.52.a.4 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οὕτω συνδοκεῖ. 18971 Phileb.52.a.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; μαθημάτων πληρωθεῖσιν ἐὰν ὕστερον ἀπο– 18972 Phileb.52.a.6 : βολαὶ διὰ τῆς λήθης γίγνωνται, καθορᾷς τινας ἐν αὐταῖς 18973 Phileb.52.a.7 : ἀλγηδόνας; 18974 Phileb.52.a.8 : {ΠΡΩ.} Οὔ τι φύσει γε, ἀλλ´ ἔν τισι λογισμοῖς τοῦ 18975 Phileb.52.b.1 : παθήματος, ὅταν τις στερηθεὶς λυπηθῇ διὰ τὴν χρείαν. 18976 Phileb.52.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ μήν, ὦ μακάριε, νῦν γε ἡμεῖς αὐτὰ τὰ τῆς 18977 Phileb.52.b.3 : φύσεως μόνον παθήματα χωρὶς τοῦ λογισμοῦ διαπεραίνομεν. 18978 Phileb.52.b.4 : {ΠΡΩ.} Ἀληθῆ τοίνυν λέγεις ὅτι χωρὶς λύπης ἡμῖν λήθη 18979 Phileb.52.b.5 : γίγνεται ἑκάστοτε ἐν τοῖς μαθήμασιν. 18980 Phileb.52.b.6 : {ΣΩ.} Ταύτας τοίνυν τὰς τῶν μαθημάτων ἡδονὰς ἀμείκτους 18981 Phileb.52.b.7 : τε εἶναι λύπαις ῥητέον καὶ οὐδαμῶς τῶν πολλῶν ἀνθρώπων 18982 Phileb.52.b.8 : ἀλλὰ τῶν σφόδρα ὀλίγων. 18983 Phileb.52.b.9 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὐ ῥητέον; 18984 Phileb.52.c.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅτε μετρίως ἤδη διακεκρίμεθα χωρὶς τάς 18985 Phileb.52.c.2 : τε καθαρὰς ἡδονὰς καὶ τὰς σχεδὸν ἀκαθάρτους ὀρθῶς ἂν 18986 Phileb.52.c.3 : λεχθείσας, προσθῶμεν τῷ λόγῳ ταῖς μὲν σφοδραῖς ἡδοναῖς 18987 Phileb.52.c.4 : ἀμετρίαν, ταῖς δὲ μὴ τοὐναντίον ἐμμετρίαν· καὶ 〈τὰς〉 τὸ 18988 Phileb.52.c.5 : μέγα καὶ τὸ σφοδρὸν αὖ 〈δεχομένας〉, καὶ πολλάκις καὶ 18989 Phileb.52.c.6 : ὀλιγάκις γιγνομένας τοιαύτας, τῆς τοῦ ἀπείρου γε ἐκείνου 18990 Phileb.52.c.7 : καὶ ἧττον καὶ μᾶλλον διά τε σώματος καὶ ψυχῆς φερομένου 18991 Phileb.52.d.1 : [προς]θῶμεν αὐτὰς εἶναι γένους, τὰς δὲ μὴ τῶν ἐμμέτρων. 18992 Phileb.52.d.2 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις, ὦ Σώκρατες. 18993 Phileb.52.d.3 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν πρὸς τούτοις μετὰ ταῦτα τόδε αὐτῶν 18994 Phileb.52.d.4 : διαθεατέον. 18995 Phileb.52.d.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 18996 Phileb.52.d.6 : {ΣΩ.} Τί ποτε χρὴ φάναι πρὸς ἀλήθειαν εἶναι; τὸ καθαρόν 18997 Phileb.52.d.7 : τε καὶ εἰλικρινὲς ἢ τὸ σφόδρα τε καὶ τὸ πολὺ καὶ τὸ μέγα 18998 Phileb.52.d.8 : καὶ τὸ ἰταμόν; 18999 Phileb.52.d.9 : {ΠΡΩ.} Τί ποτ´ ἄρα, ὦ Σώκρατες, ἐρωτᾷς βουλόμενος; 19000 Phileb.52.d.10 : {ΣΩ.} Μηδέν, ὦ Πρώταρχε, ἐπιλείπειν ἐλέγχων ἡδονῆς 19001 Phileb.52.e.1 : τε καὶ ἐπιστήμης, εἰ τὸ μὲν ἄρ´ αὐτῶν ἑκατέρου καθαρόν 19002 Phileb.52.e.2 : ἐστι, τὸ δ´ οὐ καθαρόν, ἵνα καθαρὸν ἑκάτερον ἰὸν εἰς τὴν 19003 Phileb.52.e.3 : κρίσιν ἐμοὶ καὶ σοὶ καὶ συνάπασι τοῖσδε ῥᾴω παρέχῃ τὴν 19004 Phileb.52.e.4 : κρίσιν. 19005 Phileb.52.e.5 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα. 19006 Phileb.52.e.6 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, περὶ πάντων, ὅσα καθαρὰ γένη λέγομεν, 19007 Phileb.52.e.7 : οὑτωσὶ διανοηθῶμεν· προελόμενοι πρῶτον αὐτῶν ἕν τι 19008 Phileb.52.e.8 : σκοπῶμεν. 19009 Phileb.53.a.1 : {ΠΡΩ.} Τί οὖν προελώμεθα; 19010 Phileb.53.a.2 : {ΣΩ.} Τὸ λευκὸν ἐν τοῖς πρῶτον, εἰ βούλει, θεασώμεθα 19011 Phileb.53.a.3 : γένος. 19012 Phileb.53.a.4 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19013 Phileb.53.a.5 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν ἂν λευκοῦ καὶ τίς καθαρότης ἡμῖν εἴη; 19014 Phileb.53.a.6 : πότερα τὸ μέγιστόν τε καὶ πλεῖστον ἢ τὸ ἀκρατέστατον, ἐν 19015 Phileb.53.a.7 : ᾧ χρώματος μηδεμία μοῖρα ἄλλη μηδενὸς ἐνείη; 19016 Phileb.53.a.8 : {ΠΡΩ.} Δῆλον ὅτι τὸ μάλιστ´ εἰλικρινὲς ὄν. 19017 Phileb.53.a.9 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς. ἆρ´ οὖν οὐ τοῦτο ἀληθέστατον, ὦ Πρώ– 19018 Phileb.53.b.1 : ταρχε, καὶ ἅμα δὴ κάλλιστον τῶν λευκῶν πάντων θήσομεν, 19019 Phileb.53.b.2 : ἀλλ´ οὐ τὸ πλεῖστον οὐδὲ τὸ μέγιστον; 19020 Phileb.53.b.3 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατά γε. 19021 Phileb.53.b.4 : {ΣΩ.} Σμικρὸν ἄρα καθαρὸν λευκὸν μεμειγμένου πολλοῦ 19022 Phileb.53.b.5 : λευκοῦ λευκότερον ἅμα καὶ κάλλιον καὶ ἀληθέστερον ἐὰν 19023 Phileb.53.b.6 : φῶμεν γίγνεσθαι, παντάπασιν ἐροῦμεν ὀρθῶς. 19024 Phileb.53.b.7 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 19025 Phileb.53.b.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐ δήπου πολλῶν δεησόμεθα παραδειγμά– 19026 Phileb.53.b.9 : των τοιούτων ἐπὶ τὸν τῆς ἡδονῆς πέρι λόγον, ἀλλ´ ἀρκεῖ 19027 Phileb.53.b.10 : νοεῖν ἡμῖν αὐτόθεν ὡς ἄρα καὶ σύμπασα ἡδονὴ σμικρὰ 19028 Phileb.53.c.1 : μεγάλης καὶ ὀλίγη πολλῆς, καθαρὰ λύπης, ἡδίων καὶ 19029 Phileb.53.c.2 : ἀληθεστέρα καὶ καλλίων γίγνοιτ´ ἄν. 19030 Phileb.53.c.3 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα μὲν οὖν, καὶ τό γε παράδειγμα ἱκανόν. 19031 Phileb.53.c.4 : {ΣΩ.} Τί δὲ τὸ τοιόνδε; ἆρα περὶ ἡδονῆς οὐκ ἀκηκόαμεν 19032 Phileb.53.c.5 : ὡς ἀεὶ γένεσίς ἐστιν, οὐσία δὲ οὐκ ἔστι τὸ παράπαν ἡδονῆς; 19033 Phileb.53.c.6 : κομψοὶ γὰρ δή τινες αὖ τοῦτον τὸν λόγον ἐπιχειροῦσι 19034 Phileb.53.c.7 : μηνύειν ἡμῖν, οἷς δεῖ χάριν ἔχειν. 19035 Phileb.53.c.8 : {ΠΡΩ.} Τί δή; 19036 Phileb.53.c.9 : {ΣΩ.} Διαπερανοῦμαί σοι τοῦτ´ αὐτὸ ἐπανερωτῶν, ὦ 19037 Phileb.53.d.1 : Πρώταρχε φίλε. 19038 Phileb.53.d.2 : {ΠΡΩ.} Λέγε καὶ ἐρώτα μόνον. 19039 Phileb.53.d.3 : {ΣΩ.} Ἐστὸν δή τινε δύο, τὸ μὲν αὐτὸ καθ´ αὑτό, τὸ δ´ 19040 Phileb.53.d.4 : ἀεὶ ἐφιέμενον ἄλλου. 19041 Phileb.53.d.5 : {ΠΡΩ.} Πῶς τούτω καὶ τίνε λέγεις; 19042 Phileb.53.d.6 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν σεμνότατον ἀεὶ πεφυκός, τὸ δ´ ἐλλιπὲς 19043 Phileb.53.d.7 : ἐκείνου. 19044 Phileb.53.d.8 : {ΠΡΩ.} Λέγ´ ἔτι σαφέστερον. 19045 Phileb.53.d.9 : {ΣΩ.} Παιδικά που καλὰ καὶ ἀγαθὰ τεθεωρήκαμεν ἅμα 19046 Phileb.53.d.10 : καὶ ἐραστὰς ἀνδρείους αὐτῶν. 19047 Phileb.53.d.11 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 19048 Phileb.53.d.12 : {ΣΩ.} Τούτοις τοίνυν ἐοικότα δυοῖν οὖσι δύο ἄλλα ζήτει 19049 Phileb.53.e.1 : κατὰ πάνθ´ ὅσα λέγομεν εἶναι. 19050 Phileb.53.e.2 : {ΠΡΩ.} Τὸ τρίτον ἔτ´ ἐρῶ; λέγε σαφέστερον, ὦ Σώκρατες, 19051 Phileb.53.e.3 : ὅτι λέγεις. 19052 Phileb.53.e.4 : {ΣΩ.} Οὐδέν τι ποικίλον, ὦ Πρώταρχε· ἀλλ´ ὁ λόγος 19053 Phileb.53.e.5 : ἐρεσχηλεῖ νῷν, λέγει δ´ ὅτι τὸ μὲν ἕνεκά του τῶν ὄντων 19054 Phileb.53.e.6 : ἔστ´ ἀεί, τὸ δ´ οὗ χάριν ἑκάστοτε τὸ τινὸς ἕνεκα γιγνόμενον 19055 Phileb.53.e.7 : ἀεὶ γίγνεται. 19056 Phileb.53.e.8 : {ΠΡΩ.} Μόγις ἔμαθον διὰ τὸ πολλάκις λεχθῆναι. 19057 Phileb.53.e.9 : {ΣΩ.} Τάχα δ´ ἴσως, ὦ παῖ, μᾶλλον μαθησόμεθα προ– 19058 Phileb.54.a.1 : ελθόντος τοῦ λόγου. 19059 Phileb.54.a.2 : {ΠΡΩ.} Τί γὰρ οὔ; 19060 Phileb.54.a.3 : {ΣΩ.} Δύο δὴ τάδε ἕτερα λάβωμεν. 19061 Phileb.54.a.4 : {ΠΡΩ.} Ποῖα; 19062 Phileb.54.a.5 : {ΣΩ.} Ἓν μέν τι γένεσιν πάντων, τὴν δὲ οὐσίαν ἕτερον ἕν. 19063 Phileb.54.a.6 : {ΠΡΩ.} Δύο ἀποδέχομαί σου ταῦτα, οὐσίαν καὶ γένεσιν. 19064 Phileb.54.a.7 : {ΣΩ.} Ὀρθότατα. πότερον οὖν τούτων ἕνεκα ποτέρου, τὴν 19065 Phileb.54.a.8 : γένεσιν οὐσίας ἕνεκα φῶμεν ἢ τὴν οὐσίαν εἶναι γενέσεως 19066 Phileb.54.a.9 : ἕνεκα; 19067 Phileb.54.a.10 : {ΠΡΩ.} Τοῦτο ὃ προσαγορεύεται οὐσία εἰ γενέσεως ἕνεκα 19068 Phileb.54.a.11 : τοῦτ´ ἔστιν ὅπερ ἐστί, νῦν πυνθάνῃ; 19069 Phileb.54.a.12 : {ΣΩ.} Φαίνομαι. 19070 Phileb.54.b.1 : {ΠΡΩ.} Πρὸς θεῶν ἆρ´ [ἂν] ἐπανερωτᾷς με τοιόνδε τι; 19071 Phileb.54.b.2 : λέγ´, ὦ Πρώταρχε, μοί, πότερα πλοίων ναυπηγίαν ἕνεκα 19072 Phileb.54.b.3 : φῂς γίγνεσθαι μᾶλλον ἢ πλοῖα ἕνεκα ναυπηγίας, καὶ πάνθ´ 19073 Phileb.54.b.4 : ὁπόσα τοιαῦτ´ ἐστίν; 19074 Phileb.54.b.5 : {ΣΩ.} Λέγω τοῦτ´ αὐτό, ὦ Πρώταρχε. 19075 Phileb.54.b.6 : {ΠΡΩ.} Τί οὖν οὐκ αὐτὸς ἀπεκρίνω σαυτῷ, ὦ Σώκρατες; 19076 Phileb.54.b.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ὅτι οὔ· σὺ μέντοι τοῦ λόγου συμμέτεχε. 19077 Phileb.54.b.8 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19078 Phileb.54.c.1 : {ΣΩ.} Φημὶ δὴ γενέσεως μὲν ἕνεκα φάρμακά τε καὶ πάντα 19079 Phileb.54.c.2 : ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην παρατίθεσθαι πᾶσιν, ἑκάστην δὲ 19080 Phileb.54.c.3 : γένεσιν ἄλλην ἄλλης οὐσίας τινὸς ἑκάστης ἕνεκα γίγνεσθαι, 19081 Phileb.54.c.4 : σύμπασαν δὲ γένεσιν οὐσίας ἕνεκα γίγνεσθαι συμπάσης. 19082 Phileb.54.c.5 : {ΠΡΩ.} Σαφέστατα μὲν οὖν. 19083 Phileb.54.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡδονή γε, εἴπερ γένεσίς ἐστιν, ἕνεκά τινος 19084 Phileb.54.c.7 : οὐσίας ἐξ ἀνάγκης γίγνοιτ´ ἄν. 19085 Phileb.54.c.8 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 19086 Phileb.54.c.9 : {ΣΩ.} Τό γε μὴν οὗ ἕνεκα τὸ ἕνεκά του γιγνόμενον ἀεὶ 19087 Phileb.54.c.10 : γίγνοιτ´ ἄν, ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ μοίρᾳ ἐκεῖνό ἐστι· τὸ δὲ 19088 Phileb.54.c.11 : τινὸς ἕνεκα γιγνόμενον εἰς ἄλλην, ὦ ἄριστε, μοῖραν θετέον. 19089 Phileb.54.c.12 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαιότατον. 19090 Phileb.54.d.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡδονή γε εἴπερ γένεσίς ἐστιν, εἰς ἄλλην 19091 Phileb.54.d.2 : ἢ τὴν τοῦ ἀγαθοῦ μοῖραν αὐτὴν τιθέντες ὀρθῶς θήσομεν; 19092 Phileb.54.d.3 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 19093 Phileb.54.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅπερ ἀρχόμενος εἶπον τούτου τοῦ λόγου, τῷ 19094 Phileb.54.d.5 : μηνύσαντι τῆς ἡδονῆς πέρι τὸ γένεσιν μέν, οὐσίαν δὲ μηδ´ 19095 Phileb.54.d.6 : ἡντινοῦν αὐτῆς εἶναι, χάριν ἔχειν δεῖ· δῆλον γὰρ ὅτι οὗτος 19096 Phileb.54.d.7 : τῶν φασκόντων ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι καταγελᾷ. 19097 Phileb.54.d.8 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα γε. 19098 Phileb.54.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν αὑτὸς οὗτος ἑκάστοτε καὶ τῶν ἐν ταῖς 19099 Phileb.54.e.2 : γενέσεσιν ἀποτελουμένων καταγελάσεται. 19100 Phileb.54.e.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς δὴ καὶ ποίων λέγεις; 19101 Phileb.54.e.4 : {ΣΩ.} Τῶν ὅσοι ἐξιώμενοι ἢ πείνην ἢ δίψαν ἤ τι τῶν 19102 Phileb.54.e.5 : τοιούτων, ὅσα γένεσις ἐξιᾶται, χαίρουσι διὰ τὴν γένεσιν ἅτε 19103 Phileb.54.e.6 : ἡδονῆς οὔσης αὐτῆς, καί φασι ζῆν οὐκ ἂν δέξασθαι μὴ 19104 Phileb.54.e.7 : διψῶντές τε καὶ πεινῶντες καὶ τἆλλα ἅ τις ἂν εἴποι πάντα 19105 Phileb.54.e.8 : τὰ ἑπόμενα τοῖς τοιούτοις παθήμασι μὴ πάσχοντες. 19106 Phileb.55.a.1 : {ΠΡΩ.} Ἐοίκασι γοῦν. 19107 Phileb.55.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τῷ γίγνεσθαί γε τοὐναντίον ἅπαντες τὸ 19108 Phileb.55.a.3 : φθείρεσθαι φαῖμεν ἄν. 19109 Phileb.55.a.4 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαῖον. 19110 Phileb.55.a.5 : {ΣΩ.} Τὴν δὴ φθορὰν καὶ γένεσιν αἱροῖτ´ ἄν τις τοῦθ´ 19111 Phileb.55.a.6 : αἱρούμενος, ἀλλ´ οὐ τὸν τρίτον ἐκεῖνον βίον, τὸν ἐν ᾧ μήτε 19112 Phileb.55.a.7 : χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι, φρονεῖν δ´ ἦν [δυνατὸν] ὡς οἷόν τε 19113 Phileb.55.a.8 : καθαρώτατα. 19114 Phileb.55.a.9 : {ΠΡΩ.} Πολλή τις, ὡς ἔοικεν, ὦ Σώκρατες, ἀλογία συμ– 19115 Phileb.55.a.10 : βαίνει γίγνεσθαι, ἐάν τις τὴν ἡδονὴν ὡς ἀγαθὸν ἡμῖν 19116 Phileb.55.a.11 : τιθῆται. 19117 Phileb.55.a.12 : {ΣΩ.} Πολλή, ἐπεὶ καὶ τῇδε ἔτι λέγωμεν. 19118 Phileb.55.a.13 : {ΠΡΩ.} Πῇ; 19119 Phileb.55.b.1 : {ΣΩ.} Πῶς οὐκ ἄλογόν ἐστι μηδὲν ἀγαθὸν εἶναι μηδὲ 19120 Phileb.55.b.2 : καλὸν μήτε ἐν σώμασι μήτ´ ἐν πολλοῖς ἄλλοις πλὴν ἐν 19121 Phileb.55.b.3 : ψυχῇ, καὶ ἐνταῦθα ἡδονὴν μόνον, ἀνδρείαν δὲ ἢ σωφροσύνην 19122 Phileb.55.b.4 : ἢ νοῦν ἤ τι τῶν ἄλλων ὅσα ἀγαθὰ εἴληχε ψυχή, μηδὲν 19123 Phileb.55.b.5 : τοιοῦτον εἶναι; πρὸς τούτοις δὲ ἔτι τὸν μὴ χαίροντα, ἀλγοῦντα 19124 Phileb.55.b.6 : δέ, ἀναγκάζεσθαι φάναι κακὸν εἶναι τότε ὅταν ἀλγῇ, κἂν ᾖ 19125 Phileb.55.b.7 : ἄριστος πάντων, καὶ τὸν χαίροντα αὖ, ὅσῳ μᾶλλον χαίρει, 19126 Phileb.55.c.1 : τότε ὅταν χαίρῃ, τοσούτῳ διαφέρειν πρὸς ἀρετήν. 19127 Phileb.55.c.2 : {ΠΡΩ.} Πάντ´ ἐστὶ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ὡς δυνατὸν 19128 Phileb.55.c.3 : ἀλογώτατα. 19129 Phileb.55.c.4 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν ἡδονῆς μὲν πάντως ἐξέτασιν πᾶσαν ἐπι– 19130 Phileb.55.c.5 : χειρῶμεν ποιήσασθαι, νοῦ δὲ καὶ ἐπιστήμης οἷον φειδόμενοι 19131 Phileb.55.c.6 : σφόδρα φανῶμεν· γενναίως δέ, εἴ πῄ τι σαθρὸν ἔχει, πᾶν 19132 Phileb.55.c.7 : περικρούωμεν, ὡς ὅτι καθαρώτατόν ἐστ´ αὐτῶν φύσει, τοῦτο 19133 Phileb.55.c.8 : κατιδόντες εἰς τὴν κρίσιν χρώμεθα τὴν κοινὴν τοῖς τε τούτων 19134 Phileb.55.c.9 : καὶ τοῖς τῆς ἡδονῆς μέρεσιν ἀληθεστάτοις. 19135 Phileb.55.c.10 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς. 19136 Phileb.55.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡμῖν τὸ μὲν οἶμαι δημιουργικόν ἐστι τῆς 19137 Phileb.55.d.2 : περὶ τὰ μαθήματα ἐπιστήμης, τὸ δὲ περὶ παιδείαν καὶ 19138 Phileb.55.d.3 : τροφήν. ἢ πῶς; 19139 Phileb.55.d.4 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 19140 Phileb.55.d.5 : {ΣΩ.} Ἐν δὴ ταῖς χειροτεχνικαῖς διανοηθῶμεν πρῶτα εἰ 19141 Phileb.55.d.6 : τὸ μὲν ἐπιστήμης αὐτῶν μᾶλλον ἐχόμενον, τὸ δ´ ἧττον ἔνι, 19142 Phileb.55.d.7 : καὶ δεῖ τὰ μὲν ὡς καθαρώτατα νομίζειν, τὰ δ´ ὡς ἀκαθαρ– 19143 Phileb.55.d.8 : τότερα. 19144 Phileb.55.d.9 : {ΠΡΩ.} Οὐκοῦν χρή. 19145 Phileb.55.d.10 : {ΣΩ.} Τὰς τοίνυν ἡγεμονικὰς διαληπτέον ἑκάστων αὐτῶν 19146 Phileb.55.d.11 : χωρίς; 19147 Phileb.55.d.12 : {ΠΡΩ.} Ποίας καὶ πῶς; 19148 Phileb.55.e.1 : {ΣΩ.} Οἷον πασῶν που τεχνῶν ἄν τις ἀριθμητικὴν χωρίζῃ 19149 Phileb.55.e.2 : καὶ μετρητικὴν καὶ στατικήν, ὡς ἔπος εἰπεῖν φαῦλον τὸ 19150 Phileb.55.e.3 : καταλειπόμενον ἑκάστης ἂν γίγνοιτο. 19151 Phileb.55.e.4 : {ΠΡΩ.} Φαῦλον μὲν δή. 19152 Phileb.55.e.5 : {ΣΩ.} Τὸ γοῦν μετὰ ταῦτ´ εἰκάζειν λείποιτ´ ἂν καὶ τὰς 19153 Phileb.55.e.6 : αἰσθήσεις καταμελετᾶν ἐμπειρίᾳ καί τινι τριβῇ, ταῖς τῆς 19154 Phileb.55.e.7 : στοχαστικῆς προσχρωμένους δυνάμεσιν ἃς πολλοὶ τέχνας 19155 Phileb.56.a.1 : ἐπονομάζουσι, μελέτῃ καὶ πόνῳ τὴν ῥώμην ἀπειργασμένας. 19156 Phileb.56.a.2 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαιότατα λέγεις. 19157 Phileb.56.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν μεστὴ μέν που μουσικὴ πρῶτον, τὸ σύμ– 19158 Phileb.56.a.4 : φωνον ἁρμόττουσα οὐ μέτρῳ ἀλλὰ μελέτης στοχασμῷ, καὶ 19159 Phileb.56.a.5 : σύμπασα αὐτῆς αὐλητική, τὸ μέτρον ἑκάστης χορδῆς τῷ 19160 Phileb.56.a.6 : στοχάζεσθαι φερομένης θηρεύουσα, ὥστε πολὺ μεμειγμένον 19161 Phileb.56.a.7 : ἔχειν τὸ μὴ σαφές, σμικρὸν δὲ τὸ βέβαιον. 19162 Phileb.56.a.8 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 19163 Phileb.56.b.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἰατρικήν τε καὶ γεωργίαν καὶ κυβερνητικὴν 19164 Phileb.56.b.2 : καὶ στρατηγικὴν ὡσαύτως εὑρήσομεν ἐχούσας. 19165 Phileb.56.b.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάνυ γε. 19166 Phileb.56.b.4 : {ΣΩ.} Τεκτονικὴν δέ γε οἶμαι πλείστοις μέτροις τε καὶ 19167 Phileb.56.b.5 : ὀργάνοις χρωμένην τὰ πολλὴν ἀκρίβειαν αὐτῇ πορίζοντα 19168 Phileb.56.b.6 : τεχνικωτέραν τῶν πολλῶν ἐπιστημῶν παρέχεται. 19169 Phileb.56.b.7 : {ΠΡΩ.} Πῇ; 19170 Phileb.56.b.8 : {ΣΩ.} Κατά τε ναυπηγίαν καὶ κατ´ οἰκοδομίαν καὶ ἐν 19171 Phileb.56.b.9 : πολλοῖς ἄλλοις τῆς ξυλουργικῆς. κανόνι γὰρ οἶμαι καὶ 19172 Phileb.56.c.1 : τόρνῳ χρῆται καὶ διαβήτῃ καὶ στάθμῃ καί τινι προσαγωγίῳ 19173 Phileb.56.c.2 : κεκομψευμένῳ. 19174 Phileb.56.c.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ πάνυ γε, ὦ Σώκρατες, ὀρθῶς λέγεις. 19175 Phileb.56.c.4 : {ΣΩ.} Θῶμεν τοίνυν διχῇ τὰς λεγομένας τέχνας, τὰς μὲν 19176 Phileb.56.c.5 : μουσικῇ συνεπομένας ἐν τοῖς ἔργοις ἐλάττονος ἀκριβείας 19177 Phileb.56.c.6 : μετισχούσας, τὰς δὲ τεκτονικῇ πλείονος. 19178 Phileb.56.c.7 : {ΠΡΩ.} Κείσθω. 19179 Phileb.56.c.8 : {ΣΩ.} Τούτων δὲ ταύτας ἀκριβεστάτας εἶναι τέχνας, ἃς 19180 Phileb.56.c.9 : νυνδὴ πρώτας εἴπομεν. 19181 Phileb.56.c.10 : {ΠΡΩ.} Ἀριθμητικὴν φαίνῃ μοι λέγειν καὶ ὅσας μετὰ 19182 Phileb.56.c.11 : ταύτης τέχνας ἐφθέγξω νυνδή. 19183 Phileb.56.d.1 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. ἀλλ´, ὦ Πρώταρχε, ἆρ´ οὐ διττὰς 19184 Phileb.56.d.2 : αὖ καὶ ταύτας λεκτέον; ἢ πῶς; 19185 Phileb.56.d.3 : {ΠΡΩ.} Ποίας δὴ λέγεις; 19186 Phileb.56.d.4 : {ΣΩ.} Ἀριθμητικὴν πρῶτον ἆρ´ οὐκ ἄλλην μέν τινα 19187 Phileb.56.d.5 : τὴν τῶν πολλῶν φατέον, ἄλλην δ´ αὖ τὴν τῶν φιλοσο– 19188 Phileb.56.d.6 : φούντων; 19189 Phileb.56.d.7 : {ΠΡΩ.} Πῇ ποτε διορισάμενος οὖν ἄλλην, τὴν δὲ ἄλλην 19190 Phileb.56.d.8 : θείη τις ἂν ἀριθμητικήν; 19191 Phileb.56.d.9 : {ΣΩ.} Οὐ σμικρὸς ὅρος, ὦ Πρώταρχε. οἱ μὲν γάρ που 19192 Phileb.56.d.10 : μονάδας ἀνίσους καταριθμοῦνται τῶν περὶ ἀριθμόν, οἷον 19193 Phileb.56.d.11 : στρατόπεδα δύο καὶ βοῦς δύο καὶ δύο τὰ σμικρότατα ἢ καὶ 19194 Phileb.56.e.1 : τὰ πάντων μέγιστα· οἱ δ´ οὐκ ἄν ποτε αὐτοῖς συνακολουθή– 19195 Phileb.56.e.2 : σειαν, εἰ μὴ μονάδα μονάδος ἑκάστης τῶν μυρίων μηδεμίαν 19196 Phileb.56.e.3 : ἄλλην ἄλλης διαφέρουσάν τις θήσει. 19197 Phileb.56.e.4 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα εὖ λέγεις οὐ σμικρὰν διαφορὰν τῶν 19198 Phileb.56.e.5 : περὶ ἀριθμὸν τευταζόντων, ὥστε λόγον ἔχειν δύ´ αὐτὰς 19199 Phileb.56.e.6 : εἶναι. 19200 Phileb.56.e.7 : {ΣΩ.} Τί δέ; λογιστικὴ καὶ μετρητικὴ 〈ἡ〉 κατὰ τεκτονικὴν 19201 Phileb.56.e.8 : καὶ κατ´ ἐμπορικὴν τῆς κατὰ φιλοσοφίαν γεωμετρίας τε καὶ 19202 Phileb.57.a.1 : λογισμῶν καταμελετωμένων—πότερον ὡς μία ἑκατέρα λεκτέον 19203 Phileb.57.a.2 : ἢ δύο τιθῶμεν; 19204 Phileb.57.a.3 : {ΠΡΩ.} Τῇ πρόσθεν ἑπόμενος ἔγωγ´ ἂν δύο κατὰ τὴν ἐμὴν 19205 Phileb.57.a.4 : ψῆφον τιθείην ἑκατέραν τούτων. 19206 Phileb.57.a.5 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς. οὗ δ´ ἕνεκα ταῦτα προηνεγκάμεθα εἰς τὸ 19207 Phileb.57.a.6 : μέσον, ἆρα ἐννοεῖς; 19208 Phileb.57.a.7 : {ΠΡΩ.} Ἴσως, ἀλλὰ σὲ βουλοίμην ἂν ἀποφήνασθαι τὸ 19209 Phileb.57.a.8 : νῦν ἐρωτώμενον. 19210 Phileb.57.a.9 : {ΣΩ.} Δοκεῖ τοίνυν ἔμοιγε οὗτος ὁ λόγος, οὐχ ἧττον ἢ 19211 Phileb.57.a.10 : ὅτε λέγειν αὐτὸν ἠρχόμεθα, ταῖς ἡδοναῖς ζητῶν ἀντίστρο– 19212 Phileb.57.a.11 : φον ἐνταῦθα προβεβληκέναι σκοπῶν ἆρά ἐστί τις ἑτέρας 19213 Phileb.57.b.1 : ἄλλη καθαρωτέρα ἐπιστήμης ἐπιστήμη, καθάπερ ἡδονῆς 19214 Phileb.57.b.2 : ἡδονή. 19215 Phileb.57.b.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα σαφὲς τοῦτό γε, ὅτι ταῦθ´ ἕνεκα τούτων 19216 Phileb.57.b.4 : ἐπικεχείρηκεν. 19217 Phileb.57.b.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἆρ´ οὐκ ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν ἐπ´ ἄλλοις 19218 Phileb.57.b.6 : ἄλλην τέχνην οὖσαν ἀνηυρήκειν σαφεστέραν καὶ ἀσαφεστέραν 19219 Phileb.57.b.7 : ἄλλην ἄλλης; 19220 Phileb.57.b.8 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19221 Phileb.57.b.9 : {ΣΩ.} Ἐν τούτοις δὲ ἆρ´ οὔ τινα τέχνην ὡς ὁμώνυμον 19222 Phileb.57.b.10 : φθεγξάμενος, εἰς δόξαν καταστήσας ὡς μιᾶς, πάλιν ὡς 19223 Phileb.57.c.1 : δυοῖν ἐπανερωτᾷ τούτοιν αὐτοῖν τὸ σαφὲς καὶ τὸ καθαρὸν 19224 Phileb.57.c.2 : περὶ ταῦτα πότερον ἡ τῶν φιλοσοφούντων ἢ μὴ φιλοσο– 19225 Phileb.57.c.3 : φούντων ἀκριβέστερον ἔχει; 19226 Phileb.57.c.4 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα δοκεῖ μοι τοῦτο διερωτᾶν. 19227 Phileb.57.c.5 : {ΣΩ.} Τίν´ οὖν, ὦ Πρώταρχε, αὐτῷ δίδομεν ἀπόκρισιν; 19228 Phileb.57.c.6 : {ΠΡΩ.} Ὦ Σώκρατες, εἰς θαυμαστὸν διαφορᾶς μέγεθος 19229 Phileb.57.c.7 : εἰς σαφήνειαν προεληλύθαμεν ἐπιστημῶν. 19230 Phileb.57.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀποκρινούμεθα ῥᾷον; 19231 Phileb.57.c.9 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; καὶ εἰρήσθω γε ὅτι πολὺ μὲν αὗται τῶν 19232 Phileb.57.c.10 : ἄλλων τεχνῶν διαφέρουσι, τούτων δ´ αὐτῶν αἱ περὶ τὴν 19233 Phileb.57.d.1 : τῶν ὄντως φιλοσοφούντων ὁρμὴν ἀμήχανον ἀκριβείᾳ καὶ 19234 Phileb.57.d.2 : ἀληθείᾳ περὶ μέτρα τε καὶ ἀριθμοὺς διαφέρουσιν. 19235 Phileb.57.d.3 : {ΣΩ.} Ἔστω ταῦτα κατὰ σέ, καὶ σοὶ δὴ πιστεύοντες θαρ– 19236 Phileb.57.d.4 : ροῦντες ἀποκρινόμεθα τοῖς δεινοῖς περὶ λόγων ὁλκήν— 19237 Phileb.57.d.5 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19238 Phileb.57.d.6 : {ΣΩ.} Ὡς εἰσὶ δύο ἀριθμητικαὶ καὶ δύο μετρητικαὶ καὶ 19239 Phileb.57.d.7 : ταύταις ἄλλαι τοιαῦται συνεπόμεναι συχναί, τὴν διδυμότητα 19240 Phileb.57.d.8 : ἔχουσαι ταύτην, ὀνόματος δὲ ἑνὸς κεκοινωμέναι. 19241 Phileb.57.e.1 : {ΠΡΩ.} Διδῶμεν τύχῃ ἀγαθῇ τούτοις οὓς φῂς δεινοὺς 19242 Phileb.57.e.2 : εἶναι ταύτην τὴν ἀπόκρισιν, ὦ Σώκρατες. 19243 Phileb.57.e.3 : {ΣΩ.} Ταύτας οὖν λέγομεν ἐπιστήμας ἀκριβεῖς μάλιστ´ 19244 Phileb.57.e.4 : εἶναι; 19245 Phileb.57.e.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19246 Phileb.57.e.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε, ἀναίνοιτ´ ἂν ἡ τοῦ 19247 Phileb.57.e.7 : διαλέγεσθαι δύναμις, εἴ τινα πρὸ αὐτῆς ἄλλην κρίναιμεν. 19248 Phileb.57.e.8 : {ΠΡΩ.} Τίνα δὲ ταύτην αὖ δεῖ λέγειν; 19249 Phileb.58.a.1 : {ΣΩ.} Δῆλον ὁτιὴ πᾶς ἂν τήν γε νῦν λεγομένην γνοίη· 19250 Phileb.58.a.2 : τὴν γὰρ περὶ τὸ ὂν καὶ τὸ ὄντως καὶ τὸ κατὰ ταὐτὸν 19251 Phileb.58.a.3 : ἀεὶ πεφυκὸς πάντως ἔγωγε οἶμαι ἡγεῖσθαι σύμπαντας 19252 Phileb.58.a.4 : ὅσοις νοῦ καὶ σμικρὸν προσήρτηται μακρῷ ἀληθεστάτην 19253 Phileb.58.a.5 : εἶναι γνῶσιν. σὺ δὲ τί; πῶς τοῦτο, ὦ Πρώταρχε, δια– 19254 Phileb.58.a.6 : κρίνοις ἄν; 19255 Phileb.58.a.7 : {ΠΡΩ.} Ἤκουον μὲν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἑκάστοτε Γορ– 19256 Phileb.58.a.8 : γίου πολλάκις ὡς ἡ τοῦ πείθειν πολὺ διαφέροι πασῶν τεχνῶν 19257 Phileb.58.b.1 : —πάντα γὰρ ὑφ´ αὑτῇ δοῦλα δι´ ἑκόντων ἀλλ´ οὐ διὰ βίας 19258 Phileb.58.b.2 : ποιοῖτο, καὶ μακρῷ ἀρίστη πασῶν εἴη τῶν τεχνῶν—νῦν δ´ 19259 Phileb.58.b.3 : οὔτε σοὶ οὔτε δὴ ἐκείνῳ βουλοίμην ἂν ἐναντία τίθεσθαι. 19260 Phileb.58.b.4 : {ΣΩ.} "Τὰ ὅπλα" μοι δοκεῖς βουληθεὶς εἰπεῖν αἰσχυνθεὶς 19261 Phileb.58.b.5 : ἀπολιπεῖν. 19262 Phileb.58.b.6 : {ΠΡΩ.} Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ ὅπῃ σοι δοκεῖ. 19263 Phileb.58.b.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν αἴτιος ἐγὼ τοῦ μὴ καλῶς ὑπολαβεῖν σε; 19264 Phileb.58.b.8 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19265 Phileb.58.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκ, ὦ φίλε Πρώταρχε, τοῦτο ἔγωγε ἐζήτουν πω, 19266 Phileb.58.c.1 : τίς τέχνη ἢ τίς ἐπιστήμη πασῶν διαφέρει τῷ μεγίστη καὶ 19267 Phileb.58.c.2 : ἀρίστη καὶ πλεῖστα ὠφελοῦσα ἡμᾶς, ἀλλὰ τίς ποτε τὸ 19268 Phileb.58.c.3 : σαφὲς καὶ τἀκριβὲς καὶ τὸ ἀληθέστατον ἐπισκοπεῖ, κἂν εἰ 19269 Phileb.58.c.4 : σμικρὰ καὶ σμικρὰ ὀνινᾶσα, τοῦτ´ ἔστιν ὃ νῦν δὴ ζητοῦμεν. 19270 Phileb.58.c.5 : ἀλλ´ ὅρα—οὐδὲ γὰρ ἀπεχθήσῃ Γοργίᾳ, τῇ μὲν ἐκείνου 19271 Phileb.58.c.6 : ὑπάρχειν τέχνῃ διδοὺς πρὸς χρείαν τοῖς ἀνθρώποις κρατεῖν, 19272 Phileb.58.c.7 : ᾗ δ´ εἶπον ἐγὼ νῦν πραγματείᾳ, καθάπερ τοῦ λευκοῦ πέρι 19273 Phileb.58.c.8 : τότε ἔλεγον, κἂν εἰ σμικρόν, καθαρὸν δ´ εἴη, τοῦ πολλοῦ 19274 Phileb.58.d.1 : καὶ μὴ τοιούτου διαφέρειν, τούτῳ γ´ αὐτῷ τῷ ἀληθεστάτῳ, 19275 Phileb.58.d.2 : καὶ νῦν δὴ σφόδρα διανοηθέντες καὶ ἱκανῶς διαλογισάμενοι, 19276 Phileb.58.d.3 : μήτ´ εἴς τινας ὠφελίας ἐπιστημῶν βλέψαντες μήτε τινὰς 19277 Phileb.58.d.4 : εὐδοκιμίας, ἀλλ´ εἴ τις πέφυκε τῆς ψυχῆς ἡμῶν δύναμις 19278 Phileb.58.d.5 : ἐρᾶν τε τοῦ ἀληθοῦς καὶ πάντα ἕνεκα τούτου πράττειν, 19279 Phileb.58.d.6 : ταύτην εἴπωμεν διεξερευνησάμενοι—τὸ καθαρὸν νοῦ τε καὶ 19280 Phileb.58.d.7 : φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι 19281 Phileb.58.d.8 : φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον. 19282 Phileb.58.e.1 : {ΠΡΩ.} Ἀλλὰ σκοπῶ, καὶ χαλεπὸν οἶμαι συγχωρῆσαί 19283 Phileb.58.e.2 : τινα ἄλλην ἐπιστήμην ἢ τέχνην τῆς ἀληθείας ἀντέχεσθαι 19284 Phileb.58.e.3 : μᾶλλον ἢ ταύτην. 19285 Phileb.58.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἐννοήσας τὸ τοιόνδε εἴρηκας ὃ λέγεις νῦν, 19286 Phileb.58.e.5 : ὡς αἱ πολλαὶ τέχναι, καὶ ὅσοι περὶ ταῦτα πεπόνηνται, 19287 Phileb.59.a.1 : πρῶτον μὲν δόξαις χρῶνται καὶ τὰ περὶ δόξαν ζητοῦσι 19288 Phileb.59.a.2 : συντεταμένως; εἴ τε καὶ περὶ φύσεως ἡγεῖταί τις ζητεῖν, 19289 Phileb.59.a.3 : οἶσθ´ ὅτι τὰ περὶ τὸν κόσμον τόνδε, ὅπῃ τε γέγονεν καὶ 19290 Phileb.59.a.4 : ὅπῃ πάσχει τι καὶ ὅπῃ ποιεῖ, ταῦτα ζητεῖ διὰ βίου; φαῖμεν 19291 Phileb.59.a.5 : ἂν ταῦτα, ἢ πῶς; 19292 Phileb.59.a.6 : {ΠΡΩ.} Οὕτως. 19293 Phileb.59.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐ περὶ τὰ ὄντα ἀεί, περὶ δὲ τὰ γιγνόμενα 19294 Phileb.59.a.8 : καὶ γενησόμενα καὶ γεγονότα ἡμῶν ὁ τοιοῦτος ἀνῄρηται 19295 Phileb.59.a.9 : τὸν πόνον; 19296 Phileb.59.a.10 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 19297 Phileb.59.a.11 : {ΣΩ.} Τούτων οὖν τι σαφὲς ἂν φαῖμεν τῇ ἀκριβεστάτῃ 19298 Phileb.59.b.1 : ἀληθείᾳ γίγνεσθαι, ὧν μήτε ἔσχε μηδὲν πώποτε κατὰ ταὐτὰ 19299 Phileb.59.b.2 : μήθ´ ἕξει μήτε εἰς τὸ νῦν παρὸν ἔχει; 19300 Phileb.59.b.3 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς; 19301 Phileb.59.b.4 : {ΣΩ.} Περὶ οὖν τὰ μὴ κεκτημένα βεβαιότητα μηδ´ ἡντινοῦν 19302 Phileb.59.b.5 : πῶς ἄν ποτε βέβαιον γίγνοιθ´ ἡμῖν καὶ ὁτιοῦν; 19303 Phileb.59.b.6 : {ΠΡΩ.} Οἶμαι μὲν οὐδαμῶς. 19304 Phileb.59.b.7 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα νοῦς οὐδέ τις ἐπιστήμη περὶ αὐτά ἐστιν 19305 Phileb.59.b.8 : τὸ ἀληθέστατον ἔχουσα. 19306 Phileb.59.b.9 : {ΠΡΩ.} Οὔκουν εἰκός γε. 19307 Phileb.59.b.10 : {ΣΩ.} Τὸν μὲν δὴ σὲ καὶ ἐμὲ καὶ Γοργίαν καὶ Φίληβον 19308 Phileb.59.b.11 : χρὴ συχνὰ χαίρειν ἐᾶν, τόδε δὲ διαμαρτύρασθαι τῷ λόγῳ. 19309 Phileb.59.c.1 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19310 Phileb.59.c.2 : {ΣΩ.} Ὡς ἢ περὶ ἐκεῖνα ἔσθ´ ἡμῖν τό τε βέβαιον καὶ τὸ 19311 Phileb.59.c.3 : καθαρὸν καὶ ἀληθὲς καὶ ὃ δὴ λέγομεν εἰλικρινές, περὶ τὰ 19312 Phileb.59.c.4 : ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ὡσαύτως ἀμεικτότατα ἔχοντα, ἢ [δεύτερος] 19313 Phileb.59.c.5 : ἐκείνων ὅτι μάλιστά ἐστι συγγενές· τὰ δ´ ἄλλα πάντα 19314 Phileb.59.c.6 : δεύτερά τε καὶ ὕστερα λεκτέον. 19315 Phileb.59.c.7 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 19316 Phileb.59.c.8 : {ΣΩ.} Τὰ δὴ τῶν ὀνομάτων περὶ τὰ τοιαῦτα κάλλιστα ἆρ´ 19317 Phileb.59.c.9 : οὐ τοῖς καλλίστοις δικαιότατον ἀπονέμειν; 19318 Phileb.59.c.10 : {ΠΡΩ.} Εἰκός γε. 19319 Phileb.59.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νοῦς ἐστι καὶ φρόνησις ἅ γ´ ἄν τις τιμήσειε 19320 Phileb.59.d.2 : μάλιστα ὀνόματα; 19321 Phileb.59.d.3 : {ΠΡΩ.} Ναί. 19322 Phileb.59.d.4 : {ΣΩ.} Ταῦτ´ ἄρα ἐν ταῖς περὶ τὸ ὂν ὄντως ἐννοίαις ἐστὶν 19323 Phileb.59.d.5 : ἀπηκριβωμένα ὀρθῶς κείμενα καλεῖσθαι. 19324 Phileb.59.d.6 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19325 Phileb.59.d.7 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἅ γε εἰς τὴν κρίσιν ἐγὼ τότε παρεσχόμην 19326 Phileb.59.d.8 : οὐκ ἄλλ´ ἐστὶν ἢ ταῦτα τὰ ὀνόματα. 19327 Phileb.59.d.9 : {ΠΡΩ.} Τί μήν, ὦ Σώκρατες; 19328 Phileb.59.d.10 : {ΣΩ.} Εἶεν. τὸ μὲν δὴ φρονήσεώς τε καὶ ἡδονῆς πέρι 19329 Phileb.59.e.1 : πρὸς τὴν ἀλλήλων μεῖξιν εἴ τις φαίη καθαπερεὶ δημιουργοῖς 19330 Phileb.59.e.2 : ἡμῖν ἐξ ὧν ἢ ἐν οἷς δεῖ δημιουργεῖν τι παρακεῖσθαι, καλῶς 19331 Phileb.59.e.3 : ἂν τῷ λόγῳ ἀπεικάζοι. 19332 Phileb.59.e.4 : {ΠΡΩ.} Καὶ μάλα. 19333 Phileb.59.e.5 : {ΣΩ.} Τὸ δὴ μετὰ ταῦτα ἆρ´ οὐ μειγνύναι ἐπιχειρητέον; 19334 Phileb.59.e.6 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 19335 Phileb.59.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τάδε προειποῦσι καὶ ἀναμνήσασιν ἡμᾶς 19336 Phileb.59.e.8 : αὐτοὺς ὀρθότερον ἂν ἔχοι; 19337 Phileb.59.e.9 : {ΠΡΩ.} Τὰ ποῖα; 19338 Phileb.59.e.10 : {ΣΩ.} Ἃ καὶ πρότερον ἐμνήσθημεν· εὖ δ´ ἡ παροιμία 19339 Phileb.60.a.1 : δοκεῖ ἔχειν, τὸ καὶ δὶς καὶ τρὶς τό γε καλῶς ἔχον ἐπαναπολεῖν 19340 Phileb.60.a.2 : τῷ λόγῳ δεῖν. 19341 Phileb.60.a.3 : {ΠΡΩ.} Τί μήν; 19342 Phileb.60.a.4 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ πρὸς Διός· οἶμαι γὰρ οὑτωσί πως τὰ τότε 19343 Phileb.60.a.5 : λεχθέντα ῥηθῆναι. 19344 Phileb.60.a.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς; 19345 Phileb.60.a.7 : {ΣΩ.} Φίληβός φησι τὴν ἡδονὴν σκοπὸν ὀρθὸν πᾶσι 19346 Phileb.60.a.8 : ζῴοις γεγονέναι καὶ δεῖν πάντας τούτου στοχάζεσθαι, καὶ 19347 Phileb.60.a.9 : δὴ καὶ τἀγαθὸν τοῦτ´ αὐτὸ εἶναι σύμπασι, καὶ δύο ὀνόματα, 19348 Phileb.60.a.10 : ἀγαθὸν καὶ ἡδύ, ἑνί τινι καὶ φύσει μιᾷ τούτω ὀρθῶς 19349 Phileb.60.b.1 : τεθέντ´ ἔχειν· Σωκράτης δ´ ἓν μὲν οὔ φησι τοῦτ´ εἶναι, δύο 19350 Phileb.60.b.2 : δὲ καθάπερ τὰ ὀνόματα, καὶ τό τε ἀγαθὸν καὶ ἡδὺ διάφορον 19351 Phileb.60.b.3 : ἀλλήλων φύσιν ἔχειν, μᾶλλον δὲ μέτοχον εἶναι τῆς τοῦ 19352 Phileb.60.b.4 : ἀγαθοῦ μοίρας τὴν φρόνησιν ἢ τὴν ἡδονήν. οὐ ταῦτ´ ἔστιν 19353 Phileb.60.b.5 : τε καὶ ἦν τὰ τότε λεγόμενα, ὦ Πρώταρχε; 19354 Phileb.60.b.6 : {ΠΡΩ.} Σφόδρα μὲν οὖν. 19355 Phileb.60.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τόδε καὶ τότε καὶ νῦν ἡμῖν ἂν συν– 19356 Phileb.60.b.8 : ομολογοῖτο; 19357 Phileb.60.b.9 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19358 Phileb.60.b.10 : {ΣΩ.} Τὴν τἀγαθοῦ διαφέρειν φύσιν τῷδε τῶν ἄλλων. 19359 Phileb.60.c.1 : {ΠΡΩ.} Τίνι; 19360 Phileb.60.c.2 : {ΣΩ.} Ὧι παρείη τοῦτ´ ἀεὶ τῶν ζῴων διὰ τέλους πάντως 19361 Phileb.60.c.3 : καὶ πάντῃ, μηδενὸς ἑτέρου ποτὲ ἔτι προσδεῖσθαι, τὸ δὲ 19362 Phileb.60.c.4 : ἱκανὸν τελεώτατον ἔχειν. οὐχ οὕτως; 19363 Phileb.60.c.5 : {ΠΡΩ.} Οὕτω μὲν οὖν. 19364 Phileb.60.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τῷ λόγῳ ἐπειράθημεν χωρὶς ἑκάτερον ἑκα– 19365 Phileb.60.c.7 : τέρου θέντες εἰς τὸν βίον ἑκάστων, ἄμεικτον μὲν ἡδονὴν 19366 Phileb.60.c.8 : φρονήσει, φρόνησιν δὲ ὡσαύτως ἡδονῆς μηδὲ τὸ σμικρότατον 19367 Phileb.60.c.9 : ἔχουσαν; 19368 Phileb.60.c.10 : {ΠΡΩ.} Ἦν ταῦτα. 19369 Phileb.60.c.11 : {ΣΩ.} Μῶν οὖν ἡμῖν αὐτῶν τότε πότερον ἱκανὸν ἔδοξεν 19370 Phileb.60.d.1 : εἶναί τῳ; 19371 Phileb.60.d.2 : {ΠΡΩ.} Καὶ πῶς; 19372 Phileb.60.d.3 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε παρηνέχθημέν τι τότε, νῦν ὁστισοῦν 19373 Phileb.60.d.4 : ἐπαναλαβὼν ὀρθότερον εἰπάτω, μνήμην καὶ φρόνησιν καὶ 19374 Phileb.60.d.5 : ἐπιστήμην καὶ ἀληθῆ δόξαν τῆς αὐτῆς ἰδέας τιθέμενος 19375 Phileb.60.d.6 : καὶ σκοπῶν εἴ τις ἄνευ τούτων δέξαιτ´ ἄν οἱ καὶ ὁτιοῦν 19376 Phileb.60.d.7 : εἶναι ἢ καὶ γίγνεσθαι, μὴ ὅτι δή γε ἡδονὴν εἴθ´ ὡς πλείστην 19377 Phileb.60.d.8 : εἴθ´ ὡς σφοδροτάτην, ἣν μήτε ἀληθῶς δοξάζοι χαίρειν μήτε 19378 Phileb.60.d.9 : τὸ παράπαν γιγνώσκοι τί ποτε πέπονθε πάθος μήτ´ αὖ 19379 Phileb.60.e.1 : μνήμην τοῦ πάθους μηδ´ ὁντινοῦν χρόνον ἔχοι. ταὐτὰ δὲ 19380 Phileb.60.e.2 : λεγέτω καὶ περὶ φρονήσεως, εἴ τις ἄνευ πάσης ἡδονῆς καὶ 19381 Phileb.60.e.3 : τῆς βραχυτάτης δέξαιτ´ ἂν φρόνησιν ἔχειν μᾶλλον ἢ μετά 19382 Phileb.60.e.4 : τινων ἡδονῶν ἢ πάσας ἡδονὰς χωρὶς φρονήσεως μᾶλλον ἢ 19383 Phileb.60.e.5 : μετὰ φρονήσεως αὖ τινος. 19384 Phileb.60.e.6 : {ΠΡΩ.} Οὐκ ἔστιν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ οὐδὲν δεῖ ταῦτά γε 19385 Phileb.60.e.7 : πολλάκις ἐπερωτᾶν. 19386 Phileb.61.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τό γε τέλεον καὶ πᾶσιν αἱρετὸν καὶ τὸ 19387 Phileb.61.a.2 : παντάπασιν ἀγαθὸν οὐδέτερον ἂν τούτων εἴη; 19388 Phileb.61.a.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 19389 Phileb.61.a.4 : {ΣΩ.} Τὸ τοίνυν ἀγαθὸν ἤτοι σαφῶς ἢ καί τινα τύπον αὐτοῦ 19390 Phileb.61.a.5 : ληπτέον, ἵν´, ὅπερ ἐλέγομεν, δευτερεῖα ὅτῳ δώσομεν ἔχωμεν. 19391 Phileb.61.a.6 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα λέγεις. 19392 Phileb.61.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁδὸν μέν τινα ἐπὶ τἀγαθὸν εἰλήφαμεν; 19393 Phileb.61.a.8 : {ΠΡΩ.} Τίνα; 19394 Phileb.61.a.9 : {ΣΩ.} Καθάπερ εἴ τίς τινα ἄνθρωπον ζητῶν τὴν οἴκησιν 19395 Phileb.61.b.1 : πρῶτον ὀρθῶς ἵν´ οἰκεῖ πύθοιτο αὐτοῦ, μέγα τι δήπου πρὸς 19396 Phileb.61.b.2 : τὴν εὕρεσιν ἂν ἔχοι τοῦ ζητουμένου. 19397 Phileb.61.b.3 : {ΠΡΩ.} Πῶς δ´ οὔ; 19398 Phileb.61.b.4 : {ΣΩ.} Καὶ νῦν δή τις λόγος ἐμήνυσεν ἡμῖν, ὥσπερ καὶ 19399 Phileb.61.b.5 : κατ´ ἀρχάς, μὴ ζητεῖν ἐν τῷ ἀμείκτῳ βίῳ τἀγαθὸν ἀλλ´ ἐν 19400 Phileb.61.b.6 : τῷ μεικτῷ. 19401 Phileb.61.b.7 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 19402 Phileb.61.b.8 : {ΣΩ.} Ἐλπὶς μὴν πλείων ἐν τῷ μειχθέντι καλῶς τὸ 19403 Phileb.61.b.9 : ζητούμενον ἔσεσθαι φανερώτερον ἢ ἐν τῷ μή; 19404 Phileb.61.b.10 : {ΠΡΩ.} Πολύ γε. 19405 Phileb.61.b.11 : {ΣΩ.} Τοῖς δὴ θεοῖς, ὦ Πρώταρχε, εὐχόμενοι κεραννύωμεν, 19406 Phileb.61.c.1 : εἴτε Διόνυσος εἴτε Ἥφαιστος εἴθ´ ὅστις θεῶν ταύτην τὴν 19407 Phileb.61.c.2 : τιμὴν εἴληχε τῆς συγκράσεως. 19408 Phileb.61.c.3 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19409 Phileb.61.c.4 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καθάπερ ἡμῖν οἰνοχόοις τισὶ παρεστᾶσι 19410 Phileb.61.c.5 : κρῆναι—μέλιτος μὲν ἂν ἀπεικάζοι τις τὴν τῆς ἡδονῆς, 19411 Phileb.61.c.6 : τὴν δὲ τῆς φρονήσεως νηφαντικὴν καὶ ἄοινον αὐστηροῦ 19412 Phileb.61.c.7 : καὶ ὑγιεινοῦ τινος ὕδατος—ἃς προθυμητέον ὡς κάλλιστα 19413 Phileb.61.c.8 : συμμειγνύναι. 19414 Phileb.61.c.9 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 19415 Phileb.61.d.1 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ πρότερον· ἆρα πᾶσαν ἡδονὴν πάσῃ φρονήσει 19416 Phileb.61.d.2 : μειγνύντες τοῦ καλῶς ἂν μάλιστα ἐπιτύχοιμεν; 19417 Phileb.61.d.3 : {ΠΡΩ.} Ἴσως. 19418 Phileb.61.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐκ ἀσφαλές. ᾗ δὲ ἀκινδυνότερον ἂν 19419 Phileb.61.d.5 : μειγνύοιμεν, δόξαν μοι δοκῶ τινα ἀποφήνασθαι ἄν. 19420 Phileb.61.d.6 : {ΠΡΩ.} Λέγε τίνα. 19421 Phileb.61.d.7 : {ΣΩ.} Ἦν ἡμῖν ἡδονή τε ἀληθῶς, ὡς οἰόμεθα, μᾶλλον 19422 Phileb.61.d.8 : ἑτέρας ἄλλη καὶ δὴ καὶ τέχνη τέχνης ἀκριβεστέρα; 19423 Phileb.61.d.9 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 19424 Phileb.61.d.10 : {ΣΩ.} Καὶ ἐπιστήμη δὴ ἐπιστήμης διάφορος, ἡ μὲν ἐπὶ 19425 Phileb.61.e.1 : τὰ γιγνόμενα καὶ ἀπολλύμενα ἀποβλέπουσα, ἡ δ´ ἐπὶ τὰ 19426 Phileb.61.e.2 : μήτε γιγνόμενα μήτε ἀπολλύμενα, κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ 19427 Phileb.61.e.3 : ὡσαύτως ὄντα ἀεί. ταύτην εἰς τὸ ἀληθὲς ἐπισκοπούμενοι 19428 Phileb.61.e.4 : ἡγησάμεθα ἐκείνης ἀληθεστέραν εἶναι. 19429 Phileb.61.e.5 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς. 19430 Phileb.61.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ τἀληθέστατα τμήματα ἑκατέρας ἴδοιμεν 19431 Phileb.61.e.7 : πρῶτον συμμείξαντες, ἆρα ἱκανὰ ταῦτα συγκεκραμένα τὸν 19432 Phileb.61.e.8 : ἀγαπητότατον βίον ἀπεργασάμενα παρέχειν ἡμῖν, ἤ τινος 19433 Phileb.61.e.9 : ἔτι προσδεόμεθα καὶ τῶν μὴ τοιούτων; 19434 Phileb.62.a.1 : {ΠΡΩ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ δρᾶν οὕτως. 19435 Phileb.62.a.2 : {ΣΩ.} Ἔστω δή τις ἡμῖν φρονῶν ἄνθρωπος αὐτῆς περὶ 19436 Phileb.62.a.3 : δικαιοσύνης ὅτι ἔστιν, καὶ λόγον ἔχων ἑπόμενον τῷ νοεῖν, 19437 Phileb.62.a.4 : καὶ δὴ καὶ περὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν ὄντων ὡσαύτως 19438 Phileb.62.a.5 : διανοούμενος. 19439 Phileb.62.a.6 : {ΠΡΩ.} Ἔστω γὰρ οὖν. 19440 Phileb.62.a.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὗτος ἱκανῶς ἐπιστήμης ἕξει, κύκλου μὲν 19441 Phileb.62.a.8 : καὶ σφαίρας αὐτῆς τῆς θείας τὸν λόγον ἔχων, τὴν δὲ ἀνθρω– 19442 Phileb.62.a.9 : πίνην ταύτην σφαῖραν καὶ τοὺς κύκλους τούτους ἀγνοῶν, 19443 Phileb.62.b.1 : καὶ χρώμενος ἐν οἰκοδομίᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως κανόσι 19444 Phileb.62.b.2 : καὶ τοῖς κύκλοις; 19445 Phileb.62.b.3 : {ΠΡΩ.} Γελοίαν διάθεσιν ἡμῶν, ὦ Σώκρατες, ἐν ταῖς 19446 Phileb.62.b.4 : θείαις οὖσαν μόνον ἐπιστήμαις λέγομεν. 19447 Phileb.62.b.5 : {ΣΩ.} Πῶς φῄς; ἦ τοῦ ψευδοῦς κανόνος ἅμα καὶ τοῦ 19448 Phileb.62.b.6 : κύκλου τὴν οὐ βέβαιον οὐδὲ καθαρὰν τέχνην ἐμβλητέον 19449 Phileb.62.b.7 : κοινῇ καὶ συγκρατέον; 19450 Phileb.62.b.8 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαῖον γάρ, εἰ μέλλει τις ἡμῶν καὶ τὴν ὁδὸν 19451 Phileb.62.b.9 : ἑκάστοτε ἐξευρήσειν οἴκαδε. 19452 Phileb.62.c.1 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ μουσικήν, ἣν ὀλίγον ἔμπροσθεν ἔφαμεν στο– 19453 Phileb.62.c.2 : χάσεώς τε καὶ μιμήσεως μεστὴν οὖσαν καθαρότητος ἐνδεῖν; 19454 Phileb.62.c.3 : {ΠΡΩ.} Ἀναγκαῖον φαίνεται ἔμοιγε, εἴπερ γε ἡμῶν ὁ 19455 Phileb.62.c.4 : βίος ἔσται καὶ ὁπωσοῦν ποτε βίος. 19456 Phileb.62.c.5 : {ΣΩ.} Βούλει δῆτα, ὥσπερ θυρωρὸς ὑπ´ ὄχλου τις ὠθού– 19457 Phileb.62.c.6 : μενος καὶ βιαζόμενος, ἡττηθεὶς ἀναπετάσας τὰς θύρας ἀφῶ 19458 Phileb.62.c.7 : πάσας τὰς ἐπιστήμας εἰσρεῖν καὶ μείγνυσθαι ὁμοῦ καθαρᾷ 19459 Phileb.62.c.8 : τὴν ἐνδεεστέραν; 19460 Phileb.62.d.1 : {ΠΡΩ.} Οὔκουν ἔγωγε οἶδα, ὦ Σώκρατες, ὅτι τις ἂν 19461 Phileb.62.d.2 : βλάπτοιτο πάσας λαβὼν τὰς ἄλλας ἐπιστήμας, ἔχων τὰς 19462 Phileb.62.d.3 : πρώτας. 19463 Phileb.62.d.4 : {ΣΩ.} Μεθιῶ δὴ τὰς συμπάσας ῥεῖν εἰς τὴν τῆς Ὁμήρου 19464 Phileb.62.d.5 : καὶ μάλα ποιητικῆς μισγαγκείας ὑποδοχήν; 19465 Phileb.62.d.6 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19466 Phileb.62.d.7 : {ΣΩ.} Μεθεῖνται· καὶ πάλιν ἐπὶ τὴν τῶν ἡδονῶν πηγὴν 19467 Phileb.62.d.8 : ἰτέον. ὡς γὰρ διενοήθημεν αὐτὰς μειγνύναι, τὰ τῶν ἀληθῶν 19468 Phileb.62.d.9 : μόρια πρῶτον, οὐκ ἐξεγένεθ´ ἡμῖν, ἀλλὰ διὰ τὸ πᾶσαν 19469 Phileb.62.d.10 : ἀγαπᾶν ἐπιστήμην εἰς ταὐτὸν μεθεῖμεν ἁθρόας καὶ πρόσθεν 19470 Phileb.62.e.1 : τῶν ἡδονῶν. 19471 Phileb.62.e.2 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 19472 Phileb.62.e.3 : {ΣΩ.} Ὥρα δὴ βουλεύεσθαι νῷν καὶ περὶ τῶν ἡδονῶν, 19473 Phileb.62.e.4 : πότερα καὶ ταύτας πάσας ἁθρόας ἀφετέον ἢ καὶ τούτων 19474 Phileb.62.e.5 : πρώτας μεθετέον ἡμῖν ὅσαι ἀληθεῖς. 19475 Phileb.62.e.6 : {ΠΡΩ.} Πολύ τι διαφέρει πρός γε ἀσφάλειαν πρώτας τὰς 19476 Phileb.62.e.7 : ἀληθεῖς ἀφεῖναι. 19477 Phileb.62.e.8 : {ΣΩ.} Μεθείσθων δή. τί δὲ μετὰ ταῦτα; ἆρ´ οὐκ εἰ μέν 19478 Phileb.62.e.9 : τινες ἀναγκαῖαι, καθάπερ ἐκεῖ, συμμεικτέον καὶ ταύτας; 19479 Phileb.62.e.10 : {ΠΡΩ.} Τί δ´ οὔ; τάς γε ἀναγκαίας δήπουθεν. 19480 Phileb.63.a.1 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε καί, καθάπερ τὰς τέχνας πάσας ἀβλαβές 19481 Phileb.63.a.2 : τε καὶ ὠφέλιμον ἦν ἐπίστασθαι διὰ βίου, καὶ νῦν δὴ ταὐτὰ 19482 Phileb.63.a.3 : λέγομεν περὶ τῶν ἡδονῶν, εἴπερ πάσας ἡδονὰς ἥδεσθαι διὰ 19483 Phileb.63.a.4 : βίου συμφέρον τε ἡμῖν ἐστι καὶ ἀβλαβὲς ἅπασι, πάσας 19484 Phileb.63.a.5 : συγκρατέον. 19485 Phileb.63.a.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς οὖν δὴ περὶ αὐτῶν τούτων λέγωμεν; καὶ πῶς 19486 Phileb.63.a.7 : ποιῶμεν; 19487 Phileb.63.a.8 : {ΣΩ.} Οὐχ ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε, διερωτᾶν χρή, τὰς ἡδονὰς 19488 Phileb.63.a.9 : δὲ αὐτὰς καὶ τὰς φρονήσεις διαπυνθανομένους τὸ τοιόνδε 19489 Phileb.63.a.10 : ἀλλήλων πέρι. 19490 Phileb.63.b.1 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19491 Phileb.63.b.2 : {ΣΩ.} "Ὦ φίλαι, εἴτε ἡδονὰς ὑμᾶς χρὴ προσαγορεύειν 19492 Phileb.63.b.3 : εἴτε ἄλλῳ ὁτῳοῦν ὀνόματι, μῶν οὐκ ἂν δέξαισθε οἰκεῖν μετὰ 19493 Phileb.63.b.4 : φρονήσεως πάσης ἢ χωρὶς τοῦ φρονεῖν;" οἶμαι μὲν πρὸς 19494 Phileb.63.b.5 : ταῦτα τόδ´ αὐτὰς ἀναγκαιότατον εἶναι λέγειν. 19495 Phileb.63.b.6 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19496 Phileb.63.b.7 : {ΣΩ.} Ὅτι καθάπερ ἔμπροσθεν ἐρρήθη, "Τὸ μόνον καὶ 19497 Phileb.63.b.8 : ἔρημον εἰλικρινὲς εἶναί τι γένος οὔτε πάνυ τι δυνατὸν οὔτ´ 19498 Phileb.63.c.1 : ὠφέλιμον· πάντων γε μὴν ἡγούμεθα γενῶν ἄριστον ἓν ἀνθ´ 19499 Phileb.63.c.2 : ἑνὸς συνοικεῖν ἡμῖν τὸ τοῦ γιγνώσκειν τἆλλά τε πάντα καὶ 19500 Phileb.63.c.3 : [αὖ τὴν] αὐτὴν ἡμῶν τελέως εἰς δύναμιν ἑκάστην." 19501 Phileb.63.c.4 : {ΠΡΩ.} "Καὶ καλῶς γε εἰρήκατε τὰ νῦν," φήσομεν. 19502 Phileb.63.c.5 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς. πάλιν τοίνυν μετὰ τοῦτο τὴν φρόνησιν καὶ 19503 Phileb.63.c.6 : τὸν νοῦν ἀνερωτητέον· "Ἆρ´ ἡδονῶν τι προσδεῖσθε ἐν τῇ 19504 Phileb.63.c.7 : συγκράσει;" φαῖμεν ἂν αὖ τὸν νοῦν τε καὶ τὴν φρόνησιν 19505 Phileb.63.c.8 : ἀνερωτῶντες. "Ποίων," φαῖεν ἂν ἴσως, "ἡδονῶν;" 19506 Phileb.63.c.9 : {ΠΡΩ.} Εἰκός. 19507 Phileb.63.d.1 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γ´ ἡμέτερος λόγος μετὰ τοῦτ´ ἐστὶν ὅδε. 19508 Phileb.63.d.2 : "Πρὸς ταῖς ἀληθέσιν ἐκείναις ἡδοναῖς," φήσομεν, "ἆρ´ ἔτι 19509 Phileb.63.d.3 : προσδεῖσθ´ ὑμῖν τὰς μεγίστας ἡδονὰς συνοίκους εἶναι καὶ 19510 Phileb.63.d.4 : τὰς σφοδροτάτας;" "Καὶ πῶς, ὦ Σώκρατες," ἴσως φαῖεν 19511 Phileb.63.d.5 : ἄν, "αἵ γ´ ἐμποδίσματά τε μυρία ἡμῖν ἔχουσι, τὰς ψυχὰς ἐν 19512 Phileb.63.d.6 : αἷς οἰκοῦμεν ταράττουσαι διὰ μανίας [ἡδονάς], καὶ γίγνεσθαί 19513 Phileb.63.e.1 : τε ἡμᾶς τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐῶσι, τά τε γιγνόμενα ἡμῶν τέκνα ὡς 19514 Phileb.63.e.2 : τὸ πολύ, δι´ ἀμέλειαν λήθην ἐμποιοῦσαι, παντάπασι διαφθεί– 19515 Phileb.63.e.3 : ρουσιν; ἀλλ´ ἅς τε ἡδονὰς ἀληθεῖς καὶ καθαρὰς [ἃς] εἶπες, 19516 Phileb.63.e.4 : σχεδὸν οἰκείας ἡμῖν νόμιζε, καὶ πρὸς ταύταις τὰς μεθ´ ὑγιείας 19517 Phileb.63.e.5 : καὶ τοῦ σωφρονεῖν, καὶ δὴ καὶ συμπάσης ἀρετῆς ὁπόσαι 19518 Phileb.63.e.6 : καθάπερ θεοῦ ὀπαδοὶ γιγνόμεναι αὐτῇ συνακολουθοῦσι πάντῃ, 19519 Phileb.63.e.7 : ταύτας μείγνυ· τὰς δ´ ἀεὶ μετ´ ἀφροσύνης καὶ τῆς ἄλλης 19520 Phileb.63.e.8 : κακίας ἑπομένας πολλή που ἀλογία τῷ νῷ μειγνύναι τὸν 19521 Phileb.63.e.9 : βουλόμενον ὅτι καλλίστην ἰδόντα καὶ ἀστασιαστοτάτην μεῖξιν 19522 Phileb.64.a.1 : καὶ κρᾶσιν, ἐν ταύτῃ μαθεῖν πειρᾶσθαι τί ποτε ἔν τ´ ἀνθρώπῳ 19523 Phileb.64.a.2 : καὶ τῷ παντὶ πέφυκεν ἀγαθὸν καὶ τίνα ἰδέαν αὐτὴν εἶναί 19524 Phileb.64.a.3 : ποτε μαντευτέον." ἆρ´ οὐκ ἐμφρόνως ταῦτα καὶ ἐχόντως 19525 Phileb.64.a.4 : ἑαυτὸν τὸν νοῦν φήσομεν ὑπέρ τε αὑτοῦ καὶ μνήμης καὶ 19526 Phileb.64.a.5 : δόξης ὀρθῆς ἀποκρίνασθαι τὰ νῦν ῥηθέντα; 19527 Phileb.64.a.6 : {ΠΡΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 19528 Phileb.64.a.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε γε ἀναγκαῖον, καὶ οὐκ ἄλλως ἄν 19529 Phileb.64.a.8 : ποτε γένοιτο οὐδ´ ἂν ἕν. 19530 Phileb.64.b.1 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19531 Phileb.64.b.2 : {ΣΩ.} Ὧι μὴ μείξομεν ἀλήθειαν, οὐκ ἄν ποτε τοῦτο 19532 Phileb.64.b.3 : ἀληθῶς γίγνοιτο οὐδ´ ἂν γενόμενον εἴη. 19533 Phileb.64.b.4 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ ἄν; 19534 Phileb.64.b.5 : {ΣΩ.} Οὐδαμῶς. ἀλλ´ εἴ τινος ἔτι προσδεῖ τῇ συγκράσει 19535 Phileb.64.b.6 : ταύτῃ, λέγετε σὺ καὶ Φίληβος. ἐμοὶ μὲν γὰρ καθαπερεὶ 19536 Phileb.64.b.7 : κόσμος τις ἀσώματος ἄρξων καλῶς ἐμψύχου σώματος ὁ νῦν 19537 Phileb.64.b.8 : λόγος ἀπειργάσθαι φαίνεται. 19538 Phileb.64.b.9 : {ΠΡΩ.} Καὶ ἐμοὶ τοίνυν, ὦ Σώκρατες, οὕτω λέγε δεδόχθαι. 19539 Phileb.64.c.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἐπὶ μὲν τοῖς τοῦ ἀγαθοῦ νῦν ἤδη προθύροις 19540 Phileb.64.c.2 : [καὶ] τῆς οἰκήσεως ἐφεστάναι [τῆς τοῦ τοιούτου] λέγοντες 19541 Phileb.64.c.3 : ἴσως ὀρθῶς ἄν τινα τρόπον φαῖμεν; 19542 Phileb.64.c.4 : {ΠΡΩ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. 19543 Phileb.64.c.5 : {ΣΩ.} Τί δῆτα ἐν τῇ συμμείξει τιμιώτατον ἅμα καὶ μάλιστ´ 19544 Phileb.64.c.6 : αἴτιον εἶναι δόξειεν ἂν ἡμῖν τοῦ πᾶσιν γεγονέναι προσφιλῆ 19545 Phileb.64.c.7 : τὴν τοιαύτην διάθεσιν; τοῦτο γὰρ ἰδόντες μετὰ τοῦτ´ ἐπι– 19546 Phileb.64.c.8 : σκεψόμεθα εἴθ´ ἡδονῇ εἴτε τῷ νῷ προσφυέστερον καὶ 19547 Phileb.64.c.9 : οἰκειότερον ἐν τῷ παντὶ συνέστηκεν. 19548 Phileb.64.d.1 : {ΠΡΩ.} Ὀρθῶς· τοῦτο γὰρ εἰς τὴν κρίσιν ἡμῖν ἐστι 19549 Phileb.64.d.2 : συμφορώτατον. 19550 Phileb.64.d.3 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ συμπάσης γε μείξεως οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν 19551 Phileb.64.d.4 : τὴν αἰτίαν, δι´ ἣν ἢ παντὸς ἀξία γίγνεται ἡτισοῦν ἢ τὸ 19552 Phileb.64.d.5 : παράπαν οὐδενός. 19553 Phileb.64.d.6 : {ΠΡΩ.} Πῶς λέγεις; 19554 Phileb.64.d.7 : {ΣΩ.} Οὐδείς που τοῦτο ἀνθρώπων ἀγνοεῖ. 19555 Phileb.64.d.8 : {ΠΡΩ.} Τὸ ποῖον; 19556 Phileb.64.d.9 : {ΣΩ.} Ὅτι μέτρου καὶ τῆς συμμέτρου φύσεως μὴ τυ– 19557 Phileb.64.d.10 : χοῦσα ἡτισοῦν καὶ ὁπωσοῦν σύγκρασις πᾶσα ἐξ ἀνάγκης 19558 Phileb.64.d.11 : ἀπόλλυσι τά τε κεραννύμενα καὶ πρώτην αὑτήν· οὐδὲ 19559 Phileb.64.e.1 : γὰρ κρᾶσις ἀλλά τις ἄκρατος συμπεφορημένη ἀληθῶς 19560 Phileb.64.e.2 : ἡ τοιαύτη γίγνεται ἑκάστοτε ὄντως τοῖς κεκτημένοις συμ– 19561 Phileb.64.e.3 : φορά. 19562 Phileb.64.e.4 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 19563 Phileb.64.e.5 : {ΣΩ.} Νῦν δὴ καταπέφευγεν ἡμῖν ἡ τοῦ ἀγαθοῦ δύναμις 19564 Phileb.64.e.6 : εἰς τὴν τοῦ καλοῦ φύσιν· μετριότης γὰρ καὶ συμμετρία 19565 Phileb.64.e.7 : κάλλος δήπου καὶ ἀρετὴ πανταχοῦ συμβαίνει γίγνεσθαι. 19566 Phileb.64.e.8 : {ΠΡΩ.} Πάνυ μὲν οὖν. 19567 Phileb.64.e.9 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἀλήθειάν γε ἔφαμεν αὐτοῖς ἐν τῇ κράσει 19568 Phileb.64.e.10 : μεμεῖχθαι. 19569 Phileb.64.e.11 : {ΠΡΩ.} Πάνυ γε. 19570 Phileb.65.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὴ μιᾷ δυνάμεθα ἰδέᾳ τὸ ἀγαθὸν θηρεῦσαι, 19571 Phileb.65.a.2 : σὺν τρισὶ λαβόντες, κάλλει καὶ συμμετρίᾳ καὶ ἀληθείᾳ, 19572 Phileb.65.a.3 : λέγωμεν ὡς τοῦτο οἷον ἓν ὀρθότατ´ ἂν αἰτιασαίμεθ´ ἂν τῶν 19573 Phileb.65.a.4 : ἐν τῇ συμμείξει, καὶ διὰ τοῦτο ὡς ἀγαθὸν ὂν τοιαύτην αὐτὴν 19574 Phileb.65.a.5 : γεγονέναι. 19575 Phileb.65.a.6 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα μὲν οὖν. 19576 Phileb.65.a.7 : {ΣΩ.} Ἤδη τοίνυν, ὦ Πρώταρχε, ἱκανὸς ἡμῖν γένοιτ´ ἂν 19577 Phileb.65.a.8 : ὁστισοῦν κριτὴς ἡδονῆς τε πέρι καὶ φρονήσεως, ὁπότερον 19578 Phileb.65.b.1 : αὐτοῖν τοῦ ἀρίστου συγγενέστερόν τε καὶ τιμιώτερον ἐν 19579 Phileb.65.b.2 : ἀνθρώποις τέ ἐστι καὶ θεοῖς. 19580 Phileb.65.b.3 : {ΠΡΩ.} Δῆλον μέν, ὅμως δ´ οὖν τῷ λόγῳ ἐπεξελθεῖν 19581 Phileb.65.b.4 : βέλτιον. 19582 Phileb.65.b.5 : {ΣΩ.} Καθ´ ἓν ἕκαστον τοίνυν τῶν τριῶν πρὸς τὴν ἡδονὴν 19583 Phileb.65.b.6 : καὶ τὸν νοῦν κρίνωμεν· δεῖ γὰρ ἰδεῖν ποτέρῳ 〈ὡς〉 μᾶλλον 19584 Phileb.65.b.7 : συγγενὲς ἕκαστον αὐτῶν ἀπονεμοῦμεν. 19585 Phileb.65.b.8 : {ΠΡΩ.} Κάλλους καὶ ἀληθείας καὶ μετριότητος πέρι 19586 Phileb.65.b.9 : λέγεις; 19587 Phileb.65.b.10 : {ΣΩ.} Ναί. πρῶτον δέ γε ἀληθείας λαβοῦ, ὦ Πρώταρχε· 19588 Phileb.65.c.1 : καὶ λαβόμενος βλέψας εἰς τρία, νοῦν καὶ ἀλήθειαν καὶ 19589 Phileb.65.c.2 : ἡδονήν, πολὺν ἐπισχὼν χρόνον ἀπόκριναι σαυτῷ πότερον 19590 Phileb.65.c.3 : ἡδονὴ συγγενέστερον ἢ νοῦς ἀληθείᾳ. 19591 Phileb.65.c.4 : {ΠΡΩ.} Τί δὲ χρόνου δεῖ; πολὺ γὰρ οἶμαι διαφέρετον. 19592 Phileb.65.c.5 : ἡδονὴ μὲν γὰρ ἁπάντων ἀλαζονίστατον, ὡς δὲ λόγος, καὶ ἐν 19593 Phileb.65.c.6 : ταῖς ἡδοναῖς ταῖς περὶ τἀφροδίσια, αἳ δὴ μέγισται δοκοῦσιν 19594 Phileb.65.c.7 : εἶναι, καὶ τὸ ἐπιορκεῖν συγγνώμην εἴληφε παρὰ θεῶν, ὡς 19595 Phileb.65.d.1 : καθάπερ παίδων τῶν ἡδονῶν νοῦν οὐδὲ τὸν ὀλίγιστον κεκτη– 19596 Phileb.65.d.2 : μένων· νοῦς δὲ ἤτοι ταὐτὸν καὶ ἀλήθειά ἐστιν ἢ πάντων 19597 Phileb.65.d.3 : ὁμοιότατόν τε καὶ ἀληθέστατον. 19598 Phileb.65.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο τὴν μετριότητα ὡσαύτως 19599 Phileb.65.d.5 : σκέψαι, πότερον ἡδονὴ φρονήσεως ἢ φρόνησις ἡδονῆς πλείω 19600 Phileb.65.d.6 : κέκτηται; 19601 Phileb.65.d.7 : {ΠΡΩ.} Εὔσκεπτόν γε καὶ ταύτην σκέψιν προβέβληκας· 19602 Phileb.65.d.8 : οἶμαι γὰρ ἡδονῆς μὲν καὶ περιχαρείας οὐδὲν τῶν ὄντων 19603 Phileb.65.d.9 : πεφυκὸς ἀμετρώτερον εὑρεῖν ἄν τινα, νοῦ δὲ καὶ ἐπιστήμης 19604 Phileb.65.d.10 : ἐμμετρώτερον οὐδ´ ἂν ἕν ποτε. 19605 Phileb.65.e.1 : {ΣΩ.} Καλῶς εἴρηκας. ὅμως δ´ ἔτι λέγε τὸ τρίτον. νοῦς 19606 Phileb.65.e.2 : ἡμῖν κάλλους μετείληφε πλεῖον ἢ τὸ τῆς ἡδονῆς γένος, ὥστε 19607 Phileb.65.e.3 : εἶναι καλλίω νοῦν ἡδονῆς, ἢ τοὐναντίον; 19608 Phileb.65.e.4 : {ΠΡΩ.} Ἀλλ´ οὖν φρόνησιν μὲν καὶ νοῦν, ὦ Σώκρατες, 19609 Phileb.65.e.5 : οὐδεὶς πώποτε οὔθ´ ὕπαρ οὔτ´ ὄναρ αἰσχρὸν οὔτε εἶδεν οὔτε 19610 Phileb.65.e.6 : ἐπενόησεν οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὔτε γιγνόμενον οὔτε ὄντα οὔτε 19611 Phileb.65.e.7 : ἐσόμενον. 19612 Phileb.65.e.8 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς. 19613 Phileb.65.e.9 : {ΠΡΩ.} Ἡδονὰς δέ γέ που, καὶ ταῦτα σχεδὸν τὰς μεγίστας, 19614 Phileb.65.e.10 : ὅταν ἴδωμεν ἡδόμενον ὁντινοῦν, ἢ τὸ γελοῖον ἐπ´ αὐταῖς ἢ τὸ 19615 Phileb.66.a.1 : πάντων αἴσχιστον ἑπόμενον ὁρῶντες αὐτοί τε αἰσχυνόμεθα 19616 Phileb.66.a.2 : καὶ ἀφανίζοντες κρύπτομεν ὅτι μάλιστα, νυκτὶ πάντα τὰ 19617 Phileb.66.a.3 : τοιαῦτα διδόντες, ὡς φῶς οὐ δέον ὁρᾶν αὐτά. 19618 Phileb.66.a.4 : {ΣΩ.} Πάντῃ δὴ φήσεις, ὦ Πρώταρχε, ὑπό τε ἀγγέλων 19619 Phileb.66.a.5 : πέμπων καὶ παροῦσι φράζων, ὡς ἡδονὴ κτῆμα οὐκ ἔστι 19620 Phileb.66.a.6 : πρῶτον οὐδ´ αὖ δεύτερον, ἀλλὰ πρῶτον μέν πῃ περὶ μέτρον 19621 Phileb.66.a.7 : καὶ τὸ μέτριον καὶ καίριον καὶ πάντα ὁπόσα χρὴ τοιαῦτα 19622 Phileb.66.a.8 : νομίζειν, τὴν †ἀίδιον ᾑρῆσθαι. 19623 Phileb.66.a.9 : {ΠΡΩ.} Φαίνεται γοῦν ἐκ τῶν νῦν λεγομένων. 19624 Phileb.66.b.1 : {ΣΩ.} Δεύτερον μὴν περὶ τὸ σύμμετρον καὶ καλὸν καὶ 19625 Phileb.66.b.2 : τὸ τέλεον καὶ ἱκανὸν καὶ πάνθ´ ὁπόσα τῆς γενεᾶς αὖ ταύτης 19626 Phileb.66.b.3 : ἐστίν. 19627 Phileb.66.b.4 : {ΠΡΩ.} Ἔοικε γοῦν. 19628 Phileb.66.b.5 : {ΣΩ.} Τὸ τοίνυν τρίτον, ὡς ἡ ἐμὴ μαντεία, νοῦν καὶ 19629 Phileb.66.b.6 : φρόνησιν τιθεὶς οὐκ ἂν μέγα τι τῆς ἀληθείας παρεξέλθοις. 19630 Phileb.66.b.7 : {ΠΡΩ.} Ἴσως. 19631 Phileb.66.b.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τέταρτα, ἃ τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἔθεμεν, 19632 Phileb.66.b.9 : ἐπιστήμας τε καὶ τέχνας καὶ δόξας ὀρθὰς λεχθείσας, ταῦτ´ 19633 Phileb.66.c.1 : εἶναι τὰ πρὸς τοῖς τρισὶ τέταρτα, εἴπερ τοῦ ἀγαθοῦ γέ ἐστι 19634 Phileb.66.c.2 : μᾶλλον [ἢ] τῆς ἡδονῆς συγγενῆ; 19635 Phileb.66.c.3 : {ΠΡΩ.} Τάχ´ ἄν. 19636 Phileb.66.c.4 : {ΣΩ.} Πέμπτας τοίνυν, ἃς ἡδονὰς ἔθεμεν ἀλύπους ὁρισά– 19637 Phileb.66.c.5 : μενοι, καθαρὰς ἐπονομάσαντες τῆς ψυχῆς αὐτῆς, ἐπιστήμαις, 19638 Phileb.66.c.6 : τὰς δὲ αἰσθήσεσιν ἑπομένας; 19639 Phileb.66.c.7 : {ΠΡΩ.} Ἴσως. 19640 Phileb.66.c.8 : {ΣΩ.} "Ἕκτῃ δ´ ἐν γενεᾷ," φησὶν Ὀρφεύς, "καταπαύ– 19641 Phileb.66.c.9 : σατε κόσμον ἀοιδῆς·" ἀτὰρ κινδυνεύει καὶ ὁ ἡμέτερος 19642 Phileb.66.c.10 : λόγος ἐν ἕκτῃ καταπεπαυμένος εἶναι κρίσει. τὸ δὴ μετὰ 19643 Phileb.66.d.1 : ταῦθ´ ἡμῖν οὐδὲν λοιπὸν πλὴν ὥσπερ κεφαλὴν ἀποδοῦναι 19644 Phileb.66.d.2 : τοῖς εἰρημένοις. 19645 Phileb.66.d.3 : {ΠΡΩ.} Οὐκοῦν χρή. 19646 Phileb.66.d.4 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι τὸν αὐτὸν διαμαρτυρά– 19647 Phileb.66.d.5 : μενοι λόγον ἐπεξέλθωμεν. 19648 Phileb.66.d.6 : {ΠΡΩ.} Ποῖον δή; 19649 Phileb.66.d.7 : {ΣΩ.} Φίληβος τἀγαθὸν ἐτίθετο ἡμῖν ἡδονὴν εἶναι πᾶσαν 19650 Phileb.66.d.8 : καὶ παντελῆ. 19651 Phileb.66.d.9 : {ΠΡΩ.} Τὸ τρίτον, ὦ Σώκρατες, ὡς ἔοικας, ἔλεγες ἀρτίως 19652 Phileb.66.d.10 : τὸν ἐξ ἀρχῆς ἐπαναλαβεῖν δεῖν λόγον. 19653 Phileb.66.e.1 : {ΣΩ.} Ναί, τὸ δέ γε μετὰ τοῦτο ἀκούωμεν. ἐγὼ γὰρ δὴ 19654 Phileb.66.e.2 : κατιδὼν ἅπερ νυνδὴ διελήλυθα, καὶ δυσχεράνας τὸν Φιλήβου 19655 Phileb.66.e.3 : λόγον οὐ μόνον ἀλλὰ καὶ ἄλλων πολλάκις μυρίων, εἶπον ὡς 19656 Phileb.66.e.4 : ἡδονῆς γε νοῦς εἴη μακρῷ βέλτιόν τε καὶ ἄμεινον τῷ τῶν 19657 Phileb.66.e.5 : ἀνθρώπων βίῳ. 19658 Phileb.66.e.6 : {ΠΡΩ.} Ἦν ταῦτα. 19659 Phileb.66.e.7 : {ΣΩ.} Ὑποπτεύων δέ γε καὶ ἄλλα εἶναι πολλὰ εἶπον ὡς 19660 Phileb.66.e.8 : εἰ φανείη τι τούτοιν ἀμφοῖν βέλτιον, ὑπὲρ τῶν δευτερείων 19661 Phileb.66.e.9 : νῷ πρὸς ἡδονὴν συνδιαμαχοίμην, ἡδονὴ δὲ καὶ δευτερείων 19662 Phileb.66.e.10 : στερήσοιτο. 19663 Phileb.67.a.1 : {ΠΡΩ.} Εἶπες γὰρ οὖν. 19664 Phileb.67.a.2 : {ΣΩ.} Καὶ μετὰ ταῦτά γε πάντων ἱκανώτατα τούτοιν οὐδέ– 19665 Phileb.67.a.3 : τερον ἱκανὸν ἐφάνη. 19666 Phileb.67.a.4 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα. 19667 Phileb.67.a.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν παντάπασιν ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ καὶ νοῦς 19668 Phileb.67.a.6 : ἀπήλλακτο καὶ ἡδονὴ μή τοι τἀγαθόν γε αὐτὸ μηδ´ ἕτερον 19669 Phileb.67.a.7 : αὐτοῖν εἶναι, στερομένοιν αὐταρκείας καὶ τῆς τοῦ ἱκανοῦ καὶ 19670 Phileb.67.a.8 : τελέου δυνάμεως; 19671 Phileb.67.a.9 : {ΠΡΩ.} Ὀρθότατα. 19672 Phileb.67.a.10 : {ΣΩ.} Φανέντος δέ γε ἄλλου τρίτου κρείττονος τούτοιν 19673 Phileb.67.a.11 : ἑκατέρου, μυρίῳ γ´ αὖ νοῦς ἡδονῆς οἰκειότερον καὶ προσφυέ– 19674 Phileb.67.a.12 : στερον πέφανται νῦν τῇ τοῦ νικῶντος ἰδέᾳ. 19675 Phileb.67.a.13 : {ΠΡΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 19676 Phileb.67.a.14 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πέμπτον κατὰ τὴν κρίσιν, ἣν νῦν ὁ λόγος 19677 Phileb.67.a.15 : ἀπεφήνατο, γίγνοιτ´ ἂν ἡ τῆς ἡδονῆς δύναμις. 19678 Phileb.67.a.16 : {ΠΡΩ.} Ἔοικεν. 19679 Phileb.67.b.1 : {ΣΩ.} Πρῶτον δέ γε οὐδ´ ἂν οἱ πάντες βόες τε καὶ ἵπποι 19680 Phileb.67.b.2 : καὶ τἆλλα σύμπαντα θηρία φῶσι τῷ τὸ χαίρειν διώκειν· 19681 Phileb.67.b.3 : οἷς πιστεύοντες, ὥσπερ μάντεις ὄρνισιν, οἱ πολλοὶ κρίνουσι 19682 Phileb.67.b.4 : τὰς ἡδονὰς εἰς τὸ ζῆν ἡμῖν εὖ κρατίστας εἶναι, καὶ τοὺς 19683 Phileb.67.b.5 : θηρίων ἔρωτας οἴονται κυρίους εἶναι μάρτυρας μᾶλλον ἢ 19684 Phileb.67.b.6 : τοὺς τῶν ἐν μούσῃ φιλοσόφῳ μεμαντευμένων ἑκάστοτε 19685 Phileb.67.b.7 : λόγων. 19686 Phileb.67.b.8 : {ΠΡΩ.} Ἀληθέστατα, ὦ Σώκρατες, εἰρῆσθαί σοι νῦν ἤδη 19687 Phileb.67.b.9 : φαμὲν ἅπαντες. 19688 Phileb.67.b.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἀφίετέ με; 19689 Phileb.67.b.11 : {ΠΡΩ.} Σμικρὸν ἔτι τὸ λοιπόν, ὦ Σώκρατες· οὐ γὰρ 19690 Phileb.67.b.12 : δήπου σύ γε ἀπερεῖς πρότερος ἡμῶν, ὑπομνήσω δέ σε τὰ 19691 Phileb.67.b.13 : λειπόμενα. 19692 Symp.172.a.1 : {ΑΠΟΛ.} Δοκῶ μοι περὶ ὧν πυνθάνεσθε οὐκ ἀμελέτητος 19693 Symp.172.a.2 : εἶναι. καὶ γὰρ ἐτύγχανον πρῴην εἰς ἄστυ οἴκοθεν ἀνιὼν Φαλη– 19694 Symp.172.a.3 : ρόθεν· τῶν οὖν γνωρίμων τις ὄπισθεν κατιδών με πόρρωθεν 19695 Symp.172.a.4 : ἐκάλεσε, καὶ παίζων ἅμα τῇ κλήσει, "Ὦ Φαληρεύς," ἔφη, 19696 Symp.172.a.5 : "οὗτος Ἀπολλόδωρος, οὐ περιμένεις;" Κἀγὼ ἐπιστὰς περι– 19697 Symp.172.a.6 : έμεινα. Καὶ ὅς, "Ἀπολλόδωρε," ἔφη, "καὶ μὴν καὶ ἔναγχός 19698 Symp.172.a.7 : σε ἐζήτουν βουλόμενος διαπυθέσθαι τὴν Ἀγάθωνος συνουσίαν 19699 Symp.172.b.1 : καὶ Σωκράτους καὶ Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν τότε ἐν 19700 Symp.172.b.2 : τῷ συνδείπνῳ παραγενομένων, περὶ τῶν ἐρωτικῶν λόγων 19701 Symp.172.b.3 : τίνες ἦσαν· ἄλλος γάρ τίς μοι διηγεῖτο ἀκηκοὼς Φοίνικος 19702 Symp.172.b.4 : τοῦ Φιλίππου, ἔφη δὲ καὶ σὲ εἰδέναι. ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν εἶχε 19703 Symp.172.b.5 : σαφὲς λέγειν. σὺ οὖν μοι διήγησαι· δικαιότατος γὰρ εἶ 19704 Symp.172.b.6 : τοὺς τοῦ ἑταίρου λόγους ἀπαγγέλλειν. πρότερον δέ μοι," 19705 Symp.172.b.7 : ἦ δ´ ὅς, "εἰπέ, σὺ αὐτὸς παρεγένου τῇ συνουσίᾳ ταύτῃ ἢ οὔ;" 19706 Symp.172.b.8 : Κἀγὼ εἶπον ὅτι "Παντάπασιν ἔοικέ σοι οὐδὲν διηγεῖσθαι 19707 Symp.172.c.1 : σαφὲς ὁ διηγούμενος, εἰ νεωστὶ ἡγῇ τὴν συνουσίαν γεγονέναι 19708 Symp.172.c.2 : ταύτην ἣν ἐρωτᾷς, ὥστε καὶ ἐμὲ παραγενέσθαι." "Ἐγώ γε 19709 Symp.172.c.3 : δή," ἔφη. "Πόθεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων; οὐκ οἶσθ´ ὅτι 19710 Symp.172.c.4 : πολλῶν ἐτῶν Ἀγάθων ἐνθάδε οὐκ ἐπιδεδήμηκεν, ἀφ´ οὗ δ´ 19711 Symp.172.c.5 : ἐγὼ Σωκράτει συνδιατρίβω καὶ ἐπιμελὲς πεποίημαι ἑκάστης 19712 Symp.172.c.6 : ἡμέρας εἰδέναι ὅτι ἂν λέγῃ ἢ πράττῃ, οὐδέπω τρία ἔτη ἐστίν; 19713 Symp.173.a.1 : πρὸ τοῦ δὲ περιτρέχων ὅπῃ τύχοιμι καὶ οἰόμενος τὶ ποιεῖν 19714 Symp.173.a.2 : ἀθλιώτερος ἦ ὁτουοῦν, οὐχ ἧττον ἢ σὺ νυνί, οἰόμενος δεῖν 19715 Symp.173.a.3 : πάντα μᾶλλον πράττειν ἢ φιλοσοφεῖν." Καὶ ὅς, "Μὴ 19716 Symp.173.a.4 : σκῶπτ´," ἔφη, "ἀλλ´ εἰπέ μοι πότε ἐγένετο ἡ συνουσία 19717 Symp.173.a.5 : αὕτη." Κἀγὼ εἶπον ὅτι "Παίδων ὄντων ἡμῶν ἔτι, ὅτε τῇ πρώτῃ 19718 Symp.173.a.6 : τραγῳδίᾳ ἐνίκησεν Ἀγάθων, τῇ ὑστεραίᾳ ἢ ᾗ τὰ ἐπινίκια 19719 Symp.173.a.7 : ἔθυεν αὐτός τε καὶ οἱ χορευταί." "Πάνυ," ἔφη, "ἄρα πάλαι, 19720 Symp.173.a.8 : ὡς ἔοικεν. ἀλλὰ τίς σοι διηγεῖτο; ἢ αὐτὸς Σωκράτης;" 19721 Symp.173.b.1 : "Οὐ μὰ τὸν Δία," ἦν δ´ ἐγώ, "ἀλλ´ ὅσπερ Φοίνικι. Ἀριστό– 19722 Symp.173.b.2 : δημος ἦν τις, Κυδαθηναιεύς, σμικρός, ἀνυπόδητος ἀεί· παρ– 19723 Symp.173.b.3 : εγεγόνει δ´ ἐν τῇ συνουσίᾳ, Σωκράτους ἐραστὴς ὢν ἐν τοῖς 19724 Symp.173.b.4 : μάλιστα τῶν τότε, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. οὐ μέντοι ἀλλὰ καὶ 19725 Symp.173.b.5 : Σωκράτη γε ἔνια ἤδη ἀνηρόμην ὧν ἐκείνου ἤκουσα, καί μοι 19726 Symp.173.b.6 : ὡμολόγει καθάπερ ἐκεῖνος διηγεῖτο." "Τί οὖν," ἔφη, "οὐ 19727 Symp.173.b.7 : διηγήσω μοι; πάντως δὲ ἡ ὁδὸς ἡ εἰς ἄστυ ἐπιτηδεία 19728 Symp.173.b.8 : πορευομένοις καὶ λέγειν καὶ ἀκούειν." 19729 Symp.173.b.9 : Οὕτω δὴ ἰόντες ἅμα τοὺς λόγους περὶ αὐτῶν ἐποιούμεθα, 19730 Symp.173.c.1 : ὥστε, ὅπερ ἀρχόμενος εἶπον, οὐκ ἀμελετήτως ἔχω. εἰ οὖν 19731 Symp.173.c.2 : δεῖ καὶ ὑμῖν διηγήσασθαι, ταῦτα χρὴ ποιεῖν. καὶ γὰρ ἔγωγε 19732 Symp.173.c.3 : καὶ ἄλλως, ὅταν μέν τινας περὶ φιλοσοφίας λόγους ἢ αὐτὸς 19733 Symp.173.c.4 : ποιῶμαι ἢ ἄλλων ἀκούω, χωρὶς τοῦ οἴεσθαι ὠφελεῖσθαι 19734 Symp.173.c.5 : ὑπερφυῶς ὡς χαίρω· ὅταν δὲ ἄλλους τινάς, ἄλλως τε καὶ 19735 Symp.173.c.6 : τοὺς ὑμετέρους τοὺς τῶν πλουσίων καὶ χρηματιστικῶν, αὐτός 19736 Symp.173.c.7 : τε ἄχθομαι ὑμᾶς τε τοὺς ἑταίρους ἐλεῶ, ὅτι οἴεσθε τὶ ποιεῖν 19737 Symp.173.d.1 : οὐδὲν ποιοῦντες. καὶ ἴσως αὖ ὑμεῖς ἐμὲ ἡγεῖσθε κακοδαίμονα 19738 Symp.173.d.2 : εἶναι, καὶ οἴομαι ὑμᾶς ἀληθῆ οἴεσθαι· ἐγὼ μέντοι ὑμᾶς οὐκ 19739 Symp.173.d.3 : οἴομαι ἀλλ´ εὖ οἶδα. 19740 Symp.173.d.4 : {ΕΤΑΙ.} Ἀεὶ ὅμοιος εἶ, ὦ Ἀπολλόδωρε· ἀεὶ γὰρ σαυτόν 19741 Symp.173.d.5 : τε κακηγορεῖς καὶ τοὺς ἄλλους, καὶ δοκεῖς μοι ἀτεχνῶς 19742 Symp.173.d.6 : πάντας ἀθλίους ἡγεῖσθαι πλὴν Σωκράτους, ἀπὸ σαυτοῦ 19743 Symp.173.d.7 : ἀρξάμενος. καὶ ὁπόθεν ποτὲ ταύτην τὴν ἐπωνυμίαν ἔλαβες 19744 Symp.173.d.8 : τὸ μαλακὸς καλεῖσθαι, οὐκ οἶδα ἔγωγε· ἐν μὲν γὰρ τοῖς 19745 Symp.173.d.9 : λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος εἶ, σαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἀγριαίνεις 19746 Symp.173.d.10 : πλὴν Σωκράτους. 19747 Symp.173.e.1 : {ΑΠΟΛ.} Ὦ φίλτατε, καὶ δῆλόν γε δὴ ὅτι οὕτω δια– 19748 Symp.173.e.2 : νοούμενος καὶ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ περὶ ὑμῶν μαίνομαι καὶ 19749 Symp.173.e.3 : παραπαίω; 19750 Symp.173.e.4 : {ΕΤΑΙ.} Οὐκ ἄξιον περὶ τούτων, Ἀπολλόδωρε, νῦν ἐρίζειν· 19751 Symp.173.e.5 : ἀλλ´ ὅπερ ἐδεόμεθά σου, μὴ ἄλλως ποιήσῃς, ἀλλὰ διήγησαι 19752 Symp.173.e.6 : τίνες ἦσαν οἱ λόγοι. 19753 Symp.173.e.7 : {ΑΠΟΛ.} Ἦσαν τοίνυν ἐκεῖνοι τοιοίδε τινές—μᾶλλον δ´ 19754 Symp.174.a.1 : ἐξ ἀρχῆς ὑμῖν ὡς ἐκεῖνος διηγεῖτο καὶ ἐγὼ πειράσομαι 19755 Symp.174.a.2 : διηγήσασθαι. 19756 Symp.174.a.2 : 19757 Symp.174.a.3 : Ἔφη γάρ οἱ Σωκράτη ἐντυχεῖν λελουμένον τε καὶ τὰς 19758 Symp.174.a.4 : βλαύτας ὑποδεδεμένον, ἃ ἐκεῖνος ὀλιγάκις ἐποίει· καὶ ἐρέσθαι 19759 Symp.174.a.5 : αὐτὸν ὅποι ἴοι οὕτω καλὸς γεγενημένος. 19760 Symp.174.a.6 : Καὶ τὸν εἰπεῖν ὅτι Ἐπὶ δεῖπνον εἰς Ἀγάθωνος. χθὲς γὰρ 19761 Symp.174.a.7 : αὐτὸν διέφυγον τοῖς ἐπινικίοις, φοβηθεὶς τὸν ὄχλον· ὡμο– 19762 Symp.174.a.8 : λόγησα δ´ εἰς τήμερον παρέσεσθαι. ταῦτα δὴ ἐκαλλωπι– 19763 Symp.174.a.9 : σάμην, ἵνα καλὸς παρὰ καλὸν ἴω. ἀλλὰ σύ, ἦ δ´ ὅς, πῶς 19764 Symp.174.b.1 : ἔχεις πρὸς τὸ ἐθέλειν ἂν ἰέναι ἄκλητος ἐπὶ δεῖπνον; 19765 Symp.174.b.2 : Κἀγώ, ἔφη, εἶπον ὅτι Οὕτως ὅπως ἂν σὺ κελεύῃς. 19766 Symp.174.b.3 : Ἕπου τοίνυν, ἔφη, ἵνα καὶ τὴν παροιμίαν διαφθείρωμεν 19767 Symp.174.b.4 : μεταβαλόντες, ὡς ἄρα καὶ <20Ἀγάθων´ ἐπὶ δαῖτας ἴασιν 19768 Symp.174.b.5 : αὐτόματοι ἀγαθοί>20. Ὅμηρος μὲν γὰρ κινδυνεύει οὐ μόνον 19769 Symp.174.b.6 : διαφθεῖραι ἀλλὰ καὶ ὑβρίσαι εἰς ταύτην τὴν παροιμίαν· 19770 Symp.174.b.7 : ποιήσας γὰρ τὸν Ἀγαμέμνονα διαφερόντως ἀγαθὸν ἄνδρα 19771 Symp.174.c.1 : τὰ πολεμικά, τὸν δὲ Μενέλεων "<20μαλθακὸν αἰχμητήν>20," 19772 Symp.174.c.2 : θυσίαν ποιουμένου καὶ ἑστιῶντος τοῦ Ἀγαμέμνονος ἄκλητον 19773 Symp.174.c.3 : ἐποίησεν ἐλθόντα τὸν Μενέλεων ἐπὶ τὴν θοίνην, χείρω ὄντα 19774 Symp.174.c.4 : ἐπὶ τὴν τοῦ ἀμείνονος. 19775 Symp.174.c.5 : Ταῦτ´ ἀκούσας εἰπεῖν ἔφη Ἴσως μέντοι κινδυνεύσω καὶ 19776 Symp.174.c.6 : ἐγὼ οὐχ ὡς σὺ λέγεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ καθ´ Ὅμηρον 19777 Symp.174.c.7 : φαῦλος ὢν ἐπὶ σοφοῦ ἀνδρὸς ἰέναι θοίνην ἄκλητος. ὅρα οὖν 19778 Symp.174.c.8 : ἄγων με τί ἀπολογήσῃ, ὡς ἐγὼ μὲν οὐχ ὁμολογήσω ἄκλητος 19779 Symp.174.d.1 : ἥκειν, ἀλλ´ ὑπὸ σοῦ κεκλημένος. 19780 Symp.174.d.2 : "Σύν τε δύ´," ἔφη, "ἐρχομένω πρὸ ὁδοῦ" βουλευσόμεθα 19781 Symp.174.d.3 : ὅτι ἐροῦμεν. ἀλλ´ ἴωμεν. 19782 Symp.174.d.4 : Τοιαῦτ´ ἄττα σφᾶς ἔφη διαλεχθέντας ἰέναι. τὸν οὖν 19783 Symp.174.d.5 : Σωκράτη ἑαυτῷ πως προσέχοντα τὸν νοῦν κατὰ τὴν ὁδὸν 19784 Symp.174.d.6 : πορεύεσθαι ὑπολειπόμενον, καὶ περιμένοντος οὗ κελεύειν 19785 Symp.174.d.7 : προϊέναι εἰς τὸ πρόσθεν. ἐπειδὴ δὲ γενέσθαι ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ 19786 Symp.174.e.1 : τῇ Ἀγάθωνος, ἀνεῳγμένην καταλαμβάνειν τὴν θύραν, καί τι 19787 Symp.174.e.2 : ἔφη αὐτόθι γελοῖον παθεῖν. οἷ μὲν γὰρ εὐθὺς παῖδά τινα 19788 Symp.174.e.3 : τῶν ἔνδοθεν ἀπαντήσαντα ἄγειν οὗ κατέκειντο οἱ ἄλλοι, καὶ 19789 Symp.174.e.4 : καταλαμβάνειν ἤδη μέλλοντας δειπνεῖν· εὐθὺς δ´ οὖν ὡς 19790 Symp.174.e.5 : ἰδεῖν τὸν Ἀγάθωνα, Ὦ, φάναι, Ἀριστόδημε, εἰς καλὸν ἥκεις 19791 Symp.174.e.6 : ὅπως συνδειπνήσῃς· εἰ δ´ ἄλλου τινὸς ἕνεκα ἦλθες, εἰς αὖθις 19792 Symp.174.e.7 : ἀναβαλοῦ, ὡς καὶ χθὲς ζητῶν σε ἵνα καλέσαιμι, οὐχ οἷός τ´ 19793 Symp.174.e.8 : ἦ ἰδεῖν. ἀλλὰ Σωκράτη ἡμῖν πῶς οὐκ ἄγεις; 19794 Symp.174.e.9 : Καὶ ἐγώ, ἔφη, μεταστρεφόμενος οὐδαμοῦ ὁρῶ Σωκράτη 19795 Symp.174.e.10 : ἑπόμενον· εἶπον οὖν ὅτι καὶ αὐτὸς μετὰ Σωκράτους ἥκοιμι, 19796 Symp.174.e.11 : κληθεὶς ὑπ´ ἐκείνου δεῦρ´ ἐπὶ δεῖπνον. 19797 Symp.174.e.12 : Καλῶς γ´, ἔφη, ποιῶν σύ· ἀλλὰ ποῦ ἔστιν οὗτος; 19798 Symp.175.a.1 : Ὄπισθεν ἐμοῦ ἄρτι εἰσῄει· ἀλλὰ θαυμάζω καὶ αὐτὸς ποῦ 19799 Symp.175.a.2 : ἂν εἴη. 19800 Symp.175.a.3 : Οὐ σκέψῃ, ἔφη, παῖ, φάναι τὸν Ἀγάθωνα, καὶ εἰσάξεις 19801 Symp.175.a.4 : Σωκράτη; σὺ δ´, ἦ δ´ ὅς, Ἀριστόδημε, παρ´ Ἐρυξίμαχον 19802 Symp.175.a.5 : κατακλίνου. 19803 Symp.175.a.6 : Καὶ ἓ μὲν ἔφη ἀπονίζειν τὸν παῖδα ἵνα κατακέοιτο· ἄλλον 19804 Symp.175.a.7 : δέ τινα τῶν παίδων ἥκειν ἀγγέλλοντα ὅτι "Σωκράτης οὗτος 19805 Symp.175.a.8 : ἀναχωρήσας ἐν τῷ τῶν γειτόνων προθύρῳ ἕστηκεν, κἀμοῦ 19806 Symp.175.a.9 : καλοῦντος οὐκ ἐθέλει εἰσιέναι." 19807 Symp.175.a.10 : Ἄτοπόν γ´, ἔφη, λέγεις· οὔκουν καλεῖς αὐτὸν καὶ μὴ 19808 Symp.175.a.11 : ἀφήσεις; 19809 Symp.175.b.1 : Καὶ ὃς ἔφη εἰπεῖν Μηδαμῶς, ἀλλ´ ἐᾶτε αὐτόν. ἔθος γάρ 19810 Symp.175.b.2 : τι τοῦτ´ ἔχει· ἐνίοτε ἀποστὰς ὅποι ἂν τύχῃ ἕστηκεν. ἥξει 19811 Symp.175.b.3 : δ´ αὐτίκα, ὡς ἐγὼ οἶμαι. μὴ οὖν κινεῖτε, ἀλλ´ ἐᾶτε. 19812 Symp.175.b.4 : Ἀλλ´ οὕτω χρὴ ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ, ἔφη φάναι τὸν 19813 Symp.175.b.5 : Ἀγάθωνα. ἀλλ´ ἡμᾶς, ὦ παῖδες, τοὺς ἄλλους ἑστιᾶτε. 19814 Symp.175.b.6 : πάντως παρατίθετε ὅτι ἂν βούλησθε, ἐπειδάν τις ὑμῖν μὴ 19815 Symp.175.b.7 : ἐφεστήκῃ—ὃ ἐγὼ οὐδεπώποτε ἐποίησα—νῦν οὖν, νομίζοντες 19816 Symp.175.b.8 : καὶ ἐμὲ ὑφ´ ὑμῶν κεκλῆσθαι ἐπὶ δεῖπνον καὶ τούσδε τοὺς 19817 Symp.175.c.1 : ἄλλους, θεραπεύετε, ἵν´ ὑμᾶς ἐπαινῶμεν. 19818 Symp.175.c.2 : Μετὰ ταῦτα ἔφη σφᾶς μὲν δειπνεῖν, τὸν δὲ Σωκράτη 19819 Symp.175.c.3 : οὐκ εἰσιέναι. τὸν οὖν Ἀγάθωνα πολλάκις κελεύειν μετα– 19820 Symp.175.c.4 : πέμψασθαι τὸν Σωκράτη, ἓ δὲ οὐκ ἐᾶν. ἥκειν οὖν αὐτὸν οὐ 19821 Symp.175.c.5 : πολὺν χρόνον ὡς εἰώθει διατρίψαντα, ἀλλὰ μάλιστα σφᾶς 19822 Symp.175.c.6 : μεσοῦν δειπνοῦντας. τὸν οὖν Ἀγάθωνα—τυγχάνειν γὰρ 19823 Symp.175.c.7 : ἔσχατον κατακείμενον μόνον—Δεῦρ´, ἔφη φάναι, Σώκρατες, 19824 Symp.175.c.8 : παρ´ ἐμὲ κατάκεισο, ἵνα καὶ τοῦ σοφοῦ ἁπτόμενός σου 19825 Symp.175.d.1 : ἀπολαύσω, ὅ σοι προσέστη ἐν τοῖς προθύροις. δῆλον γὰρ 19826 Symp.175.d.2 : ὅτι ηὗρες αὐτὸ καὶ ἔχεις· οὐ γὰρ ἂν προαπέστης. 19827 Symp.175.d.3 : Καὶ τὸν Σωκράτη καθίζεσθαι καὶ εἰπεῖν ὅτι Εὖ ἂν ἔχοι, 19828 Symp.175.d.4 : φάναι, ὦ Ἀγάθων, εἰ τοιοῦτον εἴη ἡ σοφία ὥστ´ ἐκ τοῦ πληρε– 19829 Symp.175.d.5 : στέρου εἰς τὸ κενώτερον ῥεῖν ἡμῶν, ἐὰν ἁπτώμεθα ἀλλήλων, 19830 Symp.175.d.6 : ὥσπερ τὸ ἐν ταῖς κύλιξιν ὕδωρ τὸ διὰ τοῦ ἐρίου ῥέον ἐκ τῆς 19831 Symp.175.d.7 : πληρεστέρας εἰς τὴν κενωτέραν. εἰ γὰρ οὕτως ἔχει καὶ ἡ 19832 Symp.175.e.1 : σοφία, πολλοῦ τιμῶμαι τὴν παρὰ σοὶ κατάκλισιν· οἶμαι γάρ 19833 Symp.175.e.2 : με παρὰ σοῦ πολλῆς καὶ καλῆς σοφίας πληρωθήσεσθαι. ἡ μὲν 19834 Symp.175.e.3 : γὰρ ἐμὴ φαύλη τις ἂν εἴη, ἢ καὶ ἀμφισβητήσιμος ὥσπερ ὄναρ 19835 Symp.175.e.4 : οὖσα, ἡ δὲ σὴ λαμπρά τε καὶ πολλὴν ἐπίδοσιν ἔχουσα, ἥ γε 19836 Symp.175.e.5 : παρὰ σοῦ νέου ὄντος οὕτω σφόδρα ἐξέλαμψεν καὶ ἐκφανὴς 19837 Symp.175.e.6 : ἐγένετο πρῴην ἐν μάρτυσι τῶν Ἑλλήνων πλέον ἢ τρισμυρίοις. 19838 Symp.175.e.7 : Ὑβριστὴς εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Ἀγάθων. καὶ ταῦτα 19839 Symp.175.e.8 : μὲν καὶ ὀλίγον ὕστερον διαδικασόμεθα ἐγώ τε καὶ σὺ περὶ 19840 Symp.175.e.9 : τῆς σοφίας, δικαστῇ χρώμενοι τῷ Διονύσῳ· νῦν δὲ πρὸς τὸ 19841 Symp.175.e.10 : δεῖπνον πρῶτα τρέπου. 19842 Symp.176.a.1 : Μετὰ ταῦτα, ἔφη, κατακλινέντος τοῦ Σωκράτους καὶ 19843 Symp.176.a.2 : δειπνήσαντος καὶ τῶν ἄλλων, σπονδάς τε σφᾶς ποιήσασθαι, 19844 Symp.176.a.3 : καὶ ᾄσαντας τὸν θεὸν καὶ τἆλλα τὰ νομιζόμενα, τρέπεσθαι 19845 Symp.176.a.4 : πρὸς τὸν πότον· τὸν οὖν Παυσανίαν ἔφη λόγου τοιούτου 19846 Symp.176.a.5 : τινὸς κατάρχειν. Εἶεν, ἄνδρες, φάναι, τίνα τρόπον ῥᾷστα 19847 Symp.176.a.6 : πιόμεθα; ἐγὼ μὲν οὖν λέγω ὑμῖν ὅτι τῷ ὄντι πάνυ χαλεπῶς 19848 Symp.176.a.7 : ἔχω ὑπὸ τοῦ χθὲς πότου καὶ δέομαι ἀναψυχῆς τινος—οἶμαι 19849 Symp.176.a.8 : δὲ καὶ ὑμῶν τοὺς πολλούς· παρῆστε γὰρ χθές—σκοπεῖσθε 19850 Symp.176.b.1 : οὖν τίνι τρόπῳ ἂν ὡς ῥᾷστα πίνοιμεν. 19851 Symp.176.b.2 : Τὸν οὖν Ἀριστοφάνη εἰπεῖν, Τοῦτο μέντοι εὖ λέγεις, ὦ 19852 Symp.176.b.3 : Παυσανία, τὸ παντὶ τρόπῳ παρασκευάσασθαι ῥᾳστώνην τινὰ 19853 Symp.176.b.4 : τῆς πόσεως· καὶ γὰρ αὐτός εἰμι τῶν χθὲς βεβαπτισμένων. 19854 Symp.176.b.5 : Ἀκούσαντα οὖν αὐτῶν ἔφη Ἐρυξίμαχον τὸν Ἀκουμενοῦ 19855 Symp.176.b.6 : Ἦ καλῶς, φάναι, λέγετε. καὶ ἔτι ἑνὸς δέομαι ὑμῶν ἀκοῦσαι 19856 Symp.176.b.7 : πῶς ἔχει πρὸς τὸ ἐρρῶσθαι πίνειν, Ἀγάθων〈ος〉. 19857 Symp.176.b.8 : Οὐδαμῶς, φάναι, οὐδ´ αὐτὸς ἔρρωμαι. 19858 Symp.176.c.1 : Ἕρμαιον ἂν εἴη ἡμῖν, ἦ δ´ ὅς, ὡς ἔοικεν, ἐμοί τε καὶ 19859 Symp.176.c.2 : Ἀριστοδήμῳ καὶ Φαίδρῳ καὶ τοῖσδε, εἰ ὑμεῖς οἱ δυνατώτατοι 19860 Symp.176.c.3 : πίνειν νῦν ἀπειρήκατε· ἡμεῖς μὲν γὰρ ἀεὶ ἀδύνατοι. Σω– 19861 Symp.176.c.4 : κράτη δ´ ἐξαιρῶ λόγου· ἱκανὸς γὰρ καὶ ἀμφότερα, ὥστ´ 19862 Symp.176.c.5 : ἐξαρκέσει αὐτῷ ὁπότερ´ ἂν ποιῶμεν. ἐπειδὴ οὖν μοι δοκεῖ 19863 Symp.176.c.6 : οὐδεὶς τῶν παρόντων προθύμως ἔχειν πρὸς τὸ πολὺν πίνειν 19864 Symp.176.c.7 : οἶνον, ἴσως ἂν ἐγὼ περὶ τοῦ μεθύσκεσθαι οἷόν ἐστι τἀληθῆ 19865 Symp.176.c.8 : λέγων ἧττον ἂν εἴην ἀηδής. ἐμοὶ γὰρ δὴ τοῦτό γε οἶμαι 19866 Symp.176.d.1 : κατάδηλον γεγονέναι ἐκ τῆς ἰατρικῆς, ὅτι χαλεπὸν τοῖς 19867 Symp.176.d.2 : ἀνθρώποις ἡ μέθη ἐστίν· καὶ οὔτε αὐτὸς ἑκὼν εἶναι πόρρω 19868 Symp.176.d.3 : ἐθελήσαιμι ἂν πιεῖν οὔτε ἄλλῳ συμβουλεύσαιμι, ἄλλως τε 19869 Symp.176.d.4 : καὶ κραιπαλῶντα ἔτι ἐκ τῆς προτεραίας. 19870 Symp.176.d.5 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη φάναι ὑπολαβόντα Φαῖδρον τὸν Μυρρινού– 19871 Symp.176.d.6 : σιον, ἔγωγέ σοι εἴωθα πείθεσθαι ἄλλως τε καὶ ἅττ´ ἂν περὶ 19872 Symp.176.d.7 : ἰατρικῆς λέγῃς· νῦν δ´, ἂν εὖ βουλεύωνται, καὶ οἱ λοιποί. 19873 Symp.176.e.1 : ταῦτα δὴ ἀκούσαντας συγχωρεῖν πάντας μὴ διὰ μέθης 19874 Symp.176.e.2 : ποιήσασθαι τὴν ἐν τῷ παρόντι συνουσίαν, ἀλλ´ οὕτω πίνοντας 19875 Symp.176.e.3 : πρὸς ἡδονήν. 19876 Symp.176.e.4 : Ἐπειδὴ τοίνυν, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, τοῦτο μὲν δέ– 19877 Symp.176.e.5 : δοκται, πίνειν ὅσον ἂν ἕκαστος βούληται, ἐπάναγκες δὲ μηδὲν 19878 Symp.176.e.6 : εἶναι, τὸ μετὰ τοῦτο εἰσηγοῦμαι τὴν μὲν ἄρτι εἰσελθοῦσαν 19879 Symp.176.e.7 : αὐλητρίδα χαίρειν ἐᾶν, αὐλοῦσαν ἑαυτῇ ἢ ἂν βούληται ταῖς 19880 Symp.176.e.8 : γυναιξὶ ταῖς ἔνδον, ἡμᾶς δὲ διὰ λόγων ἀλλήλοις συνεῖναι 19881 Symp.176.e.9 : τὸ τήμερον· καὶ δι´ οἵων λόγων, εἰ βούλεσθε, ἐθέλω ὑμῖν 19882 Symp.176.e.10 : εἰσηγήσασθαι. 19883 Symp.177.a.1 : Φάναι δὴ πάντας καὶ βούλεσθαι καὶ κελεύειν αὐτὸν 19884 Symp.177.a.2 : εἰσηγεῖσθαι. εἰπεῖν οὖν τὸν Ἐρυξίμαχον ὅτι Ἡ μέν μοι 19885 Symp.177.a.3 : ἀρχὴ τοῦ λόγου ἐστὶ κατὰ τὴν Εὐριπίδου Μελανίππην· οὐ 19886 Symp.177.a.4 : γὰρ ἐμὸς ὁ μῦθος, ἀλλὰ Φαίδρου τοῦδε, ὃν μέλλω λέγειν. 19887 Symp.177.a.5 : Φαῖδρος γὰρ ἑκάστοτε πρός με ἀγανακτῶν λέγει Οὐ δεινόν, 19888 Symp.177.a.6 : φησίν, ὦ Ἐρυξίμαχε, ἄλλοις μέν τισι θεῶν ὕμνους καὶ 19889 Symp.177.a.7 : παίωνας εἶναι ὑπὸ τῶν ποιητῶν πεποιημένους, τῷ δὲ Ἔρωτι, 19890 Symp.177.a.8 : τηλικούτῳ ὄντι καὶ τοσούτῳ θεῷ, μηδὲ ἕνα πώποτε τοσούτων 19891 Symp.177.b.1 : γεγονότων ποιητῶν πεποιηκέναι μηδὲν ἐγκώμιον; εἰ δὲ βούλει 19892 Symp.177.b.2 : αὖ σκέψασθαι τοὺς χρηστοὺς σοφιστάς, Ἡρακλέους μὲν καὶ 19893 Symp.177.b.3 : ἄλλων ἐπαίνους καταλογάδην συγγράφειν, ὥσπερ ὁ βέλτιστος 19894 Symp.177.b.4 : Πρόδικος—καὶ τοῦτο μὲν ἧττον καὶ θαυμαστόν, ἀλλ´ ἔγωγε 19895 Symp.177.b.5 : ἤδη τινὶ ἐνέτυχον βιβλίῳ ἀνδρὸς σοφοῦ, ἐν ᾧ ἐνῆσαν ἅλες 19896 Symp.177.b.6 : ἔπαινον θαυμάσιον ἔχοντες πρὸς ὠφελίαν, καὶ ἄλλα τοιαῦτα 19897 Symp.177.c.1 : συχνὰ ἴδοις ἂν ἐγκεκωμιασμένα—τὸ οὖν τοιούτων μὲν πέρι 19898 Symp.177.c.2 : πολλὴν σπουδὴν ποιήσασθαι, Ἔρωτα δὲ μηδένα πω ἀνθρώπων 19899 Symp.177.c.3 : τετολμηκέναι εἰς ταυτηνὶ τὴν ἡμέραν ἀξίως ὑμνῆσαι· ἀλλ´ 19900 Symp.177.c.4 : οὕτως ἠμέληται τοσοῦτος θεός. ταῦτα δή μοι δοκεῖ εὖ 19901 Symp.177.c.5 : λέγειν Φαῖδρος. ἐγὼ οὖν ἐπιθυμῶ ἅμα μὲν τούτῳ ἔρανον 19902 Symp.177.c.6 : εἰσενεγκεῖν καὶ χαρίσασθαι, ἅμα δ´ ἐν τῷ παρόντι πρέπον 19903 Symp.177.c.7 : μοι δοκεῖ εἶναι ἡμῖν τοῖς παροῦσι κοσμῆσαι τὸν θεόν. εἰ οὖν 19904 Symp.177.d.1 : συνδοκεῖ καὶ ὑμῖν, γένοιτ´ ἂν ἡμῖν ἐν λόγοις ἱκανὴ διατριβή· 19905 Symp.177.d.2 : δοκεῖ γάρ μοι χρῆναι ἕκαστον ἡμῶν λόγον εἰπεῖν ἔπαινον 19906 Symp.177.d.3 : Ἔρωτος ἐπὶ δεξιὰ ὡς ἂν δύνηται κάλλιστον, ἄρχειν δὲ 19907 Symp.177.d.4 : Φαῖδρον πρῶτον, ἐπειδὴ καὶ πρῶτος κατάκειται καὶ ἔστιν 19908 Symp.177.d.5 : ἅμα πατὴρ τοῦ λόγου. 19909 Symp.177.d.6 : Οὐδείς σοι, ὦ Ἐρυξίμαχε, φάναι τὸν Σωκράτη, ἐναντία 19910 Symp.177.d.7 : ψηφιεῖται. οὔτε γὰρ ἄν που ἐγὼ ἀποφήσαιμι, ὃς οὐδέν 19911 Symp.177.d.8 : φημι ἄλλο ἐπίστασθαι ἢ τὰ ἐρωτικά, οὔτε που Ἀγάθων καὶ 19912 Symp.177.e.1 : Παυσανίας, οὐδὲ μὴν Ἀριστοφάνης, ᾧ περὶ Διόνυσον καὶ 19913 Symp.177.e.2 : Ἀφροδίτην πᾶσα ἡ διατριβή, οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς τουτωνὶ ὧν 19914 Symp.177.e.3 : ἐγὼ ὁρῶ. καίτοι οὐκ ἐξ ἴσου γίγνεται ἡμῖν τοῖς ὑστάτοις 19915 Symp.177.e.4 : κατακειμένοις· ἀλλ´ ἐὰν οἱ πρόσθεν ἱκανῶς καὶ καλῶς 19916 Symp.177.e.5 : εἴπωσιν, ἐξαρκέσει ἡμῖν. ἀλλὰ τύχῃ ἀγαθῇ καταρχέτω 19917 Symp.177.e.6 : Φαῖδρος καὶ ἐγκωμιαζέτω τὸν Ἔρωτα. 19918 Symp.177.e.7 : Ταῦτα δὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄρα συνέφασάν τε καὶ 19919 Symp.178.a.1 : ἐκέλευον ἅπερ ὁ Σωκράτης. πάντων μὲν οὖν ἃ ἕκαστος 19920 Symp.178.a.2 : εἶπεν, οὔτε πάνυ ὁ Ἀριστόδημος ἐμέμνητο οὔτ´ αὖ ἐγὼ 19921 Symp.178.a.3 : ἃ ἐκεῖνος ἔλεγε πάντα· ἃ δὲ μάλιστα καὶ ὧν ἔδοξέ 19922 Symp.178.a.4 : μοι ἀξιομνημόνευτον, τούτων ὑμῖν ἐρῶ ἑκάστου τὸν 19923 Symp.178.a.5 : λόγον. 19924 Symp.178.a.5 : 19925 Symp.178.a.6 : Πρῶτον μὲν γάρ, ὥσπερ λέγω, ἔφη Φαῖδρον ἀρξάμενον 19926 Symp.178.a.7 : ἐνθένδε ποθὲν λέγειν, ὅτι μέγας θεὸς εἴη ὁ Ἔρως καὶ 19927 Symp.178.a.8 : θαυμαστὸς ἐν ἀνθρώποις τε καὶ θεοῖς, πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, 19928 Symp.178.a.9 : οὐχ ἥκιστα δὲ κατὰ τὴν γένεσιν. τὸ γὰρ ἐν τοῖς πρεσβύ– 19929 Symp.178.b.1 : τατον εἶναι τὸν θεὸν τίμιον, ἦ δ´ ὅς, τεκμήριον δὲ τούτου· 19930 Symp.178.b.2 : γονῆς γὰρ Ἔρωτος οὔτ´ εἰσὶν οὔτε λέγονται ὑπ´ οὐδενὸς οὔτε 19931 Symp.178.b.3 : ἰδιώτου οὔτε ποιητοῦ, ἀλλ´ Ἡσίοδος πρῶτον μὲν Χάος φησὶ 19932 Symp.178.b.4 : γενέσθαι— 19933 Symp.178.b.4 : 19934 Symp.178.b.5 : αὐτὰρ ἔπειτα 19935 Symp.178.b.6 : Γαῖ´ εὐρύστερνος, πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί, 19936 Symp.178.b.7 : ἠδ´ Ἔρος 19937 Symp.178.b.8 : Ἡσιόδῳ δὲ καὶ Ἀκουσίλεως σύμφησιν μετὰ τὸ Χάος δύο 19938 Symp.178.b.9 : τούτω γενέσθαι, Γῆν τε καὶ Ἔρωτα. Παρμενίδης δὲ τὴν 19939 Symp.178.b.10 : γένεσιν λέγει— 19940 Symp.178.b.10 : 19941 Symp.178.b.11 : πρώτιστον μὲν Ἔρωτα θεῶν μητίσατο πάντων. 19942 Symp.178.b.11 : 19943 Symp.178.c.1 : οὕτω πολλαχόθεν ὁμολογεῖται ὁ Ἔρως ἐν τοῖς πρεσβύ– 19944 Symp.178.c.2 : τατος εἶναι. πρεσβύτατος δὲ ὢν μεγίστων ἀγαθῶν ἡμῖν 19945 Symp.178.c.3 : αἴτιός ἐστιν. οὐ γὰρ ἔγωγ´ ἔχω εἰπεῖν ὅτι μεῖζόν ἐστιν 19946 Symp.178.c.4 : ἀγαθὸν εὐθὺς νέῳ ὄντι ἢ ἐραστὴς χρηστὸς καὶ ἐραστῇ 19947 Symp.178.c.5 : παιδικά. ὃ γὰρ χρὴ ἀνθρώποις ἡγεῖσθαι παντὸς τοῦ βίου 19948 Symp.178.c.6 : τοῖς μέλλουσι καλῶς βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε συγγένεια οἵα 19949 Symp.178.c.7 : τε ἐμποιεῖν οὕτω καλῶς οὔτε τιμαὶ οὔτε πλοῦτος οὔτ´ ἄλλο 19950 Symp.178.d.1 : οὐδὲν ὡς ἔρως. λέγω δὲ δὴ τί τοῦτο; τὴν ἐπὶ μὲν τοῖς 19951 Symp.178.d.2 : αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίαν· οὐ γὰρ 19952 Symp.178.d.3 : ἔστιν ἄνευ τούτων οὔτε πόλιν οὔτε ἰδιώτην μεγάλα καὶ 19953 Symp.178.d.4 : καλὰ ἔργα ἐξεργάζεσθαι. φημὶ τοίνυν ἐγὼ ἄνδρα ὅστις 19954 Symp.178.d.5 : ἐρᾷ, εἴ τι αἰσχρὸν ποιῶν κατάδηλος γίγνοιτο ἢ πάσχων 19955 Symp.178.d.6 : ὑπό του δι´ ἀνανδρίαν μὴ ἀμυνόμενος, οὔτ´ ἂν ὑπὸ πατρὸς 19956 Symp.178.d.7 : ὀφθέντα οὕτως ἀλγῆσαι οὔτε ὑπὸ ἑταίρων οὔτε ὑπ´ ἄλλου 19957 Symp.178.e.1 : οὐδενὸς ὡς ὑπὸ παιδικῶν. ταὐτὸν δὲ τοῦτο καὶ τὸν ἐρώ– 19958 Symp.178.e.2 : μενον ὁρῶμεν, ὅτι διαφερόντως τοὺς ἐραστὰς αἰσχύνεται, 19959 Symp.178.e.3 : ὅταν ὀφθῇ ἐν αἰσχρῷ τινι ὤν. εἰ οὖν μηχανή τις γένοιτο 19960 Symp.178.e.4 : ὥστε πόλιν γενέσθαι ἢ στρατόπεδον ἐραστῶν τε καὶ παι– 19961 Symp.178.e.5 : δικῶν, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἄμεινον οἰκήσειαν τὴν ἑαυτῶν ἢ 19962 Symp.178.e.6 : ἀπεχόμενοι πάντων τῶν αἰσχρῶν καὶ φιλοτιμούμενοι πρὸς 19963 Symp.179.a.1 : ἀλλήλους, καὶ μαχόμενοί γ´ ἂν μετ´ ἀλλήλων οἱ τοιοῦτοι 19964 Symp.179.a.2 : νικῷεν ἂν ὀλίγοι ὄντες ὡς ἔπος εἰπεῖν πάντας ἀνθρώπους. 19965 Symp.179.a.3 : ἐρῶν γὰρ ἀνὴρ ὑπὸ παιδικῶν ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ 19966 Symp.179.a.4 : ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν 19967 Symp.179.a.5 : ἄλλων, καὶ πρὸ τούτου τεθνάναι ἂν πολλάκις ἕλοιτο. καὶ 19968 Symp.179.a.6 : μὴν ἐγκαταλιπεῖν γε τὰ παιδικὰ ἢ μὴ βοηθῆσαι κινδυνεύοντι— 19969 Symp.179.a.7 : οὐδεὶς οὕτω κακὸς ὅντινα οὐκ ἂν αὐτὸς ὁ Ἔρως ἔνθεον 19970 Symp.179.a.8 : ποιήσειε πρὸς ἀρετήν, ὥστε ὅμοιον εἶναι τῷ ἀρίστῳ φύσει· 19971 Symp.179.b.1 : καὶ ἀτεχνῶς, ὃ ἔφη Ὅμηρος, <20μένος ἐμπνεῦσαι>20 ἐνίοις 19972 Symp.179.b.2 : τῶν ἡρώων τὸν θεόν, τοῦτο ὁ Ἔρως τοῖς ἐρῶσι παρέχει 19973 Symp.179.b.3 : γιγνόμενον παρ´ αὑτοῦ. 19974 Symp.179.b.4 : Καὶ μὴν ὑπεραποθνῄσκειν γε μόνοι ἐθέλουσιν οἱ ἐρῶντες, 19975 Symp.179.b.5 : οὐ μόνον ὅτι ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκες. τούτου δὲ καὶ 19976 Symp.179.b.6 : ἡ Πελίου θυγάτηρ Ἄλκηστις ἱκανὴν μαρτυρίαν παρέχεται 19977 Symp.179.b.7 : ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγου εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἐθελήσασα μόνη 19978 Symp.179.b.8 : ὑπὲρ τοῦ αὑτῆς ἀνδρὸς ἀποθανεῖν, ὄντων αὐτῷ πατρός τε 19979 Symp.179.c.1 : καὶ μητρός, οὓς ἐκείνη τοσοῦτον ὑπερεβάλετο τῇ φιλίᾳ διὰ 19980 Symp.179.c.2 : τὸν ἔρωτα, ὥστε ἀποδεῖξαι αὐτοὺς ἀλλοτρίους ὄντας τῷ ὑεῖ 19981 Symp.179.c.3 : καὶ ὀνόματι μόνον προσήκοντας, καὶ τοῦτ´ ἐργασαμένη τὸ 19982 Symp.179.c.4 : ἔργον οὕτω καλὸν ἔδοξεν ἐργάσασθαι οὐ μόνον ἀνθρώποις 19983 Symp.179.c.5 : ἀλλὰ καὶ θεοῖς, ὥστε πολλῶν πολλὰ καὶ καλὰ ἐργασαμένων 19984 Symp.179.c.6 : εὐαριθμήτοις δή τισιν ἔδοσαν τοῦτο γέρας οἱ θεοί, ἐξ Ἅιδου 19985 Symp.179.c.7 : ἀνεῖναι πάλιν τὴν ψυχήν, ἀλλὰ τὴν ἐκείνης ἀνεῖσαν ἀγα– 19986 Symp.179.d.1 : σθέντες τῷ ἔργῳ· οὕτω καὶ θεοὶ τὴν περὶ τὸν ἔρωτα σπουδήν 19987 Symp.179.d.2 : τε καὶ ἀρετὴν μάλιστα τιμῶσιν. Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου 19988 Symp.179.d.3 : ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ Ἅιδου, φάσμα δείξαντες τῆς γυναικὸς 19989 Symp.179.d.4 : ἐφ´ ἣν ἧκεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντες, ὅτι μαλθακίζεσθαι ἐδό– 19990 Symp.179.d.5 : κει, ἅτε ὢν κιθαρῳδός, καὶ οὐ τολμᾶν ἕνεκα τοῦ ἔρωτος 19991 Symp.179.d.6 : ἀποθνῄσκειν ὥσπερ Ἄλκηστις, ἀλλὰ διαμηχανᾶσθαι ζῶν 19992 Symp.179.d.7 : εἰσιέναι εἰς Ἅιδου. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα δίκην αὐτῷ ἐπέ– 19993 Symp.179.d.8 : θεσαν, καὶ ἐποίησαν τὸν θάνατον αὐτοῦ ὑπὸ γυναικῶν 19994 Symp.179.e.1 : γενέσθαι, οὐχ ὥσπερ Ἀχιλλέα τὸν τῆς Θέτιδος ὑὸν ἐτίμη– 19995 Symp.179.e.2 : σαν καὶ εἰς μακάρων νήσους ἀπέπεμψαν, ὅτι πεπυσμένος 19996 Symp.179.e.3 : παρὰ τῆς μητρὸς ὡς ἀποθανοῖτο ἀποκτείνας Ἕκτορα, μὴ 19997 Symp.179.e.4 : ποιήσας δὲ τοῦτο οἴκαδε ἐλθὼν γηραιὸς τελευτήσοι, 19998 Symp.179.e.5 : ἐτόλμησεν ἑλέσθαι βοηθήσας τῷ ἐραστῇ Πατρόκλῳ καὶ 19999 Symp.180.a.1 : τιμωρήσας οὐ μόνον ὑπεραποθανεῖν ἀλλὰ καὶ ἐπαποθανεῖν 20000 Symp.180.a.2 : τετελευτηκότι· ὅθεν δὴ καὶ ὑπεραγασθέντες οἱ θεοὶ διαφε– 20001 Symp.180.a.3 : ρόντως αὐτὸν ἐτίμησαν, ὅτι τὸν ἐραστὴν οὕτω περὶ πολλοῦ 20002 Symp.180.a.4 : ἐποιεῖτο. Αἰσχύλος δὲ φλυαρεῖ φάσκων Ἀχιλλέα Πα– 20003 Symp.180.a.5 : τρόκλου ἐρᾶν, ὃς ἦν καλλίων οὐ μόνον Πατρόκλου ἀλλ´ 20004 Symp.180.a.6 : ἅμα καὶ τῶν ἡρώων ἁπάντων, καὶ ἔτι ἀγένειος, ἔπειτα 20005 Symp.180.a.7 : νεώτερος πολύ, ὥς φησιν Ὅμηρος. ἀλλὰ γὰρ τῷ ὄντι 20006 Symp.180.a.8 : μάλιστα μὲν ταύτην τὴν ἀρετὴν οἱ θεοὶ τιμῶσιν τὴν περὶ 20007 Symp.180.b.1 : τὸν ἔρωτα, μᾶλλον μέντοι θαυμάζουσιν καὶ ἄγανται καὶ 20008 Symp.180.b.2 : εὖ ποιοῦσιν ὅταν ὁ ἐρώμενος τὸν ἐραστὴν ἀγαπᾷ, ἢ ὅταν 20009 Symp.180.b.3 : ὁ ἐραστὴς τὰ παιδικά. θειότερον γὰρ ἐραστὴς παιδικῶν· 20010 Symp.180.b.4 : ἔνθεος γάρ ἐστι. διὰ ταῦτα καὶ τὸν Ἀχιλλέα τῆς Ἀλκήσ– 20011 Symp.180.b.5 : τιδος μᾶλλον ἐτίμησαν, εἰς μακάρων νήσους ἀποπέμψαντες. 20012 Symp.180.b.6 : Οὕτω δὴ ἔγωγέ φημι Ἔρωτα θεῶν καὶ πρεσβύτατον καὶ 20013 Symp.180.b.7 : τιμιώτατον καὶ κυριώτατον εἶναι εἰς ἀρετῆς καὶ εὐδαιμονίας 20014 Symp.180.b.8 : κτῆσιν ἀνθρώποις καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασιν. 20015 Symp.180.b.8 : 20016 Symp.180.c.1 : Φαῖδρον μὲν τοιοῦτόν τινα λόγον ἔφη εἰπεῖν, μετὰ δὲ 20017 Symp.180.c.2 : Φαῖδρον ἄλλους τινὰς εἶναι ὧν οὐ πάνυ διεμνημόνευε· οὓς 20018 Symp.180.c.3 : παρεὶς τὸν Παυσανίου λόγον διηγεῖτο. εἰπεῖν δ´ αὐτὸν 20019 Symp.180.c.4 : ὅτι Οὐ καλῶς μοι δοκεῖ, ὦ Φαῖδρε, προβεβλῆσθαι ἡμῖν 20020 Symp.180.c.5 : ὁ λόγος, τὸ ἁπλῶς οὕτως παρηγγέλθαι ἐγκωμιάζειν Ἔρωτα. 20021 Symp.180.c.6 : εἰ μὲν γὰρ εἷς ἦν ὁ Ἔρως, καλῶς ἂν εἶχε, νῦν δὲ οὐ γάρ 20022 Symp.180.c.7 : ἐστιν εἷς· μὴ ὄντος δὲ ἑνὸς ὀρθότερόν ἐστι πρότερον προρ– 20023 Symp.180.d.1 : ρηθῆναι ὁποῖον δεῖ ἐπαινεῖν. ἐγὼ οὖν πειράσομαι τοῦτο 20024 Symp.180.d.2 : ἐπανορθώσασθαι, πρῶτον μὲν Ἔρωτα φράσαι ὃν δεῖ ἐπαι– 20025 Symp.180.d.3 : νεῖν, ἔπειτα ἐπαινέσαι ἀξίως τοῦ θεοῦ. πάντες γὰρ ἴσμεν 20026 Symp.180.d.4 : ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνευ Ἔρωτος Ἀφροδίτη. μιᾶς μὲν οὖν 20027 Symp.180.d.5 : οὔσης εἷς ἂν ἦν Ἔρως· ἐπεὶ δὲ δὴ δύο ἐστόν, δύο ἀνάγκη 20028 Symp.180.d.6 : καὶ Ἔρωτε εἶναι. πῶς δ´ οὐ δύο τὼ θεά; ἡ μέν γέ που 20029 Symp.180.d.7 : πρεσβυτέρα καὶ ἀμήτωρ Οὐρανοῦ θυγάτηρ, ἣν δὴ καὶ 20030 Symp.180.d.8 : Οὐρανίαν ἐπονομάζομεν· ἡ δὲ νεωτέρα Διὸς καὶ Διώνης, 20031 Symp.180.e.1 : ἣν δὴ Πάνδημον καλοῦμεν. ἀναγκαῖον δὴ καὶ Ἔρωτα τὸν 20032 Symp.180.e.2 : μὲν τῇ ἑτέρᾳ συνεργὸν Πάνδημον ὀρθῶς καλεῖσθαι, τὸν δὲ 20033 Symp.180.e.3 : Οὐράνιον. ἐπαινεῖν μὲν οὖν δεῖ πάντας θεούς, ἃ δ´ οὖν 20034 Symp.180.e.4 : ἑκάτερος εἴληχε πειρατέον εἰπεῖν. πᾶσα γὰρ πρᾶξις ὧδ´ 20035 Symp.180.e.5 : ἔχει· αὐτὴ ἐφ´ ἑαυτῆς πραττομένη οὔτε καλὴ οὔτε αἰσχρά. 20036 Symp.181.a.1 : οἷον ὃ νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν, ἢ πίνειν ἢ ᾄδειν ἢ διαλέγεσθαι, 20037 Symp.181.a.2 : οὐκ ἔστι τούτων αὐτὸ καλὸν οὐδέν, ἀλλ´ ἐν τῇ πράξει, ὡς 20038 Symp.181.a.3 : ἂν πραχθῇ, τοιοῦτον ἀπέβη· καλῶς μὲν γὰρ πραττόμενον 20039 Symp.181.a.4 : καὶ ὀρθῶς καλὸν γίγνεται, μὴ ὀρθῶς δὲ αἰσχρόν. οὕτω δὴ 20040 Symp.181.a.5 : καὶ τὸ ἐρᾶν καὶ ὁ Ἔρως οὐ πᾶς ἐστι καλὸς οὐδὲ ἄξιος 20041 Symp.181.a.6 : ἐγκωμιάζεσθαι, ἀλλὰ ὁ καλῶς προτρέπων ἐρᾶν. 20042 Symp.181.a.7 : Ὁ μὲν οὖν τῆς Πανδήμου Ἀφροδίτης ὡς ἀληθῶς πάν– 20043 Symp.181.b.1 : δημός ἐστι καὶ ἐξεργάζεται ὅτι ἂν τύχῃ· καὶ οὗτός ἐστιν 20044 Symp.181.b.2 : ὃν οἱ φαῦλοι τῶν ἀνθρώπων ἐρῶσιν. ἐρῶσι δὲ οἱ τοιοῦτοι 20045 Symp.181.b.3 : πρῶτον μὲν οὐχ ἧττον γυναικῶν ἢ παίδων, ἔπειτα ὧν καὶ 20046 Symp.181.b.4 : ἐρῶσι τῶν σωμάτων μᾶλλον ἢ τῶν ψυχῶν, ἔπειτα ὡς ἂν 20047 Symp.181.b.5 : δύνωνται ἀνοητοτάτων, πρὸς τὸ διαπράξασθαι μόνον βλέ– 20048 Symp.181.b.6 : ποντες, ἀμελοῦντες δὲ τοῦ καλῶς ἢ μή· ὅθεν δὴ συμβαίνει 20049 Symp.181.b.7 : αὐτοῖς ὅτι ἂν τύχωσι τοῦτο πράττειν, ὁμοίως μὲν ἀγαθόν, 20050 Symp.181.b.8 : ὁμοίως δὲ τοὐναντίον. ἔστι γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς θεοῦ νεωτέρας 20051 Symp.181.c.1 : τε οὔσης πολὺ ἢ τῆς ἑτέρας, καὶ μετεχούσης ἐν τῇ γενέσει 20052 Symp.181.c.2 : καὶ θήλεος καὶ ἄρρενος. ὁ δὲ τῆς Οὐρανίας πρῶτον μὲν οὐ 20053 Symp.181.c.3 : μετεχούσης θήλεος ἀλλ´ ἄρρενος μόνον—καὶ ἔστιν οὗτος ὁ 20054 Symp.181.c.4 : τῶν παίδων ἔρως—ἔπειτα πρεσβυτέρας, ὕβρεως ἀμοίρου· ὅθεν 20055 Symp.181.c.5 : δὴ ἐπὶ τὸ ἄρρεν τρέπονται οἱ ἐκ τούτου τοῦ ἔρωτος ἔπιπνοι, 20056 Symp.181.c.6 : τὸ φύσει ἐρρωμενέστερον καὶ νοῦν μᾶλλον ἔχον ἀγαπῶντες. 20057 Symp.181.c.7 : καί τις ἂν γνοίη καὶ ἐν αὐτῇ τῇ παιδεραστίᾳ τοὺς εἰλικρινῶς 20058 Symp.181.d.1 : ὑπὸ τούτου τοῦ ἔρωτος ὡρμημένους· οὐ γὰρ ἐρῶσι παίδων, 20059 Symp.181.d.2 : ἀλλ´ ἐπειδὰν ἤδη ἄρχωνται νοῦν ἴσχειν, τοῦτο δὲ πλησιάζει 20060 Symp.181.d.3 : τῷ γενειάσκειν. παρεσκευασμένοι γὰρ οἶμαί εἰσιν οἱ ἐν– 20061 Symp.181.d.4 : τεῦθεν ἀρχόμενοι ἐρᾶν ὡς τὸν βίον ἅπαντα συνεσόμενοι 20062 Symp.181.d.5 : καὶ κοινῇ συμβιωσόμενοι, ἀλλ´ οὐκ ἐξαπατήσαντες, ἐν 20063 Symp.181.d.6 : ἀφροσύνῃ λαβόντες ὡς νέον, καταγελάσαντες οἰχήσεσθαι 20064 Symp.181.d.7 : ἐπ´ ἄλλον ἀποτρέχοντες. χρῆν δὲ καὶ νόμον εἶναι μὴ ἐρᾶν 20065 Symp.181.e.1 : παίδων, ἵνα μὴ εἰς ἄδηλον πολλὴ σπουδὴ ἀνηλίσκετο· τὸ 20066 Symp.181.e.2 : γὰρ τῶν παίδων τέλος ἄδηλον οἷ τελευτᾷ κακίας καὶ ἀρετῆς 20067 Symp.181.e.3 : ψυχῆς τε πέρι καὶ σώματος. οἱ μὲν οὖν ἀγαθοὶ τὸν νόμον 20068 Symp.181.e.4 : τοῦτον αὐτοὶ αὑτοῖς ἑκόντες τίθενται, χρῆν δὲ καὶ τούτους 20069 Symp.181.e.5 : τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον, ὥσπερ 20070 Symp.181.e.6 : καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν αὐτοὺς καθ´ 20071 Symp.182.a.1 : ὅσον δυνάμεθα μὴ ἐρᾶν. οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ καὶ τὸ ὄνειδος 20072 Symp.182.a.2 : πεποιηκότες, ὥστε τινὰς τολμᾶν λέγειν ὡς αἰσχρὸν χαρί– 20073 Symp.182.a.3 : ζεσθαι ἐρασταῖς· λέγουσι δὲ εἰς τούτους ἀποβλέποντες, 20074 Symp.182.a.4 : ὁρῶντες αὐτῶν τὴν ἀκαιρίαν καὶ ἀδικίαν, ἐπεὶ οὐ δήπου 20075 Symp.182.a.5 : κοσμίως γε καὶ νομίμως ὁτιοῦν 〈πρᾶγμα〉 πραττόμενον ψόγον 20076 Symp.182.a.6 : ἂν δικαίως φέροι. 20077 Symp.182.a.7 : Καὶ δὴ καὶ ὁ περὶ τὸν ἔρωτα νόμος ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις 20078 Symp.182.a.8 : πόλεσι νοῆσαι ῥᾴδιος, ἁπλῶς γὰρ ὥρισται· ὁ δ´ ἐνθάδε 20079 Symp.182.b.1 : καὶ ἐν Λακεδαίμονι ποικίλος. ἐν Ἤλιδι μὲν γὰρ καὶ ἐν 20080 Symp.182.b.2 : Βοιωτοῖς, καὶ οὗ μὴ σοφοὶ λέγειν, ἁπλῶς νενομοθέτηται 20081 Symp.182.b.3 : καλὸν τὸ χαρίζεσθαι ἐρασταῖς, καὶ οὐκ ἄν τις εἴποι οὔτε 20082 Symp.182.b.4 : νέος οὔτε παλαιὸς ὡς αἰσχρόν, ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ´ 20083 Symp.182.b.5 : ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους, ἅτε ἀδύνα– 20084 Symp.182.b.6 : τοι λέγειν· τῆς δὲ Ἰωνίας καὶ ἄλλοθι πολλαχοῦ αἰσχρὸν 20085 Symp.182.b.7 : νενόμισται, ὅσοι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσιν. τοῖς γὰρ βαρ– 20086 Symp.182.b.8 : βάροις διὰ τὰς τυραννίδας αἰσχρὸν τοῦτό γε καὶ ἥ γε 20087 Symp.182.c.1 : φιλοσοφία καὶ ἡ φιλογυμναστία· οὐ γὰρ οἶμαι συμφέρει 20088 Symp.182.c.2 : τοῖς ἄρχουσι φρονήματα μεγάλα ἐγγίγνεσθαι τῶν ἀρχο– 20089 Symp.182.c.3 : μένων, οὐδὲ φιλίας ἰσχυρὰς καὶ κοινωνίας, ὃ δὴ μάλιστα 20090 Symp.182.c.4 : φιλεῖ τά τε ἄλλα πάντα καὶ ὁ ἔρως ἐμποιεῖν. ἔργῳ δὲ 20091 Symp.182.c.5 : τοῦτο ἔμαθον καὶ οἱ ἐνθάδε τύραννοι· ὁ γὰρ Ἀριστογεί– 20092 Symp.182.c.6 : τονος ἔρως καὶ ἡ Ἁρμοδίου φιλία βέβαιος γενομένη κατ– 20093 Symp.182.c.7 : έλυσεν αὐτῶν τὴν ἀρχήν. οὕτως οὗ μὲν αἰσχρὸν ἐτέθη 20094 Symp.182.d.1 : χαρίζεσθαι ἐρασταῖς, κακίᾳ τῶν θεμένων κεῖται, τῶν μὲν 20095 Symp.182.d.2 : ἀρχόντων πλεονεξίᾳ, τῶν δὲ ἀρχομένων ἀνανδρίᾳ· οὗ δὲ 20096 Symp.182.d.3 : καλὸν ἁπλῶς ἐνομίσθη, διὰ τὴν τῶν θεμένων τῆς ψυχῆς 20097 Symp.182.d.4 : ἀργίαν. ἐνθάδε δὲ πολὺ τούτων κάλλιον νενομοθέτηται, καὶ 20098 Symp.182.d.5 : ὅπερ εἶπον, οὐ ῥᾴδιον κατανοῆσαι. ἐνθυμηθέντι γὰρ ὅτι 20099 Symp.182.d.6 : λέγεται κάλλιον τὸ φανερῶς ἐρᾶν τοῦ λάθρᾳ, καὶ μάλιστα 20100 Symp.182.d.7 : τῶν γενναιοτάτων καὶ ἀρίστων, κἂν αἰσχίους ἄλλων ὦσι, καὶ 20101 Symp.182.d.8 : ὅτι αὖ ἡ παρακέλευσις τῷ ἐρῶντι παρὰ πάντων θαυμαστή, 20102 Symp.182.d.9 : οὐχ ὥς τι αἰσχρὸν ποιοῦντι, καὶ ἑλόντι τε καλὸν δοκεῖ εἶναι 20103 Symp.182.e.1 : καὶ μὴ ἑλόντι αἰσχρόν, καὶ πρὸς τὸ ἐπιχειρεῖν ἑλεῖν ἐξου– 20104 Symp.182.e.2 : σίαν ὁ νόμος δέδωκε τῷ ἐραστῇ θαυμαστὰ ἔργα ἐργαζομένῳ 20105 Symp.182.e.3 : ἐπαινεῖσθαι, ἃ εἴ τις τολμῴη ποιεῖν ἄλλ´ ὁτιοῦν διώκων καὶ 20106 Symp.183.a.1 : βουλόμενος διαπράξασθαι πλὴν τοῦτο, †φιλοσοφίας τὰ μέ– 20107 Symp.183.a.2 : γιστα καρποῖτ´ ἂν ὀνείδη—εἰ γὰρ ἢ χρήματα βουλόμενος 20108 Symp.183.a.3 : παρά του λαβεῖν ἢ ἀρχὴν ἄρξαι ἤ τινα ἄλλην δύναμιν 20109 Symp.183.a.4 : ἐθέλοι ποιεῖν οἷάπερ οἱ ἐρασταὶ πρὸς τὰ παιδικά, ἱκετείας 20110 Symp.183.a.5 : τε καὶ ἀντιβολήσεις ἐν ταῖς δεήσεσιν ποιούμενοι, καὶ ὅρκους 20111 Symp.183.a.6 : ὀμνύντες, καὶ κοιμήσεις ἐπὶ θύραις, καὶ ἐθέλοντες δουλείας 20112 Symp.183.a.7 : δουλεύειν οἵας οὐδ´ ἂν δοῦλος οὐδείς, ἐμποδίζοιτο ἂν μὴ 20113 Symp.183.a.8 : πράττειν οὕτω τὴν πρᾶξιν καὶ ὑπὸ φίλων καὶ ὑπὸ ἐχθρῶν, 20114 Symp.183.b.1 : τῶν μὲν ὀνειδιζόντων κολακείας καὶ ἀνελευθερίας, τῶν δὲ 20115 Symp.183.b.2 : νουθετούντων καὶ αἰσχυνομένων ὑπὲρ αὐτῶν—τῷ δ´ ἐρῶντι 20116 Symp.183.b.3 : πάντα ταῦτα ποιοῦντι χάρις ἔπεστι, καὶ δέδοται ὑπὸ τοῦ 20117 Symp.183.b.4 : νόμου ἄνευ ὀνείδους πράττειν, ὡς πάγκαλόν τι πρᾶγμα 20118 Symp.183.b.5 : διαπραττομένου· ὃ δὲ δεινότατον, ὥς γε λέγουσιν οἱ πολ– 20119 Symp.183.b.6 : λοί, ὅτι καὶ ὀμνύντι μόνῳ συγγνώμη παρὰ θεῶν ἐκβάντι 20120 Symp.183.b.7 : τῶν ὅρκων—ἀφροδίσιον γὰρ ὅρκον οὔ φασιν εἶναι· οὕτω 20121 Symp.183.c.1 : καὶ οἱ θεοὶ καὶ οἱ ἄνθρωποι πᾶσαν ἐξουσίαν πεποιήκασι τῷ 20122 Symp.183.c.2 : ἐρῶντι, ὡς ὁ νόμος φησὶν ὁ ἐνθάδε—ταύτῃ μὲν οὖν οἰηθείη 20123 Symp.183.c.3 : ἄν τις πάγκαλον νομίζεσθαι ἐν τῇδε τῇ πόλει καὶ τὸ ἐρᾶν 20124 Symp.183.c.4 : καὶ τὸ φίλους γίγνεσθαι τοῖς ἐρασταῖς. ἐπειδὰν δὲ παι– 20125 Symp.183.c.5 : δαγωγοὺς ἐπιστήσαντες οἱ πατέρες τοῖς ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι 20126 Symp.183.c.6 : διαλέγεσθαι τοῖς ἐρασταῖς, καὶ τῷ παιδαγωγῷ ταῦτα προσ– 20127 Symp.183.c.7 : τεταγμένα ᾖ, ἡλικιῶται δὲ καὶ ἑταῖροι ὀνειδίζωσιν ἐάν τι 20128 Symp.183.c.8 : ὁρῶσιν τοιοῦτον γιγνόμενον, καὶ τοὺς ὀνειδίζοντας αὖ οἱ 20129 Symp.183.d.1 : πρεσβύτεροι μὴ διακωλύωσι μηδὲ λοιδορῶσιν ὡς οὐκ ὀρθῶς 20130 Symp.183.d.2 : λέγοντας, εἰς δὲ ταῦτά τις αὖ βλέψας ἡγήσαιτ´ ἂν πάλιν 20131 Symp.183.d.3 : αἴσχιστον τὸ τοιοῦτον ἐνθάδε νομίζεσθαι. τὸ δὲ οἶμαι ὧδ´ 20132 Symp.183.d.4 : ἔχει· οὐχ ἁπλοῦν ἐστιν, ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἐλέχθη οὔτε καλὸν 20133 Symp.183.d.5 : εἶναι αὐτὸ καθ´ αὑτὸ οὔτε αἰσχρόν, ἀλλὰ καλῶς μὲν πρατ– 20134 Symp.183.d.6 : τόμενον καλόν, αἰσχρῶς δὲ αἰσχρόν. αἰσχρῶς μὲν οὖν 20135 Symp.183.d.7 : ἐστι πονηρῷ τε καὶ πονηρῶς χαρίζεσθαι, καλῶς δὲ χρηστῷ 20136 Symp.183.d.8 : τε καὶ καλῶς. πονηρὸς δ´ ἐστὶν ἐκεῖνος ὁ ἐραστὴς ὁ πάν– 20137 Symp.183.e.1 : δημος, ὁ τοῦ σώματος μᾶλλον ἢ τῆς ψυχῆς ἐρῶν· καὶ γὰρ 20138 Symp.183.e.2 : οὐδὲ μόνιμός ἐστιν, ἅτε οὐδὲ μονίμου ἐρῶν πράγματος. 20139 Symp.183.e.3 : ἅμα γὰρ τῷ τοῦ σώματος ἄνθει λήγοντι, οὗπερ ἤρα, "οἴ– 20140 Symp.183.e.4 : χεται ἀποπτάμενος," πολλοὺς λόγους καὶ ὑποσχέσεις καται– 20141 Symp.183.e.5 : σχύνας· ὁ δὲ τοῦ ἤθους χρηστοῦ ὄντος ἐραστὴς διὰ βίου 20142 Symp.183.e.6 : μένει, ἅτε μονίμῳ συντακείς. τούτους δὴ βούλεται ὁ 20143 Symp.184.a.1 : ἡμέτερος νόμος εὖ καὶ καλῶς βασανίζειν, καὶ τοῖς μὲν 20144 Symp.184.a.2 : χαρίσασθαι, τοὺς δὲ διαφεύγειν. διὰ ταῦτα οὖν τοῖς μὲν 20145 Symp.184.a.3 : διώκειν παρακελεύεται, τοῖς δὲ φεύγειν, ἀγωνοθετῶν καὶ 20146 Symp.184.a.4 : βασανίζων ποτέρων ποτέ ἐστιν ὁ ἐρῶν καὶ ποτέρων ὁ 20147 Symp.184.a.5 : ἐρώμενος. οὕτω δὴ ὑπὸ ταύτης τῆς αἰτίας πρῶτον μὲν τὸ 20148 Symp.184.a.6 : ἁλίσκεσθαι ταχὺ αἰσχρὸν νενόμισται, ἵνα χρόνος ἐγγένηται, 20149 Symp.184.a.7 : ὃς δὴ δοκεῖ τὰ πολλὰ καλῶς βασανίζειν, ἔπειτα τὸ ὑπὸ 20150 Symp.184.a.8 : χρημάτων καὶ ὑπὸ πολιτικῶν δυνάμεων ἁλῶναι αἰσχρόν, 20151 Symp.184.b.1 : ἐάν τε κακῶς πάσχων πτήξῃ καὶ μὴ καρτερήσῃ, ἄν τ´ 20152 Symp.184.b.2 : εὐεργετούμενος εἰς χρήματα ἢ εἰς διαπράξεις πολιτικὰς μὴ 20153 Symp.184.b.3 : καταφρονήσῃ· οὐδὲν γὰρ δοκεῖ τούτων οὔτε βέβαιον οὔτε 20154 Symp.184.b.4 : μόνιμον εἶναι, χωρὶς τοῦ μηδὲ πεφυκέναι ἀπ´ αὐτῶν γεν– 20155 Symp.184.b.5 : ναίαν φιλίαν. μία δὴ λείπεται τῷ ἡμετέρῳ νόμῳ ὁδός, εἰ 20156 Symp.184.b.6 : μέλλει καλῶς χαριεῖσθαι ἐραστῇ παιδικά. ἔστι γὰρ ἡμῖν 20157 Symp.184.b.7 : νόμος, ὥσπερ ἐπὶ τοῖς ἐρασταῖς ἦν δουλεύειν ἐθέλοντα 20158 Symp.184.c.1 : ἡντινοῦν δουλείαν παιδικοῖς μὴ κολακείαν εἶναι μηδὲ ἐπο– 20159 Symp.184.c.2 : νείδιστον, οὕτω δὴ καὶ ἄλλη μία μόνη δουλεία ἑκούσιος 20160 Symp.184.c.3 : λείπεται οὐκ ἐπονείδιστος· αὕτη δ´ ἐστὶν ἡ περὶ τὴν ἀρετήν. 20161 Symp.184.c.4 : νενόμισται γὰρ δὴ ἡμῖν, ἐάν τις ἐθέλῃ τινὰ θεραπεύειν 20162 Symp.184.c.5 : ἡγούμενος δι´ ἐκεῖνον ἀμείνων ἔσεσθαι ἢ κατὰ σοφίαν τινὰ 20163 Symp.184.c.6 : ἢ κατὰ ἄλλο ὁτιοῦν μέρος ἀρετῆς, αὕτη αὖ ἡ ἐθελοδουλεία 20164 Symp.184.c.7 : οὐκ αἰσχρὰ εἶναι οὐδὲ κολακεία. δεῖ δὴ τὼ νόμω τούτω 20165 Symp.184.c.8 : συμβαλεῖν εἰς ταὐτόν, τόν τε περὶ τὴν παιδεραστίαν καὶ 20166 Symp.184.d.1 : τὸν περὶ τὴν φιλοσοφίαν τε καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν, εἰ 20167 Symp.184.d.2 : μέλλει συμβῆναι καλὸν γενέσθαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ χαρί– 20168 Symp.184.d.3 : σασθαι. ὅταν γὰρ εἰς τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν ἐραστής τε καὶ 20169 Symp.184.d.4 : παιδικά, νόμον ἔχων ἑκάτερος, ὁ μὲν χαρισαμένοις παιδικοῖς 20170 Symp.184.d.5 : ὑπηρετῶν ὁτιοῦν δικαίως ἂν ὑπηρετεῖν, ὁ δὲ τῷ ποιοῦντι 20171 Symp.184.d.6 : αὐτὸν σοφόν τε καὶ ἀγαθὸν δικαίως αὖ ὁτιοῦν ἂν ὑπουρ– 20172 Symp.184.d.7 : γῶν 〈ὑπουργεῖν〉, καὶ ὁ μὲν δυνάμενος εἰς φρόνησιν καὶ τὴν 20173 Symp.184.e.1 : ἄλλην ἀρετὴν συμβάλλεσθαι, ὁ δὲ δεόμενος εἰς παίδευσιν 20174 Symp.184.e.2 : καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων συνιόντων 20175 Symp.184.e.3 : εἰς ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα συμπίπτει τὸ καλὸν 20176 Symp.184.e.4 : εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ χαρίσασθαι, ἄλλοθι δὲ οὐδαμοῦ. ἐπὶ 20177 Symp.184.e.5 : τούτῳ καὶ ἐξαπατηθῆναι οὐδὲν αἰσχρόν· ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις 20178 Symp.184.e.6 : πᾶσι καὶ ἐξαπατωμένῳ αἰσχύνην φέρει καὶ μή. εἰ γάρ τις 20179 Symp.185.a.1 : ἐραστῇ ὡς πλουσίῳ πλούτου ἕνεκα χαρισάμενος ἐξαπατηθείη 20180 Symp.185.a.2 : καὶ μὴ λάβοι χρήματα, ἀναφανέντος τοῦ ἐραστοῦ πένητος, 20181 Symp.185.a.3 : οὐδὲν ἧττον αἰσχρόν· δοκεῖ γὰρ ὁ τοιοῦτος τό γε αὑτοῦ 20182 Symp.185.a.4 : ἐπιδεῖξαι, ὅτι ἕνεκα χρημάτων ὁτιοῦν ἂν ὁτῳοῦν ὑπηρετοῖ, 20183 Symp.185.a.5 : τοῦτο δὲ οὐ καλόν. κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ λόγον κἂν εἴ τις 20184 Symp.185.a.6 : ὡς ἀγαθῷ χαρισάμενος καὶ αὐτὸς ὡς ἀμείνων ἐσόμενος διὰ 20185 Symp.185.a.7 : τὴν φιλίαν ἐραστοῦ ἐξαπατηθείη, ἀναφανέντος ἐκείνου κακοῦ 20186 Symp.185.b.1 : καὶ οὐ κεκτημένου ἀρετήν, ὅμως καλὴ ἡ ἀπάτη· δοκεῖ γὰρ 20187 Symp.185.b.2 : αὖ καὶ οὗτος τὸ καθ´ αὑτὸν δεδηλωκέναι, ὅτι ἀρετῆς γ´ 20188 Symp.185.b.3 : ἕνεκα καὶ τοῦ βελτίων γενέσθαι πᾶν ἂν παντὶ προθυμηθείη, 20189 Symp.185.b.4 : τοῦτο δὲ αὖ πάντων κάλλιστον· οὕτω πᾶν πάντως γε καλὸν 20190 Symp.185.b.5 : ἀρετῆς γ´ ἕνεκα χαρίζεσθαι. οὗτός ἐστιν ὁ τῆς οὐρανίας θεοῦ 20191 Symp.185.b.6 : ἔρως καὶ οὐράνιος καὶ πολλοῦ ἄξιος καὶ πόλει καὶ ἰδιώταις, 20192 Symp.185.b.7 : πολλὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκάζων ποιεῖσθαι πρὸς ἀρετὴν τόν 20193 Symp.185.c.1 : τε ἐρῶντα αὐτὸν αὑτοῦ καὶ τὸν ἐρώμενον· οἱ δ´ ἕτεροι 20194 Symp.185.c.2 : πάντες τῆς ἑτέρας, τῆς πανδήμου. ταῦτά σοι, ἔφη, ὡς ἐκ 20195 Symp.185.c.3 : τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φαῖδρε, περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι. 20196 Symp.185.c.3 : 20197 Symp.185.c.4 : Παυσανίου δὲ παυσαμένου—διδάσκουσι γάρ με ἴσα λέγειν 20198 Symp.185.c.5 : οὑτωσὶ οἱ σοφοί—ἔφη ὁ Ἀριστόδημος δεῖν μὲν Ἀριστοφάνη 20199 Symp.185.c.6 : λέγειν, τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινα ἢ ὑπὸ πλησμονῆς ἢ ὑπό τινος 20200 Symp.185.c.7 : ἄλλου λύγγα ἐπιπεπτωκυῖαν καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι λέγειν, 20201 Symp.185.d.1 : ἀλλ´ εἰπεῖν αὐτόν—ἐν τῇ κάτω γὰρ αὐτοῦ τὸν ἰατρὸν Ἐρυξί– 20202 Symp.185.d.2 : μαχον κατακεῖσθαι—"Ὦ Ἐρυξίμαχε, δίκαιος εἶ ἢ παῦσαί 20203 Symp.185.d.3 : με τῆς λυγγὸς ἢ λέγειν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν ἐγὼ παύσωμαι." 20204 Symp.185.d.4 : καὶ τὸν Ἐρυξίμαχον εἰπεῖν "Ἀλλὰ ποιήσω ἀμφότερα ταῦτα· 20205 Symp.185.d.5 : ἐγὼ μὲν γὰρ ἐρῶ ἐν τῷ σῷ μέρει, σὺ δ´ ἐπειδὰν παύσῃ, ἐν 20206 Symp.185.d.6 : τῷ ἐμῷ. ἐν ᾧ δ´ ἂν ἐγὼ λέγω, ἐὰν μέν σοι ἐθέλῃ ἀπνευστὶ 20207 Symp.185.d.7 : ἔχοντι πολὺν χρόνον παύεσθαι ἡ λύγξ· εἰ δὲ μή, ὕδατι 20208 Symp.185.e.1 : ἀνακογχυλίασον. εἰ δ´ ἄρα πάνυ ἰσχυρά ἐστιν, ἀναλαβών 20209 Symp.185.e.2 : τι τοιοῦτον οἵῳ κινήσαις ἂν τὴν ῥῖνα, πτάρε· καὶ ἐὰν τοῦτο 20210 Symp.185.e.3 : ποιήσῃς ἅπαξ ἢ δίς, καὶ εἰ πάνυ ἰσχυρά ἐστι, παύσεται." 20211 Symp.185.e.4 : "Οὐκ ἂν φθάνοις λέγων," φάναι τὸν Ἀριστοφάνη· "ἐγὼ 20212 Symp.185.e.5 : δὲ ταῦτα ποιήσω." 20213 Symp.185.e.5 : 20214 Symp.185.e.6 : Εἰπεῖν δὴ τὸν Ἐρυξίμαχον, Δοκεῖ τοίνυν μοι ἀναγκαῖον 20215 Symp.185.e.7 : εἶναι, ἐπειδὴ Παυσανίας ὁρμήσας ἐπὶ τὸν λόγον καλῶς οὐχ 20216 Symp.186.a.1 : ἱκανῶς ἀπετέλεσε, δεῖν ἐμὲ πειρᾶσθαι τέλος ἐπιθεῖναι τῷ 20217 Symp.186.a.2 : λόγῳ. τὸ μὲν γὰρ διπλοῦν εἶναι τὸν Ἔρωτα δοκεῖ μοι 20218 Symp.186.a.3 : καλῶς διελέσθαι· ὅτι δὲ οὐ μόνον ἐστὶν ἐπὶ ταῖς ψυχαῖς 20219 Symp.186.a.4 : τῶν ἀνθρώπων πρὸς τοὺς καλοὺς ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλλα πολλὰ 20220 Symp.186.a.5 : καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις, τοῖς τε σώμασι τῶν πάντων ζῴων καὶ 20221 Symp.186.a.6 : τοῖς ἐν τῇ γῇ φυομένοις καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐν πᾶσι τοῖς 20222 Symp.186.a.7 : οὖσι, καθεωρακέναι μοι δοκῶ ἐκ τῆς ἰατρικῆς, τῆς ἡμετέρας 20223 Symp.186.b.1 : τέχνης, ὡς μέγας καὶ θαυμαστὸς καὶ ἐπὶ πᾶν ὁ θεὸς τείνει 20224 Symp.186.b.2 : καὶ κατ´ ἀνθρώπινα καὶ κατὰ θεῖα πράγματα. ἄρξομαι δὲ 20225 Symp.186.b.3 : ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς λέγων, ἵνα καὶ πρεσβεύωμεν τὴν τέχνην. 20226 Symp.186.b.4 : ἡ γὰρ φύσις τῶν σωμάτων τὸν διπλοῦν Ἔρωτα τοῦτον ἔχει· 20227 Symp.186.b.5 : τὸ γὰρ ὑγιὲς τοῦ σώματος καὶ τὸ νοσοῦν ὁμολογουμένως 20228 Symp.186.b.6 : ἕτερόν τε καὶ ἀνόμοιόν ἐστι, τὸ δὲ ἀνόμοιον ἀνομοίων ἐπι– 20229 Symp.186.b.7 : θυμεῖ καὶ ἐρᾷ. ἄλλος μὲν οὖν ὁ ἐπὶ τῷ ὑγιεινῷ ἔρως, ἄλλος 20230 Symp.186.b.8 : δὲ ὁ ἐπὶ τῷ νοσώδει. ἔστιν δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας 20231 Symp.186.b.9 : ἔλεγεν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς καλὸν χαρίζεσθαι τῶν ἀνθρώπων, 20232 Symp.186.c.1 : τοῖς δ´ ἀκολάστοις αἰσχρόν, οὕτω καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς σώμασιν 20233 Symp.186.c.2 : τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἑκάστου τοῦ σώματος καὶ ὑγιεινοῖς καλὸν 20234 Symp.186.c.3 : χαρίζεσθαι καὶ δεῖ, καὶ τοῦτό ἐστιν ᾧ ὄνομα τὸ ἰατρικόν, 20235 Symp.186.c.4 : τοῖς δὲ κακοῖς καὶ νοσώδεσιν αἰσχρόν τε καὶ δεῖ ἀχαριστεῖν, 20236 Symp.186.c.5 : εἰ μέλλει τις τεχνικὸς εἶναι. ἔστι γὰρ ἰατρική, ὡς ἐν 20237 Symp.186.c.6 : κεφαλαίῳ εἰπεῖν, ἐπιστήμη τῶν τοῦ σώματος ἐρωτικῶν πρὸς 20238 Symp.186.c.7 : πλησμονὴν καὶ κένωσιν, καὶ ὁ διαγιγνώσκων ἐν τούτοις τὸν 20239 Symp.186.d.1 : καλόν τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα, οὗτός ἐστιν ὁ ἰατρικώτατος, 20240 Symp.186.d.2 : καὶ ὁ μεταβάλλειν ποιῶν, ὥστε ἀντὶ τοῦ ἑτέρου ἔρωτος τὸν 20241 Symp.186.d.3 : ἕτερον κτᾶσθαι, καὶ οἷς μὴ ἔνεστιν ἔρως, δεῖ δ´ ἐγγενέσθαι, 20242 Symp.186.d.4 : ἐπιστάμενος ἐμποιῆσαι καὶ ἐνόντα ἐξελεῖν, ἀγαθὸς ἂν εἴη 20243 Symp.186.d.5 : δημιουργός. δεῖ γὰρ δὴ τὰ ἔχθιστα ὄντα ἐν τῷ σώματι 20244 Symp.186.d.6 : φίλα οἷόν τ´ εἶναι ποιεῖν καὶ ἐρᾶν ἀλλήλων. ἔστι δὲ ἔχθιστα 20245 Symp.186.d.7 : τὰ ἐναντιώτατα, ψυχρὸν θερμῷ, πικρὸν γλυκεῖ, ξηρὸν ὑγρῷ, 20246 Symp.186.e.1 : πάντα τὰ τοιαῦτα· τούτοις ἐπιστηθεὶς ἔρωτα ἐμποιῆσαι καὶ 20247 Symp.186.e.2 : ὁμόνοιαν ὁ ἡμέτερος πρόγονος Ἀσκληπιός, ὥς φασιν οἵδε οἱ 20248 Symp.186.e.3 : ποιηταὶ καὶ ἐγὼ πείθομαι, συνέστησεν τὴν ἡμετέραν τέχνην. 20249 Symp.186.e.4 : ἥ τε οὖν ἰατρική, ὥσπερ λέγω, πᾶσα διὰ τοῦ θεοῦ τούτου 20250 Symp.187.a.1 : κυβερνᾶται, ὡσαύτως δὲ καὶ γυμναστικὴ καὶ γεωργία· μουσικὴ 20251 Symp.187.a.2 : δὲ καὶ παντὶ κατάδηλος τῷ καὶ σμικρὸν προσέχοντι τὸν νοῦν 20252 Symp.187.a.3 : ὅτι κατὰ ταὐτὰ ἔχει τούτοις, ὥσπερ ἴσως καὶ Ἡράκλειτος 20253 Symp.187.a.4 : βούλεται λέγειν, ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ καλῶς λέγει. τὸ 20254 Symp.187.a.5 : ἓν γάρ φησι "διαφερόμενον αὐτὸ αὑτῷ συμφέρεσθαι," 20255 Symp.187.a.6 : "ὥσπερ ἁρμονίαν τόξου τε καὶ λύρας." ἔστι δὲ πολλὴ 20256 Symp.187.a.7 : ἀλογία ἁρμονίαν φάναι διαφέρεσθαι ἢ ἐκ διαφερομένων ἔτι 20257 Symp.187.a.8 : εἶναι. ἀλλὰ ἴσως τόδε ἐβούλετο λέγειν, ὅτι ἐκ διαφερομένων 20258 Symp.187.b.1 : πρότερον τοῦ ὀξέος καὶ βαρέος, ἔπειτα ὕστερον ὁμολογη– 20259 Symp.187.b.2 : σάντων γέγονεν ὑπὸ τῆς μουσικῆς τέχνης. οὐ γὰρ δήπου 20260 Symp.187.b.3 : ἐκ διαφερομένων γε ἔτι τοῦ ὀξέος καὶ βαρέος ἁρμονία ἂν 20261 Symp.187.b.4 : εἴη· ἡ γὰρ ἁρμονία συμφωνία ἐστίν, συμφωνία δὲ ὁμολογία 20262 Symp.187.b.5 : τις—ὁμολογίαν δὲ ἐκ διαφερομένων, ἕως ἂν διαφέρωνται, 20263 Symp.187.b.6 : ἀδύνατον εἶναι· διαφερόμενον δὲ αὖ καὶ μὴ ὁμολογοῦν ἀδύ– 20264 Symp.187.b.7 : νατον ἁρμόσαι—ὥσπερ γε καὶ ὁ ῥυθμὸς ἐκ τοῦ ταχέος καὶ 20265 Symp.187.c.1 : βραδέος, ἐκ διενηνεγμένων πρότερον, ὕστερον δὲ ὁμολογη– 20266 Symp.187.c.2 : σάντων γέγονε. τὴν δὲ ὁμολογίαν πᾶσι τούτοις, ὥσπερ 20267 Symp.187.c.3 : ἐκεῖ ἡ ἰατρική, ἐνταῦθα ἡ μουσικὴ ἐντίθησιν, ἔρωτα καὶ 20268 Symp.187.c.4 : ὁμόνοιαν ἀλλήλων ἐμποιήσασα· καὶ ἔστιν αὖ μουσικὴ περὶ 20269 Symp.187.c.5 : ἁρμονίαν καὶ ῥυθμὸν ἐρωτικῶν ἐπιστήμη. καὶ ἐν μέν γε 20270 Symp.187.c.6 : αὐτῇ τῇ συστάσει ἁρμονίας τε καὶ ῥυθμοῦ οὐδὲν χαλεπὸν τὰ 20271 Symp.187.c.7 : ἐρωτικὰ διαγιγνώσκειν, οὐδὲ ὁ διπλοῦς ἔρως ἐνταῦθά πω 20272 Symp.187.c.8 : ἔστιν· ἀλλ´ ἐπειδὰν δέῃ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους καταχρῆσθαι 20273 Symp.187.d.1 : ῥυθμῷ τε καὶ ἁρμονίᾳ ἢ ποιοῦντα, ὃ δὴ μελοποιίαν καλοῦσιν, 20274 Symp.187.d.2 : ἢ χρώμενον ὀρθῶς τοῖς πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις, 20275 Symp.187.d.3 : ὃ δὴ παιδεία ἐκλήθη, ἐνταῦθα δὴ καὶ χαλεπὸν καὶ ἀγαθοῦ 20276 Symp.187.d.4 : δημιουργοῦ δεῖ. πάλιν γὰρ ἥκει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι τοῖς μὲν 20277 Symp.187.d.5 : κοσμίοις τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὡς ἂν κοσμιώτεροι γίγνοιντο 20278 Symp.187.d.6 : οἱ μήπω ὄντες, δεῖ χαρίζεσθαι καὶ φυλάττειν τὸν τούτων 20279 Symp.187.d.7 : ἔρωτα, καὶ οὗτός ἐστιν ὁ καλός, ὁ οὐράνιος, ὁ τῆς Οὐρανίας 20280 Symp.187.e.1 : μούσης Ἔρως· ὁ δὲ Πολυμνίας ὁ πάνδημος, ὃν δεῖ εὐλαβού– 20281 Symp.187.e.2 : μενον προσφέρειν οἷς ἂν προσφέρῃ, ὅπως ἂν τὴν μὲν ἡδονὴν 20282 Symp.187.e.3 : αὐτοῦ καρπώσηται, ἀκολασίαν δὲ μηδεμίαν ἐμποιήσῃ, ὥσπερ 20283 Symp.187.e.4 : ἐν τῇ ἡμετέρᾳ τέχνῃ μέγα ἔργον ταῖς περὶ τὴν ὀψοποιικὴν 20284 Symp.187.e.5 : τέχνην ἐπιθυμίαις καλῶς χρῆσθαι, ὥστ´ ἄνευ νόσου τὴν 20285 Symp.187.e.6 : ἡδονὴν καρπώσασθαι. καὶ ἐν μουσικῇ δὴ καὶ ἐν ἰατρικῇ 20286 Symp.187.e.7 : καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, 20287 Symp.187.e.8 : καθ´ ὅσον παρείκει, φυλακτέον ἑκάτερον τὸν Ἔρωτα· ἔνεστον 20288 Symp.188.a.1 : γάρ. ἐπεὶ καὶ ἡ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ σύστασις μεστή 20289 Symp.188.a.2 : ἐστιν ἀμφοτέρων τούτων, καὶ ἐπειδὰν μὲν πρὸς ἄλληλα τοῦ 20290 Symp.188.a.3 : κοσμίου τύχῃ ἔρωτος ἃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, τά τε θερμὰ καὶ 20291 Symp.188.a.4 : τὰ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά, καὶ ἁρμονίαν καὶ κρᾶσιν λάβῃ 20292 Symp.188.a.5 : σώφρονα, ἥκει φέροντα εὐετηρίαν τε καὶ ὑγίειαν ἀνθρώποις 20293 Symp.188.a.6 : καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε καὶ φυτοῖς, καὶ οὐδὲν ἠδίκησεν· 20294 Symp.188.a.7 : ὅταν δὲ ὁ μετὰ τῆς ὕβρεως Ἔρως ἐγκρατέστερος περὶ τὰς 20295 Symp.188.a.8 : τοῦ ἐνιαυτοῦ ὥρας γένηται, διέφθειρέν τε πολλὰ καὶ ἠδίκησεν. 20296 Symp.188.b.1 : οἵ τε γὰρ λοιμοὶ φιλοῦσι γίγνεσθαι ἐκ τῶν τοιούτων καὶ 20297 Symp.188.b.2 : ἄλλα ἀνόμοια πολλὰ νοσήματα καὶ τοῖς θηρίοις καὶ τοῖς 20298 Symp.188.b.3 : φυτοῖς· καὶ γὰρ πάχναι καὶ χάλαζαι καὶ ἐρυσῖβαι ἐκ 20299 Symp.188.b.4 : πλεονεξίας καὶ ἀκοσμίας περὶ ἄλληλα τῶν τοιούτων γίγνεται 20300 Symp.188.b.5 : ἐρωτικῶν, ὧν ἐπιστήμη περὶ ἄστρων τε φορὰς καὶ ἐνιαυτῶν 20301 Symp.188.b.6 : ὥρας ἀστρονομία καλεῖται. ἔτι τοίνυν καὶ αἱ θυσίαι πᾶσαι 20302 Symp.188.b.7 : καὶ οἷς μαντικὴ ἐπιστατεῖ—ταῦτα δ´ ἐστὶν ἡ περὶ θεούς τε 20303 Symp.188.c.1 : καὶ ἀνθρώπους πρὸς ἀλλήλους κοινωνία—οὐ περὶ ἄλλο τί 20304 Symp.188.c.2 : ἐστιν ἢ περὶ Ἔρωτος φυλακήν τε καὶ ἴασιν. πᾶσα γὰρ 20305 Symp.188.c.3 : ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσθαι ἐὰν μή τις τῷ κοσμίῳ Ἔρωτι 20306 Symp.188.c.4 : χαρίζηται μηδὲ τιμᾷ τε αὐτὸν καὶ πρεσβεύῃ ἐν παντὶ ἔργῳ, 20307 Symp.188.c.5 : ἀλλὰ τὸν ἕτερον, καὶ περὶ γονέας καὶ ζῶντας καὶ τετελευ– 20308 Symp.188.c.6 : τηκότας καὶ περὶ θεούς· ἃ δὴ προστέτακται τῇ μαντικῇ 20309 Symp.188.c.7 : ἐπισκοπεῖν τοὺς ἐρῶντας καὶ ἰατρεύειν, καὶ ἔστιν αὖ ἡ 20310 Symp.188.d.1 : μαντικὴ φιλίας θεῶν καὶ ἀνθρώπων δημιουργὸς τῷ ἐπί– 20311 Symp.188.d.2 : στασθαι τὰ κατὰ ἀνθρώπους ἐρωτικά, ὅσα τείνει πρὸς θέμιν 20312 Symp.188.d.3 : καὶ εὐσέβειαν. 20313 Symp.188.d.4 : Οὕτω πολλὴν καὶ μεγάλην, μᾶλλον δὲ πᾶσαν δύναμιν ἔχει 20314 Symp.188.d.5 : συλλήβδην μὲν ὁ πᾶς Ἔρως, ὁ δὲ περὶ τἀγαθὰ μετὰ σωφρο– 20315 Symp.188.d.6 : σύνης καὶ δικαιοσύνης ἀποτελούμενος καὶ παρ´ ἡμῖν καὶ 20316 Symp.188.d.7 : παρὰ θεοῖς, οὗτος τὴν μεγίστην δύναμιν ἔχει καὶ πᾶσαν ἡμῖν 20317 Symp.188.d.8 : εὐδαιμονίαν παρασκευάζει καὶ ἀλλήλοις δυναμένους ὁμιλεῖν 20318 Symp.188.d.9 : καὶ φίλους εἶναι καὶ τοῖς κρείττοσιν ἡμῶν θεοῖς. ἴσως μὲν 20319 Symp.188.e.1 : οὖν καὶ ἐγὼ τὸν Ἔρωτα ἐπαινῶν πολλὰ παραλείπω, οὐ μέντοι 20320 Symp.188.e.2 : ἑκών γε. ἀλλ´ εἴ τι ἐξέλιπον, σὸν ἔργον, ὦ Ἀριστόφανες, 20321 Symp.188.e.3 : ἀναπληρῶσαι· ἢ εἴ πως ἄλλως ἐν νῷ ἔχεις ἐγκωμιάζειν τὸν 20322 Symp.188.e.4 : θεόν, ἐγκωμίαζε, ἐπειδὴ καὶ τῆς λυγγὸς πέπαυσαι. 20323 Symp.188.e.4 : 20324 Symp.189.a.1 : Ἐκδεξάμενον οὖν ἔφη εἰπεῖν τὸν Ἀριστοφάνη ὅτι Καὶ 20325 Symp.189.a.2 : μάλ´ ἐπαύσατο, οὐ μέντοι πρίν γε τὸν πταρμὸν προσενεχθῆναι 20326 Symp.189.a.3 : αὐτῇ, ὥστε με θαυμάζειν εἰ τὸ κόσμιον τοῦ σώματος ἐπι– 20327 Symp.189.a.4 : θυμεῖ τοιούτων ψόφων καὶ γαργαλισμῶν, οἷον καὶ ὁ πταρμός 20328 Symp.189.a.5 : ἐστιν· πάνυ γὰρ εὐθὺς ἐπαύσατο, ἐπειδὴ αὐτῷ τὸν πταρμὸν 20329 Symp.189.a.6 : προσήνεγκα. 20330 Symp.189.a.7 : Καὶ τὸν Ἐρυξίμαχον, Ὠγαθέ, φάναι, Ἀριστόφανες, ὅρα 20331 Symp.189.a.8 : τί ποιεῖς. γελωτοποιεῖς μέλλων λέγειν, καὶ φύλακά με τοῦ 20332 Symp.189.b.1 : λόγου ἀναγκάζεις γίγνεσθαι τοῦ σεαυτοῦ, ἐάν τι γελοῖον 20333 Symp.189.b.2 : εἴπῃς, ἐξόν σοι ἐν εἰρήνῃ λέγειν. 20334 Symp.189.b.3 : Καὶ τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν Εὖ λέγεις, ὦ 20335 Symp.189.b.4 : Ἐρυξίμαχε, καί μοι ἔστω ἄρρητα τὰ εἰρημένα. ἀλλὰ μή με 20336 Symp.189.b.5 : φύλαττε, ὡς ἐγὼ φοβοῦμαι περὶ τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι, 20337 Symp.189.b.6 : οὔ τι μὴ γελοῖα εἴπω—τοῦτο μὲν γὰρ ἂν κέρδος εἴη καὶ τῆς 20338 Symp.189.b.7 : ἡμετέρας μούσης ἐπιχώριον—ἀλλὰ μὴ καταγέλαστα. 20339 Symp.189.b.8 : Βαλών γε, φάναι, ὦ Ἀριστόφανες, οἴει ἐκφεύξεσθαι· 20340 Symp.189.b.9 : ἀλλὰ πρόσεχε τὸν νοῦν καὶ οὕτως λέγε ὡς δώσων λόγον. 20341 Symp.189.c.1 : ἴσως μέντοι, ἂν δόξῃ μοι, ἀφήσω σε. 20342 Symp.189.c.1 : 20343 Symp.189.c.2 : Καὶ μήν, ὦ Ἐρυξίμαχε, εἰπεῖν τὸν Ἀριστοφάνη, ἄλλῃ 20344 Symp.189.c.3 : γέ πῃ ἐν νῷ ἔχω λέγειν ἢ ᾗ σύ τε καὶ Παυσανίας εἰπέτην. 20345 Symp.189.c.4 : ἐμοὶ γὰρ δοκοῦσιν ἅνθρωποι παντάπασι τὴν τοῦ ἔρωτος 20346 Symp.189.c.5 : δύναμιν οὐκ ᾐσθῆσθαι, ἐπεὶ αἰσθανόμενοί γε μέγιστ´ ἂν 20347 Symp.189.c.6 : αὐτοῦ ἱερὰ κατασκευάσαι καὶ βωμούς, καὶ θυσίας ἂν ποιεῖν 20348 Symp.189.c.7 : μεγίστας, οὐχ ὥσπερ νῦν τούτων οὐδὲν γίγνεται περὶ αὐτόν, 20349 Symp.189.c.8 : δέον πάντων μάλιστα γίγνεσθαι. ἔστι γὰρ θεῶν φιλαν– 20350 Symp.189.d.1 : θρωπότατος, ἐπίκουρός τε ὢν τῶν ἀνθρώπων καὶ ἰατρὸς 20351 Symp.189.d.2 : τούτων ὧν ἰαθέντων μεγίστη εὐδαιμονία ἂν τῷ ἀνθρωπείῳ 20352 Symp.189.d.3 : γένει εἴη. ἐγὼ οὖν πειράσομαι ὑμῖν εἰσηγήσασθαι τὴν 20353 Symp.189.d.4 : δύναμιν αὐτοῦ, ὑμεῖς δὲ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι ἔσεσθε. 20354 Symp.189.d.5 : δεῖ δὲ πρῶτον ὑμᾶς μαθεῖν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ τὰ 20355 Symp.189.d.6 : παθήματα αὐτῆς. ἡ γὰρ πάλαι ἡμῶν φύσις οὐχ αὑτὴ ἦν 20356 Symp.189.d.7 : ἥπερ νῦν, ἀλλ´ ἀλλοία. πρῶτον μὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη 20357 Symp.189.d.8 : τὰ τῶν ἀνθρώπων, οὐχ ὥσπερ νῦν δύο, ἄρρεν καὶ θῆλυ, 20358 Symp.189.e.1 : ἀλλὰ καὶ τρίτον προσῆν κοινὸν ὂν ἀμφοτέρων τούτων, οὗ 20359 Symp.189.e.2 : νῦν ὄνομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον γὰρ ἓν 20360 Symp.189.e.3 : τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ ἀμφοτέρων κοινὸν τοῦ 20361 Symp.189.e.4 : τε ἄρρενος καὶ θήλεος, νῦν δὲ οὐκ ἔστιν ἀλλ´ ἢ ἐν ὀνείδει 20362 Symp.189.e.5 : ὄνομα κείμενον. ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ 20363 Symp.189.e.6 : εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας 20364 Symp.189.e.7 : δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα 20365 Symp.190.a.1 : δύ´ ἐπ´ αὐχένι κυκλοτερεῖ, ὅμοια πάντῃ· κεφαλὴν δ´ ἐπ´ 20366 Symp.190.a.2 : ἀμφοτέροις τοῖς προσώποις ἐναντίοις κειμένοις μίαν, καὶ 20367 Symp.190.a.3 : ὦτα τέτταρα, καὶ αἰδοῖα δύο, καὶ τἆλλα πάντα ὡς ἀπὸ 20368 Symp.190.a.4 : τούτων ἄν τις εἰκάσειεν. ἐπορεύετο δὲ καὶ ὀρθὸν ὥσπερ 20369 Symp.190.a.5 : νῦν, ὁποτέρωσε βουληθείη· καὶ ὁπότε ταχὺ ὁρμήσειεν θεῖν, 20370 Symp.190.a.6 : ὥσπερ οἱ κυβιστῶντες καὶ εἰς ὀρθὸν τὰ σκέλη περιφερό– 20371 Symp.190.a.7 : μενοι κυβιστῶσι κύκλῳ, ὀκτὼ τότε οὖσι τοῖς μέλεσιν 20372 Symp.190.a.8 : ἀπερειδόμενοι ταχὺ ἐφέροντο κύκλῳ. ἦν δὲ διὰ ταῦτα τρία 20373 Symp.190.b.1 : τὰ γένη καὶ τοιαῦτα, ὅτι τὸ μὲν ἄρρεν ἦν τοῦ ἡλίου τὴν 20374 Symp.190.b.2 : ἀρχὴν ἔκγονον, τὸ δὲ θῆλυ τῆς γῆς, τὸ δὲ ἀμφοτέρων μετέχον 20375 Symp.190.b.3 : τῆς σελήνης, ὅτι καὶ ἡ σελήνη ἀμφοτέρων μετέχει· περιφερῆ 20376 Symp.190.b.4 : δὲ δὴ ἦν καὶ αὐτὰ καὶ ἡ πορεία αὐτῶν διὰ τὸ τοῖς γονεῦσιν 20377 Symp.190.b.5 : ὅμοια εἶναι. ἦν οὖν τὴν ἰσχὺν δεινὰ καὶ τὴν ῥώμην, καὶ 20378 Symp.190.b.6 : τὰ φρονήματα μεγάλα εἶχον, ἐπεχείρησαν δὲ τοῖς θεοῖς, 20379 Symp.190.b.7 : καὶ ὃ λέγει Ὅμηρος περὶ Ἐφιάλτου τε καὶ Ὤτου, περὶ 20380 Symp.190.b.8 : ἐκείνων λέγεται, τὸ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνάβασιν ἐπιχειρεῖν 20381 Symp.190.c.1 : ποιεῖν, ὡς ἐπιθησομένων τοῖς θεοῖς. ὁ οὖν Ζεὺς καὶ οἱ 20382 Symp.190.c.2 : ἄλλοι θεοὶ ἐβουλεύοντο ὅτι χρὴ αὐτοὺς ποιῆσαι, καὶ ἠπό– 20383 Symp.190.c.3 : ρουν· οὔτε γὰρ ὅπως ἀποκτείναιεν εἶχον καὶ ὥσπερ τοὺς 20384 Symp.190.c.4 : γίγαντας κεραυνώσαντες τὸ γένος ἀφανίσαιεν—αἱ τιμαὶ 20385 Symp.190.c.5 : γὰρ αὐτοῖς καὶ ἱερὰ τὰ παρὰ τῶν ἀνθρώπων ἠφανίζετο— 20386 Symp.190.c.6 : οὔτε ὅπως ἐῷεν ἀσελγαίνειν. μόγις δὴ ὁ Ζεὺς ἐννοήσας 20387 Symp.190.c.7 : λέγει ὅτι "Δοκῶ μοι," ἔφη, "ἔχειν μηχανήν, ὡς ἂν εἶέν 20388 Symp.190.c.8 : τε ἅνθρωποι καὶ παύσαιντο τῆς ἀκολασίας ἀσθενέστεροι 20389 Symp.190.d.1 : γενόμενοι. νῦν μὲν γὰρ αὐτούς, ἔφη, διατεμῶ δίχα ἕκαστον, 20390 Symp.190.d.2 : καὶ ἅμα μὲν ἀσθενέστεροι ἔσονται, ἅμα δὲ χρησιμώτεροι 20391 Symp.190.d.3 : ἡμῖν διὰ τὸ πλείους τὸν ἀριθμὸν γεγονέναι· καὶ βαδιοῦνται 20392 Symp.190.d.4 : ὀρθοὶ ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν. ἐὰν δ´ ἔτι δοκῶσιν ἀσελγαίνειν 20393 Symp.190.d.5 : καὶ μὴ ´θέλωσιν ἡσυχίαν ἄγειν, πάλιν αὖ, ἔφη, τεμῶ δίχα, 20394 Symp.190.d.6 : ὥστ´ ἐφ´ ἑνὸς πορεύσονται σκέλους ἀσκωλιάζοντες." ταῦτα 20395 Symp.190.d.7 : εἰπὼν ἔτεμνε τοὺς ἀνθρώπους δίχα, ὥσπερ οἱ τὰ ὄα τέμ– 20396 Symp.190.e.1 : νοντες καὶ μέλλοντες ταριχεύειν, ἢ ὥσπερ οἱ τὰ ᾠὰ ταῖς 20397 Symp.190.e.2 : θριξίν· ὅντινα δὲ τέμοι, τὸν Ἀπόλλω ἐκέλευεν τό τε 20398 Symp.190.e.3 : πρόσωπον μεταστρέφειν καὶ τὸ τοῦ αὐχένος ἥμισυ πρὸς 20399 Symp.190.e.4 : τὴν τομήν, ἵνα θεώμενος τὴν αὑτοῦ τμῆσιν κοσμιώτερος 20400 Symp.190.e.5 : εἴη ὁ ἄνθρωπος, καὶ τἆλλα ἰᾶσθαι ἐκέλευεν. ὁ δὲ τό τε 20401 Symp.190.e.6 : πρόσωπον μετέστρεφε, καὶ συνέλκων πανταχόθεν τὸ δέρμα 20402 Symp.190.e.7 : ἐπὶ τὴν γαστέρα νῦν καλουμένην, ὥσπερ τὰ σύσπαστα 20403 Symp.190.e.8 : βαλλάντια, ἓν στόμα ποιῶν ἀπέδει κατὰ μέσην τὴν γαστέρα, 20404 Symp.190.e.9 : ὃ δὴ τὸν ὀμφαλὸν καλοῦσι. καὶ τὰς μὲν ἄλλας ῥυτίδας 20405 Symp.191.a.1 : τὰς πολλὰς ἐξελέαινε καὶ τὰ στήθη διήρθρου, ἔχων τι 20406 Symp.191.a.2 : τοιοῦτον ὄργανον οἷον οἱ σκυτοτόμοι περὶ τὸν καλάποδα 20407 Symp.191.a.3 : λεαίνοντες τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας· ὀλίγας δὲ κατέλιπε, 20408 Symp.191.a.4 : τὰς περὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα καὶ τὸν ὀμφαλόν, μνημεῖον 20409 Symp.191.a.5 : εἶναι τοῦ παλαιοῦ πάθους. ἐπειδὴ οὖν ἡ φύσις δίχα 20410 Symp.191.a.6 : ἐτμήθη, ποθοῦν ἕκαστον τὸ ἥμισυ τὸ αὑτοῦ συνῄει, καὶ 20411 Symp.191.a.7 : περιβάλλοντες τὰς χεῖρας καὶ συμπλεκόμενοι ἀλλήλοις, 20412 Symp.191.a.8 : ἐπιθυμοῦντες συμφῦναι, ἀπέθνῃσκον ὑπὸ λιμοῦ καὶ τῆς 20413 Symp.191.b.1 : ἄλλης ἀργίας διὰ τὸ μηδὲν ἐθέλειν χωρὶς ἀλλήλων ποιεῖν. 20414 Symp.191.b.2 : καὶ ὁπότε τι ἀποθάνοι τῶν ἡμίσεων, τὸ δὲ λειφθείη, τὸ 20415 Symp.191.b.3 : λειφθὲν ἄλλο ἐζήτει καὶ συνεπλέκετο, εἴτε γυναικὸς τῆς 20416 Symp.191.b.4 : ὅλης ἐντύχοι ἡμίσει—ὃ δὴ νῦν γυναῖκα καλοῦμεν—εἴτε 20417 Symp.191.b.5 : ἀνδρός· καὶ οὕτως ἀπώλλυντο. ἐλεήσας δὲ ὁ Ζεὺς ἄλλην 20418 Symp.191.b.6 : μηχανὴν πορίζεται, καὶ μετατίθησιν αὐτῶν τὰ αἰδοῖα εἰς 20419 Symp.191.b.7 : τὸ πρόσθεν—τέως γὰρ καὶ ταῦτα ἐκτὸς εἶχον, καὶ ἐγέννων 20420 Symp.191.c.1 : καὶ ἔτικτον οὐκ εἰς ἀλλήλους ἀλλ´ εἰς γῆν, ὥσπερ οἱ τέτ– 20421 Symp.191.c.2 : τιγες—μετέθηκέ τε οὖν οὕτω αὐτῶν εἰς τὸ πρόσθεν καὶ 20422 Symp.191.c.3 : διὰ τούτων τὴν γένεσιν ἐν ἀλλήλοις ἐποίησεν, διὰ τοῦ 20423 Symp.191.c.4 : ἄρρενος ἐν τῷ θήλει, τῶνδε ἕνεκα, ἵνα ἐν τῇ συμπλοκῇ 20424 Symp.191.c.5 : ἅμα μὲν εἰ ἀνὴρ γυναικὶ ἐντύχοι, γεννῷεν καὶ γίγνοιτο τὸ 20425 Symp.191.c.6 : γένος, ἅμα δ´ εἰ καὶ ἄρρην ἄρρενι, πλησμονὴ γοῦν γίγνοιτο 20426 Symp.191.c.7 : τῆς συνουσίας καὶ διαπαύοιντο καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα τρέποιντο 20427 Symp.191.c.8 : καὶ τοῦ ἄλλου βίου ἐπιμελοῖντο. ἔστι δὴ οὖν ἐκ τόσου 20428 Symp.191.d.1 : ὁ ἔρως ἔμφυτος ἀλλήλων τοῖς ἀνθρώποις καὶ τῆς ἀρχαίας 20429 Symp.191.d.2 : φύσεως συναγωγεὺς καὶ ἐπιχειρῶν ποιῆσαι ἓν ἐκ δυοῖν καὶ 20430 Symp.191.d.3 : ἰάσασθαι τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην. ἕκαστος οὖν ἡμῶν 20431 Symp.191.d.4 : ἐστιν ἀνθρώπου σύμβολον, ἅτε τετμημένος ὥσπερ αἱ ψῆτται, 20432 Symp.191.d.5 : ἐξ ἑνὸς δύο· ζητεῖ δὴ ἀεὶ τὸ αὑτοῦ ἕκαστος σύμβολον. 20433 Symp.191.d.6 : ὅσοι μὲν οὖν τῶν ἀνδρῶν τοῦ κοινοῦ τμῆμά εἰσιν, ὃ δὴ 20434 Symp.191.d.7 : τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογύναικές τέ εἰσι καὶ οἱ 20435 Symp.191.d.8 : πολλοὶ τῶν μοιχῶν ἐκ τούτου τοῦ γένους γεγόνασιν, καὶ 20436 Symp.191.e.1 : ὅσαι αὖ γυναῖκες φίλανδροί τε καὶ μοιχεύτριαι ἐκ τούτου 20437 Symp.191.e.2 : τοῦ γένους γίγνονται. ὅσαι δὲ τῶν γυναικῶν γυναικὸς 20438 Symp.191.e.3 : τμῆμά εἰσιν, οὐ πάνυ αὗται τοῖς ἀνδράσι τὸν νοῦν προσ– 20439 Symp.191.e.4 : έχουσιν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς τὰς γυναῖκας τετραμμέναι 20440 Symp.191.e.5 : εἰσί, καὶ αἱ ἑταιρίστριαι ἐκ τούτου τοῦ γένους γίγνονται. 20441 Symp.191.e.6 : ὅσοι δὲ ἄρρενος τμῆμά εἰσι, τὰ ἄρρενα διώκουσι, καὶ τέως 20442 Symp.191.e.7 : μὲν ἂν παῖδες ὦσιν, ἅτε τεμάχια ὄντα τοῦ ἄρρενος, φιλοῦσι 20443 Symp.191.e.8 : τοὺς ἄνδρας καὶ χαίρουσι συγκατακείμενοι καὶ συμπεπλε– 20444 Symp.192.a.1 : γμένοι τοῖς ἀνδράσι, καί εἰσιν οὗτοι βέλτιστοι τῶν παίδων 20445 Symp.192.a.2 : καὶ μειρακίων, ἅτε ἀνδρειότατοι ὄντες φύσει. φασὶ δὲ δή 20446 Symp.192.a.3 : τινες αὐτοὺς ἀναισχύντους εἶναι, ψευδόμενοι· οὐ γὰρ ὑπ´ 20447 Symp.192.a.4 : ἀναισχυντίας τοῦτο δρῶσιν ἀλλ´ ὑπὸ θάρρους καὶ ἀνδρείας 20448 Symp.192.a.5 : καὶ ἀρρενωπίας, τὸ ὅμοιον αὐτοῖς ἀσπαζόμενοι. μέγα δὲ 20449 Symp.192.a.6 : τεκμήριον· καὶ γὰρ τελεωθέντες μόνοι ἀποβαίνουσιν εἰς 20450 Symp.192.a.7 : τὰ πολιτικὰ ἄνδρες οἱ τοιοῦτοι. ἐπειδὰν δὲ ἀνδρωθῶσι, 20451 Symp.192.b.1 : παιδεραστοῦσι καὶ πρὸς γάμους καὶ παιδοποιίας οὐ προσ– 20452 Symp.192.b.2 : έχουσι τὸν νοῦν φύσει, ἀλλ´ ὑπὸ τοῦ νόμου ἀναγκάζονται· 20453 Symp.192.b.3 : ἀλλ´ ἐξαρκεῖ αὐτοῖς μετ´ ἀλλήλων καταζῆν ἀγάμοις. πάντως 20454 Symp.192.b.4 : μὲν οὖν ὁ τοιοῦτος παιδεραστής τε καὶ φιλεραστὴς γίγνεται, 20455 Symp.192.b.5 : ἀεὶ τὸ συγγενὲς ἀσπαζόμενος. ὅταν μὲν οὖν καὶ αὐτῷ 20456 Symp.192.b.6 : ἐκείνῳ ἐντύχῃ τῷ αὑτοῦ ἡμίσει καὶ ὁ παιδεραστὴς καὶ 20457 Symp.192.b.7 : ἄλλος πᾶς, τότε καὶ θαυμαστὰ ἐκπλήττονται φιλίᾳ τε καὶ 20458 Symp.192.c.1 : οἰκειότητι καὶ ἔρωτι, οὐκ ἐθέλοντες ὡς ἔπος εἰπεῖν χωρί– 20459 Symp.192.c.2 : ζεσθαι ἀλλήλων οὐδὲ σμικρὸν χρόνον. καὶ οἱ διατελοῦντες 20460 Symp.192.c.3 : μετ´ ἀλλήλων διὰ βίου οὗτοί εἰσιν, οἳ οὐδ´ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν 20461 Symp.192.c.4 : ὅτι βούλονται σφίσι παρ´ ἀλλήλων γίγνεσθαι. οὐδενὶ 20462 Symp.192.c.5 : γὰρ ἂν δόξειεν τοῦτ´ εἶναι ἡ τῶν ἀφροδισίων συνουσία, ὡς 20463 Symp.192.c.6 : ἄρα τούτου ἕνεκα ἕτερος ἑτέρῳ χαίρει συνὼν οὕτως ἐπὶ 20464 Symp.192.c.7 : μεγάλης σπουδῆς· ἀλλ´ ἄλλο τι βουλομένη ἑκατέρου ἡ ψυχὴ 20465 Symp.192.d.1 : δήλη ἐστίν, ὃ οὐ δύναται εἰπεῖν, ἀλλὰ μαντεύεται ὃ βού– 20466 Symp.192.d.2 : λεται, καὶ αἰνίττεται. καὶ εἰ αὐτοῖς ἐν τῷ αὐτῷ κατακει– 20467 Symp.192.d.3 : μένοις ἐπιστὰς ὁ Ἥφαιστος, ἔχων τὰ ὄργανα, ἔροιτο· "Τί 20468 Symp.192.d.4 : ἔσθ´ ὃ βούλεσθε, ὦ ἄνθρωποι, ὑμῖν παρ´ ἀλλήλων γενέ– 20469 Symp.192.d.5 : σθαι;" καὶ εἰ ἀποροῦντας αὐτοὺς πάλιν ἔροιτο· "Ἆρά γε 20470 Symp.192.d.6 : τοῦδε ἐπιθυμεῖτε, ἐν τῷ αὐτῷ γενέσθαι ὅτι μάλιστα ἀλλή– 20471 Symp.192.d.7 : λοις, ὥστε καὶ νύκτα καὶ ἡμέραν μὴ ἀπολείπεσθαι ἀλλή– 20472 Symp.192.d.8 : λων; εἰ γὰρ τούτου ἐπιθυμεῖτε, θέλω ὑμᾶς συντῆξαι καὶ 20473 Symp.192.e.1 : συμφυσῆσαι εἰς τὸ αὐτό, ὥστε δύ´ ὄντας ἕνα γεγονέναι 20474 Symp.192.e.2 : καὶ ἕως τ´ ἂν ζῆτε, ὡς ἕνα ὄντα, κοινῇ ἀμφοτέρους ζῆν, 20475 Symp.192.e.3 : καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνητε, ἐκεῖ αὖ ἐν Ἅιδου ἀντὶ δυοῖν ἕνα 20476 Symp.192.e.4 : εἶναι κοινῇ τεθνεῶτε· ἀλλ´ ὁρᾶτε εἰ τούτου ἐρᾶτε καὶ 20477 Symp.192.e.5 : ἐξαρκεῖ ὑμῖν ἂν τούτου τύχητε·" ταῦτ´ ἀκούσας ἴσμεν ὅτι 20478 Symp.192.e.6 : οὐδ´ ἂν εἷς ἐξαρνηθείη οὐδ´ ἄλλο τι ἂν φανείη βουλόμενος, 20479 Symp.192.e.7 : ἀλλ´ ἀτεχνῶς οἴοιτ´ ἂν ἀκηκοέναι τοῦτο ὃ πάλαι ἄρα ἐπε– 20480 Symp.192.e.8 : θύμει, συνελθὼν καὶ συντακεὶς τῷ ἐρωμένῳ ἐκ δυοῖν εἷς 20481 Symp.192.e.9 : γενέσθαι. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἴτιον, ὅτι ἡ ἀρχαία φύσις 20482 Symp.192.e.10 : ἡμῶν ἦν αὕτη καὶ ἦμεν ὅλοι· τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ 20483 Symp.193.a.1 : καὶ διώξει ἔρως ὄνομα. καὶ πρὸ τοῦ, ὥσπερ λέγω, ἓν 20484 Symp.193.a.2 : ἦμεν, νυνὶ δὲ διὰ τὴν ἀδικίαν διῳκίσθημεν ὑπὸ τοῦ θεοῦ, 20485 Symp.193.a.3 : καθάπερ Ἀρκάδες ὑπὸ Λακεδαιμονίων· φόβος οὖν ἔστιν, 20486 Symp.193.a.4 : ἐὰν μὴ κόσμιοι ὦμεν πρὸς τοὺς θεούς, ὅπως μὴ καὶ αὖθις 20487 Symp.193.a.5 : διασχισθησόμεθα, καὶ περίιμεν ἔχοντες ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς 20488 Symp.193.a.6 : στήλαις καταγραφὴν ἐκτετυπωμένοι, διαπεπρισμένοι κατὰ 20489 Symp.193.a.7 : τὰς ῥῖνας, γεγονότες ὥσπερ λίσπαι. ἀλλὰ τούτων ἕνεκα 20490 Symp.193.a.8 : πάντ´ ἄνδρα χρὴ ἅπαντα παρακελεύεσθαι εὐσεβεῖν περὶ 20491 Symp.193.b.1 : θεούς, ἵνα τὰ μὲν ἐκφύγωμεν, τῶν δὲ τύχωμεν, ὡς ὁ Ἔρως 20492 Symp.193.b.2 : ἡμῖν ἡγεμὼν καὶ στρατηγός. ᾧ μηδεὶς ἐναντία πραττέτω— 20493 Symp.193.b.3 : πράττει δ´ ἐναντία ὅστις θεοῖς ἀπεχθάνεται—φίλοι γὰρ 20494 Symp.193.b.4 : γενόμενοι καὶ διαλλαγέντες τῷ θεῷ ἐξευρήσομέν τε καὶ 20495 Symp.193.b.5 : ἐντευξόμεθα τοῖς παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν, ὃ τῶν νῦν 20496 Symp.193.b.6 : ὀλίγοι ποιοῦσι. καὶ μή μοι ὑπολάβῃ Ἐρυξίμαχος, κωμῳδῶν 20497 Symp.193.b.7 : τὸν λόγον, ὡς Παυσανίαν καὶ Ἀγάθωνα λέγω—ἴσως μὲν 20498 Symp.193.c.1 : γὰρ καὶ οὗτοι τούτων τυγχάνουσιν ὄντες καί εἰσιν ἀμφότεροι 20499 Symp.193.c.2 : τὴν φύσιν ἄρρενες—λέγω δὲ οὖν ἔγωγε καθ´ ἁπάντων καὶ 20500 Symp.193.c.3 : ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ὅτι οὕτως ἂν ἡμῶν τὸ γένος εὔδαιμον 20501 Symp.193.c.4 : γένοιτο, εἰ ἐκτελέσαιμεν τὸν ἔρωτα καὶ τῶν παιδικῶν τῶν 20502 Symp.193.c.5 : αὑτοῦ ἕκαστος τύχοι εἰς τὴν ἀρχαίαν ἀπελθὼν φύσιν. εἰ 20503 Symp.193.c.6 : δὲ τοῦτο ἄριστον, ἀναγκαῖον καὶ τῶν νῦν παρόντων τὸ 20504 Symp.193.c.7 : τούτου ἐγγυτάτω ἄριστον εἶναι· τοῦτο δ´ ἐστὶ παιδικῶν τυχεῖν 20505 Symp.193.c.8 : κατὰ νοῦν αὐτῷ πεφυκότων· οὗ δὴ τὸν αἴτιον θεὸν ὑμνοῦντες 20506 Symp.193.d.1 : δικαίως ἂν ὑμνοῖμεν Ἔρωτα, ὃς ἔν τε τῷ παρόντι ἡμᾶς 20507 Symp.193.d.2 : πλεῖστα ὀνίνησιν εἰς τὸ οἰκεῖον ἄγων, καὶ εἰς τὸ ἔπειτα 20508 Symp.193.d.3 : ἐλπίδας μεγίστας παρέχεται, ἡμῶν παρεχομένων πρὸς θεοὺς 20509 Symp.193.d.4 : εὐσέβειαν, καταστήσας ἡμᾶς εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν καὶ 20510 Symp.193.d.5 : ἰασάμενος μακαρίους καὶ εὐδαίμονας ποιῆσαι. 20511 Symp.193.d.5 : 20512 Symp.193.d.6 : Οὗτος, ἔφη, ὦ Ἐρυξίμαχε, ὁ ἐμὸς λόγος ἐστὶ περὶ 20513 Symp.193.d.7 : Ἔρωτος, ἀλλοῖος ἢ ὁ σός. ὥσπερ οὖν ἐδεήθην σου, μὴ 20514 Symp.193.d.8 : κωμῳδήσῃς αὐτόν, ἵνα καὶ τῶν λοιπῶν ἀκούσωμεν τί ἕκαστος 20515 Symp.193.e.1 : ἐρεῖ, μᾶλλον δὲ τί ἑκάτερος· Ἀγάθων γὰρ καὶ Σωκράτης 20516 Symp.193.e.2 : λοιποί. 20517 Symp.193.e.3 : Ἀλλὰ πείσομαί σοι, ἔφη φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον· καὶ 20518 Symp.193.e.4 : γάρ μοι ὁ λόγος ἡδέως ἐρρήθη. καὶ εἰ μὴ συνῄδη Σω– 20519 Symp.193.e.5 : κράτει τε καὶ Ἀγάθωνι δεινοῖς οὖσι περὶ τὰ ἐρωτικά, πάνυ 20520 Symp.193.e.6 : ἂν ἐφοβούμην μὴ ἀπορήσωσι λόγων διὰ τὸ πολλὰ καὶ 20521 Symp.193.e.7 : παντοδαπὰ εἰρῆσθαι· νῦν δὲ ὅμως θαρρῶ. 20522 Symp.194.a.1 : Τὸν οὖν Σωκράτη εἰπεῖν Καλῶς γὰρ αὐτὸς ἠγώνισαι, 20523 Symp.194.a.2 : ὦ Ἐρυξίμαχε· εἰ δὲ γένοιο οὗ νῦν ἐγώ εἰμι, μᾶλλον δὲ 20524 Symp.194.a.3 : ἴσως οὗ ἔσομαι ἐπειδὰν καὶ Ἀγάθων εἴπῃ εὖ, καὶ μάλ´ ἂν 20525 Symp.194.a.4 : φοβοῖο καὶ ἐν παντὶ εἴης ὥσπερ ἐγὼ νῦν. 20526 Symp.194.a.5 : Φαρμάττειν βούλει με, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν τὸν Ἀγάθωνα, 20527 Symp.194.a.6 : ἵνα θορυβηθῶ διὰ τὸ οἴεσθαι τὸ θέατρον προσδοκίαν μεγάλην 20528 Symp.194.a.7 : ἔχειν ὡς εὖ ἐροῦντος ἐμοῦ. 20529 Symp.194.a.8 : Ἐπιλήσμων μεντἂν εἴην, ὦ Ἀγάθων, εἰπεῖν τὸν Σω– 20530 Symp.194.b.1 : κράτη, εἰ ἰδὼν τὴν σὴν ἀνδρείαν καὶ μεγαλοφροσύνην 20531 Symp.194.b.2 : ἀναβαίνοντος ἐπὶ τὸν ὀκρίβαντα μετὰ τῶν ὑποκριτῶν, καὶ 20532 Symp.194.b.3 : βλέψαντος ἐναντία τοσούτῳ θεάτρῳ, μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι 20533 Symp.194.b.4 : σαυτοῦ λόγους, καὶ οὐδ´ ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος, νῦν 20534 Symp.194.b.5 : οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων. 20535 Symp.194.b.6 : Τί δέ, ὦ Σώκρατες; τὸν Ἀγάθωνα φάναι, οὐ δήπου με 20536 Symp.194.b.7 : οὕτω θεάτρου μεστὸν ἡγῇ ὥστε καὶ ἀγνοεῖν ὅτι νοῦν ἔχοντι 20537 Symp.194.b.8 : ὀλίγοι ἔμφρονες πολλῶν ἀφρόνων φοβερώτεροι; 20538 Symp.194.c.1 : Οὐ μεντἂν καλῶς ποιοίην, φάναι, ὦ Ἀγάθων, περὶ σοῦ 20539 Symp.194.c.2 : τι ἐγὼ ἄγροικον δοξάζων· ἀλλ´ εὖ οἶδα ὅτι εἴ τισιν ἐντύχοις 20540 Symp.194.c.3 : οὓς ἡγοῖο σοφούς, μᾶλλον ἂν αὐτῶν φροντίζοις ἢ τῶν 20541 Symp.194.c.4 : πολλῶν. ἀλλὰ μὴ οὐχ οὗτοι ἡμεῖς ὦμεν—ἡμεῖς μὲν γὰρ 20542 Symp.194.c.5 : καὶ ἐκεῖ παρῆμεν καὶ ἦμεν τῶν πολλῶν—εἰ δὲ ἄλλοις 20543 Symp.194.c.6 : ἐντύχοις σοφοῖς, τάχ´ ἂν αἰσχύνοιο αὐτούς, εἴ τι ἴσως 20544 Symp.194.c.7 : οἴοιο αἰσχρὸν ὂν ποιεῖν· ἢ πῶς λέγεις; 20545 Symp.194.c.8 : Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. 20546 Symp.194.c.9 : Τοὺς δὲ πολλοὺς οὐκ ἂν αἰσχύνοιο εἴ τι οἴοιο αἰσχρὸν 20547 Symp.194.c.10 : ποιεῖν; 20548 Symp.194.d.1 : Καὶ τὸν Φαῖδρον ἔφη ὑπολαβόντα εἰπεῖν Ὦ φίλε 20549 Symp.194.d.2 : Ἀγάθων, ἐὰν ἀποκρίνῃ Σωκράτει, οὐδὲν ἔτι διοίσει αὐτῷ 20550 Symp.194.d.3 : ὁπῃοῦν τῶν ἐνθάδε ὁτιοῦν γίγνεσθαι, ἐὰν μόνον ἔχῃ ὅτῳ 20551 Symp.194.d.4 : διαλέγηται, ἄλλως τε καὶ καλῷ. ἐγὼ δὲ ἡδέως μὲν ἀκούω 20552 Symp.194.d.5 : Σωκράτους διαλεγομένου, ἀναγκαῖον δέ μοι ἐπιμεληθῆναι 20553 Symp.194.d.6 : τοῦ ἐγκωμίου τῷ Ἔρωτι καὶ ἀποδέξασθαι παρ´ ἑνὸς ἑκάστου 20554 Symp.194.d.7 : ὑμῶν τὸν λόγον· ἀποδοὺς οὖν ἑκάτερος τῷ θεῷ οὕτως ἤδη 20555 Symp.194.d.8 : διαλεγέσθω. 20556 Symp.194.e.1 : Ἀλλὰ καλῶς λέγεις, ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν Ἀγάθωνα, 20557 Symp.194.e.2 : καὶ οὐδέν με κωλύει λέγειν· Σωκράτει γὰρ καὶ αὖθις ἔσται 20558 Symp.194.e.3 : πολλάκις διαλέγεσθαι. 20559 Symp.194.e.3 : 20560 Symp.194.e.4 : Ἐγὼ δὲ δὴ βούλομαι πρῶτον μὲν εἰπεῖν ὡς χρή με εἰπεῖν, 20561 Symp.194.e.5 : ἔπειτα εἰπεῖν. δοκοῦσι γάρ μοι πάντες οἱ πρόσθεν εἰρηκότες 20562 Symp.194.e.6 : οὐ τὸν θεὸν ἐγκωμιάζειν ἀλλὰ τοὺς ἀνθρώπους εὐδαιμονίζειν 20563 Symp.194.e.7 : τῶν ἀγαθῶν ὧν ὁ θεὸς αὐτοῖς αἴτιος· ὁποῖος δέ τις αὐτὸς ὢν 20564 Symp.195.a.1 : ταῦτα ἐδωρήσατο, οὐδεὶς εἴρηκεν. εἷς δὲ τρόπος ὀρθὸς παντὸς 20565 Symp.195.a.2 : ἐπαίνου περὶ παντός, λόγῳ διελθεῖν οἷος οἵων αἴτιος ὢν 20566 Symp.195.a.3 : τυγχάνει περὶ οὗ ἂν ὁ λόγος ᾖ. οὕτω δὴ τὸν Ἔρωτα καὶ 20567 Symp.195.a.4 : ἡμᾶς δίκαιον ἐπαινέσαι πρῶτον αὐτὸν οἷός ἐστιν, ἔπειτα 20568 Symp.195.a.5 : τὰς δόσεις. φημὶ οὖν ἐγὼ πάντων θεῶν εὐδαιμόνων ὄντων 20569 Symp.195.a.6 : Ἔρωτα, εἰ θέμις καὶ ἀνεμέσητον εἰπεῖν, εὐδαιμονέστατον 20570 Symp.195.a.7 : εἶναι αὐτῶν, κάλλιστον ὄντα καὶ ἄριστον. ἔστι δὲ κάλλιστος 20571 Symp.195.a.8 : ὢν τοιόσδε. πρῶτον μὲν νεώτατος θεῶν, ὦ Φαῖδρε. μέγα 20572 Symp.195.b.1 : δὲ τεκμήριον τῷ λόγῳ αὐτὸς παρέχεται, φεύγων φυγῇ τὸ 20573 Symp.195.b.2 : γῆρας, ταχὺ ὂν δῆλον ὅτι· θᾶττον γοῦν τοῦ δέοντος ἡμῖν 20574 Symp.195.b.3 : προσέρχεται. ὃ δὴ πέφυκεν Ἔρως μισεῖν καὶ οὐδ´ ἐντὸς 20575 Symp.195.b.4 : πολλοῦ πλησιάζειν. μετὰ δὲ νέων ἀεὶ σύνεστί τε καὶ ἔστιν· 20576 Symp.195.b.5 : ὁ γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει, ὡς ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει. 20577 Symp.195.b.6 : ἐγὼ δὲ Φαίδρῳ πολλὰ ἄλλα ὁμολογῶν τοῦτο οὐχ ὁμολογῶ, 20578 Symp.195.b.7 : ὡς Ἔρως Κρόνου καὶ Ἰαπετοῦ ἀρχαιότερός ἐστιν, ἀλλά 20579 Symp.195.c.1 : φημι νεώτατον αὐτὸν εἶναι θεῶν καὶ ἀεὶ νέον, τὰ δὲ παλαιὰ 20580 Symp.195.c.2 : πράγματα περὶ θεούς, ἃ Ἡσίοδος καὶ Παρμενίδης λέγουσιν, 20581 Symp.195.c.3 : Ἀνάγκῃ καὶ οὐκ Ἔρωτι γεγονέναι, εἰ ἐκεῖνοι ἀληθῆ ἔλεγον· 20582 Symp.195.c.4 : οὐ γὰρ ἂν ἐκτομαὶ οὐδὲ δεσμοὶ ἀλλήλων ἐγίγνοντο καὶ ἄλλα 20583 Symp.195.c.5 : πολλὰ καὶ βίαια, εἰ Ἔρως ἐν αὐτοῖς ἦν, ἀλλὰ φιλία καὶ 20584 Symp.195.c.6 : εἰρήνη, ὥσπερ νῦν, ἐξ οὗ Ἔρως τῶν θεῶν βασιλεύει. νέος 20585 Symp.195.c.7 : μὲν οὖν ἐστι, πρὸς δὲ τῷ νέῳ ἁπαλός· ποιητοῦ δ´ ἔστιν 20586 Symp.195.d.1 : ἐνδεὴς οἷος ἦν Ὅμηρος πρὸς τὸ ἐπιδεῖξαι θεοῦ ἁπαλότητα. 20587 Symp.195.d.2 : Ὅμηρος γὰρ Ἄτην θεόν τέ φησιν εἶναι καὶ ἁπαλήν—τοὺς 20588 Symp.195.d.3 : γοῦν πόδας αὐτῆς ἁπαλοὺς εἶναι—λέγων 20589 Symp.195.d.3 : 20590 Symp.195.d.4 : τῆς μένθ´ ἁπαλοὶ πόδες· οὐ γὰρ ἐπ´ οὔδεος 20591 Symp.195.d.5 : πίλναται, ἀλλ´ ἄρα ἥ γε κατ´ ἀνδρῶν κράατα βαίνει. 20592 Symp.195.d.5 : 20593 Symp.195.d.6 : καλῷ οὖν δοκεῖ μοι τεκμηρίῳ τὴν ἁπαλότητα ἀποφαίνειν, 20594 Symp.195.d.7 : ὅτι οὐκ ἐπὶ σκληροῦ βαίνει, ἀλλ´ ἐπὶ μαλθακοῦ. τῷ αὐτῷ 20595 Symp.195.e.1 : δὴ καὶ ἡμεῖς χρησόμεθα τεκμηρίῳ περὶ Ἔρωτα ὅτι ἁπαλός. 20596 Symp.195.e.2 : οὐ γὰρ ἐπὶ γῆς βαίνει οὐδ´ ἐπὶ κρανίων, ἅ ἐστιν οὐ πάνυ 20597 Symp.195.e.3 : μαλακά, ἀλλ´ ἐν τοῖς μαλακωτάτοις τῶν ὄντων καὶ βαίνει 20598 Symp.195.e.4 : καὶ οἰκεῖ. ἐν γὰρ ἤθεσι καὶ ψυχαῖς θεῶν καὶ ἀνθρώπων τὴν 20599 Symp.195.e.5 : οἴκησιν ἵδρυται, καὶ οὐκ αὖ ἑξῆς ἐν πάσαις ταῖς ψυχαῖς, ἀλλ´ 20600 Symp.195.e.6 : ᾗτινι ἂν σκληρὸν ἦθος ἐχούσῃ ἐντύχῃ, ἀπέρχεται, ᾗ δ´ ἂν 20601 Symp.195.e.7 : μαλακόν, οἰκίζεται. ἁπτόμενον οὖν ἀεὶ καὶ ποσὶν καὶ πάντῃ 20602 Symp.195.e.8 : ἐν μαλακωτάτοις τῶν μαλακωτάτων, ἁπαλώτατον ἀνάγκη 20603 Symp.196.a.1 : εἶναι. νεώτατος μὲν δή ἐστι καὶ ἁπαλώτατος, πρὸς δὲ 20604 Symp.196.a.2 : τούτοις ὑγρὸς τὸ εἶδος. οὐ γὰρ ἂν οἷός τ´ ἦν πάντῃ περι– 20605 Symp.196.a.3 : πτύσσεσθαι οὐδὲ διὰ πάσης ψυχῆς καὶ εἰσιὼν τὸ πρῶτον 20606 Symp.196.a.4 : λανθάνειν καὶ ἐξιών, εἰ σκληρὸς ἦν. συμμέτρου δὲ καὶ 20607 Symp.196.a.5 : ὑγρᾶς ἰδέας μέγα τεκμήριον ἡ εὐσχημοσύνη, ὃ δὴ δια– 20608 Symp.196.a.6 : φερόντως ἐκ πάντων ὁμολογουμένως Ἔρως ἔχει· ἀσχημοσύνῃ 20609 Symp.196.a.7 : γὰρ καὶ Ἔρωτι πρὸς ἀλλήλους ἀεὶ πόλεμος. χρόας δὲ 20610 Symp.196.a.8 : κάλλος ἡ κατ´ ἄνθη δίαιτα τοῦ θεοῦ σημαίνει· ἀνανθεῖ γὰρ 20611 Symp.196.b.1 : καὶ ἀπηνθηκότι καὶ σώματι καὶ ψυχῇ καὶ ἄλλῳ ὁτῳοῦν οὐκ 20612 Symp.196.b.2 : ἐνίζει Ἔρως, οὗ δ´ ἂν εὐανθής τε καὶ εὐώδης τόπος ᾖ, 20613 Symp.196.b.3 : ἐνταῦθα δὲ καὶ ἵζει καὶ μένει. 20614 Symp.196.b.4 : Περὶ μὲν οὖν κάλλους τοῦ θεοῦ καὶ ταῦτα ἱκανὰ καὶ ἔτι 20615 Symp.196.b.5 : πολλὰ λείπεται, περὶ δὲ ἀρετῆς Ἔρωτος μετὰ ταῦτα λεκτέον, 20616 Symp.196.b.6 : τὸ μὲν μέγιστον ὅτι Ἔρως οὔτ´ ἀδικεῖ οὔτ´ ἀδικεῖται οὔτε 20617 Symp.196.b.7 : ὑπὸ θεοῦ οὔτε θεόν, οὔτε ὑπ´ ἀνθρώπου οὔτε ἄνθρωπον. οὔτε 20618 Symp.196.b.8 : γὰρ αὐτὸς βίᾳ πάσχει, εἴ τι πάσχει—βία γὰρ Ἔρωτος οὐχ 20619 Symp.196.c.1 : ἅπτεται· οὔτε ποιῶν ποιεῖ—πᾶς γὰρ ἑκὼν Ἔρωτι πᾶν 20620 Symp.196.c.2 : ὑπηρετεῖ, ἃ δ´ ἂν ἑκὼν ἑκόντι ὁμολογήσῃ, φασὶν "οἱ πόλεως 20621 Symp.196.c.3 : βασιλῆς νόμοι" δίκαια εἶναι. πρὸς δὲ τῇ δικαιοσύνῃ σωφρο– 20622 Symp.196.c.4 : σύνης πλείστης μετέχει. εἶναι γὰρ ὁμολογεῖται σωφροσύνη 20623 Symp.196.c.5 : τὸ κρατεῖν ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν, Ἔρωτος δὲ μηδεμίαν 20624 Symp.196.c.6 : ἡδονὴν κρείττω εἶναι· εἰ δὲ ἥττους, κρατοῖντ´ ἂν ὑπὸ Ἔρωτος, 20625 Symp.196.c.7 : ὁ δὲ κρατοῖ, κρατῶν δὲ ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν ὁ Ἔρως δια– 20626 Symp.196.c.8 : φερόντως ἂν σωφρονοῖ. καὶ μὴν εἴς γε ἀνδρείαν Ἔρωτι 20627 Symp.196.d.1 : "<20οὐδ´ Ἄρης ἀνθίσταται>20." οὐ γὰρ ἔχει Ἔρωτα Ἄρης, 20628 Symp.196.d.2 : ἀλλ´ Ἔρως Ἄρη—Ἀφροδίτης, ὡς λόγος—κρείττων δὲ ὁ ἔχων 20629 Symp.196.d.3 : τοῦ ἐχομένου· τοῦ δ´ ἀνδρειοτάτου τῶν ἄλλων κρατῶν πάντων 20630 Symp.196.d.4 : ἂν ἀνδρειότατος εἴη. περὶ μὲν οὖν δικαιοσύνης καὶ σωφρο– 20631 Symp.196.d.5 : σύνης καὶ ἀνδρείας τοῦ θεοῦ εἴρηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται· 20632 Symp.196.d.6 : ὅσον οὖν δυνατόν, πειρατέον μὴ ἐλλείπειν. καὶ πρῶτον μέν, 20633 Symp.196.d.7 : ἵν´ αὖ καὶ ἐγὼ τὴν ἡμετέραν τέχνην τιμήσω ὥσπερ Ἐρυξί– 20634 Symp.196.e.1 : μαχος τὴν αὑτοῦ, ποιητὴς ὁ θεὸς σοφὸς οὕτως ὥστε καὶ 20635 Symp.196.e.2 : ἄλλον ποιῆσαι· πᾶς γοῦν ποιητὴς γίγνεται, "<20κἂν ἄμουσος 20636 Symp.196.e.3 : ᾖ τὸ πρίν>20," οὗ ἂν Ἔρως ἅψηται. ᾧ δὴ πρέπει ἡμᾶς 20637 Symp.196.e.4 : μαρτυρίῳ χρῆσθαι, ὅτι ποιητὴς ὁ Ἔρως ἀγαθὸς ἐν κεφαλαίῳ 20638 Symp.196.e.5 : πᾶσαν ποίησιν τὴν κατὰ μουσικήν· ἃ γάρ τις ἢ μὴ ἔχει ἢ 20639 Symp.196.e.6 : μὴ οἶδεν, οὔτ´ ἂν ἑτέρῳ δοίη οὔτ´ ἂν ἄλλον διδάξειεν. καὶ 20640 Symp.197.a.1 : μὲν δὴ τήν γε τῶν ζῴων ποίησιν πάντων τίς ἐναντιώσεται 20641 Symp.197.a.2 : μὴ οὐχὶ Ἔρωτος εἶναι σοφίαν, ᾗ γίγνεταί τε καὶ φύεται 20642 Symp.197.a.3 : πάντα τὰ ζῷα; ἀλλὰ τὴν τῶν τεχνῶν δημιουργίαν οὐκ 20643 Symp.197.a.4 : ἴσμεν, ὅτι οὗ μὲν ἂν ὁ θεὸς οὗτος διδάσκαλος γένηται, 20644 Symp.197.a.5 : ἐλλόγιμος καὶ φανὸς ἀπέβη, οὗ δ´ ἂν Ἔρως μὴ ἐφά– 20645 Symp.197.a.6 : ψηται, σκοτεινός; τοξικήν γε μὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν 20646 Symp.197.a.7 : Ἀπόλλων ἀνηῦρεν ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτος ἡγεμονεύσαντος, 20647 Symp.197.b.1 : ὥστε καὶ οὗτος Ἔρωτος ἂν εἴη μαθητής, καὶ Μοῦσαι 20648 Symp.197.b.2 : μουσικῆς καὶ Ἥφαιστος χαλκείας καὶ Ἀθηνᾶ ἱστουργίας 20649 Symp.197.b.3 : καὶ <20Ζεὺς κυβερνᾶν θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων>20. ὅθεν δὴ 20650 Symp.197.b.4 : καὶ κατεσκευάσθη τῶν θεῶν τὰ πράγματα Ἔρωτος ἐγγε– 20651 Symp.197.b.5 : νομένου, δῆλον ὅτι κάλλους—αἴσχει γὰρ οὐκ ἔπι ἔρως—πρὸ 20652 Symp.197.b.6 : τοῦ δέ, ὥσπερ ἐν ἀρχῇ εἶπον, πολλὰ καὶ δεινὰ θεοῖς ἐγίγνετο, 20653 Symp.197.b.7 : ὡς λέγεται, διὰ τὴν τῆς Ἀνάγκης βασιλείαν· ἐπειδὴ δ´ ὁ 20654 Symp.197.b.8 : θεὸς οὗτος ἔφυ, ἐκ τοῦ ἐρᾶν τῶν καλῶν πάντ´ ἀγαθὰ γέγονεν 20655 Symp.197.b.9 : καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις. 20656 Symp.197.c.1 : Οὕτως ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Φαῖδρε, Ἔρως πρῶτος αὐτὸς ὢν 20657 Symp.197.c.2 : κάλλιστος καὶ ἄριστος μετὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἄλλων τοιούτων 20658 Symp.197.c.3 : αἴτιος εἶναι. ἐπέρχεται δέ μοί τι καὶ ἔμμετρον εἰπεῖν, ὅτι 20659 Symp.197.c.4 : οὗτός ἐστιν ὁ ποιῶν 20660 Symp.197.c.4 : 20661 Symp.197.c.5 : εἰρήνην μὲν ἐν ἀνθρώποις, πελάγει δὲ γαλήνην 20662 Symp.197.c.6 : νηνεμίαν, ἀνέμων κοίτην ὕπνον τ´ ἐνὶ κήδει. 20663 Symp.197.c.6 : 20664 Symp.197.d.1 : οὗτος δὲ ἡμᾶς ἀλλοτριότητος μὲν κενοῖ, οἰκειότητος δὲ πληροῖ, 20665 Symp.197.d.2 : τὰς τοιάσδε συνόδους μετ´ ἀλλήλων πάσας τιθεὶς συνιέναι, 20666 Symp.197.d.3 : ἐν ἑορταῖς, ἐν χοροῖς, ἐν θυσίαισι γιγνόμενος ἡγεμών· 20667 Symp.197.d.4 : πρᾳότητα μὲν πορίζων, ἀγριότητα δ´ ἐξορίζων· φιλόδωρος 20668 Symp.197.d.5 : εὐμενείας, ἄδωρος δυσμενείας· ἵλεως ἀγαθός· θεατὸς σοφοῖς, 20669 Symp.197.d.6 : ἀγαστὸς θεοῖς· ζηλωτὸς ἀμοίροις, κτητὸς εὐμοίροις· τρυφῆς, 20670 Symp.197.d.7 : ἁβρότητος, χλιδῆς, χαρίτων, ἱμέρου, πόθου πατήρ· ἐπιμελὴς 20671 Symp.197.d.8 : ἀγαθῶν, ἀμελὴς κακῶν· ἐν πόνῳ, ἐν φόβῳ, ἐν πόθῳ, ἐν 20672 Symp.197.e.1 : λόγῳ κυβερνήτης, ἐπιβάτης, παραστάτης τε καὶ σωτὴρ 20673 Symp.197.e.2 : ἄριστος, συμπάντων τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμος, ἡγεμὼν 20674 Symp.197.e.3 : κάλλιστος καὶ ἄριστος, ᾧ χρὴ ἕπεσθαι πάντα ἄνδρα ἐφυμ– 20675 Symp.197.e.4 : νοῦντα καλῶς, ᾠδῆς μετέχοντα ἣν ᾄδει θέλγων πάντων θεῶν 20676 Symp.197.e.5 : τε καὶ ἀνθρώπων νόημα. 20677 Symp.197.e.6 : Οὗτος, ἔφη, ὁ παρ´ ἐμοῦ λόγος, ὦ Φαῖδρε, τῷ θεῷ 20678 Symp.197.e.7 : ἀνακείσθω, τὰ μὲν παιδιᾶς, τὰ δὲ σπουδῆς μετρίας, καθ´ 20679 Symp.197.e.8 : ὅσον ἐγὼ δύναμαι, μετέχων. 20680 Symp.198.a.1 : Εἰπόντος δὲ τοῦ Ἀγάθωνος πάντας ἔφη ὁ Ἀριστόδημος 20681 Symp.198.a.2 : ἀναθορυβῆσαι τοὺς παρόντας, ὡς πρεπόντως τοῦ νεανίσκου 20682 Symp.198.a.3 : εἰρηκότος καὶ αὑτῷ καὶ τῷ θεῷ. τὸν οὖν Σωκράτη εἰπεῖν 20683 Symp.198.a.4 : βλέψαντα εἰς τὸν Ἐρυξίμαχον, Ἆρά σοι δοκῶ, φάναι, ὦ 20684 Symp.198.a.5 : παῖ Ἀκουμενοῦ, ἀδεὲς πάλαι δέος δεδιέναι, ἀλλ´ οὐ μαντικῶς 20685 Symp.198.a.6 : ἃ νυνδὴ ἔλεγον εἰπεῖν, ὅτι Ἀγάθων θαυμαστῶς ἐροῖ, ἐγὼ δ´ 20686 Symp.198.a.7 : ἀπορήσοιμι; 20687 Symp.198.a.8 : Τὸ μὲν ἕτερον, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, μαντικῶς μοι 20688 Symp.198.a.9 : δοκεῖς εἰρηκέναι, ὅτι Ἀγάθων εὖ ἐρεῖ· τὸ δὲ σὲ ἀπορήσειν, 20689 Symp.198.a.10 : οὐκ οἶμαι. 20690 Symp.198.b.1 : Καὶ πῶς, ὦ μακάριε, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, οὐ μέλλω 20691 Symp.198.b.2 : ἀπορεῖν καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλος ὁστισοῦν, μέλλων λέξειν μετὰ 20692 Symp.198.b.3 : καλὸν οὕτω καὶ παντοδαπὸν λόγον ῥηθέντα; καὶ τὰ μὲν ἄλλα 20693 Symp.198.b.4 : οὐχ ὁμοίως μὲν θαυμαστά· τὸ δὲ ἐπὶ τελευτῆς τοῦ κάλλους 20694 Symp.198.b.5 : τῶν ὀνομάτων καὶ ῥημάτων τίς οὐκ ἂν ἐξεπλάγη ἀκούων; 20695 Symp.198.b.6 : ἐπεὶ ἔγωγε ἐνθυμούμενος ὅτι αὐτὸς οὐχ οἷός τ´ ἔσομαι οὐδ´ 20696 Symp.198.b.7 : ἐγγὺς τούτων οὐδὲν καλὸν εἰπεῖν, ὑπ´ αἰσχύνης ὀλίγου 20697 Symp.198.c.1 : ἀποδρὰς ᾠχόμην, εἴ πῃ εἶχον. καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος 20698 Symp.198.c.2 : ἀνεμίμνῃσκεν, ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου ἐπεπόνθη· 20699 Symp.198.c.3 : ἐφοβούμην μή μοι τελευτῶν ὁ Ἀγάθων Γοργίου κεφαλὴν 20700 Symp.198.c.4 : δεινοῦ λέγειν ἐν τῷ λόγῳ ἐπὶ τὸν ἐμὸν λόγον πέμψας αὐτόν 20701 Symp.198.c.5 : με λίθον τῇ ἀφωνίᾳ ποιήσειεν. καὶ ἐνενόησα τότε ἄρα 20702 Symp.198.c.6 : καταγέλαστος ὤν, ἡνίκα ὑμῖν ὡμολόγουν ἐν τῷ μέρει μεθ´ 20703 Symp.198.d.1 : ὑμῶν ἐγκωμιάσεσθαι τὸν Ἔρωτα καὶ ἔφην εἶναι δεινὸς τὰ 20704 Symp.198.d.2 : ἐρωτικά, οὐδὲν εἰδὼς ἄρα τοῦ πράγματος, ὡς ἔδει ἐγκωμιάζειν 20705 Symp.198.d.3 : ὁτιοῦν. ἐγὼ μὲν γὰρ ὑπ´ ἀβελτερίας ᾤμην δεῖν τἀληθῆ 20706 Symp.198.d.4 : λέγειν περὶ ἑκάστου τοῦ ἐγκωμιαζομένου, καὶ τοῦτο μὲν 20707 Symp.198.d.5 : ὑπάρχειν, ἐξ αὐτῶν δὲ τούτων τὰ κάλλιστα ἐκλεγομένους 20708 Symp.198.d.6 : ὡς εὐπρεπέστατα τιθέναι· καὶ πάνυ δὴ μέγα ἐφρόνουν ὡς εὖ 20709 Symp.198.d.7 : ἐρῶν, ὡς εἰδὼς τὴν ἀλήθειαν τοῦ ἐπαινεῖν ὁτιοῦν. τὸ δὲ ἄρα, 20710 Symp.198.d.8 : ὡς ἔοικεν, οὐ τοῦτο ἦν τὸ καλῶς ἐπαινεῖν ὁτιοῦν, ἀλλὰ τὸ ὡς 20711 Symp.198.e.1 : μέγιστα ἀνατιθέναι τῷ πράγματι καὶ ὡς κάλλιστα, ἐάν τε ᾖ 20712 Symp.198.e.2 : οὕτως ἔχοντα ἐάν τε μή· εἰ δὲ ψευδῆ, οὐδὲν ἄρ´ ἦν πρᾶγμα. 20713 Symp.198.e.3 : προυρρήθη γάρ, ὡς ἔοικεν, ὅπως ἕκαστος ἡμῶν τὸν Ἔρωτα 20714 Symp.198.e.4 : ἐγκωμιάζειν δόξει, οὐχ ὅπως ἐγκωμιάσεται. διὰ ταῦτα δὴ 20715 Symp.198.e.5 : οἶμαι πάντα λόγον κινοῦντες ἀνατίθετε τῷ Ἔρωτι, καί 20716 Symp.198.e.6 : φατε αὐτὸν τοιοῦτόν τε εἶναι καὶ τοσούτων αἴτιον, ὅπως ἂν 20717 Symp.199.a.1 : φαίνηται ὡς κάλλιστος καὶ ἄριστος, δῆλον ὅτι τοῖς μὴ γιγνώ– 20718 Symp.199.a.2 : σκουσιν—οὐ γὰρ δήπου τοῖς γε εἰδόσιν—καὶ καλῶς γ´ ἔχει 20719 Symp.199.a.3 : καὶ σεμνῶς ὁ ἔπαινος. ἀλλὰ γὰρ ἐγὼ οὐκ ᾔδη ἄρα τὸν 20720 Symp.199.a.4 : τρόπον τοῦ ἐπαίνου, οὐ δ´ εἰδὼς ὑμῖν ὡμολόγησα καὶ αὐτὸς 20721 Symp.199.a.5 : ἐν τῷ μέρει ἐπαινέσεσθαι. <20ἡ γλῶσσα>20 οὖν ὑπέσχετο, <20ἡ δὲ 20722 Symp.199.a.6 : φρὴν>20 οὔ· χαιρέτω δή. οὐ γὰρ ἔτι ἐγκωμιάζω τοῦτον τὸν 20723 Symp.199.a.7 : τρόπον—οὐ γὰρ ἂν δυναίμην—οὐ μέντοι ἀλλὰ τά γε ἀληθῆ, 20724 Symp.199.b.1 : εἰ βούλεσθε, ἐθέλω εἰπεῖν κατ´ ἐμαυτόν, οὐ πρὸς τοὺς 20725 Symp.199.b.2 : ὑμετέρους λόγους, ἵνα μὴ γέλωτα ὄφλω. ὅρα οὖν, ὦ Φαῖδρε, 20726 Symp.199.b.3 : εἴ τι καὶ τοιούτου λόγου δέῃ, περὶ Ἔρωτος τἀληθῆ λεγόμενα 20727 Symp.199.b.4 : ἀκούειν, ὀνομάσει δὲ καὶ θέσει ῥημάτων τοιαύτῃ ὁποία δἄν 20728 Symp.199.b.5 : τις τύχῃ ἐπελθοῦσα. 20729 Symp.199.b.6 : Τὸν οὖν Φαῖδρον ἔφη καὶ τοὺς ἄλλους κελεύειν λέγειν, 20730 Symp.199.b.7 : ὅπῃ αὐτὸς οἴοιτο δεῖν εἰπεῖν, ταύτῃ. 20731 Symp.199.b.8 : Ἔτι τοίνυν, φάναι, ὦ Φαῖδρε, πάρες μοι Ἀγάθωνα σμίκρ´ 20732 Symp.199.b.9 : ἄττα ἐρέσθαι, ἵνα ἀνομολογησάμενος παρ´ αὐτοῦ οὕτως ἤδη 20733 Symp.199.b.10 : λέγω. 20734 Symp.199.c.1 : Ἀλλὰ παρίημι, φάναι τὸν Φαῖδρον, ἀλλ´ ἐρώτα. μετὰ 20735 Symp.199.c.2 : ταῦτα δὴ τὸν Σωκράτη ἔφη ἐνθένδε ποθὲν ἄρξασθαι. 20736 Symp.199.c.2 : 20737 Symp.199.c.3 : Καὶ μήν, ὦ φίλε Ἀγάθων, καλῶς μοι ἔδοξας καθηγή– 20738 Symp.199.c.4 : σασθαι τοῦ λόγου, λέγων ὅτι πρῶτον μὲν δέοι αὐτὸν ἐπιδεῖξαι 20739 Symp.199.c.5 : ὁποῖός τίς ἐστιν ὁ Ἔρως, ὕστερον δὲ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ταύτην 20740 Symp.199.c.6 : τὴν ἀρχὴν πάνυ ἄγαμαι. ἴθι οὖν μοι περὶ Ἔρωτος, ἐπειδὴ 20741 Symp.199.c.7 : καὶ τἆλλα καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς διῆλθες οἷός ἐστι, καὶ 20742 Symp.199.d.1 : τόδε εἰπέ· πότερόν ἐστι τοιοῦτος οἷος εἶναί τινος ὁ Ἔρως 20743 Symp.199.d.2 : ἔρως, ἢ οὐδενός; ἐρωτῶ δ´ οὐκ εἰ μητρός τινος ἢ πατρός 20744 Symp.199.d.3 : ἐστιν—γελοῖον γὰρ ἂν εἴη τὸ ἐρώτημα εἰ Ἔρως ἐστὶν ἔρως 20745 Symp.199.d.4 : μητρὸς ἢ πατρός—ἀλλ´ ὥσπερ ἂν εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα 20746 Symp.199.d.5 : ἠρώτων, ἆρα ὁ πατήρ ἐστι πατήρ τινος ἢ οὔ; εἶπες ἂν 20747 Symp.199.d.6 : δήπου μοι, εἰ ἐβούλου καλῶς ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἔστιν ὑέος 20748 Symp.199.d.7 : γε ἢ θυγατρὸς ὁ πατὴρ πατήρ· ἢ οὔ; 20749 Symp.199.d.8 : Πάνυ γε, φάναι τὸν Ἀγάθωνα. 20750 Symp.199.d.9 : Οὐκοῦν καὶ ἡ μήτηρ ὡσαύτως; Ὁμολογεῖσθαι καὶ τοῦτο. 20751 Symp.199.e.1 : Ἔτι τοίνυν, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, ἀπόκριναι ὀλίγῳ πλείω, 20752 Symp.199.e.2 : ἵνα μᾶλλον καταμάθῃς ὃ βούλομαι. εἰ γὰρ ἐροίμην, "Τί 20753 Symp.199.e.3 : δέ; ἀδελφός, αὐτὸ τοῦθ´ ὅπερ ἔστιν, ἔστι τινὸς ἀδελφὸς ἢ 20754 Symp.199.e.4 : οὔ;" Φάναι εἶναι. 20755 Symp.199.e.5 : Οὐκοῦν ἀδελφοῦ ἢ ἀδελφῆς; Ὁμολογεῖν. 20756 Symp.199.e.6 : Πειρῶ δή, φάναι, καὶ τὸν ἔρωτα εἰπεῖν. ὁ Ἔρως ἔρως 20757 Symp.199.e.7 : ἐστὶν οὐδενὸς ἢ τινός; 20758 Symp.199.e.8 : Πάνυ μὲν οὖν ἔστιν. 20759 Symp.200.a.1 : Τοῦτο μὲν τοίνυν, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, φύλαξον παρὰ 20760 Symp.200.a.2 : σαυτῷ μεμνημένος ὅτου· τοσόνδε δὲ εἰπέ, πότερον ὁ Ἔρως 20761 Symp.200.a.3 : ἐκείνου οὗ ἔστιν ἔρως, ἐπιθυμεῖ αὐτοῦ ἢ οὔ; 20762 Symp.200.a.4 : Πάνυ γε, φάναι. 20763 Symp.200.a.5 : Πότερον ἔχων αὐτὸ οὗ ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρᾷ, εἶτα ἐπιθυμεῖ 20764 Symp.200.a.6 : τε καὶ ἐρᾷ, ἢ οὐκ ἔχων; 20765 Symp.200.a.7 : Οὐκ ἔχων, ὡς τὸ εἰκός γε, φάναι. 20766 Symp.200.a.8 : Σκόπει δή, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, ἀντὶ τοῦ εἰκότος εἰ 20767 Symp.200.a.9 : ἀνάγκη οὕτως, τὸ ἐπιθυμοῦν ἐπιθυμεῖν οὗ ἐνδεές ἐστιν, ἢ μὴ 20768 Symp.200.b.1 : ἐπιθυμεῖν, ἐὰν μὴ ἐνδεὲς ᾖ; ἐμοὶ μὲν γὰρ θαυμαστῶς δοκεῖ, 20769 Symp.200.b.2 : ὦ Ἀγάθων, ὡς ἀνάγκη εἶναι· σοὶ δὲ πῶς; 20770 Symp.200.b.3 : Κἀμοί, φάναι, δοκεῖ. 20771 Symp.200.b.4 : Καλῶς λέγεις. ἆρ´ οὖν βούλοιτ´ ἄν τις μέγας ὢν μέγας 20772 Symp.200.b.5 : εἶναι, ἢ ἰσχυρὸς ὢν ἰσχυρός; 20773 Symp.200.b.6 : Ἀδύνατον ἐκ τῶν ὡμολογημένων. 20774 Symp.200.b.7 : Οὐ γάρ που ἐνδεὴς ἂν εἴη τούτων ὅ γε ὤν. 20775 Symp.200.b.8 : Ἀληθῆ λέγεις. 20776 Symp.200.b.9 : Εἰ γὰρ καὶ ἰσχυρὸς ὢν βούλοιτο ἰσχυρὸς εἶναι, φάναι τὸν 20777 Symp.200.b.10 : Σωκράτη, καὶ ταχὺς ὢν ταχύς, καὶ ὑγιὴς ὢν ὑγιής—ἴσως 20778 Symp.200.b.11 : γὰρ ἄν τις ταῦτα οἰηθείη καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα τοὺς ὄντας 20779 Symp.200.c.1 : τε τοιούτους καὶ ἔχοντας ταῦτα τούτων ἅπερ ἔχουσι καὶ 20780 Symp.200.c.2 : ἐπιθυμεῖν, ἵν´ οὖν μὴ ἐξαπατηθῶμεν, τούτου ἕνεκα λέγω— 20781 Symp.200.c.3 : τούτοις γάρ, ὦ Ἀγάθων, εἰ ἐννοεῖς, ἔχειν μὲν ἕκαστα 20782 Symp.200.c.4 : τούτων ἐν τῷ παρόντι ἀνάγκη ἃ ἔχουσιν, ἐάντε βούλωνται 20783 Symp.200.c.5 : ἐάντε μή, καὶ τούτου γε δήπου τίς ἂν ἐπιθυμήσειεν; ἀλλ´ 20784 Symp.200.c.6 : ὅταν τις λέγῃ ὅτι ἐγὼ ὑγιαίνων βούλομαι καὶ ὑγιαίνειν, 20785 Symp.200.c.7 : καὶ πλουτῶν βούλομαι καὶ πλουτεῖν, καὶ ἐπιθυμῶ αὐτῶν 20786 Symp.200.c.8 : τούτων ἃ ἔχω, εἴποιμεν ἂν αὐτῷ ὅτι σύ, ὦ ἄνθρωπε, 20787 Symp.200.d.1 : πλοῦτον κεκτημένος καὶ ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν βούλει καὶ εἰς 20788 Symp.200.d.2 : τὸν ἔπειτα χρόνον ταῦτα κεκτῆσθαι, ἐπεὶ ἐν τῷ γε νῦν 20789 Symp.200.d.3 : παρόντι, εἴτε βούλει εἴτε μή, ἔχεις· σκόπει οὖν, ὅταν 20790 Symp.200.d.4 : τοῦτο λέγῃς, ὅτι ἐπιθυμῶ τῶν παρόντων, εἰ ἄλλο τι λέγεις 20791 Symp.200.d.5 : ἢ τόδε, ὅτι βούλομαι τὰ νῦν παρόντα καὶ εἰς τὸν ἔπειτα 20792 Symp.200.d.6 : χρόνον παρεῖναι. ἄλλο τι ὁμολογοῖ ἄν; Συμφάναι ἔφη τὸν 20793 Symp.200.d.7 : Ἀγάθωνα. 20794 Symp.200.d.8 : Εἰπεῖν δὴ τὸν Σωκράτη, Οὐκοῦν τοῦτό γ´ ἐστὶν ἐκείνου 20795 Symp.200.d.9 : ἐρᾶν, ὃ οὔπω ἕτοιμον αὐτῷ ἐστιν οὐδὲ ἔχει, τὸ εἰς τὸν 20796 Symp.200.d.10 : ἔπειτα χρόνον ταῦτα εἶναι αὐτῷ σῳζόμενα καὶ παρόντα; 20797 Symp.200.e.1 : Πάνυ γε, φάναι. 20798 Symp.200.e.2 : Καὶ οὗτος ἄρα καὶ ἄλλος πᾶς ὁ ἐπιθυμῶν τοῦ μὴ ἑτοίμου 20799 Symp.200.e.3 : ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦ μὴ παρόντος, καὶ ὃ μὴ ἔχει καὶ ὃ μὴ ἔστιν 20800 Symp.200.e.4 : αὐτὸς καὶ οὗ ἐνδεής ἐστι, τοιαῦτ´ ἄττα ἐστὶν ὧν ἡ ἐπιθυμία 20801 Symp.200.e.5 : τε καὶ ὁ ἔρως ἐστίν; 20802 Symp.200.e.6 : Πάνυ γ´, εἰπεῖν. 20803 Symp.200.e.7 : Ἴθι δή, φάναι τὸν Σωκράτη, ἀνομολογησώμεθα τὰ εἰρη– 20804 Symp.200.e.8 : μένα. ἄλλο τι ἔστιν ὁ Ἔρως πρῶτον μὲν τινῶν, ἔπειτα 20805 Symp.200.e.9 : τούτων ὧν ἂν ἔνδεια παρῇ αὐτῷ; 20806 Symp.201.a.1 : Ναί, φάναι. 20807 Symp.201.a.2 : Ἐπὶ δὴ τούτοις ἀναμνήσθητι τίνων ἔφησθα ἐν τῷ λόγῳ 20808 Symp.201.a.3 : εἶναι τὸν Ἔρωτα· εἰ δὲ βούλει, ἐγώ σε ἀναμνήσω. οἶμαι 20809 Symp.201.a.4 : γάρ σε οὑτωσί πως εἰπεῖν, ὅτι τοῖς θεοῖς κατεσκευάσθη τὰ 20810 Symp.201.a.5 : πράγματα δι´ ἔρωτα καλῶν· αἰσχρῶν γὰρ οὐκ εἴη ἔρως. οὐχ 20811 Symp.201.a.6 : οὑτωσί πως ἔλεγες; 20812 Symp.201.a.7 : Εἶπον γάρ, φάναι τὸν Ἀγάθωνα. 20813 Symp.201.a.8 : Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, ὦ ἑταῖρε, φάναι τὸν Σωκράτη· 20814 Symp.201.a.9 : καὶ εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει, ἄλλο τι ὁ Ἔρως κάλλους ἂν εἴη 20815 Symp.201.a.10 : ἔρως, αἴσχους δὲ οὔ; Ὡμολόγει. 20816 Symp.201.b.1 : Οὐκοῦν ὡμολόγηται, οὗ ἐνδεής ἐστι καὶ μὴ ἔχει, τούτου 20817 Symp.201.b.2 : ἐρᾶν; 20818 Symp.201.b.3 : Ναί, εἰπεῖν. 20819 Symp.201.b.4 : Ἐνδεὴς ἄρ´ ἐστὶ καὶ οὐκ ἔχει ὁ Ἔρως κάλλος. 20820 Symp.201.b.5 : Ἀνάγκη, φάναι. 20821 Symp.201.b.6 : Τί δέ; τὸ ἐνδεὲς κάλλους καὶ μηδαμῇ κεκτημένον κάλλος 20822 Symp.201.b.7 : ἆρα λέγεις σὺ καλὸν εἶναι; 20823 Symp.201.b.8 : Οὐ δῆτα. 20824 Symp.201.b.9 : Ἔτι οὖν ὁμολογεῖς Ἔρωτα καλὸν εἶναι, εἰ ταῦτα οὕτως 20825 Symp.201.b.10 : ἔχει; 20826 Symp.201.b.11 : Καὶ τὸν Ἀγάθωνα εἰπεῖν Κινδυνεύω, ὦ Σώκρατες, οὐδὲν 20827 Symp.201.b.12 : εἰδέναι ὧν τότε εἶπον. 20828 Symp.201.c.1 : Καὶ μὴν καλῶς γε εἶπες, φάναι, ὦ Ἀγάθων. ἀλλὰ 20829 Symp.201.c.2 : σμικρὸν ἔτι εἰπέ· τἀγαθὰ οὐ καὶ καλὰ δοκεῖ σοι εἶναι; 20830 Symp.201.c.3 : Ἔμοιγε. 20831 Symp.201.c.4 : Εἰ ἄρα ὁ Ἔρως τῶν καλῶν ἐνδεής ἐστι, τὰ δὲ ἀγαθὰ 20832 Symp.201.c.5 : καλά, κἂν τῶν ἀγαθῶν ἐνδεὴς εἴη. 20833 Symp.201.c.6 : Ἐγώ, φάναι, ὦ Σώκρατες, σοὶ οὐκ ἂν δυναίμην ἀντι– 20834 Symp.201.c.7 : λέγειν, ἀλλ´ οὕτως ἐχέτω ὡς σὺ λέγεις. 20835 Symp.201.c.8 : Οὐ μὲν οὖν τῇ ἀληθείᾳ, φάναι, ὦ φιλούμενε Ἀγάθων, 20836 Symp.201.c.9 : δύνασαι ἀντιλέγειν, ἐπεὶ Σωκράτει γε οὐδὲν χαλεπόν. 20837 Symp.201.c.9 : 20838 Symp.201.d.1 : Καὶ σὲ μέν γε ἤδη ἐάσω· τὸν δὲ λόγον τὸν περὶ τοῦ 20839 Symp.201.d.2 : Ἔρωτος, ὅν ποτ´ ἤκουσα γυναικὸς Μαντινικῆς Διοτίμας, ἣ 20840 Symp.201.d.3 : ταῦτά τε σοφὴ ἦν καὶ ἄλλα πολλά—καὶ Ἀθηναίοις ποτὲ 20841 Symp.201.d.4 : θυσαμένοις πρὸ τοῦ λοιμοῦ δέκα ἔτη ἀναβολὴν ἐποίησε τῆς 20842 Symp.201.d.5 : νόσου, ἣ δὴ καὶ ἐμὲ τὰ ἐρωτικὰ ἐδίδαξεν—ὃν οὖν ἐκείνη 20843 Symp.201.d.6 : ἔλεγε λόγον, πειράσομαι ὑμῖν διελθεῖν ἐκ τῶν ὡμολογη– 20844 Symp.201.d.7 : μένων ἐμοὶ καὶ Ἀγάθωνι, αὐτὸς ἐπ´ ἐμαυτοῦ, ὅπως ἂν 20845 Symp.201.d.8 : δύνωμαι. δεῖ δή, ὦ Ἀγάθων, ὥσπερ σὺ διηγήσω, διελθεῖν 20846 Symp.201.e.1 : αὐτὸν πρῶτον, τίς ἐστιν ὁ Ἔρως καὶ ποῖός τις, ἔπειτα τὰ 20847 Symp.201.e.2 : ἔργα αὐτοῦ. δοκεῖ οὖν μοι ῥᾷστον εἶναι οὕτω διελθεῖν, ὥς 20848 Symp.201.e.3 : ποτέ με ἡ ξένη ἀνακρίνουσα διῄει. σχεδὸν γάρ τι καὶ ἐγὼ 20849 Symp.201.e.4 : πρὸς αὐτὴν ἕτερα τοιαῦτα ἔλεγον οἷάπερ νῦν πρὸς ἐμὲ 20850 Symp.201.e.5 : Ἀγάθων, ὡς εἴη ὁ Ἔρως μέγας θεός, εἴη δὲ τῶν καλῶν· 20851 Symp.201.e.6 : ἤλεγχε δή με τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ ἐγὼ τοῦτον, ὡς 20852 Symp.201.e.7 : οὔτε καλὸς εἴη κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον οὔτε ἀγαθός. 20853 Symp.201.e.8 : Καὶ ἐγώ, Πῶς λέγεις, ἔφην, ὦ Διοτίμα; αἰσχρὸς ἄρα ὁ 20854 Symp.201.e.9 : Ἔρως ἐστὶ καὶ κακός; 20855 Symp.201.e.10 : Καὶ ἥ, Οὐκ εὐφημήσεις; ἔφη· ἢ οἴει, ὅτι ἂν μὴ καλὸν 20856 Symp.201.e.11 : ᾖ, ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι αἰσχρόν; 20857 Symp.202.a.1 : Μάλιστά γε. 20858 Symp.202.a.2 : Ἦ καὶ ἂν μὴ σοφόν, ἀμαθές; ἢ οὐκ ᾔσθησαι ὅτι ἔστιν 20859 Symp.202.a.3 : τι μεταξὺ σοφίας καὶ ἀμαθίας; 20860 Symp.202.a.4 : Τί τοῦτο; 20861 Symp.202.a.5 : Τὸ ὀρθὰ δοξάζειν καὶ ἄνευ τοῦ ἔχειν λόγον δοῦναι οὐκ 20862 Symp.202.a.6 : οἶσθ´, ἔφη, ὅτι οὔτε ἐπίστασθαί ἐστιν—ἄλογον γὰρ πρᾶγμα 20863 Symp.202.a.7 : πῶς ἂν εἴη ἐπιστήμη; —οὔτε ἀμαθία—τὸ γὰρ τοῦ ὄντος 20864 Symp.202.a.8 : τυγχάνον πῶς ἂν εἴη ἀμαθία; —ἔστι δὲ δήπου τοιοῦτον ἡ 20865 Symp.202.a.9 : ὀρθὴ δόξα, μεταξὺ φρονήσεως καὶ ἀμαθίας. 20866 Symp.202.a.10 : Ἀληθῆ, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. 20867 Symp.202.b.1 : Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε ὃ μὴ καλόν ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, 20868 Symp.202.b.2 : μηδὲ ὃ μὴ ἀγαθόν, κακόν. οὕτω δὲ καὶ τὸν Ἔρωτα ἐπειδὴ 20869 Symp.202.b.3 : αὐτὸς ὁμολογεῖς μὴ εἶναι ἀγαθὸν μηδὲ καλόν, μηδέν τι 20870 Symp.202.b.4 : μᾶλλον οἴου δεῖν αὐτὸν αἰσχρὸν καὶ κακὸν εἶναι, ἀλλά τι 20871 Symp.202.b.5 : μεταξύ, ἔφη, τούτοιν. 20872 Symp.202.b.6 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ὁμολογεῖταί γε παρὰ πάντων μέγας 20873 Symp.202.b.7 : θεὸς εἶναι. 20874 Symp.202.b.8 : Τῶν μὴ εἰδότων, ἔφη, πάντων λέγεις, ἢ καὶ τῶν εἰδότων; 20875 Symp.202.b.9 : Συμπάντων μὲν οὖν. 20876 Symp.202.b.10 : Καὶ ἣ γελάσασα Καὶ πῶς ἄν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 20877 Symp.202.c.1 : ὁμολογοῖτο μέγας θεὸς εἶναι παρὰ τούτων, οἵ φασιν αὐτὸν 20878 Symp.202.c.2 : οὐδὲ θεὸν εἶναι; 20879 Symp.202.c.3 : Τίνες οὗτοι; ἦν δ´ ἐγώ. 20880 Symp.202.c.4 : Εἷς μέν, ἔφη, σύ, μία δ´ ἐγώ. 20881 Symp.202.c.5 : Κἀγὼ εἶπον, Πῶς τοῦτο, ἔφην, λέγεις; 20882 Symp.202.c.6 : Καὶ ἥ, Ῥᾳδίως, ἔφη. λέγε γάρ μοι, οὐ πάντας θεοὺς 20883 Symp.202.c.7 : φῂς εὐδαίμονας εἶναι καὶ καλούς; ἢ τολμήσαις ἄν τινα μὴ 20884 Symp.202.c.8 : φάναι καλόν τε καὶ εὐδαίμονα θεῶν εἶναι; 20885 Symp.202.c.9 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγ´, ἔφην. 20886 Symp.202.c.10 : Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις οὐ τοὺς τἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ 20887 Symp.202.c.11 : κεκτημένους; 20888 Symp.202.c.12 : Πάνυ γε. 20889 Symp.202.d.1 : Ἀλλὰ μὴν Ἔρωτά γε ὡμολόγηκας δι´ ἔνδειαν τῶν 20890 Symp.202.d.2 : ἀγαθῶν καὶ καλῶν ἐπιθυμεῖν αὐτῶν τούτων ὧν ἐνδεής 20891 Symp.202.d.3 : ἐστιν. 20892 Symp.202.d.4 : Ὡμολόγηκα γάρ. 20893 Symp.202.d.5 : Πῶς ἂν οὖν θεὸς εἴη ὅ γε τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἄμοιρος; 20894 Symp.202.d.6 : Οὐδαμῶς, ὥς γ´ ἔοικεν. 20895 Symp.202.d.7 : Ὁρᾷς οὖν, ἔφη, ὅτι καὶ σὺ Ἔρωτα οὐ θεὸν νομίζεις; 20896 Symp.202.d.8 : Τί οὖν ἄν, ἔφην, εἴη ὁ Ἔρως; θνητός; 20897 Symp.202.d.9 : Ἥκιστά γε. 20898 Symp.202.d.10 : Ἀλλὰ τί μήν; 20899 Symp.202.d.11 : Ὥσπερ τὰ πρότερα, ἔφη, μεταξὺ θνητοῦ καὶ ἀθανάτου. 20900 Symp.202.d.12 : Τί οὖν, ὦ Διοτίμα; 20901 Symp.202.d.13 : Δαίμων μέγας, ὦ Σώκρατες· καὶ γὰρ πᾶν τὸ δαιμόνιον 20902 Symp.202.e.1 : μεταξύ ἐστι θεοῦ τε καὶ θνητοῦ. 20903 Symp.202.e.2 : Τίνα, ἦν δ´ ἐγώ, δύναμιν ἔχον; 20904 Symp.202.e.3 : Ἑρμηνεῦον καὶ διαπορθμεῦον θεοῖς τὰ παρ´ ἀνθρώπων 20905 Symp.202.e.4 : καὶ ἀνθρώποις τὰ παρὰ θεῶν, τῶν μὲν τὰς δεήσεις καὶ 20906 Symp.202.e.5 : θυσίας, τῶν δὲ τὰς ἐπιτάξεις τε καὶ ἀμοιβὰς τῶν θυσιῶν, 20907 Symp.202.e.6 : ἐν μέσῳ δὲ ὂν ἀμφοτέρων συμπληροῖ, ὥστε τὸ πᾶν αὐτὸ 20908 Symp.202.e.7 : αὑτῷ συνδεδέσθαι. διὰ τούτου καὶ ἡ μαντικὴ πᾶσα χωρεῖ 20909 Symp.202.e.8 : καὶ ἡ τῶν ἱερέων τέχνη τῶν τε περὶ τὰς θυσίας καὶ τελετὰς 20910 Symp.203.a.1 : καὶ τὰς ἐπῳδὰς καὶ τὴν μαντείαν πᾶσαν καὶ γοητείαν. θεὸς 20911 Symp.203.a.2 : δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μείγνυται, ἀλλὰ διὰ τούτου πᾶσά ἐστιν ἡ 20912 Symp.203.a.3 : ὁμιλία καὶ ἡ διάλεκτος θεοῖς πρὸς ἀνθρώπους, καὶ ἐγρη– 20913 Symp.203.a.4 : γορόσι καὶ καθεύδουσι· καὶ ὁ μὲν περὶ τὰ τοιαῦτα σοφὸς 20914 Symp.203.a.5 : δαιμόνιος ἀνήρ, ὁ δὲ ἄλλο τι σοφὸς ὢν ἢ περὶ τέχνας 20915 Symp.203.a.6 : ἢ χειρουργίας τινὰς βάναυσος. οὗτοι δὴ οἱ δαίμονες 20916 Symp.203.a.7 : πολλοὶ καὶ παντοδαποί εἰσιν, εἷς δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ὁ 20917 Symp.203.a.8 : Ἔρως. 20918 Symp.203.a.9 : Πατρὸς δέ, ἦν δ´ ἐγώ, τίνος ἐστὶ καὶ μητρός; 20919 Symp.203.b.1 : Μακρότερον μέν, ἔφη, διηγήσασθαι· ὅμως δέ σοι ἐρῶ. 20920 Symp.203.b.2 : ὅτε γὰρ ἐγένετο ἡ Ἀφροδίτη, ἡστιῶντο οἱ θεοὶ οἵ τε ἄλλοι 20921 Symp.203.b.3 : καὶ ὁ τῆς Μήτιδος ὑὸς Πόρος. ἐπειδὴ δὲ ἐδείπνησαν, 20922 Symp.203.b.4 : προσαιτήσουσα οἷον δὴ εὐωχίας οὔσης ἀφίκετο ἡ Πενία, καὶ 20923 Symp.203.b.5 : ἦν περὶ τὰς θύρας. ὁ οὖν Πόρος μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος— 20924 Symp.203.b.6 : οἶνος γὰρ οὔπω ἦν—εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν 20925 Symp.203.b.7 : βεβαρημένος ηὗδεν. ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν 20926 Symp.203.b.8 : αὑτῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασθαι ἐκ τοῦ Πόρου, κατα– 20927 Symp.203.c.1 : κλίνεταί τε παρ´ αὐτῷ καὶ ἐκύησε τὸν Ἔρωτα. διὸ δὴ καὶ 20928 Symp.203.c.2 : τῆς Ἀφροδίτης ἀκόλουθος καὶ θεράπων γέγονεν ὁ Ἔρως, 20929 Symp.203.c.3 : γεννηθεὶς ἐν τοῖς ἐκείνης γενεθλίοις, καὶ ἅμα φύσει ἐρα– 20930 Symp.203.c.4 : στὴς ὢν περὶ τὸ καλὸν καὶ τῆς Ἀφροδίτης καλῆς οὔσης. 20931 Symp.203.c.5 : ἅτε οὖν Πόρου καὶ Πενίας ὑὸς ὢν ὁ Ἔρως ἐν τοιαύτῃ τύχῃ 20932 Symp.203.c.6 : καθέστηκεν. πρῶτον μὲν πένης ἀεί ἐστι, καὶ πολλοῦ δεῖ 20933 Symp.203.c.7 : ἁπαλός τε καὶ καλός, οἷον οἱ πολλοὶ οἴονται, ἀλλὰ σκληρὸς 20934 Symp.203.d.1 : καὶ αὐχμηρὸς καὶ ἀνυπόδητος καὶ ἄοικος, χαμαιπετὴς ἀεὶ 20935 Symp.203.d.2 : ὢν καὶ ἄστρωτος, ἐπὶ θύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαίθριος κοιμώ– 20936 Symp.203.d.3 : μενος, τὴν τῆς μητρὸς φύσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδείᾳ σύνοικος. 20937 Symp.203.d.4 : κατὰ δὲ αὖ τὸν πατέρα ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς 20938 Symp.203.d.5 : ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος ὢν καὶ ἴτης καὶ σύντονος, θηρευτὴς 20939 Symp.203.d.6 : δεινός, ἀεί τινας πλέκων μηχανάς, καὶ φρονήσεως ἐπι– 20940 Symp.203.d.7 : θυμητὴς καὶ πόριμος, φιλοσοφῶν διὰ παντὸς τοῦ βίου, 20941 Symp.203.d.8 : δεινὸς γόης καὶ φαρμακεὺς καὶ σοφιστής· καὶ οὔτε ὡς 20942 Symp.203.e.1 : ἀθάνατος πέφυκεν οὔτε ὡς θνητός, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τῆς αὐτῆς 20943 Symp.203.e.2 : ἡμέρας θάλλει τε καὶ ζῇ, ὅταν εὐπορήσῃ, τοτὲ δὲ ἀποθνῄ– 20944 Symp.203.e.3 : σκει, πάλιν δὲ ἀναβιώσκεται διὰ τὴν τοῦ πατρὸς φύσιν, τὸ 20945 Symp.203.e.4 : δὲ ποριζόμενον ἀεὶ ὑπεκρεῖ, ὥστε οὔτε ἀπορεῖ Ἔρως ποτὲ 20946 Symp.203.e.5 : οὔτε πλουτεῖ, σοφίας τε αὖ καὶ ἀμαθίας ἐν μέσῳ ἐστίν. 20947 Symp.204.a.1 : ἔχει γὰρ ὧδε. θεῶν οὐδεὶς φιλοσοφεῖ οὐδ´ ἐπιθυμεῖ σοφὸς 20948 Symp.204.a.2 : γενέσθαι—ἔστι γάρ—οὐδ´ εἴ τις ἄλλος σοφός, οὐ φιλοσοφεῖ. 20949 Symp.204.a.3 : οὐδ´ αὖ οἱ ἀμαθεῖς φιλοσοφοῦσιν οὐδ´ ἐπιθυμοῦσι σοφοὶ 20950 Symp.204.a.4 : γενέσθαι· αὐτὸ γὰρ τοῦτό ἐστι χαλεπὸν ἀμαθία, τὸ μὴ 20951 Symp.204.a.5 : ὄντα καλὸν κἀγαθὸν μηδὲ φρόνιμον δοκεῖν αὑτῷ εἶναι 20952 Symp.204.a.6 : ἱκανόν. οὔκουν ἐπιθυμεῖ ὁ μὴ οἰόμενος ἐνδεὴς εἶναι οὗ ἂν 20953 Symp.204.a.7 : μὴ οἴηται ἐπιδεῖσθαι. 20954 Symp.204.a.8 : Τίνες οὖν, ἔφην ἐγώ, ὦ Διοτίμα, οἱ φιλοσοφοῦντες, εἰ 20955 Symp.204.a.9 : μήτε οἱ σοφοὶ μήτε οἱ ἀμαθεῖς; 20956 Symp.204.b.1 : Δῆλον δή, ἔφη, τοῦτό γε ἤδη καὶ παιδί, ὅτι οἱ μεταξὺ 20957 Symp.204.b.2 : τούτων ἀμφοτέρων, ὧν ἂν εἴη καὶ ὁ Ἔρως. ἔστιν γὰρ δὴ τῶν 20958 Symp.204.b.3 : καλλίστων ἡ σοφία, Ἔρως δ´ ἐστὶν ἔρως περὶ τὸ καλόν, 20959 Symp.204.b.4 : ὥστε ἀναγκαῖον Ἔρωτα φιλόσοφον εἶναι, φιλόσοφον δὲ 20960 Symp.204.b.5 : ὄντα μεταξὺ εἶναι σοφοῦ καὶ ἀμαθοῦς. αἰτία δὲ αὐτῷ καὶ 20961 Symp.204.b.6 : τούτων ἡ γένεσις· πατρὸς μὲν γὰρ σοφοῦ ἐστι καὶ εὐπόρου, 20962 Symp.204.b.7 : μητρὸς δὲ οὐ σοφῆς καὶ ἀπόρου. ἡ μὲν οὖν φύσις τοῦ 20963 Symp.204.b.8 : δαίμονος, ὦ φίλε Σώκρατες, αὕτη· ὃν δὲ σὺ ᾠήθης Ἔρωτα 20964 Symp.204.c.1 : εἶναι, θαυμαστὸν οὐδὲν ἔπαθες. ᾠήθης δέ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ 20965 Symp.204.c.2 : τεκμαιρομένῃ ἐξ ὧν σὺ λέγεις, τὸ ἐρώμενον Ἔρωτα εἶναι, 20966 Symp.204.c.3 : οὐ τὸ ἐρῶν· διὰ ταῦτά σοι οἶμαι πάγκαλος ἐφαίνετο ὁ 20967 Symp.204.c.4 : Ἔρως. καὶ γὰρ ἔστι τὸ ἐραστὸν τὸ τῷ ὄντι καλὸν καὶ 20968 Symp.204.c.5 : ἁβρὸν καὶ τέλεον καὶ μακαριστόν· τὸ δέ γε ἐρῶν ἄλλην 20969 Symp.204.c.6 : ἰδέαν τοιαύτην ἔχον, οἵαν ἐγὼ διῆλθον. 20970 Symp.204.c.7 : Καὶ ἐγὼ εἶπον, Εἶεν δή, ὦ ξένη, καλῶς γὰρ λέγεις· 20971 Symp.204.c.8 : τοιοῦτος ὢν ὁ Ἔρως τίνα χρείαν ἔχει τοῖς ἀνθρώποις; 20972 Symp.204.d.1 : Τοῦτο δὴ μετὰ ταῦτ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, πειράσομαί σε 20973 Symp.204.d.2 : διδάξαι. ἔστι μὲν γὰρ δὴ τοιοῦτος καὶ οὕτω γεγονὼς ὁ 20974 Symp.204.d.3 : Ἔρως, ἔστι δὲ τῶν καλῶν, ὡς σὺ φῄς. εἰ δέ τις ἡμᾶς 20975 Symp.204.d.4 : ἔροιτο· Τί τῶν καλῶν ἐστιν ὁ Ἔρως, ὦ Σώκρατές τε 20976 Symp.204.d.5 : καὶ Διοτίμα; ὧδε δὲ σαφέστερον· ἐρᾷ ὁ ἐρῶν τῶν καλῶν· 20977 Symp.204.d.6 : τί ἐρᾷ; 20978 Symp.204.d.7 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Γενέσθαι αὑτῷ. 20979 Symp.204.d.8 : Ἀλλ´ ἔτι ποθεῖ, ἔφη, ἡ ἀπόκρισις ἐρώτησιν τοιάνδε· Τί 20980 Symp.204.d.9 : ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν γένηται τὰ καλά; 20981 Symp.204.d.10 : Οὐ πάνυ ἔφην ἔτι ἔχειν ἐγὼ πρὸς ταύτην τὴν ἐρώτησιν 20982 Symp.204.d.11 : προχείρως ἀποκρίνασθαι. 20983 Symp.204.e.1 : Ἀλλ´, ἔφη, ὥσπερ ἂν εἴ τις μεταβαλὼν ἀντὶ τοῦ καλοῦ 20984 Symp.204.e.2 : τῷ ἀγαθῷ χρώμενος πυνθάνοιτο· Φέρε, ὦ Σώκρατες, ἐρᾷ ὁ 20985 Symp.204.e.3 : ἐρῶν τῶν ἀγαθῶν· τί ἐρᾷ; 20986 Symp.204.e.4 : Γενέσθαι, ἦν δ´ ἐγώ, αὑτῷ. 20987 Symp.204.e.5 : Καὶ τί ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν γένηται τἀγαθά; 20988 Symp.204.e.6 : Τοῦτ´ εὐπορώτερον, ἦν δ´ ἐγώ, ἔχω ἀποκρίνασθαι, ὅτι 20989 Symp.204.e.7 : εὐδαίμων ἔσται. 20990 Symp.205.a.1 : Κτήσει γάρ, ἔφη, ἀγαθῶν οἱ εὐδαίμονες εὐδαίμονες, καὶ 20991 Symp.205.a.2 : οὐκέτι προσδεῖ ἐρέσθαι Ἵνα τί δὲ βούλεται εὐδαίμων εἶναι 20992 Symp.205.a.3 : ὁ βουλόμενος; ἀλλὰ τέλος δοκεῖ ἔχειν ἡ ἀπόκρισις. 20993 Symp.205.a.4 : Ἀληθῆ λέγεις, εἶπον ἐγώ. 20994 Symp.205.a.5 : Ταύτην δὴ τὴν βούλησιν καὶ τὸν ἔρωτα τοῦτον πότερα 20995 Symp.205.a.6 : κοινὸν οἴει εἶναι πάντων ἀνθρώπων, καὶ πάντας τἀγαθὰ 20996 Symp.205.a.7 : βούλεσθαι αὑτοῖς εἶναι ἀεί, ἢ πῶς λέγεις; 20997 Symp.205.a.8 : Οὕτως, ἦν δ´ ἐγώ· κοινὸν εἶναι πάντων. 20998 Symp.205.a.9 : Τί δὴ οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐ πάντας ἐρᾶν φαμεν, 20999 Symp.205.b.1 : εἴπερ γε πάντες τῶν αὐτῶν ἐρῶσι καὶ ἀεί, ἀλλά τινάς φαμεν 21000 Symp.205.b.2 : ἐρᾶν, τοὺς δ´ οὔ; 21001 Symp.205.b.3 : Θαυμάζω, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ αὐτός. 21002 Symp.205.b.4 : Ἀλλὰ μὴ θαύμαζ´, ἔφη· ἀφελόντες γὰρ ἄρα τοῦ ἔρωτός 21003 Symp.205.b.5 : τι εἶδος ὀνομάζομεν, τὸ τοῦ ὅλου ἐπιτιθέντες ὄνομα, ἔρωτα, 21004 Symp.205.b.6 : τὰ δὲ ἄλλα ἄλλοις καταχρώμεθα ὀνόμασιν. 21005 Symp.205.b.7 : Ὥσπερ τί; ἦν δ´ ἐγώ. 21006 Symp.205.b.8 : Ὥσπερ τόδε. οἶσθ´ ὅτι ποίησίς ἐστί τι πολύ· ἡ γάρ 21007 Symp.205.b.9 : τοι ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὂν ἰόντι ὁτῳοῦν αἰτία πᾶσά ἐστι 21008 Symp.205.c.1 : ποίησις, ὥστε καὶ αἱ ὑπὸ πάσαις ταῖς τέχναις ἐργασίαι 21009 Symp.205.c.2 : ποιήσεις εἰσὶ καὶ οἱ τούτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. 21010 Symp.205.c.3 : Ἀληθῆ λέγεις. 21011 Symp.205.c.4 : Ἀλλ´ ὅμως, ἦ δ´ ἥ, οἶσθ´ ὅτι οὐ καλοῦνται ποιηταὶ ἀλλὰ 21012 Symp.205.c.5 : ἄλλα ἔχουσιν ὀνόματα, ἀπὸ δὲ πάσης τῆς ποιήσεως ἓν 21013 Symp.205.c.6 : μόριον ἀφορισθὲν τὸ περὶ τὴν μουσικὴν καὶ τὰ μέτρα τῷ 21014 Symp.205.c.7 : τοῦ ὅλου ὀνόματι προσαγορεύεται. ποίησις γὰρ τοῦτο 21015 Symp.205.c.8 : μόνον καλεῖται, καὶ οἱ ἔχοντες τοῦτο τὸ μόριον τῆς ποιήσεως 21016 Symp.205.c.9 : ποιηταί. 21017 Symp.205.c.10 : Ἀληθῆ λέγεις, ἔφην. 21018 Symp.205.d.1 : Οὕτω τοίνυν καὶ περὶ τὸν ἔρωτα. τὸ μὲν κεφάλαιόν ἐστι 21019 Symp.205.d.2 : πᾶσα ἡ τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυμία καὶ τοῦ εὐδαιμονεῖν ὁ <20μέ– 21020 Symp.205.d.3 : γιστός τε καὶ δολερὸς ἔρως>20 παντί· ἀλλ´ οἱ μὲν ἄλλῃ 21021 Symp.205.d.4 : τρεπόμενοι πολλαχῇ ἐπ´ αὐτόν, ἢ κατὰ χρηματισμὸν ἢ κατὰ 21022 Symp.205.d.5 : φιλογυμναστίαν ἢ κατὰ φιλοσοφίαν, οὔτε ἐρᾶν καλοῦνται 21023 Symp.205.d.6 : οὔτε ἐρασταί, οἱ δὲ κατὰ ἕν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ ἐσπου– 21024 Symp.205.d.7 : δακότες τὸ τοῦ ὅλου ὄνομα ἴσχουσιν, ἔρωτά τε καὶ ἐρᾶν καὶ 21025 Symp.205.d.8 : ἐρασταί. 21026 Symp.205.d.9 : Κινδυνεύεις ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ, λέγειν. 21027 Symp.205.d.10 : Καὶ λέγεται μέν γέ τις, ἔφη, λόγος, ὡς οἳ ἂν τὸ ἥμισυ 21028 Symp.205.e.1 : ἑαυτῶν ζητῶσιν, οὗτοι ἐρῶσιν· ὁ δ´ ἐμὸς λόγος οὔτε ἡμίσεός 21029 Symp.205.e.2 : φησιν εἶναι τὸν ἔρωτα οὔτε ὅλου, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ γέ που, 21030 Symp.205.e.3 : ὦ ἑταῖρε, ἀγαθὸν ὄν, ἐπεὶ αὑτῶν γε καὶ πόδας καὶ χεῖρας 21031 Symp.205.e.4 : ἐθέλουσιν ἀποτέμνεσθαι οἱ ἄνθρωποι, ἐὰν αὐτοῖς δοκῇ τὰ 21032 Symp.205.e.5 : ἑαυτῶν πονηρὰ εἶναι. οὐ γὰρ τὸ ἑαυτῶν οἶμαι ἕκαστοι 21033 Symp.205.e.6 : ἀσπάζονται, εἰ μὴ εἴ τις τὸ μὲν ἀγαθὸν οἰκεῖον καλεῖ καὶ 21034 Symp.205.e.7 : ἑαυτοῦ, τὸ δὲ κακὸν ἀλλότριον· ὡς οὐδέν γε ἄλλο ἐστὶν οὗ 21035 Symp.206.a.1 : ἐρῶσιν ἅνθρωποι ἢ τοῦ ἀγαθοῦ. ἢ σοὶ δοκοῦσιν; 21036 Symp.206.a.2 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔμοιγε, ἦν δ´ ἐγώ. 21037 Symp.206.a.3 : Ἆρ´ οὖν, ἦ δ´ ἥ, οὕτως ἁπλοῦν ἐστι λέγειν ὅτι οἱ 21038 Symp.206.a.4 : ἄνθρωποι τἀγαθοῦ ἐρῶσιν; 21039 Symp.206.a.5 : Ναί, ἔφην. 21040 Symp.206.a.6 : Τί δέ; οὐ προσθετέον, ἔφη, ὅτι καὶ εἶναι τὸ ἀγαθὸν 21041 Symp.206.a.7 : αὑτοῖς ἐρῶσιν; 21042 Symp.206.a.8 : Προσθετέον. 21043 Symp.206.a.9 : Ἆρ´ οὖν, ἔφη, καὶ οὐ μόνον εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀεὶ εἶναι; 21044 Symp.206.a.10 : Καὶ τοῦτο προσθετέον. 21045 Symp.206.a.11 : Ἔστιν ἄρα συλλήβδην, ἔφη, ὁ ἔρως τοῦ τὸ ἀγαθὸν αὑτῷ 21046 Symp.206.a.12 : εἶναι ἀεί. 21047 Symp.206.a.13 : Ἀληθέστατα, ἔφην ἐγώ, λέγεις. 21048 Symp.206.b.1 : Ὅτε δὴ τοῦτο ὁ ἔρως ἐστὶν ἀεί, ἦ δ´ ἥ, τῶν τίνα τρόπον 21049 Symp.206.b.2 : διωκόντων αὐτὸ καὶ ἐν τίνι πράξει ἡ σπουδὴ καὶ ἡ σύντασις 21050 Symp.206.b.3 : ἔρως ἂν καλοῖτο; τί τοῦτο τυγχάνει ὂν τὸ ἔργον; ἔχεις 21051 Symp.206.b.4 : εἰπεῖν; 21052 Symp.206.b.5 : Οὐ μεντἂν σέ, ἔφην ἐγώ, ὦ Διοτίμα, ἐθαύμαζον ἐπὶ 21053 Symp.206.b.6 : σοφίᾳ καὶ ἐφοίτων παρὰ σὲ αὐτὰ ταῦτα μαθησόμενος. 21054 Symp.206.b.7 : Ἀλλὰ ἐγώ σοι, ἔφη, ἐρῶ. ἔστι γὰρ τοῦτο τόκος ἐν 21055 Symp.206.b.8 : καλῷ καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν. 21056 Symp.206.b.9 : Μαντείας, ἦν δ´ ἐγώ, δεῖται ὅτι ποτε λέγεις, καὶ οὐ 21057 Symp.206.b.10 : μανθάνω. 21058 Symp.206.c.1 : Ἀλλ´ ἐγώ, ἦ δ´ ἥ, σαφέστερον ἐρῶ. κυοῦσιν γάρ, ἔφη, 21059 Symp.206.c.2 : ὦ Σώκρατες, πάντες ἄνθρωποι καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ 21060 Symp.206.c.3 : τὴν ψυχήν, καὶ ἐπειδὰν ἔν τινι ἡλικίᾳ γένωνται, τίκτειν 21061 Symp.206.c.4 : ἐπιθυμεῖ ἡμῶν ἡ φύσις. τίκτειν δὲ ἐν μὲν αἰσχρῷ οὐ 21062 Symp.206.c.5 : δύναται, ἐν δὲ τῷ καλῷ. ἡ γὰρ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς 21063 Symp.206.c.6 : συνουσία τόκος ἐστίν. ἔστι δὲ τοῦτο θεῖον τὸ πρᾶγμα, 21064 Symp.206.c.7 : καὶ τοῦτο ἐν θνητῷ ὄντι τῷ ζῴῳ ἀθάνατον ἔνεστιν, ἡ κύησις 21065 Symp.206.c.8 : καὶ ἡ γέννησις. τὰ δὲ ἐν τῷ ἀναρμόστῳ ἀδύνατον γενέ– 21066 Symp.206.d.1 : σθαι. ἀνάρμοστον δ´ ἐστὶ τὸ αἰσχρὸν παντὶ τῷ θείῳ, τὸ 21067 Symp.206.d.2 : δὲ καλὸν ἁρμόττον. Μοῖρα οὖν καὶ Εἰλείθυια ἡ Καλλονή 21068 Symp.206.d.3 : ἐστι τῇ γενέσει. διὰ ταῦτα ὅταν μὲν καλῷ προσπελάζῃ 21069 Symp.206.d.4 : τὸ κυοῦν, ἵλεών τε γίγνεται καὶ εὐφραινόμενον διαχεῖται 21070 Symp.206.d.5 : καὶ τίκτει τε καὶ γεννᾷ· ὅταν δὲ αἰσχρῷ, σκυθρωπόν τε 21071 Symp.206.d.6 : καὶ λυπούμενον συσπειρᾶται καὶ ἀποτρέπεται καὶ ἀνείλλεται 21072 Symp.206.d.7 : καὶ οὐ γεννᾷ, ἀλλὰ ἴσχον τὸ κύημα χαλεπῶς φέρει. ὅθεν δὴ 21073 Symp.206.d.8 : τῷ κυοῦντί τε καὶ ἤδη σπαργῶντι πολλὴ ἡ πτοίησις γέγονε 21074 Symp.206.e.1 : περὶ τὸ καλὸν διὰ τὸ μεγάλης ὠδῖνος ἀπολύειν τὸν ἔχοντα. 21075 Symp.206.e.2 : ἔστιν γάρ, ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐ τοῦ καλοῦ ὁ ἔρως, ὡς 21076 Symp.206.e.3 : σὺ οἴει. 21077 Symp.206.e.4 : Ἀλλὰ τί μήν; 21078 Symp.206.e.5 : Τῆς γεννήσεως καὶ τοῦ τόκου ἐν τῷ καλῷ. 21079 Symp.206.e.6 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ. 21080 Symp.206.e.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. τί δὴ οὖν τῆς γεννήσεως; ὅτι 21081 Symp.206.e.8 : ἀειγενές ἐστι καὶ ἀθάνατον ὡς θνητῷ ἡ γέννησις. ἀθα– 21082 Symp.207.a.1 : νασίας δὲ ἀναγκαῖον ἐπιθυμεῖν μετὰ ἀγαθοῦ ἐκ τῶν ὡμο– 21083 Symp.207.a.2 : λογημένων, εἴπερ τοῦ ἀγαθοῦ ἑαυτῷ εἶναι ἀεὶ ἔρως ἐστίν. 21084 Symp.207.a.3 : ἀναγκαῖον δὴ ἐκ τούτου τοῦ λόγου καὶ τῆς ἀθανασίας τὸν 21085 Symp.207.a.4 : ἔρωτα εἶναι. 21086 Symp.207.a.5 : Ταῦτά τε οὖν πάντα ἐδίδασκέ με, ὁπότε περὶ τῶν ἐρω– 21087 Symp.207.a.6 : τικῶν λόγους ποιοῖτο, καί ποτε ἤρετο Τί οἴει, ὦ Σώκρατες, 21088 Symp.207.a.7 : αἴτιον εἶναι τούτου τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιθυμίας; ἢ οὐκ 21089 Symp.207.a.8 : αἰσθάνῃ ὡς δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία ἐπειδὰν γεν– 21090 Symp.207.a.9 : νᾶν ἐπιθυμήσῃ, καὶ τὰ πεζὰ καὶ τὰ πτηνά, νοσοῦντά τε 21091 Symp.207.b.1 : πάντα καὶ ἐρωτικῶς διατιθέμενα, πρῶτον μὲν περὶ τὸ συμ– 21092 Symp.207.b.2 : μιγῆναι ἀλλήλοις, ἔπειτα περὶ τὴν τροφὴν τοῦ γενομένου, 21093 Symp.207.b.3 : καὶ ἕτοιμά ἐστιν ὑπὲρ τούτων καὶ διαμάχεσθαι τὰ ἀσθενέ– 21094 Symp.207.b.4 : στατα τοῖς ἰσχυροτάτοις καὶ ὑπεραποθνῄσκειν, καὶ αὐτὰ τῷ 21095 Symp.207.b.5 : λιμῷ παρατεινόμενα ὥστ´ ἐκεῖνα ἐκτρέφειν, καὶ ἄλλο πᾶν 21096 Symp.207.b.6 : ποιοῦντα. τοὺς μὲν γὰρ ἀνθρώπους, ἔφη, οἴοιτ´ ἄν τις ἐκ 21097 Symp.207.b.7 : λογισμοῦ ταῦτα ποιεῖν· τὰ δὲ θηρία τίς αἰτία οὕτως ἐρω– 21098 Symp.207.c.1 : τικῶς διατίθεσθαι; ἔχεις λέγειν; 21099 Symp.207.c.2 : Καὶ ἐγὼ αὖ ἔλεγον ὅτι οὐκ εἰδείην· ἣ δ´ εἶπεν, Διανοῇ 21100 Symp.207.c.3 : οὖν δεινός ποτε γενήσεσθαι τὰ ἐρωτικά, ἐὰν ταῦτα μὴ 21101 Symp.207.c.4 : ἐννοῇς; 21102 Symp.207.c.5 : Ἀλλὰ διὰ ταῦτά τοι, ὦ Διοτίμα, ὅπερ νυνδὴ εἶπον, παρὰ 21103 Symp.207.c.6 : σὲ ἥκω, γνοὺς ὅτι διδασκάλων δέομαι. ἀλλά μοι λέγε 21104 Symp.207.c.7 : καὶ τούτων τὴν αἰτίαν καὶ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τὰ ἐρωτικά. 21105 Symp.207.c.8 : Εἰ τοίνυν, ἔφη, πιστεύεις ἐκείνου εἶναι φύσει τὸν ἔρωτα, 21106 Symp.207.c.9 : οὗ πολλάκις ὡμολογήκαμεν, μὴ θαύμαζε. ἐνταῦθα γὰρ 21107 Symp.207.d.1 : τὸν αὐτὸν ἐκείνῳ λόγον ἡ θνητὴ φύσις ζητεῖ κατὰ τὸ δυνατὸν 21108 Symp.207.d.2 : ἀεί τε εἶναι καὶ ἀθάνατος. δύναται δὲ ταύτῃ μόνον, τῇ 21109 Symp.207.d.3 : γενέσει, ὅτι ἀεὶ καταλείπει ἕτερον νέον ἀντὶ τοῦ παλαιοῦ, 21110 Symp.207.d.4 : ἐπεὶ καὶ ἐν ᾧ ἓν ἕκαστον τῶν ζῴων ζῆν καλεῖται καὶ εἶναι 21111 Symp.207.d.5 : τὸ αὐτό—οἷον ἐκ παιδαρίου ὁ αὐτὸς λέγεται ἕως ἂν πρε– 21112 Symp.207.d.6 : σβύτης γένηται· οὗτος μέντοι οὐδέποτε τὰ αὐτὰ ἔχων ἐν 21113 Symp.207.d.7 : αὑτῷ ὅμως ὁ αὐτὸς καλεῖται, ἀλλὰ νέος ἀεὶ γιγνόμενος, τὰ 21114 Symp.207.d.8 : δὲ ἀπολλύς, καὶ κατὰ τὰς τρίχας καὶ σάρκα καὶ ὀστᾶ καὶ 21115 Symp.207.e.1 : αἷμα καὶ σύμπαν τὸ σῶμα. καὶ μὴ ὅτι κατὰ τὸ σῶμα, 21116 Symp.207.e.2 : ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν οἱ τρόποι, τὰ ἤθη, δόξαι, ἐπιθυ– 21117 Symp.207.e.3 : μίαι, ἡδοναί, λῦπαι, φόβοι, τούτων ἕκαστα οὐδέποτε τὰ 21118 Symp.207.e.4 : αὐτὰ πάρεστιν ἑκάστῳ, ἀλλὰ τὰ μὲν γίγνεται, τὰ δὲ ἀπόλ– 21119 Symp.207.e.5 : λυται. πολὺ δὲ τούτων ἀτοπώτερον ἔτι, ὅτι καὶ αἱ ἐπιστῆμαι 21120 Symp.208.a.1 : μὴ ὅτι αἱ μὲν γίγνονται, αἱ δὲ ἀπόλλυνται ἡμῖν, καὶ οὐδέ– 21121 Symp.208.a.2 : ποτε οἱ αὐτοί ἐσμεν οὐδὲ κατὰ τὰς ἐπιστήμας, ἀλλὰ καὶ 21122 Symp.208.a.3 : μία ἑκάστη τῶν ἐπιστημῶν ταὐτὸν πάσχει. ὃ γὰρ καλεῖται 21123 Symp.208.a.4 : μελετᾶν, ὡς ἐξιούσης ἐστὶ τῆς ἐπιστήμης· λήθη γὰρ 21124 Symp.208.a.5 : ἐπιστήμης ἔξοδος, μελέτη δὲ πάλιν καινὴν ἐμποιοῦσα ἀντὶ 21125 Symp.208.a.6 : τῆς ἀπιούσης μνήμην σῴζει τὴν ἐπιστήμην, ὥστε τὴν 21126 Symp.208.a.7 : αὐτὴν δοκεῖν εἶναι. τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πᾶν τὸ θνητὸν 21127 Symp.208.a.8 : σῴζεται, οὐ τῷ παντάπασιν τὸ αὐτὸ ἀεὶ εἶναι ὥσπερ τὸ 21128 Symp.208.b.1 : θεῖον, ἀλλὰ τῷ τὸ ἀπιὸν καὶ παλαιούμενον ἕτερον νέον 21129 Symp.208.b.2 : ἐγκαταλείπειν οἷον αὐτὸ ἦν. ταύτῃ τῇ μηχανῇ, ὦ Σώ– 21130 Symp.208.b.3 : κρατες, ἔφη, θνητὸν ἀθανασίας μετέχει, καὶ σῶμα καὶ τἆλλα 21131 Symp.208.b.4 : πάντα· ἀθάνατον δὲ ἄλλῃ. μὴ οὖν θαύμαζε εἰ τὸ αὑτοῦ 21132 Symp.208.b.5 : ἀποβλάστημα φύσει πᾶν τιμᾷ· ἀθανασίας γὰρ χάριν παντὶ 21133 Symp.208.b.6 : αὕτη ἡ σπουδὴ καὶ ὁ ἔρως ἕπεται. 21134 Symp.208.b.7 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας τὸν λόγον ἐθαύμασά τε καὶ εἶπον 21135 Symp.208.b.8 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ σοφωτάτη Διοτίμα, ταῦτα ὡς ἀληθῶς 21136 Symp.208.b.9 : οὕτως ἔχει; 21137 Symp.208.c.1 : Καὶ ἥ, ὥσπερ οἱ τέλεοι σοφισταί, Εὖ ἴσθι, ἔφη, ὦ 21138 Symp.208.c.2 : Σώκρατες· ἐπεί γε καὶ τῶν ἀνθρώπων εἰ ἐθέλεις εἰς τὴν 21139 Symp.208.c.3 : φιλοτιμίαν βλέψαι, θαυμάζοις ἂν τῆς ἀλογίας περὶ ἃ ἐγὼ 21140 Symp.208.c.4 : εἴρηκα εἰ μὴ ἐννοεῖς, ἐνθυμηθεὶς ὡς δεινῶς διάκεινται ἔρωτι 21141 Symp.208.c.5 : τοῦ ὀνομαστοὶ γενέσθαι <20καὶ κλέος ἐς τὸν ἀεὶ χρόνον 21142 Symp.208.c.6 : ἀθάνατον καταθέσθαι>20, καὶ ὑπὲρ τούτου κινδύνους τε 21143 Symp.208.c.7 : κινδυνεύειν ἕτοιμοί εἰσι πάντας ἔτι μᾶλλον ἢ ὑπὲρ τῶν 21144 Symp.208.d.1 : παίδων, καὶ χρήματα ἀναλίσκειν καὶ πόνους πονεῖν οὑσ– 21145 Symp.208.d.2 : τινασοῦν καὶ ὑπεραποθνῄσκειν. ἐπεὶ οἴει σύ, ἔφη, Ἄλκηστιν 21146 Symp.208.d.3 : ὑπὲρ Ἀδμήτου ἀποθανεῖν ἄν, ἢ Ἀχιλλέα Πατρόκλῳ ἐπ– 21147 Symp.208.d.4 : αποθανεῖν, ἢ προαποθανεῖν τὸν ὑμέτερον Κόδρον ὑπὲρ τῆς 21148 Symp.208.d.5 : βασιλείας τῶν παίδων, μὴ οἰομένους ἀθάνατον μνήμην 21149 Symp.208.d.6 : ἀρετῆς πέρι ἑαυτῶν ἔσεσθαι, ἣν νῦν ἡμεῖς ἔχομεν; πολλοῦ 21150 Symp.208.d.7 : γε δεῖ, ἔφη, ἀλλ´ οἶμαι ὑπὲρ ἀρετῆς ἀθανάτου καὶ τοιαύτης 21151 Symp.208.d.8 : δόξης εὐκλεοῦς πάντες πάντα ποιοῦσιν, ὅσῳ ἂν ἀμείνους 21152 Symp.208.e.1 : ὦσι, τοσούτῳ μᾶλλον· τοῦ γὰρ ἀθανάτου ἐρῶσιν. οἱ μὲν 21153 Symp.208.e.2 : οὖν ἐγκύμονες, ἔφη, κατὰ τὰ σώματα ὄντες πρὸς τὰς γυναῖκας 21154 Symp.208.e.3 : μᾶλλον τρέπονται καὶ ταύτῃ ἐρωτικοί εἰσιν, διὰ παιδογονίας 21155 Symp.208.e.4 : ἀθανασίαν καὶ μνήμην καὶ εὐδαιμονίαν, ὡς οἴονται, αὑτοῖς 21156 Symp.208.e.5 : εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον πάντα ποριζόμενοι· οἱ δὲ κατὰ τὴν 21157 Symp.209.a.1 : ψυχήν—εἰσὶ γὰρ οὖν, ἔφη, οἳ ἐν ταῖς ψυχαῖς κυοῦσιν ἔτι 21158 Symp.209.a.2 : μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς σώμασιν, ἃ ψυχῇ προσήκει καὶ κυῆσαι 21159 Symp.209.a.3 : καὶ τεκεῖν· τί οὖν προσήκει; φρόνησίν τε καὶ τὴν ἄλλην 21160 Symp.209.a.4 : ἀρετήν—ὧν δή εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες γεννήτορες καὶ 21161 Symp.209.a.5 : τῶν δημιουργῶν ὅσοι λέγονται εὑρετικοὶ εἶναι· πολὺ δὲ 21162 Symp.209.a.6 : μεγίστη, ἔφη, καὶ καλλίστη τῆς φρονήσεως ἡ περὶ τὰ τῶν 21163 Symp.209.a.7 : πόλεών τε καὶ οἰκήσεων διακόσμησις, ᾗ δὴ ὄνομά ἐστι 21164 Symp.209.a.8 : σωφροσύνη τε καὶ δικαιοσύνη—τούτων δ´ αὖ ὅταν τις ἐκ 21165 Symp.209.b.1 : νέου ἐγκύμων ᾖ τὴν ψυχήν, ᾔθεος ὢν καὶ ἡκούσης τῆς 21166 Symp.209.b.2 : ἡλικίας, τίκτειν τε καὶ γεννᾶν ἤδη ἐπιθυμῇ, ζητεῖ δὴ 21167 Symp.209.b.3 : οἶμαι καὶ οὗτος περιιὼν τὸ καλὸν ἐν ᾧ ἂν γεννήσειεν· ἐν 21168 Symp.209.b.4 : τῷ γὰρ αἰσχρῷ οὐδέποτε γεννήσει. τά τε οὖν σώματα τὰ 21169 Symp.209.b.5 : καλὰ μᾶλλον ἢ τὰ αἰσχρὰ ἀσπάζεται ἅτε κυῶν, καὶ ἂν 21170 Symp.209.b.6 : ἐντύχῃ ψυχῇ καλῇ καὶ γενναίᾳ καὶ εὐφυεῖ, πάνυ δὴ ἀσπά– 21171 Symp.209.b.7 : ζεται τὸ συναμφότερον, καὶ πρὸς τοῦτον τὸν ἄνθρωπον 21172 Symp.209.b.8 : εὐθὺς εὐπορεῖ λόγων περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ οἷον χρὴ εἶναι 21173 Symp.209.c.1 : τὸν ἄνδρα τὸν ἀγαθὸν καὶ ἃ ἐπιτηδεύειν, καὶ ἐπιχειρεῖ 21174 Symp.209.c.2 : παιδεύειν. ἁπτόμενος γὰρ οἶμαι τοῦ καλοῦ καὶ ὁμιλῶν 21175 Symp.209.c.3 : αὐτῷ, ἃ πάλαι ἐκύει τίκτει καὶ γεννᾷ, καὶ παρὼν καὶ ἀπὼν 21176 Symp.209.c.4 : μεμνημένος, καὶ τὸ γεννηθὲν συνεκτρέφει κοινῇ μετ´ ἐκείνου, 21177 Symp.209.c.5 : ὥστε πολὺ μείζω κοινωνίαν τῆς τῶν παίδων πρὸς ἀλλήλους 21178 Symp.209.c.6 : οἱ τοιοῦτοι ἴσχουσι καὶ φιλίαν βεβαιοτέραν, ἅτε καλλιόνων 21179 Symp.209.c.7 : καὶ ἀθανατωτέρων παίδων κεκοινωνηκότες. καὶ πᾶς ἂν 21180 Symp.209.c.8 : δέξαιτο ἑαυτῷ τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι ἢ τοὺς 21181 Symp.209.d.1 : ἀνθρωπίνους, καὶ εἰς Ὅμηρον ἀποβλέψας καὶ Ἡσίοδον καὶ 21182 Symp.209.d.2 : τοὺς ἄλλους ποιητὰς τοὺς ἀγαθοὺς ζηλῶν, οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν 21183 Symp.209.d.3 : καταλείπουσιν, ἃ ἐκείνοις ἀθάνατον κλέος καὶ μνήμην παρ– 21184 Symp.209.d.4 : έχεται αὐτὰ τοιαῦτα ὄντα· εἰ δὲ βούλει, ἔφη, οἵους Λυκοῦργος 21185 Symp.209.d.5 : παῖδας κατελίπετο ἐν Λακεδαίμονι σωτῆρας τῆς Λακεδαί– 21186 Symp.209.d.6 : μονος καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν τῆς Ἑλλάδος. τίμιος δὲ παρ´ 21187 Symp.209.d.7 : ὑμῖν καὶ Σόλων διὰ τὴν τῶν νόμων γέννησιν, καὶ ἄλλοι 21188 Symp.209.e.1 : ἄλλοθι πολλαχοῦ ἄνδρες, καὶ ἐν Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις, 21189 Symp.209.e.2 : πολλὰ καὶ καλὰ ἀποφηνάμενοι ἔργα, γεννήσαντες παντοίαν 21190 Symp.209.e.3 : ἀρετήν· ὧν καὶ ἱερὰ πολλὰ ἤδη γέγονε διὰ τοὺς τοιούτους 21191 Symp.209.e.4 : παῖδας, διὰ δὲ τοὺς ἀνθρωπίνους οὐδενός πω. 21192 Symp.209.e.5 : Ταῦτα μὲν οὖν τὰ ἐρωτικὰ ἴσως, ὦ Σώκρατες, κἂν σὺ 21193 Symp.210.a.1 : μυηθείης· τὰ δὲ τέλεα καὶ ἐποπτικά, ὧν ἕνεκα καὶ ταῦτα 21194 Symp.210.a.2 : ἔστιν, ἐάν τις ὀρθῶς μετίῃ, οὐκ οἶδ´ εἰ οἷός τ´ ἂν εἴης. 21195 Symp.210.a.3 : ἐρῶ μὲν οὖν, ἔφη, ἐγὼ καὶ προθυμίας οὐδὲν ἀπολείψω· 21196 Symp.210.a.4 : πειρῶ δὲ ἕπεσθαι, ἂν οἷός τε ᾖς. δεῖ γάρ, ἔφη, τὸν ὀρθῶς 21197 Symp.210.a.5 : ἰόντα ἐπὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ἄρχεσθαι μὲν νέον ὄντα ἰέναι 21198 Symp.210.a.6 : ἐπὶ τὰ καλὰ σώματα, καὶ πρῶτον μέν, ἐὰν ὀρθῶς ἡγῆται 21199 Symp.210.a.7 : ὁ ἡγούμενος, ἑνὸς αὐτὸν σώματος ἐρᾶν καὶ ἐνταῦθα γεννᾶν 21200 Symp.210.a.8 : λόγους καλούς, ἔπειτα δὲ αὐτὸν κατανοῆσαι ὅτι τὸ κάλλος 21201 Symp.210.b.1 : τὸ ἐπὶ ὁτῳοῦν σώματι τῷ ἐπὶ ἑτέρῳ σώματι ἀδελφόν ἐστι, 21202 Symp.210.b.2 : καὶ εἰ δεῖ διώκειν τὸ ἐπ´ εἴδει καλόν, πολλὴ ἄνοια μὴ οὐχ 21203 Symp.210.b.3 : ἕν τε καὶ ταὐτὸν ἡγεῖσθαι τὸ ἐπὶ πᾶσιν τοῖς σώμασι κάλλος· 21204 Symp.210.b.4 : τοῦτο δ´ ἐννοήσαντα καταστῆναι πάντων τῶν καλῶν σωμάτων 21205 Symp.210.b.5 : ἐραστήν, ἑνὸς δὲ τὸ σφόδρα τοῦτο χαλάσαι καταφρονή– 21206 Symp.210.b.6 : σαντα καὶ σμικρὸν ἡγησάμενον· μετὰ δὲ ταῦτα τὸ ἐν ταῖς 21207 Symp.210.b.7 : ψυχαῖς κάλλος τιμιώτερον ἡγήσασθαι τοῦ ἐν τῷ σώματι, 21208 Symp.210.b.8 : ὥστε καὶ ἐὰν ἐπιεικὴς ὢν τὴν ψυχήν τις κἂν σμικρὸν ἄνθος 21209 Symp.210.c.1 : ἔχῃ, ἐξαρκεῖν αὐτῷ καὶ ἐρᾶν καὶ κήδεσθαι καὶ τίκτειν λόγους 21210 Symp.210.c.2 : τοιούτους καὶ ζητεῖν, οἵτινες ποιήσουσι βελτίους τοὺς 21211 Symp.210.c.3 : νέους, ἵνα ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι 21212 Symp.210.c.4 : καὶ τοῖς νόμοις καλὸν καὶ τοῦτ´ ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ 21213 Symp.210.c.5 : συγγενές ἐστιν, ἵνα τὸ περὶ τὸ σῶμα καλὸν σμικρόν τι 21214 Symp.210.c.6 : ἡγήσηται εἶναι· μετὰ δὲ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐπὶ τὰς ἐπιστήμας 21215 Symp.210.c.7 : ἀγαγεῖν, ἵνα ἴδῃ αὖ ἐπιστημῶν κάλλος, καὶ βλέπων πρὸς 21216 Symp.210.d.1 : πολὺ ἤδη τὸ καλὸν μηκέτι τὸ παρ´ ἑνί, ὥσπερ οἰκέτης, 21217 Symp.210.d.2 : ἀγαπῶν παιδαρίου κάλλος ἢ ἀνθρώπου τινὸς ἢ ἐπιτηδεύ– 21218 Symp.210.d.3 : ματος ἑνός, δουλεύων φαῦλος ᾖ καὶ σμικρολόγος, ἀλλ´ ἐπὶ 21219 Symp.210.d.4 : τὸ πολὺ πέλαγος τετραμμένος τοῦ καλοῦ καὶ θεωρῶν πολ– 21220 Symp.210.d.5 : λοὺς καὶ καλοὺς λόγους καὶ μεγαλοπρεπεῖς τίκτῃ καὶ διανοή– 21221 Symp.210.d.6 : ματα ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφθόνῳ, ἕως ἂν ἐνταῦθα ῥωσθεὶς καὶ 21222 Symp.210.d.7 : αὐξηθεὶς κατίδῃ τινὰ ἐπιστήμην μίαν τοιαύτην, ἥ ἐστι καλοῦ 21223 Symp.210.e.1 : τοιοῦδε. πειρῶ δέ μοι, ἔφη, τὸν νοῦν προσέχειν ὡς οἷόν 21224 Symp.210.e.2 : τε μάλιστα. ὃς γὰρ ἂν μέχρι ἐνταῦθα πρὸς τὰ ἐρωτικὰ 21225 Symp.210.e.3 : παιδαγωγηθῇ, θεώμενος ἐφεξῆς τε καὶ ὀρθῶς τὰ καλά, πρὸς 21226 Symp.210.e.4 : τέλος ἤδη ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ἐξαίφνης κατόψεταί τι θαυ– 21227 Symp.210.e.5 : μαστὸν τὴν φύσιν καλόν, τοῦτο ἐκεῖνο, ὦ Σώκρατες, οὗ δὴ 21228 Symp.210.e.6 : ἕνεκεν καὶ οἱ ἔμπροσθεν πάντες πόνοι ἦσαν, πρῶτον μὲν 21229 Symp.211.a.1 : ἀεὶ ὂν καὶ οὔτε γιγνόμενον οὔτε ἀπολλύμενον, οὔτε αὐξανό– 21230 Symp.211.a.2 : μενον οὔτε φθίνον, ἔπειτα οὐ τῇ μὲν καλόν, τῇ δ´ αἰσχρόν, 21231 Symp.211.a.3 : οὐδὲ τοτὲ μέν, τοτὲ δὲ οὔ, οὐδὲ πρὸς μὲν τὸ καλόν, πρὸς 21232 Symp.211.a.4 : δὲ τὸ αἰσχρόν, οὐδ´ ἔνθα μὲν καλόν, ἔνθα δὲ αἰσχρόν, ὡς 21233 Symp.211.a.5 : τισὶ μὲν ὂν καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόν· οὐδ´ αὖ φαντασθήσεται 21234 Symp.211.a.6 : αὐτῷ τὸ καλὸν οἷον πρόσωπόν τι οὐδὲ χεῖρες οὐδὲ ἄλλο 21235 Symp.211.a.7 : οὐδὲν ὧν σῶμα μετέχει, οὐδέ τις λόγος οὐδέ τις ἐπιστήμη, 21236 Symp.211.a.8 : οὐδέ που ὂν ἐν ἑτέρῳ τινι, οἷον ἐν ζώῳ ἢ ἐν γῇ ἢ ἐν οὐρανῷ 21237 Symp.211.b.1 : ἢ ἔν τῳ ἄλλῳ, ἀλλ´ αὐτὸ καθ´ αὑτὸ μεθ´ αὑτοῦ μονοειδὲς ἀεὶ 21238 Symp.211.b.2 : ὄν, τὰ δὲ ἄλλα πάντα καλὰ ἐκείνου μετέχοντα τρόπον τινὰ 21239 Symp.211.b.3 : τοιοῦτον, οἷον γιγνομένων τε τῶν ἄλλων καὶ ἀπολλυμένων 21240 Symp.211.b.4 : μηδὲν ἐκεῖνο μήτε τι πλέον μήτε ἔλαττον γίγνεσθαι μηδὲ 21241 Symp.211.b.5 : πάσχειν μηδέν. ὅταν δή τις ἀπὸ τῶνδε διὰ τὸ ὀρθῶς παι– 21242 Symp.211.b.6 : δεραστεῖν ἐπανιὼν ἐκεῖνο τὸ καλὸν ἄρχηται καθορᾶν, σχεδὸν 21243 Symp.211.b.7 : ἄν τι ἅπτοιτο τοῦ τέλους. τοῦτο γὰρ δή ἐστι τὸ ὀρθῶς ἐπὶ 21244 Symp.211.c.1 : τὰ ἐρωτικὰ ἰέναι ἢ ὑπ´ ἄλλου ἄγεσθαι, ἀρχόμενον ἀπὸ 21245 Symp.211.c.2 : τῶνδε τῶν καλῶν ἐκείνου ἕνεκα τοῦ καλοῦ ἀεὶ ἐπανιέναι, 21246 Symp.211.c.3 : ὥσπερ ἐπαναβασμοῖς χρώμενον, ἀπὸ ἑνὸς ἐπὶ δύο καὶ ἀπὸ 21247 Symp.211.c.4 : δυοῖν ἐπὶ πάντα τὰ καλὰ σώματα, καὶ ἀπὸ τῶν καλῶν 21248 Symp.211.c.5 : σωμάτων ἐπὶ τὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα, καὶ ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευ– 21249 Symp.211.c.6 : μάτων ἐπὶ τὰ καλὰ μαθήματα, καὶ ἀπὸ τῶν μαθημάτων ἐπ´ 21250 Symp.211.c.7 : ἐκεῖνο τὸ μάθημα τελευτῆσαι, ὅ ἐστιν οὐκ ἄλλου ἢ αὐτοῦ 21251 Symp.211.c.8 : ἐκείνου τοῦ καλοῦ μάθημα, καὶ γνῷ αὐτὸ τελευτῶν ὃ ἔστι 21252 Symp.211.d.1 : καλόν. ἐνταῦθα τοῦ βίου, ὦ φίλε Σώκρατες, ἔφη ἡ Μαν– 21253 Symp.211.d.2 : τινικὴ ξένη, εἴπερ που ἄλλοθι, βιωτὸν ἀνθρώπῳ, θεωμένῳ 21254 Symp.211.d.3 : αὐτὸ τὸ καλόν. ὃ ἐάν ποτε ἴδῃς, οὐ κατὰ χρυσίον τε καὶ 21255 Symp.211.d.4 : ἐσθῆτα καὶ τοὺς καλοὺς παῖδάς τε καὶ νεανίσκους δόξει σοι 21256 Symp.211.d.5 : εἶναι, οὓς νῦν ὁρῶν ἐκπέπληξαι καὶ ἕτοιμος εἶ καὶ σὺ καὶ 21257 Symp.211.d.6 : ἄλλοι πολλοί, ὁρῶντες τὰ παιδικὰ καὶ συνόντες ἀεὶ αὐτοῖς, 21258 Symp.211.d.7 : εἴ πως οἷόν τ´ ἦν, μήτ´ ἐσθίειν μήτε πίνειν, ἀλλὰ θεᾶσθαι 21259 Symp.211.d.8 : μόνον καὶ συνεῖναι. τί δῆτα, ἔφη, οἰόμεθα, εἴ τῳ γένοιτο 21260 Symp.211.e.1 : αὐτὸ τὸ καλὸν ἰδεῖν εἰλικρινές, καθαρόν, ἄμεικτον, ἀλλὰ 21261 Symp.211.e.2 : μὴ ἀνάπλεων σαρκῶν τε ἀνθρωπίνων καὶ χρωμάτων καὶ 21262 Symp.211.e.3 : ἄλλης πολλῆς φλυαρίας θνητῆς, ἀλλ´ αὐτὸ τὸ θεῖον καλὸν 21263 Symp.211.e.4 : δύναιτο μονοειδὲς κατιδεῖν; ἆρ´ οἴει, ἔφη, φαῦλον βίον 21264 Symp.212.a.1 : γίγνεσθαι ἐκεῖσε βλέποντος ἀνθρώπου καὶ ἐκεῖνο ᾧ δεῖ 21265 Symp.212.a.2 : θεωμένου καὶ συνόντος αὐτῷ; ἢ οὐκ ἐνθυμῇ, ἔφη, ὅτι ἐνταῦθα 21266 Symp.212.a.3 : αὐτῷ μοναχοῦ γενήσεται, ὁρῶντι ᾧ ὁρατὸν τὸ καλόν, τίκτειν 21267 Symp.212.a.4 : οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, ἅτε οὐκ εἰδώλου ἐφαπτομένῳ, ἀλλὰ 21268 Symp.212.a.5 : ἀληθῆ, ἅτε τοῦ ἀληθοῦς ἐφαπτομένῳ· τεκόντι δὲ ἀρετὴν 21269 Symp.212.a.6 : ἀληθῆ καὶ θρεψαμένῳ ὑπάρχει θεοφιλεῖ γενέσθαι, καὶ εἴπέρ 21270 Symp.212.a.7 : τῳ ἄλλῳ ἀνθρώπων ἀθανάτῳ καὶ ἐκείνῳ; 21271 Symp.212.b.1 : Ταῦτα δή, ὦ Φαῖδρέ τε καὶ οἱ ἄλλοι, ἔφη μὲν Διοτίμα, 21272 Symp.212.b.2 : πέπεισμαι δ´ ἐγώ· πεπεισμένος δὲ πειρῶμαι καὶ τοὺς ἄλλους 21273 Symp.212.b.3 : πείθειν ὅτι τούτου τοῦ κτήματος τῇ ἀνθρωπείᾳ φύσει συν– 21274 Symp.212.b.4 : εργὸν ἀμείνω Ἔρωτος οὐκ ἄν τις ῥᾳδίως λάβοι. διὸ δὴ 21275 Symp.212.b.5 : ἔγωγέ φημι χρῆναι πάντα ἄνδρα τὸν Ἔρωτα τιμᾶν, καὶ 21276 Symp.212.b.6 : αὐτὸς τιμῶ τὰ ἐρωτικὰ καὶ διαφερόντως ἀσκῶ, καὶ τοῖς 21277 Symp.212.b.7 : ἄλλοις παρακελεύομαι, καὶ νῦν τε καὶ ἀεὶ ἐγκωμιάζω τὴν 21278 Symp.212.b.8 : δύναμιν καὶ ἀνδρείαν τοῦ Ἔρωτος καθ´ ὅσον οἷός τ´ εἰμί. τοῦ– 21279 Symp.212.c.1 : τον οὖν τὸν λόγον, ὦ Φαῖδρε, εἰ μὲν βούλει, ὡς ἐγκώμιον εἰς 21280 Symp.212.c.2 : Ἔρωτα νόμισον εἰρῆσθαι, εἰ δέ, ὅτι καὶ ὅπῃ χαίρεις ὀνομάζων, 21281 Symp.212.c.3 : τοῦτο ὀνόμαζε. 21282 Symp.212.c.3 : 21283 Symp.212.c.4 : Εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ Σωκράτους τοὺς μὲν ἐπαινεῖν, τὸν 21284 Symp.212.c.5 : δὲ Ἀριστοφάνη λέγειν τι ἐπιχειρεῖν, ὅτι ἐμνήσθη αὐτοῦ 21285 Symp.212.c.6 : λέγων ὁ Σωκράτης περὶ τοῦ λόγου· καὶ ἐξαίφνης τὴν αὔλειον 21286 Symp.212.c.7 : θύραν κρουομένην πολὺν ψόφον παρασχεῖν ὡς κωμαστῶν, καὶ 21287 Symp.212.c.8 : αὐλητρίδος φωνὴν ἀκούειν. τὸν οὖν Ἀγάθωνα, Παῖδες, φάναι, 21288 Symp.212.d.1 : οὐ σκέψεσθε; καὶ ἐὰν μέν τις τῶν ἐπιτηδείων ᾖ, καλεῖτε· 21289 Symp.212.d.2 : εἰ δὲ μή, λέγετε ὅτι οὐ πίνομεν ἀλλ´ ἀναπαυόμεθα ἤδη. 21290 Symp.212.d.3 : Καὶ οὐ πολὺ ὕστερον Ἀλκιβιάδου τὴν φωνὴν ἀκούειν ἐν 21291 Symp.212.d.4 : τῇ αὐλῇ σφόδρα μεθύοντος καὶ μέγα βοῶντος, ἐρωτῶντος 21292 Symp.212.d.5 : ὅπου Ἀγάθων καὶ κελεύοντος ἄγειν παρ´ Ἀγάθωνα. ἄγειν 21293 Symp.212.d.6 : οὖν αὐτὸν παρὰ σφᾶς τήν τε αὐλητρίδα ὑπολαβοῦσαν καὶ 21294 Symp.212.d.7 : ἄλλους τινὰς τῶν ἀκολούθων, καὶ ἐπιστῆναι ἐπὶ τὰς θύρας 21295 Symp.212.e.1 : ἐστεφανωμένον αὐτὸν κιττοῦ τέ τινι στεφάνῳ δασεῖ καὶ 21296 Symp.212.e.2 : ἴων, καὶ ταινίας ἔχοντα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πάνυ πολλάς, καὶ 21297 Symp.212.e.3 : εἰπεῖν· Ἄνδρες, χαίρετε· μεθύοντα ἄνδρα πάνυ σφόδρα 21298 Symp.212.e.4 : δέξεσθε συμπότην, ἢ ἀπίωμεν ἀναδήσαντες μόνον Ἀγάθωνα, 21299 Symp.212.e.5 : ἐφ´ ᾧπερ ἤλθομεν; ἐγὼ γάρ τοι, φάναι, χθὲς μὲν οὐχ 21300 Symp.212.e.6 : οἷός τ´ ἐγενόμην ἀφικέσθαι, νῦν δὲ ἥκω ἐπὶ τῇ κεφαλῇ 21301 Symp.212.e.7 : ἔχων τὰς ταινίας, ἵνα ἀπὸ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς τὴν τοῦ σοφω– 21302 Symp.212.e.8 : τάτου καὶ καλλίστου κεφαλὴν ἐὰν εἴπω οὑτωσὶ ἀναδήσω. 21303 Symp.212.e.9 : ἆρα καταγελάσεσθέ μου ὡς μεθύοντος; ἐγὼ δέ, κἂν ὑμεῖς 21304 Symp.213.a.1 : γελᾶτε, ὅμως εὖ οἶδ´ ὅτι ἀληθῆ λέγω. ἀλλά μοι λέγετε 21305 Symp.213.a.2 : αὐτόθεν, ἐπὶ ῥητοῖς εἰσίω ἢ μή; συμπίεσθε ἢ οὔ; 21306 Symp.213.a.3 : Πάντας οὖν ἀναθορυβῆσαι καὶ κελεύειν εἰσιέναι καὶ 21307 Symp.213.a.4 : κατακλίνεσθαι, καὶ τὸν Ἀγάθωνα καλεῖν αὐτόν. καὶ τὸν 21308 Symp.213.a.5 : ἰέναι ἀγόμενον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ περιαιρούμενον ἅμα 21309 Symp.213.a.6 : τὰς ταινίας ὡς ἀναδήσοντα, ἐπίπροσθε τῶν ὀφθαλμῶν ἔχοντα 21310 Symp.213.a.7 : οὐ κατιδεῖν τὸν Σωκράτη, ἀλλὰ καθίζεσθαι παρὰ τὸν Ἀγά– 21311 Symp.213.b.1 : θωνα ἐν μέσῳ Σωκράτους τε καὶ ἐκείνου· παραχωρῆσαι 21312 Symp.213.b.2 : γὰρ τὸν Σωκράτη ὡς ἐκεῖνον κατιδεῖν. παρακαθεζόμενον 21313 Symp.213.b.3 : δὲ αὐτὸν ἀσπάζεσθαί τε τὸν Ἀγάθωνα καὶ ἀναδεῖν. 21314 Symp.213.b.4 : Εἰπεῖν οὖν τὸν Ἀγάθωνα Ὑπολύετε, παῖδες, Ἀλκιβιάδην, 21315 Symp.213.b.5 : ἵνα ἐκ τρίτων κατακέηται. 21316 Symp.213.b.6 : Πάνυ γε, εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην· ἀλλὰ τίς ἡμῖν ὅδε 21317 Symp.213.b.7 : τρίτος συμπότης; καὶ ἅμα μεταστρεφόμενον αὐτὸν ὁρᾶν 21318 Symp.213.b.8 : τὸν Σωκράτη, ἰδόντα δὲ ἀναπηδῆσαι καὶ εἰπεῖν Ὦ Ἡράκλεις, 21319 Symp.213.b.9 : τουτὶ τί ἦν; Σωκράτης οὗτος; ἐλλοχῶν αὖ με ἐνταῦθα κατέ– 21320 Symp.213.c.1 : κεισο, ὥσπερ εἰώθεις ἐξαίφνης ἀναφαίνεσθαι ὅπου ἐγὼ ᾤμην 21321 Symp.213.c.2 : ἥκιστά σε ἔσεσθαι. καὶ νῦν τί ἥκεις; καὶ τί αὖ ἐνταῦθα 21322 Symp.213.c.3 : κατεκλίνης; ὡς οὐ παρὰ Ἀριστοφάνει οὐδὲ εἴ τις ἄλλος 21323 Symp.213.c.4 : γελοῖος ἔστι τε καὶ βούλεται, ἀλλὰ διεμηχανήσω ὅπως παρὰ 21324 Symp.213.c.5 : τῷ καλλίστῳ τῶν ἔνδον κατακείσῃ. 21325 Symp.213.c.6 : Καὶ τὸν Σωκράτη, Ἀγάθων, φάναι, ὅρα εἴ μοι ἐπαμύνεις· 21326 Symp.213.c.7 : ὡς ἐμοὶ ὁ τούτου ἔρως τοῦ ἀνθρώπου οὐ φαῦλον πρᾶγμα 21327 Symp.213.c.8 : γέγονεν. ἀπ´ ἐκείνου γὰρ τοῦ χρόνου, ἀφ´ οὗ τούτου 21328 Symp.213.d.1 : ἠράσθην, οὐκέτι ἔξεστίν μοι οὔτε προσβλέψαι οὔτε δια– 21329 Symp.213.d.2 : λεχθῆναι καλῷ οὐδ´ ἑνί, ἢ οὑτοσὶ ζηλοτυπῶν με καὶ φθονῶν 21330 Symp.213.d.3 : θαυμαστὰ ἐργάζεται καὶ λοιδορεῖταί τε καὶ τὼ χεῖρε μόγις 21331 Symp.213.d.4 : ἀπέχεται. ὅρα οὖν μή τι καὶ νῦν ἐργάσηται, ἀλλὰ διάλ– 21332 Symp.213.d.5 : λαξον ἡμᾶς, ἢ ἐὰν ἐπιχειρῇ βιάζεσθαι, ἐπάμυνε, ὡς ἐγὼ 21333 Symp.213.d.6 : τὴν τούτου μανίαν τε καὶ φιλεραστίαν πάνυ ὀρρωδῶ. 21334 Symp.213.d.7 : Ἀλλ´ οὐκ ἔστι, φάναι τὸν Ἀλκιβιάδην, ἐμοὶ καὶ σοὶ διαλ– 21335 Symp.213.d.8 : λαγή. ἀλλὰ τούτων μὲν εἰς αὖθίς σε τιμωρήσομαι· νῦν 21336 Symp.213.e.1 : δέ μοι, Ἀγάθων, φάναι, μετάδος τῶν ταινιῶν, ἵνα ἀναδήσω 21337 Symp.213.e.2 : καὶ τὴν τούτου ταυτηνὶ τὴν θαυμαστὴν κεφαλήν, καὶ μή μοι 21338 Symp.213.e.3 : μέμφηται ὅτι σὲ μὲν ἀνέδησα, αὐτὸν δὲ νικῶντα ἐν λόγοις 21339 Symp.213.e.4 : πάντας ἀνθρώπους, οὐ μόνον πρῴην ὥσπερ σύ, ἀλλ´ ἀεί, 21340 Symp.213.e.5 : ἔπειτα οὐκ ἀνέδησα. καὶ ἅμ´ αὐτὸν λαβόντα τῶν ταινιῶν 21341 Symp.213.e.6 : ἀναδεῖν τὸν Σωκράτη καὶ κατακλίνεσθαι. 21342 Symp.213.e.7 : Ἐπειδὴ δὲ κατεκλίνη, εἰπεῖν· Εἶεν δή, ἄνδρες· δοκεῖτε 21343 Symp.213.e.8 : γάρ μοι νήφειν. οὐκ ἐπιτρεπτέον οὖν ὑμῖν, ἀλλὰ ποτέον· 21344 Symp.213.e.9 : ὡμολόγηται γὰρ ταῦθ´ ἡμῖν. ἄρχοντα οὖν αἱροῦμαι τῆς 21345 Symp.213.e.10 : πόσεως, ἕως ἂν ὑμεῖς ἱκανῶς πίητε, ἐμαυτόν. ἀλλὰ φερέτω, 21346 Symp.213.e.11 : Ἀγάθων, εἴ τι ἔστιν ἔκπωμα μέγα. μᾶλλον δὲ οὐδὲν δεῖ, 21347 Symp.213.e.12 : ἀλλὰ φέρε, παῖ, φάναι, τὸν ψυκτῆρα ἐκεῖνον, ἰδόντα αὐτὸν 21348 Symp.214.a.1 : πλέον ἢ ὀκτὼ κοτύλας χωροῦντα. τοῦτον ἐμπλησάμενον 21349 Symp.214.a.2 : πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐκπιεῖν, ἔπειτα τῷ Σωκράτει κελεύειν 21350 Symp.214.a.3 : ἐγχεῖν καὶ ἅμα εἰπεῖν· Πρὸς μὲν Σωκράτη, ὦ ἄνδρες, τὸ 21351 Symp.214.a.4 : σόφισμά μοι οὐδέν· ὁπόσον γὰρ ἂν κελεύῃ τις, τοσοῦτον 21352 Symp.214.a.5 : ἐκπιὼν οὐδὲν μᾶλλον μή ποτε μεθυσθῇ. 21353 Symp.214.a.6 : Τὸν μὲν οὖν Σωκράτη ἐγχέαντος τοῦ παιδὸς πίνειν· τὸν 21354 Symp.214.a.7 : δ´ Ἐρυξίμαχον Πῶς οὖν, φάναι, ὦ Ἀλκιβιάδη, ποιοῦμεν; 21355 Symp.214.b.1 : οὕτως οὔτε τι λέγομεν ἐπὶ τῇ κύλικι οὔτε τι ᾄδομεν, ἀλλ´ 21356 Symp.214.b.2 : ἀτεχνῶς ὥσπερ οἱ διψῶντες πιόμεθα; 21357 Symp.214.b.3 : Τὸν οὖν Ἀλκιβιάδην εἰπεῖν Ὦ Ἐρυξίμαχε, βέλτιστε 21358 Symp.214.b.4 : βελτίστου πατρὸς καὶ σωφρονεστάτου, χαῖρε. 21359 Symp.214.b.5 : Καὶ γὰρ σύ, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον· ἀλλὰ τί ποιῶμεν; 21360 Symp.214.b.6 : Ὅτι ἂν σὺ κελεύῃς. δεῖ γάρ σοι πείθεσθαι· 21361 Symp.214.b.6 : 21362 Symp.214.b.7 : ἰητρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων· 21363 Symp.214.b.7 : 21364 Symp.214.b.8 : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει. 21365 Symp.214.b.9 : Ἄκουσον δή, εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον. ἡμῖν πρὶν σὲ 21366 Symp.214.b.10 : εἰσελθεῖν ἔδοξε χρῆναι ἐπὶ δεξιὰ ἕκαστον ἐν μέρει λόγον 21367 Symp.214.c.1 : περὶ Ἔρωτος εἰπεῖν ὡς δύναιτο κάλλιστον, καὶ ἐγκωμιάσαι. 21368 Symp.214.c.2 : οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἡμεῖς εἰρήκαμεν· σὺ δ´ ἐπειδὴ οὐκ 21369 Symp.214.c.3 : εἴρηκας καὶ ἐκπέπωκας, δίκαιος εἶ εἰπεῖν, εἰπὼν δὲ ἐπιτάξαι 21370 Symp.214.c.4 : Σωκράτει ὅτι ἂν βούλῃ, καὶ τοῦτον τῷ ἐπὶ δεξιὰ καὶ οὕτω 21371 Symp.214.c.5 : τοὺς ἄλλους. 21372 Symp.214.c.6 : Ἀλλά, φάναι, ὦ Ἐρυξίμαχε, τὸν Ἀλκιβιάδην, καλῶς μὲν 21373 Symp.214.c.7 : λέγεις, μεθύοντα δὲ ἄνδρα παρὰ νηφόντων λόγους παρα– 21374 Symp.214.c.8 : βάλλειν μὴ οὐκ ἐξ ἴσου ᾖ. καὶ ἅμα, ὦ μακάριε, πείθει τί 21375 Symp.214.d.1 : σε Σωκράτης ὧν ἄρτι εἶπεν; ἢ οἶσθα ὅτι τοὐναντίον ἐστὶ 21376 Symp.214.d.2 : πᾶν ἢ ὃ ἔλεγεν; οὗτος γάρ, ἐάν τινα ἐγὼ ἐπαινέσω τούτου 21377 Symp.214.d.3 : παρόντος ἢ θεὸν ἢ ἄνθρωπον ἄλλον ἢ τοῦτον, οὐκ ἀφέξεταί 21378 Symp.214.d.4 : μου τὼ χεῖρε. 21379 Symp.214.d.5 : Οὐκ εὐφημήσεις; φάναι τὸν Σωκράτη. 21380 Symp.214.d.6 : Μὰ τὸν Ποσειδῶ, εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην, μηδὲν λέγε 21381 Symp.214.d.7 : πρὸς ταῦτα, ὡς ἐγὼ οὐδ´ ἂν ἕνα ἄλλον ἐπαινέσαιμι σοῦ 21382 Symp.214.d.8 : παρόντος. 21383 Symp.214.d.9 : Ἀλλ´ οὕτω ποίει, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, εἰ βούλει· 21384 Symp.214.d.10 : Σωκράτη ἐπαίνεσον. 21385 Symp.214.e.1 : Πῶς λέγεις; εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην· δοκεῖ χρῆναι, ὦ 21386 Symp.214.e.2 : Ἐρυξίμαχε; ἐπιθῶμαι τῷ ἀνδρὶ καὶ τιμωρήσωμαι ὑμῶν 21387 Symp.214.e.3 : ἐναντίον; 21388 Symp.214.e.4 : Οὗτος, φάναι τὸν Σωκράτη, τί ἐν νῷ ἔχεις; ἐπὶ τὰ 21389 Symp.214.e.5 : γελοιότερά με ἐπαινέσαι; ἢ τί ποιήσεις; 21390 Symp.214.e.6 : Τἀληθῆ ἐρῶ. ἀλλ´ ὅρα εἰ παρίης. 21391 Symp.214.e.7 : Ἀλλὰ μέντοι, φάναι, τά γε ἀληθῆ παρίημι καὶ κελεύω 21392 Symp.214.e.8 : λέγειν. 21393 Symp.214.e.9 : Οὐκ ἂν φθάνοιμι, εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην. καὶ μέντοι 21394 Symp.214.e.10 : οὑτωσὶ ποίησον. ἐάν τι μὴ ἀληθὲς λέγω, μεταξὺ ἐπιλαβοῦ, 21395 Symp.214.e.11 : ἂν βούλῃ, καὶ εἰπὲ ὅτι τοῦτο ψεύδομαι· ἑκὼν γὰρ εἶναι οὐδὲν 21396 Symp.215.a.1 : ψεύσομαι. ἐὰν μέντοι ἀναμιμνῃσκόμενος ἄλλο ἄλλοθεν 21397 Symp.215.a.2 : λέγω, μηδὲν θαυμάσῃς· οὐ γάρ τι ῥᾴδιον τὴν σὴν ἀτοπίαν 21398 Symp.215.a.3 : ὧδ´ ἔχοντι εὐπόρως καὶ ἐφεξῆς καταριθμῆσαι. 21399 Symp.215.a.3 : 21400 Symp.215.a.4 : Σωκράτη δ´ ἐγὼ ἐπαινεῖν, ὦ ἄνδρες, οὕτως ἐπιχειρήσω, 21401 Symp.215.a.5 : δι´ εἰκόνων. οὗτος μὲν οὖν ἴσως οἰήσεται ἐπὶ τὰ γελοιότερα, 21402 Symp.215.a.6 : ἔσται δ´ ἡ εἰκὼν τοῦ ἀληθοῦς ἕνεκα, οὐ τοῦ γελοίου. φημὶ 21403 Symp.215.a.7 : γὰρ δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τοῖς σιληνοῖς τούτοις τοῖς 21404 Symp.215.b.1 : ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθημένοις, οὕστινας ἐργάζονται οἱ 21405 Symp.215.b.2 : δημιουργοὶ σύριγγας ἢ αὐλοὺς ἔχοντας, οἳ διχάδε διοιχθέντες 21406 Symp.215.b.3 : φαίνονται ἔνδοθεν ἀγάλματα ἔχοντες θεῶν. καὶ φημὶ αὖ 21407 Symp.215.b.4 : ἐοικέναι αὐτὸν τῷ σατύρῳ τῷ Μαρσύᾳ. ὅτι μὲν οὖν τό γε 21408 Symp.215.b.5 : εἶδος ὅμοιος εἶ τούτοις, ὦ Σώκρατες, οὐδ´ αὐτὸς ἄν που 21409 Symp.215.b.6 : ἀμφισβητήσαις· ὡς δὲ καὶ τἆλλα ἔοικας, μετὰ τοῦτο ἄκουε. 21410 Symp.215.b.7 : ὑβριστὴς εἶ· ἢ οὔ; ἐὰν γὰρ μὴ ὁμολογῇς, μάρτυρας παρ– 21411 Symp.215.b.8 : έξομαι. ἀλλ´ οὐκ αὐλητής; πολύ γε θαυμασιώτερος ἐκείνου. 21412 Symp.215.c.1 : ὁ μέν γε δι´ ὀργάνων ἐκήλει τοὺς ἀνθρώπους τῇ ἀπὸ τοῦ 21413 Symp.215.c.2 : στόματος δυνάμει, καὶ ἔτι νυνὶ ὃς ἂν τὰ ἐκείνου αὐλῇ—ἃ γὰρ 21414 Symp.215.c.3 : Ὄλυμπος ηὔλει, Μαρσύου λέγω, τούτου διδάξαντος—τὰ οὖν 21415 Symp.215.c.4 : ἐκείνου ἐάντε ἀγαθὸς αὐλητὴς αὐλῇ ἐάντε φαύλη αὐλητρίς, 21416 Symp.215.c.5 : μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τοὺς τῶν θεῶν τε καὶ 21417 Symp.215.c.6 : τελετῶν δεομένους διὰ τὸ θεῖα εἶναι. σὺ δ´ ἐκείνου τοσοῦτον 21418 Symp.215.c.7 : μόνον διαφέρεις, ὅτι ἄνευ ὀργάνων ψιλοῖς λόγοις ταὐτὸν 21419 Symp.215.d.1 : τοῦτο ποιεῖς. ἡμεῖς γοῦν ὅταν μέν του ἄλλου ἀκούωμεν 21420 Symp.215.d.2 : λέγοντος καὶ πάνυ ἀγαθοῦ ῥήτορος ἄλλους λόγους, οὐδὲν 21421 Symp.215.d.3 : μέλει ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδενί· ἐπειδὰν δὲ σοῦ τις ἀκούῃ ἢ τῶν 21422 Symp.215.d.4 : σῶν λόγων ἄλλου λέγοντος, κἂν πάνυ φαῦλος ᾖ ὁ λέγων, 21423 Symp.215.d.5 : ἐάντε γυνὴ ἀκούῃ ἐάντε ἀνὴρ ἐάντε μειράκιον, ἐκπεπλη– 21424 Symp.215.d.6 : γμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεθα. ἐγὼ γοῦν, ὦ ἄνδρες, εἰ μὴ 21425 Symp.215.d.7 : ἔμελλον κομιδῇ δόξειν μεθύειν, εἶπον ὀμόσας ἂν ὑμῖν οἷα δὴ 21426 Symp.215.d.8 : πέπονθα αὐτὸς ὑπὸ τῶν τούτου λόγων καὶ πάσχω ἔτι καὶ 21427 Symp.215.e.1 : νυνί. ὅταν γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον ἢ τῶν κορυβαν– 21428 Symp.215.e.2 : τιώντων ἥ τε καρδία πηδᾷ καὶ δάκρυα ἐκχεῖται ὑπὸ τῶν 21429 Symp.215.e.3 : λόγων τῶν τούτου, ὁρῶ δὲ καὶ ἄλλους παμπόλλους τὰ 21430 Symp.215.e.4 : αὐτὰ πάσχοντας· Περικλέους δὲ ἀκούων καὶ ἄλλων ἀγαθῶν 21431 Symp.215.e.5 : ῥητόρων εὖ μὲν ἡγούμην λέγειν, τοιοῦτον δ´ οὐδὲν ἔπασχον, 21432 Symp.215.e.6 : οὐδ´ ἐτεθορύβητό μου ἡ ψυχὴ οὐδ´ ἠγανάκτει ὡς ἀνδραποδω– 21433 Symp.215.e.7 : δῶς διακειμένου, ἀλλ´ ὑπὸ τουτουῒ τοῦ Μαρσύου πολλάκις δὴ 21434 Symp.216.a.1 : οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡς 21435 Symp.216.a.2 : ἔχω. καὶ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἐρεῖς ὡς οὐκ ἀληθῆ. καὶ 21436 Symp.216.a.3 : ἔτι γε νῦν σύνοιδ´ ἐμαυτῷ ὅτι εἰ ἐθέλοιμι παρέχειν τὰ ὦτα, 21437 Symp.216.a.4 : οὐκ ἂν καρτερήσαιμι ἀλλὰ ταὐτὰ ἂν πάσχοιμι. ἀναγκάζει 21438 Symp.216.a.5 : γάρ με ὁμολογεῖν ὅτι πολλοῦ ἐνδεὴς ὢν αὐτὸς ἔτι ἐμαυτοῦ 21439 Symp.216.a.6 : μὲν ἀμελῶ, τὰ δ´ Ἀθηναίων πράττω. βίᾳ οὖν ὥσπερ ἀπὸ 21440 Symp.216.a.7 : τῶν Σειρήνων ἐπισχόμενος τὰ ὦτα οἴχομαι φεύγων, ἵνα μὴ 21441 Symp.216.a.8 : αὐτοῦ καθήμενος παρὰ τούτῳ καταγηράσω. πέπονθα δὲ 21442 Symp.216.b.1 : πρὸς τοῦτον μόνον ἀνθρώπων, ὃ οὐκ ἄν τις οἴοιτο ἐν ἐμοὶ 21443 Symp.216.b.2 : ἐνεῖναι, τὸ αἰσχύνεσθαι ὁντινοῦν· ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον 21444 Symp.216.b.3 : αἰσχύνομαι. σύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ δυνα– 21445 Symp.216.b.4 : μένῳ ὡς οὐ δεῖ ποιεῖν ἃ οὗτος κελεύει, ἐπειδὰν δὲ ἀπέλθω, 21446 Symp.216.b.5 : ἡττημένῳ τῆς τιμῆς τῆς ὑπὸ τῶν πολλῶν. δραπετεύω οὖν 21447 Symp.216.b.6 : αὐτὸν καὶ φεύγω, καὶ ὅταν ἴδω, αἰσχύνομαι τὰ ὡμολογημένα. 21448 Symp.216.c.1 : καὶ πολλάκις μὲν ἡδέως ἂν ἴδοιμι αὐτὸν μὴ ὄντα ἐν ἀνθρώποις· 21449 Symp.216.c.2 : εἰ δ´ αὖ τοῦτο γένοιτο, εὖ οἶδα ὅτι πολὺ μεῖζον ἂν ἀχθοίμην, 21450 Symp.216.c.3 : ὥστε οὐκ ἔχω ὅτι χρήσωμαι τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ. 21451 Symp.216.c.4 : Καὶ ὑπὸ μὲν δὴ τῶν αὐλημάτων καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλοι πολλοὶ 21452 Symp.216.c.5 : τοιαῦτα πεπόνθασιν ὑπὸ τοῦδε τοῦ σατύρου· ἄλλα δὲ ἐμοῦ 21453 Symp.216.c.6 : ἀκούσατε ὡς ὅμοιός τ´ ἐστὶν οἷς ἐγὼ ᾔκασα αὐτὸν καὶ τὴν 21454 Symp.216.c.7 : δύναμιν ὡς θαυμασίαν ἔχει. εὖ γὰρ ἴστε ὅτι οὐδεὶς ὑμῶν 21455 Symp.216.d.1 : τοῦτον γιγνώσκει· ἀλλὰ ἐγὼ δηλώσω, ἐπείπερ ἠρξάμην. 21456 Symp.216.d.2 : ὁρᾶτε γὰρ ὅτι Σωκράτης ἐρωτικῶς διάκειται τῶν καλῶν καὶ 21457 Symp.216.d.3 : ἀεὶ περὶ τούτους ἐστὶ καὶ ἐκπέπληκται, καὶ αὖ ἀγνοεῖ πάντα 21458 Symp.216.d.4 : καὶ οὐδὲν οἶδεν. ὡς τὸ σχῆμα αὐτοῦ τοῦτο οὐ σιληνῶδες; 21459 Symp.216.d.5 : σφόδρα γε. τοῦτο γὰρ οὗτος ἔξωθεν περιβέβληται, ὥσπερ 21460 Symp.216.d.6 : ὁ γεγλυμμένος σιληνός· ἔνδοθεν δὲ ἀνοιχθεὶς πόσης οἴεσθε 21461 Symp.216.d.7 : γέμει, ὦ ἄνδρες συμπόται, σωφροσύνης; ἴστε ὅτι οὔτε εἴ τις 21462 Symp.216.d.8 : καλός ἐστι μέλει αὐτῷ οὐδέν, ἀλλὰ καταφρονεῖ τοσοῦτον 21463 Symp.216.e.1 : ὅσον οὐδ´ ἂν εἷς οἰηθείη, οὔτ´ εἴ τις πλούσιος, οὔτ´ εἰ ἄλλην 21464 Symp.216.e.2 : τινὰ τιμὴν ἔχων τῶν ὑπὸ πλήθους μακαριζομένων· ἡγεῖται 21465 Symp.216.e.3 : δὲ πάντα ταῦτα τὰ κτήματα οὐδενὸς ἄξια καὶ ἡμᾶς οὐδὲν 21466 Symp.216.e.4 : εἶναι—λέγω ὑμῖν—εἰρωνευόμενος δὲ καὶ παίζων πάντα τὸν 21467 Symp.216.e.5 : βίον πρὸς τοὺς ἀνθρώπους διατελεῖ. σπουδάσαντος δὲ αὐτοῦ 21468 Symp.216.e.6 : καὶ ἀνοιχθέντος οὐκ οἶδα εἴ τις ἑώρακεν τὰ ἐντὸς ἀγάλματα· 21469 Symp.216.e.7 : ἀλλ´ ἐγὼ ἤδη ποτ´ εἶδον, καί μοι ἔδοξεν οὕτω θεῖα καὶ 21470 Symp.217.a.1 : χρυσᾶ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστά, ὥστε ποιητέον εἶναι 21471 Symp.217.a.2 : ἔμβραχυ ὅτι κελεύοι Σωκράτης. ἡγούμενος δὲ αὐτὸν ἐσπου– 21472 Symp.217.a.3 : δακέναι ἐπὶ τῇ ἐμῇ ὥρᾳ ἕρμαιον ἡγησάμην εἶναι καὶ εὐτύχημα 21473 Symp.217.a.4 : ἐμὸν θαυμαστόν, ὡς ὑπάρχον μοι χαρισαμένῳ Σωκράτει πάντ´ 21474 Symp.217.a.5 : ἀκοῦσαι ὅσαπερ οὗτος ᾔδει· ἐφρόνουν γὰρ δὴ ἐπὶ τῇ ὥρᾳ 21475 Symp.217.a.6 : θαυμάσιον ὅσον. ταῦτα οὖν διανοηθείς, πρὸ τοῦ οὐκ εἰωθὼς 21476 Symp.217.a.7 : ἄνευ ἀκολούθου μόνος μετ´ αὐτοῦ γίγνεσθαι, τότε ἀποπέμπων 21477 Symp.217.b.1 : τὸν ἀκόλουθον μόνος συνεγιγνόμην—δεῖ γὰρ πρὸς ὑμᾶς πάντα 21478 Symp.217.b.2 : τἀληθῆ εἰπεῖν· ἀλλὰ προσέχετε τὸν νοῦν, καὶ εἰ ψεύδομαι, 21479 Symp.217.b.3 : Σώκρατες, ἐξέλεγχε—συνεγιγνόμην γάρ, ὦ ἄνδρες, μόνος 21480 Symp.217.b.4 : μόνῳ, καὶ ᾤμην αὐτίκα διαλέξεσθαι αὐτόν μοι ἅπερ ἂν 21481 Symp.217.b.5 : ἐραστὴς παιδικοῖς ἐν ἐρημίᾳ διαλεχθείη, καὶ ἔχαιρον. τούτων 21482 Symp.217.b.6 : δ´ οὐ μάλα ἐγίγνετο οὐδέν, ἀλλ´ ὥσπερ εἰώθει διαλεχθεὶς ἄν 21483 Symp.217.b.7 : μοι καὶ συνημερεύσας ᾤχετο ἀπιών. μετὰ ταῦτα συγγυμνά– 21484 Symp.217.c.1 : ζεσθαι προυκαλούμην αὐτὸν καὶ συνεγυμναζόμην, ὥς τι 21485 Symp.217.c.2 : ἐνταῦθα περανῶν. συνεγυμνάζετο οὖν μοι καὶ προσεπάλαιεν 21486 Symp.217.c.3 : πολλάκις οὐδενὸς παρόντος· καὶ τί δεῖ λέγειν; οὐδὲν γάρ 21487 Symp.217.c.4 : μοι πλέον ἦν. ἐπειδὴ δὲ οὐδαμῇ ταύτῃ ἥνυτον, ἔδοξέ μοι 21488 Symp.217.c.5 : ἐπιθετέον εἶναι τῷ ἀνδρὶ κατὰ τὸ καρτερὸν καὶ οὐκ ἀνετέον, 21489 Symp.217.c.6 : ἐπειδήπερ ἐνεκεχειρήκη, ἀλλὰ ἰστέον ἤδη τί ἐστι τὸ πρᾶγμα. 21490 Symp.217.c.7 : προκαλοῦμαι δὴ αὐτὸν πρὸς τὸ συνδειπνεῖν, ἀτεχνῶς ὥσπερ 21491 Symp.217.c.8 : ἐραστὴς παιδικοῖς ἐπιβουλεύων. καί μοι οὐδὲ τοῦτο ταχὺ 21492 Symp.217.d.1 : ὑπήκουσεν, ὅμως δ´ οὖν χρόνῳ ἐπείσθη. ἐπειδὴ δὲ ἀφίκετο 21493 Symp.217.d.2 : τὸ πρῶτον, δειπνήσας ἀπιέναι ἐβούλετο. καὶ τότε μὲν 21494 Symp.217.d.3 : αἰσχυνόμενος ἀφῆκα αὐτόν· αὖθις δ´ ἐπιβουλεύσας, ἐπειδὴ 21495 Symp.217.d.4 : ἐδεδειπνήκεμεν διελεγόμην ἀεὶ πόρρω τῶν νυκτῶν, καὶ ἐπειδὴ 21496 Symp.217.d.5 : ἐβούλετο ἀπιέναι, σκηπτόμενος ὅτι ὀψὲ εἴη, προσηνάγκασα 21497 Symp.217.d.6 : αὐτὸν μένειν. ἀνεπαύετο οὖν ἐν τῇ ἐχομένῃ ἐμοῦ κλίνῃ, ἐν 21498 Symp.217.d.7 : ᾗπερ ἐδείπνει, καὶ οὐδεὶς ἐν τῷ οἰκήματι ἄλλος καθηῦδεν ἢ 21499 Symp.217.e.1 : ἡμεῖς. μέχρι μὲν οὖν δὴ δεῦρο τοῦ λόγου καλῶς ἂν ἔχοι 21500 Symp.217.e.2 : καὶ πρὸς ὁντινοῦν λέγειν· τὸ δ´ ἐντεῦθεν οὐκ ἄν μου ἠκούσατε 21501 Symp.217.e.3 : λέγοντος, εἰ μὴ πρῶτον μέν, τὸ λεγόμενον, οἶνος ἄνευ τε 21502 Symp.217.e.4 : παίδων καὶ μετὰ παίδων ἦν ἀληθής, ἔπειτα ἀφανίσαι Σω– 21503 Symp.217.e.5 : κράτους ἔργον ὑπερήφανον εἰς ἔπαινον ἐλθόντα ἄδικόν μοι 21504 Symp.217.e.6 : φαίνεται. ἔτι δὲ τὸ τοῦ δηχθέντος ὑπὸ τοῦ ἔχεως πάθος 21505 Symp.217.e.7 : κἄμ´ ἔχει. φασὶ γάρ πού τινα τοῦτο παθόντα οὐκ ἐθέλειν 21506 Symp.217.e.8 : λέγειν οἷον ἦν πλὴν τοῖς δεδηγμένοις, ὡς μόνοις γνωσομένοις 21507 Symp.218.a.1 : τε καὶ συγγνωσομένοις εἰ πᾶν ἐτόλμα δρᾶν τε καὶ λέγειν 21508 Symp.218.a.2 : ὑπὸ τῆς ὀδύνης. ἐγὼ οὖν δεδηγμένος τε ὑπὸ ἀλγεινοτέρου 21509 Symp.218.a.3 : καὶ τὸ ἀλγεινότατον ὧν ἄν τις δηχθείη—τὴν καρδίαν γὰρ 21510 Symp.218.a.4 : ἢ ψυχὴν ἢ ὅτι δεῖ αὐτὸ ὀνομάσαι πληγείς τε καὶ δηχθεὶς 21511 Symp.218.a.5 : ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων, οἳ ἔχονται ἐχίδνης ἀγριώτερον, 21512 Symp.218.a.6 : νέου ψυχῆς μὴ ἀφυοῦς ὅταν λάβωνται, καὶ ποιοῦσι δρᾶν 21513 Symp.218.a.7 : τε καὶ λέγειν ὁτιοῦν—καὶ ὁρῶν αὖ Φαίδρους, Ἀγάθωνας, 21514 Symp.218.b.1 : Ἐρυξιμάχους, Παυσανίας, Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστο– 21515 Symp.218.b.2 : φάνας· Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν, καὶ ὅσοι ἄλλοι; 21516 Symp.218.b.3 : πάντες γὰρ κεκοινωνήκατε τῆς φιλοσόφου μανίας τε καὶ 21517 Symp.218.b.4 : βακχείας—διὸ πάντες ἀκούσεσθε· συγγνώσεσθε γὰρ τοῖς τε 21518 Symp.218.b.5 : τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς νῦν λεγομένοις. οἱ δὲ οἰκέται, καὶ 21519 Symp.218.b.6 : εἴ τις ἄλλος ἐστὶν βέβηλός τε καὶ ἄγροικος, πύλας πάνυ 21520 Symp.218.b.7 : μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίθεσθε. 21521 Symp.218.b.8 : Ἐπειδὴ γὰρ οὖν, ὦ ἄνδρες, ὅ τε λύχνος ἀπεσβήκει καὶ 21522 Symp.218.c.1 : οἱ παῖδες ἔξω ἦσαν, ἔδοξέ μοι χρῆναι μηδὲν ποικίλλειν πρὸς 21523 Symp.218.c.2 : αὐτόν, ἀλλ´ ἐλευθέρως εἰπεῖν ἅ μοι ἐδόκει· καὶ εἶπον κινήσας 21524 Symp.218.c.3 : αὐτόν, Σώκρατες, καθεύδεις; 21525 Symp.218.c.4 : Οὐ δῆτα, ἦ δ´ ὅς. 21526 Symp.218.c.5 : Οἶσθα οὖν ἅ μοι δέδοκται; 21527 Symp.218.c.6 : Τί μάλιστα, ἔφη. 21528 Symp.218.c.7 : Σὺ ἐμοὶ δοκεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, ἐμοῦ ἐραστὴς ἄξιος γεγονέναι 21529 Symp.218.c.8 : μόνος, καί μοι φαίνῃ ὀκνεῖν μνησθῆναι πρός με. ἐγὼ δὲ 21530 Symp.218.c.9 : οὑτωσὶ ἔχω· πάνυ ἀνόητον ἡγοῦμαι εἶναι σοὶ μὴ οὐ καὶ 21531 Symp.218.c.10 : τοῦτο χαρίζεσθαι καὶ εἴ τι ἄλλο ἢ τῆς οὐσίας τῆς ἐμῆς 21532 Symp.218.d.1 : δέοιο ἢ τῶν φίλων τῶν ἐμῶν. ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι 21533 Symp.218.d.2 : πρεσβύτερον τοῦ ὡς ὅτι βέλτιστον ἐμὲ γενέσθαι, τούτου δὲ 21534 Symp.218.d.3 : οἶμαί μοι συλλήπτορα οὐδένα κυριώτερον εἶναι σοῦ. ἐγὼ δὴ 21535 Symp.218.d.4 : τοιούτῳ ἀνδρὶ πολὺ μᾶλλον ἂν μὴ χαριζόμενος αἰσχυνοίμην 21536 Symp.218.d.5 : τοὺς φρονίμους, ἢ χαριζόμενος τούς τε πολλοὺς καὶ ἄφρονας. 21537 Symp.218.d.6 : Καὶ οὗτος ἀκούσας μάλα εἰρωνικῶς καὶ σφόδρα ἑαυτοῦ τε 21538 Symp.218.d.7 : καὶ εἰωθότως ἔλεξεν Ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη, κινδυνεύεις τῷ 21539 Symp.218.d.8 : ὄντι οὐ φαῦλος εἶναι, εἴπερ ἀληθῆ τυγχάνει ὄντα ἃ λέγεις 21540 Symp.218.e.1 : περὶ ἐμοῦ, καί τις ἔστ´ ἐν ἐμοὶ δύναμις δι´ ἧς ἂν σὺ γένοιο 21541 Symp.218.e.2 : ἀμείνων· ἀμήχανόν τοι κάλλος ὁρῴης ἂν ἐν ἐμοὶ καὶ τῆς 21542 Symp.218.e.3 : παρὰ σοὶ εὐμορφίας πάμπολυ διαφέρον. εἰ δὴ καθορῶν 21543 Symp.218.e.4 : αὐτὸ κοινώσασθαί τέ μοι ἐπιχειρεῖς καὶ ἀλλάξασθαι κάλλος 21544 Symp.218.e.5 : ἀντὶ κάλλους, οὐκ ὀλίγῳ μου πλεονεκτεῖν διανοῇ, ἀλλ´ 21545 Symp.218.e.6 : ἀντὶ δόξης ἀλήθειαν καλῶν κτᾶσθαι ἐπιχειρεῖς καὶ τῷ 21546 Symp.219.a.1 : ὄντι "<20χρύσεα χαλκείων>20" διαμείβεσθαι νοεῖς. ἀλλ´, ὦ 21547 Symp.219.a.2 : μακάριε, ἄμεινον σκόπει, μή σε λανθάνω οὐδὲν ὤν. ἥ τοι 21548 Symp.219.a.3 : τῆς διανοίας ὄψις ἄρχεται ὀξὺ βλέπειν ὅταν ἡ τῶν ὀμμάτων 21549 Symp.219.a.4 : τῆς ἀκμῆς λήγειν ἐπιχειρῇ· σὺ δὲ τούτων ἔτι πόρρω. 21550 Symp.219.a.5 : Κἀγὼ ἀκούσας, Τὰ μὲν παρ´ ἐμοῦ, ἔφην, ταῦτά ἐστιν, ὧν 21551 Symp.219.a.6 : οὐδὲν ἄλλως εἴρηται ἢ ὡς διανοοῦμαι· σὺ δὲ αὐτὸς οὕτω 21552 Symp.219.a.7 : βουλεύου ὅτι σοί τε ἄριστον καὶ ἐμοὶ ἡγῇ. 21553 Symp.219.a.8 : Ἀλλ´, ἔφη, τοῦτό γ´ εὖ λέγεις· ἐν γὰρ τῷ ἐπιόντι χρόνῳ 21554 Symp.219.b.1 : βουλευόμενοι πράξομεν ὃ ἂν φαίνηται νῷν περί τε τούτων 21555 Symp.219.b.2 : καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἄριστον. 21556 Symp.219.b.3 : Ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτα ἀκούσας τε καὶ εἰπών, καὶ ἀφεὶς 21557 Symp.219.b.4 : ὥσπερ βέλη, τετρῶσθαι αὐτὸν ᾤμην· καὶ ἀναστάς γε, οὐδ´ 21558 Symp.219.b.5 : ἐπιτρέψας τούτῳ εἰπεῖν οὐδὲν ἔτι, ἀμφιέσας τὸ ἱμάτιον 21559 Symp.219.b.6 : τὸ ἐμαυτοῦ τοῦτον—καὶ γὰρ ἦν χειμών—ὑπὸ τὸν τρίβωνα 21560 Symp.219.b.7 : κατακλινεὶς τὸν τουτουί, περιβαλὼν τὼ χεῖρε τούτῳ τῷ 21561 Symp.219.c.1 : δαιμονίῳ ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμαστῷ, κατεκείμην τὴν νύκτα 21562 Symp.219.c.2 : ὅλην. καὶ οὐδὲ ταῦτα αὖ, ὦ Σώκρατες, ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι. 21563 Symp.219.c.3 : ποιήσαντος δὲ δὴ ταῦτα ἐμοῦ οὗτος τοσοῦτον περιεγένετό 21564 Symp.219.c.4 : τε καὶ κατεφρόνησεν καὶ κατεγέλασεν τῆς ἐμῆς ὥρας καὶ 21565 Symp.219.c.5 : ὕβρισεν—καὶ περὶ ἐκεῖνό γε ᾤμην τὶ εἶναι, ὦ ἄνδρες δικασταί· 21566 Symp.219.c.6 : δικασταὶ γάρ ἐστε τῆς Σωκράτους ὑπερηφανίας—εὖ γὰρ 21567 Symp.219.c.7 : ἴστε μὰ θεούς, μὰ θεάς, οὐδὲν περιττότερον καταδεδαρθηκὼς 21568 Symp.219.d.1 : ἀνέστην μετὰ Σωκράτους, ἢ εἰ μετὰ πατρὸς καθηῦδον ἢ 21569 Symp.219.d.2 : ἀδελφοῦ πρεσβυτέρου. 21570 Symp.219.d.3 : Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο τίνα οἴεσθέ με διάνοιαν ἔχειν, ἡγού– 21571 Symp.219.d.4 : μενον μὲν ἠτιμάσθαι, ἀγάμενον δὲ τὴν τούτου φύσιν τε καὶ 21572 Symp.219.d.5 : σωφροσύνην καὶ ἀνδρείαν, ἐντετυχηκότα ἀνθρώπῳ τοιούτῳ 21573 Symp.219.d.6 : οἵῳ ἐγὼ οὐκ ἂν ᾤμην ποτ´ ἐντυχεῖν εἰς φρόνησιν καὶ εἰς 21574 Symp.219.d.7 : καρτερίαν; ὥστε οὔθ´ ὅπως οὖν ὀργιζοίμην εἶχον καὶ ἀπο– 21575 Symp.219.d.8 : στερηθείην τῆς τούτου συνουσίας, οὔτε ὅπῃ προσαγαγοίμην 21576 Symp.219.e.1 : αὐτὸν ηὐπόρουν. εὖ γὰρ ᾔδη ὅτι χρήμασί γε πολὺ μᾶλλον 21577 Symp.219.e.2 : ἄτρωτος ἦν πανταχῇ ἢ σιδήρῳ ὁ Αἴας, ᾧ τε ᾤμην αὐτὸν 21578 Symp.219.e.3 : μόνῳ ἁλώσεσθαι, διεπεφεύγει με. ἠπόρουν δή, καταδε– 21579 Symp.219.e.4 : δουλωμένος τε ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου ὡς οὐδεὶς ὑπ´ οὐδενὸς 21580 Symp.219.e.5 : ἄλλου περιῇα. ταῦτά τε γάρ μοι ἅπαντα προυγεγόνει, καὶ 21581 Symp.219.e.6 : μετὰ ταῦτα στρατεία ἡμῖν εἰς Ποτείδαιαν ἐγένετο κοινὴ 21582 Symp.219.e.7 : καὶ συνεσιτοῦμεν ἐκεῖ. πρῶτον μὲν οὖν τοῖς πόνοις οὐ 21583 Symp.219.e.8 : μόνον ἐμοῦ περιῆν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων—ὁπότ´ 21584 Symp.219.e.9 : ἀναγκασθεῖμεν ἀποληφθέντες που, οἷα δὴ ἐπὶ στρατείας , 21585 Symp.220.a.1 : ἀσιτεῖν, οὐδὲν ἦσαν οἱ ἄλλοι πρὸς τὸ καρτερεῖν—ἔν τ´ αὖ 21586 Symp.220.a.2 : ταῖς εὐωχίαις μόνος ἀπολαύειν οἷός τ´ ἦν τά τ´ ἄλλα καὶ 21587 Symp.220.a.3 : πίνειν οὐκ ἐθέλων, ὁπότε ἀναγκασθείη, πάντας ἐκράτει, καὶ 21588 Symp.220.a.4 : ὃ πάντων θαυμαστότατον, Σωκράτη μεθύοντα οὐδεὶς πώποτε 21589 Symp.220.a.5 : ἑώρακεν ἀνθρώπων. τούτου μὲν οὖν μοι δοκεῖ καὶ αὐτίκα ὁ 21590 Symp.220.a.6 : ἔλεγχος ἔσεσθαι. πρὸς δὲ αὖ τὰς τοῦ χειμῶνος καρτερήσεις 21591 Symp.220.a.7 : —δεινοὶ γὰρ αὐτόθι χειμῶνες—θαυμάσια ἠργάζετο τά τε 21592 Symp.220.b.1 : ἄλλα, καί ποτε ὄντος πάγου οἵου δεινοτάτου, καὶ πάντων ἢ 21593 Symp.220.b.2 : οὐκ ἐξιόντων ἔνδοθεν, ἢ εἴ τις ἐξίοι, ἠμφιεσμένων τε 21594 Symp.220.b.3 : θαυμαστὰ δὴ ὅσα καὶ ὑποδεδεμένων καὶ ἐνειλιγμένων τοὺς 21595 Symp.220.b.4 : πόδας εἰς πίλους καὶ ἀρνακίδας, οὗτος δ´ ἐν τούτοις ἐξῄει 21596 Symp.220.b.5 : ἔχων ἱμάτιον μὲν τοιοῦτον οἷόνπερ καὶ πρότερον εἰώθει 21597 Symp.220.b.6 : φορεῖν, ἀνυπόδητος δὲ διὰ τοῦ κρυστάλλου ῥᾷον ἐπορεύετο 21598 Symp.220.b.7 : ἢ οἱ ἄλλοι ὑποδεδεμένοι, οἱ δὲ στρατιῶται ὑπέβλεπον 21599 Symp.220.c.1 : αὐτὸν ὡς καταφρονοῦντα σφῶν. καὶ ταῦτα μὲν δὴ ταῦτα· 21600 Symp.220.c.1 : 21601 Symp.220.c.2 : οἷον δ´ αὖ τόδ´ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνὴρ 21602 Symp.220.c.2 : 21603 Symp.220.c.3 : ἐκεῖ ποτε ἐπὶ στρατιᾶς, ἄξιον ἀκοῦσαι. συννοήσας γὰρ 21604 Symp.220.c.4 : αὐτόθι ἕωθέν τι εἱστήκει σκοπῶν, καὶ ἐπειδὴ οὐ προυχώρει 21605 Symp.220.c.5 : αὐτῷ, οὐκ ἀνίει ἀλλὰ εἱστήκει ζητῶν. καὶ ἤδη ἦν μεσημ– 21606 Symp.220.c.6 : βρία, καὶ ἅνθρωποι ᾐσθάνοντο, καὶ θαυμάζοντες ἄλλος ἄλλῳ 21607 Symp.220.c.7 : ἔλεγεν ὅτι Σωκράτης ἐξ ἑωθινοῦ φροντίζων τι ἕστηκε. 21608 Symp.220.c.8 : τελευτῶντες δέ τινες τῶν Ἰώνων, ἐπειδὴ ἑσπέρα ἦν, δειπνή– 21609 Symp.220.d.1 : σαντες—καὶ γὰρ θέρος τότε γ´ ἦν—χαμεύνια ἐξενεγκάμενοι 21610 Symp.220.d.2 : ἅμα μὲν ἐν τῷ ψύχει καθηῦδον, ἅμα δ´ ἐφύλαττον αὐτὸν εἰ 21611 Symp.220.d.3 : καὶ τὴν νύκτα ἑστήξοι. ὁ δὲ εἱστήκει μέχρι ἕως ἐγένετο 21612 Symp.220.d.4 : καὶ ἥλιος ἀνέσχεν· ἔπειτα ᾤχετ´ ἀπιὼν προσευξάμενος τῷ 21613 Symp.220.d.5 : ἡλίῳ. εἰ δὲ βούλεσθε ἐν ταῖς μάχαις—τοῦτο γὰρ δὴ 21614 Symp.220.d.6 : δίκαιόν γε αὐτῷ ἀποδοῦναι—ὅτε γὰρ ἡ μάχη ἦν ἐξ ἧς ἐμοὶ 21615 Symp.220.d.7 : καὶ τἀριστεῖα ἔδοσαν οἱ στρατηγοί, οὐδεὶς ἄλλος ἐμὲ ἔσωσεν 21616 Symp.220.e.1 : ἀνθρώπων ἢ οὗτος, τετρωμένον οὐκ ἐθέλων ἀπολιπεῖν, ἀλλὰ 21617 Symp.220.e.2 : συνδιέσωσε καὶ τὰ ὅπλα καὶ αὐτὸν ἐμέ. καὶ ἐγὼ μέν, ὦ Σώ– 21618 Symp.220.e.3 : κρατες, καὶ τότε ἐκέλευον σοὶ διδόναι τἀριστεῖα τοὺς στρατη– 21619 Symp.220.e.4 : γούς, καὶ τοῦτό γέ μοι οὔτε μέμψῃ οὔτε ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι· 21620 Symp.220.e.5 : ἀλλὰ γὰρ τῶν στρατηγῶν πρὸς τὸ ἐμὸν ἀξίωμα ἀποβλεπόντων 21621 Symp.220.e.6 : καὶ βουλομένων ἐμοὶ διδόναι τἀριστεῖα, αὐτὸς προθυμότερος 21622 Symp.220.e.7 : ἐγένου τῶν στρατηγῶν ἐμὲ λαβεῖν ἢ σαυτόν. ἔτι τοίνυν, 21623 Symp.220.e.8 : ὦ ἄνδρες, ἄξιον ἦν θεάσασθαι Σωκράτη, ὅτε ἀπὸ Δηλίου 21624 Symp.221.a.1 : φυγῇ ἀνεχώρει τὸ στρατόπεδον· ἔτυχον γὰρ παραγενόμενος 21625 Symp.221.a.2 : ἵππον ἔχων, οὗτος δὲ ὅπλα. ἀνεχώρει οὖν ἐσκεδασμένων 21626 Symp.221.a.3 : ἤδη τῶν ἀνθρώπων οὗτός τε ἅμα καὶ Λάχης· καὶ ἐγὼ περι– 21627 Symp.221.a.4 : τυγχάνω, καὶ ἰδὼν εὐθὺς παρακελεύομαί τε αὐτοῖν θαρρεῖν, 21628 Symp.221.a.5 : καὶ ἔλεγον ὅτι οὐκ ἀπολείψω αὐτώ. ἐνταῦθα δὴ καὶ κάλ– 21629 Symp.221.a.6 : λιον ἐθεασάμην Σωκράτη ἢ ἐν Ποτειδαίᾳ—αὐτὸς γὰρ ἧττον 21630 Symp.221.a.7 : ἐν φόβῳ ἦ διὰ τὸ ἐφ´ ἵππου εἶναι—πρῶτον μὲν ὅσον περιῆν 21631 Symp.221.b.1 : Λάχητος τῷ ἔμφρων εἶναι· ἔπειτα ἔμοιγ´ ἐδόκει, ὦ Ἀρι– 21632 Symp.221.b.2 : στόφανες, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, καὶ ἐκεῖ διαπορεύεσθαι ὥσπερ 21633 Symp.221.b.3 : καὶ ἐνθάδε, <20βρενθυόμενος καὶ τὠφθαλμὼ παραβάλ– 21634 Symp.221.b.4 : λων>20, ἠρέμα παρασκοπῶν καὶ τοὺς φιλίους καὶ τοὺς πολεμίους, 21635 Symp.221.b.5 : δῆλος ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τις ἅψεται τούτου 21636 Symp.221.b.6 : τοῦ ἀνδρός, μάλα ἐρρωμένως ἀμυνεῖται. διὸ καὶ ἀσφαλῶς 21637 Symp.221.b.7 : ἀπῄει καὶ οὗτος καὶ ὁ ἑταῖρος· σχεδὸν γάρ τι τῶν οὕτω 21638 Symp.221.b.8 : διακειμένων ἐν τῷ πολέμῳ οὐδὲ ἅπτονται, ἀλλὰ τοὺς προ– 21639 Symp.221.c.1 : τροπάδην φεύγοντας διώκουσιν. 21640 Symp.221.c.2 : Πολλὰ μὲν οὖν ἄν τις καὶ ἄλλα ἔχοι Σωκράτη ἐπαινέσαι 21641 Symp.221.c.3 : καὶ θαυμάσια· ἀλλὰ τῶν μὲν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων τάχ´ ἄν 21642 Symp.221.c.4 : τις καὶ περὶ ἄλλου τοιαῦτα εἴποι, τὸ δὲ μηδενὶ ἀνθρώπων 21643 Symp.221.c.5 : ὅμοιον εἶναι, μήτε τῶν παλαιῶν μήτε τῶν νῦν ὄντων, τοῦτο 21644 Symp.221.c.6 : ἄξιον παντὸς θαύματος. οἷος γὰρ Ἀχιλλεὺς ἐγένετο, ἀπει– 21645 Symp.221.c.7 : κάσειεν ἄν τις καὶ Βρασίδαν καὶ ἄλλους, καὶ οἷος αὖ 21646 Symp.221.c.8 : Περικλῆς, καὶ Νέστορα καὶ Ἀντήνορα—εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι— 21647 Symp.221.d.1 : καὶ τοὺς ἄλλους κατὰ ταὔτ´ ἄν τις ἀπεικάζοι· οἷος δὲ οὑτοσὶ 21648 Symp.221.d.2 : γέγονε τὴν ἀτοπίαν ἅνθρωπος, καὶ αὐτὸς καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ, 21649 Symp.221.d.3 : οὐδ´ ἐγγὺς ἂν εὕροι τις ζητῶν, οὔτε τῶν νῦν οὔτε τῶν 21650 Symp.221.d.4 : παλαιῶν, εἰ μὴ ἄρα εἰ οἷς ἐγὼ λέγω ἀπεικάζοι τις αὐτόν, 21651 Symp.221.d.5 : ἀνθρώπων μὲν μηδενί, τοῖς δὲ σιληνοῖς καὶ σατύροις, αὐτὸν 21652 Symp.221.d.6 : καὶ τοὺς λόγους. 21653 Symp.221.d.7 : Καὶ γὰρ οὖν καὶ τοῦτο ἐν τοῖς πρώτοις παρέλιπον, ὅτι 21654 Symp.221.d.8 : καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι τοῖς σιληνοῖς τοῖς διοιγο– 21655 Symp.221.e.1 : μένοις. εἰ γὰρ ἐθέλοι τις τῶν Σωκράτους ἀκούειν λόγων, 21656 Symp.221.e.2 : φανεῖεν ἂν πάνυ γελοῖοι τὸ πρῶτον· τοιαῦτα καὶ ὀνόματα 21657 Symp.221.e.3 : καὶ ῥήματα ἔξωθεν περιαμπέχονται, σατύρου δή τινα ὑβρι– 21658 Symp.221.e.4 : στοῦ δοράν. ὄνους γὰρ κανθηλίους λέγει καὶ χαλκέας τινὰς 21659 Symp.221.e.5 : καὶ σκυτοτόμους καὶ βυρσοδέψας, καὶ ἀεὶ διὰ τῶν αὐτῶν τὰ 21660 Symp.221.e.6 : αὐτὰ φαίνεται λέγειν, ὥστε ἄπειρος καὶ ἀνόητος ἄνθρωπος 21661 Symp.222.a.1 : πᾶς ἂν τῶν λόγων καταγελάσειεν. διοιγομένους δὲ ἰδὼν ἄν 21662 Symp.222.a.2 : τις καὶ ἐντὸς αὐτῶν γιγνόμενος πρῶτον μὲν νοῦν ἔχοντας 21663 Symp.222.a.3 : ἔνδον μόνους εὑρήσει τῶν λόγων, ἔπειτα θειοτάτους καὶ 21664 Symp.222.a.4 : πλεῖστα ἀγάλματ´ ἀρετῆς ἐν αὑτοῖς ἔχοντας καὶ ἐπὶ πλεῖ– 21665 Symp.222.a.5 : στον τείνοντας, μᾶλλον δὲ ἐπὶ πᾶν ὅσον προσήκει σκοπεῖν 21666 Symp.222.a.6 : τῷ μέλλοντι καλῷ κἀγαθῷ ἔσεσθαι. 21667 Symp.222.a.7 : Ταῦτ´ ἐστίν, ὦ ἄνδρες, ἃ ἐγὼ Σωκράτη ἐπαινῶ· καὶ αὖ 21668 Symp.222.a.8 : ἃ μέμφομαι συμμείξας ὑμῖν εἶπον ἅ με ὕβρισεν. καὶ μέν– 21669 Symp.222.b.1 : τοι οὐκ ἐμὲ μόνον ταῦτα πεποίηκεν, ἀλλὰ καὶ Χαρμίδην 21670 Symp.222.b.2 : τὸν Γλαύκωνος καὶ Εὐθύδημον τὸν Διοκλέους καὶ ἄλλους 21671 Symp.222.b.3 : πάνυ πολλούς, οὓς οὗτος ἐξαπατῶν ὡς ἐραστὴς παιδικὰ 21672 Symp.222.b.4 : μᾶλλον αὐτὸς καθίσταται ἀντ´ ἐραστοῦ. ἃ δὴ καὶ σοὶ 21673 Symp.222.b.5 : λέγω, ὦ Ἀγάθων, μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τούτου, ἀλλ´ ἀπὸ 21674 Symp.222.b.6 : τῶν ἡμετέρων παθημάτων γνόντα εὐλαβηθῆναι, καὶ μὴ κατὰ 21675 Symp.222.b.7 : τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον παθόντα γνῶναι. 21676 Symp.222.b.7 : 21677 Symp.222.c.1 : Εἰπόντος δὴ ταῦτα τοῦ Ἀλκιβιάδου γέλωτα γενέσθαι 21678 Symp.222.c.2 : ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ αὐτοῦ, ὅτι ἐδόκει ἔτι ἐρωτικῶς ἔχειν τοῦ 21679 Symp.222.c.3 : Σωκράτους. τὸν οὖν Σωκράτη, Νήφειν μοι δοκεῖς, φάναι, 21680 Symp.222.c.4 : ὦ Ἀλκιβιάδη. οὐ γὰρ ἄν ποτε οὕτω κομψῶς κύκλῳ περι– 21681 Symp.222.c.5 : βαλλόμενος ἀφανίσαι ἐνεχείρεις οὗ ἕνεκα ταῦτα πάντα 21682 Symp.222.c.6 : εἴρηκας, καὶ ὡς ἐν παρέργῳ δὴ λέγων ἐπὶ τελευτῆς αὐτὸ 21683 Symp.222.c.7 : ἔθηκας, ὡς οὐ πάντα τούτου ἕνεκα εἰρηκώς, τοῦ ἐμὲ καὶ 21684 Symp.222.d.1 : Ἀγάθωνα διαβάλλειν, οἰόμενος δεῖν ἐμὲ μὲν σοῦ ἐρᾶν καὶ 21685 Symp.222.d.2 : μηδενὸς ἄλλου, Ἀγάθωνα δὲ ὑπὸ σοῦ ἐρᾶσθαι καὶ μηδ´ ὑφ´ 21686 Symp.222.d.3 : ἑνὸς ἄλλου. ἀλλ´ οὐκ ἔλαθες, ἀλλὰ τὸ σατυρικόν σου 21687 Symp.222.d.4 : δρᾶμα τοῦτο καὶ σιληνικὸν κατάδηλον ἐγένετο. ἀλλ´, ὦ 21688 Symp.222.d.5 : φίλε Ἀγάθων, μηδὲν πλέον αὐτῷ γένηται, ἀλλὰ παρα– 21689 Symp.222.d.6 : σκευάζου ὅπως ἐμὲ καὶ σὲ μηδεὶς διαβαλεῖ. 21690 Symp.222.d.7 : Τὸν οὖν Ἀγάθωνα εἰπεῖν, Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυ– 21691 Symp.222.e.1 : νεύεις ἀληθῆ λέγειν. τεκμαίρομαι δὲ καὶ ὡς κατεκλίνη ἐν 21692 Symp.222.e.2 : μέσῳ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ, ἵνα χωρὶς ἡμᾶς διαλάβῃ. οὐδὲν οὖν 21693 Symp.222.e.3 : πλέον αὐτῷ ἔσται, ἀλλ´ ἐγὼ παρὰ σὲ ἐλθὼν κατακλινήσομαι. 21694 Symp.222.e.4 : Πάνυ γε, φάναι τὸν Σωκράτη, δεῦρο ὑποκάτω ἐμοῦ 21695 Symp.222.e.5 : κατακλίνου. 21696 Symp.222.e.6 : Ὦ Ζεῦ, εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην, οἷα αὖ πάσχω ὑπὸ τοῦ 21697 Symp.222.e.7 : ἀνθρώπου. οἴεταί μου δεῖν πανταχῇ περιεῖναι. ἀλλ´ εἰ 21698 Symp.222.e.8 : μή τι ἄλλο, ὦ θαυμάσιε, ἐν μέσῳ ἡμῶν ἔα Ἀγάθωνα 21699 Symp.222.e.9 : κατακεῖσθαι. 21700 Symp.222.e.10 : Ἀλλ´ ἀδύνατον, φάναι τὸν Σωκράτη. σὺ μὲν γὰρ ἐμὲ 21701 Symp.222.e.11 : ἐπῄνεσας, δεῖ δὲ ἐμὲ αὖ τὸν ἐπὶ δεξί´ ἐπαινεῖν. ἐὰν οὖν 21702 Symp.222.e.12 : ὑπὸ σοὶ κατακλινῇ Ἀγάθων, οὐ δήπου ἐμὲ πάλιν ἐπαι– 21703 Symp.222.e.13 : νέσεται, πρὶν ὑπ´ ἐμοῦ μᾶλλον ἐπαινεθῆναι; ἀλλ´ ἔασον, 21704 Symp.223.a.1 : ὦ δαιμόνιε, καὶ μὴ φθονήσῃς τῷ μειρακίῳ ὑπ´ ἐμοῦ 21705 Symp.223.a.2 : ἐπαινεθῆναι· καὶ γὰρ πάνυ ἐπιθυμῶ αὐτὸν ἐγκωμιάσαι. 21706 Symp.223.a.3 : Ἰοῦ ἰοῦ, φάναι τὸν Ἀγάθωνα, Ἀλκιβιάδη, οὐκ ἔσθ´ ὅπως 21707 Symp.223.a.4 : ἂν ἐνθάδε μείναιμι, ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον μεταναστήσομαι, 21708 Symp.223.a.5 : ἵνα ὑπὸ Σωκράτους ἐπαινεθῶ. 21709 Symp.223.a.6 : Ταῦτα ἐκεῖνα, φάναι τὸν Ἀλκιβιάδην, τὰ εἰωθότα· 21710 Symp.223.a.7 : Σωκράτους παρόντος τῶν καλῶν μεταλαβεῖν ἀδύνατον ἄλλῳ. 21711 Symp.223.a.8 : καὶ νῦν ὡς εὐπόρως καὶ πιθανὸν λόγον ηὗρεν, ὥστε παρ´ 21712 Symp.223.a.9 : ἑαυτῷ τουτονὶ κατακεῖσθαι. 21713 Symp.223.b.1 : Τὸν μὲν οὖν Ἀγάθωνα ὡς κατακεισόμενον παρὰ τῷ 21714 Symp.223.b.2 : Σωκράτει ἀνίστασθαι· ἐξαίφνης δὲ κωμαστὰς ἥκειν παμ– 21715 Symp.223.b.3 : πόλλους ἐπὶ τὰς θύρας, καὶ ἐπιτυχόντας ἀνεῳγμέναις ἐξιόντος 21716 Symp.223.b.4 : τινὸς εἰς τὸ ἄντικρυς πορεύεσθαι παρὰ σφᾶς καὶ κατακλί– 21717 Symp.223.b.5 : νεσθαι, καὶ θορύβου μεστὰ πάντα εἶναι, καὶ οὐκέτι ἐν 21718 Symp.223.b.6 : κόσμῳ οὐδενὶ ἀναγκάζεσθαι πίνειν πάμπολυν οἶνον. τὸν 21719 Symp.223.b.7 : μὲν οὖν Ἐρυξίμαχον καὶ τὸν Φαῖδρον καὶ ἄλλους τινὰς ἔφη 21720 Symp.223.b.8 : ὁ Ἀριστόδημος οἴχεσθαι ἀπιόντας, ἓ δὲ ὕπνον λαβεῖν, 21721 Symp.223.c.1 : καὶ καταδαρθεῖν πάνυ πολύ, ἅτε μακρῶν τῶν νυκτῶν οὐσῶν, 21722 Symp.223.c.2 : ἐξεγρέσθαι δὲ πρὸς ἡμέραν ἤδη ἀλεκτρυόνων ᾀδόντων, ἐξε– 21723 Symp.223.c.3 : γρόμενος δὲ ἰδεῖν τοὺς μὲν ἄλλους καθεύδοντας καὶ οἰχο– 21724 Symp.223.c.4 : μένους, Ἀγάθωνα δὲ καὶ Ἀριστοφάνη καὶ Σωκράτη ἔτι 21725 Symp.223.c.5 : μόνους ἐγρηγορέναι καὶ πίνειν ἐκ φιάλης μεγάλης ἐπὶ δεξιά. 21726 Symp.223.c.6 : τὸν οὖν Σωκράτη αὐτοῖς διαλέγεσθαι· καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁ 21727 Symp.223.d.1 : Ἀριστόδημος οὐκ ἔφη μεμνῆσθαι τῶν λόγων—οὔτε γὰρ ἐξ 21728 Symp.223.d.2 : ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τε—τὸ μέντοι κεφάλαιον, 21729 Symp.223.d.3 : ἔφη, προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ 21730 Symp.223.d.4 : αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν καὶ τραγῳδίαν ἐπίστασθαι 21731 Symp.223.d.5 : ποιεῖν, καὶ τὸν τέχνῃ τραγῳδοποιὸν ὄντα 〈καὶ〉 κωμῳδοποιὸν 21732 Symp.223.d.6 : εἶναι. ταῦτα δὴ ἀναγκαζομένους αὐτοὺς καὶ οὐ σφόδρα 21733 Symp.223.d.7 : ἑπομένους νυστάζειν, καὶ πρότερον μὲν καταδαρθεῖν τὸν 21734 Symp.223.d.8 : Ἀριστοφάνη, ἤδη δὲ ἡμέρας γιγνομένης τὸν Ἀγάθωνα. τὸν 21735 Symp.223.d.9 : οὖν Σωκράτη, κατακοιμίσαντ´ ἐκείνους, ἀναστάντα ἀπιέναι, 21736 Symp.223.d.10 : καὶ 〈ἓ〉 ὥσπερ εἰώθει ἕπεσθαι, καὶ ἐλθόντα εἰς Λύκειον, 21737 Symp.223.d.11 : ἀπονιψάμενον, ὥσπερ ἄλλοτε τὴν ἄλλην ἡμέραν διατρίβειν, 21738 Symp.223.d.12 : καὶ οὕτω διατρίψαντα εἰς ἑσπέραν οἴκοι ἀναπαύεσθαι. 21739 Phaedr.227.a.1 : {ΣΩ.} Ὦ φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόθεν; 21740 Phaedr.227.a.2 : {ΦΑΙ.} Παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύ– 21741 Phaedr.227.a.3 : ομαι δὲ πρὸς περίπατον ἔξω τείχους· συχνὸν γὰρ ἐκεῖ 21742 Phaedr.227.a.4 : διέτριψα χρόνον καθήμενος ἐξ ἑωθινοῦ. τῷ δὲ σῷ καὶ 21743 Phaedr.227.a.5 : ἐμῷ ἑταίρῳ πειθόμενος Ἀκουμενῷ κατὰ τὰς ὁδοὺς ποιοῦμαι 21744 Phaedr.227.a.6 : τοὺς περιπάτους· φησὶ γὰρ ἀκοπωτέρους εἶναι τῶν ἐν τοῖς 21745 Phaedr.227.b.1 : δρόμοις. 21746 Phaedr.227.b.2 : {ΣΩ.} Καλῶς γάρ, ὦ ἑταῖρε, λέγει. ἀτὰρ Λυσίας ἦν, ὡς 21747 Phaedr.227.b.3 : ἔοικεν, ἐν ἄστει. 21748 Phaedr.227.b.4 : {ΦΑΙ.} Ναί, παρ´ Ἐπικράτει, ἐν τῇδε τῇ πλησίον τοῦ 21749 Phaedr.227.b.5 : Ὀλυμπίου οἰκίᾳ τῇ Μορυχίᾳ. 21750 Phaedr.227.b.6 : {ΣΩ.} Τίς οὖν δὴ ἦν ἡ διατριβή; ἢ δῆλον ὅτι τῶν λόγων 21751 Phaedr.227.b.7 : ὑμᾶς Λυσίας εἱστία; 21752 Phaedr.227.b.8 : {ΦΑΙ.} Πεύσῃ, εἴ σοι σχολὴ προϊόντι ἀκούειν. 21753 Phaedr.227.b.9 : {ΣΩ.} Τί δέ; οὐκ ἂν οἴει με κατὰ Πίνδαρον <20"καὶ ἀσχο– 21754 Phaedr.227.b.10 : λίας ὑπέρτερον" πρᾶγμα>20 ποιήσασθαι τὸ τεήν τε καὶ 21755 Phaedr.227.b.11 : Λυσίου διατριβὴν ἀκοῦσαι; 21756 Phaedr.227.c.1 : {ΦΑΙ.} Πρόαγε δή. 21757 Phaedr.227.c.2 : {ΣΩ.} Λέγοις ἄν. 21758 Phaedr.227.c.3 : {ΦΑΙ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, προσήκουσα γέ σοι ἡ ἀκοή· 21759 Phaedr.227.c.4 : ὁ γάρ τοι λόγος ἦν, περὶ ὃν διετρίβομεν, οὐκ οἶδ´ ὅντινα 21760 Phaedr.227.c.5 : τρόπον ἐρωτικός. γέγραφε γὰρ δὴ ὁ Λυσίας πειρώμενόν 21761 Phaedr.227.c.6 : τινα τῶν καλῶν, οὐχ ὑπ´ ἐραστοῦ δέ, ἀλλ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο 21762 Phaedr.227.c.7 : καὶ κεκόμψευται· λέγει γὰρ ὡς χαριστέον μὴ ἐρῶντι μᾶλλον 21763 Phaedr.227.c.8 : ἢ ἐρῶντι. 21764 Phaedr.227.c.9 : {ΣΩ.} Ὢ γενναῖος. εἴθε γράψειεν ὡς χρὴ πένητι μᾶλ– 21765 Phaedr.227.c.10 : λον ἢ πλουσίῳ, καὶ πρεσβυτέρῳ ἢ νεωτέρῳ, καὶ ὅσα ἄλλα 21766 Phaedr.227.d.1 : ἐμοί τε πρόσεστι καὶ τοῖς πολλοῖς ἡμῶν· ἦ γὰρ ἂν ἀστεῖοι 21767 Phaedr.227.d.2 : καὶ δημωφελεῖς εἶεν οἱ λόγοι. ἔγωγ´ οὖν οὕτως ἐπιτεθύ– 21768 Phaedr.227.d.3 : μηκα ἀκοῦσαι, ὥστ´ ἐὰν βαδίζων ποιῇ τὸν περίπατον Μέ– 21769 Phaedr.227.d.4 : γαράδε καὶ κατὰ Ἡρόδικον προσβὰς τῷ τείχει πάλιν ἀπίῃς, 21770 Phaedr.227.d.5 : οὐ μή σου ἀπολειφθῶ. 21771 Phaedr.227.d.6 : {ΦΑΙ.} Πῶς λέγεις, ὦ βέλτιστε Σώκρατες; οἴει με, ἃ 21772 Phaedr.228.a.1 : Λυσίας ἐν πολλῷ χρόνῳ κατὰ σχολὴν συνέθηκε, δεινότατος 21773 Phaedr.228.a.2 : ὢν τῶν νῦν γράφειν, ταῦτα ἰδιώτην ὄντα ἀπομνημονεύσειν 21774 Phaedr.228.a.3 : ἀξίως ἐκείνου; πολλοῦ γε δέω· καίτοι ἐβουλόμην γ´ ἂν 21775 Phaedr.228.a.4 : μᾶλλον ἤ μοι πολὺ χρυσίον γενέσθαι. 21776 Phaedr.228.a.5 : {ΣΩ.} Ὦ Φαῖδρε, εἰ ἐγὼ Φαῖδρον ἀγνοῶ, καὶ ἐμαυτοῦ 21777 Phaedr.228.a.6 : ἐπιλέλησμαι. ἀλλὰ γὰρ οὐδέτερά ἐστι τούτων· εὖ οἶδα ὅτι 21778 Phaedr.228.a.7 : Λυσίου λόγον ἀκούων ἐκεῖνος οὐ μόνον ἅπαξ ἤκουσεν, ἀλλὰ 21779 Phaedr.228.a.8 : πολλάκις ἐπαναλαμβάνων ἐκέλευέν οἱ λέγειν, ὁ δὲ ἐπείθετο 21780 Phaedr.228.b.1 : προθύμως. τῷ δὲ οὐδὲ ταῦτα ἦν ἱκανά, ἀλλὰ τελευτῶν 21781 Phaedr.228.b.2 : παραλαβὼν τὸ βιβλίον ἃ μάλιστα ἐπεθύμει ἐπεσκόπει, καὶ 21782 Phaedr.228.b.3 : τοῦτο δρῶν ἐξ ἑωθινοῦ καθήμενος ἀπειπὼν εἰς περίπατον 21783 Phaedr.228.b.4 : ᾔει, ὡς μὲν ἐγὼ οἶμαι, νὴ τὸν κύνα, ἐξεπιστάμενος τὸν 21784 Phaedr.228.b.5 : λόγον, εἰ μὴ πάνυ τι ἦν μακρός. ἐπορεύετο δ´ ἐκτὸς τεί– 21785 Phaedr.228.b.6 : χους ἵνα μελετῴη. ἀπαντήσας δὲ τῷ νοσοῦντι περὶ λόγων 21786 Phaedr.228.b.7 : ἀκοήν, ἰδὼν μέν, ἰδών, ἥσθη ὅτι ἕξοι τὸν συγκορυβαντιῶντα, 21787 Phaedr.228.c.1 : καὶ προάγειν ἐκέλευε. δεομένου δὲ λέγειν τοῦ τῶν λόγων 21788 Phaedr.228.c.2 : ἐραστοῦ, ἐθρύπτετο ὡς δὴ οὐκ ἐπιθυμῶν λέγειν· τελευτῶν 21789 Phaedr.228.c.3 : δὲ ἔμελλε καὶ εἰ μή τις ἑκὼν ἀκούοι βίᾳ ἐρεῖν. σὺ οὖν, 21790 Phaedr.228.c.4 : ὦ Φαῖδρε, αὐτοῦ δεήθητι ὅπερ τάχα πάντως ποιήσει νῦν ἤδη 21791 Phaedr.228.c.5 : ποιεῖν. 21792 Phaedr.228.c.6 : {ΦΑΙ.} Ἐμοὶ ὡς ἀληθῶς πολὺ κράτιστόν ἐστιν οὕτως 21793 Phaedr.228.c.7 : ὅπως δύναμαι λέγειν, ὥς μοι δοκεῖς σὺ οὐδαμῶς με ἀφήσειν 21794 Phaedr.228.c.8 : πρὶν ἂν εἴπω ἁμῶς γέ πως. 21795 Phaedr.228.c.9 : {ΣΩ.} Πάνυ γάρ σοι ἀληθῆ δοκῶ. 21796 Phaedr.228.d.1 : {ΦΑΙ.} Οὑτωσὶ τοίνυν ποιήσω. τῷ ὄντι γάρ, ὦ Σώ– 21797 Phaedr.228.d.2 : κρατες, παντὸς μᾶλλον τά γε ῥήματα οὐκ ἐξέμαθον· τὴν 21798 Phaedr.228.d.3 : μέντοι διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων, οἷς ἔφη διαφέρειν τὰ τοῦ 21799 Phaedr.228.d.4 : ἐρῶντος ἢ τὰ τοῦ μή, ἐν κεφαλαίοις ἕκαστον ἐφεξῆς δίειμι, 21800 Phaedr.228.d.5 : ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ πρώτου. 21801 Phaedr.228.d.6 : {ΣΩ.} Δείξας γε πρῶτον, ὦ φιλότης, τί ἄρα ἐν τῇ ἀρι– 21802 Phaedr.228.d.7 : στερᾷ ἔχεις ὑπὸ τῷ ἱματίῳ· τοπάζω γάρ σε ἔχειν τὸν λόγον 21803 Phaedr.228.d.8 : αὐτόν. εἰ δὲ τοῦτό ἐστιν, οὑτωσὶ διανοοῦ περὶ ἐμοῦ, ὡς 21804 Phaedr.228.e.1 : ἐγώ σε πάνυ μὲν φιλῶ, παρόντος δὲ καὶ Λυσίου, ἐμαυτόν σοι 21805 Phaedr.228.e.2 : ἐμμελετᾶν παρέχειν οὐ πάνυ δέδοκται. ἀλλ´ ἴθι, δείκνυε. 21806 Phaedr.228.e.3 : {ΦΑΙ.} Παῦε. ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος, ὦ Σώκρατες, ἣν 21807 Phaedr.228.e.4 : εἶχον ἐν σοὶ ὡς ἐγγυμνασόμενος. ἀλλὰ ποῦ δὴ βούλει 21808 Phaedr.228.e.5 : καθιζόμενοι ἀναγνῶμεν; 21809 Phaedr.229.a.1 : {ΣΩ.} Δεῦρ´ ἐκτραπόμενοι κατὰ τὸν Ἰλισὸν ἴωμεν, εἶτα 21810 Phaedr.229.a.2 : ὅπου ἂν δόξῃ ἐν ἡσυχίᾳ καθιζησόμεθα. 21811 Phaedr.229.a.3 : {ΦΑΙ.} Εἰς καιρόν, ὡς ἔοικεν, ἀνυπόδητος ὢν ἔτυχον· σὺ 21812 Phaedr.229.a.4 : μὲν γὰρ δὴ ἀεί. ῥᾷστον οὖν ἡμῖν κατὰ τὸ ὑδάτιον βρέχουσι 21813 Phaedr.229.a.5 : τοὺς πόδας ἰέναι, καὶ οὐκ ἀηδές, ἄλλως τε καὶ τήνδε τὴν 21814 Phaedr.229.a.6 : ὥραν τοῦ ἔτους τε καὶ τῆς ἡμέρας. 21815 Phaedr.229.a.7 : {ΣΩ.} Πρόαγε δή, καὶ σκόπει ἅμα ὅπου καθιζησόμεθα. 21816 Phaedr.229.a.8 : {ΦΑΙ.} Ὁρᾷς οὖν ἐκείνην τὴν ὑψηλοτάτην πλάτανον; 21817 Phaedr.229.a.9 : {ΣΩ.} Τί μήν; 21818 Phaedr.229.b.1 : {ΦΑΙ.} Ἐκεῖ σκιά τ´ ἐστὶν καὶ πνεῦμα μέτριον, καὶ πόα 21819 Phaedr.229.b.2 : καθίζεσθαι ἢ ἂν βουλώμεθα κατακλινῆναι. 21820 Phaedr.229.b.3 : {ΣΩ.} Προάγοις ἄν. 21821 Phaedr.229.b.4 : {ΦΑΙ.} Εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἐνθένδε μέντοι ποθὲν 21822 Phaedr.229.b.5 : ἀπὸ τοῦ Ἰλισοῦ λέγεται ὁ Βορέας τὴν Ὠρείθυιαν ἁρπάσαι; 21823 Phaedr.229.b.6 : {ΣΩ.} Λέγεται γάρ. 21824 Phaedr.229.b.7 : {ΦΑΙ.} Ἆρ´ οὖν ἐνθένδε; χαρίεντα γοῦν καὶ καθαρὰ καὶ 21825 Phaedr.229.b.8 : διαφανῆ τὰ ὑδάτια φαίνεται, καὶ ἐπιτήδεια κόραις παίζειν 21826 Phaedr.229.b.9 : παρ´ αὐτά. 21827 Phaedr.229.c.1 : {ΣΩ.} Οὔκ, ἀλλὰ κάτωθεν ὅσον δύ´ ἢ τρία στάδια, ᾗ 21828 Phaedr.229.c.2 : πρὸς τὸ ἐν Ἄγρας διαβαίνομεν· καί πού τίς ἐστι βωμὸς 21829 Phaedr.229.c.3 : αὐτόθι Βορέου. 21830 Phaedr.229.c.4 : {ΦΑΙ.} Οὐ πάνυ νενόηκα· ἀλλ´ εἰπὲ πρὸς Διός, ὦ Σώ– 21831 Phaedr.229.c.5 : κρατες, σὺ τοῦτο τὸ μυθολόγημα πείθῃ ἀληθὲς εἶναι; 21832 Phaedr.229.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ ἀπιστοίην, ὥσπερ οἱ σοφοί, οὐκ ἂν ἄτοπος 21833 Phaedr.229.c.7 : εἴην, εἶτα σοφιζόμενος φαίην αὐτὴν πνεῦμα Βορέου κατὰ 21834 Phaedr.229.c.8 : τῶν πλησίον πετρῶν σὺν Φαρμακείᾳ παίζουσαν ὦσαι, καὶ 21835 Phaedr.229.c.9 : οὕτω δὴ τελευτήσασαν λεχθῆναι ὑπὸ τοῦ Βορέου ἀνάρπαστον 21836 Phaedr.229.d.1 : γεγονέναι—ἢ ἐξ Ἀρείου πάγου· λέγεται γὰρ αὖ καὶ οὗτος 21837 Phaedr.229.d.2 : ὁ λόγος, ὡς ἐκεῖθεν ἀλλ´ οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ δέ, 21838 Phaedr.229.d.3 : ὦ Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ τοιαῦτα χαρίεντα ἡγοῦμαι, λίαν δὲ 21839 Phaedr.229.d.4 : δεινοῦ καὶ ἐπιπόνου καὶ οὐ πάνυ εὐτυχοῦς ἀνδρός, κατ´ ἄλλο 21840 Phaedr.229.d.5 : μὲν οὐδέν, ὅτι δ´ αὐτῷ ἀνάγκη μετὰ τοῦτο τὸ τῶν Ἱπποκεν– 21841 Phaedr.229.d.6 : ταύρων εἶδος ἐπανορθοῦσθαι, καὶ αὖθις τὸ τῆς Χιμαίρας, καὶ 21842 Phaedr.229.d.7 : ἐπιρρεῖ δὲ ὄχλος τοιούτων Γοργόνων καὶ Πηγάσων καὶ 21843 Phaedr.229.e.1 : ἄλλων ἀμηχάνων πλήθη τε καὶ ἀτοπίαι τερατολόγων τινῶν 21844 Phaedr.229.e.2 : φύσεων· αἷς εἴ τις ἀπιστῶν προσβιβᾷ κατὰ τὸ εἰκὸς ἕκαστον, 21845 Phaedr.229.e.3 : ἅτε ἀγροίκῳ τινὶ σοφίᾳ χρώμενος, πολλῆς αὐτῷ σχολῆς 21846 Phaedr.229.e.4 : δεήσει. ἐμοὶ δὲ πρὸς αὐτὰ οὐδαμῶς ἐστι σχολή· τὸ δὲ 21847 Phaedr.229.e.5 : αἴτιον, ὦ φίλε, τούτου τόδε. οὐ δύναμαί πω κατὰ τὸ Δελ– 21848 Phaedr.229.e.6 : φικὸν γράμμα γνῶναι ἐμαυτόν· γελοῖον δή μοι φαίνεται 21849 Phaedr.230.a.1 : τοῦτο ἔτι ἀγνοοῦντα τὰ ἀλλότρια σκοπεῖν. ὅθεν δὴ χαίρειν 21850 Phaedr.230.a.2 : ἐάσας ταῦτα, πειθόμενος δὲ τῷ νομιζομένῳ περὶ αὐτῶν, ὃ 21851 Phaedr.230.a.3 : νυνδὴ ἔλεγον, σκοπῶ οὐ ταῦτα ἀλλ´ ἐμαυτόν, εἴτε τι θηρίον 21852 Phaedr.230.a.4 : ὂν τυγχάνω Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾶλλον ἐπιτεθυμ– 21853 Phaedr.230.a.5 : μένον, εἴτε ἡμερώτερόν τε καὶ ἁπλούστερον ζῷον, θείας τινὸς 21854 Phaedr.230.a.6 : καὶ ἀτύφου μοίρας φύσει μετέχον. ἀτάρ, ὦ ἑταῖρε, μεταξὺ 21855 Phaedr.230.a.7 : τῶν λόγων, ἆρ´ οὐ τόδε ἦν τὸ δένδρον ἐφ´ ὅπερ ἦγες ἡμᾶς; 21856 Phaedr.230.b.1 : {ΦΑΙ.} Τοῦτο μὲν οὖν αὐτό. 21857 Phaedr.230.b.2 : {ΣΩ.} Νὴ τὴν Ἥραν, καλή γε ἡ καταγωγή. ἥ τε γὰρ 21858 Phaedr.230.b.3 : πλάτανος αὕτη μάλ´ ἀμφιλαφής τε καὶ ὑψηλή, τοῦ τε ἄγνου 21859 Phaedr.230.b.4 : τὸ ὕψος καὶ τὸ σύσκιον πάγκαλον, καὶ ὡς ἀκμὴν ἔχει τῆς 21860 Phaedr.230.b.5 : ἄνθης, ὡς ἂν εὐωδέστατον παρέχοι τὸν τόπον· ἥ τε αὖ 21861 Phaedr.230.b.6 : πηγὴ χαριεστάτη ὑπὸ τῆς πλατάνου ῥεῖ μάλα ψυχροῦ ὕδατος, 21862 Phaedr.230.b.7 : ὥστε γε τῷ ποδὶ τεκμήρασθαι. Νυμφῶν τέ τινων καὶ Ἀχε– 21863 Phaedr.230.b.8 : λῴου ἱερὸν ἀπὸ τῶν κορῶν τε καὶ ἀγαλμάτων ἔοικεν εἶναι. 21864 Phaedr.230.c.1 : εἰ δ´ αὖ βούλει, τὸ εὔπνουν τοῦ τόπου ὡς ἀγαπητὸν καὶ 21865 Phaedr.230.c.2 : σφόδρα ἡδύ· θερινόν τε καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων 21866 Phaedr.230.c.3 : χορῷ. πάντων δὲ κομψότατον τὸ τῆς πόας, ὅτι ἐν ἠρέμα 21867 Phaedr.230.c.4 : προσάντει ἱκανὴ πέφυκε κατακλινέντι τὴν κεφαλὴν παγκάλως 21868 Phaedr.230.c.5 : ἔχειν. ὥστε ἄριστά σοι ἐξενάγηται, ὦ φίλε Φαῖδρε. 21869 Phaedr.230.c.6 : {ΦΑΙ.} Σὺ δέ γε, ὦ θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις φαίνῃ. 21870 Phaedr.230.c.7 : ἀτεχνῶς γάρ, ὃ λέγεις, ξεναγουμένῳ τινὶ καὶ οὐκ ἐπιχωρίῳ 21871 Phaedr.230.d.1 : ἔοικας· οὕτως ἐκ τοῦ ἄστεος οὔτ´ εἰς τὴν ὑπερορίαν ἀπο– 21872 Phaedr.230.d.2 : δημεῖς, οὔτ´ ἔξω τείχους ἔμοιγε δοκεῖς τὸ παράπαν ἐξιέναι. 21873 Phaedr.230.d.3 : {ΣΩ.} Συγγίγνωσκέ μοι, ὦ ἄριστε. φιλομαθὴς γάρ εἰμι· 21874 Phaedr.230.d.4 : τὰ μὲν οὖν χωρία καὶ τὰ δένδρα οὐδέν μ´ ἐθέλει διδάσκειν, 21875 Phaedr.230.d.5 : οἱ δ´ ἐν τῷ ἄστει ἄνθρωποι. σὺ μέντοι δοκεῖς μοι τῆς 21876 Phaedr.230.d.6 : ἐμῆς ἐξόδου τὸ φάρμακον ηὑρηκέναι. ὥσπερ γὰρ οἱ τὰ 21877 Phaedr.230.d.7 : πεινῶντα θρέμματα θαλλὸν ἤ τινα καρπὸν προσείοντες 21878 Phaedr.230.d.8 : ἄγουσιν, σὺ ἐμοὶ λόγους οὕτω προτείνων ἐν βιβλίοις τήν τε 21879 Phaedr.230.e.1 : Ἀττικὴν φαίνῃ περιάξειν ἅπασαν καὶ ὅποι ἂν ἄλλοσε βούλῃ. 21880 Phaedr.230.e.2 : νῦν δ´ οὖν ἐν τῷ παρόντι δεῦρ´ ἀφικόμενος ἐγὼ μέν μοι 21881 Phaedr.230.e.3 : δοκῶ κατακείσεσθαι, σὺ δ´ ἐν ὁποίῳ σχήματι οἴει ῥᾷστα 21882 Phaedr.230.e.4 : ἀναγνώσεσθαι, τοῦθ´ ἑλόμενος ἀναγίγνωσκε. 21883 Phaedr.230.e.5 : {ΦΑΙ.} Ἄκουε δή. 21884 Phaedr.230.e.5 : 21885 Phaedr.230.e.6 : Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς νομίζω 21886 Phaedr.230.e.7 : συμφέρειν ἡμῖν γενομένων τούτων ἀκήκοας· ἀξιῶ δὲ μὴ διὰ 21887 Phaedr.231.a.1 : τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι οὐκ ἐραστὴς ὤν σου τυγ– 21888 Phaedr.231.a.2 : χάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν, 21889 Phaedr.231.a.3 : ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας παύσωνται· τοῖς δὲ οὐκ ἔστι χρόνος 21890 Phaedr.231.a.4 : ἐν ᾧ μεταγνῶναι προσήκει. οὐ γὰρ ὑπ´ ἀνάγκης ἀλλ´ 21891 Phaedr.231.a.5 : ἑκόντες, ὡς ἂν ἄριστα περὶ τῶν οἰκείων βουλεύσαιντο, πρὸς 21892 Phaedr.231.a.6 : τὴν δύναμιν τὴν αὑτῶν εὖ ποιοῦσιν. ἔτι δὲ οἱ μὲν ἐρῶντες 21893 Phaedr.231.a.7 : σκοποῦσιν ἅ τε κακῶς διέθεντο τῶν αὑτῶν διὰ τὸν ἔρωτα 21894 Phaedr.231.a.8 : καὶ ἃ πεποιήκασιν εὖ, καὶ ὃν εἶχον πόνον προστιθέντες 21895 Phaedr.231.b.1 : ἡγοῦνται πάλαι τὴν ἀξίαν ἀποδεδωκέναι χάριν τοῖς ἐρω– 21896 Phaedr.231.b.2 : μένοις· τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν οὔτε τὴν τῶν οἰκείων ἀμέλειαν 21897 Phaedr.231.b.3 : διὰ τοῦτο ἔστιν προφασίζεσθαι, οὔτε τοὺς παρεληλυθότας 21898 Phaedr.231.b.4 : πόνους ὑπολογίζεσθαι, οὔτε τὰς πρὸς τοὺς προσήκοντας 21899 Phaedr.231.b.5 : διαφορὰς αἰτιάσασθαι· ὥστε περιῃρημένων τοσούτων κακῶν 21900 Phaedr.231.b.6 : οὐδὲν ὑπολείπεται ἀλλ´ ἢ ποιεῖν προθύμως ὅτι ἂν αὐτοῖς 21901 Phaedr.231.b.7 : οἴωνται πράξαντες χαριεῖσθαι. ἔτι δὲ εἰ διὰ τοῦτο ἄξιον 21902 Phaedr.231.c.1 : τοὺς ἐρῶντας περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι, ὅτι τούτους μάλιστά 21903 Phaedr.231.c.2 : φασιν φιλεῖν ὧν ἂν ἐρῶσιν, καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ ἐκ τῶν λόγων 21904 Phaedr.231.c.3 : καὶ ἐκ τῶν ἔργων τοῖς ἄλλοις ἀπεχθανόμενοι τοῖς ἐρωμένοις 21905 Phaedr.231.c.4 : χαρίζεσθαι, ῥᾴδιον γνῶναι, εἰ ἀληθῆ λέγουσιν, ὅτι ὅσων ἂν 21906 Phaedr.231.c.5 : ὕστερον ἐρασθῶσιν, ἐκείνους αὐτῶν περὶ πλείονος ποιήσονται, 21907 Phaedr.231.c.6 : καὶ δῆλον ὅτι, ἐὰν ἐκείνοις δοκῇ, καὶ τούτους κακῶς ποιή– 21908 Phaedr.231.c.7 : σουσιν. καίτοι πῶς εἰκός ἐστι τοιοῦτον πρᾶγμα προέσθαι 21909 Phaedr.231.d.1 : τοιαύτην ἔχοντι συμφοράν, ἣν οὐδ´ ἂν ἐπιχειρήσειεν οὐδεὶς 21910 Phaedr.231.d.2 : ἔμπειρος ὢν ἀποτρέπειν; καὶ γὰρ αὐτοὶ ὁμολογοῦσι νοσεῖν 21911 Phaedr.231.d.3 : μᾶλλον ἢ σωφρονεῖν, καὶ εἰδέναι ὅτι κακῶς φρονοῦσιν, ἀλλ´ 21912 Phaedr.231.d.4 : οὐ δύνασθαι αὑτῶν κρατεῖν· ὥστε πῶς ἂν εὖ φρονήσαντες 21913 Phaedr.231.d.5 : ταῦτα καλῶς ἔχειν ἡγήσαιντο περὶ ὧν οὕτω διακείμενοι 21914 Phaedr.231.d.6 : βουλεύονται; καὶ μὲν δὴ εἰ μὲν ἐκ τῶν ἐρώντων τὸν βέλ– 21915 Phaedr.231.d.7 : τιστον αἱροῖο, ἐξ ὀλίγων ἄν σοι ἡ ἔκλεξις εἴη· εἰ δ´ ἐκ τῶν 21916 Phaedr.231.d.8 : ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον, ἐκ πολλῶν· ὥστε πολὺ 21917 Phaedr.231.e.1 : πλείων ἐλπὶς ἐν τοῖς πολλοῖς ὄντα τυχεῖν τὸν ἄξιον τῆς σῆς 21918 Phaedr.231.e.2 : φιλίας. 21919 Phaedr.231.e.3 : Εἰ τοίνυν τὸν νόμον τὸν καθεστηκότα δέδοικας, μὴ 21920 Phaedr.231.e.4 : πυθομένων τῶν ἀνθρώπων ὄνειδός σοι γένηται, εἰκός ἐστι 21921 Phaedr.232.a.1 : τοὺς μὲν ἐρῶντας, οὕτως ἂν οἰομένους καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων 21922 Phaedr.232.a.2 : ζηλοῦσθαι ὥσπερ αὐτοὺς ὑφ´ αὑτῶν, ἐπαρθῆναι τῷ λέγειν 21923 Phaedr.232.a.3 : καὶ φιλοτιμουμένους ἐπιδείκνυσθαι πρὸς ἅπαντας ὅτι οὐκ 21924 Phaedr.232.a.4 : ἄλλως αὐτοῖς πεπόνηται· τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας, κρείττους 21925 Phaedr.232.a.5 : αὑτῶν ὄντας, τὸ βέλτιστον ἀντὶ τῆς δόξης τῆς παρὰ τῶν 21926 Phaedr.232.a.6 : ἀνθρώπων αἱρεῖσθαι. ἔτι δὲ τοὺς μὲν ἐρῶντας πολλοὺς 21927 Phaedr.232.a.7 : ἀνάγκη πυθέσθαι καὶ ἰδεῖν ἀκολουθοῦντας τοῖς ἐρωμένοις 21928 Phaedr.232.a.8 : καὶ ἔργον τοῦτο ποιουμένους, ὥστε ὅταν ὀφθῶσι διαλεγό– 21929 Phaedr.232.b.1 : μενοι ἀλλήλοις, τότε αὐτοὺς οἴονται ἢ γεγενημένης ἢ μελ– 21930 Phaedr.232.b.2 : λούσης ἔσεσθαι τῆς ἐπιθυμίας συνεῖναι· τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας 21931 Phaedr.232.b.3 : οὐδ´ αἰτιᾶσθαι διὰ τὴν συνουσίαν ἐπιχειροῦσιν, εἰδότες ὅτι 21932 Phaedr.232.b.4 : ἀναγκαῖόν ἐστιν ἢ διὰ φιλίαν τῳ διαλέγεσθαι ἢ δι´ ἄλλην 21933 Phaedr.232.b.5 : τινὰ ἡδονήν. καὶ μὲν δὴ εἴ σοι δέος παρέστηκεν ἡγουμένῳ 21934 Phaedr.232.b.6 : χαλεπὸν εἶναι φιλίαν συμμένειν, καὶ ἄλλῳ μὲν τρόπῳ δια– 21935 Phaedr.232.b.7 : φορᾶς γενομένης κοινὴν 〈ἂν〉 ἀμφοτέροις καταστῆναι τὴν 21936 Phaedr.232.c.1 : συμφοράν, προεμένου δέ σου ἃ περὶ πλείστου ποιῇ μεγάλην 21937 Phaedr.232.c.2 : ἄν σοι βλάβην ἂν γενέσθαι, εἰκότως ἂν τοὺς ἐρῶντας μᾶλ– 21938 Phaedr.232.c.3 : λον ἂν φοβοῖο· πολλὰ γὰρ αὐτούς ἐστι τὰ λυποῦντα, καὶ 21939 Phaedr.232.c.4 : πάντ´ ἐπὶ τῇ αὑτῶν βλάβῃ νομίζουσι γίγνεσθαι. διόπερ 21940 Phaedr.232.c.5 : καὶ τὰς πρὸς τοὺς ἄλλους τῶν ἐρωμένων συνουσίας ἀποτρέ– 21941 Phaedr.232.c.6 : πουσιν, φοβούμενοι τοὺς μὲν οὐσίαν κεκτημένους μὴ χρή– 21942 Phaedr.232.c.7 : μασιν αὐτοὺς ὑπερβάλωνται, τοὺς δὲ πεπαιδευμένους μὴ 21943 Phaedr.232.c.8 : συνέσει κρείττους γένωνται· τῶν δὲ ἄλλο τι κεκτημένων 21944 Phaedr.232.d.1 : ἀγαθὸν τὴν δύναμιν ἑκάστου φυλάττονται. πείσαντες μὲν 21945 Phaedr.232.d.2 : οὖν ἀπεχθέσθαι σε τούτοις εἰς ἐρημίαν φίλων καθιστᾶσιν, 21946 Phaedr.232.d.3 : ἐὰν δὲ τὸ σεαυτοῦ σκοπῶν ἄμεινον ἐκείνων φρονῇς, ἥξεις 21947 Phaedr.232.d.4 : αὐτοῖς εἰς διαφοράν· ὅσοι δὲ μὴ ἐρῶντες ἔτυχον, ἀλλὰ δι´ 21948 Phaedr.232.d.5 : ἀρετὴν ἔπραξαν ὧν ἐδέοντο, οὐκ ἂν τοῖς συνοῦσι φθονοῖεν, 21949 Phaedr.232.d.6 : ἀλλὰ τοὺς μὴ ἐθέλοντας μισοῖεν, ἡγούμενοι ὑπ´ ἐκείνων μὲν 21950 Phaedr.232.d.7 : ὑπερορᾶσθαι, ὑπὸ τῶν συνόντων δὲ ὠφελεῖσθαι, ὥστε πολὺ 21951 Phaedr.232.e.1 : πλείων ἐλπὶς φιλίαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ πράγματος ἢ ἔχθραν 21952 Phaedr.232.e.2 : γενέσθαι. 21953 Phaedr.232.e.3 : Καὶ μὲν δὴ τῶν μὲν ἐρώντων πολλοὶ πρότερον τοῦ σώ– 21954 Phaedr.232.e.4 : ματος ἐπεθύμησαν ἢ τὸν τρόπον ἔγνωσαν καὶ τῶν ἄλλων 21955 Phaedr.232.e.5 : οἰκείων ἔμπειροι ἐγένοντο, ὥστε ἄδηλον αὐτοῖς εἰ ἔτι τότε 21956 Phaedr.232.e.6 : βουλήσονται φίλοι εἶναι, ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας παύσωνται· 21957 Phaedr.233.a.1 : τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν, οἳ καὶ πρότερον ἀλλήλοις φίλοι ὄντες 21958 Phaedr.233.a.2 : ταῦτα ἔπραξαν, οὐκ ἐξ ὧν ἂν εὖ πάθωσι ταῦτα εἰκὸς ἐλάττω 21959 Phaedr.233.a.3 : τὴν φιλίαν αὐτοῖς ποιῆσαι, ἀλλὰ ταῦτα μνημεῖα καταλει– 21960 Phaedr.233.a.4 : φθῆναι τῶν μελλόντων ἔσεσθαι. καὶ μὲν δὴ βελτίονί σοι 21961 Phaedr.233.a.5 : προσήκει γενέσθαι ἐμοὶ πειθομένῳ ἢ ἐραστῇ. ἐκεῖνοι μὲν 21962 Phaedr.233.a.6 : γὰρ καὶ παρὰ τὸ βέλτιστον τά τε λεγόμενα καὶ τὰ πρατ– 21963 Phaedr.233.a.7 : τόμενα ἐπαινοῦσιν, τὰ μὲν δεδιότες μὴ ἀπέχθωνται, τὰ δὲ 21964 Phaedr.233.b.1 : καὶ αὐτοὶ χεῖρον διὰ τὴν ἐπιθυμίαν γιγνώσκοντες. τοιαῦτα 21965 Phaedr.233.b.2 : γὰρ ὁ ἔρως ἐπιδείκνυται· δυστυχοῦντας μέν, ἃ μὴ λύπην 21966 Phaedr.233.b.3 : τοῖς ἄλλοις παρέχει, ἀνιαρὰ ποιεῖ νομίζειν· εὐτυχοῦντας δὲ 21967 Phaedr.233.b.4 : καὶ τὰ μὴ ἡδονῆς ἄξια παρ´ ἐκείνων ἐπαίνου ἀναγκάζει 21968 Phaedr.233.b.5 : τυγχάνειν· ὥστε πολὺ μᾶλλον ἐλεεῖν τοῖς ἐρωμένοις ἢ 21969 Phaedr.233.b.6 : ζηλοῦν αὐτοὺς προσήκει. ἐὰν δέ μοι πείθῃ, πρῶτον μὲν οὐ 21970 Phaedr.233.b.7 : τὴν παροῦσαν ἡδονὴν θεραπεύων συνέσομαί σοι, ἀλλὰ καὶ 21971 Phaedr.233.c.1 : τὴν μέλλουσαν ὠφελίαν ἔσεσθαι, οὐχ ὑπ´ ἔρωτος ἡττώμενος 21972 Phaedr.233.c.2 : ἀλλ´ ἐμαυτοῦ κρατῶν, οὐδὲ διὰ σμικρὰ ἰσχυρὰν ἔχθραν ἀναι– 21973 Phaedr.233.c.3 : ρούμενος ἀλλὰ διὰ μεγάλα βραδέως ὀλίγην ὀργὴν ποιού– 21974 Phaedr.233.c.4 : μενος, τῶν μὲν ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων, τὰ δὲ ἑκούσια 21975 Phaedr.233.c.5 : πειρώμενος ἀποτρέπειν· ταῦτα γάρ ἐστι φιλίας πολὺν χρό– 21976 Phaedr.233.c.6 : νον ἐσομένης τεκμήρια. εἰ δ´ ἄρα σοι τοῦτο παρέστηκεν, ὡς 21977 Phaedr.233.c.7 : οὐχ οἷόν τε ἰσχυρὰν φιλίαν γενέσθαι ἐὰν μή τις ἐρῶν τυγχάνῃ, 21978 Phaedr.233.d.1 : ἐνθυμεῖσθαι χρὴ ὅτι οὔτ´ ἂν τοὺς ὑεῖς περὶ πολλοῦ ἐποιού– 21979 Phaedr.233.d.2 : μεθα οὔτ´ ἂν τοὺς πατέρας καὶ τὰς μητέρας, οὔτ´ ἂν πιστοὺς 21980 Phaedr.233.d.3 : φίλους ἐκεκτήμεθα, οἳ οὐκ ἐξ ἐπιθυμίας τοιαύτης γεγόνασιν 21981 Phaedr.233.d.4 : ἀλλ´ ἐξ ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων. 21982 Phaedr.233.d.5 : Ἔτι δὲ εἰ χρὴ τοῖς δεομένοις μάλιστα χαρίζεσθαι, 21983 Phaedr.233.d.6 : προσήκει καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ τοὺς βελτίστους ἀλλὰ τοὺς 21984 Phaedr.233.d.7 : ἀπορωτάτους εὖ ποιεῖν· μεγίστων γὰρ ἀπαλλαγέντες κακῶν 21985 Phaedr.233.d.8 : πλείστην χάριν αὐτοῖς εἴσονται. καὶ μὲν δὴ καὶ ἐν ταῖς 21986 Phaedr.233.e.1 : ἰδίαις δαπάναις οὐ τοὺς φίλους ἄξιον παρακαλεῖν, ἀλλὰ 21987 Phaedr.233.e.2 : τοὺς προσαιτοῦντας καὶ τοὺς δεομένους πλησμονῆς· ἐκεῖνοι 21988 Phaedr.233.e.3 : γὰρ καὶ ἀγαπήσουσιν καὶ ἀκολουθήσουσιν καὶ ἐπὶ τὰς θύρας 21989 Phaedr.233.e.4 : ἥξουσι καὶ μάλιστα ἡσθήσονται καὶ οὐκ ἐλαχίστην χάριν 21990 Phaedr.233.e.5 : εἴσονται καὶ πολλὰ ἀγαθὰ αὐτοῖς εὔξονται. ἀλλ´ ἴσως 21991 Phaedr.233.e.6 : προσήκει οὐ τοῖς σφόδρα δεομένοις χαρίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς 21992 Phaedr.233.e.7 : μάλιστα ἀποδοῦναι χάριν δυναμένοις· οὐδὲ τοῖς προσαιτοῦσι 21993 Phaedr.234.a.1 : μόνον, ἀλλὰ τοῖς τοῦ πράγματος ἀξίοις· οὐδὲ ὅσοι τῆς σῆς 21994 Phaedr.234.a.2 : ὥρας ἀπολαύσονται, ἀλλ´ οἵτινες πρεσβυτέρῳ γενομένῳ τῶν 21995 Phaedr.234.a.3 : σφετέρων ἀγαθῶν μεταδώσουσιν· οὐδὲ οἳ διαπραξάμενοι 21996 Phaedr.234.a.4 : πρὸς τοὺς ἄλλους φιλοτιμήσονται, ἀλλ´ οἵτινες αἰσχυνό– 21997 Phaedr.234.a.5 : μενοι πρὸς ἅπαντας σιωπήσονται· οὐδὲ τοῖς ὀλίγον χρόνον 21998 Phaedr.234.a.6 : σπουδάζουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὁμοίως διὰ παντὸς τοῦ βίου φίλοις 21999 Phaedr.234.a.7 : ἐσομένοις· οὐδὲ οἵτινες παυόμενοι τῆς ἐπιθυμίας ἔχθρας 22000 Phaedr.234.a.8 : πρόφασιν ζητήσουσιν, ἀλλ´ οἳ παυσαμένου τῆς ὥρας τότε 22001 Phaedr.234.b.1 : τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξονται. σὺ οὖν τῶν τε εἰρημένων 22002 Phaedr.234.b.2 : μέμνησο καὶ ἐκεῖνο ἐνθυμοῦ, ὅτι τοὺς μὲν ἐρῶντας οἱ φίλοι 22003 Phaedr.234.b.3 : νουθετοῦσιν ὡς ὄντος κακοῦ τοῦ ἐπιτηδεύματος, τοῖς δὲ μὴ 22004 Phaedr.234.b.4 : ἐρῶσιν οὐδεὶς πώποτε τῶν οἰκείων ἐμέμψατο ὡς διὰ τοῦτο 22005 Phaedr.234.b.5 : κακῶς βουλευομένοις περὶ ἑαυτῶν. 22006 Phaedr.234.b.6 : Ἴσως ἂν οὖν ἔροιό με εἰ ἅπασίν σοι παραινῶ τοῖς μὴ 22007 Phaedr.234.b.7 : ἐρῶσι χαρίζεσθαι. ἐγὼ μὲν οἶμαι οὐδ´ ἂν τὸν ἐρῶντα 22008 Phaedr.234.b.8 : πρὸς ἅπαντάς σε κελεύειν τοὺς ἐρῶντας ταύτην ἔχειν τὴν 22009 Phaedr.234.c.1 : διάνοιαν. οὔτε γὰρ τῷ λαμβάνοντι χάριτος ἴσης ἄξιον, 22010 Phaedr.234.c.2 : οὔτε σοὶ βουλομένῳ τοὺς ἄλλους λανθάνειν ὁμοίως δυνατόν· 22011 Phaedr.234.c.3 : δεῖ δὲ βλάβην μὲν ἀπ´ αὐτοῦ μηδεμίαν, ὠφελίαν δὲ ἀμφοῖν 22012 Phaedr.234.c.4 : γίγνεσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν ἱκανά μοι νομίζω τὰ εἰρημένα· 22013 Phaedr.234.c.5 : εἰ δ´ ἔτι 〈τι〉 σὺ ποθεῖς, ἡγούμενος παραλελεῖφθαι, ἐρώτα. 22014 Phaedr.234.c.5 : 22015 Phaedr.234.c.6 : {ΦΑΙ.} Τί σοι φαίνεται, ὦ Σώκρατες, ὁ λόγος; οὐχ 22016 Phaedr.234.c.7 : ὑπερφυῶς τά τε ἄλλα καὶ τοῖς ὀνόμασιν εἰρῆσθαι; 22017 Phaedr.234.d.1 : {ΣΩ.} Δαιμονίως μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, ὥστε με ἐκπλαγῆναι. 22018 Phaedr.234.d.2 : καὶ τοῦτο ἐγὼ ἔπαθον διὰ σέ, ὦ Φαῖδρε, πρὸς σὲ ἀπο– 22019 Phaedr.234.d.3 : βλέπων, ὅτι ἐμοὶ ἐδόκεις γάνυσθαι ὑπὸ τοῦ λόγου μεταξὺ 22020 Phaedr.234.d.4 : ἀναγιγνώσκων· ἡγούμενος γὰρ σὲ μᾶλλον ἢ ἐμὲ ἐπαΐειν 22021 Phaedr.234.d.5 : περὶ τῶν τοιούτων σοὶ εἱπόμην, καὶ ἑπόμενος συνεβάκχευσα 22022 Phaedr.234.d.6 : μετὰ σοῦ τῆς θείας κεφαλῆς. 22023 Phaedr.234.d.7 : {ΦΑΙ.} Εἶεν· οὕτω δὴ δοκεῖ παίζειν; 22024 Phaedr.234.d.8 : {ΣΩ.} Δοκῶ γάρ σοι παίζειν καὶ οὐχὶ ἐσπουδακέναι; 22025 Phaedr.234.e.1 : {ΦΑΙ.} Μηδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ὡς ἀληθῶς εἰπὲ 22026 Phaedr.234.e.2 : πρὸς Διὸς φιλίου, οἴει ἄν τινα ἔχειν εἰπεῖν ἄλλον τῶν 22027 Phaedr.234.e.3 : Ἑλλήνων ἕτερα τούτων μείζω καὶ πλείω περὶ τοῦ αὐτοῦ 22028 Phaedr.234.e.4 : πράγματος; 22029 Phaedr.234.e.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; καὶ ταύτῃ δεῖ ὑπ´ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ τὸν 22030 Phaedr.234.e.6 : λόγον ἐπαινεθῆναι, ὡς τὰ δέοντα εἰρηκότος τοῦ ποιητοῦ, 22031 Phaedr.234.e.7 : ἀλλ´ οὐκ ἐκείνῃ μόνον, ὅτι σαφῆ καὶ στρογγύλα, καὶ ἀκρι– 22032 Phaedr.234.e.8 : βῶς ἕκαστα τῶν ὀνομάτων ἀποτετόρνευται; εἰ γὰρ δεῖ, 22033 Phaedr.234.e.9 : συγχωρητέον χάριν σήν, ἐπεὶ ἐμέ γε ἔλαθεν ὑπὸ τῆς ἐμῆς 22034 Phaedr.235.a.1 : οὐδενίας· τῷ γὰρ ῥητορικῷ αὐτοῦ μόνῳ τὸν νοῦν προσ– 22035 Phaedr.235.a.2 : εῖχον, τοῦτο δὲ οὐδ´ 〈ἂν〉 αὐτὸν ᾤμην Λυσίαν οἴεσθαι ἱκανὸν 22036 Phaedr.235.a.3 : εἶναι. καὶ οὖν μοι ἔδοξεν, ὦ Φαῖδρε, εἰ μή τι σὺ ἄλλο 22037 Phaedr.235.a.4 : λέγεις, δὶς καὶ τρὶς τὰ αὐτὰ εἰρηκέναι, ὡς οὐ πάνυ εὐπορῶν 22038 Phaedr.235.a.5 : τοῦ πολλὰ λέγειν περὶ τοῦ αὐτοῦ, ἢ ἴσως οὐδὲν αὐτῷ μέλον 22039 Phaedr.235.a.6 : τοῦ τοιούτου· καὶ ἐφαίνετο δή μοι νεανιεύεσθαι ἐπιδεικνύ– 22040 Phaedr.235.a.7 : μενος ὡς οἷός τε ὢν ταὐτὰ ἑτέρως τε καὶ ἑτέρως λέγων 22041 Phaedr.235.a.8 : ἀμφοτέρως εἰπεῖν ἄριστα. 22042 Phaedr.235.b.1 : {ΦΑΙ.} Οὐδὲν λέγεις, ὦ Σώκρατες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο καὶ 22043 Phaedr.235.b.2 : μάλιστα ὁ λόγος ἔχει. τῶν γὰρ ἐνόντων ἀξίως ῥηθῆναι 22044 Phaedr.235.b.3 : ἐν τῷ πράγματι οὐδὲν παραλέλοιπεν, ὥστε παρὰ τὰ ἐκείνῳ 22045 Phaedr.235.b.4 : εἰρημένα μηδέν´ 〈ἄν〉 ποτε δύνασθαι εἰπεῖν ἄλλα πλείω καὶ 22046 Phaedr.235.b.5 : πλείονος ἄξια. 22047 Phaedr.235.b.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο ἐγώ σοι οὐκέτι οἷός τ´ ἔσομαι πιθέσθαι· 22048 Phaedr.235.b.7 : παλαιοὶ γὰρ καὶ σοφοὶ ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες περὶ αὐτῶν 22049 Phaedr.235.b.8 : εἰρηκότες καὶ γεγραφότες ἐξελέγξουσί με, ἐάν σοι χαριζό– 22050 Phaedr.235.b.9 : μενος συγχωρῶ. 22051 Phaedr.235.c.1 : {ΦΑΙ.} Τίνες οὗτοι; καὶ ποῦ σὺ βελτίω τούτων ἀκήκοας; 22052 Phaedr.235.c.2 : {ΣΩ.} Νῦν μὲν οὕτως οὐκ ἔχω εἰπεῖν· δῆλον δὲ ὅτι τινῶν 22053 Phaedr.235.c.3 : ἀκήκοα, ἤ που Σαπφοῦς τῆς καλῆς ἢ Ἀνακρέοντος τοῦ 22054 Phaedr.235.c.4 : σοφοῦ ἢ καὶ συγγραφέων τινῶν. πόθεν δὴ τεκμαιρόμενος 22055 Phaedr.235.c.5 : λέγω; πλῆρές πως, ὦ δαιμόνιε, τὸ στῆθος ἔχων αἰσθάνομαι 22056 Phaedr.235.c.6 : παρὰ ταῦτα ἂν ἔχειν εἰπεῖν ἕτερα μὴ χείρω. ὅτι μὲν οὖν 22057 Phaedr.235.c.7 : παρά γε ἐμαυτοῦ οὐδὲν αὐτῶν ἐννενόηκα, εὖ οἶδα, συνειδὼς 22058 Phaedr.235.c.8 : ἐμαυτῷ ἀμαθίαν· λείπεται δὴ οἶμαι ἐξ ἀλλοτρίων ποθὲν 22059 Phaedr.235.d.1 : ναμάτων διὰ τῆς ἀκοῆς πεπληρῶσθαί με δίκην ἀγγείου. 22060 Phaedr.235.d.2 : ὑπὸ δὲ νωθείας αὖ καὶ αὐτὸ τοῦτο ἐπιλέλησμαι, ὅπως τε 22061 Phaedr.235.d.3 : καὶ ὧντινων ἤκουσα. 22062 Phaedr.235.d.4 : {ΦΑΙ.} Ἀλλ´, ὦ γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας. σὺ γὰρ 22063 Phaedr.235.d.5 : ἐμοὶ ὧντινων μὲν καὶ ὅπως ἤκουσας μηδ´ ἂν κελεύω εἴπῃς, 22064 Phaedr.235.d.6 : τοῦτο δὲ αὐτὸ ὃ λέγεις ποίησον· τῶν ἐν τῷ βιβλίῳ βελτίω 22065 Phaedr.235.d.7 : τε καὶ μὴ ἐλάττω ἕτερα ὑπέσχησαι εἰπεῖν τούτων ἀπεχό– 22066 Phaedr.235.d.8 : μενος, καί σοι ἐγώ, ὥσπερ οἱ ἐννέα ἄρχοντες, ὑπισχνοῦμαι 22067 Phaedr.235.d.9 : χρυσῆν εἰκόνα ἰσομέτρητον εἰς Δελφοὺς ἀναθήσειν, οὐ 22068 Phaedr.235.e.1 : μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ καὶ σήν. 22069 Phaedr.235.e.2 : {ΣΩ.} Φίλτατος εἶ καὶ ὡς ἀληθῶς χρυσοῦς, ὦ Φαῖδρε, 22070 Phaedr.235.e.3 : εἴ με οἴει λέγειν ὡς Λυσίας τοῦ παντὸς ἡμάρτηκεν, καὶ οἷόν 22071 Phaedr.235.e.4 : τε δὴ παρὰ πάντα ταῦτα ἄλλα εἰπεῖν· τοῦτο δὲ οἶμαι οὐδ´ 22072 Phaedr.235.e.5 : ἂν τὸν φαυλότατον παθεῖν συγγραφέα. αὐτίκα περὶ οὗ 22073 Phaedr.235.e.6 : ὁ λόγος, τίνα οἴει λέγοντα ὡς χρὴ μὴ ἐρῶντι μᾶλλον ἢ 22074 Phaedr.235.e.7 : ἐρῶντι χαρίζεσθαι, παρέντα τοῦ μὲν τὸ φρόνιμον ἐγκω– 22075 Phaedr.236.a.1 : μιάζειν, τοῦ δὲ τὸ ἄφρον ψέγειν, ἀναγκαῖα γοῦν ὄντα, εἶτ´ 22076 Phaedr.236.a.2 : ἄλλ´ ἄττα ἕξειν λέγειν; ἀλλ´ οἶμαι τὰ μὲν τοιαῦτα ἐατέα 22077 Phaedr.236.a.3 : καὶ συγγνωστέα λέγοντι· καὶ τῶν μὲν τοιούτων οὐ τὴν 22078 Phaedr.236.a.4 : εὕρεσιν ἀλλὰ τὴν διάθεσιν ἐπαινετέον, τῶν δὲ μὴ ἀνα– 22079 Phaedr.236.a.5 : γκαίων τε καὶ χαλεπῶν εὑρεῖν πρὸς τῇ διαθέσει καὶ τὴν 22080 Phaedr.236.a.6 : εὕρεσιν. 22081 Phaedr.236.a.7 : {ΦΑΙ.} Συγχωρῶ ὃ λέγεις· μετρίως γάρ μοι δοκεῖς εἰρη– 22082 Phaedr.236.a.8 : κέναι. ποιήσω οὖν καὶ ἐγὼ οὕτως· τὸ μὲν τὸν ἐρῶντα 22083 Phaedr.236.b.1 : τοῦ μὴ ἐρῶντος μᾶλλον νοσεῖν δώσω σοι ὑποτίθεσθαι, τῶν 22084 Phaedr.236.b.2 : δὲ λοιπῶν ἕτερα πλείω καὶ πλείονος ἄξια εἰπὼν τῶνδε 22085 Phaedr.236.b.3 : [Λυσίου] παρὰ τὸ Κυψελιδῶν ἀνάθημα σφυρήλατος ἐν 22086 Phaedr.236.b.4 : Ὀλυμπίᾳ στάθητι. 22087 Phaedr.236.b.5 : {ΣΩ.} Ἐσπούδακας, ὦ Φαῖδρε, ὅτι σου τῶν παιδικῶν 22088 Phaedr.236.b.6 : ἐπελαβόμην ἐρεσχηλῶν σε, καὶ οἴει δή με ὡς ἀληθῶς ἐπι– 22089 Phaedr.236.b.7 : χειρήσειν εἰπεῖν παρὰ τὴν ἐκείνου σοφίαν ἕτερόν τι ποι– 22090 Phaedr.236.b.8 : κιλώτερον; 22091 Phaedr.236.b.9 : {ΦΑΙ.} Περὶ μὲν τούτου, ὦ φίλε, εἰς τὰς ὁμοίας λαβὰς 22092 Phaedr.236.c.1 : ἐλήλυθας. ῥητέον μὲν γάρ σοι παντὸς μᾶλλον οὕτως ὅπως 22093 Phaedr.236.c.2 : οἷός τε εἶ, ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα 22094 Phaedr.236.c.3 : ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [εὐλαβήθητι], 22095 Phaedr.236.c.4 : καὶ μὴ βούλου με ἀναγκάσαι λέγειν ἐκεῖνο τὸ "<20εἰ ἐγώ, ὦ 22096 Phaedr.236.c.5 : Σώκρατες, Σωκράτην ἀγνοῶ, καὶ ἐμαυτοῦ ἐπιλέλη– 22097 Phaedr.236.c.6 : σμαι>20," καὶ ὅτι "<20ἐπεθύμε μὲν λέγειν, ἐθρύπτετο δέ·>20" 22098 Phaedr.236.c.7 : ἀλλὰ διανοήθητι ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ ἄπιμεν πρὶν ἂν σὺ εἴπῃς 22099 Phaedr.236.c.8 : ἃ ἔφησθα ἐν τῷ στήθει ἔχειν. ἐσμὲν δὲ μόνω ἐν ἐρημίᾳ, 22100 Phaedr.236.d.1 : ἰσχυρότερος δ´ ἐγὼ καὶ νεώτερος, ἐκ δὲ ἁπάντων τούτων 22101 Phaedr.236.d.2 : "<20σύνες ὅ τοι λέγω>20," καὶ μηδαμῶς πρὸς βίαν βουληθῇς 22102 Phaedr.236.d.3 : μᾶλλον ἢ ἑκὼν λέγειν. 22103 Phaedr.236.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ μακάριε Φαῖδρε, γελοῖος ἔσομαι παρ´ 22104 Phaedr.236.d.5 : ἀγαθὸν ποιητὴν ἰδιώτης αὐτοσχεδιάζων περὶ τῶν αὐτῶν. 22105 Phaedr.236.d.6 : {ΦΑΙ.} Οἶσθ´ ὡς ἔχει; παῦσαι πρός με καλλωπιζόμενος· 22106 Phaedr.236.d.7 : σχεδὸν γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω σε λέγειν. 22107 Phaedr.236.d.8 : {ΣΩ.} Μηδαμῶς τοίνυν εἴπῃς. 22108 Phaedr.236.d.9 : {ΦΑΙ.} Οὔκ, ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω· ὁ δέ μοι λόγος ὅρκος 22109 Phaedr.236.d.10 : ἔσται. ὄμνυμι γάρ σοι—τίνα μέντοι, τίνα θεῶν; ἢ βού– 22110 Phaedr.236.e.1 : λει τὴν πλάτανον ταυτηνί; —ἦ μήν, ἐάν μοι μὴ εἴπῃς τὸν 22111 Phaedr.236.e.2 : λόγον ἐναντίον αὐτῆς ταύτης, μηδέποτέ σοι ἕτερον λόγον 22112 Phaedr.236.e.3 : μηδένα μηδενὸς μήτε ἐπιδείξειν μήτε ἐξαγγελεῖν. 22113 Phaedr.236.e.4 : {ΣΩ.} Βαβαῖ, ὦ μιαρέ, ὡς εὖ ἀνηῦρες τὴν ἀνάγκην ἀνδρὶ 22114 Phaedr.236.e.5 : φιλολόγῳ ποιεῖν ὃ ἂν κελεύῃς. 22115 Phaedr.236.e.6 : {ΦΑΙ.} Τί δῆτα ἔχων στρέφῃ; 22116 Phaedr.236.e.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἔτι, ἐπειδὴ σύ γε ταῦτα ὀμώμοκας. πῶς 22117 Phaedr.236.e.8 : γὰρ ἂν οἷός τ´ εἴην τοιαύτης θοίνης ἀπέχεσθαι; 22118 Phaedr.237.a.1 : {ΦΑΙ.} Λέγε δή. 22119 Phaedr.237.a.2 : {ΣΩ.} Οἶσθ´ οὖν ὡς ποιήσω; 22120 Phaedr.237.a.3 : {ΦΑΙ.} Τοῦ πέρι; 22121 Phaedr.237.a.4 : {ΣΩ.} Ἐγκαλυψάμενος ἐρῶ, ἵν´ ὅτι τάχιστα διαδράμω 22122 Phaedr.237.a.5 : τὸν λόγον καὶ μὴ βλέπων πρὸς σὲ ὑπ´ αἰσχύνης διαπορῶμαι. 22123 Phaedr.237.a.6 : {ΦΑΙ.} Λέγε μόνον, τὰ δ´ ἄλλα ὅπως βούλει ποίει. 22124 Phaedr.237.a.7 : {ΣΩ.} Ἄγετε δή, ὦ Μοῦσαι, εἴτε δι´ ᾠδῆς εἶδος λίγειαι, 22125 Phaedr.237.a.8 : εἴτε διὰ γένος μουσικὸν τὸ Λιγύων ταύτην ἔσχετ´ ἐπωνυ– 22126 Phaedr.237.a.9 : μίαν, "<20ξύμ>20 μοι <20λάβεσθε>20" τοῦ μύθου, ὅν με ἀναγκάζει 22127 Phaedr.237.a.10 : ὁ βέλτιστος οὑτοσὶ λέγειν, ἵν´ ὁ ἑταῖρος αὐτοῦ, καὶ πρότερον 22128 Phaedr.237.b.1 : δοκῶν τούτῳ σοφὸς εἶναι, νῦν ἔτι μᾶλλον δόξῃ. 22129 Phaedr.237.b.1 : 22130 Phaedr.237.b.2 : Ἦν οὕτω δὴ παῖς, μᾶλλον δὲ μειρακίσκος, μάλα καλός· 22131 Phaedr.237.b.3 : τούτῳ δὲ ἦσαν ἐρασταὶ πάνυ πολλοί. εἷς δέ τις αὐτῶν 22132 Phaedr.237.b.4 : αἱμύλος ἦν, ὃς οὐδενὸς ἧττον ἐρῶν ἐπεπείκει τὸν παῖδα ὡς 22133 Phaedr.237.b.5 : οὐκ ἐρῴη. καί ποτε αὐτὸν αἰτῶν ἔπειθεν τοῦτ´ αὐτό, ὡς μὴ 22134 Phaedr.237.b.6 : ἐρῶντι πρὸ τοῦ ἐρῶντος δέοι χαρίζεσθαι, ἔλεγέν τε ὧδε— 22135 Phaedr.237.b.6 : 22136 Phaedr.237.b.7 : Περὶ παντός, ὦ παῖ, μία ἀρχὴ τοῖς μέλλουσι καλῶς 22137 Phaedr.237.c.1 : βουλεύσεσθαι· εἰδέναι δεῖ περὶ οὗ ἂν ᾖ ἡ βουλή, ἢ παντὸς 22138 Phaedr.237.c.2 : ἁμαρτάνειν ἀνάγκη. τοὺς δὲ πολλοὺς λέληθεν ὅτι οὐκ 22139 Phaedr.237.c.3 : ἴσασι τὴν οὐσίαν ἑκάστου. ὡς οὖν εἰδότες οὐ διομολογοῦνται 22140 Phaedr.237.c.4 : ἐν ἀρχῇ τῆς σκέψεως, προελθόντες δὲ τὸ εἰκὸς ἀποδιδόασιν· 22141 Phaedr.237.c.5 : οὔτε γὰρ ἑαυτοῖς οὔτε ἀλλήλοις ὁμολογοῦσιν. ἐγὼ οὖν 22142 Phaedr.237.c.6 : καὶ σὺ μὴ πάθωμεν ὃ ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, ἀλλ´ ἐπειδὴ σοὶ 22143 Phaedr.237.c.7 : καὶ ἐμοὶ ὁ λόγος πρόκειται πότερα ἐρῶντι ἢ μὴ μᾶλλον εἰς 22144 Phaedr.237.c.8 : φιλίαν ἰτέον, περὶ ἔρωτος οἷόν τ´ ἔστι καὶ ἣν ἔχει δύνα– 22145 Phaedr.237.d.1 : μιν, ὁμολογίᾳ θέμενοι ὅρον, εἰς τοῦτο ἀποβλέποντες καὶ 22146 Phaedr.237.d.2 : ἀναφέροντες τὴν σκέψιν ποιώμεθα εἴτε ὠφελίαν εἴτε 22147 Phaedr.237.d.3 : βλάβην παρέχει. ὅτι μὲν οὖν δὴ ἐπιθυμία τις ὁ ἔρως, 22148 Phaedr.237.d.4 : ἅπαντι δῆλον· ὅτι δ´ αὖ καὶ μὴ ἐρῶντες ἐπιθυμοῦσι τῶν 22149 Phaedr.237.d.5 : καλῶν, ἴσμεν. τῷ δὴ τὸν ἐρῶντά τε καὶ μὴ κρινοῦμεν; 22150 Phaedr.237.d.6 : δεῖ αὖ νοῆσαι ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα 22151 Phaedr.237.d.7 : ἄρχοντε καὶ ἄγοντε, οἷν ἑπόμεθα ᾗ ἂν ἄγητον, ἡ μὲν ἔμ– 22152 Phaedr.237.d.8 : φυτος οὖσα ἐπιθυμία ἡδονῶν, ἄλλη δὲ ἐπίκτητος δόξα, 22153 Phaedr.237.d.9 : ἐφιεμένη τοῦ ἀρίστου. τούτω δὲ ἐν ἡμῖν τοτὲ μὲν ὁμο– 22154 Phaedr.237.e.1 : νοεῖτον, ἔστι δὲ ὅτε στασιάζετον· καὶ τοτὲ μὲν ἡ ἑτέρα, 22155 Phaedr.237.e.2 : ἄλλοτε δὲ ἡ ἑτέρα κρατεῖ. δόξης μὲν οὖν ἐπὶ τὸ ἄριστον 22156 Phaedr.237.e.3 : λόγῳ ἀγούσης καὶ κρατούσης τῷ κράτει σωφροσύνη ὄνομα· 22157 Phaedr.238.a.1 : ἐπιθυμίας δὲ ἀλόγως ἑλκούσης ἐπὶ ἡδονὰς καὶ ἀρξάσης ἐν 22158 Phaedr.238.a.2 : ἡμῖν τῇ ἀρχῇ ὕβρις ἐπωνομάσθη. ὕβρις δὲ δὴ πολυώνυμον 22159 Phaedr.238.a.3 : —πολυμελὲς γὰρ καὶ πολυμερές—καὶ τούτων τῶν ἰδεῶν 22160 Phaedr.238.a.4 : ἐκπρεπὴς ἣ ἂν τύχῃ γενομένη, τὴν αὑτῆς ἐπωνυμίαν ὀνο– 22161 Phaedr.238.a.5 : μαζόμενον τὸν ἔχοντα παρέχεται, οὔτε τινὰ καλὴν οὔτ´ 22162 Phaedr.238.a.6 : ἐπαξίαν κεκτῆσθαι. περὶ μὲν γὰρ ἐδωδὴν κρατοῦσα τοῦ 22163 Phaedr.238.a.7 : λόγου τε τοῦ ἀρίστου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιθυμιῶν ἐπιθυμία 22164 Phaedr.238.b.1 : γαστριμαργία τε καὶ τὸν ἔχοντα ταὐτὸν τοῦτο κεκλημένον 22165 Phaedr.238.b.2 : παρέξεται· περὶ δ´ αὖ μέθας τυραννεύσασα, τὸν κεκτημένον 22166 Phaedr.238.b.3 : ταύτῃ ἄγουσα, δῆλον οὗ τεύξεται προσρήματος· καὶ τἆλλα 22167 Phaedr.238.b.4 : δὴ τὰ τούτων ἀδελφὰ καὶ ἀδελφῶν ἐπιθυμιῶν ὀνόματα τῆς 22168 Phaedr.238.b.5 : ἀεὶ δυναστευούσης ᾗ προσήκει καλεῖσθαι πρόδηλον. ἧς δ´ 22169 Phaedr.238.b.6 : ἕνεκα πάντα τὰ πρόσθεν εἴρηται, σχεδὸν μὲν ἤδη φανερόν, 22170 Phaedr.238.b.7 : λεχθὲν δὲ ἢ μὴ λεχθὲν πάντως σαφέστερον· ἡ γὰρ ἄνευ 22171 Phaedr.238.b.8 : λόγου δόξης ἐπὶ τὸ ὀρθὸν ὁρμώσης κρατήσασα ἐπιθυμία 22172 Phaedr.238.c.1 : πρὸς ἡδονὴν ἀχθεῖσα κάλλους, καὶ ὑπὸ αὖ τῶν ἑαυτῆς συγ– 22173 Phaedr.238.c.2 : γενῶν ἐπιθυμιῶν ἐπὶ σωμάτων κάλλος ἐρρωμένως ῥωσθεῖσα 22174 Phaedr.238.c.3 : νικήσασα ἀγωγῇ, ἀπ´ αὐτῆς τῆς ῥώμης ἐπωνυμίαν λαβοῦσα, 22175 Phaedr.238.c.4 : ἔρως ἐκλήθη. 22176 Phaedr.238.c.4 : 22177 Phaedr.238.c.5 : Ἀτάρ, ὦ φίλε Φαῖδρε, δοκῶ τι σοί, ὥσπερ ἐμαυτῷ, 22178 Phaedr.238.c.6 : θεῖον πάθος πεπονθέναι; 22179 Phaedr.238.c.7 : {ΦΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες, παρὰ τὸ εἰωθὸς εὔροιά 22180 Phaedr.238.c.8 : τίς σε εἴληφεν. 22181 Phaedr.238.c.9 : {ΣΩ.} Σιγῇ τοίνυν μου ἄκουε. τῷ ὄντι γὰρ θεῖος ἔοικεν 22182 Phaedr.238.d.1 : ὁ τόπος εἶναι, ὥστε ἐὰν ἄρα πολλάκις νυμφόληπτος προϊόντος 22183 Phaedr.238.d.2 : τοῦ λόγου γένωμαι, μὴ θαυμάσῃς· τὰ νῦν γὰρ οὐκέτι πόρρω 22184 Phaedr.238.d.3 : διθυράμβων φθέγγομαι. 22185 Phaedr.238.d.4 : {ΦΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 22186 Phaedr.238.d.5 : {ΣΩ.} Τούτων μέντοι σὺ αἴτιος. ἀλλὰ τὰ λοιπὰ ἄκουε· 22187 Phaedr.238.d.6 : ἴσως γὰρ κἂν ἀποτράποιτο τὸ ἐπιόν. ταῦτα μὲν οὖν θεῷ 22188 Phaedr.238.d.7 : μελήσει, ἡμῖν δὲ πρὸς τὸν παῖδα πάλιν τῷ λόγῳ ἰτέον. 22189 Phaedr.238.d.7 : 22190 Phaedr.238.d.8 : Εἶεν, ὦ φέριστε· ὃ μὲν δὴ τυγχάνει ὂν περὶ οὗ βου– 22191 Phaedr.238.d.9 : λευτέον, εἴρηταί τε καὶ ὥρισται, βλέποντες δὲ δὴ πρὸς αὐτὸ 22192 Phaedr.238.e.1 : τὰ λοιπὰ λέγωμεν τίς ὠφελία ἢ βλάβη ἀπό τε ἐρῶντος 22193 Phaedr.238.e.2 : καὶ μὴ τῷ χαριζομένῳ ἐξ εἰκότος συμβήσεται. τῷ δὴ 22194 Phaedr.238.e.3 : ὑπὸ ἐπιθυμίας ἀρχομένῳ δουλεύοντί τε ἡδονῇ ἀνάγκη που 22195 Phaedr.238.e.4 : τὸν ἐρώμενον ὡς ἥδιστον ἑαυτῷ παρασκευάζειν· νοσοῦντι 22196 Phaedr.238.e.5 : δὲ πᾶν ἡδὺ τὸ μὴ ἀντιτεῖνον, κρεῖττον δὲ καὶ ἴσον ἐχθρόν. 22197 Phaedr.239.a.1 : οὔτε δὴ κρείττω οὔτε ἰσούμενον ἑκὼν ἐραστὴς παιδικὰ 22198 Phaedr.239.a.2 : ἀνέξεται, ἥττω δὲ καὶ ὑποδεέστερον ἀεὶ ἀπεργάζεται· ἥττων 22199 Phaedr.239.a.3 : δὲ ἀμαθὴς σοφοῦ, δειλὸς ἀνδρείου, ἀδύνατος εἰπεῖν ῥητο– 22200 Phaedr.239.a.4 : ρικοῦ, βραδὺς ἀγχίνου. τοσούτων κακῶν καὶ ἔτι πλειόνων 22201 Phaedr.239.a.5 : κατὰ τὴν διάνοιαν ἐραστὴν ἐρωμένῳ ἀνάγκη γιγνομένων τε 22202 Phaedr.239.a.6 : καὶ φύσει ἐνόντων [τῶν] μὲν ἥδεσθαι, τὰ δὲ παρασκευάζειν, 22203 Phaedr.239.a.7 : ἢ στέρεσθαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος. φθονερὸν δὴ ἀνάγκη 22204 Phaedr.239.b.1 : εἶναι, καὶ πολλῶν μὲν ἄλλων συνουσιῶν ἀπείργοντα καὶ 22205 Phaedr.239.b.2 : ὠφελίμων ὅθεν ἂν μάλιστ´ ἀνὴρ γίγνοιτο, μεγάλης αἴτιον 22206 Phaedr.239.b.3 : εἶναι βλάβης, μεγίστης δὲ τῆς ὅθεν ἂν φρονιμώτατος εἴη. 22207 Phaedr.239.b.4 : τοῦτο δὲ ἡ θεία φιλοσοφία τυγχάνει ὄν, ἧς ἐραστὴν παιδικὰ 22208 Phaedr.239.b.5 : ἀνάγκη πόρρωθεν εἴργειν, περίφοβον ὄντα τοῦ καταφρονη– 22209 Phaedr.239.b.6 : θῆναι· τά τε ἄλλα μηχανᾶσθαι ὅπως ἂν ᾖ πάντα ἀγνοῶν 22210 Phaedr.239.b.7 : καὶ πάντα ἀποβλέπων εἰς τὸν ἐραστήν, οἷος ὢν τῷ μὲν 22211 Phaedr.239.b.8 : ἥδιστος, ἑαυτῷ δὲ βλαβερώτατος ἂν εἴη. τὰ μὲν οὖν κατὰ 22212 Phaedr.239.c.1 : διάνοιαν ἐπίτροπός τε καὶ κοινωνὸς οὐδαμῇ λυσιτελὴς ἀνὴρ 22213 Phaedr.239.c.2 : ἔχων ἔρωτα. 22214 Phaedr.239.c.3 : Τὴν δὲ τοῦ σώματος ἕξιν τε καὶ θεραπείαν οἵαν τε καὶ 22215 Phaedr.239.c.4 : ὡς θεραπεύσει οὗ ἂν γένηται κύριος, ὃς ἡδὺ πρὸ ἀγαθοῦ 22216 Phaedr.239.c.5 : ἠνάγκασται διώκειν, δεῖ μετὰ ταῦτα ἰδεῖν. ὀφθήσεται δὴ 22217 Phaedr.239.c.6 : μαλθακόν τινα καὶ οὐ στερεὸν διώκων, οὐδ´ ἐν ἡλίῳ καθαρῷ 22218 Phaedr.239.c.7 : τεθραμμένον ἀλλὰ ὑπὸ συμμιγεῖ σκιᾷ, πόνων μὲν ἀνδρείων 22219 Phaedr.239.c.8 : καὶ ἱδρώτων ξηρῶν ἄπειρον, ἔμπειρον δὲ ἁπαλῆς καὶ ἀνάν– 22220 Phaedr.239.d.1 : δρου διαίτης, ἀλλοτρίοις χρώμασι καὶ κόσμοις χήτει οἰκείων 22221 Phaedr.239.d.2 : κοσμούμενον, ὅσα τε ἄλλα τούτοις ἕπεται πάντα ἐπιτη– 22222 Phaedr.239.d.3 : δεύοντα, ἃ δῆλα καὶ οὐκ ἄξιον περαιτέρω προβαίνειν, ἀλλὰ 22223 Phaedr.239.d.4 : ἓν κεφάλαιον ὁρισαμένους ἐπ´ ἄλλο ἰέναι· τὸ γὰρ τοιοῦτον 22224 Phaedr.239.d.5 : σῶμα ἐν πολέμῳ τε καὶ ἄλλαις χρείαις ὅσαι μεγάλαι οἱ 22225 Phaedr.239.d.6 : μὲν ἐχθροὶ θαρροῦσιν, οἱ δὲ φίλοι καὶ αὐτοὶ οἱ ἐρασταὶ 22226 Phaedr.239.d.7 : φοβοῦνται. 22227 Phaedr.239.d.8 : Τοῦτο μὲν οὖν ὡς δῆλον ἐατέον, τὸ δ´ ἐφεξῆς ῥητέον, 22228 Phaedr.239.e.1 : τίνα ἡμῖν ὠφελίαν ἢ τίνα βλάβην περὶ τὴν κτῆσιν ἡ τοῦ 22229 Phaedr.239.e.2 : ἐρῶντος ὁμιλία τε καὶ ἐπιτροπεία παρέξεται. σαφὲς δὴ 22230 Phaedr.239.e.3 : τοῦτό γε παντὶ μέν, μάλιστα δὲ τῷ ἐραστῇ, ὅτι τῶν φιλτά– 22231 Phaedr.239.e.4 : των τε καὶ εὐνουστάτων καὶ θειοτάτων κτημάτων ὀρφανὸν 22232 Phaedr.239.e.5 : πρὸ παντὸς εὔξαιτ´ ἂν εἶναι τὸν ἐρώμενον· πατρὸς γὰρ καὶ 22233 Phaedr.239.e.6 : μητρὸς καὶ συγγενῶν καὶ φίλων στέρεσθαι ἂν αὐτὸν δέξαιτο, 22234 Phaedr.240.a.1 : διακωλυτὰς καὶ ἐπιτιμητὰς ἡγούμενος τῆς ἡδίστης πρὸς 22235 Phaedr.240.a.2 : αὐτὸν ὁμιλίας. ἀλλὰ μὴν οὐσίαν γ´ ἔχοντα χρυσοῦ ἤ τινος 22236 Phaedr.240.a.3 : ἄλλης κτήσεως οὔτε εὐάλωτον ὁμοίως οὔτε ἁλόντα εὐμετα– 22237 Phaedr.240.a.4 : χείριστον ἡγήσεται· ἐξ ὧν πᾶσα ἀνάγκη ἐραστὴν παιδικοῖς 22238 Phaedr.240.a.5 : φθονεῖν μὲν οὐσίαν κεκτημένοις, ἀπολλυμένης δὲ χαίρειν. 22239 Phaedr.240.a.6 : ἔτι τοίνυν ἄγαμον, ἄπαιδα, ἄοικον ὅτι πλεῖστον χρόνον 22240 Phaedr.240.a.7 : παιδικὰ ἐραστὴς εὔξαιτ´ ἂν γενέσθαι, τὸ αὑτοῦ γλυκὺ ὡς 22241 Phaedr.240.a.8 : πλεῖστον χρόνον καρποῦσθαι ἐπιθυμῶν. 22242 Phaedr.240.a.9 : Ἔστι μὲν δὴ καὶ ἄλλα κακά, ἀλλά τις δαίμων ἔμειξε τοῖς 22243 Phaedr.240.b.1 : πλείστοις ἐν τῷ παραυτίκα ἡδονήν, οἷον κόλακι, δεινῷ θηρίῳ 22244 Phaedr.240.b.2 : καὶ βλάβῃ μεγάλῃ, ὅμως ἐπέμειξεν ἡ φύσις ἡδονήν τινα οὐκ 22245 Phaedr.240.b.3 : ἄμουσον, καί τις ἑταίραν ὡς βλαβερὸν ψέξειεν ἄν, καὶ ἄλλα 22246 Phaedr.240.b.4 : πολλὰ τῶν τοιουτοτρόπων θρεμμάτων τε καὶ ἐπιτηδευμάτων, 22247 Phaedr.240.b.5 : οἷς τό γε καθ´ ἡμέραν ἡδίστοισιν εἶναι ὑπάρχει· παιδικοῖς δὲ 22248 Phaedr.240.b.6 : ἐραστὴς πρὸς τῷ βλαβερῷ καὶ εἰς τὸ συνημερεύειν πάντων 22249 Phaedr.240.c.1 : ἀηδέστατον. ἥλικα γὰρ δὴ καὶ ὁ παλαιὸς λόγος τέρπειν τὸν 22250 Phaedr.240.c.2 : ἥλικα—ἡ γὰρ οἶμαι χρόνου ἰσότης ἐπ´ ἴσας ἡδονὰς ἄγουσα 22251 Phaedr.240.c.3 : δι´ ὁμοιότητα φιλίαν παρέχεται—ἀλλ´ ὅμως κόρον γε καὶ ἡ 22252 Phaedr.240.c.4 : τούτων συνουσία ἔχει. καὶ μὴν τό γε ἀναγκαῖον αὖ βαρὺ 22253 Phaedr.240.c.5 : παντὶ περὶ πᾶν λέγεται· ὃ δὴ πρὸς τῇ ἀνομοιότητι μάλιστα 22254 Phaedr.240.c.6 : ἐραστὴς πρὸς παιδικὰ ἔχει. νεωτέρῳ γὰρ πρεσβύτερος 22255 Phaedr.240.c.7 : συνὼν οὔθ´ ἡμέρας οὔτε νυκτὸς ἑκὼν ἀπολείπεται, ἀλλ´ ὑπ´ 22256 Phaedr.240.d.1 : ἀνάγκης τε καὶ οἴστρου ἐλαύνεται, ὃς ἐκείνῳ μὲν ἡδονὰς ἀεὶ 22257 Phaedr.240.d.2 : διδοὺς ἄγει, ὁρῶντι, ἀκούοντι, ἁπτομένῳ, καὶ πᾶσαν αἴσθησιν 22258 Phaedr.240.d.3 : αἰσθανομένῳ τοῦ ἐρωμένου, ὥστε μεθ´ ἡδονῆς ἀραρότως αὐτῷ 22259 Phaedr.240.d.4 : ὑπηρετεῖν· τῷ δὲ δὴ ἐρωμένῳ ποῖον παραμύθιον ἢ τίνας 22260 Phaedr.240.d.5 : ἡδονὰς διδοὺς ποιήσει τὸν ἴσον χρόνον συνόντα μὴ οὐχὶ ἐπ´ 22261 Phaedr.240.d.6 : ἔσχατον ἐλθεῖν ἀηδίας—ὁρῶντι μὲν ὄψιν πρεσβυτέραν καὶ 22262 Phaedr.240.d.7 : οὐκ ἐν ὥρᾳ, ἑπομένων δὲ τῶν ἄλλων ταύτῃ, ἃ καὶ λόγῳ 22263 Phaedr.240.e.1 : ἐστὶν ἀκούειν οὐκ ἐπιτερπές, μὴ ὅτι δὴ ἔργῳ ἀνάγκης ἀεὶ 22264 Phaedr.240.e.2 : προσκειμένης μεταχειρίζεσθαι, φυλακάς τε δὴ καχυποτόπους 22265 Phaedr.240.e.3 : φυλαττομένῳ διὰ παντὸς καὶ πρὸς ἅπαντας, ἀκαίρους τε 22266 Phaedr.240.e.4 : ἐπαίνους καὶ ὑπερβάλλοντας ἀκούοντι, ὡς δ´ αὕτως ψόγους 22267 Phaedr.240.e.5 : νήφοντος μὲν οὐκ ἀνεκτούς, εἰς δὲ μέθην ἰόντος πρὸς τῷ 22268 Phaedr.240.e.6 : μὴ ἀνεκτῷ ἐπαισχεῖς, παρρησίᾳ κατακορεῖ καὶ ἀναπεπταμένῃ 22269 Phaedr.240.e.7 : χρωμένου; 22270 Phaedr.240.e.8 : Καὶ ἐρῶν μὲν βλαβερός τε καὶ ἀηδής, λήξας δὲ τοῦ 22271 Phaedr.240.e.9 : ἔρωτος εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ἄπιστος, εἰς ὃν πολλὰ καὶ 22272 Phaedr.240.e.10 : μετὰ πολλῶν ὅρκων τε καὶ δεήσεων ὑπισχνούμενος μόγις 22273 Phaedr.241.a.1 : κατεῖχε τήν γ´ ἐν τῷ τότε συνουσίαν ἐπίπονον οὖσαν φέρειν 22274 Phaedr.241.a.2 : δι´ ἐλπίδα ἀγαθῶν. τότε δὴ δέον ἐκτίνειν, μεταβαλὼν ἄλλον 22275 Phaedr.241.a.3 : ἄρχοντα ἐν αὑτῷ καὶ προστάτην, νοῦν καὶ σωφροσύνην ἀντ´ 22276 Phaedr.241.a.4 : ἔρωτος καὶ μανίας, ἄλλος γεγονὼς λέληθεν τὰ παιδικά. καὶ 22277 Phaedr.241.a.5 : ὁ μὲν αὐτὸν χάριν ἀπαιτεῖ τῶν τότε, ὑπομιμνῄσκων τὰ 22278 Phaedr.241.a.6 : πραχθέντα καὶ λεχθέντα, ὡς τῷ αὐτῷ διαλεγόμενος· ὁ δὲ ὑπ´ 22279 Phaedr.241.a.7 : αἰσχύνης οὔτε εἰπεῖν τολμᾷ ὅτι ἄλλος γέγονεν, οὔθ´ ὅπως τὰ 22280 Phaedr.241.a.8 : τῆς προτέρας ἀνοήτου ἀρχῆς ὁρκωμόσιά τε καὶ ὑποσχέσεις 22281 Phaedr.241.b.1 : ἐμπεδώσῃ ἔχει, νοῦν ἤδη ἐσχηκὼς καὶ σεσωφρονηκώς, ἵνα 22282 Phaedr.241.b.2 : μὴ πράττων ταὐτὰ τῷ πρόσθεν ὅμοιός τε ἐκείνῳ καὶ ὁ αὐτὸς 22283 Phaedr.241.b.3 : πάλιν γένηται. φυγὰς δὴ γίγνεται ἐκ τούτων, καὶ ἀπε– 22284 Phaedr.241.b.4 : στερηκὼς ὑπ´ ἀνάγκης ὁ πρὶν ἐραστής, ὀστράκου μετα– 22285 Phaedr.241.b.5 : πεσόντος, ἵεται φυγῇ μεταβαλών· ὁ δὲ ἀναγκάζεται διώκειν 22286 Phaedr.241.b.6 : ἀγανακτῶν καὶ ἐπιθεάζων, ἠγνοηκὼς τὸ ἅπαν ἐξ ἀρχῆς, ὅτι 22287 Phaedr.241.b.7 : οὐκ ἄρα ἔδει ποτὲ ἐρῶντι καὶ ὑπ´ ἀνάγκης ἀνοήτῳ χαρίζεσθαι, 22288 Phaedr.241.c.1 : ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον μὴ ἐρῶντι καὶ νοῦν ἔχοντι· εἰ δὲ μή, 22289 Phaedr.241.c.2 : ἀναγκαῖον εἴη ἐνδοῦναι αὑτὸν ἀπίστῳ, δυσκόλῳ, φθονερῷ, 22290 Phaedr.241.c.3 : ἀηδεῖ, βλαβερῷ μὲν πρὸς οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸς τὴν 22291 Phaedr.241.c.4 : τοῦ σώματος ἕξιν, πολὺ δὲ βλαβερωτάτῳ πρὸς τὴν τῆς 22292 Phaedr.241.c.5 : ψυχῆς παίδευσιν, ἧς οὔτε ἀνθρώποις οὔτε θεοῖς τῇ ἀληθείᾳ 22293 Phaedr.241.c.6 : τιμιώτερον οὔτε ἔστιν οὔτε ποτὲ ἔσται. ταῦτά τε οὖν χρή, 22294 Phaedr.241.c.7 : ὦ παῖ, συννοεῖν, καὶ εἰδέναι τὴν ἐραστοῦ φιλίαν ὅτι οὐ μετ´ 22295 Phaedr.241.c.8 : εὐνοίας γίγνεται, ἀλλὰ σιτίου τρόπον, χάριν πλησμονῆς, 22296 Phaedr.241.d.1 : ὡς λύκοι ἄρνας ἀγαπῶσιν, ὣς παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί. 22297 Phaedr.241.d.1 : 22298 Phaedr.241.d.2 : Τοῦτ´ ἐκεῖνο, ὦ Φαῖδρε. οὐκέτ´ ἂν τὸ πέρα ἀκούσαις ἐμοῦ 22299 Phaedr.241.d.3 : λέγοντος, ἀλλ´ ἤδη σοι τέλος ἐχέτω ὁ λόγος. 22300 Phaedr.241.d.4 : {ΦΑΙ.} Καίτοι ᾤμην γε μεσοῦν αὐτόν, καὶ ἐρεῖν τὰ ἴσα 22301 Phaedr.241.d.5 : περὶ τοῦ μὴ ἐρῶντος, ὡς δεῖ ἐκείνῳ χαρίζεσθαι μᾶλλον, 22302 Phaedr.241.d.6 : λέγων ὅσα αὖ ἔχει ἀγαθά· νῦν δὲ δή, ὦ Σώκρατες, τί 22303 Phaedr.241.d.7 : ἀποπαύῃ; 22304 Phaedr.241.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκ ᾔσθου, ὦ μακάριε, ὅτι ἤδη ἔπη φθέγγομαι ἀλλ´ 22305 Phaedr.241.e.2 : οὐκέτι διθυράμβους, καὶ ταῦτα ψέγων; ἐὰν δ´ ἐπαινεῖν τὸν 22306 Phaedr.241.e.3 : ἕτερον ἄρξωμαι, τί με οἴει ποιήσειν; ἆρ´ οἶσθ´ ὅτι ὑπὸ 22307 Phaedr.241.e.4 : τῶν Νυμφῶν, αἷς με σὺ προύβαλες ἐκ προνοίας, σαφῶς 22308 Phaedr.241.e.5 : ἐνθουσιάσω; λέγω οὖν ἑνὶ λόγῳ ὅτι ὅσα τὸν ἕτερον λελοι– 22309 Phaedr.241.e.6 : δορήκαμεν, τῷ ἑτέρῳ τἀναντία τούτων ἀγαθὰ πρόσεστιν. καὶ 22310 Phaedr.241.e.7 : τί δεῖ μακροῦ λόγου; περὶ γὰρ ἀμφοῖν ἱκανῶς εἴρηται. 22311 Phaedr.241.e.8 : καὶ οὕτω δὴ ὁ μῦθος ὅτι πάσχειν προσήκει αὐτῷ, τοῦτο 22312 Phaedr.242.a.1 : πείσεται· κἀγὼ τὸν ποταμὸν τοῦτον διαβὰς ἀπέρχομαι πρὶν 22313 Phaedr.242.a.2 : ὑπὸ σοῦ τι μεῖζον ἀναγκασθῆναι. 22314 Phaedr.242.a.3 : {ΦΑΙ.} Μήπω γε, ὦ Σώκρατες, πρὶν ἂν τὸ καῦμα παρέλθῃ. 22315 Phaedr.242.a.4 : ἢ οὐχ ὁρᾷς ὡς σχεδὸν ἤδη μεσημβρία ἵσταται ἡ δὴ καλουμένη 22316 Phaedr.242.a.5 : σταθερά; ἀλλὰ περιμείναντες καὶ ἅμα περὶ τῶν εἰρημένων 22317 Phaedr.242.a.6 : διαλεχθέντες, τάχα ἐπειδὰν ἀποψυχῇ ἴμεν. 22318 Phaedr.242.a.7 : {ΣΩ.} Θεῖός γ´ εἶ περὶ τοὺς λόγους, ὦ Φαῖδρε, καὶ ἀτεχνῶς 22319 Phaedr.242.a.8 : θαυμάσιος. οἶμαι γὰρ ἐγὼ τῶν ἐπὶ τοῦ σοῦ βίου γεγονότων 22320 Phaedr.242.b.1 : λόγων μηδένα πλείους ἢ σὲ πεποιηκέναι γεγενῆσθαι ἤτοι 22321 Phaedr.242.b.2 : αὐτὸν λέγοντα ἢ ἄλλους ἑνί γέ τῳ τρόπῳ προσαναγκάζοντα 22322 Phaedr.242.b.3 : —Σιμμίαν Θηβαῖον ἐξαιρῶ λόγου· τῶν δὲ ἄλλων πάμπολυ 22323 Phaedr.242.b.4 : κρατεῖς—καὶ νῦν αὖ δοκεῖς αἴτιός μοι γεγενῆσθαι λόγῳ τινὶ 22324 Phaedr.242.b.5 : ῥηθῆναι. 22325 Phaedr.242.b.6 : {ΦΑΙ.} Οὐ πόλεμόν γε ἀγγέλλεις. ἀλλὰ πῶς δὴ καὶ τίνι 22326 Phaedr.242.b.7 : τούτῳ; 22327 Phaedr.242.b.8 : {ΣΩ.} Ἡνίκ´ ἔμελλον, ὠγαθέ, τὸν ποταμὸν διαβαίνειν, τὸ 22328 Phaedr.242.b.9 : δαιμόνιόν τε καὶ τὸ εἰωθὸς σημεῖόν μοι γίγνεσθαι ἐγένετο 22329 Phaedr.242.c.1 : —ἀεὶ δέ με ἐπίσχει ὃ ἂν μέλλω πράττειν—καί τινα 22330 Phaedr.242.c.2 : φωνὴν ἔδοξα αὐτόθεν ἀκοῦσαι, ἥ με οὐκ ἐᾷ ἀπιέναι πρὶν ἂν 22331 Phaedr.242.c.3 : ἀφοσιώσωμαι, ὡς δή τι ἡμαρτηκότα εἰς τὸ θεῖον. εἰμὶ δὴ 22332 Phaedr.242.c.4 : οὖν μάντις μέν, οὐ πάνυ δὲ σπουδαῖος, ἀλλ´ ὥσπερ οἱ τὰ 22333 Phaedr.242.c.5 : γράμματα φαῦλοι, ὅσον μὲν ἐμαυτῷ μόνον ἱκανός· σαφῶς 22334 Phaedr.242.c.6 : οὖν ἤδη μανθάνω τὸ ἁμάρτημα. ὡς δή τοι, ὦ ἑταῖρε, 22335 Phaedr.242.c.7 : μαντικόν γέ τι καὶ ἡ ψυχή· ἐμὲ γὰρ ἔθραξε μέν τι καὶ 22336 Phaedr.242.c.8 : πάλαι λέγοντα τὸν λόγον, καί πως ἐδυσωπούμην κατ´ Ἴβυκον, 22337 Phaedr.242.c.9 : μή τι παρὰ θεοῖς 22338 Phaedr.242.c.9 : 22339 Phaedr.242.d.1 : ἀμβλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω· 22340 Phaedr.242.d.1 : 22341 Phaedr.242.d.2 : νῦν δ´ ᾔσθημαι τὸ ἁμάρτημα. 22342 Phaedr.242.d.3 : {ΦΑΙ.} Λέγεις δὲ δὴ τί; 22343 Phaedr.242.d.4 : {ΣΩ.} Δεινόν, ὦ Φαῖδρε, δεινὸν λόγον αὐτός τε ἐκόμισας 22344 Phaedr.242.d.5 : ἐμέ τε ἠνάγκασας εἰπεῖν. 22345 Phaedr.242.d.6 : {ΦΑΙ.} Πῶς δή; 22346 Phaedr.242.d.7 : {ΣΩ.} Εὐήθη καὶ ὑπό τι ἀσεβῆ· οὗ τίς ἂν εἴη δεινότερος; 22347 Phaedr.242.d.8 : {ΦΑΙ.} Οὐδείς, εἴ γε σὺ ἀληθῆ λέγεις. 22348 Phaedr.242.d.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν; τὸν Ἔρωτα οὐκ Ἀφροδίτης καὶ θεόν τινα ἡγῇ; 22349 Phaedr.242.d.10 : {ΦΑΙ.} Λέγεταί γε δή. 22350 Phaedr.242.d.11 : {ΣΩ.} Οὔ τι ὑπό γε Λυσίου, οὐδὲ ὑπὸ τοῦ σοῦ λόγου, ὃς 22351 Phaedr.242.e.1 : διὰ τοῦ ἐμοῦ στόματος καταφαρμακευθέντος ὑπὸ σοῦ ἐλέχθη. 22352 Phaedr.242.e.2 : εἰ δ´ ἔστιν, ὥσπερ οὖν ἔστι, θεὸς ἤ τι θεῖον ὁ Ἔρως, οὐδὲν 22353 Phaedr.242.e.3 : ἂν κακὸν εἴη, τὼ δὲ λόγω τὼ νυνδὴ περὶ αὐτοῦ εἰπέτην ὡς 22354 Phaedr.242.e.4 : τοιούτου ὄντος· ταύτῃ τε οὖν ἡμαρτανέτην περὶ τὸν Ἔρωτα, 22355 Phaedr.242.e.5 : ἔτι τε ἡ εὐήθεια αὐτοῖν πάνυ ἀστεία, τὸ μηδὲν ὑγιὲς λέγοντε 22356 Phaedr.243.a.1 : μηδὲ ἀληθὲς σεμνύνεσθαι ὡς τὶ ὄντε, εἰ ἄρα ἀνθρωπίσκους 22357 Phaedr.243.a.2 : τινὰς ἐξαπατήσαντε εὐδοκιμήσετον ἐν αὐτοῖς. ἐμοὶ μὲν οὖν, 22358 Phaedr.243.a.3 : ὦ φίλε, καθήρασθαι ἀνάγκη· ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ 22359 Phaedr.243.a.4 : μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος μὲν οὐκ ᾔσθετο, 22360 Phaedr.243.a.5 : Στησίχορος δέ. τῶν γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ τὴν Ἑλένης 22361 Phaedr.243.a.6 : κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ Ὅμηρος, ἀλλ´ ἅτε μουσικὸς 22362 Phaedr.243.a.7 : ὢν ἔγνω τὴν αἰτίαν, καὶ ποιεῖ εὐθὺς— 22363 Phaedr.243.a.7 : 22364 Phaedr.243.a.8 : Οὐκ ἔστ´ ἔτυμος λόγος οὗτος, 22365 Phaedr.243.a.9 : οὐδ´ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις, 22366 Phaedr.243.b.1 : οὐδ´ ἵκεο Πέργαμα Τροίας· 22367 Phaedr.243.b.1 : 22368 Phaedr.243.b.2 : καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην Παλινῳδίαν παρα– 22369 Phaedr.243.b.3 : χρῆμα ἀνέβλεψεν. ἐγὼ οὖν σοφώτερος ἐκείνων γενήσομαι 22370 Phaedr.243.b.4 : κατ´ αὐτό γε τοῦτο· πρὶν γάρ τι παθεῖν διὰ τὴν τοῦ Ἔρωτος 22371 Phaedr.243.b.5 : κακηγορίαν πειράσομαι αὐτῷ ἀποδοῦναι τὴν παλινῳδίαν, 22372 Phaedr.243.b.6 : γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ οὐχ ὥσπερ τότε ὑπ´ αἰσχύνης 22373 Phaedr.243.b.7 : ἐγκεκαλυμμένος. 22374 Phaedr.243.b.8 : {ΦΑΙ.} Τουτωνί, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἔστιν ἅττ´ ἂν ἐμοὶ εἶπες 22375 Phaedr.243.b.9 : ἡδίω. 22376 Phaedr.243.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ γάρ, ὠγαθὲ Φαῖδρε, ἐννοεῖς ὡς ἀναιδῶς εἴρησθον 22377 Phaedr.243.c.2 : τὼ λόγω, οὗτός τε καὶ ὁ ἐκ τοῦ βιβλίου ῥηθείς. εἰ γὰρ 22378 Phaedr.243.c.3 : ἀκούων τις τύχοι ἡμῶν γεννάδας καὶ πρᾷος τὸ ἦθος, ἑτέρου 22379 Phaedr.243.c.4 : δὲ τοιούτου ἐρῶν ἢ καὶ πρότερόν ποτε ἐρασθείς, λεγόντων 22380 Phaedr.243.c.5 : ὡς διὰ σμικρὰ μεγάλας ἔχθρας οἱ ἐρασταὶ ἀναιροῦνται καὶ 22381 Phaedr.243.c.6 : ἔχουσι πρὸς τὰ παιδικὰ φθονερῶς τε καὶ βλαβερῶς, πῶς οὐκ 22382 Phaedr.243.c.7 : ἂν οἴει αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν ἐν ναύταις που τεθραμμένων 22383 Phaedr.243.c.8 : καὶ οὐδένα ἐλεύθερον ἔρωτα ἑωρακότων, πολλοῦ δ´ ἂν δεῖν 22384 Phaedr.243.d.1 : ἡμῖν ὁμολογεῖν ἃ ψέγομεν τὸν Ἔρωτα; 22385 Phaedr.243.d.2 : {ΦΑΙ.} Ἴσως νὴ Δί´, ὦ Σώκρατες. 22386 Phaedr.243.d.3 : {ΣΩ.} Τοῦτόν γε τοίνυν ἔγωγε αἰσχυνόμενος, καὶ αὐτὸν 22387 Phaedr.243.d.4 : τὸν Ἔρωτα δεδιώς, ἐπιθυμῶ ποτίμῳ λόγῳ οἷον ἁλμυρὰν 22388 Phaedr.243.d.5 : ἀκοὴν ἀποκλύσασθαι· συμβουλεύω δὲ καὶ Λυσίᾳ ὅτι τάχιστα 22389 Phaedr.243.d.6 : γράψαι ὡς χρὴ ἐραστῇ μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι ἐκ τῶν ὁμοίων 22390 Phaedr.243.d.7 : χαρίζεσθαι. 22391 Phaedr.243.d.8 : {ΦΑΙ.} Ἀλλ´ εὖ ἴσθι ὅτι ἕξει τοῦθ´ οὕτω· σοῦ γὰρ εἰπόντος 22392 Phaedr.243.d.9 : τὸν τοῦ ἐραστοῦ ἔπαινον, πᾶσα ἀνάγκη Λυσίαν ὑπ´ ἐμοῦ 22393 Phaedr.243.e.1 : ἀναγκασθῆναι γράψαι αὖ περὶ τοῦ αὐτοῦ λόγον. 22394 Phaedr.243.e.2 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν πιστεύω, ἕωσπερ ἂν ᾖς ὃς εἶ. 22395 Phaedr.243.e.3 : {ΦΑΙ.} Λέγε τοίνυν θαρρῶν. 22396 Phaedr.243.e.4 : {ΣΩ.} Ποῦ δή μοι ὁ παῖς πρὸς ὃν ἔλεγον; ἵνα καὶ τοῦτο 22397 Phaedr.243.e.5 : ἀκούσῃ, καὶ μὴ ἀνήκοος ὢν φθάσῃ χαρισάμενος τῷ μὴ 22398 Phaedr.243.e.6 : ἐρῶντι. 22399 Phaedr.243.e.7 : {ΦΑΙ.} Οὗτος παρά σοι μάλα πλησίον ἀεὶ πάρεστιν, ὅταν 22400 Phaedr.243.e.8 : σὺ βούλῃ. 22401 Phaedr.243.e.8 : 22402 Phaedr.243.e.9 : {ΣΩ.} Οὑτωσὶ τοίνυν, ὦ παῖ καλέ, ἐννόησον, ὡς ὁ μὲν 22403 Phaedr.244.a.1 : πρότερος ἦν λόγος Φαίδρου τοῦ Πυθοκλέους, Μυρρινουσίου 22404 Phaedr.244.a.2 : ἀνδρός· ὃν δὲ μέλλω λέγειν, Στησιχόρου τοῦ Εὐφήμου, 22405 Phaedr.244.a.3 : Ἱμεραίου. λεκτέος δὲ ὧδε, ὅτι Οὐκ ἔστ´ ἔτυμος λόγος ὃς ἂν 22406 Phaedr.244.a.4 : παρόντος ἐραστοῦ τῷ μὴ ἐρῶντι μᾶλλον φῇ δεῖν χαρίζεσθαι, 22407 Phaedr.244.a.5 : διότι δὴ ὁ μὲν μαίνεται, ὁ δὲ σωφρονεῖ. εἰ μὲν γὰρ ἦν 22408 Phaedr.244.a.6 : ἁπλοῦν τὸ μανίαν κακὸν εἶναι, καλῶς ἂν ἐλέγετο· νῦν δὲ τὰ 22409 Phaedr.244.a.7 : μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἡμῖν γίγνεται διὰ μανίας, θείᾳ μέντοι 22410 Phaedr.244.a.8 : δόσει διδομένης. ἥ τε γὰρ δὴ ἐν Δελφοῖς προφῆτις αἵ τ´ ἐν 22411 Phaedr.244.b.1 : Δωδώνῃ ἱέρειαι μανεῖσαι μὲν πολλὰ δὴ καὶ καλὰ ἰδίᾳ τε καὶ 22412 Phaedr.244.b.2 : δημοσίᾳ τὴν Ἑλλάδα ἠργάσαντο, σωφρονοῦσαι δὲ βραχέα ἢ 22413 Phaedr.244.b.3 : οὐδέν· καὶ ἐὰν δὴ λέγωμεν Σίβυλλάν τε καὶ ἄλλους, ὅσοι 22414 Phaedr.244.b.4 : μαντικῇ χρώμενοι ἐνθέῳ πολλὰ δὴ πολλοῖς προλέγοντες εἰς 22415 Phaedr.244.b.5 : τὸ μέλλον ὤρθωσαν, μηκύνοιμεν ἂν δῆλα παντὶ λέγοντες. 22416 Phaedr.244.b.6 : τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι, ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν οἱ τὰ 22417 Phaedr.244.b.7 : ὀνόματα τιθέμενοι οὐκ αἰσχρὸν ἡγοῦντο οὐδὲ ὄνειδος μανίαν· 22418 Phaedr.244.c.1 : οὐ γὰρ ἂν τῇ καλλίστῃ τέχνῃ, ᾗ τὸ μέλλον κρίνεται, αὐτὸ 22419 Phaedr.244.c.2 : τοῦτο τοὔνομα ἐμπλέκοντες <20μανικὴν>20 ἐκάλεσαν. ἀλλ´ ὡς 22420 Phaedr.244.c.3 : καλοῦ ὄντος, ὅταν θείᾳ μοίρᾳ γίγνηται, οὕτω νομίσαντες 22421 Phaedr.244.c.4 : ἔθεντο, οἱ δὲ νῦν ἀπειροκάλως τὸ <20ταῦ>20 ἐπεμβάλλοντες 22422 Phaedr.244.c.5 : <20μαντικὴν>20 ἐκάλεσαν. ἐπεὶ καὶ τήν γε τῶν ἐμφρόνων, 22423 Phaedr.244.c.6 : ζήτησιν τοῦ μέλλοντος διά τε ὀρνίθων ποιουμένων καὶ τῶν 22424 Phaedr.244.c.7 : ἄλλων σημείων, ἅτ´ ἐκ διανοίας ποριζομένων ἀνθρωπίνῃ 22425 Phaedr.244.c.8 : οἰήσει νοῦν τε καὶ ἱστορίαν, <20οἰονοϊστικὴν>20 ἐπωνόμασαν, 22426 Phaedr.244.d.1 : ἣν νῦν <20οἰωνιστικὴν>20 τῷ <ω> σεμνύνοντες οἱ νέοι καλοῦσιν· 22427 Phaedr.244.d.2 : ὅσῳ δὴ οὖν τελεώτερον καὶ ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆς, 22428 Phaedr.244.d.3 : τό τε ὄνομα τοῦ ὀνόματος ἔργον τ´ ἔργου, τόσῳ κάλλιον 22429 Phaedr.244.d.4 : μαρτυροῦσιν οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνης τὴν ἐκ θεοῦ τῆς 22430 Phaedr.244.d.5 : παρ´ ἀνθρώπων γιγνομένης. ἀλλὰ μὴν νόσων γε καὶ πόνων 22431 Phaedr.244.d.6 : τῶν μεγίστων, ἃ δὴ παλαιῶν ἐκ μηνιμάτων ποθὲν ἔν τισι 22432 Phaedr.244.d.7 : τῶν γενῶν ἡ μανία ἐγγενομένη καὶ προφητεύσασα, οἷς ἔδει 22433 Phaedr.244.e.1 : ἀπαλλαγὴν ηὕρετο, καταφυγοῦσα πρὸς θεῶν εὐχάς τε καὶ 22434 Phaedr.244.e.2 : λατρείας, ὅθεν δὴ καθαρμῶν τε καὶ τελετῶν τυχοῦσα ἐξάντη 22435 Phaedr.244.e.3 : ἐποίησε τὸν [ἑαυτῆς] ἔχοντα πρός τε τὸν παρόντα καὶ τὸν 22436 Phaedr.244.e.4 : ἔπειτα χρόνον, λύσιν τῷ ὀρθῶς μανέντι τε καὶ κατασχομένῳ 22437 Phaedr.245.a.1 : τῶν παρόντων κακῶν εὑρομένη. τρίτη δὲ ἀπὸ Μουσῶν 22438 Phaedr.245.a.2 : κατοκωχή τε καὶ μανία, λαβοῦσα ἁπαλὴν καὶ ἄβατον ψυχήν, 22439 Phaedr.245.a.3 : ἐγείρουσα καὶ ἐκβακχεύουσα κατά τε ᾠδὰς καὶ κατὰ τὴν 22440 Phaedr.245.a.4 : ἄλλην ποίησιν, μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς 22441 Phaedr.245.a.5 : ἐπιγιγνομένους παιδεύει· ὃς δ´ ἂν ἄνευ μανίας Μουσῶν ἐπὶ 22442 Phaedr.245.a.6 : ποιητικὰς θύρας ἀφίκηται, πεισθεὶς ὡς ἄρα ἐκ τέχνης ἱκανὸς 22443 Phaedr.245.a.7 : ποιητὴς ἐσόμενος, ἀτελὴς αὐτός τε καὶ ἡ ποίησις ὑπὸ τῆς 22444 Phaedr.245.a.8 : τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντος ἠφανίσθη. 22445 Phaedr.245.b.1 : Τοσαῦτα μέν σοι καὶ ἔτι πλείω ἔχω μανίας γιγνομένης 22446 Phaedr.245.b.2 : ἀπὸ θεῶν λέγειν καλὰ ἔργα. ὥστε τοῦτό γε αὐτὸ μὴ φοβώ– 22447 Phaedr.245.b.3 : μεθα, μηδέ τις ἡμᾶς λόγος θορυβείτω δεδιττόμενος ὡς πρὸ 22448 Phaedr.245.b.4 : τοῦ κεκινημένου τὸν σώφρονα δεῖ προαιρεῖσθαι φίλον· ἀλλὰ 22449 Phaedr.245.b.5 : τόδε πρὸς ἐκείνῳ δείξας φερέσθω τὰ νικητήρια, ὡς οὐκ ἐπ´ 22450 Phaedr.245.b.6 : ὠφελίᾳ ὁ ἔρως τῷ ἐρῶντι καὶ τῷ ἐρωμένῳ ἐκ θεῶν ἐπιπέμπεται. 22451 Phaedr.245.b.7 : ἡμῖν δὲ ἀποδεικτέον αὖ τοὐναντίον, ὡς ἐπ´ εὐτυχίᾳ τῇ μεγίστῃ 22452 Phaedr.245.c.1 : παρὰ θεῶν ἡ τοιαύτη μανία δίδοται· ἡ δὲ δὴ ἀπόδειξις ἔσται 22453 Phaedr.245.c.2 : δεινοῖς μὲν ἄπιστος, σοφοῖς δὲ πιστή. δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς 22454 Phaedr.245.c.3 : φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ 22455 Phaedr.245.c.4 : ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι· ἀρχὴ δὲ ἀποδείξεως ἥδε. 22456 Phaedr.245.c.5 : Ψυχὴ πᾶσα ἀθάνατος. τὸ γὰρ ἀεικίνητον ἀθάνατον· τὸ 22457 Phaedr.245.c.6 : δ´ ἄλλο κινοῦν καὶ ὑπ´ ἄλλου κινούμενον, παῦλαν ἔχον 22458 Phaedr.245.c.7 : κινήσεως, παῦλαν ἔχει ζωῆς. μόνον δὴ τὸ αὑτὸ κινοῦν, ἅτε 22459 Phaedr.245.c.8 : οὐκ ἀπολεῖπον ἑαυτό, οὔποτε λήγει κινούμενον, ἀλλὰ καὶ 22460 Phaedr.245.c.9 : τοῖς ἄλλοις ὅσα κινεῖται τοῦτο πηγὴ καὶ ἀρχὴ κινήσεως. 22461 Phaedr.245.d.1 : ἀρχὴ δὲ ἀγένητον. ἐξ ἀρχῆς γὰρ ἀνάγκη πᾶν τὸ γιγνόμενον 22462 Phaedr.245.d.2 : γίγνεσθαι, αὐτὴν δὲ μηδ´ ἐξ ἑνός· εἰ γὰρ ἔκ του ἀρχὴ 22463 Phaedr.245.d.3 : γίγνοιτο, οὐκ ἂν ἔτι ἀρχὴ γίγνοιτο. ἐπειδὴ δὲ ἀγένητόν 22464 Phaedr.245.d.4 : ἐστιν, καὶ ἀδιάφθορον αὐτὸ ἀνάγκη εἶναι. ἀρχῆς γὰρ δὴ 22465 Phaedr.245.d.5 : ἀπολομένης οὔτε αὐτή ποτε ἔκ του οὔτε ἄλλο ἐξ ἐκείνης 22466 Phaedr.245.d.6 : γενήσεται, εἴπερ ἐξ ἀρχῆς δεῖ τὰ πάντα γίγνεσθαι. οὕτω 22467 Phaedr.245.d.7 : δὴ κινήσεως μὲν ἀρχὴ τὸ αὐτὸ αὑτὸ κινοῦν. τοῦτο δὲ οὔτ´ 22468 Phaedr.245.d.8 : ἀπόλλυσθαι οὔτε γίγνεσθαι δυνατόν, ἢ πάντα τε οὐρανὸν 22469 Phaedr.245.e.1 : πᾶσάν τε γῆν εἰς ἓν συμπεσοῦσαν στῆναι καὶ μήποτε αὖθις 22470 Phaedr.245.e.2 : ἔχειν ὅθεν κινηθέντα γενήσεται. ἀθανάτου δὲ πεφασμένου 22471 Phaedr.245.e.3 : τοῦ ὑφ´ ἑαυτοῦ κινουμένου, ψυχῆς οὐσίαν τε καὶ λόγον 22472 Phaedr.245.e.4 : τοῦτον αὐτόν τις λέγων οὐκ αἰσχυνεῖται. πᾶν γὰρ σῶμα, 22473 Phaedr.245.e.5 : ᾧ μὲν ἔξωθεν τὸ κινεῖσθαι, ἄψυχον, ᾧ δὲ ἔνδοθεν αὐτῷ 22474 Phaedr.245.e.6 : ἐξ αὑτοῦ, ἔμψυχον, ὡς ταύτης οὔσης φύσεως ψυχῆς· εἰ 22475 Phaedr.245.e.7 : δ´ ἔστιν τοῦτο οὕτως ἔχον, μὴ ἄλλο τι εἶναι τὸ αὐτὸ ἑαυτὸ 22476 Phaedr.246.a.1 : κινοῦν ἢ ψυχήν, ἐξ ἀνάγκης ἀγένητόν τε καὶ ἀθάνατον ψυχὴ 22477 Phaedr.246.a.2 : ἂν εἴη. 22478 Phaedr.246.a.3 : Περὶ μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς ἱκανῶς· περὶ δὲ τῆς ἰδέας 22479 Phaedr.246.a.4 : αὐτῆς ὧδε λεκτέον. οἷον μέν ἐστι, πάντῃ πάντως θείας 22480 Phaedr.246.a.5 : εἶναι καὶ μακρᾶς διηγήσεως, ᾧ δὲ ἔοικεν, ἀνθρωπίνης τε 22481 Phaedr.246.a.6 : καὶ ἐλάττονος· ταύτῃ οὖν λέγωμεν. ἐοικέτω δὴ συμφύτῳ 22482 Phaedr.246.a.7 : δυνάμει ὑποπτέρου ζεύγους τε καὶ ἡνιόχου. θεῶν μὲν οὖν 22483 Phaedr.246.a.8 : ἵπποι τε καὶ ἡνίοχοι πάντες αὐτοί τε ἀγαθοὶ καὶ ἐξ ἀγαθῶν, 22484 Phaedr.246.b.1 : τὸ δὲ τῶν ἄλλων μέμεικται. καὶ πρῶτον μὲν ἡμῶν ὁ ἄρχων 22485 Phaedr.246.b.2 : συνωρίδος ἡνιοχεῖ, εἶτα τῶν ἵππων ὁ μὲν αὐτῷ καλός τε καὶ 22486 Phaedr.246.b.3 : ἀγαθὸς καὶ ἐκ τοιούτων, ὁ δ´ ἐξ ἐναντίων τε καὶ ἐναντίος· 22487 Phaedr.246.b.4 : χαλεπὴ δὴ καὶ δύσκολος ἐξ ἀνάγκης ἡ περὶ ἡμᾶς ἡνιόχησις. 22488 Phaedr.246.b.5 : πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον ζῷον ἐκλήθη πειρατέον 22489 Phaedr.246.b.6 : εἰπεῖν. ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου, πάντα δὲ 22490 Phaedr.246.b.7 : οὐρανὸν περιπολεῖ, ἄλλοτ´ ἐν ἄλλοις εἴδεσι γιγνομένη. τελέα 22491 Phaedr.246.c.1 : μὲν οὖν οὖσα καὶ ἐπτερωμένη μετεωροπορεῖ τε καὶ πάντα 22492 Phaedr.246.c.2 : τὸν κόσμον διοικεῖ, ἡ δὲ πτερορρυήσασα φέρεται ἕως ἂν 22493 Phaedr.246.c.3 : στερεοῦ τινος ἀντιλάβηται, οὗ κατοικισθεῖσα, σῶμα γήϊνον 22494 Phaedr.246.c.4 : λαβοῦσα, αὐτὸ αὑτὸ δοκοῦν κινεῖν διὰ τὴν ἐκείνης δύναμιν, 22495 Phaedr.246.c.5 : ζῷον τὸ σύμπαν ἐκλήθη, ψυχὴ καὶ σῶμα παγέν, θνητόν τ´ 22496 Phaedr.246.c.6 : ἔσχεν ἐπωνυμίαν· ἀθάνατον δὲ οὐδ´ ἐξ ἑνὸς λόγου λελογι– 22497 Phaedr.246.c.7 : σμένου, ἀλλὰ πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε ἱκανῶς νοήσαντες 22498 Phaedr.246.d.1 : θεόν, ἀθάνατόν τι ζῷον, ἔχον μὲν ψυχήν, ἔχον δὲ σῶμα, τὸν 22499 Phaedr.246.d.2 : ἀεὶ δὲ χρόνον ταῦτα συμπεφυκότα. ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή, 22500 Phaedr.246.d.3 : ὅπῃ τῷ θεῷ φίλον, ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ λεγέσθω· τὴν δὲ 22501 Phaedr.246.d.4 : αἰτίαν τῆς τῶν πτερῶν ἀποβολῆς, δι´ ἣν ψυχῆς ἀπορρεῖ, 22502 Phaedr.246.d.5 : λάβωμεν. ἔστι δέ τις τοιάδε. 22503 Phaedr.246.d.6 : Πέφυκεν ἡ πτεροῦ δύναμις τὸ ἐμβριθὲς ἄγειν ἄνω μετε– 22504 Phaedr.246.d.7 : ωρίζουσα ᾗ τὸ τῶν θεῶν γένος οἰκεῖ, κεκοινώνηκε δέ πῃ 22505 Phaedr.246.d.8 : μάλιστα τῶν περὶ τὸ σῶμα τοῦ θείου [ψυχή], τὸ δὲ θεῖον 22506 Phaedr.246.e.1 : καλόν, σοφόν, ἀγαθόν, καὶ πᾶν ὅτι τοιοῦτον· τούτοις δὴ 22507 Phaedr.246.e.2 : τρέφεταί τε καὶ αὔξεται μάλιστά γε τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα, 22508 Phaedr.246.e.3 : αἰσχρῷ δὲ καὶ κακῷ καὶ τοῖς ἐναντίοις φθίνει τε καὶ διόλ– 22509 Phaedr.246.e.4 : λυται. ὁ μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ Ζεύς, ἐλαύνων 22510 Phaedr.246.e.5 : πτηνὸν ἅρμα, πρῶτος πορεύεται, διακοσμῶν πάντα καὶ ἐπι– 22511 Phaedr.246.e.6 : μελούμενος· τῷ δ´ ἕπεται στρατιὰ θεῶν τε καὶ δαιμόνων, 22512 Phaedr.247.a.1 : κατὰ ἕνδεκα μέρη κεκοσμημένη. μένει γὰρ Ἑστία ἐν θεῶν 22513 Phaedr.247.a.2 : οἴκῳ μόνη· τῶν δὲ ἄλλων ὅσοι ἐν τῷ τῶν δώδεκα ἀριθμῷ 22514 Phaedr.247.a.3 : τεταγμένοι θεοὶ ἄρχοντες ἡγοῦνται κατὰ τάξιν ἣν ἕκαστος 22515 Phaedr.247.a.4 : ἐτάχθη. πολλαὶ μὲν οὖν καὶ μακάριαι θέαι τε καὶ διέξοδοι 22516 Phaedr.247.a.5 : ἐντὸς οὐρανοῦ, ἃς θεῶν γένος εὐδαιμόνων ἐπιστρέφεται 22517 Phaedr.247.a.6 : πράττων ἕκαστος αὐτῶν τὸ αὑτοῦ, ἕπεται δὲ ὁ ἀεὶ ἐθέλων 22518 Phaedr.247.a.7 : τε καὶ δυνάμενος· φθόνος γὰρ ἔξω θείου χοροῦ ἵσταται. 22519 Phaedr.247.a.8 : ὅταν δὲ δὴ πρὸς δαῖτα καὶ ἐπὶ θοίνην ἴωσιν, ἄκραν ἐπὶ τὴν 22520 Phaedr.247.b.1 : ὑπουράνιον ἁψῖδα πορεύονται πρὸς ἄναντες, ᾗ δὴ τὰ μὲν θεῶν 22521 Phaedr.247.b.2 : ὀχήματα ἰσορρόπως εὐήνια ὄντα ῥᾳδίως πορεύεται, τὰ δὲ 22522 Phaedr.247.b.3 : ἄλλα μόγις· βρίθει γὰρ ὁ τῆς κάκης ἵππος μετέχων, ἐπὶ 22523 Phaedr.247.b.4 : τὴν γῆν ῥέπων τε καὶ βαρύνων ᾧ μὴ καλῶς ἦν τεθραμμένος 22524 Phaedr.247.b.5 : τῶν ἡνιόχων. ἔνθα δὴ πόνος τε καὶ ἀγὼν ἔσχατος ψυχῇ 22525 Phaedr.247.b.6 : πρόκειται. αἱ μὲν γὰρ ἀθάνατοι καλούμεναι, ἡνίκ´ ἂν πρὸς 22526 Phaedr.247.b.7 : ἄκρῳ γένωνται, ἔξω πορευθεῖσαι ἔστησαν ἐπὶ τῷ τοῦ οὐρανοῦ 22527 Phaedr.247.c.1 : νώτῳ, στάσας δὲ αὐτὰς περιάγει ἡ περιφορά, αἱ δὲ θεωροῦσι 22528 Phaedr.247.c.2 : τὰ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ. 22529 Phaedr.247.c.3 : Τὸν δὲ ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε 22530 Phaedr.247.c.4 : ποιητὴς οὔτε ποτὲ ὑμνήσει κατ´ ἀξίαν. ἔχει δὲ ὧδε—τολμη– 22531 Phaedr.247.c.5 : τέον γὰρ οὖν τό γε ἀληθὲς εἰπεῖν, ἄλλως τε καὶ περὶ ἀλη– 22532 Phaedr.247.c.6 : θείας λέγοντα—ἡ γὰρ ἀχρώματός τε καὶ ἀσχημάτιστος καὶ 22533 Phaedr.247.c.7 : ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα, ψυχῆς κυβερνήτῃ μόνῳ θεατὴ 22534 Phaedr.247.c.8 : νῷ, περὶ ἣν τὸ τῆς ἀληθοῦς ἐπιστήμης γένος, τοῦτον ἔχει 22535 Phaedr.247.d.1 : τὸν τόπον. ἅτ´ οὖν θεοῦ διάνοια νῷ τε καὶ ἐπιστήμῃ ἀκη– 22536 Phaedr.247.d.2 : ράτῳ τρεφομένη, καὶ ἁπάσης ψυχῆς ὅσῃ ἂν μέλῃ τὸ 22537 Phaedr.247.d.3 : προσῆκον δέξασθαι, ἰδοῦσα διὰ χρόνου τὸ ὂν ἀγαπᾷ τε καὶ 22538 Phaedr.247.d.4 : θεωροῦσα τἀληθῆ τρέφεται καὶ εὐπαθεῖ, ἕως ἂν κύκλῳ ἡ 22539 Phaedr.247.d.5 : περιφορὰ εἰς ταὐτὸν περιενέγκῃ. ἐν δὲ τῇ περιόδῳ καθορᾷ 22540 Phaedr.247.d.6 : μὲν αὐτὴν δικαιοσύνην, καθορᾷ δὲ σωφροσύνην, καθορᾷ δὲ 22541 Phaedr.247.d.7 : ἐπιστήμην, οὐχ ᾗ γένεσις πρόσεστιν, οὐδ´ ἥ ἐστίν που ἑτέρα 22542 Phaedr.247.e.1 : ἐν ἑτέρῳ οὖσα ὧν ἡμεῖς νῦν ὄντων καλοῦμεν, ἀλλὰ τὴν ἐν 22543 Phaedr.247.e.2 : τῷ ὅ ἐστιν ὂν ὄντως ἐπιστήμην οὖσαν· καὶ τἆλλα ὡσαύτως 22544 Phaedr.247.e.3 : τὰ ὄντα ὄντως θεασαμένη καὶ ἑστιαθεῖσα, δῦσα πάλιν εἰς 22545 Phaedr.247.e.4 : τὸ εἴσω τοῦ οὐρανοῦ, οἴκαδε ἦλθεν. ἐλθούσης δὲ αὐτῆς ὁ 22546 Phaedr.247.e.5 : ἡνίοχος πρὸς τὴν φάτνην τοὺς ἵππους στήσας παρέβαλεν 22547 Phaedr.247.e.6 : ἀμβροσίαν τε καὶ ἐπ´ αὐτῇ νέκταρ ἐπότισεν. 22548 Phaedr.248.a.1 : Καὶ οὗτος μὲν θεῶν βίος· αἱ δὲ ἄλλαι ψυχαί, ἡ μὲν 22549 Phaedr.248.a.2 : ἄριστα θεῷ ἑπομένη καὶ εἰκασμένη ὑπερῆρεν εἰς τὸν ἔξω 22550 Phaedr.248.a.3 : τόπον τὴν τοῦ ἡνιόχου κεφαλήν, καὶ συμπεριηνέχθη τὴν 22551 Phaedr.248.a.4 : περιφοράν, θορυβουμένη ὑπὸ τῶν ἵππων καὶ μόγις καθορῶσα 22552 Phaedr.248.a.5 : τὰ ὄντα· ἡ δὲ τοτὲ μὲν ἦρεν, τοτὲ δ´ ἔδυ, βιαζομένων δὲ τῶν 22553 Phaedr.248.a.6 : ἵππων τὰ μὲν εἶδεν, τὰ δ´ οὔ. αἱ δὲ δὴ ἄλλαι γλιχόμεναι 22554 Phaedr.248.a.7 : μὲν ἅπασαι τοῦ ἄνω ἕπονται, ἀδυνατοῦσαι δέ, ὑποβρύχιαι 22555 Phaedr.248.a.8 : συμπεριφέρονται, πατοῦσαι ἀλλήλας καὶ ἐπιβάλλουσαι, ἑτέρα 22556 Phaedr.248.b.1 : πρὸ τῆς ἑτέρας πειρωμένη γενέσθαι. θόρυβος οὖν καὶ 22557 Phaedr.248.b.2 : ἅμιλλα καὶ ἱδρὼς ἔσχατος γίγνεται, οὗ δὴ κακίᾳ ἡνιόχων 22558 Phaedr.248.b.3 : πολλαὶ μὲν χωλεύονται, πολλαὶ δὲ πολλὰ πτερὰ θραύονται· 22559 Phaedr.248.b.4 : πᾶσαι δὲ πολὺν ἔχουσαι πόνον ἀτελεῖς τῆς τοῦ ὄντος θέας 22560 Phaedr.248.b.5 : ἀπέρχονται, καὶ ἀπελθοῦσαι τροφῇ δοξαστῇ χρῶνται. οὗ 22561 Phaedr.248.b.6 : δ´ ἕνεχ´ ἡ πολλὴ σπουδὴ τὸ ἀληθείας ἰδεῖν πεδίον οὗ ἐστιν, 22562 Phaedr.248.b.7 : ἥ τε δὴ προσήκουσα ψυχῆς τῷ ἀρίστῳ νομὴ ἐκ τοῦ ἐκεῖ 22563 Phaedr.248.c.1 : λειμῶνος τυγχάνει οὖσα, ἥ τε τοῦ πτεροῦ φύσις, ᾧ ψυχὴ 22564 Phaedr.248.c.2 : κουφίζεται, τούτῳ τρέφεται. θεσμός τε Ἀδραστείας ὅδε. 22565 Phaedr.248.c.3 : ἥτις ἂν ψυχὴ θεῷ συνοπαδὸς γενομένη κατίδῃ τι τῶν ἀλη– 22566 Phaedr.248.c.4 : θῶν, μέχρι τε τῆς ἑτέρας περιόδου εἶναι ἀπήμονα, κἂν ἀεὶ 22567 Phaedr.248.c.5 : τοῦτο δύνηται ποιεῖν, ἀεὶ ἀβλαβῆ εἶναι· ὅταν δὲ ἀδυνα– 22568 Phaedr.248.c.6 : τήσασα ἐπισπέσθαι μὴ ἴδῃ, καί τινι συντυχίᾳ χρησαμένη 22569 Phaedr.248.c.7 : λήθης τε καὶ κακίας πλησθεῖσα βαρυνθῇ, βαρυνθεῖσα δὲ 22570 Phaedr.248.c.8 : πτερορρυήσῃ τε καὶ ἐπὶ τὴν γῆν πέσῃ, τότε νόμος ταύτην 22571 Phaedr.248.d.1 : μὴ φυτεῦσαι εἰς μηδεμίαν θήρειον φύσιν ἐν τῇ πρώτῃ 22572 Phaedr.248.d.2 : γενέσει, ἀλλὰ τὴν μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰς γονὴν ἀνδρὸς 22573 Phaedr.248.d.3 : γενησομένου φιλοσόφου ἢ φιλοκάλου ἢ μουσικοῦ τινος καὶ 22574 Phaedr.248.d.4 : ἐρωτικοῦ, τὴν δὲ δευτέραν εἰς βασιλέως ἐννόμου ἢ πολεμικοῦ 22575 Phaedr.248.d.5 : καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰς πολιτικοῦ ἤ τινος οἰκονομικοῦ ἢ 22576 Phaedr.248.d.6 : χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰς φιλοπόνου 〈ἢ〉 γυμναστικοῦ ἢ 22577 Phaedr.248.d.7 : περὶ σώματος ἴασίν τινος ἐσομένου, πέμπτην μαντικὸν βίον 22578 Phaedr.248.e.1 : ἤ τινα τελεστικὸν ἕξουσαν· ἕκτῃ ποιητικὸς ἢ τῶν περὶ 22579 Phaedr.248.e.2 : μίμησίν τις ἄλλος ἁρμόσει, ἑβδόμῃ δημιουργικὸς ἢ γεωργικός, 22580 Phaedr.248.e.3 : ὀγδόῃ σοφιστικὸς ἢ δημοκοπικός, ἐνάτῃ τυραννικός. ἐν δὴ 22581 Phaedr.248.e.4 : τούτοις ἅπασιν ὃς μὲν ἂν δικαίως διαγάγῃ ἀμείνονος μοίρας 22582 Phaedr.248.e.5 : μεταλαμβάνει, ὃς δ´ ἂν ἀδίκως, χείρονος· εἰς μὲν γὰρ τὸ 22583 Phaedr.248.e.6 : αὐτὸ ὅθεν ἥκει ἡ ψυχὴ ἑκάστη οὐκ ἀφικνεῖται ἐτῶν μυρίων— 22584 Phaedr.249.a.1 : οὐ γὰρ πτεροῦται πρὸ τοσούτου χρόνου—πλὴν ἡ τοῦ φιλοσο– 22585 Phaedr.249.a.2 : φήσαντος ἀδόλως ἢ παιδεραστήσαντος μετὰ φιλοσοφίας, 22586 Phaedr.249.a.3 : αὗται δὲ τρίτῃ περιόδῳ τῇ χιλιετεῖ, ἐὰν ἕλωνται τρὶς ἐφεξῆς 22587 Phaedr.249.a.4 : τὸν βίον τοῦτον, οὕτω πτερωθεῖσαι τρισχιλιοστῷ ἔτει ἀπέρ– 22588 Phaedr.249.a.5 : χονται. αἱ δὲ ἄλλαι, ὅταν τὸν πρῶτον βίον τελευτήσωσιν, 22589 Phaedr.249.a.6 : κρίσεως ἔτυχον, κριθεῖσαι δὲ αἱ μὲν εἰς τὰ ὑπὸ γῆς δικαι– 22590 Phaedr.249.a.7 : ωτήρια ἐλθοῦσαι δίκην ἐκτίνουσιν, αἱ δ´ εἰς τοὐρανοῦ τινα 22591 Phaedr.249.a.8 : τόπον ὑπὸ τῆς Δίκης κουφισθεῖσαι διάγουσιν ἀξίως οὗ ἐν 22592 Phaedr.249.b.1 : ἀνθρώπου εἴδει ἐβίωσαν βίου. τῷ δὲ χιλιοστῷ ἀμφότεραι 22593 Phaedr.249.b.2 : ἀφικνούμεναι ἐπὶ κλήρωσίν τε καὶ αἵρεσιν τοῦ δευτέρου 22594 Phaedr.249.b.3 : βίου αἱροῦνται ὃν ἂν θέλῃ ἑκάστη· ἔνθα καὶ εἰς θηρίου 22595 Phaedr.249.b.4 : βίον ἀνθρωπίνη ψυχὴ ἀφικνεῖται, καὶ ἐκ θηρίου ὅς ποτε 22596 Phaedr.249.b.5 : ἄνθρωπος ἦν πάλιν εἰς ἄνθρωπον. οὐ γὰρ ἥ γε μήποτε 22597 Phaedr.249.b.6 : ἰδοῦσα τὴν ἀλήθειαν εἰς τόδε ἥξει τὸ σχῆμα. δεῖ γὰρ ἄν– 22598 Phaedr.249.b.7 : θρωπον συνιέναι κατ´ εἶδος λεγόμενον, ἐκ πολλῶν ἰὸν αἰ– 22599 Phaedr.249.c.1 : σθήσεων εἰς ἓν λογισμῷ συναιρούμενον· τοῦτο δ´ ἐστὶν 22600 Phaedr.249.c.2 : ἀνάμνησις ἐκείνων ἅ ποτ´ εἶδεν ἡμῶν ἡ ψυχὴ συμπορευθεῖσα 22601 Phaedr.249.c.3 : θεῷ καὶ ὑπεριδοῦσα ἃ νῦν εἶναί φαμεν, καὶ ἀνακύψασα εἰς 22602 Phaedr.249.c.4 : τὸ ὂν ὄντως. διὸ δὴ δικαίως μόνη πτεροῦται ἡ τοῦ φιλοσό– 22603 Phaedr.249.c.5 : φου διάνοια· πρὸς γὰρ ἐκείνοις ἀεί ἐστιν μνήμῃ κατὰ δύναμιν, 22604 Phaedr.249.c.6 : πρὸς οἷσπερ θεὸς ὢν θεῖός ἐστιν. τοῖς δὲ δὴ τοιούτοις ἀνὴρ 22605 Phaedr.249.c.7 : ὑπομνήμασιν ὀρθῶς χρώμενος, τελέους ἀεὶ τελετὰς τελού– 22606 Phaedr.249.c.8 : μενος, τέλεος ὄντως μόνος γίγνεται· ἐξιστάμενος δὲ τῶν 22607 Phaedr.249.d.1 : ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων καὶ πρὸς τῷ θείῳ γιγνόμενος, 22608 Phaedr.249.d.2 : νουθετεῖται μὲν ὑπὸ τῶν πολλῶν ὡς παρακινῶν, ἐνθουσιάζων 22609 Phaedr.249.d.3 : δὲ λέληθεν τοὺς πολλούς. 22610 Phaedr.249.d.4 : Ἔστι δὴ οὖν δεῦρο ὁ πᾶς ἥκων λόγος περὶ τῆς τετάρτης 22611 Phaedr.249.d.5 : μανίας—ἣν ὅταν τὸ τῇδέ τις ὁρῶν κάλλος, τοῦ ἀληθοῦς 22612 Phaedr.249.d.6 : ἀναμιμνῃσκόμενος, πτερῶταί τε καὶ ἀναπτερούμενος προ– 22613 Phaedr.249.d.7 : θυμούμενος ἀναπτέσθαι, ἀδυνατῶν δέ, ὄρνιθος δίκην βλέπων 22614 Phaedr.249.d.8 : ἄνω, τῶν κάτω δὲ ἀμελῶν, αἰτίαν ἔχει ὡς μανικῶς διακεί– 22615 Phaedr.249.e.1 : μενος—ὡς ἄρα αὕτη πασῶν τῶν ἐνθουσιάσεων ἀρίστη τε 22616 Phaedr.249.e.2 : καὶ ἐξ ἀρίστων τῷ τε ἔχοντι καὶ τῷ κοινωνοῦντι αὐτῆς 22617 Phaedr.249.e.3 : γίγνεται, καὶ ὅτι ταύτης μετέχων τῆς μανίας ὁ ἐρῶν τῶν 22618 Phaedr.249.e.4 : καλῶν ἐραστὴς καλεῖται. καθάπερ γὰρ εἴρηται, πᾶσα μὲν 22619 Phaedr.249.e.5 : ἀνθρώπου ψυχὴ φύσει τεθέαται τὰ ὄντα, ἢ οὐκ ἂν ἦλθεν 22620 Phaedr.250.a.1 : εἰς τόδε τὸ ζῷον· ἀναμιμνῄσκεσθαι δὲ ἐκ τῶνδε ἐκεῖνα οὐ 22621 Phaedr.250.a.2 : ῥᾴδιον ἁπάσῃ, οὔτε ὅσαι βραχέως εἶδον τότε τἀκεῖ, οὔθ´ αἳ 22622 Phaedr.250.a.3 : δεῦρο πεσοῦσαι ἐδυστύχησαν, ὥστε ὑπό τινων ὁμιλιῶν ἐπὶ 22623 Phaedr.250.a.4 : τὸ ἄδικον τραπόμεναι λήθην ὧν τότε εἶδον ἱερῶν ἔχειν. 22624 Phaedr.250.a.5 : ὀλίγαι δὴ λείπονται αἷς τὸ τῆς μνήμης ἱκανῶς πάρεστιν· 22625 Phaedr.250.a.6 : αὗται δέ, ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται 22626 Phaedr.250.a.7 : καὶ οὐκέτ´ 〈ἐν〉 αὑτῶν γίγνονται, ὃ δ´ ἔστι τὸ πάθος ἀγνο– 22627 Phaedr.250.b.1 : οῦσι διὰ τὸ μὴ ἱκανῶς διαισθάνεσθαι. δικαιοσύνης μὲν οὖν 22628 Phaedr.250.b.2 : καὶ σωφροσύνης καὶ ὅσα ἄλλα τίμια ψυχαῖς οὐκ ἔνεστι 22629 Phaedr.250.b.3 : φέγγος οὐδὲν ἐν τοῖς τῇδε ὁμοιώμασιν, ἀλλὰ δι´ ἀμυδρῶν 22630 Phaedr.250.b.4 : ὀργάνων μόγις αὐτῶν καὶ ὀλίγοι ἐπὶ τὰς εἰκόνας ἰόντες 22631 Phaedr.250.b.5 : θεῶνται τὸ τοῦ εἰκασθέντος γένος· κάλλος δὲ τότ´ ἦν ἰδεῖν 22632 Phaedr.250.b.6 : λαμπρόν, ὅτε σὺν εὐδαίμονι χορῷ μακαρίαν ὄψιν τε καὶ 22633 Phaedr.250.b.7 : θέαν, ἑπόμενοι μετὰ μὲν Διὸς ἡμεῖς, ἄλλοι δὲ μετ´ ἄλλου 22634 Phaedr.250.b.8 : θεῶν, εἶδόν τε καὶ ἐτελοῦντο τῶν τελετῶν ἣν θέμις λέγειν 22635 Phaedr.250.c.1 : μακαριωτάτην, ἣν ὠργιάζομεν ὁλόκληροι μὲν αὐτοὶ ὄντες καὶ 22636 Phaedr.250.c.2 : ἀπαθεῖς κακῶν ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν, ὁλό– 22637 Phaedr.250.c.3 : κληρα δὲ καὶ ἁπλᾶ καὶ ἀτρεμῆ καὶ εὐδαίμονα φάσματα 22638 Phaedr.250.c.4 : μυούμενοί τε καὶ ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ καθαρᾷ, καθαροὶ 22639 Phaedr.250.c.5 : ὄντες καὶ ἀσήμαντοι τούτου ὃ νῦν δὴ σῶμα περιφέροντες 22640 Phaedr.250.c.6 : ὀνομάζομεν, ὀστρέου τρόπον δεδεσμευμένοι. 22641 Phaedr.250.c.7 : Ταῦτα μὲν οὖν μνήμῃ κεχαρίσθω, δι´ ἣν πόθῳ τῶν τότε 22642 Phaedr.250.c.8 : νῦν μακρότερα εἴρηται· περὶ δὲ κάλλους, ὥσπερ εἴπομεν, 22643 Phaedr.250.d.1 : μετ´ ἐκείνων τε ἔλαμπεν ὄν, δεῦρό τ´ ἐλθόντες κατειλήφαμεν 22644 Phaedr.250.d.2 : αὐτὸ διὰ τῆς ἐναργεστάτης αἰσθήσεως τῶν ἡμετέρων στίλβον 22645 Phaedr.250.d.3 : ἐναργέστατα. ὄψις γὰρ ἡμῖν ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματος 22646 Phaedr.250.d.4 : ἔρχεται αἰσθήσεων, ᾗ φρόνησις οὐχ ὁρᾶται—δεινοὺς γὰρ ἂν 22647 Phaedr.250.d.5 : παρεῖχεν ἔρωτας, εἴ τι τοιοῦτον ἑαυτῆς ἐναργὲς εἴδωλον 22648 Phaedr.250.d.6 : παρείχετο εἰς ὄψιν ἰόν—καὶ τἆλλα ὅσα ἐραστά· νῦν δὲ 22649 Phaedr.250.d.7 : κάλλος μόνον ταύτην ἔσχε μοῖραν, ὥστ´ ἐκφανέστατον εἶναι 22650 Phaedr.250.e.1 : καὶ ἐρασμιώτατον. ὁ μὲν οὖν μὴ νεοτελὴς ἢ διεφθαρμένος 22651 Phaedr.250.e.2 : οὐκ ὀξέως ἐνθένδε ἐκεῖσε φέρεται πρὸς αὐτὸ τὸ κάλλος, 22652 Phaedr.250.e.3 : θεώμενος αὐτοῦ τὴν τῇδε ἐπωνυμίαν, ὥστ´ οὐ σέβεται προσ– 22653 Phaedr.250.e.4 : ορῶν, ἀλλ´ ἡδονῇ παραδοὺς τετράποδος νόμον βαίνειν 22654 Phaedr.250.e.5 : ἐπιχειρεῖ καὶ παιδοσπορεῖν, καὶ ὕβρει προσομιλῶν οὐ δέ– 22655 Phaedr.251.a.1 : δοικεν οὐδ´ αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν διώκων· ὁ δὲ 22656 Phaedr.251.a.2 : ἀρτιτελής, ὁ τῶν τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲς πρόσωπον 22657 Phaedr.251.a.3 : ἴδῃ κάλλος εὖ μεμιμημένον ἤ τινα σώματος ἰδέαν, πρῶτον 22658 Phaedr.251.a.4 : μὲν ἔφριξε καί τι τῶν τότε ὑπῆλθεν αὐτὸν δειμάτων, εἶτα 22659 Phaedr.251.a.5 : προσορῶν ὡς θεὸν σέβεται, καὶ εἰ μὴ ἐδεδίει τὴν τῆς σφό– 22660 Phaedr.251.a.6 : δρα μανίας δόξαν, θύοι ἂν ὡς ἀγάλματι καὶ θεῷ τοῖς παι– 22661 Phaedr.251.a.7 : δικοῖς. ἰδόντα δ´ αὐτὸν οἷον ἐκ τῆς φρίκης μεταβολή τε 22662 Phaedr.251.b.1 : καὶ ἱδρὼς καὶ θερμότης ἀήθης λαμβάνει· δεξάμενος γὰρ τοῦ 22663 Phaedr.251.b.2 : κάλλους τὴν ἀπορροὴν διὰ τῶν ὀμμάτων ἐθερμάνθη ᾗ ἡ 22664 Phaedr.251.b.3 : τοῦ πτεροῦ φύσις ἄρδεται, θερμανθέντος δὲ ἐτάκη τὰ περὶ 22665 Phaedr.251.b.4 : τὴν ἔκφυσιν, ἃ πάλαι ὑπὸ σκληρότητος συμμεμυκότα εἶργε 22666 Phaedr.251.b.5 : μὴ βλαστάνειν, ἐπιρρυείσης δὲ τῆς τροφῆς ᾤδησέ τε καὶ 22667 Phaedr.251.b.6 : ὥρμησε φύεσθαι ἀπὸ τῆς ῥίζης ὁ τοῦ πτεροῦ καυλὸς ὑπὸ 22668 Phaedr.251.b.7 : πᾶν τὸ τῆς ψυχῆς εἶδος· πᾶσα γὰρ ἦν τὸ πάλαι πτερωτή. 22669 Phaedr.251.c.1 : ζεῖ οὖν ἐν τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει, καὶ ὅπερ τὸ τῶν ὀδον– 22670 Phaedr.251.c.2 : τοφυούντων πάθος περὶ τοὺς ὀδόντας γίγνεται ὅταν ἄρτι 22671 Phaedr.251.c.3 : φύωσιν, κνῆσίς τε καὶ ἀγανάκτησις περὶ τὰ οὖλα, ταὐτὸν 22672 Phaedr.251.c.4 : δὴ πέπονθεν ἡ τοῦ πτεροφυεῖν ἀρχομένου ψυχή· ζεῖ τε καὶ 22673 Phaedr.251.c.5 : ἀγανακτεῖ καὶ γαργαλίζεται φύουσα τὰ πτερά. ὅταν μὲν 22674 Phaedr.251.c.6 : οὖν βλέπουσα πρὸς τὸ τοῦ παιδὸς κάλλος, ἐκεῖθεν μέρη ἐπι– 22675 Phaedr.251.c.7 : όντα καὶ ῥέοντ´—ἃ δὴ διὰ ταῦτα ἵμερος καλεῖται—δεχομένη 22676 Phaedr.251.c.8 : [τὸν ἵμερον] ἄρδηταί τε καὶ θερμαίνηται, λωφᾷ τε τῆς ὀδύνης 22677 Phaedr.251.d.1 : καὶ γέγηθεν· ὅταν δὲ χωρὶς γένηται καὶ αὐχμήσῃ, τὰ τῶν 22678 Phaedr.251.d.2 : διεξόδων στόματα ᾗ τὸ πτερὸν ὁρμᾷ, συναυαινόμενα μύσαντα 22679 Phaedr.251.d.3 : ἀποκλῄει τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ, ἡ δ´ ἐντὸς μετὰ τοῦ 22680 Phaedr.251.d.4 : ἱμέρου ἀποκεκλῃμένη, πηδῶσα οἷον τὰ σφύζοντα, τῇ διεξόδῳ 22681 Phaedr.251.d.5 : ἐγχρίει ἑκάστη τῇ καθ´ αὑτήν, ὥστε πᾶσα κεντουμένη κύκλῳ 22682 Phaedr.251.d.6 : ἡ ψυχὴ οἰστρᾷ καὶ ὀδυνᾶται, μνήμην δ´ αὖ ἔχουσα τοῦ 22683 Phaedr.251.d.7 : καλοῦ γέγηθεν. ἐκ δὲ ἀμφοτέρων μεμειγμένων ἀδημονεῖ τε 22684 Phaedr.251.d.8 : τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ πάθους καὶ ἀποροῦσα λυττᾷ, καὶ ἐμμανὴς 22685 Phaedr.251.e.1 : οὖσα οὔτε νυκτὸς δύναται καθεύδειν οὔτε μεθ´ ἡμέραν οὗ ἂν 22686 Phaedr.251.e.2 : ᾖ μένειν, θεῖ δὲ ποθοῦσα ὅπου ἂν οἴηται ὄψεσθαι τὸν ἔχοντα 22687 Phaedr.251.e.3 : τὸ κάλλος· ἰδοῦσα δὲ καὶ ἐποχετευσαμένη ἵμερον ἔλυσε μὲν 22688 Phaedr.251.e.4 : τὰ τότε συμπεφραγμένα, ἀναπνοὴν δὲ λαβοῦσα κέντρων τε 22689 Phaedr.251.e.5 : καὶ ὠδίνων ἔληξεν, ἡδονὴν δ´ αὖ ταύτην γλυκυτάτην ἐν τῷ 22690 Phaedr.252.a.1 : παρόντι καρποῦται. ὅθεν δὴ ἑκοῦσα εἶναι οὐκ ἀπολείπεται, 22691 Phaedr.252.a.2 : οὐδέ τινα τοῦ καλοῦ περὶ πλείονος ποιεῖται, ἀλλὰ μητέρων 22692 Phaedr.252.a.3 : τε καὶ ἀδελφῶν καὶ ἑταίρων πάντων λέλησται, καὶ οὐσίας 22693 Phaedr.252.a.4 : δι´ ἀμέλειαν ἀπολλυμένης παρ´ οὐδὲν τίθεται, νομίμων δὲ 22694 Phaedr.252.a.5 : καὶ εὐσχημόνων, οἷς πρὸ τοῦ ἐκαλλωπίζετο, πάντων κατα– 22695 Phaedr.252.a.6 : φρονήσασα δουλεύειν ἑτοίμη καὶ κοιμᾶσθαι ὅπου ἂν ἐᾷ τις 22696 Phaedr.252.a.7 : ἐγγυτάτω τοῦ πόθου· πρὸς γὰρ τῷ σέβεσθαι τὸν τὸ κάλλος 22697 Phaedr.252.b.1 : ἔχοντα ἰατρὸν ηὕρηκε μόνον τῶν μεγίστων πόνων. τοῦτο 22698 Phaedr.252.b.2 : δὲ τὸ πάθος, ὦ παῖ καλέ, πρὸς ὃν δή μοι ὁ λόγος, ἄνθρωποι 22699 Phaedr.252.b.3 : μὲν ἔρωτα ὀνομάζουσιν, θεοὶ δὲ ὃ καλοῦσιν ἀκούσας εἰκότως 22700 Phaedr.252.b.4 : διὰ νεότητα γελάσῃ. λέγουσι δὲ οἶμαί τινες Ὁμηριδῶν ἐκ 22701 Phaedr.252.b.5 : τῶν ἀποθέτων ἐπῶν δύο ἔπη εἰς τὸν Ἔρωτα, ὧν τὸ ἕτερον 22702 Phaedr.252.b.6 : ὑβριστικὸν πάνυ καὶ οὐ σφόδρα τι ἔμμετρον· ὑμνοῦσι δὲ 22703 Phaedr.252.b.7 : ὧδε— 22704 Phaedr.252.b.7 : 22705 Phaedr.252.b.8 : τὸν δ´ ἤτοι θνητοὶ μὲν Ἔρωτα καλοῦσι ποτηνόν, 22706 Phaedr.252.b.9 : ἀθάνατοι δὲ Πτέρωτα, διὰ πτεροφύτορ´ ἀνάγκην. 22707 Phaedr.252.b.9 : 22708 Phaedr.252.c.1 : τούτοις δὴ ἔξεστι μὲν πείθεσθαι, ἔξεστιν δὲ μή· ὅμως δὲ ἥ 22709 Phaedr.252.c.2 : γε αἰτία καὶ τὸ πάθος τῶν ἐρώντων τοῦτο ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν. 22710 Phaedr.252.c.3 : Τῶν μὲν οὖν Διὸς ὀπαδῶν ὁ ληφθεὶς ἐμβριθέστερον 22711 Phaedr.252.c.4 : δύναται φέρειν τὸ τοῦ πτερωνύμου ἄχθος· ὅσοι δὲ Ἄρεώς 22712 Phaedr.252.c.5 : τε θεραπευταὶ καὶ μετ´ ἐκείνου περιεπόλουν, ὅταν ὑπ´ 22713 Phaedr.252.c.6 : Ἔρωτος ἁλῶσι καί τι οἰηθῶσιν ἀδικεῖσθαι ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, 22714 Phaedr.252.c.7 : φονικοὶ καὶ ἕτοιμοι καθιερεύειν αὑτούς τε καὶ τὰ παιδικά. 22715 Phaedr.252.d.1 : καὶ οὕτω καθ´ ἕκαστον θεόν, οὗ ἕκαστος ἦν χορευτής, ἐκεῖ– 22716 Phaedr.252.d.2 : νον τιμῶν τε καὶ μιμούμενος εἰς τὸ δυνατὸν ζῇ, ἕως ἂν ᾖ 22717 Phaedr.252.d.3 : ἀδιάφθορος καὶ τὴν τῇδε πρώτην γένεσιν βιοτεύῃ, καὶ 22718 Phaedr.252.d.4 : τούτῳ τῷ τρόπῳ πρός τε τοὺς ἐρωμένους καὶ τοὺς ἄλλους 22719 Phaedr.252.d.5 : ὁμιλεῖ τε καὶ προσφέρεται. τόν τε οὖν Ἔρωτα τῶν καλῶν 22720 Phaedr.252.d.6 : πρὸς τρόπου ἐκλέγεται ἕκαστος, καὶ ὡς θεὸν αὐτὸν ἐκεῖνον 22721 Phaedr.252.d.7 : ὄντα ἑαυτῷ οἷον ἄγαλμα τεκταίνεταί τε καὶ κατακοσμεῖ, ὡς 22722 Phaedr.252.e.1 : τιμήσων τε καὶ ὀργιάσων. οἱ μὲν δὴ οὖν Διὸς δῖόν τινα 22723 Phaedr.252.e.2 : εἶναι ζητοῦσι τὴν ψυχὴν τὸν ὑφ´ αὑτῶν ἐρώμενον· σκο– 22724 Phaedr.252.e.3 : ποῦσιν οὖν εἰ φιλόσοφός τε καὶ ἡγεμονικὸς τὴν φύσιν, καὶ 22725 Phaedr.252.e.4 : ὅταν αὐτὸν εὑρόντες ἐρασθῶσι, πᾶν ποιοῦσιν ὅπως τοιοῦτος 22726 Phaedr.252.e.5 : ἔσται. ἐὰν οὖν μὴ πρότερον ἐμβεβῶσι τῷ ἐπιτηδεύματι, 22727 Phaedr.252.e.6 : τότε ἐπιχειρήσαντες μανθάνουσί τε ὅθεν ἄν τι δύνωνται καὶ 22728 Phaedr.252.e.7 : αὐτοὶ μετέρχονται, ἰχνεύοντες δὲ παρ´ ἑαυτῶν ἀνευρίσκειν 22729 Phaedr.253.a.1 : τὴν τοῦ σφετέρου θεοῦ φύσιν εὐποροῦσι διὰ τὸ συντόνως 22730 Phaedr.253.a.2 : ἠναγκάσθαι πρὸς τὸν θεὸν βλέπειν, καὶ ἐφαπτόμενοι αὐτοῦ 22731 Phaedr.253.a.3 : τῇ μνήμῃ ἐνθουσιῶντες ἐξ ἐκείνου λαμβάνουσι τὰ ἔθη καὶ 22732 Phaedr.253.a.4 : τὰ ἐπιτηδεύματα, καθ´ ὅσον δυνατὸν θεοῦ ἀνθρώπῳ μετα– 22733 Phaedr.253.a.5 : σχεῖν· καὶ τούτων δὴ τὸν ἐρώμενον αἰτιώμενοι ἔτι τε μᾶλλον 22734 Phaedr.253.a.6 : ἀγαπῶσι, κἂν ἐκ Διὸς ἀρύτωσιν ὥσπερ αἱ βάκχαι, ἐπὶ τὴν 22735 Phaedr.253.a.7 : τοῦ ἐρωμένου ψυχὴν ἐπαντλοῦντες ποιοῦσιν ὡς δυνατὸν 22736 Phaedr.253.b.1 : ὁμοιότατον τῷ σφετέρῳ θεῷ. ὅσοι δ´ αὖ μεθ´ Ἥρας εἵποντο, 22737 Phaedr.253.b.2 : βασιλικὸν ζητοῦσι, καὶ εὑρόντες περὶ τοῦτον πάντα δρῶσιν 22738 Phaedr.253.b.3 : τὰ αὐτά. οἱ δὲ Ἀπόλλωνός τε καὶ ἑκάστου τῶν θεῶν οὕτω 22739 Phaedr.253.b.4 : κατὰ τὸν θεὸν ἰόντες ζητοῦσι τὸν σφέτερον παῖδα πεφυκέναι, 22740 Phaedr.253.b.5 : καὶ ὅταν κτήσωνται, μιμούμενοι αὐτοί τε καὶ τὰ παιδικὰ 22741 Phaedr.253.b.6 : πείθοντες καὶ ῥυθμίζοντες εἰς τὸ ἐκείνου ἐπιτήδευμα καὶ 22742 Phaedr.253.b.7 : ἰδέαν ἄγουσιν, ὅση ἑκάστῳ δύναμις, οὐ φθόνῳ οὐδ´ ἀνελευ– 22743 Phaedr.253.b.8 : θέρῳ δυσμενείᾳ χρώμενοι πρὸς τὰ παιδικά, ἀλλ´ εἰς ὁμοιότητα 22744 Phaedr.253.c.1 : αὑτοῖς καὶ τῷ θεῷ ὃν ἂν τιμῶσι πᾶσαν πάντως ὅτι μάλιστα 22745 Phaedr.253.c.2 : πειρώμενοι ἄγειν οὕτω ποιοῦσι. προθυμία μὲν οὖν τῶν ὡς 22746 Phaedr.253.c.3 : ἀληθῶς ἐρώντων καὶ τελετή, ἐάν γε διαπράξωνται ὃ προθυ– 22747 Phaedr.253.c.4 : μοῦνται ᾗ λέγω, οὕτω καλή τε καὶ εὐδαιμονικὴ ὑπὸ τοῦ 22748 Phaedr.253.c.5 : δι´ ἔρωτα μανέντος φίλου τῷ φιληθέντι γίγνεται, ἐὰν 22749 Phaedr.253.c.6 : αἱρεθῇ· ἁλίσκεται δὲ δὴ ὁ αἱρεθεὶς τοιῷδε τρόπῳ. 22750 Phaedr.253.c.7 : Καθάπερ ἐν ἀρχῇ τοῦδε τοῦ μύθου τριχῇ διείλομεν ψυχὴν 22751 Phaedr.253.c.8 : ἑκάστην, ἱππομόρφω μὲν δύο τινὲ εἴδη, ἡνιοχικὸν δὲ εἶδος 22752 Phaedr.253.d.1 : τρίτον, καὶ νῦν ἔτι ἡμῖν ταῦτα μενέτω. τῶν δὲ δὴ ἵππων 22753 Phaedr.253.d.2 : ὁ μέν, φαμέν, ἀγαθός, ὁ δ´ οὔ· ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ 22754 Phaedr.253.d.3 : ἢ κακοῦ κακία, οὐ διείπομεν, νῦν δὲ λεκτέον. ὁ μὲν τοίνυν 22755 Phaedr.253.d.4 : αὐτοῖν ἐν τῇ καλλίονι στάσει ὢν τό τε εἶδος ὀρθὸς καὶ 22756 Phaedr.253.d.5 : διηρθρωμένος, ὑψαύχην, ἐπίγρυπος, λευκὸς ἰδεῖν, μελανόμ– 22757 Phaedr.253.d.6 : ματος, τιμῆς ἐραστὴς μετὰ σωφροσύνης τε καὶ αἰδοῦς, καὶ 22758 Phaedr.253.d.7 : ἀληθινῆς δόξης ἑταῖρος, ἄπληκτος, κελεύσματι μόνον καὶ 22759 Phaedr.253.e.1 : λόγῳ ἡνιοχεῖται· ὁ δ´ αὖ σκολιός, πολύς, εἰκῇ συμπεφορη– 22760 Phaedr.253.e.2 : μένος, κρατεραύχην, βραχυτράχηλος, σιμοπρόσωπος, μελάγ– 22761 Phaedr.253.e.3 : χρως, γλαυκόμματος, ὕφαιμος, ὕβρεως καὶ ἀλαζονείας ἑταῖρος, 22762 Phaedr.253.e.4 : περὶ ὦτα λάσιος, κωφός, μάστιγι μετὰ κέντρων μόγις ὑπεί– 22763 Phaedr.253.e.5 : κων. ὅταν δ´ οὖν ὁ ἡνίοχος ἰδὼν τὸ ἐρωτικὸν ὄμμα, πᾶσαν 22764 Phaedr.253.e.6 : αἰσθήσει διαθερμήνας τὴν ψυχήν, γαργαλισμοῦ τε καὶ πόθου 22765 Phaedr.254.a.1 : κέντρων ὑποπλησθῇ, ὁ μὲν εὐπειθὴς τῷ ἡνιόχῳ τῶν ἵππων, 22766 Phaedr.254.a.2 : ἀεί τε καὶ τότε αἰδοῖ βιαζόμενος, ἑαυτὸν κατέχει μὴ ἐπι– 22767 Phaedr.254.a.3 : πηδᾶν τῷ ἐρωμένῳ· ὁ δὲ οὔτε κέντρων ἡνιοχικῶν οὔτε 22768 Phaedr.254.a.4 : μάστιγος ἔτι ἐντρέπεται, σκιρτῶν δὲ βίᾳ φέρεται, καὶ πάντα 22769 Phaedr.254.a.5 : πράγματα παρέχων τῷ σύζυγί τε καὶ ἡνιόχῳ ἀναγκάζει 22770 Phaedr.254.a.6 : ἰέναι τε πρὸς τὰ παιδικὰ καὶ μνείαν ποιεῖσθαι τῆς τῶν 22771 Phaedr.254.a.7 : ἀφροδισίων χάριτος. τὼ δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν ἀντιτείνετον 22772 Phaedr.254.b.1 : ἀγανακτοῦντε, ὡς δεινὰ καὶ παράνομα ἀναγκαζομένω· τελευ– 22773 Phaedr.254.b.2 : τῶντε δέ, ὅταν μηδὲν ᾖ πέρας κακοῦ, πορεύεσθον ἀγομένω, 22774 Phaedr.254.b.3 : εἴξαντε καὶ ὁμολογήσαντε ποιήσειν τὸ κελευόμενον. καὶ 22775 Phaedr.254.b.4 : πρὸς αὐτῷ τ´ ἐγένοντο καὶ εἶδον τὴν ὄψιν τὴν τῶν παιδικῶν 22776 Phaedr.254.b.5 : ἀστράπτουσαν. ἰδόντος δὲ τοῦ ἡνιόχου ἡ μνήμη πρὸς τὴν 22777 Phaedr.254.b.6 : τοῦ κάλλους φύσιν ἠνέχθη, καὶ πάλιν εἶδεν αὐτὴν μετὰ 22778 Phaedr.254.b.7 : σωφροσύνης ἐν ἁγνῷ βάθρῳ βεβῶσαν· ἰδοῦσα δὲ ἔδεισέ 22779 Phaedr.254.b.8 : τε καὶ σεφθεῖσα ἀνέπεσεν ὑπτία, καὶ ἅμα ἠναγκάσθη εἰς 22780 Phaedr.254.c.1 : τοὐπίσω ἑλκύσαι τὰς ἡνίας οὕτω σφόδρα, ὥστ´ ἐπὶ τὰ 22781 Phaedr.254.c.2 : ἰσχία ἄμφω καθίσαι τὼ ἵππω, τὸν μὲν ἑκόντα διὰ τὸ μὴ 22782 Phaedr.254.c.3 : ἀντιτείνειν, τὸν δὲ ὑβριστὴν μάλ´ ἄκοντα. ἀπελθόντε δὲ 22783 Phaedr.254.c.4 : ἀπωτέρω, ὁ μὲν ὑπ´ αἰσχύνης τε καὶ θάμβους ἱδρῶτι πᾶσαν 22784 Phaedr.254.c.5 : ἔβρεξε τὴν ψυχήν, ὁ δὲ λήξας τῆς ὀδύνης, ἣν ὑπὸ τοῦ 22785 Phaedr.254.c.6 : χαλινοῦ τε ἔσχεν καὶ τοῦ πτώματος, μόγις ἐξαναπνεύσας 22786 Phaedr.254.c.7 : ἐλοιδόρησεν ὀργῇ, πολλὰ κακίζων τόν τε ἡνίοχον καὶ τὸν 22787 Phaedr.254.c.8 : ὁμόζυγα ὡς δειλίᾳ τε καὶ ἀνανδρίᾳ λιπόντε τὴν τάξιν καὶ 22788 Phaedr.254.d.1 : ὁμολογίαν· καὶ πάλιν οὐκ ἐθέλοντας προσιέναι ἀναγκάζων 22789 Phaedr.254.d.2 : μόγις συνεχώρησεν δεομένων εἰς αὖθις ὑπερβαλέσθαι. ἐλ– 22790 Phaedr.254.d.3 : θόντος δὲ τοῦ συντεθέντος χρόνου [οὗ] ἀμνημονεῖν προσ– 22791 Phaedr.254.d.4 : ποιουμένω ἀναμιμνῄσκων, βιαζόμενος, χρεμετίζων, ἕλκων 22792 Phaedr.254.d.5 : ἠνάγκασεν αὖ προσελθεῖν τοῖς παιδικοῖς ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς 22793 Phaedr.254.d.6 : λόγους, καὶ ἐπειδὴ ἐγγὺς ἦσαν, ἐγκύψας καὶ ἐκτείνας τὴν 22794 Phaedr.254.d.7 : κέρκον, ἐνδακὼν τὸν χαλινόν, μετ´ ἀναιδείας ἕλκει· ὁ δ´ 22795 Phaedr.254.e.1 : ἡνίοχος ἔτι μᾶλλον ταὐτὸν πάθος παθών, ὥσπερ ἀπὸ ὕσ– 22796 Phaedr.254.e.2 : πληγος ἀναπεσών, ἔτι μᾶλλον τοῦ ὑβριστοῦ ἵππου ἐκ τῶν 22797 Phaedr.254.e.3 : ὀδόντων βίᾳ ὀπίσω σπάσας τὸν χαλινόν, τήν τε κακηγόρον 22798 Phaedr.254.e.4 : γλῶτταν καὶ τὰς γνάθους καθῄμαξεν καὶ τὰ σκέλη τε καὶ 22799 Phaedr.254.e.5 : τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν ἐρείσας ὀδύναις ἔδωκεν. ὅταν δὲ 22800 Phaedr.254.e.6 : ταὐτὸν πολλάκις πάσχων ὁ πονηρὸς τῆς ὕβρεως λήξῃ, 22801 Phaedr.254.e.7 : ταπεινωθεὶς ἕπεται ἤδη τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ ὅταν 22802 Phaedr.254.e.8 : ἴδῃ τὸν καλόν, φόβῳ διόλλυται· ὥστε συμβαίνει τότ´ ἤδη τὴν 22803 Phaedr.254.e.9 : τοῦ ἐραστοῦ ψυχὴν τοῖς παιδικοῖς αἰδουμένην τε καὶ δεδιυῖαν 22804 Phaedr.255.a.1 : ἕπεσθαι. ἅτε οὖν πᾶσαν θεραπείαν ὡς ἰσόθεος θεραπευό– 22805 Phaedr.255.a.2 : μενος οὐχ ὑπὸ σχηματιζομένου τοῦ ἐρῶντος ἀλλ´ ἀληθῶς 22806 Phaedr.255.a.3 : τοῦτο πεπονθότος, καὶ αὐτὸς ὢν φύσει φίλος τῷ θερα– 22807 Phaedr.255.a.4 : πεύοντι, ἐὰν ἄρα καὶ ἐν τῷ πρόσθεν ὑπὸ συμφοιτητῶν ἤ 22808 Phaedr.255.a.5 : τινων ἄλλων διαβεβλημένος ᾖ, λεγόντων ὡς αἰσχρὸν ἐρῶντι 22809 Phaedr.255.a.6 : πλησιάζειν, καὶ διὰ τοῦτο ἀπωθῇ τὸν ἐρῶντα, προϊόντος 22810 Phaedr.255.a.7 : δὲ ἤδη τοῦ χρόνου ἥ τε ἡλικία καὶ τὸ χρεὼν ἤγαγεν εἰς 22811 Phaedr.255.b.1 : τὸ προσέσθαι αὐτὸν εἰς ὁμιλίαν· οὐ γὰρ δήποτε εἵμαρται 22812 Phaedr.255.b.2 : κακὸν κακῷ φίλον οὐδ´ ἀγαθὸν μὴ φίλον ἀγαθῷ εἶναι. 22813 Phaedr.255.b.3 : προσεμένου δὲ καὶ λόγον καὶ ὁμιλίαν δεξαμένου, ἐγγύθεν 22814 Phaedr.255.b.4 : ἡ εὔνοια γιγνομένη τοῦ ἐρῶντος ἐκπλήττει τὸν ἐρώμενον 22815 Phaedr.255.b.5 : διαισθανόμενον ὅτι οὐδ´ οἱ σύμπαντες ἄλλοι φίλοι τε καὶ 22816 Phaedr.255.b.6 : οἰκεῖοι μοῖραν φιλίας οὐδεμίαν παρέχονται πρὸς τὸν ἔνθεον 22817 Phaedr.255.b.7 : φίλον. ὅταν δὲ χρονίζῃ τοῦτο δρῶν καὶ πλησιάζῃ μετὰ 22818 Phaedr.255.b.8 : τοῦ ἅπτεσθαι ἔν τε γυμνασίοις καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ὁμιλίαις, 22819 Phaedr.255.c.1 : τότ´ ἤδη ἡ τοῦ ῥεύματος ἐκείνου πηγή, ὃν ἵμερον Ζεὺς 22820 Phaedr.255.c.2 : Γανυμήδους ἐρῶν ὠνόμασε, πολλὴ φερομένη πρὸς τὸν 22821 Phaedr.255.c.3 : ἐραστήν, ἡ μὲν εἰς αὐτὸν ἔδυ, ἡ δ´ ἀπομεστουμένου ἔξω 22822 Phaedr.255.c.4 : ἀπορρεῖ· καὶ οἷον πνεῦμα ἤ τις ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ 22823 Phaedr.255.c.5 : στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅθεν ὡρμήθη φέρεται, οὕτω τὸ 22824 Phaedr.255.c.6 : τοῦ κάλλους ῥεῦμα πάλιν εἰς τὸν καλὸν διὰ τῶν ὀμμάτων 22825 Phaedr.255.c.7 : ἰόν, ᾗ πέφυκεν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἰέναι ἀφικόμενον καὶ ἀνα– 22826 Phaedr.255.d.1 : πτερῶσαν, τὰς διόδους τῶν πτερῶν ἄρδει τε καὶ ὥρμησε 22827 Phaedr.255.d.2 : πτεροφυεῖν τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτος 22828 Phaedr.255.d.3 : ἐνέπλησεν. ἐρᾷ μὲν οὖν, ὅτου δὲ ἀπορεῖ· καὶ οὔθ´ ὅτι 22829 Phaedr.255.d.4 : πέπονθεν οἶδεν οὐδ´ ἔχει φράσαι, ἀλλ´ οἷον ἀπ´ ἄλλου 22830 Phaedr.255.d.5 : ὀφθαλμίας ἀπολελαυκὼς πρόφασιν εἰπεῖν οὐκ ἔχει, ὥσπερ 22831 Phaedr.255.d.6 : δὲ ἐν κατόπτρῳ ἐν τῷ ἐρῶντι ἑαυτὸν ὁρῶν λέληθεν. καὶ 22832 Phaedr.255.d.7 : ὅταν μὲν ἐκεῖνος παρῇ, λήγει κατὰ ταὐτὰ ἐκείνῳ τῆς ὀδύνης, 22833 Phaedr.255.d.8 : ὅταν δὲ ἀπῇ, κατὰ ταὐτὰ αὖ ποθεῖ καὶ ποθεῖται, εἴδωλον 22834 Phaedr.255.e.1 : ἔρωτος ἀντέρωτα ἔχων· καλεῖ δὲ αὐτὸν καὶ οἴεται οὐκ ἔρωτα 22835 Phaedr.255.e.2 : ἀλλὰ φιλίαν εἶναι. ἐπιθυμεῖ δὲ ἐκείνῳ παραπλησίως μέν, 22836 Phaedr.255.e.3 : ἀσθενεστέρως δέ, ὁρᾶν, ἅπτεσθαι, φιλεῖν, συγκατακεῖσθαι· 22837 Phaedr.255.e.4 : καὶ δή, οἷον εἰκός, ποιεῖ τὸ μετὰ τοῦτο ταχὺ ταῦτα. ἐν οὖν 22838 Phaedr.255.e.5 : τῇ συγκοιμήσει τοῦ μὲν ἐραστοῦ ὁ ἀκόλαστος ἵππος ἔχει 22839 Phaedr.255.e.6 : ὅτι λέγῃ πρὸς τὸν ἡνίοχον, καὶ ἀξιοῖ ἀντὶ πολλῶν πόνων 22840 Phaedr.256.a.1 : σμικρὰ ἀπολαῦσαι· ὁ δὲ τῶν παιδικῶν ἔχει μὲν οὐδὲν εἰπεῖν, 22841 Phaedr.256.a.2 : σπαργῶν δὲ καὶ ἀπορῶν περιβάλλει τὸν ἐραστὴν καὶ φιλεῖ, 22842 Phaedr.256.a.3 : ὡς σφόδρ´ εὔνουν ἀσπαζόμενος, ὅταν τε συγκατακέωνται, 22843 Phaedr.256.a.4 : οἷός ἐστι μὴ ἂν ἀπαρνηθῆναι τὸ αὑτοῦ μέρος χαρίσασθαι 22844 Phaedr.256.a.5 : τῷ ἐρῶντι, εἰ δεηθείη τυχεῖν· ὁ δὲ ὁμόζυξ αὖ μετὰ τοῦ 22845 Phaedr.256.a.6 : ἡνιόχου πρὸς ταῦτα μετ´ αἰδοῦς καὶ λόγου ἀντιτείνει. 22846 Phaedr.256.a.7 : ἐὰν μὲν δὴ οὖν εἰς τεταγμένην τε δίαιταν καὶ φιλοσοφίαν 22847 Phaedr.256.a.8 : νικήσῃ τὰ βελτίω τῆς διανοίας ἀγαγόντα, μακάριον μὲν 22848 Phaedr.256.b.1 : καὶ ὁμονοητικὸν τὸν ἐνθάδε βίον διάγουσιν, ἐγκρατεῖς αὑτῶν 22849 Phaedr.256.b.2 : καὶ κόσμιοι ὄντες, δουλωσάμενοι μὲν ᾧ κακία ψυχῆς ἐνε– 22850 Phaedr.256.b.3 : γίγνετο, ἐλευθερώσαντες δὲ ᾧ ἀρετή· τελευτήσαντες δὲ δὴ 22851 Phaedr.256.b.4 : ὑπόπτεροι καὶ ἐλαφροὶ γεγονότες τῶν τριῶν παλαισμάτων 22852 Phaedr.256.b.5 : τῶν ὡς ἀληθῶς Ὀλυμπιακῶν ἓν νενικήκασιν, οὗ μεῖζον 22853 Phaedr.256.b.6 : ἀγαθὸν οὔτε σωφροσύνη ἀνθρωπίνη οὔτε θεία μανία δυνατὴ 22854 Phaedr.256.b.7 : πορίσαι ἀνθρώπῳ. ἐὰν δὲ δὴ διαίτῃ φορτικωτέρᾳ τε καὶ 22855 Phaedr.256.c.1 : ἀφιλοσόφῳ, φιλοτίμῳ δὲ χρήσωνται, τάχ´ ἄν που ἐν μέθαις 22856 Phaedr.256.c.2 : ἤ τινι ἄλλῃ ἀμελείᾳ τὼ ἀκολάστω αὐτοῖν ὑποζυγίω λαβόντε 22857 Phaedr.256.c.3 : τὰς ψυχὰς ἀφρούρους, συναγαγόντε εἰς ταὐτόν, τὴν ὑπὸ 22858 Phaedr.256.c.4 : τῶν πολλῶν μακαριστὴν αἵρεσιν εἱλέσθην τε καὶ διεπρα– 22859 Phaedr.256.c.5 : ξάσθην· καὶ διαπραξαμένω τὸ λοιπὸν ἤδη χρῶνται μὲν 22860 Phaedr.256.c.6 : αὐτῇ, σπανίᾳ δέ, ἅτε οὐ πάσῃ δεδογμένα τῇ διανοίᾳ πράτ– 22861 Phaedr.256.c.7 : τοντες. φίλω μὲν οὖν καὶ τούτω, ἧττον δὲ ἐκείνων, ἀλλή– 22862 Phaedr.256.d.1 : λοιν διά τε τοῦ ἔρωτος καὶ ἔξω γενομένω διάγουσι, πίστεις 22863 Phaedr.256.d.2 : τὰς μεγίστας ἡγουμένω ἀλλήλοιν δεδωκέναι τε καὶ δεδέχθαι, 22864 Phaedr.256.d.3 : ἃς οὐ θεμιτὸν εἶναι λύσαντας εἰς ἔχθραν ποτὲ ἐλθεῖν. ἐν 22865 Phaedr.256.d.4 : δὲ τῇ τελευτῇ ἄπτεροι μέν, ὡρμηκότες δὲ πτεροῦσθαι ἐκβαί– 22866 Phaedr.256.d.5 : νουσι τοῦ σώματος, ὥστε οὐ σμικρὸν ἆθλον τῆς ἐρωτικῆς 22867 Phaedr.256.d.6 : μανίας φέρονται· εἰς γὰρ σκότον καὶ τὴν ὑπὸ γῆς πορείαν 22868 Phaedr.256.d.7 : οὐ νόμος ἐστὶν ἔτι ἐλθεῖν τοῖς κατηργμένοις ἤδη τῆς ὑπου– 22869 Phaedr.256.d.8 : ρανίου πορείας, ἀλλὰ φανὸν βίον διάγοντας εὐδαιμονεῖν 22870 Phaedr.256.e.1 : μετ´ ἀλλήλων πορευομένους, καὶ ὁμοπτέρους ἔρωτος χάριν, 22871 Phaedr.256.e.2 : ὅταν γένωνται, γενέσθαι. 22872 Phaedr.256.e.3 : Ταῦτα τοσαῦτα, ὦ παῖ, καὶ θεῖα οὕτω σοι δωρήσεται ἡ 22873 Phaedr.256.e.4 : παρ´ ἐραστοῦ φιλία· ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ μὴ ἐρῶντος οἰκειότης, 22874 Phaedr.256.e.5 : σωφροσύνῃ θνητῇ κεκραμένη, θνητά τε καὶ φειδωλὰ οἰκονο– 22875 Phaedr.256.e.6 : μοῦσα, ἀνελευθερίαν ὑπὸ πλήθους ἐπαινουμένην ὡς ἀρετὴν 22876 Phaedr.257.a.1 : τῇ φίλῃ ψυχῇ ἐντεκοῦσα, ἐννέα χιλιάδας ἐτῶν περὶ γῆν 22877 Phaedr.257.a.2 : κυλινδουμένην αὐτὴν καὶ ὑπὸ γῆς ἄνουν παρέξει. 22878 Phaedr.257.a.3 : Αὕτη σοι, ὦ φίλε Ἔρως, εἰς ἡμετέραν δύναμιν ὅτι καλ– 22879 Phaedr.257.a.4 : λίστη καὶ ἀρίστη δέδοταί τε καὶ ἐκτέτεισται παλινῳδία, τά 22880 Phaedr.257.a.5 : τε ἄλλα καὶ τοῖς ὀνόμασιν ἠναγκασμένη ποιητικοῖς τισιν διὰ 22881 Phaedr.257.a.6 : Φαῖδρον εἰρῆσθαι. ἀλλὰ τῶν προτέρων τε συγγνώμην καὶ 22882 Phaedr.257.a.7 : τῶνδε χάριν ἔχων, εὐμενὴς καὶ ἵλεως τὴν ἐρωτικήν μοι 22883 Phaedr.257.a.8 : τέχνην ἣν ἔδωκας μήτε ἀφέλῃ μήτε πηρώσῃς δι´ ὀργήν, 22884 Phaedr.257.a.9 : δίδου τ´ ἔτι μᾶλλον ἢ νῦν παρὰ τοῖς καλοῖς τίμιον εἶναι. 22885 Phaedr.257.b.1 : ἐν τῷ πρόσθεν δ´ εἴ τι λόγῳ σοι ἀπηχὲς εἴπομεν Φαῖδρός 22886 Phaedr.257.b.2 : τε καὶ ἐγώ, Λυσίαν τὸν τοῦ λόγου πατέρα αἰτιώμενος παῦε 22887 Phaedr.257.b.3 : τῶν τοιούτων λόγων, ἐπὶ φιλοσοφίαν δέ, ὥσπερ ἁδελφὸς 22888 Phaedr.257.b.4 : αὐτοῦ Πολέμαρχος τέτραπται, τρέψον, ἵνα καὶ ὁ ἐραστὴς 22889 Phaedr.257.b.5 : ὅδε αὐτοῦ μηκέτι ἐπαμφοτερίζῃ καθάπερ νῦν, ἀλλ´ ἁπλῶς 22890 Phaedr.257.b.6 : πρὸς Ἔρωτα μετὰ φιλοσόφων λόγων τὸν βίον ποιῆται. 22891 Phaedr.257.b.6 : 22892 Phaedr.257.b.7 : {ΦΑΙ.} Συνεύχομαί σοι, ὦ Σώκρατες, εἴπερ ἄμεινον ταῦθ´ 22893 Phaedr.257.c.1 : ἡμῖν εἶναι, ταῦτα γίγνεσθαι. τὸν λόγον δέ σου πάλαι 22894 Phaedr.257.c.2 : θαυμάσας ἔχω, ὅσῳ καλλίω τοῦ προτέρου ἀπηργάσω· ὥστε 22895 Phaedr.257.c.3 : ὀκνῶ μή μοι ὁ Λυσίας ταπεινὸς φανῇ, ἐὰν ἄρα καὶ ἐθελήσῃ 22896 Phaedr.257.c.4 : πρὸς αὐτὸν ἄλλον ἀντιπαρατεῖναι. καὶ γάρ τις αὐτόν, ὦ 22897 Phaedr.257.c.5 : θαυμάσιε, ἔναγχος τῶν πολιτικῶν τοῦτ´ αὐτὸ λοιδορῶν 22898 Phaedr.257.c.6 : ὠνείδιζε, καὶ διὰ πάσης τῆς λοιδορίας ἐκάλει λογογράφον· 22899 Phaedr.257.c.7 : τάχ´ οὖν ἂν ὑπὸ φιλοτιμίας ἐπίσχοι ἡμῖν ἂν τοῦ γράφειν. 22900 Phaedr.257.c.8 : {ΣΩ.} Γελοῖόν γ´, ὦ νεανία, τὸ δόγμα λέγεις, καὶ τοῦ 22901 Phaedr.257.d.1 : ἑταίρου συχνὸν διαμαρτάνεις, εἰ αὐτὸν οὕτως ἡγῇ τινα 22902 Phaedr.257.d.2 : ψοφοδεᾶ. ἴσως δὲ καὶ τὸν λοιδορούμενον αὐτῷ οἴει ὀνειδί– 22903 Phaedr.257.d.3 : ζοντα λέγειν ἃ ἔλεγεν. 22904 Phaedr.257.d.4 : {ΦΑΙ.} Ἐφαίνετο γάρ, ὦ Σώκρατες· καὶ σύνοισθά που 22905 Phaedr.257.d.5 : καὶ αὐτὸς ὅτι οἱ μέγιστον δυνάμενοί τε καὶ σεμνότατοι ἐν 22906 Phaedr.257.d.6 : ταῖς πόλεσιν αἰσχύνονται λόγους τε γράφειν καὶ καταλείπειν 22907 Phaedr.257.d.7 : συγγράμματα ἑαυτῶν, δόξαν φοβούμενοι τοῦ ἔπειτα χρόνου, 22908 Phaedr.257.d.8 : μὴ σοφισταὶ καλῶνται. 22909 Phaedr.257.d.9 : {ΣΩ.} Γλυκὺς ἀγκών, ὦ Φαῖδρε, λέληθέν σε ὅτι ἀπὸ τοῦ 22910 Phaedr.257.e.1 : μακροῦ ἀγκῶνος τοῦ κατὰ Νεῖλον ἐκλήθη· καὶ πρὸς τῷ 22911 Phaedr.257.e.2 : ἀγκῶνι λανθάνει σε ὅτι οἱ μέγιστον φρονοῦντες τῶν πολι– 22912 Phaedr.257.e.3 : τικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίας τε καὶ καταλείψεως 22913 Phaedr.257.e.4 : συγγραμμάτων, οἵ γε καὶ ἐπειδάν τινα γράφωσι λόγον, 22914 Phaedr.257.e.5 : οὕτως ἀγαπῶσι τοὺς ἐπαινέτας, ὥστε προσπαραγράφουσι 22915 Phaedr.257.e.6 : πρώτους οἳ ἂν ἑκασταχοῦ ἐπαινῶσιν αὐτούς. 22916 Phaedr.257.e.7 : {ΦΑΙ.} Πῶς λέγεις τοῦτο; οὐ γὰρ μανθάνω. 22917 Phaedr.258.a.1 : {ΣΩ.} Οὐ μανθάνεις ὅτι ἐν ἀρχῇ ἀνδρὸς πολιτικοῦ [συγ– 22918 Phaedr.258.a.2 : γράμματι] πρῶτος ὁ ἐπαινέτης γέγραπται. 22919 Phaedr.258.a.3 : {ΦΑΙ.} Πῶς; 22920 Phaedr.258.a.4 : {ΣΩ.} "Ἔδοξέ" πού φησιν "τῇ βουλῇ" ἢ "τῷ δήμῳ" 22921 Phaedr.258.a.5 : ἢ ἀμφοτέροις, καὶ "ὃς 〈καὶ ὃς〉 εἶπεν" —τὸν αὑτὸν δὴ λέγων 22922 Phaedr.258.a.6 : μάλα σεμνῶς καὶ ἐγκωμιάζων ὁ συγγραφεύς—ἔπειτα λέγει 22923 Phaedr.258.a.7 : δὴ μετὰ τοῦτο, ἐπιδεικνύμενος τοῖς ἐπαινέταις τὴν ἑαυτοῦ 22924 Phaedr.258.a.8 : σοφίαν, ἐνίοτε πάνυ μακρὸν ποιησάμενος σύγγραμμα· ἤ σοι 22925 Phaedr.258.a.9 : ἄλλο τι φαίνεται τὸ τοιοῦτον ἢ λόγος συγγεγραμμένος; 22926 Phaedr.258.b.1 : {ΦΑΙ.} Οὐκ ἔμοιγε. 22927 Phaedr.258.b.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐὰν μὲν οὗτος ἐμμένῃ, γεγηθὼς ἀπέρχεται 22928 Phaedr.258.b.3 : ἐκ τοῦ θεάτρου ὁ ποιητής· ἐὰν δὲ ἐξαλειφθῇ καὶ ἄμοιρος 22929 Phaedr.258.b.4 : γένηται λογογραφίας τε καὶ τοῦ ἄξιος εἶναι συγγράφειν, 22930 Phaedr.258.b.5 : πενθεῖ αὐτός τε καὶ οἱ ἑταῖροι. 22931 Phaedr.258.b.6 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα. 22932 Phaedr.258.b.7 : {ΣΩ.} Δῆλόν γε ὅτι οὐχ ὡς ὑπερφρονοῦντες τοῦ ἐπιτηδεύ– 22933 Phaedr.258.b.8 : ματος, ἀλλ´ ὡς τεθαυμακότες. 22934 Phaedr.258.b.9 : {ΦΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 22935 Phaedr.258.b.10 : {ΣΩ.} Τί δέ; ὅταν ἱκανὸς γένηται ῥήτωρ ἢ βασιλεύς, ὥστε 22936 Phaedr.258.c.1 : λαβὼν τὴν Λυκούργου ἢ Σόλωνος ἢ Δαρείου δύναμιν ἀθά– 22937 Phaedr.258.c.2 : νατος γενέσθαι λογογράφος ἐν πόλει, ἆρ´ οὐκ ἰσόθεον 22938 Phaedr.258.c.3 : ἡγεῖται αὐτός τε αὑτὸν ἔτι ζῶν, καὶ οἱ ἔπειτα γιγνόμενοι 22939 Phaedr.258.c.4 : ταὐτὰ ταῦτα περὶ αὐτοῦ νομίζουσι, θεώμενοι αὐτοῦ τὰ συγ– 22940 Phaedr.258.c.5 : γράμματα; 22941 Phaedr.258.c.6 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα. 22942 Phaedr.258.c.7 : {ΣΩ.} Οἴει τινὰ οὖν τῶν τοιούτων, ὅστις καὶ ὁπωστιοῦν 22943 Phaedr.258.c.8 : δύσνους Λυσίᾳ, ὀνειδίζειν αὐτὸ τοῦτο ὅτι συγγράφει; 22944 Phaedr.258.c.9 : {ΦΑΙ.} Οὔκουν εἰκός γε ἐξ ὧν σὺ λέγεις· καὶ γὰρ ἂν τῇ 22945 Phaedr.258.c.10 : ἑαυτοῦ ἐπιθυμίᾳ, ὡς ἔοικεν, ὀνειδίζοι. 22946 Phaedr.258.d.1 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν ἄρα παντὶ δῆλον, ὅτι οὐκ αἰσχρὸν αὐτό 22947 Phaedr.258.d.2 : γε τὸ γράφειν λόγους. 22948 Phaedr.258.d.3 : {ΦΑΙ.} Τί γάρ; 22949 Phaedr.258.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐκεῖνο οἶμαι αἰσχρὸν ἤδη, τὸ μὴ καλῶς λέγειν 22950 Phaedr.258.d.5 : τε καὶ γράφειν ἀλλ´ αἰσχρῶς τε καὶ κακῶς. 22951 Phaedr.258.d.6 : {ΦΑΙ.} Δῆλον δή. 22952 Phaedr.258.d.7 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ὁ τρόπος τοῦ καλῶς τε καὶ μὴ γράφειν; 22953 Phaedr.258.d.8 : δεόμεθά τι, ὦ Φαῖδρε, Λυσίαν τε περὶ τούτων ἐξετάσαι καὶ 22954 Phaedr.258.d.9 : ἄλλον ὅστις πώποτέ τι γέγραφεν ἢ γράψει, εἴτε πολιτικὸν 22955 Phaedr.258.d.10 : σύγγραμμα εἴτε ἰδιωτικόν, ἐν μέτρῳ ὡς ποιητὴς ἢ ἄνευ 22956 Phaedr.258.d.11 : μέτρου ὡς ἰδιώτης; 22957 Phaedr.258.e.1 : {ΦΑΙ.} Ἐρωτᾷς εἰ δεόμεθα; τίνος μὲν οὖν ἕνεκα κἄν 22958 Phaedr.258.e.2 : τις ὡς εἰπεῖν ζῴη, ἀλλ´ ἢ τῶν τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα; οὐ 22959 Phaedr.258.e.3 : γάρ που ἐκείνων γε ὧν προλυπηθῆναι δεῖ ἢ μηδὲ ἡσθῆναι, 22960 Phaedr.258.e.4 : ὃ δὴ ὀλίγου πᾶσαι αἱ περὶ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἔχουσι· διὸ καὶ 22961 Phaedr.258.e.5 : δικαίως ἀνδραποδώδεις κέκληνται. 22962 Phaedr.258.e.6 : {ΣΩ.} Σχολὴ μὲν δή, ὡς ἔοικε· καὶ ἅμα μοι δοκοῦσιν ὡς 22963 Phaedr.258.e.7 : ἐν τῷ πνίγει ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν οἱ τέττιγες ᾄδοντες καὶ 22964 Phaedr.259.a.1 : ἀλλήλοις διαλεγόμενοι καθορᾶν καὶ ἡμᾶς. εἰ οὖν ἴδοιεν καὶ 22965 Phaedr.259.a.2 : νὼ καθάπερ τοὺς πολλοὺς ἐν μεσημβρίᾳ μὴ διαλεγομένους 22966 Phaedr.259.a.3 : ἀλλὰ νυστάζοντας καὶ κηλουμένους ὑφ´ αὑτῶν δι´ ἀργίαν 22967 Phaedr.259.a.4 : τῆς διανοίας, δικαίως ἂν καταγελῷεν, ἡγούμενοι ἀνδράποδ´ 22968 Phaedr.259.a.5 : ἄττα σφίσιν ἐλθόντα εἰς τὸ καταγώγιον ὥσπερ προβάτια 22969 Phaedr.259.a.6 : μεσημβριάζοντα περὶ τὴν κρήνην εὕδειν· ἐὰν δὲ ὁρῶσι 22970 Phaedr.259.a.7 : διαλεγομένους καὶ παραπλέοντάς σφας ὥσπερ Σειρῆνας 22971 Phaedr.259.b.1 : ἀκηλήτους, ὃ γέρας παρὰ θεῶν ἔχουσιν ἀνθρώποις διδόναι, 22972 Phaedr.259.b.2 : τάχ´ ἂν δοῖεν ἀγασθέντες. 22973 Phaedr.259.b.3 : {ΦΑΙ.} Ἔχουσι δὲ δὴ τί τοῦτο; ἀνήκοος γάρ, ὡς ἔοικε, 22974 Phaedr.259.b.4 : τυγχάνω ὤν. 22975 Phaedr.259.b.5 : {ΣΩ.} Οὐ μὲν δὴ πρέπει γε φιλόμουσον ἄνδρα τῶν τοιούτων 22976 Phaedr.259.b.6 : ἀνήκοον εἶναι. λέγεται δ´ ὥς ποτ´ ἦσαν οὗτοι ἄνθρωποι τῶν 22977 Phaedr.259.b.7 : πρὶν Μούσας γεγονέναι, γενομένων δὲ Μουσῶν καὶ φανείσης 22978 Phaedr.259.b.8 : ᾠδῆς οὕτως ἄρα τινὲς τῶν τότε ἐξεπλάγησαν ὑφ´ ἡδονῆς, 22979 Phaedr.259.c.1 : ὥστε ᾄδοντες ἠμέλησαν σίτων τε καὶ ποτῶν, καὶ ἔλαθον 22980 Phaedr.259.c.2 : τελευτήσαντες αὑτούς· ἐξ ὧν τὸ τεττίγων γένος μετ´ ἐκεῖνο 22981 Phaedr.259.c.3 : φύεται, γέρας τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβόν, μηδὲν τροφῆς 22982 Phaedr.259.c.4 : δεῖσθαι γενόμενον, ἀλλ´ ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον εὐθὺς ᾄδειν, 22983 Phaedr.259.c.5 : ἕως ἂν τελευτήσῃ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλθὸν παρὰ Μούσας 22984 Phaedr.259.c.6 : ἀπαγγέλλειν τίς τίνα αὐτῶν τιμᾷ τῶν ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ 22985 Phaedr.259.c.7 : μὲν οὖν τοὺς ἐν τοῖς χοροῖς τετιμηκότας αὐτὴν ἀπαγγέλ– 22986 Phaedr.259.d.1 : λοντες ποιοῦσι προσφιλεστέρους, τῇ δὲ Ἐρατοῖ τοὺς ἐν τοῖς 22987 Phaedr.259.d.2 : ἐρωτικοῖς, καὶ ταῖς ἄλλαις οὕτως, κατὰ τὸ εἶδος ἑκάστης 22988 Phaedr.259.d.3 : τιμῆς· τῇ δὲ πρεσβυτάτῃ Καλλιόπῃ καὶ τῇ μετ´ αὐτὴν 22989 Phaedr.259.d.4 : Οὐρανίᾳ τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ τιμῶντας τὴν 22990 Phaedr.259.d.5 : ἐκείνων μουσικὴν ἀγγέλλουσιν, αἳ δὴ μάλιστα τῶν Μουσῶν 22991 Phaedr.259.d.6 : περί τε οὐρανὸν καὶ λόγους οὖσαι θείους τε καὶ ἀνθρωπίνους 22992 Phaedr.259.d.7 : ἱᾶσιν καλλίστην φωνήν. πολλῶν δὴ οὖν ἕνεκα λεκτέον τι 22993 Phaedr.259.d.8 : καὶ οὐ καθευδητέον ἐν τῇ μεσημβρίᾳ. 22994 Phaedr.259.d.9 : {ΦΑΙ.} Λεκτέον γὰρ οὖν. 22995 Phaedr.259.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὅπερ νῦν προυθέμεθα σκέψασθαι, τὸν λόγον 22996 Phaedr.259.e.2 : ὅπῃ καλῶς ἔχει λέγειν τε καὶ γράφειν καὶ ὅπῃ μή, σκεπτέον. 22997 Phaedr.259.e.3 : {ΦΑΙ.} Δῆλον. 22998 Phaedr.259.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐχ ὑπάρχειν δεῖ τοῖς εὖ γε καὶ καλῶς 22999 Phaedr.259.e.5 : ῥηθησομένοις τὴν τοῦ λέγοντος διάνοιαν εἰδυῖαν τὸ ἀληθὲς 23000 Phaedr.259.e.6 : ὧν ἂν ἐρεῖν πέρι μέλλῃ; 23001 Phaedr.259.e.7 : {ΦΑΙ.} Οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα, ὦ φίλε Σώκρατες, οὐκ 23002 Phaedr.260.a.1 : εἶναι ἀνάγκην τῷ μέλλοντι ῥήτορι ἔσεσθαι τὰ τῷ ὄντι δίκαια 23003 Phaedr.260.a.2 : μανθάνειν ἀλλὰ τὰ δόξαντ´ ἂν πλήθει οἵπερ δικάσουσιν, 23004 Phaedr.260.a.3 : οὐδὲ τὰ ὄντως ἀγαθὰ ἢ καλὰ ἀλλ´ ὅσα δόξει· ἐκ γὰρ τούτων 23005 Phaedr.260.a.4 : εἶναι τὸ πείθειν ἀλλ´ οὐκ ἐκ τῆς ἀληθείας. 23006 Phaedr.260.a.5 : {ΣΩ.} "Οὔτοι ἀπόβλητον ἔπος" εἶναι δεῖ, ὦ Φαῖδρε, 23007 Phaedr.260.a.6 : ὃ ἂν εἴπωσι σοφοί, ἀλλὰ σκοπεῖν μή τι λέγωσι· καὶ δὴ 23008 Phaedr.260.a.7 : καὶ τὸ νῦν λεχθὲν οὐκ ἀφετέον. 23009 Phaedr.260.a.8 : {ΦΑΙ.} Ὀρθῶς λέγεις. 23010 Phaedr.260.a.9 : {ΣΩ.} Ὧδε δὴ σποπῶμεν αὐτό. 23011 Phaedr.260.a.10 : {ΦΑΙ.} Πῶς; 23012 Phaedr.260.b.1 : {ΣΩ.} Εἴ σε πείθοιμι ἐγὼ πολεμίους ἀμύνειν κτησάμενον 23013 Phaedr.260.b.2 : ἵππον, ἄμφω δὲ ἵππον ἀγνοοῖμεν, τοσόνδε μέντοι τυγχάνοιμι 23014 Phaedr.260.b.3 : εἰδὼς περὶ σοῦ, ὅτι Φαῖδρος ἵππον ἡγεῖται τὸ τῶν ἡμέρων 23015 Phaedr.260.b.4 : ζῴων μέγιστα ἔχον ὦτα— 23016 Phaedr.260.b.5 : {ΦΑΙ.} Γελοῖόν γ´ ἄν, ὦ Σώκρατες, εἴη. 23017 Phaedr.260.b.6 : {ΣΩ.} Οὔπω γε· ἀλλ´ ὅτε δὴ σπουδῇ σε πείθοιμι, συντιθεὶς 23018 Phaedr.260.b.7 : λόγον ἔπαινον κατὰ τοῦ ὄνου, ἵππον ἐπονομάζων καὶ λέγων ὡς 23019 Phaedr.260.b.8 : παντὸς ἄξιον τὸ θρέμμα οἴκοι τε κεκτῆσθαι καὶ ἐπὶ στρατιᾶς, 23020 Phaedr.260.b.9 : ἀποπολεμεῖν τε χρήσιμον καὶ πρός γ´ ἐνεγκεῖν δυνατὸν 23021 Phaedr.260.c.1 : σκεύη καὶ ἄλλα πολλὰ ὠφέλιμον. 23022 Phaedr.260.c.2 : {ΦΑΙ.} Παγγέλοιόν γ´ ἂν ἤδη εἴη. 23023 Phaedr.260.c.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ κρεῖττον γελοῖον καὶ φίλον ἢ δεινόν τε 23024 Phaedr.260.c.4 : καὶ ἐχθρὸν [εἶναι ἢ φίλον]; 23025 Phaedr.260.c.5 : {ΦΑΙ.} Φαίνεται. 23026 Phaedr.260.c.6 : {ΣΩ.} Ὅταν οὖν ὁ ῥητορικὸς ἀγνοῶν ἀγαθὸν καὶ κακόν, 23027 Phaedr.260.c.7 : λαβὼν πόλιν ὡσαύτως ἔχουσαν πείθῃ, μὴ περὶ ὄνου σκιᾶς 23028 Phaedr.260.c.8 : ὡς ἵππου τὸν ἔπαινον ποιούμενος, ἀλλὰ περὶ κακοῦ ὡς 23029 Phaedr.260.c.9 : ἀγαθοῦ, δόξας δὲ πλήθους μεμελετηκὼς πείσῃ κακὰ πράττειν 23030 Phaedr.260.c.10 : ἀντ´ ἀγαθῶν, ποῖόν τιν´ ἂ〈ν〉 οἴει μετὰ ταῦτα τὴν ῥητορικὴν 23031 Phaedr.260.d.1 : καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν; 23032 Phaedr.260.d.2 : {ΦΑΙ.} Οὐ πάνυ γε ἐπιεικῆ. 23033 Phaedr.260.d.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὦ ἀγαθέ, ἀγροικότερον τοῦ δέοντος λελοι– 23034 Phaedr.260.d.4 : δορήκαμεν τὴν τῶν λόγων τέχνην; ἡ δ´ ἴσως ἂν εἴποι· "Τί 23035 Phaedr.260.d.5 : ποτ´, ὦ θαυμάσιοι, ληρεῖτε; ἐγὼ γὰρ οὐδέν´ ἀγνοοῦντα 23036 Phaedr.260.d.6 : τἀληθὲς ἀναγκάζω μανθάνειν λέγειν, ἀλλ´, εἴ τι ἐμὴ 23037 Phaedr.260.d.7 : συμβουλή, κτησάμενον ἐκεῖνο οὕτως ἐμὲ λαμβάνειν· τόδε 23038 Phaedr.260.d.8 : δ´ οὖν μέγα λέγω, ὡς ἄνευ ἐμοῦ τῷ τὰ ὄντα εἰδότι οὐδέν τι 23039 Phaedr.260.d.9 : μᾶλλον ἔσται πείθειν τέχνῃ." 23040 Phaedr.260.e.1 : {ΦΑΙ.} Οὐκοῦν δίκαια ἐρεῖ, λέγουσα ταῦτα; 23041 Phaedr.260.e.2 : {ΣΩ.} Φημί, ἐὰν οἵ γ´ ἐπιόντες αὐτῇ λόγοι μαρτυρῶσιν 23042 Phaedr.260.e.3 : εἶναι τέχνῃ. ὥσπερ γὰρ ἀκούειν δοκῶ τινων προσιόντων καὶ 23043 Phaedr.260.e.4 : διαμαρτυρομένων λόγων, ὅτι ψεύδεται καὶ οὐκ ἔστι τέχνη 23044 Phaedr.260.e.5 : ἀλλ´ ἄτεχνος τριβή· τοῦ δὲ λέγειν, φησὶν ὁ Λάκων, ἔτυμος 23045 Phaedr.260.e.6 : τέχνη ἄνευ τοῦ ἀληθείας ἧφθαι οὔτ´ ἔστιν οὔτε μή ποτε 23046 Phaedr.260.e.7 : ὕστερον γένηται. 23047 Phaedr.261.a.1 : {ΦΑΙ.} Τούτων δεῖ τῶν λόγων, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ δεῦρο 23048 Phaedr.261.a.2 : αὐτοὺς παράγων ἐξέταζε τί καὶ πῶς λέγουσιν. 23049 Phaedr.261.a.3 : {ΣΩ.} Πάριτε δή, θρέμματα γενναῖα, καλλίπαιδά τε Φαῖ– 23050 Phaedr.261.a.4 : δρον πείθετε ὡς ἐὰν μὴ ἱκανῶς φιλοσοφήσῃ, οὐδὲ ἱκανός 23051 Phaedr.261.a.5 : ποτε λέγειν ἔσται περὶ οὐδενός. ἀποκρινέσθω δὴ ὁ Φαῖδρος. 23052 Phaedr.261.a.6 : {ΦΑΙ.} Ἐρωτᾶτε. 23053 Phaedr.261.a.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τὸ μὲν ὅλον ἡ ῥητορικὴ ἂν εἴη τέχνη 23054 Phaedr.261.a.8 : ψυχαγωγία τις διὰ λόγων, οὐ μόνον ἐν δικαστηρίοις καὶ ὅσοι 23055 Phaedr.261.a.9 : ἄλλοι δημόσιοι σύλλογοι, ἀλλὰ καὶ ἐν ἰδίοις, ἡ αὐτὴ σμικρῶν 23056 Phaedr.261.b.1 : τε καὶ μεγάλων πέρι, καὶ οὐδὲν ἐντιμότερον τό γε ὀρθὸν περὶ 23057 Phaedr.261.b.2 : σπουδαῖα ἢ περὶ φαῦλα γιγνόμενον; ἢ πῶς σὺ ταῦτ´ ἀκήκοας; 23058 Phaedr.261.b.3 : {ΦΑΙ.} Οὐ μὰ τὸν Δί´ οὐ παντάπασιν οὕτως, ἀλλὰ μάλιστα 23059 Phaedr.261.b.4 : μέν πως περὶ τὰς δίκας λέγεταί τε καὶ γράφεται τέχνῃ, 23060 Phaedr.261.b.5 : λέγεται δὲ καὶ περὶ δημηγορίας· ἐπὶ πλέον δὲ οὐκ ἀκήκοα. 23061 Phaedr.261.b.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἦ τὰς Νέστορος καὶ Ὀδυσσέως τέχνας μόνον 23062 Phaedr.261.b.7 : περὶ λόγων ἀκήκοας, ἃς ἐν Ἰλίῳ σχολάζοντες συνεγραψάτην, 23063 Phaedr.261.b.8 : τῶν δὲ Παλαμήδους ἀνήκοος γέγονας; 23064 Phaedr.261.c.1 : {ΦΑΙ.} Καὶ ναὶ μὰ Δί´ ἔγωγε τῶν Νέστορος, εἰ μὴ 23065 Phaedr.261.c.2 : Γοργίαν Νέστορά τινα κατασκευάζεις, ἤ τινα Θρασύμαχόν 23066 Phaedr.261.c.3 : τε καὶ Θεόδωρον Ὀδυσσέα. 23067 Phaedr.261.c.4 : {ΣΩ.} Ἴσως. ἀλλὰ γὰρ τούτους ἐῶμεν· σὺ δ´ εἰπέ, ἐν 23068 Phaedr.261.c.5 : δικαστηρίοις οἱ ἀντίδικοι τί δρῶσιν; οὐκ ἀντιλέγουσιν μέντοι; 23069 Phaedr.261.c.6 : ἢ τί φήσομεν; 23070 Phaedr.261.c.7 : {ΦΑΙ.} Τοῦτ´ αὐτό. 23071 Phaedr.261.c.8 : {ΣΩ.} Περὶ τοῦ δικαίου τε καὶ ἀδίκου; 23072 Phaedr.261.c.9 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23073 Phaedr.261.c.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ τέχνῃ τοῦτο δρῶν ποιήσει φανῆναι τὸ 23074 Phaedr.261.d.1 : αὐτὸ τοῖς αὐτοῖς τοτὲ μὲν δίκαιον, ὅταν δὲ βούληται, ἄδικον; 23075 Phaedr.261.d.2 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23076 Phaedr.261.d.3 : {ΣΩ.} Καὶ ἐν δημηγορίᾳ δὴ τῇ πόλει δοκεῖν τὰ αὐτὰ τοτὲ 23077 Phaedr.261.d.4 : μὲν ἀγαθά, τοτὲ δ´ αὖ τἀναντία; 23078 Phaedr.261.d.5 : {ΦΑΙ.} Οὕτως. 23079 Phaedr.261.d.6 : {ΣΩ.} Τὸν οὖν Ἐλεατικὸν Παλαμήδην λέγοντα οὐκ ἴσμεν 23080 Phaedr.261.d.7 : τέχνῃ, ὥστε φαίνεσθαι τοῖς ἀκούουσι τὰ αὐτὰ ὅμοια καὶ 23081 Phaedr.261.d.8 : ἀνόμοια, καὶ ἓν καὶ πολλά, μένοντά τε αὖ καὶ φερόμενα; 23082 Phaedr.261.d.9 : {ΦΑΙ.} Μάλα γε. 23083 Phaedr.261.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα μόνον περὶ δικαστήριά τέ ἐστιν ἡ ἀντιλογικὴ 23084 Phaedr.261.e.1 : καὶ περὶ δημηγορίαν, ἀλλ´, ὡς ἔοικε, περὶ πάντα τὰ λεγόμενα 23085 Phaedr.261.e.2 : μία τις τέχνη, εἴπερ ἔστιν, αὕτη ἂν εἴη, ᾗ τις οἷός τ´ ἔσται 23086 Phaedr.261.e.3 : πᾶν παντὶ ὁμοιοῦν τῶν δυνατῶν καὶ οἷς δυνατόν, καὶ ἄλλου 23087 Phaedr.261.e.4 : ὁμοιοῦντος καὶ ἀποκρυπτομένου εἰς φῶς ἄγειν. 23088 Phaedr.261.e.5 : {ΦΑΙ.} Πῶς δὴ τὸ τοιοῦτον λέγεις; 23089 Phaedr.261.e.6 : {ΣΩ.} Τῇδε δοκῶ ζητοῦσιν φανεῖσθαι. ἀπάτη πότερον ἐν 23090 Phaedr.261.e.7 : πολὺ διαφέρουσι γίγνεται μᾶλλον ἢ ὀλίγον; 23091 Phaedr.262.a.1 : {ΦΑΙ.} Ἐν τοῖς ὀλίγον. 23092 Phaedr.262.a.2 : {ΣΩ.} Ἀλλά γε δὴ κατὰ σμικρὸν μεταβαίνων μᾶλλον 23093 Phaedr.262.a.3 : λήσεις ἐλθὼν ἐπὶ τὸ ἐναντίον ἢ κατὰ μέγα. 23094 Phaedr.262.a.4 : {ΦΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; 23095 Phaedr.262.a.5 : {ΣΩ.} Δεῖ ἄρα τὸν μέλλοντα ἀπατήσειν μὲν ἄλλον, αὐτὸν 23096 Phaedr.262.a.6 : δὲ μὴ ἀπατήσεσθαι, τὴν ὁμοιότητα τῶν ὄντων καὶ ἀνομοιότητα 23097 Phaedr.262.a.7 : ἀκριβῶς διειδέναι. 23098 Phaedr.262.a.8 : {ΦΑΙ.} Ἀνάγκη μὲν οὖν. 23099 Phaedr.262.a.9 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν οἷός τε ἔσται, ἀλήθειαν ἀγνοῶν ἑκάστου, τὴν 23100 Phaedr.262.a.10 : τοῦ ἀγνοουμένου ὁμοιότητα σμικράν τε καὶ μεγάλην ἐν τοῖς 23101 Phaedr.262.a.11 : ἄλλοις διαγιγνώσκειν; 23102 Phaedr.262.b.1 : {ΦΑΙ.} Ἀδύνατον. 23103 Phaedr.262.b.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῖς παρὰ τὰ ὄντα δοξάζουσι καὶ ἀπατωμένοις 23104 Phaedr.262.b.3 : δῆλον ὡς τὸ πάθος τοῦτο δι´ ὁμοιοτήτων τινῶν εἰσερρύη. 23105 Phaedr.262.b.4 : {ΦΑΙ.} Γίγνεται γοῦν οὕτως. 23106 Phaedr.262.b.5 : {ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅπως τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ 23107 Phaedr.262.b.6 : σμικρὸν διὰ τῶν ὁμοιοτήτων ἀπὸ τοῦ ὄντος ἑκάστοτε ἐπὶ 23108 Phaedr.262.b.7 : τοὐναντίον ἀπάγων, ἢ αὐτὸς τοῦτο διαφεύγειν, ὁ μὴ ἐγνωρικὼς 23109 Phaedr.262.b.8 : ὃ ἔστιν ἕκαστον τῶν ὄντων; 23110 Phaedr.262.b.9 : {ΦΑΙ.} Οὐ μή ποτε. 23111 Phaedr.262.c.1 : {ΣΩ.} Λόγων ἄρα τέχνην, ὦ ἑταῖρε, ὁ τὴν ἀλήθειαν μὴ 23112 Phaedr.262.c.2 : εἰδώς, δόξας δὲ τεθηρευκώς, γελοίαν τινά, ὡς ἔοικε, καὶ 23113 Phaedr.262.c.3 : ἄτεχνον παρέξεται. 23114 Phaedr.262.c.4 : {ΦΑΙ.} Κινδυνεύει. 23115 Phaedr.262.c.5 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν ἐν τῷ Λυσίου λόγῳ ὃν φέρεις, καὶ ἐν 23116 Phaedr.262.c.6 : οἷς ἡμεῖς εἴπομεν ἰδεῖν τι ὧν φαμεν ἀτέχνων τε καὶ ἐντέχνων 23117 Phaedr.262.c.7 : εἶναι; 23118 Phaedr.262.c.8 : {ΦΑΙ.} Πάντων γέ που μάλιστα, ὡς νῦν γε ψιλῶς πως 23119 Phaedr.262.c.9 : λέγομεν, οὐκ ἔχοντες ἱκανὰ παραδείγματα. 23120 Phaedr.262.c.10 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν κατὰ τύχην γέ τινα, ὡς ἔοικεν, ἐρρηθήτην 23121 Phaedr.262.d.1 : τὼ λόγω ἔχοντέ τι παράδειγμα, ὡς ἂν ὁ εἰδὼς τὸ ἀληθὲς 23122 Phaedr.262.d.2 : προσπαίζων ἐν λόγοις παράγοι τοὺς ἀκούοντας. καὶ ἔγωγε, 23123 Phaedr.262.d.3 : ὦ Φαῖδρε, αἰτιῶμαι τοὺς ἐντοπίους θεούς· ἴσως δὲ καὶ οἱ τῶν 23124 Phaedr.262.d.4 : Μουσῶν προφῆται οἱ ὑπὲρ κεφαλῆς ᾠδοὶ ἐπιπεπνευκότες ἂν 23125 Phaedr.262.d.5 : ἡμῖν εἶεν τοῦτο τὸ γέρας· οὐ γάρ που ἔγωγε τέχνης τινὸς 23126 Phaedr.262.d.6 : τοῦ λέγειν μέτοχος. 23127 Phaedr.262.d.7 : {ΦΑΙ.} Ἔστω ὡς λέγεις· μόνον δήλωσον ὃ φῄς. 23128 Phaedr.262.d.8 : {ΣΩ.} Ἴθι δή μοι ἀνάγνωθι τὴν τοῦ Λυσίου λόγου ἀρχήν. 23129 Phaedr.262.e.1 : {ΦΑΙ.} "Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς 23130 Phaedr.262.e.2 : νομίζω συμφέρειν ἡμῖν τούτων γενομένων, ἀκήκοας. ἀξιῶ 23131 Phaedr.262.e.3 : δὲ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι οὐκ ἐραστὴς ὢν σοῦ 23132 Phaedr.262.e.4 : τυγχάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει" — 23133 Phaedr.262.e.5 : {ΣΩ.} Παῦσαι. τί δὴ οὖν οὗτος ἁμαρτάνει καὶ ἄτεχνον 23134 Phaedr.262.e.6 : ποιεῖ λεκτέον· ἦ γάρ; 23135 Phaedr.263.a.1 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23136 Phaedr.263.a.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ παντὶ δῆλον τό γε τοιόνδε, ὡς περὶ 23137 Phaedr.263.a.3 : μὲν ἔνια τῶν τοιούτων ὁμονοητικῶς ἔχομεν, περὶ δ´ ἔνια 23138 Phaedr.263.a.4 : στασιωτικῶς; 23139 Phaedr.263.a.5 : {ΦΑΙ.} Δοκῶ μὲν ὃ λέγεις μανθάνειν, ἔτι δ´ εἰπὲ σαφέστερον. 23140 Phaedr.263.a.6 : {ΣΩ.} Ὅταν τις ὄνομα εἴπῃ σιδήρου ἢ ἀργύρου, ἆρ´ οὐ τὸ 23141 Phaedr.263.a.7 : αὐτὸ πάντες διενοήθημεν; 23142 Phaedr.263.a.8 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα. 23143 Phaedr.263.a.9 : {ΣΩ.} Τί δ´ ὅταν δικαίου ἢ ἀγαθοῦ; οὐκ ἄλλος ἄλλῃ 23144 Phaedr.263.a.10 : φέρεται, καὶ ἀμφισβητοῦμεν ἀλλήλοις τε καὶ ἡμῖν αὐτοῖς; 23145 Phaedr.263.a.11 : {ΦΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 23146 Phaedr.263.b.1 : {ΣΩ.} Ἐν μὲν ἄρα τοῖς συμφωνοῦμεν, ἐν δὲ τοῖς οὔ. 23147 Phaedr.263.b.2 : {ΦΑΙ.} Οὕτω. 23148 Phaedr.263.b.3 : {ΣΩ.} Ποτέρωθι οὖν εὐαπατητότεροί ἐσμεν, καὶ ἡ ῥητορικὴ 23149 Phaedr.263.b.4 : ἐν ποτέροις μεῖζον δύναται; 23150 Phaedr.263.b.5 : {ΦΑΙ.} Δῆλον ὅτι ἐν οἷς πλανώμεθα. 23151 Phaedr.263.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸν μέλλοντα τέχνην ῥητορικὴν μετιέναι 23152 Phaedr.263.b.7 : πρῶτον μὲν δεῖ ταῦτα ὁδῷ διῃρῆσθαι, καὶ εἰληφέναι τινὰ 23153 Phaedr.263.b.8 : χαρακτῆρα ἑκατέρου τοῦ εἴδους, ἐν ᾧ τε ἀνάγκη τὸ πλῆθος 23154 Phaedr.263.b.9 : πλανᾶσθαι καὶ ἐν ᾧ μή. 23155 Phaedr.263.c.1 : {ΦΑΙ.} Καλὸν γοῦν ἄν, ὦ Σώκρατες, εἶδος εἴη κατανενοηκὼς 23156 Phaedr.263.c.2 : ὁ τοῦτο λαβών. 23157 Phaedr.263.c.3 : {ΣΩ.} Ἔπειτά γε οἶμαι πρὸς ἑκάστῳ γιγνόμενον μὴ 23158 Phaedr.263.c.4 : λανθάνειν ἀλλ´ ὀξέως αἰσθάνεσθαι περὶ οὗ ἂν μέλλῃ ἐρεῖν 23159 Phaedr.263.c.5 : ποτέρου ὂν τυγχάνει τοῦ γένους. 23160 Phaedr.263.c.6 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23161 Phaedr.263.c.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν; τὸν ἔρωτα πότερον φῶμεν εἶναι τῶν 23162 Phaedr.263.c.8 : ἀμφισβητησίμων ἢ τῶν μή; 23163 Phaedr.263.c.9 : {ΦΑΙ.} Τῶν ἀμφισβητησίμων δήπου· ἢ οἴει ἄν σοι ἐγχω– 23164 Phaedr.263.c.10 : ρῆσαι εἰπεῖν ἃ νυνδὴ εἶπες περὶ αὐτοῦ, ὡς βλάβη τέ ἐστι 23165 Phaedr.263.c.11 : τῷ ἐρωμένῳ καὶ ἐρῶντι, καὶ αὖθις ὡς μέγιστον 〈ὂν〉 τῶν 23166 Phaedr.263.c.12 : ἀγαθῶν τυγχάνει; 23167 Phaedr.263.d.1 : {ΣΩ.} Ἄριστα λέγεις· ἀλλ´ εἰπὲ καὶ τόδε—ἐγὼ γάρ τοι 23168 Phaedr.263.d.2 : διὰ τὸ ἐνθουσιαστικὸν οὐ πάνυ μέμνημαι—εἰ ὡρισάμην ἔρωτα 23169 Phaedr.263.d.3 : ἀρχόμενος τοῦ λόγου. 23170 Phaedr.263.d.4 : {ΦΑΙ.} Νὴ Δία ἀμηχάνως γε ὡς σφόδρα. 23171 Phaedr.263.d.5 : {ΣΩ.} Φεῦ, ὅσῳ λέγεις τεχνικωτέρας Νύμφας τὰς Ἀχελῴου 23172 Phaedr.263.d.6 : καὶ Πᾶνα τὸν Ἑρμοῦ Λυσίου τοῦ Κεφάλου πρὸς λόγους εἶναι. 23173 Phaedr.263.d.7 : ἢ οὐδὲν λέγω, ἀλλὰ καὶ ὁ Λυσίας ἀρχόμενος τοῦ ἐρωτικοῦ 23174 Phaedr.263.d.8 : ἠνάγκασεν ἡμᾶς ὑπολαβεῖν τὸν Ἔρωτα ἕν τι τῶν ὄντων ὃ 23175 Phaedr.263.e.1 : αὐτὸς ἐβουλήθη, καὶ πρὸς τοῦτο ἤδη συνταξάμενος πάντα τὸν 23176 Phaedr.263.e.2 : ὕστερον λόγον διεπεράνατο; βούλει πάλιν ἀναγνῶμεν τὴν 23177 Phaedr.263.e.3 : ἀρχὴν αὐτοῦ; 23178 Phaedr.263.e.4 : {ΦΑΙ.} Εἰ σοί γε δοκεῖ· ὃ μέντοι ζητεῖς οὐκ ἔστ´ αὐτόθι. 23179 Phaedr.263.e.5 : {ΣΩ.} Λέγε, ἵνα ἀκούσω αὐτοῦ ἐκείνου. 23180 Phaedr.263.e.6 : {ΦΑΙ.} "Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς 23181 Phaedr.263.e.7 : νομίζω συμφέρειν ἡμῖν τούτων γενομένων, ἀκήκοας. ἀξιῶ 23182 Phaedr.264.a.1 : δὲ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι οὐκ ἐραστὴς ὢν 23183 Phaedr.264.a.2 : σοῦ τυγχάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ 23184 Phaedr.264.a.3 : ποιήσωσιν, ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας παύσωνται·" — 23185 Phaedr.264.a.4 : {ΣΩ.} Ἦ πολλοῦ δεῖν ἔοικε ποιεῖν ὅδε γε ὃ ζητοῦμεν, ὃς 23186 Phaedr.264.a.5 : οὐδὲ ἀπ´ ἀρχῆς ἀλλ´ ἀπὸ τελευτῆς ἐξ ὑπτίας ἀνάπαλιν διανεῖν 23187 Phaedr.264.a.6 : ἐπιχειρεῖ τὸν λόγον, καὶ ἄρχεται ἀφ´ ὧν πεπαυμένος ἂν ἤδη 23188 Phaedr.264.a.7 : ὁ ἐραστὴς λέγοι πρὸς τὰ παιδικά. ἢ οὐδὲν εἶπον, Φαῖδρε, 23189 Phaedr.264.a.8 : φίλη κεφαλή; 23190 Phaedr.264.b.1 : {ΦΑΙ.} Ἔστιν γέ τοι δή, ὦ Σώκρατες, τελευτή, περὶ οὗ τὸν 23191 Phaedr.264.b.2 : λόγον ποιεῖται. 23192 Phaedr.264.b.3 : {ΣΩ.} Τί δὲ τἆλλα; οὐ χύδην δοκεῖ βεβλῆσθαι τὰ τοῦ 23193 Phaedr.264.b.4 : λόγου; ἢ φαίνεται τὸ δεύτερον εἰρημένον ἔκ τινος ἀνάγκης 23194 Phaedr.264.b.5 : δεύτερον δεῖν τεθῆναι, ἤ τι ἄλλο τῶν ῥηθέντων; ἐμοὶ μὲν 23195 Phaedr.264.b.6 : γὰρ ἔδοξεν, ὡς μηδὲν εἰδότι, οὐκ ἀγεννῶς τὸ ἐπιὸν εἰρῆσθαι 23196 Phaedr.264.b.7 : τῷ γράφοντι· σὺ δ´ ἔχεις τινὰ ἀνάγκην λογογραφικὴν ᾗ 23197 Phaedr.264.b.8 : ταῦτα ἐκεῖνος οὕτως ἐφεξῆς παρ´ ἄλληλα ἔθηκεν; 23198 Phaedr.264.b.9 : {ΦΑΙ.} Χρηστὸς εἶ, ὅτι με ἡγῇ ἱκανὸν εἶναι τὰ ἐκείνου 23199 Phaedr.264.c.1 : οὕτως ἀκριβῶς διιδεῖν. 23200 Phaedr.264.c.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τόδε γε οἶμαί σε φάναι ἄν, δεῖν πάντα λόγον 23201 Phaedr.264.c.3 : ὥσπερ ζῷον συνεστάναι σῶμά τι ἔχοντα αὐτὸν αὑτοῦ, ὥστε 23202 Phaedr.264.c.4 : μήτε ἀκέφαλον εἶναι μήτε ἄπουν, ἀλλὰ μέσα τε ἔχειν καὶ 23203 Phaedr.264.c.5 : ἄκρα, πρέποντα ἀλλήλοις καὶ τῷ ὅλῳ γεγραμμένα. 23204 Phaedr.264.c.6 : {ΦΑΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 23205 Phaedr.264.c.7 : {ΣΩ.} Σκέψαι τοίνυν τὸν τοῦ ἑταίρου σου λόγον εἴτε 23206 Phaedr.264.c.8 : οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει, καὶ εὑρήσεις τοῦ ἐπιγράμματος οὐδὲν 23207 Phaedr.264.c.9 : διαφέροντα, ὃ Μίδᾳ τῷ Φρυγί φασίν τινες ἐπιγεγράφθαι. 23208 Phaedr.264.d.1 : {ΦΑΙ.} Ποῖον τοῦτο, καὶ τί πεπονθός; 23209 Phaedr.264.d.2 : {ΣΩ.} Ἔστι μὲν τοῦτο τόδε— 23210 Phaedr.264.d.2 : 23211 Phaedr.264.d.3 : Χαλκῆ παρθένος εἰμί, Μίδα δ´ ἐπὶ σήματι κεῖμαι. 23212 Phaedr.264.d.4 : ὄφρ´ ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ, 23213 Phaedr.264.d.5 : αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτου ἐπὶ τύμβου, 23214 Phaedr.264.d.6 : ἀγγελέω παριοῦσι Μίδας ὅτι τῇδε τέθαπται. 23215 Phaedr.264.d.6 : 23216 Phaedr.264.e.1 : ὅτι δ´ οὐδὲν διαφέρει αὐτοῦ πρῶτον ἢ ὕστατόν τι λέγεσθαι, 23217 Phaedr.264.e.2 : ἐννοεῖς που, ὡς ἐγᾦμαι. 23218 Phaedr.264.e.3 : {ΦΑΙ.} Σκώπτεις τὸν λόγον ἡμῶν, ὦ Σώκρατες. 23219 Phaedr.264.e.4 : {ΣΩ.} Τοῦτον μὲν τοίνυν, ἵνα μὴ σὺ ἄχθῃ, ἐάσωμεν— 23220 Phaedr.264.e.5 : καίτοι συχνά γε ἔχειν μοι δοκεῖ παραδείγματα πρὸς ἅ τις 23221 Phaedr.264.e.6 : βλέπων ὀνίναιτ´ ἄν, μιμεῖσθαι αὐτὰ ἐπιχειρῶν μὴ πάνυ τι— 23222 Phaedr.264.e.7 : εἰς δὲ τοὺς ἑτέρους λόγους ἴωμεν. ἦν γάρ τι ἐν αὐτοῖς, ὡς 23223 Phaedr.264.e.8 : δοκῶ, προσῆκον ἰδεῖν τοῖς βουλομένοις περὶ λόγων σκοπεῖν. 23224 Phaedr.265.a.1 : {ΦΑΙ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 23225 Phaedr.265.a.2 : {ΣΩ.} Ἐναντίω που ἤστην· ὁ μὲν γὰρ ὡς τῷ ἐρῶντι, ὁ δ´ 23226 Phaedr.265.a.3 : ὡς τῷ μὴ δεῖ χαρίζεσθαι, ἐλεγέτην. 23227 Phaedr.265.a.4 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλ´ ἀνδρικῶς. 23228 Phaedr.265.a.5 : {ΣΩ.} Ὤιμην σε τἀληθὲς ἐρεῖν, ὅτι μανικῶς· ὃ μέντοι 23229 Phaedr.265.a.6 : ἐζήτουν ἐστὶν αὐτὸ τοῦτο. μανίαν γάρ τινα ἐφήσαμεν εἶναι 23230 Phaedr.265.a.7 : τὸν ἔρωτα. ἦ γάρ; 23231 Phaedr.265.a.8 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23232 Phaedr.265.a.9 : {ΣΩ.} Μανίας δέ γε εἴδη δύο, τὴν μὲν ὑπὸ νοσημάτων 23233 Phaedr.265.a.10 : ἀνθρωπίνων, τὴν δὲ ὑπὸ θείας ἐξαλλαγῆς τῶν εἰωθότων 23234 Phaedr.265.a.11 : νομίμων γιγνομένην. 23235 Phaedr.265.b.1 : {ΦΑΙ.} Πάνυ γε. 23236 Phaedr.265.b.2 : {ΣΩ.} Τῆς δὲ θείας τεττάρων θεῶν τέτταρα μέρη διελόμενοι, 23237 Phaedr.265.b.3 : μαντικὴν μὲν ἐπίπνοιαν Ἀπόλλωνος θέντες, Διονύσου δὲ 23238 Phaedr.265.b.4 : τελεστικήν, Μουσῶν δ´ αὖ ποιητικήν, τετάρτην δὲ Ἀφροδίτης 23239 Phaedr.265.b.5 : καὶ Ἔρωτος, ἐρωτικὴν μανίαν ἐφήσαμέν τε ἀρίστην εἶναι, 23240 Phaedr.265.b.6 : καὶ οὐκ οἶδ´ ὅπῃ τὸ ἐρωτικὸν πάθος ἀπεικάζοντες, ἴσως 23241 Phaedr.265.b.7 : μὲν ἀληθοῦς τινος ἐφαπτόμενοι, τάχα δ´ ἂν καὶ ἄλλοσε 23242 Phaedr.265.b.8 : παραφερόμενοι, κεράσαντες οὐ παντάπασιν ἀπίθανον λόγον, 23243 Phaedr.265.c.1 : μυθικόν τινα ὕμνον προσεπαίσαμεν μετρίως τε καὶ εὐφήμως 23244 Phaedr.265.c.2 : τὸν ἐμόν τε καὶ σὸν δεσπότην Ἔρωτα, ὦ Φαῖδρε, καλῶν 23245 Phaedr.265.c.3 : παίδων ἔφορον. 23246 Phaedr.265.c.4 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα ἔμοιγε οὐκ ἀηδῶς ἀκοῦσαι. 23247 Phaedr.265.c.5 : {ΣΩ.} Τόδε τοίνυν αὐτόθεν λάβωμεν, ὡς ἀπὸ τοῦ ψέγειν 23248 Phaedr.265.c.6 : πρὸς τὸ ἐπαινεῖν ἔσχεν ὁ λόγος μεταβῆναι. 23249 Phaedr.265.c.7 : {ΦΑΙ.} Πῶς δὴ οὖν αὐτὸ λέγεις; 23250 Phaedr.265.c.8 : {ΣΩ.} Ἐμοὶ μὲν φαίνεται τὰ μὲν ἄλλα τῷ ὄντι παιδιᾷ 23251 Phaedr.265.c.9 : πεπαῖσθαι· τούτων δέ τινων ἐκ τύχης ῥηθέντων δυοῖν εἰδοῖν, 23252 Phaedr.265.d.1 : εἰ αὐτοῖν τὴν δύναμιν τέχνῃ λαβεῖν δύναιτό τις, οὐκ ἄχαρι. 23253 Phaedr.265.d.2 : {ΦΑΙ.} Τίνων δή; 23254 Phaedr.265.d.3 : {ΣΩ.} Εἰς μίαν τε ἰδέαν συνορῶντα ἄγειν τὰ πολλαχῇ 23255 Phaedr.265.d.4 : διεσπαρμένα, ἵνα ἕκαστον ὁριζόμενος δῆλον ποιῇ περὶ οὗ ἂν 23256 Phaedr.265.d.5 : ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ. ὥσπερ τὰ νυνδὴ περὶ Ἔρωτος—ὃ ἔστιν 23257 Phaedr.265.d.6 : ὁρισθέν—εἴτ´ εὖ εἴτε κακῶς ἐλέχθη, τὸ γοῦν σαφὲς καὶ τὸ 23258 Phaedr.265.d.7 : αὐτὸ αὑτῷ ὁμολογούμενον διὰ ταῦτα ἔσχεν εἰπεῖν ὁ λόγος. 23259 Phaedr.265.d.8 : {ΦΑΙ.} Τὸ δ´ ἕτερον δὴ εἶδος τί λέγεις, ὦ Σώκρατες; 23260 Phaedr.265.e.1 : {ΣΩ.} Τὸ πάλιν κατ´ εἴδη δύνασθαι διατέμνειν κατ´ ἄρθρα 23261 Phaedr.265.e.2 : ᾗ πέφυκεν, καὶ μὴ ἐπιχειρεῖν καταγνύναι μέρος μηδέν, κακοῦ 23262 Phaedr.265.e.3 : μαγείρου τρόπῳ χρώμενον· ἀλλ´ ὥσπερ ἄρτι τὼ λόγω τὸ 23263 Phaedr.265.e.4 : μὲν ἄφρον τῆς διανοίας ἕν τι κοινῇ εἶδος ἐλαβέτην, ὥσπερ 23264 Phaedr.266.a.1 : δὲ σώματος ἐξ ἑνὸς διπλᾶ καὶ ὁμώνυμα πέφυκε, σκαιά, τὰ δὲ 23265 Phaedr.266.a.2 : δεξιὰ κληθέντα, οὕτω καὶ τὸ τῆς παρανοίας ὡς 〈ἓν〉 ἐν ἡμῖν 23266 Phaedr.266.a.3 : πεφυκὸς εἶδος ἡγησαμένω τὼ λόγω, ὁ μὲν τὸ ἐπ´ ἀριστερὰ 23267 Phaedr.266.a.4 : τεμνόμενος μέρος, πάλιν τοῦτο τέμνων οὐκ ἐπανῆκεν πρὶν ἐν 23268 Phaedr.266.a.5 : αὐτοῖς ἐφευρὼν ὀνομαζόμενον σκαιόν τινα ἔρωτα ἐλοιδόρησεν 23269 Phaedr.266.a.6 : μάλ´ ἐν δίκῃ, ὁ δ´ εἰς τὰ ἐν δεξιᾷ τῆς μανίας ἀγαγὼν ἡμᾶς, 23270 Phaedr.266.a.7 : ὁμώνυμον μὲν ἐκείνῳ, θεῖον δ´ αὖ τινα ἔρωτα ἐφευρὼν καὶ 23271 Phaedr.266.b.1 : προτεινάμενος ἐπῄνεσεν ὡς μεγίστων αἴτιον ἡμῖν ἀγαθῶν. 23272 Phaedr.266.b.2 : {ΦΑΙ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 23273 Phaedr.266.b.3 : {ΣΩ.} Τούτων δὴ ἔγωγε αὐτός τε ἐραστής, ὦ Φαῖδρε, τῶν 23274 Phaedr.266.b.4 : διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν, ἵνα οἷός τε ὦ λέγειν τε καὶ 23275 Phaedr.266.b.5 : φρονεῖν· ἐάν τέ τιν´ ἄλλον ἡγήσωμαι δυνατὸν εἰς ἓν καὶ ἐπὶ 23276 Phaedr.266.b.6 : πολλὰ πεφυκόθ´ ὁρᾶν, τοῦτον διώκω "κατόπισθε μετ´ 23277 Phaedr.266.b.7 : ἴχνιον ὥστε θεοῖο." καὶ μέντοι καὶ τοὺς δυναμένους αὐτὸ 23278 Phaedr.266.b.8 : δρᾶν εἰ μὲν ὀρθῶς ἢ μὴ προσαγορεύω, θεὸς οἶδε, καλῶ δὲ 23279 Phaedr.266.c.1 : οὖν μέχρι τοῦδε διαλεκτικούς. τὰ δὲ νῦν παρὰ σοῦ τε καὶ 23280 Phaedr.266.c.2 : Λυσίου μαθόντας εἰπὲ τί χρὴ καλεῖν· ἢ τοῦτο ἐκεῖνό ἐστιν ἡ 23281 Phaedr.266.c.3 : λόγων τέχνη, ᾗ Θρασύμαχός τε καὶ οἱ ἄλλοι χρώμενοι σοφοὶ 23282 Phaedr.266.c.4 : μὲν αὐτοὶ λέγειν γεγόνασιν, ἄλλους τε ποιοῦσιν, οἳ ἂν 23283 Phaedr.266.c.5 : δωροφορεῖν αὐτοῖς ὡς βασιλεῦσιν ἐθέλωσιν; 23284 Phaedr.266.c.6 : {ΦΑΙ.} Βασιλικοὶ μὲν ἇνδρες, οὐ μὲν δὴ ἐπιστήμονές γε ὧν 23285 Phaedr.266.c.7 : ἐρωτᾷς. ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ εἶδος ὀρθῶς ἔμοιγε δοκεῖς καλεῖν, 23286 Phaedr.266.c.8 : διαλεκτικὸν καλῶν· τὸ δὲ ῥητορικὸν δοκεῖ μοι διαφεύγειν ἔθ´ 23287 Phaedr.266.c.9 : ἡμᾶς. 23288 Phaedr.266.d.1 : {ΣΩ.} Πῶς φῄς; καλόν πού τι ἂν εἴη, ὃ τούτων ἀπο– 23289 Phaedr.266.d.2 : λειφθὲν ὅμως τέχνῃ λαμβάνεται; πάντως δ´ οὐκ ἀτιμαστέον 23290 Phaedr.266.d.3 : αὐτὸ σοί τε καὶ ἐμοί, λεκτέον δὲ τί μέντοι καὶ ἔστι τὸ 23291 Phaedr.266.d.4 : λειπόμενον τῆς ῥητορικῆς. 23292 Phaedr.266.d.5 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα που συχνά, ὦ Σώκρατες, τά γ´ ἐν τοῖς 23293 Phaedr.266.d.6 : βιβλίοις τοῖς περὶ λόγων τέχνης γεγραμμένοις. 23294 Phaedr.266.d.7 : {ΣΩ.} [Καὶ] καλῶς γε ὑπέμνησας. <20προοίμιον>20 μὲν οἶμαι 23295 Phaedr.266.d.8 : πρῶτον ὡς δεῖ τοῦ λόγου λέγεσθαι ἐν ἀρχῇ· ταῦτα λέγεις 23296 Phaedr.266.d.9 : —ἦ γάρ; —τὰ κομψὰ τῆς τέχνης; 23297 Phaedr.266.e.1 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23298 Phaedr.266.e.2 : {ΣΩ.} Δεύτερον δὲ δὴ <20διήγησίν>20 τινα <20μαρτυρίας>20 τ´ ἐπ´ 23299 Phaedr.266.e.3 : αὐτῇ, τρίτον <20τεκμήρια>20, τέταρτον <20εἰκότα>20· καὶ <20πίστωσιν>20 23300 Phaedr.266.e.4 : οἶμαι καὶ <20ἐπιπίστωσιν>20 λέγειν τόν γε βέλτιστον λογοδαί– 23301 Phaedr.266.e.5 : δαλον Βυζάντιον ἄνδρα. 23302 Phaedr.266.e.6 : {ΦΑΙ.} Τὸν χρηστὸν λέγεις Θεόδωρον; 23303 Phaedr.267.a.1 : {ΣΩ.} Τί μήν; καὶ <20ἔλεγχόν>20 γε καὶ <20ἐπεξέλεγχον>20 ὡς 23304 Phaedr.267.a.2 : ποιητέον ἐν κατηγορίᾳ τε καὶ ἀπολογίᾳ. τὸν δὲ κάλλιστον 23305 Phaedr.267.a.3 : Πάριον Εὐηνὸν ἐς μέσον οὐκ ἄγομεν, ὃς <20ὑποδήλωσίν>20 τε 23306 Phaedr.267.a.4 : πρῶτος ηὗρεν καὶ <20παρεπαίνους>20—οἱ δ´ αὐτὸν καὶ <20παραψό– 23307 Phaedr.267.a.5 : γους>20 φασὶν ἐν μέτρῳ λέγειν μνήμης χάριν—σοφὸς γὰρ ἁνήρ. 23308 Phaedr.267.a.6 : Τεισίαν δὲ Γοργίαν τε ἐάσομεν εὕδειν, οἳ πρὸ τῶν ἀληθῶν 23309 Phaedr.267.a.7 : τὰ εἰκότα εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά τε αὖ σμικρὰ μεγάλα 23310 Phaedr.267.a.8 : καὶ τὰ μεγάλα σμικρὰ φαίνεσθαι ποιοῦσιν διὰ ῥώμην λόγου, 23311 Phaedr.267.b.1 : καινά τε ἀρχαίως τά τ´ ἐναντία καινῶς, συντομίαν τε λόγων 23312 Phaedr.267.b.2 : καὶ ἄπειρα μήκη περὶ πάντων ἀνηῦρον; ταῦτα δὲ ἀκούων 23313 Phaedr.267.b.3 : ποτέ μου Πρόδικος ἐγέλασεν, καὶ μόνος αὐτὸς ηὑρηκέναι ἔφη 23314 Phaedr.267.b.4 : ὧν δεῖ λόγων τέχνην· δεῖν δὲ οὔτε μακρῶν οὔτε βραχέων 23315 Phaedr.267.b.5 : ἀλλὰ μετρίων. 23316 Phaedr.267.b.6 : {ΦΑΙ.} Σοφώτατά γε, ὦ Πρόδικε. 23317 Phaedr.267.b.7 : {ΣΩ.} Ἱππίαν δὲ οὐ λέγομεν; οἶμαι γὰρ ἂν σύμψηφον 23318 Phaedr.267.b.8 : αὐτῷ καὶ τὸν Ἠλεῖον ξένον γενέσθαι. 23319 Phaedr.267.b.9 : {ΦΑΙ.} Τί δ´ οὔ; 23320 Phaedr.267.b.10 : {ΣΩ.} Τὰ δὲ Πώλου πῶς φράσωμεν αὖ μουσεῖα λόγων—ὡς 23321 Phaedr.267.c.1 : <20διπλασιολογίαν>20 καὶ <20γνωμολογίαν>20 καὶ <20εἰκονολογίαν>20 23322 Phaedr.267.c.2 : —ὀνομάτων τε Λικυμνίων ἃ ἐκείνῳ ἐδωρήσατο πρὸς ποίησιν 23323 Phaedr.267.c.3 : εὐεπείας; 23324 Phaedr.267.c.4 : {ΦΑΙ.} Πρωταγόρεια δέ, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἦν μέντοι 23325 Phaedr.267.c.5 : τοιαῦτ´ ἄττα; 23326 Phaedr.267.c.6 : {ΣΩ.} <20Ὀρθοέπειά>20 γέ τις, ὦ παῖ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ 23327 Phaedr.267.c.7 : καλά. τῶν γε μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ γῆρας καὶ πενίαν 23328 Phaedr.267.c.8 : ἑλκομένων λόγων κεκρατηκέναι τέχνῃ μοι φαίνεται τὸ τοῦ 23329 Phaedr.267.c.9 : Χαλκηδονίου σθένος, ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ 23330 Phaedr.267.d.1 : γέγονεν, καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπᾴδων κηλεῖν, ὡς ἔφη· 23331 Phaedr.267.d.2 : διαβάλλειν τε καὶ ἀπολύσασθαι διαβολὰς ὁθενδὴ κράτιστος. 23332 Phaedr.267.d.3 : τὸ δὲ δὴ τέλος τῶν λόγων κοινῇ πᾶσιν ἔοικε συνδεδογμένον 23333 Phaedr.267.d.4 : εἶναι, ᾧ τινες μὲν <20ἐπάνοδον>20, ἄλλοι δ´ ἄλλο τίθενται ὄνομα. 23334 Phaedr.267.d.5 : {ΦΑΙ.} Τὸ ἐν κεφαλαίῳ ἕκαστα λέγεις ὑπομνῆσαι ἐπὶ 23335 Phaedr.267.d.6 : τελευτῆς τοὺς ἀκούοντας περὶ τῶν εἰρημένων; 23336 Phaedr.267.d.7 : {ΣΩ.} Ταῦτα λέγω, καὶ εἴ τι σὺ ἄλλο ἔχεις εἰπεῖν λόγων 23337 Phaedr.267.d.8 : τέχνης πέρι. 23338 Phaedr.267.d.9 : {ΦΑΙ.} Σμικρά γε καὶ οὐκ ἄξια λέγειν. 23339 Phaedr.268.a.1 : {ΣΩ.} Ἐῶμεν δὴ τά γε σμικρά· ταῦτα δὲ ὑπ´ αὐγὰς μᾶλλον 23340 Phaedr.268.a.2 : ἴδωμεν, τίνα καὶ πότ´ ἔχει τὴν τῆς τέχνης δύναμιν. 23341 Phaedr.268.a.3 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα ἐρρωμένην, ὦ Σώκρατες, ἔν γε δὴ 23342 Phaedr.268.a.4 : πλήθους συνόδοις. 23343 Phaedr.268.a.5 : {ΣΩ.} Ἔχει γάρ. ἀλλ´, ὦ δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ σὺ εἰ ἄρα καὶ 23344 Phaedr.268.a.6 : σοὶ φαίνεται διεστηκὸς αὐτῶν τὸ ἤτριον ὥσπερ ἐμοί. 23345 Phaedr.268.a.7 : {ΦΑΙ.} Δείκνυε μόνον. 23346 Phaedr.268.a.8 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή μοι· εἴ τις προσελθὼν τῷ ἑταίρῳ σου 23347 Phaedr.268.a.9 : Ἐρυξιμάχῳ ἢ τῷ πατρὶ αὐτοῦ Ἀκουμενῷ εἴποι ὅτι "Ἐγὼ 23348 Phaedr.268.a.10 : ἐπίσταμαι τοιαῦτ´ ἄττα σώμασι προσφέρειν, ὥστε θερμαίνειν 23349 Phaedr.268.b.1 : τ´ ἐὰν βούλωμαι καὶ ψύχειν, καὶ ἐὰν μὲν δόξῃ μοι, ἐμεῖν 23350 Phaedr.268.b.2 : ποιεῖν, ἐὰν δ´ αὖ, κάτω διαχωρεῖν, καὶ ἄλλα πάμπολλα 23351 Phaedr.268.b.3 : τοιαῦτα· καὶ ἐπιστάμενος αὐτὰ ἀξιῶ ἰατρικὸς εἶναι καὶ 23352 Phaedr.268.b.4 : ἄλλον ποιεῖν ᾧ ἂν τὴν τούτων ἐπιστήμην παραδῶ," τί ἂν 23353 Phaedr.268.b.5 : οἴει ἀκούσαντας εἰπεῖν; 23354 Phaedr.268.b.6 : {ΦΑΙ.} Τί δ´ ἄλλο γε ἢ ἐρέσθαι εἰ προσεπίσταται καὶ 23355 Phaedr.268.b.7 : οὕστινας δεῖ καὶ ὁπότε ἕκαστα τούτων ποιεῖν, καὶ μέχρι 23356 Phaedr.268.b.8 : ὁπόσου; 23357 Phaedr.268.b.9 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν εἴποι ὅτι "Οὐδαμῶς· ἀλλ´ ἀξιῶ τὸν ταῦτα 23358 Phaedr.268.c.1 : παρ´ ἐμοῦ μαθόντα αὐτὸν οἷόν τ´ εἶναι [ποιεῖν] ἃ ἐρωτᾷς;" 23359 Phaedr.268.c.2 : {ΦΑΙ.} Εἰπεῖν ἂν οἶμαι ὅτι μαίνεται ἅνθρωπος, καὶ ἐκ 23360 Phaedr.268.c.3 : βιβλίου ποθὲν ἀκούσας ἢ περιτυχὼν φαρμακίοις ἰατρὸς 23361 Phaedr.268.c.4 : οἴεται γεγονέναι, οὐδὲν ἐπαΐων τῆς τέχνης. 23362 Phaedr.268.c.5 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ Σοφοκλεῖ αὖ προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις 23363 Phaedr.268.c.6 : λέγοι ὡς ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις 23364 Phaedr.268.c.7 : ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς, ὅταν τε βούληται 23365 Phaedr.268.c.8 : οἰκτράς, καὶ τοὐναντίον αὖ φοβερὰς καὶ ἀπειλητικὰς ὅσα τ´ 23366 Phaedr.268.d.1 : ἄλλα τοιαῦτα, καὶ διδάσκων αὐτὰ τραγῳδίας ποίησιν οἴεται 23367 Phaedr.268.d.2 : παραδιδόναι; 23368 Phaedr.268.d.3 : {ΦΑΙ.} Καὶ οὗτοι ἄν, ὦ Σώκρατες, οἶμαι καταγελῷεν εἴ 23369 Phaedr.268.d.4 : τις οἴεται τραγῳδίαν ἄλλο τι εἶναι ἢ τὴν τούτων σύστασιν 23370 Phaedr.268.d.5 : πρέπουσαν ἀλλήλοις τε καὶ τῷ ὅλῳ συνισταμένην. 23371 Phaedr.268.d.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐκ ἂν ἀγροίκως γε οἶμαι λοιδορήσειαν, ἀλλ´ 23372 Phaedr.268.d.7 : ὥσπερ ἂν μουσικὸς ἐντυχὼν ἀνδρὶ οἰομένῳ ἁρμονικῷ εἶναι, 23373 Phaedr.268.d.8 : ὅτι δὴ τυγχάνει ἐπιστάμενος ὡς οἷόν τε ὀξυτάτην καὶ βαρυ– 23374 Phaedr.268.e.1 : τάτην χορδὴν ποιεῖν, οὐκ ἀγρίως εἴποι ἄν· "Ὦ μοχθηρέ, 23375 Phaedr.268.e.2 : μελαγχολᾷς," ἀλλ´ ἅτε μουσικὸς ὢν πρᾳότερον ὅτι "Ὦ 23376 Phaedr.268.e.3 : ἄριστε, ἀνάγκη μὲν καὶ ταῦτ´ ἐπίστασθαι τὸν μέλλοντα 23377 Phaedr.268.e.4 : ἁρμονικὸν ἔσεσθαι, οὐδὲν μὴν κωλύει μηδὲ σμικρὸν ἁρμονίας 23378 Phaedr.268.e.5 : ἐπαΐειν τὸν τὴν σὴν ἕξιν ἔχοντα· τὰ γὰρ πρὸ ἁρμονίας 23379 Phaedr.268.e.6 : ἀναγκαῖα μαθήματα ἐπίστασαι ἀλλ´ οὐ τὰ ἁρμονικά." 23380 Phaedr.268.e.7 : {ΦΑΙ.} Ὀρθότατά γε. 23381 Phaedr.269.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὁ Σοφοκλῆς τόν σφισιν ἐπιδεικνύμενον 23382 Phaedr.269.a.2 : τὰ πρὸ τραγῳδίας ἂν φαίη ἀλλ´ οὐ τὰ τραγικά, καὶ ὁ Ἀκου– 23383 Phaedr.269.a.3 : μενὸς τὰ πρὸ ἰατρικῆς ἀλλ´ οὐ τὰ ἰατρικά. 23384 Phaedr.269.a.4 : {ΦΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 23385 Phaedr.269.a.5 : {ΣΩ.} Τί δὲ τὸν <20μελίγηρυν Ἄδραστον>20 οἰόμεθα ἢ καὶ 23386 Phaedr.269.a.6 : Περικλέα, εἰ ἀκούσειαν ὧν νυνδὴ ἡμεῖς διῇμεν τῶν παγκάλων 23387 Phaedr.269.a.7 : τεχνημάτων—<20βραχυλογιῶν>20 τε καὶ <20εἰκονολογιῶν>20 καὶ ὅσα 23388 Phaedr.269.a.8 : ἄλλα διελθόντες ὑπ´ αὐγὰς ἔφαμεν εἶναι σκεπτέα—πότερον 23389 Phaedr.269.b.1 : χαλεπῶς ἂν αὐτούς, ὥσπερ ἐγώ τε καὶ σύ, ὑπ´ ἀγροικίας 23390 Phaedr.269.b.2 : ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ 23391 Phaedr.269.b.3 : διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν τέχνην, ἢ ἅτε ἡμῶν ὄντας σοφω– 23392 Phaedr.269.b.4 : τέρους κἂν νῷν ἐπιπλῆξαι εἰπόντας· "Ὦ Φαῖδρέ τε καὶ 23393 Phaedr.269.b.5 : Σώκρατες, οὐ χρὴ χαλεπαίνειν ἀλλὰ συγγιγνώσκειν, εἴ τινες 23394 Phaedr.269.b.6 : μὴ ἐπιστάμενοι διαλέγεσθαι ἀδύνατοι ἐγένοντο ὁρίσασθαι 23395 Phaedr.269.b.7 : τί ποτ´ ἔστιν ῥητορική, ἐκ δὲ τούτου τοῦ πάθους τὰ πρὸ 23396 Phaedr.269.b.8 : τῆς τέχνης ἀναγκαῖα μαθήματα ἔχοντες ῥητορικὴν ᾠήθησαν 23397 Phaedr.269.c.1 : ηὑρηκέναι, καὶ ταῦτα δὴ διδάσκοντες ἄλλους ἡγοῦνταί σφισιν 23398 Phaedr.269.c.2 : τελέως ῥητορικὴν δεδιδάχθαι, τὸ δὲ ἕκαστα τούτων πιθανῶς 23399 Phaedr.269.c.3 : λέγειν τε καὶ τὸ ὅλον συνίστασθαι, οὐδὲν ἔργον 〈ὄν〉, αὐτοὺς 23400 Phaedr.269.c.4 : δεῖν παρ´ ἑαυτῶν τοὺς μαθητάς σφων πορίζεσθαι ἐν τοῖς 23401 Phaedr.269.c.5 : λόγοις". 23402 Phaedr.269.c.6 : {ΦΑΙ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύει γε τοιοῦτόν 23403 Phaedr.269.c.7 : τι εἶναι τὸ τῆς τέχνης ἣν οὗτοι οἱ ἄνδρες ὡς ῥητορικὴν 23404 Phaedr.269.c.8 : διδάσκουσίν τε καὶ γράφουσιν, καὶ ἔμοιγε δοκεῖς ἀληθῆ εἰρη– 23405 Phaedr.269.c.9 : κέναι· ἀλλὰ δὴ τὴν τοῦ τῷ ὄντι ῥητορικοῦ τε καὶ πιθανοῦ 23406 Phaedr.269.d.1 : τέχνην πῶς καὶ πόθεν ἄν τις δύναιτο πορίσασθαι; 23407 Phaedr.269.d.2 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν δύνασθαι, ὦ Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον 23408 Phaedr.269.d.3 : γενέσθαι, εἰκός—ἴσως δὲ καὶ ἀναγκαῖον—ἔχειν ὥσπερ τἆλλα· 23409 Phaedr.269.d.4 : εἰ μέν σοι ὑπάρχει φύσει ῥητορικῷ εἶναι, ἔσῃ ῥήτωρ ἐλλό– 23410 Phaedr.269.d.5 : γιμος, προσλαβὼν ἐπιστήμην τε καὶ μελέτην, ὅτου δ´ ἂν 23411 Phaedr.269.d.6 : ἐλλείπῃς τούτων, ταύτῃ ἀτελὴς ἔσῃ. ὅσον δὲ αὐτοῦ τέχνη, 23412 Phaedr.269.d.7 : οὐχ ᾗ Λυσίας τε καὶ Θρασύμαχος πορεύεται δοκεῖ μοι 23413 Phaedr.269.d.8 : φαίνεσθαι ἡ μέθοδος. 23414 Phaedr.269.d.9 : {ΦΑΙ.} Ἀλλὰ πῇ δή; 23415 Phaedr.269.e.1 : {ΣΩ.} Κινδυνεύει, ὦ ἄριστε, εἰκότως ὁ Περικλῆς πάντων 23416 Phaedr.269.e.2 : τελεώτατος εἰς τὴν ῥητορικὴν γενέσθαι. 23417 Phaedr.269.e.3 : {ΦΑΙ.} Τί δή; 23418 Phaedr.269.e.4 : {ΣΩ.} Πᾶσαι ὅσαι μεγάλαι τῶν τεχνῶν προσδέονται 23419 Phaedr.270.a.1 : ἀδολεσχίας καὶ μετεωρολογίας φύσεως πέρι· τὸ γὰρ ὑψη– 23420 Phaedr.270.a.2 : λόνουν τοῦτο καὶ πάντῃ τελεσιουργὸν ἔοικεν ἐντεῦθέν ποθεν 23421 Phaedr.270.a.3 : εἰσιέναι. ὃ καὶ Περικλῆς πρὸς τῷ εὐφυὴς εἶναι ἐκτήσατο· 23422 Phaedr.270.a.4 : προσπεσὼν γὰρ οἶμαι τοιούτῳ ὄντι Ἀναξαγόρᾳ, μετεωρο– 23423 Phaedr.270.a.5 : λογίας ἐμπλησθεὶς καὶ ἐπὶ φύσιν νοῦ τε καὶ διανοίας ἀφικό– 23424 Phaedr.270.a.6 : μενος, ὧν δὴ πέρι τὸν πολὺν λόγον ἐποιεῖτο Ἀναξαγόρας, 23425 Phaedr.270.a.7 : ἐντεῦθεν εἵλκυσεν ἐπὶ τὴν τῶν λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον 23426 Phaedr.270.a.8 : αὐτῇ. 23427 Phaedr.270.a.9 : {ΦΑΙ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 23428 Phaedr.270.b.1 : {ΣΩ.} Ὁ αὐτός που τρόπος τέχνης ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ 23429 Phaedr.270.b.2 : ῥητορικῆς. 23430 Phaedr.270.b.3 : {ΦΑΙ.} Πῶς δή; 23431 Phaedr.270.b.4 : {ΣΩ.} Ἐν ἀμφοτέραις δεῖ διελέσθαι φύσιν, σώματος μὲν 23432 Phaedr.270.b.5 : ἐν τῇ ἑτέρᾳ, ψυχῆς δὲ ἐν τῇ ἑτέρᾳ, εἰ μέλλεις, μὴ τριβῇ 23433 Phaedr.270.b.6 : μόνον καὶ ἐμπειρίᾳ ἀλλὰ τέχνῃ, τῷ μὲν φάρμακα καὶ τροφὴν 23434 Phaedr.270.b.7 : προσφέρων ὑγίειαν καὶ ῥώμην ἐμποιήσειν, τῇ δὲ λόγους τε 23435 Phaedr.270.b.8 : καὶ ἐπιτηδεύσεις νομίμους πειθὼ ἣν ἂν βούλῃ καὶ ἀρετὴν 23436 Phaedr.270.b.9 : παραδώσειν. 23437 Phaedr.270.b.10 : {ΦΑΙ.} Τὸ γοῦν εἰκός, ὦ Σώκρατες, οὕτως. 23438 Phaedr.270.c.1 : {ΣΩ.} Ψυχῆς οὖν φύσιν ἀξίως λόγου κατανοῆσαι οἴει 23439 Phaedr.270.c.2 : δυνατὸν εἶναι ἄνευ τῆς τοῦ ὅλου φύσεως; 23440 Phaedr.270.c.3 : {ΦΑΙ.} Εἰ μὲν Ἱπποκράτει γε τῷ τῶν Ἀσκληπιαδῶν 23441 Phaedr.270.c.4 : δεῖ τι πιθέσθαι, οὐδὲ περὶ σώματος ἄνευ τῆς μεθόδου 23442 Phaedr.270.c.5 : ταύτης. 23443 Phaedr.270.c.6 : {ΣΩ.} Καλῶς γάρ, ὦ ἑταῖρε, λέγει· χρὴ μέντοι πρὸς τῷ 23444 Phaedr.270.c.7 : Ἱπποκράτει τὸν λόγον ἐξετάζοντα σκοπεῖν εἰ συμφωνεῖ. 23445 Phaedr.270.c.8 : {ΦΑΙ.} Φημί. 23446 Phaedr.270.c.9 : {ΣΩ.} Τὸ τοίνυν περὶ φύσεως σκόπει τί ποτε λέγει Ἱππο– 23447 Phaedr.270.c.10 : κράτης τε καὶ ὁ ἀληθὴς λόγος. ἆρ´ οὐχ ὧδε δεῖ διανοεῖσθαι 23448 Phaedr.270.d.1 : περὶ ὁτουοῦν φύσεως· πρῶτον μέν, ἁπλοῦν ἢ πολυειδές 23449 Phaedr.270.d.2 : ἐστιν οὗ πέρι βουλησόμεθα εἶναι αὐτοὶ τεχνικοὶ καὶ ἄλλον 23450 Phaedr.270.d.3 : δυνατοὶ ποιεῖν, ἔπειτα δέ, ἂν μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν τὴν 23451 Phaedr.270.d.4 : δύναμιν αὐτοῦ, τίνα πρὸς τί πέφυκεν εἰς τὸ δρᾶν ἔχον ἢ 23452 Phaedr.270.d.5 : τίνα εἰς τὸ παθεῖν ὑπὸ τοῦ, ἐὰν δὲ πλείω εἴδη ἔχῃ, ταῦτα 23453 Phaedr.270.d.6 : ἀριθμησάμενον, ὅπερ ἐφ´ ἑνός, τοῦτ´ ἰδεῖν ἐφ´ ἑκάστου, τῷ τί 23454 Phaedr.270.d.7 : ποιεῖν αὐτὸ πέφυκεν ἢ τῷ τί παθεῖν ὑπὸ τοῦ; 23455 Phaedr.270.d.8 : {ΦΑΙ.} Κινδυνεύει, ὦ Σώκρατες. 23456 Phaedr.270.d.9 : {ΣΩ.} Ἡ γοῦν ἄνευ τούτων μέθοδος ἐοίκοι ἂν ὥσπερ 23457 Phaedr.270.e.1 : τυφλοῦ πορείᾳ. ἀλλ´ οὐ μὴν ἀπεικαστέον τόν γε τέχνῃ 23458 Phaedr.270.e.2 : μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ κωφῷ, ἀλλὰ δῆλον ὡς, ἄν 23459 Phaedr.270.e.3 : τῴ τις τέχνῃ λόγους διδῷ, τὴν οὐσίαν δείξει ἀκριβῶς τῆς 23460 Phaedr.270.e.4 : φύσεως τούτου πρὸς ὃ τοὺς λόγους προσοίσει· ἔσται δέ που 23461 Phaedr.270.e.5 : ψυχὴ τοῦτο. 23462 Phaedr.270.e.6 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23463 Phaedr.271.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ ἅμιλλα αὐτῷ τέταται πρὸς τοῦτο πᾶσα· 23464 Phaedr.271.a.2 : πειθὼ γὰρ ἐν τούτῳ ποιεῖν ἐπιχειρεῖ. ἦ γάρ; 23465 Phaedr.271.a.3 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23466 Phaedr.271.a.4 : {ΣΩ.} Δῆλον ἄρα ὅτι ὁ Θρασύμαχός τε καὶ ὃς ἂν ἄλλος 23467 Phaedr.271.a.5 : σπουδῇ τέχνην ῥητορικὴν διδῷ, πρῶτον πάσῃ ἀκριβείᾳ γράψει 23468 Phaedr.271.a.6 : τε καὶ ποιήσει ψυχὴν ἰδεῖν, πότερον ἓν καὶ ὅμοιον πέφυκεν 23469 Phaedr.271.a.7 : ἢ κατὰ σώματος μορφὴν πολυειδές· τοῦτο γάρ φαμεν φύσιν 23470 Phaedr.271.a.8 : εἶναι δεικνύναι. 23471 Phaedr.271.a.9 : {ΦΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 23472 Phaedr.271.a.10 : {ΣΩ.} Δεύτερον δέ γε, ὅτῳ τί ποιεῖν ἢ παθεῖν ὑπὸ τοῦ 23473 Phaedr.271.a.11 : πέφυκεν. 23474 Phaedr.271.a.12 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23475 Phaedr.271.b.1 : {ΣΩ.} Τρίτον δὲ δὴ διαταξάμενος τὰ λόγων τε καὶ ψυχῆς 23476 Phaedr.271.b.2 : γένη καὶ τὰ τούτων παθήματα δίεισι πάσας αἰτίας, προσαρ– 23477 Phaedr.271.b.3 : μόττων ἕκαστον ἑκάστῳ καὶ διδάσκων οἵα οὖσα ὑφ´ οἵων 23478 Phaedr.271.b.4 : λόγων δι´ ἣν αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἡ μὲν πείθεται, ἡ δὲ 23479 Phaedr.271.b.5 : ἀπειθεῖ. 23480 Phaedr.271.b.6 : {ΦΑΙ.} Κάλλιστα γοῦν ἄν, ὡς ἔοικ´, ἔχοι οὕτως. 23481 Phaedr.271.b.7 : {ΣΩ.} Οὔτοι μὲν οὖν, ὦ φίλε, ἄλλως ἐνδεικνύμενον ἢ 23482 Phaedr.271.b.8 : λεγόμενον τέχνῃ ποτὲ λεχθήσεται ἢ γραφήσεται οὔτε τι 23483 Phaedr.271.c.1 : ἄλλο οὔτε τοῦτο. ἀλλ´ οἱ νῦν γράφοντες, ὧν σὺ ἀκήκοας, 23484 Phaedr.271.c.2 : τέχνας λόγων πανοῦργοί εἰσιν καὶ ἀποκρύπτονται, εἰδότες 23485 Phaedr.271.c.3 : ψυχῆς πέρι παγκάλως· πρὶν ἂν οὖν τὸν τρόπον τοῦτον 23486 Phaedr.271.c.4 : λέγωσί τε καὶ γράφωσι, μὴ πειθώμεθα αὐτοῖς τέχνῃ γράφειν. 23487 Phaedr.271.c.5 : {ΦΑΙ.} Τίνα τοῦτον; 23488 Phaedr.271.c.6 : {ΣΩ.} Αὐτὰ μὲν τὰ ῥήματα εἰπεῖν οὐκ εὐπετές· ὡς δὲ δεῖ 23489 Phaedr.271.c.7 : γράφειν, εἰ μέλλει τεχνικῶς ἔχειν καθ´ ὅσον ἐνδέχεται, 23490 Phaedr.271.c.8 : λέγειν ἐθέλω. 23491 Phaedr.271.c.9 : {ΦΑΙ.} Λέγε δή. 23492 Phaedr.271.c.10 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ λόγου δύναμις τυγχάνει ψυχαγωγία οὖσα, 23493 Phaedr.271.d.1 : τὸν μέλλοντα ῥητορικὸν ἔσεσθαι ἀνάγκη εἰδέναι ψυχὴ ὅσα 23494 Phaedr.271.d.2 : εἴδη ἔχει. ἔστιν οὖν τόσα καὶ τόσα, καὶ τοῖα καὶ τοῖα, 23495 Phaedr.271.d.3 : ὅθεν οἱ μὲν τοιοίδε, οἱ δὲ τοιοίδε γίγνονται· τούτων δὲ δὴ 23496 Phaedr.271.d.4 : οὕτω διῃρημένων, λόγων αὖ τόσα καὶ τόσα ἔστιν εἴδη, τοιόνδε 23497 Phaedr.271.d.5 : ἕκαστον. οἱ μὲν οὖν τοιοίδε ὑπὸ τῶν τοιῶνδε λόγων 23498 Phaedr.271.d.6 : διὰ τήνδε τὴν αἰτίαν ἐς τὰ τοιάδε εὐπειθεῖς, οἱ δὲ τοιοίδε 23499 Phaedr.271.d.7 : διὰ τάδε δυσπειθεῖς· δεῖ δὴ ταῦτα ἱκανῶς νοήσαντα, μετὰ 23500 Phaedr.271.d.8 : ταῦτα θεώμενον αὐτὰ ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντα τε καὶ πραττό– 23501 Phaedr.271.e.1 : μενα, ὀξέως τῇ αἰσθήσει δύνασθαι ἐπακολουθεῖν, ἢ μηδὲν 23502 Phaedr.271.e.2 : εἶναί πω πλέον αὐτῷ ὧν τότε ἤκουεν λόγων συνών. ὅταν 23503 Phaedr.271.e.3 : δὲ εἰπεῖν τε ἱκανῶς ἔχῃ οἷος ὑφ´ οἵων πείθεται, παραγιγνό– 23504 Phaedr.271.e.4 : μενόν τε δυνατὸς ᾖ διαισθανόμενος ἑαυτῷ ἐνδείκνυσθαι ὅτι 23505 Phaedr.272.a.1 : οὗτός ἐστι καὶ αὕτη ἡ φύσις περὶ ἧς τότε ἦσαν οἱ λόγοι, 23506 Phaedr.272.a.2 : νῦν ἔργῳ παροῦσά οἱ, ᾗ προσοιστέον τούσδε ὧδε τοὺς 23507 Phaedr.272.a.3 : λόγους ἐπὶ τὴν τῶνδε πειθώ, ταῦτα δ´ ἤδη πάντα ἔχοντι, 23508 Phaedr.272.a.4 : προσλαβόντι καιροὺς τοῦ πότε λεκτέον καὶ ἐπισχετέον, 23509 Phaedr.272.a.5 : βραχυλογίας τε αὖ καὶ ἐλεινολογίας καὶ δεινώσεως ἑκάστων 23510 Phaedr.272.a.6 : τε ὅσα ἂν εἴδη μάθῃ λόγων, τούτων τὴν εὐκαιρίαν τε καὶ 23511 Phaedr.272.a.7 : ἀκαιρίαν διαγνόντι, καλῶς τε καὶ τελέως ἐστὶν ἡ τέχνη 23512 Phaedr.272.a.8 : ἀπειργασμένη, πρότερον δ´ οὔ· ἀλλ´ ὅτι ἂν αὐτῶν τις 23513 Phaedr.272.b.1 : ἐλλείπῃ λέγων ἢ διδάσκων ἢ γράφων, φῇ δὲ τέχνῃ λέγειν, 23514 Phaedr.272.b.2 : ὁ μὴ πειθόμενος κρατεῖ. "Τί δὴ οὖν; φήσει ἴσως ὁ συγ– 23515 Phaedr.272.b.3 : γραφεύς, ὦ Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, δοκεῖ οὕτως; μὴ ἄλλως 23516 Phaedr.272.b.4 : πως ἀποδεκτέον λεγομένης λόγων τέχνης;" 23517 Phaedr.272.b.5 : {ΦΑΙ.} Ἀδύνατόν που, ὦ Σώκρατες, ἄλλως· καίτοι οὐ 23518 Phaedr.272.b.6 : σμικρόν γε φαίνεται ἔργον. 23519 Phaedr.272.b.7 : {ΣΩ.} Ἀληθῆ λέγεις. τούτου τοι ἕνεκα χρὴ πάντας τοὺς 23520 Phaedr.272.b.8 : λόγους ἄνω καὶ κάτω μεταστρέφοντα ἐπισκοπεῖν εἴ τίς πῃ 23521 Phaedr.272.c.1 : ῥᾴων καὶ βραχυτέρα φαίνεται ἐπ´ αὐτὴν ὁδός, ἵνα μὴ μάτην 23522 Phaedr.272.c.2 : πολλὴν ἀπίῃ καὶ τραχεῖαν, ἐξὸν ὀλίγην τε καὶ λείαν. ἀλλ´ 23523 Phaedr.272.c.3 : εἴ τινά πῃ βοήθειαν ἔχεις ἐπακηκοὼς Λυσίου ἤ τινος ἄλλου, 23524 Phaedr.272.c.4 : πειρῶ λέγειν ἀναμιμνῃσκόμενος. 23525 Phaedr.272.c.5 : {ΦΑΙ.} Ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ´ ἄν, ἀλλ´ οὔτι νῦν γ´ 23526 Phaedr.272.c.6 : οὕτως ἔχω. 23527 Phaedr.272.c.7 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν ἐγώ τιν´ εἴπω λόγον ὃν τῶν περὶ ταῦτά 23528 Phaedr.272.c.8 : τινων ἀκήκοα; 23529 Phaedr.272.c.9 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23530 Phaedr.272.c.10 : {ΣΩ.} Λέγεται γοῦν, ὦ Φαῖδρε, δίκαιον εἶναι καὶ τὸ τοῦ 23531 Phaedr.272.c.11 : λύκου εἰπεῖν. 23532 Phaedr.272.d.1 : {ΦΑΙ.} Καὶ σύ γε οὕτω ποίει. 23533 Phaedr.272.d.2 : {ΣΩ.} Φασὶ τοίνυν οὐδὲν οὕτω ταῦτα δεῖν σεμνύνειν οὐδ´ 23534 Phaedr.272.d.3 : ἀνάγειν ἄνω μακρὰν περιβαλλομένους· παντάπασι γάρ, ὃ 23535 Phaedr.272.d.4 : καὶ κατ´ ἀρχὰς εἴπομεν τοῦδε τοῦ λόγου, ὅτι οὐδὲν ἀληθείας 23536 Phaedr.272.d.5 : μετέχειν δέοι δικαίων ἢ ἀγαθῶν πέρι πραγμάτων, ἢ καὶ 23537 Phaedr.272.d.6 : ἀνθρώπων γε τοιούτων φύσει ὄντων ἢ τροφῇ, τὸν μέλλοντα 23538 Phaedr.272.d.7 : ἱκανῶς ῥητορικὸν ἔσεσθαι. τὸ παράπαν γὰρ οὐδὲν ἐν τοῖς 23539 Phaedr.272.d.8 : δικαστηρίοις τούτων ἀληθείας μέλειν οὐδενί, ἀλλὰ τοῦ πιθα– 23540 Phaedr.272.e.1 : νοῦ· τοῦτο δ´ εἶναι τὸ εἰκός, ᾧ δεῖν προσέχειν τὸν μέλλοντα 23541 Phaedr.272.e.2 : τέχνῃ ἐρεῖν. οὐδὲ γὰρ αὐτὰ 〈τὰ〉 πραχθέντα δεῖν λέγειν ἐνίοτε, 23542 Phaedr.272.e.3 : ἐὰν μὴ εἰκότως ᾖ πεπραγμένα, ἀλλὰ τὰ εἰκότα, ἔν τε κατη– 23543 Phaedr.272.e.4 : γορίᾳ καὶ ἀπολογίᾳ, καὶ πάντως λέγοντα τὸ δὴ εἰκὸς διωκτέον 23544 Phaedr.272.e.5 : εἶναι, πολλὰ εἰπόντα χαίρειν τῷ ἀληθεῖ· τοῦτο γὰρ διὰ 23545 Phaedr.273.a.1 : παντὸς τοῦ λόγου γιγνόμενον τὴν ἅπασαν τέχνην πορίζειν. 23546 Phaedr.273.a.2 : {ΦΑΙ.} Αὐτά γε, ὦ Σώκρατες, διελήλυθας ἃ λέγουσιν οἱ 23547 Phaedr.273.a.3 : περὶ τοὺς λόγους τεχνικοὶ προσποιούμενοι εἶναι· ἀνεμνήσθην 23548 Phaedr.273.a.4 : γὰρ ὅτι ἐν τῷ πρόσθεν βραχέως τοῦ τοιούτου ἐφηψάμεθα, 23549 Phaedr.273.a.5 : δοκεῖ δὲ τοῦτο πάμμεγα εἶναι τοῖς περὶ ταῦτα. 23550 Phaedr.273.a.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τόν γε Τεισίαν αὐτὸν πεπάτηκας ἀκριβῶς· 23551 Phaedr.273.a.7 : εἰπέτω τοίνυν καὶ τόδε ἡμῖν ὁ Τεισίας, μή τι ἄλλο λέγει 23552 Phaedr.273.b.1 : τὸ εἰκὸς ἢ τὸ τῷ πλήθει δοκοῦν. 23553 Phaedr.273.b.2 : {ΦΑΙ.} Τί γὰρ ἄλλο; 23554 Phaedr.273.b.3 : {ΣΩ.} Τοῦτο δή, ὡς ἔοικε, σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τεχνικὸν 23555 Phaedr.273.b.4 : ἔγραψεν ὡς ἐάν τις ἀσθενὴς καὶ ἀνδρικὸς ἰσχυρὸν καὶ 23556 Phaedr.273.b.5 : δειλὸν συγκόψας, ἱμάτιον ἤ τι ἄλλο ἀφελόμενος, εἰς δικα– 23557 Phaedr.273.b.6 : στήριον ἄγηται, δεῖ δὴ τἀληθὲς μηδέτερον λέγειν, ἀλλὰ τὸν 23558 Phaedr.273.b.7 : μὲν δειλὸν μὴ ὑπὸ μόνου φάναι τοῦ ἀνδρικοῦ συγκεκόφθαι, 23559 Phaedr.273.b.8 : τὸν δὲ τοῦτο μὲν ἐλέγχειν ὡς μόνω ἤστην, ἐκείνῳ δὲ κατα– 23560 Phaedr.273.c.1 : χρήσασθαι τῷ <20Πῶς δ´ ἂν ἐγὼ τοιόσδε τοιῷδε ἐπε– 23561 Phaedr.273.c.2 : χείρησα;>20 ὁ δ´ οὐκ ἐρεῖ δὴ τὴν ἑαυτοῦ κάκην, ἀλλά τι 23562 Phaedr.273.c.3 : ἄλλο ψεύδεσθαι ἐπιχειρῶν τάχ´ ἂν ἔλεγχόν πῃ παραδοίη 23563 Phaedr.273.c.4 : τῷ ἀντιδίκῳ. καὶ περὶ τἆλλα δὴ τοιαῦτ´ ἄττα ἐστὶ τὰ 23564 Phaedr.273.c.5 : τέχνῃ λεγόμενα. οὐ γάρ, ὦ Φαῖδρε; 23565 Phaedr.273.c.6 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23566 Phaedr.273.c.7 : {ΣΩ.} Φεῦ, δεινῶς γ´ ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευ– 23567 Phaedr.273.c.8 : ρεῖν ὁ Τεισίας ἢ ἄλλος ὅστις δή ποτ´ ὢν τυγχάνει καὶ 23568 Phaedr.273.c.9 : ὁπόθεν χαίρει ὀνομαζόμενος. ἀτάρ, ὦ ἑταῖρε, τούτῳ ἡμεῖς 23569 Phaedr.273.c.10 : πότερον λέγωμεν ἢ μὴ— 23570 Phaedr.273.d.1 : {ΦΑΙ.} Τὸ ποῖον; 23571 Phaedr.273.d.2 : {ΣΩ.} Ὅτι, ὦ Τεισία, πάλαι ἡμεῖς, πρὶν καὶ σὲ παρελθεῖν, 23572 Phaedr.273.d.3 : τυγχάνομεν λέγοντες ὡς ἄρα τοῦτο τὸ εἰκὸς τοῖς πολλοῖς 23573 Phaedr.273.d.4 : δι´ ὁμοιότητα τοῦ ἀληθοῦς τυγχάνει ἐγγιγνόμενον· τὰς δὲ 23574 Phaedr.273.d.5 : ὁμοιότητας ἄρτι διήλθομεν ὅτι πανταχοῦ ὁ τὴν ἀλήθειαν 23575 Phaedr.273.d.6 : εἰδὼς κάλλιστα ἐπίσταται εὑρίσκειν. ὥστ´ εἰ μὲν ἄλλο τι 23576 Phaedr.273.d.7 : περὶ τέχνης λόγων λέγεις, ἀκούοιμεν ἄν· εἰ δὲ μή, οἷς 23577 Phaedr.273.d.8 : νυνδὴ διήλθομεν πεισόμεθα, ὡς ἐὰν μή τις τῶν τε ἀκουσο– 23578 Phaedr.273.e.1 : μένων τὰς φύσεις διαριθμήσηται, καὶ κατ´ εἴδη τε διαιρεῖσθαι 23579 Phaedr.273.e.2 : τὰ ὄντα καὶ μιᾷ ἰδέᾳ δυνατὸς ᾖ καθ´ ἓν ἕκαστον περιλαμ– 23580 Phaedr.273.e.3 : βάνειν, οὔ ποτ´ ἔσται τεχνικὸς λόγων πέρι καθ´ ὅσον 23581 Phaedr.273.e.4 : δυνατὸν ἀνθρώπῳ. ταῦτα δὲ οὐ μή ποτε κτήσηται ἄνευ 23582 Phaedr.273.e.5 : πολλῆς πραγματείας· ἣν οὐχ ἕνεκα τοῦ λέγειν καὶ πράττειν 23583 Phaedr.273.e.6 : πρὸς ἀνθρώπους δεῖ διαπονεῖσθαι τὸν σώφρονα, ἀλλὰ τοῦ 23584 Phaedr.273.e.7 : θεοῖς κεχαρισμένα μὲν λέγειν δύνασθαι, κεχαρισμένως δὲ 23585 Phaedr.273.e.8 : πράττειν τὸ πᾶν εἰς δύναμιν. οὐ γὰρ δὴ ἄρα, ὦ Τεισία, 23586 Phaedr.273.e.9 : φασὶν οἱ σοφώτεροι ἡμῶν, ὁμοδούλοις δεῖ χαρίζεσθαι 23587 Phaedr.274.a.1 : μελετᾶν τὸν νοῦν ἔχοντα, ὅτι μὴ πάρεργον, ἀλλὰ δεσπόταις 23588 Phaedr.274.a.2 : ἀγαθοῖς τε καὶ ἐξ ἀγαθῶν. ὥστ´ εἰ μακρὰ ἡ περίοδος, μὴ 23589 Phaedr.274.a.3 : θαυμάσῃς· μεγάλων γὰρ ἕνεκα περιιτέον, οὐχ ὡς σὺ δοκεῖς. 23590 Phaedr.274.a.4 : ἔσται μήν, ὡς ὁ λόγος φησίν, ἐάν τις ἐθέλῃ, καὶ ταῦτα 23591 Phaedr.274.a.5 : κάλλιστα ἐξ ἐκείνων γιγνόμενα. 23592 Phaedr.274.a.6 : {ΦΑΙ.} Παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσθαι, ὦ Σώκρατες, 23593 Phaedr.274.a.7 : εἴπερ οἷός τέ τις εἴη. 23594 Phaedr.274.a.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ καὶ ἐπιχειροῦντί τοι τοῖς καλοῖς καλὸν καὶ 23595 Phaedr.274.b.1 : πάσχειν ὅτι ἄν τῳ συμβῇ παθεῖν. 23596 Phaedr.274.b.2 : {ΦΑΙ.} Καὶ μάλα. 23597 Phaedr.274.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μὲν τέχνης τε καὶ ἀτεχνίας λόγων πέρι 23598 Phaedr.274.b.4 : ἱκανῶς ἐχέτω. 23599 Phaedr.274.b.5 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23600 Phaedr.274.b.6 : {ΣΩ.} Τὸ δ´ εὐπρεπείας δὴ γραφῆς πέρι καὶ ἀπρεπείας, πῇ 23601 Phaedr.274.b.7 : γιγνόμενον καλῶς ἂν ἔχοι καὶ ὅπῃ ἀπρεπῶς, λοιπόν. ἦ γάρ; 23602 Phaedr.274.b.8 : {ΦΑΙ.} Ναί. 23603 Phaedr.274.b.9 : {ΣΩ.} Οἶσθ´ οὖν ὅπῃ μάλιστα θεῷ χαριῇ λόγων πέρι 23604 Phaedr.274.b.10 : πράττων ἢ λέγων; 23605 Phaedr.274.b.11 : {ΦΑΙ.} Οὐδαμῶς· σὺ δέ; 23606 Phaedr.274.c.1 : {ΣΩ.} Ἀκοήν γ´ ἔχω λέγειν τῶν προτέρων, τὸ δ´ ἀληθὲς 23607 Phaedr.274.c.2 : αὐτοὶ ἴσασιν. εἰ δὲ τοῦτο εὕροιμεν αὐτοί, ἆρά γ´ ἂν ἔθ´ 23608 Phaedr.274.c.3 : ἡμῖν μέλοι τι τῶν ἀνθρωπίνων δοξασμάτων; 23609 Phaedr.274.c.4 : {ΦΑΙ.} Γελοῖον ἤρου· ἀλλ´ ἃ φῂς ἀκηκοέναι λέγε. 23610 Phaedr.274.c.5 : {ΣΩ.} Ἤκουσα τοίνυν περὶ Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου γε– 23611 Phaedr.274.c.6 : νέσθαι τῶν ἐκεῖ παλαιῶν τινα θεῶν, οὗ καὶ τὸ ὄρνεον ἱερὸν 23612 Phaedr.274.c.7 : ὃ δὴ καλοῦσιν Ἶβιν· αὐτῷ δὲ ὄνομα τῷ δαίμονι εἶναι Θεύθ. 23613 Phaedr.274.c.8 : τοῦτον δὴ πρῶτον ἀριθμόν τε καὶ λογισμὸν εὑρεῖν καὶ 23614 Phaedr.274.d.1 : γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, ἔτι δὲ πεττείας τε καὶ κυβείας, 23615 Phaedr.274.d.2 : καὶ δὴ καὶ γράμματα. βασιλέως δ´ αὖ τότε ὄντος Αἰγύπτου 23616 Phaedr.274.d.3 : ὅλης Θαμοῦ περὶ τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ ἄνω τόπου ἣν οἱ 23617 Phaedr.274.d.4 : Ἕλληνες Αἰγυπτίας Θήβας καλοῦσι, καὶ τὸν θεὸν Ἄμμωνα, 23618 Phaedr.274.d.5 : παρὰ τοῦτον ἐλθὼν ὁ Θεὺθ τὰς τέχνας ἐπέδειξεν, καὶ ἔφη 23619 Phaedr.274.d.6 : δεῖν διαδοθῆναι τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις· ὁ δὲ ἤρετο ἥντινα 23620 Phaedr.274.d.7 : ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντος δέ, ὅτι καλῶς ἢ μὴ 23621 Phaedr.274.e.1 : καλῶς δοκοῖ λέγειν, τὸ μὲν ἔψεγεν, τὸ δ´ ἐπῄνει. πολλὰ 23622 Phaedr.274.e.2 : μὲν δὴ περὶ ἑκάστης τῆς τέχνης ἐπ´ ἀμφότερα Θαμοῦν τῷ 23623 Phaedr.274.e.3 : Θεὺθ λέγεται ἀποφήνασθαι, ἃ λόγος πολὺς ἂν εἴη διελθεῖν· 23624 Phaedr.274.e.4 : ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, "Τοῦτο δέ, ὦ βασιλεῦ, τὸ 23625 Phaedr.274.e.5 : μάθημα," ἔφη ὁ Θεύθ, "σοφωτέρους Αἰγυπτίους καὶ μνημο– 23626 Phaedr.274.e.6 : νικωτέρους παρέξει· μνήμης τε γὰρ καὶ σοφίας φάρμακον 23627 Phaedr.274.e.7 : ηὑρέθη." ὁ δ´ εἶπεν· "Ὦ τεχνικώτατε Θεύθ, ἄλλος μὲν 23628 Phaedr.274.e.8 : τεκεῖν δυνατὸς τὰ τέχνης, ἄλλος δὲ κρῖναι τίν´ ἔχει μοῖραν 23629 Phaedr.274.e.9 : βλάβης τε καὶ ὠφελίας τοῖς μέλλουσι χρῆσθαι· καὶ νῦν 23630 Phaedr.275.a.1 : σύ, πατὴρ ὢν γραμμάτων, δι´ εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ 23631 Phaedr.275.a.2 : δύναται. τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς 23632 Phaedr.275.a.3 : παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ, ἅτε διὰ πίστιν γραφῆς ἔξωθεν 23633 Phaedr.275.a.4 : ὑπ´ ἀλλοτρίων τύπων, οὐκ ἔνδοθεν αὐτοὺς ὑφ´ αὑτῶν ἀναμι– 23634 Phaedr.275.a.5 : μνῃσκομένους· οὔκουν μνήμης ἀλλὰ ὑπομνήσεως φάρμακον 23635 Phaedr.275.a.6 : ηὗρες. σοφίας δὲ τοῖς μαθηταῖς δόξαν, οὐκ ἀλήθειαν πορί– 23636 Phaedr.275.a.7 : ζεις· πολυήκοοι γάρ σοι γενόμενοι ἄνευ διδαχῆς πολυγνώ– 23637 Phaedr.275.b.1 : μονες εἶναι δόξουσιν, ἀγνώμονες ὡς ἐπὶ τὸ πλῆθος ὄντες, 23638 Phaedr.275.b.2 : καὶ χαλεποὶ συνεῖναι, δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν." 23639 Phaedr.275.b.3 : {ΦΑΙ.} Ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως σὺ Αἰγυπτίους καὶ ὁποδαποὺς 23640 Phaedr.275.b.4 : ἂν ἐθέλῃς λόγους ποιεῖς. 23641 Phaedr.275.b.5 : {ΣΩ.} Οἱ δέ γ´, ὦ φίλε, ἐν τῷ τοῦ Διὸς τοῦ Δωδωναίου 23642 Phaedr.275.b.6 : ἱερῷ δρυὸς λόγους ἔφησαν μαντικοὺς πρώτους γενέσθαι. 23643 Phaedr.275.b.7 : τοῖς μὲν οὖν τότε, ἅτε οὐκ οὖσι σοφοῖς ὥσπερ ὑμεῖς οἱ νέοι, 23644 Phaedr.275.b.8 : ἀπέχρη δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν ὑπ´ εὐηθείας, εἰ μόνον 23645 Phaedr.275.c.1 : ἀληθῆ λέγοιεν· σοὶ δ´ ἴσως διαφέρει τίς ὁ λέγων καὶ ποδαπός. 23646 Phaedr.275.c.2 : οὐ γὰρ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖς, εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει; 23647 Phaedr.275.c.3 : {ΦΑΙ.} Ὀρθῶς ἐπέπληξας, καί μοι δοκεῖ περὶ γραμμάτων 23648 Phaedr.275.c.4 : ἔχειν ᾗπερ ὁ Θηβαῖος λέγει. 23649 Phaedr.275.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ τέχνην οἰόμενος ἐν γράμμασι καταλιπεῖν, 23650 Phaedr.275.c.6 : καὶ αὖ ὁ παραδεχόμενος ὥς τι σαφὲς καὶ βέβαιον ἐκ γραμ– 23651 Phaedr.275.c.7 : μάτων ἐσόμενον, πολλῆς ἂν εὐηθείας γέμοι καὶ τῷ ὄντι τὴν 23652 Phaedr.275.c.8 : Ἄμμωνος μαντείαν ἀγνοοῖ, πλέον τι οἰόμενος εἶναι λόγους 23653 Phaedr.275.d.1 : γεγραμμένους τοῦ τὸν εἰδότα ὑπομνῆσαι περὶ ὧν ἂν ᾖ τὰ 23654 Phaedr.275.d.2 : γεγραμμένα. 23655 Phaedr.275.d.3 : {ΦΑΙ.} Ὀρθότατα. 23656 Phaedr.275.d.4 : {ΣΩ.} Δεινὸν γάρ που, ὦ Φαῖδρε, τοῦτ´ ἔχει γραφή, καὶ 23657 Phaedr.275.d.5 : ὡς ἀληθῶς ὅμοιον ζωγραφίᾳ. καὶ γὰρ τὰ ἐκείνης ἔκγονα 23658 Phaedr.275.d.6 : ἕστηκε μὲν ὡς ζῶντα, ἐὰν δ´ ἀνέρῃ τι, σεμνῶς πάνυ σιγᾷ. 23659 Phaedr.275.d.7 : ταὐτὸν δὲ καὶ οἱ λόγοι· δόξαις μὲν ἂν ὥς τι φρονοῦντας 23660 Phaedr.275.d.8 : αὐτοὺς λέγειν, ἐὰν δέ τι ἔρῃ τῶν λεγομένων βουλόμενος 23661 Phaedr.275.d.9 : μαθεῖν, ἕν τι σημαίνει μόνον ταὐτὸν ἀεί. ὅταν δὲ ἅπαξ 23662 Phaedr.275.e.1 : γραφῇ, κυλινδεῖται μὲν πανταχοῦ πᾶς λόγος ὁμοίως παρὰ 23663 Phaedr.275.e.2 : τοῖς ἐπαΐουσιν, ὡς δ´ αὕτως παρ´ οἷς οὐδὲν προσήκει, καὶ 23664 Phaedr.275.e.3 : οὐκ ἐπίσταται λέγειν οἷς δεῖ γε καὶ μή. πλημμελούμενος 23665 Phaedr.275.e.4 : δὲ καὶ οὐκ ἐν δίκῃ λοιδορηθεὶς τοῦ πατρὸς ἀεὶ δεῖται βοηθοῦ· 23666 Phaedr.275.e.5 : αὐτὸς γὰρ οὔτ´ ἀμύνασθαι οὔτε βοηθῆσαι δυνατὸς αὑτῷ. 23667 Phaedr.275.e.6 : {ΦΑΙ.} Καὶ ταῦτά σοι ὀρθότατα εἴρηται. 23668 Phaedr.276.a.1 : {ΣΩ.} Τί δ´; ἄλλον ὁρῶμεν λόγον τούτου ἀδελφὸν γνή– 23669 Phaedr.276.a.2 : σιον, τῷ τρόπῳ τε γίγνεται, καὶ ὅσῳ ἀμείνων καὶ δυνατώ– 23670 Phaedr.276.a.3 : τερος τούτου φύεται; 23671 Phaedr.276.a.4 : {ΦΑΙ.} Τίνα τοῦτον καὶ πῶς λέγεις γιγνόμενον; 23672 Phaedr.276.a.5 : {ΣΩ.} Ὃς μετ´ ἐπιστήμης γράφεται ἐν τῇ τοῦ μανθάνοντος 23673 Phaedr.276.a.6 : ψυχῇ, δυνατὸς μὲν ἀμῦναι ἑαυτῷ, ἐπιστήμων δὲ λέγειν τε 23674 Phaedr.276.a.7 : καὶ σιγᾶν πρὸς οὓς δεῖ. 23675 Phaedr.276.a.8 : {ΦΑΙ.} Τὸν τοῦ εἰδότος λόγον λέγεις ζῶντα καὶ ἔμψυχον, 23676 Phaedr.276.a.9 : οὗ ὁ γεγραμμένος εἴδωλον ἄν τι λέγοιτο δικαίως. 23677 Phaedr.276.b.1 : {ΣΩ.} Παντάπασι μὲν οὖν. τόδε δή μοι εἰπέ· ὁ νοῦν 23678 Phaedr.276.b.2 : ἔχων γεωργός, ὧν σπερμάτων κήδοιτο καὶ ἔγκαρπα βούλοιτο 23679 Phaedr.276.b.3 : γενέσθαι, πότερα σπουδῇ ἂν θέρους εἰς Ἀδώνιδος κήπους 23680 Phaedr.276.b.4 : ἀρῶν χαίροι θεωρῶν καλοὺς ἐν ἡμέραισιν ὀκτὼ γιγνομένους, 23681 Phaedr.276.b.5 : ἢ ταῦτα μὲν δὴ παιδιᾶς τε καὶ ἑορτῆς χάριν δρῴη ἄν, ὅτε 23682 Phaedr.276.b.6 : καὶ ποιοῖ· ἐφ´ οἷς δὲ ἐσπούδακεν, τῇ γεωργικῇ χρώμενος ἂν 23683 Phaedr.276.b.7 : τέχνῃ, σπείρας εἰς τὸ προσῆκον, ἀγαπῴη ἂν ἐν ὀγδόῳ μηνὶ 23684 Phaedr.276.b.8 : ὅσα ἔσπειρεν τέλος λαβόντα; 23685 Phaedr.276.c.1 : {ΦΑΙ.} Οὕτω που, ὦ Σώκρατες, τὰ μὲν σπουδῇ, τὰ δὲ ὡς 23686 Phaedr.276.c.2 : ἑτέρως ἂν ᾗ λέγεις ποιοῖ. 23687 Phaedr.276.c.3 : {ΣΩ.} Τὸν δὲ δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐπιστήμας 23688 Phaedr.276.c.4 : ἔχοντα τοῦ γεωργοῦ φῶμεν ἧττον νοῦν ἔχειν εἰς τὰ ἑαυτοῦ 23689 Phaedr.276.c.5 : σπέρματα; 23690 Phaedr.276.c.6 : {ΦΑΙ.} Ἥκιστά γε. 23691 Phaedr.276.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα σπουδῇ αὐτὰ ἐν ὕδατι γράψει μέλανι 23692 Phaedr.276.c.8 : σπείρων διὰ καλάμου μετὰ λόγων ἀδυνάτων μὲν αὑτοῖς 23693 Phaedr.276.c.9 : λόγῳ βοηθεῖν, ἀδυνάτων δὲ ἱκανῶς τἀληθῆ διδάξαι. 23694 Phaedr.276.c.10 : {ΦΑΙ.} Οὔκουν δὴ τό γ´ εἰκός. 23695 Phaedr.276.d.1 : {ΣΩ.} Οὐ γάρ· ἀλλὰ τοὺς μὲν ἐν γράμμασι κήπους, ὡς 23696 Phaedr.276.d.2 : ἔοικε, παιδιᾶς χάριν σπερεῖ τε καὶ γράψει, ὅταν [δὲ] γράφῃ, 23697 Phaedr.276.d.3 : ἑαυτῷ τε ὑπομνήματα θησαυριζόμενος, εἰς τὸ <20λήθης γῆρας>20 23698 Phaedr.276.d.4 : ἐὰν <20ἵκηται>20, καὶ παντὶ τῷ ταὐτὸν ἴχνος μετιόντι, ἡσθή– 23699 Phaedr.276.d.5 : σεταί τε αὐτοὺς θεωρῶν φυομένους ἁπαλούς· ὅταν 〈δὲ〉 23700 Phaedr.276.d.6 : ἄλλοι παιδιαῖς ἄλλαις χρῶνται, συμποσίοις τε ἄρδοντες αὑ– 23701 Phaedr.276.d.7 : τοὺς ἑτέροις τε ὅσα τούτων ἀδελφά, τότ´ ἐκεῖνος, ὡς ἔοικεν, 23702 Phaedr.276.d.8 : ἀντὶ τούτων οἷς λέγω παίζων διάξει. 23703 Phaedr.276.e.1 : {ΦΑΙ.} Παγκάλην λέγεις παρὰ φαύλην παιδιάν, ὦ Σώ– 23704 Phaedr.276.e.2 : κρατες, τοῦ ἐν λόγοις δυναμένου παίζειν, δικαιοσύνης τε καὶ 23705 Phaedr.276.e.3 : ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα. 23706 Phaedr.276.e.4 : {ΣΩ.} Ἔστι γάρ, ὦ φίλε Φαῖδρε, οὕτω· πολὺ δ´ οἶμαι 23707 Phaedr.276.e.5 : καλλίων σπουδὴ περὶ αὐτὰ γίγνεται, ὅταν τις τῇ διαλεκτικῇ 23708 Phaedr.276.e.6 : τέχνῃ χρώμενος, λαβὼν ψυχὴν προσήκουσαν, φυτεύῃ τε καὶ 23709 Phaedr.276.e.7 : σπείρῃ μετ´ ἐπιστήμης λόγους, οἳ ἑαυτοῖς τῷ τε φυτεύσαντι 23710 Phaedr.277.a.1 : βοηθεῖν ἱκανοὶ καὶ οὐχὶ ἄκαρποι ἀλλὰ ἔχοντες σπέρμα, ὅθεν 23711 Phaedr.277.a.2 : ἄλλοι ἐν ἄλλοις ἤθεσι φυόμενοι τοῦτ´ ἀεὶ ἀθάνατον παρέχειν 23712 Phaedr.277.a.3 : ἱκανοί, καὶ τὸν ἔχοντα εὐδαιμονεῖν ποιοῦντες εἰς ὅσον 23713 Phaedr.277.a.4 : ἀνθρώπῳ δυνατὸν μάλιστα. 23714 Phaedr.277.a.5 : {ΦΑΙ.} Πολὺ γὰρ τοῦτ´ ἔτι κάλλιον λέγεις. 23715 Phaedr.277.a.6 : {ΣΩ.} Νῦν δὴ ἐκεῖνα ἤδη, ὦ Φαῖδρε, δυνάμεθα κρίνειν, 23716 Phaedr.277.a.7 : τούτων ὡμολογημένων. 23717 Phaedr.277.a.8 : {ΦΑΙ.} Τὰ ποῖα; 23718 Phaedr.277.a.9 : {ΣΩ.} Ὧν δὴ πέρι βουληθέντες ἰδεῖν ἀφικόμεθα εἰς τόδε, 23719 Phaedr.277.a.10 : ὅπως τὸ Λυσίου τε ὄνειδος ἐξετάσαιμεν τῆς τῶν λόγων 23720 Phaedr.277.b.1 : γραφῆς πέρι, καὶ αὐτοὺς τοὺς λόγους οἳ τέχνῃ καὶ ἄνευ 23721 Phaedr.277.b.2 : τέχνης γράφοιντο. τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον καὶ μὴ δοκεῖ μοι 23722 Phaedr.277.b.3 : δεδηλῶσθαι μετρίως. 23723 Phaedr.277.b.4 : {ΦΑΙ.} Ἔδοξέ γε δή· πάλιν δὲ ὑπόμνησόν με πῶς. 23724 Phaedr.277.b.5 : {ΣΩ.} Πρὶν ἄν τις τό τε ἀληθὲς ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν 23725 Phaedr.277.b.6 : λέγει ἢ γράφει, κατ´ αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται, 23726 Phaedr.277.b.7 : ὁρισάμενός τε πάλιν κατ´ εἴδη μέχρι τοῦ ἀτμήτου τέμνειν 23727 Phaedr.277.b.8 : ἐπιστηθῇ, περί τε ψυχῆς φύσεως διιδὼν κατὰ ταὐτά, τὸ 23728 Phaedr.277.c.1 : προσαρμόττον ἑκάστῃ φύσει εἶδος ἀνευρίσκων, οὕτω τιθῇ 23729 Phaedr.277.c.2 : καὶ διακοσμῇ τὸν λόγον, ποικίλῃ μὲν ποικίλους ψυχῇ καὶ 23730 Phaedr.277.c.3 : παναρμονίους διδοὺς λόγους, ἁπλοῦς δὲ ἁπλῇ, οὐ πρότερον 23731 Phaedr.277.c.4 : δυνατὸν τέχνῃ ἔσεσθαι καθ´ ὅσον πέφυκε μεταχειρισθῆναι 23732 Phaedr.277.c.5 : τὸ λόγων γένος, οὔτε τι πρὸς τὸ διδάξαι οὔτε τι πρὸς τὸ 23733 Phaedr.277.c.6 : πεῖσαι, ὡς ὁ ἔμπροσθεν πᾶς μεμήνυκεν ἡμῖν λόγος. 23734 Phaedr.277.c.7 : {ΦΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν τοῦτό γε οὕτω πως ἐφάνη. 23735 Phaedr.277.d.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ αὖ περὶ τοῦ καλὸν ἢ αἰσχρὸν εἶναι τὸ λόγους 23736 Phaedr.277.d.2 : λέγειν τε καὶ γράφειν, καὶ ὅπῃ γιγνόμενον ἐν δίκῃ λέγοιτ´ 23737 Phaedr.277.d.3 : ἂν ὄνειδος ἢ μή, ἆρα οὐ δεδήλωκεν τὰ λεχθέντα ὀλίγον 23738 Phaedr.277.d.4 : ἔμπροσθεν— 23739 Phaedr.277.d.5 : {ΦΑΙ.} Τὰ ποῖα; 23740 Phaedr.277.d.6 : {ΣΩ.} Ὡς εἴτε Λυσίας ἤ τις ἄλλος πώποτε ἔγραψεν ἢ 23741 Phaedr.277.d.7 : γράψει ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ νόμους τιθείς, σύγγραμμα πολιτικὸν 23742 Phaedr.277.d.8 : γράφων καὶ μεγάλην τινὰ ἐν αὐτῷ βεβαιότητα ἡγούμενος 23743 Phaedr.277.d.9 : καὶ σαφήνειαν, οὕτω μὲν ὄνειδος τῷ γράφοντι, εἴτε τίς 23744 Phaedr.277.d.10 : φησιν εἴτε μή· τὸ γὰρ ἀγνοεῖν ὕπαρ τε καὶ ὄναρ δικαίων 23745 Phaedr.277.e.1 : καὶ ἀδίκων πέρι καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν οὐκ ἐκφεύγει τῇ 23746 Phaedr.277.e.2 : ἀληθείᾳ μὴ οὐκ ἐπονείδιστον εἶναι, οὐδὲ ἂν ὁ πᾶς ὄχλος 23747 Phaedr.277.e.3 : αὐτὸ ἐπαινέσῃ. 23748 Phaedr.277.e.4 : {ΦΑΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 23749 Phaedr.277.e.5 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γε ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ περὶ ἑκάστου 23750 Phaedr.277.e.6 : παιδιάν τε ἡγούμενος πολλὴν ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ οὐδένα 23751 Phaedr.277.e.7 : πώποτε λόγον ἐν μέτρῳ οὐδ´ ἄνευ μέτρου μεγάλης ἄξιον 23752 Phaedr.277.e.8 : σπουδῆς γραφῆναι, οὐδὲ λεχθῆναι ὡς οἱ ῥαψῳδούμενοι ἄνευ 23753 Phaedr.277.e.9 : ἀνακρίσεως καὶ διδαχῆς πειθοῦς ἕνεκα ἐλέχθησαν, ἀλλὰ τῷ 23754 Phaedr.278.a.1 : ὄντι αὐτῶν τοὺς βελτίστους εἰδότων ὑπόμνησιν γεγονέναι, 23755 Phaedr.278.a.2 : ἐν δὲ τοῖς διδασκομένοις καὶ μαθήσεως χάριν λεγομένοις καὶ 23756 Phaedr.278.a.3 : τῷ ὄντι γραφομένοις ἐν ψυχῇ περὶ δικαίων τε καὶ καλῶν 23757 Phaedr.278.a.4 : καὶ ἀγαθῶν [ἐν] μόνοις ἡγούμενος τό τε ἐναργὲς εἶναι καὶ 23758 Phaedr.278.a.5 : τέλεον καὶ ἄξιον σπουδῆς· δεῖν δὲ τοὺς τοιούτους λόγους 23759 Phaedr.278.a.6 : αὑτοῦ λέγεσθαι οἷον ὑεῖς γνησίους εἶναι, πρῶτον μὲν τὸν 23760 Phaedr.278.a.7 : ἐν αὑτῷ, ἐὰν εὑρεθεὶς ἐνῇ, ἔπειτα εἴ τινες τούτου ἔκγονοί 23761 Phaedr.278.b.1 : τε καὶ ἀδελφοὶ ἅμα ἐν ἄλλαισιν ἄλλων ψυχαῖς κατ´ ἀξίαν 23762 Phaedr.278.b.2 : ἐνέφυσαν· τοὺς δὲ ἄλλους χαίρειν ἐῶν—οὗτος δὲ ὁ τοιοῦτος 23763 Phaedr.278.b.3 : ἀνὴρ κινδυνεύει, ὦ Φαῖδρε, εἶναι οἷον ἐγώ τε καὶ σὺ εὐξαίμεθ´ 23764 Phaedr.278.b.4 : ἂν σέ τε καὶ ἐμὲ γενέσθαι. 23765 Phaedr.278.b.5 : {ΦΑΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν ἔγωγε βούλομαί τε καὶ εὔχομαι 23766 Phaedr.278.b.6 : ἃ λέγεις. 23767 Phaedr.278.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἤδη πεπαίσθω μετρίως ἡμῖν τὰ περὶ λόγων· 23768 Phaedr.278.b.8 : καὶ σύ τε ἐλθὼν φράζε Λυσίᾳ ὅτι νὼ καταβάντε ἐς τὸ 23769 Phaedr.278.b.9 : Νυμφῶν νᾶμά τε καὶ μουσεῖον ἠκούσαμεν λόγων, οἳ ἐπέ– 23770 Phaedr.278.c.1 : στελλον λέγειν Λυσίᾳ τε καὶ εἴ τις ἄλλος συντίθησι λόγους, 23771 Phaedr.278.c.2 : καὶ Ὁμήρῳ καὶ εἴ τις ἄλλος αὖ ποίησιν ψιλὴν ἢ ἐν ᾠδῇ 23772 Phaedr.278.c.3 : συντέθηκε, τρίτον δὲ Σόλωνι καὶ ὅστις ἐν πολιτικοῖς λόγοις 23773 Phaedr.278.c.4 : νόμους ὀνομάζων συγγράμματα ἔγραψεν· εἰ μὲν εἰδὼς ᾗ τὸ 23774 Phaedr.278.c.5 : ἀληθὲς ἔχει συνέθηκε ταῦτα, καὶ ἔχων βοηθεῖν, εἰς ἔλεγχον 23775 Phaedr.278.c.6 : ἰὼν περὶ ὧν ἔγραψε, καὶ λέγων αὐτὸς δυνατὸς τὰ γεγραμ– 23776 Phaedr.278.c.7 : μένα φαῦλα ἀποδεῖξαι, οὔ τι τῶνδε ἐπωνυμίαν ἔχοντα δεῖ 23777 Phaedr.278.d.1 : λέγεσθαι τὸν τοιοῦτον, ἀλλ´ ἐφ´ οἷς ἐσπούδακεν ἐκείνων. 23778 Phaedr.278.d.2 : {ΦΑΙ.} Τίνας οὖν τὰς ἐπωνυμίας αὐτῷ νέμεις; 23779 Phaedr.278.d.3 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν σοφόν, ὦ Φαῖδρε, καλεῖν ἔμοιγε μέγα 23780 Phaedr.278.d.4 : εἶναι δοκεῖ καὶ θεῷ μόνῳ πρέπειν· τὸ δὲ ἢ φιλόσοφον ἢ 23781 Phaedr.278.d.5 : τοιοῦτόν τι μᾶλλόν τε ἂν αὐτῷ καὶ ἁρμόττοι καὶ ἐμμελεστέ– 23782 Phaedr.278.d.6 : ρως ἔχοι. 23783 Phaedr.278.d.7 : {ΦΑΙ.} Καὶ οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου. 23784 Phaedr.278.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αὖ τὸν μὴ ἔχοντα τιμιώτερα ὧν συνέθηκεν 23785 Phaedr.278.d.9 : ἢ ἔγραψεν ἄνω κάτω στρέφων ἐν χρόνῳ, πρὸς ἄλληλα 23786 Phaedr.278.e.1 : κολλῶν τε καὶ ἀφαιρῶν, ἐν δίκῃ που ποιητὴν ἢ λόγων 23787 Phaedr.278.e.2 : συγγραφέα ἢ νομογράφον προσερεῖς; 23788 Phaedr.278.e.3 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23789 Phaedr.278.e.4 : {ΣΩ.} Ταῦτα τοίνυν τῷ ἑταίρῳ φράζε. 23790 Phaedr.278.e.5 : {ΦΑΙ.} Τί δὲ σύ; πῶς ποιήσεις; οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τὸν σὸν 23791 Phaedr.278.e.6 : ἑταῖρον δεῖ παρελθεῖν. 23792 Phaedr.278.e.7 : {ΣΩ.} Τίνα τοῦτον; 23793 Phaedr.278.e.8 : {ΦΑΙ.} Ἰσοκράτη τὸν καλόν· ᾧ τί ἀπαγγελεῖς, ὦ Σώ– 23794 Phaedr.278.e.9 : κρατες; τίνα αὐτὸν φήσομεν εἶναι; 23795 Phaedr.278.e.10 : {ΣΩ.} Νέος ἔτι, ὦ Φαῖδρε, Ἰσοκράτης· ὃ μέντοι μαν– 23796 Phaedr.279.a.1 : τεύομαι κατ´ αὐτοῦ, λέγειν ἐθέλω. 23797 Phaedr.279.a.2 : {ΦΑΙ.} Τὸ ποῖον δή; 23798 Phaedr.279.a.3 : {ΣΩ.} Δοκεῖ μοι ἀμείνων ἢ κατὰ τοὺς περὶ Λυσίαν εἶναι 23799 Phaedr.279.a.4 : λόγους τὰ τῆς φύσεως, ἔτι τε ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι· 23800 Phaedr.279.a.5 : ὥστε οὐδὲν ἂν γένοιτο θαυμαστὸν προϊούσης τῆς ἡλικίας εἰ 23801 Phaedr.279.a.6 : περὶ αὐτούς τε τοὺς λόγους, οἷς νῦν ἐπιχειρεῖ, πλέον ἢ 23802 Phaedr.279.a.7 : παίδων διενέγκοι τῶν πώποτε ἁψαμένων λόγων, ἔτι τε εἰ 23803 Phaedr.279.a.8 : αὐτῷ μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα, ἐπὶ μείζω δέ τις αὐτὸν ἄγοι 23804 Phaedr.279.a.9 : ὁρμὴ θειοτέρα· φύσει γάρ, ὦ φίλε, ἔνεστί τις φιλοσοφία 23805 Phaedr.279.b.1 : τῇ τοῦ ἀνδρὸς διανοίᾳ. ταῦτα δὴ οὖν ἐγὼ μὲν παρὰ τῶνδε 23806 Phaedr.279.b.2 : τῶν θεῶν ὡς ἐμοῖς παιδικοῖς Ἰσοκράτει ἐξαγγέλλω, σὺ δ´ 23807 Phaedr.279.b.3 : ἐκεῖνα ὡς σοῖς Λυσίᾳ. 23808 Phaedr.279.b.4 : {ΦΑΙ.} Ταῦτ´ ἔσται· ἀλλὰ ἴωμεν, ἐπειδὴ καὶ τὸ πνῖγος 23809 Phaedr.279.b.5 : ἠπιώτερον γέγονεν. 23810 Phaedr.279.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εὐξαμένῳ πρέπει τοῖσδε πορεύεσθαι; 23811 Phaedr.279.b.7 : {ΦΑΙ.} Τί μήν; 23812 Phaedr.279.b.8 : {ΣΩ.} Ὦ φίλε Πάν τε καὶ ἄλλοι ὅσοι τῇδε θεοί, δοίητέ 23813 Phaedr.279.b.9 : μοι καλῷ γενέσθαι τἄνδοθεν· ἔξωθεν δὲ ὅσα ἔχω, τοῖς ἐντὸς 23814 Phaedr.279.c.1 : εἶναί μοι φίλια. πλούσιον δὲ νομίζοιμι τὸν σοφόν· τὸ δὲ 23815 Phaedr.279.c.2 : χρυσοῦ πλῆθος εἴη μοι ὅσον μήτε φέρειν μήτε ἄγειν δύναιτο 23816 Phaedr.279.c.3 : ἄλλος ἢ ὁ σώφρων. 23817 Phaedr.279.c.4 : Ἔτ´ ἄλλου του δεόμεθα, ὦ Φαῖδρε; ἐμοὶ μὲν γὰρ μετρίως 23818 Phaedr.279.c.5 : ηὖκται. 23819 Phaedr.279.c.6 : {ΦΑΙ.} Καὶ ἐμοὶ ταῦτα συνεύχου· κοινὰ γὰρ τὰ τῶν 23820 Phaedr.279.c.7 : φίλων. 23821 Phaedr.279.c.8 : {ΣΩ.} Ἴωμεν. 23822 Alc1.103.a.1 : {ΣΩ.} Ὦ παῖ Κλεινίου, οἶμαί σε θαυμάζειν ὅτι πρῶτος 23823 Alc1.103.a.2 : ἐραστής σου γενόμενος τῶν ἄλλων πεπαυμένων μόνος οὐκ 23824 Alc1.103.a.3 : ἀπαλλάττομαι, καὶ ὅτι οἱ μὲν ἄλλοι δι´ ὄχλου ἐγένοντό σοι 23825 Alc1.103.a.4 : διαλεγόμενοι, ἐγὼ δὲ τοσούτων ἐτῶν οὐδὲ προσεῖπον. τούτου 23826 Alc1.103.a.5 : δὲ τὸ αἴτιον γέγονεν οὐκ ἀνθρώπειον, ἀλλά τι δαιμόνιον 23827 Alc1.103.a.6 : ἐναντίωμα, οὗ σὺ τὴν δύναμιν καὶ ὕστερον πεύσῃ. νῦν δὲ 23828 Alc1.103.b.1 : ἐπειδὴ οὐκέτι ἐναντιοῦται, οὕτω προσελήλυθα· εὔελπις δ´ 23829 Alc1.103.b.2 : εἰμὶ καὶ τὸ λοιπὸν μὴ ἐναντιώσεσθαι αὐτό. σχεδὸν οὖν 23830 Alc1.103.b.3 : κατανενόηκα ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ σκοπούμενος ὡς πρὸς τοὺς 23831 Alc1.103.b.4 : ἐραστὰς ἔσχες· πολλῶν γὰρ γενομένων καὶ μεγαλοφρόνων 23832 Alc1.103.b.5 : οὐδεὶς ὃς οὐχ ὑπερβληθεὶς τῷ φρονήματι ὑπὸ σοῦ πέφευγεν. 23833 Alc1.104.a.1 : τὸν δὲ λόγον, ᾧ ὑπερπεφρόνηκας, ἐθέλω διελθεῖν. οὐδενὸς 23834 Alc1.104.a.2 : φῂς ἀνθρώπων ἐνδεὴς εἶναι εἰς οὐδέν· τὰ γὰρ ὑπάρχοντά 23835 Alc1.104.a.3 : σοι μεγάλα εἶναι, ὥστε μηδενὸς δεῖσθαι, ἀπὸ τοῦ σώματος 23836 Alc1.104.a.4 : ἀρξάμενα τελευτῶντα εἰς τὴν ψυχήν. οἴει γὰρ δὴ εἶναι 23837 Alc1.104.a.5 : πρῶτον μὲν κάλλιστός τε καὶ μέγιστος—καὶ τοῦτο μὲν δὴ 23838 Alc1.104.a.6 : παντὶ δῆλον ἰδεῖν ὅτι οὐ ψεύδῃ—ἔπειτα νεανικωτάτου γένους 23839 Alc1.104.a.7 : ἐν τῇ σεαυτοῦ πόλει, οὔσῃ μεγίστῃ τῶν Ἑλληνίδων, καὶ 23840 Alc1.104.b.1 : ἐνταῦθα πρὸς πατρός τέ σοι φίλους καὶ συγγενεῖς πλείστους 23841 Alc1.104.b.2 : εἶναι καὶ ἀρίστους, οἳ εἴ τι δέοι ὑπηρετοῖεν ἄν σοι, τούτων 23842 Alc1.104.b.3 : δὲ τοὺς πρὸς μητρὸς οὐδὲν χείρους οὐδ´ ἐλάττους. συμπάντων 23843 Alc1.104.b.4 : δὲ ὧν εἶπον μείζω οἴει σοι δύναμιν ὑπάρχειν Περικλέα τὸν 23844 Alc1.104.b.5 : Ξανθίππου, ὃν ὁ πατὴρ ἐπίτροπον κατέλιπε σοί τε καὶ τῷ 23845 Alc1.104.b.6 : ἀδελφῷ· ὃς οὐ μόνον ἐν τῇδε τῇ πόλει δύναται πράττειν ὅτι 23846 Alc1.104.b.7 : ἂν βούληται, ἀλλ´ ἐν πάσῃ τῇ Ἑλλάδι καὶ τῶν βαρβάρων 23847 Alc1.104.b.8 : ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις γένεσιν. προσθήσω δὲ καὶ ὅτι τῶν 23848 Alc1.104.c.1 : πλουσίων· δοκεῖς δέ μοι ἐπὶ τούτῳ ἥκιστα μέγα φρονεῖν. 23849 Alc1.104.c.2 : κατὰ πάντα δὴ ταῦτα σύ τε μεγαλαυχούμενος κεκράτηκας τῶν 23850 Alc1.104.c.3 : ἐραστῶν ἐκεῖνοί τε ὑποδεέστεροι ὄντες ἐκρατήθησαν, καί σε 23851 Alc1.104.c.4 : ταῦτ´ οὐ λέληθεν· ὅθεν δὴ εὖ οἶδα ὅτι θαυμάζεις τί διανοού– 23852 Alc1.104.c.5 : μενός ποτε οὐκ ἀπαλλάττομαι τοῦ ἔρωτος, καὶ ἥντιν´ ἔχων 23853 Alc1.104.c.6 : ἐλπίδα ὑπομένω τῶν ἄλλων πεφευγότων. 23854 Alc1.104.c.7 : {ΑΛ.} Καὶ ἴσως γε, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶσθ´ ὅτι σμικρόν 23855 Alc1.104.d.1 : με ἔφθης. ἐγὼ γάρ τοι ἐν νῷ εἶχον πρότερός σοι προσελθὼν 23856 Alc1.104.d.2 : αὐτὰ ταῦτ´ ἐρέσθαι, τί ποτε βούλει καὶ εἰς τίνα ἐλπίδα βλέπων 23857 Alc1.104.d.3 : ἐνοχλεῖς με, ἀεὶ ὅπου ἂν ὦ ἐπιμελέστατα παρών· τῷ ὄντι 23858 Alc1.104.d.4 : γὰρ θαυμάζω ὅτι ποτ´ ἐστὶ τὸ σὸν πρᾶγμα, καὶ ἥδιστ´ ἂν 23859 Alc1.104.d.5 : πυθοίμην. 23860 Alc1.104.d.6 : {ΣΩ.} Ἀκούσῃ μὲν ἄρα μου, ὡς τὸ εἰκός, προθύμως, εἴπερ, 23861 Alc1.104.d.7 : ὡς φῄς, ἐπιθυμεῖς εἰδέναι τί διανοοῦμαι, καὶ ὡς ἀκουσομένῳ 23862 Alc1.104.d.8 : καὶ περιμενοῦντι λέγω. 23863 Alc1.104.d.9 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν· ἀλλὰ λέγε. 23864 Alc1.104.e.1 : {ΣΩ.} Ὅρα δή· οὐ γάρ τοι εἴη ἂν θαυμαστὸν εἰ, ὥσπερ 23865 Alc1.104.e.2 : μόγις ἠρξάμην, οὕτω μόγις καὶ παυσαίμην. 23866 Alc1.104.e.3 : {ΑΛ.} Ὠγαθὲ λέγε· ἀκούσομαι γάρ. 23867 Alc1.104.e.4 : {ΣΩ.} Λεκτέον ἂν εἴη. χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸς ἄνδρα οὐχ 23868 Alc1.104.e.5 : ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσθαι ἐραστῇ, ὅμως δὲ τολμητέον 23869 Alc1.104.e.6 : φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν. ἐγὼ γάρ, ὦ Ἀλκιβιάδη, εἰ μέν 23870 Alc1.104.e.7 : σε ἑώρων ἃ νυνδὴ διῆλθον ἀγαπῶντα καὶ οἰόμενον δεῖν ἐν 23871 Alc1.104.e.8 : τούτοις καταβιῶναι, πάλαι ἂν ἀπηλλάγμην τοῦ ἔρωτος, ὥς 23872 Alc1.105.a.1 : γε δὴ ἐμαυτὸν πείθω· νῦν δ´ ἕτερ´ αὖ κατηγορήσω διανοή– 23873 Alc1.105.a.2 : ματα σὰ πρὸς αὐτὸν σέ, ᾧ καὶ γνώσῃ ὅτι προσέχων γέ σοι 23874 Alc1.105.a.3 : τὸν νοῦν διατετέλεκα. δοκεῖς γάρ μοι, εἴ τίς σοι εἴποι θεῶν· 23875 Alc1.105.a.4 : "Ὦ Ἀλκιβιάδη, πότερον βούλει ζῆν ἔχων ἃ νῦν ἔχεις, ἢ 23876 Alc1.105.a.5 : αὐτίκα τεθνάναι εἰ μή σοι ἐξέσται μείζω κτήσασθαι;" 23877 Alc1.105.a.6 : δοκεῖς ἄν μοι ἑλέσθαι τεθνάναι· ἀλλὰ νῦν ἐπὶ τίνι δή ποτε 23878 Alc1.105.a.7 : ἐλπίδι ζῇς, ἐγὼ φράσω. ἡγῇ, ἐὰν θᾶττον εἰς τὸν Ἀθηναίων 23879 Alc1.105.b.1 : δῆμον παρέλθῃς—τοῦτο δ´ ἔσεσθαι μάλα ὀλίγων ἡμερῶν— 23880 Alc1.105.b.2 : παρελθὼν οὖν ἐνδείξεσθαι Ἀθηναίοις ὅτι ἄξιος εἶ τιμᾶσθαι 23881 Alc1.105.b.3 : ὡς οὔτε Περικλῆς οὔτ´ ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε γενομένων, 23882 Alc1.105.b.4 : καὶ τοῦτ´ ἐνδειξάμενος μέγιστον δυνήσεσθαι ἐν τῇ πόλει, ἐὰν 23883 Alc1.105.b.5 : δ´ ἐνθάδε μέγιστος ᾖς, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι, καὶ οὐ 23884 Alc1.105.b.6 : μόνον ἐν Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις, ὅσοι ἐν τῇ 23885 Alc1.105.b.7 : αὐτῇ ἡμῖν οἰκοῦσιν ἠπείρῳ. καὶ εἰ αὖ σοι εἴποι ὁ αὐτὸς 23886 Alc1.105.b.8 : οὗτος θεὸς ὅτι αὐτοῦ σε δεῖ δυναστεύειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ, 23887 Alc1.105.c.1 : διαβῆναι δὲ εἰς τὴν Ἀσίαν οὐκ ἐξέσται σοι οὐδὲ ἐπιθέσθαι 23888 Alc1.105.c.2 : τοῖς ἐκεῖ πράγμασιν, οὐκ ἂν αὖ μοι δοκεῖς ἐθέλειν οὐδ´ ἐπὶ 23889 Alc1.105.c.3 : τούτοις μόνοις ζῆν, εἰ μὴ ἐμπλήσεις τοῦ σοῦ ὀνόματος καὶ 23890 Alc1.105.c.4 : τῆς σῆς δυνάμεως πάντας ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀνθρώπους· καὶ 23891 Alc1.105.c.5 : οἶμαί σε πλὴν Κύρου καὶ Ξέρξου ἡγεῖσθαι οὐδένα ἄξιον 23892 Alc1.105.c.6 : λόγου γεγονέναι. ὅτι μὲν οὖν ἔχεις ταύτην τὴν ἐλπίδα, εὖ 23893 Alc1.105.c.7 : οἶδα καὶ οὐκ εἰκάζω. ἴσως ἂν οὖν εἴποις, ἅτε εἰδὼς ὅτι 23894 Alc1.105.c.8 : ἀληθῆ λέγω, "Τί δὴ οὖν, ὦ Σώκρατες, τοῦτ´ ἐστί σοι πρὸς 23895 Alc1.105.d.1 : λόγον; [ὃν ἔφησθα ἐρεῖν, διὸ ἐμοῦ οὐκ ἀπαλλάττῃ;]" ἐγὼ δὲ 23896 Alc1.105.d.2 : σοί γε ἐρῶ, ὦ φίλε παῖ Κλεινίου καὶ Δεινομάχης. τούτων 23897 Alc1.105.d.3 : γάρ σοι ἁπάντων τῶν διανοημάτων τέλος ἐπιτεθῆναι ἄνευ 23898 Alc1.105.d.4 : ἐμοῦ ἀδύνατον· τοσαύτην ἐγὼ δύναμιν οἶμαι ἔχειν εἰς τὰ σὰ 23899 Alc1.105.d.5 : πράγματα καὶ εἰς σέ, διὸ δὴ καὶ πάλαι οἴομαί με τὸν θεὸν 23900 Alc1.105.d.6 : οὐκ ἐᾶν διαλέγεσθαί σοι, ὃν ἐγὼ περιέμενον ὁπηνίκα ἐάσει. 23901 Alc1.105.d.7 : ὥσπερ γὰρ σὺ ἐλπίδας ἔχεις ἐν τῇ πόλει ἐνδείξασθαι ὅτι 23902 Alc1.105.e.1 : αὐτῇ παντὸς ἄξιος εἶ, ἐνδειξάμενος δὲ [ὅτι] οὐδὲν ὅτι οὐ 23903 Alc1.105.e.2 : παραυτίκα δυνήσεσθαι, οὕτω κἀγὼ παρὰ σοὶ ἐλπίζω μέγιστον 23904 Alc1.105.e.3 : δυνήσεσθαι ἐνδειξάμενος ὅτι παντὸς ἄξιός εἰμί σοι καὶ οὔτε 23905 Alc1.105.e.4 : ἐπίτροπος οὔτε συγγενὴς οὔτ´ ἄλλος οὐδεὶς ἱκανὸς παραδοῦναι 23906 Alc1.105.e.5 : τὴν δύναμιν ἧς ἐπιθυμεῖς πλὴν ἐμοῦ, μετὰ τοῦ θεοῦ μέντοι. 23907 Alc1.105.e.6 : νεωτέρῳ μὲν οὖν ὄντι σοι καὶ πρὶν τοσαύτης ἐλπίδος γέμειν, 23908 Alc1.105.e.7 : ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ εἴα ὁ θεὸς διαλέγεσθαι, ἵνα μὴ μάτην 23909 Alc1.106.a.1 : διαλεγοίμην. νῦν δ´ ἐφῆκεν· νῦν γὰρ ἄν μου ἀκούσαις. 23910 Alc1.106.a.2 : {ΑΛ.} Πολύ γέ μοι, ὦ Σώκρατες, νῦν ἀτοπώτερος αὖ φαίνῃ, 23911 Alc1.106.a.3 : ἐπειδὴ ἤρξω λέγειν, ἢ ὅτε σιγῶν εἵπου· καίτοι σφόδρα γε 23912 Alc1.106.a.4 : ἦσθ´ ἰδεῖν καὶ τότε τοιοῦτος. εἰ μὲν οὖν ἐγὼ ταῦτα δια– 23913 Alc1.106.a.5 : νοοῦμαι ἢ μή, ὡς ἔοικε, διέγνωκας, καὶ ἐὰν μὴ φῶ, οὐδέν 23914 Alc1.106.a.6 : μοι ἔσται πλέον πρὸς τὸ πείθειν σε. εἶεν· εἰ δὲ δὴ ὅτι 23915 Alc1.106.a.7 : μάλιστα ταῦτα διανενόημαι, πῶς διὰ σοῦ μοι ἔσται καὶ ἄνευ 23916 Alc1.106.a.8 : σοῦ οὐκ ἂν γένοιτο; ἔχεις λέγειν; 23917 Alc1.106.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ ἐρωτᾷς εἴ τιν´ ἔχω εἰπεῖν λόγον μακρόν, οἵους 23918 Alc1.106.b.2 : δὴ ἀκούειν εἴθισαι; οὐ γάρ ἐστι τοιοῦτον τὸ ἐμόν· ἀλλ´ 23919 Alc1.106.b.3 : ἐνδείξασθαι μέν σοι, ὡς ἐγᾦμαι, οἷός τ´ ἂν εἴην ὅτι ταῦτα 23920 Alc1.106.b.4 : οὕτως ἔχει, ἐὰν ἓν μόνον μοι ἐθελήσῃς βραχὺ ὑπηρετῆσαι. 23921 Alc1.106.b.5 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ εἴ γε δὴ μὴ χαλεπόν τι λέγεις τὸ ὑπηρέτημα, 23922 Alc1.106.b.6 : ἐθέλω. 23923 Alc1.106.b.7 : {ΣΩ.} Ἦ χαλεπὸν δοκεῖ τὸ ἀποκρίνασθαι τὰ ἐρωτώμενα; 23924 Alc1.106.b.8 : {ΑΛ.} Οὐ χαλεπόν. 23925 Alc1.106.b.9 : {ΣΩ.} Ἀποκρίνου δή. 23926 Alc1.106.b.10 : {ΑΛ.} Ἐρώτα. 23927 Alc1.106.b.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὡς διανοουμένου σου ταῦτα ἐρωτῶ, ἅ φημί σε 23928 Alc1.106.c.1 : διανοεῖσθαι; 23929 Alc1.106.c.2 : {ΑΛ.} Ἔστω, εἰ βούλει, οὕτως, ἵνα καὶ εἰδῶ ὅτι καὶ 23930 Alc1.106.c.3 : ἐρεῖς. 23931 Alc1.106.c.4 : {ΣΩ.} Φέρε δή· διανοῇ γάρ, ὡς ἐγώ φημι, παριέναι συμβου– 23932 Alc1.106.c.5 : λεύσων Ἀθηναίοις ἐντὸς οὐ πολλοῦ χρόνου· εἰ οὖν μέλλοντός 23933 Alc1.106.c.6 : σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην· "Ὦ Ἀλκιβιάδη, 23934 Alc1.106.c.7 : ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι, ἀνί– 23935 Alc1.106.c.8 : στασαι συμβουλεύσων; ἆρ´ ἐπειδὴ περὶ ὧν σὺ ἐπίστασαι 23936 Alc1.106.c.9 : βέλτιον ἢ οὗτοι;" τί ἂν ἀποκρίναιο; 23937 Alc1.106.d.1 : {ΑΛ.} Εἴποιμ´ ἂν δήπου, περὶ ὧν οἶδα βέλτιον ἢ οὗτοι. 23938 Alc1.106.d.2 : {ΣΩ.} Περὶ ὧν ἄρ´ εἰδὼς τυγχάνεις, ἀγαθὸς σύμβουλος εἶ. 23939 Alc1.106.d.3 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 23940 Alc1.106.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ταῦτα μόνον οἶσθα, ἃ παρ´ ἄλλων ἔμαθες ἢ 23941 Alc1.106.d.5 : αὐτὸς ἐξηῦρες; 23942 Alc1.106.d.6 : {ΑΛ.} Ποῖα γὰρ ἄλλα; 23943 Alc1.106.d.7 : {ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅπως ἄν ποτε ἔμαθές τι ἢ ἐξηῦρες μήτε 23944 Alc1.106.d.8 : μανθάνειν ἐθέλων μήτ´ αὐτὸς ζητεῖν; 23945 Alc1.106.d.9 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔστιν. 23946 Alc1.106.d.10 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἠθέλησας ἂν ζητῆσαι ἢ μαθεῖν ἃ ἐπίστασθαι 23947 Alc1.106.d.11 : ᾤου; 23948 Alc1.106.d.12 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 23949 Alc1.106.e.1 : {ΣΩ.} Ἃ ἄρα νῦν τυγχάνεις ἐπιστάμενος, ἦν χρόνος ὅτε οὐχ 23950 Alc1.106.e.2 : ἡγοῦ εἰδέναι; 23951 Alc1.106.e.3 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 23952 Alc1.106.e.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἅ γε μεμάθηκας σχεδόν τι καὶ ἐγὼ οἶδα· 23953 Alc1.106.e.5 : εἰ δέ τι ἐμὲ λέληθεν, εἰπέ. ἔμαθες γὰρ δὴ σύ γε κατὰ 23954 Alc1.106.e.6 : μνήμην τὴν ἐμὴν γράμματα καὶ κιθαρίζειν καὶ παλαίειν· οὐ 23955 Alc1.106.e.7 : γὰρ δὴ αὐλεῖν γε ἤθελες μαθεῖν. ταῦτ´ ἐστὶν ἃ σὺ ἐπίστασαι, 23956 Alc1.106.e.8 : εἰ μή πού τι μανθάνων ἐμὲ λέληθας· οἶμαι δέ γε, οὔτε 23957 Alc1.106.e.9 : νύκτωρ οὔτε μεθ´ ἡμέραν ἐξιὼν ἔνδοθεν. 23958 Alc1.106.e.10 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ οὐ πεφοίτηκα εἰς ἄλλων ἢ τούτων. 23959 Alc1.107.a.1 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν, ὅταν περὶ γραμμάτων Ἀθηναῖοι βου– 23960 Alc1.107.a.2 : λεύωνται, πῶς ἂν ὀρθῶς γράφοιεν, τότε ἀναστήσῃ αὐτοῖς 23961 Alc1.107.a.3 : συμβουλεύσων; 23962 Alc1.107.a.4 : {ΑΛ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 23963 Alc1.107.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὅταν περὶ κρουμάτων ἐν λύρᾳ; 23964 Alc1.107.a.6 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς. 23965 Alc1.107.a.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲ μὴν οὐδὲ περὶ παλαισμάτων γε εἰώθασι 23966 Alc1.107.a.8 : βουλεύεσθαι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ. 23967 Alc1.107.a.9 : {ΑΛ.} Οὐ μέντοι. 23968 Alc1.107.a.10 : {ΣΩ.} Ὅταν οὖν περὶ τίνος βουλεύωνται; οὐ γάρ που ὅταν 23969 Alc1.107.a.11 : γε περὶ οἰκοδομίας. 23970 Alc1.107.a.12 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 23971 Alc1.107.a.13 : {ΣΩ.} Οἰκοδόμος γὰρ ταῦτά γε σοῦ βέλτιον συμβουλεύσει. 23972 Alc1.107.b.1 : {ΑΛ.} Ναί. 23973 Alc1.107.b.2 : {ΣΩ.} Οὐδὲ μὴν ὅταν περὶ μαντικῆς βουλεύωνται; 23974 Alc1.107.b.3 : {ΑΛ.} Οὔ. 23975 Alc1.107.b.4 : {ΣΩ.} Μάντις γὰρ αὖ ταῦτα ἄμεινον ἢ σύ. 23976 Alc1.107.b.5 : {ΑΛ.} Ναί. 23977 Alc1.107.b.6 : {ΣΩ.} Ἐάν τέ γε σμικρὸς ἢ μέγας ᾖ, ἐάν τε καλὸς ἢ 23978 Alc1.107.b.7 : αἰσχρός, ἔτι τε γενναῖος ἢ ἀγεννής. 23979 Alc1.107.b.8 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 23980 Alc1.107.b.9 : {ΣΩ.} Εἰδότος γὰρ οἶμαι περὶ ἑκάστου ἡ συμβουλή, καὶ οὐ 23981 Alc1.107.b.10 : πλουτοῦντος. 23982 Alc1.107.b.11 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 23983 Alc1.107.b.12 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐάντε πένης ἐάντε πλούσιος ᾖ ὁ παραινῶν, 23984 Alc1.107.b.13 : οὐδὲν διοίσει Ἀθηναίοις ὅταν περὶ τῶν ἐν τῇ πόλει βου– 23985 Alc1.107.c.1 : λεύωνται, πῶς ἂν ὑγιαίνοιεν, ἀλλὰ ζητήσουσιν ἰατρὸν εἶναι 23986 Alc1.107.c.2 : τὸν σύμβουλον. 23987 Alc1.107.c.3 : {ΑΛ.} Εἰκότως γε. 23988 Alc1.107.c.4 : {ΣΩ.} Ὅταν οὖν περὶ τίνος σκοπῶνται, τότε σὺ ἀνιστάμενος 23989 Alc1.107.c.5 : ὡς συμβουλεύσων ὀρθῶς ἀναστήσῃ; 23990 Alc1.107.c.6 : {ΑΛ.} Ὅταν περὶ τῶν ἑαυτῶν πραγμάτων, ὦ Σώκρατες. 23991 Alc1.107.c.7 : {ΣΩ.} Τῶν περὶ ναυπηγίας λέγεις, ὁποίας τινὰς χρὴ αὐτοὺς 23992 Alc1.107.c.8 : τὰς ναῦς ναυπηγεῖσθαι; 23993 Alc1.107.c.9 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 23994 Alc1.107.c.10 : {ΣΩ.} Ναυπηγεῖν γὰρ οἶμαι οὐκ ἐπίστασαι. τοῦτ´ αἴτιον 23995 Alc1.107.c.11 : ἢ ἄλλο τι; 23996 Alc1.107.c.12 : {ΑΛ.} Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο. 23997 Alc1.107.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ περὶ ποίων τῶν ἑαυτῶν λέγεις πραγμάτων 23998 Alc1.107.d.2 : ὅταν βουλεύωνται; 23999 Alc1.107.d.3 : {ΑΛ.} Ὅταν περὶ πολέμου, ὦ Σώκρατες, ἢ περὶ εἰρήνης ἢ 24000 Alc1.107.d.4 : ἄλλου του τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων. 24001 Alc1.107.d.5 : {ΣΩ.} Ἆρα λέγεις ὅταν βουλεύωνται πρὸς τίνας χρὴ εἰρήνην 24002 Alc1.107.d.6 : ποιεῖσθαι καὶ τίσιν πολεμεῖν καὶ τίνα τρόπον; 24003 Alc1.107.d.7 : {ΑΛ.} Ναί. 24004 Alc1.107.d.8 : {ΣΩ.} Χρὴ δ´ οὐχ οἷς βέλτιον; 24005 Alc1.107.d.9 : {ΑΛ.} Ναί. 24006 Alc1.107.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ τόθ´ ὁπότε βέλτιον; 24007 Alc1.107.e.2 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24008 Alc1.107.e.3 : {ΣΩ.} Καὶ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἄμεινον; 24009 Alc1.107.e.4 : {ΑΛ.} Ναί. 24010 Alc1.107.e.5 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν βουλεύοιντο Ἀθηναῖοι τίσιν χρὴ προσπα– 24011 Alc1.107.e.6 : λαίειν καὶ τίσιν ἀκροχειρίζεσθαι καὶ τίνα τρόπον, σὺ ἄμεινον 24012 Alc1.107.e.7 : ἂν συμβουλεύοις ἢ ὁ παιδοτρίβης; 24013 Alc1.107.e.8 : {ΑΛ.} Ὁ παιδοτρίβης δήπου. 24014 Alc1.107.e.9 : {ΣΩ.} Ἔχεις οὖν εἰπεῖν πρὸς τί 〈ἂν〉 βλέπων ὁ παιδοτρίβης 24015 Alc1.107.e.10 : συμβουλεύσειεν οἷς δεῖ προσπαλαίειν καὶ οἷς μή, καὶ ὁπότε 24016 Alc1.107.e.11 : καὶ ὅντινα τρόπον; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε· ἆρα τούτοις δεῖ 24017 Alc1.107.e.12 : προσπαλαίειν οἷς βέλτιον, ἢ οὔ; 24018 Alc1.107.e.13 : {ΑΛ.} Ναί. 24019 Alc1.108.a.1 : {ΣΩ.} Ἆρα καὶ τοσαῦτα ὅσα ἄμεινον; 24020 Alc1.108.a.2 : {ΑΛ.} Τοσαῦτα. 24021 Alc1.108.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τότε ὅτε ἄμεινον; 24022 Alc1.108.a.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24023 Alc1.108.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν καὶ ᾄδοντα δεῖ κιθαρίζειν ποτὲ πρὸς τὴν 24024 Alc1.108.a.6 : ᾠδὴν καὶ βαίνειν; 24025 Alc1.108.a.7 : {ΑΛ.} Δεῖ γάρ. 24026 Alc1.108.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τότε ὁπότε βέλτιον; 24027 Alc1.108.a.9 : {ΑΛ.} Ναί. 24028 Alc1.108.a.10 : {ΣΩ.} Καὶ τοσαῦθ´ ὅσα βέλτιον; 24029 Alc1.108.a.11 : {ΑΛ.} Φημί. 24030 Alc1.108.a.12 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἐπειδὴ βέλτιον μὲν ὠνόμαζες ἐπ´ ἀμφο– 24031 Alc1.108.b.1 : τέροις, τῷ τε κιθαρίζειν πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ τῷ προσπαλαίειν, 24032 Alc1.108.b.2 : τί καλεῖς τὸ ἐν τῷ κιθαρίζειν βέλτιον, ὥσπερ ἐγὼ τὸ ἐν τῷ 24033 Alc1.108.b.3 : παλαίειν καλῶ γυμναστικόν· σὺ δ´ ἐκεῖνο τί καλεῖς; 24034 Alc1.108.b.4 : {ΑΛ.} Οὐκ ἐννοῶ. 24035 Alc1.108.b.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ πειρῶ ἐμὲ μιμεῖσθαι. ἐγὼ γάρ που ἀπε– 24036 Alc1.108.b.6 : κρινάμην τὸ διὰ παντὸς ὀρθῶς ἔχον, ὀρθῶς δὲ δήπου ἔχει τὸ 24037 Alc1.108.b.7 : κατὰ τὴν τέχνην γιγνόμενον· ἢ οὔ; 24038 Alc1.108.b.8 : {ΑΛ.} Ναί. 24039 Alc1.108.b.9 : {ΣΩ.} Ἡ δὲ τέχνη οὐ γυμναστικὴ ἦν; 24040 Alc1.108.b.10 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 24041 Alc1.108.c.1 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δ´ εἶπον τὸ ἐν τῷ παλαίειν βέλτιον γυμνα– 24042 Alc1.108.c.2 : στικόν. 24043 Alc1.108.c.3 : {ΑΛ.} Εἶπες γάρ. 24044 Alc1.108.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καλῶς; 24045 Alc1.108.c.5 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 24046 Alc1.108.c.6 : {ΣΩ.} Ἴθι δὴ καὶ σύ—πρέποι γὰρ ἄν που καὶ σοὶ τὸ καλῶς 24047 Alc1.108.c.7 : διαλέγεσθαι—εἰπὲ πρῶτον τίς ἡ τέχνη ἧς τὸ κιθαρίζειν καὶ 24048 Alc1.108.c.8 : τὸ ᾄδειν καὶ τὸ ἐμβαίνειν ὀρθῶς; συνάπασα τίς καλεῖται; 24049 Alc1.108.c.9 : οὔπω δύνασαι εἰπεῖν; 24050 Alc1.108.c.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24051 Alc1.108.c.11 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὧδε πειρῶ· τίνες αἱ θεαὶ ὧν ἡ τέχνη; 24052 Alc1.108.c.12 : {ΑΛ.} Τὰς Μούσας, ὦ Σώκρατες, λέγεις; 24053 Alc1.108.d.1 : {ΣΩ.} Ἔγωγε. ὅρα δή· τίνα ἀπ´ αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἡ 24054 Alc1.108.d.2 : τέχνη ἔχει; 24055 Alc1.108.d.3 : {ΑΛ.} Μουσικήν μοι δοκεῖς λέγειν. 24056 Alc1.108.d.4 : {ΣΩ.} Λέγω γάρ. τί οὖν τὸ κατὰ ταύτην ὀρθῶς γιγνόμενόν 24057 Alc1.108.d.5 : ἐστιν; ὥσπερ ἐκεῖ ἐγώ σοι τὸ κατὰ τὴν τέχνην ἔλεγον ὀρθῶς, 24058 Alc1.108.d.6 : τὴν γυμναστικήν, καὶ σὺ δὴ οὖν οὕτως ἐνταῦθα τί φῄς; πῶς 24059 Alc1.108.d.7 : γίγνεσθαι; 24060 Alc1.108.d.8 : {ΑΛ.} Μουσικῶς μοι δοκεῖ. 24061 Alc1.108.d.9 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις. ἴθι δή, καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν βέλ– 24062 Alc1.108.d.10 : τιον καὶ τὸ ἐν τῷ εἰρήνην ἄγειν, τοῦτο τὸ βέλτιον τί 24063 Alc1.108.e.1 : ὀνομάζεις; ὥσπερ ἐκεῖ ἐφ´ ἑκάστῳ ἔλεγες τὸ ἄμεινον, ὅτι 24064 Alc1.108.e.2 : μουσικώτερον καὶ ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ, ὅτι γυμναστικώτερον· 24065 Alc1.108.e.3 : πειρῶ δὴ καὶ ἐνταῦθα λέγειν τὸ βέλτιον. 24066 Alc1.108.e.4 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ οὐ πάνυ τι ἔχω. 24067 Alc1.108.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν γε εἰ μέν τις σε λέγοντα 24068 Alc1.108.e.6 : καὶ συμβουλεύοντα περὶ σιτίων ὅτι βέλτιον τόδε τοῦδε καὶ 24069 Alc1.108.e.7 : νῦν καὶ τοσοῦτον, ἔπειτα ἐρωτήσειεν "Τί τὸ ἄμεινον λέγεις, 24070 Alc1.108.e.8 : ὦ Ἀλκιβιάδη;" περὶ μὲν τούτων ἔχειν εἰπεῖν ὅτι τὸ ὑγιει– 24071 Alc1.108.e.9 : νότερον, καίτοι οὐ προσποιῇ γε ἰατρὸς εἶναι· περὶ δὲ οὗ 24072 Alc1.109.a.1 : προσποιῇ ἐπιστήμων εἶναι καὶ συμβουλεύσεις ἀνιστάμενος 24073 Alc1.109.a.2 : ὡς εἰδώς, τούτου δ´, ὡς ἔοικας, πέρι ἐρωτηθεὶς ἐὰν μὴ 24074 Alc1.109.a.3 : ἔχῃς εἰπεῖν, οὐκ αἰσχύνῃ; ἢ οὐκ αἰσχρὸν φανεῖται; 24075 Alc1.109.a.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24076 Alc1.109.a.5 : {ΣΩ.} Σκόπει δὴ καὶ προθυμοῦ εἰπεῖν πρὸς τί τείνει τὸ 24077 Alc1.109.a.6 : ἐν τῷ εἰρήνην τε ἄγειν ἄμεινον καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν 24078 Alc1.109.a.7 : οἷς δεῖ; 24079 Alc1.109.a.8 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ σκοπῶν οὐ δύναμαι ἐννοῆσαι. 24080 Alc1.109.a.9 : {ΣΩ.} Οὐδ´ οἶσθα, ἐπειδὰν πόλεμον ποιώμεθα, ὅτι ἐγκα– 24081 Alc1.109.a.10 : λοῦντες ἀλλήλοις πάθημα ἐρχόμεθα εἰς τὸ πολεμεῖν, καὶ 24082 Alc1.109.a.11 : ὅτι αὐτὸ ὀνομάζοντες ἐρχόμεθα; 24083 Alc1.109.b.1 : {ΑΛ.} Ἔγωγε, ὅτι γε ἐξαπατώμενοί τι ἢ βιαζόμενοι ἢ 24084 Alc1.109.b.2 : ἀποστερούμενοι. 24085 Alc1.109.b.3 : {ΣΩ.} Ἔχε· πῶς ἕκαστα τούτων πάσχοντες; πειρῶ εἰπεῖν 24086 Alc1.109.b.4 : τί διαφέρει τὸ ὧδε ἢ ὧδε. 24087 Alc1.109.b.5 : {ΑΛ.} Ἦ τὸ ὧδε λέγεις, ὦ Σώκρατες, τὸ δικαίως ἢ τὸ 24088 Alc1.109.b.6 : ἀδίκως; 24089 Alc1.109.b.7 : {ΣΩ.} Αὐτὸ τοῦτο. 24090 Alc1.109.b.8 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτο γε διαφέρει ὅλον τε καὶ πᾶν. 24091 Alc1.109.b.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν; Ἀθηναίοις σὺ πρὸς ποτέρους συμβου– 24092 Alc1.109.b.10 : λεύσεις πολεμεῖν, τοὺς ἀδικοῦντας ἢ τοὺς τὰ δίκαια πράτ– 24093 Alc1.109.b.11 : τοντας; 24094 Alc1.109.c.1 : {ΑΛ.} Δεινὸν τοῦτό γε ἐρωτᾷς· εἰ γὰρ καὶ διανοεῖταί τις 24095 Alc1.109.c.2 : ὡς δεῖ πρὸς τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας πολεμεῖν, οὐκ ἂν 24096 Alc1.109.c.3 : ὁμολογήσειέν γε. 24097 Alc1.109.c.4 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ νόμιμον τοῦθ´, ὡς ἔοικεν. 24098 Alc1.109.c.5 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα· οὐδέ γε καλὸν δοκεῖ εἶναι. 24099 Alc1.109.c.6 : {ΣΩ.} Πρὸς ταῦτ´ ἄρα καὶ σὺ [τὸ δίκαιον] τοὺς λόγους 24100 Alc1.109.c.7 : ποιήσῃ; 24101 Alc1.109.c.8 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 24102 Alc1.109.c.9 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν, ὃ νυνδὴ ἐγὼ ἠρώτων βέλτιον πρὸς 24103 Alc1.109.c.10 : τὸ πολεμεῖν καὶ μή, καὶ οἷς δεῖ καὶ οἷς μή, καὶ ὁπότε καὶ 24104 Alc1.109.c.11 : μή, τὸ δικαιότερον τυγχάνει ὄν; ἢ οὔ; 24105 Alc1.109.c.12 : {ΑΛ.} Φαίνεταί γε. 24106 Alc1.109.d.1 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν, ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη; πότερον σαυτὸν 24107 Alc1.109.d.2 : λέληθας ὅτι οὐκ ἐπίστασαι τοῦτο, ἢ ἐμὲ ἔλαθες μανθάνων 24108 Alc1.109.d.3 : καὶ φοιτῶν εἰς διδασκάλου ὅς σε ἐδίδασκε διαγιγνώσκειν 24109 Alc1.109.d.4 : τὸ δικαιότερόν τε καὶ ἀδικώτερον; καὶ τίς ἐστιν οὗτος; 24110 Alc1.109.d.5 : φράσον καὶ ἐμοί, ἵνα αὐτῷ φοιτητὴν προξενήσῃς καὶ ἐμέ. 24111 Alc1.109.d.6 : {ΑΛ.} Σκώπτεις, ὦ Σώκρατες. 24112 Alc1.109.d.7 : {ΣΩ.} Οὐ μὰ τὸν Φίλιον τὸν ἐμόν τε καὶ σόν, ὃν ἐγὼ 24113 Alc1.109.d.8 : ἥκιστ´ ἂν ἐπιορκήσαιμι· ἀλλ´ εἴπερ ἔχεις, εἰπὲ τίς ἐστιν. 24114 Alc1.109.e.1 : {ΑΛ.} Τί δ´ εἰ μὴ ἔχω; οὐκ ἂν οἴει με ἄλλως εἰδέναι 24115 Alc1.109.e.2 : περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων; 24116 Alc1.109.e.3 : {ΣΩ.} Ναί, εἴ γε εὕροις. 24117 Alc1.109.e.4 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ οὐκ ἂν εὑρεῖν με ἡγῇ; 24118 Alc1.109.e.5 : {ΣΩ.} Καὶ μάλα γε, εἰ ζητήσαις. 24119 Alc1.109.e.6 : {ΑΛ.} Εἶτα ζητῆσαι οὐκ ἂν οἴει με; 24120 Alc1.109.e.7 : {ΣΩ.} Ἔγωγε, εἰ οἰηθείης γε μὴ εἰδέναι. 24121 Alc1.109.e.8 : {ΑΛ.} Εἶτα οὐκ ἦν ὅτ´ εἶχον οὕτω; 24122 Alc1.109.e.9 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. ἔχεις οὖν εἰπεῖν τοῦτον τὸν χρόνον 24123 Alc1.110.a.1 : ὅτε οὐκ ᾤου εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα; φέρε, πέρυσιν 24124 Alc1.110.a.2 : ἐζήτεις τε καὶ οὐκ ᾤου εἰδέναι; ἢ ᾤου; καὶ τἀληθῆ 24125 Alc1.110.a.3 : ἀποκρίνου, ἵνα μὴ μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται. 24126 Alc1.110.a.4 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ ᾤμην εἰδέναι. 24127 Alc1.110.a.5 : {ΣΩ.} Τρίτον δ´ ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ 24128 Alc1.110.a.6 : οὕτως; 24129 Alc1.110.a.7 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 24130 Alc1.110.a.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε πρὸ τοῦ παῖς ἦσθα. ἦ γάρ; 24131 Alc1.110.a.9 : {ΑΛ.} Ναί. 24132 Alc1.110.a.10 : {ΣΩ.} Τότε μὲν τοίνυν εὖ οἶδα ὅτι ᾤου εἰδέναι. 24133 Alc1.110.a.11 : {ΑΛ.} Πῶς εὖ οἶσθα; 24134 Alc1.110.b.1 : {ΣΩ.} Πολλάκις σοῦ ἐν διδασκάλων ἤκουον παιδὸς ὄντος 24135 Alc1.110.b.2 : καὶ ἄλλοθι, καὶ ὁπότε ἀστραγαλίζοις ἢ ἄλλην τινὰ παιδιὰν 24136 Alc1.110.b.3 : παίζοις, οὐχ ὡς ἀποροῦντος περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων, 24137 Alc1.110.b.4 : ἀλλὰ μάλα μέγα καὶ θαρραλέως λέγοντος περὶ ὅτου τύχοις 24138 Alc1.110.b.5 : τῶν παίδων ὡς πονηρός τε καὶ ἄδικος εἴη καὶ ὡς ἀδικοῖ· 24139 Alc1.110.b.6 : ἢ οὐκ ἀληθῆ λέγω; 24140 Alc1.110.b.7 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ τί ἔμελλον ποιεῖν, ὦ Σώκρατες, ὁπότε τίς 24141 Alc1.110.b.8 : με ἀδικοῖ; 24142 Alc1.110.b.9 : {ΣΩ.} Σὺ δ´ εἰ τύχοις ἀγνοῶν εἴτ´ ἀδικοῖο εἴτε μὴ τότε, 24143 Alc1.110.b.10 : λέγεις, τί σε χρὴ ποιεῖν; 24144 Alc1.110.c.1 : {ΑΛ.} Μὰ Δί´ ἀλλ´ οὐκ ἠγνόουν ἔγωγε, ἀλλὰ σαφῶς 24145 Alc1.110.c.2 : ἐγίγνωσκον ὅτι ἠδικούμην. 24146 Alc1.110.c.3 : {ΣΩ.} Ὤιου ἄρα ἐπίστασθαι καὶ παῖς ὤν, ὡς ἔοικε, τὰ 24147 Alc1.110.c.4 : δίκαια καὶ τὰ ἄδικα. 24148 Alc1.110.c.5 : {ΑΛ.} Ἔγωγε· καὶ ἠπιστάμην γε. 24149 Alc1.110.c.6 : {ΣΩ.} Ἐν ποίῳ χρόνῳ ἐξευρών; οὐ γὰρ δήπου ἐν ᾧ γε 24150 Alc1.110.c.7 : ᾤου εἰδέναι. 24151 Alc1.110.c.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24152 Alc1.110.c.9 : {ΣΩ.} Πότε οὖν ἀγνοεῖν ἡγοῦ; σκόπει· οὐ γὰρ εὑρήσεις 24153 Alc1.110.c.10 : τοῦτον τὸν χρόνον. 24154 Alc1.110.c.11 : {ΑΛ.} Μὰ τὸν Δί´, ὦ Σώκρατες, οὔκουν ἔχω γ´ εἰπεῖν. 24155 Alc1.110.d.1 : {ΣΩ.} Εὑρὼν μὲν ἄρ´ οὐκ οἶσθα αὐτά. 24156 Alc1.110.d.2 : {ΑΛ.} Οὐ πάνυ φαίνομαι. 24157 Alc1.110.d.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἄρτι γε οὐδὲ μαθὼν ἔφησθα εἰδέναι· 24158 Alc1.110.d.4 : εἰ δὲ μήθ´ ηὗρες μήτ´ ἔμαθες, πῶς οἶσθα καὶ πόθεν; 24159 Alc1.110.d.5 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ ἴσως τοῦτό σοι οὐκ ὀρθῶς ἀπεκρινάμην, τὸ 24160 Alc1.110.d.6 : φάναι εἰδέναι αὐτὸς ἐξευρών. 24161 Alc1.110.d.7 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ πῶς εἶχεν; 24162 Alc1.110.d.8 : {ΑΛ.} Ἔμαθον οἶμαι καὶ ἐγὼ ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι. 24163 Alc1.110.d.9 : {ΣΩ.} Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον. παρὰ τοῦ; 24164 Alc1.110.d.10 : φράζε κἀμοί. 24165 Alc1.110.e.1 : {ΑΛ.} Παρὰ τῶν πολλῶν. 24166 Alc1.110.e.2 : {ΣΩ.} Οὐκ εἰς σπουδαίους γε διδασκάλους καταφεύγεις 24167 Alc1.110.e.3 : εἰς τοὺς πολλοὺς ἀναφέρων. 24168 Alc1.110.e.4 : {ΑΛ.} Τί δέ; οὐχ ἱκανοὶ διδάξαι οὗτοι; 24169 Alc1.110.e.5 : {ΣΩ.} Οὔκουν τὰ πεττευτικά γε καὶ τὰ μή· καίτοι 24170 Alc1.110.e.6 : φαυλότερα αὐτὰ οἶμαι τῶν δικαίων εἶναι. τί δέ; σὺ οὐχ 24171 Alc1.110.e.7 : οὕτως οἴει; 24172 Alc1.110.e.8 : {ΑΛ.} Ναί. 24173 Alc1.110.e.9 : {ΣΩ.} Εἶτα τὰ μὲν φαυλότερα οὐχ οἷοί τε διδάσκειν, τὰ 24174 Alc1.110.e.10 : δὲ σπουδαιότερα; 24175 Alc1.110.e.11 : {ΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε· ἄλλα γοῦν πολλὰ οἷοί τ´ εἰσὶν δι– 24176 Alc1.110.e.12 : δάσκειν σπουδαιότερα τοῦ πεττεύειν. 24177 Alc1.110.e.13 : {ΣΩ.} Ποῖα ταῦτα; 24178 Alc1.111.a.1 : {ΑΛ.} Οἷον καὶ τὸ ἑλληνίζειν παρὰ τούτων ἔγωγ´ ἔμαθον, 24179 Alc1.111.a.2 : καὶ οὐκ ἂν ἔχοιμι εἰπεῖν ἐμαυτοῦ διδάσκαλον, ἀλλ´ εἰς 24180 Alc1.111.a.3 : τοὺς αὐτοὺς ἀναφέρω οὓς σὺ φῂς οὐ σπουδαίους εἶναι 24181 Alc1.111.a.4 : διδασκάλους. 24182 Alc1.111.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ γενναῖε, τούτου μὲν ἀγαθοὶ διδάσκαλοι οἱ 24183 Alc1.111.a.6 : πολλοί, καὶ δικαίως ἐπαινοῖντ´ ἂν αὐτῶν εἰς διδασκαλίαν. 24184 Alc1.111.a.7 : {ΑΛ.} Τί δή; 24185 Alc1.111.a.8 : {ΣΩ.} Ὅτι ἔχουσι περὶ αὐτὰ ἃ χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς δι– 24186 Alc1.111.a.9 : δασκάλους ἔχειν. 24187 Alc1.111.a.10 : {ΑΛ.} Τί τοῦτο λέγεις; 24188 Alc1.111.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθ´ ὅτι χρὴ τοὺς μέλλοντας διδάσκειν ὁτιοῦν 24189 Alc1.111.b.1 : αὐτοὺς πρῶτον εἰδέναι; ἢ οὔ; 24190 Alc1.111.b.2 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 24191 Alc1.111.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοὺς εἰδότας ὁμολογεῖν τε ἀλλήλοις καὶ 24192 Alc1.111.b.4 : μὴ διαφέρεσθαι; 24193 Alc1.111.b.5 : {ΑΛ.} Ναί. 24194 Alc1.111.b.6 : {ΣΩ.} Ἐν οἷς δ´ ἂν διαφέρωνται, ταῦτα φήσεις εἰδέναι 24195 Alc1.111.b.7 : αὐτούς; 24196 Alc1.111.b.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24197 Alc1.111.b.9 : {ΣΩ.} Τούτων οὖν διδάσκαλοι πῶς ἂν εἶεν; 24198 Alc1.111.b.10 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς. 24199 Alc1.111.b.11 : {ΣΩ.} Τί οὖν; δοκοῦσί σοι διαφέρεσθαι οἱ πολλοὶ ποῖόν 24200 Alc1.111.b.12 : ἐστι λίθος ἢ ξύλον; καὶ ἐάν τινα ἐρωτᾷς, ἆρ´ οὐ τὰ αὐτὰ 24201 Alc1.111.c.1 : ὁμολογοῦσιν, καὶ ἐπὶ ταὐτὰ ὁρμῶσιν ὅταν βούλωνται λαβεῖν 24202 Alc1.111.c.2 : λίθον ἢ ξύλον; ὡσαύτως καὶ πάνθ´ ὅσα τοιαῦτα· σχεδὸν 24203 Alc1.111.c.3 : γάρ τι μανθάνω τὸ ἑλληνίζειν ἐπίστασθαι ὅτι τοῦτο λέγεις· 24204 Alc1.111.c.4 : ἢ οὔ; 24205 Alc1.111.c.5 : {ΑΛ.} Ναί. 24206 Alc1.111.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰς μὲν ταῦθ´, ὥσπερ εἴπομεν, ἀλλήλοις τε 24207 Alc1.111.c.7 : ὁμολογοῦσι καὶ αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἰδίᾳ, καὶ δημοσίᾳ αἱ πόλεις 24208 Alc1.111.c.8 : πρὸς ἀλλήλας οὐκ ἀμφισβητοῦσιν αἱ μὲν ταῦθ´ αἱ δ´ ἄλλα 24209 Alc1.111.c.9 : φάσκουσαι; 24210 Alc1.111.c.10 : {ΑΛ.} Οὐ γάρ. 24211 Alc1.111.c.11 : {ΣΩ.} Εἰκότως ἂν ἄρα τούτων γε καὶ διδάσκαλοι εἶεν 24212 Alc1.111.c.12 : ἀγαθοί. 24213 Alc1.111.d.1 : {ΑΛ.} Ναί. 24214 Alc1.111.d.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν βουλοίμεθα ποιῆσαί τινα περὶ αὐτῶν 24215 Alc1.111.d.3 : εἰδέναι, ὀρθῶς ἂν αὐτὸν πέμποιμεν εἰς διδασκαλίαν τούτων 24216 Alc1.111.d.4 : τῶν πολλῶν; 24217 Alc1.111.d.5 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24218 Alc1.111.d.6 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ βουληθεῖμεν εἰδέναι, μὴ μόνον ποῖοι 24219 Alc1.111.d.7 : ἄνθρωποί εἰσιν ἢ ποῖοι ἵπποι, ἀλλὰ καὶ τίνες αὐ– 24220 Alc1.111.d.8 : τῶν δρομικοί τε καὶ μή, ἆρ´ ἔτι οἱ πολλοὶ τοῦτο ἱκανοὶ 24221 Alc1.111.d.9 : διδάξαι; 24222 Alc1.111.d.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24223 Alc1.111.d.11 : {ΣΩ.} Ἱκανὸν δέ σοι τεκμήριον ὅτι οὐκ ἐπίστανται οὐδὲ 24224 Alc1.111.e.1 : κρήγυοι διδάσκαλοί εἰσιν τούτων, ἐπειδὴ οὐδὲν ὁμολογοῦσιν 24225 Alc1.111.e.2 : ἑαυτοῖς περὶ αὐτῶν; 24226 Alc1.111.e.3 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε. 24227 Alc1.111.e.4 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ βουληθεῖμεν εἰδέναι, μὴ μόνον ποῖοι 24228 Alc1.111.e.5 : ἄνθρωποί εἰσιν, ἀλλ´ ὁποῖοι ὑγιεινοὶ ἢ νοσώδεις, ἆρ´ ἱκανοὶ 24229 Alc1.111.e.6 : ἂν ἡμῖν ἦσαν διδάσκαλοι οἱ πολλοί; 24230 Alc1.111.e.7 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24231 Alc1.111.e.8 : {ΣΩ.} Ἦν δ´ ἄν σοι τεκμήριον ὅτι μοχθηροί εἰσι τούτων 24232 Alc1.111.e.9 : διδάσκαλοι, εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους; 24233 Alc1.111.e.10 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε. 24234 Alc1.111.e.11 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; νῦν περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἀνθρώ– 24235 Alc1.112.a.1 : πων καὶ πραγμάτων οἱ πολλοὶ δοκοῦσί σοι ὁμολογεῖν αὐτοὶ 24236 Alc1.112.a.2 : ἑαυτοῖς ἢ ἀλλήλοις; 24237 Alc1.112.a.3 : {ΑΛ.} Ἥκιστα νὴ Δί´, ὦ Σώκρατες. 24238 Alc1.112.a.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; μάλιστα περὶ αὐτῶν διαφέρεσθαι; 24239 Alc1.112.a.5 : {ΑΛ.} Πολύ γε. 24240 Alc1.112.a.6 : {ΣΩ.} Οὔκουν οἴομαί γε πώποτέ σε ἰδεῖν οὐδ´ ἀκοῦσαι 24241 Alc1.112.a.7 : σφόδρα οὕτω διαφερομένους ἀνθρώπους περὶ ὑγιεινῶν καὶ 24242 Alc1.112.a.8 : μή, ὥστε διὰ ταῦτα μάχεσθαί τε καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους. 24243 Alc1.112.a.9 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24244 Alc1.112.a.10 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ´ οἶδ´ ὅτι, 24245 Alc1.112.b.1 : καὶ εἰ μὴ ἑώρακας, ἀκήκοας γοῦν ἄλλων τε πολλῶν καὶ 24246 Alc1.112.b.2 : Ὁμήρου· καὶ Ὀδυσσείας γὰρ καὶ Ἰλιάδος ἀκήκοας. 24247 Alc1.112.b.3 : {ΑΛ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. 24248 Alc1.112.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ταῦτα ποιήματά ἐστι περὶ διαφορᾶς δικαίων 24249 Alc1.112.b.5 : τε καὶ ἀδίκων; 24250 Alc1.112.b.6 : {ΑΛ.} Ναί. 24251 Alc1.112.b.7 : {ΣΩ.} Καὶ αἱ μάχαι γε καὶ οἱ θάνατοι διὰ ταύτην τὴν 24252 Alc1.112.b.8 : διαφορὰν τοῖς τε Ἀχαιοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν ἐγένοντο, 24253 Alc1.112.b.9 : καὶ τοῖς μνηστῆρσι τοῖς τῆς Πηνελόπης καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ. 24254 Alc1.112.c.1 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 24255 Alc1.112.c.2 : {ΣΩ.} Οἶμαι δὲ καὶ τοῖς ἐν Τανάγρᾳ Ἀθηναίων τε καὶ 24256 Alc1.112.c.3 : Λακεδαιμονίων καὶ Βοιωτῶν ἀποθανοῦσι, καὶ τοῖς ὕστερον 24257 Alc1.112.c.4 : ἐν Κορωνείᾳ, ἐν οἷς καὶ ὁ σὸς πατὴρ [Κλεινίας] ἐτελεύτησεν, 24258 Alc1.112.c.5 : οὐδὲ περὶ ἑνὸς ἄλλου ἡ διαφορὰ ἢ περὶ τοῦ δικαίου καὶ 24259 Alc1.112.c.6 : ἀδίκου τοὺς θανάτους καὶ τὰς μάχας πεποίηκεν· ἦ γάρ; 24260 Alc1.112.c.7 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 24261 Alc1.112.c.8 : {ΣΩ.} Τούτους οὖν φῶμεν ἐπίστασθαι περὶ ὧν οὕτως 24262 Alc1.112.d.1 : σφόδρα διαφέρονται, ὥστε ἀμφισβητοῦντες ἀλλήλοις τὰ 24263 Alc1.112.d.2 : ἔσχατα σφᾶς αὐτοὺς ἐργάζονται; 24264 Alc1.112.d.3 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεταί γε. 24265 Alc1.112.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰς τοὺς τοιούτους διδασκάλους ἀναφέρεις 24266 Alc1.112.d.5 : οὓς ὁμολογεῖς αὐτὸς μὴ εἰδέναι; 24267 Alc1.112.d.6 : {ΑΛ.} Ἔοικα. 24268 Alc1.112.d.7 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν εἰκός σε εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα, 24269 Alc1.112.d.8 : περὶ ὧν οὕτω πλανᾷ καὶ οὔτε μαθὼν φαίνῃ παρ´ οὐδενὸς 24270 Alc1.112.d.9 : οὔτ´ αὐτὸς ἐξευρών; 24271 Alc1.112.d.10 : {ΑΛ.} Ἐκ μὲν ὧν σὺ λέγεις οὐκ εἰκός. 24272 Alc1.112.e.1 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς αὖ τοῦθ´ ὡς οὐ καλῶς εἶπες, ὦ Ἀλκιβιάδη; 24273 Alc1.112.e.2 : {ΑΛ.} Τὸ ποῖον; 24274 Alc1.112.e.3 : {ΣΩ.} Ὅτι ἐμὲ φῂς ταῦτα λέγειν. 24275 Alc1.112.e.4 : {ΑΛ.} Τί δέ; οὐ σὺ λέγεις ὡς ἐγὼ οὐδὲν ἐπίσταμαι περὶ 24276 Alc1.112.e.5 : τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων; 24277 Alc1.112.e.6 : {ΣΩ.} Οὐ μέντοι. 24278 Alc1.112.e.7 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ ἐγώ; 24279 Alc1.112.e.8 : {ΣΩ.} Ναί. 24280 Alc1.112.e.9 : {ΑΛ.} Πῶς δή; 24281 Alc1.112.e.10 : {ΣΩ.} Ὧδε εἴσῃ. ἐάν σε ἔρωμαι τὸ ἓν καὶ τὰ δύο πότερα 24282 Alc1.112.e.11 : πλείω ἐστί, φήσεις ὅτι τὰ δύο; 24283 Alc1.112.e.12 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 24284 Alc1.112.e.13 : {ΣΩ.} Πόσῳ; 24285 Alc1.112.e.14 : {ΑΛ.} Ἑνί. 24286 Alc1.112.e.15 : {ΣΩ.} Πότερος οὖν ἡμῶν ὁ λέγων ὅτι τὰ δύο τοῦ ἑνὸς 24287 Alc1.112.e.16 : ἑνὶ πλείω; 24288 Alc1.112.e.17 : {ΑΛ.} Ἐγώ. 24289 Alc1.112.e.18 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν ἠρώτων, σὺ δ´ ἀπεκρίνου; 24290 Alc1.112.e.19 : {ΑΛ.} Ναί. 24291 Alc1.113.a.1 : {ΣΩ.} Περὶ δὴ τούτων μῶν ἐγὼ φαίνομαι λέγων ὁ ἐρωτῶν, 24292 Alc1.113.a.2 : ἢ σὺ ὁ ἀποκρινόμενος; 24293 Alc1.113.a.3 : {ΑΛ.} Ἐγώ. 24294 Alc1.113.a.4 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἂν ἐγὼ μὲν ἔρωμαι ποῖα γράμματα Σωκράτους, 24295 Alc1.113.a.5 : σὺ δ´ εἴπῃς, πότερος ὁ λέγων; 24296 Alc1.113.a.6 : {ΑΛ.} Ἐγώ. 24297 Alc1.113.a.7 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, ἑνὶ λόγῳ εἰπέ· ὅταν ἐρώτησίς τε καὶ 24298 Alc1.113.a.8 : ἀπόκρισις γίγνηται, πότερος ὁ λέγων, ὁ ἐρωτῶν ἢ ὁ ἀπο– 24299 Alc1.113.a.9 : κρινόμενος; 24300 Alc1.113.a.10 : {ΑΛ.} Ὁ ἀποκρινόμενος, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 24301 Alc1.113.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄρτι διὰ παντὸς ἐγὼ μὲν ἦ ὁ ἐρωτῶν; 24302 Alc1.113.b.2 : {ΑΛ.} Ναί. 24303 Alc1.113.b.3 : {ΣΩ.} Σὺ δ´ ὁ ἀποκρινόμενος; 24304 Alc1.113.b.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24305 Alc1.113.b.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν; τὰ λεχθέντα πότερος ἡμῶν εἴρηκεν; 24306 Alc1.113.b.6 : {ΑΛ.} Φαίνομαι μέν, ὦ Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημένων 24307 Alc1.113.b.7 : ἐγώ. 24308 Alc1.113.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐλέχθη περὶ δικαίων καὶ ἀδίκων ὅτι Ἀλκι– 24309 Alc1.113.b.9 : βιάδης ὁ καλὸς ὁ Κλεινίου οὐκ ἐπίσταιτο, οἴοιτο δέ, καὶ 24310 Alc1.113.b.10 : μέλλοι εἰς ἐκκλησίαν ἐλθὼν συμβουλεύσειν Ἀθηναίοις περὶ 24311 Alc1.113.b.11 : ὧν οὐδὲν οἶδεν; οὐ ταῦτ´ ἦν; 24312 Alc1.113.c.1 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 24313 Alc1.113.c.2 : {ΣΩ.} Τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἄρα συμβαίνει, ὦ Ἀλκιβιάδη· 24314 Alc1.113.c.3 : σοῦ τάδε κινδυνεύεις, οὐκ ἐμοῦ ἀκηκοέναι, οὐδ´ ἐγώ εἰμι ὁ 24315 Alc1.113.c.4 : ταῦτα λέγων, ἀλλὰ σύ, ἐμὲ δὲ αἰτιᾷ μάτην. καὶ μέντοι 24316 Alc1.113.c.5 : καὶ εὖ λέγεις. μανικὸν γὰρ ἐν νῷ ἔχεις ἐπιχείρημα ἐπι– 24317 Alc1.113.c.6 : χειρεῖν, ὦ βέλτιστε, διδάσκειν ἃ οὐκ οἶσθα, ἀμελήσας 24318 Alc1.113.c.7 : μανθάνειν. 24319 Alc1.113.d.1 : {ΑΛ.} Οἶμαι μέν, ὦ Σώκρατες, ὀλιγάκις Ἀθηναίους βου– 24320 Alc1.113.d.2 : λεύεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πότερα δικαιότερα 24321 Alc1.113.d.3 : ἢ ἀδικώτερα· τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτα ἡγοῦνται δῆλα εἶναι, 24322 Alc1.113.d.4 : ἐάσαντες οὖν περὶ αὐτῶν σκοποῦσιν ὁπότερα συνοίσει 24323 Alc1.113.d.5 : πράξασιν. οὐ γὰρ ταὐτὰ οἶμαι ἐστὶν τά τε δίκαια καὶ τὰ 24324 Alc1.113.d.6 : συμφέροντα, ἀλλὰ πολλοῖς δὴ ἐλυσιτέλησεν ἀδικήσασι με– 24325 Alc1.113.d.7 : γάλα ἀδικήματα, καὶ ἑτέροις γε οἶμαι δίκαια ἐργασαμένοις 24326 Alc1.113.d.8 : οὐ συνήνεγκεν. 24327 Alc1.113.d.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν; εἰ ὅτι μάλιστα ἕτερα μὲν τὰ δίκαια 24328 Alc1.113.e.1 : τυγχάνει ὄντα, ἕτερα δὲ τὰ συμφέροντα, οὔ τί που αὖ σὺ 24329 Alc1.113.e.2 : οἴει ταῦτ´ εἰδέναι ἃ συμφέρει τοῖς ἀνθρώποις, καὶ δι´ ὅτι; 24330 Alc1.113.e.3 : {ΑΛ.} Τί γὰρ κωλύει, ὦ Σώκρατες; εἰ μή με αὖ ἐρήσῃ 24331 Alc1.113.e.4 : παρ´ ὅτου ἔμαθον ἢ ὅπως αὐτὸς ηὗρον. 24332 Alc1.113.e.5 : {ΣΩ.} Οἷον τοῦτο ποιεῖς. εἴ τι μὴ ὀρθῶς λέγεις, τυγχάνει 24333 Alc1.113.e.6 : δὲ δυνατὸν ὂν ἀποδεῖξαι δι´ οὗπερ καὶ τὸ πρότερον λόγου, 24334 Alc1.113.e.7 : οἴει δὴ καινὰ ἄττα δεῖν ἀκούειν ἀποδείξεις τε ἑτέρας, ὡς 24335 Alc1.113.e.8 : τῶν προτέρων οἷον σκευαρίων κατατετριμμένων, καὶ οὐκέτ´ 24336 Alc1.113.e.9 : ἂν σὺ αὐτὰ ἀμπίσχοιο, εἰ μή τίς σοι τεκμήριον καθαρὸν 24337 Alc1.114.a.1 : καὶ ἄχραντον οἴσει. ἐγὼ δὲ χαίρειν ἐάσας τὰς σὰς προ– 24338 Alc1.114.a.2 : δρομὰς τοῦ λόγου οὐδὲν ἧττον ἐρήσομαι πόθεν μαθὼν αὖ τὰ 24339 Alc1.114.a.3 : συμφέροντ´ ἐπίστασαι, καὶ ὅστις ἐστὶν ὁ διδάσκαλος, καὶ 24340 Alc1.114.a.4 : πάντ´ ἐκεῖνα τὰ πρότερον ἐρωτῶ μιᾷ ἐρωτήσει; ἀλλὰ γὰρ 24341 Alc1.114.a.5 : δῆλον ὡς εἰς ταὐτὸν ἥξεις καὶ οὐχ ἕξεις ἀποδεῖξαι οὔθ´ ὡς 24342 Alc1.114.a.6 : ἐξευρὼν οἶσθα τὰ συμφέροντα οὔθ´ ὡς μαθών. ἐπειδὴ δὲ 24343 Alc1.114.a.7 : τρυφᾷς καὶ οὐκέτ´ ἂν ἡδέως τοῦ αὐτοῦ γεύσαιο λόγου, τοῦ– 24344 Alc1.114.a.8 : τον μὲν ἐῶ χαίρειν, εἴτ´ οἶσθα εἴτε μὴ τὰ Ἀθηναίοις συμ– 24345 Alc1.114.b.1 : φέροντα· πότερον δὲ ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντ´ 24346 Alc1.114.b.2 : ἢ ἕτερα, τί οὐκ ἀπέδειξας; εἰ μὲν βούλει, ἐρωτῶν με ὥσπερ 24347 Alc1.114.b.3 : ἐγὼ σέ, εἰ δέ, καὶ αὐτὸς ἐπὶ σεαυτοῦ λόγῳ διέξελθε. 24348 Alc1.114.b.4 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ οὐκ οἶδα εἰ οἷός τ´ ἂν εἴην, ὦ Σώκρατες, πρὸς 24349 Alc1.114.b.5 : σὲ διελθεῖν. 24350 Alc1.114.b.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὠγαθέ, ἐμὲ ἐκκλησίαν νόμισον καὶ δῆμον· 24351 Alc1.114.b.7 : καὶ ἐκεῖ τοί σε δεήσει ἕνα ἕκαστον πείθειν. ἦ γάρ; 24352 Alc1.114.b.8 : {ΑΛ.} Ναί. 24353 Alc1.114.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦ αὐτοῦ ἕνα τε οἷόν τε εἶναι κατὰ μόνας 24354 Alc1.114.c.1 : πείθειν καὶ συμπόλλους περὶ ὧν ἂν εἰδῇ, ὥσπερ ὁ γραμ– 24355 Alc1.114.c.2 : ματιστὴς ἕνα τέ που πείθει περὶ γραμμάτων καὶ πολλούς; 24356 Alc1.114.c.3 : {ΑΛ.} Ναί. 24357 Alc1.114.c.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ περὶ ἀριθμοῦ ὁ αὐτὸς ἕνα τε καὶ 24358 Alc1.114.c.5 : πολλοὺς πείσει; 24359 Alc1.114.c.6 : {ΑΛ.} Ναί. 24360 Alc1.114.c.7 : {ΣΩ.} Οὗτος δ´ ἔσται ὁ εἰδώς, ὁ ἀριθμητικός; 24361 Alc1.114.c.8 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24362 Alc1.114.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ σὺ ἅπερ καὶ πολλοὺς οἷός τε πείθειν 24363 Alc1.114.c.10 : εἶ, ταῦτα καὶ ἕνα; 24364 Alc1.114.c.11 : {ΑΛ.} Εἰκός γε. 24365 Alc1.114.c.12 : {ΣΩ.} Ἔστι δὲ ταῦτα δῆλον ὅτι ἃ οἶσθα. 24366 Alc1.114.c.13 : {ΑΛ.} Ναί. 24367 Alc1.114.c.14 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν τοσοῦτον μόνον διαφέρει τοῦ ἐν τῷ 24368 Alc1.114.d.1 : δήμῳ ῥήτορος ὁ ἐν τῇ τοιᾷδε συνουσίᾳ, ὅτι ὁ μὲν ἁθρόους 24369 Alc1.114.d.2 : πείθει τὰ αὐτά, ὁ δὲ καθ´ ἕνα; 24370 Alc1.114.d.3 : {ΑΛ.} Κινδυνεύει. 24371 Alc1.114.d.4 : {ΣΩ.} Ἴθι νῦν, ἐπειδὴ τοῦ αὐτοῦ φαίνεται πολλούς τε καὶ 24372 Alc1.114.d.5 : ἕνα πείθειν, ἐν ἐμοὶ ἐμμελέτησον καὶ ἐπιχείρησον ἐπιδεῖξαι 24373 Alc1.114.d.6 : ὡς τὸ δίκαιον ἐνίοτε οὐ συμφέρει. 24374 Alc1.114.d.7 : {ΑΛ.} Ὑβριστὴς εἶ, ὦ Σώκρατες. 24375 Alc1.114.d.8 : {ΣΩ.} Νῦν γοῦν ὑφ´ ὕβρεως μέλλω σε πείθειν τἀναντία 24376 Alc1.114.d.9 : οἷς σὺ ἐμὲ οὐκ ἐθέλεις. 24377 Alc1.114.d.10 : {ΑΛ.} Λέγε δή. 24378 Alc1.114.d.11 : {ΣΩ.} Ἀποκρίνου μόνον τὰ ἐρωτώμενα. 24379 Alc1.114.e.1 : {ΑΛ.} Μή, ἀλλὰ σὺ αὐτὸς λέγε. 24380 Alc1.114.e.2 : {ΣΩ.} Τί δ´; οὐχ ὅτι μάλιστα βούλει πεισθῆναι; 24381 Alc1.114.e.3 : {ΑΛ.} Πάντως δήπου. 24382 Alc1.114.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ λέγεις ὅτι ταῦθ´ οὕτως ἔχει, μάλιστ´ ἂν 24383 Alc1.114.e.5 : εἴης πεπεισμένος; 24384 Alc1.114.e.6 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 24385 Alc1.114.e.7 : {ΣΩ.} Ἀποκρίνου δή· καὶ ἐὰν μὴ αὐτὸς σὺ σαυτοῦ ἀκούσῃς 24386 Alc1.114.e.8 : ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν, ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ 24387 Alc1.114.e.9 : πιστεύσῃς. 24388 Alc1.114.e.10 : {ΑΛ.} Οὔτοι, ἀλλ´ ἀποκριτέον· καὶ γὰρ οὐδὲν οἴομαι 24389 Alc1.114.e.11 : βλαβήσεσθαι. 24390 Alc1.115.a.1 : {ΣΩ.} Μαντικὸς γὰρ εἶ. καί μοι λέγε· τῶν δικαίων φῂς 24391 Alc1.115.a.2 : ἔνια μὲν συμφέρειν, ἔνια δ´ οὔ; 24392 Alc1.115.a.3 : {ΑΛ.} Ναί. 24393 Alc1.115.a.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; τὰ μὲν καλὰ αὐτῶν εἶναι, τὰ δ´ οὔ; 24394 Alc1.115.a.5 : {ΑΛ.} Πῶς τοῦτο ἐρωτᾷς; 24395 Alc1.115.a.6 : {ΣΩ.} Εἴ τις ἤδη σοι ἔδοξεν αἰσχρὰ μέν, δίκαια δὲ 24396 Alc1.115.a.7 : πράττειν; 24397 Alc1.115.a.8 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔμοιγε. 24398 Alc1.115.a.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ πάντα τὰ δίκαια καὶ καλά; 24399 Alc1.115.a.10 : {ΑΛ.} Ναί. 24400 Alc1.115.a.11 : {ΣΩ.} Τί δ´ αὖ τὰ καλά; πότερον πάντα ἀγαθά, ἢ τὰ μέν, 24401 Alc1.115.a.12 : τὰ δ´ οὔ; 24402 Alc1.115.a.13 : {ΑΛ.} Οἴομαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔνια τῶν καλῶν κακὰ 24403 Alc1.115.a.14 : εἶναι. 24404 Alc1.115.a.15 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ αἰσχρὰ ἀγαθά; 24405 Alc1.115.a.16 : {ΑΛ.} Ναί. 24406 Alc1.115.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρα λέγεις τὰ τοιάδε, οἷον πολλοὶ ἐν πολέμῳ 24407 Alc1.115.b.2 : βοηθήσαντες ἑταίρῳ ἢ οἰκείῳ τραύματα ἔλαβον καὶ ἀπέθανον, 24408 Alc1.115.b.3 : οἱ δ´ οὐ βοηθήσαντες, δέον, ὑγιεῖς ἀπῆλθον; 24409 Alc1.115.b.4 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 24410 Alc1.115.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὴν τοιαύτην βοήθειαν καλὴν μὲν λέγεις 24411 Alc1.115.b.6 : κατὰ τὴν ἐπιχείρησιν τοῦ σῶσαι οὓς ἔδει, τοῦτο δ´ ἐστὶν 24412 Alc1.115.b.7 : ἀνδρεία· ἢ οὔ; 24413 Alc1.115.b.8 : {ΑΛ.} Ναί. 24414 Alc1.115.b.9 : {ΣΩ.} Κακὴν δέ γε κατὰ τοὺς θανάτους τε καὶ ἕλκη· ἦ γάρ; 24415 Alc1.115.b.10 : {ΑΛ.} Ναί. 24416 Alc1.115.c.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἄλλο μὲν ἡ ἀνδρεία, ἄλλο δὲ ὁ θάνατος; 24417 Alc1.115.c.2 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24418 Alc1.115.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα κατὰ ταὐτόν γ´ ἐστι καλὸν καὶ κακὸν τὸ 24419 Alc1.115.c.4 : τοῖς φίλοις βοηθεῖν; 24420 Alc1.115.c.5 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεται. 24421 Alc1.115.c.6 : {ΣΩ.} Ὅρα τοίνυν εἰ, ᾗ γε καλόν, καὶ ἀγαθόν, ὥσπερ καὶ 24422 Alc1.115.c.7 : ἐνταῦθα. κατὰ τὴν ἀνδρείαν γὰρ ὡμολόγεις καλὸν εἶναι τὴν 24423 Alc1.115.c.8 : βοήθειαν· τοῦτ´ οὖν αὐτὸ σκόπει, τὴν ἀνδρείαν, ἀγαθὸν ἢ 24424 Alc1.115.c.9 : κακόν; ὧδε δὲ σκόπει· σὺ πότερ´ ἂν δέξαιό σοι εἶναι, 24425 Alc1.115.c.10 : ἀγαθὰ ἢ κακά; 24426 Alc1.115.c.11 : {ΑΛ.} Ἀγαθά. 24427 Alc1.115.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μέγιστα μάλιστα. 24428 Alc1.115.d.2 : 〈{ΑΛ.} Ναί.〉 24429 Alc1.115.d.3 : {ΣΩ.} Καὶ ἥκιστα τῶν τοιούτων δέξαιο ἂν στέρεσθαι; 24430 Alc1.115.d.4 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 24431 Alc1.115.d.5 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν λέγεις περὶ ἀνδρείας; ἐπὶ πόσῳ ἂν αὐτοῦ 24432 Alc1.115.d.6 : δέξαιο στέρεσθαι; 24433 Alc1.115.d.7 : {ΑΛ.} Οὐδὲ ζῆν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὤν. 24434 Alc1.115.d.8 : {ΣΩ.} Ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ ἡ δειλία. 24435 Alc1.115.d.9 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε. 24436 Alc1.115.d.10 : {ΣΩ.} Ἐξ ἴσου τῷ τεθνάναι, ὡς ἔοικε. 24437 Alc1.115.d.11 : {ΑΛ.} Φημί. 24438 Alc1.115.d.12 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν θανάτῳ τε καὶ δειλίᾳ ἐναντιώτατον ζωὴ καὶ 24439 Alc1.115.d.13 : ἀνδρεία; 24440 Alc1.115.d.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24441 Alc1.115.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ τὰ μὲν μάλιστ´ ἂν εἶναι βούλοιό σοι, τὰ δὲ 24442 Alc1.115.e.2 : ἥκιστα; 24443 Alc1.115.e.3 : {ΑΛ.} Ναί. 24444 Alc1.115.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ ὅτι τὰ μὲν ἄριστα ἡγῇ, τὰ δὲ κάκιστα; 24445 Alc1.115.e.5 : 〈{ΑΛ.} Πάνυ γε. 24446 Alc1.115.e.6 : {ΣΩ.} Ἐν τοῖς ἀρίστοις ἄρα σὺ ἡγῇ ἀνδρείαν εἶναι κἀν 24447 Alc1.115.e.7 : τοῖς κακίστοις θάνατον.〉 24448 Alc1.115.e.8 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 24449 Alc1.115.e.9 : {ΣΩ.} Τὸ ἄρα βοηθεῖν ἐν πολέμῳ τοῖς φίλοις, ᾗ μὲν 24450 Alc1.115.e.10 : καλόν, κατ´ ἀγαθοῦ πρᾶξιν τὴν τῆς ἀνδρείας, καλὸν αὐτὸ 24451 Alc1.115.e.11 : προσεῖπας; 24452 Alc1.115.e.12 : {ΑΛ.} Φαίνομαί γε. 24453 Alc1.115.e.13 : {ΣΩ.} Κατὰ δέ γε κακοῦ πρᾶξιν τὴν τοῦ θανάτου κακόν; 24454 Alc1.115.e.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24455 Alc1.115.e.15 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὧδε δίκαιον προσαγορεύειν ἑκάστην τῶν 24456 Alc1.115.e.16 : πράξεων· εἴπερ ᾗ κακὸν ἀπεργάζεται κακὴν καλεῖς, καὶ ᾗ 24457 Alc1.116.a.1 : ἀγαθὸν ἀγαθὴν κλητέον. 24458 Alc1.116.a.2 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 24459 Alc1.116.a.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ ᾗ ἀγαθόν, καλόν· ᾗ δὲ κακόν, 24460 Alc1.116.a.4 : αἰσχρόν; 24461 Alc1.116.a.5 : {ΑΛ.} Ναί. 24462 Alc1.116.a.6 : {ΣΩ.} Τὴν ἄρ´ ἐν τῷ πολέμῳ τοῖς φίλοις βοήθειαν λέγων 24463 Alc1.116.a.7 : καλὴν μὲν εἶναι, κακὴν δέ, οὐδὲν διαφερόντως λέγεις ἢ εἰ 24464 Alc1.116.a.8 : προσεῖπες αὐτὴν ἀγαθὴν μέν, κακὴν δέ. 24465 Alc1.116.a.9 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες. 24466 Alc1.116.a.10 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα τῶν καλῶν, καθ´ ὅσον καλόν, κακόν, 24467 Alc1.116.a.11 : οὐδὲ τῶν αἰσχρῶν, καθ´ ὅσον αἰσχρόν, ἀγαθόν. 24468 Alc1.116.b.1 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεται. 24469 Alc1.116.b.2 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ ὧδε σκέψαι. ὅστις καλῶς πράττει, 24470 Alc1.116.b.3 : οὐχὶ καὶ εὖ πράττει; 24471 Alc1.116.b.4 : {ΑΛ.} Ναί. 24472 Alc1.116.b.5 : {ΣΩ.} Οἱ δ´ εὖ πράττοντες οὐκ εὐδαίμονες; 24473 Alc1.116.b.6 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 24474 Alc1.116.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εὐδαίμονες δι´ ἀγαθῶν κτῆσιν; 24475 Alc1.116.b.8 : {ΑΛ.} Μάλιστα. 24476 Alc1.116.b.9 : {ΣΩ.} Κτῶνται δὲ ταῦτα τῷ εὖ καὶ καλῶς πράττειν; 24477 Alc1.116.b.10 : {ΑΛ.} Ναί. 24478 Alc1.116.b.11 : {ΣΩ.} Τὸ εὖ ἄρα πράττειν ἀγαθόν; 24479 Alc1.116.b.12 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 24480 Alc1.116.b.13 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καλὸν ἡ εὐπραγία; 24481 Alc1.116.b.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24482 Alc1.116.c.1 : {ΣΩ.} Ταὐτὸν ἄρα ἐφάνη ἡμῖν πάλιν αὖ καλόν τε καὶ 24483 Alc1.116.c.2 : ἀγαθόν. 24484 Alc1.116.c.3 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 24485 Alc1.116.c.4 : {ΣΩ.} Ὅτι ἂν ἄρα εὕρωμεν καλόν, καὶ ἀγαθὸν εὑρήσομεν 24486 Alc1.116.c.5 : ἔκ γε τούτου τοῦ λόγου. 24487 Alc1.116.c.6 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 24488 Alc1.116.c.7 : {ΣΩ.} Τί δέ; τὰ ἀγαθὰ συμφέρει ἢ οὔ; 24489 Alc1.116.c.8 : {ΑΛ.} Συμφέρει. 24490 Alc1.116.c.9 : {ΣΩ.} Μνημονεύεις οὖν περὶ τῶν δικαίων πῶς ὡμολογή– 24491 Alc1.116.c.10 : σαμεν; 24492 Alc1.116.c.11 : {ΑΛ.} Οἶμαί γε τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας ἀναγκαῖον 24493 Alc1.116.c.12 : εἶναι καλὰ πράττειν. 24494 Alc1.116.c.13 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τοὺς τὰ καλὰ ἀγαθά; 24495 Alc1.116.c.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24496 Alc1.116.d.1 : {ΣΩ.} Τὰ δὲ ἀγαθὰ συμφέρειν; 24497 Alc1.116.d.2 : {ΑΛ.} Ναί. 24498 Alc1.116.d.3 : {ΣΩ.} Τὰ δίκαια ἄρα, ὦ Ἀλκιβιάδη, συμφέροντά ἐστιν. 24499 Alc1.116.d.4 : {ΑΛ.} Ἔοικεν. 24500 Alc1.116.d.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ταῦτα οὐ σὺ ὁ λέγων, ἐγὼ δὲ ὁ ἐρωτῶν; 24501 Alc1.116.d.6 : {ΑΛ.} Φαίνομαι, ὡς ἔοικα. 24502 Alc1.116.d.7 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν τις ἀνίσταται συμβουλεύσων εἴτε Ἀθηναίοις 24503 Alc1.116.d.8 : εἴτε Πεπαρηθίοις, οἰόμενος γιγνώσκειν τὰ δίκαια καὶ τὰ 24504 Alc1.116.d.9 : ἄδικα, φήσει δ´ εἶναι τὰ δίκαια κακὰ ἐνίοτε, ἄλλο τι ἢ 24505 Alc1.116.d.10 : καταγελῴης ἂν αὐτοῦ, ἐπειδήπερ τυγχάνεις καὶ σὺ λέγων 24506 Alc1.116.e.1 : ὅτι ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντα; 24507 Alc1.116.e.2 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ τοὺς θεούς, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶδ´ ἔγωγε 24508 Alc1.116.e.3 : οὐδ´ ὅτι λέγω, ἀλλ´ ἀτεχνῶς ἔοικα ἀτόπως ἔχοντι· τοτὲ 24509 Alc1.116.e.4 : μὲν γάρ μοι ἕτερα δοκεῖ σοῦ ἐρωτῶντος, τοτὲ δ´ ἄλλα. 24510 Alc1.116.e.5 : {ΣΩ.} Εἶτα τοῦτο, ὦ φίλε, ἀγνοεῖς τὸ πάθημα τί ἐστιν; 24511 Alc1.116.e.6 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24512 Alc1.116.e.7 : {ΣΩ.} Οἴει ἂν οὖν, εἴ τις ἐρωτῴη σε δύο ὀφθαλμοὺς ἢ 24513 Alc1.116.e.8 : τρεῖς ἔχεις, καὶ δύο χεῖρας ἢ τέτταρας, ἢ ἄλλο τι τῶν 24514 Alc1.116.e.9 : τοιούτων, τοτὲ μὲν ἕτερα ἂν ἀποκρίνασθαι, τοτὲ δὲ ἄλλα, ἢ 24515 Alc1.116.e.10 : ἀεὶ τὰ αὐτά; 24516 Alc1.117.a.1 : {ΑΛ.} Δέδοικα μὲν ἔγωγε ἤδη περὶ ἐμαυτοῦ, οἶμαι μέντοι 24517 Alc1.117.a.2 : τὰ αὐτά. 24518 Alc1.117.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅτι οἶσθα; τοῦτ´ αἴτιον; 24519 Alc1.117.a.4 : {ΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε. 24520 Alc1.117.a.5 : {ΣΩ.} Περὶ ὧν ἄρα ἄκων τἀναντία ἀποκρίνῃ, δῆλον ὅτι 24521 Alc1.117.a.6 : περὶ τούτων οὐκ οἶσθα. 24522 Alc1.117.a.7 : {ΑΛ.} Εἰκός γε. 24523 Alc1.117.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων καὶ καλῶν 24524 Alc1.117.a.9 : καὶ αἰσχρῶν καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ συμφερόντων καὶ 24525 Alc1.117.a.10 : μὴ ἀποκρινόμενος φῂς πλανᾶσθαι; εἶτα οὐ δῆλον ὅτι διὰ 24526 Alc1.117.a.11 : τὸ μὴ εἰδέναι περὶ αὐτῶν, διὰ ταῦτα πλανᾷ; 24527 Alc1.117.b.1 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε. 24528 Alc1.117.b.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὕτω καὶ ἔχει· ἐπειδάν τίς τι μὴ εἰδῇ, 24529 Alc1.117.b.3 : ἀναγκαῖον περὶ τούτου πλανᾶσθαι τὴν ψυχήν; 24530 Alc1.117.b.4 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 24531 Alc1.117.b.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οἶσθα ὅντινα τρόπον ἀναβήσῃ εἰς τὸν οὐρανόν; 24532 Alc1.117.b.6 : {ΑΛ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 24533 Alc1.117.b.7 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ πλανᾶταί σου ἡ δόξα περὶ ταῦτα; 24534 Alc1.117.b.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24535 Alc1.117.b.9 : {ΣΩ.} Τὸ δ´ αἴτιον οἶσθα ἢ ἐγὼ φράσω; 24536 Alc1.117.b.10 : {ΑΛ.} Φράσον. 24537 Alc1.117.b.11 : {ΣΩ.} Ὅτι, ὦ φίλε, οὐκ οἴει αὐτὸ ἐπίστασθαι οὐκ ἐπι– 24538 Alc1.117.b.12 : στάμενος. 24539 Alc1.117.c.1 : {ΑΛ.} Πῶς αὖ τοῦτο λέγεις; 24540 Alc1.117.c.2 : {ΣΩ.} Ὅρα καὶ σὺ κοινῇ. ἃ μὴ ἐπίστασαι, γιγνώσκεις δὲ 24541 Alc1.117.c.3 : ὅτι οὐκ ἐπίστασαι, πλανᾷ περὶ τὰ τοιαῦτα; ὥσπερ περὶ 24542 Alc1.117.c.4 : ὄψου σκευασίας οἶσθα δήπου ὅτι οὐκ οἶσθα; 24543 Alc1.117.c.5 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24544 Alc1.117.c.6 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν αὐτὸς περὶ ταῦτα δοξάζεις ὅπως χρὴ 24545 Alc1.117.c.7 : σκευάζειν καὶ πλανᾷ, ἢ τῷ ἐπισταμένῳ ἐπιτρέπεις; 24546 Alc1.117.c.8 : {ΑΛ.} Οὕτως. 24547 Alc1.117.c.9 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ ἐν νηῒ πλέοις, ἆρα δοξάζοις ἂν πότερον 24548 Alc1.117.d.1 : χρὴ τὸν οἴακα εἴσω ἄγειν ἢ ἔξω, καὶ ἅτε οὐκ εἰδὼς πλανῷο 24549 Alc1.117.d.2 : ἄν, ἢ τῷ κυβερνήτῃ ἐπιτρέψας ἂν ἡσυχίαν ἄγοις; 24550 Alc1.117.d.3 : {ΑΛ.} Τῷ κυβερνήτῃ. 24551 Alc1.117.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα περὶ ἃ μὴ οἶσθα πλανᾷ, ἄνπερ εἰδῇς ὅτι 24552 Alc1.117.d.5 : οὐκ οἶσθα; 24553 Alc1.117.d.6 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔοικα. 24554 Alc1.117.d.7 : {ΣΩ.} Ἐννοεῖς οὖν ὅτι καὶ τὰ ἁμαρτήματα ἐν τῇ πράξει 24555 Alc1.117.d.8 : διὰ ταύτην τὴν ἄγνοιάν ἐστι, τὴν τοῦ μὴ εἰδότα οἴεσθαι 24556 Alc1.117.d.9 : εἰδέναι; 24557 Alc1.117.d.10 : {ΑΛ.} Πῶς αὖ λέγεις τοῦτο; 24558 Alc1.117.d.11 : {ΣΩ.} Τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεθα 24559 Alc1.117.d.12 : εἰδέναι ὅτι πράττομεν; 24560 Alc1.117.d.13 : {ΑΛ.} Ναί. 24561 Alc1.117.e.1 : {ΣΩ.} Ὅταν δέ γέ πού τινες μὴ οἴωνται εἰδέναι, ἄλλοις 24562 Alc1.117.e.2 : παραδιδόασι; 24563 Alc1.117.e.3 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 24564 Alc1.117.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἱ τοιοῦτοι τῶν μὴ εἰδότων ἀναμάρτητοι 24565 Alc1.117.e.5 : ζῶσι διὰ τὸ ἄλλοις περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπειν; 24566 Alc1.117.e.6 : {ΑΛ.} Ναί. 24567 Alc1.117.e.7 : {ΣΩ.} Τίνες οὖν οἱ ἁμαρτάνοντες; οὐ γάρ που οἵ γε εἰδότες. 24568 Alc1.117.e.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24569 Alc1.117.e.9 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δ´ οὔθ´ οἱ εἰδότες οὔθ´ οἱ τῶν μὴ εἰδότων 24570 Alc1.118.a.1 : εἰδότες ὅτι οὐκ ἴσασιν, ἦ ἄλλοι λείπονται ἢ οἱ μὴ εἰδότες, 24571 Alc1.118.a.2 : οἰόμενοι δ´ εἰδέναι; 24572 Alc1.118.a.3 : {ΑΛ.} Οὔκ, ἀλλ´ οὗτοι. 24573 Alc1.118.a.4 : {ΣΩ.} Αὕτη ἄρα ἡ ἄγνοια τῶν κακῶν αἰτία καὶ ἡ ἐπονεί– 24574 Alc1.118.a.5 : διστος ἀμαθία; 24575 Alc1.118.a.6 : {ΑΛ.} Ναί. 24576 Alc1.118.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅταν ᾖ περὶ τὰ μέγιστα, τότε κακουργοτάτη 24577 Alc1.118.a.8 : καὶ αἰσχίστη; 24578 Alc1.118.a.9 : {ΑΛ.} Πολύ γε. 24579 Alc1.118.a.10 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἔχεις μείζω εἰπεῖν δικαίων τε καὶ καλῶν 24580 Alc1.118.a.11 : καὶ ἀγαθῶν καὶ συμφερόντων; 24581 Alc1.118.a.12 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24582 Alc1.118.a.13 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν περὶ ταῦτα σὺ φῂς πλανᾶσθαι; 24583 Alc1.118.a.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24584 Alc1.118.a.15 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ πλανᾷ, ἆρ´ οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι 24585 Alc1.118.b.1 : οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα, ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ 24586 Alc1.118.b.2 : εἰδέναι; 24587 Alc1.118.b.3 : {ΑΛ.} Κινδυνεύω. 24588 Alc1.118.b.4 : {ΣΩ.} Βαβαῖ ἄρα, ὦ Ἀλκιβιάδη, οἷον πάθος πέπονθας· 24589 Alc1.118.b.5 : ὃ ἐγὼ ὀνομάζειν μὲν ὀκνῶ, ὅμως δέ, ἐπειδὴ μόνω ἐσμέν, 24590 Alc1.118.b.6 : ῥητέον. ἀμαθίᾳ γὰρ συνοικεῖς, ὦ βέλτιστε, τῇ ἐσχάτῃ, ὡς 24591 Alc1.118.b.7 : ὁ λόγος σου κατηγορεῖ καὶ σὺ σαυτοῦ· διὸ καὶ ᾄττεις ἄρα 24592 Alc1.118.b.8 : πρὸς τὰ πολιτικὰ πρὶν παιδευθῆναι. πέπονθας δὲ τοῦτο 24593 Alc1.118.b.9 : οὐ σὺ μόνος, ἀλλὰ καὶ οἱ πολλοὶ τῶν πραττόντων τὰ τῆσδε 24594 Alc1.118.c.1 : τῆς πόλεως, πλὴν ὀλίγων γε καὶ ἴσως τοῦ σοῦ ἐπιτρόπου 24595 Alc1.118.c.2 : Περικλέους. 24596 Alc1.118.c.3 : {ΑΛ.} Λέγεταί γέ τοι, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου 24597 Alc1.118.c.4 : σοφὸς γεγονέναι, ἀλλὰ πολλοῖς καὶ σοφοῖς συγγεγονέναι, 24598 Alc1.118.c.5 : καὶ Πυθοκλείδῃ καὶ Ἀναξαγόρᾳ· καὶ νῦν ἔτι τηλικοῦτος 24599 Alc1.118.c.6 : ὢν Δάμωνι σύνεστιν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα. 24600 Alc1.118.c.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἤδη τιν´ εἶδες σοφὸν ὁτιοῦν ἀδυνατοῦντα 24601 Alc1.118.c.8 : ποιῆσαι ἄλλον σοφὸν ἅπερ αὐτός; ὥσπερ ὅς σε ἐδίδαξεν 24602 Alc1.118.c.9 : γράμματα, αὐτός τ´ ἦν σοφὸς καὶ σὲ ἐποίησε τῶν τε ἄλλων 24603 Alc1.118.c.10 : ὅντιν´ ἐβούλετο· ἦ γάρ; 24604 Alc1.118.c.11 : {ΑΛ.} Ναί. 24605 Alc1.118.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ σὺ ὁ παρ´ ἐκείνου μαθὼν ἄλλον οἷός 24606 Alc1.118.d.2 : τε ἔσῃ; 24607 Alc1.118.d.3 : {ΑΛ.} Ναί. 24608 Alc1.118.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ ὁ κιθαριστὴς δὲ καὶ ὁ παιδοτρίβης ὡσαύτως; 24609 Alc1.118.d.5 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24610 Alc1.118.d.6 : {ΣΩ.} Καλὸν γὰρ δήπου τεκμήριον τοῦτο τῶν ἐπισταμένων 24611 Alc1.118.d.7 : ὁτιοῦν ὅτι ἐπίστανται, ἐπειδὰν καὶ ἄλλον οἷοί τ´ ὦσιν 24612 Alc1.118.d.8 : ἀποδεῖξαι ἐπιστάμενον. 24613 Alc1.118.d.9 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 24614 Alc1.118.d.10 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἔχεις εἰπεῖν Περικλῆς τίνα ἐποίησεν σοφόν, 24615 Alc1.118.d.11 : ἀπὸ τῶν ὑέων ἀρξάμενος; 24616 Alc1.118.e.1 : {ΑΛ.} Τί δ´ εἰ τὼ Περικλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, ὦ 24617 Alc1.118.e.2 : Σώκρατες; 24618 Alc1.118.e.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ Κλεινίαν τὸν σὸν ἀδελφόν. 24619 Alc1.118.e.4 : {ΑΛ.} Τί δ´ ἂν αὖ Κλεινίαν λέγοις, μαινόμενον ἄνθρωπον; 24620 Alc1.118.e.5 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται, τὼ δὲ Περι– 24621 Alc1.118.e.6 : κλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν, δι´ 24622 Alc1.118.e.7 : ὅτι σε οὕτως ἔχοντα περιορᾷ; 24623 Alc1.118.e.8 : {ΑΛ.} Ἐγὼ οἶμαι αἴτιος οὐ προσέχων τὸν νοῦν. 24624 Alc1.119.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἢ τῶν ξένων δοῦλον 24625 Alc1.119.a.2 : ἢ ἐλεύθερον εἰπὲ ὅστις αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περικλέους 24626 Alc1.119.a.3 : συνουσίαν σοφώτερος γεγονέναι, ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι εἰπεῖν 24627 Alc1.119.a.4 : διὰ τὴν Ζήνωνος Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν 24628 Alc1.119.a.5 : τὸν Καλλιάδου, ὧν ἑκάτερος Ζήνωνι ἑκατὸν μνᾶς τελέσας 24629 Alc1.119.a.6 : σοφός τε καὶ ἐλλόγιμος γέγονεν. 24630 Alc1.119.a.7 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ Δί´ οὐκ ἔχω. 24631 Alc1.119.a.8 : {ΣΩ.} Εἶεν· τί οὖν διανοῇ περὶ σαυτοῦ; πότερον ἐᾶν ὡς 24632 Alc1.119.a.9 : νῦν ἔχεις, ἢ ἐπιμέλειάν τινα ποιεῖσθαι; 24633 Alc1.119.b.1 : {ΑΛ.} Κοινὴ βουλή, ὦ Σώκρατες. καίτοι ἐννοῶ σου 24634 Alc1.119.b.2 : εἰπόντος καὶ συγχωρῶ· δοκοῦσι γάρ μοι οἱ τὰ τῆς πόλεως 24635 Alc1.119.b.3 : πράττοντες ἐκτὸς ὀλίγων ἀπαίδευτοι εἶναι. 24636 Alc1.119.b.4 : {ΣΩ.} Εἶτα τί δὴ τοῦτο; 24637 Alc1.119.b.5 : {ΑΛ.} Εἰ μέν που ἦσαν πεπαιδευμένοι, ἔδει ἂν τὸν ἐπι– 24638 Alc1.119.b.6 : χειροῦντα αὐτοῖς ἀνταγωνίζεσθαι μαθόντα καὶ ἀσκήσαντα 24639 Alc1.119.b.7 : ἰέναι ὡς ἐπ´ ἀθλητάς· νῦν δ´ ἐπειδὴ καὶ οὗτοι ἰδιωτικῶς 24640 Alc1.119.b.8 : ἔχοντες ἐληλύθασιν ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως, τί δεῖ ἀσκεῖν καὶ 24641 Alc1.119.b.9 : μανθάνοντα πράγματα ἔχειν; ἐγὼ γὰρ εὖ οἶδ´ ὅτι τούτων 24642 Alc1.119.c.1 : τῇ γε φύσει πάνυ πολὺ περιέσομαι. 24643 Alc1.119.c.2 : {ΣΩ.} Βαβαῖ, οἷον, ὦ ἄριστε, τοῦτ´ εἴρηκας· ὡς ἀνάξιον 24644 Alc1.119.c.3 : τῆς ἰδέας καὶ τῶν ἄλλων τῶν σοι ὑπαρχόντων. 24645 Alc1.119.c.4 : {ΑΛ.} Τί μάλιστα καὶ πρὸς τί τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 24646 Alc1.119.c.5 : {ΣΩ.} Ἀγανακτῶ ὑπέρ τε σοῦ καὶ τοῦ ἐμαυτοῦ ἔρωτος. 24647 Alc1.119.c.6 : {ΑΛ.} Τί δή; 24648 Alc1.119.c.7 : {ΣΩ.} Εἰ ἠξίωσας τὸν ἀγῶνά σοι εἶναι πρὸς τοὺς ἐνθάδε 24649 Alc1.119.c.8 : ἀνθρώπους. 24650 Alc1.119.c.9 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ πρὸς τίνας μήν; 24651 Alc1.119.d.1 : {ΣΩ.} Ἄξιον τοῦτό γε καὶ ἐρέσθαι ἄνδρα οἰόμενον μεγα– 24652 Alc1.119.d.2 : λόφρονα εἶναι. 24653 Alc1.119.d.3 : {ΑΛ.} Πῶς λέγεις; οὐ πρὸς τούτους μοι ὁ ἀγών; 24654 Alc1.119.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ κἂν εἰ τριήρη διενοοῦ κυβερνᾶν μέλλουσαν 24655 Alc1.119.d.5 : ναυμαχεῖν, ἤρκει ἄν σοι τῶν συνναυτῶν βελτίστῳ εἶναι τὰ 24656 Alc1.119.d.6 : κυβερνητικά, ἢ ταῦτα μὲν ᾤου ἂν δεῖν ὑπάρχειν, ἀπέβλεπες 24657 Alc1.119.d.7 : δ´ ἂν εἰς τοὺς ὡς ἀληθῶς ἀνταγωνιστάς, ἀλλ´ οὐχ ὡς νῦν εἰς 24658 Alc1.119.d.8 : τοὺς συναγωνιστάς; ὧν δήπου περιγενέσθαι σε δεῖ τοσοῦτον 24659 Alc1.119.e.1 : ὥστε μὴ ἀξιοῦν ἀνταγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καταφρονηθέντας συν– 24660 Alc1.119.e.2 : αγωνίζεσθαί σοι πρὸς τοὺς πολεμίους, εἰ δὴ τῷ ὄντι γε καλόν τι 24661 Alc1.119.e.3 : ἔργον ἀποδείξασθαι διανοῇ καὶ ἄξιον σαυτοῦ τε καὶ τῆς πόλεως. 24662 Alc1.119.e.4 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ διανοοῦμαί γε. 24663 Alc1.119.e.5 : {ΣΩ.} Πάνυ σοι ἄρα ἄξιον ἀγαπᾶν εἰ τῶν στρατιωτῶν 24664 Alc1.119.e.6 : βελτίων εἶ, ἀλλ´ οὐ πρὸς τοὺς τῶν ἀντιπάλων ἡγεμόνας 24665 Alc1.119.e.7 : ἀποβλέπειν εἴ ποτε ἐκείνων βελτίων γέγονας, σκοποῦντα 24666 Alc1.119.e.8 : καὶ ἀσκοῦντα πρὸς ἐκείνους. 24667 Alc1.120.a.1 : {ΑΛ.} Λέγεις δὲ τίνας τούτους, ὦ Σώκρατες; 24668 Alc1.120.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθα ἡμῶν τὴν πόλιν Λακεδαιμονίοις τε καὶ 24669 Alc1.120.a.3 : τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ πολεμοῦσαν ἑκάστοτε; 24670 Alc1.120.a.4 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 24671 Alc1.120.a.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ ἐν νῷ ἔχεις ἡγεμὼν εἶναι τῆσδε τῆς 24672 Alc1.120.a.6 : πόλεως, πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίων βασιλέας καὶ τοὺς 24673 Alc1.120.a.7 : Περσῶν τὸν ἀγῶνα ἡγούμενός σοι εἶναι ὀρθῶς ἂν ἡγοῖο; 24674 Alc1.120.a.8 : {ΑΛ.} Κινδυνεύεις ἀληθῆ λέγειν. 24675 Alc1.120.a.9 : {ΣΩ.} Οὔκ, ὠγαθέ, ἀλλὰ πρὸς Μειδίαν σε δεῖ τὸν ὀρτυγο– 24676 Alc1.120.b.1 : κόπον ἀποβλέπειν καὶ ἄλλους τοιούτους—οἳ τὰ τῆς πόλεως 24677 Alc1.120.b.2 : πράττειν ἐπιχειροῦσιν, ἔτι τὴν ἀνδραποδώδη, φαῖεν ἂν 24678 Alc1.120.b.3 : αἱ γυναῖκες, τρίχα ἔχοντες ἐν τῇ ψυχῇ ὑπ´ ἀμουσίας καὶ 24679 Alc1.120.b.4 : οὔπω ἀποβεβληκότες, ἔτι δὲ βαρβαρίζοντες ἐληλύθασι 24680 Alc1.120.b.5 : κολακεύσοντες τὴν πόλιν ἀλλ´ οὐκ ἄρξοντες—πρὸς τού– 24681 Alc1.120.b.6 : τους σε δεῖ, οὕσπερ λέγω, βλέποντα σαυτοῦ δὴ ἀμελεῖν, 24682 Alc1.120.b.7 : καὶ μήτε μανθάνειν ὅσα μαθήσεως ἔχεται, μέλλοντα τοσοῦ– 24683 Alc1.120.b.8 : τον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, μήτε ἀσκεῖν ὅσα δεῖται ἀσκήσεως, 24684 Alc1.120.c.1 : καὶ πᾶσαν παρασκευὴν παρεσκευασμένον οὕτως ἰέναι ἐπὶ 24685 Alc1.120.c.2 : τὰ τῆς πόλεως. 24686 Alc1.120.c.3 : {ΑΛ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, δοκεῖς μέν μοι ἀληθῆ λέγειν, 24687 Alc1.120.c.4 : οἶμαι μέντοι τούς τε Λακεδαιμονίων στρατηγοὺς καὶ τὸν 24688 Alc1.120.c.5 : Περσῶν βασιλέα οὐδὲν διαφέρειν τῶν ἄλλων. 24689 Alc1.120.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ ἄριστε, τὴν οἴησιν ταύτην σκόπει οἵαν 24690 Alc1.120.c.7 : ἔχεις. 24691 Alc1.120.c.8 : {ΑΛ.} Τοῦ πέρι; 24692 Alc1.120.c.9 : {ΣΩ.} Πρῶτον μὲν ποτέρως ἂν οἴει σαυτοῦ μᾶλλον ἐπι– 24693 Alc1.120.d.1 : μεληθῆναι, φοβούμενός τε καὶ οἰόμενος δεινοὺς αὐτοὺς 24694 Alc1.120.d.2 : εἶναι, ἢ μή; 24695 Alc1.120.d.3 : {ΑΛ.} Δῆλον ὅτι εἰ δεινοὺς οἰοίμην. 24696 Alc1.120.d.4 : {ΣΩ.} Μῶν οὖν οἴει τι βλαβήσεσθαι ἐπιμεληθεὶς σαυτοῦ; 24697 Alc1.120.d.5 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ὀνήσεσθαι. 24698 Alc1.120.d.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἓν μὲν τοῦτο τοσοῦτον κακὸν ἔχει ἡ οἴησις 24699 Alc1.120.d.7 : αὕτη. 24700 Alc1.120.d.8 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 24701 Alc1.120.d.9 : {ΣΩ.} Τὸ δεύτερον τοίνυν, ὅτι καὶ ψευδής ἐστιν, ἐκ τῶν 24702 Alc1.120.d.10 : εἰκότων σκέψαι. 24703 Alc1.120.d.11 : {ΑΛ.} Πῶς δή; 24704 Alc1.120.d.12 : {ΣΩ.} Πότερον εἰκὸς ἀμείνους γίγνεσθαι φύσεις ἐν γεν– 24705 Alc1.120.e.1 : ναίοις γένεσιν ἢ μή; 24706 Alc1.120.e.2 : {ΑΛ.} Δῆλον ὅτι ἐν τοῖς γενναίοις. 24707 Alc1.120.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοὺς εὖ φύντας, ἐὰν καὶ εὖ τραφῶσιν, οὕτω 24708 Alc1.120.e.4 : τελέους γίγνεσθαι πρὸς ἀρετήν; 24709 Alc1.120.e.5 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 24710 Alc1.120.e.6 : {ΣΩ.} Σκεψώμεθα δή, τοῖς ἐκείνων τὰ ἡμέτερα ἀντιτι– 24711 Alc1.120.e.7 : θέντες, πρῶτον μὲν εἰ δοκοῦσι φαυλοτέρων γενῶν εἶναι οἱ 24712 Alc1.120.e.8 : Λακεδαιμονίων καὶ Περσῶν βασιλῆς. ἢ οὐκ ἴσμεν ὡς οἱ μὲν 24713 Alc1.120.e.9 : Ἡρακλέους, οἱ δὲ Ἀχαιμένους ἔκγονοι, τὸ δ´ Ἡρακλέους τε 24714 Alc1.120.e.10 : γένος καὶ τὸ Ἀχαιμένους εἰς Περσέα τὸν Διὸς ἀναφέρεται; 24715 Alc1.121.a.1 : {ΑΛ.} Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ Σώκρατες, εἰς Εὐρυσάκη, 24716 Alc1.121.a.2 : τὸ δ´ Εὐρυσάκους εἰς Δία. 24717 Alc1.121.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ γενναῖε Ἀλκιβιάδη, εἰς 24718 Alc1.121.a.4 : Δαίδαλον, ὁ δὲ Δαίδαλος εἰς Ἥφαιστον τὸν Διός. ἀλλὰ 24719 Alc1.121.a.5 : τὰ μὲν τούτων ἀπ´ αὐτῶν ἀρξάμενα βασιλῆς εἰσιν ἐκ βα– 24720 Alc1.121.a.6 : σιλέων μέχρι Διός, οἱ μὲν Ἄργους τε καὶ Λακεδαίμονος, 24721 Alc1.121.a.7 : οἱ δὲ τῆς Περσίδος τὸ ἀεί, πολλάκις δὲ καὶ τῆς Ἀσίας, 24722 Alc1.121.a.8 : ὥσπερ καὶ νῦν· ἡμεῖς δὲ αὐτοί τε ἰδιῶται καὶ οἱ πατέρες. 24723 Alc1.121.b.1 : εἰ δὲ καὶ τοὺς προγόνους σε δέοι καὶ τὴν πατρίδα Εὐρυσά– 24724 Alc1.121.b.2 : κους ἐπιδεῖξαι Σαλαμῖνα ἢ τὴν Αἰακοῦ τοῦ ἔτι προτέρου 24725 Alc1.121.b.3 : Αἴγιναν Ἀρτοξέρξῃ τῷ Ξέρξου, πόσον ἂν οἴει γέλωτα 24726 Alc1.121.b.4 : ὀφλεῖν; ἀλλ´ ὅρα μὴ τοῦ τε γένους ὄγκῳ ἐλαττώμεθα τῶν 24727 Alc1.121.b.5 : ἀνδρῶν καὶ τῇ ἄλλῃ τροφῇ. ἢ οὐκ ᾔσθησαι τοῖς τε Λακε– 24728 Alc1.121.b.6 : δαιμονίων βασιλεῦσιν ὡς μεγάλα τὰ ὑπάρχοντα, ὧν αἱ 24729 Alc1.121.b.7 : γυναῖκες δημοσίᾳ φυλάττονται ὑπὸ τῶν ἐφόρων, ὅπως εἰς 24730 Alc1.121.b.8 : δύναμιν μὴ λάθῃ ἐξ ἄλλου γενόμενος ὁ βασιλεὺς ἢ ἐξ 24731 Alc1.121.c.1 : Ἡρακλειδῶν; ὁ δὲ Περσῶν τοσοῦτον ὑπερβάλλει, ὥστ´ 24732 Alc1.121.c.2 : οὐδεὶς ὑποψίαν ἔχει ὡς ἐξ ἄλλου ἂν βασιλεὺς γένοιτο ἢ ἐξ 24733 Alc1.121.c.3 : αὐτοῦ· διὸ οὐ φρουρεῖται ἡ βασιλέως γυνὴ ἀλλ´ ἢ ὑπὸ 24734 Alc1.121.c.4 : φόβου. ἐπειδὰν δὲ γένηται ὁ παῖς ὁ πρεσβύτατος, οὗπερ 24735 Alc1.121.c.5 : ἡ ἀρχή, πρῶτον μὲν ἑορτάζουσι πάντες οἱ ἐν τῇ βασιλέως, 24736 Alc1.121.c.6 : ὧν ἂν ἄρχῃ, εἶτα εἰς τὸν ἄλλον χρόνον ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ 24737 Alc1.121.c.7 : βασιλέως γενέθλια πᾶσα θύει καὶ ἑορτάζει ἡ Ἀσία· ἡμῶν 24738 Alc1.121.d.1 : δὲ γενομένων, τὸ τοῦ κωμῳδοποιοῦ, οὐδ´ οἱ γείτονες σφόδρα 24739 Alc1.121.d.2 : τι αἰσθάνονται, ὦ Ἀλκιβιάδη. μετὰ τοῦτο τρέφεται ὁ 24740 Alc1.121.d.3 : παῖς, οὐχ ὑπὸ γυναικὸς τροφοῦ ὀλίγου ἀξίας, ἀλλ´ ὑπ´ 24741 Alc1.121.d.4 : εὐνούχων οἳ ἂν δοκῶσιν τῶν περὶ βασιλέα ἄριστοι εἶναι· 24742 Alc1.121.d.5 : οἷς τά τε ἄλλα προστέτακται ἐπιμέλεσθαι τοῦ γενομένου, 24743 Alc1.121.d.6 : καὶ ὅπως ὅτι κάλλιστος ἔσται μηχανᾶσθαι, ἀναπλάττοντας 24744 Alc1.121.d.7 : τὰ μέλη τοῦ παιδὸς καὶ κατορθοῦντας· καὶ ταῦτα δρῶντες 24745 Alc1.121.e.1 : ἐν μεγάλῃ τιμῇ εἰσιν. ἐπειδὰν δὲ ἑπτέτεις γένωνται οἱ 24746 Alc1.121.e.2 : παῖδες, ἐπὶ τοὺς ἵππους καὶ ἐπὶ τοὺς τούτων διδασκάλους 24747 Alc1.121.e.3 : φοιτῶσιν, καὶ ἐπὶ τὰς θήρας ἄρχονται ἰέναι. δὶς ἑπτὰ δὲ 24748 Alc1.121.e.4 : γενόμενον ἐτῶν τὸν παῖδα παραλαμβάνουσιν οὓς ἐκεῖνοι 24749 Alc1.121.e.5 : βασιλείους παιδαγωγοὺς ὀνομάζουσιν· εἰσὶ δὲ ἐξειλεγμένοι 24750 Alc1.121.e.6 : Περσῶν οἱ ἄριστοι δόξαντες ἐν ἡλικίᾳ τέτταρες, ὅ τε σο– 24751 Alc1.121.e.7 : φώτατος καὶ ὁ δικαιότατος καὶ ὁ σωφρονέστατος καὶ ὁ 24752 Alc1.122.a.1 : ἀνδρειότατος. ὧν ὁ μὲν μαγείαν τε διδάσκει τὴν Ζωρο– 24753 Alc1.122.a.2 : άστρου τοῦ Ὡρομάζου—ἔστι δὲ τοῦτο θεῶν θεραπεία— 24754 Alc1.122.a.3 : διδάσκει δὲ καὶ τὰ βασιλικά, ὁ δὲ δικαιότατος ἀληθεύειν 24755 Alc1.122.a.4 : διὰ παντὸς τοῦ βίου, ὁ δὲ σωφρονέστατος μηδ´ ὑπὸ μιᾶς 24756 Alc1.122.a.5 : ἄρχεσθαι τῶν ἡδονῶν, ἵνα ἐλεύθερος εἶναι ἐθίζηται καὶ 24757 Alc1.122.a.6 : ὄντως βασιλεύς, ἄρχων πρῶτον τῶν ἐν αὑτῷ ἀλλὰ μὴ 24758 Alc1.122.a.7 : δουλεύων, ὁ δὲ ἀνδρειότατος ἄφοβον καὶ ἀδεᾶ παρασκευά– 24759 Alc1.122.a.8 : ζων, ὡς ὅταν δείσῃ δοῦλον ὄντα· σοὶ δ´, ὦ Ἀλκιβιάδη, 24760 Alc1.122.b.1 : Περικλῆς ἐπέστησε παιδαγωγὸν τῶν οἰκετῶν τὸν ἀχρειό– 24761 Alc1.122.b.2 : τατον ὑπὸ γήρως, Ζώπυρον τὸν Θρᾷκα. διῆλθον δὲ καὶ 24762 Alc1.122.b.3 : τὴν ἄλλην ἄν σοι τῶν ἀνταγωνιστῶν τροφήν τε καὶ παι– 24763 Alc1.122.b.4 : δείαν, εἰ μὴ πολὺ ἔργον ἦν καὶ ἅμα ταῦθ´ ἱκανὰ δηλῶσαι 24764 Alc1.122.b.5 : καὶ τἆλλα ὅσα τούτοις ἀκόλουθα· τῆς δὲ σῆς γενέσεως, 24765 Alc1.122.b.6 : ὦ Ἀλκιβιάδη, καὶ τροφῆς καὶ παιδείας, ἢ ἄλλου ὁτουοῦν 24766 Alc1.122.b.7 : Ἀθηναίων, ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδενὶ μέλει, εἰ μὴ εἴ τις 24767 Alc1.122.b.8 : ἐραστής σου τυγχάνει ὤν. εἰ δ´ αὖ ἐθέλεις εἰς πλούτους 24768 Alc1.122.c.1 : ἀποβλέψαι καὶ τρυφὰς καὶ ἐσθῆτας ἱματίων θ´ ἕλξεις καὶ 24769 Alc1.122.c.2 : μύρων ἀλοιφὰς καὶ θεραπόντων πλήθους ἀκολουθίας τήν 24770 Alc1.122.c.3 : τε ἄλλην ἁβρότητα τὴν Περσῶν, αἰσχυνθείης ἂν ἐπὶ σεαυτῷ, 24771 Alc1.122.c.4 : αἰσθόμενος ὅσον αὐτῶν ἐλλείπεις. εἰ δ´ αὖ ἐθελήσεις εἰς 24772 Alc1.122.c.5 : σωφροσύνην τε καὶ κοσμιότητα ἀποβλέψαι καὶ εὐχέρειαν 24773 Alc1.122.c.6 : καὶ εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν 24774 Alc1.122.c.7 : καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας 24775 Alc1.122.c.8 : τὰς Λακεδαιμονίων, παῖδ´ ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς 24776 Alc1.122.d.1 : τοιούτοις. εἰ δ´ αὖ τι καὶ πλούτῳ προσέχεις καὶ κατὰ 24777 Alc1.122.d.2 : τοῦτο οἴει τι εἶναι, μηδὲ τοῦθ´ ἡμῖν ἄρρητον ἔστω, ἐάν πως 24778 Alc1.122.d.3 : αἴσθῃ οὗ εἶ. τοῦτο μὲν γὰρ εἰ ἐθέλεις 〈εἰς〉 τοὺς Λακε– 24779 Alc1.122.d.4 : δαιμονίων πλούτους ἰδεῖν, γνώσῃ ὅτι πολὺ τἀνθάδε τῶν 24780 Alc1.122.d.5 : ἐκεῖ ἐλλείπει· γῆν μὲν γὰρ ὅσην ἔχουσιν τῆς θ´ ἑαυτῶν 24781 Alc1.122.d.6 : καὶ Μεσσήνης, οὐδ´ ἂν εἷς ἀμφισβητήσειε τῶν τῇδε πλήθει 24782 Alc1.122.d.7 : οὐδ´ ἀρετῇ, οὐδ´ αὖ ἀνδραπόδων κτήσει τῶν τε ἄλλων καὶ 24783 Alc1.122.d.8 : τῶν εἱλωτικῶν, οὐδὲ μὴν ἵππων γε, οὐδ´ ὅσα ἄλλα βοσκή– 24784 Alc1.122.e.1 : ματα κατὰ Μεσσήνην νέμεται. ἀλλὰ ταῦτα μὲν πάντα ἐῶ 24785 Alc1.122.e.2 : χαίρειν, χρυσίον δὲ καὶ ἀργύριον οὐκ ἔστιν ἐν πᾶσιν Ἕλ– 24786 Alc1.122.e.3 : λησιν ὅσον ἐν Λακεδαίμονι ἰδίᾳ· πολλὰς γὰρ ἤδη γενεὰς 24787 Alc1.122.e.4 : εἰσέρχεται μὲν αὐτόσε ἐξ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων, πολ– 24788 Alc1.122.e.5 : λάκις δὲ καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων, ἐξέρχεται δὲ οὐδαμόσε, 24789 Alc1.123.a.1 : ἀλλ´ ἀτεχνῶς κατὰ τὸν Αἰσώπου μῦθον ὃν ἡ ἀλώπηξ πρὸς 24790 Alc1.123.a.2 : τὸν λέοντα εἶπεν, καὶ τοῦ εἰς Λακεδαίμονα νομίσματος εἰσ– 24791 Alc1.123.a.3 : ιόντος μὲν τὰ ἴχνη τὰ ἐκεῖσε τετραμμένα δῆλα, ἐξιόντος 24792 Alc1.123.a.4 : δὲ οὐδαμῇ ἄν τις ἴδοι. ὥστε εὖ χρὴ εἰδέναι ὅτι καὶ χρυσῷ 24793 Alc1.123.a.5 : καὶ ἀργύρῳ οἱ ἐκεῖ πλουσιώτατοί εἰσιν τῶν Ἑλλήνων, καὶ 24794 Alc1.123.a.6 : αὐτῶν ἐκείνων ὁ βασιλεύς· ἔκ τε γὰρ τῶν τοιούτων μέγισται 24795 Alc1.123.a.7 : λήψεις καὶ πλεῖσταί εἰσι τοῖς βασιλεῦσιν, ἔτι δὲ καὶ ὁ 24796 Alc1.123.a.8 : βασιλικὸς φόρος οὐκ ὀλίγος γίγνεται, ὃν τελοῦσιν οἱ Λακε– 24797 Alc1.123.b.1 : δαιμόνιοι τοῖς βασιλεῦσιν. καὶ τὰ μὲν Λακεδαιμονίων ὡς 24798 Alc1.123.b.2 : πρὸς Ἑλληνικοὺς μὲν πλούτους μεγάλα, ὡς δὲ πρὸς τοὺς 24799 Alc1.123.b.3 : Περσικοὺς καὶ τοῦ ἐκείνων βασιλέως οὐδέν. ἐπεί ποτ´ 24800 Alc1.123.b.4 : ἐγὼ ἤκουσα ἀνδρὸς ἀξιοπίστου τῶν ἀναβεβηκότων παρὰ 24801 Alc1.123.b.5 : βασιλέα, ὃς ἔφη παρελθεῖν χώραν πάνυ πολλὴν καὶ ἀγαθήν, 24802 Alc1.123.b.6 : ἐγγὺς ἡμερησίαν ὁδόν, ἣν καλεῖν τοὺς ἐπιχωρίους ζώνην 24803 Alc1.123.b.7 : τῆς βασιλέως γυναικός· εἶναι δὲ καὶ ἄλλην ἣν αὖ καλεῖσθαι 24804 Alc1.123.c.1 : καλύπτραν, καὶ ἄλλους πολλοὺς τόπους καλοὺς καὶ ἀγαθοὺς 24805 Alc1.123.c.2 : εἰς τὸν κόσμον ἐξῃρημένους τὸν τῆς γυναικός, καὶ ὀνόματα 24806 Alc1.123.c.3 : ἔχειν ἑκάστους τῶν τόπων ἀπὸ ἑκάστου τῶν κόσμων. ὥστ´ 24807 Alc1.123.c.4 : οἶμαι ἐγώ, εἴ τις εἴποι τῇ βασιλέως μητρί, Ξέρξου δὲ 24808 Alc1.123.c.5 : γυναικί, Ἀμήστριδι, ὅτι ἐν νῷ ἔχει σοῦ τῷ ὑεῖ ἀντιτάτ– 24809 Alc1.123.c.6 : τεσθαι ὁ Δεινομάχης ὑός, ᾗ ἔστι κόσμος ἴσως ἄξιος μνῶν 24810 Alc1.123.c.7 : πεντήκοντα εἰ πάνυ πολλοῦ, τῷ δ´ ὑεῖ αὐτῆς γῆς πλέθρα 24811 Alc1.123.c.8 : Ἐρχίασιν οὐδὲ τριακόσια, θαυμάσαι ἂν ὅτῳ ποτὲ πιστεύων 24812 Alc1.123.d.1 : ἐν νῷ ἔχει οὗτος ὁ Ἀλκιβιάδης τῷ Ἀρτοξέρξῃ διαγωνί– 24813 Alc1.123.d.2 : ζεσθαι, καὶ οἶμαι ἂν αὐτὴν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔσθ´ ὅτῳ ἄλλῳ 24814 Alc1.123.d.3 : πιστεύων οὗτος ἀνὴρ ἐπιχειρεῖ πλὴν ἐπιμελείᾳ τε καὶ 24815 Alc1.123.d.4 : σοφίᾳ· ταῦτα γὰρ μόνα ἄξια λόγου ἐν Ἕλλησιν. ἐπεὶ εἴ 24816 Alc1.123.d.5 : γε πύθοιτο ὅτι Ἀλκιβιάδης οὗτος νῦν ἐπιχειρεῖ πρῶτον 24817 Alc1.123.d.6 : μὲν ἔτη οὐδέπω γεγονὼς σφόδρα εἴκοσιν, ἔπειτα παντά– 24818 Alc1.123.d.7 : πασιν ἀπαίδευτος, πρὸς δὲ τούτοις, τοῦ ἐραστοῦ αὐτῷ 24819 Alc1.123.d.8 : λέγοντος ὅτι χρὴ πρῶτον μαθόντα καὶ ἐπιμεληθέντα αὑτοῦ 24820 Alc1.123.e.1 : καὶ ἀσκήσαντα οὕτως ἰέναι διαγωνιούμενον βασιλεῖ, οὐκ 24821 Alc1.123.e.2 : ἐθέλει, ἀλλά φησιν ἐξαρκεῖν καὶ ὡς ἔχει, οἶμαι ἂν αὐτὴν 24822 Alc1.123.e.3 : θαυμάσαι τε καὶ ἐρέσθαι· "Τί οὖν ποτ´ ἔστιν ὅτῳ πιστεύει 24823 Alc1.123.e.4 : τὸ μειράκιον;" εἰ οὖν λέγοιμεν ὅτι κάλλει τε καὶ μεγέθει 24824 Alc1.123.e.5 : καὶ γένει καὶ πλούτῳ καὶ φύσει τῆς ψυχῆς, ἡγήσαιτ´ ἂν 24825 Alc1.123.e.6 : ἡμᾶς, ὦ Ἀλκιβιάδη, μαίνεσθαι πρὸς τὰ παρὰ σφίσιν ἀπο– 24826 Alc1.123.e.7 : βλέψασα πάντα τὰ τοιαῦτα. οἶμαι δὲ κἂν Λαμπιδώ, τὴν 24827 Alc1.124.a.1 : Λεωτυχίδου μὲν θυγατέρα, Ἀρχιδάμου δὲ γυναῖκα, Ἄγιδος 24828 Alc1.124.a.2 : δὲ μητέρα, οἳ πάντες βασιλῆς γεγόνασιν, θαυμάσαι ἂν καὶ 24829 Alc1.124.a.3 : ταύτην εἰς τὰ παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντα ἀποβλέψασαν, εἰ σὺ 24830 Alc1.124.a.4 : ἐν νῷ ἔχεις τῷ ὑεῖ αὐτῆς διαγωνίζεσθαι οὕτω κακῶς ἠγμένος. 24831 Alc1.124.a.5 : καίτοι οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ εἶναι, εἰ αἱ τῶν πολεμίων γυναῖκες 24832 Alc1.124.a.6 : βέλτιον περὶ ἡμῶν διανοοῦνται, οἵους χρὴ ὄντας σφίσιν 24833 Alc1.124.a.7 : ἐπιχειρεῖν, ἢ ἡμεῖς περὶ ἡμῶν αὐτῶν; ἀλλ´, ὦ μακάριε, 24834 Alc1.124.a.8 : πειθόμενος ἐμοί τε καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς γράμματι, γνῶθι 24835 Alc1.124.b.1 : σαυτόν, ὅτι οὗτοι ἡμῖν εἰσιν ἀντίπαλοι, ἀλλ´ οὐχ οὓς σὺ 24836 Alc1.124.b.2 : οἴει· ὧν ἄλλῳ μὲν οὐδ´ ἂν ἑνὶ περιγενοίμεθα, εἰ μή περ 24837 Alc1.124.b.3 : ἐπιμελείᾳ γε ἂν καὶ τέχνῃ. ὧν σὺ εἰ ἀπολειφθήσῃ, 24838 Alc1.124.b.4 : καὶ τοῦ ὀνομαστὸς γενέσθαι ἀπολειφθήσῃ ἐν Ἕλλησί 24839 Alc1.124.b.5 : τε καὶ βαρβάροις, οὗ μοι δοκεῖς ἐρᾶν ὡς οὐδεὶς ἄλλος 24840 Alc1.124.b.6 : ἄλλου. 24841 Alc1.124.b.7 : {ΑΛ.} Τίνα οὖν χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν, ὦ Σώκρατες, ποι– 24842 Alc1.124.b.8 : εῖσθαι; ἔχεις ἐξηγήσασθαι; παντὸς γὰρ μᾶλλον ἔοικας 24843 Alc1.124.b.9 : ἀληθῆ εἰρηκότι. 24844 Alc1.124.b.10 : {ΣΩ.} Ναί· ἀλλὰ γὰρ κοινὴ βουλὴ ᾧτινι τρόπῳ ἂν ὅτι 24845 Alc1.124.c.1 : βέλτιστοι γενοίμεθα. ἐγὼ γάρ τοι οὐ περὶ μὲν σοῦ λέγω ὡς 24846 Alc1.124.c.2 : χρὴ παιδευθῆναι, περὶ ἐμοῦ δὲ οὔ· οὐ γὰρ ἔσθ´ ὅτῳ σου 24847 Alc1.124.c.3 : διαφέρω πλήν γ´ ἑνί. 24848 Alc1.124.c.4 : {ΑΛ.} Τίνι; 24849 Alc1.124.c.5 : {ΣΩ.} Ὁ ἐπίτροπος ὁ ἐμὸς βελτίων ἐστὶ καὶ σοφώτερος 24850 Alc1.124.c.6 : ἢ Περικλῆς ὁ σός. 24851 Alc1.124.c.7 : {ΑΛ.} Τίς οὗτος, ὦ Σώκρατες; 24852 Alc1.124.c.8 : {ΣΩ.} Θεός, ὦ Ἀλκιβιάδη, ὅσπερ σοί με οὐκ εἴα πρὸ 24853 Alc1.124.c.9 : τῆσδε τῆς ἡμέρας διαλεχθῆναι· ᾧ καὶ πιστεύων λέγω ὅτι ἡ 24854 Alc1.124.c.10 : ἐπιφάνεια δι´ οὐδενὸς ἄλλου σοι ἔσται ἢ δι´ ἐμοῦ. 24855 Alc1.124.d.1 : {ΑΛ.} Παίζεις, ὦ Σώκρατες. 24856 Alc1.124.d.2 : {ΣΩ.} Ἴσως· λέγω μέντοι ἀληθῆ, ὅτι ἐπιμελείας δεόμεθα, 24857 Alc1.124.d.3 : μᾶλλον μὲν πάντες ἄνθρωποι, ἀτὰρ νώ γε καὶ μάλα σφόδρα. 24858 Alc1.124.d.4 : {ΑΛ.} Ὅτι μὲν ἐγώ, οὐ ψεύδῃ. 24859 Alc1.124.d.5 : {ΣΩ.} Οὐδὲ μὴν ὅτι γε ἐγώ. 24860 Alc1.124.d.6 : {ΑΛ.} Τί οὖν ἂν ποιοῖμεν; 24861 Alc1.124.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἀπορρητέον οὐδὲ μαλθακιστέον, ὦ ἑταῖρε. 24862 Alc1.124.d.8 : {ΑΛ.} Οὔτοι δὴ πρέπει γ´, ὦ Σώκρατες. 24863 Alc1.124.d.9 : {ΣΩ.} Οὐ γάρ, ἀλλὰ σκεπτέον κοινῇ. καί μοι λέγε· 24864 Alc1.124.e.1 : φαμὲν γὰρ δὴ ὡς ἄριστοι βούλεσθαι γενέσθαι. ἦ γάρ; 24865 Alc1.124.e.2 : {ΑΛ.} Ναί. 24866 Alc1.124.e.3 : {ΣΩ.} Τίνα ἀρετήν; 24867 Alc1.124.e.4 : {ΑΛ.} Δῆλον ὅτι ἥνπερ οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοί. 24868 Alc1.124.e.5 : {ΣΩ.} Οἱ τί ἀγαθοί; 24869 Alc1.124.e.6 : {ΑΛ.} Δῆλον ὅτι οἱ πράττειν τὰ πράγματα. 24870 Alc1.124.e.7 : {ΣΩ.} Ποῖα; ἆρα τὰ ἱππικά; 24871 Alc1.124.e.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24872 Alc1.124.e.9 : {ΣΩ.} Παρὰ τοὺς ἱππικοὺς γὰρ ἂν ᾖμεν; 24873 Alc1.124.e.10 : {ΑΛ.} Ναί. 24874 Alc1.124.e.11 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὰ ναυτικὰ λέγεις; 24875 Alc1.124.e.12 : {ΑΛ.} Οὔ. 24876 Alc1.124.e.13 : {ΣΩ.} Παρὰ τοὺς ναυτικοὺς γὰρ ἂν ᾖμεν; 24877 Alc1.124.e.14 : {ΑΛ.} Ναί. 24878 Alc1.124.e.15 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ ποῖα; ἃ τίνες πράττουσιν; 24879 Alc1.124.e.16 : {ΑΛ.} Ἅπερ Ἀθηναίων οἱ καλοὶ κἀγαθοί. 24880 Alc1.125.a.1 : {ΣΩ.} Καλοὺς δὲ κἀγαθοὺς λέγεις τοὺς φρονίμους ἢ τοὺς 24881 Alc1.125.a.2 : ἄφρονας; 24882 Alc1.125.a.3 : {ΑΛ.} Τοὺς φρονίμους. 24883 Alc1.125.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὃ ἕκαστος φρόνιμος, τοῦτ´ ἀγαθός; 24884 Alc1.125.a.5 : {ΑΛ.} Ναί. 24885 Alc1.125.a.6 : {ΣΩ.} Ὃ δὲ ἄφρων, πονηρός; 24886 Alc1.125.a.7 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 24887 Alc1.125.a.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὁ σκυτοτόμος φρόνιμος εἰς ὑποδημάτων 24888 Alc1.125.a.9 : ἐργασίαν; 24889 Alc1.125.a.10 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24890 Alc1.125.a.11 : {ΣΩ.} Ἀγαθὸς ἄρ´ εἰς αὐτά; 24891 Alc1.125.a.12 : {ΑΛ.} Ἀγαθός. 24892 Alc1.125.a.13 : {ΣΩ.} Τί δ´; εἰς ἱματίων ἐργασίαν οὐκ ἄφρων ὁ σκυ– 24893 Alc1.125.a.14 : τοτόμος; 24894 Alc1.125.a.15 : {ΑΛ.} Ναί. 24895 Alc1.125.b.1 : {ΣΩ.} Κακὸς ἄρα εἰς τοῦτο; 24896 Alc1.125.b.2 : {ΑΛ.} Ναί. 24897 Alc1.125.b.3 : {ΣΩ.} Ὁ αὐτὸς ἄρα τούτῳ γε τῷ λόγῳ κακός τε καὶ 24898 Alc1.125.b.4 : ἀγαθός. 24899 Alc1.125.b.5 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 24900 Alc1.125.b.6 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν λέγεις τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι καὶ κακούς; 24901 Alc1.125.b.7 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24902 Alc1.125.b.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τίνας ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς λέγεις; 24903 Alc1.125.b.9 : {ΑΛ.} Τοὺς δυναμένους ἔγωγε ἄρχειν ἐν τῇ πόλει. 24904 Alc1.125.b.10 : {ΣΩ.} Οὐ δήπου ἵππων γε; 24905 Alc1.125.b.11 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24906 Alc1.125.b.12 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀνθρώπων; 24907 Alc1.125.b.13 : {ΑΛ.} Ναί. 24908 Alc1.125.b.14 : {ΣΩ.} Ἆρα καμνόντων; 24909 Alc1.125.b.15 : {ΑΛ.} Οὔ. 24910 Alc1.125.b.16 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ πλεόντων; 24911 Alc1.125.b.17 : {ΑΛ.} Οὔ φημι. 24912 Alc1.125.b.18 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ θεριζόντων; 24913 Alc1.125.b.19 : {ΑΛ.} Οὔ. 24914 Alc1.125.c.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδὲν ποιούντων ἤ τι ποιούντων; 24915 Alc1.125.c.2 : {ΑΛ.} Ποιούντων λέγω. 24916 Alc1.125.c.3 : {ΣΩ.} Τί; πειρῶ καὶ ἐμοὶ δηλῶσαι. 24917 Alc1.125.c.4 : {ΑΛ.} Οὐκοῦν τῶν καὶ συμβαλλόντων ἑαυτοῖς καὶ χρω– 24918 Alc1.125.c.5 : μένων ἀλλήλοις, ὥσπερ ἡμεῖς ζῶμεν ἐν ταῖς πόλεσιν. 24919 Alc1.125.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν ἀνθρώποις χρω– 24920 Alc1.125.c.7 : μένων; 24921 Alc1.125.c.8 : {ΑΛ.} Ναί. 24922 Alc1.125.c.9 : {ΣΩ.} Ἆρα κελευστῶν χρωμένων ἐρέταις; 24923 Alc1.125.c.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24924 Alc1.125.c.11 : {ΣΩ.} Κυβερνητικὴ γὰρ αὕτη γε ἀρετή; 24925 Alc1.125.c.12 : {ΑΛ.} Ναί. 24926 Alc1.125.c.13 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν αὐλητῶν, ἀνθρώποις 24927 Alc1.125.d.1 : ἡγουμένων ᾠδῆς καὶ χρωμένων χορευταῖς; 24928 Alc1.125.d.2 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24929 Alc1.125.d.3 : {ΣΩ.} Χοροδιδασκαλικὴ γὰρ αὕτη γ´ αὖ; 24930 Alc1.125.d.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 24931 Alc1.125.d.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τί ποτε λέγεις χρωμένων ἀνθρώπων ἀνθρώ– 24932 Alc1.125.d.6 : ποις οἷόν τ´ εἶναι ἄρχειν; 24933 Alc1.125.d.7 : {ΑΛ.} Κοινωνούντων ἔγωγε λέγω πολιτείας καὶ συμ– 24934 Alc1.125.d.8 : βαλλόντων πρὸς ἀλλήλους, τούτων ἄρχειν τῶν ἐν τῇ 24935 Alc1.125.d.9 : πόλει. 24936 Alc1.125.d.10 : {ΣΩ.} Τίς οὖν αὕτη ἡ τέχνη; ὥσπερ ἂν εἴ σε ἐροίμην 24937 Alc1.125.d.11 : πάλιν τὰ νυνδή, κοινωνούντων ναυτιλίας ἐπίστασθαι ἄρχειν 24938 Alc1.125.d.12 : τίς ποιεῖ τέχνη; 24939 Alc1.125.d.13 : {ΑΛ.} Κυβερνητική. 24940 Alc1.125.e.1 : {ΣΩ.} Κοινωνούντων δ´ ᾠδῆς, ὡς νυνδὴ ἐλέγετο, τις ἐπι– 24941 Alc1.125.e.2 : στήμη ποιεῖ ἄρχειν; 24942 Alc1.125.e.3 : {ΑΛ.} Ἥνπερ σὺ ἄρτι ἔλεγες, ἡ χοροδιδασκαλία. 24943 Alc1.125.e.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; πολιτείας κοινωνούντων τίνα καλεῖς ἐπι– 24944 Alc1.125.e.5 : στήμην; 24945 Alc1.125.e.6 : {ΑΛ.} Εὐβουλίαν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 24946 Alc1.125.e.7 : {ΣΩ.} Τί δέ; μῶν ἀβουλία δοκεῖ εἶναι ἡ τῶν κυβερνητῶν; 24947 Alc1.125.e.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 24948 Alc1.125.e.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εὐβουλία; 24949 Alc1.126.a.1 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ, εἴς γε τὸ σῴζεσθαι πλέοντας. 24950 Alc1.126.a.2 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. τί δέ; ἣν σὺ λέγεις εὐβουλίαν, 24951 Alc1.126.a.3 : εἰς τί ἐστιν; 24952 Alc1.126.a.4 : {ΑΛ.} Εἰς τὸ ἄμεινον τὴν πόλιν διοικεῖν καὶ σῴζεσθαι. 24953 Alc1.126.a.5 : {ΣΩ.} Ἄμεινον δὲ διοικεῖται καὶ σῴζεται τίνος παρα– 24954 Alc1.126.a.6 : γιγνομένου ἢ ἀπογιγνομένου; ὥσπερ ἂν εἰ σύ με ἔροιο· 24955 Alc1.126.a.7 : "Ἄμεινον διοικεῖται σῶμα καὶ σῴζεται τίνος παραγιγνομένου 24956 Alc1.126.a.8 : ἢ ἀπογιγνομένου;" εἴποιμ´ ἂν ὅτι ὑγιείας μὲν παραγιγνο– 24957 Alc1.126.a.9 : μένης, νόσου δὲ ἀπογιγνομένης. οὐ καὶ σὺ οἴει οὕτως; 24958 Alc1.126.b.1 : {ΑΛ.} Ναί. 24959 Alc1.126.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ εἴ μ´ αὖ ἔροιο· "Τίνος δὲ παραγιγνομένου 24960 Alc1.126.b.3 : ἄμεινον ὄμματα;" ὡσαύτως εἴποιμ´ ἂν ὅτι ὄψεως μὲν παρα– 24961 Alc1.126.b.4 : γιγνομένης, τυφλότητος δὲ ἀπογιγνομένης. καὶ ὦτα δὲ 24962 Alc1.126.b.5 : κωφότητος μὲν ἀπογιγνομένης, ἀκοῆς δὲ ἐγγιγνομένης 24963 Alc1.126.b.6 : βελτίω τε γίγνεται καὶ ἄμεινον θεραπεύεται. 24964 Alc1.126.b.7 : {ΑΛ.} Ὀρθῶς. 24965 Alc1.126.b.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; πόλις τίνος παραγιγνομένου καὶ ἀπο– 24966 Alc1.126.b.9 : γιγνομένου βελτίων τε γίγνεται καὶ ἄμεινον θεραπεύεται 24967 Alc1.126.b.10 : καὶ διοικεῖται; 24968 Alc1.126.c.1 : {ΑΛ.} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ὅταν φιλία μὲν 24969 Alc1.126.c.2 : αὐτοῖς γίγνηται πρὸς ἀλλήλους, τὸ μισεῖν δὲ καὶ στασιάζειν 24970 Alc1.126.c.3 : ἀπογίγνηται. 24971 Alc1.126.c.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν φιλίαν λέγεις ὁμόνοιαν ἢ διχόνοιαν; 24972 Alc1.126.c.5 : {ΑΛ.} Ὁμόνοιαν. 24973 Alc1.126.c.6 : {ΣΩ.} Διὰ τίν´ οὖν τέχνην ὁμονοοῦσιν αἱ πόλεις περὶ 24974 Alc1.126.c.7 : ἀριθμούς; 24975 Alc1.126.c.8 : {ΑΛ.} Διὰ τὴν ἀριθμητικήν. 24976 Alc1.126.c.9 : {ΣΩ.} Τί δὲ οἱ ἰδιῶται; οὐ διὰ τὴν αὐτήν; 24977 Alc1.126.c.10 : {ΑΛ.} Ναί. 24978 Alc1.126.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ αὐτὸς αὑτῷ ἕκαστος; 24979 Alc1.126.c.12 : {ΑΛ.} Ναί. 24980 Alc1.126.c.13 : {ΣΩ.} Διὰ τίνα δὲ τέχνην ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ ὁμονοεῖ 24981 Alc1.126.d.1 : περὶ σπιθαμῆς καὶ πήχεος ὁπότερον μεῖζον; οὐ διὰ τὴν 24982 Alc1.126.d.2 : μετρητικήν; 24983 Alc1.126.d.3 : {ΑΛ.} Τί μήν; 24984 Alc1.126.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ οἱ ἰδιῶται ἀλλήλοις καὶ αἱ πόλεις; 24985 Alc1.126.d.5 : {ΑΛ.} Ναί. 24986 Alc1.126.d.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; περὶ σταθμοῦ οὐχ ὡσαύτως; 24987 Alc1.126.d.7 : {ΑΛ.} Φημί. 24988 Alc1.126.d.8 : {ΣΩ.} Ἣν δὲ δὴ σὺ λέγεις ὁμόνοιαν, τίς ἐστι καὶ περὶ 24989 Alc1.126.d.9 : τοῦ, καὶ τίς αὐτὴν τέχνη παρασκευάζει; καὶ ἆρα ἥπερ πόλει, 24990 Alc1.126.d.10 : αὑτὴ καὶ ἰδιώτῃ, αὐτῷ τε πρὸς αὑτὸν καὶ πρὸς ἄλλον; 24991 Alc1.126.d.11 : {ΑΛ.} Εἰκός γέ τοι. 24992 Alc1.126.d.12 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ἔστι; μὴ κάμῃς ἀποκρινόμενος, ἀλλὰ 24993 Alc1.126.e.1 : προθυμοῦ εἰπεῖν. 24994 Alc1.126.e.2 : {ΑΛ.} Ἐγὼ μὲν οἶμαι φιλίαν τε λέγειν καὶ ὁμόνοιαν, 24995 Alc1.126.e.3 : ἥνπερ πατήρ τε ὑὸν φιλῶν ὁμονοεῖ καὶ μήτηρ, καὶ ἀδελφὸς 24996 Alc1.126.e.4 : ἀδελφῷ καὶ γυνὴ ἀνδρί. 24997 Alc1.126.e.5 : {ΣΩ.} Οἴει ἂν οὖν, ὦ Ἀλκιβιάδη, ἄνδρα γυναικὶ περὶ 24998 Alc1.126.e.6 : ταλασιουργίας δύνασθαι ὁμονοεῖν, τὸν μὴ ἐπιστάμενον τῇ 24999 Alc1.126.e.7 : ἐπισταμένῃ; 25000 Alc1.126.e.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25001 Alc1.126.e.9 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε δεῖ οὐδέν· γυναικεῖον γὰρ τοῦτό γε μάθημα. 25002 Alc1.126.e.10 : {ΑΛ.} Ναί. 25003 Alc1.127.a.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; γυνὴ ἀνδρὶ περὶ ὁπλιτικῆς δύναιτ´ ἂν 25004 Alc1.127.a.2 : ὁμονοεῖν μὴ μαθοῦσα; 25005 Alc1.127.a.3 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25006 Alc1.127.a.4 : {ΣΩ.} Ἀνδρεῖον γὰρ τοῦτό γε ἴσως αὖ φαίης ἂν εἶναι. 25007 Alc1.127.a.5 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25008 Alc1.127.a.6 : {ΣΩ.} Ἔστιν ἄρα τὰ μὲν γυναικεῖα, τὰ δὲ ἀνδρεῖα μαθή– 25009 Alc1.127.a.7 : ματα κατὰ τὸν σὸν λόγον. 25010 Alc1.127.a.8 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 25011 Alc1.127.a.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ἔν γε τούτοις ἐστὶν ὁμόνοια γυναιξὶ πρὸς 25012 Alc1.127.a.10 : ἄνδρας. 25013 Alc1.127.a.11 : {ΑΛ.} Οὔ. 25014 Alc1.127.a.12 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα φιλία, εἴπερ ἡ φιλία ὁμόνοια ἦν. 25015 Alc1.127.a.13 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεται. 25016 Alc1.127.a.14 : {ΣΩ.} Ἧι ἄρα αἱ γυναῖκες τὰ αὑτῶν πράττουσιν, οὐ 25017 Alc1.127.a.15 : φιλοῦνται ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν. 25018 Alc1.127.b.1 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔοικεν. 25019 Alc1.127.b.2 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα οἱ ἄνδρες ὑπὸ τῶν γυναικῶν ᾗ τὰ 25020 Alc1.127.b.3 : αὑτῶν. 25021 Alc1.127.b.4 : {ΑΛ.} Οὔ. 25022 Alc1.127.b.5 : {ΣΩ.} Οὐδ´ εὖ ἄρα ταύτῃ οἰκοῦνται αἱ πόλεις, ὅταν τὰ 25023 Alc1.127.b.6 : αὑτῶν ἕκαστοι πράττωσιν; 25024 Alc1.127.b.7 : {ΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 25025 Alc1.127.b.8 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις, φιλίας μὴ παρούσης, ἧς ἔφαμεν ἐγ– 25026 Alc1.127.b.9 : γιγνομένης εὖ οἰκεῖσθαι τὰς πόλεις, ἄλλως δ´ οὔ; 25027 Alc1.127.b.10 : {ΑΛ.} Ἀλλά μοι δοκεῖ καὶ κατὰ τοῦτ´ αὐτοῖς φιλία 25028 Alc1.127.b.11 : ἐγγίγνεσθαι, ὅτι τὰ αὑτῶν ἑκάτεροι πράττουσιν. 25029 Alc1.127.c.1 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρτι γε· νῦν δὲ πῶς αὖ λέγεις; ὁμονοίας μὴ 25030 Alc1.127.c.2 : ἐγγιγνομένης φιλία ἐγγίγνεται; ἢ οἷόν θ´ ὁμόνοιαν ἐγγί– 25031 Alc1.127.c.3 : γνεσθαι [περὶ τούτων] ὧν οἱ μὲν ἴσασι περὶ τούτων, οἱ δ´ οὔ; 25032 Alc1.127.c.4 : {ΑΛ.} Ἀδύνατον. 25033 Alc1.127.c.5 : {ΣΩ.} Δίκαια δὲ πράττουσιν ἢ ἄδικα, ὅταν τὰ αὑτῶν 25034 Alc1.127.c.6 : ἕκαστοι πράττωσιν; 25035 Alc1.127.c.7 : {ΑΛ.} Δίκαια· πῶς γὰρ οὔ; 25036 Alc1.127.c.8 : {ΣΩ.} Τὰ δίκαια οὖν πραττόντων ἐν τῇ πόλει τῶν πολιτῶν 25037 Alc1.127.c.9 : φιλία οὐκ ἐγγίγνεται πρὸς ἀλλήλους; 25038 Alc1.127.c.10 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη αὖ μοι δοκεῖ εἶναι, ὦ Σώκρατες. 25039 Alc1.127.d.1 : {ΣΩ.} Τίνα οὖν ποτε λέγεις τὴν φιλίαν ἢ ὁμόνοιαν περὶ 25040 Alc1.127.d.2 : ἧς δεῖ ἡμᾶς σοφούς τε εἶναι καὶ εὐβούλους, ἵνα ἀγαθοὶ 25041 Alc1.127.d.3 : ἄνδρες ὦμεν; οὐ γὰρ δύναμαι μαθεῖν οὔθ´ ἥτις οὔτ´ ἐν 25042 Alc1.127.d.4 : οἷστισιν· τοτὲ μὲν γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς φαίνεται ἐνοῦσα, τοτὲ 25043 Alc1.127.d.5 : δ´ οὔ, ὡς ἐκ τοῦ σοῦ λόγου. 25044 Alc1.127.d.6 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ τοὺς θεούς, ὦ Σώκρατες, οὐδ´ αὐτὸς οἶδ´ 25045 Alc1.127.d.7 : ὅτι λέγω, κινδυνεύω δὲ καὶ πάλαι λεληθέναι ἐμαυτὸν 25046 Alc1.127.d.8 : αἴσχιστα ἔχων. 25047 Alc1.127.d.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ χρὴ θαρρεῖν. εἰ μὲν γὰρ αὐτὸ ᾔσθου πεπονθὼς 25048 Alc1.127.e.1 : πεντηκονταετής, χαλεπὸν ἂν ἦν σοι ἐπιμεληθῆναι σαυ– 25049 Alc1.127.e.2 : τοῦ· νῦν δ´ ἣν ἔχεις ἡλικίαν, αὕτη ἐστὶν ἐν ᾗ δεῖ αὐτὸ 25050 Alc1.127.e.3 : αἰσθέσθαι. 25051 Alc1.127.e.4 : {ΑΛ.} Τί οὖν τὸν αἰσθανόμενον χρὴ ποιεῖν, ὦ Σώκρατες; 25052 Alc1.127.e.5 : {ΣΩ.} Ἀποκρίνεσθαι τὰ ἐρωτώμενα, ὦ Ἀλκιβιάδη· καὶ 25053 Alc1.127.e.6 : ἐὰν τοῦτο ποιῇς, ἂν θεὸς θέλῃ, εἴ τι δεῖ καὶ τῇ ἐμῇ μαντείᾳ 25054 Alc1.127.e.7 : πιστεύειν, σύ τε κἀγὼ βέλτιον σχήσομεν. 25055 Alc1.127.e.8 : {ΑΛ.} Ἔσται ταῦτα ἕνεκά γε τοῦ ἐμὲ ἀποκρίνεσθαι. 25056 Alc1.127.e.9 : {ΣΩ.} Φέρε δή, τί ἐστιν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιμελεῖσθαι—μὴ πολ– 25057 Alc1.128.a.1 : λάκις λάθωμεν οὐχ ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμενοι, οἰόμενοι δέ 25058 Alc1.128.a.2 : —καὶ πότ´ ἄρα αὐτὸ ποιεῖ ἅνθρωπος; ἆρ´ ὅταν τῶν αὑτοῦ 25059 Alc1.128.a.3 : ἐπιμελῆται, τότε καὶ αὑτοῦ; 25060 Alc1.128.a.4 : {ΑΛ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. 25061 Alc1.128.a.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; ποδῶν ἅνθρωπος ποτε ἐπιμελεῖται; ἆρ´ 25062 Alc1.128.a.6 : ὅταν ἐκείνων ἐπιμελῆται ἅ ἐστι τῶν ποδῶν; 25063 Alc1.128.a.7 : {ΑΛ.} Οὐ μανθάνω. 25064 Alc1.128.a.8 : {ΣΩ.} Καλεῖς δέ τι χειρός; οἷον δακτύλιον ἔστιν ὅτου ἂν 25065 Alc1.128.a.9 : ἄλλου τῶν τοῦ ἀνθρώπου φαίης ἢ δακτύλου; 25066 Alc1.128.a.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25067 Alc1.128.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ποδὸς ὑπόδημα τὸν αὐτὸν τρόπον; 25068 Alc1.128.a.12 : {ΑΛ.} Ναί. 25069 Alc1.128.a.13 : 〈{ΣΩ.} Καὶ ἱμάτια καὶ στρώματα τοῦ ἄλλου σώματος 25070 Alc1.128.a.14 : ὁμοίως; 25071 Alc1.128.b.1 : {ΑΛ.} Ναί.〉 25072 Alc1.128.b.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὅταν ὑποδημάτων ἐπιμελώμεθα, τότε ποδῶν 25073 Alc1.128.b.3 : ἐπιμελούμεθα; 25074 Alc1.128.b.4 : {ΑΛ.} Οὐ πάνυ μανθάνω, ὦ Σώκρατες. 25075 Alc1.128.b.5 : {ΣΩ.} Τί δέ, ὦ Ἀλκιβιάδη; ὀρθῶς ἐπιμελεῖσθαι καλεῖς τι 25076 Alc1.128.b.6 : ὁτουοῦν πράγματος; 25077 Alc1.128.b.7 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25078 Alc1.128.b.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὅταν τίς τι βέλτιον ποιῇ, τότε ὀρθὴν 25079 Alc1.128.b.9 : λέγεις ἐπιμέλειαν; 25080 Alc1.128.b.10 : {ΑΛ.} Ναί. 25081 Alc1.128.b.11 : {ΣΩ.} Τίς οὖν τέχνη ὑποδήματα βελτίω ποιεῖ; 25082 Alc1.128.b.12 : {ΑΛ.} Σκυτική. 25083 Alc1.128.b.13 : {ΣΩ.} Σκυτικῇ ἄρα ὑποδημάτων ἐπιμελούμεθα; 25084 Alc1.128.c.1 : {ΑΛ.} Ναί. 25085 Alc1.128.c.2 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ ποδὸς σκυτικῇ; ἢ ἐκείνῃ ᾗ πόδας βελτίους 25086 Alc1.128.c.3 : ποιοῦμεν; 25087 Alc1.128.c.4 : {ΑΛ.} Ἐκείνῃ. 25088 Alc1.128.c.5 : {ΣΩ.} Βελτίους δὲ πόδας οὐχ ᾗπερ καὶ τὸ ἄλλο σῶμα; 25089 Alc1.128.c.6 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25090 Alc1.128.c.7 : {ΣΩ.} Αὕτη δ´ οὐ γυμναστική; 25091 Alc1.128.c.8 : {ΑΛ.} Μάλιστα. 25092 Alc1.128.c.9 : {ΣΩ.} Γυμναστικῇ μὲν ἄρα ποδὸς ἐπιμελούμεθα, σκυτικῇ 25093 Alc1.128.c.10 : δὲ τῶν τοῦ ποδός; 25094 Alc1.128.c.11 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25095 Alc1.128.c.12 : {ΣΩ.} Καὶ γυμναστικῇ μὲν χειρῶν, δακτυλιογλυφίᾳ δὲ τῶν 25096 Alc1.128.c.13 : τῆς χειρός; 25097 Alc1.128.c.14 : {ΑΛ.} Ναί. 25098 Alc1.128.c.15 : {ΣΩ.} Καὶ γυμναστικῇ μὲν σώματος, ὑφαντικῇ δὲ καὶ ταῖς 25099 Alc1.128.d.1 : ἄλλαις τῶν τοῦ σώματος; 25100 Alc1.128.d.2 : {ΑΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 25101 Alc1.128.d.3 : {ΣΩ.} Ἄλλῃ μὲν ἄρα τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα, 25102 Alc1.128.d.4 : ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ. 25103 Alc1.128.d.5 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25104 Alc1.128.d.6 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ, σαυτοῦ ἐπιμελῇ. 25105 Alc1.128.d.7 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς. 25106 Alc1.128.d.8 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ τέχνη, ὡς ἔοικεν, ᾗ τις ἂν αὑτοῦ τε 25107 Alc1.128.d.9 : ἐπιμελοῖτο καὶ τῶν αὑτοῦ. 25108 Alc1.128.d.10 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεται. 25109 Alc1.128.d.11 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ποίᾳ ποτ´ ἂν ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμεληθείημεν; 25110 Alc1.128.d.12 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔχω λέγειν. 25111 Alc1.128.e.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τοσόνδε γε ὡμολόγηται, ὅτι οὐχ ᾗ ἂν τῶν 25112 Alc1.128.e.2 : ἡμετέρων καὶ ὁτιοῦν βέλτιον ποιοῖμεν, ἀλλ´ ᾗ ἡμᾶς αὐτούς; 25113 Alc1.128.e.3 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25114 Alc1.128.e.4 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ἔγνωμεν ἄν ποτε τίς τέχνη ὑπόδημα βέλτιον 25115 Alc1.128.e.5 : ποιεῖ, μὴ εἰδότες ὑπόδημα; 25116 Alc1.128.e.6 : {ΑΛ.} Ἀδύνατον. 25117 Alc1.128.e.7 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε τίς τέχνη δακτυλίους βελτίους ποιεῖ, 25118 Alc1.128.e.8 : ἀγνοοῦντες δακτύλιον. 25119 Alc1.128.e.9 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ. 25120 Alc1.128.e.10 : {ΣΩ.} Τί δέ; τίς τέχνη βελτίω ποιεῖ αὐτόν, ἆρ´ ἄν ποτε 25121 Alc1.128.e.11 : γνοῖμεν ἀγνοοῦντες τί ποτ´ ἐσμὲν αὐτοί; 25122 Alc1.129.a.1 : {ΑΛ.} Ἀδύνατον. 25123 Alc1.129.a.2 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν δὴ ῥᾴδιον τυγχάνει τὸ γνῶναι ἑαυτόν, 25124 Alc1.129.a.3 : καί τις ἦν φαῦλος ὁ τοῦτο ἀναθεὶς εἰς τὸν ἐν Πυθοῖ νεών, ἢ 25125 Alc1.129.a.4 : χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός; 25126 Alc1.129.a.5 : {ΑΛ.} Ἐμοὶ μέν, ὦ Σώκρατες, πολλάκις μὲν ἔδοξε παντὸς 25127 Alc1.129.a.6 : εἶναι, πολλάκις δὲ παγχάλεπον. 25128 Alc1.129.a.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ Ἀλκιβιάδη, εἴτε ῥᾴδιον εἴτε μή ἐστιν, ὅμως 25129 Alc1.129.a.8 : γε ἡμῖν ὧδ´ ἔχει· γνόντες μὲν αὐτὸ τάχ´ ἂν γνοῖμεν τὴν 25130 Alc1.129.a.9 : ἐπιμέλειαν ἡμῶν αὐτῶν, ἀγνοοῦντες δὲ οὐκ ἄν ποτε. 25131 Alc1.129.a.10 : {ΑΛ.} Ἔστι ταῦτα. 25132 Alc1.129.b.1 : {ΣΩ.} Φέρε δή, τίν´ ἂν τρόπον εὑρεθείη αὐτὸ ταὐτό; οὕτω 25133 Alc1.129.b.2 : μὲν γὰρ ἂν τάχ´ εὕροιμεν τί ποτ´ ἐσμὲν αὐτοί, τούτου δ´ ἔτι 25134 Alc1.129.b.3 : ὄντες ἐν ἀγνοίᾳ ἀδύνατοί που. 25135 Alc1.129.b.4 : {ΑΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 25136 Alc1.129.b.5 : {ΣΩ.} Ἔχε οὖν πρὸς Διός. τῷ διαλέγῃ σὺ νῦν; ἄλλο τι 25137 Alc1.129.b.6 : ἢ ἐμοί; 25138 Alc1.129.b.7 : {ΑΛ.} Ναί. 25139 Alc1.129.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐγὼ σοί; 25140 Alc1.129.b.9 : {ΑΛ.} Ναί. 25141 Alc1.129.b.10 : {ΣΩ.} Σωκράτης ἄρ´ ἐστὶν ὁ διαλεγόμενος; 25142 Alc1.129.b.11 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25143 Alc1.129.b.12 : {ΣΩ.} Ἀλκιβιάδης δ´ ὁ ἀκούων; 25144 Alc1.129.b.13 : {ΑΛ.} Ναί. 25145 Alc1.129.b.14 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν λόγῳ διαλέγεται ὁ Σωκράτης; 25146 Alc1.129.c.1 : {ΑΛ.} Τί μήν; 25147 Alc1.129.c.2 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ διαλέγεσθαι καὶ τὸ λόγῳ χρῆσθαι ταὐτόν που 25148 Alc1.129.c.3 : καλεῖς. 25149 Alc1.129.c.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25150 Alc1.129.c.5 : {ΣΩ.} Ὁ δὲ χρώμενος καὶ ᾧ χρῆται οὐκ ἄλλο; 25151 Alc1.129.c.6 : {ΑΛ.} Πῶς λέγεις; 25152 Alc1.129.c.7 : {ΣΩ.} Ὥσπερ σκυτοτόμος τέμνει που τομεῖ καὶ σμίλῃ καὶ 25153 Alc1.129.c.8 : ἄλλοις ὀργάνοις. 25154 Alc1.129.c.9 : {ΑΛ.} Ναί. 25155 Alc1.129.c.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄλλο μὲν ὁ τέμνων καὶ χρώμενος, ἄλλο δὲ 25156 Alc1.129.c.11 : οἷς τέμνων χρῆται; 25157 Alc1.129.c.12 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 25158 Alc1.129.c.13 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὕτως καὶ οἷς ὁ κιθαριστὴς κιθαρίζει καὶ 25159 Alc1.129.c.14 : αὐτὸς ὁ κιθαριστὴς ἄλλο ἂν εἴη; 25160 Alc1.129.c.15 : {ΑΛ.} Ναί. 25161 Alc1.129.d.1 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν ἀρτίως ἠρώτων, εἰ ὁ χρώμενος καὶ ᾧ 25162 Alc1.129.d.2 : χρῆται ἀεὶ δοκεῖ ἕτερον εἶναι. 25163 Alc1.129.d.3 : {ΑΛ.} Δοκεῖ. 25164 Alc1.129.d.4 : {ΣΩ.} Τί οὖν φῶμεν τὸν σκυτοτόμον; τέμνειν ὀργάνοις 25165 Alc1.129.d.5 : μόνον ἢ καὶ χερσίν; 25166 Alc1.129.d.6 : {ΑΛ.} Καὶ χερσίν. 25167 Alc1.129.d.7 : {ΣΩ.} Χρῆται ἄρα καὶ ταύταις; 25168 Alc1.129.d.8 : {ΑΛ.} Ναί. 25169 Alc1.129.d.9 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς χρώμενος σκυτοτομεῖ; 25170 Alc1.129.d.10 : {ΑΛ.} Ναί. 25171 Alc1.129.d.11 : {ΣΩ.} Τὸν δὲ χρώμενον καὶ οἷς χρῆται ἕτερα ὁμολογοῦμεν; 25172 Alc1.129.d.12 : {ΑΛ.} Ναί. 25173 Alc1.129.d.13 : {ΣΩ.} Ἕτερον ἄρα σκυτοτόμος καὶ κιθαριστὴς χειρῶν καὶ 25174 Alc1.129.e.1 : ὀφθαλμῶν οἷς ἐργάζονται; 25175 Alc1.129.e.2 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25176 Alc1.129.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ παντὶ τῷ σώματι χρῆται ἅνθρωπος; 25177 Alc1.129.e.4 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25178 Alc1.129.e.5 : {ΣΩ.} Ἕτερον δ´ ἦν τό τε χρώμενον καὶ ᾧ χρῆται; 25179 Alc1.129.e.6 : {ΑΛ.} Ναί. 25180 Alc1.129.e.7 : {ΣΩ.} Ἕτερον ἄρα ἅνθρωπός ἐστι τοῦ σώματος τοῦ ἑαυτοῦ; 25181 Alc1.129.e.8 : {ΑΛ.} Ἔοικεν. 25182 Alc1.129.e.9 : {ΣΩ.} Τί ποτ´ οὖν ὁ ἄνθρωπος; 25183 Alc1.129.e.10 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔχω λέγειν. 25184 Alc1.129.e.11 : {ΣΩ.} Ἔχεις μὲν οὖν, ὅτι γε τὸ τῷ σώματι χρώμενον. 25185 Alc1.129.e.12 : {ΑΛ.} Ναί. 25186 Alc1.130.a.1 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν ἄλλο τι χρῆται αὐτῷ ἢ ψυχή; 25187 Alc1.130.a.2 : {ΑΛ.} Οὐκ ἄλλο. 25188 Alc1.130.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄρχουσα; 25189 Alc1.130.a.4 : {ΑΛ.} Ναί. 25190 Alc1.130.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν τόδε γ´ οἶμαι οὐδένα ἂν ἄλλως οἰηθῆναι. 25191 Alc1.130.a.6 : {ΑΛ.} Τὸ ποῖον; 25192 Alc1.130.a.7 : {ΣΩ.} Μὴ οὐ τριῶν ἕν γέ τι εἶναι τὸν ἄνθρωπον. 25193 Alc1.130.a.8 : {ΑΛ.} Τίνων; 25194 Alc1.130.a.9 : {ΣΩ.} Ψυχὴν ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον, τὸ ὅλον τοῦτο. 25195 Alc1.130.a.10 : {ΑΛ.} Τί μήν; 25196 Alc1.130.a.11 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν αὐτό γε τὸ τοῦ σώματος ἄρχον ὡμο– 25197 Alc1.130.a.12 : λογήσαμεν ἄνθρωπον εἶναι; 25198 Alc1.130.b.1 : {ΑΛ.} Ὡμολογήσαμεν. 25199 Alc1.130.b.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν σῶμα αὐτὸ αὑτοῦ ἄρχει; 25200 Alc1.130.b.3 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς. 25201 Alc1.130.b.4 : {ΣΩ.} Ἄρχεσθαι γὰρ αὐτὸ εἴπομεν. 25202 Alc1.130.b.5 : {ΑΛ.} Ναί. 25203 Alc1.130.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκ ἂν δὴ τοῦτό γε εἴη ὃ ζητοῦμεν. 25204 Alc1.130.b.7 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔοικεν. 25205 Alc1.130.b.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἄρα τὸ συναμφότερον τοῦ σώματος ἄρχει, καὶ 25206 Alc1.130.b.9 : ἔστι δὴ τοῦτο ἄνθρωπος; 25207 Alc1.130.b.10 : {ΑΛ.} Ἴσως δῆτα. 25208 Alc1.130.b.11 : {ΣΩ.} Πάντων γε ἥκιστα· μὴ γὰρ συνάρχοντος τοῦ ἑτέρου 25209 Alc1.130.b.12 : οὐδεμία που μηχανὴ τὸ συναμφότερον ἄρχειν. 25210 Alc1.130.b.13 : {ΑΛ.} Ὀρθῶς. 25211 Alc1.130.c.1 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δ´ οὔτε σῶμα οὔτε τὸ συναμφότερόν ἐστιν 25212 Alc1.130.c.2 : ἄνθρωπος, λείπεται οἶμαι ἢ μηδὲν αὔτ´ εἶναι, ἢ εἴπερ τί ἐστι, 25213 Alc1.130.c.3 : μηδὲν ἄλλο τὸν ἄνθρωπον συμβαίνειν ἢ ψυχήν. 25214 Alc1.130.c.4 : {ΑΛ.} Κομιδῇ μὲν οὖν. 25215 Alc1.130.c.5 : {ΣΩ.} Ἔτι οὖν τι σαφέστερον δεῖ ἀποδειχθῆναί σοι ὅτι ἡ 25216 Alc1.130.c.6 : ψυχή ἐστιν ἄνθρωπος; 25217 Alc1.130.c.7 : {ΑΛ.} Μὰ Δία, ἀλλ´ ἱκανῶς μοι δοκεῖ ἔχειν. 25218 Alc1.130.c.8 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε μὴ ἀκριβῶς ἀλλὰ καὶ μετρίως, ἐξαρκεῖ 25219 Alc1.130.c.9 : ἡμῖν· ἀκριβῶς μὲν γὰρ τότε εἰσόμεθα, ὅταν εὕρωμεν ὃ νυνδὴ 25220 Alc1.130.d.1 : παρήλθομεν διὰ τὸ πολλῆς εἶναι σκέψεως. 25221 Alc1.130.d.2 : {ΑΛ.} Τί τοῦτο; 25222 Alc1.130.d.3 : {ΣΩ.} Ὃ ἄρτι οὕτω πως ἐρρήθη, ὅτι πρῶτον σκεπτέον εἴη 25223 Alc1.130.d.4 : αὐτὸ τὸ αὐτό· νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ αὐτοῦ αὐτὸ ἕκαστον ἐσκέμμεθα 25224 Alc1.130.d.5 : ὅτι ἐστί. καὶ ἴσως ἐξαρκέσει· οὐ γάρ που κυριώτερόν γε 25225 Alc1.130.d.6 : οὐδὲν ἂν ἡμῶν αὐτῶν φήσαιμεν ἢ τὴν ψυχήν. 25226 Alc1.130.d.7 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25227 Alc1.130.d.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καλῶς ἔχει οὕτω νομίζειν, ἐμὲ καὶ σὲ προσ– 25228 Alc1.130.d.9 : ομιλεῖν ἀλλήλοις τοῖς λόγοις χρωμένους τῇ ψυχῇ πρὸς τὴν 25229 Alc1.130.d.10 : ψυχήν; 25230 Alc1.130.e.1 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25231 Alc1.130.e.2 : {ΣΩ.} Τοῦτ´ ἄρα ἦν ὃ καὶ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν εἴπομεν, 25232 Alc1.130.e.3 : ὅτι Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ διαλέγεται λόγῳ χρώμενος, οὐ 25233 Alc1.130.e.4 : πρὸς τὸ σὸν πρόσωπον, ὡς ἔοικεν, ἀλλὰ πρὸς τὸν 25234 Alc1.130.e.5 : Ἀλκιβιάδην ποιούμενος τοὺς λόγους· τοῦτο δέ ἐστιν ἡ 25235 Alc1.130.e.6 : ψυχή. 25236 Alc1.130.e.7 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25237 Alc1.130.e.8 : {ΣΩ.} Ψυχὴν ἄρα ἡμᾶς κελεύει γνωρίσαι ὁ ἐπιτάττων 25238 Alc1.130.e.9 : γνῶναι ἑαυτόν. 25239 Alc1.131.a.1 : {ΑΛ.} Ἔοικεν. 25240 Alc1.131.a.2 : {ΣΩ.} Ὅστις ἄρα τῶν τοῦ σώματός τι γιγνώσκει, τὰ αὑτοῦ 25241 Alc1.131.a.3 : ἀλλ´ οὐχ αὑτὸν ἔγνωκεν. 25242 Alc1.131.a.4 : {ΑΛ.} Οὕτως. 25243 Alc1.131.a.5 : {ΣΩ.} Οὐδεὶς ἄρα τῶν ἰατρῶν ἑαυτὸν γιγνώσκει, καθ´ 25244 Alc1.131.a.6 : ὅσον ἰατρός, οὐδὲ τῶν παιδοτριβῶν, καθ´ ὅσον παιδο– 25245 Alc1.131.a.7 : τρίβης. 25246 Alc1.131.a.8 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔοικεν. 25247 Alc1.131.a.9 : {ΣΩ.} Πολλοῦ ἄρα δέουσιν οἱ γεωργοὶ καὶ οἱ ἄλλοι δη– 25248 Alc1.131.a.10 : μιουργοὶ γιγνώσκειν ἑαυτούς. οὐδὲ γὰρ τὰ ἑαυτῶν οὗτοί γε, 25249 Alc1.131.a.11 : ὡς ἔοικεν, ἀλλ´ ἔτι πορρωτέρω τῶν ἑαυτῶν κατά γε τὰς 25250 Alc1.131.b.1 : τέχνας ἃς ἔχουσιν· τὰ γὰρ τοῦ σώματος γιγνώσκουσιν, οἷς 25251 Alc1.131.b.2 : τοῦτο θεραπεύεται. 25252 Alc1.131.b.3 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25253 Alc1.131.b.4 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα σωφροσύνη ἐστὶ τὸ ἑαυτὸν γιγνώσκειν, 25254 Alc1.131.b.5 : οὐδεὶς τούτων σώφρων κατὰ τὴν τέχνην. 25255 Alc1.131.b.6 : {ΑΛ.} Οὔ μοι δοκεῖ. 25256 Alc1.131.b.7 : {ΣΩ.} Διὰ ταῦτα δὴ καὶ βάναυσοι αὗται αἱ τέχναι δοκοῦσιν 25257 Alc1.131.b.8 : εἶναι καὶ οὐκ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ μαθήματα. 25258 Alc1.131.b.9 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25259 Alc1.131.b.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πάλιν ὅστις αὖ σῶμα θεραπεύει, τὰ ἑαυτοῦ 25260 Alc1.131.b.11 : ἀλλ´ οὐχ αὑτὸν θεραπεύει; 25261 Alc1.131.b.12 : {ΑΛ.} Κινδυνεύει. 25262 Alc1.131.b.13 : {ΣΩ.} Ὅστις δέ γε τὰ χρήματα, οὔθ´ ἑαυτὸν οὔτε τὰ 25263 Alc1.131.c.1 : ἑαυτοῦ, ἀλλ´ ἔτι πορρωτέρω τῶν ἑαυτοῦ; 25264 Alc1.131.c.2 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25265 Alc1.131.c.3 : {ΣΩ.} Οὐ τὰ αὑτοῦ ἄρα ἔτι πράττει ὁ χρηματιστής. 25266 Alc1.131.c.4 : {ΑΛ.} Ὀρθῶς. 25267 Alc1.131.c.5 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα τις γέγονεν ἐραστὴς τοῦ Ἀλκιβιάδου 25268 Alc1.131.c.6 : σώματος, οὐκ Ἀλκιβιάδου ἄρα ἠράσθη ἀλλά τινος τῶν 25269 Alc1.131.c.7 : Ἀλκιβιάδου. 25270 Alc1.131.c.8 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25271 Alc1.131.c.9 : {ΣΩ.} Ὅστις δέ σου τῆς ψυχῆς ἐρᾷ; 25272 Alc1.131.c.10 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη φαίνεται ἐκ τοῦ λόγου. 25273 Alc1.131.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ μὲν τοῦ σώματός σου ἐρῶν, ἐπειδὴ λήγει 25274 Alc1.131.c.12 : ἀνθοῦν, ἀπιὼν οἴχεται; 25275 Alc1.131.c.13 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25276 Alc1.131.d.1 : {ΣΩ.} Ὁ δέ γε τῆς ψυχῆς ἐρῶν οὐκ ἄπεισιν, ἕως ἂν ἐπὶ τὸ 25277 Alc1.131.d.2 : βέλτιον ἴῃ; 25278 Alc1.131.d.3 : {ΑΛ.} Εἰκός γε. 25279 Alc1.131.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐγώ εἰμι ὁ οὐκ ἀπιὼν ἀλλὰ παραμένων 25280 Alc1.131.d.5 : λήγοντος τοῦ σώματος, τῶν ἄλλων ἀπεληλυθότων. 25281 Alc1.131.d.6 : {ΑΛ.} Εὖ γε ποιῶν, ὦ Σώκρατες· καὶ μηδὲ ἀπέλθοις. 25282 Alc1.131.d.7 : {ΣΩ.} Προθυμοῦ τοίνυν ὅτι κάλλιστος εἶναι. 25283 Alc1.131.d.8 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ προθυμήσομαι. 25284 Alc1.131.e.1 : {ΣΩ.} Ὡς οὕτω γέ σοι ἔχει· οὔτ´ ἐγένεθ´, ὡς ἔοικεν, 25285 Alc1.131.e.2 : Ἀλκιβιάδῃ τῷ Κλεινίου ἐραστὴς οὔτ´ ἔστιν ἀλλ´ ἢ εἷς 25286 Alc1.131.e.3 : μόνος, καὶ οὗτος ἀγαπητός, Σωκράτης ὁ Σωφρονίσκου καὶ 25287 Alc1.131.e.4 : Φαιναρέτης. 25288 Alc1.131.e.5 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ. 25289 Alc1.131.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἔφησθα σμικρὸν φθῆναί με προσελθόντα σοι, 25290 Alc1.131.e.7 : ἐπεὶ πρότερος ἄν μοι προσελθεῖν, βουλόμενος πυθέσθαι δι´ 25291 Alc1.131.e.8 : ὅτι μόνος οὐκ ἀπέρχομαι; 25292 Alc1.131.e.9 : {ΑΛ.} Ἦν γὰρ οὕτω. 25293 Alc1.131.e.10 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν αἴτιον, ὅτι μόνος ἐραστὴς ἦν σός, οἱ 25294 Alc1.131.e.11 : δ´ ἄλλοι τῶν σῶν· τὰ δὲ σὰ λήγει ὥρας, σὺ δ´ ἄρχῃ ἀνθεῖν. 25295 Alc1.132.a.1 : καὶ νῦν γε ἂν μὴ διαφθαρῇς ὑπὸ τοῦ Ἀθηναίων δήμου καὶ 25296 Alc1.132.a.2 : αἰσχίων γένῃ, οὐ μή σε ἀπολίπω. τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα 25297 Alc1.132.a.3 : ἐγὼ φοβοῦμαι, μὴ δημεραστὴς ἡμῖν γενόμενος διαφθαρῇς· 25298 Alc1.132.a.4 : πολλοὶ γὰρ ἤδη καὶ ἀγαθοὶ αὐτὸ πεπόνθασιν Ἀθηναίων. 25299 Alc1.132.a.5 : εὐπρόσωπος γὰρ <20ὁ τοῦ μεγαλήτορος δῆμος Ἐρεχθέως>20· 25300 Alc1.132.a.6 : ἀλλ´ ἀποδύντα χρὴ αὐτὸν θεάσασθαι. εὐλαβοῦ οὖν τὴν 25301 Alc1.132.a.7 : εὐλάβειαν ἣν ἐγὼ λέγω. 25302 Alc1.132.a.8 : {ΑΛ.} Τίνα; 25303 Alc1.132.b.1 : {ΣΩ.} Γύμνασαι πρῶτον, ὦ μακάριε, καὶ μάθε ἃ δεῖ μαθόντα 25304 Alc1.132.b.2 : ἰέναι ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως, πρότερον δὲ μή, ἵν´ ἀλεξιφάρμακα 25305 Alc1.132.b.3 : ἔχων ἴῃς καὶ μηδὲν πάθῃς δεινόν. 25306 Alc1.132.b.4 : {ΑΛ.} Εὖ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ πειρῶ 25307 Alc1.132.b.5 : ἐξηγεῖσθαι ὅντιν´ ἂν τρόπον ἐπιμεληθεῖμεν ἡμῶν αὐτῶν. 25308 Alc1.132.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοσοῦτον μὲν ἡμῖν εἰς τὸ πρόσθεν πεπέρανται 25309 Alc1.132.b.7 : —ὃ γὰρ ἐσμέν, ἐπιεικῶς ὡμολόγηται—ἐφοβούμεθα δὲ μὴ 25310 Alc1.132.b.8 : τούτου σφαλέντες λάθωμεν ἑτέρου τινὸς ἐπιμελόμενοι ἀλλ´ 25311 Alc1.132.b.9 : οὐχ ἡμῶν. 25312 Alc1.132.b.10 : {ΑΛ.} Ἔστι ταῦτα. 25313 Alc1.132.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ μετὰ τοῦτο δὴ ὅτι ψυχῆς ἐπιμελητέον καὶ εἰς 25314 Alc1.132.c.2 : τοῦτο βλεπτέον. 25315 Alc1.132.c.3 : {ΑΛ.} Δῆλον. 25316 Alc1.132.c.4 : {ΣΩ.} Σωμάτων δὲ καὶ χρημάτων τὴν ἐπιμέλειαν ἑτέροις 25317 Alc1.132.c.5 : παραδοτέον. 25318 Alc1.132.c.6 : {ΑΛ.} Τί μήν; 25319 Alc1.132.c.7 : {ΣΩ.} Τίν´ οὖν ἂν τρόπον γνοῖμεν αὐτὸ ἐναργέστατα; 25320 Alc1.132.c.8 : ἐπειδὴ τοῦτο γνόντες, ὡς ἔοικεν, καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς γνω– 25321 Alc1.132.c.9 : σόμεθα. ἆρα πρὸς θεῶν εὖ λέγοντος οὗ νυνδὴ ἐμνήσθημεν 25322 Alc1.132.c.10 : τοῦ Δελφικοῦ γράμματος οὐ συνίεμεν; 25323 Alc1.132.c.11 : {ΑΛ.} Τὸ ποῖόν τι διανοούμενος λέγεις, ὦ Σώκρατες; 25324 Alc1.132.d.1 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι φράσω, ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβου– 25325 Alc1.132.d.2 : λεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα. κινδυνεύει γὰρ οὐδὲ πολλαχοῦ 25326 Alc1.132.d.3 : εἶναι παράδειγμα αὐτοῦ, ἀλλὰ κατὰ τὴν ὄψιν μόνον. 25327 Alc1.132.d.4 : {ΑΛ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 25328 Alc1.132.d.5 : {ΣΩ.} Σκόπει καὶ σύ. εἰ ἡμῶν τῷ ὄμματι ὥσπερ ἀνθρώπῳ 25329 Alc1.132.d.6 : συμβουλεῦον εἶπεν "ἰδὲ σαυτόν," πῶς ἂν ὑπελάβομεν τί 25330 Alc1.132.d.7 : παραινεῖν; ἆρα οὐχὶ εἰς τοῦτο βλέπειν, εἰς ὃ βλέπων ὁ 25331 Alc1.132.d.8 : ὀφθαλμὸς ἔμελλεν αὑτὸν ἰδεῖν; 25332 Alc1.132.d.9 : {ΑΛ.} Δῆλον. 25333 Alc1.132.d.10 : {ΣΩ.} Ἐννοῶμεν δὴ εἰς τί βλέποντες τῶν ὄντων ἐκεῖνό 25334 Alc1.132.e.1 : τε ὁρῷμεν ἅμα ἂν καὶ ἡμᾶς αὐτούς; 25335 Alc1.132.e.2 : {ΑΛ.} Δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι εἰς κάτοπτρά τε καὶ τὰ 25336 Alc1.132.e.3 : τοιαῦτα. 25337 Alc1.132.e.4 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς λέγεις. οὐκοῦν καὶ τῷ ὀφθαλμῷ ᾧ ὁρῶμεν 25338 Alc1.132.e.5 : ἔνεστί 〈τι〉 τῶν τοιούτων; 25339 Alc1.132.e.6 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25340 Alc1.132.e.7 : {ΣΩ.} Ἐννενόηκας οὖν ὅτι τοῦ ἐμβλέποντος εἰς τὸν 25341 Alc1.133.a.1 : ὀφθαλμὸν τὸ πρόσωπον ἐμφαίνεται ἐν τῇ τοῦ καταντικρὺ 25342 Alc1.133.a.2 : ὄψει ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ, ὃ δὴ καὶ κόρην καλοῦμεν, εἴδωλον 25343 Alc1.133.a.3 : ὄν τι τοῦ ἐμβλέποντος; 25344 Alc1.133.a.4 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25345 Alc1.133.a.5 : {ΣΩ.} Ὀφθαλμὸς ἄρα ὀφθαλμὸν θεώμενος, καὶ ἐμβλέπων 25346 Alc1.133.a.6 : εἰς τοῦτο ὅπερ βέλτιστον αὐτοῦ καὶ ᾧ ὁρᾷ, οὕτως ἂν αὑτὸν 25347 Alc1.133.a.7 : ἴδοι. 25348 Alc1.133.a.8 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25349 Alc1.133.a.9 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γ´ εἰς ἄλλο τῶν τοῦ ἀνθρώπου βλέποι ἤ τι 25350 Alc1.133.a.10 : τῶν ὄντων, πλὴν εἰς ἐκεῖνο ᾧ τοῦτο τυγχάνει ὅμοιον, οὐκ 25351 Alc1.133.a.11 : ὄψεται ἑαυτόν. 25352 Alc1.133.b.1 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25353 Alc1.133.b.2 : {ΣΩ.} Ὀφθαλμὸς ἄρ´ εἰ μέλλει ἰδεῖν αὑτόν, εἰς ὀφθαλ– 25354 Alc1.133.b.3 : μὸν αὐτῷ βλεπτέον, καὶ τοῦ ὄμματος εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον 25355 Alc1.133.b.4 : ἐν ᾧ τυγχάνει ἡ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ ἐγγιγνομένη· ἔστι δὲ 25356 Alc1.133.b.5 : τοῦτό που ὄψις; 25357 Alc1.133.b.6 : {ΑΛ.} Οὕτως. 25358 Alc1.133.b.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη, καὶ ψυχὴ εἰ μέλλει 25359 Alc1.133.b.8 : γνώσεσθαι αὑτήν, εἰς ψυχὴν αὐτῇ βλεπτέον, καὶ μάλιστ´ 25360 Alc1.133.b.9 : εἰς τοῦτον αὐτῆς τὸν τόπον ἐν ᾧ ἐγγίγνεται ἡ ψυχῆς ἀρετή, 25361 Alc1.133.b.10 : σοφία, καὶ εἰς ἄλλο ᾧ τοῦτο τυγχάνει ὅμοιον ὄν; 25362 Alc1.133.b.11 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 25363 Alc1.133.c.1 : {ΣΩ.} Ἔχομεν οὖν εἰπεῖν ὅτι ἐστὶ τῆς ψυχῆς θειότερον 25364 Alc1.133.c.2 : ἢ τοῦτο, περὶ ὃ τὸ εἰδέναι τε καὶ φρονεῖν ἐστιν; 25365 Alc1.133.c.3 : {ΑΛ.} Οὐκ ἔχομεν. 25366 Alc1.133.c.4 : {ΣΩ.} Τῷ θεῷ ἄρα τοῦτ´ ἔοικεν αὐτῆς, καί τις εἰς τοῦτο 25367 Alc1.133.c.5 : βλέπων καὶ πᾶν τὸ θεῖον γνούς, θεόν τε καὶ φρόνησιν, 25368 Alc1.133.c.6 : οὕτω καὶ ἑαυτὸν ἂν γνοίη μάλιστα. 25369 Alc1.133.c.7 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25370 Alc1.133.c.8 : 〈{ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὅθ´ ὥσπερ κάτοπτρά ἐστι σαφέστερα τοῦ 25371 Alc1.133.c.9 : ἐν τῷ ὀφθαλμῷ ἐνόπτρου καὶ καθαρώτερα καὶ λαμπρότερα, 25372 Alc1.133.c.10 : οὕτω καὶ ὁ θεὸς τοῦ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ψυχῇ βελτίστου καθα– 25373 Alc1.133.c.11 : ρώτερόν τε καὶ λαμπρότερον τυγχάνει ὄν; 25374 Alc1.133.c.12 : {ΑΛ.} Ἔοικέ γε, ὦ Σώκρατες. 25375 Alc1.133.c.13 : {ΣΩ.} Εἰς τὸν θεὸν ἄρα βλέποντες ἐκείνῳ καλλίστῳ 25376 Alc1.133.c.14 : ἐνόπτρῳ χρῴμεθ´ ἂν καὶ τῶν ἀνθρωπίνων εἰς τὴν ψυχῆς 25377 Alc1.133.c.15 : ἀρετήν, καὶ οὕτως ἂν μάλιστα ὁρῷμεν καὶ γιγνώσκοιμεν 25378 Alc1.133.c.16 : ἡμᾶς αὐτούς. 25379 Alc1.133.c.17 : {ΑΛ.} Ναί.〉 25380 Alc1.133.c.18 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ γιγνώσκειν αὑτὸν ὡμολογοῦμεν σωφροσύνην 25381 Alc1.133.c.19 : εἶναι; 25382 Alc1.133.c.20 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25383 Alc1.133.c.21 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μὴ γιγνώσκοντες ἡμᾶς αὐτοὺς μηδὲ σώ– 25384 Alc1.133.c.22 : φρονες ὄντες δυναίμεθ´ ἂν εἰδέναι τὰ ἡμέτερα αὐτῶν κακά 25385 Alc1.133.c.23 : τε καὶ ἀγαθά; 25386 Alc1.133.c.24 : {ΑΛ.} Καὶ πῶς ἂν τοῦτο γένοιτο, ὦ Σώκρατες; 25387 Alc1.133.d.1 : {ΣΩ.} Ἀδύνατον γὰρ ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα 25388 Alc1.133.d.2 : Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου 25389 Alc1.133.d.3 : ἐστίν. 25390 Alc1.133.d.4 : {ΑΛ.} Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία. 25391 Alc1.133.d.5 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα τὰ ἡμέτερα ὅτι ἡμέτερα, εἰ μηδ´ ἡμᾶς 25392 Alc1.133.d.6 : αὐτούς; 25393 Alc1.133.d.7 : {ΑΛ.} Πῶς γάρ; 25394 Alc1.133.d.8 : {ΣΩ.} Εἰ δ´ ἄρα μηδὲ τὰ ἡμέτερα, οὐδὲ τὰ τῶν ἡμετέρων; 25395 Alc1.133.d.9 : {ΑΛ.} Οὐ φαίνεται. 25396 Alc1.133.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα πάνυ τι ὀρθῶς ὡμολογοῦμεν ὁμολογοῦντες 25397 Alc1.133.d.11 : ἄρτι εἶναί τινας οἳ ἑαυτοὺς μὲν οὐ γιγνώσκουσιν, τὰ δ´ αὑτῶν, 25398 Alc1.133.d.12 : ἄλλους δὲ τὰ τῶν ἑαυτῶν. ἔοικε γὰρ πάντα ταῦτα εἶναι 25399 Alc1.133.e.1 : κατιδεῖν ἑνός τε καὶ μιᾶς τέχνης, αὑτόν, τὰ αὑτοῦ, τὰ τῶν 25400 Alc1.133.e.2 : ἑαυτοῦ. 25401 Alc1.133.e.3 : {ΑΛ.} Κινδυνεύει. 25402 Alc1.133.e.4 : {ΣΩ.} Ὅστις δὲ τὰ αὑτοῦ ἀγνοεῖ, καὶ τὰ τῶν ἄλλων που 25403 Alc1.133.e.5 : ἂν ἀγνοοῖ κατὰ ταὐτά. 25404 Alc1.133.e.6 : {ΑΛ.} Τί μήν; 25405 Alc1.133.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ τὰ τῶν ἄλλων, καὶ τὰ τῶν πόλεων ἀγνοήσει. 25406 Alc1.133.e.8 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 25407 Alc1.133.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρ´ ἂν γένοιτο ὁ τοιοῦτος ἀνὴρ πολιτικός. 25408 Alc1.133.e.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25409 Alc1.133.e.11 : {ΣΩ.} Οὐ μὴν οὐδ´ οἰκονομικός γε. 25410 Alc1.134.a.1 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25411 Alc1.134.a.2 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε εἴσεται ὅτι πράττει. 25412 Alc1.134.a.3 : {ΑΛ.} Οὐ γὰρ οὖν. 25413 Alc1.134.a.4 : {ΣΩ.} Ὁ δὲ μὴ εἰδὼς οὐχ ἁμαρτήσεται; 25414 Alc1.134.a.5 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25415 Alc1.134.a.6 : {ΣΩ.} Ἐξαμαρτάνων δὲ οὐ κακῶς πράξει ἰδίᾳ τε καὶ 25416 Alc1.134.a.7 : δημοσίᾳ; 25417 Alc1.134.a.8 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 25418 Alc1.134.a.9 : {ΣΩ.} Κακῶς δὲ πράττων οὐκ ἄθλιος; 25419 Alc1.134.a.10 : {ΑΛ.} Σφόδρα γε. 25420 Alc1.134.a.11 : {ΣΩ.} Τί δ´ οἷς οὗτος πράττει; 25421 Alc1.134.a.12 : {ΑΛ.} Καὶ οὗτοι. 25422 Alc1.134.a.13 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα οἷόν τε, ἐὰν μή τις σώφρων καὶ ἀγαθὸς ᾖ, 25423 Alc1.134.a.14 : εὐδαίμονα εἶναι. 25424 Alc1.134.b.1 : {ΑΛ.} Οὐχ οἷόν τε. 25425 Alc1.134.b.2 : {ΣΩ.} Οἱ ἄρα κακοὶ τῶν ἀνθρώπων ἄθλιοι. 25426 Alc1.134.b.3 : {ΑΛ.} Σφόδρα γε. 25427 Alc1.134.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα οὐδ´ ὁ πλουτήσας ἀθλιότητος ἀπαλλάττεται, 25428 Alc1.134.b.5 : ἀλλ´ ὁ σωφρονήσας. 25429 Alc1.134.b.6 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25430 Alc1.134.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τειχῶν οὐδὲ τριήρων οὐδὲ νεωρίων δέονται 25431 Alc1.134.b.8 : αἱ πόλεις, ὦ Ἀλκιβιάδη, εἰ μέλλουσιν εὐδαιμονήσειν, οὐδὲ 25432 Alc1.134.b.9 : πλήθους οὐδὲ μεγέθους ἄνευ ἀρετῆς. 25433 Alc1.134.b.10 : {ΑΛ.} Οὐ μέντοι. 25434 Alc1.134.b.11 : {ΣΩ.} Εἰ δὴ μέλλεις τὰ τῆς πόλεως πράξειν ὀρθῶς καὶ 25435 Alc1.134.c.1 : καλῶς, ἀρετῆς σοι μεταδοτέον τοῖς πολίταις. 25436 Alc1.134.c.2 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 25437 Alc1.134.c.3 : {ΣΩ.} Δύναιτο δ´ ἄν τις μεταδιδόναι ὃ μὴ ἔχοι; 25438 Alc1.134.c.4 : {ΑΛ.} Καὶ πῶς; 25439 Alc1.134.c.5 : {ΣΩ.} Αὐτῷ ἄρα σοὶ πρῶτον κτητέον ἀρετήν, καὶ ἄλλῳ ὃς 25440 Alc1.134.c.6 : μέλλει μὴ ἰδίᾳ μόνον αὑτοῦ τε καὶ τῶν αὑτοῦ ἄρξειν καὶ 25441 Alc1.134.c.7 : ἐπιμελήσεσθαι, ἀλλὰ πόλεως καὶ τῶν τῆς πόλεως. 25442 Alc1.134.c.8 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25443 Alc1.134.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ἐξουσίαν σοι οὐδ´ ἀρχὴν παρασκευαστέον 25444 Alc1.134.c.10 : σαυτῷ ποιεῖν ὅτι ἂν βούλῃ, οὐδὲ τῇ πόλει, ἀλλὰ δικαιοσύνην 25445 Alc1.134.c.11 : καὶ σωφροσύνην. 25446 Alc1.134.c.12 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25447 Alc1.134.d.1 : {ΣΩ.} Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε 25448 Alc1.134.d.2 : καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε. 25449 Alc1.134.d.3 : {ΑΛ.} Εἰκός γε. 25450 Alc1.134.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ ὅπερ γε ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν, εἰς τὸ 25451 Alc1.134.d.5 : θεῖον καὶ λαμπρὸν ὁρῶντες πράξετε. 25452 Alc1.134.d.6 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25453 Alc1.134.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἐνταῦθά γε βλέποντες ὑμᾶς τε αὐτοὺς 25454 Alc1.134.d.8 : καὶ τὰ ὑμέτερα ἀγαθὰ κατόψεσθε καὶ γνώσεσθε. 25455 Alc1.134.d.9 : {ΑΛ.} Ναί. 25456 Alc1.134.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς τε καὶ εὖ πράξετε; 25457 Alc1.134.d.11 : {ΑΛ.} Ναί. 25458 Alc1.134.e.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οὕτω γε πράττοντας ὑμᾶς ἐθέλω ἐγ– 25459 Alc1.134.e.2 : γυήσασθαι ἦ μὴν εὐδαιμονήσειν. 25460 Alc1.134.e.3 : {ΑΛ.} Ἀσφαλὴς γὰρ εἶ ἐγγυητής. 25461 Alc1.134.e.4 : {ΣΩ.} Ἀδίκως δέ γε πράττοντες, εἰς τὸ ἄθεον καὶ σκοτεινὸν 25462 Alc1.134.e.5 : βλέποντες, ὡς τὰ εἰκότα, ὅμοια τούτοις πράξετε ἀγνοοῦντες 25463 Alc1.134.e.6 : ὑμᾶς αὐτούς. 25464 Alc1.134.e.7 : {ΑΛ.} Ἔοικεν. 25465 Alc1.134.e.8 : {ΣΩ.} Ὧι γὰρ 〈ἄν〉, ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη, ἐξουσία μὲν ᾖ 25466 Alc1.134.e.9 : ποιεῖν ὃ βούλεται, νοῦν δὲ μὴ ἔχῃ, τί τὸ εἰκὸς συμβαίνειν, 25467 Alc1.134.e.10 : ἰδιώτῃ ἢ καὶ πόλει; οἷον νοσοῦντι ἐξουσίας οὔσης δρᾶν ὃ 25468 Alc1.135.a.1 : βούλεται, νοῦν ἰατρικὸν μὴ ἔχοντι, τυραννοῦντι δὲ ὡς μηδὲν 25469 Alc1.135.a.2 : ἐπιπλήττοι τις αὐτῷ, τί τὸ συμβησόμενον; ἆρ´ οὐχ, ὡς τὸ 25470 Alc1.135.a.3 : εἰκός, διαφθαρῆναι τὸ σῶμα; 25471 Alc1.135.a.4 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25472 Alc1.135.a.5 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἐν νηί, εἴ τῳ ἐξουσία εἴη ποιεῖν ὃ δοκεῖ, νοῦ 25473 Alc1.135.a.6 : τε καὶ ἀρετῆς κυβερνητικῆς ἐστερημένῳ, καθορᾷς ἃ ἂν 25474 Alc1.135.a.7 : συμβαίη αὐτῷ τε καὶ τοῖς συνναύταις; 25475 Alc1.135.a.8 : {ΑΛ.} Ἔγωγε, ὅτι γε ἀπόλοιντο πάντες ἄν. 25476 Alc1.135.a.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὡσαύτως ἐν πόλει τε καὶ πάσαις ἀρχαῖς καὶ 25477 Alc1.135.b.1 : ἐξουσίαις ἀπολειπομέναις ἀρετῆς ἕπεται τὸ κακῶς πράττειν; 25478 Alc1.135.b.2 : {ΑΛ.} Ἀνάγκη. 25479 Alc1.135.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τυραννίδα χρή, ὦ ἄριστε Ἀλκιβιάδη, παρα– 25480 Alc1.135.b.4 : σκευάζεσθαι οὔθ´ αὑτῷ οὔτε τῇ πόλει, εἰ μέλλετε εὐδαιμονεῖν, 25481 Alc1.135.b.5 : ἀλλ´ ἀρετήν. 25482 Alc1.135.b.6 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25483 Alc1.135.b.7 : {ΣΩ.} Πρὶν δέ γε ἀρετὴν ἔχειν, τὸ ἄρχεσθαι ἄμεινον ὑπὸ 25484 Alc1.135.b.8 : τοῦ βελτίονος ἢ τὸ ἄρχειν ἀνδρί, οὐ μόνον παιδί. 25485 Alc1.135.b.9 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25486 Alc1.135.b.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τό γ´ ἄμεινον καὶ κάλλιον; 25487 Alc1.135.b.11 : {ΑΛ.} Ναί. 25488 Alc1.135.b.12 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ κάλλιον πρεπωδέστερον; 25489 Alc1.135.c.1 : {ΑΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 25490 Alc1.135.c.2 : {ΣΩ.} Πρέπει ἄρα τῷ κακῷ δουλεύειν· ἄμεινον γάρ. 25491 Alc1.135.c.3 : {ΑΛ.} Ναί. 25492 Alc1.135.c.4 : {ΣΩ.} Δουλοπρεπὲς ἄρ´ ἡ κακία. 25493 Alc1.135.c.5 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25494 Alc1.135.c.6 : {ΣΩ.} Ἐλευθεροπρεπὲς δὲ ἡ ἀρετή. 25495 Alc1.135.c.7 : {ΑΛ.} Ναί. 25496 Alc1.135.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν φεύγειν χρή, ὦ ἑταῖρε, τὴν δουλοπρέπειαν; 25497 Alc1.135.c.9 : {ΑΛ.} Μάλιστά γε, ὦ Σώκρατες. 25498 Alc1.135.c.10 : {ΣΩ.} Αἰσθάνῃ δὲ νῦν πῶς ἔχεις; ἐλευθεροπρεπῶς ἢ οὔ; 25499 Alc1.135.c.11 : {ΑΛ.} Δοκῶ μοι καὶ μάλα σφόδρα αἰσθάνεσθαι. 25500 Alc1.135.c.12 : {ΣΩ.} Οἶσθ´ οὖν πῶς ἀποφεύξῃ τοῦτο τὸ περὶ σὲ νῦν; 25501 Alc1.135.c.13 : ἵνα μὴ ὀνομάζωμεν αὐτὸ ἐπὶ καλῷ ἀνδρί, 25502 Alc1.135.d.1 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25503 Alc1.135.d.2 : {ΣΩ.} Πῶς; 25504 Alc1.135.d.3 : {ΑΛ.} Ἐὰν βούλῃ σύ, ὦ Σώκρατες. 25505 Alc1.135.d.4 : {ΣΩ.} Οὐ καλῶς λέγεις, ὦ Ἀλκιβιάδη. 25506 Alc1.135.d.5 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ πῶς χρὴ λέγειν; 25507 Alc1.135.d.6 : {ΣΩ.} Ὅτι ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ. 25508 Alc1.135.d.7 : {ΑΛ.} Λέγω δή. καὶ πρὸς τούτοις μέντοι τόδε λέγω, ὅτι 25509 Alc1.135.d.8 : κινδυνεύσομεν μεταβαλεῖν τὸ σχῆμα, ὦ Σώκρατες, τὸ μὲν 25510 Alc1.135.d.9 : σὸν ἐγώ, σὺ δὲ τοὐμόν· οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως οὐ παιδαγωγήσω 25511 Alc1.135.d.10 : σε ἀπὸ τῆσδε τῆς ἡμέρας, σὺ δ´ ὑπ´ ἐμοῦ παιδαγωγήσῃ. 25512 Alc1.135.e.1 : {ΣΩ.} Ὦ γενναῖε, πελαργοῦ ἄρα ὁ ἐμὸς ἔρως οὐδὲν 25513 Alc1.135.e.2 : διοίσει, εἰ παρὰ σοὶ ἐννεοττεύσας ἔρωτα ὑπόπτερον ὑπὸ 25514 Alc1.135.e.3 : τούτου πάλιν θεραπεύσεται. 25515 Alc1.135.e.4 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ οὕτως ἔχει, καὶ ἄρξομαί γε ἐντεῦθεν τῆς 25516 Alc1.135.e.5 : δικαιοσύνης ἐπιμέλεσθαι. 25517 Alc1.135.e.6 : {ΣΩ.} Βουλοίμην ἄν σε καὶ διατελέσαι· ὀρρωδῶ δέ, οὔ τι 25518 Alc1.135.e.7 : τῇ σῇ φύσει ἀπιστῶν, ἀλλὰ τὴν τῆς πόλεως ὁρῶν ῥώμην, 25519 Alc1.135.e.8 : μὴ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ κρατήσῃ. 25520 Alc2.138.a.1 : {ΣΩ.} Ὦ Ἀλκιβιάδη, ἆρά γε πρὸς τὸν θεὸν προσευξόμενος 25521 Alc2.138.a.2 : πορεύῃ; 25522 Alc2.138.a.3 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες. 25523 Alc2.138.a.4 : {ΣΩ.} Φαίνῃ γέ τοι ἐσκυθρωπακέναι τε καὶ εἰς γῆν 25524 Alc2.138.a.5 : βλέπειν, ὥς τι συννοούμενος. 25525 Alc2.138.a.6 : {ΑΛ.} Καὶ τί ἄν τις συννοοῖτο, ὦ Σώκρατες; 25526 Alc2.138.a.7 : {ΣΩ.} Τὴν μεγίστην, ὦ Ἀλκιβιάδη, σύννοιαν, ὥς γ´ ἐμοὶ 25527 Alc2.138.b.1 : δοκεῖ. ἐπεὶ φέρε πρὸς Διός, οὐκ οἴει τοὺς θεούς, ἃ 25528 Alc2.138.b.2 : τυγχάνομεν εὐχόμενοι καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἐνίοτε τούτων 25529 Alc2.138.b.3 : τὰ μὲν διδόναι, τὰ δ´ οὔ, καὶ ἔστιν οἷς μὲν αὐτῶν, ἔστι 25530 Alc2.138.b.4 : δ´ οἷς οὔ; 25531 Alc2.138.b.5 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25532 Alc2.138.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν δοκεῖ σοι πολλῆς προμηθείας γε προσδεῖσθαι, 25533 Alc2.138.b.7 : ὅπως μὴ λήσεται αὑτὸν εὐχόμενος μεγάλα κακά, δοκῶν δ´ 25534 Alc2.138.b.8 : ἀγαθά, οἱ δὲ θεοὶ τύχωσιν ἐν ταύτῃ ὄντες τῇ ἕξει, ἐν ᾗ 25535 Alc2.138.b.9 : διδόασιν αὐτοὶ ἅ τις εὐχόμενος τυγχάνει; ὥσπερ τὸν Οἰ– 25536 Alc2.138.c.1 : δίπουν αὐτίκα φασὶν εὔξασθαι χαλκῷ διελέσθαι τὰ πατρῷα 25537 Alc2.138.c.2 : τοὺς ὑεῖς· ἐξὸν αὐτῷ τῶν παρόντων αὐτῷ κακῶν ἀποτροπήν 25538 Alc2.138.c.3 : τινα εὔξασθαι, ἕτερα πρὸς τοῖς ὑπάρχουσιν κατηρᾶτο· τοι– 25539 Alc2.138.c.4 : γαροῦν ταῦτά τε ἐξετελέσθη, καὶ ἐκ τούτων ἄλλα πολλὰ καὶ 25540 Alc2.138.c.5 : δεινά, ἃ τί δεῖ καθ´ ἕκαστα λέγειν; 25541 Alc2.138.c.6 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ σὺ μέν, ὦ Σώκρατες, μαινόμενον ἄνθρωπον 25542 Alc2.138.c.7 : εἴρηκας· ἐπεὶ τίς ἄν σοι δοκεῖ τολμῆσαι ὑγιαίνων τοιαῦτ´ 25543 Alc2.138.c.8 : εὔξασθαι; 25544 Alc2.138.c.9 : {ΣΩ.} Τὸ μαίνεσθαι ἆρά γε ὑπεναντίον σοι δοκεῖ τῷ 25545 Alc2.138.c.10 : φρονεῖν; 25546 Alc2.138.c.11 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25547 Alc2.138.d.1 : {ΣΩ.} Ἄφρονες δὲ καὶ φρόνιμοι δοκοῦσιν ἄνθρωποι εἶναι 25548 Alc2.138.d.2 : τινές σοι; 25549 Alc2.138.d.3 : {ΑΛ.} Εἶναι μέντοι. 25550 Alc2.138.d.4 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἐπισκεψώμεθα τίνες ποτ´ εἰσὶν οὗτοι. ὅτι 25551 Alc2.138.d.5 : μὲν γάρ εἰσί τινες, ὡμολόγηται, ἄφρονές τε καὶ φρόνιμοι, 25552 Alc2.138.d.6 : καὶ μαινόμενοι ἕτεροι. 25553 Alc2.138.d.7 : {ΑΛ.} Ὡμολόγηται γάρ. 25554 Alc2.138.d.8 : {ΣΩ.} Ἔτι δὲ ὑγιαίνοντές εἰσί τινες; 25555 Alc2.138.d.9 : {ΑΛ.} Εἰσίν. 25556 Alc2.138.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἀσθενοῦντες ἕτεροι; 25557 Alc2.139.a.1 : {ΑΛ.} Πάνυ γε. 25558 Alc2.139.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐχ οἱ αὐτοί; 25559 Alc2.139.a.3 : {ΑΛ.} Οὐ γάρ. 25560 Alc2.139.a.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ ἕτεροί τινές εἰσιν, οἳ μηδέτερα τούτων 25561 Alc2.139.a.5 : πεπόνθασιν; 25562 Alc2.139.a.6 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25563 Alc2.139.a.7 : {ΣΩ.} Ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἄνθρωπον ὄντα ἢ νοσεῖν ἢ μὴ 25564 Alc2.139.a.8 : νοσεῖν. 25565 Alc2.139.a.9 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25566 Alc2.139.a.10 : {ΣΩ.} Τί δέ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν 25567 Alc2.139.a.11 : αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην; 25568 Alc2.139.a.12 : {ΑΛ.} Πῶς λέγεις; 25569 Alc2.139.a.13 : {ΣΩ.} Εἰ δοκεῖ σοι οἷόν τε εἶναι ἢ φρόνιμον ἢ ἄφρονα, ἢ 25570 Alc2.139.a.14 : ἔστι τι διὰ μέσου τρίτον πάθος, ὃ ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον μήτε 25571 Alc2.139.b.1 : φρόνιμον μήτε ἄφρονα; 25572 Alc2.139.b.2 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25573 Alc2.139.b.3 : {ΣΩ.} Ἀνάγκη ἄρ´ ἐστὶ τὸ ἕτερον τούτων πεπονθέναι. 25574 Alc2.139.b.4 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25575 Alc2.139.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν μέμνησαι ὁμολογήσας ὑπεναντίον εἶναι 25576 Alc2.139.b.6 : μανίαν φρονήσει; 25577 Alc2.139.b.7 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25578 Alc2.139.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ μηδὲν εἶναι διὰ μέσου τρίτον πάθος, 25579 Alc2.139.b.9 : ὃ ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον μήτε φρόνιμον μήτε ἄφρονα εἶναι; 25580 Alc2.139.b.10 : {ΑΛ.} Ὡμολόγησα γάρ. 25581 Alc2.139.b.11 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν δύο γε ὑπεναντία ἑνὶ πράγματι πῶς ἂν εἴη; 25582 Alc2.139.b.12 : {ΑΛ.} Οὐδαμῶς. 25583 Alc2.139.c.1 : {ΣΩ.} Ἀφροσύνη ἄρα καὶ μανία κινδυνεύει ταὐτὸν εἶναι. 25584 Alc2.139.c.2 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25585 Alc2.139.c.3 : {ΣΩ.} Πάντας οὖν ἂν φάντες, ὦ Ἀλκιβιάδη, τοὺς ἄφρονας 25586 Alc2.139.c.4 : μαίνεσθαι ὀρθῶς ἂν φαίημεν· αὐτίκα τῶν σῶν ἡλικιωτῶν 25587 Alc2.139.c.5 : εἴ τινες τυγχάνουσιν ἄφρονες ὄντες, ὥσπερ εἰσί, καὶ τῶν 25588 Alc2.139.c.6 : ἔτι πρεσβυτέρων. ἐπεὶ φέρε πρὸς Διός, οὐκ οἴει τῶν ἐν τῇ 25589 Alc2.139.c.7 : πόλει ὀλίγους μὲν εἶναι τοὺς φρονίμους, ἄφρονας δὲ δὴ 25590 Alc2.139.c.8 : τοὺς πολλούς, οὓς δὴ σὺ μαινομένους καλεῖς; 25591 Alc2.139.c.9 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25592 Alc2.139.c.10 : {ΣΩ.} Οἴει ἂν οὖν χαίροντας ἡμᾶς εἶναι μετὰ τοσούτων 25593 Alc2.139.d.1 : μαινομένων πολιτευομένους, καὶ οὐκ ἂν παιομένους καὶ βαλ– 25594 Alc2.139.d.2 : λομένους, καὶ ἅπερ εἰώθασιν οἱ μαινόμενοι διαπράττεσθαι, 25595 Alc2.139.d.3 : πάλαι δὴ δίκην δεδωκέναι; ἀλλὰ ὅρα, ὦ μακάριε, μὴ οὐχ 25596 Alc2.139.d.4 : οὕτως ταῦτ´ ἔχει. 25597 Alc2.139.d.5 : {ΑΛ.} Πῶς ἂν οὖν ποτ´ ἔχοι, ὦ Σώκρατες; κινδυνεύει γὰρ 25598 Alc2.139.d.6 : οὐχ οὕτως ἔχειν ὥσπερ ᾠήθην. 25599 Alc2.139.d.7 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἐμοὶ δοκεῖ. ἀλλὰ τῇδέ πῃ ἀθρητέον. 25600 Alc2.139.d.8 : {ΑΛ.} Πῇ ποτε λέγεις; 25601 Alc2.139.d.9 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δή σοί γε ἐρῶ. ὑπολαμβάνομέν γέ τινας 25602 Alc2.139.d.10 : εἶναι νοσοῦντας· ἢ οὔ; 25603 Alc2.139.d.11 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25604 Alc2.139.e.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν νοσοῦντα 25605 Alc2.139.e.2 : ποδαγρᾶν ἢ πυρέττειν ἢ ὀφθαλμιᾶν, ἢ οὐκ ἂν δοκεῖ σοι καὶ 25606 Alc2.139.e.3 : μηδὲν τούτων πεπονθὼς ἑτέραν νόσον νοσεῖν; πολλαὶ γὰρ 25607 Alc2.139.e.4 : δήπου γέ εἰσι, καὶ οὐχ αὗται μόναι. 25608 Alc2.139.e.5 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκοῦσιν. 25609 Alc2.139.e.6 : {ΣΩ.} Ὀφθαλμία σοι οὖν δοκεῖ πᾶσα νόσος εἶναι; 25610 Alc2.139.e.7 : {ΑΛ.} Ναί. 25611 Alc2.139.e.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ πᾶσα νόσος ὀφθαλμία; 25612 Alc2.139.e.9 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα ἔμοιγε· ἀπορῶ μέντοι γε πῶς λέγω. 25613 Alc2.140.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐὰν ἔμοιγε προσέχῃς τὸν νοῦν, σύν τε δύο 25614 Alc2.140.a.2 : σκεπτομένω τυχὸν εὑρήσομεν. 25615 Alc2.140.a.3 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ προσέχω, ὦ Σώκρατες, εἰς δύναμιν τὴν ἐμήν. 25616 Alc2.140.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὡμολογήθη ἡμῖν ὀφθαλμία μὲν πᾶσα νόσος 25617 Alc2.140.a.5 : εἶναι, νόσος μέντοι οὐκ εἶναι πᾶσα ὀφθαλμία; 25618 Alc2.140.a.6 : {ΑΛ.} Ὡμολογήθη. 25619 Alc2.140.a.7 : {ΣΩ.} Καὶ ὀρθῶς γέ μοι δοκεῖ ὁμολογηθῆναι. καὶ γὰρ 25620 Alc2.140.a.8 : οἱ πυρέττοντες πάντες νοσοῦσιν, οὐ μέντοι οἱ νοσοῦντες 25621 Alc2.140.a.9 : πάντες πυρέττουσιν οὐδὲ ποδαγρῶσιν οὐδέ γε ὀφθαλμιῶσιν, 25622 Alc2.140.b.1 : οἶμαι· ἀλλὰ νόσος μὲν πᾶν τὸ τοιοῦτόν ἐστι, διαφέρειν 25623 Alc2.140.b.2 : δέ φασιν οὓς δὴ καλοῦμεν ἰατροὺς τὴν ἀπεργασίαν αὐτῶν. 25624 Alc2.140.b.3 : οὐ γὰρ πᾶσιν οὔτε ὅμοιαι οὔτε ὁμοίως διαπράττονται, ἀλλὰ 25625 Alc2.140.b.4 : κατὰ τὴν αὑτῆς δύναμιν ἑκάστη· νόσοι μέντοι πᾶσαί εἰσιν. 25626 Alc2.140.b.5 : ὥσπερ δημιουργούς τινας ὑπολαμβάνομεν· ἢ οὔ; 25627 Alc2.140.b.6 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25628 Alc2.140.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοὺς σκυτοτόμους καὶ τέκτονας καὶ ἀν– 25629 Alc2.140.b.8 : δριαντοποιοὺς καὶ ἑτέρους παμπληθεῖς, οὓς τί δεῖ καθ´ ἕκαστα 25630 Alc2.140.b.9 : λέγειν; ἔχουσι δ´ οὖν διειληφότες δημιουργίας μέρη, καὶ 25631 Alc2.140.c.1 : πάντες οὗτοί εἰσι δημιουργοί, οὐ μέντοι εἰσὶ τέκτονές γε 25632 Alc2.140.c.2 : οὐδὲ σκυτοτόμοι οὐδ´ ἀνδριαντοποιοί, οἳ σύμπαντές εἰσι 25633 Alc2.140.c.3 : δημιουργοί. 25634 Alc2.140.c.4 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25635 Alc2.140.c.5 : {ΣΩ.} Οὕτως μὲν τοίνυν καὶ τὴν ἀφροσύνην διειληφότες 25636 Alc2.140.c.6 : εἰσί, καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινο– 25637 Alc2.140.c.7 : μένους καλοῦμεν, τοὺς δ´ ὀλίγον ἔλαττον ἠλιθίους τε καὶ 25638 Alc2.140.c.8 : ἐμβροντήτους· οἱ δὲ ἐν εὐφημοτάτοις ὀνόμασι βουλόμενοι 25639 Alc2.140.c.9 : κατονομάζειν οἱ μὲν μεγαλοψύχους, οἱ δὲ εὐήθεις, ἕτεροι δὲ 25640 Alc2.140.d.1 : ἀκάκους καὶ ἀπείρους καὶ ἐνεούς· εὑρήσεις δὲ καὶ ἕτερα 25641 Alc2.140.d.2 : πολλὰ ἀναζητῶν ὀνόματα. πάντα δὲ ταῦτα ἀφροσύνη 25642 Alc2.140.d.3 : ἐστίν, διαφέρει δέ, ὥσπερ τέχνη τέχνης ἡμῖν κατεφαίνετο 25643 Alc2.140.d.4 : καὶ νόσος νόσου· ἢ πῶς σοι δοκεῖ; 25644 Alc2.140.d.5 : {ΑΛ.} Ἐμοὶ μὲν οὕτως. 25645 Alc2.140.d.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀπ´ ἐκείνου πάλιν ἐπανέλθωμεν. ἦν γὰρ 25646 Alc2.140.d.7 : δήπου καὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου, σκεπτέον εἶναι τοὺς ἄφρονάς 25647 Alc2.140.d.8 : τε καὶ φρονίμους, τίνες ποτ´ εἰσίν. ὡμολόγητο γὰρ εἶναί 25648 Alc2.140.d.9 : τινας· ἦ γὰρ οὔ; 25649 Alc2.140.d.10 : {ΑΛ.} Ναί, ὡμολόγηται. 25650 Alc2.140.e.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τούτους φρονίμους ὑπολαμβάνεις, οἳ ἂν 25651 Alc2.140.e.2 : εἰδῶσιν ἅττα δεῖ πράττειν καὶ λέγειν; 25652 Alc2.140.e.3 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25653 Alc2.140.e.4 : {ΣΩ.} Ἄφρονας δὲ ποτέρους; ἆρά γε τοὺς μηδέτερα 25654 Alc2.140.e.5 : τούτων εἰδότας; 25655 Alc2.140.e.6 : {ΑΛ.} Τούτους. 25656 Alc2.140.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἵ γε μὴ εἰδότες μηδέτερα τούτων λήσουσιν 25657 Alc2.140.e.8 : αὑτοὺς καὶ λέγοντες καὶ πράττοντες ἅττα μὴ δεῖ; 25658 Alc2.140.e.9 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25659 Alc2.140.e.10 : {ΣΩ.} Τούτων μέντοι ἔλεγον, ὦ Ἀλκιβιάδη, καὶ τὸν 25660 Alc2.141.a.1 : Οἰδίπουν εἶναι τῶν ἀνθρώπων· εὑρήσεις δ´ ἔτι καὶ τῶν νῦν 25661 Alc2.141.a.2 : πολλοὺς οὐκ ὀργῇ κεχρημένους, ὥσπερ ἐκεῖνον, οὐδ´ οἰο– 25662 Alc2.141.a.3 : μένους κακά σφισιν εὔχεσθαι, ἀλλ´ ἀγαθά. ἐκεῖνος μὲν 25663 Alc2.141.a.4 : ὥσπερ οὐδ´ ηὔχετο, οὐδ´ ᾤετο· ἕτεροι δέ τινές εἰσιν οἳ 25664 Alc2.141.a.5 : τἀναντία τούτων πεπόνθασιν. ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαί σε 25665 Alc2.141.a.6 : πρῶτον, εἴ σοι ἐμφανὴς γενόμενος ὁ θεὸς πρὸς ὃν τυγχάνεις 25666 Alc2.141.a.7 : πορευόμενος, ἐρωτήσειεν, πρὶν ὁτιοῦν εὔξασθαί σε, εἰ ἐξαρ– 25667 Alc2.141.a.8 : κέσει σοι τύραννον γενέσθαι τῆς Ἀθηναίων πόλεως· εἰ 25668 Alc2.141.a.9 : δὲ τοῦτο φαῦλον ἡγήσαιο καὶ μὴ μέγα τι, προσθείη καὶ 25669 Alc2.141.b.1 : πάντων τῶν Ἑλλήνων· εἰ δέ σε ὁρῴη ἔτι ἔλαττον δοκοῦντα 25670 Alc2.141.b.2 : ἔχειν, εἰ μὴ καὶ πάσης Εὐρώπης, ὑποσταίη σοι καὶ τοῦτο, 25671 Alc2.141.b.3 : 〈καὶ τοῦτο〉 μὴ μόνον ὑποσταίη, 〈ἀλλ´〉 αὐθημερόν σου βου– 25672 Alc2.141.b.4 : λομένου ὡς πάντας αἰσθήσεσθαι ὅτι Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου 25673 Alc2.141.b.5 : τύραννός ἐστιν· αὐτὸν οἶμαι ἄν σε ἀπιέναι περιχαρῆ 25674 Alc2.141.b.6 : γενόμενον, ὡς τῶν μεγίστων ἀγαθῶν κεκυρηκότα. 25675 Alc2.141.b.7 : {ΑΛ.} Ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὦ Σώκρατες, κἂν ἄλλον ὁντινοῦν, 25676 Alc2.141.b.8 : εἴπερ τοιαῦτα συμβαίη αὐτῷ. 25677 Alc2.141.c.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι ἀντί γε τῆς σῆς ψυχῆς οὐδ´ ἂν τὴν 25678 Alc2.141.c.2 : πάντων Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων χώραν τε καὶ τυραννίδα 25679 Alc2.141.c.3 : βουληθείης σοι γενέσθαι. 25680 Alc2.141.c.4 : {ΑΛ.} Οὐκ οἶμαι ἔγωγε. πῶς γὰρ ἄν, μηθέν γέ τι μέλλων 25681 Alc2.141.c.5 : αὐτοῖς χρήσεσθαι; 25682 Alc2.141.c.6 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ μέλλοις κακῶς τε καὶ βλαβερῶς χρῆσθαι; 25683 Alc2.141.c.7 : οὐδ´ ἂν οὕτως; 25684 Alc2.141.c.8 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25685 Alc2.141.c.9 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὡς οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε τὰ διδόμενα εἰκῇ 25686 Alc2.141.c.10 : δέχεσθαί τε οὔτε αὐτὸν εὔχεσθαι γενέσθαι, εἴ γέ τις 25687 Alc2.141.d.1 : βλάπτεσθαι μέλλοι διὰ ταῦτα ἢ τὸ παράπαν τοῦ βίου 25688 Alc2.141.d.2 : ἀπαλλαγῆναι. πολλοὺς δ´ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν, ὅσοι τυραν– 25689 Alc2.141.d.3 : νίδος ἐπιθυμήσαντες ἤδη καὶ σπουδάσαντες τοῦτ´ αὐτοῖς 25690 Alc2.141.d.4 : παραγενέσθαι, ὡς ἀγαθόν τι πράξαντες, διὰ τὴν τυραννίδα 25691 Alc2.141.d.5 : ἐπιβουλευθέντες τὸν βίον ἀφῃρέθησαν. οἶμαι δέ σε οὐκ 25692 Alc2.141.d.6 : ἀνήκοον εἶναι ἔνιά γε <20χθιζά τε καὶ πρωϊζὰ>20 γεγενημένα, 25693 Alc2.141.d.7 : ὅτε Ἀρχέλαον τὸν Μακεδόνων τύραννον τὰ παιδικά, ἐρα– 25694 Alc2.141.d.8 : σθέντα τῆς τυραννίδος οὐθὲν ἧττον ἤπερ ἐκεῖνος τῶν παι– 25695 Alc2.141.d.9 : δικῶν, ἀπέκτεινε τὸν ἐραστὴν ὡς τύραννός τε καὶ εὐδαίμων 25696 Alc2.141.e.1 : ἀνὴρ ἐσόμενος· κατασχὼν δὲ τρεῖς ἢ τέτταρας ἡμέρας τὴν 25697 Alc2.141.e.2 : τυραννίδα πάλιν αὐτὸς ἐπιβουλευθεὶς ὑφ´ ἑτέρων τινῶν 25698 Alc2.141.e.3 : ἐτελεύτησεν. ὁρᾷς δὴ καὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν—ταῦτα 25699 Alc2.141.e.4 : γὰρ οὐκ ἄλλων ἀκηκόαμεν, ἀλλ´ αὐτοὶ παρόντες οἴδαμεν— 25700 Alc2.142.a.1 : ὅσοι στρατηγίας ἐπιθυμήσαντες ἤδη καὶ τυχόντες αὐτῆς οἱ 25701 Alc2.142.a.2 : μὲν ἔτι καὶ νῦν φυγάδες τῆσδε τῆς πόλεώς εἰσιν, οἱ δὲ 25702 Alc2.142.a.3 : τὸν βίον ἐτελεύτησαν· οἱ δὲ ἄριστα δοκοῦντες αὐτῶν πράτ– 25703 Alc2.142.a.4 : τειν διὰ πολλῶν κινδύνων ἐλθόντες καὶ φόβων οὐ μόνον 25704 Alc2.142.a.5 : ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ, ἀλλ´ ἐπεὶ εἰς τὴν ἑαυτῶν κατῆλθον, 25705 Alc2.142.a.6 : ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν πολιορκούμενοι πολιορκίαν οὐδὲν 25706 Alc2.142.a.7 : ἐλάττω τῆς ὑπὸ τῶν πολεμίων διετέλεσαν, ὥστε ἐνίους 25707 Alc2.142.a.8 : αὐτῶν εὔχεσθαι ἀστρατηγήτους εἶναι μᾶλλον ἢ ἐστρατηγη– 25708 Alc2.142.b.1 : κέναι. εἰ μὲν οὖν ἦσαν οἱ κίνδυνοί τε καὶ πόνοι φέροντες 25709 Alc2.142.b.2 : εἰς ὠφέλειαν, εἶχεν ἄν τινα λόγον· νῦν δὲ καὶ πολὺ τοὐ– 25710 Alc2.142.b.3 : ναντίον. εὑρήσεις δὲ καὶ περὶ τέκνων τὸν αὐτὸν τρόπον, 25711 Alc2.142.b.4 : εὐξαμένους τινὰς ἤδη γενέσθαι καὶ γενομένων εἰς συμφοράς 25712 Alc2.142.b.5 : τε καὶ λύπας τὰς μεγίστας καταστάντας. οἱ μὲν γὰρ 25713 Alc2.142.b.6 : μοχθηρῶν διὰ τέλους ὄντων τῶν τέκνων ὅλον τὸν βίον 25714 Alc2.142.b.7 : λυπούμενοι διήγαγον· τοὺς δὲ χρηστῶν μὲν γενομένων, 25715 Alc2.142.c.1 : συμφοραῖς δὲ χρησαμένων ὥστε στερηθῆναι, καὶ τούτους 25716 Alc2.142.c.2 : οὐδὲν εἰς ἐλάττονας δυστυχίας καθεστηκότας ἤπερ ἐκείνους 25717 Alc2.142.c.3 : καὶ βουλομένους ἂν ἀγένητα μᾶλλον εἶναι ἢ γενέσθαι. 25718 Alc2.142.c.4 : ἀλλ´ ὅμως τούτων τε καὶ ἑτέρων πολλῶν ὁμοιοτρόπων τού– 25719 Alc2.142.c.5 : τοις οὕτω σφόδρα καταδήλων ὄντων, σπάνιον εὑρεῖν ὅστις 25720 Alc2.142.c.6 : ἂν ἢ διδομένων ἀπόσχοιτο ἢ μέλλων δι´ εὐχῆς τεύξεσθαι 25721 Alc2.142.c.7 : παύσαιτο ἂν εὐχόμενος· οἱ δὲ πολλοὶ οὔτε ἂν τυραννίδος 25722 Alc2.142.c.8 : διδομένης ἀπόσχοιντο ἂν οὔτε στρατηγίας οὐδ´ ἑτέρων 25723 Alc2.142.d.1 : πολλῶν, ἃ παρόντα βλάπτει μᾶλλον ἢ ὠφελεῖ, ἀλλὰ κἂν 25724 Alc2.142.d.2 : εὔξαιντο ἂν γενέσθαι, εἴ τῳ μὴ παρόντα τυγχάνει· ὀλίγον 25725 Alc2.142.d.3 : δὲ ἐπισχόντες ἐνίοτε παλινῳδοῦσιν, ἀνευχόμενοι ἅττ´ ἂν 25726 Alc2.142.d.4 : τὸ πρῶτον εὔξωνται. ἐγὼ μὲν οὖν ἀπορῶ μὴ ὡς ἀληθῶς 25727 Alc2.142.d.5 : μάτην θεοὺς ἄνθρωποι <20αἰτιῶνται>20, ἐξ ἐκείνων φάμενοι 25728 Alc2.142.d.6 : <20κακά>20 σφισιν εἶναι· <20οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ σφῇσιν>20 εἴτε <20ἀτα– 25729 Alc2.142.d.7 : σθαλίαισιν>20 εἴτε ἀφροσύναις χρὴ εἰπεῖν, <20ὑπὲρ μόρον 25730 Alc2.142.e.1 : ἄλγε´ ἔχουσι>20. κινδυνεύει γοῦν, ὦ Ἀλκιβιάδη, φρόνιμός 25731 Alc2.142.e.2 : τις εἶναι ἐκεῖνος ὁ ποιητής, ὃς δοκεῖ μοι φίλοις ἀνοήτοις 25732 Alc2.142.e.3 : τισὶ χρησάμενος, ὁρῶν αὐτοὺς καὶ πράττοντας καὶ εὐχο– 25733 Alc2.142.e.4 : μένους ἅπερ οὐ βέλτιον ἦν, ἐκείνοις δὲ ἐδόκει, κοινῇ ὑπὲρ 25734 Alc2.142.e.5 : ἁπάντων αὐτῶν εὐχὴν ποιήσασθαι· λέγει δέ πως ὡδί— 25735 Alc2.142.e.5 : 25736 Alc2.143.a.1 : Ζεῦ βασιλεῦ, τὰ μὲν ἐσθλά, φησί, καὶ εὐχομένοις 25737 Alc2.143.a.2 : καὶ ἀνεύκτοις 25738 Alc2.143.a.3 : ἄμμι δίδου, τὰ δὲ δειλὰ καὶ εὐχομένοις ἀπαλέξειν 25739 Alc2.143.a.3 : 25740 Alc2.143.a.4 : κελεύει. ἐμοὶ μὲν οὖν καλῶς δοκεῖ καὶ ἀσφαλῶς λέγειν ὁ 25741 Alc2.143.a.5 : ποιητής· σὺ δ´ εἴ τι ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα, μὴ σιώπα. 25742 Alc2.143.a.6 : {ΑΛ.} Χαλεπόν, ὦ Σώκρατες, ἐστὶν ἀντιλέγειν πρὸς τὰ 25743 Alc2.143.a.7 : καλῶς εἰρημένα· ἐκεῖνο δ´ οὖν ἐννοῶ, ὅσων κακῶν αἰτία ἡ 25744 Alc2.143.a.8 : ἄγνοια τοῖς ἀνθρώποις, ὁπότε, ὡς ἔοικε, λελήθαμεν ἡμᾶς 25745 Alc2.143.b.1 : αὐτοὺς διὰ ταύτην καὶ πράττοντες καὶ τό γε ἔσχατον εὐχό– 25746 Alc2.143.b.2 : μενοι ἡμῖν αὐτοῖς τὰ κάκιστα. ὅπερ οὖν οὐδεὶς ἂν οἰηθείη, 25747 Alc2.143.b.3 : ἀλλὰ τοῦτό γε πᾶς ἂν οἴοιτο ἱκανὸς εἶναι, αὐτὸς αὑτῷ τὰ 25748 Alc2.143.b.4 : βέλτιστα εὔξασθαι, ἀλλ´ οὐ τὰ κάκιστα. τοῦτο μὲν γὰρ 25749 Alc2.143.b.5 : ὡς ἀληθῶς κατάρᾳ τινὶ ἀλλ´ οὐκ εὐχῇ ὅμοιον ἂν εἴη. 25750 Alc2.143.b.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἴσως, ὦ βέλτιστε, φαίη ἄν τις ἀνήρ, ὃς 25751 Alc2.143.b.7 : ἐμοῦ τε καὶ σοῦ σοφώτερος ὢν τυγχάνοι, οὐκ ὀρθῶς ἡμᾶς 25752 Alc2.143.c.1 : λέγειν, οὕτως εἰκῇ ψέγοντας ἄγνοιαν, εἴ γε μὴ προσθείημεν 25753 Alc2.143.c.2 : τὴν ἔστιν ὧν τε ἄγνοιαν καὶ ἔστιν οἷς καὶ ἔχουσί πως 25754 Alc2.143.c.3 : ἀγαθόν, ὥσπερ ἐκείνοις κακόν. 25755 Alc2.143.c.4 : {ΑΛ.} Πῶς λέγεις; ἔστι γὰρ ὁτιοῦν πρᾶγμα ὅτῳ δὴ 25756 Alc2.143.c.5 : ὁπωσοῦν ἔχοντι ἄμεινον ἀγνοεῖν ἢ γιγνώσκειν; 25757 Alc2.143.c.6 : {ΣΩ.} Ἔμοιγε δοκεῖ· σοὶ δ´ οὔ; 25758 Alc2.143.c.7 : {ΑΛ.} Οὐ μέντοι μὰ Δία. 25759 Alc2.143.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ἐκεῖνό σου καταγνώσομαι, ἐθέλειν 25760 Alc2.143.c.9 : ἄν σε πρὸς τὴν ἑαυτοῦ μητέρα διαπεπρᾶχθαι ἅπερ Ὀρέστην 25761 Alc2.143.c.10 : φασὶ καὶ τὸν Ἀλκμέωνα καὶ εἰ δή τινες ἄλλοι ἐκείνοις 25762 Alc2.143.d.1 : τυγχάνουσι ταὐτὰ διαπεπραγμένοι. 25763 Alc2.143.d.2 : {ΑΛ.} Εὐφήμει πρὸς Διός, ὦ Σώκρατες. 25764 Alc2.143.d.3 : {ΣΩ.} Οὔτοι τὸν λέγοντα, ὦ Ἀλκιβιάδη, ὡς οὐκ ἂν ἐθέλοις 25765 Alc2.143.d.4 : σοι ταῦτα πεπρᾶχθαι, εὐφημεῖν δεῖ σε κελεύειν, ἀλλὰ 25766 Alc2.143.d.5 : μᾶλλον πολύ, εἴ τις τὰ ἐναντία λέγοι, ἐπειδὴ οὕτω σοι 25767 Alc2.143.d.6 : δοκεῖ σφόδρα δεινὸν εἶναι τὸ πρᾶγμα, ὥστ´ οὐδὲ ῥητέον 25768 Alc2.143.d.7 : εἶναι οὕτως εἰκῇ. δοκεῖς δ´ ἂν τὸν Ὀρέστην, εἰ ἐτύγχανε 25769 Alc2.143.d.8 : φρόνιμος ὢν καὶ εἰδὼς ὅτι βέλτιστον ἦν αὐτῷ πράττειν, 25770 Alc2.143.d.9 : τολμῆσαι ἄν τι τούτων διαπράξασθαι; 25771 Alc2.143.d.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25772 Alc2.143.e.1 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε ἄλλον οἶμαι οὐδένα. 25773 Alc2.143.e.2 : {ΑΛ.} Οὐ μέντοι. 25774 Alc2.143.e.3 : {ΣΩ.} Κακὸν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν ἡ τοῦ βελτίστου 25775 Alc2.143.e.4 : ἄγνοια καὶ τὸ ἀγνοεῖν τὸ βέλτιστον. 25776 Alc2.143.e.5 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25777 Alc2.143.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐκείνῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν; 25778 Alc2.143.e.7 : {ΑΛ.} Φημί. 25779 Alc2.143.e.8 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα· εἴ σοι αὐτίκα 25780 Alc2.143.e.9 : μάλα παρεσταίη, οἰηθέντι βέλτιον εἶναι, Περικλέα τὸν 25781 Alc2.143.e.10 : σεαυτοῦ ἐπίτροπόν τε καὶ φίλον, ἐγχειρίδιον λαβόντα, 25782 Alc2.144.a.1 : ἐλθόντα ἐπὶ τὰς θύρας, εἰπεῖν εἰ ἔνδον ἐστί, βουλόμενον 25783 Alc2.144.a.2 : ἀποκτεῖναι αὐτὸν ἐκεῖνον, ἄλλον δὲ μηδένα· οἱ δὲ φαῖεν 25784 Alc2.144.a.3 : ἔνδον εἶναι—καὶ οὐ λέγω ἐθέλειν ἄν σε τούτων τι πράττειν· 25785 Alc2.144.a.4 : ἀλλ´ εἰ, οἶμαι, δόξει σοι, ὅπερ οὐθὲν κωλύει δήπου τῷ γε 25786 Alc2.144.a.5 : ἀγνοοῦντι τὸ βέλτιστον παραστῆναί ποτε δόξαν, ὥστε 25787 Alc2.144.a.6 : οἰηθῆναι καὶ τὸ κάκιστόν ποτε βέλτιστον εἶναι· ἢ οὐκ ἂν 25788 Alc2.144.a.7 : δοκεῖ σοι; 25789 Alc2.144.a.8 : {ΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 25790 Alc2.144.a.9 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν παρελθὼν εἴσω καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐκεῖνον 25791 Alc2.144.b.1 : ἀγνοήσαις τε καὶ οἰηθείης ἂν ἄλλον εἶναί τινα, ἆρ´ ἔτι ἂν 25792 Alc2.144.b.2 : αὐτὸν τολμήσαις ἀποκτεῖναι; 25793 Alc2.144.b.3 : {ΑΛ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐκ ἄν μοι δοκῶ. 25794 Alc2.144.b.4 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ δήπου τὸν ἐντυχόντα, ἀλλ´ αὐτὸν ἐκεῖνον 25795 Alc2.144.b.5 : ὃν ἠβούλου. ἦ γάρ; 25796 Alc2.144.b.6 : {ΑΛ.} Ναί. 25797 Alc2.144.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ εἰ πολλάκις ἐγχειροῖς, αἰεὶ δὲ ἀγνοοῖς 25798 Alc2.144.b.8 : τὸν Περικλέα, ὁπότε μέλλοις τοῦτο πράττειν, οὔποτε ἂν 25799 Alc2.144.b.9 : ἐπίθοιο αὐτῷ. 25800 Alc2.144.b.10 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25801 Alc2.144.b.11 : {ΣΩ.} Τί δέ; τὸν Ὀρέστην δοκεῖς ἄν ποτε τῇ μητρὶ 25802 Alc2.144.b.12 : ἐπιθέσθαι, εἴ γε ὡσαύτως ἠγνόησεν; 25803 Alc2.144.c.1 : {ΑΛ.} Οὐκ οἶμαι ἔγωγε. 25804 Alc2.144.c.2 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ δήπου οὐδ´ ἐκεῖνος τὴν προστυχοῦσαν γυ– 25805 Alc2.144.c.3 : ναῖκα οὐδὲ τὴν ὁτουοῦν μητέρα διενοεῖτο ἀποκτεῖναι, ἀλλὰ 25806 Alc2.144.c.4 : τὴν αὐτὸς αὑτοῦ. 25807 Alc2.144.c.5 : {ΑΛ.} Ἔστι ταῦτα. 25808 Alc2.144.c.6 : {ΣΩ.} Ἀγνοεῖν ἄρα τά γε τοιαῦτα βέλτιον τοῖς οὕτω 25809 Alc2.144.c.7 : διακειμένοις καὶ τοιαύτας δόξας ἔχουσιν. 25810 Alc2.144.c.8 : {ΑΛ.} Φαίνεται. 25811 Alc2.144.c.9 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὅτι ἡ ἔστιν ὧν τε ἄγνοια καὶ ἔστιν οἷς καὶ 25812 Alc2.144.c.10 : ἔχουσί πως ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ κακόν, ὥσπερ ἄρτι σοι ἐδόκει; 25813 Alc2.144.c.11 : {ΑΛ.} Ἔοικεν. 25814 Alc2.144.d.1 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν εἰ βούλει τὸ μετὰ τοῦτο ἐπισκοπεῖν, 25815 Alc2.144.d.2 : ἄτοπον ἂν ἴσως ἄν σοι δόξειεν εἶναι. 25816 Alc2.144.d.3 : {ΑΛ.} Τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; 25817 Alc2.144.d.4 : {ΣΩ.} Ὅτι, ὡς ἔπος εἰπεῖν, κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλλων 25818 Alc2.144.d.5 : ἐπιστημῶν κτῆμα, ἐάν τις ἄνευ τοῦ βελτίστου κεκτημένος 25819 Alc2.144.d.6 : ᾖ, ὀλιγάκις μὲν ὠφελεῖν, βλάπτειν δὲ τὰ πλείω τὸν ἔχοντα 25820 Alc2.144.d.7 : αὐτό. σκόπει δὲ ὧδε. ἆρ´ οὐκ ἀναγκαῖόν σοι δοκεῖ εἶναι, 25821 Alc2.144.d.8 : ὅταν τι μέλλωμεν ἤτοι πράττειν ἢ λέγειν, οἰηθῆναι δεῖν 25822 Alc2.144.d.9 : πρῶτον ἡμᾶς εἰδέναι ἢ τῷ ὄντι εἰδέναι τοῦθ´ ὃ ἂν προχει– 25823 Alc2.144.e.1 : ροτέρως μέλλωμεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν; 25824 Alc2.144.e.2 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25825 Alc2.144.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἱ ῥήτορες αὐτίκα ἤτοι εἰδότες συμβουλεύειν 25826 Alc2.144.e.4 : ἢ οἰηθέντες εἰδέναι συμβουλεύουσιν ἡμῖν ἑκάστοτε, οἱ μὲν 25827 Alc2.144.e.5 : περὶ πολέμου τε καὶ εἰρήνης, οἱ δὲ περὶ τειχῶν οἰκοδομίας 25828 Alc2.144.e.6 : ἢ καὶ λιμένων κατασκευῆς· ἑνὶ δὲ λόγῳ, ὅσα δή ποτε ἡ 25829 Alc2.145.a.1 : πόλις πράττει πρὸς ἄλλην πόλιν ἢ αὐτὴ καθ´ αὑτήν, ἀπὸ 25830 Alc2.145.a.2 : τῆς τῶν ῥητόρων συμβουλῆς πάντα γίγνεται. 25831 Alc2.145.a.3 : {ΑΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 25832 Alc2.145.a.4 : {ΣΩ.} Ὅρα τοίνυν καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. 25833 Alc2.145.a.5 : {ΑΛ.} Ἂν δυνηθῶ. 25834 Alc2.145.a.6 : {ΣΩ.} Καλεῖς γὰρ δήπου φρονίμους τε καὶ ἄφρονας; 25835 Alc2.145.a.7 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25836 Alc2.145.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοὺς μὲν πολλοὺς ἄφρονας, τοὺς δ´ ὀλίγους 25837 Alc2.145.a.9 : φρονίμους; 25838 Alc2.145.a.10 : {ΑΛ.} Οὕτως. 25839 Alc2.145.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πρός τι ἀποβλέπων ἀμφοτέρους; 25840 Alc2.145.a.12 : {ΑΛ.} Ναί. 25841 Alc2.145.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τὸν τοιοῦτον συμβουλεύειν εἰδότα, χωρὶς 25842 Alc2.145.b.2 : τοῦ πότερον βέλτιον καὶ ὅτε βέλτιον, φρόνιμον καλεῖς; 25843 Alc2.145.b.3 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25844 Alc2.145.b.4 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε οἶμαι ὅστις τὸ πολεμεῖν αὐτὸ οἶδε χωρὶς 25845 Alc2.145.b.5 : τοῦ ὁπότε βέλτιον καὶ τοσοῦτον χρόνον ὅσον βέλτιον. ἦ 25846 Alc2.145.b.6 : γάρ; 25847 Alc2.145.b.7 : {ΑΛ.} Ναί. 25848 Alc2.145.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐδὲ εἴ τίς τινα ἀποκτεινύναι οἶδεν οὐδὲ 25849 Alc2.145.b.9 : χρήματα ἀφαιρεῖσθαι καὶ φυγάδα ποιεῖν τῆς πατρίδος, χωρὶς 25850 Alc2.145.b.10 : τοῦ ὁπότε βέλτιον καὶ ὅντινα βέλτιον; 25851 Alc2.145.b.11 : {ΑΛ.} Οὐ μέντοι. 25852 Alc2.145.c.1 : {ΣΩ.} Ὅστις ἄρα τι τῶν τοιούτων οἶδεν, ἐὰν μὲν παρέπηται 25853 Alc2.145.c.2 : αὐτῷ ἡ τοῦ βελτίστου ἐπιστήμη—αὕτη δ´ ἦν ἡ αὐτὴ δήπου 25854 Alc2.145.c.3 : ἥπερ καὶ ἡ τοῦ ὠφελίμου· ἦ γάρ; — 25855 Alc2.145.c.4 : {ΑΛ.} Ναί. 25856 Alc2.145.c.5 : {ΣΩ.} Φρόνιμον δέ γε αὐτὸν φήσομεν καὶ ἀποχρῶντα σύμ– 25857 Alc2.145.c.6 : βουλον καὶ τῇ πόλει καὶ αὐτὸν αὑτῷ· τὸν δὲ μὴ τοιοῦτον 25858 Alc2.145.c.7 : τἀναντία τούτων. ἢ πῶς δοκεῖ; 25859 Alc2.145.c.8 : {ΑΛ.} Ἐμοὶ μὲν οὕτως. 25860 Alc2.145.c.9 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἴ τις ἱππεύειν ἢ τοξεύειν οἶδεν, ἢ αὖ πυ– 25861 Alc2.145.c.10 : κτεύειν ἢ παλαίειν ἤ τι τῆς ἄλλης ἀγωνίας ἢ καὶ ἄλλο τι 25862 Alc2.145.d.1 : τῶν τοιούτων ὅσα τέχνῃ οἴδαμεν, τί καλεῖς ὃς ἂν εἰδῇ τὸ 25863 Alc2.145.d.2 : κατὰ ταύτην τὴν τέχνην βέλτιον γιγνόμενον; ἆρ´ οὐ τὸν 25864 Alc2.145.d.3 : κατὰ τὴν ἱππικὴν ἱππικόν; 25865 Alc2.145.d.4 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25866 Alc2.145.d.5 : {ΣΩ.} Τὸν δέ γε οἶμαι κατὰ τὴν πυκτικὴν πυκτικόν, τὸν 25867 Alc2.145.d.6 : δὲ κατ´ αὐλητικὴν αὐλητικόν, καὶ τἆλλα δήπου ἀνὰ λόγον 25868 Alc2.145.d.7 : τούτοις· ἢ ἄλλως πως; 25869 Alc2.145.d.8 : {ΑΛ.} Οὔκ, ἀλλ´ οὕτως. 25870 Alc2.145.d.9 : {ΣΩ.} Δοκεῖ οὖν σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν περὶ τούτων τι 25871 Alc2.145.d.10 : ἐπιστήμονα ὄντα ἄρα καὶ ἄνδρα φρόνιμον εἶναι, ἢ πολλοῦ 25872 Alc2.145.e.1 : φήσομεν ἐνδεῖν; 25873 Alc2.145.e.2 : {ΑΛ.} Πολλοῦ μέντοι νὴ Δία. 25874 Alc2.145.e.3 : {ΣΩ.} Ποίαν οὖν οἴει πολιτείαν εἶναι τοξοτῶν τε ἀγαθῶν 25875 Alc2.145.e.4 : καὶ αὐλητῶν, ἔτι δὲ καὶ ἀθλητῶν τε καὶ τῶν ἄλλων τεχνι– 25876 Alc2.145.e.5 : τῶν, ἀναμεμειγμένων δ´ ἐν τούτοις οὓς ἄρτι εἰρήκαμεν τῶν 25877 Alc2.145.e.6 : τε αὐτὸ τὸ πολεμεῖν εἰδότων καὶ αὐτὸ τὸ ἀποκτεινύναι, πρὸς 25878 Alc2.145.e.7 : δὲ καὶ ἀνδρῶν ῥητορικῶν πολιτικὸν φύσημα φυσώντων, 25879 Alc2.145.e.8 : ἁπάντων δὲ τούτων ὄντων ἄνευ τῆς τοῦ βελτίστου ἐπιστή– 25880 Alc2.145.e.9 : μης καὶ τοῦ εἰδότος, ὁπότε βέλτιον ἑνὶ ἑκάστῳ τούτων 25881 Alc2.146.a.1 : χρῆσθαι καὶ πρὸς τίνα; 25882 Alc2.146.a.2 : {ΑΛ.} Φαύλην τινὰ ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 25883 Alc2.146.a.3 : {ΣΩ.} Φαίης γε ἂν οἶμαι ὁπόταν ὁρῴης ἕνα ἕκαστον αὐτῶν 25884 Alc2.146.a.4 : φιλοτιμούμενόν τε καὶ νέμοντα τὸ πλεῖστον τῆς πολιτείας 25885 Alc2.146.a.4 : 25886 Alc2.146.a.5 : τούτῳ μέρος, 25887 Alc2.146.a.6 : ἵν´ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὤν· 25888 Alc2.146.a.6 : 25889 Alc2.146.a.7 : λέγω δὲ τὸ κατ´ αὐτὴν τὴν τέχνην βέλτιστον γιγνόμενον· 25890 Alc2.146.a.8 : τοῦ δὲ τῇ πόλει τε καὶ αὐτὸν αὑτῷ βελτίστου ὄντος τὰ 25891 Alc2.146.a.9 : πολλὰ διημαρτηκότα, ἅτε οἶμαι ἄνευ νοῦ δόξῃ πεπιστευκότα. 25892 Alc2.146.b.1 : οὕτως δὲ τούτων ἐχόντων, ἆρα οὐκ ἂν ὀρθῶς λέγοιμεν 25893 Alc2.146.b.2 : φάντες πολλῆς ταραχῆς τε καὶ ἀνομίας μεστὴν εἶναι τὴν 25894 Alc2.146.b.3 : τοιαύτην πολιτείαν; 25895 Alc2.146.b.4 : {ΑΛ.} Ὀρθῶς μέντοι νὴ Δία. 25896 Alc2.146.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀναγκαῖον ἡμῖν ἐδόκει οἰηθῆναι δεῖν πρῶ– 25897 Alc2.146.b.6 : τον ἡμᾶς εἰδέναι ἢ τῷ ὄντι εἰδέναι τοῦτο ὃ ἂν προχείρως 25898 Alc2.146.b.7 : μέλλωμεν ἢ πράττειν ἢ λέγειν; 25899 Alc2.146.b.8 : {ΑΛ.} Ἐδόκει. 25900 Alc2.146.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν κἂν μὲν πράττῃ ἅ τις οἶδεν ἢ δοκεῖ εἰδέναι, 25901 Alc2.146.b.10 : παρέπηται δὲ τὸ ὠφελίμως, καὶ λυσιτελούντως ἡμᾶς ἕξειν 25902 Alc2.146.c.1 : καὶ τῇ πόλει καὶ αὐτὸν αὑτῷ; 25903 Alc2.146.c.2 : {ΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 25904 Alc2.146.c.3 : {ΣΩ.} Ἐὰν δέ γ´ οἶμαι τἀναντία τούτων, οὔτε τῇ πόλει 25905 Alc2.146.c.4 : οὔτ´ αὐτὸν αὑτῷ; 25906 Alc2.146.c.5 : {ΑΛ.} Οὐ δῆτα. 25907 Alc2.146.c.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; καὶ νῦν ἔτι ὡσαύτως σοι δοκεῖ ἢ ἄλλως πως; 25908 Alc2.146.c.7 : {ΑΛ.} Οὔκ, ἀλλ´ οὕτως. 25909 Alc2.146.c.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἔφησθα καλεῖν τοὺς μὲν πολλοὺς ἄφρονας, 25910 Alc2.146.c.9 : τοὺς δ´ ὀλίγους φρονίμους; 25911 Alc2.146.c.10 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 25912 Alc2.146.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν φαμεν πάλιν τοὺς πολλοὺς διημαρτηκέναι 25913 Alc2.146.c.12 : τοῦ βελτίστου, ὡς τὰ πολλά γε οἶμαι ἄνευ νοῦ δόξῃ πε– 25914 Alc2.146.c.13 : πιστευκότας. 25915 Alc2.146.d.1 : {ΑΛ.} Φαμὲν γάρ. 25916 Alc2.146.d.2 : {ΣΩ.} Λυσιτελεῖ ἄρα τοῖς πολλοῖς μήτ´ εἰδέναι μηδὲν μήτ´ 25917 Alc2.146.d.3 : οἴεσθαι εἰδέναι, εἴπερ γε μᾶλλον προθυμήσονται πράττειν 25918 Alc2.146.d.4 : μὲν ταῦτα ἅττ´ ἂν εἰδῶσιν ἢ οἰηθῶσιν εἰδέναι, πράττοντες 25919 Alc2.146.d.5 : δὲ βλάπτεσθαι τὰ πλείω μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσθαι. 25920 Alc2.146.d.6 : {ΑΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 25921 Alc2.146.d.7 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν, ὅτε γ´ ἔφην κινδυνεύειν τό γε τῶν ἄλλων 25922 Alc2.146.e.1 : ἐπιστημῶν κτῆμα, ἐάν τις ἄνευ τῆς τοῦ βελτίστου ἐπιστήμης 25923 Alc2.146.e.2 : κεκτημένος ᾖ, ὀλιγάκις μὲν ὠφελεῖν, βλάπτειν δὲ τὰ πλείω 25924 Alc2.146.e.3 : τὸν ἔχοντα αὐτό, ἆρ´ οὐχὶ τῷ ὄντι ὀρθῶς ἐφαινόμην λέγων; 25925 Alc2.146.e.3 : {ΑΛ.} Καὶ εἰ μὴ τότε, ἀλλὰ νῦν μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 25926 Alc2.146.e.4 : {ΣΩ.} Δεῖ ἄρα καὶ πόλιν καὶ ψυχὴν τὴν μέλλουσαν ὀρθῶς 25927 Alc2.146.e.5 : βιώσεσθαι ταύτης τῆς ἐπιστήμης ἀντέχεσθαι, ἀτεχνῶς 25928 Alc2.146.e.6 : ὥσπερ ἀσθενοῦντα ἰατροῦ ἤ τινος κυβερνήτου τὸν ἀσφαλῶς 25929 Alc2.147.a.1 : μέλλοντα πλεῖν. ἄνευ γὰρ ταύτης, ὅσῳπερ ἂν λαμπρό– 25930 Alc2.147.a.2 : τερον ἐπουρίσῃ τὸ τῆς τύχης ἢ περὶ χρημάτων κτῆσιν ἢ 25931 Alc2.147.a.3 : σώματος ῥώμην ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, τοσούτῳ μείζω 25932 Alc2.147.a.4 : ἁμαρτήματα ἀπ´ αὐτῶν ἀναγκαῖόν ἐστιν, ὡς ἔοικε, γίγνεσθαι. 25933 Alc2.147.a.5 : ὁ δὲ δὴ τὴν καλουμένην πολυμαθίαν τε καὶ πολυτεχνίαν 25934 Alc2.147.a.6 : κεκτημένος, ὀρφανὸς δὲ ὢν ταύτης τῆς ἐπιστήμης, ἀγό– 25935 Alc2.147.a.7 : μενος δὲ ὑπὸ μιᾶς ἑκάστης τῶν ἄλλων, ἆρ´ οὐχὶ τῷ ὄντι 25936 Alc2.147.a.8 : δικαίως πολλῷ χειμῶνι χρήσεται, ἅτε οἶμαι ἄνευ κυβερνήτου 25937 Alc2.147.b.1 : διατελῶν ἐν πελάγει, χρόνον οὐ μακρὸν βίου θέων; ὥστε 25938 Alc2.147.b.2 : συμβαίνειν μοι δοκεῖ καὶ ἐνταῦθα τὸ τοῦ ποιητοῦ, ὃ λέγει 25939 Alc2.147.b.3 : κατηγορῶν πού τινος, ὡς ἄρα <20πολλὰ>20 μὲν <20ἠπίστατο 25940 Alc2.147.b.4 : ἔργα, κακῶς δέ>20, φησίν, <20ἠπίστατο πάντα>20. 25941 Alc2.147.b.5 : {ΑΛ.} Καὶ τί δή ποτε συμβαίνει τὸ τοῦ ποιητοῦ, ὦ Σώ– 25942 Alc2.147.b.6 : κρατες; ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδ´ ὁτιοῦν δοκεῖ πρὸς λόγον εἰρηκέναι. 25943 Alc2.147.b.7 : {ΣΩ.} Καὶ μάλα γε πρὸς λόγον· ἀλλ´ αἰνίττεται, ὦ βέλ– 25944 Alc2.147.b.8 : τιστε, καὶ οὗτος καὶ ἇλλοι δὲ ποιηταὶ σχεδόν τι πάντες. 25945 Alc2.147.b.9 : ἔστιν τε γὰρ φύσει ποιητικὴ ἡ σύμπασα αἰνιγματώδης καὶ 25946 Alc2.147.c.1 : οὐ τοῦ προστυχόντος ἀνδρὸς γνωρίσαι· ἔτι τε πρὸς τῷ 25947 Alc2.147.c.2 : φύσει τοιαύτη εἶναι, ὅταν λάβηται ἀνδρὸς φθονεροῦ τε καὶ 25948 Alc2.147.c.3 : μὴ βουλομένου ἡμῖν ἐνδείκνυσθαι ἀλλ´ ἀποκρύπτεσθαι ὅτι 25949 Alc2.147.c.4 : μάλιστα τὴν αὑτοῦ σοφίαν, ὑπερφυῶς δὴ τὸ χρῆμα ὡς 25950 Alc2.147.c.5 : δύσγνωστον φαίνεται, ὅτι ποτὲ νοοῦσιν ἕκαστος αὐτῶν. 25951 Alc2.147.c.6 : οὐ γὰρ δήπου Ὅμηρόν γε τὸν θειότατόν τε καὶ σοφώτατον 25952 Alc2.147.c.7 : ποιητὴν ἀγνοεῖν δοκεῖς ὡς οὐχ οἷόν τε ἦν ἐπίστασθαι 25953 Alc2.147.c.8 : κακῶς—ἐκεῖνος γάρ ἐστιν ὁ λέγων τὸν Μαργίτην πολλὰ 25954 Alc2.147.d.1 : μὲν ἐπίστασθαι, κακῶς δέ, φησί, πάντα ἠπίστατο—ἀλλ´ 25955 Alc2.147.d.2 : αἰνίττεται οἶμαι παράγων τὸ κακῶς μὲν ἀντὶ τοῦ κακοῦ, τὸ 25956 Alc2.147.d.3 : δὲ ἠπίστατο ἀντὶ τοῦ ἐπίστασθαι· γίγνεται οὖν συντεθὲν 25957 Alc2.147.d.4 : ἔξω μὲν τοῦ μέτρου, ἔστι δ´ ὅ γε βούλεται, ὡς πολλὰ μὲν 25958 Alc2.147.d.5 : ἠπίστατο ἔργα, κακὸν δ´ ἦν ἐπίστασθαι αὐτῷ πάντα ταῦτα. 25959 Alc2.147.d.6 : δῆλον οὖν ὅτι εἴπερ ἦν αὐτῷ κακὸν τὸ πολλὰ εἰδέναι, 25960 Alc2.147.d.7 : φαῦλός τις ὢν ἐτύγχανεν, εἴπερ γε πιστεύειν δεῖ τοῖς 25961 Alc2.147.d.8 : προειρημένοις λόγοις. 25962 Alc2.147.e.1 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες· ἦ χαλεπῶς γ´ 25963 Alc2.147.e.2 : ἂν ἄλλοις τισὶ πιστεύσαιμι λόγοις, εἴπερ μηδὲ τούτοις. 25964 Alc2.147.e.3 : {ΣΩ.} Καὶ ὀρθῶς γέ σοι δοκεῖ. 25965 Alc2.147.e.4 : {ΑΛ.} Πάλιν αὖ μοι δοκεῖ. 25966 Alc2.147.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ φέρε πρὸς Διός—ὁρᾷς γὰρ δήπου τὴν ἀπορίαν 25967 Alc2.147.e.6 : ὅση τε καὶ οἵα, ταύτης δὲ καὶ σύ μοι δοκεῖς κεκοινωνηκέναι· 25968 Alc2.147.e.7 : μεταβαλλόμενός γέ τοι ἄνω καὶ κάτω οὐδ´ ὁτιοῦν παύῃ, 25969 Alc2.147.e.8 : ἀλλ´ ὅτι ἂν μάλιστά σοι δόξῃ, τοῦτο καὶ ἐκδεδυκέναι αὖ 25970 Alc2.148.a.1 : καὶ οὐκέτι ὡσαύτως δοκεῖν—εἰ οὖν σοί γ´ ἔτι καὶ νῦν 25971 Alc2.148.a.2 : ἐμφανὴς γενόμενος ὁ θεὸς πρὸς ὃν τυγχάνεις πορευόμενος 25972 Alc2.148.a.3 : ἐρωτήσειε, πρὶν ὁτιοῦν εὔξασθαί σε, εἰ ἐξαρκέσει σοι ἐκείνων 25973 Alc2.148.a.4 : τι γενέσθαι ὧνπερ καὶ ἐν ἀρχῇ ἐλέγετο, εἴτε καὶ αὐτῷ σοι 25974 Alc2.148.a.5 : ἐπιτρέψειεν εὔξασθαι, τί ποτ´ ἂν οἴει ἢ τῶν παρ´ ἐκείνου 25975 Alc2.148.a.6 : διδομένων λαμβάνων ἢ αὐτὸς εὐξάμενος γενέσθαι τοῦ 25976 Alc2.148.a.7 : καιροῦ τυχεῖν; 25977 Alc2.148.a.8 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ τοὺς θεούς, ἐγὼ μὲν οὐθὲν ἂν ἔχοιμί σοι 25978 Alc2.148.a.9 : εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, οὕτως· ἀλλὰ μάργον τί μοι δοκεῖ εἶναι, 25979 Alc2.148.b.1 : καὶ ὡς ἀληθῶς πολλῆς φυλακῆς, ὅπως μὴ λήσει τις αὑτὸν 25980 Alc2.148.b.2 : εὐχόμενος μὲν κακά, δοκῶν δὲ τἀγαθά, ἔπειτ´ ὀλίγον ἐπισχών, 25981 Alc2.148.b.3 : ὅπερ καὶ σὺ ἔλεγες, παλινῳδῇ, ἀνευχόμενος ἅττ´ ἂν τὸ 25982 Alc2.148.b.4 : πρῶτον εὔξηται. 25983 Alc2.148.b.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐχὶ εἰδώς τι πλέον ἡμῶν ὁ ποιητής, οὗ 25984 Alc2.148.b.6 : καὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου ἐπεμνήσθην, τὰ δειλὰ καὶ εὐχομένοις 25985 Alc2.148.b.7 : ἀπαλέξειν ἐκέλευεν; 25986 Alc2.148.b.8 : {ΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 25987 Alc2.148.b.9 : {ΣΩ.} Τοῦτον μὲν τοίνυν, ὦ Ἀλκιβιάδη, καὶ Λακεδαι– 25988 Alc2.148.c.1 : μόνιοι τὸν ποιητὴν ἐζηλωκότες, εἴτε καὶ αὐτοὶ οὕτως ἐπε– 25989 Alc2.148.c.2 : σκεμμένοι, καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἑκάστοτε παραπλησίαν 25990 Alc2.148.c.3 : εὐχὴν εὔχονται, τὰ καλὰ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς τοὺς θεοὺς διδόναι 25991 Alc2.148.c.4 : κελεύοντες αὖ σφίσιν αὐτοῖς· πλείω δ´ οὐδεὶς ἂν ἐκείνων 25992 Alc2.148.c.5 : εὐξαμένων ἀκούσειεν. τοιγαροῦν εἰς τὸ παρῆκον τοῦ χρόνου 25993 Alc2.148.c.6 : οὐδένων ἧττον εὐτυχεῖς εἰσιν ἄνθρωποι· εἰ δ´ ἄρα καὶ συμ– 25994 Alc2.148.c.7 : βέβηκεν αὐτοῖς ὥστε μὴ πάντα εὐτυχεῖν, ἀλλ´ οὖν 〈οὐ〉 διὰ 25995 Alc2.148.d.1 : τὴν ἐκείνων εὐχήν, ἐπὶ τοῖς θεοῖς δ´ ἐστὶν ὥστε οἶμαι καὶ 25996 Alc2.148.d.2 : διδόναι ἅττ´ ἄν τις εὐχόμενος τυγχάνῃ καὶ τἀναντία τούτων. 25997 Alc2.148.d.3 : βούλομαι δέ σοι καὶ ἕτερόν τι διηγήσασθαι, ὅ ποτε ἤκουσα 25998 Alc2.148.d.4 : [τῶν πρεσβυτέρων] τινῶν, ὡς Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις 25999 Alc2.148.d.5 : διαφορᾶς γενομένης συνέβαινεν ἀεὶ τῇ πόλει ἡμῶν ὥστε 26000 Alc2.148.d.6 : καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὁπότε μάχη γένοιτο 26001 Alc2.148.d.7 : δυστυχεῖν καὶ μηδέποτε δύνασθαι κρατῆσαι· τοὺς οὖν Ἀθη– 26002 Alc2.148.d.8 : ναίους ἀγανακτοῦντας τῷ πράγματι καὶ ἀπορουμένους τίνι 26003 Alc2.148.e.1 : χρὴ μηχανῇ τῶν παρόντων κακῶν ἀποτροπὴν εὑρεῖν, βου– 26004 Alc2.148.e.2 : λευομένοις αὐτοῖς δοκεῖν κράτιστον εἶναι πέμψαντας πρὸς 26005 Alc2.148.e.3 : Ἄμμωνα ἐκεῖνον ἐπερωτᾶν· ἔτι δὲ πρὸς τούτοις τάδε, [καὶ] 26006 Alc2.148.e.4 : ἀνθ´ ὅτου ποτὲ Λακεδαιμονίοις οἱ θεοὶ μᾶλλον νίκην διδόασιν 26007 Alc2.148.e.5 : ἢ σφίσιν αὐτοῖς, οἳ πλείστας, φάναι, μὲν θυσίας καὶ καλ– 26008 Alc2.148.e.6 : λίστας τῶν Ἑλλήνων ἄγομεν, ἀναθήμασί τε κεκοσμήκαμεν 26009 Alc2.148.e.7 : τὰ ἱερὰ αὐτῶν ὡς οὐδένες ἄλλοι, πομπάς τε πολυτελεστάτας 26010 Alc2.148.e.8 : καὶ σεμνοτάτας ἐδωρούμεθα τοῖς θεοῖς ἀν´ ἕκαστον ἔτος, καὶ 26011 Alc2.149.a.1 : ἐτελοῦμεν χρήματα ὅσα οὐδ´ ἇλλοι σύμπαντες Ἕλληνες· 26012 Alc2.149.a.2 : Λακεδαιμονίοις δέ, φάναι, οὐδεπώποτ´ ἐμέλησεν οὐδὲν τού– 26013 Alc2.149.a.3 : των, ἀλλ´ οὕτως ὀλιγώρως διάκεινται πρὸς τοὺς θεούς, ὥστε 26014 Alc2.149.a.4 : καὶ ἀνάπηρα θύουσιν ἑκάστοτε καὶ τἆλλα πάντα οὐκ ὀλίγῳ 26015 Alc2.149.a.5 : ἐνδεεστέρως τιμῶσιν ἤπερ ἡμεῖς, χρήματα οὐδὲν ἐλάττω 26016 Alc2.149.a.6 : κεκτημένοι τῆς ἡμετέρας πόλεως. ἐπεὶ δὴ εἰρηκέναι ταῦτα 26017 Alc2.149.a.7 : καὶ ἐπερωτῆσαι τί χρὴ πράττοντας αὐτοὺς τῶν παρόντων 26018 Alc2.149.a.8 : κακῶν ἀπαλλαγὴν εὑρεῖν, ἄλλο μὲν οὐθὲν ἀποκριθῆναι τὸν 26019 Alc2.149.b.1 : προφήτην—τὸν γὰρ θεὸν οὐκ ἐᾶν δῆλον ὅτι—καλέσαντα δὲ 26020 Alc2.149.b.2 : αὐτόν, Ἀθηναίοις, φάναι, τάδε λέγει Ἄμμων· φησὶν ἂν 26021 Alc2.149.b.3 : βούλεσθαι αὑτῷ τὴν Λακεδαιμονίων εὐφημίαν εἶναι μᾶλλον 26022 Alc2.149.b.4 : ἢ τὰ σύμπαντα τῶν Ἑλλήνων ἱερά. τοσαῦτα εἰπεῖν, οὐκέτι 26023 Alc2.149.b.5 : περαιτέρω. τήν γ´ οὖν εὐφημίαν οὐκ ἄλλην τινά μοι δοκεῖ 26024 Alc2.149.b.6 : λέγειν ὁ θεὸς ἢ τὴν εὐχὴν αὐτῶν· ἔστι γὰρ τῷ ὄντι πολὺ 26025 Alc2.149.c.1 : διαφέρουσα τῶν ἄλλων. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι Ἕλληνες οἱ 26026 Alc2.149.c.2 : μὲν χρυσόκερως βοῦς παραστησάμενοι, ἕτεροι δ´ ἀναθήμασι 26027 Alc2.149.c.3 : δωρούμενοι τοὺς θεούς, εὔχονται ἅττ´ ἂν τύχῃ ταῦτα, ἄντε 26028 Alc2.149.c.4 : ἀγαθὰ ἄντε κακά· βλασφημούντων οὖν αὐτῶν ἀκούοντες οἱ 26029 Alc2.149.c.5 : θεοὶ οὐκ ἀποδέχονται τὰς πολυτελεῖς ταυτασὶ πομπάς τε 26030 Alc2.149.c.6 : καὶ θυσίας. ἀλλὰ δοκεῖ μοι πολλῆς φυλακῆς δεῖσθαι καὶ 26031 Alc2.149.c.7 : σκέψεως ὅτι ποτὲ ῥητέον ἐστὶ καὶ μή. 26032 Alc2.149.c.8 : Εὑρήσεις δὲ καὶ παρ´ Ὁμήρῳ ἕτερα παραπλήσια τούτοις 26033 Alc2.149.d.1 : εἰρημένα. φησὶν γὰρ τοὺς Τρῶας ἔπαυλιν ποιουμένους 26034 Alc2.149.d.1 : 26035 Alc2.149.d.2 : ἔρδειν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας· 26036 Alc2.149.d.2 : 26037 Alc2.149.d.3 : τὴν δὲ <20κνῖσαν ἐκ>20 τοῦ <20πεδίου>20 τοὺς <20ἀνέμους φέρειν 26038 Alc2.149.d.4 : οὐρανὸν εἴσω>20 26039 Alc2.149.d.4 : 26040 Alc2.149.d.5 : ἡδεῖαν· τῆς δ´ οὔ τι θεοὺς μάκαρας δατέεσθαι, 26041 Alc2.149.d.6 : οὐδ´ ἐθέλειν· μάλα γάρ σφιν ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ 26042 Alc2.149.e.1 : καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐυμμελίω Πριάμοιο· 26043 Alc2.149.e.1 : 26044 Alc2.149.e.2 : ὥστε οὐδὲν αὐτοῖς ἦν προύργου θύειν τε καὶ δῶρα τελεῖν 26045 Alc2.149.e.3 : μάτην, θεοῖς ἀπηχθημένους. οὐ γὰρ οἶμαι τοιοῦτόν ἐστι 26046 Alc2.149.e.4 : τὸ τῶν θεῶν ὥστε ὑπὸ δώρων παράγεσθαι οἷον κακὸν 26047 Alc2.149.e.5 : τοκιστήν· ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς εὐήθη λόγον λέγομεν, ἀξιοῦντες 26048 Alc2.149.e.6 : Λακεδαιμονίων ταύτῃ περιεῖναι. καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη εἰ 26049 Alc2.149.e.7 : πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ 26050 Alc2.149.e.8 : ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν, ἄν τις ὅσιος καὶ δίκαιος ὢν 26051 Alc2.150.a.1 : τυγχάνῃ. πολλῷ γε μᾶλλον οἶμαι ἢ πρὸς τὰς πολυτελεῖς 26052 Alc2.150.a.2 : ταύτας πομπάς τε καὶ θυσίας, ἃς οὐδὲν κωλύει πολλὰ μὲν 26053 Alc2.150.a.3 : εἰς θεούς, πολλὰ δ´ εἰς ἀνθρώπους ἡμαρτηκότας καὶ ἰδιώτην 26054 Alc2.150.a.4 : καὶ πόλιν ἔχειν ἀν´ ἕκαστον ἔτος τελεῖν· οἱ δέ, ἅτε οὐ 26055 Alc2.150.a.5 : δωροδόκοι ὄντες, καταφρονοῦσιν ἁπάντων τούτων, ὥς φησιν 26056 Alc2.150.a.6 : ὁ θεὸς καὶ θεῶν προφήτης. κινδυνεύει γοῦν καὶ παρὰ 26057 Alc2.150.a.7 : θεοῖς καὶ παρ´ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι δικαιοσύνη τε 26058 Alc2.150.b.1 : καὶ φρόνησις διαφερόντως τετιμῆσθαι· φρόνιμοι δὲ καὶ 26059 Alc2.150.b.2 : δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν [ἢ] τῶν εἰδότων ἃ δεῖ πράττειν 26060 Alc2.150.b.3 : καὶ λέγειν καὶ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους. βουλοίμην 26061 Alc2.150.b.4 : δ´ ἂν καὶ σοῦ πυθέσθαι ὅτι ποτ´ ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα. 26062 Alc2.150.b.5 : {ΑΛ.} Ἀλλ´ ἐμοὶ μέν, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἄλλῃ πῃ δοκεῖ ἢ 26063 Alc2.150.b.6 : ᾗπερ σοί τε καὶ τῷ θεῷ· οὐδὲ γὰρ ἂν εἰκὸς εἴη ἀντίψηφον 26064 Alc2.150.b.7 : ἐμὲ τῷ θεῷ γενέσθαι. 26065 Alc2.150.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν μέμνησαι ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ φάσκων εἶναι, 26066 Alc2.150.c.1 : ὅπως μὴ λάθῃς σεαυτὸν εὐχόμενος κακά, δοκῶν δὲ ἀγαθά; 26067 Alc2.150.c.2 : {ΑΛ.} Ἔγωγε. 26068 Alc2.150.c.3 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὡς οὐκ ἀσφαλές σοί ἐστιν ἐλθεῖν πρὸς 26069 Alc2.150.c.4 : τὸν θεὸν εὐξομένῳ, ἵνα μηδ´ ἂν οὕτω τύχῃ, βλασφημοῦντός 26070 Alc2.150.c.5 : σου ἀκούων οὐθὲν ἀποδέξηται τῆς θυσίας ταύτης, τυχὸν δὲ 26071 Alc2.150.c.6 : καὶ ἕτερόν τι προσαπολαύσῃς. ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ βέλ– 26072 Alc2.150.c.7 : τιστον εἶναι ἡσυχίαν ἔχειν· τῇ μὲν γὰρ Λακεδαιμονίων 26073 Alc2.150.c.8 : εὐχῇ διὰ τὴν μεγαλοψυχίαν—τοῦτο γὰρ κάλλιστον τῶν ἐν 26074 Alc2.150.c.9 : ἀφροσύνῃ γε ὀνομάτων—οὐκ ἂν οἶμαί σε ἐθέλειν χρῆσθαι. 26075 Alc2.150.d.1 : ἀναγκαῖον οὖν ἐστι περιμένειν ἕως ἄν τις μάθῃ ὡς δεῖ πρὸς 26076 Alc2.150.d.2 : θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους διακεῖσθαι. 26077 Alc2.150.d.3 : {ΑΛ.} Πότε οὖν παρέσται ὁ χρόνος οὗτος, ὦ Σώκρατες, 26078 Alc2.150.d.4 : καὶ τίς ὁ παιδεύσων; ἥδιστα γὰρ ἄν μοι δοκῶ ἰδεῖν τοῦτον 26079 Alc2.150.d.5 : τὸν ἄνθρωπον τίς ἐστιν. 26080 Alc2.150.d.6 : {ΣΩ.} Οὗτος ᾧ μέλει περὶ σοῦ. ἀλλὰ δοκεῖ μοι, ὥσπερ 26081 Alc2.150.d.7 : τῷ Διομήδει φησὶν τὴν Ἀθηνᾶν Ὅμηρος ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν 26082 Alc2.150.d.8 : ἀφελεῖν τὴν ἀχλύν, 26083 Alc2.150.d.8 : 26084 Alc2.150.d.9 : ὄφρ´ εὖ γιγνώσκοι ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα, 26085 Alc2.150.d.9 : 26086 Alc2.150.e.1 : οὕτω καὶ σοὶ δεῖν ἀπὸ τῆς ψυχῆς πρῶτον τὴν ἀχλὺν ἀφε– 26087 Alc2.150.e.2 : λόντα, ἣ νῦν παροῦσα τυγχάνει, τὸ τηνικαῦτ´ ἤδη προσφέρειν 26088 Alc2.150.e.3 : δι´ ὧν μέλλεις γνώσεσθαι ἠμὲν κακὸν ἠδὲ καὶ ἐσθλόν. νῦν 26089 Alc2.150.e.4 : μὲν γὰρ οὐκ ἄν μοι δοκεῖς δυνηθῆναι. 26090 Alc2.150.e.5 : {ΑΛ.} Ἀφαιρείτω, εἴτε βούλεται τὴν ἀχλὺν εἴτε ἄλλο τι· 26091 Alc2.150.e.6 : ὡς ἐγὼ παρεσκεύασμαι μηθὲν ἂν φυγεῖν τῶν ὑπ´ ἐκείνου 26092 Alc2.150.e.7 : προσταττομένων, ὅστις ποτ´ ἐστὶν ἅνθρωπος, εἴ γε μέλλοιμι 26093 Alc2.150.e.8 : βελτίων γενέσθαι. 26094 Alc2.151.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνος θαυμαστὴν ὅσην περὶ σὲ 26095 Alc2.151.a.2 : προθυμίαν ἔχει. 26096 Alc2.151.a.3 : {ΑΛ.} Εἰς τότε τοίνυν καὶ τὴν θυσίαν ἀναβάλλεσθαι 26097 Alc2.151.a.4 : κράτιστον εἶναί μοι δοκεῖ. 26098 Alc2.151.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ ὀρθῶς γέ σοι δοκεῖ· ἀσφαλέστερον γάρ ἐστιν 26099 Alc2.151.a.6 : ἢ παρακινδυνεύειν τοσοῦτον κίνδυνον. 26100 Alc2.151.a.7 : {ΑΛ.} Ἀλλὰ πῶς, ὦ Σώκρατες; καὶ μὴν τουτονὶ τὸν 26101 Alc2.151.a.8 : στέφανον, ἐπειδή μοι δοκεῖς καλῶς συμβεβουλευκέναι, σοὶ 26102 Alc2.151.b.1 : περιθήσω· τοῖς θεοῖς δὲ καὶ στεφάνους καὶ τἆλλα πάντα 26103 Alc2.151.b.2 : τὰ νομιζόμενα τότε δώσομεν, ὅταν ἐκείνην τὴν ἡμέραν 26104 Alc2.151.b.3 : ἐλθοῦσαν ἴδω. ἥξει δ´ οὐ διὰ μακροῦ τούτων θελόντων. 26105 Alc2.151.b.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ δέχομαι καὶ τοῦτο, καὶ ἄλλο δὲ ἄν τι τῶν 26106 Alc2.151.b.5 : παρὰ σοῦ δοθέντων ἡδέως ἴδοιμι δεξάμενον ἐμαυτόν. ὥσπερ 26107 Alc2.151.b.6 : δὲ καὶ ὁ Κρέων Εὐριπίδῃ πεποίηται τὸν Τειρεσίαν ἰδὼν 26108 Alc2.151.b.7 : ἔχοντα τὰ στέφη καὶ ἀκούσας ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀπαρχὰς 26109 Alc2.151.b.8 : αὐτὸν εἰληφέναι διὰ τὴν τέχνην, 26110 Alc2.151.b.8 : 26111 Alc2.151.b.9 : οἰωνὸν ἐθέμην, φησί, καλλίνικα 〈σὰ〉 στέφη· 26112 Alc2.151.b.10 : ἐν γὰρ κλύδωνι κείμεθ´, ὥσπερ οἶσθα σύ· 26113 Alc2.151.b.10 : 26114 Alc2.151.b.11 : οὕτω δὲ κἀγὼ παρὰ σοῦ τὴν δόξαν ταύτην οἰωνὸν τίθεμαι. 26115 Alc2.151.c.1 : δοκῶ δέ μοι οὐκ ἐν ἐλάττονι κλύδωνι τοῦ Κρέοντος εἶναι, 26116 Alc2.151.c.2 : καὶ βουλοίμην ἂν καλλίνικος γενέσθαι τῶν σῶν ἐραστῶν. 26117 Hipp.225.a.1 : {ΣΩ.} Τί γὰρ τὸ φιλοκερδές; τί ποτέ ἐστιν, καὶ τίνες οἱ 26118 Hipp.225.a.2 : φιλοκερδεῖς; 26119 Hipp.225.a.3 : {ΕΤ.} Ἐμοὶ μὲν δοκοῦσιν οἳ ἂν κερδαίνειν ἀξιῶσιν ἀπὸ 26120 Hipp.225.a.4 : τῶν μηδενὸς ἀξίων. 26121 Hipp.225.a.5 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν σοι δοκοῦσιν γιγνώσκοντες ὅτι οὐδενός 26122 Hipp.225.a.6 : ἐστιν ἄξια, ἢ ἀγνοοῦντες; εἰ γὰρ ἀγνοοῦντες, ἀνοήτους 26123 Hipp.225.a.7 : λέγεις τοὺς φιλοκερδεῖς. 26124 Hipp.225.a.8 : {ΕΤ.} Ἀλλ´ οὐκ ἀνοήτους λέγω, ἀλλὰ πανούργους καὶ 26125 Hipp.225.b.1 : πονηροὺς καὶ ἥττους τοῦ κέρδους, γιγνώσκοντας ὅτι οὐδενὸς 26126 Hipp.225.b.2 : ἄξιά ἐστιν ἀφ´ ὧν τολμῶσι κερδαίνειν, ὅμως τολμᾶν φιλο– 26127 Hipp.225.b.3 : κερδεῖν δι´ ἀναισχυντίαν. 26128 Hipp.225.b.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τοιόνδε λέγεις τὸν φιλοκερδῆ, οἷον ἐὰν 26129 Hipp.225.b.5 : φυτεύων γεωργὸς ἀνὴρ καὶ γιγνώσκων ὅτι οὐδενὸς ἄξιον 26130 Hipp.225.b.6 : τὸ φυτόν, ἀξιοῖ ἀπὸ τούτου ἐκτραφέντος κερδαίνειν; ἆρα 26131 Hipp.225.b.7 : τοιοῦτον αὐτὸν λέγεις; 26132 Hipp.225.b.8 : {ΕΤ.} Ἀπὸ παντὸς ὅ γε φιλοκερδής, ὦ Σώκρατες, οἴεται 26133 Hipp.225.b.9 : δεῖν κερδαίνειν. 26134 Hipp.225.b.10 : {ΣΩ.} Μή μοι οὕτως εἰκῇ, ὥσπερ τι ἠδικημένος ὑπό τινος, 26135 Hipp.225.c.1 : ἀλλὰ προσέχων ἐμοὶ τὸν νοῦν ἀπόκριναι, ὥσπερ ἂν εἰ ἐξ 26136 Hipp.225.c.2 : ἀρχῆς πάλιν ἠρώτων· οὐχὶ ὁμολογεῖς τὸν φιλοκερδῆ ἐπι– 26137 Hipp.225.c.3 : στήμονα εἶναι περὶ τῆς ἀξίας τούτου ὅθεν κερδαίνειν ἀξιοῖ; 26138 Hipp.225.c.4 : {ΕΤ.} Ἔγωγε. 26139 Hipp.225.c.5 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ἐπιστήμων περὶ φυτῶν τῆς ἀξίας, ἐν ὁποίᾳ 26140 Hipp.225.c.6 : ἄξια φυτευθῆναι καὶ ὥρᾳ καὶ χώρᾳ; ἵνα τι καὶ ἡμεῖς τῶν 26141 Hipp.225.c.7 : σοφῶν ῥημάτων ἐμβάλωμεν, ὧν οἱ δεξιοὶ περὶ τὰς δίκας 26142 Hipp.225.c.8 : καλλιεποῦνται. 26143 Hipp.225.d.1 : {ΕΤ.} Ἐγὼ μὲν οἶμαι γεωργόν. 26144 Hipp.225.d.2 : {ΣΩ.} Τὸ οὖν ἀξιοῦν κερδαίνειν ἄλλο τι λέγεις ἢ οἴεσθαι 26145 Hipp.225.d.3 : δεῖν κερδαίνειν; 26146 Hipp.225.d.4 : {ΕΤ.} Τοῦτο λέγω. 26147 Hipp.225.d.5 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν με ἐπιχείρει ἐξαπατᾶν, ἄνδρα πρεσβύ– 26148 Hipp.226.a.1 : τερον ἤδη οὕτω νέος ὤν, ἀποκρινόμενος ὥσπερ νυνδὴ ἃ οὐδ´ 26149 Hipp.226.a.2 : αὐτὸς οἴει, ἀλλ´ ὡς ἀληθῶς εἰπέ· ἆρ´ ἔστιν ὅντινα οἴει 26150 Hipp.226.a.3 : γεωργικὸν ἄνδρα γιγνόμενον, καὶ γιγνώσκοντα ὅτι οὐδενὸς 26151 Hipp.226.a.4 : ἄξιον φυτεύει τὸ φυτόν, οἴεσθαι ἀπὸ τούτου κερδαίνειν; 26152 Hipp.226.a.5 : {ΕΤ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 26153 Hipp.226.a.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἱππικὸν ἄνδρα γιγνώσκοντα ὅτι οὐδενὸς 26154 Hipp.226.a.7 : ἄξια σιτία τῷ ἵππῳ παρέχει, ἀγνοεῖν αὐτὸν οἴει ὅτι τὸν 26155 Hipp.226.a.8 : ἵππον διαφθείρει; 26156 Hipp.226.a.9 : {ΕΤ.} Οὐκ ἔγωγε. 26157 Hipp.226.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα οἴεταί γε ἀπὸ τούτων κερδαίνειν τῶν 26158 Hipp.226.b.2 : σιτίων τῶν μηδενὸς ἀξίων. 26159 Hipp.226.b.3 : {ΕΤ.} Οὐχί. 26160 Hipp.226.b.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; κυβερνήτην μηδενὸς ἄξια ἱστία καὶ πηδάλια 26161 Hipp.226.b.5 : τῇ νηὶ παρεσκευασμένον ἀγνοεῖν οἴει ὅτι ζημιωθήσεται καὶ 26162 Hipp.226.b.6 : κινδυνεύσει καὶ αὐτὸς ἀπολέσθαι καὶ τὴν ναῦν ἀπολέσαι 26163 Hipp.226.b.7 : καὶ ἃ ἂν ἄγῃ πάντα; 26164 Hipp.226.b.8 : {ΕΤ.} Οὐκ ἔγωγε. 26165 Hipp.226.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα οἴεταί γε κερδαίνειν ἀπὸ τῶν σκευῶν τῶν 26166 Hipp.226.c.1 : μηδενὸς ἀξίων. 26167 Hipp.226.c.2 : {ΕΤ.} Οὐ γάρ. 26168 Hipp.226.c.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ στρατηγὸς γιγνώσκων ὅτι ἡ στρατιὰ αὐτῷ 26169 Hipp.226.c.4 : οὐδενὸς ἄξια ὅπλα ἔχει, οἴεται ἀπὸ τούτων κερδαίνειν καὶ 26170 Hipp.226.c.5 : ἀξιοῖ κερδαίνειν; 26171 Hipp.226.c.6 : {ΕΤ.} Οὐδαμῶς. 26172 Hipp.226.c.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ αὐλητὴς αὐλοὺς οὐδενὸς ἀξίους ἔχων ἢ κιθαρι– 26173 Hipp.226.c.8 : στὴς λύραν ἢ τοξότης τόξον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν συλλήβδην 26174 Hipp.226.c.9 : τῶν δημιουργῶν ἢ τῶν ἄλλων τῶν ἐμφρόνων ἀνδρῶν μηδενὸς 26175 Hipp.226.c.10 : ἄξια ὄργανα ἢ ἄλλην παρασκευὴν ἡντιναοῦν ἔχων ἀπὸ τούτων 26176 Hipp.226.c.11 : οἴεται κερδαίνειν; 26177 Hipp.226.d.1 : {ΕΤ.} Οὔκουν φαίνεταί γε. 26178 Hipp.226.d.2 : {ΣΩ.} Τίνας οὖν ποτε λέγεις τοὺς φιλοκερδεῖς; οὐ γάρ που 26179 Hipp.226.d.3 : τούτους γε οὓς διεληλύθαμεν, 〈ἀλλ´〉 οἵτινες γιγνώσκοντες τὰ 26180 Hipp.226.d.4 : οὐδενὸς ἄξια ἀπὸ τούτων οἴονται δεῖν κερδαίνειν· ἀλλ´ οὕτω 26181 Hipp.226.d.5 : μέν, ὦ θαυμάσιε, ὡς σὺ λέγεις, οὐκ ἔστ´ ἀνθρώπων οὐδεὶς 26182 Hipp.226.d.6 : φιλοκερδής. 26183 Hipp.226.d.7 : {ΕΤ.} Ἀλλ´ ἐγώ, ὦ Σώκρατες, βούλομαι λέγειν τούτους 26184 Hipp.226.d.8 : φιλοκερδεῖς εἶναι, οἳ ἑκάστοτε ὑπὸ ἀπληστίας καὶ πάνυ 26185 Hipp.226.e.1 : σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια καὶ οὐδενὸς γλίχονται ὑπερφυῶς καὶ 26186 Hipp.226.e.2 : φιλοκερδοῦσιν. 26187 Hipp.226.e.3 : {ΣΩ.} Οὐ δήπου, ὦ βέλτιστε, γιγνώσκοντες ὅτι οὐδενὸς ἄξιά 26188 Hipp.226.e.4 : ἐστιν· τοῦτο μὲν γὰρ ἤδη ἡμᾶς αὐτοὺς τῷ λόγῳ ἐξηλέγξαμεν 26189 Hipp.226.e.5 : ὅτι ἀδύνατον. 26190 Hipp.226.e.6 : {ΕΤ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 26191 Hipp.226.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὴ γιγνώσκοντες, δῆλον ὅτι ἀγνοοῦντες, 26192 Hipp.226.e.8 : οἰόμενοι δὲ τὰ οὐδενὸς ἄξια πολλοῦ ἄξια εἶναι. 26193 Hipp.226.e.9 : {ΕΤ.} Φαίνεται. 26194 Hipp.226.e.10 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν οἵ γε φιλοκερδεῖς φιλοῦσι τὸ κέρδος; 26195 Hipp.226.e.11 : {ΕΤ.} Ναί. 26196 Hipp.226.e.12 : {ΣΩ.} Κέρδος δὲ λέγεις ἐναντίον τῇ ζημίᾳ; 26197 Hipp.227.a.1 : {ΕΤ.} Ἔγωγε. 26198 Hipp.227.a.2 : {ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅτῳ ἀγαθόν ἐστι ζημιοῦσθαι; 26199 Hipp.227.a.3 : {ΕΤ.} Οὐδενί. 26200 Hipp.227.a.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ κακόν; 26201 Hipp.227.a.5 : {ΕΤ.} Ναί. 26202 Hipp.227.a.6 : {ΣΩ.} Βλάπτονται ὑπὸ τῆς ζημίας ἄρα ἄνθρωποι. 26203 Hipp.227.a.7 : {ΕΤ.} Βλάπτονται. 26204 Hipp.227.a.8 : {ΣΩ.} Κακὸν ἄρα ἡ ζημία. 26205 Hipp.227.a.9 : {ΕΤ.} Ναί. 26206 Hipp.227.a.10 : {ΣΩ.} Ἐναντίον δὲ τῇ ζημίᾳ τὸ κέρδος. 26207 Hipp.227.a.11 : {ΕΤ.} Ἐναντίον. 26208 Hipp.227.a.12 : {ΣΩ.} Ἀγαθὸν ἄρα τὸ κέρδος. 26209 Hipp.227.a.13 : {ΕΤ.} Ναί. 26210 Hipp.227.b.1 : {ΣΩ.} Τοὺς οὖν τὸ ἀγαθὸν φιλοῦντας φιλοκερδεῖς καλεῖς. 26211 Hipp.227.b.2 : {ΕΤ.} Ἔοικεν. 26212 Hipp.227.b.3 : {ΣΩ.} Οὐ μανικούς γε, ὦ ἑταῖρε, λέγεις τοὺς φιλοκερδεῖς. 26213 Hipp.227.b.4 : ἀλλὰ σὺ αὐτὸς πότερον φιλεῖς ὃ ἂν ἀγαθὸν ᾖ, ἢ οὐ φιλεῖς; 26214 Hipp.227.b.5 : {ΕΤ.} Ἔγωγε. 26215 Hipp.227.b.6 : {ΣΩ.} Ἔστι δέ τι ἀγαθόν, ὃ οὐ φιλεῖς, ἀλλὰ κακόν; 26216 Hipp.227.b.7 : {ΕΤ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 26217 Hipp.227.b.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ πάντα τὰ ἀγαθὰ ἴσως φιλεῖς. 26218 Hipp.227.b.9 : {ΕΤ.} Ναί. 26219 Hipp.227.b.10 : {ΣΩ.} Ἐροῦ δὴ καὶ ἐμὲ εἰ οὐ καὶ ἐγώ· ὁμολογήσω γὰρ καὶ 26220 Hipp.227.c.1 : ἐγώ σοι φιλεῖν τἀγαθά. ἀλλὰ πρὸς ἐμοὶ καὶ σοὶ οἱ ἄλλοι 26221 Hipp.227.c.2 : ἄνθρωποι ἅπαντες οὐ δοκοῦσί σοι τἀγαθὰ φιλεῖν, τὰ δὲ κακὰ 26222 Hipp.227.c.3 : μισεῖν; 26223 Hipp.227.c.4 : {ΕΤ.} Ἔμοιγε φαίνεται. 26224 Hipp.227.c.5 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ κέρδος ἀγαθὸν ὡμολογήσαμεν; 26225 Hipp.227.c.6 : {ΕΤ.} Ναί. 26226 Hipp.227.c.7 : {ΣΩ.} Πάντες αὖ φιλοκερδεῖς φαίνονται τοῦτον τὸν τρόπον· 26227 Hipp.227.c.8 : ὃν δὲ τὸ πρότερον ἐλέγομεν, οὐδεὶς ἦν φιλοκερδής. ποτέρῳ 26228 Hipp.227.c.9 : οὖν ἄν τις τῷ λόγῳ χρώμενος οὐκ ἂν ἐξαμαρτάνοι; 26229 Hipp.227.c.10 : {ΕΤ.} Εἴ τις, ὦ Σώκρατες οἶμαι ὀρθῶς λαμβάνοι τὸν 26230 Hipp.227.d.1 : φιλοκερδῆ. ὀρθῶς δ´ ἐστὶ τοῦτον ἡγεῖσθαι φιλοκερδῆ, ὃς ἂν 26231 Hipp.227.d.2 : σπουδάζῃ ἐπὶ τούτοις καὶ ἀξιοῖ κερδαίνειν ἀπ´ αὐτῶν, ἀφ´ ὧν 26232 Hipp.227.d.3 : οἱ χρηστοὶ οὐ τολμῶσι κερδαίνειν. 26233 Hipp.227.d.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὁρᾷς, ὦ γλυκύτατε, τὸ κερδαίνειν ἄρτι ὡμολογή– 26234 Hipp.227.d.5 : σαμεν εἶναι ὠφελεῖσθαι. 26235 Hipp.227.d.6 : {ΕΤ.} Τί οὖν δὴ τοῦτο; 26236 Hipp.227.d.7 : {ΣΩ.} Ὅτι καὶ τόδε αὐτῷ προσωμολογήσαμεν, βούλεσθαι 26237 Hipp.227.d.8 : τὰ ἀγαθὰ πάντας καὶ ἀεί. 26238 Hipp.227.d.9 : {ΕΤ.} Ναί. 26239 Hipp.227.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ οἱ ἀγαθοὶ πάντα τὰ κέρδη βούλονται 26240 Hipp.227.d.11 : ἔχειν, εἴπερ ἀγαθά γέ ἐστιν. 26241 Hipp.227.e.1 : {ΕΤ.} Οὐκ ἀφ´ ὧν γε μέλλουσιν, ὦ Σώκρατες, βλαβήσεσθαι 26242 Hipp.227.e.2 : τῶν κερδῶν. 26243 Hipp.227.e.3 : {ΣΩ.} Βλαβήσεσθαι δὲ λέγεις ζημιώσεσθαι ἢ ἄλλο τι; 26244 Hipp.227.e.4 : {ΕΤ.} Οὔκ, ἀλλὰ ζημιώσεσθαι λέγω. 26245 Hipp.227.e.5 : {ΣΩ.} Ὑπὸ τοῦ κέρδους οὖν ζημιοῦνται ἢ ὑπὸ τῆς ζημίας 26246 Hipp.227.e.6 : ἄνθρωποι; 26247 Hipp.227.e.7 : {ΕΤ.} Ὑπὸ ἀμφοτέρων· καὶ γὰρ ὑπὸ τῆς ζημίας ζημιοῦνται 26248 Hipp.227.e.8 : καὶ ὑπὸ τοῦ κέρδους τοῦ πονηροῦ. 26249 Hipp.227.e.9 : {ΣΩ.} Ἦ δοκεῖ οὖν τί σοι χρηστὸν καὶ ἀγαθὸν πρᾶγμα 26250 Hipp.227.e.10 : πονηρὸν εἶναι; 26251 Hipp.227.e.11 : {ΕΤ.} Οὐκ ἔμοιγε. 26252 Hipp.228.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὡμολογήσαμεν ὀλίγον πρότερον τὸ κέρδος 26253 Hipp.228.a.2 : τῇ ζημίᾳ κακῷ ὄντι ἐναντίον εἶναι; 26254 Hipp.228.a.3 : {ΕΤ.} Φημί. 26255 Hipp.228.a.4 : {ΣΩ.} Ἐναντίον δὲ ὂν κακῷ ἀγαθὸν εἶναι; 26256 Hipp.228.a.5 : {ΕΤ.} Ὡμολογήσαμεν γάρ. 26257 Hipp.228.a.6 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν, ἐπιχειρεῖς με ἐξαπατᾶν, ἐπίτηδες ἐναντία 26258 Hipp.228.a.7 : λέγων οἷς ἄρτι ὡμολογήσαμεν. 26259 Hipp.228.a.8 : {ΕΤ.} Οὐ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τοὐναντίον σύ με 26260 Hipp.228.a.9 : ἐξαπατᾷς καὶ οὐκ οἶδα ὅπῃ ἐν τοῖς λόγοις ἄνω καὶ κάτω 26261 Hipp.228.a.10 : στρέφεις. 26262 Hipp.228.b.1 : {ΣΩ.} Εὐφήμει· οὐ μεντἂν καλῶς ποιοίην οὐ πειθόμενος 26263 Hipp.228.b.2 : ἀνδρὶ ἀγαθῷ καὶ σοφῷ. 26264 Hipp.228.b.3 : {ΕΤ.} Τίνι τούτῳ; καὶ τί μάλιστα; 26265 Hipp.228.b.4 : {ΣΩ.} Πολίτῃ μὲν ἐμῷ τε καὶ σῷ, Πεισιστράτου δὲ ὑεῖ 26266 Hipp.228.b.5 : τοῦ ἐκ Φιλαϊδῶν, Ἱππάρχῳ, ὃς τῶν Πεισιστράτου παίδων 26267 Hipp.228.b.6 : ἦν πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος, ὃς ἄλλα τε πολλὰ καὶ καλὰ 26268 Hipp.228.b.7 : ἔργα σοφίας ἀπεδείξατο, καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη πρῶτος ἐκόμισεν 26269 Hipp.228.b.8 : εἰς τὴν γῆν ταυτηνί, καὶ ἠνάγκασε τοὺς ῥαψῳδοὺς Πανα– 26270 Hipp.228.b.9 : θηναίοις ἐξ ὑπολήψεως ἐφεξῆς αὐτὰ διιέναι, ὥσπερ νῦν ἔτι 26271 Hipp.228.c.1 : οἵδε ποιοῦσιν, καὶ ἐπ´ Ἀνακρέοντα τὸν Τήιον πεντηκόντορον 26272 Hipp.228.c.2 : στείλας ἐκόμισεν εἰς τὴν πόλιν, Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον 26273 Hipp.228.c.3 : ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχεν, μεγάλοις μισθοῖς καὶ δώροις πείθων· 26274 Hipp.228.c.4 : ταῦτα δ´ ἐποίει βουλόμενος παιδεύειν τοὺς πολίτας, ἵν´ ὡς 26275 Hipp.228.c.5 : βελτίστων ὄντων αὐτῶν ἄρχοι, οὐκ οἰόμενος δεῖν οὐδενὶ 26276 Hipp.228.c.6 : σοφίας φθονεῖν, ἅτε ὢν καλός τε κἀγαθός. ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ 26277 Hipp.228.c.7 : οἱ περὶ τὸ ἄστυ τῶν πολιτῶν πεπαιδευμένοι ἦσαν καὶ 26278 Hipp.228.d.1 : ἐθαύμαζον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺς ἐν τοῖς 26279 Hipp.228.d.2 : ἀγροῖς παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖς Ἑρμᾶς κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐν 26280 Hipp.228.d.3 : μέσῳ τοῦ ἄστεος καὶ τῶν δήμων ἑκάστων, κἄπειτα τῆς 26281 Hipp.228.d.4 : σοφίας τῆς αὑτοῦ, ἥν τ´ ἔμαθεν καὶ ἣν αὐτὸς ἐξηῦρεν, ἐκλεξά– 26282 Hipp.228.d.5 : μενος ἃ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι, ταῦτα αὐτὸς ἐντείνας εἰς 26283 Hipp.228.d.6 : ἐλεγεῖον αὑτοῦ ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆς σοφίας ἐπ– 26284 Hipp.228.e.1 : έγραψεν, ἵνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Δελφοῖς γράμματα τὰ σοφὰ 26285 Hipp.228.e.2 : ταῦτα μὴ θαυμάζοιεν οἱ πολῖται αὐτοῦ, τό τε "Γνῶθι σαυτόν" 26286 Hipp.228.e.3 : καὶ τὸ "Μηδὲν ἄγαν" καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ 26287 Hipp.228.e.4 : Ἱππάρχου ῥήματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντες 26288 Hipp.228.e.5 : ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντες καὶ γεῦμα λαμβάνοντες 26289 Hipp.228.e.6 : αὐτοῦ τῆς σοφίας φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ 26290 Hipp.228.e.7 : παιδευθησόμενοι. ἐστὸν δὲ δύο τὠπιγράμματε· ἐν μὲν τοῖς 26291 Hipp.229.a.1 : ἐπ´ ἀριστερὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἑκάστου ἐπιγέγραπται λέγων ὁ 26292 Hipp.229.a.2 : Ἑρμῆς ὅτι ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεος καὶ τοῦ δήμου ἕστηκεν, ἐν 26293 Hipp.229.a.3 : δὲ τοῖς ἐπὶ δεξιά— 26294 Hipp.229.a.3 : 26295 Hipp.229.a.4 : μνῆμα τόδ´ Ἱππάρχου· στεῖχε δίκαια φρονῶν 26296 Hipp.229.a.4 : 26297 Hipp.229.a.5 : φησίν. ἔστι δὲ τῶν ποιημάτων καὶ ἄλλα ἐν ἄλλοις Ἑρμαῖς 26298 Hipp.229.a.6 : πολλὰ καὶ καλὰ ἐπιγεγραμμένα· ἔστι δὲ δὴ καὶ τοῦτο ἐπὶ τῇ 26299 Hipp.229.a.7 : Στειριακῇ ὁδῷ, ἐν ᾧ λέγει— 26300 Hipp.229.a.7 : 26301 Hipp.229.b.1 : μνῆμα τόδ´ Ἱππάρχου· μὴ φίλον ἐξαπάτα. 26302 Hipp.229.b.1 : 26303 Hipp.229.b.2 : ἐγὼ οὖν σὲ ἐμοὶ ὄντα φίλον οὐ δήπου τολμῴην ἂν ἐξαπατᾶν 26304 Hipp.229.b.3 : καὶ ἐκείνῳ τοιούτῳ ὄντι ἀπιστεῖν, οὗ καὶ ἀποθανόντος τρία 26305 Hipp.229.b.4 : ἔτη ἐτυραννεύθησαν Ἀθηναῖοι ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Ἱππίου, 26306 Hipp.229.b.5 : καὶ πάντων ἂν τῶν παλαιῶν ἤκουσας ὅτι ταῦτα μόνον τὰ 26307 Hipp.229.b.6 : ἔτη τυραννὶς ἐγένετο ἐν Ἀθήναις, τὸν δ´ ἄλλον χρόνον ἐγγύς 26308 Hipp.229.b.7 : τι ἔζων Ἀθηναῖοι ὥσπερ ἐπὶ Κρόνου βασιλεύοντος. λέγεται 26309 Hipp.229.b.8 : δὲ ὑπὸ τῶν χαριεστέρων ἀνθρώπων καὶ ὁ θάνατος αὐτοῦ 26310 Hipp.229.c.1 : γενέσθαι οὐ δι´ ἃ οἱ πολλοὶ ᾠήθησαν, διὰ τὴν τῆς ἀδελφῆς 26311 Hipp.229.c.2 : ἀτιμίαν τῆς κανηφορίας—ἐπεὶ τοῦτό γε εὔηθες—ἀλλὰ τὸν μὲν 26312 Hipp.229.c.3 : Ἁρμόδιον γεγονέναι παιδικὰ τοῦ Ἀριστογείτονος καὶ πεπαι– 26313 Hipp.229.c.4 : δεῦσθαι ὑπ´ ἐκείνου, μέγα δ´ ἐφρόνει ἄρα καὶ ὁ Ἀριστο– 26314 Hipp.229.c.5 : γείτων ἐπὶ τῷ παιδεῦσαι ἄνθρωπον, καὶ ἀνταγωνιστὴν ἡγεῖτο 26315 Hipp.229.c.6 : εἶναι τὸν Ἵππαρχον. ἐν ἐκείνῳ δὲ τῷ χρόνῳ αὐτὸν τὸν 26316 Hipp.229.d.1 : Ἁρμόδιον τυγχάνειν ἐρῶντά τινος τῶν νέων τε καὶ καλῶν 26317 Hipp.229.d.2 : καὶ γενναίων τῶν τότε—καὶ λέγουσι τοὔνομα αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ 26318 Hipp.229.d.3 : οὐ μέμνημαι—τὸν οὖν νεανίσκον τοῦτον τέως μὲν θαυμάζειν 26319 Hipp.229.d.4 : τόν τε Ἁρμόδιον καὶ τὸν Ἀριστογείτονα ὡς σοφούς, ἔπειτα 26320 Hipp.229.d.5 : συγγενόμενον τῷ Ἱππάρχῳ καταφρονῆσαι ἐκείνων, καὶ τοὺς 26321 Hipp.229.d.6 : περιαλγήσαντας ταύτῃ τῇ ἀτιμίᾳ οὕτως ἀποκτεῖναι τὸν 26322 Hipp.229.d.7 : Ἵππαρχον. 26323 Hipp.229.d.8 : {ΕΤ.} Κινδυνεύεις τοίνυν, ὦ Σώκρατες, ἢ οὐ φίλον με 26324 Hipp.229.d.9 : ἡγεῖσθαι ἤ, εἰ ἡγῇ φίλον, οὐ πείθεσθαι Ἱππάρχῳ· ἐγὼ γὰρ 26325 Hipp.229.e.1 : ὅπως οὐ σὺ ἐμὲ ἐξαπατᾷς—οὐκ οἶδ´ ὅντινα μέντοι τρόπον— 26326 Hipp.229.e.2 : ἐν τοῖς λόγοις, οὐ δύναμαι πεισθῆναι. 26327 Hipp.229.e.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν καὶ ὥσπερ πεττεύων ἐθέλω σοι ἐν τοῖς 26328 Hipp.229.e.4 : λόγοις ἀναθέσθαι ὅτι βούλει τῶν εἰρημένων, ἵνα μὴ οἴῃ 26329 Hipp.229.e.5 : ἐξαπατᾶσθαι. πότερον γὰρ τοῦτό σοι ἀναθῶμαι, ὡς οὐχὶ τῶν 26330 Hipp.229.e.6 : ἀγαθῶν πάντες ἐπιθυμοῦσιν ἄνθρωποι; 26331 Hipp.229.e.7 : {ΕΤ.} Μή μοί γε. 26332 Hipp.229.e.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὡς τὸ ζημιοῦσθαι καὶ ἡ ζημία οὐ κακόν; 26333 Hipp.229.e.9 : {ΕΤ.} Μή μοί γε. 26334 Hipp.229.e.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὡς οὐ τῇ ζημίᾳ καὶ τῷ ζημιοῦσθαι τὸ κέρδος 26335 Hipp.229.e.11 : καὶ τὸ κερδαίνειν ἐναντίον; 26336 Hipp.230.a.1 : {ΕΤ.} Μηδὲ τοῦτο. 26337 Hipp.230.a.2 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὡς ἐναντίον ὂν τῷ κακῷ οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ 26338 Hipp.230.a.3 : κερδαίνειν; 26339 Hipp.230.a.4 : {ΕΤ.} Οὔτι πᾶν γε· τουτί μοι ἀνάθου. 26340 Hipp.230.a.5 : {ΣΩ.} Δοκεῖ ἄρα σοι, ὡς ἔοικε, τοῦ κέρδους τὸ μέν τι 26341 Hipp.230.a.6 : ἀγαθὸν εἶναι, τὸ δέ τι κακόν. 26342 Hipp.230.a.7 : {ΕΤ.} Ἔμοιγε. 26343 Hipp.230.a.8 : {ΣΩ.} Ἀνατίθεμαι τοίνυν σοὶ τοῦτο· ἔστω γὰρ δὴ κέρδος 26344 Hipp.230.a.9 : τι ἀγαθὸν καὶ ἕτερον κέρδος τι κακόν. κέρδος δέ γε οὐδὲν 26345 Hipp.230.a.10 : μᾶλλόν ἐστιν αὐτῶν τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ κακόν· ἦ γάρ; 26346 Hipp.230.a.11 : {ΕΤ.} Πῶς με ἐρωτᾷς; 26347 Hipp.230.a.12 : {ΣΩ.} Ἐγὼ φράσω. σιτίον ἐστίν τι ἀγαθόν τε καὶ κακόν; 26348 Hipp.230.b.1 : {ΕΤ.} Ναί. 26349 Hipp.230.b.2 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μᾶλλόν τι αὐτῶν ἐστι τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου 26350 Hipp.230.b.3 : σιτίον, ἢ ὁμοίως τοῦτό γε, σιτία, ἐστὸν ἀμφότερα καὶ ταύτῃ 26351 Hipp.230.b.4 : γε οὐδὲν διαφέρει τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου, κατὰ τὸ σιτίον εἶναι, 26352 Hipp.230.b.5 : ἀλλὰ ᾗ τὸ μὲν αὐτῶν ἀγαθόν, τὸ δὲ κακόν; 26353 Hipp.230.b.6 : {ΕΤ.} Ναί. 26354 Hipp.230.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ποτὸν καὶ τἆλλα πάντα, ὅσα τῶν 26355 Hipp.230.b.8 : ὄντων ταὐτὰ ὄντα τὰ μὲν πέπονθεν ἀγαθὰ εἶναι, τὰ δὲ 26356 Hipp.230.b.9 : κακά, οὐδὲν ἐκείνῃ γε διαφέρει τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου, ᾗ τὸ 26357 Hipp.230.c.1 : αὐτό ἐστιν; ὥσπερ ἄνθρωπος δήπου ὁ μὲν χρηστός ἐστιν, ὁ 26358 Hipp.230.c.2 : δὲ πονηρός. 26359 Hipp.230.c.3 : {ΕΤ.} Ναί. 26360 Hipp.230.c.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἄνθρωπός γε οἶμαι οὐδέτερος οὐδετέρου οὔτε 26361 Hipp.230.c.5 : μᾶλλον οὔτε ἧττόν ἐστιν, οὔτε ὁ χρηστὸς τοῦ πονηροῦ οὔτε 26362 Hipp.230.c.6 : ὁ πονηρὸς τοῦ χρηστοῦ. 26363 Hipp.230.c.7 : {ΕΤ.} Ἀληθῆ λέγεις. 26364 Hipp.230.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω καὶ περὶ τοῦ κέρδους διανοώμεθα, ὡς 26365 Hipp.230.c.9 : κέρδος γε ὁμοίως ἐστὶ καὶ τὸ πονηρὸν καὶ τὸ χρηστόν; 26366 Hipp.230.c.10 : {ΕΤ.} Ἀνάγκη. 26367 Hipp.230.c.11 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα μᾶλλον κερδαίνει ὁ τὸ χρηστὸν κέρδος 26368 Hipp.230.c.12 : ἔχων ἢ τὸ πονηρόν· οὔκουν μᾶλλόν γε κέρδος φαίνεται 26369 Hipp.230.d.1 : οὐδέτερον ὄν, ὡς ὁμολογοῦμεν. 26370 Hipp.230.d.2 : {ΕΤ.} Ναί. 26371 Hipp.230.d.3 : {ΣΩ.} Οὐδετέρῳ γὰρ αὐτῶν οὔτε τὸ μᾶλλον οὔτε τὸ ἧττον 26372 Hipp.230.d.4 : πρόσεστιν. 26373 Hipp.230.d.5 : {ΕΤ.} Οὐ γὰρ δή. 26374 Hipp.230.d.6 : {ΣΩ.} Τῷ δὴ τοιούτῳ πράγματι πῶς ἄν τις μᾶλλον ἢ ἧττον 26375 Hipp.230.d.7 : ὁτιοῦν ἂν ποιοῖ ἢ πάσχοι, ᾧ μηδέτερον τούτων προσείη; 26376 Hipp.230.d.8 : {ΕΤ.} Ἀδύνατον. 26377 Hipp.230.d.9 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν κέρδη μὲν ὁμοίως ἐστὶν ἀμφότερα 26378 Hipp.230.d.10 : καὶ κερδαλέα, τουτὶ δὴ δεῖ ἡμᾶς ἐπισκέψασθαι, διὰ τί ποτε 26379 Hipp.230.d.11 : ἀμφότερα αὐτὰ κέρδος καλεῖς, τί ταὐτὸν ἐν ἀμφοτέροις ὁρῶν; 26380 Hipp.230.e.1 : ὥσπερ ἂν εἰ [ἃ] σύ με ἠρώτας τὰ νυνδή, διὰ τί ποτε καὶ τὸ 26381 Hipp.230.e.2 : ἀγαθὸν σιτίον καὶ τὸ κακὸν σιτίον ὁμοίως ἀμφότερα σιτία 26382 Hipp.230.e.3 : καλῶ, εἶπον ἄν σοι διότι ἀμφότερα ξηρὰ τροφὴ σώματός 26383 Hipp.230.e.4 : ἐστιν, διὰ τοῦτο ἔγωγε· τοῦτο γὰρ εἶναι σιτίον κἂν σύ που 26384 Hipp.230.e.5 : ἡμῖν ὁμολογοῖς. ἦ γάρ; 26385 Hipp.230.e.6 : {ΕΤ.} Ἔγωγε. 26386 Hipp.230.e.7 : {ΣΩ.} Καὶ περὶ ποτοῦ οὖν ὁ αὐτὸς ἂν τρόπος εἴη τῆς 26387 Hipp.230.e.8 : ἀποκρίσεως, ὅτι τῇ τοῦ σώματος ὑγρᾷ τροφῇ, ἐάντε χρηστὴ 26388 Hipp.231.a.1 : ἐάντε πονηρὰ ᾖ, τοῦτο τὸ ὄνομά ἐστι, ποτόν· καὶ τοῖς 26389 Hipp.231.a.2 : ἄλλοις ὡσαύτως. πειρῶ οὖν καὶ σὺ ἐμὲ μιμεῖσθαι οὕτως 26390 Hipp.231.a.3 : ἀποκρινόμενον. τὸ χρηστὸν κέρδος καὶ τὸ πονηρὸν κέρδος 26391 Hipp.231.a.4 : κέρδος φῂς ἀμφότερον εἶναι τί τὸ αὐτὸ ἐν αὐτοῖς ὁρῶν, ὅτι 26392 Hipp.231.a.5 : δὴ καὶ τοῦτο κέρδος ἐστίν; εἰ δ´ αὖ μὴ αὐτὸς ἔχεις ἀποκρί– 26393 Hipp.231.a.6 : νασθαι, ἀλλ´ ἐμοῦ λέγοντος σκόπει· ἆρα κέρδος λέγεις πᾶν 26394 Hipp.231.a.7 : κτῆμα ὃ ἄν τις κτήσηται ἢ μηδὲν ἀναλώσας, ἢ ἔλαττον 26395 Hipp.231.a.8 : ἀναλώσας πλέον λάβῃ; 26396 Hipp.231.b.1 : {ΕΤ.} Ἔμοιγε δοκῶ τοῦτο καλεῖν κέρδος. 26397 Hipp.231.b.2 : {ΣΩ.} Ἆρα καὶ τὰ τοιάδε λέγεις, ἐάν τις ἑστιαθείς, μηδὲν 26398 Hipp.231.b.3 : ἀναλώσας ἀλλ´ εὐωχηθείς, νόσον κτήσηται; 26399 Hipp.231.b.4 : {ΕΤ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 26400 Hipp.231.b.5 : {ΣΩ.} Ὑγίειαν δὲ κτησάμενος ἀπὸ ἑστιάσεως κέρδος ἂν 26401 Hipp.231.b.6 : κτήσαιτο ἢ ζημίαν; 26402 Hipp.231.b.7 : {ΕΤ.} Κέρδος. 26403 Hipp.231.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τοῦτό γέ ἐστι κέρδος, τὸ ὁτιοῦν κτῆμα 26404 Hipp.231.b.9 : κτήσασθαι. 26405 Hipp.231.b.10 : {ΕΤ.} Οὐ μέντοι. 26406 Hipp.231.b.11 : {ΣΩ.} Πότερον οὔκ, ἐὰν κακόν; ἢ οὐδ´ ἂν ἀγαθὸν ὁτιοῦν 26407 Hipp.231.b.12 : κτήσηται, οὐ κέρδος κτήσεται; 26408 Hipp.231.b.13 : {ΕΤ.} Φαίνεται, ἐάν γε ἀγαθόν. 26409 Hipp.231.c.1 : {ΣΩ.} Ἐὰν δὲ κακόν, οὐ ζημίαν κτήσεται; 26410 Hipp.231.c.2 : {ΕΤ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 26411 Hipp.231.c.3 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὡς πάλιν αὖ περιτρέχεις εἰς τὸ αὐτό; τὸ 26412 Hipp.231.c.4 : μὲν κέρδος ἀγαθὸν φαίνεται, ἡ δὲ ζημία κακόν. 26413 Hipp.231.c.5 : {ΕΤ.} Ἀπορῶ ἔγωγε ὅτι εἴπω. 26414 Hipp.231.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκ ἀδίκως γε σὺ ἀπορῶν. ἔτι γὰρ καὶ τόδε ἀπό– 26415 Hipp.231.c.7 : κριναι· ἐάν τις ἔλαττον ἀναλώσας πλέον κτήσηται, φῂς 26416 Hipp.231.c.8 : κέρδος εἶναι; 26417 Hipp.231.c.9 : {ΕΤ.} Οὔτι κακόν γε λέγω, ἀλλ´ ἐὰν χρυσίον ἢ ἀργύριον 26418 Hipp.231.c.10 : ἔλαττον ἀναλώσας πλέον λάβῃ. 26419 Hipp.231.d.1 : {ΣΩ.} Καὶ ἐγὼ μέλλω τοῦτο ἐρήσεσθαι. φέρε γάρ, ἐάν τις 26420 Hipp.231.d.2 : χρυσίου σταθμὸν ἥμισυν ἀναλώσας διπλάσιον λάβῃ ἀργυρίου, 26421 Hipp.231.d.3 : κέρδος ἢ ζημίαν εἴληφεν; 26422 Hipp.231.d.4 : {ΕΤ.} Ζημίαν δήπου, ὦ Σώκρατες· ἀντὶ δωδεκαστασίου 26423 Hipp.231.d.5 : γὰρ διστάσιον αὐτῷ καθίσταται τὸ χρυσίον. 26424 Hipp.231.d.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν πλέον γ´ εἴληφεν· ἢ οὐ πλέον ἐστὶ τὸ 26425 Hipp.231.d.7 : διπλάσιον τοῦ ἡμίσεος; 26426 Hipp.231.d.8 : {ΕΤ.} Οὔτι τῇ ἀξίᾳ γε ἀργύριον χρυσίου. 26427 Hipp.231.d.9 : {ΣΩ.} Δεῖ ἄρα, ὡς ἔοικε, τῷ κέρδει τοῦτο προσεῖναι, τὴν 26428 Hipp.231.d.10 : ἀξίαν. νῦν γοῦν τὸ μὲν ἀργύριον πλέον ὂν τοῦ χρυσίου οὐ 26429 Hipp.231.d.11 : φῂς ἄξιον εἶναι, τὸ δὲ χρυσίον ἔλαττον ὂν ἄξιον φῂς εἶναι. 26430 Hipp.231.e.1 : {ΕΤ.} Σφόδρα· ἔχει γὰρ οὕτως. 26431 Hipp.231.e.2 : {ΣΩ.} Τὸ μὲν ἄξιον ἄρα κερδαλέον ἐστίν, ἐάντε σμικρὸν 26432 Hipp.231.e.3 : ᾖ ἐάντε μέγα, τὸ δὲ ἀνάξιον ἀκερδές. 26433 Hipp.231.e.4 : {ΕΤ.} Ναί. 26434 Hipp.231.e.5 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ ἄξιον λέγεις ἄξιον εἶναι ἄλλο τι ἢ κεκτῆσθαι; 26435 Hipp.231.e.6 : {ΕΤ.} Ναί, κεκτῆσθαι. 26436 Hipp.231.e.7 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσθαι τὸ ἀνωφελὲς ἢ τὸ 26437 Hipp.231.e.8 : ὠφέλιμον; 26438 Hipp.231.e.9 : {ΕΤ.} Τὸ ὠφέλιμον δήπου. 26439 Hipp.232.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ ὠφέλιμον ἀγαθόν ἐστιν; 26440 Hipp.232.a.2 : {ΕΤ.} Ναί. 26441 Hipp.232.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ ἀνδρειότατε πάντων, οὐ τὸ κερδαλέον 26442 Hipp.232.a.4 : ἀγαθὸν αὖ πάλιν τρίτον ἢ τέταρτον ἥκει ἡμῖν ὁμολογούμενον; 26443 Hipp.232.a.5 : {ΕΤ.} Ἔοικεν. 26444 Hipp.232.a.6 : {ΣΩ.} Μνημονεύεις οὖν ὅθεν ἡμῖν οὗτος ὁ λόγος γέγονεν; 26445 Hipp.232.a.7 : {ΕΤ.} Οἶμαί γε. 26446 Hipp.232.a.8 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ μή, ἐγώ σε ὑπομνήσω. ἠμφεσβήτησάς μοι 26447 Hipp.232.a.9 : τοὺς ἀγαθοὺς μὴ πάντα τὰ κέρδη βούλεσθαι κερδαίνειν, 26448 Hipp.232.a.10 : ἀλλὰ τῶν κερδῶν τἀγαθά, τὰ δὲ πονηρὰ μή. 26449 Hipp.232.a.11 : {ΕΤ.} Ναίχι. 26450 Hipp.232.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νῦν πάντα τὰ κέρδη ὁ λόγος ἡμᾶς ἠνάγκακε 26451 Hipp.232.b.2 : καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα ὁμολογεῖν ἀγαθὰ εἶναι; 26452 Hipp.232.b.3 : {ΕΤ.} Ἠνάγκακε γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον ἐμέ γε ἢ 26453 Hipp.232.b.4 : πέπεικεν. 26454 Hipp.232.b.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἴσως μετὰ τοῦτο καὶ πείσειεν ἄν· νῦν δ´ οὖν, 26455 Hipp.232.b.6 : εἴτε πέπεισαι εἴτε ὁπωσδὴ ἔχεις, σύμφῃς γοῦν ἡμῖν πάντα 26456 Hipp.232.b.7 : τὰ κέρδη ἀγαθὰ εἶναι, καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα. 26457 Hipp.232.b.8 : {ΕΤ.} Ὁμολογῶ γὰρ οὖν. 26458 Hipp.232.b.9 : {ΣΩ.} Τοὺς δὲ χρηστοὺς ἀνθρώπους βούλεσθαι τἀγαθὰ 26459 Hipp.232.b.10 : ὁμολογεῖς ἅπαντα ἅπαντας· ἢ οὔ; 26460 Hipp.232.b.11 : {ΕΤ.} Ὁμολογῶ. 26461 Hipp.232.c.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς εἶπες ὅτι καὶ 26462 Hipp.232.c.2 : σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν. 26463 Hipp.232.c.3 : {ΕΤ.} Εἶπον. 26464 Hipp.232.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν κατὰ τὸν σὸν λόγον πάντες ἄνθρωποι 26465 Hipp.232.c.5 : φιλοκερδεῖς ἂν εἶεν, καὶ οἱ χρηστοὶ καὶ οἱ πονηροί. 26466 Hipp.232.c.6 : {ΕΤ.} Φαίνεται. 26467 Hipp.232.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ὀρθῶς ὀνειδίζει, εἴ τίς τῳ ὀνειδίζει φιλο– 26468 Hipp.232.c.8 : κερδεῖ εἶναι· τυγχάνει γὰρ καὶ ὁ ταῦτα ὀνειδίζων αὐτὸς 26469 Hipp.232.c.9 : τοιοῦτος ὤν. 26470 Amat.132.a.1 : Εἰς Διονυσίου τοῦ γραμματιστοῦ εἰσῆλθον, καὶ εἶδον 26471 Amat.132.a.2 : αὐτόθι τῶν τε νέων τοὺς ἐπιεικεστάτους δοκοῦντας εἶναι τὴν 26472 Amat.132.a.3 : ἰδέαν καὶ πατέρων εὐδοκίμων, καὶ τούτων ἐραστάς. ἐτυγ– 26473 Amat.132.a.4 : χανέτην οὖν δύο τῶν μειρακίων ἐρίζοντε, περὶ ὅτου δέ, οὐ 26474 Amat.132.a.5 : σφόδρα κατήκουον. ἐφαινέσθην μέντοι ἢ περὶ Ἀναξαγόρου 26475 Amat.132.b.1 : ἢ περὶ Οἰνοπίδου ἐρίζειν· κύκλους γοῦν γράφειν ἐφαινέσθην 26476 Amat.132.b.2 : καὶ ἐγκλίσεις τινὰς ἐμιμοῦντο τοῖν χεροῖν ἐπικλίνοντε καὶ 26477 Amat.132.b.3 : μάλ´ ἐσπουδακότε. κἀγώ—καθήμην γὰρ παρὰ τὸν ἐραστὴν 26478 Amat.132.b.4 : τοῦ ἑτέρου αὐτοῖν—κινήσας οὖν αὐτὸν τῷ ἀγκῶνι ἠρόμην 26479 Amat.132.b.5 : ὅτι ποτὲ οὕτως ἐσπουδακότε τὼ μειρακίω εἴτην, καὶ εἶπον· 26480 Amat.132.b.6 : Ἦ που μέγα τι καὶ καλόν ἐστι περὶ ὃ τοσαύτην σπουδὴν 26481 Amat.132.b.7 : πεποιημένω ἐστόν; 26482 Amat.132.b.8 : Ὁ δ´ εἶπε, Ποῖον, ἔφη, μέγα καὶ καλόν; ἀδολεσχοῦσι 26483 Amat.132.b.9 : μὲν οὖν οὗτοί γε περὶ τῶν μετεώρων καὶ φλυαροῦσι 26484 Amat.132.b.10 : φιλοσοφοῦντες. 26485 Amat.132.c.1 : Καὶ ἐγὼ θαυμάσας αὐτοῦ τὴν ἀπόκρισιν εἶπον· Ὦ νεανία, 26486 Amat.132.c.2 : αἰσχρὸν δοκεῖ σοι εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν; ἢ τί οὕτως χαλεπῶς 26487 Amat.132.c.3 : λέγεις; 26488 Amat.132.c.4 : Καὶ ὁ ἕτερος—πλησίον γὰρ καθήμενος ἐτύγχανεν αὐτοῦ, 26489 Amat.132.c.5 : ἀντεραστὴς ὤν—ἀκούσας ἐμοῦ τε ἐρομένου κἀκείνου ἀπο– 26490 Amat.132.c.6 : κρινομένου, Οὐ πρὸς σοῦ γε, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ποιεῖς τὸ 26491 Amat.132.c.7 : καὶ ἀνερέσθαι τοῦτον εἰ αἰσχρὸν ἡγεῖται φιλοσοφίαν εἶναι. 26492 Amat.132.c.8 : ἢ οὐκ οἶσθα τοῦτον ὅτι τραχηλιζόμενος καὶ ἐμπιμπλάμενος 26493 Amat.132.c.9 : καὶ καθεύδων πάντα τὸν βίον διατετέλεκεν; ὥστε σὺ τί 26494 Amat.132.c.10 : αὐτὸν ᾤου ἀποκρινεῖσθαι ἀλλ´ ἢ ὅτι αἰσχρόν ἐστι φιλοσοφία; 26495 Amat.132.d.1 : Ἦν δὲ οὗτος μὲν τοῖν ἐρασταῖν περὶ μουσικὴν δια– 26496 Amat.132.d.2 : τετριφώς, ὁ δ´ ἕτερος, ὃν ἐλοιδόρει, περὶ γυμναστικήν. καί 26497 Amat.132.d.3 : μοι ἔδοξε χρῆναι τὸν μὲν ἕτερον ἀφιέναι, τὸν ἐρωτώμενον, 26498 Amat.132.d.4 : ὅτι οὐδ´ αὐτὸς προσεποιεῖτο περὶ λόγων ἔμπειρος εἶναι ἀλλὰ 26499 Amat.132.d.5 : περὶ ἔργων, τὸν δὲ σοφώτερον προσποιούμενον εἶναι διε– 26500 Amat.132.d.6 : ρωτῆσαι, ἵνα καὶ εἴ τι δυναίμην παρ´ αὐτοῦ ὠφεληθείην. 26501 Amat.132.d.7 : εἶπον οὖν ὅτι Εἰς κοινὸν μὲν τὸ ἐρώτημα ἠρόμην· εἰ δὲ σὺ 26502 Amat.132.d.8 : οἴει τοῦδε κάλλιον ἂν ἀποκρίνασθαι, σὲ ἐρωτῶ τὸ αὐτὸ ὅπερ 26503 Amat.132.d.9 : καὶ τοῦτον, εἰ δοκεῖ σοι τὸ φιλοσοφεῖν καλὸν εἶναι ἢ οὔ. 26504 Amat.133.a.1 : Σχεδὸν οὖν ταῦτα λεγόντων ἡμῶν ἐπακούσαντε τὼ μει– 26505 Amat.133.a.2 : ρακίω ἐσιγησάτην, καὶ αὐτὼ παυσαμένω τῆς ἔριδος ἡμῶν 26506 Amat.133.a.3 : ἀκροαταὶ ἐγενέσθην. καὶ ὅτι μὲν οἱ ἐρασταὶ ἔπαθον οὐκ 26507 Amat.133.a.4 : οἶδα, αὐτὸς δ´ οὖν ἐξεπλάγην· ἀεὶ γάρ ποτε ὑπὸ τῶν νέων 26508 Amat.133.a.5 : τε καὶ καλῶν ἐκπλήττομαι. ἐδόκει μέντοι μοι καὶ ὁ ἕτερος 26509 Amat.133.a.6 : οὐχ ἧττον ἐμοῦ ἀγωνιᾶν· οὐ μὴν ἀλλ´ ἀπεκρίνατό γέ μοι 26510 Amat.133.a.7 : καὶ μάλα φιλοτίμως. Ὁπότε γάρ τοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 26511 Amat.133.b.1 : τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι, οὐδ´ ἂν ἄνθρωπον 26512 Amat.133.b.2 : νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι, οὐδ´ ἄλλον τὸν οὕτω διακείμενον, 26513 Amat.133.b.3 : ἐνδεικνύμενος εἰς τὸν ἀντεραστήν, καὶ λέγων μεγάλῃ τῇ 26514 Amat.133.b.4 : φωνῇ, ἵν´ αὐτοῦ κατακούοι τὰ παιδικά. 26515 Amat.133.b.5 : Καὶ ἐγὼ εἶπον, Καλὸν ἄρα δοκεῖ σοι τὸ φιλοσοφεῖν; 26516 Amat.133.b.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 26517 Amat.133.b.7 : Τί οὖν, ἐγὼ ἔφην· ἦ δοκεῖ σοι οἷόν τ´ εἶναι εἰδέναι 26518 Amat.133.b.8 : πρᾶγμα ὁτιοῦν εἴτε καλὸν εἴτε αἰσχρόν ἐστιν, ὃ μὴ εἰδείη 26519 Amat.133.b.9 : τις τὴν ἀρχὴν ὅτι ἔστιν; 26520 Amat.133.b.10 : Οὐκ ἔφη. 26521 Amat.133.c.1 : Οἶσθ´ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἔστιν τὸ φιλοσοφεῖν; 26522 Amat.133.c.2 : Πάνυ γε, ἔφη. 26523 Amat.133.c.3 : Τί οὖν ἔστιν; ἔφην ἐγώ. 26524 Amat.133.c.4 : Τί δ´ ἄλλο γε ἢ κατὰ τὸ Σόλωνος; Σόλων γάρ που 26525 Amat.133.c.5 : εἶπε— 26526 Amat.133.c.5 : 26527 Amat.133.c.6 : γηράσκω δ´ αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος· 26528 Amat.133.c.6 : 26529 Amat.133.c.7 : καὶ ἐμοὶ δοκεῖ οὕτως ἀεὶ χρῆναι ἕν γέ τι μανθάνειν τὸν 26530 Amat.133.c.8 : μέλλοντα φιλοσοφήσειν, καὶ νεώτερον ὄντα καὶ πρεσβύ– 26531 Amat.133.c.9 : τερον, ἵν´ ὡς πλεῖστα ἐν τῷ βίῳ μάθῃ. καί μοι τὸ μὲν 26532 Amat.133.c.10 : πρῶτον ἔδοξε τὶ εἰπεῖν, ἔπειτά πως ἐννοήσας ἠρόμην αὐτὸν 26533 Amat.133.c.11 : εἰ τὴν φιλοσοφίαν πολυμαθίαν ἡγοῖτο. 26534 Amat.133.d.1 : Κἀκεῖνος, Πάνυ, ἔφη. 26535 Amat.133.d.2 : Ἡγῇ δὲ δὴ καλὸν εἶναι μόνον τὴν φιλοσοφίαν ἢ καὶ 26536 Amat.133.d.3 : ἀγαθόν; ἦν δ´ ἐγώ. 26537 Amat.133.d.4 : Καὶ ἀγαθόν, ἔφη, πάνυ. 26538 Amat.133.d.5 : Πότερον οὖν ἐν φιλοσοφίᾳ τι τοῦτο ἴδιον ἐνορᾷς, ἢ καὶ 26539 Amat.133.d.6 : ἐν τοῖς ἄλλοις οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν; οἷον φιλογυμναστίαν 26540 Amat.133.d.7 : οὐ μόνον ἡγῇ καλὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀγαθόν; ἢ οὔ; 26541 Amat.133.d.8 : Ὁ δὲ καὶ μάλα εἰρωνικῶς εἶπε δύο· Πρὸς μὲν τόνδε 26542 Amat.133.d.9 : μοι εἰρήσθω ὅτι οὐδέτερα· πρὸς μέντοι σέ, ὦ Σώκρατες, 26543 Amat.133.e.1 : ὁμολογῶ καὶ καλὸν εἶναι καὶ ἀγαθόν· ἡγοῦμαι γὰρ ὀρθῶς. 26544 Amat.133.e.2 : Ἠρώτησα οὖν ἐγώ, Ἆρ´ οὖν καὶ ἐν τοῖς γυμνασίοις τὴν 26545 Amat.133.e.3 : πολυπονίαν φιλογυμναστίαν ἡγῇ εἶναι; 26546 Amat.133.e.4 : Κἀκεῖνος ἔφη, Πάνυ γε, ὥσπερ γε καὶ ἐν τῷ φιλοσοφεῖν 26547 Amat.133.e.5 : τὴν πολυμαθίαν φιλοσοφίαν ἡγοῦμαι εἶναι. 26548 Amat.133.e.6 : Κἀγὼ εἶπον, Ἡγῇ δὲ δὴ τοὺς φιλογυμναστοῦντας ἄλλου 26549 Amat.133.e.7 : του ἐπιθυμεῖν ἢ τούτου, ὅτι ποιήσει αὐτοὺς εὖ ἔχειν τὸ 26550 Amat.133.e.8 : σῶμα; 26551 Amat.133.e.9 : Τούτου, ἔφη. 26552 Amat.133.e.10 : Ἦ οὖν οἱ πολλοὶ πόνοι τὸ σῶμα, ἦν δ´ ἐγώ, ποιοῦσιν 26553 Amat.133.e.11 : εὖ ἔχειν; 26554 Amat.134.a.1 : Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, ἀπό γε ὀλίγων πόνων τὸ σῶμά τις εὖ 26555 Amat.134.a.2 : ἔχοι; 26556 Amat.134.a.3 : Καί μοι ἔδοξεν ἤδη ἐνταῦθα κινητέος εἶναι ὁ φιλογυ– 26557 Amat.134.a.4 : μναστής, ἵνα μοι βοηθήσῃ διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῆς γυμναστικῆς· 26558 Amat.134.a.5 : κἄπειτα ἠρόμην αὐτόν, Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς ἡμῖν, ὦ λῷστε, 26559 Amat.134.a.6 : τούτου ταῦτα λέγοντος; ἢ καὶ σοὶ δοκοῦσιν οἱ ἄνθρωποι εὖ 26560 Amat.134.a.7 : τὰ σώματα ἔχειν ἀπὸ τῶν πολλῶν πόνων, ἢ ἀπὸ τῶν 26561 Amat.134.a.8 : μετρίων; 26562 Amat.134.a.9 : Ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ᾤμην τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο 26563 Amat.134.a.10 : κἂν ὗν γνῶναι ὅτι οἱ μέτριοι πόνοι εὖ ποιοῦσιν ἔχειν τὰ 26564 Amat.134.b.1 : σώματα, πόθεν δὴ οὐχὶ ἄνδρα γε ἄγρυπνόν τε καὶ ἄσιτον 26565 Amat.134.b.2 : καὶ ἀτριβῆ τὸν τράχηλον ἔχοντα καὶ λεπτὸν ὑπὸ μεριμνῶν; 26566 Amat.134.b.3 : καὶ αὐτοῦ ταῦτα εἰπόντος ἥσθη τὰ μειράκια καὶ ἐπεγέλασεν, 26567 Amat.134.b.4 : ὁ δ´ ἕτερος ἠρυθρίασε. 26568 Amat.134.b.5 : Καὶ ἐγὼ εἶπον, Τί οὖν; σὺ ἤδη συγχωρεῖς μήτε πολλοὺς 26569 Amat.134.b.6 : μήτε ὀλίγους πόνους εὖ ποιεῖν ἔχειν τὰ σώματα τοὺς ἀνθρώ– 26570 Amat.134.b.7 : πους, ἀλλὰ τοὺς μετρίους; ἢ διαμάχῃ δυοῖν ὄντοιν νῷν περὶ 26571 Amat.134.b.8 : τοῦ λόγου; 26572 Amat.134.c.1 : Κἀκεῖνος, Πρὸς μὲν τοῦτον, ἔφη, κἂν πάνυ ἡδέως δια– 26573 Amat.134.c.2 : γωνισαίμην, καὶ εὖ οἶδ´ ὅτι ἱκανὸς ἂν γενοίμην βοηθῆσαι 26574 Amat.134.c.3 : τῇ ὑποθέσει ἣν ὑπεθέμην, καὶ εἰ ταύτης ἔτι φαυλοτέραν 26575 Amat.134.c.4 : ὑπεθέμην—οὐδὲν γάρ ἐστι—πρὸς μέντοι σὲ οὐδὲν δέομαι 26576 Amat.134.c.5 : παρὰ δόξαν φιλονικεῖν, ἀλλ´ ὁμολογῶ μὴ τὰ πολλὰ ἀλλὰ 26577 Amat.134.c.6 : τὰ μέτρια γυμνάσια τὴν εὐεξίαν ἐμποιεῖν τοῖς ἀνθρώποις. 26578 Amat.134.c.7 : Τί δὲ τὰ σιτία; τὰ μέτρια ἢ τὰ πολλά; ἔφην ἐγώ. 26579 Amat.134.c.8 : Καὶ τὰ σιτία ὡμολόγει. 26580 Amat.134.d.1 : Ἔτι δὲ κἀγὼ προσηνάγκαζον αὐτὸν ὁμολογεῖν καὶ τἆλλα 26581 Amat.134.d.2 : πάντα τὰ περὶ τὸ σῶμα ὠφελιμώτατα εἶναι τὰ μέτρια ἀλλὰ 26582 Amat.134.d.3 : μὴ τὰ πολλὰ μηδὲ τὰ ὀλίγα· καί μοι ὡμολόγει τὰ μέτρια. 26583 Amat.134.d.4 : Τί δ´, ἔφην, τὰ περὶ τὴν ψυχήν; τὰ μέτρια ὠφελεῖ ἢ 26584 Amat.134.d.5 : τὰ ἄμετρα τῶν προσφερομένων; 26585 Amat.134.d.6 : Τὰ μέτρια, ἔφη. 26586 Amat.134.d.7 : Οὐκοῦν ἓν τῶν προσφερομένων ψυχῇ ἐστι καὶ τὰ μαθή– 26587 Amat.134.d.8 : ματα; 26588 Amat.134.d.9 : Ὡμολόγει. 26589 Amat.134.d.10 : Καὶ τούτων ἄρα τὰ μέτρια ὠφελεῖ ἀλλ´ οὐ τὰ πολλά; 26590 Amat.134.d.11 : Συνέφη. 26591 Amat.134.e.1 : Τίνα οὖν ἐρόμενοι ἂν δικαίως ἐροίμεθα ὁποῖοι μέτριοι 26592 Amat.134.e.2 : πόνοι καὶ σιτία πρὸς τὸ σῶμά ἐστιν; 26593 Amat.134.e.3 : Ὡμολογοῦμεν μὲν τρεῖς ὄντες, ὅτι ἰατρὸν ἢ παιδοτρίβην. 26594 Amat.134.e.4 : Τίνα δ´ ἂν περὶ σπερμάτων σπορᾶς ὁπόσον μέτριον; 26595 Amat.134.e.5 : Καὶ τούτου τὸν γεωργὸν ὡμολογοῦμεν. 26596 Amat.134.e.6 : Τίνα δὲ περὶ μαθημάτων εἰς ψυχὴν φυτεύσεώς τε καὶ 26597 Amat.134.e.7 : σπορᾶς ἐρωτῶντες δικαίως ἂν ἐροίμεθα ὁπόσα καὶ ὁποῖα 26598 Amat.134.e.8 : μέτρια; 26599 Amat.135.a.1 : Τοὐντεῦθεν ἤδη ἀπορίας μεστοὶ ἦμεν ἅπαντες· κἀγὼ 26600 Amat.135.a.2 : προσπαίζων αὐτοὺς ἠρόμην, Βούλεσθε, ἔφην, ἐπειδὴ ἡμεῖς 26601 Amat.135.a.3 : ἐν ἀπορίᾳ ἐσμέν, ἐρώμεθα ταυτὶ τὰ μειράκια; ἢ ἴσως 26602 Amat.135.a.4 : αἰσχυνόμεθα, ὥσπερ ἔφη τοὺς μνηστῆρας Ὅμηρος, μὴ 26603 Amat.135.a.5 : ἀξιούντων εἶναί τινα ἄλλον ὅστις ἐντενεῖ τὸ τόξον; 26604 Amat.135.a.6 : Ἐπειδὴ οὖν μοι ἐδόκουν ἀθυμεῖν πρὸς τὸν λόγον, ἄλλῃ 26605 Amat.135.a.7 : ἐπειρώμην σκοπεῖν, καὶ εἶπον, Ποῖα δὲ μάλιστα ἄττα το– 26606 Amat.135.a.8 : πάζομεν εἶναι τῶν μαθημάτων ἃ δεῖ τὸν φιλοσοφοῦντα 26607 Amat.135.a.9 : μανθάνειν, ἐπειδὴ οὐχὶ πάντα οὐδὲ πολλά; 26608 Amat.135.b.1 : Ὑπολαβὼν οὖν ὁ σοφώτερος εἶπεν ὅτι Κάλλιστα ταῦτ´ 26609 Amat.135.b.2 : εἴη τῶν μαθημάτων καὶ προσήκοντα ἀφ´ ὧν ἂν πλείστην 26610 Amat.135.b.3 : δόξαν ἔχοι τις εἰς φιλοσοφίαν· πλείστην δ´ ἂν ἔχοι δόξαν, 26611 Amat.135.b.4 : εἰ δοκοίη τῶν τεχνῶν ἔμπειρος εἶναι πασῶν, εἰ δὲ μή, ὡς 26612 Amat.135.b.5 : πλείστων γε καὶ μάλιστα τῶν ἀξιολόγων, μαθὼν αὐτῶν 26613 Amat.135.b.6 : ταῦτα ἃ προσήκει τοῖς ἐλευθέροις μαθεῖν, ὅσα συνέσεως 26614 Amat.135.b.7 : ἔχεται, μὴ ὅσα χειρουργίας. 26615 Amat.135.b.8 : Ἆρ´ οὖν οὕτω λέγεις, ἔφην ἐγώ, ὥσπερ ἐν τῇ τεκτονικῇ; 26616 Amat.135.c.1 : καὶ γὰρ ἐκεῖ τέκτονα μὲν ἂν πρίαιο πέντε ἢ ἓξ μνῶν, ἄκρον 26617 Amat.135.c.2 : ἀρχιτέκτονα δὲ οὐδ´ ἂν μυρίων δραχμῶν· ὀλίγοι γε μὴν κἂν 26618 Amat.135.c.3 : ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησι γίγνοιντο. ἆρα μή τι τοιοῦτον λέγεις; 26619 Amat.135.c.4 : Καὶ ὃς ἀκούσας μου συνεχώρει καὶ αὐτὸς λέγειν τοιοῦτον. 26620 Amat.135.c.5 : Ἠρόμην δ´ αὐτὸν εἰ οὐκ ἀδύνατον εἴη δύο μόνας τέχνας 26621 Amat.135.c.6 : οὕτω μαθεῖν τὸν αὐτόν, μὴ ὅτι πολλὰς καὶ μεγάλας· ὁ δέ, 26622 Amat.135.c.7 : Μὴ οὕτως μου, ἔφη, ὑπολάβῃς, ὦ Σώκρατες, ὡς λέγοντος 26623 Amat.135.c.8 : ὅτι δεῖ ἑκάστην τῶν τεχνῶν τὸν φιλοσοφοῦντα ἐπίστασθαι 26624 Amat.135.d.1 : ἀκριβῶς ὥσπερ αὐτὸν τὸν τὴν τέχνην ἔχοντα, ἀλλ´ ὡς 26625 Amat.135.d.2 : εἰκὸς ἄνδρα ἐλεύθερόν τε καὶ πεπαιδευμένον, ἐπακολουθῆσαί 26626 Amat.135.d.3 : τε τοῖς λεγομένοις ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ οἷόν τ´ εἶναι δια– 26627 Amat.135.d.4 : φερόντως τῶν παρόντων, καὶ αὐτὸν ξυμβάλλεσθαι γνώμην, 26628 Amat.135.d.5 : ὥστε δοκεῖν χαριέστατον εἶναι καὶ σοφώτατον τῶν ἀεὶ 26629 Amat.135.d.6 : παρόντων ἐν τοῖς λεγομένοις τε καὶ πραττομένοις περὶ τὰς 26630 Amat.135.d.7 : τέχνας. 26631 Amat.135.d.8 : Κἀγώ, ἔτι γὰρ αὐτοῦ ἠμφεγνόουν τὸν λόγον ὅτι ἐβούλετο, 26632 Amat.135.e.1 : Ἆρ´ ἐννοῶ, ἔφην, οἷον λέγεις τὸν φιλόσοφον ἄνδρα; δοκεῖς 26633 Amat.135.e.2 : γάρ μοι λέγειν οἷοι ἐν τῇ ἀγωνίᾳ εἰσὶν οἱ πένταθλοι πρὸς 26634 Amat.135.e.3 : τοὺς δρομέας ἢ τοὺς παλαιστάς. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τούτων 26635 Amat.135.e.4 : μὲν λείπονται κατὰ τὰ τούτων ἆθλα καὶ δεύτεροί εἰσι πρὸς 26636 Amat.135.e.5 : τούτους, τῶν δ´ ἄλλων ἀθλητῶν πρῶτοι καὶ νικῶσιν αὐτούς. 26637 Amat.135.e.6 : τάχ´ ἂν ἴσως τοιοῦτόν τι λέγοις καὶ τὸ φιλοσοφεῖν ἀπερ– 26638 Amat.135.e.7 : γάζεσθαι τοὺς ἐπιτηδεύοντας τοῦτο τὸ ἐπιτήδευμα· τῶν μὲν 26639 Amat.136.a.1 : πρώτων εἰς σύνεσιν περὶ τὰς τέχνας ἐλλείπεσθαι, τὰ δευ– 26640 Amat.136.a.2 : τερεῖα δ´ ἔχοντας τῶν ἄλλων περιεῖναι, καὶ οὕτως γίγνεσθαι 26641 Amat.136.a.3 : περὶ πάντα ὕπακρόν τινα ἄνδρα τὸν πεφιλοσοφηκότα· 26642 Amat.136.a.4 : τοιοῦτόν τινά μοι δοκεῖς ἐνδείκνυσθαι. 26643 Amat.136.a.5 : Καλῶς γέ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, φαίνῃ ὑπολαμβάνειν 26644 Amat.136.a.6 : τὰ περὶ τοῦ φιλοσόφου, ἀπεικάσας αὐτὸν τῷ πεντάθλῳ. 26645 Amat.136.a.7 : ἔστιν γὰρ ἀτεχνῶς τοιοῦτος οἷος μὴ δουλεύειν μηδενὶ πρά– 26646 Amat.136.a.8 : γματι, μηδ´ εἰς τὴν ἀκρίβειαν μηδὲν διαπεπονηκέναι, ὥστε 26647 Amat.136.a.9 : διὰ τὴν τοῦ ἑνὸς τούτου ἐπιμέλειαν τῶν ἄλλων ἁπάντων 26648 Amat.136.b.1 : ἀπολελεῖφθαι, ὥσπερ οἱ δημιουργοί, ἀλλὰ πάντων μετρίως 26649 Amat.136.b.2 : ἐφῆφθαι. 26650 Amat.136.b.3 : Μετὰ ταύτην δὴ τὴν ἀπόκρισιν ἐγὼ προθυμούμενος σαφῶς 26651 Amat.136.b.4 : εἰδέναι ὅτι λέγοι, ἐπυνθανόμην αὐτοῦ τοὺς ἀγαθοὺς πότερον 26652 Amat.136.b.5 : χρησίμους ἢ ἀχρήστους εἶναι ὑπολαμβάνοι. 26653 Amat.136.b.6 : Χρησίμους δήπου, ὦ Σώκρατες, ἔφη. 26654 Amat.136.b.7 : Ἆρ´ οὖν, εἴπερ οἱ ἀγαθοὶ χρήσιμοι, οἱ πονηροὶ 26655 Amat.136.b.8 : ἄχρηστοι; 26656 Amat.136.b.9 : Ὡμολόγει. 26657 Amat.136.b.10 : Τί δέ; τοὺς φιλοσόφους ἄνδρας χρησίμους ἡγῇ ἢ οὔ; 26658 Amat.136.c.1 : Ὁ δὲ ὡμολόγει χρησίμους, καὶ πρός γε ἔφη χρησιμω– 26659 Amat.136.c.2 : τάτους εἶναι ἡγεῖσθαι. 26660 Amat.136.c.3 : Φέρε δὴ γνῶμεν, εἰ σὺ ἀληθῆ λέγεις, ποῦ καὶ χρήσιμοι 26661 Amat.136.c.4 : ἡμῖν εἰσιν οἱ ὕπακροι οὗτοι; δῆλον γὰρ ὅτι ἑκάστου γε τῶν 26662 Amat.136.c.5 : τὰς τέχνας ἐχόντων φαυλότερός ἐστιν ὁ φιλόσοφος. 26663 Amat.136.c.6 : Ὡμολόγει. 26664 Amat.136.c.7 : Φέρε δὴ σύ, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ τύχοις ἢ αὐτὸς ἀσθενήσας ἢ 26665 Amat.136.c.8 : τῶν φίλων τις τῶν σῶν περὶ ὧν σὺ σπουδὴν μεγάλην ἔχεις, 26666 Amat.136.c.9 : πότερον ὑγείαν βουλόμενος κτήσασθαι τὸν ὕπακρον ἐκεῖνον 26667 Amat.136.c.10 : [τὸν φιλόσοφον] εἰσάγοις ἂν εἰς τὴν οἰκίαν ἢ τὸν ἰατρὸν 26668 Amat.136.c.11 : λάβοις; 26669 Amat.136.d.1 : Ἀμφοτέρους ἔγωγ´ ἄν, ἔφη. 26670 Amat.136.d.2 : Μή μοι, εἶπον ἐγώ, ἀμφοτέρους λέγε, ἀλλ´ ὁπότερον 26671 Amat.136.d.3 : μᾶλλόν τε καὶ πρότερον. 26672 Amat.136.d.4 : Οὐδεὶς ἄν, ἔφη, τοῦτό γε ἀμφισβητήσειεν, ὡς οὐχὶ τὸν 26673 Amat.136.d.5 : ἰατρὸν καὶ μᾶλλον καὶ πρότερον. 26674 Amat.136.d.6 : Τί δ´; ἐν νηὶ χειμαζομένῃ ποτέρῳ ἂν μᾶλλον ἐπιτρέποις 26675 Amat.136.d.7 : σαυτόν τε καὶ τὰ σεαυτοῦ, τῷ κυβερνήτῃ ἢ τῷ φιλοσόφῳ; 26676 Amat.136.d.8 : Τῷ κυβερνήτῃ ἔγωγε. 26677 Amat.136.d.9 : Οὐκοῦν καὶ τἆλλα πάνθ´ οὕτως, ἕως ἄν τις δημιουργὸς ᾖ, 26678 Amat.136.d.10 : οὐ χρήσιμός ἐστιν ὁ φιλόσοφος; 26679 Amat.136.d.11 : Φαίνεται, ἔφη. 26680 Amat.136.e.1 : Οὐκοῦν νῦν ἄχρηστός τις ἡμῖν ἐστιν ὁ φιλόσοφος; εἰσὶ 26681 Amat.136.e.2 : γὰρ ἡμῖν ἀεί που δημιουργοί· ὡμολογήσαμεν δὲ τοὺς μὲν 26682 Amat.136.e.3 : ἀγαθοὺς χρησίμους εἶναι, τοὺς δὲ μοχθηροὺς ἀχρήστους. 26683 Amat.136.e.4 : Ἠναγκάζετο ὁμολογεῖν. 26684 Amat.136.e.5 : Τί οὖν μετὰ τοῦτο; ἔρωμαί σε ἢ ἀγροικότερόν ἐστιν 26685 Amat.136.e.6 : ἐρέσθαι— 26686 Amat.136.e.7 : Ἐροῦ ὅτι βούλει. 26687 Amat.136.e.8 : Οὐδὲν δή, ἔφην ἐγώ, ζητῶ ἄλλο ἢ ἀνομολογήσασθαι τὰ 26688 Amat.137.a.1 : εἰρημένα. ἔχει δέ πως ὡδί. ὡμολογήσαμεν καλὸν εἶναι 26689 Amat.137.a.2 : τὴν φιλοσοφίαν καὶ αὐτοὶ φιλόσοφοι εἶναι, τοὺς δὲ φιλοσό– 26690 Amat.137.a.3 : φους ἀγαθούς, τοὺς δὲ ἀγαθοὺς χρησίμους, τοὺς δὲ πονηροὺς 26691 Amat.137.a.4 : ἀχρήστους· αὖθις δ´ αὖ τοὺς φιλοσόφους ὡμολογήσαμεν, ἕως 26692 Amat.137.a.5 : ἂν οἱ δημιουργοὶ ὦσιν, ἀχρήστους εἶναι, δημιουργοὺς δὲ ἀεὶ 26693 Amat.137.a.6 : εἶναι. οὐ γὰρ ταῦτα ὡμολόγηται; 26694 Amat.137.a.7 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς. 26695 Amat.137.a.8 : Ὡμολογοῦμεν ἄρα, ὡς ἔοικε, κατά γε τὸν σὸν λόγον, 26696 Amat.137.a.9 : εἴπερ τὸ φιλοσοφεῖν ἐστι περὶ τὰς τέχνας ἐπιστήμονας 26697 Amat.137.a.10 : εἶναι ὃν σὺ λέγεις τὸν τρόπον, πονηροὺς αὐτοὺς εἶναι καὶ 26698 Amat.137.b.1 : ἀχρήστους, ἕως ἂν ἐν ἀνθρώποις τέχναι ὦσιν. ἀλλὰ μὴ 26699 Amat.137.b.2 : οὐχ οὕτως, ὦ φίλε, ἔχωσι, μηδ´ ᾖ τοῦτο φιλοσοφεῖν, περὶ 26700 Amat.137.b.3 : τὰς τέχνας ἐσπουδακέναι, οὐδὲ πολυπραγμονοῦντα κυπτά– 26701 Amat.137.b.4 : ζοντα ζῆν οὐδὲ πολυμαθοῦντα, ἀλλ´ ἄλλο τι, ἐπεὶ ἐγὼ ᾤμην 26702 Amat.137.b.5 : καὶ ὄνειδος εἶναι τοῦτο καὶ βαναύσους καλεῖσθαι τοὺς περὶ τὰς 26703 Amat.137.b.6 : τέχνας ἐσπουδακότας. ὧδε δὲ σαφέστερον εἰσόμεθα εἰ ἄρα 26704 Amat.137.b.7 : ἀληθῆ λέγω, ἐὰν τοῦτο ἀποκρίνῃ· τίνες ἵππους ἐπίστανται 26705 Amat.137.c.1 : κολάζειν ὀρθῶς; πότερον οἵπερ βελτίστους ποιοῦσιν ἢ ἄλλοι; 26706 Amat.137.c.2 : Οἵπερ βελτίστους. 26707 Amat.137.c.3 : Τί δέ; κύνας οὐχ οἳ βελτίστους ἐπίστανται ποιεῖν, οὗτοι 26708 Amat.137.c.4 : καὶ κολάζειν ὀρθῶς ἐπίστανται; 26709 Amat.137.c.5 : Ναί. 26710 Amat.137.c.6 : Ἡ αὐτὴ ἄρα τέχνη βελτίστους τε ποιεῖ καὶ κολάζει 26711 Amat.137.c.7 : ὀρθῶς; 26712 Amat.137.c.8 : Φαίνεταί μοι, ἦ δ´ ὅς. 26713 Amat.137.c.9 : Τί δέ; πότερον ἥπερ βελτίστους τε ποιεῖ καὶ κολάζει 26714 Amat.137.c.10 : ὀρθῶς, ἡ αὐτὴ δὲ καὶ γιγνώσκει τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς 26715 Amat.137.c.11 : μοχθηρούς, ἢ ἑτέρα τις; 26716 Amat.137.c.12 : Ἡ αὐτή, ἔφη. 26717 Amat.137.c.13 : Ἐθελήσεις οὖν καὶ κατ´ ἀνθρώπους τοῦτο ὁμολογεῖν, 26718 Amat.137.d.1 : ἥπερ βελτίστους ἀνθρώπους ποιεῖ, ταύτην εἶναι καὶ τὴν 26719 Amat.137.d.2 : κολάζουσαν ὀρθῶς καὶ διαγιγνώσκουσαν τοὺς χρηστούς τε 26720 Amat.137.d.3 : καὶ μοχθηρούς; 26721 Amat.137.d.4 : Πάνυ γ´, ἔφη. 26722 Amat.137.d.5 : Οὐκοῦν καὶ ἥτις ἕνα, καὶ πολλούς, καὶ ἥτις πολλούς, καὶ 26723 Amat.137.d.6 : ἕνα; 26724 Amat.137.d.7 : Ναί. 26725 Amat.137.d.8 : Καὶ καθ´ ἵππων δὴ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὕτως; 26726 Amat.137.d.9 : Φημί. 26727 Amat.137.d.10 : Τίς οὖν ἐστιν ἡ ἐπιστήμη, ἥτις τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν 26728 Amat.137.d.11 : ἀκολασταίνοντας καὶ παρανομοῦντας ὀρθῶς κολάζει; οὐχ ἡ 26729 Amat.137.d.12 : δικαστική; 26730 Amat.137.d.13 : Ναί. 26731 Amat.137.d.14 : Ἦ ἄλλην οὖν τινα καλεῖς καὶ δικαιοσύνην ἢ ταύτην; 26732 Amat.137.d.15 : Οὐκ, ἀλλὰ ταύτην. 26733 Amat.137.e.1 : Οὐκοῦν ᾗπερ κολάζουσιν ὀρθῶς, ταύτῃ καὶ γιγνώσκουσι 26734 Amat.137.e.2 : τοὺς χρηστοὺς καὶ μοχθηρούς; 26735 Amat.137.e.3 : Ταύτῃ. 26736 Amat.137.e.4 : Ὅστις δὲ ἕνα γιγνώσκει, καὶ πολλοὺς γνώσεται; 26737 Amat.137.e.5 : Ναί. 26738 Amat.137.e.6 : Καὶ ὅστις γε πολλοὺς ἀγνοεῖ, καὶ ἕνα; 26739 Amat.137.e.7 : Φημί. 26740 Amat.137.e.8 : Εἰ ἄρα ἵππος ὢν ἀγνοοῖ τοὺς χρηστοὺς καὶ πονηροὺς 26741 Amat.137.e.9 : ἵππους, κἂν ἑαυτὸν ἀγνοοῖ ποῖός τίς ἐστιν; 26742 Amat.137.e.10 : Φημί. 26743 Amat.137.e.11 : Καὶ εἰ βοῦς ὢν ἀγνοοῖ τοὺς πονηροὺς καὶ χρηστοὺς 26744 Amat.137.e.12 : 〈βοῦς〉, κἂν αὑτὸν ἀγνοοῖ ποῖός τίς ἐστιν; 26745 Amat.137.e.13 : Ναί, ἔφη. 26746 Amat.137.e.14 : Οὕτω δὴ καὶ εἰ κύων; 26747 Amat.137.e.15 : Ὡμολόγει. 26748 Amat.138.a.1 : Τί δ´; ἐπειδὰν ἄνθρωπός τις ὢν ἀγνοῇ τοὺς χρηστοὺς 26749 Amat.138.a.2 : καὶ μοχθηροὺς ἀνθρώπους, ἆρ´ οὐχ αὑτὸν ἀγνοεῖ πότερον 26750 Amat.138.a.3 : χρηστός ἐστιν ἢ πονηρός, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἄνθρωπός ἐστιν; 26751 Amat.138.a.4 : Συνεχώρει. 26752 Amat.138.a.5 : Τὸ δὲ αὑτὸν ἀγνοεῖν σωφρονεῖν ἐστιν ἢ μὴ σωφρονεῖν; 26753 Amat.138.a.6 : Μὴ σωφρονεῖν. 26754 Amat.138.a.7 : Τὸ ἑαυτὸν ἄρα γιγνώσκειν ἐστὶ σωφρονεῖν; 26755 Amat.138.a.8 : Φημί, ἔφη. 26756 Amat.138.a.9 : Τοῦτ´ ἄρα, ὡς ἔοικε, τὸ ἐν Δελφοῖς γράμμα παρακελεύεται, 26757 Amat.138.a.10 : σωφροσύνην ἀσκεῖν καὶ δικαιοσύνην. 26758 Amat.138.a.11 : Ἔοικεν. 26759 Amat.138.a.12 : Τῇ αὐτῇ δὲ ταύτῃ καὶ κολάζειν ὀρθῶς ἐπιστάμεθα; 26760 Amat.138.a.13 : Ναί. 26761 Amat.138.b.1 : Οὐκοῦν ᾗ μὲν κολάζειν ὀρθῶς ἐπιστάμεθα, δικαιοσύνη 26762 Amat.138.b.2 : αὕτη ἐστίν, ᾗ δὲ διαγιγνώσκειν καὶ ἑαυτὸν καὶ ἄλλους, 26763 Amat.138.b.3 : σωφροσύνη; 26764 Amat.138.b.4 : Ἔοικεν, ἔφη. 26765 Amat.138.b.5 : Ταὐτὸν ἄρα ἐστὶ καὶ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη; 26766 Amat.138.b.6 : Φαίνεται. 26767 Amat.138.b.7 : Καὶ μὴν οὕτω γε καὶ αἱ πόλεις εὖ οἰκοῦνται, ὅταν οἱ 26768 Amat.138.b.8 : ἀδικοῦντες δίκην διδῶσιν. 26769 Amat.138.b.9 : Ἀληθῆ λέγεις, ἔφη. 26770 Amat.138.b.10 : Καὶ πολιτικὴ ἄρα αὑτή ἐστιν. 26771 Amat.138.b.11 : Συνεδόκει. 26772 Amat.138.b.12 : Τί δὲ ὅταν εἷς ἀνὴρ ὀρθῶς πόλιν διοικῇ, ὄνομά γε 26773 Amat.138.b.13 : τούτῳ οὐ τύραννός τε καὶ βασιλεύς; 26774 Amat.138.b.14 : Φημί. 26775 Amat.138.b.15 : Οὐκοῦν βασιλικῇ τε καὶ τυραννικῇ τέχνῃ διοικεῖ; 26776 Amat.138.b.16 : Οὕτως. 26777 Amat.138.b.17 : Καὶ αὗται ἄρ´ αἱ αὐταὶ τέχναι εἰσὶν ἐκείναις; 26778 Amat.138.b.18 : Φαίνονται. 26779 Amat.138.c.1 : Τί δ´ ὅταν εἷς ὢν ἀνὴρ οἰκίαν διοικῇ ὀρθῶς, τί ὄνομα 26780 Amat.138.c.2 : τούτῳ ἐστίν; οὐκ οἰκονόμος τε καὶ δεσπότης; 26781 Amat.138.c.3 : Ναί. 26782 Amat.138.c.4 : Πότερον οὖν καὶ οὗτος δικαιοσύνῃ εὖ ἂν τὴν οἰκίαν 26783 Amat.138.c.5 : διοικοῖ ἢ κἄλλῃ τινὶ τέχνῃ; 26784 Amat.138.c.6 : Δικαιοσύνῃ. 26785 Amat.138.c.7 : Ἔστιν ἄρα ταὐτόν, ὡς ἔοικε, βασιλεύς, τύραννος, πολι– 26786 Amat.138.c.8 : τικός, οἰκονόμος, δεσπότης, σώφρων, δίκαιος. καὶ μία 26787 Amat.138.c.9 : τέχνη ἐστὶν βασιλική, τυραννική, πολιτική, δεσποτική, οἰκο– 26788 Amat.138.c.10 : νομική, δικαιοσύνη, σωφροσύνη. 26789 Amat.138.c.11 : Φαίνεται, ἔφη, οὕτως. 26790 Amat.138.d.1 : Πότερον οὖν τῷ φιλοσόφῳ, ὅταν μὲν ἰατρὸς περὶ τῶν 26791 Amat.138.d.2 : καμνόντων τι λέγῃ, αἰσχρὸν μήθ´ ἕπεσθαι τοῖς λεγομένοις 26792 Amat.138.d.3 : δύνασθαι μήτε συμβάλλεσθαι μηδὲν περὶ τῶν λεγομένων 26793 Amat.138.d.4 : ἢ πραττομένων, καὶ ὁπόταν ἄλλος τις τῶν δημιουργῶν, 26794 Amat.138.d.5 : ὡσαύτως· ὅταν δὲ δικαστὴς ἢ βασιλεὺς ἢ ἄλλος τις ὧν 26795 Amat.138.d.6 : νυνδὴ διεληλύθαμεν, οὐκ αἰσχρὸν περὶ τούτων μήτε ἕπεσθαι 26796 Amat.138.d.7 : δύνασθαι μήτε συμβάλλεσθαι περὶ αὐτῶν; 26797 Amat.138.d.8 : Πῶς δ´ οὐκ αἰσχρόν, ὦ Σώκρατες, περί γε τοσούτων 26798 Amat.138.d.9 : πραγμάτων μηδὲν ἔχειν συμβάλλεσθαι; 26799 Amat.138.e.1 : Πότερον οὖν καὶ περὶ ταῦτα λέγωμεν, ἔφην, πένταθλον 26800 Amat.138.e.2 : αὐτὸν δεῖν εἶναι καὶ ὕπακρον, καὶ ταύτης μὲν τὰ δευτερεῖα 26801 Amat.138.e.3 : ἔχοντα πάντων τὸν φιλόσοφον, καὶ ἀχρεῖον εἶναι ἕως ἂν 26802 Amat.138.e.4 : τούτων τις ᾖ, ἢ πρῶτον μὲν τὴν αὑτοῦ οἰκίαν οὐκ ἄλλῳ 26803 Amat.138.e.5 : ἐπιτρεπτέον οὐδὲ τὰ δευτερεῖα ἐν τούτῳ ἑκτέον, ἀλλ´ αὐτὸν 26804 Amat.138.e.6 : κολαστέον δικάζοντα ὀρθῶς, εἰ μέλλει εὖ οἰκεῖσθαι αὐτοῦ 26805 Amat.138.e.7 : ἡ οἰκία; 26806 Amat.138.e.8 : Συνεχώρει δή μοι. 26807 Amat.138.e.9 : Ἔπειτά γε δήπου ἐάντε οἱ φίλοι αὐτῷ διαίτας ἐπιτρέ– 26808 Amat.138.e.10 : πωσιν, ἐάντε ἡ πόλις τι προστάττῃ διακρίνειν ἢ δικάζειν, 26809 Amat.139.a.1 : αἰσχρὸν ἐν τούτοις, ὦ ἑταῖρε, δεύτερον φαίνεσθαι ἢ τρίτον 26810 Amat.139.a.2 : καὶ μὴ οὐχ ἡγεῖσθαι; 26811 Amat.139.a.3 : Δοκεῖ μοι. 26812 Amat.139.a.4 : Πολλοῦ ἄρα δεῖ ἡμῖν, ὦ βέλτιστε, τὸ φιλοσοφεῖν πολυ– 26813 Amat.139.a.5 : μαθία τε εἶναι καὶ ἡ περὶ τὰς τέχνας πραγματεία. 26814 Amat.139.a.6 : Εἰπόντος δ´ ἐμοῦ ταῦτα ὁ μὲν σοφὸς αἰσχυνθεὶς τοῖς 26815 Amat.139.a.7 : προειρημένοις ἐσίγησεν, ὁ δὲ ἀμαθὴς ἔφη ἐκείνως εἶναι· 26816 Amat.139.a.8 : καὶ οἱ ἄλλοι ἐπῄνεσαν τὰ εἰρημένα. 26817 Theag.121.a.1 : {ΔΗ.} Ὦ Σώκρατες, ἐδεόμην ἄττα σοι ἰδιολογήσασθαι, 26818 Theag.121.a.2 : εἰ σχολή· κἂν εἰ ἀσχολία δὲ μὴ πάνυ τις μεγάλη, ὅμως 26819 Theag.121.a.3 : ἐμοῦ ἕνεκα ποίησαι σχολήν. 26820 Theag.121.a.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ καὶ ἄλλως τυγχάνω σχολάζων, καὶ δὴ σοῦ 26821 Theag.121.a.5 : γε ἕνεκα καὶ πάνυ. ἀλλ´ εἴ τι βούλει λέγειν, ἔξεστιν. 26822 Theag.121.a.6 : {ΔΗ.} Βούλει οὖν δεῦρο εἰς τὴν τοῦ Διὸς τοῦ ἐλευθερίου 26823 Theag.121.a.7 : στοὰν ἐκποδὼν ἀποχωρήσωμεν; 26824 Theag.121.a.8 : {ΣΩ.} Εἰ σοὶ δοκεῖ. 26825 Theag.121.b.1 : {ΔΗ.} Ἴωμεν δή. Ὦ Σώκρατες, πάντα τὰ φυτὰ κιν– 26826 Theag.121.b.2 : δυνεύει τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν, καὶ τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα 26827 Theag.121.b.3 : καὶ τὰ ζῷα τά τε ἄλλα καὶ ἅνθρωπος. καὶ γὰρ ἐν τοῖς 26828 Theag.121.b.4 : φυτοῖς ῥᾷστον ἡμῖν τοῦτο γίγνεται, ὅσοι τὴν γῆν γεωργοῦ– 26829 Theag.121.b.5 : μεν, τὸ παρασκευάσασθαι πάντα τὰ πρὸ τοῦ φυτεύειν καὶ 26830 Theag.121.b.6 : αὐτὸ τὸ φυτεῦσαι· ἐπειδὰν δὲ τὸ φυτευθὲν βιῷ, μετὰ τοῦτο 26831 Theag.121.b.7 : θεραπεία τοῦ φύντος καὶ πολλὴ καὶ χαλεπὴ καὶ δύσκολος 26832 Theag.121.c.1 : γίγνεται. οὕτω δὲ ἔχειν ἔοικε καὶ τὸ περὶ τῶν ἀνθρώπων· 26833 Theag.121.c.2 : ἀπὸ τῶν ἐμαυτοῦ ἐγὼ πραγμάτων τεκμαίρομαι καὶ ἐς τἆλλα. 26834 Theag.121.c.3 : καὶ γὰρ ἐμοὶ ἡ τοῦ ὑέος τουτουΐ, εἴτε φυτείαν εἴτε παιδο– 26835 Theag.121.c.4 : ποιίαν δεῖ αὐτὴν ὀνομάζειν, πάντων ῥᾴστη γέγονεν, ἡ δὲ 26836 Theag.121.c.5 : τροφὴ δύσκολός τε καὶ ἀεὶ ἐν φόβῳ περὶ αὐτοῦ δεδιότι. 26837 Theag.121.c.6 : τὰ μὲν οὖν ἄλλα πολλὰ ἂν εἴη λέγειν, ἡ δὲ νῦν παροῦσα 26838 Theag.121.c.7 : ἐπιθυμία τούτῳ πάνυ με φοβεῖ—ἔστι μὲν γὰρ οὐκ ἀγεννής, 26839 Theag.121.c.8 : σφαλερὰ δέ—ἐπιθυμεῖ γὰρ δὴ οὗτος ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, ὥς 26840 Theag.121.d.1 : φησι, σοφὸς γενέσθαι. δοκῶ γάρ μοι, τῶν ἡλικιωτῶν τινες 26841 Theag.121.d.2 : αὐτοῦ καὶ δημοτῶν, εἰς τὸ ἄστυ καταβαίνοντες, λόγους τινὰς 26842 Theag.121.d.3 : ἀπομνημονεύοντες διαταράττουσιν αὐτόν, οὓς ἐζήλωκεν καὶ 26843 Theag.121.d.4 : πάλαι μοι πράγματα παρέχει, ἀξιῶν ἐπιμεληθῆναί με ἑαυ– 26844 Theag.121.d.5 : τοῦ καὶ χρήματα τελέσαι τινὶ τῶν σοφιστῶν, ὅστις αὐτὸν 26845 Theag.121.d.6 : σοφὸν ποιήσει. ἐμοὶ δὲ τῶν μὲν χρημάτων καὶ ἔλαττον 26846 Theag.122.a.1 : μέλει, ἡγοῦμαι δὲ τοῦτον οὐκ εἰς μικρὸν κίνδυνον ἰέναι οἷ 26847 Theag.122.a.2 : σπεύδει. τέως μὲν οὖν αὐτὸν κατεῖχον παραμυθούμενος· 26848 Theag.122.a.3 : ἐπειδὴ δὲ οὐκέτι οἷός τέ εἰμι, ἡγοῦμαι κράτιστον εἶναι πεί– 26849 Theag.122.a.4 : θεσθαι αὐτῷ, ἵνα μὴ πολλάκις ἄνευ ἐμοῦ συγγενόμενός τῳ 26850 Theag.122.a.5 : διαφθαρῇ. νῦν οὖν ἥκω ἐπ´ αὐτὰ ταῦτα, ἵνα τῳ τούτων 26851 Theag.122.a.6 : τῶν σοφιστῶν δοκούντων εἶναι συστήσω τουτονί. σὺ οὖν 26852 Theag.122.a.7 : ἡμῖν εἰς καλὸν παρεφάνης, ᾧ ἂν ἐγὼ μάλιστα ἐβουλόμην 26853 Theag.122.a.8 : περὶ τῶν τοιούτων μέλλων πράξειν συμβουλεύσασθαι. ἀλλ´ 26854 Theag.122.a.9 : εἴ τι ἔχεις συμβουλεύειν ἐξ ὧν ἐμοῦ ἀκήκοας, ἔξεστί τε 26855 Theag.122.b.1 : καὶ χρή. 26856 Theag.122.b.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὲν δή, ὦ Δημόδοκε, καὶ λέγεταί γε συμ– 26857 Theag.122.b.3 : βουλὴ ἱερὸν χρῆμα εἶναι. εἴπερ οὖν καὶ ἄλλη ἡτισοῦν 26858 Theag.122.b.4 : ἐστιν ἱερά, καὶ αὕτη ἂν εἴη περὶ ἧς σὺ νῦν συμβουλεύῃ· 26859 Theag.122.b.5 : οὐ γὰρ ἔστι περὶ ὅτου θειοτέρου ἂν ἄνθρωπος βουλεύσαιτο 26860 Theag.122.b.6 : ἢ περὶ παιδείας καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν αὑτοῦ οἰκείων. πρῶτον 26861 Theag.122.b.7 : μὲν οὖν ἐγώ τε καὶ σὺ συνομολογήσωμεν τί ποτε οἰόμεθα 26862 Theag.122.b.8 : τοῦτο εἶναι περὶ οὗ βουλευόμεθα· μὴ γὰρ πολλάκις ἐγὼ 26863 Theag.122.c.1 : μὲν ἄλλο τι αὐτὸ ὑπολαμβάνω, σὺ δὲ ἄλλο, κἄπειτα πόρρω 26864 Theag.122.c.2 : που τῆς συνουσίας αἰσθώμεθα γελοῖοι ὄντες, ἐγώ τε ὁ συμ– 26865 Theag.122.c.3 : βουλεύων καὶ σὺ ὁ συμβουλευόμενος, μηδὲν τῶν αὐτῶν 26866 Theag.122.c.4 : ἡγούμενοι. 26867 Theag.122.c.5 : {ΔΗ.} Ἀλλά μοι δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν, ὦ Σώκρατες, καὶ 26868 Theag.122.c.6 : ποιεῖν χρὴ οὕτω. 26869 Theag.122.c.7 : {ΣΩ.} Καὶ λέγω γε ὀρθῶς, οὐ μέντοι παντάπασί γε· 26870 Theag.122.c.8 : σμικρὸν γάρ τι μετατίθεμαι. ἐννοῶ γὰρ μὴ καὶ ὁ μει– 26871 Theag.122.c.9 : ρακίσκος οὗτος οὐ τούτου ἐπιθυμεῖ οὗ ἡμεῖς αὐτὸν οἰόμεθα 26872 Theag.122.d.1 : ἐπιθυμεῖν ἀλλ´ ἑτέρου, εἶτ´ αὖ ἡμεῖς ἔτι ἀτοπώτεροι ὦμεν 26873 Theag.122.d.2 : περὶ ἄλλου του βουλευόμενοι. ὀρθότατον οὖν μοι δοκεῖ 26874 Theag.122.d.3 : εἶναι ἀπ´ αὐτοῦ τούτου ἄρχεσθαι, διαπυνθανομένους ὅτι καὶ 26875 Theag.122.d.4 : ἔστιν οὗ ἐπιθυμεῖ. 26876 Theag.122.d.5 : {ΔΗ.} Κινδυνεύει γοῦν οὕτω βέλτιστον εἶναι ὡς σὺ λέγεις. 26877 Theag.122.d.6 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή μοι, τί καλὸν ὄνομα τῷ νεανίσκῳ; τί αὐτὸν 26878 Theag.122.d.7 : προσαγορεύωμεν; 26879 Theag.122.d.8 : {ΔΗ.} Θεάγης ὄνομα τούτῳ, ὦ Σώκρατες. 26880 Theag.122.d.9 : {ΣΩ.} Καλόν γε, ὦ Δημόδοκε, τῷ ὑεῖ τὸ ὄνομα ἔθου καὶ 26881 Theag.122.e.1 : ἱεροπρεπές. εἰπὲ δὴ ἡμῖν, ὦ Θέαγες, ἐπιθυμεῖν φῂς σοφὸς 26882 Theag.122.e.2 : γενέσθαι, καὶ ἀξιοῖς σου τὸν πατέρα τόνδε ἐξευρεῖν ἀνδρός 26883 Theag.122.e.3 : τινος συνουσίαν τοιούτου ὅστις σε σοφὸν ποιήσει; 26884 Theag.122.e.4 : {ΘΕ.} Ναί. 26885 Theag.122.e.5 : {ΣΩ.} Σοφοὺς δὲ καλεῖς πότερον τοὺς ἐπιστήμονας, περὶ 26886 Theag.122.e.6 : ὅτου ἂν ἐπιστήμονες ὦσιν, ἢ τοὺς μή; 26887 Theag.122.e.7 : {ΘΕ.} Τοὺς ἐπιστήμονας ἔγωγε. 26888 Theag.122.e.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἐδιδάξατό σε ὁ πατὴρ καὶ ἐπαίδευσεν 26889 Theag.122.e.9 : ἅπερ ἐνθάδε οἱ ἄλλοι πεπαίδευνται, οἱ τῶν καλῶν κἀγαθῶν 26890 Theag.122.e.10 : πατέρων ὑεῖς, οἷον γράμματά τε καὶ κιθαρίζειν καὶ παλαίειν 26891 Theag.122.e.11 : καὶ τὴν ἄλλην ἀγωνίαν; 26892 Theag.122.e.12 : {ΘΕ.} Ἐμέ γε. 26893 Theag.123.a.1 : {ΣΩ.} Ἔτι οὖν οἴει τινὸς ἐπιστήμης ἐλλείπειν, ἧς προσήκει 26894 Theag.123.a.2 : ὑπὲρ σοῦ τὸν πατέρα ἐπιμεληθῆναι; 26895 Theag.123.a.3 : {ΘΕ.} Ἔγωγε. 26896 Theag.123.a.4 : {ΣΩ.} Τίς ἐστιν αὕτη; εἰπὲ καὶ ἡμῖν, ἵνα σοι χαρισώμεθα. 26897 Theag.123.a.5 : {ΘΕ.} Οἶδεν καὶ οὗτος, ὦ Σώκρατες—ἐπεὶ πολλάκις ἐγὼ 26898 Theag.123.a.6 : αὐτῷ εἴρηκα—ἀλλὰ ταῦτα ἐξεπίτηδες πρὸς σὲ λέγει, ὡς δὴ 26899 Theag.123.a.7 : οὐκ εἰδὼς οὗ ἐγὼ ἐπιθυμῶ· τοιαῦτα γὰρ ἕτερα καὶ πρὸς ἐμὲ 26900 Theag.123.a.8 : μάχεταί τε καὶ οὐκ ἐθέλει με οὐδενὶ συστῆσαι. 26901 Theag.123.a.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τὰ μὲν ἔμπροσθέν σοι ἦν πρὸς τοῦτον ῥηθέντα 26902 Theag.123.b.1 : ὥσπερ ἄνευ μαρτύρων λεγόμενα· νυνὶ δὲ ἐμὲ ποίησαι μάρ– 26903 Theag.123.b.2 : τυρα, καὶ ἐναντίον ἐμοῦ κάτειπε τίς ἐστιν αὕτη ἡ σοφία ἧς 26904 Theag.123.b.3 : ἐπιθυμεῖς. φέρε γάρ, εἰ ἐπεθύμεις ταύτης ᾗ οἱ ἄνθρωποι 26905 Theag.123.b.4 : τὰ πλοῖα κυβερνῶσιν, καὶ ἐγώ σε ἐτύγχανον ἀνερωτῶν· 26906 Theag.123.b.5 : "Ὦ Θέαγες, τίνος ἐνδεὴς ὢν σοφίας μέμφῃ τῷ πατρὶ ὅτι 26907 Theag.123.b.6 : οὐκ ἐθέλει σε συνιστάναι παρ´ ὧν ἂν σὺ σοφὸς γένοιο;" 26908 Theag.123.b.7 : τί ἄν μοι ἀπεκρίνω; τίνα αὐτὴν εἶναι; ἆρα οὐ κυβερνη– 26909 Theag.123.b.8 : τικήν; 26910 Theag.123.b.9 : {ΘΕ.} Ναί. 26911 Theag.123.c.1 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ ἐπιθυμῶν ταύτην τὴν σοφίαν εἶναι σοφὸς ᾗ 26912 Theag.123.c.2 : τὰ ἅρματα κυβερνῶσιν εἶτ´ ἐμέμφου τῷ πατρί, ἐμοῦ αὖ 26913 Theag.123.c.3 : ἐρωτῶντος τίς ἐστιν αὕτη ἡ σοφία, τίνα ἂν ἀπεκρίνω αὐτὴν 26914 Theag.123.c.4 : εἶναι; ἆρ´ οὐχὶ ἡνιοχικήν; 26915 Theag.123.c.5 : {ΘΕ.} Ναί. 26916 Theag.123.c.6 : {ΣΩ.} Ἧς δὲ δὴ νῦν τυγχάνεις ἐπιθυμῶν, πότερον ἀνώ– 26917 Theag.123.c.7 : νυμός τίς ἐστιν ἢ ἔχει ὄνομα; 26918 Theag.123.c.8 : {ΘΕ.} Οἶμαι ἔγωγε ἔχειν. 26919 Theag.123.c.9 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν αὐτὴν μὲν οἶσθα, οὐ μέντοι τό γε 26920 Theag.123.c.10 : ὄνομα, ἢ καὶ τὸ ὄνομα; 26921 Theag.123.c.11 : {ΘΕ.} Καὶ τὸ ὄνομα ἔγωγε. 26922 Theag.123.c.12 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἔστιν; εἰπέ. 26923 Theag.123.d.1 : {ΘΕ.} Τί δὲ ἄλλο, ὦ Σώκρατες, αὐτῇ ὄνομά τις φαίη ἂν 26924 Theag.123.d.2 : εἶναι ἀλλ´ ἢ σοφίαν; 26925 Theag.123.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἡ ἡνιοχεία σοφία ἐστίν; ἢ ἀμαθία 26926 Theag.123.d.4 : δοκεῖ σοι εἶναι; 26927 Theag.123.d.5 : {ΘΕ.} Οὐκ ἔμοιγε. 26928 Theag.123.d.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ σοφία; 26929 Theag.123.d.7 : {ΘΕ.} Ναί. 26930 Theag.123.d.8 : {ΣΩ.} Ἧι τί χρώμεθα; οὐχ ᾗ ἵππων ἐπιστάμεθα ζεύγους 26931 Theag.123.d.9 : ἄρχειν; 26932 Theag.123.d.10 : {ΘΕ.} Ναί. 26933 Theag.123.d.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἡ κυβερνητικὴ σοφία ἐστίν; 26934 Theag.123.d.12 : {ΘΕ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 26935 Theag.123.d.13 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὐχ αὕτη ᾗ πλοίων ἐπιστάμεθα ἄρχειν; 26936 Theag.123.d.14 : {ΘΕ.} Αὕτη μὲν οὖν. 26937 Theag.123.d.15 : {ΣΩ.} Ἧς δὲ δὴ σὺ ἐπιθυμεῖς ἡ σοφία τίς ἐστιν; ᾗ τίνος 26938 Theag.123.e.1 : ἐπιστάμεθα ἄρχειν; 26939 Theag.123.e.2 : {ΘΕ.} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ᾗ τῶν ἀνθρώπων. 26940 Theag.123.e.3 : {ΣΩ.} Μῶν ᾗ τῶν καμνόντων; 26941 Theag.123.e.4 : {ΘΕ.} Οὐ δῆτα. 26942 Theag.123.e.5 : {ΣΩ.} Ἰατρικὴ γὰρ αὕτη ἐστίν· ἦ γάρ; 26943 Theag.123.e.6 : {ΘΕ.} Ναί. 26944 Theag.123.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ᾗ τῶν ᾀδόντων ἐπιστάμεθα ἐν τοῖς χοροῖς 26945 Theag.123.e.8 : ἄρχειν; 26946 Theag.123.e.9 : {ΘΕ.} Οὔ. 26947 Theag.123.e.10 : {ΣΩ.} Μουσικὴ γὰρ αὕτη γε; 26948 Theag.123.e.11 : {ΘΕ.} Πάνυ γε. 26949 Theag.123.e.12 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ᾗ τῶν γυμναζομένων ἐπιστάμεθα ἄρχειν; 26950 Theag.123.e.13 : {ΘΕ.} Οὔ. 26951 Theag.123.e.14 : {ΣΩ.} Γυμναστικὴ γὰρ αὕτη γε; 26952 Theag.123.e.15 : {ΘΕ.} Ναί. 26953 Theag.123.e.16 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ᾗ τῶν τί ποιούντων; προθυμοῦ εἰπεῖν ὥσπερ 26954 Theag.123.e.17 : ἐγὼ σοὶ τὰ ἔμπροσθεν. 26955 Theag.124.a.1 : {ΘΕ.} Ἧι τῶν ἐν τῇ πόλει, ἔμοιγε δοκεῖ. 26956 Theag.124.a.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν τῇ πόλει εἰσὶν καὶ οἱ κάμνοντες; 26957 Theag.124.a.3 : {ΘΕ.} Ναί, ἀλλ´ οὐ τούτων λέγω μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν 26958 Theag.124.a.4 : ἄλλων τῶν ἐν τῇ πόλει. 26959 Theag.124.a.5 : {ΣΩ.} Ἆρά γε μανθάνω ἣν λέγεις τέχνην; δοκεῖς γάρ μοι 26960 Theag.124.a.6 : λέγειν οὐχ ᾗ τῶν θεριζόντων ἐπιστάμεθα ἄρχειν καὶ τρυγών– 26961 Theag.124.a.7 : των καὶ τῶν φυτευόντων καὶ σπειρόντων καὶ ἁλοώντων· 26962 Theag.124.a.8 : αὕτη μὲν γὰρ γεωργική, ᾗ τούτων ἄρχομεν. ἦ γάρ; 26963 Theag.124.a.9 : {ΘΕ.} Ναί. 26964 Theag.124.b.1 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε οἶμαι ᾗ τῶν πριζόντων καὶ τρυπώντων καὶ 26965 Theag.124.b.2 : ξεόντων καὶ τορνευόντων συμπάντων ἐπιστάμεθα ἄρχειν, 26966 Theag.124.b.3 : οὐ ταύτην λέγεις· αὕτη μὲν γὰρ οὐ τεκτονική; 26967 Theag.124.b.4 : {ΘΕ.} Ναί. 26968 Theag.124.b.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἴσως ᾗ τούτων τε πάντων καὶ αὐτῶν τῶν 26969 Theag.124.b.6 : γεωργῶν καὶ τῶν τεκτόνων καὶ τῶν δημιουργῶν ἁπάντων 26970 Theag.124.b.7 : καὶ τῶν ἰδιωτῶν καὶ τῶν γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, ταύτην ἴσως 26971 Theag.124.b.8 : λέγεις τὴν σοφίαν. 26972 Theag.124.b.9 : {ΘΕ.} Ταύτην πάλαι, ὦ Σώκρατες, βούλομαι λέγειν. 26973 Theag.124.c.1 : {ΣΩ.} Ἔχεις οὖν εἰπεῖν, Αἴγισθος ὁ Ἀγαμέμνονα ἀπο– 26974 Theag.124.c.2 : κτείνας ἐν Ἄργει ἆρα τούτων ἦρχεν ὧν σὺ λέγεις, τῶν τε 26975 Theag.124.c.3 : δημιουργῶν καὶ ἰδιωτῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν συμπάντων, 26976 Theag.124.c.4 : ἢ ἄλλων τινῶν; 26977 Theag.124.c.5 : {ΘΕ.} Οὔκ, ἀλλὰ τούτων. 26978 Theag.124.c.6 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; Πηλεὺς ὁ Αἰακοῦ ἐν Φθίᾳ οὐ τῶν αὐτῶν 26979 Theag.124.c.7 : τούτων ἦρχεν; 26980 Theag.124.c.8 : {ΘΕ.} Ναί. 26981 Theag.124.c.9 : {ΣΩ.} Περίανδρον δὲ τὸν Κυψέλου ἄρχοντα ἐν Κορίνθῳ 26982 Theag.124.c.10 : ἤδη ἀκήκοας γενέσθαι; 26983 Theag.124.c.11 : {ΘΕ.} Ἔγωγε. 26984 Theag.124.c.12 : {ΣΩ.} Οὐ τῶν αὐτῶν τούτων ἄρχοντα ἐν τῇ αὑτοῦ πόλει; 26985 Theag.124.d.1 : {ΘΕ.} Ναί. 26986 Theag.124.d.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ Ἀρχέλαον τὸν Περδίκκου, τὸν νεωστὶ τοῦτον 26987 Theag.124.d.3 : ἄρχοντα ἐν Μακεδονίᾳ; οὐ τῶν αὐτῶν ἡγῇ τούτων ἄρχειν; 26988 Theag.124.d.4 : {ΘΕ.} Ἔγωγε. 26989 Theag.124.d.5 : {ΣΩ.} Ἱππίαν δὲ τὸν Πεισιστράτου ἐν τῇδε τῇ πόλει 26990 Theag.124.d.6 : ἄρξαντα τίνων οἴει ἄρξαι; οὐ τούτων; 26991 Theag.124.d.7 : {ΘΕ.} Πῶς γὰρ οὔ; 26992 Theag.124.d.8 : {ΣΩ.} Εἴποις ἂν οὖν μοι τίνα ἐπωνυμίαν ἔχει Βάκις τε 26993 Theag.124.d.9 : καὶ Σίβυλλα καὶ ὁ ἡμεδαπὸς Ἀμφίλυτος; 26994 Theag.124.d.10 : {ΘΕ.} Τίνα γὰρ ἄλλην, ὦ Σώκρατες, πλήν γε χρησμῳδοί; 26995 Theag.124.e.1 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς λέγεις. ἀλλὰ καὶ τούσδε μοι οὕτω πειρῶ 26996 Theag.124.e.2 : ἀποκρίνασθαι, τίνα ἐπωνυμίαν ἔχει Ἱππίας καὶ Περίανδρος 26997 Theag.124.e.3 : διὰ τὴν αὐτὴν ἀρχήν; 26998 Theag.124.e.4 : {ΘΕ.} Οἶμαι μὲν τύραννοι· τί γὰρ ἄλλο; 26999 Theag.124.e.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅστις ἐπιθυμεῖ τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐν τῇ 27000 Theag.124.e.6 : πόλει συμπάντων ἄρχειν, τῆς αὐτῆς ἀρχῆς τούτοις ἐπιθυμεῖ, 27001 Theag.124.e.7 : τυραννικῆς, καὶ τύραννος εἶναι; 27002 Theag.124.e.8 : {ΘΕ.} Φαίνεται. 27003 Theag.124.e.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ταύτης ἐπιθυμεῖν σὺ φῄς; 27004 Theag.124.e.10 : {ΘΕ.} Ἔοικέν γε ἐξ ὧν ἐγὼ εἶπον. 27005 Theag.124.e.11 : {ΣΩ.} Ὦ μιαρέ, τυραννεῖν ἄρα ἡμῶν ἐπιθυμῶν πάλαι 27006 Theag.125.a.1 : ἐμέμφου τῷ πατρὶ ὅτι σε οὐκ ἔπεμπεν εἰς [διδασκάλου] 27007 Theag.125.a.2 : τυραννοδιδασκάλου τινός; καὶ σύ, ὦ Δημόδοκε, οὐκ αἰσχύνῃ 27008 Theag.125.a.3 : πάλαι εἰδὼς οὗ ἐπιθυμεῖ οὗτος, καὶ ἔχων ὅθι πέμψας αὐτὸν 27009 Theag.125.a.4 : δημιουργὸν ἂν ἐποίησας τῆς σοφίας ἧς ἐπιθυμεῖ, ἔπειτα 27010 Theag.125.a.5 : φθονεῖς τε αὐτῷ καὶ οὐκ ἐθέλεις πέμπειν; ἀλλὰ νῦν—ὁρᾷς; — 27011 Theag.125.a.6 : ἐπειδὴ ἐναντίον ἐμοῦ κατείρηκέ σου, κοινῇ βουλευώμεθα 27012 Theag.125.a.7 : ἐγώ τε καὶ σὺ ἐς τίνος ἂν αὐτὸν πέμποιμεν καὶ διὰ τὴν 27013 Theag.125.a.8 : τίνος συνουσίαν σοφὸς ἂν γένοιτο τύραννος; 27014 Theag.125.b.1 : {ΔΗ.} Ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, βουλευώμεθα δῆτα, ὡς 27015 Theag.125.b.2 : δοκεῖ γέ μοι βουλῆς δεῖν περὶ τούτου οὐ φαύλης. 27016 Theag.125.b.3 : {ΣΩ.} Ἔασον, ὠγαθέ. διαπυθώμεθα αὐτοῦ πρῶτον ἱκανῶς. 27017 Theag.125.b.4 : {ΔΗ.} Πυνθάνου δή. 27018 Theag.125.b.5 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν εἰ Εὐριπίδῃ τι προσχρησαίμεθα, ὦ Θέαγες; 27019 Theag.125.b.6 : Εὐριπίδης γάρ πού φησιν— 27020 Theag.125.b.6 : 27021 Theag.125.b.7 : σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ· 27022 Theag.125.b.7 : 27023 Theag.125.b.8 : εἰ οὖν ἔροιτό τις τὸν Εὐριπίδην· "Ὦ Εὐριπίδη, τῶν τί 27024 Theag.125.c.1 : σοφῶν συνουσίᾳ φῂς σοφοὺς εἶναι τοὺς τυράννους;" ὥσπερ 27025 Theag.125.c.2 : ἂν εἰ εἰπόντα— 27026 Theag.125.c.2 : 27027 Theag.125.c.3 : σοφοὶ γεωργοὶ τῶν σοφῶν συνουσίᾳ, 27028 Theag.125.c.3 : 27029 Theag.125.c.4 : ἠρόμεθα "Τῶν τί σοφῶν;" τί ἂν ἡμῖν ἀπεκρίνατο; ἆρ´ ἂν 27030 Theag.125.c.5 : ἄλλο τι ἢ τῶν τὰ γεωργικά; 27031 Theag.125.c.6 : {ΘΕ.} Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο. 27032 Theag.125.c.7 : {ΣΩ.} Τί δὲ εἰ εἶπε— 27033 Theag.125.c.7 : 27034 Theag.125.c.8 : σοφοὶ μάγειροι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ, 27035 Theag.125.c.8 : 27036 Theag.125.c.9 : εἰ ἠρόμεθα· "Τῶν τί σοφῶν;" τί ἂν ἡμῖν ἀπεκρίνατο; οὐχ 27037 Theag.125.c.10 : ὅτι τῶν μαγείρων; 27038 Theag.125.c.11 : {ΘΕ.} Ναί. 27039 Theag.125.c.12 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ— 27040 Theag.125.c.12 : 27041 Theag.125.c.13 : σοφοὶ παλαισταὶ τῶν σοφῶν συνουσίᾳ 27042 Theag.125.c.13 : 27043 Theag.125.c.14 : εἶπεν, εἰ ἠρόμεθα· "Τῶν τί σοφῶν;" ἆρα οὐκ ἂν τῶν 27044 Theag.125.d.1 : παλαίειν ἔφη; 27045 Theag.125.d.2 : {ΘΕ.} Ναί. 27046 Theag.125.d.3 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δὲ εἶπε— 27047 Theag.125.d.3 : 27048 Theag.125.d.4 : σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ, 27049 Theag.125.d.4 : 27050 Theag.125.d.5 : ἡμῶν ἐρωτώντων· "Τῶν τί σοφῶν λέγεις, ὦ Εὐριπίδη;" 27051 Theag.125.d.6 : τί ἂν φαίη; ποῖα ἂν εἶναι ταῦτα; 27052 Theag.125.d.7 : {ΘΕ.} Ἀλλὰ μὰ Δί´ οὐκ οἶδ´ ἔγωγε. 27053 Theag.125.d.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ βούλει ἐγώ σοι εἴπω; 27054 Theag.125.d.9 : {ΘΕ.} Εἰ σὺ βούλει. 27055 Theag.125.d.10 : {ΣΩ.} Ταῦτ´ ἐστὶν ἅπερ ἔφη Ἀνακρέων τὴν Καλλικρίτην 27056 Theag.125.d.11 : ἐπίστασθαι· ἢ οὐκ οἶσθα τὸ ᾆσμα; 27057 Theag.125.d.12 : {ΘΕ.} Ἔγωγε. 27058 Theag.125.d.13 : {ΣΩ.} Τί οὖν; τοιαύτης τινὸς καὶ σὺ συνουσίας ἐπιθυμεῖς 27059 Theag.125.e.1 : ἀνδρὸς ὅστις τυγχάνει ὁμότεχνος ὢν Καλλικρίτῃ τῇ Κυάνης 27060 Theag.125.e.2 : καὶ "ἐπίσταται τυραννικά," ὥσπερ ἐκείνην ἔφη ὁ ποιητής, 27061 Theag.125.e.3 : ἵνα καὶ σὺ ἡμῖν τύραννος γένῃ καὶ τῇ πόλει; 27062 Theag.125.e.4 : {ΘΕ.} Πάλαι, ὦ Σώκρατες, σκώπτεις καὶ παίζεις πρός με. 27063 Theag.125.e.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; οὐ ταύτης φῂς τῆς σοφίας ἐπιθυμεῖν ᾗ 27064 Theag.125.e.6 : πάντων ἂν τῶν πολιτῶν ἄρχοις; τοῦτο δὲ ποιῶν ἄλλο τι ἢ 27065 Theag.125.e.7 : τύραννος ἂν εἴης; 27066 Theag.125.e.8 : {ΘΕ.} Εὐξαίμην μὲν ἂν οἶμαι ἔγωγε τύραννος γενέσθαι, 27067 Theag.126.a.1 : μάλιστα μὲν πάντων ἀνθρώπων, εἰ δὲ μή, ὡς πλείστων· καὶ 27068 Theag.126.a.2 : σύ γ´ ἂν οἶμαι καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι—ἔτι δέ γε 27069 Theag.126.a.3 : ἴσως μᾶλλον θεὸς γενέσθαι—ἀλλ´ οὐ τούτου ἔλεγον ἐπι– 27070 Theag.126.a.4 : θυμεῖν. 27071 Theag.126.a.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τί δή ἐστί ποτε οὗ ἐπιθυμεῖς; οὐ τῶν 27072 Theag.126.a.6 : πολιτῶν φῂς ἄρχειν ἐπιθυμεῖν; 27073 Theag.126.a.7 : {ΘΕ.} Οὐ βίᾳ γε οὐδ´ ὥσπερ οἱ τύραννοι ἀλλ´ ἑκόντων, 27074 Theag.126.a.8 : ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ ἐν τῇ πόλει ἐλλόγιμοι ἄνδρες. 27075 Theag.126.a.9 : {ΣΩ.} Ἆρά γε λέγεις ὥσπερ Θεμιστοκλῆς καὶ Περικλῆς 27076 Theag.126.a.10 : καὶ Κίμων καὶ ὅσοι τὰ πολιτικὰ δεινοὶ γεγόνασιν; 27077 Theag.126.a.11 : {ΘΕ.} Νὴ Δία τούτους λέγω. 27078 Theag.126.a.12 : {ΣΩ.} Τί οὖν εἰ τὰ ἱππικὰ ἐτύγχανες ἐπιθυμῶν σοφὸς 27079 Theag.126.b.1 : γενέσθαι; παρὰ τίνας ἂν ἀφικόμενος ᾠήθης δεινὸς ἔσεσθαι 27080 Theag.126.b.2 : ἱππεύς; ἦ παρ´ ἄλλους τινὰς ἢ τοὺς ἱππικούς; 27081 Theag.126.b.3 : {ΘΕ.} Μὰ Δία οὐκ ἔγωγε. 27082 Theag.126.b.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ παρ´ αὐτοὺς αὖ τοὺς δεινοὺς ὄντας ταῦτα, καὶ 27083 Theag.126.b.5 : οἷς εἰσίν τε ἵπποι καὶ χρῶνται ἑκάστοτε καὶ οἰκείοις καὶ 27084 Theag.126.b.6 : ἀλλοτρίοις πολλοῖς. 27085 Theag.126.b.7 : {ΘΕ.} Δῆλον ὅτι. 27086 Theag.126.b.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ εἰ τὰ ἀκοντιστικὰ σοφὸς ἐβούλου γενέσθαι; 27087 Theag.126.b.9 : οὐ παρὰ τοὺς ἀκοντιστικοὺς ᾤου ἂν ἐλθὼν σοφὸς ἔσεσθαι 27088 Theag.126.b.10 : τούτους, οἷς ἔστιν τε ἀκόντια καὶ πολλοῖς καὶ ἀλλοτρίοις καὶ 27089 Theag.126.c.1 : οἰκείοις ἑκάστοτε χρῶνται ἀκοντίοις; 27090 Theag.126.c.2 : {ΘΕ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 27091 Theag.126.c.3 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι· ἐπεὶ δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ βούλει σοφὸς 27092 Theag.126.c.4 : γενέσθαι, οἴει παρ´ ἄλλους τινὰς ἀφικόμενος σοφὸς ἔσεσθαι 27093 Theag.126.c.5 : ἢ τοὺς πολιτικοὺς τούτους, τοὺς αὐτούς τε δεινοὺς ὄντας τὰ 27094 Theag.126.c.6 : πολιτικὰ καὶ χρωμένους ἑκάστοτε τῇ τε αὑτῶν πόλει καὶ 27095 Theag.126.c.7 : ἄλλαις πολλαῖς, καὶ Ἑλληνίσιν προσομιλοῦντας πόλεσιν 27096 Theag.126.c.8 : καὶ βαρβάροις; ἢ δοκεῖς ἄλλοις τισὶν συγγενόμενος σοφὸς 27097 Theag.126.c.9 : ἔσεσθαι ταῦτα ἅπερ οὗτοι, ἀλλ´ οὐκ αὐτοῖς τούτοις; 27098 Theag.126.d.1 : {ΘΕ.} Ἀκήκοα γάρ, ὦ Σώκρατες, οὕς σέ φασιν λέγειν τοὺς 27099 Theag.126.d.2 : λόγους, ὅτι τούτων τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν οἱ ὑεῖς οὐδὲν 27100 Theag.126.d.3 : βελτίους εἰσὶν ἢ οἱ τῶν σκυτοτόμων· καί μοι δοκεῖς ἀληθέ– 27101 Theag.126.d.4 : στατα λέγειν ἐξ ὧν ἐγὼ δύναμαι αἰσθέσθαι. ἀνόητος ἂν 27102 Theag.126.d.5 : οὖν εἴην εἰ οἰοίμην τινὰ τούτων ἐμοὶ μὲν ἂν παραδοῦναι τὴν 27103 Theag.126.d.6 : αὑτοῦ σοφίαν, τὸν δὲ ὑὸν τὸν αὑτοῦ μηδὲν ὠφελῆσαι, εἴ τι 27104 Theag.126.d.7 : οἷός τ´ ἦν εἰς ταῦτα ὠφελεῖν ἄλλον ὁντιναοῦν ἀνθρώπων. 27105 Theag.126.d.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἄν, ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν, χρήσαιο σαυτῷ, εἴ 27106 Theag.126.d.9 : σοι ἐπειδὴ γένοιτο ὑὸς τοιαῦτα πράγματα παρέχοι, καὶ φαίη 27107 Theag.126.e.1 : μὲν ἂν ἐπιθυμεῖν ἀγαθὸς γενέσθαι ζωγράφος, καὶ μέμφοιτο 27108 Theag.126.e.2 : σοὶ τῷ πατρὶ ὅτι οὐκ ἐθέλεις ἀναλίσκειν εἰς αὐτὸν τούτων 27109 Theag.126.e.3 : αὐτῶν ἕνεκα ἀργύριον, τοὺς δὲ δημιουργοὺς αὐτοῦ τούτου, 27110 Theag.126.e.4 : τοὺς ζωγράφους, ἀτιμάζοι τε καὶ μὴ βούλοιτο παρ´ αὐτῶν 27111 Theag.126.e.5 : μανθάνειν; ἢ τοὺς αὐλητάς, βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι, 27112 Theag.126.e.6 : ἢ τοὺς κιθαριστάς; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις 27113 Theag.126.e.7 : ἄλλοσε μὴ ἐθέλοντα παρὰ τούτων μανθάνειν; 27114 Theag.126.e.8 : {ΘΕ.} Μὰ Δία οὐκ ἔγωγε. 27115 Theag.127.a.1 : {ΣΩ.} Νῦν οὖν ταὐτὰ ταῦτα αὐτὸς πρὸς τὸν πατέρα ποιῶν 27116 Theag.127.a.2 : θαυμάζεις, καὶ μέμφῃ εἰ ἀπορεῖ ὅτι σοι χρήσηται καὶ ὅποι 27117 Theag.127.a.3 : πέμποι; ἐπεὶ Ἀθηναίων γε τῶν καλῶν κἀγαθῶν τὰ πολιτικὰ 27118 Theag.127.a.4 : ὅτῳ ἂν βούλῃ συστήσομέν σε, ὅς σοι προῖκα συνέσται· καὶ 27119 Theag.127.a.5 : ἅμα μὲν ἀργύριον οὐκ ἀναλώσεις, ἅμα δὲ πολὺ μᾶλλον 27120 Theag.127.a.6 : εὐδοκιμήσεις παρὰ τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις ἢ ἄλλῳ τῳ 27121 Theag.127.a.7 : συνών. 27122 Theag.127.a.8 : {ΘΕ.} Τί οὖν, ὦ Σώκρατες; οὐ καὶ σὺ τῶν καλῶν κἀγα– 27123 Theag.127.a.9 : θῶν εἰ ἀνδρῶν; εἰ γὰρ σύ μοι ἐθέλοις συνεῖναι, ἐξαρκεῖ καὶ 27124 Theag.127.a.10 : οὐδένα ἄλλον ζητῶ. 27125 Theag.127.b.1 : {ΣΩ.} Τί τοῦτο λέγεις, Θέαγες; 27126 Theag.127.b.2 : {ΔΗ.} Ὦ Σώκρατες, οὐ μέντοι κακῶς λέγει, καὶ ἅμα μὲν 27127 Theag.127.b.3 : ἐμοὶ χαριῇ· ὡς ἐγὼ οὐκ ἔσθ´ ὅτι τούτου μεῖζον ἂν ἕρμαιον 27128 Theag.127.b.4 : ἡγησαίμην, ἢ εἰ οὗτός τε ἀρέσκοιτο τῇ σῇ συνουσίᾳ καὶ σὺ 27129 Theag.127.b.5 : ἐθέλοις τούτῳ συνεῖναι. καὶ μέντοι καὶ αἰσχύνομαι λέγειν 27130 Theag.127.b.6 : ὡς σφόδρα βούλομαι. ἀλλ´ ἐγὼ ἀμφοτέρων ὑμῶν δέομαι, σέ 27131 Theag.127.b.7 : τ´ ἐθέλειν τούτῳ συνεῖναι καὶ σὲ μὴ ζητεῖν ἄλλῳ μηδενὶ 27132 Theag.127.b.8 : συγγενέσθαι ἢ Σωκράτει· καί με πολλῶν καὶ φοβερῶν ἀπαλ– 27133 Theag.127.c.1 : λάξετε φροντίδων. ὡς νῦν πάνυ φοβοῦμαι ὑπὲρ τούτου μή 27134 Theag.127.c.2 : τινι ἄλλῳ ἐντύχῃ οἵῳ τοῦτον διαφθεῖραι. 27135 Theag.127.c.3 : {ΘΕ.} Μηκέτι νῦν, ὦ πάτερ, ὑπέρ γ´ ἐμοῦ φοβοῦ, εἴπερ 27136 Theag.127.c.4 : οἷός τ´ εἶ πεῖσαι τοῦτον τὴν ἐμὴν συνουσίαν προσδέξασθαι. 27137 Theag.127.c.5 : {ΔΗ.} Πάνυ καλῶς λέγεις. ὦ Σώκρατες, πρὸς σὲ δ´ ἂν 27138 Theag.127.c.6 : ἤδη εἴη ὁ μετὰ τοῦτο λόγος· ἐγὼ γάρ σοι ἕτοιμός εἰμι, ὡς 27139 Theag.127.c.7 : διὰ βραχέων εἰπεῖν, καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ ὡς οἷόν τε οἰκειό– 27140 Theag.127.c.8 : τατα παρέχειν, ὅτου ἂν δέῃ ἔμβραχυ, ἐὰν Θεάγη τουτονὶ 27141 Theag.127.d.1 : ἀσπάζῃ τε καὶ εὐεργετῇς ὅτι ἂν οἷός τε ᾖς. 27142 Theag.127.d.2 : {ΣΩ.} Ὦ Δημόδοκε, τὸ μὲν ἐσπουδακέναι σε οὐ θαυμάζω, 27143 Theag.127.d.3 : εἴπερ οἴει ὑπ´ ἐμοῦ μάλιστ´ ἄν σοι τοῦτον ὠφεληθῆναι—οὐ 27144 Theag.127.d.4 : γὰρ οἶδα ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλλον σπουδάζοι ἢ 27145 Theag.127.d.5 : ὑπὲρ ὑέος αὑτοῦ ὅπως ὡς βέλτιστος ἔσται—ὁπόθεν δὲ ἔδοξέ 27146 Theag.127.d.6 : σοι τοῦτο, ὡς ἐγὼ ἂν μᾶλλον τὸν σὸν ὑὸν οἷός τ´ εἴην 27147 Theag.127.d.7 : ὠφελῆσαι πρὸς τὸ πολίτην ἀγαθὸν γενέσθαι ἢ σὺ αὐτός, καὶ 27148 Theag.127.d.8 : ὁπόθεν οὗτος ᾠήθη ἐμὲ μᾶλλον ἢ σὲ αὐτὸν ὠφελήσειν, τοῦτο 27149 Theag.127.e.1 : πάνυ θαυμάζω. σὺ γὰρ πρῶτον μὲν πρεσβύτερος εἶ ἐμοῦ, 27150 Theag.127.e.2 : ἔπειτα πολλὰς ἤδη ἀρχὰς καὶ τὰς μεγίστας Ἀθηναίοις ἦρξας, 27151 Theag.127.e.3 : καὶ τιμᾷ ὑπὸ Ἀναγυρασίων τε τῶν δημοτῶν πολὺ μάλιστα 27152 Theag.127.e.4 : καὶ ὑπὸ τῆς ἄλλης πόλεως οὐδενὸς ἧττον· ἐμοὶ δὲ τούτων 27153 Theag.127.e.5 : οὐδὲν ἐνορᾷ οὐδέτερος ὑμῶν. ἔπειτα εἰ ἄρα τῆς μὲν τῶν 27154 Theag.127.e.6 : πολιτικῶν ἀνδρῶν συνουσίας Θεάγης ὅδε καταφρονεῖ, ἄλλους 27155 Theag.127.e.7 : δέ τινας ζητεῖ οἳ παιδεύειν ἐπαγγέλλονται οἷοί τε εἶναι νέους 27156 Theag.127.e.8 : ἀνθρώπους, ἔστιν ἐνταῦθα καὶ Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ Γοργίας 27157 Theag.128.a.1 : ὁ Λεοντῖνος καὶ Πῶλος ὁ Ἀκραγαντῖνος καὶ ἄλλοι πολλοί, 27158 Theag.128.a.2 : οἳ οὕτω σοφοί εἰσιν ὥστε εἰς τὰς πόλεις ἰόντες πείθουσι 27159 Theag.128.a.3 : τῶν νέων τοὺς γενναιοτάτους τε καὶ πλουσιωτάτους—οἷς 27160 Theag.128.a.4 : ἔξεστιν τῶν πολιτῶν ᾧ ἂν βούλωνται προῖκα συνεῖναι— 27161 Theag.128.a.5 : τούτους πείθουσιν ἀπολείποντας τὰς ἐκείνων συνουσίας 27162 Theag.128.a.6 : αὐτοῖς συνεῖναι, προσκατατιθέντας ἀργύριον πάνυ πολὺ 27163 Theag.128.a.7 : μισθόν, καὶ χάριν πρὸς τούτοις εἰδέναι. τούτων τινὰς εἰκὸς 27164 Theag.128.a.8 : ἦν προαιρεῖσθαι καὶ τὸν ὑόν σου καὶ αὐτὸν σέ, ἐμὲ δ´ οὐκ 27165 Theag.128.b.1 : εἰκός· οὐδὲν γὰρ τούτων ἐπίσταμαι τῶν μακαρίων τε καὶ 27166 Theag.128.b.2 : καλῶν μαθημάτων—ἐπεὶ ἐβουλόμην ἄν—ἀλλὰ καὶ λέγω 27167 Theag.128.b.3 : δήπου ἀεὶ ὅτι ἐγὼ τυγχάνω ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν ἐπιστάμενος 27168 Theag.128.b.4 : πλήν γε σμικροῦ τινος μαθήματος, τῶν ἐρωτικῶν. τοῦτο 27169 Theag.128.b.5 : μέντοι τὸ μάθημα παρ´ ὁντινοῦν ποιοῦμαι δεινὸς εἶναι καὶ τῶν 27170 Theag.128.b.6 : προγεγονότων ἀνθρώπων καὶ τῶν νῦν. 27171 Theag.128.b.7 : {ΘΕ.} Ὁρᾷς, ὦ πάτερ; ὁ Σωκράτης οὐ πάνυ μοι δοκεῖ 27172 Theag.128.b.8 : [τι] ἔτι ἐθέλειν ἐμοὶ συνδιατρίβειν—ἐπεὶ τό γ´ ἐμὸν ἕτοιμον, 27173 Theag.128.c.1 : ἐὰν οὗτος ἐθέλῃ—ἀλλὰ ταῦτα παίζων πρὸς ἡμᾶς λέγει. 27174 Theag.128.c.2 : ἐπεὶ ἐγὼ οἶδα τῶν ἐμῶν ἡλικιωτῶν καὶ ὀλίγῳ πρεσβυτέρων 27175 Theag.128.c.3 : οἳ πρὶν μὲν τούτῳ συνεῖναι οὐδενὸς ἄξιοι ἦσαν, ἐπειδὴ δὲ 27176 Theag.128.c.4 : συνεγένοντο τούτῳ, ἐν πάνυ ὀλίγῳ χρόνῳ πάντων βελτίους 27177 Theag.128.c.5 : φαίνονται ὧν πρότερον χείρους. 27178 Theag.128.c.6 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν οἷον τοῦτό ἐστιν, ὦ παῖ Δημοδόκου; 27179 Theag.128.c.7 : {ΘΕ.} Ναὶ μὰ Δία ἔγωγε, ὅτι, ἐὰν σὺ βούλῃ, καὶ ἐγὼ 27180 Theag.128.c.8 : οἷός τ´ ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι. 27181 Theag.128.d.1 : {ΣΩ.} Οὔκ, ὠγαθέ, ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ´ ἔστιν, ἐγὼ 27182 Theag.128.d.2 : δέ σοι φράσω. ἔστι γάρ τι θείᾳ μοίρᾳ παρεπόμενον ἐμοὶ 27183 Theag.128.d.3 : ἐκ παιδὸς ἀρξάμενον δαιμόνιον. ἔστι δὲ τοῦτο φωνή, ἣ 27184 Theag.128.d.4 : ὅταν γένηται ἀεί μοι σημαίνει, ὃ ἂν μέλλω πράττειν, τούτου 27185 Theag.128.d.5 : ἀποτροπήν, προτρέπει δὲ οὐδέποτε· καὶ ἐάν τίς μοι τῶν 27186 Theag.128.d.6 : φίλων ἀνακοινῶται καὶ γένηται ἡ φωνή, ταὐτὸν τοῦτο, ἀπο– 27187 Theag.128.d.7 : τρέπει καὶ οὐκ ἐᾷ πράττειν. καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας 27188 Theag.128.d.8 : παρέξομαι. Χαρμίδην γὰρ τουτονὶ γιγνώσκετε τὸν καλὸν 27189 Theag.128.e.1 : γενόμενον, τὸν Γλαύκωνος· οὗτός ποτε ἐτύγχανε ἐμοὶ ἀνα– 27190 Theag.128.e.2 : κοινούμενος μέλλων ἀσκήσειν στάδιον εἰς Νεμέαν, καὶ εὐθὺς 27191 Theag.128.e.3 : αὐτοῦ ἀρχομένου λέγειν ὅτι μέλλοι ἀσκεῖν ἐγένετο ἡ φωνή, 27192 Theag.128.e.4 : καὶ ἐγὼ διεκώλυόν τε αὐτὸν καὶ εἶπον ὅτι "Λέγοντός σου 27193 Theag.128.e.5 : μεταξὺ γέγονέ μοι ἡ φωνὴ ἡ τοῦ δαιμονίου· ἀλλὰ μὴ ἄσκει." 27194 Theag.128.e.6 : "Ἴσως," ἔφη, "σημαίνει σοι ὅτι οὐ νικήσω· ἐγὼ δὲ κἂν 27195 Theag.128.e.7 : μὴ μέλλω νικᾶν, γυμνασάμενός γε τοῦτον τὸν χρόνον ὠφελη– 27196 Theag.128.e.8 : θήσομαι." ταῦτα εἰπὼν ἤσκει· ἄξιον οὖν πυθέσθαι αὐτοῦ 27197 Theag.129.a.1 : ἃ αὐτῷ συνέβη ἀπὸ ταύτης τῆς ἀσκήσεως. εἰ δὲ βούλεσθε, 27198 Theag.129.a.2 : τὸν Τιμάρχου ἀδελφὸν Κλειτόμαχον ἔρεσθε τί εἶπεν αὐτῷ 27199 Theag.129.a.3 : Τίμαρχος ἡνίκα ἀποθανούμενος ᾔει †εὐθὺ τοῦ δαιμονίου†, 27200 Theag.129.a.4 : ἐκεῖνός τε καὶ Εὔαθλος ὁ σταδιοδρομῶν ὃς Τίμαρχον ὑπ– 27201 Theag.129.a.5 : εδέξατο φεύγοντα· ἐρεῖ γὰρ ὑμῖν ὅτι εἶπεν αὐτῷ ταυτί. 27202 Theag.129.a.6 : {ΘΕ.} Τί; 27203 Theag.129.a.7 : {ΣΩ.} "Ὦ Κλειτόμαχε," ἔφη, "ἐγὼ μέντοι ἔρχομαι ἀπο– 27204 Theag.129.a.8 : θανούμενος νυνί, διότι Σωκράτει οὐκ ἤθελον πείθεσθαι." τί 27205 Theag.129.a.9 : δὴ οὖν ποτε τοῦτο εἶπεν ὁ Τίμαρχος; ἐγὼ φράσω. ὅτε 27206 Theag.129.b.1 : ἀνίστατο ἐκ τοῦ συμποσίου ὁ Τίμαρχος καὶ Φιλήμων ὁ 27207 Theag.129.b.2 : Φιλημονίδου ἀποκτενοῦντες Νικίαν τὸν Ἡροσκαμάνδρου, 27208 Theag.129.b.3 : ἠπιστάσθην μὲν αὐτὼ μόνω τὴν ἐπιβουλήν, ὁ δὲ Τίμαρχος 27209 Theag.129.b.4 : ἀνιστάμενος πρὸς ἐμὲ εἶπεν, "Τί λέγεις," ἔφη, "ὦ Σώ– 27210 Theag.129.b.5 : κρατες; ὑμεῖς μὲν πίνετε, ἐμὲ δὲ δεῖ ποι ἐξαναστῆναι· ἥξω 27211 Theag.129.b.6 : δὲ ὀλίγον ὕστερον, ἐὰν τύχω." καί μοι ἐγένετο ἡ φωνή, 27212 Theag.129.b.7 : καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, "Μηδαμῶς," ἔφην, "ἀναστῇς· γέγονε 27213 Theag.129.b.8 : γάρ μοι τὸ εἰωθὸς σημεῖον τὸ δαιμόνιον." καὶ ὃς ἐπέσχε. 27214 Theag.129.c.1 : καὶ διαλιπὼν χρόνον αὖθις ὡρμᾶτο ἰέναι, καὶ ἔφη· "Εἶμι 27215 Theag.129.c.2 : δή, Σώκρατες." αὖθις ἐγένετο ἡ φωνή· αὖθις οὖν αὐτὸν 27216 Theag.129.c.3 : ἠνάγκασα ἐπισχεῖν. τὸ τρίτον, βουλόμενός με λαθεῖν, 27217 Theag.129.c.4 : ἀνέστη οὐκέτι εἰπών μοι οὐδὲν ἀλλὰ λαθών, ἐπιτηρήσας 27218 Theag.129.c.5 : ἄλλοσε τὸν νοῦν ἔχοντα· καὶ οὕτως ᾤχετο ἀπιὼν καὶ διε– 27219 Theag.129.c.6 : πράξατο ἐξ ὧν ᾔει ἀποθανούμενος. ὅθεν δὴ τοῦτο εἶπεν 27220 Theag.129.c.7 : πρὸς τὸν ἀδελφὸν ὅπερ νῦν ὑμῖν ἐγώ, ὅτι ἴοι ἀποθανούμενος 27221 Theag.129.c.8 : διὰ τὸ ἐμοὶ ἀπιστῆσαι. ἔτι τοίνυν περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ 27222 Theag.129.d.1 : πολλῶν ἀκούσεσθον ἃ ἐγὼ ἔλεγον περὶ τῆς διαφθορᾶς τοῦ 27223 Theag.129.d.2 : στρατοπέδου. καὶ τὰ μὲν παρεληλυθότα τῶν εἰδότων ἔστιν 27224 Theag.129.d.3 : ἀκοῦσαι· πεῖραν δ´ ἔξεστι νυνὶ λαβεῖν τοῦ σημείου εἰ ἄρα 27225 Theag.129.d.4 : τὶ λέγει. ἐπὶ γὰρ τῇ ἐπὶ στρατείαν ἐξορμῇ Σαννίωνος τοῦ 27226 Theag.129.d.5 : καλοῦ ἐγένετό μοι τὸ σημεῖον, οἴχεται δὲ νῦν μετὰ Θρασύλ– 27227 Theag.129.d.6 : λου στρατευσόμενος εὐθὺ Ἐφέσου καὶ Ἰωνίας. ἐγὼ οὖν 27228 Theag.129.d.7 : οἴομαι ἐκεῖνον ἢ ἀποθανεῖσθαι ἢ ὁμοῦ τι τούτῳ γ´ ἐλᾶν, καὶ 27229 Theag.129.d.8 : περί γε τῆς στρατιᾶς τῆς ἄλλης πάνυ φοβοῦμαι. 27230 Theag.129.e.1 : Ταῦτα δὴ πάντα εἴρηκά σοι, ὅτι ἡ δύναμις αὕτη τοῦ 27231 Theag.129.e.2 : δαιμονίου τούτου καὶ εἰς τὰς συνουσίας τῶν μετ´ ἐμοῦ συν– 27232 Theag.129.e.3 : διατριβόντων τὸ ἅπαν δύναται. πολλοῖς μὲν γὰρ ἐναν– 27233 Theag.129.e.4 : τιοῦται, καὶ οὐκ ἔστι τούτοις ὠφεληθῆναι μετ´ ἐμοῦ διατρί– 27234 Theag.129.e.5 : βουσιν, ὥστε οὐχ οἷόν τέ μοι τούτοις συνδιατρίβειν· 27235 Theag.129.e.6 : πολλοῖς δὲ συνεῖναι μὲν οὐ διακωλύει, ὠφελοῦνται δὲ οὐδὲν 27236 Theag.129.e.7 : συνόντες. οἷς δ´ ἂν συλλάβηται τῆς συνουσίας ἡ τοῦ 27237 Theag.129.e.8 : δαιμονίου δύναμις, οὗτοί εἰσιν ὧν καὶ σὺ ᾔσθησαι· ταχὺ 27238 Theag.129.e.9 : γὰρ παραχρῆμα ἐπιδιδόασιν. καὶ τούτων αὖ τῶν ἐπιδι– 27239 Theag.130.a.1 : δόντων οἱ μὲν καὶ βέβαιον ἔχουσι καὶ παραμόνιμον τὴν 27240 Theag.130.a.2 : ὠφελίαν· πολλοὶ δέ, ὅσον ἂν μετ´ ἐμοῦ χρόνον ὦσιν, θαυ– 27241 Theag.130.a.3 : μάσιον ἐπιδιδόασιν, ἐπειδὰν δέ μου ἀπόσχωνται, πάλιν οὐδὲν 27242 Theag.130.a.4 : διαφέρουσιν ὁτουοῦν. τοῦτό ποτε ἔπαθεν Ἀριστείδης ὁ 27243 Theag.130.a.5 : Λυσιμάχου ὑὸς τοῦ Ἀριστείδου. διατρίβων γὰρ μετ´ ἐμοῦ 27244 Theag.130.a.6 : πάμπολυ ἐπεδεδώκει ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ· ἔπειτα αὐτῷ στρατεία 27245 Theag.130.a.7 : τις ἐγένετο καὶ ᾤχετο ἐκπλέων, ἥκων δὲ κατελάμβανε μετ´ 27246 Theag.130.a.8 : ἐμοῦ διατρίβοντα Θουκυδίδην τὸν Μελησίου ὑὸν τοῦ Θου– 27247 Theag.130.b.1 : κυδίδου. ὁ δὲ Θουκυδίδης τῇ προτεραίᾳ μοι δι´ ἀπεχθείας 27248 Theag.130.b.2 : ἐν λόγοις τισὶν ἐγεγόνει· ἰδὼν οὖν με ὁ Ἀριστείδης, ἐπειδὴ 27249 Theag.130.b.3 : ἠσπάσατό τε καὶ τἆλλα διελέχθη, "Θουκυδίδην δέ," ἔφη, 27250 Theag.130.b.4 : "ἀκούω, ὦ Σώκρατες, σεμνύνεσθαι ἄττα πρός σε καὶ χαλε– 27251 Theag.130.b.5 : παίνειν ὡς τὶ ὄντα." "Ἔστι γάρ," ἔφην ἐγώ, "οὕτως." 27252 Theag.130.b.6 : "Τί δέ, οὐκ οἶδεν," ἔφη, "πρὶν σοὶ συγγενέσθαι οἷον ἦν 27253 Theag.130.b.7 : τὸ ἀνδράποδον;" "Οὐκ ἔοικέν γε," ἔφην ἐγώ, "νὴ τοὺς 27254 Theag.130.b.8 : θεούς." "Ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτός γε," ἔφη, "καταγελάστως 27255 Theag.130.c.1 : ἔχω, ὦ Σώκρατες." "Τί μάλιστα;" ἔφην ἐγώ. "Ὅτι," 27256 Theag.130.c.2 : ἔφη, "πρὶν μὲν ἐκπλεῖν, ὁτῳοῦν ἀνθρώπῳ οἷός τ´ ἦ διαλέ– 27257 Theag.130.c.3 : γεσθαι καὶ μηδενὸς χείρων φαίνεσθαι ἐν τοῖς λόγοις, ὥστε 27258 Theag.130.c.4 : καὶ ἐδίωκον τὰς συνουσίας τῶν χαριεστάτων ἀνθρώπων, 27259 Theag.130.c.5 : νυνὶ δὲ τοὐναντίον φεύγω ἄν τινα καὶ αἰσθάνωμαι πεπαι– 27260 Theag.130.c.6 : δευμένον· οὕτως αἰσχύνομαι ἐπὶ τῇ ἐμαυτοῦ φαυλότητι." 27261 Theag.130.c.7 : "Πότερον δέ," ἦν δ´ ἐγώ, "ἐξαίφνης σε προύλιπεν αὕτη 27262 Theag.130.c.8 : ἡ δύναμις ἢ κατὰ σμικρόν;" "Κατὰ σμικρόν," ἦ δ´ ὅς. 27263 Theag.130.d.1 : "Ἡνίκα δέ σοι παρεγένετο," ἦν δ´ ἐγώ, "πότερον μαθόντι 27264 Theag.130.d.2 : παρ´ ἐμοῦ τι παρεγένετο ἤ τινι ἄλλῳ τρόπῳ;" "Ἐγώ σοι 27265 Theag.130.d.3 : ἐρῶ," ἔφη, "ὦ Σώκρατες, ἄπιστον μὲν νὴ τοὺς θεούς, ἀληθὲς 27266 Theag.130.d.4 : δέ. ἐγὼ γὰρ ἔμαθον μὲν παρά σου οὐδὲν πώποτε, ὡς αὐτὸς 27267 Theag.130.d.5 : οἶσθα· ἐπεδίδουν δὲ ὁπότε σοι συνείην, κἂν εἰ ἐν τῇ αὐτῇ 27268 Theag.130.d.6 : μόνον οἰκίᾳ εἴην, μὴ ἐν τῷ αὐτῷ δὲ οἰκήματι, μᾶλλον δὲ 27269 Theag.130.d.7 : ὁπότε ἐν τῷ αὐτῷ οἰκήματι, καὶ ἔμοιγε ἐδόκουν πολὺ μᾶλλον 27270 Theag.130.d.8 : ὁπότε ἐν τῷ αὐτῷ οἰκήματι ὢν λέγοντός σου βλέποιμι πρὸς 27271 Theag.130.e.1 : σέ, μᾶλλον ἢ ὁπότε ἄλλοσε ὁρῴην, πολὺ δὲ μάλιστα καὶ 27272 Theag.130.e.2 : πλεῖστον ἐπεδίδουν ὁπότε παρ´ αὐτόν σε καθοίμην ἐχόμενός 27273 Theag.130.e.3 : σου καὶ ἁπτόμενος· νῦν δέ," ἦ δ´ ὅς, "πᾶσα ἐκείνη ἡ ἕξις 27274 Theag.130.e.4 : ἐξερρύηκε." 27275 Theag.130.e.5 : Ἔστιν οὖν, ὦ Θέαγες, τοιαύτη ἡ ἡμετέρα συνουσία· ἐὰν 27276 Theag.130.e.6 : μὲν τῷ θεῷ φίλον ᾖ, πάνυ πολὺ ἐπιδώσεις καὶ ταχύ, εἰ δὲ 27277 Theag.130.e.7 : μή, οὔ. ὅρα οὖν μή σοι ἀσφαλέστερον ᾖ παρ´ ἐκείνων τινὶ 27278 Theag.130.e.8 : παιδεύεσθαι οἳ ἐγκρατεῖς αὐτοί εἰσιν τῆς ὠφελίας ἣν 27279 Theag.130.e.9 : ὠφελοῦσιν τοὺς ἀνθρώπους μᾶλλον ἢ παρ´ ἐμοῦ ὅτι ἂν 27280 Theag.130.e.10 : τύχῃ τοῦτο πρᾶξαι. 27281 Theag.131.a.1 : {ΘΕ.} Ἐμοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἡμᾶς οὑτωσὶ 27282 Theag.131.a.2 : ποιῆσαι, ἀποπειραθῆναι τοῦ δαιμονίου τούτου συνόντας 27283 Theag.131.a.3 : ἀλλήλοις. καὶ ἐὰν μὲν παρείκῃ ἡμῖν, ταῦτα βέλτιστα· 27284 Theag.131.a.4 : εἰ δὲ μή, τότε ἤδη παραχρῆμα βουλευσόμεθα ὅτι δράσομεν, 27285 Theag.131.a.5 : εἴτε ἄλλῳ συνεσόμεθα, εἴτε καὶ αὐτὸ τὸ θεῖον τὸ σοὶ γιγνό– 27286 Theag.131.a.6 : μενον πειρασόμεθα παραμυθεῖσθαι εὐχαῖσί τε καὶ θυσίαις 27287 Theag.131.a.7 : καὶ ἄλλῳ ὅτῳ ἂν οἱ μάντεις ἐξηγῶνται. 27288 Theag.131.a.8 : {ΔΗ.} Μηκέτι πρὸς ταῦτα ἀντείπῃς, ὦ Σώκρατες, τῷ 27289 Theag.131.a.9 : μειρακίῳ· εὖ γὰρ λέγει Θεάγης. 27290 Theag.131.a.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ δοκεῖ χρῆναι οὕτω ποιεῖν, οὕτω ποιῶμεν. 27291 Charm.153.a.1 : Ἥκομεν τῇ προτεραίᾳ ἑσπέρας ἐκ Ποτειδαίας ἀπὸ τοῦ 27292 Charm.153.a.2 : στρατοπέδου, οἷον δὲ διὰ χρόνου ἀφιγμένος ἁσμένως ᾖα 27293 Charm.153.a.3 : ἐπὶ τὰς συνήθεις διατριβάς. καὶ δὴ καὶ εἰς τὴν Ταυρέου 27294 Charm.153.a.4 : παλαίστραν τὴν καταντικρὺ τοῦ τῆς Βασίλης ἱεροῦ εἰσῆλ– 27295 Charm.153.a.5 : θον, καὶ αὐτόθι κατέλαβον πάνυ πολλούς, τοὺς μὲν καὶ 27296 Charm.153.a.6 : ἀγνῶτας ἐμοί, τοὺς δὲ πλείστους γνωρίμους. καί με ὡς 27297 Charm.153.b.1 : εἶδον εἰσιόντα ἐξ ἀπροσδοκήτου, εὐθὺς πόρρωθεν ἠσπάζοντο 27298 Charm.153.b.2 : ἄλλος ἄλλοθεν· Χαιρεφῶν δέ, ἅτε καὶ μανικὸς ὤν, ἀνα– 27299 Charm.153.b.3 : πηδήσας ἐκ μέσων ἔθει πρός με, καί μου λαβόμενος τῆς 27300 Charm.153.b.4 : χειρός, Ὦ Σώκρατες, ἦ δ´ ὅς, πῶς ἐσώθης ἐκ τῆς μάχης; 27301 Charm.153.b.5 : Ὀλίγον δὲ πρὶν ἡμᾶς ἀπιέναι μάχη ἐγεγόνει ἐν τῇ Ποτειδαίᾳ, 27302 Charm.153.b.6 : ἣν ἄρτι ἦσαν οἱ τῇδε πεπυσμένοι. 27303 Charm.153.b.7 : Καὶ ἐγὼ πρὸς αὐτὸν ἀποκρινόμενος, Οὑτωσί, ἔφην, ὡς 27304 Charm.153.b.8 : σὺ ὁρᾷς. 27305 Charm.153.b.9 : Καὶ μὴν ἤγγελταί γε δεῦρο, ἔφη, ἥ τε μάχη πάνυ ἰσχυρὰ 27306 Charm.153.c.1 : γεγονέναι καὶ ἐν αὐτῇ πολλοὺς τῶν γνωρίμων τεθνάναι. 27307 Charm.153.c.2 : Καὶ ἐπιεικῶς, ἦν δ´ ἐγώ, ἀληθῆ ἀπήγγελται. 27308 Charm.153.c.3 : Παρεγένου μέν, ἦ δ´ ὅς, τῇ μάχῃ; 27309 Charm.153.c.4 : Παρεγενόμην. 27310 Charm.153.c.5 : Δεῦρο δή, ἔφη, καθεζόμενος ἡμῖν διήγησαι· οὐ γάρ τί 27311 Charm.153.c.6 : πω πάντα σαφῶς πεπύσμεθα. Καὶ ἅμα με καθίζει ἄγων 27312 Charm.153.c.7 : παρὰ Κριτίαν τὸν Καλλαίσχρου. 27313 Charm.153.c.8 : Παρακαθεζόμενος οὖν ἠσπαζόμην τόν τε Κριτίαν καὶ τοὺς 27314 Charm.153.c.9 : ἄλλους, καὶ διηγούμην αὐτοῖς τὰ ἀπὸ στρατοπέδου, ὅτι μέ 27315 Charm.153.d.1 : τις ἀνέροιτο· ἠρώτων δὲ ἄλλος ἄλλο. 27316 Charm.153.d.2 : Ἐπειδὴ δὲ τῶν τοιούτων ἅδην εἴχομεν, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς 27317 Charm.153.d.3 : ἀνηρώτων τὰ τῇδε, περὶ φιλοσοφίας ὅπως ἔχοι τὰ νῦν, περί 27318 Charm.153.d.4 : τε τῶν νέων, εἴ τινες ἐν αὐτοῖς διαφέροντες ἢ σοφίᾳ ἢ κάλλει 27319 Charm.153.d.5 : ἢ ἀμφοτέροις ἐγγεγονότες εἶεν. καὶ ὁ Κριτίας ἀποβλέψας 27320 Charm.154.a.1 : πρὸς τὴν θύραν, ἰδών τινας νεανίσκους εἰσιόντας καὶ λοι– 27321 Charm.154.a.2 : δορουμένους ἀλλήλοις καὶ ἄλλον ὄχλον ὄπισθεν ἑπόμενον, 27322 Charm.154.a.3 : Περὶ μὲν τῶν καλῶν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, αὐτίκα μοι δοκεῖς 27323 Charm.154.a.4 : εἴσεσθαι· οὗτοι γὰρ τυγχάνουσιν οἱ εἰσιόντες πρόδρομοί τε 27324 Charm.154.a.5 : καὶ ἐρασταὶ ὄντες τοῦ δοκοῦντος καλλίστου εἶναι τά γε δὴ 27325 Charm.154.a.6 : νῦν, φαίνεται δέ μοι καὶ αὐτὸς ἐγγὺς ἤδη που εἶναι προσιών. 27326 Charm.154.a.7 : Ἔστιν δέ, ἦν δ´ ἐγώ, τίς τε καὶ τοῦ; 27327 Charm.154.a.8 : Οἶσθά που σύ γε, ἔφη, ἀλλ´ οὔπω ἐν ἡλικίᾳ ἦν πρίν σε 27328 Charm.154.b.1 : ἀπιέναι, Χαρμίδην τὸν τοῦ Γλαύκωνος τοῦ ἡμετέρου θείου 27329 Charm.154.b.2 : ὑόν, ἐμὸν δὲ ἀνεψιόν. 27330 Charm.154.b.3 : Οἶδα μέντοι νὴ Δία, ἦν δ´ ἐγώ· οὐ γάρ τι φαῦλος οὐδὲ 27331 Charm.154.b.4 : τότε ἦν ἔτι παῖς ὤν, νῦν δ´ οἶμαί που εὖ μάλα ἂν ἤδη 27332 Charm.154.b.5 : μειράκιον εἴη. 27333 Charm.154.b.6 : Αὐτίκα, ἔφη, εἴσῃ καὶ ἡλίκος καὶ οἷος γέγονεν. Καὶ ἅμα 27334 Charm.154.b.7 : ταῦτ´ αὐτοῦ λέγοντος ὁ Χαρμίδης εἰσέρχεται. 27335 Charm.154.b.8 : Ἐμοὶ μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, οὐδὲν σταθμητόν· ἀτεχνῶς γὰρ 27336 Charm.154.b.9 : λευκὴ στάθμη εἰμὶ πρὸς τοὺς καλούς—σχεδὸν γάρ τί μοι 27337 Charm.154.b.10 : πάντες οἱ ἐν τῇ ἡλικίᾳ καλοὶ φαίνονται—ἀτὰρ οὖν δὴ καὶ 27338 Charm.154.c.1 : τότε ἐκεῖνος ἐμοὶ θαυμαστὸς ἐφάνη τό τε μέγεθος καὶ τὸ 27339 Charm.154.c.2 : κάλλος, οἱ δὲ δὴ ἄλλοι πάντες ἐρᾶν ἔμοιγε ἐδόκουν αὐτοῦ— 27340 Charm.154.c.3 : οὕτως ἐκπεπληγμένοι τε καὶ τεθορυβημένοι ἦσαν, ἡνίκ´ 27341 Charm.154.c.4 : εἰσῄει—πολλοὶ δὲ δὴ ἄλλοι ἐρασταὶ καὶ ἐν τοῖς ὄπισθεν 27342 Charm.154.c.5 : εἵποντο. καὶ τὸ μὲν ἡμέτερον τὸ τῶν ἀνδρῶν ἧττον θαυ– 27343 Charm.154.c.6 : μαστὸν ἦν· ἀλλ´ ἐγὼ καὶ τοῖς παισὶ προσέσχον τὸν νοῦν, 27344 Charm.154.c.7 : ὡς οὐδεὶς ἄλλος´ ἔβλεπεν αὐτῶν, οὐδ´ ὅστις σμικρότατος 27345 Charm.154.c.8 : ἦν, ἀλλὰ πάντες ὥσπερ ἄγαλμα ἐθεῶντο αὐτόν. καὶ ὁ 27346 Charm.154.d.1 : Χαιρεφῶν καλέσας με, Τί σοι φαίνεται ὁ νεανίσκος, ἔφη, 27347 Charm.154.d.2 : ὦ Σώκρατες; οὐκ εὐπρόσωπος; 27348 Charm.154.d.3 : Ὑπερφυῶς, ἦν δ´ ἐγώ. 27349 Charm.154.d.4 : Οὗτος μέντοι, ἔφη, εἰ ἐθέλοι ἀποδῦναι, δόξει σοι ἀπρόσω– 27350 Charm.154.d.5 : πος εἶναι· οὕτως τὸ εἶδος πάγκαλός ἐστιν. 27351 Charm.154.d.6 : Συνέφασαν οὖν καὶ οἱ ἄλλοι ταὐτὰ ταῦτα τῷ Χαιρεφῶντι· 27352 Charm.154.d.7 : κἀγώ, Ἡράκλεις, ἔφην, ὡς ἄμαχον λέγετε τὸν ἄνδρα, εἰ ἔτι 27353 Charm.154.d.8 : αὐτῷ ἓν δὴ μόνον τυγχάνει προσὸν σμικρόν τι. 27354 Charm.154.d.9 : Τί; ἔφη ὁ Κριτίας. 27355 Charm.154.e.1 : Εἰ τὴν ψυχήν, ἦν δ´ ἐγώ, τυγχάνει εὖ πεφυκώς. πρέπει 27356 Charm.154.e.2 : δέ που, ὦ Κριτία, τοιοῦτον αὐτὸν εἶναι τῆς γε ὑμετέρας ὄντα 27357 Charm.154.e.3 : οἰκίας. 27358 Charm.154.e.4 : Ἀλλ´, ἔφη, πάνυ καλὸς καὶ ἀγαθός ἐστιν καὶ ταῦτα. 27359 Charm.154.e.5 : Τί οὖν, ἔφην, οὐκ ἀπεδύσαμεν αὐτοῦ αὐτὸ τοῦτο καὶ 27360 Charm.154.e.6 : ἐθεασάμεθα πρότερον τοῦ εἴδους; πάντως γάρ που τηλικοῦτος 27361 Charm.154.e.7 : ὢν ἤδη ἐθέλει διαλέγεσθαι. 27362 Charm.154.e.8 : Καὶ πάνυ γε, ἔφη ὁ Κριτίας, ἐπεί τοι καὶ ἔστιν φιλό– 27363 Charm.155.a.1 : σοφός τε καί, ὡς δοκεῖ ἄλλοις τε καὶ ἑαυτῷ, πάνυ ποιητικός. 27364 Charm.155.a.2 : Τοῦτο μέν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Κριτία, πόρρωθεν ὑμῖν τὸ 27365 Charm.155.a.3 : καλὸν ὑπάρχει ἀπὸ τῆς Σόλωνος συγγενείας. ἀλλὰ τί οὐκ 27366 Charm.155.a.4 : ἐπέδειξάς μοι τὸν νεανίαν καλέσας δεῦρο; οὐδὲ γὰρ ἄν που 27367 Charm.155.a.5 : εἰ ἔτι ἐτύγχανε νεώτερος ὤν, αἰσχρὸν ἂν ἦν αὐτῷ διαλέ– 27368 Charm.155.a.6 : γεσθαι ἡμῖν ἐναντίον γε σοῦ, ἐπιτρόπου τε ἅμα καὶ ἀνεψιοῦ 27369 Charm.155.a.7 : ὄντος. 27370 Charm.155.a.8 : Ἀλλὰ καλῶς, ἔφη, λέγεις, καὶ καλοῦμεν αὐτόν. Καὶ 27371 Charm.155.b.1 : ἅμα πρὸς τὸν ἀκόλουθον, Παῖ, ἔφη, κάλει Χαρμίδην, εἰπὼν 27372 Charm.155.b.2 : ὅτι βούλομαι αὐτὸν ἰατρῷ συστῆσαι περὶ τῆς ἀσθενείας ἧς 27373 Charm.155.b.3 : πρῴην πρός με ἔλεγεν ὅτι ἀσθενοῖ. Πρὸς οὖν ἐμὲ ὁ Κρι– 27374 Charm.155.b.4 : τίας, Ἔναγχός τοι ἔφη βαρύνεσθαί τι τὴν κεφαλὴν ἕωθεν 27375 Charm.155.b.5 : ἀνιστάμενος· ἀλλὰ τί σε κωλύει προσποιήσασθαι πρὸς 27376 Charm.155.b.6 : αὐτὸν ἐπίστασθαί τι κεφαλῆς φάρμακον; 27377 Charm.155.b.7 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ· μόνον ἐλθέτω. 27378 Charm.155.b.8 : Ἀλλ´ ἥξει, ἔφη. 27379 Charm.155.b.9 : Ὃ οὖν καὶ ἐγένετο. ἧκε γάρ, καὶ ἐποίησε γέλωτα 27380 Charm.155.c.1 : πολύν· ἕκαστος γὰρ ἡμῶν τῶν καθημένων συγχωρῶν τὸν 27381 Charm.155.c.2 : πλησίον ἐώθει σπουδῇ, ἵνα παρ´ αὑτῷ καθέζοιτο, ἕως τῶν 27382 Charm.155.c.3 : ἐπ´ ἐσχάτῳ καθημένων τὸν μὲν ἀνεστήσαμεν, τὸν δὲ πλάγιον 27383 Charm.155.c.4 : κατεβάλομεν. ὁ δ´ ἐλθὼν μεταξὺ ἐμοῦ τε καὶ τοῦ Κριτίου 27384 Charm.155.c.5 : ἐκαθέζετο. ἐνταῦθα μέντοι, ὦ φίλε, ἐγὼ ἤδη ἠπόρουν, καί 27385 Charm.155.c.6 : μου ἡ πρόσθεν θρασύτης ἐξεκέκοπτο, ἣν εἶχον ἐγὼ ὡς πάνυ 27386 Charm.155.c.7 : ῥᾳδίως αὐτῷ διαλεξόμενος· ἐπειδὴ δέ, φράσαντος τοῦ Κριτίου 27387 Charm.155.c.8 : ὅτι ἐγὼ εἴην ὁ τὸ φάρμακον ἐπιστάμενος, ἐνέβλεψέν τέ μοι 27388 Charm.155.d.1 : τοῖς ὀφθαλμοῖς ἀμήχανόν τι οἷον καὶ ἀνήγετο ὡς ἐρωτήσων, 27389 Charm.155.d.2 : καὶ οἱ ἐν τῇ παλαίστρᾳ ἅπαντες περιέρρεον ἡμᾶς κύκλῳ 27390 Charm.155.d.3 : κομιδῇ, τότε δή, ὦ γεννάδα, εἶδόν τε τὰ ἐντὸς τοῦ ἱματίου 27391 Charm.155.d.4 : καὶ ἐφλεγόμην καὶ οὐκέτ´ ἐν ἐμαυτοῦ ἦν καὶ ἐνόμισα σοφώ– 27392 Charm.155.d.5 : τατον εἶναι τὸν Κυδίαν τὰ ἐρωτικά, ὃς εἶπεν ἐπὶ καλοῦ 27393 Charm.155.d.6 : λέγων παιδός, ἄλλῳ ὑποτιθέμενος, <20εὐλαβεῖσθαι μὴ κατέ– 27394 Charm.155.d.7 : ναντα λέοντος>20 νεβρὸν ἐλθόντα <20μοῖραν αἱρεῖσθαι 27395 Charm.155.e.1 : κρεῶν>20· αὐτὸς γάρ μοι ἐδόκουν ὑπὸ τοῦ τοιούτου θρέμματος 27396 Charm.155.e.2 : ἑαλωκέναι. ὅμως δὲ αὐτοῦ ἐρωτήσαντος εἰ ἐπισταίμην τὸ τῆς 27397 Charm.155.e.3 : κεφαλῆς φάρμακον, μόγις πως ἀπεκρινάμην ὅτι ἐπισταίμην. 27398 Charm.155.e.4 : Τί οὖν, ἦ δ´ ὅς, ἐστίν; 27399 Charm.155.e.5 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι αὐτὸ μὲν εἴη φύλλον τι, ἐπῳδὴ δέ τις 27400 Charm.155.e.6 : ἐπὶ τῷ φαρμάκῳ εἴη, ἣν εἰ μέν τις ἐπᾴδοι ἅμα καὶ χρῷτο 27401 Charm.155.e.7 : αὐτῷ, παντάπασιν ὑγιᾶ ποιοῖ τὸ φάρμακον· ἄνευ δὲ τῆς 27402 Charm.155.e.8 : ἐπῳδῆς οὐδὲν ὄφελος εἴη τοῦ φύλλου. 27403 Charm.156.a.1 : Καὶ ὅς, Ἀπογράψομαι τοίνυν, ἔφη, παρὰ σοῦ τὴν 27404 Charm.156.a.2 : ἐπῳδήν. 27405 Charm.156.a.3 : Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐάν με πείθῃς ἢ κἂν μή; 27406 Charm.156.a.4 : Γελάσας οὖν, Ἐάν σε πείθω, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 27407 Charm.156.a.5 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· καὶ τοὔνομά μου σὺ ἀκριβοῖς; 27408 Charm.156.a.6 : Εἰ μὴ ἀδικῶ γε, ἔφη· οὐ γάρ τι σοῦ ὀλίγος λόγος ἐστὶν 27409 Charm.156.a.7 : ἐν τοῖς ἡμετέροις ἡλικιώταις, μέμνημαι δὲ ἔγωγε καὶ παῖς 27410 Charm.156.a.8 : ὢν Κριτίᾳ τῷδε συνόντα σε. 27411 Charm.156.a.9 : Καλῶς γε σύ, ἦν δ´ ἐγώ, ποιῶν· μᾶλλον γάρ σοι παρ– 27412 Charm.156.b.1 : ρησιάσομαι περὶ τῆς ἐπῳδῆς οἵα τυγχάνει οὖσα· ἄρτι δ´ 27413 Charm.156.b.2 : ἠπόρουν τίνι τρόπῳ σοι ἐνδειξαίμην τὴν δύναμιν αὐτῆς. 27414 Charm.156.b.3 : ἔστι γάρ, ὦ Χαρμίδη, τοιαύτη οἵα μὴ δύνασθαι τὴν 27415 Charm.156.b.4 : κεφαλὴν μόνον ὑγιᾶ ποιεῖν, ἀλλ´ ὥσπερ ἴσως ἤδη καὶ σὺ 27416 Charm.156.b.5 : ἀκήκοας τῶν ἀγαθῶν ἰατρῶν, ἐπειδάν τις αὐτοῖς προσ– 27417 Charm.156.b.6 : έλθῃ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀλγῶν, λέγουσί που ὅτι οὐχ οἷόν 27418 Charm.156.b.7 : τε αὐτοὺς μόνους ἐπιχειρεῖν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἰᾶσθαι, ἀλλ´ 27419 Charm.156.b.8 : ἀναγκαῖον εἴη ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν θεραπεύειν, εἰ μέλλοι 27420 Charm.156.c.1 : καὶ τὰ τῶν ὀμμάτων εὖ ἔχειν· καὶ αὖ τὸ τὴν κεφαλὴν 27421 Charm.156.c.2 : οἴεσθαι ἄν ποτε θεραπεῦσαι αὐτὴν ἐφ´ ἑαυτῆς ἄνευ ὅλου 27422 Charm.156.c.3 : τοῦ σώματος πολλὴν ἄνοιαν εἶναι. ἐκ δὴ τούτου τοῦ λόγου 27423 Charm.156.c.4 : διαίταις ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα τρεπόμενοι μετὰ τοῦ ὅλου τὸ 27424 Charm.156.c.5 : μέρος ἐπιχειροῦσιν θεραπεύειν τε καὶ ἰᾶσθαι· ἢ οὐκ ᾔσθησαι 27425 Charm.156.c.6 : ὅτι ταῦτα οὕτως λέγουσίν τε καὶ ἔχει; 27426 Charm.156.c.7 : Πάνυ γε, ἔφη. 27427 Charm.156.c.8 : Οὐκοῦν καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι καὶ ἀποδέχῃ τὸν λόγον; 27428 Charm.156.c.9 : Πάντων μάλιστα, ἔφη. 27429 Charm.156.d.1 : Κἀγὼ ἀκούσας αὐτοῦ ἐπαινέσαντος ἀνεθάρρησά τε, καί 27430 Charm.156.d.2 : μοι κατὰ σμικρὸν πάλιν ἡ θρασύτης συνηγείρετο, καὶ ἀνεζω– 27431 Charm.156.d.3 : πυρούμην. καὶ εἶπον· Τοιοῦτον τοίνυν ἐστίν, ὦ Χαρμίδη, καὶ 27432 Charm.156.d.4 : τὸ ταύτης τῆς ἐπῳδῆς. ἔμαθον δ´ αὐτὴν ἐγὼ ἐκεῖ ἐπὶ στρατιᾶς 27433 Charm.156.d.5 : παρά τινος τῶν Θρᾳκῶν τῶν Ζαλμόξιδος ἰατρῶν, οἳ λέγονται 27434 Charm.156.d.6 : καὶ ἀπαθανατίζειν. ἔλεγεν δὲ ὁ Θρᾲξ οὗτος ὅτι ταῦτα μὲν 27435 Charm.156.d.7 : [ἰατροὶ] οἱ Ἕλληνες, ἃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, καλῶς λέγοιεν· 27436 Charm.156.d.8 : ἀλλὰ Ζάλμοξις, ἔφη, λέγει ὁ ἡμέτερος βασιλεύς, θεὸς ὤν, 27437 Charm.156.e.1 : ὅτι ὥσπερ ὀφθαλμοὺς ἄνευ κεφαλῆς οὐ δεῖ ἐπιχειρεῖν ἰᾶσθαι 27438 Charm.156.e.2 : οὐδὲ κεφαλὴν ἄνευ σώματος, οὕτως οὐδὲ σῶμα ἄνευ ψυχῆς, 27439 Charm.156.e.3 : ἀλλὰ τοῦτο καὶ αἴτιον εἴη τοῦ διαφεύγειν τοὺς παρὰ τοῖς 27440 Charm.156.e.4 : Ἕλλησιν ἰατροὺς τὰ πολλὰ νοσήματα, ὅτι τοῦ ὅλου ἀμελοῖεν 27441 Charm.156.e.5 : οὗ δέοι τὴν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, οὗ μὴ καλῶς ἔχοντος ἀδύ– 27442 Charm.156.e.6 : νατον εἴη τὸ μέρος εὖ ἔχειν. πάντα γὰρ ἔφη ἐκ τῆς ψυχῆς 27443 Charm.156.e.7 : ὡρμῆσθαι καὶ τὰ κακὰ καὶ τὰ ἀγαθὰ τῷ σώματι καὶ παντὶ 27444 Charm.156.e.8 : τῷ ἀνθρώπῳ, καὶ ἐκεῖθεν ἐπιρρεῖν ὥσπερ ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐπὶ 27445 Charm.157.a.1 : τὰ ὄμματα· δεῖν οὖν ἐκεῖνο καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα θερα– 27446 Charm.157.a.2 : πεύειν, εἰ μέλλει καὶ τὰ τῆς κεφαλῆς καὶ τὰ τοῦ ἄλλου 27447 Charm.157.a.3 : σώματος καλῶς ἔχειν. θεραπεύεσθαι δὲ τὴν ψυχὴν ἔφη, ὦ 27448 Charm.157.a.4 : μακάριε, ἐπῳδαῖς τισιν, τὰς δ´ ἐπῳδὰς ταύτας τοὺς λόγους 27449 Charm.157.a.5 : εἶναι τοὺς καλούς· ἐκ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἐν ταῖς ψυχαῖς 27450 Charm.157.a.6 : σωφροσύνην ἐγγίγνεσθαι, ἧς ἐγγενομένης καὶ παρούσης 27451 Charm.157.a.7 : ῥᾴδιον ἤδη εἶναι τὴν ὑγίειαν καὶ τῇ κεφαλῇ καὶ τῷ ἄλλῳ 27452 Charm.157.b.1 : σώματι πορίζειν. διδάσκων οὖν με τό τε φάρμακον καὶ τὰς 27453 Charm.157.b.2 : ἐπῳδάς, "Ὅπως," ἔφη, "τῷ φαρμάκῳ τούτῳ μηδείς σε 27454 Charm.157.b.3 : πείσει τὴν αὑτοῦ κεφαλὴν θεραπεύειν, ὃς ἂν μὴ τὴν ψυχὴν 27455 Charm.157.b.4 : πρῶτον παράσχῃ τῇ ἐπῳδῇ ὑπὸ σοῦ θεραπευθῆναι. καὶ γὰρ 27456 Charm.157.b.5 : νῦν," ἔφη, "τοῦτ´ ἔστιν τὸ ἁμάρτημα περὶ τοὺς ἀνθρώπους, 27457 Charm.157.b.6 : ὅτι χωρὶς ἑκατέρου, σωφροσύνης τε καὶ ὑγιείας, ἰατροί τινες 27458 Charm.157.b.7 : ἐπιχειροῦσιν εἶναι·" καί μοι πάνυ σφόδρα ἐνετέλλετο μήτε 27459 Charm.157.b.8 : πλούσιον οὕτω μηδένα εἶναι μήτε γενναῖον μήτε καλόν, ὃς 27460 Charm.157.c.1 : ἐμὲ πείσει ἄλλως ποιεῖν. ἐγὼ οὖν—ὀμώμοκα γὰρ αὐτῷ, 27461 Charm.157.c.2 : καί μοι ἀνάγκη πείθεσθαι—πείσομαι οὖν, καὶ σοί, ἐὰν 27462 Charm.157.c.3 : μὲν βούλῃ κατὰ τὰς τοῦ ξένου ἐντολὰς τὴν ψυχὴν πρῶτον 27463 Charm.157.c.4 : παρασχεῖν ἐπᾷσαι ταῖς τοῦ Θρᾳκὸς ἐπῳδαῖς, προσοίσω τὸ 27464 Charm.157.c.5 : φάρμακον τῇ κεφαλῇ· εἰ δὲ μή, οὐκ ἂν ἔχοιμεν ὅτι ποιοῖμέν 27465 Charm.157.c.6 : σοι, ὦ φίλε Χαρμίδη. 27466 Charm.157.c.7 : Ἀκούσας οὖν μου ὁ Κριτίας ταῦτ´ εἰπόντος, Ἕρμαιον, 27467 Charm.157.c.8 : ἔφη, ὦ Σώκρατες, γεγονὸς ἂν εἴη ἡ τῆς κεφαλῆς ἀσθένεια 27468 Charm.157.c.9 : τῷ νεανίσκῳ, εἰ ἀναγκασθήσεται καὶ τὴν διάνοιαν διὰ τὴν 27469 Charm.157.d.1 : κεφαλὴν βελτίων γενέσθαι. λέγω μέντοι σοι ὅτι Χαρμίδης 27470 Charm.157.d.2 : τῶν ἡλικιωτῶν οὐ μόνον τῇ ἰδέᾳ δοκεῖ διαφέρειν, ἀλλὰ καὶ 27471 Charm.157.d.3 : αὐτῷ τούτῳ, οὗ σὺ φῂς τὴν ἐπῳδὴν ἔχειν· φῂς δὲ σωφρο– 27472 Charm.157.d.4 : σύνης· ἦ γάρ; 27473 Charm.157.d.5 : Πάνυ γε, ἦν δ´ ἐγώ. 27474 Charm.157.d.6 : Εὖ τοίνυν ἴσθι, ἔφη, ὅτι πάνυ πολὺ δοκεῖ σωφρονέστατος 27475 Charm.157.d.7 : εἶναι τῶν νυνί, καὶ τἆλλα πάντα, εἰς ὅσον ἡλικίας ἥκει, 27476 Charm.157.d.8 : οὐδενὸς χείρων ὤν. 27477 Charm.157.d.9 : Καὶ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ δίκαιον, ὦ Χαρμίδη, διαφέρειν σε 27478 Charm.157.e.1 : τῶν ἄλλων πᾶσιν τοῖς τοιούτοις· οὐ γὰρ οἶμαι ἄλλον οὐδένα 27479 Charm.157.e.2 : τῶν ἐνθάδε ῥᾳδίως ἂν ἔχειν ἐπιδεῖξαι ποῖαι δύο οἰκίαι 27480 Charm.157.e.3 : συνελθοῦσαι εἰς ταὐτὸν τῶν Ἀθήνησιν ἐκ τῶν εἰκότων 27481 Charm.157.e.4 : καλλίω ἂν καὶ ἀμείνω γεννήσειαν ἢ ἐξ ὧν σὺ γέγονας. ἥ 27482 Charm.157.e.5 : τε γὰρ πατρῴα ὑμῖν οἰκία, ἡ Κριτίου τοῦ Δρωπίδου, καὶ ὑπὸ 27483 Charm.157.e.6 : Ἀνακρέοντος καὶ ὑπὸ Σόλωνος καὶ ὑπ´ ἄλλων πολλῶν ποιητῶν 27484 Charm.157.e.7 : ἐγκεκωμιασμένη παραδέδοται ἡμῖν, ὡς διαφέρουσα κάλλει τε 27485 Charm.158.a.1 : καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ λεγομένῃ εὐδαιμονίᾳ, καὶ αὖ ἡ πρὸς 27486 Charm.158.a.2 : μητρὸς ὡσαύτως· Πυριλάμπους γὰρ τοῦ σοῦ θείου οὐδεὶς τῶν 27487 Charm.158.a.3 : ἐν τῇ ἠπείρῳ λέγεται καλλίων καὶ μείζων ἀνὴρ δόξαι εἶναι, 27488 Charm.158.a.4 : ὁσάκις ἐκεῖνος ἢ παρὰ μέγαν βασιλέα ἢ παρὰ ἄλλον τινὰ 27489 Charm.158.a.5 : τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ πρεσβεύων ἀφίκετο, σύμπασα δὲ αὕτη ἡ 27490 Charm.158.a.6 : οἰκία οὐδὲν τῆς ἑτέρας ὑποδεεστέρα. ἐκ δὴ τοιούτων γεγονότα 27491 Charm.158.a.7 : εἰκός σε εἰς πάντα πρῶτον εἶναι. τὰ μὲν οὖν ὁρώμενα τῆς 27492 Charm.158.b.1 : ἰδέας, ὦ φίλε παῖ Γλαύκωνος, δοκεῖς μοι οὐδένα τῶν πρὸ 27493 Charm.158.b.2 : σοῦ ἐν οὐδενὶ ὑποβεβηκέναι· εἰ δὲ δὴ καὶ πρὸς σωφροσύνην 27494 Charm.158.b.3 : καὶ πρὸς τἆλλα κατὰ τὸν τοῦδε λόγον ἱκανῶς πέφυκας, 27495 Charm.158.b.4 : μακάριόν σε, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Χαρμίδη, ἡ μήτηρ ἔτικτεν. 27496 Charm.158.b.5 : ἔχει δ´ οὖν οὕτως. εἰ μέν σοι ἤδη πάρεστιν, ὡς λέγει 27497 Charm.158.b.6 : Κριτίας ὅδε, σωφροσύνη καὶ εἶ σώφρων ἱκανῶς, οὐδὲν ἔτι 27498 Charm.158.b.7 : σοι ἔδει οὔτε τῶν Ζαλμόξιδος οὔτε τῶν Ἀβάριδος τοῦ 27499 Charm.158.b.8 : Ὑπερβορέου ἐπῳδῶν, ἀλλ´ αὐτό σοι ἂν ἤδη δοτέον εἴη τὸ 27500 Charm.158.c.1 : τῆς κεφαλῆς φάρμακον· εἰ δ´ ἔτι τούτων ἐπιδεὴς εἶναι δοκεῖς, 27501 Charm.158.c.2 : ἐπᾳστέον πρὸ τῆς τοῦ φαρμάκου δόσεως. αὐτὸς οὖν μοι 27502 Charm.158.c.3 : εἰπὲ πότερον ὁμολογεῖς τῷδε καὶ φῂς ἱκανῶς ἤδη σωφροσύνης 27503 Charm.158.c.4 : μετέχειν ἢ ἐνδεὴς εἶναι; 27504 Charm.158.c.5 : Ἀνερυθριάσας οὖν ὁ Χαρμίδης πρῶτον μὲν ἔτι καλλίων 27505 Charm.158.c.6 : ἐφάνη—καὶ γὰρ τὸ αἰσχυντηλὸν αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ ἔπρεψεν— 27506 Charm.158.c.7 : ἔπειτα καὶ οὐκ ἀγεννῶς ἀπεκρίνατο· εἶπεν γὰρ ὅτι οὐ ῥᾴδιον 27507 Charm.158.c.8 : εἴη ἐν τῷ παρόντι οὔθ´ ὁμολογεῖν οὔτε ἐξάρνῳ εἶναι τὰ 27508 Charm.158.d.1 : ἐρωτώμενα. ἐὰν μὲν γάρ, ἦ δ´ ὅς, μὴ φῶ εἶναι σώφρων, 27509 Charm.158.d.2 : ἅμα μὲν ἄτοπον αὐτὸν καθ´ ἑαυτοῦ τοιαῦτα λέγειν, ἅμα δὲ 27510 Charm.158.d.3 : καὶ Κριτίαν τόνδε ψευδῆ ἐπιδείξω καὶ ἄλλους πολλούς, οἷς 27511 Charm.158.d.4 : δοκῶ εἶναι σώφρων, ὡς ὁ τούτου λόγος· ἐὰν δ´ αὖ φῶ καὶ 27512 Charm.158.d.5 : ἐμαυτὸν ἐπαινῶ, ἴσως ἐπαχθὲς φανεῖται. ὥστε οὐκ ἔχω ὅτι 27513 Charm.158.d.6 : σοι ἀποκρίνωμαι. 27514 Charm.158.d.7 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι μοι εἰκότα φαίνῃ λέγειν, ὦ Χαρμίδη. 27515 Charm.158.d.8 : Καί μοι δοκεῖ, ἦν δ´ ἐγώ, κοινῇ ἂν εἴη σκεπτέον εἴτε κέκτησαι 27516 Charm.158.e.1 : εἴτε μὴ ὃ πυνθάνομαι, ἵνα μήτε σὺ ἀναγκάζῃ λέγειν ἃ μὴ 27517 Charm.158.e.2 : βούλει, μήτ´ αὖ ἐγὼ ἀσκέπτως ἐπὶ τὴν ἰατρικὴν τρέπωμαι. 27518 Charm.158.e.3 : εἰ οὖν σοι φίλον, ἐθέλω σκοπεῖν μετὰ σοῦ· εἰ δὲ μή, ἐᾶν. 27519 Charm.158.e.4 : Ἀλλὰ πάντων μάλιστα, ἔφη, φίλον· ὥστε τούτου γε 27520 Charm.158.e.5 : ἕνεκα, ὅπῃ αὐτὸς οἴει βέλτιον σκέψασθαι, ταύτῃ σκόπει. 27521 Charm.158.e.6 : Τῇδε τοίνυν, ἔφην ἐγώ, δοκεῖ μοι βελτίστη εἶναι ἡ σκέψις 27522 Charm.158.e.7 : περὶ αὐτοῦ. δῆλον γὰρ ὅτι εἴ σοι πάρεστιν σωφροσύνη, 27523 Charm.159.a.1 : ἔχεις τι περὶ αὐτῆς δοξάζειν. ἀνάγκη γάρ που ἐνοῦσαν 27524 Charm.159.a.2 : αὐτήν, εἴπερ ἔνεστιν, αἴσθησίν τινα παρέχειν, ἐξ ἧς δόξα ἄν 27525 Charm.159.a.3 : τίς σοι περὶ αὐτῆς εἴη ὅτι ἐστὶν καὶ ὁποῖόν τι ἡ σωφροσύνη· 27526 Charm.159.a.4 : ἢ οὐκ οἴει; 27527 Charm.159.a.5 : Ἔγωγε, ἔφη, οἶμαι. 27528 Charm.159.a.6 : Οὐκοῦν τοῦτό γε, ἔφην, ὃ οἴει, ἐπειδήπερ ἑλληνίζειν 27529 Charm.159.a.7 : ἐπίστασαι, κἂν εἴποις δήπου αὐτὸ ὅτι σοι φαίνεται; 27530 Charm.159.a.8 : Ἴσως, ἔφη. 27531 Charm.159.a.9 : Ἵνα τοίνυν τοπάσωμεν εἴτε σοι ἔνεστιν εἴτε μή, εἰπέ, ἦν 27532 Charm.159.a.10 : δ´ ἐγώ, τί φῂς εἶναι σωφροσύνην κατὰ τὴν σὴν δόξαν. 27533 Charm.159.b.1 : Καὶ ὃς τὸ μὲν πρῶτον ὤκνει τε καὶ οὐ πάνυ ἤθελεν ἀπο– 27534 Charm.159.b.2 : κρίνασθαι· ἔπειτα μέντοι εἶπεν ὅτι οἷ δοκοῖ σωφροσύνη εἶναι 27535 Charm.159.b.3 : τὸ κοσμίως πάντα πράττειν καὶ ἡσυχῇ, ἔν τε ταῖς ὁδοῖς 27536 Charm.159.b.4 : βαδίζειν καὶ διαλέγεσθαι, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὡσαύτως 27537 Charm.159.b.5 : ποιεῖν. καί μοι δοκεῖ, ἔφη, συλλήβδην ἡσυχιότης τις εἶναι 27538 Charm.159.b.6 : ὃ ἐρωτᾷς. 27539 Charm.159.b.7 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, εὖ λέγεις; φασί γέ τοι, ὦ Χαρμίδη, 27540 Charm.159.b.8 : τοὺς ἡσυχίους σώφρονας εἶναι· ἴδωμεν δὴ εἴ τι λέγουσιν. 27541 Charm.159.c.1 : εἰπὲ γάρ μοι, οὐ τῶν καλῶν μέντοι ἡ σωφροσύνη ἐστίν; 27542 Charm.159.c.2 : Πάνυ γε, ἔφη. 27543 Charm.159.c.3 : Πότερον οὖν κάλλιστον ἐν γραμματιστοῦ τὰ ὅμοια γράμ– 27544 Charm.159.c.4 : ματα γράφειν ταχὺ ἢ ἡσυχῇ; 27545 Charm.159.c.5 : Ταχύ. 27546 Charm.159.c.6 : Τί δ´ ἀναγιγνώσκειν; ταχέως ἢ βραδέως; 27547 Charm.159.c.7 : Ταχέως. 27548 Charm.159.c.8 : Καὶ μὲν δὴ καὶ τὸ κιθαρίζειν ταχέως καὶ τὸ παλαίειν 27549 Charm.159.c.9 : ὀξέως πολὺ κάλλιον τοῦ ἡσυχῇ τε καὶ βραδέως; 27550 Charm.159.c.10 : Ναί. 27551 Charm.159.c.11 : Τί δὲ πυκτεύειν τε καὶ παγκρατιάζειν; οὐχ ὡσαύτως; 27552 Charm.159.c.12 : Πάνυ γε. 27553 Charm.159.c.13 : Θεῖν δὲ καὶ ἅλλεσθαι καὶ τὰ τοῦ σώματος ἅπαντα ἔργα, 27554 Charm.159.d.1 : οὐ τὰ μὲν ὀξέως καὶ ταχὺ γιγνόμενα τὰ τοῦ καλοῦ ἐστιν, τὰ 27555 Charm.159.d.2 : δὲ [βραδέα] μόγις τε καὶ ἡσυχῇ τὰ τοῦ αἰσχροῦ; 27556 Charm.159.d.3 : Φαίνεται. 27557 Charm.159.d.4 : Φαίνεται ἄρα ἡμῖν, ἔφην ἐγώ, κατά γε τὸ σῶμα οὐ τὸ 27558 Charm.159.d.5 : ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸ τάχιστον καὶ ὀξύτατον κάλλιστον ὄν. 27559 Charm.159.d.6 : ἦ γάρ; 27560 Charm.159.d.7 : Πάνυ γε. 27561 Charm.159.d.8 : Ἡ δέ γε σωφροσύνη καλόν τι ἦν; 27562 Charm.159.d.9 : Ναί. 27563 Charm.159.d.10 : Οὐ τοίνυν κατά γε τὸ σῶμα ἡ ἡσυχιότης ἂν ἀλλ´ ἡ 27564 Charm.159.d.11 : ταχυτὴς σωφρονέστερον εἴη, ἐπειδὴ καλὸν ἡ σωφροσύνη. 27565 Charm.159.d.12 : Ἔοικεν, ἔφη. 27566 Charm.159.e.1 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ, εὐμαθία κάλλιον ἢ δυσμαθία; 27567 Charm.159.e.2 : Εὐμαθία. 27568 Charm.159.e.3 : Ἔστιν δέ γ´, ἔφην, ἡ μὲν εὐμαθία ταχέως μανθάνειν, ἡ 27569 Charm.159.e.4 : δὲ δυσμαθία ἡσυχῇ καὶ βραδέως; 27570 Charm.159.e.5 : Ναί. 27571 Charm.159.e.6 : Διδάσκειν δὲ ἄλλον οὐ ταχέως [καὶ] κάλλιον καὶ σφόδρα 27572 Charm.159.e.7 : μᾶλλον ἢ ἡσυχῇ τε καὶ βραδέως; 27573 Charm.159.e.8 : Ναί. 27574 Charm.159.e.9 : Τί δέ; ἀναμιμνῄσκεσθαι καὶ μεμνῆσθαι ἡσυχῇ τε καὶ 27575 Charm.159.e.10 : βραδέως κάλλιον ἢ σφόδρα καὶ ταχέως; 27576 Charm.159.e.11 : Σφόδρ´, ἔφη, καὶ ταχέως. 27577 Charm.160.a.1 : Ἡ δ´ ἀγχίνοια οὐχὶ ὀξύτης τίς ἐστιν τῆς ψυχῆς ἀλλ´ οὐχὶ 27578 Charm.160.a.2 : ἡσυχία; 27579 Charm.160.a.3 : Ἀληθῆ. 27580 Charm.160.a.4 : Οὐκοῦν καὶ τὸ συνιέναι τὰ λεγόμενα, καὶ ἐν γραμματιστοῦ 27581 Charm.160.a.5 : καὶ κιθαριστοῦ καὶ ἄλλοθι πανταχοῦ, οὐχ ὡς ἡσυχαίτατα ἀλλ´ 27582 Charm.160.a.6 : ὡς τάχιστά ἐστι κάλλιστα; 27583 Charm.160.a.7 : Ναί. 27584 Charm.160.a.8 : Ἀλλὰ μὴν ἔν γε ταῖς ζητήσεσιν τῆς ψυχῆς καὶ τῷ 27585 Charm.160.a.9 : βουλεύεσθαι οὐχ ὁ ἡσυχιώτατος, ὡς ἐγὼ οἶμαι, καὶ μόγις 27586 Charm.160.a.10 : βουλευόμενός τε καὶ ἀνευρίσκων ἐπαίνου δοκεῖ ἄξιος εἶναι, 27587 Charm.160.b.1 : ἀλλ´ ὁ ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα τοῦτο δρῶν. 27588 Charm.160.b.2 : Ἔστιν ταῦτα, ἔφη. 27589 Charm.160.b.3 : Οὐκοῦν πάντα, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Χαρμίδη, ἡμῖν καὶ τὰ περὶ τὴν 27590 Charm.160.b.4 : ψυχὴν καὶ τὰ περὶ τὸ σῶμα, τὰ τοῦ τάχους τε καὶ τῆς ὀξύτητος 27591 Charm.160.b.5 : καλλίω φαίνεται ἢ τὰ τῆς βραδυτῆτός τε καὶ ἡσυχιότητος; 27592 Charm.160.b.6 : Κινδυνεύει, ἔφη. 27593 Charm.160.b.7 : Οὐκ ἄρα ἡσυχιότης τις ἡ σωφροσύνη ἂν εἴη, οὐδ´ ἡσύχιος 27594 Charm.160.b.8 : ὁ σώφρων βίος, ἔκ γε τούτου τοῦ λόγου, ἐπειδὴ καλὸν αὐτὸν 27595 Charm.160.b.9 : δεῖ εἶναι σώφρονα ὄντα. δυοῖν γὰρ δὴ τὰ ἕτερα· ἢ οὐδαμοῦ 27596 Charm.160.c.1 : ἡμῖν ἢ πάνυ που ὀλιγαχοῦ αἱ ἡσύχιοι πράξεις ἐν τῷ βίῳ 27597 Charm.160.c.2 : καλλίους ἐφάνησαν ἢ αἱ ταχεῖαί τε καὶ ἰσχυραί. εἰ δ´ οὖν, ὦ 27598 Charm.160.c.3 : φίλε, ὅτι μάλιστα μηδὲν ἐλάττους αἱ ἡσύχιοι τῶν σφοδρῶν 27599 Charm.160.c.4 : τε καὶ ταχειῶν πράξεων τυγχάνουσιν καλλίους οὖσαι, οὐδὲ 27600 Charm.160.c.5 : ταύτῃ σωφροσύνη ἂν εἴη μᾶλλόν τι τὸ ἡσυχῇ πράττειν ἢ τὸ 27601 Charm.160.c.6 : σφόδρα τε καὶ ταχέως, οὔτε ἐν βαδισμῷ οὔτε ἐν λέξει οὔτε 27602 Charm.160.c.7 : ἄλλοθι οὐδαμοῦ, οὐδὲ ὁ ἡσύχιος βίος [κόσμιος] τοῦ μὴ ἡσυχίου 27603 Charm.160.d.1 : σωφρονέστερος ἂν εἴη, ἐπειδὴ ἐν τῷ λόγῳ τῶν καλῶν τι ἡμῖν 27604 Charm.160.d.2 : ἡ σωφροσύνη ὑπετέθη, καλὰ δὲ οὐχ ἧττον 〈τὰ〉 ταχέα τῶν 27605 Charm.160.d.3 : ἡσυχίων πέφανται. 27606 Charm.160.d.4 : Ὀρθῶς μοι δοκεῖς, ἔφη, ὦ Σώκρατες, εἰρηκέναι. 27607 Charm.160.d.5 : Πάλιν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Χαρμίδη, μᾶλλον προσέχων 27608 Charm.160.d.6 : τὸν νοῦν καὶ εἰς σεαυτὸν ἐμβλέψας, ἐννοήσας ὁποῖόν τινά 27609 Charm.160.d.7 : σε ποιεῖ ἡ σωφροσύνη παροῦσα καὶ ποία τις οὖσα τοιοῦτον 27610 Charm.160.d.8 : ἀπεργάζοιτο ἄν, πάντα ταῦτα συλλογισάμενος εἰπὲ εὖ καὶ 27611 Charm.160.e.1 : ἀνδρείως τί σοι φαίνεται εἶναι; 27612 Charm.160.e.2 : Καὶ ὃς ἐπισχὼν καὶ πάνυ ἀνδρικῶς πρὸς ἑαυτὸν διασκεψά– 27613 Charm.160.e.3 : μενος, Δοκεῖ τοίνυν μοι, ἔφη, αἰσχύνεσθαι ποιεῖν ἡ σωφρο– 27614 Charm.160.e.4 : σύνη καὶ αἰσχυντηλὸν τὸν ἄνθρωπον, καὶ εἶναι ὅπερ αἰδὼς ἡ 27615 Charm.160.e.5 : σωφροσύνη. 27616 Charm.160.e.6 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ καλὸν ἄρτι ὡμολόγεις τὴν σωφρο– 27617 Charm.160.e.7 : σύνην εἶναι; 27618 Charm.160.e.8 : Πάνυ γ´, ἔφη. 27619 Charm.160.e.9 : Οὐκοῦν καὶ ἀγαθοὶ ἄνδρες οἱ σώφρονες; 27620 Charm.160.e.10 : Ναί. 27621 Charm.160.e.11 : Ἆρ´ οὖν ἂν εἴη ἀγαθὸν ὃ μὴ ἀγαθοὺς ἀπεργάζεται; 27622 Charm.160.e.12 : Οὐ δῆτα. 27623 Charm.160.e.13 : Οὐ μόνον οὖν ἄρα καλόν, ἀλλὰ καὶ ἀγαθόν ἐστιν. 27624 Charm.161.a.1 : Ἔμοιγε δοκεῖ. 27625 Charm.161.a.2 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ· Ὁμήρῳ οὐ πιστεύεις καλῶς λέγειν, 27626 Charm.161.a.3 : λέγοντι ὅτι 27627 Charm.161.a.3 : 27628 Charm.161.a.4 : αἰδὼς δ´ οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι; 27629 Charm.161.a.4 : 27630 Charm.161.a.5 : Ἔγωγ´, ἔφη. 27631 Charm.161.a.6 : Ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικεν, αἰδὼς οὐκ ἀγαθὸν καὶ ἀγαθόν. 27632 Charm.161.a.7 : Φαίνεται. 27633 Charm.161.a.8 : Σωφροσύνη δέ γε ἀγαθόν, εἴπερ ἀγαθοὺς ποιεῖ οἷς ἂν 27634 Charm.161.a.9 : παρῇ, κακοὺς δὲ μή. 27635 Charm.161.a.10 : Ἀλλὰ μὴν οὕτω γε δοκεῖ μοι ἔχειν, ὡς σὺ λέγεις. 27636 Charm.161.a.11 : Οὐκ ἄρα σωφροσύνη ἂν εἴη αἰδώς, εἴπερ τὸ μὲν ἀγαθὸν 27637 Charm.161.b.1 : τυγχάνει ὄν, αἰδὼς δὲ [μὴ] οὐδὲν μᾶλλον ἀγαθὸν ἢ καὶ 27638 Charm.161.b.2 : κακόν. 27639 Charm.161.b.3 : Ἀλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τοῦτο μὲν ὀρθῶς 27640 Charm.161.b.4 : λέγεσθαι· τόδε δὲ σκέψαι τί σοι δοκεῖ εἶναι περὶ σωφρο– 27641 Charm.161.b.5 : σύνης. ἄρτι γὰρ ἀνεμνήσθην—ὃ ἤδη του ἤκουσα λέγοντος— 27642 Charm.161.b.6 : ὅτι σωφροσύνη ἂν εἴη τὸ τὰ ἑαυτοῦ πράττειν. σκόπει οὖν 27643 Charm.161.b.7 : τοῦτο εἰ ὀρθῶς σοι δοκεῖ λέγειν ὁ λέγων. 27644 Charm.161.b.8 : Καὶ ἐγώ, Ὦ μιαρέ, ἔφην, Κριτίου τοῦδε ἀκήκοας αὐτὸ ἢ 27645 Charm.161.c.1 : ἄλλου του τῶν σοφῶν. 27646 Charm.161.c.2 : Ἔοικεν, ἔφη ὁ Κριτίας, ἄλλου· οὐ γὰρ δὴ ἐμοῦ γε. 27647 Charm.161.c.3 : Ἀλλὰ τί διαφέρει, ἦ δ´ ὅς, ὁ Χαρμίδης, ὦ Σώκρατες, ὅτου 27648 Charm.161.c.4 : ἤκουσα; 27649 Charm.161.c.5 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ· πάντως γὰρ οὐ τοῦτο σκεπτέον, ὅστις 27650 Charm.161.c.6 : αὐτὸ εἶπεν, ἀλλὰ πότερον ἀληθὲς λέγεται ἢ οὔ. 27651 Charm.161.c.7 : Νῦν ὀρθῶς λέγεις, ἦ δ´ ὅς. 27652 Charm.161.c.8 : Νὴ Δία, ἦν δ´ ἐγώ. ἀλλ´ εἰ καὶ εὑρήσομεν αὐτὸ ὅπῃ γε 27653 Charm.161.c.9 : ἔχει, θαυμάζοιμ´ ἄν· αἰνίγματι γάρ τινι ἔοικεν. 27654 Charm.161.c.10 : Ὅτι δὴ τί γε; ἔφη. 27655 Charm.161.d.1 : Ὅτι οὐ δήπου, ἦν δ´ ἐγώ, ᾗ τὰ ῥήματα ἐφθέγξατο ταύτῃ 27656 Charm.161.d.2 : καὶ ἐνόει, λέγων σωφροσύνην εἶναι τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν. 27657 Charm.161.d.3 : ἢ σὺ οὐδὲν ἡγῇ πράττειν τὸν γραμματιστὴν ὅταν γράφῃ ἢ 27658 Charm.161.d.4 : ἀναγιγνώσκῃ; 27659 Charm.161.d.5 : Ἔγωγε, ἡγοῦμαι μὲν οὖν, ἔφη. 27660 Charm.161.d.6 : Δοκεῖ οὖν σοι τὸ αὑτοῦ ὄνομα μόνον γράφειν ὁ γραμ– 27661 Charm.161.d.7 : ματιστὴς καὶ ἀναγιγνώσκειν ἢ ὑμᾶς τοὺς παῖδας διδάσκειν, 27662 Charm.161.d.8 : ἢ οὐδὲν ἧττον τὰ τῶν ἐχθρῶν ἐγράφετε ἢ τὰ ὑμέτερα καὶ τὰ 27663 Charm.161.d.9 : τῶν φίλων ὀνόματα; 27664 Charm.161.d.10 : Οὐδὲν ἧττον. 27665 Charm.161.d.11 : Ἦ οὖν ἐπολυπραγμονεῖτε καὶ οὐκ ἐσωφρονεῖτε τοῦτο 27666 Charm.161.e.1 : δρῶντες; 27667 Charm.161.e.2 : Οὐδαμῶς. 27668 Charm.161.e.3 : Καὶ μὴν οὐ τὰ ὑμέτερά γε αὐτῶν ἐπράττετε, εἴπερ τὸ 27669 Charm.161.e.4 : γράφειν πράττειν τί ἐστιν καὶ τὸ ἀναγιγνώσκειν. 27670 Charm.161.e.5 : Ἀλλὰ μὴν ἔστιν. 27671 Charm.161.e.6 : Καὶ γὰρ τὸ ἰᾶσθαι, ὦ ἑταῖρε, καὶ τὸ οἰκοδομεῖν καὶ τὸ 27672 Charm.161.e.7 : ὑφαίνειν καὶ τὸ ᾑτινιοῦν τέχνῃ ὁτιοῦν τῶν τέχνης ἔργων 27673 Charm.161.e.8 : ἀπεργάζεσθαι πράττειν δήπου τί ἐστιν. 27674 Charm.161.e.9 : Πάνυ γε. 27675 Charm.161.e.10 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ, δοκεῖ ἄν σοι πόλις εὖ οἰκεῖσθαι ὑπὸ 27676 Charm.161.e.11 : τούτου τοῦ νόμου τοῦ κελεύοντος τὸ ἑαυτοῦ ἱμάτιον ἕκαστον 27677 Charm.161.e.12 : ὑφαίνειν καὶ πλύνειν, καὶ ὑποδήματα σκυτοτομεῖν, καὶ λή– 27678 Charm.161.e.13 : κυθον καὶ στλεγγίδα καὶ τἆλλα πάντα κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, 27679 Charm.162.a.1 : τῶν μὲν ἀλλοτρίων μὴ ἅπτεσθαι, τὰ δὲ ἑαυτοῦ ἕκαστον 27680 Charm.162.a.2 : ἐργάζεσθαί τε καὶ πράττειν; 27681 Charm.162.a.3 : Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς. 27682 Charm.162.a.4 : Ἀλλὰ μέντοι, ἔφην ἐγώ, σωφρόνως γε οἰκοῦσα εὖ ἂν 27683 Charm.162.a.5 : οἰκοῖτο. 27684 Charm.162.a.6 : Πῶς δ´ οὔκ; ἔφη. 27685 Charm.162.a.7 : Οὐκ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ τὰ τοιαῦτά τε καὶ οὕτω τὰ αὑτοῦ 27686 Charm.162.a.8 : πράττειν σωφροσύνη ἂν εἴη. 27687 Charm.162.a.9 : Οὐ φαίνεται. 27688 Charm.162.a.10 : Ἠινίττετο ἄρα, ὡς ἔοικεν, ὅπερ ἄρτι ἐγὼ ἔλεγον, ὁ λέγων 27689 Charm.162.a.11 : τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν σωφροσύνην εἶναι· οὐ γάρ που οὕτω 27690 Charm.162.b.1 : γε ἦν εὐήθης. ἤ τινος ἠλιθίου ἤκουσας τουτὶ λέγοντος, ὦ 27691 Charm.162.b.2 : Χαρμίδη; 27692 Charm.162.b.3 : Ἥκιστά γε, ἔφη, ἐπεί τοι καὶ πάνυ ἐδόκει σοφὸς εἶναι. 27693 Charm.162.b.4 : Παντὸς τοίνυν μᾶλλον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, αἴνιγμα αὐτὸ 27694 Charm.162.b.5 : προύβαλεν, ὡς ὂν χαλεπὸν τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν γνῶναι 27695 Charm.162.b.6 : ὅτι ποτε ἔστιν. 27696 Charm.162.b.7 : Ἴσως, ἔφη. 27697 Charm.162.b.8 : Τί οὖν ἂν εἴη ποτὲ τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν; ἔχεις εἰπεῖν; 27698 Charm.162.b.9 : Οὐκ οἶδα μὰ Δία ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς· ἀλλ´ ἴσως οὐδὲν κωλύει 27699 Charm.162.b.10 : μηδὲ τὸν λέγοντα μηδὲν εἰδέναι ὅτι ἐνόει. Καὶ ἅμα ταῦτα 27700 Charm.162.b.11 : λέγων ὑπεγέλα τε καὶ εἰς τὸν Κριτίαν ἀπέβλεπεν. 27701 Charm.162.c.1 : Καὶ ὁ Κριτίας δῆλος μὲν ἦν καὶ πάλαι ἀγωνιῶν καὶ 27702 Charm.162.c.2 : φιλοτίμως πρός τε τὸν Χαρμίδην καὶ πρὸς τοὺς παρόντας 27703 Charm.162.c.3 : ἔχων, μόγις δ´ ἑαυτὸν ἐν τῷ πρόσθεν κατέχων τότε οὐχ οἷός 27704 Charm.162.c.4 : τε ἐγένετο· δοκεῖ γάρ μοι παντὸς μᾶλλον ἀληθὲς εἶναι, ὃ ἐγὼ 27705 Charm.162.c.5 : ὑπέλαβον, τοῦ Κριτίου ἀκηκοέναι τὸν Χαρμίδην ταύτην τὴν 27706 Charm.162.c.6 : ἀπόκρισιν περὶ τῆς σωφροσύνης. ὁ μὲν οὖν Χαρμίδης βουλό– 27707 Charm.162.c.7 : μενος μὴ αὐτὸς ὑπέχειν λόγον ἀλλ´ ἐκεῖνον τῆς ἀποκρίσεως, 27708 Charm.162.d.1 : ὑπεκίνει αὐτὸν ἐκεῖνον, καὶ ἐνεδείκνυτο ὡς ἐξεληλεγμένος εἴη· 27709 Charm.162.d.2 : ὁ δ´ οὐκ ἠνέσχετο, ἀλλά μοι ἔδοξεν ὀργισθῆναι αὐτῷ ὥσπερ 27710 Charm.162.d.3 : ποιητὴς ὑποκριτῇ κακῶς διατιθέντι τὰ ἑαυτοῦ ποιήματα. 27711 Charm.162.d.4 : ὥστ´ ἐμβλέψας αὐτῷ εἶπεν, Οὕτως οἴει, ὦ Χαρμίδη, εἰ σὺ 27712 Charm.162.d.5 : μὴ οἶσθα ὅτι ποτ´ ἐνόει ὃς ἔφη σωφροσύνην εἶναι τὸ τὰ ἑαυτοῦ 27713 Charm.162.d.6 : πράττειν, οὐδὲ δὴ ἐκεῖνον εἰδέναι; 27714 Charm.162.d.7 : Ἀλλ´, ὦ βέλτιστε, ἔφην ἐγώ, Κριτία, τοῦτον μὲν οὐδὲν 27715 Charm.162.e.1 : θαυμαστὸν ἀγνοεῖν τηλικοῦτον ὄντα· σὲ δέ που εἰκὸς εἰδέναι 27716 Charm.162.e.2 : καὶ ἡλικίας ἕνεκα καὶ ἐπιμελείας. εἰ οὖν συγχωρεῖς τοῦτ´ 27717 Charm.162.e.3 : εἶναι σωφροσύνην ὅπερ οὑτοσὶ λέγει καὶ παραδέχῃ τὸν λόγον, 27718 Charm.162.e.4 : ἔγωγε πολὺ ἂν ἥδιον μετὰ σοῦ σκοποίμην εἴτ´ ἀληθὲς εἴτε 27719 Charm.162.e.5 : μὴ τὸ λεχθέν. 27720 Charm.162.e.6 : Ἀλλὰ πάνυ συγχωρῶ, ἔφη, καὶ παραδέχομαι. 27721 Charm.162.e.7 : Καλῶς γε σὺ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ποιῶν. καί μοι λέγε, ἦ 27722 Charm.162.e.8 : καὶ ἃ νυνδὴ ἠρώτων ἐγὼ συγχωρεῖς, τοὺς δημιουργοὺς πάντας 27723 Charm.162.e.9 : ποιεῖν τι; 27724 Charm.162.e.10 : Ἔγωγε. 27725 Charm.163.a.1 : Ἦ οὖν δοκοῦσί σοι τὰ ἑαυτῶν μόνον ποιεῖν ἢ καὶ τὰ τῶν 27726 Charm.163.a.2 : ἄλλων; 27727 Charm.163.a.3 : Καὶ τὰ τῶν ἄλλων. 27728 Charm.163.a.4 : Σωφρονοῦσιν οὖν οὐ τὰ ἑαυτῶν μόνον ποιοῦντες; 27729 Charm.163.a.5 : Τί γὰρ κωλύει; ἔφη. 27730 Charm.163.a.6 : Οὐδὲν ἐμέ γε, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ ὅρα μὴ ἐκεῖνον κωλύει, ὃς 27731 Charm.163.a.7 : ὑποθέμενος σωφροσύνην εἶναι τὸ τὰ ἑαυτοῦ πράττειν ἔπειτα 27732 Charm.163.a.8 : οὐδέν φησι κωλύειν καὶ τοὺς τὰ τῶν ἄλλων πράττοντας 27733 Charm.163.a.9 : σωφρονεῖν. 27734 Charm.163.a.10 : Ἐγὼ γάρ που, ἦ δ´ ὅς, τοῦθ´ ὡμολόγηκα, ὡς οἱ τὰ 27735 Charm.163.a.11 : τῶν ἄλλων πράττοντες σωφρονοῦσιν, εἰ τοὺς ποιοῦντας 27736 Charm.163.a.12 : ὡμολόγησα. 27737 Charm.163.b.1 : Εἰπέ μοι, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ ταὐτὸν καλεῖς τὸ ποιεῖν καὶ τὸ 27738 Charm.163.b.2 : πράττειν; 27739 Charm.163.b.3 : Οὐ μέντοι, ἔφη· οὐδέ γε τὸ ἐργάζεσθαι καὶ τὸ ποιεῖν. 27740 Charm.163.b.4 : ἔμαθον γὰρ παρ´ Ἡσιόδου, ὃς ἔφη ἔργον [δ´] οὐδὲν εἶναι 27741 Charm.163.b.5 : ὄνειδος. οἴει οὖν αὐτόν, εἰ τὰ τοιαῦτα ἔργα ἐκάλει καὶ 27742 Charm.163.b.6 : ἐργάζεσθαι καὶ πράττειν, οἷα νυνδὴ σὺ ἔλεγες, οὐδενὶ ἂν 27743 Charm.163.b.7 : ὄνειδος φάναι εἶναι σκυτοτομοῦντι ἢ ταριχοπωλοῦντι ἢ ἐπ´ 27744 Charm.163.b.8 : οἰκήματος καθημένῳ; οὐκ οἴεσθαί γε χρή, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ 27745 Charm.163.b.9 : καὶ ἐκεῖνος οἶμαι ποίησιν πράξεως καὶ ἐργασίας ἄλλο ἐνό– 27746 Charm.163.c.1 : μιζεν, καὶ ποίημα μὲν γίγνεσθαι ὄνειδος ἐνίοτε, ὅταν μὴ 27747 Charm.163.c.2 : μετὰ τοῦ καλοῦ γίγνηται, ἔργον δὲ οὐδέποτε οὐδὲν ὄνειδος· 27748 Charm.163.c.3 : τὰ γὰρ καλῶς τε καὶ ὠφελίμως ποιούμενα ἔργα ἐκάλει, καὶ 27749 Charm.163.c.4 : ἐργασίας τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις. φάναι δέ 27750 Charm.163.c.5 : γε χρὴ καὶ οἰκεῖα μόνα τὰ τοιαῦτα ἡγεῖσθαι αὐτόν, τὰ δὲ 27751 Charm.163.c.6 : βλαβερὰ πάντα ἀλλότρια· ὥστε καὶ Ἡσίοδον χρὴ οἴεσθαι 27752 Charm.163.c.7 : καὶ ἄλλον ὅστις φρόνιμος τὸν τὰ αὑτοῦ πράττοντα τοῦτον 27753 Charm.163.c.8 : σώφρονα καλεῖν. 27754 Charm.163.d.1 : Ὦ Κριτία, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ εὐθὺς ἀρχομένου σου σχεδὸν 27755 Charm.163.d.2 : ἐμάνθανον τὸν λόγον, ὅτι τὰ οἰκεῖά τε καὶ τὰ αὑτοῦ ἀγαθὰ 27756 Charm.163.d.3 : καλοίης, καὶ τὰς τῶν ἀγαθῶν ποιήσεις πράξεις· καὶ γὰρ 27757 Charm.163.d.4 : Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος. 27758 Charm.163.d.5 : ἀλλ´ ἐγώ σοι τίθεσθαι μὲν τῶν ὀνομάτων δίδωμι ὅπῃ ἂν 27759 Charm.163.d.6 : βούλῃ ἕκαστον· δήλου δὲ μόνον ἐφ´ ὅτι ἂν φέρῃς τοὔνομα 27760 Charm.163.d.7 : ὅτι ἂν λέγῃς. νῦν οὖν πάλιν ἐξ ἀρχῆς σαφέστερον ὅρισαι· 27761 Charm.163.e.1 : ἆρα τὴν τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν ἢ ποίησιν ἢ ὅπως σὺ βούλει 27762 Charm.163.e.2 : ὀνομάζειν, ταύτην λέγεις σὺ σωφροσύνην εἶναι; 27763 Charm.163.e.3 : Ἔγωγε, ἔφη. 27764 Charm.163.e.4 : Οὐκ ἄρα σωφρονεῖ ὁ τὰ κακὰ πράττων, ἀλλ´ ὁ τἀγαθά; 27765 Charm.163.e.5 : Σοὶ δέ, ἦ δ´ ὅς, ὦ βέλτιστε, οὐχ οὕτω δοκεῖ; 27766 Charm.163.e.6 : Ἔα, ἦν δ´ ἐγώ· μὴ γάρ πω τὸ ἐμοὶ δοκοῦν σκοπῶμεν, 27767 Charm.163.e.7 : ἀλλ´ ὃ σὺ λέγεις νῦν. 27768 Charm.163.e.8 : Ἀλλὰ μέντοι ἔγωγε, ἔφη, τὸν μὴ ἀγαθὰ ἀλλὰ κακὰ 27769 Charm.163.e.9 : ποιοῦντα οὔ φημι σωφρονεῖν, τὸν δὲ ἀγαθὰ ἀλλὰ μὴ κακὰ 27770 Charm.163.e.10 : σωφρονεῖν· τὴν γὰρ τῶν ἀγαθῶν πρᾶξιν σωφροσύνην εἶναι 27771 Charm.163.e.11 : σαφῶς σοι διορίζομαι. 27772 Charm.164.a.1 : Καὶ οὐδέν γέ σε ἴσως κωλύει ἀληθῆ λέγειν· τόδε γε 27773 Charm.164.a.2 : μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, θαυμάζω, εἰ σωφρονοῦντας ἀνθρώπους 27774 Charm.164.a.3 : ἡγῇ σὺ ἀγνοεῖν ὅτι σωφρονοῦσιν. 27775 Charm.164.a.4 : Ἀλλ´ οὐχ ἡγοῦμαι, ἔφη. 27776 Charm.164.a.5 : Οὐκ ὀλίγον πρότερον, ἔφην ἐγώ, ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ὅτι τοὺς 27777 Charm.164.a.6 : δημιουργοὺς οὐδὲν κωλύει καὶ αὖ τὰ τῶν ἄλλων ποιοῦντας 27778 Charm.164.a.7 : σωφρονεῖν; 27779 Charm.164.a.8 : Ἐλέγετο γάρ, ἔφη· ἀλλὰ τί τοῦτο; 27780 Charm.164.a.9 : Οὐδέν· ἀλλὰ λέγε εἰ δοκεῖ τίς σοι ἰατρός, ὑγιᾶ τινα 27781 Charm.164.b.1 : ποιῶν, ὠφέλιμα καὶ ἑαυτῷ ποιεῖν καὶ ἐκείνῳ ὃν ἰῷτο; 27782 Charm.164.b.2 : Ἔμοιγε. 27783 Charm.164.b.3 : Οὐκοῦν τὰ δέοντα πράττει ὅ γε ταῦτα πράττων; 27784 Charm.164.b.4 : Ναί. 27785 Charm.164.b.5 : Ὁ τὰ δέοντα πράττων οὐ σωφρονεῖ; 27786 Charm.164.b.6 : Σωφρονεῖ μὲν οὖν. 27787 Charm.164.b.7 : Ἦ οὖν καὶ γιγνώσκειν ἀνάγκη τῷ ἰατρῷ ὅταν τε ὠφελίμως 27788 Charm.164.b.8 : ἰᾶται καὶ ὅταν μή; καὶ ἑκάστῳ τῶν δημιουργῶν ὅταν τε μέλλῃ 27789 Charm.164.b.9 : ὀνήσεσθαι ἀπὸ τοῦ ἔργου οὗ ἂν πράττῃ καὶ ὅταν μή; 27790 Charm.164.b.10 : Ἴσως οὔ. 27791 Charm.164.b.11 : Ἐνίοτε ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὠφελίμως πράξας ἢ βλαβερῶς ὁ 27792 Charm.164.c.1 : ἰατρὸς οὐ γιγνώσκει ἑαυτὸν ὡς ἔπραξεν· καίτοι ὠφελίμως 27793 Charm.164.c.2 : πράξας, ὡς ὁ σὸς λόγος, σωφρόνως ἔπραξεν. ἢ οὐχ οὕτως 27794 Charm.164.c.3 : ἔλεγες; 27795 Charm.164.c.4 : Ἔγωγε. 27796 Charm.164.c.5 : Οὐκοῦν, ὡς ἔοικεν, ἐνίοτε ὠφελίμως πράξας πράττει μὲν 27797 Charm.164.c.6 : σωφρόνως καὶ σωφρονεῖ, ἀγνοεῖ δ´ ἑαυτὸν ὅτι σωφρονεῖ; 27798 Charm.164.c.7 : Ἀλλὰ τοῦτο μέν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἄν ποτε γένοιτο, 27799 Charm.164.c.8 : ἀλλ´ εἴ τι σὺ οἴει ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὑπ´ ἐμοῦ ὡμολογημένων 27800 Charm.164.c.9 : εἰς τοῦτο ἀναγκαῖον εἶναι συμβαίνειν, ἐκείνων ἄν τι ἔγωγε 27801 Charm.164.d.1 : μᾶλλον ἀναθείμην, καὶ οὐκ ἂν αἰσχυνθείην μὴ οὐχὶ ὀρθῶς 27802 Charm.164.d.2 : φάναι εἰρηκέναι, μᾶλλον ἤ ποτε συγχωρήσαιμ´ ἂν ἀγνοοῦντα 27803 Charm.164.d.3 : αὐτὸν ἑαυτὸν ἄνθρωπον σωφρονεῖν. σχεδὸν γάρ τι ἔγωγε 27804 Charm.164.d.4 : αὐτὸ τοῦτό φημι εἶναι σωφροσύνην, τὸ γιγνώσκειν ἑαυτόν, 27805 Charm.164.d.5 : καὶ συμφέρομαι τῷ ἐν Δελφοῖς ἀναθέντι τὸ τοιοῦτον γράμμα. 27806 Charm.164.d.6 : καὶ γὰρ τοῦτο οὕτω μοι δοκεῖ τὸ γράμμα ἀνακεῖσθαι, ὡς δὴ 27807 Charm.164.d.7 : πρόσρησις οὖσα τοῦ θεοῦ τῶν εἰσιόντων ἀντὶ τοῦ Χαῖρε, ὡς 27808 Charm.164.e.1 : τούτου μὲν οὐκ ὀρθοῦ ὄντος τοῦ προσρήματος, τοῦ χαίρειν, 27809 Charm.164.e.2 : οὐδὲ δεῖν τοῦτο παρακελεύεσθαι ἀλλήλοις ἀλλὰ σωφρονεῖν. 27810 Charm.164.e.3 : οὕτω μὲν δὴ ὁ θεὸς προσαγορεύει τοὺς εἰσιόντας εἰς τὸ 27811 Charm.164.e.4 : ἱερὸν διαφέρον τι ἢ οἱ ἄνθρωποι, ὡς διανοούμενος ἀνέθηκεν 27812 Charm.164.e.5 : ὁ ἀναθείς, ὥς μοι δοκεῖ· καὶ λέγει πρὸς τὸν ἀεὶ εἰσιόντα οὐκ 27813 Charm.164.e.6 : ἄλλο τι ἢ Σωφρόνει, φησίν. αἰνιγματωδέστερον δὲ δή, ὡς 27814 Charm.164.e.7 : μάντις, λέγει· τὸ γὰρ Γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ Σωφρόνει ἔστιν 27815 Charm.165.a.1 : μὲν ταὐτόν, ὡς τὰ γράμματά φησιν καὶ ἐγώ, τάχα δ´ ἄν τις 27816 Charm.165.a.2 : οἰηθείη ἄλλο εἶναι, ὃ δή μοι δοκοῦσιν παθεῖν καὶ οἱ τὰ ὕστερον 27817 Charm.165.a.3 : γράμματα ἀναθέντες, τό τε Μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ Ἐγγύη πάρα 27818 Charm.165.a.4 : δ´ ἄτη. καὶ γὰρ οὗτοι συμβουλὴν ᾠήθησαν εἶναι τὸ Γνῶθι 27819 Charm.165.a.5 : σαυτόν, ἀλλ´ οὐ τῶν εἰσιόντων [ἕνεκεν] ὑπὸ τοῦ θεοῦ 27820 Charm.165.a.6 : πρόσρησιν· εἶθ´ ἵνα δὴ καὶ σφεῖς μηδὲν ἧττον συμβουλὰς 27821 Charm.165.a.7 : χρησίμους ἀναθεῖεν, ταῦτα γράψαντες ἀνέθεσαν. οὗ δὴ οὖν 27822 Charm.165.a.8 : ἕνεκα λέγω, ὦ Σώκρατες, ταῦτα πάντα, τόδ´ ἐστίν· τὰ μὲν 27823 Charm.165.b.1 : ἔμπροσθέν σοι πάντα ἀφίημι—ἴσως μὲν γάρ τι σὺ ἔλεγες 27824 Charm.165.b.2 : περὶ αὐτῶν ὀρθότερον, ἴσως δ´ ἐγώ, σαφὲς δ´ οὐδὲν πάνυ ἦν 27825 Charm.165.b.3 : ὧν ἐλέγομεν—νῦν δ´ ἐθέλω τούτου σοι διδόναι λόγον, εἰ μὴ 27826 Charm.165.b.4 : ὁμολογεῖς σωφροσύνην εἶναι τὸ γιγνώσκειν αὐτὸν ἑαυτόν. 27827 Charm.165.b.5 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Κριτία, σὺ μὲν ὡς φάσκοντος ἐμοῦ 27828 Charm.165.b.6 : εἰδέναι περὶ ὧν ἐρωτῶ προσφέρῃ πρός με, καὶ ἐὰν δὴ βού– 27829 Charm.165.b.7 : λωμαι, ὁμολογήσοντός σοι· τὸ δ´ οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ 27830 Charm.165.b.8 : ζητῶ γὰρ μετὰ σοῦ ἀεὶ τὸ προτιθέμενον διὰ τὸ μὴ αὐτὸς 27831 Charm.165.c.1 : εἰδέναι. σκεψάμενος οὖν ἐθέλω εἰπεῖν εἴτε ὁμολογῶ εἴτε 27832 Charm.165.c.2 : μή. ἀλλ´ ἐπίσχες ἕως ἂν σκέψωμαι. 27833 Charm.165.c.3 : Σκόπει δή, ἦ δ´ ὅς. 27834 Charm.165.c.4 : Καὶ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, σκοπῶ. εἰ γὰρ δὴ γιγνώσκειν γέ 27835 Charm.165.c.5 : τί ἐστιν ἡ σωφροσύνη, δῆλον ὅτι ἐπιστήμη τις ἂν εἴη καὶ 27836 Charm.165.c.6 : τινός· ἢ οὔ; 27837 Charm.165.c.7 : Ἔστιν, ἔφη, ἑαυτοῦ γε. 27838 Charm.165.c.8 : Οὐκοῦν καὶ ἰατρική, ἔφην, ἐπιστήμη ἐστὶν τοῦ ὑγιεινοῦ; 27839 Charm.165.c.9 : Πάνυ γε. 27840 Charm.165.c.10 : Εἰ τοίνυν με, ἔφην, ἔροιο σύ· "Ἰατρικὴ ὑγιεινοῦ ἐπι– 27841 Charm.165.c.11 : στήμη οὖσα τί ἡμῖν χρησίμη ἐστὶν καὶ τί ἀπεργάζεται," 27842 Charm.165.d.1 : εἴποιμ´ ἂν ὅτι οὐ σμικρὰν ὠφελίαν· τὴν γὰρ ὑγίειαν καλὸν 27843 Charm.165.d.2 : ἡμῖν ἔργον ἀπεργάζεται, εἰ ἀποδέχῃ τοῦτο. 27844 Charm.165.d.3 : Ἀποδέχομαι. 27845 Charm.165.d.4 : Καὶ εἰ τοίνυν με ἔροιο τὴν οἰκοδομικήν, ἐπιστήμην οὖσαν 27846 Charm.165.d.5 : τοῦ οἰκοδομεῖν, τί φημι ἔργον ἀπεργάζεσθαι, εἴποιμ´ ἂν ὅτι 27847 Charm.165.d.6 : οἰκήσεις· ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν. χρὴ οὖν καὶ 27848 Charm.165.d.7 : σὲ ὑπὲρ τῆς σωφροσύνης, ἐπειδὴ φῂς αὐτὴν ἑαυτοῦ ἐπιστή– 27849 Charm.165.d.8 : μην εἶναι, ἔχειν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα, "Ὦ Κριτία, σωφροσύνη, 27850 Charm.165.e.1 : ἐπιστήμη οὖσα ἑαυτοῦ, τί καλὸν ἡμῖν ἔργον ἀπεργάζεται καὶ 27851 Charm.165.e.2 : ἄξιον τοῦ ὀνόματος;" ἴθι οὖν, εἰπέ. 27852 Charm.165.e.3 : Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐκ ὀρθῶς ζητεῖς. οὐ γὰρ ὁμοία 27853 Charm.165.e.4 : αὕτη πέφυκεν ταῖς ἄλλαις ἐπιστήμαις, οὐδέ γε αἱ ἄλλαι ἀλ– 27854 Charm.165.e.5 : λήλαις· σὺ δ´ ὡς ὁμοίων οὐσῶν ποιῇ τὴν ζήτησιν. ἐπεὶ λέγε 27855 Charm.165.e.6 : μοι, ἔφη, τῆς λογιστικῆς τέχνης ἢ τῆς γεωμετρικῆς τί ἐστιν 27856 Charm.165.e.7 : τοιοῦτον ἔργον οἷον οἰκία οἰκοδομικῆς ἢ ἱμάτιον ὑφαντικῆς ἢ 27857 Charm.165.e.8 : ἄλλα τοιαῦτ´ ἔργα, ἃ πολλὰ ἄν τις ἔχοι πολλῶν τεχνῶν 27858 Charm.166.a.1 : δεῖξαι; ἔχεις οὖν μοι καὶ σὺ τούτων τοιοῦτόν τι ἔργον δεῖξαι; 27859 Charm.166.a.2 : ἀλλ´ οὐχ ἕξεις. 27860 Charm.166.a.3 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Ἀληθῆ λέγεις· ἀλλὰ τόδε σοι ἔχω 27861 Charm.166.a.4 : δεῖξαι, τίνος ἐστὶν ἐπιστήμη ἑκάστη τούτων τῶν ἐπιστημῶν, 27862 Charm.166.a.5 : ὃ τυγχάνει ὂν ἄλλο αὐτῆς τῆς ἐπιστήμης. οἷον ἡ λογιστική 27863 Charm.166.a.6 : ἐστίν που τοῦ ἀρτίου καὶ τοῦ περιττοῦ, πλήθους ὅπως ἔχει 27864 Charm.166.a.7 : πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα· ἦ γάρ; 27865 Charm.166.a.8 : Πάνυ γε, ἔφη. 27866 Charm.166.a.9 : Οὐκοῦν ἑτέρου ὄντος τοῦ περιττοῦ καὶ ἀρτίου αὐτῆς τῆς 27867 Charm.166.a.10 : λογιστικῆς; 27868 Charm.166.a.11 : Πῶς δ´ οὔ; 27869 Charm.166.b.1 : Καὶ μὴν αὖ ἡ στατικὴ τοῦ βαρυτέρου τε καὶ κουφοτέρου 27870 Charm.166.b.2 : σταθμοῦ ἐστιν στατική· ἕτερον δέ ἐστιν τὸ βαρύ τε καὶ 27871 Charm.166.b.3 : κοῦφον τῆς στατικῆς αὐτῆς. συγχωρεῖς; 27872 Charm.166.b.4 : Ἔγωγε. 27873 Charm.166.b.5 : Λέγε δή, καὶ ἡ σωφροσύνη τίνος ἐστὶν ἐπιστήμη, ὃ 27874 Charm.166.b.6 : τυγχάνει ἕτερον ὂν αὐτῆς τῆς σωφροσύνης; 27875 Charm.166.b.7 : Τοῦτό ἐστιν ἐκεῖνο, ἔφη, ὦ Σώκρατες· ἐπ´ αὐτὸ ἥκεις 27876 Charm.166.b.8 : ἐρευνῶν τὸ ᾧ διαφέρει πασῶν τῶν ἐπιστημῶν ἡ σωφροσύνη· 27877 Charm.166.b.9 : σὺ δὲ ὁμοιότητά τινα ζητεῖς αὐτῆς ταῖς ἄλλαις. τὸ δ´ οὐκ 27878 Charm.166.c.1 : ἔστιν οὕτως, ἀλλ´ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι ἄλλου εἰσὶν ἐπιστῆ– 27879 Charm.166.c.2 : μαι, ἑαυτῶν δ´ οὔ, ἡ δὲ μόνη τῶν τε ἄλλων ἐπιστημῶν 27880 Charm.166.c.3 : ἐπιστήμη ἐστὶ καὶ αὐτὴ ἑαυτῆς. καὶ ταῦτά σε πολλοῦ δεῖ 27881 Charm.166.c.4 : λεληθέναι, ἀλλὰ γὰρ οἶμαι ὃ ἄρτι οὐκ ἔφησθα ποιεῖν, τοῦτο 27882 Charm.166.c.5 : ποιεῖς· ἐμὲ γὰρ ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν, ἐάσας περὶ οὗ ὁ λόγος 27883 Charm.166.c.6 : ἐστίν. 27884 Charm.166.c.7 : Οἷον, ἦν δ´ ἐγώ, ποιεῖς ἡγούμενος, εἰ ὅτι μάλιστα σὲ 27885 Charm.166.c.8 : ἐλέγχω, ἄλλου τινὸς ἕνεκα ἐλέγχειν ἢ οὗπερ ἕνεκα κἂν 27886 Charm.166.d.1 : ἐμαυτὸν διερευνῴμην τί λέγω, φοβούμενος μή ποτε λάθω 27887 Charm.166.d.2 : οἰόμενος μέν τι εἰδέναι, εἰδὼς δὲ μή. καὶ νῦν δὴ οὖν ἔγωγέ 27888 Charm.166.d.3 : φημι τοῦτο ποιεῖν, τὸν λόγον σκοπεῖν μάλιστα μὲν ἐμαυτοῦ 27889 Charm.166.d.4 : ἕνεκα, ἴσως δὲ δὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων· ἢ οὐ κοινὸν 27890 Charm.166.d.5 : οἴει ἀγαθὸν εἶναι σχεδόν τι πᾶσιν ἀνθρώποις, γίγνεσθαι 27891 Charm.166.d.6 : καταφανὲς ἕκαστον τῶν ὄντων ὅπῃ ἔχει; 27892 Charm.166.d.7 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς, ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 27893 Charm.166.d.8 : Θαρρῶν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ μακάριε, ἀποκρινόμενος τὸ 27894 Charm.166.d.9 : ἐρωτώμενον ὅπῃ σοι φαίνεται, ἔα χαίρειν εἴτε Κριτίας ἐστὶν 27895 Charm.166.e.1 : εἴτε Σωκράτης ὁ ἐλεγχόμενος· ἀλλ´ αὐτῷ προσέχων τὸν 27896 Charm.166.e.2 : νοῦν τῷ λόγῳ σκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐκβήσεται ἐλεγχόμενος. 27897 Charm.166.e.3 : Ἀλλά, ἔφη, ποιήσω οὕτω· δοκεῖς γάρ μοι μέτρια λέγειν. 27898 Charm.166.e.4 : Λέγε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, περὶ τῆς σωφροσύνης πῶς λέγεις; 27899 Charm.166.e.5 : Λέγω τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, ὅτι μόνη τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν 27900 Charm.166.e.6 : αὐτή τε αὑτῆς ἐστιν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἐπιστήμη. 27901 Charm.166.e.7 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἐπιστήμη ἂν εἴη, 27902 Charm.166.e.8 : εἴπερ καὶ ἐπιστήμης; 27903 Charm.166.e.9 : Πάνυ γε, ἔφη. 27904 Charm.167.a.1 : Ὁ ἄρα σώφρων μόνος αὐτός τε ἑαυτὸν γνώσεται καὶ οἷός 27905 Charm.167.a.2 : τε ἔσται ἐξετάσαι τί τε τυγχάνει εἰδὼς καὶ τί μή, καὶ τοὺς 27906 Charm.167.a.3 : ἄλλους ὡσαύτως δυνατὸς ἔσται ἐπισκοπεῖν τί τις οἶδεν καὶ 27907 Charm.167.a.4 : οἴεται, εἴπερ οἶδεν, καὶ τί αὖ οἴεται μὲν εἰδέναι, οἶδεν δ´ 27908 Charm.167.a.5 : οὔ, τῶν δὲ ἄλλων οὐδείς· καὶ ἔστιν δὴ τοῦτο τὸ σωφρονεῖν 27909 Charm.167.a.6 : τε καὶ σωφροσύνη καὶ τὸ ἑαυτὸν αὐτὸν γιγνώσκειν, τὸ εἰδέναι 27910 Charm.167.a.7 : ἅ τε οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν. ἆρα ταῦτά ἐστιν ἃ λέγεις; 27911 Charm.167.a.8 : Ἔγωγ´, ἔφη. 27912 Charm.167.a.9 : Πάλιν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι, ὥσπερ ἐξ 27913 Charm.167.b.1 : ἀρχῆς ἐπισκεψώμεθα πρῶτον μὲν εἰ δυνατόν ἐστιν τοῦτ´ εἶναι 27914 Charm.167.b.2 : ἢ οὔ—τὸ ἃ οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν εἰδέναι 〈ὅτι οἶδε καὶ〉 ὅτι οὐκ 27915 Charm.167.b.3 : οἶδεν—ἔπειτα εἰ ὅτι μάλιστα δυνατόν, τίς ἂν εἴη ἡμῖν ὠφελία 27916 Charm.167.b.4 : εἰδόσιν αὐτό. 27917 Charm.167.b.5 : Ἀλλὰ χρή, ἔφη, σκοπεῖν. 27918 Charm.167.b.6 : Ἴθι δή, ἔφην ἐγώ, ὦ Κριτία, σκέψαι, ἐάν τι περὶ αὐτῶν 27919 Charm.167.b.7 : εὐπορώτερος φανῇς ἐμοῦ· ἐγὼ μὲν γὰρ ἀπορῶ. ᾗ δὲ ἀπορῶ, 27920 Charm.167.b.8 : φράσω σοι; 27921 Charm.167.b.9 : Πάνυ γ´, ἔφη. 27922 Charm.167.b.10 : Ἄλλο τι οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, πάντα ταῦτ´ ἂν εἴη, εἰ ἔστιν 27923 Charm.167.b.11 : ὅπερ σὺ νυνδὴ ἔλεγες, μία τις ἐπιστήμη, ἣ οὐκ ἄλλου τινός 27924 Charm.167.c.1 : ἐστιν ἢ ἑαυτῆς τε καὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἐπιστήμη, καὶ 27925 Charm.167.c.2 : δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἡ αὐτὴ αὕτη; 27926 Charm.167.c.3 : Πάνυ γε. 27927 Charm.167.c.4 : Ἰδὲ δὴ ὡς ἄτοπον ἐπιχειροῦμεν, ὦ ἑταῖρε, λέγειν· ἐν 27928 Charm.167.c.5 : ἄλλοις γάρ που τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐὰν σκοπῇς, δόξει σοι, ὡς 27929 Charm.167.c.6 : ἐγᾦμαι, ἀδύνατον εἶναι. 27930 Charm.167.c.7 : Πῶς δὴ καὶ ποῦ; 27931 Charm.167.c.8 : Ἐν τοῖσδε. ἐννόει γὰρ εἴ σοι δοκεῖ ὄψις τις εἶναι, ἣ ὧν 27932 Charm.167.c.9 : μὲν αἱ ἄλλαι ὄψεις εἰσίν, οὐκ ἔστιν τούτων ὄψις, ἑαυτῆς δὲ 27933 Charm.167.c.10 : καὶ τῶν ἄλλων ὄψεων ὄψις ἐστὶν καὶ μὴ ὄψεων ὡσαύτως, 27934 Charm.167.d.1 : καὶ χρῶμα μὲν ὁρᾷ οὐδὲν ὄψις οὖσα, αὑτὴν δὲ καὶ τὰς ἄλλας 27935 Charm.167.d.2 : ὄψεις· δοκεῖ τίς σοι εἶναι τοιαύτη; 27936 Charm.167.d.3 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔμοιγε. 27937 Charm.167.d.4 : Τί δὲ ἀκοήν, ἣ φωνῆς μὲν οὐδεμιᾶς ἀκούει, αὑτῆς δὲ καὶ 27938 Charm.167.d.5 : τῶν ἄλλων ἀκοῶν ἀκούει καὶ τῶν μὴ ἀκοῶν; 27939 Charm.167.d.6 : Οὐδὲ τοῦτο. 27940 Charm.167.d.7 : Συλλήβδην δὴ σκόπει περὶ πασῶν τῶν αἰσθήσεων εἴ τίς 27941 Charm.167.d.8 : σοι δοκεῖ εἶναι αἰσθήσεων μὲν αἴσθησις καὶ ἑαυτῆς, ὧν δὲ 27942 Charm.167.d.9 : δὴ αἱ ἄλλαι αἰσθήσεις αἰσθάνονται, μηδενὸς αἰσθανομένη; 27943 Charm.167.d.10 : Οὐκ ἔμοιγε. 27944 Charm.167.e.1 : Ἀλλ´ ἐπιθυμία δοκεῖ τίς σοι εἶναι, ἥτις ἡδονῆς μὲν οὐδε– 27945 Charm.167.e.2 : μιᾶς ἐστὶν ἐπιθυμία, αὑτῆς δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιθυμιῶν; 27946 Charm.167.e.3 : Οὐ δῆτα. 27947 Charm.167.e.4 : Οὐδὲ μὴν βούλησις, ὡς ἐγᾦμαι, ἣ ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν 27948 Charm.167.e.5 : βούλεται, αὑτὴν δὲ καὶ τὰς ἄλλας βουλήσεις βούλεται. 27949 Charm.167.e.6 : Οὐ γὰρ οὖν. 27950 Charm.167.e.7 : Ἔρωτα δὲ φαίης ἄν τινα εἶναι τοιοῦτον, ὃς τυγχάνει ὢν 27951 Charm.167.e.8 : ἔρως καλοῦ μὲν οὐδενός, αὑτοῦ δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐρώτων; 27952 Charm.167.e.9 : Οὔκ, ἔφη, ἔγωγε. 27953 Charm.167.e.10 : Φόβον δὲ ἤδη τινὰ κατανενόηκας, ὃς ἑαυτὸν μὲν καὶ τοὺς 27954 Charm.168.a.1 : ἄλλους φόβους φοβεῖται, τῶν δεινῶν δ´ οὐδὲ ἓν φοβεῖται; 27955 Charm.168.a.2 : Οὐ κατανενόηκα, ἔφη. 27956 Charm.168.a.3 : Δόξαν δὲ δοξῶν δόξαν καὶ αὑτῆς, ὧν δὲ αἱ ἄλλαι δοξά– 27957 Charm.168.a.4 : ζουσιν μηδὲν δοξάζουσαν; 27958 Charm.168.a.5 : Οὐδαμῶς. 27959 Charm.168.a.6 : Ἀλλ´ ἐπιστήμην, ὡς ἔοικεν, φαμέν τινα εἶναι τοιαύτην, 27960 Charm.168.a.7 : ἥτις μαθήματος μὲν οὐδενός ἐστιν ἐπιστήμη, αὑτῆς δὲ καὶ 27961 Charm.168.a.8 : τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἐπιστήμη; 27962 Charm.168.a.9 : Φαμὲν γάρ. 27963 Charm.168.a.10 : Οὐκοῦν ἄτοπον, εἰ ἄρα καὶ ἔστιν; μηδὲν γάρ πω διισχυρι– 27964 Charm.168.a.11 : ζώμεθα ὡς οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ εἰ ἔστιν ἔτι σκοπῶμεν. 27965 Charm.168.b.1 : Ὀρθῶς λέγεις. 27966 Charm.168.b.2 : Φέρε δή· ἔστι μὲν αὕτη ἡ ἐπιστήμη τινὸς ἐπιστήμη, καὶ 27967 Charm.168.b.3 : ἔχει τινὰ τοιαύτην δύναμιν ὥστε τινὸς εἶναι· ἦ γάρ; 27968 Charm.168.b.4 : Πάνυ γε. 27969 Charm.168.b.5 : Καὶ γὰρ τὸ μεῖζόν φαμεν τοιαύτην τινὰ ἔχειν δύναμιν, 27970 Charm.168.b.6 : ὥστε τινὸς εἶναι μεῖζον; 27971 Charm.168.b.7 : Ἔχει γάρ. 27972 Charm.168.b.8 : Οὐκοῦν ἐλάττονός τινος, εἴπερ ἔσται μεῖζον. 27973 Charm.168.b.9 : Ἀνάγκη. 27974 Charm.168.b.10 : Εἰ οὖν τι εὕροιμεν μεῖζον, ὃ τῶν μὲν μειζόνων ἐστὶν 27975 Charm.168.b.11 : μεῖζον καὶ ἑαυτοῦ, ὧν δὲ τἆλλα μείζω ἐστὶν μηδενὸς μεῖζον, 27976 Charm.168.c.1 : πάντως ἄν που ἐκεῖνό γ´ αὐτῷ ὑπάρχοι, εἴπερ ἑαυτοῦ μεῖζον 27977 Charm.168.c.2 : εἴη, καὶ ἔλαττον ἑαυτοῦ εἶναι· ἢ οὔ; 27978 Charm.168.c.3 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 27979 Charm.168.c.4 : Οὐκοῦν καὶ εἴ τι διπλάσιόν ἐστιν τῶν τε ἄλλων διπλα– 27980 Charm.168.c.5 : σίων καὶ ἑαυτοῦ, ἡμίσεος δήπου ὄντος ἑαυτοῦ τε καὶ τῶν 27981 Charm.168.c.6 : ἄλλων διπλάσιον ἂν εἴη· οὐ γάρ ἐστίν που ἄλλου διπλάσιον 27982 Charm.168.c.7 : ἢ ἡμίσεος. 27983 Charm.168.c.8 : Ἀληθῆ. 27984 Charm.168.c.9 : Πλέον δὲ αὑτοῦ ὂν οὐ καὶ ἔλαττον ἔσται, καὶ βαρύτερον 27985 Charm.168.c.10 : ὂν κουφότερον, καὶ πρεσβύτερον ὂν νεώτερον, καὶ τἆλλα 27986 Charm.168.d.1 : πάντα ὡσαύτως, ὅτιπερ ἂν τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν πρὸς ἑαυτὸ 27987 Charm.168.d.2 : ἔχῃ, οὐ καὶ ἐκείνην ἕξει τὴν οὐσίαν, πρὸς ἣν ἡ δύναμις 27988 Charm.168.d.3 : αὐτοῦ ἦν; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε· οἷον ἡ ἀκοή, φαμέν, οὐκ 27989 Charm.168.d.4 : ἄλλου τινὸς ἦν ἀκοὴ ἢ φωνῆς· ἦ γάρ; 27990 Charm.168.d.5 : Ναί. 27991 Charm.168.d.6 : Οὐκοῦν εἴπερ αὐτὴ αὑτῆς ἀκούσεται, φωνὴν ἐχούσης 27992 Charm.168.d.7 : ἑαυτῆς ἀκούσεται· οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἀκούσειεν. 27993 Charm.168.d.8 : Πολλὴ ἀνάγκη. 27994 Charm.168.d.9 : Καὶ ἡ ὄψις γέ που, ὦ ἄριστε, εἴπερ ὄψεται αὐτὴ ἑαυτήν, 27995 Charm.168.d.10 : χρῶμά τι αὐτὴν ἀνάγκη ἔχειν· ἄχρων γὰρ ὄψις οὐδὲν [ἂν] 27996 Charm.168.e.1 : μή ποτε ἴδῃ. 27997 Charm.168.e.2 : Οὐ γὰρ οὖν. 27998 Charm.168.e.3 : Ὁρᾷς οὖν, ὦ Κριτία, ὅτι ὅσα διεληλύθαμεν, τὰ μὲν αὐτῶν 27999 Charm.168.e.4 : ἀδύνατα παντάπασι φαίνεται ἡμῖν, τὰ δ´ ἀπιστεῖται σφόδρα 28000 Charm.168.e.5 : μή ποτ´ ἂν τὴν ἑαυτῶν δύναμιν πρὸς ἑαυτὰ σχεῖν; μεγέθη 28001 Charm.168.e.6 : μὲν γὰρ καὶ πλήθη καὶ τὰ τοιαῦτα παντάπασιν ἀδύνατον· ἢ 28002 Charm.168.e.7 : οὐχί; 28003 Charm.168.e.8 : Πάνυ γε. 28004 Charm.168.e.9 : Ἀκοὴ δ´ αὖ καὶ ὄψις καὶ ἔτι γε κίνησις αὐτὴ ἑαυτὴν 28005 Charm.168.e.10 : κινεῖν, καὶ θερμότης κάειν, καὶ πάντα αὖ τὰ τοιαῦτα τοῖς 28006 Charm.169.a.1 : μὲν ἀπιστίαν 〈ἂν〉 παράσχοι, ἴσως δέ τισιν οὔ. μεγάλου δή 28007 Charm.169.a.2 : τινος, ὦ φίλε, ἀνδρὸς δεῖ, ὅστις τοῦτο κατὰ πάντων ἱκανῶς 28008 Charm.169.a.3 : διαιρήσεται, πότερον οὐδὲν τῶν ὄντων τὴν αὑτοῦ δύναμιν 28009 Charm.169.a.4 : αὐτὸ πρὸς ἑαυτὸ πέφυκεν ἔχειν [πλὴν ἐπιστήμης], ἀλλὰ πρὸς 28010 Charm.169.a.5 : ἄλλο, ἢ τὰ μέν, τὰ δ´ οὔ· καὶ εἰ ἔστιν αὖ ἅτινα αὐτὰ πρὸς αὑτὰ 28011 Charm.169.a.6 : ἔχει, ἆρ´ ἐν τούτοις ἐστὶν ἐπιστήμη, ἣν δὴ ἡμεῖς σωφρο– 28012 Charm.169.a.7 : σύνην φαμὲν εἶναι. ἐγὼ μὲν οὐ πιστεύω ἐμαυτῷ ἱκανὸς εἶναι 28013 Charm.169.a.8 : ταῦτα διελέσθαι· διὸ καὶ οὔτ´ εἰ δυνατόν ἐστι τοῦτο γενέσθαι, 28014 Charm.169.b.1 : ἐπιστήμης ἐπιστήμην εἶναι, ἔχω διισχυρίσασθαι, οὔτ´ εἰ ὅτι 28015 Charm.169.b.2 : μάλιστα ἔστι, σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι, πρὶν ἂν 28016 Charm.169.b.3 : ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν ἡμᾶς ὠφελοῖ τοιοῦτον ὂν εἴτε μή. 28017 Charm.169.b.4 : τὴν γὰρ οὖν δὴ σωφροσύνην ὠφέλιμόν τι καὶ ἀγαθὸν μαν– 28018 Charm.169.b.5 : τεύομαι εἶναι· σὺ οὖν, ὦ παῖ Καλλαίσχρου—τίθεσαι γὰρ 28019 Charm.169.b.6 : σωφροσύνην τοῦτ´ εἶναι, ἐπιστήμην ἐπιστήμης καὶ δὴ καὶ 28020 Charm.169.b.7 : ἀνεπιστημοσύνης—πρῶτον μὲν τοῦτο ἔνδειξαι, ὅτι δυνατὸν 28021 Charm.169.b.8 : [ἀποδεῖξαί σε] ὃ νυνδὴ ἔλεγον, ἔπειτα πρὸς τῷ δυνατῷ ὅτι 28022 Charm.169.c.1 : καὶ ὠφέλιμον· κἀμὲ τάχ´ ἂν ἀποπληρώσαις ὡς ὀρθῶς λέγεις 28023 Charm.169.c.2 : περὶ σωφροσύνης ὃ ἔστιν. 28024 Charm.169.c.3 : Καὶ ὁ Κριτίας ἀκούσας ταῦτα καὶ ἰδών με ἀποροῦντα, 28025 Charm.169.c.4 : ὥσπερ οἱ τοὺς χασμωμένους καταντικρὺ ὁρῶντες ταὐτὸν 28026 Charm.169.c.5 : τοῦτο συμπάσχουσιν, κἀκεῖνος ἔδοξέ μοι ὑπ´ ἐμοῦ ἀποροῦντος 28027 Charm.169.c.6 : ἀναγκασθῆναι καὶ αὐτὸς ἁλῶναι ὑπὸ ἀπορίας. ἅτε οὖν εὐ– 28028 Charm.169.c.7 : δοκιμῶν ἑκάστοτε, ᾐσχύνετο τοὺς παρόντας, καὶ οὔτε συγχω– 28029 Charm.169.c.8 : ρῆσαί μοι ἤθελεν ἀδύνατος εἶναι διελέσθαι ἃ προυκαλούμην 28030 Charm.169.d.1 : αὐτόν, ἔλεγέν τε οὐδὲν σαφές, ἐπικαλύπτων τὴν ἀπορίαν. 28031 Charm.169.d.2 : κἀγὼ ἡμῖν ἵνα ὁ λόγος προΐοι, εἶπον· Ἀλλ´ εἰ δοκεῖ, ὦ 28032 Charm.169.d.3 : Κριτία, νῦν μὲν τοῦτο συγχωρήσωμεν, δυνατὸν εἶναι γενέ– 28033 Charm.169.d.4 : σθαι ἐπιστήμην ἐπιστήμης· αὖθις δὲ ἐπισκεψόμεθα εἴτε 28034 Charm.169.d.5 : οὕτως ἔχει εἴτε μή. ἴθι δὴ οὖν, εἰ ὅτι μάλιστα δυνατὸν 28035 Charm.169.d.6 : τοῦτο, τί μᾶλλον οἷόν τέ ἐστιν εἰδέναι ἅ τέ τις οἶδε καὶ ἃ 28036 Charm.169.d.7 : μή; τοῦτο γὰρ δήπου ἔφαμεν εἶναι τὸ γιγνώσκειν αὑτὸν καὶ 28037 Charm.169.d.8 : σωφρονεῖν· ἦ γάρ; 28038 Charm.169.d.9 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς, καὶ συμβαίνει γέ που, ὦ Σώκρατες. εἰ 28039 Charm.169.e.1 : γάρ τις ἔχει ἐπιστήμην ἣ αὐτὴ αὑτὴν γιγνώσκει, τοιοῦτος 28040 Charm.169.e.2 : ἂν αὐτὸς εἴη οἷόνπερ ἐστὶν ὃ ἔχει· ὥσπερ ὅταν τάχος τις 28041 Charm.169.e.3 : ἔχῃ, ταχύς, καὶ ὅταν κάλλος, καλός, καὶ ὅταν γνῶσιν, γι– 28042 Charm.169.e.4 : γνώσκων, ὅταν δὲ δὴ γνῶσιν αὐτὴν αὑτῆς τις ἔχῃ, γιγνώ– 28043 Charm.169.e.5 : σκων που αὐτὸς ἑαυτὸν τότε ἔσται. 28044 Charm.169.e.6 : Οὐ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, ἀμφισβητῶ, ὡς οὐχ ὅταν τὸ αὑτὸ 28045 Charm.169.e.7 : γιγνῶσκόν τις ἔχῃ, αὐτὸς αὑτὸν γνώσεται, ἀλλ´ ἔχοντι τοῦτο 28046 Charm.169.e.8 : τίς ἀνάγκη εἰδέναι ἅ τε οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν; 28047 Charm.170.a.1 : Ὅτι, ὦ Σώκρατες, ταὐτόν ἐστιν τοῦτο ἐκείνῳ. 28048 Charm.170.a.2 : Ἴσως, ἔφην, ἀλλ´ ἐγὼ κινδυνεύω ἀεὶ ὅμοιος εἶναι· οὐ 28049 Charm.170.a.3 : γὰρ αὖ μανθάνω ὡς ἔστιν τὸ αὐτό, ἃ οἶδεν εἰδέναι καὶ ἅ τις 28050 Charm.170.a.4 : μὴ οἶδεν εἰδέναι. 28051 Charm.170.a.5 : Πῶς λέγεις, ἔφη; 28052 Charm.170.a.6 : Ὧδε, ἦν δ´ ἐγώ. ἐπιστήμη που ἐπιστήμης οὖσα ἆρα 28053 Charm.170.a.7 : πλέον τι οἵα τ´ ἔσται διαιρεῖν, ἢ ὅτι τούτων τόδε μὲν 28054 Charm.170.a.8 : ἐπιστήμη, τόδε δ´ οὐκ ἐπιστήμη; 28055 Charm.170.a.9 : Οὔκ, ἀλλὰ τοσοῦτον. 28056 Charm.170.a.10 : Ταὐτὸν οὖν ἐστιν ἐπιστήμῃ τε καὶ ἀνεπιστημοσύνῃ ὑγιει– 28057 Charm.170.b.1 : νοῦ, καὶ ἐπιστήμῃ τε καὶ ἀνεπιστημοσύνῃ δικαίου; 28058 Charm.170.b.2 : Οὐδαμῶς. 28059 Charm.170.b.3 : Ἀλλὰ τὸ μὲν οἶμαι ἰατρική, τὸ δὲ πολιτική, τὸ δὲ οὐδὲν 28060 Charm.170.b.4 : ἄλλο ἢ ἐπιστήμη. 28061 Charm.170.b.5 : Πῶς γὰρ οὔ; 28062 Charm.170.b.6 : Οὐκοῦν ἐὰν μὴ προσεπίστηταί τις τὸ ὑγιεινὸν καὶ τὸ 28063 Charm.170.b.7 : δίκαιον, ἀλλ´ ἐπιστήμην μόνον γιγνώσκῃ ἅτε τούτου μόνον 28064 Charm.170.b.8 : ἔχων ἐπιστήμην, ὅτι μέν τι ἐπίσταται καὶ ὅτι ἐπιστήμην 28065 Charm.170.b.9 : τινὰ ἔχει, εἰκότως ἂν γιγνώσκοι καὶ περὶ αὑτοῦ καὶ περὶ τῶν 28066 Charm.170.b.10 : ἄλλων· ἦ γάρ; 28067 Charm.170.b.11 : Ναί. 28068 Charm.170.b.12 : Ὅτι δὲ γιγνώσκει, ταύτῃ τῇ ἐπιστήμῃ πῶς εἴσεται; 28069 Charm.170.c.1 : γιγνώσκει γὰρ δὴ τὸ μὲν ὑγιεινὸν τῇ ἰατρικῇ ἀλλ´ οὐ σωφρο– 28070 Charm.170.c.2 : σύνῃ, τὸ δ´ ἁρμονικὸν μουσικῇ ἀλλ´ οὐ σωφροσύνῃ, τὸ δ´ 28071 Charm.170.c.3 : οἰκοδομικὸν οἰκοδομικῇ ἀλλ´ οὐ σωφροσύνῃ, καὶ οὕτω πάντα· 28072 Charm.170.c.4 : ἢ οὔ; 28073 Charm.170.c.5 : Φαίνεται. 28074 Charm.170.c.6 : Σωφροσύνῃ δέ, εἴπερ μόνον ἐστὶν ἐπιστημῶν ἐπιστήμη, 28075 Charm.170.c.7 : πῶς εἴσεται ὅτι τὸ ὑγιεινὸν γιγνώσκει ἢ ὅτι τὸ οἰκοδομικόν; 28076 Charm.170.c.8 : Οὐδαμῶς. 28077 Charm.170.c.9 : Οὐκ ἄρα εἴσεται ὃ οἶδεν ὁ τοῦτο ἀγνοῶν, ἀλλ´ ὅτι οἶδεν 28078 Charm.170.c.10 : μόνον. 28079 Charm.170.c.11 : Ἔοικεν. 28080 Charm.170.d.1 : Οὐκ ἄρα σωφρονεῖν τοῦτ´ ἂν εἴη οὐδὲ σωφροσύνη, εἰδέναι 28081 Charm.170.d.2 : ἅ τε οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν, ἀλλ´, ὡς ἔοικεν, ὅτι οἶδεν καὶ ὅτι 28082 Charm.170.d.3 : οὐκ οἶδεν μόνον. 28083 Charm.170.d.4 : Κινδυνεύει. 28084 Charm.170.d.5 : Οὐδὲ ἄλλον ἄρα οἷός τε ἔσται οὗτος ἐξετάσαι φάσκοντά 28085 Charm.170.d.6 : τι ἐπίστασθαι, πότερον ἐπίσταται ὅ φησιν ἐπίστασθαι ἢ οὐκ 28086 Charm.170.d.7 : ἐπίσταται· ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον, ὡς ἔοικεν, γνώσεται, ὅτι 28087 Charm.170.d.8 : ἔχει τινὰ ἐπιστήμην, ὅτου δέ γε, ἡ σωφροσύνη οὐ ποιήσει 28088 Charm.170.d.9 : αὐτὸν γιγνώσκειν. 28089 Charm.170.d.10 : Οὐ φαίνεται. 28090 Charm.170.e.1 : Οὔτε ἄρα τὸν προσποιούμενον ἰατρὸν εἶναι, ὄντα δὲ μή, 28091 Charm.170.e.2 : καὶ τὸν ὡς ἀληθῶς ὄντα οἷός τε ἔσται διακρίνειν, οὔτε ἄλλον 28092 Charm.170.e.3 : οὐδένα τῶν ἐπιστημόνων καὶ μή. σκεψώμεθα δὲ ἐκ τῶνδε· 28093 Charm.170.e.4 : εἰ μέλλει ὁ σώφρων ἢ ὁστισοῦν ἄλλος τὸν ὡς ἀληθῶς ἰατρὸν 28094 Charm.170.e.5 : διαγνώσεσθαι καὶ τὸν μή, ἆρ´ οὐχ ὧδε ποιήσει· περὶ μὲν 28095 Charm.170.e.6 : ἰατρικῆς δήπου αὐτῷ οὐ διαλέξεται—οὐδὲν γὰρ ἐπαΐει, ὡς 28096 Charm.170.e.7 : ἔφαμεν, ὁ ἰατρὸς ἀλλ´ ἢ τὸ ὑγιεινὸν καὶ τὸ νοσῶδες—ἢ οὔ; 28097 Charm.170.e.8 : Ναί, οὕτως. 28098 Charm.170.e.9 : Περὶ δέ γε ἐπιστήμης οὐδὲν οἶδεν, ἀλλὰ τοῦτο δὴ τῇ 28099 Charm.170.e.10 : σωφροσύνῃ μόνῃ ἀπέδομεν. 28100 Charm.170.e.11 : Ναί. 28101 Charm.170.e.12 : Οὐδὲ περὶ ἰατρικῆς ἄρα οἶδεν ὁ ἰατρικός, ἐπειδήπερ ἡ 28102 Charm.171.a.1 : ἰατρικὴ ἐπιστήμη οὖσα τυγχάνει. 28103 Charm.171.a.2 : Ἀληθῆ. 28104 Charm.171.a.3 : Ὅτι μὲν δὴ ἐπιστήμην τινὰ ἔχει, γνώσεται ὁ σώφρων 28105 Charm.171.a.4 : τὸν ἰατρόν· δέον δὲ πεῖραν λαβεῖν ἥτις ἐστίν, ἄλλο τι σκέ– 28106 Charm.171.a.5 : ψεται ὧντινων; ἢ οὐ τούτῳ ὥρισται ἑκάστη ἐπιστήμη μὴ 28107 Charm.171.a.6 : μόνον ἐπιστήμη εἶναι ἀλλὰ καὶ τίς, τῷ τινῶν εἶναι; 28108 Charm.171.a.7 : Τούτῳ μὲν οὖν. 28109 Charm.171.a.8 : Καὶ ἡ ἰατρικὴ δὴ ἑτέρα εἶναι τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν 28110 Charm.171.a.9 : ὡρίσθη τῷ τοῦ ὑγιεινοῦ εἶναι καὶ νοσώδους ἐπιστήμη. 28111 Charm.171.a.10 : Ναί. 28112 Charm.171.a.11 : Οὐκοῦν ἐν τούτοις ἀναγκαῖον σκοπεῖν τὸν βουλόμενον 28113 Charm.171.b.1 : ἰατρικὴν σκοπεῖν, ἐν οἷς ποτ´ ἔστιν· οὐ γὰρ δήπου ἔν γε 28114 Charm.171.b.2 : τοῖς ἔξω, ἐν οἷς οὐκ ἔστιν; 28115 Charm.171.b.3 : Οὐ δῆτα. 28116 Charm.171.b.4 : Ἐν τοῖς ὑγιεινοῖς ἄρα καὶ νοσώδεσιν ἐπισκέψεται τὸν 28117 Charm.171.b.5 : ἰατρόν, ᾗ ἰατρικός ἐστιν, ὁ ὀρθῶς σκοπούμενος. 28118 Charm.171.b.6 : Ἔοικεν. 28119 Charm.171.b.7 : Οὐκοῦν ἐν τοῖς οὕτως ἢ λεγομένοις ἢ πραττομένοις τὰ 28120 Charm.171.b.8 : μὲν λεγόμενα, εἰ ἀληθῆ λέγεται, σκοπούμενος, τὰ δὲ πρατ– 28121 Charm.171.b.9 : τόμενα, εἰ ὀρθῶς πράττεται; 28122 Charm.171.b.10 : Ἀνάγκη. 28123 Charm.171.b.11 : Ἦ οὖν ἄνευ ἰατρικῆς δύναιτ´ ἄν τις τούτων ποτέροις 28124 Charm.171.b.12 : ἐπακολουθῆσαι; 28125 Charm.171.b.13 : Οὐ δῆτα. 28126 Charm.171.c.1 : Οὐδέ γε ἄλλος οὐδείς, ὡς ἔοικεν, πλὴν ἰατρός, οὔτε δὴ ὁ 28127 Charm.171.c.2 : σώφρων· ἰατρὸς γὰρ ἂν εἴη πρὸς τῇ σωφροσύνῃ. 28128 Charm.171.c.3 : Ἔστι ταῦτα. 28129 Charm.171.c.4 : Παντὸς ἄρα μᾶλλον, εἰ ἡ σωφροσύνη ἐπιστήμης ἐπιστήμη 28130 Charm.171.c.5 : μόνον ἐστὶν καὶ ἀνεπιστημοσύνης, οὔτε ἰατρὸν διακρῖναι οἵα 28131 Charm.171.c.6 : τε ἔσται ἐπιστάμενον τὰ τῆς τέχνης ἢ μὴ ἐπιστάμενον, 28132 Charm.171.c.7 : προσποιούμενον δὲ ἢ οἰόμενον, οὔτε ἄλλον οὐδένα τῶν ἐπι– 28133 Charm.171.c.8 : σταμένων καὶ ὁτιοῦν, πλήν γε τὸν αὑτοῦ ὁμότεχνον, ὥσπερ 28134 Charm.171.c.9 : οἱ ἄλλοι δημιουργοί. 28135 Charm.171.c.10 : Φαίνεται, ἔφη. 28136 Charm.171.d.1 : Τίς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Κριτία, ὠφελία ἡμῖν ἔτι ἂν εἴη 28137 Charm.171.d.2 : ἀπὸ τῆς σωφροσύνης τοιαύτης οὔσης; εἰ μὲν γάρ, ὃ ἐξ 28138 Charm.171.d.3 : ἀρχῆς ὑπετιθέμεθα, ᾔδει ὁ σώφρων ἅ τε ᾔδει καὶ ἃ μὴ ᾔδει, 28139 Charm.171.d.4 : τὰ μὲν ὅτι οἶδεν, τὰ δ´ ὅτι οὐκ οἶδεν, καὶ ἄλλον ταὐτὸν 28140 Charm.171.d.5 : τοῦτο πεπονθότα ἐπισκέψασθαι οἷός τ´ ἦν, μεγαλωστὶ ἂν 28141 Charm.171.d.6 : ἡμῖν, φαμέν, ὠφέλιμον ἦν σώφροσιν εἶναι· ἀναμάρτητοι 28142 Charm.171.d.7 : γὰρ ἂν τὸν βίον διεζῶμεν αὐτοί τε [καὶ] οἱ τὴν σωφροσύνην 28143 Charm.171.d.8 : ἔχοντες καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ὅσοι ὑφ´ ἡμῶν ἤρχοντο. οὔτε 28144 Charm.171.e.1 : γὰρ ἂν αὐτοὶ ἐπεχειροῦμεν πράττειν ἃ μὴ ἠπιστάμεθα, ἀλλ´ 28145 Charm.171.e.2 : ἐξευρίσκοντες τοὺς ἐπισταμένους ἐκείνοις ἂν παρεδίδομεν, 28146 Charm.171.e.3 : οὔτε τοῖς ἄλλοις ἐπετρέπομεν, ὧν ἤρχομεν, ἄλλο τι πράτ– 28147 Charm.171.e.4 : τειν ἢ ὅτι πράττοντες ὀρθῶς ἔμελλον πράξειν—τοῦτο δ´ ἦν 28148 Charm.171.e.5 : ἄν, οὗ ἐπιστήμην εἶχον—καὶ οὕτω δὴ ὑπὸ σωφροσύνης οἰκία 28149 Charm.171.e.6 : τε οἰκουμένη ἔμελλεν καλῶς οἰκεῖσθαι, πόλις τε πολιτευο– 28150 Charm.171.e.7 : μένη, καὶ ἄλλο πᾶν οὗ σωφροσύνη ἄρχοι· ἁμαρτίας γὰρ 28151 Charm.172.a.1 : ἐξῃρημένης, ὀρθότητος δὲ ἡγουμένης, ἐν πάσῃ πράξει καλῶς 28152 Charm.172.a.2 : καὶ εὖ πράττειν ἀναγκαῖον τοὺς οὕτω διακειμένους, τοὺς δὲ 28153 Charm.172.a.3 : εὖ πράττοντας εὐδαίμονας εἶναι. ἆρ´ οὐχ οὕτως, ἦν δ´ ἐγώ, 28154 Charm.172.a.4 : ὦ Κριτία, ἐλέγομεν περὶ σωφροσύνης, λέγοντες ὅσον ἀγαθὸν 28155 Charm.172.a.5 : εἴη τὸ εἰδέναι ἅ τε οἶδέν τις καὶ ἃ μὴ οἶδεν; 28156 Charm.172.a.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, οὕτως. 28157 Charm.172.a.7 : Νῦν δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὁρᾷς ὅτι οὐδαμοῦ ἐπιστήμη οὐδεμία 28158 Charm.172.a.8 : τοιαύτη οὖσα πέφανται. 28159 Charm.172.a.9 : Ὁρῶ, ἔφη. 28160 Charm.172.b.1 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτ´ ἔχει τὸ ἀγαθὸν ἣν νῦν εὑρί– 28161 Charm.172.b.2 : σκομεν σωφροσύνην οὖσαν, τὸ ἐπιστήμην ἐπίστασθαι καὶ 28162 Charm.172.b.3 : ἀνεπιστημοσύνην, ὅτι ὁ ταύτην ἔχων, ὅτι ἂν ἄλλο μανθάνῃ, 28163 Charm.172.b.4 : ῥᾷόν τε μαθήσεται καὶ ἐναργέστερα πάντα αὐτῷ φανεῖται, 28164 Charm.172.b.5 : ἅτε πρὸς ἑκάστῳ ᾧ ἂν μανθάνῃ προσκαθορῶντι τὴν ἐπι– 28165 Charm.172.b.6 : στήμην· καὶ τοὺς ἄλλους δὴ κάλλιον ἐξετάσει περὶ ὧν ἂν 28166 Charm.172.b.7 : καὶ αὐτὸς μάθῃ, οἱ δὲ ἄνευ τούτου ἐξετάζοντες ἀσθενέστερον 28167 Charm.172.b.8 : καὶ φαυλότερον τοῦτο δράσουσιν; ἆρ´, ὦ φίλε, τοιαῦτα 28168 Charm.172.c.1 : ἄττα ἐστὶν ἃ ἀπολαυσόμεθα τῆς σωφροσύνης, ἡμεῖς δὲ μεῖζόν 28169 Charm.172.c.2 : τι βλέπομεν καὶ ζητοῦμεν αὐτὸ μεῖζόν τι εἶναι ἢ ὅσον ἐστίν; 28170 Charm.172.c.3 : Τάχα δ´ ἄν, ἔφη, οὕτως ἔχοι. 28171 Charm.172.c.4 : Ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ· ἴσως δέ γε ἡμεῖς οὐδὲν χρηστὸν 28172 Charm.172.c.5 : ἐζητήσαμεν. τεκμαίρομαι δέ, ὅτι μοι ἄτοπ´ ἄττα καταφαί– 28173 Charm.172.c.6 : νεται περὶ σωφροσύνης, εἰ τοιοῦτόν ἐστιν. ἴδωμεν γάρ, 28174 Charm.172.c.7 : εἰ βούλει, συγχωρήσαντες καὶ ἐπίστασθαι ἐπιστήμην δυ– 28175 Charm.172.c.8 : νατὸν εἶναι [εἰδέναι], καὶ ὅ γε ἐξ ἀρχῆς ἐτιθέμεθα σωφρο– 28176 Charm.172.c.9 : σύνην εἶναι, τὸ εἰδέναι ἅ τε οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν, μὴ 28177 Charm.172.d.1 : ἀποστερήσωμεν, ἀλλὰ δῶμεν· καὶ πάντα ταῦτα δόντες ἔτι 28178 Charm.172.d.2 : βέλτιον σκεψώμεθα εἰ ἄρα τι καὶ ἡμᾶς ὀνήσει τοιοῦτον ὄν. 28179 Charm.172.d.3 : ἃ γὰρ νυνδὴ ἐλέγομεν, ὡς μέγα ἂν εἴη ἀγαθὸν ἡ σωφροσύνη 28180 Charm.172.d.4 : εἰ τοιοῦτον εἴη, ἡγουμένη διοικήσεως καὶ οἰκίας καὶ πόλεως, 28181 Charm.172.d.5 : οὔ μοι δοκοῦμεν, ὦ Κριτία, καλῶς ὡμολογηκέναι. 28182 Charm.172.d.6 : Πῶς δή; ἦ δ´ ὅς. 28183 Charm.172.d.7 : Ὅτι, ἦν δ´ ἐγώ, ῥᾳδίως ὡμολογήσαμεν μέγα τι ἀγαθὸν 28184 Charm.172.d.8 : εἶναι τοῖς ἀνθρώποις εἰ ἕκαστοι ἡμῶν, ἃ μὲν ἴσασιν, πράτ– 28185 Charm.172.d.9 : τοιεν ταῦτα, ἃ δὲ μὴ ἐπίσταιντο, ἄλλοις παραδιδοῖεν τοῖς 28186 Charm.172.d.10 : ἐπισταμένοις. 28187 Charm.172.e.1 : Οὐκ οὖν, ἔφη, καλῶς ὡμολογήσαμεν; 28188 Charm.172.e.2 : Οὔ μοι δοκοῦμεν, ἦν δ´ ἐγώ. 28189 Charm.172.e.3 : Ἄτοπα λέγεις ὡς ἀληθῶς, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 28190 Charm.172.e.4 : Νὴ τὸν κύνα, ἔφην, καὶ ἐμοί τοι δοκεῖ οὕτω, κἀνταῦθα 28191 Charm.172.e.5 : καὶ ἄρτι ἀποβλέψας ἄτοπ´ ἄττ´ ἔφην μοι προφαίνεσθαι, καὶ 28192 Charm.172.e.6 : ὅτι φοβοίμην μὴ οὐκ ὀρθῶς σκοποῖμεν. ὡς ἀληθῶς γάρ, 28193 Charm.172.e.7 : εἰ ὅτι μάλιστα τοιοῦτόν ἐστιν ἡ σωφροσύνη, οὐδέν μοι 28194 Charm.173.a.1 : δῆλον εἶναι δοκεῖ ὅτι ἀγαθὸν ἡμᾶς ἀπεργάζεται. 28195 Charm.173.a.2 : Πῶς δή; ἦ δ´ ὅς. λέγε, ἵνα καὶ ἡμεῖς εἰδῶμεν ὅτι λέγεις. 28196 Charm.173.a.3 : Οἶμαι μέν, ἦν δ´ ἐγώ, ληρεῖν με· ὅμως τό γε προφαινό– 28197 Charm.173.a.4 : μενον ἀναγκαῖον σκοπεῖν καὶ μὴ εἰκῇ παριέναι, εἴ τίς γε 28198 Charm.173.a.5 : αὑτοῦ καὶ σμικρὸν κήδεται. 28199 Charm.173.a.6 : Καλῶς γάρ, ἔφη, λέγεις. 28200 Charm.173.a.7 : Ἄκουε δή, ἔφην, τὸ ἐμὸν ὄναρ, εἴτε διὰ κεράτων εἴτε 28201 Charm.173.a.8 : δι´ ἐλέφαντος ἐλήλυθεν. εἰ γὰρ ὅτι μάλιστα ἡμῶν ἄρχοι 28202 Charm.173.a.9 : ἡ σωφροσύνη, οὖσα οἵαν νῦν ὁριζόμεθα, ἄλλο τι κατὰ τὰς 28203 Charm.173.b.1 : ἐπιστήμας πάντ´ ἂν πράττοιτο, καὶ οὔτε τις κυβερνήτης 28204 Charm.173.b.2 : φάσκων εἶναι, ὢν δὲ οὔ, ἐξαπατῷ ἂν ἡμᾶς, οὔτε ἰατρὸς οὔτε 28205 Charm.173.b.3 : στρατηγὸς οὔτ´ ἄλλος οὐδείς, προσποιούμενός τι εἰδέναι 28206 Charm.173.b.4 : ὃ μὴ οἶδεν, λανθάνοι ἄν· ἐκ δὴ τούτων οὕτως ἐχόντων ἄλλο 28207 Charm.173.b.5 : ἂν ἡμῖν τι συμβαίνοι ἢ ὑγιέσιν τε τὰ σώματα εἶναι μᾶλλον 28208 Charm.173.b.6 : ἢ νῦν, καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ κινδυνεύοντας καὶ ἐν πολέμῳ 28209 Charm.173.b.7 : σῴζεσθαι, καὶ τὰ σκεύη καὶ τὴν ἀμπεχόνην καὶ ὑπόδεσιν 28210 Charm.173.c.1 : πᾶσαν καὶ τὰ χρήματα πάντα τεχνικῶς ἡμῖν εἰργασμένα 28211 Charm.173.c.2 : εἶναι καὶ ἄλλα πολλὰ διὰ τὸ ἀληθινοῖς δημιουργοῖς χρῆσθαι; 28212 Charm.173.c.3 : εἰ δὲ βούλοιό γε, καὶ τὴν μαντικὴν εἶναι συγχωρήσωμεν 28213 Charm.173.c.4 : ἐπιστήμην τοῦ μέλλοντος ἔσεσθαι, καὶ τὴν σωφροσύνην, 28214 Charm.173.c.5 : αὐτῆς ἐπιστατοῦσαν, τοὺς μὲν ἀλαζόνας ἀποτρέπειν, τοὺς 28215 Charm.173.c.6 : δὲ ὡς ἀληθῶς μάντεις καθιστάναι ἡμῖν προφήτας τῶν μελ– 28216 Charm.173.c.7 : λόντων. κατεσκευασμένον δὴ οὕτω τὸ ἀνθρώπινον γένος 28217 Charm.173.d.1 : ὅτι μὲν ἐπιστημόνως ἂν πράττοι καὶ ζῴη, ἕπομαι—ἡ γὰρ 28218 Charm.173.d.2 : σωφροσύνη φυλάττουσα οὐκ ἂν ἐῴη παρεμπίπτουσαν τὴν 28219 Charm.173.d.3 : ἀνεπιστημοσύνην συνεργὸν ἡμῖν εἶναι—ὅτι δ´ ἐπιστημόνως 28220 Charm.173.d.4 : ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν, τοῦτο 28221 Charm.173.d.5 : δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν, ὦ φίλε Κριτία. 28222 Charm.173.d.6 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦ δ´ ὅς, οὐ ῥᾳδίως εὑρήσεις ἄλλο τι τέλος 28223 Charm.173.d.7 : τοῦ εὖ πράττειν, ἐὰν τὸ ἐπιστημόνως ἀτιμάσῃς. 28224 Charm.173.d.8 : Σμικρὸν τοίνυν με, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτι προσδίδαξον. τίνος 28225 Charm.173.d.9 : ἐπιστημόνως λέγεις; ἦ σκυτῶν τομῆς; 28226 Charm.173.e.1 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 28227 Charm.173.e.2 : Ἀλλὰ χαλκοῦ ἐργασίας; 28228 Charm.173.e.3 : Οὐδαμῶς. 28229 Charm.173.e.4 : Ἀλλὰ ἐρίων ἢ ξύλων ἢ ἄλλου του τῶν τοιούτων; 28230 Charm.173.e.5 : Οὐ δῆτα. 28231 Charm.173.e.6 : Οὐκ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτι ἐμμένομεν τῷ λόγῳ τῷ εὐδαί– 28232 Charm.173.e.7 : μονα εἶναι τὸν ἐπιστημόνως ζῶντα. οὗτοι γὰρ ἐπιστημόνως 28233 Charm.173.e.8 : ζῶντες οὐχ ὁμολογοῦνται παρὰ σοῦ εὐδαίμονες εἶναι, ἀλλὰ 28234 Charm.173.e.9 : περί τινων ἐπιστημόνως ζῶντα σὺ δοκεῖς μοι ἀφορίζεσθαι 28235 Charm.173.e.10 : τὸν εὐδαίμονα. καὶ ἴσως λέγεις ὃν νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, τὸν 28236 Charm.174.a.1 : εἰδότα τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι πάντα, τὸν μάντιν. τοῦτον 28237 Charm.174.a.2 : ἢ ἄλλον τινὰ λέγεις; 28238 Charm.174.a.3 : Καὶ τοῦτον ἔγωγε, ἔφη, καὶ ἄλλον. 28239 Charm.174.a.4 : Τίνα; ἦν δ´ ἐγώ. ἆρα μὴ τὸν τοιόνδε, εἴ τις πρὸς τοῖς 28240 Charm.174.a.5 : μέλλουσιν καὶ τὰ γεγονότα πάντα εἰδείη καὶ τὰ νῦν ὄντα, 28241 Charm.174.a.6 : καὶ μηδὲν ἀγνοοῖ; θῶμεν γάρ τινα εἶναι αὐτόν. οὐ γὰρ 28242 Charm.174.a.7 : οἶμαι τούτου γε ἔτι ἂν εἴποις οὐδένα ἐπιστημονέστερον 28243 Charm.174.a.8 : ζῶντα εἶναι. 28244 Charm.174.a.9 : Οὐ δῆτα. 28245 Charm.174.a.10 : Τόδε δὴ ἔτι προσποθῶ, τίς αὐτὸν τῶν ἐπιστημῶν ποιεῖ 28246 Charm.174.a.11 : εὐδαίμονα; ἢ ἅπασαι ὁμοίως; 28247 Charm.174.a.12 : Οὐδαμῶς ὁμοίως, ἔφη. 28248 Charm.174.b.1 : Ἀλλὰ ποία μάλιστα; ᾗ τί οἶδεν καὶ τῶν ὄντων καὶ τῶν 28249 Charm.174.b.2 : γεγονότων καὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι; ἆρά γε ᾗ τὸ πετ– 28250 Charm.174.b.3 : τευτικόν; 28251 Charm.174.b.4 : Ποῖον, ἦ δ´ ὅς, πεττευτικόν; 28252 Charm.174.b.5 : Ἀλλ´ ᾗ τὸ λογιστικόν; 28253 Charm.174.b.6 : Οὐδαμῶς. 28254 Charm.174.b.7 : Ἀλλ´ ᾗ τὸ ὑγιεινόν; 28255 Charm.174.b.8 : Μᾶλλον, ἔφη. 28256 Charm.174.b.9 : Ἐκείνη δ´ ἣν λέγω μάλιστα, ἦν δ´ ἐγώ, ᾗ τί; 28257 Charm.174.b.10 : Ἧι τὸ ἀγαθόν, ἔφη, καὶ τὸ κακόν. 28258 Charm.174.b.11 : Ὦ μιαρέ, ἔφην ἐγώ, πάλαι με περιέλκεις κύκλῳ, ἀπο– 28259 Charm.174.b.12 : κρυπτόμενος ὅτι οὐ τὸ ἐπιστημόνως ἦν ζῆν τὸ εὖ πράττειν 28260 Charm.174.c.1 : τε καὶ εὐδαιμονεῖν ποιοῦν, οὐδὲ συμπασῶν τῶν ἄλλων 28261 Charm.174.c.2 : ἐπιστημῶν, ἀλλὰ μιᾶς οὔσης ταύτης μόνον τῆς περὶ τὸ 28262 Charm.174.c.3 : ἀγαθόν τε καὶ κακόν. ἐπεί, ὦ Κριτία, εἰ ´θέλεις ἐξελεῖν 28263 Charm.174.c.4 : ταύτην τὴν ἐπιστήμην ἐκ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν, ἧττόν τι 28264 Charm.174.c.5 : ἡ μὲν ἰατρικὴ ὑγιαίνειν ποιήσει, ἡ δὲ σκυτικὴ ὑποδεδέσθαι, 28265 Charm.174.c.6 : ἡ δὲ ὑφαντικὴ ἠμφιέσθαι, ἡ δὲ κυβερνητικὴ κωλύσει ἐν τῇ 28266 Charm.174.c.7 : θαλάττῃ ἀποθνῄσκειν καὶ ἡ στρατηγικὴ ἐν πολέμῳ; 28267 Charm.174.c.8 : Οὐδὲν ἧττον, ἔφη. 28268 Charm.174.c.9 : Ἀλλ´, ὦ φίλε Κριτία, τὸ εὖ γε τούτων ἕκαστα γίγνεσθαι 28269 Charm.174.d.1 : καὶ ὠφελίμως ἀπολελοιπὸς ἡμᾶς ἔσται ταύτης ἀπούσης. 28270 Charm.174.d.2 : Ἀληθῆ λέγεις. 28271 Charm.174.d.3 : Οὐχ αὕτη δέ γε, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν ἡ σωφροσύνη, ἀλλ´ ἧς 28272 Charm.174.d.4 : ἔργον ἐστὶν τὸ ὠφελεῖν ἡμᾶς. οὐ γὰρ ἐπιστημῶν γε καὶ 28273 Charm.174.d.5 : ἀνεπιστημοσυνῶν ἡ ἐπιστήμη ἐστίν, ἀλλὰ ἀγαθοῦ τε καὶ 28274 Charm.174.d.6 : κακοῦ· ὥστε εἰ αὕτη ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ σωφροσύνη ἄλλο 28275 Charm.174.d.7 : τι ἂν εἴη [ἡ ὠφελίμη] ἡμῖν. 28276 Charm.174.d.8 : Τί δ´, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἂν αὕτη ὠφελοῖ; εἰ γὰρ ὅτι μάλιστα 28277 Charm.174.d.9 : τῶν ἐπιστημῶν ἐπιστήμη ἐστὶν ἡ σωφροσύνη, ἐπιστατεῖ 28278 Charm.174.e.1 : δὲ καὶ ταῖς ἄλλαις ἐπιστήμαις, καὶ ταύτης δήπου ἂν ἄρχουσα 28279 Charm.174.e.2 : τῆς περὶ τἀγαθὸν ἐπιστήμης ὠφελοῖ ἂν ἡμᾶς. 28280 Charm.174.e.3 : Ἦ κἂν ὑγιαίνειν ποιοῖ, ἦν δ´ ἐγώ, αὕτη, ἀλλ´ οὐχ ἡ 28281 Charm.174.e.4 : ἰατρική; καὶ τἆλλα τὰ τῶν τεχνῶν αὕτη ἂν ποιοῖ, καὶ οὐχ 28282 Charm.174.e.5 : αἱ ἄλλαι τὸ αὑτῆς ἔργον ἑκάστη; ἢ οὐ πάλαι διεμαρτυρό– 28283 Charm.174.e.6 : μεθα ὅτι ἐπιστήμης μόνον ἐστὶν καὶ ἀνεπιστημοσύνης 28284 Charm.174.e.7 : ἐπιστήμη, ἄλλου δὲ οὐδενός· οὐχ οὕτω; 28285 Charm.174.e.8 : Φαίνεταί γε. 28286 Charm.174.e.9 : Οὐκ ἄρα ὑγιείας ἔσται δημιουργός; 28287 Charm.174.e.10 : Οὐ δῆτα. 28288 Charm.175.a.1 : Ἄλλης γὰρ ἦν τέχνης ὑγίεια· ἢ οὔ; 28289 Charm.175.a.2 : Ἄλλης. 28290 Charm.175.a.3 : Οὐδ´ ἄρα ὠφελίας, ὦ ἑταῖρε· ἄλλῃ γὰρ αὖ ἀπέδομεν 28291 Charm.175.a.4 : τοῦτο τὸ ἔργον τέχνῃ νυνδή· ἦ γάρ; 28292 Charm.175.a.5 : Πάνυ γε. 28293 Charm.175.a.6 : Πῶς οὖν ὠφέλιμος ἔσται ἡ σωφροσύνη, οὐδεμιᾶς ὠφε– 28294 Charm.175.a.7 : λίας οὖσα δημιουργός; 28295 Charm.175.a.8 : Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἔοικέν γε. 28296 Charm.175.a.9 : Ὁρᾷς οὖν, ὦ Κριτία, ὡς ἐγὼ πάλαι εἰκότως ἐδεδοίκη 28297 Charm.175.a.10 : καὶ δικαίως ἐμαυτὸν ᾐτιώμην ὅτι οὐδὲν χρηστὸν περὶ σω– 28298 Charm.175.a.11 : φροσύνης σκοπῶ; οὐ γὰρ ἄν που ὅ γε κάλλιστον πάντων 28299 Charm.175.b.1 : ὁμολογεῖται εἶναι, τοῦτο ἡμῖν ἀνωφελὲς ἐφάνη, εἴ τι ἐμοῦ 28300 Charm.175.b.2 : ὄφελος ἦν πρὸς τὸ καλῶς ζητεῖν. νῦν δὲ πανταχῇ γὰρ 28301 Charm.175.b.3 : ἡττώμεθα, καὶ οὐ δυνάμεθα εὑρεῖν ἐφ´ ὅτῳ ποτὲ τῶν ὄντων 28302 Charm.175.b.4 : ὁ νομοθέτης τοῦτο τοὔνομα ἔθετο, τὴν σωφροσύνην. καίτοι 28303 Charm.175.b.5 : πολλά γε συγκεχωρήκαμεν οὐ συμβαίνονθ´ ἡμῖν ἐν τῷ λόγῳ. 28304 Charm.175.b.6 : καὶ γὰρ ἐπιστήμην ἐπιστήμης εἶναι συνεχωρήσαμεν, οὐκ 28305 Charm.175.b.7 : ἐῶντος τοῦ λόγου οὐδὲ φάσκοντος εἶναι· καὶ ταύτῃ αὖ τῇ 28306 Charm.175.b.8 : ἐπιστήμῃ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἔργα γιγνώσκειν 28307 Charm.175.c.1 : συνεχωρήσαμεν, οὐδὲ τοῦτ´ ἐῶντος τοῦ λόγου, ἵνα δὴ ἡμῖν 28308 Charm.175.c.2 : γένοιτο ὁ σώφρων ἐπιστήμων ὧν τε οἶδεν ὅτι οἶδεν, καὶ 28309 Charm.175.c.3 : ὧν μὴ οἶδεν ὅτι οὐκ οἶδεν. τοῦτο μὲν δὴ καὶ παντάπασι 28310 Charm.175.c.4 : μεγαλοπρεπῶς συνεχωρήσαμεν, οὐδ´ ἐπισκεψάμενοι τὸ ἀδύ– 28311 Charm.175.c.5 : νατον εἶναι ἅ τις μὴ οἶδεν μηδαμῶς, ταῦτα εἰδέναι ἁμῶς 28312 Charm.175.c.6 : γέ πως· ὅτι γὰρ οὐκ οἶδεν, φησὶν αὐτὰ εἰδέναι ἡ ἡμετέρα 28313 Charm.175.c.7 : ὁμολογία. καίτοι, ὡς ἐγᾦμαι, οὐδενὸς ὅτου οὐχὶ ἀλογώ– 28314 Charm.175.c.8 : τερον τοῦτ´ ἂν φανείη. ἀλλ´ ὅμως οὕτως ἡμῶν εὐηθικῶν 28315 Charm.175.d.1 : τυχοῦσα ἡ ζήτησις καὶ οὐ σκληρῶν, οὐδέν τι μᾶλλον εὑρεῖν 28316 Charm.175.d.2 : δύναται τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ τοσοῦτον κατεγέλασεν αὐτῆς, 28317 Charm.175.d.3 : ὥστε ὃ ἡμεῖς πάλαι συνομολογοῦντες καὶ συμπλάττοντες 28318 Charm.175.d.4 : ἐτιθέμεθα σωφροσύνην εἶναι, τοῦτο ἡμῖν πάνυ ὑβριστικῶς 28319 Charm.175.d.5 : ἀνωφελὲς ὂν ἀπέφαινε. τὸ μὲν οὖν ἐμὸν καὶ ἧττον ἀγα– 28320 Charm.175.d.6 : νακτῶ· ὑπὲρ δὲ σοῦ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Χαρμίδη, πάνυ ἀγανακτῶ, 28321 Charm.175.d.7 : εἰ σὺ τοιοῦτος ὢν τὴν ἰδέαν καὶ πρὸς τούτῳ τὴν ψυχὴν 28322 Charm.175.e.1 : σωφρονέστατος, μηδὲν ὀνήσῃ ἀπὸ ταύτης τῆς σωφροσύνης 28323 Charm.175.e.2 : μηδέ τί ς´ ὠφελήσει ἐν τῷ βίῳ παροῦσα. ἔτι δὲ μᾶλλον 28324 Charm.175.e.3 : ἀγανακτῶ ὑπὲρ τῆς ἐπῳδῆς ἣν παρὰ τοῦ Θρᾳκὸς ἔμαθον, 28325 Charm.175.e.4 : εἰ μηδενὸς ἀξίου πράγματος οὖσαν αὐτὴν μετὰ πολλῆς 28326 Charm.175.e.5 : σπουδῆς ἐμάνθανον. ταῦτ´ οὖν πάνυ μὲν [οὖν] οὐκ οἴομαι 28327 Charm.175.e.6 : οὕτως ἔχειν, ἀλλ´ ἐμὲ φαῦλον εἶναι ζητητήν· ἐπεὶ τήν γε 28328 Charm.175.e.7 : σωφροσύνην μέγα τι ἀγαθὸν εἶναι, καὶ εἴπερ γε ἔχεις αὐτό, 28329 Charm.176.a.1 : μακάριον εἶναί σε. ἀλλ´ ὅρα εἰ ἔχεις τε καὶ μηδὲν δέῃ 28330 Charm.176.a.2 : τῆς ἐπῳδῆς· εἰ γὰρ ἔχεις, μᾶλλον ἂν ἔγωγέ σοι συμβου– 28331 Charm.176.a.3 : λεύσαιμι ἐμὲ μὲν λῆρον ἡγεῖσθαι εἶναι καὶ ἀδύνατον λόγῳ 28332 Charm.176.a.4 : ὁτιοῦν ζητεῖν, σεαυτὸν δέ, ὅσῳπερ σωφρονέστερος εἶ, 28333 Charm.176.a.5 : τοσούτῳ εἶναι καὶ εὐδαιμονέστερον. 28334 Charm.176.a.6 : Καὶ ὁ Χαρμίδης, Ἀλλὰ μὰ Δί´, ἦ δ´ ὅς, ἔγωγε, ὦ Σώ– 28335 Charm.176.a.7 : κρατες, οὐκ οἶδα οὔτ´ εἰ ἔχω οὔτ´ εἰ μὴ ἔχω· πῶς γὰρ ἂν 28336 Charm.176.a.8 : εἰδείην ὅ γε μηδ´ ὑμεῖς οἷοί τέ ἐστε ἐξευρεῖν ὅτι ποτ´ ἔστιν, 28337 Charm.176.b.1 : ὡς φῂς σύ; ἐγὼ μέντοι οὐ πάνυ σοι πείθομαι, καὶ ἐμαυτόν, 28338 Charm.176.b.2 : ὦ Σώκρατες, πάνυ οἶμαι δεῖσθαι τῆς ἐπῳδῆς, καὶ τό γ´ ἐμὸν 28339 Charm.176.b.3 : οὐδὲν κωλύει ἐπᾴδεσθαι ὑπὸ σοῦ ὅσαι ἡμέραι, ἕως ἂν φῇς 28340 Charm.176.b.4 : σὺ ἱκανῶς ἔχειν. 28341 Charm.176.b.5 : Εἶεν· ἀλλ´, ἔφη ὁ Κριτίας, ὦ Χαρμίδη, 〈ἢν〉 δρᾷς τοῦτο 28342 Charm.176.b.6 : ἔμοιγ´ ἔσται τοῦτο τεκμήριον ὅτι σωφρονεῖς, ἢν ἐπᾴδειν 28343 Charm.176.b.7 : παρέχῃς Σωκράτει καὶ μὴ ἀπολείπῃ τούτου μήτε μέγα μήτε 28344 Charm.176.b.8 : σμικρόν. 28345 Charm.176.b.9 : Ὡς ἀκολουθήσοντος, ἔφη, καὶ μὴ ἀπολειψομένου· δεινὰ 28346 Charm.176.c.1 : γὰρ ἂν ποιοίην, εἰ μὴ πειθοίμην σοὶ τῷ ἐπιτρόπῳ καὶ μὴ 28347 Charm.176.c.2 : ποιοίην ἃ κελεύεις. 28348 Charm.176.c.3 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη, κελεύω ἔγωγε. 28349 Charm.176.c.4 : Ποιήσω τοίνυν, ἔφη, ἀπὸ ταυτησὶ τῆς ἡμέρας ἀρξάμενος. 28350 Charm.176.c.5 : Οὗτοι, ἦν δ´ ἐγώ, τί βουλεύεσθον ποιεῖν; 28351 Charm.176.c.6 : Οὐδέν, ἔφη ὁ Χαρμίδης, ἀλλὰ βεβουλεύμεθα. 28352 Charm.176.c.7 : Βιάσῃ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ οὐδ´ ἀνάκρισίν μοι δώσεις; 28353 Charm.176.c.8 : Ὡς βιασομένου, ἔφη, ἐπειδήπερ ὅδε γε ἐπιτάττει· πρὸς 28354 Charm.176.c.9 : ταῦτα σὺ αὖ βουλεύου ὅτι ποιήσεις. 28355 Charm.176.d.1 : Ἀλλ´ οὐδεμία, ἔφην ἐγώ, λείπεται βουλή· σοὶ γὰρ 28356 Charm.176.d.2 : ἐπιχειροῦντι πράττειν ὁτιοῦν καὶ βιαζομένῳ οὐδεὶς οἷός τ´ 28357 Charm.176.d.3 : ἔσται ἐναντιοῦσθαι ἀνθρώπων. 28358 Charm.176.d.4 : Μὴ τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, μηδὲ σὺ ἐναντιοῦ. 28359 Charm.176.d.5 : Οὐ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐναντιώσομαι. 28360 Lach.178.a.1 : {ΛΥ.} Τεθέασθε μὲν τὸν ἄνδρα μαχόμενον ἐν ὅπλοις, ὦ 28361 Lach.178.a.2 : Νικία τε καὶ Λάχης· οὗ δ´ ἕνεκα ὑμᾶς ἐκελεύσαμεν συνθεά– 28362 Lach.178.a.3 : σασθαι ἐγώ τε καὶ Μελησίας ὅδε, τότε μὲν οὐκ εἴπομεν, νῦν 28363 Lach.178.a.4 : δ´ ἐροῦμεν. ἡγούμεθα γὰρ χρῆναι πρός γε ὑμᾶς παρρησιά– 28364 Lach.178.a.5 : ζεσθαι. εἰσὶ γάρ τινες οἳ τῶν τοιούτων καταγελῶσι, καὶ ἐάν 28365 Lach.178.b.1 : τις αὐτοῖς συμβουλεύσηται, οὐκ ἂν εἴποιεν ἃ νοοῦσιν, ἀλλὰ 28366 Lach.178.b.2 : στοχαζόμενοι τοῦ συμβουλευομένου ἄλλα λέγουσι παρὰ τὴν 28367 Lach.178.b.3 : αὑτῶν δόξαν· ὑμᾶς δὲ ἡμεῖς ἡγησάμενοι καὶ ἱκανοὺς γνῶναι 28368 Lach.178.b.4 : καὶ γνόντας ἁπλῶς ἂν εἰπεῖν ἃ δοκεῖ ὑμῖν, οὕτω παρελάβομεν 28369 Lach.178.b.5 : ἐπὶ τὴν συμβουλὴν περὶ ὧν μέλλομεν ἀνακοινοῦσθαι. ἔστιν 28370 Lach.179.a.1 : οὖν τοῦτο, περὶ οὗ πάλαι τοσαῦτα προοιμιάζομαι, τόδε. ἡμῖν 28371 Lach.179.a.2 : εἰσὶν ὑεῖς οὑτοιί, ὅδε μὲν τοῦδε, πάππου ἔχων ὄνομα Θουκυ– 28372 Lach.179.a.3 : δίδης, ἐμὸς δὲ αὖ ὅδε—παππῷον δὲ καὶ οὗτος ὄνομ´ ἔχει 28373 Lach.179.a.4 : τοὐμοῦ πατρός· Ἀριστείδην γὰρ αὐτὸν καλοῦμεν—ἡμῖν οὖν 28374 Lach.179.a.5 : τούτων δέδοκται ἐπιμεληθῆναι ὡς οἷόν τε μάλιστα, καὶ μὴ 28375 Lach.179.a.6 : ποιῆσαι ὅπερ οἱ πολλοί, ἐπειδὴ μειράκια γέγονεν, ἀνεῖναι 28376 Lach.179.a.7 : αὐτοὺς ὅτι βούλονται ποιεῖν, ἀλλὰ νῦν δὴ καὶ ἄρχεσθαι 28377 Lach.179.a.8 : αὐτῶν ἐπιμελεῖσθαι καθ´ ὅσον οἷοί τ´ ἐσμέν. εἰδότες οὖν καὶ 28378 Lach.179.b.1 : ὑμῖν ὑεῖς ὄντας ἡγησάμεθα μεμεληκέναι περὶ αὐτῶν, εἴπερ 28379 Lach.179.b.2 : τισὶν ἄλλοις, πῶς ἂν θεραπευθέντες γένοιντο ἄριστοι· εἰ δ´ 28380 Lach.179.b.3 : ἄρα πολλάκις μὴ προσεσχήκατε τὸν νοῦν τῷ τοιούτῳ, ὑπομνή– 28381 Lach.179.b.4 : σοντες ὅτι οὐ χρὴ αὐτοῦ ἀμελεῖν, καὶ παρακαλοῦντες ὑμᾶς 28382 Lach.179.b.5 : ἐπὶ τὸ ἐπιμέλειάν τινα ποιήσασθαι τῶν ὑέων κοινῇ μεθ´ 28383 Lach.179.b.6 : ἡμῶν. ὅθεν δὲ ἡμῖν ταῦτ´ ἔδοξεν, ὦ Νικία τε καὶ Λάχης, 28384 Lach.179.b.7 : χρὴ ἀκοῦσαι, κἂν ᾖ ὀλίγῳ μακρότερα. συσσιτοῦμεν γὰρ 28385 Lach.179.b.8 : δὴ ἐγώ τε καὶ Μελησίας ὅδε, καὶ ἡμῖν τὰ μειράκια παρα– 28386 Lach.179.c.1 : σιτεῖ. ὅπερ οὖν καὶ ἀρχόμενος εἶπον τοῦ λόγου, παρρη– 28387 Lach.179.c.2 : σιασόμεθα πρὸς ὑμᾶς. ἡμῶν γὰρ ἑκάτερος περὶ τοῦ ἑαυτοῦ 28388 Lach.179.c.3 : πατρὸς πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει λέγειν πρὸς τοὺς νεανίσκους, 28389 Lach.179.c.4 : καὶ ὅσα ἐν πολέμῳ ἠργάσαντο καὶ ὅσα ἐν εἰρήνῃ, διοικοῦντες 28390 Lach.179.c.5 : τά τε τῶν συμμάχων καὶ τὰ τῆσδε τῆς πόλεως· ἡμέτερα δ´ 28391 Lach.179.c.6 : αὐτῶν ἔργα οὐδέτερος ἔχει λέγειν. ταῦτα δὴ ὑπαισχυνόμεθά 28392 Lach.179.c.7 : τε τούσδε καὶ αἰτιώμεθα τοὺς πατέρας ἡμῶν ὅτι ἡμᾶς μὲν 28393 Lach.179.d.1 : εἴων τρυφᾶν, ἐπειδὴ μειράκια ἐγενόμεθα, τὰ δὲ τῶν ἄλλων 28394 Lach.179.d.2 : πράγματα ἔπραττον· καὶ τοῖσδε τοῖς νεανίσκοις αὐτὰ ταῦτα 28395 Lach.179.d.3 : ἐνδεικνύμεθα, λέγοντες ὅτι εἰ μὲν ἀμελήσουσιν ἑαυτῶν καὶ 28396 Lach.179.d.4 : μὴ πείσονται ἡμῖν, ἀκλεεῖς γενήσονται, εἰ δ´ ἐπιμελήσονται, 28397 Lach.179.d.5 : τάχ´ ἂν τῶν ὀνομάτων ἄξιοι γένοιντο ἃ ἔχουσιν. οὗτοι μὲν 28398 Lach.179.d.6 : οὖν φασιν πείσεσθαι· ἡμεῖς δὲ δὴ τοῦτο σκοποῦμεν, τί 28399 Lach.179.d.7 : ἂν οὗτοι μαθόντες ἢ ἐπιτηδεύσαντες ὅτι ἄριστοι γένοιντο. 28400 Lach.179.e.1 : εἰσηγήσατο οὖν τις ἡμῖν καὶ τοῦτο τὸ μάθημα, ὅτι καλὸν εἴη 28401 Lach.179.e.2 : τῷ νέῳ μαθεῖν ἐν ὅπλοις μάχεσθαι· καὶ ἐπῄνει τοῦτον ὃν 28402 Lach.179.e.3 : νῦν ὑμεῖς ἐθεάσασθε ἐπιδεικνύμενον, κᾆτ´ ἐκέλευε θεάσασθαι. 28403 Lach.179.e.4 : ἔδοξε δὴ χρῆναι αὐτούς τε ἐλθεῖν ἐπὶ θέαν τἀνδρὸς καὶ ὑμᾶς 28404 Lach.179.e.5 : συμπαραλαβεῖν ἅμα μὲν συνθεατάς, ἅμα δὲ συμβούλους τε 28405 Lach.179.e.6 : καὶ κοινωνούς, ἐὰν βούλησθε, περὶ τῆς τῶν ὑέων ἐπιμελείας. 28406 Lach.180.a.1 : ταῦτ´ ἐστὶν ἃ ἐβουλόμεθα ὑμῖν ἀνακοινώσασθαι. ἤδη οὖν 28407 Lach.180.a.2 : ὑμέτερον μέρος συμβουλεύειν καὶ περὶ τούτου τοῦ μαθήματος, 28408 Lach.180.a.3 : εἴτε δοκεῖ χρῆναι μανθάνειν εἴτε μή, καὶ περὶ τῶν ἄλλων, εἴ 28409 Lach.180.a.4 : τι ἔχετε ἐπαινέσαι μάθημα νέῳ ἀνδρὶ ἢ ἐπιτήδευμα, καὶ περὶ 28410 Lach.180.a.5 : τῆς κοινωνίας λέγειν ὁποῖόν τι ποιήσετε. 28411 Lach.180.a.6 : {ΝΙ.} Ἐγὼ μέν, ὦ Λυσίμαχε καὶ Μελησία, ἐπαινῶ τε ὑμῶν 28412 Lach.180.a.7 : τὴν διάνοιαν καὶ κοινωνεῖν ἕτοιμος, οἶμαι δὲ καὶ Λάχητα 28413 Lach.180.a.8 : τόνδε. 28414 Lach.180.b.1 : {ΛΑ.} Ἀληθῆ γὰρ οἴει, ὦ Νικία. ὡς ὅ γε ἔλεγεν ὁ Λυσί– 28415 Lach.180.b.2 : μαχος ἄρτι περὶ τοῦ πατρὸς τοῦ αὑτοῦ τε καὶ τοῦ Μελησίου, 28416 Lach.180.b.3 : πάνυ μοι δοκεῖ εὖ εἰρῆσθαι καὶ εἰς ἐκείνους καὶ εἰς ἡμᾶς καὶ 28417 Lach.180.b.4 : εἰς ἅπαντας ὅσοι τὰ τῶν πόλεων πράττουσιν, ὅτι αὐτοῖς 28418 Lach.180.b.5 : σχεδόν τι ταῦτα συμβαίνει ἃ οὗτος λέγει καὶ περὶ παῖδας 28419 Lach.180.b.6 : καὶ περὶ τἆλλα, τὰ ἴδια ὀλιγωρεῖσθαί τε καὶ ἀμελῶς διατί– 28420 Lach.180.b.7 : θεσθαι. ταῦτα μὲν οὖν καλῶς λέγεις, ὦ Λυσίμαχε· ὅτι δ´ 28421 Lach.180.b.8 : ἡμᾶς μὲν συμβούλους παρακαλεῖς ἐπὶ τὴν τῶν νεανίσκων 28422 Lach.180.c.1 : παιδείαν, Σωκράτη δὲ τόνδε οὐ παρακαλεῖς, θαυμάζω, πρῶτον 28423 Lach.180.c.2 : μὲν ὄντα δημότην, ἔπειτα ἐνταῦθα ἀεὶ τὰς διατριβὰς ποιού– 28424 Lach.180.c.3 : μενον ὅπου τί ἐστι τῶν τοιούτων ὧν σὺ ζητεῖς περὶ τοὺς 28425 Lach.180.c.4 : νέους ἢ μάθημα ἢ ἐπιτήδευμα καλόν. 28426 Lach.180.c.5 : {ΛΥ.} Πῶς λέγεις, ὦ Λάχης; Σωκράτης γὰρ ὅδε τινὸς τῶν 28427 Lach.180.c.6 : τοιούτων ἐπιμέλειαν πεποίηται; 28428 Lach.180.c.7 : {ΛΑ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Λυσίμαχε. 28429 Lach.180.c.8 : {ΝΙ.} Τοῦτο μέν σοι κἂν ἐγὼ ἔχοιμι εἰπεῖν οὐ χεῖρον 28430 Lach.180.c.9 : Λάχητος· καὶ γὰρ αὐτῷ μοι ἔναγχος ἄνδρα προυξένησε τῷ 28431 Lach.180.d.1 : ὑεῖ διδάσκαλον μουσικῆς, Ἀγαθοκλέους μαθητὴν Δάμωνα, 28432 Lach.180.d.2 : ἀνδρῶν χαριέστατον οὐ μόνον τὴν μουσικήν, ἀλλὰ καὶ τἆλλα 28433 Lach.180.d.3 : ὁπόσου βούλει ἄξιον συνδιατρίβειν τηλικούτοις νεανίσκοις. 28434 Lach.180.d.4 : {ΛΥ.} Οὔτοι, ὦ Σώκρατές τε καὶ Νικία καὶ Λάχης, οἱ 28435 Lach.180.d.5 : ἡλίκοι ἐγὼ ἔτι γιγνώσκομεν τοὺς νεωτέρους, ἅτε κατ´ οἰκίαν 28436 Lach.180.d.6 : τὰ πολλὰ διατρίβοντες ὑπὸ τῆς ἡλικίας· ἀλλ´ εἴ τι καὶ σύ, 28437 Lach.180.d.7 : ὦ παῖ Σωφρονίσκου, ἔχεις τῷδε τῷ σαυτοῦ δημότῃ ἀγαθὸν 28438 Lach.180.e.1 : συμβουλεῦσαι, χρὴ συμβουλεύειν. δίκαιος δ´ εἶ· καὶ γὰρ 28439 Lach.180.e.2 : πατρικὸς ἡμῖν φίλος τυγχάνεις ὤν· ἀεὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ὁ 28440 Lach.180.e.3 : σὸς πατὴρ ἑταίρω τε καὶ φίλω ἦμεν, καὶ πρότερον ἐκεῖνος 28441 Lach.180.e.4 : ἐτελεύτησε, πρίν τι ἐμοὶ διενεχθῆναι. περιφέρει δέ τίς με 28442 Lach.180.e.5 : καὶ μνήμη ἄρτι τῶνδε λεγόντων· τὰ γὰρ μειράκια τάδε πρὸς 28443 Lach.180.e.6 : ἀλλήλους οἴκοι διαλεγόμενοι θαμὰ ἐπιμέμνηνται Σωκράτους 28444 Lach.180.e.7 : καὶ σφόδρα ἐπαινοῦσιν· οὐ μέντοι πώποτε αὐτοὺς ἀνηρώτησα 28445 Lach.181.a.1 : εἰ τὸν Σωφρονίσκου λέγοιεν. ἀλλ´, ὦ παῖδες, λέγετέ μοι, 28446 Lach.181.a.2 : ὅδ´ ἐστὶ Σωκράτης, περὶ οὗ ἑκάστοτε ἐμέμνησθε; 28447 Lach.181.a.3 : {ΠΑΙ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ πάτερ, οὗτος. 28448 Lach.181.a.4 : {ΛΥ.} Εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν, ὦ Σώκρατες, ὅτι ὀρθοῖς τὸν 28449 Lach.181.a.5 : πατέρα, ἄριστον ἀνδρῶν ὄντα, καὶ ἄλλως καὶ δὴ καὶ ὅτι 28450 Lach.181.a.6 : οἰκεῖα τά τε σὰ ἡμῖν ὑπάρξει καὶ σοὶ τὰ ἡμέτερα. 28451 Lach.181.a.7 : {ΛΑ.} Καὶ μήν, ὦ Λυσίμαχε, μὴ ἀφίεσό γε τἀνδρός· ὡς 28452 Lach.181.a.8 : ἐγὼ καὶ ἄλλοθί γε αὐτὸν ἐθεασάμην οὐ μόνον τὸν πατέρα 28453 Lach.181.b.1 : ἀλλὰ καὶ τὴν πατρίδα ὀρθοῦντα· ἐν γὰρ τῇ ἀπὸ Δηλίου 28454 Lach.181.b.2 : φυγῇ μετ´ ἐμοῦ συνανεχώρει, κἀγώ σοι λέγω ὅτι εἰ οἱ ἄλλοι 28455 Lach.181.b.3 : ἤθελον τοιοῦτοι εἶναι, ὀρθὴ ἂν ἡμῶν ἡ πόλις ἦν καὶ οὐκ ἂν 28456 Lach.181.b.4 : ἔπεσε τότε τοιοῦτον πτῶμα. 28457 Lach.181.b.5 : {ΛΥ.} Ὦ Σώκρατες, οὗτος μέντοι ὁ ἔπαινός ἐστιν καλός, ὃν 28458 Lach.181.b.6 : σὺ νῦν ἐπαινῇ ὑπ´ ἀνδρῶν ἀξίων πιστεύεσθαι καὶ εἰς ταῦτα 28459 Lach.181.b.7 : εἰς ἃ οὗτοι ἐπαινοῦσιν. εὖ οὖν ἴσθι ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀκούων 28460 Lach.181.b.8 : χαίρω ὅτι εὐδοκιμεῖς, καὶ σὺ δὲ ἡγοῦ με ἐν τοῖς εὐνούστατόν 28461 Lach.181.c.1 : σοι εἶναι. χρῆν μὲν οὖν καὶ πρότερόν γε φοιτᾶν αὐτὸν παρ´ 28462 Lach.181.c.2 : ἡμᾶς καὶ οἰκείους ἡγεῖσθαι, ὥσπερ τὸ δίκαιον· νῦν δ´ οὖν 28463 Lach.181.c.3 : ἀπὸ τῆσδε τῆς ἡμέρας, ἐπειδὴ ἀνεγνωρίσαμεν ἀλλήλους, μὴ 28464 Lach.181.c.4 : ἄλλως ποίει, ἀλλὰ σύνισθί τε καὶ γνώριζε καὶ ἡμᾶς καὶ 28465 Lach.181.c.5 : τούσδε τοὺς νεωτέρους, ὅπως ἂν διασῴζητε καὶ ὑμεῖς τὴν 28466 Lach.181.c.6 : ἡμετέραν φιλίαν. ταῦτα μὲν οὖν καὶ σὺ ποιήσεις καὶ ἡμεῖς 28467 Lach.181.c.7 : σε καὶ αὖθις ὑπομνήσομεν· περὶ δὲ ὧν ἠρξάμεθα τί φατε; 28468 Lach.181.c.8 : τί δοκεῖ; τὸ μάθημα τοῖς μειρακίοις ἐπιτήδειον εἶναι ἢ οὔ, τὸ 28469 Lach.181.c.9 : μαθεῖν ἐν ὅπλοις μάχεσθαι; 28470 Lach.181.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι, ὦ Λυσίμαχε, ἔγωγε πειρά– 28471 Lach.181.d.2 : σομαι συμβουλεύειν ἄν τι δύνωμαι, καὶ αὖ ἃ προκαλῇ πάντα 28472 Lach.181.d.3 : ποιεῖν. δικαιότατον μέντοι μοι δοκεῖ εἶναι ἐμὲ νεώτερον ὄντα 28473 Lach.181.d.4 : τῶνδε καὶ ἀπειρότερον τούτων ἀκούειν πρότερον τί λέγουσιν 28474 Lach.181.d.5 : καὶ μανθάνειν παρ´ αὐτῶν· ἐὰν δ´ ἔχω τι ἄλλο παρὰ τὰ ὑπὸ 28475 Lach.181.d.6 : τούτων λεγόμενα, τότ´ ἤδη διδάσκειν καὶ πείθειν καὶ σὲ καὶ 28476 Lach.181.d.7 : τούτους. ἀλλ´, ὦ Νικία, τί οὐ λέγει πότερος ὑμῶν; 28477 Lach.181.d.8 : {ΝΙ.} Ἀλλ´ οὐδὲν κωλύει, ὦ Σώκρατες. δοκεῖ γὰρ καὶ 28478 Lach.181.e.1 : ἐμοὶ τοῦτο τὸ μάθημα τοῖς νέοις ὠφέλιμον εἶναι ἐπίστασθαι 28479 Lach.181.e.2 : πολλαχῇ. καὶ γὰρ τὸ μὴ ἄλλοθι διατρίβειν, ἐν οἷς δὴ 28480 Lach.181.e.3 : φιλοῦσιν οἱ νέοι τὰς διατριβὰς ποιεῖσθαι ὅταν σχολὴν 28481 Lach.181.e.4 : ἄγωσιν, ἀλλ´ ἐν τούτῳ, εὖ ἔχει, ὅθεν καὶ τὸ σῶμα βέλτιον 28482 Lach.181.e.5 : ἴσχειν ἀνάγκη—οὐδενὸς γὰρ τῶν γυμνασίων φαυλότερον οὐδ´ 28483 Lach.182.a.1 : ἐλάττω πόνον ἔχει—καὶ ἅμα προσήκει μάλιστ´ ἐλευθέρῳ 28484 Lach.182.a.2 : τοῦτό τε τὸ γυμνάσιον καὶ ἡ ἱππική· οὗ γὰρ ἀγῶνος ἀθληταί 28485 Lach.182.a.3 : ἐσμεν καὶ ἐν οἷς ἡμῖν ὁ ἀγὼν πρόκειται, μόνοι οὗτοι γυμνά– 28486 Lach.182.a.4 : ζονται οἱ ἐν τούτοις τοῖς [τὸν] περὶ τὸν πόλεμον ὀργάνοις 28487 Lach.182.a.5 : γυμναζόμενοι. ἔπειτα ὀνήσει μέν τι τοῦτο τὸ μάθημα καὶ 28488 Lach.182.a.6 : ἐν τῇ μάχῃ αὐτῇ, ὅταν ἐν τάξει δέῃ μάχεσθαι μετὰ πολλῶν 28489 Lach.182.a.7 : ἄλλων· μέγιστον μέντοι αὐτοῦ ὄφελος, ὅταν λυθῶσιν αἱ 28490 Lach.182.a.8 : τάξεις καὶ ἤδη τι δέῃ μόνον πρὸς μόνον ἢ διώκοντα ἀμυνο– 28491 Lach.182.b.1 : μένῳ τινὶ ἐπιθέσθαι ἢ καὶ ἐν φυγῇ ἐπιτιθεμένου ἄλλου 28492 Lach.182.b.2 : ἀμύνασθαι αὐτόν· οὔτ´ ἂν ὑπό γε ἑνὸς εἷς ὁ τοῦτ´ ἐπιστά– 28493 Lach.182.b.3 : μενος οὐδὲν ἂν πάθοι, ἴσως δ´ οὐδὲ ὑπὸ πλειόνων, ἀλλὰ 28494 Lach.182.b.4 : πανταχῇ ἂν ταύτῃ πλεονεκτοῖ. ἔτι δὲ καὶ εἰς ἄλλου καλοῦ 28495 Lach.182.b.5 : μαθήματος ἐπιθυμίαν παρακαλεῖ τὸ τοιοῦτον· πᾶς γὰρ ἂν 28496 Lach.182.b.6 : μαθὼν ἐν ὅπλοις μάχεσθαι ἐπιθυμήσειε καὶ τοῦ ἑξῆς μαθή– 28497 Lach.182.b.7 : ματος τοῦ περὶ τὰς τάξεις, καὶ ταῦτα λαβὼν καὶ φιλοτιμηθεὶς 28498 Lach.182.c.1 : ἐν αὐτοῖς ἐπὶ πᾶν ἂν τὸ περὶ τὰς στρατηγίας ὁρμήσειε· καὶ 28499 Lach.182.c.2 : ἤδη δῆλον ὅτι τὰ τούτων ἐχόμενα καὶ μαθήματα πάντα 28500 Lach.182.c.3 : καὶ ἐπιτηδεύματα καὶ καλὰ καὶ πολλοῦ ἄξια ἀνδρὶ μαθεῖν 28501 Lach.182.c.4 : τε καὶ ἐπιτηδεῦσαι, ὧν καθηγήσαιτ´ ἂν τοῦτο τὸ μάθημα. 28502 Lach.182.c.5 : προσθήσομεν δ´ αὐτῷ οὐ σμικρὰν προσθήκην, ὅτι πάντα 28503 Lach.182.c.6 : ἄνδρα ἐν πολέμῳ καὶ θαρραλεώτερον καὶ ἀνδρειότερον ἂν 28504 Lach.182.c.7 : ποιήσειεν αὐτὸν αὑτοῦ οὐκ ὀλίγῳ αὕτη ἡ ἐπιστήμη. μὴ 28505 Lach.182.c.8 : ἀτιμάσωμεν δὲ εἰπεῖν, εἰ καί τῳ σμικρότερον δοκεῖ εἶναι, ὅτι 28506 Lach.182.c.9 : καὶ εὐσχημονέστερον ἐνταῦθα οὗ χρὴ τὸν ἄνδρα εὐσχημονέ– 28507 Lach.182.d.1 : στερον φαίνεσθαι, οὗ ἅμα καὶ δεινότερος τοῖς ἐχθροῖς φανεῖται 28508 Lach.182.d.2 : διὰ τὴν εὐσχημοσύνην. ἐμοὶ μὲν οὖν, ὦ Λυσίμαχε, ὥσπερ 28509 Lach.182.d.3 : λέγω, δοκεῖ τε χρῆναι διδάσκειν τοὺς νεανίσκους ταῦτα καὶ 28510 Lach.182.d.4 : δι´ ἃ δοκεῖ εἴρηκα· Λάχητος δ´, εἴ τι παρὰ ταῦτα λέγει, κἂν 28511 Lach.182.d.5 : αὐτὸς ἡδέως ἀκούσαιμι. 28512 Lach.182.d.6 : {ΛΑ.} Ἀλλ´ ἔστι μέν, ὦ Νικία, χαλεπὸν λέγειν περὶ 28513 Lach.182.d.7 : ὁτουοῦν μαθήματος ὡς οὐ χρὴ μανθάνειν· πάντα γὰρ ἐπί– 28514 Lach.182.d.8 : στασθαι ἀγαθὸν δοκεῖ εἶναι. καὶ δὴ καὶ τὸ ὁπλιτικὸν τοῦτο, 28515 Lach.182.e.1 : εἰ μέν ἐστιν μάθημα, ὅπερ φασὶν οἱ διδάσκοντες, καὶ οἷον 28516 Lach.182.e.2 : Νικίας λέγει, χρὴ αὐτὸ μανθάνειν· εἰ δ´ ἔστιν μὲν μὴ μάθημα, 28517 Lach.182.e.3 : ἀλλ´ ἐξαπατῶσιν οἱ ὑπισχνούμενοι, ἢ μάθημα μὲν τυγχάνει 28518 Lach.182.e.4 : ὄν, μὴ μέντοι πάνυ σπουδαῖον, τί καὶ δέοι ἂν αὐτὸ μανθάνειν; 28519 Lach.182.e.5 : λέγω δὲ ταῦτα περὶ αὐτοῦ εἰς τάδε ἀποβλέψας, ὅτι οἶμαι 28520 Lach.182.e.6 : ἐγὼ τοῦτο, εἰ τὶ ἦν, οὐκ ἂν λεληθέναι Λακεδαιμονίους, οἷς 28521 Lach.182.e.7 : οὐδὲν ἄλλο μέλει ἐν τῷ βίῳ ἢ τοῦτο ζητεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν, 28522 Lach.183.a.1 : ὅτι ἂν μαθόντες καὶ ἐπιτηδεύσαντες πλεονεκτοῖεν τῶν ἄλλων 28523 Lach.183.a.2 : περὶ τὸν πόλεμον. εἰ δ´ ἐκείνους λέληθεν, ἀλλ´ οὐ τούτους 28524 Lach.183.a.3 : γε τοὺς διδασκάλους αὐτοῦ λέληθεν αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ἐκεῖνοι 28525 Lach.183.a.4 : μάλιστα τῶν Ἑλλήνων σπουδάζουσιν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις καὶ 28526 Lach.183.a.5 : ὅτι παρ´ ἐκείνοις ἄν τις τιμηθεὶς εἰς ταῦτα καὶ παρὰ τῶν 28527 Lach.183.a.6 : ἄλλων πλεῖστ´ ἂν ἐργάζοιτο χρήματα, ὥσπερ γε καὶ τρα– 28528 Lach.183.a.7 : γῳδίας ποιητὴς παρ´ ἡμῖν τιμηθείς. τοιγάρτοι ὃς ἂν οἴηται 28529 Lach.183.a.8 : τραγῳδίαν καλῶς ποιεῖν, οὐκ ἔξωθεν κύκλῳ περὶ τὴν Ἀττικὴν 28530 Lach.183.b.1 : κατὰ τὰς ἄλλας πόλεις ἐπιδεικνύμενος περιέρχεται, ἀλλ´ εὐθὺς 28531 Lach.183.b.2 : δεῦρο φέρεται καὶ τοῖσδ´ ἐπιδείκνυσιν εἰκότως· τοὺς δὲ ἐν 28532 Lach.183.b.3 : ὅπλοις μαχομένους ἐγὼ τούτους ὁρῶ τὴν μὲν Λακεδαίμονα 28533 Lach.183.b.4 : ἡγουμένους εἶναι ἄβατον ἱερὸν καὶ οὐδὲ ἄκρῳ ποδὶ ἐπι– 28534 Lach.183.b.5 : βαίνοντας, κύκλῳ δὲ περιιόντας αὐτὴν καὶ πᾶσι μᾶλλον 28535 Lach.183.b.6 : ἐπιδεικνυμένους, καὶ μάλιστα τούτοις οἳ κἂν αὐτοὶ ὁμολογή– 28536 Lach.183.b.7 : σειαν πολλοὺς σφῶν προτέρους εἶναι πρὸς τὰ τοῦ πολέμου. 28537 Lach.183.c.1 : ἔπειτα, ὦ Λυσίμαχε, οὐ πάνυ ὀλίγοις ἐγὼ τούτων παρα– 28538 Lach.183.c.2 : γέγονα ἐν αὐτῷ τῷ ἔργῳ, καὶ ὁρῶ οἷοί εἰσιν. ἔξεστι δὲ καὶ 28539 Lach.183.c.3 : αὐτόθεν ἡμῖν σκέψασθαι. ὥσπερ γὰρ ἐπίτηδες οὐδεὶς πώποτ´ 28540 Lach.183.c.4 : εὐδόκιμος γέγονεν ἐν τῷ πολέμῳ ἀνὴρ τῶν τὰ ὁπλιτικὰ 28541 Lach.183.c.5 : ἐπιτηδευσάντων. καίτοι εἴς γε τἆλλα πάντα ἐκ τούτων οἱ 28542 Lach.183.c.6 : ὀνομαστοὶ γίγνονται, ἐκ τῶν ἐπιτηδευσάντων ἕκαστα· οὗτοι 28543 Lach.183.c.7 : δ´, ὡς ἔοικε, παρὰ τοὺς ἄλλους οὕτω σφόδρα εἰς τοῦτο 28544 Lach.183.c.8 : δεδυστυχήκασιν. ἐπεὶ καὶ τοῦτον τὸν Στησίλεων, ὃν ὑμεῖς 28545 Lach.183.d.1 : μετ´ ἐμοῦ ἐν τοσούτῳ ὄχλῳ ἐθεάσασθε ἐπιδεικνύμενον καὶ τὰ 28546 Lach.183.d.2 : μεγάλα περὶ αὑτοῦ λέγοντα ἃ ἔλεγεν, ἑτέρωθι ἐγὼ κάλλιον 28547 Lach.183.d.3 : ἐθεασάμην ἐν τῇ ἀληθείᾳ ὡς ἀληθῶς ἐπιδεικνύμενον οὐχ 28548 Lach.183.d.4 : ἑκόντα. προσβαλούσης γὰρ τῆς νεὼς ἐφ´ ᾗ ἐπεβάτευεν 28549 Lach.183.d.5 : πρὸς ὁλκάδα τινά, ἐμάχετο ἔχων δορυδρέπανον, διαφέρον δὴ 28550 Lach.183.d.6 : ὅπλον ἅτε καὶ αὐτὸς τῶν ἄλλων διαφέρων. τὰ μὲν οὖν ἄλλα 28551 Lach.183.d.7 : οὐκ ἄξια λέγειν περὶ τἀνδρός, τὸ δὲ σόφισμα τὸ τοῦ δρεπάνου 28552 Lach.183.e.1 : τοῦ πρὸς τῇ λόγχῃ οἷον ἀπέβη. μαχομένου γὰρ αὐτοῦ 28553 Lach.183.e.2 : ἐνέσχετό που ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσιν καὶ ἀντελάβετο· 28554 Lach.183.e.3 : εἷλκεν οὖν ὁ Στησίλεως βουλόμενος ἀπολῦσαι, καὶ οὐχ οἷός 28555 Lach.183.e.4 : τ´ ἦν, ἡ δὲ ναῦς τὴν ναῦν παρῄει. τέως μὲν οὖν παρέθει 28556 Lach.183.e.5 : ἐν τῇ νηὶ ἀντεχόμενος τοῦ δόρατος· ἐπεὶ δὲ δὴ παρημείβετο 28557 Lach.183.e.6 : ἡ ναῦς τὴν ναῦν καὶ ἐπέσπα αὐτὸν τοῦ δόρατος ἐχόμενον, 28558 Lach.184.a.1 : ἐφίει τὸ δόρυ διὰ τῆς χειρός, ἕως ἄκρου τοῦ στύρακος ἀντε– 28559 Lach.184.a.2 : λάβετο. ἦν δὲ γέλως καὶ κρότος ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς ὁλκάδος 28560 Lach.184.a.3 : ἐπί τε τῷ σχήματι αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ βαλόντος τινὸς λίθῳ 28561 Lach.184.a.4 : παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐπὶ τὸ κατάστρωμα ἀφίεται τοῦ 28562 Lach.184.a.5 : δόρατος, τότ´ ἤδη καὶ οἱ ἐκ τῆς τριήρους οὐκέτι οἷοί τ´ ἦσαν 28563 Lach.184.a.6 : τὸν γέλωτα κατέχειν, ὁρῶντες αἰωρούμενον ἐκ τῆς ὁλκάδος 28564 Lach.184.a.7 : τὸ δορυδρέπανον ἐκεῖνο. ἴσως μὲν οὖν εἴη ἂν τὶ ταῦτα, 28565 Lach.184.a.8 : ὥσπερ Νικίας λέγει· οἷς δ´ οὖν ἐγὼ ἐντετύχηκα, τοιαῦτ´ 28566 Lach.184.b.1 : ἄττα ἐστίν. ὃ οὖν καὶ ἐξ ἀρχῆς εἶπον, εἴτε οὕτω σμικρὰς 28567 Lach.184.b.2 : ὠφελίας ἔχει μάθημα ὄν, εἴτε μὴ ὂν φασὶ καὶ προσποιοῦνται 28568 Lach.184.b.3 : αὐτὸ εἶναι μάθημα, οὐκ ἄξιον ἐπιχειρεῖν μανθάνειν. καὶ γὰρ 28569 Lach.184.b.4 : οὖν μοι δοκεῖ, εἰ μὲν δειλός τις ὢν οἴοιτο αὐτὸ ἐπίστασθαι, 28570 Lach.184.b.5 : θρασύτερος ἂν δι´ αὐτὸ γενόμενος ἐπιφανέστερος γένοιτο 28571 Lach.184.b.6 : οἷος ἦν, εἰ δὲ ἀνδρεῖος, φυλαττόμενος ἂν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, 28572 Lach.184.b.7 : εἰ καὶ σμικρὸν ἐξαμάρτοι, μεγάλας ἂν διαβολὰς ἴσχειν· 28573 Lach.184.c.1 : ἐπίφθονος γὰρ ἡ προσποίησις τῆς τοιαύτης ἐπιστήμης, ὥστ´ 28574 Lach.184.c.2 : εἰ μή τι θαυμαστὸν ὅσον διαφέρει τῇ ἀρετῇ τῶν ἄλλων, οὐκ 28575 Lach.184.c.3 : ἔσθ´ ὅπως ἄν τις φύγοι τὸ καταγέλαστος γενέσθαι φάσκων 28576 Lach.184.c.4 : ἔχειν ταύτην τὴν ἐπιστήμην. τοιαύτη τις ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ 28577 Lach.184.c.5 : Λυσίμαχε, ἡ περὶ τοῦτο τὸ μάθημα εἶναι σπουδή· χρὴ 28578 Lach.184.c.6 : δ´ ὅπερ σοι ἐξ ἀρχῆς ἔλεγον, καὶ Σωκράτη τόνδε μὴ 28579 Lach.184.c.7 : ἀφιέναι, ἀλλὰ δεῖσθαι συμβουλεύειν ὅπῃ δοκεῖ αὐτῷ περὶ 28580 Lach.184.c.8 : τοῦ προκειμένου. 28581 Lach.184.c.9 : {ΛΥ.} Ἀλλὰ δέομαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες· καὶ γὰρ ὥσπερ 28582 Lach.184.d.1 : τοῦ ἐπιδιακρινοῦντος δοκεῖ μοι δεῖν ἡμῖν ἡ βουλή. εἰ μὲν 28583 Lach.184.d.2 : γὰρ συνεφερέσθην τώδε, ἧττον ἂν τοῦ τοιούτου ἔδει· νῦν 28584 Lach.184.d.3 : δὲ τὴν ἐναντίαν γάρ, ὡς ὁρᾷς, Λάχης Νικίᾳ ἔθετο, εὖ δὴ 28585 Lach.184.d.4 : ἔχει ἀκοῦσαι καὶ σοῦ ποτέρῳ τοῖν ἀνδροῖν σύμψηφος εἶ. 28586 Lach.184.d.5 : {ΣΩ.} Τί δέ, ὦ Λυσίμαχε; ὁπότερ´ ἂν οἱ πλείους ἐπαι– 28587 Lach.184.d.6 : νῶσιν ἡμῶν, τούτοις μέλλεις χρῆσθαι; 28588 Lach.184.d.7 : {ΛΥ.} Τί γὰρ ἄν τις καὶ ποιοῖ, ὦ Σώκρατες; 28589 Lach.184.d.8 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ σύ, ὦ Μελησία, οὕτως ἂν ποιοῖς; κἂν εἴ 28590 Lach.184.e.1 : τις περὶ ἀγωνίας τοῦ ὑέος σοι βουλὴ εἴη τί χρὴ ἀσκεῖν, ἆρα 28591 Lach.184.e.2 : τοῖς πλείοσιν ἂν ἡμῶν πείθοιο, ἢ ´κείνῳ ὅστις τυγχάνει ὑπὸ 28592 Lach.184.e.3 : παιδοτρίβῃ ἀγαθῷ πεπαιδευμένος καὶ ἠσκηκώς; 28593 Lach.184.e.4 : {ΜΕ.} Ἐκείνῳ εἰκός γε, ὦ Σώκρατες. 28594 Lach.184.e.5 : {ΣΩ.} Αὐτῷ ἄρ´ ἂν μᾶλλον πείθοιο ἢ τέτταρσιν οὖσιν 28595 Lach.184.e.6 : ἡμῖν; 28596 Lach.184.e.7 : {ΜΕ.} Ἴσως. 28597 Lach.184.e.8 : {ΣΩ.} Ἐπιστήμῃ γὰρ οἶμαι δεῖ κρίνεσθαι ἀλλ´ οὐ πλήθει 28598 Lach.184.e.9 : τὸ μέλλον καλῶς κριθήσεσθαι. 28599 Lach.184.e.10 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ οὔ; 28600 Lach.184.e.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ νῦν χρὴ πρῶτον αὐτὸ τοῦτο σκέψασθαι, 28601 Lach.185.a.1 : εἰ ἔστιν τις ἡμῶν τεχνικὸς περὶ οὗ βουλευόμεθα ἢ οὔ· καὶ εἰ 28602 Lach.185.a.2 : μὲν ἔστιν, ἐκείνῳ πείθεσθαι ἑνὶ ὄντι, τοὺς δ´ ἄλλους ἐᾶν, εἰ 28603 Lach.185.a.3 : δὲ μή, ἄλλον τινὰ ζητεῖν. ἢ περὶ σμικροῦ οἴεσθε νυνὶ 28604 Lach.185.a.4 : κινδυνεύειν καὶ σὺ καὶ Λυσίμαχος ἀλλ´ οὐ περὶ τούτου τοῦ 28605 Lach.185.a.5 : κτήματος ὃ τῶν ὑμετέρων μέγιστον ὂν τυγχάνει; ὑέων γάρ 28606 Lach.185.a.6 : που ἢ χρηστῶν ἢ τἀναντία γενομένων καὶ πᾶς ὁ οἶκος ὁ τοῦ 28607 Lach.185.a.7 : πατρὸς οὕτως οἰκήσεται, ὁποῖοι ἄν τινες οἱ παῖδες γένωνται. 28608 Lach.185.a.8 : {ΜΕ.} Ἀληθῆ λέγεις. 28609 Lach.185.a.9 : {ΣΩ.} Πολλὴν ἄρα δεῖ προμηθίαν αὐτοῦ ἔχειν. 28610 Lach.185.a.10 : {ΜΕ.} Πάνυ γε. 28611 Lach.185.b.1 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν, ὃ ἐγὼ ἄρτι ἔλεγον, ἐσκοποῦμεν ἄν, εἰ 28612 Lach.185.b.2 : ἐβουλόμεθα σκέψασθαι τίς ἡμῶν περὶ ἀγωνίαν τεχνικώτατος; 28613 Lach.185.b.3 : ἆρ´ οὐχ ὁ μαθὼν καὶ ἐπιτηδεύσας, ᾧ καὶ διδάσκαλοι ἀγαθοὶ 28614 Lach.185.b.4 : γεγονότες ἦσαν αὐτοῦ τούτου; 28615 Lach.185.b.5 : {ΜΕ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 28616 Lach.185.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἔτι πρότερον, τίνος ὄντος τούτου [οὗ] ζητοῦ– 28617 Lach.185.b.7 : μεν τοὺς διδασκάλους; 28618 Lach.185.b.8 : {ΜΕ.} Πῶς λέγεις; 28619 Lach.185.b.9 : {ΣΩ.} Ὧδε ἴσως μᾶλλον κατάδηλον ἔσται. οὔ μοι δοκεῖ 28620 Lach.185.b.10 : ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν ὡμολογῆσθαι τί ποτ´ ἔστιν περὶ οὗ βουλευό– 28621 Lach.185.b.11 : μεθα [καὶ σκεπτόμεθα], ὅστις ἡμῶν τεχνικὸς καὶ τούτου 28622 Lach.185.c.1 : ἕνεκα διδασκάλους ἐκτήσατο, καὶ ὅστις μή. 28623 Lach.185.c.2 : {ΝΙ.} Οὐ γάρ, ὦ Σώκρατες, περὶ τοῦ ἐν ὅπλοις μάχε– 28624 Lach.185.c.3 : σθαι σκοποῦμεν, εἴτε χρὴ αὐτὸ τοὺς νεανίσκους μανθάνειν 28625 Lach.185.c.4 : εἴτε μή; 28626 Lach.185.c.5 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Νικία. ἀλλ´ ὅταν περὶ φαρμάκου 28627 Lach.185.c.6 : τίς του πρὸς ὀφθαλμοὺς σκοπῆται, εἴτε χρὴ αὐτὸ ὑπαλεί– 28628 Lach.185.c.7 : φεσθαι εἴτε μή, πότερον οἴει τότε εἶναι τὴν βουλὴν περὶ 28629 Lach.185.c.8 : τοῦ φαρμάκου ἢ περὶ τῶν ὀφθαλμῶν; 28630 Lach.185.c.9 : {ΝΙ.} Περὶ τῶν ὀφθαλμῶν. 28631 Lach.185.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὅταν ἵππῳ χαλινὸν σκοπῆταί τις εἰ 28632 Lach.185.d.2 : προσοιστέον ἢ μή, καὶ ὁπότε, τότε που περὶ τοῦ ἵππου 28633 Lach.185.d.3 : βουλεύεται ἀλλ´ οὐ περὶ τοῦ χαλινοῦ; 28634 Lach.185.d.4 : {ΝΙ.} Ἀληθῆ. 28635 Lach.185.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἑνὶ λόγῳ, ὅταν τίς τι ἕνεκά του σκοπῇ, 28636 Lach.185.d.6 : περὶ ἐκείνου ἡ βουλὴ τυγχάνει οὖσα οὗ ἕνεκα ἐσκόπει, ἀλλ´ 28637 Lach.185.d.7 : οὐ περὶ τοῦ ὃ ἕνεκα ἄλλου ἐζήτει. 28638 Lach.185.d.8 : {ΝΙ.} Ἀνάγκη. 28639 Lach.185.d.9 : {ΣΩ.} Δεῖ ἄρα καὶ τὸν σύμβουλον σκοπεῖν ἆρα τεχνικός 28640 Lach.185.d.10 : ἐστιν εἰς ἐκείνου θεραπείαν, οὗ ἕνεκα σκοπούμενοι σκο– 28641 Lach.185.d.11 : ποῦμεν. 28642 Lach.185.d.12 : {ΝΙ.} Πάνυ γε. 28643 Lach.185.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νῦν φαμεν περὶ μαθήματος σκοπεῖν τῆς 28644 Lach.185.e.2 : ψυχῆς ἕνεκα τῆς τῶν νεανίσκων; 28645 Lach.185.e.3 : {ΝΙ.} Ναί. 28646 Lach.185.e.4 : {ΣΩ.} Εἴ τις ἄρα ἡμῶν τεχνικὸς περὶ ψυχῆς θεραπείαν 28647 Lach.185.e.5 : καὶ οἷός τε καλῶς τοῦτο θεραπεῦσαι, καὶ ὅτῳ διδάσκαλοι 28648 Lach.185.e.6 : ἀγαθοὶ γεγόνασιν, τοῦτο σκεπτέον. 28649 Lach.185.e.7 : {ΛΑ.} Τί δέ, ὦ Σώκρατες; οὔπω ἑώρακας ἄνευ διδασκάλων 28650 Lach.185.e.8 : τεχνικωτέρους γεγονότας εἰς ἔνια ἢ μετὰ διδασκάλων; 28651 Lach.185.e.9 : {ΣΩ.} Ἔγωγε, ὦ Λάχης· οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦ– 28652 Lach.185.e.10 : σαι, εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί, εἰ μή τί σοι τῆς 28653 Lach.185.e.11 : αὑτῶν τέχνης ἔργον ἔχοιεν ἐπιδεῖξαι εὖ εἰργασμένον, καὶ ἓν 28654 Lach.186.a.1 : καὶ πλείω. 28655 Lach.186.a.2 : {ΛΑ.} Τοῦτο μὲν ἀληθῆ λέγεις. 28656 Lach.186.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ ἡμᾶς ἄρα δεῖ, ὦ Λάχης τε καὶ Νικία—ἐπειδὴ 28657 Lach.186.a.4 : Λυσίμαχος καὶ Μελησίας εἰς συμβουλὴν παρεκαλεσάτην 28658 Lach.186.a.5 : ἡμᾶς περὶ τοῖν ὑέοιν, προθυμούμενοι αὐτοῖν ὅτι ἀρίστας 28659 Lach.186.a.6 : γενέσθαι τὰς ψυχάς—εἰ μέν φαμεν ἔχειν, ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς 28660 Lach.186.a.7 : καὶ διδασκάλους οἵτινες [ἡμῶν γεγόνασιν] αὐτοὶ πρῶτον 28661 Lach.186.a.8 : ἀγαθοὶ ὄντες καὶ πολλῶν νέων τεθεραπευκότες ψυχὰς ἔπειτα 28662 Lach.186.b.1 : καὶ ἡμᾶς διδάξαντες φαίνονται· ἢ εἴ τις ἡμῶν αὐτῶν ἑαυτῷ 28663 Lach.186.b.2 : διδάσκαλον μὲν οὔ φησι γεγονέναι, ἀλλ´ οὖν ἔργα αὐτὸν 28664 Lach.186.b.3 : αὑτοῦ ἔχειν εἰπεῖν καὶ ἐπιδεῖξαι τίνες Ἀθηναίων ἢ τῶν 28665 Lach.186.b.4 : ξένων, ἢ δοῦλοι ἢ ἐλεύθεροι, δι´ ἐκεῖνον ὁμολογουμένως ἀγα– 28666 Lach.186.b.5 : θοὶ γεγόνασιν· εἰ δὲ μηδὲν ἡμῖν τούτων ὑπάρχει, ἄλλους 28667 Lach.186.b.6 : κελεύειν ζητεῖν καὶ μὴ ἐν ἑταίρων ἀνδρῶν ὑέσιν κινδυνεύειν 28668 Lach.186.b.7 : διαφθείροντας τὴν μεγίστην αἰτίαν ἔχειν ὑπὸ τῶν οἰκειοτά– 28669 Lach.186.b.8 : των. ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Λυσίμαχέ τε καὶ Μελησία, πρῶτος 28670 Lach.186.c.1 : περὶ ἐμαυτοῦ λέγω ὅτι διδάσκαλός μοι οὐ γέγονε τούτου πέρι. 28671 Lach.186.c.2 : καίτοι ἐπιθυμῶ γε τοῦ πράγματος ἐκ νέου ἀρξάμενος. ἀλλὰ 28672 Lach.186.c.3 : τοῖς μὲν σοφισταῖς οὐκ ἔχω τελεῖν μισθούς, οἵπερ μόνοι 28673 Lach.186.c.4 : ἐπηγγέλλοντό με οἷοί τ´ εἶναι ποιῆσαι καλόν τε κἀγαθόν· 28674 Lach.186.c.5 : αὐτὸς δ´ αὖ εὑρεῖν τὴν τέχνην ἀδυνατῶ ἔτι νυνί. εἰ δὲ 28675 Lach.186.c.6 : Νικίας ἢ Λάχης ηὕρηκεν ἢ μεμάθηκεν, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι· 28676 Lach.186.c.7 : καὶ γὰρ χρήμασιν ἐμοῦ δυνατώτεροι, ὥστε μαθεῖν παρ´ ἄλ– 28677 Lach.186.c.8 : λων, καὶ ἅμα πρεσβύτεροι, ὥστε ἤδη ηὑρηκέναι. δοκοῦσι 28678 Lach.186.d.1 : δή μοι δυνατοὶ εἶναι παιδεῦσαι ἄνθρωπον· οὐ γὰρ ἄν ποτε 28679 Lach.186.d.2 : ἀδεῶς ἀπεφαίνοντο περὶ ἐπιτηδευμάτων νέῳ χρηστῶν τε καὶ 28680 Lach.186.d.3 : πονηρῶν, εἰ μὴ αὑτοῖς ἐπίστευον ἱκανῶς εἰδέναι. τὰ μὲν οὖν 28681 Lach.186.d.4 : ἄλλα ἔγωγε τούτοις πιστεύω· ὅτι δὲ διαφέρεσθον ἀλλήλοιν, 28682 Lach.186.d.5 : ἐθαύμασα. τοῦτο οὖν σου ἐγὼ ἀντιδέομαι, ὦ Λυσίμαχε· 28683 Lach.186.d.6 : καθάπερ ἄρτι Λάχης μὴ ἀφίεσθαί σε ἐμοῦ διεκελεύετο ἀλλὰ 28684 Lach.186.d.7 : ἐρωτᾶν, καὶ ἐγὼ νῦν παρακελεύομαί σοι μὴ ἀφίεσθαι Λάχητος 28685 Lach.186.d.8 : μηδὲ Νικίου, ἀλλ´ ἐρωτᾶν λέγοντα ὅτι ὁ μὲν Σωκράτης οὔ 28686 Lach.186.e.1 : φησιν ἐπαΐειν περὶ τοῦ πράγματος οὐδ´ ἱκανὸς εἶναι δια– 28687 Lach.186.e.2 : κρῖναι ὁπότερος ὑμῶν ἀληθῆ λέγει—οὔτε γὰρ εὑρετὴς οὔτε 28688 Lach.186.e.3 : μαθητὴς οὐδενὸς περὶ τῶν τοιούτων γεγονέναι—σὺ δ´, ὦ 28689 Lach.186.e.4 : Λάχης καὶ Νικία, εἴπετον ἡμῖν ἑκάτερος τίνι δὴ δεινοτάτῳ 28690 Lach.186.e.5 : συγγεγόνατον περὶ τῆς τῶν νέων τροφῆς, καὶ πότερα μαθόντε 28691 Lach.186.e.6 : παρά του ἐπίστασθον ἢ αὐτὼ ἐξευρόντε, καὶ εἰ μὲν μαθόντε, 28692 Lach.187.a.1 : τίς ὁ διδάσκαλος ἑκατέρῳ καὶ τίνες ἄλλοι ὁμότεχνοι αὐτοῖς, 28693 Lach.187.a.2 : ἵν´, ἂν μὴ ὑμῖν σχολὴ ᾖ ὑπὸ τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων, 28694 Lach.187.a.3 : ἐπ´ ἐκείνους ἴωμεν καὶ πείθωμεν ἢ δώροις ἢ χάρισιν ἢ ἀμ– 28695 Lach.187.a.4 : φότερα ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν ἡμετέρων καὶ τῶν ὑμετέρων 28696 Lach.187.a.5 : παίδων, ὅπως μὴ καταισχύνωσι τοὺς αὑτῶν προγόνους φαῦλοι 28697 Lach.187.a.6 : γενόμενοι· εἰ δ´ αὐτοὶ εὑρεταὶ γεγονότε τοῦ τοιούτου, δότε 28698 Lach.187.a.7 : παράδειγμα τίνων ἤδη ἄλλων ἐπιμεληθέντες ἐκ φαύλων 28699 Lach.187.a.8 : καλούς τε κἀγαθοὺς ἐποιήσατε. εἰ γὰρ νῦν πρῶτον ἄρξεσθε 28700 Lach.187.b.1 : παιδεύειν, σκοπεῖν χρὴ μὴ οὐκ ἐν τῷ Καρὶ ὑμῖν ὁ κίνδυνος 28701 Lach.187.b.2 : κινδυνεύηται, ἀλλ´ ἐν τοῖς ὑέσι τε καὶ ἐν τοῖς τῶν φίλων 28702 Lach.187.b.3 : παισί, καὶ ἀτεχνῶς τὸ λεγόμενον κατὰ τὴν παροιμίαν ὑμῖν 28703 Lach.187.b.4 : συμβαίνῃ ἐν πίθῳ ἡ κεραμεία γιγνομένη. λέγετε οὖν τί 28704 Lach.187.b.5 : τούτων ἢ φατὲ ὑμῖν ὑπάρχειν τε καὶ προσήκειν ἢ οὔ φατε. 28705 Lach.187.b.6 : ταῦτ´, ὦ Λυσίμαχε, παρ´ αὐτῶν πυνθάνου τε καὶ μὴ μεθίει 28706 Lach.187.b.7 : τοὺς ἄνδρας. 28707 Lach.187.b.8 : {ΛΥ.} Καλῶς μὲν ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ ἄνδρες, Σωκράτης λέγειν· 28708 Lach.187.c.1 : εἰ δὲ βουλομένοις ὑμῖν ἐστι περὶ τῶν τοιούτων ἐρωτᾶσθαί 28709 Lach.187.c.2 : τε καὶ διδόναι λόγον, αὐτοὺς δὴ χρὴ γιγνώσκειν, ὦ Νικία 28710 Lach.187.c.3 : τε καὶ Λάχης. ἐμοὶ μὲν γὰρ καὶ Μελησίᾳ τῷδε δῆλον ὅτι 28711 Lach.187.c.4 : ἡδομένοις ἂν εἴη εἰ πάντα ἃ Σωκράτης ἐρωτᾷ ἐθέλοιτε λόγῳ 28712 Lach.187.c.5 : διεξιέναι· καὶ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐντεῦθεν ἠρχόμην λέγων, ὅτι 28713 Lach.187.c.6 : εἰς συμβουλὴν διὰ ταῦτα ὑμᾶς παρακαλέσαιμεν, ὅτι μεμελη– 28714 Lach.187.c.7 : κέναι ὑμῖν ἡγούμεθα, ὡς εἰκός, περὶ τῶν τοιούτων, καὶ ἄλλως 28715 Lach.187.c.8 : καὶ ἐπειδὴ οἱ παῖδες ὑμῖν ὀλίγου ὥσπερ οἱ ἡμέτεροι ἡλικίαν 28716 Lach.187.d.1 : ἔχουσι παιδεύεσθαι. εἰ οὖν ὑμῖν μή τι διαφέρει, εἴπατε καὶ 28717 Lach.187.d.2 : κοινῇ μετὰ Σωκράτους σκέψασθε, διδόντες τε καὶ δεχόμενοι 28718 Lach.187.d.3 : λόγον παρ´ ἀλλήλων· εὖ γὰρ καὶ τοῦτο λέγει ὅδε, ὅτι περὶ 28719 Lach.187.d.4 : τοῦ μεγίστου νῦν βουλευόμεθα τῶν ἡμετέρων. ἀλλ´ ὁρᾶτε 28720 Lach.187.d.5 : εἰ δοκεῖ χρῆναι οὕτω ποιεῖν. 28721 Lach.187.d.6 : {ΝΙ.} Ὦ Λυσίμαχε, δοκεῖς μοι ὡς ἀληθῶς Σωκράτη πατρό– 28722 Lach.187.d.7 : θεν γιγνώσκειν μόνον, αὐτῷ δ´ οὐ συγγεγονέναι ἀλλ´ ἢ 28723 Lach.187.e.1 : παιδὶ ὄντι, εἴ που ἐν τοῖς δημόταις μετὰ τοῦ πατρὸς ἀκολου– 28724 Lach.187.e.2 : θῶν ἐπλησίασέν σοι ἢ ἐν ἱερῷ ἢ ἐν ἄλλῳ τῳ συλλόγῳ τῶν 28725 Lach.187.e.3 : δημοτῶν· ἐπειδὴ δὲ πρεσβύτερος γέγονεν, οὐκ ἐντετυχηκὼς 28726 Lach.187.e.4 : τῷ ἀνδρὶ δῆλος ἔτι εἶ. 28727 Lach.187.e.5 : {ΛΥ.} Τί μάλιστα, ὦ Νικία; 28728 Lach.187.e.6 : {ΝΙ.} Οὔ μοι δοκεῖς εἰδέναι ὅτι ὃς ἂν ἐγγύτατα Σωκράτους 28729 Lach.187.e.7 : ᾖ [λόγῳ ὥσπερ γένει] καὶ πλησιάζῃ διαλεγόμενος, ἀνάγκη 28730 Lach.187.e.8 : αὐτῷ, ἐὰν ἄρα καὶ περὶ ἄλλου του πρότερον ἄρξηται διαλέ– 28731 Lach.187.e.9 : γεσθαι, μὴ παύεσθαι ὑπὸ τούτου περιαγόμενον τῷ λόγῳ, 28732 Lach.187.e.10 : πρὶν 〈ἂν〉 ἐμπέσῃ εἰς τὸ διδόναι περὶ αὑτοῦ λόγον, ὅντινα 28733 Lach.188.a.1 : τρόπον νῦν τε ζῇ καὶ ὅντινα τὸν παρεληλυθότα βίον βεβί– 28734 Lach.188.a.2 : ωκεν· ἐπειδὰν δ´ ἐμπέσῃ, ὅτι οὐ πρότερον αὐτὸν ἀφήσει 28735 Lach.188.a.3 : Σωκράτης, πρὶν ἂν βασανίσῃ ταῦτα εὖ τε καὶ καλῶς ἅπαντα. 28736 Lach.188.a.4 : ἐγὼ δὲ συνήθης τέ εἰμι τῷδε καὶ οἶδ´ ὅτι ἀνάγκη ὑπὸ τούτου 28737 Lach.188.a.5 : πάσχειν ταῦτα, καὶ ἔτι γε αὐτὸς ὅτι πείσομαι ταῦτα εὖ οἶδα· 28738 Lach.188.a.6 : χαίρω γάρ, ὦ Λυσίμαχε, τῷ ἀνδρὶ πλησιάζων, καὶ οὐδὲν 28739 Lach.188.a.7 : οἶμαι κακὸν εἶναι τὸ ὑπομιμνῄσκεσθαι ὅτι μὴ καλῶς ἢ πεποιή– 28740 Lach.188.b.1 : καμεν ἢ ποιοῦμεν, ἀλλ´ εἰς τὸν ἔπειτα βίον προμηθέστερον 28741 Lach.188.b.2 : ἀνάγκη εἶναι τὸν ταῦτα μὴ φεύγοντα ἀλλ´ ἐθέλοντα κατὰ 28742 Lach.188.b.3 : τὸ τοῦ Σόλωνος καὶ ἀξιοῦντα μανθάνειν ἕωσπερ ἂν ζῇ, καὶ 28743 Lach.188.b.4 : μὴ οἰόμενον αὐτῷ τὸ γῆρας νοῦν ἔχον προσιέναι. ἐμοὶ μὲν 28744 Lach.188.b.5 : οὖν οὐδὲν ἄηθες οὐδ´ αὖ ἀηδὲς ὑπὸ Σωκράτους βασανίζεσθαι, 28745 Lach.188.b.6 : ἀλλὰ καὶ πάλαι σχεδόν τι ἠπιστάμην ὅτι οὐ περὶ τῶν μει– 28746 Lach.188.b.7 : ρακίων ἡμῖν ὁ λόγος ἔσοιτο Σωκράτους παρόντος, ἀλλὰ περὶ 28747 Lach.188.c.1 : ἡμῶν αὐτῶν. ὅπερ οὖν λέγω, τὸ μὲν ἐμὸν οὐδὲν κωλύει 28748 Lach.188.c.2 : Σωκράτει συνδιατρίβειν ὅπως οὗτος βούλεται· Λάχητα δὲ 28749 Lach.188.c.3 : τόνδε ὅρα ὅπως ἔχει περὶ τοῦ τοιούτου. 28750 Lach.188.c.4 : {ΛΑ.} Ἁπλοῦν τό γ´ ἐμόν, ὦ Νικία, περὶ λόγων ἐστίν, εἰ 28751 Lach.188.c.5 : δὲ βούλει, οὐχ ἁπλοῦν ἀλλὰ διπλοῦν· καὶ γὰρ ἂν δόξαιμί 28752 Lach.188.c.6 : τῳ φιλόλογος εἶναι καὶ αὖ μισόλογος. ὅταν μὲν γὰρ 28753 Lach.188.c.7 : ἀκούω ἀνδρὸς περὶ ἀρετῆς διαλεγομένου ἢ περί τινος σοφίας 28754 Lach.188.c.8 : ὡς ἀληθῶς ὄντος ἀνδρὸς καὶ ἀξίου τῶν λόγων ὧν λέγει, 28755 Lach.188.d.1 : χαίρω ὑπερφυῶς, θεώμενος ἅμα τόν τε λέγοντα καὶ τὰ 28756 Lach.188.d.2 : λεγόμενα ὅτι πρέποντα ἀλλήλοις καὶ ἁρμόττοντά ἐστι. καὶ 28757 Lach.188.d.3 : κομιδῇ μοι δοκεῖ μουσικὸς ὁ τοιοῦτος εἶναι, ἁρμονίαν καλ– 28758 Lach.188.d.4 : λίστην ἡρμοσμένος οὐ λύραν οὐδὲ παιδιᾶς ὄργανα, ἀλλὰ τῷ 28759 Lach.188.d.5 : ὄντι [ζῆν ἡρμοσμένος οὗ] αὐτὸς αὑτοῦ τὸν βίον σύμφωνον 28760 Lach.188.d.6 : τοῖς λόγοις πρὸς τὰ ἔργα, ἀτεχνῶς δωριστὶ ἀλλ´ οὐκ ἰαστί, 28761 Lach.188.d.7 : οἴομαι δὲ οὐδὲ φρυγιστὶ οὐδὲ λυδιστί, ἀλλ´ ἥπερ μόνη Ἑλ– 28762 Lach.188.d.8 : ληνική ἐστιν ἁρμονία. ὁ μὲν οὖν τοιοῦτος χαίρειν με ποιεῖ 28763 Lach.188.e.1 : φθεγγόμενος καὶ δοκεῖν ὁτῳοῦν φιλόλογον εἶναι—οὕτω σφό– 28764 Lach.188.e.2 : δρα ἀποδέχομαι παρ´ αὐτοῦ τὰ λεγόμενα—ὁ δὲ τἀναντία 28765 Lach.188.e.3 : τούτου πράττων λυπεῖ με, ὅσῳ ἂν δοκῇ ἄμεινον λέγειν, 28766 Lach.188.e.4 : τοσούτῳ μᾶλλον, καὶ ποιεῖ αὖ δοκεῖν εἶναι μισόλογον. 28767 Lach.188.e.5 : Σωκράτους δ´ ἐγὼ τῶν μὲν λόγων οὐκ ἔμπειρός εἰμι, ἀλλὰ 28768 Lach.188.e.6 : πρότερον, ὡς ἔοικε, τῶν ἔργων ἐπειράθην, καὶ ἐκεῖ αὐτὸν 28769 Lach.189.a.1 : ηὗρον ἄξιον ὄντα λόγων καλῶν καὶ πάσης παρρησίας. εἰ 28770 Lach.189.a.2 : οὖν καὶ τοῦτο ἔχει, συμβούλομαι τἀνδρί, καὶ ἥδιστ´ ἂν 28771 Lach.189.a.3 : ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου, καὶ οὐκ ἂν ἀχθοίμην μανθά– 28772 Lach.189.a.4 : νων, ἀλλὰ καὶ ἐγὼ τῷ Σόλωνι, ἓν μόνον προσλαβών, συγ– 28773 Lach.189.a.5 : χωρῶ· γηράσκων γὰρ πολλὰ διδάσκεσθαι ἐθέλω ὑπὸ χρηστῶν 28774 Lach.189.a.6 : μόνον. τοῦτο γάρ μοι συγχωρείτω, ἀγαθὸν καὶ αὐτὸν εἶναι 28775 Lach.189.a.7 : τὸν διδάσκαλον, ἵνα μὴ δυσμαθὴς φαίνωμαι ἀηδῶς μανθάνων· 28776 Lach.189.a.8 : εἰ δὲ νεώτερος ὁ διδάσκων ἔσται ἢ μήπω ἐν δόξῃ ὢν ἤ τι 28777 Lach.189.b.1 : ἄλλο τῶν τοιούτων ἔχων, οὐδέν μοι μέλει. σοὶ οὖν, ὦ 28778 Lach.189.b.2 : Σώκρατες, ἐγὼ ἐπαγγέλλομαι καὶ διδάσκειν καὶ ἐλέγχειν 28779 Lach.189.b.3 : ἐμὲ ὅτι ἂν βούλῃ, καὶ μανθάνειν γε ὅτι αὖ ἐγὼ οἶδα· οὕτω 28780 Lach.189.b.4 : σὺ παρ´ ἐμοὶ διάκεισαι ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ᾗ μετ´ ἐμοῦ 28781 Lach.189.b.5 : συνδιεκινδύνευσας καὶ ἔδωκας σαυτοῦ πεῖραν ἀρετῆς ἣν χρὴ 28782 Lach.189.b.6 : διδόναι τὸν μέλλοντα δικαίως δώσειν. λέγ´ οὖν ὅτι σοι 28783 Lach.189.b.7 : φίλον, μηδὲν τὴν ἡμετέραν ἡλικίαν ὑπόλογον ποιούμενος. 28784 Lach.189.c.1 : {ΣΩ.} Οὐ τὰ ὑμέτερα, ὡς ἔοικεν, αἰτιασόμεθα μὴ οὐχ 28785 Lach.189.c.2 : ἕτοιμα εἶναι καὶ συμβουλεύειν καὶ συσκοπεῖν. 28786 Lach.189.c.3 : {ΛΥ.} Ἀλλ´ ἡμέτερον δὴ ἔργον, ὦ Σώκρατες—ἕνα γάρ σε 28787 Lach.189.c.4 : ἔγωγε ἡμῶν τίθημι—σκόπει οὖν ἀντ´ ἐμοῦ ὑπὲρ τῶν νεανί– 28788 Lach.189.c.5 : σκων ὅτι δεόμεθα παρὰ τῶνδε πυνθάνεσθαι, καὶ συμβούλευε 28789 Lach.189.c.6 : διαλεγόμενος τούτοις. ἐγὼ μὲν γὰρ καὶ ἐπιλανθάνομαι ἤδη 28790 Lach.189.c.7 : τὰ πολλὰ διὰ τὴν ἡλικίαν ὧν ἂν διανοηθῶ ἐρέσθαι καὶ αὖ ἃ 28791 Lach.189.c.8 : ἂν ἀκούσω· ἐὰν δὲ μεταξὺ ἄλλοι λόγοι γένωνται, οὐ πάνυ 28792 Lach.189.d.1 : μέμνημαι. ὑμεῖς οὖν λέγετε καὶ διέξιτε πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς 28793 Lach.189.d.2 : περὶ ὧν προυθέμεθα· ἐγὼ δ´ ἀκούσομαι καὶ ἀκούσας αὖ μετὰ 28794 Lach.189.d.3 : Μελησίου τοῦδε ποιήσω τοῦτο ὅτι ἂν καὶ ὑμῖν δοκῇ. 28795 Lach.189.d.4 : {ΣΩ.} Πειστέον, ὦ Νικία τε καὶ Λάχης, Λυσιμάχῳ καὶ 28796 Lach.189.d.5 : Μελησίᾳ. ἃ μὲν οὖν νυνδὴ ἐπεχειρήσαμεν σκοπεῖν, τίνες 28797 Lach.189.d.6 : οἱ διδάσκαλοι ἡμῖν τῆς τοιαύτης παιδείας γεγόνασιν ἢ τίνας 28798 Lach.189.d.7 : ἄλλους βελτίους πεποιήκαμεν, ἴσως μὲν οὐ κακῶς εἶχεν 28799 Lach.189.e.1 : ἐξετάζειν καὶ τὰ τοιαῦτα ἡμᾶς αὐτούς· ἀλλ´ οἶμαι καὶ ἡ 28800 Lach.189.e.2 : τοιάδε σκέψις εἰς ταὐτὸν φέρει, σχεδὸν δέ τι καὶ μᾶλλον ἐξ 28801 Lach.189.e.3 : ἀρχῆς εἴη ἄν. εἰ γὰρ τυγχάνομεν ἐπιστάμενοι ὁτουοῦν πέρι 28802 Lach.189.e.4 : ὅτι παραγενόμενόν τῳ βέλτιον ποιεῖ ἐκεῖνο ᾧ παρεγένετο, 28803 Lach.189.e.5 : καὶ προσέτι οἷοί τέ ἐσμεν αὐτὸ ποιεῖν παραγίγνεσθαι ἐκείνῳ, 28804 Lach.189.e.6 : δῆλον ὅτι αὐτό γε ἴσμεν τοῦτο οὗ πέρι σύμβουλοι ἂν γενοί– 28805 Lach.189.e.7 : μεθα ὡς ἄν τις αὐτὸ ῥᾷστα καὶ ἄριστ´ ἂν κτήσαιτο. ἴσως 28806 Lach.189.e.8 : οὖν οὐ μανθάνετέ μου ὅτι λέγω, ἀλλ´ ὧδε ῥᾷον μαθήσεσθε. 28807 Lach.190.a.1 : εἰ τυγχάνομεν ἐπιστάμενοι ὅτι ὄψις παραγενομένη ὀφθαλ– 28808 Lach.190.a.2 : μοῖς βελτίους ποιεῖ ἐκείνους οἷς παρεγένετο, καὶ προσέτι 28809 Lach.190.a.3 : οἷοί τ´ ἐσμὲν ποιεῖν αὐτὴν παραγίγνεσθαι ὄμμασι, δῆλον 28810 Lach.190.a.4 : ὅτι ὄψιν γε ἴσμεν αὐτὴν ὅτι ποτ´ ἔστιν, ἧς πέρι σύμβουλοι 28811 Lach.190.a.5 : ἂν γενοίμεθα ὡς ἄν τις αὐτὴν ῥᾷστα καὶ ἄριστα κτήσαιτο. 28812 Lach.190.a.6 : εἰ γὰρ μηδ´ αὐτὸ τοῦτο εἰδεῖμεν, ὅτι ποτ´ ἔστιν ὄψις ἢ ὅτι 28813 Lach.190.a.7 : ἔστιν ἀκοή, σχολῇ ἂν σύμβουλοί γε ἄξιοι λόγου γενοίμεθα 28814 Lach.190.a.8 : καὶ ἰατροὶ ἢ περὶ ὀφθαλμῶν ἢ περὶ ὤτων, ὅντινα τρόπον 28815 Lach.190.b.1 : ἀκοὴν ἢ ὄψιν κάλλιστ´ ἂν κτήσαιτό τις. 28816 Lach.190.b.2 : {ΛΑ.} Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 28817 Lach.190.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ Λάχης, καὶ νῦν ἡμᾶς τώδε παρακαλεῖτον 28818 Lach.190.b.4 : εἰς συμβουλήν, τίν´ ἂν τρόπον τοῖς ὑέσιν αὐτῶν ἀρετὴ 28819 Lach.190.b.5 : παραγενομένη ταῖς ψυχαῖς ἀμείνους ποιήσειε; 28820 Lach.190.b.6 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28821 Lach.190.b.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡμῖν τοῦτό γ´ ὑπάρχειν δεῖ, τὸ εἰδέναι ὅτι 28822 Lach.190.b.8 : ποτ´ ἔστιν ἀρετή; εἰ γάρ που μηδ´ ἀρετὴν εἰδεῖμεν τὸ 28823 Lach.190.b.9 : παράπαν ὅτι ποτε τυγχάνει ὄν, τίν´ ἂν τρόπον τούτου 28824 Lach.190.c.1 : σύμβουλοι γενοίμεθ´ ἂν ὁτῳοῦν, ὅπως ἂν αὐτὸ κάλλιστα 28825 Lach.190.c.2 : κτήσαιτο; 28826 Lach.190.c.3 : {ΛΑ.} Οὐδένα, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 28827 Lach.190.c.4 : {ΣΩ.} Φαμὲν ἄρα, ὦ Λάχης, εἰδέναι αὐτὸ ὅτι ἔστιν. 28828 Lach.190.c.5 : {ΛΑ.} Φαμὲν μέντοι. 28829 Lach.190.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅ γε ἴσμεν, κἂν εἴποιμεν δήπου τί ἐστιν. 28830 Lach.190.c.7 : {ΛΑ.} Πῶς γὰρ οὔ; 28831 Lach.190.c.8 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν, ὦ ἄριστε, περὶ ὅλης ἀρετῆς εὐθέως 28832 Lach.190.c.9 : σκοπώμεθα—πλέον γὰρ ἴσως ἔργον—ἀλλὰ μέρους τινὸς 28833 Lach.190.c.10 : πέρι πρῶτον ἴδωμεν εἰ ἱκανῶς ἔχομεν πρὸς τὸ εἰδέναι· καὶ 28834 Lach.190.d.1 : ἡμῖν, ὡς τὸ εἰκός, ῥᾴων ἡ σκέψις ἔσται. 28835 Lach.190.d.2 : {ΛΑ.} Ἀλλ´ οὕτω ποιῶμεν, ὦ Σώκρατες, ὡς σὺ βούλει. 28836 Lach.190.d.3 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν προελοίμεθα τῶν τῆς ἀρετῆς μερῶν; ἢ 28837 Lach.190.d.4 : δῆλον δὴ ὅτι τοῦτο εἰς ὃ τείνειν δοκεῖ ἡ ἐν τοῖς ὅπλοις 28838 Lach.190.d.5 : μάθησις; δοκεῖ δέ που τοῖς πολλοῖς εἰς ἀνδρείαν. ἦ γάρ; 28839 Lach.190.d.6 : {ΛΑ.} Καὶ μάλα δὴ οὕτω δοκεῖ. 28840 Lach.190.d.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν πρῶτον ἐπιχειρήσωμεν, ὦ Λάχης, 28841 Lach.190.d.8 : εἰπεῖν, ἀνδρεία τί ποτ´ ἐστίν· ἔπειτα μετὰ τοῦτο σκεψόμεθα 28842 Lach.190.e.1 : καὶ ὅτῳ ἂν τρόπῳ τοῖς νεανίσκοις παραγένοιτο, καθ´ ὅσον 28843 Lach.190.e.2 : οἷόν τε ἐξ ἐπιτηδευμάτων τε καὶ μαθημάτων παραγενέσθαι. 28844 Lach.190.e.3 : ἀλλὰ πειρῶ εἰπεῖν ὃ λέγω, τί ἐστιν ἀνδρεία. 28845 Lach.190.e.4 : {ΛΑ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν εἰπεῖν· 28846 Lach.190.e.5 : εἰ γάρ τις ἐθέλοι ἐν τῇ τάξει μένων ἀμύνεσθαι τοὺς πολε– 28847 Lach.190.e.6 : μίους καὶ μὴ φεύγοι, εὖ ἴσθι ὅτι ἀνδρεῖος ἂν εἴη. 28848 Lach.190.e.7 : {ΣΩ.} Εὖ μὲν λέγεις, ὦ Λάχης· ἀλλ´ ἴσως ἐγὼ αἴτιος, 28849 Lach.190.e.8 : οὐ σαφῶς εἰπών, τὸ σὲ ἀποκρίνασθαι μὴ τοῦτο ὃ διανοού– 28850 Lach.190.e.9 : μενος ἠρόμην, ἀλλ´ ἕτερον. 28851 Lach.190.e.10 : {ΛΑ.} Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 28852 Lach.191.a.1 : {ΣΩ.} Ἐγὼ φράσω, ἐὰν οἷός τε γένωμαι. ἀνδρεῖός που 28853 Lach.191.a.2 : οὗτος, ὃν καὶ σὺ λέγεις, ὃς ἂν ἐν τῇ τάξει μένων μάχηται 28854 Lach.191.a.3 : τοῖς πολεμίοις. 28855 Lach.191.a.4 : {ΛΑ.} Ἐγὼ γοῦν φημι. 28856 Lach.191.a.5 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἐγώ. ἀλλὰ τί αὖ ὅδε, ὃς ἂν φεύγων 28857 Lach.191.a.6 : μάχηται τοῖς πολεμίοις ἀλλὰ μὴ μένων; 28858 Lach.191.a.7 : {ΛΑ.} Πῶς φεύγων; 28859 Lach.191.a.8 : {ΣΩ.} Ὥσπερ που καὶ Σκύθαι λέγονται οὐχ ἧττον φεύ– 28860 Lach.191.a.9 : γοντες ἢ διώκοντες μάχεσθαι, καὶ Ὅμηρός που ἐπαινῶν 28861 Lach.191.a.10 : τοὺς τοῦ Αἰνείου ἵππους <20κραιπνὰ μάλ´ ἔνθα καὶ ἔνθα>20 28862 Lach.191.b.1 : ἔφη αὐτοὺς ἐπίστασθαι <20διώκειν ἠδὲ φέβεσθαι>20· καὶ αὐτὸν 28863 Lach.191.b.2 : τὸν Αἰνείαν κατὰ τοῦτ´ ἐνεκωμίασε, κατὰ τὴν τοῦ φόβου 28864 Lach.191.b.3 : ἐπιστήμην, καὶ εἶπεν αὐτὸν εἶναι <20μήστωρα φόβοιο>20. 28865 Lach.191.b.4 : {ΛΑ.} Καὶ καλῶς γε, ὦ Σώκρατες· περὶ ἁρμάτων γὰρ 28866 Lach.191.b.5 : ἔλεγε. καὶ σὺ τὸ τῶν Σκυθῶν ἱππέων πέρι λέγεις· τὸ μὲν 28867 Lach.191.b.6 : γὰρ ἱππικὸν [τὸ ἐκείνων] οὕτω μάχεται, τὸ δὲ ὁπλιτικὸν [τό 28868 Lach.191.b.7 : γε τῶν Ἑλλήνων], ὡς ἐγὼ λέγω. 28869 Lach.191.b.8 : {ΣΩ.} Πλήν γ´ ἴσως, ὦ Λάχης, τὸ Λακεδαιμονίων. Λακε– 28870 Lach.191.c.1 : δαιμονίους γάρ φασιν ἐν Πλαταιαῖς, ἐπειδὴ πρὸς τοῖς 28871 Lach.191.c.2 : γερροφόροις ἐγένοντο, οὐκ ἐθέλειν μένοντας πρὸς αὐτοὺς 28872 Lach.191.c.3 : μάχεσθαι, ἀλλὰ φεύγειν, ἐπειδὴ δ´ ἐλύθησαν αἱ τάξεις 28873 Lach.191.c.4 : τῶν Περσῶν, ἀναστρεφομένους ὥσπερ ἱππέας μάχεσθαι 28874 Lach.191.c.5 : καὶ οὕτω νικῆσαι τὴν ἐκεῖ μάχην. 28875 Lach.191.c.6 : {ΛΑ.} Ἀληθῆ λέγεις. 28876 Lach.191.c.7 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν ὃ ἄρτι ἔλεγον, ὅτι ἐγὼ αἴτιος μὴ 28877 Lach.191.c.8 : καλῶς σε ἀποκρίνασθαι, ὅτι οὐ καλῶς ἠρόμην—βουλόμενος 28878 Lach.191.d.1 : γάρ σου πυθέσθαι μὴ μόνον τοὺς ἐν τῷ ὁπλιτικῷ ἀνδρείους, 28879 Lach.191.d.2 : ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐν τῷ ἱππικῷ καὶ ἐν σύμπαντι τῷ πολεμικῷ 28880 Lach.191.d.3 : εἴδει, καὶ μὴ μόνον τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐν 28881 Lach.191.d.4 : τοῖς πρὸς τὴν θάλατταν κινδύνοις ἀνδρείους ὄντας, καὶ ὅσοι 28882 Lach.191.d.5 : γε πρὸς νόσους καὶ ὅσοι πρὸς πενίας ἢ καὶ πρὸς τὰ πολιτικὰ 28883 Lach.191.d.6 : ἀνδρεῖοί εἰσιν, καὶ ἔτι αὖ μὴ μόνον ὅσοι πρὸς λύπας ἀνδρεῖοί 28884 Lach.191.d.7 : εἰσιν ἢ φόβους, ἀλλὰ καὶ πρὸς ἐπιθυμίας ἢ ἡδονὰς δεινοὶ 28885 Lach.191.e.1 : μάχεσθαι, καὶ μένοντες καὶ ἀναστρέφοντες—εἰσὶ γάρ πού 28886 Lach.191.e.2 : τινες, ὦ Λάχης, καὶ ἐν τοῖς τοιούτοις ἀνδρεῖοι— 28887 Lach.191.e.3 : {ΛΑ.} Καὶ σφόδρα, ὦ Σώκρατες. 28888 Lach.191.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀνδρεῖοι μὲν πάντες οὗτοί εἰσιν, ἀλλ´ οἱ 28889 Lach.191.e.5 : μὲν ἐν ἡδοναῖς, οἱ δ´ ἐν λύπαις, οἱ δ´ ἐν ἐπιθυμίαις, οἱ δ´ ἐν 28890 Lach.191.e.6 : φόβοις τὴν ἀνδρείαν κέκτηνται· οἱ δέ γ´ οἶμαι δειλίαν ἐν 28891 Lach.191.e.7 : τοῖς αὐτοῖς τούτοις. 28892 Lach.191.e.8 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28893 Lach.191.e.9 : {ΣΩ.} Τί ποτε ὂν ἑκάτερον τούτων; τοῦτο ἐπυνθανόμην. 28894 Lach.191.e.10 : πάλιν οὖν πειρῶ εἰπεῖν ἀνδρείαν πρῶτον τί ὂν ἐν πᾶσι 28895 Lach.191.e.11 : τούτοις ταὐτόν ἐστιν· ἢ οὔπω καταμανθάνεις ὃ λέγω; 28896 Lach.191.e.12 : {ΛΑ.} Οὐ πάνυ τι. 28897 Lach.192.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὧδε λέγω, ὥσπερ ἂν εἰ τάχος ἠρώτων τί ποτ´ 28898 Lach.192.a.2 : ἐστίν, ὃ καὶ ἐν τῷ τρέχειν τυγχάνει ὂν ἡμῖν καὶ ἐν τῷ 28899 Lach.192.a.3 : κιθαρίζειν καὶ ἐν τῷ λέγειν καὶ ἐν τῷ μανθάνειν καὶ ἐν 28900 Lach.192.a.4 : ἄλλοις πολλοῖς, καὶ σχεδόν τι αὐτὸ κεκτήμεθα, οὗ καὶ πέρι 28901 Lach.192.a.5 : ἄξιον λέγειν, ἢ ἐν ταῖς τῶν χειρῶν πράξεσιν ἢ σκελῶν ἢ 28902 Lach.192.a.6 : στόματός τε καὶ φωνῆς ἢ διανοίας· ἢ οὐχ οὕτω καὶ σὺ λέγεις; 28903 Lach.192.a.7 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28904 Lach.192.a.8 : {ΣΩ.} Εἰ τοίνυν τίς με ἔροιτο· "Ὦ Σώκρατες, τί λέγεις 28905 Lach.192.a.9 : τοῦτο ὃ ἐν πᾶσιν ὀνομάζεις ταχυτῆτα εἶναι;" εἴποιμ´ ἂν 28906 Lach.192.b.1 : αὐτῷ ὅτι τὴν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰ διαπραττομένην δύναμιν 28907 Lach.192.b.2 : ταχυτῆτα ἔγωγε καλῶ καὶ περὶ φωνὴν καὶ περὶ δρόμον καὶ 28908 Lach.192.b.3 : περὶ τἆλλα πάντα. 28909 Lach.192.b.4 : {ΛΑ.} Ὀρθῶς γε σὺ λέγων. 28910 Lach.192.b.5 : {ΣΩ.} Πειρῶ δὴ καὶ σύ, ὦ Λάχης, τὴν ἀνδρείαν οὕτως 28911 Lach.192.b.6 : εἰπεῖν τίς οὖσα δύναμις ἡ αὐτὴ ἐν ἡδονῇ καὶ ἐν λύπῃ καὶ 28912 Lach.192.b.7 : ἐν ἅπασιν οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν αὐτὴν εἶναι, ἔπειτα ἀνδρεία 28913 Lach.192.b.8 : κέκληται. 28914 Lach.192.b.9 : {ΛΑ.} Δοκεῖ τοίνυν μοι καρτερία τις εἶναι τῆς ψυχῆς, εἰ 28915 Lach.192.c.1 : τό γε διὰ πάντων [περὶ ἀνδρείας] πεφυκὸς δεῖ εἰπεῖν. 28916 Lach.192.c.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν δεῖ, εἴ γε τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρινούμεθα 28917 Lach.192.c.3 : ἡμῖν αὐτοῖς. τοῦτο τοίνυν ἔμοιγε φαίνεται· οὔτι πᾶσά γε, 28918 Lach.192.c.4 : ὡς ἐγᾦμαι, καρτερία ἀνδρεία σοι φαίνεται. τεκμαίρομαι δὲ 28919 Lach.192.c.5 : ἐνθένδε· σχεδὸν γάρ τι οἶδα, ὦ Λάχης, ὅτι τῶν πάνυ καλῶν 28920 Lach.192.c.6 : πραγμάτων ἡγῇ σὺ ἀνδρείαν εἶναι. 28921 Lach.192.c.7 : {ΛΑ.} Εὖ μὲν οὖν ἴσθι ὅτι τῶν καλλίστων. 28922 Lach.192.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ μὲν μετὰ φρονήσεως καρτερία καλὴ 28923 Lach.192.c.9 : κἀγαθή; 28924 Lach.192.c.10 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28925 Lach.192.d.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἡ μετ´ ἀφροσύνης; οὐ τοὐναντίον ταύτῃ 28926 Lach.192.d.2 : βλαβερὰ καὶ κακοῦργος; 28927 Lach.192.d.3 : {ΛΑ.} Ναί. 28928 Lach.192.d.4 : {ΣΩ.} Καλὸν οὖν τι φήσεις σὺ εἶναι τὸ τοιοῦτον, ὂν 28929 Lach.192.d.5 : κακοῦργόν τε καὶ βλαβερόν; 28930 Lach.192.d.6 : {ΛΑ.} Οὔκουν δίκαιόν γε, ὦ Σώκρατες. 28931 Lach.192.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τήν γε τοιαύτην καρτερίαν ἀνδρείαν ὁμολογή– 28932 Lach.192.d.8 : σεις εἶναι, ἐπειδήπερ οὐ καλή ἐστιν, ἡ δὲ ἀνδρεία καλόν ἐστιν. 28933 Lach.192.d.9 : {ΛΑ.} Ἀληθῆ λέγεις. 28934 Lach.192.d.10 : {ΣΩ.} Ἡ φρόνιμος ἄρα καρτερία κατὰ τὸν σὸν λόγον 28935 Lach.192.d.11 : ἀνδρεία ἂν εἴη. 28936 Lach.192.d.12 : {ΛΑ.} Ἔοικεν. 28937 Lach.192.e.1 : {ΣΩ.} Ἴδωμεν δή, ἡ εἰς τί φρόνιμος; ἢ ἡ εἰς ἅπαντα καὶ 28938 Lach.192.e.2 : τὰ μεγάλα καὶ τὰ σμικρά; οἷον εἴ τις καρτερεῖ ἀναλίσκων 28939 Lach.192.e.3 : ἀργύριον φρονίμως, εἰδὼς ὅτι ἀναλώσας πλέον ἐκτήσεται, 28940 Lach.192.e.4 : τοῦτον ἀνδρεῖον καλοῖς ἄν; 28941 Lach.192.e.5 : {ΛΑ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 28942 Lach.192.e.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οἷον εἴ τις ἰατρὸς ὤν, περιπλευμονίᾳ τοῦ 28943 Lach.192.e.7 : ὑέος ἐχομένου ἢ ἄλλου τινὸς καὶ δεομένου πιεῖν ἢ φαγεῖν 28944 Lach.193.a.1 : δοῦναι, μὴ κάμπτοιτο ἀλλὰ καρτεροῖ; 28945 Lach.193.a.2 : {ΛΑ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν οὐδ´ αὕτη. 28946 Lach.193.a.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐν πολέμῳ καρτεροῦντα ἄνδρα καὶ ἐθέλοντα 28947 Lach.193.a.4 : μάχεσθαι, φρονίμως λογιζόμενον, εἰδότα μὲν ὅτι βοηθή– 28948 Lach.193.a.5 : σουσιν ἄλλοι αὐτῷ, πρὸς ἐλάττους δὲ καὶ φαυλοτέρους 28949 Lach.193.a.6 : μαχεῖται ἢ μεθ´ ὧν αὐτός ἐστιν, ἔτι δὲ χωρία ἔχει κρείττω, 28950 Lach.193.a.7 : τοῦτον τὸν μετὰ τῆς τοιαύτης φρονήσεως καὶ παρασκευῆς 28951 Lach.193.a.8 : καρτεροῦντα ἀνδρειότερον ἂν φαίης ἢ τὸν ἐν τῷ ἐναντίῳ 28952 Lach.193.a.9 : στρατοπέδῳ ἐθέλοντα ὑπομένειν τε καὶ καρτερεῖν; 28953 Lach.193.b.1 : {ΛΑ.} Τὸν ἐν τῷ ἐναντίῳ, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 28954 Lach.193.b.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἀφρονεστέρα γε ἡ τούτου ἢ ἡ τοῦ ἑτέρου 28955 Lach.193.b.3 : καρτερία. 28956 Lach.193.b.4 : {ΛΑ.} Ἀληθῆ λέγεις. 28957 Lach.193.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ τὸν μετ´ ἐπιστήμης ἄρα ἱππικῆς καρτεροῦντα 28958 Lach.193.b.6 : ἐν ἱππομαχίᾳ ἧττον φήσεις ἀνδρεῖον εἶναι ἢ τὸν ἄνευ 28959 Lach.193.b.7 : ἐπιστήμης. 28960 Lach.193.b.8 : {ΛΑ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 28961 Lach.193.b.9 : {ΣΩ.} Καὶ τὸν μετὰ σφενδονητικῆς ἢ τοξικῆς ἢ ἄλλης 28962 Lach.193.b.10 : τινὸς τέχνης καρτεροῦντα. 28963 Lach.193.c.1 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28964 Lach.193.c.2 : {ΣΩ.} Καὶ ὅσοι ἂν ἐθέλωσιν εἰς φρέαρ καταβαίνοντες καὶ 28965 Lach.193.c.3 : κολυμβῶντες καρτερεῖν ἐν τούτῳ τῷ ἔργῳ, μὴ ὄντες δεινοί, 28966 Lach.193.c.4 : ἢ ἔν τινι ἄλλῳ τοιούτῳ, ἀνδρειοτέρους φήσεις τῶν ταῦτα 28967 Lach.193.c.5 : δεινῶν. 28968 Lach.193.c.6 : {ΛΑ.} Τί γὰρ ἄν τις ἄλλο φαίη, ὦ Σώκρατες; 28969 Lach.193.c.7 : {ΣΩ.} Οὐδέν, εἴπερ οἴοιτό γε οὕτως. 28970 Lach.193.c.8 : {ΛΑ.} Ἀλλὰ μὴν οἶμαί γε. 28971 Lach.193.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ μήν που ἀφρονεστέρως γε, ὦ Λάχης, οἱ τοιοῦτοι 28972 Lach.193.c.10 : κινδυνεύουσίν τε καὶ καρτεροῦσιν ἢ οἱ μετὰ τέχνης αὐτὸ 28973 Lach.193.c.11 : πράττοντες. 28974 Lach.193.c.12 : {ΛΑ.} Φαίνονται. 28975 Lach.193.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν αἰσχρὰ ἡ ἄφρων τόλμα τε καὶ καρτέρησις 28976 Lach.193.d.2 : ἐν τῷ πρόσθεν ἐφάνη ἡμῖν οὖσα καὶ βλαβερά; 28977 Lach.193.d.3 : {ΛΑ.} Πάνυ γε. 28978 Lach.193.d.4 : {ΣΩ.} Ἡ δέ γε ἀνδρεία ὡμολογεῖτο καλόν τι εἶναι. 28979 Lach.193.d.5 : {ΛΑ.} Ὡμολογεῖτο γάρ. 28980 Lach.193.d.6 : {ΣΩ.} Νῦν δ´ αὖ πάλιν φαμὲν ἐκεῖνο τὸ αἰσχρόν, τὴν 28981 Lach.193.d.7 : ἄφρονα καρτέρησιν, ἀνδρείαν εἶναι. 28982 Lach.193.d.8 : {ΛΑ.} Ἐοίκαμεν. 28983 Lach.193.d.9 : {ΣΩ.} Καλῶς οὖν σοι δοκοῦμεν λέγειν; 28984 Lach.193.d.10 : {ΛΑ.} Μὰ τὸν Δί´, ὦ Σώκρατες, ἐμοὶ μὲν οὔ. 28985 Lach.193.d.11 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα που κατὰ τὸν σὸν λόγον δωριστὶ ἡρμό– 28986 Lach.193.e.1 : σμεθα ἐγώ τε καὶ σύ, ὦ Λάχης· τὰ γὰρ ἔργα οὐ συμφωνεῖ 28987 Lach.193.e.2 : ἡμῖν τοῖς λόγοις. ἔργῳ μὲν γάρ, ὡς ἔοικε, φαίη ἄν τις 28988 Lach.193.e.3 : ἡμᾶς ἀνδρείας μετέχειν, λόγῳ δ´, ὡς ἐγᾦμαι, οὐκ ἄν, εἰ νῦν 28989 Lach.193.e.4 : ἡμῶν ἀκούσειε διαλεγομένων. 28990 Lach.193.e.5 : {ΛΑ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 28991 Lach.193.e.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν; δοκεῖ καλὸν εἶναι οὕτως ἡμᾶς διακεῖσθαι; 28992 Lach.193.e.7 : {ΛΑ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 28993 Lach.193.e.8 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν ᾧ λέγομεν πειθώμεθα τό γε τοσοῦτον; 28994 Lach.193.e.9 : {ΛΑ.} Τὸ ποῖον δὴ τοῦτο, καὶ τίνι τούτῳ; 28995 Lach.194.a.1 : {ΣΩ.} Τῷ λόγῳ ὃς καρτερεῖν κελεύει. εἰ οὖν βούλει, καὶ 28996 Lach.194.a.2 : ἡμεῖς ἐπὶ τῇ ζητήσει ἐπιμείνωμέν τε καὶ καρτερήσωμεν, ἵνα 28997 Lach.194.a.3 : καὶ μὴ ἡμῶν αὐτὴ ἡ ἀνδρεία καταγελάσῃ, ὅτι οὐκ ἀνδρείως 28998 Lach.194.a.4 : αὐτὴν ζητοῦμεν, εἰ ἄρα πολλάκις αὐτὴ ἡ καρτέρησίς ἐστιν 28999 Lach.194.a.5 : ἀνδρεία. 29000 Lach.194.a.6 : {ΛΑ.} Ἐγὼ μὲν ἕτοιμος, ὦ Σώκρατες, μὴ προαφίστασθαι. 29001 Lach.194.a.7 : καίτοι ἀήθης γ´ εἰμὶ τῶν τοιούτων λόγων· ἀλλά τίς με καὶ 29002 Lach.194.a.8 : φιλονικία εἴληφεν πρὸς τὰ εἰρημένα, καὶ ὡς ἀληθῶς ἀγα– 29003 Lach.194.b.1 : νακτῶ εἰ οὑτωσὶ ἃ νοῶ μὴ οἷός τ´ εἰμὶ εἰπεῖν. νοεῖν μὲν 29004 Lach.194.b.2 : γὰρ ἔμοιγε δοκῶ περὶ ἀνδρείας ὅτι ἔστιν, οὐκ οἶδα δ´ ὅπῃ 29005 Lach.194.b.3 : με ἄρτι διέφυγεν, ὥστε μὴ συλλαβεῖν τῷ λόγῳ αὐτὴν καὶ 29006 Lach.194.b.4 : εἰπεῖν ὅτι ἔστιν. 29007 Lach.194.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ φίλε, τὸν ἀγαθὸν κυνηγέτην μεταθεῖν 29008 Lach.194.b.6 : χρὴ καὶ μὴ ἀνιέναι. 29009 Lach.194.b.7 : {ΛΑ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 29010 Lach.194.b.8 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν καὶ Νικίαν τόνδε παρακαλῶμεν ἐπὶ τὸ 29011 Lach.194.b.9 : κυνηγέσιον, εἴ τι ἡμῶν εὐπορώτερός ἐστιν; 29012 Lach.194.c.1 : {ΛΑ.} Βούλομαι· πῶς γὰρ οὔ; 29013 Lach.194.c.2 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, ὦ Νικία, ἀνδράσι φίλοις χειμαζομένοις ἐν 29014 Lach.194.c.3 : λόγῳ καὶ ἀποροῦσιν βοήθησον, εἴ τινα ἔχεις δύναμιν. τὰ 29015 Lach.194.c.4 : μὲν γὰρ δὴ ἡμέτερα ὁρᾷς ὡς ἄπορα· σὺ δ´ εἰπὼν ὅτι ἡγῇ 29016 Lach.194.c.5 : ἀνδρείαν εἶναι, ἡμᾶς τε τῆς ἀπορίας ἔκλυσαι καὶ αὐτὸς ἃ 29017 Lach.194.c.6 : νοεῖς τῷ λόγῳ βεβαίωσαι. 29018 Lach.194.c.7 : {ΝΙ.} Δοκεῖτε τοίνυν μοι πάλαι οὐ καλῶς, ὦ Σώκρατες, 29019 Lach.194.c.8 : ὁρίζεσθαι τὴν ἀνδρείαν· ὃ γὰρ ἐγὼ σοῦ ἤδη καλῶς λέγοντος 29020 Lach.194.c.9 : ἀκήκοα, τούτῳ οὐ χρῆσθε. 29021 Lach.194.c.10 : {ΣΩ.} Ποίῳ δή, ὦ Νικία; 29022 Lach.194.d.1 : {ΝΙ.} Πολλάκις ἀκήκοά σου λέγοντος ὅτι ταῦτα ἀγαθὸς 29023 Lach.194.d.2 : ἕκαστος ἡμῶν ἅπερ σοφός, ἃ δὲ ἀμαθής, ταῦτα δὲ κακός. 29024 Lach.194.d.3 : {ΣΩ.} Ἀληθῆ μέντοι νὴ Δία λέγεις, ὦ Νικία. 29025 Lach.194.d.4 : {ΝΙ.} Οὐκοῦν εἴπερ ὁ ἀνδρεῖος ἀγαθός, δῆλον ὅτι σοφός 29026 Lach.194.d.5 : ἐστιν. 29027 Lach.194.d.6 : {ΣΩ.} Ἤκουσας, ὦ Λάχης; 29028 Lach.194.d.7 : {ΛΑ.} Ἔγωγε, καὶ οὐ σφόδρα γε μανθάνω ὃ λέγει. 29029 Lach.194.d.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγὼ δοκῶ μανθάνειν, καί μοι δοκεῖ ἁνὴρ 29030 Lach.194.d.9 : σοφίαν τινὰ τὴν ἀνδρείαν λέγειν. 29031 Lach.194.d.10 : {ΛΑ.} Ποίαν, ὦ Σώκρατες, σοφίαν; 29032 Lach.194.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τόνδε τοῦτο ἐρωτᾷς; 29033 Lach.194.e.2 : {ΛΑ.} Ἔγωγε. 29034 Lach.194.e.3 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, αὐτῷ εἰπέ, ὦ Νικία, ποία σοφία ἀνδρεία ἂν 29035 Lach.194.e.4 : εἴη κατὰ τὸν σὸν λόγον. οὐ γάρ που ἥ γε αὐλητική. 29036 Lach.194.e.5 : {ΝΙ.} Οὐδαμῶς. 29037 Lach.194.e.6 : {ΣΩ.} Οὐδὲ μὴν ἡ κιθαριστική. 29038 Lach.194.e.7 : {ΝΙ.} Οὐ δῆτα. 29039 Lach.194.e.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τίς δὴ αὕτη ἢ τίνος ἐπιστήμη; 29040 Lach.194.e.9 : {ΛΑ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς αὐτὸν ἐρωτᾷς, ὦ Σώκρατες, 29041 Lach.194.e.10 : καὶ εἰπέτω γε τίνα φησὶν αὐτὴν εἶναι. 29042 Lach.194.e.11 : {ΝΙ.} Ταύτην ἔγωγε, ὦ Λάχης, τὴν τῶν δεινῶν καὶ θαρ– 29043 Lach.195.a.1 : ραλέων ἐπιστήμην καὶ ἐν πολέμῳ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν. 29044 Lach.195.a.2 : {ΛΑ.} Ὡς ἄτοπα λέγει, ὦ Σώκρατες. 29045 Lach.195.a.3 : {ΣΩ.} Πρὸς τί τοῦτ´ εἶπες βλέψας, ὦ Λάχης; 29046 Lach.195.a.4 : {ΛΑ.} Πρὸς ὅτι; χωρὶς δήπου σοφία ἐστὶν ἀνδρείας. 29047 Lach.195.a.5 : {ΣΩ.} Οὔκουν φησί γε Νικίας. 29048 Lach.195.a.6 : {ΛΑ.} Οὐ μέντοι μὰ Δία· ταῦτά τοι καὶ ληρεῖ. 29049 Lach.195.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν διδάσκωμεν αὐτὸν ἀλλὰ μὴ λοιδορῶμεν. 29050 Lach.195.a.8 : {ΝΙ.} Οὔκ, ἀλλά μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, Λάχης ἐπιθυμεῖν 29051 Lach.195.a.9 : κἀμὲ φανῆναι μηδὲν λέγοντα, ὅτι καὶ αὐτὸς ἄρτι τοιοῦτός 29052 Lach.195.b.1 : τις ἐφάνη. 29053 Lach.195.b.2 : {ΛΑ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Νικία, καὶ πειράσομαί γε ἀποφῆναι· 29054 Lach.195.b.3 : οὐδὲν γὰρ λέγεις. ἐπεὶ αὐτίκα ἐν ταῖς νόσοις οὐχ οἱ ἰατροὶ 29055 Lach.195.b.4 : τὰ δεινὰ ἐπίστανται; ἢ οἱ ἀνδρεῖοι δοκοῦσί σοι ἐπίστασθαι; 29056 Lach.195.b.5 : ἢ τοὺς ἰατροὺς σὺ ἀνδρείους καλεῖς; 29057 Lach.195.b.6 : {ΝΙ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 29058 Lach.195.b.7 : {ΛΑ.} Οὐδέ γε τοὺς γεωργοὺς οἶμαι. καίτοι τά γε ἐν 29059 Lach.195.b.8 : τῇ γεωργίᾳ δεινὰ οὗτοι δήπου ἐπίστανται, καὶ οἱ ἄλλοι 29060 Lach.195.b.9 : δημιουργοὶ ἅπαντες τὰ ἐν ταῖς αὑτῶν τέχναις δεινά τε καὶ 29061 Lach.195.c.1 : θαρραλέα ἴσασιν· ἀλλ´ οὐδέν τι μᾶλλον οὗτοι ἀνδρεῖοί 29062 Lach.195.c.2 : εἰσιν. 29063 Lach.195.c.3 : {ΣΩ.} Τί δοκεῖ Λάχης λέγειν, ὦ Νικία; ἔοικεν μέντοι 29064 Lach.195.c.4 : λέγειν τι. 29065 Lach.195.c.5 : {ΝΙ.} Καὶ γὰρ λέγει γέ τι, οὐ μέντοι ἀληθές γε. 29066 Lach.195.c.6 : {ΣΩ.} Πῶς δή; 29067 Lach.195.c.7 : {ΝΙ.} Ὅτι οἴεται τοὺς ἰατροὺς πλέον τι εἰδέναι περὶ τοὺς 29068 Lach.195.c.8 : κάμνοντας ἢ τὸ ὑγιεινὸν †εἰπεῖν οἷόν τε καὶ νοσῶδες. οἱ δὲ 29069 Lach.195.c.9 : δήπου τοσοῦτον μόνον ἴσασιν· εἰ δὲ δεινόν τῳ τοῦτό ἐστιν 29070 Lach.195.c.10 : τὸ ὑγιαίνειν μᾶλλον ἢ τὸ κάμνειν, ἡγῇ σὺ τουτί, ὦ Λάχης, 29071 Lach.195.c.11 : τοὺς ἰατροὺς ἐπίστασθαι; ἢ οὐ πολλοῖς οἴει ἐκ τῆς νόσου 29072 Lach.195.c.12 : ἄμεινον εἶναι μὴ ἀναστῆναι ἢ ἀναστῆναι; τοῦτο γὰρ εἰπέ· 29073 Lach.195.d.1 : σὺ πᾶσι φῂς ἄμεινον εἶναι ζῆν καὶ οὐ πολλοῖς κρεῖττον 29074 Lach.195.d.2 : τεθνάναι; 29075 Lach.195.d.3 : {ΛΑ.} Οἶμαι ἔγωγε τοῦτό γε. 29076 Lach.195.d.4 : {ΝΙ.} Οἷς οὖν τεθνάναι λυσιτελεῖ, ταὐτὰ οἴει δεινὰ εἶναι 29077 Lach.195.d.5 : καὶ οἷς ζῆν; 29078 Lach.195.d.6 : {ΛΑ.} Οὐκ ἔγωγε. 29079 Lach.195.d.7 : {ΝΙ.} Ἀλλὰ τοῦτο δὴ σὺ δίδως τοῖς ἰατροῖς γιγνώσκειν 29080 Lach.195.d.8 : ἢ ἄλλῳ τινὶ δημιουργῷ πλὴν τῷ τῶν δεινῶν καὶ μὴ δεινῶν 29081 Lach.195.d.9 : ἐπιστήμονι, ὃν ἐγὼ ἀνδρεῖον καλῶ; 29082 Lach.195.d.10 : {ΣΩ.} Κατανοεῖς, ὦ Λάχης, ὅτι λέγει; 29083 Lach.195.e.1 : {ΛΑ.} Ἔγωγε, ὅτι γε τοὺς μάντεις καλεῖ τοὺς ἀνδρείους· 29084 Lach.195.e.2 : τίς γὰρ δὴ ἄλλος εἴσεται ὅτῳ ἄμεινον ζῆν ἢ τεθνάναι; 29085 Lach.195.e.3 : καίτοι σύ, ὦ Νικία, πότερον ὁμολογεῖς μάντις εἶναι ἢ οὔτε 29086 Lach.195.e.4 : μάντις οὔτε ἀνδρεῖος; 29087 Lach.195.e.5 : {ΝΙ.} Τί δέ; μάντει αὖ οἴει προσήκει τὰ δεινὰ γιγνώσκειν 29088 Lach.195.e.6 : καὶ τὰ θαρραλέα; 29089 Lach.195.e.7 : {ΛΑ.} Ἔγωγε· τίνι γὰρ ἄλλῳ; 29090 Lach.195.e.8 : {ΝΙ.} Ὧι ἐγὼ λέγω πολὺ μᾶλλον, ὦ βέλτιστε· ἐπεὶ 29091 Lach.195.e.9 : μάντιν γε τὰ σημεῖα μόνον δεῖ γιγνώσκειν τῶν ἐσομένων, 29092 Lach.195.e.10 : εἴτε τῳ θάνατος εἴτε νόσος εἴτε ἀποβολὴ χρημάτων ἔσται, 29093 Lach.196.a.1 : εἴτε νίκη εἴτε ἧττα ἢ πολέμου ἢ καὶ ἄλλης τινὸς ἀγωνίας· 29094 Lach.196.a.2 : ὅτι δέ τῳ ἄμεινον τούτων ἢ παθεῖν ἢ μὴ παθεῖν, τί μᾶλλον 29095 Lach.196.a.3 : μάντει προσήκει κρῖναι ἢ ἄλλῳ ὁτῳοῦν; 29096 Lach.196.a.4 : {ΛΑ.} Ἀλλ´ ἐγὼ τούτου οὐ μανθάνω, ὦ Σώκρατες, ὅτι βού– 29097 Lach.196.a.5 : λεται λέγειν· οὔτε γὰρ μάντιν οὔτε ἰατρὸν οὔτε ἄλλον οὐδένα 29098 Lach.196.a.6 : δηλοῖ ὅντινα λέγει τὸν ἀνδρεῖον, εἰ μὴ εἰ θεόν τινα λέγει 29099 Lach.196.a.7 : αὐτὸν εἶναι. ἐμοὶ μὲν οὖν φαίνεται Νικίας οὐκ ἐθέλειν 29100 Lach.196.b.1 : γενναίως ὁμολογεῖν ὅτι οὐδὲν λέγει, ἀλλὰ στρέφεται ἄνω 29101 Lach.196.b.2 : καὶ κάτω ἐπικρυπτόμενος τὴν αὑτοῦ ἀπορίαν· καίτοι κἂν 29102 Lach.196.b.3 : ἡμεῖς οἷοί τε ἦμεν ἄρτι ἐγώ τε καὶ σὺ τοιαῦτα στρέφεσθαι, 29103 Lach.196.b.4 : εἰ ἐβουλόμεθα μὴ δοκεῖν ἐναντία ἡμῖν αὐτοῖς λέγειν. εἰ 29104 Lach.196.b.5 : μὲν οὖν ἐν δικαστηρίῳ ἡμῖν οἱ λόγοι ἦσαν, εἶχεν ἄν τινα 29105 Lach.196.b.6 : λόγον ταῦτα ποιεῖν· νῦν δὲ τί ἄν τις ἐν συνουσίᾳ τοιᾷδε 29106 Lach.196.b.7 : μάτην κενοῖς λόγοις αὐτὸς αὑτὸν κοσμοῖ; 29107 Lach.196.c.1 : {ΣΩ.} Οὐδὲν οὐδ´ ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Λάχης· ἀλλ´ ὁρῶμεν μὴ 29108 Lach.196.c.2 : Νικίας οἴεταί τι λέγειν καὶ οὐ λόγου ἕνεκα ταῦτα λέγει. 29109 Lach.196.c.3 : αὐτοῦ οὖν σαφέστερον πυθώμεθα τί ποτε νοεῖ· καὶ ἐάν τι 29110 Lach.196.c.4 : φαίνηται λέγων, συγχωρησόμεθα, εἰ δὲ μή, διδάξομεν. 29111 Lach.196.c.5 : {ΛΑ.} Σὺ τοίνυν, ὦ Σώκρατες, εἰ βούλει πυνθάνεσθαι, 29112 Lach.196.c.6 : πυνθάνου· ἐγὼ δ´ ἴσως ἱκανῶς πέπυσμαι. 29113 Lach.196.c.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδέν με κωλύει· κοινὴ γὰρ ἔσται ἡ πύστις 29114 Lach.196.c.8 : ὑπὲρ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ. 29115 Lach.196.c.9 : {ΛΑ.} Πάνυ μὲν οὖν. 29116 Lach.196.c.10 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι, ὦ Νικία—μᾶλλον δ´ ἡμῖν· κοινούμεθα 29117 Lach.196.d.1 : γὰρ ἐγώ τε καὶ Λάχης τὸν λόγον—τὴν ἀνδρείαν ἐπιστήμην 29118 Lach.196.d.2 : φῂς δεινῶν τε καὶ θαρραλέων εἶναι; 29119 Lach.196.d.3 : {ΝΙ.} Ἔγωγε. 29120 Lach.196.d.4 : {ΣΩ.} Τοῦτο δὲ οὐ παντὸς δὴ εἶναι ἀνδρὸς γνῶναι, ὁπότε 29121 Lach.196.d.5 : γε μήτε ἰατρὸς μήτε μάντις αὐτὸ γνώσεται μηδὲ ἀνδρεῖος 29122 Lach.196.d.6 : ἔσται, ἐὰν μὴ αὐτὴν ταύτην τὴν ἐπιστήμην προσλάβῃ· οὐχ 29123 Lach.196.d.7 : οὕτως ἔλεγες; 29124 Lach.196.d.8 : {ΝΙ.} Οὕτω μὲν οὖν. 29125 Lach.196.d.9 : {ΣΩ.} Κατὰ τὴν παροιμίαν ἄρα τῷ ὄντι οὐκ ἂν πᾶσα ὗς 29126 Lach.196.d.10 : γνοίη οὐδ´ ἂν ἀνδρεία γένοιτο. 29127 Lach.196.d.11 : {ΝΙ.} Οὔ μοι δοκεῖ. 29128 Lach.196.e.1 : {ΣΩ.} Δῆλον δή, ὦ Νικία, ὅτι οὐδὲ τὴν Κρομμυωνίαν ὗν 29129 Lach.196.e.2 : πιστεύεις σύ γε ἀνδρείαν γεγονέναι. τοῦτο δὲ λέγω οὐ 29130 Lach.196.e.3 : παίζων, ἀλλ´ ἀναγκαῖον οἶμαι τῷ ταῦτα λέγοντι μηδενὸς 29131 Lach.196.e.4 : θηρίου ἀποδέχεσθαι ἀνδρείαν, ἢ συγχωρεῖν θηρίον τι οὕτω 29132 Lach.196.e.5 : σοφὸν εἶναι, ὥστε ἃ ὀλίγοι ἀνθρώπων ἴσασι διὰ τὸ χαλεπὰ 29133 Lach.196.e.6 : εἶναι γνῶναι, ταῦτα λέοντα ἢ πάρδαλιν ἤ τινα κάπρον φάναι 29134 Lach.196.e.7 : εἰδέναι· ἀλλ´ ἀνάγκη ὁμοίως λέοντα καὶ ἔλαφον καὶ ταῦρον 29135 Lach.196.e.8 : καὶ πίθηκον πρὸς ἀνδρείαν φάναι πεφυκέναι τὸν τιθέμενον 29136 Lach.196.e.9 : ἀνδρείαν τοῦθ´ ὅπερ σὺ τίθεσαι. 29137 Lach.197.a.1 : {ΛΑ.} Νὴ τοὺς θεούς, καὶ εὖ γε λέγεις, ὦ Σώκρατες. καὶ 29138 Lach.197.a.2 : ἡμῖν ὡς ἀληθῶς τοῦτο ἀπόκριναι, ὦ Νικία, πότερον σοφώ– 29139 Lach.197.a.3 : τερα φῂς ἡμῶν ταῦτα εἶναι τὰ θηρία, ἃ πάντες ὁμολογοῦμεν 29140 Lach.197.a.4 : ἀνδρεῖα εἶναι, ἢ πᾶσιν ἐναντιούμενος τολμᾷς μηδὲ ἀνδρεῖα 29141 Lach.197.a.5 : αὐτὰ καλεῖν; 29142 Lach.197.a.6 : {ΝΙ.} Οὐ γάρ τι, ὦ Λάχης, ἔγωγε ἀνδρεῖα καλῶ οὔτε θηρία 29143 Lach.197.a.7 : οὔτε ἄλλο οὐδὲν τὸ τὰ δεινὰ ὑπὸ ἀνοίας μὴ φοβούμενον, 29144 Lach.197.a.8 : ἀλλ´ ἄφοβον καὶ μῶρον· ἢ καὶ τὰ παιδία πάντα οἴει με 29145 Lach.197.b.1 : ἀνδρεῖα καλεῖν, ἃ δι´ ἄνοιαν οὐδὲν δέδοικεν; ἀλλ´ οἶμαι τὸ 29146 Lach.197.b.2 : ἄφοβον καὶ τὸ ἀνδρεῖον οὐ ταὐτόν ἐστιν. ἐγὼ δὲ ἀνδρείας 29147 Lach.197.b.3 : μὲν καὶ προμηθίας πάνυ τισὶν ὀλίγοις οἶμαι μετεῖναι, θρα– 29148 Lach.197.b.4 : σύτητος δὲ καὶ τόλμης καὶ τοῦ ἀφόβου μετὰ ἀπρομηθίας 29149 Lach.197.b.5 : πάνυ πολλοῖς καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ παίδων καὶ 29150 Lach.197.b.6 : θηρίων. ταῦτ´ οὖν ἃ σὺ καλεῖς ἀνδρεῖα καὶ οἱ πολλοί, ἐγὼ 29151 Lach.197.c.1 : θρασέα καλῶ, ἀνδρεῖα δὲ τὰ φρόνιμα περὶ ὧν λέγω. 29152 Lach.197.c.2 : {ΛΑ.} Θέασαι, ὦ Σώκρατες, ὡς εὖ ὅδε ἑαυτὸν δή, ὡς 29153 Lach.197.c.3 : οἴεται, κοσμεῖ τῷ λόγῳ· οὓς δὲ πάντες ὁμολογοῦσιν ἀν– 29154 Lach.197.c.4 : δρείους εἶναι, τούτους ἀποστερεῖν ἐπιχειρεῖ ταύτης τῆς τιμῆς. 29155 Lach.197.c.5 : {ΝΙ.} Οὔκουν σέ γε, ὦ Λάχης, ἀλλὰ θάρρει· φημὶ γάρ 29156 Lach.197.c.6 : σε εἶναι σοφόν, καὶ Λάμαχόν γε, εἴπερ ἐστὲ ἀνδρεῖοι, καὶ 29157 Lach.197.c.7 : ἄλλους γε συχνοὺς Ἀθηναίων. 29158 Lach.197.c.8 : {ΛΑ.} Οὐδὲν ἐρῶ πρὸς ταῦτα, ἔχων εἰπεῖν, ἵνα μή με φῇς 29159 Lach.197.c.9 : ὡς ἀληθῶς Αἰξωνέα εἶναι. 29160 Lach.197.d.1 : {ΣΩ.} Μηδέ γε εἴπῃς, ὦ Λάχης· καὶ γάρ μοι δοκεῖς οὐδὲ 29161 Lach.197.d.2 : ᾐσθῆσθαι ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέ– 29162 Lach.197.d.3 : ρου ἑταίρου παρείληφεν, ὁ δὲ Δάμων τῷ Προδίκῳ πολλὰ 29163 Lach.197.d.4 : πλησιάζει, ὃς δὴ δοκεῖ τῶν σοφιστῶν κάλλιστα τὰ τοιαῦτα 29164 Lach.197.d.5 : ὀνόματα διαιρεῖν. 29165 Lach.197.d.6 : {ΛΑ.} Καὶ γὰρ πρέπει, ὦ Σώκρατες, σοφιστῇ τὰ τοι– 29166 Lach.197.d.7 : αῦτα μᾶλλον κομψεύεσθαι ἢ ἀνδρὶ ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς 29167 Lach.197.d.8 : προεστάναι. 29168 Lach.197.e.1 : {ΣΩ.} Πρέπει μέν που, ὦ μακάριε, τῶν μεγίστων προ– 29169 Lach.197.e.2 : στατοῦντι μεγίστης φρονήσεως μετέχειν· δοκεῖ δέ μοι Νικίας 29170 Lach.197.e.3 : ἄξιος εἶναι ἐπισκέψεως, ὅποι ποτὲ βλέπων τοὔνομα τοῦτο 29171 Lach.197.e.4 : τίθησι τὴν ἀνδρείαν. 29172 Lach.197.e.5 : {ΛΑ.} Αὐτὸς τοίνυν σκόπει, ὦ Σώκρατες. 29173 Lach.197.e.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο μέλλω ποιεῖν, ὦ ἄριστε· μὴ μέντοι οἴου με 29174 Lach.197.e.7 : ἀφήσειν σε τῆς κοινωνίας τοῦ λόγου, ἀλλὰ πρόσεχε τὸν 29175 Lach.197.e.8 : νοῦν καὶ συσκόπει τὰ λεγόμενα. 29176 Lach.197.e.9 : {ΛΑ.} Ταῦτα δὴ ἔστω, εἰ δοκεῖ χρῆναι. 29177 Lach.197.e.10 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ δοκεῖ. σὺ δέ, Νικία, λέγε ἡμῖν πάλιν ἐξ 29178 Lach.198.a.1 : ἀρχῆς· οἶσθ´ ὅτι τὴν ἀνδρείαν κατ´ ἀρχὰς τοῦ λόγου ἐσκο– 29179 Lach.198.a.2 : ποῦμεν ὡς μέρος ἀρετῆς σκοποῦντες; 29180 Lach.198.a.3 : {ΝΙ.} Πάνυ γε. 29181 Lach.198.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ σὺ τοῦτο ἀπεκρίνω ὡς μόριον, ὄντων 29182 Lach.198.a.5 : δὴ καὶ ἄλλων μερῶν, ἃ σύμπαντα ἀρετὴ κέκληται; 29183 Lach.198.a.6 : {ΝΙ.} Πῶς γὰρ οὔ; 29184 Lach.198.a.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἅπερ ἐγὼ καὶ σὺ ταῦτα λέγεις; ἐγὼ δὲ 29185 Lach.198.a.8 : καλῶ πρὸς ἀνδρείᾳ σωφροσύνην καὶ δικαιοσύνην καὶ ἄλλ´ 29186 Lach.198.a.9 : ἄττα τοιαῦτα. οὐ καὶ σύ; 29187 Lach.198.b.1 : {ΝΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 29188 Lach.198.b.2 : {ΣΩ.} Ἔχε δή. ταῦτα μὲν γὰρ ὁμολογοῦμεν, περὶ δὲ τῶν 29189 Lach.198.b.3 : δεινῶν καὶ θαρραλέων σκεψώμεθα, ὅπως μὴ σὺ μὲν ἄλλ´ 29190 Lach.198.b.4 : ἄττα ἡγῇ, ἡμεῖς δὲ ἄλλα. ἃ μὲν οὖν ἡμεῖς ἡγούμεθα, φρά– 29191 Lach.198.b.5 : σομέν σοι· σὺ δὲ ἂν μὴ ὁμολογῇς, διδάξεις. ἡγούμεθα δ´ 29192 Lach.198.b.6 : ἡμεῖς δεινὰ μὲν εἶναι ἃ καὶ δέος παρέχει, θαρραλέα δὲ ἃ μὴ 29193 Lach.198.b.7 : δέος παρέχει—δέος δὲ παρέχει οὐ τὰ γεγονότα οὐδὲ τὰ 29194 Lach.198.b.8 : παρόντα τῶν κακῶν, ἀλλὰ τὰ προσδοκώμενα· δέος γὰρ εἶναι 29195 Lach.198.b.9 : προσδοκίαν μέλλοντος κακοῦ—ἢ οὐχ οὕτω καὶ συνδοκεῖ, ὦ 29196 Lach.198.b.10 : Λάχης; 29197 Lach.198.c.1 : {ΛΑ.} Πάνυ γε σφόδρα, ὦ Σώκρατες. 29198 Lach.198.c.2 : {ΣΩ.} Τὰ μὲν ἡμέτερα τοίνυν, ὦ Νικία, ἀκούεις, ὅτι δεινὰ 29199 Lach.198.c.3 : μὲν τὰ μέλλοντα κακά φαμεν εἶναι, θαρραλέα δὲ τὰ μὴ κακὰ 29200 Lach.198.c.4 : ἢ ἀγαθὰ μέλλοντα· σὺ δὲ ταύτῃ ἢ ἄλλῃ περὶ τούτων λέγεις; 29201 Lach.198.c.5 : {ΝΙ.} Ταύτῃ ἔγωγε. 29202 Lach.198.c.6 : {ΣΩ.} Τούτων δέ γε τὴν ἐπιστήμην ἀνδρείαν προσ– 29203 Lach.198.c.7 : αγορεύεις; 29204 Lach.198.c.8 : {ΝΙ.} Κομιδῇ γε. 29205 Lach.198.c.9 : {ΣΩ.} Ἔτι δὴ τὸ τρίτον σκεψώμεθα εἰ συνδοκεῖ σοί τε καὶ 29206 Lach.198.c.10 : ἡμῖν. 29207 Lach.198.c.11 : {ΝΙ.} Τὸ ποῖον δὴ τοῦτο; 29208 Lach.198.d.1 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δὴ φράσω. δοκεῖ γὰρ δὴ ἐμοί τε καὶ τῷδε, 29209 Lach.198.d.2 : περὶ ὅσων ἐστὶν ἐπιστήμη, οὐκ ἄλλη μὲν εἶναι περὶ γεγο– 29210 Lach.198.d.3 : νότος εἰδέναι ὅπῃ γέγονεν, ἄλλη δὲ περὶ γιγνομένων ὅπῃ 29211 Lach.198.d.4 : γίγνεται, ἄλλη δὲ ὅπῃ ἂν κάλλιστα γένοιτο καὶ γενήσεται 29212 Lach.198.d.5 : τὸ μήπω γεγονός, ἀλλ´ ἡ αὐτή. οἷον περὶ τὸ ὑγιεινὸν εἰς 29213 Lach.198.d.6 : ἅπαντας τοὺς χρόνους οὐκ ἄλλη τις ἢ ἰατρική, μία οὖσα, 29214 Lach.198.d.7 : ἐφορᾷ καὶ γιγνόμενα καὶ γεγονότα καὶ γενησόμενα ὅπῃ 29215 Lach.198.e.1 : γενήσεται· καὶ περὶ τὰ ἐκ τῆς γῆς αὖ φυόμενα ἡ γεωργία 29216 Lach.198.e.2 : ὡσαύτως ἔχει· καὶ δήπου τὰ περὶ τὸν πόλεμον αὐτοὶ ἂν 29217 Lach.198.e.3 : μαρτυρήσαιτε ὅτι ἡ στρατηγία κάλλιστα προμηθεῖται τά 29218 Lach.198.e.4 : τε ἄλλα καὶ περὶ τὸ μέλλον ἔσεσθαι, οὐδὲ τῇ μαντικῇ 29219 Lach.198.e.5 : οἴεται δεῖν ὑπηρετεῖν ἀλλὰ ἄρχειν, ὡς εἰδυῖα κάλλιον 29220 Lach.199.a.1 : τὰ περὶ τὸν πόλεμον καὶ γιγνόμενα καὶ γενησόμενα· καὶ 29221 Lach.199.a.2 : ὁ νόμος οὕτω τάττει, μὴ τὸν μάντιν τοῦ στρατηγοῦ ἄρχειν, 29222 Lach.199.a.3 : ἀλλὰ τὸν στρατηγὸν τοῦ μάντεως. φήσομεν ταῦτα, ὦ 29223 Lach.199.a.4 : Λάχης; 29224 Lach.199.a.5 : {ΛΑ.} Φήσομεν. 29225 Lach.199.a.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; σὺ ἡμῖν, ὦ Νικία, σύμφῃς περὶ τῶν αὐτῶν 29226 Lach.199.a.7 : τὴν αὐτὴν ἐπιστήμην καὶ ἐσομένων καὶ γιγνομένων καὶ 29227 Lach.199.a.8 : γεγονότων ἐπαΐειν; 29228 Lach.199.a.9 : {ΝΙ.} Ἔγωγε· δοκεῖ γάρ μοι οὕτως, ὦ Σώκρατες. 29229 Lach.199.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ ἄριστε, καὶ ἡ ἀνδρεία τῶν δεινῶν ἐπι– 29230 Lach.199.b.1 : στήμη ἐστὶν καὶ θαρραλέων, ὡς φῄς· ἦ γάρ; 29231 Lach.199.b.2 : {ΝΙ.} Ναί. 29232 Lach.199.b.3 : {ΣΩ.} Τὰ δὲ δεινὰ ὡμολόγηται καὶ τὰ θαρραλέα τὰ μὲν 29233 Lach.199.b.4 : μέλλοντα ἀγαθά, τὰ δὲ μέλλοντα κακὰ εἶναι. 29234 Lach.199.b.5 : {ΝΙ.} Πάνυ γε. 29235 Lach.199.b.6 : {ΣΩ.} Ἡ δέ γ´ αὐτὴ ἐπιστήμη τῶν αὐτῶν καὶ μελλόντων 29236 Lach.199.b.7 : καὶ πάντως ἐχόντων εἶναι. 29237 Lach.199.b.8 : {ΝΙ.} Ἔστι ταῦτα. 29238 Lach.199.b.9 : {ΣΩ.} Οὐ μόνον ἄρα τῶν δεινῶν καὶ θαρραλέων ἡ ἀνδρεία 29239 Lach.199.b.10 : ἐπιστήμη ἐστίν· οὐ γὰρ μελλόντων μόνον πέρι τῶν ἀγαθῶν 29240 Lach.199.b.11 : τε καὶ κακῶν ἐπαΐει, ἀλλὰ καὶ γιγνομένων καὶ γεγονότων 29241 Lach.199.c.1 : καὶ πάντως ἐχόντων, ὥσπερ αἱ ἄλλαι ἐπιστῆμαι. 29242 Lach.199.c.2 : {ΝΙ.} Ἔοικέν γε. 29243 Lach.199.c.3 : {ΣΩ.} Μέρος ἄρα ἀνδρείας ἡμῖν, ὦ Νικία, ἀπεκρίνω σχεδόν 29244 Lach.199.c.4 : τι τρίτον· καίτοι ἡμεῖς ἠρωτῶμεν ὅλην ἀνδρείαν ὅτι εἴη. καὶ 29245 Lach.199.c.5 : νῦν δή, ὡς ἔοικεν, κατὰ τὸν σὸν λόγον οὐ μόνον δεινῶν τε 29246 Lach.199.c.6 : καὶ θαρραλέων ἐπιστήμη ἡ ἀνδρεία ἐστίν, ἀλλὰ σχεδόν τι ἡ 29247 Lach.199.c.7 : περὶ πάντων ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν καὶ πάντως ἐχόντων, ὡς 29248 Lach.199.d.1 : νῦν αὖ ὁ σὸς λόγος, ἀνδρεία ἂν εἴη. οὕτως αὖ μετατίθεσθαι 29249 Lach.199.d.2 : ἢ πῶς λέγεις, ὦ Νικία; 29250 Lach.199.d.3 : {ΝΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 29251 Lach.199.d.4 : {ΣΩ.} Δοκεῖ οὖν σοι, ὦ δαιμόνιε, ἀπολείπειν ἄν τι ὁ τοι– 29252 Lach.199.d.5 : οῦτος ἀρετῆς, εἴπερ εἰδείη τά τε ἀγαθὰ πάντα καὶ παντά– 29253 Lach.199.d.6 : πασιν ὡς γίγνεται καὶ γενήσεται καὶ γέγονε, καὶ τὰ κακὰ 29254 Lach.199.d.7 : ὡσαύτως; καὶ τοῦτον οἴει ἂν σὺ ἐνδεᾶ εἶναι σωφροσύνης ἢ 29255 Lach.199.d.8 : δικαιοσύνης τε καὶ ὁσιότητος, ᾧ γε μόνῳ προσήκει καὶ περὶ 29256 Lach.199.d.9 : θεοὺς καὶ περὶ ἀνθρώπους ἐξευλαβεῖσθαί τε τὰ δεινὰ καὶ τὰ 29257 Lach.199.e.1 : μή, καὶ τἀγαθὰ πορίζεσθαι, ἐπισταμένῳ ὀρθῶς προσομιλεῖν; 29258 Lach.199.e.2 : {ΝΙ.} Λέγειν τὶ ὦ Σώκρατές μοι δοκεῖς. 29259 Lach.199.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα, ὦ Νικία, μόριον ἀρετῆς ἂν εἴη τὸ νῦν σοι 29260 Lach.199.e.4 : λεγόμενον, ἀλλὰ σύμπασα ἀρετή. 29261 Lach.199.e.5 : {ΝΙ.} Ἔοικεν. 29262 Lach.199.e.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἔφαμέν γε τὴν ἀνδρείαν μόριον εἶναι ἓν 29263 Lach.199.e.7 : τῶν τῆς ἀρετῆς. 29264 Lach.199.e.8 : {ΝΙ.} Ἔφαμεν γάρ. 29265 Lach.199.e.9 : {ΣΩ.} Τὸ δέ γε νῦν λεγόμενον οὐ φαίνεται. 29266 Lach.199.e.10 : {ΝΙ.} Οὐκ ἔοικεν. 29267 Lach.199.e.11 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ηὑρήκαμεν, ὦ Νικία, ἀνδρεία ὅτι ἔστιν. 29268 Lach.199.e.12 : {ΝΙ.} Οὐ φαινόμεθα. 29269 Lach.199.e.13 : {ΛΑ.} Καὶ μὴν ἔγωγε, ὦ φίλε Νικία, ᾤμην σε εὑρήσειν, 29270 Lach.200.a.1 : ἐπειδὴ ἐμοῦ κατεφρόνησας Σωκράτει ἀποκριναμένου· πάνυ 29271 Lach.200.a.2 : δὴ μεγάλην ἐλπίδα εἶχον, ὡς τῇ παρὰ τοῦ Δάμωνος σοφίᾳ 29272 Lach.200.a.3 : αὐτὴν ἀνευρήσεις. 29273 Lach.200.a.4 : {ΝΙ.} Εὖ γε, ὦ Λάχης, ὅτι οὐδὲν οἴει σὺ ἔτι πρᾶγμα εἶναι 29274 Lach.200.a.5 : ὅτι αὐτὸς ἄρτι ἐφάνης ἀνδρείας πέρι οὐδὲν εἰδώς, ἀλλ´ εἰ 29275 Lach.200.a.6 : καὶ ἐγὼ ἕτερος τοιοῦτος ἀναφανήσομαι, πρὸς τοῦτο βλέπεις, 29276 Lach.200.a.7 : καὶ οὐδὲν ἔτι διοίσει, ὡς ἔοικε, σοὶ μετ´ ἐμοῦ μηδὲν εἰδέναι 29277 Lach.200.a.8 : ὧν προσήκει ἐπιστήμην ἔχειν ἀνδρὶ οἰομένῳ τὶ εἶναι. σὺ 29278 Lach.200.b.1 : μὲν οὖν μοι δοκεῖς ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπειον πρᾶγμα ἐργάζεσθαι 29279 Lach.200.b.2 : οὐδὲ πρὸς σαυτὸν βλέπειν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἄλλους· ἐγὼ δ´ 29280 Lach.200.b.3 : οἶμαι ἐμοὶ περὶ ὧν ἐλέγομεν νῦν τε ἐπιεικῶς εἰρῆσθαι, καὶ 29281 Lach.200.b.4 : εἴ τι αὐτῶν μὴ ἱκανῶς εἴρηται, ὕστερον ἐπανορθώσεσθαι καὶ 29282 Lach.200.b.5 : μετὰ Δάμωνος—οὗ σύ που οἴει καταγελᾶν, καὶ ταῦτα οὐδ´ 29283 Lach.200.b.6 : ἰδὼν πώποτε τὸν Δάμωνα—καὶ μετ´ ἄλλων· καὶ ἐπειδὰν 29284 Lach.200.b.7 : βεβαιώσωμαι αὐτά, διδάξω καὶ σέ, καὶ οὐ φθονήσω· δοκεῖς 29285 Lach.200.c.1 : γάρ μοι καὶ μάλα σφόδρα δεῖσθαι μαθεῖν. 29286 Lach.200.c.2 : {ΛΑ.} Σοφὸς γάρ τοι σὺ εἶ, ὦ Νικία. ἀλλ´ ὅμως ἐγὼ 29287 Lach.200.c.3 : Λυσιμάχῳ τῷδε καὶ Μελησίᾳ συμβουλεύω σὲ μὲν καὶ ἐμὲ 29288 Lach.200.c.4 : περὶ τῆς παιδείας τῶν νεανίσκων χαίρειν ἐᾶν, Σωκράτη δὲ 29289 Lach.200.c.5 : τουτονί, ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἔλεγον, μὴ ἀφιέναι· εἰ δὲ καὶ ἐμοὶ 29290 Lach.200.c.6 : ἐν ἡλικίᾳ ἦσαν οἱ παῖδες, ταὐτὰ ἂν ταῦτ´ ἐποίουν. 29291 Lach.200.c.7 : {ΝΙ.} Ταῦτα μὲν κἀγὼ συγχωρῶ· ἐάνπερ ἐθέλῃ Σωκράτης 29292 Lach.200.c.8 : τῶν μειρακίων ἐπιμελεῖσθαι, μηδένα ἄλλον ζητεῖν. ἐπεὶ κἂν 29293 Lach.200.d.1 : ἐγὼ τὸν Νικήρατον τούτῳ ἥδιστα ἐπιτρέποιμι, εἰ ἐθέλοι 29294 Lach.200.d.2 : οὗτος· ἀλλὰ γὰρ ἄλλους μοι ἑκάστοτε συνίστησιν, ὅταν τι 29295 Lach.200.d.3 : αὐτῷ περὶ τούτου μνησθῶ, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλει. ἀλλ´ ὅρα, ὦ 29296 Lach.200.d.4 : Λυσίμαχε, εἴ τι σοῦ ἂν μᾶλλον ὑπακούοι Σωκράτης. 29297 Lach.200.d.5 : {ΛΥ.} Δίκαιόν γέ τοι, ὦ Νικία, ἐπεὶ καὶ ἐγὼ τούτῳ πολλὰ 29298 Lach.200.d.6 : ἂν ἐθελήσαιμι ποιεῖν, ἃ οὐκ ἂν ἄλλοις πάνυ πολλοῖς ἐθέλοιμι. 29299 Lach.200.d.7 : πῶς οὖν φῄς, ὦ Σώκρατες; ὑπακούσῃ τι καὶ συμπροθυμήσῃ 29300 Lach.200.d.8 : ὡς βελτίστοις γενέσθαι τοῖς μειρακίοις; 29301 Lach.200.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη, ὦ Λυσίμαχε, τοῦτό γε, μὴ 29302 Lach.200.e.2 : ἐθέλειν τῳ συμπροθυμεῖσθαι ὡς βελτίστῳ γενέσθαι. εἰ μὲν 29303 Lach.200.e.3 : οὖν ἐν τοῖς διαλόγοις τοῖς ἄρτι ἐγὼ μὲν ἐφάνην εἰδώς, τώδε 29304 Lach.200.e.4 : δὲ μὴ εἰδότε, δίκαιον ἂν ἦν ἐμὲ μάλιστα ἐπὶ τοῦτο τὸ ἔργον 29305 Lach.200.e.5 : παρακαλεῖν, νῦν δ´ ὁμοίως γὰρ πάντες ἐν ἀπορίᾳ ἐγενόμεθα· 29306 Lach.200.e.6 : τί οὖν ἄν τις ἡμῶν τίνα προαιροῖτο; ἐμοὶ μὲν οὖν δὴ αὐτῷ 29307 Lach.201.a.1 : δοκεῖ οὐδένα· ἀλλ´ ἐπειδὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, σκέψασθε ἄν 29308 Lach.201.a.2 : τι δόξω συμβουλεύειν ὑμῖν. ἐγὼ γάρ φημι χρῆναι, ὦ ἄνδρες 29309 Lach.201.a.3 : —οὐδεὶς γὰρ ἔκφορος λόγος—κοινῇ πάντας ἡμᾶς ζητεῖν 29310 Lach.201.a.4 : μάλιστα μὲν ἡμῖν αὐτοῖς διδάσκαλον ὡς ἄριστον—δεόμεθα 29311 Lach.201.a.5 : γάρ—ἔπειτα καὶ τοῖς μειρακίοις, μήτε χρημάτων φειδομένους 29312 Lach.201.a.6 : μήτε ἄλλου μηδενός· ἐᾶν δὲ ἡμᾶς αὐτοὺς ἔχειν ὡς νῦν ἔχο– 29313 Lach.201.a.7 : μεν οὐ συμβουλεύω. εἰ δέ τις ἡμῶν καταγελάσεται, ὅτι 29314 Lach.201.b.1 : τηλικοίδε ὄντες εἰς διδασκάλων ἀξιοῦμεν φοιτᾶν, τὸν Ὅμηρον 29315 Lach.201.b.2 : δοκεῖ μοι χρῆναι προβάλλεσθαι, ὃς ἔφη οὐκ <20ἀγαθὴν>20 εἶναι 29316 Lach.201.b.3 : <20αἰδῶ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι>20. καὶ ἡμεῖς οὖν ἐά– 29317 Lach.201.b.4 : σαντες χαίρειν εἴ τίς τι ἐρεῖ, κοινῇ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν 29318 Lach.201.b.5 : μειρακίων ἐπιμέλειαν ποιησώμεθα. 29319 Lach.201.b.6 : {ΛΥ.} Ἐμοὶ μὲν ἀρέσκει, ὦ Σώκρατες, ἃ λέγεις· καὶ ἐθέλω, 29320 Lach.201.b.7 : ὅσῳπερ γεραίτατός εἰμι, τοσούτῳ προθυμότατα μανθάνειν 29321 Lach.201.b.8 : μετὰ τῶν νεανίσκων. ἀλλά μοι οὑτωσὶ ποίησον· αὔριον 29322 Lach.201.c.1 : ἕωθεν ἀφίκου οἴκαδε καὶ μὴ ἄλλως ποιήσῃς, ἵνα βουλευ– 29323 Lach.201.c.2 : σώμεθα περὶ αὐτῶν τούτων, τὸ δὲ νῦν εἶναι τὴν συνουσίαν 29324 Lach.201.c.3 : διαλύσωμεν. 29325 Lach.201.c.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ ποιήσω, ὦ Λυσίμαχε, ταῦτα, καὶ ἥξω παρὰ 29326 Lach.201.c.5 : σὲ αὔριον, ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ. 29327 Lys.203.a.1 : Ἐπορευόμην μὲν ἐξ Ἀκαδημείας εὐθὺ Λυκείου τὴν ἔξω 29328 Lys.203.a.2 : τείχους ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος· ἐπειδὴ δ´ ἐγενόμην κατὰ τὴν 29329 Lys.203.a.3 : πυλίδα ᾗ ἡ Πάνοπος κρήνη, ἐνταῦθα συνέτυχον Ἱπποθάλει τε 29330 Lys.203.a.4 : τῷ Ἱερωνύμου καὶ Κτησίππῳ τῷ Παιανιεῖ καὶ ἄλλοις μετὰ 29331 Lys.203.a.5 : τούτων νεανίσκοις ἁθρόοις συνεστῶσι. καί με προσιόντα ὁ 29332 Lys.203.a.6 : Ἱπποθάλης ἰδών, Ὦ Σώκρατες, ἔφη, ποῖ δὴ πορεύῃ καὶ 29333 Lys.203.b.1 : πόθεν; 29334 Lys.203.b.2 : Ἐξ Ἀκαδημείας, ἦν δ´ ἐγώ, πορεύομαι εὐθὺ Λυκείου. 29335 Lys.203.b.3 : Δεῦρο δή, ἦ δ´ ὅς, εὐθὺ ἡμῶν. οὐ παραβάλλεις; ἄξιον 29336 Lys.203.b.4 : μέντοι. 29337 Lys.203.b.5 : Ποῖ, ἔφην ἐγώ, λέγεις, καὶ παρὰ τίνας τοὺς ὑμᾶς; 29338 Lys.203.b.6 : Δεῦρο, ἔφη, δείξας μοι ἐν τῷ καταντικρὺ τοῦ τείχους περί– 29339 Lys.203.b.7 : βολόν τέ τινα καὶ θύραν ἀνεῳγμένην. διατρίβομεν δέ, ἦ δ´ 29340 Lys.203.b.8 : ὅς, αὐτόθι ἡμεῖς τε αὐτοὶ καὶ ἄλλοι πάνυ πολλοὶ καὶ καλοί. 29341 Lys.204.a.1 : Ἔστιν δὲ δὴ τί τοῦτο, καὶ τίς ἡ διατριβή; 29342 Lys.204.a.2 : Παλαίστρα, ἔφη, νεωστὶ ᾠκοδομημένη· ἡ δὲ διατριβὴ τὰ 29343 Lys.204.a.3 : πολλὰ ἐν λόγοις, ὧν ἡδέως ἄν σοι μεταδιδοῖμεν. 29344 Lys.204.a.4 : Καλῶς γε, ἦν δ´ ἐγώ, ποιοῦντες· διδάσκει δὲ τίς αὐτόθι; 29345 Lys.204.a.5 : Σὸς ἑταῖρός γε, ἦ δ´ ὅς, καὶ ἐπαινέτης, Μίκκος. 29346 Lys.204.a.6 : Μὰ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ φαῦλός γε ἁνήρ, ἀλλ´ ἱκανὸς 29347 Lys.204.a.7 : σοφιστής. 29348 Lys.204.a.8 : Βούλει οὖν ἕπεσθαι, ἔφη, ἵνα καὶ ἴδῃς τοὺς ὄντας αὐτόθι 29349 Lys.204.a.9 : [αὐτοῦ]; 29350 Lys.204.b.1 : Πρῶτον ἡδέως ἀκούσαιμ´ ἂν ἐπὶ τῷ καὶ εἴσειμι καὶ τίς ὁ 29351 Lys.204.b.2 : καλός. 29352 Lys.204.b.3 : Ἄλλος, ἔφη, ἄλλῳ ἡμῶν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 29353 Lys.204.b.4 : Σοὶ δὲ δὴ τίς, ὦ Ἱππόθαλες; τοῦτό μοι εἰπέ. 29354 Lys.204.b.5 : Καὶ ὃς ἐρωτηθεὶς ἠρυθρίασεν. καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ παῖ 29355 Lys.204.b.6 : Ἱερωνύμου Ἱππόθαλες, τοῦτο μὲν μηκέτι εἴπῃς, εἴτε ἐρᾷς του 29356 Lys.204.b.7 : εἴτε μή· οἶδα γὰρ ὅτι οὐ μόνον ἐρᾷς, ἀλλὰ καὶ πόρρω ἤδη εἶ 29357 Lys.204.b.8 : πορευόμενος τοῦ ἔρωτος. εἰμὶ δ´ ἐγὼ τὰ μὲν ἄλλα φαῦλος 29358 Lys.204.c.1 : καὶ ἄχρηστος, τοῦτο δέ μοί πως ἐκ θεοῦ δέδοται, ταχὺ οἵῳ 29359 Lys.204.c.2 : τ´ εἶναι γνῶναι ἐρῶντά τε καὶ ἐρώμενον. 29360 Lys.204.c.3 : Καὶ ὃς ἀκούσας πολὺ ἔτι μᾶλλον ἠρυθρίασεν. ὁ οὖν 29361 Lys.204.c.4 : Κτήσιππος, Ἀστεῖόν γε, ἦ δ´ ὅς, ὅτι ἐρυθριᾷς, ὦ Ἱππόθαλες, 29362 Lys.204.c.5 : καὶ ὀκνεῖς εἰπεῖν Σωκράτει τοὔνομα· ἐὰν δ´ οὗτος καὶ σμικρὸν 29363 Lys.204.c.6 : χρόνον συνδιατρίψῃ σοι, παραταθήσεται ὑπὸ σοῦ ἀκούων 29364 Lys.204.c.7 : θαμὰ λέγοντος. ἡμῶν γοῦν, ὦ Σώκρατες, ἐκκεκώφωκε τὰ 29365 Lys.204.d.1 : ὦτα καὶ ἐμπέπληκε Λύσιδος· ἂν μὲν δὴ καὶ ὑποπίῃ, εὐμαρία 29366 Lys.204.d.2 : ἡμῖν ἐστιν καὶ ἐξ ὕπνου ἐγρομένοις Λύσιδος οἴεσθαι τοὔνομα 29367 Lys.204.d.3 : ἀκούειν. καὶ ἃ μὲν καταλογάδην διηγεῖται, δεινὰ ὄντα, οὐ 29368 Lys.204.d.4 : πάνυ τι δεινά ἐστιν, ἀλλ´ ἐπειδὰν τὰ ποιήματα ἡμῶν ἐπι– 29369 Lys.204.d.5 : χειρήσῃ καταντλεῖν καὶ συγγράμματα. καὶ ὅ ἐστιν τούτων 29370 Lys.204.d.6 : δεινότερον, ὅτι καὶ ᾄδει εἰς τὰ παιδικὰ φωνῇ θαυμασίᾳ, ἣν 29371 Lys.204.d.7 : ἡμᾶς δεῖ ἀκούοντας ἀνέχεσθαι. νῦν δὲ ἐρωτώμενος ὑπὸ σοῦ 29372 Lys.204.d.8 : ἐρυθριᾷ. 29373 Lys.204.e.1 : Ἔστιν δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ Λύσις νέος τις, ὡς ἔοικε· τεκμαί– 29374 Lys.204.e.2 : ρομαι δέ, ὅτι ἀκούσας τοὔνομα οὐκ ἔγνων. 29375 Lys.204.e.3 : Οὐ γὰρ πάνυ, ἔφη, τὶ αὐτοῦ τοὔνομα λέγουσιν, ἀλλ´ ἔτι 29376 Lys.204.e.4 : πατρόθεν ἐπονομάζεται διὰ τὸ σφόδρα τὸν πατέρα γιγνώ– 29377 Lys.204.e.5 : σκεσθαι αὐτοῦ. ἐπεὶ εὖ οἶδ´ ὅτι πολλοῦ δεῖς τὸ εἶδος ἀγνοεῖν 29378 Lys.204.e.6 : τοῦ παιδός· ἱκανὸς γὰρ καὶ ἀπὸ μόνου τούτου γιγνώσκεσθαι. 29379 Lys.204.e.7 : Λεγέσθω, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτινος ἔστιν. 29380 Lys.204.e.8 : Δημοκράτους, ἔφη, τοῦ Αἰξωνέως ὁ πρεσβύτατος ὑός. 29381 Lys.204.e.9 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Ἱππόθαλες, ὡς γενναῖον καὶ νεανικὸν 29382 Lys.204.e.10 : τοῦτον τὸν ἔρωτα πανταχῇ ἀνηῦρες· καί μοι ἴθι ἐπίδειξαι ἃ 29383 Lys.205.a.1 : καὶ τοῖσδε ἐπιδείκνυσαι, ἵνα εἰδῶ εἰ ἐπίστασαι ἃ χρὴ ἐραστὴν 29384 Lys.205.a.2 : περὶ παιδικῶν πρὸς αὐτὸν ἢ πρὸς ἄλλους λέγειν. 29385 Lys.205.a.3 : Τούτων δέ τι, ἔφη, σταθμᾷ, ὦ Σώκρατες, ὧν ὅδε λέγει; 29386 Lys.205.a.4 : Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ ἐρᾶν ἔξαρνος εἶ οὗ λέγει ὅδε; 29387 Lys.205.a.5 : Οὐκ ἔγωγε, ἔφη, ἀλλὰ μὴ ποιεῖν εἰς τὰ παιδικὰ μηδὲ 29388 Lys.205.a.6 : συγγράφειν. 29389 Lys.205.a.7 : Οὐχ ὑγιαίνει, ἔφη ὁ Κτήσιππος, ἀλλὰ ληρεῖ τε καὶ 29390 Lys.205.a.8 : μαίνεται. 29391 Lys.205.a.9 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ Ἱππόθαλες, οὔ τι τῶν μέτρων δέομαι 29392 Lys.205.b.1 : ἀκοῦσαι οὐδὲ μέλος εἴ τι πεποίηκας εἰς τὸν νεανίσκον, ἀλλὰ 29393 Lys.205.b.2 : τῆς διανοίας, ἵνα εἰδῶ τίνα τρόπον προσφέρῃ πρὸς τὰ 29394 Lys.205.b.3 : παιδικά. 29395 Lys.205.b.4 : Ὅδε δήπου σοι, ἔφη, ἐρεῖ· ἀκριβῶς γὰρ ἐπίσταται καὶ 29396 Lys.205.b.5 : μέμνηται, εἴπερ, ὡς λέγει, ὑπ´ ἐμοῦ ἀεὶ ἀκούων διατεθρύληται. 29397 Lys.205.b.6 : Νὴ τοὺς θεούς, ἔφη ὁ Κτήσιππος, πάνυ γε. καὶ γάρ 29398 Lys.205.b.7 : ἐστι καταγέλαστα, ὦ Σώκρατες. τὸ γὰρ ἐραστὴν ὄντα καὶ 29399 Lys.205.b.8 : διαφερόντως τῶν ἄλλων τὸν νοῦν προσέχοντα τῷ παιδὶ ἴδιον 29400 Lys.205.c.1 : μὲν μηδὲν ἔχειν λέγειν ὃ οὐχὶ κἂν παῖς εἴποι, πῶς οὐχὶ 29401 Lys.205.c.2 : καταγέλαστον; ἃ δὲ ἡ πόλις ὅλη ᾄδει περὶ Δημοκράτους καὶ 29402 Lys.205.c.3 : Λύσιδος τοῦ πάππου τοῦ παιδὸς καὶ πάντων πέρι τῶν προ– 29403 Lys.205.c.4 : γόνων, πλούτους τε καὶ ἱπποτροφίας καὶ νίκας Πυθοῖ καὶ 29404 Lys.205.c.5 : Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ τεθρίπποις τε καὶ κέλησι, ταῦτα ποιεῖ τε 29405 Lys.205.c.6 : καὶ λέγει, πρὸς δὲ τούτοις ἔτι τούτων κρονικώτερα. τὸν γὰρ 29406 Lys.205.c.7 : τοῦ Ἡρακλέους ξενισμὸν πρῴην ἡμῖν ἐν ποιήματί τινι διῄει, 29407 Lys.205.c.8 : ὡς διὰ τὴν τοῦ Ἡρακλέους συγγένειαν ὁ πρόγονος αὐτῶν 29408 Lys.205.d.1 : ὑποδέξαιτο τὸν Ἡρακλέα, γεγονὼς αὐτὸς ἐκ Διός τε καὶ τῆς 29409 Lys.205.d.2 : τοῦ δήμου ἀρχηγέτου θυγατρός, ἅπερ αἱ γραῖαι ᾄδουσι, καὶ 29410 Lys.205.d.3 : ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα, ὦ Σώκρατες· ταῦτ´ ἐστὶν ἃ οὗτος λέγων 29411 Lys.205.d.4 : τε καὶ ᾄδων ἀναγκάζει καὶ ἡμᾶς ἀκροᾶσθαι. 29412 Lys.205.d.5 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας εἶπον· Ὦ καταγέλαστε Ἱππόθαλες, πρὶν 29413 Lys.205.d.6 : νενικηκέναι ποιεῖς τε καὶ ᾄδεις εἰς σαυτὸν ἐγκώμιον; 29414 Lys.205.d.7 : Ἀλλ´ οὐκ εἰς ἐμαυτόν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὔτε ποιῶ οὔτε 29415 Lys.205.d.8 : ᾄδω. 29416 Lys.205.d.9 : Οὐκ οἴει γε, ἦν δ´ ἐγώ. 29417 Lys.205.d.10 : Τὸ δὲ πῶς ἔχει; ἔφη. 29418 Lys.205.e.1 : Πάντων μάλιστα, εἶπον, εἰς σὲ τείνουσιν αὗται αἱ ᾠδαί. 29419 Lys.205.e.2 : ἐὰν μὲν γὰρ ἕλῃς τὰ παιδικὰ τοιαῦτα ὄντα, κόσμος σοι 29420 Lys.205.e.3 : ἔσται τὰ λεχθέντα καὶ ᾀσθέντα καὶ τῷ ὄντι ἐγκώμια ὥσπερ 29421 Lys.205.e.4 : νενικηκότι, ὅτι τοιούτων παιδικῶν ἔτυχες· ἐὰν δέ σε διαφύγῃ, 29422 Lys.205.e.5 : ὅσῳ ἂν μείζω σοι εἰρημένα ᾖ ἐγκώμια περὶ τῶν παιδικῶν, 29423 Lys.205.e.6 : τοσούτῳ μειζόνων δόξεις καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐστερημένος 29424 Lys.206.a.1 : καταγέλαστος εἶναι. ὅστις οὖν τὰ ἐρωτικά, ὦ φίλε, σοφός, 29425 Lys.206.a.2 : οὐκ ἐπαινεῖ τὸν ἐρώμενον πρὶν ἂν ἕλῃ, δεδιὼς τὸ μέλλον ὅπῃ 29426 Lys.206.a.3 : ἀποβήσεται. καὶ ἅμα οἱ καλοί, ἐπειδάν τις αὐτοὺς ἐπαινῇ καὶ 29427 Lys.206.a.4 : αὔξῃ, φρονήματος ἐμπίμπλανται καὶ μεγαλαυχίας· ἢ οὐκ οἴει; 29428 Lys.206.a.5 : Ἔγωγε, ἔφη. 29429 Lys.206.a.6 : Οὐκοῦν ὅσῳ ἂν μεγαλαυχότεροι ὦσιν, δυσαλωτότεροι 29430 Lys.206.a.7 : γίγνονται; 29431 Lys.206.a.8 : Εἰκός γε. 29432 Lys.206.a.9 : Ποῖός τις οὖν ἄν σοι δοκεῖ θηρευτὴς εἶναι, εἰ ἀνασοβοῖ 29433 Lys.206.a.10 : θηρεύων καὶ δυσαλωτοτέραν τὴν ἄγραν ποιοῖ; 29434 Lys.206.b.1 : Δῆλον ὅτι φαῦλος. 29435 Lys.206.b.2 : Καὶ μὲν δὴ λόγοις τε καὶ ᾠδαῖς μὴ κηλεῖν ἀλλ´ ἐξαγριαίνειν 29436 Lys.206.b.3 : πολλὴ ἀμουσία· ἦ γάρ; 29437 Lys.206.b.4 : Δοκεῖ μοι. 29438 Lys.206.b.5 : Σκόπει δή, ὦ Ἱππόθαλες, ὅπως μὴ πᾶσι τούτοις ἔνοχον 29439 Lys.206.b.6 : σαυτὸν ποιήσεις διὰ τὴν ποίησιν· καίτοι οἶμαι ἐγὼ ἄνδρα 29440 Lys.206.b.7 : ποιήσει βλάπτοντα ἑαυτὸν οὐκ ἄν σε ἐθέλειν ὁμολογῆσαι ὡς 29441 Lys.206.b.8 : ἀγαθός ποτ´ ἐστὶν ποιητής, βλαβερὸς ὢν ἑαυτῷ. 29442 Lys.206.b.9 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἔφη· πολλὴ γὰρ ἂν ἀλογία εἴη. ἀλλὰ διὰ 29443 Lys.206.c.1 : ταῦτα δή σοι, ὦ Σώκρατες, ἀνακοινοῦμαι, καὶ εἴ τι ἄλλο 29444 Lys.206.c.2 : ἔχεις, συμβούλευε τίνα ἄν τις λόγον διαλεγόμενος ἢ τί 29445 Lys.206.c.3 : πράττων προσφιλὴς παιδικοῖς γένοιτο. 29446 Lys.206.c.4 : Οὐ ῥᾴδιον, ἦν δ´ ἐγώ, εἰπεῖν· ἀλλ´ εἴ μοι ἐθελήσαις αὐτὸν 29447 Lys.206.c.5 : ποιῆσαι εἰς λόγους ἐλθεῖν, ἴσως ἂν δυναίμην σοι ἐπιδεῖξαι 29448 Lys.206.c.6 : ἃ χρὴ αὐτῷ διαλέγεσθαι ἀντὶ τούτων ὧν οὗτοι λέγειν τε καὶ 29449 Lys.206.c.7 : ᾄδειν φασί σε. 29450 Lys.206.c.8 : Ἀλλ´ οὐδέν, ἔφη, χαλεπόν. ἂν γὰρ εἰσέλθῃς μετὰ 29451 Lys.206.c.9 : Κτησίππου τοῦδε καὶ καθεζόμενος διαλέγῃ, οἶμαι μὲν καὶ 29452 Lys.206.c.10 : αὐτός σοι πρόσεισι—φιλήκοος γάρ, ὦ Σώκρατες, διαφερόντως 29453 Lys.206.d.1 : ἐστίν, καὶ ἅμα, ὡς Ἑρμαῖα ἄγουσιν, ἀναμεμειγμένοι ἐν ταὐτῷ 29454 Lys.206.d.2 : εἰσιν οἵ τε νεανίσκοι καὶ οἱ παῖδες—πρόσεισιν οὖν σοι. 29455 Lys.206.d.3 : εἰ δὲ μή, Κτησίππῳ συνήθης ἐστὶν διὰ τὸν τούτου ἀνεψιὸν 29456 Lys.206.d.4 : Μενέξενον· Μενεξένῳ μὲν γὰρ δὴ πάντων μάλιστα ἑταῖρος 29457 Lys.206.d.5 : ὢν τυγχάνει. καλεσάτω οὖν οὗτος αὐτόν, ἐὰν ἄρα μὴ προσίῃ 29458 Lys.206.d.6 : αὐτός. 29459 Lys.206.d.7 : Ταῦτα, ἦν δ´ ἐγώ, χρὴ ποιεῖν. Καὶ ἅμα λαβὼν τὸν 29460 Lys.206.e.1 : Κτήσιππον προσῇα εἰς τὴν παλαίστραν· οἱ δ´ ἄλλοι ὕστεροι 29461 Lys.206.e.2 : ἡμῶν ᾖσαν. 29462 Lys.206.e.3 : Εἰσελθόντες δὲ κατελάβομεν αὐτόθι τεθυκότας τε τοὺς 29463 Lys.206.e.4 : παῖδας καὶ τὰ περὶ τὰ ἱερεῖα σχεδόν τι ἤδη πεποιημένα, 29464 Lys.206.e.5 : ἀστραγαλίζοντάς τε δὴ καὶ κεκοσμημένους ἅπαντας. οἱ μὲν 29465 Lys.206.e.6 : οὖν πολλοὶ ἐν τῇ αὐλῇ ἔπαιζον ἔξω, οἱ δέ τινες τοῦ ἀπο– 29466 Lys.206.e.7 : δυτηρίου ἐν γωνίᾳ ἠρτίαζον ἀστραγάλοις παμπόλλοις, ἐκ 29467 Lys.206.e.8 : φορμίσκων τινῶν προαιρούμενοι· τούτους δὲ περιέστασαν 29468 Lys.206.e.9 : ἄλλοι θεωροῦντες. ὧν δὴ καὶ ὁ Λύσις ἦν, καὶ εἱστήκει ἐν 29469 Lys.207.a.1 : τοῖς παισί τε καὶ νεανίσκοις ἐστεφανωμένος καὶ τὴν ὄψιν 29470 Lys.207.a.2 : διαφέρων, οὐ τὸ καλὸς εἶναι μόνον ἄξιος ἀκοῦσαι, ἀλλ´ ὅτι 29471 Lys.207.a.3 : καλός τε κἀγαθός. καὶ ἡμεῖς εἰς τὸ καταντικρὺ ἀποχωρή– 29472 Lys.207.a.4 : σαντες ἐκαθεζόμεθα—ἦν γὰρ αὐτόθι ἡσυχία—καί τι ἀλλήλοις 29473 Lys.207.a.5 : διελεγόμεθα. περιστρεφόμενος οὖν ὁ Λύσις θαμὰ ἐπεσκο– 29474 Lys.207.a.6 : πεῖτο ἡμᾶς, καὶ δῆλος ἦν ἐπιθυμῶν προσελθεῖν. τέως μὲν 29475 Lys.207.a.7 : οὖν ἠπόρει τε καὶ ὤκνει μόνος προσιέναι, ἔπειτα ὁ Μενέξενος 29476 Lys.207.b.1 : ἐκ τῆς αὐλῆς μεταξὺ παίζων εἰσέρχεται, καὶ ὡς εἶδεν ἐμέ τε 29477 Lys.207.b.2 : καὶ τὸν Κτήσιππον, ᾔει παρακαθιζησόμενος· ἰδὼν οὖν αὐτὸν 29478 Lys.207.b.3 : ὁ Λύσις εἵπετο καὶ συμπαρεκαθέζετο μετὰ τοῦ Μενεξένου. 29479 Lys.207.b.4 : προσῆλθον δὴ καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ δὴ καὶ ὁ Ἱπποθάλης, 29480 Lys.207.b.5 : ἐπειδὴ πλείους ἑώρα ἐφισταμένους, τούτους ἐπηλυγισάμενος 29481 Lys.207.b.6 : προσέστη ᾗ μὴ ᾤετο κατόψεσθαι τὸν Λύσιν, δεδιὼς μὴ αὐτῷ 29482 Lys.207.b.7 : ἀπεχθάνοιτο· καὶ οὕτω προσεστὼς ἠκροᾶτο. 29483 Lys.207.b.8 : Καὶ ἐγὼ πρὸς τὸν Μενέξενον ἀποβλέψας, Ὦ παῖ Δημο– 29484 Lys.207.c.1 : φῶντος, ἦν δ´ ἐγώ, πότερος ὑμῶν πρεσβύτερος; 29485 Lys.207.c.2 : Ἀμφισβητοῦμεν, ἔφη. 29486 Lys.207.c.3 : Οὐκοῦν καὶ ὁπότερος γενναιότερος, ἐρίζοιτ´ ἄν, ἦν δ´ ἐγώ. 29487 Lys.207.c.4 : Πάνυ γε, ἔφη. 29488 Lys.207.c.5 : Καὶ μὴν ὁπότερός γε καλλίων, ὡσαύτως. 29489 Lys.207.c.6 : Ἐγελασάτην οὖν ἄμφω. 29490 Lys.207.c.7 : Οὐ μὴν ὁπότερός γε, ἔφην, πλουσιώτερος ὑμῶν, οὐκ 29491 Lys.207.c.8 : ἐρήσομαι· φίλω γάρ ἐστον. ἦ γάρ; 29492 Lys.207.c.9 : Πάνυ γ´, ἐφάτην. 29493 Lys.207.c.10 : Οὐκοῦν κοινὰ τά γε φίλων λέγεται, ὥστε τούτῳ γε οὐδὲν 29494 Lys.207.c.11 : διοίσετον, εἴπερ ἀληθῆ περὶ τῆς φιλίας λέγετον. 29495 Lys.207.c.12 : Συνεφάτην. 29496 Lys.207.d.1 : Ἐπεχείρουν δὴ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾶν ὁπότερος δικαιότερος 29497 Lys.207.d.2 : καὶ σοφώτερος αὐτῶν εἴη. μεταξὺ οὖν τις προσελθὼν ἀν– 29498 Lys.207.d.3 : έστησε τὸν Μενέξενον, φάσκων καλεῖν τὸν παιδοτρίβην· 29499 Lys.207.d.4 : ἐδόκει γάρ μοι ἱεροποιῶν τυγχάνειν. ἐκεῖνος μὲν οὖν ᾤχετο· 29500 Lys.207.d.5 : ἐγὼ δὲ τὸν Λύσιν ἠρόμην, Ἦ που, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Λύσι, 29501 Lys.207.d.6 : σφόδρα φιλεῖ σε ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ; {—} Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς. 29502 Lys.207.d.7 : {—} Οὐκοῦν βούλοιντο ἄν σε ὡς εὐδαιμονέστατον εἶναι; {—} 29503 Lys.207.e.1 : Πῶς γὰρ οὔ; {—} Δοκεῖ δέ σοι εὐδαίμων εἶναι ἄνθρωπος 29504 Lys.207.e.2 : δουλεύων τε καὶ ᾧ μηδὲν ἐξείη ποιεῖν ὧν ἐπιθυμοῖ; {—} Μὰ 29505 Lys.207.e.3 : Δί´ οὐκ ἔμοιγε, ἔφη. {—} Οὐκοῦν εἴ σε φιλεῖ ὁ πατὴρ καὶ ἡ 29506 Lys.207.e.4 : μήτηρ καὶ εὐδαίμονά σε ἐπιθυμοῦσι γενέσθαι, τοῦτο παντὶ 29507 Lys.207.e.5 : τρόπῳ δῆλον ὅτι προθυμοῦνται ὅπως ἂν εὐδαιμονοίης. {—} Πῶς 29508 Lys.207.e.6 : γὰρ οὐχί; ἔφη. {—} Ἐῶσιν ἄρα σε ἃ βούλει ποιεῖν, καὶ οὐδὲν 29509 Lys.207.e.7 : ἐπιπλήττουσιν οὐδὲ διακωλύουσι ποιεῖν ὧν ἂν ἐπιθυμῇς; {—} 29510 Lys.207.e.8 : Ναὶ μὰ Δία ἐμέ γε, ὦ Σώκρατες, καὶ μάλα γε πολλὰ 29511 Lys.207.e.9 : κωλύουσιν. {—} Πῶς λέγεις; ἦν δ´ ἐγώ. βουλόμενοί σε μακά– 29512 Lys.208.a.1 : ριον εἶναι διακωλύουσι τοῦτο ποιεῖν ὃ ἂν βούλῃ; ὧδε δέ 29513 Lys.208.a.2 : μοι λέγε. ἢν ἐπιθυμήσῃς ἐπί τινος τῶν τοῦ πατρὸς ἁρμάτων 29514 Lys.208.a.3 : ὀχεῖσθαι λαβὼν τὰς ἡνίας, ὅταν ἁμιλλᾶται, οὐκ ἂν ἐῷέν σε 29515 Lys.208.a.4 : ἀλλὰ διακωλύοιεν; {—} Μὰ Δί´ οὐ μέντοι ἄν, ἔφη, ἐῷεν. {—} 29516 Lys.208.a.5 : Ἀλλὰ τίνα μήν; {—} Ἔστιν τις ἡνίοχος παρὰ τοῦ πατρὸς 29517 Lys.208.a.6 : μισθὸν φέρων. {—} Πῶς λέγεις; μισθωτῷ μᾶλλον ἐπιτρέπουσιν 29518 Lys.208.a.7 : ἢ σοὶ ποιεῖν ὅτι ἂν βούληται περὶ τοὺς ἵππους, καὶ προσέτι 29519 Lys.208.b.1 : αὐτοῦ τούτου ἀργύριον τελοῦσιν; {—} Ἀλλὰ τί μήν; ἔφη. {—} 29520 Lys.208.b.2 : Ἀλλὰ τοῦ ὀρικοῦ ζεύγους οἶμαι ἐπιτρέπουσίν σοι ἄρχειν, 29521 Lys.208.b.3 : κἂν εἰ βούλοιο λαβὼν τὴν μάστιγα τύπτειν, ἐῷεν ἄν. {—} 29522 Lys.208.b.4 : Πόθεν, ἦ δ´ ὅς, ἐῷεν; {—} Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· οὐδενὶ ἔξεστιν 29523 Lys.208.b.5 : αὐτοὺς τύπτειν; {—} Καὶ μάλα, ἔφη, τῷ ὀρεοκόμῳ. {—} Δούλῳ 29524 Lys.208.b.6 : ὄντι ἢ ἐλευθέρῳ; {—} Δούλῳ, ἔφη. {—} Καὶ δοῦλον, ὡς ἔοικεν, 29525 Lys.208.b.7 : ἡγοῦνται περὶ πλείονος ἢ σὲ τὸν ὑόν, καὶ ἐπιτρέπουσι τὰ 29526 Lys.208.b.8 : ἑαυτῶν μᾶλλον ἢ σοί, καὶ ἐῶσιν ποιεῖν ὅτι βούλεται, σὲ δὲ 29527 Lys.208.c.1 : διακωλύουσι; καί μοι ἔτι τόδε εἰπέ. σὲ αὐτὸν ἐῶσιν ἄρχειν 29528 Lys.208.c.2 : σεαυτοῦ, ἢ οὐδὲ τοῦτο ἐπιτρέπουσί σοι; {—} Πῶς γάρ, ἔφη, 29529 Lys.208.c.3 : ἐπιτρέπουσιν; {—} Ἀλλ´ ἄρχει τίς σου; {—} Ὅδε, παιδαγωγός, 29530 Lys.208.c.4 : ἔφη. {—} Μῶν δοῦλος ὤν; {—} Ἀλλὰ τί μήν; ἡμέτερός γε, ἔφη. 29531 Lys.208.c.5 : {—} Ἦ δεινόν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐλεύθερον ὄντα ὑπὸ δούλου ἄρχεσθαι. 29532 Lys.208.c.6 : τί δὲ ποιῶν αὖ οὗτος ὁ παιδαγωγός σου ἄρχει; {—} Ἄγων δήπου, 29533 Lys.208.c.7 : ἔφη, εἰς διδασκάλου. {—} Μῶν μὴ καὶ οὗτοί σου ἄρχουσιν, οἱ 29534 Lys.208.d.1 : διδάσκαλοι; {—} Πάντως δήπου. {—} Παμπόλλους ἄρα σοι δε– 29535 Lys.208.d.2 : σπότας καὶ ἄρχοντας ἑκὼν ὁ πατὴρ ἐφίστησιν. ἀλλ´ ἆρα 29536 Lys.208.d.3 : ἐπειδὰν οἴκαδε ἔλθῃς παρὰ τὴν μητέρα, ἐκείνη σε ἐᾷ ποιεῖν 29537 Lys.208.d.4 : ὅτι ἂν βούλῃ, ἵν´ αὐτῇ μακάριος ᾖς, ἢ περὶ τὰ ἔρια ἢ περὶ 29538 Lys.208.d.5 : τὸν ἱστόν, ὅταν ὑφαίνῃ; οὔ τι γάρ που διακωλύει σε ἢ τῆς 29539 Lys.208.d.6 : σπάθης ἢ τῆς κερκίδος ἢ ἄλλου του τῶν περὶ ταλασιουργίαν 29540 Lys.208.d.7 : ὀργάνων ἅπτεσθαι. {—} Καὶ ὃς γελάσας, Μὰ Δία, ἔφη, ὦ 29541 Lys.208.e.1 : Σώκρατες, οὐ μόνον γε διακωλύει, ἀλλὰ καὶ τυπτοίμην ἂν εἰ 29542 Lys.208.e.2 : ἁπτοίμην. {—} Ἡράκλεις, ἦν δ´ ἐγώ, μῶν μή τι ἠδίκηκας τὸν 29543 Lys.208.e.3 : πατέρα ἢ τὴν μητέρα; {—} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε, ἔφη. 29544 Lys.208.e.4 : Ἀλλ´ ἀντὶ τίνος μὴν οὕτω σε δεινῶς διακωλύουσιν εὐδαί– 29545 Lys.208.e.5 : μονα εἶναι καὶ ποιεῖν ὅτι ἂν βούλῃ, καὶ δι´ ἡμέρας ὅλης 29546 Lys.208.e.6 : τρέφουσί σε ἀεί τῳ δουλεύοντα καὶ ἑνὶ λόγῳ ὀλίγου ὧν 29547 Lys.208.e.7 : ἐπιθυμεῖς οὐδὲν ποιοῦντα; ὥστε σοι, ὡς ἔοικεν, οὔτε τῶν 29548 Lys.208.e.8 : χρημάτων τοσούτων ὄντων οὐδὲν ὄφελος, ἀλλὰ πάντες 29549 Lys.209.a.1 : αὐτῶν μᾶλλον ἄρχουσιν ἢ σύ, οὔτε τοῦ σώματος οὕτω γεν– 29550 Lys.209.a.2 : ναίου ὄντος, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἄλλος ποιμαίνει καὶ θεραπεύει· 29551 Lys.209.a.3 : σὺ δὲ ἄρχεις οὐδενός, ὦ Λύσι, οὐδὲ ποιεῖς οὐδὲν ὧν ἐπιθυ– 29552 Lys.209.a.4 : μεῖς. {—} Οὐ γάρ πω, ἔφη, ἡλικίαν ἔχω, ὦ Σώκρατες. {—} Μὴ οὐ 29553 Lys.209.a.5 : τοῦτό σε, ὦ παῖ Δημοκράτους, κωλύῃ, ἐπεὶ τό γε τοσόνδε, 29554 Lys.209.a.6 : ὡς ἐγᾦμαι, καὶ ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ σοι ἐπιτρέπουσιν καὶ 29555 Lys.209.a.7 : οὐκ ἀναμένουσιν ἕως ἂν ἡλικίαν ἔχῃς. ὅταν γὰρ βούλωνται 29556 Lys.209.a.8 : αὑτοῖς τινα ἀναγνωσθῆναι ἢ γραφῆναι, σέ, ὡς ἐγᾦμαι, 29557 Lys.209.b.1 : πρῶτον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἐπὶ τοῦτο τάττουσιν. ἦ γάρ; {—} 29558 Lys.209.b.2 : Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Οὐκοῦν ἔξεστί σοι ἐνταῦθ´ ὅτι ἂν βούλῃ 29559 Lys.209.b.3 : πρῶτον τῶν γραμμάτων γράφειν καὶ ὅτι ἂν δεύτερον· καὶ 29560 Lys.209.b.4 : ἀναγιγνώσκειν ὡσαύτως ἔξεστιν. καὶ ἐπειδάν, ὡς ἐγᾦμαι, 29561 Lys.209.b.5 : τὴν λύραν λάβῃς, οὐ διακωλύουσί σε οὔτε ὁ πατὴρ οὔτε ἡ 29562 Lys.209.b.6 : μήτηρ ἐπιτεῖναί τε καὶ ἀνεῖναι ἣν ἂν βούλῃ τῶν χορδῶν, 29563 Lys.209.b.7 : καὶ ψῆλαι καὶ κρούειν τῷ πλήκτρῳ. ἢ διακωλύουσιν; {—} Οὐ 29564 Lys.209.b.8 : δῆτα. {—} Τί ποτ´ ἂν οὖν εἴη, ὦ Λύσι, τὸ αἴτιον ὅτι ἐνταῦθα 29565 Lys.209.c.1 : μὲν οὐ διακωλύουσιν, ἐν οἷς δὲ ἄρτι ἐλέγομεν κωλύουσι; {—} 29566 Lys.209.c.2 : Ὅτι οἶμαι, ἔφη, ταῦτα μὲν ἐπίσταμαι, ἐκεῖνα δ´ οὔ. {—} Εἶεν, 29567 Lys.209.c.3 : ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἄριστε· οὐκ ἄρα τὴν ἡλικίαν σου περιμένει 29568 Lys.209.c.4 : ὁ πατὴρ ἐπιτρέπειν πάντα, ἀλλ´ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἡγήσηταί σε 29569 Lys.209.c.5 : βέλτιον αὑτοῦ φρονεῖν, ταύτῃ ἐπιτρέψει σοι καὶ αὑτὸν καὶ 29570 Lys.209.c.6 : τὰ αὑτοῦ. {—} Οἶμαι ἔγωγε, ἔφη. {—} Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τί δέ; τῷ 29571 Lys.209.c.7 : γείτονι ἆρ´ οὐχ ὁ αὐτὸς ὅρος ὅσπερ τῷ πατρὶ περὶ σοῦ; 29572 Lys.209.d.1 : πότερον οἴει αὐτὸν ἐπιτρέψειν σοι τὴν αὑτοῦ οἰκίαν οἰκονο– 29573 Lys.209.d.2 : μεῖν, ὅταν σε ἡγήσηται βέλτιον περὶ οἰκονομίας ἑαυτοῦ 29574 Lys.209.d.3 : φρονεῖν, ἢ αὐτὸν ἐπιστατήσειν; {—} Ἐμοὶ ἐπιτρέψειν οἶμαι. {—} 29575 Lys.209.d.4 : Τί δ´; Ἀθηναίους οἴει σοι οὐκ ἐπιτρέψειν τὰ αὑτῶν, ὅταν 29576 Lys.209.d.5 : αἰσθάνωνται ὅτι ἱκανῶς φρονεῖς; {—} Ἔγωγε. {—} Πρὸς Διός, ἦν 29577 Lys.209.d.6 : δ´ ἐγώ, τί ἄρα ὁ μέγας βασιλεύς; πότερον τῷ πρεσβυτάτῳ 29578 Lys.209.d.7 : ὑεῖ, οὗ ἡ τῆς Ἀσίας ἀρχὴ γίγνεται, μᾶλλον ἂν ἐπιτρέ– 29579 Lys.209.d.8 : ψειεν ἑψομένων κρεῶν [ἐμβάλλειν] ὅτι ἂν βούληται ἐμ– 29580 Lys.209.e.1 : βαλεῖν εἰς τὸν ζωμόν, ἢ ἡμῖν, εἰ ἀφικόμενοι παρ´ ἐκεῖνον 29581 Lys.209.e.2 : ἐνδειξαίμεθα αὐτῷ ὅτι ἡμεῖς κάλλιον φρονοῦμεν ἢ ὁ ὑὸς 29582 Lys.209.e.3 : αὐτοῦ περὶ ὄψου σκευασίας; {—} Ἡμῖν δῆλον ὅτι, ἔφη. {—} 29583 Lys.209.e.4 : Καὶ τὸν μέν γε οὐδ´ ἂν σμικρὸν ἐάσειεν ἐμβαλεῖν· ἡμᾶς 29584 Lys.209.e.5 : δέ, κἂν εἰ βουλοίμεθα δραξάμενοι τῶν ἁλῶν, ἐῴη ἂν 29585 Lys.209.e.6 : ἐμβαλεῖν. {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Τί δ´ εἰ τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ ὑὸς 29586 Lys.209.e.7 : αὐτοῦ ἀσθενοῖ, ἆρα ἐῴη ἂν αὐτὸν ἅπτεσθαι τῶν ἑαυτοῦ 29587 Lys.210.a.1 : ὀφθαλμῶν, μὴ ἰατρὸν ἡγούμενος, ἢ κωλύοι ἄν; {—} Κωλύοι 29588 Lys.210.a.2 : ἄν. {—} Ἡμᾶς δέ γε εἰ ὑπολαμβάνοι ἰατρικοὺς εἶναι, κἂν 29589 Lys.210.a.3 : εἰ βουλοίμεθα διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς 29590 Lys.210.a.4 : τέφρας, οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν, ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν. 29591 Lys.210.a.5 : {—} Ἀληθῆ λέγεις. {—} Ἆρ´ οὖν καὶ τἆλλα πάντα ἡμῖν ἐπι– 29592 Lys.210.a.6 : τρέποι ἂν μᾶλλον ἢ ἑαυτῷ καὶ τῷ ὑεῖ, περὶ ὅσων ἂν 29593 Lys.210.a.7 : δόξωμεν αὐτῷ σοφώτεροι ἐκείνων εἶναι; {—} Ἀνάγκη, ἔφη, ὦ 29594 Lys.210.a.8 : Σώκρατες. 29595 Lys.210.a.9 : Οὕτως ἄρα ἔχει, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Λύσι· εἰς μὲν ταῦτα, 29596 Lys.210.b.1 : ἃ ἂν φρόνιμοι γενώμεθα, ἅπαντες ἡμῖν ἐπιτρέψουσιν, Ἕλ– 29597 Lys.210.b.2 : ληνές τε καὶ βάρβαροι καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποιήσομέν 29598 Lys.210.b.3 : τε ἐν τούτοις ὅτι ἂν βουλώμεθα, καὶ οὐδεὶς ἡμᾶς ἑκὼν εἶναι 29599 Lys.210.b.4 : ἐμποδιεῖ, ἀλλ´ αὐτοί τε ἐλεύθεροι ἐσόμεθα ἐν αὐτοῖς καὶ 29600 Lys.210.b.5 : ἄλλων ἄρχοντες, ἡμέτερά τε ταῦτα ἔσται—ὀνησόμεθα γὰρ 29601 Lys.210.b.6 : ἀπ´ αὐτῶν—εἰς ἃ δ´ ἂν νοῦν μὴ κτησώμεθα, οὔτε τις ἡμῖν 29602 Lys.210.b.7 : ἐπιτρέψει περὶ αὐτὰ ποιεῖν τὰ ἡμῖν δοκοῦντα, ἀλλ´ ἐμπο– 29603 Lys.210.c.1 : διοῦσι πάντες καθ´ ὅτι ἂν δύνωνται, οὐ μόνον οἱ ἀλλότριοι, 29604 Lys.210.c.2 : ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ καὶ εἴ τι τούτων οἰκειότερόν 29605 Lys.210.c.3 : ἐστιν, αὐτοί τε ἐν αὐτοῖς ἐσόμεθα ἄλλων ὑπήκοοι, καὶ ἡμῖν 29606 Lys.210.c.4 : ἔσται ἀλλότρια· οὐδὲν γὰρ ἀπ´ αὐτῶν ὀνησόμεθα. συγχω– 29607 Lys.210.c.5 : ρεῖς οὕτως ἔχειν; {—} Συγχωρῶ. {—} Ἆρ´ οὖν τῳ φίλοι ἐσόμεθα 29608 Lys.210.c.6 : καί τις ἡμᾶς φιλήσει ἐν τούτοις, ἐν οἷς ἂν ὦμεν ἀνωφελεῖς; 29609 Lys.210.c.7 : {—} Οὐ δῆτα, ἔφη. {—} Νῦν ἄρα οὐδὲ σὲ ὁ πατὴρ οὐδὲ ἄλλος 29610 Lys.210.c.8 : ἄλλον οὐδένα φιλεῖ, καθ´ ὅσον ἂν ᾖ ἄχρηστος. {—} Οὐκ ἔοικεν, 29611 Lys.210.d.1 : ἔφη. {—} Ἐὰν μὲν ἄρα σοφὸς γένῃ, ὦ παῖ, πάντες σοι φίλοι 29612 Lys.210.d.2 : καὶ πάντες σοι οἰκεῖοι ἔσονται—χρήσιμος γὰρ καὶ ἀγαθὸς 29613 Lys.210.d.3 : ἔσῃ—εἰ δὲ μή, σοὶ οὔτε ἄλλος οὐδεὶς οὔτε ὁ πατὴρ φίλος 29614 Lys.210.d.4 : ἔσται οὔτε ἡ μήτηρ οὔτε οἱ οἰκεῖοι. οἷόν τε οὖν ἐπὶ τούτοις, 29615 Lys.210.d.5 : ὦ Λύσι, μέγα φρονεῖν, ἐν οἷς τις μήπω φρονεῖ; {—} Καὶ πῶς 29616 Lys.210.d.6 : ἄν; ἔφη. {—} Εἰ δ´ ἄρα σὺ διδασκάλου δέῃ, οὔπω φρονεῖς. {—} 29617 Lys.210.d.7 : Ἀληθῆ. {—} Οὐδ´ ἄρα μεγαλόφρων εἶ, εἴπερ ἄφρων ἔτι. {—} Μὰ 29618 Lys.210.d.8 : Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὔ μοι δοκεῖ. 29619 Lys.210.e.1 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας αὐτοῦ ἀπέβλεψα πρὸς τὸν Ἱπποθάλη, 29620 Lys.210.e.2 : καὶ ὀλίγου ἐξήμαρτον· ἐπῆλθε γάρ μοι εἰπεῖν ὅτι Οὕτω 29621 Lys.210.e.3 : χρή, ὦ Ἱππόθαλες, τοῖς παιδικοῖς διαλέγεσθαι, ταπεινοῦντα 29622 Lys.210.e.4 : καὶ συστέλλοντα, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ σὺ χαυνοῦντα καὶ διαθρύ– 29623 Lys.210.e.5 : πτοντα. κατιδὼν οὖν αὐτὸν ἀγωνιῶντα καὶ τεθορυβημένον 29624 Lys.210.e.6 : ὑπὸ τῶν λεγομένων, ἀνεμνήσθην ὅτι καὶ προσεστὼς λαν– 29625 Lys.210.e.7 : θάνειν τὸν Λύσιν ἐβούλετο· ἀνέλαβον οὖν ἐμαυτὸν καὶ 29626 Lys.211.a.1 : ἐπέσχον τοῦ λόγου. καὶ ἐν τούτῳ ὁ Μενέξενος πάλιν ἧκεν, 29627 Lys.211.a.2 : καὶ ἐκαθέζετο παρὰ τὸν Λύσιν, ὅθεν καὶ ἐξανέστη. ὁ οὖν 29628 Lys.211.a.3 : Λύσις μάλα παιδικῶς καὶ φιλικῶς, λάθρᾳ τοῦ Μενεξένου, 29629 Lys.211.a.4 : σμικρὸν πρός με λέγων ἔφη· Ὦ Σώκρατες, ἅπερ καὶ ἐμοὶ 29630 Lys.211.a.5 : λέγεις, εἰπὲ καὶ Μενεξένῳ. 29631 Lys.211.a.6 : Καὶ ἐγὼ εἶπον, Ταῦτα μὲν σὺ αὐτῷ ἐρεῖς, ὦ Λύσι· 29632 Lys.211.a.7 : πάντως γὰρ προσεῖχες τὸν νοῦν. 29633 Lys.211.a.8 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 29634 Lys.211.a.9 : Πειρῶ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀπομνημονεῦσαι αὐτὰ ὅτι 29635 Lys.211.b.1 : μάλιστα, ἵνα τούτῳ σαφῶς πάντα εἴπῃς· ἐὰν δέ τι αὐτῶν 29636 Lys.211.b.2 : ἐπιλάθῃ, αὖθίς με ἀνερέσθαι ὅταν ἐντύχῃς πρῶτον. 29637 Lys.211.b.3 : Ἀλλὰ ποιήσω, ἔφη, ταῦτα, ὦ Σώκρατες, πάνυ σφόδρα, 29638 Lys.211.b.4 : εὖ ἴσθι. ἀλλά τι ἄλλο αὐτῷ λέγε, ἵνα καὶ ἐγὼ ἀκούω, 29639 Lys.211.b.5 : ἕως ἂν οἴκαδε ὥρα ᾖ ἀπιέναι. 29640 Lys.211.b.6 : Ἀλλὰ χρὴ ποιεῖν ταῦτα, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπειδή γε καὶ σὺ 29641 Lys.211.b.7 : κελεύεις. ἀλλὰ ὅρα ὅπως ἐπικουρήσεις μοι, ἐάν με ἐλέγχειν 29642 Lys.211.b.8 : ἐπιχειρῇ ὁ Μενέξενος· ἢ οὐκ οἶσθα ὅτι ἐριστικός ἐστιν; 29643 Lys.211.b.9 : Ναὶ μὰ Δία, ἔφη, σφόδρα γε· διὰ ταῦτά τοι καὶ βού– 29644 Lys.211.c.1 : λομαί σε αὐτῷ διαλέγεσθαι. 29645 Lys.211.c.2 : Ἵνα, ἦν δ´ ἐγώ, καταγέλαστος γένωμαι; 29646 Lys.211.c.3 : Οὐ μὰ Δία, ἔφη, ἀλλ´ ἵνα αὐτὸν κολάσῃς. 29647 Lys.211.c.4 : Πόθεν; ἦν δ´ ἐγώ. οὐ ῥᾴδιον· δεινὸς γὰρ ὁ ἄνθρωπος, 29648 Lys.211.c.5 : Κτησίππου μαθητής. πάρεστι δέ τοι αὐτός—οὐχ ὁρᾷς; — 29649 Lys.211.c.6 : Κτήσιππος. 29650 Lys.211.c.7 : Μηδενός σοι, ἔφη, μελέτω, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἴθι 29651 Lys.211.c.8 : διαλέγου αὐτῷ. 29652 Lys.211.c.9 : Διαλεκτέον, ἦν δ´ ἐγώ. 29653 Lys.211.c.10 : Ταῦτα οὖν ἡμῶν λεγόντων πρὸς ἡμᾶς αὐτούς, Τί ὑμεῖς, 29654 Lys.211.c.11 : ἔφη ὁ Κτήσιππος, αὐτὼ μόνω ἑστιᾶσθον, ἡμῖν δὲ οὐ 29655 Lys.211.d.1 : μεταδίδοτον τῶν λόγων; 29656 Lys.211.d.2 : Ἀλλὰ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, μεταδοτέον. ὅδε γάρ τι ὧν λέγω 29657 Lys.211.d.3 : οὐ μανθάνει, ἀλλά φησιν οἴεσθαι Μενέξενον εἰδέναι, καὶ 29658 Lys.211.d.4 : κελεύει τοῦτον ἐρωτᾶν. 29659 Lys.211.d.5 : Τί οὖν, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἐρωτᾷς; 29660 Lys.211.d.6 : Ἀλλ´ ἐρήσομαι, ἦν δ´ ἐγώ. καί μοι εἰπέ, ὦ Μενέξενε, 29661 Lys.211.d.7 : ὃ ἄν σε ἔρωμαι. τυγχάνω γὰρ ἐκ παιδὸς ἐπιθυμῶν κτή– 29662 Lys.211.d.8 : ματός του, ὥσπερ ἄλλος ἄλλου. ὁ μὲν γάρ τις ἵππους 29663 Lys.211.e.1 : ἐπιθυμεῖ κτᾶσθαι, ὁ δὲ κύνας, ὁ δὲ χρυσίον, ὁ δὲ τιμάς· 29664 Lys.211.e.2 : ἐγὼ δὲ πρὸς μὲν ταῦτα πρᾴως ἔχω, πρὸς δὲ τὴν τῶν φίλων 29665 Lys.211.e.3 : κτῆσιν πάνυ ἐρωτικῶς, καὶ βουλοίμην ἄν μοι φίλον ἀγαθὸν 29666 Lys.211.e.4 : γενέσθαι μᾶλλον ἢ τὸν ἄριστον ἐν ἀνθρώποις ὄρτυγα ἢ 29667 Lys.211.e.5 : ἀλεκτρυόνα, καὶ ναὶ μὰ Δία ἔγωγε μᾶλλον ἢ ἵππον τε καὶ 29668 Lys.211.e.6 : κύνα—οἶμαι δέ, νὴ τὸν κύνα, μᾶλλον ἢ τὸ Δαρείου χρυσίον 29669 Lys.211.e.7 : κτήσασθαι δεξαίμην πολὺ πρότερον ἑταῖρον, μᾶλλον 〈δὲ〉 29670 Lys.211.e.8 : ἢ αὐτὸν Δαρεῖον—οὕτως ἐγὼ φιλέταιρός τίς εἰμι. ὑμᾶς 29671 Lys.212.a.1 : οὖν ὁρῶν, σέ τε καὶ Λύσιν, ἐκπέπληγμαι καὶ εὐδαιμονίζω 29672 Lys.212.a.2 : ὅτι οὕτω νέοι ὄντες οἷοι τ´ ἐστὸν τοῦτο τὸ κτῆμα ταχὺ καὶ 29673 Lys.212.a.3 : ῥᾳδίως κτᾶσθαι, καὶ σύ τε τοῦτον οὕτω φίλον ἐκτήσω ταχύ 29674 Lys.212.a.4 : τε καὶ σφόδρα, καὶ αὖ οὗτος σέ· ἐγὼ δὲ οὕτω πόρρω εἰμὶ 29675 Lys.212.a.5 : τοῦ κτήματος, ὥστε οὐδ´ ὅντινα τρόπον γίγνεται φίλος 29676 Lys.212.a.6 : ἕτερος ἑτέρου οἶδα, ἀλλὰ ταῦτα δὴ αὐτά σε βούλομαι 29677 Lys.212.a.7 : ἐρέσθαι ἅτε ἔμπειρον. 29678 Lys.212.a.8 : Καί μοι εἰπέ· ἐπειδάν τίς τινα φιλῇ, πότερος ποτέρου 29679 Lys.212.b.1 : φίλος γίγνεται, ὁ φιλῶν τοῦ φιλουμένου ἢ ὁ φιλούμενος 29680 Lys.212.b.2 : τοῦ φιλοῦντος· ἢ οὐδὲν διαφέρει; {—} Οὐδέν, ἔφη, ἔμοιγε 29681 Lys.212.b.3 : δοκεῖ διαφέρειν. {—} Πῶς λέγεις; ἦν δ´ ἐγώ· ἀμφότεροι ἄρα 29682 Lys.212.b.4 : ἀλλήλων φίλοι γίγνονται, ἐὰν μόνος ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον 29683 Lys.212.b.5 : φιλῇ; {—} Ἔμοιγε, ἔφη, δοκεῖ. {—} Τί δέ; οὐκ ἔστιν φιλοῦντα 29684 Lys.212.b.6 : μὴ ἀντιφιλεῖσθαι ὑπὸ τούτου ὃν ἂν φιλῇ; {—} Ἔστιν. {—} Τί δέ; 29685 Lys.212.b.7 : ἆρα ἔστιν καὶ μισεῖσθαι φιλοῦντα; οἷόν που ἐνίοτε δοκοῦσι 29686 Lys.212.b.8 : καὶ οἱ ἐρασταὶ πάσχειν πρὸς τὰ παιδικά· φιλοῦντες γὰρ 29687 Lys.212.c.1 : ὡς οἷόν τε μάλιστα οἱ μὲν οἴονται οὐκ ἀντιφιλεῖσθαι, οἱ 29688 Lys.212.c.2 : δὲ καὶ μισεῖσθαι. ἢ οὐκ ἀληθὲς δοκεῖ σοι τοῦτο; {—} 29689 Lys.212.c.3 : Σφόδρα γε, ἔφη, ἀληθές. {—} Οὐκοῦν ἐν τῷ τοιούτῳ, ἦν δ´ 29690 Lys.212.c.4 : ἐγώ, ὁ μὲν φιλεῖ, ὁ δὲ φιλεῖται; {—} Ναί. {—} Πότερος οὖν αὐ– 29691 Lys.212.c.5 : τῶν ποτέρου φίλος ἐστίν; ὁ φιλῶν τοῦ φιλουμένου, ἐάντε 29692 Lys.212.c.6 : καὶ ἀντιφιλῆται ἐάντε καὶ μισῆται, ἢ ὁ φιλούμενος τοῦ 29693 Lys.212.c.7 : φιλοῦντος; ἢ οὐδέτερος αὖ ἐν τῷ τοιούτῳ οὐδετέρου φίλος 29694 Lys.212.c.8 : ἐστίν, ἂν μὴ ἀμφότεροι ἀλλήλους φιλῶσιν; {—} Ἔοικε γοῦν 29695 Lys.212.d.1 : οὕτως ἔχειν. {—} Ἀλλοίως ἄρα νῦν ἡμῖν δοκεῖ ἢ πρότερον 29696 Lys.212.d.2 : ἔδοξεν. τότε μὲν γάρ, εἰ ὁ ἕτερος φιλοῖ, φίλω εἶναι ἄμφω· 29697 Lys.212.d.3 : νῦν δέ, ἂν μὴ ἀμφότεροι φιλῶσιν, οὐδέτερος φίλος. {—} Κιν– 29698 Lys.212.d.4 : δυνεύει, ἔφη. {—} Οὐκ ἄρα ἐστὶν φίλον τῷ φιλοῦντι οὐδὲν μὴ 29699 Lys.212.d.5 : οὐκ ἀντιφιλοῦν. {—} Οὐκ ἔοικεν. {—} Οὐδ´ ἄρα φίλιπποί εἰσιν 29700 Lys.212.d.6 : οὓς ἂν οἱ ἵπποι μὴ ἀντιφιλῶσιν, οὐδὲ φιλόρτυγες, οὐδ´ αὖ 29701 Lys.212.d.7 : φιλόκυνές γε καὶ φίλοινοι καὶ φιλογυμνασταὶ καὶ φιλόσοφοι, 29702 Lys.212.d.8 : ἂν μὴ ἡ σοφία αὐτοὺς ἀντιφιλῇ. ἢ φιλοῦσι μὲν ταῦτα 29703 Lys.212.e.1 : ἕκαστοι, οὐ μέντοι φίλα ὄντα, ἀλλὰ ψεύδεθ´ ὁ ποιητής, ὃς 29704 Lys.212.e.2 : ἔφη— 29705 Lys.212.e.2 : 29706 Lys.212.e.3 : ὄλβιος, ᾧ παῖδές τε φίλοι καὶ μώνυχες ἵπποι 29707 Lys.212.e.4 : καὶ κύνες ἀγρευταὶ καὶ ξένος ἀλλοδαπός; 29708 Lys.212.e.4 : 29709 Lys.212.e.5 : {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς. {—} Ἀλλ´ ἀληθῆ δοκεῖ λέγειν σοι; 29710 Lys.212.e.6 : {—} Ναί. {—} Τὸ φιλούμενον ἄρα τῷ φιλοῦντι φίλον ἐστίν, ὡς 29711 Lys.212.e.7 : ἔοικεν, ὦ Μενέξενε, ἐάντε φιλῇ ἐάντε καὶ μισῇ· οἷον καὶ 29712 Lys.212.e.8 : τὰ νεωστὶ γεγονότα παιδία, τὰ μὲν οὐδέπω φιλοῦντα, τὰ 29713 Lys.213.a.1 : δὲ καὶ μισοῦντα, ὅταν κολάζηται ὑπὸ τῆς μητρὸς ἢ ὑπὸ τοῦ 29714 Lys.213.a.2 : πατρός, ὅμως καὶ μισοῦντα ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ πάντων 29715 Lys.213.a.3 : μάλιστά ἐστι τοῖς γονεῦσι φίλτατα. {—} Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, 29716 Lys.213.a.4 : οὕτως ἔχειν. {—} Οὐκ ἄρα ὁ φιλῶν φίλος ἐκ τούτου τοῦ λόγου, 29717 Lys.213.a.5 : ἀλλ´ ὁ φιλούμενος. {—} Ἔοικεν. {—} Καὶ ὁ μισούμενος ἐχθρὸς 29718 Lys.213.a.6 : ἄρα, ἀλλ´ οὐχ ὁ μισῶν. {—} Φαίνεται. {—} Πολλοὶ ἄρα ὑπὸ τῶν 29719 Lys.213.a.7 : ἐχθρῶν φιλοῦνται, ὑπὸ δὲ τῶν φίλων μισοῦνται, καὶ τοῖς 29720 Lys.213.b.1 : μὲν ἐχθροῖς φίλοι εἰσίν, τοῖς δὲ φίλοις ἐχθροί, εἰ τὸ φιλού– 29721 Lys.213.b.2 : μενον φίλον ἐστὶν ἀλλὰ μὴ τὸ φιλοῦν. καίτοι πολλὴ 29722 Lys.213.b.3 : ἀλογία, ὦ φίλε ἑταῖρε, μᾶλλον δὲ οἶμαι καὶ ἀδύνατον, τῷ 29723 Lys.213.b.4 : τε φίλῳ ἐχθρὸν καὶ τῷ ἐχθρῷ φίλον εἶναι. {—} Ἀληθῆ, ἔφη, 29724 Lys.213.b.5 : ἔοικας λέγειν, ὦ Σώκρατες. {—} Οὐκοῦν εἰ τοῦτ´ ἀδύνατον, τὸ 29725 Lys.213.b.6 : φιλοῦν ἂν εἴη φίλον τοῦ φιλουμένου. {—} Φαίνεται. {—} Τὸ 29726 Lys.213.b.7 : μισοῦν ἄρα πάλιν ἐχθρὸν τοῦ μισουμένου. {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐ– 29727 Lys.213.b.8 : κοῦν ταὐτὰ ἡμῖν συμβήσεται ἀναγκαῖον εἶναι ὁμολογεῖν, 29728 Lys.213.c.1 : ἅπερ ἐπὶ τῶν πρότερον, πολλάκις φίλον εἶναι μὴ φίλου, 29729 Lys.213.c.2 : πολλάκις δὲ καὶ ἐχθροῦ, ὅταν ἢ μὴ φιλοῦν τις φιλῇ ἢ καὶ 29730 Lys.213.c.3 : μισοῦν φιλῇ· πολλάκις δ´ ἐχθρὸν εἶναι μὴ ἐχθροῦ ἢ καὶ 29731 Lys.213.c.4 : φίλου, ὅταν ἢ 〈μὴ〉 μισοῦν τις μισῇ ἢ καὶ φιλοῦν μισῇ. {—} 29732 Lys.213.c.5 : Κινδυνεύει, ἔφη. {—} Τί οὖν δὴ χρησώμεθα, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ μήτε 29733 Lys.213.c.6 : οἱ φιλοῦντες φίλοι ἔσονται μήτε οἱ φιλούμενοι μήτε οἱ 29734 Lys.213.c.7 : φιλοῦντές τε καὶ φιλούμενοι; ἀλλὰ καὶ παρὰ ταῦτα ἄλλους 29735 Lys.213.c.8 : τινὰς ἔτι φήσομεν εἶναι φίλους ἀλλήλοις γιγνομένους; {—} 29736 Lys.213.c.9 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐ πάνυ εὐπορῶ ἔγωγε. 29737 Lys.213.d.1 : {—} Ἆρα μή, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Μενέξενε, τὸ παράπαν οὐκ ὀρθῶς 29738 Lys.213.d.2 : ἐζητοῦμεν; {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ὁ Λύσις, 29739 Lys.213.d.3 : καὶ ἅμα εἰπὼν ἠρυθρίασεν· ἐδόκει γάρ μοι ἄκοντ´ αὐτὸν 29740 Lys.213.d.4 : ἐκφεύγειν τὸ λεχθὲν διὰ τὸ σφόδρα προσέχειν τὸν νοῦν 29741 Lys.213.d.5 : τοῖς λεγομένοις, δῆλος δ´ ἦν καὶ ὅτε ἠκροᾶτο οὕτως ἔχων. 29742 Lys.213.d.6 : Ἐγὼ οὖν βουλόμενος τόν τε Μενέξενον ἀναπαῦσαι καὶ 29743 Lys.213.d.7 : ἐκείνου ἡσθεὶς τῇ φιλοσοφίᾳ, οὕτω μεταβαλὼν πρὸς τὸν 29744 Lys.213.e.1 : Λύσιν ἐποιούμην τοὺς λόγους, καὶ εἶπον· Ὦ Λύσι, ἀληθῆ 29745 Lys.213.e.2 : μοι δοκεῖς λέγειν ὅτι εἰ ὀρθῶς ἡμεῖς ἐσκοποῦμεν, οὐκ ἄν 29746 Lys.213.e.3 : ποτε οὕτως ἐπλανώμεθα. ἀλλὰ ταύτῃ μὲν μηκέτι ἴωμεν— 29747 Lys.213.e.4 : καὶ γὰρ χαλεπή τίς μοι φαίνεται ὥσπερ ὁδὸς ἡ σκέψις—ᾗ 29748 Lys.213.e.5 : δὲ ἐτράπημεν, δοκεῖ μοι χρῆναι ἰέναι, σκοποῦντα [τὰ] κατὰ 29749 Lys.214.a.1 : τοὺς ποιητάς· οὗτοι γὰρ ἡμῖν ὥσπερ πατέρες τῆς σοφίας 29750 Lys.214.a.2 : εἰσὶν καὶ ἡγεμόνες. λέγουσι δὲ δήπου οὐ φαύλως ἀποφαινό– 29751 Lys.214.a.3 : μενοι περὶ τῶν φίλων, οἳ τυγχάνουσιν ὄντες· ἀλλὰ τὸν θεὸν 29752 Lys.214.a.4 : αὐτόν φασιν ποιεῖν φίλους αὐτούς, ἄγοντα παρ´ ἀλλήλους. 29753 Lys.214.a.5 : λέγουσι δέ πως ταῦτα, ὡς ἐγᾦμαι, ὡδί— 29754 Lys.214.a.5 : 29755 Lys.214.a.6 : αἰεί τοι τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον 29756 Lys.214.a.6 : 29757 Lys.214.b.1 : καὶ ποιεῖ γνώριμον· ἢ οὐκ ἐντετύχηκας τούτοις τοῖς ἔπεσιν; 29758 Lys.214.b.2 : {—} Ἔγωγ´, ἔφη. {—} Οὐκοῦν καὶ τοῖς τῶν σοφωτάτων συγγράμ– 29759 Lys.214.b.3 : μασιν ἐντετύχηκας ταῦτα αὐτὰ λέγουσιν, ὅτι τὸ ὅμοιον τῷ 29760 Lys.214.b.4 : ὁμοίῳ ἀνάγκη ἀεὶ φίλον εἶναι; εἰσὶν δέ που οὗτοι οἱ περὶ 29761 Lys.214.b.5 : φύσεώς τε καὶ τοῦ ὅλου διαλεγόμενοι καὶ γράφοντες. {—} 29762 Lys.214.b.6 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. {—} Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, εὖ λέγουσιν; {—} 29763 Lys.214.b.7 : Ἴσως, ἔφη. {—} Ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ ἥμισυ αὐτοῦ, ἴσως δὲ καὶ 29764 Lys.214.b.8 : πᾶν, ἀλλ´ ἡμεῖς οὐ συνίεμεν. δοκεῖ γὰρ ἡμῖν ὅ γε πονηρὸς 29765 Lys.214.c.1 : τῷ πονηρῷ, ὅσῳ ἂν ἐγγυτέρω προσίῃ καὶ μᾶλλον ὁμιλῇ, 29766 Lys.214.c.2 : τοσούτῳ ἐχθίων γίγνεσθαι. ἀδικεῖ γάρ· ἀδικοῦντας δὲ καὶ 29767 Lys.214.c.3 : ἀδικουμένους ἀδύνατόν που φίλους εἶναι. οὐχ οὕτως; {—} Ναί, 29768 Lys.214.c.4 : ἦ δ´ ὅς. {—} Ταύτῃ μὲν ἂν τοίνυν τοῦ λεγομένου τὸ ἥμισυ οὐκ 29769 Lys.214.c.5 : ἀληθὲς εἴη, εἴπερ οἱ πονηροὶ ἀλλήλοις ὅμοιοι. {—} Ἀληθῆ 29770 Lys.214.c.6 : λέγεις. {—} Ἀλλά μοι δοκοῦσιν λέγειν τοὺς ἀγαθοὺς ὁμοίους 29771 Lys.214.c.7 : εἶναι ἀλλήλοις καὶ φίλους, τοὺς δὲ κακούς, ὅπερ καὶ λέγεται 29772 Lys.214.c.8 : περὶ αὐτῶν, μηδέποτε ὁμοίους μηδ´ αὐτοὺς αὑτοῖς εἶναι, ἀλλ´ 29773 Lys.214.d.1 : ἐμπλήκτους τε καὶ ἀσταθμήτους· ὃ δὲ αὐτὸ αὑτῷ ἀνόμοιον 29774 Lys.214.d.2 : εἴη καὶ διάφορον, σχολῇ γέ τῳ ἄλλῳ ὅμοιον ἢ φίλον γένοιτ´ 29775 Lys.214.d.3 : ἄν. ἢ οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ οὕτως; {—} Ἔμοιγ´, ἔφη. {—} Τοῦτο 29776 Lys.214.d.4 : τοίνυν αἰνίττονται, ὡς ἐμοὶ δοκοῦσιν, ὦ ἑταῖρε, οἱ τὸ ὅμοιον 29777 Lys.214.d.5 : τῷ ὁμοίῳ φίλον λέγοντες, ὡς ὁ ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ μόνος 29778 Lys.214.d.6 : μόνῳ φίλος, ὁ δὲ κακὸς οὔτε ἀγαθῷ οὔτε κακῷ οὐδέποτε 29779 Lys.214.d.7 : εἰς ἀληθῆ φιλίαν ἔρχεται. συνδοκεῖ σοι; {—} Κατένευσεν. {—} 29780 Lys.214.d.8 : Ἔχομεν ἄρα ἤδη τίνες εἰσὶν οἱ φίλοι· ὁ γὰρ λόγος ἡμῖν 29781 Lys.214.e.1 : σημαίνει ὅτι οἳ ἂν ὦσιν ἀγαθοί. {—} Πάνυ γε, ἔφη, δοκεῖ. 29782 Lys.214.e.2 : Καὶ ἐμοί, ἦν δ´ ἐγώ. καίτοι δυσχεραίνω τί γε ἐν αὐτῷ· 29783 Lys.214.e.3 : φέρε οὖν, ὦ πρὸς Διός, ἴδωμεν τί καὶ ὑποπτεύω. ὁ ὅμοιος 29784 Lys.214.e.4 : τῷ ὁμοίῳ καθ´ ὅσον ὅμοιος φίλος, καὶ ἔστιν χρήσιμος ὁ 29785 Lys.214.e.5 : τοιοῦτος τῷ τοιούτῳ; μᾶλλον δὲ ὧδε· ὁτιοῦν ὅμοιον ὁτῳοῦν 29786 Lys.214.e.6 : ὁμοίῳ τίνα ὠφελίαν ἔχειν ἢ τίνα βλάβην ἂν ποιῆσαι 29787 Lys.214.e.7 : δύναιτο, ὃ μὴ καὶ αὐτὸ αὑτῷ; ἢ τί ἂν παθεῖν, ὃ μὴ καὶ ὑφ´ 29788 Lys.215.a.1 : αὑτοῦ πάθοι; τὰ δὴ τοιαῦτα πῶς ἂν ὑπ´ ἀλλήλων ἀγαπηθείη, 29789 Lys.215.a.2 : μηδεμίαν ἐπικουρίαν ἀλλήλοις ἔχοντα; ἔστιν ὅπως; {—} Οὐκ 29790 Lys.215.a.3 : ἔστιν. {—} Ὃ δὲ μὴ ἀγαπῷτο, πῶς φίλον; {—} Οὐδαμῶς. {—} Ἀλλὰ 29791 Lys.215.a.4 : δὴ ὁ μὲν ὅμοιος τῷ ὁμοίῳ οὐ φίλος· ὁ δὲ ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ 29792 Lys.215.a.5 : καθ´ ὅσον ἀγαθός, οὐ καθ´ ὅσον ὅμοιος, φίλος ἂν εἴη; {—} Ἴσως. 29793 Lys.215.a.6 : {—} Τί δέ; οὐχ ὁ ἀγαθός, καθ´ ὅσον ἀγαθός, κατὰ τοσοῦτον 29794 Lys.215.a.7 : ἱκανὸς ἂν εἴη αὑτῷ; {—} Ναί. {—} Ὁ δέ γε ἱκανὸς οὐδενὸς δεό– 29795 Lys.215.a.8 : μενος κατὰ τὴν ἱκανότητα. {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Ὁ δὲ μή του 29796 Lys.215.b.1 : δεόμενος οὐδέ τι ἀγαπῴη ἄν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Ὃ δὲ μὴ 29797 Lys.215.b.2 : ἀγαπῴη, οὐδ´ ἂν φιλοῖ. {—} Οὐ δῆτα. {—} Ὁ δὲ μὴ φιλῶν γε οὐ 29798 Lys.215.b.3 : φίλος. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Πῶς οὖν οἱ ἀγαθοὶ τοῖς ἀγαθοῖς 29799 Lys.215.b.4 : ἡμῖν φίλοι ἔσονται τὴν ἀρχήν, οἳ μήτε ἀπόντες ποθεινοὶ 29800 Lys.215.b.5 : ἀλλήλοις—ἱκανοὶ γὰρ ἑαυτοῖς καὶ χωρὶς ὄντες—μήτε πα– 29801 Lys.215.b.6 : ρόντες χρείαν αὑτῶν ἔχουσιν; τοὺς δὴ τοιούτους τίς μηχανὴ 29802 Lys.215.b.7 : περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι ἀλλήλους; {—} Οὐδεμία, ἔφη. {—} Φίλοι 29803 Lys.215.c.1 : δέ γε οὐκ ἂν εἶεν μὴ περὶ πολλοῦ ποιούμενοι ἑαυτούς. {—} 29804 Lys.215.c.2 : Ἀληθῆ. 29805 Lys.215.c.3 : Ἄθρει δή, ὦ Λύσι, πῇ παρακρουόμεθα. ἆρά γε ὅλῳ 29806 Lys.215.c.4 : τινὶ ἐξαπατώμεθα; {—} Πῶς δή; ἔφη. {—} Ἤδη ποτέ του ἤκουσα 29807 Lys.215.c.5 : λέγοντος, καὶ ἄρτι ἀναμιμνῄσκομαι, ὅτι τὸ μὲν ὅμοιον τῷ 29808 Lys.215.c.6 : ὁμοίῳ καὶ οἱ ἀγαθοὶ τοῖς ἀγαθοῖς πολεμιώτατοι εἶεν· καὶ δὴ 29809 Lys.215.c.7 : καὶ τὸν Ἡσίοδον ἐπήγετο μάρτυρα, λέγων ὡς ἄρα— 29810 Lys.215.c.7 : 29811 Lys.215.c.8 : καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ 29812 Lys.215.d.1 : καὶ πτωχὸς πτωχῷ, 29813 Lys.215.d.1 : 29814 Lys.215.d.2 : καὶ τἆλλα δὴ πάντα οὕτως ἔφη ἀναγκαῖον εἶναι μάλιστα τὰ 29815 Lys.215.d.3 : ὁμοιότατα 〈πρὸς〉 ἄλληλα φθόνου τε καὶ φιλονικίας καὶ 29816 Lys.215.d.4 : ἔχθρας ἐμπίμπλασθαι, τὰ δ´ ἀνομοιότατα φιλίας· τὸν γὰρ 29817 Lys.215.d.5 : πένητα τῷ πλουσίῳ ἀναγκάζεσθαι φίλον εἶναι καὶ τὸν ἀσθενῆ 29818 Lys.215.d.6 : τῷ ἰσχυρῷ τῆς ἐπικουρίας ἕνεκα, καὶ τὸν κάμνοντα τῷ ἰατρῷ, 29819 Lys.215.d.7 : καὶ πάντα δὴ τὸν μὴ εἰδότα ἀγαπᾶν τὸν εἰδότα καὶ φιλεῖν. 29820 Lys.215.e.1 : καὶ δὴ καὶ ἔτι ἐπεξῄει τῷ λόγῳ μεγαλοπρεπέστερον, λέγων 29821 Lys.215.e.2 : ὡς ἄρα παντὸς δέοι τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ φίλον εἶναι, ἀλλ´ 29822 Lys.215.e.3 : αὐτὸ τὸ ἐναντίον εἴη τούτου· τὸ γὰρ ἐναντιώτατον τῷ 29823 Lys.215.e.4 : ἐναντιωτάτῳ εἶναι μάλιστα φίλον. ἐπιθυμεῖν γὰρ τοῦ 29824 Lys.215.e.5 : τοιούτου ἕκαστον, ἀλλ´ οὐ τοῦ ὁμοίου· τὸ μὲν γὰρ ξηρὸν 29825 Lys.215.e.6 : ὑγροῦ, τὸ δὲ ψυχρὸν θερμοῦ, τὸ δὲ πικρὸν γλυκέος, τὸ δὲ 29826 Lys.215.e.7 : ὀξὺ ἀμβλέος, τὸ δὲ κενὸν πληρώσεως, καὶ τὸ πλῆρες δὲ 29827 Lys.215.e.8 : κενώσεως, καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον. τροφὴν 29828 Lys.215.e.9 : γὰρ εἶναι τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ· τὸ γὰρ ὅμοιον τοῦ ὁμοίου 29829 Lys.216.a.1 : οὐδὲν ἂν ἀπολαῦσαι. καὶ μέντοι, ὦ ἑταῖρε, καὶ κομψὸς 29830 Lys.216.a.2 : ἐδόκει εἶναι ταῦτα λέγων· εὖ γὰρ ἔλεγεν. ὑμῖν δέ, ἦν δ´ 29831 Lys.216.a.3 : ἐγώ, πῶς δοκεῖ λέγειν; {—} Εὖ γε, ἔφη ὁ Μενέξενος, ὥς γε 29832 Lys.216.a.4 : οὑτωσὶ ἀκοῦσαι. {—} Φῶμεν ἄρα τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ μά– 29833 Lys.216.a.5 : λιστα φίλον εἶναι; {—} Πάνυ γε. {—} Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· οὐκ ἀλλό– 29834 Lys.216.a.6 : κοτον, ὦ Μενέξενε; καὶ ἡμῖν εὐθὺς ἅσμενοι ἐπιπηδήσονται 29835 Lys.216.a.7 : οὗτοι οἱ πάσσοφοι ἄνδρες, οἱ ἀντιλογικοί, καὶ ἐρήσονται εἰ 29836 Lys.216.b.1 : οὐκ ἐναντιώτατον ἔχθρα φιλίᾳ; οἷς τί ἀποκρινούμεθα; ἢ 29837 Lys.216.b.2 : οὐκ ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὅτι ἀληθῆ λέγουσιν; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἆρ´ 29838 Lys.216.b.3 : οὖν, φήσουσιν, τὸ ἐχθρὸν τῷ φίλῳ φίλον ἢ τὸ φίλον τῷ 29839 Lys.216.b.4 : ἐχθρῷ; {—} Οὐδέτερα, ἔφη. {—} Ἀλλὰ τὸ δίκαιον τῷ ἀδίκῳ, ἢ τὸ 29840 Lys.216.b.5 : σῶφρον τῷ ἀκολάστῳ, ἢ τὸ ἀγαθὸν τῷ κακῷ; {—} Οὐκ ἄν μοι 29841 Lys.216.b.6 : δοκεῖ οὕτως ἔχειν. {—} Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, εἴπερ γε κατὰ 29842 Lys.216.b.7 : τὴν ἐναντιότητά τί τῳ [φίλῳ] φίλον ἐστίν, ἀνάγκη καὶ ταῦτα 29843 Lys.216.b.8 : φίλα εἶναι. {—} Ἀνάγκη. {—} Οὔτε ἄρα τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ οὔτε 29844 Lys.216.b.9 : τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ φίλον. {—} Οὐκ ἔοικεν. 29845 Lys.216.c.1 : Ἔτι δὲ καὶ τόδε σκεψώμεθα, μὴ ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς λανθά– 29846 Lys.216.c.2 : νει τὸ φίλον ὡς ἀληθῶς οὐδὲν τούτων ὄν, ἀλλὰ τὸ μήτε 29847 Lys.216.c.3 : ἀγαθὸν μήτε κακὸν φίλον οὕτω ποτὲ γιγνόμενον τοῦ ἀγαθοῦ. 29848 Lys.216.c.4 : {—} Πῶς, ἦ δ´ ὅς, λέγεις; {—} Ἀλλὰ μὰ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκ 29849 Lys.216.c.5 : οἶδα, ἀλλὰ τῷ ὄντι αὐτὸς εἰλιγγιῶ ὑπὸ τῆς τοῦ λόγου ἀπο– 29850 Lys.216.c.6 : ρίας, καὶ κινδυνεύει κατὰ τὴν ἀρχαίαν παροιμίαν τὸ καλὸν 29851 Lys.216.c.7 : φίλον εἶναι. ἔοικε γοῦν μαλακῷ τινι καὶ λείῳ καὶ λιπαρῷ· 29852 Lys.216.d.1 : διὸ καὶ ἴσως ῥᾳδίως διολισθαίνει καὶ διαδύεται ἡμᾶς, ἅτε 29853 Lys.216.d.2 : τοιοῦτον ὄν. λέγω γὰρ τἀγαθὸν καλὸν εἶναι· σὺ δ´ οὐκ 29854 Lys.216.d.3 : οἴει; {—} Ἔγωγε. {—} Λέγω τοίνυν ἀπομαντευόμενος, τοῦ καλοῦ 29855 Lys.216.d.4 : τε καὶ ἀγαθοῦ φίλον εἶναι τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε κακόν· 29856 Lys.216.d.5 : πρὸς ἃ δὲ λέγων μαντεύομαι, ἄκουσον. δοκεῖ μοι ὡσπερεὶ 29857 Lys.216.d.6 : τρία ἄττα εἶναι γένη, τὸ μὲν ἀγαθόν, τὸ δὲ κακόν, τὸ δ´ οὔτ´ 29858 Lys.216.d.7 : ἀγαθὸν οὔτε κακόν· τί δὲ σοί; {—} Καὶ ἐμοί, ἔφη. {—} Καὶ οὔτε 29859 Lys.216.d.8 : τἀγαθὸν τἀγαθῷ οὔτε τὸ κακὸν τῷ κακῷ οὔτε τἀγαθὸν τῷ 29860 Lys.216.e.1 : κακῷ φίλον εἶναι, ὥσπερ οὐδ´ ὁ ἔμπροσθεν λόγος ἐᾷ· λεί– 29861 Lys.216.e.2 : πεται δή, εἴπερ τῴ τί ἐστιν φίλον, τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε 29862 Lys.216.e.3 : κακὸν φίλον εἶναι ἢ τοῦ ἀγαθοῦ ἢ τοῦ τοιούτου οἷον αὐτό 29863 Lys.216.e.4 : ἐστιν. οὐ γὰρ ἄν που τῷ κακῷ φίλον ἄν τι γένοιτο. {—} 29864 Lys.216.e.5 : Ἀληθῆ. {—} Οὐδὲ μὴν τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ ἔφαμεν ἄρτι· ἦ 29865 Lys.216.e.6 : γάρ; {—} Ναί. {—} Οὐκ ἄρα ἔσται τῷ μήτε ἀγαθῷ μήτε κακῷ τὸ 29866 Lys.216.e.7 : τοιοῦτον φίλον οἷον αὐτό. {—} Οὐ φαίνεται. {—} Τῷ ἀγαθῷ ἄρα 29867 Lys.217.a.1 : τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε κακὸν μόνῳ μόνον συμβαίνει γίγνεσθαι 29868 Lys.217.a.2 : φίλον. {—} Ἀνάγκη, ὡς ἔοικεν. 29869 Lys.217.a.3 : Ἆρ´ οὖν καὶ καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ παῖδες, ὑφηγεῖται ἡμῖν 29870 Lys.217.a.4 : τὸ νῦν λεγόμενον; εἰ γοῦν θέλοιμεν ἐννοῆσαι τὸ ὑγιαῖνον 29871 Lys.217.a.5 : σῶμα, οὐδὲν ἰατρικῆς δεῖται οὐδὲ ὠφελίας· ἱκανῶς γὰρ ἔχει, 29872 Lys.217.a.6 : ὥστε ὑγιαίνων οὐδεὶς ἰατρῷ φίλος διὰ τὴν ὑγίειαν. ἦ γάρ; 29873 Lys.217.a.7 : {—} Οὐδείς. {—} Ἀλλ´ ὁ κάμνων οἶμαι διὰ τὴν νόσον. {—} Πῶς γὰρ 29874 Lys.217.b.1 : οὔ; {—} Νόσος μὲν δὴ κακόν, ἰατρικὴ δὲ ὠφέλιμον καὶ ἀγαθόν. 29875 Lys.217.b.2 : {—} Ναί. {—} Σῶμα δέ γέ που κατὰ τὸ σῶμα εἶναι οὔτε ἀγαθὸν 29876 Lys.217.b.3 : οὔτε κακόν. {—} Οὕτως. {—} Ἀναγκάζεται δέ γε σῶμα διὰ νόσον 29877 Lys.217.b.4 : ἰατρικὴν ἀσπάζεσθαι καὶ φιλεῖν. {—} Δοκεῖ μοι. {—} Τὸ μήτε 29878 Lys.217.b.5 : κακὸν ἄρα μήτ´ ἀγαθὸν φίλον γίγνεται τοῦ ἀγαθοῦ διὰ κακοῦ 29879 Lys.217.b.6 : παρουσίαν. {—} Ἔοικεν. {—} Δῆλον δέ γε ὅτι πρὶν γενέσθαι αὐτὸ 29880 Lys.217.b.7 : κακὸν ὑπὸ τοῦ κακοῦ οὗ ἔχει. οὐ γὰρ δή γε κακὸν γεγονὸς 29881 Lys.217.c.1 : ἔτι ἄν τι τοῦ ἀγαθοῦ [οὗ] ἐπιθυμοῖ καὶ φίλον εἴη· ἀδύνατον 29882 Lys.217.c.2 : γὰρ ἔφαμεν κακὸν ἀγαθῷ φίλον εἶναι. {—} Ἀδύνατον γάρ. {—} 29883 Lys.217.c.3 : Σκέψασθε δὴ ὃ λέγω. λέγω γὰρ ὅτι ἔνια μέν, οἷον ἂν ᾖ 29884 Lys.217.c.4 : τὸ παρόν, τοιαῦτά ἐστι καὶ αὐτά, ἔνια δὲ οὔ. ὥσπερ εἰ 29885 Lys.217.c.5 : ἐθέλοι τις χρώματί τῳ ὁτιοῦν [τι] ἀλεῖψαι, πάρεστίν που 29886 Lys.217.c.6 : τῷ ἀλειφθέντι τὸ ἐπαλειφθέν. {—} Πάνυ γε. {—} Ἆρ´ οὖν καὶ 29887 Lys.217.c.7 : ἔστιν τότε τοιοῦτον τὴν χρόαν τὸ ἀλειφθέν, οἷον τὸ ἐπόν; 29888 Lys.217.d.1 : {—} Οὐ μανθάνω, ἦ δ´ ὅς. {—} Ἀλλ´ ὧδε, ἦν δ´ ἐγώ. εἴ τίς 29889 Lys.217.d.2 : σου ξανθὰς οὔσας τὰς τρίχας ψιμυθίῳ ἀλείψειεν, πότερον 29890 Lys.217.d.3 : τότε λευκαὶ εἶεν ἢ φαίνοιντ´ ἄν; {—} Φαίνοιντ´ ἄν, ἦ δ´ ὅς. {—} 29891 Lys.217.d.4 : Καὶ μὴν παρείη γ´ ἂν αὐταῖς λευκότης. {—} Ναί. {—} Ἀλλ´ ὅμως 29892 Lys.217.d.5 : οὐδέν τι μᾶλλον ἂν εἶεν λευκαί πω, ἀλλὰ παρούσης λευκό– 29893 Lys.217.d.6 : τητος οὔτε τι λευκαὶ οὔτε μέλαιναί εἰσιν. {—} Ἀληθῆ. {—} Ἀλλ´ 29894 Lys.217.d.7 : ὅταν δή, ὦ φίλε, τὸ γῆρας αὐταῖς ταὐτὸν τοῦτο χρῶμα ἐπα– 29895 Lys.217.d.8 : γάγῃ, τότε ἐγένοντο οἷόνπερ τὸ παρόν, λευκοῦ παρουσίᾳ 29896 Lys.217.e.1 : λευκαί. {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Τοῦτο τοίνυν ἐρωτῶ νῦν δή, εἰ ᾧ 29897 Lys.217.e.2 : ἄν τι παρῇ, τοιοῦτον ἔσται τὸ ἔχον οἷον τὸ παρόν· ἢ ἐὰν 29898 Lys.217.e.3 : μὲν κατά τινα τρόπον παρῇ, ἔσται, ἐὰν δὲ μή, οὔ; {—} Οὕτω 29899 Lys.217.e.4 : μᾶλλον, ἔφη. {—} Καὶ τὸ μήτε κακὸν ἄρα μήτ´ ἀγαθὸν ἐνίοτε 29900 Lys.217.e.5 : κακοῦ παρόντος οὔπω κακόν ἐστιν, ἔστιν δ´ ὅτε ἤδη τὸ 29901 Lys.217.e.6 : τοιοῦτον γέγονεν. {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν ὅταν μήπω κακὸν ᾖ 29902 Lys.217.e.7 : κακοῦ παρόντος, αὕτη μὲν ἡ παρουσία ἀγαθοῦ αὐτὸ ποιεῖ 29903 Lys.217.e.8 : ἐπιθυμεῖν· ἡ δὲ κακὸν ποιοῦσα ἀποστερεῖ αὐτὸ τῆς τε ἐπι– 29904 Lys.217.e.9 : θυμίας ἅμα καὶ τῆς φιλίας τοῦ ἀγαθοῦ. οὐ γὰρ ἔτι ἐστὶν 29905 Lys.218.a.1 : οὔτε κακὸν οὔτε ἀγαθόν, ἀλλὰ κακόν· φίλον δὲ ἀγαθῷ κακὸν 29906 Lys.218.a.2 : οὐκ ἦν. {—} Οὐ γὰρ οὖν. {—} Διὰ ταῦτα δὴ φαῖμεν ἂν καὶ τοὺς 29907 Lys.218.a.3 : ἤδη σοφοὺς μηκέτι φιλοσοφεῖν, εἴτε θεοὶ εἴτε ἄνθρωποί 29908 Lys.218.a.4 : εἰσιν οὗτοι· οὐδ´ αὖ ἐκείνους φιλοσοφεῖν τοὺς οὕτως ἄγνοιαν 29909 Lys.218.a.5 : ἔχοντας ὥστε κακοὺς εἶναι· κακὸν γὰρ καὶ ἀμαθῆ οὐδένα 29910 Lys.218.a.6 : φιλοσοφεῖν. λείπονται δὴ οἱ ἔχοντες μὲν τὸ κακὸν τοῦτο, 29911 Lys.218.a.7 : τὴν ἄγνοιαν, μήπω δὲ ὑπ´ αὐτοῦ ὄντες ἀγνώμονες μηδὲ 29912 Lys.218.b.1 : ἀμαθεῖς, ἀλλ´ ἔτι ἡγούμενοι μὴ εἰδέναι ἃ μὴ ἴσασιν. διὸ 29913 Lys.218.b.2 : δὴ καὶ φιλοσοφοῦσιν οἱ οὔτε ἀγαθοὶ οὔτε κακοί πω ὄντες, 29914 Lys.218.b.3 : ὅσοι δὲ κακοὶ οὐ φιλοσοφοῦσιν, οὐδὲ οἱ ἀγαθοί· οὔτε γὰρ 29915 Lys.218.b.4 : τὸ ἐναντίον τοῦ ἐναντίου οὔτε τὸ ὅμοιον τοῦ ὁμοίου φίλον 29916 Lys.218.b.5 : ἡμῖν ἐφάνη ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις. ἢ οὐ μέμνησθε; {—} 29917 Lys.218.b.6 : Πάνυ γε, ἐφάτην. {—} Νῦν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Λύσι τε καὶ 29918 Lys.218.b.7 : Μενέξενε, παντὸς μᾶλλον ἐξηυρήκαμεν ὃ ἔστιν τὸ φίλον καὶ 29919 Lys.218.b.8 : οὔ. φαμὲν γὰρ αὐτό, καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ κατὰ τὸ 29920 Lys.218.c.1 : σῶμα καὶ πανταχοῦ, τὸ μήτε κακὸν μήτε ἀγαθὸν διὰ κακοῦ 29921 Lys.218.c.2 : παρουσίαν τοῦ ἀγαθοῦ φίλον εἶναι. {—} Παντάπασιν ἐφάτην τε 29922 Lys.218.c.3 : καὶ συνεχωρείτην οὕτω τοῦτ´ ἔχειν. 29923 Lys.218.c.4 : Καὶ δὴ καὶ αὐτὸς ἐγὼ πάνυ ἔχαιρον, ὥσπερ θηρευτής τις, 29924 Lys.218.c.5 : ἔχων ἀγαπητῶς ὃ ἐθηρευόμην. κἄπειτ´ οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν μοι 29925 Lys.218.c.6 : ἀτοπωτάτη τις ὑποψία εἰσῆλθεν ὡς οὐκ ἀληθῆ εἴη τὰ 29926 Lys.218.c.7 : ὡμολογημένα ἡμῖν, καὶ εὐθὺς ἀχθεσθεὶς εἶπον· Βαβαῖ, ὦ 29927 Lys.218.c.8 : Λύσι τε καὶ Μενέξενε, κινδυνεύομεν ὄναρ πεπλουτηκέναι. 29928 Lys.218.d.1 : Τί μάλιστα; ἔφη ὁ Μενέξενος. 29929 Lys.218.d.2 : Φοβοῦμαι, ἦν δ´ ἐγώ, μὴ ὥσπερ ἀνθρώποις ἀλαζόσιν 29930 Lys.218.d.3 : λόγοις τισὶν τοιούτοις [ψευδέσιν] ἐντετυχήκαμεν περὶ τοῦ 29931 Lys.218.d.4 : φίλου. 29932 Lys.218.d.5 : Πῶς δή; ἔφη. 29933 Lys.218.d.6 : Ὧδε, ἦν δ´ ἐγώ, σκοπῶμεν· φίλος ὃς ἂν εἴη, πότερόν 29934 Lys.218.d.7 : ἐστίν τῳ φίλος ἢ οὔ; {—} Ἀνάγκη, ἔφη. {—} Πότερον οὖν οὐδενὸς 29935 Lys.218.d.8 : ἕνεκα καὶ δι´ οὐδέν, ἢ ἕνεκά του καὶ διά τι; {—} Ἕνεκά του καὶ 29936 Lys.218.d.9 : διά τι. {—} Πότερον φίλου ὄντος ἐκείνου τοῦ πράγματος, οὗ 29937 Lys.218.d.10 : ἕνεκα φίλος ὁ φίλος τῷ φίλῳ, ἢ οὔτε φίλου οὔτε ἐχθροῦ; 29938 Lys.218.e.1 : {—} Οὐ πάνυ, ἔφη, ἕπομαι. {—} Εἰκότως γε, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ 29939 Lys.218.e.2 : ὧδε ἴσως ἀκολουθήσεις, οἶμαι δὲ καὶ ἐγὼ μᾶλλον εἴσομαι 29940 Lys.218.e.3 : ὅτι λέγω. ὁ κάμνων, νυνδὴ ἔφαμεν, τοῦ ἰατροῦ φίλος· οὐχ 29941 Lys.218.e.4 : οὕτως; {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν διὰ νόσον ἕνεκα ὑγιείας τοῦ ἰατροῦ 29942 Lys.218.e.5 : φίλος; {—} Ναί. {—} Ἡ δέ γε νόσος κακόν; {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τί δὲ 29943 Lys.218.e.6 : ὑγίεια; ἦν δ´ ἐγώ· ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ οὐδέτερα; {—} Ἀγαθόν, 29944 Lys.219.a.1 : ἔφη. {—} Ἐλέγομεν δ´ ἄρα, ὡς ἔοικεν, ὅτι τὸ σῶμα, οὔτε ἀγα– 29945 Lys.219.a.2 : θὸν οὔτε κακὸν 〈ὄν〉, διὰ τὴν νόσον, τοῦτο δὲ διὰ τὸ κακόν, 29946 Lys.219.a.3 : τῆς ἰατρικῆς φίλον ἐστίν, ἀγαθὸν δὲ ἰατρική· ἕνεκα δὲ τῆς 29947 Lys.219.a.4 : ὑγιείας τὴν φιλίαν ἡ ἰατρικὴ ἀνῄρηται, ἡ δὲ ὑγίεια ἀγαθόν. 29948 Lys.219.a.5 : ἦ γάρ; {—} Ναί. {—} Φίλον δὲ ἢ οὐ φίλον ἡ ὑγίεια; {—} Φίλον. {—} 29949 Lys.219.a.6 : Ἡ δὲ νόσος ἐχθρόν. {—} Πάνυ γε. {—} Τὸ οὔτε κακὸν οὔτε 29950 Lys.219.b.1 : ἀγαθὸν ἄρα διὰ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἐχθρὸν τοῦ ἀγαθοῦ φίλον 29951 Lys.219.b.2 : ἐστὶν ἕνεκα τοῦ ἀγαθοῦ καὶ φίλου. {—} Φαίνεται. {—} Ἕνεκα ἄρα 29952 Lys.219.b.3 : τοῦ φίλου 〈τοῦ φίλου〉 τὸ φίλον φίλον διὰ τὸ ἐχθρόν. {—} 29953 Lys.219.b.4 : Ἔοικεν. 29954 Lys.219.b.5 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ. ἐπειδὴ ἐνταῦθα ἥκομεν, ὦ παῖδες, 29955 Lys.219.b.6 : πρόσσχωμεν τὸν νοῦν μὴ ἐξαπατηθῶμεν. ὅτι μὲν γὰρ φίλον 29956 Lys.219.b.7 : τοῦ φίλου τὸ φίλον γέγονεν, ἐῶ χαίρειν, καὶ τοῦ ὁμοίου γε 29957 Lys.219.b.8 : τὸ ὅμοιον φίλον γίγνεται, ὅ φαμεν ἀδύνατον εἶναι· ἀλλ´ 29958 Lys.219.b.9 : ὅμως τόδε σκεψώμεθα, μὴ ἡμᾶς ἐξαπατήσῃ τὸ νῦν λεγό– 29959 Lys.219.c.1 : μενον. ἡ ἰατρική, φαμέν, ἕνεκα τῆς ὑγιείας φίλον. {—} Ναί. 29960 Lys.219.c.2 : {—} Οὐκοῦν καὶ ἡ ὑγίεια φίλον; {—} Πάνυ γε. {—} Εἰ ἄρα φίλον, 29961 Lys.219.c.3 : ἕνεκά του. {—} Ναί. {—} Φίλου γέ τινος δή, εἴπερ ἀκολουθήσει τῇ 29962 Lys.219.c.4 : πρόσθεν ὁμολογίᾳ. {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν καὶ ἐκεῖνο φίλον αὖ 29963 Lys.219.c.5 : ἔσται ἕνεκα φίλου; {—} Ναί. {—} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἀνάγκη ἀπειπεῖν 29964 Lys.219.c.6 : ἡμᾶς οὕτως ἰόντας ἢ ἀφικέσθαι ἐπί τινα ἀρχήν, ἣ οὐκέτ´ 29965 Lys.219.c.7 : ἐπανοίσει ἐπ´ ἄλλο φίλον, ἀλλ´ ἥξει ἐπ´ ἐκεῖνο ὅ ἐστιν 29966 Lys.219.d.1 : πρῶτον φίλον, οὗ ἕνεκα καὶ τὰ ἄλλα φαμὲν πάντα φίλα 29967 Lys.219.d.2 : εἶναι; {—} Ἀνάγκη. {—} Τοῦτο δή ἐστιν ὃ λέγω, μὴ ἡμᾶς τἆλλα 29968 Lys.219.d.3 : πάντα ἃ εἴπομεν ἐκείνου ἕνεκα φίλα εἶναι, ὥσπερ εἴδωλα 29969 Lys.219.d.4 : ἄττα ὄντα αὐτοῦ, ἐξαπατᾷ, ᾖ δ´ ἐκεῖνο τὸ πρῶτον, ὃ ὡς 29970 Lys.219.d.5 : ἀληθῶς ἐστι φίλον. ἐννοήσωμεν γὰρ οὑτωσί· ὅταν τίς τι 29971 Lys.219.d.6 : περὶ πολλοῦ ποιῆται, οἷόνπερ ἐνίοτε πατὴρ ὑὸν ἀντὶ πάντων 29972 Lys.219.d.7 : τῶν ἄλλων χρημάτων προτιμᾷ, ὁ δὴ τοιοῦτος ἕνεκα τοῦ τὸν 29973 Lys.219.e.1 : ὑὸν περὶ παντὸς ἡγεῖσθαι ἆρα καὶ ἄλλο τι ἂν περὶ πολλοῦ 29974 Lys.219.e.2 : ποιοῖτο; οἷον εἰ αἰσθάνοιτο αὐτὸν κώνειον πεπωκότα, ἆρα 29975 Lys.219.e.3 : περὶ πολλοῦ ποιοῖτ´ ἂν οἶνον, εἴπερ τοῦτο ἡγοῖτο τὸν ὑὸν 29976 Lys.219.e.4 : σώσειν; {—} Τί μήν; ἔφη. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ἀγγεῖον, ἐν ᾧ ὁ 29977 Lys.219.e.5 : οἶνος ἐνείη; {—} Πάνυ γε. {—} Ἆρ´ οὖν τότε οὐδὲν περὶ πλείονος 29978 Lys.219.e.6 : ποιεῖται, κύλικα κεραμέαν ἢ τὸν ὑὸν τὸν αὑτοῦ, οὐδὲ τρεῖς 29979 Lys.219.e.7 : κοτύλας οἴνου ἢ τὸν ὑόν; ἢ ὧδέ πως ἔχει· πᾶσα ἡ τοιαύτη 29980 Lys.219.e.8 : σπουδὴ οὐκ ἐπὶ τούτοις ἐστὶν ἐσπουδασμένη, ἐπὶ τοῖς ἕνεκά 29981 Lys.219.e.9 : του παρασκευαζομένοις, ἀλλ´ ἐπ´ ἐκείνῳ οὗ ἕνεκα πάντα τὰ 29982 Lys.220.a.1 : τοιαῦτα παρασκευάζεται. οὐχ ὅτι πολλάκις λέγομεν ὡς 29983 Lys.220.a.2 : περὶ πολλοῦ ποιούμεθα χρυσίον καὶ ἀργύριον· ἀλλὰ μὴ 29984 Lys.220.a.3 : οὐδέν τι μᾶλλον οὕτω τό γε ἀληθὲς ἔχῃ, ἀλλ´ ἐκεῖνό ἐστιν 29985 Lys.220.a.4 : ὃ περὶ παντὸς ποιούμεθα, ὃ ἂν φανῇ ὄν, ὅτου ἕνεκα καὶ 29986 Lys.220.a.5 : χρυσίον καὶ πάντα τὰ παρασκευαζόμενα παρασκευάζεται. 29987 Lys.220.a.6 : ἆρ´ οὕτως φήσομεν; {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν καὶ περὶ τοῦ φίλου 29988 Lys.220.a.7 : ὁ αὐτὸς λόγος; ὅσα γάρ φαμεν φίλα εἶναι ἡμῖν ἕνεκα φίλου 29989 Lys.220.b.1 : τινὸς ἑτέρου, ῥήματι φαινόμεθα λέγοντες αὐτό· φίλον δὲ 29990 Lys.220.b.2 : τῷ ὄντι κινδυνεύει ἐκεῖνο αὐτὸ εἶναι, εἰς ὃ πᾶσαι αὗται αἱ 29991 Lys.220.b.3 : λεγόμεναι φιλίαι τελευτῶσιν. {—} Κινδυνεύει οὕτως, ἔφη, ἔχειν. 29992 Lys.220.b.4 : {—} Οὐκοῦν τό γε τῷ ὄντι φίλον οὐ φίλου τινὸς ἕνεκα φίλον 29993 Lys.220.b.5 : ἐστίν; {—} Ἀληθῆ. 29994 Lys.220.b.6 : Τοῦτο μὲν δὴ ἀπήλλακται, μὴ φίλου τινὸς ἕνεκα τὸ 29995 Lys.220.b.7 : φίλον φίλον εἶναι· ἀλλ´ ἆρα τὸ ἀγαθόν ἐστιν φίλον; {—} 29996 Lys.220.b.8 : Ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Ἆρ´ οὖν διὰ τὸ κακὸν τὸ ἀγαθὸν φιλεῖται, 29997 Lys.220.c.1 : καὶ ἔχει ὧδε· εἰ τριῶν ὄντων ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀγαθοῦ 29998 Lys.220.c.2 : καὶ κακοῦ καὶ μήτε ἀγαθοῦ μήτε κακοῦ, τὰ δύο λειφθείη, τὸ 29999 Lys.220.c.3 : δὲ κακὸν ἐκποδὼν ἀπέλθοι καὶ μηδενὸς ἐφάπτοιτο μήτε 30000 Lys.220.c.4 : σώματος μήτε ψυχῆς μήτε τῶν ἄλλων, ἃ δή φαμεν αὐτὰ 30001 Lys.220.c.5 : καθ´ αὑτὰ οὔτε κακὰ εἶναι οὔτε ἀγαθά, ἆρα τότε οὐδὲν ἂν 30002 Lys.220.c.6 : ἡμῖν χρήσιμον εἴη τὸ ἀγαθόν, ἀλλ´ ἄχρηστον ἂν γεγονὸς 30003 Lys.220.c.7 : εἴη; εἰ γὰρ μηδὲν ἡμᾶς ἔτι βλάπτοι, οὐδὲν ἂν οὐδεμιᾶς 30004 Lys.220.d.1 : ὠφελίας δεοίμεθα, καὶ οὕτω δὴ ἂν τότε γένοιτο κατάδηλον 30005 Lys.220.d.2 : ὅτι διὰ τὸ κακὸν τἀγαθὸν ἠγαπῶμεν καὶ ἐφιλοῦμεν, ὡς 30006 Lys.220.d.3 : φάρμακον ὂν τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν, τὸ δὲ κακὸν νόσημα· 30007 Lys.220.d.4 : νοσήματος δὲ μὴ ὄντος οὐδὲν δεῖ φαρμάκου. ἆρ´ οὕτω 30008 Lys.220.d.5 : πέφυκέ τε καὶ φιλεῖται τἀγαθὸν διὰ τὸ κακὸν ὑφ´ ἡμῶν, τῶν 30009 Lys.220.d.6 : μεταξὺ ὄντων τοῦ κακοῦ τε καὶ τἀγαθοῦ, αὐτὸ δ´ ἑαυτοῦ 30010 Lys.220.d.7 : ἕνεκα οὐδεμίαν χρείαν ἔχει; {—} Ἔοικεν, ἦ δ´ ὅς, οὕτως ἔχειν. 30011 Lys.220.d.8 : {—} Τὸ ἄρα φίλον ἡμῖν ἐκεῖνο, εἰς ὃ ἐτελεύτα πάντα τὰ ἄλλα 30012 Lys.220.e.1 : —ἕνεκα ἑτέρου φίλου φίλα ἔφαμεν εἶναι ἐκεῖνα—οὐδὲν [δὲ] 30013 Lys.220.e.2 : τούτοις ἔοικεν. ταῦτα μὲν γὰρ φίλου ἕνεκα φίλα κέκληται, 30014 Lys.220.e.3 : τὸ δὲ τῷ ὄντι φίλον πᾶν τοὐναντίον τούτου φαίνεται πεφυ– 30015 Lys.220.e.4 : κός· φίλον γὰρ ἡμῖν ἀνεφάνη ὂν ἐχθροῦ ἕνεκα, εἰ δὲ τὸ 30016 Lys.220.e.5 : ἐχθρὸν ἀπέλθοι, οὐκέτι, ὡς ἔοικ´, ἔσθ´ ἡμῖν φίλον. {—} Οὔ μοι 30017 Lys.220.e.6 : δοκεῖ, ἔφη, ὥς γε νῦν λέγεται. {—} Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς 30018 Lys.220.e.7 : Διός, ἐὰν τὸ κακὸν ἀπόληται, οὐδὲ πεινῆν ἔτι ἔσται οὐδὲ 30019 Lys.221.a.1 : διψῆν οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν τῶν τοιούτων; ἢ πείνη μὲν ἔσται, 30020 Lys.221.a.2 : ἐάνπερ ἄνθρωποί τε καὶ τἆλλα ζῷα ᾖ, οὐ μέντοι βλαβερά 30021 Lys.221.a.3 : γε; καὶ δίψα δὴ καὶ αἱ ἄλλαι ἐπιθυμίαι, ἀλλ´ οὐ κακαί, ἅτε 30022 Lys.221.a.4 : τοῦ κακοῦ ἀπολωλότος; ἢ γελοῖον τὸ ἐρώτημα, ὅτι ποτ´ 30023 Lys.221.a.5 : ἔσται τότε ἢ μὴ ἔσται; τίς γὰρ οἶδεν; ἀλλ´ οὖν τόδε γ´ 30024 Lys.221.a.6 : ἴσμεν, ὅτι καὶ νῦν ἔστιν πεινῶντα βλάπτεσθαι, ἔστιν δὲ καὶ 30025 Lys.221.a.7 : ὠφελεῖσθαι. ἦ γάρ; {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν καὶ διψῶντα καὶ 30026 Lys.221.b.1 : τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων πάντων ἐπιθυμοῦντα ἔστιν ἐνίοτε 30027 Lys.221.b.2 : μὲν ὠφελίμως ἐπιθυμεῖν, ἐνίοτε δὲ βλαβερῶς, ἐνίοτε δὲ 30028 Lys.221.b.3 : μηδέτερα; {—} Σφόδρα γε. {—} Οὐκοῦν ἐὰν ἀπολλύηται τὰ κακά, 30029 Lys.221.b.4 : ἅ γε μὴ τυγχάνει ὄντα κακά, τί προσήκει τοῖς κακοῖς συν– 30030 Lys.221.b.5 : απόλλυσθαι; {—} Οὐδέν. {—} Ἔσονται ἄρα αἱ μήτε ἀγαθαὶ μήτε 30031 Lys.221.b.6 : κακαὶ ἐπιθυμίαι καὶ ἐὰν ἀπόληται τὰ κακά. {—} Φαίνεται. {—} 30032 Lys.221.b.7 : Οἷόν τε οὖν ἐστιν ἐπιθυμοῦντα καὶ ἐρῶντα τούτου οὗ ἐπι– 30033 Lys.221.b.8 : θυμεῖ καὶ ἐρᾷ μὴ φιλεῖν; {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Ἔσται ἄρα 30034 Lys.221.c.1 : καὶ τῶν κακῶν ἀπολομένων, ὡς ἔοικεν, φίλ´ ἄττα. {—} Ναί. {—} 30035 Lys.221.c.2 : Οὐκ ἄν, εἴ γε τὸ κακὸν αἴτιον ἦν τοῦ φίλον τι εἶναι, οὐκ ἂν 30036 Lys.221.c.3 : ἦν τούτου ἀπολομένου φίλον ἕτερον ἑτέρῳ. αἰτίας γὰρ 30037 Lys.221.c.4 : ἀπολομένης ἀδύνατόν που ἦν ἔτ´ ἐκεῖνο εἶναι, οὗ ἦν αὕτη ἡ 30038 Lys.221.c.5 : αἰτία. {—} Ὀρθῶς λέγεις. {—} Οὐκοῦν ὡμολόγηται ἡμῖν τὸ φίλον 30039 Lys.221.c.6 : φιλεῖν τι καὶ διά τι· καὶ ᾠήθημεν τότε γε διὰ τὸ κακὸν τὸ 30040 Lys.221.c.7 : μήτε ἀγαθὸν μήτε κακὸν τὸ ἀγαθὸν φιλεῖν; {—} Ἀληθῆ. {—} 30041 Lys.221.d.1 : Νῦν δέ γε, ὡς ἔοικε, φαίνεται ἄλλη τις αἰτία τοῦ φιλεῖν τε 30042 Lys.221.d.2 : καὶ φιλεῖσθαι. {—} Ἔοικεν. {—} Ἆρ´ οὖν τῷ ὄντι, ὥσπερ ἄρτι 30043 Lys.221.d.3 : ἐλέγομεν, ἡ ἐπιθυμία τῆς φιλίας αἰτία, καὶ τὸ ἐπιθυμοῦν 30044 Lys.221.d.4 : φίλον ἐστὶν τούτῳ οὗ ἐπιθυμεῖ καὶ τότε ὅταν ἐπιθυμῇ, ὃ δὲ 30045 Lys.221.d.5 : τὸ πρότερον ἐλέγομεν φίλον εἶναι, ὕθλος τις ἦν, ὥσπερ 30046 Lys.221.d.6 : ποίημα μακρὸν συγκείμενον; {—} Κινδυνεύει, ἔφη. {—} Ἀλλὰ μέν– 30047 Lys.221.d.7 : τοι, ἦν δ´ ἐγώ, τό γε ἐπιθυμοῦν, οὗ ἂν ἐνδεὲς ᾖ, τούτου 30048 Lys.221.e.1 : ἐπιθυμεῖ. ἦ γάρ; {—} Ναί. {—} Τὸ δ´ ἐνδεὲς ἄρα φίλον ἐκείνου 30049 Lys.221.e.2 : οὗ ἂν ἐνδεὲς ᾖ; {—} Δοκεῖ μοι. {—} Ἐνδεὲς δὲ γίγνεται οὗ ἄν τι 30050 Lys.221.e.3 : ἀφαιρῆται. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} Τοῦ οἰκείου δή, ὡς ἔοικεν, ὅ τε 30051 Lys.221.e.4 : ἔρως καὶ ἡ φιλία καὶ ἡ ἐπιθυμία τυγχάνει οὖσα, ὡς φαίνεται, 30052 Lys.221.e.5 : ὦ Μενέξενέ τε καὶ Λύσι. {—} Συνεφάτην. {—} Ὑμεῖς ἄρα εἰ φίλοι 30053 Lys.221.e.6 : ἐστὸν ἀλλήλοις, φύσει πῃ οἰκεῖοί ἐσθ´ ὑμῖν αὐτοῖς. {—} Κομιδῇ, 30054 Lys.221.e.7 : ἐφάτην. {—} Καὶ εἰ ἄρα τις ἕτερος ἑτέρου ἐπιθυμεῖ, ἦν δ´ ἐγώ, 30055 Lys.222.a.1 : ὦ παῖδες, ἢ ἐρᾷ, οὐκ ἄν ποτε ἐπεθύμει οὐδὲ ἤρα οὐδὲ ἐφίλει, 30056 Lys.222.a.2 : εἰ μὴ οἰκεῖός πῃ τῷ ἐρωμένῳ ἐτύγχανεν ὢν ἢ κατὰ τὴν 30057 Lys.222.a.3 : ψυχὴν ἢ κατά τι τῆς ψυχῆς ἦθος ἢ τρόπους ἢ εἶδος. {—} 30058 Lys.222.a.4 : Πάνυ γε, ἔφη ὁ Μενέξενος· ὁ δὲ Λύσις ἐσίγησεν. {—} Εἶεν, 30059 Lys.222.a.5 : ἦν δ´ ἐγώ. τὸ μὲν δὴ φύσει οἰκεῖον ἀναγκαῖον ἡμῖν πέφαν– 30060 Lys.222.a.6 : ται φιλεῖν. {—} Ἔοικεν, ἔφη. {—} Ἀναγκαῖον ἄρα τῷ γνησίῳ 30061 Lys.222.a.7 : ἐραστῇ καὶ μὴ προσποιήτῳ φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν παιδικῶν. {—} 30062 Lys.222.b.1 : Ὁ μὲν οὖν Λύσις καὶ ὁ Μενέξενος μόγις πως ἐπενευσάτην, 30063 Lys.222.b.2 : ὁ δὲ Ἱπποθάλης ὑπὸ τῆς ἡδονῆς παντοδαπὰ ἠφίει χρώματα. 30064 Lys.222.b.3 : Καὶ ἐγὼ εἶπον, βουλόμενος τὸν λόγον ἐπισκέψασθαι, Εἰ 30065 Lys.222.b.4 : μέν τι τὸ οἰκεῖον τοῦ ὁμοίου διαφέρει, λέγοιμεν ἄν τι, ὡς 30066 Lys.222.b.5 : ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Λύσι τε καὶ Μενέξενε, περὶ φίλου, ὃ ἔστιν· 30067 Lys.222.b.6 : εἰ δὲ ταὐτὸν τυγχάνει ὂν ὅμοιόν τε καὶ οἰκεῖον, οὐ ῥᾴδιον 30068 Lys.222.b.7 : ἀποβαλεῖν τὸν πρόσθεν λόγον, ὡς οὐ τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ 30069 Lys.222.b.8 : κατὰ τὴν ὁμοιότητα ἄχρηστον· τὸ δὲ ἄχρηστον φίλον 30070 Lys.222.c.1 : ὁμολογεῖν πλημμελές. βούλεσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπειδὴ 30071 Lys.222.c.2 : ὥσπερ μεθύομεν ὑπὸ τοῦ λόγου, συγχωρήσωμεν καὶ φῶμεν 30072 Lys.222.c.3 : ἕτερόν τι εἶναι τὸ οἰκεῖον τοῦ ὁμοίου; {—} Πάνυ γε. {—} Πότερον 30073 Lys.222.c.4 : οὖν καὶ τἀγαθὸν οἰκεῖον θήσομεν παντί, τὸ δὲ κακὸν ἀλλότριον 30074 Lys.222.c.5 : εἶναι; ἢ τὸ μὲν κακὸν τῷ κακῷ οἰκεῖον, τῷ δὲ ἀγαθῷ τὸ 30075 Lys.222.c.6 : ἀγαθόν, τῷ δὲ μήτε ἀγαθῷ μήτε κακῷ τὸ μήτε ἀγαθὸν 30076 Lys.222.c.7 : μήτε κακόν; {—} Οὕτως ἐφάτην δοκεῖν σφίσιν ἕκαστον ἑκάστῳ 30077 Lys.222.d.1 : οἰκεῖον εἶναι. {—} Πάλιν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ παῖδες, οὓς τὸ 30078 Lys.222.d.2 : πρῶτον λόγους ἀπεβαλόμεθα περὶ φιλίας, εἰς τούτους 30079 Lys.222.d.3 : εἰσπεπτώκαμεν· ὁ γὰρ ἄδικος τῷ ἀδίκῳ καὶ ὁ κακὸς τῷ 30080 Lys.222.d.4 : κακῷ οὐδὲν ἧττον φίλος ἔσται ἢ ὁ ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ. {—} 30081 Lys.222.d.5 : Ἔοικεν, ἔφη. {—} Τί δέ; τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ οἰκεῖον ἂν ταὐτὸν 30082 Lys.222.d.6 : φῶμεν εἶναι, ἄλλο τι ἢ ὁ ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ μόνον φίλος; {—} 30083 Lys.222.d.7 : Πάνυ γε. {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό γε ᾠόμεθα ἐξελέγξαι ἡμᾶς 30084 Lys.222.d.8 : αὐτούς· ἢ οὐ μέμνησθε; {—} Μεμνήμεθα. 30085 Lys.222.e.1 : Τί οὖν ἂν ἔτι χρησαίμεθα τῷ λόγῳ; ἢ δῆλον ὅτι οὐδέν; 30086 Lys.222.e.2 : δέομαι οὖν, ὥσπερ οἱ σοφοὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις, τὰ εἰρημένα 30087 Lys.222.e.3 : ἅπαντα ἀναπεμπάσασθαι. εἰ γὰρ μήτε οἱ φιλούμενοι μήτε 30088 Lys.222.e.4 : οἱ φιλοῦντες μήτε οἱ ὅμοιοι μήτε οἱ ἀνόμοιοι μήτε οἱ ἀγαθοὶ 30089 Lys.222.e.5 : μήτε οἱ οἰκεῖοι μήτε τὰ ἄλλα ὅσα διεληλύθαμεν—οὐ γὰρ 30090 Lys.222.e.6 : ἔγωγε ἔτι μέμνημαι ὑπὸ τοῦ πλήθους—ἀλλ´ εἰ μηδὲν τούτων 30091 Lys.222.e.7 : φίλον ἐστίν, ἐγὼ μὲν οὐκέτι ἔχω τί λέγω. 30092 Lys.223.a.1 : Ταῦτα δ´ εἰπὼν ἐν νῷ εἶχον ἄλλον ἤδη τινὰ τῶν πρεσβυ– 30093 Lys.223.a.2 : τέρων κινεῖν· κᾆτα, ὥσπερ δαίμονές τινες, προσελθόντες οἱ 30094 Lys.223.a.3 : παιδαγωγοί, ὅ τε τοῦ Μενεξένου καὶ ὁ τοῦ Λύσιδος, ἔχοντες 30095 Lys.223.a.4 : αὐτῶν τοὺς ἀδελφούς, παρεκάλουν καὶ ἐκέλευον αὐτοὺς οἴκαδ´ 30096 Lys.223.a.5 : ἀπιέναι· ἤδη γὰρ ἦν ὀψέ. τὸ μὲν οὖν πρῶτον καὶ ἡμεῖς 30097 Lys.223.a.6 : καὶ οἱ περιεστῶτες αὐτοὺς ἀπηλαύνομεν· ἐπειδὴ δὲ οὐδὲν 30098 Lys.223.a.7 : ἐφρόντιζον ἡμῶν, ἀλλ´ ὑποβαρβαρίζοντες ἠγανάκτουν τε καὶ 30099 Lys.223.b.1 : οὐδὲν ἧττον ἐκάλουν, ἀλλ´ ἐδόκουν ἡμῖν ὑποπεπωκότες ἐν τοῖς 30100 Lys.223.b.2 : Ἑρμαίοις ἄποροι εἶναι προσφέρεσθαι, ἡττηθέντες οὖν αὐτῶν 30101 Lys.223.b.3 : διελύσαμεν τὴν συνουσίαν. ὅμως δ´ ἔγωγε ἤδη ἀπιόντων 30102 Lys.223.b.4 : αὐτῶν, Νῦν μέν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Λύσι τε καὶ Μενέξενε, κατα– 30103 Lys.223.b.5 : γέλαστοι γεγόναμεν ἐγώ τε, γέρων ἀνήρ, καὶ ὑμεῖς. ἐροῦσι 30104 Lys.223.b.6 : γὰρ οἵδε ἀπιόντες ὡς οἰόμεθα ἡμεῖς ἀλλήλων φίλοι εἶναι— 30105 Lys.223.b.7 : καὶ ἐμὲ γὰρ ἐν ὑμῖν τίθημι—οὔπω δὲ ὅτι ἔστιν ὁ φίλος οἷοί 30106 Lys.223.b.8 : τε ἐγενόμεθα ἐξευρεῖν. 30107 Euthd.271.a.1 : {ΚΡ.} Τίς ἦν, ὦ Σώκρατες, ᾧ χθὲς ἐν Λυκείῳ διελέγου; 30108 Euthd.271.a.2 : ἦ πολὺς ὑμᾶς ὄχλος περιειστήκει, ὥστ´ ἔγωγε βουλόμενος 30109 Euthd.271.a.3 : ἀκούειν προσελθὼν οὐδὲν οἷός τ´ ἦ ἀκοῦσαι σαφές· ὑπερκύψας 30110 Euthd.271.a.4 : μέντοι κατεῖδον, καί μοι ἔδοξεν εἶναι ξένος τις ᾧ διελέγου. 30111 Euthd.271.a.5 : τίς ἦν; 30112 Euthd.271.a.6 : {ΣΩ.} Πότερον καὶ ἐρωτᾷς, ὦ Κρίτων; οὐ γὰρ εἷς ἀλλὰ 30113 Euthd.271.a.7 : δύ´ ἤστην. 30114 Euthd.271.a.8 : {ΚΡ.} Ὃν μὲν ἐγὼ λέγω, ἐκ δεξιᾶς τρίτος ἀπὸ σοῦ καθῆστο· 30115 Euthd.271.b.1 : ἐν μέσῳ δ´ ὑμῶν τὸ Ἀξιόχου μειράκιον ἦν. καὶ μάλα πολύ, 30116 Euthd.271.b.2 : ὦ Σώκρατες, ἐπιδεδωκέναι μοι ἔδοξεν, καὶ τοῦ ἡμετέρου οὐ 30117 Euthd.271.b.3 : πολύ τι τὴν ἡλικίαν διαφέρειν Κριτοβούλου. ἀλλ´ ἐκεῖνος 30118 Euthd.271.b.4 : μὲν σκληφρός, οὗτος δὲ προφερὴς καὶ καλὸς καὶ ἀγαθὸς τὴν 30119 Euthd.271.b.5 : ὄψιν. 30120 Euthd.271.b.6 : {ΣΩ.} Εὐθύδημος οὗτός ἐστιν, ὦ Κρίτων, ὃν ἐρωτᾷς, ὁ δὲ 30121 Euthd.271.b.7 : παρ´ ἐμὲ καθήμενος ἐξ ἀριστερᾶς ἀδελφὸς τούτου, Διονυσό– 30122 Euthd.271.b.8 : δωρος· μετέχει δὲ καὶ οὗτος τῶν λόγων. 30123 Euthd.271.b.9 : {ΚΡ.} Οὐδέτερον γιγνώσκω, ὦ Σώκρατες. καινοί τινες αὖ 30124 Euthd.271.c.1 : οὗτοι, ὡς ἔοικε, σοφισταί· ποδαποί; καὶ τίς ἡ σοφία; 30125 Euthd.271.c.2 : {ΣΩ.} Οὗτοι τὸ μὲν γένος, ὡς ἐγᾦμαι, ἐντεῦθέν ποθέν 30126 Euthd.271.c.3 : εἰσιν ἐκ Χίου, ἀπῴκησαν δὲ ἐς Θουρίους, φεύγοντες δὲ 30127 Euthd.271.c.4 : ἐκεῖθεν πόλλ´ ἤδη ἔτη περὶ τούσδε τοὺς τόπους διατρίβουσιν. 30128 Euthd.271.c.5 : ὃ δὲ σὺ ἐρωτᾷς τὴν σοφίαν αὐτοῖν, θαυμασία, ὦ Κρίτων· 30129 Euthd.271.c.6 : πάσσοφοι ἀτεχνῶς τώ γε, οὐδ´ ᾔδη πρὸ τοῦ ὅτι εἶεν οἱ 30130 Euthd.271.c.7 : παγκρατιασταί. τούτω γάρ ἐστον κομιδῇ παμμάχω. οὐ κατὰ 30131 Euthd.271.c.8 : τὼ Ἀκαρνᾶνε ἐγενέσθην τὼ παγκρατιαστὰ ἀδελφώ· ἐκείνω 30132 Euthd.271.d.1 : μὲν γὰρ τῷ σώματι μόνον οἵω τε μάχεσθαι, τούτω δὲ πρῶτον 30133 Euthd.271.d.2 : μὲν τῷ σώματι δεινοτάτω ἐστὸν [καὶ μάχῃ, ᾗ πάντων ἔστι 30134 Euthd.271.d.3 : κρατεῖν]—ἐν ὅπλοις γὰρ αὐτώ τε σοφὼ πάνυ μάχεσθαι καὶ 30135 Euthd.272.a.1 : ἄλλον, ὃς ἂν διδῷ μισθόν, οἵω τε ποιῆσαι—ἔπειτα τὴν ἐν 30136 Euthd.272.a.2 : τοῖς δικαστηρίοις μάχην κρατίστω καὶ ἀγωνίσασθαι καὶ 30137 Euthd.272.a.3 : ἄλλον διδάξαι λέγειν τε καὶ συγγράφεσθαι λόγους οἵους 30138 Euthd.272.a.4 : εἰς τὰ δικαστήρια. πρὸ τοῦ μὲν οὖν ταῦτα δεινὼ ἤστην 30139 Euthd.272.a.5 : μόνον, νῦν δὲ τέλος ἐπιτεθήκατον παγκρατιαστικῇ τέχνῃ. ἣ 30140 Euthd.272.a.6 : γὰρ ἦν λοιπὴ αὐτοῖν μάχη ἀργός, ταύτην νῦν ἐξείργασθον, 30141 Euthd.272.a.7 : ὥστε μηδ´ ἂν ἕνα αὐτοῖς οἷόν τ´ εἶναι μηδ´ ἀντᾶραι· οὕτω 30142 Euthd.272.a.8 : δεινὼ γεγόνατον ἐν τοῖς λόγοις μάχεσθαί τε καὶ ἐξελέγχειν 30143 Euthd.272.b.1 : τὸ ἀεὶ λεγόμενον, ὁμοίως ἐάντε ψεῦδος ἐάντε ἀληθὲς ᾖ. ἐγὼ 30144 Euthd.272.b.2 : μὲν οὖν, ὦ Κρίτων, ἐν νῷ ἔχω τοῖν ἀνδροῖν παραδοῦναι 30145 Euthd.272.b.3 : ἐμαυτόν· καὶ γάρ φατον ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ποιῆσαι ἂν καὶ 30146 Euthd.272.b.4 : ἄλλον ὁντινοῦν τὰ αὐτὰ ταῦτα δεινόν. 30147 Euthd.272.b.5 : {ΚΡ.} Τί δέ, ὦ Σώκρατες; οὐ φοβῇ τὴν ἡλικίαν, μὴ ἤδη 30148 Euthd.272.b.6 : πρεσβύτερος ᾖς; 30149 Euthd.272.b.7 : {ΣΩ.} Ἥκιστά γε, ὦ Κρίτων· ἱκανὸν τεκμήριον ἔχω καὶ 30150 Euthd.272.b.8 : παραμύθιον τοῦ μὴ φοβεῖσθαι. αὐτὼ γὰρ τούτω, ὡς ἔπος 30151 Euthd.272.b.9 : εἰπεῖν, γέροντε ὄντε ἠρξάσθην ταύτης τῆς σοφίας ἧς ἔγωγε 30152 Euthd.272.b.10 : ἐπιθυμῶ, τῆς ἐριστικῆς· πέρυσιν ἢ προπέρυσιν οὐδέπω ἤστην 30153 Euthd.272.c.1 : σοφώ. ἀλλ´ ἐγὼ ἓν μόνον φοβοῦμαι, μὴ αὖ ὄνειδος τοῖν 30154 Euthd.272.c.2 : ξένοιν περιάψω, ὥσπερ Κόννῳ τῷ Μητροβίου, τῷ κιθαριστῇ, 30155 Euthd.272.c.3 : ὃς ἐμὲ διδάσκει ἔτι καὶ νῦν κιθαρίζειν· ὁρῶντες οὖν οἱ παῖδες 30156 Euthd.272.c.4 : οἱ συμφοιτηταί μοι ἐμοῦ τε καταγελῶσι καὶ τὸν Κόννον 30157 Euthd.272.c.5 : καλοῦσι γεροντοδιδάσκαλον. μὴ οὖν καὶ τοῖν ξένοιν τις 30158 Euthd.272.c.6 : ταὐτὸν τοῦτο ὀνειδίσῃ· οἱ δ´ αὐτὸ τοῦτο ἴσως φοβούμενοι 30159 Euthd.272.c.7 : τάχα με οὐκ ἂν ἐθέλοιεν προσδέξασθαι. ἐγὼ δ´, ὦ Κρίτων, 30160 Euthd.272.c.8 : ἐκεῖσε μὲν ἄλλους πέπεικα συμμαθητάς μοι φοιτᾶν πρε– 30161 Euthd.272.d.1 : σβύτας, ἐνταῦθα δέ γε ἑτέρους πειράσομαι πείθειν. καὶ σὺ τί 30162 Euthd.272.d.2 : οὐ συμφοιτᾷς; ὡς δὲ δέλεαρ αὐτοῖς ἄξομεν τοὺς σοὺς ὑεῖς· 30163 Euthd.272.d.3 : ἐφιέμενοι γὰρ ἐκείνων οἶδ´ ὅτι καὶ ἡμᾶς παιδεύσουσιν. 30164 Euthd.272.d.4 : {ΚΡ.} Ἀλλ´ οὐδὲν κωλύει, ὦ Σώκρατες, ἐάν γε σοὶ δοκῇ. 30165 Euthd.272.d.5 : πρῶτον δέ μοι διήγησαι τὴν σοφίαν τοῖν ἀνδροῖν τίς ἐστιν, 30166 Euthd.272.d.6 : ἵνα εἰδῶ ὅτι καὶ μαθησόμεθα. 30167 Euthd.272.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκ ἂν φθάνοις ἀκούων· ὡς οὐκ ἂν ἔχοιμί γε εἰπεῖν 30168 Euthd.272.d.8 : ὅτι οὐ προσεῖχον τὸν νοῦν αὐτοῖν, ἀλλὰ πάνυ καὶ προσεῖχον 30169 Euthd.272.d.9 : καὶ μέμνημαι, καί σοι πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς ἅπαντα διηγή– 30170 Euthd.272.e.1 : σασθαι. κατὰ θεὸν γάρ τινα ἔτυχον καθήμενος ἐνταῦθα, 30171 Euthd.272.e.2 : οὗπερ σύ με εἶδες, ἐν τῷ ἀποδυτηρίῳ μόνος, καὶ ἤδη ἐν νῷ 30172 Euthd.272.e.3 : εἶχον ἀναστῆναι· ἀνισταμένου δέ μου ἐγένετο τὸ εἰωθὸς 30173 Euthd.272.e.4 : σημεῖον τὸ δαιμόνιον. πάλιν οὖν ἐκαθεζόμην, καὶ ὀλίγῳ 30174 Euthd.273.a.1 : ὕστερον εἰσέρχεσθον τούτω—ὅ τ´ Εὐθύδημος καὶ ὁ Διονυ– 30175 Euthd.273.a.2 : σόδωρος—καὶ ἄλλοι μαθηταὶ ἅμα αὖ πολλοὶ ἐμοὶ δοκεῖν· 30176 Euthd.273.a.3 : εἰσελθόντε δὲ περιπατείτην ἐν τῷ καταστέγῳ δρόμῳ. καὶ 30177 Euthd.273.a.4 : οὔπω τούτω δύ´ ἢ τρεῖς δρόμους περιεληλυθότε ἤστην, 30178 Euthd.273.a.5 : καὶ εἰσέρχεται Κλεινίας, ὃν σὺ φῂς πολὺ ἐπιδεδωκέναι, 30179 Euthd.273.a.6 : ἀληθῆ λέγων· ὄπισθεν δὲ αὐτοῦ ἐρασταὶ πάνυ πολλοί τε 30180 Euthd.273.a.7 : καὶ ἄλλοι καὶ Κτήσιππος, νεανίσκος τις Παιανιεύς, μάλα 30181 Euthd.273.a.8 : καλός τε κἀγαθὸς τὴν φύσιν, ὅσον μὴ ὑβριστὴς [δὲ] διὰ τὸ 30182 Euthd.273.b.1 : νέος εἶναι. ἰδὼν οὖν με ὁ Κλεινίας ἀπὸ τῆς εἰσόδου μόνον 30183 Euthd.273.b.2 : καθήμενον, ἄντικρυς ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ὥσπερ καὶ 30184 Euthd.273.b.3 : σὺ φῄς. ἰδόντε δὲ αὐτὸν ὅ τε Διονυσόδωρος καὶ ὁ Εὐθύ– 30185 Euthd.273.b.4 : δημος πρῶτον μὲν ἐπιστάντε διελεγέσθην ἀλλήλοιν, ἄλλην 30186 Euthd.273.b.5 : καὶ ἄλλην ἀποβλέποντε εἰς ἡμᾶς—καὶ γὰρ πάνυ αὐτοῖν 30187 Euthd.273.b.6 : προσεῖχον τὸν νοῦν—ἔπειτα ἰόντε ὁ μὲν παρὰ τὸ μειράκιον 30188 Euthd.273.b.7 : ἐκαθέζετο, ὁ Εὐθύδημος, ὁ δὲ παρ´ αὐτὸν ἐμὲ ἐξ ἀριστερᾶς, 30189 Euthd.273.b.8 : οἱ δ´ ἄλλοι ὡς ἕκαστος ἐτύγχανεν. 30190 Euthd.273.c.1 : Ἠσπαζόμην οὖν αὐτὼ ἅτε διὰ χρόνου ἑωρακώς· μετὰ δὲ 30191 Euthd.273.c.2 : τοῦτο εἶπον πρὸς τὸν Κλεινίαν· Ὦ Κλεινία, τώδε μέντοι τὼ 30192 Euthd.273.c.3 : ἄνδρε σοφώ, Εὐθύδημός τε καὶ Διονυσόδωρος, οὐ τὰ σμικρὰ 30193 Euthd.273.c.4 : ἀλλὰ τὰ μεγάλα· τὰ γὰρ περὶ τὸν πόλεμον πάντα ἐπί– 30194 Euthd.273.c.5 : στασθον, ὅσα δεῖ τὸν μέλλοντα ἀγαθὸν στρατηγὸν ἔσεσθαι, 30195 Euthd.273.c.6 : τάς τε τάξεις καὶ τὰς ἡγεμονίας τῶν στρατοπέδων καὶ [ὅσα] 30196 Euthd.273.c.7 : ἐν ὅπλοις μάχεσθαι [διδακτέον]· οἵω τε δὲ καὶ ποιῆσαι 30197 Euthd.273.c.8 : δυνατὸν εἶναι αὐτὸν αὑτῷ βοηθεῖν ἐν τοῖς δικαστηρίοις, ἄν 30198 Euthd.273.c.9 : τις αὐτὸν ἀδικῇ. 30199 Euthd.273.d.1 : Εἰπὼν οὖν ταῦτα κατεφρονήθην ὑπ´ αὐτοῖν· ἐγελασάτην 30200 Euthd.273.d.2 : οὖν ἄμφω βλέψαντε εἰς ἀλλήλω, καὶ ὁ Εὐθύδημος εἶπεν· 30201 Euthd.273.d.3 : Οὔτοι ἔτι ταῦτα, ὦ Σώκρατες, σπουδάζομεν, ἀλλὰ παρέργοις 30202 Euthd.273.d.4 : αὐτοῖς χρώμεθα. 30203 Euthd.273.d.5 : Κἀγὼ θαυμάσας εἶπον· Καλὸν ἄν που τὸ ἔργον ὑμῶν εἴη, 30204 Euthd.273.d.6 : εἰ τηλικαῦτα πράγματα πάρεργα ὑμῖν τυγχάνει ὄντα, καὶ 30205 Euthd.273.d.7 : πρὸς θεῶν εἴπετόν μοι τί ἐστι τοῦτο τὸ καλόν. 30206 Euthd.273.d.8 : Ἀρετήν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οἰόμεθα οἵω τ´ εἶναι παραδοῦναι 30207 Euthd.273.d.9 : κάλλιστ´ ἀνθρώπων καὶ τάχιστα. 30208 Euthd.273.e.1 : Ὦ Ζεῦ, οἷον, ἦν δ´ ἐγώ, λέγετον πρᾶγμα· πόθεν τοῦτο 30209 Euthd.273.e.2 : τὸ ἕρμαιον ηὑρέτην; ἐγὼ δὲ περὶ ὑμῶν διενοούμην ἔτι, ὥσπερ 30210 Euthd.273.e.3 : νυνδὴ ἔλεγον, ὡς τὸ πολὺ τοῦτο δεινοῖν ὄντοιν, ἐν ὅπλοις 30211 Euthd.273.e.4 : μάχεσθαι, καὶ ταῦτα ἔλεγον περὶ σφῷν· ὅτε γὰρ τὸ πρότερον 30212 Euthd.273.e.5 : ἐπεδημησάτην, τοῦτο μέμνημαι σφὼ ἐπαγγελλομένω. εἰ 30213 Euthd.273.e.6 : δὲ νῦν ἀληθῶς ταύτην τὴν ἐπιστήμην ἔχετον, ἵλεω εἶτον— 30214 Euthd.273.e.7 : ἀτεχνῶς γὰρ ἔγωγε σφὼ ὥσπερ θεὼ προσαγορεύω, συγ– 30215 Euthd.274.a.1 : γνώμην δεόμενος ἔχειν μοι τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων. ἀλλ´ 30216 Euthd.274.a.2 : ὁρᾶτον, ὦ Εὐθύδημέ τε καὶ Διονυσόδωρε, εἰ ἀληθῆ λέγετον· 30217 Euthd.274.a.3 : ὑπὸ γὰρ τοῦ μεγέθους τοῦ ἐπαγγέλματος οὐδὲν θαυμαστὸν 30218 Euthd.274.a.4 : ἀπιστεῖν. 30219 Euthd.274.a.5 : Ἀλλ´ εὖ ἴσθι, ὦ Σώκρατες, [ἔφατον,] τοῦτο οὕτως ἔχον. 30220 Euthd.274.a.6 : Μακαρίζω ἄρ´ ὑμᾶς ἔγωγε τοῦ κτήματος πολὺ μᾶλλον ἢ 30221 Euthd.274.a.7 : μέγαν βασιλέα τῆς ἀρχῆς· τοσόνδε δέ μοι εἴπετον, εἰ ἐν νῷ 30222 Euthd.274.a.8 : ἔχετον ἐπιδεικνύναι ταύτην τὴν σοφίαν, ἢ πῶς σφῷν βεβού– 30223 Euthd.274.a.9 : λευται. 30224 Euthd.274.a.10 : Ἐπ´ αὐτό γε τοῦτο πάρεσμεν, ὦ Σώκρατες, ὡς ἐπιδείξοντε 30225 Euthd.274.b.1 : καὶ διδάξοντε, ἐάν τις ἐθέλῃ μανθάνειν. 30226 Euthd.274.b.2 : Ἀλλ´ ὅτι μὲν ἐθελήσουσιν ἅπαντες οἱ μὴ ἔχοντες, ἐγὼ 30227 Euthd.274.b.3 : ὑμῖν ἐγγυῶμαι, πρῶτος μὲν ἐγώ, ἔπειτα δὲ Κλεινίας οὑτοσί, 30228 Euthd.274.b.4 : πρὸς δ´ ἡμῖν Κτήσιππός τε ὅδε καὶ οἱ ἄλλοι οὗτοι, ἦν δ´ ἐγὼ 30229 Euthd.274.b.5 : δεικνὺς αὐτῷ τοὺς ἐραστὰς τοὺς Κλεινίου· οἱ δὲ ἐτύγχανον 30230 Euthd.274.b.6 : ἡμᾶς ἤδη περιιστάμενοι. ὁ γὰρ Κτήσιππος ἔτυχε πόρρω 30231 Euthd.274.b.7 : καθεζόμενος τοῦ Κλεινίου—κἀμοὶ δοκεῖν ὡς ἐτύγχανεν ὁ 30232 Euthd.274.b.8 : Εὐθύδημος ἐμοὶ διαλεγόμενος προνενευκὼς εἰς τὸ πρόσθεν, 30233 Euthd.274.c.1 : ἐν μέσῳ ὄντος ἡμῶν τοῦ Κλεινίου ἐπεσκότει τῷ Κτησίππῳ 30234 Euthd.274.c.2 : τῆς θέας—βουλόμενός τε οὖν θεάσασθαι ὁ Κτήσιππος τὰ 30235 Euthd.274.c.3 : παιδικὰ καὶ ἅμα φιλήκοος ὢν ἀναπηδήσας πρῶτος προσέστη 30236 Euthd.274.c.4 : ἡμῖν ἐν τῷ καταντικρύ· οὕτως οὖν καὶ οἱ ἄλλοι ἐκεῖνον 30237 Euthd.274.c.5 : ἰδόντες περιέστησαν ἡμᾶς, οἵ τε τοῦ Κλεινίου ἐρασταὶ καὶ 30238 Euthd.274.c.6 : οἱ τοῦ Εὐθυδήμου τε καὶ Διονυσοδώρου ἑταῖροι. τούτους δὴ 30239 Euthd.274.c.7 : ἐγὼ δεικνὺς ἔλεγον τῷ Εὐθυδήμῳ ὅτι πάντες ἕτοιμοι εἶεν 30240 Euthd.274.d.1 : μανθάνειν· ὅ τε οὖν Κτήσιππος συνέφη μάλα προθύμως 30241 Euthd.274.d.2 : καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ ἐκέλευον αὐτὼ κοινῇ πάντες ἐπιδείξασθαι 30242 Euthd.274.d.3 : τὴν δύναμιν τῆς σοφίας. 30243 Euthd.274.d.4 : Εἶπον οὖν ἐγώ· Ὦ Εὐθύδημε καὶ Διονυσόδωρε, πάνυ μὲν 30244 Euthd.274.d.5 : οὖν παντὶ τρόπῳ καὶ τούτοις χαρίσασθον καὶ ἐμοῦ ἕνεκα 30245 Euthd.274.d.6 : ἐπιδείξασθον. τὰ μὲν οὖν πλεῖστα δῆλον ὅτι οὐκ ὀλίγον 30246 Euthd.274.d.7 : ἔργον ἐπιδεῖξαι· τόδε δέ μοι εἴπετον, πότερον πεπεισμένον 30247 Euthd.274.d.8 : ἤδη ὡς χρὴ παρ´ ὑμῶν μανθάνειν δύναισθ´ ἂν ἀγαθὸν ποιῆσαι 30248 Euthd.274.e.1 : ἄνδρα μόνον, ἢ καὶ ἐκεῖνον τὸν μήπω πεπεισμένον διὰ τὸ μὴ 30249 Euthd.274.e.2 : οἴεσθαι ὅλως τὸ πρᾶγμα τὴν ἀρετὴν μαθητὸν εἶναι ἢ μὴ σφὼ 30250 Euthd.274.e.3 : εἶναι αὐτῆς διδασκάλω; φέρε, καὶ τὸν οὕτως ἔχοντα τῆς 30251 Euthd.274.e.4 : αὐτῆς τέχνης ἔργον πεῖσαι ὡς καὶ διδακτὸν ἡ ἀρετὴ καὶ οὗτοι 30252 Euthd.274.e.5 : ὑμεῖς ἐστὲ παρ´ ὧν ἂν κάλλιστά τις αὐτὸ μάθοι, ἢ ἄλλης; 30253 Euthd.274.e.6 : Ταύτης μὲν οὖν, ἔφη, τῆς αὐτῆς, ὦ Σώκρατες, ὁ Διονυ– 30254 Euthd.274.e.7 : σόδωρος. 30255 Euthd.274.e.8 : Ὑμεῖς ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε, τῶν νῦν ἀνθρώ– 30256 Euthd.275.a.1 : πων κάλλιστ´ ἂν προτρέψαιτε εἰς φιλοσοφίαν καὶ ἀρετῆς 30257 Euthd.275.a.2 : ἐπιμέλειαν; 30258 Euthd.275.a.3 : Οἰόμεθά γε δή, ὦ Σώκρατες. 30259 Euthd.275.a.4 : Τῶν μὲν τοίνυν ἄλλων τὴν ἐπίδειξιν ἡμῖν, ἔφην, εἰς αὖθις 30260 Euthd.275.a.5 : ἀπόθεσθον, τοῦτο δ´ αὐτὸ ἐπιδείξασθον· τουτονὶ τὸν νεανίσκον 30261 Euthd.275.a.6 : πείσατον ὡς χρὴ φιλοσοφεῖν καὶ ἀρετῆς ἐπιμελεῖσθαι, καὶ 30262 Euthd.275.a.7 : χαριεῖσθον ἐμοί τε καὶ τουτοισὶ πᾶσιν. συμβέβηκεν γάρ τι 30263 Euthd.275.a.8 : τοιοῦτον τῷ μειρακίῳ τούτῳ· ἐγώ τε καὶ οἵδε πάντες τυγχά– 30264 Euthd.275.a.9 : νομεν ἐπιθυμοῦντες ὡς βέλτιστον αὐτὸν γενέσθαι. ἔστι δὲ 30265 Euthd.275.a.10 : οὗτος Ἀξιόχου μὲν ὑὸς τοῦ Ἀλκιβιάδου τοῦ παλαιοῦ, αὐτα– 30266 Euthd.275.b.1 : νεψιὸς δὲ τοῦ νῦν ὄντος Ἀλκιβιάδου· ὄνομα δ´ αὐτῷ Κλεινίας. 30267 Euthd.275.b.2 : ἔστι δὲ νέος· φοβούμεθα δὴ περὶ αὐτῷ, οἷον εἰκὸς περὶ νέῳ, 30268 Euthd.275.b.3 : μή τις φθῇ ἡμᾶς ἐπ´ ἄλλο τι ἐπιτήδευμα τρέψας αὐτοῦ τὴν 30269 Euthd.275.b.4 : διάνοιαν καὶ διαφθείρῃ. σφὼ οὖν ἥκετον εἰς κάλλιστον· 30270 Euthd.275.b.5 : ἀλλ´ εἰ μή τι διαφέρει ὑμῖν, λάβετον πεῖραν τοῦ μειρακίου 30271 Euthd.275.b.6 : καὶ διαλέχθητον ἐναντίον ἡμῶν. 30272 Euthd.275.b.7 : Εἰπόντος οὖν ἐμοῦ σχεδόν τι αὐτὰ ταῦτα ὁ Εὐθύδημος 30273 Euthd.275.b.8 : ἅμα ἀνδρείως τε καὶ θαρραλέως, Ἀλλ´ οὐδὲν διαφέρει, ὦ 30274 Euthd.275.c.1 : Σώκρατες, ἔφη, ἐὰν μόνον ἐθέλῃ ἀποκρίνεσθαι ὁ νεανίσκος. 30275 Euthd.275.c.2 : Ἀλλὰ μὲν δή, ἔφην ἐγώ, τοῦτό γε καὶ εἴθισται· θαμὰ γὰρ 30276 Euthd.275.c.3 : αὐτῷ οἵδε προσιόντες πολλὰ ἐρωτῶσίν τε καὶ διαλέγονται, 30277 Euthd.275.c.4 : ὥστε ἐπιεικῶς θαρρεῖ τὸ ἀποκρίνασθαι. 30278 Euthd.275.c.5 : Τὰ δὴ μετὰ ταῦτα, ὦ Κρίτων, πῶς ἂν καλῶς σοι διηγη– 30279 Euthd.275.c.6 : σαίμην; οὐ γὰρ σμικρὸν τὸ ἔργον δύνασθαι ἀναλαβεῖν 30280 Euthd.275.c.7 : διεξιόντα σοφίαν ἀμήχανον ὅσην· ὥστ´ ἔγωγε, καθάπερ οἱ 30281 Euthd.275.d.1 : ποιηταί, δέομαι ἀρχόμενος τῆς διηγήσεως Μούσας τε καὶ 30282 Euthd.275.d.2 : Μνημοσύνην ἐπικαλεῖσθαι. ἤρξατο δ´ οὖν ἐνθένδε ποθὲν 30283 Euthd.275.d.3 : ὁ Εὐθύδημος, ὡς ἐγᾦμαι· Ὦ Κλεινία, πότεροί εἰσι τῶν 30284 Euthd.275.d.4 : ἀνθρώπων οἱ μανθάνοντες, οἱ σοφοὶ ἢ οἱ ἀμαθεῖς; 30285 Euthd.275.d.5 : Καὶ τὸ μειράκιον, ἅτε μεγάλου ὄντος τοῦ ἐρωτήματος, 30286 Euthd.275.d.6 : ἠρυθρίασέν τε καὶ ἀπορήσας ἐνέβλεψεν εἰς ἐμέ· καὶ ἐγὼ 30287 Euthd.275.d.7 : γνοὺς αὐτὸν τεθορυβημένον, Θάρρει, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Κλεινία, 30288 Euthd.275.e.1 : καὶ ἀπόκριναι ἀνδρείως, ὁπότερά σοι φαίνεται· ἴσως γάρ 30289 Euthd.275.e.2 : τοι ὠφελεῖ τὴν μεγίστην ὠφελίαν. 30290 Euthd.275.e.3 : Καὶ ἐν τούτῳ ὁ Διονυσόδωρος προσκύψας μοι μικρὸν 30291 Euthd.275.e.4 : πρὸς τὸ οὖς, πάνυ μειδιάσας τῷ προσώπῳ, Καὶ μήν, ἔφη, 30292 Euthd.275.e.5 : σοί, ὦ Σώκρατες, προλέγω ὅτι ὁπότερ´ ἂν ἀποκρίνηται τὸ 30293 Euthd.275.e.6 : μειράκιον, ἐξελεγχθήσεται. 30294 Euthd.275.e.7 : Καὶ αὐτοῦ μεταξὺ ταῦτα λέγοντος ὁ Κλεινίας ἔτυχεν 30295 Euthd.275.e.8 : ἀποκρινάμενος, ὥστε οὐδὲ παρακελεύσασθαί μοι ἐξεγένετο 30296 Euthd.276.a.1 : εὐλαβηθῆναι τῷ μειρακίῳ, ἀλλ´ ἀπεκρίνατο ὅτι οἱ σοφοὶ 30297 Euthd.276.a.2 : εἶεν οἱ μανθάνοντες. 30298 Euthd.276.a.3 : Καὶ ὁ Εὐθύδημος, Καλεῖς δέ τινας, ἔφη, διδασκάλους, ἢ 30299 Euthd.276.a.4 : οὔ; {—} Ὡμολόγει. {—} Οὐκοῦν τῶν μανθανόντων οἱ διδάσκαλοι 30300 Euthd.276.a.5 : διδάσκαλοί εἰσιν, ὥσπερ ὁ κιθαριστὴς καὶ ὁ γραμματιστὴς 30301 Euthd.276.a.6 : διδάσκαλοι δήπου ἦσαν σοῦ καὶ τῶν ἄλλων παίδων, ὑμεῖς 30302 Euthd.276.a.7 : δὲ μαθηταί; {—} Συνέφη. {—} Ἄλλο τι οὖν, ἡνίκα ἐμανθάνετε, 30303 Euthd.276.a.8 : οὔπω ἠπίστασθε ταῦτα ἃ ἐμανθάνετε; {—} Οὐκ ἔφη. {—} Ἆρ´ οὖν 30304 Euthd.276.b.1 : σοφοὶ ἦτε, ὅτε ταῦτα οὐκ ἠπίστασθε; {—} Οὐ δῆτα, ἦ δ´ ὅς. 30305 Euthd.276.b.2 : {—} Οὐκοῦν εἰ μὴ σοφοί, ἀμαθεῖς; {—} Πάνυ γε. {—} Ὑμεῖς ἄρα 30306 Euthd.276.b.3 : μανθάνοντες ἃ οὐκ ἠπίστασθε, ἀμαθεῖς ὄντες ἐμανθάνετε. {—} 30307 Euthd.276.b.4 : Ἐπένευσε τὸ μειράκιον. {—} Οἱ ἀμαθεῖς ἄρα μανθάνουσιν, ὦ 30308 Euthd.276.b.5 : Κλεινία, ἀλλ´ οὐχ οἱ σοφοί, ὡς σὺ οἴει. 30309 Euthd.276.b.6 : Ταῦτ´ οὖν εἰπόντος αὐτοῦ, ὥσπερ ὑπὸ διδασκάλου χορὸς 30310 Euthd.276.b.7 : ἀποσημήναντος, ἅμα ἀνεθορύβησάν τε καὶ ἐγέλασαν οἱ ἑπό– 30311 Euthd.276.c.1 : μενοι ἐκεῖνοι μετὰ τοῦ Διονυσοδώρου τε καὶ Εὐθυδήμου· καὶ 30312 Euthd.276.c.2 : πρὶν ἀναπνεῦσαι καλῶς τε καὶ εὖ τὸ μειράκιον, ἐκδεξάμενος 30313 Euthd.276.c.3 : ὁ Διονυσόδωρος, Τί δέ, ὦ Κλεινία, ἔφη, ὁπότε ἀποστοματίζοι 30314 Euthd.276.c.4 : ὑμῖν ὁ γραμματιστής, πότεροι ἐμάνθανον τῶν παίδων τὰ 30315 Euthd.276.c.5 : ἀποστοματιζόμενα, οἱ σοφοὶ ἢ οἱ ἀμαθεῖς; {—} Οἱ σοφοί, ἔφη 30316 Euthd.276.c.6 : ὁ Κλεινίας. {—} Οἱ σοφοὶ ἄρα μανθάνουσιν ἀλλ´ οὐχ οἱ ἀμαθεῖς, 30317 Euthd.276.c.7 : καὶ οὐκ εὖ σὺ ἄρτι Εὐθυδήμῳ ἀπεκρίνω. 30318 Euthd.276.d.1 : Ἐνταῦθα δὴ καὶ πάνυ μέγα ἐγέλασάν τε καὶ ἐθορύβησαν 30319 Euthd.276.d.2 : οἱ ἐρασταὶ τοῖν ἀνδροῖν, ἀγασθέντες τῆς σοφίας αὐτοῖν· οἱ 30320 Euthd.276.d.3 : δ´ ἄλλοι ἡμεῖς ἐκπεπληγμένοι ἐσιωπῶμεν. γνοὺς δὲ ἡμᾶς 30321 Euthd.276.d.4 : ὁ Εὐθύδημος ἐκπεπληγμένους, ἵν´ ἔτι μᾶλλον θαυμάζοιμεν 30322 Euthd.276.d.5 : αὐτόν, οὐκ ἀνίει τὸ μειράκιον, ἀλλ´ ἠρώτα, καὶ ὥσπερ οἱ 30323 Euthd.276.d.6 : ἀγαθοὶ ὀρχησταί, διπλᾶ ἔστρεφε τὰ ἐρωτήματα περὶ τοῦ 30324 Euthd.276.d.7 : αὐτοῦ, καὶ ἔφη· Πότερον γὰρ οἱ μανθάνοντες μανθάνουσιν 30325 Euthd.276.d.8 : ἃ ἐπίστανται ἢ ἃ μὴ ἐπίστανται; 30326 Euthd.276.d.9 : Καὶ ὁ Διονυσόδωρος πάλιν μικρὸν πρός με ψιθυρίσας, 30327 Euthd.276.e.1 : Καὶ τοῦτ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἕτερον τοιοῦτον οἷον τὸ 30328 Euthd.276.e.2 : πρότερον. 30329 Euthd.276.e.3 : Ὦ Ζεῦ, ἔφην ἐγώ, ἦ μὴν καὶ τὸ πρότερόν γε καλὸν ἡμῖν 30330 Euthd.276.e.4 : ἐφάνη τὸ ἐρώτημα. 30331 Euthd.276.e.5 : Πάντ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τοιαῦτα ἡμεῖς ἐρωτῶμεν ἄφυκτα. 30332 Euthd.276.e.6 : Τοιγάρτοι, ἦν δ´ ἐγώ, δοκεῖτέ μοι εὐδοκιμεῖν παρὰ τοῖς 30333 Euthd.276.e.7 : μαθηταῖς. 30334 Euthd.276.e.8 : Ἐν δὲ τούτῳ ὁ μὲν Κλεινίας τῷ Εὐθυδήμῳ ἀπεκρίνατο 30335 Euthd.276.e.9 : ὅτι μανθάνοιεν οἱ μανθάνοντες ἃ οὐκ ἐπίσταιντο· ὁ δὲ ἤρετο 30336 Euthd.277.a.1 : αὐτὸν διὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ τὸ πρότερον· Τί δέ; ἦ δ´ ὅς, οὐκ 30337 Euthd.277.a.2 : ἐπίστασαι σὺ γράμματα; {—} Ναί, ἔφη. {—} Οὐκοῦν ἅπαντα; {—} 30338 Euthd.277.a.3 : Ὡμολόγει. {—} Ὅταν οὖν τις ἀποστοματίζῃ ὁτιοῦν, οὐ γράμματα 30339 Euthd.277.a.4 : ἀποστοματίζει; {—} Ὡμολόγει. {—} Οὐκοῦν ὧν τι σὺ ἐπίστασαι, 30340 Euthd.277.a.5 : ἔφη, ἀποστοματίζει, εἴπερ πάντα ἐπίστασαι; {—} Καὶ τοῦτο 30341 Euthd.277.a.6 : ὡμολόγει. {—} Τί οὖν; ἦ δ´ ὅς, ἆρα σὺ 〈οὐ〉 μανθάνεις ἅττ´ ἂν 30342 Euthd.277.a.7 : ἀποστοματίζῃ τις, ὁ δὲ μὴ ἐπιστάμενος γράμματα μανθάνει; 30343 Euthd.277.a.8 : {—} Οὔκ, ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, μανθάνω. {—} Οὐκοῦν ἃ ἐπίστασαι, ἦ δ´ 30344 Euthd.277.b.1 : ὅς, μανθάνεις, εἴπερ γε ἅπαντα τὰ γράμματα ἐπίστασαι. {—} 30345 Euthd.277.b.2 : Ὡμολόγησεν. {—} Οὐκ ἄρα ὀρθῶς ἀπεκρίνω, ἔφη. 30346 Euthd.277.b.3 : Καὶ οὔπω σφόδρα τι ταῦτα εἴρητο τῷ Εὐθυδήμῳ, καὶ ὁ 30347 Euthd.277.b.4 : Διονυσόδωρος ὥσπερ σφαῖραν ἐκδεξάμενος τὸν λόγον πάλιν 30348 Euthd.277.b.5 : ἐστοχάζετο τοῦ μειρακίου, καὶ εἶπεν· Ἐξαπατᾷ σε Εὐθύ– 30349 Euthd.277.b.6 : δημος, ὦ Κλεινία. εἰπὲ γάρ μοι, τὸ μανθάνειν οὐκ ἐπιστήμην 30350 Euthd.277.b.7 : ἐστὶ λαμβάνειν τούτου οὗ ἄν τις μανθάνῃ; {—} Ὡμολόγει ὁ 30351 Euthd.277.b.8 : Κλεινίας. {—} Τὸ δ´ ἐπίστασθαι, ἦ δ´ ὅς, ἄλλο τι ἢ ἔχειν 30352 Euthd.277.b.9 : ἐπιστήμην ἤδη ἐστίν; {—} Συνέφη. {—} Τὸ ἄρα μὴ ἐπίστασθαι 30353 Euthd.277.c.1 : μήπω ἔχειν ἐπιστήμην ἐστίν; {—} Ὡμολόγει αὐτῷ. {—} Πότερον 30354 Euthd.277.c.2 : οὖν εἰσιν οἱ λαμβάνοντες ὁτιοῦν οἱ ἔχοντες ἤδη ἢ οἳ ἂν μὴ 30355 Euthd.277.c.3 : ἔχωσιν; {—} Οἳ ἂν μή. {—} Οὐκοῦν ὡμολόγηκας εἶναι τούτων καὶ 30356 Euthd.277.c.4 : τοὺς μὴ ἐπισταμένους, τῶν μὴ ἐχόντων; {—} Κατένευσε. {—} 30357 Euthd.277.c.5 : Τῶν λαμβανόντων ἄρ´ εἰσὶν οἱ μανθάνοντες, ἀλλ´ οὐ τῶν 30358 Euthd.277.c.6 : ἐχόντων; {—} Συνέφη. {—} Οἱ μὴ ἐπιστάμενοι ἄρα, ἔφη, μανθά– 30359 Euthd.277.c.7 : νουσιν, ὦ Κλεινία, ἀλλ´ οὐχ οἱ ἐπιστάμενοι. 30360 Euthd.277.d.1 : Ἔτι δὴ ἐπὶ τὸ τρίτον καταβαλῶν ὥσπερ πάλαισμα ὥρμα 30361 Euthd.277.d.2 : ὁ Εὐθύδημος τὸν νεανίσκον· καὶ ἐγὼ γνοὺς βαπτιζόμενον τὸ 30362 Euthd.277.d.3 : μειράκιον, βουλόμενος ἀναπαῦσαι αὐτό, μὴ ἡμῖν ἀποδειλιά– 30363 Euthd.277.d.4 : σειε, παραμυθούμενος εἶπον· Ὦ Κλεινία, μὴ θαύμαζε εἴ 30364 Euthd.277.d.5 : σοι φαίνονται ἀήθεις οἱ λόγοι. ἴσως γὰρ οὐκ αἰσθάνῃ 30365 Euthd.277.d.6 : οἷον ποιεῖτον τὼ ξένω περὶ σέ· ποιεῖτον δὲ ταὐτὸν ὅπερ 30366 Euthd.277.d.7 : οἱ ἐν τῇ τελετῇ τῶν Κορυβάντων, ὅταν τὴν θρόνωσιν 30367 Euthd.277.d.8 : ποιῶσιν περὶ τοῦτον ὃν ἂν μέλλωσι τελεῖν. καὶ γὰρ ἐκεῖ 30368 Euthd.277.d.9 : χορεία τίς ἐστι καὶ παιδιά, εἰ ἄρα καὶ τετέλεσαι· καὶ νῦν 30369 Euthd.277.e.1 : τούτω οὐδὲν ἄλλο ἢ χορεύετον περὶ σὲ καὶ οἷον ὀρχεῖσθον 30370 Euthd.277.e.2 : παίζοντε, ὡς μετὰ τοῦτο τελοῦντε. νῦν οὖν νόμισον τὰ 30371 Euthd.277.e.3 : πρῶτα τῶν ἱερῶν ἀκούειν τῶν σοφιστικῶν. πρῶτον γάρ, 30372 Euthd.277.e.4 : ὥς φησι Πρόδικος, περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος μαθεῖν δεῖ· 30373 Euthd.277.e.5 : ὃ δὴ καὶ ἐνδείκνυσθόν σοι τὼ ξένω, ὅτι οὐκ ᾔδησθα τὸ 30374 Euthd.277.e.6 : μανθάνειν ὅτι οἱ ἄνθρωποι καλοῦσι μὲν ἐπὶ τῷ τοιῷδε, ὅταν 30375 Euthd.277.e.7 : τις ἐξ ἀρχῆς μηδεμίαν ἔχων ἐπιστήμην περὶ πράγματός 30376 Euthd.278.a.1 : τινος ἔπειτα ὕστερον αὐτοῦ λαμβάνῃ τὴν ἐπιστήμην, καλοῦσι 30377 Euthd.278.a.2 : δὲ ταὐτὸν τοῦτο καὶ ἐπειδὰν ἔχων ἤδη τὴν ἐπιστήμην ταύτῃ 30378 Euthd.278.a.3 : τῇ ἐπιστήμῃ ταὐτὸν τοῦτο πρᾶγμα ἐπισκοπῇ ἢ πραττόμενον 30379 Euthd.278.a.4 : ἢ λεγόμενον—μᾶλλον μὲν αὐτὸ συνιέναι καλοῦσιν ἢ μαν– 30380 Euthd.278.a.5 : θάνειν, ἔστι δ´ ὅτε καὶ μανθάνειν—σὲ δὲ τοῦτο, ὡς οὗτοι 30381 Euthd.278.a.6 : ἐνδείκνυνται, διαλέληθεν, ταὐτὸν ὄνομα ἐπ´ ἀνθρώποις ἐναν– 30382 Euthd.278.a.7 : τίως ἔχουσιν κείμενον, τῷ τε εἰδότι καὶ ἐπὶ τῷ μή· παρα– 30383 Euthd.278.a.8 : πλήσιον δὲ τούτῳ καὶ τὸ ἐν τῷ δευτέρῳ ἐρωτήματι, ἐν ᾧ 30384 Euthd.278.b.1 : ἠρώτων σε πότερα μανθάνουσιν οἱ ἄνθρωποι ἃ ἐπίστανται 30385 Euthd.278.b.2 : ἢ ἃ μή. ταῦτα δὴ τῶν μαθημάτων παιδιά ἐστιν—διὸ καί 30386 Euthd.278.b.3 : φημι ἐγώ σοι τούτους προσπαίζειν—παιδιὰν δὲ λέγω διὰ 30387 Euthd.278.b.4 : ταῦτα, ὅτι, εἰ καὶ πολλά τις ἢ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα μάθοι, 30388 Euthd.278.b.5 : τὰ μὲν πράγματα οὐδὲν ἂν μᾶλλον εἰδείη πῇ ἔχει, προσ– 30389 Euthd.278.b.6 : παίζειν δὲ οἷός τ´ ἂν εἴη τοῖς ἀνθρώποις διὰ τὴν τῶν ὀνο– 30390 Euthd.278.b.7 : μάτων διαφορὰν ὑποσκελίζων καὶ ἀνατρέπων, ὥσπερ οἱ τὰ 30391 Euthd.278.b.8 : σκολύθρια τῶν μελλόντων καθιζήσεσθαι ὑποσπῶντες χαίρουσι 30392 Euthd.278.c.1 : καὶ γελῶσιν, ἐπειδὰν ἴδωσιν ὕπτιον ἀνατετραμμένον. ταῦτα 30393 Euthd.278.c.2 : μὲν οὖν σοι παρὰ τούτων νόμιζε παιδιὰν γεγονέναι· τὸ δὲ 30394 Euthd.278.c.3 : μετὰ ταῦτα δῆλον ὅτι τούτω γέ σοι αὐτὼ τὰ σπουδαῖα 30395 Euthd.278.c.4 : ἐνδείξεσθον, καὶ ἐγὼ ὑφηγήσομαι αὐτοῖν ἵνα μοι ὃ ὑπέσχοντο 30396 Euthd.278.c.5 : ἀποδῶσιν. ἐφάτην γὰρ ἐπιδείξασθαι τὴν προτρεπτικὴν 30397 Euthd.278.c.6 : σοφίαν· νῦν δέ, μοι δοκεῖ, δεῖν ᾠηθήτην πρότερον παῖσαι 30398 Euthd.278.c.7 : πρὸς σέ. ταῦτα μὲν οὖν, ὦ Εὐθύδημέ τε καὶ Διονυσόδωρε, 30399 Euthd.278.d.1 : πεπαίσθω τε ὑμῖν, καὶ ἴσως ἱκανῶς ἔχει· τὸ δὲ δὴ μετὰ 30400 Euthd.278.d.2 : ταῦτα ἐπιδείξατον προτρέποντε τὸ μειράκιον ὅπως χρὴ 30401 Euthd.278.d.3 : σοφίας τε καὶ ἀρετῆς ἐπιμεληθῆναι. πρότερον δ´ ἐγὼ σφῷν 30402 Euthd.278.d.4 : ἐνδείξομαι οἷον αὐτὸ ὑπολαμβάνω καὶ οἵου αὐτοῦ ἐπιθυμῶ 30403 Euthd.278.d.5 : ἀκοῦσαι. ἐὰν οὖν δόξω ὑμῖν ἰδιωτικῶς τε καὶ γελοίως αὐτὸ 30404 Euthd.278.d.6 : ποιεῖν, μή μου καταγελᾶτε· ὑπὸ προθυμίας γὰρ τοῦ ἀκοῦσαι 30405 Euthd.278.d.7 : τῆς ὑμετέρας σοφίας τολμήσω ἀπαυτοσχεδιάσαι ἐναντίον 30406 Euthd.278.e.1 : ὑμῶν. ἀνάσχεσθον οὖν ἀγελαστὶ ἀκούοντες αὐτοί τε καὶ 30407 Euthd.278.e.2 : οἱ μαθηταὶ ὑμῶν· σὺ δέ μοι, ὦ παῖ Ἀξιόχου, ἀπόκριναι. 30408 Euthd.278.e.3 : Ἆρά γε πάντες ἄνθρωποι βουλόμεθα εὖ πράττειν; ἢ 30409 Euthd.278.e.4 : τοῦτο μὲν ἐρώτημα ὧν νυνδὴ ἐφοβούμην ἓν τῶν καταγελά– 30410 Euthd.278.e.5 : στων; ἀνόητον γὰρ δήπου καὶ τὸ ἐρωτᾶν τὰ τοιαῦτα· τίς γὰρ 30411 Euthd.278.e.6 : οὐ βούλεται ἀνθρώπων εὖ πράττειν; {—} Οὐδεὶς ὅστις οὔκ, ἔφη 30412 Euthd.279.a.1 : ὁ Κλεινίας. {—} Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὸ δὴ μετὰ τοῦτο, ἐπειδὴ βου– 30413 Euthd.279.a.2 : λόμεθα εὖ πράττειν, πῶς ἂν εὖ πράττοιμεν; ἆρ´ ἂν εἰ ἡμῖν 30414 Euthd.279.a.3 : πολλὰ κἀγαθὰ εἴη; ἢ τοῦτο ἐκείνου ἔτι εὐηθέστερον; δῆλον 30415 Euthd.279.a.4 : γάρ που καὶ τοῦτο ὅτι οὕτως ἔχει. {—} Συνέφη. {—} Φέρε δή, 30416 Euthd.279.a.5 : ἀγαθὰ δὲ ποῖα ἄρα τῶν ὄντων τυγχάνει ἡμῖν ὄντα; ἢ οὐ 30417 Euthd.279.a.6 : χαλεπὸν οὐδὲ σεμνοῦ ἀνδρὸς πάνυ τι οὐδὲ τοῦτο ἔοικεν εἶναι 30418 Euthd.279.a.7 : εὐπορεῖν; πᾶς γὰρ ἂν ἡμῖν εἴποι ὅτι τὸ πλουτεῖν ἀγαθόν· 30419 Euthd.279.a.8 : ἦ γάρ· {—} Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὑγιαίνειν καὶ τὸ 30420 Euthd.279.b.1 : καλὸν εἶναι καὶ τἆλλα κατὰ τὸ σῶμα ἱκανῶς παρεσκευά– 30421 Euthd.279.b.2 : σθαι; {—} Συνεδόκει. {—} Ἀλλὰ μὴν εὐγένειαί γε καὶ δυνάμεις καὶ 30422 Euthd.279.b.3 : τιμαὶ ἐν τῇ ἑαυτοῦ δῆλά ἐστιν ἀγαθὰ ὄντα. {—} Ὡμολόγει. {—} 30423 Euthd.279.b.4 : Τί οὖν, ἔφην, ἔτι ἡμῖν λείπεται τῶν ἀγαθῶν; τί ἄρα ἐστὶν 30424 Euthd.279.b.5 : τὸ σώφρονά τε εἶναι καὶ δίκαιον καὶ ἀνδρεῖον; πότερον 30425 Euthd.279.b.6 : πρὸς Διός, ὦ Κλεινία, ἡγῇ σύ, ἐὰν ταῦτα τιθῶμεν ὡς 30426 Euthd.279.b.7 : ἀγαθά, ὀρθῶς ἡμᾶς θήσειν, ἢ ἐὰν μή; ἴσως γὰρ ἄν τις ἡμῖν 30427 Euthd.279.b.8 : ἀμφισβητήσειεν· σοὶ δὲ πῶς δοκεῖ; {—} Ἀγαθά, ἔφη ὁ Κλει– 30428 Euthd.279.c.1 : νίας. {—} Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὴν δὲ σοφίαν ποῦ χοροῦ τάξομεν; 30429 Euthd.279.c.2 : ἐν τοῖς ἀγαθοῖς, ἢ πῶς λέγεις; {—} Ἐν τοῖς ἀγαθοῖς. {—} Ἐνθυ– 30430 Euthd.279.c.3 : μοῦ δὴ μή τι παραλείπωμεν τῶν ἀγαθῶν, ὅτι καὶ ἄξιον 30431 Euthd.279.c.4 : λόγου. {—} Ἀλλά μοι δοκοῦμεν, ἔφη, οὐδέν, ὁ Κλεινίας. {—} Καὶ 30432 Euthd.279.c.5 : ἐγὼ ἀναμνησθεὶς εἶπον ὅτι Ναὶ μὰ Δία κινδυνεύομέν γε 30433 Euthd.279.c.6 : τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν παραλιπεῖν. {—} Τί τοῦτο; ἦ δ´ ὅς. 30434 Euthd.279.c.7 : {—} Τὴν εὐτυχίαν, ὦ Κλεινία· ὃ πάντες φασί, καὶ οἱ πάνυ 30435 Euthd.279.c.8 : φαῦλοι, μέγιστον τῶν ἀγαθῶν εἶναι. {—} Ἀληθῆ λέγεις, ἔφη. 30436 Euthd.279.c.9 : {—} Καὶ ἐγὼ αὖ πάλιν μετανοήσας εἶπον ὅτι Ὀλίγου κατα– 30437 Euthd.279.d.1 : γέλαστοι ἐγενόμεθα ὑπὸ τῶν ξένων ἐγώ τε καὶ σύ, ὦ παῖ 30438 Euthd.279.d.2 : Ἀξιόχου. {—} Τί δή, ἔφη, τοῦτο; {—} Ὅτι εὐτυχίαν ἐν τοῖς ἔμ– 30439 Euthd.279.d.3 : προσθεν θέμενοι νυνδὴ αὖθις περὶ τοῦ αὐτοῦ ἐλέγομεν. {—} 30440 Euthd.279.d.4 : Τί οὖν δὴ τοῦτο; {—} Καταγέλαστον δήπου, ὃ πάλαι πρόκειται, 30441 Euthd.279.d.5 : τοῦτο πάλιν προτιθέναι καὶ δὶς ταὐτὰ λέγειν. {—} Πῶς, ἔφη, 30442 Euthd.279.d.6 : τοῦτο λέγεις; {—} Ἡ σοφία δήπου, ἦν δ´ ἐγώ, εὐτυχία ἐστίν· 30443 Euthd.279.d.7 : τοῦτο δὲ κἂν παῖς γνοίη. {—} Καὶ ὃς ἐθαύμασεν· οὕτως ἔτι νέος 30444 Euthd.279.d.8 : τε καὶ εὐήθης ἐστί. {—} Κἀγὼ γνοὺς αὐτὸν θαυμάζοντα, Ἆρα 30445 Euthd.279.e.1 : οὐκ οἶσθα, ἔφην, ὦ Κλεινία, ὅτι περὶ αὐλημάτων εὐπραγίαν 30446 Euthd.279.e.2 : οἱ αὐληταὶ εὐτυχέστατοί εἰσιν; {—} Συνέφη. {—} Οὐκοῦν, ἦν δ´ 30447 Euthd.279.e.3 : ἐγώ, καὶ περὶ γραμμάτων γραφῆς τε καὶ ἀναγνώσεως οἱ 30448 Euthd.279.e.4 : γραμματισταί; {—} Πάνυ γε. {—} Τί δέ; πρὸς τοὺς τῆς θαλάττης 30449 Euthd.279.e.5 : κινδύνους μῶν οἴει εὐτυχεστέρους τινὰς εἶναι τῶν σοφῶν 30450 Euthd.279.e.6 : κυβερνητῶν, ὡς ἐπὶ πᾶν εἰπεῖν; {—} Οὐ δῆτα. {—} Τί δέ; στρα– 30451 Euthd.279.e.7 : τευόμενος μετὰ ποτέρου ἂν ἥδιον τοῦ κινδύνου τε καὶ τῆς 30452 Euthd.280.a.1 : τύχης μετέχοις, μετὰ σοφοῦ στρατηγοῦ ἢ μετὰ ἀμαθοῦς; {—} 30453 Euthd.280.a.2 : Μετὰ σοφοῦ. {—} Τί δέ; ἀσθενῶν μετὰ ποτέρου ἂν ἡδέως 30454 Euthd.280.a.3 : κινδυνεύοις, μετὰ σοφοῦ ἰατροῦ ἢ μετὰ ἀμαθοῦς; {—} Μετὰ 30455 Euthd.280.a.4 : σοφοῦ. {—} Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι εὐτυχέστερον ἂν οἴει πράτ– 30456 Euthd.280.a.5 : τειν μετὰ σοφοῦ πράττων ἢ μετὰ ἀμαθοῦς; {—} Συνεχώρει. {—} 30457 Euthd.280.a.6 : Ἡ σοφία ἄρα πανταχοῦ εὐτυχεῖν ποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους. 30458 Euthd.280.a.7 : οὐ γὰρ δήπου ἁμαρτάνοι γ´ ἄν ποτέ τι σοφία, ἀλλ´ ἀνάγκη 30459 Euthd.280.a.8 : ὀρθῶς πράττειν καὶ τυγχάνειν· ἦ γὰρ ἂν οὐκέτι σοφία εἴη. 30460 Euthd.280.b.1 : Συνωμολογησάμεθα τελευτῶντες οὐκ οἶδ´ ὅπως ἐν κεφα– 30461 Euthd.280.b.2 : λαίῳ οὕτω τοῦτο ἔχειν, σοφίας παρούσης, ᾧ ἂν παρῇ, μηδὲν 30462 Euthd.280.b.3 : προσδεῖσθαι εὐτυχίας· ἐπειδὴ δὲ τοῦτο συνωμολογησάμεθα, 30463 Euthd.280.b.4 : πάλιν ἐπυνθανόμην αὐτοῦ τὰ πρότερον ὡμολογημένα πῶς 30464 Euthd.280.b.5 : ἂν ἡμῖν ἔχοι. Ὡμολογήσαμεν γάρ, ἔφην, εἰ ἡμῖν ἀγαθὰ 30465 Euthd.280.b.6 : πολλὰ παρείη, εὐδαιμονεῖν ἂν καὶ εὖ πράττειν. {—} Συνέφη. {—} 30466 Euthd.280.b.7 : Ἆρ´ οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά, εἰ μηδὲν 30467 Euthd.280.b.8 : ἡμᾶς ὠφελοῖ ἢ εἰ ὠφελοῖ; {—} Εἰ ὠφελοῖ, ἔφη. {—} Ἆρ´ οὖν ἄν 30468 Euthd.280.c.1 : τι ὠφελοῖ, εἰ εἴη μόνον ἡμῖν, χρῴμεθα δ´ αὐτοῖς μή; οἷον 30469 Euthd.280.c.2 : σιτία εἰ ἡμῖν εἴη πολλά, ἐσθίοιμεν δὲ μή, ἢ ποτόν, πίνοιμεν 30470 Euthd.280.c.3 : δὲ μή, ἔσθ´ ὅτι ὠφελοίμεθ´ ἄν; {—} Οὐ δῆτα, ἔφη. {—} Τί δέ; 30471 Euthd.280.c.4 : οἱ δημιουργοὶ πάντες, εἰ αὐτοῖς εἴη πάντα τὰ ἐπιτήδεια 30472 Euthd.280.c.5 : παρεσκευασμένα ἑκάστῳ εἰς τὸ ἑαυτοῦ ἔργον, χρῷντο δὲ 30473 Euthd.280.c.6 : αὐτοῖς μή, ἆρ´ ἂν οὗτοι εὖ πράττοιεν διὰ τὴν κτῆσιν, ὅτι 30474 Euthd.280.c.7 : κεκτημένοι εἶεν πάντα ἃ δεῖ κεκτῆσθαι τὸν δημιουργόν; 30475 Euthd.280.c.8 : οἷον τέκτων, εἰ παρεσκευασμένος εἴη τά τε ὄργανα ἅπαντα 30476 Euthd.280.c.9 : καὶ ξύλα ἱκανά, τεκταίνοιτο δὲ μή, ἔσθ´ ὅτι ὠφελοῖτ´ ἂν 30477 Euthd.280.d.1 : ἀπὸ τῆς κτήσεως; {—} Οὐδαμῶς, ἔφη. {—} Τί δέ, εἴ τις κεκτη– 30478 Euthd.280.d.2 : μένος εἴη πλοῦτόν τε καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν πάντα τὰ ἀγαθά, 30479 Euthd.280.d.3 : χρῷτο δὲ αὐτοῖς μή, ἆρ´ ἂν εὐδαιμονοῖ διὰ τὴν τούτων 30480 Euthd.280.d.4 : κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν; {—} Οὐ δῆτα, ὦ Σώκρατες. {—} Δεῖ ἄρα, 30481 Euthd.280.d.5 : ἔφην, ὡς ἔοικεν, μὴ μόνον κεκτῆσθαι τὰ τοιαῦτα ἀγαθὰ τὸν 30482 Euthd.280.d.6 : μέλλοντα εὐδαίμονα ἔσεσθαι, ἀλλὰ καὶ χρῆσθαι αὐτοῖς· ἢ 30483 Euthd.280.d.7 : οὐδὲν ὄφελος τῆς κτήσεως γίγνεται. {—} Ἀληθῆ λέγεις. {—} Ἆρ´ 30484 Euthd.280.e.1 : οὖν, ὦ Κλεινία, ἤδη τοῦτο ἱκανὸν πρὸς τὸ εὐδαίμονα ποιῆσαί 30485 Euthd.280.e.2 : τινα, τό τε κεκτῆσθαι τἀγαθὰ καὶ τὸ χρῆσθαι αὐτοῖς; {—} 30486 Euthd.280.e.3 : Ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐὰν ὀρθῶς χρῆταί τις 30487 Euthd.280.e.4 : ἢ καὶ ἐὰν μή; {—} Ἐὰν ὀρθῶς. {—} Καλῶς γε, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. 30488 Euthd.280.e.5 : πλέον γάρ που οἶμαι θάτερόν ἐστιν, ἐάν τις χρῆται ὁτῳοῦν 30489 Euthd.280.e.6 : μὴ ὀρθῶς πράγματι ἢ ἐὰν ἐᾷ· τὸ μὲν γὰρ κακόν, τὸ δὲ οὔτε 30490 Euthd.281.a.1 : κακὸν οὔτε ἀγαθόν. ἢ οὐχ οὕτω φαμέν; {—} Συνεχώρει. {—} Τί 30491 Euthd.281.a.2 : οὖν; ἐν τῇ ἐργασίᾳ τε καὶ χρήσει τῇ περὶ τὰ ξύλα μῶν 30492 Euthd.281.a.3 : ἄλλο τί ἐστιν τὸ ἀπεργαζόμενον ὀρθῶς χρῆσθαι ἢ ἐπιστήμη 30493 Euthd.281.a.4 : ἡ τεκτονική; {—} Οὐ δῆτα, ἔφη. {—} Ἀλλὰ μήν που καὶ ἐν τῇ 30494 Euthd.281.a.5 : περὶ τὰ σκεύη ἐργασίᾳ τὸ ὀρθῶς ἐπιστήμη ἐστὶν ἡ ἀπεργα– 30495 Euthd.281.a.6 : ζομένη. {—} Συνέφη. {—} Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ περὶ τὴν χρείαν 30496 Euthd.281.a.7 : ὧν ἐλέγομεν τὸ πρῶτον τῶν ἀγαθῶν, πλούτου τε καὶ ὑγιείας 30497 Euthd.281.a.8 : καὶ κάλλους, τὸ ὀρθῶς πᾶσι τοῖς τοιούτοις χρῆσθαι ἐπι– 30498 Euthd.281.b.1 : στήμη ἦν ἡγουμένη καὶ κατορθοῦσα τὴν πρᾶξιν, ἢ ἄλλο τι; 30499 Euthd.281.b.2 : {—} Ἐπιστήμη, ἦ δ´ ὅς. {—} Οὐ μόνον ἄρα εὐτυχίαν ἀλλὰ καὶ 30500 Euthd.281.b.3 : εὐπραγίαν, ὡς ἔοικεν, ἡ ἐπιστήμη παρέχει τοῖς ἀνθρώποις 30501 Euthd.281.b.4 : ἐν πάσῃ κτήσει τε καὶ πράξει. {—} Ὡμολόγει. {—} Ἆρ´ οὖν ὦ 30502 Euthd.281.b.5 : πρὸς Διός, ἦν δ´ ἐγώ, ὄφελός τι τῶν ἄλλων κτημάτων ἄνευ 30503 Euthd.281.b.6 : φρονήσεως καὶ σοφίας; ἆρά γε ἂν ὄναιτο ἄνθρωπος πολλὰ 30504 Euthd.281.b.7 : κεκτημένος καὶ πολλὰ πράττων νοῦν μὴ ἔχων, ἢ μᾶλλον 30505 Euthd.281.b.8 : ὀλίγα νοῦν ἔχων; ὧδε δὲ σκόπει· οὐκ ἐλάττω πράττων 30506 Euthd.281.c.1 : ἐλάττω ἂν ἐξαμαρτάνοι, ἐλάττω δὲ ἁμαρτάνων ἧττον ἂν 30507 Euthd.281.c.2 : κακῶς πράττοι, ἧττον δὲ κακῶς πράττων ἄθλιος ἧττον ἂν 30508 Euthd.281.c.3 : εἴη; {—} Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Πότερον οὖν ἂν μᾶλλον ἐλάττω τις 30509 Euthd.281.c.4 : πράττοι πένης ὢν ἢ πλούσιος; {—} Πένης, ἔφη. {—} Πότερον δὲ 30510 Euthd.281.c.5 : ἀσθενὴς ἢ ἰσχυρός; {—} Ἀσθενής. {—} Πότερον δὲ ἔντιμος ἢ 30511 Euthd.281.c.6 : ἄτιμος; {—} Ἄτιμος. {—} Πότερον δὲ ἀνδρεῖος ὢν καὶ σώφρων 30512 Euthd.281.c.7 : ἐλάττω ἂν πράττοι ἢ δειλός; {—} Δειλός. {—} Οὐκοῦν καὶ ἀργὸς 30513 Euthd.281.c.8 : μᾶλλον ἢ ἐργάτης; {—} Συνεχώρει. {—} Καὶ βραδὺς μᾶλλον ἢ 30514 Euthd.281.d.1 : ταχύς, καὶ ἀμβλὺ ὁρῶν καὶ ἀκούων μᾶλλον ἢ ὀξύ; {—} Πάντα 30515 Euthd.281.d.2 : τὰ τοιαῦτα συνεχωροῦμεν ἀλλήλοις. {—} Ἐν κεφαλαίῳ δ´, ἔφην, 30516 Euthd.281.d.3 : ὦ Κλεινία, κινδυνεύει σύμπαντα ἃ τὸ πρῶτον ἔφαμεν ἀγαθὰ 30517 Euthd.281.d.4 : εἶναι, οὐ περὶ τούτου ὁ λόγος αὐτοῖς εἶναι, ὅπως αὐτά γε 30518 Euthd.281.d.5 : καθ´ αὑτὰ πέφυκεν ἀγαθὰ [εἶναι], ἀλλ´ ὡς ἔοικεν ὧδ´ ἔχει· 30519 Euthd.281.d.6 : ἐὰν μὲν αὐτῶν ἡγῆται ἀμαθία, μείζω κακὰ εἶναι τῶν ἐναν– 30520 Euthd.281.d.7 : τίων, ὅσῳ δυνατώτερα ὑπηρετεῖν τῷ ἡγουμένῳ κακῷ ὄντι, 30521 Euthd.281.d.8 : ἐὰν δὲ φρόνησίς τε καὶ σοφία, μείζω ἀγαθά, αὐτὰ δὲ καθ´ 30522 Euthd.281.e.1 : αὑτὰ οὐδέτερα αὐτῶν οὐδενὸς ἄξια εἶναι. {—} Φαίνεται, ἔφη, 30523 Euthd.281.e.2 : ὡς ἔοικεν, οὕτως, ὡς σὺ λέγεις. {—} Τί οὖν ἡμῖν συμβαίνει ἐκ 30524 Euthd.281.e.3 : τῶν εἰρημένων; ἄλλο τι ἢ τῶν μὲν ἄλλων οὐδὲν ὂν οὔτε 30525 Euthd.281.e.4 : ἀγαθὸν οὔτε κακόν, τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν ἡ μὲν σοφία 30526 Euthd.281.e.5 : ἀγαθόν, ἡ δὲ ἀμαθία κακόν; {—} Ὡμολόγει. 30527 Euthd.282.a.1 : Ἔτι τοίνυν, ἔφην, τὸ λοιπὸν ἐπισκεψώμεθα. ἐπειδὴ 30528 Euthd.282.a.2 : εὐδαίμονες μὲν εἶναι προθυμούμεθα πάντες, ἐφάνημεν δὲ 30529 Euthd.282.a.3 : τοιοῦτοι γιγνόμενοι ἐκ τοῦ χρῆσθαί τε τοῖς πράγμασιν καὶ 30530 Euthd.282.a.4 : ὀρθῶς χρῆσθαι, τὴν δὲ ὀρθότητα καὶ εὐτυχίαν ἐπιστήμη 〈ἦν〉 30531 Euthd.282.a.5 : ἡ παρέχουσα, δεῖ δή, ὡς ἔοικεν, ἐκ παντὸς τρόπου ἅπαντα 30532 Euthd.282.a.6 : ἄνδρα τοῦτο παρασκευάζεσθαι, ὅπως ὡς σοφώτατος ἔσται· 30533 Euthd.282.a.7 : ἢ οὔ; {—} Ναί, ἔφη. {—} Καὶ παρὰ πατρός γε δήπου τοῦτο οἰό– 30534 Euthd.282.a.8 : μενον δεῖν παραλαμβάνειν πολὺ μᾶλλον ἢ χρήματα, καὶ 30535 Euthd.282.b.1 : παρ´ ἐπιτρόπων καὶ φίλων τῶν τε ἄλλων καὶ τῶν φασκόν– 30536 Euthd.282.b.2 : των ἐραστῶν εἶναι, καὶ ξένων καὶ πολιτῶν, δεόμενον καὶ 30537 Euthd.282.b.3 : ἱκετεύοντα σοφίας μεταδιδόναι, οὐδὲν αἰσχρόν, ὦ Κλεινία, 30538 Euthd.282.b.4 : οὐδὲ νεμεσητὸν ἕνεκα τούτου ὑπηρετεῖν καὶ δουλεύειν καὶ 30539 Euthd.282.b.5 : ἐραστῇ καὶ παντὶ ἀνθρώπῳ, ὁτιοῦν ἐθέλοντα ὑπηρετεῖν τῶν 30540 Euthd.282.b.6 : καλῶν ὑπηρετημάτων, προθυμούμενον σοφὸν γενέσθαι· ἢ οὐ 30541 Euthd.282.b.7 : δοκεῖ σοι, ἔφην ἐγώ, οὕτως; {—} Πάνυ μὲν οὖν εὖ μοι δοκεῖς 30542 Euthd.282.c.1 : λέγειν, ἦ δ´ ὅς. {—} Εἰ ἔστι γε, ὦ Κλεινία, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ σοφία 30543 Euthd.282.c.2 : διδακτόν, ἀλλὰ μὴ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίγνεται τοῖς ἀνθρώ– 30544 Euthd.282.c.3 : ποις· τοῦτο γὰρ ἡμῖν ἔτι ἄσκεπτον καὶ οὔπω διωμολογη– 30545 Euthd.282.c.4 : μένον ἐμοί τε καὶ σοί. {—} Ἀλλ´ ἔμοιγε, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 30546 Euthd.282.c.5 : διδακτὸν εἶναι δοκεῖ. {—} Καὶ ἐγὼ ἡσθεὶς εἶπον· Ἦ καλῶς 30547 Euthd.282.c.6 : λέγεις, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν, καὶ εὖ ἐποίησας ἀπαλλάξας με 30548 Euthd.282.c.7 : σκέψεως πολλῆς περὶ τούτου αὐτοῦ, πότερον διδακτὸν ἢ οὐ 30549 Euthd.282.c.8 : διδακτὸν ἡ σοφία. νῦν οὖν ἐπειδή σοι καὶ διδακτὸν δοκεῖ 30550 Euthd.282.c.9 : καὶ μόνον τῶν ὄντων εὐδαίμονα καὶ εὐτυχῆ ποιεῖν τὸν 30551 Euthd.282.d.1 : ἄνθρωπον, ἄλλο τι ἢ φαίης ἂν ἀναγκαῖον εἶναι φιλοσοφεῖν 30552 Euthd.282.d.2 : καὶ αὐτὸς ἐν νῷ ἔχεις αὐτὸ ποιεῖν; {—} Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, 30553 Euthd.282.d.3 : ὦ Σώκρατες, ὡς οἷόν τε μάλιστα. 30554 Euthd.282.d.4 : Κἀγὼ ταῦτα ἅσμενος ἀκούσας, Τὸ μὲν ἐμόν, ἔφην, παρά– 30555 Euthd.282.d.5 : δειγμα, ὦ Διονυσόδωρέ τε καὶ Εὐθύδημε, οἵων ἐπιθυμῶ τῶν 30556 Euthd.282.d.6 : προτρεπτικῶν λόγων εἶναι, τοιοῦτον, ἰδιωτικὸν ἴσως καὶ 30557 Euthd.282.d.7 : μόλις διὰ μακρῶν λεγόμενον· σφῷν δὲ ὁπότερος βούλεται, 30558 Euthd.282.d.8 : ταὐτὸν τοῦτο τέχνῃ πράττων ἐπιδειξάτω ἡμῖν. εἰ δὲ μὴ 30559 Euthd.282.e.1 : τοῦτο βούλεσθον, ὅθεν ἐγὼ ἀπέλιπον, τὸ ἑξῆς ἐπιδείξατον 30560 Euthd.282.e.2 : τῷ μειρακίῳ, πότερον πᾶσαν ἐπιστήμην δεῖ αὐτὸν κτᾶσθαι, 30561 Euthd.282.e.3 : ἢ ἔστι τις μία ἣν δεῖ λαβόντα εὐδαιμονεῖν τε καὶ ἀγαθὸν 30562 Euthd.282.e.4 : ἄνδρα εἶναι, καὶ τίς αὕτη. ὡς γὰρ ἔλεγον ἀρχόμενος, περὶ 30563 Euthd.282.e.5 : πολλοῦ ἡμῖν τυγχάνει ὂν τόνδε τὸν νεανίσκον σοφόν τε 30564 Euthd.282.e.6 : καὶ ἀγαθὸν γενέσθαι. 30565 Euthd.283.a.1 : Ἐγὼ μὲν οὖν ταῦτα εἶπον, ὦ Κρίτων· τῷ δὲ μετὰ τοῦτο 30566 Euthd.283.a.2 : ἐσομένῳ πάνυ σφόδρα προσεῖχον τὸν νοῦν, καὶ ἐπεσκόπουν 30567 Euthd.283.a.3 : τίνα ποτὲ τρόπον ἅψοιντο τοῦ λόγου καὶ ὁπόθεν ἄρξοιντο 30568 Euthd.283.a.4 : παρακελευόμενοι τῷ νεανίσκῳ σοφίαν τε καὶ ἀρετὴν ἀσκεῖν. 30569 Euthd.283.a.5 : ὁ οὖν πρεσβύτερος αὐτῶν, ὁ Διονυσόδωρος, πρότερος ἤρχετο 30570 Euthd.283.a.6 : τοῦ λόγου, καὶ ἡμεῖς πάντες ἐβλέπομεν πρὸς αὐτὸν ὡς 30571 Euthd.283.a.7 : αὐτίκα μάλα ἀκουσόμενοι θαυμασίους τινὰς λόγους. ὅπερ 30572 Euthd.283.b.1 : οὖν καὶ συνέβη ἡμῖν· θαυμαστὸν γάρ τινα, ὦ Κρίτων, ἁνὴρ 30573 Euthd.283.b.2 : κατῆρχεν λόγον, οὗ σοὶ ἄξιον ἀκοῦσαι, ὡς παρακελευστικὸς 30574 Euthd.283.b.3 : ὁ λόγος ἦν ἐπ´ ἀρετήν. 30575 Euthd.283.b.4 : Εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατές τε καὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι, ὅσοι 30576 Euthd.283.b.5 : φατὲ ἐπιθυμεῖν τόνδε τὸν νεανίσκον σοφὸν γενέσθαι, πότε– 30577 Euthd.283.b.6 : ρον παίζετε ταῦτα λέγοντες ἢ ὡς ἀληθῶς ἐπιθυμεῖτε καὶ 30578 Euthd.283.b.7 : σπουδάζετε; 30579 Euthd.283.b.8 : Κἀγὼ διενοήθην ὅτι ᾠηθήτην ἄρα ἡμᾶς τὸ πρότερον 30580 Euthd.283.b.9 : παίζειν, ἡνίκα ἐκελεύομεν διαλεχθῆναι τῷ νεανίσκῳ αὐτώ, 30581 Euthd.283.b.10 : καὶ διὰ ταῦτα προσεπαισάτην τε καὶ οὐκ ἐσπουδασάτην· 30582 Euthd.283.c.1 : ταῦτα οὖν διανοηθεὶς ἔτι μᾶλλον εἶπον ὅτι θαυμαστῶς 30583 Euthd.283.c.2 : σπουδάζοιμεν. 30584 Euthd.283.c.3 : Καὶ ὁ Διονυσόδωρος, Σκόπει μήν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 30585 Euthd.283.c.4 : ὅπως μὴ ἔξαρνος ἔσῃ ἃ νῦν λέγεις. {—} Ἔσκεμμαι, ἦν δ´ ἐγώ· 30586 Euthd.283.c.5 : οὐ γὰρ μή ποτ´ ἔξαρνος γένωμαι. {—} Τί οὖν; ἔφη· φατὲ 30587 Euthd.283.c.6 : βούλεσθαι αὐτὸν σοφὸν γενέσθαι; {—} Πάνυ μὲν οὖν. {—} Νῦν 30588 Euthd.283.c.7 : δέ, ἦ δ´ ὅς, Κλεινίας πότερον σοφός ἐστιν ἢ οὔ; {—} Οὔκουν 30589 Euthd.283.c.8 : φησί γέ πω· ἔστιν δέ, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκ ἀλαζών. {—} Ὑμεῖς δέ, 30590 Euthd.283.d.1 : ἔφη, βούλεσθε γενέσθαι αὐτὸν σοφόν, ἀμαθῆ δὲ μὴ εἶναι; 30591 Euthd.283.d.2 : {—} Ὡμολογοῦμεν. {—} Οὐκοῦν ὃς μὲν οὐκ ἔστιν, βούλεσθε 30592 Euthd.283.d.3 : αὐτὸν γενέσθαι, ὃς δ´ ἔστι νῦν, μηκέτι εἶναι. {—} Καὶ ἐγὼ 30593 Euthd.283.d.4 : ἀκούσας ἐθορυβήθην· ὁ δέ μου θορυβουμένου ὑπολαβών, 30594 Euthd.283.d.5 : Ἄλλο τι οὖν, ἔφη, ἐπεὶ βούλεσθε αὐτὸν ὃς νῦν ἐστὶν 30595 Euthd.283.d.6 : μηκέτι εἶναι, βούλεσθε αὐτόν, ὡς ἔοικεν, ἀπολωλέναι; καίτοι 30596 Euthd.283.d.7 : πολλοῦ ἂν ἄξιοι οἱ τοιοῦτοι εἶεν φίλοι τε καὶ ἐρασταί, 30597 Euthd.283.d.8 : οἵτινες τὰ παιδικὰ περὶ παντὸς ἂν ποιήσαιντο ἐξολωλέναι. 30598 Euthd.283.e.1 : Καὶ ὁ Κτήσιππος ἀκούσας ἠγανάκτησέν τε ὑπὲρ τῶν 30599 Euthd.283.e.2 : παιδικῶν καὶ εἶπεν· Ὦ ξένε Θούριε, εἰ μὴ ἀγροικότερον, 30600 Euthd.283.e.3 : ἔφη, ἦν εἰπεῖν, εἶπον ἄν· "Σοὶ εἰς κεφαλήν," ὅτι μαθών μου 30601 Euthd.283.e.4 : καὶ τῶν ἄλλων καταψεύδῃ τοιοῦτον πρᾶγμα, ὃ ἐγὼ οἶμαι 30602 Euthd.283.e.5 : οὐδ´ ὅσιον εἶναι λέγειν, ὡς ἐγὼ τόνδε βουλοίμην ἂν ἐξολω– 30603 Euthd.283.e.6 : λέναι. 30604 Euthd.283.e.7 : Τί δέ, ἔφη, ὦ Κτήσιππε, ὁ Εὐθύδημος, ἦ δοκεῖ σοι οἷόν 30605 Euthd.283.e.8 : τ´ εἶναι ψεύδεσθαι; {—} Νὴ Δία, ἔφη, εἰ μὴ μαίνομαί γε. {—} 30606 Euthd.283.e.9 : Πότερον λέγοντα τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ ἂν ὁ λόγος ᾖ, ἢ μὴ 30607 Euthd.284.a.1 : λέγοντα; {—} Λέγοντα, ἔφη. {—} Οὐκοῦν εἴπερ λέγει αὐτό, οὐκ 30608 Euthd.284.a.2 : ἄλλο λέγει τῶν ὄντων ἢ ἐκεῖνο ὅπερ λέγει; {—} Πῶς γὰρ ἄν; 30609 Euthd.284.a.3 : ἔφη ὁ Κτήσιππος. {—} Ἓν μὴν κἀκεῖνό γ´ ἐστὶν τῶν ὄντων, ὃ 30610 Euthd.284.a.4 : λέγει, χωρὶς τῶν ἄλλων. {—} Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν ὁ ἐκεῖνο 30611 Euthd.284.a.5 : λέγων τὸ ὄν, ἔφη, λέγει; {—} Ναί. {—} Ἀλλὰ μὴν ὅ γε τὸ ὂν 30612 Euthd.284.a.6 : λέγων καὶ τὰ ὄντα τἀληθῆ λέγει· ὥστε ὁ Διονυσόδωρος, 30613 Euthd.284.a.7 : εἴπερ λέγει τὰ ὄντα, λέγει τἀληθῆ καὶ οὐδὲν κατὰ σοῦ 30614 Euthd.284.a.8 : ψεύδεται. 30615 Euthd.284.b.1 : Ναί, ἔφη· ἀλλ´ ὁ ταῦτα λέγων, ἔφη ὁ Κτήσιππος, ὦ 30616 Euthd.284.b.2 : Εὐθύδημε, οὐ τὰ ὄντα λέγει. 30617 Euthd.284.b.3 : Καὶ ὁ Εὐθύδημος, Τὰ δὲ μὴ ὄντα, ἔφη, ἄλλο τι ἢ οὐκ 30618 Euthd.284.b.4 : ἔστιν; {—} Οὐκ ἔστιν. {—} Ἄλλο τι οὖν οὐδαμοῦ τά γε μὴ ὄντα 30619 Euthd.284.b.5 : ὄντα ἐστίν; {—} Οὐδαμοῦ. {—} Ἔστιν οὖν ὅπως περὶ ταῦτα, τὰ μὴ 30620 Euthd.284.b.6 : ὄντα, πράξειεν ἄν τίς τι, ὥστ´ ἐκεῖνα ποιήσειεν ἂν καὶ 30621 Euthd.284.b.7 : ὁστισοῦν τὰ μηδαμοῦ ὄντα; {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη ὁ Κτήσ– 30622 Euthd.284.b.8 : ιππος. {—} Τί οὖν; οἱ ῥήτορες ὅταν λέγωσιν ἐν τῷ δήμῳ, 30623 Euthd.284.b.9 : οὐδὲν πράττουσι; {—} Πράττουσι μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς. {—} Οὐκοῦν 30624 Euthd.284.c.1 : εἴπερ πράττουσι, καὶ ποιοῦσι; {—} Ναί. {—} Τὸ λέγειν ἄρα πράτ– 30625 Euthd.284.c.2 : τειν τε καὶ ποιεῖν ἐστιν; {—} Ὡμολόγησεν. {—} Οὐκ ἄρα τά 30626 Euthd.284.c.3 : γε μὴ ὄντ´, ἔφη, λέγει οὐδείς—ποιοῖ γὰρ ἂν ἤδη τί· σὺ δὲ 30627 Euthd.284.c.4 : ὡμολόγηκας τὸ μὴ ὂν μὴ οἷόν τ´ εἶναι μηδένα ποιεῖν— 30628 Euthd.284.c.5 : ὥστε κατὰ τὸν σὸν λόγον οὐδεὶς ψευδῆ λέγει, ἀλλ´ εἴπερ 30629 Euthd.284.c.6 : λέγει Διονυσόδωρος, τἀληθῆ τε καὶ τὰ ὄντα λέγει. 30630 Euthd.284.c.7 : Νὴ Δία, ἔφη ὁ Κτήσιππος, ὦ Εὐθύδημε· ἀλλὰ τὰ ὄντα 30631 Euthd.284.c.8 : μὲν τρόπον τινὰ λέγει, οὐ μέντοι ὥς γε ἔχει. 30632 Euthd.284.c.9 : Πῶς λέγεις, ἔφη ὁ Διονυσόδωρος, ὦ Κτήσιππε; εἰσὶν 30633 Euthd.284.d.1 : γάρ τινες οἳ λέγουσι τὰ πράγματα ὡς ἔχει; {—} Εἰσὶν μέντοι, 30634 Euthd.284.d.2 : ἔφη, οἱ καλοί τε κἀγαθοὶ καὶ οἱ τἀληθῆ λέγοντες. {—} Τί οὖν; 30635 Euthd.284.d.3 : ἦ δ´ ὅς· τἀγαθὰ οὐκ εὖ, ἔφη, ἔχει, τὰ δὲ κακὰ κακῶς; {—} 30636 Euthd.284.d.4 : Συνεχώρει. {—} Τοὺς δὲ καλούς τε καὶ ἀγαθοὺς ὁμολογεῖς λέ– 30637 Euthd.284.d.5 : γειν ὡς ἔχει τὰ πράγματα; {—} Ὁμολογῶ. {—} Κακῶς ἄρα, ἔφη, 30638 Euthd.284.d.6 : λέγουσιν, ὦ Κτήσιππε, οἱ ἀγαθοὶ τὰ κακά, εἴπερ ὡς ἔχει 30639 Euthd.284.d.7 : λέγουσιν. {—} Ναὶ μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, σφόδρα γε, τοὺς γοῦν 30640 Euthd.284.d.8 : κακοὺς ἀνθρώπους· ὧν σύ, ἐάν μοι πείθῃ, εὐλαβήσῃ εἶναι, 30641 Euthd.284.e.1 : ἵνα μή σε οἱ ἀγαθοὶ κακῶς λέγωσιν. ὡς εὖ ἴσθ´ ὅτι κακῶς 30642 Euthd.284.e.2 : λέγουσιν οἱ ἀγαθοὶ τοὺς κακούς. {—} Καὶ τοὺς μεγάλους, ἔφη 30643 Euthd.284.e.3 : ὁ Εὐθύδημος, μεγάλως λέγουσι καὶ τοὺς θερμοὺς θερμῶς; {—} 30644 Euthd.284.e.4 : Μάλιστα δήπου, ἔφη ὁ Κτήσιππος· τοὺς γοῦν ψυχροὺς 30645 Euthd.284.e.5 : ψυχρῶς λέγουσί τε καὶ φασὶν διαλέγεσθαι. {—} Σὺ μέν, ἔφη ὁ 30646 Euthd.284.e.6 : Διονυσόδωρος, λοιδορῇ, ὦ Κτήσιππε, λοιδορῇ. {—} Μὰ Δί´ οὐκ 30647 Euthd.284.e.7 : ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς, ὦ Διονυσόδωρε, ἐπεὶ φιλῶ σε, ἀλλὰ νου– 30648 Euthd.284.e.8 : θετῶ σε ὡς ἑταῖρον, καὶ πειρῶμαι πείθειν μηδέποτε ἐναντίον 30649 Euthd.284.e.9 : ἐμοῦ οὕτως ἀγροίκως λέγειν ὅτι ἐγὼ τούτους βούλομαι 30650 Euthd.285.a.1 : ἐξολωλέναι, οὓς περὶ πλείστου ποιοῦμαι. 30651 Euthd.285.a.2 : Ἐγὼ οὖν, ἐπειδή μοι ἐδόκουν ἀγριωτέρως πρὸς ἀλλήλους 30652 Euthd.285.a.3 : ἔχειν, προσέπαιζόν τε τὸν Κτήσιππον καὶ εἶπον ὅτι Ὦ 30653 Euthd.285.a.4 : Κτήσιππε, ἐμοὶ μὲν δοκεῖ χρῆναι ἡμᾶς παρὰ τῶν ξένων 30654 Euthd.285.a.5 : δέχεσθαι ἃ λέγουσιν, ἐὰν ἐθέλωσι διδόναι, καὶ μὴ ὀνόματι 30655 Euthd.285.a.6 : διαφέρεσθαι. εἰ γὰρ ἐπίστανται οὕτως ἐξολλύναι ἀνθρώ– 30656 Euthd.285.a.7 : πους, ὥστ´ ἐκ πονηρῶν τε καὶ ἀφρόνων χρηστούς τε καὶ 30657 Euthd.285.a.8 : ἔμφρονας ποιεῖν, καὶ τοῦτο εἴτε αὐτὼ ηὑρήκατον εἴτε καὶ 30658 Euthd.285.b.1 : παρ´ ἄλλου του ἐμαθέτην φθόρον τινὰ καὶ ὄλεθρον τοιοῦτον, 30659 Euthd.285.b.2 : ὥστε ἀπολέσαντες πονηρὸν ὄντα χρηστὸν πάλιν ἀποφῆναι· 30660 Euthd.285.b.3 : εἰ τοῦτο ἐπίστασθον—δῆλον δὲ ὅτι ἐπίστασθον· ἐφάτην 30661 Euthd.285.b.4 : γοῦν τὴν τέχνην σφῶν εἶναι τὴν νεωστὶ ηὑρημένην ἀγαθοὺς 30662 Euthd.285.b.5 : ποιεῖν τοὺς ἀνθρώπους ἐκ πονηρῶν—συγχωρήσωμεν οὖν 30663 Euthd.285.b.6 : αὐτοῖν αὐτό· ἀπολεσάντων ἡμῖν τὸ μειράκιον καὶ φρόνιμον 30664 Euthd.285.b.7 : ποιησάντων, καὶ ἅπαντάς γε ἡμᾶς τοὺς ἄλλους. εἰ δὲ ὑμεῖς 30665 Euthd.285.c.1 : οἱ νέοι φοβεῖσθε, ὥσπερ ἐν Καρὶ ἐν ἐμοὶ ἔστω ὁ κίνδυνος· 30666 Euthd.285.c.2 : ὡς ἐγώ, ἐπειδὴ καὶ πρεσβύτης εἰμί, παρακινδυνεύειν ἕτοι– 30667 Euthd.285.c.3 : μος καὶ παραδίδωμι ἐμαυτὸν Διονυσοδώρῳ τούτῳ ὥσπερ τῇ 30668 Euthd.285.c.4 : Μηδείᾳ τῇ Κόλχῳ. ἀπολλύτω με, καὶ εἰ μὲν βούλεται, 30669 Euthd.285.c.5 : ἑψέτω, εἰ δ´, ὅτι βούλεται, τοῦτο ποιείτω· μόνον χρηστὸν 30670 Euthd.285.c.6 : ἀποφηνάτω. 30671 Euthd.285.c.7 : Καὶ ὁ Κτήσιππος, Ἐγὼ μέν, ἔφη, καὶ αὐτός, ὦ Σώκρατες, 30672 Euthd.285.c.8 : ἕτοιμός εἰμι παρέχειν ἐμαυτὸν τοῖς ξένοις, καὶ ἐὰν βούλων– 30673 Euthd.285.c.9 : ται δέρειν ἔτι μᾶλλον ἢ νῦν δέρουσιν, εἴ μοι ἡ δορὰ μὴ εἰς 30674 Euthd.285.d.1 : ἀσκὸν τελευτήσει, ὥσπερ ἡ τοῦ Μαρσύου, ἀλλ´ εἰς ἀρετήν. 30675 Euthd.285.d.2 : καίτοι με οἴεται Διονυσόδωρος οὑτοσὶ χαλεπαίνειν αὐτῷ· 30676 Euthd.285.d.3 : ἐγὼ δὲ οὐ χαλεπαίνω, ἀλλ´ ἀντιλέγω πρὸς ταῦτα ἅ μοι 30677 Euthd.285.d.4 : δοκεῖ πρός με μὴ καλῶς λέγειν. ἀλλὰ σὺ τὸ ἀντιλέγειν, 30678 Euthd.285.d.5 : ἔφη, ὦ γενναῖε Διονυσόδωρε, μὴ κάλει λοιδορεῖσθαι· ἕτερον 30679 Euthd.285.d.6 : γάρ τί ἐστι τὸ λοιδορεῖσθαι. 30680 Euthd.285.d.7 : Καὶ Διονυσόδωρος, Ὡς ὄντος, ἔφη, τοῦ ἀντιλέγειν, ὦ 30681 Euthd.285.d.8 : Κτήσιππε, ποιῇ τοὺς λόγους; 30682 Euthd.285.e.1 : Πάντως δήπου, ἔφη, καὶ σφόδρα γε· ἢ σύ, ὦ Διονυσό– 30683 Euthd.285.e.2 : δωρε, οὐκ οἴει εἶναι ἀντιλέγειν; 30684 Euthd.285.e.3 : Οὔκουν σύ γ´ ἄν, ἔφη, ἀποδείξαις πώποτε ἀκούσας οὐδενὸς 30685 Euthd.285.e.4 : ἀντιλέγοντος ἑτέρου ἑτέρῳ. 30686 Euthd.285.e.5 : Ἀληθῆ λέγεις; ἔφη· ἀλλὰ ἀκούων μὲν νυνί σοι ἀποδεί– 30687 Euthd.285.e.6 : κνυμι ἀντιλέγοντος Κτησίππου Διονυσοδώρῳ. 30688 Euthd.285.e.7 : Ἦ καὶ ὑπόσχοις ἂν τούτου λόγον; 30689 Euthd.285.e.8 : Πάνυ, ἔφη. 30690 Euthd.285.e.9 : Τί οὖν; ἦ δ´ ὅς· εἰσὶν ἑκάστῳ τῶν ὄντων λόγοι; {—} 30691 Euthd.285.e.10 : Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν ὡς ἔστιν ἕκαστον ἢ ὡς οὐκ ἔστιν; {—} 30692 Euthd.286.a.1 : Ὡς ἔστιν. {—} Εἰ γὰρ μέμνησαι, ἔφη, ὦ Κτήσιππε, καὶ ἄρτι 30693 Euthd.286.a.2 : ἐπεδείξαμεν μηδένα λέγοντα ὡς οὐκ ἔστι· τὸ γὰρ μὴ ὂν 30694 Euthd.286.a.3 : οὐδεὶς ἐφάνη λέγων. {—} Τί οὖν δὴ τοῦτο; ἦ δ´ ὃς ὁ Κτήσιπ– 30695 Euthd.286.a.4 : πος· ἧττόν τι ἀντιλέγομεν ἐγώ τε καὶ σύ; {—} Πότερον οὖν, 30696 Euthd.286.a.5 : ἦ δ´ ὅς, ἀντιλέγοιμεν ἂν τοῦ αὐτοῦ πράγματος λόγον ἀμφό– 30697 Euthd.286.a.6 : τεροι λέγοντες, ἢ οὕτω μὲν ἂν δήπου ταὐτὰ λέγοιμεν; {—} 30698 Euthd.286.a.7 : Συνεχώρει. {—} Ἀλλ´ ὅταν μηδέτερος, ἔφη, τὸν τοῦ πράγματος 30699 Euthd.286.b.1 : λόγον λέγῃ, τότε ἀντιλέγοιμεν ἄν; ἢ οὕτω γε τὸ παράπαν 30700 Euthd.286.b.2 : οὐδ´ ἂν μεμνημένος εἴη τοῦ πράγματος οὐδέτερος ἡμῶν; {—} 30701 Euthd.286.b.3 : Καὶ τοῦτο συνωμολόγει. {—} Ἀλλ´ ἄρα, ὅταν ἐγὼ μὲν τὸν τοῦ 30702 Euthd.286.b.4 : πράγματος λόγον λέγω, σὺ δὲ ἄλλου τινὸς ἄλλον, τότε 30703 Euthd.286.b.5 : ἀντιλέγομεν; ἢ ἐγὼ λέγω μὲν τὸ πρᾶγμα, σὺ δὲ οὐδὲ λέγεις 30704 Euthd.286.b.6 : τὸ παράπαν; ὁ δὲ μὴ λέγων τῷ λέγοντι πῶς 〈ἂν〉 ἀντιλέγοι; 30705 Euthd.286.b.7 : Καὶ ὁ μὲν Κτήσιππος ἐσίγησεν· ἐγὼ δὲ θαυμάσας τὸν 30706 Euthd.286.b.8 : λόγον, Πῶς, ἔφην, ὦ Διονυσόδωρε, λέγεις; οὐ γάρ τοι 30707 Euthd.286.c.1 : ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν λόγον πολλῶν δὴ καὶ πολλάκις ἀκηκοὼς 30708 Euthd.286.c.2 : ἀεὶ θαυμάζω—καὶ γὰρ οἱ ἀμφὶ Πρωταγόραν σφόδρα ἐχρῶντο 30709 Euthd.286.c.3 : αὐτῷ καὶ οἱ ἔτι παλαιότεροι· ἐμοὶ δὲ ἀεὶ θαυμαστός τις 30710 Euthd.286.c.4 : δοκεῖ εἶναι καὶ τούς τε ἄλλους ἀνατρέπων καὶ αὐτὸς αὑτόν 30711 Euthd.286.c.5 : —οἶμαι δὲ αὐτοῦ τὴν ἀλήθειαν παρὰ σοῦ κάλλιστα πεύ– 30712 Euthd.286.c.6 : σεσθαι. ἄλλο τι ψευδῆ λέγειν οὐκ ἔστιν; —τοῦτο γὰρ 30713 Euthd.286.c.7 : δύναται ὁ λόγος· ἦ γάρ; —ἀλλ´ ἢ λέγοντ´ ἀληθῆ λέγειν ἢ 30714 Euthd.286.c.8 : μὴ λέγειν; 30715 Euthd.286.c.9 : Συνεχώρει. 30716 Euthd.286.d.1 : Πότερον οὖν ψευδῆ μὲν λέγειν οὐκ ἔστι, δοξάζειν μέντοι 30717 Euthd.286.d.2 : ἔστιν; 30718 Euthd.286.d.3 : Οὐδὲ δοξάζειν, ἔφη. 30719 Euthd.286.d.4 : Οὐδ´ ἄρα ψευδής, ἦν δ´ ἐγώ, δόξα ἔστι τὸ παράπαν. 30720 Euthd.286.d.5 : Οὐκ ἔφη. 30721 Euthd.286.d.6 : Οὐδ´ ἄρα ἀμαθία οὐδ´ ἀμαθεῖς ἄνθρωποι· ἢ οὐ τοῦτ´ ἂν 30722 Euthd.286.d.7 : εἴη ἀμαθία, εἴπερ εἴη, τὸ ψεύδεσθαι τῶν πραγμάτων; 30723 Euthd.286.d.8 : Πάνυ γε, ἔφη. 30724 Euthd.286.d.9 : Ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν, ἦν δ´ ἐγώ. 30725 Euthd.286.d.10 : Οὐκ ἔφη. 30726 Euthd.286.d.11 : Λόγου ἕνεκα, ὦ Διονυσόδωρε, λέγεις τὸν λόγον, ἵνα δὴ 30727 Euthd.286.d.12 : ἄτοπον λέγῃς, ἢ ὡς ἀληθῶς δοκεῖ σοι οὐδεὶς εἶναι ἀμαθὴς 30728 Euthd.286.d.13 : ἀνθρώπων; 30729 Euthd.286.e.1 : Ἀλλὰ σύ, ἔφη, ἔλεγξον. 30730 Euthd.286.e.2 : Ἦ καὶ ἔστι τοῦτο κατὰ τὸν σὸν λόγον, ἐξελέγξαι, 30731 Euthd.286.e.3 : μηδενὸς ψευδομένου; 30732 Euthd.286.e.4 : Οὐκ ἔστιν, ἔφη ὁ Εὐθύδημος. 30733 Euthd.286.e.5 : Οὐδ´ ἄρα ἐκέλευεν, ἔφην ἐγώ, νυνδὴ Διονυσόδωρος 30734 Euthd.286.e.6 : ἐξελέγξαι; 30735 Euthd.286.e.7 : Τὸ γὰρ μὴ ὂν πῶς ἄν τις κελεύσαι; σὺ δὲ κελεύεις; 30736 Euthd.286.e.8 : Ὅτι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Εὐθύδημε, τὰ σοφὰ ταῦτα καὶ τὰ εὖ 30737 Euthd.286.e.9 : ἔχοντα οὐ πάνυ τι μανθάνω, ἀλλὰ παχέως πως ἐννοῶ. 30738 Euthd.286.e.10 : ἴσως μὲν οὖν φορτικώτερόν τι ἐρήσομαι, ἀλλὰ συγγίγνωσκε. 30739 Euthd.287.a.1 : ὅρα δέ· εἰ γὰρ μήτε ψεύδεσθαι ἔστιν μήτε ψευδῆ δοξάζειν 30740 Euthd.287.a.2 : μήτε ἀμαθῆ εἶναι, ἄλλο τι οὐδ´ ἐξαμαρτάνειν ἔστιν, ὅταν τίς 30741 Euthd.287.a.3 : τι πράττῃ; πράττοντα γὰρ οὐκ ἔστιν ἁμαρτάνειν τούτου ὃ 30742 Euthd.287.a.4 : πράττει· οὐχ οὕτω λέγετε; 30743 Euthd.287.a.5 : Πάνυ γ´, ἔφη. 30744 Euthd.287.a.6 : Τοῦτό ἐστιν ἤδη, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ φορτικὸν ἐρώτημα. εἰ 30745 Euthd.287.a.7 : γὰρ μὴ ἁμαρτάνομεν μήτε πράττοντες μήτε λέγοντες μήτε 30746 Euthd.287.a.8 : διανοούμενοι, ὑμεῖς, ὦ πρὸς Διός, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει, τίνος 30747 Euthd.287.a.9 : διδάσκαλοι ἥκετε; ἢ οὐκ ἄρτι ἔφατε ἀρετὴν κάλλιστ´ ἂν 30748 Euthd.287.b.1 : παραδοῦναι ἀνθρώπων τῷ ἐθέλοντι μανθάνειν; 30749 Euthd.287.b.2 : Εἶτ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Διονυσόδωρος ὑπολαβών, οὕτως 30750 Euthd.287.b.3 : εἶ Κρόνος, ὥστε ἃ τὸ πρῶτον εἴπομεν νῦν ἀναμιμνῄσκῃ, καὶ 30751 Euthd.287.b.4 : εἴ τι πέρυσιν εἶπον, νῦν ἀναμνησθήσῃ, τοῖς δ´ ἐν τῷ παρόντι 30752 Euthd.287.b.5 : λεγομένοις οὐχ ἕξεις ὅτι χρῇ; 30753 Euthd.287.b.6 : Καὶ γάρ, ἔφην ἐγώ, χαλεποί εἰσιν πάνυ—εἰκότως· παρὰ 30754 Euthd.287.b.7 : σοφῶν γὰρ λέγονται—ἐπεὶ καὶ τούτῳ τῷ τελευταίῳ παγ– 30755 Euthd.287.b.8 : χάλεπον χρήσασθαί ἐστιν, ᾧ λέγεις. τὸ γὰρ "Οὐκ ἔχω ὅτι 30756 Euthd.287.b.9 : χρῶμαι" τί ποτε λέγεις, ὦ Διονυσόδωρε; ἢ δῆλον ὅτι ὡς 30757 Euthd.287.c.1 : οὐκ ἔχω ἐξελέγξαι αὐτόν; ἐπεὶ εἰπέ, τί σοι ἄλλο νοεῖ τοῦτο 30758 Euthd.287.c.2 : τὸ ῥῆμα, τὸ "Οὐκ ἔχω ὅτι χρήσωμαι τοῖς λόγοις"; 30759 Euthd.287.c.3 : Ἀλλ´ ὃ σὺ λέγεις, ἔφη, [τούτῳ τῷ πάνυ χαλεπὸν χρῆσθαι·] 30760 Euthd.287.c.4 : ἐπεὶ ἀπόκριναι. 30761 Euthd.287.c.5 : Πρὶν σὲ ἀποκρίνασθαι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε; 30762 Euthd.287.c.6 : Οὐκ ἀποκρίνῃ; ἔφη. 30763 Euthd.287.c.7 : Ἦ καὶ δίκαιον; 30764 Euthd.287.c.8 : Δίκαιον μέντοι, ἔφη. 30765 Euthd.287.c.9 : Κατὰ τίνα λόγον; ἦν δ´ ἐγώ· ἢ δῆλον ὅτι κατὰ τόνδε, 30766 Euthd.287.c.10 : ὅτι σὺ νῦν πάσσοφός τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους, καὶ οἶσθα 30767 Euthd.287.d.1 : ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή; καὶ νῦν οὐδ´ ἂν ὁτιοῦν 30768 Euthd.287.d.2 : ἀποκρίνῃ, ἅτε γιγνώσκων ὅτι οὐ δεῖ; 30769 Euthd.287.d.3 : Λαλεῖς, ἔφη, ἀμελήσας ἀποκρίνασθαι· ἀλλ´, ὠγαθέ, πείθου 30770 Euthd.287.d.4 : καὶ ἀποκρίνου, ἐπειδὴ καὶ ὁμολογεῖς με σοφὸν εἶναι. 30771 Euthd.287.d.5 : Πειστέον τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἀνάγκη, ὡς ἔοικεν· σὺ 30772 Euthd.287.d.6 : γὰρ ἄρχεις. ἀλλ´ ἐρώτα. 30773 Euthd.287.d.7 : Πότερον οὖν ψυχὴν ἔχοντα νοεῖ τὰ νοοῦντα, ἢ καὶ τὰ 30774 Euthd.287.d.8 : ἄψυχα; 30775 Euthd.287.d.9 : Τὰ ψυχὴν ἔχοντα. 30776 Euthd.287.d.10 : Οἶσθα οὖν τι, ἔφη, ῥῆμα ψυχὴν ἔχον; 30777 Euthd.287.d.11 : Μὰ Δία οὐκ ἔγωγε. 30778 Euthd.287.e.1 : Τί οὖν ἄρτι ἤρου ὅτι μοι νοοῖ τὸ ῥῆμα; 30779 Euthd.287.e.2 : Τί ἄλλο γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ ἐξήμαρτον διὰ τὴν βλακείαν; 30780 Euthd.287.e.3 : ἢ οὐκ ἐξήμαρτον ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὀρθῶς εἶπον, εἰπὼν ὅτι 30781 Euthd.287.e.4 : νοεῖ τὰ ῥήματα; πότερα φῂς ἐξαμαρτάνειν με ἢ οὔ; εἰ γὰρ 30782 Euthd.287.e.5 : μὴ ἐξήμαρτον, οὐδὲ σὺ ἐξελέγξεις, καίπερ σοφὸς ὤν, οὐδ´ 30783 Euthd.287.e.6 : ἔχεις ὅτι χρῇ τῷ λόγῳ· εἰ δ´ ἐξήμαρτον, οὐδ´ οὕτως ὀρθῶς 30784 Euthd.288.a.1 : λέγεις, φάσκων οὐκ εἶναι ἐξαμαρτάνειν. καὶ ταῦτα οὐ πρὸς 30785 Euthd.288.a.2 : ἃ πέρυσιν ἔλεγες λέγω. ἀλλὰ ἔοικεν, ἔφην ἐγώ, ὦ Διονυσό– 30786 Euthd.288.a.3 : δωρέ τε καὶ Εὐθύδημε, οὗτος μὲν ὁ λόγος ἐν ταὐτῷ μένειν 30787 Euthd.288.a.4 : καὶ ἔτι ὥσπερ τὸ παλαιὸν καταβαλὼν πίπτειν, καὶ ὥστε 30788 Euthd.288.a.5 : τοῦτο μὴ πάσχειν οὐδ´ ὑπὸ τῆς ὑμετέρας πω τέχνης ἐξηυρῆ– 30789 Euthd.288.a.6 : σθαι, καὶ ταῦτα οὑτωσὶ θαυμαστῆς οὔσης εἰς ἀκρίβειαν 30790 Euthd.288.a.7 : λόγων. 30791 Euthd.288.a.8 : Καὶ ὁ Κτήσιππος, Θαυμάσιά γε λέγετ´, ἔφη, ὦ ἄνδρες 30792 Euthd.288.b.1 : Θούριοι εἴτε Χῖοι εἴθ´ ὁπόθεν καὶ ὅπῃ χαίρετον ὀνομαζόμενοι· 30793 Euthd.288.b.2 : ὡς οὐδὲν ὑμῖν μέλει τοῦ παραληρεῖν. 30794 Euthd.288.b.3 : Καὶ ἐγὼ φοβηθεὶς μὴ λοιδορία γένηται, πάλιν κατεπράυ– 30795 Euthd.288.b.4 : νον τὸν Κτήσιππον καὶ εἶπον· Ὦ Κτήσιππε, καὶ νυνδὴ ἃ 30796 Euthd.288.b.5 : πρὸς Κλεινίαν ἔλεγον, καὶ πρὸς σὲ ταὐτὰ ταῦτα λέγω, ὅτι 30797 Euthd.288.b.6 : οὐ γιγνώσκεις τῶν ξένων τὴν σοφίαν ὅτι θαυμασία ἐστίν. 30798 Euthd.288.b.7 : ἀλλ´ οὐκ ἐθέλετον ἡμῖν ἐπιδείξασθαι σπουδάζοντε, ἀλλὰ τὸν 30799 Euthd.288.b.8 : Πρωτέα μιμεῖσθον τὸν Αἰγύπτιον σοφιστὴν γοητεύοντε ἡμᾶς. 30800 Euthd.288.c.1 : ἡμεῖς οὖν τὸν Μενέλαον μιμώμεθα, καὶ μὴ ἀφιώμεθα τοῖν 30801 Euthd.288.c.2 : ἀνδροῖν ἕως ἂν ἡμῖν ἐκφανῆτον ἐφ´ ᾧ αὐτὼ σπουδάζετον· 30802 Euthd.288.c.3 : οἶμαι γάρ τι αὐτοῖν πάγκαλον φανεῖσθαι, ἐπειδὰν ἄρξωνται 30803 Euthd.288.c.4 : σπουδάζειν. ἀλλὰ δεώμεθα καὶ παραμυθώμεθα καὶ προσευχώ– 30804 Euthd.288.c.5 : μεθα αὐτοῖν ἐκφανῆναι. ἐγὼ οὖν μοι δοκῶ καὶ αὐτὸς πάλιν 30805 Euthd.288.c.6 : ὑφηγήσασθαι οἵω προσεύχομαι αὐτὼ φανῆναί μοι· ὅθεν γὰρ 30806 Euthd.288.d.1 : τὸ πρότερον ἀπέλιπον, τὸ ἑξῆς τούτοις πειράσομαι, ὅπως ἂν 30807 Euthd.288.d.2 : δύνωμαι, διελθεῖν, ἐάν πως ἐκκαλέσωμαι καὶ ἐλεήσαντέ 30808 Euthd.288.d.3 : με καὶ οἰκτίραντε συντεταμένον καὶ σπουδάζοντα καὶ αὐτὼ 30809 Euthd.288.d.4 : σπουδάσητον. 30810 Euthd.288.d.5 : Σὺ δέ, ὦ Κλεινία, ἔφην, ἀνάμνησόν με πόθεν τότ´ ἀπε– 30811 Euthd.288.d.6 : λίπομεν. ὡς μὲν οὖν ἐγᾦμαι, ἐνθένδε ποθέν. φιλοσοφη– 30812 Euthd.288.d.7 : τέον ὡμολογήσαμεν τελευτῶντες· ἦ γάρ; {—} Ναί, ἦ δ´ ὅς. {—} 30813 Euthd.288.d.8 : Ἡ δέ γε φιλοσοφία κτῆσις ἐπιστήμης· οὐχ οὕτως; ἔφην. 30814 Euthd.288.d.9 : {—} Ναί, ἔφη. {—} Τίνα ποτ´ οὖν ἂν κτησάμενοι ἐπιστήμην ὀρθῶς 30815 Euthd.288.e.1 : κτησαίμεθα; ἆρ´ οὐ τοῦτο μὲν ἁπλοῦν, ὅτι ταύτην ἥτις ἡμᾶς 30816 Euthd.288.e.2 : ὀνήσει; {—} Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Ἆρ´ οὖν ἄν τι ἡμᾶς ὀνήσειεν, εἰ 30817 Euthd.288.e.3 : ἐπισταίμεθα γιγνώσκειν περιιόντες ὅπου τῆς γῆς χρυσίον 30818 Euthd.288.e.4 : πλεῖστον κατορώρυκται; {—} Ἴσως, ἔφη. {—} Ἀλλὰ τὸ πρότερον, 30819 Euthd.288.e.5 : ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτό γε ἐξηλέγξαμεν, ὅτι οὐδὲν πλέον, οὐδ´ εἰ 30820 Euthd.288.e.6 : ἄνευ πραγμάτων καὶ τοῦ ὀρύττειν τὴν γῆν τὸ πᾶν ἡμῖν 30821 Euthd.288.e.7 : χρυσίον γένοιτο· ὥστε οὐδ´ εἰ τὰς πέτρας χρυσᾶς ἐπισταί– 30822 Euthd.289.a.1 : μεθα ποιεῖν, οὐδενὸς ἂν ἀξία ἡ ἐπιστήμη εἴη. εἰ γὰρ μὴ καὶ 30823 Euthd.289.a.2 : χρῆσθαι ἐπιστησόμεθα τῷ χρυσίῳ, οὐδὲν ὄφελος αὐτοῦ 30824 Euthd.289.a.3 : ἐφάνη ὄν· ἢ οὐ μέμνησαι; ἔφην ἐγώ. {—} Πάνυ γ´, ἔφη, 30825 Euthd.289.a.4 : μέμνημαι. {—} Οὐδέ γε, ὡς ἔοικε, τῆς ἄλλης ἐπιστήμης ὄφελος 30826 Euthd.289.a.5 : γίγνεται οὐδέν, οὔτε χρηματιστικῆς οὔτε ἰατρικῆς οὔτε ἄλ– 30827 Euthd.289.a.6 : λης οὐδεμιᾶς, ἥτις ποιεῖν τι ἐπίσταται, χρῆσθαι δὲ μὴ ᾧ ἂν 30828 Euthd.289.a.7 : ποιήσῃ· οὐχ οὕτως; {—} Συνέφη. {—} Οὐδέ γε εἴ τις ἔστιν ἐπι– 30829 Euthd.289.b.1 : στήμη ὥστε ἀθανάτους ποιεῖν, ἄνευ τοῦ ἐπίστασθαι τῇ 30830 Euthd.289.b.2 : ἀθανασίᾳ χρῆσθαι οὐδὲ ταύτης ἔοικεν ὄφελος οὐδέν, εἴ τι 30831 Euthd.289.b.3 : δεῖ τοῖς πρόσθεν ὡμολογημένοις τεκμαίρεσθαι. {—} Συνεδόκει 30832 Euthd.289.b.4 : ἡμῖν πάντα ταῦτα. {—} Τοιαύτης τινὸς ἄρα ἡμῖν ἐπιστήμης δεῖ, 30833 Euthd.289.b.5 : ὦ καλὲ παῖ, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν ᾗ συμπέπτωκεν ἅμα τό τε ποιεῖν 30834 Euthd.289.b.6 : καὶ τὸ ἐπίστασθαι χρῆσθαι τούτῳ ὃ ἂν ποιῇ. {—} Φαίνεται, 30835 Euthd.289.b.7 : ἔφη. {—} Πολλοῦ ἄρα δεῖ, ὡς ἔοικεν, ἡμᾶς λυροποιοὺς δεῖν 30836 Euthd.289.c.1 : εἶναι καὶ τοιαύτης τινὸς ἐπιστήμης ἐπηβόλους. ἐνταῦθα 30837 Euthd.289.c.2 : γὰρ δὴ χωρὶς μὲν ἡ ποιοῦσα τέχνη, χωρὶς δὲ ἡ χρωμένη 30838 Euthd.289.c.3 : διῄρηται τοῦ αὐτοῦ πέρι· ἡ γὰρ λυροποιικὴ καὶ ἡ κιθαριστικὴ 30839 Euthd.289.c.4 : πολὺ διαφέρετον ἀλλήλοιν. οὐχ οὕτως; {—} Συνέφη. {—} Οὐδὲ 30840 Euthd.289.c.5 : μὴν αὐλοποιικῆς γε δῆλον ὅτι δεόμεθα· καὶ γὰρ αὕτη ἑτέρα 30841 Euthd.289.c.6 : τοιαύτη. {—} Συνεδόκει. {—} Ἀλλὰ πρὸς θεῶν, ἔφην ἐγώ, εἰ τὴν 30842 Euthd.289.c.7 : λογοποιικὴν τέχνην μάθοιμεν, ἆρά ἐστιν αὕτη ἣν ἔδει κεκτη– 30843 Euthd.289.c.8 : μένους ἡμᾶς εὐδαίμονας εἶναι; {—} Οὐκ οἶμαι, ἔφη, ἐγώ, ὁ 30844 Euthd.289.c.9 : Κλεινίας ὑπολαβών. 30845 Euthd.289.d.1 : Τίνι τεκμηρίῳ, ἦν δ´ ἐγώ, χρῇ; 30846 Euthd.289.d.2 : Ὁρῶ, ἔφη, τινὰς λογοποιούς, οἳ τοῖς ἰδίοις λόγοις, οἷς 30847 Euthd.289.d.3 : αὐτοὶ ποιοῦσιν, οὐκ ἐπίστανται χρῆσθαι, ὥσπερ οἱ λυροποιοὶ 30848 Euthd.289.d.4 : ταῖς λύραις, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα ἄλλοι δυνατοὶ χρῆσθαι οἷς 30849 Euthd.289.d.5 : ἐκεῖνοι ἠργάσαντο, οἱ λογοποιεῖν αὐτοὶ ἀδύνατοι· δῆλον οὖν 30850 Euthd.289.d.6 : ὅτι καὶ περὶ λόγους χωρὶς ἡ τοῦ ποιεῖν τέχνη καὶ ἡ τοῦ 30851 Euthd.289.d.7 : χρῆσθαι. 30852 Euthd.289.d.8 : Ἱκανόν μοι δοκεῖς, ἔφην ἐγώ, τεκμήριον λέγειν, ὅτι οὐχ 30853 Euthd.289.d.9 : αὕτη ἐστὶν ἡ τῶν λογοποιῶν τέχνη, ἣν ἂν κτησάμενός τις 30854 Euthd.289.d.10 : εὐδαίμων εἴη. καίτοι ἐγὼ ᾤμην ἐνταῦθά που φανήσεσθαι 30855 Euthd.289.e.1 : τὴν ἐπιστήμην ἣν δὴ πάλαι ζητοῦμεν. καὶ γάρ μοι οἵ τε 30856 Euthd.289.e.2 : ἄνδρες αὐτοὶ οἱ λογοποιοί, ὅταν συγγένωμαι αὐτοῖς, ὑπέρ– 30857 Euthd.289.e.3 : σοφοι, ὦ Κλεινία, δοκοῦσιν εἶναι, καὶ αὐτὴ ἡ τέχνη αὐτῶν 30858 Euthd.289.e.4 : θεσπεσία τις καὶ ὑψηλή. καὶ μέντοι οὐδὲν θαυμαστόν· ἔστι 30859 Euthd.289.e.5 : γὰρ τῆς τῶν ἐπῳδῶν τέχνης μόριον μικρῷ τε ἐκείνης ὑπο– 30860 Euthd.290.a.1 : δεεστέρα. ἡ μὲν γὰρ τῶν ἐπῳδῶν ἔχεών τε καὶ φαλαγγίων 30861 Euthd.290.a.2 : καὶ σκορπίων καὶ τῶν ἄλλων θηρίων τε καὶ νόσων κήλησίς 30862 Euthd.290.a.3 : ἐστιν, ἡ δὲ δικαστῶν τε καὶ ἐκκλησιαστῶν καὶ τῶν ἄλλων 30863 Euthd.290.a.4 : ὄχλων κήλησίς τε καὶ παραμυθία τυγχάνει οὖσα· ἢ σοί, 30864 Euthd.290.a.5 : ἔφην ἐγώ, ἄλλως πως δοκεῖ; 30865 Euthd.290.a.6 : Οὔκ, ἀλλ´ οὕτω μοι φαίνεται, ἔφη, ὡς σὺ λέγεις. 30866 Euthd.290.a.7 : Ποῖ οὖν, ἔφην ἐγώ, τραποίμεθ´ ἂν ἔτι; ἐπὶ ποίαν τέχνην; 30867 Euthd.290.a.8 : Ἐγὼ μὲν οὐκ εὐπορῶ, ἔφη. 30868 Euthd.290.a.9 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ἐμὲ οἶμαι ηὑρηκέναι. 30869 Euthd.290.a.10 : Τίνα; ἔφη ὁ Κλεινίας. 30870 Euthd.290.b.1 : Ἡ στρατηγική μοι δοκεῖ, ἔφην ἐγώ, τέχνη παντὸς μᾶλλον 30871 Euthd.290.b.2 : εἶναι ἣν ἄν τις κτησάμενος εὐδαίμων εἴη. 30872 Euthd.290.b.3 : Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. 30873 Euthd.290.b.4 : Πῶς; ἦν δ´ ἐγώ. 30874 Euthd.290.b.5 : Θηρευτική τις ἥδε γέ ἐστιν τέχνη ἀνθρώπων. 30875 Euthd.290.b.6 : Τί δὴ οὖν; ἔφην ἐγώ. 30876 Euthd.290.b.7 : Οὐδεμία, ἔφη, τῆς θηρευτικῆς αὐτῆς ἐπὶ πλέον ἐστὶν ἢ 30877 Euthd.290.b.8 : ὅσον θηρεῦσαι καὶ χειρώσασθαι· ἐπειδὰν δὲ χειρώσωνται 30878 Euthd.290.b.9 : τοῦτο ὃ ἂν θηρεύωνται, οὐ δύνανται τούτῳ χρῆσθαι, ἀλλ´ οἱ 30879 Euthd.290.b.10 : μὲν κυνηγέται καὶ οἱ ἁλιῆς τοῖς ὀψοποιοῖς παραδιδόασιν, οἱ 30880 Euthd.290.c.1 : δ´ αὖ γεωμέτραι καὶ οἱ ἀστρονόμοι καὶ οἱ λογιστικοί—θηρευ– 30881 Euthd.290.c.2 : τικοὶ γάρ εἰσι καὶ οὗτοι· οὐ γὰρ ποιοῦσι τὰ διαγράμματα 30882 Euthd.290.c.3 : ἕκαστοι τούτων, ἀλλὰ τὰ ὄντα ἀνευρίσκουσιν—ἅτε οὖν χρῆ– 30883 Euthd.290.c.4 : σθαι αὐτοὶ αὐτοῖς οὐκ ἐπιστάμενοι, ἀλλὰ θηρεῦσαι μόνον, 30884 Euthd.290.c.5 : παραδιδόασι δήπου τοῖς διαλεκτικοῖς καταχρῆσθαι αὐτῶν τοῖς 30885 Euthd.290.c.6 : εὑρήμασιν, ὅσοι γε αὐτῶν μὴ παντάπασιν ἀνόητοί εἰσιν. 30886 Euthd.290.c.7 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ κάλλιστε καὶ σοφώτατε Κλεινία· 30887 Euthd.290.c.8 : τοῦτο οὕτως ἔχει; 30888 Euthd.290.c.9 : Πάνυ μὲν οὖν. καὶ οἵ γε στρατηγοί, ἔφη, οὕτω τὸν αὐτὸν 30889 Euthd.290.d.1 : τρόπον· ἐπειδὰν ἢ πόλιν τινὰ θηρεύσωνται ἢ στρατόπεδον, 30890 Euthd.290.d.2 : παραδιδόασι τοῖς πολιτικοῖς ἀνδράσιν—αὐτοὶ γὰρ οὐκ ἐπί– 30891 Euthd.290.d.3 : στανται χρῆσθαι τούτοις ἃ ἐθήρευσαν—ὥσπερ οἶμαι οἱ 30892 Euthd.290.d.4 : ὀρτυγοθῆραι τοῖς ὀρτυγοτρόφοις παραδιδόασιν. εἰ οὖν, ἦ δ´ 30893 Euthd.290.d.5 : ὅς, δεόμεθα ἐκείνης τῆς τέχνης, ἥτις ᾧ ἂν κτήσηται ἢ ποι– 30894 Euthd.290.d.6 : ήσασα ἢ θηρευσαμένη αὐτὴ καὶ ἐπιστήσεται χρῆσθαι, καὶ ἡ 30895 Euthd.290.d.7 : τοιαύτη ποιήσει ἡμᾶς μακαρίους, ἄλλην δή τινα, ἔφη, 30896 Euthd.290.d.8 : ζητητέον ἀντὶ τῆς στρατηγικῆς. 30897 Euthd.290.e.1 : {ΚΡ.} Τί λέγεις σύ, ὦ Σώκρατες; ἐκεῖνο τὸ μειράκιον 30898 Euthd.290.e.2 : τοιαῦτ´ ἐφθέγξατο; 30899 Euthd.290.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκ οἴει, ὦ Κρίτων; 30900 Euthd.290.e.4 : {ΚΡ.} Μὰ Δί´ οὐ μέντοι. οἶμαι γὰρ αὐτὸν ἐγώ, εἰ ταῦτ´ 30901 Euthd.290.e.5 : εἶπεν, οὔτ´ Εὐθυδήμου οὔτε ἄλλου οὐδενὸς ἔτ´ ἀνθρώπου 30902 Euthd.290.e.6 : δεῖσθαι εἰς παιδείαν. 30903 Euthd.290.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἄρα, ὦ πρὸς Διός, μὴ ὁ Κτήσιππος ἦν ὁ ταῦτ´ 30904 Euthd.290.e.8 : εἰπών, ἐγὼ δὲ οὐ μέμνημαι; 30905 Euthd.291.a.1 : {ΚΡ.} Ποῖος Κτήσιππος; 30906 Euthd.291.a.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τόδε γε εὖ οἶδα, ὅτι οὔτε Εὐθύδημος οὔτε 30907 Euthd.291.a.3 : Διονυσόδωρος ἦν ὁ εἰπὼν ταῦτα· ἀλλ´, ὦ δαιμόνιε Κρίτων, 30908 Euthd.291.a.4 : μή τις τῶν κρειττόνων παρὼν αὐτὰ ἐφθέγξατο; ὅτι γὰρ 30909 Euthd.291.a.5 : ἤκουσά γε ταῦτα, εὖ οἶδα. 30910 Euthd.291.a.6 : {ΚΡ.} Ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες· τῶν κρειττόνων μέντοι 30911 Euthd.291.a.7 : τις ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ πολύ γε. ἀλλὰ μετὰ τοῦτο ἔτι τινὰ 30912 Euthd.291.a.8 : ἐζητήσατε τέχνην; καὶ ηὕρετε ἐκείνην ἢ οὐχ ηὕρετε, ἧς 30913 Euthd.291.a.9 : ἕνεκα ἐζητεῖτε; 30914 Euthd.291.b.1 : {ΣΩ.} Πόθεν, ὦ μακάριε, ηὕρομεν; ἀλλ´ ἦμεν πάνυ γελοῖοι· 30915 Euthd.291.b.2 : ὥσπερ τὰ παιδία τὰ τοὺς κορύδους διώκοντα, ἀεὶ ᾠόμεθα 30916 Euthd.291.b.3 : ἑκάστην τῶν ἐπιστημῶν αὐτίκα λήψεσθαι, αἱ δ´ ἀεὶ ὑπεξέ– 30917 Euthd.291.b.4 : φευγον. τὰ μὲν οὖν πολλὰ τί ἄν σοι λέγοιμι; ἐπὶ δὲ δὴ 30918 Euthd.291.b.5 : τὴν βασιλικὴν ἐλθόντες τέχνην καὶ διασκοπούμενοι αὐτὴν 30919 Euthd.291.b.6 : εἰ αὕτη εἴη ἡ τὴν εὐδαιμονίαν παρέχουσά τε καὶ ἀπεργαζο– 30920 Euthd.291.b.7 : μένη, ἐνταῦθα ὥσπερ εἰς λαβύρινθον ἐμπεσόντες, οἰόμενοι 30921 Euthd.291.b.8 : ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαντες πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆς 30922 Euthd.291.c.1 : ζητήσεως ἀνεφάνημεν ὄντες καὶ τοῦ ἴσου δεόμενοι ὅσουπερ 30923 Euthd.291.c.2 : ὅτε τὸ πρῶτον ἐζητοῦμεν. 30924 Euthd.291.c.3 : {ΚΡ.} Πῶς δὴ τοῦτο ὑμῖν συνέβη, ὦ Σώκρατες; 30925 Euthd.291.c.4 : {ΣΩ.} Ἐγὼ φράσω. ἔδοξε γὰρ δὴ ἡμῖν ἡ πολιτικὴ καὶ 30926 Euthd.291.c.5 : ἡ βασιλικὴ τέχνη ἡ αὐτὴ εἶναι. 30927 Euthd.291.c.6 : {ΚΡ.} Τί οὖν δή; 30928 Euthd.291.c.7 : {ΣΩ.} Ταύτῃ τῇ τέχνῃ ἥ τε στρατηγικὴ καὶ αἱ ἄλλαι 30929 Euthd.291.c.8 : παραδιδόναι ἄρχειν τῶν ἔργων ὧν αὐταὶ δημιουργοί εἰσιν, 30930 Euthd.291.c.9 : ὡς μόνῃ ἐπισταμένῃ χρῆσθαι. σαφῶς οὖν ἐδόκει ἡμῖν αὕτη 30931 Euthd.291.c.10 : εἶναι ἣν ἐζητοῦμεν, καὶ ἡ αἰτία τοῦ ὀρθῶς πράττειν ἐν τῇ 30932 Euthd.291.d.1 : πόλει, καὶ ἀτεχνῶς κατὰ τὸ Αἰσχύλου ἰαμβεῖον μόνη ἐν 30933 Euthd.291.d.2 : τῇ πρύμνῃ καθῆσθαι τῆς πόλεως, πάντα κυβερνῶσα καὶ 30934 Euthd.291.d.3 : πάντων ἄρχουσα πάντα χρήσιμα ποιεῖν. 30935 Euthd.291.d.4 : {ΚΡ.} Οὐκοῦν καλῶς ὑμῖν ἐδόκει, ὦ Σώκρατες; 30936 Euthd.291.d.5 : {ΣΩ.} Σὺ κρινεῖς, ὦ Κρίτων, ἐὰν βούλῃ ἀκούειν καὶ τὰ μετὰ 30937 Euthd.291.d.6 : ταῦτα συμβάντα ἡμῖν. αὖθις γὰρ δὴ πάλιν ἐσκοποῦμεν 30938 Euthd.291.d.7 : ὧδέ πως· Φέρε, πάντων ἄρχουσα ἡ βασιλικὴ τέχνη τὶ ἡμῖν 30939 Euthd.291.e.1 : ἀπεργάζεται ἔργον ἢ οὐδέν; Πάντως δήπου, ἡμεῖς ἔφαμεν 30940 Euthd.291.e.2 : πρὸς ἀλλήλους. Οὐ καὶ σὺ ἂν ταῦτα φαίης, ὦ Κρίτων; 30941 Euthd.291.e.3 : {ΚΡ.} Ἔγωγε. 30942 Euthd.291.e.4 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν φαίης αὐτῆς ἔργον εἶναι; ὥσπερ εἰ σὲ 30943 Euthd.291.e.5 : ἐγὼ ἐρωτῴην, πάντων ἄρχουσα ἡ ἰατρικὴ ὧν ἄρχει, τί ἔργον 30944 Euthd.291.e.6 : παρέχεται; οὐ τὴν ὑγίειαν 〈ἂν〉 φαίης; 30945 Euthd.291.e.7 : {ΚΡ.} Ἔγωγε. 30946 Euthd.291.e.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ ἡ ὑμετέρα τέχνη ἡ γεωργία; πάντων ἄρχουσα 30947 Euthd.292.a.1 : ὧν ἄρχει, τί [ἔργον] ἀπεργάζεται; οὐ τὴν τροφὴν ἂν φαίης 30948 Euthd.292.a.2 : τὴν ἐκ τῆς γῆς παρέχειν ἡμῖν; 30949 Euthd.292.a.3 : {ΚΡ.} Ἔγωγε. 30950 Euthd.292.a.4 : {ΣΩ.} Τί δὲ ἡ βασιλικὴ πάντων ἄρχουσα ὧν ἄρχει; τί 30951 Euthd.292.a.5 : ἀπεργάζεται; ἴσως οὐ πάνυ γ´ εὐπορεῖς. 30952 Euthd.292.a.6 : {ΚΡ.} Μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες. 30953 Euthd.292.a.7 : {ΣΩ.} Οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς, ὦ Κρίτων· ἀλλὰ τοσόνδε γε οἶσθα, 30954 Euthd.292.a.8 : ὅτι εἴπερ ἐστὶν αὕτη ἣν ἡμεῖς ζητοῦμεν, ὠφέλιμον αὐτὴν δεῖ 30955 Euthd.292.a.9 : εἶναι. 30956 Euthd.292.a.10 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 30957 Euthd.292.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀγαθόν γέ τι δεῖ ἡμῖν αὐτὴν παραδιδόναι; 30958 Euthd.292.a.12 : {ΚΡ.} Ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. 30959 Euthd.292.b.1 : {ΣΩ.} Ἀγαθὸν δέ γέ που ὡμολογήσαμεν ἀλλήλοις ἐγώ τε 30960 Euthd.292.b.2 : καὶ Κλεινίας οὐδὲν εἶναι ἄλλο ἢ ἐπιστήμην τινά. 30961 Euthd.292.b.3 : {ΚΡ.} Ναί, οὕτως ἔλεγες. 30962 Euthd.292.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ μὲν ἄλλα ἔργα, ἃ φαίη ἄν τις πολιτικῆς 30963 Euthd.292.b.5 : εἶναι—πολλὰ δέ που ταῦτ´ ἂν εἴη, οἷον πλουσίους τοὺς 30964 Euthd.292.b.6 : πολίτας παρέχειν καὶ ἐλευθέρους καὶ ἀστασιάστους—πάντα 30965 Euthd.292.b.7 : ταῦτα οὔτε κακὰ οὔτε ἀγαθὰ ἐφάνη, ἔδει δὲ σοφοὺς ποιεῖν 30966 Euthd.292.b.8 : καὶ ἐπιστήμης μεταδιδόναι, εἴπερ ἔμελλεν αὕτη εἶναι ἡ 30967 Euthd.292.c.1 : ὠφελοῦσά τε καὶ εὐδαίμονας ποιοῦσα. 30968 Euthd.292.c.2 : {ΚΡ.} Ἔστι ταῦτα· τότε γοῦν οὕτως ὑμῖν ὡμολογήθη, ὡς 30969 Euthd.292.c.3 : σὺ τοὺς λόγους ἀπήγγειλας. 30970 Euthd.292.c.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἡ βασιλικὴ σοφοὺς ποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους 30971 Euthd.292.c.5 : καὶ ἀγαθούς; 30972 Euthd.292.c.6 : {ΚΡ.} Τί γὰρ κωλύει, ὦ Σώκρατες; 30973 Euthd.292.c.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἆρα πάντας καὶ πάντα ἀγαθούς; καὶ πᾶσαν 30974 Euthd.292.c.8 : ἐπιστήμην, σκυτοτομικήν τε καὶ τεκτονικὴν καὶ τὰς ἄλλας 30975 Euthd.292.c.9 : ἁπάσας, αὕτη ἡ παραδιδοῦσά ἐστιν; 30976 Euthd.292.c.10 : {ΚΡ.} Οὐκ οἶμαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 30977 Euthd.292.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τίνα δὴ ἐπιστήμην; ᾗ τί χρησόμεθα; τῶν 30978 Euthd.292.d.2 : μὲν γὰρ ἔργων οὐδενὸς δεῖ αὐτὴν δημιουργὸν εἶναι τῶν μήτε 30979 Euthd.292.d.3 : κακῶν μήτε ἀγαθῶν, ἐπιστήμην δὲ παραδιδόναι μηδεμίαν 30980 Euthd.292.d.4 : ἄλλην ἢ αὐτὴν ἑαυτήν. λέγωμεν δὴ οὖν τίς ποτέ ἐστιν 30981 Euthd.292.d.5 : αὕτη, ᾗ τί χρησόμεθα; βούλει φῶμεν, ὦ Κρίτων, ᾗ ἄλλους 30982 Euthd.292.d.6 : ἀγαθοὺς ποιήσομεν; 30983 Euthd.292.d.7 : {ΚΡ.} Πάνυ γε. 30984 Euthd.292.d.8 : {ΣΩ.} Οἳ τί ἔσονται ἡμῖν ἀγαθοὶ καὶ τί χρήσιμοι; ἢ ἔτι 30985 Euthd.292.d.9 : λέγωμεν ὅτι ἄλλους ποιήσουσιν, οἱ δὲ ἄλλοι ἐκεῖνοι ἄλλους; 30986 Euthd.292.e.1 : ὅτι δέ ποτε ἀγαθοί εἰσιν, οὐδαμοῦ ἡμῖν φαίνονται, ἐπειδήπερ 30987 Euthd.292.e.2 : τὰ ἔργα τὰ λεγόμενα εἶναι τῆς πολιτικῆς ἠτιμάσαμεν, ἀλλ´ 30988 Euthd.292.e.3 : ἀτεχνῶς τὸ λεγόμενον ὁ Διὸς Κόρινθος γίγνεται, καὶ ὅπερ 30989 Euthd.292.e.4 : ἔλεγον, τοῦ ἴσου ἡμῖν ἐνδεῖ ἢ ἔτι πλέονος πρὸς τὸ εἰδέναι τίς 30990 Euthd.292.e.5 : ποτέ ἐστιν ἡ ἐπιστήμη ἐκείνη ἣ ἡμᾶς εὐδαίμονας ποιήσει; 30991 Euthd.292.e.6 : {ΚΡ.} Νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, εἰς πολλήν γε ἀπορίαν, 30992 Euthd.292.e.7 : ὡς ἔοικεν, ἀφίκεσθε. 30993 Euthd.292.e.8 : {ΣΩ.} Ἔγωγε οὖν καὶ αὐτός, ὦ Κρίτων, ἐπειδὴ ἐν ταύτῃ 30994 Euthd.293.a.1 : τῇ ἀπορίᾳ ἐνεπεπτώκη, πᾶσαν ἤδη φωνὴν ἠφίειν, δεόμενος 30995 Euthd.293.a.2 : τοῖν ξένοιν ὥσπερ Διοσκούρων ἐπικαλούμενος σῶσαι ἡμᾶς, 30996 Euthd.293.a.3 : ἐμέ τε καὶ τὸ μειράκιον, ἐκ τῆς τρικυμίας τοῦ λόγου, καὶ 30997 Euthd.293.a.4 : παντὶ τρόπῳ σπουδάσαι, καὶ σπουδάσαντας ἐπιδεῖξαι τίς 30998 Euthd.293.a.5 : ποτ´ ἐστὶν ἡ ἐπιστήμη ἧς τυχόντες ἂν καλῶς τὸν ἐπίλοιπον 30999 Euthd.293.a.6 : βίον διέλθοιμεν. 31000 Euthd.293.a.7 : {ΚΡ.} Τί οὖν; ἠθέλησέν τι ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὁ Εὐθύδημος; 31001 Euthd.293.a.8 : {ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; καὶ ἤρξατό γε, ὦ ἑταῖρε, πάνυ μεγαλο– 31002 Euthd.293.a.9 : φρόνως τοῦ λόγου ὧδε— 31003 Euthd.293.b.1 : Πότερον δή σε, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ταύτην τὴν ἐπιστήμην, 31004 Euthd.293.b.2 : περὶ ἣν πάλαι ἀπορεῖτε, διδάξω, ἢ ἐπιδείξω ἔχοντα; 31005 Euthd.293.b.3 : Ὦ μακάριε, ἦν δ´ ἐγώ, ἔστι δὲ ἐπὶ σοὶ τοῦτο; 31006 Euthd.293.b.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 31007 Euthd.293.b.5 : Ἐπίδειξον τοίνυν με νὴ Δί´, ἔφην ἐγώ, ἔχοντα· πολὺ γὰρ 31008 Euthd.293.b.6 : ῥᾷον ἢ μανθάνειν τηλικόνδε ἄνδρα. 31009 Euthd.293.b.7 : Φέρε δή μοι ἀπόκριναι, ἔφη· ἔστιν ὅτι ἐπίστασαι; {—} Πάνυ 31010 Euthd.293.b.8 : γε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πολλά, σμικρά γε. {—} Ἀρκεῖ, ἔφη. ἆρ´ οὖν 31011 Euthd.293.b.9 : δοκεῖς οἷόν τέ τι τῶν ὄντων τοῦτο ὃ τυγχάνει ὄν, αὐτὸ τοῦτο 31012 Euthd.293.c.1 : μὴ εἶναι; {—} Ἀλλὰ μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. {—} Οὐκοῦν σύ, ἔφη, 31013 Euthd.293.c.2 : ἐπίστασαί τι; {—} Ἔγωγε. {—} Οὐκοῦν ἐπιστήμων εἶ, εἴπερ ἐπί– 31014 Euthd.293.c.3 : στασαι; {—} Πάνυ γε, τούτου γε αὐτοῦ. {—} Οὐδὲν διαφέρει· ἀλλ´ 31015 Euthd.293.c.4 : οὐκ ἀνάγκη σε ἔχει πάντα ἐπίστασθαι ἐπιστήμονά γε ὄντα; 31016 Euthd.293.c.5 : {—} Μὰ Δί´, ἔφην ἐγώ· ἐπεὶ πολλὰ ἄλλ´ οὐκ ἐπίσταμαι. {—} 31017 Euthd.293.c.6 : Οὐκοῦν εἴ τι μὴ ἐπίστασαι, οὐκ ἐπιστήμων εἶ. {—} Ἐκείνου γε, 31018 Euthd.293.c.7 : ὦ φίλε, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Ἧττον οὖν τι, ἔφη, οὐκ ἐπιστήμων 31019 Euthd.293.c.8 : εἶ; ἄρτι δὲ ἐπιστήμων ἔφησθα εἶναι· καὶ οὕτως τυγχάνεις ὢν 31020 Euthd.293.d.1 : αὐτὸς οὗτος ὃς εἶ, καὶ αὖ πάλιν οὐκ εἶ, κατὰ ταὐτὰ ἅμα. 31021 Euthd.293.d.2 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, Εὐθύδημε· τὸ γὰρ λεγόμενον, καλὰ 31022 Euthd.293.d.3 : δὴ παταγεῖς· πῶς οὖν ἐπίσταμαι ἐκείνην τὴν ἐπιστήμην 31023 Euthd.293.d.4 : ἣν ἐζητοῦμεν; ὡς δὴ τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν τὸ αὐτὸ εἶναί τε 31024 Euthd.293.d.5 : καὶ μή, εἴπερ ἓν ἐπίσταμαι, ἅπαντα ἐπίσταμαι—οὐ γὰρ 31025 Euthd.293.d.6 : ἂν εἴην ἐπιστήμων τε καὶ ἀνεπιστήμων ἅμα—ἐπεὶ δὲ πάντα 31026 Euthd.293.d.7 : ἐπίσταμαι, κἀκείνην δὴ τὴν ἐπιστήμην ἔχω· ἆρα οὕτως λέγεις, 31027 Euthd.293.d.8 : καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ σοφόν; 31028 Euthd.293.e.1 : Αὐτὸς σαυτόν γε δὴ ἐξελέγχεις, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 31029 Euthd.293.e.2 : Τί δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Εὐθύδημε, σὺ οὐ πέπονθας τοῦτο τὸ 31030 Euthd.293.e.3 : αὐτὸ πάθος; ἐγὼ γάρ τοι μετὰ σοῦ ὁτιοῦν ἂν πάσχων καὶ 31031 Euthd.293.e.4 : μετὰ Διονυσοδώρου τοῦδε, φίλης κεφαλῆς, οὐκ ἂν πάνυ 31032 Euthd.293.e.5 : ἀγανακτοίην. εἰπέ μοι, σφὼ οὐχὶ τὰ μὲν ἐπίστασθον τῶν 31033 Euthd.293.e.6 : ὄντων, τὰ δὲ οὐκ ἐπίστασθον; 31034 Euthd.293.e.7 : Ἥκιστά γε, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Διονυσόδωρος. 31035 Euthd.293.e.8 : Πῶς λέγετον; ἔφην ἐγώ· ἀλλ´ οὐδὲν ἄρα ἐπίστασθον; 31036 Euthd.293.e.9 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς. 31037 Euthd.294.a.1 : Πάντ´ ἄρα, ἔφην ἐγώ, ἐπίστασθον, ἐπειδήπερ καὶ ὁτιοῦν; 31038 Euthd.294.a.2 : Πάντ´, ἔφη· καὶ σύ γε πρός, εἴπερ καὶ ἓν ἐπίστασαι, πάντα 31039 Euthd.294.a.3 : ἐπίστασαι. 31040 Euthd.294.a.4 : Ὦ Ζεῦ, ἔφην ἐγώ, ὡς θαυμαστὸν λέγεις καὶ ἀγαθὸν μέγα 31041 Euthd.294.a.5 : πεφάνθαι. μῶν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι πάντ´ ἐπί– 31042 Euthd.294.a.6 : στανται, ἢ οὐδέν; 31043 Euthd.294.a.7 : Οὐ γὰρ δήπου, ἔφη, τὰ μὲν ἐπίστανται, τὰ δ´ οὐκ ἐπί– 31044 Euthd.294.a.8 : στανται, καὶ εἰσὶν ἅμα ἐπιστήμονές τε καὶ ἀνεπιστήμονες. 31045 Euthd.294.a.9 : Ἀλλὰ τί; ἦν δ´ ἐγώ. 31046 Euthd.294.a.10 : Πάντες, ἦ δ´ ὅς, πάντα ἐπίστανται, εἴπερ καὶ ἕν. 31047 Euthd.294.b.1 : Ὦ πρὸς τῶν θεῶν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε—δῆλοι γάρ 31048 Euthd.294.b.2 : μοί ἐστον ἤδη ὅτι σπουδάζετον, καὶ μόλις ὑμᾶς προυκαλε– 31049 Euthd.294.b.3 : σάμην σπουδάζειν—αὐτὼ τῷ ὄντι πάντα ἐπίστασθον; οἷον 31050 Euthd.294.b.4 : τεκτονικὴν καὶ σκυτικήν; 31051 Euthd.294.b.5 : Πάνυ γ´, ἔφη. 31052 Euthd.294.b.6 : Ἦ καὶ νευρορραφεῖν δυνατώ ἐστον; 31053 Euthd.294.b.7 : Καὶ ναὶ μὰ Δία καττύειν, ἔφη. 31054 Euthd.294.b.8 : Ἦ καὶ τὰ τοιαῦτα, τοὺς ἀστέρας ὁπόσοι εἰσί, καὶ τὴν 31055 Euthd.294.b.9 : ἄμμον; 31056 Euthd.294.b.10 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς· εἶτ´ οὐκ ἂν οἴει ὁμολογῆσαι ἡμᾶς; 31057 Euthd.294.b.11 : Καὶ ὁ Κτήσιππος ὑπολαβών· Πρὸς Διός, ἔφη, Διονυ– 31058 Euthd.294.c.1 : σόδωρε, τεκμήριόν τί μοι τούτων ἐπιδείξατον τοιόνδε, ᾧ 31059 Euthd.294.c.2 : εἴσομαι ὅτι ἀληθῆ λέγετον. 31060 Euthd.294.c.3 : Τί ἐπιδείξω; ἔφη. 31061 Euthd.294.c.4 : Οἶσθα Εὐθύδημον ὁπόσους ὀδόντας ἔχει, καὶ ὁ Εὐθύδημος 31062 Euthd.294.c.5 : ὁπόσους σύ; 31063 Euthd.294.c.6 : Οὐκ ἐξαρκεῖ σοι, ἔφη, ἀκοῦσαι ὅτι πάντα ἐπιστάμεθα; 31064 Euthd.294.c.7 : Μηδαμῶς, ἦ δ´ ὅς, ἀλλὰ τοῦτο ἔτι ἡμῖν μόνον εἴπατον καὶ 31065 Euthd.294.c.8 : ἐπιδείξατον ὅτι ἀληθῆ λέγετον· καὶ ἐὰν εἴπητον ὁπόσους 31066 Euthd.294.c.9 : ἑκάτερος ἔχει ὑμῶν, καὶ φαίνησθε γνόντες ἡμῶν ἀριθμη– 31067 Euthd.294.c.10 : σάντων, ἤδη πεισόμεθα ὑμῖν καὶ τἆλλα. 31068 Euthd.294.d.1 : Ἡγουμένω οὖν σκώπτεσθαι οὐκ ἠθελέτην, ἀλλ´ ὡμο– 31069 Euthd.294.d.2 : λογησάτην πάντα χρήματα ἐπίστασθαι, καθ´ ἓν ἕκαστον 31070 Euthd.294.d.3 : ἐρωτώμενοι ὑπὸ Κτησίππου. ὁ γὰρ Κτήσιππος πάνυ ἀπαρα– 31071 Euthd.294.d.4 : καλύπτως οὐδὲν ὅτι οὐκ ἠρώτα τελευτῶν, καὶ τὰ αἴσχιστα, εἰ 31072 Euthd.294.d.5 : ἐπισταίσθην· τὼ δὲ ἀνδρειότατα ὁμόσε ᾔτην τοῖς ἐρωτήμασιν, 31073 Euthd.294.d.6 : ὁμολογοῦντες εἰδέναι, ὥσπερ οἱ κάπροι οἱ πρὸς τὴν πληγὴν 31074 Euthd.294.d.7 : ὁμόσε ὠθούμενοι, ὥστ´ ἔγωγε καὶ αὐτός, ὦ Κρίτων, ὑπ´ 31075 Euthd.294.d.8 : ἀπιστίας ἠναγκάσθην τελευτῶν ἐρέσθαι [τὸν Εὐθύδημον] εἰ 31076 Euthd.294.e.1 : καὶ ὀρχεῖσθαι ἐπίσταιτο ὁ Διονυσόδωρος· ὁ δέ, Πάνυ, ἔφη. 31077 Euthd.294.e.2 : Οὐ δήπου, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἐς μαχαίρας γε κυβιστᾶν καὶ 31078 Euthd.294.e.3 : ἐπὶ τροχοῦ δινεῖσθαι τηλικοῦτος ὤν, οὕτω πόρρω σοφίας 31079 Euthd.294.e.4 : ἥκεις; 31080 Euthd.294.e.5 : Οὐδέν, ἔφη, ὅτι οὔ. 31081 Euthd.294.e.6 : Πότερον δέ, ἦν δ´ ἐγώ, πάντα νῦν μόνον ἐπίστασθον ἢ 31082 Euthd.294.e.7 : καὶ ἀεί; 31083 Euthd.294.e.8 : Καὶ ἀεί, ἔφη. 31084 Euthd.294.e.9 : Καὶ ὅτε παιδία ἤστην καὶ εὐθὺς γενόμενοι ἠπίστασθε 31085 Euthd.294.e.10 : πάντα; 31086 Euthd.294.e.11 : Ἐφάτην ἅμα ἀμφοτέρω. 31087 Euthd.295.a.1 : Καὶ ἡμῖν μὲν ἄπιστον ἐδόκει τὸ πρᾶγμα εἶναι· ὁ δ´ 31088 Euthd.295.a.2 : Εὐθύδημος, Ἀπιστεῖς, ἔφη, ὦ Σώκρατες; 31089 Euthd.295.a.3 : Πλήν γ´ ὅτι, 〈ἦν δ´〉 ἐγώ, εἰκὸς ὑμᾶς ἐστι σοφοὺς εἶναι. 31090 Euthd.295.a.4 : Ἀλλ´ ἤν, ἔφη, ἐθελήσῃς μοι ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ ἐπιδείξω 31091 Euthd.295.a.5 : καὶ σὲ ταῦτα τὰ θαυμαστὰ ὁμολογοῦντα. 31092 Euthd.295.a.6 : Ἀλλὰ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ἥδιστα ταῦτα ἐξελέγχομαι. εἰ γάρ 31093 Euthd.295.a.7 : τοι λέληθα ἐμαυτὸν σοφὸς ὤν, σὺ δὲ τοῦτο ἐπιδείξεις ὡς 31094 Euthd.295.a.8 : πάντα ἐπίσταμαι καὶ ἀεί, τί μεῖζον ἕρμαιον αὐτοῦ ἂν εὕροιμι 31095 Euthd.295.a.9 : ἐν παντὶ τῷ βίῳ; 31096 Euthd.295.a.10 : Ἀποκρίνου δή, ἔφη. 31097 Euthd.295.b.1 : Ὡς ἀποκρινουμένου ἐρώτα. 31098 Euthd.295.b.2 : Ἆρ´ οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐπιστήμων του εἶ ἢ οὔ; {—} 31099 Euthd.295.b.3 : Ἔγωγε. {—} Πότερον οὖν ᾧ ἐπιστήμων εἶ, τούτῳ καὶ ἐπίστασαι, 31100 Euthd.295.b.4 : ἢ ἄλλῳ τῳ; {—} Ὧι ἐπιστήμων. οἶμαι γάρ σε τὴν ψυχὴν 31101 Euthd.295.b.5 : λέγειν· ἢ οὐ τοῦτο λέγεις; 31102 Euthd.295.b.6 : Οὐκ αἰσχύνῃ, ἔφη, ὦ Σώκρατες; ἐρωτώμενος ἀντερωτᾷς; 31103 Euthd.295.b.7 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλὰ πῶς ποιῶ; οὕτω γὰρ ποιήσω 31104 Euthd.295.b.8 : ὅπως ἂν σὺ κελεύῃς. ὅταν μὴ εἰδῶ ὅτι ἐρωτᾷς, κελεύεις 31105 Euthd.295.b.9 : με ὅμως ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ μὴ ἐπανερέσθαι; 31106 Euthd.295.c.1 : Ὑπολαμβάνεις γὰρ δήπου τι, ἔφη, ὃ λέγω; 31107 Euthd.295.c.2 : Ἔγωγε, ἦν δ´ ἐγώ. 31108 Euthd.295.c.3 : Πρὸς τοῦτο τοίνυν ἀποκρίνου ὃ ὑπολαμβάνεις. 31109 Euthd.295.c.4 : Τί οὖν, ἔφην, ἂν σὺ μὲν ἄλλῃ ἐρωτᾷς διανοούμενος, ἐγὼ 31110 Euthd.295.c.5 : δὲ ἄλλῃ ὑπολάβω, ἔπειτα πρὸς τοῦτο ἀποκρίνωμαι, ἐξαρκεῖ 31111 Euthd.295.c.6 : σοι ἐὰν μηδὲν πρὸς ἔπος ἀποκρίνωμαι; 31112 Euthd.295.c.7 : Ἔμοιγε, ἦ δ´ ὅς· οὐ μέντοι σοί γε, ὡς ἐγᾦμαι. 31113 Euthd.295.c.8 : Οὐ τοίνυν μὰ Δία ἀποκρινοῦμαι, ἦν δ´ ἐγώ, πρότερον 31114 Euthd.295.c.9 : πρὶν ἂν πύθωμαι. 31115 Euthd.295.c.10 : Οὐκ ἀποκρινῇ, ἔφη, πρὸς ἃ ἂν ἀεὶ ὑπολαμβάνῃς, ὅτι ἔχων 31116 Euthd.295.c.11 : φλυαρεῖς καὶ ἀρχαιότερος εἶ τοῦ δέοντος. 31117 Euthd.295.d.1 : Κἀγὼ ἔγνων αὐτὸν ὅτι μοι χαλεπαίνοι διαστέλλοντι τὰ 31118 Euthd.295.d.2 : λεγόμενα, βουλόμενός με θηρεῦσαι τὰ ὀνόματα περιστήσας. 31119 Euthd.295.d.3 : ἀνεμνήσθην οὖν τοῦ Κόννου, ὅτι μοι κἀκεῖνος χαλεπαίνει 31120 Euthd.295.d.4 : ἑκάστοτε ὅταν αὐτῷ μὴ ὑπείκω, ἔπειτά μου ἧττον ἐπιμελεῖται 31121 Euthd.295.d.5 : ὡς ἀμαθοῦς ὄντος· ἐπεὶ δὲ οὖν διενενοήμην καὶ παρὰ τοῦτον 31122 Euthd.295.d.6 : φοιτᾶν, ᾠήθην δεῖν ὑπείκειν, μή με σκαιὸν ἡγησάμενος 31123 Euthd.295.d.7 : φοιτητὴν μὴ προσδέχοιτο. εἶπον οὖν· Ἀλλ´ εἰ δοκεῖ σοι, 31124 Euthd.295.e.1 : Εὐθύδημε, οὕτω ποιεῖν, ποιητέον· σὺ γὰρ πάντως που 31125 Euthd.295.e.2 : κάλλιον ἐπίστασαι διαλέγεσθαι ἢ ἐγώ, τέχνην ἔχων ἰδιώτου 31126 Euthd.295.e.3 : ἀνθρώπου. ἐρώτα οὖν πάλιν ἐξ ἀρχῆς. 31127 Euthd.295.e.4 : Ἀποκρίνου δή, ἔφη, πάλιν, πότερον ἐπίστασαί τῳ ἃ 31128 Euthd.295.e.5 : ἐπίστασαι, ἢ οὔ; {—} Ἔγωγε, ἔφην, τῇ γε ψυχῇ. 31129 Euthd.296.a.1 : Οὗτος αὖ, ἔφη, προσαποκρίνεται τοῖς ἐρωτωμένοις. οὐ 31130 Euthd.296.a.2 : γὰρ ἔγωγε ἐρωτῶ ὅτῳ, ἀλλ´ εἰ ἐπίστασαί τῳ. 31131 Euthd.296.a.3 : Πλέον αὖ, ἔφην ἐγώ, τοῦ δέοντος ἀπεκρινάμην ὑπὸ ἀπαι– 31132 Euthd.296.a.4 : δευσίας. ἀλλὰ συγγίγνωσκέ μοι· ἀποκρινοῦμαι γὰρ ἤδη 31133 Euthd.296.a.5 : ἁπλῶς ὅτι ἐπίσταμαί τῳ ἃ ἐπίσταμαι. {—} Πότερον, ἦ δ´ ὅς, 31134 Euthd.296.a.6 : τῷ αὐτῷ τούτῳ γ´ ἀεί, ἢ ἔστι μὲν ὅτε τούτῳ, ἔστιν δὲ ὅτε 31135 Euthd.296.a.7 : ἑτέρῳ; {—} Ἀεί, ὅταν ἐπίστωμαι, ἦν δ´ ἐγώ, τούτῳ. 31136 Euthd.296.a.8 : Οὐκ αὖ, ἔφη, παύσῃ παραφθεγγόμενος; 31137 Euthd.296.a.9 : Ἀλλ´ ὅπως μή τι ἡμᾶς σφήλῃ τὸ "ἀεὶ" τοῦτο. 31138 Euthd.296.b.1 : Οὔκουν ἡμᾶς γ´, ἔφη, ἀλλ´ εἴπερ, σέ. ἀλλ´ ἀποκρίνου· 31139 Euthd.296.b.2 : ἦ ἀεὶ τούτῳ ἐπίστασαι; {—} Ἀεί, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπειδὴ δεῖ ἀφελεῖν 31140 Euthd.296.b.3 : τὸ "ὅταν." {—} Οὐκοῦν ἀεὶ μὲν τούτῳ ἐπίστασαι· ἀεὶ δ´ ἐπιστά– 31141 Euthd.296.b.4 : μενος πότερον τὰ μὲν τούτῳ ἐπίστασαι ᾧ ἐπίστασαι, τὰ δ´ 31142 Euthd.296.b.5 : ἄλλῳ, ἢ τούτῳ πάντα; {—} Τούτῳ, ἔφην ἐγώ, ἅπαντα, ἅ γ´ 31143 Euthd.296.b.6 : ἐπίσταμαι. 31144 Euthd.296.b.7 : Τοῦτ´ ἐκεῖνο, ἔφη· ἥκει τὸ αὐτὸ παράφθεγμα. 31145 Euthd.296.b.8 : Ἀλλ´ ἀφαιρῶ, ἔφην ἐγώ, τὸ "ἅ γ´ ἐπίσταμαι." 31146 Euthd.296.b.9 : Ἀλλὰ μηδὲ ἕν, ἔφη, ἀφέλῃς· οὐδὲν γάρ σου δέομαι. 31147 Euthd.296.c.1 : ἀλλά μοι ἀπόκριναι· δύναιο ἂν ἅπαντα ἐπίστασθαι, εἰ μὴ 31148 Euthd.296.c.2 : πάντα ἐπίσταιο; 31149 Euthd.296.c.3 : Τέρας γὰρ ἂν εἴη, ἦν δ´ ἐγώ. 31150 Euthd.296.c.4 : Καὶ ὃς εἶπε· Προστίθει τοίνυν ἤδη ὅτι βούλει· ἅπαντα 31151 Euthd.296.c.5 : γὰρ ὁμολογεῖς ἐπίστασθαι. 31152 Euthd.296.c.6 : Ἔοικα, ἔφην ἐγώ, ἐπειδήπερ γε οὐδεμίαν ἔχει δύναμιν τὸ 31153 Euthd.296.c.7 : "ἃ ἐπίσταμαι," πάντα δὲ ἐπίσταμαι. 31154 Euthd.296.c.8 : Οὐκοῦν καὶ ἀεὶ ὡμολόγηκας ἐπίστασθαι τούτῳ ᾧ ἐπίστα– 31155 Euthd.296.c.9 : σαι, εἴτε ὅταν ἐπίστῃ εἴτε ὅπως βούλει· ἀεὶ γὰρ ὡμολόγηκας 31156 Euthd.296.c.10 : ἐπίστασθαι καὶ ἅμα πάντα. δῆλον οὖν ὅτι καὶ παῖς ὢν 31157 Euthd.296.d.1 : ἠπίστω, καὶ ὅτ´ ἐγίγνου, καὶ ὅτ´ ἐφύου· καὶ πρὶν αὐτὸς 31158 Euthd.296.d.2 : γενέσθαι, καὶ πρὶν οὐρανὸν καὶ γῆν γενέσθαι, ἠπίστω 31159 Euthd.296.d.3 : ἅπαντα, εἴπερ ἀεὶ ἐπίστασαι. καὶ ναὶ μὰ Δία, ἔφη, αὐτὸς 31160 Euthd.296.d.4 : ἀεὶ ἐπιστήσῃ καὶ ἅπαντα, ἂν ἐγὼ βούλωμαι. 31161 Euthd.296.d.5 : Ἀλλὰ βουληθείης, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ πολυτίμητε Εὐθύδημε, 31162 Euthd.296.d.6 : εἰ δὴ τῷ ὄντι ἀληθῆ λέγεις. ἀλλ´ οὔ σοι πάνυ πιστεύω 31163 Euthd.296.d.7 : ἱκανῷ εἶναι, εἰ μή σοι συμβουληθείη ὁ ἀδελφός σου οὑτοσὶ 31164 Euthd.296.d.8 : Διονυσόδωρος· οὕτω δὲ τάχα ἄν. εἴπετον δέ μοι, ἦν δ´ ἐγώ— 31165 Euthd.296.e.1 : τὰ μὲν γὰρ ἄλλα οὐκ ἔχω ὑμῖν πῶς ἀμφισβητοίην, οὕτως 31166 Euthd.296.e.2 : εἰς σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποις, ὅπως ἐγὼ οὐ πάντα 31167 Euthd.296.e.3 : ἐπίσταμαι, ἐπειδή γε ὑμεῖς φατε—τὰ δὲ τοιάδε πῶς φῶ 31168 Euthd.296.e.4 : ἐπίστασθαι, Εὐθύδημε, ὡς οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες ἄδικοί εἰσιν; 31169 Euthd.296.e.5 : φέρε εἰπέ, τοῦτο ἐπίσταμαι ἢ οὐκ ἐπίσταμαι; 31170 Euthd.296.e.6 : Ἐπίστασαι μέντοι, ἔφη. 31171 Euthd.296.e.7 : Τί; ἦν δ´ ἐγώ. 31172 Euthd.296.e.8 : Ὅτι οὐκ ἄδικοί εἰσιν οἱ ἀγαθοί. 31173 Euthd.297.a.1 : Πάνυ γε, ἦν δ´ ἐγώ, πάλαι. ἀλλ´ οὐ τοῦτο ἐρωτῶ· ἀλλ´ 31174 Euthd.297.a.2 : ὡς ἄδικοί εἰσιν οἱ ἀγαθοί, ποῦ ἐγὼ τοῦτο ἔμαθον; 31175 Euthd.297.a.3 : Οὐδαμοῦ, ἔφη ὁ Διονυσόδωρος. 31176 Euthd.297.a.4 : Οὐκ ἄρα ἐπίσταμαι, ἔφην, τοῦτο ἐγώ. 31177 Euthd.297.a.5 : Διαφθείρεις, ἔφη, τὸν λόγον, ὁ Εὐθύδημος πρὸς τὸν 31178 Euthd.297.a.6 : Διονυσόδωρον, καὶ φανήσεται οὑτοσὶ οὐκ ἐπιστάμενος, καὶ 31179 Euthd.297.a.7 : ἐπιστήμων ἅμα ὢν καὶ ἀνεπιστήμων. Καὶ ὁ Διονυσόδωρος 31180 Euthd.297.a.8 : ἠρυθρίασεν. 31181 Euthd.297.a.9 : Ἀλλὰ σύ, ἦν δ´ ἐγώ, πῶς λέγεις, ὦ Εὐθύδημε; οὐ δοκεῖ 31182 Euthd.297.b.1 : σοι ὀρθῶς ἁδελφὸς λέγειν ὁ πάντ´ εἰδώς; 31183 Euthd.297.b.2 : Ἀδελφὸς γάρ, ἔφη, ἐγώ εἰμι Εὐθυδήμου, ταχὺ ὑπολαβὼν 31184 Euthd.297.b.3 : ὁ Διονυσόδωρος; 31185 Euthd.297.b.4 : Κἀγὼ εἶπον· Ἔασον, ὠγαθέ, ἕως ἂν Εὐθύδημός με διδάξῃ 31186 Euthd.297.b.5 : ὡς ἐπίσταμαι τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ὅτι ἄδικοί εἰσι, καὶ μή 31187 Euthd.297.b.6 : μοι φθονήσῃς τοῦ μαθήματος. 31188 Euthd.297.b.7 : Φεύγεις, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Διονυσόδωρος, καὶ οὐκ 31189 Euthd.297.b.8 : ἐθέλεις ἀποκρίνεσθαι. 31190 Euthd.297.b.9 : Εἰκότως γ´, εἶπον ἐγώ· ἥττων γάρ εἰμι καὶ τοῦ ἑτέρου 31191 Euthd.297.b.10 : ὑμῶν, ὥστε πολλοῦ δέω μὴ οὐ δύο γε φεύγειν. πολὺ γάρ 31192 Euthd.297.c.1 : πού εἰμι φαυλότερος τοῦ Ἡρακλέους, ὃς οὐχ οἷός τε ἦν τῇ 31193 Euthd.297.c.2 : τε ὕδρᾳ διαμάχεσθαι, σοφιστρίᾳ οὔσῃ καὶ διὰ τὴν σοφίαν 31194 Euthd.297.c.3 : ἀνιείσῃ, εἰ μίαν κεφαλὴν τοῦ λόγου τις ἀποτέμοι, πολλὰς 31195 Euthd.297.c.4 : ἀντὶ τῆς μιᾶς, καὶ καρκίνῳ τινὶ ἑτέρῳ σοφιστῇ ἐκ θαλάττης 31196 Euthd.297.c.5 : ἀφιγμένῳ, νεωστί, μοι δοκεῖν, καταπεπλευκότι· ὃς ἐπειδὴ 31197 Euthd.297.c.6 : αὐτὸν ἐλύπει οὕτως ἐκ τοῦ ἐπ´ ἀριστερὰ λέγων καὶ δάκνων, 31198 Euthd.297.c.7 : τὸν Ἰόλεων τὸν ἀδελφιδοῦν βοηθὸν ἐπεκαλέσατο, ὁ δὲ αὐτῷ 31199 Euthd.297.d.1 : ἱκανῶς ἐβοήθησεν. ὁ δ´ ἐμὸς Ἰόλεως [Πατροκλῆς] εἰ ἔλθοι, 31200 Euthd.297.d.2 : πλέον ἂν θάτερον ποιήσειεν. 31201 Euthd.297.d.3 : Ἀπόκριναι δή, ἔφη ὁ Διονυσόδωρος, ὁπότε σοι ταῦτα 31202 Euthd.297.d.4 : ὕμνηται· πότερον ὁ Ἰόλεως τοῦ Ἡρακλέους μᾶλλον ἦν 31203 Euthd.297.d.5 : ἀδελφιδοῦς ἢ σός; 31204 Euthd.297.d.6 : Κράτιστον τοίνυν μοι, ὦ Διονυσόδωρε, ἦν δ´ ἐγώ, ἀπο– 31205 Euthd.297.d.7 : κρίνασθαί σοι. οὐ γὰρ μὴ ἀνῇς ἐρωτῶν, σχεδόν τι ἐγὼ 31206 Euthd.297.d.8 : τοῦτ´ εὖ οἶδα, φθονῶν καὶ διακωλύων, ἵνα μὴ διδάξῃ με 31207 Euthd.297.d.9 : Εὐθύδημος ἐκεῖνο τὸ σοφόν. {—} Ἀποκρίνου δή, ἔφη. {—} Ἀπο– 31208 Euthd.297.d.10 : κρίνομαι δή, εἶπον, ὅτι τοῦ Ἡρακλέους ἦν ὁ Ἰόλεως ἀδελ– 31209 Euthd.297.e.1 : φιδοῦς, ἐμὸς δ´, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδ´ ὁπωστιοῦν. οὐ γὰρ 31210 Euthd.297.e.2 : Πατροκλῆς ἦν αὐτῷ πατήρ, ὁ ἐμὸς ἀδελφός, ἀλλὰ παρα– 31211 Euthd.297.e.3 : πλήσιον μὲν τοὔνομα Ἰφικλῆς, ὁ Ἡρακλέους ἀδελφός. {—} 31212 Euthd.297.e.4 : Πατροκλῆς δέ, ἦ δ´ ὅς, σός; {—} Πάνυ γ´, ἔφην ἐγώ, ὁμομή– 31213 Euthd.297.e.5 : τριός γε, οὐ μέντοι ὁμοπάτριος. {—} Ἀδελφὸς ἄρα ἐστί σοι 31214 Euthd.297.e.6 : καὶ οὐκ ἀδελφός. {—} Οὐχ ὁμοπάτριός γε, ὦ βέλτιστε, ἔφην· 31215 Euthd.297.e.7 : ἐκείνου μὲν γὰρ Χαιρέδημος ἦν πατήρ, ἐμὸς δὲ Σωφρονίσκος. 31216 Euthd.297.e.8 : {—} Πατὴρ δὲ ἦν, ἔφη, Σωφρονίσκος καὶ Χαιρέδημος; {—} Πάνυ 31217 Euthd.298.a.1 : γ´, ἔφην· ὁ μέν γε ἐμός, ὁ δὲ ἐκείνου. {—} Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, ἕτερος 31218 Euthd.298.a.2 : ἦν Χαιρέδημος τοῦ πατρός; {—} Τοὐμοῦ γ´, ἔφην ἐγώ. {—} Ἆρ´ 31219 Euthd.298.a.3 : οὖν πατὴρ ἦν ἕτερος ὢν πατρός; ἢ σὺ εἶ ὁ αὐτὸς τῷ λίθῳ; 31220 Euthd.298.a.4 : {—} Δέδοικα μὲν ἔγωγ´, ἔφην, μὴ φανῶ ὑπὸ σοῦ ὁ αὐτός· οὐ 31221 Euthd.298.a.5 : μέντοι μοι δοκῶ. {—} Οὐκοῦν ἕτερος εἶ, ἔφη, τοῦ λίθου; {—} 31222 Euthd.298.a.6 : Ἕτερος μέντοι. {—} Ἄλλο τι οὖν ἕτερος, ἦ δ´ ὅς, ὢν λίθου οὐ 31223 Euthd.298.a.7 : λίθος εἶ; καὶ ἕτερος ὢν χρυσοῦ οὐ χρυσὸς εἶ; {—} Ἔστι ταῦτα. 31224 Euthd.298.a.8 : {—} Οὔκουν καὶ ὁ Χαιρέδημος, ἔφη, ἕτερος ὢν πατρὸς [οὐκ 31225 Euthd.298.a.9 : ἂν] πατήρ ἐστιν. {—} Ἔοικεν, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ πατὴρ εἶναι. 31226 Euthd.298.b.1 : Εἰ γὰρ δήπου, ἔφη, πατήρ ἐστιν ὁ Χαιρέδημος, ὑπολαβὼν 31227 Euthd.298.b.2 : ὁ Εὐθύδημος, πάλιν αὖ ὁ Σωφρονίσκος ἕτερος ὢν πατρὸς 31228 Euthd.298.b.3 : οὐ πατήρ ἐστιν, ὥστε σύ, ὦ Σώκρατες, ἀπάτωρ εἶ. 31229 Euthd.298.b.4 : Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος, Ὁ δὲ ὑμέτερος, ἔφη, αὖ 31230 Euthd.298.b.5 : πατὴρ οὐ ταὐτὰ ταῦτα πέπονθεν; ἕτερός ἐστιν τοὐμοῦ πατρός; 31231 Euthd.298.b.6 : {—} Πολλοῦ γ´, ἔφη, δεῖ, ὁ Εὐθύδημος. {—} Ἀλλά, ἦ δ´ ὅς, ὁ 31232 Euthd.298.b.7 : αὐτός; {—} Ὁ αὐτὸς μέντοι. {—} Οὐκ ἂν συμβουλοίμην. ἀλλὰ 31233 Euthd.298.c.1 : πότερον, ὦ Εὐθύδημε, ἐμὸς μόνον ἐστὶ πατὴρ ἢ καὶ τῶν 31234 Euthd.298.c.2 : ἄλλων ἀνθρώπων; {—} Καὶ τῶν ἄλλων, ἔφη· ἢ οἴει τὸν αὐτὸν 31235 Euthd.298.c.3 : πατέρα ὄντα οὐ πατέρα εἶναι; {—} Ὤιμην δῆτα, ἔφη ὁ Κτήσ– 31236 Euthd.298.c.4 : ιππος. {—} Τί δέ; ἦ δ´ ὅς· χρυσὸν ὄντα μὴ χρυσὸν εἶναι; 31237 Euthd.298.c.5 : ἢ ἄνθρωπον ὄντα μὴ ἄνθρωπον; {—} Μὴ γάρ, ἔφη ὁ Κτήσιπ– 31238 Euthd.298.c.6 : πος, ὦ Εὐθύδημε, τὸ λεγόμενον, οὐ λίνον λίνῳ συνάπτεις· 31239 Euthd.298.c.7 : δεινὸν γὰρ λέγεις πρᾶγμα εἰ ὁ σὸς πατὴρ πάντων ἐστὶν 31240 Euthd.298.c.8 : πατήρ. {—} Ἀλλ´ ἔστιν, ἔφη. {—} Πότερον ἀνθρώπων; ἦ δ´ ὃς 31241 Euthd.298.c.9 : ὁ Κτήσιππος, ἢ καὶ ἵππων καὶ τῶν ἄλλων πάντων ζῴων; {—} 31242 Euthd.298.d.1 : Πάντων, ἔφη. {—} Ἦ καὶ μήτηρ ἡ μήτηρ; {—} Καὶ ἡ μήτηρ γε. 31243 Euthd.298.d.2 : {—} Καὶ τῶν ἐχίνων ἄρα, ἔφη, ἡ σὴ μήτηρ μήτηρ ἐστὶ τῶν 31244 Euthd.298.d.3 : θαλαττίων. {—} Καὶ ἡ σή γ´, ἔφη. {—} Καὶ σὺ ἄρα ἀδελφὸς 31245 Euthd.298.d.4 : εἶ τῶν κωβιῶν καὶ κυναρίων καὶ χοιριδίων. {—} Καὶ γὰρ σύ, 31246 Euthd.298.d.5 : ἔφη. {—} Κάπρος ἄρα σοι πατήρ ἐστι καὶ κύων. {—} Καὶ γὰρ 31247 Euthd.298.d.6 : σοί, ἔφη. 31248 Euthd.298.d.7 : Αὐτίκα δέ γε, ἦ δ´ ὃς ὁ Διονυσόδωρος, ἄν μοι ἀποκρίνῃ, 31249 Euthd.298.d.8 : ὦ Κτήσιππε, ὁμολογήσεις ταῦτα. εἰπὲ γάρ μοι, ἔστι σοι 31250 Euthd.298.d.9 : κύων; {—} Καὶ μάλα πονηρός, ἔφη ὁ Κτήσιππος. {—} Ἔστιν οὖν 31251 Euthd.298.e.1 : αὐτῷ κυνίδια; {—} Καὶ μάλ´, ἔφη, ἕτερα τοιαῦτα. {—} Οὐκοῦν 31252 Euthd.298.e.2 : πατήρ ἐστιν αὐτῶν ὁ κύων; {—} Ἔγωγέ τοι εἶδον, ἔφη, αὐτὸν 31253 Euthd.298.e.3 : ὀχεύοντα τὴν κύνα. {—} Τί οὖν; οὐ σός ἐστιν ὁ κύων; {—} Πάνυ 31254 Euthd.298.e.4 : γ´, ἔφη. {—} Οὐκοῦν πατὴρ ὢν σός ἐστιν, ὥστε σὸς πατὴρ 31255 Euthd.298.e.5 : γίγνεται ὁ κύων καὶ σὺ κυναρίων ἀδελφός; 31256 Euthd.298.e.6 : Καὶ αὖθις ταχὺ ὑπολαβὼν ὁ Διονυσόδωρος, ἵνα μὴ 31257 Euthd.298.e.7 : πρότερόν τι εἴποι ὁ Κτήσιππος, Καὶ ἔτι γέ μοι μικρόν, ἔφη, 31258 Euthd.298.e.8 : ἀπόκριναι· τύπτεις τὸν κύνα τοῦτον; {—} Καὶ ὁ Κτήσιππος 31259 Euthd.298.e.9 : γελάσας, Νὴ τοὺς θεούς, ἔφη· οὐ γὰρ δύναμαι σέ. {—} Οὐκοῦν 31260 Euthd.298.e.10 : τὸν σαυτοῦ πατέρα, ἔφη, τύπτεις; 31261 Euthd.299.a.1 : Πολὺ μέντοι, ἔφη, δικαιότερον τὸν ὑμέτερον πατέρ´ ἂ〈ν〉 31262 Euthd.299.a.2 : τύπτοιμι, ὅτι μαθὼν σοφοὺς ὑεῖς οὕτως ἔφυσεν. ἀλλ´ ἦ 31263 Euthd.299.a.3 : που, ὦ Εὐθύδημε [ὁ Κτήσιππος], πόλλ´ ἀγαθὰ ἀπὸ τῆς 31264 Euthd.299.a.4 : ὑμετέρας σοφίας ταύτης ἀπολέλαυκεν ὁ πατὴρ ὁ ὑμέτερός 31265 Euthd.299.a.5 : τε καὶ τῶν κυνιδίων. 31266 Euthd.299.a.6 : Ἀλλ´ οὐδὲν δεῖται πολλῶν ἀγαθῶν, ὦ Κτήσιππε, οὔτ´ 31267 Euthd.299.a.7 : ἐκεῖνος οὔτε σύ. 31268 Euthd.299.a.8 : Οὐδὲ σύ, ἦ δ´ ὅς, ὦ Εὐθύδημε, αὐτός; 31269 Euthd.299.a.9 : Οὐδὲ ἄλλος γε οὐδεὶς ἀνθρώπων. εἰπὲ γάρ μοι, ὦ 31270 Euthd.299.b.1 : Κτήσιππε, εἰ ἀγαθὸν νομίζεις εἶναι ἀσθενοῦντι φάρμακον 31271 Euthd.299.b.2 : πιεῖν ἢ οὐκ ἀγαθὸν εἶναι δοκεῖ σοι, ὅταν δέηται· ἢ εἰς 31272 Euthd.299.b.3 : πόλεμον ὅταν ἴῃ, ὅπλα ἔχοντα μᾶλλον ἰέναι ἢ ἄνοπλον. {—} 31273 Euthd.299.b.4 : Ἔμοιγε, ἔφη. καίτοι οἶμαί τί σε τῶν καλῶν ἐρεῖν. {—} Σὺ 31274 Euthd.299.b.5 : ἄριστα εἴσῃ, ἔφη· ἀλλ´ ἀποκρίνου. ἐπειδὴ γὰρ ὡμολόγεις 31275 Euthd.299.b.6 : ἀγαθὸν εἶναι φάρμακον, ὅταν δέῃ, πίνειν ἀνθρώπῳ, ἄλλο τι 31276 Euthd.299.b.7 : τοῦτο τὸ ἀγαθὸν ὡς πλεῖστον δεῖ πίνειν, καὶ καλῶς ἐκεῖ ἕξει, 31277 Euthd.299.b.8 : ἐάν τις αὐτῷ τρίψας ἐγκεράσῃ ἐλλεβόρου ἅμαξαν; {—} Καὶ ὁ 31278 Euthd.299.b.9 : Κτήσιππος εἶπεν· Πάνυ γε σφόδρα, ὦ Εὐθύδημε, ἐὰν ᾖ γε 31279 Euthd.299.c.1 : ὁ πίνων ὅσος ὁ ἀνδριὰς ὁ ἐν Δελφοῖς. {—} Οὐκοῦν, ἔφη, καὶ ἐν 31280 Euthd.299.c.2 : τῷ πολέμῳ ἐπειδὴ ἀγαθόν ἐστιν ὅπλα ἔχειν, ὡς πλεῖστα δεῖ 31281 Euthd.299.c.3 : ἔχειν δόρατά τε καὶ ἀσπίδας, ἐπειδήπερ ἀγαθόν ἐστιν; {—} 31282 Euthd.299.c.4 : Μάλα δήπου, ἔφη ὁ Κτήσιππος· σὺ δ´ οὐκ οἴει, ὦ Εὐθύδημε, 31283 Euthd.299.c.5 : ἀλλὰ μίαν καὶ ἓν δόρυ; {—} Ἔγωγε. {—} Ἦ καὶ τὸν Γηρυόνην ἄν, 31284 Euthd.299.c.6 : ἔφη, καὶ τὸν Βριάρεων οὕτως σὺ ὁπλίσαις; ἐγὼ δὲ ᾤμην σὲ 31285 Euthd.299.c.7 : δεινότερον εἶναι, ἅτε ὁπλομάχην ὄντα, καὶ τόνδε τὸν ἑταῖρον. 31286 Euthd.299.c.8 : Καὶ ὁ μὲν Εὐθύδημος ἐσίγησεν· ὁ δὲ Διονυσόδωρος πρὸς 31287 Euthd.299.d.1 : τὰ πρότερον ἀποκεκριμένα τῷ Κτησίππῳ ἤρετο, Οὐκοῦν καὶ 31288 Euthd.299.d.2 : χρυσίον, ἦ δ´ ὅς, ἀγαθὸν δοκεῖ σοι εἶναι ἔχειν; {—} Πάνυ, 31289 Euthd.299.d.3 : καὶ ταῦτά γε πολύ, ἔφη ὁ Κτήσιππος. {—} Τί οὖν; ἀγαθὰ οὐ 31290 Euthd.299.d.4 : δοκεῖ σοι χρῆναι ἀεί τ´ ἔχειν καὶ πανταχοῦ; {—} Σφόδρα γ´, 31291 Euthd.299.d.5 : ἔφη. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ χρυσίον ἀγαθὸν ὁμολογεῖς εἶναι; {—} 31292 Euthd.299.d.6 : Ὡμολόγηκα μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς. {—} Οὐκοῦν ἀεὶ δεῖ αὐτὸ ἔχειν 31293 Euthd.299.d.7 : καὶ πανταχοῦ καὶ ὡς μάλιστα ἐν ἑαυτῷ; καὶ εἴη ἂν εὐδαι– 31294 Euthd.299.e.1 : μονέστατος εἰ ἔχοι χρυσίου μὲν τρία τάλαντα ἐν τῇ γαστρί, 31295 Euthd.299.e.2 : τάλαντον δ´ ἐν τῷ κρανίῳ, στατῆρα δὲ χρυσοῦ ἐν ἑκατέρῳ 31296 Euthd.299.e.3 : τὠφθαλμῷ; {—} Φασί γε οὖν, ὦ Εὐθύδημε, ἔφη ὁ Κτήσιππος, 31297 Euthd.299.e.4 : τούτους εὐδαιμονεστάτους εἶναι Σκυθῶν καὶ ἀρίστους ἄνδρας, 31298 Euthd.299.e.5 : οἳ χρυσίον τε ἐν τοῖς κρανίοις ἔχουσιν πολὺ τοῖς ἑαυτῶν, 31299 Euthd.299.e.6 : ὥσπερ σὺ νυνδὴ ἔλεγες τὸν κύνα τὸν πατέρα, καὶ ὃ θαυ– 31300 Euthd.299.e.7 : μασιώτερόν γε ἔτι, ὅτι καὶ πίνουσιν ἐκ τῶν ἑαυτῶν κρανίων 31301 Euthd.299.e.8 : κεχρυσωμένων, καὶ ταῦτα ἐντὸς καθορῶσιν, τὴν ἑαυτῶν 31302 Euthd.299.e.9 : κορυφὴν ἐν ταῖς χερσὶν ἔχοντες. 31303 Euthd.300.a.1 : Πότερον δὲ ὁρῶσιν, ἔφη ὁ Εὐθύδημος, καὶ Σκύθαι τε καὶ 31304 Euthd.300.a.2 : οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὰ δυνατὰ ὁρᾶν ἢ τὰ ἀδύνατα; {—} Τὰ 31305 Euthd.300.a.3 : δυνατὰ δήπου. {—} Οὐκοῦν καὶ σύ, ἔφη; {—} Κἀγώ. {—} Ὁρᾷς οὖν 31306 Euthd.300.a.4 : τὰ ἡμέτερα ἱμάτια; {—} Ναί. {—} Δυνατὰ οὖν ὁρᾶν ἐστὶν ταῦτα. {—} 31307 Euthd.300.a.5 : Ὑπερφυῶς, ἔφη ὁ Κτήσιππος. {—} Τί δέ; ἦ δ´ ὅς. {—} Μηδέν. 31308 Euthd.300.a.6 : σὺ δὲ ἴσως οὐκ οἴει αὐτὰ ὁρᾶν· οὕτως ἡδὺς εἶ. ἀλλά μοι 31309 Euthd.300.a.7 : δοκεῖς, Εὐθύδημε, οὐ καθεύδων ἐπικεκοιμῆσθαι καί, 〈εἰ〉 οἷόν 31310 Euthd.300.a.8 : τε λέγοντα μηδὲν λέγειν, καὶ σὺ τοῦτο ποιεῖν. 31311 Euthd.300.b.1 : Ἦ γὰρ οὐχ οἷόν τ´, ἔφη ὁ Διονυσόδωρος, σιγῶντα 31312 Euthd.300.b.2 : λέγειν; {—} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν, ἦ δ´ ὃς ὁ Κτήσιππος. {—} Ἆρ´ οὐδὲ 31313 Euthd.300.b.3 : λέγοντα σιγᾶν; {—} Ἔτι ἧττον, ἔφη. {—} Ὅταν οὖν λίθους λέγῃς 31314 Euthd.300.b.4 : καὶ ξύλα καὶ σιδήρια, οὐ σιγῶντα λέγεις; {—} Οὔκουν εἴ γε 31315 Euthd.300.b.5 : ἐγώ, ἔφη, παρέρχομαι ἐν τοῖς χαλκείοις, ἀλλὰ φθεγγόμενα 31316 Euthd.300.b.6 : καὶ βοῶντα μέγιστον τὰ σιδήρια λέγεται, ἐάν τις ἅψηται· 31317 Euthd.300.b.7 : ὥστε τοῦτο μὲν ὑπὸ σοφίας ἔλαθες οὐδὲν εἰπών. ἀλλ´ ἔτι 31318 Euthd.300.b.8 : μοι τὸ ἕτερον ἐπιδείξατον, ὅπως αὖ ἔστιν λέγοντα σιγᾶν. 31319 Euthd.300.c.1 : Καί μοι ἐδόκει ὑπεραγωνιᾶν ὁ Κτήσιππος διὰ τὰ παιδικά. 31320 Euthd.300.c.2 : Ὅταν σιγᾷς, ἔφη ὁ Εὐθύδημος, οὐ πάντα σιγᾷς; {—} Ἔγωγε, 31321 Euthd.300.c.3 : ἦ δ´ ὅς. {—} Οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς, εἴπερ τῶν ἁπάντων 31322 Euthd.300.c.4 : ἐστὶν [τὰ λεγόμενα]. {—} Τί δέ; ἔφη ὁ Κτήσιππος, οὐ σιγᾷ 31323 Euthd.300.c.5 : πάντα; {—} Οὐ δήπου, ἔφη ὁ Εὐθύδημος. {—} Ἀλλ´ ἄρα, ὦ βέλ– 31324 Euthd.300.c.6 : τιστε, λέγει τὰ πάντα; {—} Τά γε δήπου λέγοντα. {—} Ἀλλά, ἦ 31325 Euthd.300.c.7 : δ´ ὅς, οὐ τοῦτο ἐρωτῶ, ἀλλὰ τὰ πάντα σιγᾷ ἢ λέγει; 31326 Euthd.300.d.1 : Οὐδέτερα καὶ ἀμφότερα, ἔφη ὑφαρπάσας ὁ Διονυσόδωρος· 31327 Euthd.300.d.2 : εὖ γὰρ οἶδα ὅτι τῇ ἀποκρίσει οὐχ ἕξεις ὅτι χρῇ. 31328 Euthd.300.d.3 : Καὶ ὁ Κτήσιππος, ὥσπερ εἰώθει, μέγα πάνυ ἀνακαγχάσας, 31329 Euthd.300.d.4 : Ὦ Εὐθύδημε, ἔφη, ὁ ἀδελφός σου ἐξημφοτέρικεν τὸν λόγον, 31330 Euthd.300.d.5 : καὶ ἀπόλωλέ τε καὶ ἥττηται. Καὶ ὁ Κλεινίας πάνυ ἥσθη 31331 Euthd.300.d.6 : καὶ ἐγέλασεν, ὥστε ὁ Κτήσιππος ἐγένετο πλεῖον ἢ δεκα– 31332 Euthd.300.d.7 : πλάσιος. ὁ δέ μοι δοκεῖ ἅτε πανοῦργος ὤν, ὁ Κτήσιππος, 31333 Euthd.300.d.8 : παρ´ αὐτῶν τούτων αὐτὰ ταῦτα παρηκηκόει· οὐ γάρ ἐστιν 31334 Euthd.300.d.9 : ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων. 31335 Euthd.300.e.1 : Κἀγὼ εἶπον· Τί γελᾷς, ὦ Κλεινία, ἐπὶ σπουδαίοις οὕτω 31336 Euthd.300.e.2 : πράγμασιν καὶ καλοῖς; 31337 Euthd.300.e.3 : Σὺ γὰρ ἤδη τι πώποτ´ εἶδες, ὦ Σώκρατες, καλὸν πρᾶγμα; 31338 Euthd.300.e.4 : ἔφη ὁ Διονυσόδωρος. 31339 Euthd.300.e.5 : Ἔγωγε, ἔφην, καὶ πολλά γε, ὦ Διονυσόδωρε. 31340 Euthd.301.a.1 : Ἆρα ἕτερα ὄντα τοῦ καλοῦ, ἔφη, ἢ ταὐτὰ τῷ καλῷ; 31341 Euthd.301.a.2 : Κἀγὼ ἐν παντὶ ἐγενόμην ὑπὸ ἀπορίας, καὶ ἡγούμην 31342 Euthd.301.a.3 : δίκαια πεπονθέναι ὅτι ἔγρυξα, ὅμως δὲ ἕτερα ἔφην αὐτοῦ 31343 Euthd.301.a.4 : γε τοῦ καλοῦ· πάρεστιν μέντοι ἑκάστῳ αὐτῶν κάλλος τι. 31344 Euthd.301.a.5 : Ἐὰν οὖν, ἔφη, παραγένηταί σοι βοῦς, βοῦς εἶ, καὶ ὅτι 31345 Euthd.301.a.6 : νῦν ἐγώ σοι πάρειμι, Διονυσόδωρος εἶ; 31346 Euthd.301.a.7 : Εὐφήμει τοῦτό γε, ἦν δ´ ἐγώ. 31347 Euthd.301.a.8 : Ἀλλὰ τίνα τρόπον, ἔφη, ἑτέρου ἑτέρῳ παραγενομένου 31348 Euthd.301.a.9 : τὸ ἕτερον ἕτερον ἂν εἴη; 31349 Euthd.301.b.1 : Ἆρα τοῦτο, ἔφην ἐγώ, ἀπορεῖς; Ἤδη δὲ τοῖν ἀνδροῖν 31350 Euthd.301.b.2 : τὴν σοφίαν ἐπεχείρουν μιμεῖσθαι, ἅτε ἐπιθυμῶν αὐτῆς. 31351 Euthd.301.b.3 : Πῶς γὰρ οὐκ ἀπορῶ, ἔφη, καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες 31352 Euthd.301.b.4 : ἄνθρωποι ὃ μὴ ἔστι; 31353 Euthd.301.b.5 : Τί λέγεις, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε; οὐ τὸ καλὸν καλόν 31354 Euthd.301.b.6 : ἐστιν καὶ τὸ αἰσχρὸν αἰσχρόν; {—} Ἐὰν ἔμοιγε, ἔφη, δοκῇ. {—} 31355 Euthd.301.b.7 : Οὐκοῦν δοκεῖ; {—} Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Οὐκοῦν καὶ τὸ ταὐτὸν ταὐτὸν 31356 Euthd.301.b.8 : καὶ τὸ ἕτερον ἕτερον; οὐ γὰρ δήπου τό γε ἕτερον ταὐτόν, ἀλλ´ 31357 Euthd.301.c.1 : ἔγωγε οὐδ´ ἂν παῖδα ᾤμην τοῦτο ἀπορῆσαι, ὡς οὐ τὸ ἕτερον 31358 Euthd.301.c.2 : ἕτερόν ἐστιν. ἀλλ´, ὦ Διονυσόδωρε, τοῦτο μὲν ἑκὼν παρῆκας, 31359 Euthd.301.c.3 : ἐπεὶ τὰ ἄλλα μοι δοκεῖτε ὥσπερ οἱ δημιουργοὶ οἷς ἕκαστα 31360 Euthd.301.c.4 : προσήκει ἀπεργάζεσθαι, καὶ ὑμεῖς τὸ διαλέγεσθαι παγκάλως 31361 Euthd.301.c.5 : ἀπεργάζεσθαι. 31362 Euthd.301.c.6 : Οἶσθα οὖν, ἔφη, ὅτι προσήκει ἑκάστοις τῶν δημιουργῶν; 31363 Euthd.301.c.7 : πρῶτον τίνα χαλκεύειν προσήκει, οἶσθα; {—} Ἔγωγε· ὅτι χαλ– 31364 Euthd.301.c.8 : κέα. {—} Τί δέ, κεραμεύειν; {—} Κεραμέα. {—} Τί δέ, σφάττειν τε 31365 Euthd.301.c.9 : καὶ ἐκδέρειν καὶ τὰ μικρὰ κρέα κατακόψαντα ἕψειν καὶ ὀπτᾶν; 31366 Euthd.301.d.1 : {—} Μάγειρον, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Οὐκοῦν ἐάν τις, ἔφη, τὰ προσή– 31367 Euthd.301.d.2 : κοντα πράττῃ, ὀρθῶς πράξει; {—} Μάλιστα. {—} Προσήκει δέ γε, 31368 Euthd.301.d.3 : ὡς φῄς, τὸν μάγειρον κατακόπτειν καὶ ἐκδέρειν; ὡμολόγησας 31369 Euthd.301.d.4 : ταῦτα ἢ οὔ; {—} Ὡμολόγησα, ἔφην, ἀλλὰ συγγνώμην μοι ἔχε. 31370 Euthd.301.d.5 : {—} Δῆλον τοίνυν, ἦ δ´ ὅς, ὅτι ἄν τις σφάξας τὸν μάγειρον καὶ 31371 Euthd.301.d.6 : κατακόψας ἑψήσῃ καὶ ὀπτήσῃ, τὰ προσήκοντα ποιήσει· καὶ 31372 Euthd.301.d.7 : ἐὰν τὸν χαλκέα τις αὐτὸν χαλκεύῃ καὶ τὸν κεραμέα κεραμεύῃ, 31373 Euthd.301.d.8 : καὶ οὗτος τὰ προσήκοντα πράξει. 31374 Euthd.301.e.1 : Ὦ Πόσειδον, ἦν δ´ ἐγώ, ἤδη κολοφῶνα ἐπιτιθεῖς τῇ 31375 Euthd.301.e.2 : σοφίᾳ. ἆρά μοί ποτε αὕτη παραγενήσεται ὥστε μοι οἰκεία 31376 Euthd.301.e.3 : γενέσθαι; 31377 Euthd.301.e.4 : Ἐπιγνοίης ἂν αὐτήν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, οἰκείαν γενο– 31378 Euthd.301.e.5 : μένην; 31379 Euthd.301.e.6 : Ἐὰν σύ γε βούλῃ, ἔφην ἐγώ, δῆλον ὅτι. 31380 Euthd.301.e.7 : Τί δέ, ἦ δ´ ὅς, τὰ σαυτοῦ οἴει γιγνώσκειν; 31381 Euthd.301.e.8 : Εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέγεις· ἀπὸ σοῦ γὰρ δεῖ ἄρχεσθαι, 31382 Euthd.301.e.9 : τελευτᾶν δ´ εἰς Εὐθύδημον τόνδε. 31383 Euthd.301.e.10 : Ἆρ´ οὖν, ἔφη, ταῦτα ἡγῇ σὰ εἶναι, ὧν ἂν ἄρξῃς καὶ ἐξῇ 31384 Euthd.302.a.1 : σοι αὐτοῖς χρῆσθαι ὅτι ἂν βούλῃ; οἷον βοῦς καὶ πρόβατον, 31385 Euthd.302.a.2 : ἆρ´ ἂν ἡγοῖο ταῦτα σὰ εἶναι, ἅ σοι ἐξείη καὶ ἀποδόσθαι 31386 Euthd.302.a.3 : καὶ δοῦναι καὶ θῦσαι ὅτῳ βούλοιο θεῶν; ἃ δ´ ἂν μὴ οὕτως 31387 Euthd.302.a.4 : ἔχῃ, οὐ σά; 31388 Euthd.302.a.5 : Κἀγώ (ᾔδη γὰρ ὅτι ἐξ αὐτῶν καλόν τι ἀνακύψοιτο τῶν 31389 Euthd.302.a.6 : ἐρωτημάτων, καὶ ἅμα βουλόμενος ὅτι τάχιστ´ ἀκοῦσαι) 31390 Euthd.302.a.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφην, οὕτως ἔχει· τὰ τοιαῦτά ἐστιν μόνα 31391 Euthd.302.a.8 : ἐμά. {—} Τί δέ; ζῷα, ἔφη, οὐ ταῦτα καλεῖς ἃ ἂν ψυχὴν ἔχῃ; 31392 Euthd.302.b.1 : {—} Ναί, ἔφην. {—} Ὁμολογεῖς οὖν τῶν ζῴων ταῦτα μόνα εἶναι 31393 Euthd.302.b.2 : σά, περὶ ἃ ἄν σοι ἐξουσία ᾖ πάντα ταῦτα ποιεῖν ἃ νυνδὴ 31394 Euthd.302.b.3 : ἐγὼ ἔλεγον; {—} Ὁμολογῶ. {—} Καὶ ὅς, εἰρωνικῶς πάνυ ἐπισχὼν 31395 Euthd.302.b.4 : ὥς τι μέγα σκοπούμενος, Εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἔστιν 31396 Euthd.302.b.5 : σοι Ζεὺς πατρῷος; {—} Καὶ ἐγὼ ὑποπτεύσας ἥξειν τὸν λόγον 31397 Euthd.302.b.6 : οἷπερ ἐτελεύτησεν, ἄπορόν τινα στροφὴν ἔφευγόν τε καὶ 31398 Euthd.302.b.7 : ἐστρεφόμην ἤδη ὥσπερ ἐν δικτύῳ εἰλημμένος· Οὐκ ἔστιν, ἦν 31399 Euthd.302.b.8 : δ´ ἐγώ, ὦ Διονυσόδωρε. {—} Ταλαίπωρος ἄρα τις σύ γε ἄνθρω– 31400 Euthd.302.c.1 : πος εἶ καὶ οὐδὲ Ἀθηναῖος, ᾧ μήτε θεοὶ πατρῷοί εἰσιν μήτε 31401 Euthd.302.c.2 : ἱερὰ μήτε ἄλλο μηδὲν καλὸν καὶ ἀγαθόν. {—} Ἔα, ἦν δ´ ἐγώ, 31402 Euthd.302.c.3 : ὦ Διονυσόδωρε, εὐφήμει τε καὶ μὴ χαλεπῶς με προδίδασκε. 31403 Euthd.302.c.4 : ἔστι γὰρ ἔμοιγε καὶ βωμοὶ καὶ ἱερὰ οἰκεῖα καὶ πατρῷα καὶ 31404 Euthd.302.c.5 : τὰ ἄλλα ὅσαπερ τοῖς ἄλλοις Ἀθηναίοις τῶν τοιούτων. {—} 31405 Euthd.302.c.6 : Εἶτα τοῖς ἄλλοις, ἔφη, Ἀθηναίοις οὐκ ἔστιν Ζεὺς ὁ πατρῷος; 31406 Euthd.302.c.7 : {—} Οὐκ ἔστιν, ἦν δ´ ἐγώ, αὕτη ἡ ἐπωνυμία Ἰώνων οὐδενί, 31407 Euthd.302.c.8 : οὔθ´ ὅσοι ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως ἀπῳκισμένοι εἰσὶν οὔθ´ ἡμῖν, 31408 Euthd.302.d.1 : ἀλλὰ Ἀπόλλων πατρῷος διὰ τὴν τοῦ Ἴωνος γένεσιν· Ζεὺς 31409 Euthd.302.d.2 : δ´ ἡμῖν πατρῷος μὲν οὐ καλεῖται, ἕρκειος δὲ καὶ φράτριος, 31410 Euthd.302.d.3 : καὶ Ἀθηναία φρατρία. {—} Ἀλλ´ ἀρκεῖ γ´, ἔφη ὁ Διονυσόδωρος· 31411 Euthd.302.d.4 : ἔστιν γάρ σοι, ὡς ἔοικεν, Ἀπόλλων τε καὶ Ζεὺς καὶ Ἀθηνᾶ. 31412 Euthd.302.d.5 : {—} Πάνυ, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Οὐκοῦν καὶ οὗτοι σοὶ θεοὶ ἂν εἶεν; 31413 Euthd.302.d.6 : ἔφη. {—} Πρόγονοι, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ δεσπόται. {—} Ἀλλ´ οὖν σοί 31414 Euthd.302.d.7 : γε, ἔφη· ἢ οὐ σοὺς ὡμολόγηκας αὐτοὺς εἶναι; {—} Ὡμολόγηκα, 31415 Euthd.302.d.8 : ἔφην· τί γὰρ πάθω; {—} Οὐκοῦν, ἔφη, καὶ ζῷά εἰσιν οὗτοι οἱ 31416 Euthd.302.e.1 : θεοί; ὡμολόγηκας γὰρ ὅσα ψυχὴν ἔχει ζῷα εἶναι. ἢ οὗτοι 31417 Euthd.302.e.2 : οἱ θεοὶ οὐκ ἔχουσιν ψυχήν; {—} Ἔχουσιν, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Οὐκοῦν 31418 Euthd.302.e.3 : καὶ ζῷά εἰσιν; {—} Ζῷα, ἔφην. {—} Τῶν δέ γε ζῴων, ἔφη, ὡμο– 31419 Euthd.302.e.4 : λόγηκας ταῦτ´ εἶναι σά, ὅσα ἄν σοι ἐξῇ καὶ δοῦναι καὶ 31420 Euthd.302.e.5 : ἀποδόσθαι καὶ θῦσαι δὴ θεῷ ὅτῳ ἂν βούλῃ. {—} Ὡμολόγηκα, 31421 Euthd.302.e.6 : ἔφην· οὐκ ἔστιν γάρ μοι ἀνάδυσις, ὦ Εὐθύδημε. {—} Ἴθι δή μοι 31422 Euthd.302.e.7 : εὐθύς, ἦ δ´ ὅς, εἰπέ· ἐπειδὴ σὸν ὁμολογεῖς εἶναι τὸν Δία 31423 Euthd.303.a.1 : καὶ τοὺς ἄλλους θεούς, ἆρα ἔξεστί σοι αὐτοὺς ἀποδόσθαι 31424 Euthd.303.a.2 : ἢ δοῦναι ἢ ἄλλ´ ὅτι ἂν βούλῃ χρῆσθαι ὥσπερ τοῖς ἄλλοις 31425 Euthd.303.a.3 : ζῴοις; 31426 Euthd.303.a.4 : Ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Κρίτων, ὥσπερ πληγεὶς ὑπὸ τοῦ λόγου, 31427 Euthd.303.a.5 : ἐκείμην ἄφωνος· ὁ δὲ Κτήσιππός μοι ἰὼν ὡς βοηθήσων, 31428 Euthd.303.a.6 : Πυππὰξ ὦ Ἡράκλεις, ἔφη, καλοῦ λόγου. {—} Καὶ ὁ Διονυσό– 31429 Euthd.303.a.7 : δωρος, Πότερον οὖν, ἔφη, ὁ Ἡρακλῆς πυππάξ ἐστιν ἢ ὁ 31430 Euthd.303.a.8 : πυππὰξ Ἡρακλῆς; {—} Καὶ ὁ Κτήσιππος, Ὦ Πόσειδον, ἔφη, 31431 Euthd.303.a.9 : δεινῶν λόγων. ἀφίσταμαι· ἀμάχω τὼ ἄνδρε. 31432 Euthd.303.b.1 : Ἐνταῦθα μέντοι, ὦ φίλε Κρίτων, οὐδεὶς ὅστις οὐ τῶν 31433 Euthd.303.b.2 : παρόντων ὑπερεπῄνεσε τὸν λόγον καὶ τὼ ἄνδρε, καὶ γελῶντες 31434 Euthd.303.b.3 : καὶ κροτοῦντες καὶ χαίροντες ὀλίγου παρετάθησαν. ἐπὶ μὲν 31435 Euthd.303.b.4 : γὰρ τοῖς ἔμπροσθεν ἐφ´ ἑκάστοις πᾶσι παγκάλως ἐθορύβουν 31436 Euthd.303.b.5 : μόνοι οἱ τοῦ Εὐθυδήμου ἐρασταί, ἐνταῦθα δὲ ὀλίγου καὶ οἱ 31437 Euthd.303.b.6 : κίονες οἱ ἐν τῷ Λυκείῳ ἐθορύβησάν τ´ ἐπὶ τοῖν ἀνδροῖν καὶ 31438 Euthd.303.b.7 : ἥσθησαν. ἐγὼ μὲν οὖν καὶ αὐτὸς οὕτω διετέθην, ὥστε 31439 Euthd.303.c.1 : ὁμολογεῖν μηδένας πώποτε ἀνθρώπους ἰδεῖν οὕτω σοφούς, 31440 Euthd.303.c.2 : καὶ παντάπασι καταδουλωθεὶς ὑπὸ τῆς σοφίας αὐτοῖν ἐπὶ 31441 Euthd.303.c.3 : τὸ ἐπαινεῖν τε καὶ ἐγκωμιάζειν αὐτὼ ἐτραπόμην, καὶ εἶπον· 31442 Euthd.303.c.4 : Ὦ μακάριοι σφὼ τῆς θαυμαστῆς φύσεως, οἳ τοσοῦτον πρᾶγμα 31443 Euthd.303.c.5 : οὕτω ταχὺ καὶ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ἐξείργασθον. πολλὰ μὲν 31444 Euthd.303.c.6 : οὖν καὶ ἄλλα οἱ λόγοι ὑμῶν καλὰ ἔχουσιν, ὦ Εὐθύδημέ τε 31445 Euthd.303.c.7 : καὶ Διονυσόδωρε· ἐν δὲ τοῖς καὶ τοῦτο μεγαλοπρεπέστατον, 31446 Euthd.303.c.8 : ὅτι τῶν πολλῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν σεμνῶν δὴ καὶ δοκούντων 31447 Euthd.303.d.1 : τὶ εἶναι οὐδὲν ὑμῖν μέλει, ἀλλὰ τῶν ὁμοίων ὑμῖν μόνον. 31448 Euthd.303.d.2 : ἐγὼ γὰρ εὖ οἶδα ὅτι τούτους τοὺς λόγους πάνυ μὲν ἂν ὀλίγοι 31449 Euthd.303.d.3 : ἀγαπῷεν ἄνθρωποι ὅμοιοι ὑμῖν, οἱ δ´ ἄλλοι οὕτως ἀγνοοῦσιν 31450 Euthd.303.d.4 : αὐτούς, ὥστ´ εὖ οἶδα ὅτι αἰσχυνθεῖεν ἂν μᾶλλον ἐξελέγχοντες 31451 Euthd.303.d.5 : τοιούτοις λόγοις τοὺς ἄλλους ἢ αὐτοὶ ἐξελεγχόμενοι. καὶ 31452 Euthd.303.d.6 : τόδε αὖ ἕτερον δημοτικόν τι καὶ πρᾷον ἐν τοῖς λόγοις· 31453 Euthd.303.d.7 : ὁπόταν φῆτε μήτε καλὸν εἶναι μηδὲν μήτε ἀγαθὸν πρᾶγμα 31454 Euthd.303.d.8 : μήτε λευκὸν μηδ´ ἄλλο τῶν τοιούτων μηδέν, μηδὲ τὸ παράπαν 31455 Euthd.303.e.1 : ἑτέρων ἕτερον, ἀτεχνῶς μὲν τῷ ὄντι συρράπτετε τὰ στόματα 31456 Euthd.303.e.2 : τῶν ἀνθρώπων, ὥσπερ καὶ φατέ· ὅτι δ´ οὐ μόνον τὰ τῶν 31457 Euthd.303.e.3 : ἄλλων, ἀλλὰ δόξαιτε ἂν καὶ τὰ ὑμέτερα αὐτῶν, τοῦτο πάνυ 31458 Euthd.303.e.4 : χαρίεν τέ ἐστιν καὶ τὸ ἐπαχθὲς τῶν λόγων ἀφαιρεῖται. τὸ 31459 Euthd.303.e.5 : δὲ δὴ μέγιστον, ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει ὑμῖν καὶ τεχνικῶς 31460 Euthd.303.e.6 : ἐξηύρηται, ὥστ´ ἐ〈ν〉 πάνυ ὀλίγῳ χρόνῳ ὁντινοῦν ἂν μαθεῖν 31461 Euthd.303.e.7 : ἀνθρώπων· ἔγνων ἔγωγε καὶ τῷ Κτησίππῳ τὸν νοῦν προσέ– 31462 Euthd.303.e.8 : χων ὡς ταχὺ ὑμᾶς ἐκ τοῦ παραχρῆμα μιμεῖσθαι οἷός τε ἦν. 31463 Euthd.304.a.1 : τοῦτο μὲν οὖν τοῦ πράγματος σφῶν τὸ σοφὸν πρὸς μὲν τὸ 31464 Euthd.304.a.2 : ταχὺ παραδιδόναι καλόν, ἐναντίον δ´ ἀνθρώπων διαλέγεσθαι 31465 Euthd.304.a.3 : οὐκ ἐπιτήδειον, ἀλλ´ ἄν γέ μοι πείθησθε, εὐλαβήσεσθε μὴ 31466 Euthd.304.a.4 : πολλῶν ἐναντίον λέγειν, ἵνα μὴ ταχὺ ἐκμαθόντες ὑμῖν μὴ 31467 Euthd.304.a.5 : εἰδῶσιν χάριν. ἀλλὰ μάλιστα μὲν αὐτὼ πρὸς ἀλλήλω μόνω 31468 Euthd.304.a.6 : διαλέγεσθον· εἰ δὲ μή, εἴπερ ἄλλου του ἐναντίον, ἐκείνου 31469 Euthd.304.a.7 : μόνου ὃς ἂν ὑμῖν διδῷ ἀργύριον. τὰ αὐτὰ δὲ ταῦτα, ἐὰν 31470 Euthd.304.b.1 : σωφρονῆτε, καὶ τοῖς μαθηταῖς συμβουλεύσετε, μηδέποτε 31471 Euthd.304.b.2 : μηδενὶ ἀνθρώπων διαλέγεσθαι ἀλλ´ ἢ ὑμῖν τε καὶ αὑτοῖς· 31472 Euthd.304.b.3 : τὸ γὰρ σπάνιον, ὦ Εὐθύδημε, τίμιον, τὸ δὲ ὕδωρ εὐωνό– 31473 Euthd.304.b.4 : τατον, ἄριστον ὄν, ὡς ἔφη Πίνδαρος. ἀλλ´ ἄγετε, ἦν δ´ 31474 Euthd.304.b.5 : ἐγώ, ὅπως κἀμὲ καὶ Κλεινίαν τόνδε παραδέξεσθον. 31475 Euthd.304.b.6 : Ταῦτα, ὦ Κρίτων, καὶ ἄλλα ἄττα ἔτι βραχέα διαλε– 31476 Euthd.304.b.7 : χθέντες ἀπῇμεν. σκόπει οὖν ὅπως συμφοιτήσεις παρὰ τὼ 31477 Euthd.304.c.1 : ἄνδρε, ὡς ἐκείνω φατὸν οἵω τε εἶναι διδάξαι τὸν ἐθέλοντ´ 31478 Euthd.304.c.2 : ἀργύριον διδόναι, καὶ οὔτε φύσιν οὔθ´ ἡλικίαν ἐξείργειν 31479 Euthd.304.c.3 : οὐδεμίαν—ὃ δὲ καὶ σοὶ μάλιστα προσήκει ἀκοῦσαι, ὅτι οὐδὲ 31480 Euthd.304.c.4 : τοῦ χρηματίζεσθαί φατον διακωλύειν οὐδέν—μὴ οὐ παρα– 31481 Euthd.304.c.5 : λαβεῖν ὁντινοῦν εὐπετῶς τὴν σφετέραν σοφίαν. 31482 Euthd.304.c.6 : {ΚΡ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, φιλήκοος μὲν ἔγωγε καὶ 31483 Euthd.304.c.7 : ἡδέως ἄν τι μανθάνοιμι, κινδυνεύω μέντοι κἀγὼ εἷς εἶναι 31484 Euthd.304.c.8 : τῶν οὐχ ὁμοίων Εὐθυδήμῳ, ἀλλ´ ἐκείνων ὧν δὴ καὶ σὺ 31485 Euthd.304.d.1 : ἔλεγες, τῶν ἥδιον ἂν ἐξελεγχομένων ὑπὸ τῶν τοιούτων 31486 Euthd.304.d.2 : λόγων ἢ ἐξελεγχόντων. ἀτὰρ γελοῖον μέν μοι δοκεῖ εἶναι 31487 Euthd.304.d.3 : τὸ νουθετεῖν σε, ὅμως δέ, ἅ γ´ ἤκουον, ἐθέλω σοι ἀπαγ– 31488 Euthd.304.d.4 : γεῖλαι. τῶν ἀφ´ ὑμῶν ἀπιόντων ἴσθ´ ὅτι προσελθών τίς 31489 Euthd.304.d.5 : μοι περιπατοῦντι, ἀνὴρ οἰόμενος πάνυ εἶναι σοφός, τούτων 31490 Euthd.304.d.6 : τις τῶν περὶ τοὺς λόγους τοὺς εἰς τὰ δικαστήρια δεινῶν, 31491 Euthd.304.d.7 : Ὦ Κρίτων, ἔφη, οὐδὲν ἀκροᾷ τῶνδε τῶν σοφῶν; {—} Οὐ μὰ 31492 Euthd.304.d.8 : τὸν Δία, ἦν δ´ ἐγώ· οὐ γὰρ οἷός τ´ ἦ προσστὰς κατακούειν 31493 Euthd.304.d.9 : ὑπὸ τοῦ ὄχλου. {—} Καὶ μήν, ἔφη, ἄξιόν γ´ ἦν ἀκοῦσαι. {—} Τί 31494 Euthd.304.e.1 : δέ; ἦν δ´ ἐγώ. {—} Ἵνα ἤκουσας ἀνδρῶν διαλεγομένων οἳ νῦν 31495 Euthd.304.e.2 : σοφώτατοί εἰσι τῶν περὶ τοὺς τοιούτους λόγους. {—} Κἀγὼ 31496 Euthd.304.e.3 : εἶπον· Τί οὖν ἐφαίνοντό σοι; {—} Τί δὲ ἄλλο, ἦ δ´ ὅς, ἢ οἷάπερ 31497 Euthd.304.e.4 : ἀεὶ ἄν τις τῶν τοιούτων ἀκούσαι ληρούντων καὶ περὶ οὐδενὸς 31498 Euthd.304.e.5 : ἀξίων ἀναξίαν σπουδὴν ποιουμένων; (οὑτωσὶ γάρ πως καὶ 31499 Euthd.304.e.6 : εἶπεν τοῖς ὀνόμασιν). {—} Καὶ ἐγώ, Ἀλλὰ μέντοι, ἔφην, χαρίεν 31500 Euthd.304.e.7 : γέ τι πρᾶγμά ἐστιν ἡ φιλοσοφία. {—} Ποῖον, ἔφη, χαρίεν, ὦ 31501 Euthd.305.a.1 : μακάριε; οὐδενὸς μὲν οὖν ἄξιον. ἀλλὰ καὶ εἰ νῦν παρεγένου, 31502 Euthd.305.a.2 : πάνυ ἄν σε οἶμαι αἰσχυνθῆναι ὑπὲρ τοῦ σεαυτοῦ ἑταίρου· 31503 Euthd.305.a.3 : οὕτως ἦν ἄτοπος, ἐθέλων ἑαυτὸν παρέχειν ἀνθρώποις οἷς 31504 Euthd.305.a.4 : οὐδὲν μέλει ὅτι ἂν λέγωσιν, παντὸς δὲ ῥήματος ἀντέχονται. 31505 Euthd.305.a.5 : καὶ οὗτοι, ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, ἐν τοῖς κράτιστοί εἰσι τῶν 31506 Euthd.305.a.6 : νῦν. ἀλλὰ γάρ, ὦ Κρίτων, ἔφη, τὸ πρᾶγμα αὐτὸ καὶ οἱ 31507 Euthd.305.a.7 : ἄνθρωποι οἱ ἐπὶ τῷ πράγματι διατρίβοντες φαῦλοί εἰσιν καὶ 31508 Euthd.305.a.8 : καταγέλαστοι. Ἐμοὶ δέ, ὦ Σώκρατες, τὸ πρᾶγμα ἐδόκει 31509 Euthd.305.b.1 : οὐκ ὀρθῶς ψέγειν οὔθ´ οὗτος οὔτ´ εἴ τις ἄλλος ψέγει· τὸ 31510 Euthd.305.b.2 : μέντοι ἐθέλειν διαλέγεσθαι τοιούτοις ἐναντίον πολλῶν 31511 Euthd.305.b.3 : ἀνθρώπων ὀρθῶς μοι ἐδόκει μέμφεσθαι. 31512 Euthd.305.b.4 : {ΣΩ.} Ὦ Κρίτων, θαυμάσιοί εἰσιν οἱ τοιοῦτοι ἄνδρες. 31513 Euthd.305.b.5 : ἀτὰρ οὔπω οἶδα ὅτι μέλλω ἐρεῖν. ποτέρων ἦν ὁ προσελθών 31514 Euthd.305.b.6 : σοι καὶ μεμφόμενος τὴν φιλοσοφίαν; πότερον τῶν ἀγωνί– 31515 Euthd.305.b.7 : σασθαι δεινῶν ἐν τοῖς δικαστηρίοις, ῥήτωρ τις, ἢ τῶν τοὺς 31516 Euthd.305.b.8 : τοιούτους εἰσπεμπόντων, ποιητὴς τῶν λόγων οἷς οἱ ῥήτορες 31517 Euthd.305.b.9 : ἀγωνίζονται; 31518 Euthd.305.c.1 : {ΚΡ.} Ἥκιστα νὴ τὸν Δία ῥήτωρ, οὐδὲ οἶμαι πώποτ´ αὐτὸν 31519 Euthd.305.c.2 : ἐπὶ δικαστήριον ἀναβεβηκέναι· ἀλλ´ ἐπαΐειν αὐτόν φασι 31520 Euthd.305.c.3 : περὶ τοῦ πράγματος νὴ τὸν Δία καὶ δεινὸν εἶναι καὶ δεινοὺς 31521 Euthd.305.c.4 : λόγους συντιθέναι. 31522 Euthd.305.c.5 : {ΣΩ.} Ἤδη μανθάνω· περὶ τούτων καὶ αὐτὸς νυνδὴ ἔμελ– 31523 Euthd.305.c.6 : λον λέγειν. οὗτοι γάρ εἰσιν μέν, ὦ Κρίτων, οὓς ἔφη Πρό– 31524 Euthd.305.c.7 : δικος μεθόρια φιλοσόφου τε ἀνδρὸς καὶ πολιτικοῦ, οἴονται 31525 Euthd.305.c.8 : δ´ εἶναι πάντων σοφώτατοι ἀνθρώπων, πρὸς δὲ τῷ εἶναι 31526 Euthd.305.c.9 : καὶ δοκεῖν πάνυ παρὰ πολλοῖς, ὥστε παρὰ πᾶσιν εὐδοκιμεῖν 31527 Euthd.305.d.1 : ἐμποδὼν σφίσιν εἶναι οὐδένας ἄλλους ἢ τοὺς περὶ φιλο– 31528 Euthd.305.d.2 : σοφίαν ἀνθρώπους. ἡγοῦνται οὖν, ἐὰν τούτους εἰς δόξαν 31529 Euthd.305.d.3 : καταστήσωσιν μηδενὸς δοκεῖν ἀξίους εἶναι, ἀναμφισβητήτως 31530 Euthd.305.d.4 : ἤδη παρὰ πᾶσιν τὰ νικητήρια εἰς δόξαν οἴσεσθαι σοφίας 31531 Euthd.305.d.5 : πέρι. εἶναι μὲν γὰρ τῇ ἀληθείᾳ σφᾶς σοφωτάτους, ἐν δὲ 31532 Euthd.305.d.6 : τοῖς ἰδίοις λόγοις ὅταν ἀποληφθῶσιν, ὑπὸ τῶν ἀμφὶ Εὐθύ– 31533 Euthd.305.d.7 : δημον κολούεσθαι. σοφοὶ δὲ ἡγοῦνται εἶναι πάνυ—εἰκότως· 31534 Euthd.305.d.8 : μετρίως μὲν γὰρ φιλοσοφίας ἔχειν, μετρίως δὲ πολιτικῶν, 31535 Euthd.305.e.1 : πάνυ ἐξ εἰκότος λόγου—μετέχειν γὰρ ἀμφοτέρων ὅσον ἔδει, 31536 Euthd.305.e.2 : ἐκτὸς δὲ ὄντες κινδύνων καὶ ἀγώνων καρποῦσθαι τὴν σοφίαν. 31537 Euthd.305.e.3 : {ΚΡ.} Τί οὖν; δοκοῦσί σοί τι, ὦ Σώκρατες, λέγειν; οὐ 31538 Euthd.305.e.4 : γάρ τοι ἀλλὰ ὅ γε λόγος ἔχει τινὰ εὐπρέπειαν τῶν ἀνδρῶν. 31539 Euthd.305.e.5 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἔχει ὄντως, ὦ Κρίτων, εὐπρέπειαν μᾶλλον 31540 Euthd.306.a.1 : ἢ ἀλήθειαν. οὐ γὰρ ῥᾴδιον αὐτοὺς πεῖσαι ὅτι καὶ ἄνθρωποι 31541 Euthd.306.a.2 : καὶ τἆλλα πάντα ὅσα μεταξύ τινοιν δυοῖν ἐστιν καὶ ἀμφο– 31542 Euthd.306.a.3 : τέροιν τυγχάνει μετέχοντα, ὅσα μὲν ἐκ κακοῦ καὶ ἀγαθοῦ, 31543 Euthd.306.a.4 : τοῦ μὲν βελτίω, τοῦ δὲ χείρω γίγνεται· ὅσα δὲ ἐκ δυοῖν 31544 Euthd.306.a.5 : ἀγαθοῖν μὴ πρὸς ταὐτόν, ἀμφοῖν χείρω πρὸς ὃ ἂν ἑκάτερον 31545 Euthd.306.a.6 : ᾖ χρηστὸν ἐκείνων ἐξ ὧν συνετέθη· ὅσα δ´ ἐκ δυοῖν κακοῖν 31546 Euthd.306.a.7 : συντεθέντα μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ ὄντοιν ἐν τῷ μέσῳ ἐστίν, ταῦτα 31547 Euthd.306.b.1 : μόνα βελτίω ἑκατέρου ἐκείνων ἐστίν, ὧν ἀμφοτέρων μέρος 31548 Euthd.306.b.2 : μετέχουσιν. εἰ μὲν οὖν ἡ φιλοσοφία ἀγαθόν ἐστιν καὶ ἡ 31549 Euthd.306.b.3 : πολιτικὴ πρᾶξις, πρὸς ἄλλο δὲ ἑκατέρα, οὗτοι δ´ ἀμφοτέρων 31550 Euthd.306.b.4 : μετέχοντες τούτων ἐν μέσῳ εἰσίν, οὐδὲν λέγουσιν—ἀμφο– 31551 Euthd.306.b.5 : τέρων γάρ εἰσι φαυλότεροι—εἰ δὲ ἀγαθὸν καὶ κακόν, τῶν 31552 Euthd.306.b.6 : μὲν βελτίους, τῶν δὲ χείρους· εἰ δὲ κακὰ ἀμφότερα, οὕτως 31553 Euthd.306.b.7 : ἄν τι λέγοιεν ἀληθές, ἄλλως δ´ οὐδαμῶς. οὐκ ἂν οὖν οἶμαι 31554 Euthd.306.c.1 : αὐτοὺς ὁμολογῆσαι οὔτε κακὼ αὐτὼ ἀμφοτέρω εἶναι οὔτε 31555 Euthd.306.c.2 : τὸ μὲν κακόν, τὸ δὲ ἀγαθόν· ἀλλὰ τῷ ὄντι οὗτοι ἀμφο– 31556 Euthd.306.c.3 : τέρων μετέχοντες ἀμφοτέρων ἥττους εἰσὶν πρὸς ἑκάτερον 31557 Euthd.306.c.4 : πρὸς ὃ ἥ τε πολιτικὴ καὶ ἡ φιλοσοφία ἀξίω λόγου ἐστόν, 31558 Euthd.306.c.5 : καὶ τρίτοι ὄντες τῇ ἀληθείᾳ ζητοῦσι πρῶτοι δοκεῖν εἶναι. 31559 Euthd.306.c.6 : συγγιγνώσκειν μὲν οὖν αὐτοῖς χρὴ τῆς ἐπιθυμίας καὶ μὴ 31560 Euthd.306.c.7 : χαλεπαίνειν, ἡγεῖσθαι μέντοι τοιούτους εἶναι οἷοί εἰσιν· 31561 Euthd.306.c.8 : πάντα γὰρ ἄνδρα χρὴ ἀγαπᾶν ὅστις καὶ ὁτιοῦν λέγει ἐχό– 31562 Euthd.306.d.1 : μενον φρονήσεως πρᾶγμα καὶ ἀνδρείως ἐπεξιὼν διαπονεῖται. 31563 Euthd.306.d.2 : {ΚΡ.} Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, καὶ αὐτὸς περὶ τῶν ὑέων, 31564 Euthd.306.d.3 : ὥσπερ ἀεὶ πρός σε λέγω, ἐν ἀπορίᾳ εἰμὶ τί δεῖ αὐτοῖς 31565 Euthd.306.d.4 : χρήσασθαι. ὁ μὲν οὖν νεώτερος ἔτι καὶ σμικρός ἐστιν, 31566 Euthd.306.d.5 : Κριτόβουλος δ´ ἤδη ἡλικίαν ἔχει καὶ δεῖταί τινος ὅστις 31567 Euthd.306.d.6 : αὐτὸν ὀνήσει. ἐγὼ μὲν οὖν ὅταν σοὶ συγγένωμαι, οὕτω 31568 Euthd.306.d.7 : διατίθεμαι ὥστ´ ἐμοὶ δοκεῖ μανίαν εἶναι τὸ ἕνεκα τῶν παίδων 31569 Euthd.306.d.8 : ἄλλων μὲν πολλῶν σπουδὴν τοιαύτην ἐσχηκέναι, καὶ περὶ 31570 Euthd.306.e.1 : τοῦ γάμου ὅπως ἐκ γενναιοτάτης ἔσονται μητρός, καὶ 31571 Euthd.306.e.2 : περὶ τῶν χρημάτων ὅπως ὡς πλουσιώτατοι, αὐτῶν δὲ περὶ 31572 Euthd.306.e.3 : παιδείας ἀμελῆσαι· ὅταν δὲ εἴς τινα ἀποβλέψω τῶν φα– 31573 Euthd.306.e.4 : σκόντων ἂν παιδεῦσαι ἀνθρώπους, ἐκπέπληγμαι καί μοι 31574 Euthd.306.e.5 : δοκεῖ εἷς ἕκαστος αὐτῶν σκοποῦντι πάνυ ἀλλόκοτος εἶναι, 31575 Euthd.307.a.1 : ὥς γε πρὸς σὲ τἀληθῆ εἰρῆσθαι· ὥστε οὐκ ἔχω ὅπως 31576 Euthd.307.a.2 : προτρέπω τὸ μειράκιον ἐπὶ φιλοσοφίαν. 31577 Euthd.307.a.3 : {ΣΩ.} Ὦ φίλε Κρίτων, οὐκ οἶσθα ὅτι ἐν παντὶ ἐπιτηδεύ– 31578 Euthd.307.a.4 : ματι οἱ μὲν φαῦλοι πολλοὶ καὶ οὐδενὸς ἄξιοι, οἱ δὲ σπουδαῖοι 31579 Euthd.307.a.5 : ὀλίγοι καὶ παντὸς ἄξιοι; ἐπεὶ γυμναστικὴ οὐ καλὸν δοκεῖ 31580 Euthd.307.a.6 : σοι εἶναι, καὶ χρηματιστικὴ καὶ ῥητορικὴ καὶ στρατηγία; 31581 Euthd.307.a.7 : {ΚΡ.} Ἔμοιγε πάντως δήπου. 31582 Euthd.307.a.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἐν ἑκάστῃ τούτων τοὺς πολλοὺς πρὸς 31583 Euthd.307.b.1 : ἕκαστον τὸ ἔργον οὐ καταγελάστους ὁρᾷς; 31584 Euthd.307.b.2 : {ΚΡ.} Ναὶ μὰ τὸν Δία, καὶ μάλα ἀληθῆ λέγεις. 31585 Euthd.307.b.3 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν τούτου ἕνεκα αὐτός τε φεύξῃ πάντα τὰ 31586 Euthd.307.b.4 : ἐπιτηδεύματα καὶ τῷ ὑεῖ οὐκ ἐπιτρέψεις; 31587 Euthd.307.b.5 : {ΚΡ.} Οὔκουν δίκαιόν γε, ὦ Σώκρατες. 31588 Euthd.307.b.6 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν ὅ γε οὐ χρὴ ποίει, ὦ Κρίτων, ἀλλ´ ἐάσας 31589 Euthd.307.b.7 : χαίρειν τοὺς ἐπιτηδεύοντας φιλοσοφίαν, εἴτε χρηστοί εἰσιν 31590 Euthd.307.b.8 : εἴτε πονηροί, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα βασανίσας καλῶς τε καὶ εὖ, 31591 Euthd.307.c.1 : ἐὰν μέν σοι φαίνηται φαῦλον ὄν, πάντ´ ἄνδρα ἀπότρεπε, 31592 Euthd.307.c.2 : μὴ μόνον τοὺς ὑεῖς· ἐὰν δὲ φαίνηται οἷον οἶμαι αὐτὸ ἐγὼ 31593 Euthd.307.c.3 : εἶναι, θαρρῶν δίωκε καὶ ἄσκει, τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο, αὐτός 31594 Euthd.307.c.4 : τε καὶ τὰ παιδία. 31595 Prot.309.a.1 : {ΕΤ.} Πόθεν, ὦ Σώκρατες, φαίνῃ; ἢ δῆλα δὴ ὅτι ἀπὸ 31596 Prot.309.a.2 : κυνηγεσίου τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν; καὶ μήν μοι 31597 Prot.309.a.3 : καὶ πρῴην ἰδόντι καλὸς μὲν ἐφαίνετο ἀνὴρ ἔτι, ἀνὴρ μέντοι, 31598 Prot.309.a.4 : ὦ Σώκρατες, ὥς γ´ ἐν αὐτοῖς ἡμῖν εἰρῆσθαι, καὶ πώγωνος 31599 Prot.309.a.5 : ἤδη ὑποπιμπλάμενος. 31600 Prot.309.a.6 : {ΣΩ.} Εἶτα τί τοῦτο; οὐ σὺ μέντοι Ὁμήρου ἐπαινέτης εἶ, 31601 Prot.309.b.1 : ὃς ἔφη χαριεστάτην ἥβην εἶναι τοῦ 〈πρῶτον〉 ὑπηνήτου, ἣν 31602 Prot.309.b.2 : νῦν Ἀλκιβιάδης ἔχει; 31603 Prot.309.b.3 : {ΕΤ.} Τί οὖν τὰ νῦν; ἦ παρ´ ἐκείνου φαίνῃ; καὶ πῶς 31604 Prot.309.b.4 : πρός σε ὁ νεανίας διάκειται; 31605 Prot.309.b.5 : {ΣΩ.} Εὖ, ἔμοιγε ἔδοξεν, οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ τῇ νῦν ἡμέρᾳ· 31606 Prot.309.b.6 : καὶ γὰρ πολλὰ ὑπὲρ ἐμοῦ εἶπε βοηθῶν ἐμοί, καὶ οὖν καὶ 31607 Prot.309.b.7 : ἄρτι ἀπ´ ἐκείνου ἔρχομαι. ἄτοπον μέντοι τί σοι ἐθέλω 31608 Prot.309.b.8 : εἰπεῖν· παρόντος γὰρ ἐκείνου, οὔτε προσεῖχον τὸν νοῦν, 31609 Prot.309.b.9 : ἐπελανθανόμην τε αὐτοῦ θαμά. 31610 Prot.309.c.1 : {ΕΤ.} Καὶ τί ἂν γεγονὸς εἴη περὶ σὲ κἀκεῖνον τοσοῦτον 31611 Prot.309.c.2 : πρᾶγμα; οὐ γὰρ δήπου τινὶ καλλίονι ἐνέτυχες ἄλλῳ ἔν γε 31612 Prot.309.c.3 : τῇδε τῇ πόλει. 31613 Prot.309.c.4 : {ΣΩ.} Καὶ πολύ γε. 31614 Prot.309.c.5 : {ΕΤ.} Τί φῄς; ἀστῷ ἢ ξένῳ; 31615 Prot.309.c.6 : {ΣΩ.} Ξένῳ. 31616 Prot.309.c.7 : {ΕΤ.} Ποδαπῷ; 31617 Prot.309.c.8 : {ΣΩ.} Ἀβδηρίτῃ. 31618 Prot.309.c.9 : {ΕΤ.} Καὶ οὕτω καλός τις ὁ ξένος ἔδοξέν σοι εἶναι, ὥστε 31619 Prot.309.c.10 : τοῦ Κλεινίου ὑέος καλλίων σοι φανῆναι; 31620 Prot.309.c.11 : {ΣΩ.} Πῶς δ´ οὐ μέλλει, ὦ μακάριε, τὸ σοφώτατον κάλλιον 31621 Prot.309.c.12 : φαίνεσθαι; 31622 Prot.309.c.13 : {ΕΤ.} Ἀλλ´ ἦ σοφῷ τινι ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, ἐντυχὼν πάρει; 31623 Prot.309.d.1 : {ΣΩ.} Σοφωτάτῳ μὲν οὖν δήπου τῶν γε νῦν, εἴ σοι δοκεῖ 31624 Prot.309.d.2 : σοφώτατος εἶναι Πρωταγόρας. 31625 Prot.309.d.3 : {ΕΤ.} Ὢ τί λέγεις; Πρωταγόρας ἐπιδεδήμηκεν; 31626 Prot.309.d.4 : {ΣΩ.} Τρίτην γε ἤδη ἡμέραν. 31627 Prot.309.d.5 : {ΕΤ.} Καὶ ἄρτι ἄρα ἐκείνῳ συγγεγονὼς ἥκεις; 31628 Prot.310.a.1 : {ΣΩ.} Πάνυ γε, πολλὰ καὶ εἰπὼν καὶ ἀκούσας. 31629 Prot.310.a.2 : {ΕΤ.} Τί οὖν οὐ διηγήσω ἡμῖν τὴν συνουσίαν, εἰ μή σέ 31630 Prot.310.a.3 : τι κωλύει, καθεζόμενος ἐνταυθί, ἐξαναστήσας τὸν παῖδα 31631 Prot.310.a.4 : τουτονί; 31632 Prot.310.a.5 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν· καὶ χάριν γε εἴσομαι, ἐὰν ἀκούητε. 31633 Prot.310.a.6 : {ΕΤ.} Καὶ μὴν καὶ ἡμεῖς σοί, ἐὰν λέγῃς. 31634 Prot.310.a.7 : {ΣΩ.} Διπλῆ ἂν εἴη ἡ χάρις. ἀλλ´ οὖν ἀκούετε. 31635 Prot.310.a.8 : Τῆς γὰρ παρελθούσης νυκτὸς ταυτησί, ἔτι βαθέος ὄρθρου, 31636 Prot.310.a.9 : Ἱπποκράτης, ὁ Ἀπολλοδώρου ὑὸς Φάσωνος δὲ ἀδελφός, τὴν 31637 Prot.310.b.1 : θύραν τῇ βακτηρίᾳ πάνυ σφόδρα ἔκρουε, καὶ ἐπειδὴ αὐτῷ 31638 Prot.310.b.2 : ἀνέῳξέ τις, εὐθὺς εἴσω ᾔει ἐπειγόμενος, καὶ τῇ φωνῇ μέγα 31639 Prot.310.b.3 : λέγων, "Ὦ Σώκρατες," ἔφη, "ἐγρήγορας ἢ καθεύδεις;" 31640 Prot.310.b.4 : Καὶ ἐγὼ τὴν φωνὴν γνοὺς αὐτοῦ, "Ἱπποκράτης," ἔφην, 31641 Prot.310.b.5 : "οὗτος· μή τι νεώτερον ἀγγέλλεις;" "Οὐδέν γ´," ἦ δ´ ὅς, 31642 Prot.310.b.6 : "εἰ μὴ ἀγαθά γε." "Εὖ ἂν λέγοις," ἦν δ´ ἐγώ· "ἔστι δὲ 31643 Prot.310.b.7 : τί, καὶ τοῦ ἕνεκα τηνικάδε ἀφίκου;" "Πρωταγόρας," ἔφη, 31644 Prot.310.b.8 : "ἥκει," στὰς παρ´ ἐμοί. "Πρῴην," ἔφην ἐγώ· "σὺ δὲ 31645 Prot.310.b.9 : ἄρτι πέπυσαι;" "Νὴ τοὺς θεούς," ἔφη, "ἑσπέρας γε." 31646 Prot.310.c.1 : Καὶ ἅμα ἐπιψηλαφήσας τοῦ σκίμποδος ἐκαθέζετο παρὰ τοὺς 31647 Prot.310.c.2 : πόδας μου, καὶ εἶπεν· "Ἑσπέρας δῆτα, μάλα γε ὀψὲ ἀφι– 31648 Prot.310.c.3 : κόμενος ἐξ Οἰνόης. ὁ γάρ τοι παῖς με ὁ Σάτυρος ἀπέδρα· 31649 Prot.310.c.4 : καὶ δῆτα μέλλων σοι φράζειν ὅτι διωξοίμην αὐτόν, ὑπό τινος 31650 Prot.310.c.5 : ἄλλου ἐπελαθόμην. ἐπειδὴ δὲ ἦλθον καὶ δεδειπνηκότες ἦμεν 31651 Prot.310.c.6 : καὶ ἐμέλλομεν ἀναπαύεσθαι, τότε μοι ἁδελφὸς λέγει ὅτι 31652 Prot.310.c.7 : ἥκει Πρωταγόρας. καὶ ἔτι μὲν ἐνεχείρησα εὐθὺς παρὰ σὲ 31653 Prot.310.c.8 : ἰέναι, ἔπειτά μοι λίαν πόρρω ἔδοξε τῶν νυκτῶν εἶναι· ἐπειδὴ 31654 Prot.310.d.1 : δὲ τάχιστά με ἐκ τοῦ κόπου ὁ ὕπνος ἀνῆκεν, εὐθὺς ἀναστὰς 31655 Prot.310.d.2 : οὕτω δεῦρο ἐπορευόμην." Καὶ ἐγὼ γιγνώσκων αὐτοῦ τὴν 31656 Prot.310.d.3 : ἀνδρείαν καὶ τὴν πτοίησιν, "Τί οὖν σοι," ἦν δ´ ἐγώ, 31657 Prot.310.d.4 : "τοῦτο; μῶν τί σε ἀδικεῖ Πρωταγόρας;" Καὶ ὃς γελάσας, 31658 Prot.310.d.5 : "Νὴ τοὺς θεούς," ἔφη, "ὦ Σώκρατες, ὅτι γε μόνος ἐστὶ 31659 Prot.310.d.6 : σοφός, ἐμὲ δὲ οὐ ποιεῖ." "Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία," ἔφην ἐγώ, 31660 Prot.310.d.7 : "ἂν αὐτῷ διδῷς ἀργύριον καὶ πείθῃς ἐκεῖνον, ποιήσει καὶ 31661 Prot.310.d.8 : σὲ σοφόν." "Εἰ γάρ," ἦ δ´ ὅς, "ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, ἐν 31662 Prot.310.e.1 : τούτῳ εἴη· ὡς οὔτ´ ἂν τῶν ἐμῶν ἐπιλίποιμι οὐδὲν οὔτε τῶν 31663 Prot.310.e.2 : φίλων· ἀλλ´ αὐτὰ ταῦτα καὶ νῦν ἥκω παρὰ σέ, ἵνα ὑπὲρ 31664 Prot.310.e.3 : ἐμοῦ διαλεχθῇς αὐτῷ. ἐγὼ γὰρ ἅμα μὲν καὶ νεώτερός εἰμι, 31665 Prot.310.e.4 : ἅμα δὲ οὐδὲ ἑώρακα Πρωταγόραν πώποτε οὐδ´ ἀκήκοα οὐδέν· 31666 Prot.310.e.5 : ἔτι γὰρ παῖς ἦ ὅτε τὸ πρότερον ἐπεδήμησε. ἀλλὰ γάρ, ὦ 31667 Prot.310.e.6 : Σώκρατες, πάντες τὸν ἄνδρα ἐπαινοῦσιν καί φασιν σοφώ– 31668 Prot.310.e.7 : τατον εἶναι λέγειν· ἀλλὰ τί οὐ βαδίζομεν παρ´ αὐτόν, ἵνα 31669 Prot.311.a.1 : ἔνδον καταλάβωμεν; καταλύει δ´, ὡς ἐγὼ ἤκουσα, παρὰ 31670 Prot.311.a.2 : Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· ἀλλ´ ἴωμεν." Καὶ ἐγὼ εἶπον· 31671 Prot.311.a.3 : "Μήπω, ἀγαθέ, ἐκεῖσε ἴωμεν—πρῲ γάρ ἐστιν—ἀλλὰ δεῦρο 31672 Prot.311.a.4 : ἐξαναστῶμεν εἰς τὴν αὐλήν, καὶ περιιόντες αὐτοῦ διατρί– 31673 Prot.311.a.5 : ψωμεν ἕως ἂν φῶς γένηται· εἶτα ἴωμεν. καὶ γὰρ τὰ πολλὰ 31674 Prot.311.a.6 : Πρωταγόρας ἔνδον διατρίβει, ὥστε, θάρρει, καταληψόμεθα 31675 Prot.311.a.7 : αὐτόν, ὡς τὸ εἰκός, ἔνδον." 31676 Prot.311.a.8 : Μετὰ ταῦτα ἀναστάντες εἰς τὴν αὐλὴν περιῇμεν· καὶ ἐγὼ 31677 Prot.311.b.1 : ἀποπειρώμενος τοῦ Ἱπποκράτους τῆς ῥώμης διεσκόπουν αὐτὸν 31678 Prot.311.b.2 : καὶ ἠρώτων, Εἰπέ μοι, ἔφην ἐγώ, ὦ Ἱππόκρατες, παρὰ 31679 Prot.311.b.3 : Πρωταγόραν νῦν ἐπιχειρεῖς ἰέναι, ἀργύριον τελῶν ἐκείνῳ 31680 Prot.311.b.4 : μισθὸν ὑπὲρ σεαυτοῦ, ὡς παρὰ τίνα ἀφιξόμενος καὶ τίς 31681 Prot.311.b.5 : γενησόμενος; ὥσπερ ἂν εἰ ἐπενόεις παρὰ τὸν σαυτοῦ ὁμώ– 31682 Prot.311.b.6 : νυμον ἐλθὼν Ἱπποκράτη τὸν Κῷον, τὸν τῶν Ἀσκληπιαδῶν, 31683 Prot.311.b.7 : ἀργύριον τελεῖν ὑπὲρ σαυτοῦ μισθὸν ἐκείνῳ, εἴ τίς σε ἤρετο· 31684 Prot.311.b.8 : "Εἰπέ μοι, μέλλεις τελεῖν, ὦ Ἱππόκρατες, Ἱπποκράτει 31685 Prot.311.c.1 : μισθὸν ὡς τίνι ὄντι;" τί ἂν ἀπεκρίνω; {—} Εἶπον ἄν, ἔφη, 31686 Prot.311.c.2 : ὅτι ὡς ἰατρῷ. {—} "Ὡς τίς γενησόμενος;" {—} Ὡς ἰατρός, ἔφη. {—} 31687 Prot.311.c.3 : Εἰ δὲ παρὰ Πολύκλειτον τὸν Ἀργεῖον ἢ Φειδίαν τὸν Ἀθη– 31688 Prot.311.c.4 : ναῖον ἐπενόεις ἀφικόμενος μισθὸν ὑπὲρ σαυτοῦ τελεῖν ἐκεί– 31689 Prot.311.c.5 : νοις, εἴ τίς σε ἤρετο· "Τελεῖν τοῦτο τὸ ἀργύριον ὡς τίνι 31690 Prot.311.c.6 : ὄντι ἐν νῷ ἔχεις Πολυκλείτῳ τε καὶ Φειδίᾳ;" τί ἂν ἀπε– 31691 Prot.311.c.7 : κρίνω; {—} Εἶπον ἂν ὡς ἀγαλματοποιοῖς. {—} "Ὡς τίς δὲ γενησό– 31692 Prot.311.c.8 : μενος αὐτός;" {—} Δῆλον ὅτι ἀγαλματοποιός. {—} Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· 31693 Prot.311.d.1 : παρὰ δὲ δὴ Πρωταγόραν νῦν ἀφικόμενοι ἐγώ τε καὶ σὺ 31694 Prot.311.d.2 : ἀργύριον ἐκείνῳ μισθὸν ἕτοιμοι ἐσόμεθα τελεῖν ὑπὲρ σοῦ, 31695 Prot.311.d.3 : ἂν μὲν ἐξικνῆται τὰ ἡμέτερα χρήματα καὶ τούτοις πείθωμεν 31696 Prot.311.d.4 : αὐτόν, εἰ δὲ μή, καὶ τὰ τῶν φίλων προσαναλίσκοντες. εἰ 31697 Prot.311.d.5 : οὖν τις ἡμᾶς περὶ ταῦτα οὕτω σφόδρα σπουδάζοντας ἔροιτο· 31698 Prot.311.d.6 : "Εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατές τε καὶ Ἱππόκρατες, ὡς τίνι ὄντι 31699 Prot.311.d.7 : τῷ Πρωταγόρᾳ ἐν νῷ ἔχετε χρήματα τελεῖν;" τί ἂν αὐτῷ 31700 Prot.311.e.1 : ἀποκριναίμεθα; τί ὄνομα ἄλλο γε λεγόμενον περὶ Πρω– 31701 Prot.311.e.2 : ταγόρου ἀκούομεν; ὥσπερ περὶ Φειδίου ἀγαλματοποιὸν καὶ 31702 Prot.311.e.3 : περὶ Ὁμήρου ποιητήν, τί τοιοῦτον περὶ Πρωταγόρου ἀκούο– 31703 Prot.311.e.4 : μεν; {—} Σοφιστὴν δή τοι ὀνομάζουσί γε, ὦ Σώκρατες, τὸν 31704 Prot.311.e.5 : ἄνδρα εἶναι, ἔφη. {—} Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες τὰ 31705 Prot.311.e.6 : χρήματα; {—} Μάλιστα. {—} Εἰ οὖν καὶ τοῦτό τίς σε προσέροιτο· 31706 Prot.312.a.1 : "Αὐτὸς δὲ δὴ ὡς τίς γενησόμενος ἔρχῃ παρὰ τὸν Πρωτα– 31707 Prot.312.a.2 : γόραν;" {—} Καὶ ὃς εἶπεν ἐρυθριάσας—ἤδη γὰρ ὑπέφαινέν τι 31708 Prot.312.a.3 : ἡμέρας, ὥστε καταφανῆ αὐτὸν γενέσθαι— Εἰ μέν τι τοῖς 31709 Prot.312.a.4 : ἔμπροσθεν ἔοικεν, δῆλον ὅτι σοφιστὴς γενησόμενος. {—} Σὺ δέ, 31710 Prot.312.a.5 : ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς θεῶν, οὐκ ἂν αἰσχύνοιο εἰς τοὺς Ἕλληνας 31711 Prot.312.a.6 : σαυτὸν σοφιστὴν παρέχων; {—} Νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, εἴπερ 31712 Prot.312.a.7 : γε ἃ διανοοῦμαι χρὴ λέγειν. {—} Ἀλλ´ ἄρα, ὦ Ἱππόκρατες, μὴ 31713 Prot.312.a.8 : οὐ τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ Πρωταγόρου μά– 31714 Prot.312.b.1 : θησιν ἔσεσθαι, ἀλλ´ οἵαπερ ἡ παρὰ τοῦ γραμματιστοῦ ἐγένετο 31715 Prot.312.b.2 : καὶ κιθαριστοῦ καὶ παιδοτρίβου; τούτων γὰρ σὺ ἑκάστην 31716 Prot.312.b.3 : οὐκ ἐπὶ τέχνῃ ἔμαθες, ὡς δημιουργὸς ἐσόμενος, ἀλλ´ ἐπὶ 31717 Prot.312.b.4 : παιδείᾳ, ὡς τὸν ἰδιώτην καὶ τὸν ἐλεύθερον πρέπει. {—} Πάνυ 31718 Prot.312.b.5 : μὲν οὖν μοι δοκεῖ, ἔφη, τοιαύτη μᾶλλον εἶναι ἡ παρὰ 31719 Prot.312.b.6 : Πρωταγόρου μάθησις. 31720 Prot.312.b.7 : Οἶσθα οὖν ὃ μέλλεις νῦν πράττειν, ἤ σε λανθάνει; ἦν δ´ 31721 Prot.312.b.8 : ἐγώ. {—} Τοῦ πέρι; {—} Ὅτι μέλλεις τὴν ψυχὴν τὴν σαυτοῦ παρα– 31722 Prot.312.c.1 : σχεῖν θεραπεῦσαι ἀνδρί, ὡς φῄς, σοφιστῇ· ὅτι δέ ποτε ὁ σοφι– 31723 Prot.312.c.2 : στής ἐστιν, θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ οἶσθα. καίτοι εἰ τοῦτ´ ἀγνοεῖς, 31724 Prot.312.c.3 : οὐδὲ ὅτῳ παραδίδως τὴν ψυχὴν οἶσθα, οὔτ´ εἰ ἀγαθῷ οὔτ´ εἰ 31725 Prot.312.c.4 : κακῷ πράγματι. {—} Οἶμαί γ´, ἔφη, εἰδέναι. {—} Λέγε δή, τί ἡγῇ 31726 Prot.312.c.5 : εἶναι τὸν σοφιστήν; {—} Ἐγὼ μέν, ἦ δ´ ὅς, ὥσπερ τοὔνομα λέγει, 31727 Prot.312.c.6 : τοῦτον εἶναι τὸν τῶν σοφῶν ἐπιστήμονα. {—} Οὐκοῦν, ἦν δ´ 31728 Prot.312.c.7 : ἐγώ, τοῦτο μὲν ἔξεστι λέγειν καὶ περὶ ζωγράφων καὶ περὶ 31729 Prot.312.c.8 : τεκτόνων, ὅτι οὗτοί εἰσιν οἱ τῶν σοφῶν ἐπιστήμονες· ἀλλ´ 31730 Prot.312.d.1 : εἴ τις ἔροιτο ἡμᾶς, "Τῶν τί σοφῶν εἰσιν οἱ ζωγράφοι ἐπι– 31731 Prot.312.d.2 : στήμονες," εἴποιμεν ἄν που αὐτῷ ὅτι τῶν πρὸς τὴν ἀπεργα– 31732 Prot.312.d.3 : σίαν τὴν τῶν εἰκόνων, καὶ τἆλλα οὕτως. εἰ δέ τις ἐκεῖνο 31733 Prot.312.d.4 : ἔροιτο, "Ὁ δὲ σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν;" τί ἂν 31734 Prot.312.d.5 : ἀποκρινοίμεθα αὐτῷ; ποίας ἐργασίας ἐπιστάτης; {—} Τί ἂν 31735 Prot.312.d.6 : εἴποιμεν αὐτὸν εἶναι, ὦ Σώκρατες, ἢ ἐπιστάτην τοῦ ποιῆσαι 31736 Prot.312.d.7 : δεινὸν λέγειν; {—} Ἴσως ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀληθῆ λέγοιμεν, οὐ 31737 Prot.312.d.8 : μέντοι ἱκανῶς γε· ἐρωτήσεως γὰρ ἔτι ἡ ἀπόκρισις ἡμῖν δεῖται, 31738 Prot.312.d.9 : περὶ ὅτου ὁ σοφιστὴς δεινὸν ποιεῖ λέγειν· ὥσπερ ὁ κιθα– 31739 Prot.312.e.1 : ριστὴς δεινὸν δήπου ποιεῖ λέγειν περὶ οὗπερ καὶ ἐπιστήμονα, 31740 Prot.312.e.2 : περὶ κιθαρίσεως· ἦ γάρ; {—} Ναί. {—} Εἶεν· ὁ δὲ δὴ σοφιστὴς 31741 Prot.312.e.3 : περὶ τίνος δεινὸν ποιεῖ λέγειν; {—} Δῆλον ὅτι περὶ οὗπερ καὶ 31742 Prot.312.e.4 : ἐπίστασθαι; {—} Εἰκός γε. τί δή ἐστιν τοῦτο περὶ οὗ αὐτός τε 31743 Prot.312.e.5 : ἐπιστήμων ἐστὶν ὁ σοφιστὴς καὶ τὸν μαθητὴν ποιεῖ; {—} Μὰ 31744 Prot.312.e.6 : Δί´, ἔφη, οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν. 31745 Prot.313.a.1 : Καὶ ἐγὼ εἶπον μετὰ τοῦτο· Τί οὖν; οἶσθα εἰς οἷόν τινα 31746 Prot.313.a.2 : κίνδυνον ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν; ἢ εἰ μὲν τὸ σῶμα 31747 Prot.313.a.3 : ἐπιτρέπειν σε ἔδει τῳ διακινδυνεύοντα ἢ χρηστὸν αὐτὸ 31748 Prot.313.a.4 : γενέσθαι ἢ πονηρόν, πολλὰ ἂν περιεσκέψω εἴτ´ ἐπιτρεπτέον 31749 Prot.313.a.5 : εἴτε οὔ, καὶ εἰς συμβουλὴν τούς τε φίλους ἂν παρεκάλεις 31750 Prot.313.a.6 : καὶ τοὺς οἰκείους σκοπούμενος ἡμέρας συχνάς· ὃ δὲ περὶ 31751 Prot.313.a.7 : πλείονος τοῦ σώματος ἡγῇ, τὴν ψυχήν, καὶ ἐν ᾧ πάντ´ ἐστὶν 31752 Prot.313.a.8 : τὰ σὰ ἢ εὖ ἢ κακῶς πράττειν, χρηστοῦ ἢ πονηροῦ αὐτοῦ 31753 Prot.313.a.9 : γενομένου, περὶ δὲ τούτου οὔτε τῷ πατρὶ οὔτε τῷ ἀδελφῷ 31754 Prot.313.b.1 : ἐπεκοινώσω οὔτε ἡμῶν τῶν ἑταίρων οὐδενί, εἴτ´ ἐπιτρεπτέον 31755 Prot.313.b.2 : εἴτε καὶ οὐ τῷ ἀφικομένῳ τούτῳ ξένῳ τὴν σὴν ψυχήν, ἀλλ´ 31756 Prot.313.b.3 : ἑσπέρας ἀκούσας, ὡς φῄς, ὄρθριος ἥκων περὶ μὲν τούτου 31757 Prot.313.b.4 : οὐδένα λόγον οὐδὲ συμβουλὴν ποιῇ, εἴτε χρὴ ἐπιτρέπειν 31758 Prot.313.b.5 : σαυτὸν αὐτῷ εἴτε μή, ἕτοιμος δ´ εἶ ἀναλίσκειν τά τε σαυτοῦ 31759 Prot.313.b.6 : καὶ τὰ τῶν φίλων χρήματα, ὡς ἤδη διεγνωκὼς ὅτι πάντως 31760 Prot.313.b.7 : συνεστέον Πρωταγόρᾳ, ὃν οὔτε γιγνώσκεις, ὡς φῄς, οὔτε 31761 Prot.313.c.1 : διείλεξαι οὐδεπώποτε, σοφιστὴν δ´ ὀνομάζεις, τὸν δὲ σοφι– 31762 Prot.313.c.2 : στὴν ὅτι ποτ´ ἔστιν φαίνῃ ἀγνοῶν, ᾧ μέλλεις σαυτὸν ἐπιτρέ– 31763 Prot.313.c.3 : πειν; {—} Καὶ ὃς ἀκούσας, Ἔοικεν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐξ ὧν 31764 Prot.313.c.4 : σὺ λέγεις. {—} Ἆρ´ οὖν, ὦ Ἱππόκρατες, ὁ σοφιστὴς τυγχάνει 31765 Prot.313.c.5 : ὢν ἔμπορός τις ἢ κάπηλος τῶν ἀγωγίμων, ἀφ´ ὧν ψυχὴ 31766 Prot.313.c.6 : τρέφεται; φαίνεται γὰρ ἔμοιγε τοιοῦτός τις. {—} Τρέφεται δέ, 31767 Prot.313.c.7 : ὦ Σώκρατες, ψυχὴ τίνι; {—} Μαθήμασιν δήπου, ἦν δ´ ἐγώ. καὶ 31768 Prot.313.c.8 : ὅπως γε μή, ὦ ἑταῖρε, ὁ σοφιστὴς ἐπαινῶν ἃ πωλεῖ ἐξα– 31769 Prot.313.c.9 : πατήσῃ ἡμᾶς, ὥσπερ οἱ περὶ τὴν τοῦ σώματος τροφήν, ὁ 31770 Prot.313.d.1 : ἔμπορός τε καὶ κάπηλος. καὶ γὰρ οὗτοί που ὧν ἄγουσιν 31771 Prot.313.d.2 : ἀγωγίμων οὔτε αὐτοὶ ἴσασιν ὅτι χρηστὸν ἢ πονηρὸν περὶ τὸ 31772 Prot.313.d.3 : σῶμα, ἐπαινοῦσιν δὲ πάντα πωλοῦντες, οὔτε οἱ ὠνούμενοι 31773 Prot.313.d.4 : παρ´ αὐτῶν, ἐὰν μή τις τύχῃ γυμναστικὸς ἢ ἰατρὸς ὤν. 31774 Prot.313.d.5 : οὕτω δὲ καὶ οἱ τὰ μαθήματα περιάγοντες κατὰ τὰς πόλεις 31775 Prot.313.d.6 : καὶ πωλοῦντες καὶ καπηλεύοντες τῷ ἀεὶ ἐπιθυμοῦντι ἐπαι– 31776 Prot.313.d.7 : νοῦσιν μὲν πάντα ἃ πωλοῦσιν, τάχα δ´ ἄν τινες, ὦ ἄριστε, 31777 Prot.313.d.8 : καὶ τούτων ἀγνοοῖεν ὧν πωλοῦσιν ὅτι χρηστὸν ἢ πονηρὸν 31778 Prot.313.e.1 : πρὸς τὴν ψυχήν· ὡς δ´ αὕτως καὶ οἱ ὠνούμενοι παρ´ αὐτῶν, 31779 Prot.313.e.2 : ἐὰν μή τις τύχῃ περὶ τὴν ψυχὴν αὖ ἰατρικὸς ὤν. εἰ 31780 Prot.313.e.3 : μὲν οὖν σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων τί χρηστὸν καὶ 31781 Prot.313.e.4 : πονηρόν, ἀσφαλές σοι ὠνεῖσθαι μαθήματα καὶ παρὰ Πρω– 31782 Prot.313.e.5 : ταγόρου καὶ παρ´ ἄλλου ὁτουοῦν· εἰ δὲ μή, ὅρα, ὦ μακάριε, 31783 Prot.314.a.1 : μὴ περὶ τοῖς φιλτάτοις κυβεύῃς τε καὶ κινδυνεύῃς. καὶ γὰρ 31784 Prot.314.a.2 : δὴ καὶ πολὺ μείζων κίνδυνος ἐν τῇ τῶν μαθημάτων ὠνῇ ἢ 31785 Prot.314.a.3 : ἐν τῇ τῶν σιτίων. σιτία μὲν γὰρ καὶ ποτὰ πριάμενον παρὰ 31786 Prot.314.a.4 : τοῦ καπήλου καὶ ἐμπόρου ἔξεστιν ἐν ἄλλοις ἀγγείοις ἀπο– 31787 Prot.314.a.5 : φέρειν, καὶ πρὶν δέξασθαι αὐτὰ εἰς τὸ σῶμα πιόντα ἢ 31788 Prot.314.a.6 : φαγόντα, καταθέμενον οἴκαδε ἔξεστιν συμβουλεύσασθαι, 31789 Prot.314.a.7 : παρακαλέσαντα τὸν ἐπαΐοντα, ὅτι τε ἐδεστέον ἢ ποτέον καὶ 31790 Prot.314.a.8 : ὅτι μή, καὶ ὁπόσον καὶ ὁπότε· ὥστε ἐν τῇ ὠνῇ οὐ μέγας ὁ 31791 Prot.314.b.1 : κίνδυνος. μαθήματα δὲ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ ἀγγείῳ ἀπενεγ– 31792 Prot.314.b.2 : κεῖν, ἀλλ´ ἀνάγκη καταθέντα τὴν τιμὴν τὸ μάθημα ἐν αὐτῇ 31793 Prot.314.b.3 : τῇ ψυχῇ λαβόντα καὶ μαθόντα ἀπιέναι ἢ βεβλαμμένον ἢ 31794 Prot.314.b.4 : ὠφελημένον. ταῦτα οὖν σκοπώμεθα καὶ μετὰ τῶν πρεσβυ– 31795 Prot.314.b.5 : τέρων ἡμῶν· ἡμεῖς γὰρ ἔτι νέοι ὥστε τοσοῦτον πρᾶγμα 31796 Prot.314.b.6 : διελέσθαι. νῦν μέντοι, ὥσπερ ὡρμήσαμεν, ἴωμεν καὶ ἀκού– 31797 Prot.314.b.7 : σωμεν τοῦ ἀνδρός, ἔπειτα ἀκούσαντες καὶ ἄλλοις ἀνακοι– 31798 Prot.314.b.8 : νωσώμεθα· καὶ γὰρ οὐ μόνος Πρωταγόρας αὐτόθι ἐστίν, 31799 Prot.314.c.1 : ἀλλὰ καὶ Ἱππίας ὁ Ἠλεῖος—οἶμαι δὲ καὶ Πρόδικον τὸν 31800 Prot.314.c.2 : Κεῖον—καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ σοφοί. 31801 Prot.314.c.3 : Δόξαν ἡμῖν ταῦτα ἐπορευόμεθα· ἐπειδὴ δὲ ἐν τῷ προθύρῳ 31802 Prot.314.c.4 : ἐγενόμεθα, ἐπιστάντες περί τινος λόγου διελεγόμεθα, ὃς ἡμῖν 31803 Prot.314.c.5 : κατὰ τὴν ὁδὸν ἐνέπεσεν· ἵν´ οὖν μὴ ἀτελὴς γένοιτο, ἀλλὰ 31804 Prot.314.c.6 : διαπερανάμενοι οὕτως ἐσίοιμεν, στάντες ἐν τῷ προθύρῳ 31805 Prot.314.c.7 : διελεγόμεθα ἕως συνωμολογήσαμεν ἀλλήλοις. δοκεῖ οὖν 31806 Prot.314.c.8 : μοι, ὁ θυρωρός, εὐνοῦχός τις, κατήκουεν ἡμῶν, κινδυνεύει δὲ 31807 Prot.314.d.1 : διὰ τὸ πλῆθος τῶν σοφιστῶν ἄχθεσθαι τοῖς φοιτῶσιν εἰς τὴν 31808 Prot.314.d.2 : οἰκίαν· ἐπειδὴ γοῦν ἐκρούσαμεν τὴν θύραν, ἀνοίξας καὶ ἰδὼν 31809 Prot.314.d.3 : ἡμᾶς, "Ἔα," ἔφη, "σοφισταί τινες· οὐ σχολὴ αὐτῷ·" καὶ ἅμα 31810 Prot.314.d.4 : ἀμφοῖν τοῖν χεροῖν τὴν θύραν πάνυ προθύμως ὡς οἷός τ´ ἦν ἐπή– 31811 Prot.314.d.5 : ραξεν. καὶ ἡμεῖς πάλιν ἐκρούομεν, καὶ ὃς ἐγκεκλῃμένης τῆς 31812 Prot.314.d.6 : θύρας ἀποκρινόμενος εἶπεν, "Ὦ ἄνθρωποι," ἔφη, "οὐκ ἀκη– 31813 Prot.314.d.7 : κόατε ὅτι οὐ σχολὴ αὐτῷ;" "Ἀλλ´ ὠγαθέ," ἔφην ἐγώ, "οὔτε 31814 Prot.314.d.8 : παρὰ Καλλίαν ἥκομεν οὔτε σοφισταί ἐσμεν. ἀλλὰ θάρρει· 31815 Prot.314.e.1 : Πρωταγόραν γάρ τοι δεόμενοι ἰδεῖν ἤλθομεν· εἰσάγγειλον 31816 Prot.314.e.2 : οὖν." μόγις οὖν ποτε ἡμῖν ἅνθρωπος ἀνέῳξεν τὴν θύραν. 31817 Prot.314.e.3 : Ἐπειδὴ δὲ εἰσήλθομεν, κατελάβομεν Πρωταγόραν ἐν τῷ 31818 Prot.314.e.4 : προστῴῳ περιπατοῦντα, ἑξῆς δ´ αὐτῷ συμπεριεπάτουν ἐκ μὲν 31819 Prot.314.e.5 : τοῦ ἐπὶ θάτερα Καλλίας ὁ Ἱππονίκου καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ 31820 Prot.315.a.1 : ὁ ὁμομήτριος, Πάραλος ὁ Περικλέους, καὶ Χαρμίδης ὁ Γλαύ– 31821 Prot.315.a.2 : κωνος, ἐκ δὲ τοῦ ἐπὶ θάτερα ὁ ἕτερος τῶν Περικλέους 31822 Prot.315.a.3 : Ξάνθιππος, καὶ Φιλιππίδης ὁ Φιλομήλου καὶ Ἀντίμοιρος ὁ 31823 Prot.315.a.4 : Μενδαῖος, ὅσπερ εὐδοκιμεῖ μάλιστα τῶν Πρωταγόρου μαθη– 31824 Prot.315.a.5 : τῶν καὶ ἐπὶ τέχνῃ μανθάνει, ὡς σοφιστὴς ἐσόμενος. τούτων 31825 Prot.315.a.6 : δὲ οἳ ὄπισθεν ἠκολούθουν ἐπακούοντες τῶν λεγομένων τὸ 31826 Prot.315.a.7 : μὲν πολὺ ξένοι ἐφαίνοντο—οὓς ἄγει ἐξ ἑκάστων τῶν πόλεων 31827 Prot.315.a.8 : ὁ Πρωταγόρας, δι´ ὧν διεξέρχεται, κηλῶν τῇ φωνῇ ὥσπερ 31828 Prot.315.b.1 : Ὀρφεύς, οἱ δὲ κατὰ τὴν φωνὴν ἕπονται κεκηλημένοι— 31829 Prot.315.b.2 : ἦσαν δέ τινες καὶ τῶν ἐπιχωρίων ἐν τῷ χορῷ. τοῦτον τὸν 31830 Prot.315.b.3 : χορὸν μάλιστα ἔγωγε ἰδὼν ἥσθην, ὡς καλῶς ηὐλαβοῦντο 31831 Prot.315.b.4 : μηδέποτε ἐμποδὼν ἐν τῷ πρόσθεν εἶναι Πρωταγόρου, ἀλλ´ 31832 Prot.315.b.5 : ἐπειδὴ αὐτὸς ἀναστρέφοι καὶ οἱ μετ´ ἐκείνου, εὖ πως καὶ ἐν 31833 Prot.315.b.6 : κόσμῳ περιεσχίζοντο οὗτοι οἱ ἐπήκοοι ἔνθεν καὶ ἔνθεν, 31834 Prot.315.b.7 : καὶ ἐν κύκλῳ περιιόντες ἀεὶ εἰς τὸ ὄπισθεν καθίσταντο 31835 Prot.315.b.8 : κάλλιστα. 31836 Prot.315.b.9 : <20Τὸν δὲ μετ´ εἰσενόησα>20, ἔφη Ὅμηρος, Ἱππίαν τὸν 31837 Prot.315.c.1 : Ἠλεῖον, καθήμενον ἐν τῷ κατ´ ἀντικρὺ προστῴῳ ἐν θρόνῳ· 31838 Prot.315.c.2 : περὶ αὐτὸν δ´ ἐκάθηντο ἐπὶ βάθρων Ἐρυξίμαχός τε ὁ 31839 Prot.315.c.3 : Ἀκουμενοῦ καὶ Φαῖδρος ὁ Μυρρινούσιος καὶ Ἄνδρων ὁ 31840 Prot.315.c.4 : Ἀνδροτίωνος καὶ τῶν ξένων πολῖταί τε αὐτοῦ καὶ ἄλλοι 31841 Prot.315.c.5 : τινές. ἐφαίνοντο δὲ περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων 31842 Prot.315.c.6 : ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν τὸν Ἱππίαν, ὁ δ´ ἐν θρόνῳ καθή– 31843 Prot.315.c.7 : μενος ἑκάστοις αὐτῶν διέκρινεν καὶ διεξῄει τὰ ἐρωτώμενα. 31844 Prot.315.c.8 : Καὶ μὲν δὴ <20καὶ Τάνταλόν>20 γε <20εἰσεῖδον>20—ἐπεδήμει 31845 Prot.315.d.1 : γὰρ ἄρα καὶ Πρόδικος ὁ Κεῖος—ἦν δὲ ἐν οἰκήματί τινι, ᾧ 31846 Prot.315.d.2 : πρὸ τοῦ μὲν ὡς ταμιείῳ ἐχρῆτο Ἱππόνικος, νῦν δὲ ὑπὸ τοῦ 31847 Prot.315.d.3 : πλήθους τῶν καταλυόντων ὁ Καλλίας καὶ τοῦτο ἐκκενώσας 31848 Prot.315.d.4 : ξένοις κατάλυσιν πεποίηκεν. ὁ μὲν οὖν Πρόδικος ἔτι κατέ– 31849 Prot.315.d.5 : κειτο, ἐγκεκαλυμμένος ἐν κῳδίοις τισὶν καὶ στρώμασιν καὶ 31850 Prot.315.d.6 : μάλα πολλοῖς, ὡς ἐφαίνετο· παρεκάθηντο δὲ αὐτῷ ἐπὶ ταῖς 31851 Prot.315.d.7 : πλησίον κλίναις Παυσανίας τε ὁ ἐκ Κεραμέων καὶ μετὰ 31852 Prot.315.d.8 : Παυσανίου νέον τι ἔτι μειράκιον, ὡς μὲν ἐγᾦμαι καλόν τε 31853 Prot.315.e.1 : κἀγαθὸν τὴν φύσιν, τὴν δ´ οὖν ἰδέαν πάνυ καλός. ἔδοξα 31854 Prot.315.e.2 : ἀκοῦσαι ὄνομα αὐτῷ εἶναι Ἀγάθωνα, καὶ οὐκ ἂν θαυμάζοιμι 31855 Prot.315.e.3 : εἰ παιδικὰ Παυσανίου τυγχάνει ὤν. τοῦτό τ´ ἦν τὸ μειρά– 31856 Prot.315.e.4 : κιον, καὶ τὼ Ἀδειμάντω ἀμφοτέρω, ὅ τε Κήπιδος καὶ ὁ 31857 Prot.315.e.5 : Λευκολοφίδου, καὶ ἄλλοι τινὲς ἐφαίνοντο· περὶ δὲ ὧν διελέ– 31858 Prot.315.e.6 : γοντο οὐκ ἐδυνάμην ἔγωγε μαθεῖν ἔξωθεν, καίπερ λιπαρῶς 31859 Prot.315.e.7 : ἔχων ἀκούειν τοῦ Προδίκου—πάσσοφος γάρ μοι δοκεῖ ἁνὴρ 31860 Prot.316.a.1 : εἶναι καὶ θεῖος—ἀλλὰ διὰ τὴν βαρύτητα τῆς φωνῆς βόμβος 31861 Prot.316.a.2 : τις ἐν τῷ οἰκήματι γιγνόμενος ἀσαφῆ ἐποίει τὰ λεγόμενα. 31862 Prot.316.a.3 : Καὶ ἡμεῖς μὲν ἄρτι εἰσεληλύθεμεν, κατόπιν δὲ ἡμῶν 31863 Prot.316.a.4 : ἐπεισῆλθον Ἀλκιβιάδης τε ὁ καλός, ὡς φῂς σὺ καὶ ἐγὼ 31864 Prot.316.a.5 : πείθομαι, καὶ Κριτίας ὁ Καλλαίσχρου. 31865 Prot.316.a.6 : Ἡμεῖς οὖν ὡς εἰσήλθομεν, ἔτι σμίκρ´ ἄττα διατρίψαντες 31866 Prot.316.a.7 : καὶ ταῦτα διαθεασάμενοι προσῇμεν πρὸς τὸν Πρωταγόραν, 31867 Prot.316.b.1 : καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ Πρωταγόρα, πρὸς σέ τοι ἤλθομεν ἐγώ τε 31868 Prot.316.b.2 : καὶ Ἱπποκράτης οὗτος. 31869 Prot.316.b.3 : Πότερον, ἔφη, μόνῳ βουλόμενοι διαλεχθῆναι ἢ καὶ μετὰ 31870 Prot.316.b.4 : τῶν ἄλλων; 31871 Prot.316.b.5 : Ἡμῖν μέν, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδὲν διαφέρει· ἀκούσας δὲ οὗ 31872 Prot.316.b.6 : ἕνεκα ἤλθομεν, αὐτὸς σκέψαι. 31873 Prot.316.b.7 : Τί οὖν δή ἐστιν, ἔφη, οὗ ἕνεκα ἥκετε; 31874 Prot.316.b.8 : Ἱπποκράτης ὅδε ἐστὶν μὲν τῶν ἐπιχωρίων, Ἀπολλοδώρου 31875 Prot.316.b.9 : ὑός, οἰκίας μεγάλης τε καὶ εὐδαίμονος, αὐτὸς δὲ τὴν φύσιν 31876 Prot.316.b.10 : δοκεῖ ἐνάμιλλος εἶναι τοῖς ἡλικιώταις. ἐπιθυμεῖν δέ μοι 31877 Prot.316.c.1 : δοκεῖ ἐλλόγιμος γενέσθαι ἐν τῇ πόλει, τοῦτο δὲ οἴεταί οἱ 31878 Prot.316.c.2 : μάλιστ´ ἂ〈ν〉 γενέσθαι, εἰ σοὶ συγγένοιτο· ταῦτ´ οὖν ἤδη σὺ 31879 Prot.316.c.3 : σκόπει, πότερον περὶ αὐτῶν μόνος οἴει δεῖν διαλέγεσθαι πρὸς 31880 Prot.316.c.4 : μόνους, ἢ μετ´ ἄλλων. 31881 Prot.316.c.5 : Ὀρθῶς, ἔφη, προμηθῇ, ὦ Σώκρατες, ὑπὲρ ἐμοῦ. ξένον 31882 Prot.316.c.6 : γὰρ ἄνδρα καὶ ἰόντα εἰς πόλεις μεγάλας, καὶ ἐν ταύταις 31883 Prot.316.c.7 : πείθοντα τῶν νέων τοὺς βελτίστους ἀπολείποντας τὰς τῶν 31884 Prot.316.c.8 : ἄλλων συνουσίας, καὶ οἰκείων καὶ ὀθνείων, καὶ πρεσβυτέρων 31885 Prot.316.c.9 : καὶ νεωτέρων, ἑαυτῷ συνεῖναι ὡς βελτίους ἐσομένους διὰ 31886 Prot.316.d.1 : τὴν ἑαυτοῦ συνουσίαν, χρὴ εὐλαβεῖσθαι τὸν ταῦτα πράτ– 31887 Prot.316.d.2 : τοντα· οὐ γὰρ σμικροὶ περὶ αὐτὰ φθόνοι τε γίγνονται καὶ 31888 Prot.316.d.3 : ἄλλαι δυσμένειαί τε καὶ ἐπιβουλαί. ἐγὼ δὲ τὴν σοφιστικὴν 31889 Prot.316.d.4 : τέχνην φημὶ μὲν εἶναι παλαιάν, τοὺς δὲ μεταχειριζομένους 31890 Prot.316.d.5 : αὐτὴν τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν, φοβουμένους τὸ ἐπαχθὲς αὐτῆς, 31891 Prot.316.d.6 : πρόσχημα ποιεῖσθαι καὶ προκαλύπτεσθαι, τοὺς μὲν ποίησιν, 31892 Prot.316.d.7 : οἷον Ὅμηρόν τε καὶ Ἡσίοδον καὶ Σιμωνίδην, τοὺς δὲ αὖ 31893 Prot.316.d.8 : τελετάς τε καὶ χρησμῳδίας, τοὺς ἀμφί τε Ὀρφέα καὶ Μου– 31894 Prot.316.d.9 : σαῖον· ἐνίους δέ τινας ᾔσθημαι καὶ γυμναστικήν, οἷον Ἴκκος 31895 Prot.316.d.10 : τε ὁ Ταραντῖνος καὶ ὁ νῦν ἔτι ὢν οὐδενὸς ἥττων σοφιστὴς 31896 Prot.316.e.1 : Ἡρόδικος ὁ Σηλυμβριανός, τὸ δὲ ἀρχαῖον Μεγαρεύς· μου– 31897 Prot.316.e.2 : σικὴν δὲ Ἀγαθοκλῆς τε ὁ ὑμέτερος πρόσχημα ἐποιήσατο, 31898 Prot.316.e.3 : μέγας ὢν σοφιστής, καὶ Πυθοκλείδης ὁ Κεῖος καὶ ἄλλοι πολ– 31899 Prot.316.e.4 : λοί. οὗτοι πάντες, ὥσπερ λέγω, φοβηθέντες τὸν φθόνον ταῖς 31900 Prot.316.e.5 : τέχναις ταύταις παραπετάσμασιν ἐχρήσαντο. ἐγὼ δὲ τούτοις 31901 Prot.317.a.1 : ἅπασιν κατὰ τοῦτο εἶναι οὐ συμφέρομαι· ἡγοῦμαι γὰρ αὐτοὺς 31902 Prot.317.a.2 : οὔ τι διαπράξασθαι ὃ ἐβουλήθησαν—οὐ γὰρ λαθεῖν τῶν 31903 Prot.317.a.3 : ἀνθρώπων τοὺς δυναμένους ἐν ταῖς πόλεσι πράττειν, ὧνπερ 31904 Prot.317.a.4 : ἕνεκα ταῦτ´ ἐστὶν τὰ προσχήματα· ἐπεὶ οἵ γε πολλοὶ ὡς 31905 Prot.317.a.5 : ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν αἰσθάνονται, ἀλλ´ ἅττ´ ἂν οὗτοι διαγγέλ– 31906 Prot.317.a.6 : λωσι, ταῦτα ὑμνοῦσιν—τὸ οὖν ἀποδιδράσκοντα μὴ δύνασθαι 31907 Prot.317.a.7 : ἀποδρᾶναι, ἀλλὰ καταφανῆ εἶναι, πολλὴ μωρία καὶ τοῦ ἐπι– 31908 Prot.317.b.1 : χειρήματος, καὶ πολὺ δυσμενεστέρους παρέχεσθαι ἀνάγκη 31909 Prot.317.b.2 : τοὺς ἀνθρώπους· ἡγοῦνται γὰρ τὸν τοιοῦτον πρὸς τοῖς ἄλλοις 31910 Prot.317.b.3 : καὶ πανοῦργον εἶναι. ἐγὼ οὖν τούτων τὴν ἐναντίαν ἅπασαν 31911 Prot.317.b.4 : ὁδὸν ἐλήλυθα, καὶ ὁμολογῶ τε σοφιστὴς εἶναι καὶ παιδεύειν 31912 Prot.317.b.5 : ἀνθρώπους, καὶ εὐλάβειαν ταύτην οἶμαι βελτίω ἐκείνης εἶναι, 31913 Prot.317.b.6 : τὸ ὁμολογεῖν μᾶλλον ἢ ἔξαρνον εἶναι· καὶ ἄλλας πρὸς ταύτῃ 31914 Prot.317.b.7 : ἔσκεμμαι, ὥστε, σὺν θεῷ εἰπεῖν, μηδὲν δεινὸν πάσχειν διὰ 31915 Prot.317.c.1 : τὸ ὁμολογεῖν σοφιστὴς εἶναι. καίτοι πολλά γε ἔτη ἤδη εἰμὶ 31916 Prot.317.c.2 : ἐν τῇ τέχνῃ· καὶ γὰρ καὶ τὰ σύμπαντα πολλά μοί ἐστιν— 31917 Prot.317.c.3 : οὐδενὸς ὅτου οὐ πάντων ἂν ὑμῶν καθ´ ἡλικίαν πατὴρ εἴην 31918 Prot.317.c.4 : —ὥστε πολύ μοι ἥδιστόν ἐστιν, εἴ τι βούλεσθε, περὶ τούτων 31919 Prot.317.c.5 : ἁπάντων ἐναντίον τῶν ἔνδον ὄντων τὸν λόγον ποιεῖσθαι. 31920 Prot.317.c.6 : Καὶ ἐγώ—ὑπώπτευσα γὰρ βούλεσθαι αὐτὸν τῷ τε Προδίκῳ 31921 Prot.317.c.7 : καὶ τῷ Ἱππίᾳ ἐνδείξασθαι καὶ καλλωπίσασθαι ὅτι ἐρασταὶ 31922 Prot.317.d.1 : αὐτοῦ ἀφιγμένοι εἶμεν— Τί οὖν, ἔφην ἐγώ, οὐ καὶ Πρό– 31923 Prot.317.d.2 : δικον καὶ Ἱππίαν ἐκαλέσαμεν καὶ τοὺς μετ´ αὐτῶν, ἵνα 31924 Prot.317.d.3 : ἐπακούσωσιν ἡμῶν; 31925 Prot.317.d.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Πρωταγόρας. 31926 Prot.317.d.5 : Βούλεσθε οὖν, ὁ Καλλίας ἔφη, συνέδριον κατασκευάσωμεν, 31927 Prot.317.d.6 : ἵνα καθεζόμενοι διαλέγησθε; 31928 Prot.317.d.7 : Ἐδόκει χρῆναι· ἅσμενοι δὲ πάντες ἡμεῖς, ὡς ἀκουσόμενοι 31929 Prot.317.d.8 : ἀνδρῶν σοφῶν, καὶ αὐτοί τε ἀντιλαβόμενοι τῶν βάθρων 31930 Prot.317.d.9 : καὶ τῶν κλινῶν κατεσκευάζομεν παρὰ τῷ Ἱππίᾳ—ἐκεῖ γὰρ 31931 Prot.317.d.10 : προϋπῆρχε τὰ βάθρα—ἐν δὲ τούτῳ Καλλίας τε καὶ Ἀλκι– 31932 Prot.317.e.1 : βιάδης ἡκέτην ἄγοντε τὸν Πρόδικον, ἀναστήσαντες ἐκ τῆς 31933 Prot.317.e.2 : κλίνης, καὶ τοὺς μετὰ τοῦ Προδίκου. 31934 Prot.317.e.3 : Ἐπεὶ δὲ πάντες συνεκαθεζόμεθα, ὁ Πρωταγόρας, Νῦν δὴ 31935 Prot.317.e.4 : ἄν, ἔφη, λέγοις, ὦ Σώκρατες, ἐπειδὴ καὶ οἵδε πάρεισιν, περὶ 31936 Prot.317.e.5 : ὧν ὀλίγον πρότερον μνείαν ἐποιοῦ πρὸς ἐμὲ ὑπὲρ τοῦ 31937 Prot.317.e.6 : νεανίσκου. 31938 Prot.318.a.1 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Ἡ αὐτή μοι ἀρχή ἐστιν, ὦ Πρωταγόρα, 31939 Prot.318.a.2 : ἥπερ ἄρτι, περὶ ὧν ἀφικόμην. Ἱπποκράτης γὰρ ὅδε τυγχάνει 31940 Prot.318.a.3 : ἐν ἐπιθυμίᾳ ὢν τῆς σῆς συνουσίας· ὅτι οὖν αὐτῷ ἀποβήσεται, 31941 Prot.318.a.4 : ἐάν σοι συνῇ, ἡδέως ἄν φησι πυθέσθαι. τοσοῦτος ὅ γε 31942 Prot.318.a.5 : ἡμέτερος λόγος. 31943 Prot.318.a.6 : Ὑπολαβὼν οὖν ὁ Πρωταγόρας εἶπεν· Ὦ νεανίσκε, ἔσται 31944 Prot.318.a.7 : τοίνυν σοι, ἐὰν ἐμοὶ συνῇς, ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐμοὶ συγγένῃ, ἀπιέναι 31945 Prot.318.a.8 : οἴκαδε βελτίονι γεγονότι, καὶ ἐν τῇ ὑστεραίᾳ ταὐτὰ ταῦτα· 31946 Prot.318.a.9 : καὶ ἑκάστης ἡμέρας ἀεὶ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδιδόναι. 31947 Prot.318.b.1 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας εἶπον· Ὦ Πρωταγόρα, τοῦτο μὲν οὐδὲν 31948 Prot.318.b.2 : θαυμαστὸν λέγεις, ἀλλὰ εἰκός, ἐπεὶ κἂν σύ, καίπερ τηλι– 31949 Prot.318.b.3 : κοῦτος ὢν καὶ οὕτως σοφός, εἴ τίς σε διδάξειεν ὃ μὴ τυγ– 31950 Prot.318.b.4 : χάνοις ἐπιστάμενος, βελτίων ἂν γένοιο. ἀλλὰ μὴ οὕτως, 31951 Prot.318.b.5 : ἀλλ´ ὥσπερ ἂν εἰ αὐτίκα μάλα μεταβαλὼν τὴν ἐπιθυμίαν 31952 Prot.318.b.6 : Ἱπποκράτης ὅδε ἐπιθυμήσειεν τῆς συνουσίας τούτου τοῦ 31953 Prot.318.b.7 : νεανίσκου τοῦ νῦν νεωστὶ ἐπιδημοῦντος, Ζευξίππου τοῦ 31954 Prot.318.b.8 : Ἡρακλεώτου, καὶ ἀφικόμενος παρ´ αὐτόν, ὥσπερ παρὰ σὲ 31955 Prot.318.c.1 : νῦν, ἀκούσειεν αὐτοῦ ταὐτὰ ταῦτα ἅπερ σοῦ, ὅτι ἑκάστης 31956 Prot.318.c.2 : ἡμέρας συνὼν αὐτῷ βελτίων ἔσται καὶ ἐπιδώσει, εἰ αὐτὸν 31957 Prot.318.c.3 : ἐπανέροιτο· "Τί δὴ φῂς βελτίω ἔσεσθαι καὶ εἰς τί ἐπιδώ– 31958 Prot.318.c.4 : σειν;" εἴποι ἂν αὐτῷ ὁ Ζεύξιππος ὅτι πρὸς γραφικήν· κἂν 31959 Prot.318.c.5 : εἰ Ὀρθαγόρᾳ τῷ Θηβαίῳ συγγενόμενος, ἀκούσας ἐκείνου 31960 Prot.318.c.6 : ταὐτὰ ταῦτα ἅπερ σοῦ, ἐπανέροιτο αὐτὸν εἰς ὅτι βελτίων 31961 Prot.318.c.7 : καθ´ ἡμέραν ἔσται συγγιγνόμενος ἐκείνῳ, εἴποι ἂν ὅτι εἰς 31962 Prot.318.c.8 : αὔλησιν· οὕτω δὴ καὶ σὺ εἰπὲ τῷ νεανίσκῳ καὶ ἐμοὶ ὑπὲρ 31963 Prot.318.d.1 : τούτου ἐρωτῶντι, Ἱπποκράτης ὅδε Πρωταγόρᾳ συγγενόμενος, 31964 Prot.318.d.2 : ᾗ ἂν αὐτῷ ἡμέρᾳ συγγένηται, βελτίων ἄπεισι γενόμενος 31965 Prot.318.d.3 : καὶ τῶν ἄλλων ἡμερῶν ἑκάστης οὕτως ἐπιδώσει εἰς τί, ὦ 31966 Prot.318.d.4 : Πρωταγόρα, καὶ περὶ τοῦ; 31967 Prot.318.d.5 : Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας, Σύ τε καλῶς 31968 Prot.318.d.6 : ἐρωτᾷς, ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐγὼ τοῖς καλῶς ἐρωτῶσι 31969 Prot.318.d.7 : χαίρω ἀποκρινόμενος. Ἱπποκράτης γὰρ παρ´ ἐμὲ ἀφικό– 31970 Prot.318.d.8 : μενος οὐ πείσεται ἅπερ ἂν ἔπαθεν ἄλλῳ τῳ συγγενόμενος 31971 Prot.318.d.9 : τῶν σοφιστῶν. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι λωβῶνται τοὺς νέους· 31972 Prot.318.e.1 : τὰς γὰρ τέχνας αὐτοὺς πεφευγότας ἄκοντας πάλιν αὖ ἄγοντες 31973 Prot.318.e.2 : ἐμβάλλουσιν εἰς τέχνας, λογισμούς τε καὶ ἀστρονομίαν καὶ 31974 Prot.318.e.3 : γεωμετρίαν καὶ μουσικὴν διδάσκοντες—καὶ ἅμα εἰς τὸν 31975 Prot.318.e.4 : Ἱππίαν ἀπέβλεψεν—παρὰ δ´ ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται οὐ 31976 Prot.318.e.5 : περὶ ἄλλου του ἢ περὶ οὗ ἥκει. τὸ δὲ μάθημά ἐστιν εὐβουλία 31977 Prot.318.e.6 : περὶ τῶν οἰκείων, ὅπως ἂν ἄριστα τὴν αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ, 31978 Prot.319.a.1 : καὶ περὶ τῶν τῆς πόλεως, ὅπως τὰ τῆς πόλεως δυνατώτατος 31979 Prot.319.a.2 : ἂν εἴη καὶ πράττειν καὶ λέγειν. 31980 Prot.319.a.3 : Ἆρα, ἔφην ἐγώ, ἕπομαί σου τῷ λόγῳ; δοκεῖς γάρ μοι 31981 Prot.319.a.4 : λέγειν τὴν πολιτικὴν τέχνην καὶ ὑπισχνεῖσθαι ποιεῖν ἄνδρας 31982 Prot.319.a.5 : ἀγαθοὺς πολίτας. 31983 Prot.319.a.6 : Αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτό ἐστιν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τὸ ἐπάγγελμα 31984 Prot.319.a.7 : ὃ ἐπαγγέλλομαι. 31985 Prot.319.a.8 : Ἦ καλόν, ἦν δ´ ἐγώ, τέχνημα ἄρα κέκτησαι, εἴπερ 31986 Prot.319.a.9 : κέκτησαι· οὐ γάρ τι ἄλλο πρός γε σὲ εἰρήσεται ἢ ἅπερ 31987 Prot.319.a.10 : νοῶ. ἐγὼ γὰρ τοῦτο, ὦ Πρωταγόρα, οὐκ ᾤμην διδακτὸν 31988 Prot.319.b.1 : εἶναι, σοὶ δὲ λέγοντι οὐκ ἔχω ὅπως [ἂν] ἀπιστῶ. ὅθεν δὲ 31989 Prot.319.b.2 : αὐτὸ ἡγοῦμαι οὐ διδακτὸν εἶναι μηδ´ ὑπ´ ἀνθρώπων παρα– 31990 Prot.319.b.3 : σκευαστὸν ἀνθρώποις, δίκαιός εἰμι εἰπεῖν. ἐγὼ γὰρ Ἀθη– 31991 Prot.319.b.4 : ναίους, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι Ἕλληνες, φημὶ σοφοὺς εἶναι. 31992 Prot.319.b.5 : ὁρῶ οὖν, ὅταν συλλεγῶμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, ἐπειδὰν μὲν 31993 Prot.319.b.6 : περὶ οἰκοδομίας τι δέῃ πρᾶξαι τὴν πόλιν, τοὺς οἰκοδόμους 31994 Prot.319.b.7 : μεταπεμπομένους συμβούλους περὶ τῶν οἰκοδομημάτων, ὅταν 31995 Prot.319.b.8 : δὲ περὶ ναυπηγίας, τοὺς ναυπηγούς, καὶ τἆλλα πάντα οὕτως, 31996 Prot.319.c.1 : ὅσα ἡγοῦνται μαθητά τε καὶ διδακτὰ εἶναι· ἐὰν δέ τις ἄλλος 31997 Prot.319.c.2 : ἐπιχειρῇ αὐτοῖς συμβουλεύειν ὃν ἐκεῖνοι μὴ οἴονται δη– 31998 Prot.319.c.3 : μιουργὸν εἶναι, κἂν πάνυ καλὸς ᾖ καὶ πλούσιος καὶ τῶν 31999 Prot.319.c.4 : γενναίων, οὐδέν τι μᾶλλον ἀποδέχονται, ἀλλὰ καταγελῶσι 32000 Prot.319.c.5 : καὶ θορυβοῦσιν, ἕως ἂν ἢ αὐτὸς ἀποστῇ ὁ ἐπιχειρῶν λέγειν 32001 Prot.319.c.6 : καταθορυβηθείς, ἢ οἱ τοξόται αὐτὸν ἀφελκύσωσιν ἢ ἐξάρωνται 32002 Prot.319.c.7 : κελευόντων τῶν πρυτάνεων. περὶ μὲν οὖν ὧν οἴονται ἐν 32003 Prot.319.c.8 : τέχνῃ εἶναι, οὕτω διαπράττονται· ἐπειδὰν δέ τι περὶ τῶν τῆς 32004 Prot.319.d.1 : πόλεως διοικήσεως δέῃ βουλεύσασθαι, συμβουλεύει αὐτοῖς 32005 Prot.319.d.2 : ἀνιστάμενος περὶ τούτων ὁμοίως μὲν τέκτων, ὁμοίως δὲ 32006 Prot.319.d.3 : χαλκεὺς σκυτοτόμος, ἔμπορος ναύκληρος, πλούσιος πένης, 32007 Prot.319.d.4 : γενναῖος ἀγεννής, καὶ τούτοις οὐδεὶς τοῦτο ἐπιπλήττει ὥσπερ 32008 Prot.319.d.5 : τοῖς πρότερον, ὅτι οὐδαμόθεν μαθών, οὐδὲ ὄντος διδασκάλου 32009 Prot.319.d.6 : οὐδενὸς αὐτῷ, ἔπειτα συμβουλεύειν ἐπιχειρεῖ· δῆλον γὰρ ὅτι 32010 Prot.319.d.7 : οὐχ ἡγοῦνται διδακτὸν εἶναι. μὴ τοίνυν ὅτι τὸ κοινὸν τῆς 32011 Prot.319.e.1 : πόλεως οὕτως ἔχει, ἀλλὰ ἰδίᾳ ἡμῖν οἱ σοφώτατοι καὶ ἄριστοι 32012 Prot.319.e.2 : τῶν πολιτῶν ταύτην τὴν ἀρετὴν ἣν ἔχουσιν οὐχ οἷοί τε ἄλλοις 32013 Prot.319.e.3 : παραδιδόναι· ἐπεὶ Περικλῆς, ὁ τουτωνὶ τῶν νεανίσκων πατήρ, 32014 Prot.319.e.4 : τούτους ἃ μὲν διδασκάλων εἴχετο καλῶς καὶ εὖ ἐπαίδευσεν, 32015 Prot.320.a.1 : ἃ δὲ αὐτὸς σοφός ἐστιν οὔτε αὐτὸς παιδεύει οὔτε τῳ ἄλλῳ 32016 Prot.320.a.2 : παραδίδωσιν, ἀλλ´ αὐτοὶ περιιόντες νέμονται ὥσπερ ἄφετοι, 32017 Prot.320.a.3 : ἐάν που αὐτόματοι περιτύχωσιν τῇ ἀρετῇ. εἰ δὲ βούλει, 32018 Prot.320.a.4 : Κλεινίαν, τὸν Ἀλκιβιάδου τουτουῒ νεώτερον ἀδελφόν, ἐπιτρο– 32019 Prot.320.a.5 : πεύων ὁ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ Περικλῆς, δεδιὼς περὶ αὐτοῦ μὴ 32020 Prot.320.a.6 : διαφθαρῇ δὴ ὑπὸ Ἀλκιβιάδου, ἀποσπάσας ἀπὸ τούτου, κατα– 32021 Prot.320.a.7 : θέμενος ἐν Ἀρίφρονος ἐπαίδευε· καὶ πρὶν ἓξ μῆνας γεγονέναι, 32022 Prot.320.b.1 : ἀπέδωκε τούτῳ οὐκ ἔχων ὅτι χρήσαιτο αὐτῷ. καὶ ἄλλους σοι 32023 Prot.320.b.2 : παμπόλλους ἔχω λέγειν, οἳ αὐτοὶ ἀγαθοὶ ὄντες οὐδένα πώποτε 32024 Prot.320.b.3 : βελτίω ἐποίησαν οὔτε τῶν οἰκείων οὔτε τῶν ἀλλοτρίων. 32025 Prot.320.b.4 : ἐγὼ οὖν, ὦ Πρωταγόρα, εἰς ταῦτα ἀποβλέπων οὐχ ἡγοῦμαι 32026 Prot.320.b.5 : διδακτὸν εἶναι ἀρετήν· ἐπειδὴ δέ σου ἀκούω ταῦτα λέγοντος, 32027 Prot.320.b.6 : κάμπτομαι καὶ οἶμαί τί σε λέγειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαί σε πολλῶν 32028 Prot.320.b.7 : μὲν ἔμπειρον γεγονέναι, πολλὰ δὲ μεμαθηκέναι, τὰ δὲ αὐτὸν 32029 Prot.320.b.8 : ἐξηυρηκέναι. εἰ οὖν ἔχεις ἐναργέστερον ἡμῖν ἐπιδεῖξαι ὡς 32030 Prot.320.c.1 : διδακτόν ἐστιν ἡ ἀρετή, μὴ φθονήσῃς ἀλλ´ ἐπίδειξον. 32031 Prot.320.c.2 : Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐ φθονήσω· ἀλλὰ πότερον ὑμῖν, 32032 Prot.320.c.3 : ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις, μῦθον λέγων ἐπιδείξω ἢ λόγῳ 32033 Prot.320.c.4 : διεξελθών; 32034 Prot.320.c.5 : Πολλοὶ οὖν αὐτῷ ὑπέλαβον τῶν παρακαθημένων ὁποτέρως 32035 Prot.320.c.6 : βούλοιτο οὕτως διεξιέναι. Δοκεῖ τοίνυν μοι, ἔφη, χαριέ– 32036 Prot.320.c.7 : στερον εἶναι μῦθον ὑμῖν λέγειν. 32037 Prot.320.c.8 : Ἦν γάρ ποτε χρόνος ὅτε θεοὶ μὲν ἦσαν, θνητὰ δὲ γένη 32038 Prot.320.d.1 : οὐκ ἦν. ἐπειδὴ δὲ καὶ τούτοις χρόνος ἦλθεν εἱμαρμένος 32039 Prot.320.d.2 : γενέσεως, τυποῦσιν αὐτὰ θεοὶ γῆς ἔνδον ἐκ γῆς καὶ πυρὸς 32040 Prot.320.d.3 : μείξαντες καὶ τῶν ὅσα πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται. ἐπειδὴ δ´ 32041 Prot.320.d.4 : ἄγειν αὐτὰ πρὸς φῶς ἔμελλον, προσέταξαν Προμηθεῖ καὶ 32042 Prot.320.d.5 : Ἐπιμηθεῖ κοσμῆσαί τε καὶ νεῖμαι δυνάμεις ἑκάστοις ὡς 32043 Prot.320.d.6 : πρέπει. Προμηθέα δὲ παραιτεῖται Ἐπιμηθεὺς αὐτὸς νεῖμαι, 32044 Prot.320.d.7 : "Νείμαντος δέ μου," ἔφη, "ἐπίσκεψαι·" καὶ οὕτω πείσας 32045 Prot.320.d.8 : νέμει. νέμων δὲ τοῖς μὲν ἰσχὺν ἄνευ τάχους προσῆπτεν, 32046 Prot.320.e.1 : τοὺς δ´ ἀσθενεστέρους τάχει ἐκόσμει· τοὺς δὲ ὥπλιζε, τοῖς 32047 Prot.320.e.2 : δ´ ἄοπλον διδοὺς φύσιν ἄλλην τιν´ αὐτοῖς ἐμηχανᾶτο δύναμιν 32048 Prot.320.e.3 : εἰς σωτηρίαν. ἃ μὲν γὰρ αὐτῶν σμικρότητι ἤμπισχεν, πτηνὸν 32049 Prot.320.e.4 : φυγὴν ἢ κατάγειον οἴκησιν ἔνεμεν· ἃ δὲ ηὖξε μεγέθει, τῷδε 32050 Prot.321.a.1 : αὐτῷ αὐτὰ ἔσῳζεν· καὶ τἆλλα οὕτως ἐπανισῶν ἔνεμεν. ταῦτα 32051 Prot.321.a.2 : δὲ ἐμηχανᾶτο εὐλάβειαν ἔχων μή τι γένος ἀϊστωθείη· ἐπειδὴ 32052 Prot.321.a.3 : δὲ αὐτοῖς ἀλληλοφθοριῶν διαφυγὰς ἐπήρκεσε, πρὸς τὰς ἐκ 32053 Prot.321.a.4 : Διὸς ὥρας εὐμάρειαν ἐμηχανᾶτο ἀμφιεννὺς αὐτὰ πυκναῖς 32054 Prot.321.a.5 : τε θριξὶν καὶ στερεοῖς δέρμασιν, ἱκανοῖς μὲν ἀμῦναι χειμῶνα, 32055 Prot.321.a.6 : δυνατοῖς δὲ καὶ καύματα, καὶ εἰς εὐνὰς ἰοῦσιν ὅπως ὑπάρχοι 32056 Prot.321.a.7 : τὰ αὐτὰ ταῦτα στρωμνὴ οἰκεία τε καὶ αὐτοφυὴς ἑκάστῳ· καὶ 32057 Prot.321.b.1 : ὑποδῶν τὰ μὲν ὁπλαῖς, τὰ δὲ [θριξὶν καὶ] δέρμασιν στερεοῖς 32058 Prot.321.b.2 : καὶ ἀναίμοις. τοὐντεῦθεν τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζεν, 32059 Prot.321.b.3 : τοῖς μὲν ἐκ γῆς βοτάνην, ἄλλοις δὲ δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ 32060 Prot.321.b.4 : ῥίζας· ἔστι δ´ οἷς ἔδωκεν εἶναι τροφὴν ζῴων ἄλλων βοράν· 32061 Prot.321.b.5 : καὶ τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς δ´ ἀναλισκομένοις 32062 Prot.321.b.6 : ὑπὸ τούτων πολυγονίαν, σωτηρίαν τῷ γένει πορίζων. ἅτε 32063 Prot.321.b.7 : δὴ οὖν οὐ πάνυ τι σοφὸς ὢν ὁ Ἐπιμηθεὺς ἔλαθεν αὑτὸν 32064 Prot.321.c.1 : καταναλώσας τὰς δυνάμεις εἰς τὰ ἄλογα· λοιπὸν δὴ ἀκό– 32065 Prot.321.c.2 : σμητον ἔτι αὐτῷ ἦν τὸ ἀνθρώπων γένος, καὶ ἠπόρει ὅτι 32066 Prot.321.c.3 : χρήσαιτο. ἀποροῦντι δὲ αὐτῷ ἔρχεται Προμηθεὺς ἐπισκεψό– 32067 Prot.321.c.4 : μενος τὴν νομήν, καὶ ὁρᾷ τὰ μὲν ἄλλα ζῷα ἐμμελῶς πάντων 32068 Prot.321.c.5 : ἔχοντα, τὸν δὲ ἄνθρωπον γυμνόν τε καὶ ἀνυπόδητον καὶ 32069 Prot.321.c.6 : ἄστρωτον καὶ ἄοπλον· ἤδη δὲ καὶ ἡ εἱμαρμένη ἡμέρα παρῆν, 32070 Prot.321.c.7 : ἐν ᾗ ἔδει καὶ ἄνθρωπον ἐξιέναι ἐκ γῆς εἰς φῶς. ἀπορίᾳ οὖν 32071 Prot.321.c.8 : σχόμενος ὁ Προμηθεὺς ἥντινα σωτηρίαν τῷ ἀνθρώπῳ εὕροι, 32072 Prot.321.d.1 : κλέπτει Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς τὴν ἔντεχνον σοφίαν σὺν 32073 Prot.321.d.2 : πυρί—ἀμήχανον γὰρ ἦν ἄνευ πυρὸς αὐτὴν κτητήν τῳ ἢ 32074 Prot.321.d.3 : χρησίμην γενέσθαι—καὶ οὕτω δὴ δωρεῖται ἀνθρώπῳ. τὴν 32075 Prot.321.d.4 : μὲν οὖν περὶ τὸν βίον σοφίαν ἄνθρωπος ταύτῃ ἔσχεν, τὴν δὲ 32076 Prot.321.d.5 : πολιτικὴν οὐκ εἶχεν· ἦν γὰρ παρὰ τῷ Διί. τῷ δὲ Προμηθεῖ 32077 Prot.321.d.6 : εἰς μὲν τὴν ἀκρόπολιν τὴν τοῦ Διὸς οἴκησιν οὐκέτι ἐνεχώρει 32078 Prot.321.d.7 : εἰσελθεῖν—πρὸς δὲ καὶ αἱ Διὸς φυλακαὶ φοβεραὶ ἦσαν—εἰς 32079 Prot.321.d.8 : δὲ τὸ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ Ἡφαίστου οἴκημα τὸ κοινόν, ἐν ᾧ 32080 Prot.321.e.1 : ἐφιλοτεχνείτην, λαθὼν εἰσέρχεται, καὶ κλέψας τήν τε ἔμπυρον 32081 Prot.321.e.2 : τέχνην τὴν τοῦ Ἡφαίστου καὶ τὴν ἄλλην τὴν τῆς Ἀθηνᾶς 32082 Prot.321.e.3 : δίδωσιν ἀνθρώπῳ, καὶ ἐκ τούτου εὐπορία μὲν ἀνθρώπῳ τοῦ 32083 Prot.322.a.1 : βίου γίγνεται, Προμηθέα δὲ δι´ Ἐπιμηθέα ὕστερον, ᾗπερ 32084 Prot.322.a.2 : λέγεται, κλοπῆς δίκη μετῆλθεν. 32085 Prot.322.a.3 : Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας, πρῶτον μὲν 32086 Prot.322.a.4 : διὰ τὴν τοῦ θεοῦ συγγένειαν ζῴων μόνον θεοὺς ἐνόμισεν, καὶ 32087 Prot.322.a.5 : ἐπεχείρει βωμούς τε ἱδρύεσθαι καὶ ἀγάλματα θεῶν· ἔπειτα 32088 Prot.322.a.6 : φωνὴν καὶ ὀνόματα ταχὺ διηρθρώσατο τῇ τέχνῃ, καὶ οἰκήσεις 32089 Prot.322.a.7 : καὶ ἐσθῆτας καὶ ὑποδέσεις καὶ στρωμνὰς καὶ τὰς ἐκ γῆς 32090 Prot.322.a.8 : τροφὰς ηὕρετο. οὕτω δὴ παρεσκευασμένοι κατ´ ἀρχὰς 32091 Prot.322.b.1 : ἄνθρωποι ᾤκουν σποράδην, πόλεις δὲ οὐκ ἦσαν· ἀπώλλυντο 32092 Prot.322.b.2 : οὖν ὑπὸ τῶν θηρίων διὰ τὸ πανταχῇ αὐτῶν ἀσθενέστεροι 32093 Prot.322.b.3 : εἶναι, καὶ ἡ δημιουργικὴ τέχνη αὐτοῖς πρὸς μὲν τροφὴν 32094 Prot.322.b.4 : ἱκανὴ βοηθὸς ἦν, πρὸς δὲ τὸν τῶν θηρίων πόλεμον ἐνδεής 32095 Prot.322.b.5 : —πολιτικὴν γὰρ τέχνην οὔπω εἶχον, ἧς μέρος πολεμική— 32096 Prot.322.b.6 : ἐζήτουν δὴ ἁθροίζεσθαι καὶ σῴζεσθαι κτίζοντες πόλεις· ὅτ´ 32097 Prot.322.b.7 : οὖν ἁθροισθεῖεν, ἠδίκουν ἀλλήλους ἅτε οὐκ ἔχοντες τὴν 32098 Prot.322.b.8 : πολιτικὴν τέχνην, ὥστε πάλιν σκεδαννύμενοι διεφθείροντο. 32099 Prot.322.c.1 : Ζεὺς οὖν δείσας περὶ τῷ γένει ἡμῶν μὴ ἀπόλοιτο πᾶν, 32100 Prot.322.c.2 : Ἑρμῆν πέμπει ἄγοντα εἰς ἀνθρώπους αἰδῶ τε καὶ δίκην, ἵν´ 32101 Prot.322.c.3 : εἶεν πόλεων κόσμοι τε καὶ δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί. ἐρωτᾷ 32102 Prot.322.c.4 : οὖν Ἑρμῆς Δία τίνα οὖν τρόπον δοίη δίκην καὶ αἰδῶ ἀνθρώ– 32103 Prot.322.c.5 : ποις· "Πότερον ὡς αἱ τέχναι νενέμηνται, οὕτω καὶ ταύτας 32104 Prot.322.c.6 : νείμω; νενέμηνται δὲ ὧδε· εἷς ἔχων ἰατρικὴν πολλοῖς ἱκανὸς 32105 Prot.322.c.7 : ἰδιώταις, καὶ οἱ ἄλλοι δημιουργοί· καὶ δίκην δὴ καὶ αἰδῶ 32106 Prot.322.d.1 : οὕτω θῶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις, ἢ ἐπὶ πάντας νείμω;" "Ἐπὶ 32107 Prot.322.d.2 : πάντας," ἔφη ὁ Ζεύς, "καὶ πάντες μετεχόντων· οὐ γὰρ ἂν 32108 Prot.322.d.3 : γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν ὥσπερ ἄλλων 32109 Prot.322.d.4 : τεχνῶν· καὶ νόμον γε θὲς παρ´ ἐμοῦ τὸν μὴ δυνάμενον 32110 Prot.322.d.5 : αἰδοῦς καὶ δίκης μετέχειν κτείνειν ὡς νόσον πόλεως." οὕτω 32111 Prot.322.d.6 : δή, ὦ Σώκρατες, καὶ διὰ ταῦτα οἵ τε ἄλλοι καὶ Ἀθηναῖοι, 32112 Prot.322.d.7 : ὅταν μὲν περὶ ἀρετῆς τεκτονικῆς ᾖ λόγος ἢ ἄλλης τινὸς 32113 Prot.322.d.8 : δημιουργικῆς, ὀλίγοις οἴονται μετεῖναι συμβουλῆς, καὶ ἐάν 32114 Prot.322.e.1 : τις ἐκτὸς ὢν τῶν ὀλίγων συμβουλεύῃ, οὐκ ἀνέχονται, ὡς σὺ 32115 Prot.322.e.2 : φῄς—εἰκότως, ὡς ἐγώ φημι—ὅταν δὲ εἰς συμβουλὴν πολι– 32116 Prot.323.a.1 : τικῆς ἀρετῆς ἴωσιν, ἣν δεῖ διὰ δικαιοσύνης πᾶσαν ἰέναι καὶ 32117 Prot.323.a.2 : σωφροσύνης, εἰκότως ἅπαντος ἀνδρὸς ἀνέχονται, ὡς παντὶ 32118 Prot.323.a.3 : προσῆκον ταύτης γε μετέχειν τῆς ἀρετῆς ἢ μὴ εἶναι πόλεις. 32119 Prot.323.a.4 : αὕτη, ὦ Σώκρατες, τούτου αἰτία. 32120 Prot.323.a.5 : Ἵνα δὲ μὴ οἴῃ ἀπατᾶσθαι ὡς τῷ ὄντι ἡγοῦνται πάντες 32121 Prot.323.a.6 : ἄνθρωποι πάντα ἄνδρα μετέχειν δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης 32122 Prot.323.a.7 : πολιτικῆς ἀρετῆς, τόδε αὖ λαβὲ τεκμήριον. ἐν γὰρ ταῖς 32123 Prot.323.a.8 : ἄλλαις ἀρεταῖς, ὥσπερ σὺ λέγεις, ἐάν τις φῇ ἀγαθὸς αὐλητὴς 32124 Prot.323.a.9 : εἶναι, ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν, ἢ καταγελῶσιν 32125 Prot.323.b.1 : ἢ χαλεπαίνουσιν, καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς 32126 Prot.323.b.2 : μαινόμενον· ἐν δὲ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ πολιτικῇ ἀρετῇ, 32127 Prot.323.b.3 : ἐάν τινα καὶ εἰδῶσιν ὅτι ἄδικός ἐστιν, ἐὰν οὗτος αὐτὸς καθ´ 32128 Prot.323.b.4 : αὑτοῦ τἀληθῆ λέγῃ ἐναντίον πολλῶν, ὃ ἐκεῖ σωφροσύνην 32129 Prot.323.b.5 : ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ λέγειν, ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν 32130 Prot.323.b.6 : πάντας δεῖν φάναι εἶναι δικαίους, ἐάντε ὦσιν ἐάντε μή, ἢ 32131 Prot.323.b.7 : μαίνεσθαι τὸν μὴ προσποιούμενον [δικαιοσύνην]· ὡς ἀναγ– 32132 Prot.323.c.1 : καῖον οὐδένα ὅντιν´ οὐχὶ ἁμῶς γέ πως μετέχειν αὐτῆς, ἢ μὴ 32133 Prot.323.c.2 : εἶναι ἐν ἀνθρώποις. 32134 Prot.323.c.3 : Ὅτι μὲν οὖν πάντ´ ἄνδρα εἰκότως ἀποδέχονται περὶ ταύτης 32135 Prot.323.c.4 : τῆς ἀρετῆς σύμβουλον διὰ τὸ ἡγεῖσθαι παντὶ μετεῖναι αὐτῆς, 32136 Prot.323.c.5 : ταῦτα λέγω· ὅτι δὲ αὐτὴν οὐ φύσει ἡγοῦνται εἶναι οὐδ´ ἀπὸ 32137 Prot.323.c.6 : τοῦ αὐτομάτου, ἀλλὰ διδακτόν τε καὶ ἐξ ἐπιμελείας παραγί– 32138 Prot.323.c.7 : γνεσθαι ᾧ ἂν παραγίγνηται, τοῦτό σοι μετὰ τοῦτο πειράσομαι 32139 Prot.323.c.8 : ἀποδεῖξαι. ὅσα γὰρ ἡγοῦνται ἀλλήλους κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι 32140 Prot.323.d.1 : φύσει ἢ τύχῃ, οὐδεὶς θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ οὐδὲ διδάσκει 32141 Prot.323.d.2 : οὐδὲ κολάζει τοὺς ταῦτα ἔχοντας, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν, ἀλλ´ 32142 Prot.323.d.3 : ἐλεοῦσιν· οἷον τοὺς αἰσχροὺς ἢ σμικροὺς ἢ ἀσθενεῖς τίς οὕτως 32143 Prot.323.d.4 : ἀνόητος ὥστε τι τούτων ἐπιχειρεῖν ποιεῖν; ταῦτα μὲν γὰρ 32144 Prot.323.d.5 : οἶμαι ἴσασιν ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται, 32145 Prot.323.d.6 : τὰ καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· ὅσα δὲ ἐξ ἐπιμελείας καὶ 32146 Prot.323.d.7 : ἀσκήσεως καὶ διδαχῆς οἴονται γίγνεσθαι ἀγαθὰ ἀνθρώποις, 32147 Prot.323.e.1 : ἐάν τις ταῦτα μὴ ἔχῃ, ἀλλὰ τἀναντία τούτων κακά, ἐπὶ 32148 Prot.323.e.2 : τούτοις που οἵ τε θυμοὶ γίγνονται καὶ αἱ κολάσεις καὶ αἱ 32149 Prot.323.e.3 : νουθετήσεις. ὧν ἐστιν ἓν καὶ ἡ ἀδικία καὶ ἡ ἀσέβεια καὶ 32150 Prot.324.a.1 : συλλήβδην πᾶν τὸ ἐναντίον τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς· ἔνθα δὴ 32151 Prot.324.a.2 : πᾶς παντὶ θυμοῦται καὶ νουθετεῖ, δῆλον ὅτι ὡς ἐξ ἐπιμελείας 32152 Prot.324.a.3 : καὶ μαθήσεως κτητῆς οὔσης. εἰ γὰρ ἐθέλεις ἐννοῆσαι τὸ 32153 Prot.324.a.4 : κολάζειν, ὦ Σώκρατες, τοὺς ἀδικοῦντας τί ποτε δύναται, 32154 Prot.324.a.5 : αὐτό σε διδάξει ὅτι οἵ γε ἄνθρωποι ἡγοῦνται παρασκευαστὸν 32155 Prot.324.a.6 : εἶναι ἀρετήν. οὐδεὶς γὰρ κολάζει τοὺς ἀδικοῦντας πρὸς 32156 Prot.324.a.7 : τούτῳ τὸν νοῦν ἔχων καὶ τούτου ἕνεκα, ὅτι ἠδίκησεν, ὅστις 32157 Prot.324.b.1 : μὴ ὥσπερ θηρίον ἀλογίστως τιμωρεῖται· ὁ δὲ μετὰ λόγου 32158 Prot.324.b.2 : ἐπιχειρῶν κολάζειν οὐ τοῦ παρεληλυθότος ἕνεκα ἀδικήματος 32159 Prot.324.b.3 : τιμωρεῖται—οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη—ἀλλὰ 32160 Prot.324.b.4 : τοῦ μέλλοντος χάριν, ἵνα μὴ αὖθις ἀδικήσῃ μήτε αὐτὸς οὗτος 32161 Prot.324.b.5 : μήτε ἄλλος ὁ τοῦτον ἰδὼν κολασθέντα. καὶ τοιαύτην διάνοιαν 32162 Prot.324.b.6 : ἔχων διανοεῖται παιδευτὴν εἶναι ἀρετήν· ἀποτροπῆς γοῦν 32163 Prot.324.b.7 : ἕνεκα κολάζει. ταύτην οὖν τὴν δόξαν πάντες ἔχουσιν ὅσοιπερ 32164 Prot.324.c.1 : τιμωροῦνται καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. τιμωροῦνται δὲ καὶ κολά– 32165 Prot.324.c.2 : ζονται οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι οὓς ἂν οἴωνται ἀδικεῖν, καὶ οὐχ 32166 Prot.324.c.3 : ἥκιστα Ἀθηναῖοι οἱ σοὶ πολῖται· ὥστε κατὰ τοῦτον τὸν 32167 Prot.324.c.4 : λόγον καὶ Ἀθηναῖοί εἰσι τῶν ἡγουμένων παρασκευαστὸν 32168 Prot.324.c.5 : εἶναι καὶ διδακτὸν ἀρετήν. ὡς μὲν οὖν εἰκότως ἀποδέχονται 32169 Prot.324.c.6 : οἱ σοὶ πολῖται καὶ χαλκέως καὶ σκυτοτόμου συμβουλεύοντος 32170 Prot.324.c.7 : τὰ πολιτικά, καὶ ὅτι διδακτὸν καὶ παρασκευαστὸν ἡγοῦνται 32171 Prot.324.c.8 : ἀρετήν, ἀποδέδεικταί σοι, ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς, ὥς γέ μοι 32172 Prot.324.d.1 : φαίνεται. 32173 Prot.324.d.2 : Ἔτι δὴ λοιπὴ ἀπορία ἐστίν, ἣν ἀπορεῖς περὶ τῶν ἀνδρῶν 32174 Prot.324.d.3 : τῶν ἀγαθῶν, τί δήποτε οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοὶ τὰ μὲν ἄλλα 32175 Prot.324.d.4 : τοὺς αὑτῶν ὑεῖς διδάσκουσιν ἃ διδασκάλων ἔχεται καὶ 32176 Prot.324.d.5 : σοφοὺς ποιοῦσιν, ἣν δὲ αὐτοὶ ἀρετὴν ἀγαθοὶ οὐδενὸς βελ– 32177 Prot.324.d.6 : τίους ποιοῦσιν. τούτου δὴ πέρι, ὦ Σώκρατες, οὐκέτι μῦθόν 32178 Prot.324.d.7 : σοι ἐρῶ ἀλλὰ λόγον. ὧδε γὰρ ἐννόησον· πότερον ἔστιν τι 32179 Prot.324.d.8 : ἓν ἢ οὐκ ἔστιν οὗ ἀναγκαῖον πάντας τοὺς πολίτας μετέχειν, 32180 Prot.324.e.1 : εἴπερ μέλλει πόλις εἶναι; ἐν τούτῳ γὰρ αὕτη λύεται ἡ ἀπορία 32181 Prot.324.e.2 : ἣν σὺ ἀπορεῖς ἢ ἄλλοθι οὐδαμοῦ. εἰ μὲν γὰρ ἔστιν, καὶ 32182 Prot.324.e.3 : τοῦτό ἐστιν τὸ ἓν οὐ τεκτονικὴ οὐδὲ χαλκεία οὐδὲ κεραμεία 32183 Prot.325.a.1 : ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ τὸ ὅσιον εἶναι, καὶ 32184 Prot.325.a.2 : συλλήβδην ἓν αὐτὸ προσαγορεύω εἶναι ἀνδρὸς ἀρετήν—εἰ 32185 Prot.325.a.3 : τοῦτ´ ἐστὶν οὗ δεῖ πάντας μετέχειν καὶ μετὰ τούτου πάντ´ 32186 Prot.325.a.4 : ἄνδρα, ἐάν τι καὶ ἄλλο βούληται μανθάνειν ἢ πράττειν, οὕτω 32187 Prot.325.a.5 : πράττειν, ἄνευ δὲ τούτου μή, ἢ τὸν μὴ μετέχοντα καὶ δι– 32188 Prot.325.a.6 : δάσκειν καὶ κολάζειν καὶ παῖδα καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα, 32189 Prot.325.a.7 : ἕωσπερ ἂν κολαζόμενος βελτίων γένηται, ὃς δ´ ἂν μὴ ὑπα– 32190 Prot.325.a.8 : κούῃ κολαζόμενος καὶ διδασκόμενος, ὡς ἀνίατον ὄντα τοῦτον 32191 Prot.325.b.1 : ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων ἢ ἀποκτείνειν—εἰ οὕτω μὲν ἔχει, 32192 Prot.325.b.2 : οὕτω δ´ αὐτοῦ πεφυκότος οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες εἰ τὰ μὲν ἄλλα 32193 Prot.325.b.3 : διδάσκονται τοὺς ὑεῖς, τοῦτο δὲ μή, σκέψαι ὡς θαυμασίως 32194 Prot.325.b.4 : γίγνονται οἱ ἀγαθοί. ὅτι μὲν γὰρ διδακτὸν αὐτὸ ἡγοῦνται 32195 Prot.325.b.5 : καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἀπεδείξαμεν· διδακτοῦ δὲ ὄντος καὶ 32196 Prot.325.b.6 : θεραπευτοῦ τὰ μὲν ἄλλα ἄρα τοὺς ὑεῖς διδάσκονται, ἐφ´ οἷς 32197 Prot.325.b.7 : οὐκ ἔστι θάνατος ἡ ζημία ἐὰν μὴ ἐπίστωνται, ἐφ´ ᾧ δὲ ἥ 32198 Prot.325.b.8 : τε ζημία θάνατος αὐτῶν τοῖς παισὶ καὶ φυγαὶ μὴ μαθοῦσι 32199 Prot.325.c.1 : μηδὲ θεραπευθεῖσιν εἰς ἀρετήν, καὶ πρὸς τῷ θανάτῳ χρη– 32200 Prot.325.c.2 : μάτων τε δημεύσεις καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν συλλήβδην τῶν 32201 Prot.325.c.3 : οἴκων ἀνατροπαί, ταῦτα δ´ ἄρα οὐ διδάσκονται οὐδ´ ἐπι– 32202 Prot.325.c.4 : μελοῦνται πᾶσαν ἐπιμέλειαν; οἴεσθαί γε χρή, ὦ Σώκρατες. 32203 Prot.325.c.5 : ἐκ παίδων σμικρῶν ἀρξάμενοι, μέχρι οὗπερ ἂν ζῶσι, καὶ 32204 Prot.325.c.6 : διδάσκουσι καὶ νουθετοῦσιν. ἐπειδὰν θᾶττον συνιῇ τις τὰ 32205 Prot.325.c.7 : λεγόμενα, καὶ τροφὸς καὶ μήτηρ καὶ παιδαγωγὸς καὶ αὐτὸς 32206 Prot.325.d.1 : ὁ πατὴρ περὶ τούτου διαμάχονται, ὅπως 〈ὡς〉 βέλτιστος ἔσται 32207 Prot.325.d.2 : ὁ παῖς, παρ´ ἕκαστον καὶ ἔργον καὶ λόγον διδάσκοντες καὶ 32208 Prot.325.d.3 : ἐνδεικνύμενοι ὅτι τὸ μὲν δίκαιον, τὸ δὲ ἄδικον, καὶ τόδε μὲν 32209 Prot.325.d.4 : καλόν, τόδε δὲ αἰσχρόν, καὶ τόδε μὲν ὅσιον, τόδε δὲ ἀνόσιον, 32210 Prot.325.d.5 : καὶ τὰ μὲν ποίει, τὰ δὲ μὴ ποίει. καὶ ἐὰν μὲν ἑκὼν πείθη– 32211 Prot.325.d.6 : ται· εἰ δὲ μή, ὥσπερ ξύλον διαστρεφόμενον καὶ καμπτόμενον 32212 Prot.325.d.7 : εὐθύνουσιν ἀπειλαῖς καὶ πληγαῖς. μετὰ δὲ ταῦτα εἰς δι– 32213 Prot.325.d.8 : δασκάλων πέμποντες πολὺ μᾶλλον ἐντέλλονται ἐπιμελεῖσθαι 32214 Prot.325.e.1 : εὐκοσμίας τῶν παίδων ἢ γραμμάτων τε καὶ κιθαρίσεως· οἱ 32215 Prot.325.e.2 : δὲ διδάσκαλοι τούτων τε ἐπιμελοῦνται, καὶ ἐπειδὰν αὖ 32216 Prot.325.e.3 : γράμματα μάθωσιν καὶ μέλλωσιν συνήσειν τὰ γεγραμμένα 32217 Prot.325.e.4 : ὥσπερ τότε τὴν φωνήν, παρατιθέασιν αὐτοῖς ἐπὶ τῶν βάθρων 32218 Prot.325.e.5 : ἀναγιγνώσκειν ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα καὶ ἐκμανθάνειν 32219 Prot.326.a.1 : ἀναγκάζουσιν, ἐν οἷς πολλαὶ μὲν νουθετήσεις ἔνεισιν πολ– 32220 Prot.326.a.2 : λαὶ δὲ διέξοδοι καὶ ἔπαινοι καὶ ἐγκώμια παλαιῶν ἀνδρῶν 32221 Prot.326.a.3 : ἀγαθῶν, ἵνα ὁ παῖς ζηλῶν μιμῆται καὶ ὀρέγηται τοιοῦτος 32222 Prot.326.a.4 : γενέσθαι. οἵ τ´ αὖ κιθαρισταί, ἕτερα τοιαῦτα, σωφροσύνης 32223 Prot.326.a.5 : τε ἐπιμελοῦνται καὶ ὅπως ἂν οἱ νέοι μηδὲν κακουργῶσιν· 32224 Prot.326.a.6 : πρὸς δὲ τούτοις, ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν, ἄλλων αὖ 32225 Prot.326.a.7 : ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν, εἰς τὰ 32226 Prot.326.b.1 : κιθαρίσματα ἐντείνοντες, καὶ τοὺς ῥυθμούς τε καὶ τὰς ἁρ– 32227 Prot.326.b.2 : μονίας ἀναγκάζουσιν οἰκειοῦσθαι ταῖς ψυχαῖς τῶν παίδων, 32228 Prot.326.b.3 : ἵνα ἡμερώτεροί τε ὦσιν, καὶ εὐρυθμότεροι καὶ εὐαρμοστότεροι 32229 Prot.326.b.4 : γιγνόμενοι χρήσιμοι ὦσιν εἰς τὸ λέγειν τε καὶ πράττειν· 32230 Prot.326.b.5 : πᾶς γὰρ ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου εὐρυθμίας τε καὶ εὐαρμοστίας 32231 Prot.326.b.6 : δεῖται. ἔτι τοίνυν πρὸς τούτοις εἰς παιδοτρίβου πέμπουσιν, 32232 Prot.326.b.7 : ἵνα τὰ σώματα βελτίω ἔχοντες ὑπηρετῶσι τῇ διανοίᾳ χρηστῇ 32233 Prot.326.c.1 : οὔσῃ, καὶ μὴ ἀναγκάζωνται ἀποδειλιᾶν διὰ τὴν πονηρίαν 32234 Prot.326.c.2 : τῶν σωμάτων καὶ ἐν τοῖς πολέμοις καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις 32235 Prot.326.c.3 : πράξεσιν. καὶ ταῦτα ποιοῦσιν οἱ μάλιστα δυνάμενοι 〈μά– 32236 Prot.326.c.4 : λιστα〉—μάλιστα δὲ δύνανται οἱ πλουσιώτατοι—καὶ οἱ 32237 Prot.326.c.5 : τούτων ὑεῖς, πρῳαίτατα εἰς διδασκάλων τῆς ἡλικίας ἀρξά– 32238 Prot.326.c.6 : μενοι φοιτᾶν, ὀψιαίτατα ἀπαλλάττονται. ἐπειδὰν δὲ ἐκ 32239 Prot.326.c.7 : διδασκάλων ἀπαλλαγῶσιν, ἡ πόλις αὖ τούς τε νόμους ἀναγ– 32240 Prot.326.c.8 : κάζει μανθάνειν καὶ κατὰ τούτους ζῆν κατὰ παράδειγμα, 32241 Prot.326.d.1 : ἵνα μὴ αὐτοὶ ἐφ´ αὑτῶν εἰκῇ πράττωσιν, ἀλλ´ ἀτεχνῶς 32242 Prot.326.d.2 : ὥσπερ οἱ γραμματισταὶ τοῖς μήπω δεινοῖς γράφειν τῶν 32243 Prot.326.d.3 : παίδων ὑπογράψαντες γραμμὰς τῇ γραφίδι οὕτω τὸ γραμ– 32244 Prot.326.d.4 : ματεῖον διδόασιν καὶ ἀναγκάζουσι γράφειν κατὰ τὴν ὑφή– 32245 Prot.326.d.5 : γησιν τῶν γραμμῶν, ὣς δὲ καὶ ἡ πόλις νόμους ὑπογράψασα, 32246 Prot.326.d.6 : ἀγαθῶν καὶ παλαιῶν νομοθετῶν εὑρήματα, κατὰ τούτους 32247 Prot.326.d.7 : ἀναγκάζει καὶ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι, ὃς δ´ ἂν ἐκτὸς βαίνῃ 32248 Prot.326.d.8 : τούτων, κολάζει· καὶ ὄνομα τῇ κολάσει ταύτῃ καὶ παρ´ ὑμῖν 32249 Prot.326.e.1 : καὶ ἄλλοθι πολλαχοῦ, ὡς εὐθυνούσης τῆς δίκης, εὐθῦναι. 32250 Prot.326.e.2 : τοσαύτης οὖν τῆς ἐπιμελείας οὔσης περὶ ἀρετῆς ἰδίᾳ καὶ 32251 Prot.326.e.3 : δημοσίᾳ, θαυμάζεις, ὦ Σώκρατες, καὶ ἀπορεῖς εἰ διδακτόν 32252 Prot.326.e.4 : ἐστιν ἀρετή; ἀλλ´ οὐ χρὴ θαυμάζειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον 32253 Prot.326.e.5 : εἰ μὴ διδακτόν. 32254 Prot.326.e.6 : Διὰ τί οὖν τῶν ἀγαθῶν πατέρων πολλοὶ ὑεῖς φαῦλοι 32255 Prot.326.e.7 : γίγνονται; τοῦτο αὖ μάθε· οὐδὲν γὰρ θαυμαστόν, εἴπερ 32256 Prot.326.e.8 : ἀληθῆ ἐγὼ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἔλεγον, ὅτι τούτου τοῦ πρά– 32257 Prot.327.a.1 : γματος, τῆς ἀρετῆς, εἰ μέλλει πόλις εἶναι, οὐδένα δεῖ ἰδιω– 32258 Prot.327.a.2 : τεύειν. εἰ γὰρ δὴ ὃ λέγω οὕτως ἔχει—ἔχει δὲ μάλιστα 32259 Prot.327.a.3 : πάντων οὕτως—ἐνθυμήθητι ἄλλο τῶν ἐπιτηδευμάτων ὁτιοῦν 32260 Prot.327.a.4 : καὶ μαθημάτων προελόμενος. εἰ μὴ οἷόν τ´ ἦν πόλιν εἶναι 32261 Prot.327.a.5 : εἰ μὴ πάντες αὐληταὶ ἦμεν ὁποῖός τις ἐδύνατο ἕκαστος, καὶ 32262 Prot.327.a.6 : τοῦτο καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ πᾶς πάντα καὶ ἐδίδασκε καὶ 32263 Prot.327.a.7 : ἐπέπληττε τὸν μὴ καλῶς αὐλοῦντα, καὶ μὴ ἐφθόνει τούτου, 32264 Prot.327.a.8 : ὥσπερ νῦν τῶν δικαίων καὶ τῶν νομίμων οὐδεὶς φθονεῖ οὐδ´ 32265 Prot.327.b.1 : ἀποκρύπτεται ὥσπερ τῶν ἄλλων τεχνημάτων—λυσιτελεῖ 32266 Prot.327.b.2 : γὰρ οἶμαι ἡμῖν ἡ ἀλλήλων δικαιοσύνη καὶ ἀρετή· διὰ ταῦτα 32267 Prot.327.b.3 : πᾶς παντὶ προθύμως λέγει καὶ διδάσκει καὶ τὰ δίκαια καὶ 32268 Prot.327.b.4 : τὰ νόμιμα—εἰ οὖν οὕτω καὶ ἐν αὐλήσει πᾶσαν προθυμίαν 32269 Prot.327.b.5 : καὶ ἀφθονίαν εἴχομεν ἀλλήλους διδάσκειν, οἴει ἄν τι, ἔφη, 32270 Prot.327.b.6 : μᾶλλον, ὦ Σώκρατες, τῶν ἀγαθῶν αὐλητῶν ἀγαθοὺς αὐλητὰς 32271 Prot.327.b.7 : τοὺς ὑεῖς γίγνεσθαι ἢ τῶν φαύλων; οἶμαι μὲν οὔ, ἀλλὰ 32272 Prot.327.b.8 : ὅτου ἔτυχεν ὁ ὑὸς εὐφυέστατος γενόμενος εἰς αὔλησιν, οὗτος 32273 Prot.327.c.1 : ἂν ἐλλόγιμος ηὐξήθη, ὅτου δὲ ἀφυής, ἀκλεής· καὶ πολλάκις 32274 Prot.327.c.2 : μὲν ἀγαθοῦ αὐλητοῦ φαῦλος ἂν ἀπέβη, πολλάκις δ´ ἂν 32275 Prot.327.c.3 : φαύλου ἀγαθός· ἀλλ´ οὖν αὐληταί γ´ ἂν πάντες ἦσαν ἱκανοὶ 32276 Prot.327.c.4 : ὡς πρὸς τοὺς ἰδιώτας καὶ μηδὲν αὐλήσεως ἐπαΐοντας. οὕτως 32277 Prot.327.c.5 : οἴου καὶ νῦν, ὅστις σοι ἀδικώτατος φαίνεται ἄνθρωπος τῶν 32278 Prot.327.c.6 : ἐν νόμοις καὶ ἀνθρώποις τεθραμμένων, δίκαιον αὐτὸν εἶναι 32279 Prot.327.c.7 : καὶ δημιουργὸν τούτου τοῦ πράγματος, εἰ δέοι αὐτὸν κρίνεσθαι 32280 Prot.327.d.1 : πρὸς ἀνθρώπους οἷς μήτε παιδεία ἐστὶν μήτε δικαστήρια μήτε 32281 Prot.327.d.2 : νόμοι μηδὲ ἀνάγκη μηδεμία διὰ παντὸς ἀναγκάζουσα ἀρετῆς 32282 Prot.327.d.3 : ἐπιμελεῖσθαι, ἀλλ´ εἶεν ἄγριοί τινες οἷοίπερ οὓς πέρυσιν 32283 Prot.327.d.4 : Φερεκράτης ὁ ποιητὴς ἐδίδαξεν ἐπὶ Ληναίῳ. ἦ σφόδρα ἐν 32284 Prot.327.d.5 : τοῖς τοιούτοις ἀνθρώποις γενόμενος, ὥσπερ οἱ ἐν ἐκείνῳ τῷ 32285 Prot.327.d.6 : χορῷ μισάνθρωποι, ἀγαπήσαις ἂν εἰ ἐντύχοις Εὐρυβάτῳ καὶ 32286 Prot.327.d.7 : Φρυνώνδᾳ, καὶ ἀνολοφύραι´ ἂν ποθῶν τὴν τῶν ἐνθάδε ἀνθρώ– 32287 Prot.327.e.1 : πων πονηρίαν. νῦν δὲ τρυφᾷς, ὦ Σώκρατες, διότι πάντες 32288 Prot.327.e.2 : διδάσκαλοί εἰσιν ἀρετῆς καθ´ ὅσον δύνανται ἕκαστος, καὶ 32289 Prot.327.e.3 : οὐδείς σοι φαίνεται· εἶθ´, ὥσπερ ἂν εἰ ζητοῖς τίς διδάσκαλος 32290 Prot.328.a.1 : τοῦ ἑλληνίζειν, οὐδ´ ἂν εἷς φανείη, οὐδέ γ´ ἂν οἶμαι εἰ 32291 Prot.328.a.2 : ζητοῖς τίς ἂν ἡμῖν διδάξειεν τοὺς τῶν χειροτεχνῶν ὑεῖς 32292 Prot.328.a.3 : αὐτὴν ταύτην τὴν τέχνην ἣν δὴ παρὰ τοῦ πατρὸς μεμαθή– 32293 Prot.328.a.4 : κασιν, καθ´ ὅσον οἷός τ´ ἦν ὁ πατὴρ καὶ οἱ τοῦ πατρὸς φίλοι 32294 Prot.328.a.5 : ὄντες ὁμότεχνοι, τούτους ἔτι τίς ἂν διδάξειεν, οὐ ῥᾴδιον 32295 Prot.328.a.6 : οἶμαι εἶναι, ὦ Σώκρατες, τούτων διδάσκαλον φανῆναι, τῶν 32296 Prot.328.a.7 : δὲ ἀπείρων παντάπασι ῥᾴδιον, οὕτω δὲ ἀρετῆς καὶ τῶν 32297 Prot.328.a.8 : ἄλλων πάντων· ἀλλὰ κἂν εἰ ὀλίγον ἔστιν τις ὅστις διαφέρει 32298 Prot.328.b.1 : ἡμῶν προβιβάσαι εἰς ἀρετήν, ἀγαπητόν. ὧν δὴ ἐγὼ οἶμαι 32299 Prot.328.b.2 : εἷς εἶναι, καὶ διαφερόντως ἂν τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὀνῆσαί 32300 Prot.328.b.3 : τινα πρὸς τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν γενέσθαι, καὶ ἀξίως τοῦ 32301 Prot.328.b.4 : μισθοῦ ὃν πράττομαι καὶ ἔτι πλείονος, ὥστε καὶ αὐτῷ δοκεῖν 32302 Prot.328.b.5 : τῷ μαθόντι. διὰ ταῦτα καὶ τὸν τρόπον τῆς πράξεως τοῦ 32303 Prot.328.b.6 : μισθοῦ τοιοῦτον πεποίημαι· ἐπειδὰν γάρ τις παρ´ ἐμοῦ μάθῃ, 32304 Prot.328.b.7 : ἐὰν μὲν βούληται, ἀποδέδωκεν ὃ ἐγὼ πράττομαι ἀργύριον· 32305 Prot.328.c.1 : ἐὰν δὲ μή, ἐλθὼν εἰς ἱερόν, ὀμόσας ὅσου ἂν φῇ ἄξια εἶναι 32306 Prot.328.c.2 : τὰ μαθήματα, τοσοῦτον κατέθηκε. 32307 Prot.328.c.3 : Τοιοῦτόν σοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ καὶ μῦθον καὶ λόγον 32308 Prot.328.c.4 : εἴρηκα, ὡς διδακτὸν ἀρετὴ καὶ Ἀθηναῖοι οὕτως ἡγοῦνται, 32309 Prot.328.c.5 : καὶ ὅτι οὐδὲν θαυμαστὸν τῶν ἀγαθῶν πατέρων φαύλους ὑεῖς 32310 Prot.328.c.6 : γίγνεσθαι καὶ τῶν φαύλων ἀγαθούς, ἐπεὶ καὶ οἱ Πολυκλείτου 32311 Prot.328.c.7 : ὑεῖς, Παράλου καὶ Ξανθίππου τοῦδε ἡλικιῶται, οὐδὲν πρὸς 32312 Prot.328.c.8 : τὸν πατέρα εἰσίν, καὶ ἄλλοι ἄλλων δημιουργῶν. τῶνδε δὲ 32313 Prot.328.d.1 : οὔπω ἄξιον τοῦτο κατηγορεῖν· ἔτι γὰρ ἐν αὐτοῖς εἰσιν 32314 Prot.328.d.2 : ἐλπίδες· νέοι γάρ. 32315 Prot.328.d.3 : Πρωταγόρας μὲν τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἐπιδειξάμενος ἀπε– 32316 Prot.328.d.4 : παύσατο τοῦ λόγου. καὶ ἐγὼ ἐπὶ μὲν πολὺν χρόνον κεκηλη– 32317 Prot.328.d.5 : μένος ἔτι πρὸς αὐτὸν ἔβλεπον ὡς ἐροῦντά τι, ἐπιθυμῶν 32318 Prot.328.d.6 : ἀκούειν· ἐπεὶ δὲ δὴ ᾐσθόμην ὅτι τῷ ὄντι πεπαυμένος εἴη, 32319 Prot.328.d.7 : μόγις πως ἐμαυτὸν ὡσπερεὶ συναγείρας εἶπον, βλέψας πρὸς 32320 Prot.328.d.8 : τὸν Ἱπποκράτη· Ὦ παῖ Ἀπολλοδώρου, ὡς χάριν σοι ἔχω 32321 Prot.328.d.9 : ὅτι προύτρεψάς με ὧδε ἀφικέσθαι· πολλοῦ γὰρ ποιοῦμαι 32322 Prot.328.e.1 : ἀκηκοέναι ἃ ἀκήκοα Πρωταγόρου. ἐγὼ γὰρ ἐν μὲν τῷ ἔμ– 32323 Prot.328.e.2 : προσθεν χρόνῳ ἡγούμην οὐκ εἶναι ἀνθρωπίνην ἐπιμέλειαν 32324 Prot.328.e.3 : ᾗ ἀγαθοὶ οἱ ἀγαθοὶ γίγνονται· νῦν δὲ πέπεισμαι. πλὴν 32325 Prot.328.e.4 : σμικρόν τί μοι ἐμποδών, ὃ δῆλον ὅτι Πρωταγόρας ῥᾳδίως 32326 Prot.328.e.5 : ἐπεκδιδάξει, ἐπειδὴ καὶ τὰ πολλὰ ταῦτα ἐξεδίδαξεν. καὶ 32327 Prot.328.e.6 : γὰρ εἰ μέν τις περὶ αὐτῶν τούτων συγγένοιτο ὁτῳοῦν τῶν 32328 Prot.329.a.1 : δημηγόρων, τάχ´ ἂν καὶ τοιούτους λόγους ἀκούσειεν ἢ Περι– 32329 Prot.329.a.2 : κλέους ἢ ἄλλου τινὸς τῶν ἱκανῶν εἰπεῖν· εἰ δὲ ἐπανέροιτό 32330 Prot.329.a.3 : τινά τι, ὥσπερ βιβλία οὐδὲν ἔχουσιν οὔτε ἀποκρίνασθαι οὔτε 32331 Prot.329.a.4 : αὐτοὶ ἐρέσθαι, ἀλλ´ ἐάν τις καὶ σμικρὸν ἐπερωτήσῃ τι τῶν 32332 Prot.329.a.5 : ῥηθέντων, ὥσπερ τὰ χαλκία πληγέντα μακρὸν ἠχεῖ καὶ ἀπο– 32333 Prot.329.a.6 : τείνει ἐὰν μὴ ἐπιλάβηταί τις, καὶ οἱ ῥήτορες οὕτω, σμικρὰ 32334 Prot.329.b.1 : ἐρωτηθέντες δόλιχον κατατείνουσι τοῦ λόγου. Πρωταγόρας 32335 Prot.329.b.2 : δὲ ὅδε ἱκανὸς μὲν μακροὺς λόγους καὶ καλοὺς εἰπεῖν, ὡς 32336 Prot.329.b.3 : αὐτὰ δηλοῖ, ἱκανὸς δὲ καὶ ἐρωτηθεὶς ἀποκρίνασθαι κατὰ 32337 Prot.329.b.4 : βραχὺ καὶ ἐρόμενος περιμεῖναί τε καὶ ἀποδέξασθαι τὴν 32338 Prot.329.b.5 : ἀπόκρισιν, ἃ ὀλίγοις ἐστὶ παρεσκευασμένα. νῦν οὖν, ὦ 32339 Prot.329.b.6 : Πρωταγόρα, σμικροῦ τινος ἐνδεής εἰμι πάντ´ ἔχειν, εἴ 32340 Prot.329.b.7 : μοι ἀποκρίναιο τόδε. τὴν ἀρετὴν φῂς διδακτὸν εἶναι, καὶ 32341 Prot.329.b.8 : ἐγὼ εἴπερ ἄλλῳ τῳ ἀνθρώπων πειθοίμην ἄν, καὶ σοὶ πείθο– 32342 Prot.329.c.1 : μαι· ὃ δ´ ἐθαύμασά σου λέγοντος, τοῦτό μοι ἐν τῇ ψυχῇ 32343 Prot.329.c.2 : ἀποπλήρωσον. ἔλεγες γὰρ ὅτι ὁ Ζεὺς τὴν δικαιοσύνην 32344 Prot.329.c.3 : καὶ τὴν αἰδῶ πέμψειε τοῖς ἀνθρώποις, καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν 32345 Prot.329.c.4 : τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη 32346 Prot.329.c.5 : καὶ ὁσιότης καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην, 32347 Prot.329.c.6 : ἀρετή· ταῦτ´ οὖν αὐτὰ δίελθέ μοι ἀκριβῶς τῷ λόγῳ, πότερον 32348 Prot.329.c.7 : ἓν μέν τί ἐστιν ἡ ἀρετή, μόρια δὲ αὐτῆς ἐστιν ἡ δικαιοσύνη 32349 Prot.329.c.8 : καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης, ἢ ταῦτ´ ἐστὶν ἃ νυνδὴ ἐγὼ 32350 Prot.329.d.1 : ἔλεγον πάντα ὀνόματα τοῦ αὐτοῦ ἑνὸς ὄντος. τοῦτ´ ἐστὶν ὃ 32351 Prot.329.d.2 : ἔτι ἐπιποθῶ. 32352 Prot.329.d.3 : Ἀλλὰ ῥᾴδιον τοῦτό γ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἀποκρίνασθαι, 32353 Prot.329.d.4 : ὅτι ἑνὸς ὄντος τῆς ἀρετῆς μόριά ἐστιν ἃ ἐρωτᾷς. {—} Πότερον, 32354 Prot.329.d.5 : ἔφην, ὥσπερ προσώπου τὰ μόοια μόριά ἐστιν, στόμα τε 32355 Prot.329.d.6 : καὶ ῥὶς καὶ ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα, ἢ ὥσπερ τὰ τοῦ χρυσοῦ μόρια 32356 Prot.329.d.7 : οὐδὲν διαφέρει τὰ ἕτερα τῶν ἑτέρων, ἀλλήλων καὶ τοῦ ὅλου, 32357 Prot.329.d.8 : ἀλλ´ ἢ μεγέθει καὶ σμικρότητι; {—} Ἐκείνως μοι φαίνεται, ὦ 32358 Prot.329.e.1 : Σώκρατες, ὥσπερ τὰ τοῦ προσώπου μόρια ἔχει πρὸς τὸ ὅλον 32359 Prot.329.e.2 : πρόσωπον. {—} Πότερον οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ μεταλαμβάνουσιν 32360 Prot.329.e.3 : οἱ ἄνθρωποι τούτων τῶν τῆς ἀρετῆς μορίων οἱ μὲν ἄλλο, οἱ 32361 Prot.329.e.4 : δὲ ἄλλο, ἢ ἀνάγκη, ἐάνπερ τις ἓν λάβῃ, ἅπαντα ἔχειν; {—} 32362 Prot.329.e.5 : Οὐδαμῶς, ἔφη, ἐπεὶ πολλοὶ ἀνδρεῖοί εἰσιν, ἄδικοι δέ, καὶ 32363 Prot.329.e.6 : δίκαιοι αὖ, σοφοὶ δὲ οὔ. {—} Ἔστιν γὰρ οὖν καὶ ταῦτα μόρια 32364 Prot.330.a.1 : τῆς ἀρετῆς, ἔφην ἐγώ, σοφία τε καὶ ἀνδρεία; {—} Πάντων 32365 Prot.330.a.2 : μάλιστα δήπου, ἔφη· καὶ μέγιστόν γε ἡ σοφία τῶν μορίων. 32366 Prot.330.a.3 : {—} Ἕκαστον δὲ αὐτῶν ἐστιν, ἦν δ´ ἐγώ, ἄλλο, τὸ δὲ ἄλλο; {—} 32367 Prot.330.a.4 : Ναί. {—} Ἦ καὶ δύναμιν αὐτῶν ἕκαστον ἰδίαν ἔχει; ὥσπερ τὰ 32368 Prot.330.a.5 : τοῦ προσώπου, οὐκ ἔστιν ὀφθαλμὸς οἷον τὰ ὦτα, οὐδ´ ἡ 32369 Prot.330.a.6 : δύναμις αὐτοῦ ἡ αὐτή· οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδέν ἐστιν οἷον τὸ 32370 Prot.330.a.7 : ἕτερον οὔτε κατὰ τὴν δύναμιν οὔτε κατὰ τὰ ἄλλα· ἆρ´ οὖν 32371 Prot.330.a.8 : οὕτω καὶ τὰ τῆς ἀρετῆς μόρια οὐκ ἔστιν τὸ ἕτερον οἷον τὸ 32372 Prot.330.b.1 : ἕτερον, οὔτε αὐτὸ οὔτε ἡ δύναμις αὐτοῦ; ἢ δῆλα δὴ ὅτι 32373 Prot.330.b.2 : οὕτως ἔχει, εἴπερ τῷ παραδείγματί γε ἔοικε; {—} Ἀλλ´ οὕτως, 32374 Prot.330.b.3 : ἔφη, ἔχει, ὦ Σώκρατες. {—} Καὶ ἐγὼ εἶπον· Οὐδὲν ἄρα ἐστὶν 32375 Prot.330.b.4 : τῶν τῆς ἀρετῆς μορίων ἄλλο οἷον ἐπιστήμη, οὐδ´ οἷον 32376 Prot.330.b.5 : δικαιοσύνη, οὐδ´ οἷον ἀνδρεία, οὐδ´ οἷον σωφροσύνη, οὐδ´ 32377 Prot.330.b.6 : οἷον ὁσιότης. {—} Οὐκ ἔφη. {—} Φέρε δή, ἔφην ἐγώ, κοινῇ σκεψώ– 32378 Prot.330.b.7 : μεθα ποῖόν τι αὐτῶν ἐστιν ἕκαστον. πρῶτον μὲν τὸ τοιόνδε· 32379 Prot.330.c.1 : ἡ δικαιοσύνη πρᾶγμά τί ἐστιν ἢ οὐδὲν πρᾶγμα; ἐμοὶ μὲν 32380 Prot.330.c.2 : γὰρ δοκεῖ· τί δὲ σοί; {—} Κἀμοί, ἔφη. {—} Τί οὖν; εἴ τις ἔροιτο 32381 Prot.330.c.3 : ἐμέ τε καὶ σέ· "Ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες, εἴπετον δή 32382 Prot.330.c.4 : μοι, τοῦτο τὸ πρᾶγμα ὃ ὠνομάσατε ἄρτι, ἡ δικαιοσύνη, αὐτὸ 32383 Prot.330.c.5 : τοῦτο δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον;" ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναί– 32384 Prot.330.c.6 : μην ὅτι δίκαιον· σὺ δὲ τίν´ ἂν ψῆφον θεῖο; τὴν αὐτὴν ἐμοὶ 32385 Prot.330.c.7 : ἢ ἄλλην; {—} Τὴν αὐτήν, ἔφη. {—} Ἔστιν ἄρα τοιοῦτον ἡ δικαιο– 32386 Prot.330.c.8 : σύνη οἷον δίκαιον εἶναι, φαίην ἂν ἔγωγε ἀποκρινόμενος τῷ 32387 Prot.330.d.1 : ἐρωτῶντι· οὐκοῦν καὶ σύ; {—} Ναί, ἔφη. {—} Εἰ οὖν μετὰ τοῦτο 32388 Prot.330.d.2 : ἡμᾶς ἔροιτο· "Οὐκοῦν καὶ ὁσιότητά τινά φατε εἶναι;" 32389 Prot.330.d.3 : φαῖμεν ἄν, ὡς ἐγᾦμαι. {—} Ναί, ἦ δ´ ὅς. {—} "Οὐκοῦν φατε καὶ 32390 Prot.330.d.4 : τοῦτο πρᾶγμά τι εἶναι;" φαῖμεν ἄν· ἢ οὔ; {—} Καὶ τοῦτο 32391 Prot.330.d.5 : συνέφη. {—} "Πότερον δὲ τοῦτο αὐτὸ τὸ πρᾶγμά φατε τοιοῦτον 32392 Prot.330.d.6 : πεφυκέναι οἷον ἀνόσιον εἶναι ἢ οἷον ὅσιον;" ἀγανακτήσαιμ´ 32393 Prot.330.d.7 : ἂν ἔγωγ´, ἔφην, τῷ ἐρωτήματι, καὶ εἴποιμ´ ἄν· Εὐφήμει, 32394 Prot.330.d.8 : ὦ ἄνθρωπε· σχολῇ μεντἄν τι ἄλλο ὅσιον εἴη, εἰ μὴ αὐτή 32395 Prot.330.e.1 : γε ἡ ὁσιότης ὅσιον ἔσται. τί δὲ σύ; οὐχ οὕτως ἂν 32396 Prot.330.e.2 : ἀποκρίναιο; {—} Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 32397 Prot.330.e.3 : Εἰ οὖν μετὰ τοῦτο εἴποι ἐρωτῶν ἡμᾶς· "Πῶς οὖν ὀλίγον 32398 Prot.330.e.4 : πρότερον ἐλέγετε; ἆρ´ οὐκ ὀρθῶς ὑμῶν κατήκουσα; ἐδόξατέ 32399 Prot.330.e.5 : μοι φάναι 〈τὰ〉 τῆς ἀρετῆς μόρια εἶναι οὕτως ἔχοντα πρὸς 32400 Prot.330.e.6 : ἄλληλα, ὡς οὐκ εἶναι τὸ ἕτερον αὐτῶν οἷον τὸ ἕτερον·" 32401 Prot.330.e.7 : εἴποιμ´ ἂν ἔγωγε ὅτι Τὰ μὲν ἄλλα ὀρθῶς ἤκουσας, ὅτι δὲ 32402 Prot.330.e.8 : καὶ ἐμὲ οἴει εἰπεῖν τοῦτο, παρήκουσας· Πρωταγόρας γὰρ 32403 Prot.331.a.1 : ὅδε ταῦτα ἀπεκρίνατο, ἐγὼ δὲ ἠρώτων. εἰ οὖν εἴποι· 32404 Prot.331.a.2 : "Ἀληθῆ ὅδε λέγει, ὦ Πρωταγόρα; σὺ φῂς οὐκ εἶναι τὸ 32405 Prot.331.a.3 : ἕτερον μόριον οἷον τὸ ἕτερον τῶν τῆς ἀρετῆς; σὸς οὗτος 32406 Prot.331.a.4 : ὁ λόγος ἐστίν;" τί ἂν αὐτῷ ἀποκρίναιο; {—} Ἀνάγκη, ἔφη, 32407 Prot.331.a.5 : ὦ Σώκρατες, ὁμολογεῖν. 32408 Prot.331.a.6 : Τί οὖν, ὦ Πρωταγόρα, ἀποκρινούμεθα αὐτῷ, ταῦτα ὁμο– 32409 Prot.331.a.7 : λογήσαντες, ἐὰν ἡμᾶς ἐπανέρηται· "Οὐκ ἄρα ἐστὶν ὁσιότης 32410 Prot.331.a.8 : οἷον δίκαιον εἶναι πρᾶγμα, οὐδὲ δικαιοσύνη οἷον ὅσιον ἀλλ´ 32411 Prot.331.a.9 : οἷον μὴ ὅσιον· ἡ δ´ ὁσιότης οἷον μὴ δίκαιον, ἀλλ´ ἄδικον 32412 Prot.331.b.1 : ἄρα, τὸ δὲ ἀνόσιον;" τί αὐτῷ ἀποκρινούμεθα; ἐγὼ μὲν γὰρ 32413 Prot.331.b.2 : αὐτὸς ὑπέρ γε ἐμαυτοῦ φαίην ἂν καὶ τὴν δικαιοσύνην ὅσιον 32414 Prot.331.b.3 : εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον· καὶ ὑπὲρ σοῦ δέ, εἴ με ἐῴης, 32415 Prot.331.b.4 : ταὐτὰ ἂν ταῦτα ἀποκρινοίμην, ὅτι ἤτοι ταὐτόν γ´ ἐστιν δι– 32416 Prot.331.b.5 : καιότης ὁσιότητι ἢ ὅτι ὁμοιότατον, καὶ μάλιστα πάντων 32417 Prot.331.b.6 : ἥ τε δικαιοσύνη οἷον ὁσιότης καὶ ἡ ὁσιότης οἷον δικαιοσύνη. 32418 Prot.331.b.7 : ἀλλ´ ὅρα εἰ διακωλύεις ἀποκρίνεσθαι, ἢ καὶ σοὶ συνδοκεῖ 32419 Prot.331.b.8 : οὕτως. {—} Οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἁπλοῦν 32420 Prot.331.c.1 : εἶναι, ὥστε συγχωρῆσαι τήν τε δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι καὶ 32421 Prot.331.c.2 : τὴν ὁσιότητα δίκαιον, ἀλλά τί μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον 32422 Prot.331.c.3 : εἶναι. ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη· εἰ γὰρ βούλει, ἔστω 32423 Prot.331.c.4 : ἡμῖν καὶ δικαιοσύνη ὅσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον. {—} Μή μοι, ἦν 32424 Prot.331.c.5 : δ´ ἐγώ· οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ "εἰ βούλει" τοῦτο καὶ "εἴ 32425 Prot.331.c.6 : σοι δοκεῖ" ἐλέγχεσθαι, ἀλλ´ ἐμέ τε καὶ σέ· τὸ δ´ "ἐμέ 32426 Prot.331.c.7 : τε καὶ σέ" τοῦτο λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ´ 32427 Prot.331.d.1 : ἂν ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ "εἴ" ἀφέλοι αὐτοῦ. {—} Ἀλλὰ μέν– 32428 Prot.331.d.2 : τοι, ἦ δ´ ὅς, προσέοικέν τι δικαιοσύνη ὁσιότητι· καὶ γὰρ 32429 Prot.331.d.3 : ὁτιοῦν ὁτῳοῦν ἁμῇ γέ πῃ προσέοικεν. τὸ γὰρ λευκὸν τῷ 32430 Prot.331.d.4 : μέλανι ἔστιν ὅπῃ προσέοικεν, καὶ τὸ σκληρὸν τῷ μαλακῷ, 32431 Prot.331.d.5 : καὶ τἆλλα ἃ δοκεῖ ἐναντιώτατα εἶναι ἀλλήλοις· καὶ ἃ τότε 32432 Prot.331.d.6 : ἔφαμεν ἄλλην δύναμιν ἔχειν καὶ οὐκ εἶναι τὸ ἕτερον οἷον 32433 Prot.331.d.7 : τὸ ἕτερον, τὰ τοῦ προσώπου μόρια, ἁμῇ γέ πῃ προσέοικεν 32434 Prot.331.d.8 : καὶ ἔστιν τὸ ἕτερον οἷον τὸ ἕτερον. ὥστε τούτῳ γε τῷ τρόπῳ 32435 Prot.331.e.1 : κἂν ταῦτα ἐλέγχοις, εἰ βούλοιο, ὡς ἅπαντά ἐστιν ὅμοια 32436 Prot.331.e.2 : ἀλλήλοις. ἀλλ´ οὐχὶ τὰ ὅμοιόν τι ἔχοντα ὅμοια δίκαιον 32437 Prot.331.e.3 : καλεῖν, οὐδὲ τὰ ἀνόμοιόν τι ἔχοντα ἀνόμοια, κἂν πάνυ 32438 Prot.331.e.4 : σμικρὸν ἔχῃ τὸ ὅμοιον. {—} Καὶ ἐγὼ θαυμάσας εἶπον πρὸς 32439 Prot.331.e.5 : αὐτόν· Ἦ γὰρ οὕτω σοι τὸ δίκαιον καὶ τὸ ὅσιον πρὸς ἄλληλα 32440 Prot.331.e.6 : ἔχει, ὥστε ὅμοιόν τι σμικρὸν ἔχειν ἀλλήλοις; {—} Οὐ πάνυ, 32441 Prot.332.a.1 : ἔφη, οὕτως, οὐ μέντοι οὐδὲ αὖ ὡς σύ μοι δοκεῖς οἴεσθαι. {—} 32442 Prot.332.a.2 : Ἀλλὰ μήν, ἔφην ἐγώ, ἐπειδὴ δυσχερῶς δοκεῖς μοι ἔχειν 32443 Prot.332.a.3 : πρὸς τοῦτο, τοῦτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε δὲ ἄλλο ὧν ἔλεγες 32444 Prot.332.a.4 : ἐπισκεψώμεθα. ἀφροσύνην τι καλεῖς; {—} Ἔφη. {—} Τούτῳ τῷ 32445 Prot.332.a.5 : πράγματι οὐ πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν ἡ σοφία; {—} Ἔμοιγε δοκεῖ, 32446 Prot.332.a.6 : ἔφη. {—} Πότερον δὲ ὅταν πράττωσιν ἅνθρωποι ὀρθῶς τε καὶ 32447 Prot.332.a.7 : ὠφελίμως, τότε σωφρονεῖν σοι δοκοῦσιν οὕτω πράττοντες, 32448 Prot.332.a.8 : ἢ [εἰ] τοὐναντίον [ἔπραττον]; {—} Σωφρονεῖν, ἔφη. {—} Οὐκοῦν 32449 Prot.332.b.1 : σωφροσύνῃ σωφρονοῦσιν; {—} Ἀνάγκη. {—} Οὐκοῦν οἱ μὴ ὀρθῶς 32450 Prot.332.b.2 : πράττοντες ἀφρόνως πράττουσιν καὶ οὐ σωφρονοῦσιν οὕτω 32451 Prot.332.b.3 : πράττοντες; {—} Συνδοκεῖ μοι, ἔφη. {—} Τοὐναντίον ἄρα ἐστὶν 32452 Prot.332.b.4 : τὸ ἀφρόνως πράττειν τῷ σωφρόνως; {—} Ἔφη. {—} Οὐκοῦν τὰ μὲν 32453 Prot.332.b.5 : ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται, τὰ δὲ σωφρόνως 32454 Prot.332.b.6 : σωφροσύνῃ; {—} Ὡμολόγει. {—} Οὐκοῦν εἴ τι ἰσχύϊ πράττεται, 32455 Prot.332.b.7 : ἰσχυρῶς πράττεται, καὶ εἴ τι ἀσθενείᾳ, ἀσθενῶς; {—} Ἐδόκει. 32456 Prot.332.b.8 : {—} Καὶ εἴ τι μετὰ τάχους, ταχέως, καὶ εἴ τι μετὰ βραδυτῆτος, 32457 Prot.332.c.1 : βραδέως; {—} Ἔφη. {—} Καὶ εἴ τι δὴ ὡσαύτως πράττεται, ὑπὸ 32458 Prot.332.c.2 : τοῦ αὐτοῦ πράττεται, καὶ εἴ τι ἐναντίως, ὑπὸ τοῦ ἐναντίου; {—} 32459 Prot.332.c.3 : Συνέφη. {—} Φέρε δή, ἦν δ´ ἐγώ, ἔστιν τι καλόν; {—} Συνεχώρει. 32460 Prot.332.c.4 : {—} Τούτῳ ἔστιν τι ἐναντίον πλὴν τὸ αἰσχρόν; {—} Οὐκ ἔστιν. 32461 Prot.332.c.5 : {—} Τί δέ; ἔστιν τι ἀγαθόν; {—} Ἔστιν. {—} Τούτῳ ἔστιν τι ἐναν– 32462 Prot.332.c.6 : τίον πλὴν τὸ κακόν; {—} Οὐκ ἔστιν. {—} Τί δέ; ἔστιν τι ὀξὺ ἐν 32463 Prot.332.c.7 : φωνῇ; {—} Ἔφη. {—} Τούτῳ μὴ ἔστιν τι ἐναντίον ἄλλο πλὴν τὸ 32464 Prot.332.c.8 : βαρύ; {—} Οὐκ ἔφη. {—} Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν ἐναν– 32465 Prot.332.c.9 : τίων ἓν μόνον ἐστὶν ἐναντίον καὶ οὐ πολλά; {—} Συνωμολόγει. 32466 Prot.332.d.1 : Ἴθι δή, ἦν δ´ ἐγώ, ἀναλογισώμεθα τὰ ὡμολογημένα 32467 Prot.332.d.2 : ἡμῖν. ὡμολογήκαμεν ἓν ἑνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι, πλείω 32468 Prot.332.d.3 : δὲ μή; {—} Ὡμολογήκαμεν. {—} Τὸ δὲ ἐναντίως πραττόμενον 32469 Prot.332.d.4 : ὑπὸ ἐναντίων πράττεσθαι; {—} Ἔφη. {—} Ὡμολογήκαμεν δὲ 32470 Prot.332.d.5 : ἐναντίως πράττεσθαι ὃ ἂν ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρό– 32471 Prot.332.d.6 : νως πραττομένῳ; {—} Ἔφη. {—} Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον 32472 Prot.332.d.7 : ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι, τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ ἀφρο– 32473 Prot.332.e.1 : σύνης; {—} Συνεχώρει. {—} Οὐκοῦν εἴπερ ἐναντίως πράττεται, ὑπὸ 32474 Prot.332.e.2 : ἐναντίου πράττοιτ´ ἄν; {—} Ναί. {—} Πράττεται δὲ τὸ μὲν ὑπὸ 32475 Prot.332.e.3 : σωφροσύνης, τὸ δὲ ὑπὸ ἀφροσύνης; {—} Ναί. {—} Ἐναντίως; {—} 32476 Prot.332.e.4 : Πάνυ γε. {—} Οὐκοῦν ὑπὸ ἐναντίων ὄντων; {—} Ναί. {—} Ἐναντίον 32477 Prot.332.e.5 : ἄρ´ ἐστὶν ἀφροσύνη σωφροσύνης; {—} Φαίνεται. {—} Μέμνησαι 32478 Prot.332.e.6 : οὖν ὅτι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὡμολόγηται ἡμῖν ἀφροσύνη σοφίᾳ 32479 Prot.332.e.7 : ἐναντίον εἶναι; {—} Συνωμολόγει. {—} Ἓν δὲ ἑνὶ μόνον ἐναντίον 32480 Prot.333.a.1 : εἶναι; {—} Φημί. {—} Πότερον οὖν, ὦ Πρωταγόρα, λύσωμεν τῶν 32481 Prot.333.a.2 : λόγων; τὸ ἓν ἑνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι, ἢ ἐκεῖνον ἐν ᾧ ἐλέ– 32482 Prot.333.a.3 : γετο ἕτερον εἶναι σωφροσύνης σοφία, μόριον δὲ ἑκάτερον 32483 Prot.333.a.4 : ἀρετῆς, καὶ πρὸς τῷ ἕτερον εἶναι καὶ ἀνόμοια καὶ αὐτὰ καὶ 32484 Prot.333.a.5 : αἱ δυνάμεις αὐτῶν, ὥσπερ τὰ τοῦ προσώπου μόρια; πότερον 32485 Prot.333.a.6 : οὖν δὴ λύσωμεν; οὗτοι γὰρ οἱ λόγοι ἀμφότεροι οὐ πάνυ 32486 Prot.333.a.7 : μουσικῶς λέγονται· οὐ γὰρ συνᾴδουσιν οὐδὲ συναρμόττουσιν 32487 Prot.333.a.8 : ἀλλήλοις. πῶς γὰρ ἂν συνᾴδοιεν, εἴπερ γε ἀνάγκη ἑνὶ 32488 Prot.333.b.1 : μὲν ἓν μόνον ἐναντίον εἶναι, πλείοσιν δὲ μή, τῇ δὲ ἀφροσύνῃ 32489 Prot.333.b.2 : ἑνὶ ὄντι σοφία ἐναντία καὶ σωφροσύνη αὖ φαίνεται· ἦ γάρ, 32490 Prot.333.b.3 : ὦ Πρωταγόρα, ἔφην ἐγώ, ἢ ἄλλως πως; {—} Ὡμολόγησεν 32491 Prot.333.b.4 : καὶ μάλ´ ἀκόντως. {—} Οὐκοῦν ἓν ἂν εἴη ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ 32492 Prot.333.b.5 : σοφία; τὸ δὲ πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη καὶ 32493 Prot.333.b.6 : ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταὐτὸν ὄν. 32494 Prot.333.b.7 : Ἴθι δή, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Πρωταγόρα, μὴ ἀποκάμωμεν ἀλλὰ 32495 Prot.333.b.8 : καὶ τὰ λοιπὰ διασκεψώμεθα. ἆρά τίς σοι δοκεῖ ἀδικῶν 32496 Prot.333.c.1 : ἄνθρωπος σωφρονεῖν, ὅτι ἀδικεῖ; {—} Αἰσχυνοίμην ἂν ἔγωγ´, 32497 Prot.333.c.2 : ἔφη, ὦ Σώκρατες, τοῦτο ὁμολογεῖν, ἐπεὶ πολλοί γέ φασιν 32498 Prot.333.c.3 : τῶν ἀνθρώπων. {—} Πότερον οὖν πρὸς ἐκείνους τὸν λόγον ποιή– 32499 Prot.333.c.4 : σομαι, ἔφην, ἢ πρὸς σέ; {—} Εἰ βούλει, ἔφη, πρὸς τοῦτον 32500 Prot.333.c.5 : πρῶτον τὸν λόγον διαλέχθητι τὸν τῶν πολλῶν. {—} Ἀλλ´ 32501 Prot.333.c.6 : οὐδέν μοι διαφέρει, ἐὰν μόνον σύ γε ἀποκρίνῃ, εἴτ´ οὖν 32502 Prot.333.c.7 : δοκεῖ σοι ταῦτα εἴτε μή· τὸν γὰρ λόγον ἔγωγε μάλιστα 32503 Prot.333.c.8 : ἐξετάζω, συμβαίνει μέντοι ἴσως καὶ ἐμὲ τὸν ἐρωτῶντα καὶ 32504 Prot.333.c.9 : τὸν ἀποκρινόμενον ἐξετάζεσθαι. 32505 Prot.333.d.1 : Τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐκαλλωπίζετο ἡμῖν ὁ Πρωταγόρας—τὸν 32506 Prot.333.d.2 : γὰρ λόγον ᾐτιᾶτο δυσχερῆ εἶναι—ἔπειτα μέντοι συνεχώρησεν 32507 Prot.333.d.3 : ἀποκρίνεσθαι. {—} Ἴθι δή, ἔφην ἐγώ, ἐξ ἀρχῆς μοι ἀπόκριναι. 32508 Prot.333.d.4 : δοκοῦσί τινές σοι σωφρονεῖν ἀδικοῦντες; {—} Ἔστω, ἔφη. {—} 32509 Prot.333.d.5 : Τὸ δὲ σωφρονεῖν λέγεις εὖ φρονεῖν; {—} Ἔφη. {—} Τὸ δ´ εὖ 32510 Prot.333.d.6 : φρονεῖν εὖ βουλεύεσθαι, ὅτι ἀδικοῦσιν; {—} Ἔστω, ἔφη. {—} 32511 Prot.333.d.7 : Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντες ἢ εἰ κακῶς; 32512 Prot.333.d.8 : {—} Εἰ εὖ. {—} Λέγεις οὖν ἀγαθὰ ἄττα εἶναι; {—} Λέγω. {—} Ἆρ´ οὖν, 32513 Prot.333.d.9 : ἦν δ´ ἐγώ, ταῦτ´ ἐστὶν ἀγαθὰ ἅ ἐστιν ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώ– 32514 Prot.333.e.1 : ποις; {—} Καὶ ναὶ μὰ Δί´, ἔφη, κἂν μὴ τοῖς ἀνθρώποις 32515 Prot.333.e.2 : ὠφέλιμα ᾖ, ἔγωγε καλῶ ἀγαθά. {—} Καί μοι ἐδόκει ὁ Πρωτα– 32516 Prot.333.e.3 : γόρας ἤδη τετραχύνθαι τε καὶ ἀγωνιᾶν καὶ παρατετάχθαι 32517 Prot.333.e.4 : πρὸς τὸ ἀποκρίνεσθαι· ἐπειδὴ οὖν ἑώρων αὐτὸν οὕτως ἔχοντα, 32518 Prot.333.e.5 : εὐλαβούμενος ἠρέμα ἠρόμην. Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις, ὦ 32519 Prot.334.a.1 : Πρωταγόρα, ἃ μηδενὶ ἀνθρώπων ὠφέλιμά ἐστιν, ἢ ἃ μηδὲ 32520 Prot.334.a.2 : τὸ παράπαν ὠφέλιμα; καὶ τὰ τοιαῦτα σὺ ἀγαθὰ καλεῖς; {—} 32521 Prot.334.a.3 : Οὐδαμῶς, ἔφη· ἀλλ´ ἔγωγε πολλὰ οἶδ´ ἃ ἀνθρώποις μὲν 32522 Prot.334.a.4 : ἀνωφελῆ ἐστι, καὶ σιτία καὶ ποτὰ καὶ φάρμακα καὶ ἄλλα 32523 Prot.334.a.5 : μυρία, τὰ δέ γε ὠφέλιμα· τὰ δὲ ἀνθρώποις μὲν οὐδέτερα, 32524 Prot.334.a.6 : ἵπποις δέ· τὰ δὲ βουσὶν μόνον, τὰ δὲ κυσίν· τὰ δέ γε τούτων 32525 Prot.334.a.7 : μὲν οὐδενί, δένδροις δέ· τὰ δὲ τοῦ δένδρου ταῖς μὲν ῥίζαις 32526 Prot.334.a.8 : ἀγαθά, ταῖς δὲ βλάσταις πονηρά, οἷον καὶ ἡ κόπρος πάντων 32527 Prot.334.b.1 : τῶν φυτῶν ταῖς μὲν ῥίζαις ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ´ 32528 Prot.334.b.2 : ἐθέλοις ἐπὶ τοὺς πτόρθους καὶ τοὺς νέους κλῶνας ἐπιβάλλειν, 32529 Prot.334.b.3 : πάντα ἀπόλλυσιν· ἐπεὶ καὶ τὸ ἔλαιον τοῖς μὲν φυτοῖς ἅπασίν 32530 Prot.334.b.4 : ἐστιν πάγκακον καὶ ταῖς θριξὶν πολεμιώτατον ταῖς τῶν ἄλλων 32531 Prot.334.b.5 : ζῴων πλὴν ταῖς τοῦ ἀνθρώπου, ταῖς δὲ τοῦ ἀνθρώπου ἀρωγὸν 32532 Prot.334.b.6 : καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι. οὕτω δὲ ποικίλον τί ἐστιν τὸ ἀγαθὸν 32533 Prot.334.b.7 : καὶ παντοδαπόν, ὥστε καὶ ἐνταῦθα τοῖς μὲν ἔξωθεν τοῦ 32534 Prot.334.c.1 : σώματος ἀγαθόν ἐστιν τῷ ἀνθρώπῳ, τοῖς δ´ ἐντὸς ταὐτὸν 32535 Prot.334.c.2 : τοῦτο κάκιστον· καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορεύουσιν 32536 Prot.334.c.3 : τοῖς ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ´ ἢ ὅτι σμικροτάτῳ 32537 Prot.334.c.4 : ἐν τούτοις οἷς μέλλει ἔδεσθαι, ὅσον μόνον τὴν δυσχέρειαν 32538 Prot.334.c.5 : κατασβέσαι τὴν ἐπὶ ταῖς αἰσθήσεσι ταῖς διὰ τῶν ῥινῶν 32539 Prot.334.c.6 : γιγνομένην ἐν τοῖς σιτίοις τε καὶ ὄψοις. 32540 Prot.334.c.7 : Εἰπόντος οὖν ταῦτα αὐτοῦ οἱ παρόντες ἀνεθορύβησαν ὡς 32541 Prot.334.c.8 : εὖ λέγοι, καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ Πρωταγόρα, ἐγὼ τυγχάνω ἐπι– 32542 Prot.334.c.9 : λήσμων τις ὢν ἄνθρωπος, καὶ ἐάν τίς μοι μακρὰ λέγῃ, 32543 Prot.334.d.1 : ἐπιλανθάνομαι περὶ οὗ ἂν ᾖ ὁ λόγος. ὥσπερ οὖν εἰ ἐτύγχανον 32544 Prot.334.d.2 : ὑπόκωφος ὤν, ᾤου ἂν χρῆναι, εἴπερ ἔμελλές μοι διαλέξεσθαι, 32545 Prot.334.d.3 : μεῖζον φθέγγεσθαι ἢ πρὸς τοὺς ἄλλους, οὕτω καὶ νῦν, ἐπειδὴ 32546 Prot.334.d.4 : ἐπιλήσμονι ἐνέτυχες, σύντεμνέ μοι τὰς ἀποκρίσεις καὶ 32547 Prot.334.d.5 : βραχυτέρας ποίει, εἰ μέλλω σοι ἕπεσθαι. 32548 Prot.334.d.6 : Πῶς οὖν κελεύεις με βραχέα ἀποκρίνεσθαι; ἢ βραχύτερά 32549 Prot.334.d.7 : σοι, ἔφη, ἀποκρίνωμαι ἢ δεῖ; 32550 Prot.334.d.8 : Μηδαμῶς, ἦν δ´ ἐγώ. 32551 Prot.334.d.9 : Ἀλλ´ ὅσα δεῖ; ἔφη. 32552 Prot.334.e.1 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ. 32553 Prot.334.e.2 : Πότερα οὖν ὅσα ἐμοὶ δοκεῖ δεῖν ἀποκρίνεσθαι, τοσαῦτά 32554 Prot.334.e.3 : σοι ἀποκρίνωμαι, ἢ ὅσα σοί; 32555 Prot.334.e.4 : Ἀκήκοα γοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι σὺ οἷός τ´ εἶ καὶ αὐτὸς καὶ 32556 Prot.334.e.5 : ἄλλον διδάξαι περὶ τῶν αὐτῶν καὶ μακρὰ λέγειν, ἐὰν βούλῃ, 32557 Prot.334.e.6 : οὕτως ὥστε τὸν λόγον μηδέποτε ἐπιλιπεῖν, καὶ αὖ βραχέα 32558 Prot.335.a.1 : οὕτως ὥστε μηδένα σοῦ ἐν βραχυτέροις εἰπεῖν· εἰ οὖν 32559 Prot.335.a.2 : μέλλεις ἐμοὶ διαλέξεσθαι, τῷ ἑτέρῳ χρῶ τρόπῳ πρός με, 32560 Prot.335.a.3 : τῇ βραχυλογίᾳ. 32561 Prot.335.a.4 : Ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἐγὼ πολλοῖς ἤδη εἰς ἀγῶνα λόγων 32562 Prot.335.a.5 : ἀφικόμην ἀνθρώποις, καὶ εἰ τοῦτο ἐποίουν ὃ σὺ κελεύεις, 32563 Prot.335.a.6 : ὡς ὁ ἀντιλέγων ἐκέλευέν με διαλέγεσθαι, οὕτω διελεγόμην, 32564 Prot.335.a.7 : οὐδενὸς ἂν βελτίων ἐφαινόμην οὐδ´ ἂν ἐγένετο Πρωταγόρου 32565 Prot.335.a.8 : ὄνομα ἐν τοῖς Ἕλλησιν. 32566 Prot.335.a.9 : Καὶ ἐγώ—ἔγνων γὰρ ὅτι οὐκ ἤρεσεν αὐτὸς αὑτῷ ταῖς 32567 Prot.335.b.1 : ἀποκρίσεσιν ταῖς ἔμπροσθεν, καὶ ὅτι οὐκ ἐθελήσοι ἑκὼν εἶναι 32568 Prot.335.b.2 : ἀποκρινόμενος διαλέγεσθαι—ἡγησάμενος οὐκέτι ἐμὸν ἔργον 32569 Prot.335.b.3 : εἶναι παρεῖναι ἐν ταῖς συνουσίαις, Ἀλλά τοι, ἔφην, ὦ 32570 Prot.335.b.4 : Πρωταγόρα, οὐδ´ ἐγὼ λιπαρῶς ἔχω παρὰ τὰ σοὶ δοκοῦντα 32571 Prot.335.b.5 : τὴν συνουσίαν ἡμῖν γίγνεσθαι, ἀλλ´ ἐπειδὰν σὺ βούλῃ 32572 Prot.335.b.6 : διαλέγεσθαι ὡς ἐγὼ δύναμαι ἕπεσθαι, τότε σοι διαλέξομαι. 32573 Prot.335.b.7 : σὺ μὲν γάρ, ὡς λέγεται περὶ σοῦ, φῂς δὲ καὶ αὐτός, καὶ ἐν 32574 Prot.335.b.8 : μακρολογίᾳ καὶ ἐν βραχυλογίᾳ οἷός τ´ εἶ συνουσίας ποιεῖσθαι 32575 Prot.335.c.1 : —σοφὸς γὰρ εἶ—ἐγὼ δὲ τὰ μακρὰ ταῦτα ἀδύνατος, ἐπεὶ 32576 Prot.335.c.2 : ἐβουλόμην ἂν οἷός τ´ εἶναι. ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν 32577 Prot.335.c.3 : τὸν ἀμφότερα δυνάμενον, ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο· νῦν δὲ 32578 Prot.335.c.4 : ἐπειδὴ οὐκ ἐθέλεις καὶ ἐμοί τις ἀσχολία ἐστὶν καὶ οὐκ ἂν οἷός 32579 Prot.335.c.5 : τ´ εἴην σοι παραμεῖναι ἀποτείνοντι μακροὺς λόγους—ἐλθεῖν 32580 Prot.335.c.6 : γάρ ποί με δεῖ—εἶμι· ἐπεὶ καὶ ταῦτ´ ἂν ἴσως οὐκ ἀηδῶς σου 32581 Prot.335.c.7 : ἤκουον. 32582 Prot.335.c.8 : Καὶ ἅμα ταῦτ´ εἰπὼν ἀνιστάμην ὡς ἀπιών· καί μου 32583 Prot.335.c.9 : ἀνισταμένου ἐπιλαμβάνεται ὁ Καλλίας τῆς χειρὸς τῇ δεξιᾷ, 32584 Prot.335.d.1 : τῇ δ´ ἀριστερᾷ ἀντελάβετο τοῦ τρίβωνος τουτουΐ, καὶ εἶπεν· 32585 Prot.335.d.2 : Οὐκ ἀφήσομέν σε, ὦ Σώκρατες· ἐὰν γὰρ σὺ ἐξέλθῃς, οὐχ 32586 Prot.335.d.3 : ὁμοίως ἡμῖν ἔσονται οἱ διάλογοι. δέομαι οὖν σου παρα– 32587 Prot.335.d.4 : μεῖναι ἡμῖν· ὡς ἐγὼ οὐδ´ ἂν ἑνὸς ἥδιον ἀκούσαιμι ἢ σοῦ τε 32588 Prot.335.d.5 : καὶ Πρωταγόρου διαλεγομένων. ἀλλὰ χάρισαι ἡμῖν πᾶσιν. 32589 Prot.335.d.6 : Καὶ ἐγὼ εἶπον—ἤδη δὲ ἀνειστήκη ὡς ἐξιών—Ὦ παῖ 32590 Prot.335.d.7 : Ἱππονίκου, ἀεὶ μὲν ἔγωγέ σου τὴν φιλοσοφίαν ἄγαμαι, ἀτὰρ 32591 Prot.335.e.1 : καὶ νῦν ἐπαινῶ καὶ φιλῶ, ὥστε βουλοίμην ἂν χαρίζεσθαί 32592 Prot.335.e.2 : σοι, εἴ μου δυνατὰ δέοιο· νῦν δ´ ἐστὶν ὥσπερ ἂν εἰ δέοιό 32593 Prot.335.e.3 : μου Κρίσωνι τῷ Ἱμεραίῳ δρομεῖ ἀκμάζοντι ἕπεσθαι, ἢ τῶν 32594 Prot.335.e.4 : δολιχοδρόμων τῳ ἢ τῶν ἡμεροδρόμων διαθεῖν τε καὶ ἕπεσθαι, 32595 Prot.336.a.1 : εἴποιμι ἄν σοι ὅτι πολὺ σοῦ μᾶλλον ἐγὼ ἐμαυτοῦ δέομαι 32596 Prot.336.a.2 : θέουσιν τούτοις ἀκολουθεῖν, ἀλλ´ οὐ γὰρ δύναμαι, ἀλλ´ εἴ τι 32597 Prot.336.a.3 : δέῃ θεάσασθαι ἐν τῷ αὐτῷ ἐμέ τε καὶ Κρίσωνα θέοντας, 32598 Prot.336.a.4 : τούτου δέου συγκαθεῖναι· ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ δύναμαι ταχὺ θεῖν, 32599 Prot.336.a.5 : οὗτος δὲ δύναται βραδέως. εἰ οὖν ἐπιθυμεῖς ἐμοῦ καὶ Πρωτα– 32600 Prot.336.a.6 : γόρου ἀκούειν, τούτου δέου, ὥσπερ τὸ πρῶτόν μοι ἀπεκρίνατο 32601 Prot.336.a.7 : διὰ βραχέων τε καὶ αὐτὰ τὰ ἐρωτώμενα, οὕτω καὶ νῦν ἀποκρί– 32602 Prot.336.b.1 : νεσθαι· εἰ δὲ μή, τίς ὁ τρόπος ἔσται τῶν διαλόγων; χωρὶς 32603 Prot.336.b.2 : γὰρ ἔγωγ´ ᾤμην εἶναι τὸ συνεῖναί τε ἀλλήλοις διαλεγομένους 32604 Prot.336.b.3 : καὶ τὸ δημηγορεῖν. 32605 Prot.336.b.4 : Ἀλλ´—ὁρᾷς; —ἔφη, ὦ Σώκρατες, δίκαια δοκεῖ λέγειν 32606 Prot.336.b.5 : Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βού– 32607 Prot.336.b.6 : λεται, καὶ σὺ ὅπως ἂν αὖ σὺ βούλῃ. 32608 Prot.336.b.7 : Ὑπολαβὼν οὖν ὁ Ἀλκιβιάδης, Οὐ καλῶς λέγεις, ἔφη, ὦ 32609 Prot.336.b.8 : Καλλία· Σωκράτης μὲν γὰρ ὅδε ὁμολογεῖ μὴ μετεῖναί οἱ 32610 Prot.336.b.9 : μακρολογίας καὶ παραχωρεῖ Πρωταγόρᾳ, τοῦ δὲ διαλέγεσθαι 32611 Prot.336.c.1 : οἷός τ´ εἶναι καὶ ἐπίστασθαι λόγον τε δοῦναι καὶ δέξασθαι 32612 Prot.336.c.2 : θαυμάζοιμ´ ἂν εἴ τῳ ἀνθρώπων παραχωρεῖ. εἰ μὲν οὖν καὶ 32613 Prot.336.c.3 : Πρωταγόρας ὁμολογεῖ φαυλότερος εἶναι Σωκράτους διαλε– 32614 Prot.336.c.4 : χθῆναι, ἐξαρκεῖ Σωκράτει· εἰ δὲ ἀντιποιεῖται, διαλεγέσθω 32615 Prot.336.c.5 : ἐρωτῶν τε καὶ ἀποκρινόμενος, μὴ ἐφ´ ἑκάστῃ ἐρωτήσει 32616 Prot.336.c.6 : μακρὸν λόγον ἀποτείνων, ἐκκρούων τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἐθέ– 32617 Prot.336.d.1 : λων διδόναι λόγον, ἀλλ´ ἀπομηκύνων ἕως ἂν ἐπιλάθωνται περὶ 32618 Prot.336.d.2 : ὅτου τὸ ἐρώτημα ἦν οἱ πολλοὶ τῶν ἀκουόντων· ἐπεὶ Σωκράτη 32619 Prot.336.d.3 : γε ἐγὼ ἐγγυῶμαι μὴ ἐπιλήσεσθαι, οὐχ ὅτι παίζει καί φησιν 32620 Prot.336.d.4 : ἐπιλήσμων εἶναι. ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ ἐπιεικέστερα Σωκράτης 32621 Prot.336.d.5 : λέγειν· χρὴ γὰρ ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀποφαίνεσθαι. 32622 Prot.336.d.6 : Μετὰ δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην, ὡς ἐγᾦμαι, Κριτίας ἦν ὁ εἰπών· 32623 Prot.336.d.7 : Ὦ Πρόδικε καὶ Ἱππία, Καλλίας μὲν δοκεῖ μοι μάλα πρὸς 32624 Prot.336.e.1 : Πρωταγόρου εἶναι, Ἀλκιβιάδης δὲ ἀεὶ φιλόνικός ἐστι πρὸς ὃ 32625 Prot.336.e.2 : ἂν ὁρμήσῃ· ἡμᾶς δὲ οὐδὲν δεῖ συμφιλονικεῖν οὔτε Σωκράτει 32626 Prot.336.e.3 : οὔτε Πρωταγόρᾳ, ἀλλὰ κοινῇ ἀμφοτέρων δεῖσθαι μὴ μεταξὺ 32627 Prot.336.e.4 : διαλῦσαι τὴν συνουσίαν. 32628 Prot.337.a.1 : Εἰπόντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα, ὁ Πρόδικος, Καλῶς μοι, ἔφη, 32629 Prot.337.a.2 : δοκεῖς λέγειν, ὦ Κριτία· χρὴ γὰρ τοὺς ἐν τοιοῖσδε λόγοις 32630 Prot.337.a.3 : παραγιγνομένους κοινοὺς μὲν εἶναι ἀμφοῖν τοῖν διαλεγομένοιν 32631 Prot.337.a.4 : ἀκροατάς, ἴσους δὲ μή—ἔστιν γὰρ οὐ ταὐτόν· κοινῇ μὲν γὰρ 32632 Prot.337.a.5 : ἀκοῦσαι δεῖ ἀμφοτέρων, μὴ ἴσον δὲ νεῖμαι ἑκατέρῳ, ἀλλὰ 32633 Prot.337.a.6 : τῷ μὲν σοφωτέρῳ πλέον, τῷ δὲ ἀμαθεστέρῳ ἔλαττον. ἐγὼ 32634 Prot.337.a.7 : μὲν καὶ αὐτός, ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες, ἀξιῶ ὑμᾶς 32635 Prot.337.a.8 : συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν, 32636 Prot.337.b.1 : ἐρίζειν δὲ μή—ἀμφισβητοῦσι μὲν γὰρ καὶ δι´ εὔνοιαν οἱ 32637 Prot.337.b.2 : φίλοι τοῖς φίλοις, ἐρίζουσιν δὲ οἱ διάφοροί τε καὶ ἐχθροὶ 32638 Prot.337.b.3 : ἀλλήλοις—καὶ οὕτως ἂν καλλίστη ἡμῖν ἡ συνουσία γίγνοιτο· 32639 Prot.337.b.4 : ὑμεῖς τε γὰρ οἱ λέγοντες μάλιστ´ ἂν οὕτως ἐν ἡμῖν τοῖς 32640 Prot.337.b.5 : ἀκούουσιν εὐδοκιμοῖτε καὶ οὐκ ἐπαινοῖσθε—εὐδοκιμεῖν μὲν 32641 Prot.337.b.6 : γὰρ ἔστιν παρὰ ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων ἄνευ ἀπάτης, 32642 Prot.337.b.7 : ἐπαινεῖσθαι δὲ ἐν λόγῳ πολλάκις παρὰ δόξαν ψευδομένων— 32643 Prot.337.c.1 : ἡμεῖς τ´ αὖ οἱ ἀκούοντες μάλιστ´ ἂν οὕτως εὐφραινοίμεθα, 32644 Prot.337.c.2 : οὐχ ἡδοίμεσθα—εὐφραίνεσθαι μὲν γὰρ ἔστιν μανθάνοντά τι 32645 Prot.337.c.3 : καὶ φρονήσεως μεταλαμβάνοντα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ, ἥδεσθαι δὲ 32646 Prot.337.c.4 : ἐσθίοντά τι ἢ ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα αὐτῷ τῷ σώματι. 32647 Prot.337.c.5 : Ταῦτα οὖν εἰπόντος τοῦ Προδίκου πολλοὶ πάνυ τῶν 32648 Prot.337.c.6 : παρόντων ἀπεδέξαντο· μετὰ δὲ τὸν Πρόδικον Ἱππίας ὁ 32649 Prot.337.c.7 : σοφὸς εἶπεν, Ὦ ἄνδρες, ἔφη, οἱ παρόντες, ἡγοῦμαι ἐγὼ 32650 Prot.337.c.8 : ὑμᾶς συγγενεῖς τε καὶ οἰκείους καὶ πολίτας ἅπαντας εἶναι— 32651 Prot.337.d.1 : φύσει, οὐ νόμῳ· τὸ γὰρ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ φύσει συγγενές 32652 Prot.337.d.2 : ἐστιν, ὁ δὲ νόμος, τύραννος ὢν τῶν ἀνθρώπων, πολλὰ παρὰ 32653 Prot.337.d.3 : τὴν φύσιν βιάζεται—ἡμᾶς οὖν αἰσχρὸν τὴν μὲν φύσιν τῶν 32654 Prot.337.d.4 : πραγμάτων εἰδέναι, σοφωτάτους δὲ ὄντας τῶν Ἑλλήνων, καὶ 32655 Prot.337.d.5 : κατ´ αὐτὸ τοῦτο νῦν συνεληλυθότας τῆς τε Ἑλλάδος εἰς αὐτὸ 32656 Prot.337.d.6 : τὸ πρυτανεῖον τῆς σοφίας καὶ αὐτῆς τῆς πόλεως εἰς τὸν 32657 Prot.337.d.7 : μέγιστον καὶ ὀλβιώτατον οἶκον τόνδε, μηδὲν τούτου τοῦ 32658 Prot.337.e.1 : ἀξιώματος ἄξιον ἀποφήνασθαι, ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς φαυλο– 32659 Prot.337.e.2 : τάτους τῶν ἀνθρώπων διαφέρεσθαι ἀλλήλοις. ἐγὼ μὲν οὖν 32660 Prot.337.e.3 : καὶ δέομαι καὶ συμβουλεύω, ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες, 32661 Prot.337.e.4 : συμβῆναι ὑμᾶς ὥσπερ ὑπὸ διαιτητῶν ἡμῶν συμβιβαζόντων 32662 Prot.338.a.1 : εἰς τὸ μέσον, καὶ μήτε σὲ τὸ ἀκριβὲς τοῦτο εἶδος τῶν 32663 Prot.338.a.2 : διαλόγων ζητεῖν τὸ κατὰ βραχὺ λίαν, εἰ μὴ ἡδὺ Πρωταγόρᾳ, 32664 Prot.338.a.3 : ἀλλ´ ἐφεῖναι καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις, ἵνα μεγα– 32665 Prot.338.a.4 : λοπρεπέστεροι καὶ εὐσχημονέστεροι ἡμῖν φαίνωνται, μήτ´ αὖ 32666 Prot.338.a.5 : Πρωταγόραν πάντα κάλων ἐκτείναντα, οὐρίᾳ ἐφέντα, φεύγειν 32667 Prot.338.a.6 : εἰς τὸ πέλαγος τῶν λόγων ἀποκρύψαντα γῆν, ἀλλὰ μέσον 32668 Prot.338.a.7 : τι ἀμφοτέρους τεμεῖν. ὣς οὖν ποιήσετε, καὶ πείθεσθέ μοι 32669 Prot.338.a.8 : ῥαβδοῦχον καὶ ἐπιστάτην καὶ πρύτανιν ἑλέσθαι ὃς ὑμῖν 32670 Prot.338.b.1 : φυλάξει τὸ μέτριον μῆκος τῶν λόγων ἑκατέρου. 32671 Prot.338.b.2 : Ταῦτα ἤρεσε τοῖς παροῦσι, καὶ πάντες ἐπῄνεσαν, καὶ ἐμέ 32672 Prot.338.b.3 : τε ὁ Καλλίας οὐκ ἔφη ἀφήσειν καὶ ἑλέσθαι ἐδέοντο ἐπιστάτην. 32673 Prot.338.b.4 : εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι αἰσχρὸν εἴη βραβευτὴν ἑλέσθαι τῶν λόγων. 32674 Prot.338.b.5 : εἴτε γὰρ χείρων ἔσται ἡμῶν ὁ αἱρεθείς, οὐκ ὀρθῶς ἂν ἔχοι 32675 Prot.338.b.6 : τὸν χείρω τῶν βελτιόνων ἐπιστατεῖν, εἴτε ὅμοιος, οὐδ´ 32676 Prot.338.b.7 : οὕτως ὀρθῶς· ὁ γὰρ ὅμοιος ἡμῖν ὅμοια καὶ ποιήσει, ὥστε ἐκ 32677 Prot.338.c.1 : περιττοῦ ᾑρήσεται. ἀλλὰ δὴ βελτίονα ἡμῶν αἱρήσεσθε. τῇ 32678 Prot.338.c.2 : μὲν ἀληθείᾳ, ὡς ἐγᾦμαι, ἀδύνατον ὑμῖν ὥστε Πρωταγόρου 32679 Prot.338.c.3 : τοῦδε σοφώτερόν τινα ἑλέσθαι· εἰ δὲ αἱρήσεσθε μὲν μηδὲν 32680 Prot.338.c.4 : βελτίω, φήσετε δέ, αἰσχρὸν καὶ τοῦτο τῷδε γίγνεται, ὥσπερ 32681 Prot.338.c.5 : φαύλῳ ἀνθρώπῳ ἐπιστάτην αἱρεῖσθαι, ἐπεὶ τό γ´ ἐμὸν οὐδέν 32682 Prot.338.c.6 : μοι διαφέρει. ἀλλ´ οὑτωσὶ ἐθέλω ποιῆσαι, ἵν´ ὃ προθυμεῖσθε 32683 Prot.338.c.7 : συνουσία τε καὶ διάλογοι ἡμῖν γίγνωνται· εἰ μὴ βούλεται 32684 Prot.338.d.1 : Πρωταγόρας ἀποκρίνεσθαι, οὗτος μὲν ἐρωτάτω, ἐγὼ δὲ ἀπο– 32685 Prot.338.d.2 : κρινοῦμαι, καὶ ἅμα πειράσομαι αὐτῷ δεῖξαι ὡς ἐγώ φημι 32686 Prot.338.d.3 : χρῆναι τὸν ἀποκρινόμενον ἀποκρίνεσθαι· ἐπειδὰν δὲ ἐγὼ 32687 Prot.338.d.4 : ἀποκρίνωμαι ὁπός´ ἂν οὗτος βούληται ἐρωτᾶν, πάλιν οὗτος 32688 Prot.338.d.5 : ἐμοὶ λόγον ὑποσχέτω ὁμοίως. ἐὰν οὖν μὴ δοκῇ πρόθυμος εἶναι 32689 Prot.338.d.6 : πρὸς αὐτὸ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι, καὶ ἐγὼ καὶ ὑμεῖς κοινῇ 32690 Prot.338.d.7 : δεησόμεθα αὐτοῦ ἅπερ ὑμεῖς ἐμοῦ, μὴ διαφθείρειν τὴν συν– 32691 Prot.338.e.1 : ουσίαν· καὶ οὐδὲν δεῖ τούτου ἕνεκα ἕνα ἐπιστάτην γενέσθαι, 32692 Prot.338.e.2 : ἀλλὰ πάντες κοινῇ ἐπιστατήσετε. Ἐδόκει πᾶσιν οὕτω ποιη– 32693 Prot.338.e.3 : τέον εἶναι· καὶ ὁ Πρωταγόρας πάνυ μὲν οὐκ ἤθελεν, ὅμως 32694 Prot.338.e.4 : δὲ ἠναγκάσθη ὁμολογῆσαι ἐρωτήσειν, καὶ ἐπειδὰν ἱκανῶς 32695 Prot.338.e.5 : ἐρωτήσῃ, πάλιν δώσειν λόγον κατὰ σμικρὸν ἀποκρινόμενος. 32696 Prot.338.e.6 : Ἤρξατο οὖν ἐρωτᾶν οὑτωσί πως· Ἡγοῦμαι, ἔφη, ὦ Σώ– 32697 Prot.338.e.7 : κρατες, ἐγὼ ἀνδοὶ παιδείας μέγιστον μέρος εἶναι περὶ ἐπῶν 32698 Prot.339.a.1 : δεινὸν εἶναι· ἔστιν δὲ τοῦτο τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεγόμενα 32699 Prot.339.a.2 : οἷόν τ´ εἶναι συνιέναι ἅ τε ὀρθῶς πεποίηται καὶ ἃ μή, καὶ 32700 Prot.339.a.3 : ἐπίστασθαι διελεῖν τε καὶ ἐρωτώμενον λόγον δοῦναι. καὶ δὴ 32701 Prot.339.a.4 : καὶ νῦν ἔσται τὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ αὐτοῦ μὲν περὶ οὗπερ ἐγώ 32702 Prot.339.a.5 : τε καὶ σὺ νῦν διαλεγόμεθα, περὶ ἀρετῆς, μετενηνεγμένον 32703 Prot.339.a.6 : δ´ εἰς ποίησιν· τοσοῦτον μόνον διοίσει. λέγει γάρ που 32704 Prot.339.a.7 : Σιμωνίδης πρὸς Σκόπαν τὸν Κρέοντος ὑὸν τοῦ Θετταλοῦ ὅτι— 32705 Prot.339.a.7 : 32706 Prot.339.b.1 : ἄνδρ´ ἀγαθὸν μὲν ἀλαθέως γενέσθαι χαλεπόν, 32707 Prot.339.b.2 : χερσίν τε καὶ ποσὶ καὶ νόῳ τετράγωνον, ἄνευ ψόγου 32708 Prot.339.b.3 : τετυγμένον. 32709 Prot.339.b.3 : 32710 Prot.339.b.4 : τοῦτο ἐπίστασαι τὸ ᾆσμα, ἢ πᾶν σοι διεξέλθω; 32711 Prot.339.b.5 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Οὐδὲν δεῖ· ἐπίσταμαί τε γάρ, καὶ πάνυ 32712 Prot.339.b.6 : μοι τυγχάνει μεμεληκὸς τοῦ ᾄσματος. 32713 Prot.339.b.7 : Εὖ, ἔφη, λέγεις. πότερον οὖν καλῶς σοι δοκεῖ πεποιῆσθαι 32714 Prot.339.b.8 : καὶ ὀρθῶς, ἢ οὔ; {—} Πάνυ, ἔφην ἐγώ, 〈καλῶς〉 τε καὶ ὀρθῶς. 32715 Prot.339.b.9 : {—} Δοκεῖ δέ σοι καλῶς πεποιῆσθαι, εἰ ἐναντία λέγει αὐτὸς 32716 Prot.339.b.10 : αὑτῷ ὁ ποιητής; {—} Οὐ καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Ὅρα δή, ἔφη, 32717 Prot.339.c.1 : βέλτιον. {—} Ἀλλ´, ὠγαθέ, ἔσκεμμαι ἱκανῶς. {—} Οἶσθα οὖν, ἔφη, 32718 Prot.339.c.2 : ὅτι προϊόντος τοῦ ᾄσματος λέγει που— 32719 Prot.339.c.2 : 32720 Prot.339.c.3 : οὐδέ μοι ἐμμελέως τὸ Πιττάκειον νέμεται, 32721 Prot.339.c.4 : καίτοι σοφοῦ παρὰ φωτὸς εἰρημένον· χαλεπὸν φάτ´ ἐσθλὸν 32722 Prot.339.c.5 : ἔμμεναι. 32723 Prot.339.c.5 : 32724 Prot.339.c.6 : ἐννοεῖς ὅτι ὁ αὐτὸς οὗτος καὶ τάδε λέγει κἀκεῖνα τὰ ἔμπροσθεν; 32725 Prot.339.c.7 : {—} Οἶδα, ἦν δ´ ἐγώ. {—} Δοκεῖ οὖν σοι, ἔφη, ταῦτα ἐκείνοις ὁμολο– 32726 Prot.339.c.8 : γεῖσθαι; {—} Φαίνεται ἔμοιγε (καὶ ἅμα μέντοι ἐφοβούμην μὴ 32727 Prot.339.c.9 : τὶ λέγοι) ἀτάρ, ἔφην ἐγώ, σοὶ οὐ φαίνεται; {—} Πῶς γὰρ ἂν 32728 Prot.339.d.1 : φαίνοιτο ὁμολογεῖν αὐτὸς ἑαυτῷ ὁ ταῦτα ἀμφότερα λέγων, 32729 Prot.339.d.2 : ὅς γε τὸ μὲν πρῶτον αὐτὸς ὑπέθετο χαλεπὸν εἶναι ἄνδρα 32730 Prot.339.d.3 : ἀγαθὸν γενέσθαι ἀλαθείᾳ, ὀλίγον δὲ τοῦ ποιήματος εἰς τὸ 32731 Prot.339.d.4 : πρόσθεν προελθὼν ἐπελάθετο, καὶ Πιττακὸν τὸν ταὐτὰ 32732 Prot.339.d.5 : λέγοντα ἑαυτῷ, ὅτι <20χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20, τοῦτον 32733 Prot.339.d.6 : μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ 32734 Prot.339.d.7 : λέγοντος; καίτοι ὁπότε τὸν ταὐτὰ λέγοντα αὑτῷ μέμφεται, 32735 Prot.339.d.8 : δῆλον ὅτι καὶ ἑαυτὸν μέμφεται, ὥστε ἤτοι τὸ πρότερον ἢ 32736 Prot.339.d.9 : ὕστερον οὐκ ὀρθῶς λέγει. 32737 Prot.339.d.10 : Εἰπὼν οὖν ταῦτα πολλοῖς θόρυβον παρέσχεν καὶ ἔπαινον 32738 Prot.339.e.1 : τῶν ἀκουόντων· καὶ ἐγὼ τὸ μὲν πρῶτον, ὡσπερεὶ ὑπὸ ἀγαθοῦ 32739 Prot.339.e.2 : πύκτου πληγείς, ἐσκοτώθην τε καὶ ἰλιγγίασα εἰπόντος αὐτοῦ 32740 Prot.339.e.3 : ταῦτα καὶ τῶν ἄλλων ἐπιθορυβησάντων· ἔπειτα—ὥς γε πρὸς 32741 Prot.339.e.4 : σὲ εἰρῆσθαι τἀληθῆ, ἵνα μοι χρόνος ἐγγένηται τῇ σκέψει τί 32742 Prot.339.e.5 : λέγοι ὁ ποιητής—τρέπομαι πρὸς τὸν Πρόδικον, καὶ καλέσας 32743 Prot.339.e.6 : αὐτόν, Ὦ Πρόδικε, ἔφην ἐγώ, σὸς μέντοι Σιμωνίδης πολίτης· 32744 Prot.340.a.1 : δίκαιος εἶ βοηθεῖν τῷ ἀνδρί. δοκῶ οὖν μοι ἐγὼ παρακαλεῖν 32745 Prot.340.a.2 : σέ· ὥσπερ ἔφη Ὅμηρος τὸν Σκάμανδρον πολιορκούμενον ὑπὸ 32746 Prot.340.a.3 : τοῦ Ἀχιλλέως τὸν Σιμόεντα παρακαλεῖν, εἰπόντα— 32747 Prot.340.a.3 : 32748 Prot.340.a.4 : φίλε κασίγνητε, σθένος ἀνέρος ἀμφότεροί περ 32749 Prot.340.a.5 : σχῶμεν, 32750 Prot.340.a.5 : 32751 Prot.340.a.6 : ἀτὰρ καὶ ἐγὼ σὲ παρακαλῶ, μὴ ἡμῖν ὁ Πρωταγόρας τὸν 32752 Prot.340.a.7 : Σιμωνίδην ἐκπέρσῃ. καὶ γὰρ οὖν καὶ δεῖται τὸ ὑπὲρ Σιμω– 32753 Prot.340.a.8 : νίδου ἐπανόρθωμα τῆς σῆς μουσικῆς, ᾗ τό τε βούλεσθαι καὶ 32754 Prot.340.b.1 : ἐπιθυμεῖν διαιρεῖς ὡς οὐ ταὐτὸν ὄν, καὶ ἃ νυνδὴ εἶπες πολλά 32755 Prot.340.b.2 : τε καὶ καλά. καὶ νῦν σκόπει εἴ σοι συνδοκεῖ ὅπερ ἐμοί. 32756 Prot.340.b.3 : οὐ γὰρ φαίνεται ἐναντία λέγειν αὐτὸς αὑτῷ Σιμωνίδης. σὺ 32757 Prot.340.b.4 : γάρ, ὦ Πρόδικε, προαπόφηναι τὴν σὴν γνώμην· ταὐτόν σοι 32758 Prot.340.b.5 : δοκεῖ εἶναι τὸ γενέσθαι καὶ τὸ εἶναι, ἢ ἄλλο; {—} Ἄλλο νὴ Δί´, 32759 Prot.340.b.6 : ἔφη ὁ Πρόδικος. {—} Οὐκοῦν, ἔφην ἐγώ, ἐν μὲν τοῖς πρώτοις 32760 Prot.340.b.7 : αὐτὸς ὁ Σιμωνίδης τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀπεφήνατο, ὅτι ἄνδρα 32761 Prot.340.c.1 : ἀγαθὸν ἀληθείᾳ γενέσθαι χαλεπὸν εἴη; {—} Ἀληθῆ λέγεις, ἔφη 32762 Prot.340.c.2 : ὁ Πρόδικος. {—} Τὸν δέ γε Πιττακόν, ἦν δ´ ἐγώ, μέμφεται, οὐχ 32763 Prot.340.c.3 : ὡς οἴεται Πρωταγόρας, ταὐτὸν ἑαυτῷ λέγοντα, ἀλλ´ ἄλλο. 32764 Prot.340.c.4 : οὐ γὰρ τοῦτο ὁ Πιττακὸς ἔλεγεν τὸ χαλεπόν, <20γενέσθαι>20 32765 Prot.340.c.5 : ἐσθλόν, ὥσπερ ὁ Σιμωνίδης, ἀλλὰ τὸ <20ἔμμεναι>20· ἔστιν δὲ οὐ 32766 Prot.340.c.6 : ταὐτόν, ὦ Πρωταγόρα, ὥς φησιν Πρόδικος ὅδε, τὸ εἶναι καὶ 32767 Prot.340.c.7 : τὸ γενέσθαι. εἰ δὲ μὴ τὸ αὐτό ἐστιν τὸ εἶναι τῷ γενέσθαι, 32768 Prot.340.c.8 : οὐκ ἐναντία λέγει ὁ Σιμωνίδης αὐτὸς αὑτῷ. καὶ ἴσως ἂν 32769 Prot.340.d.1 : φαίη Πρόδικος ὅδε καὶ ἄλλοι πολλοὶ καθ´ Ἡσίοδον γενέ– 32770 Prot.340.d.2 : σθαι μὲν ἀγαθὸν χαλεπὸν εἶναι—τῆς γὰρ <20ἀρετῆς ἔμπρο– 32771 Prot.340.d.3 : σθεν>20 τοὺς θεοὺς <20ἱδρῶτα>20 θεῖναι—ὅταν δέ τις αὐτῆς <20εἰς 32772 Prot.340.d.4 : ἄκρον ἵκηται, ῥηϊδίην δἤπειτα πέλειν, χαλεπήν 32773 Prot.340.d.5 : περ ἐοῦσαν>20, ἐκτῆσθαι. 32774 Prot.340.d.6 : Ὁ μὲν οὖν Πρόδικος ἀκούσας ταῦτα ἐπῄνεσέν με· ὁ δὲ 32775 Prot.340.d.7 : Πρωταγόρας, Τὸ ἐπανόρθωμά σοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, μεῖζον 32776 Prot.340.d.8 : ἁμάρτημα ἔχει ἢ ὃ ἐπανορθοῖς. 32777 Prot.340.d.9 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Κακὸν ἄρα μοι εἴργασται, ὡς ἔοικεν, ὦ 32778 Prot.340.e.1 : Πρωταγόρα, καὶ εἰμί τις γελοῖος ἰατρός· ἰώμενος μεῖζον τὸ 32779 Prot.340.e.2 : νόσημα ποιῶ. 32780 Prot.340.e.3 : Ἀλλ´ οὕτως ἔχει, ἔφη. 32781 Prot.340.e.4 : Πῶς δή; ἦν δ´ ἐγώ. 32782 Prot.340.e.5 : Πολλὴ ἄν, ἔφη, ἀμαθία εἴη τοῦ ποιητοῦ, εἰ οὕτω φαῦλόν 32783 Prot.340.e.6 : τί φησιν εἶναι τὴν ἀρετὴν ἐκτῆσθαι, ὅ ἐστιν πάντων χαλε– 32784 Prot.340.e.7 : πώτατον, ὡς ἅπασιν δοκεῖ ἀνθρώποις. 32785 Prot.340.e.8 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Νὴ τὸν Δία, εἰς καιρόν γε παρατετύχηκεν 32786 Prot.340.e.9 : ἡμῖν ἐν τοῖς λόγοις Πρόδικος ὅδε. κινδυνεύει γάρ τοι, ὦ 32787 Prot.341.a.1 : Πρωταγόρα, ἡ Προδίκου σοφία θεία τις εἶναι πάλαι, ἤτοι 32788 Prot.341.a.2 : ἀπὸ Σιμωνίδου ἀρξαμένη, ἢ καὶ ἔτι παλαιοτέρα. σὺ δὲ 32789 Prot.341.a.3 : ἄλλων πολλῶν ἔμπειρος ὢν ταύτης ἄπειρος εἶναι φαίνῃ, οὐχ 32790 Prot.341.a.4 : ὥσπερ ἐγὼ ἔμπειρος διὰ τὸ μαθητὴς εἶναι Προδίκου τουτουΐ· 32791 Prot.341.a.5 : καὶ νῦν μοι δοκεῖς οὐ μανθάνειν ὅτι καὶ τὸ "χαλεπὸν" τοῦτο 32792 Prot.341.a.6 : ἴσως οὐχ οὕτως Σιμωνίδης ὑπελάμβανεν ὥσπερ σὺ ὑπολαμ– 32793 Prot.341.a.7 : βάνεις, ἀλλ´ ὥσπερ περὶ τοῦ "δεινοῦ" Πρόδικός με οὑτοσὶ 32794 Prot.341.a.8 : νουθετεῖ ἑκάστοτε, ὅταν ἐπαινῶν ἐγὼ ἢ σὲ ἢ ἄλλον τινὰ 32795 Prot.341.a.9 : λέγω ὅτι Πρωταγόρας σοφὸς καὶ δεινός ἐστιν ἀνήρ, ἐρωτᾷ 32796 Prot.341.b.1 : εἰ οὐκ αἰσχύνομαι τἀγαθὰ δεινὰ καλῶν. τὸ γὰρ δεινόν, 32797 Prot.341.b.2 : φησίν, κακόν ἐστιν· οὐδεὶς γοῦν λέγει ἑκάστοτε "δεινοῦ 32798 Prot.341.b.3 : πλούτου" οὐδὲ "δεινῆς εἰρήνης" οὐδὲ "δεινῆς ὑγιείας," ἀλλὰ 32799 Prot.341.b.4 : "δεινῆς νόσου" καὶ "δεινοῦ πολέμου" καὶ "δεινῆς πενίας," 32800 Prot.341.b.5 : ὡς τοῦ δεινοῦ κακοῦ ὄντος. ἴσως οὖν καὶ τὸ "χαλεπὸν" αὖ οἱ 32801 Prot.341.b.6 : Κεῖοι καὶ ὁ Σιμωνίδης ἢ κακὸν ὑπολαμβάνουσι ἢ ἄλλο τι 32802 Prot.341.b.7 : ὃ σὺ οὐ μανθάνεις· ἐρώμεθα οὖν Πρόδικον—δίκαιον γὰρ τὴν 32803 Prot.341.b.8 : Σιμωνίδου φωνὴν τοῦτον ἐρωτᾶν—τί ἔλεγεν, ὦ Πρόδικε, τὸ 32804 Prot.341.c.1 : "χαλεπὸν" Σιμωνίδης; 32805 Prot.341.c.2 : Κακόν, ἔφη. 32806 Prot.341.c.3 : Διὰ ταῦτ´ ἄρα καὶ μέμφεται, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Πρόδικε, τὸν 32807 Prot.341.c.4 : Πιττακὸν λέγοντα <20χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20, ὥσπερ ἂν 32808 Prot.341.c.5 : εἰ ἤκουεν αὐτοῦ λέγοντος ὅτι ἐστὶν κακὸν <20ἐσθλὸν ἔμμεναι>20. 32809 Prot.341.c.6 : Ἀλλὰ τί οἴει, ἔφη, λέγειν, ὦ Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο 32810 Prot.341.c.7 : ἢ τοῦτο, καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπί– 32811 Prot.341.c.8 : στατο ὀρθῶς διαιρεῖν ἅτε Λέσβιος ὢν καὶ ἐν φωνῇ βαρβάρῳ 32812 Prot.341.c.9 : τεθραμμένος; 32813 Prot.341.c.10 : Ἀκούεις δή, ἔφην ἐγώ, ὦ Πρωταγόρα, Προδίκου τοῦδε. 32814 Prot.341.d.1 : ἔχεις τι πρὸς ταῦτα λέγειν; 32815 Prot.341.d.2 : Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Πολλοῦ γε δεῖ, ἔφη, οὕτως ἔχειν, ὦ 32816 Prot.341.d.3 : Πρόδικε· ἀλλ´ ἐγὼ εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ Σιμωνίδης τὸ "χαλεπὸν" 32817 Prot.341.d.4 : ἔλεγεν ὅπερ ἡμεῖς οἱ ἄλλοι, οὐ τὸ κακόν, ἀλλ´ ὃ ἂν μὴ 32818 Prot.341.d.5 : ῥᾴδιον ᾖ ἀλλὰ διὰ πολλῶν πραγμάτων γίγνηται. 32819 Prot.341.d.6 : Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ οἶμαι, ἔφην, ὦ Πρωταγόρα, τοῦτο λέγειν 32820 Prot.341.d.7 : Σιμωνίδην, καὶ Πρόδικόν γε τόνδε εἰδέναι, ἀλλὰ παίζειν καὶ 32821 Prot.341.d.8 : σοῦ δοκεῖν ἀποπειρᾶσθαι εἰ οἷός τ´ ἔσῃ τῷ σαυτοῦ λόγῳ 32822 Prot.341.d.9 : βοηθεῖν. ἐπεὶ ὅτι γε Σιμωνίδης οὐ λέγει τὸ χαλεπὸν 32823 Prot.341.e.1 : κακόν, μέγα τεκμήριόν ἐστιν εὐθὺς τὸ μετὰ τοῦτο ῥῆμα· 32824 Prot.341.e.2 : λέγει γὰρ ὅτι— 32825 Prot.341.e.2 : 32826 Prot.341.e.3 : θεὸς ἂν μόνος τοῦτ´ ἔχοι γέρας, 32827 Prot.341.e.3 : 32828 Prot.341.e.4 : οὐ δήπου τοῦτό γε λέγων, κακὸν <20ἐσθλὸν ἔμμεναι>20, εἶτα 32829 Prot.341.e.5 : τὸν θεόν φησιν μόνον τοῦτο ἂν ἔχειν καὶ τῷ θεῷ τοῦτο 32830 Prot.341.e.6 : γέρας ἀπένειμε μόνῳ· ἀκόλαστον γὰρ ἄν τινα λέγοι Σιμωνί– 32831 Prot.341.e.7 : δην ὁ Πρόδικος καὶ οὐδαμῶς Κεῖον. ἀλλ´ ἅ μοι δοκεῖ 32832 Prot.341.e.8 : διανοεῖσθαι Σιμωνίδης ἐν τούτῳ τῷ ᾄσματι, ἐθέλω σοι εἰπεῖν, 32833 Prot.342.a.1 : εἰ βούλει λαβεῖν μου πεῖραν ὅπως ἔχω, ὃ σὺ λέγεις τοῦτο, 32834 Prot.342.a.2 : περὶ ἐπῶν· ἐὰν δὲ βούλῃ, σοῦ ἀκούσομαι. 32835 Prot.342.a.3 : Ὁ μὲν οὖν Πρωταγόρας ἀκούσας μου ταῦτα λέγοντος, Εἰ 32836 Prot.342.a.4 : σὺ βούλει, ἔφη, ὦ Σώκρατες· ὁ δὲ Πρόδικός τε καὶ ὁ Ἱππίας 32837 Prot.342.a.5 : ἐκελευέτην πάνυ, καὶ οἱ ἄλλοι. 32838 Prot.342.a.6 : Ἐγὼ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἅ γέ μοι δοκεῖ περὶ τοῦ ᾄσματος 32839 Prot.342.a.7 : τούτου, πειράσομαι ὑμῖν διεξελθεῖν. φιλοσοφία γάρ ἐστιν 32840 Prot.342.a.8 : παλαιοτάτη τε καὶ πλείστη τῶν Ἑλλήνων ἐν Κρήτῃ τε καὶ 32841 Prot.342.b.1 : ἐν Λακεδαίμονι, καὶ σοφισταὶ πλεῖστοι γῆς ἐκεῖ εἰσιν· ἀλλ´ 32842 Prot.342.b.2 : ἐξαρνοῦνται καὶ σχηματίζονται ἀμαθεῖς εἶναι, ἵνα μὴ κατά– 32843 Prot.342.b.3 : δηλοι ὦσιν ὅτι σοφίᾳ τῶν Ἑλλήνων περίεισιν, ὥσπερ οὓς 32844 Prot.342.b.4 : Πρωταγόρας ἔλεγε τοὺς σοφιστάς, ἀλλὰ δοκῶσιν τῷ μάχε– 32845 Prot.342.b.5 : σθαι καὶ ἀνδρείᾳ περιεῖναι, ἡγούμενοι, εἰ γνωσθεῖεν ᾧ 32846 Prot.342.b.6 : περίεισιν, πάντας τοῦτο ἀσκήσειν, τὴν σοφίαν. νῦν δὲ 32847 Prot.342.b.7 : ἀποκρυψάμενοι ἐκεῖνο ἐξηπατήκασιν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι 32848 Prot.342.b.8 : λακωνίζοντας, καὶ οἱ μὲν ὦτά τε κατάγνυνται μιμούμενοι 32849 Prot.342.c.1 : αὐτούς, καὶ ἱμάντας περιειλίττονται καὶ φιλογυμναστοῦσιν 32850 Prot.342.c.2 : καὶ βραχείας ἀναβολὰς φοροῦσιν, ὡς δὴ τούτοις κρατοῦντας 32851 Prot.342.c.3 : τῶν Ἑλλήνων τοὺς Λακεδαιμονίους· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, 32852 Prot.342.c.4 : ἐπειδὰν βούλωνται ἀνέδην τοῖς παρ´ αὑτοῖς συγγενέσθαι 32853 Prot.342.c.5 : σοφισταῖς καὶ ἤδη ἄχθωνται λάθρᾳ συγγιγνόμενοι, ξενη– 32854 Prot.342.c.6 : λασίας ποιούμενοι τῶν τε λακωνιζόντων τούτων καὶ ἐάν τις 32855 Prot.342.c.7 : ἄλλος ξένος ὢν ἐπιδημήσῃ, συγγίγνονται τοῖς σοφισταῖς 32856 Prot.342.c.8 : λανθάνοντες τοὺς ξένους, καὶ αὐτοὶ οὐδένα ἐῶσιν τῶν νέων 32857 Prot.342.d.1 : εἰς τὰς ἄλλας πόλεις ἐξιέναι, ὥσπερ οὐδὲ Κρῆτες, ἵνα μὴ 32858 Prot.342.d.2 : ἀπομανθάνωσιν ἃ αὐτοὶ διδάσκουσιν. εἰσὶν δὲ ἐν ταύταις 32859 Prot.342.d.3 : ταῖς πόλεσιν οὐ μόνον ἄνδρες ἐπὶ παιδεύσει μέγα φρονοῦν– 32860 Prot.342.d.4 : τες, ἀλλὰ καὶ γυναῖκες. γνοῖτε δ´ ἂν ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀληθῆ 32861 Prot.342.d.5 : λέγω καὶ Λακεδαιμόνιοι πρὸς φιλοσοφίαν καὶ λόγους ἄριστα 32862 Prot.342.d.6 : πεπαίδευνται, ὧδε· εἰ γὰρ ἐθέλει τις Λακεδαιμονίων τῷ 32863 Prot.342.d.7 : φαυλοτάτῳ συγγενέσθαι, τὰ μὲν πολλὰ ἐν τοῖς λόγοις εὑρή– 32864 Prot.342.e.1 : σει αὐτὸν φαῦλόν τινα φαινόμενον, ἔπειτα, ὅπου ἂν τύχῃ 32865 Prot.342.e.2 : τῶν λεγομένων, ἐνέβαλεν ῥῆμα ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ 32866 Prot.342.e.3 : συνεστραμμένον ὥσπερ δεινὸς ἀκοντιστής, ὥστε φαίνεσθαι 32867 Prot.342.e.4 : τὸν προσδιαλεγόμενον παιδὸς μηδὲν βελτίω. τοῦτο οὖν 32868 Prot.342.e.5 : αὐτὸ καὶ τῶν νῦν εἰσὶν οἳ κατανενοήκασι καὶ τῶν πάλαι, ὅτι 32869 Prot.342.e.6 : τὸ λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν ἢ φιλογυμνα– 32870 Prot.342.e.7 : στεῖν, εἰδότες ὅτι τοιαῦτα οἷόν τ´ εἶναι ῥήματα φθέγγεσθαι 32871 Prot.343.a.1 : τελέως πεπαιδευμένου ἐστὶν ἀνθρώπου. τούτων ἦν καὶ 32872 Prot.343.a.2 : Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιττακὸς ὁ Μυτιληναῖος καὶ Βίας ὁ 32873 Prot.343.a.3 : Πριηνεὺς καὶ Σόλων ὁ ἡμέτερος καὶ Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος 32874 Prot.343.a.4 : καὶ Μύσων ὁ Χηνεύς, καὶ ἕβδομος ἐν τούτοις ἐλέγετο Λακε– 32875 Prot.343.a.5 : δαιμόνιος Χίλων. οὗτοι πάντες ζηλωταὶ καὶ ἐρασταὶ καὶ 32876 Prot.343.a.6 : μαθηταὶ ἦσαν τῆς Λακεδαιμονίων παιδείας, καὶ καταμάθοι 32877 Prot.343.a.7 : ἄν τις αὐτῶν τὴν σοφίαν τοιαύτην οὖσαν, ῥήματα βραχέα 32878 Prot.343.a.8 : ἀξιομνημόνευτα ἑκάστῳ εἰρημένα· οὗτοι καὶ κοινῇ συνελ– 32879 Prot.343.b.1 : θόντες ἀπαρχὴν τῆς σοφίας ἀνέθεσαν τῷ Ἀπόλλωνι εἰς τὸν 32880 Prot.343.b.2 : νεὼν τὸν ἐν Δελφοῖς, γράψαντες ταῦτα ἃ δὴ πάντες 32881 Prot.343.b.3 : ὑμνοῦσιν, <20Γνῶθι σαυτόν>20 καὶ <20Μηδὲν ἄγαν>20. τοῦ δὴ ἕνεκα 32882 Prot.343.b.4 : ταῦτα λέγω; ὅτι οὗτος ὁ τρόπος ἦν τῶν παλαιῶν τῆς φιλο– 32883 Prot.343.b.5 : σοφίας, βραχυλογία τις Λακωνική· καὶ δὴ καὶ τοῦ Πιττακοῦ 32884 Prot.343.b.6 : ἰδίᾳ περιεφέρετο τοῦτο τὸ ῥῆμα ἐγκωμιαζόμενον ὑπὸ τῶν 32885 Prot.343.b.7 : σοφῶν, τὸ <20Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20. ὁ οὖν Σιμωνίδης, 32886 Prot.343.c.1 : ἅτε φιλότιμος ὢν ἐπὶ σοφίᾳ, ἔγνω ὅτι εἰ καθέλοι τοῦτο τὸ 32887 Prot.343.c.2 : ῥῆμα ὥσπερ εὐδοκιμοῦντα ἀθλητὴν καὶ περιγένοιτο αὐτοῦ, 32888 Prot.343.c.3 : αὐτὸς εὐδοκιμήσει ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις. εἰς τοῦτο οὖν τὸ 32889 Prot.343.c.4 : ῥῆμα καὶ τούτου ἕνεκα τούτῳ ἐπιβουλεύων κολοῦσαι αὐτὸ 32890 Prot.343.c.5 : ἅπαν τὸ ᾆσμα πεποίηκεν, ὥς μοι φαίνεται. 32891 Prot.343.c.6 : Ἐπισκεψώμεθα δὴ αὐτὸ κοινῇ ἅπαντες, εἰ ἄρα ἐγὼ ἀληθῆ 32892 Prot.343.c.7 : λέγω. εὐθὺς γὰρ τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματος μανικὸν ἂν φανείη, 32893 Prot.343.c.8 : εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι χαλεπόν, 32894 Prot.343.d.1 : ἔπειτα ἐνέβαλε τὸ <20μέν>20. τοῦτο γὰρ οὐδὲ πρὸς ἕνα λόγον 32895 Prot.343.d.2 : φαίνεται ἐμβεβλῆσθαι, ἐὰν μή τις ὑπολάβῃ πρὸς τὸ τοῦ 32896 Prot.343.d.3 : Πιττακοῦ ῥῆμα ὥσπερ ἐρίζοντα λέγειν τὸν Σιμωνίδην· λέγον– 32897 Prot.343.d.4 : τος τοῦ Πιττακοῦ ὅτι <20χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20, ἀμφι– 32898 Prot.343.d.5 : σβητοῦντα εἰπεῖν ὅτι Οὔκ, ἀλλὰ <20γενέσθαι μὲν χαλεπὸν>20 32899 Prot.343.d.6 : ἄνδρα ἀγαθόν ἐστιν, ὦ Πιττακέ, ὡς ἀληθῶς—οὐκ ἀληθείᾳ 32900 Prot.343.d.7 : ἀγαθόν, οὐκ ἐπὶ τούτῳ λέγει τὴν ἀλήθειαν, ὡς ἄρα ὄντων τινῶν 32901 Prot.343.e.1 : τῶν μὲν ὡς ἀληθῶς ἀγαθῶν, τῶν δὲ ἀγαθῶν μέν, οὐ μέντοι 32902 Prot.343.e.2 : ἀληθῶς—εὔηθες γὰρ τοῦτό γε φανείη ἂν καὶ οὐ Σιμωνίδου 32903 Prot.343.e.3 : —ἀλλ´ ὑπερβατὸν δεῖ θεῖναι ἐν τῷ ᾄσματι τὸ <20ἀλαθέως>20, 32904 Prot.343.e.4 : οὑτωσί πως ὑπειπόντα τὸ τοῦ Πιττακοῦ, ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν 32905 Prot.343.e.5 : αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον 32906 Prot.343.e.6 : εἰπόντα· Ὦ ἄνθρωποι, <20χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20, τὸν δὲ 32907 Prot.344.a.1 : ἀποκρινόμενον ὅτι Ὦ Πιττακέ, οὐκ ἀληθῆ λέγεις· οὐ γὰρ 32908 Prot.344.a.2 : εἶναι ἀλλὰ γενέσθαι μέν ἐστιν ἄνδρα <20ἀγαθὸν χερσί τε 32909 Prot.344.a.3 : καὶ ποσὶ καὶ νόῳ τετράγωνον, ἄνευ ψόγου τετυ– 32910 Prot.344.a.4 : γμένον, χαλεπὸν ἀλαθέως>20. οὕτω φαίνεται [τὸ] πρὸς 32911 Prot.344.a.5 : λόγον τὸ <20μέν>20 ἐμβεβλημένον καὶ τὸ <20ἀλαθέως>20 ὀρθῶς ἐπ´ 32912 Prot.344.a.6 : ἐσχάτῳ κείμενον· καὶ τὰ ἐπιόντα πάντα τούτῳ μαρτυρεῖ, ὅτι 32913 Prot.344.a.7 : οὕτως εἴρηται. πολλὰ μὲν γὰρ ἔστι καὶ περὶ ἑκάστου τῶν 32914 Prot.344.b.1 : ἐν τῷ ᾄσματι εἰρημένων ἀποδεῖξαι ὡς εὖ πεποίηται—πάνυ 32915 Prot.344.b.2 : γὰρ χαριέντως καὶ μεμελημένως ἔχει—ἀλλὰ μακρὸν ἂν εἴη 32916 Prot.344.b.3 : αὐτὸ οὕτω διελθεῖν· ἀλλὰ τὸν τύπον αὐτοῦ τὸν ὅλον διεξέλ– 32917 Prot.344.b.4 : θωμεν καὶ τὴν βούλησιν, ὅτι παντὸς μᾶλλον ἔλεγχός ἐστιν 32918 Prot.344.b.5 : τοῦ Πιττακείου ῥήματος διὰ παντὸς τοῦ ᾄσματος. 32919 Prot.344.b.6 : Λέγει γὰρ μετὰ τοῦτο ὀλίγα διελθών, ὡς ἂν εἰ λέγοι 32920 Prot.344.b.7 : λόγον, ὅτι γενέσθαι μὲν ἄνδρα ἀγαθὸν χαλεπὸν ἀλαθέως, 32921 Prot.344.b.8 : οἷόν τε μέντοι ἐπί γε χρόνον τινά· γενόμενον δὲ διαμένειν 32922 Prot.344.c.1 : ἐν ταύτῃ τῇ ἕξει καὶ εἶναι ἄνδρα ἀγαθόν, ὡς σὺ λέγεις, ὦ 32923 Prot.344.c.2 : Πιττακέ, ἀδύνατον καὶ οὐκ ἀνθρώπειον, ἀλλὰ θεὸς ἂν μόνος 32924 Prot.344.c.3 : τοῦτο ἔχοι τὸ γέρας, 32925 Prot.344.c.4 : ἄνδρα δ´ οὐκ ἔστι μὴ οὐ κακὸν ἔμμεναι, 32926 Prot.344.c.5 : ὃν [ἂν] ἀμήχανος συμφορὰ καθέλῃ. 32927 Prot.344.c.5 : 32928 Prot.344.c.6 : τίνα οὖν ἀμήχανος συμφορὰ καθαιρεῖ ἐν πλοίου ἀρχῇ; δῆλον 32929 Prot.344.c.7 : ὅτι οὐ τὸν ἰδιώτην· ὁ μὲν γὰρ ἰδιώτης ἀεὶ καθῄρηται. ὥσπερ 32930 Prot.344.c.8 : οὖν οὐ τὸν κείμενόν τις ἂν καταβάλοι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἑστῶτά 32931 Prot.344.c.9 : ποτε καταβάλοι ἄν τις ὥστε κείμενον ποιῆσαι, τὸν δὲ κεί– 32932 Prot.344.d.1 : μενον οὔ, οὕτω καὶ τὸν εὐμήχανον ὄντα ποτὲ ἀμήχανος ἂν 32933 Prot.344.d.2 : συμφορὰ καθέλοι, τὸν δὲ ἀεὶ ἀμήχανον ὄντα οὔ, καὶ τὸν 32934 Prot.344.d.3 : κυβερνήτην μέγας χειμὼν ἐπιπεσὼν ἀμήχανον ἂν ποιήσειεν, 32935 Prot.344.d.4 : καὶ γεωργὸν χαλεπὴ ὥρα ἐπελθοῦσα ἀμήχανον ἂν θείη, καὶ 32936 Prot.344.d.5 : ἰατρὸν ταὐτὰ ταῦτα. τῷ μὲν γὰρ ἐσθλῷ ἐγχωρεῖ κακῷ 32937 Prot.344.d.6 : γενέσθαι, ὥσπερ καὶ παρ´ ἄλλου ποιητοῦ μαρτυρεῖται τοῦ 32938 Prot.344.d.7 : εἰπόντος— 32939 Prot.344.d.7 : 32940 Prot.344.d.8 : αὐτὰρ ἀνὴρ ἀγαθὸς τοτὲ μὲν κακός, ἄλλοτε δ´ ἐσθλός· 32941 Prot.344.d.8 : 32942 Prot.344.e.1 : τῷ δὲ κακῷ οὐκ ἐγχωρεῖ γενέσθαι, ἀλλ´ ἀεὶ εἶναι ἀνάγκη. 32943 Prot.344.e.2 : ὥστε τὸν μὲν εὐμήχανον καὶ σοφὸν καὶ ἀγαθὸν ἐπειδὰν 32944 Prot.344.e.3 : ἀμήχανος συμφορὰ καθέλῃ, <20οὐκ ἔστι μὴ οὐ κακὸν ἔμμε– 32945 Prot.344.e.4 : ναι>20· σὺ δὲ φῄς, ὦ Πιττακέ, <20χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι>20· 32946 Prot.344.e.5 : τὸ δ´ ἐστὶ γενέσθαι μὲν χαλεπόν, δυνατὸν δέ, ἐσθλόν, 32947 Prot.344.e.6 : ἔμμεναι δὲ ἀδύνατον· 32948 Prot.344.e.6 : 32949 Prot.344.e.7 : πράξας μὲν γὰρ εὖ πᾶς ἀνὴρ ἀγαθός, 32950 Prot.344.e.8 : κακὸς δ´ εἰ κακῶς. 32951 Prot.344.e.8 : 32952 Prot.345.a.1 : τίς οὖν εἰς γράμματα ἀγαθὴ πρᾶξίς ἐστιν, καὶ τίς ἄνδρα 32953 Prot.345.a.2 : ἀγαθὸν ποιεῖ εἰς γράμματα; δῆλον ὅτι ἡ τούτων μάθησις. 32954 Prot.345.a.3 : τίς δὲ εὐπραγία ἀγαθὸν ἰατρὸν ποιεῖ; δῆλον ὅτι ἡ τῶν 32955 Prot.345.a.4 : καμνόντων τῆς θεραπείας μάθησις. <20κακὸς δὲ κακῶς>20· τίς 32956 Prot.345.a.5 : οὖν ἂν κακὸς ἰατρὸς γένοιτο; δῆλον ὅτι ᾧ πρῶτον μὲν 32957 Prot.345.a.6 : ὑπάρχει ἰατρῷ εἶναι, ἔπειτα ἀγαθῷ ἰατρῷ—οὗτος γὰρ ἂν καὶ 32958 Prot.345.a.7 : κακὸς γένοιτο—ἡμεῖς δὲ οἱ ἰατρικῆς ἰδιῶται οὐκ ἄν ποτε 32959 Prot.345.a.8 : γενοίμεθα κακῶς πράξαντες οὔτε ἰατροὶ οὔτε τέκτονες οὔτε 32960 Prot.345.b.1 : ἄλλο οὐδὲν τῶν τοιούτων· ὅστις δὲ μὴ ἰατρὸς ἂν γένοιτο 32961 Prot.345.b.2 : κακῶς πράξας, δῆλον ὅτι οὐδὲ κακὸς ἰατρός. οὕτω καὶ ὁ 32962 Prot.345.b.3 : μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ γένοιτ´ ἄν ποτε καὶ κακὸς ἢ ὑπὸ χρόνου ἢ 32963 Prot.345.b.4 : ὑπὸ πόνου ἢ ὑπὸ νόσου ἢ ὑπὸ ἄλλου τινὸς περιπτώματος— 32964 Prot.345.b.5 : αὕτη γὰρ μόνη ἐστὶ κακὴ πρᾶξις, ἐπιστήμης στερηθῆναι—ὁ 32965 Prot.345.b.6 : δὲ κακὸς ἀνὴρ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο κακός—ἔστιν γὰρ ἀεί— 32966 Prot.345.b.7 : ἀλλ´ εἰ μέλλει κακὸς γενέσθαι, δεῖ αὐτὸν πρότερον ἀγαθὸν 32967 Prot.345.b.8 : γενέσθαι. ὥστε καὶ τοῦτο τοῦ ᾄσματος πρὸς τοῦτο τείνει, 32968 Prot.345.c.1 : ὅτι εἶναι μὲν ἄνδρα ἀγαθὸν οὐχ οἷόν τε, διατελοῦντα ἀγαθόν, 32969 Prot.345.c.2 : γενέσθαι δὲ ἀγαθὸν οἷόν τε, καὶ κακόν γε τὸν αὐτὸν τοῦτον· 32970 Prot.345.c.3 : ἐπὶ πλεῖστον δὲ καὶ ἄριστοί εἰσιν οὓς ἂν οἱ θεοὶ φιλῶσιν. 32971 Prot.345.c.4 : Ταῦτά τε οὖν πάντα πρὸς τὸν Πιττακὸν εἴρηται, καὶ τὰ 32972 Prot.345.c.5 : ἐπιόντα γε τοῦ ᾄσματος ἔτι μᾶλλον δηλοῖ. φησὶ γάρ— 32973 Prot.345.c.5 : 32974 Prot.345.c.6 : τοὔνεκεν οὔ ποτ´ ἐγὼ τὸ μὴ γενέσθαι δυνατὸν 32975 Prot.345.c.7 : διζήμενος κενεὰν ἐς ἄπρακτον ἐλπίδα μοῖραν αἰῶνος 32976 Prot.345.c.8 : βαλέω, 32977 Prot.345.c.9 : πανάμωμον ἄνθρωπον, εὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα 32978 Prot.345.c.10 : χθονός· 32979 Prot.345.c.11 : ἐπί θ´ ὑμῖν εὑρὼν ἀπαγγελέω, 32980 Prot.345.c.11 : 32981 Prot.345.d.1 : φησίν—οὕτω σφόδρα καὶ δι´ ὅλου τοῦ ᾄσματος ἐπεξέρχεται 32982 Prot.345.d.2 : τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι— 32983 Prot.345.d.2 : 32984 Prot.345.d.3 : πάντας δ´ ἐπαίνημι καὶ φιλέω 32985 Prot.345.d.4 : ἑκὼν ὅστις ἕρδῃ 32986 Prot.345.d.5 : μηδὲν αἰσχρόν· ἀνάγκῃ δ´ οὐδὲ θεοὶ μάχονται· 32987 Prot.345.d.5 : 32988 Prot.345.d.6 : καὶ τοῦτ´ ἐστὶ πρὸς τὸ αὐτὸ τοῦτο εἰρημένον. οὐ γὰρ οὕτως 32989 Prot.345.d.7 : ἀπαίδευτος ἦν Σιμωνίδης, ὥστε τούτους φάναι ἐπαινεῖν, ὃς 32990 Prot.345.d.8 : ἂν ἑκὼν μηδὲν κακὸν ποιῇ, ὡς ὄντων τινῶν οἳ ἑκόντες κακὰ 32991 Prot.345.d.9 : ποιοῦσιν. ἐγὼ γὰρ σχεδόν τι οἶμαι τοῦτο, ὅτι οὐδεὶς τῶν 32992 Prot.345.e.1 : σοφῶν ἀνδρῶν ἡγεῖται οὐδένα ἀνθρώπων ἑκόντα ἐξαμαρ– 32993 Prot.345.e.2 : τάνειν οὐδὲ αἰσχρά τε καὶ κακὰ ἑκόντα ἐργάζεσθαι, ἀλλ´ εὖ 32994 Prot.345.e.3 : ἴσασιν ὅτι πάντες οἱ τὰ αἰσχρὰ καὶ τὰ κακὰ ποιοῦντες ἄκον– 32995 Prot.345.e.4 : τες ποιοῦσιν· καὶ δὴ καὶ ὁ Σιμωνίδης οὐχ ὃς ἂν μὴ κακὰ 32996 Prot.345.e.5 : ποιῇ ἑκών, τούτων φησὶν ἐπαινέτης εἶναι, ἀλλὰ περὶ ἑαυτοῦ 32997 Prot.345.e.6 : λέγει τοῦτο τὸ <20ἑκών>20. ἡγεῖτο γὰρ ἄνδρα καλὸν κἀγαθὸν 32998 Prot.345.e.7 : πολλάκις αὑτὸν ἐπαναγκάζειν φίλον τινὶ γίγνεσθαι καὶ ἐπαι– 32999 Prot.346.a.1 : νέτην [φιλεῖν καὶ ἐπαινεῖν], οἷον ἀνδρὶ πολλάκις συμβῆναι 33000 Prot.346.a.2 : μητέρα ἢ πατέρα ἀλλόκοτον ἢ πατρίδα ἢ ἄλλο τι τῶν τοιού– 33001 Prot.346.a.3 : των. τοὺς μὲν οὖν πονηρούς, ὅταν τοιοῦτόν τι αὐτοῖς 33002 Prot.346.a.4 : συμβῇ, ὥσπερ ἁσμένους ὁρᾶν καὶ ψέγοντας ἐπιδεικνύναι καὶ 33003 Prot.346.a.5 : κατηγορεῖν τὴν πονηρίαν τῶν γονέων ἢ πατρίδος, ἵνα αὐτοῖς 33004 Prot.346.a.6 : ἀμελοῦσιν αὐτῶν μὴ ἐγκαλῶσιν οἱ ἄνθρωποι μηδ´ ὀνειδίζωσιν 33005 Prot.346.a.7 : ὅτι ἀμελοῦσιν, ὥστε ἔτι μᾶλλον ψέγειν τε αὐτοὺς καὶ ἔχθρας 33006 Prot.346.b.1 : ἑκουσίους πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις προστίθεσθαι· τοὺς δ´ ἀγα– 33007 Prot.346.b.2 : θοὺς ἐπικρύπτεσθαί τε καὶ ἐπαινεῖν ἀναγκάζεσθαι, καὶ ἄν τι 33008 Prot.346.b.3 : ὀργισθῶσιν τοῖς γονεῦσιν ἢ πατρίδι ἀδικηθέντες, αὐτοὺς ἑαυ– 33009 Prot.346.b.4 : τοὺς παραμυθεῖσθαι καὶ διαλλάττεσθαι προσαναγκάζοντας 33010 Prot.346.b.5 : ἑαυτοὺς φιλεῖν τοὺς ἑαυτῶν καὶ ἐπαινεῖν. πολλάκις δὲ 33011 Prot.346.b.6 : οἶμαι καὶ Σιμωνίδης ἡγήσατο καὶ αὐτὸς ἢ τύραννον ἢ ἄλλον 33012 Prot.346.b.7 : τινὰ τῶν τοιούτων ἐπαινέσαι καὶ ἐγκωμιάσαι οὐχ ἑκών, ἀλλ´ 33013 Prot.346.b.8 : ἀναγκαζόμενος. ταῦτα δὴ καὶ τῷ Πιττακῷ λέγει ὅτι Ἐγώ, 33014 Prot.346.c.1 : ὦ Πιττακέ, οὐ διὰ ταῦτά σε ψέγω, ὅτι εἰμὶ φιλόψογος, 33015 Prot.346.c.2 : ἐπεὶ— 33016 Prot.346.c.2 : 33017 Prot.346.c.3 : ἔμοιγ´ ἐξαρκεῖ ὃς ἂν μὴ κακὸς ᾖ 33018 Prot.346.c.4 : μηδ´ ἄγαν ἀπάλαμνος, εἰδώς τ´ ὀνησίπολιν δίκαν ὑγιὴς 33019 Prot.346.c.5 : ἀνήρ· 33020 Prot.346.c.6 : οὔ μιν ἐγὼ μωμήσομαι— 33021 Prot.346.c.6 : 33022 Prot.346.c.7 : οὐ γάρ εἰμι φιλόμωμος— 33023 Prot.346.c.7 : 33024 Prot.346.c.8 : τῶν γὰρ ἠλιθίων ἀπείρων γενέθλα, 33025 Prot.346.c.8 : 33026 Prot.346.c.9 : ὥστ´ εἴ τις χαίρει ψέγων, ἐμπλησθείη ἂν ἐκείνους μεμ– 33027 Prot.346.c.10 : φόμενος— 33028 Prot.346.c.10 : 33029 Prot.346.c.11 : πάντα τοι καλά, τοῖσί τ´ αἰσχρὰ μὴ μέμεικται. 33030 Prot.346.c.11 : 33031 Prot.346.d.1 : οὐ τοῦτο λέγει, ὥσπερ ἂν εἰ ἔλεγε πάντα τοι λευκά, οἷς 33032 Prot.346.d.2 : μέλανα μὴ μέμεικται—γελοῖον γὰρ ἂν εἴη πολλαχῇ—ἀλλ´ 33033 Prot.346.d.3 : ὅτι αὐτὸς καὶ τὰ μέσα ἀποδέχεται ὥστε μὴ ψέγειν. καὶ οὐ 33034 Prot.346.d.4 : ζητῶ, ἔφη, <20πανάμωμον ἄνθρωπον, εὐρυεδοῦς ὅσοι 33035 Prot.346.d.5 : καρπὸν αἰνύμεθα χθονός, ἐπί θ´ ὑμῖν εὑρὼν ἀπαγ– 33036 Prot.346.d.6 : γελέω>20· ὥστε τούτου γ´ ἕνεκα οὐδένα ἐπαινέσομαι, ἀλλά 33037 Prot.346.d.7 : μοι ἐξαρκεῖ ἂν ᾖ μέσος καὶ μηδὲν κακὸν ποιῇ, ὡς ἐγὼ πάντας 33038 Prot.346.d.8 : <20φιλέω καὶ ἐπαίνημι>20—καὶ τῇ φωνῇ ἐνταῦθα κέχρηται τῇ 33039 Prot.346.e.1 : τῶν Μυτιληναίων, ὡς πρὸς Πιττακὸν λέγων τὸ <20πάντας δὲ 33040 Prot.346.e.2 : ἐπαίνημι καὶ φιλέω ἑκών>20—ἐνταῦθα δεῖ ἐν τῷ <20ἑκών>20 δια– 33041 Prot.346.e.3 : λαβεῖν λέγοντα—<20ὅστις ἕρδῃ μηδὲν αἰσχρόν>20, ἄκων δ´ 33042 Prot.346.e.4 : ἔστιν οὓς ἐγὼ ἐπαινῶ καὶ φιλῶ. σὲ οὖν, καὶ εἰ μέσως 33043 Prot.347.a.1 : ἔλεγες ἐπιεικῆ καὶ ἀληθῆ, ὦ Πιττακέ, οὐκ ἄν ποτε ἔψεγον· 33044 Prot.347.a.2 : νῦν δὲ σφόδρα γὰρ καὶ περὶ τῶν μεγίστων ψευδόμενος δοκεῖς 33045 Prot.347.a.3 : ἀληθῆ λέγειν, διὰ ταῦτά σε ἐγὼ ψέγω. ταῦτά μοι δοκεῖ, ὦ 33046 Prot.347.a.4 : Πρόδικε καὶ Πρωταγόρα, ἦν δ´ ἐγώ, Σιμωνίδης διανοούμενος 33047 Prot.347.a.5 : πεποιηκέναι τοῦτο τὸ ᾆσμα. 33048 Prot.347.a.6 : Καὶ ὁ Ἱππίας, Εὖ μέν μοι δοκεῖς, ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ 33049 Prot.347.a.7 : σὺ περὶ τοῦ ᾄσματος διεληλυθέναι· ἔστιν μέντοι, ἔφη, καὶ 33050 Prot.347.b.1 : ἐμοὶ λόγος περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων, ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω, ἂν 33051 Prot.347.b.2 : βούλησθε. 33052 Prot.347.b.3 : Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης, Ναί, ἔφη, ὦ Ἱππία, εἰς αὖθίς γε· νῦν 33053 Prot.347.b.4 : δὲ δίκαιόν ἐστιν ἃ ὡμολογησάτην πρὸς ἀλλήλω Πρωταγόρας 33054 Prot.347.b.5 : καὶ Σωκράτης, Πρωταγόρας μὲν εἰ ἔτι βούλεται ἐρωτᾶν, 33055 Prot.347.b.6 : ἀποκρίνεσθαι Σωκράτη, εἰ δὲ δὴ βούλεται Σωκράτει ἀποκρί– 33056 Prot.347.b.7 : νεσθαι, ἐρωτᾶν τὸν ἕτερον. 33057 Prot.347.b.8 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Ἐπιτρέπω μὲν ἔγωγε Πρωταγόρᾳ ὁπότερον 33058 Prot.347.b.9 : αὐτῷ ἥδιον· εἰ δὲ βούλεται, περὶ μὲν ᾀσμάτων τε καὶ ἐπῶν 33059 Prot.347.c.1 : ἐάσωμεν, περὶ δὲ ὧν τὸ πρῶτον ἐγώ σε ἠρώτησα, ὦ Πρω– 33060 Prot.347.c.2 : ταγόρα, ἡδέως ἂν ἐπὶ τέλος ἔλθοιμι μετὰ σοῦ σκοπούμενος. 33061 Prot.347.c.3 : καὶ γὰρ δοκεῖ μοι τὸ περὶ ποιήσεως διαλέγεσθαι ὁμοιότατον 33062 Prot.347.c.4 : εἶναι τοῖς συμποσίοις τοῖς τῶν φαύλων καὶ ἀγοραίων ἀν– 33063 Prot.347.c.5 : θρώπων. καὶ γὰρ οὗτοι, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἀλλήλοις δι´ 33064 Prot.347.c.6 : ἑαυτῶν συνεῖναι ἐν τῷ πότῳ μηδὲ διὰ τῆς ἑαυτῶν φωνῆς 33065 Prot.347.c.7 : καὶ τῶν λόγων τῶν ἑαυτῶν ὑπὸ ἀπαιδευσίας, τιμίας ποιοῦσι 33066 Prot.347.d.1 : τὰς αὐλητρίδας, πολλοῦ μισθούμενοι ἀλλοτρίαν φωνὴν τὴν 33067 Prot.347.d.2 : τῶν αὐλῶν, καὶ διὰ τῆς ἐκείνων φωνῆς ἀλλήλοις σύνεισιν· 33068 Prot.347.d.3 : ὅπου δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ συμπόται καὶ πεπαιδευμένοι εἰσίν, 33069 Prot.347.d.4 : οὐκ ἂν ἴδοις οὔτ´ αὐλητρίδας οὔτε ὀρχηστρίδας οὔτε ψαλ– 33070 Prot.347.d.5 : τρίας, ἀλλὰ αὐτοὺς αὑτοῖς ἱκανοὺς ὄντας συνεῖναι ἄνευ τῶν 33071 Prot.347.d.6 : λήρων τε καὶ παιδιῶν τούτων διὰ τῆς αὑτῶν φωνῆς, λέγον– 33072 Prot.347.d.7 : τάς τε καὶ ἀκούοντας ἐν μέρει ἑαυτῶν κοσμίως, κἂν πάνυ 33073 Prot.347.e.1 : πολὺν οἶνον πίωσιν. οὕτω δὲ καὶ αἱ τοιαίδε συνουσίαι, ἐὰν 33074 Prot.347.e.2 : μὲν λάβωνται ἀνδρῶν οἷοίπερ ἡμῶν οἱ πολλοί φασιν εἶναι, 33075 Prot.347.e.3 : οὐδὲν δέονται ἀλλοτρίας φωνῆς οὐδὲ ποιητῶν, οὓς οὔτε 33076 Prot.347.e.4 : ἀνερέσθαι οἷόν τ´ ἐστὶν περὶ ὧν λέγουσιν, ἐπαγόμενοί τε 33077 Prot.347.e.5 : αὐτοὺς οἱ πολλοὶ ἐν τοῖς λόγοις οἱ μὲν ταῦτά φασιν τὸν 33078 Prot.347.e.6 : ποιητὴν νοεῖν, οἱ δ´ ἕτερα, περὶ πράγματος διαλεγόμενοι ὃ 33079 Prot.347.e.7 : ἀδυνατοῦσι ἐξελέγξαι· ἀλλὰ τὰς μὲν τοιαύτας συνουσίας 33080 Prot.348.a.1 : ἐῶσιν χαίρειν, αὐτοὶ δ´ ἑαυτοῖς σύνεισιν δι´ ἑαυτῶν, ἐν τοῖς 33081 Prot.348.a.2 : ἑαυτῶν λόγοις πεῖραν ἀλλήλων λαμβάνοντες καὶ διδόντες. 33082 Prot.348.a.3 : τοὺς τοιούτους μοι δοκεῖ χρῆναι μᾶλλον μιμεῖσθαι ἐμέ τε 33083 Prot.348.a.4 : καὶ σέ, καταθεμένους τοὺς ποιητὰς αὐτοὺς δι´ ἡμῶν αὐτῶν 33084 Prot.348.a.5 : πρὸς ἀλλήλους τοὺς λόγους ποιεῖσθαι, τῆς ἀληθείας καὶ 33085 Prot.348.a.6 : ἡμῶν αὐτῶν πεῖραν λαμβάνοντας· κἂν μὲν βούλῃ ἔτι ἐρωτᾶν, 33086 Prot.348.a.7 : ἕτοιμός εἰμί σοι παρέχειν ἀποκρινόμενος· ἐὰν δὲ βούλῃ, σὺ 33087 Prot.348.a.8 : ἐμοὶ παράσχες, περὶ ὧν μεταξὺ ἐπαυσάμεθα διεξιόντες, τού– 33088 Prot.348.a.9 : τοις τέλος ἐπιθεῖναι. 33089 Prot.348.b.1 : Λέγοντος οὖν ἐμοῦ ταῦτα καὶ τοιαῦτα ἄλλα οὐδὲν ἀπε– 33090 Prot.348.b.2 : σάφει ὁ Πρωταγόρας ὁπότερα ποιήσοι. εἶπεν οὖν ὁ Ἀλκι– 33091 Prot.348.b.3 : βιάδης πρὸς τὸν Καλλίαν βλέψας, Ὦ Καλλία, δοκεῖ σοι, 33092 Prot.348.b.4 : ἔφη, καὶ νῦν καλῶς Πρωταγόρας ποιεῖν, οὐκ ἐθέλων εἴτε 33093 Prot.348.b.5 : δώσει λόγον εἴτε μὴ διασαφεῖν; ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ· ἀλλ´ 33094 Prot.348.b.6 : ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι, ἵνα 33095 Prot.348.b.7 : τούτῳ μὲν ταῦτα συνειδῶμεν, Σωκράτης δὲ ἄλλῳ τῳ διαλέ– 33096 Prot.348.b.8 : γηται ἢ ἄλλος ὅστις ἂν βούληται ἄλλῳ. 33097 Prot.348.c.1 : Καὶ ὁ Πρωταγόρας αἰσχυνθείς, ὥς γέ μοι ἔδοξεν, τοῦ τε 33098 Prot.348.c.2 : Ἀλκιβιάδου ταῦτα λέγοντος καὶ τοῦ Καλλίου δεομένου καὶ 33099 Prot.348.c.3 : τῶν ἄλλων σχεδόν τι τῶν παρόντων, μόγις προυτράπετο εἰς 33100 Prot.348.c.4 : τὸ διαλέγεσθαι καὶ ἐκέλευεν ἐρωτᾶν αὑτὸν ὡς ἀποκρινούμενος. 33101 Prot.348.c.5 : Εἶπον δὴ ἐγώ· Ὦ Πρωταγόρα, μὴ οἴου διαλέγεσθαί μέ 33102 Prot.348.c.6 : σοι ἄλλο τι βουλόμενον ἢ ἃ αὐτὸς ἀπορῶ ἑκάστοτε, ταῦτα 33103 Prot.348.c.7 : διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ πάνυ λέγειν τι τὸν Ὅμηρον 33104 Prot.348.c.8 : τὸ— 33105 Prot.348.c.8 : 33106 Prot.348.d.1 : σύν τε δύ´ ἐρχομένω, καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν. 33107 Prot.348.d.1 : 33108 Prot.348.d.2 : εὐπορώτεροι γάρ πως ἅπαντές ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι πρὸς ἅπαν 33109 Prot.348.d.3 : ἔργον καὶ λόγον καὶ διανόημα· "<20μοῦνος δ´ εἴπερ τε 33110 Prot.348.d.4 : νοήσῃ>20," αὐτίκα περιιὼν ζητεῖ ὅτῳ ἐπιδείξηται καὶ μεθ´ 33111 Prot.348.d.5 : ὅτου βεβαιώσηται, ἕως ἂν ἐντύχῃ. ὥσπερ καὶ ἐγὼ ἕνεκα 33112 Prot.348.d.6 : τούτου σοὶ ἡδέως διαλέγομαι μᾶλλον ἢ ἄλλῳ τινί, ἡγού– 33113 Prot.348.d.7 : μενός σε βέλτιστ´ ἂν ἐπισκέψασθαι καὶ περὶ τῶν ἄλλων 33114 Prot.348.e.1 : περὶ ὧν εἰκὸς σκοπεῖσθαι τὸν ἐπιεικῆ, καὶ δὴ καὶ περὶ ἀρετῆς. 33115 Prot.348.e.2 : τίνα γὰρ ἄλλον ἢ σέ; ὅς γε οὐ μόνον αὐτὸς οἴει καλὸς 33116 Prot.348.e.3 : κἀγαθὸς εἶναι, ὥσπερ τινὲς ἄλλοι αὐτοὶ μὲν ἐπιεικεῖς εἰσιν, 33117 Prot.348.e.4 : ἄλλους δὲ οὐ δύνανται ποιεῖν· σὺ δὲ καὶ αὐτὸς ἀγαθὸς εἶ 33118 Prot.348.e.5 : καὶ ἄλλους οἷός τ´ εἶ ποιεῖν ἀγαθούς, καὶ οὕτω πεπί– 33119 Prot.348.e.6 : στευκας σαυτῷ, ὥστε καὶ ἄλλων ταύτην τὴν τέχνην ἀπο– 33120 Prot.349.a.1 : κρυπτομένων σύ γ´ ἀναφανδὸν σεαυτὸν ὑποκηρυξάμενος εἰς 33121 Prot.349.a.2 : πάντας τοὺς Ἕλληνας, σοφιστὴν ἐπονομάσας σεαυτόν, 33122 Prot.349.a.3 : ἀπέφηνας παιδεύσεως καὶ ἀρετῆς διδάσκαλον, πρῶτος τού– 33123 Prot.349.a.4 : του μισθὸν ἀξιώσας ἄρνυσθαι. πῶς οὖν οὐ σὲ χρῆν παρα– 33124 Prot.349.a.5 : καλεῖν ἐπὶ τὴν τούτων σκέψιν καὶ ἐρωτᾶν καὶ ἀνακοινοῦσθαι; 33125 Prot.349.a.6 : οὐκ ἔσθ´ ὅπως οὔ. καὶ νῦν δὴ ἐγὼ ἐκεῖνα, ἅπερ τὸ πρῶτον 33126 Prot.349.a.7 : ἠρώτων περὶ τούτων, πάλιν ἐπιθυμῶ ἐξ ἀρχῆς τὰ μὲν 33127 Prot.349.a.8 : ἀναμνησθῆναι παρὰ σοῦ, τὰ δὲ συνδιασκέψασθαι. ἦν δέ, 33128 Prot.349.b.1 : ὡς ἐγᾦμαι, τὸ ἐρώτημα τόδε· σοφία καὶ σωφροσύνη καὶ 33129 Prot.349.b.2 : ἀνδρεία καὶ δικαιοσύνη καὶ ὁσιότης, πότερον ταῦτα, πέντε 33130 Prot.349.b.3 : ὄντα ὀνόματα, ἐπὶ ἑνὶ πράγματί ἐστιν, ἢ ἑκάστῳ τῶν ὀνο– 33131 Prot.349.b.4 : μάτων τούτων ὑπόκειταί τις ἴδιος οὐσία καὶ πρᾶγμα ἔχον 33132 Prot.349.b.5 : ἑαυτοῦ δύναμιν ἕκαστον, οὐκ ὂν οἷον τὸ ἕτερον αὐτῶν τὸ 33133 Prot.349.b.6 : ἕτερον; ἔφησθα οὖν σὺ οὐκ ὀνόματα ἐπὶ ἑνὶ εἶναι, ἀλλὰ 33134 Prot.349.c.1 : ἕκαστον ἰδίῳ πράγματι τῶν ὀνομάτων τούτων ἐπικεῖσθαι, 33135 Prot.349.c.2 : πάντα δὲ ταῦτα μόρια εἶναι ἀρετῆς, οὐχ ὡς τὰ τοῦ χρυσοῦ 33136 Prot.349.c.3 : μόρια ὅμοιά ἐστιν ἀλλήλοις καὶ τῷ ὅλῳ οὗ μόριά ἐστιν, 33137 Prot.349.c.4 : ἀλλ´ ὡς τὰ τοῦ προσώπου μόρια καὶ τῷ ὅλῳ οὗ μόριά ἐστιν 33138 Prot.349.c.5 : καὶ ἀλλήλοις ἀνόμοια, ἰδίαν ἕκαστα δύναμιν ἔχοντα. ταῦτα 33139 Prot.349.c.6 : εἰ μέν σοι δοκεῖ ἔτι ὥσπερ τότε, φάθι· εἰ δὲ ἄλλως πως, 33140 Prot.349.c.7 : τοῦτο διόρισαι, ὡς ἔγωγε οὐδέν σοι ὑπόλογον τίθεμαι, ἐάν 33141 Prot.349.c.8 : πῃ ἄλλῃ νῦν φήσῃς· οὐ γὰρ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τότε ἀποπει– 33142 Prot.349.d.1 : ρώμενός μου ταῦτα ἔλεγες. 33143 Prot.349.d.2 : Ἀλλ´ ἐγώ σοι, ἔφη, λέγω, ὦ Σώκρατες, ὅτι ταῦτα πάντα 33144 Prot.349.d.3 : μόρια μέν ἐστιν ἀρετῆς, καὶ τὰ μὲν τέτταρα αὐτῶν ἐπιεικῶς 33145 Prot.349.d.4 : παραπλήσια ἀλλήλοις ἐστίν, ἡ δὲ ἀνδρεία πάνυ πολὺ δια– 33146 Prot.349.d.5 : φέρον πάντων τούτων. ὧδε δὲ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ ἀληθῆ 33147 Prot.349.d.6 : λέγω· εὑρήσεις γὰρ πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀδικωτάτους 33148 Prot.349.d.7 : μὲν ὄντας καὶ ἀνοσιωτάτους καὶ ἀκολαστοτάτους καὶ ἀμα– 33149 Prot.349.d.8 : θεστάτους, ἀνδρειοτάτους δὲ διαφερόντως. 33150 Prot.349.e.1 : Ἔχε δή, ἔφην ἐγώ· ἄξιον γάρ τοι ἐπισκέψασθαι ὃ λέγεις. 33151 Prot.349.e.2 : πότερον τοὺς ἀνδρείους θαρραλέους λέγεις ἢ ἄλλο τι; {—} 33152 Prot.349.e.3 : Καὶ ἴτας γε, ἔφη, ἐφ´ ἃ οἱ πολλοὶ φοβοῦνται ἰέναι. {—} Φέρε 33153 Prot.349.e.4 : δή, τὴν ἀρετὴν καλόν τι φῂς εἶναι, καὶ ὡς καλοῦ ὄντος 33154 Prot.349.e.5 : αὐτοῦ σὺ διδάσκαλον σαυτὸν παρέχεις; {—} Κάλλιστον μὲν 33155 Prot.349.e.6 : οὖν, ἔφη, εἰ μὴ μαίνομαί γε. {—} Πότερον οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ 33156 Prot.349.e.7 : μέν τι αὐτοῦ αἰσχρόν, τὸ δέ τι καλόν, ἢ ὅλον καλόν; {—} Ὅλον 33157 Prot.349.e.8 : που καλὸν ὡς οἷόν τε μάλιστα. {—} Οἶσθα οὖν τίνες εἰς τὰ 33158 Prot.350.a.1 : φρέατα κολυμβῶσιν θαρραλέως; {—} Ἔγωγε, ὅτι οἱ κολυμβη– 33159 Prot.350.a.2 : ταί. {—} Πότερον διότι ἐπίστανται ἢ δι´ ἄλλο τι; {—} Ὅτι ἐπί– 33160 Prot.350.a.3 : στανται. {—} Τίνες δὲ ἀπὸ τῶν ἵππων πολεμεῖν θαρραλέοι εἰσίν; 33161 Prot.350.a.4 : πότερον οἱ ἱππικοὶ ἢ οἱ ἄφιπποι; {—} Οἱ ἱππικοί. {—} Τίνες δὲ 33162 Prot.350.a.5 : πέλτας ἔχοντες; οἱ πελταστικοὶ ἢ οἱ μή; {—} Οἱ πελταστικοί. 33163 Prot.350.a.6 : καὶ τὰ ἄλλα γε πάντα, εἰ τοῦτο ζητεῖς, ἔφη, οἱ ἐπιστήμονες 33164 Prot.350.a.7 : τῶν μὴ ἐπισταμένων θαρραλεώτεροί εἰσιν, καὶ αὐτοὶ ἑαυτῶν 33165 Prot.350.b.1 : ἐπειδὰν μάθωσιν ἢ πρὶν μαθεῖν. {—} Ἤδη δέ τινας ἑώρακας, 33166 Prot.350.b.2 : ἔφην, πάντων τούτων ἀνεπιστήμονας ὄντας, θαρροῦντας δὲ 33167 Prot.350.b.3 : πρὸς ἕκαστα τούτων; {—} Ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς, καὶ λίαν γε θαρ– 33168 Prot.350.b.4 : ροῦντας. {—} Οὐκοῦν οἱ θαρραλέοι οὗτοι καὶ ἀνδρεῖοί εἰσιν; 33169 Prot.350.b.5 : {—} Αἰσχρὸν μεντἄν, ἔφη, εἴη ἡ ἀνδρεία· ἐπεὶ οὗτοί γε 33170 Prot.350.b.6 : μαινόμενοί εἰσιν. {—} Πῶς οὖν, ἔφην ἐγώ, λέγεις τοὺς ἀν– 33171 Prot.350.b.7 : δρείους; οὐχὶ τοὺς θαρραλέους εἶναι; {—} Καὶ νῦν γ´, ἔφη. {—} 33172 Prot.350.c.1 : Οὐκοῦν οὗτοι, ἦν δ´ ἐγώ, οἱ οὕτω θαρραλέοι ὄντες οὐκ ἀν– 33173 Prot.350.c.2 : δρεῖοι ἀλλὰ μαινόμενοι φαίνονται; καὶ ἐκεῖ αὖ οἱ σοφώτατοι 33174 Prot.350.c.3 : οὗτοι καὶ θαρραλεώτατοί εἰσιν, θαρραλεώτατοι δὲ ὄντες 33175 Prot.350.c.4 : ἀνδρειότατοι; καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἡ σοφία ἂν ἀνδρεία 33176 Prot.350.c.5 : εἴη; 33177 Prot.350.c.6 : Οὐ καλῶς, ἔφη, μνημονεύεις, ὦ Σώκρατες, ἃ ἔλεγόν τε 33178 Prot.350.c.7 : καὶ ἀπεκρινόμην σοι. ἔγωγε ἐρωτηθεὶς ὑπὸ σοῦ εἰ οἱ 33179 Prot.350.c.8 : ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν, ὡμολόγησα· εἰ δὲ καὶ οἱ θαρραλέοι 33180 Prot.350.c.9 : ἀνδρεῖοι, οὐκ ἠρωτήθην—εἰ γάρ με τότε ἤρου, εἶπον ἂν ὅτι 33181 Prot.350.d.1 : οὐ πάντες—τοὺς δὲ ἀνδρείους ὡς οὐ θαρραλέοι εἰσίν, τὸ 33182 Prot.350.d.2 : ἐμὸν ὁμολόγημα οὐδαμοῦ ἐπέδειξας ὡς οὐκ ὀρθῶς ὡμολόγησα. 33183 Prot.350.d.3 : ἔπειτα τοὺς ἐπισταμένους αὐτοὺς ἑαυτῶν θαρραλεωτέρους 33184 Prot.350.d.4 : ὄντας ἀποφαίνεις καὶ μὴ ἐπισταμένων ἄλλων, καὶ ἐν τούτῳ 33185 Prot.350.d.5 : οἴει τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν σοφίαν ταὐτὸν εἶναι· τούτῳ δὲ 33186 Prot.350.d.6 : τῷ τρόπῳ μετιὼν καὶ τὴν ἰσχὺν οἰηθείης ἂν εἶναι σοφίαν. 33187 Prot.350.d.7 : πρῶτον μὲν γὰρ εἰ οὕτω μετιὼν ἔροιό με εἰ οἱ ἰσχυροὶ 33188 Prot.350.e.1 : δυνατοί εἰσιν, φαίην ἄν· ἔπειτα, εἰ οἱ ἐπιστάμενοι παλαίειν 33189 Prot.350.e.2 : δυνατώτεροί εἰσιν τῶν μὴ ἐπισταμένων παλαίειν καὶ αὐτοὶ 33190 Prot.350.e.3 : αὑτῶν ἐπειδὰν μάθωσιν ἢ πρὶν μαθεῖν, φαίην ἄν· ταῦτα 33191 Prot.350.e.4 : δὲ ἐμοῦ ὁμολογήσαντος ἐξείη ἄν σοι, χρωμένῳ τοῖς αὐτοῖς 33192 Prot.350.e.5 : τεκμηρίοις τούτοις, λέγειν ὡς κατὰ τὴν ἐμὴν ὁμολογίαν ἡ 33193 Prot.350.e.6 : σοφία ἐστὶν ἰσχύς. ἐγὼ δὲ οὐδαμοῦ οὐδ´ ἐνταῦθα ὁμολογῶ 33194 Prot.350.e.7 : τοὺς δυνατοὺς ἰσχυροὺς εἶναι, τοὺς μέντοι ἰσχυροὺς δυνατούς· 33195 Prot.351.a.1 : οὐ γὰρ ταὐτὸν εἶναι δύναμίν τε καὶ ἰσχύν, ἀλλὰ τὸ μὲν 33196 Prot.351.a.2 : καὶ ἀπὸ ἐπιστήμης γίγνεσθαι, τὴν δύναμιν, καὶ ἀπὸ μανίας 33197 Prot.351.a.3 : γε καὶ θυμοῦ, ἰσχὺν δὲ ἀπὸ φύσεως καὶ εὐτροφίας τῶν 33198 Prot.351.a.4 : σωμάτων. οὕτω δὲ κἀκεῖ οὐ ταὐτὸν εἶναι θάρσος τε καὶ 33199 Prot.351.a.5 : ἀνδρείαν· ὥστε συμβαίνει τοὺς μὲν ἀνδρείους θαρραλέους 33200 Prot.351.a.6 : εἶναι, μὴ μέντοι τούς γε θαρραλέους ἀνδρείους πάντας· 33201 Prot.351.a.7 : θάρσος μὲν γὰρ καὶ ἀπὸ τέχνης γίγνεται ἀνθρώποις καὶ 33202 Prot.351.b.1 : ἀπὸ θυμοῦ γε καὶ ἀπὸ μανίας, ὥσπερ ἡ δύναμις, ἀνδρεία 33203 Prot.351.b.2 : δὲ ἀπὸ φύσεως καὶ εὐτροφίας τῶν ψυχῶν γίγνεται. 33204 Prot.351.b.3 : Λέγεις δέ τινας, ἔφην, ὦ Πρωταγόρα, τῶν ἀνθρώπων 33205 Prot.351.b.4 : εὖ ζῆν, τοὺς δὲ κακῶς; {—} Ἔφη. {—} Ἆρ´ οὖν δοκεῖ σοι ἄνθρωπος 33206 Prot.351.b.5 : ἂν εὖ ζῆν, εἰ ἀνιώμενός τε καὶ ὀδυνώμενος ζῴη; {—} Οὐκ 33207 Prot.351.b.6 : ἔφη. {—} Τί δ´ εἰ ἡδέως βιοὺς τὸν βίον τελευτήσειεν; οὐκ εὖ 33208 Prot.351.b.7 : ἄν σοι δοκεῖ οὕτως βεβιωκέναι; {—} Ἔμοιγ´, ἔφη. {—} Τὸ μὲν ἄρα 33209 Prot.351.c.1 : ἡδέως ζῆν ἀγαθόν, τὸ δ´ ἀηδῶς κακόν. {—} Εἴπερ τοῖς καλοῖς 33210 Prot.351.c.2 : γ´, ἔφη, ζῴη ἡδόμενος. {—} Τί δή, ὦ Πρωταγόρα; μὴ καὶ σύ, 33211 Prot.351.c.3 : ὥσπερ οἱ πολλοί, ἡδέ´ ἄττα καλεῖς κακὰ καὶ ἀνιαρὰ ἀγαθά; 33212 Prot.351.c.4 : ἐγὼ γὰρ λέγω, καθ´ ὃ ἡδέα ἐστίν, ἆρα κατὰ τοῦτο οὐκ 33213 Prot.351.c.5 : ἀγαθά, μὴ εἴ τι ἀπ´ αὐτῶν ἀποβήσεται ἄλλο; καὶ αὖθις αὖ 33214 Prot.351.c.6 : τὰ ἀνιαρὰ ὡσαύτως οὕτως οὐ καθ´ ὅσον ἀνιαρά, κακά; {—} 33215 Prot.351.c.7 : Οὐκ οἶδα, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἁπλῶς οὕτως, ὡς σὺ ἐρωτᾷς, 33216 Prot.351.d.1 : εἰ ἐμοὶ ἀποκριτέον ἐστὶν ὡς τὰ ἡδέα τε ἀγαθά ἐστιν ἅπαντα 33217 Prot.351.d.2 : καὶ τὰ ἀνιαρὰ κακά· ἀλλά μοι δοκεῖ οὐ μόνον πρὸς τὴν νῦν 33218 Prot.351.d.3 : ἀπόκρισιν ἐμοὶ ἀσφαλέστερον εἶναι ἀποκρίνασθαι, ἀλλὰ καὶ 33219 Prot.351.d.4 : πρὸς πάντα τὸν ἄλλον βίον τὸν ἐμόν, ὅτι ἔστι μὲν ἃ τῶν 33220 Prot.351.d.5 : ἡδέων οὐκ ἔστιν ἀγαθά, ἔστι δ´ αὖ καὶ ἃ τῶν ἀνιαρῶν οὐκ 33221 Prot.351.d.6 : ἔστι κακά, ἔστι δ´ ἃ ἔστι, καὶ τρίτον ἃ οὐδέτερα, οὔτε κακὰ 33222 Prot.351.d.7 : οὔτ´ ἀγαθά. {—} Ἡδέα δὲ καλεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ τὰ ἡδονῆς 33223 Prot.351.e.1 : μετέχοντα ἢ ποιοῦντα ἡδονήν; {—} Πάνυ γ´, ἔφη. {—} Τοῦτο τοί– 33224 Prot.351.e.2 : νυν λέγω, καθ´ ὅσον ἡδέα ἐστίν, εἰ οὐκ ἀγαθά, τὴν ἡδονὴν 33225 Prot.351.e.3 : αὐτὴν ἐρωτῶν εἰ οὐκ ἀγαθόν ἐστιν. {—} Ὥσπερ σὺ λέγεις, ἔφη, 33226 Prot.351.e.4 : ἑκάστοτε, ὦ Σώκρατες, σκοπώμεθα αὐτό, καὶ ἐὰν μὲν πρὸς 33227 Prot.351.e.5 : λόγον δοκῇ εἶναι τὸ σκέμμα καὶ τὸ αὐτὸ φαίνηται ἡδύ τε 33228 Prot.351.e.6 : καὶ ἀγαθόν, συγχωρησόμεθα· εἰ δὲ μή, τότε ἤδη ἀμφισβη– 33229 Prot.351.e.7 : τήσομεν. 33230 Prot.351.e.8 : Πότερον οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, σὺ βούλει ἡγεμονεύειν τῆς 33231 Prot.351.e.9 : σκέψεως, ἢ ἐγὼ ἡγῶμαι; 33232 Prot.351.e.10 : Δίκαιος, ἔφη, σὺ ἡγεῖσθαι· σὺ γὰρ καὶ κατάρχεις τοῦ 33233 Prot.351.e.11 : λόγου. 33234 Prot.352.a.1 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, τῇδέ πῃ καταφανὲς ἂν ἡμῖν γένοιτο; 33235 Prot.352.a.2 : ὥσπερ εἴ τις ἄνθρωπον σκοπῶν ἐκ τοῦ εἴδους ἢ πρὸς ὑγίειαν 33236 Prot.352.a.3 : ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν τοῦ σώματος ἔργων, ἰδὼν τὸ πρόσωπον 33237 Prot.352.a.4 : καὶ τὰς χεῖρας ἄκρας εἴποι· "Ἴθι δή μοι ἀποκαλύψας καὶ τὰ 33238 Prot.352.a.5 : στήθη καὶ τὸ μετάφρενον ἐπίδειξον, ἵνα ἐπισκέψωμαι σαφέ– 33239 Prot.352.a.6 : στερον," καὶ ἐγὼ τοιοῦτόν τι ποθῶ πρὸς τὴν σκέψιν· θεα– 33240 Prot.352.a.7 : σάμενος ὅτι οὕτως ἔχεις πρὸς τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ ἡδὺ ὡς 33241 Prot.352.a.8 : φῄς, δέομαι τοιοῦτόν τι εἰπεῖν· Ἴθι δή μοι, ὦ Πρωταγόρα, 33242 Prot.352.b.1 : καὶ τόδε τῆς διανοίας ἀποκάλυψον· πῶς ἔχεις πρὸς ἐπιστή– 33243 Prot.352.b.2 : μην; πότερον καὶ τοῦτό σοι δοκεῖ ὥσπερ τοῖς πολλοῖς 33244 Prot.352.b.3 : ἀνθρώποις, ἢ ἄλλως; δοκεῖ δὲ τοῖς πολλοῖς περὶ ἐπιστήμης 33245 Prot.352.b.4 : τοιοῦτόν τι, οὐκ ἰσχυρὸν οὐδ´ ἡγεμονικὸν οὐδ´ ἀρχικὸν εἶναι· 33246 Prot.352.b.5 : οὐδὲ ὡς περὶ τοιούτου αὐτοῦ ὄντος διανοοῦνται, ἀλλ´ ἐνούσης 33247 Prot.352.b.6 : πολλάκις ἀνθρώπῳ ἐπιστήμης οὐ τὴν ἐπιστήμην αὐτοῦ 33248 Prot.352.b.7 : ἄρχειν ἀλλ´ ἄλλο τι, τοτὲ μὲν θυμόν, τοτὲ δὲ ἡδονήν, τοτὲ 33249 Prot.352.b.8 : δὲ λύπην, ἐνίοτε δὲ ἔρωτα, πολλάκις δὲ φόβον, ἀτεχνῶς 33250 Prot.352.c.1 : διανοούμενοι περὶ τῆς ἐπιστήμης ὥσπερ περὶ ἀνδραπόδου, 33251 Prot.352.c.2 : περιελκομένης ὑπὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων. ἆρ´ οὖν καὶ σοὶ 33252 Prot.352.c.3 : τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῆς δοκεῖ, ἢ καλόν τε εἶναι ἡ ἐπιστήμη 33253 Prot.352.c.4 : καὶ οἷον ἄρχειν τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐάνπερ γιγνώσκῃ τις 33254 Prot.352.c.5 : τἀγαθὰ καὶ τὰ κακά, μὴ ἂν κρατηθῆναι ὑπὸ μηδενὸς ὥστε 33255 Prot.352.c.6 : ἄλλ´ ἄττα πράττειν ἢ ἃν ἐπιστήμη κελεύῃ, ἀλλ´ ἱκανὴν εἶναι 33256 Prot.352.c.7 : τὴν φρόνησιν βοηθεῖν τῷ ἀνθρώπῳ; 33257 Prot.352.c.8 : Καὶ δοκεῖ, ἔφη, ὥσπερ σὺ λέγεις, ὦ Σώκρατες, καὶ ἅμα, 33258 Prot.352.d.1 : εἴπερ τῳ ἄλλῳ, αἰσχρόν ἐστι καὶ ἐμοὶ σοφίαν καὶ ἐπιστή– 33259 Prot.352.d.2 : μην μὴ οὐχὶ πάντων κράτιστον φάναι εἶναι τῶν ἀνθρωπείων 33260 Prot.352.d.3 : πραγμάτων. 33261 Prot.352.d.4 : Καλῶς γε, ἔφην ἐγώ, σὺ λέγων καὶ ἀληθῆ. οἶσθα οὖν 33262 Prot.352.d.5 : ὅτι οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐμοί τε καὶ σοὶ οὐ πείθονται, 33263 Prot.352.d.6 : ἀλλὰ πολλούς φασι γιγνώσκοντας τὰ βέλτιστα οὐκ ἐθέλειν 33264 Prot.352.d.7 : πράττειν, ἐξὸν αὐτοῖς, ἀλλὰ ἄλλα πράττειν· καὶ ὅσους δὴ 33265 Prot.352.d.8 : ἐγὼ ἠρόμην ὅτι ποτε αἴτιόν ἐστι τούτου, ὑπὸ ἡδονῆς φασιν 33266 Prot.352.e.1 : ἡττωμένους ἢ λύπης ἢ ὧν νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον ὑπό τινος 33267 Prot.352.e.2 : τούτων κρατουμένους ταῦτα ποιεῖν τοὺς ποιοῦντας. 33268 Prot.352.e.3 : Πολλὰ γὰρ οἶμαι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ἄλλα οὐκ ὀρθῶς 33269 Prot.352.e.4 : λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι. 33270 Prot.352.e.5 : Ἴθι δὴ μετ´ ἐμοῦ ἐπιχείρησον πείθειν τοὺς ἀνθρώπους 33271 Prot.352.e.6 : καὶ διδάσκειν ὅ ἐστιν αὐτοῖς τοῦτο τὸ πάθος, ὅ φασιν ὑπὸ 33272 Prot.353.a.1 : τῶν ἡδονῶν ἡττᾶσθαι καὶ οὐ πράττειν διὰ ταῦτα τὰ βέλτιστα, 33273 Prot.353.a.2 : ἐπεὶ γιγνώσκειν γε αὐτά. ἴσως γὰρ ἂν λεγόντων ἡμῶν 33274 Prot.353.a.3 : ὅτι Οὐκ ὀρθῶς λέγετε, ὦ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ψεύδεσθε, ἔροιντ´ 33275 Prot.353.a.4 : ἂν ἡμᾶς· "Ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες, εἰ μὴ ἔστιν 33276 Prot.353.a.5 : τοῦτο τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, ἀλλὰ τί ποτ´ ἐστίν, καὶ 33277 Prot.353.a.6 : τί ὑμεῖς αὐτό φατε εἶναι; εἴπατον ἡμῖν." 33278 Prot.353.a.7 : Τί δέ, ὦ Σώκρατες, δεῖ ἡμᾶς σκοπεῖσθαι τὴν τῶν πολλῶν 33279 Prot.353.a.8 : δόξαν ἀνθρώπων, οἳ ὅτι ἂν τύχωσι τοῦτο λέγουσιν; 33280 Prot.353.b.1 : Οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, εἶναί τι ἡμῖν τοῦτο πρὸς τὸ ἐξευρεῖν 33281 Prot.353.b.2 : περὶ ἀνδρείας, πρὸς τἆλλα μόρια τὰ τῆς ἀρετῆς πῶς ποτ´ 33282 Prot.353.b.3 : ἔχει. εἰ οὖν σοι δοκεῖ ἐμμένειν οἷς ἄρτι ἔδοξεν ἡμῖν, ἐμὲ 33283 Prot.353.b.4 : ἡγήσασθαι ᾗ οἶμαι ἂν ἔγωγε κάλλιστα φανερὸν γενέσθαι, 33284 Prot.353.b.5 : ἕπου· εἰ δὲ μὴ βούλει, εἴ σοι φίλον, ἐῶ χαίρειν. 33285 Prot.353.b.6 : Ἀλλ´, ἔφη, ὀρθῶς λέγεις· καὶ πέραινε ὥσπερ ἤρξω. 33286 Prot.353.c.1 : Πάλιν τοίνυν, ἔφην ἐγώ, εἰ ἔροιντο ἡμᾶς· "Τί οὖν φατε 33287 Prot.353.c.2 : τοῦτο εἶναι, ὃ ἡμεῖς ἥττω εἶναι τῶν ἡδονῶν ἐλέγομεν;" 33288 Prot.353.c.3 : εἴποιμ´ ἂν ἔγωγε πρὸς αὐτοὺς ὡδί· Ἀκούετε δή· πειρασό– 33289 Prot.353.c.4 : μεθα γὰρ ὑμῖν ἐγώ τε καὶ Πρωταγόρας φράσαι. ἄλλο τι 33290 Prot.353.c.5 : γάρ, ὦ ἄνθρωποι, φατὲ ὑμῖν τοῦτο γίγνεσθαι ἐν τοῖσδε, 33291 Prot.353.c.6 : οἷον πολλάκις ὑπὸ σίτων καὶ ποτῶν καὶ ἀφροδισίων κρατού– 33292 Prot.353.c.7 : μενοι ἡδέων ὄντων, γιγνώσκοντες ὅτι πονηρά ἐστιν, ὅμως 33293 Prot.353.c.8 : αὐτὰ πράττειν; {—} Φαῖεν ἄν. {—} Οὐκοῦν ἐροίμεθ´ ἂν αὐτοὺς 33294 Prot.353.c.9 : ἐγώ τε καὶ σὺ πάλιν· Πονηρὰ δὲ αὐτὰ πῇ φατε εἶναι; 33295 Prot.353.d.1 : πότερον ὅτι τὴν ἡδονὴν ταύτην ἐν τῷ παραχρῆμα παρέχει 33296 Prot.353.d.2 : καὶ ἡδύ ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν, ἢ ὅτι εἰς τὸν ὕστερον χρόνον 33297 Prot.353.d.3 : νόσους τε ποιεῖ καὶ πενίας καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ παρα– 33298 Prot.353.d.4 : σκευάζει; ἢ κἂν εἴ τι τούτων εἰς τὸ ὕστερον μηδὲν παρα– 33299 Prot.353.d.5 : σκευάζει, χαίρειν δὲ μόνον ποιεῖ, ὅμως δ´ ἂν κακὰ ἦν, ὅτι 33300 Prot.353.d.6 : μαθόντα χαίρειν ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν; ἆρ´ οἰόμεθ´ ἂν αὐτούς, 33301 Prot.353.d.7 : ὦ Πρωταγόρα, ἄλλο τι ἀποκρίνασθαι ἢ ὅτι οὐ κατὰ τὴν 33302 Prot.353.d.8 : αὐτῆς τῆς ἡδονῆς τῆς παραχρῆμα ἐργασίαν κακά ἐστιν, 33303 Prot.353.e.1 : ἀλλὰ διὰ τὰ ὕστερον γιγνόμενα, νόσους τε καὶ τἆλλα. {—} Ἐγὼ 33304 Prot.353.e.2 : μὲν οἶμαι, ἔφη ὁ Πρωταγόρας, τοὺς πολλοὺς ἂν ταῦτα 33305 Prot.353.e.3 : ἀποκρίνασθαι. {—} Οὐκοῦν νόσους ποιοῦντα ἀνίας ποιεῖ, καὶ 33306 Prot.353.e.4 : πενίας ποιοῦντα ἀνίας ποιεῖ; Ὁμολογοῖεν ἄν, ὡς ἐγᾦμαι. {—} 33307 Prot.353.e.5 : Συνέφη ὁ Πρωταγόρας. {—} Οὐκοῦν φαίνεται, ὦ ἄνθρωποι, 33308 Prot.353.e.6 : ὑμῖν, ὥς φαμεν ἐγώ τε καὶ Πρωταγόρας, δι´ οὐδὲν ἄλλο 33309 Prot.353.e.7 : ταῦτα κακὰ ὄντα ἢ διότι εἰς ἀνίας τε ἀποτελευτᾷ καὶ ἄλλων 33310 Prot.354.a.1 : ἡδονῶν ἀποστερεῖ; Ὁμολογοῖεν ἄν; {—} Συνεδόκει ἡμῖν ἀμ– 33311 Prot.354.a.2 : φοῖν. {—} Οὐκοῦν πάλιν ἂν αὐτοὺς τὸ ἐναντίον εἰ ἐροίμεθα· 33312 Prot.354.a.3 : Ὦ ἄνθρωποι οἱ λέγοντες αὖ ἀγαθὰ ἀνιαρὰ εἶναι, ἆρα οὐ τὰ 33313 Prot.354.a.4 : τοιάδε λέγετε, οἷον τά τε γυμνάσια καὶ τὰς στρατείας καὶ 33314 Prot.354.a.5 : τὰς ὑπὸ τῶν ἰατρῶν θεραπείας τὰς διὰ καύσεών τε καὶ τομῶν 33315 Prot.354.a.6 : καὶ φαρμακειῶν καὶ λιμοκτονιῶν γιγνομένας, ὅτι ταῦτα 33316 Prot.354.a.7 : ἀγαθὰ μέν ἐστιν, ἀνιαρὰ δέ; Φαῖεν ἄν; {—} Συνεδόκει. {—} Πότε– 33317 Prot.354.b.1 : ρον οὖν κατὰ τόδε ἀγαθὰ αὐτὰ καλεῖτε, ὅτι ἐν τῷ παραχρῆμα 33318 Prot.354.b.2 : ὀδύνας τὰς ἐσχάτας παρέχει καὶ ἀλγηδόνας, ἢ ὅτι εἰς τὸν 33319 Prot.354.b.3 : ὕστερον χρόνον ὑγίειαί τε ἀπ´ αὐτῶν γίγνονται καὶ εὐεξίαι 33320 Prot.354.b.4 : τῶν σωμάτων καὶ τῶν πόλεων σωτηρίαι καὶ ἄλλων ἀρχαὶ 33321 Prot.354.b.5 : καὶ πλοῦτοι; Φαῖεν ἄν, ὡς ἐγᾦμαι. {—} Συνεδόκει. {—} Ταῦτα δὲ 33322 Prot.354.b.6 : ἀγαθά ἐστι δι´ ἄλλο τι ἢ ὅτι εἰς ἡδονὰς ἀποτελευτᾷ καὶ 33323 Prot.354.b.7 : λυπῶν ἀπαλλαγάς τε καὶ ἀποτροπάς; ἢ ἔχετέ τι ἄλλο τέλος 33324 Prot.354.c.1 : λέγειν, εἰς ὃ ἀποβλέψαντες αὐτὰ ἀγαθὰ καλεῖτε, ἀλλ´ 〈ἢ〉 33325 Prot.354.c.2 : ἡδονάς τε καὶ λύπας; Οὐκ ἂν φαῖεν, ὡς ἐγᾦμαι. {—} 33326 Prot.354.c.3 : Οὐδ´ ἐμοὶ δοκεῖ, ἔφη ὁ Πρωταγόρας. {—} Οὐκοῦν τὴν μὲν 33327 Prot.354.c.4 : ἡδονὴν διώκετε ὡς ἀγαθὸν ὄν, τὴν δὲ λύπην φεύγετε ὡς 33328 Prot.354.c.5 : κακόν; {—} Συνεδόκει. {—} Τοῦτ´ ἄρα ἡγεῖσθ´ εἶναι κακόν, τὴν 33329 Prot.354.c.6 : λύπην, καὶ ἀγαθὸν τὴν ἡδονήν, ἐπεὶ καὶ αὐτὸ τὸ χαίρειν 33330 Prot.354.c.7 : τότε λέγετε κακὸν εἶναι, ὅταν μειζόνων ἡδονῶν ἀποστερῇ 33331 Prot.354.c.8 : ἢ ὅσας αὐτὸ ἔχει, ἢ λύπας μείζους παρασκευάζῃ τῶν ἐν 33332 Prot.354.d.1 : αὐτῷ ἡδονῶν· ἐπεὶ εἰ κατ´ ἄλλο τι αὐτὸ τὸ χαίρειν κακὸν 33333 Prot.354.d.2 : καλεῖτε καὶ εἰς ἄλλο τι τέλος ἀποβλέψαντες, ἔχοιτε ἂν καὶ 33334 Prot.354.d.3 : ἡμῖν εἰπεῖν· ἀλλ´ οὐχ ἕξετε. {—} Οὐδ´ ἐμοὶ δοκοῦσιν, ἔφη ὁ 33335 Prot.354.d.4 : Πρωταγόρας. {—} Ἄλλο τι οὖν πάλιν καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ 33336 Prot.354.d.5 : λυπεῖσθαι ὁ αὐτὸς τρόπος; τότε καλεῖτε αὐτὸ τὸ λυπεῖσθαι 33337 Prot.354.d.6 : ἀγαθόν, ὅταν ἢ μείζους λύπας τῶν ἐν αὐτῷ οὐσῶν ἀπαλ– 33338 Prot.354.d.7 : λάττῃ ἢ μείζους ἡδονὰς τῶν λυπῶν παρασκευάζῃ; ἐπεὶ εἰ 33339 Prot.354.d.8 : πρὸς ἄλλο τι τέλος ἀποβλέπετε, ὅταν καλῆτε αὐτὸ τὸ λυ– 33340 Prot.354.e.1 : πεῖσθαι ἀγαθόν, ἢ πρὸς ὃ ἐγὼ λέγω, ἔχετε ἡμῖν εἰπεῖν· 33341 Prot.354.e.2 : ἀλλ´ οὐχ ἕξετε. {—} Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὁ Πρωταγόρας. 33342 Prot.354.e.3 : Πάλιν τοίνυν, ἔφην ἐγώ, εἴ με ἀνέροισθε, ὦ ἄνθρωποι, 33343 Prot.354.e.4 : "Τίνος οὖν δήποτε ἕνεκα πολλὰ περὶ τούτου λέγεις καὶ 33344 Prot.354.e.5 : πολλαχῇ;" Συγγιγνώσκετέ μοι, φαίην ἂν ἔγωγε. πρῶτον 33345 Prot.354.e.6 : μὲν γὰρ οὐ ῥᾴδιον ἀποδεῖξαι τί ἐστίν ποτε τοῦτο ὃ ὑμεῖς 33346 Prot.354.e.7 : καλεῖτε τῶν ἡδονῶν ἥττω εἶναι· ἔπειτα ἐν τούτῳ εἰσὶν 33347 Prot.354.e.8 : πᾶσαι αἱ ἀποδείξεις. ἀλλ´ ἔτι καὶ νῦν ἀναθέσθαι ἔξεστιν, 33348 Prot.355.a.1 : εἴ πῃ ἔχετε ἄλλο τι φάναι εἶναι τὸ ἀγαθὸν ἢ τὴν ἡδονήν, 33349 Prot.355.a.2 : ἢ τὸ κακὸν ἄλλο τι ἢ τὴν ἀνίαν· ἢ ἀρκεῖ ὑμῖν τὸ ἡδέως 33350 Prot.355.a.3 : καταβιῶναι τὸν βίον ἄνευ λυπῶν; εἰ δὲ ἀρκεῖ καὶ μὴ ἔχετε 33351 Prot.355.a.4 : μηδὲν ἄλλο φάναι εἶναι ἀγαθὸν ἢ κακὸν ὃ μὴ εἰς ταῦτα 33352 Prot.355.a.5 : τελευτᾷ, τὸ μετὰ τοῦτο ἀκούετε. φημὶ γὰρ ὑμῖν τούτου 33353 Prot.355.a.6 : οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι, ὅταν λέγητε 33354 Prot.355.a.7 : ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν, 33355 Prot.355.a.8 : ὅμως πράττει αὐτά, ἐξὸν μὴ πράττειν, ὑπὸ τῶν ἡδονῶν 33356 Prot.355.b.1 : ἀγόμενος καὶ ἐκπληττόμενος· καὶ αὖθις αὖ λέγετε ὅτι 33357 Prot.355.b.2 : γιγνώσκων ὁ ἄνθρωπος τἀγαθὰ πράττειν οὐκ ἐθέλει διὰ τὰς 33358 Prot.355.b.3 : παραχρῆμα ἡδονάς, ὑπὸ τούτων ἡττώμενος. ὡς δὲ ταῦτα 33359 Prot.355.b.4 : γελοῖά ἐστιν, κατάδηλον ἔσται, ἐὰν μὴ πολλοῖς ὀνόμασι 33360 Prot.355.b.5 : χρώμεθα ἅμα, ἡδεῖ τε καὶ ἀνιαρῷ καὶ ἀγαθῷ καὶ κακῷ, ἀλλ´ 33361 Prot.355.b.6 : ἐπειδὴ δύο ἐφάνη ταῦτα, δυοῖν καὶ ὀνόμασιν προσαγορεύωμεν 33362 Prot.355.b.7 : αὐτά, πρῶτον μὲν ἀγαθῷ καὶ κακῷ, ἔπειτα αὖθις ἡδεῖ τε 33363 Prot.355.c.1 : καὶ ἀνιαρῷ. θέμενοι δὴ οὕτω λέγωμεν ὅτι Γιγνώσκων ὁ 33364 Prot.355.c.2 : ἄνθρωπος τὰ κακὰ ὅτι κακά ἐστιν, ὅμως αὐτὰ ποιεῖ. ἐὰν οὖν 33365 Prot.355.c.3 : τις ἡμᾶς ἔρηται, "Διὰ τί;" Ἡττώμενος, φήσομεν· "Ὑπὸ 33366 Prot.355.c.4 : τοῦ;" ἐκεῖνος ἐρήσεται ἡμᾶς· ἡμῖν δὲ ὑπὸ μὲν ἡδονῆς οὐκέτι 33367 Prot.355.c.5 : ἔξεστιν εἰπεῖν—ἄλλο γὰρ ὄνομα μετείληφεν ἀντὶ τῆς ἡδονῆς 33368 Prot.355.c.6 : τὸ ἀγαθόν—ἐκείνῳ δὴ ἀποκρινώμεθα καὶ λέγωμεν ὅτι 33369 Prot.355.c.7 : Ἡττώμενος {—} "Ὑπὸ τίνος;" φήσει. Τοῦ ἀγαθοῦ, φήσομεν 33370 Prot.355.c.8 : νὴ Δία. ἂν οὖν τύχῃ ὁ ἐρόμενος ἡμᾶς ὑβριστὴς ὤν, γελάσεται 33371 Prot.355.d.1 : καὶ ἐρεῖ· "Ἦ γελοῖον λέγετε πρᾶγμα, εἰ πράττει τις κακά, 33372 Prot.355.d.2 : γιγνώσκων ὅτι κακά ἐστιν, οὐ δέον αὐτὸν πράττειν, ἡττώ– 33373 Prot.355.d.3 : μενος ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν. ἆρα," φήσει, "οὐκ ἀξίων ὄντων 33374 Prot.355.d.4 : νικᾶν ἐν ὑμῖν τῶν ἀγαθῶν τὰ κακά, ἢ ἀξίων;" φήσομεν 33375 Prot.355.d.5 : δῆλον ὅτι ἀποκρινόμενοι, ὅτι Οὐκ ἀξίων ὄντων· οὐ γὰρ ἂν 33376 Prot.355.d.6 : ἐξημάρτανεν ὅν φαμεν ἥττω εἶναι τῶν ἡδονῶν. "Κατὰ τί 33377 Prot.355.d.7 : δέ," φήσει ἴσως, "ἀνάξιά ἐστιν τἀγαθὰ τῶν κακῶν ἢ τὰ κακὰ 33378 Prot.355.d.8 : τῶν ἀγαθῶν; ἢ κατ´ ἄλλο τι ἢ ὅταν τὰ μὲν μείζω, τὰ δὲ 33379 Prot.355.e.1 : σμικρότερα ᾖ; ἢ πλείω, τὰ δὲ ἐλάττω ᾖ;" οὐχ ἕξομεν εἰπεῖν 33380 Prot.355.e.2 : ἄλλο ἢ τοῦτο. "Δῆλον ἄρα," φήσει, "ὅτι τὸ ἡττᾶσθαι τοῦτο 33381 Prot.355.e.3 : λέγετε, ἀντὶ ἐλαττόνων ἀγαθῶν μείζω κακὰ λαμβάνειν." 33382 Prot.355.e.4 : Ταῦτα μὲν οὖν οὕτω. μεταλάβωμεν δὴ τὰ ὀνόματα πάλιν 33383 Prot.355.e.5 : τὸ ἡδύ τε καὶ ἀνιαρὸν ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς τούτοις, καὶ λέγωμεν 33384 Prot.355.e.6 : ὅτι Ἄνθρωπος πράττει—τότε μὲν ἐλέγομεν τὰ κακά, νῦν δὲ 33385 Prot.355.e.7 : λέγωμεν τὰ ἀνιαρά, γιγνώσκων ὅτι ἀνιαρά ἐστιν, ἡττώμενος 33386 Prot.356.a.1 : ὑπὸ τῶν ἡδέων, δῆλον ὅτι ἀναξίων ὄντων νικᾶν. καὶ τίς 33387 Prot.356.a.2 : ἄλλη ἀναξία ἡδονῇ πρὸς λύπην ἐστίν, ἀλλ´ ἢ ὑπερβολὴ 33388 Prot.356.a.3 : ἀλλήλων καὶ ἔλλειψις; ταῦτα δ´ ἐστὶ μείζω τε καὶ σμικρό– 33389 Prot.356.a.4 : τερα γιγνόμενα ἀλλήλων καὶ πλείω καὶ ἐλάττω καὶ μᾶλλον 33390 Prot.356.a.5 : καὶ ἧττον. εἰ γάρ τις λέγοι ὅτι "Ἀλλὰ πολὺ διαφέρει, ὦ 33391 Prot.356.a.6 : Σώκρατες, τὸ παραχρῆμα ἡδὺ τοῦ εἰς τὸν ὕστερον χρόνον 33392 Prot.356.a.7 : καὶ ἡδέος καὶ λυπηροῦ," Μῶν ἄλλῳ τῳ, φαίην ἂν ἔγωγε, 33393 Prot.356.a.8 : ἢ ἡδονῇ καὶ λύπῃ; οὐ γὰρ ἔσθ´ ὅτῳ ἄλλῳ. ἀλλ´ ὥσπερ 33394 Prot.356.b.1 : ἀγαθὸς ἱστάναι ἄνθρωπος, συνθεὶς τὰ ἡδέα καὶ συνθεὶς τὰ 33395 Prot.356.b.2 : λυπηρά, καὶ τὸ ἐγγὺς καὶ τὸ πόρρω στήσας ἐν τῷ ζυγῷ, 33396 Prot.356.b.3 : εἰπὲ πότερα πλείω ἐστίν. ἐὰν μὲν γὰρ ἡδέα πρὸς ἡδέα 33397 Prot.356.b.4 : ἱστῇς, τὰ μείζω ἀεὶ καὶ πλείω ληπτέα· ἐὰν δὲ λυπηρὰ πρὸς 33398 Prot.356.b.5 : λυπηρά, τὰ ἐλάττω καὶ σμικρότερα· ἐὰν δὲ ἡδέα πρὸς 33399 Prot.356.b.6 : λυπηρά, ἐὰν μὲν τὰ ἀνιαρὰ ὑπερβάλληται ὑπὸ τῶν ἡδέων, 33400 Prot.356.b.7 : ἐάντε τὰ ἐγγὺς ὑπὸ τῶν πόρρω ἐάντε τὰ πόρρω ὑπὸ τῶν 33401 Prot.356.b.8 : ἐγγύς, ταύτην τὴν πρᾶξιν πρακτέον ἐν ᾗ ἂν ταῦτ´ ἐνῇ· ἐὰν 33402 Prot.356.c.1 : δὲ τὰ ἡδέα ὑπὸ τῶν ἀνιαρῶν, οὐ πρακτέα. μή πῃ ἄλλῃ 33403 Prot.356.c.2 : ἔχει, φαίην ἄν, ταῦτα, ὦ ἄνθρωποι; οἶδ´ ὅτι οὐκ ἂν ἔχοιεν 33404 Prot.356.c.3 : ἄλλως λέγειν. {—} Συνεδόκει καὶ ἐκείνῳ. 33405 Prot.356.c.4 : Ὅτε δὴ τοῦτο οὕτως ἔχει, τόδε μοι ἀποκρίνασθε, φήσω. 33406 Prot.356.c.5 : φαίνεται ὑμῖν τῇ ὄψει τὰ αὐτὰ μεγέθη ἐγγύθεν μὲν μείζω, 33407 Prot.356.c.6 : πόρρωθεν δὲ ἐλάττω· ἢ οὔ; {—} Φήσουσιν. {—} Καὶ τὰ παχέα 33408 Prot.356.c.7 : καὶ τὰ πολλὰ ὡσαύτως; καὶ αἱ φωναὶ 〈αἱ〉 ἴσαι ἐγγύθεν 33409 Prot.356.c.8 : μὲν μείζους, πόρρωθεν δὲ σμικρότεραι; {—} Φαῖεν ἄν. {—} Εἰ οὖν 33410 Prot.356.d.1 : ἐν τούτῳ ἡμῖν ἦν τὸ εὖ πράττειν, ἐν τῷ τὰ μὲν μεγάλα 33411 Prot.356.d.2 : μήκη καὶ πράττειν καὶ λαμβάνειν, τὰ δὲ σμικρὰ καὶ φεύγειν 33412 Prot.356.d.3 : καὶ μὴ πράττειν, τίς ἂν ἡμῖν σωτηρία ἐφάνη τοῦ βίου; ἆρα 33413 Prot.356.d.4 : ἡ μετρητικὴ τέχνη ἢ ἡ τοῦ φαινομένου δύναμις; ἢ αὕτη 33414 Prot.356.d.5 : μὲν ἡμᾶς ἐπλάνα καὶ ἐποίει ἄνω τε καὶ κάτω πολλάκις 33415 Prot.356.d.6 : μεταλαμβάνειν ταὐτὰ καὶ μεταμέλειν καὶ ἐν ταῖς πράξεσιν 33416 Prot.356.d.7 : καὶ ἐν ταῖς αἱρέσεσιν τῶν μεγάλων τε καὶ σμικρῶν, ἡ δὲ 33417 Prot.356.d.8 : μετρητικὴ ἄκυρον μὲν ἂν ἐποίησε τοῦτο τὸ φάντασμα, δηλώ– 33418 Prot.356.e.1 : σασα δὲ τὸ ἀληθὲς ἡσυχίαν ἂν ἐποίησεν ἔχειν τὴν ψυχὴν 33419 Prot.356.e.2 : μένουσαν ἐπὶ τῷ ἀληθεῖ καὶ ἔσωσεν ἂν τὸν βίον; ἆρ´ ἂν 33420 Prot.356.e.3 : ὁμολογοῖεν οἱ ἄνθρωποι πρὸς ταῦτα ἡμᾶς τὴν μετρητικὴν 33421 Prot.356.e.4 : σῴζειν ἂν τέχνην ἢ ἄλλην; {—} Τὴν μετρητικήν, ὡμολόγει. {—} 33422 Prot.356.e.5 : Τί δ´ εἰ ἐν τῇ τοῦ περιττοῦ καὶ ἀρτίου αἱρέσει ἡμῖν ἦν ἡ 33423 Prot.356.e.6 : σωτηρία τοῦ βίου, ὁπότε τὸ πλέον ὀρθῶς ἔδει ἑλέσθαι καὶ 33424 Prot.356.e.7 : ὁπότε τὸ ἔλαττον, ἢ αὐτὸ πρὸς ἑαυτὸ ἢ τὸ ἕτερον πρὸς τὸ 33425 Prot.356.e.8 : ἕτερον, εἴτ´ ἐγγὺς εἴτε πόρρω εἴη; τί ἂν ἔσῳζεν ἡμῖν τὸν 33426 Prot.357.a.1 : βίον; ἆρ´ ἂν οὐκ ἐπιστήμη; καὶ ἆρ´ ἂν οὐ μετρητική τις, 33427 Prot.357.a.2 : ἐπειδήπερ ὑπερβολῆς τε καὶ ἐνδείας ἐστὶν ἡ τέχνη; ἐπειδὴ 33428 Prot.357.a.3 : δὲ περιττοῦ τε καὶ ἀρτίου, ἆρα ἄλλη τις ἢ ἀριθμητική; Ὁμο– 33429 Prot.357.a.4 : λογοῖεν ἂν ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι ἢ οὔ; {—} Ἐδόκουν ἂν καὶ τῷ 33430 Prot.357.a.5 : Πρωταγόρᾳ ὁμολογεῖν. {—} Εἶεν, ὦ ἄνθρωποι· ἐπεὶ δὲ δὴ 33431 Prot.357.a.6 : ἡδονῆς τε καὶ λύπης ἐν ὀρθῇ τῇ αἱρέσει ἐφάνη ἡμῖν ἡ σω– 33432 Prot.357.a.7 : τηρία τοῦ βίου οὖσα, τοῦ τε πλέονος καὶ ἐλάττονος καὶ 33433 Prot.357.b.1 : μείζονος καὶ σμικροτέρου καὶ πορρωτέρω καὶ ἐγγυτέρω, ἆρα 33434 Prot.357.b.2 : πρῶτον μὲν οὐ μετρητικὴ φαίνεται, ὑπερβολῆς τε καὶ ἐνδείας 33435 Prot.357.b.3 : οὖσα καὶ ἰσότητος πρὸς ἀλλήλας σκέψις; {—} Ἀλλ´ ἀνάγκη. {—} 33436 Prot.357.b.4 : Ἐπεὶ δὲ μετρητική, ἀνάγκῃ δήπου τέχνη καὶ ἐπιστήμη. {—} 33437 Prot.357.b.5 : Συμφήσουσιν. {—} Ἥτις μὲν τοίνυν τέχνη καὶ ἐπιστήμη ἐστὶν 33438 Prot.357.b.6 : αὕτη, εἰς αὖθις σκεψόμεθα· ὅτι δὲ ἐπιστήμη ἐστίν, τοσοῦτον 33439 Prot.357.b.7 : ἐξαρκεῖ πρὸς τὴν ἀπόδειξιν ἣν ἐμὲ δεῖ καὶ Πρωταγόραν 33440 Prot.357.c.1 : ἀποδεῖξαι περὶ ὧν ἤρεσθ´ ἡμᾶς. ἤρεσθε δέ, εἰ μέμνησθε, 33441 Prot.357.c.2 : ἡνίκα ἡμεῖς ἀλλήλοις ὡμολογοῦμεν ἐπιστήμης μηδὲν εἶναι 33442 Prot.357.c.3 : κρεῖττον, ἀλλὰ τοῦτο ἀεὶ κρατεῖν, ὅπου ἂν ἐνῇ, καὶ ἡδονῆς 33443 Prot.357.c.4 : καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων· ὑμεῖς δὲ δὴ ἔφατε τὴν ἡδονὴν 33444 Prot.357.c.5 : πολλάκις κρατεῖν καὶ τοῦ εἰδότος ἀνθρώπου, ἐπειδὴ δὲ ὑμῖν 33445 Prot.357.c.6 : οὐχ ὡμολογοῦμεν, μετὰ τοῦτο ἤρεσθε ἡμᾶς· "Ὦ Πρωταγόρα 33446 Prot.357.c.7 : τε καὶ Σώκρατες, εἰ μὴ ἔστι τοῦτο τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, 33447 Prot.357.c.8 : ἀλλὰ τί ποτ´ ἐστὶν καὶ τί ὑμεῖς αὐτό φατε εἶναι; εἴπατε 33448 Prot.357.d.1 : ἡμῖν." εἰ μὲν οὖν τότε εὐθὺς ὑμῖν εἴπομεν ὅτι Ἀμαθία, 33449 Prot.357.d.2 : κατεγελᾶτε ἂν ἡμῶν· νῦν δὲ ἂν ἡμῶν καταγελᾶτε, καὶ ὑμῶν 33450 Prot.357.d.3 : αὐτῶν καταγελάσεσθε. καὶ γὰρ ὑμεῖς ὡμολογήκατε ἐπιστή– 33451 Prot.357.d.4 : μης ἐνδείᾳ ἐξαμαρτάνειν περὶ τὴν τῶν ἡδονῶν αἵρεσιν καὶ 33452 Prot.357.d.5 : λυπῶν τοὺς ἐξαμαρτάνοντας—ταῦτα δέ ἐστιν ἀγαθά τε καὶ 33453 Prot.357.d.6 : κακά—καὶ οὐ μόνον ἐπιστήμης, ἀλλὰ καὶ ἧς τὸ πρόσθεν ἔτι 33454 Prot.357.d.7 : ὡμολογήκατε ὅτι μετρητικῆς· ἡ δὲ ἐξαμαρτανομένη πρᾶξις 33455 Prot.357.e.1 : ἄνευ ἐπιστήμης ἴστε που καὶ αὐτοὶ ὅτι ἀμαθίᾳ πράττεται. 33456 Prot.357.e.2 : ὥστε τοῦτ´ ἐστὶν τὸ ἡδονῆς ἥττω εἶναι, ἀμαθία ἡ μεγίστη, 33457 Prot.357.e.3 : ἧς Πρωταγόρας ὅδε φησὶν ἰατρὸς εἶναι καὶ Πρόδικος καὶ 33458 Prot.357.e.4 : Ἱππίας· ὑμεῖς δὲ διὰ τὸ οἴεσθαι ἄλλο τι ἢ ἀμαθίαν εἶναι 33459 Prot.357.e.5 : οὔτε αὐτοὶ οὔτε τοὺς ὑμετέρους παῖδας παρὰ τοὺς τούτων 33460 Prot.357.e.6 : διδασκάλους τούσδε τοὺς σοφιστὰς πέμπετε, ὡς οὐ διδακτοῦ 33461 Prot.357.e.7 : ὄντος, ἀλλὰ κηδόμενοι τοῦ ἀργυρίου καὶ οὐ διδόντες τούτοις 33462 Prot.357.e.8 : κακῶς πράττετε καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. 33463 Prot.358.a.1 : Ταῦτα μὲν τοῖς πολλοῖς ἀποκεκριμένοι ἂν ἦμεν· ὑμᾶς δὲ 33464 Prot.358.a.2 : δὴ μετὰ Πρωταγόρου ἐρωτῶ, 〈ὦ〉 Ἱππία τε καὶ Πρόδικε 33465 Prot.358.a.3 : (κοινὸς γὰρ δὴ ἔστω ὑμῖν ὁ λόγος) πότερον δοκῶ ὑμῖν ἀληθῆ 33466 Prot.358.a.4 : λέγειν ἢ ψεύδεσθαι. {—} Ὑπερφυῶς ἐδόκει ἅπασιν ἀληθῆ εἶναι 33467 Prot.358.a.5 : τὰ εἰρημένα. {—} Ὁμολογεῖτε ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ μὲν ἡδὺ ἀγαθὸν 33468 Prot.358.a.6 : εἶναι, τὸ δὲ ἀνιαρὸν κακόν. τὴν δὲ Προδίκου τοῦδε διαίρεσιν 33469 Prot.358.a.7 : τῶν ὀνομάτων παραιτοῦμαι· εἴτε γὰρ ἡδὺ εἴτε τερπνὸν 33470 Prot.358.a.8 : λέγεις εἴτε χαρτόν, εἴτε ὁπόθεν καὶ ὅπως χαίρεις τὰ τοιαῦτα 33471 Prot.358.b.1 : ὀνομάζων, ὦ βέλτιστε Πρόδικε, τοῦτό μοι πρὸς ὃ βούλομαι 33472 Prot.358.b.2 : ἀπόκριναι. {—} Γελάσας οὖν ὁ Πρόδικος συνωμολόγησε, καὶ οἱ 33473 Prot.358.b.3 : ἄλλοι. {—} Τί δὲ δή, ὦ ἄνδρες, ἔφην ἐγώ, τὸ τοιόνδε; αἱ ἐπὶ 33474 Prot.358.b.4 : τούτου πράξεις ἅπασαι, ἐπὶ τοῦ ἀλύπως ζῆν καὶ ἡδέως, ἆρ´ 33475 Prot.358.b.5 : οὐ καλαί [καὶ ὠφέλιμοι]; καὶ τὸ καλὸν ἔργον ἀγαθόν τε καὶ 33476 Prot.358.b.6 : ὠφέλιμον; {—} Συνεδόκει. {—} Εἰ ἄρα, ἔφην ἐγώ, τὸ ἡδὺ ἀγαθόν 33477 Prot.358.b.7 : ἐστιν, οὐδεὶς οὔτε εἰδὼς οὔτε οἰόμενος ἄλλα βελτίω εἶναι ἢ 33478 Prot.358.c.1 : ἃ ποιεῖ, καὶ δυνατά, ἔπειτα ποιεῖ ταῦτα, ἐξὸν τὰ βελτίω· οὐδὲ 33479 Prot.358.c.2 : τὸ ἥττω εἶναι αὑτοῦ ἄλλο τι τοῦτ´ ἐστὶν ἢ ἀμαθία, οὐδὲ 33480 Prot.358.c.3 : κρείττω ἑαυτοῦ ἄλλο τι ἢ σοφία. {—} Συνεδόκει πᾶσιν. {—} Τί δὲ 33481 Prot.358.c.4 : δή; ἀμαθίαν ἆρα τὸ τοιόνδε λέγετε, τὸ ψευδῆ ἔχειν δόξαν 33482 Prot.358.c.5 : καὶ ἐψεῦσθαι περὶ τῶν πραγμάτων τῶν πολλοῦ ἀξίων; {—} Καὶ 33483 Prot.358.c.6 : τοῦτο πᾶσι συνεδόκει. {—} Ἄλλο τι οὖν, ἔφην ἐγώ, ἐπί γε τὰ 33484 Prot.358.c.7 : κακὰ οὐδεὶς ἑκὼν ἔρχεται οὐδὲ ἐπὶ ἃ οἴεται κακὰ εἶναι, οὐδ´ 33485 Prot.358.d.1 : ἔστι τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ἐν ἀνθρώπου φύσει, ἐπὶ ἃ οἴεται κακὰ 33486 Prot.358.d.2 : εἶναι ἐθέλειν ἰέναι ἀντὶ τῶν ἀγαθῶν· ὅταν τε ἀναγκασθῇ 33487 Prot.358.d.3 : δυοῖν κακοῖν τὸ ἕτερον αἱρεῖσθαι, οὐδεὶς τὸ μεῖζον αἱρήσεται 33488 Prot.358.d.4 : ἐξὸν τὸ ἔλαττον; {—} Ἅπαντα ταῦτα συνεδόκει ἅπασιν ἡμῖν. {—} 33489 Prot.358.d.5 : Τί οὖν; ἔφην ἐγώ, καλεῖτέ 〈τι〉 δέος καὶ φόβον; καὶ ἆρα 33490 Prot.358.d.6 : ὅπερ ἐγώ; (πρὸς σὲ λέγω, ὦ Πρόδικε). προσδοκίαν τινὰ 33491 Prot.358.d.7 : λέγω κακοῦ τοῦτο, εἴτε φόβον εἴτε δέος καλεῖτε. {—} Ἐδόκει 33492 Prot.358.d.8 : Πρωταγόρᾳ μὲν καὶ Ἱππίᾳ δέος τε καὶ φόβος εἶναι τοῦτο, 33493 Prot.358.e.1 : Προδίκῳ δὲ δέος, φόβος δ´ οὔ. {—} Ἀλλ´ οὐδέν, ἔφην ἐγώ, 33494 Prot.358.e.2 : Πρόδικε, διαφέρει· ἀλλὰ τόδε. εἰ ἀληθῆ τὰ ἔμπροσθέν ἐστιν, 33495 Prot.358.e.3 : ἆρά τις ἀνθρώπων ἐθελήσει ἐπὶ ταῦτα ἰέναι ἃ δέδοικεν, ἐξὸν 33496 Prot.358.e.4 : ἐπὶ ἃ μή; ἢ ἀδύνατον ἐκ τῶν ὡμολογημένων; ἃ γὰρ δέ– 33497 Prot.358.e.5 : δοικεν, ὡμολόγηται ἡγεῖσθαι κακὰ εἶναι· ἃ δὲ ἡγεῖται κακά, 33498 Prot.358.e.6 : οὐδένα οὔτε ἰέναι ἐπὶ ταῦτα οὔτε λαμβάνειν ἑκόντα. {—} Ἐδόκει 33499 Prot.359.a.1 : καὶ ταῦτα πᾶσιν. 33500 Prot.359.a.2 : Οὕτω δὴ τούτων ὑποκειμένων, ἦν δ´ ἐγώ, Πρόδικέ τε καὶ 33501 Prot.359.a.3 : Ἱππία, ἀπολογείσθω ἡμῖν Πρωταγόρας ὅδε ἃ τὸ πρῶτον 33502 Prot.359.a.4 : ἀπεκρίνατο πῶς ὀρθῶς ἔχει—μὴ ἃ τὸ πρῶτον παντάπασι· 33503 Prot.359.a.5 : τότε μὲν γὰρ δὴ πέντε ὄντων μορίων τῆς ἀρετῆς οὐδὲν ἔφη 33504 Prot.359.a.6 : εἶναι τὸ ἕτερον οἷον τὸ ἕτερον, ἰδίαν δὲ αὑτοῦ ἕκαστον ἔχειν 33505 Prot.359.a.7 : δύναμιν· ἀλλ´ οὐ ταῦτα λέγω, ἀλλ´ ἃ τὸ ὕστερον εἶπεν. τὸ γὰρ 33506 Prot.359.a.8 : ὕστερον ἔφη τὰ μὲν τέτταρα ἐπιεικῶς παραπλήσια ἀλλήλοις 33507 Prot.359.b.1 : εἶναι, τὸ δὲ ἓν πάνυ πολὺ διαφέρειν τῶν ἄλλων, τὴν ἀνδρείαν, 33508 Prot.359.b.2 : γνώσεσθαι δέ μ´ ἔφη τεκμηρίῳ τῷδε· "Εὑρήσεις γάρ, ὦ Σώ– 33509 Prot.359.b.3 : κρατες, ἀνθρώπους ἀνοσιωτάτους μὲν ὄντας καὶ ἀδικωτάτους 33510 Prot.359.b.4 : καὶ ἀκολαστοτάτους καὶ ἀμαθεστάτους, ἀνδρειοτάτους δέ· ᾧ 33511 Prot.359.b.5 : γνώσῃ ὅτι πολὺ διαφέρει ἡ ἀνδρεία τῶν ἄλλων μορίων τῆς 33512 Prot.359.b.6 : ἀρετῆς." καὶ ἐγὼ εὐθὺς τότε πάνυ ἐθαύμασα τὴν ἀπόκρισιν, 33513 Prot.359.b.7 : καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπειδὴ ταῦτα μεθ´ ὑμῶν διεξῆλθον. ἠρόμην 33514 Prot.359.b.8 : δ´ οὖν τοῦτον εἰ τοὺς ἀνδρείους λέγοι θαρραλέους· ὁ δέ, "Καὶ 33515 Prot.359.c.1 : ἴτας γ´," ἔφη. μέμνησαι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Πρωταγόρα, ταῦτα 33516 Prot.359.c.2 : ἀποκρινόμενος; {—} Ὡμολόγει. {—} Ἴθι δή, ἔφην ἐγώ, εἰπὲ ἡμῖν, 33517 Prot.359.c.3 : ἐπὶ τί λέγεις ἴτας εἶναι τοὺς ἀνδρείους; ἦ ἐφ´ ἅπερ οἱ 33518 Prot.359.c.4 : δειλοί; {—} Οὐκ ἔφη. {—} Οὐκοῦν ἐφ´ ἕτερα. {—} Ναί, ἦ δ´ ὅς. {—} 33519 Prot.359.c.5 : Πότερον οἱ μὲν δειλοὶ ἐπὶ τὰ θαρραλέα ἔρχονται, οἱ δὲ 33520 Prot.359.c.6 : ἀνδρεῖοι ἐπὶ τὰ δεινά; {—} Λέγεται δή, ὦ Σώκρατες, οὕτως ὑπὸ 33521 Prot.359.c.7 : τῶν ἀνθρώπων. {—} Ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ, λέγεις· ἀλλ´ οὐ τοῦτο 33522 Prot.359.d.1 : ἐρωτῶ, ἀλλὰ σὺ ἐπὶ τί φῂς ἴτας εἶναι τοὺς ἀνδρείους; ἆρ´ 33523 Prot.359.d.2 : ἐπὶ τὰ δεινά, ἡγουμένους δεινὰ εἶναι, ἢ ἐπὶ τὰ μή; {—} Ἀλλὰ 33524 Prot.359.d.3 : τοῦτό γ´, ἔφη, ἐν οἷς σὺ ἔλεγες τοῖς λόγοις ἀπεδείχθη ἄρτι 33525 Prot.359.d.4 : ὅτι ἀδύνατον. {—} Καὶ τοῦτο, ἔφην ἐγώ, ἀληθὲς λέγεις· ὥστ´ εἰ 33526 Prot.359.d.5 : τοῦτο ὀρθῶς ἀπεδείχθη, ἐπὶ μὲν ἃ δεινὰ ἡγεῖται εἶναι οὐδεὶς 33527 Prot.359.d.6 : ἔρχεται, ἐπειδὴ τὸ ἥττω εἶναι ἑαυτοῦ ηὑρέθη ἀμαθία οὖσα. 33528 Prot.359.d.7 : {—} Ὡμολόγει. {—} Ἀλλὰ μὴν ἐπὶ ἅ γε θαρροῦσι πάντες αὖ 33529 Prot.359.d.8 : ἔρχονται, καὶ δειλοὶ καὶ ἀνδρεῖοι, καὶ ταύτῃ γε ἐπὶ τὰ αὐτὰ 33530 Prot.359.e.1 : ἔρχονται οἱ δειλοί τε καὶ οἱ ἀνδρεῖοι. {—} Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη, 33531 Prot.359.e.2 : ὦ Σώκρατες, πᾶν γε τοὐναντίον ἐστὶν ἐπὶ ἃ οἵ τε δειλοὶ 33532 Prot.359.e.3 : ἔρχονται καὶ οἱ ἀνδρεῖοι. αὐτίκα εἰς τὸν πόλεμον οἱ μὲν 33533 Prot.359.e.4 : ἐθέλουσιν ἰέναι, οἱ δὲ οὐκ ἐθέλουσιν. {—} Πότερον, ἔφην ἐγώ, 33534 Prot.359.e.5 : καλὸν ὂν ἰέναι ἢ αἰσχρόν; {—} Καλόν, ἔφη. {—} Οὐκοῦν εἴπερ 33535 Prot.359.e.6 : καλόν, καὶ ἀγαθὸν ὡμολογήσαμεν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν· τὰς 33536 Prot.359.e.7 : γὰρ καλὰς πράξεις ἁπάσας ἀγαθὰς ὡμολογήσαμεν. {—} Ἀληθῆ 33537 Prot.359.e.8 : λέγεις, καὶ ἀεὶ ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. {—} Ὀρθῶς γε, ἔφην ἐγώ. 33538 Prot.360.a.1 : ἀλλὰ ποτέρους φῂς εἰς τὸν πόλεμον οὐκ ἐθέλειν ἰέναι, καλὸν 33539 Prot.360.a.2 : ὂν καὶ ἀγαθόν; {—} Τοὺς δειλούς, ἦ δ´ ὅς. {—} Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, 33540 Prot.360.a.3 : εἴπερ καλὸν καὶ ἀγαθόν, καὶ ἡδύ; {—} Ὡμολόγηται γοῦν, ἔφη. {—} 33541 Prot.360.a.4 : Ἆρ´ οὖν γιγνώσκοντες οἱ δειλοὶ οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι ἐπὶ τὸ 33542 Prot.360.a.5 : κάλλιόν τε καὶ ἄμεινον καὶ ἥδιον; {—} Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐὰν 33543 Prot.360.a.6 : ὁμολογῶμεν, ἔφη, διαφθεροῦμεν τὰς ἔμπροσθεν ὁμολογίας. 33544 Prot.360.a.7 : {—} Τί δ´ ὁ ἀνδρεῖος; οὐκ ἐπὶ τὸ κάλλιόν τε καὶ ἄμεινον καὶ 33545 Prot.360.a.8 : ἥδιον ἔρχεται; {—} Ἀνάγκη, ἔφη, ὁμολογεῖν. {—} Οὐκοῦν ὅλως οἱ 33546 Prot.360.b.1 : ἀνδρεῖοι οὐκ αἰσχροὺς φόβους φοβοῦνται, ὅταν φοβῶνται, 33547 Prot.360.b.2 : οὐδὲ αἰσχρὰ θάρρη θαρροῦσιν; {—} Ἀληθῆ, ἔφη. {—} Εἰ δὲ μὴ 33548 Prot.360.b.3 : αἰσχρά, ἆρ´ οὐ καλά; {—} Ὡμολόγει. {—} Εἰ δὲ καλά, καὶ ἀγαθά; 33549 Prot.360.b.4 : {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ θρασεῖς καὶ οἱ μαινό– 33550 Prot.360.b.5 : μενοι τοὐναντίον αἰσχρούς τε φόβους φοβοῦνται καὶ αἰσχρὰ 33551 Prot.360.b.6 : θάρρη θαρροῦσιν; {—} Ὡμολόγει. {—} Θαρροῦσιν δὲ τὰ αἰσχρὰ 33552 Prot.360.b.7 : καὶ κακὰ δι´ ἄλλο τι ἢ δι´ ἄγνοιαν καὶ ἀμαθίαν; {—} Οὕτως 33553 Prot.360.c.1 : ἔχει, ἔφη. {—} Τί οὖν; τοῦτο δι´ ὃ δειλοί εἰσιν οἱ δειλοί, 33554 Prot.360.c.2 : δειλίαν ἢ ἀνδρείαν καλεῖς; {—} Δειλίαν ἔγωγ´, ἔφη. {—} Δειλοὶ 33555 Prot.360.c.3 : δὲ οὐ διὰ τὴν τῶν δεινῶν ἀμαθίαν ἐφάνησαν ὄντες; {—} Πάνυ 33556 Prot.360.c.4 : γ´, ἔφη. {—} Διὰ ταύτην ἄρα τὴν ἀμαθίαν δειλοί εἰσιν; {—} 33557 Prot.360.c.5 : Ὡμολόγει. {—} Δι´ ὃ δὲ δειλοί εἰσιν, δειλία ὁμολογεῖται παρὰ 33558 Prot.360.c.6 : σοῦ; {—} Συνέφη. {—} Οὐκοῦν ἡ τῶν δεινῶν καὶ μὴ δεινῶν ἀμαθία 33559 Prot.360.c.7 : δειλία ἂν εἴη; {—} Ἐπένευσε. {—} Ἀλλὰ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐναντίον 33560 Prot.360.d.1 : ἀνδρεία δειλίᾳ. {—} Ἔφη. {—} Οὐκοῦν ἡ τῶν δεινῶν καὶ μὴ δεινῶν 33561 Prot.360.d.2 : σοφία ἐναντία τῇ τούτων ἀμαθίᾳ ἐστίν; {—} Καὶ ἐνταῦθα ἔτι 33562 Prot.360.d.3 : ἐπένευσεν. {—} Ἡ δὲ τούτων ἀμαθία δειλία; {—} Πάνυ μόγις 33563 Prot.360.d.4 : ἐνταῦθα ἐπένευσεν. {—} Ἡ σοφία ἄρα τῶν δεινῶν καὶ μὴ 33564 Prot.360.d.5 : δεινῶν ἀνδρεία ἐστίν, ἐναντία οὖσα τῇ τούτων ἀμαθίᾳ; {—} 33565 Prot.360.d.6 : Οὐκέτι ἐνταῦθα οὔτ´ ἐπινεῦσαι ἠθέλησεν ἐσίγα τε. {—} Καὶ ἐγὼ 33566 Prot.360.d.7 : εἶπον· Τί δή, ὦ Πρωταγόρα, οὔτε σὺ φῂς ἃ ἐρωτῶ οὔτε 33567 Prot.360.d.8 : ἀπόφῃς; {—} Αὐτός, ἔφη, πέρανον. {—} Ἕν γ´, ἔφην ἐγώ, μόνον 33568 Prot.360.e.1 : ἐρόμενος ἔτι σέ, εἴ σοι ὥσπερ τὸ πρῶτον ἔτι δοκοῦσιν 33569 Prot.360.e.2 : εἶναί τινες ἄνθρωποι ἀμαθέστατοι μέν, ἀνδρειότατοι δέ. {—} 33570 Prot.360.e.3 : Φιλονικεῖν μοι, ἔφη, δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, τὸ ἐμὲ εἶναι τὸν 33571 Prot.360.e.4 : ἀποκρινόμενον· χαριοῦμαι οὖν σοι, καὶ λέγω ὅτι ἐκ τῶν 33572 Prot.360.e.5 : ὡμολογημένων ἀδύνατόν μοι δοκεῖ εἶναι. 33573 Prot.360.e.6 : Οὔτοι, ἦν δ´ ἐγώ, ἄλλου ἕνεκα ἐρωτῶ πάντα ταῦτα ἢ 33574 Prot.360.e.7 : σκέψασθαι βουλόμενος πῶς ποτ´ ἔχει τὰ περὶ τῆς ἀρετῆς καὶ 33575 Prot.360.e.8 : τί ποτ´ ἐστὶν αὐτό, ἡ ἀρετή. οἶδα γὰρ ὅτι τούτου φανεροῦ 33576 Prot.361.a.1 : γενομένου μάλιστ´ ἂν κατάδηλον γένοιτο ἐκεῖνο περὶ οὗ ἐγώ 33577 Prot.361.a.2 : τε καὶ σὺ μακρὸν λόγον ἑκάτερος ἀπετείναμεν, ἐγὼ μὲν λέγων 33578 Prot.361.a.3 : ὡς οὐ διδακτὸν ἀρετή, σὺ δ´ ὡς διδακτόν. καί μοι δοκεῖ ἡμῶν 33579 Prot.361.a.4 : ἡ ἄρτι ἔξοδος τῶν λόγων ὥσπερ ἄνθρωπος κατηγορεῖν τε καὶ 33580 Prot.361.a.5 : καταγελᾶν, καὶ εἰ φωνὴν λάβοι, εἰπεῖν ἂν ὅτι "Ἄτοποί γ´ 33581 Prot.361.a.6 : ἐστέ, ὦ Σώκρατές τε καὶ Πρωταγόρα· σὺ μὲν λέγων ὅτι οὐ 33582 Prot.361.a.7 : διδακτόν ἐστιν ἀρετὴ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, νῦν σεαυτῷ τἀναντία 33583 Prot.361.b.1 : σπεύδεις, ἐπιχειρῶν ἀποδεῖξαι ὡς πάντα χρήματά ἐστιν ἐπι– 33584 Prot.361.b.2 : στήμη, καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ἡ ἀνδρεία, 33585 Prot.361.b.3 : ᾧ τρόπῳ μάλιστ´ ἂν διδακτὸν φανείη ἡ ἀρετή. εἰ μὲν γὰρ 33586 Prot.361.b.4 : ἄλλο τι ἦν ἢ ἐπιστήμη ἡ ἀρετή, ὥσπερ Πρωταγόρας ἐπεχείρει 33587 Prot.361.b.5 : λέγειν, σαφῶς οὐκ ἂν ἦν διδακτόν· νῦν δὲ εἰ φανήσεται 33588 Prot.361.b.6 : ἐπιστήμη ὅλον, ὡς σὺ σπεύδεις, ὦ Σώκρατες, θαυμάσιον 33589 Prot.361.b.7 : ἔσται μὴ διδακτὸν ὄν. Πρωταγόρας δ´ αὖ διδακτὸν τότε 33590 Prot.361.b.8 : ὑποθέμενος, νῦν τοὐναντίον ἔοικεν σπεύδοντι ὀλίγου πάντα 33591 Prot.361.c.1 : μᾶλλον φανῆναι αὐτὸ ἢ ἐπιστήμην· καὶ οὕτως ἂν ἥκιστα 33592 Prot.361.c.2 : εἴη διδακτόν." ἐγὼ οὖν, ὦ Πρωταγόρα, πάντα ταῦτα καθορῶν 33593 Prot.361.c.3 : ἄνω κάτω ταραττόμενα δεινῶς, πᾶσαν προθυμίαν ἔχω κατα– 33594 Prot.361.c.4 : φανῆ αὐτὰ γενέσθαι, καὶ βουλοίμην ἂν ταῦτα διεξελθόντας 33595 Prot.361.c.5 : ἡμᾶς ἐξελθεῖν καὶ ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ὅτι ἔστιν, καὶ πάλιν 33596 Prot.361.c.6 : ἐπισκέψασθαι περὶ αὐτοῦ εἴτε διδακτὸν εἴτε μὴ διδακτόν, 33597 Prot.361.c.7 : μὴ πολλάκις ἡμᾶς ὁ Ἐπιμηθεὺς ἐκεῖνος καὶ ἐν τῇ σκέψει 33598 Prot.361.d.1 : σφήλῃ ἐξαπατήσας, ὥσπερ καὶ ἐν τῇ διανομῇ ἠμέλησεν 33599 Prot.361.d.2 : ἡμῶν, ὡς φῂς σύ. ἤρεσεν οὖν μοι καὶ ἐν τῷ μύθῳ ὁ 33600 Prot.361.d.3 : Προμηθεὺς μᾶλλον τοῦ Ἐπιμηθέως· ᾧ χρώμενος ἐγὼ καὶ 33601 Prot.361.d.4 : προμηθούμενος ὑπὲρ τοῦ βίου τοῦ ἐμαυτοῦ παντὸς πάντα 33602 Prot.361.d.5 : ταῦτα πραγματεύομαι, καὶ εἰ σὺ ἐθέλοις, ὅπερ καὶ κατ´ ἀρχὰς 33603 Prot.361.d.6 : ἔλεγον, μετὰ σοῦ ἂν ἥδιστα ταῦτα συνδιασκοποίην. 33604 Prot.361.d.7 : Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Ἐγὼ μέν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐπαινῶ 33605 Prot.361.d.8 : σου τὴν προθυμίαν καὶ τὴν διέξοδον τῶν λόγων. καὶ γὰρ οὔτε 33606 Prot.361.e.1 : τἆλλα οἶμαι κακὸς εἶναι ἄνθρωπος, φθονερός τε ἥκιστ´ ἀνθρώ– 33607 Prot.361.e.2 : πων, ἐπεὶ καὶ περὶ σοῦ πρὸς πολλοὺς δὴ εἴρηκα ὅτι ὧν ἐντυγ– 33608 Prot.361.e.3 : χάνω πολὺ μάλιστα ἄγαμαι σέ, τῶν μὲν τηλικούτων καὶ πάνυ· 33609 Prot.361.e.4 : καὶ λέγω γε ὅτι οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τῶν ἐλλογίμων γένοιο 33610 Prot.361.e.5 : ἀνδρῶν ἐπὶ σοφίᾳ. καὶ περὶ τούτων δὲ εἰς αὖθις, ὅταν βούλῃ, 33611 Prot.361.e.6 : διέξιμεν· νῦν δ´ ὥρα ἤδη καὶ ἐπ´ ἄλλο τι τρέπεσθαι. 33612 Prot.362.a.1 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, οὕτω χρὴ ποιεῖν, εἴ σοι δοκεῖ. καὶ 33613 Prot.362.a.2 : γὰρ ἐμοὶ οἷπερ ἔφην ἰέναι πάλαι ὥρα, ἀλλὰ Καλλίᾳ τῷ 33614 Prot.362.a.3 : καλῷ χαριζόμενος παρέμεινα. 33615 Prot.362.a.4 : Ταῦτ´ εἰπόντες καὶ ἀκούσαντες ἀπῇμεν. 33616 Gorg.447.a.1 : {ΚΑΛ.} Πολέμου καὶ μάχης φασὶ χρῆναι, ὦ Σώκρατες, 33617 Gorg.447.a.2 : οὕτω μεταλαγχάνειν. 33618 Gorg.447.a.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἦ, τὸ λεγόμενον, κατόπιν ἑορτῆς ἥκομεν καὶ 33619 Gorg.447.a.4 : ὑστεροῦμεν; 33620 Gorg.447.a.5 : {ΚΑΛ.} Καὶ μάλα γε ἀστείας ἑορτῆς· πολλὰ γὰρ καὶ καλὰ 33621 Gorg.447.a.6 : Γοργίας ἡμῖν ὀλίγον πρότερον ἐπεδείξατο. 33622 Gorg.447.a.7 : {ΣΩ.} Τούτων μέντοι, ὦ Καλλίκλεις, αἴτιος Χαιρεφῶν ὅδε, 33623 Gorg.447.a.8 : ἐν ἀγορᾷ ἀναγκάσας ἡμᾶς διατρῖψαι. 33624 Gorg.447.b.1 : {ΧΑΙ.} Οὐδὲν πρᾶγμα, ὦ Σώκρατες· ἐγὼ γὰρ καὶ ἰάσομαι. 33625 Gorg.447.b.2 : φίλος γάρ μοι Γοργίας, ὥστ´ ἐπιδείξεται ἡμῖν, εἰ μὲν δοκεῖ, 33626 Gorg.447.b.3 : νῦν, ἐὰν δὲ βούλῃ, εἰς αὖθις. 33627 Gorg.447.b.4 : {ΚΑΛ.} Τί δέ, ὦ Χαιρεφῶν; ἐπιθυμεῖ Σωκράτης ἀκοῦσαι 33628 Gorg.447.b.5 : Γοργίου; 33629 Gorg.447.b.6 : {ΧΑΙ.} Ἐπ´ αὐτό γέ τοι τοῦτο πάρεσμεν. 33630 Gorg.447.b.7 : {ΚΑΛ.} Οὐκοῦν ὅταν βούλησθε παρ´ ἐμὲ ἥκειν οἴκαδε· παρ´ 33631 Gorg.447.b.8 : ἐμοὶ γὰρ Γοργίας καταλύει καὶ ἐπιδείξεται ὑμῖν. 33632 Gorg.447.b.9 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις, ὦ Καλλίκλεις. ἀλλ´ ἆρα ἐθελήσειεν ἂν 33633 Gorg.447.c.1 : ἡμῖν διαλεχθῆναι; βούλομαι γὰρ πυθέσθαι παρ´ αὐτοῦ τίς ἡ 33634 Gorg.447.c.2 : δύναμις τῆς τέχνης τοῦ ἀνδρός, καὶ τί ἐστιν ὃ ἐπαγγέλλεταί 33635 Gorg.447.c.3 : τε καὶ διδάσκει· τὴν δὲ ἄλλην ἐπίδειξιν εἰς αὖθις, ὥσπερ σὺ 33636 Gorg.447.c.4 : λέγεις, ποιησάσθω. 33637 Gorg.447.c.5 : {ΚΑΛ.} Οὐδὲν οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν, ὦ Σώκρατες. καὶ γὰρ 33638 Gorg.447.c.6 : αὐτῷ ἓν τοῦτ´ ἦν τῆς ἐπιδείξεως· ἐκέλευε γοῦν νυνδὴ ἐρωτᾶν 33639 Gorg.447.c.7 : ὅτι τις βούλοιτο τῶν ἔνδον ὄντων, καὶ πρὸς ἅπαντα ἔφη 33640 Gorg.447.c.8 : ἀποκρινεῖσθαι. 33641 Gorg.447.c.9 : {ΣΩ.} Ἦ καλῶς λέγεις. ὦ Χαιρεφῶν, ἐροῦ αὐτόν. 33642 Gorg.447.c.10 : {ΧΑΙ.} Τί ἔρωμαι; 33643 Gorg.447.d.1 : {ΣΩ.} Ὅστις ἐστίν. 33644 Gorg.447.d.2 : {ΧΑΙ.} Πῶς λέγεις; 33645 Gorg.447.d.3 : {ΣΩ.} Ὥσπερ ἂν εἰ ἐτύγχανεν ὢν ὑποδημάτων δημιουργός, 33646 Gorg.447.d.4 : ἀπεκρίνατο ἂν δήπου σοι ὅτι σκυτοτόμος· ἢ οὐ μανθάνεις ὡς 33647 Gorg.447.d.5 : λέγω; 33648 Gorg.447.d.6 : {ΧΑΙ.} Μανθάνω καὶ ἐρήσομαι. Εἰπέ μοι, ὦ Γοργία, 33649 Gorg.447.d.7 : ἀληθῆ λέγει Καλλικλῆς ὅδε ὅτι ἐπαγγέλλῃ ἀποκρίνεσθαι ὅτι 33650 Gorg.447.d.8 : ἄν τίς σε ἐρωτᾷ; 33651 Gorg.448.a.1 : {ΓΟΡ.} Ἀληθῆ, ὦ Χαιρεφῶν· καὶ γὰρ νυνδὴ αὐτὰ ταῦτα 33652 Gorg.448.a.2 : ἐπηγγελλόμην, καὶ λέγω ὅτι οὐδείς μέ πω ἠρώτηκε καινὸν 33653 Gorg.448.a.3 : οὐδὲν πολλῶν ἐτῶν. 33654 Gorg.448.a.4 : {ΧΑΙ.} Ἦ που ἄρα ῥᾳδίως ἀποκρινῇ, ὦ Γοργία. 33655 Gorg.448.a.5 : {ΓΟΡ.} Πάρεστι τούτου πεῖραν, ὦ Χαιρεφῶν, λαμβάνειν. 33656 Gorg.448.a.6 : {ΠΩΛ.} Νὴ Δία· ἂν δέ γε βούλῃ, ὦ Χαιρεφῶν, ἐμοῦ. 33657 Gorg.448.a.7 : Γοργίας μὲν γὰρ καὶ ἀπειρηκέναι μοι δοκεῖ· πολλὰ γὰρ ἄρτι 33658 Gorg.448.a.8 : διελήλυθεν. 33659 Gorg.448.a.9 : {ΧΑΙ.} Τί δέ, ὦ Πῶλε; οἴει σὺ κάλλιον ἂν Γοργίου 33660 Gorg.448.a.10 : ἀποκρίνασθαι; 33661 Gorg.448.b.1 : {ΠΩΛ.} Τί δὲ τοῦτο, ἐὰν σοί γε ἱκανῶς; 33662 Gorg.448.b.2 : {ΧΑΙ.} Οὐδέν· ἀλλ´ ἐπειδὴ σὺ βούλει, ἀποκρίνου. 33663 Gorg.448.b.3 : {ΠΩΛ.} Ἐρώτα. 33664 Gorg.448.b.4 : {ΧΑΙ.} Ἐρωτῶ δή. εἰ ἐτύγχανε Γοργίας ἐπιστήμων ὢν 33665 Gorg.448.b.5 : τῆς τέχνης ἧσπερ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἡρόδικος, τί ἂν αὐτὸν 33666 Gorg.448.b.6 : ὠνομάζομεν δικαίως; οὐχ ὅπερ ἐκεῖνον; 33667 Gorg.448.b.7 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 33668 Gorg.448.b.8 : {ΧΑΙ.} Ἰατρὸν ἄρα φάσκοντες αὐτὸν εἶναι καλῶς ἂν 33669 Gorg.448.b.9 : ἐλέγομεν. 33670 Gorg.448.b.10 : {ΠΩΛ.} Ναί. 33671 Gorg.448.b.11 : {ΧΑΙ.} Εἰ δέ γε ἧσπερ Ἀριστοφῶν ὁ Ἀγλαοφῶντος ἢ ὁ 33672 Gorg.448.b.12 : ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔμπειρος ἦν τέχνης, τίνα ἂν αὐτὸν ὀρθῶς 33673 Gorg.448.b.13 : ἐκαλοῦμεν; 33674 Gorg.448.c.1 : {ΠΩΛ.} Δῆλον ὅτι ζωγράφον. 33675 Gorg.448.c.2 : {ΧΑΙ.} Νῦν δ´ ἐπειδὴ τίνος τέχνης ἐπιστήμων ἐστίν, τίνα 33676 Gorg.448.c.3 : ἂν καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς καλοῖμεν; 33677 Gorg.448.c.4 : {ΠΩΛ.} Ὦ Χαιρεφῶν, πολλαὶ τέχναι ἐν ἀνθρώποις εἰσὶν 33678 Gorg.448.c.5 : ἐκ τῶν ἐμπειριῶν ἐμπείρως ηὑρημέναι· ἐμπειρία μὲν γὰρ 33679 Gorg.448.c.6 : ποιεῖ τὸν αἰῶνα ἡμῶν πορεύεσθαι κατὰ τέχνην, ἀπειρία δὲ 33680 Gorg.448.c.7 : κατὰ τύχην. ἑκάστων δὲ τούτων μεταλαμβάνουσιν ἄλλοι 33681 Gorg.448.c.8 : ἄλλων ἄλλως, τῶν δὲ ἀρίστων οἱ ἄριστοι· ὧν καὶ Γοργίας 33682 Gorg.448.c.9 : ἐστὶν ὅδε, καὶ μετέχει τῆς καλλίστης τῶν τεχνῶν. 33683 Gorg.448.d.1 : {ΣΩ.} Καλῶς γε, ὦ Γοργία, φαίνεται Πῶλος παρεσκευά– 33684 Gorg.448.d.2 : σθαι εἰς λόγους· ἀλλὰ γὰρ ὃ ὑπέσχετο Χαιρεφῶντι οὐ 33685 Gorg.448.d.3 : ποιεῖ. 33686 Gorg.448.d.4 : {ΓΟΡ.} Τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; 33687 Gorg.448.d.5 : {ΣΩ.} Τὸ ἐρωτώμενον οὐ πάνυ μοι φαίνεται ἀποκρίνεσθαι. 33688 Gorg.448.d.6 : {ΓΟΡ.} Ἀλλὰ σύ, εἰ βούλει, ἐροῦ αὐτόν. 33689 Gorg.448.d.7 : {ΣΩ.} Οὔκ, εἰ αὐτῷ γε σοὶ βουλομένῳ ἐστὶν ἀποκρίνεσθαι, 33690 Gorg.448.d.8 : ἀλλὰ πολὺ ἂν ἥδιον σέ. δῆλος γάρ μοι Πῶλος καὶ ἐξ ὧν 33691 Gorg.448.d.9 : εἴρηκεν ὅτι τὴν καλουμένην ῥητορικὴν μᾶλλον μεμελέτηκεν 33692 Gorg.448.d.10 : ἢ διαλέγεσθαι. 33693 Gorg.448.e.1 : {ΠΩΛ.} Τί δή, ὦ Σώκρατες; 33694 Gorg.448.e.2 : {ΣΩ.} Ὅτι, ὦ Πῶλε, ἐρομένου Χαιρεφῶντος τίνος Γοργίας 33695 Gorg.448.e.3 : ἐπιστήμων τέχνης, ἐγκωμιάζεις μὲν αὐτοῦ τὴν τέχνην ὥσπερ 33696 Gorg.448.e.4 : τινὸς ψέγοντος, ἥτις δέ ἐστιν οὐκ ἀπεκρίνω. 33697 Gorg.448.e.5 : {ΠΩΛ.} Οὐ γὰρ ἀπεκρινάμην ὅτι εἴη ἡ καλλίστη; 33698 Gorg.448.e.6 : {ΣΩ.} Καὶ μάλα. ἀλλ´ οὐδεὶς ἐρωτᾷ ποία τις ἡ Γοργίου 33699 Gorg.448.e.7 : τέχνη, ἀλλὰ τίς, καὶ ὅντινα δέοι καλεῖν τὸν Γοργίαν· ὥσπερ 33700 Gorg.448.e.8 : τὰ ἔμπροσθέν σοι ὑπετείνατο Χαιρεφῶν καὶ αὐτῷ καλῶς 33701 Gorg.449.a.1 : καὶ διὰ βραχέων ἀπεκρίνω, καὶ νῦν οὕτως εἰπὲ τίς ἡ τέχνη 33702 Gorg.449.a.2 : καὶ τίνα Γοργίαν καλεῖν χρὴ ἡμᾶς. μᾶλλον δέ, ὦ Γοργία, 33703 Gorg.449.a.3 : αὐτὸς ἡμῖν εἰπὲ τίνα σε χρὴ καλεῖν ὡς τίνος ἐπιστήμονα 33704 Gorg.449.a.4 : τέχνης. 33705 Gorg.449.a.5 : {ΓΟΡ.} Τῆς ῥητορικῆς, ὦ Σώκρατες. 33706 Gorg.449.a.6 : {ΣΩ.} Ῥήτορα ἄρα χρή σε καλεῖν; 33707 Gorg.449.a.7 : {ΓΟΡ.} Ἀγαθόν γε, ὦ Σώκρατες, εἰ δὴ ὅ γε εὔχομαι εἶναι, 33708 Gorg.449.a.8 : ὡς ἔφη Ὅμηρος, βούλει με καλεῖν. 33709 Gorg.449.a.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ βούλομαι. 33710 Gorg.449.a.10 : {ΓΟΡ.} Κάλει δή. 33711 Gorg.449.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἄλλους σε φῶμεν δυνατὸν εἶναι ποιεῖν; 33712 Gorg.449.b.2 : {ΓΟΡ.} Ἐπαγγέλλομαί γε δὴ ταῦτα οὐ μόνον ἐνθάδε ἀλλὰ 33713 Gorg.449.b.3 : καὶ ἄλλοθι. 33714 Gorg.449.b.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἐθελήσαις ἄν, ὦ Γοργία, ὥσπερ νῦν δια– 33715 Gorg.449.b.5 : λεγόμεθα, διατελέσαι τὸ μὲν ἐρωτῶν, τὸ δ´ ἀποκρινόμενος, 33716 Gorg.449.b.6 : τὸ δὲ μῆκος τῶν λόγων τοῦτο, οἷον καὶ Πῶλος ἤρξατο, 33717 Gorg.449.b.7 : εἰς αὖθις ἀποθέσθαι; ἀλλ´ ὅπερ ὑπισχνῇ, μὴ ψεύσῃ, ἀλλὰ 33718 Gorg.449.b.8 : ἐθέλησον κατὰ βραχὺ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι. 33719 Gorg.449.b.9 : {ΓΟΡ.} Εἰσὶ μέν, ὦ Σώκρατες, ἔνιαι τῶν ἀποκρίσεων 33720 Gorg.449.b.10 : ἀναγκαῖαι διὰ μακρῶν τοὺς λόγους ποιεῖσθαι· οὐ μὴν ἀλλὰ 33721 Gorg.449.c.1 : πειράσομαί γε ὡς διὰ βραχυτάτων. καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο 33722 Gorg.449.c.2 : ἕν ἐστιν ὧν φημι, μηδένα ἂν ἐν βραχυτέροις ἐμοῦ τὰ αὐτὰ 33723 Gorg.449.c.3 : εἰπεῖν. 33724 Gorg.449.c.4 : {ΣΩ.} Τούτου μὴν δεῖ, ὦ Γοργία· καί μοι ἐπίδειξιν αὐτοῦ 33725 Gorg.449.c.5 : τούτου ποίησαι, τῆς βραχυλογίας, μακρολογίας δὲ εἰς 33726 Gorg.449.c.6 : αὖθις. 33727 Gorg.449.c.7 : {ΓΟΡ.} Ἀλλὰ ποιήσω, καὶ οὐδενὸς φήσεις βραχυλογωτέρου 33728 Gorg.449.c.8 : ἀκοῦσαι. 33729 Gorg.449.c.9 : {ΣΩ.} Φέρε δή· ῥητορικῆς γὰρ φῂς ἐπιστήμων τέχνης 33730 Gorg.449.d.1 : εἶναι καὶ ποιῆσαι ἂν καὶ ἄλλον ῥήτορα· ἡ ῥητορικὴ περὶ τί 33731 Gorg.449.d.2 : τῶν ὄντων τυγχάνει οὖσα; ὥσπερ ἡ ὑφαντικὴ περὶ τὴν τῶν 33732 Gorg.449.d.3 : ἱματίων ἐργασίαν· ἦ γάρ; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ 33733 Gorg.449.d.4 : ἡ μουσικὴ περὶ τὴν τῶν μελῶν ποίησιν; {—ΓΟΡ.} Ναί. 33734 Gorg.449.d.5 : {ΣΩ.} Νὴ τὴν Ἥραν, ὦ Γοργία, ἄγαμαί γε τὰς ἀποκρίσεις, 33735 Gorg.449.d.6 : ὅτι ἀποκρίνῃ ὡς οἷόν τε διὰ βραχυτάτων. 33736 Gorg.449.d.7 : {ΓΟΡ.} Πάνυ γὰρ οἶμαι, ὦ Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν. 33737 Gorg.449.d.8 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις. ἴθι δή μοι ἀπόκριναι οὕτως καὶ περὶ 33738 Gorg.449.d.9 : τῆς ῥητορικῆς, περὶ τί τῶν ὄντων ἐστὶν ἐπιστήμη; {— 33739 Gorg.449.e.1 : ΓΟΡ.} Περὶ λόγους. {—ΣΩ.} Ποίους τούτους, ὦ Γοργία; ἆρα 33740 Gorg.449.e.2 : οἳ δηλοῦσι τοὺς κάμνοντας, ὡς ἂν διαιτώμενοι ὑγιαίνοιεν; {— 33741 Gorg.449.e.3 : ΓΟΡ.} Οὔ. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα περὶ πάντας γε τοὺς λόγους ἡ 33742 Gorg.449.e.4 : ῥητορική ἐστιν. {—ΓΟΡ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν λέγειν 33743 Gorg.449.e.5 : γε ποιεῖ δυνατούς. {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν περὶ ὧνπερ 33744 Gorg.449.e.6 : λέγειν, καὶ φρονεῖν; {—ΓΟΡ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, 33745 Gorg.450.a.1 : ἣν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἡ ἰατρικὴ περὶ τῶν καμνόντων ποιεῖ 33746 Gorg.450.a.2 : δυνατοὺς εἶναι φρονεῖν καὶ λέγειν; {—ΓΟΡ.} Ἀνάγκη. {— 33747 Gorg.450.a.3 : ΣΩ.} Καὶ ἡ ἰατρικὴ ἄρα, ὡς ἔοικεν, περὶ λόγους ἐστίν. {— 33748 Gorg.450.a.4 : ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τούς γε περὶ τὰ νοσήματα; {—ΓΟΡ.} Μά– 33749 Gorg.450.a.5 : λιστα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἡ γυμναστικὴ περὶ λόγους ἐστὶν 33750 Gorg.450.a.6 : τοὺς περὶ εὐεξίαν τε τῶν σωμάτων καὶ καχεξίαν; {—ΓΟΡ.} Πάνυ 33751 Gorg.450.a.7 : γε. {—ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι, ὦ Γοργία, οὕτως 33752 Gorg.450.b.1 : ἔχουσιν· ἑκάστη αὐτῶν περὶ λόγους ἐστὶν τούτους, οἳ τυγ– 33753 Gorg.450.b.2 : χάνουσιν ὄντες περὶ τὸ πρᾶγμα οὗ ἑκάστη ἐστὶν ἡ τέχνη. 33754 Gorg.450.b.3 : {—ΓΟΡ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Τί οὖν δή ποτε τὰς ἄλλας τέχνας 33755 Gorg.450.b.4 : οὐ ῥητορικὰς καλεῖς, οὔσας περὶ λόγους, εἴπερ ταύτην 33756 Gorg.450.b.5 : ῥητορικὴν καλεῖς, ἣ ἂν ᾖ περὶ λόγους; 33757 Gorg.450.b.6 : {ΓΟΡ.} Ὅτι, ὦ Σώκρατες, τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν περὶ 33758 Gorg.450.b.7 : χειρουργίας τε καὶ τοιαύτας πράξεις ὡς ἔπος εἰπεῖν πᾶσά 33759 Gorg.450.b.8 : ἐστιν ἡ ἐπιστήμη, τῆς δὲ ῥητορικῆς οὐδέν ἐστιν τοιοῦτον 33760 Gorg.450.b.9 : χειρούργημα, ἀλλὰ πᾶσα ἡ πρᾶξις καὶ ἡ κύρωσις διὰ λόγων 33761 Gorg.450.c.1 : ἐστίν. διὰ ταῦτ´ ἐγὼ τὴν ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι περὶ 33762 Gorg.450.c.2 : λόγους, ὀρθῶς λέγων, ὡς ἐγώ φημι. 33763 Gorg.450.c.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μανθάνω οἵαν αὐτὴν βούλει καλεῖν; τάχα 33764 Gorg.450.c.4 : δὲ εἴσομαι σαφέστερον. ἀλλ´ ἀπόκριναι· εἰσὶν ἡμῖν τέχναι. 33765 Gorg.450.c.5 : ἦ γάρ; 33766 Gorg.450.c.6 : {ΓΟΡ.} Ναί. 33767 Gorg.450.c.7 : {ΣΩ.} Πασῶν δὴ οἶμαι τῶν τεχνῶν τῶν μὲν ἐργασία τὸ 33768 Gorg.450.c.8 : πολύ ἐστιν καὶ λόγου βραχέος δέονται, ἔνιαι δὲ οὐδενὸς 33769 Gorg.450.c.9 : ἀλλὰ τὸ τῆς τέχνης περαίνοιτο ἂν καὶ διὰ σιγῆς, οἷον 33770 Gorg.450.c.10 : γραφικὴ καὶ ἀνδριαντοποιία καὶ ἄλλαι πολλαί. τὰς τοι– 33771 Gorg.450.d.1 : αύτας μοι δοκεῖς λέγειν, περὶ ἃς οὐ φῂς τὴν ῥητορικὴν εἶναι· 33772 Gorg.450.d.2 : ἢ οὔ; 33773 Gorg.450.d.3 : {ΓΟΡ.} Πάνυ μὲν οὖν καλῶς ὑπολαμβάνεις, ὦ Σώκρατες. 33774 Gorg.450.d.4 : {ΣΩ.} Ἕτεραι δέ γέ εἰσι τῶν τεχνῶν αἳ διὰ λόγου πᾶν 33775 Gorg.450.d.5 : περαίνουσι, καὶ ἔργου ὡς ἔπος εἰπεῖν ἢ οὐδενὸς προσδέονται 33776 Gorg.450.d.6 : ἢ βραχέος πάνυ, οἷον ἡ ἀριθμητικὴ καὶ λογιστικὴ καὶ γεω– 33777 Gorg.450.d.7 : μετρικὴ καὶ πεττευτική γε καὶ ἄλλαι πολλαὶ τέχναι, ὧν 33778 Gorg.450.d.8 : ἔνιαι σχεδόν τι ἴσους τοὺς λόγους ἔχουσι ταῖς πράξεσιν, αἱ 33779 Gorg.450.d.9 : δὲ πολλαὶ πλείους, καὶ τὸ παράπαν πᾶσα ἡ πρᾶξις καὶ τὸ 33780 Gorg.450.e.1 : κῦρος αὐταῖς διὰ λόγων ἐστίν. τῶν τοιούτων τινά μοι 33781 Gorg.450.e.2 : δοκεῖς λέγειν τὴν ῥητορικήν. 33782 Gorg.450.e.3 : {ΓΟΡ.} Ἀληθῆ λέγεις. 33783 Gorg.450.e.4 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὔτοι τούτων γε οὐδεμίαν οἶμαί σε βούλεσθαι 33784 Gorg.450.e.5 : ῥητορικὴν καλεῖν, οὐχ ὅτι τῷ ῥήματι οὕτως εἶπες, ὅτι ἡ διὰ 33785 Gorg.450.e.6 : λόγου τὸ κῦρος ἔχουσα ῥητορική ἐστιν, καὶ ὑπολάβοι ἄν τις, 33786 Gorg.450.e.7 : εἰ βούλοιτο δυσχεραίνειν ἐν τοῖς λόγοις, "Τὴν ἀριθμητικὴν 33787 Gorg.450.e.8 : ἄρα ῥητορικήν, ὦ Γοργία, λέγεις;" ἀλλ´ οὐκ οἶμαί σε οὔτε 33788 Gorg.450.e.9 : τὴν ἀριθμητικὴν οὔτε τὴν γεωμετρίαν ῥητορικὴν λέγειν. 33789 Gorg.451.a.1 : {ΓΟΡ.} Ὀρθῶς γὰρ οἴει, ὦ Σώκρατες, καὶ δικαίως ὑπο– 33790 Gorg.451.a.2 : λαμβάνεις. 33791 Gorg.451.a.3 : {ΣΩ.} Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον. 33792 Gorg.451.a.4 : ἐπεὶ γὰρ ῥητορικὴ τυγχάνει μὲν οὖσα τούτων τις τῶν τεχνῶν 33793 Gorg.451.a.5 : τῶν τὸ πολὺ λόγῳ χρωμένων, τυγχάνουσιν δὲ καὶ ἄλλαι 33794 Gorg.451.a.6 : τοιαῦται οὖσαι, πειρῶ εἰπεῖν ἡ περὶ τί ἐν λόγοις τὸ κῦρος 33795 Gorg.451.a.7 : ἔχουσα ῥητορική ἐστιν. ὥσπερ ἂν εἴ τίς με ἔροιτο ὧν νυνδὴ 33796 Gorg.451.a.8 : ἔλεγον περὶ ἡστινοσοῦν τῶν τεχνῶν· "Ὦ Σώκρατες, τίς 33797 Gorg.451.b.1 : ἐστιν ἡ ἀριθμητικὴ τέχνη;" εἴποιμ´ ἂν αὐτῷ, ὥσπερ σὺ ἄρτι, 33798 Gorg.451.b.2 : ὅτι τῶν διὰ λόγου τις τὸ κῦρος ἐχουσῶν. καὶ εἴ με ἐπανέ– 33799 Gorg.451.b.3 : ροιτο· "Τῶν περὶ τί;" εἴποιμ´ ἂν ὅτι τῶν περὶ τὸ ἄρτιόν τε 33800 Gorg.451.b.4 : καὶ περιττὸν [γνῶσις], ὅσα ἂν ἑκάτερα τυγχάνῃ ὄντα. εἰ δ´ 33801 Gorg.451.b.5 : αὖ ἔροιτο· "Τὴν δὲ λογιστικὴν τίνα καλεῖς τέχνην;" εἴποιμ´ 33802 Gorg.451.b.6 : ἂν ὅτι καὶ αὕτη ἐστὶν τῶν λόγῳ τὸ πᾶν κυρουμένων· καὶ εἰ 33803 Gorg.451.b.7 : ἐπανέροιτο· "Ἡ περὶ τί;" εἴποιμ´ ἂν ὥσπερ οἱ ἐν τῷ δήμῳ 33804 Gorg.451.c.1 : συγγραφόμενοι, ὅτι τὰ μὲν ἄλλα καθάπερ ἡ ἀριθμητικὴ ἡ 33805 Gorg.451.c.2 : λογιστικὴ ἔχει—περὶ τὸ αὐτὸ γάρ ἐστιν, τό τε ἄρτιον καὶ 33806 Gorg.451.c.3 : τὸ περιττόν—διαφέρει δὲ τοσοῦτον, ὅτι καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ 33807 Gorg.451.c.4 : πρὸς ἄλληλα πῶς ἔχει πλήθους ἐπισκοπεῖ τὸ περιττὸν καὶ 33808 Gorg.451.c.5 : τὸ ἄρτιον ἡ λογιστική. καὶ εἴ τις τὴν ἀστρονομίαν ἀνέ– 33809 Gorg.451.c.6 : ροιτο, ἐμοῦ λέγοντος ὅτι καὶ αὕτη λόγῳ κυροῦται τὰ πάντα, 33810 Gorg.451.c.7 : "Οἱ δὲ λόγοι οἱ τῆς ἀστρονομίας," εἰ φαίη, "περὶ τί εἰσιν, 33811 Gorg.451.c.8 : ὦ Σώκρατες;" εἴποιμ´ ἂν ὅτι περὶ τὴν τῶν ἄστρων φορὰν 33812 Gorg.451.c.9 : καὶ ἡλίου καὶ σελήνης, πῶς πρὸς ἄλληλα τάχους ἔχει. 33813 Gorg.451.c.10 : {ΓΟΡ.} Ὀρθῶς γε λέγων σύ, ὦ Σώκρατες. 33814 Gorg.451.d.1 : {ΣΩ.} Ἴθι δὴ καὶ σύ, ὦ Γοργία. τυγχάνει μὲν γὰρ δὴ ἡ 33815 Gorg.451.d.2 : ῥητορικὴ οὖσα τῶν λόγῳ τὰ πάντα διαπραττομένων τε καὶ 33816 Gorg.451.d.3 : κυρουμένων· ἦ γάρ; 33817 Gorg.451.d.4 : {ΓΟΡ.} Ἔστι ταῦτα. 33818 Gorg.451.d.5 : {ΣΩ.} Λέγε δὴ τῶν περὶ τί; 〈τί〉 ἐστι τοῦτο τῶν ὄντων, 33819 Gorg.451.d.6 : περὶ οὗ οὗτοι οἱ λόγοι εἰσὶν οἷς ἡ ῥητορικὴ χρῆται; 33820 Gorg.451.d.7 : {ΓΟΡ.} Τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων, ὦ Σώ– 33821 Gorg.451.d.8 : κρατες, καὶ ἄριστα. 33822 Gorg.451.d.9 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, ὦ Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο λέγεις 33823 Gorg.451.e.1 : καὶ οὐδέν πω σαφές. οἴομαι γάρ σε ἀκηκοέναι ἐν τοῖς 33824 Gorg.451.e.2 : συμποσίοις ᾀδόντων ἀνθρώπων τοῦτο τὸ σκολιόν, ἐν ᾧ κατ– 33825 Gorg.451.e.3 : αριθμοῦνται ᾄδοντες ὅτι <20ὑγιαίνειν μὲν ἄριστόν>20 ἐστιν, 33826 Gorg.451.e.4 : τὸ δὲ <20δεύτερον καλὸν γενέσθαι, τρίτον δέ>20, ὥς φησιν 33827 Gorg.451.e.5 : ὁ ποιητὴς τοῦ σκολιοῦ, <20τὸ πλουτεῖν ἀδόλως>20. 33828 Gorg.451.e.6 : {ΓΟΡ.} Ἀκήκοα γάρ· ἀλλὰ πρὸς τί τοῦτο λέγεις; 33829 Gorg.452.a.1 : {ΣΩ.} Ὅτι εἴ σοι αὐτίκα παρασταῖεν οἱ δημιουργοὶ τού– 33830 Gorg.452.a.2 : των ὧν ἐπῄνεσεν ὁ τὸ σκολιὸν ποιήσας, ἰατρός τε καὶ 33831 Gorg.452.a.3 : παιδοτρίβης καὶ χρηματιστής, καὶ εἴποι πρῶτον μὲν ὁ ἰατρὸς 33832 Gorg.452.a.4 : ὅτι "Ὦ Σώκρατες, ἐξαπατᾷ σε Γοργίας· οὐ γάρ ἐστιν ἡ 33833 Gorg.452.a.5 : τούτου τέχνη περὶ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλ´ 33834 Gorg.452.a.6 : ἡ ἐμή" —εἰ οὖν αὐτὸν ἐγὼ ἐροίμην· Σὺ δὲ τίς ὢν ταῦτα 33835 Gorg.452.a.7 : λέγεις; εἴποι ἂν ἴσως ὅτι ἰατρός. Τί οὖν λέγεις; ἦ τὸ τῆς 33836 Gorg.452.a.8 : σῆς τέχνης ἔργον μέγιστόν ἐστιν ἀγαθόν; "Πῶς γὰρ οὔ," 33837 Gorg.452.a.9 : φαίη ἂν ἴσως, "ὦ Σώκρατες, ὑγίεια; τί δ´ ἐστὶν μεῖζον ἀγαθὸν 33838 Gorg.452.b.1 : ἀνθρώποις ὑγιείας;" εἰ δ´ αὖ μετὰ τοῦτον ὁ παιδοτρίβης εἴποι 33839 Gorg.452.b.2 : ὅτι "Θαυμάζοιμί τἄν, ὦ Σώκρατες, καὶ αὐτὸς εἴ σοι ἔχοι 33840 Gorg.452.b.3 : Γοργίας μεῖζον ἀγαθὸν ἐπιδεῖξαι τῆς αὑτοῦ τέχνης ἢ ἐγὼ 33841 Gorg.452.b.4 : τῆς ἐμῆς·" εἴποιμ´ ἂν αὖ καὶ πρὸς τοῦτον· Σὺ δὲ δὴ τίς εἶ, 33842 Gorg.452.b.5 : ὦ ἄνθρωπε, καὶ τί τὸ σὸν ἔργον; "Παιδοτρίβης," φαίη ἄν, 33843 Gorg.452.b.6 : "τὸ δὲ ἔργον μού ἐστιν καλούς τε καὶ ἰσχυροὺς ποιεῖν τοὺς 33844 Gorg.452.b.7 : ἀνθρώπους τὰ σώματα." μετὰ δὲ τὸν παιδοτρίβην εἴποι 33845 Gorg.452.b.8 : ἂν ὁ χρηματιστής, ὡς ἐγᾦμαι πάνυ καταφρονῶν ἁπάντων· 33846 Gorg.452.c.1 : "Σκόπει δῆτα, ὦ Σώκρατες, ἐάν σοι πλούτου φανῇ τι μεῖζον 33847 Gorg.452.c.2 : ἀγαθὸν ὂν ἢ παρὰ Γοργίᾳ ἢ παρ´ ἄλλῳ ὁτῳοῦν." φαῖμεν ἂν 33848 Gorg.452.c.3 : οὖν πρὸς αὐτόν· Τί δὲ δή; ἦ σὺ τούτου δημιουργός; Φαίη 33849 Gorg.452.c.4 : ἄν. Τίς ὤν; "Χρηματιστής." Τί οὖν; κρίνεις σὺ μέγιστον 33850 Gorg.452.c.5 : ἀνθρώποις ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; φήσομεν. "Πῶς γὰρ οὔκ;" 33851 Gorg.452.c.6 : ἐρεῖ. Καὶ μὴν ἀμφισβητεῖ γε Γοργίας ὅδε τὴν παρ´ αὑτῷ 33852 Gorg.452.c.7 : τέχνην μείζονος ἀγαθοῦ αἰτίαν εἶναι ἢ τὴν σήν, φαῖμεν ἂν 33853 Gorg.452.c.8 : ἡμεῖς. δῆλον οὖν ὅτι τὸ μετὰ τοῦτο ἔροιτ´ ἄν· "Καὶ τί ἐστιν 33854 Gorg.452.d.1 : τοῦτο τὸ ἀγαθόν; ἀποκρινάσθω Γοργίας." ἴθι οὖν νομίσας, 33855 Gorg.452.d.2 : ὦ Γοργία, ἐρωτᾶσθαι καὶ ὑπ´ ἐκείνων καὶ ὑπ´ ἐμοῦ, ἀπό– 33856 Gorg.452.d.3 : κριναι τί ἐστιν τοῦτο ὃ φῂς σὺ μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι τοῖς 33857 Gorg.452.d.4 : ἀνθρώποις καὶ σὲ δημιουργὸν εἶναι αὐτοῦ. 33858 Gorg.452.d.5 : {ΓΟΡ.} Ὅπερ ἐστίν, ὦ Σώκρατες, τῇ ἀληθείᾳ μέγιστον 33859 Gorg.452.d.6 : ἀγαθὸν καὶ αἴτιον ἅμα μὲν ἐλευθερίας αὐτοῖς τοῖς ἀνθρώ– 33860 Gorg.452.d.7 : ποις, ἅμα δὲ τοῦ ἄλλων ἄρχειν ἐν τῇ αὑτοῦ πόλει 33861 Gorg.452.d.8 : ἑκάστῳ. 33862 Gorg.452.d.9 : {ΣΩ.} Τί οὖν δὴ τοῦτο λέγεις; 33863 Gorg.452.e.1 : {ΓΟΡ.} Τὸ πείθειν ἔγωγ´ οἷόν τ´ εἶναι τοῖς λόγοις καὶ 33864 Gorg.452.e.2 : ἐν δικαστηρίῳ δικαστὰς καὶ ἐν βουλευτηρίῳ βουλευτὰς καὶ 33865 Gorg.452.e.3 : ἐν ἐκκλησίᾳ ἐκκλησιαστὰς καὶ ἐν ἄλλῳ συλλόγῳ παντί, 33866 Gorg.452.e.4 : ὅστις ἂν πολιτικὸς σύλλογος γίγνηται. καίτοι ἐν ταύτῃ 33867 Gorg.452.e.5 : τῇ δυνάμει δοῦλον μὲν ἕξεις τὸν ἰατρόν, δοῦλον δὲ τὸν 33868 Gorg.452.e.6 : παιδοτρίβην· ὁ δὲ χρηματιστὴς οὗτος ἄλλῳ ἀναφανήσεται 33869 Gorg.452.e.7 : χρηματιζόμενος καὶ οὐχ αὑτῷ, ἀλλὰ σοὶ τῷ δυναμένῳ λέγειν 33870 Gorg.452.e.8 : καὶ πείθειν τὰ πλήθη. 33871 Gorg.452.e.9 : {ΣΩ.} Νῦν μοι δοκεῖς δηλῶσαι, ὦ Γοργία, ἐγγύτατα τὴν 33872 Gorg.453.a.1 : ῥητορικὴν ἥντινα τέχνην ἡγῇ εἶναι, καὶ εἴ τι ἐγὼ συνίημι, 33873 Gorg.453.a.2 : λέγεις ὅτι πειθοῦς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορική, καὶ ἡ πρα– 33874 Gorg.453.a.3 : γματεία αὐτῆς ἅπασα καὶ τὸ κεφάλαιον εἰς τοῦτο τελευτᾷ· 33875 Gorg.453.a.4 : ἢ ἔχεις τι λέγειν ἐπὶ πλέον τὴν ῥητορικὴν δύνασθαι ἢ πειθὼ 33876 Gorg.453.a.5 : τοῖς ἀκούουσιν ἐν τῇ ψυχῇ ποιεῖν; 33877 Gorg.453.a.6 : {ΓΟΡ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς ἱκανῶς 33878 Gorg.453.a.7 : ὁρίζεσθαι· ἔστιν γὰρ τοῦτο τὸ κεφάλαιον αὐτῆς. 33879 Gorg.453.a.8 : {ΣΩ.} Ἄκουσον δή, ὦ Γοργία. ἐγὼ γὰρ εὖ ἴσθ´ ὅτι, ὡς 33880 Gorg.453.b.1 : ἐμαυτὸν πείθω, εἴπερ τις ἄλλος ἄλλῳ διαλέγεται βουλό– 33881 Gorg.453.b.2 : μενος εἰδέναι αὐτὸ τοῦτο περὶ ὅτου ὁ λόγος ἐστίν, καὶ ἐμὲ 33882 Gorg.453.b.3 : εἶναι τούτων ἕνα· ἀξιῶ δὲ καὶ σέ. 33883 Gorg.453.b.4 : {ΓΟΡ.} Τί οὖν δή, ὦ Σώκρατες; 33884 Gorg.453.b.5 : {ΣΩ.} Ἐγὼ ἐρῶ νῦν. ἐγὼ τὴν ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ, 33885 Gorg.453.b.6 : ἥτις ποτ´ ἐστὶν ἣν σὺ λέγεις καὶ περὶ ὧντινων πραγμάτων 33886 Gorg.453.b.7 : ἐστὶν πειθώ, σαφῶς μὲν εὖ ἴσθ´ ὅτι οὐκ οἶδα, οὐ μὴν ἀλλ´ 33887 Gorg.453.b.8 : ὑποπτεύω γε ἣν οἶμαί σε λέγειν καὶ περὶ ὧν· οὐδὲν μέντοι 33888 Gorg.453.b.9 : ἧττον ἐρήσομαί σε τίνα ποτὲ λέγεις τὴν πειθὼ τὴν ἀπὸ τῆς 33889 Gorg.453.c.1 : ῥητορικῆς καὶ περὶ τίνων αὐτὴν εἶναι. τοῦ ἕνεκα δὴ αὐτὸς 33890 Gorg.453.c.2 : ὑποπτεύων σὲ ἐρήσομαι, ἀλλ´ οὐκ αὐτὸς λέγω; οὐ σοῦ 33891 Gorg.453.c.3 : ἕνεκα ἀλλὰ τοῦ λόγου, ἵνα οὕτω προΐῃ ὡς μάλιστ´ ἂν ἡμῖν 33892 Gorg.453.c.4 : καταφανὲς ποιοῖ περὶ ὅτου λέγεται. σκόπει γὰρ εἴ σοι 33893 Gorg.453.c.5 : δοκῶ δικαίως ἀνερωτᾶν σε· ὥσπερ ἂν εἰ ἐτύγχανόν σε 33894 Gorg.453.c.6 : ἐρωτῶν τίς ἐστιν τῶν ζωγράφων Ζεῦξις, εἴ μοι εἶπες ὅτι 33895 Gorg.453.c.7 : ὁ τὰ ζῷα γράφων, ἆρ´ οὐκ ἂν δικαίως σε ἠρόμην ὁ τὰ ποῖα 33896 Gorg.453.c.8 : τῶν ζῴων γράφων καὶ ποῦ; 33897 Gorg.453.c.9 : {ΓΟΡ.} Πάνυ γε. 33898 Gorg.453.d.1 : {ΣΩ.} Ἆρα διὰ τοῦτο, ὅτι καὶ ἄλλοι εἰσὶ ζωγράφοι γρά– 33899 Gorg.453.d.2 : φοντες ἄλλα πολλὰ ζῷα; 33900 Gorg.453.d.3 : {ΓΟΡ.} Ναί. 33901 Gorg.453.d.4 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε μηδεὶς ἄλλος ἢ Ζεῦξις ἔγραφε, καλῶς ἄν 33902 Gorg.453.d.5 : σοι ἀπεκέκριτο; 33903 Gorg.453.d.6 : {ΓΟΡ.} Πῶς γὰρ οὔ; 33904 Gorg.453.d.7 : {ΣΩ.} Ἴθι δὴ καὶ περὶ τῆς ῥητορικῆς εἰπέ· πότερόν σοι 33905 Gorg.453.d.8 : δοκεῖ πειθὼ ποιεῖν ἡ ῥητορικὴ μόνη ἢ καὶ ἄλλαι τέχναι; 33906 Gorg.453.d.9 : λέγω δὲ τὸ τοιόνδε· ὅστις διδάσκει ὁτιοῦν πρᾶγμα, πότερον 33907 Gorg.453.d.10 : ὃ διδάσκει πείθει ἢ οὔ; 33908 Gorg.453.d.11 : {ΓΟΡ.} Οὐ δῆτα, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ πάντων μάλιστα πείθει. 33909 Gorg.453.e.1 : {ΣΩ.} Πάλιν δὴ ἐπὶ τῶν αὐτῶν τεχνῶν λέγωμεν ὧνπερ 33910 Gorg.453.e.2 : νυνδή· ἡ ἀριθμητικὴ οὐ διδάσκει ἡμᾶς ὅσα ἐστὶν τὰ τοῦ 33911 Gorg.453.e.3 : ἀριθμοῦ, καὶ ὁ ἀριθμητικὸς ἄνθρωπος; {—ΓΟΡ.} Πάνυ γε. {— 33912 Gorg.453.e.4 : ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ πείθει; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πειθοῦς ἄρα 33913 Gorg.453.e.5 : δημιουργός ἐστιν καὶ ἡ ἀριθμητική; {—ΓΟΡ.} Φαίνεται. {— 33914 Gorg.453.e.6 : ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐάν τις ἐρωτᾷ ἡμᾶς ποίας πειθοῦς καὶ περὶ τί, 33915 Gorg.453.e.7 : ἀποκρινούμεθά που αὐτῷ ὅτι τῆς διδασκαλικῆς τῆς περὶ τὸ 33916 Gorg.454.a.1 : ἄρτιόν τε καὶ τὸ περιττὸν ὅσον ἐστίν· καὶ τὰς ἄλλας ἃς 33917 Gorg.454.a.2 : νυνδὴ ἐλέγομεν τέχνας ἁπάσας ἕξομεν ἀποδεῖξαι πειθοῦς 33918 Gorg.454.a.3 : δημιουργοὺς οὔσας καὶ ἧστινος καὶ περὶ ὅτι· ἢ οὔ; {— 33919 Gorg.454.a.4 : ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ῥητορικὴ μόνη πειθοῦς ἐστιν 33920 Gorg.454.a.5 : δημιουργός. {—ΓΟΡ.} Ἀληθῆ λέγεις. 33921 Gorg.454.a.6 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν οὐ μόνη ἀπεργάζεται τοῦτο τὸ ἔργον, 33922 Gorg.454.a.7 : ἀλλὰ καὶ ἄλλαι, δικαίως ὥσπερ περὶ τοῦ ζωγράφου μετὰ 33923 Gorg.454.a.8 : τοῦτο ἐπανεροίμεθ´ ἂν τὸν λέγοντα· Ποίας δὴ πειθοῦς καὶ 33924 Gorg.454.a.9 : τῆς περὶ τί πειθοῦς ἡ ῥητορική ἐστιν τέχνη; ἢ οὐ δοκεῖ σοι 33925 Gorg.454.b.1 : δίκαιον εἶναι ἐπανερέσθαι; 33926 Gorg.454.b.2 : {ΓΟΡ.} Ἔμοιγε. 33927 Gorg.454.b.3 : {ΣΩ.} Ἀπόκριναι δή, ὦ Γοργία, ἐπειδή γε καὶ σοὶ δοκεῖ 33928 Gorg.454.b.4 : οὕτως. 33929 Gorg.454.b.5 : {ΓΟΡ.} Ταύτης τοίνυν τῆς πειθοῦς λέγω, ὦ Σώκρατες, τῆς 33930 Gorg.454.b.6 : ἐν τοῖς δικαστηρίοις καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὄχλοις, ὥσπερ καὶ 33931 Gorg.454.b.7 : ἄρτι ἔλεγον, καὶ περὶ τούτων ἅ ἐστι δίκαιά τε καὶ ἄδικα. 33932 Gorg.454.b.8 : {ΣΩ.} Καὶ ἐγώ τοι ὑπώπτευον ταύτην σε λέγειν τὴν πειθὼ 33933 Gorg.454.b.9 : καὶ περὶ τούτων, ὦ Γοργία· ἀλλ´ ἵνα μὴ θαυμάζῃς ἐὰν καὶ 33934 Gorg.454.b.10 : ὀλίγον ὕστερον τοιοῦτόν τί σε ἀνέρωμαι, ὃ δοκεῖ μὲν δῆλον 33935 Gorg.454.c.1 : εἶναι, ἐγὼ δ´ ἐπανερωτῶ—ὅπερ γὰρ λέγω, τοῦ ἑξῆς ἕνεκα 33936 Gorg.454.c.2 : περαίνεσθαι τὸν λόγον ἐρωτῶ, οὐ σοῦ ἕνεκα ἀλλ´ ἵνα μὴ 33937 Gorg.454.c.3 : ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντες προαρπάζειν ἀλλήλων τὰ λεγόμενα, 33938 Gorg.454.c.4 : ἀλλὰ σὺ τὰ σαυτοῦ κατὰ τὴν ὑπόθεσιν ὅπως ἂν βούλῃ 33939 Gorg.454.c.5 : περαίνῃς. 33940 Gorg.454.c.6 : {ΓΟΡ.} Καὶ ὀρθῶς γέ μοι δοκεῖς ποιεῖν, ὦ Σώκρατες. 33941 Gorg.454.c.7 : {ΣΩ.} Ἴθι δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα. καλεῖς τι μεμαθη– 33942 Gorg.454.c.8 : κέναι; {—ΓΟΡ.} Καλῶ. {—ΣΩ.} Τί δέ; πεπιστευκέναι; {—ΓΟΡ.} 33943 Gorg.454.d.1 : Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν ταὐτὸν δοκεῖ σοι εἶναι μεμαθη– 33944 Gorg.454.d.2 : κέναι καὶ πεπιστευκέναι, καὶ μάθησις καὶ πίστις, ἢ ἄλλο 33945 Gorg.454.d.3 : τι; {—ΓΟΡ.} Οἴομαι μὲν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἄλλο. {—ΣΩ.} 33946 Gorg.454.d.4 : Καλῶς γὰρ οἴει· γνώσῃ δὲ ἐνθένδε. εἰ γάρ τίς σε ἔροιτο· 33947 Gorg.454.d.5 : "Ἆρ´ ἔστιν τις, ὦ Γοργία, πίστις ψευδὴς καὶ ἀληθής;" 33948 Gorg.454.d.6 : φαίης ἄν, ὡς ἐγὼ οἶμαι. {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δέ; ἐπιστήμη 33949 Gorg.454.d.7 : ἐστὶν ψευδὴς καὶ ἀληθής; {—ΓΟΡ.} Οὐδαμῶς. {—ΣΩ.} Δῆλον 33950 Gorg.454.d.8 : ἄρ´ αὖ ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστιν. {—ΓΟΡ.} Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} 33951 Gorg.454.e.1 : Ἀλλὰ μὴν οἵ τέ γε μεμαθηκότες πεπεισμένοι εἰσὶν καὶ οἱ 33952 Gorg.454.e.2 : πεπιστευκότες. {—ΓΟΡ.} Ἔστι ταῦτα. 33953 Gorg.454.e.3 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν δύο εἴδη θῶμεν πειθοῦς, τὸ μὲν πίστιν 33954 Gorg.454.e.4 : παρεχόμενον ἄνευ τοῦ εἰδέναι, τὸ δ´ ἐπιστήμην; {—ΓΟΡ.} Πάνυ 33955 Gorg.454.e.5 : γε. {—ΣΩ.} Ποτέραν οὖν ἡ ῥητορικὴ πειθὼ ποιεῖ ἐν δικαστη– 33956 Gorg.454.e.6 : ρίοις τε καὶ τοῖς ἄλλοις ὄχλοις περὶ τῶν δικαίων τε καὶ 33957 Gorg.454.e.7 : ἀδίκων; ἐξ ἧς πιστεύειν γίγνεται ἄνευ τοῦ εἰδέναι ἢ ἐξ 33958 Gorg.454.e.8 : ἧς τὸ εἰδέναι; {—ΓΟΡ.} Δῆλον δήπου, ὦ Σώκρατες, ὅτι ἐξ ἧς 33959 Gorg.454.e.9 : τὸ πιστεύειν. {—ΣΩ.} Ἡ ῥητορικὴ ἄρα, ὡς ἔοικεν, πειθοῦς 33960 Gorg.455.a.1 : δημιουργός ἐστιν πιστευτικῆς ἀλλ´ οὐ διδασκαλικῆς περὶ 33961 Gorg.455.a.2 : τὸ δίκαιόν τε καὶ ἄδικον. {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα 33962 Gorg.455.a.3 : διδασκαλικὸς ὁ ῥήτωρ ἐστὶν δικαστηρίων τε καὶ τῶν ἄλ– 33963 Gorg.455.a.4 : λων ὄχλων δικαίων τε πέρι καὶ ἀδίκων, ἀλλὰ πιστικὸς 33964 Gorg.455.a.5 : μόνον· οὐ γὰρ δήπου ὄχλον γ´ ἂν δύναιτο τοσοῦτον ἐν 33965 Gorg.455.a.6 : ὀλίγῳ χρόνῳ διδάξαι οὕτω μεγάλα πράγματα. {—ΓΟΡ.} Οὐ 33966 Gorg.455.a.7 : δῆτα. 33967 Gorg.455.a.8 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἴδωμεν τί ποτε καὶ λέγομεν περὶ τῆς 33968 Gorg.455.b.1 : ῥητορικῆς· ἐγὼ μὲν γάρ τοι οὐδ´ αὐτός πω δύναμαι κατα– 33969 Gorg.455.b.2 : νοῆσαι ὅτι λέγω. ὅταν περὶ ἰατρῶν αἱρέσεως ᾖ τῇ πόλει 33970 Gorg.455.b.3 : σύλλογος ἢ περὶ ναυπηγῶν ἢ περὶ ἄλλου τινὸς δημιουργικοῦ 33971 Gorg.455.b.4 : ἔθνους, ἄλλο τι ἢ τότε ὁ ῥητορικὸς οὐ συμβουλεύσει; δῆλον 33972 Gorg.455.b.5 : γὰρ ὅτι ἐν ἑκάστῃ αἱρέσει τὸν τεχνικώτατον δεῖ αἱρεῖσθαι. 33973 Gorg.455.b.6 : οὐδ´ ὅταν τειχῶν περὶ οἰκοδομήσεως ἢ λιμένων κατασκευῆς 33974 Gorg.455.b.7 : ἢ νεωρίων, ἀλλ´ οἱ ἀρχιτέκτονες· οὐδ´ αὖ ὅταν στρατηγῶν 33975 Gorg.455.b.8 : αἱρέσεως πέρι ἢ τάξεώς τινος πρὸς πολεμίους ἢ χωρίων 33976 Gorg.455.c.1 : καταλήψεως συμβουλὴ ᾖ, ἀλλ´ οἱ στρατηγικοὶ τότε συμ– 33977 Gorg.455.c.2 : βουλεύσουσιν, οἱ ῥητορικοὶ δὲ οὔ· ἢ πῶς λέγεις, ὦ Γοργία, 33978 Gorg.455.c.3 : τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ γὰρ αὐτός τε φῂς ῥήτωρ εἶναι καὶ ἄλλους 33979 Gorg.455.c.4 : ποιεῖν ῥητορικούς, εὖ ἔχει τὰ τῆς σῆς τέχνης παρὰ σοῦ 33980 Gorg.455.c.5 : πυνθάνεσθαι. καὶ ἐμὲ νῦν νόμισον καὶ τὸ σὸν σπεύδειν· 33981 Gorg.455.c.6 : ἴσως γὰρ καὶ τυγχάνει τις τῶν ἔνδον ὄντων μαθητής σου 33982 Gorg.455.c.7 : βουλόμενος γενέσθαι, ὡς ἐγώ τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς 33983 Gorg.455.c.8 : αἰσθάνομαι, οἳ ἴσως αἰσχύνοιντ´ ἄν σε ἀνερέσθαι. ὑπ´ 33984 Gorg.455.d.1 : ἐμοῦ οὖν ἀνερωτώμενος νόμισον καὶ ὑπ´ ἐκείνων ἀνερωτᾶσθαι· 33985 Gorg.455.d.2 : "Τί ἡμῖν, ὦ Γοργία, ἔσται, ἐάν σοι συνῶμεν; περὶ τίνων τῇ 33986 Gorg.455.d.3 : πόλει συμβουλεύειν οἷοί τε ἐσόμεθα; πότερον περὶ δικαίου 33987 Gorg.455.d.4 : μόνον καὶ ἀδίκου ἢ καὶ περὶ ὧν νυνδὴ Σωκράτης ἔλεγεν;" 33988 Gorg.455.d.5 : πειρῶ οὖν αὐτοῖς ἀποκρίνεσθαι. 33989 Gorg.455.d.6 : {ΓΟΡ.} Ἀλλ´ ἐγώ σοι πειράσομαι, ὦ Σώκρατες, σαφῶς 33990 Gorg.455.d.7 : ἀποκαλύψαι τὴν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν ἅπασαν· αὐτὸς γὰρ 33991 Gorg.455.d.8 : καλῶς ὑφηγήσω. οἶσθα γὰρ δήπου ὅτι τὰ νεώρια ταῦτα 33992 Gorg.455.e.1 : καὶ τὰ τείχη τὰ Ἀθηναίων καὶ ἡ τῶν λιμένων κατασκευὴ 33993 Gorg.455.e.2 : ἐκ τῆς Θεμιστοκλέους συμβουλῆς γέγονεν, τὰ δ´ ἐκ τῆς 33994 Gorg.455.e.3 : Περικλέους ἀλλ´ οὐκ ἐκ τῶν δημιουργῶν. 33995 Gorg.455.e.4 : {ΣΩ.} Λέγεται ταῦτα, ὦ Γοργία, περὶ Θεμιστοκλέους· 33996 Gorg.455.e.5 : Περικλέους δὲ καὶ αὐτὸς ἤκουον ὅτε συνεβούλευεν ἡμῖν περὶ 33997 Gorg.455.e.6 : τοῦ διὰ μέσου τείχους. 33998 Gorg.456.a.1 : {ΓΟΡ.} Καὶ ὅταν γέ τις αἵρεσις ᾖ ὧν νυνδὴ σὺ ἔλεγες, ὦ 33999 Gorg.456.a.2 : Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι οἱ ῥήτορές εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες καὶ 34000 Gorg.456.a.3 : οἱ νικῶντες τὰς γνώμας περὶ τούτων. 34001 Gorg.456.a.4 : {ΣΩ.} Ταῦτα καὶ θαυμάζων, ὦ Γοργία, πάλαι ἐρωτῶ τίς 34002 Gorg.456.a.5 : ποτε ἡ δύναμίς ἐστιν τῆς ῥητορικῆς. δαιμονία γάρ τις 34003 Gorg.456.a.6 : ἔμοιγε καταφαίνεται τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι. 34004 Gorg.456.a.7 : {ΓΟΡ.} Εἰ πάντα γε εἰδείης, ὦ Σώκρατες, ὅτι ὡς ἔπος 34005 Gorg.456.a.8 : εἰπεῖν ἁπάσας τὰς δυνάμεις συλλαβοῦσα ὑφ´ αὑτῇ ἔχει. 34006 Gorg.456.b.1 : μέγα δέ σοι τεκμήριον ἐρῶ· πολλάκις γὰρ ἤδη ἔγωγε μετὰ 34007 Gorg.456.b.2 : τοῦ ἀδελφοῦ καὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἰατρῶν εἰσελθὼν παρά 34008 Gorg.456.b.3 : τινα τῶν καμνόντων οὐχὶ ἐθέλοντα ἢ φάρμακον πιεῖν ἢ 34009 Gorg.456.b.4 : τεμεῖν ἢ καῦσαι παρασχεῖν τῷ ἰατρῷ, οὐ δυναμένου τοῦ 34010 Gorg.456.b.5 : ἰατροῦ πεῖσαι, ἐγὼ ἔπεισα, οὐκ ἄλλῃ τέχνῃ ἢ τῇ ῥητορικῇ. 34011 Gorg.456.b.6 : φημὶ δὲ καὶ εἰς πόλιν ὅπῃ βούλει ἐλθόντα ῥητορικὸν ἄνδρα 34012 Gorg.456.b.7 : καὶ ἰατρόν, εἰ δέοι λόγῳ διαγωνίζεσθαι ἐν ἐκκλησίᾳ ἢ ἐν 34013 Gorg.456.b.8 : ἄλλῳ τινὶ συλλόγῳ ὁπότερον δεῖ αἱρεθῆναι ἰατρόν, οὐδαμοῦ 34014 Gorg.456.c.1 : ἂν φανῆναι τὸν ἰατρόν, ἀλλ´ αἱρεθῆναι ἂν τὸν εἰπεῖν δυνα– 34015 Gorg.456.c.2 : τόν, εἰ βούλοιτο. καὶ εἰ πρὸς ἄλλον γε δημιουργὸν ὁν– 34016 Gorg.456.c.3 : τιναοῦν ἀγωνίζοιτο, πείσειεν ἂν αὑτὸν ἑλέσθαι ὁ ῥητορικὸς 34017 Gorg.456.c.4 : μᾶλλον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν· οὐ γὰρ ἔστιν περὶ ὅτου οὐκ ἂν 34018 Gorg.456.c.5 : πιθανώτερον εἴποι ὁ ῥητορικὸς ἢ ἄλλος ὁστισοῦν τῶν δη– 34019 Gorg.456.c.6 : μιουργῶν ἐν πλήθει. ἡ μὲν οὖν δύναμις τοσαύτη ἐστὶν 34020 Gorg.456.c.7 : καὶ τοιαύτη τῆς τέχνης· δεῖ μέντοι, ὦ Σώκρατες, τῇ 34021 Gorg.456.c.8 : ῥητορικῇ χρῆσθαι ὥσπερ τῇ ἄλλῃ πάσῃ ἀγωνίᾳ. καὶ γὰρ 34022 Gorg.456.d.1 : τῇ ἄλλῃ ἀγωνίᾳ οὐ τούτου ἕνεκα δεῖ πρὸς ἅπαντας χρῆσθαι 34023 Gorg.456.d.2 : ἀνθρώπους, ὅτι ἔμαθεν πυκτεύειν τε καὶ παγκρατιάζειν καὶ 34024 Gorg.456.d.3 : ἐν ὅπλοις μάχεσθαι, ὥστε κρείττων εἶναι καὶ φίλων καὶ 34025 Gorg.456.d.4 : ἐχθρῶν, οὐ τούτου ἕνεκα τοὺς φίλους δεῖ τύπτειν οὐδὲ 34026 Gorg.456.d.5 : κεντεῖν τε καὶ ἀποκτεινύναι. οὐδέ γε μὰ Δία ἐάν τις εἰς 34027 Gorg.456.d.6 : παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων τὸ σῶμα καὶ πυκτικὸς γενό– 34028 Gorg.456.d.7 : μενος, ἔπειτα τὸν πατέρα τύπτῃ καὶ τὴν μητέρα ἢ ἄλλον 34029 Gorg.456.d.8 : τινὰ τῶν οἰκείων ἢ τῶν φίλων, οὐ τούτου ἕνεκα δεῖ τοὺς 34030 Gorg.456.e.1 : παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἐν τοῖς ὅπλοις διδάσκοντας μάχεσθαι 34031 Gorg.456.e.2 : μισεῖν τε καὶ ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ 34032 Gorg.456.e.3 : παρέδοσαν ἐπὶ τῷ δικαίως χρῆσθαι τούτοις πρὸς τοὺς πολε– 34033 Gorg.456.e.4 : μίους καὶ τοὺς ἀδικοῦντας, ἀμυνομένους, μὴ ὑπάρχοντας· 34034 Gorg.457.a.1 : οἱ δὲ μεταστρέψαντες χρῶνται τῇ ἰσχύϊ καὶ τῇ τέχνῃ οὐκ 34035 Gorg.457.a.2 : ὀρθῶς. οὔκουν οἱ διδάξαντες πονηροί, οὐδὲ ἡ τέχνη οὔτε 34036 Gorg.457.a.3 : αἰτία οὔτε πονηρὰ τούτου ἕνεκά ἐστιν, ἀλλ´ οἱ μὴ χρώμενοι 34037 Gorg.457.a.4 : οἶμαι ὀρθῶς. ὁ αὐτὸς δὴ λόγος καὶ περὶ τῆς ῥητορικῆς. 34038 Gorg.457.a.5 : δυνατὸς μὲν γὰρ πρὸς ἅπαντάς ἐστιν ὁ ῥήτωρ καὶ περὶ 34039 Gorg.457.a.6 : παντὸς λέγειν, ὥστε πιθανώτερος εἶναι ἐν τοῖς πλήθεσιν 34040 Gorg.457.b.1 : ἔμβραχυ περὶ ὅτου ἂν βούληται· ἀλλ´ οὐδέν τι μᾶλλον 34041 Gorg.457.b.2 : τούτου ἕνεκα δεῖ οὔτε τοὺς ἰατροὺς τὴν δόξαν ἀφαιρεῖσθαι— 34042 Gorg.457.b.3 : ὅτι δύναιτο ἂν τοῦτο ποιῆσαι—οὔτε τοὺς ἄλλους δημιουρ– 34043 Gorg.457.b.4 : γούς, ἀλλὰ δικαίως καὶ τῇ ῥητορικῇ χρῆσθαι, ὥσπερ καὶ τῇ 34044 Gorg.457.b.5 : ἀγωνίᾳ. ἐὰν δὲ οἶμαι ῥητορικὸς γενόμενός τις κᾆτα ταύτῃ 34045 Gorg.457.b.6 : τῇ δυνάμει καὶ τῇ τέχνῃ ἀδικῇ, οὐ τὸν διδάξαντα δεῖ μισεῖν 34046 Gorg.457.b.7 : τε καὶ ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐπὶ 34047 Gorg.457.c.1 : δικαίου χρείᾳ παρέδωκεν, ὁ δ´ ἐναντίως χρῆται. τὸν οὖν 34048 Gorg.457.c.2 : οὐκ ὀρθῶς χρώμενον μισεῖν δίκαιον καὶ ἐκβάλλειν καὶ 34049 Gorg.457.c.3 : ἀποκτεινύναι ἀλλ´ οὐ τὸν διδάξαντα. 34050 Gorg.457.c.4 : {ΣΩ.} Οἶμαι, ὦ Γοργία, καὶ σὲ ἔμπειρον εἶναι πολλῶν 34051 Gorg.457.c.5 : λόγων καὶ καθεωρακέναι ἐν αὐτοῖς τὸ τοιόνδε, ὅτι οὐ ῥᾳδίως 34052 Gorg.457.c.6 : δύνανται περὶ ὧν ἂν ἐπιχειρήσωσιν διαλέγεσθαι διορισά– 34053 Gorg.457.c.7 : μενοι πρὸς ἀλλήλους καὶ μαθόντες καὶ διδάξαντες ἑαυτούς, 34054 Gorg.457.d.1 : οὕτω διαλύεσθαι τὰς συνουσίας, ἀλλ´ ἐὰν περί του ἀμφι– 34055 Gorg.457.d.2 : σβητήσωσιν καὶ μὴ φῇ ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον ὀρθῶς λέγειν ἢ 34056 Gorg.457.d.3 : μὴ σαφῶς, χαλεπαίνουσί τε καὶ κατὰ φθόνον οἴονται τὸν 34057 Gorg.457.d.4 : ἑαυτῶν λέγειν, φιλονικοῦντας ἀλλ´ οὐ ζητοῦντας τὸ προκεί– 34058 Gorg.457.d.5 : μενον ἐν τῷ λόγῳ· καὶ ἔνιοί γε τελευτῶντες αἴσχιστα 34059 Gorg.457.d.6 : ἀπαλλάττονται, λοιδορηθέντες τε καὶ εἰπόντες καὶ ἀκού– 34060 Gorg.457.d.7 : σαντες περὶ σφῶν αὐτῶν τοιαῦτα οἷα καὶ τοὺς παρόντας 34061 Gorg.457.d.8 : ἄχθεσθαι ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν, ὅτι τοιούτων ἀνθρώπων ἠξίωσαν 34062 Gorg.457.e.1 : ἀκροαταὶ γενέσθαι. τοῦ δὴ ἕνεκα λέγω ταῦτα; ὅτι νῦν 34063 Gorg.457.e.2 : ἐμοὶ δοκεῖς σὺ οὐ πάνυ ἀκόλουθα λέγειν οὐδὲ σύμφωνα οἷς 34064 Gorg.457.e.3 : τὸ πρῶτον ἔλεγες περὶ τῆς ῥητορικῆς· φοβοῦμαι οὖν διε– 34065 Gorg.457.e.4 : λέγχειν σε, μή με ὑπολάβῃς οὐ πρὸς τὸ πρᾶγμα φιλονι– 34066 Gorg.457.e.5 : κοῦντα λέγειν τοῦ καταφανὲς γενέσθαι, ἀλλὰ πρὸς σέ. 34067 Gorg.458.a.1 : ἐγὼ οὖν, εἰ μὲν καὶ σὺ εἶ τῶν ἀνθρώπων ὧνπερ καὶ ἐγώ, 34068 Gorg.458.a.2 : ἡδέως ἄν σε διερωτῴην· εἰ δὲ μή, ἐῴην ἄν. ἐγὼ δὲ τίνων 34069 Gorg.458.a.3 : εἰμί; τῶν ἡδέως μὲν ἂν ἐλεγχθέντων εἴ τι μὴ ἀληθὲς 34070 Gorg.458.a.4 : λέγω, ἡδέως δ´ ἂν ἐλεγξάντων εἴ τίς τι μὴ ἀληθὲς λέγοι, 34071 Gorg.458.a.5 : οὐκ ἀηδέστερον μεντἂν ἐλεγχθέντων ἢ ἐλεγξάντων· μεῖζον 34072 Gorg.458.a.6 : γὰρ αὐτὸ ἀγαθὸν ἡγοῦμαι, ὅσῳπερ μεῖζον ἀγαθόν ἐστιν 34073 Gorg.458.a.7 : αὐτὸν ἀπαλλαγῆναι κακοῦ τοῦ μεγίστου ἢ ἄλλον ἀπαλλάξαι. 34074 Gorg.458.a.8 : οὐδὲν γὰρ οἶμαι τοσοῦτον κακὸν εἶναι ἀνθρώπῳ, ὅσον δόξα 34075 Gorg.458.b.1 : ψευδὴς περὶ ὧν τυγχάνει νῦν ἡμῖν ὁ λόγος ὤν. εἰ μὲν οὖν 34076 Gorg.458.b.2 : καὶ σὺ φῂς τοιοῦτος εἶναι, διαλεγώμεθα· εἰ δὲ καὶ δοκεῖ 34077 Gorg.458.b.3 : χρῆναι ἐᾶν, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν καὶ διαλύωμεν τὸν λόγον. 34078 Gorg.458.b.4 : {ΓΟΡ.} Ἀλλὰ φημὶ μὲν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, καὶ αὐτὸς τοιοῦ– 34079 Gorg.458.b.5 : τος εἶναι οἷον σὺ ὑφηγῇ· ἴσως μέντοι χρῆν ἐννοεῖν καὶ τὸ 34080 Gorg.458.b.6 : τῶν παρόντων. πάλαι γάρ τοι, πρὶν καὶ ὑμᾶς ἐλθεῖν, ἐγὼ 34081 Gorg.458.b.7 : τοῖς παροῦσι πολλὰ ἐπεδειξάμην, καὶ νῦν ἴσως πόρρω ἀπο– 34082 Gorg.458.c.1 : τενοῦμεν, ἢν διαλεγώμεθα. σκοπεῖν οὖν χρὴ καὶ τὸ τούτων, 34083 Gorg.458.c.2 : μή τινας αὐτῶν κατέχομεν βουλομένους τι καὶ ἄλλο πράττειν. 34084 Gorg.458.c.3 : {ΧΑΙ.} Τοῦ μὲν θορύβου, ὦ Γοργία τε καὶ Σώκρατες, 34085 Gorg.458.c.4 : αὐτοὶ ἀκούετε τούτων τῶν ἀνδρῶν βουλομένων ἀκούειν ἐάν 34086 Gorg.458.c.5 : τι λέγητε· ἐμοὶ δ´ οὖν καὶ αὐτῷ μὴ γένοιτο τοσαύτη ἀσχολία, 34087 Gorg.458.c.6 : ὥστε τοιούτων λόγων καὶ οὕτω λεγομένων ἀφεμένῳ προὐρ– 34088 Gorg.458.c.7 : γιαίτερόν τι γενέσθαι ἄλλο πράττειν. 34089 Gorg.458.d.1 : {ΚΑΛ.} Νὴ τοὺς θεούς, ὦ Χαιρεφῶν, καὶ μὲν δὴ καὶ αὐτὸς 34090 Gorg.458.d.2 : πολλοῖς ἤδη λόγοις παραγενόμενος οὐκ οἶδ´ εἰ πώποτε ἥσθην 34091 Gorg.458.d.3 : οὕτως ὥσπερ νυνί· ὥστ´ ἔμοιγε, κἂν τὴν ἡμέραν ὅλην 34092 Gorg.458.d.4 : ἐθέλητε διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε. 34093 Gorg.458.d.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Καλλίκλεις, τό γ´ ἐμὸν οὐδὲν κωλύει, 34094 Gorg.458.d.6 : εἴπερ ἐθέλει Γοργίας. 34095 Gorg.458.d.7 : {ΓΟΡ.} Αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπόν, ὦ Σώκρατες, γίγνεται ἐμέ 34096 Gorg.458.d.8 : γε μὴ ἐθέλειν, αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον ἐρωτᾶν ὅτι τις βού– 34097 Gorg.458.e.1 : λεται. ἀλλ´ εἰ δοκεῖ τουτοισί, διαλέγου τε καὶ ἐρώτα ὅτι 34098 Gorg.458.e.2 : βούλει. 34099 Gorg.458.e.3 : {ΣΩ.} Ἄκουε δή, ὦ Γοργία, ἃ θαυμάζω ἐν τοῖς λεγομένοις 34100 Gorg.458.e.4 : ὑπὸ σοῦ· ἴσως γάρ τοι σοῦ ὀρθῶς λέγοντος ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς 34101 Gorg.458.e.5 : ὑπολαμβάνω. ῥητορικὸν φῂς ποιεῖν οἷός τ´ εἶναι, ἐάν τις 34102 Gorg.458.e.6 : βούληται παρὰ σοῦ μανθάνειν; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 34103 Gorg.458.e.7 : περὶ πάντων ὥστ´ ἐν ὄχλῳ πιθανὸν εἶναι, οὐ διδάσκοντα ἀλλὰ 34104 Gorg.459.a.1 : πείθοντα; {—ΓΟΡ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Ἔλεγές τοι νυνδὴ 34105 Gorg.459.a.2 : ὅτι καὶ περὶ τοῦ ὑγιεινοῦ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται ὁ 34106 Gorg.459.a.3 : ῥήτωρ. {—ΓΟΡ.} Καὶ γὰρ ἔλεγον, ἔν γε ὄχλῳ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 34107 Gorg.459.a.4 : τὸ ἐν ὄχλῳ τοῦτό ἐστιν, ἐν τοῖς μὴ εἰδόσιν; οὐ γὰρ δήπου 34108 Gorg.459.a.5 : ἔν γε τοῖς εἰδόσι τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται. {—ΓΟΡ.} 34109 Gorg.459.a.6 : Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος 34110 Gorg.459.a.7 : ἔσται, τοῦ εἰδότος πιθανώτερος γίγνεται; {—ΓΟΡ.} Πάνυ 34111 Gorg.459.b.1 : γε. {—ΣΩ.} Οὐκ ἰατρός γε ὤν· ἦ γάρ; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ὁ 34112 Gorg.459.b.2 : δὲ μὴ ἰατρός γε δήπου ἀνεπιστήμων ὧν ὁ ἰατρὸς ἐπιστή– 34113 Gorg.459.b.3 : μων. {—ΓΟΡ.} Δῆλον ὅτι. {—ΣΩ.} Ὁ οὐκ εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος 34114 Gorg.459.b.4 : ἐν οὐκ εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται, ὅταν ὁ ῥήτωρ τοῦ ἰατροῦ 34115 Gorg.459.b.5 : πιθανώτερος ᾖ. τοῦτο συμβαίνει ἢ ἄλλο τι; {—ΓΟΡ.} Τοῦτο 34116 Gorg.459.b.6 : ἐνταῦθά γε συμβαίνει. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ τὰς ἄλλας 34117 Gorg.459.b.7 : ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως ἔχει ὁ ῥήτωρ καὶ ἡ ῥητορική· αὐτὰ 34118 Gorg.459.b.8 : μὲν τὰ πράγματα οὐδὲν δεῖ αὐτὴν εἰδέναι ὅπως ἔχει, μηχανὴν 34119 Gorg.459.c.1 : δέ τινα πειθοῦς ηὑρηκέναι ὥστε φαίνεσθαι τοῖς οὐκ εἰδόσι 34120 Gorg.459.c.2 : μᾶλλον εἰδέναι τῶν εἰδότων. 34121 Gorg.459.c.3 : {ΓΟΡ.} Οὐκοῦν πολλὴ ῥᾳστώνη, ὦ Σώκρατες, γίγνεται, 34122 Gorg.459.c.4 : μὴ μαθόντα τὰς ἄλλας τέχνας ἀλλὰ μίαν ταύτην, μηδὲν 34123 Gorg.459.c.5 : ἐλαττοῦσθαι τῶν δημιουργῶν; 34124 Gorg.459.c.6 : {ΣΩ.} Εἰ μὲν ἐλαττοῦται ἢ μὴ ἐλαττοῦται ὁ ῥήτωρ τῶν 34125 Gorg.459.c.7 : ἄλλων διὰ τὸ οὕτως ἔχειν, αὐτίκα ἐπισκεψόμεθα, ἐάν τι 34126 Gorg.459.c.8 : ἡμῖν πρὸς λόγου ᾖ· νῦν δὲ τόδε πρότερον σκεψώμεθα, ἆρα 34127 Gorg.459.d.1 : τυγχάνει περὶ τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον καὶ τὸ αἰσχρὸν καὶ 34128 Gorg.459.d.2 : τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ κακὸν οὕτως ἔχων ὁ ῥητορικὸς 34129 Gorg.459.d.3 : ὡς περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ περὶ τὰ ἄλλα ὧν αἱ ἄλλαι τέχναι, 34130 Gorg.459.d.4 : αὐτὰ μὲν οὐκ εἰδώς, τί ἀγαθὸν ἢ τί κακόν ἐστιν ἢ τί καλὸν 34131 Gorg.459.d.5 : ἢ τί αἰσχρὸν ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, πειθὼ δὲ περὶ αὐτῶν με– 34132 Gorg.459.d.6 : μηχανημένος ὥστε δοκεῖν εἰδέναι οὐκ εἰδὼς ἐν οὐκ εἰδόσιν 34133 Gorg.459.e.1 : μᾶλλον τοῦ εἰδότος; ἢ ἀνάγκη εἰδέναι, καὶ δεῖ προεπιστά– 34134 Gorg.459.e.2 : μενον ταῦτα ἀφικέσθαι παρὰ σὲ τὸν μέλλοντα μαθήσεσθαι 34135 Gorg.459.e.3 : τὴν ῥητορικήν; εἰ δὲ μή, σὺ ὁ τῆς ῥητορικῆς διδάσκαλος τού– 34136 Gorg.459.e.4 : των μὲν οὐδὲν διδάξεις τὸν ἀφικνούμενον—οὐ γὰρ σὸν ἔργον 34137 Gorg.459.e.5 : —ποιήσεις δ´ ἐν τοῖς πολλοῖς δοκεῖν εἰδέναι αὐτὸν τὰ τοιαῦτα 34138 Gorg.459.e.6 : οὐκ εἰδότα καὶ δοκεῖν ἀγαθὸν εἶναι οὐκ ὄντα; ἢ τὸ παράπαν 34139 Gorg.459.e.7 : οὐχ οἷός τε ἔσῃ αὐτὸν διδάξαι τὴν ῥητορικήν, ἐὰν μὴ προειδῇ 34140 Gorg.459.e.8 : περὶ τούτων τὴν ἀλήθειαν; ἢ πῶς τὰ τοιαῦτα ἔχει, ὦ Γοργία; 34141 Gorg.460.a.1 : καὶ πρὸς Διός, ὥσπερ ἄρτι εἶπες, ἀποκαλύψας τῆς ῥητορικῆς 34142 Gorg.460.a.2 : εἰπὲ τίς ποθ´ ἡ δύναμίς ἐστιν. 34143 Gorg.460.a.3 : {ΓΟΡ.} Ἀλλ´ ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὦ Σώκρατες, ἐὰν τύχῃ μὴ 34144 Gorg.460.a.4 : εἰδώς, καὶ ταῦτα παρ´ ἐμοῦ μαθήσεται. 34145 Gorg.460.a.5 : {ΣΩ.} Ἔχε δή· καλῶς γὰρ λέγεις. ἐάνπερ ῥητορικὸν 34146 Gorg.460.a.6 : σύ τινα ποιήσῃς, ἀνάγκη αὐτὸν εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ 34147 Gorg.460.a.7 : ἄδικα ἤτοι πρότερόν γε ἢ ὕστερον μαθόντα παρὰ σοῦ. {— 34148 Gorg.460.b.1 : ΓΟΡ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τί οὖν; ὁ τὰ τεκτονικὰ μεμαθηκὼς 34149 Gorg.460.b.2 : τεκτονικός, ἢ οὔ; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὁ τὰ μουσικὰ 34150 Gorg.460.b.3 : μουσικός; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Καὶ ὁ τὰ ἰατρικὰ ἰατρικός; 34151 Gorg.460.b.4 : καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, ὁ μεμαθηκὼς ἕκαστα 34152 Gorg.460.b.5 : τοιοῦτός ἐστιν οἷον ἡ ἐπιστήμη ἕκαστον ἀπεργάζεται; {— 34153 Gorg.460.b.6 : ΓΟΡ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ 34154 Gorg.460.b.7 : ὁ τὰ δίκαια μεμαθηκὼς δίκαιος; {—ΓΟΡ.} Πάντως δήπου. {— 34155 Gorg.460.b.8 : ΣΩ.} Ὁ δὲ δίκαιος δίκαιά που πράττει. {—ΓΟΡ.} Ναί. {— 34156 Gorg.460.c.1 : ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀνάγκη τὸν ῥητορικὸν δίκαιον εἶναι, τὸν δὲ 34157 Gorg.460.c.2 : δίκαιον βούλεσθαι δίκαια πράττειν; {—ΓΟΡ.} Φαίνεταί γε. {— 34158 Gorg.460.c.3 : ΣΩ.} Οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται ὅ γε δίκαιος ἀδικεῖν. {— 34159 Gorg.460.c.4 : ΓΟΡ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Τὸν δὲ ῥητορικὸν ἀνάγκη ἐκ τοῦ λόγου 34160 Gorg.460.c.5 : δίκαιον εἶναι. {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται 34161 Gorg.460.c.6 : ὁ ῥητορικὸς ἀδικεῖν. {—ΓΟΡ.} Οὐ φαίνεταί γε. 34162 Gorg.460.c.7 : {ΣΩ.} Μέμνησαι οὖν λέγων ὀλίγῳ πρότερον ὅτι οὐ δεῖ τοῖς 34163 Gorg.460.d.1 : παιδοτρίβαις ἐγκαλεῖν οὐδ´ ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων, ἐὰν ὁ 34164 Gorg.460.d.2 : πύκτης τῇ πυκτικῇ χρῆταί τε καὶ ἀδίκως χρῆται καὶ ἀδικῇ, 34165 Gorg.460.d.3 : ὡσαύτως δὲ οὕτως καὶ ἐὰν ὁ ῥήτωρ τῇ ῥητορικῇ ἀδίκως 34166 Gorg.460.d.4 : χρῆται, μὴ τῷ διδάξαντι ἐγκαλεῖν μηδ´ ἐξελαύνειν ἐκ τῆς 34167 Gorg.460.d.5 : πόλεως, ἀλλὰ τῷ ἀδικοῦντι καὶ οὐκ ὀρθῶς χρωμένῳ τῇ 34168 Gorg.460.d.6 : ῥητορικῇ; ἐρρήθη ταῦτα ἢ οὔ; {—ΓΟΡ.} Ἐρρήθη. {—ΣΩ.} Νῦν 34169 Gorg.460.e.1 : δέ γε ὁ αὐτὸς οὗτος φαίνεται, ὁ ῥητορικός, οὐκ ἄν ποτε 34170 Gorg.460.e.2 : ἀδικήσας. ἢ οὔ; {—ΓΟΡ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Καὶ ἐν τοῖς πρώ– 34171 Gorg.460.e.3 : τοις γε, ὦ Γοργία, λόγοις ἐλέγετο ὅτι ἡ ῥητορικὴ περὶ λόγους 34172 Gorg.460.e.4 : εἴη οὐ τοὺς τοῦ ἀρτίου καὶ περιττοῦ, ἀλλὰ τοὺς τοῦ δικαίου 34173 Gorg.460.e.5 : καὶ ἀδίκου· ἦ γάρ; {—ΓΟΡ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἐγὼ τοίνυν σου τότε 34174 Gorg.460.e.6 : ταῦτα λέγοντος ὑπέλαβον ὡς οὐδέποτ´ ἂν εἴη ἡ ῥητορικὴ 34175 Gorg.460.e.7 : ἄδικον πρᾶγμα, ὅ γ´ ἀεὶ περὶ δικαιοσύνης τοὺς λόγους 34176 Gorg.460.e.8 : ποιεῖται· ἐπειδὴ δὲ ὀλίγον ὕστερον ἔλεγες ὅτι ὁ ῥήτωρ 34177 Gorg.461.a.1 : τῇ ῥητορικῇ κἂν ἀδίκως χρῷτο, οὕτω θαυμάσας καὶ ἡγησά– 34178 Gorg.461.a.2 : μενος οὐ συνᾴδειν τὰ λεγόμενα ἐκείνους εἶπον τοὺς λόγους, 34179 Gorg.461.a.3 : ὅτι εἰ μὲν κέρδος ἡγοῖο εἶναι τὸ ἐλέγχεσθαι ὥσπερ ἐγώ, 34180 Gorg.461.a.4 : ἄξιον εἴη διαλέγεσθαι, εἰ δὲ μή, ἐᾶν χαίρειν. ὕστερον δὲ 34181 Gorg.461.a.5 : ἡμῶν ἐπισκοπουμένων ὁρᾷς δὴ καὶ αὐτὸς ὅτι αὖ ὁμολογεῖται 34182 Gorg.461.a.6 : τὸν ῥητορικὸν ἀδύνατον εἶναι ἀδίκως χρῆσθαι τῇ ῥητορικῇ 34183 Gorg.461.a.7 : καὶ ἐθέλειν ἀδικεῖν. ταῦτα οὖν ὅπῃ ποτὲ ἔχει, μὰ τὸν 34184 Gorg.461.b.1 : κύνα, ὦ Γοργία, οὐκ ὀλίγης συνουσίας ἐστὶν ὥστε ἱκανῶς 34185 Gorg.461.b.2 : διασκέψασθαι. 34186 Gorg.461.b.3 : {ΠΩΛ.} Τί δέ, ὦ Σώκρατες; οὕτω καὶ σὺ περὶ τῆς 34187 Gorg.461.b.4 : ῥητορικῆς δοξάζεις ὥσπερ νῦν λέγεις; ἢ οἴει—ὅτι Γοργίας 34188 Gorg.461.b.5 : ᾐσχύνθη σοι μὴ προσομολογῆσαι τὸν ῥητορικὸν ἄνδρα μὴ 34189 Gorg.461.b.6 : οὐχὶ καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ ἀγαθά, καὶ 34190 Gorg.461.b.7 : ἐὰν μὴ ἔλθῃ ταῦτα εἰδὼς παρ´ αὐτόν, αὐτὸς διδάξειν, ἔπειτα 34191 Gorg.461.b.8 : ἐκ ταύτης ἴσως τῆς ὁμολογίας ἐναντίον τι συνέβη ἐν τοῖς 34192 Gorg.461.c.1 : λόγοις—τοῦτο 〈ὃ〉 δὴ ἀγαπᾷς, αὐτὸς ἀγαγὼν ἐπὶ τοιαῦτα 34193 Gorg.461.c.2 : ἐρωτήματα—ἐπεὶ τίνα οἴει ἀπαρνήσεσθαι μὴ οὐχὶ καὶ αὐτὸν 34194 Gorg.461.c.3 : ἐπίστασθαι τὰ δίκαια καὶ ἄλλους διδάξειν; —ἀλλ´ εἰς τὰ 34195 Gorg.461.c.4 : τοιαῦτα ἄγειν πολλὴ ἀγροικία ἐστὶν τοὺς λόγους. 34196 Gorg.461.c.5 : {ΣΩ.} Ὦ κάλλιστε Πῶλε, ἀλλά τοι ἐξεπίτηδες κτώμεθα 34197 Gorg.461.c.6 : ἑταίρους καὶ ὑεῖς, ἵνα ἐπειδὰν αὐτοὶ πρεσβύτεροι γενόμενοι 34198 Gorg.461.c.7 : σφαλλώμεθα, παρόντες ὑμεῖς οἱ νεώτεροι ἐπανορθῶτε ἡμῶν 34199 Gorg.461.c.8 : τὸν βίον καὶ ἐν ἔργοις καὶ ἐν λόγοις. καὶ νῦν εἴ τι ἐγὼ καὶ 34200 Gorg.461.d.1 : Γοργίας ἐν τοῖς λόγοις σφαλλόμεθα, σὺ παρὼν ἐπανόρθου— 34201 Gorg.461.d.2 : δίκαιος δ´ εἶ—καὶ ἐγὼ ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ τί σοι 34202 Gorg.461.d.3 : δοκεῖ μὴ καλῶς ὡμολογῆσθαι, ἀναθέσθαι ὅτι ἂν σὺ βούλῃ, 34203 Gorg.461.d.4 : ἐάν μοι ἓν μόνον φυλάττῃς. 34204 Gorg.461.d.5 : {ΠΩΛ.} Τί τοῦτο λέγεις; 34205 Gorg.461.d.6 : {ΣΩ.} Τὴν μακρολογίαν, ὦ Πῶλε, ἢν καθέρξῃς, ᾗ τὸ πρῶτον 34206 Gorg.461.d.7 : ἐπεχείρησας χρῆσθαι. 34207 Gorg.461.d.8 : {ΠΩΛ.} Τί δέ; οὐκ ἐξέσται μοι λέγειν ὁπόσα ἂν βού– 34208 Gorg.461.d.9 : λωμαι; 34209 Gorg.461.e.1 : {ΣΩ.} Δεινὰ μεντἂν πάθοις, ὦ βέλτιστε, εἰ Ἀθήναζε 34210 Gorg.461.e.2 : ἀφικόμενος, οὗ τῆς Ἑλλάδος πλείστη ἐστὶν ἐξουσία τοῦ 34211 Gorg.461.e.3 : λέγειν, ἔπειτα σὺ ἐνταῦθα τούτου μόνος ἀτυχήσαις. ἀλλὰ 34212 Gorg.461.e.4 : ἀντίθες τοι· σοῦ μακρὰ λέγοντος καὶ μὴ ἐθέλοντος τὸ ἐρωτώ– 34213 Gorg.461.e.5 : μενον ἀποκρίνεσθαι, οὐ δεινὰ ἂν αὖ ἐγὼ πάθοιμι, εἰ μὴ ἐξέσται 34214 Gorg.462.a.1 : μοι ἀπιέναι καὶ μὴ ἀκούειν σου; ἀλλ´ εἴ τι κήδῃ τοῦ λόγου 34215 Gorg.462.a.2 : τοῦ εἰρημένου καὶ ἐπανορθώσασθαι αὐτὸν βούλει, ὥσπερ 34216 Gorg.462.a.3 : νυνδὴ ἔλεγον, ἀναθέμενος ὅτι σοι δοκεῖ, ἐν τῷ μέρει ἐρωτῶν 34217 Gorg.462.a.4 : τε καὶ ἐρωτώμενος, ὥσπερ ἐγώ τε καὶ Γοργίας, ἔλεγχέ τε 34218 Gorg.462.a.5 : καὶ ἐλέγχου. φῂς γὰρ δήπου καὶ σὺ ἐπίστασθαι ἅπερ 34219 Gorg.462.a.6 : Γοργίας· ἢ οὔ; 34220 Gorg.462.a.7 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34221 Gorg.462.a.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ σὺ κελεύεις σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι 34222 Gorg.462.a.9 : ἄν τις βούληται, ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι; 34223 Gorg.462.a.10 : {ΠΩΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 34224 Gorg.462.b.1 : {ΣΩ.} Καὶ νῦν δὴ τούτων ὁπότερον βούλει ποίει, ἐρώτα ἢ 34225 Gorg.462.b.2 : ἀποκρίνου. 34226 Gorg.462.b.3 : {ΠΩΛ.} Ἀλλὰ ποιήσω ταῦτα. καί μοι ἀπόκριναι, ὦ Σώ– 34227 Gorg.462.b.4 : κρατες· ἐπειδὴ Γοργίας ἀπορεῖν σοι δοκεῖ περὶ τῆς ῥητορικῆς, 34228 Gorg.462.b.5 : σὺ αὐτὴν τίνα φῂς εἶναι; 34229 Gorg.462.b.6 : {ΣΩ.} Ἆρα ἐρωτᾷς ἥντινα τέχνην φημὶ εἶναι; 34230 Gorg.462.b.7 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34231 Gorg.462.b.8 : {ΣΩ.} Οὐδεμία ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Πῶλε, ὥς γε πρὸς σὲ 34232 Gorg.462.b.9 : τἀληθῆ εἰρῆσθαι. 34233 Gorg.462.b.10 : {ΠΩΛ.} Ἀλλὰ τί σοι δοκεῖ ἡ ῥητορικὴ εἶναι; 34234 Gorg.462.b.11 : {ΣΩ.} Πρᾶγμα ὃ φῂς σὺ ποιῆσαι τέχνην ἐν τῷ συγγράμματι 34235 Gorg.462.c.1 : ὃ ἐγὼ ἔναγχος ἀνέγνων. 34236 Gorg.462.c.2 : {ΠΩΛ.} Τί τοῦτο λέγεις; 34237 Gorg.462.c.3 : {ΣΩ.} Ἐμπειρίαν ἔγωγέ τινα. 34238 Gorg.462.c.4 : {ΠΩΛ.} Ἐμπειρία ἄρα σοι δοκεῖ ἡ ῥητορικὴ εἶναι; 34239 Gorg.462.c.5 : {ΣΩ.} Ἔμοιγε, εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέγεις. 34240 Gorg.462.c.6 : {ΠΩΛ.} Τίνος ἐμπειρία; 34241 Gorg.462.c.7 : {ΣΩ.} Χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας. 34242 Gorg.462.c.8 : {ΠΩΛ.} Οὐκοῦν καλόν σοι δοκεῖ ἡ ῥητορικὴ εἶναι, χαρί– 34243 Gorg.462.c.9 : ζεσθαι οἷόν τε εἶναι ἀνθρώποις; 34244 Gorg.462.c.10 : {ΣΩ.} Τί δέ, ὦ Πῶλε; ἤδη πέπυσαι παρ´ ἐμοῦ ὅτι φημὶ 34245 Gorg.462.d.1 : αὐτὴν εἶναι, ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι 34246 Gorg.462.d.2 : δοκεῖ εἶναι; 34247 Gorg.462.d.3 : {ΠΩΛ.} Οὐ γὰρ πέπυσμαι ὅτι ἐμπειρίαν τινὰ αὐτὴν φῂς 34248 Gorg.462.d.4 : εἶναι; 34249 Gorg.462.d.5 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν, ἐπειδὴ τιμᾷς τὸ χαρίζεσθαι, σμικρόν τί 34250 Gorg.462.d.6 : μοι χαρίσασθαι; 34251 Gorg.462.d.7 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34252 Gorg.462.d.8 : {ΣΩ.} Ἐροῦ νῦν με, ὀψοποιία ἥτις μοι δοκεῖ τέχνη εἶναι. 34253 Gorg.462.d.9 : {ΠΩΛ.} Ἐρωτῶ δή, τίς τέχνη ὀψοποιία; {—ΣΩ.} Οὐδεμία, 34254 Gorg.462.d.10 : ὦ Πῶλε. {—ΠΩΛ.} Ἀλλὰ τί; φάθι. {—ΣΩ.} Φημὶ δή, ἐμπειρία 34255 Gorg.462.d.11 : τις. {—ΠΩΛ.} Τίς; φάθι. {—ΣΩ.} Φημὶ δή, χάριτος καὶ ἡδονῆς 34256 Gorg.462.e.1 : ἀπεργασίας, ὦ Πῶλε. 34257 Gorg.462.e.2 : {ΠΩΛ.} Ταὐτὸν ἄρ´ ἐστὶν ὀψοποιία καὶ ῥητορική; 34258 Gorg.462.e.3 : {ΣΩ.} Οὐδαμῶς γε, ἀλλὰ τῆς αὐτῆς μὲν ἐπιτηδεύσεως 34259 Gorg.462.e.4 : μόριον. 34260 Gorg.462.e.5 : {ΠΩΛ.} Τίνος λέγεις ταύτης; 34261 Gorg.462.e.6 : {ΣΩ.} Μὴ ἀγροικότερον ᾖ τὸ ἀληθὲς εἰπεῖν· ὀκνῶ γὰρ 34262 Gorg.462.e.7 : Γοργίου ἕνεκα λέγειν, μὴ οἴηταί με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ 34263 Gorg.462.e.8 : ἐπιτήδευμα. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν τοῦτό ἐστιν ἡ ῥητορικὴ ἣν Γοργίας 34264 Gorg.463.a.1 : ἐπιτηδεύει, οὐκ οἶδα—καὶ γὰρ ἄρτι ἐκ τοῦ λόγου οὐδὲν ἡμῖν 34265 Gorg.463.a.2 : καταφανὲς ἐγένετο τί ποτε οὗτος ἡγεῖται—ὃ δ´ ἐγὼ καλῶ 34266 Gorg.463.a.3 : τὴν ῥητορικήν, πράγματός τινός ἐστι μόριον οὐδενὸς τῶν 34267 Gorg.463.a.4 : καλῶν. 34268 Gorg.463.a.5 : {ΓΟΡ.} Τίνος, ὦ Σώκρατες; εἰπέ· μηδὲν ἐμὲ αἰσχυνθῇς. 34269 Gorg.463.a.6 : {ΣΩ.} Δοκεῖ τοίνυν μοι, ὦ Γοργία, εἶναί τι ἐπιτήδευμα 34270 Gorg.463.a.7 : τεχνικὸν μὲν οὔ, ψυχῆς δὲ στοχαστικῆς καὶ ἀνδρείας καὶ 34271 Gorg.463.a.8 : φύσει δεινῆς προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις· καλῶ δὲ αὐτοῦ 34272 Gorg.463.b.1 : ἐγὼ τὸ κεφάλαιον κολακείαν. ταύτης μοι δοκεῖ τῆς ἐπι– 34273 Gorg.463.b.2 : τηδεύσεως πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα μόρια εἶναι, ἓν δὲ καὶ ἡ 34274 Gorg.463.b.3 : ὀψοποιική· ὃ δοκεῖ μὲν εἶναι τέχνη, ὡς δὲ ὁ ἐμὸς λόγος, οὐκ 34275 Gorg.463.b.4 : ἔστιν τέχνη ἀλλ´ ἐμπειρία καὶ τριβή. ταύτης μόριον καὶ 34276 Gorg.463.b.5 : τὴν ῥητορικὴν ἐγὼ καλῶ καὶ τήν γε κομμωτικὴν καὶ τὴν 34277 Gorg.463.b.6 : σοφιστικήν, τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν. 34278 Gorg.463.b.7 : εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι, πυνθανέσθω· οὐ γάρ 34279 Gorg.463.c.1 : πω πέπυσται ὁποῖόν φημι ἐγὼ τῆς κολακείας μόριον εἶναι 34280 Gorg.463.c.2 : τὴν ῥητορικήν, ἀλλ´ αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος, ὁ δὲ 34281 Gorg.463.c.3 : ἐπανερωτᾷ εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι. ἐγὼ δὲ αὐτῷ οὐκ 34282 Gorg.463.c.4 : ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε καλὸν εἴτε αἰσχρὸν ἡγοῦμαι 34283 Gorg.463.c.5 : εἶναι τὴν ῥητορικὴν πρὶν ἂν πρῶτον ἀποκρίνωμαι ὅτι ἐστίν. 34284 Gorg.463.c.6 : οὐ γὰρ δίκαιον, ὦ Πῶλε· ἀλλ´ εἴπερ βούλει πυθέσθαι, ἐρώτα 34285 Gorg.463.c.7 : ὁποῖον μόριον τῆς κολακείας φημὶ εἶναι τὴν ῥητορικήν. 34286 Gorg.463.c.8 : {ΠΩΛ.} Ἐρωτῶ δή, καὶ ἀπόκριναι ὁποῖον μόριον. 34287 Gorg.463.d.1 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἂν μάθοις ἀποκριναμένου; ἔστιν γὰρ ἡ 34288 Gorg.463.d.2 : ῥητορικὴ κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον πολιτικῆς μορίου εἴδωλον. 34289 Gorg.463.d.3 : {ΠΩΛ.} Τί οὖν; καλὸν ἢ αἰσχρὸν λέγεις αὐτὴν εἶναι; 34290 Gorg.463.d.4 : {ΣΩ.} Αἰσχρὸν ἔγωγε—τὰ γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶ—ἐπειδὴ 34291 Gorg.463.d.5 : δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω. 34292 Gorg.463.d.6 : {ΓΟΡ.} Μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς 34293 Gorg.463.d.7 : συνίημι ὅτι λέγεις. 34294 Gorg.463.e.1 : {ΣΩ.} Εἰκότως γε, ὦ Γοργία· οὐδὲν γάρ πω σαφὲς λέγω, 34295 Gorg.463.e.2 : Πῶλος δὲ ὅδε νέος ἐστὶ καὶ ὀξύς. 34296 Gorg.463.e.3 : {ΓΟΡ.} Ἀλλὰ τοῦτον μὲν ἔα, ἐμοὶ δ´ εἰπὲ πῶς λέγεις 34297 Gorg.463.e.4 : πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι τὴν ῥητορικήν. 34298 Gorg.463.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγὼ πειράσομαι φράσαι ὅ γέ μοι φαίνεται 34299 Gorg.463.e.6 : εἶναι ἡ ῥητορική· εἰ δὲ μὴ τυγχάνει ὂν τοῦτο, Πῶλος ὅδε 34300 Gorg.464.a.1 : ἐλέγξει. σῶμά που καλεῖς τι καὶ ψυχήν; {—ΓΟΡ.} Πῶς γὰρ οὔ; 34301 Gorg.464.a.2 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τούτων οἴει τινὰ εἶναι ἑκατέρου εὐεξίαν; {— 34302 Gorg.464.a.3 : ΓΟΡ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τί δέ; δοκοῦσαν μὲν εὐεξίαν, οὖσαν 34303 Gorg.464.a.4 : δ´ οὔ; οἷον τοιόνδε λέγω· πολλοὶ δοκοῦσιν εὖ ἔχειν τὰ 34304 Gorg.464.a.5 : σώματα, οὓς οὐκ ἂν ῥᾳδίως αἴσθοιτό τις ὅτι οὐκ εὖ ἔχουσιν, 34305 Gorg.464.a.6 : ἀλλ´ ἢ ἰατρός τε καὶ τῶν γυμναστικῶν τις. {—ΓΟΡ.} Ἀληθῆ 34306 Gorg.464.a.7 : λέγεις. {—ΣΩ.} Τὸ τοιοῦτον λέγω καὶ ἐν σώματι εἶναι καὶ ἐν 34307 Gorg.464.a.8 : ψυχῇ, ὃ ποιεῖ μὲν δοκεῖν εὖ ἔχειν τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, 34308 Gorg.464.b.1 : ἔχει δὲ οὐδὲν μᾶλλον. {—ΓΟΡ.} Ἔστι ταῦτα. 34309 Gorg.464.b.2 : {ΣΩ.} Φέρε δή σοι, ἐὰν δύνωμαι, σαφέστερον ἐπιδείξω ὃ 34310 Gorg.464.b.3 : λέγω. δυοῖν ὄντοιν τοῖν πραγμάτοιν δύο λέγω τέχνας· τὴν 34311 Gorg.464.b.4 : μὲν ἐπὶ τῇ ψυχῇ πολιτικὴν καλῶ, τὴν δὲ ἐπὶ σώματι μίαν 34312 Gorg.464.b.5 : μὲν οὕτως ὀνομάσαι οὐκ ἔχω σοι, μιᾶς δὲ οὔσης τῆς τοῦ 34313 Gorg.464.b.6 : σώματος θεραπείας δύο μόρια λέγω, τὴν μὲν γυμναστικήν, 34314 Gorg.464.b.7 : τὴν δὲ ἰατρικήν· τῆς δὲ πολιτικῆς ἀντὶ μὲν τῆς γυμναστικῆς 34315 Gorg.464.b.8 : τὴν νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ ἰατρικῇ τὴν δικαιοσύνην. 34316 Gorg.464.c.1 : ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ ἀλλήλαις, ἅτε περὶ τὸ αὐτὸ οὖσαι, 34317 Gorg.464.c.2 : ἑκάτεραι τούτων, ἥ τε ἰατρικὴ τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δικαιοσύνη 34318 Gorg.464.c.3 : τῇ νομοθετικῇ· ὅμως δὲ διαφέρουσίν τι ἀλλήλων. τεττάρων 34319 Gorg.464.c.4 : δὴ τούτων οὐσῶν, καὶ ἀεὶ πρὸς τὸ βέλτιστον θεραπευουσῶν 34320 Gorg.464.c.5 : τῶν μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ τὴν ψυχήν, ἡ κολακευτικὴ αἰσθομένη 34321 Gorg.464.c.6 : —οὐ γνοῦσα λέγω ἀλλὰ στοχασαμένη—τέτραχα ἑαυτὴν δια– 34322 Gorg.464.c.7 : νείμασα, ὑποδῦσα ὑπὸ ἕκαστον τῶν μορίων, προσποιεῖται 34323 Gorg.464.d.1 : εἶναι τοῦτο ὅπερ ὑπέδυ, καὶ τοῦ μὲν βελτίστου οὐδὲν φροντίζει, 34324 Gorg.464.d.2 : τῷ δὲ ἀεὶ ἡδίστῳ θηρεύεται τὴν ἄνοιαν καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε 34325 Gorg.464.d.3 : δοκεῖ πλείστου ἀξία εἶναι. ὑπὸ μὲν οὖν τὴν ἰατρικὴν ἡ 34326 Gorg.464.d.4 : ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκεν, καὶ προσποιεῖται τὰ βέλτιστα σιτία 34327 Gorg.464.d.5 : τῷ σώματι εἰδέναι, ὥστ´ εἰ δέοι ἐν παισὶ διαγωνίζεσθαι 34328 Gorg.464.d.6 : ὀψοποιόν τε καὶ ἰατρόν, ἢ ἐν ἀνδράσιν οὕτως ἀνοήτοις ὥσπερ 34329 Gorg.464.d.7 : οἱ παῖδες, πότερος ἐπαΐει περὶ τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ 34330 Gorg.464.e.1 : πονηρῶν, ὁ ἰατρὸς ἢ ὁ ὀψοποιός, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν 34331 Gorg.464.e.2 : ἰατρόν. κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ, καὶ αἰσχρόν φημι 34332 Gorg.465.a.1 : εἶναι τὸ τοιοῦτον, ὦ Πῶλε—τοῦτο γὰρ πρὸς σὲ λέγω—ὅτι 34333 Gorg.465.a.2 : τοῦ ἡδέος στοχάζεται ἄνευ τοῦ βελτίστου· τέχνην δὲ αὐτὴν 34334 Gorg.465.a.3 : οὔ φημι εἶναι ἀλλ´ ἐμπειρίαν, ὅτι οὐκ ἔχει λόγον οὐδένα 34335 Gorg.465.a.4 : ᾧ προσφέρει ἃ προσφέρει ὁποῖ´ ἄττα τὴν φύσιν ἐστίν, ὥστε 34336 Gorg.465.a.5 : τὴν αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν. ἐγὼ δὲ τέχνην οὐ 34337 Gorg.465.a.6 : καλῶ ὃ ἂν ᾖ ἄλογον πρᾶγμα· τούτων δὲ πέρι εἰ ἀμφισβητεῖς, 34338 Gorg.465.a.7 : ἐθέλω ὑποσχεῖν λόγον. 34339 Gorg.465.b.1 : Τῇ μὲν οὖν ἰατρικῇ, ὥσπερ λέγω, ἡ ὀψοποιικὴ κολακεία 34340 Gorg.465.b.2 : ὑπόκειται· τῇ δὲ γυμναστικῇ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον τοῦτον 34341 Gorg.465.b.3 : ἡ κομμωτική, κακοῦργός τε καὶ ἀπατηλὴ καὶ ἀγεννὴς καὶ 34342 Gorg.465.b.4 : ἀνελεύθερος, σχήμασιν καὶ χρώμασιν καὶ λειότητι καὶ ἐσθῆσιν 34343 Gorg.465.b.5 : ἀπατῶσα, ὥστε ποιεῖν ἀλλότριον κάλλος ἐφελκομένους τοῦ 34344 Gorg.465.b.6 : οἰκείου τοῦ διὰ τῆς γυμναστικῆς ἀμελεῖν. ἵν´ οὖν μὴ 34345 Gorg.465.b.7 : μακρολογῶ, ἐθέλω σοι εἰπεῖν ὥσπερ οἱ γεωμέτραι—ἤδη γὰρ 34346 Gorg.465.c.1 : ἂν ἴσως ἀκολουθήσαις—ὅτι ὃ κομμωτικὴ πρὸς γυμναστικήν, 34347 Gorg.465.c.2 : τοῦτο σοφιστικὴ πρὸς νομοθετικήν, καὶ ὅτι ὃ ὀψοποιικὴ πρὸς 34348 Gorg.465.c.3 : ἰατρικήν, τοῦτο ῥητορικὴ πρὸς δικαιοσύνην. ὅπερ μέντοι 34349 Gorg.465.c.4 : λέγω, διέστηκε μὲν οὕτω φύσει, ἅτε δ´ ἐγγὺς ὄντων φύρονται 34350 Gorg.465.c.5 : ἐν τῷ αὐτῷ καὶ περὶ ταὐτὰ σοφισταὶ καὶ ῥήτορες, καὶ οὐκ 34351 Gorg.465.c.6 : ἔχουσιν ὅτι χρήσονται οὔτε αὐτοὶ ἑαυτοῖς οὔτε οἱ ἄλλοι 34352 Gorg.465.c.7 : ἄνθρωποι τούτοις. καὶ γὰρ ἄν, εἰ μὴ ἡ ψυχὴ τῷ σώματι 34353 Gorg.465.d.1 : ἐπεστάτει, ἀλλ´ αὐτὸ αὑτῷ, καὶ μὴ ὑπὸ ταύτης κατεθεωρεῖτο 34354 Gorg.465.d.2 : καὶ διεκρίνετο ἥ τε ὀψοποιικὴ καὶ ἡ ἰατρική, ἀλλ´ αὐτὸ τὸ 34355 Gorg.465.d.3 : σῶμα ἔκρινε σταθμώμενον ταῖς χάρισι ταῖς πρὸς αὑτό, τὸ τοῦ 34356 Gorg.465.d.4 : Ἀναξαγόρου ἂν πολὺ ἦν, ὦ φίλε Πῶλε—σὺ γὰρ τούτων 34357 Gorg.465.d.5 : ἔμπειρος—ὁμοῦ ἂν πάντα χρήματα ἐφύρετο ἐν τῷ αὐτῷ, 34358 Gorg.465.d.6 : ἀκρίτων ὄντων τῶν τε ἰατρικῶν καὶ ὑγιεινῶν καὶ ὀψοποιικῶν. 34359 Gorg.465.d.7 : ὃ μὲν οὖν ἐγώ φημι τὴν ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοας· ἀντί– 34360 Gorg.465.e.1 : στροφον ὀψοποιίας ἐν ψυχῇ, ὡς ἐκεῖνο ἐν σώματι. ἴσως 34361 Gorg.465.e.2 : μὲν οὖν ἄτοπον πεποίηκα, ὅτι σε οὐκ ἐῶν μακροὺς λόγους 34362 Gorg.465.e.3 : λέγειν αὐτὸς συχνὸν λόγον ἀποτέτακα. ἄξιον μὲν οὖν 34363 Gorg.465.e.4 : ἐμοὶ συγγνώμην ἔχειν ἐστίν· λέγοντος γάρ μου βραχέα οὐκ 34364 Gorg.465.e.5 : ἐμάνθανες, οὐδὲ χρῆσθαι τῇ ἀποκρίσει ἥν σοι ἀπεκρινάμην 34365 Gorg.465.e.6 : οὐδὲν οἷός τ´ ἦσθα, ἀλλ´ ἐδέου διηγήσεως. ἐὰν μὲν οὖν καὶ 34366 Gorg.466.a.1 : ἐγὼ σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω ὅτι χρήσωμαι, ἀπότεινε 34367 Gorg.466.a.2 : καὶ σὺ λόγον, ἐὰν δὲ ἔχω, ἔα με χρῆσθαι· δίκαιον γάρ. καὶ 34368 Gorg.466.a.3 : νῦν ταύτῃ τῇ ἀποκρίσει εἴ τι ἔχεις χρῆσθαι, χρῶ. 34369 Gorg.466.a.4 : {ΠΩΛ.} Τί οὖν φῄς; κολακεία δοκεῖ σοι εἶναι ἡ 34370 Gorg.466.a.5 : ῥητορική; 34371 Gorg.466.a.6 : {ΣΩ.} Κολακείας μὲν οὖν ἔγωγε εἶπον μόριον. ἀλλ´ 34372 Gorg.466.a.7 : οὐ μνημονεύεις τηλικοῦτος ὤν, ὦ Πῶλε; τί τάχα 34373 Gorg.466.a.8 : δράσεις; 34374 Gorg.466.a.9 : {ΠΩΛ.} Ἆρ´ οὖν δοκοῦσί σοι ὡς κόλακες ἐν ταῖς πόλεσι 34375 Gorg.466.a.10 : φαῦλοι νομίζεσθαι οἱ ἀγαθοὶ ῥήτορες; 34376 Gorg.466.b.1 : {ΣΩ.} Ἐρώτημα τοῦτ´ ἐρωτᾷς ἢ λόγου τινὸς ἀρχὴν λέγεις; 34377 Gorg.466.b.2 : {ΠΩΛ.} Ἐρωτῶ ἔγωγε. 34378 Gorg.466.b.3 : {ΣΩ.} Οὐδὲ νομίζεσθαι ἔμοιγε δοκοῦσιν. 34379 Gorg.466.b.4 : {ΠΩΛ.} Πῶς οὐ νομίζεσθαι; οὐ μέγιστον δύνανται ἐν ταῖς 34380 Gorg.466.b.5 : πόλεσιν; 34381 Gorg.466.b.6 : {ΣΩ.} Οὔκ, εἰ τὸ δύνασθαί γε λέγεις ἀγαθόν τι εἶναι τῷ 34382 Gorg.466.b.7 : δυναμένῳ. 34383 Gorg.466.b.8 : {ΠΩΛ.} Ἀλλὰ μὴν λέγω γε. 34384 Gorg.466.b.9 : {ΣΩ.} Ἐλάχιστον τοίνυν μοι δοκοῦσι τῶν ἐν τῇ πόλει 34385 Gorg.466.b.10 : δύνασθαι οἱ ῥήτορες. 34386 Gorg.466.b.11 : {ΠΩΛ.} Τί δέ; οὐχ, ὥσπερ οἱ τύραννοι, ἀποκτεινύασίν τε 34387 Gorg.466.c.1 : ὃν ἂν βούλωνται, καὶ ἀφαιροῦνται χρήματα καὶ ἐκβάλλουσιν 34388 Gorg.466.c.2 : ἐκ τῶν πόλεων ὃν ἂν δοκῇ αὐτοῖς; 34389 Gorg.466.c.3 : {ΣΩ.} Νὴ τὸν κύνα, ἀμφιγνοῶ μέντοι, ὦ Πῶλε, ἐφ´ ἑκάστου 34390 Gorg.466.c.4 : ὧν λέγεις πότερον αὐτὸς ταῦτα λέγεις καὶ γνώμην σαυτοῦ 34391 Gorg.466.c.5 : ἀποφαίνῃ, ἢ ἐμὲ ἐρωτᾷς. 34392 Gorg.466.c.6 : {ΠΩΛ.} Ἀλλ´ ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ. 34393 Gorg.466.c.7 : {ΣΩ.} Εἶεν, ὦ φίλε· ἔπειτα δύο ἅμα με ἐρωτᾷς; 34394 Gorg.466.c.8 : {ΠΩΛ.} Πῶς δύο; 34395 Gorg.466.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρτι οὕτω πως ἔλεγες· "Ἦ οὐχὶ ἀποκτεινύασιν 34396 Gorg.466.d.1 : οἱ ῥήτορες οὓς ἂν βούλωνται, ὥσπερ οἱ τύραννοι, καὶ χρήματα 34397 Gorg.466.d.2 : ἀφαιροῦνται καὶ ἐξελαύνουσιν ἐκ τῶν πόλεων ὃν ἂν δοκῇ 34398 Gorg.466.d.3 : αὐτοῖς;" 34399 Gorg.466.d.4 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34400 Gorg.466.d.5 : {ΣΩ.} Λέγω τοίνυν σοι ὅτι δύο ταῦτ´ ἐστιν τὰ ἐρωτήματα, 34401 Gorg.466.d.6 : καὶ ἀποκρινοῦμαί γέ σοι πρὸς ἀμφότερα. φημὶ γάρ, ὦ 34402 Gorg.466.d.7 : Πῶλε, ἐγὼ καὶ τοὺς ῥήτορας καὶ τοὺς τυράννους δύνασθαι 34403 Gorg.466.d.8 : μὲν ἐν ταῖς πόλεσιν σμικρότατον, ὥσπερ νυνδὴ ἔλεγον· οὐδὲν 34404 Gorg.466.e.1 : γὰρ ποιεῖν ὧν βούλονται ὡς ἔπος εἰπεῖν, ποιεῖν μέντοι ὅτι 34405 Gorg.466.e.2 : ἂν αὐτοῖς δόξῃ βέλτιστον εἶναι. 34406 Gorg.466.e.3 : {ΠΩΛ.} Οὐκοῦν τοῦτο ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι; 34407 Gorg.466.e.4 : {ΣΩ.} Οὔχ, ὥς γέ φησιν Πῶλος. 34408 Gorg.466.e.5 : {ΠΩΛ.} Ἐγὼ οὔ φημι; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε. 34409 Gorg.466.e.6 : {ΣΩ.} Μὰ τὸν—οὐ σύ γε, ἐπεὶ τὸ μέγα δύνασθαι ἔφης 34410 Gorg.466.e.7 : ἀγαθὸν εἶναι τῷ δυναμένῳ. 34411 Gorg.466.e.8 : {ΠΩΛ.} Φημὶ γὰρ οὖν. 34412 Gorg.466.e.9 : {ΣΩ.} Ἀγαθὸν οὖν οἴει εἶναι, ἐάν τις ποιῇ ταῦτα ἃ ἂν 34413 Gorg.466.e.10 : δοκῇ αὐτῷ βέλτιστα εἶναι, νοῦν μὴ ἔχων; καὶ τοῦτο καλεῖς 34414 Gorg.466.e.11 : σὺ μέγα δύνασθαι; 34415 Gorg.466.e.12 : {ΠΩΛ.} Οὐκ ἔγωγε. 34416 Gorg.466.e.13 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀποδείξεις τοὺς ῥήτορας νοῦν ἔχοντας καὶ 34417 Gorg.467.a.1 : τέχνην τὴν ῥητορικὴν ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ ἐξελέγξας; εἰ 34418 Gorg.467.a.2 : δέ με ἐάσεις ἀνέλεγκτον, οἱ ῥήτορες οἱ ποιοῦντες ἐν ταῖς 34419 Gorg.467.a.3 : πόλεσιν ἃ δοκεῖ αὐτοῖς καὶ οἱ τύραννοι οὐδὲν ἀγαθὸν τοῦτο 34420 Gorg.467.a.4 : κεκτήσονται, ἡ δὲ δύναμίς ἐστιν, ὡς σὺ φῄς, ἀγαθόν, τὸ 34421 Gorg.467.a.5 : δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι· 34422 Gorg.467.a.6 : ἢ οὔ; 34423 Gorg.467.a.7 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34424 Gorg.467.a.8 : {ΣΩ.} Πῶς ἂν οὖν οἱ ῥήτορες μέγα δύναιντο ἢ οἱ τύραννοι 34425 Gorg.467.a.9 : ἐν ταῖς πόλεσιν, ἐὰν μὴ Σωκράτης ἐξελεγχθῇ ὑπὸ Πώλου ὅτι 34426 Gorg.467.a.10 : ποιοῦσιν ἃ βούλονται; 34427 Gorg.467.b.1 : {ΠΩΛ.} Οὗτος ἀνήρ— 34428 Gorg.467.b.2 : {ΣΩ.} Οὔ φημι ποιεῖν αὐτοὺς ἃ βούλονται· ἀλλά μ´ ἔλεγχε. 34429 Gorg.467.b.3 : {ΠΩΛ.} Οὐκ ἄρτι ὡμολόγεις ποιεῖν ἃ δοκεῖ αὐτοῖς βέλτιστα 34430 Gorg.467.b.4 : εἶναι, [τούτου πρόσθεν]; 34431 Gorg.467.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ νῦν ὁμολογῶ. 34432 Gorg.467.b.6 : {ΠΩΛ.} Οὐκ οὖν ποιοῦσιν ἃ βούλονται; 34433 Gorg.467.b.7 : {ΣΩ.} Οὔ φημι. 34434 Gorg.467.b.8 : {ΠΩΛ.} Ποιοῦντες ἃ δοκεῖ αὐτοῖς; 34435 Gorg.467.b.9 : {ΣΩ.} Φημί. 34436 Gorg.467.b.10 : {ΠΩΛ.} Σχέτλιά γε λέγεις καὶ ὑπερφυῆ, ὦ Σώκρατες. 34437 Gorg.467.b.11 : {ΣΩ.} Μὴ κακηγόρει, ὦ λῷστε Πῶλε, ἵνα προσείπω σε 34438 Gorg.467.c.1 : κατὰ σέ· ἀλλ´ εἰ μὲν ἔχεις ἐμὲ ἐρωτᾶν, ἐπίδειξον ὅτι 34439 Gorg.467.c.2 : ψεύδομαι, εἰ δὲ μή, αὐτὸς ἀποκρίνου. 34440 Gorg.467.c.3 : {ΠΩΛ.} Ἀλλ´ ἐθέλω ἀποκρίνεσθαι, ἵνα καὶ εἰδῶ ὅτι 34441 Gorg.467.c.4 : λέγεις. 34442 Gorg.467.c.5 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν σοι δοκοῦσιν οἱ ἄνθρωποι τοῦτο βού– 34443 Gorg.467.c.6 : λεσθαι ὃ ἂν πράττωσιν ἑκάστοτε, ἢ ἐκεῖνο οὗ ἕνεκα πράτ– 34444 Gorg.467.c.7 : τουσιν τοῦθ´ ὃ πράττουσιν; οἷον οἱ τὰ φάρμακα πίνοντες 34445 Gorg.467.c.8 : παρὰ τῶν ἰατρῶν πότερόν σοι δοκοῦσιν τοῦτο βούλεσθαι 34446 Gorg.467.c.9 : ὅπερ ποιοῦσιν, πίνειν τὸ φάρμακον καὶ ἀλγεῖν, ἢ ἐκεῖνο, 34447 Gorg.467.c.10 : τὸ ὑγιαίνειν, οὗ ἕνεκα πίνουσιν; {—ΠΩΛ.} Δῆλον ὅτι τὸ 34448 Gorg.467.d.1 : ὑγιαίνειν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ οἱ πλέοντές τε καὶ τὸν ἄλλον 34449 Gorg.467.d.2 : χρηματισμὸν χρηματιζόμενοι οὐ τοῦτό ἐστιν ὃ βούλονται, ὃ 34450 Gorg.467.d.3 : ποιοῦσιν ἑκάστοτε (τίς γὰρ βούλεται πλεῖν τε καὶ κινδυ– 34451 Gorg.467.d.4 : νεύειν καὶ πράγματ´ ἔχειν;) ἀλλ´ ἐκεῖνο οἶμαι οὗ ἕνεκα 34452 Gorg.467.d.5 : πλέουσιν, πλουτεῖν· πλούτου γὰρ ἕνεκα πλέουσιν. {—ΠΩΛ.} 34453 Gorg.467.d.6 : Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν οὕτω καὶ περὶ πάντων; ἐάν τίς 34454 Gorg.467.d.7 : τι πράττῃ ἕνεκά του, οὐ τοῦτο βούλεται ὃ πράττει, ἀλλ´ ἐκεῖνο 34455 Gorg.467.e.1 : οὗ ἕνεκα πράττει; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἔστιν τι τῶν 34456 Gorg.467.e.2 : ὄντων ὃ οὐχὶ ἤτοι ἀγαθόν γ´ ἐστὶν ἢ κακὸν ἢ μεταξὺ τούτων, 34457 Gorg.467.e.3 : οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακόν; {—ΠΩΛ.} Πολλὴ ἀνάγκη, ὦ Σώ– 34458 Gorg.467.e.4 : κρατες. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν λέγεις εἶναι ἀγαθὸν μὲν σοφίαν τε καὶ 34459 Gorg.467.e.5 : ὑγίειαν καὶ πλοῦτον καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, κακὰ δὲ τἀναντία 34460 Gorg.467.e.6 : τούτων; {—ΠΩΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τὰ δὲ μήτε ἀγαθὰ μήτε 34461 Gorg.467.e.7 : κακὰ ἆρα τοιάδε λέγεις, ἃ ἐνίοτε μὲν μετέχει τοῦ ἀγαθοῦ, 34462 Gorg.468.a.1 : ἐνίοτε δὲ τοῦ κακοῦ, ἐνίοτε δὲ οὐδετέρου, οἷον καθῆσθαι καὶ 34463 Gorg.468.a.2 : βαδίζειν καὶ τρέχειν καὶ πλεῖν, καὶ οἷον αὖ λίθους καὶ ξύλα 34464 Gorg.468.a.3 : καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα; οὐ ταῦτα λέγεις; ἢ ἄλλ´ ἄττα καλεῖς 34465 Gorg.468.a.4 : τὰ μήτε ἀγαθὰ μήτε κακά; {—ΠΩΛ.} Οὔκ, ἀλλὰ ταῦτα. {— 34466 Gorg.468.a.5 : ΣΩ.} Πότερον οὖν τὰ μεταξὺ ταῦτα ἕνεκα τῶν ἀγαθῶν πράτ– 34467 Gorg.468.a.6 : τουσιν ὅταν πράττωσιν, ἢ τἀγαθὰ τῶν μεταξύ; {—ΠΩΛ.} Τὰ 34468 Gorg.468.b.1 : μεταξὺ δήπου τῶν ἀγαθῶν. {—ΣΩ.} Τὸ ἀγαθὸν ἄρα διώκοντες 34469 Gorg.468.b.2 : καὶ βαδίζομεν ὅταν βαδίζωμεν, οἰόμενοι βέλτιον εἶναι, καὶ 34470 Gorg.468.b.3 : τὸ ἐναντίον ἕσταμεν ὅταν ἑστῶμεν, τοῦ αὐτοῦ ἕνεκα, τοῦ 34471 Gorg.468.b.4 : ἀγαθοῦ· ἢ οὔ; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἀποκτείνυ– 34472 Gorg.468.b.5 : μεν, εἴ τιν´ ἀποκτείνυμεν, καὶ ἐκβάλλομεν καὶ ἀφαιρούμεθα 34473 Gorg.468.b.6 : χρήματα, οἰόμενοι ἄμεινον εἶναι ἡμῖν ταῦτα ποιεῖν ἢ μή; {— 34474 Gorg.468.b.7 : ΠΩΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἕνεκ´ ἄρα τοῦ ἀγαθοῦ ἅπαντα 34475 Gorg.468.b.8 : ταῦτα ποιοῦσιν οἱ ποιοῦντες. {—ΠΩΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 34476 Gorg.468.b.9 : ὡμολογήσαμεν, ἃ ἕνεκά του ποιοῦμεν, μὴ ἐκεῖνα βούλεσθαι, 34477 Gorg.468.c.1 : ἀλλ´ ἐκεῖνο οὗ ἕνεκα ταῦτα ποιοῦμεν; {—ΠΩΛ.} Μάλιστα. 34478 Gorg.468.c.2 : {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα σφάττειν βουλόμεθα οὐδ´ ἐκβάλλειν ἐκ τῶν 34479 Gorg.468.c.3 : πόλεων οὐδὲ χρήματα ἀφαιρεῖσθαι ἁπλῶς οὕτως, ἀλλ´ ἐὰν 34480 Gorg.468.c.4 : μὲν ὠφέλιμα ᾖ ταῦτα, βουλόμεθα πράττειν αὐτά, βλαβερὰ 34481 Gorg.468.c.5 : δὲ ὄντα οὐ βουλόμεθα. τὰ γὰρ ἀγαθὰ βουλόμεθα, ὡς φῂς 34482 Gorg.468.c.6 : σύ, τὰ δὲ μήτε ἀγαθὰ μήτε κακὰ οὐ βουλόμεθα, οὐδὲ τὰ 34483 Gorg.468.c.7 : κακά. ἦ γάρ; ἀληθῆ σοι δοκῶ λέγειν, ὦ Πῶλε, ἢ οὔ; τί 34484 Gorg.468.c.8 : οὐκ ἀποκρίνῃ; {—ΠΩΛ.} Ἀληθῆ. 34485 Gorg.468.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ ταῦτα ὁμολογοῦμεν, εἴ τις ἀποκτείνει 34486 Gorg.468.d.2 : τινὰ ἢ ἐκβάλλει ἐκ πόλεως ἢ ἀφαιρεῖται χρήματα, εἴτε 34487 Gorg.468.d.3 : τύραννος ὢν εἴτε ῥήτωρ, οἰόμενος ἄμεινον εἶναι αὐτῷ, τυγχά– 34488 Gorg.468.d.4 : νει δὲ ὂν κάκιον, οὗτος δήπου ποιεῖ ἃ δοκεῖ αὐτῷ· ἦ γάρ; {— 34489 Gorg.468.d.5 : ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ ἃ βούλεται, εἴπερ τυγχάνει 34490 Gorg.468.d.6 : ταῦτα κακὰ ὄντα; τί οὐκ ἀποκρίνῃ; {—ΠΩΛ.} Ἀλλ´ οὔ μοι 34491 Gorg.468.d.7 : δοκεῖ ποιεῖν ἃ βούλεται. {—ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅπως ὁ τοιοῦτος 34492 Gorg.468.e.1 : μέγα δύναται ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, εἴπερ ἐστὶ τὸ μέγα δύνα– 34493 Gorg.468.e.2 : σθαι ἀγαθόν τι κατὰ τὴν σὴν ὁμολογίαν; {—ΠΩΛ.} Οὐκ 34494 Gorg.468.e.3 : ἔστιν. {—ΣΩ.} Ἀληθῆ ἄρα ἐγὼ ἔλεγον, λέγων ὅτι ἔστιν ἄν– 34495 Gorg.468.e.4 : θρωπον ποιοῦντα ἐν πόλει ἃ δοκεῖ αὐτῷ μὴ μέγα δύνασθαι 34496 Gorg.468.e.5 : μηδὲ ποιεῖν ἃ βούλεται. 34497 Gorg.468.e.6 : {ΠΩΛ.} Ὡς δὴ σύ, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἂν δέξαιο ἐξεῖναί 34498 Gorg.468.e.7 : σοι ποιεῖν ὅτι δοκεῖ σοι ἐν τῇ πόλει μᾶλλον ἢ μή, οὐδὲ 34499 Gorg.468.e.8 : ζηλοῖς ὅταν ἴδῃς τινὰ ἢ ἀποκτείναντα ὃν ἔδοξεν αὐτῷ ἢ 34500 Gorg.468.e.9 : ἀφελόμενον χρήματα ἢ δήσαντα. 34501 Gorg.468.e.10 : {ΣΩ.} Δικαίως λέγεις ἢ ἀδίκως; 34502 Gorg.469.a.1 : {ΠΩΛ.} Ὁπότερ´ ἂν ποιῇ, οὐκ ἀμφοτέρως ζηλωτόν ἐστιν; 34503 Gorg.469.a.2 : {ΣΩ.} Εὐφήμει, ὦ Πῶλε. 34504 Gorg.469.a.3 : {ΠΩΛ.} Τί δή; 34505 Gorg.469.a.4 : {ΣΩ.} Ὅτι οὐ χρὴ οὔτε τοὺς ἀζηλώτους ζηλοῦν οὔτε τοὺς 34506 Gorg.469.a.5 : ἀθλίους, ἀλλ´ ἐλεεῖν. 34507 Gorg.469.a.6 : {ΠΩΛ.} Τί δέ; οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν περὶ ὧν ἐγὼ λέγω 34508 Gorg.469.a.7 : τῶν ἀνθρώπων; 34509 Gorg.469.a.8 : {ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ; 34510 Gorg.469.a.9 : {ΠΩΛ.} Ὅστις οὖν ἀποκτείνυσιν ὃν ἂν δόξῃ αὐτῷ, δικαίως 34511 Gorg.469.a.10 : ἀποκτεινύς, ἄθλιος δοκεῖ σοι εἶναι καὶ ἐλεινός; 34512 Gorg.469.a.11 : {ΣΩ.} Οὐκ ἔμοιγε, οὐδὲ μέντοι ζηλωτός. 34513 Gorg.469.a.12 : {ΠΩΛ.} Οὐκ ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι; 34514 Gorg.469.b.1 : {ΣΩ.} Τὸν ἀδίκως γε, ὦ ἑταῖρε, ἀποκτείναντα, καὶ ἐλεινόν 34515 Gorg.469.b.2 : γε πρός· τὸν δὲ δικαίως ἀζήλωτον. 34516 Gorg.469.b.3 : {ΠΩΛ.} Ἦ που ὅ γε ἀποθνῄσκων ἀδίκως ἐλεινός τε καὶ 34517 Gorg.469.b.4 : ἄθλιός ἐστιν. 34518 Gorg.469.b.5 : {ΣΩ.} Ἧττον ἢ ὁ ἀποκτεινύς, ὦ Πῶλε, καὶ ἧττον ἢ ὁ 34519 Gorg.469.b.6 : δικαίως ἀποθνῄσκων. 34520 Gorg.469.b.7 : {ΠΩΛ.} Πῶς δῆτα, ὦ Σώκρατες; 34521 Gorg.469.b.8 : {ΣΩ.} Οὕτως, ὡς μέγιστον τῶν κακῶν τυγχάνει ὂν τὸ 34522 Gorg.469.b.9 : ἀδικεῖν. 34523 Gorg.469.b.10 : {ΠΩΛ.} Ἦ γὰρ τοῦτο μέγιστον; οὐ τὸ ἀδικεῖσθαι μεῖζον; 34524 Gorg.469.b.11 : {ΣΩ.} Ἥκιστά γε. 34525 Gorg.469.b.12 : {ΠΩΛ.} Σὺ ἄρα βούλοιο ἂν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἢ ἀδικεῖν; 34526 Gorg.469.c.1 : {ΣΩ.} Βουλοίμην μὲν ἂν ἔγωγε οὐδέτερα· εἰ δ´ ἀναγκαῖον εἴη 34527 Gorg.469.c.2 : ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι, ἑλοίμην ἂν μᾶλλον ἀδικεῖσθαι ἢ ἀδικεῖν. 34528 Gorg.469.c.3 : {ΠΩΛ.} Σὺ ἄρα τυραννεῖν οὐκ ἂν δέξαιο; 34529 Gorg.469.c.4 : {ΣΩ.} Οὔκ, εἰ τὸ τυραννεῖν γε λέγεις ὅπερ ἐγώ. 34530 Gorg.469.c.5 : {ΠΩΛ.} Ἀλλ´ ἔγωγε τοῦτο λέγω ὅπερ ἄρτι, ἐξεῖναι ἐν τῇ 34531 Gorg.469.c.6 : πόλει, ὃ ἂν δοκῇ αὐτῷ, ποιεῖν τοῦτο, καὶ ἀποκτεινύντι καὶ 34532 Gorg.469.c.7 : ἐκβάλλοντι καὶ πάντα πράττοντι κατὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν. 34533 Gorg.469.c.8 : {ΣΩ.} Ὦ μακάριε, ἐμοῦ δὴ λέγοντος τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ. 34534 Gorg.469.d.1 : εἰ γὰρ ἐγὼ ἐν ἀγορᾷ πληθούσῃ λαβὼν ὑπὸ μάλης ἐγχει– 34535 Gorg.469.d.2 : ρίδιον λέγοιμι πρὸς σὲ ὅτι "Ὦ Πῶλε, ἐμοὶ δύναμίς τις καὶ 34536 Gorg.469.d.3 : τυραννὶς θαυμασία ἄρτι προσγέγονεν· ἐὰν γὰρ ἄρα ἐμοὶ 34537 Gorg.469.d.4 : δόξῃ τινὰ τουτωνὶ τῶν ἀνθρώπων ὧν σὺ ὁρᾷς αὐτίκα μάλα 34538 Gorg.469.d.5 : δεῖν τεθνάναι, τεθνήξει οὗτος ὃν ἂν δόξῃ· κἄν τινα δόξῃ μοι 34539 Gorg.469.d.6 : τῆς κεφαλῆς αὐτῶν καταγῆναι δεῖν, κατεαγὼς ἔσται αὐτίκα 34540 Gorg.469.d.7 : μάλα, κἂν θοιμάτιον διεσχίσθαι, διεσχισμένον ἔσται—οὕτω 34541 Gorg.469.e.1 : μέγα ἐγὼ δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει," εἰ οὖν ἀπιστοῦντί σοι 34542 Gorg.469.e.2 : δείξαιμι τὸ ἐγχειρίδιον, ἴσως ἂν εἴποις ἰδὼν ὅτι "Ὦ Σώ– 34543 Gorg.469.e.3 : κρατες, οὕτω μὲν πάντες ἂν μέγα δύναιντο, ἐπεὶ κἂν ἐμπρη– 34544 Gorg.469.e.4 : σθείη οἰκία τούτῳ τῷ τρόπῳ ἥντινά σοι δοκοῖ, καὶ τά γε 34545 Gorg.469.e.5 : Ἀθηναίων νεώρια καὶ αἱ τριήρεις καὶ τὰ πλοῖα πάντα καὶ τὰ 34546 Gorg.469.e.6 : δημόσια καὶ τὰ ἴδια·" ἀλλ´ οὐκ ἄρα τοῦτ´ ἔστιν τὸ μέγα 34547 Gorg.469.e.7 : δύνασθαι, τὸ ποιεῖν ἃ δοκεῖ αὐτῷ· ἢ δοκεῖ σοι; 34548 Gorg.469.e.8 : {ΠΩΛ.} Οὐ δῆτα οὕτω γε. 34549 Gorg.470.a.1 : {ΣΩ.} Ἔχεις οὖν εἰπεῖν δι´ ὅτι μέμφῃ τὴν τοιαύτην 34550 Gorg.470.a.2 : δύναμιν; 34551 Gorg.470.a.3 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34552 Gorg.470.a.4 : {ΣΩ.} Τί δή; λέγε. 34553 Gorg.470.a.5 : {ΠΩΛ.} Ὅτι ἀναγκαῖον τὸν οὕτω πράττοντα ζημιοῦσθαί 34554 Gorg.470.a.6 : ἐστιν. 34555 Gorg.470.a.7 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ ζημιοῦσθαι οὐ κακόν; 34556 Gorg.470.a.8 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 34557 Gorg.470.a.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ θαυμάσιε, [τὸ μέγα δύνασθαι] πάλιν αὖ 34558 Gorg.470.a.10 : σοι φαίνεται, ἐὰν μὲν πράττοντι ἃ δοκεῖ ἕπηται τὸ ὠφελί– 34559 Gorg.470.a.11 : μως πράττειν, ἀγαθόν τε εἶναι, καὶ τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν 34560 Gorg.470.a.12 : τὸ μέγα δύνασθαι· εἰ δὲ μή, κακὸν καὶ σμικρὸν δύνασθαι. 34561 Gorg.470.b.1 : σκεψώμεθα δὲ καὶ τόδε· ἄλλο τι ὁμολογοῦμεν ἐνίοτε μὲν 34562 Gorg.470.b.2 : ἄμεινον εἶναι ταῦτα ποιεῖν ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀποκτεινύναι τε 34563 Gorg.470.b.3 : καὶ ἐξελαύνειν ἀνθρώπους καὶ ἀφαιρεῖσθαι χρήματα, ἐνίοτε 34564 Gorg.470.b.4 : δὲ οὔ; 34565 Gorg.470.b.5 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 34566 Gorg.470.b.6 : {ΣΩ.} Τοῦτο μὲν δή, ὡς ἔοικε, καὶ παρὰ σοῦ καὶ παρ´ 34567 Gorg.470.b.7 : ἐμοῦ ὁμολογεῖται. 34568 Gorg.470.b.8 : {ΠΩΛ.} Ναί. 34569 Gorg.470.b.9 : {ΣΩ.} Πότε οὖν σὺ φῂς ἄμεινον εἶναι ταῦτα ποιεῖν; εἰπὲ 34570 Gorg.470.b.10 : τίνα ὅρον ὁρίζῃ. 34571 Gorg.470.b.11 : {ΠΩΛ.} Σὺ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες, ἀπόκριναι [ταὐτὸ] τοῦτο. 34572 Gorg.470.c.1 : {ΣΩ.} Ἐγὼ μὲν τοίνυν φημί, ὦ Πῶλε, εἴ σοι παρ´ ἐμοῦ 34573 Gorg.470.c.2 : ἥδιόν ἐστιν ἀκούειν, ὅταν μὲν δικαίως τις ταῦτα ποιῇ, 34574 Gorg.470.c.3 : ἄμεινον εἶναι, ὅταν δὲ ἀδίκως, κάκιον. 34575 Gorg.470.c.4 : {ΠΩΛ.} Χαλεπόν γέ σε ἐλέγξαι, ὦ Σώκρατες· ἀλλ´ οὐχὶ 34576 Gorg.470.c.5 : κἂν παῖς σε ἐλέγξειεν ὅτι οὐκ ἀληθῆ λέγεις; 34577 Gorg.470.c.6 : {ΣΩ.} Πολλὴν ἄρα ἐγὼ τῷ παιδὶ χάριν ἕξω, ἴσην δὲ καὶ 34578 Gorg.470.c.7 : σοί, ἐάν με ἐλέγξῃς καὶ ἀπαλλάξῃς φλυαρίας. ἀλλὰ μὴ 34579 Gorg.470.c.8 : κάμῃς φίλον ἄνδρα εὐεργετῶν, ἀλλ´ ἔλεγχε. 34580 Gorg.470.c.9 : {ΠΩΛ.} Ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, οὐδέν γέ σε δεῖ παλαιοῖς 34581 Gorg.470.d.1 : πράγμασιν ἐλέγχειν· τὰ γὰρ ἐχθὲς καὶ πρώην γεγονότα ταῦτα 34582 Gorg.470.d.2 : ἱκανά σε ἐξελέγξαι ἐστὶν καὶ ἀποδεῖξαι ὡς πολλοὶ ἀδικοῦντες 34583 Gorg.470.d.3 : ἄνθρωποι εὐδαίμονές εἰσιν. 34584 Gorg.470.d.4 : {ΣΩ.} Τὰ ποῖα ταῦτα; 34585 Gorg.470.d.5 : {ΠΩΛ.} Ἀρχέλαον δήπου τοῦτον τὸν Περδίκκου ὁρᾷς 34586 Gorg.470.d.6 : ἄρχοντα Μακεδονίας; 34587 Gorg.470.d.7 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ μή, ἀλλ´ ἀκούω γε. 34588 Gorg.470.d.8 : {ΠΩΛ.} Εὐδαίμων οὖν σοι δοκεῖ εἶναι ἢ ἄθλιος; 34589 Gorg.470.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶδα, ὦ Πῶλε· οὐ γάρ πω συγγέγονα τῷ ἀνδρί. 34590 Gorg.470.e.1 : {ΠΩΛ.} Τί δέ; συγγενόμενος ἂν γνοίης, ἄλλως δὲ αὐτόθεν 34591 Gorg.470.e.2 : οὐ γιγνώσκεις ὅτι εὐδαιμονεῖ; 34592 Gorg.470.e.3 : {ΣΩ.} Μὰ Δί´ οὐ δῆτα. 34593 Gorg.470.e.4 : {ΠΩΛ.} Δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι οὐδὲ τὸν μέγαν βασιλέα 34594 Gorg.470.e.5 : γιγνώσκειν φήσεις εὐδαίμονα ὄντα. 34595 Gorg.470.e.6 : {ΣΩ.} Καὶ ἀληθῆ γε ἐρῶ· οὐ γὰρ οἶδα παιδείας ὅπως ἔχει 34596 Gorg.470.e.7 : καὶ δικαιοσύνης. 34597 Gorg.470.e.8 : {ΠΩΛ.} Τί δέ; ἐν τούτῳ ἡ πᾶσα εὐδαιμονία ἐστίν; 34598 Gorg.470.e.9 : {ΣΩ.} Ὥς γε ἐγὼ λέγω, ὦ Πῶλε· τὸν μὲν γὰρ καλὸν καὶ 34599 Gorg.470.e.10 : ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ γυναῖκα εὐδαίμονα εἶναί φημι, τὸν δὲ 34600 Gorg.470.e.11 : ἄδικον καὶ πονηρὸν ἄθλιον. 34601 Gorg.471.a.1 : {ΠΩΛ.} Ἄθλιος ἄρα οὗτός ἐστιν ὁ Ἀρχέλαος κατὰ τὸν 34602 Gorg.471.a.2 : σὸν λόγον; 34603 Gorg.471.a.3 : {ΣΩ.} Εἴπερ γε, ὦ φίλε, ἄδικος. 34604 Gorg.471.a.4 : {ΠΩΛ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ πῶς οὐκ ἄδικος; ᾧ γε προσῆκε μὲν 34605 Gorg.471.a.5 : τῆς ἀρχῆς οὐδὲν ἣν νῦν ἔχει, ὄντι ἐκ γυναικὸς ἣ ἦν δούλη 34606 Gorg.471.a.6 : Ἀλκέτου τοῦ Περδίκκου ἀδελφοῦ, καὶ κατὰ μὲν τὸ δίκαιον 34607 Gorg.471.a.7 : δοῦλος ἦν Ἀλκέτου, καὶ εἰ ἐβούλετο τὰ δίκαια ποιεῖν, ἐδού– 34608 Gorg.471.a.8 : λευεν ἂν Ἀλκέτῃ καὶ ἦν εὐδαίμων κατὰ τὸν σὸν λόγον. 34609 Gorg.471.a.9 : νῦν δὲ θαυμασίως ὡς ἄθλιος γέγονεν, ἐπεὶ τὰ μέγιστα ἠδί– 34610 Gorg.471.b.1 : κηκεν· ὅς γε πρῶτον μὲν τοῦτον αὐτὸν τὸν δεσπότην καὶ 34611 Gorg.471.b.2 : θεῖον μεταπεμψάμενος ὡς ἀποδώσων τὴν ἀρχὴν ἣν Περδίκκας 34612 Gorg.471.b.3 : αὐτὸν ἀφείλετο, ξενίσας καὶ καταμεθύσας αὐτόν τε καὶ τὸν 34613 Gorg.471.b.4 : ὑὸν αὐτοῦ Ἀλέξανδρον, ἀνεψιὸν αὑτοῦ, σχεδὸν ἡλικιώτην, 34614 Gorg.471.b.5 : ἐμβαλὼν εἰς ἅμαξαν, νύκτωρ ἐξαγαγὼν ἀπέσφαξέν τε καὶ 34615 Gorg.471.b.6 : ἠφάνισεν ἀμφοτέρους. καὶ ταῦτα ἀδικήσας ἔλαθεν ἑαυτὸν 34616 Gorg.471.b.7 : ἀθλιώτατος γενόμενος καὶ οὐ μετεμέλησεν αὐτῷ, ἀλλ´ ὀλίγον 34617 Gorg.471.c.1 : ὕστερον τὸν ἀδελφόν, τὸν γνήσιον τοῦ Περδίκκου ὑόν, παῖδα 34618 Gorg.471.c.2 : ὡς ἑπτέτη, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγίγνετο κατὰ τὸ δίκαιον, οὐκ ἐβου– 34619 Gorg.471.c.3 : λήθη εὐδαίμων γενέσθαι δικαίως ἐκθρέψας καὶ ἀποδοὺς τὴν 34620 Gorg.471.c.4 : ἀρχὴν ἐκείνῳ, ἀλλ´ εἰς φρέαρ ἐμβαλὼν καὶ ἀποπνίξας πρὸς 34621 Gorg.471.c.5 : τὴν μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν χῆνα ἔφη διώκοντα ἐμπεσεῖν 34622 Gorg.471.c.6 : καὶ ἀποθανεῖν. τοιγάρτοι νῦν, ἅτε μέγιστα ἠδικηκὼς τῶν 34623 Gorg.471.c.7 : ἐν Μακεδονίᾳ, ἀθλιώτατός ἐστιν πάντων Μακεδόνων, ἀλλ´ 34624 Gorg.471.c.8 : οὐκ εὐδαιμονέστατος, καὶ ἴσως ἔστιν ὅστις Ἀθηναίων ἀπὸ σοῦ 34625 Gorg.471.d.1 : ἀρξάμενος δέξαιτ´ ἂν ἄλλος ὁστισοῦν Μακεδόνων γενέσθαι 34626 Gorg.471.d.2 : μᾶλλον ἢ Ἀρχέλαος. 34627 Gorg.471.d.3 : {ΣΩ.} Καὶ κατ´ ἀρχὰς τῶν λόγων, ὦ Πῶλε, ἔγωγέ σε 34628 Gorg.471.d.4 : ἐπῄνεσα ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς τὴν ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι, 34629 Gorg.471.d.5 : τοῦ δὲ διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι· καὶ νῦν ἄλλο τι οὗτός ἐστιν 34630 Gorg.471.d.6 : ὁ λόγος, ᾧ με καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε, καὶ ἐγὼ ὑπὸ σοῦ νῦν, 34631 Gorg.471.d.7 : ὡς σὺ οἴει, ἐξελήλεγμαι τούτῳ τῷ λόγῳ, φάσκων τὸν ἀδι– 34632 Gorg.471.d.8 : κοῦντα οὐκ εὐδαίμονα εἶναι; πόθεν, ὠγαθέ; καὶ μὴν οὐδέν γέ 34633 Gorg.471.d.9 : σοι τούτων ὁμολογῶ ὧν σὺ φῄς. 34634 Gorg.471.e.1 : {ΠΩΛ.} Οὐ γὰρ ἐθέλεις, ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω. 34635 Gorg.471.e.2 : {ΣΩ.} Ὦ μακάριε, ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν, 34636 Gorg.471.e.3 : ὥσπερ οἱ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἡγούμενοι ἐλέγχειν. καὶ γὰρ 34637 Gorg.471.e.4 : ἐκεῖ οἱ ἕτεροι τοὺς ἑτέρους δοκοῦσιν ἐλέγχειν, ἐπειδὰν τῶν 34638 Gorg.471.e.5 : λόγων ὧν ἂν λέγωσι μάρτυρας πολλοὺς παρέχωνται καὶ 34639 Gorg.471.e.6 : εὐδοκίμους, ὁ δὲ τἀναντία λέγων ἕνα τινὰ παρέχηται ἢ 34640 Gorg.471.e.7 : μηδένα. οὗτος δὲ ὁ ἔλεγχος οὐδενὸς ἄξιός ἐστιν πρὸς τὴν 34641 Gorg.472.a.1 : ἀλήθειαν· ἐνίοτε γὰρ ἂν καὶ καταψευδομαρτυρηθείη τις ὑπὸ 34642 Gorg.472.a.2 : πολλῶν καὶ δοκούντων εἶναί τι. καὶ νῦν περὶ ὧν σὺ λέγεις 34643 Gorg.472.a.3 : ὀλίγου σοι πάντες συμφήσουσιν ταὐτὰ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξένοι, 34644 Gorg.472.a.4 : ἐὰν βούλῃ κατ´ ἐμοῦ μάρτυρας παρασχέσθαι ὡς οὐκ ἀληθῆ 34645 Gorg.472.a.5 : λέγω· μαρτυρήσουσί σοι, ἐὰν μὲν βούλῃ, Νικίας ὁ Νικη– 34646 Gorg.472.a.6 : ράτου καὶ οἱ ἀδελφοὶ μετ´ αὐτοῦ, ὧν οἱ τρίποδες οἱ ἐφεξῆς 34647 Gorg.472.a.7 : ἑστῶτές εἰσιν ἐν τῷ Διονυσίῳ, ἐὰν δὲ βούλῃ, Ἀριστοκράτης 34648 Gorg.472.b.1 : ὁ Σκελλίου, οὗ αὖ ἐστιν ἐν Πυθίου τοῦτο τὸ καλὸν ἀνάθημα, 34649 Gorg.472.b.2 : ἐὰν δὲ βούλῃ, ἡ Περικλέους ὅλη οἰκία ἢ ἄλλη συγγένεια 34650 Gorg.472.b.3 : ἥντινα ἂν βούλῃ τῶν ἐνθάδε ἐκλέξασθαι. ἀλλ´ ἐγώ σοι εἷς 34651 Gorg.472.b.4 : ὢν οὐχ ὁμολογῶ· οὐ γάρ με σὺ ἀναγκάζεις, ἀλλὰ ψευδο– 34652 Gorg.472.b.5 : μάρτυρας πολλοὺς κατ´ ἐμοῦ παρασχόμενος ἐπιχειρεῖς ἐκβάλ– 34653 Gorg.472.b.6 : λειν με ἐκ τῆς οὐσίας καὶ τοῦ ἀληθοῦς. ἐγὼ δὲ ἂν μὴ σὲ 34654 Gorg.472.b.7 : αὐτὸν ἕνα ὄντα μάρτυρα παράσχωμαι ὁμολογοῦντα περὶ ὧν 34655 Gorg.472.b.8 : λέγω, οὐδὲν οἶμαι ἄξιον λόγου μοι πεπεράνθαι περὶ ὧν ἂν 34656 Gorg.472.c.1 : ἡμῖν ὁ λόγος ᾖ· οἶμαι δὲ οὐδὲ σοί, ἐὰν μὴ ἐγώ σοι μαρτυρῶ εἷς 34657 Gorg.472.c.2 : ὢν μόνος, τοὺς δ´ ἄλλους πάντας τούτους χαίρειν ἐᾷς. ἔστιν 34658 Gorg.472.c.3 : μὲν οὖν οὗτός τις τρόπος ἐλέγχου, ὡς σύ τε οἴει καὶ ἄλλοι 34659 Gorg.472.c.4 : πολλοί· ἔστιν δὲ καὶ ἄλλος, ὃν ἐγὼ αὖ οἶμαι. παραβα– 34660 Gorg.472.c.5 : λόντες οὖν παρ´ ἀλλήλους σκεψώμεθα εἴ τι διοίσουσιν ἀλλή– 34661 Gorg.472.c.6 : λων. καὶ γὰρ καὶ τυγχάνει περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν οὐ πάνυ 34662 Gorg.472.c.7 : σμικρὰ ὄντα, ἀλλὰ σχεδόν τι ταῦτα περὶ ὧν εἰδέναι τε 34663 Gorg.472.c.8 : κάλλιστον μὴ εἰδέναι τε αἴσχιστον· τὸ γὰρ κεφάλαιον αὐτῶν 34664 Gorg.472.c.9 : ἐστιν ἢ γιγνώσκειν ἢ ἀγνοεῖν ὅστις τε εὐδαίμων ἐστὶν καὶ 34665 Gorg.472.d.1 : ὅστις μή. αὐτίκα πρῶτον, περὶ οὗ νῦν ὁ λόγος ἐστίν, σὺ 34666 Gorg.472.d.2 : ἡγῇ οἷόν τε εἶναι μακάριον ἄνδρα ἀδικοῦντά τε καὶ ἄδικον 34667 Gorg.472.d.3 : ὄντα, εἴπερ Ἀρχέλαον ἄδικον μὲν ἡγῇ εἶναι, εὐδαίμονα δέ. 34668 Gorg.472.d.4 : ἄλλο τι ὡς οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα; 34669 Gorg.472.d.5 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 34670 Gorg.472.d.6 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν τουτὶ ἀμφισβη– 34671 Gorg.472.d.7 : τοῦμεν. εἶεν· ἀδικῶν δὲ δὴ εὐδαίμων ἔσται ἆρ´, ἂν τυγχάνῃ 34672 Gorg.472.d.8 : δίκης τε καὶ τιμωρίας; 34673 Gorg.472.d.9 : {ΠΩΛ.} Ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω γ´ ἂν ἀθλιώτατος εἴη. 34674 Gorg.472.e.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐὰν ἄρα μὴ τυγχάνῃ δίκης ὁ ἀδικῶν, κατὰ τὸν 34675 Gorg.472.e.2 : σὸν λόγον εὐδαίμων ἔσται; 34676 Gorg.472.e.3 : {ΠΩΛ.} Φημί. 34677 Gorg.472.e.4 : {ΣΩ.} Κατὰ δέ γε τὴν ἐμὴν δόξαν, ὦ Πῶλε, ὁ ἀδικῶν τε 34678 Gorg.472.e.5 : καὶ ὁ ἄδικος πάντως μὲν ἄθλιος, ἀθλιώτερος μέντοι ἐὰν μὴ 34679 Gorg.472.e.6 : διδῷ δίκην μηδὲ τυγχάνῃ τιμωρίας ἀδικῶν, ἧττον δὲ ἄθλιος 34680 Gorg.472.e.7 : ἐὰν διδῷ δίκην καὶ τυγχάνῃ δίκης ὑπὸ θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων. 34681 Gorg.473.a.1 : {ΠΩΛ.} Ἄτοπά γε, ὦ Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς λέγειν. 34682 Gorg.473.a.2 : {ΣΩ.} Πειράσομαι δέ γε καὶ σὲ ποιῆσαι, ὦ ἑταῖρε, ταὐτὰ 34683 Gorg.473.a.3 : ἐμοὶ λέγειν· φίλον γάρ σε ἡγοῦμαι. νῦν μὲν οὖν ἃ διαφε– 34684 Gorg.473.a.4 : ρόμεθα ταῦτ´ ἐστιν· σκόπει δὲ καὶ σύ. εἶπον ἐγώ που ἐν 34685 Gorg.473.a.5 : τοῖς ἔμπροσθεν τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι. 34686 Gorg.473.a.6 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 34687 Gorg.473.a.7 : {ΣΩ.} Σὺ δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. 34688 Gorg.473.a.8 : {ΠΩΛ.} Ναί. 34689 Gorg.473.a.9 : {ΣΩ.} Καὶ τοὺς ἀδικοῦντας ἀθλίους ἔφην εἶναι ἐγώ, καὶ 34690 Gorg.473.a.10 : ἐξηλέγχθην ὑπὸ σοῦ. 34691 Gorg.473.a.11 : {ΠΩΛ.} Ναὶ μὰ Δία. 34692 Gorg.473.b.1 : {ΣΩ.} Ὡς σύ γε οἴει, ὦ Πῶλε. 34693 Gorg.473.b.2 : {ΠΩΛ.} Ἀληθῆ γε οἰόμενος. 34694 Gorg.473.b.3 : {ΣΩ.} Ἴσως. σὺ δέ γε εὐδαίμονας αὖ τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν 34695 Gorg.473.b.4 : μὴ διδῶσι δίκην. 34696 Gorg.473.b.5 : {ΠΩΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 34697 Gorg.473.b.6 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δέ γε αὐτοὺς ἀθλιωτάτους φημί, τοὺς δὲ 34698 Gorg.473.b.7 : διδόντας δίκην ἧττον. βούλει καὶ τοῦτο ἐλέγχειν; 34699 Gorg.473.b.8 : {ΠΩΛ.} Ἀλλ´ ἔτι τοῦτ´ ἐκείνου χαλεπώτερόν ἐστιν, ὦ 34700 Gorg.473.b.9 : Σώκρατες, ἐξελέγξαι. 34701 Gorg.473.b.10 : {ΣΩ.} Οὐ δῆτα, ὦ Πῶλε, ἀλλ´ ἀδύνατον· τὸ γὰρ ἀληθὲς 34702 Gorg.473.b.11 : οὐδέποτε ἐλέγχεται. 34703 Gorg.473.b.12 : {ΠΩΛ.} Πῶς λέγεις; ἐὰν ἀδικῶν ἄνθρωπος ληφθῇ τυραν– 34704 Gorg.473.c.1 : νίδι ἐπιβουλεύων, καὶ ληφθεὶς στρεβλῶται καὶ ἐκτέμνηται 34705 Gorg.473.c.2 : καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάηται, καὶ ἄλλας πολλὰς καὶ μεγάλας 34706 Gorg.473.c.3 : καὶ παντοδαπὰς λώβας αὐτός τε λωβηθεὶς καὶ τοὺς αὑτοῦ 34707 Gorg.473.c.4 : ἐπιδὼν παῖδάς τε καὶ γυναῖκα τὸ ἔσχατον ἀνασταυρωθῇ ἢ 34708 Gorg.473.c.5 : καταπιττωθῇ, οὗτος εὐδαιμονέστερος ἔσται ἢ ἐὰν διαφυγὼν 34709 Gorg.473.c.6 : τύραννος καταστῇ καὶ ἄρχων ἐν τῇ πόλει διαβιῷ ποιῶν ὅτι 34710 Gorg.473.c.7 : ἂν βούληται, ζηλωτὸς ὢν καὶ εὐδαιμονιζόμενος ὑπὸ τῶν 34711 Gorg.473.d.1 : πολιτῶν καὶ τῶν ἄλλων ξένων; ταῦτα λέγεις ἀδύνατον εἶναι 34712 Gorg.473.d.2 : ἐξελέγχειν; 34713 Gorg.473.d.3 : {ΣΩ.} Μορμολύττῃ αὖ, ὦ γενναῖε Πῶλε, καὶ οὐκ ἐλέγχεις· 34714 Gorg.473.d.4 : ἄρτι δὲ ἐμαρτύρου. ὅμως δὲ ὑπόμνησόν με σμικρόν. ἐὰν 34715 Gorg.473.d.5 : ἀδίκως ἐπιβουλεύων τυραννίδι, εἶπες; 34716 Gorg.473.d.6 : {ΠΩΛ.} Ἔγωγε. 34717 Gorg.473.d.7 : {ΣΩ.} Εὐδαιμονέστερος μὲν τοίνυν οὐδέποτε ἔσται οὐδέ– 34718 Gorg.473.d.8 : τερος αὐτῶν, οὔτε ὁ κατειργασμένος τὴν τυραννίδα ἀδίκως 34719 Gorg.473.d.9 : οὔτε ὁ διδοὺς δίκην—δυοῖν γὰρ ἀθλίοιν εὐδαιμονέστερος μὲν 34720 Gorg.473.e.1 : οὐκ ἂν εἴη—ἀθλιώτερος μέντοι ὁ διαφεύγων καὶ τυραννεύσας. 34721 Gorg.473.e.2 : τί τοῦτο, ὦ Πῶλε; γελᾷς; ἄλλο αὖ τοῦτο εἶδος ἐλέγχου 34722 Gorg.473.e.3 : ἐστίν, ἐπειδάν τίς τι εἴπῃ, καταγελᾶν, ἐλέγχειν δὲ μή; 34723 Gorg.473.e.4 : {ΠΩΛ.} Οὐκ οἴει ἐξεληλέγχθαι, ὦ Σώκρατες, ὅταν τοιαῦτα 34724 Gorg.473.e.5 : λέγῃς ἃ οὐδεὶς ἂν φήσειεν ἀνθρώπων; ἐπεὶ ἐροῦ τινα τουτωνί. 34725 Gorg.473.e.6 : {ΣΩ.} Ὦ Πῶλε, οὐκ εἰμὶ τῶν πολιτικῶν, καὶ πέρυσι βου– 34726 Gorg.473.e.7 : λεύειν λαχών, ἐπειδὴ ἡ φυλὴ ἐπρυτάνευε καὶ ἔδει με ἐπι– 34727 Gorg.474.a.1 : ψηφίζειν, γέλωτα παρεῖχον καὶ οὐκ ἠπιστάμην ἐπιψηφίζειν. 34728 Gorg.474.a.2 : μὴ οὖν μηδὲ νῦν με κέλευε ἐπιψηφίζειν τοὺς παρόντας, ἀλλ´ 34729 Gorg.474.a.3 : εἰ μὴ ἔχεις τούτων βελτίω ἔλεγχον, ὅπερ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, 34730 Gorg.474.a.4 : ἐμοὶ ἐν τῷ μέρει παράδος, καὶ πείρασαι τοῦ ἐλέγχου οἷον ἐγὼ 34731 Gorg.474.a.5 : οἶμαι δεῖν εἶναι. ἐγὼ γὰρ ὧν ἂν λέγω ἕνα μὲν παρασχέσθαι 34732 Gorg.474.a.6 : μάρτυρα ἐπίσταμαι, αὐτὸν πρὸς ὃν ἄν μοι ὁ λόγος ᾖ, τοὺς δὲ 34733 Gorg.474.a.7 : πολλοὺς ἐῶ χαίρειν, καὶ ἕνα ἐπιψηφίζειν ἐπίσταμαι, τοῖς δὲ 34734 Gorg.474.b.1 : πολλοῖς οὐδὲ διαλέγομαι. ὅρα οὖν εἰ ἐθελήσεις ἐν τῷ μέρει 34735 Gorg.474.b.2 : διδόναι ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ἐρωτώμενα. ἐγὼ γὰρ δὴ 34736 Gorg.474.b.3 : οἶμαι καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τὸ ἀδικεῖν 34737 Gorg.474.b.4 : τοῦ ἀδικεῖσθαι κάκιον ἡγεῖσθαι καὶ τὸ μὴ διδόναι δίκην τοῦ 34738 Gorg.474.b.5 : διδόναι. 34739 Gorg.474.b.6 : {ΠΩΛ.} Ἐγὼ δέ γε οὔτ´ ἐμὲ οὔτ´ ἄλλον ἀνθρώπων οὐδένα. 34740 Gorg.474.b.7 : ἐπεὶ σὺ δέξαι´ ἂν μᾶλλον ἀδικεῖσθαι ἢ ἀδικεῖν; 34741 Gorg.474.b.8 : {ΣΩ.} Καὶ σύ γ´ ἂν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες. 34742 Gorg.474.b.9 : {ΠΩΛ.} Πολλοῦ γε δεῖ, ἀλλ´ οὔτ´ ἐγὼ οὔτε σὺ οὔτ´ ἄλλος 34743 Gorg.474.b.10 : οὐδείς. 34744 Gorg.474.c.1 : {ΣΩ.} Οὔκουν ἀποκρινῇ; 34745 Gorg.474.c.2 : {ΠΩΛ.} Πάνυ μὲν οὖν· καὶ γὰρ ἐπιθυμῶ εἰδέναι ὅτι ποτ´ 34746 Gorg.474.c.3 : ἐρεῖς. 34747 Gorg.474.c.4 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι, ἵν´ εἰδῇς, ὥσπερ ἂν εἰ ἐξ ἀρχῆς σε 34748 Gorg.474.c.5 : ἠρώτων· πότερον δοκεῖ σοι, ὦ Πῶλε, κάκιον εἶναι, τὸ 34749 Gorg.474.c.6 : ἀδικεῖν ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι; {—ΠΩΛ.} Τὸ ἀδικεῖσθαι ἔμοιγε. {— 34750 Gorg.474.c.7 : ΣΩ.} Τί δὲ δή; αἴσχιον πότερον τὸ ἀδικεῖν ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι; 34751 Gorg.474.c.8 : ἀποκρίνου. {—ΠΩΛ.} Τὸ ἀδικεῖν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ κάκιον, 34752 Gorg.474.c.9 : εἴπερ αἴσχιον. {—ΠΩΛ.} Ἥκιστά γε. {—ΣΩ.} Μανθάνω· οὐ 34753 Gorg.474.d.1 : ταὐτὸν ἡγῇ σύ, ὡς ἔοικας, καλόν τε καὶ ἀγαθὸν καὶ κακὸν 34754 Gorg.474.d.2 : καὶ αἰσχρόν. {—ΠΩΛ.} Οὐ δῆτα. 34755 Gorg.474.d.3 : {ΣΩ.} Τί δὲ τόδε; τὰ καλὰ πάντα, οἷον καὶ σώματα καὶ 34756 Gorg.474.d.4 : χρώματα καὶ σχήματα καὶ φωνὰς καὶ ἐπιτηδεύματα, εἰς 34757 Gorg.474.d.5 : οὐδὲν ἀποβλέπων καλεῖς ἑκάστοτε καλά; οἷον πρῶτον τὰ 34758 Gorg.474.d.6 : σώματα τὰ καλὰ οὐχὶ ἤτοι κατὰ τὴν χρείαν λέγεις καλὰ 34759 Gorg.474.d.7 : εἶναι, πρὸς ὃ ἂν ἕκαστον χρήσιμον ᾖ, πρὸς τοῦτο, ἢ κατὰ 34760 Gorg.474.d.8 : ἡδονήν τινα, ἐὰν ἐν τῷ θεωρεῖσθαι χαίρειν ποιῇ τοὺς θεω– 34761 Gorg.474.d.9 : ροῦντας; ἔχεις τι ἐκτὸς τούτων λέγειν περὶ σώματος κάλ– 34762 Gorg.474.e.1 : λους; {—ΠΩΛ.} Οὐκ ἔχω. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τἆλλα πάντα 34763 Gorg.474.e.2 : οὕτω καὶ σχήματα καὶ χρώματα ἢ διὰ ἡδονήν τινα ἢ διὰ 34764 Gorg.474.e.3 : ὠφελίαν ἢ δι´ ἀμφότερα καλὰ προσαγορεύεις; {—ΠΩΛ.} 34765 Gorg.474.e.4 : Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐ καὶ τὰς φωνὰς καὶ τὰ κατὰ τὴν μουσικὴν 34766 Gorg.474.e.5 : πάντα ὡσαύτως; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Καὶ μὴν τά γε κατὰ 34767 Gorg.474.e.6 : τοὺς νόμους καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα οὐ δήπου ἐκτὸς τούτων 34768 Gorg.474.e.7 : ἐστίν, τὰ καλά, τοῦ ἢ ὠφέλιμα εἶναι ἢ ἡδέα ἢ ἀμφότερα. {— 34769 Gorg.475.a.1 : ΠΩΛ.} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ τῶν μαθη– 34770 Gorg.475.a.2 : μάτων κάλλος ὡσαύτως; {—ΠΩΛ.} Πάνυ γε· καὶ καλῶς γε 34771 Gorg.475.a.3 : νῦν ὁρίζῃ, ὦ Σώκρατες, ἡδονῇ τε καὶ ἀγαθῷ ὁριζόμενος τὸ 34772 Gorg.475.a.4 : καλόν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ αἰσχρὸν τῷ ἐναντίῳ, λύπῃ τε καὶ 34773 Gorg.475.a.5 : κακῷ; {—ΠΩΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Ὅταν ἄρα δυοῖν καλοῖν θά– 34774 Gorg.475.a.6 : τερον κάλλιον ᾖ, ἢ τῷ ἑτέρῳ τούτοιν ἢ ἀμφοτέροις ὑπερ– 34775 Gorg.475.a.7 : βάλλον κάλλιόν ἐστιν, ἤτοι ἡδονῇ ἢ ὠφελίᾳ ἢ ἀμφοτέροις. 34776 Gorg.475.a.8 : {—ΠΩΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Καὶ ὅταν δὲ δὴ δυοῖν αἰσχροῖν τὸ 34777 Gorg.475.b.1 : ἕτερον αἴσχιον ᾖ, ἤτοι λύπῃ ἢ κακῷ ὑπερβάλλον αἴσχιον 34778 Gorg.475.b.2 : ἔσται· ἢ οὐκ ἀνάγκη; {—ΠΩΛ.} Ναί. 34779 Gorg.475.b.3 : {ΣΩ.} Φέρε δή, πῶς ἐλέγετο νυνδὴ περὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ 34780 Gorg.475.b.4 : ἀδικεῖσθαι; οὐκ ἔλεγες τὸ μὲν ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι, τὸ 34781 Gorg.475.b.5 : δὲ ἀδικεῖν αἴσχιον; {—ΠΩΛ.} Ἔλεγον. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ 34782 Gorg.475.b.6 : αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι, ἤτοι λυπηρότερόν ἐστιν 34783 Gorg.475.b.7 : καὶ λύπῃ ὑπερβάλλον αἴσχιον ἂν εἴη ἢ κακῷ ἢ ἀμφοτέροις; 34784 Gorg.475.b.8 : οὐ καὶ τοῦτο ἀνάγκη; {—ΠΩΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Πρῶτον 34785 Gorg.475.c.1 : μὲν δὴ σκεψώμεθα, ἆρα λύπῃ ὑπερβάλλει τὸ ἀδικεῖν τοῦ 34786 Gorg.475.c.2 : ἀδικεῖσθαι, καὶ ἀλγοῦσι μᾶλλον οἱ ἀδικοῦντες ἢ οἱ ἀδικού– 34787 Gorg.475.c.3 : μενοι; {—ΠΩΛ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, τοῦτό γε. {—ΣΩ.} Οὐκ 34788 Gorg.475.c.4 : ἄρα λύπῃ γε ὑπερέχει. {—ΠΩΛ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ 34789 Gorg.475.c.5 : μὴ λύπῃ, ἀμφοτέροις μὲν οὐκ ἂν ἔτι ὑπερβάλλοι. {—ΠΩΛ.} Οὐ 34790 Gorg.475.c.6 : φαίνεται. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τῷ ἑτέρῳ λείπεται. {—ΠΩΛ.} Ναί. 34791 Gorg.475.c.7 : {—ΣΩ.} Τῷ κακῷ. {—ΠΩΛ.} Ἔοικεν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν κακῷ ὑπερ– 34792 Gorg.475.c.8 : βάλλον τὸ ἀδικεῖν κάκιον ἂν εἴη τοῦ ἀδικεῖσθαι. {—ΠΩΛ.} 34793 Gorg.475.c.9 : Δῆλον δὴ ὅτι. 34794 Gorg.475.d.1 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν ὑπὸ μὲν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων καὶ 34795 Gorg.475.d.2 : ὑπὸ σοῦ ὡμολογεῖτο ἡμῖν ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ αἴσχιον 34796 Gorg.475.d.3 : εἶναι τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Νῦν 34797 Gorg.475.d.4 : δέ γε κάκιον ἐφάνη. {—ΠΩΛ.} Ἔοικε. {—ΣΩ.} Δέξαιο ἂν οὖν 34798 Gorg.475.d.5 : σὺ μᾶλλον τὸ κάκιον καὶ τὸ αἴσχιον ἀντὶ τοῦ ἧττον; μὴ 34799 Gorg.475.d.6 : ὄκνει ἀποκρίνασθαι, ὦ Πῶλε· οὐδὲν γὰρ βλαβήσῃ· ἀλλὰ 34800 Gorg.475.d.7 : γενναίως τῷ λόγῳ ὥσπερ ἰατρῷ παρέχων ἀποκρίνου, καὶ ἢ 34801 Gorg.475.e.1 : φάθι ἢ μὴ ἃ ἐρωτῶ. {—ΠΩΛ.} Ἀλλ´ οὐκ ἂν δεξαίμην, ὦ Σώ– 34802 Gorg.475.e.2 : κρατες. {—ΣΩ.} Ἄλλος δέ τις ἀνθρώπων; {—ΠΩΛ.} Οὔ μοι 34803 Gorg.475.e.3 : δοκεῖ κατά γε τοῦτον τὸν λόγον. {—ΣΩ.} Ἀληθῆ ἄρα ἐγὼ 34804 Gorg.475.e.4 : ἔλεγον, ὅτι οὔτ´ ἂν ἐγὼ οὔτ´ ἂν σὺ οὔτ´ ἄλλος οὐδεὶς ἀνθρώ– 34805 Gorg.475.e.5 : πων δέξαιτ´ ἂν μᾶλλον ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι· κάκιον γὰρ 34806 Gorg.475.e.6 : τυγχάνει ὄν. {—ΠΩΛ.} Φαίνεται. 34807 Gorg.475.e.7 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν, ὦ Πῶλε, ὁ ἔλεγχος παρὰ τὸν ἔλεγχον 34808 Gorg.475.e.8 : παραβαλλόμενος ὅτι οὐδὲν ἔοικεν, ἀλλὰ σοὶ μὲν οἱ ἄλλοι 34809 Gorg.475.e.9 : πάντες ὁμολογοῦσιν πλὴν ἐμοῦ, ἐμοὶ δὲ σὺ ἐξαρκεῖς εἷς ὢν 34810 Gorg.476.a.1 : μόνος καὶ ὁμολογῶν καὶ μαρτυρῶν, καὶ ἐγὼ σὲ μόνον ἐπιψη– 34811 Gorg.476.a.2 : φίζων τοὺς ἄλλους ἐῶ χαίρειν. καὶ τοῦτο μὲν ἡμῖν οὕτως 34812 Gorg.476.a.3 : ἐχέτω· μετὰ τοῦτο δὲ περὶ οὗ τὸ δεύτερον ἠμφεσβητήσαμεν 34813 Gorg.476.a.4 : σκεψώμεθα, τὸ ἀδικοῦντα διδόναι δίκην ἆρα μέγιστον τῶν 34814 Gorg.476.a.5 : κακῶν ἐστιν, ὡς σὺ ᾤου, ἢ μεῖζον τὸ μὴ διδόναι, ὡς αὖ 34815 Gorg.476.a.6 : ἐγὼ ᾤμην. 34816 Gorg.476.a.7 : Σκοπώμεθα δὲ τῇδε· τὸ διδόναι δίκην καὶ τὸ κολάζεσθαι 34817 Gorg.476.a.8 : δικαίως ἀδικοῦντα ἆρα τὸ αὐτὸ καλεῖς; {—ΠΩΛ.} Ἔγωγε. {— 34818 Gorg.476.b.1 : ΣΩ.} Ἔχεις οὖν λέγειν ὡς οὐχὶ τά γε δίκαια πάντα καλά 34819 Gorg.476.b.2 : ἐστιν, καθ´ ὅσον δίκαια; καὶ διασκεψάμενος εἰπέ. {—ΠΩΛ.} 34820 Gorg.476.b.3 : Ἀλλά μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Σκόπει δὴ καὶ τόδε· 34821 Gorg.476.b.4 : ἆρα εἴ τίς τι ποιεῖ, ἀνάγκη τι εἶναι καὶ πάσχον ὑπὸ τούτου 34822 Gorg.476.b.5 : τοῦ ποιοῦντος; {—ΠΩΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ἆρα τοῦτο 34823 Gorg.476.b.6 : πάσχον ὃ τὸ ποιοῦν ποιεῖ, καὶ τοιοῦτον οἷον ποιεῖ τὸ ποιοῦν; 34824 Gorg.476.b.7 : λέγω δὲ τὸ τοιόνδε· εἴ τις τύπτει, ἀνάγκη τι τύπτεσθαι; {— 34825 Gorg.476.b.8 : ΠΩΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Καὶ εἰ σφόδρα τύπτει ἢ ταχὺ ὁ 34826 Gorg.476.c.1 : τύπτων, οὕτω καὶ τὸ τυπτόμενον τύπτεσθαι; {—ΠΩΛ.} Ναί. {— 34827 Gorg.476.c.2 : ΣΩ.} Τοιοῦτον ἄρα πάθος τῷ τυπτομένῳ ἐστὶν οἷον ἂν τὸ 34828 Gorg.476.c.3 : τύπτον ποιῇ; {—ΠΩΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ εἰ κάει 34829 Gorg.476.c.4 : τις, ἀνάγκη τι κάεσθαι; {—ΠΩΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Καὶ εἰ 34830 Gorg.476.c.5 : σφόδρα γε κάει ἢ ἀλγεινῶς, οὕτω κάεσθαι τὸ καόμενον ὡς 34831 Gorg.476.c.6 : ἂν τὸ κᾶον κάῃ; {—ΠΩΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ εἰ 34832 Gorg.476.c.7 : τέμνει τι, ὁ αὐτὸς λόγος; τέμνεται γάρ τι. {—ΠΩΛ.} Ναί. 34833 Gorg.476.c.8 : {—ΣΩ.} Καὶ εἰ μέγα γε ἢ βαθὺ τὸ τμῆμα ἢ ἀλγεινόν, τοιοῦ– 34834 Gorg.476.d.1 : τον τμῆμα τέμνεται τὸ τεμνόμενον οἷον τὸ τέμνον τέμνει; {— 34835 Gorg.476.d.2 : ΠΩΛ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Συλλήβδην δὴ ὅρα εἰ ὁμολογεῖς, ὃ 34836 Gorg.476.d.3 : ἄρτι ἔλεγον, περὶ πάντων, οἷον ἂν ποιῇ τὸ ποιοῦν, τοιοῦτον 34837 Gorg.476.d.4 : τὸ πάσχον πάσχειν. {—ΠΩΛ.} Ἀλλ´ ὁμολογῶ. 34838 Gorg.476.d.5 : {ΣΩ.} Τούτων δὴ ὁμολογουμένων, τὸ δίκην διδόναι πότερον 34839 Gorg.476.d.6 : πάσχειν τί ἐστιν ἢ ποιεῖν; {—ΠΩΛ.} Ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, 34840 Gorg.476.d.7 : πάσχειν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὑπό τινος ποιοῦντος; {—ΠΩΛ.} Πῶς 34841 Gorg.476.d.8 : γὰρ οὔ; ὑπό γε τοῦ κολάζοντος. {—ΣΩ.} Ὁ δὲ ὀρθῶς κολάζων 34842 Gorg.476.e.1 : δικαίως κολάζει; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Δίκαια ποιῶν ἢ οὔ; 34843 Gorg.476.e.2 : {—ΠΩΛ.} Δίκαια. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ κολαζόμενος δίκην διδοὺς 34844 Gorg.476.e.3 : δίκαια πάσχει; {—ΠΩΛ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Τὰ δὲ δίκαιά που 34845 Gorg.476.e.4 : καλὰ ὡμολόγηται; {—ΠΩΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τούτων ἄρα ὁ 34846 Gorg.476.e.5 : μὲν ποιεῖ καλά, ὁ δὲ πάσχει, ὁ κολαζόμενος. {—ΠΩΛ.} Ναί. 34847 Gorg.477.a.1 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ καλά, ἀγαθά; ἢ γὰρ ἡδέα ἢ ὠφέ– 34848 Gorg.477.a.2 : λιμα. {—ΠΩΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Ἀγαθὰ ἄρα πάσχει ὁ δίκην 34849 Gorg.477.a.3 : διδούς; {—ΠΩΛ.} Ἔοικεν. {—ΣΩ.} Ὠφελεῖται ἄρα; {—ΠΩΛ.} 34850 Gorg.477.a.4 : Ναί. 34851 Gorg.477.a.5 : {ΣΩ.} Ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελ– 34852 Gorg.477.a.6 : τίων τὴν ψυχὴν γίγνεται, εἴπερ δικαίως κολάζεται; {—ΠΩΛ.} 34853 Gorg.477.a.7 : Εἰκός γε. {—ΣΩ.} Κακίας ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται ὁ δίκην 34854 Gorg.477.a.8 : διδούς; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρα οὖν τοῦ μεγίστου ἀπαλ– 34855 Gorg.477.b.1 : λάττεται κακοῦ; ὧδε δὲ σκόπει· ἐν χρημάτων κατασκευῇ 34856 Gorg.477.b.2 : ἀνθρώπου κακίαν ἄλλην τινὰ ἐνορᾷς ἢ πενίαν; {—ΠΩΛ.} Οὔκ, 34857 Gorg.477.b.3 : ἀλλὰ πενίαν. {—ΣΩ.} Τί δ´ ἐν σώματος κατασκευῇ; κακίαν 34858 Gorg.477.b.4 : ἂν φήσαις ἀσθένειαν εἶναι καὶ νόσον καὶ αἶσχος καὶ τὰ 34859 Gorg.477.b.5 : τοιαῦτα; {—ΠΩΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐν ψυχῇ πονη– 34860 Gorg.477.b.6 : ρίαν ἡγῇ τινα εἶναι; {—ΠΩΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Ταύτην 34861 Gorg.477.b.7 : οὖν οὐκ ἀδικίαν καλεῖς καὶ ἀμαθίαν καὶ δειλίαν καὶ τὰ 34862 Gorg.477.b.8 : τοιαῦτα; {—ΠΩΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν χρημάτων 34863 Gorg.477.c.1 : καὶ σώματος καὶ ψυχῆς, τριῶν ὄντων, τριττὰς εἴρηκας πονη– 34864 Gorg.477.c.2 : ρίας, πενίαν, νόσον, ἀδικίαν; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς οὖν 34865 Gorg.477.c.3 : τούτων τῶν πονηριῶν αἰσχίστη; οὐχ ἡ ἀδικία καὶ συλλή– 34866 Gorg.477.c.4 : βδην ἡ τῆς ψυχῆς πονηρία; {—ΠΩΛ.} Πολύ γε. {—ΣΩ.} Εἰ δὴ 34867 Gorg.477.c.5 : αἰσχίστη, καὶ κακίστη; {—ΠΩΛ.} Πῶς, ὦ Σώκρατες, λέγεις; 34868 Gorg.477.c.6 : {ΣΩ.} Ὡδί· ἀεὶ τὸ αἴσχιστον ἤτοι λύπην μεγίστην 34869 Gorg.477.c.7 : παρέχον ἢ βλάβην ἢ ἀμφότερα αἴσχιστόν ἐστιν ἐκ τῶν 34870 Gorg.477.c.8 : ὡμολογημένων ἐν τῷ ἔμπροσθεν. {—ΠΩΛ.} Μάλιστα. {—ΣΩ.} 34871 Gorg.477.c.9 : Αἴσχιστον δὲ ἀδικία καὶ σύμπασα ψυχῆς πονηρία νυνδὴ 34872 Gorg.477.d.1 : ὡμολόγηται ἡμῖν; {—ΠΩΛ.} Ὡμολόγηται γάρ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 34873 Gorg.477.d.2 : ἢ ἀνιαρότατόν ἐστι καὶ ἀνίᾳ ὑπερβάλλον αἴσχιστον τούτων 34874 Gorg.477.d.3 : ἐστὶν ἢ βλάβῃ ἢ ἀμφότερα; {—ΠΩΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Ἆρ´ 34875 Gorg.477.d.4 : οὖν ἀλγεινότερόν ἐστιν τοῦ πένεσθαι καὶ κάμνειν τὸ ἄδικον 34876 Gorg.477.d.5 : εἶναι καὶ ἀκόλαστον καὶ δειλὸν καὶ ἀμαθῆ; {—ΠΩΛ.} Οὐκ 34877 Gorg.477.d.6 : ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἀπὸ τούτων γε. {—ΣΩ.} Ὑπερφυεῖ 34878 Gorg.477.d.7 : τινι ἄρα ὡς μεγάλῃ βλάβῃ καὶ κακῷ θαυμασίῳ ὑπερβάλλουσα 34879 Gorg.477.e.1 : τἆλλα ἡ τῆς ψυχῆς πονηρία αἴσχιστόν ἐστι πάντων, ἐπειδὴ 34880 Gorg.477.e.2 : οὐκ ἀλγηδόνι γε, ὡς ὁ σὸς λόγος. {—ΠΩΛ.} Φαίνεται. {— 34881 Gorg.477.e.3 : ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν που τό γε μεγίστῃ βλάβῃ ὑπερβάλλον 34882 Gorg.477.e.4 : μέγιστον ἂν κακὸν εἴη τῶν ὄντων. {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἡ 34883 Gorg.477.e.5 : ἀδικία ἄρα καὶ ἡ ἀκολασία καὶ ἡ ἄλλη ψυχῆς πονηρία 34884 Gorg.477.e.6 : μέγιστον τῶν ὄντων κακόν ἐστιν; {—ΠΩΛ.} Φαίνεται. 34885 Gorg.477.e.7 : {ΣΩ.} Τίς οὖν τέχνη πενίας ἀπαλλάττει; οὐ χρηματι– 34886 Gorg.477.e.8 : στική; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς δὲ νόσου; οὐκ ἰατρική; {— 34887 Gorg.478.a.1 : ΠΩΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Τίς δὲ πονηρίας καὶ ἀδικίας; εἰ μὴ 34888 Gorg.478.a.2 : οὕτως εὐπορεῖς, ὧδε σκόπει· ποῖ ἄγομεν καὶ παρὰ τίνας 34889 Gorg.478.a.3 : τοὺς κάμνοντας τὰ σώματα; {—ΠΩΛ.} Παρὰ τοὺς ἰατρούς, ὦ 34890 Gorg.478.a.4 : Σώκρατες. {—ΣΩ.} Ποῖ δὲ τοὺς ἀδικοῦντας καὶ τοὺς ἀκολα– 34891 Gorg.478.a.5 : σταίνοντας; {—ΠΩΛ.} Παρὰ τοὺς δικαστὰς λέγεις; {—ΣΩ.} Οὐ– 34892 Gorg.478.a.6 : κοῦν δίκην δώσοντας; {—ΠΩΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ 34893 Gorg.478.a.7 : δικαιοσύνῃ τινὶ χρώμενοι κολάζουσιν οἱ ὀρθῶς κολάζοντες; 34894 Gorg.478.a.8 : {ΠΩΛ.} Δῆλον δή. {—ΣΩ.} Χρηματιστικὴ μὲν ἄρα πενίας ἀπαλ– 34895 Gorg.478.b.1 : λάττει, ἰατρικὴ δὲ νόσου, δίκη δὲ ἀκολασίας καὶ ἀδικίας. {— 34896 Gorg.478.b.2 : ΠΩΛ.} Φαίνεται. 34897 Gorg.478.b.3 : {ΣΩ.} Τί οὖν τούτων κάλλιστόν ἐστιν [ὧν λέγεις]; {— 34898 Gorg.478.b.4 : ΠΩΛ.} Τίνων λέγεις; {—ΣΩ.} Χρηματιστικῆς, ἰατρικῆς, δίκης. 34899 Gorg.478.b.5 : {—ΠΩΛ.} Πολὺ διαφέρει, ὦ Σώκρατες, ἡ δίκη. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 34900 Gorg.478.b.6 : αὖ ἤτοι ἡδονὴν πλείστην ποιεῖ ἢ ὠφελίαν ἢ ἀμφότερα, εἴπερ 34901 Gorg.478.b.7 : κάλλιστόν ἐστιν; {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τὸ ἰατρεύε– 34902 Gorg.478.b.8 : σθαι ἡδύ ἐστιν, καὶ χαίρουσιν οἱ ἰατρευόμενοι; {—ΠΩΛ.} Οὐκ 34903 Gorg.478.b.9 : ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ ὠφέλιμόν γε. ἦ γάρ; {—ΠΩΛ.} 34904 Gorg.478.c.1 : Ναί. {—ΣΩ.} Μεγάλου γὰρ κακοῦ ἀπαλλάττεται, ὥστε λυσι– 34905 Gorg.478.c.2 : τελεῖ ὑπομεῖναι τὴν ἀλγηδόνα καὶ ὑγιῆ εἶναι. {—ΠΩΛ.} Πῶς 34906 Gorg.478.c.3 : γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὕτως ἂν περὶ σῶμα εὐδαιμονέστατος 34907 Gorg.478.c.4 : ἄνθρωπος εἴη, ἰατρευόμενος, ἢ μηδὲ κάμνων ἀρχήν; {—ΠΩΛ.} 34908 Gorg.478.c.5 : Δῆλον ὅτι μηδὲ κάμνων. {—ΣΩ.} Οὐ γὰρ τοῦτ´ ἦν εὐδαιμονία, 34909 Gorg.478.c.6 : ὡς ἔοικε, κακοῦ ἀπαλλαγή, ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν μηδὲ κτῆσις. {— 34910 Gorg.478.c.7 : ΠΩΛ.} Ἔστι ταῦτα. 34911 Gorg.478.d.1 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἀθλιώτερος πότερος δυοῖν ἐχόντοιν κακὸν 34912 Gorg.478.d.2 : εἴτ´ ἐν σώματι εἴτ´ ἐν ψυχῇ, ὁ ἰατρευόμενος καὶ ἀπαλλαττό– 34913 Gorg.478.d.3 : μενος τοῦ κακοῦ, ἢ ὁ μὴ ἰατρευόμενος, ἔχων δέ; {—ΠΩΛ.} Φαί– 34914 Gorg.478.d.4 : νεταί μοι ὁ μὴ ἰατρευόμενος. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ δίκην διδόναι 34915 Gorg.478.d.5 : μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν, πονηρίας; {—ΠΩΛ.} Ἦν γάρ. 34916 Gorg.478.d.6 : {—ΣΩ.} Σωφρονίζει γάρ που καὶ δικαιοτέρους ποιεῖ καὶ ἰα– 34917 Gorg.478.d.7 : τρικὴ γίγνεται πονηρίας ἡ δίκη. {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Εὐδαι– 34918 Gorg.478.d.8 : μονέστατος μὲν ἄρα ὁ μὴ ἔχων κακίαν ἐν ψυχῇ, ἐπειδὴ τοῦτο 34919 Gorg.478.e.1 : μέγιστον τῶν κακῶν ἐφάνη. {—ΠΩΛ.} Δῆλον δή. {—ΣΩ.} Δεύ– 34920 Gorg.478.e.2 : τερος δέ που ὁ ἀπαλλαττόμενος. {—ΠΩΛ.} Ἔοικεν. {—ΣΩ.} Οὗ– 34921 Gorg.478.e.3 : τος δ´ ἦν ὁ νουθετούμενός τε καὶ ἐπιπληττόμενος καὶ δίκην 34922 Gorg.478.e.4 : διδούς. {—ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Κάκιστα ἄρα ζῇ ὁ ἔχων [ἀδικίαν] 34923 Gorg.478.e.5 : καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενος. {—ΠΩΛ.} Φαίνεται. 34924 Gorg.478.e.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὗτος τυγχάνει ὢν ὃς ἂν τὰ μέγιστα ἀδικῶν 34925 Gorg.478.e.7 : καὶ χρώμενος μεγίστῃ ἀδικίᾳ διαπράξηται ὥστε μήτε νου– 34926 Gorg.479.a.1 : θετεῖσθαι μήτε κολάζεσθαι μήτε δίκην διδόναι, ὥσπερ σὺ 34927 Gorg.479.a.2 : φῂς Ἀρχέλαον παρεσκευάσθαι καὶ τοὺς ἄλλους τυράννους 34928 Gorg.479.a.3 : καὶ ῥήτορας καὶ δυνάστας; 34929 Gorg.479.a.4 : {ΠΩΛ.} Ἔοικε. 34930 Gorg.479.a.5 : {ΣΩ.} Σχεδὸν γάρ που οὗτοι, ὦ ἄριστε, τὸ αὐτὸ διαπε– 34931 Gorg.479.a.6 : πραγμένοι εἰσὶν ὥσπερ ἂν εἴ τις τοῖς μεγίστοις νοσήμασιν 34932 Gorg.479.a.7 : συνισχόμενος διαπράξαιτο μὴ διδόναι δίκην τῶν περὶ τὸ 34933 Gorg.479.a.8 : σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖς ἰατροῖς μηδὲ ἰατρεύεσθαι, φοβού– 34934 Gorg.479.a.9 : μενος ὡσπερανεὶ παῖς τὸ κάεσθαι καὶ τὸ τέμνεσθαι, ὅτι 34935 Gorg.479.b.1 : ἀλγεινόν. ἢ οὐ δοκεῖ καὶ σοὶ οὕτω; 34936 Gorg.479.b.2 : {ΠΩΛ.} Ἔμοιγε. 34937 Gorg.479.b.3 : {ΣΩ.} Ἀγνοῶν γε, ὡς ἔοικεν, οἷόν ἐστιν ἡ ὑγίεια καὶ 34938 Gorg.479.b.4 : ἀρετὴ σώματος. κινδυνεύουσι γὰρ ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν ὡμο– 34939 Gorg.479.b.5 : λογημένων τοιοῦτόν τι ποιεῖν καὶ οἱ τὴν δίκην φεύγοντες, 34940 Gorg.479.b.6 : ὦ Πῶλε, τὸ ἀλγεινὸν αὐτοῦ καθορᾶν, πρὸς δὲ τὸ ὠφέλιμον 34941 Gorg.479.b.7 : τυφλῶς ἔχειν καὶ ἀγνοεῖν ὅσῳ ἀθλιώτερόν ἐστι μὴ ὑγιοῦς 34942 Gorg.479.b.8 : σώματος μὴ ὑγιεῖ ψυχῇ συνοικεῖν, ἀλλὰ σαθρᾷ καὶ ἀδίκῳ 34943 Gorg.479.c.1 : καὶ ἀνοσίῳ, ὅθεν καὶ πᾶν ποιοῦσιν ὥστε δίκην μὴ διδόναι 34944 Gorg.479.c.2 : μηδ´ ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου κακοῦ, καὶ χρήματα παρα– 34945 Gorg.479.c.3 : σκευαζόμενοι καὶ φίλους καὶ ὅπως ἂν ὦσιν ὡς πιθανώτατοι 34946 Gorg.479.c.4 : λέγειν· εἰ δὲ ἡμεῖς ἀληθῆ ὡμολογήκαμεν, ὦ Πῶλε, ἆρ´ 34947 Gorg.479.c.5 : αἰσθάνῃ τὰ συμβαίνοντα ἐκ τοῦ λόγου; ἢ βούλει συλλο– 34948 Gorg.479.c.6 : γισώμεθα αὐτά; 34949 Gorg.479.c.7 : {ΠΩΛ.} Εἰ σοί γε δοκεῖ. 34950 Gorg.479.c.8 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν συμβαίνει μέγιστον κακὸν ἡ ἀδικία καὶ τὸ 34951 Gorg.479.d.1 : ἀδικεῖν; {—ΠΩΛ.} Φαίνεταί γε. {—ΣΩ.} Καὶ μὴν ἀπαλλαγή γε 34952 Gorg.479.d.2 : ἐφάνη τούτου τοῦ κακοῦ τὸ δίκην διδόναι; {—ΠΩΛ.} Κινδυ– 34953 Gorg.479.d.3 : νεύει. {—ΣΩ.} Τὸ δέ γε μὴ διδόναι ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ; {— 34954 Gorg.479.d.4 : ΠΩΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Δεύτερον ἄρα ἐστὶν τῶν κακῶν μεγέθει 34955 Gorg.479.d.5 : τὸ ἀδικεῖν· τὸ δὲ ἀδικοῦντα μὴ διδόναι δίκην πάντων μέγι– 34956 Gorg.479.d.6 : στόν τε καὶ πρῶτον κακῶν πέφυκεν. {—ΠΩΛ.} Ἔοικεν. 34957 Gorg.479.d.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ περὶ τούτου, ὦ φίλε, ἠμφεσβητήσαμεν, 34958 Gorg.479.d.8 : σὺ μὲν τὸν Ἀρχέλαον εὐδαιμονίζων τὸν τὰ μέγιστα ἀδι– 34959 Gorg.479.e.1 : κοῦντα δίκην οὐδεμίαν διδόντα, ἐγὼ δὲ τοὐναντίον οἰόμενος, 34960 Gorg.479.e.2 : εἴτε Ἀρχέλαος εἴτ´ ἄλλος ἀνθρώπων ὁστισοῦν μὴ δίδωσι 34961 Gorg.479.e.3 : δίκην ἀδικῶν, τούτῳ προσήκειν ἀθλίῳ εἶναι διαφερόντως 34962 Gorg.479.e.4 : τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, καὶ ἀεὶ τὸν ἀδικοῦντα τοῦ ἀδικου– 34963 Gorg.479.e.5 : μένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ 34964 Gorg.479.e.6 : διδόντος; οὐ ταῦτ´ ἦν τὰ ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενα; 34965 Gorg.479.e.7 : {ΠΩΛ.} Ναί. 34966 Gorg.479.e.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀποδέδεικται ὅτι ἀληθῆ ἐλέγετο; 34967 Gorg.479.e.9 : {ΠΩΛ.} Φαίνεται. 34968 Gorg.480.a.1 : {ΣΩ.} Εἶεν· εἰ οὖν δὴ ταῦτα ἀληθῆ, ὦ Πῶλε, τίς ἡ 34969 Gorg.480.a.2 : μεγάλη χρεία ἐστὶν τῆς ῥητορικῆς; δεῖ μὲν γὰρ δὴ ἐκ τῶν 34970 Gorg.480.a.3 : νῦν ὡμολογημένων αὐτὸν ἑαυτὸν μάλιστα φυλάττειν ὅπως 34971 Gorg.480.a.4 : μὴ ἀδικήσει, ὡς ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα. οὐ γάρ; 34972 Gorg.480.a.5 : {ΠΩΛ.} Πάνυ γε. 34973 Gorg.480.a.6 : {ΣΩ.} Ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις ὧν ἂν 34974 Gorg.480.a.7 : κήδηται, αὐτὸν ἑκόντα ἰέναι ἐκεῖσε ὅπου ὡς τάχιστα 34975 Gorg.480.a.8 : δώσει δίκην, παρὰ τὸν δικαστὴν ὥσπερ παρὰ τὸν ἰατρόν, 34976 Gorg.480.b.1 : σπεύδοντα ὅπως μὴ ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα τῆς ἀδικίας 34977 Gorg.480.b.2 : ὕπουλον τὴν ψυχὴν ποιήσει καὶ ἀνίατον· ἢ πῶς λέγο– 34978 Gorg.480.b.3 : μεν, ὦ Πῶλε, εἴπερ τὰ πρότερον μένει ἡμῖν ὁμολογήματα; 34979 Gorg.480.b.4 : οὐκ ἀνάγκη ταῦτα ἐκείνοις οὕτω μὲν συμφωνεῖν, ἄλλως 34980 Gorg.480.b.5 : δὲ μή; 34981 Gorg.480.b.6 : {ΠΩΛ.} Τί γὰρ δὴ φῶμεν, ὦ Σώκρατες; 34982 Gorg.480.b.7 : {ΣΩ.} Ἐπὶ μὲν ἄρα τὸ ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῆς ἀδικίας 34983 Gorg.480.b.8 : τῆς αὑτοῦ ἢ γονέων ἢ ἑταίρων ἢ παίδων ἢ πατρίδος ἀδικούσης 34984 Gorg.480.b.9 : οὐ χρήσιμος οὐδὲν ἡ ῥητορικὴ ἡμῖν, ὦ Πῶλε, εἰ μὴ εἴ τις 34985 Gorg.480.c.1 : ὑπολάβοι ἐπὶ τοὐναντίον—κατηγορεῖν δεῖν μάλιστα μὲν 34986 Gorg.480.c.2 : ἑαυτοῦ, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν οἰκείων καὶ τῶν ἄλλων ὃς ἂν 34987 Gorg.480.c.3 : ἀεὶ τῶν φίλων τυγχάνῃ ἀδικῶν, καὶ μὴ ἀποκρύπτεσθαι ἀλλ´ 34988 Gorg.480.c.4 : εἰς τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ ἀδίκημα, ἵνα δῷ δίκην καὶ ὑγιὴς 34989 Gorg.480.c.5 : γένηται, ἀναγκάζειν τε αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους μὴ ἀποδειλιᾶν 34990 Gorg.480.c.6 : ἀλλὰ παρέχειν μύσαντα εὖ καὶ ἀνδρείως ὥσπερ τέμνειν 34991 Gorg.480.c.7 : καὶ κάειν ἰατρῷ, τὸ ἀγαθὸν καὶ καλὸν διώκοντα, μὴ ὑπολογι– 34992 Gorg.480.c.8 : ζόμενον τὸ ἀλγεινόν, ἐὰν μέν γε πληγῶν ἄξια ἠδικηκὼς 34993 Gorg.480.d.1 : ᾖ, τύπτειν παρέχοντα, ἐὰν δὲ δεσμοῦ, δεῖν, ἐὰν δὲ ζημίας, 34994 Gorg.480.d.2 : ἀποτίνοντα, ἐὰν δὲ φυγῆς, φεύγοντα, ἐὰν δὲ θανάτου, ἀπο– 34995 Gorg.480.d.3 : θνῄσκοντα, αὐτὸν πρῶτον ὄντα κατήγορον καὶ αὑτοῦ καὶ 34996 Gorg.480.d.4 : τῶν ἄλλων οἰκείων καὶ ἐπὶ τοῦτο χρώμενον τῇ ῥητορικῇ, 34997 Gorg.480.d.5 : ὅπως ἂν καταδήλων τῶν ἀδικημάτων γιγνομένων ἀπαλλάτ– 34998 Gorg.480.d.6 : τωνται τοῦ μεγίστου κακοῦ, ἀδικίας. φῶμεν οὕτως ἢ μὴ 34999 Gorg.480.d.7 : φῶμεν, ὦ Πῶλε; 35000 Gorg.480.e.1 : {ΠΩΛ.} Ἄτοπα μέν, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ, τοῖς μέντοι 35001 Gorg.480.e.2 : ἔμπροσθεν ἴσως σοι ὁμολογεῖται. 35002 Gorg.480.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἢ κἀκεῖνα λυτέον ἢ τάδε ἀνάγκη συμβαίνειν; 35003 Gorg.480.e.4 : {ΠΩΛ.} Ναί, τοῦτό γε οὕτως ἔχει. 35004 Gorg.480.e.5 : {ΣΩ.} Τοὐναντίον δέ γε αὖ μεταβαλόντα, εἰ ἄρα δεῖ τινα 35005 Gorg.480.e.6 : κακῶς ποιεῖν, εἴτ´ ἐχθρὸν εἴτε ὁντινοῦν, ἐὰν μόνον μὴ αὐτὸς 35006 Gorg.480.e.7 : ἀδικῆται ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ—τοῦτο μὲν γὰρ εὐλαβητέον—ἐὰν 35007 Gorg.480.e.8 : δὲ ἄλλον ἀδικῇ ὁ ἐχθρός, παντὶ τρόπῳ παρασκευαστέον, καὶ 35008 Gorg.481.a.1 : πράττοντα καὶ λέγοντα, ὅπως μὴ δῷ δίκην μηδὲ ἔλθῃ παρὰ 35009 Gorg.481.a.2 : τὸν δικαστήν· ἐὰν δὲ ἔλθῃ, μηχανητέον ὅπως ἂν διαφύγῃ 35010 Gorg.481.a.3 : καὶ μὴ δῷ δίκην ὁ ἐχθρός, ἀλλ´ ἐάντε χρυσίον 〈ᾖ〉 ἡρπακὼς 35011 Gorg.481.a.4 : πολύ, μὴ ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ´ ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰς ἑαυτὸν 35012 Gorg.481.a.5 : καὶ εἰς τοὺς ἑαυτοῦ ἀδίκως καὶ ἀθέως, ἐάντε αὖ θανάτου 35013 Gorg.481.a.6 : ἄξια ἠδικηκὼς ᾖ, ὅπως μὴ ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέ– 35014 Gorg.481.a.7 : ποτε, ἀλλ´ ἀθάνατος ἔσται πονηρὸς ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπως ὡς 35015 Gorg.481.b.1 : πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτος ὤν. ἐπὶ τὰ τοιαῦτα 35016 Gorg.481.b.2 : ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Πῶλε, ἡ ῥητορικὴ χρήσιμος εἶναι, ἐπεὶ τῷ 35017 Gorg.481.b.3 : γε μὴ μέλλοντι ἀδικεῖν οὐ μεγάλη τίς μοι δοκεῖ ἡ χρεία 35018 Gorg.481.b.4 : αὐτῆς εἶναι, εἰ δὴ καὶ ἔστιν τις χρεία, ὡς ἔν γε τοῖς 35019 Gorg.481.b.5 : πρόσθεν οὐδαμῇ ἐφάνη οὖσα. 35020 Gorg.481.b.6 : {ΚΑΛ.} Εἰπέ μοι, ὦ Χαιρεφῶν, σπουδάζει ταῦτα Σωκράτης 35021 Gorg.481.b.7 : ἢ παίζει; 35022 Gorg.481.b.8 : {ΧΑΙ.} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Καλλίκλεις, ὑπερφυῶς σπου– 35023 Gorg.481.b.9 : δάζειν· οὐδὲν μέντοι οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν. 35024 Gorg.481.b.10 : {ΚΑΛ.} Νὴ τοὺς θεοὺς ἀλλ´ ἐπιθυμῶ. εἰπέ μοι, ὦ Σώ– 35025 Gorg.481.c.1 : κρατες, πότερόν σε θῶμεν νυνὶ σπουδάζοντα ἢ παίζοντα; εἰ 35026 Gorg.481.c.2 : μὲν γὰρ σπουδάζεις τε καὶ τυγχάνει ταῦτα ἀληθῆ ὄντα ἃ 35027 Gorg.481.c.3 : λέγεις, ἄλλο τι ἢ ἡμῶν ὁ βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη τῶν ἀν– 35028 Gorg.481.c.4 : θρώπων καὶ πάντα τὰ ἐναντία πράττομεν, ὡς ἔοικεν, ἢ ἃ δεῖ; 35029 Gorg.481.c.5 : {ΣΩ.} Ὦ Καλλίκλεις, εἰ μή τι ἦν τοῖς ἀνθρώποις πάθος, 35030 Gorg.481.c.6 : τοῖς μὲν ἄλλο τι, τοῖς δὲ ἄλλο τι [ἢ] τὸ αὐτό, ἀλλά τις 35031 Gorg.481.c.7 : ἡμῶν ἴδιόν τι ἔπασχεν πάθος ἢ οἱ ἄλλοι, οὐκ ἂν ἦν ῥᾴδιον 35032 Gorg.481.d.1 : ἐνδείξασθαι τῷ ἑτέρῳ τὸ ἑαυτοῦ πάθημα. λέγω δ´ ἐννοήσας 35033 Gorg.481.d.2 : ὅτι ἐγώ τε καὶ σὺ νῦν τυγχάνομεν ταὐτόν τι πεπονθότες, 35034 Gorg.481.d.3 : ἐρῶντε δύο ὄντε δυοῖν ἑκάτερος, ἐγὼ μὲν Ἀλκιβιάδου τε 35035 Gorg.481.d.4 : τοῦ Κλεινίου καὶ φιλοσοφίας, σὺ δὲ δυοῖν, τοῦ τε Ἀθη– 35036 Gorg.481.d.5 : ναίων δήμου καὶ τοῦ Πυριλάμπους. αἰσθάνομαι οὖν σου 35037 Gorg.481.d.6 : ἑκάστοτε, καίπερ ὄντος δεινοῦ, ὅτι ἂν φῇ σου τὰ παιδικὰ 35038 Gorg.481.d.7 : καὶ ὅπως ἂν φῇ ἔχειν, οὐ δυναμένου ἀντιλέγειν, ἀλλ´ ἄνω 35039 Gorg.481.e.1 : καὶ κάτω μεταβαλλομένου· ἔν τε τῇ ἐκκλησίᾳ, ἐάν τι σοῦ 35040 Gorg.481.e.2 : λέγοντος ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων μὴ φῇ οὕτως ἔχειν, μετα– 35041 Gorg.481.e.3 : βαλλόμενος λέγεις ἃ ἐκεῖνος βούλεται, καὶ πρὸς τὸν Πυρι– 35042 Gorg.481.e.4 : λάμπους νεανίαν τὸν καλὸν τοῦτον τοιαῦτα ἕτερα πέπονθας. 35043 Gorg.481.e.5 : τοῖς γὰρ τῶν παιδικῶν βουλεύμασίν τε καὶ λόγοις οὐχ οἷός 35044 Gorg.481.e.6 : τ´ εἶ ἐναντιοῦσθαι, ὥστε, εἴ τίς σου λέγοντος ἑκάστοτε ἃ 35045 Gorg.481.e.7 : διὰ τούτους λέγεις θαυμάζοι ὡς ἄτοπά ἐστιν, ἴσως εἴποις 35046 Gorg.481.e.8 : ἂν αὐτῷ, εἰ βούλοιο τἀληθῆ λέγειν, ὅτι εἰ μή τις παύσει τὰ 35047 Gorg.482.a.1 : σὰ παιδικὰ τούτων τῶν λόγων, οὐδὲ σὺ παύσῃ ποτὲ ταῦτα 35048 Gorg.482.a.2 : λέγων. νόμιζε τοίνυν καὶ παρ´ ἐμοῦ χρῆναι ἕτερα τοιαῦτα 35049 Gorg.482.a.3 : ἀκούειν, καὶ μὴ θαύμαζε ὅτι ἐγὼ ταῦτα λέγω, ἀλλὰ τὴν 35050 Gorg.482.a.4 : φιλοσοφίαν, τὰ ἐμὰ παιδικά, παῦσον ταῦτα λέγουσαν. 35051 Gorg.482.a.5 : λέγει γάρ, ὦ φίλε ἑταῖρε, ἃ νῦν ἐμοῦ ἀκούεις, καί μοί ἐστιν 35052 Gorg.482.a.6 : τῶν ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔμπληκτος· ὁ μὲν γὰρ Κλει– 35053 Gorg.482.a.7 : νίειος οὗτος ἄλλοτε ἄλλων ἐστὶ λόγων, ἡ δὲ φιλοσοφία ἀεὶ 35054 Gorg.482.b.1 : τῶν αὐτῶν, λέγει δὲ ἃ σὺ νῦν θαυμάζεις, παρῆσθα δὲ καὶ 35055 Gorg.482.b.2 : αὐτὸς λεγομένοις. ἢ οὖν ἐκείνην ἐξέλεγξον, ὅπερ ἄρτι 35056 Gorg.482.b.3 : ἔλεγον, ὡς οὐ τὸ ἀδικεῖν ἐστιν καὶ ἀδικοῦντα δίκην μὴ δι– 35057 Gorg.482.b.4 : δόναι ἁπάντων ἔσχατον κακῶν· ἢ εἰ τοῦτο ἐάσεις ἀνέλεγκτον, 35058 Gorg.482.b.5 : μὰ τὸν κύνα τὸν Αἰγυπτίων θεόν, οὔ σοι ὁμολογήσει Καλ– 35059 Gorg.482.b.6 : λικλῆς, ὦ Καλλίκλεις, ἀλλὰ διαφωνήσει ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ. 35060 Gorg.482.b.7 : καίτοι ἔγωγε οἶμαι, ὦ βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν μοι κρεῖττον 35061 Gorg.482.b.8 : εἶναι ἀνάρμοστόν τε καὶ διαφωνεῖν, καὶ χορὸν ᾧ χορηγοίην, 35062 Gorg.482.c.1 : καὶ πλείστους ἀνθρώπους μὴ ὁμολογεῖν μοι ἀλλ´ ἐναντία 35063 Gorg.482.c.2 : λέγειν μᾶλλον ἢ ἕνα ὄντα ἐμὲ ἐμαυτῷ ἀσύμφωνον εἶναι 35064 Gorg.482.c.3 : καὶ ἐναντία λέγειν. 35065 Gorg.482.c.4 : {ΚΑΛ.} Ὦ Σώκρατες, δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς λόγοις 35066 Gorg.482.c.5 : ὡς ἀληθῶς δημηγόρος ὤν· καὶ νῦν ταῦτα δημηγορεῖς ταὐτὸν 35067 Gorg.482.c.6 : παθόντος Πώλου πάθος ὅπερ Γοργίου κατηγόρει πρὸς σὲ 35068 Gorg.482.c.7 : παθεῖν. ἔφη γάρ που Γοργίαν ἐρωτώμενον ὑπὸ σοῦ, ἐὰν 35069 Gorg.482.c.8 : ἀφίκηται παρ´ αὐτὸν μὴ ἐπιστάμενος τὰ δίκαια ὁ τὴν ῥητο– 35070 Gorg.482.d.1 : ρικὴν βουλόμενος μαθεῖν, εἰ διδάξοι αὐτὸν ὁ Γοργίας, 35071 Gorg.482.d.2 : αἰσχυνθῆναι αὐτὸν καὶ φάναι διδάξειν διὰ τὸ ἔθος τῶν ἀν– 35072 Gorg.482.d.3 : θρώπων, ὅτι ἀγανακτοῖεν ἂν εἴ τις μὴ φαίη—διὰ δὴ ταύτην 35073 Gorg.482.d.4 : τὴν ὁμολογίαν ἀναγκασθῆναι ἐναντία αὐτὸν αὑτῷ εἰπεῖν, 35074 Gorg.482.d.5 : σὲ δὲ αὐτὸ τοῦτο ἀγαπᾶν—καί σου καταγελᾶν, ὥς γέ μοι 35075 Gorg.482.d.6 : δοκεῖν ὀρθῶς, τότε· νῦν δὲ πάλιν αὐτὸς ταὐτὸν τοῦτο ἔπαθεν. 35076 Gorg.482.d.7 : καὶ ἔγωγε κατ´ αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἄγαμαι Πῶλον, ὅτι σοι 35077 Gorg.482.d.8 : συνεχώρησεν τὸ ἀδικεῖν αἴσχιον εἶναι τοῦ ἀδικεῖσθαι· ἐκ 35078 Gorg.482.e.1 : ταύτης γὰρ αὖ τῆς ὁμολογίας αὐτὸς ὑπὸ σοῦ συμποδισθεὶς 35079 Gorg.482.e.2 : ἐν τοῖς λόγοις ἐπεστομίσθη, αἰσχυνθεὶς ἃ ἐνόει εἰπεῖν. σὺ 35080 Gorg.482.e.3 : γὰρ τῷ ὄντι, ὦ Σώκρατες, εἰς τοιαῦτα ἄγεις φορτικὰ καὶ 35081 Gorg.482.e.4 : δημηγορικά, φάσκων τὴν ἀλήθειαν διώκειν, ἃ φύσει μὲν 35082 Gorg.482.e.5 : οὐκ ἔστιν καλά, νόμῳ δέ. ὡς τὰ πολλὰ δὲ ταῦτα ἐναντί´ 35083 Gorg.482.e.6 : ἀλλήλοις ἐστίν, ἥ τε φύσις καὶ ὁ νόμος· ἐὰν οὖν τις αἰσχύ– 35084 Gorg.483.a.1 : νηται καὶ μὴ τολμᾷ λέγειν ἅπερ νοεῖ, ἀναγκάζεται ἐναντία 35085 Gorg.483.a.2 : λέγειν. ὃ δὴ καὶ σὺ τοῦτο τὸ σοφὸν κατανενοηκὼς κακουρ– 35086 Gorg.483.a.3 : γεῖς ἐν τοῖς λόγοις, ἐὰν μέν τις κατὰ νόμον λέγῃ, κατὰ 35087 Gorg.483.a.4 : φύσιν ὑπερωτῶν, ἐὰν δὲ τὰ τῆς φύσεως, τὰ τοῦ νόμου. 35088 Gorg.483.a.5 : ὥσπερ αὐτίκα ἐν τούτοις, τῷ ἀδικεῖν τε καὶ τῷ ἀδικεῖσθαι, 35089 Gorg.483.a.6 : Πώλου τὸ κατὰ νόμον αἴσχιον λέγοντος, σὺ τὸν λόγον 35090 Gorg.483.a.7 : ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν. φύσει μὲν γὰρ πᾶν αἴσχιόν ἐστιν 35091 Gorg.483.a.8 : ὅπερ καὶ κάκιον, τὸ ἀδικεῖσθαι, νόμῳ δὲ τὸ ἀδικεῖν. οὐδὲ 35092 Gorg.483.b.1 : γὰρ ἀνδρὸς τοῦτό γ´ ἐστὶν τὸ πάθημα, τὸ ἀδικεῖσθαι, ἀλλ´ 35093 Gorg.483.b.2 : ἀνδραπόδου τινὸς ᾧ κρεῖττόν ἐστιν τεθνάναι ἢ ζῆν, ὅστις 35094 Gorg.483.b.3 : ἀδικούμενος καὶ προπηλακιζόμενος μὴ οἷός τέ ἐστιν αὐτὸς 35095 Gorg.483.b.4 : αὑτῷ βοηθεῖν μηδὲ ἄλλῳ οὗ ἂν κήδηται. ἀλλ´ οἶμαι οἱ 35096 Gorg.483.b.5 : τιθέμενοι τοὺς νόμους οἱ ἀσθενεῖς ἄνθρωποί εἰσιν καὶ οἱ 35097 Gorg.483.b.6 : πολλοί. πρὸς αὑτοὺς οὖν καὶ τὸ αὑτοῖς συμφέρον τούς τε 35098 Gorg.483.b.7 : νόμους τίθενται καὶ τοὺς ἐπαίνους ἐπαινοῦσιν καὶ τοὺς 35099 Gorg.483.c.1 : ψόγους ψέγουσιν· ἐκφοβοῦντες τοὺς ἐρρωμενεστέρους τῶν 35100 Gorg.483.c.2 : ἀνθρώπων καὶ δυνατοὺς ὄντας πλέον ἔχειν, ἵνα μὴ αὐτῶν 35101 Gorg.483.c.3 : πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν ὡς αἰσχρὸν καὶ ἄδικον τὸ πλεον– 35102 Gorg.483.c.4 : εκτεῖν, καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ ἀδικεῖν, τὸ πλέον τῶν ἄλλων 35103 Gorg.483.c.5 : ζητεῖν ἔχειν· ἀγαπῶσι γὰρ οἶμαι αὐτοὶ ἂν τὸ ἴσον ἔχωσιν 35104 Gorg.483.c.6 : φαυλότεροι ὄντες. διὰ ταῦτα δὴ νόμῳ μὲν τοῦτο ἄδικον καὶ 35105 Gorg.483.c.7 : αἰσχρὸν λέγεται, τὸ πλέον ζητεῖν ἔχειν τῶν πολλῶν, καὶ 35106 Gorg.483.c.8 : ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν· ἡ δέ γε οἶμαι φύσις αὐτὴ ἀποφαίνει 35107 Gorg.483.d.1 : αὐτό, ὅτι δίκαιόν ἐστιν τὸν ἀμείνω τοῦ χείρονος πλέον 35108 Gorg.483.d.2 : ἔχειν καὶ τὸν δυνατώτερον τοῦ ἀδυνατωτέρου. δηλοῖ δὲ 35109 Gorg.483.d.3 : ταῦτα πολλαχοῦ ὅτι οὕτως ἔχει, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις 35110 Gorg.483.d.4 : καὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ὅλαις ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς γένεσιν, 35111 Gorg.483.d.5 : ὅτι οὕτω τὸ δίκαιον κέκριται, τὸν κρείττω τοῦ ἥττονος ἄρχειν 35112 Gorg.483.d.6 : καὶ πλέον ἔχειν. ἐπεὶ ποίῳ δικαίῳ χρώμενος Ξέρξης ἐπὶ 35113 Gorg.483.d.7 : τὴν Ἑλλάδα ἐστράτευσεν ἢ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπὶ Σκύθας; ἢ 35114 Gorg.483.e.1 : ἄλλα μυρία ἄν τις ἔχοι τοιαῦτα λέγειν. ἀλλ´ οἶμαι οὗτοι 35115 Gorg.483.e.2 : κατὰ φύσιν τὴν τοῦ δικαίου ταῦτα πράττουσιν, καὶ ναὶ μὰ 35116 Gorg.483.e.3 : Δία κατὰ νόμον γε τὸν τῆς φύσεως, οὐ μέντοι ἴσως κατὰ 35117 Gorg.483.e.4 : τοῦτον ὃν ἡμεῖς τιθέμεθα· πλάττοντες τοὺς βελτίστους καὶ 35118 Gorg.483.e.5 : ἐρρωμενεστάτους ἡμῶν αὐτῶν, ἐκ νέων λαμβάνοντες, ὥσπερ 35119 Gorg.483.e.6 : λέοντας, κατεπᾴδοντές τε καὶ γοητεύοντες καταδουλούμεθα 35120 Gorg.484.a.1 : λέγοντες ὡς τὸ ἴσον χρὴ ἔχειν καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ καλὸν 35121 Gorg.484.a.2 : καὶ τὸ δίκαιον. ἐὰν δέ γε οἶμαι φύσιν ἱκανὴν γένηται 35122 Gorg.484.a.3 : ἔχων ἀνήρ, πάντα ταῦτα ἀποσεισάμενος καὶ διαρρήξας καὶ 35123 Gorg.484.a.4 : διαφυγών, καταπατήσας τὰ ἡμέτερα γράμματα καὶ μαγγα– 35124 Gorg.484.a.5 : νεύματα καὶ ἐπῳδὰς καὶ νόμους τοὺς παρὰ φύσιν ἅπαντας, 35125 Gorg.484.a.6 : ἐπαναστὰς ἀνεφάνη δεσπότης ἡμέτερος ὁ δοῦλος, καὶ ἐνταῦθα 35126 Gorg.484.b.1 : ἐξέλαμψεν τὸ τῆς φύσεως δίκαιον. δοκεῖ δέ μοι καὶ Πίν– 35127 Gorg.484.b.2 : δαρος ἅπερ ἐγὼ λέγω ἐνδείκνυσθαι ἐν τῷ ᾄσματι ἐν ᾧ λέγει 35128 Gorg.484.b.3 : ὅτι— 35129 Gorg.484.b.3 : 35130 Gorg.484.b.4 : νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς 35131 Gorg.484.b.5 : θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων· 35132 Gorg.484.b.5 : 35133 Gorg.484.b.6 : οὗτος δὲ δή, φησίν,— 35134 Gorg.484.b.6 : 35135 Gorg.484.b.7 : ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον 35136 Gorg.484.b.8 : ὑπερτάτᾳ χειρί· τεκμαίρομαι 35137 Gorg.484.b.9 : ἔργοισιν Ἡρακλέος, ἐπεὶ—ἀπριάτας— 35138 Gorg.484.b.9 : 35139 Gorg.484.b.10 : λέγει οὕτω πως—τὸ γὰρ ᾆσμα οὐκ ἐπίσταμαι—λέγει δ´ ὅτι 35140 Gorg.484.b.11 : οὔτε πριάμενος οὔτε δόντος τοῦ Γηρυόνου ἠλάσατο τὰς βοῦς, 35141 Gorg.484.c.1 : ὡς τούτου ὄντος τοῦ δικαίου φύσει, καὶ βοῦς καὶ τἆλλα κτή– 35142 Gorg.484.c.2 : ματα εἶναι πάντα τοῦ βελτίονός τε καὶ κρείττονος τὰ τῶν 35143 Gorg.484.c.3 : χειρόνων τε καὶ ἡττόνων. 35144 Gorg.484.c.4 : Τὸ μὲν οὖν ἀληθὲς οὕτως ἔχει, γνώσῃ δέ, ἂν ἐπὶ τὰ 35145 Gorg.484.c.5 : μείζω ἔλθῃς ἐάσας ἤδη φιλοσοφίαν. φιλοσοφία γάρ τοί 35146 Gorg.484.c.6 : ἐστιν, ὦ Σώκρατες, χαρίεν, ἄν τις αὐτοῦ μετρίως ἅψηται ἐν 35147 Gorg.484.c.7 : τῇ ἡλικίᾳ· ἐὰν δὲ περαιτέρω τοῦ δέοντος ἐνδιατρίψῃ, δια– 35148 Gorg.484.c.8 : φθορὰ τῶν ἀνθρώπων. ἐὰν γὰρ καὶ πάνυ εὐφυὴς ᾖ καὶ 35149 Gorg.484.c.9 : πόρρω τῆς ἡλικίας φιλοσοφῇ, ἀνάγκη πάντων ἄπειρον γεγο– 35150 Gorg.484.d.1 : νέναι ἐστὶν ὧν χρὴ ἔμπειρον εἶναι τὸν μέλλοντα καλὸν 35151 Gorg.484.d.2 : κἀγαθὸν καὶ εὐδόκιμον ἔσεσθαι ἄνδρα. καὶ γὰρ τῶν νόμων 35152 Gorg.484.d.3 : ἄπειροι γίγνονται τῶν κατὰ τὴν πόλιν, καὶ τῶν λόγων οἷς 35153 Gorg.484.d.4 : δεῖ χρώμενον ὁμιλεῖν ἐν τοῖς συμβολαίοις τοῖς ἀνθρώποις 35154 Gorg.484.d.5 : καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, καὶ τῶν ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν τῶν 35155 Gorg.484.d.6 : ἀνθρωπείων, καὶ συλλήβδην τῶν ἠθῶν παντάπασιν ἄπειροι 35156 Gorg.484.d.7 : γίγνονται. ἐπειδὰν οὖν ἔλθωσιν εἴς τινα ἰδίαν ἢ πολιτικὴν 35157 Gorg.484.e.1 : πρᾶξιν, καταγέλαστοι γίγνονται, ὥσπερ γε οἶμαι οἱ πολιτι– 35158 Gorg.484.e.2 : κοί, ἐπειδὰν αὖ εἰς τὰς ὑμετέρας διατριβὰς ἔλθωσιν καὶ τοὺς 35159 Gorg.484.e.3 : λόγους, καταγέλαστοί εἰσιν. συμβαίνει γὰρ τὸ τοῦ Εὐριπί– 35160 Gorg.484.e.4 : δου· <20λαμπρός>20 τέ ἐστιν <20ἕκαστος>20 ἐν τούτῳ, <20καὶ ἐπὶ τοῦτ´ 35161 Gorg.484.e.5 : ἐπείγεται>20, 35162 Gorg.484.e.5 : 35163 Gorg.484.e.6 : νέμων τὸ πλεῖστον ἡμέρας τούτῳ μέρος, 35164 Gorg.484.e.7 : ἵν´ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει βέλτιστος ὤν· 35165 Gorg.484.e.7 : 35166 Gorg.485.a.1 : ὅπου δ´ ἂν φαῦλος ᾖ, ἐντεῦθεν φεύγει καὶ λοιδορεῖ τοῦτο, 35167 Gorg.485.a.2 : τὸ δ´ ἕτερον ἐπαινεῖ, εὐνοίᾳ τῇ ἑαυτοῦ, ἡγούμενος οὕτως 35168 Gorg.485.a.3 : αὐτὸς ἑαυτὸν ἐπαινεῖν. ἀλλ´ οἶμαι τὸ ὀρθότατόν ἐστιν 35169 Gorg.485.a.4 : ἀμφοτέρων μετασχεῖν. φιλοσοφίας μὲν ὅσον παιδείας χάριν 35170 Gorg.485.a.5 : καλὸν μετέχειν, καὶ οὐκ αἰσχρὸν μειρακίῳ ὄντι φιλοσοφεῖν· 35171 Gorg.485.a.6 : ἐπειδὰν δὲ ἤδη πρεσβύτερος ὢν ἄνθρωπος ἔτι φιλοσοφῇ, 35172 Gorg.485.a.7 : καταγέλαστον, ὦ Σώκρατες, τὸ χρῆμα γίγνεται, καὶ ἔγωγε 35173 Gorg.485.b.1 : ὁμοιότατον πάσχω πρὸς τοὺς φιλοσοφοῦντας ὥσπερ πρὸς 35174 Gorg.485.b.2 : τοὺς ψελλιζομένους καὶ παίζοντας. ὅταν μὲν γὰρ παιδίον 35175 Gorg.485.b.3 : ἴδω, ᾧ ἔτι προσήκει διαλέγεσθαι οὕτω, ψελλιζόμενον καὶ 35176 Gorg.485.b.4 : παῖζον, χαίρω τε καὶ χαρίεν μοι φαίνεται καὶ ἐλευθέριον καὶ 35177 Gorg.485.b.5 : πρέπον τῇ τοῦ παιδίου ἡλικίᾳ, ὅταν δὲ σαφῶς διαλεγομένου 35178 Gorg.485.b.6 : παιδαρίου ἀκούσω, πικρόν τί μοι δοκεῖ χρῆμα εἶναι καὶ ἀνιᾷ 35179 Gorg.485.b.7 : μου τὰ ὦτα καί μοι δοκεῖ δουλοπρεπές τι εἶναι· ὅταν δὲ 35180 Gorg.485.c.1 : ἀνδρὸς ἀκούσῃ τις ψελλιζομένου ἢ παίζοντα ὁρᾷ, καταγέ– 35181 Gorg.485.c.2 : λαστον φαίνεται καὶ ἄνανδρον καὶ πληγῶν ἄξιον. ταὐτὸν 35182 Gorg.485.c.3 : οὖν ἔγωγε τοῦτο πάσχω καὶ πρὸς τοὺς φιλοσοφοῦντας. παρὰ 35183 Gorg.485.c.4 : νέῳ μὲν γὰρ μειρακίῳ ὁρῶν φιλοσοφίαν ἄγαμαι, καὶ πρέπειν 35184 Gorg.485.c.5 : μοι δοκεῖ, καὶ ἡγοῦμαι ἐλεύθερόν τινα εἶναι τοῦτον τὸν 35185 Gorg.485.c.6 : ἄνθρωπον, τὸν δὲ μὴ φιλοσοφοῦντα ἀνελεύθερον καὶ οὐδέ– 35186 Gorg.485.c.7 : ποτε οὐδενὸς ἀξιώσοντα ἑαυτὸν οὔτε καλοῦ οὔτε γενναίου 35187 Gorg.485.d.1 : πράγματος· ὅταν δὲ δὴ πρεσβύτερον ἴδω ἔτι φιλοσοφοῦντα 35188 Gorg.485.d.2 : καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενον, πληγῶν μοι δοκεῖ ἤδη δεῖσθαι, 35189 Gorg.485.d.3 : ὦ Σώκρατες, οὗτος ὁ ἀνήρ. ὃ γὰρ νυνδὴ ἔλεγον, ὑπάρχει 35190 Gorg.485.d.4 : τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ, κἂν πάνυ εὐφυὴς ᾖ, ἀνάνδρῳ γενέσθαι 35191 Gorg.485.d.5 : φεύγοντι τὰ μέσα τῆς πόλεως καὶ τὰς ἀγοράς, ἐν αἷς ἔφη ὁ 35192 Gorg.485.d.6 : ποιητὴς τοὺς ἄνδρας ἀριπρεπεῖς γίγνεσθαι, καταδεδυκότι δὲ 35193 Gorg.485.d.7 : τὸν λοιπὸν βίον βιῶναι μετὰ μειρακίων ἐν γωνίᾳ τριῶν ἢ 35194 Gorg.485.e.1 : τεττάρων ψιθυρίζοντα, ἐλεύθερον δὲ καὶ μέγα καὶ ἱκανὸν 35195 Gorg.485.e.2 : μηδέποτε φθέγξασθαι. ἐγὼ δέ, ὦ Σώκρατες, πρὸς σὲ ἐπιει– 35196 Gorg.485.e.3 : κῶς ἔχω φιλικῶς· κινδυνεύω οὖν πεπονθέναι νῦν ὅπερ ὁ 35197 Gorg.485.e.4 : Ζῆθος πρὸς τὸν Ἀμφίονα ὁ Εὐριπίδου, οὗπερ ἐμνήσθην. 35198 Gorg.485.e.5 : καὶ γὰρ ἐμοὶ τοιαῦτ´ ἄττα ἐπέρχεται πρὸς σὲ λέγειν, οἷάπερ 35199 Gorg.485.e.6 : ἐκεῖνος πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὅτι "Ἀμελεῖς, ὦ Σώκρατες, ὧν 35200 Gorg.485.e.7 : δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι, καὶ φύσιν ψυχῆς ὧδε γενναίαν μει– 35201 Gorg.486.a.1 : ρακιώδει τινὶ διατρέπεις μορφώματι, καὶ οὔτ´ ἂν δίκης βου– 35202 Gorg.486.a.2 : λαῖσι προσθεῖ´ ἂν ὀρθῶς λόγον, οὔτ´ εἰκὸς ἂν καὶ πιθανὸν 35203 Gorg.486.a.3 : ἂν λάβοις, οὔθ´ ὑπὲρ ἄλλου νεανικὸν βούλευμα βουλεύσαιο." 35204 Gorg.486.a.4 : καίτοι, ὦ φίλε Σώκρατες—καί μοι μηδὲν ἀχθεσθῇς· εὐνοίᾳ 35205 Gorg.486.a.5 : γὰρ ἐρῶ τῇ σῇ—οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ σοι εἶναι οὕτως ἔχειν 35206 Gorg.486.a.6 : ὡς ἐγὼ σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς πόρρω ἀεὶ 35207 Gorg.486.a.7 : φιλοσοφίας ἐλαύνοντας; νῦν γὰρ εἴ τις σοῦ λαβόμενος ἢ 35208 Gorg.486.a.8 : ἄλλου ὁτουοῦν τῶν τοιούτων εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀπάγοι, 35209 Gorg.486.a.9 : φάσκων ἀδικεῖν μηδὲν ἀδικοῦντα, οἶσθ´ ὅτι οὐκ ἂν ἔχοις ὅτι 35210 Gorg.486.b.1 : χρήσαιο σαυτῷ, ἀλλ´ ἰλιγγιῴης ἂν καὶ χασμῷο οὐκ ἔχων ὅτι 35211 Gorg.486.b.2 : εἴποις, καὶ εἰς τὸ δικαστήριον ἀναβάς, κατηγόρου τυχὼν πάνυ 35212 Gorg.486.b.3 : φαύλου καὶ μοχθηροῦ, ἀποθάνοις ἄν, εἰ βούλοιτο θανάτου 35213 Gorg.486.b.4 : σοι τιμᾶσθαι. καίτοι πῶς σοφὸν τοῦτό ἐστιν, ὦ Σώκρατες, 35214 Gorg.486.b.5 : <20ἥτις εὐφυῆ λαβοῦσα τέχνη φῶτα ἔθηκε χείρονα>20, 35215 Gorg.486.b.6 : μήτε αὐτὸν αὑτῷ δυνάμενον βοηθεῖν μηδ´ ἐκσῶσαι ἐκ τῶν 35216 Gorg.486.b.7 : μεγίστων κινδύνων μήτε ἑαυτὸν μήτε ἄλλον μηδένα, ὑπὸ δὲ 35217 Gorg.486.c.1 : τῶν ἐχθρῶν περισυλᾶσθαι πᾶσαν τὴν οὐσίαν, ἀτεχνῶς δὲ 35218 Gorg.486.c.2 : ἄτιμον ζῆν ἐν τῇ πόλει; τὸν δὲ τοιοῦτον, εἴ τι καὶ ἀγροικό– 35219 Gorg.486.c.3 : τερον εἰρῆσθαι, ἔξεστιν ἐπὶ κόρρης τύπτοντα μὴ διδόναι δίκην. 35220 Gorg.486.c.4 : ἀλλ´ ὠγαθέ, ἐμοὶ πείθου, <20παῦσαι δὲ ἐλέγχων, πρα– 35221 Gorg.486.c.5 : γμάτων δ´ εὐμουσίαν ἄσκει>20, καὶ ἄσκει ὁπόθεν δόξεις 35222 Gorg.486.c.6 : φρονεῖν, <20ἄλλοις τὰ κομψὰ ταῦτα ἀφείς>20, εἴτε ληρήματα 35223 Gorg.486.c.7 : χρὴ φάναι εἶναι εἴτε φλυαρίας, <20ἐξ ὧν κενοῖσιν ἐγκατοι– 35224 Gorg.486.c.8 : κήσεις δόμοις>20· ζηλῶν οὐκ ἐλέγχοντας ἄνδρας τὰ μικρὰ 35225 Gorg.486.d.1 : ταῦτα, ἀλλ´ οἷς ἔστιν καὶ βίος καὶ δόξα καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά. 35226 Gorg.486.d.2 : {ΣΩ.} Εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν, ὦ Καλλί– 35227 Gorg.486.d.3 : κλεις, οὐκ ἂν οἴει με ἅσμενον εὑρεῖν τούτων τινὰ τῶν λίθων 35228 Gorg.486.d.4 : ᾗ βασανίζουσιν τὸν χρυσόν, τὴν ἀρίστην, πρὸς ἥντινα ἔμελ– 35229 Gorg.486.d.5 : λον προσαγαγὼν αὐτήν, εἴ μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶς 35230 Gorg.486.d.6 : τεθεραπεῦσθαι τὴν ψυχήν, εὖ εἴσεσθαι ὅτι ἱκανῶς ἔχω καὶ 35231 Gorg.486.d.7 : οὐδέν με δεῖ ἄλλης βασάνου; 35232 Gorg.486.e.1 : {ΚΑΛ.} Πρὸς τί δὴ τοῦτο ἐρωτᾷς, ὦ Σώκρατες; 35233 Gorg.486.e.2 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι ἐγὼ σοὶ ἐντετυχηκὼς 35234 Gorg.486.e.3 : τοιούτῳ ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι. 35235 Gorg.486.e.4 : {ΚΑΛ.} Τί δή; 35236 Gorg.486.e.5 : {ΣΩ.} Εὖ οἶδ´ ὅτι, ἅν μοι σὺ ὁμολογήσῃς περὶ ὧν ἡ ἐμὴ 35237 Gorg.486.e.6 : ψυχὴ δοξάζει, ταῦτ´ ἤδη ἐστὶν αὐτὰ τἀληθῆ. ἐννοῶ γὰρ 35238 Gorg.487.a.1 : ὅτι τὸν μέλλοντα βασανιεῖν ἱκανῶς ψυχῆς πέρι ὀρθῶς τε 35239 Gorg.487.a.2 : ζώσης καὶ μὴ τρία ἄρα δεῖ ἔχειν ἃ σὺ πάντα ἔχεις, ἐπιστή– 35240 Gorg.487.a.3 : μην τε καὶ εὔνοιαν καὶ παρρησίαν. ἐγὼ γὰρ πολλοῖς ἐντυγ– 35241 Gorg.487.a.4 : χάνω οἳ ἐμὲ οὐχ οἷοί τέ εἰσιν βασανίζειν διὰ τὸ μὴ σοφοὶ 35242 Gorg.487.a.5 : εἶναι ὥσπερ σύ· ἕτεροι δὲ σοφοὶ μέν εἰσιν, οὐκ ἐθέλουσιν δέ 35243 Gorg.487.a.6 : μοι λέγειν τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸ μὴ κήδεσθαί μου ὥσπερ σύ· 35244 Gorg.487.a.7 : τὼ δὲ ξένω τώδε, Γοργίας τε καὶ Πῶλος, σοφὼ μὲν καὶ 35245 Gorg.487.b.1 : φίλω ἐστὸν ἐμώ, ἐνδεεστέρω δὲ παρρησίας καὶ αἰσχυντη– 35246 Gorg.487.b.2 : ροτέρω μᾶλλον τοῦ δέοντος· πῶς γὰρ οὔ; ὥ γε εἰς τοσοῦτον 35247 Gorg.487.b.3 : αἰσχύνης ἐληλύθατον, ὥστε διὰ τὸ αἰσχύνεσθαι τολμᾷ ἑκά– 35248 Gorg.487.b.4 : τερος αὐτῶν αὐτὸς αὑτῷ ἐναντία λέγειν ἐναντίον πολλῶν 35249 Gorg.487.b.5 : ἀνθρώπων, καὶ ταῦτα περὶ τῶν μεγίστων. σὺ δὲ ταῦτα 35250 Gorg.487.b.6 : πάντα ἔχεις ἃ οἱ ἄλλοι οὐκ ἔχουσιν· πεπαίδευσαί τε γὰρ 35251 Gorg.487.b.7 : ἱκανῶς, ὡς πολλοὶ ἂν φήσαιεν Ἀθηναίων, καὶ ἐμοὶ εἶ εὔνους. 35252 Gorg.487.c.1 : τίνι τεκμηρίῳ χρῶμαι; ἐγώ σοι ἐρῶ. οἶδα ὑμᾶς ἐγώ, ὦ 35253 Gorg.487.c.2 : Καλλίκλεις, τέτταρας ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας σοφίας, σέ 35254 Gorg.487.c.3 : τε καὶ Τείσανδρον τὸν Ἀφιδναῖον καὶ Ἄνδρωνα τὸν Ἀνδρο– 35255 Gorg.487.c.4 : τίωνος καὶ Ναυσικύδην τὸν Χολαργέα· καί ποτε ὑμῶν ἐγὼ 35256 Gorg.487.c.5 : ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι τὴν σοφίαν ἀσκητέον 35257 Gorg.487.c.6 : εἴη, καὶ οἶδα ὅτι ἐνίκα ἐν ὑμῖν τοιάδε τις δόξα, μὴ προθυ– 35258 Gorg.487.c.7 : μεῖσθαι εἰς τὴν ἀκρίβειαν φιλοσοφεῖν, ἀλλὰ εὐλαβεῖσθαι 35259 Gorg.487.d.1 : παρεκελεύεσθε ἀλλήλοις ὅπως μὴ πέρα τοῦ δέοντος σοφώ– 35260 Gorg.487.d.2 : τεροι γενόμενοι λήσετε διαφθαρέντες. ἐπειδὴ οὖν σου ἀκούω 35261 Gorg.487.d.3 : ταὐτὰ ἐμοὶ συμβουλεύοντος ἅπερ τοῖς σεαυτοῦ ἑταιροτάτοις, 35262 Gorg.487.d.4 : ἱκανόν μοι τεκμήριόν ἐστιν ὅτι ὡς ἀληθῶς μοι εὔνους εἶ. 35263 Gorg.487.d.5 : καὶ μὴν ὅτι γε οἷος παρρησιάζεσθαι καὶ μὴ αἰσχύνεσθαι, 35264 Gorg.487.d.6 : αὐτός τε φῂς καὶ ὁ λόγος ὃν ὀλίγον πρότερον ἔλεγες ὁμο– 35265 Gorg.487.d.7 : λογεῖ σοι. ἔχει δὴ οὑτωσὶ δῆλον ὅτι τούτων πέρι νυνί· 35266 Gorg.487.e.1 : ἐάν τι σὺ ἐν τοῖς λόγοις ὁμολογήσῃς μοι, βεβασανισμένον 35267 Gorg.487.e.2 : τοῦτ´ ἤδη ἔσται ἱκανῶς ὑπ´ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ, καὶ οὐκέτι αὐτὸ 35268 Gorg.487.e.3 : δεήσει ἐπ´ ἄλλην βάσανον ἀναφέρειν. οὐ γὰρ ἄν ποτε 35269 Gorg.487.e.4 : αὐτὸ συνεχώρησας σὺ οὔτε σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ´ αἰσχύνης 35270 Gorg.487.e.5 : περιουσίᾳ, οὐδ´ αὖ ἀπατῶν ἐμὲ συγχωρήσαις ἄν· φίλος γάρ 35271 Gorg.487.e.6 : μοι εἶ, ὡς καὶ αὐτὸς φῄς. τῷ ὄντι οὖν ἡ ἐμὴ καὶ ἡ σὴ 35272 Gorg.487.e.7 : ὁμολογία τέλος ἤδη ἕξει τῆς ἀληθείας. πάντων δὲ καλ– 35273 Gorg.487.e.8 : λίστη ἐστὶν ἡ σκέψις, ὦ Καλλίκλεις, περὶ τούτων ὧν σὺ 35274 Gorg.487.e.9 : δή μοι ἐπετίμησας, ποῖόν τινα χρὴ εἶναι τὸν ἄνδρα καὶ τί 35275 Gorg.488.a.1 : ἐπιτηδεύειν καὶ μέχρι τοῦ, καὶ πρεσβύτερον καὶ νεώτερον 35276 Gorg.488.a.2 : ὄντα. ἐγὼ γὰρ εἴ τι μὴ ὀρθῶς πράττω κατὰ τὸν βίον τὸν 35277 Gorg.488.a.3 : ἐμαυτοῦ, εὖ ἴσθι τοῦτο ὅτι οὐχ ἑκὼν ἐξαμαρτάνω ἀλλ´ ἀμαθίᾳ 35278 Gorg.488.a.4 : τῇ ἐμῇ· σὺ οὖν, ὥσπερ ἤρξω νουθετεῖν με, μὴ ἀποστῇς, 35279 Gorg.488.a.5 : ἀλλ´ ἱκανῶς μοι ἔνδειξαι τί ἔστιν τοῦτο ὃ ἐπιτηδευτέον μοι, 35280 Gorg.488.a.6 : καὶ τίνα τρόπον κτησαίμην ἂν αὐτό, καὶ ἐάν με λάβῃς νῦν 35281 Gorg.488.a.7 : μέν σοι ὁμολογήσαντα, ἐν δὲ τῷ ὑστέρῳ χρόνῳ μὴ ταὐτὰ 35282 Gorg.488.a.8 : πράττοντα ἅπερ ὡμολόγησα, πάνυ με ἡγοῦ βλᾶκα εἶναι καὶ 35283 Gorg.488.b.1 : μηκέτι ποτέ με νουθετήσῃς ὕστερον, ὡς μηδενὸς ἄξιον ὄντα. 35284 Gorg.488.b.2 : ἐξ ἀρχῆς δέ μοι ἐπανάλαβε πῶς φῂς τὸ δίκαιον ἔχειν καὶ 35285 Gorg.488.b.3 : σὺ καὶ Πίνδαρος τὸ κατὰ φύσιν; ἄγειν βίᾳ τὸν κρείττω τὰ 35286 Gorg.488.b.4 : τῶν ἡττόνων καὶ ἄρχειν τὸν βελτίω τῶν χειρόνων καὶ πλέον 35287 Gorg.488.b.5 : ἔχειν τὸν ἀμείνω τοῦ φαυλοτέρου; μή τι ἄλλο λέγεις τὸ 35288 Gorg.488.b.6 : δίκαιον εἶναι, ἢ ὀρθῶς μέμνημαι; 35289 Gorg.488.b.7 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ ταῦτα ἔλεγον καὶ τότε καὶ νῦν λέγω. 35290 Gorg.488.b.8 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ τὸν αὐτὸν βελτίω καλεῖς σὺ καὶ κρείττω; 35291 Gorg.488.c.1 : οὐδὲ γάρ τοι τότε οἷός τ´ ἦ μαθεῖν σου τί ποτε λέγοις. 35292 Gorg.488.c.2 : πότερον τοὺς ἰσχυροτέρους κρείττους καλεῖς καὶ δεῖ ἀκροᾶ– 35293 Gorg.488.c.3 : σθαι τοῦ ἰσχυροτέρου τοὺς ἀσθενεστέρους, οἷόν μοι δοκεῖς 35294 Gorg.488.c.4 : καὶ τότε ἐνδείκνυσθαι, ὡς αἱ μεγάλαι πόλεις ἐπὶ τὰς σμικρὰς 35295 Gorg.488.c.5 : κατὰ τὸ φύσει δίκαιον ἔρχονται, ὅτι κρείττους εἰσὶν καὶ 35296 Gorg.488.c.6 : ἰσχυρότεραι, ὡς τὸ κρεῖττον καὶ τὸ ἰσχυρότερον καὶ βέλτιον 35297 Gorg.488.c.7 : ταὐτὸν ὄν, ἢ ἔστι βελτίω μὲν εἶναι, ἥττω δὲ καὶ ἀσθενέ– 35298 Gorg.488.c.8 : στερον, καὶ κρείττω μὲν εἶναι, μοχθηρότερον δέ· ἢ ὁ αὐτὸς 35299 Gorg.488.d.1 : ὅρος ἐστὶν τοῦ βελτίονος καὶ τοῦ κρείττονος; τοῦτό μοι 35300 Gorg.488.d.2 : αὐτὸ σαφῶς διόρισον, ταὐτὸν ἢ ἕτερόν ἐστιν τὸ κρεῖττον καὶ 35301 Gorg.488.d.3 : τὸ βέλτιον καὶ τὸ ἰσχυρότερον; 35302 Gorg.488.d.4 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ἐγώ σοι σαφῶς λέγω, ὅτι ταὐτόν ἐστιν. 35303 Gorg.488.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἱ πολλοὶ τοῦ ἑνὸς κρείττους εἰσὶν κατὰ 35304 Gorg.488.d.6 : φύσιν; οἳ δὴ καὶ τοὺς νόμους τίθενται ἐπὶ τῷ ἑνί, ὥσπερ 35305 Gorg.488.d.7 : καὶ σὺ ἄρτι ἔλεγες. 35306 Gorg.488.d.8 : {ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 35307 Gorg.488.d.9 : {ΣΩ.} Τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν κρειττόνων 35308 Gorg.488.d.10 : ἐστίν. 35309 Gorg.488.d.11 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35310 Gorg.488.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων; οἱ γὰρ κρείττους βελ– 35311 Gorg.488.e.2 : τίους πολὺ κατὰ τὸν σὸν λόγον. 35312 Gorg.488.e.3 : {ΚΑΛ.} Ναί. 35313 Gorg.488.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰ τούτων νόμιμα κατὰ φύσιν καλά, κρειτ– 35314 Gorg.488.e.5 : τόνων γε ὄντων; 35315 Gorg.488.e.6 : {ΚΑΛ.} Φημί. 35316 Gorg.488.e.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οἱ πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως, ὡς ἄρτι αὖ σὺ 35317 Gorg.488.e.8 : ἔλεγες, δίκαιον εἶναι τὸ ἴσον ἔχειν καὶ αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν 35318 Gorg.489.a.1 : τοῦ ἀδικεῖσθαι; ἔστιν ταῦτα ἢ οὔ; καὶ ὅπως μὴ ἁλώσῃ 35319 Gorg.489.a.2 : ἐνταῦθα σὺ αὖ αἰσχυνόμενος. νομίζουσιν, ἢ οὔ, οἱ πολλοὶ 35320 Gorg.489.a.3 : τὸ ἴσον ἔχειν ἀλλ´ οὐ τὸ πλέον δίκαιον εἶναι, καὶ αἴσχιον 35321 Gorg.489.a.4 : τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι; μὴ φθόνει μοι ἀποκρίνασθαι 35322 Gorg.489.a.5 : τοῦτο, Καλλίκλεις, ἵν´, ἐάν μοι ὁμολογήσῃς, βεβαιώσωμαι 35323 Gorg.489.a.6 : ἤδη παρὰ σοῦ, ἅτε ἱκανοῦ ἀνδρὸς διαγνῶναι ὡμολογηκότος. 35324 Gorg.489.a.7 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ οἵ γε πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως. 35325 Gorg.489.a.8 : {ΣΩ.} Οὐ νόμῳ ἄρα μόνον ἐστὶν αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν τοῦ 35326 Gorg.489.b.1 : ἀδικεῖσθαι, οὐδὲ δίκαιον τὸ ἴσον ἔχειν, ἀλλὰ καὶ φύσει· 35327 Gorg.489.b.2 : ὥστε κινδυνεύεις οὐκ ἀληθῆ λέγειν ἐν τοῖς πρόσθεν οὐδὲ 35328 Gorg.489.b.3 : ὀρθῶς ἐμοῦ κατηγορεῖν λέγων ὅτι ἐναντίον ἐστὶν ὁ νόμος 35329 Gorg.489.b.4 : καὶ ἡ φύσις, ἃ δὴ καὶ ἐγὼ γνοὺς κακουργῶ ἐν τοῖς λόγοις, 35330 Gorg.489.b.5 : ἐὰν μέν τις κατὰ φύσιν λέγῃ, ἐπὶ τὸν νόμον ἄγων, ἐὰν δέ 35331 Gorg.489.b.6 : τις κατὰ νόμον, ἐπὶ τὴν φύσιν. 35332 Gorg.489.b.7 : {ΚΑΛ.} Οὑτοσὶ ἀνὴρ οὐ παύσεται φλυαρῶν. εἰπέ μοι, ὦ 35333 Gorg.489.b.8 : Σώκρατες, οὐκ αἰσχύνῃ τηλικοῦτος ὢν ὀνόματα θηρεύων, καὶ 35334 Gorg.489.c.1 : ἐάν τις ῥήματι ἁμάρτῃ, ἕρμαιον τοῦτο ποιούμενος; ἐμὲ γὰρ 35335 Gorg.489.c.2 : οἴει ἄλλο τι λέγειν τὸ κρείττους εἶναι ἢ τὸ βελτίους; οὐ 35336 Gorg.489.c.3 : πάλαι σοι λέγω ὅτι ταὐτόν φημι εἶναι τὸ βέλτιον καὶ τὸ 35337 Gorg.489.c.4 : κρεῖττον; ἢ οἴει με λέγειν, ἐὰν συρφετὸς συλλεγῇ δούλων 35338 Gorg.489.c.5 : καὶ παντοδαπῶν ἀνθρώπων μηδενὸς ἀξίων πλὴν ἴσως τῷ 35339 Gorg.489.c.6 : σώματι ἰσχυρίσασθαι, καὶ οὗτοι φῶσιν, αὐτὰ ταῦτα εἶναι 35340 Gorg.489.c.7 : νόμιμα; 35341 Gorg.489.c.8 : {ΣΩ.} Εἶεν, ὦ σοφώτατε Καλλίκλεις· οὕτω λέγεις; 35342 Gorg.489.c.9 : {ΚΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 35343 Gorg.489.d.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγὼ μέν, ὦ δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς πάλαι τοπάζω 35344 Gorg.489.d.2 : τοιοῦτόν τί σε λέγειν τὸ κρεῖττον, καὶ ἀνερωτῶ γλιχόμενος 35345 Gorg.489.d.3 : σαφῶς εἰδέναι ὅτι λέγεις. οὐ γὰρ δήπου σύ γε τοὺς δύο 35346 Gorg.489.d.4 : βελτίους ἡγῇ τοῦ ἑνός, οὐδὲ τοὺς σοὺς δούλους βελτίους 35347 Gorg.489.d.5 : σοῦ, ὅτι ἰσχυρότεροί εἰσιν ἢ σύ. ἀλλὰ πάλιν ἐξ ἀρχῆς εἰπὲ 35348 Gorg.489.d.6 : τί ποτε λέγεις τοὺς βελτίους, ἐπειδὴ οὐ τοὺς ἰσχυροτέρους; 35349 Gorg.489.d.7 : καὶ ὦ θαυμάσιε πρᾳότερόν με προδίδασκε, ἵνα μὴ ἀποφοιτήσω 35350 Gorg.489.d.8 : παρὰ σοῦ. 35351 Gorg.489.e.1 : {ΚΑΛ.} Εἰρωνεύῃ, ὦ Σώκρατες. 35352 Gorg.489.e.2 : {ΣΩ.} Μὰ τὸν Ζῆθον, ὦ Καλλίκλεις, ᾧ σὺ χρώμενος πολλὰ 35353 Gorg.489.e.3 : νυνδὴ εἰρωνεύου πρός με· ἀλλ´ ἴθι εἰπέ, τίνας λέγεις τοὺς 35354 Gorg.489.e.4 : βελτίους εἶναι; 35355 Gorg.489.e.5 : {ΚΑΛ.} Τοὺς ἀμείνους ἔγωγε. 35356 Gorg.489.e.6 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς ἄρα ὅτι σὺ αὐτὸς ὀνόματα λέγεις, δηλοῖς δὲ 35357 Gorg.489.e.7 : οὐδέν; οὐκ ἐρεῖς, τοὺς βελτίους καὶ κρείττους πότερον τοὺς 35358 Gorg.489.e.8 : φρονιμωτέρους λέγεις ἢ ἄλλους τινάς; 35359 Gorg.489.e.9 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία τούτους λέγω, καὶ σφόδρα γε. 35360 Gorg.490.a.1 : {ΣΩ.} Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων 35361 Gorg.490.a.2 : κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον, καὶ τοῦτον ἄρχειν δεῖ, 35362 Gorg.490.a.3 : τοὺς δ´ ἄρχεσθαι, καὶ πλέον ἔχειν τὸν ἄρχοντα τῶν ἀρχο– 35363 Gorg.490.a.4 : μένων· τοῦτο γάρ μοι δοκεῖς βούλεσθαι λέγειν—καὶ οὐ 35364 Gorg.490.a.5 : ῥήματι θηρεύω—εἰ ὁ εἷς τῶν μυρίων κρείττων. 35365 Gorg.490.a.6 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ ταῦτ´ ἔστιν ἃ λέγω. τοῦτο γὰρ οἶμαι ἐγὼ 35366 Gorg.490.a.7 : τὸ δίκαιον εἶναι φύσει, τὸ βελτίω ὄντα καὶ φρονιμώτερον 35367 Gorg.490.a.8 : καὶ ἄρχειν καὶ πλέον ἔχειν τῶν φαυλοτέρων. 35368 Gorg.490.b.1 : {ΣΩ.} Ἔχε δὴ αὐτοῦ. τί ποτε αὖ νῦν λέγεις; ἐὰν ἐν 35369 Gorg.490.b.2 : τῷ αὐτῷ ὦμεν, ὥσπερ νῦν, πολλοὶ ἁθρόοι, καὶ ἡμῖν ᾖ 35370 Gorg.490.b.3 : ἐν κοινῷ πολλὰ σιτία καὶ ποτά, ὦμεν δὲ παντοδαποί, οἱ 35371 Gorg.490.b.4 : μὲν ἰσχυροί, οἱ δ´ ἀσθενεῖς, εἷς δὲ ἡμῶν ᾖ φρονιμώτερος 35372 Gorg.490.b.5 : περὶ ταῦτα, ἰατρὸς ὤν, ᾖ δέ, οἷον εἰκός, τῶν μὲν ἰσχυρότερος, 35373 Gorg.490.b.6 : τῶν δὲ ἀσθενέστερος, ἄλλο τι ἢ οὗτος, φρονιμώτερος ἡμῶν 35374 Gorg.490.b.7 : ὤν, βελτίων καὶ κρείττων ἔσται εἰς ταῦτα; 35375 Gorg.490.b.8 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35376 Gorg.490.c.1 : {ΣΩ.} Ἦ οὖν τούτων τῶν σιτίων πλέον ἡμῶν ἑκτέον αὐτῷ, 35377 Gorg.490.c.2 : ὅτι βελτίων ἐστίν, ἢ τῷ μὲν ἄρχειν πάντα ἐκεῖνον δεῖ νέμειν, 35378 Gorg.490.c.3 : ἐν τῷ δὲ ἀναλίσκειν τε αὐτὰ καὶ καταχρῆσθαι εἰς τὸ ἑαυτοῦ 35379 Gorg.490.c.4 : σῶμα οὐ πλεονεκτητέον, εἰ μὴ μέλλει ζημιοῦσθαι, ἀλλὰ τῶν 35380 Gorg.490.c.5 : μὲν πλέον, τῶν δ´ ἔλαττον ἑκτέον· ἐὰν δὲ τύχῃ πάντων 35381 Gorg.490.c.6 : ἀσθενέστατος ὤν, πάντων ἐλάχιστον τῷ βελτίστῳ, ὦ Καλ– 35382 Gorg.490.c.7 : λίκλεις; οὐχ οὕτως, ὠγαθέ; 35383 Gorg.490.c.8 : {ΚΑΛ.} Περὶ σιτία, λέγεις, καὶ ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ φλυα– 35384 Gorg.490.d.1 : ρίας· ἐγὼ δὲ οὐ ταῦτα λέγω. 35385 Gorg.490.d.2 : {ΣΩ.} Πότερον οὐ τὸν φρονιμώτερον βελτίω λέγεις; φάθι 35386 Gorg.490.d.3 : ἢ μή. 35387 Gorg.490.d.4 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 35388 Gorg.490.d.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐ τὸν βελτίω πλέον δεῖν ἔχειν; 35389 Gorg.490.d.6 : {ΚΑΛ.} Οὐ σιτίων γε οὐδὲ ποτῶν. 35390 Gorg.490.d.7 : {ΣΩ.} Μανθάνω, ἀλλ´ ἴσως ἱματίων, καὶ δεῖ τὸν ὑφαντι– 35391 Gorg.490.d.8 : κώτατον μέγιστον ἱμάτιον ἔχειν καὶ πλεῖστα καὶ κάλλιστα 35392 Gorg.490.d.9 : ἀμπεχόμενον περιιέναι; 35393 Gorg.490.d.10 : {ΚΑΛ.} Ποίων ἱματίων; 35394 Gorg.490.d.11 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰς ὑποδήματα δῆλον ὅτι δεῖ πλεονεκτεῖν τὸν 35395 Gorg.490.e.1 : φρονιμώτατον εἰς ταῦτα καὶ βέλτιστον. τὸν σκυτοτόμον 35396 Gorg.490.e.2 : ἴσως μέγιστα δεῖ ὑποδήματα καὶ πλεῖστα ὑποδεδεμένον 35397 Gorg.490.e.3 : περιπατεῖν. 35398 Gorg.490.e.4 : {ΚΑΛ.} Ποῖα ὑποδήματα; φλυαρεῖς ἔχων. 35399 Gorg.490.e.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ μὴ τὰ τοιαῦτα λέγεις, ἴσως τὰ τοιάδε· οἷον 35400 Gorg.490.e.6 : γεωργικὸν ἄνδρα περὶ γῆν φρόνιμόν τε καὶ καλὸν καὶ ἀγαθόν, 35401 Gorg.490.e.7 : τοῦτον δὴ ἴσως δεῖ πλεονεκτεῖν τῶν σπερμάτων καὶ ὡς 35402 Gorg.490.e.8 : πλείστῳ σπέρματι χρῆσθαι εἰς τὴν αὑτοῦ γῆν. 35403 Gorg.490.e.9 : {ΚΑΛ.} Ὡς ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 35404 Gorg.490.e.10 : {ΣΩ.} Οὐ μόνον γε, ὦ Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν 35405 Gorg.490.e.11 : αὐτῶν. 35406 Gorg.491.a.1 : {ΚΑΛ.} Νὴ τοὺς θεούς, ἀτεχνῶς γε ἀεὶ σκυτέας τε καὶ 35407 Gorg.491.a.2 : κναφέας καὶ μαγείρους λέγων καὶ ἰατροὺς οὐδὲν παύῃ, ὡς 35408 Gorg.491.a.3 : περὶ τούτων ἡμῖν ὄντα τὸν λόγον. 35409 Gorg.491.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν σὺ ἐρεῖς περὶ τίνων ὁ κρείττων τε καὶ 35410 Gorg.491.a.5 : φρονιμώτερος πλέον ἔχων δικαίως πλεονεκτεῖ; ἢ οὔτε ἐμοῦ 35411 Gorg.491.a.6 : ὑποβάλλοντος ἀνέξῃ οὔτ´ αὐτὸς ἐρεῖς; 35412 Gorg.491.a.7 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ἔγωγε καὶ πάλαι λέγω. πρῶτον μὲν τοὺς 35413 Gorg.491.a.8 : κρείττους οἵ εἰσιν οὐ σκυτοτόμους λέγω οὐδὲ μαγείρους, ἀλλ´ 35414 Gorg.491.b.1 : οἳ ἂν εἰς τὰ τῆς πόλεως πράγματα φρόνιμοι ὦσιν, ὅντινα ἂν 35415 Gorg.491.b.2 : τρόπον εὖ οἰκοῖτο, καὶ μὴ μόνον φρόνιμοι, ἀλλὰ καὶ ἀνδρεῖοι, 35416 Gorg.491.b.3 : ἱκανοὶ ὄντες ἃ ἂν νοήσωσιν ἐπιτελεῖν, καὶ μὴ ἀποκάμνωσι 35417 Gorg.491.b.4 : διὰ μαλακίαν τῆς ψυχῆς. 35418 Gorg.491.b.5 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς, ὦ βέλτιστε Καλλίκλεις, ὡς οὐ ταὐτὰ σύ τ´ 35419 Gorg.491.b.6 : ἐμοῦ κατηγορεῖς καὶ ἐγὼ σοῦ; σὺ μὲν γὰρ ἐμὲ φῂς ἀεὶ 35420 Gorg.491.b.7 : ταὐτὰ λέγειν, καὶ μέμφῃ μοι· ἐγὼ δὲ σοῦ τοὐναντίον, ὅτι 35421 Gorg.491.b.8 : οὐδέποτε ταὐτὰ λέγεις περὶ τῶν αὐτῶν, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τοὺς 35422 Gorg.491.c.1 : βελτίους τε καὶ κρείττους τοὺς ἰσχυροτέρους ὡρίζου, αὖθις 35423 Gorg.491.c.2 : δὲ τοὺς φρονιμωτέρους, νῦν δ´ αὖ ἕτερόν τι ἥκεις ἔχων· 35424 Gorg.491.c.3 : ἀνδρειότεροί τινες ὑπὸ σοῦ λέγονται οἱ κρείττους καὶ οἱ 35425 Gorg.491.c.4 : βελτίους. ἀλλ´, ὠγαθέ, εἰπὼν ἀπαλλάγηθι τίνας ποτὲ λέγεις 35426 Gorg.491.c.5 : τοὺς βελτίους τε καὶ κρείττους καὶ εἰς ὅτι. 35427 Gorg.491.c.6 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ εἴρηκά γε ἔγωγε τοὺς φρονίμους εἰς 35428 Gorg.491.c.7 : τὰ τῆς πόλεως πράγματα καὶ ἀνδρείους. τούτους γὰρ 35429 Gorg.491.d.1 : προσήκει τῶν πόλεων ἄρχειν, καὶ τὸ δίκαιον τοῦτ´ 35430 Gorg.491.d.2 : ἐστίν, πλέον ἔχειν τούτους τῶν ἄλλων, τοὺς ἄρχοντας τῶν 35431 Gorg.491.d.3 : ἀρχομένων. 35432 Gorg.491.d.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; αὑτῶν, ὦ ἑταῖρε, τί; ἦ τι ἄρχοντας ἢ ἀρχο– 35433 Gorg.491.d.5 : μένους; 35434 Gorg.491.d.6 : {ΚΑΛ.} Πῶς λέγεις; 35435 Gorg.491.d.7 : {ΣΩ.} Ἕνα ἕκαστον λέγω αὐτὸν ἑαυτοῦ ἄρχοντα· ἢ τοῦτο 35436 Gorg.491.d.8 : μὲν οὐδὲν δεῖ, αὐτὸν ἑαυτοῦ ἄρχειν, τῶν δὲ ἄλλων; 35437 Gorg.491.d.9 : {ΚΑΛ.} Πῶς ἑαυτοῦ ἄρχοντα λέγεις; 35438 Gorg.491.d.10 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ποικίλον ἀλλ´ ὥσπερ οἱ πολλοί, σώφρονα 35439 Gorg.491.d.11 : ὄντα καὶ ἐγκρατῆ αὐτὸν ἑαυτοῦ, τῶν ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν 35440 Gorg.491.e.1 : ἄρχοντα τῶν ἐν ἑαυτῷ. 35441 Gorg.491.e.2 : {ΚΑΛ.} Ὡς ἡδὺς εἶ· τοὺς ἠλιθίους λέγεις τοὺς σώφρονας. 35442 Gorg.491.e.3 : {ΣΩ.} Πῶς γὰρ [οὔ]; οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν γνοίη ὅτι οὐ τοῦτο 35443 Gorg.491.e.4 : λέγω. 35444 Gorg.491.e.5 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε σφόδρα, ὦ Σώκρατες. ἐπεὶ πῶς ἂν 35445 Gorg.491.e.6 : εὐδαίμων γένοιτο ἄνθρωπος δουλεύων ὁτῳοῦν; ἀλλὰ τοῦτ´ 35446 Gorg.491.e.7 : ἐστὶν τὸ κατὰ φύσιν καλὸν καὶ δίκαιον, ὃ ἐγώ σοι νῦν παρ– 35447 Gorg.491.e.8 : ρησιαζόμενος λέγω, ὅτι δεῖ τὸν ὀρθῶς βιωσόμενον τὰς μὲν 35448 Gorg.491.e.9 : ἐπιθυμίας τὰς ἑαυτοῦ ἐᾶν ὡς μεγίστας εἶναι καὶ μὴ κολάζειν, 35449 Gorg.492.a.1 : ταύταις δὲ ὡς μεγίσταις οὔσαις ἱκανὸν εἶναι ὑπηρετεῖν δι´ 35450 Gorg.492.a.2 : ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, καὶ ἀποπιμπλάναι ὧν ἂν ἀεὶ ἡ ἐπι– 35451 Gorg.492.a.3 : θυμία γίγνηται. ἀλλὰ τοῦτ´ οἶμαι τοῖς πολλοῖς οὐ δυνατόν· 35452 Gorg.492.a.4 : ὅθεν ψέγουσιν τοὺς τοιούτους δι´ αἰσχύνην, ἀποκρυπτόμενοι 35453 Gorg.492.a.5 : τὴν αὑτῶν ἀδυναμίαν, καὶ αἰσχρὸν δή φασιν εἶναι τὴν ἀκο– 35454 Gorg.492.a.6 : λασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐγὼ ἔλεγον, δουλούμενοι τοὺς 35455 Gorg.492.a.7 : βελτίους τὴν φύσιν ἀνθρώπους, καὶ αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι 35456 Gorg.492.a.8 : ἐκπορίζεσθαι ταῖς ἡδοναῖς πλήρωσιν ἐπαινοῦσιν τὴν σωφρο– 35457 Gorg.492.b.1 : σύνην καὶ τὴν δικαιοσύνην διὰ τὴν αὑτῶν ἀνανδρίαν. ἐπεὶ 35458 Gorg.492.b.2 : ὅσοις ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν ἢ βασιλέων ὑέσιν εἶναι ἢ αὐτοὺς τῇ 35459 Gorg.492.b.3 : φύσει ἱκανοὺς ἐκπορίσασθαι ἀρχήν τινα ἢ τυραννίδα ἢ δυνα– 35460 Gorg.492.b.4 : στείαν, 〈τί ἂν〉 τῇ ἀληθείᾳ αἴσχιον καὶ κάκιον εἴη σωφρο– 35461 Gorg.492.b.5 : σύνης καὶ δικαιοσύνης τούτοις τοῖς ἀνθρώποις, οἷς ἐξὸν 35462 Gorg.492.b.6 : ἀπολαύειν τῶν ἀγαθῶν καὶ μηδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, αὐτοὶ 35463 Gorg.492.b.7 : ἑαυτοῖς δεσπότην ἐπαγάγοιντο τὸν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων 35464 Gorg.492.b.8 : νόμον τε καὶ λόγον καὶ ψόγον; ἢ πῶς οὐκ ἂν ἄθλιοι γεγονότες 35465 Gorg.492.c.1 : εἶεν ὑπὸ τοῦ καλοῦ τοῦ τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς σωφροσύνης, 35466 Gorg.492.c.2 : μηδὲν πλέον νέμοντες τοῖς φίλοις τοῖς αὑτῶν ἢ τοῖς ἐχθροῖς, 35467 Gorg.492.c.3 : καὶ ταῦτα ἄρχοντες ἐν τῇ ἑαυτῶν πόλει; ἀλλὰ τῇ ἀληθείᾳ, 35468 Gorg.492.c.4 : ὦ Σώκρατες, ἣν φῂς σὺ διώκειν, ὧδ´ ἔχει· τρυφὴ καὶ ἀκο– 35469 Gorg.492.c.5 : λασία καὶ ἐλευθερία, ἐὰν ἐπικουρίαν ἔχῃ, τοῦτ´ ἐστὶν ἀρετή 35470 Gorg.492.c.6 : τε καὶ εὐδαιμονία, τὰ δὲ ἄλλα ταῦτ´ ἐστὶν τὰ καλλωπίσματα, 35471 Gorg.492.c.7 : τὰ παρὰ φύσιν συνθήματα ἀνθρώπων, φλυαρία καὶ οὐδενὸς 35472 Gorg.492.c.8 : ἄξια. 35473 Gorg.492.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκ ἀγεννῶς γε, ὦ Καλλίκλεις, ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ 35474 Gorg.492.d.2 : παρρησιαζόμενος· σαφῶς γὰρ σὺ νῦν λέγεις ἃ οἱ ἄλλοι 35475 Gorg.492.d.3 : διανοοῦνται μέν, λέγειν δὲ οὐκ ἐθέλουσιν. δέομαι οὖν ἐγώ 35476 Gorg.492.d.4 : σου μηδενὶ τρόπῳ ἀνεῖναι, ἵνα τῷ ὄντι κατάδηλον γένηται 35477 Gorg.492.d.5 : πῶς βιωτέον. καί μοι λέγε· τὰς μὲν ἐπιθυμίας φῂς οὐ 35478 Gorg.492.d.6 : κολαστέον, εἰ μέλλει τις οἷον δεῖ εἶναι, ἐῶντα δὲ αὐτὰς ὡς 35479 Gorg.492.d.7 : μεγίστας πλήρωσιν αὐταῖς ἁμόθεν γέ ποθεν ἑτοιμάζειν, καὶ 35480 Gorg.492.e.1 : τοῦτο εἶναι τὴν ἀρετήν; 35481 Gorg.492.e.2 : {ΚΑΛ.} Φημὶ ταῦτα ἐγώ. 35482 Gorg.492.e.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ὀρθῶς λέγονται οἱ μηδενὸς δεόμενοι εὐδαί– 35483 Gorg.492.e.4 : μονες εἶναι. 35484 Gorg.492.e.5 : {ΚΑΛ.} Οἱ λίθοι γὰρ ἂν οὕτω γε καὶ οἱ νεκροὶ εὐδαι– 35485 Gorg.492.e.6 : μονέστατοι εἶεν. 35486 Gorg.492.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὲν δὴ καὶ ὥς γε σὺ λέγεις δεινὸς ὁ βίος. 35487 Gorg.492.e.8 : οὐ γάρ τοι θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ Εὐριπίδης ἀληθῆ ἐν τοῖσδε 35488 Gorg.492.e.9 : λέγει, λέγων— 35489 Gorg.492.e.9 : 35490 Gorg.492.e.10 : τίς δ´ οἶδεν, εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, 35491 Gorg.492.e.11 : τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν; 35492 Gorg.492.e.11 : 35493 Gorg.493.a.1 : καὶ ἡμεῖς τῷ ὄντι ἴσως τέθναμεν· ἤδη γάρ του ἔγωγε καὶ 35494 Gorg.493.a.2 : ἤκουσα τῶν σοφῶν ὡς νῦν ἡμεῖς τέθναμεν καὶ τὸ μὲν 35495 Gorg.493.a.3 : σῶμά ἐστιν ἡμῖν σῆμα, τῆς δὲ ψυχῆς τοῦτο ἐν ᾧ ἐπι– 35496 Gorg.493.a.4 : θυμίαι εἰσὶ τυγχάνει ὂν οἷον ἀναπείθεσθαι καὶ μεταπίπτειν 35497 Gorg.493.a.5 : ἄνω κάτω, καὶ τοῦτο ἄρα τις μυθολογῶν κομψὸς ἀνήρ, ἴσως 35498 Gorg.493.a.6 : Σικελός τις ἢ Ἰταλικός, παράγων τῷ ὀνόματι διὰ τὸ πιθανόν 35499 Gorg.493.a.7 : τε καὶ πειστικὸν ὠνόμασε πίθον, τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀμυήτους, 35500 Gorg.493.b.1 : τῶν δ´ ἀνοήτων τοῦτο τῆς ψυχῆς οὗ αἱ ἐπιθυμίαι εἰσί, 35501 Gorg.493.b.2 : τὸ ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν, ὡς τετρημένος εἴη 35502 Gorg.493.b.3 : πίθος, διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ οὗτος 35503 Gorg.493.b.4 : σοί, ὦ Καλλίκλεις, ἐνδείκνυται ὡς τῶν ἐν Ἅιδου—τὸ ἀιδὲς 35504 Gorg.493.b.5 : δὴ λέγων—οὗτοι ἀθλιώτατοι ἂν εἶεν, οἱ ἀμύητοι, καὶ φοροῖεν 35505 Gorg.493.b.6 : εἰς τὸν τετρημένον πίθον ὕδωρ ἑτέρῳ τοιούτῳ τετρημένῳ 35506 Gorg.493.b.7 : κοσκίνῳ. τὸ δὲ κόσκινον ἄρα λέγει, ὡς ἔφη ὁ πρὸς ἐμὲ 35507 Gorg.493.c.1 : λέγων, τὴν ψυχὴν εἶναι· τὴν δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν 35508 Gorg.493.c.2 : τὴν τῶν ἀνοήτων ὡς τετρημένην, ἅτε οὐ δυναμένην στέγειν 35509 Gorg.493.c.3 : δι´ ἀπιστίαν τε καὶ λήθην. ταῦτ´ ἐπιεικῶς μέν ἐστιν ὑπό 35510 Gorg.493.c.4 : τι ἄτοπα, δηλοῖ μὴν ὃ ἐγὼ βούλομαί σοι ἐνδειξάμενος, ἐάν 35511 Gorg.493.c.5 : πως οἷός τε ὦ, πεῖσαι μεταθέσθαι, ἀντὶ τοῦ ἀπλήστως καὶ 35512 Gorg.493.c.6 : ἀκολάστως ἔχοντος βίου τὸν κοσμίως καὶ τοῖς ἀεὶ παροῦσιν 35513 Gorg.493.c.7 : ἱκανῶς καὶ ἐξαρκούντως ἔχοντα βίον ἑλέσθαι. ἀλλὰ πότε– 35514 Gorg.493.d.1 : ρον πείθω τί σε καὶ μετατίθεσθαι εὐδαιμονεστέρους εἶναι 35515 Gorg.493.d.2 : τοὺς κοσμίους τῶν ἀκολάστων, ἢ οὐδ´ ἂν ἄλλα πολλὰ 35516 Gorg.493.d.3 : τοιαῦτα μυθολογῶ, οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ; 35517 Gorg.493.d.4 : {ΚΑΛ.} Τοῦτ´ ἀληθέστερον εἴρηκας, ὦ Σώκρατες. 35518 Gorg.493.d.5 : {ΣΩ.} Φέρε δή, ἄλλην σοι εἰκόνα λέγω ἐκ τοῦ αὐτοῦ 35519 Gorg.493.d.6 : γυμνασίου τῇ νῦν. σκόπει γὰρ εἰ τοιόνδε λέγεις περὶ τοῦ 35520 Gorg.493.d.7 : βίου ἑκατέρου, τοῦ τε σώφρονος καὶ τοῦ ἀκολάστου, οἷον 35521 Gorg.493.d.8 : εἰ δυοῖν ἀνδροῖν ἑκατέρῳ πίθοι πολλοὶ εἶεν καὶ τῷ μὲν 35522 Gorg.493.e.1 : ἑτέρῳ ὑγιεῖς καὶ πλήρεις, ὁ μὲν οἴνου, ὁ δὲ μέλιτος, ὁ δὲ 35523 Gorg.493.e.2 : γάλακτος, καὶ ἄλλοι πολλοὶ πολλῶν, νάματα δὲ σπάνια καὶ 35524 Gorg.493.e.3 : χαλεπὰ ἑκάστου τούτων εἴη καὶ μετὰ πολλῶν πόνων καὶ 35525 Gorg.493.e.4 : χαλεπῶν ἐκποριζόμενα· ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος 35526 Gorg.493.e.5 : μήτ´ ἐποχετεύοι μήτε τι φροντίζοι, ἀλλ´ ἕνεκα τούτων 35527 Gorg.493.e.6 : ἡσυχίαν ἔχοι· τῷ δ´ ἑτέρῳ τὰ μὲν νάματα, ὥσπερ καὶ 35528 Gorg.493.e.7 : ἐκείνῳ, δυνατὰ μὲν πορίζεσθαι, χαλεπὰ δέ, τὰ δ´ ἀγγεῖα 35529 Gorg.493.e.8 : τετρημένα καὶ σαθρά, ἀναγκάζοιτο δ´ ἀεὶ καὶ νύκτα καὶ 35530 Gorg.494.a.1 : ἡμέραν πιμπλάναι αὐτά, ἢ τὰς ἐσχάτας λυποῖτο λύπας· 35531 Gorg.494.a.2 : ἆρα τοιούτου ἑκατέρου ὄντος τοῦ βίου, λέγεις τὸν τοῦ ἀκο– 35532 Gorg.494.a.3 : λάστου εὐδαιμονέστερον εἶναι ἢ τὸν τοῦ κοσμίου; πείθω 35533 Gorg.494.a.4 : τί σε ταῦτα λέγων συγχωρῆσαι τὸν κόσμιον βίον τοῦ 35534 Gorg.494.a.5 : ἀκολάστου ἀμείνω εἶναι, ἢ οὐ πείθω; 35535 Gorg.494.a.6 : {ΚΑΛ.} Οὐ πείθεις, ὦ Σώκρατες. τῷ μὲν γὰρ πληρω– 35536 Gorg.494.a.7 : σαμένῳ ἐκείνῳ οὐκέτ´ ἔστιν ἡδονὴ οὐδεμία, ἀλλὰ τοῦτ´ 35537 Gorg.494.a.8 : ἔστιν, ὃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, τὸ ὥσπερ λίθον ζῆν, ἐπειδὰν 35538 Gorg.494.b.1 : πληρώσῃ, μήτε χαίροντα ἔτι μήτε λυπούμενον. ἀλλ´ ἐν 35539 Gorg.494.b.2 : τούτῳ ἐστὶν τὸ ἡδέως ζῆν, ἐν τῷ ὡς πλεῖστον ἐπιρρεῖν. 35540 Gorg.494.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀνάγκη γ´, ἂν πολὺ ἐπιρρέῃ, πολὺ καὶ τὸ 35541 Gorg.494.b.4 : ἀπιὸν εἶναι, καὶ μεγάλ´ ἄττα τὰ τρήματα εἶναι ταῖς ἐκροαῖς; 35542 Gorg.494.b.5 : {ΚΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 35543 Gorg.494.b.6 : {ΣΩ.} Χαραδριοῦ τινα αὖ σὺ βίον λέγεις, ἀλλ´ οὐ νεκροῦ 35544 Gorg.494.b.7 : οὐδὲ λίθου. καί μοι λέγε· τὸ τοιόνδε λέγεις οἷον πεινῆν 35545 Gorg.494.b.8 : καὶ πεινῶντα ἐσθίειν; 35546 Gorg.494.b.9 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 35547 Gorg.494.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ διψῆν γε καὶ διψῶντα πίνειν; 35548 Gorg.494.c.2 : {ΚΑΛ.} Λέγω, καὶ τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας ἁπάσας ἔχοντα 35549 Gorg.494.c.3 : καὶ δυνάμενον πληροῦντα χαίροντα εὐδαιμόνως ζῆν. 35550 Gorg.494.c.4 : {ΣΩ.} Εὖγε, ὦ βέλτιστε· διατέλει γὰρ ὥσπερ ἤρξω, καὶ 35551 Gorg.494.c.5 : ὅπως μὴ ἀπαισχυνῇ. δεῖ δέ, ὡς ἔοικε, μηδ´ ἐμὲ ἀπαι– 35552 Gorg.494.c.6 : σχυνθῆναι. καὶ πρῶτον μὲν εἰπὲ εἰ καὶ ψωρῶντα καὶ 35553 Gorg.494.c.7 : κνησιῶντα, ἀφθόνως ἔχοντα τοῦ κνῆσθαι, κνώμενον δια– 35554 Gorg.494.c.8 : τελοῦντα τὸν βίον εὐδαιμόνως ἔστι ζῆν. 35555 Gorg.494.d.1 : {ΚΑΛ.} Ὡς ἄτοπος εἶ, ὦ Σώκρατες, καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. 35556 Gorg.494.d.2 : {ΣΩ.} Τοιγάρτοι, ὦ Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν καὶ Γορ– 35557 Gorg.494.d.3 : γίαν καὶ ἐξέπληξα καὶ αἰσχύνεσθαι ἐποίησα, σὺ δὲ οὐ μὴ 35558 Gorg.494.d.4 : ἐκπλαγῇς οὐδὲ μὴ αἰσχυνθῇς· ἀνδρεῖος γὰρ εἶ. ἀλλ´ ἀπο– 35559 Gorg.494.d.5 : κρίνου μόνον. 35560 Gorg.494.d.6 : {ΚΑΛ.} Φημὶ τοίνυν καὶ τὸν κνώμενον ἡδέως ἂν βιῶναι. 35561 Gorg.494.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ ἡδέως, καὶ εὐδαιμόνως; 35562 Gorg.494.d.8 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35563 Gorg.494.e.1 : {ΣΩ.} Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷ—ἢ ἔτι τί 35564 Gorg.494.e.2 : σε ἐρωτῶ; ὅρα, ὦ Καλλίκλεις, τί ἀποκρινῇ, ἐάν τίς σε 35565 Gorg.494.e.3 : τὰ ἐχόμενα τούτοις ἐφεξῆς ἅπαντα ἐρωτᾷ. καὶ τούτων 35566 Gorg.494.e.4 : τοιούτων ὄντων κεφάλαιον, ὁ τῶν κιναίδων βίος, οὗτος οὐ 35567 Gorg.494.e.5 : δεινὸς καὶ αἰσχρὸς καὶ ἄθλιος; ἢ τούτους τολμήσεις λέγειν 35568 Gorg.494.e.6 : εὐδαίμονας εἶναι, ἐὰν ἀφθόνως ἔχωσιν ὧν δέονται; 35569 Gorg.494.e.7 : {ΚΑΛ.} Οὐκ αἰσχύνῃ εἰς τοιαῦτα ἄγων, ὦ Σώκρατες, τοὺς 35570 Gorg.494.e.8 : λόγους; 35571 Gorg.494.e.9 : {ΣΩ.} Ἦ γὰρ ἐγὼ ἄγω ἐνταῦθα, ὦ γενναῖε, ἢ ἐκεῖνος 35572 Gorg.494.e.10 : ὃς ἂν φῇ ἀνέδην οὕτω τοὺς χαίροντας, ὅπως ἂν χαίρωσιν, 35573 Gorg.495.a.1 : εὐδαίμονας εἶναι, καὶ μὴ διορίζηται τῶν ἡδονῶν ὁποῖαι 35574 Gorg.495.a.2 : ἀγαθαὶ καὶ κακαί; ἀλλ´ ἔτι καὶ νῦν λέγε πότερον φῂς εἶναι 35575 Gorg.495.a.3 : τὸ αὐτὸ ἡδὺ καὶ ἀγαθόν, ἢ εἶναί τι τῶν ἡδέων ὃ οὐκ ἔστιν 35576 Gorg.495.a.4 : ἀγαθόν; 35577 Gorg.495.a.5 : {ΚΑΛ.} Ἵνα δή μοι μὴ ἀνομολογούμενος ᾖ ὁ λόγος, ἐὰν 35578 Gorg.495.a.6 : ἕτερον φήσω εἶναι, τὸ αὐτό φημι εἶναι. 35579 Gorg.495.a.7 : {ΣΩ.} Διαφθείρεις, ὦ Καλλίκλεις, τοὺς πρώτους λόγους, 35580 Gorg.495.a.8 : καὶ οὐκ ἂν ἔτι μετ´ ἐμοῦ ἱκανῶς τὰ ὄντα ἐξετάζοις, εἴπερ 35581 Gorg.495.a.9 : παρὰ τὰ δοκοῦντα σαυτῷ ἐρεῖς. 35582 Gorg.495.b.1 : {ΚΑΛ.} Καὶ γὰρ σύ, ὦ Σώκρατες. 35583 Gorg.495.b.2 : {ΣΩ.} Οὐ τοίνυν ὀρθῶς ποιῶ οὔτ´ ἐγώ, εἴπερ ποιῶ τοῦτο, 35584 Gorg.495.b.3 : οὔτε σύ. ἀλλ´, ὦ μακάριε, ἄθρει μὴ οὐ τοῦτο ᾖ τὸ ἀγαθόν, 35585 Gorg.495.b.4 : τὸ πάντως χαίρειν· ταῦτά τε γὰρ τὰ νυνδὴ αἰνιχθέντα 35586 Gorg.495.b.5 : πολλὰ καὶ αἰσχρὰ φαίνεται συμβαίνοντα, εἰ τοῦτο οὕτως 35587 Gorg.495.b.6 : ἔχει, καὶ ἄλλα πολλά. 35588 Gorg.495.b.7 : {ΚΑΛ.} Ὡς σύ γε οἴει, ὦ Σώκρατες. 35589 Gorg.495.b.8 : {ΣΩ.} Σὺ δὲ τῷ ὄντι, ὦ Καλλίκλεις, ταῦτα ἰσχυρίζῃ; 35590 Gorg.495.b.9 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 35591 Gorg.495.c.1 : {ΣΩ.} Ἐπιχειρῶμεν ἄρα τῷ λόγῳ ὡς σοῦ σπουδάζοντος; 35592 Gorg.495.c.2 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε σφόδρα. 35593 Gorg.495.c.3 : {ΣΩ.} Ἴθι δή μοι, ἐπειδὴ οὕτω δοκεῖ, διελοῦ τάδε· ἐπι– 35594 Gorg.495.c.4 : στήμην που καλεῖς τι; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐ καὶ ἀν– 35595 Gorg.495.c.5 : δρείαν νυνδὴ ἔλεγές τινα εἶναι μετὰ ἐπιστήμης; {—ΚΑΛ.} 35596 Gorg.495.c.6 : Ἔλεγον γάρ. {—ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν ὡς ἕτερον τὴν ἀνδρείαν 35597 Gorg.495.c.7 : τῆς ἐπιστήμης δύο ταῦτα ἔλεγες; {—ΚΑΛ.} Σφόδρα γε. {— 35598 Gorg.495.c.8 : ΣΩ.} Τί δέ; ἡδονὴν καὶ ἐπιστήμην ταὐτὸν ἢ ἕτερον; {— 35599 Gorg.495.d.1 : ΚΑΛ.} Ἕτερον δήπου, ὦ σοφώτατε σύ. {—ΣΩ.} Ἦ καὶ ἀν– 35600 Gorg.495.d.2 : δρείαν ἑτέραν ἡδονῆς; {—ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Φέρε δὴ 35601 Gorg.495.d.3 : ὅπως μεμνησόμεθα ταῦτα, ὅτι Καλλικλῆς ἔφη Ἀχαρνεὺς 35602 Gorg.495.d.4 : ἡδὺ μὲν καὶ ἀγαθὸν ταὐτὸν εἶναι, ἐπιστήμην δὲ καὶ ἀνδρείαν 35603 Gorg.495.d.5 : καὶ ἀλλήλων καὶ τοῦ ἀγαθοῦ ἕτερον. 35604 Gorg.495.d.6 : {ΚΑΛ.} Σωκράτης δέ γε ἡμῖν ὁ Ἀλωπεκῆθεν οὐχ ὁμολογεῖ 35605 Gorg.495.d.7 : ταῦτα. ἢ ὁμολογεῖ; 35606 Gorg.495.e.1 : {ΣΩ.} Οὐχ ὁμολογεῖ· οἶμαι δέ γε οὐδὲ Καλλικλῆς, ὅταν 35607 Gorg.495.e.2 : αὐτὸς αὑτὸν θεάσηται ὀρθῶς. εἰπὲ γάρ μοι, τοὺς εὖ πράτ– 35608 Gorg.495.e.3 : τοντας τοῖς κακῶς πράττουσιν οὐ τοὐναντίον ἡγῇ πάθος 35609 Gorg.495.e.4 : πεπονθέναι; 35610 Gorg.495.e.5 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 35611 Gorg.495.e.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, εἴπερ ἐναντία ἐστὶν ταῦτα ἀλλήλοις, 35612 Gorg.495.e.7 : ἀνάγκη περὶ αὐτῶν ἔχειν ὥσπερ περὶ ὑγιείας ἔχει καὶ νόσου; 35613 Gorg.495.e.8 : οὐ γὰρ ἅμα δήπου ὑγιαίνει τε καὶ νοσεῖ ὁ ἄνθρωπος, οὐδὲ 35614 Gorg.495.e.9 : ἅμα ἀπαλλάττεται ὑγιείας τε καὶ νόσου. 35615 Gorg.495.e.10 : {ΚΑΛ.} Πῶς λέγεις; 35616 Gorg.495.e.11 : {ΣΩ.} Οἷον περὶ ὅτου βούλει τοῦ σώματος ἀπολαβὼν 35617 Gorg.496.a.1 : σκόπει. νοσεῖ που ἄνθρωπος ὀφθαλμούς, ᾧ ὄνομα ὀφθαλ– 35618 Gorg.496.a.2 : μία; {—ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Οὐ δήπου καὶ ὑγιαίνει γε 35619 Gorg.496.a.3 : ἅμα τοὺς αὐτούς; {—ΚΑΛ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. {—ΣΩ.} Τί δὲ 35620 Gorg.496.a.4 : ὅταν τῆς ὀφθαλμίας ἀπαλλάττηται; ἆρα τότε καὶ τῆς ὑγιείας 35621 Gorg.496.a.5 : ἀπαλλάττεται τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τελευτῶν ἅμα ἀμφοτέρων 35622 Gorg.496.a.6 : ἀπήλλακται; {—ΚΑΛ.} Ἥκιστά γε. {—ΣΩ.} Θαυμάσιον γὰρ 35623 Gorg.496.b.1 : οἶμαι καὶ ἄλογον γίγνεται· ἦ γάρ; {—ΚΑΛ.} Σφόδρα γε. {— 35624 Gorg.496.b.2 : ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐν μέρει οἶμαι ἑκάτερον καὶ λαμβάνει καὶ ἀπολ– 35625 Gorg.496.b.3 : λύει; {—ΚΑΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἰσχὺν καὶ ἀσθένειαν 35626 Gorg.496.b.4 : ὡσαύτως; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Καὶ τάχος καὶ βραδυτῆτα; {— 35627 Gorg.496.b.5 : ΚΑΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἦ καὶ τἀγαθὰ καὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ 35628 Gorg.496.b.6 : τἀναντία τούτων, κακά τε καὶ ἀθλιότητα, ἐν μέρει λαμβάνει 35629 Gorg.496.b.7 : καὶ ἐν μέρει ἀπαλλάττεται ἑκατέρου; {—ΚΑΛ.} Πάντως δήπου. 35630 Gorg.496.c.1 : {—ΣΩ.} Ἐὰν εὕρωμεν ἄρα ἄττα ὧν ἅμα τε ἀπαλλάττεται 35631 Gorg.496.c.2 : ἄνθρωπος καὶ ἅμα ἔχει, δῆλον ὅτι ταῦτά γε οὐκ ἂν εἴη τό 35632 Gorg.496.c.3 : τε ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν. ὁμολογοῦμεν ταῦτα; καὶ εὖ μάλα 35633 Gorg.496.c.4 : σκεψάμενος ἀποκρίνου. {—ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ὑπερφυῶς ὡς ὁμο– 35634 Gorg.496.c.5 : λογῶ. 35635 Gorg.496.c.6 : {ΣΩ.} Ἴθι δὴ ἐπὶ τὰ ἔμπροσθεν ὡμολογημένα. τὸ πεινῆν 35636 Gorg.496.c.7 : ἔλεγες πότερον ἡδὺ ἢ ἀνιαρὸν εἶναι; αὐτὸ λέγω τὸ πεινῆν. 35637 Gorg.496.c.8 : {—ΚΑΛ.} Ἀνιαρὸν ἔγωγε· τὸ μέντοι πεινῶντα ἐσθίειν ἡδὺ 35638 Gorg.496.d.1 : λέγω. {—ΣΩ.} Μανθάνω· ἀλλ´ οὖν τό γε πεινῆν αὐτὸ ἀνιαρόν. 35639 Gorg.496.d.2 : ἢ οὐχί; {—ΚΑΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ διψῆν; {—ΚΑΛ.} 35640 Gorg.496.d.3 : Σφόδρα γε. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν ἔτι πλείω ἐρωτῶ, ἢ ὁμολογεῖς 35641 Gorg.496.d.4 : ἅπασαν ἔνδειαν καὶ ἐπιθυμίαν ἀνιαρὸν εἶναι; {—ΚΑΛ.} Ὁμο– 35642 Gorg.496.d.5 : λογῶ, ἀλλὰ μὴ ἐρώτα. {—ΣΩ.} Εἶεν· διψῶντα δὲ δὴ πίνειν 35643 Gorg.496.d.6 : ἄλλο τι ἢ ἡδὺ φῂς εἶναι; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35644 Gorg.496.d.7 : τούτου οὗ λέγεις τὸ μὲν διψῶντα λυπούμενον δήπου ἐστίν; 35645 Gorg.496.e.1 : {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τὸ δὲ πίνειν πλήρωσίς τε τῆς ἐνδείας 35646 Gorg.496.e.2 : καὶ ἡδονή; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν κατὰ τὸ πίνειν χαί– 35647 Gorg.496.e.3 : ρειν λέγεις; {—ΚΑΛ.} Μάλιστα. {—ΣΩ.} Διψῶντά γε. {—ΚΑΛ.} 35648 Gorg.496.e.4 : Φημί. {—ΣΩ.} Λυπούμενον; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Αἰσθάνῃ οὖν 35649 Gorg.496.e.5 : τὸ συμβαῖνον, ὅτι λυπούμενον χαίρειν λέγεις ἅμα, ὅταν 35650 Gorg.496.e.6 : διψῶντα πίνειν λέγῃς; ἢ οὐχ ἅμα τοῦτο γίγνεται κατὰ 35651 Gorg.496.e.7 : τὸν αὐτὸν τόπον καὶ χρόνον εἴτε ψυχῆς εἴτε σώματος 35652 Gorg.496.e.8 : βούλει; οὐδὲν γὰρ οἶμαι διαφέρει. ἔστι ταῦτα ἢ οὔ; {— 35653 Gorg.496.e.9 : ΚΑΛ.} Ἔστιν. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν εὖ γε πράττοντα κακῶς 35654 Gorg.497.a.1 : πράττειν ἅμα ἀδύνατον φῂς εἶναι. {—ΚΑΛ.} Φημὶ γάρ. {—ΣΩ.} 35655 Gorg.497.a.2 : Ἀνιώμενον δέ γε χαίρειν δυνατὸν ὡμολόγηκας. {—ΚΑΛ.} 35656 Gorg.497.a.3 : Φαίνεται. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τὸ χαίρειν ἐστὶν εὖ πράττειν 35657 Gorg.497.a.4 : οὐδὲ τὸ ἀνιᾶσθαι κακῶς, ὥστε ἕτερον γίγνεται τὸ ἡδὺ τοῦ 35658 Gorg.497.a.5 : ἀγαθοῦ. 35659 Gorg.497.a.6 : {ΚΑΛ.} Οὐκ οἶδ´ ἅττα σοφίζῃ, ὦ Σώκρατες. 35660 Gorg.497.a.7 : {ΣΩ.} Οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ, ὦ Καλλίκλεις· καὶ πρόιθί γε 35661 Gorg.497.a.8 : ἔτι εἰς τὸ ἔμπροσθεν, [ὅτι ἔχων ληρεῖς] ἵνα εἰδῇς ὡς σοφὸς 35662 Gorg.497.b.1 : ὤν με νουθετεῖς. οὐχ ἅμα διψῶν τε ἕκαστος ἡμῶν πέ– 35663 Gorg.497.b.2 : παυται καὶ ἅμα ἡδόμενος διὰ τοῦ πίνειν; 35664 Gorg.497.b.3 : {ΚΑΛ.} Οὐκ οἶδα ὅτι λέγεις. 35665 Gorg.497.b.4 : {ΓΟΡ.} Μηδαμῶς, ὦ Καλλίκλεις, ἀλλ´ ἀποκρίνου καὶ ἡμῶν 35666 Gorg.497.b.5 : ἕνεκα, ἵνα περανθῶσιν οἱ λόγοι. 35667 Gorg.497.b.6 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ἀεὶ τοιοῦτός ἐστιν Σωκράτης, ὦ Γοργία· 35668 Gorg.497.b.7 : σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια ἀνερωτᾷ καὶ ἐξελέγχει. 35669 Gorg.497.b.8 : {ΓΟΡ.} Ἀλλὰ τί σοὶ διαφέρει; πάντως οὐ σὴ αὕτη ἡ τιμή, 35670 Gorg.497.b.9 : ὦ Καλλίκλεις· ἀλλ´ ὑπόσχες Σωκράτει ἐξελέγξαι ὅπως ἂν 35671 Gorg.497.b.10 : βούληται. 35672 Gorg.497.c.1 : {ΚΑΛ.} Ἐρώτα δὴ σὺ τὰ σμικρά τε καὶ στενὰ ταῦτα, 35673 Gorg.497.c.2 : ἐπείπερ Γοργίᾳ δοκεῖ οὕτως. 35674 Gorg.497.c.3 : {ΣΩ.} Εὐδαίμων εἶ, ὦ Καλλίκλεις, ὅτι τὰ μεγάλα με– 35675 Gorg.497.c.4 : μύησαι πρὶν τὰ σμικρά· ἐγὼ δ´ οὐκ ᾤμην θεμιτὸν εἶναι. 35676 Gorg.497.c.5 : ὅθεν οὖν ἀπέλιπες ἀποκρίνου, εἰ οὐχ ἅμα παύεται διψῶν 35677 Gorg.497.c.6 : ἕκαστος ἡμῶν καὶ ἡδόμενος. {—ΚΑΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35678 Gorg.497.c.7 : καὶ πεινῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν ἅμα 35679 Gorg.497.c.8 : παύεται; {—ΚΑΛ.} Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τῶν λυπῶν 35680 Gorg.497.d.1 : καὶ τῶν ἡδονῶν ἅμα παύεται; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ 35681 Gorg.497.d.2 : μὴν τῶν ἀγαθῶν γε καὶ κακῶν οὐχ ἅμα παύεται, ὡς σὺ 35682 Gorg.497.d.3 : ὡμολόγεις· νῦν δὲ οὐχ ὁμολογεῖς; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε· τί 35683 Gorg.497.d.4 : οὖν δή; 35684 Gorg.497.d.5 : {ΣΩ.} Ὅτι οὐ τὰ αὐτὰ γίγνεται, ὦ φίλε, τἀγαθὰ τοῖς 35685 Gorg.497.d.6 : ἡδέσιν οὐδὲ τὰ κακὰ τοῖς ἀνιαροῖς. τῶν μὲν γὰρ ἅμα 35686 Gorg.497.d.7 : παύεται, τῶν δὲ οὔ, ὡς ἑτέρων ὄντων· πῶς οὖν ταὐτὰ ἂν 35687 Gorg.497.d.8 : εἴη τὰ ἡδέα τοῖς ἀγαθοῖς ἢ τὰ ἀνιαρὰ τοῖς κακοῖς; ἐὰν δὲ 35688 Gorg.497.d.9 : βούλῃ, καὶ τῇδε ἐπίσκεψαι (οἶμαι γάρ σοι οὐδὲ ταύτῃ 35689 Gorg.497.e.1 : ὁμολογεῖσθαι· ἄθρει δέ) τοὺς ἀγαθοὺς οὐχὶ ἀγαθῶν παρου– 35690 Gorg.497.e.2 : σίᾳ ἀγαθοὺς καλεῖς, ὥσπερ τοὺς καλοὺς οἷς ἂν κάλλος 35691 Gorg.497.e.3 : παρῇ; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τί δέ; ἀγαθοὺς ἄνδρας καλεῖς 35692 Gorg.497.e.4 : ἄφρονας καὶ δειλούς; οὐ γὰρ ἄρτι γε, ἀλλὰ τοὺς ἀνδρείους 35693 Gorg.497.e.5 : καὶ φρονίμους ἔλεγες· ἢ οὐ τούτους ἀγαθοὺς καλεῖς; {— 35694 Gorg.497.e.6 : ΚΑΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Τί δέ; παῖδα ἀνόητον χαίροντα 35695 Gorg.497.e.7 : ἤδη εἶδες; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες 35696 Gorg.497.e.8 : ἀνόητον χαίροντα; {—ΚΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε· ἀλλὰ τί τοῦτο; {— 35697 Gorg.498.a.1 : ΣΩ.} Οὐδέν· ἀλλ´ ἀποκρίνου. {—ΚΑΛ.} Εἶδον. {—ΣΩ.} Τί δέ; 35698 Gorg.498.a.2 : νοῦν ἔχοντα λυπούμενον καὶ χαίροντα; {—ΚΑΛ.} Φημί. {— 35699 Gorg.498.a.3 : ΣΩ.} Πότεροι δὲ μᾶλλον χαίρουσι καὶ λυποῦνται, οἱ φρό– 35700 Gorg.498.a.4 : νιμοι ἢ οἱ ἄφρονες; {—ΚΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε οὐ πολύ τι δια– 35701 Gorg.498.a.5 : φέρειν. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀρκεῖ καὶ τοῦτο. ἐν πολέμῳ δὲ ἤδη 35702 Gorg.498.a.6 : εἶδες ἄνδρα δειλόν; {—ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Τί οὖν; 35703 Gorg.498.a.7 : ἀπιόντων τῶν πολεμίων πότεροί σοι ἐδόκουν μᾶλλον χαί– 35704 Gorg.498.a.8 : ρειν, οἱ δειλοὶ ἢ οἱ ἀνδρεῖοι; {—ΚΑΛ.} Ἀμφότεροι ἔμοιγε 35705 Gorg.498.b.1 : [μᾶλλον]· εἰ δὲ μή, παραπλησίως γε. {—ΣΩ.} Οὐδὲν διαφέρει. 35706 Gorg.498.b.2 : χαίρουσιν δ´ οὖν καὶ οἱ δειλοί; {—ΚΑΛ.} Σφόδρα γε. {—ΣΩ.} 35707 Gorg.498.b.3 : Καὶ οἱ ἄφρονες, ὡς ἔοικεν. {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Προσιόντων 35708 Gorg.498.b.4 : δὲ οἱ δειλοὶ μόνον λυποῦνται ἢ καὶ οἱ ἀνδρεῖοι; {—ΚΑΛ.} Ἀμ– 35709 Gorg.498.b.5 : φότεροι. {—ΣΩ.} Ἆρα ὁμοίως; {—ΚΑΛ.} Μᾶλλον ἴσως οἱ 35710 Gorg.498.b.6 : δειλοί. {—ΣΩ.} Ἀπιόντων δ´ οὐ μᾶλλον χαίρουσιν; {—ΚΑΛ.} 35711 Gorg.498.b.7 : Ἴσως. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν λυποῦνται μὲν καὶ χαίρουσιν καὶ οἱ 35712 Gorg.498.b.8 : ἄφρονες καὶ οἱ φρόνιμοι καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ ἀνδρεῖοι παρα– 35713 Gorg.498.c.1 : πλησίως, ὡς σὺ φῄς, μᾶλλον δὲ οἱ δειλοὶ τῶν ἀνδρείων; 35714 Gorg.498.c.2 : {—ΚΑΛ.} Φημί. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν οἵ γε φρόνιμοι καὶ οἱ 35715 Gorg.498.c.3 : ἀνδρεῖοι ἀγαθοί, οἱ δὲ δειλοὶ καὶ ἄφρονες κακοί; {—ΚΑΛ.} 35716 Gorg.498.c.4 : Ναί. {—ΣΩ.} Παραπλησίως ἄρα χαίρουσιν καὶ λυποῦνται οἱ 35717 Gorg.498.c.5 : ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοί; {—ΚΑΛ.} Φημί. 35718 Gorg.498.c.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν παραπλησίως εἰσὶν ἀγαθοὶ καὶ κακοὶ οἱ 35719 Gorg.498.c.7 : ἀγαθοί τε καὶ οἱ κακοί; ἢ καὶ ἔτι μᾶλλον ἀγαθοὶ [οἱ ἀγαθοὶ 35720 Gorg.498.c.8 : καὶ οἱ κακοί] εἰσιν οἱ κακοί; 35721 Gorg.498.d.1 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ Δί´ οὐκ οἶδ´ ὅτι λέγεις. 35722 Gorg.498.d.2 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθ´ ὅτι τοὺς ἀγαθοὺς ἀγαθῶν φῂς παρουσίᾳ 35723 Gorg.498.d.3 : εἶναι ἀγαθούς, καὶ κακοὺς δὲ κακῶν; τὰ δὲ ἀγαθὰ εἶναι τὰς 35724 Gorg.498.d.4 : ἡδονάς, κακὰ δὲ τὰς ἀνίας; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35725 Gorg.498.d.5 : τοῖς χαίρουσιν πάρεστιν τἀγαθά, αἱ ἡδοναί, εἴπερ χαίρουσιν; 35726 Gorg.498.d.6 : {—ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀγαθῶν παρόντων 35727 Gorg.498.d.7 : ἀγαθοί εἰσιν οἱ χαίροντες; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δέ; τοῖς 35728 Gorg.498.d.8 : ἀνιωμένοις οὐ πάρεστιν τὰ κακά, αἱ λῦπαι; {—ΚΑΛ.} Πάρεστιν. 35729 Gorg.498.e.1 : {—ΣΩ.} Κακῶν δέ γε παρουσίᾳ φῂς σὺ εἶναι κακοὺς τοὺς 35730 Gorg.498.e.2 : κακούς· ἢ οὐκέτι φῄς; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἀγαθοὶ ἄρα 35731 Gorg.498.e.3 : οἳ ἂν χαίρωσι, κακοὶ δὲ οἳ ἂν ἀνιῶνται; {—ΚΑΛ.} Πάνυ γε. {— 35732 Gorg.498.e.4 : ΣΩ.} Οἳ μέν γε μᾶλλον μᾶλλον, οἳ δ´ ἧττον ἧττον, οἳ δὲ 35733 Gorg.498.e.5 : παραπλησίως παραπλησίως; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35734 Gorg.498.e.6 : φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι τοὺς φρονίμους 35735 Gorg.498.e.7 : καὶ τοὺς ἄφρονας καὶ τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς ἀνδρείους, ἢ 35736 Gorg.498.e.8 : καὶ μᾶλλον ἔτι τοὺς δειλούς; 35737 Gorg.498.e.9 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 35738 Gorg.498.e.10 : {ΣΩ.} Συλλόγισαι δὴ κοινῇ μετ´ ἐμοῦ τί ἡμῖν συμβαίνει 35739 Gorg.498.e.11 : ἐκ τῶν ὡμολογημένων· καὶ δὶς γάρ τοι καὶ τρίς φασιν καλὸν 35740 Gorg.499.a.1 : εἶναι τὰ καλὰ λέγειν τε καὶ ἐπισκοπεῖσθαι. ἀγαθὸν μὲν 35741 Gorg.499.a.2 : εἶναι τὸν φρόνιμον καὶ ἀνδρεῖόν φαμεν. ἦ γάρ; {—ΚΑΛ.} 35742 Gorg.499.a.3 : Ναί. {—ΣΩ.} Κακὸν δὲ τὸν ἄφρονα καὶ δειλόν; {—ΚΑΛ.} Πάνυ 35743 Gorg.499.a.4 : γε. {—ΣΩ.} Ἀγαθὸν δὲ αὖ τὸν χαίροντα; {—ΚΑΛ.} Ναί. {— 35744 Gorg.499.a.5 : ΣΩ.} Κακὸν δὲ τὸν ἀνιώμενον; {—ΚΑΛ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} 35745 Gorg.499.a.6 : Ἀνιᾶσθαι δὲ καὶ χαίρειν τὸν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ὁμοίως, 35746 Gorg.499.a.7 : ἴσως δὲ καὶ μᾶλλον τὸν κακόν; {—ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35747 Gorg.499.a.8 : ὁμοίως γίγνεται κακὸς καὶ ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ ἢ καὶ μᾶλλον 35748 Gorg.499.b.1 : ἀγαθὸς ὁ κακός; οὐ ταῦτα συμβαίνει καὶ τὰ πρότερα ἐκεῖνα, 35749 Gorg.499.b.2 : ἐάν τις ταὐτὰ φῇ ἡδέα τε καὶ ἀγαθὰ εἶναι; οὐ ταῦτα ἀνάγκη, 35750 Gorg.499.b.3 : ὦ Καλλίκλεις; 35751 Gorg.499.b.4 : {ΚΑΛ.} Πάλαι τοί σου ἀκροῶμαι, ὦ Σώκρατες, καθομο– 35752 Gorg.499.b.5 : λογῶν, ἐνθυμούμενος ὅτι, κἂν παίζων τίς σοι ἐνδῷ ὁτιοῦν, 35753 Gorg.499.b.6 : τούτου ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ τὰ μειράκια. ὡς δὴ σὺ οἴει 35754 Gorg.499.b.7 : ἐμὲ ἢ καὶ ἄλλον ὁντινοῦν ἀνθρώπων οὐχ ἡγεῖσθαι τὰς μὲν 35755 Gorg.499.b.8 : βελτίους ἡδονάς, τὰς δὲ χείρους. 35756 Gorg.499.b.9 : {ΣΩ.} Ἰοῦ ἰοῦ, ὦ Καλλίκλεις, ὡς πανοῦργος εἶ καί μοι 35757 Gorg.499.c.1 : ὥσπερ παιδὶ χρῇ, τοτὲ μὲν τὰ αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν, 35758 Gorg.499.c.2 : τοτὲ δὲ ἑτέρως, ἐξαπατῶν με. καίτοι οὐκ ᾤμην γε κατ´ 35759 Gorg.499.c.3 : ἀρχὰς ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι ἐξαπατηθήσεσθαι, ὡς ὄντος 35760 Gorg.499.c.4 : φίλου· νῦν δὲ ἐψεύσθην, καὶ ὡς ἔοικεν ἀνάγκη μοι κατὰ τὸν 35761 Gorg.499.c.5 : παλαιὸν λόγον τὸ παρὸν εὖ ποιεῖν καὶ τοῦτο δέχεσθαι τὸ 35762 Gorg.499.c.6 : διδόμενον παρὰ σοῦ. ἔστιν δὲ δή, ὡς ἔοικεν, ὃ νῦν λέγεις, 35763 Gorg.499.c.7 : ὅτι ἡδοναί τινές εἰσιν αἱ μὲν ἀγαθαί, αἱ δὲ κακαί· ἦ γάρ; {— 35764 Gorg.499.d.1 : ΚΑΛ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἀγαθαὶ μὲν αἱ ὠφέλιμοι, κακαὶ 35765 Gorg.499.d.2 : δὲ αἱ βλαβεραί; {—ΚΑΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ὠφέλιμοι δέ γε 35766 Gorg.499.d.3 : αἱ ἀγαθόν τι ποιοῦσαι, κακαὶ δὲ αἱ κακόν τι; {—ΚΑΛ.} Φημί. 35767 Gorg.499.d.4 : {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν τὰς τοιάσδε λέγεις, οἷον κατὰ τὸ σῶμα ἃς 35768 Gorg.499.d.5 : νυνδὴ ἐλέγομεν ἐν τῷ ἐσθίειν καὶ πίνειν ἡδονάς, ἦ ἄρα 35769 Gorg.499.d.6 : τούτων αἱ μὲν ὑγίειαν ποιοῦσαι ἐν τῷ σώματι, ἢ ἰσχὺν ἢ 35770 Gorg.499.d.7 : ἄλλην τινὰ ἀρετὴν τοῦ σώματος, αὗται μὲν ἀγαθαί, αἱ δὲ 35771 Gorg.499.e.1 : τἀναντία τούτων κακαί; {—ΚΑΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 35772 Gorg.499.e.2 : καὶ λῦπαι ὡσαύτως αἱ μὲν χρησταί εἰσιν, αἱ δὲ πονηραί; {— 35773 Gorg.499.e.3 : ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τὰς μὲν χρηστὰς καὶ 35774 Gorg.499.e.4 : ἡδονὰς καὶ λύπας καὶ αἱρετέον ἐστὶν καὶ πρακτέον; {—ΚΑΛ.} 35775 Gorg.499.e.5 : Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τὰς δὲ πονηρὰς οὔ; {—ΚΑΛ.} Δῆλον δή. {— 35776 Gorg.499.e.6 : ΣΩ.} Ἕνεκα γάρ που τῶν ἀγαθῶν ἅπαντα ἡμῖν ἔδοξεν 35777 Gorg.499.e.7 : πρακτέον εἶναι, εἰ μνημονεύεις, ἐμοί τε καὶ Πώλῳ. ἆρα 35778 Gorg.499.e.8 : καὶ σοὶ συνδοκεῖ οὕτω, τέλος εἶναι ἁπασῶν τῶν πράξεων τὸ 35779 Gorg.499.e.9 : ἀγαθόν, καὶ ἐκείνου ἕνεκα δεῖν πάντα τἆλλα πράττεσθαι 35780 Gorg.500.a.1 : ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνο τῶν ἄλλων; σύμψηφος ἡμῖν εἶ καὶ σὺ ἐκ 35781 Gorg.500.a.2 : τρίτων; {—ΚΑΛ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τῶν ἀγαθῶν ἄρα ἕνεκα δεῖ 35782 Gorg.500.a.3 : καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν, ἀλλ´ οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων. 35783 Gorg.500.a.4 : {—ΚΑΛ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν παντὸς ἀνδρός ἐστιν 35784 Gorg.500.a.5 : ἐκλέξασθαι ποῖα ἀγαθὰ τῶν ἡδέων ἐστὶν καὶ ὁποῖα κακά, ἢ 35785 Gorg.500.a.6 : τεχνικοῦ δεῖ εἰς ἕκαστον; {—ΚΑΛ.} Τεχνικοῦ. 35786 Gorg.500.a.7 : {ΣΩ.} Ἀναμνησθῶμεν δὴ ὧν αὖ ἐγὼ πρὸς Πῶλον καὶ 35787 Gorg.500.a.8 : Γοργίαν ἐτύγχανον λέγων. ἔλεγον γὰρ αὖ, εἰ μνημονεύεις, 35788 Gorg.500.b.1 : ὅτι εἶεν παρασκευαὶ αἱ μὲν μέχρι ἡδονῆς, αὐτὸ τοῦτο μόνον 35789 Gorg.500.b.2 : παρασκευάζουσαι, ἀγνοοῦσαι δὲ τὸ βέλτιον καὶ τὸ χεῖρον, αἱ 35790 Gorg.500.b.3 : δὲ γιγνώσκουσαι ὅτι τε ἀγαθὸν καὶ ὅτι κακόν· καὶ ἐτίθην 35791 Gorg.500.b.4 : τῶν μὲν περὶ τὰς ἡδονὰς τὴν μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ οὐ 35792 Gorg.500.b.5 : τέχνην, τῶν δὲ περὶ τὸ ἀγαθὸν τὴν ἰατρικὴν τέχνην. καὶ 35793 Gorg.500.b.6 : πρὸς Φιλίου, ὦ Καλλίκλεις, μήτε αὐτὸς οἴου δεῖν πρὸς ἐμὲ 35794 Gorg.500.b.7 : παίζειν μηδ´ ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου, μήτ´ 35795 Gorg.500.c.1 : αὖ τὰ παρ´ ἐμοῦ οὕτως ἀποδέχου ὡς παίζοντος· ὁρᾷς γὰρ ὅτι 35796 Gorg.500.c.2 : περὶ τούτου ἡμῖν εἰσιν οἱ λόγοι, οὗ τί ἂν μᾶλλον σπουδάσειέ 35797 Gorg.500.c.3 : τις καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχων ἄνθρωπος, ἢ τοῦτο, ὅντινα χρὴ 35798 Gorg.500.c.4 : τρόπον ζῆν, πότερον ἐπὶ ὃν σὺ παρακαλεῖς ἐμέ, τὰ τοῦ 35799 Gorg.500.c.5 : ἀνδρὸς δὴ ταῦτα πράττοντα, λέγοντά τε ἐν τῷ δήμῳ καὶ 35800 Gorg.500.c.6 : ῥητορικὴν ἀσκοῦντα καὶ πολιτευόμενον τοῦτον τὸν τρόπον 35801 Gorg.500.c.7 : ὃν ὑμεῖς νῦν πολιτεύεσθε, ἢ [ἐπὶ] τόνδε τὸν βίον τὸν ἐν 35802 Gorg.500.c.8 : φιλοσοφίᾳ, καὶ τί ποτ´ ἐστὶν οὗτος ἐκείνου διαφέρων. ἴσως 35803 Gorg.500.d.1 : οὖν βέλτιστόν ἐστιν, ὡς ἄρτι ἐγὼ ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, 35804 Gorg.500.d.2 : διελομένους δὲ καὶ ὁμολογήσαντας ἀλλήλοις, εἰ ἔστιν τούτω 35805 Gorg.500.d.3 : διττὼ τὼ βίω, σκέψασθαι τί τε διαφέρετον ἀλλήλοιν καὶ 35806 Gorg.500.d.4 : ὁπότερον βιωτέον αὐτοῖν. ἴσως οὖν οὔπω οἶσθα τί λέγω. 35807 Gorg.500.d.5 : {ΚΑΛ.} Οὐ δῆτα. 35808 Gorg.500.d.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγώ σοι σαφέστερον ἐρῶ. ἐπειδὴ ὡμολο– 35809 Gorg.500.d.7 : γήκαμεν ἐγώ τε καὶ σὺ εἶναι μέν τι ἀγαθόν, εἶναι δέ τι ἡδύ, 35810 Gorg.500.d.8 : ἕτερον δὲ τὸ ἡδὺ τοῦ ἀγαθοῦ, ἑκατέρου δὲ αὐτοῖν μελέτην 35811 Gorg.500.d.9 : τινὰ εἶναι καὶ παρασκευὴν τῆς κτήσεως, τὴν μὲν τοῦ ἡδέος 35812 Gorg.500.d.10 : θήραν, τὴν δὲ τοῦ ἀγαθοῦ—αὐτὸ δέ μοι τοῦτο πρῶτον ἢ 35813 Gorg.500.e.1 : σύμφαθι ἢ μή. σύμφῃς; 35814 Gorg.500.e.2 : {ΚΑΛ.} Οὕτως φημί. 35815 Gorg.500.e.3 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, ἃ καὶ πρὸς τούσδε ἐγὼ ἔλεγον, διομολόγησαί 35816 Gorg.500.e.4 : μοι, εἰ ἄρα σοι ἔδοξα τότε ἀληθῆ λέγειν. ἔλεγον δέ που 35817 Gorg.500.e.5 : ὅτι ἡ μὲν ὀψοποιικὴ οὔ μοι δοκεῖ τέχνη εἶναι ἀλλ´ ἐμπειρία, 35818 Gorg.501.a.1 : ἡ δ´ ἰατρική, λέγων ὅτι ἡ μὲν τούτου οὗ θεραπεύει καὶ τὴν 35819 Gorg.501.a.2 : φύσιν ἔσκεπται καὶ τὴν αἰτίαν ὧν πράττει, καὶ λόγον ἔχει 35820 Gorg.501.a.3 : τούτων ἑκάστου δοῦναι, ἡ ἰατρική· ἡ δ´ ἑτέρα τῆς ἡδονῆς, 35821 Gorg.501.a.4 : πρὸς ἣν ἡ θεραπεία αὐτῇ ἐστιν ἅπασα, κομιδῇ ἀτέχνως ἐπ´ 35822 Gorg.501.a.5 : αὐτὴν ἔρχεται, οὔτε τι τὴν φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς οὔτε 35823 Gorg.501.a.6 : τὴν αἰτίαν, ἀλόγως τε παντάπασιν ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν 35824 Gorg.501.a.7 : διαριθμησαμένη, τριβῇ καὶ ἐμπειρίᾳ μνήμην μόνον σῳζομένη 35825 Gorg.501.b.1 : τοῦ εἰωθότος γίγνεσθαι, ᾧ δὴ καὶ πορίζεται τὰς ἡδονάς. ταῦτ´ 35826 Gorg.501.b.2 : οὖν πρῶτον σκόπει εἰ δοκεῖ σοι ἱκανῶς λέγεσθαι, καὶ εἶναί 35827 Gorg.501.b.3 : τινες καὶ περὶ ψυχὴν τοιαῦται ἄλλαι πραγματεῖαι, αἱ μὲν 35828 Gorg.501.b.4 : τεχνικαί, προμήθειάν τινα ἔχουσαι τοῦ βελτίστου περὶ τὴν 35829 Gorg.501.b.5 : ψυχήν, αἱ δὲ τούτου μὲν ὀλιγωροῦσαι, ἐσκεμμέναι δ´ αὖ, 35830 Gorg.501.b.6 : ὥσπερ ἐκεῖ, τὴν ἡδονὴν μόνον τῆς ψυχῆς, τίνα ἂν αὐτῇ 35831 Gorg.501.b.7 : τρόπον γίγνοιτο, ἥτις δὲ ἢ βελτίων ἢ χείρων τῶν ἡδονῶν, 35832 Gorg.501.b.8 : οὔτε σκοπούμεναι οὔτε μέλον αὐταῖς ἄλλο ἢ χαρίζεσθαι 35833 Gorg.501.c.1 : μόνον, εἴτε βέλτιον εἴτε χεῖρον. ἐμοὶ μὲν γάρ, ὦ Καλ– 35834 Gorg.501.c.2 : λίκλεις, δοκοῦσίν τε εἶναι, καὶ ἔγωγέ φημι τὸ τοιοῦτον 35835 Gorg.501.c.3 : κολακείαν εἶναι καὶ περὶ σῶμα καὶ περὶ ψυχὴν καὶ περὶ 35836 Gorg.501.c.4 : ἄλλο ὅτου ἄν τις τὴν ἡδονὴν θεραπεύῃ, ἀσκέπτως ἔχων τοῦ 35837 Gorg.501.c.5 : ἀμείνονός τε καὶ τοῦ χείρονος· σὺ δὲ δὴ πότερον συγκατα– 35838 Gorg.501.c.6 : τίθεσαι ἡμῖν περὶ τούτων τὴν αὐτὴν δόξαν ἢ ἀντίφῃς; 35839 Gorg.501.c.7 : {ΚΑΛ.} Οὐκ ἔγωγε, ἀλλὰ συγχωρῶ, ἵνα σοι καὶ περανθῇ 35840 Gorg.501.c.8 : ὁ λόγος καὶ Γοργίᾳ τῷδε χαρίσωμαι. 35841 Gorg.501.d.1 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ περὶ μὲν μίαν ψυχὴν ἔστιν τοῦτο, περὶ 35842 Gorg.501.d.2 : δὲ δύο καὶ πολλὰς οὐκ ἔστιν; 35843 Gorg.501.d.3 : {ΚΑΛ.} Οὔκ, ἀλλὰ καὶ περὶ δύο καὶ περὶ πολλάς. 35844 Gorg.501.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἁθρόαις ἅμα χαρίζεσθαι ἔστι, μηδὲν 35845 Gorg.501.d.5 : σκοπούμενον τὸ βέλτιστον; 35846 Gorg.501.d.6 : {ΚΑΛ.} Οἶμαι ἔγωγε. 35847 Gorg.501.d.7 : {ΣΩ.} Ἔχεις οὖν εἰπεῖν αἵτινές εἰσιν αἱ ἐπιτηδεύσεις αἱ 35848 Gorg.501.d.8 : τοῦτο ποιοῦσαι; μᾶλλον δέ, εἰ βούλει, ἐμοῦ ἐρωτῶντος, ἣ 35849 Gorg.501.d.9 : μὲν ἄν σοι δοκῇ τούτων εἶναι, φάθι, ἣ δ´ ἂν μή, μὴ φάθι. 35850 Gorg.501.e.1 : πρῶτον δὲ σκεψώμεθα τὴν αὐλητικήν. οὐ δοκεῖ σοι τοιαύτη 35851 Gorg.501.e.2 : τις εἶναι, ὦ Καλλίκλεις, τὴν ἡδονὴν ἡμῶν μόνον διώκειν, 35852 Gorg.501.e.3 : ἄλλο δ´ οὐδὲν φροντίζειν; 35853 Gorg.501.e.4 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 35854 Gorg.501.e.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ αἱ τοιαίδε ἅπασαι, οἷον ἡ κιθαριστικὴ ἡ 35855 Gorg.501.e.6 : ἐν τοῖς ἀγῶσιν; 35856 Gorg.501.e.7 : {ΚΑΛ.} Ναί. 35857 Gorg.501.e.8 : {ΣΩ.} Τί δὲ ἡ τῶν χορῶν διδασκαλία καὶ ἡ τῶν δι– 35858 Gorg.501.e.9 : θυράμβων ποίησις; οὐ τοιαύτη τίς σοι καταφαίνεται; ἢ ἡγῇ 35859 Gorg.501.e.10 : τι φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος, ὅπως ἐρεῖ τι τοιοῦτον 35860 Gorg.501.e.11 : ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες βελτίους γίγνοιντο, ἢ ὅτι μέλλει 35861 Gorg.502.a.1 : χαριεῖσθαι τῷ ὄχλῳ τῶν θεατῶν; 35862 Gorg.502.a.2 : {ΚΑΛ.} Δῆλον δὴ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, Κινησίου γε 35863 Gorg.502.a.3 : πέρι. 35864 Gorg.502.a.4 : {ΣΩ.} Τί δὲ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Μέλης; ἦ πρὸς τὸ βέλτιστον 35865 Gorg.502.a.5 : βλέπων ἐδόκει σοι κιθαρῳδεῖν; ἢ ἐκεῖνος μὲν οὐδὲ πρὸς τὸ 35866 Gorg.502.a.6 : ἥδιστον; ἠνία γὰρ ᾄδων τοὺς θεατάς. ἀλλὰ δὴ σκόπει· 35867 Gorg.502.a.7 : οὐχὶ ἥ τε κιθαρῳδικὴ δοκεῖ σοι πᾶσα καὶ ἡ τῶν διθυράμβων 35868 Gorg.502.a.8 : ποίησις ἡδονῆς χάριν ηὑρῆσθαι; 35869 Gorg.502.a.9 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε. 35870 Gorg.502.b.1 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ ἡ σεμνὴ αὕτη καὶ θαυμαστή, ἡ τῆς 35871 Gorg.502.b.2 : τραγῳδίας ποίησις, ἐφ´ ᾧ ἐσπούδακεν; πότερόν ἐστιν αὐτῆς 35872 Gorg.502.b.3 : τὸ ἐπιχείρημα καὶ ἡ σπουδή, ὡς σοὶ δοκεῖ, χαρίζεσθαι τοῖς 35873 Gorg.502.b.4 : θεαταῖς μόνον, ἢ καὶ διαμάχεσθαι, ἐάν τι αὐτοῖς ἡδὺ μὲν ᾖ 35874 Gorg.502.b.5 : καὶ κεχαρισμένον, πονηρὸν δέ, ὅπως τοῦτο μὲν μὴ ἐρεῖ, εἰ 35875 Gorg.502.b.6 : δέ τι τυγχάνει ἀηδὲς καὶ ὠφέλιμον, τοῦτο δὲ καὶ λέξει 35876 Gorg.502.b.7 : καὶ ᾄσεται, ἐάντε χαίρωσιν ἐάντε μή; ποτέρως σοι δοκεῖ 35877 Gorg.502.b.8 : παρεσκευάσθαι ἡ τῶν τραγῳδιῶν ποίησις; 35878 Gorg.502.b.9 : {ΚΑΛ.} Δῆλον δὴ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, ὅτι πρὸς τὴν 35879 Gorg.502.c.1 : ἡδονὴν μᾶλλον ὥρμηται καὶ τὸ χαρίζεσθαι τοῖς θεαταῖς. 35880 Gorg.502.c.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ τοιοῦτον, ὦ Καλλίκλεις, ἔφαμεν νυνδὴ 35881 Gorg.502.c.3 : κολακείαν εἶναι; 35882 Gorg.502.c.4 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35883 Gorg.502.c.5 : {ΣΩ.} Φέρε δή, εἴ τις περιέλοι τῆς ποιήσεως πάσης τό τε 35884 Gorg.502.c.6 : μέλος καὶ τὸν ῥυθμὸν καὶ τὸ μέτρον, ἄλλο τι ἢ λόγοι γίγνονται 35885 Gorg.502.c.7 : τὸ λειπόμενον; 35886 Gorg.502.c.8 : {ΚΑΛ.} Ἀνάγκη. 35887 Gorg.502.c.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πρὸς πολὺν ὄχλον καὶ δῆμον οὗτοι λέγονται 35888 Gorg.502.c.10 : οἱ λόγοι; 35889 Gorg.502.c.11 : {ΚΑΛ.} Φημί. 35890 Gorg.502.c.12 : {ΣΩ.} Δημηγορία ἄρα τίς ἐστιν ἡ ποιητική. 35891 Gorg.502.d.1 : {ΚΑΛ.} Φαίνεται. 35892 Gorg.502.d.2 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ῥητορικὴ δημηγορία ἂν εἴη· ἢ οὐ ῥητορεύειν 35893 Gorg.502.d.3 : δοκοῦσί σοι οἱ ποιηταὶ ἐν τοῖς θεάτροις; 35894 Gorg.502.d.4 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε. 35895 Gorg.502.d.5 : {ΣΩ.} Νῦν ἄρα ἡμεῖς ηὑρήκαμεν ῥητορικήν τινα πρὸς δῆμον 35896 Gorg.502.d.6 : τοιοῦτον οἷον παίδων τε ὁμοῦ καὶ γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, καὶ 35897 Gorg.502.d.7 : δούλων καὶ ἐλευθέρων, ἣν οὐ πάνυ ἀγάμεθα· κολακικὴν γὰρ 35898 Gorg.502.d.8 : αὐτήν φαμεν εἶναι. 35899 Gorg.502.d.9 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35900 Gorg.502.d.10 : {ΣΩ.} Εἶεν· τί δὲ ἡ πρὸς τὸν Ἀθηναίων δῆμον ῥητορικὴ 35901 Gorg.502.e.1 : καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν δήμους τοὺς τῶν 35902 Gorg.502.e.2 : ἐλευθέρων ἀνδρῶν, τί ποτε ἡμῖν αὕτη ἐστίν; πότερόν σοι 35903 Gorg.502.e.3 : δοκοῦσιν πρὸς τὸ βέλτιστον ἀεὶ λέγειν οἱ ῥήτορες, τούτου 35904 Gorg.502.e.4 : στοχαζόμενοι, ὅπως οἱ πολῖται ὡς βέλτιστοι ἔσονται διὰ τοὺς 35905 Gorg.502.e.5 : αὑτῶν λόγους, ἢ καὶ οὗτοι πρὸς τὸ χαρίζεσθαι τοῖς πολίταις 35906 Gorg.502.e.6 : ὡρμημένοι, καὶ ἕνεκα τοῦ ἰδίου τοῦ αὑτῶν ὀλιγωροῦντες τοῦ 35907 Gorg.502.e.7 : κοινοῦ, ὥσπερ παισὶ προσομιλοῦσι τοῖς δήμοις, χαρίζεσθαι 35908 Gorg.502.e.8 : αὐτοῖς πειρώμενοι μόνον, εἰ δέ γε βελτίους ἔσονται ἢ χείρους 35909 Gorg.503.a.1 : διὰ ταῦτα, οὐδὲν φροντίζουσιν; 35910 Gorg.503.a.2 : {ΚΑΛ.} Οὐχ ἁπλοῦν ἔτι τοῦτο ἐρωτᾷς· εἰσὶ μὲν γὰρ οἳ 35911 Gorg.503.a.3 : κηδόμενοι τῶν πολιτῶν λέγουσιν ἃ λέγουσιν, εἰσὶν δὲ καὶ 35912 Gorg.503.a.4 : οἵους σὺ λέγεις. 35913 Gorg.503.a.5 : {ΣΩ.} Ἐξαρκεῖ. εἰ γὰρ καὶ τοῦτό ἐστι διπλοῦν, τὸ μὲν 35914 Gorg.503.a.6 : ἕτερόν που τούτου κολακεία ἂν εἴη καὶ αἰσχρὰ δημηγορία, 35915 Gorg.503.a.7 : τὸ δ´ ἕτερον καλόν, τὸ παρασκευάζειν ὅπως ὡς βέλτισται 35916 Gorg.503.a.8 : ἔσονται τῶν πολιτῶν αἱ ψυχαί, καὶ διαμάχεσθαι λέγοντα τὰ 35917 Gorg.503.a.9 : βέλτιστα, εἴτε ἡδίω εἴτε ἀηδέστερα ἔσται τοῖς ἀκούουσιν. 35918 Gorg.503.b.1 : ἀλλ´ οὐ πώποτε σὺ ταύτην εἶδες τὴν ῥητορικήν· ἢ εἴ τινα 35919 Gorg.503.b.2 : ἔχεις τῶν ῥητόρων τοιοῦτον εἰπεῖν, τί οὐχὶ καὶ ἐμοὶ αὐτὸν 35920 Gorg.503.b.3 : ἔφρασας τίς ἐστιν; 35921 Gorg.503.b.4 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ μὰ Δία οὐκ ἔχω ἔγωγέ σοι εἰπεῖν τῶν γε 35922 Gorg.503.b.5 : νῦν ῥητόρων οὐδένα. 35923 Gorg.503.b.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; τῶν παλαιῶν ἔχεις τινὰ εἰπεῖν δι´ ὅντινα 35924 Gorg.503.b.7 : αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι, ἐπειδὴ ἐκεῖνος 35925 Gorg.503.b.8 : ἤρξατο δημηγορεῖν, ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες; ἐγὼ 35926 Gorg.503.b.9 : μὲν γὰρ οὐκ οἶδα τίς ἐστιν οὗτος. 35927 Gorg.503.c.1 : {ΚΑΛ.} Τί δέ; Θεμιστοκλέα οὐκ ἀκούεις ἄνδρα ἀγαθὸν 35928 Gorg.503.c.2 : γεγονότα καὶ Κίμωνα καὶ Μιλτιάδην καὶ Περικλέα τουτονὶ 35929 Gorg.503.c.3 : τὸν νεωστὶ τετελευτηκότα, οὗ καὶ σὺ ἀκήκοας; 35930 Gorg.503.c.4 : {ΣΩ.} Εἰ ἔστιν γε, ὦ Καλλίκλεις, ἣν πρότερον σὺ ἔλεγες 35931 Gorg.503.c.5 : ἀρετήν, ἀληθής, τὸ τὰς ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι καὶ τὰς αὑτοῦ 35932 Gorg.503.c.6 : καὶ τὰς τῶν ἄλλων· εἰ δὲ μὴ τοῦτο, ἀλλ´ ὅπερ ἐν τῷ ὑστέρῳ 35933 Gorg.503.c.7 : λόγῳ ἠναγκάσθημεν ἡμεῖς ὁμολογεῖν—ὅτι αἳ μὲν τῶν 35934 Gorg.503.c.8 : ἐπιθυμιῶν πληρούμεναι βελτίω ποιοῦσι τὸν ἄνθρωπον, 35935 Gorg.503.d.1 : ταύτας μὲν ἀποτελεῖν, αἳ δὲ χείρω, μή, τοῦτο δὲ τέχνη τις 35936 Gorg.503.d.2 : εἴη—τοιοῦτον ἄνδρα τούτων τινὰ [γεγονέναι] οὐκ ἔχω ἔγωγε 35937 Gorg.503.d.3 : πῶς εἴπω. 35938 Gorg.503.d.4 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ἐὰν ζητῇς καλῶς, εὑρήσεις. 35939 Gorg.503.d.5 : {ΣΩ.} Ἴδωμεν δὴ οὑτωσὶ ἀτρέμα σκοπούμενοι εἴ τις τούτων 35940 Gorg.503.d.6 : τοιοῦτος γέγονεν· φέρε γάρ, ὁ ἀγαθὸς ἀνὴρ καὶ ἐπὶ τὸ 35941 Gorg.503.d.7 : βέλτιστον λέγων, ἃ ἂν λέγῃ ἄλλο τι οὐκ εἰκῇ ἐρεῖ, ἀλλ´ 35942 Gorg.503.e.1 : ἀποβλέπων πρός τι; ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες δημιουργοὶ 35943 Gorg.503.e.2 : [βλέποντες] πρὸς τὸ αὑτῶν ἔργον ἕκαστος οὐκ εἰκῇ ἐκλεγό– 35944 Gorg.503.e.3 : μενος προσφέρει [πρὸς τὸ ἔργον τὸ αὑτῶν,] ἀλλ´ ὅπως ἂν 35945 Gorg.503.e.4 : εἶδός τι αὐτῷ σχῇ τοῦτο ὃ ἐργάζεται. οἷον εἰ βούλει ἰδεῖν τοὺς 35946 Gorg.503.e.5 : ζωγράφους, τοὺς οἰκοδόμους, τοὺς ναυπηγούς, τοὺς ἄλλους 35947 Gorg.503.e.6 : πάντας δημιουργούς, ὅντινα βούλει αὐτῶν, ὡς εἰς τάξιν τινὰ 35948 Gorg.503.e.7 : ἕκαστος ἕκαστον τίθησιν ὃ ἂν τιθῇ, καὶ προσαναγκάζει τὸ 35949 Gorg.503.e.8 : ἕτερον τῷ ἑτέρῳ πρέπον τε εἶναι καὶ ἁρμόττειν, ἕως ἂν τὸ 35950 Gorg.504.a.1 : ἅπαν συστήσηται τεταγμένον τε καὶ κεκοσμημένον πρᾶγμα· 35951 Gorg.504.a.2 : καὶ οἵ τε δὴ ἄλλοι δημιουργοὶ καὶ οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν, οἱ 35952 Gorg.504.a.3 : περὶ τὸ σῶμα, παιδοτρίβαι τε καὶ ἰατροί, κοσμοῦσί που 35953 Gorg.504.a.4 : τὸ σῶμα καὶ συντάττουσιν. ὁμολογοῦμεν οὕτω τοῦτ´ ἔχειν 35954 Gorg.504.a.5 : ἢ οὔ; 35955 Gorg.504.a.6 : {ΚΑΛ.} Ἔστω τοῦτο οὕτω. 35956 Gorg.504.a.7 : {ΣΩ.} Τάξεως ἄρα καὶ κόσμου τυχοῦσα οἰκία χρηστὴ ἂν 35957 Gorg.504.a.8 : εἴη, ἀταξίας δὲ μοχθηρά; 35958 Gorg.504.a.9 : {ΚΑΛ.} Φημί. 35959 Gorg.504.a.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ πλοῖον ὡσαύτως; 35960 Gorg.504.b.1 : {ΚΑΛ.} Ναί. 35961 Gorg.504.b.2 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ τὰ σώματά φαμεν τὰ ἡμέτερα; 35962 Gorg.504.b.3 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 35963 Gorg.504.b.4 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἡ ψυχή; ἀταξίας τυχοῦσα ἔσται χρηστή, ἢ 35964 Gorg.504.b.5 : τάξεώς τε καὶ κόσμου τινός; 35965 Gorg.504.b.6 : {ΚΑΛ.} Ἀνάγκη ἐκ τῶν πρόσθεν καὶ τοῦτο συνομολογεῖν. 35966 Gorg.504.b.7 : {ΣΩ.} Τί οὖν ὄνομά ἐστιν ἐν τῷ σώματι τῷ ἐκ τῆς τάξεώς 35967 Gorg.504.b.8 : τε καὶ τοῦ κόσμου γιγνομένῳ; 35968 Gorg.504.b.9 : {ΚΑΛ.} Ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν ἴσως λέγεις. 35969 Gorg.504.c.1 : {ΣΩ.} Ἔγωγε. τί δὲ αὖ τῷ ἐν τῇ ψυχῇ ἐγγιγνομένῳ ἐκ 35970 Gorg.504.c.2 : τῆς τάξεως καὶ τοῦ κόσμου; πειρῶ εὑρεῖν καὶ εἰπεῖν ὥσπερ 35971 Gorg.504.c.3 : ἐκεῖ τὸ ὄνομα. 35972 Gorg.504.c.4 : {ΚΑΛ.} Τί δὲ οὐκ αὐτὸς λέγεις, ὦ Σώκρατες; 35973 Gorg.504.c.5 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν, ἐγὼ ἐρῶ· σὺ δέ, ἂν μέν 35974 Gorg.504.c.6 : σοι δοκῶ ἐγὼ καλῶς λέγειν, φάθι, εἰ δὲ μή, ἔλεγχε καὶ μὴ 35975 Gorg.504.c.7 : ἐπίτρεπε. ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ταῖς μὲν τοῦ σώματος τάξεσιν 35976 Gorg.504.c.8 : ὄνομα εἶναι ὑγιεινόν, ἐξ οὗ ἐν αὐτῷ ἡ ὑγίεια γίγνεται καὶ ἡ 35977 Gorg.504.c.9 : ἄλλη ἀρετὴ τοῦ σώματος. ἔστιν ταῦτα ἢ οὐκ ἔστιν; 35978 Gorg.504.c.10 : {ΚΑΛ.} Ἔστιν. 35979 Gorg.504.d.1 : {ΣΩ.} Ταῖς δέ γε τῆς ψυχῆς τάξεσι καὶ κοσμήσεσιν 35980 Gorg.504.d.2 : νόμιμόν τε καὶ νόμος, ὅθεν καὶ νόμιμοι γίγνονται καὶ κόσμιοι· 35981 Gorg.504.d.3 : ταῦτα δ´ ἔστιν δικαιοσύνη τε καὶ σωφροσύνη. φῂς ἢ οὔ; 35982 Gorg.504.d.4 : {ΚΑΛ.} Ἔστω. 35983 Gorg.504.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν πρὸς ταῦτα βλέπων ὁ ῥήτωρ ἐκεῖνος, ὁ 35984 Gorg.504.d.6 : τεχνικός τε καὶ ἀγαθός, καὶ τοὺς λόγους προσοίσει ταῖς 35985 Gorg.504.d.7 : ψυχαῖς οὓς ἂν λέγῃ, καὶ τὰς πράξεις ἁπάσας, καὶ δῶρον 35986 Gorg.504.d.8 : ἐάν τι διδῷ, δώσει, καὶ ἐάν τι ἀφαιρῆται, ἀφαιρήσεται, 35987 Gorg.504.d.9 : πρὸς τοῦτο ἀεὶ τὸν νοῦν ἔχων, ὅπως ἂν αὐτοῦ τοῖς πολίταις 35988 Gorg.504.e.1 : δικαιοσύνη μὲν ἐν ταῖς ψυχαῖς γίγνηται, ἀδικία δὲ ἀπαλ– 35989 Gorg.504.e.2 : λάττηται, καὶ σωφροσύνη μὲν ἐγγίγνηται, ἀκολασία δὲ 35990 Gorg.504.e.3 : ἀπαλλάττηται, καὶ ἡ ἄλλη ἀρετὴ ἐγγίγνηται, κακία δὲ ἀπίῃ. 35991 Gorg.504.e.4 : συγχωρεῖς ἢ οὔ; 35992 Gorg.504.e.5 : {ΚΑΛ.} Συγχωρῶ. 35993 Gorg.504.e.6 : {ΣΩ.} Τί γὰρ ὄφελος, ὦ Καλλίκλεις, σώματί γε κάμνοντι 35994 Gorg.504.e.7 : καὶ μοχθηρῶς διακειμένῳ σιτία πολλὰ διδόναι καὶ τὰ ἥδιστα 35995 Gorg.504.e.8 : ἢ ποτὰ ἢ ἄλλ´ ὁτιοῦν, ὃ μὴ ὀνήσει αὐτὸ ἔσθ´ ὅτι πλέον ἢ 35996 Gorg.504.e.9 : τοὐναντίον κατά γε τὸν δίκαιον λόγον καὶ ἔλαττον; ἔστι 35997 Gorg.504.e.10 : ταῦτα; 35998 Gorg.505.a.1 : {ΚΑΛ.} Ἔστω. 35999 Gorg.505.a.2 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ οἶμαι λυσιτελεῖ μετὰ μοχθηρίας σώματος 36000 Gorg.505.a.3 : ζῆν ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ οὕτω καὶ ζῆν μοχθηρῶς. ἢ οὐχ 36001 Gorg.505.a.4 : οὕτως; 36002 Gorg.505.a.5 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36003 Gorg.505.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὰς ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι, οἷον πει– 36004 Gorg.505.a.7 : νῶντα φαγεῖν ὅσον βούλεται ἢ διψῶντα πιεῖν, ὑγιαίνοντα 36005 Gorg.505.a.8 : μὲν ἐῶσιν οἱ ἰατροὶ ὡς τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ ὡς ἔπος 36006 Gorg.505.a.9 : εἰπεῖν οὐδέποτ´ ἐῶσιν ἐμπίμπλασθαι ὧν ἐπιθυμεῖ; συγχωρεῖς 36007 Gorg.505.a.10 : τοῦτό γε καὶ σύ; 36008 Gorg.505.a.11 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε. 36009 Gorg.505.b.1 : {ΣΩ.} Περὶ δὲ ψυχήν, ὦ ἄριστε, οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος; 36010 Gorg.505.b.2 : ἕως μὲν ἂν πονηρὰ ᾖ, ἀνόητός τε οὖσα καὶ ἀκόλαστος καὶ 36011 Gorg.505.b.3 : ἄδικος καὶ ἀνόσιος, εἴργειν αὐτὴν δεῖ τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ 36012 Gorg.505.b.4 : μὴ ἐπιτρέπειν ἄλλ´ ἄττα ποιεῖν ἢ ἀφ´ ὧν βελτίων ἔσται· 36013 Gorg.505.b.5 : φῂς ἢ οὔ; 36014 Gorg.505.b.6 : {ΚΑΛ.} Φημί. 36015 Gorg.505.b.7 : {ΣΩ.} Οὕτω γάρ που αὐτῇ ἄμεινον τῇ ψυχῇ; 36016 Gorg.505.b.8 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36017 Gorg.505.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ εἴργειν ἐστὶν ἀφ´ ὧν ἐπιθυμεῖ κολάζειν; 36018 Gorg.505.b.10 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36019 Gorg.505.b.11 : {ΣΩ.} Τὸ κολάζεσθαι ἄρα τῇ ψυχῇ ἄμεινόν ἐστιν ἢ ἡ 36020 Gorg.505.b.12 : ἀκολασία, ὥσπερ σὺ νυνδὴ ᾤου. 36021 Gorg.505.c.1 : {ΚΑΛ.} Οὐκ οἶδ´ ἅττα λέγεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἄλλον 36022 Gorg.505.c.2 : τινὰ ἐρώτα. 36023 Gorg.505.c.3 : {ΣΩ.} Οὗτος ἀνὴρ οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος καὶ αὐτὸς 36024 Gorg.505.c.4 : τοῦτο πάσχων περὶ οὗ ὁ λόγος ἐστί, κολαζόμενος. 36025 Gorg.505.c.5 : {ΚΑΛ.} Οὐδέ γέ μοι μέλει οὐδὲν ὧν σὺ λέγεις, καὶ ταῦτά 36026 Gorg.505.c.6 : σοι Γοργίου χάριν ἀπεκρινάμην. 36027 Gorg.505.c.7 : {ΣΩ.} Εἶεν· τί οὖν δὴ ποιήσομεν; μεταξὺ τὸν λόγον 36028 Gorg.505.c.8 : καταλύομεν; 36029 Gorg.505.c.9 : {ΚΑΛ.} Αὐτὸς γνώσῃ. 36030 Gorg.505.c.10 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐδὲ τοὺς μύθους φασὶ μεταξὺ θέμις εἶναι 36031 Gorg.505.d.1 : καταλείπειν, ἀλλ´ ἐπιθέντας κεφαλήν, ἵνα μὴ ἄνευ κεφαλῆς 36032 Gorg.505.d.2 : περιίῃ. ἀπόκριναι οὖν καὶ τὰ λοιπά, ἵνα ἡμῖν ὁ λόγος 36033 Gorg.505.d.3 : κεφαλὴν λάβῃ. 36034 Gorg.505.d.4 : {ΚΑΛ.} Ὡς βίαιος εἶ, ὦ Σώκρατες. ἐὰν δὲ ἐμοὶ πείθῃ, 36035 Gorg.505.d.5 : ἐάσεις χαίρειν τοῦτον τὸν λόγον, ἢ καὶ ἄλλῳ τῳ διαλέξῃ. 36036 Gorg.505.d.6 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ἄλλος ἐθέλει; μὴ γάρ τοι ἀτελῆ γε τὸν 36037 Gorg.505.d.7 : λόγον καταλίπωμεν. 36038 Gorg.505.d.8 : {ΚΑΛ.} Αὐτὸς δὲ οὐκ ἂν δύναιο διελθεῖν τὸν λόγον, ἢ 36039 Gorg.505.d.9 : λέγων κατὰ σαυτὸν ἢ ἀποκρινόμενος σαυτῷ; 36040 Gorg.505.e.1 : {ΣΩ.} Ἵνα μοι τὸ τοῦ Ἐπιχάρμου γένηται, ἃ "πρὸ τοῦ 36041 Gorg.505.e.2 : δύο ἄνδρες ἔλεγον," εἷς ὢν ἱκανὸς γένωμαι. ἀτὰρ κινδυ– 36042 Gorg.505.e.3 : νεύει ἀναγκαιότατον εἶναι οὕτως. εἰ μέντοι ποιήσομεν, 36043 Gorg.505.e.4 : οἶμαι ἔγωγε χρῆναι πάντας ἡμᾶς φιλονίκως ἔχειν πρὸς τὸ 36044 Gorg.505.e.5 : εἰδέναι τὸ ἀληθὲς τί ἐστιν περὶ ὧν λέγομεν καὶ τί ψεῦδος· 36045 Gorg.505.e.6 : κοινὸν γὰρ ἀγαθὸν ἅπασι φανερὸν γενέσθαι αὐτό. δίειμι 36046 Gorg.506.a.1 : μὲν οὖν τῷ λόγῳ ἐγὼ ὡς ἄν μοι δοκῇ ἔχειν· ἐὰν δέ τῳ 36047 Gorg.506.a.2 : ὑμῶν μὴ τὰ ὄντα δοκῶ ὁμολογεῖν ἐμαυτῷ, χρὴ ἀντιλαμ– 36048 Gorg.506.a.3 : βάνεσθαι καὶ ἐλέγχειν. οὐδὲ γάρ τοι ἔγωγε εἰδὼς λέγω 36049 Gorg.506.a.4 : ἃ λέγω, ἀλλὰ ζητῶ κοινῇ μεθ´ ὑμῶν, ὥστε, ἂν τὶ φαίνηται 36050 Gorg.506.a.5 : λέγων ὁ ἀμφισβητῶν ἐμοί, ἐγὼ πρῶτος συγχωρήσομαι. 36051 Gorg.506.a.6 : λέγω μέντοι ταῦτα, εἰ δοκεῖ χρῆναι διαπερανθῆναι τὸν 36052 Gorg.506.a.7 : λόγον· εἰ δὲ μὴ βούλεσθε, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν καὶ ἀπίωμεν. 36053 Gorg.506.a.8 : {ΓΟΡ.} Ἀλλ´ ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, χρῆναί πω 36054 Gorg.506.b.1 : ἀπιέναι, ἀλλὰ διεξελθεῖν σε τὸν λόγον· φαίνεται δέ μοι 36055 Gorg.506.b.2 : καὶ τοῖς ἄλλοις δοκεῖν. βούλομαι γὰρ ἔγωγε καὶ αὐτὸς 36056 Gorg.506.b.3 : ἀκοῦσαί σου αὐτοῦ διιόντος τὰ ἐπίλοιπα. 36057 Gorg.506.b.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὲν δή, ὦ Γοργία, καὶ αὐτὸς ἡδέως μὲν ἂν 36058 Gorg.506.b.5 : Καλλικλεῖ τούτῳ ἔτι διελεγόμην, ἕως αὐτῷ τὴν τοῦ Ἀμ– 36059 Gorg.506.b.6 : φίονος ἀπέδωκα ῥῆσιν ἀντὶ τῆς τοῦ Ζήθου· ἐπειδὴ δὲ σύ, 36060 Gorg.506.b.7 : ὦ Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλεις συνδιαπερᾶναι τὸν λόγον, ἀλλ´ 36061 Gorg.506.b.8 : οὖν ἐμοῦ γε ἀκούων ἐπιλαμβάνου, ἐάν τί σοι δοκῶ μὴ 36062 Gorg.506.c.1 : καλῶς λέγειν. καί με ἐὰν ἐξελέγχῃς, οὐκ ἀχθεσθήσομαί 36063 Gorg.506.c.2 : σοι ὥσπερ σὺ ἐμοί, ἀλλὰ μέγιστος εὐεργέτης παρ´ ἐμοὶ 36064 Gorg.506.c.3 : ἀναγεγράψῃ. 36065 Gorg.506.c.4 : {ΚΑΛ.} Λέγε, ὠγαθέ, αὐτὸς καὶ πέραινε. 36066 Gorg.506.c.5 : {ΣΩ.} Ἄκουε δὴ ἐξ ἀρχῆς ἐμοῦ ἀναλαβόντος τὸν λόγον. 36067 Gorg.506.c.6 : Ἆρα τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἀγαθὸν τὸ αὐτό ἐστιν; {—} Οὐ ταὐτόν, 36068 Gorg.506.c.7 : ὡς ἐγὼ καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. {—} Πότερον δὲ τὸ ἡδὺ 36069 Gorg.506.c.8 : ἕνεκα τοῦ ἀγαθοῦ πρακτέον, ἢ τὸ ἀγαθὸν ἕνεκα τοῦ ἡδέος; 36070 Gorg.506.c.9 : {—} Τὸ ἡδὺ ἕνεκα τοῦ ἀγαθοῦ. {—} Ἡδὺ δέ ἐστιν τοῦτο οὗ 36071 Gorg.506.d.1 : παραγενομένου ἡδόμεθα, ἀγαθὸν δὲ οὗ παρόντος ἀγαθοί 36072 Gorg.506.d.2 : ἐσμεν; {—} Πάνυ γε. {—} Ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γέ ἐσμεν καὶ ἡμεῖς 36073 Gorg.506.d.3 : καὶ τἆλλα πάντα ὅς´ ἀγαθά ἐστιν, ἀρετῆς τινος παραγενο– 36074 Gorg.506.d.4 : μένης; {—} Ἔμοιγε δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι, ὦ Καλλίκλεις. {—} 36075 Gorg.506.d.5 : Ἀλλὰ μὲν δὴ ἥ γε ἀρετὴ ἑκάστου, καὶ σκεύους καὶ σώματος 36076 Gorg.506.d.6 : καὶ ψυχῆς αὖ καὶ ζῴου παντός, οὐ τῷ εἰκῇ κάλλιστα παρα– 36077 Gorg.506.d.7 : γίγνεται, ἀλλὰ τάξει καὶ ὀρθότητι καὶ τέχνῃ, ἥτις ἑκάστῳ 36078 Gorg.506.d.8 : ἀποδέδοται αὐτῶν· ἆρα ἔστιν ταῦτα; {—} Ἐγὼ μὲν γάρ φημι. 36079 Gorg.506.e.1 : {—} Τάξει ἆρα τεταγμένον καὶ κεκοσμημένον ἐστὶν ἡ ἀρετὴ 36080 Gorg.506.e.2 : ἑκάστου; {—} Φαίην ἂν ἔγωγε. {—} Κόσμος τις ἄρα ἐγγενόμενος 36081 Gorg.506.e.3 : ἐν ἑκάστῳ ὁ ἑκάστου οἰκεῖος ἀγαθὸν παρέχει ἕκαστον τῶν 36082 Gorg.506.e.4 : ὄντων; {—} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα 36083 Gorg.506.e.5 : τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου; {—} Ἀνάγκη. {—} Ἀλλὰ μὴν 36084 Gorg.506.e.6 : ἥ γε κόσμον ἔχουσα κοσμία; {—} Πῶς γὰρ οὐ μέλλει; {—} Ἡ δέ 36085 Gorg.507.a.1 : γε κοσμία σώφρων; {—} Πολλὴ ἀνάγκη. {—} Ἡ ἄρα σώφρων 36086 Gorg.507.a.2 : ψυχὴ ἀγαθή. ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλα φάναι, 36087 Gorg.507.a.3 : ὦ φίλε Καλλίκλεις· σὺ δ´ εἰ ἔχεις, δίδασκε. 36088 Gorg.507.a.4 : {ΚΑΛ.} Λέγ´, ὠγαθέ. 36089 Gorg.507.a.5 : {ΣΩ.} Λέγω δὴ ὅτι, εἰ ἡ σώφρων ἀγαθή ἐστιν, ἡ τοὐ– 36090 Gorg.507.a.6 : ναντίον τῇ σώφρονι πεπονθυῖα κακή ἐστιν· ἦν δὲ αὕτη ἡ 36091 Gorg.507.a.7 : ἄφρων τε καὶ ἀκόλαστος. {—} Πάνυ γε. {—} Καὶ μὴν ὅ γε σώ– 36092 Gorg.507.a.8 : φρων τὰ προσήκοντα πράττοι ἂν καὶ περὶ θεοὺς καὶ περὶ 36093 Gorg.507.a.9 : ἀνθρώπους· οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ τὰ μὴ προσήκοντα πράτ– 36094 Gorg.507.b.1 : των; {—} Ἀνάγκη ταῦτ´ εἶναι οὕτω. {—} Καὶ μὴν περὶ μὲν ἀνθρώ– 36095 Gorg.507.b.2 : πους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι´ ἂν πράττοι, περὶ δὲ 36096 Gorg.507.b.3 : θεοὺς ὅσια· τὸν δὲ τὰ δίκαια καὶ ὅσια πράττοντα ἀνάγκη 36097 Gorg.507.b.4 : δίκαιον καὶ ὅσιον εἶναι. {—} Ἔστι ταῦτα. {—} Καὶ μὲν δὴ καὶ 36098 Gorg.507.b.5 : ἀνδρεῖόν γε ἀνάγκη· οὐ γὰρ δὴ σώφρονος ἀνδρός ἐστιν οὔτε 36099 Gorg.507.b.6 : διώκειν οὔτε φεύγειν ἃ μὴ προσήκει, ἀλλ´ ἃ δεῖ καὶ πρά– 36100 Gorg.507.b.7 : γματα καὶ ἀνθρώπους καὶ ἡδονὰς καὶ λύπας φεύγειν καὶ 36101 Gorg.507.b.8 : διώκειν, καὶ ὑπομένοντα καρτερεῖν ὅπου δεῖ· ὥστε πολλὴ 36102 Gorg.507.c.1 : ἀνάγκη, ὦ Καλλίκλεις, τὸν σώφρονα, ὥσπερ διήλθομεν, 36103 Gorg.507.c.2 : δίκαιον ὄντα καὶ ἀνδρεῖον καὶ ὅσιον ἀγαθὸν ἄνδρα εἶναι 36104 Gorg.507.c.3 : τελέως, τὸν δὲ ἀγαθὸν εὖ τε καὶ καλῶς πράττειν ἃ ἂν 36105 Gorg.507.c.4 : πράττῃ, τὸν δ´ εὖ πράττοντα μακάριόν τε καὶ εὐδαίμονα 36106 Gorg.507.c.5 : εἶναι, τὸν δὲ πονηρὸν καὶ κακῶς πράττοντα ἄθλιον· οὗτος 36107 Gorg.507.c.6 : δ´ ἂν εἴη ὁ ἐναντίως ἔχων τῷ σώφρονι, ὁ ἀκόλαστος, ὃν 36108 Gorg.507.c.7 : σὺ ἐπῄνεις. 36109 Gorg.507.c.8 : Ἐγὼ μὲν οὖν ταῦτα οὕτω τίθεμαι καί φημι ταῦτα ἀληθῆ 36110 Gorg.507.c.9 : εἶναι· εἰ δὲ ἔστιν ἀληθῆ, τὸν βουλόμενον, ὡς ἔοικεν, εὐ– 36111 Gorg.507.d.1 : δαίμονα εἶναι σωφροσύνην μὲν διωκτέον καὶ ἀσκητέον, 36112 Gorg.507.d.2 : ἀκολασίαν δὲ φευκτέον ὡς ἔχει ποδῶν ἕκαστος ἡμῶν, καὶ 36113 Gorg.507.d.3 : παρασκευαστέον μάλιστα μὲν μηδὲν δεῖσθαι τοῦ κολάζεσθαι, 36114 Gorg.507.d.4 : ἐὰν δὲ δεηθῇ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις τῶν οἰκείων, ἢ ἰδιώτης 36115 Gorg.507.d.5 : ἢ πόλις, ἐπιθετέον δίκην καὶ κολαστέον, εἰ μέλλει εὐδαίμων 36116 Gorg.507.d.6 : εἶναι. οὗτος ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸς εἶναι πρὸς ὃν βλέ– 36117 Gorg.507.d.7 : ποντα δεῖ ζῆν, καὶ πάντα εἰς τοῦτο τὰ αὑτοῦ συντείνοντα 36118 Gorg.507.d.8 : καὶ τὰ τῆς πόλεως, ὅπως δικαιοσύνη παρέσται καὶ σωφρο– 36119 Gorg.507.e.1 : σύνη τῷ μακαρίῳ μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω πράττειν, οὐκ 36120 Gorg.507.e.2 : ἐπιθυμίας ἐῶντα ἀκολάστους εἶναι καὶ ταύτας ἐπιχειροῦντα 36121 Gorg.507.e.3 : πληροῦν, ἀνήνυτον κακόν, λῃστοῦ βίον ζῶντα. οὔτε γὰρ 36122 Gorg.507.e.4 : ἂν ἄλλῳ ἀνθρώπῳ προσφιλὴς ἂν εἴη ὁ τοιοῦτος οὔτε θεῷ· 36123 Gorg.507.e.5 : κοινωνεῖν γὰρ ἀδύνατος, ὅτῳ δὲ μὴ ἔνι κοινωνία, φιλία οὐκ 36124 Gorg.507.e.6 : ἂν εἴη. φασὶ δ´ οἱ σοφοί, ὦ Καλλίκλεις, καὶ οὐρανὸν καὶ 36125 Gorg.508.a.1 : γῆν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους τὴν κοινωνίαν συνέχειν καὶ 36126 Gorg.508.a.2 : φιλίαν καὶ κοσμιότητα καὶ σωφροσύνην καὶ δικαιότητα, 36127 Gorg.508.a.3 : καὶ τὸ ὅλον τοῦτο διὰ ταῦτα κόσμον καλοῦσιν, ὦ ἑταῖρε, 36128 Gorg.508.a.4 : οὐκ ἀκοσμίαν οὐδὲ ἀκολασίαν. σὺ δέ μοι δοκεῖς οὐ προσ– 36129 Gorg.508.a.5 : έχειν τὸν νοῦν τούτοις, καὶ ταῦτα σοφὸς ὤν, ἀλλὰ λέληθέν 36130 Gorg.508.a.6 : σε ὅτι ἡ ἰσότης ἡ γεωμετρικὴ καὶ ἐν θεοῖς καὶ ἐν ἀνθρώποις 36131 Gorg.508.a.7 : μέγα δύναται, σὺ δὲ πλεονεξίαν οἴει δεῖν ἀσκεῖν· γεωμε– 36132 Gorg.508.a.8 : τρίας γὰρ ἀμελεῖς. εἶεν· ἢ ἐξελεγκτέος δὴ οὗτος ὁ λόγος 36133 Gorg.508.b.1 : ἡμῖν ἐστιν, ὡς οὐ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης κτήσει εὐδαί– 36134 Gorg.508.b.2 : μονες οἱ εὐδαίμονες, κακίας δὲ οἱ ἄθλιοι, ἢ εἰ οὗτος ἀληθής 36135 Gorg.508.b.3 : ἐστιν, σκεπτέον τί τὰ συμβαίνοντα. τὰ πρόσθεν ἐκεῖνα, 36136 Gorg.508.b.4 : ὦ Καλλίκλεις, συμβαίνει πάντα, ἐφ´ οἷς σύ με ἤρου εἰ 36137 Gorg.508.b.5 : σπουδάζων λέγοιμι, λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ 36138 Gorg.508.b.6 : καὶ ὑέος καὶ ἑταίρου, ἐάν τι ἀδικῇ, καὶ τῇ ῥητορικῇ ἐπὶ 36139 Gorg.508.b.7 : τοῦτο χρηστέον· καὶ ἃ Πῶλον αἰσχύνῃ ᾤου συγχωρεῖν, 36140 Gorg.508.b.8 : ἀληθῆ ἄρα ἦν, τὸ εἶναι τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι ὅσῳπερ 36141 Gorg.508.c.1 : αἴσχιον τοσούτῳ κάκιον· καὶ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ῥητορικὸν 36142 Gorg.508.c.2 : ἔσεσθαι δίκαιον ἄρα δεῖ εἶναι καὶ ἐπιστήμονα τῶν δικαίων, 36143 Gorg.508.c.3 : ὃ αὖ Γοργίαν ἔφη Πῶλος δι´ αἰσχύνην ὁμολογῆσαι. 36144 Gorg.508.c.4 : Τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων σκεψώμεθα τί ποτ´ ἐστὶν ἃ σὺ 36145 Gorg.508.c.5 : ἐμοὶ ὀνειδίζεις, ἆρα καλῶς λέγεται ἢ οὔ, ὡς ἄρα ἐγὼ οὐχ 36146 Gorg.508.c.6 : οἷός τ´ εἰμὶ βοηθῆσαι οὔτε ἐμαυτῷ οὔτε τῶν φίλων οὐδενὶ 36147 Gorg.508.c.7 : οὐδὲ τῶν οἰκείων, οὐδ´ ἐκσῶσαι ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων, 36148 Gorg.508.c.8 : εἰμὶ δὲ ἐπὶ τῷ βουλομένῳ ὥσπερ οἱ ἄτιμοι τοῦ ἐθέλοντος, 36149 Gorg.508.d.1 : ἄντε τύπτειν βούληται, τὸ νεανικὸν δὴ τοῦτο τὸ τοῦ σοῦ 36150 Gorg.508.d.2 : λόγου, ἐπὶ κόρρης, ἐάντε χρήματα ἀφαιρεῖσθαι, ἐάντε ἐκ– 36151 Gorg.508.d.3 : βάλλειν ἐκ τῆς πόλεως, ἐάντε, τὸ ἔσχατον, ἀποκτεῖναι· καὶ 36152 Gorg.508.d.4 : οὕτω διακεῖσθαι πάντων δὴ αἴσχιστόν ἐστιν, ὡς ὁ σὸς λόγος. 36153 Gorg.508.d.5 : ὁ δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις, πολλάκις μὲν ἤδη εἴρηται, οὐδὲν δὲ 36154 Gorg.508.d.6 : κωλύει καὶ ἔτι λέγεσθαι· Οὔ φημι, ὦ Καλλίκλεις, τὸ τύ– 36155 Gorg.508.d.7 : πτεσθαι ἐπὶ κόρρης ἀδίκως αἴσχιστον εἶναι, οὐδέ γε τὸ τέμ– 36156 Gorg.508.e.1 : νεσθαι οὔτε τὸ σῶμα τὸ ἐμὸν οὔτε τὸ βαλλάντιον, ἀλλὰ τὸ 36157 Gorg.508.e.2 : τύπτειν καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ ἀδίκως καὶ τέμνειν καὶ αἴσχιον 36158 Gorg.508.e.3 : καὶ κάκιον, καὶ κλέπτειν γε ἅμα καὶ ἀνδραποδίζεσθαι καὶ 36159 Gorg.508.e.4 : τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν ἀδικεῖν καὶ ἐμὲ καὶ τὰ 36160 Gorg.508.e.5 : ἐμὰ τῷ ἀδικοῦντι καὶ κάκιον καὶ αἴσχιον εἶναι ἢ ἐμοὶ τῷ 36161 Gorg.508.e.6 : ἀδικουμένῳ. ταῦτα ἡμῖν ἄνω ἐκεῖ ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις 36162 Gorg.508.e.7 : οὕτω φανέντα, ὡς ἐγὼ λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται, καὶ 36163 Gorg.509.a.1 : εἰ ἀγροικότερόν τι εἰπεῖν ἔστιν, σιδηροῖς καὶ ἀδαμαντίνοις 36164 Gorg.509.a.2 : λόγοις, ὡς γοῦν ἂν δόξειεν οὑτωσί, οὓς σὺ εἰ μὴ λύσεις 36165 Gorg.509.a.3 : ἢ σοῦ τις νεανικώτερος, οὐχ οἷόν τε ἄλλως λέγοντα ἢ ὡς 36166 Gorg.509.a.4 : ἐγὼ νῦν λέγω καλῶς λέγειν· ἐπεὶ ἔμοιγε ὁ αὐτὸς λόγος 36167 Gorg.509.a.5 : ἐστιν ἀεί, ὅτι ἐγὼ ταῦτα οὐκ οἶδα ὅπως ἔχει, ὅτι μέντοι 36168 Gorg.509.a.6 : ὧν ἐγὼ ἐντετύχηκα, ὥσπερ νῦν, οὐδεὶς οἷός τ´ ἐστὶν ἄλλως 36169 Gorg.509.a.7 : λέγων μὴ οὐ καταγέλαστος εἶναι. ἐγὼ μὲν οὖν αὖ τίθημι 36170 Gorg.509.b.1 : ταῦτα οὕτως ἔχειν· εἰ δὲ οὕτως ἔχει καὶ μέγιστον τῶν κακῶν 36171 Gorg.509.b.2 : ἐστιν ἡ ἀδικία τῷ ἀδικοῦντι καὶ ἔτι τούτου μεῖζον μεγίστου 36172 Gorg.509.b.3 : ὄντος, εἰ οἷόν τε, τὸ ἀδικοῦντα μὴ διδόναι δίκην, τίνα ἂν 36173 Gorg.509.b.4 : βοήθειαν μὴ δυνάμενος ἄνθρωπος βοηθεῖν ἑαυτῷ καταγέ– 36174 Gorg.509.b.5 : λαστος ἂν τῇ ἀληθείᾳ εἴη; ἆρα οὐ ταύτην, ἥτις ἀποτρέψει 36175 Gorg.509.b.6 : τὴν μεγίστην ἡμῶν βλάβην; ἀλλὰ πολλὴ ἀνάγκη ταύτην 36176 Gorg.509.b.7 : εἶναι τὴν αἰσχίστην βοήθειαν μὴ δύνασθαι βοηθεῖν μήτε 36177 Gorg.509.b.8 : αὑτῷ μήτε τοῖς αὑτοῦ φίλοις τε καὶ οἰκείοις, δευτέραν δὲ 36178 Gorg.509.c.1 : τὴν τοῦ δευτέρου κακοῦ καὶ τρίτην τὴν τοῦ τρίτου καὶ τἆλλα 36179 Gorg.509.c.2 : οὕτως· ὡς ἑκάστου κακοῦ μέγεθος πέφυκεν, οὕτω καὶ κάλλος 36180 Gorg.509.c.3 : τοῦ δυνατὸν εἶναι ἐφ´ ἕκαστα βοηθεῖν καὶ αἰσχύνη τοῦ μή. 36181 Gorg.509.c.4 : ἆρα ἄλλως ἢ οὕτως ἔχει, ὦ Καλλίκλεις; 36182 Gorg.509.c.5 : {ΚΑΛ.} Οὐκ ἄλλως. 36183 Gorg.509.c.6 : {ΣΩ.} Δυοῖν οὖν ὄντοιν, τοῦ ἀδικεῖν τε καὶ ἀδικεῖσθαι, 36184 Gorg.509.c.7 : μεῖζον μέν φαμεν κακὸν τὸ ἀδικεῖν, ἔλαττον δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. 36185 Gorg.509.c.8 : τί οὖν ἂν παρασκευασάμενος ἄνθρωπος βοηθήσειεν αὑτῷ, 36186 Gorg.509.d.1 : ὥστε ἀμφοτέρας τὰς ὠφελίας ταύτας ἔχειν, τήν τε ἀπὸ τοῦ 36187 Gorg.509.d.2 : μὴ ἀδικεῖν καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι; πότερα δύναμιν 36188 Gorg.509.d.3 : ἢ βούλησιν; ὧδε δὲ λέγω· πότερον ἐὰν μὴ βούληται ἀδι– 36189 Gorg.509.d.4 : κεῖσθαι, οὐκ ἀδικήσεται, ἢ ἐὰν δύναμιν παρασκευάσηται τοῦ 36190 Gorg.509.d.5 : μὴ ἀδικεῖσθαι, οὐκ ἀδικήσεται; 36191 Gorg.509.d.6 : {ΚΑΛ.} Δῆλον δὴ τοῦτό γε, ὅτι ἐὰν δύναμιν. 36192 Gorg.509.d.7 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ τοῦ ἀδικεῖν; πότερον ἐὰν μὴ βούληται 36193 Gorg.509.d.8 : ἀδικεῖν, ἱκανὸν τοῦτ´ ἐστίν—οὐ γὰρ ἀδικήσει—ἢ καὶ ἐπὶ 36194 Gorg.509.e.1 : τοῦτο δεῖ δύναμίν τινα καὶ τέχνην παρασκευάσασθαι, ὡς, 36195 Gorg.509.e.2 : ἐὰν μὴ μάθῃ αὐτὰ καὶ ἀσκήσῃ, ἀδικήσει; τί οὐκ αὐτό γέ 36196 Gorg.509.e.3 : μοι τοῦτο ἀπεκρίνω, ὦ Καλλίκλεις, πότερόν σοι δοκοῦμεν 36197 Gorg.509.e.4 : ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις 36198 Gorg.509.e.5 : ἐγώ τε καὶ Πῶλος ἢ οὔ, ἡνίκα ὡμολογήσαμεν μηδένα 36199 Gorg.509.e.6 : βουλόμενον ἀδικεῖν, ἀλλ´ ἄκοντας τοὺς ἀδικοῦντας πάντας 36200 Gorg.509.e.7 : ἀδικεῖν; 36201 Gorg.510.a.1 : {ΚΑΛ.} Ἔστω σοι τοῦτο, ὦ Σώκρατες, οὕτως, ἵνα δια– 36202 Gorg.510.a.2 : περάνῃς τὸν λόγον. 36203 Gorg.510.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ ἐπὶ τοῦτο ἄρα, ὡς ἔοικεν, παρασκευαστέον 36204 Gorg.510.a.4 : ἐστὶ δύναμίν τινα καὶ τέχνην, ὅπως μὴ ἀδικήσωμεν. 36205 Gorg.510.a.5 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36206 Gorg.510.a.6 : {ΣΩ.} Τίς οὖν ποτ´ ἐστὶν τέχνη τῆς παρασκευῆς τοῦ 36207 Gorg.510.a.7 : μηδὲν ἀδικεῖσθαι ἢ ὡς ὀλίγιστα; σκέψαι εἰ σοὶ δοκεῖ ἥπερ 36208 Gorg.510.a.8 : ἐμοί. ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ ἥδε· ἢ αὐτὸν ἄρχειν δεῖν ἐν 36209 Gorg.510.a.9 : τῇ πόλει ἢ καὶ τυραννεῖν, ἢ τῆς ὑπαρχούσης πολιτείας 36210 Gorg.510.a.10 : ἑταῖρον εἶναι. 36211 Gorg.510.a.11 : {ΚΑΛ.} Ὁρᾷς, ὦ Σώκρατες, ὡς ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, 36212 Gorg.510.b.1 : ἄν τι καλῶς λέγῃς; τοῦτό μοι δοκεῖς πάνυ καλῶς εἰρηκέναι. 36213 Gorg.510.b.2 : {ΣΩ.} Σκόπει δὴ καὶ τόδε ἐάν σοι δοκῶ εὖ λέγειν. φίλος 36214 Gorg.510.b.3 : μοι δοκεῖ ἕκαστος ἑκάστῳ εἶναι ὡς οἷόν τε μάλιστα, ὅνπερ 36215 Gorg.510.b.4 : οἱ παλαιοί τε καὶ σοφοὶ λέγουσιν, ὁ ὅμοιος τῷ ὁμοίῳ. οὐ 36216 Gorg.510.b.5 : καὶ σοί; 36217 Gorg.510.b.6 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε. 36218 Gorg.510.b.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅπου τύραννός ἐστιν ἄρχων ἄγριος καὶ 36219 Gorg.510.b.8 : ἀπαίδευτος, εἴ τις τούτου ἐν τῇ πόλει πολὺ βελτίων εἴη, 36220 Gorg.510.b.9 : φοβοῖτο δήπου ἂν αὐτὸν ὁ τύραννος καὶ τούτῳ ἐξ ἅπαντος 36221 Gorg.510.c.1 : τοῦ νοῦ οὐκ ἄν ποτε δύναιτο φίλος γενέσθαι; 36222 Gorg.510.c.2 : {ΚΑΛ.} Ἔστι ταῦτα. 36223 Gorg.510.c.3 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε εἴ τις πολὺ φαυλότερος εἴη, οὐδ´ ἂν οὗτος· 36224 Gorg.510.c.4 : καταφρονοῖ γὰρ ἂν αὐτοῦ ὁ τύραννος καὶ οὐκ ἄν ποτε ὡς 36225 Gorg.510.c.5 : πρὸς φίλον σπουδάσειεν. 36226 Gorg.510.c.6 : {ΚΑΛ.} Καὶ ταῦτ´ ἀληθῆ. 36227 Gorg.510.c.7 : {ΣΩ.} Λείπεται δὴ ἐκεῖνος μόνος ἄξιος λόγου φίλος τῷ 36228 Gorg.510.c.8 : τοιούτῳ, ὃς ἂν ὁμοήθης ὤν, ταὐτὰ ψέγων καὶ ἐπαινῶν, 36229 Gorg.510.c.9 : ἐθέλῃ ἄρχεσθαι καὶ ὑποκεῖσθαι τῷ ἄρχοντι. οὗτος μέγα 36230 Gorg.510.d.1 : ἐν ταύτῃ τῇ πόλει δυνήσεται, τοῦτον οὐδεὶς χαίρων ἀδικήσει. 36231 Gorg.510.d.2 : οὐχ οὕτως ἔχει; 36232 Gorg.510.d.3 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36233 Gorg.510.d.4 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα τις ἐννοήσειεν ἐν ταύτῃ τῇ πόλει τῶν νέων, 36234 Gorg.510.d.5 : "Τίνα ἂν τρόπον ἐγὼ μέγα δυναίμην καὶ μηδείς με ἀδικοῖ;" 36235 Gorg.510.d.6 : αὕτη, ὡς ἔοικεν, αὐτῷ ὁδός ἐστιν, εὐθὺς ἐκ νέου ἐθίζειν 36236 Gorg.510.d.7 : αὑτὸν τοῖς αὐτοῖς χαίρειν καὶ ἄχθεσθαι τῷ δεσπότῃ, καὶ 36237 Gorg.510.d.8 : παρασκευάζειν ὅπως ὅτι μάλιστα ὅμοιος ἔσται ἐκείνῳ. οὐχ 36238 Gorg.510.d.9 : οὕτως; 36239 Gorg.510.d.10 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36240 Gorg.510.d.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τούτῳ τὸ μὲν μὴ ἀδικεῖσθαι καὶ μέγα 36241 Gorg.510.e.1 : δύνασθαι, ὡς ὁ ὑμέτερος λόγος, ἐν τῇ πόλει διαπεπρά– 36242 Gorg.510.e.2 : ξεται. 36243 Gorg.510.e.3 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36244 Gorg.510.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ τὸ μὴ ἀδικεῖν; ἢ πολλοῦ δεῖ, εἴπερ 36245 Gorg.510.e.5 : ὅμοιος ἔσται τῷ ἄρχοντι ὄντι ἀδίκῳ καὶ παρὰ τούτῳ μέγα 36246 Gorg.510.e.6 : δυνήσεται; ἀλλ´ οἶμαι ἔγωγε, πᾶν τοὐναντίον οὑτωσὶ ἡ 36247 Gorg.510.e.7 : παρασκευὴ ἔσται αὐτῷ ἐπὶ τὸ οἵῳ τε εἶναι ὡς πλεῖστα 36248 Gorg.510.e.8 : ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα μὴ διδόναι δίκην. ἦ γάρ; 36249 Gorg.510.e.9 : {ΚΑΛ.} Φαίνεται. 36250 Gorg.511.a.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ μέγιστον αὐτῷ κακὸν ὑπάρξει μοχθηρῷ 36251 Gorg.511.a.2 : ὄντι τὴν ψυχὴν καὶ λελωβημένῳ διὰ τὴν μίμησιν τοῦ δε– 36252 Gorg.511.a.3 : σπότου καὶ δύναμιν. 36253 Gorg.511.a.4 : {ΚΑΛ.} Οὐκ οἶδ´ ὅπῃ στρέφεις ἑκάστοτε τοὺς λόγους ἄνω 36254 Gorg.511.a.5 : καὶ κάτω, ὦ Σώκρατες· ἢ οὐκ οἶσθα ὅτι οὗτος ὁ μιμούμενος 36255 Gorg.511.a.6 : τὸν μὴ μιμούμενον ἐκεῖνον ἀποκτενεῖ, ἐὰν βούληται, καὶ 36256 Gorg.511.a.7 : ἀφαιρήσεται τὰ ὄντα. 36257 Gorg.511.b.1 : {ΣΩ.} Οἶδα, ὠγαθὲ Καλλίκλεις, εἰ μὴ κωφός γ´ εἰμί, καὶ 36258 Gorg.511.b.2 : σοῦ ἀκούων καὶ Πώλου ἄρτι πολλάκις καὶ τῶν ἄλλων ὀλίγου 36259 Gorg.511.b.3 : πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει· ἀλλὰ καὶ σὺ ἐμοῦ ἄκουε, ὅτι 36260 Gorg.511.b.4 : ἀποκτενεῖ μέν, ἂν βούληται, ἀλλὰ πονηρὸς ὢν καλὸν κἀγαθὸν 36261 Gorg.511.b.5 : ὄντα. 36262 Gorg.511.b.6 : {ΚΑΛ.} Οὐκοῦν τοῦτο δὴ καὶ τὸ ἀγανακτητόν; 36263 Gorg.511.b.7 : {ΣΩ.} Οὐ νοῦν γε ἔχοντι, ὡς ὁ λόγος σημαίνει. ἢ οἴει 36264 Gorg.511.b.8 : δεῖν τοῦτο παρασκευάζεσθαι ἄνθρωπον, ὡς πλεῖστον χρόνον 36265 Gorg.511.b.9 : ζῆν, καὶ μελετᾶν τὰς τέχνας ταύτας αἳ ἡμᾶς ἀεὶ ἐκ τῶν 36266 Gorg.511.c.1 : κινδύνων σῴζουσιν, ὥσπερ καὶ ἣν σὺ κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν 36267 Gorg.511.c.2 : τὴν ῥητορικὴν τὴν ἐν τοῖς δικαστηρίοις διασῴζουσαν; 36268 Gorg.511.c.3 : {ΚΑΛ.} Ναὶ μὰ Δία ὀρθῶς γέ σοι συμβουλεύων. 36269 Gorg.511.c.4 : {ΣΩ.} Τί δέ, ὦ βέλτιστε; ἦ καὶ ἡ τοῦ νεῖν ἐπιστήμη 36270 Gorg.511.c.5 : σεμνή τίς σοι δοκεῖ εἶναι; 36271 Gorg.511.c.6 : {ΚΑΛ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔμοιγε. 36272 Gorg.511.c.7 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν σῴζει γε καὶ αὕτη ἐκ θανάτου τοὺς ἀνθρώ– 36273 Gorg.511.c.8 : πους, ὅταν εἴς τι τοιοῦτον ἐμπέσωσιν οὗ δεῖ ταύτης τῆς 36274 Gorg.511.c.9 : ἐπιστήμης. εἰ δ´ αὕτη σοι δοκεῖ σμικρὰ εἶναι, ἐγώ σοι 36275 Gorg.511.d.1 : μείζω ταύτης ἐρῶ, τὴν κυβερνητικήν, ἣ οὐ μόνον τὰς ψυχὰς 36276 Gorg.511.d.2 : σῴζει ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ χρήματα ἐκ τῶν ἐσχάτων 36277 Gorg.511.d.3 : κινδύνων, ὥσπερ ἡ ῥητορική. καὶ αὕτη μὲν προσεσταλμένη 36278 Gorg.511.d.4 : ἐστὶν καὶ κοσμία, καὶ οὐ σεμνύνεται ἐσχηματισμένη ὡς 36279 Gorg.511.d.5 : ὑπερήφανόν τι διαπραττομένη, ἀλλὰ ταὐτὰ διαπραξαμένη 36280 Gorg.511.d.6 : τῇ δικανικῇ, ἐὰν μὲν ἐξ Αἰγίνης δεῦρο σώσῃ, οἶμαι δύ´ 36281 Gorg.511.d.7 : ὀβολοὺς ἐπράξατο, ἐὰν δὲ ἐξ Αἰγύπτου ἢ ἐκ τοῦ Πόντου, 36282 Gorg.511.e.1 : ἐὰν πάμπολυ, ταύτης τῆς μεγάλης εὐεργεσίας, σώσασα ἃ 36283 Gorg.511.e.2 : νυνδὴ ἔλεγον, καὶ αὐτὸν καὶ παῖδας καὶ χρήματα καὶ γυναῖ– 36284 Gorg.511.e.3 : κας, ἀποβιβάσας´ εἰς τὸν λιμένα δύο δραχμὰς ἐπράξατο, 36285 Gorg.511.e.4 : καὶ αὐτὸς ὁ ἔχων τὴν τέχνην καὶ ταῦτα διαπραξάμενος 36286 Gorg.511.e.5 : ἐκβὰς παρὰ τὴν θάλατταν καὶ τὴν ναῦν περιπατεῖ ἐν μετρίῳ 36287 Gorg.511.e.6 : σχήματι· λογίζεσθαι γὰρ οἶμαι ἐπίσταται ὅτι ἄδηλόν 36288 Gorg.511.e.7 : ἐστιν οὕστινάς τε ὠφέληκεν τῶν συμπλεόντων οὐκ ἐάσας 36289 Gorg.511.e.8 : καταποντωθῆναι καὶ οὕστινας ἔβλαψεν, εἰδὼς ὅτι οὐδὲν 36290 Gorg.512.a.1 : αὐτοὺς βελτίους ἐξεβίβασεν ἢ οἷοι ἐνέβησαν, οὔτε τὰ σώ– 36291 Gorg.512.a.2 : ματα οὔτε τὰς ψυχάς. λογίζεται οὖν ὅτι οὐκ, εἰ μέν τις 36292 Gorg.512.a.3 : μεγάλοις καὶ ἀνιάτοις νοσήμασιν κατὰ τὸ σῶμα συνεχό– 36293 Gorg.512.a.4 : μενος μὴ ἀπεπνίγη, οὗτος μὲν ἄθλιός ἐστιν ὅτι οὐκ ἀπέ– 36294 Gorg.512.a.5 : θανεν, καὶ οὐδὲν ὑπ´ αὐτοῦ ὠφέληται· εἰ δέ τις ἄρα ἐν τῷ 36295 Gorg.512.a.6 : τοῦ σώματος τιμιωτέρῳ, τῇ ψυχῇ, πολλὰ νοσήματα ἔχει 36296 Gorg.512.a.7 : καὶ ἀνίατα, τούτῳ δὲ βιωτέον ἐστὶν καὶ τοῦτον ὀνήσει, 36297 Gorg.512.a.8 : ἄντε ἐκ θαλάττης ἄντε ἐκ δικαστηρίου ἐάντε ἄλλοθεν ὁπο– 36298 Gorg.512.b.1 : θενοῦν σώσῃ, ἀλλ´ οἶδεν ὅτι οὐκ ἄμεινόν ἐστιν ζῆν τῷ 36299 Gorg.512.b.2 : μοχθηρῷ ἀνθρώπῳ· κακῶς γὰρ ἀνάγκη ἐστὶν ζῆν. 36300 Gorg.512.b.3 : Διὰ ταῦτα οὐ νόμος ἐστὶ σεμνύνεσθαι τὸν κυβερνήτην, 36301 Gorg.512.b.4 : καίπερ σῴζοντα ἡμᾶς, οὐδέ γε, ὦ θαυμάσιε, τὸν μηχανο– 36302 Gorg.512.b.5 : ποιόν, ὃς οὔτε στρατηγοῦ, μὴ ὅτι κυβερνήτου, οὔτε ἄλλου 36303 Gorg.512.b.6 : οὐδενὸς ἐλάττω ἐνίοτε δύναται σῴζειν· πόλεις γὰρ ἔστιν 36304 Gorg.512.b.7 : ὅτε ὅλας σῴζει. μή σοι δοκεῖ κατὰ τὸν δικανικὸν εἶναι; 36305 Gorg.512.b.8 : καίτοι εἰ βούλοιτο λέγειν, ὦ Καλλίκλεις, ἅπερ ὑμεῖς, σεμ– 36306 Gorg.512.c.1 : νύνων τὸ πρᾶγμα, καταχώσειεν ἂν ὑμᾶς τοῖς λόγοις, λέγων 36307 Gorg.512.c.2 : καὶ παρακαλῶν ἐπὶ τὸ δεῖν γίγνεσθαι μηχανοποιούς, ὡς 36308 Gorg.512.c.3 : οὐδὲν τἆλλά ἐστιν· ἱκανὸς γὰρ αὐτῷ ὁ λόγος. ἀλλὰ σὺ 36309 Gorg.512.c.4 : οὐδὲν ἧττον αὐτοῦ καταφρονεῖς καὶ τῆς τέχνης τῆς ἐκεί– 36310 Gorg.512.c.5 : νου, καὶ ὡς ἐν ὀνείδει ἀποκαλέσαις ἂν μηχανοποιόν, καὶ 36311 Gorg.512.c.6 : τῷ ὑεῖ αὐτοῦ οὔτ´ ἂν δοῦναι θυγατέρα ἐθέλοις, οὔτ´ ἂν 36312 Gorg.512.c.7 : αὐτὸς λαβεῖν τὴν ἐκείνου. καίτοι ἐξ ὧν τὰ σαυτοῦ ἐπαι– 36313 Gorg.512.c.8 : νεῖς, τίνι δικαίῳ λόγῳ τοῦ μηχανοποιοῦ καταφρονεῖς καὶ 36314 Gorg.512.d.1 : τῶν ἄλλων ὧν νυνδὴ ἔλεγον; οἶδ´ ὅτι φαίης ἂν βελτίων 36315 Gorg.512.d.2 : εἶναι καὶ ἐκ βελτιόνων. τὸ δὲ βέλτιον εἰ μὴ ἔστιν ὃ ἐγὼ 36316 Gorg.512.d.3 : λέγω, ἀλλ´ αὐτὸ τοῦτ´ ἐστὶν ἀρετή, τὸ σῴζειν αὑτὸν καὶ 36317 Gorg.512.d.4 : τὰ ἑαυτοῦ ὄντα ὁποῖός τις ἔτυχεν, καταγέλαστός σοι ὁ 36318 Gorg.512.d.5 : ψόγος γίγνεται καὶ μηχανοποιοῦ καὶ ἰατροῦ καὶ τῶν ἄλλων 36319 Gorg.512.d.6 : τεχνῶν ὅσαι τοῦ σῴζειν ἕνεκα πεποίηνται. ἀλλ´, ὦ 36320 Gorg.512.d.7 : μακάριε, ὅρα μὴ ἄλλο τι τὸ γενναῖον καὶ τὸ ἀγαθὸν ᾖ ἢ τὸ 36321 Gorg.512.d.8 : σῴζειν τε καὶ σῴζεσθαι. μὴ γὰρ τοῦτο μέν, τὸ ζῆν ὁπο– 36322 Gorg.512.e.1 : σονδὴ χρόνον, τόν γε ὡς ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν καὶ 36323 Gorg.512.e.2 : οὐ φιλοψυχητέον, ἀλλὰ ἐπιτρέψαντα περὶ τούτων τῷ θεῷ 36324 Gorg.512.e.3 : καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξὶν ὅτι τὴν εἱμαρμένην οὐδ´ ἂν 36325 Gorg.512.e.4 : εἷς ἐκφύγοι, τὸ ἐπὶ τούτῳ σκεπτέον τίν´ ἂν τρόπον τοῦτον 36326 Gorg.512.e.5 : ὃν μέλλοι χρόνον βιῶναι ὡς ἄριστα βιοίη, ἆρα ἐξομοιῶν 36327 Gorg.513.a.1 : αὑτὸν τῇ πολιτείᾳ ταύτῃ ἐν ᾗ ἂν οἰκῇ, καὶ νῦν δὲ ἄρα δεῖ 36328 Gorg.513.a.2 : σὲ ὡς ὁμοιότατον γίγνεσθαι τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, εἰ 36329 Gorg.513.a.3 : μέλλεις τούτῳ προσφιλὴς εἶναι καὶ μέγα δύνασθαι ἐν τῇ 36330 Gorg.513.a.4 : πόλει· τοῦθ´ ὅρα εἰ σοὶ λυσιτελεῖ καὶ ἐμοί, ὅπως μή, ὦ 36331 Gorg.513.a.5 : δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ τὰς τὴν σελήνην καθαι– 36332 Gorg.513.a.6 : ρούσας, τὰς Θετταλίδας· σὺν τοῖς φιλτάτοις ἡ αἵρεσις ἡμῖν 36333 Gorg.513.a.7 : ἔσται ταύτης τῆς δυνάμεως τῆς ἐν τῇ πόλει. εἰ δέ σοι οἴει 36334 Gorg.513.a.8 : ὁντινοῦν ἀνθρώπων παραδώσειν τέχνην τινὰ τοιαύτην, ἥτις 36335 Gorg.513.b.1 : σε ποιήσει μέγα δύνασθαι ἐν τῇ πόλει τῇδε ἀνόμοιον ὄντα 36336 Gorg.513.b.2 : τῇ πολιτείᾳ εἴτ´ ἐπὶ τὸ βέλτιον εἴτ´ ἐπὶ τὸ χεῖρον, ὡς ἐμοὶ 36337 Gorg.513.b.3 : δοκεῖ, οὐκ ὀρθῶς βουλεύῃ, ὦ Καλλίκλεις· οὐ γὰρ μιμητὴν 36338 Gorg.513.b.4 : δεῖ εἶναι ἀλλ´ αὐτοφυῶς ὅμοιον τούτοις, εἰ μέλλεις τι γνή– 36339 Gorg.513.b.5 : σιον ἀπεργάζεσθαι εἰς φιλίαν τῷ Ἀθηναίων δήμῳ καὶ ναὶ 36340 Gorg.513.b.6 : μὰ Δία τῷ Πυριλάμπους γε πρός. ὅστις οὖν σε τούτοις 36341 Gorg.513.b.7 : ὁμοιότατον ἀπεργάσεται, οὗτός σε ποιήσει, ὡς ἐπιθυμεῖς 36342 Gorg.513.b.8 : πολιτικὸς εἶναι, πολιτικὸν καὶ ῥητορικόν· τῷ αὑτῶν γὰρ 36343 Gorg.513.c.1 : ἤθει λεγομένων τῶν λόγων ἕκαστοι χαίρουσι, τῷ δὲ ἀλλο– 36344 Gorg.513.c.2 : τρίῳ ἄχθονται, εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέγεις, ὦ φίλη κεφαλή. 36345 Gorg.513.c.3 : λέγομέν τι πρὸς ταῦτα, ὦ Καλλίκλεις; 36346 Gorg.513.c.4 : {ΚΑΛ.} Οὐκ οἶδ´ ὅντινά μοι τρόπον δοκεῖς εὖ λέγειν, ὦ 36347 Gorg.513.c.5 : Σώκρατες, πέπονθα δὲ τὸ τῶν πολλῶν πάθος· οὐ πάνυ σοι 36348 Gorg.513.c.6 : πείθομαι. 36349 Gorg.513.c.7 : {ΣΩ.} Ὁ δήμου γὰρ ἔρως, ὦ Καλλίκλεις, ἐνὼν ἐν τῇ ψυχῇ 36350 Gorg.513.c.8 : τῇ σῇ ἀντιστατεῖ μοι· ἀλλ´ ἐὰν πολλάκις [ἴσως καὶ] βέλτιον 36351 Gorg.513.d.1 : ταὐτὰ ταῦτα διασκοπώμεθα, πεισθήσῃ. ἀναμνήσθητι δ´ οὖν 36352 Gorg.513.d.2 : ὅτι δύ´ ἔφαμεν εἶναι τὰς παρασκευὰς ἐπὶ τὸ ἕκαστον θερα– 36353 Gorg.513.d.3 : πεύειν, καὶ σῶμα καὶ ψυχήν, μίαν μὲν πρὸς ἡδονὴν ὁμιλεῖν, 36354 Gorg.513.d.4 : τὴν ἑτέραν δὲ πρὸς τὸ βέλτιστον, μὴ καταχαριζόμενον ἀλλὰ 36355 Gorg.513.d.5 : διαμαχόμενον. οὐ ταῦτα ἦν ἃ τότε ὡριζόμεθα; 36356 Gorg.513.d.6 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36357 Gorg.513.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ μὲν ἑτέρα, ἡ πρὸς ἡδονήν, ἀγεννὴς καὶ 36358 Gorg.513.d.8 : οὐδὲν ἄλλο ἢ κολακεία τυγχάνει οὖσα· ἦ γάρ; 36359 Gorg.513.e.1 : {ΚΑΛ.} Ἔστω, εἰ βούλει, σοὶ οὕτως. 36360 Gorg.513.e.2 : {ΣΩ.} Ἡ δέ γε ἑτέρα, ὅπως ὡς βέλτιστον ἔσται τοῦτο, 36361 Gorg.513.e.3 : εἴτε σῶμα τυγχάνει ὂν εἴτε ψυχή, ὃ θεραπεύομεν; 36362 Gorg.513.e.4 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36363 Gorg.513.e.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὕτως ἐπιχειρητέον ἡμῖν ἐστιν τῇ πόλει 36364 Gorg.513.e.6 : καὶ τοῖς πολίταις θεραπεύειν, ὡς βελτίστους αὐτοὺς τοὺς 36365 Gorg.513.e.7 : πολίτας ποιοῦντας; ἄνευ γὰρ δὴ τούτου, ὡς ἐν τοῖς ἔμ– 36366 Gorg.513.e.8 : προσθεν ηὑρίσκομεν, οὐδὲν ὄφελος ἄλλην εὐεργεσίαν οὐδε– 36367 Gorg.514.a.1 : μίαν προσφέρειν, ἐὰν μὴ καλὴ κἀγαθὴ ἡ διάνοια ᾖ τῶν 36368 Gorg.514.a.2 : μελλόντων ἢ χρήματα πολλὰ λαμβάνειν ἢ ἀρχήν τινων ἢ 36369 Gorg.514.a.3 : ἄλλην δύναμιν ἡντινοῦν. φῶμεν οὕτως ἔχειν; 36370 Gorg.514.a.4 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε, εἴ σοι ἥδιον. 36371 Gorg.514.a.5 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους, ὦ Καλλίκλεις, δη– 36372 Gorg.514.a.6 : μοσίᾳ πράξοντες τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ἐπὶ τὰ οἰκοδο– 36373 Gorg.514.a.7 : μικά, ἢ τειχῶν ἢ νεωρίων ἢ ἱερῶν ἐπὶ τὰ μέγιστα οἰκοδομή– 36374 Gorg.514.a.8 : ματα, πότερον ἔδει ἂν ἡμᾶς σκέψασθαι ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ 36375 Gorg.514.b.1 : ἐξετάσαι πρῶτον μὲν εἰ ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην ἢ οὐκ 36376 Gorg.514.b.2 : ἐπιστάμεθα, τὴν οἰκοδομικήν, καὶ παρὰ τοῦ ἐμάθομεν; ἔδει 36377 Gorg.514.b.3 : ἂν ἢ οὔ; 36378 Gorg.514.b.4 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36379 Gorg.514.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν δεύτερον αὖ τόδε, εἴ τι πώποτε οἰκοδόμημα 36380 Gorg.514.b.6 : ᾠκοδομήκαμεν ἰδίᾳ ἢ τῶν φίλων τινὶ ἢ ἡμέτερον αὐτῶν, καὶ 36381 Gorg.514.b.7 : τοῦτο τὸ οἰκοδόμημα καλὸν ἢ αἰσχρόν ἐστιν· καὶ εἰ μὲν 36382 Gorg.514.b.8 : ηὑρίσκομεν σκοπούμενοι διδασκάλους τε ἡμῶν ἀγαθοὺς καὶ 36383 Gorg.514.c.1 : ἐλλογίμους γεγονότας καὶ οἰκοδομήματα πολλὰ μὲν καὶ καλὰ 36384 Gorg.514.c.2 : μετὰ τῶν διδασκάλων ᾠκοδομημένα ἡμῖν, πολλὰ δὲ καὶ ἴδια 36385 Gorg.514.c.3 : ἡμῶν ἐπειδὴ τῶν διδασκάλων ἀπηλλάγημεν, οὕτω μὲν δια– 36386 Gorg.514.c.4 : κειμένων, νοῦν ἐχόντων ἦν ἂν ἰέναι ἐπὶ τὰ δημόσια ἔργα· 36387 Gorg.514.c.5 : εἰ δὲ μήτε διδάσκαλον εἴχομεν ἡμῶν αὐτῶν ἐπιδεῖξαι οἰκο– 36388 Gorg.514.c.6 : δομήματά τε ἢ μηδὲν ἢ πολλὰ καὶ μηδενὸς ἄξια, οὕτω 36389 Gorg.514.c.7 : δὴ ἀνόητον ἦν δήπου ἐπιχειρεῖν τοῖς δημοσίοις ἔργοις καὶ 36390 Gorg.514.c.8 : παρακαλεῖν ἀλλήλους ἐπ´ αὐτά. φῶμεν ταῦτα ὀρθῶς λέ– 36391 Gorg.514.d.1 : γεσθαι ἢ οὔ; 36392 Gorg.514.d.2 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36393 Gorg.514.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω πάντα, τά τε ἄλλα κἂν εἰ ἐπιχειρή– 36394 Gorg.514.d.4 : σαντες δημοσιεύειν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους ὡς ἱκανοὶ ἰατροὶ 36395 Gorg.514.d.5 : ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου ἂν ἐγώ τε σὲ καὶ σὺ ἐμέ, Φέρε 36396 Gorg.514.d.6 : πρὸς θεῶν, αὐτὸς δὲ ὁ Σωκράτης πῶς ἔχει τὸ σῶμα πρὸς 36397 Gorg.514.d.7 : ὑγίειαν; ἢ ἤδη τις ἄλλος διὰ Σωκράτην ἀπηλλάγη νόσου, 36398 Gorg.514.d.8 : ἢ δοῦλος ἢ ἐλεύθερος; κἂν ἐγὼ οἶμαι περὶ σοῦ ἕτερα 36399 Gorg.514.d.9 : τοιαῦτα ἐσκόπουν· καὶ εἰ μὴ ηὑρίσκομεν δι´ ἡμᾶς μηδένα 36400 Gorg.514.e.1 : βελτίω γεγονότα τὸ σῶμα, μήτε τῶν ξένων μήτε τῶν 36401 Gorg.514.e.2 : ἀστῶν, μήτε ἄνδρα μήτε γυναῖκα, πρὸς Διός, ὦ Καλλίκλεις, 36402 Gorg.514.e.3 : οὐ καταγέλαστον ἂν ἦν τῇ ἀληθείᾳ, εἰς τοσοῦτον ἀνοίας 36403 Gorg.514.e.4 : ἐλθεῖν ἀνθρώπους, ὥστε, πρὶν ἰδιωτεύοντας πολλὰ μὲν ὅπως 36404 Gorg.514.e.5 : ἐτύχομεν ποιῆσαι, πολλὰ δὲ κατορθῶσαι καὶ γυμνάσασθαι 36405 Gorg.514.e.6 : ἱκανῶς τὴν τέχνην, τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἐν τῷ πίθῳ τὴν 36406 Gorg.514.e.7 : κεραμείαν ἐπιχειρεῖν μανθάνειν, καὶ αὐτούς τε δημοσιεύειν 36407 Gorg.514.e.8 : ἐπιχειρεῖν καὶ ἄλλους τοιούτους παρακαλεῖν; οὐκ ἀνόητόν 36408 Gorg.514.e.9 : σοι δοκεῖ ἂν εἶναι οὕτω πράττειν; 36409 Gorg.514.e.10 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε. 36410 Gorg.515.a.1 : {ΣΩ.} Νῦν δέ, ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν, ἐπειδὴ σὺ μὲν αὐτὸς 36411 Gorg.515.a.2 : ἄρτι ἄρχῃ πράττειν τὰ τῆς πόλεως πράγματα, ἐμὲ δὲ παρα– 36412 Gorg.515.a.3 : καλεῖς καὶ ὀνειδίζεις ὅτι οὐ πράττω, οὐκ ἐπισκεψόμεθα 36413 Gorg.515.a.4 : ἀλλήλους, Φέρε, Καλλικλῆς ἤδη τινὰ βελτίω πεποίηκεν 36414 Gorg.515.a.5 : τῶν πολιτῶν; ἔστιν ὅστις πρότερον πονηρὸς ὤν, ἄδικός τε 36415 Gorg.515.a.6 : καὶ ἀκόλαστος καὶ ἄφρων, διὰ Καλλικλέα καλός τε κἀγαθὸς 36416 Gorg.515.a.7 : γέγονεν, ἢ ξένος ἢ ἀστός, ἢ δοῦλος ἢ ἐλεύθερος; λέγε μοι, 36417 Gorg.515.b.1 : ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ, ὦ Καλλίκλεις, τί ἐρεῖς; τίνα 36418 Gorg.515.b.2 : φήσεις βελτίω πεποιηκέναι ἄνθρωπον τῇ συνουσίᾳ τῇ σῇ; 36419 Gorg.515.b.3 : ὀκνεῖς ἀποκρίνασθαι, εἴπερ ἔστιν τι ἔργον σὸν ἔτι ἰδιω– 36420 Gorg.515.b.4 : τεύοντος, πρὶν δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν; 36421 Gorg.515.b.5 : {ΚΑΛ.} Φιλόνικος εἶ, ὦ Σώκρατες. 36422 Gorg.515.b.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ, ἀλλ´ ὡς ἀληθῶς βου– 36423 Gorg.515.b.7 : λόμενος εἰδέναι ὅντινά ποτε τρόπον οἴει δεῖν πολιτεύεσθαι 36424 Gorg.515.b.8 : ἐν ἡμῖν. ἢ ἄλλου του ἄρα ἐπιμελήσῃ ἡμῖν ἐλθὼν ἐπὶ τὰ 36425 Gorg.515.c.1 : τῆς πόλεως πράγματα ἢ ὅπως ὅτι βέλτιστοι οἱ πολῖται ὦμεν; 36426 Gorg.515.c.2 : ἢ οὐ πολλάκις ἤδη ὡμολογήκαμεν τοῦτο δεῖν πράττειν τὸν 36427 Gorg.515.c.3 : πολιτικὸν ἄνδρα; ὡμολογήκαμεν ἢ οὔ; ἀποκρίνου. ὡμο– 36428 Gorg.515.c.4 : λογήκαμεν· ἐγὼ ὑπὲρ σοῦ ἀποκρινοῦμαι. εἰ τοίνυν τοῦτο 36429 Gorg.515.c.5 : δεῖ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα παρασκευάζειν τῇ ἑαυτοῦ πόλει, νῦν 36430 Gorg.515.c.6 : μοι ἀναμνησθεὶς εἰπὲ περὶ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ὧν ὀλίγῳ 36431 Gorg.515.c.7 : πρότερον ἔλεγες, εἰ ἔτι σοι δοκοῦσιν ἀγαθοὶ πολῖται γεγο– 36432 Gorg.515.d.1 : νέναι, Περικλῆς καὶ Κίμων καὶ Μιλτιάδης καὶ Θεμιστοκλῆς. 36433 Gorg.515.d.2 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε. 36434 Gorg.515.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ ἀγαθοί, δῆλον ὅτι ἕκαστος αὐτῶν 36435 Gorg.515.d.4 : βελτίους ἐποίει τοὺς πολίτας ἀντὶ χειρόνων. ἐποίει ἢ οὔ; 36436 Gorg.515.d.5 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36437 Gorg.515.d.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅτε Περικλῆς ἤρχετο λέγειν ἐν τῷ δήμῳ, 36438 Gorg.515.d.7 : χείρους ἦσαν οἱ Ἀθηναῖοι ἢ ὅτε τὰ τελευταῖα ἔλεγεν; 36439 Gorg.515.d.8 : {ΚΑΛ.} Ἴσως. 36440 Gorg.515.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἴσως δή, ὦ βέλτιστε, ἀλλ´ ἀνάγκη ἐκ τῶν 36441 Gorg.515.d.10 : ὡμολογημένων, εἴπερ ἀγαθός γ´ ἦν ἐκεῖνος πολίτης. 36442 Gorg.515.e.1 : {ΚΑΛ.} Τί οὖν δή; 36443 Gorg.515.e.2 : {ΣΩ.} Οὐδέν· ἀλλὰ τόδε μοι εἰπὲ ἐπὶ τούτῳ, εἰ λέγονται 36444 Gorg.515.e.3 : Ἀθηναῖοι διὰ Περικλέα βελτίους γεγονέναι, ἢ πᾶν τοὐναν– 36445 Gorg.515.e.4 : τίον διαφθαρῆναι ὑπ´ ἐκείνου. ταυτὶ γὰρ ἔγωγε ἀκούω, 36446 Gorg.515.e.5 : Περικλέα πεποιηκέναι Ἀθηναίους ἀργοὺς καὶ δειλοὺς καὶ 36447 Gorg.515.e.6 : λάλους καὶ φιλαργύρους, εἰς μισθοφορίαν πρῶτον καταστή– 36448 Gorg.515.e.7 : σαντα. 36449 Gorg.515.e.8 : {ΚΑΛ.} Τῶν τὰ ὦτα κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα, ὦ Σώ– 36450 Gorg.515.e.9 : κρατες. 36451 Gorg.515.e.10 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ τάδε οὐκέτι ἀκούω, ἀλλ´ οἶδα σαφῶς καὶ 36452 Gorg.515.e.11 : ἐγὼ καὶ σύ, ὅτι τὸ μὲν πρῶτον ηὐδοκίμει Περικλῆς καὶ 36453 Gorg.515.e.12 : οὐδεμίαν αἰσχρὰν δίκην κατεψηφίσαντο αὐτοῦ Ἀθηναῖοι, 36454 Gorg.515.e.13 : ἡνίκα χείρους ἦσαν· ἐπειδὴ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ ἐγεγόνεσαν 36455 Gorg.516.a.1 : ὑπ´ αὐτοῦ, ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου τοῦ Περικλέους, κλοπὴν 36456 Gorg.516.a.2 : αὐτοῦ κατεψηφίσαντο, ὀλίγου δὲ καὶ θανάτου ἐτίμησαν, 36457 Gorg.516.a.3 : δῆλον ὅτι ὡς πονηροῦ ὄντος. 36458 Gorg.516.a.4 : {ΚΑΛ.} Τί οὖν; τούτου ἕνεκα κακὸς ἦν Περικλῆς; 36459 Gorg.516.a.5 : {ΣΩ.} Ὄνων γοῦν ἂν ἐπιμελητὴς καὶ ἵππων καὶ βοῶν 36460 Gorg.516.a.6 : τοιοῦτος ὢν κακὸς ἂν ἐδόκει εἶναι, εἰ παραλαβὼν μὴ λακτί– 36461 Gorg.516.a.7 : ζοντας ἑαυτὸν μηδὲ κυρίττοντας μηδὲ δάκνοντας ἀπέδειξε 36462 Gorg.516.a.8 : ταῦτα ἅπαντα ποιοῦντας δι´ ἀγριότητα. ἢ οὐ δοκεῖ σοι 36463 Gorg.516.b.1 : κακὸς εἶναι ἐπιμελητὴς ὁστισοῦν ὁτουοῦν ζῴου, ὃς ἂν παρα– 36464 Gorg.516.b.2 : λαβὼν ἡμερώτερα ἀποδείξῃ ἀγριώτερα ἢ παρέλαβε; δοκεῖ 36465 Gorg.516.b.3 : ἢ οὔ; 36466 Gorg.516.b.4 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε, ἵνα σοι χαρίσωμαι. 36467 Gorg.516.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ τόδε τοίνυν μοι χάρισαι ἀποκρινάμενος· πότε– 36468 Gorg.516.b.6 : ρον καὶ ὁ ἄνθρωπος ἓν τῶν ζῴων ἐστὶν ἢ οὔ; 36469 Gorg.516.b.7 : {ΚΑΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 36470 Gorg.516.b.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀνθρώπων Περικλῆς ἐπεμέλετο; 36471 Gorg.516.b.9 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36472 Gorg.516.b.10 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἔδει αὐτούς, ὡς ἄρτι ὡμολογοῦμεν, 36473 Gorg.516.b.11 : δικαιοτέρους γεγονέναι ἀντὶ ἀδικωτέρων ὑπ´ ἐκείνου, εἴπερ 36474 Gorg.516.c.1 : ἐκεῖνος ἐπεμελεῖτο αὐτῶν ἀγαθὸς ὢν τὰ πολιτικά; 36475 Gorg.516.c.2 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36476 Gorg.516.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἵ γε δίκαιοι ἥμεροι, ὡς ἔφη Ὅμηρος· σὺ 36477 Gorg.516.c.4 : δὲ τί φῄς; οὐχ οὕτως; 36478 Gorg.516.c.5 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36479 Gorg.516.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἀγριωτέρους γε αὐτοὺς ἀπέφηνεν ἢ οἵους 36480 Gorg.516.c.7 : παρέλαβεν, καὶ ταῦτ´ εἰς αὑτόν, ὃν ἥκιστ´ ἂν ἐβούλετο. 36481 Gorg.516.c.8 : {ΚΑΛ.} Βούλει σοι ὁμολογήσω; 36482 Gorg.516.c.9 : {ΣΩ.} Εἰ δοκῶ γε σοι ἀληθῆ λέγειν. 36483 Gorg.516.c.10 : {ΚΑΛ.} Ἔστω δὴ ταῦτα. 36484 Gorg.516.c.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ ἀγριωτέρους, ἀδικωτέρους τε καὶ 36485 Gorg.516.c.12 : χείρους; 36486 Gorg.516.d.1 : {ΚΑΛ.} Ἔστω. 36487 Gorg.516.d.2 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρ´ ἀγαθὸς τὰ πολιτικὰ Περικλῆς ἦν ἐκ τούτου 36488 Gorg.516.d.3 : τοῦ λόγου. 36489 Gorg.516.d.4 : {ΚΑΛ.} Οὐ σύ γε φῄς. 36490 Gorg.516.d.5 : {ΣΩ.} Μὰ Δί´ οὐδέ γε σὺ ἐξ ὧν ὡμολόγεις. πάλιν δὲ 36491 Gorg.516.d.6 : λέγε μοι περὶ Κίμωνος· οὐκ ἐξωστράκισαν αὐτὸν οὗτοι οὓς 36492 Gorg.516.d.7 : ἐθεράπευεν, ἵνα αὐτοῦ δέκα ἐτῶν μὴ ἀκούσειαν τῆς φωνῆς; 36493 Gorg.516.d.8 : καὶ Θεμιστοκλέα ταὐτὰ ταῦτα ἐποίησαν καὶ φυγῇ προσε– 36494 Gorg.516.d.9 : ζημίωσαν; Μιλτιάδην δὲ τὸν Μαραθῶνι εἰς τὸ βάραθρον 36495 Gorg.516.e.1 : ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο, καὶ εἰ μὴ διὰ τὸν πρύτανιν, ἐνέπεσεν 36496 Gorg.516.e.2 : ἄν; καίτοι οὗτοι, εἰ ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί, ὡς σὺ φῄς, οὐκ 36497 Gorg.516.e.3 : ἄν ποτε ταῦτα ἔπασχον. οὔκουν οἵ γε ἀγαθοὶ ἡνίοχοι κατ´ 36498 Gorg.516.e.4 : ἀρχὰς μὲν οὐκ ἐκπίπτουσιν ἐκ τῶν ζευγῶν, ἐπειδὰν δὲ 36499 Gorg.516.e.5 : θεραπεύσωσιν τοὺς ἵππους καὶ αὐτοὶ ἀμείνους γένωνται 36500 Gorg.516.e.6 : ἡνίοχοι, τότ´ ἐκπίπτουσιν· οὐκ ἔστι ταῦτ´ οὔτ´ ἐν ἡνιοχείᾳ 36501 Gorg.516.e.7 : οὔτ´ ἐν ἄλλῳ ἔργῳ οὐδενί· ἢ δοκεῖ σοι; 36502 Gorg.516.e.8 : {ΚΑΛ.} Οὐκ ἔμοιγε. 36503 Gorg.516.e.9 : {ΣΩ.} Ἀληθεῖς ἄρα, ὡς ἔοικεν, οἱ ἔμπροσθεν λόγοι ἦσαν, 36504 Gorg.517.a.1 : ὅτι οὐδένα ἡμεῖς ἴσμεν ἄνδρα ἀγαθὸν γεγονότα τὰ πολιτικὰ 36505 Gorg.517.a.2 : ἐν τῇδε τῇ πόλει. σὺ δὲ ὡμολόγεις τῶν γε νῦν οὐδένα, 36506 Gorg.517.a.3 : τῶν μέντοι ἔμπροσθεν, καὶ προείλου τούτους τοὺς ἄνδρας· 36507 Gorg.517.a.4 : οὗτοι δὲ ἀνεφάνησαν ἐξ ἴσου τοῖς νῦν ὄντες, ὥστε, εἰ οὗτοι 36508 Gorg.517.a.5 : ῥήτορες ἦσαν, οὔτε τῇ ἀληθινῇ ῥητορικῇ ἐχρῶντο—οὐ γὰρ 36509 Gorg.517.a.6 : ἂν ἐξέπεσον—οὔτε τῇ κολακικῇ. 36510 Gorg.517.a.7 : {ΚΑΛ.} Ἀλλὰ μέντοι πολλοῦ γε δεῖ, ὦ Σώκρατες, μή 36511 Gorg.517.a.8 : ποτέ τις τῶν νῦν ἔργα τοιαῦτα ἐργάσηται οἷα τούτων ὅστις 36512 Gorg.517.b.1 : βούλει εἴργασται. 36513 Gorg.517.b.2 : {ΣΩ.} Ὦ δαιμόνιε, οὐδ´ ἐγὼ ψέγω τούτους ὥς γε διακό– 36514 Gorg.517.b.3 : νους εἶναι πόλεως, ἀλλά μοι δοκοῦσι τῶν γε νῦν διακονικώ– 36515 Gorg.517.b.4 : τεροι γεγονέναι καὶ μᾶλλον οἷοί τε ἐκπορίζειν τῇ πόλει ὧν 36516 Gorg.517.b.5 : ἐπεθύμει. ἀλλὰ γὰρ μεταβιβάζειν τὰς ἐπιθυμίας καὶ μὴ 36517 Gorg.517.b.6 : ἐπιτρέπειν, πείθοντες καὶ βιαζόμενοι ἐπὶ τοῦτο ὅθεν ἔμελ– 36518 Gorg.517.b.7 : λον ἀμείνους ἔσεσθαι οἱ πολῖται, ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν 36519 Gorg.517.c.1 : τούτων διέφερον ἐκεῖνοι· ὅπερ μόνον ἔργον ἐστὶν ἀγαθοῦ 36520 Gorg.517.c.2 : πολίτου. ναῦς δὲ καὶ τείχη καὶ νεώρια καὶ ἄλλα πολλὰ 36521 Gorg.517.c.3 : τοιαῦτα καὶ ἐγώ σοι ὁμολογῶ δεινοτέρους εἶναι ἐκείνους 36522 Gorg.517.c.4 : τούτων ἐκπορίζειν. πρᾶγμα οὖν γελοῖον ποιοῦμεν ἐγώ τε 36523 Gorg.517.c.5 : καὶ σὺ ἐν τοῖς λόγοις· ἐν παντὶ γὰρ τῷ χρόνῳ ὃν διαλεγό– 36524 Gorg.517.c.6 : μεθα οὐδὲν παυόμεθα εἰς τὸ αὐτὸ ἀεὶ περιφερόμενοι καὶ 36525 Gorg.517.c.7 : ἀγνοοῦντες ἀλλήλων ὅτι λέγομεν. ἐγὼ γοῦν σε πολλάκις 36526 Gorg.517.c.8 : οἶμαι ὡμολογηκέναι καὶ ἐγνωκέναι ὡς ἄρα διττὴ αὕτη τις 36527 Gorg.517.d.1 : ἡ πραγματεία ἔστιν καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ τὴν ψυχήν, 36528 Gorg.517.d.2 : καὶ ἡ μὲν ἑτέρα διακονική ἐστιν, ᾗ δυνατὸν εἶναι ἐκπορίζειν, 36529 Gorg.517.d.3 : ἐὰν μὲν πεινῇ τὰ σώματα ἡμῶν, σιτία, ἐὰν δὲ διψῇ, ποτά, 36530 Gorg.517.d.4 : ἐὰν δὲ ῥιγῷ, ἱμάτια, στρώματα, ὑποδήματα, ἄλλ´ ὧν ἔρχεται 36531 Gorg.517.d.5 : σώματα εἰς ἐπιθυμίαν· καὶ ἐξεπίτηδές σοι διὰ τῶν αὐτῶν 36532 Gorg.517.d.6 : εἰκόνων λέγω, ἵνα ῥᾷον καταμάθῃς. τούτων γὰρ ποριστικὸν 36533 Gorg.517.d.7 : εἶναι ἢ κάπηλον ὄντα ἢ ἔμπορον ἢ δημιουργόν του αὐτῶν 36534 Gorg.517.e.1 : τούτων, σιτοποιὸν ἢ ὀψοποιὸν ἢ ὑφάντην ἢ σκυτοτόμον ἢ 36535 Gorg.517.e.2 : σκυτοδεψόν, οὐδὲν θαυμαστόν ἐστιν ὄντα τοιοῦτον δόξαι καὶ 36536 Gorg.517.e.3 : αὑτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις θεραπευτὴν εἶναι σώματος, παντὶ τῷ 36537 Gorg.517.e.4 : μὴ εἰδότι ὅτι ἔστιν τις παρὰ ταύτας ἁπάσας τέχνη γυμνα– 36538 Gorg.517.e.5 : στική τε καὶ ἰατρική, ἣ δὴ τῷ ὄντι γε ἐστὶν σώματος 36539 Gorg.517.e.6 : θεραπεία, ἥνπερ καὶ προσήκει τούτων ἄρχειν πασῶν τῶν 36540 Gorg.517.e.7 : τεχνῶν καὶ χρῆσθαι τοῖς τούτων ἔργοις διὰ τὸ εἰδέναι ὅτι 36541 Gorg.517.e.8 : χρηστὸν καὶ πονηρὸν τῶν σιτίων ἢ ποτῶν ἐστιν εἰς ἀρετὴν 36542 Gorg.518.a.1 : σώματος, τὰς δ´ ἄλλας πάσας ταύτας ἀγνοεῖν· διὸ δὴ καὶ 36543 Gorg.518.a.2 : ταύτας μὲν δουλοπρεπεῖς τε καὶ διακονικὰς καὶ ἀνελευθέρους 36544 Gorg.518.a.3 : εἶναι περὶ σώματος πραγματείαν, τὰς ἄλλας τέχνας, τὴν δὲ 36545 Gorg.518.a.4 : γυμναστικὴν καὶ ἰατρικὴν κατὰ τὸ δίκαιον δεσποίνας εἶναι 36546 Gorg.518.a.5 : τούτων. ταὐτὰ οὖν ταῦτα ὅτι ἔστιν καὶ περὶ ψυχήν, τοτὲ 36547 Gorg.518.a.6 : μέν μοι δοκεῖς μανθάνειν ὅτι λέγω, καὶ ὁμολογεῖς ὡς εἰδὼς 36548 Gorg.518.a.7 : ὅτι ἐγὼ λέγω· ἥκεις δὲ ὀλίγον ὕστερον λέγων ὅτι ἄνθρωποι 36549 Gorg.518.b.1 : καλοὶ κἀγαθοὶ γεγόνασιν πολῖται ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐπειδὰν 36550 Gorg.518.b.2 : ἐγὼ ἐρωτῶ οἵτινες, δοκεῖς μοι ὁμοιοτάτους προτείνεσθαι 36551 Gorg.518.b.3 : ἀνθρώπους περὶ τὰ πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ περὶ τὰ γυμνα– 36552 Gorg.518.b.4 : στικὰ ἐμοῦ ἐρωτῶντος οἵτινες ἀγαθοὶ γεγόνασιν ἢ εἰσὶν 36553 Gorg.518.b.5 : σωμάτων θεραπευταί, ἔλεγές μοι πάνυ σπουδάζων, Θεαρίων 36554 Gorg.518.b.6 : ὁ ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος ὁ τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς 36555 Gorg.518.b.7 : τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβος ὁ κάπηλος, ὅτι οὗτοι θαυμάσιοι 36556 Gorg.518.b.8 : γεγόνασιν σωμάτων θεραπευταί, ὁ μὲν ἄρτους θαυμαστοὺς 36557 Gorg.518.c.1 : παρασκευάζων, ὁ δὲ ὄψον, ὁ δὲ οἶνον. ἴσως ἂν οὖν ἠγα– 36558 Gorg.518.c.2 : νάκτεις, εἴ σοι ἔλεγον ἐγὼ ὅτι Ἄνθρωπε, ἐπαΐεις οὐδὲν 36559 Gorg.518.c.3 : περὶ γυμναστικῆς· διακόνους μοι λέγεις καὶ ἐπιθυμιῶν 36560 Gorg.518.c.4 : παρασκευαστὰς ἀνθρώπους, οὐκ ἐπαΐοντας καλὸν κἀγαθὸν 36561 Gorg.518.c.5 : οὐδὲν περὶ αὐτῶν, οἵ, ἂν οὕτω τύχωσιν, ἐμπλήσαντες καὶ 36562 Gorg.518.c.6 : παχύναντες τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων, ἐπαινούμενοι ὑπ´ 36563 Gorg.518.c.7 : αὐτῶν, προσαπολοῦσιν αὐτῶν καὶ τὰς ἀρχαίας σάρκας· οἱ 36564 Gorg.518.d.1 : δ´ αὖ δι´ ἀπειρίαν οὐ τοὺς ἑστιῶντας αἰτιάσονται τῶν νόσων 36565 Gorg.518.d.2 : αἰτίους εἶναι καὶ τῆς ἀποβολῆς τῶν ἀρχαίων σαρκῶν, ἀλλ´ 36566 Gorg.518.d.3 : οἳ ἂν αὐτοῖς τύχωσι τότε παρόντες καὶ συμβουλεύοντές τι, 36567 Gorg.518.d.4 : ὅταν δὴ αὐτοῖς ἥκῃ ἡ τότε πλησμονὴ νόσον φέρουσα συχνῷ 36568 Gorg.518.d.5 : ὕστερον χρόνῳ, ἅτε ἄνευ τοῦ ὑγιεινοῦ γεγονυῖα, τούτους 36569 Gorg.518.d.6 : αἰτιάσονται καὶ ψέξουσιν καὶ κακόν τι ποιήσουσιν, ἂν οἷοί 36570 Gorg.518.d.7 : τ´ ὦσι, τοὺς δὲ προτέρους ἐκείνους καὶ αἰτίους τῶν κακῶν 36571 Gorg.518.e.1 : ἐγκωμιάσουσιν. καὶ σὺ νῦν, ὦ Καλλίκλεις, ὁμοιότατον 36572 Gorg.518.e.2 : τούτῳ ἐργάζῃ· ἐγκωμιάζεις ἀνθρώπους, οἳ τούτους εἱστιά– 36573 Gorg.518.e.3 : κασιν εὐωχοῦντες ὧν ἐπεθύμουν. καί φασι μεγάλην τὴν 36574 Gorg.518.e.4 : πόλιν πεποιηκέναι αὐτούς· ὅτι δὲ οἰδεῖ καὶ ὕπουλός ἐστιν 36575 Gorg.519.a.1 : δι´ ἐκείνους τοὺς παλαιούς, οὐκ αἰσθάνονται. ἄνευ γὰρ 36576 Gorg.519.a.2 : σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης λιμένων καὶ νεωρίων καὶ 36577 Gorg.519.a.3 : τειχῶν καὶ φόρων καὶ τοιούτων φλυαριῶν ἐμπεπλήκασι τὴν 36578 Gorg.519.a.4 : πόλιν· ὅταν οὖν ἔλθῃ ἡ καταβολὴ αὕτη τῆς ἀσθενείας, τοὺς 36579 Gorg.519.a.5 : τότε παρόντας αἰτιάσονται συμβούλους, Θεμιστοκλέα δὲ 36580 Gorg.519.a.6 : καὶ Κίμωνα καὶ Περικλέα ἐγκωμιάσουσιν, τοὺς αἰτίους 36581 Gorg.519.a.7 : τῶν κακῶν· σοῦ δὲ ἴσως ἐπιλήψονται, ἐὰν μὴ εὐλαβῇ, καὶ 36582 Gorg.519.a.8 : τοῦ ἐμοῦ ἑταίρου Ἀλκιβιάδου, ὅταν καὶ τὰ ἀρχαῖα προσ– 36583 Gorg.519.b.1 : απολλύωσι πρὸς οἷς ἐκτήσαντο, οὐκ αἰτίων ὄντων τῶν κακῶν 36584 Gorg.519.b.2 : ἀλλ´ ἴσως συναιτίων. καίτοι ἔγωγε ἀνόητον πρᾶγμα καὶ 36585 Gorg.519.b.3 : νῦν ὁρῶ γιγνόμενον καὶ ἀκούω τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν πέρι. 36586 Gorg.519.b.4 : αἰσθάνομαι γάρ, ὅταν ἡ πόλις τινὰ τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν 36587 Gorg.519.b.5 : μεταχειρίζηται ὡς ἀδικοῦντα, ἀγανακτούντων καὶ σχετλια– 36588 Gorg.519.b.6 : ζόντων ὡς δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ καὶ ἀγαθὰ τὴν πόλιν 36589 Gorg.519.b.7 : πεποιηκότες ἄρα ἀδίκως ὑπ´ αὐτῆς ἀπόλλυνται, ὡς ὁ τούτων 36590 Gorg.519.b.8 : λόγος. τὸ δὲ ὅλον ψεῦδός ἐστιν· προστάτης γὰρ πόλεως 36591 Gorg.519.c.1 : οὐδ´ ἂν εἷς ποτε ἀδίκως ἀπόλοιτο ὑπ´ αὐτῆς τῆς πόλεως ἧς 36592 Gorg.519.c.2 : προστατεῖ. κινδυνεύει γὰρ ταὐτὸν εἶναι, ὅσοι τε πολιτικοὶ 36593 Gorg.519.c.3 : προσποιοῦνται εἶναι καὶ ὅσοι σοφισταί. καὶ γὰρ οἱ σοφι– 36594 Gorg.519.c.4 : σταί, τἆλλα σοφοὶ ὄντες, τοῦτο ἄτοπον ἐργάζονται πρᾶγμα· 36595 Gorg.519.c.5 : φάσκοντες γὰρ ἀρετῆς διδάσκαλοι εἶναι πολλάκις κατηγο– 36596 Gorg.519.c.6 : ροῦσιν τῶν μαθητῶν ὡς ἀδικοῦσι σφᾶς [αὑτούς], τούς τε 36597 Gorg.519.c.7 : μισθοὺς ἀποστεροῦντες καὶ ἄλλην χάριν οὐκ ἀποδιδόντες, 36598 Gorg.519.d.1 : εὖ παθόντες ὑπ´ αὐτῶν. καὶ τούτου τοῦ λόγου τί ἂν ἀλογώ– 36599 Gorg.519.d.2 : τερον εἴη πρᾶγμα, ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ δικαίους γενο– 36600 Gorg.519.d.3 : μένους, ἐξαιρεθέντας μὲν ἀδικίαν ὑπὸ τοῦ διδασκάλου, 36601 Gorg.519.d.4 : σχόντας δὲ δικαιοσύνην, ἀδικεῖν τούτῳ ᾧ οὐκ ἔχουσιν; οὐ 36602 Gorg.519.d.5 : δοκεῖ σοι τοῦτο ἄτοπον εἶναι, ὦ ἑταῖρε; ὡς ἀληθῶς δημη– 36603 Gorg.519.d.6 : γορεῖν με ἠνάγκασας, ὦ Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλων ἀποκρί– 36604 Gorg.519.d.7 : νεσθαι. 36605 Gorg.519.d.8 : {ΚΑΛ.} Σὺ δ´ οὐκ ἂν οἷός τ´ εἴης λέγειν, εἰ μή τίς σοι 36606 Gorg.519.d.9 : ἀποκρίνοιτο; 36607 Gorg.519.e.1 : {ΣΩ.} Ἔοικά γε· νῦν γοῦν συχνοὺς τείνω τῶν λόγων, 36608 Gorg.519.e.2 : ἐπειδή μοι οὐκ ἐθέλεις ἀποκρίνεσθαι. ἀλλ´, ὠγαθέ, εἰπὲ 36609 Gorg.519.e.3 : πρὸς Φιλίου, οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα 36610 Gorg.519.e.4 : πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ´ ἑαυτοῦ ἀγαθὸς 36611 Gorg.519.e.5 : γεγονώς τε καὶ ὢν ἔπειτα πονηρός ἐστιν; 36612 Gorg.519.e.6 : {ΚΑΛ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 36613 Gorg.519.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀκούεις τοιαῦτα λεγόντων τῶν φασκόντων 36614 Gorg.519.e.8 : παιδεύειν ἀνθρώπους εἰς ἀρετήν; 36615 Gorg.520.a.1 : {ΚΑΛ.} Ἔγωγε· ἀλλὰ τί ἂν λέγοις ἀνθρώπων πέρι οὐδενὸς 36616 Gorg.520.a.2 : ἀξίων; 36617 Gorg.520.a.3 : {ΣΩ.} Τί δ´ ἂν περὶ ἐκείνων λέγοις, οἳ φάσκοντες προε– 36618 Gorg.520.a.4 : στάναι τῆς πόλεως καὶ ἐπιμελεῖσθαι ὅπως ὡς βελτίστη 36619 Gorg.520.a.5 : ἔσται, πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν, ὅταν τύχωσιν, ὡς πονη– 36620 Gorg.520.a.6 : ροτάτης; οἴει τι διαφέρειν τούτους ἐκείνων; ταὐτόν, ὦ 36621 Gorg.520.a.7 : μακάρι´, ἐστὶν σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ, ἢ ἐγγύς τι καὶ παρα– 36622 Gorg.520.a.8 : πλήσιον, ὥσπερ ἐγὼ ἔλεγον πρὸς Πῶλον· σὺ δὲ δι´ ἄγνοιαν 36623 Gorg.520.b.1 : τὸ μὲν πάγκαλόν τι οἴει εἶναι, τὴν ῥητορικήν, τοῦ δὲ κατα– 36624 Gorg.520.b.2 : φρονεῖς. τῇ δὲ ἀληθείᾳ κάλλιόν ἐστιν σοφιστικὴ ῥητο– 36625 Gorg.520.b.3 : ρικῆς ὅσῳπερ νομοθετικὴ δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ ἰατρικῆς· 36626 Gorg.520.b.4 : μόνοις δ´ ἔγωγε καὶ ᾤμην τοῖς δημηγόροις τε καὶ σοφισταῖς 36627 Gorg.520.b.5 : οὐκ ἐγχωρεῖν μέμφεσθαι τούτῳ τῷ πράγματι ὃ αὐτοὶ παι– 36628 Gorg.520.b.6 : δεύουσιν, ὡς πονηρόν ἐστιν εἰς σφᾶς, ἢ τῷ αὐτῷ λόγῳ 36629 Gorg.520.b.7 : τούτῳ ἅμα καὶ ἑαυτῶν κατηγορεῖν ὅτι οὐδὲν ὠφελήκασιν 36630 Gorg.520.b.8 : οὕς φασιν ὠφελεῖν. οὐχ οὕτως ἔχει; 36631 Gorg.520.c.1 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36632 Gorg.520.c.2 : {ΣΩ.} Καὶ προέσθαι γε δήπου τὴν εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ, 36633 Gorg.520.c.3 : ὡς τὸ εἰκός, μόνοις τούτοις ἐνεχώρει, εἴπερ ἀληθῆ ἔλεγον. 36634 Gorg.520.c.4 : ἄλλην μὲν γὰρ εὐεργεσίαν τις εὐεργετηθείς, οἷον ταχὺς 36635 Gorg.520.c.5 : γενόμενος διὰ παιδοτρίβην, ἴσως ἂν ἀποστερήσειε τὴν 36636 Gorg.520.c.6 : χάριν, εἰ προοῖτο αὐτῷ ὁ παιδοτρίβης καὶ μὴ συνθέμενος 36637 Gorg.520.c.7 : αὐτῷ μισθὸν ὅτι μάλιστα ἅμα μεταδιδοὺς τοῦ τάχους λαμ– 36638 Gorg.520.d.1 : βάνοι τὸ ἀργύριον· οὐ γὰρ δὴ τῇ βραδυτῆτι οἶμαι ἀδικοῦσιν 36639 Gorg.520.d.2 : οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ´ ἀδικίᾳ· ἦ γάρ; 36640 Gorg.520.d.3 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36641 Gorg.520.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴ τις αὐτὸ τοῦτο ἀφαιρεῖ, τὴν ἀδικίαν, 36642 Gorg.520.d.5 : οὐδὲν δεινὸν αὐτῷ μήποτε ἀδικηθῇ, ἀλλὰ μόνῳ ἀσφαλὲς 36643 Gorg.520.d.6 : ταύτην τὴν εὐεργεσίαν προέσθαι, εἴπερ τῷ ὄντι δύναιτό τις 36644 Gorg.520.d.7 : ἀγαθοὺς ποιεῖν. οὐχ οὕτω; 36645 Gorg.520.d.8 : {ΚΑΛ.} Φημί. 36646 Gorg.520.d.9 : {ΣΩ.} Διὰ ταῦτ´ ἄρα, ὡς ἔοικε, τὰς μὲν ἄλλας συμβουλὰς 36647 Gorg.520.d.10 : συμβουλεύειν λαμβάνοντα ἀργύριον, οἷον οἰκοδομίας πέρι 36648 Gorg.520.d.11 : ἢ τῶν ἄλλων τεχνῶν, οὐδὲν αἰσχρόν. 36649 Gorg.520.e.1 : {ΚΑΛ.} Ἔοικέ γε. 36650 Gorg.520.e.2 : {ΣΩ.} Περὶ δέ γε ταύτης τῆς πράξεως, ὅντιν´ ἄν τις τρό– 36651 Gorg.520.e.3 : πον ὡς βέλτιστος εἴη καὶ ἄριστα τὴν αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ 36652 Gorg.520.e.4 : ἢ πόλιν, αἰσχρὸν νενόμισται μὴ φάναι συμβουλεύειν, ἐὰν 36653 Gorg.520.e.5 : μή τις αὐτῷ ἀργύριον διδῷ. ἦ γάρ; 36654 Gorg.520.e.6 : {ΚΑΛ.} Ναί. 36655 Gorg.520.e.7 : {ΣΩ.} Δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο αἴτιόν ἐστιν, ὅτι μόνη αὕτη 36656 Gorg.520.e.8 : τῶν εὐεργεσιῶν τὸν εὖ παθόντα ἐπιθυμεῖν ποιεῖ ἀντ´ εὖ 36657 Gorg.520.e.9 : ποιεῖν, ὥστε καλὸν δοκεῖ τὸ σημεῖον εἶναι, εἰ εὖ ποιήσας 36658 Gorg.520.e.10 : ταύτην τὴν εὐεργεσίαν ἀντ´ εὖ πείσεται· εἰ δὲ μή, οὔ. 36659 Gorg.520.e.11 : ἔστι ταῦτα οὕτως ἔχοντα; 36660 Gorg.521.a.1 : {ΚΑΛ.} Ἔστιν. 36661 Gorg.521.a.2 : {ΣΩ.} Ἐπὶ ποτέραν οὖν με παρακαλεῖς τὴν θεραπείαν 36662 Gorg.521.a.3 : τῆς πόλεως, διόρισόν μοι· τὴν τοῦ διαμάχεσθαι Ἀθηναίοις 36663 Gorg.521.a.4 : ὅπως ὡς βέλτιστοι ἔσονται, ὡς ἰατρόν, ἢ ὡς διακονήσοντα 36664 Gorg.521.a.5 : καὶ πρὸς χάριν ὁμιλήσοντα; τἀληθῆ μοι εἰπέ, ὦ Καλλίκλεις· 36665 Gorg.521.a.6 : δίκαιος γὰρ εἶ, ὥσπερ ἤρξω παρρησιάζεσθαι πρὸς ἐμέ, 36666 Gorg.521.a.7 : διατελεῖν ἃ νοεῖς λέγων. καὶ νῦν εὖ καὶ γενναίως εἰπέ. 36667 Gorg.521.a.8 : {ΚΑΛ.} Λέγω τοίνυν ὅτι ὡς διακονήσοντα. 36668 Gorg.521.b.1 : {ΣΩ.} Κολακεύσοντα ἄρα με, ὦ γενναιότατε, παρακαλεῖς. 36669 Gorg.521.b.2 : {ΚΑΛ.} Εἴ σοι Μυσόν γε ἥδιον καλεῖν, ὦ Σώκρατες· ὡς 36670 Gorg.521.b.3 : εἰ μὴ ταῦτά γε ποιήσεις— 36671 Gorg.521.b.4 : {ΣΩ.} Μὴ εἴπῃς ὃ πολλάκις εἴρηκας, ὅτι ἀποκτενεῖ με 36672 Gorg.521.b.5 : ὁ βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ καὶ ἐγὼ εἴπω, ὅτι Πονηρός γε 36673 Gorg.521.b.6 : ὢν ἀγαθὸν ὄντα· μηδ´ ὅτι ἀφαιρήσεται ἐάν τι ἔχω, ἵνα 36674 Gorg.521.b.7 : μὴ αὖ ἐγὼ εἴπω ὅτι Ἀλλ´ ἀφελόμενος οὐχ ἕξει ὅτι χρή– 36675 Gorg.521.b.8 : σεται αὐτοῖς, ἀλλ´ ὥσπερ με ἀδίκως ἀφείλετο, οὕτως καὶ 36676 Gorg.521.c.1 : λαβὼν ἀδίκως χρήσεται, εἰ δὲ ἀδίκως, αἰσχρῶς, εἰ δὲ 36677 Gorg.521.c.2 : αἰσχρῶς, κακῶς. 36678 Gorg.521.c.3 : {ΚΑΛ.} Ὥς μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, πιστεύειν μηδ´ ἂν 36679 Gorg.521.c.4 : ἓν τούτων παθεῖν, ὡς οἰκῶν ἐκποδὼν καὶ οὐκ ἂν εἰσαχθεὶς 36680 Gorg.521.c.5 : εἰς δικαστήριον ὑπὸ πάνυ ἴσως μοχθηροῦ ἀνθρώπου καὶ 36681 Gorg.521.c.6 : φαύλου. 36682 Gorg.521.c.7 : {ΣΩ.} Ἀνόητος ἄρα εἰμί, ὦ Καλλίκλεις, ὡς ἀληθῶς, εἰ μὴ 36683 Gorg.521.c.8 : οἴομαι ἐν τῇδε τῇ πόλει ὁντινοῦν ἂν ὅτι τύχοι, τοῦτο παθεῖν. 36684 Gorg.521.c.9 : τόδε μέντοι εὖ οἶδ´ ὅτι, ἐάνπερ εἰσίω εἰς δικαστήριον περὶ 36685 Gorg.521.d.1 : τούτων τινὸς κινδυνεύων, ὃ σὺ λέγεις, πονηρός τίς μ´ ἔσται 36686 Gorg.521.d.2 : ὁ εἰσάγων—οὐδεὶς γὰρ ἂν χρηστὸς μὴ ἀδικοῦντ´ ἄνθρωπον 36687 Gorg.521.d.3 : εἰσαγάγοι—καὶ οὐδέν γε ἄτοπον εἰ ἀποθάνοιμι. βούλει σοι 36688 Gorg.521.d.4 : εἴπω δι´ ὅτι ταῦτα προσδοκῶ; 36689 Gorg.521.d.5 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36690 Gorg.521.d.6 : {ΣΩ.} Οἶμαι μετ´ ὀλίγων Ἀθηναίων, ἵνα μὴ εἴπω μόνος, 36691 Gorg.521.d.7 : ἐπιχειρεῖν τῇ ὡς ἀληθῶς πολιτικῇ τέχνῃ καὶ πράττειν τὰ 36692 Gorg.521.d.8 : πολιτικὰ μόνος τῶν νῦν· ἅτε οὖν οὐ πρὸς χάριν λέγων τοὺς 36693 Gorg.521.d.9 : λόγους οὓς λέγω ἑκάστοτε, ἀλλὰ πρὸς τὸ βέλτιστον, οὐ πρὸς 36694 Gorg.521.e.1 : τὸ ἥδιστον, καὶ οὐκ ἐθέλων ποιεῖν ἃ σὺ παραινεῖς, τὰ κομψὰ 36695 Gorg.521.e.2 : ταῦτα, οὐχ ἕξω ὅτι λέγω ἐν τῷ δικαστηρίῳ. ὁ αὐτὸς δέ 36696 Gorg.521.e.3 : μοι ἥκει λόγος ὅνπερ πρὸς Πῶλον ἔλεγον· κρινοῦμαι γὰρ 36697 Gorg.521.e.4 : ὡς ἐν παιδίοις ἰατρὸς ἂν κρίνοιτο κατηγοροῦντος ὀψοποιοῦ. 36698 Gorg.521.e.5 : σκόπει γάρ, τί ἂν ἀπολογοῖτο ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος ἐν τούτοις 36699 Gorg.521.e.6 : ληφθείς, εἰ αὐτοῦ κατηγοροῖ τις λέγων ὅτι "Ὦ παῖδες, 36700 Gorg.521.e.7 : πολλὰ ὑμᾶς καὶ κακὰ ὅδε εἴργασται ἀνὴρ καὶ αὐτούς, καὶ 36701 Gorg.521.e.8 : τοὺς νεωτάτους ὑμῶν διαφθείρει τέμνων τε καὶ κάων, καὶ 36702 Gorg.522.a.1 : ἰσχναίνων καὶ πνίγων ἀπορεῖν ποιεῖ, πικρότατα πώματα 36703 Gorg.522.a.2 : διδοὺς καὶ πεινῆν καὶ διψῆν ἀναγκάζων, οὐχ ὥσπερ ἐγὼ 36704 Gorg.522.a.3 : πολλὰ καὶ ἡδέα καὶ παντοδαπὰ ηὐώχουν ὑμᾶς·" τί ἂν οἴει 36705 Gorg.522.a.4 : ἐν τούτῳ τῷ κακῷ ἀποληφθέντα ἰατρὸν ἔχειν εἰπεῖν; ἢ εἰ 36706 Gorg.522.a.5 : εἴποι τὴν ἀλήθειαν, ὅτι "Ταῦτα πάντα ἐγὼ ἐποίουν, ὦ 36707 Gorg.522.a.6 : παῖδες, ὑγιεινῶς," πόσον τι οἴει ἂν ἀναβοῆσαι τοὺς τοιούτους 36708 Gorg.522.a.7 : δικαστάς; οὐ μέγα; 36709 Gorg.522.a.8 : {ΚΑΛ.} Ἴσως· οἴεσθαί γε χρή. 36710 Gorg.522.a.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οἴει ἐν πάσῃ ἀπορίᾳ ἂν αὐτὸν ἔχεσθαι ὅτι 36711 Gorg.522.b.1 : χρὴ εἰπεῖν; 36712 Gorg.522.b.2 : {ΚΑΛ.} Πάνυ γε. 36713 Gorg.522.b.3 : {ΣΩ.} Τοιοῦτον μέντοι καὶ ἐγὼ οἶδα ὅτι πάθος πάθοιμι ἂν 36714 Gorg.522.b.4 : εἰσελθὼν εἰς δικαστήριον. οὔτε γὰρ ἡδονὰς ἃς ἐκπεπόρικα 36715 Gorg.522.b.5 : ἕξω αὐτοῖς λέγειν, ἃς οὗτοι εὐεργεσίας καὶ ὠφελίας νομί– 36716 Gorg.522.b.6 : ζουσιν, ἐγὼ δὲ οὔτε τοὺς πορίζοντας ζηλῶ οὔτε οἷς πορίζεται· 36717 Gorg.522.b.7 : ἐάν τέ τίς με ἢ νεωτέρους φῇ διαφθείρειν ἀπορεῖν ποιοῦντα, 36718 Gorg.522.b.8 : ἢ τοὺς πρεσβυτέρους κακηγορεῖν λέγοντα πικροὺς λόγους ἢ 36719 Gorg.522.b.9 : ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ, οὔτε τὸ ἀληθὲς ἕξω εἰπεῖν, ὅτι Δικαίως 36720 Gorg.522.c.1 : πάντα ταῦτα ἐγὼ λέγω, καὶ πράττω τὸ ὑμέτερον δὴ τοῦτο, 36721 Gorg.522.c.2 : ὦ ἄνδρες δικασταί, οὔτε ἄλλο οὐδέν· ὥστε ἴσως, ὅτι ἂν 36722 Gorg.522.c.3 : τύχω, τοῦτο πείσομαι. 36723 Gorg.522.c.4 : {ΚΑΛ.} Δοκεῖ οὖν σοι, ὦ Σώκρατες, καλῶς ἔχειν ἄνθρω– 36724 Gorg.522.c.5 : πος ἐν πόλει οὕτως διακείμενος καὶ ἀδύνατος ὢν ἑαυτῷ 36725 Gorg.522.c.6 : βοηθεῖν; 36726 Gorg.522.c.7 : {ΣΩ.} Εἰ ἐκεῖνό γε ἓν αὐτῷ ὑπάρχοι, ὦ Καλλίκλεις, ὃ σὺ 36727 Gorg.522.c.8 : πολλάκις ὡμολόγησας· εἰ βεβοηθηκὼς εἴη αὑτῷ, μήτε περὶ 36728 Gorg.522.d.1 : ἀνθρώπους μήτε περὶ θεοὺς ἄδικον μηδὲν μήτε εἰρηκὼς μήτε 36729 Gorg.522.d.2 : εἰργασμένος. αὕτη γὰρ τῆς βοηθείας ἑαυτῷ πολλάκις ἡμῖν 36730 Gorg.522.d.3 : ὡμολόγηται κρατίστη εἶναι. εἰ μὲν οὖν ἐμέ τις ἐξελέγχοι 36731 Gorg.522.d.4 : ταύτην τὴν βοήθειαν ἀδύνατον ὄντα ἐμαυτῷ καὶ ἄλλῳ βοηθεῖν, 36732 Gorg.522.d.5 : αἰσχυνοίμην ἂν καὶ ἐν πολλοῖς καὶ ἐν ὀλίγοις ἐξελεγχόμενος 36733 Gorg.522.d.6 : καὶ μόνος ὑπὸ μόνου, καὶ εἰ διὰ ταύτην τὴν ἀδυναμίαν ἀποθνῄ– 36734 Gorg.522.d.7 : σκοιμι, ἀγανακτοίην ἄν· εἰ δὲ κολακικῆς ῥητορικῆς ἐνδείᾳ 36735 Gorg.522.d.8 : τελευτῴην ἔγωγε, εὖ οἶδα ὅτι ῥᾳδίως ἴδοις ἄν με φέροντα 36736 Gorg.522.e.1 : τὸν θάνατον. αὐτὸ μὲν γὰρ τὸ ἀποθνῄσκειν οὐδεὶς φοβεῖται, 36737 Gorg.522.e.2 : ὅστις μὴ παντάπασιν ἀλόγιστός τε καὶ ἄνανδρός ἐστιν, τὸ 36738 Gorg.522.e.3 : δὲ ἀδικεῖν φοβεῖται· πολλῶν γὰρ ἀδικημάτων γέμοντα τὴν 36739 Gorg.522.e.4 : ψυχὴν εἰς Ἅιδου ἀφικέσθαι πάντων ἔσχατον κακῶν ἐστιν. 36740 Gorg.522.e.5 : εἰ δὲ βούλει, σοὶ ἐγώ, ὡς τοῦτο οὕτως ἔχει, ἐθέλω λόγον 36741 Gorg.522.e.6 : λέξαι. 36742 Gorg.522.e.7 : {ΚΑΛ.} Ἀλλ´ ἐπείπερ γε καὶ τἆλλα ἐπέρανας, καὶ τοῦτο 36743 Gorg.522.e.8 : πέρανον. 36744 Gorg.523.a.1 : {ΣΩ.} Ἄκουε δή, φασί, μάλα καλοῦ λόγου, ὃν σὺ μὲν 36745 Gorg.523.a.2 : ἡγήσῃ μῦθον, ὡς ἐγὼ οἶμαι, ἐγὼ δὲ λόγον· ὡς ἀληθῆ γὰρ 36746 Gorg.523.a.3 : ὄντα σοι λέξω ἃ μέλλω λέγειν. ὥσπερ γὰρ Ὅμηρος λέγει, 36747 Gorg.523.a.4 : διενείμαντο τὴν ἀρχὴν ὁ Ζεὺς καὶ ὁ Ποσειδῶν καὶ ὁ Πλούτων, 36748 Gorg.523.a.5 : ἐπειδὴ παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβον. ἦν οὖν νόμος ὅδε περὶ 36749 Gorg.523.a.6 : ἀνθρώπων ἐπὶ Κρόνου, καὶ ἀεὶ καὶ νῦν ἔτι ἔστιν ἐν θεοῖς, 36750 Gorg.523.a.7 : τῶν ἀνθρώπων τὸν μὲν δικαίως τὸν βίον διελθόντα καὶ 36751 Gorg.523.b.1 : ὁσίως, ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰς μακάρων νήσους ἀπιόντα οἰκεῖν 36752 Gorg.523.b.2 : ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ ἐκτὸς κακῶν, τὸν δὲ ἀδίκως καὶ ἀθέως 36753 Gorg.523.b.3 : εἰς τὸ τῆς τίσεώς τε καὶ δίκης δεσμωτήριον, ὃ δὴ Τάρταρον 36754 Gorg.523.b.4 : καλοῦσιν, ἰέναι. τούτων δὲ δικασταὶ ἐπὶ Κρόνου καὶ ἔτι 36755 Gorg.523.b.5 : νεωστὶ τοῦ Διὸς τὴν ἀρχὴν ἔχοντος ζῶντες ἦσαν ζώντων, 36756 Gorg.523.b.6 : ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ δικάζοντες ᾗ μέλλοιεν τελευτᾶν· κακῶς οὖν 36757 Gorg.523.b.7 : αἱ δίκαι ἐκρίνοντο. ὅ τε οὖν Πλούτων καὶ οἱ ἐπιμεληταὶ οἱ 36758 Gorg.523.b.8 : ἐκ μακάρων νήσων ἰόντες ἔλεγον πρὸς τὸν Δία ὅτι φοιτῷέν 36759 Gorg.523.c.1 : σφιν ἄνθρωποι ἑκατέρωσε ἀνάξιοι. εἶπεν οὖν ὁ Ζεύς· "Ἀλλ´ 36760 Gorg.523.c.2 : ἐγώ," ἔφη, "παύσω τοῦτο γιγνόμενον. νῦν μὲν γὰρ κακῶς 36761 Gorg.523.c.3 : αἱ δίκαι δικάζονται. ἀμπεχόμενοι γάρ," ἔφη, "οἱ κρινόμενοι 36762 Gorg.523.c.4 : κρίνονται· ζῶντες γὰρ κρίνονται. πολλοὶ οὖν," ἦ δ´ ὅς, 36763 Gorg.523.c.5 : "ψυχὰς πονηρὰς ἔχοντες ἠμφιεσμένοι εἰσὶ σώματά τε καλὰ 36764 Gorg.523.c.6 : καὶ γένη καὶ πλούτους, καί, ἐπειδὰν ἡ κρίσις ᾖ, ἔρχονται 36765 Gorg.523.c.7 : αὐτοῖς πολλοὶ μάρτυρες, μαρτυρήσοντες ὡς δικαίως βεβιώ– 36766 Gorg.523.d.1 : κασιν· οἱ οὖν δικασταὶ ὑπό τε τούτων ἐκπλήττονται, καὶ 36767 Gorg.523.d.2 : ἅμα καὶ αὐτοὶ ἀμπεχόμενοι δικάζουσι, πρὸ τῆς ψυχῆς τῆς 36768 Gorg.523.d.3 : αὑτῶν ὀφθαλμοὺς καὶ ὦτα καὶ ὅλον τὸ σῶμα προκεκαλυμ– 36769 Gorg.523.d.4 : μένοι. ταῦτα δὴ αὐτοῖς πάντα ἐπίπροσθεν γίγνεται, καὶ τὰ 36770 Gorg.523.d.5 : αὑτῶν ἀμφιέσματα καὶ τὰ τῶν κρινομένων. πρῶτον μὲν 36771 Gorg.523.d.6 : οὖν," ἔφη, "παυστέον ἐστὶν προειδότας αὐτοὺς τὸν θάνατον· 36772 Gorg.523.d.7 : νῦν γὰρ προΐσασι. τοῦτο μὲν οὖν καὶ δὴ εἴρηται τῷ Προ– 36773 Gorg.523.e.1 : μηθεῖ ὅπως ἂν παύσῃ αὐτῶν. ἔπειτα γυμνοὺς κριτέον 36774 Gorg.523.e.2 : ἁπάντων τούτων· τεθνεῶτας γὰρ δεῖ κρίνεσθαι. καὶ τὸν 36775 Gorg.523.e.3 : κριτὴν δεῖ γυμνὸν εἶναι, τεθνεῶτα, αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν 36776 Gorg.523.e.4 : ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου, ἔρημον 36777 Gorg.523.e.5 : πάντων τῶν συγγενῶν καὶ καταλιπόντα ἐπὶ τῆς γῆς πάντα 36778 Gorg.523.e.6 : ἐκεῖνον τὸν κόσμον, ἵνα δικαία ἡ κρίσις ᾖ. ἐγὼ μὲν οὖν 36779 Gorg.523.e.7 : ταῦτα ἐγνωκὼς πρότερος ἢ ὑμεῖς ἐποιησάμην δικαστὰς ὑεῖς 36780 Gorg.523.e.8 : ἐμαυτοῦ, δύο μὲν ἐκ τῆς Ἀσίας, Μίνω τε καὶ Ῥαδάμανθυν, 36781 Gorg.524.a.1 : ἕνα δὲ ἐκ τῆς Εὐρώπης, Αἰακόν· οὗτοι οὖν ἐπειδὰν τελευ– 36782 Gorg.524.a.2 : τήσωσι, δικάσουσιν ἐν τῷ λειμῶνι, ἐν τῇ τριόδῳ ἐξ ἧς 36783 Gorg.524.a.3 : φέρετον τὼ ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δ´ εἰς Τάρ– 36784 Gorg.524.a.4 : ταρον. καὶ τοὺς μὲν ἐκ τῆς Ἀσίας Ῥαδάμανθυς κρινεῖ, τοὺς 36785 Gorg.524.a.5 : δὲ ἐκ τῆς Εὐρώπης Αἰακός· Μίνῳ δὲ πρεσβεῖα δώσω ἐπιδια– 36786 Gorg.524.a.6 : κρίνειν, ἐὰν ἀπορῆτόν τι τὼ ἑτέρω, ἵνα ὡς δικαιοτάτη ἡ κρίσις 36787 Gorg.524.a.7 : ᾖ περὶ τῆς πορείας τοῖς ἀνθρώποις." 36788 Gorg.524.a.8 : Ταῦτ´ ἔστιν, ὦ Καλλίκλεις, ἃ ἐγὼ ἀκηκοὼς πιστεύω 36789 Gorg.524.b.1 : ἀληθῆ εἶναι· καὶ ἐκ τούτων τῶν λόγων τοιόνδε τι λογίζομαι 36790 Gorg.524.b.2 : συμβαίνειν. ὁ θάνατος τυγχάνει ὤν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν 36791 Gorg.524.b.3 : ἄλλο ἢ δυοῖν πραγμάτοιν διάλυσις, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ 36792 Gorg.524.b.4 : σώματος, ἀπ´ ἀλλήλοιν· ἐπειδὰν δὲ διαλυθῆτον ἄρα ἀπ´ 36793 Gorg.524.b.5 : ἀλλήλοιν, οὐ πολὺ ἧττον ἑκάτερον αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν τὴν 36794 Gorg.524.b.6 : αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη ὁ ἄνθρωπος, τό τε σῶμα τὴν φύσιν 36795 Gorg.524.b.7 : τὴν αὑτοῦ καὶ τὰ θεραπεύματα καὶ τὰ παθήματα ἔνδηλα 36796 Gorg.524.c.1 : πάντα. οἷον εἴ τινος μέγα ἦν τὸ σῶμα φύσει ἢ τροφῇ ἢ 36797 Gorg.524.c.2 : ἀμφότερα ζῶντος, τούτου καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ νεκρὸς 36798 Gorg.524.c.3 : μέγας, καὶ εἰ παχύς, παχὺς καὶ ἀποθανόντος, καὶ τἆλλα 36799 Gorg.524.c.4 : οὕτως· καὶ εἰ αὖ ἐπετήδευε κομᾶν, κομήτης τούτου καὶ ὁ 36800 Gorg.524.c.5 : νεκρός. μαστιγίας αὖ εἴ τις ἦν καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν 36801 Gorg.524.c.6 : οὐλὰς ἐν τῷ σώματι ἢ ὑπὸ μαστίγων ἢ ἄλλων τραυμάτων 36802 Gorg.524.c.7 : ζῶν, καὶ τεθνεῶτος τὸ σῶμα ἔστιν ἰδεῖν ταῦτα ἔχον· ἢ 36803 Gorg.524.c.8 : κατεαγότα εἴ του ἦν μέλη ἢ διεστραμμένα ζῶντος, καὶ 36804 Gorg.524.d.1 : τεθνεῶτος ταὐτὰ ταῦτα ἔνδηλα. ἑνὶ δὲ λόγῳ, οἷος εἶναι 36805 Gorg.524.d.2 : παρεσκεύαστο τὸ σῶμα ζῶν, ἔνδηλα ταῦτα καὶ τελευτήσαντος 36806 Gorg.524.d.3 : ἢ πάντα ἢ τὰ πολλὰ ἐπί τινα χρόνον. ταὐτὸν δή μοι δοκεῖ 36807 Gorg.524.d.4 : τοῦτ´ ἄρα καὶ περὶ τὴν ψυχὴν εἶναι, ὦ Καλλίκλεις· ἔνδηλα 36808 Gorg.524.d.5 : πάντα ἐστὶν ἐν τῇ ψυχῇ, ἐπειδὰν γυμνωθῇ τοῦ σώματος, τά 36809 Gorg.524.d.6 : τε τῆς φύσεως καὶ τὰ παθήματα ἃ διὰ τὴν ἐπιτήδευσιν 36810 Gorg.524.d.7 : ἑκάστου πράγματος ἔσχεν ἐν τῇ ψυχῇ ὁ ἄνθρωπος. ἐπειδὰν 36811 Gorg.524.d.8 : οὖν ἀφίκωνται παρὰ τὸν δικαστήν, οἱ μὲν ἐκ τῆς Ἀσίας 36812 Gorg.524.e.1 : παρὰ τὸν Ῥαδάμανθυν, ὁ Ῥαδάμανθυς ἐκείνους ἐπιστήσας 36813 Gorg.524.e.2 : θεᾶται ἑκάστου τὴν ψυχήν, οὐκ εἰδὼς ὅτου ἐστίν, ἀλλὰ 36814 Gorg.524.e.3 : πολλάκις τοῦ μεγάλου βασιλέως ἐπιλαβόμενος ἢ ἄλλου 36815 Gorg.524.e.4 : ὁτουοῦν βασιλέως ἢ δυνάστου κατεῖδεν οὐδὲν ὑγιὲς ὂν τῆς 36816 Gorg.524.e.5 : ψυχῆς, ἀλλὰ διαμεμαστιγωμένην καὶ οὐλῶν μεστὴν ὑπὸ 36817 Gorg.525.a.1 : ἐπιορκιῶν καὶ ἀδικίας, ἃ ἑκάστη ἡ πρᾶξις αὐτοῦ ἐξωμόρξατο 36818 Gorg.525.a.2 : εἰς τὴν ψυχήν, καὶ πάντα σκολιὰ ὑπὸ ψεύδους καὶ ἀλα– 36819 Gorg.525.a.3 : ζονείας καὶ οὐδὲν εὐθὺ διὰ τὸ ἄνευ ἀληθείας τεθράφθαι· καὶ 36820 Gorg.525.a.4 : ὑπὸ ἐξουσίας καὶ τρυφῆς καὶ ὕβρεως καὶ ἀκρατίας τῶν 36821 Gorg.525.a.5 : πράξεων ἀσυμμετρίας τε καὶ αἰσχρότητος γέμουσαν τὴν 36822 Gorg.525.a.6 : ψυχὴν εἶδεν· ἰδὼν δὲ ἀτίμως ταύτην ἀπέπεμψεν εὐθὺ τῆς 36823 Gorg.525.a.7 : φρουρᾶς, οἷ μέλλει ἐλθοῦσα ἀνατλῆναι τὰ προσήκοντα πάθη. 36824 Gorg.525.b.1 : προσήκει δὲ παντὶ τῷ ἐν τιμωρίᾳ ὄντι, ὑπ´ ἄλλου ὀρθῶς 36825 Gorg.525.b.2 : τιμωρουμένῳ, ἢ βελτίονι γίγνεσθαι καὶ ὀνίνασθαι ἢ παρα– 36826 Gorg.525.b.3 : δείγματι τοῖς ἄλλοις γίγνεσθαι, ἵνα ἄλλοι ὁρῶντες πάσχοντα 36827 Gorg.525.b.4 : ἃ ἂν πάσχῃ φοβούμενοι βελτίους γίγνωνται. εἰσὶν δὲ οἱ 36828 Gorg.525.b.5 : μὲν ὠφελούμενοί τε καὶ δίκην διδόντες ὑπὸ θεῶν τε καὶ 36829 Gorg.525.b.6 : ἀνθρώπων οὗτοι οἳ ἂν ἰάσιμα ἁμαρτήματα ἁμάρτωσιν· ὅμως 36830 Gorg.525.b.7 : δὲ δι´ ἀλγηδόνων καὶ ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς ἡ ὠφελία καὶ 36831 Gorg.525.b.8 : ἐνθάδε καὶ ἐν Ἅιδου· οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως ἀδικίας ἀπαλ– 36832 Gorg.525.c.1 : λάττεσθαι. οἳ δ´ ἂν τὰ ἔσχατα ἀδικήσωσι καὶ διὰ τὰ 36833 Gorg.525.c.2 : τοιαῦτα ἀδικήματα ἀνίατοι γένωνται, ἐκ τούτων τὰ παρα– 36834 Gorg.525.c.3 : δείγματα γίγνεται, καὶ οὗτοι αὐτοὶ μὲν οὐκέτι ὀνίνανται 36835 Gorg.525.c.4 : οὐδέν, ἅτε ἀνίατοι ὄντες, ἄλλοι δὲ ὀνίνανται οἱ τούτους 36836 Gorg.525.c.5 : ὁρῶντες διὰ τὰς ἁμαρτίας τὰ μέγιστα καὶ ὀδυνηρότατα καὶ 36837 Gorg.525.c.6 : φοβερώτατα πάθη πάσχοντας τὸν ἀεὶ χρόνον, ἀτεχνῶς παρα– 36838 Gorg.525.c.7 : δείγματα ἀνηρτημένους ἐκεῖ ἐν Ἅιδου ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, 36839 Gorg.525.c.8 : τοῖς ἀεὶ τῶν ἀδίκων ἀφικνουμένοις θεάματα καὶ νουθετήματα. 36840 Gorg.525.d.1 : ὧν ἐγώ φημι ἕνα καὶ Ἀρχέλαον ἔσεσθαι, εἰ ἀληθῆ λέγει 36841 Gorg.525.d.2 : Πῶλος, καὶ ἄλλον ὅστις ἂν τοιοῦτος τύραννος ᾖ· οἶμαι δὲ 36842 Gorg.525.d.3 : καὶ τοὺς πολλοὺς εἶναι τούτων τῶν παραδειγμάτων ἐκ 36843 Gorg.525.d.4 : τυράννων καὶ βασιλέων καὶ δυναστῶν καὶ τὰ τῶν πόλεων 36844 Gorg.525.d.5 : πραξάντων γεγονότας· οὗτοι γὰρ διὰ τὴν ἐξουσίαν μέγιστα καὶ 36845 Gorg.525.d.6 : ἀνοσιώτατα ἁμαρτήματα ἁμαρτάνουσι. μαρτυρεῖ δὲ τούτοις 36846 Gorg.525.d.7 : καὶ Ὅμηρος· βασιλέας γὰρ καὶ δυνάστας ἐκεῖνος πεποίηκεν 36847 Gorg.525.e.1 : τοὺς ἐν Ἅιδου τὸν ἀεὶ χρόνον τιμωρουμένους, Τάνταλον καὶ 36848 Gorg.525.e.2 : Σίσυφον καὶ Τιτυόν· Θερσίτην δέ, καὶ εἴ τις ἄλλος πονηρὸς 36849 Gorg.525.e.3 : ἦν ἰδιώτης, οὐδεὶς πεποίηκεν μεγάλαις τιμωρίαις συνεχό– 36850 Gorg.525.e.4 : μενον ὡς ἀνίατον—οὐ γὰρ οἶμαι ἐξῆν αὐτῷ· διὸ καὶ εὐδαιμο– 36851 Gorg.525.e.5 : νέστερος ἦν ἢ οἷς ἐξῆν—ἀλλὰ γάρ, ὦ Καλλίκλεις, ἐκ τῶν 36852 Gorg.526.a.1 : δυναμένων εἰσὶ καὶ οἱ σφόδρα πονηροὶ γιγνόμενοι ἄνθρωποι· 36853 Gorg.526.a.2 : οὐδὲν μὴν κωλύει καὶ ἐν τούτοις ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγγίγνεσθαι, 36854 Gorg.526.a.3 : καὶ σφόδρα γε ἄξιον ἄγασθαι τῶν γιγνομένων· χαλεπὸν γάρ, 36855 Gorg.526.a.4 : ὦ Καλλίκλεις, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιον ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ 36856 Gorg.526.a.5 : τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίως διαβιῶναι. ὀλίγοι δὲ γίγνονται 36857 Gorg.526.a.6 : οἱ τοιοῦτοι· ἐπεὶ καὶ ἐνθάδε καὶ ἄλλοθι γεγόνασιν, οἶμαι δὲ 36858 Gorg.526.a.7 : καὶ ἔσονται καλοὶ κἀγαθοὶ ταύτην τὴν ἀρετὴν τὴν τοῦ δικαίως 36859 Gorg.526.b.1 : διαχειρίζειν ἃ ἄν τις ἐπιτρέπῃ· εἷς δὲ καὶ πάνυ ἐλλόγιμος 36860 Gorg.526.b.2 : γέγονεν καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, Ἀριστείδης ὁ Λυσι– 36861 Gorg.526.b.3 : μάχου· οἱ δὲ πολλοί, ὦ ἄριστε, κακοὶ γίγνονται τῶν δυνα– 36862 Gorg.526.b.4 : στῶν. ὅπερ οὖν ἔλεγον, ἐπειδὰν ὁ Ῥαδάμανθυς ἐκεῖνος 36863 Gorg.526.b.5 : τοιοῦτόν τινα λάβῃ, ἄλλο μὲν περὶ αὐτοῦ οὐκ οἶδεν οὐδέν, 36864 Gorg.526.b.6 : οὔθ´ ὅστις οὔθ´ ὧντινων, ὅτι δὲ πονηρός τις· καὶ τοῦτο 36865 Gorg.526.b.7 : κατιδὼν ἀπέπεμψεν εἰς Τάρταρον, ἐπισημηνάμενος, ἐάντε 36866 Gorg.526.b.8 : ἰάσιμος ἐάντε ἀνίατος δοκῇ εἶναι· ὁ δὲ ἐκεῖσε ἀφικόμενος 36867 Gorg.526.c.1 : τὰ προσήκοντα πάσχει. ἐνίοτε δ´ ἄλλην εἰσιδὼν ὁσίως 36868 Gorg.526.c.2 : βεβιωκυῖαν καὶ μετ´ ἀληθείας, ἀνδρὸς ἰδιώτου ἢ ἄλλου τινός, 36869 Gorg.526.c.3 : μάλιστα μέν, ἔγωγέ φημι, ὦ Καλλίκλεις, φιλοσόφου τὰ 36870 Gorg.526.c.4 : αὑτοῦ πράξαντος καὶ οὐ πολυπραγμονήσαντος ἐν τῷ βίῳ, 36871 Gorg.526.c.5 : ἠγάσθη τε καὶ ἐς μακάρων νήσους ἀπέπεμψε. ταὐτὰ δὲ 36872 Gorg.526.c.6 : ταῦτα καὶ ὁ Αἰακός—ἑκάτερος τούτων ῥάβδον ἔχων δι– 36873 Gorg.526.c.7 : κάζει—ὁ δὲ Μίνως ἐπισκοπῶν κάθηται, μόνος ἔχων χρυσοῦν 36874 Gorg.526.d.1 : σκῆπτρον, ὥς φησιν Ὀδυσσεὺς ὁ Ὁμήρου ἰδεῖν αὐτὸν— 36875 Gorg.526.d.1 : 36876 Gorg.526.d.2 : χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα νέκυσσιν. 36877 Gorg.526.d.3 : ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Καλλίκλεις, ὑπό τε τούτων τῶν λόγων 36878 Gorg.526.d.4 : πέπεισμαι, καὶ σκοπῶ ὅπως ἀποφανοῦμαι τῷ κριτῇ ὡς ὑγιε– 36879 Gorg.526.d.5 : στάτην τὴν ψυχήν· χαίρειν οὖν ἐάσας τὰς τιμὰς τὰς τῶν 36880 Gorg.526.d.6 : πολλῶν ἀνθρώπων, τὴν ἀλήθειαν ἀσκῶν πειράσομαι τῷ ὄντι 36881 Gorg.526.d.7 : ὡς ἂν δύνωμαι βέλτιστος ὢν καὶ ζῆν καὶ ἐπειδὰν ἀποθνῄσκω 36882 Gorg.526.e.1 : ἀποθνῄσκειν. παρακαλῶ δὲ καὶ τοὺς ἄλλους πάντας ἀνθρώ– 36883 Gorg.526.e.2 : πους, καθ´ ὅσον δύναμαι, καὶ δὴ καὶ σὲ ἀντιπαρακαλῶ ἐπὶ 36884 Gorg.526.e.3 : τοῦτον τὸν βίον καὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον, ὃν ἐγώ φημι ἀντὶ 36885 Gorg.526.e.4 : πάντων τῶν ἐνθάδε ἀγώνων εἶναι, καὶ ὀνειδίζω σοι ὅτι οὐχ 36886 Gorg.526.e.5 : οἷός τ´ ἔσῃ σαυτῷ βοηθῆσαι, ὅταν ἡ δίκη σοι ᾖ καὶ ἡ κρίσις 36887 Gorg.526.e.6 : ἣν νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, ἀλλὰ ἐλθὼν παρὰ τὸν δικαστήν, 36888 Gorg.527.a.1 : τὸν τῆς Αἰγίνης ὑόν, ἐπειδάν σου ἐπιλαβόμενος ἄγῃ, 36889 Gorg.527.a.2 : χασμήσῃ καὶ ἰλιγγιάσεις οὐδὲν ἧττον ἢ ἐγὼ ἐνθάδε σὺ 36890 Gorg.527.a.3 : ἐκεῖ, καί σε ἴσως τυπτήσει τις καὶ ἐπὶ κόρρης ἀτίμως καὶ 36891 Gorg.527.a.4 : πάντως προπηλακιεῖ. 36892 Gorg.527.a.5 : Τάχα δ´ οὖν ταῦτα μῦθός σοι δοκεῖ λέγεσθαι ὥσπερ γραὸς 36893 Gorg.527.a.6 : καὶ καταφρονεῖς αὐτῶν, καὶ οὐδέν γ´ ἂν ἦν θαυμαστὸν κατα– 36894 Gorg.527.a.7 : φρονεῖν τούτων, εἴ πῃ ζητοῦντες εἴχομεν αὐτῶν βελτίω καὶ 36895 Gorg.527.a.8 : ἀληθέστερα εὑρεῖν· νῦν δὲ ὁρᾷς ὅτι τρεῖς ὄντες ὑμεῖς, οἵπερ 36896 Gorg.527.a.9 : σοφώτατοί ἐστε τῶν νῦν Ἑλλήνων, σύ τε καὶ Πῶλος καὶ 36897 Gorg.527.b.1 : Γοργίας, οὐκ ἔχετε ἀποδεῖξαι ὡς δεῖ ἄλλον τινὰ βίον ζῆν 36898 Gorg.527.b.2 : ἢ τοῦτον, ὅσπερ καὶ ἐκεῖσε φαίνεται συμφέρων. ἀλλ´ ἐν 36899 Gorg.527.b.3 : τοσούτοις λόγοις τῶν ἄλλων ἐλεγχομένων μόνος οὗτος 36900 Gorg.527.b.4 : ἠρεμεῖ ὁ λόγος, ὡς εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ ἀδικεῖν μᾶλλον ἢ 36901 Gorg.527.b.5 : τὸ ἀδικεῖσθαι, καὶ παντὸς μᾶλλον ἀνδρὶ μελετητέον οὐ τὸ 36902 Gorg.527.b.6 : δοκεῖν εἶναι ἀγαθὸν ἀλλὰ τὸ εἶναι, καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ· 36903 Gorg.527.b.7 : ἐὰν δέ τις κατά τι κακὸς γίγνηται, κολαστέος ἐστί, καὶ τοῦτο 36904 Gorg.527.b.8 : δεύτερον ἀγαθὸν μετὰ τὸ εἶναι δίκαιον, τὸ γίγνεσθαι καὶ 36905 Gorg.527.c.1 : κολαζόμενον διδόναι δίκην· καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ τὴν 36906 Gorg.527.c.2 : περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ τοὺς ἄλλους, καὶ περὶ ὀλίγους 36907 Gorg.527.c.3 : καὶ περὶ πολλούς, φευκτέον· καὶ τῇ ῥητορικῇ οὕτω χρηστέον 36908 Gorg.527.c.4 : ἐπὶ τὸ δίκαιον ἀεί, καὶ τῇ ἄλλῃ πάσῃ πράξει. ἐμοὶ οὖν 36909 Gorg.527.c.5 : πειθόμενος ἀκολούθησον ἐνταῦθα, οἷ ἀφικόμενος εὐδαιμο– 36910 Gorg.527.c.6 : νήσεις καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας, ὡς ὁ λόγος σημαίνει. καὶ 36911 Gorg.527.c.7 : ἔασόν τινά σου καταφρονῆσαι ὡς ἀνοήτου καὶ προπηλακίσαι, 36912 Gorg.527.c.8 : ἐὰν βούληται, καὶ ναὶ μὰ Δία σύ γε θαρρῶν πατάξαι τὴν 36913 Gorg.527.d.1 : ἄτιμον ταύτην πληγήν· οὐδὲν γὰρ δεινὸν πείσῃ, ἐὰν τῷ ὄντι 36914 Gorg.527.d.2 : ᾖς καλὸς κἀγαθός, ἀσκῶν ἀρετήν. κἄπειτα οὕτω κοινῇ 36915 Gorg.527.d.3 : ἀσκήσαντες, τότε ἤδη, ἐὰν δοκῇ χρῆναι, ἐπιθησόμεθα τοῖς 36916 Gorg.527.d.4 : πολιτικοῖς, ἢ ὁποῖον ἄν τι ἡμῖν δοκῇ, τότε βουλευσόμεθα, 36917 Gorg.527.d.5 : βελτίους ὄντες βουλεύεσθαι ἢ νῦν. αἰσχρὸν γὰρ ἔχοντάς 36918 Gorg.527.d.6 : γε ὡς νῦν φαινόμεθα ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι ὡς τὶ ὄντας, 36919 Gorg.527.d.7 : οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ δοκεῖ περὶ τῶν αὐτῶν, καὶ ταῦτα περὶ 36920 Gorg.527.e.1 : τῶν μεγίστων—εἰς τοσοῦτον ἥκομεν ἀπαιδευσίας—ὥσπερ 36921 Gorg.527.e.2 : οὖν ἡγεμόνι τῷ λόγῳ χρησώμεθα τῷ νῦν παραφανέντι, ὃς 36922 Gorg.527.e.3 : ἡμῖν σημαίνει ὅτι οὗτος ὁ τρόπος ἄριστος τοῦ βίου, καὶ τὴν 36923 Gorg.527.e.4 : δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἀσκοῦντας καὶ ζῆν καὶ 36924 Gorg.527.e.5 : τεθνάναι. τούτῳ οὖν ἑπώμεθα, καὶ τοὺς ἄλλους παρακα– 36925 Gorg.527.e.6 : λῶμεν, μὴ ἐκείνῳ, ᾧ σὺ πιστεύων ἐμὲ παρακαλεῖς· ἔστι γὰρ 36926 Gorg.527.e.7 : οὐδενὸς ἄξιος ὦ Καλλίκλεις. 36927 Men.70.a.1 : {ΜΕΝ.} Ἔχεις μοι εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, ἆρα διδακτὸν ἡ 36928 Men.70.a.2 : ἀρετή; ἢ οὐ διδακτὸν ἀλλ´ ἀσκητόν; ἢ οὔτε ἀσκητὸν οὔτε 36929 Men.70.a.3 : μαθητόν, ἀλλὰ φύσει παραγίγνεται τοῖς ἀνθρώποις ἢ ἄλλῳ 36930 Men.70.a.4 : τινὶ τρόπῳ; 36931 Men.70.a.5 : {ΣΩ.} Ὦ Μένων, πρὸ τοῦ μὲν Θετταλοὶ εὐδόκιμοι ἦσαν 36932 Men.70.a.6 : ἐν τοῖς Ἕλλησιν καὶ ἐθαυμάζοντο ἐφ´ ἱππικῇ τε καὶ πλούτῳ, 36933 Men.70.b.1 : νῦν δέ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ ἐπὶ σοφίᾳ, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ τοῦ 36934 Men.70.b.2 : σοῦ ἑταίρου Ἀριστίππου πολῖται Λαρισαῖοι. τούτου δὲ ὑμῖν 36935 Men.70.b.3 : αἴτιός ἐστι Γοργίας· ἀφικόμενος γὰρ εἰς τὴν πόλιν ἐραστὰς 36936 Men.70.b.4 : ἐπὶ σοφίᾳ εἴληφεν Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους, ὧν ὁ σὸς 36937 Men.70.b.5 : ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος, καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν. καὶ 36938 Men.70.b.6 : δὴ καὶ τοῦτο τὸ ἔθος ὑμᾶς εἴθικεν, ἀφόβως τε καὶ μεγαλο– 36939 Men.70.b.7 : πρεπῶς ἀποκρίνεσθαι ἐάν τίς τι ἔρηται, ὥσπερ εἰκὸς τοὺς 36940 Men.70.c.1 : εἰδότας, ἅτε καὶ αὐτὸς παρέχων αὑτὸν ἐρωτᾶν τῶν Ἑλλήνων 36941 Men.70.c.2 : τῷ βουλομένῳ ὅτι ἄν τις βούληται, καὶ οὐδενὶ ὅτῳ οὐκ 36942 Men.70.c.3 : ἀποκρινόμενος. ἐνθάδε δέ, ὦ φίλε Μένων, τὸ ἐναντίον 36943 Men.70.c.4 : περιέστηκεν· ὥσπερ αὐχμός τις τῆς σοφίας γέγονεν, καὶ κιν– 36944 Men.71.a.1 : δυνεύει ἐκ τῶνδε τῶν τόπων παρ´ ὑμᾶς οἴχεσθαι ἡ σοφία. εἰ 36945 Men.71.a.2 : γοῦν τινα ἐθέλεις οὕτως ἐρέσθαι τῶν ἐνθάδε, οὐδεὶς ὅστις οὐ 36946 Men.71.a.3 : γελάσεται καὶ ἐρεῖ· "Ὦ ξένε, κινδυνεύω σοι δοκεῖν μακάριός 36947 Men.71.a.4 : τις εἶναι—ἀρετὴν γοῦν εἴτε διδακτὸν εἴθ´ ὅτῳ τρόπῳ παρα– 36948 Men.71.a.5 : γίγνεται εἰδέναι—ἐγὼ δὲ τοσοῦτον δέω εἴτε διδακτὸν εἴτε 36949 Men.71.a.6 : μὴ διδακτὸν εἰδέναι, ὥστ´ οὐδὲ αὐτὸ ὅτι ποτ´ ἐστὶ τὸ παράπαν 36950 Men.71.a.7 : ἀρετὴ τυγχάνω εἰδώς." 36951 Men.71.b.1 : Ἐγὼ οὖν καὶ αὐτός, ὦ Μένων, οὕτως ἔχω· συμπένομαι 36952 Men.71.b.2 : τοῖς πολίταις τούτου τοῦ πράγματος, καὶ ἐμαυτὸν κατα– 36953 Men.71.b.3 : μέμφομαι ὡς οὐκ εἰδὼς περὶ ἀρετῆς τὸ παράπαν· ὃ δὲ μὴ 36954 Men.71.b.4 : οἶδα τί ἐστιν, πῶς ἂν ὁποῖόν γέ τι εἰδείην; ἢ δοκεῖ σοι 36955 Men.71.b.5 : οἷόν τε εἶναι, ὅστις Μένωνα μὴ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὅστις 36956 Men.71.b.6 : ἐστίν, τοῦτον εἰδέναι εἴτε καλὸς εἴτε πλούσιος εἴτε καὶ 36957 Men.71.b.7 : γενναῖός ἐστιν, εἴτε καὶ τἀναντία τούτων; δοκεῖ σοι οἷόν τ´ 36958 Men.71.b.8 : εἶναι; 36959 Men.71.b.9 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε. ἀλλὰ σύ, ὦ Σώκρατες, ἀληθῶς 36960 Men.71.c.1 : οὐδ´ ὅτι ἀρετή ἐστιν οἶσθα, ἀλλὰ ταῦτα περὶ σοῦ καὶ οἴκαδε 36961 Men.71.c.2 : ἀπαγγέλλωμεν; 36962 Men.71.c.3 : {ΣΩ.} Μὴ μόνον γε, ὦ ἑταῖρε, ἀλλὰ καὶ ὅτι οὐδ´ ἄλλῳ πω 36963 Men.71.c.4 : ἐνέτυχον εἰδότι, ὡς ἐμοὶ δοκῶ. 36964 Men.71.c.5 : {ΜΕΝ.} Τί δέ; Γοργίᾳ οὐκ ἐνέτυχες ὅτε ἐνθάδε ἦν; 36965 Men.71.c.6 : {ΣΩ.} Ἔγωγε. 36966 Men.71.c.7 : {ΜΕΝ.} Εἶτα οὐκ ἐδόκει σοι εἰδέναι; 36967 Men.71.c.8 : {ΣΩ.} Οὐ πάνυ εἰμὶ μνήμων, ὦ Μένων, ὥστε οὐκ ἔχω 36968 Men.71.c.9 : εἰπεῖν ἐν τῷ παρόντι πῶς μοι τότε ἔδοξεν. ἀλλ´ ἴσως 36969 Men.71.c.10 : ἐκεῖνός τε οἶδε, καὶ σὺ ἃ ἐκεῖνος ἔλεγε· ἀνάμνησον οὖν 36970 Men.71.d.1 : με πῶς ἔλεγεν. εἰ δὲ βούλει, αὐτὸς εἰπέ· δοκεῖ γὰρ δήπου 36971 Men.71.d.2 : σοὶ ἅπερ ἐκείνῳ. 36972 Men.71.d.3 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε. 36973 Men.71.d.4 : {ΣΩ.} Ἐκεῖνον μὲν τοίνυν ἐῶμεν, ἐπειδὴ καὶ ἄπεστιν· σὺ 36974 Men.71.d.5 : δὲ αὐτός, ὦ πρὸς θεῶν, Μένων, τί φῂς ἀρετὴν εἶναι; εἶπον 36975 Men.71.d.6 : καὶ μὴ φθονήσῃς, ἵνα εὐτυχέστατον ψεῦσμα ἐψευσμένος ὦ, 36976 Men.71.d.7 : ἂν φανῇς σὺ μὲν εἰδὼς καὶ Γοργίας, ἐγὼ δὲ εἰρηκὼς μηδενὶ 36977 Men.71.d.8 : πώποτε εἰδότι ἐντετυχηκέναι. 36978 Men.71.e.1 : {ΜΕΝ.} Ἀλλ´ οὐ χαλεπόν, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν. πρῶτον 36979 Men.71.e.2 : μέν, εἰ βούλει ἀνδρὸς ἀρετήν, ῥᾴδιον, ὅτι αὕτη ἐστὶν ἀνδρὸς 36980 Men.71.e.3 : ἀρετή, ἱκανὸν εἶναι τὰ τῆς πόλεως πράττειν, καὶ πράττοντα 36981 Men.71.e.4 : τοὺς μὲν φίλους εὖ ποιεῖν, τοὺς δ´ ἐχθροὺς κακῶς, καὶ αὐτὸν 36982 Men.71.e.5 : εὐλαβεῖσθαι μηδὲν τοιοῦτον παθεῖν. εἰ δὲ βούλει γυναικὸς 36983 Men.71.e.6 : ἀρετήν, οὐ χαλεπὸν διελθεῖν, ὅτι δεῖ αὐτὴν τὴν οἰκίαν εὖ 36984 Men.71.e.7 : οἰκεῖν, σῴζουσάν τε τὰ ἔνδον καὶ κατήκοον οὖσαν τοῦ ἀνδρός. 36985 Men.71.e.8 : καὶ ἄλλη ἐστὶν παιδὸς ἀρετή, καὶ θηλείας καὶ ἄρρενος, καὶ 36986 Men.71.e.9 : πρεσβυτέρου ἀνδρός, εἰ μὲν βούλει, ἐλευθέρου, εἰ δὲ βούλει, 36987 Men.72.a.1 : δούλου. καὶ ἄλλαι πάμπολλαι ἀρεταί εἰσιν, ὥστε οὐκ 36988 Men.72.a.2 : ἀπορία εἰπεῖν ἀρετῆς πέρι ὅτι ἐστίν· καθ´ ἑκάστην γὰρ 36989 Men.72.a.3 : τῶν πράξεων καὶ τῶν ἡλικιῶν πρὸς ἕκαστον ἔργον ἑκάστῳ 36990 Men.72.a.4 : ἡμῶν ἡ ἀρετή ἐστιν, ὡσαύτως δὲ οἶμαι, ὦ Σώκρατες, καὶ ἡ 36991 Men.72.a.5 : κακία. 36992 Men.72.a.6 : {ΣΩ.} Πολλῇ γέ τινι εὐτυχίᾳ ἔοικα κεχρῆσθαι, ὦ Μένων, 36993 Men.72.a.7 : εἰ μίαν ζητῶν ἀρετὴν σμῆνός τι ἀνηύρηκα ἀρετῶν παρὰ σοὶ 36994 Men.72.a.8 : κείμενον. ἀτάρ, ὦ Μένων, κατὰ ταύτην τὴν εἰκόνα τὴν 36995 Men.72.b.1 : περὶ τὰ σμήνη, εἴ μου ἐρομένου μελίττης περὶ οὐσίας ὅτι 36996 Men.72.b.2 : ποτ´ ἐστίν, πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἔλεγες αὐτὰς εἶναι, τί 36997 Men.72.b.3 : ἂν ἀπεκρίνω μοι, εἴ σε ἠρόμην· "Ἆρα τούτῳ φῂς πολλὰς 36998 Men.72.b.4 : καὶ παντοδαπὰς εἶναι καὶ διαφερούσας ἀλλήλων, τῷ μελίττας 36999 Men.72.b.5 : εἶναι; ἢ τούτῳ μὲν οὐδὲν διαφέρουσιν, ἄλλῳ δέ τῳ, οἷον 37000 Men.72.b.6 : ἢ κάλλει ἢ μεγέθει ἢ ἄλλῳ τῳ τῶν τοιούτων;" εἰπέ, τί ἂν 37001 Men.72.b.7 : ἀπεκρίνω οὕτως ἐρωτηθείς; 37002 Men.72.b.8 : {ΜΕΝ.} Τοῦτ´ ἔγωγε, ὅτι οὐδὲν διαφέρουσιν, ᾗ μέλιτται 37003 Men.72.b.9 : εἰσίν, ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας. 37004 Men.72.c.1 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν εἶπον μετὰ ταῦτα· "Τοῦτο τοίνυν μοι 37005 Men.72.c.2 : αὐτὸ εἰπέ, ὦ Μένων· ᾧ οὐδὲν διαφέρουσιν ἀλλὰ ταὐτόν 37006 Men.72.c.3 : εἰσιν ἅπασαι, τί τοῦτο φῂς εἶναι;" εἶχες δήπου ἄν τί μοι 37007 Men.72.c.4 : εἰπεῖν; 37008 Men.72.c.5 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37009 Men.72.c.6 : {ΣΩ.} Οὕτω δὴ καὶ περὶ τῶν ἀρετῶν· κἂν εἰ πολλαὶ καὶ 37010 Men.72.c.7 : παντοδαπαί εἰσιν, ἕν γέ τι εἶδος ταὐτὸν ἅπασαι ἔχουσιν 37011 Men.72.c.8 : δι´ ὃ εἰσὶν ἀρεταί, εἰς ὃ καλῶς που ἔχει ἀποβλέψαντα τὸν 37012 Men.72.c.9 : ἀποκρινόμενον τῷ ἐρωτήσαντι ἐκεῖνο δηλῶσαι, ὃ τυγχάνει 37013 Men.72.d.1 : οὖσα ἀρετή· ἢ οὐ μανθάνεις ὅτι λέγω; 37014 Men.72.d.2 : {ΜΕΝ.} Δοκῶ γέ μοι μανθάνειν· οὐ μέντοι ὡς βούλομαί 37015 Men.72.d.3 : γέ πω κατέχω τὸ ἐρωτώμενον. 37016 Men.72.d.4 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ περὶ ἀρετῆς μόνον σοι οὕτω δοκεῖ, ὦ 37017 Men.72.d.5 : Μένων, ἄλλη μὲν ἀνδρὸς εἶναι, ἄλλη δὲ γυναικὸς καὶ τῶν 37018 Men.72.d.6 : ἄλλων, ἢ καὶ περὶ ὑγιείας καὶ περὶ μεγέθους καὶ περὶ ἰσχύος 37019 Men.72.d.7 : ὡσαύτως; ἄλλη μὲν ἀνδρὸς δοκεῖ σοι εἶναι ὑγίεια, ἄλλη 37020 Men.72.d.8 : δὲ γυναικός; ἢ ταὐτὸν πανταχοῦ εἶδός ἐστιν, ἐάνπερ ὑγίεια 37021 Men.72.e.1 : ᾖ, ἐάντε ἐν ἀνδρὶ ἐάντε ἐν ἄλλῳ ὁτῳοῦν ᾖ; 37022 Men.72.e.2 : {ΜΕΝ.} Ἡ αὐτή μοι δοκεῖ ὑγίειά γε εἶναι καὶ ἀνδρὸς καὶ 37023 Men.72.e.3 : γυναικός. 37024 Men.72.e.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ μέγεθος καὶ ἰσχύς; ἐάνπερ ἰσχυρὰ 37025 Men.72.e.5 : γυνὴ ᾖ, τῷ αὐτῷ εἴδει καὶ τῇ αὐτῇ ἰσχύϊ ἰσχυρὰ ἔσται; τὸ 37026 Men.72.e.6 : γὰρ τῇ αὐτῇ τοῦτο λέγω· οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸ ἰσχὺς εἶναι 37027 Men.72.e.7 : ἡ ἰσχύς, ἐάντε ἐν ἀνδρὶ ᾖ ἐάντε ἐν γυναικί. ἢ δοκεῖ τί 37028 Men.72.e.8 : σοι διαφέρειν; 37029 Men.72.e.9 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε. 37030 Men.73.a.1 : {ΣΩ.} Ἡ δὲ ἀρετὴ πρὸς τὸ ἀρετὴ εἶναι διοίσει τι, ἐάντε 37031 Men.73.a.2 : ἐν παιδὶ ᾖ ἐάντε ἐν πρεσβύτῃ, ἐάντε ἐν γυναικὶ ἐάντε ἐν 37032 Men.73.a.3 : ἀνδρί; 37033 Men.73.a.4 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγέ πως δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, τοῦτο οὐκέτι 37034 Men.73.a.5 : ὅμοιον εἶναι τοῖς ἄλλοις τούτοις. 37035 Men.73.a.6 : {ΣΩ.} Τί δέ; οὐκ ἀνδρὸς μὲν ἀρετὴν ἔλεγες πόλιν εὖ 37036 Men.73.a.7 : διοικεῖν, γυναικὸς δὲ οἰκίαν; {—ΜΕΝ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἆρ´ 37037 Men.73.a.8 : οὖν οἷόν τε εὖ διοικεῖν ἢ πόλιν ἢ οἰκίαν ἢ ἄλλο ὁτιοῦν, 37038 Men.73.a.9 : μὴ σωφρόνως καὶ δικαίως διοικοῦντα; {—ΜΕΝ.} Οὐ δῆτα. {— 37039 Men.73.b.1 : ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄνπερ δικαίως καὶ σωφρόνως διοικῶσιν, δι– 37040 Men.73.b.2 : καιοσύνῃ καὶ σωφροσύνῃ διοικήσουσιν; {—ΜΕΝ.} Ἀνάγκη. 37041 Men.73.b.3 : {—ΣΩ.} Τῶν αὐτῶν ἄρα ἀμφότεροι δέονται, εἴπερ μέλλουσιν 37042 Men.73.b.4 : ἀγαθοὶ εἶναι, καὶ ἡ γυνὴ καὶ ὁ ἀνήρ, δικαιοσύνης καὶ σω– 37043 Men.73.b.5 : φροσύνης. {—ΜΕΝ.} Φαίνονται. {—ΣΩ.} Τί δὲ παῖς καὶ πρε– 37044 Men.73.b.6 : σβύτης; μῶν ἀκόλαστοι ὄντες καὶ ἄδικοι ἀγαθοὶ ἄν ποτε 37045 Men.73.b.7 : γένοιντο; {—ΜΕΝ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ σώφρονες καὶ 37046 Men.73.c.1 : δίκαιοι; {—ΜΕΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πάντες ἄρ´ ἄνθρωποι τῷ αὐτῷ 37047 Men.73.c.2 : τρόπῳ ἀγαθοί εἰσιν· τῶν αὐτῶν γὰρ τυχόντες ἀγαθοὶ γί– 37048 Men.73.c.3 : γνονται. {—ΜΕΝ.} Ἔοικε. {—ΣΩ.} Οὐκ ἂν δήπου, εἴ γε μὴ ἡ 37049 Men.73.c.4 : αὐτὴ ἀρετὴ ἦν αὐτῶν, τῷ αὐτῷ ἂν τρόπῳ ἀγαθοὶ ἦσαν. {— 37050 Men.73.c.5 : ΜΕΝ.} Οὐ δῆτα. 37051 Men.73.c.6 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν ἡ αὐτὴ ἀρετὴ πάντων ἐστίν, πειρῶ 37052 Men.73.c.7 : εἰπεῖν καὶ ἀναμνησθῆναι τί αὐτό φησι Γοργίας εἶναι καὶ 37053 Men.73.c.8 : σὺ μετ´ ἐκείνου. 37054 Men.73.c.9 : {ΜΕΝ.} Τί ἄλλο γ´ ἢ ἄρχειν οἷόν τ´ εἶναι τῶν ἀνθρώπων; 37055 Men.73.d.1 : εἴπερ ἕν γέ τι ζητεῖς κατὰ πάντων. 37056 Men.73.d.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ζητῶ γε. ἀλλ´ ἆρα καὶ παιδὸς ἡ αὐτὴ 37057 Men.73.d.3 : ἀρετή, ὦ Μένων, καὶ δούλου, ἄρχειν οἵω τε εἶναι τοῦ δε– 37058 Men.73.d.4 : σπότου, καὶ δοκεῖ σοι ἔτι ἂν δοῦλος εἶναι ὁ ἄρχων; 37059 Men.73.d.5 : {ΜΕΝ.} Οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 37060 Men.73.d.6 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ εἰκός, ὦ ἄριστε· ἔτι γὰρ καὶ τόδε σκόπει. 37061 Men.73.d.7 : ἄρχειν φῂς οἷόν τ´ εἶναι. οὐ προσθήσομεν αὐτόσε τὸ 37062 Men.73.d.8 : δικαίως, ἀδίκως δὲ μή; 37063 Men.73.d.9 : {ΜΕΝ.} Οἶμαι ἔγωγε· ἡ γὰρ δικαιοσύνη, ὦ Σώκρατες, 37064 Men.73.d.10 : ἀρετή ἐστιν. 37065 Men.73.e.1 : {ΣΩ.} Πότερον ἀρετή, ὦ Μένων, ἢ ἀρετή τις; 37066 Men.73.e.2 : {ΜΕΝ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 37067 Men.73.e.3 : {ΣΩ.} Ὡς περὶ ἄλλου ὁτουοῦν. οἷον, εἰ βούλει, στρογ– 37068 Men.73.e.4 : γυλότητος πέρι εἴποιμ´ ἂν ἔγωγε ὅτι σχῆμά τί ἐστιν, οὐχ 37069 Men.73.e.5 : οὕτως ἁπλῶς ὅτι σχῆμα. διὰ ταῦτα δὲ οὕτως ἂν εἴποιμι, 37070 Men.73.e.6 : ὅτι καὶ ἄλλα ἔστι σχήματα. 37071 Men.73.e.7 : {ΜΕΝ.} Ὀρθῶς γε λέγων σύ, ἐπεὶ καὶ ἐγὼ λέγω οὐ μόνον 37072 Men.73.e.8 : δικαιοσύνην ἀλλὰ καὶ ἄλλας εἶναι ἀρετάς. 37073 Men.74.a.1 : {ΣΩ.} Τίνας ταύτας; εἰπέ. οἷον καὶ ἐγώ σοι εἴποιμι ἂν 37074 Men.74.a.2 : καὶ ἄλλα σχήματα, εἴ με κελεύοις· καὶ σὺ οὖν ἐμοὶ εἰπὲ 37075 Men.74.a.3 : ἄλλας ἀρετάς. 37076 Men.74.a.4 : {ΜΕΝ.} Ἡ ἀνδρεία τοίνυν ἔμοιγε δοκεῖ ἀρετὴ εἶναι καὶ 37077 Men.74.a.5 : σωφροσύνη καὶ σοφία καὶ μεγαλοπρέπεια καὶ ἄλλαι πάμ– 37078 Men.74.a.6 : πολλαι. 37079 Men.74.a.7 : {ΣΩ.} Πάλιν, ὦ Μένων, ταὐτὸν πεπόνθαμεν· πολλὰς αὖ 37080 Men.74.a.8 : ηὑρήκαμεν ἀρετὰς μίαν ζητοῦντες, ἄλλον τρόπον ἢ νυνδή· 37081 Men.74.a.9 : τὴν δὲ μίαν, ἣ διὰ πάντων τούτων ἐστίν, οὐ δυνάμεθα 37082 Men.74.a.10 : ἀνευρεῖν. 37083 Men.74.a.11 : {ΜΕΝ.} Οὐ γὰρ δύναμαί πω, ὦ Σώκρατες, ὡς σὺ ζητεῖς, 37084 Men.74.b.1 : μίαν ἀρετὴν λαβεῖν κατὰ πάντων, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις. 37085 Men.74.b.2 : {ΣΩ.} Εἰκότως γε· ἀλλ´ ἐγὼ προθυμήσομαι, ἐὰν οἷός τ´ 37086 Men.74.b.3 : ὦ, ἡμᾶς προβιβάσαι. μανθάνεις γάρ που ὅτι οὑτωσὶ ἔχει 37087 Men.74.b.4 : περὶ παντός· εἴ τίς σε ἀνέροιτο τοῦτο ὃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, 37088 Men.74.b.5 : "Τί ἐστιν σχῆμα, ὦ Μένων;" εἰ αὐτῷ εἶπες ὅτι στρογ– 37089 Men.74.b.6 : γυλότης, εἴ σοι εἶπεν ἅπερ ἐγώ, "Πότερον σχῆμα ἡ στρογ– 37090 Men.74.b.7 : γυλότης ἐστὶν ἢ σχῆμά τι;" εἶπες δήπου ἂν ὅτι σχῆμά τι. 37091 Men.74.b.8 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37092 Men.74.c.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν διὰ ταῦτα, ὅτι καὶ ἄλλα ἔστιν σχήματα; 37093 Men.74.c.2 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37094 Men.74.c.3 : {ΣΩ.} Καὶ εἴ γε προσανηρώτα σε ὁποῖα, ἔλεγες ἄν; 37095 Men.74.c.4 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37096 Men.74.c.5 : {ΣΩ.} Καὶ αὖ εἰ περὶ χρώματος ὡσαύτως ἀνήρετο ὅτι 37097 Men.74.c.6 : ἐστίν, καὶ εἰπόντος σου ὅτι τὸ λευκόν, μετὰ ταῦτα ὑπέλαβεν 37098 Men.74.c.7 : ὁ ἐρωτῶν· "Πότερον τὸ λευκὸν χρῶμά ἐστιν ἢ χρῶμά τι;" 37099 Men.74.c.8 : εἶπες ἂν ὅτι χρῶμά τι, διότι καὶ ἄλλα τυγχάνει ὄντα; 37100 Men.74.c.9 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37101 Men.74.c.10 : {ΣΩ.} Καὶ εἴ γέ σε ἐκέλευε λέγειν ἄλλα χρώματα, ἔλεγες 37102 Men.74.d.1 : ἂν ἄλλα, ἃ οὐδὲν ἧττον τυγχάνει ὄντα χρώματα τοῦ λευκοῦ; 37103 Men.74.d.2 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37104 Men.74.d.3 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν ὥσπερ ἐγὼ μετῄει τὸν λόγον, καὶ ἔλεγεν 37105 Men.74.d.4 : ὅτι "Ἀεὶ εἰς πολλὰ ἀφικνούμεθα, ἀλλὰ μή μοι οὕτως, 37106 Men.74.d.5 : ἀλλ´ ἐπειδὴ τὰ πολλὰ ταῦτα ἑνί τινι προσαγορεύεις ὀνό– 37107 Men.74.d.6 : ματι, καὶ φῂς οὐδὲν αὐτῶν ὅτι οὐ σχῆμα εἶναι, καὶ ταῦτα 37108 Men.74.d.7 : καὶ ἐναντία ὄντα ἀλλήλοις, ὅτι ἐστὶν τοῦτο ὃ οὐδὲν ἧττον 37109 Men.74.d.8 : κατέχει τὸ στρογγύλον ἢ τὸ εὐθύ, ὃ δὴ ὀνομάζεις σχῆμα 37110 Men.74.e.1 : καὶ οὐδὲν μᾶλλον φῂς τὸ στρογγύλον σχῆμα εἶναι ἢ τὸ 37111 Men.74.e.2 : εὐθύ;" ἢ οὐχ οὕτω λέγεις; 37112 Men.74.e.3 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37113 Men.74.e.4 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν, ὅταν οὕτω λέγῃς, τότε οὐδὲν μᾶλλον φῂς 37114 Men.74.e.5 : τὸ στρογγύλον εἶναι στρογγύλον ἢ εὐθύ, οὐδὲ τὸ εὐθὺ εὐθὺ 37115 Men.74.e.6 : ἢ στρογγύλον; 37116 Men.74.e.7 : {ΜΕΝ.} Οὐ δήπου, ὦ Σώκρατες. 37117 Men.74.e.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν σχῆμά γε οὐδὲν μᾶλλον φῂς εἶναι τὸ 37118 Men.74.e.9 : στρογγύλον τοῦ εὐθέος, οὐδὲ τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου. 37119 Men.74.e.10 : {ΜΕΝ.} Ἀληθῆ λέγεις. 37120 Men.74.e.11 : {ΣΩ.} Τί ποτε οὖν τοῦτο οὗ τοῦτο ὄνομά ἐστιν, τὸ σχῆμα; 37121 Men.75.a.1 : πειρῶ λέγειν. εἰ οὖν τῷ ἐρωτῶντι οὕτως ἢ περὶ σχήματος 37122 Men.75.a.2 : ἢ χρώματος εἶπες ὅτι "Ἀλλ´ οὐδὲ μανθάνω ἔγωγε ὅτι 37123 Men.75.a.3 : βούλει, ὦ ἄνθρωπε, οὐδὲ οἶδα ὅτι λέγεις," ἴσως ἂν ἐθαύ– 37124 Men.75.a.4 : μασε καὶ εἶπεν· "Οὐ μανθάνεις ὅτι ζητῶ τὸ ἐπὶ πᾶσιν 37125 Men.75.a.5 : τούτοις ταὐτόν;" ἢ οὐδὲ ἐπὶ τούτοις, ὦ Μένων, ἔχοις ἂν 37126 Men.75.a.6 : εἰπεῖν, εἴ τίς σε ἐρωτῴη· "Τί ἐστιν ἐπὶ τῷ στρογγύλῳ 37127 Men.75.a.7 : καὶ εὐθεῖ καὶ ἐπὶ τοῖς ἄλλοις, ἃ δὴ σχήματα καλεῖς, ταὐτὸν 37128 Men.75.a.8 : ἐπὶ πᾶσιν;" πειρῶ εἰπεῖν, ἵνα καὶ γένηταί σοι μελέτη πρὸς 37129 Men.75.a.9 : τὴν περὶ τῆς ἀρετῆς ἀπόκρισιν. 37130 Men.75.b.1 : {ΜΕΝ.} Μή, ἀλλὰ σύ, ὦ Σώκρατες, εἰπέ. 37131 Men.75.b.2 : {ΣΩ.} Βούλει σοι χαρίσωμαι; 37132 Men.75.b.3 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37133 Men.75.b.4 : {ΣΩ.} Ἐθελήσεις οὖν καὶ σὺ ἐμοὶ εἰπεῖν περὶ τῆς ἀρετῆς; 37134 Men.75.b.5 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37135 Men.75.b.6 : {ΣΩ.} Προθυμητέον τοίνυν· ἄξιον γάρ. 37136 Men.75.b.7 : {ΜΕΝ.} Πάνυ μὲν οὖν. 37137 Men.75.b.8 : {ΣΩ.} Φέρε δή, πειρώμεθά σοι εἰπεῖν τί ἐστιν σχῆμα. 37138 Men.75.b.9 : σκόπει οὖν εἰ τόδε ἀποδέχῃ αὐτὸ εἶναι· ἔστω γὰρ δὴ ἡμῖν 37139 Men.75.b.10 : τοῦτο σχῆμα, ὃ μόνον τῶν ὄντων τυγχάνει χρώματι ἀεὶ 37140 Men.75.b.11 : ἑπόμενον. ἱκανῶς σοι, ἢ ἄλλως πως ζητεῖς; ἐγὼ γὰρ κἂν 37141 Men.75.c.1 : οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις. 37142 Men.75.c.2 : {ΜΕΝ.} Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες, ὦ Σώκρατες. 37143 Men.75.c.3 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις; 37144 Men.75.c.4 : {ΜΕΝ.} Ὅτι σχῆμά πού ἐστιν κατὰ τὸν σὸν λόγον ὃ ἀεὶ 37145 Men.75.c.5 : χρόᾳ ἕπεται. εἶεν· εἰ δὲ δὴ τὴν χρόαν τις μὴ φαίη εἰδέναι, 37146 Men.75.c.6 : ἀλλὰ ὡσαύτως ἀποροῖ ὥσπερ περὶ τοῦ σχήματος, τί ἂν οἴει 37147 Men.75.c.7 : σοι ἀποκεκρίσθαι; 37148 Men.75.c.8 : {ΣΩ.} Τἀληθῆ ἔγωγε· καὶ εἰ μέν γε τῶν σοφῶν τις εἴη 37149 Men.75.c.9 : καὶ ἐριστικῶν τε καὶ ἀγωνιστικῶν ὁ ἐρόμενος, εἴποιμ´ ἂν 37150 Men.75.d.1 : αὐτῷ ὅτι "Ἐμοὶ μὲν εἴρηται· εἰ δὲ μὴ ὀρθῶς λέγω, σὸν 37151 Men.75.d.2 : ἔργον λαμβάνειν λόγον καὶ ἐλέγχειν." εἰ δὲ ὥσπερ ἐγώ 37152 Men.75.d.3 : τε καὶ σὺ νυνὶ φίλοι ὄντες βούλοιντο ἀλλήλοις διαλέγεσθαι, 37153 Men.75.d.4 : δεῖ δὴ πρᾳότερόν πως καὶ διαλεκτικώτερον ἀποκρίνεσθαι. 37154 Men.75.d.5 : ἔστι δὲ ἴσως τὸ διαλεκτικώτερον μὴ μόνον τἀληθῆ ἀποκρί– 37155 Men.75.d.6 : νεσθαι, ἀλλὰ καὶ δι´ ἐκείνων ὧν ἂν προσομολογῇ εἰδέναι 37156 Men.75.d.7 : ὁ ἐρωτώμενος. πειράσομαι δὴ καὶ ἐγώ σοι οὕτως εἰπεῖν. 37157 Men.75.e.1 : λέγε γάρ μοι· τελευτὴν καλεῖς τι; τοιόνδε λέγω οἷον πέρας 37158 Men.75.e.2 : καὶ ἔσχατον—πάντα ταῦτα ταὐτόν τι λέγω· ἴσως δ´ ἂν 37159 Men.75.e.3 : ἡμῖν Πρόδικος διαφέροιτο, ἀλλὰ σύ γέ που καλεῖς πεπεράνθαι 37160 Men.75.e.4 : τι καὶ τετελευτηκέναι—τὸ τοιοῦτον βούλομαι λέγειν, οὐδὲν 37161 Men.75.e.5 : ποικίλον. 37162 Men.75.e.6 : {ΜΕΝ.} Ἀλλὰ καλῶ, καὶ οἶμαι μανθάνειν ὃ λέγεις. 37163 Men.76.a.1 : {ΣΩ.} Τί δ´; ἐπίπεδον καλεῖς τι, καὶ ἕτερον αὖ στερεόν, 37164 Men.76.a.2 : οἷον ταῦτα τὰ ἐν ταῖς γεωμετρίαις; 37165 Men.76.a.3 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε καλῶ. 37166 Men.76.a.4 : {ΣΩ.} Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ 37167 Men.76.a.5 : λέγω. κατὰ γὰρ παντὸς σχήματος τοῦτο λέγω, εἰς ὃ τὸ 37168 Men.76.a.6 : στερεὸν περαίνει, τοῦτ´ εἶναι σχῆμα· ὅπερ ἂν συλλαβὼν 37169 Men.76.a.7 : εἴποιμι στερεοῦ πέρας σχῆμα εἶναι. 37170 Men.76.a.8 : {ΜΕΝ.} Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, ὦ Σώκρατες; 37171 Men.76.a.9 : {ΣΩ.} Ὑβριστής γ´ εἶ, ὦ Μένων· ἀνδρὶ πρεσβύτῃ πρά– 37172 Men.76.a.10 : γματα προστάττεις ἀποκρίνεσθαι, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλεις 37173 Men.76.b.1 : ἀναμνησθεὶς εἰπεῖν ὅτι ποτε λέγει Γοργίας ἀρετὴν εἶναι. 37174 Men.76.b.2 : {ΜΕΝ.} Ἀλλ´ ἐπειδάν μοι σὺ τοῦτ´ εἴπῃς, ὦ Σώκρατες, 37175 Men.76.b.3 : ἐρῶ σοι. 37176 Men.76.b.4 : {ΣΩ.} Κἂν κατακεκαλυμμένος τις γνοίη, ὦ Μένων, διαλε– 37177 Men.76.b.5 : γομένου σου, ὅτι καλὸς εἶ καὶ ἐρασταί σοι ἔτι εἰσίν. 37178 Men.76.b.6 : {ΜΕΝ.} Τί δή; 37179 Men.76.b.7 : {ΣΩ.} Ὅτι οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ἐπιτάττεις ἐν τοῖς λόγοις, ὅπερ 37180 Men.76.b.8 : ποιοῦσιν οἱ τρυφῶντες, ἅτε τυραννεύοντες ἕως ἂν ἐν ὥρᾳ 37181 Men.76.c.1 : ὦσιν, καὶ ἅμα ἐμοῦ ἴσως κατέγνωκας ὅτι εἰμὶ ἥττων τῶν 37182 Men.76.c.2 : καλῶν· χαριοῦμαι οὖν σοι καὶ ἀποκρινοῦμαι. 37183 Men.76.c.3 : {ΜΕΝ.} Πάνυ μὲν οὖν χάρισαι. 37184 Men.76.c.4 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν σοι κατὰ Γοργίαν ἀποκρίνωμαι, ᾗ ἂν 37185 Men.76.c.5 : σὺ μάλιστα ἀκολουθήσαις; 37186 Men.76.c.6 : {ΜΕΝ.} Βούλομαι· πῶς γὰρ οὔ; 37187 Men.76.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν λέγετε ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων κατὰ 37188 Men.76.c.8 : Ἐμπεδοκλέα; {—ΜΕΝ.} Σφόδρα γε. {—ΣΩ.} Καὶ πόρους εἰς 37189 Men.76.c.9 : οὓς καὶ δι´ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται; {—ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37190 Men.76.c.10 : {—ΣΩ.} Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις τῶν 37191 Men.76.d.1 : πόρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; {—ΜΕΝ.} Ἔστι 37192 Men.76.d.2 : ταῦτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὄψιν καλεῖς τι; {—ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37193 Men.76.d.3 : {—ΣΩ.} Ἐκ τούτων δὴ "σύνες ὅ τοι λέγω," ἔφη Πίνδαρος. 37194 Men.76.d.4 : ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων ὄψει σύμμετρος καὶ 37195 Men.76.d.5 : αἰσθητός. 37196 Men.76.d.6 : {ΜΕΝ.} Ἄριστά μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, ταύτην τὴν 37197 Men.76.d.7 : ἀπόκρισιν εἰρηκέναι. 37198 Men.76.d.8 : {ΣΩ.} Ἴσως γάρ σοι κατὰ συνήθειαν εἴρηται· καὶ ἅμα 37199 Men.76.d.9 : οἶμαι ἐννοεῖς ὅτι ἔχοις ἂν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν καὶ φωνὴν ὃ ἔστι, 37200 Men.76.e.1 : καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. 37201 Men.76.e.2 : {ΜΕΝ.} Πάνυ μὲν οὖν. 37202 Men.76.e.3 : {ΣΩ.} Τραγικὴ γάρ ἐστιν, ὦ Μένων, ἡ ἀπόκρισις, ὥστε 37203 Men.76.e.4 : ἀρέσκει σοι μᾶλλον ἢ ἡ περὶ τοῦ σχήματος. 37204 Men.76.e.5 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε. 37205 Men.76.e.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐκ ἔστιν, ὦ παῖ Ἀλεξιδήμου, ὡς ἐγὼ ἐμαυτὸν 37206 Men.76.e.7 : πείθω, ἀλλ´ ἐκείνη βελτίων· οἶμαι δὲ οὐδ´ ἂν σοὶ δόξαι, 37207 Men.76.e.8 : εἰ μή, ὥσπερ χθὲς ἔλεγες, ἀναγκαῖόν σοι ἀπιέναι πρὸ τῶν 37208 Men.76.e.9 : μυστηρίων, ἀλλ´ εἰ περιμείναις τε καὶ μυηθείης. 37209 Men.77.a.1 : {ΜΕΝ.} Ἀλλὰ περιμένοιμ´ ἄν, ὦ Σώκρατες, εἴ μοι πολλὰ 37210 Men.77.a.2 : τοιαῦτα λέγοις. 37211 Men.77.a.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν προθυμίας γε οὐδὲν ἀπολείψω, καὶ σοῦ 37212 Men.77.a.4 : ἕνεκα καὶ ἐμαυτοῦ, λέγων τοιαῦτα· ἀλλ´ ὅπως μὴ οὐχ οἷός 37213 Men.77.a.5 : τ´ ἔσομαι πολλὰ τοιαῦτα λέγειν. ἀλλ´ ἴθι δὴ πειρῶ καὶ 37214 Men.77.a.6 : σὺ ἐμοὶ τὴν ὑπόσχεσιν ἀποδοῦναι, κατὰ ὅλου εἰπὼν ἀρετῆς 37215 Men.77.a.7 : πέρι ὅτι ἐστίν, καὶ παῦσαι πολλὰ ποιῶν ἐκ τοῦ ἑνός, ὅπερ 37216 Men.77.a.8 : φασὶ τοὺς συντρίβοντάς τι ἑκάστοτε οἱ σκώπτοντες, ἀλλὰ 37217 Men.77.a.9 : ἐάσας ὅλην καὶ ὑγιῆ εἰπὲ τί ἐστιν ἀρετή. τὰ δέ γε παρα– 37218 Men.77.b.1 : δείγματα παρ´ ἐμοῦ εἴληφας. 37219 Men.77.b.2 : {ΜΕΝ.} Δοκεῖ τοίνυν μοι, ὦ Σώκρατες, ἀρετὴ εἶναι, καθά– 37220 Men.77.b.3 : περ ὁ ποιητὴς λέγει, "χαίρειν τε καλοῖσι καὶ δύνασθαι·" 37221 Men.77.b.4 : καὶ ἐγὼ τοῦτο λέγω ἀρετήν, ἐπιθυμοῦντα τῶν καλῶν δυνατὸν 37222 Men.77.b.5 : εἶναι πορίζεσθαι. 37223 Men.77.b.6 : {ΣΩ.} Ἆρα λέγεις τὸν τῶν καλῶν ἐπιθυμοῦντα ἀγαθῶν 37224 Men.77.b.7 : ἐπιθυμητὴν εἶναι; {—ΜΕΝ.} Μάλιστά γε. {—ΣΩ.} Ἆρα ὡς 37225 Men.77.b.8 : ὄντων τινῶν οἳ τῶν κακῶν ἐπιθυμοῦσιν, ἑτέρων δὲ οἳ τῶν 37226 Men.77.c.1 : ἀγαθῶν; οὐ πάντες, ὤριστε, δοκοῦσί σοι τῶν ἀγαθῶν ἐπι– 37227 Men.77.c.2 : θυμεῖν; {—ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε. {—ΣΩ.} Ἀλλά τινες τῶν κακῶν; 37228 Men.77.c.3 : {—ΜΕΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἰόμενοι τὰ κακὰ ἀγαθὰ εἶναι, λέγεις, 37229 Men.77.c.4 : ἢ καὶ γιγνώσκοντες ὅτι κακά ἐστιν ὅμως ἐπιθυμοῦσιν αὐ– 37230 Men.77.c.5 : τῶν; {—ΜΕΝ.} Ἀμφότερα ἔμοιγε δοκοῦσιν. {—ΣΩ.} Ἦ γὰρ 37231 Men.77.c.6 : δοκεῖ τίς σοι, ὦ Μένων, γιγνώσκων τὰ κακὰ ὅτι κακά ἐστιν 37232 Men.77.c.7 : ὅμως ἐπιθυμεῖν αὐτῶν; {—ΜΕΝ.} Μάλιστα. {—ΣΩ.} Τί ἐπιθυ– 37233 Men.77.c.8 : μεῖν λέγεις; ἦ γενέσθαι αὐτῷ; {—ΜΕΝ.} Γενέσθαι· τί γὰρ 37234 Men.77.d.1 : ἄλλο; {—ΣΩ.} Πότερον ἡγούμενος τὰ κακὰ ὠφελεῖν ἐκεῖνον 37235 Men.77.d.2 : ᾧ ἂν γένηται, ἢ γιγνώσκων τὰ κακὰ ὅτι βλάπτει ᾧ ἂν 37236 Men.77.d.3 : παρῇ; {—ΜΕΝ.} Εἰσὶ μὲν οἳ ἡγούμενοι τὰ κακὰ ὠφελεῖν, 37237 Men.77.d.4 : εἰσὶν δὲ καὶ οἳ γιγνώσκοντες ὅτι βλάπτει. {—ΣΩ.} Ἦ καὶ 37238 Men.77.d.5 : δοκοῦσί σοι γιγνώσκειν τὰ κακὰ ὅτι κακά ἐστιν οἱ ἡγού– 37239 Men.77.d.6 : μενοι τὰ κακὰ ὠφελεῖν; {—ΜΕΝ.} Οὐ πάνυ μοι δοκεῖ τοῦτό 37240 Men.77.d.7 : γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν δῆλον ὅτι οὗτοι μὲν οὐ τῶν κακῶν ἐπι– 37241 Men.77.e.1 : θυμοῦσιν, οἱ ἀγνοοῦντες αὐτά, ἀλλὰ ἐκείνων ἃ ᾤοντο ἀγαθὰ 37242 Men.77.e.2 : εἶναι, ἔστιν δὲ ταῦτά γε κακά· ὥστε οἱ ἀγνοοῦντες αὐτὰ 37243 Men.77.e.3 : καὶ οἰόμενοι ἀγαθὰ εἶναι δῆλον ὅτι τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυμοῦσιν. 37244 Men.77.e.4 : ἢ οὔ; {—ΜΕΝ.} Κινδυνεύουσιν οὗτοί γε. 37245 Men.77.e.5 : {ΣΩ.} Τί δέ; οἱ τῶν κακῶν μὲν ἐπιθυμοῦντες, ὡς φῂς σύ, 37246 Men.77.e.6 : ἡγούμενοι δὲ τὰ κακὰ βλάπτειν ἐκεῖνον ᾧ ἂν γίγνηται, 37247 Men.77.e.7 : γιγνώσκουσιν δήπου ὅτι βλαβήσονται ὑπ´ αὐτῶν; {—ΜΕΝ.} 37248 Men.78.a.1 : Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ τοὺς βλαπτομένους οὗτοι οὐκ οἴονται 37249 Men.78.a.2 : ἀθλίους εἶναι καθ´ ὅσον βλάπτονται; {—ΜΕΝ.} Καὶ τοῦτο 37250 Men.78.a.3 : ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Τοὺς δὲ ἀθλίους οὐ κακοδαίμονας; {—ΜΕΝ.} 37251 Men.78.a.4 : Οἶμαι ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται ἄθλιος καὶ 37252 Men.78.a.5 : κακοδαίμων εἶναι; {—ΜΕΝ.} Οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. {— 37253 Men.78.a.6 : ΣΩ.} Οὐκ ἄρα βούλεται, ὦ Μένων, τὰ κακὰ οὐδείς, εἴπερ μὴ 37254 Men.78.a.7 : βούλεται τοιοῦτος εἶναι. τί γὰρ ἄλλο ἐστὶν ἄθλιον εἶναι 37255 Men.78.a.8 : ἢ ἐπιθυμεῖν τε τῶν κακῶν καὶ κτᾶσθαι; {—ΜΕΝ.} Κινδυνεύεις 37256 Men.78.b.1 : ἀληθῆ λέγειν, ὦ Σώκρατες· καὶ οὐδεὶς βούλεσθαι τὰ 37257 Men.78.b.2 : κακά. 37258 Men.78.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νυνδὴ ἔλεγες ὅτι ἔστιν ἡ ἀρετὴ βούλεσθαί 37259 Men.78.b.4 : τε τἀγαθὰ καὶ δύνασθαι; {—ΜΕΝ.} Εἶπον γάρ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 37260 Men.78.b.5 : τοῦ λεχθέντος τὸ μὲν βούλεσθαι πᾶσιν ὑπάρχει, καὶ ταύτῃ 37261 Men.78.b.6 : γε οὐδὲν ὁ ἕτερος τοῦ ἑτέρου βελτίων; {—ΜΕΝ.} Φαίνεται. 37262 Men.78.b.7 : {—ΣΩ.} Ἀλλὰ δῆλον ὅτι εἴπερ ἐστὶ βελτίων ἄλλος ἄλλου, 37263 Men.78.b.8 : κατὰ τὸ δύνασθαι ἂν εἴη ἀμείνων. {—ΜΕΝ.} Πάνυ γε. {— 37264 Men.78.b.9 : ΣΩ.} Τοῦτ´ ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικε, κατὰ τὸν σὸν λόγον ἀρετή, 37265 Men.78.c.1 : δύναμις τοῦ πορίζεσθαι τἀγαθά. {—ΜΕΝ.} Παντάπασί μοι 37266 Men.78.c.2 : δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἔχειν ὡς σὺ νῦν ὑπολαμβάνεις. 37267 Men.78.c.3 : {ΣΩ.} Ἴδωμεν δὴ καὶ τοῦτο εἰ ἀληθὲς λέγεις· ἴσως γὰρ 37268 Men.78.c.4 : ἂν εὖ λέγοις. τἀγαθὰ φῂς οἷόν τ´ εἶναι πορίζεσθαι ἀρετὴν 37269 Men.78.c.5 : εἶναι; {—ΜΕΝ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἀγαθὰ δὲ καλεῖς οὐχὶ οἷον 37270 Men.78.c.6 : ὑγίειάν τε καὶ πλοῦτον; {—ΜΕΝ.} Καὶ χρυσίον λέγω καὶ 37271 Men.78.c.7 : ἀργύριον κτᾶσθαι καὶ τιμὰς ἐν πόλει καὶ ἀρχάς. {—ΣΩ.} Μὴ 37272 Men.78.c.8 : ἄλλ´ ἄττα λέγεις τἀγαθὰ ἢ τὰ τοιαῦτα; {—ΜΕΝ.} Οὔκ, ἀλλὰ 37273 Men.78.d.1 : πάντα λέγω τὰ τοιαῦτα. {—ΣΩ.} Εἶεν· χρυσίον δὲ δὴ καὶ 37274 Men.78.d.2 : ἀργύριον πορίζεσθαι ἀρετή ἐστιν, ὥς φησι Μένων ὁ τοῦ 37275 Men.78.d.3 : μεγάλου βασιλέως πατρικὸς ξένος. πότερον προστιθεῖς 37276 Men.78.d.4 : τούτῳ τῷ πόρῳ, ὦ Μένων, τὸ δικαίως καὶ ὁσίως, ἢ οὐδέν 37277 Men.78.d.5 : σοι διαφέρει, ἀλλὰ κἂν ἀδίκως τις αὐτὰ πορίζηται, ὁμοίως 37278 Men.78.d.6 : σὺ αὐτὰ ἀρετὴν καλεῖς; {—ΜΕΝ.} Οὐ δήπου, ὦ Σώκρατες. {— 37279 Men.78.d.7 : ΣΩ.} Ἀλλὰ κακίαν. {—ΜΕΝ.} Πάντως δήπου. {—ΣΩ.} Δεῖ ἄρα, 37280 Men.78.d.8 : ὡς ἔοικε, τούτῳ τῷ πόρῳ δικαιοσύνην ἢ σωφροσύνην ἢ 37281 Men.78.e.1 : ὁσιότητα προσεῖναι, ἢ ἄλλο τι μόριον ἀρετῆς· εἰ δὲ μή, 37282 Men.78.e.2 : οὐκ ἔσται ἀρετή, καίπερ ἐκπορίζουσα τἀγαθά. {—ΜΕΝ.} Πῶς 37283 Men.78.e.3 : γὰρ ἄνευ τούτων ἀρετὴ γένοιτ´ ἄν; {—ΣΩ.} Τὸ δὲ μὴ ἐκ– 37284 Men.78.e.4 : πορίζειν χρυσίον καὶ ἀργύριον, ὅταν μὴ δίκαιον ᾖ, μήτε 37285 Men.78.e.5 : αὑτῷ μήτε ἄλλῳ, οὐκ ἀρετὴ καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀπορία; {— 37286 Men.78.e.6 : ΜΕΝ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα μᾶλλον ὁ πόρος τῶν 37287 Men.78.e.7 : τοιούτων ἀγαθῶν ἢ ἡ ἀπορία ἀρετὴ ἂν εἴη, ἀλλά, ὡς ἔοικεν, 37288 Men.78.e.8 : ὃ μὲν ἂν μετὰ δικαιοσύνης γίγνηται, ἀρετὴ ἔσται, ὃ δ´ 37289 Men.79.a.1 : ἂν ἄνευ πάντων τῶν τοιούτων, κακία. {—ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι 37290 Men.79.a.2 : ἀναγκαῖον εἶναι ὡς λέγεις. 37291 Men.79.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τούτων ἕκαστον ὀλίγον πρότερον μόριον 37292 Men.79.a.4 : ἀρετῆς ἔφαμεν εἶναι, τὴν δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην καὶ 37293 Men.79.a.5 : πάντα τὰ τοιαῦτα; 37294 Men.79.a.6 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37295 Men.79.a.7 : {ΣΩ.} Εἶτα, ὦ Μένων, παίζεις πρός με; 37296 Men.79.a.8 : {ΜΕΝ.} Τί δή, ὦ Σώκρατες; 37297 Men.79.a.9 : {ΣΩ.} Ὅτι ἄρτι ἐμοῦ δεηθέντος σου μὴ καταγνύναι μηδὲ 37298 Men.79.a.10 : κερματίζειν τὴν ἀρετήν, καὶ δόντος παραδείγματα καθ´ ἃ δέοι 37299 Men.79.a.11 : ἀποκρίνεσθαι, τούτου μὲν ἠμέλησας, λέγεις δέ μοι ὅτι ἀρετή 37300 Men.79.b.1 : ἐστιν οἷόν τ´ εἶναι τἀγαθὰ πορίζεσθαι μετὰ δικαιοσύνης· 37301 Men.79.b.2 : τοῦτο δὲ φῂς μόριον ἀρετῆς εἶναι; 37302 Men.79.b.3 : {ΜΕΝ.} Ἔγωγε. 37303 Men.79.b.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν συμβαίνει ἐξ ὧν σὺ ὁμολογεῖς, τὸ μετὰ 37304 Men.79.b.5 : μορίου ἀρετῆς πράττειν ὅτι ἂν πράττῃ, τοῦτο ἀρετὴν εἶναι· 37305 Men.79.b.6 : τὴν γὰρ δικαιοσύνην μόριον φῂς ἀρετῆς εἶναι, καὶ ἕκαστα 37306 Men.79.b.7 : τούτων. τί οὖν δὴ τοῦτο λέγω; ὅτι ἐμοῦ δεηθέντος ὅλον 37307 Men.79.b.8 : εἰπεῖν τὴν ἀρετήν, αὐτὴν μὲν πολλοῦ δεῖς εἰπεῖν ὅτι ἐστίν, 37308 Men.79.b.9 : πᾶσαν δὲ φῂς πρᾶξιν ἀρετὴν εἶναι, ἐάνπερ μετὰ μορίου 37309 Men.79.c.1 : ἀρετῆς πράττηται, ὥσπερ εἰρηκὼς ὅτι ἀρετή ἐστιν τὸ ὅλον 37310 Men.79.c.2 : καὶ ἤδη γνωσομένου ἐμοῦ, καὶ ἐὰν σὺ κατακερματίζῃς αὐτὴν 37311 Men.79.c.3 : κατὰ μόρια. δεῖται οὖν σοι πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 37312 Men.79.c.4 : τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως, ὦ φίλε Μένων, τί ἐστιν ἀρετή, εἰ 37313 Men.79.c.5 : μετὰ μορίου ἀρετῆς πᾶσα πρᾶξις ἀρετὴ ἂν εἴη; τοῦτο γάρ 37314 Men.79.c.6 : ἐστιν λέγειν, ὅταν λέγῃ τις, ὅτι πᾶσα ἡ μετὰ δικαιοσύνης 37315 Men.79.c.7 : πρᾶξις ἀρετή ἐστιν. ἢ οὐ δοκεῖ σοι πάλιν δεῖσθαι τῆς 37316 Men.79.c.8 : αὐτῆς ἐρωτήσεως, ἀλλ´ οἴει τινὰ εἰδέναι μόριον ἀρετῆς ὅτι 37317 Men.79.c.9 : ἐστίν, αὐτὴν μὴ εἰδότα; 37318 Men.79.c.10 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. 37319 Men.79.d.1 : {ΣΩ.} Εἰ γὰρ καὶ μέμνησαι, ὅτ´ ἐγώ σοι ἄρτι ἀπεκρινάμην 37320 Men.79.d.2 : περὶ τοῦ σχήματος, ἀπεβάλλομέν που τὴν τοιαύτην ἀπό– 37321 Men.79.d.3 : κρισιν τὴν διὰ τῶν ἔτι ζητουμένων καὶ μήπω ὡμολογημένων 37322 Men.79.d.4 : ἐπιχειροῦσαν ἀποκρίνεσθαι. 37323 Men.79.d.5 : {ΜΕΝ.} Καὶ ὀρθῶς γε ἀπεβάλλομεν, ὦ Σώκρατες. 37324 Men.79.d.6 : {ΣΩ.} Μὴ τοίνυν, ὦ ἄριστε, μηδὲ σὺ ἔτι ζητουμένης ἀρετῆς 37325 Men.79.d.7 : ὅλης ὅτι ἐστὶν οἴου διὰ τῶν ταύτης μορίων ἀποκρινόμενος 37326 Men.79.d.8 : δηλώσειν αὐτὴν ὁτῳοῦν, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τούτῳ τῷ αὐτῷ 37327 Men.79.e.1 : τρόπῳ λέγων, ἀλλὰ πάλιν τῆς αὐτῆς δεήσεσθαι ἐρωτήσεως, 37328 Men.79.e.2 : τίνος ὄντος ἀρετῆς λέγεις ἃ λέγεις· ἢ οὐδέν σοι δοκῶ 37329 Men.79.e.3 : λέγειν; 37330 Men.79.e.4 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν. 37331 Men.79.e.5 : {ΣΩ.} Ἀπόκριναι τοίνυν πάλιν ἐξ ἀρχῆς· τί φῂς ἀρετὴν 37332 Men.79.e.6 : εἶναι καὶ σὺ καὶ ὁ ἑταῖρός σου; 37333 Men.79.e.7 : {ΜΕΝ.} Ὦ Σώκρατες, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν καὶ συγγε– 37334 Men.80.a.1 : νέσθαι σοι ὅτι σὺ οὐδὲν ἄλλο ἢ αὐτός τε ἀπορεῖς καὶ τοὺς 37335 Men.80.a.2 : ἄλλους ποιεῖς ἀπορεῖν· καὶ νῦν, ὥς γέ μοι δοκεῖς, γοητεύεις 37336 Men.80.a.3 : με καὶ φαρμάττεις καὶ ἀτεχνῶς κατεπᾴδεις, ὥστε μεστὸν 37337 Men.80.a.4 : ἀπορίας γεγονέναι. καὶ δοκεῖς μοι παντελῶς, εἰ δεῖ τι καὶ 37338 Men.80.a.5 : σκῶψαι, ὁμοιότατος εἶναι τό τε εἶδος καὶ τἆλλα ταύτῃ τῇ 37339 Men.80.a.6 : πλατείᾳ νάρκῃ τῇ θαλαττίᾳ· καὶ γὰρ αὕτη τὸν ἀεὶ πλησιά– 37340 Men.80.a.7 : ζοντα καὶ ἁπτόμενον ναρκᾶν ποιεῖ, καὶ σὺ δοκεῖς μοι νῦν ἐμὲ 37341 Men.80.a.8 : τοιοῦτόν τι πεποιηκέναι, [ναρκᾶν]· ἀληθῶς γὰρ ἔγωγε καὶ 37342 Men.80.b.1 : τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ, καὶ οὐκ ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί 37343 Men.80.b.2 : σοι. καίτοι μυριάκις γε περὶ ἀρετῆς παμπόλλους λόγους 37344 Men.80.b.3 : εἴρηκα καὶ πρὸς πολλούς, καὶ πάνυ εὖ, ὥς γε ἐμαυτῷ ἐδόκουν· 37345 Men.80.b.4 : νῦν δὲ οὐδ´ ὅτι ἐστὶν τὸ παράπαν ἔχω εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖς 37346 Men.80.b.5 : εὖ βουλεύεσθαι οὐκ ἐκπλέων ἐνθένδε οὐδ´ ἀποδημῶν· εἰ 37347 Men.80.b.6 : γὰρ ξένος ἐν ἄλλῃ πόλει τοιαῦτα ποιοῖς, τάχ´ ἂν ὡς γόης 37348 Men.80.b.7 : ἀπαχθείης. 37349 Men.80.b.8 : {ΣΩ.} Πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με. 37350 Men.80.b.9 : {ΜΕΝ.} Τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; 37351 Men.80.c.1 : {ΣΩ.} Γιγνώσκω οὗ ἕνεκά με ᾔκασας. 37352 Men.80.c.2 : {ΜΕΝ.} Τίνος δὴ οἴει; 37353 Men.80.c.3 : {ΣΩ.} Ἵνα σε ἀντεικάσω. ἐγὼ δὲ τοῦτο οἶδα περὶ πάντων 37354 Men.80.c.4 : τῶν καλῶν, ὅτι χαίρουσιν εἰκαζόμενοι—λυσιτελεῖ γὰρ αὐτοῖς· 37355 Men.80.c.5 : καλαὶ γὰρ οἶμαι τῶν καλῶν καὶ αἱ εἰκόνες—ἀλλ´ οὐκ 37356 Men.80.c.6 : ἀντεικάσομαί σε. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ἡ νάρκη αὐτὴ ναρκῶσα 37357 Men.80.c.7 : οὕτω καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖ ναρκᾶν, ἔοικα αὐτῇ· εἰ δὲ μή, 37358 Men.80.c.8 : οὔ. οὐ γὰρ εὐπορῶν αὐτὸς τοὺς ἄλλους ποιῶ ἀπορεῖν, ἀλλὰ 37359 Men.80.c.9 : παντὸς μᾶλλον αὐτὸς ἀπορῶν οὕτως καὶ τοὺς ἄλλους ποιῶ 37360 Men.80.d.1 : ἀπορεῖν. καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ 37361 Men.80.d.2 : μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν 37362 Men.80.d.3 : μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι. ὅμως δὲ ἐθέλω μετὰ σοῦ 37363 Men.80.d.4 : σκέψασθαι καὶ συζητῆσαι ὅτι ποτέ ἐστιν. 37364 Men.80.d.5 : {ΜΕΝ.} Καὶ τίνα τρόπον ζητήσεις, ὦ Σώκρατες, τοῦτο ὃ 37365 Men.80.d.6 : μὴ οἶσθα τὸ παράπαν ὅτι ἐστίν; ποῖον γὰρ ὧν οὐκ οἶσθα 37366 Men.80.d.7 : προθέμενος ζητήσεις; ἢ εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἐντύχοις αὐτῷ, 37367 Men.80.d.8 : πῶς εἴσῃ ὅτι τοῦτό ἐστιν ὃ σὺ οὐκ ᾔδησθα; 37368 Men.80.e.1 : {ΣΩ.} Μανθάνω οἷον βούλει λέγειν, ὦ Μένων. ὁρᾷς 37369 Men.80.e.2 : τοῦτον ὡς ἐριστικὸν λόγον κατάγεις, ὡς οὐκ ἄρα ἔστιν 37370 Men.80.e.3 : ζητεῖν ἀνθρώπῳ οὔτε ὃ οἶδε οὔτε ὃ μὴ οἶδε; οὔτε γὰρ ἂν 37371 Men.80.e.4 : ὅ γε οἶδεν ζητοῖ—οἶδεν γάρ, καὶ οὐδὲν δεῖ τῷ γε τοιούτῳ 37372 Men.80.e.5 : ζητήσεως—οὔτε ὃ μὴ οἶδεν—οὐδὲ γὰρ οἶδεν ὅτι ζητήσει. 37373 Men.81.a.1 : {ΜΕΝ.} Οὐκοῦν καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι ὁ λόγος οὗτος, 37374 Men.81.a.2 : ὦ Σώκρατες; 37375 Men.81.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκ ἔμοιγε. 37376 Men.81.a.4 : {ΜΕΝ.} Ἔχεις λέγειν ὅπῃ; 37377 Men.81.a.5 : {ΣΩ.} Ἔγωγε· ἀκήκοα γὰρ ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν σοφῶν 37378 Men.81.a.6 : περὶ τὰ θεῖα πράγματα— 37379 Men.81.a.7 : {ΜΕΝ.} Τίνα λόγον λεγόντων; 37380 Men.81.a.8 : {ΣΩ.} Ἀληθῆ, ἔμοιγε δοκεῖν, καὶ καλόν. 37381 Men.81.a.9 : {ΜΕΝ.} Τίνα τοῦτον, καὶ τίνες οἱ λέγοντες; 37382 Men.81.a.10 : {ΣΩ.} Οἱ μὲν λέγοντές εἰσι τῶν ἱερέων τε καὶ τῶν ἱερειῶν 37383 Men.81.a.11 : ὅσοις μεμέληκε περὶ ὧν μεταχειρίζονται λόγον οἵοις τ´ εἶναι 37384 Men.81.b.1 : διδόναι· λέγει δὲ καὶ Πίνδαρος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν 37385 Men.81.b.2 : ὅσοι θεῖοί εἰσιν. ἃ δὲ λέγουσιν, ταυτί ἐστιν· ἀλλὰ σκόπει 37386 Men.81.b.3 : εἴ σοι δοκοῦσιν ἀληθῆ λέγειν. φασὶ γὰρ τὴν ψυχὴν τοῦ 37387 Men.81.b.4 : ἀνθρώπου εἶναι ἀθάνατον, καὶ τοτὲ μὲν τελευτᾶν—ὃ δὴ 37388 Men.81.b.5 : ἀποθνῄσκειν καλοῦσι—τοτὲ δὲ πάλιν γίγνεσθαι, ἀπόλλυσθαι 37389 Men.81.b.6 : δ´ οὐδέποτε· δεῖν δὴ διὰ ταῦτα ὡς ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν 37390 Men.81.b.7 : βίον· <20οἷσιν>20 γὰρ ἂν— 37391 Men.81.b.7 : 37392 Men.81.b.8 : Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος 37393 Men.81.b.9 : δέξεται, εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ 37394 Men.81.b.10 : ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν, 37395 Men.81.c.1 : ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ 37396 Men.81.c.2 : καὶ σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι 37397 Men.81.c.3 : ἄνδρες αὔξοντ´· ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ 37398 Men.81.c.4 : πρὸς ἀνθρώπων καλεῦνται. 37399 Men.81.c.4 : 37400 Men.81.c.5 : Ἅτε οὖν ἡ ψυχὴ ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις γεγονυῖα, 37401 Men.81.c.6 : καὶ ἑωρακυῖα καὶ τὰ ἐνθάδε καὶ τὰ ἐν Ἅιδου καὶ πάντα 37402 Men.81.c.7 : χρήματα, οὐκ ἔστιν ὅτι οὐ μεμάθηκεν· ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν 37403 Men.81.c.8 : καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ ἄλλων οἷόν τ´ εἶναι αὐτὴν ἀναμνη– 37404 Men.81.c.9 : σθῆναι, ἅ γε καὶ πρότερον ἠπίστατο. ἅτε γὰρ τῆς φύσεως 37405 Men.81.d.1 : ἁπάσης συγγενοῦς οὔσης, καὶ μεμαθηκυίας τῆς ψυχῆς ἅπαντα, 37406 Men.81.d.2 : οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον ἀναμνησθέντα—ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν 37407 Men.81.d.3 : ἄνθρωποι—τἆλλα πάντα αὐτὸν ἀνευρεῖν, ἐάν τις ἀνδρεῖος ᾖ 37408 Men.81.d.4 : καὶ μὴ ἀποκάμνῃ ζητῶν· τὸ γὰρ ζητεῖν ἄρα καὶ τὸ μανθάνειν 37409 Men.81.d.5 : ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν. οὔκουν δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ 37410 Men.81.d.6 : ἐριστικῷ λόγῳ· οὗτος μὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς ἀργοὺς ποιήσειεν 37411 Men.81.d.7 : καὶ ἔστιν τοῖς μαλακοῖς τῶν ἀνθρώπων ἡδὺς ἀκοῦσαι, ὅδε 37412 Men.81.e.1 : δὲ ἐργατικούς τε καὶ ζητητικοὺς ποιεῖ· ᾧ ἐγὼ πιστεύων 37413 Men.81.e.2 : ἀληθεῖ εἶναι ἐθέλω μετὰ σοῦ ζητεῖν ἀρετὴ ὅτι ἐστίν. 37414 Men.81.e.3 : {ΜΕΝ.} Ναί, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ πῶς λέγεις τοῦτο, ὅτι οὐ 37415 Men.81.e.4 : μανθάνομεν, ἀλλὰ ἣν καλοῦμεν μάθησιν ἀνάμνησίς ἐστιν; 37416 Men.81.e.5 : ἔχεις με τοῦτο διδάξαι ὡς οὕτως ἔχει; 37417 Men.81.e.6 : {ΣΩ.} Καὶ ἄρτι εἶπον, ὦ Μένων, ὅτι πανοῦργος εἶ, καὶ 37418 Men.82.a.1 : νῦν ἐρωτᾷς εἰ ἔχω σε διδάξαι, ὃς οὔ φημι διδαχὴν εἶναι 37419 Men.82.a.2 : ἀλλ´ ἀνάμνησιν, ἵνα δὴ εὐθὺς φαίνωμαι αὐτὸς ἐμαυτῷ 37420 Men.82.a.3 : τἀναντία λέγων. 37421 Men.82.a.4 : {ΜΕΝ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ πρὸς τοῦτο 37422 Men.82.a.5 : βλέψας εἶπον, ἀλλ´ ὑπὸ τοῦ ἔθους· ἀλλ´ εἴ πώς μοι ἔχεις 37423 Men.82.a.6 : ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ὥσπερ λέγεις, ἔνδειξαι. 37424 Men.82.a.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἔστι μὲν οὐ ῥᾴδιον, ὅμως δὲ ἐθέλω προθυμη– 37425 Men.82.a.8 : θῆναι σοῦ ἕνεκα. ἀλλά μοι προσκάλεσον τῶν πολλῶν 37426 Men.82.b.1 : ἀκολούθων τουτωνὶ τῶν σαυτοῦ ἕνα, ὅντινα βούλει, ἵνα ἐν 37427 Men.82.b.2 : τούτῳ σοι ἐπιδείξωμαι. 37428 Men.82.b.3 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. δεῦρο πρόσελθε. 37429 Men.82.b.4 : {ΣΩ.} Ἕλλην μέν ἐστι καὶ ἑλληνίζει; 37430 Men.82.b.5 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε σφόδρα, οἰκογενής γε. 37431 Men.82.b.6 : {ΣΩ.} Πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν ὁπότερ´ ἄν σοι φαίνηται, ἢ 37432 Men.82.b.7 : ἀναμιμνῃσκόμενος ἢ μανθάνων παρ´ ἐμοῦ. 37433 Men.82.b.8 : {ΜΕΝ.} Ἀλλὰ προσέξω. 37434 Men.82.b.9 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή μοι, ὦ παῖ, γιγνώσκεις τετράγωνον χωρίον 37435 Men.82.b.10 : ὅτι τοιοῦτόν ἐστιν; {—ΠΑΙ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἔστιν οὖν 37436 Men.82.c.1 : τετράγωνον χωρίον ἴσας ἔχον τὰς γραμμὰς ταύτας πάσας, 37437 Men.82.c.2 : τέτταρας οὔσας; {—ΠΑΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐ καὶ ταυτασὶ 37438 Men.82.c.3 : τὰς διὰ μέσου ἐστὶν ἴσας ἔχον; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐ– 37439 Men.82.c.4 : κοῦν εἴη ἂν τοιοῦτον χωρίον καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον; 37440 Men.82.c.5 : {—ΠΑΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Εἰ οὖν εἴη αὕτη ἡ πλευρὰ δυοῖν 37441 Men.82.c.6 : ποδοῖν καὶ αὕτη δυοῖν, πόσων ἂν εἴη ποδῶν τὸ ὅλον; ὧδε 37442 Men.82.c.7 : δὲ σκόπει· εἰ ἦν ταύτῃ δυοῖν ποδοῖν, ταύτῃ δὲ ἑνὸς ποδὸς 37443 Men.82.c.8 : μόνον, ἄλλο τι ἅπαξ ἂν ἦν δυοῖν ποδοῖν τὸ χωρίον; {—ΠΑΙ.} 37444 Men.82.d.1 : Ναί. {—ΣΩ.} Ἐπειδὴ δὲ δυοῖν ποδοῖν καὶ ταύτῃ, ἄλλο τι ἢ 37445 Men.82.d.2 : δὶς δυοῖν γίγνεται; {—ΠΑΙ.} Γίγνεται. {—ΣΩ.} Δυοῖν ἄρα δὶς 37446 Men.82.d.3 : γίγνεται ποδῶν; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πόσοι οὖν εἰσιν οἱ δύο 37447 Men.82.d.4 : δὶς πόδες; λογισάμενος εἰπέ. {—ΠΑΙ.} Τέτταρες, ὦ Σώκρατες. 37448 Men.82.d.5 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν γένοιτ´ ἂν τούτου τοῦ χωρίου ἕτερον διπλά– 37449 Men.82.d.6 : σιον, τοιοῦτον δέ, ἴσας ἔχον πάσας τὰς γραμμὰς ὥσπερ 37450 Men.82.d.7 : τοῦτο; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πόσων οὖν ἔσται ποδῶν; {—ΠΑΙ.} 37451 Men.82.d.8 : Ὀκτώ. {—ΣΩ.} Φέρε δή, πειρῶ μοι εἰπεῖν πηλίκη τις ἔσται 37452 Men.82.e.1 : ἐκείνου ἡ γραμμὴ ἑκάστη. ἡ μὲν γὰρ τοῦδε δυοῖν ποδοῖν· τί 37453 Men.82.e.2 : δὲ ἡ ἐκείνου τοῦ διπλασίου; {—ΠΑΙ.} Δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, 37454 Men.82.e.3 : ὅτι διπλασία. 37455 Men.82.e.4 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς, ὦ Μένων, ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω, 37456 Men.82.e.5 : ἀλλ´ ἐρωτῶ πάντα; καὶ νῦν οὗτος οἴεται εἰδέναι ὁποία ἐστὶν 37457 Men.82.e.6 : ἀφ´ ἧς τὸ ὀκτώπουν χωρίον γενήσεται· ἢ οὐ δοκεῖ σοι; 37458 Men.82.e.7 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε. 37459 Men.82.e.8 : {ΣΩ.} Οἶδεν οὖν; 37460 Men.82.e.9 : {ΜΕΝ.} Οὐ δῆτα. 37461 Men.82.e.10 : {ΣΩ.} Οἴεται δέ γε ἀπὸ τῆς διπλασίας; 37462 Men.82.e.11 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37463 Men.82.e.12 : {ΣΩ.} Θεῶ δὴ αὐτὸν ἀναμιμνῃσκόμενον ἐφεξῆς, ὡς δεῖ 37464 Men.82.e.13 : ἀναμιμνῄσκεσθαι. 37465 Men.82.e.14 : Σὺ δέ μοι λέγε· ἀπὸ τῆς διπλασίας γραμμῆς φῂς τὸ 37466 Men.83.a.1 : διπλάσιον χωρίον γίγνεσθαι; τοιόνδε λέγω, μὴ ταύτῃ μὲν 37467 Men.83.a.2 : μακρόν, τῇ δὲ βραχύ, ἀλλὰ ἴσον πανταχῇ ἔστω ὥσπερ τουτί, 37468 Men.83.a.3 : διπλάσιον δὲ τούτου, ὀκτώπουν· ἀλλ´ ὅρα εἰ ἔτι σοι ἀπὸ τῆς 37469 Men.83.a.4 : διπλασίας δοκεῖ ἔσεσθαι. {—ΠΑΙ.} Ἔμοιγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 37470 Men.83.a.5 : διπλασία αὕτη ταύτης γίγνεται, ἂν ἑτέραν τοσαύτην προσ– 37471 Men.83.a.6 : θῶμεν ἐνθένδε; {—ΠΑΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἀπὸ ταύτης δή, 37472 Men.83.a.7 : φῄς, ἔσται τὸ ὀκτώπουν χωρίον, ἂν τέτταρες τοσαῦται 37473 Men.83.b.1 : γένωνται; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἀναγραψώμεθα δὴ ἀπ´ αὐ– 37474 Men.83.b.2 : τῆς ἴσας τέτταρας. ἄλλο τι ἢ τουτὶ ἂν εἴη ὃ φῂς τὸ ὀκτώπουν 37475 Men.83.b.3 : εἶναι; {—ΠΑΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν αὐτῷ ἐστιν ταυτὶ 37476 Men.83.b.4 : τέτταρα, ὧν ἕκαστον ἴσον τούτῳ ἐστὶν τῷ τετράποδι; {— 37477 Men.83.b.5 : ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πόσον οὖν γίγνεται; οὐ τετράκις τοσοῦ– 37478 Men.83.b.6 : τον; {—ΠΑΙ.} Πῶς δ´ οὔ; {—ΣΩ.} Διπλάσιον οὖν ἐστιν τὸ 37479 Men.83.b.7 : τετράκις τοσοῦτον; {—ΠΑΙ.} Οὐ μὰ Δία. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ ποσα– 37480 Men.83.b.8 : πλάσιον; {—ΠΑΙ.} Τετραπλάσιον. {—ΣΩ.} Ἀπὸ τῆς διπλασίας 37481 Men.83.c.1 : ἄρα, ὦ παῖ, οὐ διπλάσιον ἀλλὰ τετραπλάσιον γίγνεται χωρίον. 37482 Men.83.c.2 : {—ΠΑΙ.} Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} Τεττάρων γὰρ τετράκις ἐστὶν 37483 Men.83.c.3 : ἑκκαίδεκα. οὐχί; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ὀκτώπουν δ´ ἀπὸ ποίας 37484 Men.83.c.4 : γραμμῆς; οὐχὶ ἀπὸ μὲν ταύτης τετραπλάσιον; {—ΠΑΙ.} Φημί. 37485 Men.83.c.5 : {—ΣΩ.} Τετράπουν δὲ ἀπὸ τῆς ἡμισέας ταυτησὶ τουτί; {—ΠΑΙ.} 37486 Men.83.c.6 : Ναί. {—ΣΩ.} Εἶεν· τὸ δὲ ὀκτώπουν οὐ τοῦδε μὲν διπλάσιόν 37487 Men.83.c.7 : ἐστιν, τούτου δὲ ἥμισυ; {—〈ΠΑΙ.} Ναί.〉 {—ΣΩ.} Οὐκ ἀπὸ μὲν 37488 Men.83.c.8 : μείζονος ἔσται ἢ τοσαύτης γραμμῆς, ἀπὸ ἐλάττονος δὲ ἢ 37489 Men.83.d.1 : τοσησδί; ἢ οὔ; {—ΠΑΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτω. {—ΣΩ.} Καλῶς· 37490 Men.83.d.2 : τὸ γάρ σοι δοκοῦν τοῦτο ἀποκρίνου. καί μοι λέγε· οὐχ ἥδε 37491 Men.83.d.3 : μὲν δυοῖν ποδοῖν ἦν, ἡ δὲ τεττάρων; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} 37492 Men.83.d.4 : Δεῖ ἄρα τὴν τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμὴν μείζω μὲν εἶναι 37493 Men.83.d.5 : τῆσδε τῆς δίποδος, ἐλάττω δὲ τῆς τετράποδος. {—ΠΑΙ.} Δεῖ. 37494 Men.83.e.1 : {—ΣΩ.} Πειρῶ δὴ λέγειν πηλίκην τινὰ φῂς αὐτὴν εἶναι. {— 37495 Men.83.e.2 : ΠΑΙ.} Τρίποδα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄνπερ τρίπους ᾖ, τὸ ἥμισυ 37496 Men.83.e.3 : ταύτης προσληψόμεθα καὶ ἔσται τρίπους; δύο μὲν γὰρ οἵδε, 37497 Men.83.e.4 : ὁ δὲ εἷς· καὶ ἐνθένδε ὡσαύτως δύο μὲν οἵδε, ὁ δὲ εἷς· καὶ 37498 Men.83.e.5 : γίγνεται τοῦτο τὸ χωρίον ὃ φῄς. {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 37499 Men.83.e.6 : ἂν ᾖ τῇδε τριῶν καὶ τῇδε τριῶν, τὸ ὅλον χωρίον τριῶν τρὶς 37500 Men.83.e.7 : ποδῶν γίγνεται; {—ΠΑΙ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Τρεῖς δὲ τρὶς πόσοι 37501 Men.83.e.8 : εἰσὶ πόδες; {—ΠΑΙ.} Ἐννέα. {—ΣΩ.} Ἔδει δὲ τὸ διπλάσιον 37502 Men.83.e.9 : πόσων εἶναι ποδῶν; {—ΠΑΙ.} Ὀκτώ. {—ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρ´ ἀπὸ τῆς 37503 Men.83.e.10 : τρίποδός πω τὸ ὀκτώπουν χωρίον γίγνεται. {—ΠΑΙ.} Οὐ δῆτα. 37504 Men.83.e.11 : {—ΣΩ.} Ἀλλ´ ἀπὸ ποίας; πειρῶ ἡμῖν εἰπεῖν ἀκριβῶς· καὶ 37505 Men.84.a.1 : εἰ μὴ βούλει ἀριθμεῖν, ἀλλὰ δεῖξον ἀπὸ ποίας. {—ΠΑΙ.} Ἀλλὰ 37506 Men.84.a.2 : μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ οἶδα. 37507 Men.84.a.3 : {ΣΩ.} Ἐννοεῖς αὖ, ὦ Μένων, οὗ ἐστιν ἤδη βαδίζων ὅδε 37508 Men.84.a.4 : τοῦ ἀναμιμνῄσκεσθαι; ὅτι τὸ μὲν πρῶτον ᾔδει μὲν οὔ, ἥτις 37509 Men.84.a.5 : ἐστὶν ἡ τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμή, ὥσπερ οὐδὲ νῦν πω 37510 Men.84.a.6 : οἶδεν, ἀλλ´ οὖν ᾤετό γ´ αὐτὴν τότε εἰδέναι, καὶ θαρραλέως 37511 Men.84.a.7 : ἀπεκρίνετο ὡς εἰδώς, καὶ οὐχ ἡγεῖτο ἀπορεῖν· νῦν δὲ ἡγεῖται 37512 Men.84.b.1 : ἀπορεῖν ἤδη, καὶ ὥσπερ οὐκ οἶδεν, οὐδ´ οἴεται εἰδέναι. 37513 Men.84.b.2 : {ΜΕΝ.} Ἀληθῆ λέγεις. 37514 Men.84.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν νῦν βέλτιον ἔχει περὶ τὸ πρᾶγμα ὃ οὐκ 37515 Men.84.b.4 : ᾔδει; 37516 Men.84.b.5 : {ΜΕΝ.} Καὶ τοῦτό μοι δοκεῖ. 37517 Men.84.b.6 : {ΣΩ.} Ἀπορεῖν οὖν αὐτὸν ποιήσαντες καὶ ναρκᾶν ὥσπερ ἡ 37518 Men.84.b.7 : νάρκη, μῶν τι ἐβλάψαμεν; 37519 Men.84.b.8 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. 37520 Men.84.b.9 : {ΣΩ.} Προὔργου γοῦν τι πεποιήκαμεν, ὡς ἔοικε, πρὸς τὸ 37521 Men.84.b.10 : ἐξευρεῖν ὅπῃ ἔχει· νῦν μὲν γὰρ καὶ ζητήσειεν ἂν ἡδέως οὐκ 37522 Men.84.b.11 : εἰδώς, τότε δὲ ῥᾳδίως ἂν καὶ πρὸς πολλοὺς καὶ πολλάκις 37523 Men.84.c.1 : ᾤετ´ ἂν εὖ λέγειν περὶ τοῦ διπλασίου χωρίου, ὡς δεῖ διπλασίαν 37524 Men.84.c.2 : τὴν γραμμὴν ἔχειν μήκει. 37525 Men.84.c.3 : {ΜΕΝ.} Ἔοικεν. 37526 Men.84.c.4 : {ΣΩ.} Οἴει οὖν ἂν αὐτὸν πρότερον ἐπιχειρῆσαι ζητεῖν ἢ 37527 Men.84.c.5 : μανθάνειν τοῦτο ὃ ᾤετο εἰδέναι οὐκ εἰδώς, πρὶν εἰς ἀπορίαν 37528 Men.84.c.6 : κατέπεσεν ἡγησάμενος μὴ εἰδέναι, καὶ ἐπόθησεν τὸ εἰδέναι; 37529 Men.84.c.7 : {ΜΕΝ.} Οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 37530 Men.84.c.8 : {ΣΩ.} Ὤνητο ἄρα ναρκήσας; 37531 Men.84.c.9 : {ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι. 37532 Men.84.c.10 : {ΣΩ.} Σκέψαι δὴ ἐκ ταύτης τῆς ἀπορίας ὅτι καὶ ἀνευρήσει 37533 Men.84.c.11 : ζητῶν μετ´ ἐμοῦ, οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ἐρωτῶντος ἐμοῦ καὶ οὐ διδά– 37534 Men.84.d.1 : σκοντος· φύλαττε δὲ ἄν που εὕρῃς με διδάσκοντα καὶ 37535 Men.84.d.2 : διεξιόντα αὐτῷ, ἀλλὰ μὴ τὰς τούτου δόξας ἀνερωτῶντα. 37536 Men.84.d.3 : Λέγε γάρ μοι σύ· οὐ τὸ μὲν τετράπουν τοῦτο ἡμῖν ἐστι 37537 Men.84.d.4 : χωρίον; μανθάνεις; {—ΠΑΙ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἕτερον δὲ αὐτῷ 37538 Men.84.d.5 : προσθεῖμεν ἂν τουτὶ ἴσον; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Καὶ τρίτον 37539 Men.84.d.6 : τόδε ἴσον ἑκατέρῳ τούτων; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 37540 Men.84.d.7 : προσαναπληρωσαίμεθ´ ἂν τὸ ἐν τῇ γωνίᾳ τόδε; {—ΠΑΙ.} 37541 Men.84.d.8 : Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν γένοιτ´ ἂν τέτταρα ἴσα χωρία 37542 Men.84.e.1 : τάδε; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί οὖν; τὸ ὅλον τόδε ποσαπλάσιον 37543 Men.84.e.2 : τοῦδε γίγνεται; {—ΠΑΙ.} Τετραπλάσιον. {—ΣΩ.} Ἔδει δέ γε 37544 Men.84.e.3 : διπλάσιον ἡμῖν γενέσθαι· ἢ οὐ μέμνησαι; {—ΠΑΙ.} Πάνυ γε. 37545 Men.84.e.4 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐστιν αὕτη γραμμὴ ἐκ γωνίας εἰς γωνίαν 37546 Men.85.a.1 : [τινὰ] τέμνουσα δίχα ἕκαστον τούτων τῶν χωρίων; {—ΠΑΙ.} 37547 Men.85.a.2 : Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τέτταρες αὗται γίγνονται γραμμαὶ ἴσαι, 37548 Men.85.a.3 : περιέχουσαι τουτὶ τὸ χωρίον; {—ΠΑΙ.} Γίγνονται γάρ. {—ΣΩ.} 37549 Men.85.a.4 : Σκόπει δή· πηλίκον τί ἐστιν τοῦτο τὸ χωρίον; {—ΠΑΙ.} Οὐ 37550 Men.85.a.5 : μανθάνω. {—ΣΩ.} Οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων ἥμισυ ἑκάστου 37551 Men.85.a.6 : ἑκάστη ἡ γραμμὴ ἀποτέτμηκεν ἐντός; ἢ οὔ; {—ΠΑΙ.} Ναί. {— 37552 Men.85.a.7 : ΣΩ.} Πόσα οὖν τηλικαῦτα ἐν τούτῳ ἔνεστιν; {—ΠΑΙ.} Τέτταρα. 37553 Men.85.a.8 : {—ΣΩ.} Πόσα δὲ ἐν τῷδε; {—ΠΑΙ.} Δύο. {—ΣΩ.} Τὰ δὲ τέτταρα 37554 Men.85.a.9 : τοῖν δυοῖν τί ἐστιν; {—ΠΑΙ.} Διπλάσια. {—ΣΩ.} Τόδε οὖν 37555 Men.85.b.1 : ποσάπουν γίγνεται; {—ΠΑΙ.} Ὀκτώπουν. {—ΣΩ.} Ἀπὸ ποίας 37556 Men.85.b.2 : γραμμῆς; {—ΠΑΙ.} Ἀπὸ ταύτης. {—ΣΩ.} Ἀπὸ τῆς ἐκ γωνίας 37557 Men.85.b.3 : εἰς γωνίαν τεινούσης τοῦ τετράποδος; {—ΠΑΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} 37558 Men.85.b.4 : Καλοῦσιν δέ γε ταύτην διάμετρον οἱ σοφισταί· ὥστ´ εἰ ταύτῃ 37559 Men.85.b.5 : διάμετρος ὄνομα, ἀπὸ τῆς διαμέτρου ἄν, ὡς σὺ φῄς, ὦ παῖ 37560 Men.85.b.6 : Μένωνος, γίγνοιτ´ ἂν τὸ διπλάσιον χωρίον. {—ΠΑΙ.} Πάνυ 37561 Men.85.b.7 : μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες. 37562 Men.85.b.8 : {ΣΩ.} Τί σοι δοκεῖ, ὦ Μένων; ἔστιν ἥντινα δόξαν οὐχ 37563 Men.85.b.9 : αὑτοῦ οὗτος ἀπεκρίνατο; 37564 Men.85.c.1 : {ΜΕΝ.} Οὔκ, ἀλλ´ ἑαυτοῦ. 37565 Men.85.c.2 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν οὐκ ᾔδει γε, ὡς ἔφαμεν ὀλίγον πρότερον. 37566 Men.85.c.3 : {ΜΕΝ.} Ἀληθῆ λέγεις. 37567 Men.85.c.4 : {ΣΩ.} Ἐνῆσαν δέ γε αὐτῷ αὗται αἱ δόξαι· ἢ οὔ; 37568 Men.85.c.5 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37569 Men.85.c.6 : {ΣΩ.} Τῷ οὐκ εἰδότι ἄρα περὶ ὧν ἂν μὴ εἰδῇ ἔνεισιν 37570 Men.85.c.7 : ἀληθεῖς δόξαι περὶ τούτων ὧν οὐκ οἶδε; 37571 Men.85.c.8 : {ΜΕΝ.} Φαίνεται. 37572 Men.85.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ νῦν μέν γε αὐτῷ ὥσπερ ὄναρ ἄρτι ἀνακεκίνηνται 37573 Men.85.c.10 : αἱ δόξαι αὗται· εἰ δὲ αὐτόν τις ἀνερήσεται πολλάκις τὰ αὐτὰ 37574 Men.85.c.11 : ταῦτα καὶ πολλαχῇ, οἶσθ´ ὅτι τελευτῶν οὐδενὸς ἧττον ἀκριβῶς 37575 Men.85.d.1 : ἐπιστήσεται περὶ τούτων. 37576 Men.85.d.2 : {ΜΕΝ.} Ἔοικεν. 37577 Men.85.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐδενὸς διδάξαντος ἀλλ´ ἐρωτήσαντος ἐπι– 37578 Men.85.d.4 : στήσεται, ἀναλαβὼν αὐτὸς ἐξ αὑτοῦ τὴν ἐπιστήμην; 37579 Men.85.d.5 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37580 Men.85.d.6 : {ΣΩ.} Τὸ δὲ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν αὑτῷ ἐπιστήμην οὐκ 37581 Men.85.d.7 : ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν; 37582 Men.85.d.8 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37583 Men.85.d.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τὴν ἐπιστήμην, ἣν νῦν οὗτος ἔχει, ἤτοι 37584 Men.85.d.10 : ἔλαβέν ποτε ἢ ἀεὶ εἶχεν; 37585 Men.85.d.11 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37586 Men.85.d.12 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν ἀεὶ εἶχεν, ἀεὶ καὶ ἦν ἐπιστήμων· εἰ 37587 Men.85.d.13 : δὲ ἔλαβέν ποτε, οὐκ ἂν ἔν γε τῷ νῦν βίῳ εἰληφὼς εἴη. ἢ 37588 Men.85.e.1 : δεδίδαχέν τις τοῦτον γεωμετρεῖν; οὗτος γὰρ ποιήσει περὶ 37589 Men.85.e.2 : πάσης γεωμετρίας ταὐτὰ ταῦτα, καὶ τῶν ἄλλων μαθημάτων 37590 Men.85.e.3 : ἁπάντων. ἔστιν οὖν ὅστις τοῦτον πάντα δεδίδαχεν; δίκαιος 37591 Men.85.e.4 : γάρ που εἶ εἰδέναι, ἄλλως τε ἐπειδὴ ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν 37592 Men.85.e.5 : καὶ τέθραπται. 37593 Men.85.e.6 : {ΜΕΝ.} Ἀλλ´ οἶδα ἔγωγε ὅτι οὐδεὶς πώποτε ἐδίδαξεν. 37594 Men.85.e.7 : {ΣΩ.} Ἔχει δὲ ταύτας τὰς δόξας, ἢ οὐχί; 37595 Men.85.e.8 : {ΜΕΝ.} Ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, φαίνεται. 37596 Men.85.e.9 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ μὴ ἐν τῷ νῦν βίῳ λαβών, οὐκ ἤδη τοῦτο 37597 Men.86.a.1 : δῆλον, ὅτι ἐν ἄλλῳ τινὶ χρόνῳ εἶχε καὶ ἐμεμαθήκει; 37598 Men.86.a.2 : {ΜΕΝ.} Φαίνεται. 37599 Men.86.a.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὗτός γέ ἐστιν ὁ χρόνος ὅτ´ οὐκ ἦν ἄν– 37600 Men.86.a.4 : θρωπος; 37601 Men.86.a.5 : {ΜΕΝ.} Ναί. 37602 Men.86.a.6 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν ὅν τ´ ἂν ᾖ χρόνον καὶ ὃν ἂν μὴ ᾖ ἄνθρωπος, 37603 Men.86.a.7 : ἐνέσονται αὐτῷ ἀληθεῖς δόξαι, αἳ ἐρωτήσει ἐπεγερθεῖσαι 37604 Men.86.a.8 : ἐπιστῆμαι γίγνονται, ἆρ´ οὖν τὸν ἀεὶ χρόνον μεμαθηκυῖα 37605 Men.86.a.9 : ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ; δῆλον γὰρ ὅτι τὸν πάντα χρόνον ἔστιν 37606 Men.86.a.10 : ἢ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος. 37607 Men.86.a.11 : {ΜΕΝ.} Φαίνεται. 37608 Men.86.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ ἀεὶ ἡ ἀλήθεια ἡμῖν τῶν ὄντων ἐστὶν ἐν 37609 Men.86.b.2 : τῇ ψυχῇ, ἀθάνατος ἂν ἡ ψυχὴ εἴη, ὥστε θαρροῦντα χρὴ ὃ 37610 Men.86.b.3 : μὴ τυγχάνεις ἐπιστάμενος νῦν—τοῦτο δ´ ἐστὶν ὃ μὴ μεμνη– 37611 Men.86.b.4 : μένος—ἐπιχειρεῖν ζητεῖν καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι; 37612 Men.86.b.5 : {ΜΕΝ.} Εὖ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶδ´ ὅπως. 37613 Men.86.b.6 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἐγὼ ἐμοί, ὦ Μένων. καὶ τὰ μέν γε ἄλλα 37614 Men.86.b.7 : οὐκ ἂν πάνυ ὑπὲρ τοῦ λόγου διισχυρισαίμην· ὅτι δ´ οἰόμενοι 37615 Men.86.b.8 : δεῖν ζητεῖν ἃ μή τις οἶδεν βελτίους ἂν εἶμεν καὶ ἀνδρικώ– 37616 Men.86.b.9 : τεροι καὶ ἧττον ἀργοὶ ἢ εἰ οἰοίμεθα ἃ μὴ ἐπιστάμεθα μηδὲ 37617 Men.86.c.1 : δυνατὸν εἶναι εὑρεῖν μηδὲ δεῖν ζητεῖν, περὶ τούτου πάνυ ἂν 37618 Men.86.c.2 : διαμαχοίμην, εἰ οἷός τε εἴην, καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ. 37619 Men.86.c.3 : {ΜΕΝ.} Καὶ τοῦτο μέν γε δοκεῖς μοι εὖ λέγειν, ὦ Σώκρατες. 37620 Men.86.c.4 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ὅτι ζητητέον περὶ 37621 Men.86.c.5 : οὗ μή τις οἶδεν, ἐπιχειρήσωμεν κοινῇ ζητεῖν τί ποτ´ ἐστὶν 37622 Men.86.c.6 : ἀρετή; 37623 Men.86.c.7 : {ΜΕΝ.} Πάνυ μὲν οὖν. οὐ μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ 37624 Men.86.c.8 : ἔγωγε ἐκεῖνο ἂν ἥδιστα, ὅπερ ἠρόμην τὸ πρῶτον, καὶ σκεψαί– 37625 Men.86.c.9 : μην καὶ ἀκούσαιμι, πότερον ὡς διδακτῷ ὄντι αὐτῷ δεῖ ἐπι– 37626 Men.86.d.1 : χειρεῖν, ἢ ὡς φύσει ἢ ὡς τίνι ποτὲ τρόπῳ παραγιγνομένης 37627 Men.86.d.2 : τοῖς ἀνθρώποις τῆς ἀρετῆς. 37628 Men.86.d.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ μὲν ἐγὼ ἦρχον, ὦ Μένων, μὴ μόνον ἐμαυ– 37629 Men.86.d.4 : τοῦ ἀλλὰ καὶ σοῦ, οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον εἴτε διδακτὸν 37630 Men.86.d.5 : εἴτε οὐ διδακτὸν ἡ ἀρετή, πρὶν ὅτι ἐστὶν πρῶτον ἐζητήσαμεν 37631 Men.86.d.6 : αὐτό· ἐπειδὴ δὲ σὺ σαυτοῦ μὲν οὐδ´ ἐπιχειρεῖς ἄρχειν, ἵνα 37632 Men.86.d.7 : δὴ ἐλεύθερος ᾖς, ἐμοῦ δὲ ἐπιχειρεῖς τε ἄρχειν καὶ ἄρχεις, 37633 Men.86.d.8 : συγχωρήσομαί σοι—τί γὰρ χρὴ ποιεῖν; —ἔοικεν οὖν σκεπτέον 37634 Men.86.e.1 : εἶναι ποῖόν τί ἐστιν ὃ μήπω ἴσμεν ὅτι ἐστίν. εἰ μή τι οὖν 37635 Men.86.e.2 : ἀλλὰ σμικρόν γέ μοι τῆς ἀρχῆς χάλασον, καὶ συγχώρησον 37636 Men.86.e.3 : ἐξ ὑποθέσεως αὐτὸ σκοπεῖσθαι, εἴτε διδακτόν ἐστιν εἴτε 37637 Men.86.e.4 : ὁπωσοῦν. λέγω δὲ τὸ ἐξ ὑποθέσεως ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμέ– 37638 Men.86.e.5 : τραι πολλάκις σκοποῦνται, ἐπειδάν τις ἔρηται αὐτούς, οἷον 37639 Men.86.e.6 : περὶ χωρίου, εἰ οἷόν τε ἐς τόνδε τὸν κύκλον τόδε τὸ χωρίον 37640 Men.87.a.1 : τρίγωνον ἐνταθῆναι, εἴποι ἄν τις ὅτι "Οὔπω οἶδα εἰ ἔστιν 37641 Men.87.a.2 : τοῦτο τοιοῦτον, ἀλλ´ ὥσπερ μέν τινα ὑπόθεσιν προὔργου 37642 Men.87.a.3 : οἶμαι ἔχειν πρὸς τὸ πρᾶγμα τοιάνδε· εἰ μέν ἐστιν τοῦτο τὸ 37643 Men.87.a.4 : χωρίον τοιοῦτον οἷον παρὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτοῦ γραμμὴν 37644 Men.87.a.5 : παρατείναντα ἐλλείπειν τοιούτῳ χωρίῳ οἷον ἂν αὐτὸ τὸ 37645 Men.87.a.6 : παρατεταμένον ᾖ, ἄλλο τι συμβαίνειν μοι δοκεῖ, καὶ ἄλλο 37646 Men.87.a.7 : αὖ, εἰ ἀδύνατόν ἐστιν ταῦτα παθεῖν. ὑποθέμενος οὖν ἐθέλω 37647 Men.87.b.1 : εἰπεῖν σοι τὸ συμβαῖνον περὶ τῆς ἐντάσεως αὐτοῦ εἰς τὸν 37648 Men.87.b.2 : κύκλον, εἴτε ἀδύνατον εἴτε μή." οὕτω δὴ καὶ περὶ ἀρετῆς 37649 Men.87.b.3 : ἡμεῖς, ἐπειδὴ οὐκ ἴσμεν οὔθ´ ὅτι ἐστὶν οὔθ´ ὁποῖόν τι, ὑπο– 37650 Men.87.b.4 : θέμενοι αὐτὸ σκοπῶμεν εἴτε διδακτὸν εἴτε οὐ διδακτόν ἐστιν, 37651 Men.87.b.5 : ὧδε λέγοντες· Εἰ ποῖόν τί ἐστιν τῶν περὶ τὴν ψυχὴν ὄντων 37652 Men.87.b.6 : ἀρετή, διδακτὸν ἂν εἴη ἢ οὐ διδακτόν; πρῶτον μὲν δὴ εἰ 37653 Men.87.b.7 : ἔστιν ἀλλοῖον ἢ οἷον ἐπιστήμη, ἆρα διδακτὸν ἢ οὔ, ἢ ὃ 37654 Men.87.b.8 : νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀναμνηστόν—διαφερέτω δὲ μηδὲν ἡμῖν 37655 Men.87.c.1 : ὁποτέρῳ ἂν τῷ ὀνόματι χρώμεθα—ἀλλ´ ἆρα διδακτόν; ἢ 37656 Men.87.c.2 : τοῦτό γε παντὶ δῆλον, ὅτι οὐδὲν ἄλλο διδάσκεται ἄνθρωπος 37657 Men.87.c.3 : ἢ ἐπιστήμην; 37658 Men.87.c.4 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 37659 Men.87.c.5 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γ´ ἐστὶν ἐπιστήμη τις ἡ ἀρετή, δῆλον ὅτι 37660 Men.87.c.6 : διδακτὸν ἂν εἴη. 37661 Men.87.c.7 : {ΜΕΝ.} Πῶς γὰρ οὔ; 37662 Men.87.c.8 : {ΣΩ.} Τούτου μὲν ἄρα ταχὺ ἀπηλλάγμεθα, ὅτι τοιοῦδε 37663 Men.87.c.9 : μὲν ὄντος διδακτόν, τοιοῦδε δ´ οὔ. 37664 Men.87.c.10 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37665 Men.87.c.11 : {ΣΩ.} Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, δεῖ σκέψασθαι πότερόν 37666 Men.87.c.12 : ἐστιν ἐπιστήμη ἡ ἀρετὴ ἢ ἀλλοῖον ἐπιστήμης. 37667 Men.87.d.1 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε δοκεῖ τοῦτο μετὰ τοῦτο σκεπτέον εἶναι. 37668 Men.87.d.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; ἄλλο τι ἢ ἀγαθὸν αὐτό φαμεν εἶναι τὴν 37669 Men.87.d.3 : ἀρετήν, καὶ αὕτη ἡ ὑπόθεσις μένει ἡμῖν, ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι; 37670 Men.87.d.4 : {—ΜΕΝ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μέν τί ἐστιν 37671 Men.87.d.5 : ἀγαθὸν καὶ ἄλλο χωριζόμενον ἐπιστήμης, τάχ´ ἂν εἴη ἡ 37672 Men.87.d.6 : ἀρετὴ οὐκ ἐπιστήμη τις· εἰ δὲ μηδέν ἐστιν ἀγαθὸν ὃ οὐκ 37673 Men.87.d.7 : ἐπιστήμη περιέχει, ἐπιστήμην ἄν τιν´ αὐτὸ ὑποπτεύοντες εἶναι 37674 Men.87.d.8 : ὀρθῶς ὑποπτεύοιμεν. {—ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Καὶ μὴν 37675 Men.87.e.1 : ἀρετῇ γ´ ἐσμὲν ἀγαθοί; {—ΜΕΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Εἰ δὲ ἀγαθοί, 37676 Men.87.e.2 : ὠφέλιμοι· πάντα γὰρ τἀγαθὰ ὠφέλιμα. οὐχί; {—ΜΕΝ.} Ναί. 37677 Men.87.e.3 : {—ΣΩ.} Καὶ ἡ ἀρετὴ δὴ ὠφέλιμόν ἐστιν; {—ΜΕΝ.} Ἀνάγκη 37678 Men.87.e.4 : ἐκ τῶν ὡμολογημένων. 37679 Men.87.e.5 : {ΣΩ.} Σκεψώμεθα δὴ καθ´ ἕκαστον ἀναλαμβάνοντες ποῖά 37680 Men.87.e.6 : ἐστιν ἃ ἡμᾶς ὠφελεῖ. ὑγίεια, φαμέν, καὶ ἰσχὺς καὶ κάλλος 37681 Men.87.e.7 : καὶ πλοῦτος δή· ταῦτα λέγομεν καὶ τὰ τοιαῦτα ὠφέλιμα. 37682 Men.88.a.1 : οὐχί; {—ΜΕΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ταὐτὰ δὲ ταῦτά φαμεν ἐνίοτε 37683 Men.88.a.2 : καὶ βλάπτειν· ἢ σὺ ἄλλως φῂς ἢ οὕτως; {—ΜΕΝ.} Οὐκ, ἀλλ´ 37684 Men.88.a.3 : οὕτως. {—ΣΩ.} Σκόπει δή, ὅταν τί ἑκάστου τούτων ἡγῆται, 37685 Men.88.a.4 : ὠφελεῖ ἡμᾶς, καὶ ὅταν τί, βλάπτει; ἆρ´ οὐχ ὅταν μὲν ὀρθὴ 37686 Men.88.a.5 : χρῆσις, ὠφελεῖ, ὅταν δὲ μή, βλάπτει; {—ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37687 Men.88.a.6 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ τὰ κατὰ τὴν ψυχὴν σκεψώμεθα. 37688 Men.88.a.7 : σωφροσύνην τι καλεῖς καὶ δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν καὶ 37689 Men.88.a.8 : εὐμαθίαν καὶ μνήμην καὶ μεγαλοπρέπειαν καὶ πάντα τὰ 37690 Men.88.b.1 : τοιαῦτα; {—ΜΕΝ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Σκόπει δή, τούτων ἅττα 37691 Men.88.b.2 : σοι δοκεῖ μὴ ἐπιστήμη εἶναι ἀλλ´ ἄλλο ἐπιστήμης, εἰ οὐχὶ 37692 Men.88.b.3 : τοτὲ μὲν βλάπτει, τοτὲ δὲ ὠφελεῖ; οἷον ἀνδρεία, εἰ μὴ ἔστι 37693 Men.88.b.4 : φρόνησις ἡ ἀνδρεία ἀλλ´ οἷον θάρρος τι· οὐχ ὅταν μὲν 37694 Men.88.b.5 : ἄνευ νοῦ θαρρῇ ἄνθρωπος, βλάπτεται, ὅταν δὲ σὺν νῷ, 37695 Men.88.b.6 : ὠφελεῖται; {—ΜΕΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ σωφροσύνη 37696 Men.88.b.7 : ὡσαύτως καὶ εὐμαθία· μετὰ μὲν νοῦ καὶ μανθανόμενα καὶ 37697 Men.88.b.8 : καταρτυόμενα ὠφέλιμα, ἄνευ δὲ νοῦ βλαβερά; {—ΜΕΝ.} Πάνυ 37698 Men.88.c.1 : σφόδρα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν συλλήβδην πάντα τὰ τῆς ψυχῆς 37699 Men.88.c.2 : ἐπιχειρήματα καὶ καρτερήματα ἡγουμένης μὲν φρονήσεως εἰς 37700 Men.88.c.3 : εὐδαιμονίαν τελευτᾷ, ἀφροσύνης δ´ εἰς τοὐναντίον; {—ΜΕΝ.} 37701 Men.88.c.4 : Ἔοικεν. {—ΣΩ.} Εἰ ἄρα ἀρετὴ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ τί ἐστιν καὶ 37702 Men.88.c.5 : ἀναγκαῖον αὐτῷ ὠφελίμῳ εἶναι, φρόνησιν αὐτὸ δεῖ εἶναι, 37703 Men.88.c.6 : ἐπειδήπερ πάντα τὰ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτὰ μὲν καθ´ αὑτὰ 37704 Men.88.c.7 : οὔτε ὠφέλιμα οὔτε βλαβερά ἐστιν, προσγενομένης δὲ φρο– 37705 Men.88.d.1 : νήσεως ἢ ἀφροσύνης βλαβερά τε καὶ ὠφέλιμα γίγνεται. 37706 Men.88.d.2 : κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λόγον ὠφέλιμόν γε οὖσαν τὴν ἀρετὴν 37707 Men.88.d.3 : φρόνησιν δεῖ τιν´ εἶναι. {—ΜΕΝ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 37708 Men.88.d.4 : {ΣΩ.} Καὶ μὲν δὴ καὶ τἆλλα ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν, πλοῦτόν 37709 Men.88.d.5 : τε καὶ τὰ τοιαῦτα, τοτὲ μὲν ἀγαθὰ τοτὲ δὲ βλαβερὰ εἶναι, 37710 Men.88.d.6 : ἆρα οὐχ ὥσπερ τῇ ἄλλῃ ψυχῇ ἡ φρόνησις ἡγουμένη ὠφέλιμα 37711 Men.88.d.7 : τὰ τῆς ψυχῆς ἐποίει, ἡ δὲ ἀφροσύνη βλαβερά, οὕτως αὖ 37712 Men.88.e.1 : καὶ τούτοις ἡ ψυχὴ ὀρθῶς μὲν χρωμένη καὶ ἡγουμένη ὠφέ– 37713 Men.88.e.2 : λιμα αὐτὰ ποιεῖ, μὴ ὀρθῶς δὲ βλαβερά; {—ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37714 Men.88.e.3 : {—ΣΩ.} Ὀρθῶς δέ γε ἡ ἔμφρων ἡγεῖται, ἡμαρτημένως δ´ ἡ 37715 Men.88.e.4 : ἄφρων; {—ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω δὴ κατὰ 37716 Men.88.e.5 : πάντων εἰπεῖν ἔστιν, τῷ ἀνθρώπῳ τὰ μὲν ἄλλα πάντα εἰς τὴν 37717 Men.88.e.6 : ψυχὴν ἀνηρτῆσθαι, τὰ δὲ τῆς ψυχῆς αὐτῆς εἰς φρόνησιν, εἰ 37718 Men.89.a.1 : μέλλει ἀγαθὰ εἶναι· καὶ τούτῳ τῷ λόγῳ φρόνησις ἂν εἴη 37719 Men.89.a.2 : τὸ ὠφέλιμον· φαμὲν δὲ τὴν ἀρετὴν ὠφέλιμον εἶναι; {— 37720 Men.89.a.3 : ΜΕΝ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Φρόνησιν ἄρα φαμὲν ἀρετὴν εἶναι, 37721 Men.89.a.4 : ἤτοι σύμπασαν ἢ μέρος τι; {—ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι καλῶς λέγε– 37722 Men.89.a.5 : σθαι, ὦ Σώκρατες, τὰ λεγόμενα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ ταῦτα 37723 Men.89.a.6 : οὕτως ἔχει, οὐκ ἂν εἶεν φύσει οἱ ἀγαθοί. {—ΜΕΝ.} Οὔ μοι 37724 Men.89.a.7 : δοκεῖ. 37725 Men.89.b.1 : {ΣΩ.} Καὶ γὰρ ἄν που καὶ τόδ´ ἦν· εἰ φύσει οἱ ἀγαθοὶ 37726 Men.89.b.2 : ἐγίγνοντο, ἦσάν που ἂν ἡμῖν οἳ ἐγίγνωσκον τῶν νέων τοὺς 37727 Men.89.b.3 : ἀγαθοὺς τὰς φύσεις, οὓς ἡμεῖς ἂν παραλαβόντες ἐκείνων 37728 Men.89.b.4 : ἀποφηνάντων ἐφυλάττομεν ἂν ἐν ἀκροπόλει, κατασημηνά– 37729 Men.89.b.5 : μενοι πολὺ μᾶλλον ἢ τὸ χρυσίον, ἵνα μηδεὶς αὐτοὺς διέ– 37730 Men.89.b.6 : φθειρεν, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀφίκοιντο εἰς τὴν ἡλικίαν, χρήσιμοι 37731 Men.89.b.7 : γίγνοιντο ταῖς πόλεσι. 37732 Men.89.b.8 : {ΜΕΝ.} Εἰκός γέ τοι, ὦ Σώκρατες. 37733 Men.89.b.9 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἐπειδὴ οὐ φύσει οἱ ἀγαθοὶ ἀγαθοὶ γίγνον– 37734 Men.89.c.1 : ται, ἆρα μαθήσει; 37735 Men.89.c.2 : {ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι ἤδη ἀναγκαῖον εἶναι· καὶ δῆλον, ὦ 37736 Men.89.c.3 : Σώκρατες, κατὰ τὴν ὑπόθεσιν, εἴπερ ἐπιστήμη ἐστὶν ἀρετή, 37737 Men.89.c.4 : ὅτι διδακτόν ἐστιν. 37738 Men.89.c.5 : {ΣΩ.} Ἴσως νὴ Δία· ἀλλὰ μὴ τοῦτο οὐ καλῶς ὡμολογή– 37739 Men.89.c.6 : σαμεν; 37740 Men.89.c.7 : {ΜΕΝ.} Καὶ μὴν ἐδόκει γε ἄρτι καλῶς λέγεσθαι. 37741 Men.89.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴ οὐκ ἐν τῷ ἄρτι μόνον δέῃ αὐτὸ δοκεῖν 37742 Men.89.c.9 : καλῶς λέγεσθαι, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ νῦν καὶ ἐν τῷ ἔπειτα, εἰ 37743 Men.89.c.10 : μέλλει τι αὐτοῦ ὑγιὲς εἶναι. 37744 Men.89.d.1 : {ΜΕΝ.} Τί οὖν δή; πρὸς τί βλέπων δυσχεραίνεις αὐτὸ 37745 Men.89.d.2 : καὶ ἀπιστεῖς μὴ οὐκ ἐπιστήμη ᾖ ἡ ἀρετή; 37746 Men.89.d.3 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ, ὦ Μένων. τὸ μὲν γὰρ διδακτὸν 37747 Men.89.d.4 : αὐτὸ εἶναι, εἴπερ ἐπιστήμη ἐστίν, οὐκ ἀνατίθεμαι μὴ οὐ 37748 Men.89.d.5 : καλῶς λέγεσθαι· ὅτι δὲ οὐκ ἔστιν ἐπιστήμη, σκέψαι ἐάν σοι 37749 Men.89.d.6 : δοκῶ εἰκότως ἀπιστεῖν. τόδε γάρ μοι εἰπέ· εἰ ἔστιν διδα– 37750 Men.89.d.7 : κτὸν ὁτιοῦν πρᾶγμα, μὴ μόνον ἀρετή, οὐκ ἀναγκαῖον αὐτοῦ 37751 Men.89.d.8 : καὶ διδασκάλους καὶ μαθητὰς εἶναι; 37752 Men.89.d.9 : {ΜΕΝ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 37753 Men.89.e.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν τοὐναντίον αὖ, οὗ μήτε διδάσκαλοι μήτε 37754 Men.89.e.2 : μαθηταὶ εἶεν, καλῶς ἂν αὐτὸ εἰκάζοντες εἰκάζοιμεν μὴ 37755 Men.89.e.3 : διδακτὸν εἶναι; 37756 Men.89.e.4 : {ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα· ἀλλ´ ἀρετῆς διδάσκαλοι οὐ δοκοῦσί 37757 Men.89.e.5 : σοι εἶναι; 37758 Men.89.e.6 : {ΣΩ.} Πολλάκις γοῦν ζητῶν εἴ τινες εἶεν αὐτῆς διδά– 37759 Men.89.e.7 : σκαλοι, πάντα ποιῶν οὐ δύναμαι εὑρεῖν. καίτοι μετὰ πολλῶν 37760 Men.89.e.8 : γε ζητῶ, καὶ τούτων μάλιστα οὓς ἂν οἴωμαι ἐμπειροτάτους 37761 Men.89.e.9 : εἶναι τοῦ πράγματος. καὶ δὴ καὶ νῦν, ὦ Μένων, εἰς καλὸν 37762 Men.89.e.10 : ἡμῖν Ἄνυτος ὅδε παρεκαθέζετο, ᾧ μεταδῶμεν τῆς ζητήσεως. 37763 Men.90.a.1 : εἰκότως δ´ ἂν μεταδοῖμεν· Ἄνυτος γὰρ ὅδε πρῶτον μέν ἐστι 37764 Men.90.a.2 : πατρὸς πλουσίου τε καὶ σοφοῦ Ἀνθεμίωνος, ὃς ἐγένετο 37765 Men.90.a.3 : πλούσιος οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου οὐδὲ δόντος τινός, ὥσπερ 37766 Men.90.a.4 : ὁ νῦν νεωστὶ εἰληφὼς τὰ Πολυκράτους χρήματα Ἰσμηνίας 37767 Men.90.a.5 : ὁ Θηβαῖος, ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ σοφίᾳ κτησάμενος καὶ ἐπιμελείᾳ, 37768 Men.90.a.6 : ἔπειτα καὶ τὰ ἄλλα οὐχ ὑπερήφανος δοκῶν εἶναι πολίτης 37769 Men.90.a.7 : οὐδὲ ὀγκώδης τε καὶ ἐπαχθής, ἀλλὰ κόσμιος καὶ εὐσταλὴς 37770 Men.90.b.1 : ἀνήρ· ἔπειτα τοῦτον εὖ ἔθρεψεν καὶ ἐπαίδευσεν, ὡς δοκεῖ 37771 Men.90.b.2 : Ἀθηναίων τῷ πλήθει· αἱροῦνται γοῦν αὐτὸν ἐπὶ τὰς μεγί– 37772 Men.90.b.3 : στας ἀρχάς. δίκαιον δὴ μετὰ τοιούτων ζητεῖν ἀρετῆς πέρι 37773 Men.90.b.4 : διδασκάλους, εἴτ´ εἰσὶν εἴτε μή, καὶ οἵτινες. σὺ οὖν ἡμῖν, 37774 Men.90.b.5 : ὦ Ἄνυτε, συζήτησον, ἐμοί τε καὶ τῷ σαυτοῦ ξένῳ Μένωνι 37775 Men.90.b.6 : τῷδε, περὶ τούτου τοῦ πράγματος τίνες ἂν εἶεν διδάσκαλοι. 37776 Men.90.b.7 : ὧδε δὲ σκέψαι· εἰ βουλοίμεθα Μένωνα τόνδε ἀγαθὸν ἰατρὸν 37777 Men.90.c.1 : γενέσθαι, παρὰ τίνας ἂν αὐτὸν πέμποιμεν διδασκάλους; ἆρ´ 37778 Men.90.c.2 : οὐ παρὰ τοὺς ἰατρούς; 37779 Men.90.c.3 : {ΑΝ.} Πάνυ γε. 37780 Men.90.c.4 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἰ σκυτοτόμον ἀγαθὸν βουλοίμεθα γενέσθαι, 37781 Men.90.c.5 : ἆρ´ οὐ παρὰ τοὺς σκυτοτόμους; 37782 Men.90.c.6 : {ΑΝ.} Ναί. 37783 Men.90.c.7 : {ΣΩ.} Καὶ τἆλλα οὕτως; 37784 Men.90.c.8 : {ΑΝ.} Πάνυ γε. 37785 Men.90.c.9 : {ΣΩ.} Ὧδε δή μοι πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν εἰπέ. παρὰ τοὺς 37786 Men.90.c.10 : ἰατρούς, φαμέν, πέμποντες τόνδε καλῶς ἂν ἐπέμπομεν, βου– 37787 Men.90.c.11 : λόμενοι ἰατρὸν γενέσθαι· ἆρ´ ὅταν τοῦτο λέγωμεν, τόδε 37788 Men.90.d.1 : λέγομεν, ὅτι παρὰ τούτους πέμποντες αὐτὸν σωφρονοῖμεν 37789 Men.90.d.2 : ἄν, τοὺς ἀντιποιουμένους τε τῆς τέχνης μᾶλλον ἢ τοὺς μή, 37790 Men.90.d.3 : καὶ τοὺς μισθὸν πραττομένους ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ, ἀποφήναντας 37791 Men.90.d.4 : αὑτοὺς διδασκάλους τοῦ βουλομένου ἰέναι τε καὶ μανθάνειν; 37792 Men.90.d.5 : ἆρ´ οὐ πρὸς ταῦτα βλέψαντες καλῶς ἂν πέμποιμεν; 37793 Men.90.d.6 : {ΑΝ.} Ναί. 37794 Men.90.d.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ αὐλήσεως καὶ τῶν ἄλλων τὰ αὐτὰ 37795 Men.90.e.1 : ταῦτα; πολλὴ ἄνοιά ἐστι βουλομένους αὐλητήν τινα ποιῆσαι 37796 Men.90.e.2 : παρὰ μὲν τοὺς ὑπισχνουμένους διδάξειν τὴν τέχνην καὶ 37797 Men.90.e.3 : μισθὸν πραττομένους μὴ ἐθέλειν πέμπειν, ἄλλοις δέ τισιν 37798 Men.90.e.4 : πράγματα παρέχειν, ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων, οἳ 37799 Men.90.e.5 : μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ´ ἔστιν αὐτῶν μαθη– 37800 Men.90.e.6 : τὴς μηδεὶς τούτου τοῦ μαθήματος ὃ ἡμεῖς ἀξιοῦμεν μανθά– 37801 Men.90.e.7 : νειν παρ´ αὐτῶν ὃν ἂν πέμπωμεν. οὐ πολλή σοι δοκεῖ 37802 Men.90.e.8 : ἀλογία εἶναι; 37803 Men.90.e.9 : {ΑΝ.} Ναὶ μὰ Δία ἔμοιγε, καὶ ἀμαθία γε πρός. 37804 Men.90.e.10 : {ΣΩ.} Καλῶς λέγεις. νῦν τοίνυν ἔξεστί σε μετ´ ἐμοῦ 37805 Men.91.a.1 : κοινῇ βουλεύεσθαι περὶ τοῦ ξένου τουτουῒ Μένωνος. οὗτος 37806 Men.91.a.2 : γάρ, ὦ Ἄνυτε, πάλαι λέγει πρός με ὅτι ἐπιθυμεῖ ταύτης 37807 Men.91.a.3 : τῆς σοφίας καὶ ἀρετῆς ᾗ οἱ ἄνθρωποι τάς τε οἰκίας καὶ τὰς 37808 Men.91.a.4 : πόλεις καλῶς διοικοῦσι, καὶ τοὺς γονέας τοὺς αὑτῶν θερα– 37809 Men.91.a.5 : πεύουσι, καὶ πολίτας καὶ ξένους ὑποδέξασθαί τε καὶ ἀπο– 37810 Men.91.a.6 : πέμψαι ἐπίστανται ἀξίως ἀνδρὸς ἀγαθοῦ. ταύτην οὖν τὴν 37811 Men.91.b.1 : ἀρετὴν σκόπει παρὰ τίνας ἂν πέμποντες αὐτὸν ὀρθῶς πέμ– 37812 Men.91.b.2 : ποιμεν. ἢ δῆλον δὴ κατὰ τὸν ἄρτι λόγον ὅτι παρὰ τούτους 37813 Men.91.b.3 : τοὺς ὑπισχνουμένους ἀρετῆς διδασκάλους εἶναι καὶ ἀποφή– 37814 Men.91.b.4 : ναντας αὑτοὺς κοινοὺς τῶν Ἑλλήνων τῷ βουλομένῳ μανθάνειν, 37815 Men.91.b.5 : μισθὸν τούτου ταξαμένους τε καὶ πραττομένους; 37816 Men.91.b.6 : {ΑΝ.} Καὶ τίνας λέγεις τούτους, ὦ Σώκρατες; 37817 Men.91.b.7 : {ΣΩ.} Οἶσθα δήπου καὶ σὺ ὅτι οὗτοί εἰσιν οὓς οἱ ἄνθρωποι 37818 Men.91.b.8 : καλοῦσι σοφιστάς. 37819 Men.91.c.1 : {ΑΝ.} Ἡράκλεις, εὐφήμει, ὦ Σώκρατες. μηδένα τῶν γ´ 37820 Men.91.c.2 : ἐμῶν μήτε οἰκείων μήτε φίλων, μήτε ἀστὸν μήτε ξένον, 37821 Men.91.c.3 : τοιαύτη μανία λάβοι, ὥστε παρὰ τούτους ἐλθόντα λωβηθῆναι, 37822 Men.91.c.4 : ἐπεὶ οὗτοί γε φανερά ἐστι λώβη τε καὶ διαφθορὰ τῶν 37823 Men.91.c.5 : συγγιγνομένων. 37824 Men.91.c.6 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις, ὦ Ἄνυτε; οὗτοι ἄρα μόνοι τῶν ἀντι– 37825 Men.91.c.7 : ποιουμένων τι ἐπίστασθαι εὐεργετεῖν τοσοῦτον τῶν ἄλλων 37826 Men.91.c.8 : διαφέρουσιν, ὅσον οὐ μόνον οὐκ ὠφελοῦσιν, ὥσπερ οἱ ἄλλοι, 37827 Men.91.c.9 : ὅτι ἄν τις αὐτοῖς παραδῷ, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐναντίον διαφθεί– 37828 Men.91.d.1 : ρουσιν; καὶ τούτων φανερῶς χρήματα ἀξιοῦσι πράττεσθαι; 37829 Men.91.d.2 : ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ ἔχω ὅπως σοι πιστεύσω· οἶδα γὰρ ἄνδρα 37830 Men.91.d.3 : ἕνα Πρωταγόραν πλείω χρήματα κτησάμενον ἀπὸ ταύτης 37831 Men.91.d.4 : τῆς σοφίας ἢ Φειδίαν τε, ὃς οὕτω περιφανῶς καλὰ ἔργα 37832 Men.91.d.5 : ἠργάζετο, καὶ ἄλλους δέκα τῶν ἀνδριαντοποιῶν. καίτοι 37833 Men.91.d.6 : τέρας λέγεις εἰ οἱ μὲν τὰ ὑποδήματα ἐργαζόμενοι τὰ παλαιὰ 37834 Men.91.d.7 : καὶ τὰ ἱμάτια ἐξακούμενοι οὐκ ἂν δύναιντο λαθεῖν τριάκονθ´ 37835 Men.91.e.1 : ἡμέρας μοχθηρότερα ἀποδιδόντες ἢ παρέλαβον τὰ ἱμάτιά τε 37836 Men.91.e.2 : καὶ ὑποδήματα, ἀλλ´ εἰ τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν τῷ λιμῷ 37837 Men.91.e.3 : ἀποθάνοιεν, Πρωταγόρας δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάν– 37838 Men.91.e.4 : θανεν διαφθείρων τοὺς συγγιγνομένους καὶ μοχθηροτέρους 37839 Men.91.e.5 : ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλέον ἢ τετταράκοντα ἔτη— 37840 Men.91.e.6 : οἶμαι γὰρ αὐτὸν ἀποθανεῖν ἐγγὺς καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγο– 37841 Men.91.e.7 : νότα, τετταράκοντα δὲ ἐν τῇ τέχνῃ ὄντα—καὶ ἐν ἅπαντι 37842 Men.91.e.8 : τῷ χρόνῳ τούτῳ ἔτι εἰς τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ εὐδοκιμῶν 37843 Men.91.e.9 : οὐδὲν πέπαυται, καὶ οὐ μόνον Πρωταγόρας, ἀλλὰ καὶ 37844 Men.92.a.1 : ἄλλοι πάμπολλοι, οἱ μὲν πρότερον γεγονότες ἐκείνου, οἱ 37845 Men.92.a.2 : δὲ καὶ νῦν ἔτι ὄντες. πότερον δὴ οὖν φῶμεν κατὰ τὸν 37846 Men.92.a.3 : σὸν λόγον εἰδότας αὐτοὺς ἐξαπατᾶν καὶ λωβᾶσθαι τοὺς 37847 Men.92.a.4 : νέους, ἢ λεληθέναι καὶ ἑαυτούς; καὶ οὕτω μαίνεσθαι 37848 Men.92.a.5 : ἀξιώσομεν τούτους, οὓς ἔνιοί φασι σοφωτάτους ἀνθρώπων 37849 Men.92.a.6 : εἶναι; 37850 Men.92.a.7 : {ΑΝ.} Πολλοῦ γε δέουσι μαίνεσθαι, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ 37851 Men.92.a.8 : πολὺ μᾶλλον οἱ τούτοις διδόντες ἀργύριον τῶν νέων, τούτων 37852 Men.92.b.1 : δ´ ἔτι μᾶλλον οἱ τούτοις ἐπιτρέποντες, οἱ προσήκοντες, πολὺ 37853 Men.92.b.2 : δὲ μάλιστα πάντων αἱ πόλεις, ἐῶσαι αὐτοὺς εἰσαφικνεῖσθαι 37854 Men.92.b.3 : καὶ οὐκ ἐξελαύνουσαι, εἴτε τις ξένος ἐπιχειρεῖ τοιοῦτόν τι 37855 Men.92.b.4 : ποιεῖν εἴτε ἀστός. 37856 Men.92.b.5 : {ΣΩ.} Πότερον δέ, ὦ Ἄνυτε, ἠδίκηκέ τίς σε τῶν σοφιστῶν, 37857 Men.92.b.6 : ἢ τί οὕτως αὐτοῖς χαλεπὸς εἶ; 37858 Men.92.b.7 : {ΑΝ.} Οὐδὲ μὰ Δία ἔγωγε συγγέγονα πώποτε αὐτῶν οὐδενί, 37859 Men.92.b.8 : οὐδ´ ἂν ἄλλον ἐάσαιμι τῶν ἐμῶν οὐδένα. 37860 Men.92.b.9 : {ΣΩ.} Ἄπειρος ἄρ´ εἶ παντάπασι τῶν ἀνδρῶν; 37861 Men.92.b.10 : {ΑΝ.} Καὶ εἴην γε. 37862 Men.92.c.1 : {ΣΩ.} Πῶς οὖν ἄν, ὦ δαιμόνιε, εἰδείης περὶ τούτου τοῦ 37863 Men.92.c.2 : πράγματος, εἴτε τι ἀγαθὸν ἔχει ἐν αὑτῷ εἴτε φλαῦρον, οὗ 37864 Men.92.c.3 : παντάπασιν ἄπειρος εἴης; 37865 Men.92.c.4 : {ΑΝ.} Ῥᾳδίως· τούτους γοῦν οἶδα οἵ εἰσιν, εἴτ´ οὖν 37866 Men.92.c.5 : ἄπειρος αὐτῶν εἰμι εἴτε μή. 37867 Men.92.c.6 : {ΣΩ.} Μάντις εἶ ἴσως, ὦ Ἄνυτε· ἐπεὶ ὅπως γε ἄλλως 37868 Men.92.c.7 : οἶσθα τούτων πέρι, ἐξ ὧν αὐτὸς λέγεις θαυμάζοιμ´ ἄν. 37869 Men.92.c.8 : ἀλλὰ γὰρ οὐ τούτους ἐπιζητοῦμεν τίνες εἰσίν, παρ´ οὓς ἂν 37870 Men.92.d.1 : Μένων ἀφικόμενος μοχθηρὸς γένοιτο—οὗτοι μὲν γάρ, εἰ σὺ 37871 Men.92.d.2 : βούλει, ἔστων οἱ σοφισταί—ἀλλὰ δὴ ἐκείνους εἰπὲ ἡμῖν, 37872 Men.92.d.3 : καὶ τὸν πατρικὸν τόνδε ἑταῖρον εὐεργέτησον φράσας αὐτῷ 37873 Men.92.d.4 : παρὰ τίνας ἀφικόμενος ἐν τοσαύτῃ πόλει τὴν ἀρετὴν ἣν 37874 Men.92.d.5 : νυνδὴ ἐγὼ διῆλθον γένοιτ´ ἂν ἄξιος λόγου. 37875 Men.92.d.6 : {ΑΝ.} Τί δὲ αὐτῷ οὐ σὺ ἔφρασας; 37876 Men.92.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ οὓς μὲν ἐγὼ ᾤμην διδασκάλους τούτων εἶναι, 37877 Men.92.d.8 : εἶπον, ἀλλὰ τυγχάνω οὐδὲν λέγων, ὡς σὺ φῄς· καὶ ἴσως τὶ 37878 Men.92.e.1 : λέγεις. ἀλλὰ σὺ δὴ ἐν τῷ μέρει αὐτῷ εἰπὲ παρὰ τίνας 37879 Men.92.e.2 : ἔλθῃ Ἀθηναίων· εἰπὲ ὄνομα ὅτου βούλει. 37880 Men.92.e.3 : {ΑΝ.} Τί δὲ ἑνὸς ἀνθρώπου ὄνομα δεῖ ἀκοῦσαι; ὅτῳ γὰρ 37881 Men.92.e.4 : ἂν ἐντύχῃ Ἀθηναίων τῶν καλῶν κἀγαθῶν, οὐδεὶς ἔστιν ὃς 37882 Men.92.e.5 : οὐ βελτίω αὐτὸν ποιήσει ἢ οἱ σοφισταί, ἐάνπερ ἐθέλῃ 37883 Men.92.e.6 : πείθεσθαι. 37884 Men.92.e.7 : {ΣΩ.} Πότερον δὲ οὗτοι οἱ καλοὶ κἀγαθοὶ ἀπὸ τοῦ 37885 Men.92.e.8 : αὐτομάτου ἐγένοντο τοιοῦτοι, παρ´ οὐδενὸς μαθόντες ὅμως 37886 Men.92.e.9 : μέντοι ἄλλους διδάσκειν οἷοί τε ὄντες ταῦτα ἃ αὐτοὶ οὐκ 37887 Men.93.a.1 : ἔμαθον; 37888 Men.93.a.2 : {ΑΝ.} Καὶ τούτους ἔγωγε ἀξιῶ παρὰ τῶν προτέρων μαθεῖν, 37889 Men.93.a.3 : ὄντων καλῶν κἀγαθῶν· ἢ οὐ δοκοῦσί σοι πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ 37890 Men.93.a.4 : γεγονέναι ἐν τῇδε τῇ πόλει ἄνδρες; 37891 Men.93.a.5 : {ΣΩ.} Ἔμοιγε, ὦ Ἄνυτε, καὶ εἶναι δοκοῦσιν ἐνθάδε ἀγαθοὶ 37892 Men.93.a.6 : τὰ πολιτικά, καὶ γεγονέναι ἔτι οὐχ ἧττον ἢ εἶναι· ἀλλὰ 37893 Men.93.a.7 : μῶν καὶ διδάσκαλοι ἀγαθοὶ γεγόνασιν τῆς αὑτῶν ἀρετῆς; 37894 Men.93.a.8 : τοῦτο γάρ ἐστιν περὶ οὗ ὁ λόγος ἡμῖν τυγχάνει ὤν· οὐκ εἰ 37895 Men.93.a.9 : εἰσὶν ἀγαθοὶ ἢ μὴ ἄνδρες ἐνθάδε, οὐδ´ εἰ γεγόνασιν ἐν τῷ 37896 Men.93.b.1 : πρόσθεν, ἀλλ´ εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετὴ πάλαι σκοποῦμεν. 37897 Men.93.b.2 : τοῦτο δὲ σκοποῦντες τόδε σκοποῦμεν, ἆρα οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες 37898 Men.93.b.3 : καὶ τῶν νῦν καὶ τῶν προτέρων ταύτην τὴν ἀρετὴν ἣν αὐτοὶ 37899 Men.93.b.4 : ἀγαθοὶ ἦσαν ἠπίσταντο καὶ ἄλλῳ παραδοῦναι, ἢ οὐ παρα– 37900 Men.93.b.5 : δοτὸν τοῦτο ἀνθρώπῳ οὐδὲ παραληπτὸν ἄλλῳ παρ´ ἄλλου· 37901 Men.93.b.6 : τοῦτ´ ἔστιν ὃ πάλαι ζητοῦμεν ἐγώ τε καὶ Μένων. ὧδε οὖν 37902 Men.93.b.7 : σκόπει ἐκ τοῦ σαυτοῦ λόγου· Θεμιστοκλέα οὐκ ἀγαθὸν ἂν 37903 Men.93.c.1 : φαίης ἄνδρα γεγονέναι; 37904 Men.93.c.2 : {ΑΝ.} Ἔγωγε, πάντων γε μάλιστα. 37905 Men.93.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ διδάσκαλον ἀγαθόν, εἴπερ τις ἄλλος τῆς 37906 Men.93.c.4 : αὑτοῦ ἀρετῆς διδάσκαλος ἦν, κἀκεῖνον εἶναι; 37907 Men.93.c.5 : {ΑΝ.} Οἶμαι ἔγωγε, εἴπερ ἐβούλετό γε. 37908 Men.93.c.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´, οἴει, οὐκ ἂν ἐβουλήθη ἄλλους τέ τινας 37909 Men.93.c.7 : καλοὺς κἀγαθοὺς γενέσθαι, μάλιστα δέ που τὸν ὑὸν τὸν 37910 Men.93.c.8 : αὑτοῦ; ἢ οἴει αὐτὸν φθονεῖν αὐτῷ καὶ ἐξεπίτηδες οὐ παρα– 37911 Men.93.d.1 : διδόναι τὴν ἀρετὴν ἣν αὐτὸς ἀγαθὸς ἦν; ἢ οὐκ ἀκήκοας ὅτι 37912 Men.93.d.2 : Θεμιστοκλῆς Κλεόφαντον τὸν ὑὸν ἱππέα μὲν ἐδιδάξατο 37913 Men.93.d.3 : ἀγαθόν; ἐπέμενεν γοῦν ἐπὶ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς, καὶ 37914 Men.93.d.4 : ἠκόντιζεν ἀπὸ τῶν ἵππων ὀρθός, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ θαυ– 37915 Men.93.d.5 : μαστὰ ἠργάζετο ἃ ἐκεῖνος αὐτὸν ἐπαιδεύσατο καὶ ἐποίησε 37916 Men.93.d.6 : σοφόν, ὅσα διδασκάλων ἀγαθῶν εἴχετο· ἢ ταῦτα οὐκ ἀκήκοας 37917 Men.93.d.7 : τῶν πρεσβυτέρων; 37918 Men.93.d.8 : {ΑΝ.} Ἀκήκοα. 37919 Men.93.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκ ἂν ἄρα τήν γε φύσιν τοῦ ὑέος αὐτοῦ ᾐτιάσατ´ 37920 Men.93.d.10 : ἄν τις εἶναι κακήν. 37921 Men.93.e.1 : {ΑΝ.} Ἴσως οὐκ ἄν. 37922 Men.93.e.2 : {ΣΩ.} Τί δὲ τόδε; ὡς Κλεόφαντος ὁ Θεμιστοκλέους ἀνὴρ 37923 Men.93.e.3 : ἀγαθὸς καὶ σοφὸς ἐγένετο ἅπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἤδη του 37924 Men.93.e.4 : ἀκήκοας ἢ νεωτέρου ἢ πρεσβυτέρου; 37925 Men.93.e.5 : {ΑΝ.} Οὐ δῆτα. 37926 Men.93.e.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ταῦτα μὲν οἰόμεθα βούλεσθαι αὐτὸν τὸν 37927 Men.93.e.7 : αὑτοῦ ὑὸν παιδεῦσαι, ἣν δὲ αὐτὸς σοφίαν ἦν σοφός, οὐδὲν 37928 Men.93.e.8 : τῶν γειτόνων βελτίω ποιῆσαι, εἴπερ ἦν γε διδακτὸν ἡ ἀρετή; 37929 Men.93.e.9 : {ΑΝ.} Ἴσως μὰ Δί´ οὔ. 37930 Men.93.e.10 : {ΣΩ.} Οὗτος μὲν δή σοι τοιοῦτος διδάσκαλος ἀρετῆς, ὃν 37931 Men.93.e.11 : καὶ σὺ ὁμολογεῖς ἐν τοῖς ἄριστον τῶν προτέρων εἶναι· ἄλλον 37932 Men.94.a.1 : δὲ δὴ σκεψώμεθα, Ἀριστείδην τὸν Λυσιμάχου· ἢ τοῦτον 37933 Men.94.a.2 : οὐχ ὁμολογεῖς ἀγαθὸν γεγονέναι; 37934 Men.94.a.3 : {ΑΝ.} Ἔγωγε, πάντως δήπου. 37935 Men.94.a.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ οὗτος τὸν ὑὸν τὸν αὑτοῦ Λυσίμαχον, 37936 Men.94.a.5 : ὅσα μὲν διδασκάλων εἴχετο, κάλλιστα Ἀθηναίων ἐπαίδευσε, 37937 Men.94.a.6 : ἄνδρα δὲ βελτίω δοκεῖ σοι ὁτουοῦν πεποιηκέναι; τούτῳ γάρ 37938 Men.94.a.7 : που καὶ συγγέγονας καὶ ὁρᾷς οἷός ἐστιν. εἰ δὲ βούλει, 37939 Men.94.b.1 : Περικλέα, οὕτως μεγαλοπρεπῶς σοφὸν ἄνδρα, οἶσθ´ ὅτι δύο 37940 Men.94.b.2 : ὑεῖς ἔθρεψε, Πάραλον καὶ Ξάνθιππον; 37941 Men.94.b.3 : {ΑΝ.} Ἔγωγε. 37942 Men.94.b.4 : {ΣΩ.} Τούτους μέντοι, ὡς οἶσθα καὶ σύ, ἱππέας μὲν ἐδί– 37943 Men.94.b.5 : δαξεν οὐδενὸς χείρους Ἀθηναίων, καὶ μουσικὴν καὶ ἀγωνίαν 37944 Men.94.b.6 : καὶ τἆλλα ἐπαίδευσεν ὅσα τέχνης ἔχεται οὐδενὸς χείρους· 37945 Men.94.b.7 : ἀγαθοὺς δὲ ἄρα ἄνδρας οὐκ ἐβούλετο ποιῆσαι; δοκῶ μέν, 37946 Men.94.b.8 : ἐβούλετο, ἀλλὰ μὴ οὐκ ᾖ διδακτόν. ἵνα δὲ μὴ ὀλίγους οἴῃ 37947 Men.94.b.9 : καὶ τοὺς φαυλοτάτους Ἀθηναίων ἀδυνάτους γεγονέναι τοῦτο 37948 Men.94.c.1 : τὸ πρᾶγμα, ἐνθυμήθητι ὅτι Θουκυδίδης αὖ δύο ὑεῖς ἔθρεψεν, 37949 Men.94.c.2 : Μελησίαν καὶ Στέφανον, καὶ τούτους ἐπαίδευσεν τά τε ἄλλα 37950 Men.94.c.3 : εὖ καὶ ἐπάλαισαν κάλλιστα Ἀθηναίων—τὸν μὲν γὰρ Ξανθίᾳ 37951 Men.94.c.4 : ἔδωκε, τὸν δὲ Εὐδώρῳ· οὗτοι δέ που ἐδόκουν τῶν τότε 37952 Men.94.c.5 : κάλλιστα παλαίειν—ἢ οὐ μέμνησαι; 37953 Men.94.c.6 : {ΑΝ.} Ἔγωγε, ἀκοῇ. 37954 Men.94.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν δῆλον ὅτι οὗτος οὐκ ἄν ποτε, οὗ μὲν ἔδει 37955 Men.94.d.1 : δαπανώμενον διδάσκειν, ταῦτα μὲν ἐδίδαξε τοὺς παῖδας τοὺς 37956 Men.94.d.2 : αὑτοῦ, οὗ δὲ οὐδὲν ἔδει ἀναλώσαντα ἀγαθοὺς ἄνδρας ποιῆσαι, 37957 Men.94.d.3 : ταῦτα δὲ οὐκ ἐδίδαξεν, εἰ διδακτὸν ἦν; ἀλλὰ γὰρ ἴσως ὁ 37958 Men.94.d.4 : Θουκυδίδης φαῦλος ἦν, καὶ οὐκ ἦσαν αὐτῷ πλεῖστοι φίλοι 37959 Men.94.d.5 : Ἀθηναίων καὶ τῶν συμμάχων; καὶ οἰκίας μεγάλης ἦν καὶ 37960 Men.94.d.6 : ἐδύνατο μέγα ἐν τῇ πόλει καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν, ὥστε 37961 Men.94.d.7 : εἴπερ ἦν τοῦτο διδακτόν, ἐξευρεῖν ἂν ὅστις ἔμελλεν αὐτοῦ 37962 Men.94.d.8 : τοὺς ὑεῖς ἀγαθοὺς ποιήσειν, ἢ τῶν ἐπιχωρίων τις ἢ τῶν 37963 Men.94.e.1 : ξένων, εἰ αὐτὸς μὴ ἐσχόλαζεν διὰ τὴν τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν. 37964 Men.94.e.2 : ἀλλὰ γάρ, ὦ ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ οὐκ ᾖ διδακτὸν ἀρετή. 37965 Men.94.e.3 : {ΑΝ.} Ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς λέγειν ἀν– 37966 Men.94.e.4 : θρώπους. ἐγὼ μὲν οὖν ἄν σοι συμβουλεύσαιμι, εἰ ἐθέλεις 37967 Men.94.e.5 : ἐμοὶ πείθεσθαι, εὐλαβεῖσθαι· ὡς ἴσως μὲν καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει 37968 Men.94.e.6 : ῥᾷόν ἐστιν κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπους ἢ εὖ, ἐν τῇδε δὲ καὶ 37969 Men.95.a.1 : πάνυ· οἶμαι δὲ σὲ καὶ αὐτὸν εἰδέναι. 37970 Men.95.a.2 : {ΣΩ.} Ὦ Μένων, Ἄνυτος μέν μοι δοκεῖ χαλεπαίνειν, καὶ 37971 Men.95.a.3 : οὐδὲν θαυμάζω· οἴεται γάρ με πρῶτον μὲν κακηγορεῖν τούτους 37972 Men.95.a.4 : τοὺς ἄνδρας, ἔπειτα ἡγεῖται καὶ αὐτὸς εἶναι εἷς τούτων. ἀλλ´ 37973 Men.95.a.5 : οὗτος μὲν ἐάν ποτε γνῷ οἷόν ἐστιν τὸ κακῶς λέγειν, παύσεται 37974 Men.95.a.6 : χαλεπαίνων, νῦν δὲ ἀγνοεῖ· σὺ δέ μοι εἰπέ, οὐ καὶ παρ´ ὑμῖν 37975 Men.95.a.7 : εἰσιν καλοὶ κἀγαθοὶ ἄνδρες; 37976 Men.95.a.8 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 37977 Men.95.b.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἐθέλουσιν οὗτοι παρέχειν αὑτοὺς διδασκά– 37978 Men.95.b.2 : λους τοῖς νέοις, καὶ ὁμολογεῖν διδάσκαλοί τε εἶναι καὶ 37979 Men.95.b.3 : διδακτὸν ἀρετήν; 37980 Men.95.b.4 : {ΜΕΝ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τοτὲ μὲν ἂν 37981 Men.95.b.5 : αὐτῶν ἀκούσαις ὡς διδακτόν, τοτὲ δὲ ὡς οὔ. 37982 Men.95.b.6 : {ΣΩ.} Φῶμεν οὖν τούτους διδασκάλους εἶναι τούτου τοῦ 37983 Men.95.b.7 : πράγματος, οἷς μηδὲ αὐτὸ τοῦτο ὁμολογεῖται; 37984 Men.95.b.8 : {ΜΕΝ.} Οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 37985 Men.95.b.9 : {ΣΩ.} Τί δὲ δή; οἱ σοφισταί σοι οὗτοι, οἵπερ μόνοι 37986 Men.95.b.10 : ἐπαγγέλλονται, δοκοῦσι διδάσκαλοι εἶναι ἀρετῆς; 37987 Men.95.c.1 : {ΜΕΝ.} Καὶ Γοργίου μάλιστα, ὦ Σώκρατες, ταῦτα ἄγαμαι, 37988 Men.95.c.2 : ὅτι οὐκ ἄν ποτε αὐτοῦ τοῦτο ἀκούσαις ὑπισχνουμένου, ἀλλὰ 37989 Men.95.c.3 : καὶ τῶν ἄλλων καταγελᾷ, ὅταν ἀκούσῃ ὑπισχνουμένων· ἀλλὰ 37990 Men.95.c.4 : λέγειν οἴεται δεῖν ποιεῖν δεινούς. 37991 Men.95.c.5 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ἄρα σοὶ δοκοῦσιν οἱ σοφισταὶ διδάσκαλοι 37992 Men.95.c.6 : εἶναι; 37993 Men.95.c.7 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔχω λέγειν, ὦ Σώκρατες. καὶ γὰρ αὐτὸς 37994 Men.95.c.8 : ὅπερ οἱ πολλοὶ πέπονθα· τοτὲ μέν μοι δοκοῦσιν, τοτὲ δὲ οὔ. 37995 Men.95.c.9 : {ΣΩ.} Οἶσθα δὲ ὅτι οὐ μόνον σοί τε καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς 37996 Men.95.c.10 : πολιτικοῖς τοῦτο δοκεῖ τοτὲ μὲν εἶναι διδακτόν, τοτὲ δ´ οὔ, 37997 Men.95.d.1 : ἀλλὰ καὶ Θέογνιν τὸν ποιητὴν οἶσθ´ ὅτι ταὐτὰ ταῦτα λέγει; 37998 Men.95.d.2 : {ΜΕΝ.} Ἐν ποίοις ἔπεσιν; 37999 Men.95.d.3 : {ΣΩ.} Ἐν τοῖς ἐλεγείοις, οὗ λέγει— 38000 Men.95.d.3 : 38001 Men.95.d.4 : καὶ παρὰ τοῖσιν πῖνε καὶ ἔσθιε, καὶ μετὰ τοῖσιν 38002 Men.95.d.5 : ἵζε, καὶ ἅνδανε τοῖς, ὧν μεγάλη δύναμις. 38003 Men.95.d.6 : ἐσθλῶν μὲν γὰρ ἄπ´ ἐσθλὰ διδάξεαι· ἢν δὲ κακοῖσιν 38004 Men.95.e.1 : συμμίσγῃς, ἀπολεῖς καὶ τὸν ἐόντα νόον. 38005 Men.95.e.1 : 38006 Men.95.e.2 : οἶσθ´ ὅτι ἐν τούτοις μὲν ὡς διδακτοῦ οὔσης τῆς ἀρετῆς λέγει; 38007 Men.95.e.3 : {ΜΕΝ.} Φαίνεταί γε. 38008 Men.95.e.4 : {ΣΩ.} Ἐν ἄλλοις δέ γε ὀλίγον μεταβάς, — 38009 Men.95.e.4 : 38010 Men.95.e.5 : εἰ δ´ ἦν ποιητόν, φησί, καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα, 38011 Men.95.e.5 : 38012 Men.95.e.6 : λέγει πως ὅτι— 38013 Men.95.e.6 : 38014 Men.95.e.7 : πολλοὺς ἂν μισθοὺς καὶ μεγάλους ἔφερον 38015 Men.95.e.7 : 38016 Men.95.e.8 : οἱ δυνάμενοι τοῦτο ποιεῖν, καὶ— 38017 Men.95.e.8 : 38018 Men.95.e.9 : οὔ ποτ´ ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός, 38019 Men.96.a.1 : πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν. ἀλλὰ διδάσκων 38020 Men.96.a.2 : οὔ ποτε ποιήσεις τὸν κακὸν ἄνδρ´ ἀγαθόν. 38021 Men.96.a.2 : 38022 Men.96.a.3 : ἐννοεῖς ὅτι αὐτὸς αὑτῷ πάλιν περὶ τῶν αὐτῶν τἀναντία 38023 Men.96.a.4 : λέγει; 38024 Men.96.a.5 : {ΜΕΝ.} Φαίνεται. 38025 Men.96.a.6 : {ΣΩ.} Ἔχεις οὖν εἰπεῖν ἄλλου ὁτουοῦν πράγματος, οὗ οἱ 38026 Men.96.a.7 : μὲν φάσκοντες διδάσκαλοι εἶναι οὐχ ὅπως ἄλλων διδάσκαλοι 38027 Men.96.a.8 : ὁμολογοῦνται, ἀλλ´ οὐδὲ αὐτοὶ ἐπίστασθαι, ἀλλὰ πονηροὶ 38028 Men.96.b.1 : εἶναι περὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ πρᾶγμα οὗ φασι διδάσκαλοι εἶναι, 38029 Men.96.b.2 : οἱ δὲ ὁμολογούμενοι αὐτοὶ καλοὶ κἀγαθοὶ τοτὲ μέν φασιν 38030 Men.96.b.3 : αὐτὸ διδακτὸν εἶναι, τοτὲ δὲ οὔ; τοὺς οὖν οὕτω τεταραγμένους 38031 Men.96.b.4 : περὶ ὁτουοῦν φαίης ἂν σὺ κυρίως διδασκάλους εἶναι; 38032 Men.96.b.5 : {ΜΕΝ.} Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγε. 38033 Men.96.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μήτε οἱ σοφισταὶ μήτε οἱ αὐτοὶ καλοὶ 38034 Men.96.b.7 : κἀγαθοὶ ὄντες διδάσκαλοί εἰσι τοῦ πράγματος, δῆλον ὅτι οὐκ 38035 Men.96.b.8 : ἂν ἄλλοι γε; 38036 Men.96.b.9 : {ΜΕΝ.} Οὔ μοι δοκεῖ. 38037 Men.96.c.1 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε μὴ διδάσκαλοι, οὐδὲ μαθηταί; 38038 Men.96.c.2 : {ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι ἔχειν ὡς λέγεις. 38039 Men.96.c.3 : {ΣΩ.} Ὡμολογήκαμεν δέ γε, πράγματος οὗ μήτε διδάσκαλοι 38040 Men.96.c.4 : μήτε μαθηταὶ εἶεν, τοῦτο μηδὲ διδακτὸν εἶναι; 38041 Men.96.c.5 : {ΜΕΝ.} Ὡμολογήκαμεν. 38042 Men.96.c.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀρετῆς οὐδαμοῦ φαίνονται διδάσκαλοι; 38043 Men.96.c.7 : {ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα. 38044 Men.96.c.8 : {ΣΩ.} Εἰ δέ γε μὴ διδάσκαλοι, οὐδὲ μαθηταί; 38045 Men.96.c.9 : {ΜΕΝ.} Φαίνεται οὕτως. 38046 Men.96.c.10 : {ΣΩ.} Ἀρετὴ ἄρα οὐκ ἂν εἴη διδακτόν; 38047 Men.96.d.1 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔοικεν, εἴπερ ὀρθῶς ἡμεῖς ἐσκέμμεθα. ὥστε 38048 Men.96.d.2 : καὶ θαυμάζω δή, ὦ Σώκρατες, πότερόν ποτε οὐδ´ εἰσὶν ἀγαθοὶ 38049 Men.96.d.3 : ἄνδρες, ἢ τίς ἂν εἴη τρόπος τῆς γενέσεως τῶν ἀγαθῶν 38050 Men.96.d.4 : γιγνομένων. 38051 Men.96.d.5 : {ΣΩ.} Κινδυνεύομεν, ὦ Μένων, ἐγώ τε καὶ σὺ φαῦλοί τινες 38052 Men.96.d.6 : εἶναι ἄνδρες, καὶ σέ τε Γοργίας οὐχ ἱκανῶς πεπαιδευκέναι 38053 Men.96.d.7 : καὶ ἐμὲ Πρόδικος. παντὸς μᾶλλον οὖν προσεκτέον τὸν νοῦν 38054 Men.96.d.8 : ἡμῖν αὐτοῖς, καὶ ζητητέον ὅστις ἡμᾶς ἑνί γέ τῳ τρόπῳ βελτίους 38055 Men.96.e.1 : ποιήσει· λέγω δὲ ταῦτα ἀποβλέψας πρὸς τὴν ἄρτι ζήτησιν, 38056 Men.96.e.2 : ὡς ἡμᾶς ἔλαθεν καταγελάστως ὅτι οὐ μόνον ἐπιστήμης 38057 Men.96.e.3 : ἡγουμένης ὀρθῶς τε καὶ εὖ τοῖς ἀνθρώποις πράττεται τὰ 38058 Men.96.e.4 : πράγματα, ᾗ ἴσως καὶ διαφεύγει ἡμᾶς τὸ γνῶναι τίνα ποτὲ 38059 Men.96.e.5 : τρόπον γίγνονται οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες. 38060 Men.96.e.6 : {ΜΕΝ.} Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 38061 Men.96.e.7 : {ΣΩ.} Ὧδε· ὅτι μὲν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας δεῖ ὠφελίμους εἶναι, 38062 Men.97.a.1 : ὀρθῶς ὡμολογήκαμεν τοῦτό γε ὅτι οὐκ ἂν ἄλλως ἔχοι· ἦ γάρ; 38063 Men.97.a.2 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38064 Men.97.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ ὅτι γε ὠφέλιμοι ἔσονται, ἂν ὀρθῶς ἡμῖν ἡγῶνται 38065 Men.97.a.4 : τῶν πραγμάτων, καὶ τοῦτό που καλῶς ὡμολογοῦμεν; 38066 Men.97.a.5 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38067 Men.97.a.6 : {ΣΩ.} Ὅτι δ´ οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι, ἐὰν μὴ φρόνιμος 38068 Men.97.a.7 : ᾖ, τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν. 38069 Men.97.a.8 : {ΜΕΝ.} Πῶς δὴ [ὀρθῶς] λέγεις; 38070 Men.97.a.9 : {ΣΩ.} Ἐγὼ ἐρῶ. 〈εἰ〉 εἰδὼς τὴν ὁδὸν τὴν εἰς Λάρισαν ἢ 38071 Men.97.a.10 : ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο, ἄλλο τι ὀρθῶς 38072 Men.97.a.11 : ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο; 38073 Men.97.a.12 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38074 Men.97.b.1 : {ΣΩ.} Τί δ´ εἴ τις ὀρθῶς μὲν δοξάζων ἥτις ἐστὶν ἡ ὁδός, 38075 Men.97.b.2 : ἐληλυθὼς δὲ μὴ μηδ´ ἐπιστάμενος, οὐ καὶ οὗτος ἂν ὀρθῶς 38076 Men.97.b.3 : ἡγοῖτο; 38077 Men.97.b.4 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38078 Men.97.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ ἕως γ´ ἄν που ὀρθὴν δόξαν ἔχῃ περὶ ὧν ὁ ἕτερος 38079 Men.97.b.6 : ἐπιστήμην, οὐδὲν χείρων ἡγεμὼν ἔσται, οἰόμενος μὲν ἀληθῆ, 38080 Men.97.b.7 : φρονῶν δὲ μή, τοῦ τοῦτο φρονοῦντος. 38081 Men.97.b.8 : {ΜΕΝ.} Οὐδὲν γάρ. 38082 Men.97.b.9 : {ΣΩ.} Δόξα ἄρα ἀληθὴς πρὸς ὀρθότητα πράξεως οὐδὲν 38083 Men.97.b.10 : χείρων ἡγεμὼν φρονήσεως· καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ νυνδὴ παρε– 38084 Men.97.b.11 : λείπομεν ἐν τῇ περὶ τῆς ἀρετῆς σκέψει ὁποῖόν τι εἴη, λέγοντες 38085 Men.97.c.1 : ὅτι φρόνησις μόνον ἡγεῖται τοῦ ὀρθῶς πράττειν· τὸ δὲ ἄρα 38086 Men.97.c.2 : καὶ δόξα ἦν ἀληθής. 38087 Men.97.c.3 : {ΜΕΝ.} Ἔοικέ γε. 38088 Men.97.c.4 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα ἧττον ὠφέλιμόν ἐστιν ὀρθὴ δόξα ἐπι– 38089 Men.97.c.5 : στήμης. 38090 Men.97.c.6 : {ΜΕΝ.} Τοσούτῳ γε, ὦ Σώκρατες, ὅτι ὁ μὲν τὴν ἐπιστήμην 38091 Men.97.c.7 : ἔχων ἀεὶ ἂν ἐπιτυγχάνοι, ὁ δὲ τὴν ὀρθὴν δόξαν τοτὲ μὲν ἂν 38092 Men.97.c.8 : τυγχάνοι, τοτὲ δ´ οὔ. 38093 Men.97.c.9 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις; ὁ ἀεὶ ἔχων ὀρθὴν δόξαν οὐκ ἀεὶ ἂν 38094 Men.97.c.10 : τυγχάνοι, ἕωσπερ ὀρθὰ δοξάζοι; 38095 Men.97.c.11 : {ΜΕΝ.} Ἀνάγκη μοι φαίνεται· ὥστε θαυμάζω, ὦ Σώ– 38096 Men.97.d.1 : κρατες, τούτου οὕτως ἔχοντος, ὅτι δή ποτε πολὺ τιμιωτέρα 38097 Men.97.d.2 : ἡ ἐπιστήμη τῆς ὀρθῆς δόξης, καὶ δι´ ὅτι τὸ μὲν ἕτερον, τὸ δὲ 38098 Men.97.d.3 : ἕτερόν ἐστιν αὐτῶν. 38099 Men.97.d.4 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν δι´ ὅτι θαυμάζεις, ἢ ἐγώ σοι εἴπω; 38100 Men.97.d.5 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γ´ εἰπέ. 38101 Men.97.d.6 : {ΣΩ.} Ὅτι τοῖς Δαιδάλου ἀγάλμασιν οὐ προσέσχηκας τὸν 38102 Men.97.d.7 : νοῦν· ἴσως δὲ οὐδ´ ἔστιν παρ´ ὑμῖν. 38103 Men.97.d.8 : {ΜΕΝ.} Πρὸς τί δὲ δὴ τοῦτο λέγεις; 38104 Men.97.d.9 : {ΣΩ.} Ὅτι καὶ ταῦτα, ἐὰν μὲν μὴ δεδεμένα ᾖ, ἀποδιδράσκει 38105 Men.97.d.10 : καὶ δραπετεύει, ἐὰν δὲ δεδεμένα, παραμένει. 38106 Men.97.e.1 : {ΜΕΝ.} Τί οὖν δή; 38107 Men.97.e.2 : {ΣΩ.} Τῶν ἐκείνου ποιημάτων λελυμένον μὲν ἐκτῆσθαι οὐ 38108 Men.97.e.3 : πολλῆς τινος ἄξιόν ἐστι τιμῆς, ὥσπερ δραπέτην ἄνθρωπον 38109 Men.97.e.4 : —οὐ γὰρ παραμένει—δεδεμένον δὲ πολλοῦ ἄξιον· πάνυ γὰρ 38110 Men.97.e.5 : καλὰ τὰ ἔργα ἐστίν. πρὸς τί οὖν δὴ λέγω ταῦτα; πρὸς 38111 Men.97.e.6 : τὰς δόξας τὰς ἀληθεῖς. καὶ γὰρ αἱ δόξαι αἱ ἀληθεῖς, ὅσον 38112 Men.97.e.7 : μὲν ἂν χρόνον παραμένωσιν, καλὸν τὸ χρῆμα καὶ πάντ´ 38113 Men.98.a.1 : ἀγαθὰ ἐργάζονται· πολὺν δὲ χρόνον οὐκ ἐθέλουσι παρα– 38114 Men.98.a.2 : μένειν, ἀλλὰ δραπετεύουσιν ἐκ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, 38115 Men.98.a.3 : ὥστε οὐ πολλοῦ ἄξιαί εἰσιν, ἕως ἄν τις αὐτὰς δήσῃ αἰτίας 38116 Men.98.a.4 : λογισμῷ. τοῦτο δ´ ἐστίν, ὦ Μένων ἑταῖρε, ἀνάμνησις, ὡς 38117 Men.98.a.5 : ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν ὡμολόγηται. ἐπειδὰν δὲ δεθῶσιν, 38118 Men.98.a.6 : πρῶτον μὲν ἐπιστῆμαι γίγνονται, ἔπειτα μόνιμοι· καὶ διὰ 38119 Men.98.a.7 : ταῦτα δὴ τιμιώτερον ἐπιστήμη ὀρθῆς δόξης ἐστίν, καὶ διαφέρει 38120 Men.98.a.8 : δεσμῷ ἐπιστήμη ὀρθῆς δόξης. 38121 Men.98.a.9 : {ΜΕΝ.} Νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔοικεν τοιούτῳ τινί. 38122 Men.98.b.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν καὶ ἐγὼ ὡς οὐκ εἰδὼς λέγω, ἀλλὰ εἰκάζων· 38123 Men.98.b.2 : ὅτι δέ ἐστίν τι ἀλλοῖον ὀρθὴ δόξα καὶ ἐπιστήμη, οὐ πάνυ 38124 Men.98.b.3 : μοι δοκῶ τοῦτο εἰκάζειν, ἀλλ´ εἴπερ τι ἄλλο φαίην ἂν 38125 Men.98.b.4 : εἰδέναι—ὀλίγα δ´ ἂν φαίην—ἓν δ´ οὖν καὶ τοῦτο ἐκείνων 38126 Men.98.b.5 : θείην ἂν ὧν οἶδα. 38127 Men.98.b.6 : {ΜΕΝ.} Καὶ ὀρθῶς γε, ὦ Σώκρατες, λέγεις. 38128 Men.98.b.7 : {ΣΩ.} Τί δέ; τόδε οὐκ ὀρθῶς, ὅτι ἀληθὴς δόξα ἡγουμένη 38129 Men.98.b.8 : τὸ ἔργον ἑκάστης τῆς πράξεως οὐδὲν χεῖρον ἀπεργάζεται ἢ 38130 Men.98.b.9 : ἐπιστήμη; 38131 Men.98.b.10 : {ΜΕΝ.} Καὶ τοῦτο δοκεῖς μοι ἀληθῆ λέγειν. 38132 Men.98.c.1 : {ΣΩ.} Οὐδὲν ἄρα ὀρθὴ δόξα ἐπιστήμης χεῖρον οὐδὲ ἧττον 38133 Men.98.c.2 : ὠφελίμη ἔσται εἰς τὰς πράξεις, οὐδὲ ἁνὴρ ὁ ἔχων ὀρθὴν 38134 Men.98.c.3 : δόξαν ἢ ὁ ἐπιστήμην. 38135 Men.98.c.4 : {ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα. 38136 Men.98.c.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ὅ γε ἀγαθὸς ἀνὴρ ὠφέλιμος ἡμῖν ὡμο– 38137 Men.98.c.6 : λόγηται εἶναι. 38138 Men.98.c.7 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38139 Men.98.c.8 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ τοίνυν οὐ μόνον δι´ ἐπιστήμην ἀγαθοὶ ἄνδρες 38140 Men.98.c.9 : ἂν εἶεν καὶ ὠφέλιμοι ταῖς πόλεσιν, εἴπερ εἶεν, ἀλλὰ καὶ δι´ 38141 Men.98.c.10 : ὀρθὴν δόξαν, τούτοιν δὲ οὐδέτερον φύσει ἐστὶν τοῖς ἀνθρώ– 38142 Men.98.d.1 : ποις, οὔτε ἐπιστήμη οὔτε δόξα ἀληθής, †οὔτ´ ἐπίκτητα—ἢ 38143 Men.98.d.2 : δοκεῖ σοι φύσει ὁποτερονοῦν αὐτοῖν εἶναι; 38144 Men.98.d.3 : {ΜΕΝ.} Οὐκ ἔμοιγε. 38145 Men.98.d.4 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ οὐ φύσει, οὐδὲ οἱ ἀγαθοὶ φύσει 38146 Men.98.d.5 : εἶεν ἄν. 38147 Men.98.d.6 : {ΜΕΝ.} Οὐ δῆτα. 38148 Men.98.d.7 : {ΣΩ.} Ἐπειδὴ δέ γε οὐ φύσει, ἐσκοποῦμεν τὸ μετὰ τοῦτο 38149 Men.98.d.8 : εἰ διδακτόν ἐστιν. 38150 Men.98.d.9 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38151 Men.98.d.10 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν διδακτὸν ἔδοξεν εἶναι, εἰ φρόνησις ἡ ἀρετή; 38152 Men.98.d.11 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38153 Men.98.d.12 : {ΣΩ.} Κἂν εἴ γε διδακτὸν εἴη, φρόνησις ἂν εἶναι; 38154 Men.98.d.13 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38155 Men.98.e.1 : {ΣΩ.} Καὶ εἰ μέν γε διδάσκαλοι εἶεν, διδακτὸν ἂν εἶναι, 38156 Men.98.e.2 : μὴ ὄντων δὲ οὐ διδακτόν; 38157 Men.98.e.3 : {ΜΕΝ.} Οὕτω. 38158 Men.98.e.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ὡμολογήκαμεν μὴ εἶναι αὐτοῦ διδασκά– 38159 Men.98.e.5 : λους; 38160 Men.98.e.6 : {ΜΕΝ.} Ἔστι ταῦτα. 38161 Men.98.e.7 : {ΣΩ.} Ὡμολογήκαμεν ἄρα μήτε διδακτὸν αὐτὸ μήτε φρό– 38162 Men.98.e.8 : νησιν εἶναι; 38163 Men.98.e.9 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38164 Men.98.e.10 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἀγαθόν γε αὐτὸ ὁμολογοῦμεν εἶναι; 38165 Men.98.e.11 : {ΜΕΝ.} Ναί. 38166 Men.98.e.12 : {ΣΩ.} Ὠφέλιμον δὲ καὶ ἀγαθὸν εἶναι τὸ ὀρθῶς ἡγούμενον; 38167 Men.98.e.13 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38168 Men.99.a.1 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς δέ γε ἡγεῖσθαι δύο ὄντα ταῦτα μόνα, δόξαν 38169 Men.99.a.2 : τε ἀληθῆ καὶ ἐπιστήμην, ἃ ἔχων ἄνθρωπος ὀρθῶς ἡγεῖται— 38170 Men.99.a.3 : τὰ γὰρ ἀπὸ τύχης τινὸς ὀρθῶς γιγνόμενα οὐκ ἀνθρωπίνῃ 38171 Men.99.a.4 : ἡγεμονίᾳ γίγνεται—ὧν δὲ ἄνθρωπος ἡγεμών ἐστιν ἐπὶ τὸ 38172 Men.99.a.5 : ὀρθόν, δύο ταῦτα, δόξα ἀληθὴς καὶ ἐπιστήμη. 38173 Men.99.a.6 : {ΜΕΝ.} Δοκεῖ μοι οὕτω. 38174 Men.99.a.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ οὐ διδακτόν ἐστιν, οὐδ´ ἐπιστήμη δὴ 38175 Men.99.a.8 : ἔτι γίγνεται ἡ ἀρετή; 38176 Men.99.a.9 : {ΜΕΝ.} Οὐ φαίνεται. 38177 Men.99.b.1 : {ΣΩ.} Δυοῖν ἄρα ὄντοιν ἀγαθοῖν καὶ ὠφελίμοιν τὸ μὲν 38178 Men.99.b.2 : ἕτερον ἀπολέλυται, καὶ οὐκ ἂν εἴη ἐν πολιτικῇ πράξει 38179 Men.99.b.3 : ἐπιστήμη ἡγεμών. 38180 Men.99.b.4 : {ΜΕΝ.} Οὔ μοι δοκεῖ. 38181 Men.99.b.5 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα σοφίᾳ τινὶ οὐδὲ σοφοὶ ὄντες οἱ τοιοῦτοι 38182 Men.99.b.6 : ἄνδρες ἡγοῦντο ταῖς πόλεσιν, οἱ ἀμφὶ Θεμιστοκλέα τε καὶ 38183 Men.99.b.7 : οὓς ἄρτι Ἄνυτος ὅδε ἔλεγεν· διὸ δὴ καὶ οὐχ οἷοί τε ἄλλους 38184 Men.99.b.8 : ποιεῖν τοιούτους οἷοι αὐτοί εἰσι, ἅτε οὐ δι´ ἐπιστήμην ὄντες 38185 Men.99.b.9 : τοιοῦτοι. 38186 Men.99.b.10 : {ΜΕΝ.} Ἔοικεν οὕτως ἔχειν, ὦ Σώκρατες, ὡς λέγεις. 38187 Men.99.b.11 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὴ ἐπιστήμῃ, εὐδοξίᾳ δὴ τὸ λοιπὸν 38188 Men.99.c.1 : γίγνεται· ᾗ οἱ πολιτικοὶ ἄνδρες χρώμενοι τὰς πόλεις ὀρ– 38189 Men.99.c.2 : θοῦσιν, οὐδὲν διαφερόντως ἔχοντες πρὸς τὸ φρονεῖν ἢ οἱ 38190 Men.99.c.3 : χρησμῳδοί τε καὶ οἱ θεομάντεις· καὶ γὰρ οὗτοι ἐνθου– 38191 Men.99.c.4 : σιῶντες λέγουσιν μὲν ἀληθῆ καὶ πολλά, ἴσασι δὲ οὐδὲν ὧν 38192 Men.99.c.5 : λέγουσιν. 38193 Men.99.c.6 : {ΜΕΝ.} Κινδυνεύει οὕτως ἔχειν. 38194 Men.99.c.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ Μένων, ἄξιον τούτους θείους καλεῖν 38195 Men.99.c.8 : τοὺς ἄνδρας, οἵτινες νοῦν μὴ ἔχοντες πολλὰ καὶ μεγάλα 38196 Men.99.c.9 : κατορθοῦσιν ὧν πράττουσι καὶ λέγουσι; 38197 Men.99.c.10 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38198 Men.99.c.11 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ἄρ´ ἂν καλοῖμεν θείους τε οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν 38199 Men.99.d.1 : χρησμῳδοὺς καὶ μάντεις καὶ τοὺς ποιητικοὺς ἅπαντας· καὶ 38200 Men.99.d.2 : τοὺς πολιτικοὺς οὐχ ἥκιστα τούτων φαῖμεν ἂν θείους τε εἶναι 38201 Men.99.d.3 : καὶ ἐνθουσιάζειν, ἐπίπνους ὄντας καὶ κατεχομένους ἐκ τοῦ 38202 Men.99.d.4 : θεοῦ, ὅταν κατορθῶσι λέγοντες πολλὰ καὶ μεγάλα πράγματα, 38203 Men.99.d.5 : μηδὲν εἰδότες ὧν λέγουσιν. 38204 Men.99.d.6 : {ΜΕΝ.} Πάνυ γε. 38205 Men.99.d.7 : {ΣΩ.} Καὶ αἵ γε γυναῖκες δήπου, ὦ Μένων, τοὺς ἀγαθοὺς 38206 Men.99.d.8 : ἄνδρας θείους καλοῦσι· καὶ οἱ Λάκωνες ὅταν τινὰ ἐγκωμιά– 38207 Men.99.d.9 : ζωσιν ἀγαθὸν ἄνδρα, "Θεῖος ἀνήρ," φασίν, "οὗτος." 38208 Men.99.e.1 : {ΜΕΝ.} Καὶ φαίνονταί γε, ὦ Σώκρατες, ὀρθῶς λέγειν. 38209 Men.99.e.2 : καίτοι ἴσως Ἄνυτος ὅδε σοι ἄχθεται λέγοντι. 38210 Men.99.e.3 : {ΣΩ.} Οὐδὲν μέλει ἔμοιγε. τούτῳ μέν, ὦ Μένων, καὶ αὖθις 38211 Men.99.e.4 : διαλεξόμεθα· εἰ δὲ νῦν ἡμεῖς ἐν παντὶ τῷ λόγῳ τούτῳ καλῶς 38212 Men.99.e.5 : ἐζητήσαμέν τε καὶ ἐλέγομεν, ἀρετὴ ἂν εἴη οὔτε φύσει οὔτε 38213 Men.99.e.6 : διδακτόν, ἀλλὰ θείᾳ μοίρᾳ παραγιγνομένη ἄνευ νοῦ οἷς ἂν 38214 Men.100.a.1 : παραγίγνηται, εἰ μή τις εἴη τοιοῦτος τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν 38215 Men.100.a.2 : οἷος καὶ ἄλλον ποιῆσαι πολιτικόν. εἰ δὲ εἴη, σχεδὸν ἄν τι 38216 Men.100.a.3 : οὗτος λέγοιτο τοιοῦτος ἐν τοῖς ζῶσιν οἷον ἔφη Ὅμηρος ἐν 38217 Men.100.a.4 : τοῖς τεθνεῶσιν τὸν Τειρεσίαν εἶναι, λέγων περὶ αὐτοῦ, ὅτι 38218 Men.100.a.5 : <20οἶος πέπνυται>20 τῶν ἐν Ἅιδου, <20τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσι>20. 38219 Men.100.a.6 : ταὐτὸν ἂν καὶ ἐνθάδε ὁ τοιοῦτος ὥσπερ παρὰ σκιὰς ἀληθὲς 38220 Men.100.a.7 : ἂν πρᾶγμα εἴη πρὸς ἀρετήν. 38221 Men.100.b.1 : {ΜΕΝ.} Κάλλιστα δοκεῖς μοι λέγειν, ὦ Σώκρατες. 38222 Men.100.b.2 : {ΣΩ.} Ἐκ μὲν τοίνυν τούτου τοῦ λογισμοῦ, ὦ Μένων, θείᾳ 38223 Men.100.b.3 : μοίρᾳ ἡμῖν φαίνεται παραγιγνομένη ἡ ἀρετὴ οἷς ἂν παρα– 38224 Men.100.b.4 : γίγνηται· τὸ δὲ σαφὲς περὶ αὐτοῦ εἰσόμεθα τότε, ὅταν πρὶν 38225 Men.100.b.5 : ᾧτινι τρόπῳ τοῖς ἀνθρώποις παραγίγνεται ἀρετή, πρότερον 38226 Men.100.b.6 : ἐπιχειρήσωμεν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ζητεῖν τί ποτ´ ἔστιν ἀρετή. 38227 Men.100.b.7 : νῦν δ´ ἐμοὶ μὲν ὥρα ποι ἰέναι, σὺ δὲ ταὐτὰ ταῦτα ἅπερ 38228 Men.100.b.8 : αὐτὸς πέπεισαι πεῖθε καὶ τὸν ξένον τόνδε Ἄνυτον, ἵνα 38229 Men.100.c.1 : πρᾳότερος ᾖ· ὡς ἐὰν πείσῃς τοῦτον, ἔστιν ὅτι καὶ Ἀθη– 38230 Men.100.c.2 : ναίους ὀνήσεις. 38231 HpMa.281.a.1 : {ΣΩ.} Ἱππίας ὁ καλός τε καὶ σοφός· ὡς διὰ χρόνου ἡμῖν 38232 HpMa.281.a.2 : κατῆρας εἰς τὰς Ἀθήνας. 38233 HpMa.281.a.3 : {ΙΠ.} Οὐ γὰρ σχολή, ὦ Σώκρατες. ἡ γὰρ Ἦλις ὅταν τι 38234 HpMa.281.a.4 : δέηται διαπράξασθαι πρός τινα τῶν πόλεων, ἀεὶ ἐπὶ πρῶτον 38235 HpMa.281.a.5 : ἐμὲ ἔρχεται τῶν πολιτῶν αἱρουμένη πρεσβευτήν, ἡγουμένη 38236 HpMa.281.a.6 : δικαστὴν καὶ ἄγγελον ἱκανώτατον εἶναι τῶν λόγων οἳ ἂν 38237 HpMa.281.b.1 : παρὰ τῶν πόλεων ἑκάστων λέγωνται. πολλάκις μὲν οὖν 38238 HpMa.281.b.2 : καὶ εἰς ἄλλας πόλεις ἐπρέσβευσα, πλεῖστα δὲ καὶ περὶ 38239 HpMa.281.b.3 : πλείστων καὶ μεγίστων εἰς τὴν Λακεδαίμονα· διὸ δή, ὃ σὺ 38240 HpMa.281.b.4 : ἐρωτᾷς, οὐ θαμίζω εἰς τούσδε τοὺς τόπους. 38241 HpMa.281.b.5 : {ΣΩ.} Τοιοῦτον μέντοι, ὦ Ἱππία, ἔστι τὸ τῇ ἀληθείᾳ 38242 HpMa.281.b.6 : σοφόν τε καὶ τέλειον ἄνδρα εἶναι. σὺ γὰρ καὶ ἰδίᾳ ἱκανὸς 38243 HpMa.281.b.7 : εἶ παρὰ τῶν νέων πολλὰ χρήματα λαμβάνων ἔτι πλείω 38244 HpMa.281.c.1 : ὠφελεῖν ὧν λαμβάνεις, καὶ αὖ δημοσίᾳ τὴν σαυτοῦ πόλιν 38245 HpMa.281.c.2 : ἱκανὸς εὐεργετεῖν, ὥσπερ χρὴ τὸν μέλλοντα μὴ καταφρο– 38246 HpMa.281.c.3 : νήσεσθαι ἀλλ´ εὐδοκιμήσειν ἐν τοῖς πολλοῖς. ἀτάρ, ὦ Ἱππία, 38247 HpMa.281.c.4 : τί ποτε τὸ αἴτιον ὅτι οἱ παλαιοὶ ἐκεῖνοι, ὧν ὀνόματα μεγάλα 38248 HpMa.281.c.5 : λέγεται ἐπὶ σοφίᾳ, Πιττακοῦ τε καὶ Βίαντος καὶ τῶν ἀμφὶ 38249 HpMa.281.c.6 : τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου, 38250 HpMa.281.c.7 : ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται ἀπεχόμενοι τῶν 38251 HpMa.281.c.8 : πολιτικῶν πράξεων; 38252 HpMa.281.c.9 : {ΙΠ.} Τί δ´ οἴει, ὦ Σώκρατες, ἄλλο γε ἢ ἀδύνατοι ἦσαν 38253 HpMa.281.d.1 : καὶ οὐχ ἱκανοὶ ἐξικνεῖσθαι φρονήσει ἐπ´ ἀμφότερα, τά τε 38254 HpMa.281.d.2 : κοινὰ καὶ τὰ ἴδια; 38255 HpMa.281.d.3 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν πρὸς Διός, ὥσπερ αἱ ἄλλαι τέχναι ἐπιδε– 38256 HpMa.281.d.4 : δώκασι καὶ εἰσὶ παρὰ τοὺς νῦν δημιουργοὺς οἱ παλαιοὶ 38257 HpMa.281.d.5 : φαῦλοι, οὕτω καὶ τὴν ὑμετέραν τὴν τῶν σοφιστῶν τέχνην 38258 HpMa.281.d.6 : ἐπιδεδωκέναι φῶμεν καὶ εἶναι τῶν ἀρχαίων τοὺς περὶ τὴν 38259 HpMa.281.d.7 : σοφίαν φαύλους πρὸς ὑμᾶς; 38260 HpMa.281.d.8 : {ΙΠ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς λέγεις. 38261 HpMa.281.d.9 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα νῦν ἡμῖν, ὦ Ἱππία, ὁ Βίας ἀναβιοίη, γέλωτ´ 38262 HpMa.282.a.1 : ἂν ὄφλοι πρὸς ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ τὸν Δαίδαλόν φασιν οἱ 38263 HpMa.282.a.2 : ἀνδριαντοποιοί, νῦν εἰ γενόμενος τοιαῦτ´ ἐργάζοιτο οἷα ἦν 38264 HpMa.282.a.3 : ἀφ´ ὧν τοὔνομ´ ἔσχεν, καταγέλαστον ἂν εἶναι. 38265 HpMa.282.a.4 : {ΙΠ.} Ἔστι μὲν ταῦτα, ὦ Σώκρατες, οὕτως ὡς σὺ λέγεις· 38266 HpMa.282.a.5 : εἴωθα μέντοι ἔγωγε τοὺς παλαιούς τε καὶ προτέρους ἡμῶν 38267 HpMa.282.a.6 : προτέρους τε καὶ μᾶλλον ἐγκωμιάζειν ἢ τοὺς νῦν, εὐλαβού– 38268 HpMa.282.a.7 : μενος μὲν φθόνον τῶν ζώντων, φοβούμενος δὲ μῆνιν τῶν 38269 HpMa.282.a.8 : τετελευτηκότων. 38270 HpMa.282.b.1 : {ΣΩ.} Καλῶς γε σύ, ὦ Ἱππία, ὀνομάζων τε καὶ διανοούμενος, 38271 HpMa.282.b.2 : ὡς ἐμοὶ δοκεῖς. συμμαρτυρῆσαι δέ σοι ἔχω ὅτι ἀληθῆ λέγεις, 38272 HpMa.282.b.3 : καὶ τῷ ὄντι ὑμῶν ἐπιδέδωκεν ἡ τέχνη πρὸς τὸ καὶ τὰ δημόσια 38273 HpMa.282.b.4 : πράττειν δύνασθαι μετὰ τῶν ἰδίων. Γοργίας τε γὰρ οὗτος 38274 HpMa.282.b.5 : ὁ Λεοντῖνος σοφιστὴς δεῦρο ἀφίκετο δημοσίᾳ οἴκοθεν πρε– 38275 HpMa.282.b.6 : σβεύων, ὡς ἱκανώτατος ὢν Λεοντίνων τὰ κοινὰ πράττειν, 38276 HpMa.282.b.7 : καὶ ἔν τε τῷ δήμῳ ἔδοξεν ἄριστα εἰπεῖν, καὶ ἰδίᾳ ἐπιδείξεις 38277 HpMa.282.b.8 : ποιούμενος καὶ συνὼν τοῖς νέοις χρήματα πολλὰ ἠργάσατο 38278 HpMa.282.c.1 : καὶ ἔλαβεν ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως· εἰ δὲ βούλει, ὁ ἡμέτερος 38279 HpMa.282.c.2 : ἑταῖρος Πρόδικος οὗτος πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε δημοσίᾳ 38280 HpMa.282.c.3 : ἀφίκετο, ἀτὰρ τὰ τελευταῖα ἔναγχος ἀφικόμενος δημοσίᾳ ἐκ 38281 HpMa.282.c.4 : Κέω λέγων τ´ ἐν τῇ βουλῇ πάνυ ηὐδοκίμησεν καὶ ἰδίᾳ 38282 HpMa.282.c.5 : ἐπιδείξεις ποιούμενος καὶ τοῖς νέοις συνὼν χρήματα ἔλαβεν 38283 HpMa.282.c.6 : θαυμαστὰ ὅσα. τῶν δὲ παλαιῶν ἐκείνων οὐδεὶς πώποτε 38284 HpMa.282.c.7 : ἠξίωσεν ἀργύριον μισθὸν πράξασθαι οὐδ´ ἐπιδείξεις ποιή– 38285 HpMa.282.d.1 : σασθαι ἐν παντοδαποῖς ἀνθρώποις τῆς ἑαυτοῦ σοφίας· οὕτως 38286 HpMa.282.d.2 : ἦσαν εὐήθεις καὶ ἐλελήθει αὐτοὺς ἀργύριον ὡς πολλοῦ 38287 HpMa.282.d.3 : ἄξιον εἴη. τούτων δ´ ἑκάτερος πλέον ἀργύριον ἀπὸ σοφίας 38288 HpMa.282.d.4 : εἴργασται ἢ ἄλλος δημιουργὸς ἀφ´ ἧστινος τέχνης· καὶ ἔτι 38289 HpMa.282.d.5 : πρότερος τούτων Πρωταγόρας. 38290 HpMa.282.d.6 : {ΙΠ.} Οὐδὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, οἶσθα τῶν καλῶν περὶ τοῦτο. 38291 HpMa.282.d.7 : εἰ γὰρ εἰδείης ὅσον ἀργύριον εἴργασμαι ἐγώ, θαυμάσαις ἄν· 38292 HpMa.282.d.8 : καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἐῶ, ἀφικόμενος δέ ποτε εἰς Σικελίαν, Πρωτα– 38293 HpMa.282.e.1 : γόρου αὐτόθι ἐπιδημοῦντος καὶ εὐδοκιμοῦντος καὶ πρεσβυτέρου 38294 HpMa.282.e.2 : ὄντος πολὺ νεώτερος ὢν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πάνυ πλέον ἢ πεντή– 38295 HpMa.282.e.3 : κοντα καὶ ἑκατὸν μνᾶς ἠργασάμην, καὶ ἐξ ἑνός γε χωρίου 38296 HpMa.282.e.4 : πάνυ σμικροῦ, Ἰνυκοῦ, πλέον ἢ εἴκοσι μνᾶς· καὶ τοῦτο ἐλθὼν 38297 HpMa.282.e.5 : οἴκαδε φέρων τῷ πατρὶ ἔδωκα, ὥστε ἐκεῖνον καὶ τοὺς ἄλλους 38298 HpMa.282.e.6 : πολίτας θαυμάζειν τε καὶ ἐκπεπλῆχθαι. καὶ σχεδόν τι οἶμαι 38299 HpMa.282.e.7 : ἐμὲ πλείω χρήματα εἰργάσθαι ἢ ἄλλους σύνδυο οὕστινας 38300 HpMa.282.e.8 : βούλει τῶν σοφιστῶν. 38301 HpMa.282.e.9 : {ΣΩ.} Καλόν γε, ὦ Ἱππία, λέγεις καὶ μέγα τεκμήριον 38302 HpMa.283.a.1 : σοφίας τῆς τε σεαυτοῦ καὶ τῶν νῦν ἀνθρώπων πρὸς 38303 HpMa.283.a.2 : τοὺς ἀρχαίους ὅσον διαφέρουσι. τῶν γὰρ προτέρων [περὶ 38304 HpMa.283.a.3 : Ἀναξαγόρου λέγεται] πολλὴ ἀμαθία κατὰ τὸν σὸν λόγον. 38305 HpMa.283.a.4 : τοὐναντίον γὰρ Ἀναξαγόρᾳ φασὶ συμβῆναι ἢ ὑμῖν· κατα– 38306 HpMa.283.a.5 : λειφθέντων γὰρ αὐτῷ πολλῶν χρημάτων καταμελῆσαι καὶ 38307 HpMa.283.a.6 : ἀπολέσαι πάντα—οὕτως αὐτὸν ἀνόητα σοφίζεσθαι—λέγουσι 38308 HpMa.283.a.7 : δὲ καὶ περὶ ἄλλων τῶν παλαιῶν ἕτερα τοιαῦτα. τοῦτο μὲν 38309 HpMa.283.a.8 : οὖν μοι δοκεῖς καλὸν τεκμήριον ἀποφαίνειν περὶ σοφίας τῶν 38310 HpMa.283.b.1 : νῦν πρὸς τοὺς προτέρους, καὶ πολλοῖς συνδοκεῖ ὅτι τὸν σοφὸν 38311 HpMa.283.b.2 : αὐτὸν αὑτῷ μάλιστα δεῖ σοφὸν εἶναι· τούτου δ´ ὅρος ἐστὶν 38312 HpMa.283.b.3 : ἄρα, ὃς ἂν πλεῖστον ἀργύριον ἐργάσηται. καὶ ταῦτα μὲν 38313 HpMa.283.b.4 : ἱκανῶς ἐχέτω· τόδε δέ μοι εἰπέ, σὺ αὐτὸς πόθεν πλεῖστον 38314 HpMa.283.b.5 : ἀργύριον ἠργάσω τῶν πόλεων εἰς ἃς ἀφικνῇ; ἢ δῆλον ὅτι ἐκ 38315 HpMa.283.b.6 : Λακεδαίμονος, οἷπερ καὶ πλειστάκις ἀφῖξαι; 38316 HpMa.283.b.7 : {ΙΠ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες. 38317 HpMa.283.b.8 : {ΣΩ.} Πῶς φῄς; ἀλλ´ ἐλάχιστον; 38318 HpMa.283.c.1 : {ΙΠ.} Οὐδὲν μὲν οὖν τὸ παράπαν πώποτε. 38319 HpMa.283.c.2 : {ΣΩ.} Τέρας λέγεις καὶ θαυμαστόν, ὦ Ἱππία. καί μοι 38320 HpMa.283.c.3 : εἰπέ· πότερον ἡ σοφία ἡ σὴ οὐχ οἵα τοὺς συνόντας αὐτῇ 38321 HpMa.283.c.4 : καὶ μανθάνοντας εἰς ἀρετὴν βελτίους ποιεῖν; {—ΙΠ.} Καὶ 38322 HpMa.283.c.5 : πολύ γε, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰνυκίνων 38323 HpMa.283.c.6 : ὑεῖς οἷός τε ἦσθα ἀμείνους ποιῆσαι, τοὺς δὲ Σπαρτιατῶν 38324 HpMa.283.c.7 : ἠδυνάτεις; {—ΙΠ.} Πολλοῦ γε δέω. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ δῆτα Σικε– 38325 HpMa.283.c.8 : λιῶται μὲν ἐπιθυμοῦσιν ἀμείνους γίγνεσθαι, Λακεδαιμόνιοι 38326 HpMa.283.d.1 : δ´ οὔ; {—ΙΠ.} Πάντως γέ που, ὦ Σώκρατες, καὶ Λακεδαι– 38327 HpMa.283.d.2 : μόνιοι. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν χρημάτων ἐνδείᾳ ἔφευγον τὴν σὴν 38328 HpMa.283.d.3 : ὁμιλίαν; {—ΙΠ.} Οὐ δῆτα, ἐπεὶ ἱκανὰ αὐτοῖς ἐστιν. 38329 HpMa.283.d.4 : {ΣΩ.} Τί δῆτ´ ἂν εἴη ὅτι ἐπιθυμοῦντες καὶ ἔχοντες χρή– 38330 HpMa.283.d.5 : ματα, καὶ σοῦ δυναμένου τὰ μέγιστα αὐτοὺς ὠφελεῖν, οὐ 38331 HpMa.283.d.6 : πλήρη σε ἀργυρίου ἀπέπεμψαν; ἀλλ´ ἐκεῖνο, μῶν μὴ Λακε– 38332 HpMa.283.d.7 : δαιμόνιοι σοῦ βέλτιον ἂν παιδεύσειαν τοὺς αὑτῶν παῖδας; ἢ 38333 HpMa.283.d.8 : τοῦτο φῶμεν οὕτω, καὶ σὺ συγχωρεῖς; 38334 HpMa.283.e.1 : {ΙΠ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 38335 HpMa.283.e.2 : {ΣΩ.} Πότερον οὖν τοὺς νέους οὐχ οἷός τ´ ἦσθα πείθειν ἐν 38336 HpMa.283.e.3 : Λακεδαίμονι ὡς σοὶ συνόντες πλέον ἂν εἰς ἀρετὴν ἐπιδιδοῖεν 38337 HpMa.283.e.4 : ἢ τοῖς ἑαυτῶν, ἢ τοὺς ἐκείνων πατέρας ἠδυνάτεις πείθειν ὅτι 38338 HpMa.283.e.5 : σοὶ χρὴ παραδιδόναι μᾶλλον ἢ αὐτοὺς ἐπιμελεῖσθαι, εἴπερ τι 38339 HpMa.283.e.6 : τῶν ὑέων κήδονται; οὐ γάρ που ἐφθόνουν γε τοῖς ἑαυτῶν 38340 HpMa.283.e.7 : παισὶν ὡς βελτίστοις γενέσθαι. 38341 HpMa.283.e.8 : {ΙΠ.} Οὐκ οἶμαι ἔγωγε φθονεῖν. 38342 HpMa.283.e.9 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν εὔνομός γ´ ἡ Λακεδαίμων. {—ΙΠ.} Πῶς γὰρ 38343 HpMa.284.a.1 : οὔ; {—ΣΩ.} Ἐν δέ γε ταῖς εὐνόμοις πόλεσιν τιμιώτατον ἡ 38344 HpMa.284.a.2 : ἀρετή. {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Σὺ δὲ ταύτην παραδιδόναι 38345 HpMa.284.a.3 : ἄλλῳ κάλλιστ´ ἀνθρώπων ἐπίστασαι. {—ΙΠ.} Καὶ πολύ γε, 38346 HpMa.284.a.4 : ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Ὁ οὖν κάλλιστ´ ἐπιστάμενος ἱππικὴν 38347 HpMa.284.a.5 : παραδιδόναι ἆρ´ οὐκ ἂν ἐν Θετταλίᾳ τῆς Ἑλλάδος μάλιστα 38348 HpMa.284.a.6 : τιμῷτο καὶ πλεῖστα χρήματα λαμβάνοι, καὶ ἄλλοθι ὅπου 38349 HpMa.284.a.7 : τοῦτο σπουδάζοιτο; {—ΙΠ.} Εἰκός γε. {—ΣΩ.} Ὁ δὴ δυνάμενος 38350 HpMa.284.a.8 : παραδιδόναι τὰ πλείστου ἄξια μαθήματα εἰς ἀρετὴν οὐκ ἐν 38351 HpMa.284.b.1 : Λακεδαίμονι μάλιστα τιμήσεται καὶ πλεῖστα ἐργάσεται χρή– 38352 HpMa.284.b.2 : ματα, ἂν βούληται, καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ἥτις τῶν Ἑλληνίδων 38353 HpMa.284.b.3 : εὐνομεῖται; ἀλλ´ ἐν Σικελίᾳ, ὦ ἑταῖρε, οἴει μᾶλλον καὶ ἐν 38354 HpMa.284.b.4 : Ἰνυκῷ; ταῦτα πειθώμεθα, ὦ Ἱππία; ἐὰν γὰρ σὺ κελεύῃς, 38355 HpMa.284.b.5 : πειστέον. 38356 HpMa.284.b.6 : {ΙΠ.} Οὐ γὰρ πάτριον, ὦ Σώκρατες, Λακεδαιμονίοις κινεῖν 38357 HpMa.284.b.7 : τοὺς νόμους, οὐδὲ παρὰ τὰ εἰωθότα παιδεύειν τοὺς ὑεῖς. 38358 HpMa.284.b.8 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις; Λακεδαιμονίοις οὐ πάτριον ὀρθῶς 38359 HpMa.284.c.1 : πράττειν ἀλλ´ ἐξαμαρτάνειν; 38360 HpMa.284.c.2 : {ΙΠ.} Οὐκ ἂν φαίην ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 38361 HpMa.284.c.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς ἂν πράττοιεν βέλτιον ἀλλὰ μὴ χεῖρον 38362 HpMa.284.c.4 : παιδεύοντες τοὺς νέους; 38363 HpMa.284.c.5 : {ΙΠ.} Ὀρθῶς· ἀλλὰ ξενικὴν παίδευσιν οὐ νόμιμον αὐτοῖς 38364 HpMa.284.c.6 : παιδεύειν, ἐπεὶ εὖ ἴσθι, εἴπερ τις ἄλλος ἐκεῖθεν χρήματα 38365 HpMa.284.c.7 : ἔλαβεν πώποτε ἐπὶ παιδεύσει, καὶ ἐμὲ ἂν λαβεῖν πολὺ 38366 HpMa.284.c.8 : μάλιστα—χαίρουσι γοῦν ἀκούοντες ἐμοῦ καὶ ἐπαινοῦσιν— 38367 HpMa.284.c.9 : ἀλλ´, ὃ λέγω, οὐ νόμος. 38368 HpMa.284.d.1 : {ΣΩ.} Νόμον δὲ λέγεις, ὦ Ἱππία, βλάβην πόλεως εἶναι ἢ 38369 HpMa.284.d.2 : ὠφελίαν; {—ΙΠ.} Τίθεται μὲν οἶμαι ὠφελίας ἕνεκα, ἐνίοτε δὲ 38370 HpMa.284.d.3 : καὶ βλάπτει, ἐὰν κακῶς τεθῇ ὁ νόμος. {—ΣΩ.} Τί δέ; οὐχ 38371 HpMa.284.d.4 : ὡς ἀγαθὸν μέγιστον πόλει τίθενται τὸν νόμον οἱ τιθέμενοι; 38372 HpMa.284.d.5 : καὶ ἄνευ τούτου μετὰ εὐνομίας ἀδύνατον οἰκεῖν; {—ΙΠ.} Ἀληθῆ 38373 HpMa.284.d.6 : λέγεις. {—ΣΩ.} Ὅταν ἄρα ἀγαθοῦ ἁμάρτωσιν οἱ ἐπιχειροῦντες 38374 HpMa.284.d.7 : τοὺς νόμους τιθέναι, νομίμου τε καὶ νόμου ἡμαρτήκασιν· ἢ 38375 HpMa.284.e.1 : πῶς λέγεις; {—ΙΠ.} Τῷ μὲν ἀκριβεῖ λόγῳ, ὦ Σώκρατες, οὕτως 38376 HpMa.284.e.2 : ἔχει· οὐ μέντοι εἰώθασιν ἅνθρωποι ὀνομάζειν οὕτω. {—ΣΩ.} 38377 HpMa.284.e.3 : Πότερον, ὦ Ἱππία, οἱ εἰδότες ἢ οἱ μὴ εἰδότες; {—ΙΠ.} Οἱ 38378 HpMa.284.e.4 : πολλοί. {—ΣΩ.} Εἰσὶν δ´ οὗτοι οἱ εἰδότες τἀληθές, οἱ πολλοί; 38379 HpMa.284.e.5 : {—ΙΠ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν που οἵ γ´ εἰδότες τὸ 38380 HpMa.284.e.6 : ὠφελιμώτερον τοῦ ἀνωφελεστέρου νομιμώτερον ἡγοῦνται τῇ 38381 HpMa.284.e.7 : ἀληθείᾳ πᾶσιν ἀνθρώποις· ἢ οὐ συγχωρεῖς; {—ΙΠ.} Ναί, 38382 HpMa.284.e.8 : συγχωρῶ, ὅτι γε τῇ ἀληθείᾳ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἔστιν τε καὶ 38383 HpMa.284.e.9 : ἔχει οὕτως ὡς οἱ εἰδότες ἡγοῦνται; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. 38384 HpMa.284.e.10 : {ΣΩ.} Ἔστι δέ γε Λακεδαιμονίοις, ὡς σὺ φῄς, ὠφελιμώ– 38385 HpMa.285.a.1 : τερον τὴν ὑπὸ σοῦ παίδευσιν, ξενικὴν οὖσαν, παιδεύεσθαι 38386 HpMa.285.a.2 : μᾶλλον ἢ τὴν ἐπιχωρίαν. {—ΙΠ.} Καὶ ἀληθῆ γε λέγω. {—ΣΩ.} 38387 HpMa.285.a.3 : Καὶ γὰρ ὅτι τὰ ὠφελιμώτερα νομιμώτερά ἐστι, καὶ τοῦτο 38388 HpMa.285.a.4 : λέγεις, ὦ Ἱππία; {—ΙΠ.} Εἶπον γάρ. {—ΣΩ.} Κατὰ τὸν σὸν 38389 HpMa.285.a.5 : ἄρα λόγον τοῖς Λακεδαιμονίων ὑέσιν ὑπὸ Ἱππίου παιδεύεσθαι 38390 HpMa.285.a.6 : νομιμώτερόν ἐστιν, ὑπὸ δὲ τῶν πατέρων ἀνομώτερον, εἴπερ τῷ 38391 HpMa.285.a.7 : ὄντι ὑπὸ σοῦ πλείω ὠφεληθήσονται. {—ΙΠ.} Ἀλλὰ μὴν ὠφελη– 38392 HpMa.285.b.1 : θήσονται, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Παρανομοῦσιν ἄρα Λακεδαι– 38393 HpMa.285.b.2 : μόνιοι οὐ διδόντες σοι χρυσίον καὶ ἐπιτρέποντες τοὺς αὑτῶν 38394 HpMa.285.b.3 : ὑεῖς. {—ΙΠ.} Συγχωρῶ ταῦτα· δοκεῖς γάρ μοι τὸν λόγον πρὸς 38395 HpMa.285.b.4 : ἐμοῦ λέγειν, καὶ οὐδέν με δεῖ αὐτῷ ἐναντιοῦσθαι. 38396 HpMa.285.b.5 : {ΣΩ.} Παρανόμους μὲν δή, ὦ ἑταῖρε, τοὺς Λάκωνας εὑρί– 38397 HpMa.285.b.6 : σκομεν, καὶ ταῦτ´ εἰς τὰ μέγιστα, τοὺς νομιμωτάτους δοκοῦντας 38398 HpMa.285.b.7 : εἶναι. ἐπαινοῦσι δὲ δή σε πρὸς θεῶν, ὦ Ἱππία, καὶ χαίρουσιν 38399 HpMa.285.b.8 : ἀκούοντες ποῖα; ἢ δῆλον δὴ ὅτι ἐκεῖνα ἃ σὺ κάλλιστα 38400 HpMa.285.c.1 : ἐπίστασαι, τὰ περὶ τὰ ἄστρα τε καὶ τὰ οὐράνια πάθη; {— 38401 HpMa.285.c.2 : ΙΠ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν· ταῦτά γε οὐδ´ ἀνέχονται. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ 38402 HpMa.285.c.3 : περὶ γεωμετρίας τι χαίρουσιν ἀκούοντες; {—ΙΠ.} Οὐδαμῶς, 38403 HpMa.285.c.4 : ἐπεὶ οὐδ´ ἀριθμεῖν ἐκείνων γε, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πολλοὶ 38404 HpMa.285.c.5 : ἐπίστανται. {—ΣΩ.} Πολλοῦ ἄρα δέουσιν περί γε λογισμῶν 38405 HpMa.285.c.6 : ἀνέχεσθαί σου ἐπιδεικνυμένου. {—ΙΠ.} Πολλοῦ μέντοι νὴ Δία. 38406 HpMa.285.c.7 : {—ΣΩ.} Ἀλλὰ δῆτα ἐκεῖνα ἃ σὺ ἀκριβέστατα ἐπίστασαι 38407 HpMa.285.d.1 : ἀνθρώπων διαιρεῖν, περί τε γραμμάτων δυνάμεως καὶ συλ– 38408 HpMa.285.d.2 : λαβῶν καὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονιῶν; {—ΙΠ.} Ποίων, ὠγαθέ, 38409 HpMa.285.d.3 : ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων; {—ΣΩ.} Ἀλλὰ τί μήν ἐστιν ἃ ἡδέως 38410 HpMa.285.d.4 : σου ἀκροῶνται καὶ ἐπαινοῦσιν; αὐτός μοι εἰπέ, ἐπειδὴ ἐγὼ 38411 HpMa.285.d.5 : οὐχ εὑρίσκω. 38412 HpMa.285.d.6 : {ΙΠ.} Περὶ τῶν γενῶν, ὦ Σώκρατες, τῶν τε ἡρώων καὶ τῶν 38413 HpMa.285.d.7 : ἀνθρώπων, καὶ τῶν κατοικίσεων, ὡς τὸ ἀρχαῖον ἐκτίσθησαν 38414 HpMa.285.d.8 : αἱ πόλεις, καὶ συλλήβδην πάσης τῆς ἀρχαιολογίας ἥδιστα 38415 HpMa.285.e.1 : ἀκροῶνται, ὥστ´ ἔγωγε δι´ αὐτοὺς ἠνάγκασμαι ἐκμεμαθηκέναι 38416 HpMa.285.e.2 : τε καὶ ἐκμεμελετηκέναι πάντα τὰ τοιαῦτα. 38417 HpMa.285.e.3 : {ΣΩ.} Ναὶ μὰ Δί´, ὦ Ἱππία, ηὐτύχηκάς γε ὅτι Λακε– 38418 HpMa.285.e.4 : δαιμόνιοι οὐ χαίρουσιν ἄν τις αὐτοῖς ἀπὸ Σόλωνος τοὺς 38419 HpMa.285.e.5 : ἄρχοντας τοὺς ἡμετέρους καταλέγῃ· εἰ δὲ μή, πράγματ´ ἂν 38420 HpMa.285.e.6 : εἶχες ἐκμανθάνων. 38421 HpMa.285.e.7 : {ΙΠ.} Πόθεν, ὦ Σώκρατες; ἅπαξ ἀκούσας πεντήκοντα 38422 HpMa.285.e.8 : ὀνόματα ἀπομνημονεύσω. 38423 HpMa.285.e.9 : {ΣΩ.} Ἀληθῆ λέγεις, ἀλλ´ ἐγὼ οὐκ ἐνενόησα ὅτι τὸ 38424 HpMa.285.e.10 : μνημονικὸν ἔχεις· ὥστ´ ἐννοῶ ὅτι εἰκότως σοι χαίρουσιν 38425 HpMa.286.a.1 : οἱ Λακεδαιμόνιοι ἅτε πολλὰ εἰδότι, καὶ χρῶνται ὥσπερ ταῖς 38426 HpMa.286.a.2 : πρεσβύτισιν οἱ παῖδες πρὸς τὸ ἡδέως μυθολογῆσαι. 38427 HpMa.286.a.3 : {ΙΠ.} Καὶ ναὶ μὰ Δί´, ὦ Σώκρατες, περί γε ἐπιτηδευμάτων 38428 HpMa.286.a.4 : καλῶν καὶ ἔναγχος αὐτόθι ηὐδοκίμησα διεξιὼν ἃ χρὴ τὸν 38429 HpMa.286.a.5 : νέον ἐπιτηδεύειν. ἔστι γάρ μοι περὶ αὐτῶν παγκάλως λόγος 38430 HpMa.286.a.6 : συγκείμενος, καὶ ἄλλως εὖ διακείμενος καὶ τοῖς ὀνόμασι· 38431 HpMa.286.a.7 : πρόσχημα δέ μοί ἐστι καὶ ἀρχὴ τοιάδε τις τοῦ λόγου. 38432 HpMa.286.a.8 : ἐπειδὴ ἡ Τροία ἥλω, λέγει ὁ λόγος ὅτι Νεοπτόλεμος 38433 HpMa.286.b.1 : Νέστορα ἔροιτο ποῖά ἐστι καλὰ ἐπιτηδεύματα, ἃ ἄν τις 38434 HpMa.286.b.2 : ἐπιτηδεύσας νέος ὢν εὐδοκιμώτατος γένοιτο· μετὰ ταῦτα δὴ 38435 HpMa.286.b.3 : λέγων ἐστὶν ὁ Νέστωρ καὶ ὑποτιθέμενος αὐτῷ πάμπολλα 38436 HpMa.286.b.4 : νόμιμα καὶ πάγκαλα. τοῦτον δὴ καὶ ἐκεῖ ἐπεδειξάμην καὶ 38437 HpMa.286.b.5 : ἐνθάδε μέλλω ἐπιδεικνύναι εἰς τρίτην ἡμέραν, ἐν τῷ Φειδο– 38438 HpMa.286.b.6 : στράτου διδασκαλείῳ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ἄξια ἀκοῆς· 38439 HpMa.286.b.7 : ἐδεήθη γάρ μου Εὔδικος ὁ Ἀπημάντου. ἀλλ´ ὅπως παρέσῃ 38440 HpMa.286.c.1 : καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλους ἄξεις, οἵτινες ἱκανοὶ ἀκούσαντες κρῖναι 38441 HpMa.286.c.2 : τὰ λεγόμενα. 38442 HpMa.286.c.3 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ ταῦτ´ ἔσται, ἂν θεὸς θέλῃ, ὦ Ἱππία. νυνὶ 38443 HpMa.286.c.4 : μέντοι βραχύ τί μοι περὶ αὐτοῦ ἀπόκριναι· καὶ γάρ με εἰς 38444 HpMa.286.c.5 : καλὸν ὑπέμνησας. ἔναγχος γάρ τις, ὦ ἄριστε, εἰς ἀπορίαν 38445 HpMa.286.c.6 : με κατέβαλεν ἐν λόγοις τισὶ τὰ μὲν ψέγοντα ὡς αἰσχρά, 38446 HpMa.286.c.7 : τὰ δ´ ἐπαινοῦντα ὡς καλά, οὕτω πως ἐρόμενος καὶ μάλα 38447 HpMa.286.c.8 : ὑβριστικῶς· "Πόθεν δέ μοι σύ," ἔφη, "ὦ Σώκρατες, οἶσθα 38448 HpMa.286.d.1 : ὁποῖα καλὰ καὶ αἰσχρά; ἐπεὶ φέρε, ἔχοις ἂν εἰπεῖν τί ἐστι 38449 HpMa.286.d.2 : τὸ καλόν;" καὶ ἐγὼ διὰ τὴν ἐμὴν φαυλότητα ἠπορούμην τε 38450 HpMa.286.d.3 : καὶ οὐκ εἶχον αὐτῷ κατὰ τρόπον ἀποκρίνασθαι· ἀπιὼν οὖν 38451 HpMa.286.d.4 : ἐκ τῆς συνουσίας ἐμαυτῷ τε ὠργιζόμην καὶ ὠνείδιζον, καὶ 38452 HpMa.286.d.5 : ἠπείλουν, ὁπότε πρῶτον ὑμῶν τῳ τῶν σοφῶν ἐντύχοιμι, 38453 HpMa.286.d.6 : ἀκούσας καὶ μαθὼν καὶ ἐκμελετήσας ἰέναι πάλιν ἐπὶ τὸν 38454 HpMa.286.d.7 : ἐρωτήσαντα, ἀναμαχούμενος τὸν λόγον. νῦν οὖν, ὃ λέγω, 38455 HpMa.286.d.8 : εἰς καλὸν ἥκεις, καί με δίδαξον ἱκανῶς αὐτὸ τὸ καλὸν ὅτι 38456 HpMa.286.e.1 : ἐστί, καὶ πειρῶ μοι ὅτι μάλιστα ἀκριβῶς εἰπεῖν ἀποκρινό– 38457 HpMa.286.e.2 : μενος, μὴ ἐξελεγχθεὶς τὸ δεύτερον αὖθις γέλωτα ὄφλω. 38458 HpMa.286.e.3 : οἶσθα γὰρ δήπου σαφῶς, καὶ σμικρόν που τοῦτ´ ἂν εἴη 38459 HpMa.286.e.4 : μάθημα ὧν σὺ τῶν πολλῶν ἐπίστασαι. 38460 HpMa.286.e.5 : {ΙΠ.} Σμικρὸν μέντοι νὴ Δί´, ὦ Σώκρατες, καὶ οὐδενὸς 38461 HpMa.286.e.6 : ἄξιον, ὡς ἔπος εἰπεῖν. 38462 HpMa.286.e.7 : {ΣΩ.} Ῥᾳδίως ἄρα μαθήσομαι καὶ οὐδείς με ἐξελέγξει ἔτι. 38463 HpMa.286.e.8 : {ΙΠ.} Οὐδεὶς μέντοι· φαῦλον γὰρ ἂν εἴη τὸ ἐμὸν πρᾶγμα 38464 HpMa.287.a.1 : καὶ ἰδιωτικόν. 38465 HpMa.287.a.2 : {ΣΩ.} Εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν λέγεις, ὦ Ἱππία, εἰ χειρωσόμεθα 38466 HpMa.287.a.3 : τὸν ἄνδρα. ἀτὰρ μή τι κωλύω μιμούμενος ἐγὼ ἐκεῖνον, 38467 HpMa.287.a.4 : ἐὰν σοῦ ἀποκρινομένου ἀντιλαμβάνωμαι τῶν λόγων, ἵνα ὅτι 38468 HpMa.287.a.5 : μάλιστά με ἐκμελετήσῃς; σχεδὸν γάρ τι ἔμπειρός εἰμι τῶν 38469 HpMa.287.a.6 : ἀντιλήψεων. εἰ οὖν μή τί σοι διαφέρει, βούλομαι ἀντι– 38470 HpMa.287.a.7 : λαμβάνεσθαι, ἵν´ ἐρρωμενέστερον μάθω. 38471 HpMa.287.a.8 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ ἀντιλαμβάνου. καὶ γάρ, ὃ νυνδὴ εἶπον, οὐ 38472 HpMa.287.b.1 : μέγα ἐστὶ τὸ ἐρώτημα, ἀλλὰ καὶ πολὺ τούτου χαλεπώτερα 38473 HpMa.287.b.2 : ἂν ἀποκρίνασθαι ἐγώ σε διδάξαιμι, ὥστε μηδένα ἀνθρώπων 38474 HpMa.287.b.3 : δύνασθαί σε ἐξελέγχειν. 38475 HpMa.287.b.4 : {ΣΩ.} Φεῦ ὡς εὖ λέγεις· ἀλλ´ ἄγ´, ἐπειδὴ καὶ σὺ κελεύεις, 38476 HpMa.287.b.5 : φέρε ὅτι μάλιστα ἐκεῖνος γενόμενος πειρῶμαί σε ἐρωτᾶν. εἰ 38477 HpMa.287.b.6 : γὰρ δὴ αὐτῷ τὸν λόγον τοῦτον ἐπιδείξαις ὃν φῄς, τὸν περὶ 38478 HpMa.287.b.7 : τῶν καλῶν ἐπιτηδευμάτων, ἀκούσας, ἐπειδὴ παύσαιο λέγων, 38479 HpMa.287.b.8 : ἔροιτ´ ἂν οὐ περὶ ἄλλου πρότερον ἢ περὶ τοῦ καλοῦ—ἔθος 38480 HpMa.287.c.1 : γάρ τι τοῦτ´ ἔχει—καὶ εἴποι ἄν· "Ὦ ξένε Ἠλεῖε, ἆρ´ οὐ 38481 HpMa.287.c.2 : δικαιοσύνῃ δίκαιοί εἰσιν οἱ δίκαιοι;" ἀπόκριναι δή, ὦ Ἱππία, 38482 HpMa.287.c.3 : ὡς ἐκείνου ἐρωτῶντος. {—ΙΠ.} Ἀποκρινοῦμαι ὅτι δικαιοσύνῃ. 38483 HpMa.287.c.4 : {—ΣΩ.} "Οὐκοῦν ἔστι τι τοῦτο, ἡ δικαιοσύνη;" {—ΙΠ.} Πάνυ 38484 HpMa.287.c.5 : γε. {—ΣΩ.} "Οὐκοῦν καὶ σοφίᾳ οἱ σοφοί εἰσι σοφοὶ καὶ τῷ 38485 HpMa.287.c.6 : ἀγαθῷ πάντα τἀγαθὰ ἀγαθά;" {—ΙΠ.} Πῶς δ´ οὔ; {—ΣΩ.} "Οὖσί 38486 HpMa.287.c.7 : γέ τισι τούτοις· οὐ γὰρ δήπου μὴ οὖσί γε." {—ΙΠ.} Οὖσι 38487 HpMa.287.c.8 : μέντοι. {—ΣΩ.} "Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ τὰ καλὰ πάντα τῷ καλῷ 38488 HpMa.287.d.1 : ἐστι καλά;" {—ΙΠ.} Ναί, τῷ καλῷ. {—ΣΩ.} "Ὄντι γέ τινι 38489 HpMa.287.d.2 : τούτῳ;" {—ΙΠ.} Ὄντι· ἀλλὰ τί γὰρ μέλλει; {—ΣΩ.} "Εἰπὲ 38490 HpMa.287.d.3 : δή, ὦ ξένε," φήσει, "τί ἐστι τοῦτο τὸ καλόν;" 38491 HpMa.287.d.4 : {ΙΠ.} Ἄλλο τι οὖν, ὦ Σώκρατες, ὁ τοῦτο ἐρωτῶν δεῖται 38492 HpMa.287.d.5 : πυθέσθαι τί ἐστι καλόν; 38493 HpMa.287.d.6 : {ΣΩ.} Οὔ μοι δοκεῖ, ἀλλ´ ὅτι ἐστὶ τὸ καλόν, ὦ Ἱππία. 38494 HpMa.287.d.7 : {ΙΠ.} Καὶ τί διαφέρει τοῦτ´ ἐκείνου; 38495 HpMa.287.d.8 : {ΣΩ.} Οὐδέν σοι δοκεῖ; 38496 HpMa.287.d.9 : {ΙΠ.} Οὐδὲν γὰρ διαφέρει. 38497 HpMa.287.d.10 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι δῆλον ὅτι σὺ κάλλιον οἶσθα. ὅμως 38498 HpMa.287.d.11 : δέ, ὠγαθέ, ἄθρει· ἐρωτᾷ γάρ σε οὐ τί ἐστι καλόν, ἀλλ´ ὅτι 38499 HpMa.287.e.1 : ἐστὶ τὸ καλόν. 38500 HpMa.287.e.2 : {ΙΠ.} Μανθάνω, ὠγαθέ, καὶ ἀποκρινοῦμαί γε αὐτῷ ὅτι ἐστι 38501 HpMa.287.e.3 : τὸ καλόν, καὶ οὐ μή ποτε ἐλεγχθῶ. ἔστι γάρ, ὦ Σώκρατες, 38502 HpMa.287.e.4 : εὖ ἴσθι, εἰ δεῖ τὸ ἀληθὲς λέγειν, παρθένος καλὴ καλόν. 38503 HpMa.287.e.5 : {ΣΩ.} Καλῶς γε, ὦ Ἱππία, νὴ τὸν κύνα καὶ εὐδόξως 38504 HpMa.287.e.6 : ἀπεκρίνω. ἄλλο τι οὖν, ἂν ἐγὼ τοῦτο ἀποκρίνωμαι, τὸ 38505 HpMa.288.a.1 : ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσομαι καὶ ὀρθῶς, καὶ οὐ μή 38506 HpMa.288.a.2 : ποτε ἐλεγχθῶ; 38507 HpMa.288.a.3 : {ΙΠ.} Πῶς γὰρ ἄν, ὦ Σώκρατες, ἐλεγχθείης, ὅ γε πᾶσιν 38508 HpMa.288.a.4 : δοκεῖ καὶ πάντες σοι μαρτυρήσουσιν οἱ ἀκούοντες ὅτι ὀρθῶς 38509 HpMa.288.a.5 : λέγεις; 38510 HpMa.288.a.6 : {ΣΩ.} Εἶεν· πάνυ μὲν οὖν. φέρε δή, ὦ Ἱππία, πρὸς 38511 HpMa.288.a.7 : ἐμαυτὸν ἀναλάβω ὃ λέγεις. ὁ μὲν ἐρήσεταί με οὑτωσί πως· 38512 HpMa.288.a.8 : "Ἴθι μοι, ὦ Σώκρατες, ἀπόκριναι· ταῦτα πάντα ἃ φῂς καλὰ 38513 HpMa.288.a.9 : εἶναι, εἰ τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν, ταῦτ´ ἂν εἴη καλά;" ἐγὼ 38514 HpMa.288.a.10 : δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος καλὴ καλόν, ἔστι δι´ ὃ ταῦτ´ ἂν 38515 HpMa.288.a.11 : εἴη καλά; 38516 HpMa.288.b.1 : {ΙΠ.} Οἴει οὖν ἔτι αὐτὸν ἐπιχειρήσειν σε ἐλέγχειν ὡς οὐ 38517 HpMa.288.b.2 : καλόν ἐστιν ὃ λέγεις, ἢ ἐὰν ἐπιχειρήσῃ, οὐ καταγέλαστον 38518 HpMa.288.b.3 : ἔσεσθαι; 38519 HpMa.288.b.4 : {ΣΩ.} Ὅτι μὲν ἐπιχειρήσει, ὦ θαυμάσιε, εὖ οἶδα· εἰ δὲ 38520 HpMa.288.b.5 : ἐπιχειρήσας ἔσται καταγέλαστος, αὐτὸ δείξει. ἃ μέντοι ἐρεῖ, 38521 HpMa.288.b.6 : ἐθέλω σοι λέγειν. 38522 HpMa.288.b.7 : {ΙΠ.} Λέγε δή. 38523 HpMa.288.b.8 : {ΣΩ.} "Ὡς γλυκὺς εἶ," φήσει, "ὦ Σώκρατες. θήλεια δὲ 38524 HpMa.288.b.9 : ἵππος καλὴ οὐ καλόν, ἣν καὶ ὁ θεὸς ἐν τῷ χρησμῷ ἐπῄνεσεν;" 38525 HpMa.288.c.1 : τί φήσομεν, ὦ Ἱππία; ἄλλο τι ἢ φῶμεν καὶ τὴν ἵππον καλὸν 38526 HpMa.288.c.2 : εἶναι, τήν γε καλήν; πῶς γὰρ ἂν τολμῷμεν ἔξαρνοι εἶναι τὸ 38527 HpMa.288.c.3 : καλὸν μὴ καλὸν εἶναι; 38528 HpMa.288.c.4 : {ΙΠ.} Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες· ἐπεί τοι καὶ ὀρθῶς αὐτὸ 38529 HpMa.288.c.5 : ὁ θεὸς εἶπεν· πάγκαλαι γὰρ παρ´ ἡμῖν ἵπποι γίγνονται. 38530 HpMa.288.c.6 : {ΣΩ.} "Εἶεν," φήσει δή· "τί δὲ λύρα καλή; οὐ καλόν;" 38531 HpMa.288.c.7 : φῶμεν, ὦ Ἱππία; 38532 HpMa.288.c.8 : {ΙΠ.} Ναί. 38533 HpMa.288.c.9 : {ΣΩ.} Ἐρεῖ τοίνυν μετὰ τοῦτ´ ἐκεῖνος, σχεδόν τι εὖ οἶδα 38534 HpMa.288.c.10 : ἐκ τοῦ τρόπου τεκμαιρόμενος· "Ὦ βέλτιστε σύ, τί δὲ χύτρα 38535 HpMa.288.c.11 : καλή; οὐ καλὸν ἄρα;" 38536 HpMa.288.d.1 : {ΙΠ.} Ὦ Σώκρατες, τίς δ´ ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος; ὡς ἀπαί– 38537 HpMa.288.d.2 : δευτός τις ὃς οὕτω φαῦλα ὀνόματα ὀνομάζειν τολμᾷ ἐν 38538 HpMa.288.d.3 : σεμνῷ πράγματι. 38539 HpMa.288.d.4 : {ΣΩ.} Τοιοῦτός τις, ὦ Ἱππία, οὐ κομψὸς ἀλλὰ συρφετός, 38540 HpMa.288.d.5 : οὐδὲν ἄλλο φροντίζων ἢ τὸ ἀληθές. ἀλλ´ ὅμως ἀποκριτέον 38541 HpMa.288.d.6 : τῷ ἀνδρί, καὶ ἔγωγε προαποφαίνομαι· εἴπερ ἡ χύτρα κεκερα– 38542 HpMa.288.d.7 : μευμένη εἴη ὑπὸ ἀγαθοῦ κεραμέως λεία καὶ στρογγύλη καὶ 38543 HpMa.288.d.8 : καλῶς ὠπτημένη, οἷαι τῶν καλῶν χυτρῶν εἰσί τινες δίωτοι, 38544 HpMa.288.d.9 : τῶν ἓξ χοᾶς χωρουσῶν, πάγκαλαι, εἰ τοιαύτην ἐρωτῴη 38545 HpMa.288.e.1 : χύτραν, καλὴν ὁμολογητέον εἶναι. πῶς γὰρ ἂν φαῖμεν καλὸν 38546 HpMa.288.e.2 : ὂν μὴ καλὸν εἶναι; 38547 HpMa.288.e.3 : {ΙΠ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες. 38548 HpMa.288.e.4 : {ΣΩ.} "Οὐκοῦν καὶ χύτρα," φήσει, "καλὴ καλόν; ἀπο– 38549 HpMa.288.e.5 : κρίνου." 38550 HpMa.288.e.6 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ οὕτως, ὦ Σώκρατες, ἔχει, οἶμαι· καλὸν μὲν καὶ 38551 HpMa.288.e.7 : τοῦτο τὸ σκεῦός ἐστι καλῶς εἰργασμένον, ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο 38552 HpMa.288.e.8 : οὐκ ἔστιν ἄξιον κρίνειν ὡς ὂν καλὸν πρὸς ἵππον τε καὶ 38553 HpMa.288.e.9 : παρθένον καὶ τἆλλα πάντα τὰ καλά. 38554 HpMa.289.a.1 : {ΣΩ.} Εἶεν· μανθάνω, ὦ Ἱππία, ὡς ἄρα χρὴ ἀντιλέγειν 38555 HpMa.289.a.2 : πρὸς τὸν ταῦτα ἐρωτῶντα τάδε· Ὦ ἄνθρωπε, ἀγνοεῖς ὅτι τὸ 38556 HpMa.289.a.3 : τοῦ Ἡρακλείτου εὖ ἔχει, ὡς ἄρα "Πιθήκων ὁ κάλλιστος αἰ– 38557 HpMa.289.a.4 : σχρὸς ἀνθρώπων γένει συμβάλλειν," καὶ χυτρῶν ἡ καλλίστη 38558 HpMa.289.a.5 : αἰσχρὰ παρθένων γένει συμβάλλειν, ὥς φησιν Ἱππίας ὁ 38559 HpMa.289.a.6 : σοφός. οὐχ οὕτως, ὦ Ἱππία; 38560 HpMa.289.a.7 : {ΙΠ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες, ὀρθῶς ἀπεκρίνω. 38561 HpMa.289.a.8 : {ΣΩ.} Ἄκουε δή. μετὰ τοῦτο γὰρ εὖ οἶδ´ ὅτι φήσει· "Τί 38562 HpMa.289.a.9 : δέ, ὦ Σώκρατες; τὸ τῶν παρθένων γένος θεῶν γένει ἄν τις 38563 HpMa.289.b.1 : συμβάλλῃ, οὐ ταὐτὸν πείσεται ὅπερ τὸ τῶν χυτρῶν τῷ τῶν 38564 HpMa.289.b.2 : παρθένων συμβαλλόμενον; οὐχ ἡ καλλίστη παρθένος αἰσχρὰ 38565 HpMa.289.b.3 : φανεῖται; ἢ οὐ καὶ Ἡράκλειτος αὐτὸ τοῦτο λέγει, ὃν σὺ 38566 HpMa.289.b.4 : ἐπάγῃ, ὅτι "Ἀνθρώπων ὁ σοφώτατος πρὸς θεὸν πίθηκος 38567 HpMa.289.b.5 : φανεῖται καὶ σοφίᾳ καὶ κάλλει καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν;" 38568 HpMa.289.b.6 : ὁμολογήσωμεν, Ἱππία, τὴν καλλίστην παρθένον πρὸς θεῶν 38569 HpMa.289.b.7 : γένος αἰσχρὰν εἶναι; 38570 HpMa.289.b.8 : {ΙΠ.} Τίς γὰρ ἂν ἀντείποι τούτῳ γε, ὦ Σώκρατες; 38571 HpMa.289.c.1 : {ΣΩ.} Ἂν τοίνυν ταῦτα ὁμολογήσωμεν, γελάσεταί τε καὶ 38572 HpMa.289.c.2 : ἐρεῖ· "Ὦ Σώκρατες, μέμνησαι οὖν ὅτι ἠρωτήθης;" Ἔγωγε, 38573 HpMa.289.c.3 : φήσω, ὅτι αὐτὸ τὸ καλὸν ὅτι ποτέ ἐστιν. "Ἔπειτα," φήσει, 38574 HpMa.289.c.4 : "ἐρωτηθεὶς τὸ καλὸν ἀποκρίνῃ ὃ τυγχάνει ὄν, ὡς αὐτὸς φῄς, 38575 HpMa.289.c.5 : οὐδὲν μᾶλλον καλὸν ἢ αἰσχρόν;" Ἔοικε, φήσω· ἢ τί μοι 38576 HpMa.289.c.6 : συμβουλεύεις, ὦ φίλε, φάναι; 38577 HpMa.289.c.7 : {ΙΠ.} Τοῦτο ἔγωγε· καὶ γὰρ δὴ πρός γε θεοὺς ὅτι οὐ καλὸν 38578 HpMa.289.c.8 : τὸ ἀνθρώπειον γένος, ἀληθῆ ἐρεῖ. 38579 HpMa.289.c.9 : {ΣΩ.} "Εἰ δέ σε ἠρόμην," φήσει, "ἐξ ἀρχῆς τί ἐστι 38580 HpMa.289.d.1 : καλόν τε καὶ αἰσχρόν, εἴ μοι ἅπερ νῦν ἀπεκρίνω, ἆρ´ οὐκ ἂν 38581 HpMa.289.d.2 : ὀρθῶς ἀπεκέκρισο; ἔτι δὲ καὶ δοκεῖ σοι αὐτὸ τὸ καλόν, ᾧ 38582 HpMa.289.d.3 : καὶ τἆλλα πάντα κοσμεῖται καὶ καλὰ φαίνεται, ἐπειδὰν 38583 HpMa.289.d.4 : προσγένηται ἐκεῖνο τὸ εἶδος, τοῦτ´ εἶναι παρθένος ἢ ἵππος 38584 HpMa.289.d.5 : ἢ λύρα; 38585 HpMa.289.d.6 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ μέντοι, ὦ Σώκρατες, εἰ τοῦτό γε ζητεῖ, πάντων 38586 HpMa.289.d.7 : ῥᾷστον ἀποκρίνασθαι αὐτῷ τί ἐστι τὸ καλὸν ᾧ καὶ τὰ ἄλλα 38587 HpMa.289.d.8 : πάντα κοσμεῖται καὶ προσγενομένου αὐτοῦ καλὰ φαίνεται. 38588 HpMa.289.e.1 : εὐηθέστατος οὖν ἐστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ οὐδὲν ἐπαΐει περὶ 38589 HpMa.289.e.2 : καλῶν κτημάτων. ἐὰν γὰρ αὐτῷ ἀποκρίνῃ ὅτι τοῦτ´ ἐστὶν 38590 HpMa.289.e.3 : ὃ ἐρωτᾷ τὸ καλὸν οὐδὲν ἄλλο ἢ χρυσός, ἀπορήσει καὶ οὐκ 38591 HpMa.289.e.4 : ἐπιχειρήσει σε ἐλέγχειν. ἴσμεν γάρ που πάντες ὅτι ὅπου ἂν 38592 HpMa.289.e.5 : τοῦτο προσγένηται, κἂν πρότερον αἰσχρὸν φαίνηται, καλὸν 38593 HpMa.289.e.6 : φανεῖται χρυσῷ γε κοσμηθέν. 38594 HpMa.289.e.7 : {ΣΩ.} Ἄπειρος εἶ τοῦ ἀνδρός, ὦ Ἱππία, ὡς σχέτλιός ἐστι 38595 HpMa.289.e.8 : καὶ οὐδὲν ῥᾳδίως ἀποδεχόμενος. 38596 HpMa.289.e.9 : {ΙΠ.} Τί οὖν τοῦτο, ὦ Σώκρατες; τὸ γὰρ ὀρθῶς λεγόμενον 38597 HpMa.290.a.1 : ἀνάγκη αὐτῷ ἀποδέχεσθαι, ἢ μὴ ἀποδεχομένῳ καταγελάστῳ 38598 HpMa.290.a.2 : εἶναι. 38599 HpMa.290.a.3 : {ΣΩ.} Καὶ μὲν δὴ ταύτην γε τὴν ἀπόκρισιν, ὦ ἄριστε, οὐ 38600 HpMa.290.a.4 : μόνον οὐκ ἀποδέξεται, ἀλλὰ πάνυ με καὶ τωθάσεται, καὶ ἐρεῖ· 38601 HpMa.290.a.5 : "Ὦ τετυφωμένε σύ, Φειδίαν οἴει κακὸν εἶναι δημιουργόν;" 38602 HpMa.290.a.6 : καὶ ἐγὼ οἶμαι ἐρῶ ὅτι Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 38603 HpMa.290.a.7 : {ΙΠ.} Καὶ ὀρθῶς γ´ ἐρεῖς, ὦ Σώκρατες. 38604 HpMa.290.a.8 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς μέντοι. τοιγάρτοι ἐκεῖνος, ἐπειδὰν ἐγὼ 38605 HpMa.290.a.9 : ὁμολογῶ ἀγαθὸν εἶναι δημιουργὸν τὸν Φειδίαν, "Εἶτα," 38606 HpMa.290.b.1 : φήσει, "οἴει τοῦτο τὸ καλὸν ὃ σὺ λέγεις ἠγνόει Φειδίας;" 38607 HpMa.290.b.2 : Καὶ ἐγώ· Τί μάλιστα; φήσω. "Ὅτι," ἐρεῖ, "τῆς Ἀθηνᾶς 38608 HpMa.290.b.3 : τοὺς ὀφθαλμοὺς οὐ χρυσοῦς ἐποίησεν, οὐδὲ τὸ ἄλλο πρόσ– 38609 HpMa.290.b.4 : ωπον οὐδὲ τοὺς πόδας οὐδὲ τὰς χεῖρας, εἴπερ χρυσοῦν γε 38610 HpMa.290.b.5 : δὴ ὂν κάλλιστον ἔμελλε φαίνεσθαι, ἀλλ´ ἐλεφάντινον· δῆλον 38611 HpMa.290.b.6 : ὅτι τοῦτο ὑπὸ ἀμαθίας ἐξήμαρτεν, ἀγνοῶν ὅτι χρυσὸς ἄρ´ 38612 HpMa.290.b.7 : ἐστὶν ὁ πάντα καλὰ ποιῶν, ὅπου ἂν προσγένηται." ταῦτα οὖν 38613 HpMa.290.b.8 : λέγοντι τί ἀποκρινώμεθα, ὦ Ἱππία; 38614 HpMa.290.c.1 : {ΙΠ.} Οὐδὲν χαλεπόν· ἐροῦμεν γὰρ ὅτι ὀρθῶς ἐποίησε. καὶ 38615 HpMa.290.c.2 : γὰρ τὸ ἐλεφάντινον οἶμαι καλόν ἐστιν. 38616 HpMa.290.c.3 : {ΣΩ.} "Τοῦ οὖν ἕνεκα," φήσει, "οὐ καὶ τὰ μέσα τῶν 38617 HpMa.290.c.4 : ὀφθαλμῶν ἐλεφάντινα ἠργάσατο, ἀλλὰ λίθινα, ὡς οἷόν τ´ ἦν 38618 HpMa.290.c.5 : ὁμοιότητα τοῦ λίθου τῷ ἐλέφαντι ἐξευρών; ἢ καὶ ὁ λίθος ὁ 38619 HpMa.290.c.6 : καλὸς καλόν ἐστι;" φήσομεν, ὦ Ἱππία; 38620 HpMa.290.c.7 : {ΙΠ.} Φήσομεν μέντοι, ὅταν γε πρέπων ᾖ. 38621 HpMa.290.c.8 : {ΣΩ.} "Ὅταν δὲ μὴ πρέπων, αἰσχρόν;" ὁμολογῶ ἢ μή; 38622 HpMa.290.c.9 : {ΙΠ.} Ὁμολόγει, ὅταν γε μὴ πρέπῃ. 38623 HpMa.290.d.1 : {ΣΩ.} "Τί δὲ δή; ὁ ἐλέφας καὶ ὁ χρυσός," φήσει, "ὦ 38624 HpMa.290.d.2 : σοφὲ σύ, οὐχ ὅταν μὲν πρέπῃ, καλὰ ποιεῖ φαίνεσθαι, ὅταν 38625 HpMa.290.d.3 : δὲ μή, αἰσχρά;" ἔξαρνοι ἐσόμεθα ἢ ὁμολογήσομεν αὐτῷ 38626 HpMa.290.d.4 : ὀρθῶς λέγειν αὐτόν; 38627 HpMa.290.d.5 : {ΙΠ.} Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, 38628 HpMa.290.d.6 : τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον. 38629 HpMa.290.d.7 : {ΣΩ.} "Πότερον οὖν πρέπει," φήσει, "ὅταν τις τὴν 38630 HpMa.290.d.8 : χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ 38631 HpMa.290.d.9 : μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη;" 38632 HpMa.290.d.10 : {ΙΠ.} Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. οὐ 38633 HpMa.290.e.1 : βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν; 38634 HpMa.290.e.2 : {ΣΩ.} Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα. 38635 HpMa.290.e.3 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τίς ἐστιν. 38636 HpMa.290.e.4 : {ΣΩ.} Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ´ ὅμως τί 38637 HpMa.290.e.5 : φήσομεν; ποτέραν πρέπειν τοῖν τορύναιν τῷ ἔτνει καὶ τῇ 38638 HpMa.290.e.6 : χύτρᾳ; ἢ δῆλον ὅτι τὴν συκίνην; εὐωδέστερον γάρ που 38639 HpMa.290.e.7 : τὸ ἔτνος ποιεῖ, καὶ ἅμα, ὦ ἑταῖρε, οὐκ ἂν συντρίψασα ἡμῖν 38640 HpMa.290.e.8 : τὴν χύτραν ἐκχέαι τὸ ἔτνος καὶ τὸ πῦρ ἀποσβέσειεν καὶ τοὺς 38641 HpMa.290.e.9 : μέλλοντας ἑστιᾶσθαι ἄνευ ὄψου ἂν πάνυ γενναίου ποιήσειεν· 38642 HpMa.290.e.10 : ἡ δὲ χρυσῆ ἐκείνη πάντα ἂν ταῦτα ποιήσειεν, ὥστ´ ἔμοιγε 38643 HpMa.291.a.1 : δοκεῖν τὴν συκίνην ἡμᾶς μᾶλλον φάναι πρέπειν ἢ τὴν χρυσῆν, 38644 HpMa.291.a.2 : εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέγεις. 38645 HpMa.291.a.3 : {ΙΠ.} Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν 38646 HpMa.291.a.4 : ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην. 38647 HpMa.291.a.5 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι 38648 HpMa.291.a.6 : τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπε– 38649 HpMa.291.a.7 : χομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ 38650 HpMa.291.a.8 : ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν. ἀλλ´ ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι 38651 HpMa.291.b.1 : πρὸς τὸν ἄνθρωπον· ἐμὲ οὖν προδίδασκε καὶ ἐμὴν χάριν 38652 HpMa.291.b.2 : ἀποκρίνου. "Εἰ γὰρ δὴ πρέπει γε μᾶλλον ἡ συκίνη τῆς 38653 HpMa.291.b.3 : χρυσῆς," φήσει ὁ ἄνθρωπος, "ἄλλο τι καὶ καλλίων ἂν εἴη, 38654 HpMa.291.b.4 : ἐπειδήπερ τὸ πρέπον, ὦ Σώκρατες, κάλλιον ὡμολόγησας εἶναι 38655 HpMa.291.b.5 : τοῦ μὴ πρέποντος;" ἄλλο τι ὁμολογῶμεν, ὦ Ἱππία, τὴν 38656 HpMa.291.b.6 : συκίνην καλλίω τῆς χρυσῆς εἶναι; 38657 HpMa.291.b.7 : {ΙΠ.} Βούλει σοι εἴπω, ὦ Σώκρατες, ὃ εἰπὼν εἶναι τὸ καλὸν 38658 HpMa.291.b.8 : ἀπαλλάξεις σαυτὸν τῶν πολλῶν λόγων; 38659 HpMa.291.c.1 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν· μὴ μέντοι πρότερόν γε πρὶν ἄν μοι 38660 HpMa.291.c.2 : εἴπῃς ποτέραν ἀποκρίνωμαι οἷν ἄρτι ἔλεγον τοῖν τορύναιν 38661 HpMa.291.c.3 : πρέπουσάν τε καὶ καλλίω εἶναι. 38662 HpMa.291.c.4 : {ΙΠ.} Ἀλλ´, εἰ βούλει, αὐτῷ ἀπόκριναι ὅτι ἡ ἐκ τῆς συκῆς 38663 HpMa.291.c.5 : εἰργασμένη. 38664 HpMa.291.c.6 : {ΣΩ.} Λέγε δὴ νυνὶ ὃ ἄρτι ἔμελλες λέγειν. ταύτῃ μὲν γὰρ 38665 HpMa.291.c.7 : τῇ ἀποκρίσει, [ᾗ] ἂν φῶ τὸ καλὸν χρυσὸν εἶναι, οὐδὲν ὡς 38666 HpMa.291.c.8 : ἔοικέ μοι ἀναφανήσεται κάλλιον ὂν χρυσὸς ἢ ξύλον σύκινον· 38667 HpMa.291.c.9 : τὸ δὲ νῦν τί αὖ λέγεις τὸ καλὸν εἶναι; 38668 HpMa.291.d.1 : {ΙΠ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ. ζητεῖν γάρ μοι δοκεῖς τοιοῦτόν τι 38669 HpMa.291.d.2 : τὸ καλὸν ἀποκρίνασθαι, ὃ μηδέποτε αἰσχρὸν μηδαμοῦ μηδενὶ 38670 HpMa.291.d.3 : φανεῖται. 38671 HpMa.291.d.4 : {ΣΩ.} Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Ἱππία· καὶ καλῶς γε νῦν ὑπο– 38672 HpMa.291.d.5 : λαμβάνεις. 38673 HpMa.291.d.6 : {ΙΠ.} Ἄκουε δή· πρὸς γὰρ τοῦτο ἴσθι, ἐάν τις ἔχῃ ὅτι 38674 HpMa.291.d.7 : ἀντείπῃ, φάναι ἐμὲ μηδ´ ὁτιοῦν ἐπαΐειν. 38675 HpMa.291.d.8 : {ΣΩ.} Λέγε δὴ ὡς τάχιστα πρὸς θεῶν. 38676 HpMa.291.d.9 : {ΙΠ.} Λέγω τοίνυν ἀεὶ καὶ παντὶ καὶ πανταχοῦ κάλλιστον 38677 HpMa.291.d.10 : εἶναι ἀνδρί, πλουτοῦντι, ὑγιαίνοντι, τιμωμένῳ ὑπὸ τῶν Ἑλ– 38678 HpMa.291.d.11 : λήνων, ἀφικομένῳ εἰς γῆρας, τοὺς αὑτοῦ γονέας τελευτή– 38679 HpMa.291.e.1 : σαντας καλῶς περιστείλαντι, ὑπὸ τῶν αὑτοῦ ἐκγόνων καλῶς 38680 HpMa.291.e.2 : καὶ μεγαλοπρεπῶς ταφῆναι. 38681 HpMa.291.e.3 : {ΣΩ.} Ἰοὺ ἰού, ὦ Ἱππία, ἦ θαυμασίως τε καὶ μεγαλείως 38682 HpMa.291.e.4 : καὶ ἀξίως σαυτοῦ εἴρηκας· καὶ νὴ τὴν Ἥραν ἄγαμαί σου ὅτι 38683 HpMa.291.e.5 : μοι δοκεῖς εὐνοϊκῶς, καθ´ ὅσον οἷός τ´ εἶ, βοηθεῖν· ἀλλὰ γὰρ 38684 HpMa.291.e.6 : τοῦ ἀνδρὸς οὐ τυγχάνομεν, ἀλλ´ ἡμῶν δὴ νῦν καὶ πλεῖστον 38685 HpMa.291.e.7 : καταγελάσεται, εὖ ἴσθι. 38686 HpMa.291.e.8 : {ΙΠ.} Πονηρόν γ´, ὦ Σώκρατες, γέλωτα· ὅταν γὰρ πρὸς 38687 HpMa.291.e.9 : ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ, γελᾷ δέ, αὑτοῦ καταγελάσεται 38688 HpMa.292.a.1 : καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς ἔσται καταγέλαστος. 38689 HpMa.292.a.2 : {ΣΩ.} Ἴσως οὕτως ἔχει· ἴσως μέντοι ἐπί γε ταύτῃ τῇ 38690 HpMa.292.a.3 : ἀποκρίσει, ὡς ἐγὼ μαντεύομαι, κινδυνεύσει οὐ μόνον μου 38691 HpMa.292.a.4 : καταγελᾶν. 38692 HpMa.292.a.5 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ τί μήν; 38693 HpMa.292.a.6 : {ΣΩ.} Ὅτι, ἂν τύχῃ βακτηρίαν ἔχων, ἂν μὴ ἐκφύγω φεύγων 38694 HpMa.292.a.7 : αὐτόν, εὖ μάλα μου ἐφικέσθαι πειράσεται. 38695 HpMa.292.a.8 : {ΙΠ.} Πῶς λέγεις; δεσπότης τίς σου ὁ ἄνθρωπός ἐστιν, καὶ 38696 HpMa.292.a.9 : τοῦτο ποιήσας οὐκ ἀχθήσεται καὶ δίκας ὀφλήσει; ἢ οὐκ 38697 HpMa.292.b.1 : ἔνδικος ὑμῖν ἡ πόλις ἐστίν, ἀλλ´ ἐᾷ ἀδίκως τύπτειν ἀλλήλους 38698 HpMa.292.b.2 : τοὺς πολίτας; 38699 HpMa.292.b.3 : {ΣΩ.} Οὐδ´ ὁπωστιοῦν ἐᾷ. 38700 HpMa.292.b.4 : {ΙΠ.} Οὐκοῦν δώσει δίκην ἀδίκως γέ σε τύπτων. 38701 HpMa.292.b.5 : {ΣΩ.} Οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Ἱππία, οὔκ, εἰ ταῦτά γε ἀποκρι– 38702 HpMa.292.b.6 : ναίμην, ἀλλὰ δικαίως, ἔμοιγε δοκεῖ. 38703 HpMa.292.b.7 : {ΙΠ.} Καὶ ἐμοὶ τοίνυν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἐπειδήπερ γε 38704 HpMa.292.b.8 : αὐτὸς ταῦτα οἴει. 38705 HpMa.292.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπω σοι καὶ ᾗ αὐτὸς οἴομαι δικαίως ἂν 38706 HpMa.292.b.10 : τύπτεσθαι ταῦτα ἀποκρινόμενος; ἢ καὶ σύ με ἄκριτον 38707 HpMa.292.b.11 : τυπτήσεις; ἢ δέξῃ λόγον; 38708 HpMa.292.c.1 : {ΙΠ.} Δεινὸν γὰρ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες, εἰ μὴ δεχοίμην· 38709 HpMa.292.c.2 : ἀλλὰ πῶς λέγεις; 38710 HpMa.292.c.3 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι ἐρῶ, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ νυνδή, μιμού– 38711 HpMa.292.c.4 : μενος ἐκεῖνον, ἵνα μὴ πρὸς σὲ λέγω ῥήματα, οἷα ἐκεῖνος εἰς 38712 HpMa.292.c.5 : ἐμὲ ἐρεῖ, χαλεπά τε καὶ ἀλλόκοτα. εὖ γὰρ ἴσθι, "Εἰπέ μοι," 38713 HpMa.292.c.6 : φήσει, "ὦ Σώκρατες, οἴει ἂν ἀδίκως πληγὰς λαβεῖν, ὅστις 38714 HpMa.292.c.7 : διθύραμβον τοσουτονὶ ᾄσας οὕτως ἀμούσως πολὺ ἀπῇσας 38715 HpMa.292.c.8 : ἀπὸ τοῦ ἐρωτήματος;" Πῶς δή; φήσω ἐγώ. "Ὅπως;" 38716 HpMa.292.c.9 : φήσει· "οὐχ οἷός τ´ εἶ μεμνῆσθαι ὅτι τὸ καλὸν αὐτὸ ἠρώτων, 38717 HpMa.292.d.1 : ὃ παντὶ ᾧ ἂν προσγένηται, ὑπάρχει ἐκείνῳ καλῷ εἶναι, καὶ 38718 HpMa.292.d.2 : λίθῳ καὶ ξύλῳ καὶ ἀνθρώπῳ καὶ θεῷ καὶ πάσῃ πράξει 38719 HpMa.292.d.3 : καὶ παντὶ μαθήματι; αὐτὸ γὰρ ἔγωγε, ὤνθρωπε, κάλλος 38720 HpMa.292.d.4 : ἐρωτῶ ὅτι ἐστίν, καὶ οὐδέν σοι μᾶλλον γεγωνεῖν δύναμαι ἢ 38721 HpMa.292.d.5 : εἴ μοι παρεκάθησο λίθος, καὶ οὗτος μυλίας, μήτε ὦτα μήτε 38722 HpMa.292.d.6 : ἐγκέφαλον ἔχων." εἰ οὖν φοβηθεὶς εἴποιμι ἐγὼ ἐπὶ τούτοις 38723 HpMa.292.d.7 : τάδε, ἆρα οὐκ ἂν ἄχθοιο, ὦ Ἱππία; Ἀλλὰ μέντοι τόδε τὸ 38724 HpMa.292.e.1 : καλὸν εἶναι Ἱππίας ἔφη· καίτοι ἐγὼ αὐτὸν ἠρώτων οὕτως 38725 HpMa.292.e.2 : ὥσπερ σὺ ἐμέ, ὃ πᾶσι καλὸν καὶ ἀεί ἐστι. πῶς οὖν φῄς; 38726 HpMa.292.e.3 : οὐκ ἀχθέσῃ, ἂν εἴπω ταῦτα; 38727 HpMa.292.e.4 : {ΙΠ.} Εὖ γ´ οὖν οἶδα, ὦ Σώκρατες, ὅτι πᾶσι καλὸν τοῦτ´ 38728 HpMa.292.e.5 : ἐστίν, ὃ ἐγὼ εἶπον, καὶ δόξει. 38729 HpMa.292.e.6 : {ΣΩ.} "Ἦ καὶ ἔσται;" φήσει· "ἀεὶ γάρ που τό γε καλὸν 38730 HpMa.292.e.7 : καλόν." {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} "Οὐκοῦν καὶ ἦν;" φήσει. 38731 HpMa.292.e.8 : {—ΙΠ.} Καὶ ἦν. {—ΣΩ.} "Ἦ καὶ τῷ Ἀχιλλεῖ," φήσει, "ὁ 38732 HpMa.292.e.9 : ξένος ὁ Ἠλεῖος ἔφη καλὸν εἶναι ὑστέρῳ τῶν προγόνων 38733 HpMa.292.e.10 : ταφῆναι, καὶ τῷ πάππῳ αὐτοῦ Αἰακῷ, καὶ τοῖς ἄλλοις ὅσοι 38734 HpMa.293.a.1 : ἐκ θεῶν γεγόνασι, καὶ αὐτοῖς τοῖς θεοῖς;" 38735 HpMa.293.a.2 : {ΙΠ.} Τί τοῦτο; βάλλ´ ἐς μακαρίαν. τοῦ ἀνθρώπου οὐδ´ 38736 HpMa.293.a.3 : εὔφημα, ὦ Σώκρατες, ταῦτά γε τὰ ἐρωτήματα. 38737 HpMa.293.a.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; τὸ ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν 38738 HpMa.293.a.5 : οὐ πάνυ δύσφημον; 38739 HpMa.293.a.6 : {ΙΠ.} Ἴσως. 38740 HpMa.293.a.7 : {ΣΩ.} "Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος," φήσει, "ὃς παντὶ φῂς 38741 HpMa.293.a.8 : καὶ ἀεὶ καλὸν εἶναι ὑπὸ μὲν τῶν ἐκγόνων ταφῆναι, τοὺς δὲ 38742 HpMa.293.a.9 : γονέας θάψαι· ἢ οὐχ εἷς τῶν ἁπάντων καὶ Ἡρακλῆς ἦν καὶ 38743 HpMa.293.a.10 : οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν πάντες;" 38744 HpMa.293.a.11 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ οὐ τοῖς θεοῖς ἔγωγε ἔλεγον. 38745 HpMa.293.b.1 : {ΣΩ.} "Οὐδὲ τοῖς ἥρωσιν, ὡς ἔοικας." 38746 HpMa.293.b.2 : {ΙΠ.} Οὐχ ὅσοι γε θεῶν παῖδες ἦσαν. 38747 HpMa.293.b.3 : {ΣΩ.} "Ἀλλ´ ὅσοι μή;" 38748 HpMa.293.b.4 : {ΙΠ.} Πάνυ γε. 38749 HpMa.293.b.5 : {ΣΩ.} "Οὐκοῦν κατὰ τὸν σὸν αὖ λόγον, ὡς φαίνεται, τῶν 38750 HpMa.293.b.6 : ἡρώων τῷ μὲν Ταντάλῳ καὶ τῷ Δαρδάνῳ καὶ τῷ Ζήθῳ 38751 HpMa.293.b.7 : δεινόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ αἰσχρόν ἐστι, Πέλοπι δὲ καὶ τοῖς 38752 HpMa.293.b.8 : ἄλλοις τοῖς οὕτω γεγονόσι καλόν." 38753 HpMa.293.b.9 : {ΙΠ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. 38754 HpMa.293.b.10 : {ΣΩ.} "Σοὶ τοίνυν δοκεῖ," φήσει, "ὃ ἄρτι οὐκ ἔφησθα, τὸ 38755 HpMa.293.b.11 : θάψαντι τοὺς προγόνους ταφῆναι ὑπὸ τῶν ἐκγόνων ἐνίοτε καὶ 38756 HpMa.293.c.1 : ἐνίοις αἰσχρὸν εἶναι· ἔτι δὲ μᾶλλον, ὡς ἔοικεν, ἀδύνατον 38757 HpMa.293.c.2 : πᾶσι τοῦτο γενέσθαι καὶ εἶναι καλόν, ὥστε τοῦτό γε ὥσπερ 38758 HpMa.293.c.3 : καὶ τὰ ἔμπροσθεν ἐκεῖνα, ἥ τε παρθένος καὶ ἡ χύτρα, ταὐτὸν 38759 HpMa.293.c.4 : πέπονθε, καὶ ἔτι γελοιοτέρως τοῖς μέν ἐστι καλόν, τοῖς δ´ οὐ 38760 HpMa.293.c.5 : καλόν. καὶ οὐδέπω καὶ τήμερον," φήσει, "οἷός τ´ εἶ, ὦ 38761 HpMa.293.c.6 : Σώκρατες, περὶ τοῦ καλοῦ ὅτι ἐστὶ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρί– 38762 HpMa.293.c.7 : νασθαι." ταῦτά μοι καὶ τοιαῦτα ὀνειδιεῖ δικαίως, ἐὰν αὐτῷ 38763 HpMa.293.c.8 : οὕτως ἀποκρίνωμαι. τὰ μὲν οὖν πολλά, ὦ Ἱππία, σχεδόν 38764 HpMa.293.d.1 : τί μοι οὕτω διαλέγεται· ἐνίοτε δὲ ὥσπερ ἐλεήσας μου τὴν 38765 HpMa.293.d.2 : ἀπειρίαν καὶ ἀπαιδευσίαν αὐτός μοι προβάλλει ἐρωτῶν εἰ 38766 HpMa.293.d.3 : τοιόνδε μοι δοκεῖ εἶναι τὸ καλόν, ἢ καὶ περὶ ἄλλου ὅτου ἂν 38767 HpMa.293.d.4 : τύχῃ πυνθανόμενος καὶ περὶ οὗ ἂν λόγος ᾖ. 38768 HpMa.293.d.5 : {ΙΠ.} Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 38769 HpMa.293.d.6 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι φράσω. "Ὦ δαιμόνιε," φησί, "Σώ– 38770 HpMa.293.d.7 : κρατες, τὰ μὲν τοιαῦτα ἀποκρινόμενος καὶ οὕτω παῦσαι— 38771 HpMa.293.d.8 : λίαν γὰρ εὐήθη τε καὶ εὐεξέλεγκτά ἐστιν—ἀλλὰ τὸ τοιόνδε 38772 HpMa.293.e.1 : σκόπει εἴ σοι δοκεῖ καλὸν εἶναι, οὗ καὶ νυνδὴ ἐπελαβόμεθα 38773 HpMa.293.e.2 : ἐν τῇ ἀποκρίσει, ἡνίκ´ ἔφαμεν τὸν χρυσὸν οἷς μὲν πρέπει 38774 HpMa.293.e.3 : καλὸν εἶναι, οἷς δὲ μή, οὔ, καὶ τἆλλα πάντα οἷς ἂν τοῦτο 38775 HpMa.293.e.4 : προσῇ· αὐτὸ δὴ τοῦτο τὸ πρέπον καὶ τὴν φύσιν αὐτοῦ τοῦ 38776 HpMa.293.e.5 : πρέποντος σκόπει εἰ τοῦτο τυγχάνει ὂν τὸ καλόν." ἐγὼ μὲν 38777 HpMa.293.e.6 : οὖν εἴωθα συμφάναι τὰ τοιαῦτα ἑκάστοτε—οὐ γὰρ ἔχω ὅτι 38778 HpMa.293.e.7 : λέγω—σοὶ δ´ οὖν δοκεῖ τὸ πρέπον καλὸν εἶναι; 38779 HpMa.293.e.8 : {ΙΠ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. 38780 HpMa.293.e.9 : {ΣΩ.} Σκοπώμεθα, μή πῃ ἄρ´ ἐξαπατώμεθα. 38781 HpMa.293.e.10 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ χρὴ σκοπεῖν. 38782 HpMa.293.e.11 : {ΣΩ.} Ὅρα τοίνυν· τὸ πρέπον ἆρα τοῦτο λέγομεν, ὃ παρα– 38783 HpMa.294.a.1 : γενόμενον ποιεῖ ἕκαστα φαίνεσθαι καλὰ τούτων οἷς ἂν παρῇ, 38784 HpMa.294.a.2 : ἢ ὃ εἶναι ποιεῖ, ἢ οὐδέτερα τούτων; 38785 HpMa.294.a.3 : {ΙΠ.} Ἔμοιγε δοκεῖ [πότερα] ὃ ποιεῖ φαίνεσθαι καλά· 38786 HpMa.294.a.4 : ὥσπερ γε ἐπειδὰν ἱμάτιά τις λάβῃ ἢ ὑποδήματα ἁρμόττοντα, 38787 HpMa.294.a.5 : κἂν ᾖ γελοῖος, καλλίων φαίνεται. 38788 HpMa.294.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ καλλίω ποιεῖ φαίνεσθαι ἢ ἔστι τὸ 38789 HpMa.294.a.7 : πρέπον, ἀπάτη τις ἂν εἴη περὶ τὸ καλὸν τὸ πρέπον, καὶ οὐκ 38790 HpMa.294.a.8 : ἂν εἴη τοῦτο ὃ ἡμεῖς ζητοῦμεν, ὦ Ἱππία; ἡμεῖς μὲν γάρ που 38791 HpMa.294.b.1 : ἐκεῖνο ἐζητοῦμεν, ᾧ πάντα τὰ καλὰ πράγματα καλά ἐστιν— 38792 HpMa.294.b.2 : ὥσπερ ᾧ πάντα τὰ μεγάλα ἐστὶ μεγάλα, τῷ ὑπερέχοντι· 38793 HpMa.294.b.3 : τούτῳ γὰρ πάντα μεγάλα ἐστί, καὶ ἐὰν μὴ φαίνηται, ὑπερέχῃ 38794 HpMa.294.b.4 : δέ, ἀνάγκη αὐτοῖς μεγάλοις εἶναι—οὕτω δή, φαμέν, καὶ τὸ 38795 HpMa.294.b.5 : καλόν, ᾧ καλὰ πάντα ἐστίν, ἄντ´ οὖν φαίνηται ἄντε μή, τί 38796 HpMa.294.b.6 : ἂν εἴη; τὸ μὲν γὰρ πρέπον οὐκ ἂν εἴη· καλλίω γὰρ ποιεῖ 38797 HpMa.294.b.7 : φαίνεσθαι ἢ ἔστιν, ὡς ὁ σὸς λόγος, οἷα δ´ ἔστιν οὐκ ἐᾷ 38798 HpMa.294.b.8 : φαίνεσθαι. τὸ δὲ ποιοῦν εἶναι καλά, ὅπερ νυνδὴ εἶπον, 38799 HpMa.294.c.1 : ἐάντε φαίνηται ἐάντε μή, πειρατέον λέγειν τί ἐστι· τοῦτο 38800 HpMa.294.c.2 : γὰρ ζητοῦμεν, εἴπερ τὸ καλὸν ζητοῦμεν. 38801 HpMa.294.c.3 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ τὸ πρέπον, ὦ Σώκρατες, καὶ εἶναι καὶ φαί– 38802 HpMa.294.c.4 : νεσθαι ποιεῖ καλὰ παρόν. 38803 HpMa.294.c.5 : {ΣΩ.} Ἀδύνατον ἄρα τῷ ὄντι καλὰ ὄντα μὴ φαίνεσθαι 38804 HpMa.294.c.6 : καλὰ εἶναι, παρόντος γε τοῦ ποιοῦντος φαίνεσθαι; 38805 HpMa.294.c.7 : {ΙΠ.} Ἀδύνατον. 38806 HpMa.294.c.8 : {ΣΩ.} Ὁμολογήσομεν οὖν τοῦτο, ὦ Ἱππία, πάντα τὰ τῷ 38807 HpMa.294.c.9 : ὄντι καλὰ καὶ νόμιμα καὶ ἐπιτηδεύματα καὶ δοξάζεσθαι καλὰ 38808 HpMa.294.d.1 : εἶναι καὶ φαίνεσθαι ἀεὶ πᾶσιν, ἢ πᾶν τοὐναντίον ἀγνοεῖσθαι 38809 HpMa.294.d.2 : καὶ πάντων μάλιστα ἔριν καὶ μάχην περὶ αὐτῶν εἶναι καὶ 38810 HpMa.294.d.3 : ἰδίᾳ ἑκάστοις καὶ δημοσίᾳ ταῖς πόλεσιν; 38811 HpMa.294.d.4 : {ΙΠ.} Οὕτω μᾶλλον, ὦ Σώκρατες· ἀγνοεῖσθαι. 38812 HpMa.294.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄν, εἴ γέ που τὸ φαίνεσθαι αὐτοῖς προσῆν· 38813 HpMa.294.d.6 : προσῆν δ´ ἄν, εἴπερ τὸ πρέπον καλὸν ἦν καὶ μὴ μόνον καλὰ 38814 HpMa.294.d.7 : ἐποίει εἶναι ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι. ὥστε τὸ πρέπον, εἰ μὲν 38815 HpMa.294.d.8 : τὸ καλὰ ποιοῦν ἐστιν εἶναι, τὸ μὲν καλὸν ἂν εἴη, ὃ ἡμεῖς 38816 HpMa.294.d.9 : ζητοῦμεν, οὐ μέντοι τό γε ποιοῦν φαίνεσθαι· εἰ δ´ αὖ τὸ 38817 HpMa.294.e.1 : φαίνεσθαι ποιοῦν ἐστιν τὸ πρέπον, οὐκ ἂν εἴη τὸ καλόν, ὃ 38818 HpMa.294.e.2 : ἡμεῖς ζητοῦμεν. εἶναι γὰρ ἐκεῖνό γε ποιεῖ, φαίνεσθαι δὲ καὶ 38819 HpMa.294.e.3 : [ποιεῖν] εἶναι οὐ μόνον καλὰ οὐκ ἄν ποτε δύναιτο τὸ αὐτό, ἀλλ´ 38820 HpMa.294.e.4 : οὐδὲ ἄλλο ὁτιοῦν. ἑλώμεθα δὴ πότερα δοκεῖ τὸ πρέπον εἶναι 38821 HpMa.294.e.5 : τὸ φαίνεσθαι καλὰ ποιοῦν, ἢ τὸ εἶναι. 38822 HpMa.294.e.6 : {ΙΠ.} Τὸ φαίνεσθαι, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. 38823 HpMa.294.e.7 : {ΣΩ.} Βαβαῖ, οἴχεται ἄρ´ ἡμᾶς διαπεφευγός, ὦ Ἱππία, τὸ 38824 HpMa.294.e.8 : καλὸν γνῶναι ὅτι ποτέ ἐστιν, ἐπειδή γε τὸ πρέπον ἄλλο τι 38825 HpMa.294.e.9 : ἐφάνη ὂν ἢ καλόν. 38826 HpMa.294.e.10 : {ΙΠ.} Ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, καὶ μάλα ἔμοιγε ἀτόπως. 38827 HpMa.295.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι, ὦ ἑταῖρε, μήπω γε ἀνῶμεν αὐτό· ἔτι 38828 HpMa.295.a.2 : γάρ τινα ἐλπίδα ἔχω ἐκφανήσεσθαι τί ποτ´ ἐστὶν τὸ καλόν. 38829 HpMa.295.a.3 : {ΙΠ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες· οὐδὲ γὰρ χαλεπόν ἐστιν 38830 HpMa.295.a.4 : εὑρεῖν. ἐγὼ μὲν οὖν εὖ οἶδ´ ὅτι, εἰ ὀλίγον χρόνον εἰς ἐρημίαν 38831 HpMa.295.a.5 : ἐλθὼν σκεψαίμην πρὸς ἐμαυτόν, ἀκριβέστερον ἂν αὐτό σοι 38832 HpMa.295.a.6 : εἴποιμι τῆς ἁπάσης ἀκριβείας. 38833 HpMa.295.a.7 : {ΣΩ.} Ἆ μὴ μέγα, ὦ Ἱππία, λέγε. ὁρᾷς ὅσα πράγματα 38834 HpMa.295.a.8 : ἡμῖν ἤδη παρέσχηκε· μὴ καὶ ὀργισθὲν ἡμῖν ἔτι μᾶλλον 38835 HpMa.295.b.1 : ἀποδρᾷ. καίτοι οὐδὲν λέγω· σὺ μὲν γὰρ οἶμαι ῥᾳδίως αὐτὸ 38836 HpMa.295.b.2 : εὑρήσεις, ἐπειδὰν μόνος γένῃ. ἀλλὰ πρὸς θεῶν ἐμοῦ ἐναντίον 38837 HpMa.295.b.3 : αὐτὸ ἔξευρε, εἰ δὲ βούλει, ὥσπερ νῦν ἐμοὶ συζήτει· καὶ ἐὰν 38838 HpMa.295.b.4 : μὲν εὕρωμεν, κάλλιστα ἕξει, εἰ δὲ μή, στέρξω οἶμαι ἐγὼ τῇ 38839 HpMa.295.b.5 : ἐμῇ τύχῃ, σὺ δ´ ἀπελθὼν ῥᾳδίως εὑρήσεις· καὶ ἐὰν μὲν νῦν 38840 HpMa.295.b.6 : εὕρωμεν, ἀμέλει οὐκ ὀχληρὸς ἔσομαί σοι πυνθανόμενος ὅτι 38841 HpMa.295.b.7 : ἦν ἐκεῖνο ὃ κατὰ σαυτὸν ἐξηῦρες· νῦν δὲ θέασαι αὐτὸ ὅ σοι 38842 HpMa.295.c.1 : δοκεῖ εἶναι τὸ καλόν. λέγω δὴ αὐτὸ εἶναι—ἀλλὰ γὰρ ἐπι– 38843 HpMa.295.c.2 : σκόπει μοι πάνυ προσέχων τὸν νοῦν μὴ παραληρήσω—τοῦτο 38844 HpMa.295.c.3 : γὰρ δὴ ἔστω ἡμῖν καλόν, ὃ ἂν χρήσιμον ᾖ. εἶπον δὲ ἐκ 38845 HpMa.295.c.4 : τῶνδε ἐννοούμενος· καλοί, φαμέν, οἱ ὀφθαλμοί εἰσιν, οὐχ 38846 HpMa.295.c.5 : οἳ ἂν δοκῶσι τοιοῦτοι εἶναι οἷοι μὴ δυνατοὶ ὁρᾶν, ἀλλ´ οἳ ἂν 38847 HpMa.295.c.6 : δυνατοί τε καὶ χρήσιμοι πρὸς τὸ ἰδεῖν. ἦ γάρ; 38848 HpMa.295.c.7 : {ΙΠ.} Ναί. 38849 HpMa.295.c.8 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ ὅλον σῶμα οὕτω λέγομεν καλὸν 38850 HpMa.295.c.9 : εἶναι, τὸ μὲν πρὸς δρόμον, τὸ δὲ πρὸς πάλην, καὶ αὖ τὰ 38851 HpMa.295.d.1 : ζῷα πάντα, ἵππον καλὸν καὶ ἀλεκτρυόνα καὶ ὄρτυγα, καὶ 38852 HpMa.295.d.2 : τὰ σκεύη πάντα καὶ τὰ ὀχήματα τά τε πεζὰ καὶ τὰ ἐν τῇ 38853 HpMa.295.d.3 : θαλάττῃ πλοῖά τε καὶ τριήρεις, καὶ τά γε ὄργανα πάντα 38854 HpMa.295.d.4 : τά τε ὑπὸ τῇ μουσικῇ καὶ τὰ ὑπὸ ταῖς ἄλλαις τέχναις, 38855 HpMa.295.d.5 : εἰ δὲ βούλει, τὰ ἐπιτηδεύματα καὶ τοὺς νόμους, σχεδόν τι 38856 HpMa.295.d.6 : πάντα ταῦτα καλὰ προσαγορεύομεν τῷ αὐτῷ τρόπῳ· ἀπο– 38857 HpMa.295.d.7 : βλέποντες πρὸς ἕκαστον αὐτῶν ᾗ πέφυκεν, ᾗ εἴργασται, 38858 HpMa.295.d.8 : ᾗ κεῖται, τὸ μὲν χρήσιμον καὶ ᾗ χρήσιμον καὶ πρὸς ὃ χρή– 38859 HpMa.295.e.1 : σιμον καὶ ὁπότε χρήσιμον καλόν φαμεν εἶναι, τὸ δὲ ταύτῃ 38860 HpMa.295.e.2 : πάντῃ ἄχρηστον αἰσχρόν· ἆρ´ οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ οὕτως, ὦ 38861 HpMa.295.e.3 : Ἱππία; 38862 HpMa.295.e.4 : {ΙΠ.} Ἔμοιγε. 38863 HpMa.295.e.5 : {ΣΩ.} Ὀρθῶς ἄρα νῦν λέγομεν ὅτι τυγχάνει παντὸς ὂν 38864 HpMa.295.e.6 : μᾶλλον καλὸν τὸ χρήσιμον; {—ΙΠ.} Ὀρθῶς μέντοι, ὦ Σώ– 38865 HpMa.295.e.7 : κρατες. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τὸ δυνατὸν ἕκαστον ἀπεργάζεσθαι, εἰς 38866 HpMa.295.e.8 : ὅπερ δυνατόν, εἰς τοῦτο καὶ χρήσιμον, τὸ δὲ ἀδύνατον 38867 HpMa.295.e.9 : ἄχρηστον; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Δύναμις μὲν ἄρα καλόν, 38868 HpMa.295.e.10 : ἀδυναμία δὲ αἰσχρόν; {—ΙΠ.} Σφόδρα γε. τά τε γοῦν ἄλλα, 38869 HpMa.296.a.1 : ὦ Σώκρατες, μαρτυρεῖ ἡμῖν ὅτι τοῦτο οὕτως ἔχει, ἀτὰρ οὖν 38870 HpMa.296.a.2 : καὶ τὰ πολιτικά· ἐν γὰρ τοῖς πολιτικοῖς τε καὶ τῇ ἑαυτοῦ 38871 HpMa.296.a.3 : πόλει τὸ μὲν δυνατὸν εἶναι πάντων κάλλιστον, τὸ δὲ ἀδύ– 38872 HpMa.296.a.4 : νατον πάντων αἴσχιστον. {—ΣΩ.} Εὖ λέγεις. ἆρ´ οὖν πρὸς 38873 HpMa.296.a.5 : θεῶν, Ἱππία, διὰ ταῦτα καὶ ἡ σοφία πάντων κάλλιστον, ἡ 38874 HpMa.296.a.6 : δὲ ἀμαθία πάντων αἴσχιστον; {—ΙΠ.} Ἀλλὰ τί οἴει, ὦ Σώ– 38875 HpMa.296.a.7 : κρατες; 38876 HpMa.296.a.8 : {ΣΩ.} Ἔχε δὴ ἠρέμα, ὦ φίλε ἑταῖρε· ὡς φοβοῦμαι τί ποτ´ 38877 HpMa.296.a.9 : αὖ λέγομεν. 38878 HpMa.296.b.1 : {ΙΠ.} Τί δ´ αὖ φοβῇ, ὦ Σώκρατες, ἐπεὶ νῦν γέ σοι ὁ λόγος 38879 HpMa.296.b.2 : παγκάλως προβέβηκε; 38880 HpMa.296.b.3 : {ΣΩ.} Βουλοίμην ἄν, ἀλλά μοι τόδε συνεπίσκεψαι· ἆρ´ ἄν 38881 HpMa.296.b.4 : τίς τι ποιήσειεν ὃ μήτ´ ἐπίσταιτο μήτε τὸ παράπαν δύναιτο; 38882 HpMa.296.b.5 : {—ΙΠ.} Οὐδαμῶς· πῶς γὰρ ἂν ὅ γε μὴ δύναιτο; {—ΣΩ.} Οἱ 38883 HpMa.296.b.6 : οὖν ἐξαμαρτάνοντες καὶ κακὰ ἐργαζόμενοί τε καὶ ποιοῦντες 38884 HpMa.296.b.7 : ἄκοντες, ἄλλο τι οὗτοι, εἰ μὴ ἐδύναντο ταῦτα ποιεῖν, οὐκ ἄν 38885 HpMa.296.b.8 : ποτε ἐποίουν; {—ΙΠ.} Δῆλον δή. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι δυνάμει 38886 HpMa.296.c.1 : γε δύνανται οἱ δυνάμενοι· οὐ γάρ που ἀδυναμίᾳ γε. {—ΙΠ.} 38887 HpMa.296.c.2 : Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Δύνανται δέ γε πάντες ποιεῖν οἱ ποιοῦν– 38888 HpMa.296.c.3 : τες ἃ ποιοῦσιν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Κακὰ δέ γε πολὺ πλείω 38889 HpMa.296.c.4 : ποιοῦσιν ἢ ἀγαθὰ πάντες ἄνθρωποι, ἀρξάμενοι ἐκ παίδων, 38890 HpMa.296.c.5 : καὶ ἐξαμαρτάνουσιν ἄκοντες. {—ΙΠ.} Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Τί 38891 HpMa.296.c.6 : οὖν; ταύτην τὴν δύναμιν καὶ ταῦτα τὰ χρήσιμα, ἃ ἂν ᾖ ἐπὶ 38892 HpMa.296.c.7 : τὸ κακόν τι ἐργάζεσθαι χρήσιμα, ἆρα φήσομεν ταῦτα εἶναι 38893 HpMa.296.d.1 : καλά, ἢ πολλοῦ δεῖ; {—ΙΠ.} Πολλοῦ, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώ– 38894 HpMa.296.d.2 : κρατες. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα, ὦ Ἱππία, τὸ δυνατόν τε καὶ τὸ 38895 HpMa.296.d.3 : χρήσιμον ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ἐστὶ τὸ καλόν. 38896 HpMa.296.d.4 : {ΙΠ.} Ἐάν γε, ὦ Σώκρατες, ἀγαθὰ δύνηται καὶ ἐπὶ τοιαῦτα 38897 HpMa.296.d.5 : χρήσιμον ᾖ. 38898 HpMa.296.d.6 : {ΣΩ.} Ἐκεῖνο μὲν τοίνυν οἴχεται, τὸ δυνατόν τε καὶ χρή– 38899 HpMa.296.d.7 : σιμον ἁπλῶς εἶναι καλόν· ἀλλ´ ἄρα τοῦτ´ ἦν ἐκεῖνο, ὦ Ἱπ– 38900 HpMa.296.d.8 : πία, ὃ ἐβούλετο ἡμῶν ἡ ψυχὴ εἰπεῖν, ὅτι τὸ χρήσιμόν τε 38901 HpMa.296.d.9 : καὶ τὸ δυνατὸν ἐπὶ τὸ ἀγαθόν τι ποιῆσαι, τοῦτ´ ἐστὶ τὸ 38902 HpMa.296.e.1 : καλόν; {—ΙΠ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε 38903 HpMa.296.e.2 : ὠφέλιμόν ἐστιν. ἢ οὔ; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὕτω δὴ 38904 HpMa.296.e.3 : καὶ τὰ καλὰ σώματα καὶ τὰ καλὰ νόμιμα καὶ ἡ σοφία καὶ 38905 HpMa.296.e.4 : ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν πάντα καλά ἐστιν, ὅτι ὠφέλιμα. {—ΙΠ.} 38906 HpMa.296.e.5 : Δῆλον ὅτι. {—ΣΩ.} Τὸ ὠφέλιμον ἄρα ἔοικεν ἡμῖν εἶναι τὸ 38907 HpMa.296.e.6 : καλόν, ὦ Ἱππία. {—ΙΠ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. 38908 HpMa.296.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε ὠφέλιμον τὸ ποιοῦν ἀγαθόν ἐστιν. 38909 HpMa.296.e.8 : {—ΙΠ.} Ἔστι γάρ. {—ΣΩ.} Τὸ ποιοῦν δέ γ´ ἐστὶν οὐκ ἄλλο 38910 HpMa.296.e.9 : τι ἢ τὸ αἴτιον· ἦ γάρ; {—ΙΠ.} Οὕτως. {—ΣΩ.} Τοῦ ἀγαθοῦ ἄρα 38911 HpMa.297.a.1 : αἴτιόν ἐστιν τὸ καλόν. {—ΙΠ.} Ἔστι γάρ. 38912 HpMa.297.a.2 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε αἴτιον, ὦ Ἱππία, καὶ οὗ ἂν αἴτιον 38913 HpMa.297.a.3 : ᾖ τὸ αἴτιον, ἄλλο ἐστίν· οὐ γάρ που τό γε αἴτιον αἰτίου 38914 HpMa.297.a.4 : αἴτιον ἂν εἴη. ὧδε δὲ σκόπει· οὐ τὸ αἴτιον ποιοῦν ἐφάνη; 38915 HpMa.297.a.5 : {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος ποιεῖται 38916 HpMa.297.a.6 : οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ γιγνόμενον, ἀλλ´ οὐ τὸ ποιοῦν; {—ΙΠ.} 38917 HpMa.297.a.7 : Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄλλο τι τὸ γιγνόμενον, ἄλλο 38918 HpMa.297.a.8 : δὲ τὸ ποιοῦν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τό γ´ αἴτιον αἴτιον 38919 HpMa.297.b.1 : αἰτίου ἐστίν, ἀλλὰ τοῦ γιγνομένου ὑφ´ ἑαυτοῦ. {—ΙΠ.} Πάνυ 38920 HpMa.297.b.2 : γε. {—ΣΩ.} Εἰ ἄρα τὸ καλόν ἐστιν αἴτιον ἀγαθοῦ, γίγνοιτ´ ἂν 38921 HpMa.297.b.3 : ὑπὸ τοῦ καλοῦ τὸ ἀγαθόν· καὶ διὰ ταῦτα, ὡς ἔοικε, σπου– 38922 HpMa.297.b.4 : δάζομεν καὶ τὴν φρόνησιν καὶ τἆλλα πάντα τὰ καλά, ὅτι 38923 HpMa.297.b.5 : τὸ ἔργον αὐτῶν καὶ τὸ ἔκγονον σπουδαστόν ἐστι, τὸ ἀγαθόν, 38924 HpMa.297.b.6 : καὶ κινδυνεύει ἐξ ὧν εὑρίσκομεν ἐν πατρός τινος ἰδέᾳ εἶναι 38925 HpMa.297.b.7 : τὸ καλὸν τοῦ ἀγαθοῦ. {—ΙΠ.} Πάνυ μὲν οὖν· καλῶς γὰρ 38926 HpMa.297.b.8 : λέγεις, ὦ Σώκρατες. 38927 HpMa.297.b.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τόδε καλῶς λέγω, ὅτι οὔτε ὁ πατὴρ ὑός 38928 HpMa.297.c.1 : ἐστιν, οὔτε ὁ ὑὸς πατήρ; {—ΙΠ.} Καλῶς μέντοι. {—ΣΩ.} Οὐδέ 38929 HpMa.297.c.2 : γε τὸ αἴτιον γιγνόμενόν ἐστιν, οὐδὲ τὸ γιγνόμενον αὖ αἴτιον. 38930 HpMa.297.c.3 : {—ΙΠ.} Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} Μὰ Δία, ὦ ἄριστε, οὐδὲ ἄρα 38931 HpMa.297.c.4 : τὸ καλὸν ἀγαθόν ἐστιν, οὐδὲ τὸ ἀγαθὸν καλόν· ἢ δοκεῖ σοι 38932 HpMa.297.c.5 : οἷόν τε εἶναι ἐκ τῶν προειρημένων; {—ΙΠ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, 38933 HpMa.297.c.6 : οὔ μοι φαίνεται. 38934 HpMa.297.c.7 : {ΣΩ.} Ἀρέσκει οὖν ἡμῖν καὶ ἐθέλοιμεν ἂν λέγειν ὡς τὸ 38935 HpMa.297.c.8 : καλὸν οὐκ ἀγαθὸν οὐδὲ τὸ ἀγαθὸν καλόν; 38936 HpMa.297.c.9 : {ΙΠ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐ πάνυ μοι ἀρέσκει. 38937 HpMa.297.c.10 : {ΣΩ.} Ναὶ μὰ τὸν Δία, ὦ Ἱππία· ἐμοὶ δέ γε πάντων 38938 HpMa.297.d.1 : ἥκιστα ἀρέσκει ὧν εἰρήκαμεν λόγων. 38939 HpMa.297.d.2 : {ΙΠ.} Ἔοικε γὰρ οὕτως. 38940 HpMa.297.d.3 : {ΣΩ.} Κινδυνεύει ἄρα ἡμῖν, οὐχ ὥσπερ ἄρτι ἐφαίνετο κάλ– 38941 HpMa.297.d.4 : λιστος εἶναι τῶν λόγων τὸ ὠφέλιμον καὶ τὸ χρήσιμόν τε 38942 HpMa.297.d.5 : καὶ τὸ δυνατὸν ἀγαθόν τι ποιεῖν καλὸν εἶναι, οὐχ οὕτως 38943 HpMa.297.d.6 : ἔχειν, ἀλλ´, εἰ οἷόν τέ ἐστιν, ἐκείνων εἶναι γελοιότερος τῶν 38944 HpMa.297.d.7 : πρώτων, ἐν οἷς τήν τε παρθένον ᾠόμεθα εἶναι τὸ καλὸν καὶ 38945 HpMa.297.d.8 : ἓν ἕκαστον τῶν ἔμπροσθεν λεχθέντων. 38946 HpMa.297.d.9 : {ΙΠ.} Ἔοικεν. 38947 HpMa.297.d.10 : {ΣΩ.} Καὶ ἐγὼ μέν γε οὐκ ἔτι ἔχω, ὦ Ἱππία, ὅποι τρά– 38948 HpMa.297.d.11 : πωμαι, ἀλλ´ ἀπορῶ· σὺ δὲ ἔχεις τι λέγειν; 38949 HpMa.297.e.1 : {ΙΠ.} Οὐκ ἔν γε τῷ παρόντι, ἀλλ´, ὥσπερ ἄρτι ἔλεγον, 38950 HpMa.297.e.2 : σκεψάμενος εὖ οἶδ´ ὅτι εὑρήσω. 38951 HpMa.297.e.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐγώ μοι δοκῶ ὑπὸ ἐπιθυμίας τοῦ εἰδέναι οὐχ 38952 HpMa.297.e.4 : οἷός τε σὲ εἶναι περιμένειν μέλλοντα· καὶ γὰρ οὖν δή τι 38953 HpMa.297.e.5 : καὶ οἶμαι ἄρτι ηὐπορηκέναι. ὅρα γάρ· εἰ ὃ ἂν χαίρειν ἡμᾶς 38954 HpMa.297.e.6 : ποιῇ, μήτι πάσας τὰς ἡδονάς, ἀλλ´ ὃ ἂν διὰ τῆς ἀκοῆς καὶ 38955 HpMa.297.e.7 : τῆς ὄψεως, τοῦτο φαῖμεν εἶναι καλόν, πῶς τι ἄρ´ ἂν ἀγωνι– 38956 HpMa.298.a.1 : ζοίμεθα; οἵ τέ γέ που καλοὶ ἄνθρωποι, ὦ Ἱππία, καὶ τὰ 38957 HpMa.298.a.2 : ποικίλματα πάντα καὶ τὰ ζωγραφήματα καὶ τὰ πλάσματα 38958 HpMa.298.a.3 : τέρπει ἡμᾶς ὁρῶντας, ἃ ἂν καλὰ ᾖ· καὶ οἱ φθόγγοι οἱ καλοὶ 38959 HpMa.298.a.4 : καὶ ἡ μουσικὴ σύμπασα καὶ οἱ λόγοι καὶ αἱ μυθολογίαι 38960 HpMa.298.a.5 : ταὐτὸν τοῦτο ἐργάζονται, ὥστ´ εἰ ἀποκριναίμεθα τῷ θρασεῖ 38961 HpMa.298.a.6 : ἐκείνῳ ἀνθρώπῳ ὅτι Ὦ γενναῖε, τὸ καλόν ἐστι τὸ δι´ ἀκοῆς 38962 HpMa.298.a.7 : τε καὶ δι´ ὄψεως ἡδύ, οὐκ ἂν οἴει αὐτὸν τοῦ θράσους ἐπί– 38963 HpMa.298.a.8 : σχοιμεν; 38964 HpMa.298.a.9 : {ΙΠ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ νῦν γε, ὦ Σώκρατες, εὖ λέγεσθαι 38965 HpMa.298.b.1 : τὸ καλὸν ὃ ἔστιν. 38966 HpMa.298.b.2 : {ΣΩ.} Τί δ´; ἆρα τὰ ἐπιτηδεύματα τὰ καλὰ καὶ τοὺς νό– 38967 HpMa.298.b.3 : μους, ὦ Ἱππία, δι´ ἀκοῆς ἢ δι´ ὄψεως φήσομεν ἡδέα ὄντα 38968 HpMa.298.b.4 : καλὰ εἶναι, ἢ ἄλλο τι εἶδος ἔχειν; 38969 HpMa.298.b.5 : {ΙΠ.} Ταῦτα δ´ ἴσως, ὦ Σώκρατες, κἂν παραλάθοι τὸν 38970 HpMa.298.b.6 : ἄνθρωπον. 38971 HpMa.298.b.7 : {ΣΩ.} Μὰ τὸν κύνα, ὦ Ἱππία, οὐχ ὅν γ´ ἂν ἐγὼ μάλιστα 38972 HpMa.298.b.8 : αἰσχυνοίμην ληρῶν καὶ προσποιούμενός τι λέγειν μηδὲν 38973 HpMa.298.b.9 : λέγων. 38974 HpMa.298.b.10 : {ΙΠ.} Τίνα τοῦτον; 38975 HpMa.298.b.11 : {ΣΩ.} Τὸν Σωφρονίσκου, ὃς ἐμοὶ οὐδὲν ἂν μᾶλλον ταῦτα 38976 HpMa.298.c.1 : ἐπιτρέποι ἀνερεύνητα ὄντα ῥᾳδίως λέγειν ἢ ὡς εἰδότα ἃ μὴ 38977 HpMa.298.c.2 : οἶδα. 38978 HpMa.298.c.3 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ μὴν ἔμοιγε καὶ αὐτῷ, ἐπειδὴ σὺ εἶπες, δοκεῖ 38979 HpMa.298.c.4 : τι ἄλλο εἶναι τοῦτο τὸ περὶ τοὺς νόμους. 38980 HpMa.298.c.5 : {ΣΩ.} Ἔχ´ ἡσυχῇ, ὦ Ἱππία· κινδυνεύομεν γάρ τοι, ἐν τῇ 38981 HpMa.298.c.6 : αὐτῇ ἐμπεπτωκότες ἀπορίᾳ περὶ τοῦ καλοῦ ἐν ᾗπερ νυνδή, 38982 HpMa.298.c.7 : οἴεσθαι ἐν ἄλλῃ τινὶ εὐπορίᾳ εἶναι. 38983 HpMa.298.c.8 : {ΙΠ.} Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; 38984 HpMa.298.c.9 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι φράσω ὅ γ´ ἐμοὶ καταφαίνεται, εἰ ἄρα τὶ 38985 HpMa.298.d.1 : λέγω. ταῦτα μὲν γὰρ τὰ περὶ τοὺς νόμους τε καὶ τὰ ἐπιτη– 38986 HpMa.298.d.2 : δεύματα τάχ´ ἂν φανείη οὐκ ἐκτὸς ὄντα τῆς αἰσθήσεως ἣ 38987 HpMa.298.d.3 : διὰ τῆς ἀκοῆς τε καὶ ὄψεως ἡμῖν οὖσα τυγχάνει· ἀλλ´ 38988 HpMa.298.d.4 : ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον, τὸ διὰ τούτων ἡδὺ καλὸν 38989 HpMa.298.d.5 : εἶναι, μηδὲν τὸ τῶν νόμων εἰς μέσον παράγοντες. ἀλλ´ εἰ 38990 HpMa.298.d.6 : ἡμᾶς ἔροιτο εἴτε οὗτος ὃν λέγω, εἴτε ἄλλος ὁστισοῦν· "Τί 38991 HpMa.298.d.7 : δή, ὦ Ἱππία τε καὶ Σώκρατες, ἀφωρίσατε τοῦ ἡδέος τὸ 38992 HpMa.298.d.8 : ταύτῃ ἡδὺ ᾗ λέγετε καλὸν εἶναι, τὸ δὲ κατὰ τὰς ἄλλας 38993 HpMa.298.e.1 : αἰσθήσεις σίτων τε καὶ ποτῶν καὶ τῶν περὶ τἀφροδίσια καὶ 38994 HpMa.298.e.2 : τἆλλα πάντα τὰ τοιαῦτα οὔ φατε καλὰ εἶναι; ἢ οὐδὲ ἡδέα, 38995 HpMa.298.e.3 : οὐδὲ ἡδονὰς τὸ παράπαν ἐν τοῖς τοιούτοις φατὲ εἶναι, οὐδ´ 38996 HpMa.298.e.4 : ἐν ἄλλῳ ἢ τῷ ἰδεῖν τε καὶ ἀκοῦσαι;" τί φήσομεν, ὦ Ἱππία; 38997 HpMa.298.e.5 : {ΙΠ.} Πάντως δήπου φήσομεν, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐν τοῖς 38998 HpMa.298.e.6 : ἄλλοις μεγάλας πάνυ ἡδονὰς εἶναι. 38999 HpMa.298.e.7 : {ΣΩ.} "Τί οὖν," φήσει, "ἡδονὰς οὔσας οὐδὲν ἧττον ἢ 39000 HpMa.298.e.8 : καὶ ἐκείνας ἀφαιρεῖσθε τοῦτο τοὔνομα καὶ ἀποστερεῖτε τοῦ 39001 HpMa.299.a.1 : καλὰς εἶναι;" Ὅτι, φήσομεν, καταγελῴη ἂν ἡμῶν οὐδεὶς 39002 HpMa.299.a.2 : ὅστις οὔ, εἰ φαῖμεν μὴ ἡδὺ εἶναι φαγεῖν, ἀλλὰ καλόν, καὶ 39003 HpMa.299.a.3 : ὄζειν ἡδὺ μὴ ἡδὺ ἀλλὰ καλόν· τὰ δέ που περὶ τὰ ἀφροδίσια 39004 HpMa.299.a.4 : πάντες ἂν ἡμῖν μάχοιντο ὡς ἥδιστον ὄν, δεῖν δὲ αὐτό, ἐάν 39005 HpMa.299.a.5 : τις καὶ πράττῃ, οὕτω πράττειν ὥστε μηδένα ὁρᾶν, ὡς 39006 HpMa.299.a.6 : αἴσχιστον ὂν ὁρᾶσθαι. ταῦτα ἡμῶν λεγόντων, ὦ Ἱππία, 39007 HpMa.299.a.7 : "Μανθάνω," ἂν ἴσως φαίη, "καὶ ἐγὼ ὅτι πάλαι αἰσχύνεσθε 39008 HpMa.299.a.8 : ταύτας τὰς ἡδονὰς φάναι καλὰς εἶναι, ὅτι οὐ δοκεῖ τοῖς 39009 HpMa.299.b.1 : ἀνθρώποις· ἀλλ´ ἐγὼ οὐ τοῦτο ἠρώτων, ὃ δοκεῖ τοῖς πολλοῖς 39010 HpMa.299.b.2 : καλὸν εἶναι, ἀλλ´ ὅτι ἔστιν." ἐροῦμεν δὴ οἶμαι ὅπερ ὑπε– 39011 HpMa.299.b.3 : θέμεθα, ὅτι "Τοῦθ´ ἡμεῖς γέ φαμεν τὸ μέρος τοῦ ἡδέος, τὸ 39012 HpMa.299.b.4 : ἐπὶ τῇ ὄψει τε καὶ ἀκοῇ γιγνόμενον, καλὸν εἶναι. ἀλλὰ 39013 HpMa.299.b.5 : ἔχεις ἔτι τι χρῆσθαι τῷ λόγῳ, ἤ τι καὶ ἄλλο ἐροῦμεν, ὦ Ἱππία; 39014 HpMa.299.b.6 : {ΙΠ.} Ἀνάγκη πρός γε τὰ εἰρημένα, ὦ Σώκρατες, μὴ ἄλλ´ 39015 HpMa.299.b.7 : ἄττα ἢ ταῦτα λέγειν. 39016 HpMa.299.b.8 : {ΣΩ.} "Καλῶς δὴ λέγετε," φήσει. "οὐκοῦν εἴπερ τὸ 39017 HpMa.299.c.1 : δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἡδὺ καλόν ἐστιν, ὃ μὴ τοῦτο τυγχάνει 39018 HpMa.299.c.2 : ὂν τῶν ἡδέων, δῆλον ὅτι οὐκ ἂν καλὸν εἴη;" ὁμολογήσομεν; 39019 HpMa.299.c.3 : {ΙΠ.} Ναί. 39020 HpMa.299.c.4 : {ΣΩ.} "Ἦ οὖν τὸ δι´ ὄψεως ἡδύ," φήσει, "δι´ ὄψεως 39021 HpMa.299.c.5 : καὶ ἀκοῆς ἐστιν ἡδύ, ἢ τὸ δι´ ἀκοῆς ἡδὺ δι´ ἀκοῆς καὶ δι´ 39022 HpMa.299.c.6 : ὄψεώς ἐστιν ἡδύ;" Οὐδαμῶς, φήσομεν, τὸ διὰ τοῦ ἑτέρου 39023 HpMa.299.c.7 : ὂν τοῦτο δι´ ἀμφοτέρων εἴη ἄν—τοῦτο γὰρ δοκεῖς ἡμῖν λέ– 39024 HpMa.299.c.8 : γειν—ἀλλ´ ἡμεῖς ἐλέγομεν ὅτι καὶ ἑκάτερον τούτων αὐτὸ 39025 HpMa.299.c.9 : καθ´ αὑτὸ τῶν ἡδέων καλὸν εἴη, καὶ ἀμφότερα. οὐχ οὕτως 39026 HpMa.299.c.10 : ἀποκρινούμεθα; 39027 HpMa.299.d.1 : {ΙΠ.} Πάνυ μὲν οὖν. 39028 HpMa.299.d.2 : {ΣΩ.} "Ἆρ´ οὖν," φήσει, "ἡδὺ ἡδέος ὁτιοῦν ὁτουοῦν δια– 39029 HpMa.299.d.3 : φέρει τούτῳ, τῷ ἡδὺ εἶναι; μὴ γὰρ εἰ μείζων τις ἡδονὴ ἢ 39030 HpMa.299.d.4 : ἐλάττων ἢ μᾶλλον ἢ ἧττόν ἐστιν, ἀλλ´ εἴ τις αὐτῷ τούτῳ 39031 HpMa.299.d.5 : διαφέρει, τῷ ἡ μὲν ἡδονὴ εἶναι, ἡ δὲ μὴ ἡδονή, τῶν ἡδο– 39032 HpMa.299.d.6 : νῶν;" Οὐχ ἡμῖν γε δοκεῖ· οὐ γάρ; 39033 HpMa.299.d.7 : {ΙΠ.} Οὐ γὰρ οὖν δοκεῖ. 39034 HpMa.299.d.8 : {ΣΩ.} "Οὐκοῦν," φήσει, "δι´ ἄλλο τι ἢ ὅτι ἡδοναί εἰσι 39035 HpMa.299.d.9 : προείλεσθε ταύτας τὰς ἡδονὰς ἐκ τῶν ἄλλων ἡδονῶν, τοιοῦ– 39036 HpMa.299.e.1 : τόν τι ὁρῶντες ἐπ´ ἀμφοῖν, ὅτι ἔχουσί τι διάφορον τῶν 39037 HpMa.299.e.2 : ἄλλων, εἰς ὃ ἀποβλέποντες καλάς φατε αὐτὰς εἶναι; οὐ 39038 HpMa.299.e.3 : γάρ που διὰ τοῦτο καλή ἐστιν ἡδονὴ ἡ διὰ τῆς ὄψεως, 39039 HpMa.299.e.4 : ὅτι δι´ ὄψεώς ἐστιν· εἰ γὰρ τοῦτο αὐτῇ ἦν τὸ αἴτιον 39040 HpMa.299.e.5 : καλῇ εἶναι, οὐκ ἄν ποτε ἦν ἡ ἑτέρα, ἡ διὰ τῆς ἀκοῆς, 39041 HpMa.299.e.6 : καλή· οὔκουν ἔστι γε δι´ ὄψεως ἡδονή." Ἀληθῆ λέγεις, 39042 HpMa.299.e.7 : φήσομεν; 39043 HpMa.299.e.8 : {ΙΠ.} Φήσομεν γάρ. 39044 HpMa.300.a.1 : {ΣΩ.} "Οὐδέ γ´ αὖ ἡ δι´ ἀκοῆς ἡδονή, ὅτι δι´ ἀκοῆς ἐστι, 39045 HpMa.300.a.2 : διὰ ταῦτα τυγχάνει καλή· οὐ γὰρ ἄν ποτε αὖ ἡ διὰ τῆς 39046 HpMa.300.a.3 : ὄψεως καλὴ ἦν· οὔκουν ἔστι γε δι´ ἀκοῆς ἡδονή." ἀληθῆ 39047 HpMa.300.a.4 : φήσομεν, ὦ Ἱππία, λέγειν τὸν ἄνδρα ταῦτα λέγοντα; 39048 HpMa.300.a.5 : {ΙΠ.} Ἀληθῆ. 39049 HpMa.300.a.6 : {ΣΩ.} "Ἀλλὰ μέντοι ἀμφότεραί γ´ εἰσὶ καλαί, ὡς φατέ." 39050 HpMa.300.a.7 : φαμὲν γάρ; 39051 HpMa.300.a.8 : {ΙΠ.} Φαμέν. 39052 HpMa.300.a.9 : {ΣΩ.} "Ἔχουσιν ἄρα τι τὸ αὐτὸ ὃ ποιεῖ αὐτὰς καλὰς 39053 HpMa.300.a.10 : εἶναι, τὸ κοινὸν τοῦτο, ὃ καὶ ἀμφοτέραις αὐταῖς ἔπεστι κοινῇ 39054 HpMa.300.b.1 : καὶ ἑκατέρᾳ ἰδίᾳ· οὐ γὰρ ἄν που ἄλλως ἀμφότεραί γε καλαὶ 39055 HpMa.300.b.2 : ἦσαν καὶ ἑκατέρα." ἀποκρίνου ἐμοὶ ὡς ἐκείνῳ. 39056 HpMa.300.b.3 : {ΙΠ.} Ἀποκρίνομαι, καὶ ἐμοὶ δοκεῖ ἔχειν ὡς λέγεις. 39057 HpMa.300.b.4 : {ΣΩ.} Εἰ ἄρα τι αὗται αἱ ἡδοναὶ ἀμφότεραι πεπόνθασιν, 39058 HpMa.300.b.5 : ἑκατέρα δὲ μή, οὐκ ἂν τούτῳ γε τῷ παθήματι εἶεν καλαί. 39059 HpMa.300.b.6 : {ΙΠ.} Καὶ πῶς ἂν εἴη τοῦτο, ὦ Σώκρατες, μηδετέρας πε– 39060 HpMa.300.b.7 : πονθυίας τι τῶν ὄντων ὁτιοῦν, ἔπειτα τοῦτο τὸ πάθος, ὃ 39061 HpMa.300.b.8 : μηδετέρα πέπονθεν, ἀμφοτέρας πεπονθέναι; 39062 HpMa.300.c.1 : {ΣΩ.} Οὐ δοκεῖ σοι; 39063 HpMa.300.c.2 : {ΙΠ.} Πολλὴ γὰρ ἄν μ´ ἔχοι ἀπειρία καὶ τῆς τούτων 39064 HpMa.300.c.3 : φύσεως καὶ τῆς τῶν παρόντων λέξεως λόγων. 39065 HpMa.300.c.4 : {ΣΩ.} Ἡδέως γε, ὦ Ἱππία. ἀλλὰ γὰρ ἐγὼ ἴσως κιν– 39066 HpMa.300.c.5 : δυνεύω δοκεῖν μέν τι ὁρᾶν οὕτως ἔχον ὡς σὺ φῂς ἀδύνατον 39067 HpMa.300.c.6 : εἶναι, ὁρῶ δ´ οὐδέν. 39068 HpMa.300.c.7 : {ΙΠ.} Οὐ κινδυνεύεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ πάνυ ἑτοίμως 39069 HpMa.300.c.8 : παρορᾷς. 39070 HpMa.300.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν πολλά γέ μοι προφαίνεται τοιαῦτα πρὸ 39071 HpMa.300.c.10 : τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ ἀπιστῶ αὐτοῖς, ὅτι σοὶ μὲν οὐ φαντάζεται, 39072 HpMa.300.d.1 : ἀνδρὶ πλεῖστον ἀργύριον εἰργασμένῳ τῶν νῦν ἐπὶ σοφίᾳ, 39073 HpMa.300.d.2 : ἐμοὶ δέ, ὃς οὐδὲν πώποτε ἠργασάμην. καὶ ἐνθυμοῦμαι, ὦ 39074 HpMa.300.d.3 : ἑταῖρε, μὴ παίζῃς πρός με καὶ ἑκὼν ἐξαπατᾷς· οὕτως μοι 39075 HpMa.300.d.4 : σφόδρα καὶ πολλὰ φαίνεται. 39076 HpMa.300.d.5 : {ΙΠ.} Οὐδεὶς σοῦ, ὦ Σώκρατες, κάλλιον εἴσεται εἴτε παίζω 39077 HpMa.300.d.6 : εἴτε μή, ἐὰν ἐπιχειρήσῃς λέγειν τὰ προφαινόμενά σοι ταῦτα· 39078 HpMa.300.d.7 : φανήσῃ γὰρ οὐδὲν λέγων. οὐ γὰρ μήποτε εὕρῃς, ὃ μήτ´ 39079 HpMa.300.d.8 : ἐγὼ πέπονθα μήτε σύ, τοῦτ´ ἀμφοτέρους ἡμᾶς πεπονθότας. 39080 HpMa.300.e.1 : {ΣΩ.} Πῶς λέγεις, ὦ Ἱππία; ἴσως μὲν τὶ λέγεις, ἐγὼ δ´ οὐ 39081 HpMa.300.e.2 : μανθάνω· ἀλλά μου σαφέστερον ἄκουσον ὃ βούλομαι λέγειν. 39082 HpMa.300.e.3 : ἐμοὶ γὰρ φαίνεται, ὃ μήτ´ ἐγὼ πέπονθα εἶναι μήτ´ εἰμὶ μηδ´ 39083 HpMa.300.e.4 : αὖ σὺ εἶ, τοῦτο ἀμφοτέρους πεπονθέναι ἡμᾶς οἷόν τ´ εἶναι· 39084 HpMa.300.e.5 : ἕτερα δ´ αὖ, ἃ ἀμφότεροι πεπόνθαμεν εἶναι, ταῦτα οὐδέτερον 39085 HpMa.300.e.6 : εἶναι ἡμῶν. 39086 HpMa.300.e.7 : {ΙΠ.} Τέρατα αὖ ἀποκρινομένῳ ἔοικας, ὦ Σώκρατες, ἔτι 39087 HpMa.300.e.8 : μείζω ἢ ὀλίγον πρότερον ἀπεκρίνω. σκόπει γάρ· πότερον 39088 HpMa.300.e.9 : εἰ ἀμφότεροι δίκαιοί ἐσμεν, οὐ καὶ ἑκάτερος ἡμῶν εἴη ἄν, 39089 HpMa.300.e.10 : ἢ εἰ ἄδικος ἑκάτερος, οὐ καὶ ἀμφότεροι, ἢ εἰ ὑγιαίνοντες, 39090 HpMa.301.a.1 : οὐ καὶ ἑκάτερος; ἢ εἰ κεκμηκώς τι ἢ τετρωμένος ἢ πεπλη– 39091 HpMa.301.a.2 : γμένος ἢ ἄλλ´ ὁτιοῦν πεπονθὼς ἑκάτερος ἡμῶν εἴη, οὐ καὶ 39092 HpMa.301.a.3 : ἀμφότεροι αὖ ἂν τοῦτο πεπόνθοιμεν; ἔτι τοίνυν εἰ χρυσοῖ ἢ 39093 HpMa.301.a.4 : ἀργυροῖ ἢ ἐλεφάντινοι, εἰ δὲ βούλει, γενναῖοι ἢ σοφοὶ 39094 HpMa.301.a.5 : ἢ τίμιοι ἢ γέροντές γε ἢ νέοι ἢ ἄλλο ὅτι βούλει τῶν 39095 HpMa.301.a.6 : ἐν ἀνθρώποις ἀμφότεροι τύχοιμεν ὄντες, ἆρ´ οὐ μεγάλη 39096 HpMa.301.a.7 : ἀνάγκη καὶ ἑκάτερον ἡμῶν τοῦτο εἶναι; 39097 HpMa.301.b.1 : {ΣΩ.} Πάντως γε δήπου. 39098 HpMa.301.b.2 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ γὰρ δὴ σύ, ὦ Σώκρατες, τὰ μὲν ὅλα τῶν 39099 HpMa.301.b.3 : πραγμάτων οὐ σκοπεῖς, οὐδ´ ἐκεῖνοι οἷς σὺ εἴωθας διαλέ– 39100 HpMa.301.b.4 : γεσθαι, κρούετε δὲ ἀπολαμβάνοντες τὸ καλὸν καὶ ἕκαστον 39101 HpMa.301.b.5 : τῶν ὄντων ἐν τοῖς λόγοις κατατέμνοντες. διὰ ταῦτα οὕτω 39102 HpMa.301.b.6 : μεγάλα ὑμᾶς λανθάνει καὶ διανεκῆ σώματα τῆς οὐσίας πε– 39103 HpMa.301.b.7 : φυκότα. καὶ νῦν τοσοῦτόν σε λέληθεν, ὥστε οἴει εἶναί τι 39104 HpMa.301.b.8 : ἢ πάθος ἢ οὐσίαν, ἣ περὶ μὲν ἀμφότερα ταῦτα ἔστιν ἅμα, 39105 HpMa.301.c.1 : περὶ δὲ ἑκάτερον οὔ, ἢ αὖ περὶ μὲν ἑκάτερον, περὶ δὲ ἀμ– 39106 HpMa.301.c.2 : φότερα οὔ· οὕτως ἀλογίστως καὶ ἀσκέπτως καὶ εὐήθως καὶ 39107 HpMa.301.c.3 : ἀδιανοήτως διάκεισθε. 39108 HpMa.301.c.4 : {ΣΩ.} Τοιαῦτα, ὦ Ἱππία, τὰ ἡμέτερά ἐστιν, οὐχ οἷα 39109 HpMa.301.c.5 : βούλεταί τις, φασὶν ἄνθρωποι ἑκάστοτε παροιμιαζόμενοι, 39110 HpMa.301.c.6 : ἀλλ´ οἷα δύναται· ἀλλὰ σὺ ἡμᾶς ὀνίνης ἀεὶ νουθετῶν. ἐπεὶ 39111 HpMa.301.c.7 : καὶ νῦν, πρὶν ὑπὸ σοῦ ταῦτα νουθετηθῆναι, ὡς εὐήθως διε– 39112 HpMa.301.c.8 : κείμεθα, ἔτι σοι μᾶλλον ἐγὼ ἐπιδείξω εἰπὼν ἃ διενοούμεθα 39113 HpMa.301.d.1 : περὶ αὐτῶν, ἢ μὴ εἴπω; 39114 HpMa.301.d.2 : {ΙΠ.} Εἰδότι μὲν ἐρεῖς, ὦ Σώκρατες· οἶδα γὰρ ἑκάστους 39115 HpMa.301.d.3 : τῶν περὶ τοὺς λόγους ὡς διάκεινται. ὅμως δ´ εἴ τι σοὶ 39116 HpMa.301.d.4 : ἥδιον, λέγε. 39117 HpMa.301.d.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν ἥδιόν γε. ἡμεῖς γάρ, ὦ βέλτιστε, οὕτως 39118 HpMa.301.d.6 : ἀβέλτεροι ἦμεν, πρίν σε ταῦτ´ εἰπεῖν, ὥστε δόξαν εἴχομεν 39119 HpMa.301.d.7 : περὶ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ ὡς ἑκάτερος ἡμῶν εἷς ἐστι, τοῦτο δὲ 39120 HpMa.301.d.8 : ὃ ἑκάτερος ἡμῶν εἴη οὐκ ἄρα εἶμεν ἀμφότεροι—οὐ γὰρ εἷς 39121 HpMa.301.d.9 : ἐσμεν, ἀλλὰ δύο—οὕτως εὐηθικῶς εἴχομεν· νῦν δὲ παρὰ 39122 HpMa.301.e.1 : σοῦ ἤδη ἀνεδιδάχθημεν ὅτι εἰ μὲν δύο ἀμφότεροί ἐσμεν, 39123 HpMa.301.e.2 : δύο καὶ ἑκάτερον ἡμῶν ἀνάγκη εἶναι, εἰ δὲ εἷς ἑκάτερος, 39124 HpMa.301.e.3 : ἕνα καὶ ἀμφοτέρους ἀνάγκη· οὐ γὰρ οἷόν τε διανεκεῖ λόγῳ 39125 HpMa.301.e.4 : τῆς οὐσίας κατὰ Ἱππίαν ἄλλως ἔχειν, ἀλλ´ ὃ ἂν ἀμφότερα 39126 HpMa.301.e.5 : ᾖ, τοῦτο καὶ ἑκάτερον, καὶ ὃ ἑκάτερον, ἀμφότερα εἶναι. 39127 HpMa.301.e.6 : πεπεισμένος δὴ νῦν ἐγὼ ὑπὸ σοῦ ἐνθάδε κάθημαι. πρότερον 39128 HpMa.301.e.7 : μέντοι, ὦ Ἱππία, ὑπόμνησόν με· πότερον εἷς ἐσμεν ἐγώ τε 39129 HpMa.301.e.8 : καὶ σύ, ἢ σύ τε δύο εἶ κἀγὼ δύο; 39130 HpMa.301.e.9 : {ΙΠ.} Τί λέγεις, ὦ Σώκρατες; 39131 HpMa.301.e.10 : {ΣΩ.} Ταῦτα ἅπερ λέγω· φοβοῦμαι γάρ σε σαφῶς λέγειν, 39132 HpMa.302.a.1 : ὅτι μοι χαλεπαίνεις, ἐπειδὰν τὶ δόξῃς σαυτῷ λέγειν. ὅμως 39133 HpMa.302.a.2 : δ´ ἔτι μοι εἰπέ· οὐχ εἷς ἡμῶν ἑκάτερός ἐστι καὶ πέπονθε 39134 HpMa.302.a.3 : τοῦτο, εἷς εἶναι; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἴπερ εἷς, 39135 HpMa.302.a.4 : καὶ περιττὸς ἂν εἴη ἑκάτερος ἡμῶν· ἢ οὐ τὸ ἓν περιττὸν 39136 HpMa.302.a.5 : ἡγῇ; {—ΙΠ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ἦ καὶ ἀμφότεροι οὖν περιττοί 39137 HpMa.302.a.6 : ἐσμεν δύο ὄντες; {—ΙΠ.} Οὐκ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} 39138 HpMa.302.a.7 : Ἀλλ´ ἄρτιοί γε ἀμφότεροι· ἦ γάρ; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} 39139 HpMa.302.a.8 : Μῶν οὖν, ὅτι ἀμφότεροι ἄρτιοι, τούτου ἕνεκα καὶ ἑκάτερος 39140 HpMa.302.b.1 : ἄρτιος ἡμῶν ἐστιν; {—ΙΠ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα πᾶσα 39141 HpMa.302.b.2 : ἀνάγκη, ὡς νυνδὴ ἔλεγες, ἃ ἂν ἀμφότεροι καὶ ἑκάτερον, καὶ 39142 HpMa.302.b.3 : ἃ ἂν ἑκάτερος καὶ ἀμφοτέρους εἶναι. 39143 HpMa.302.b.4 : {ΙΠ.} Οὐ τά γε τοιαῦτα, ἀλλ´ οἷα ἐγὼ πρότερον ἔλεγον. 39144 HpMa.302.b.5 : {ΣΩ.} Ἐξαρκεῖ, ὦ Ἱππία· ἀγαπητὰ γὰρ καὶ ταῦτα, ἐπειδὴ 39145 HpMa.302.b.6 : τὰ μὲν οὕτω φαίνεται, τὰ δ´ οὐχ οὕτως ἔχοντα. καὶ γὰρ 39146 HpMa.302.b.7 : ἐγὼ ἔλεγον, εἰ μέμνησαι ὅθεν οὗτος ὁ λόγος ἐλέχθη, ὅτι 39147 HpMa.302.b.8 : ἡ διὰ τῆς ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἡδονὴ οὐ τούτῳ εἶεν καλαί, 39148 HpMa.302.c.1 : ὅτι τυγχάνοιεν ἑκατέρα μὲν αὐτῶν εἶναι πεπονθυῖα, ἀμφό– 39149 HpMa.302.c.2 : τεραι δὲ μή, ἢ ἀμφότεραι μέν, ἑκατέρα δὲ μή, ἀλλ´ ἐκείνῳ 39150 HpMa.302.c.3 : ᾧ ἀμφότεραί τε καὶ ἑκατέρα, διότι συνεχώρεις ἀμφοτέρας 39151 HpMa.302.c.4 : τε αὐτὰς εἶναι καλὰς καὶ ἑκατέραν. τούτου δὴ ἕνεκα τῇ 39152 HpMa.302.c.5 : οὐσίᾳ τῇ ἐπ´ ἀμφότερα ἑπομένῃ ᾤμην, εἴπερ ἀμφότερά ἐστι 39153 HpMa.302.c.6 : καλά, ταύτῃ δεῖν αὐτὰ καλὰ εἶναι, τῇ δὲ κατὰ τὰ ἕτερα 39154 HpMa.302.c.7 : ἀπολειπομένῃ μή· καὶ ἔτι νῦν οἴομαι. ἀλλά μοι λέγε, 39155 HpMa.302.c.8 : ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς· ἡ δι´ ὄψεως ἡδονὴ καὶ ἡ δι´ ἀκοῆς, εἴπερ 39156 HpMa.302.d.1 : ἀμφότεραί τ´ εἰσὶ καλαὶ καὶ ἑκατέρα, ἆρα καὶ ὃ ποιεῖ αὐτὰς 39157 HpMa.302.d.2 : καλὰς οὐχὶ καὶ ἀμφοτέραις γε αὐταῖς ἕπεται καὶ ἑκατέρᾳ; 39158 HpMa.302.d.3 : {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὅτι ἡδονὴ ἑκατέρα τ´ ἐστὶ 39159 HpMa.302.d.4 : καὶ ἀμφότεραι, διὰ τοῦτο ἂν εἶεν καλαί; ἢ διὰ τοῦτο μὲν 39160 HpMa.302.d.5 : καὶ αἱ ἄλλαι πᾶσαι ἂν οὐδὲν τούτων ἧττον εἶεν καλαί; οὐ– 39161 HpMa.302.d.6 : δὲν γὰρ ἧττον ἡδοναὶ ἐφάνησαν οὖσαι, εἰ μέμνησαι. {—ΙΠ.} 39162 HpMa.302.d.7 : Μέμνημαι. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ ὅτι γε δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς αὗταί 39163 HpMa.302.e.1 : εἰσι, διὰ τοῦτο ἐλέγετο καλὰς αὐτὰς εἶναι. {—ΙΠ.} Καὶ ἐρρήθη 39164 HpMa.302.e.2 : οὕτως. 39165 HpMa.302.e.3 : {ΣΩ.} Σκόπει δὲ εἰ ἀληθῆ λέγω. ἐλέγετο γάρ, ὡς ἐγὼ 39166 HpMa.302.e.4 : μνήμης ἔχω, τοῦτ´ εἶναι καλὸν τὸ ἡδύ, οὐ πᾶν, ἀλλ´ ὃ ἂν 39167 HpMa.302.e.5 : δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ᾖ. {—ΙΠ.} Ἀληθῆ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦτό 39168 HpMa.302.e.6 : γε τὸ πάθος ἀμφοτέραις μὲν ἕπεται, ἑκατέρᾳ δ´ οὔ; οὐ γάρ 39169 HpMa.302.e.7 : που ἑκάτερόν γε αὐτῶν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγετο, δι´ 39170 HpMa.302.e.8 : ἀμφοτέρων ἐστίν, ἀλλ´ ἀμφότερα μὲν δι´ ἀμφοῖν, ἑκάτερον 39171 HpMa.302.e.9 : δ´ οὔ· ἔστι ταῦτα; {—ΙΠ.} Ἔστιν. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα τούτῳ γε 39172 HpMa.302.e.10 : ἑκάτερον αὐτῶν ἐστι καλόν, ὃ μὴ ἕπεται ἑκατέρῳ (τὸ γὰρ 39173 HpMa.302.e.11 : ἀμφότερον ἑκατέρῳ οὐχ ἕπεται) ὥστε ἀμφότερα μὲν αὐτὰ 39174 HpMa.302.e.12 : φάναι καλὰ κατὰ τὴν ὑπόθεσιν ἔξεστιν, ἑκάτερον δὲ οὐκ 39175 HpMa.303.a.1 : ἔξεστιν· ἢ πῶς λέγομεν; οὐκ ἀνάγκη; {—ΙΠ.} Φαίνεται. {— 39176 HpMa.303.a.2 : ΣΩ.} Φῶμεν οὖν ἀμφότερα μὲν καλὰ εἶναι, ἑκάτερον δὲ μὴ 39177 HpMa.303.a.3 : φῶμεν; {—ΙΠ.} Τί γὰρ κωλύει; 39178 HpMa.303.a.4 : {ΣΩ.} Τόδε ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ φίλε, κωλύειν, ὅτι ἦν που 39179 HpMa.303.a.5 : ἡμῖν τὰ μὲν οὕτως ἐπιγιγνόμενα ἑκάστοις, εἴπερ ἀμφοτέροις 39180 HpMa.303.a.6 : ἐπιγίγνοιτο, καὶ ἑκατέρῳ, καὶ εἴπερ ἑκατέρῳ, καὶ ἀμφοτέροις, 39181 HpMa.303.a.7 : ἅπαντα ὅσα σὺ διῆλθες· ἦ γάρ; 39182 HpMa.303.a.8 : {ΙΠ.} Ναί. 39183 HpMa.303.a.9 : {ΣΩ.} Ἃ δέ γε αὖ ἐγὼ διῆλθον, οὔ· ὧν δὴ ἦν καὶ αὐτὸ 39184 HpMa.303.a.10 : τὸ ἑκάτερον καὶ τὸ ἀμφότερον. ἔστιν οὕτως; 39185 HpMa.303.a.11 : {ΙΠ.} Ἔστιν. 39186 HpMa.303.b.1 : {ΣΩ.} Ποτέρων οὖν, ὦ Ἱππία, δοκεῖ σοι τὸ καλὸν εἶναι; 39187 HpMa.303.b.2 : πότερον ὧν σὺ ἔλεγες· εἴπερ ἐγὼ ἰσχυρὸς καὶ σύ, καὶ ἀμ– 39188 HpMa.303.b.3 : φότεροι, καὶ εἴπερ ἐγὼ δίκαιος καὶ σύ, καὶ ἀμφότεροι, καὶ 39189 HpMa.303.b.4 : εἴπερ ἀμφότεροι, καὶ ἑκάτερος· οὕτω δὴ καὶ εἴπερ ἐγὼ καλὸς 39190 HpMa.303.b.5 : καὶ σύ, καὶ ἀμφότεροι, καὶ εἴπερ ἀμφότεροι, καὶ ἑκάτερος; 39191 HpMa.303.b.6 : ἢ οὐδὲν κωλύει, ὥσπερ ἀρτίων ὄντων τινῶν ἀμφοτέρων τάχα 39192 HpMa.303.b.7 : μὲν ἑκάτερα περιττὰ εἶναι, τάχα δ´ ἄρτια, καὶ αὖ ἀρρήτων 39193 HpMa.303.b.8 : ἑκατέρων ὄντων τάχα μὲν ῥητὰ τὰ συναμφότερα εἶναι, τάχα 39194 HpMa.303.c.1 : δ´ ἄρρητα, καὶ ἄλλα μυρία τοιαῦτα, ἃ δὴ καὶ ἐγὼ ἔφην ἐμοὶ 39195 HpMa.303.c.2 : προφαίνεσθαι; ποτέρων δὴ τιθεῖς τὸ καλόν; ἢ ὥσπερ ἐμοὶ 39196 HpMa.303.c.3 : περὶ αὐτοῦ καταφαίνεται, καὶ σοί; πολλὴ γὰρ ἀλογία ἔμοιγε 39197 HpMa.303.c.4 : δοκεῖ εἶναι ἀμφοτέρους μὲν ἡμᾶς εἶναι καλούς, ἑκάτερον δὲ 39198 HpMa.303.c.5 : μή, ἢ ἑκάτερον μέν, ἀμφοτέρους δὲ μή, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν 39199 HpMa.303.c.6 : τοιούτων. οὕτως αἱρῇ, ὥσπερ ἐγώ, ἢ ´κείνως; 39200 HpMa.303.c.7 : {ΙΠ.} Οὕτως ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. 39201 HpMa.303.c.8 : {ΣΩ.} Εὖ γε σὺ ποιῶν, ὦ Ἱππία, ἵνα καὶ ἀπαλλαγῶμεν 39202 HpMa.303.d.1 : πλείονος ζητήσεως· εἰ γὰρ τούτων γ´ ἐστὶ τὸ καλόν, οὐκ 39203 HpMa.303.d.2 : ἂν ἔτι εἴη τὸ δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἡδὺ καλόν. ἀμφότερα 39204 HpMa.303.d.3 : μὲν γὰρ ποιεῖ καλὰ τὸ δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς, ἑκάτερον δ´ οὔ· 39205 HpMa.303.d.4 : τοῦτο δ´ ἦν ἀδύνατον, ὡς ἐγώ τε καὶ σὺ δὴ ὁμολογοῦμεν, 39206 HpMa.303.d.5 : ὦ Ἱππία. 39207 HpMa.303.d.6 : {ΙΠ.} Ὁμολογοῦμεν γάρ. 39208 HpMa.303.d.7 : {ΣΩ.} Ἀδύνατον ἄρα τὸ δι´ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἡδὺ καλὸν 39209 HpMa.303.d.8 : εἶναι, ἐπειδή γε καλὸν γιγνόμενον τῶν ἀδυνάτων τι παρέ– 39210 HpMa.303.d.9 : χεται. 39211 HpMa.303.d.10 : {ΙΠ.} Ἔστι ταῦτα. 39212 HpMa.303.d.11 : {ΣΩ.} "Λέγετε δὴ πάλιν," φήσει, "ἐξ ἀρχῆς, ἐπειδὴ 39213 HpMa.303.e.1 : τούτου διημάρτετε· τί φατε εἶναι τοῦτο τὸ καλὸν τὸ ἐπ´ 39214 HpMa.303.e.2 : ἀμφοτέραις ταῖς ἡδοναῖς, δι´ ὅτι ταύτας πρὸ τῶν ἄλλων 39215 HpMa.303.e.3 : τιμήσαντες καλὰς ὠνομάσατε;" ἀνάγκη δή μοι δοκεῖ εἶναι, 39216 HpMa.303.e.4 : ὦ Ἱππία, λέγειν ὅτι ἀσινέσταται αὗται τῶν ἡδονῶν εἰσι 39217 HpMa.303.e.5 : καὶ βέλτισται, καὶ ἀμφότεραι καὶ ἑκατέρα· ἢ σύ τι ἔχεις 39218 HpMa.303.e.6 : λέγειν ἄλλο ᾧ διαφέρουσι τῶν ἄλλων; 39219 HpMa.303.e.7 : {ΙΠ.} Οὐδαμῶς· τῷ ὄντι γὰρ βέλτισταί εἰσιν. 39220 HpMa.303.e.8 : {ΣΩ.} "Τοῦτ´ ἄρα," φήσει, "λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι, 39221 HpMa.303.e.9 : ἡδονὴν ὠφέλιμον;" Ἐοίκαμεν, φήσω ἔγωγε· σὺ δέ; 39222 HpMa.303.e.10 : {ΙΠ.} Καὶ ἐγώ. 39223 HpMa.303.e.11 : {ΣΩ.} "Οὐκοῦν ὠφέλιμον," φήσει, "τὸ ποιοῦν τἀγαθόν, 39224 HpMa.303.e.12 : τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον νυνδὴ ἐφάνη, καὶ εἰς 39225 HpMa.303.e.13 : τὸν πρότερον λόγον ἥκει ὑμῖν ὁ λόγος; οὔτε γὰρ τὸ ἀγαθὸν ἂν 39226 HpMa.304.a.1 : εἴη καλὸν οὔτε τὸ καλὸν ἀγαθόν, εἴπερ ἄλλο αὐτῶν ἑκάτερόν 39227 HpMa.304.a.2 : ἐστι." Παντός γε μᾶλλον, φήσομεν, ὦ Ἱππία, ἂν σωφρο– 39228 HpMa.304.a.3 : νῶμεν· οὐ γάρ που θέμις τῷ ὀρθῶς λέγοντι μὴ συγχωρεῖν. 39229 HpMa.304.a.4 : {ΙΠ.} Ἀλλὰ δή γ´, ὦ Σώκρατες, τί οἴει ταῦτα εἶναι συν– 39230 HpMa.304.a.5 : άπαντα; κνήσματά τοί ἐστι καὶ περιτμήματα τῶν λόγων, 39231 HpMa.304.a.6 : ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, κατὰ βραχὺ διῃρημένα· ἀλλ´ ἐκεῖνο καὶ 39232 HpMa.304.a.7 : καλὸν καὶ πολλοῦ ἄξιον, οἷόν τ´ εἶναι εὖ καὶ καλῶς λόγον 39233 HpMa.304.a.8 : καταστησάμενον ἐν δικαστηρίῳ ἢ ἐν βουλευτηρίῳ ἢ ἐπὶ ἄλλῃ 39234 HpMa.304.b.1 : τινὶ ἀρχῇ, πρὸς ἣν ἂν ὁ λόγος ᾖ, πείσαντα οἴχεσθαι φέροντα 39235 HpMa.304.b.2 : οὐ τὰ σμικρότατα ἀλλὰ τὰ μέγιστα τῶν ἄθλων, σωτηρίαν 39236 HpMa.304.b.3 : αὑτοῦ τε καὶ τῶν αὑτοῦ χρημάτων καὶ φίλων. τούτων οὖν 39237 HpMa.304.b.4 : χρὴ ἀντέχεσθαι, χαίρειν ἐάσαντα τὰς σμικρολογίας ταύτας, 39238 HpMa.304.b.5 : ἵνα μὴ δοκῇ λίαν ἀνόητος εἶναι λήρους καὶ φλυαρίας ὥσπερ 39239 HpMa.304.b.6 : νῦν μεταχειριζόμενος. 39240 HpMa.304.b.7 : {ΣΩ.} Ὦ Ἱππία φίλε, σὺ μὲν μακάριος εἶ, ὅτι τε οἶσθα 39241 HpMa.304.b.8 : ἃ χρὴ ἐπιτηδεύειν ἄνθρωπον, καὶ ἐπιτετήδευκας ἱκανῶς, ὡς 39242 HpMa.304.c.1 : φῄς· ἐμὲ δὲ δαιμονία τις τύχη, ὡς ἔοικε, κατέχει, ὅστις 39243 HpMa.304.c.2 : πλανῶμαι μὲν καὶ ἀπορῶ ἀεί, ἐπιδεικνὺς δὲ τὴν ἐμαυτοῦ 39244 HpMa.304.c.3 : ἀπορίαν ὑμῖν τοῖς σοφοῖς λόγῳ αὖ ὑπὸ ὑμῶν προπηλακί– 39245 HpMa.304.c.4 : ζομαι, ἐπειδὰν ἐπιδείξω. λέγετε γάρ με, ἅπερ καὶ σὺ νῦν 39246 HpMa.304.c.5 : λέγεις, ὡς ἠλίθιά τε καὶ σμικρὰ καὶ οὐδενὸς ἄξια πρα– 39247 HpMa.304.c.6 : γματεύομαι· ἐπειδὰν δὲ αὖ ἀναπεισθεὶς ὑπὸ ὑμῶν λέγω ἅπερ 39248 HpMa.304.c.7 : ὑμεῖς, ὡς πολὺ κράτιστόν ἐστιν οἷόν τ´ εἶναι λόγον εὖ καὶ 39249 HpMa.304.c.8 : καλῶς καταστησάμενον περαίνειν ἐν δικαστηρίῳ ἢ ἐν ἄλλῳ 39250 HpMa.304.d.1 : τινὶ συλλόγῳ, ὑπό τε ἄλλων τινῶν τῶν ἐνθάδε καὶ ὑπὸ 39251 HpMa.304.d.2 : τούτου τοῦ ἀνθρώπου τοῦ ἀεί με ἐλέγχοντος πάντα κακὰ 39252 HpMa.304.d.3 : ἀκούω. καὶ γάρ μοι τυγχάνει ἐγγύτατα γένους ὢν καὶ ἐν 39253 HpMa.304.d.4 : τῷ αὐτῷ οἰκῶν· ἐπειδὰν οὖν εἰσέλθω οἴκαδε εἰς ἐμαυτοῦ 39254 HpMa.304.d.5 : καί μου ἀκούσῃ ταῦτα λέγοντος, ἐρωτᾷ εἰ οὐκ αἰσχύνομαι 39255 HpMa.304.d.6 : τολμῶν περὶ καλῶν ἐπιτηδευμάτων διαλέγεσθαι, οὕτω φανε– 39256 HpMa.304.d.7 : ρῶς ἐξελεγχόμενος περὶ τοῦ καλοῦ ὅτι οὐδ´ αὐτὸ τοῦτο ὅτι 39257 HpMa.304.d.8 : ποτέ ἐστιν οἶδα. "Καίτοι πῶς σὺ εἴσῃ," φησίν, "ἢ λόγον 39258 HpMa.304.e.1 : ὅστις καλῶς κατεστήσατο ἢ μή, ἢ ἄλλην πρᾶξιν ἡντινοῦν, 39259 HpMa.304.e.2 : τὸ καλὸν ἀγνοῶν; καὶ ὁπότε οὕτω διάκεισαι, οἴει σοι κρεῖτ– 39260 HpMa.304.e.3 : τον εἶναι ζῆν μᾶλλον ἢ τεθνάναι;" συμβέβηκε δή μοι, ὅπερ 39261 HpMa.304.e.4 : λέγω, κακῶς μὲν ὑπὸ ὑμῶν ἀκούειν καὶ ὀνειδίζεσθαι, κακῶς 39262 HpMa.304.e.5 : δὲ ὑπ´ ἐκείνου. ἀλλὰ γὰρ ἴσως ἀναγκαῖον ὑπομένειν ταῦτα 39263 HpMa.304.e.6 : πάντα· οὐδὲν γὰρ ἄτοπον εἰ ὠφελοίμην. ἐγὼ οὖν μοι δοκῶ, 39264 HpMa.304.e.7 : ὦ Ἱππία, ὠφελῆσθαι ἀπὸ τῆς ἀμφοτέρων ὑμῶν ὁμιλίας· τὴν 39265 HpMa.304.e.8 : γὰρ παροιμίαν ὅτι ποτὲ λέγει, τὸ "Χαλεπὰ τὰ καλά," δοκῶ 39266 HpMa.304.e.9 : μοι εἰδέναι. 39267 HpMi.363.a.1 : {ΕΥ.} Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς, ὦ Σώκρατες, Ἱππίου τοσαῦτα 39268 HpMi.363.a.2 : ἐπιδειξαμένου, καὶ οὐχὶ ἢ συνεπαινεῖς τι τῶν εἰρημένων ἢ 39269 HpMi.363.a.3 : καὶ ἐλέγχεις, εἴ τί σοι μὴ καλῶς δοκεῖ εἰρηκέναι; ἄλλως τε 39270 HpMi.363.a.4 : ἐπειδὴ καὶ αὐτοὶ λελείμμεθα, οἳ μάλιστ´ ἂν ἀντιποιησαίμεθα 39271 HpMi.363.a.5 : μετεῖναι ἡμῖν τῆς ἐν φιλοσοφίᾳ διατριβῆς. 39272 HpMi.363.a.6 : {ΣΩ.} Καὶ μήν, ὦ Εὔδικε, ἔστι γε ἃ ἡδέως ἂν πυθοίμην 39273 HpMi.363.b.1 : Ἱππίου ὧν νυνδὴ ἔλεγεν περὶ Ὁμήρου. καὶ γὰρ τοῦ σοῦ 39274 HpMi.363.b.2 : πατρὸς Ἀπημάντου ἤκουον ὅτι ἡ Ἰλιὰς κάλλιον εἴη ποίημα 39275 HpMi.363.b.3 : τῷ Ὁμήρῳ ἢ ἡ Ὀδύσσεια, τοσούτῳ δὲ κάλλιον, ὅσῳ ἀμεί– 39276 HpMi.363.b.4 : νων Ἀχιλλεὺς Ὀδυσσέως εἴη· ἑκάτερον γὰρ τούτων τὸ μὲν 39277 HpMi.363.b.5 : εἰς Ὀδυσσέα ἔφη πεποιῆσθαι, τὸ δ´ εἰς Ἀχιλλέα. περὶ 39278 HpMi.363.b.6 : ἐκείνου οὖν ἡδέως ἄν, εἰ βουλομένῳ ἐστὶν Ἱππίᾳ, ἀναπυθοί– 39279 HpMi.363.b.7 : μην ὅπως αὐτῷ δοκεῖ περὶ τοῖν ἀνδροῖν τούτοιν, πότερον 39280 HpMi.363.c.1 : ἀμείνω φησὶν εἶναι, ἐπειδὴ καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ παντοδαπὰ 39281 HpMi.363.c.2 : ἡμῖν ἐπιδέδεικται καὶ περὶ ποιητῶν τε ἄλλων καὶ περὶ 39282 HpMi.363.c.3 : Ὁμήρου. 39283 HpMi.363.c.4 : {ΕΥ.} Ἀλλὰ δῆλον ὅτι οὐ φθονήσει Ἱππίας, ἐάν τι αὐτὸν 39284 HpMi.363.c.5 : ἐρωτᾷς, ἀποκρίνεσθαι. ἦ γάρ, ὦ Ἱππία, ἐάν τι ἐρωτᾷ σε 39285 HpMi.363.c.6 : Σωκράτης, ἀποκρινῇ; ἢ πῶς ποιήσεις; 39286 HpMi.363.c.7 : {ΙΠ.} Καὶ γὰρ ἂν δεινὰ ποιοίην, ὦ Εὔδικε, εἰ Ὀλυμπίαζε 39287 HpMi.363.c.8 : μὲν εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν, ὅταν τὰ Ὀλύμπια ᾖ, 39288 HpMi.363.d.1 : ἀεὶ ἐπανιὼν οἴκοθεν ἐξ Ἤλιδος εἰς τὸ ἱερὸν παρέχω ἐμαυτὸν 39289 HpMi.363.d.2 : καὶ λέγοντα ὅτι ἄν τις βούληται ὧν ἄν μοι εἰς ἐπίδειξιν 39290 HpMi.363.d.3 : παρεσκευασμένον ᾖ, καὶ ἀποκρινόμενον τῷ βουλομένῳ ὅτι 39291 HpMi.363.d.4 : ἄν τις ἐρωτᾷ, νῦν δὲ τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι. 39292 HpMi.364.a.1 : {ΣΩ.} Μακάριόν γε, ὦ Ἱππία, πάθος πέπονθας, εἰ ἑκάστης 39293 HpMi.364.a.2 : Ὀλυμπιάδος οὕτως εὔελπις ὢν περὶ τῆς ψυχῆς εἰς σοφίαν 39294 HpMi.364.a.3 : ἀφικνῇ εἰς τὸ ἱερόν· καὶ θαυμάσαιμ´ ἂν εἴ τις τῶν περὶ τὸ 39295 HpMi.364.a.4 : σῶμα ἀθλητῶν οὕτως ἀφόβως τε καὶ πιστευτικῶς ἔχων τῷ 39296 HpMi.364.a.5 : σώματι ἔρχεται αὐτόσε ἀγωνιούμενος, ὥσπερ σὺ φῂς τῇ 39297 HpMi.364.a.6 : διανοίᾳ. 39298 HpMi.364.a.7 : {ΙΠ.} Εἰκότως, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ τοῦτο πέπονθα· ἐξ οὗ 39299 HpMi.364.a.8 : γὰρ ἦργμαι Ὀλυμπίασιν ἀγωνίζεσθαι, οὐδενὶ πώποτε κρείτ– 39300 HpMi.364.a.9 : τονι εἰς οὐδὲν ἐμαυτοῦ ἐνέτυχον. 39301 HpMi.364.b.1 : {ΣΩ.} Καλόν γε λέγεις, ὦ Ἱππία, καὶ τῇ Ἠλείων πόλει 39302 HpMi.364.b.2 : τῆς σοφίας ἀνάθημα τὴν δόξαν εἶναι τὴν σὴν καὶ τοῖς 39303 HpMi.364.b.3 : γονεῦσι τοῖς σοῖς. ἀτὰρ τί δὴ λέγεις ἡμῖν περὶ τοῦ Ἀχιλ– 39304 HpMi.364.b.4 : λέως τε καὶ τοῦ Ὀδυσσέως; πότερον ἀμείνω καὶ κατὰ τί 39305 HpMi.364.b.5 : φῂς εἶναι; ἡνίκα μὲν γὰρ πολλοὶ ἔνδον ἦμεν καὶ σὺ τὴν 39306 HpMi.364.b.6 : ἐπίδειξιν ἐποιοῦ, ἀπελείφθην σου τῶν λεγομένων—ὤκνουν 39307 HpMi.364.b.7 : γὰρ ἐπανερέσθαι, διότι ὄχλος τε πολὺς ἔνδον ἦν, καὶ μή 39308 HpMi.364.b.8 : σοι ἐμποδὼν εἴην ἐρωτῶν τῇ ἐπιδείξει—νυνὶ δὲ ἐπειδὴ ἐλάτ– 39309 HpMi.364.b.9 : τους τέ ἐσμεν καὶ Εὔδικος ὅδε κελεύει ἐρέσθαι, εἰπέ τε καὶ 39310 HpMi.364.c.1 : δίδαξον ἡμᾶς σαφῶς, τί ἔλεγες περὶ τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν; 39311 HpMi.364.c.2 : πῶς διέκρινες αὐτούς; 39312 HpMi.364.c.3 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ ἐγώ σοι, ὦ Σώκρατες, ἐθέλω ἔτι σαφέστερον 39313 HpMi.364.c.4 : ἢ τότε διελθεῖν ἃ λέγω καὶ περὶ τούτων καὶ ἄλλων. φημὶ 39314 HpMi.364.c.5 : γὰρ Ὅμηρον πεποιηκέναι ἄριστον μὲν ἄνδρα Ἀχιλλέα τῶν 39315 HpMi.364.c.6 : εἰς Τροίαν ἀφικομένων, σοφώτατον δὲ Νέστορα, πολυτρο– 39316 HpMi.364.c.7 : πώτατον δὲ Ὀδυσσέα. 39317 HpMi.364.c.8 : {ΣΩ.} Βαβαῖ, ὦ Ἱππία· ἆρ´ ἄν τί μοι χαρίσαιο τοιόνδε, 39318 HpMi.364.c.9 : μή μου καταγελᾶν, ἐὰν μόγις μανθάνω τὰ λεγόμενα καὶ 39319 HpMi.364.d.1 : πολλάκις ἀνερωτῶ; ἀλλά μοι πειρῶ πρᾴως τε καὶ εὐκόλως 39320 HpMi.364.d.2 : ἀποκρίνεσθαι. 39321 HpMi.364.d.3 : {ΙΠ.} Αἰσχρὸν γὰρ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες, εἰ ἄλλους μὲν 39322 HpMi.364.d.4 : αὐτὰ ταῦτα παιδεύω καὶ ἀξιῶ διὰ ταῦτα χρήματα λαμβάνειν, 39323 HpMi.364.d.5 : αὐτὸς δὲ ὑπὸ σοῦ ἐρωτώμενος μὴ συγγνώμην τ´ ἔχοιμι καὶ 39324 HpMi.364.d.6 : πρᾴως ἀποκρινοίμην. 39325 HpMi.364.d.7 : {ΣΩ.} Πάνυ καλῶς λέγεις. ἐγὼ γάρ τοι, ἡνίκα μὲν ἄριστον 39326 HpMi.364.d.8 : τὸν Ἀχιλλέα ἔφησθα πεποιῆσθαι, ἐδόκουν σου μανθάνειν 39327 HpMi.364.e.1 : ὅτι ἔλεγες, καὶ ἡνίκα τὸν Νέστορα σοφώτατον· ἐπειδὴ δὲ 39328 HpMi.364.e.2 : τὸν Ὀδυσσέα εἶπες ὅτι πεποιηκὼς εἴη ὁ ποιητὴς πολυτρο– 39329 HpMi.364.e.3 : πώτατον, τοῦτο δ´, ὥς γε πρὸς σὲ τἀληθῆ εἰρῆσθαι, παντά– 39330 HpMi.364.e.4 : πασιν οὐκ οἶδ´ ὅτι λέγεις. καί μοι εἰπέ, ἄν τι ἐνθένδε 39331 HpMi.364.e.5 : μᾶλλον μάθω· ὁ Ἀχιλλεὺς οὐ πολύτροπος τῷ Ὁμήρῳ 39332 HpMi.364.e.6 : πεποίηται; 39333 HpMi.364.e.7 : {ΙΠ.} Ἥκιστά γε, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἁπλούστατος καὶ 39334 HpMi.364.e.8 : ἀληθέστατος, ἐπεὶ καὶ ἐν Λιταῖς, ἡνίκα πρὸς ἀλλήλους 39335 HpMi.364.e.9 : ποιεῖ αὐτοὺς διαλεγομένους, λέγει αὐτῷ ὁ Ἀχιλλεὺς πρὸς 39336 HpMi.364.e.10 : τὸν Ὀδυσσέα— 39337 HpMi.364.e.10 : 39338 HpMi.365.a.1 : Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν´ Ὀδυσσεῦ, 39339 HpMi.365.a.2 : χρὴ μὲν δὴ τὸν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν, 39340 HpMi.365.a.3 : ὥσπερ δὴ κρανέω τε καὶ ὡς τελέεσθαι ὀίω· 39341 HpMi.365.a.4 : ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν, 39342 HpMi.365.b.1 : ὅς χ´ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ. 39343 HpMi.365.b.2 : αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω, ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται. 39344 HpMi.365.b.2 : 39345 HpMi.365.b.3 : ἐν τούτοις δηλοῖ τοῖς ἔπεσιν τὸν τρόπον ἑκατέρου τοῦ ἀν– 39346 HpMi.365.b.4 : δρός, ὡς ὁ μὲν Ἀχιλλεὺς εἴη ἀληθής τε καὶ ἁπλοῦς, ὁ δὲ 39347 HpMi.365.b.5 : Ὀδυσσεὺς πολύτροπός τε καὶ ψευδής· ποιεῖ γὰρ τὸν Ἀχιλλέα 39348 HpMi.365.b.6 : εἰς τὸν Ὀδυσσέα λέγοντα ταῦτα τὰ ἔπη. 39349 HpMi.365.b.7 : {ΣΩ.} Νῦν ἤδη, ὦ Ἱππία, κινδυνεύω μανθάνειν ὃ λέγεις· 39350 HpMi.365.b.8 : τὸν πολύτροπον ψευδῆ λέγεις, ὥς γε φαίνεται. 39351 HpMi.365.c.1 : {ΙΠ.} Μάλιστα, ὦ Σώκρατες· τοιοῦτον γὰρ πεποίηκεν τὸν 39352 HpMi.365.c.2 : Ὀδυσσέα Ὅμηρος πολλαχοῦ καὶ ἐν Ἰλιάδι καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ. 39353 HpMi.365.c.3 : {ΣΩ.} Ἐδόκει ἄρα, ὡς ἔοικεν, Ὁμήρῳ ἕτερος μὲν εἶναι 39354 HpMi.365.c.4 : ἀνὴρ ἀληθής, ἕτερος δὲ ψευδής, ἀλλ´ οὐχ ὁ αὐτός. 39355 HpMi.365.c.5 : {ΙΠ.} Πῶς γὰρ οὐ μέλλει, ὦ Σώκρατες; 39356 HpMi.365.c.6 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ σοὶ δοκεῖ αὐτῷ, ὦ Ἱππία; 39357 HpMi.365.c.7 : {ΙΠ.} Πάντων μάλιστα· καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη εἰ μή. 39358 HpMi.365.c.8 : {ΣΩ.} Τὸν μὲν Ὅμηρον τοίνυν ἐάσωμεν, ἐπειδὴ καὶ 39359 HpMi.365.d.1 : ἀδύνατον ἐπανερέσθαι τί ποτε νοῶν ταῦτα ἐποίησεν τὰ ἔπη· 39360 HpMi.365.d.2 : σὺ δ´ ἐπειδὴ φαίνῃ ἀναδεχόμενος τὴν αἰτίαν, καὶ σοὶ συν– 39361 HpMi.365.d.3 : δοκεῖ ταῦτα ἅπερ φῂς Ὅμηρον λέγειν, ἀπόκριναι κοινῇ ὑπὲρ 39362 HpMi.365.d.4 : Ὁμήρου τε καὶ σαυτοῦ. 39363 HpMi.365.d.5 : {ΙΠ.} Ἔσται ταῦτα· ἀλλ´ ἐρώτα ἔμβραχυ ὅτι βούλει. 39364 HpMi.365.d.6 : {ΣΩ.} Τοὺς ψευδεῖς λέγεις οἷον ἀδυνάτους τι ποιεῖν, ὥσπερ 39365 HpMi.365.d.7 : τοὺς κάμνοντας, ἢ δυνατούς τι ποιεῖν; {—ΙΠ.} Δυνατοὺς ἔγωγε 39366 HpMi.365.d.8 : καὶ μάλα σφόδρα ἄλλα τε πολλὰ καὶ ἐξαπατᾶν ἀνθρώπους. 39367 HpMi.365.e.1 : {—ΣΩ.} Δυνατοὶ μὲν δή, ὡς ἔοικεν, εἰσὶ κατὰ τὸν σὸν λόγον 39368 HpMi.365.e.2 : καὶ πολύτροποι· ἦ γάρ; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πολύτροποι δ´ 39369 HpMi.365.e.3 : εἰσὶ καὶ ἀπατεῶνες ὑπὸ ἠλιθιότητος καὶ ἀφροσύνης, ἢ ὑπὸ 39370 HpMi.365.e.4 : πανουργίας καὶ φρονήσεώς τινος; {—ΙΠ.} Ὑπὸ πανουργίας 39371 HpMi.365.e.5 : πάντων μάλιστα καὶ φρονήσεως. {—ΣΩ.} Φρόνιμοι μὲν ἄρα 39372 HpMi.365.e.6 : εἰσίν, ὡς ἔοικεν. {—ΙΠ.} Ναὶ μὰ Δία, λίαν γε. {—ΣΩ.} Φρόνι– 39373 HpMi.365.e.7 : μοι δὲ ὄντες οὐκ ἐπίστανται ὅτι ποιοῦσιν, ἢ ἐπίστανται; {— 39374 HpMi.365.e.8 : ΙΠ.} Καὶ μάλα σφόδρα ἐπίστανται· διὰ ταῦτα καὶ κακουρ– 39375 HpMi.365.e.9 : γοῦσιν. {—ΣΩ.} Ἐπιστάμενοι δὲ ταῦτα ἃ ἐπίστανται πότερον 39376 HpMi.365.e.10 : ἀμαθεῖς εἰσιν ἢ σοφοί; {—ΙΠ.} Σοφοὶ μὲν οὖν αὐτά γε ταῦτα, 39377 HpMi.366.a.1 : ἐξαπατᾶν. 39378 HpMi.366.a.2 : {ΣΩ.} Ἔχε δή· ἀναμνησθῶμεν τί ἐστιν ὃ λέγεις. τοὺς 39379 HpMi.366.a.3 : ψευδεῖς φῂς εἶναι δυνατοὺς καὶ φρονίμους καὶ ἐπιστήμονας 39380 HpMi.366.a.4 : καὶ σοφοὺς εἰς ἅπερ ψευδεῖς; {—ΙΠ.} Φημὶ γὰρ οὖν. {— 39381 HpMi.366.a.5 : ΣΩ.} Ἄλλους δὲ τοὺς ἀληθεῖς τε καὶ ψευδεῖς, καὶ ἐναντιω– 39382 HpMi.366.a.6 : τάτους ἀλλήλοις; {—ΙΠ.} Λέγω ταῦτα. {—ΣΩ.} Φέρε δή· τῶν 39383 HpMi.366.a.7 : μὲν δυνατῶν τινες καὶ σοφῶν, ὡς ἔοικεν, εἰσὶν οἱ ψευδεῖς 39384 HpMi.366.a.8 : κατὰ τὸν σὸν λόγον. {—ΙΠ.} Μάλιστά γε. {—ΣΩ.} Ὅταν δὲ 39385 HpMi.366.b.1 : λέγῃς δυνατοὺς καὶ σοφοὺς εἶναι τοὺς ψευδεῖς εἰς αὐτὰ 39386 HpMi.366.b.2 : ταῦτα, πότερον λέγεις δυνατοὺς εἶναι ψεύδεσθαι ἐὰν βού– 39387 HpMi.366.b.3 : λωνται, ἢ ἀδυνάτους εἰς ταῦτα ἅπερ ψεύδονται; {—ΙΠ.} Δυνα– 39388 HpMi.366.b.4 : τοὺς ἔγωγε. {—ΣΩ.} Ὡς ἐν κεφαλαίῳ ἄρα εἰρῆσθαι, οἱ ψευδεῖς 39389 HpMi.366.b.5 : εἰσιν οἱ σοφοί τε καὶ δυνατοὶ ψεύδεσθαι. {—ΙΠ.} Ναί. {— 39390 HpMi.366.b.6 : ΣΩ.} Ἀδύνατος ἄρα ψεύδεσθαι ἀνὴρ καὶ ἀμαθὴς οὐκ ἂν εἴη 39391 HpMi.366.b.7 : ψευδής. {—ΙΠ.} Ἔχει οὕτως. {—ΣΩ.} Δυνατὸς δέ γ´ ἐστὶν 39392 HpMi.366.b.8 : ἕκαστος ἄρα, ὃς ἂν ποιῇ τότε ὃ ἂν βούληται, ὅταν βού– 39393 HpMi.366.c.1 : ληται· οὐχ ὑπὸ νόσου λέγω ἐξειργόμενον οὐδὲ τῶν τοιούτων, 39394 HpMi.366.c.2 : ἀλλὰ ὥσπερ σὺ δυνατὸς εἶ γράψαι τοὐμὸν ὄνομα ὅταν 39395 HpMi.366.c.3 : βούλῃ, οὕτω λέγω. ἢ οὐχ, ὃς ἂν οὕτως ἔχῃ, καλεῖς σὺ 39396 HpMi.366.c.4 : δυνατόν; {—ΙΠ.} Ναί. 39397 HpMi.366.c.5 : {ΣΩ.} Λέγε δή μοι, ὦ Ἱππία, οὐ σὺ μέντοι ἔμπειρος εἶ 39398 HpMi.366.c.6 : λογισμῶν καὶ λογιστικῆς; {—ΙΠ.} Πάντων μάλιστα, ὦ Σώ– 39399 HpMi.366.c.7 : κρατες. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ καί τίς σε ἔροιτο τὰ τρὶς ἑπτακόσια 39400 HpMi.366.c.8 : ὁπόσος ἐστὶν ἀριθμός, εἰ βούλοιο, πάντων τάχιστα καὶ 39401 HpMi.366.d.1 : μάλιστ´ ἂν εἴποις τἀληθῆ περὶ τούτου; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {— 39402 HpMi.366.d.2 : ΣΩ.} Ἆρα ὅτι δυνατώτατός τε εἶ καὶ σοφώτατος κατὰ ταῦτα; 39403 HpMi.366.d.3 : {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν σοφώτατός τε εἶ καὶ δυνα– 39404 HpMi.366.d.4 : τώτατος μόνον, ἢ καὶ ἄριστος ταῦτα ἅπερ δυνατώτατός τε 39405 HpMi.366.d.5 : καὶ σοφώτατος, τὰ λογιστικά; {—ΙΠ.} Καὶ ἄριστος δήπου, ὦ 39406 HpMi.366.d.6 : Σώκρατες. {—ΣΩ.} Τὰ μὲν δὴ ἀληθῆ σὺ ἂν δυνατώτατα εἴποις 39407 HpMi.366.e.1 : περὶ τούτων· ἦ γάρ; {—ΙΠ.} Οἶμαι ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τί δὲ τὰ 39408 HpMi.366.e.2 : ψευδῆ περὶ τῶν αὐτῶν τούτων; καί μοι, ὥσπερ τὰ πρότερα, 39409 HpMi.366.e.3 : γενναίως καὶ μεγαλοπρεπῶς ἀπόκριναι, ὦ Ἱππία· εἴ τίς σε 39410 HpMi.366.e.4 : ἔροιτο τὰ τρὶς ἑπτακόσια πόσα ἐστί, πότερον σὺ ἂν μάλιστα 39411 HpMi.366.e.5 : ψεύδοιο καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ψευδῆ λέγοις περὶ τούτων, βου– 39412 HpMi.366.e.6 : λόμενος ψεύδεσθαι καὶ μηδέποτε ἀληθῆ ἀποκρίνεσθαι, ἢ ὁ 39413 HpMi.367.a.1 : ἀμαθὴς εἰς λογισμοὺς δύναιτ´ ἂν σοῦ μᾶλλον ψεύδεσθαι 39414 HpMi.367.a.2 : βουλομένου; ἢ ὁ μὲν ἀμαθὴς πολλάκις ἂν βουλόμενος ψευδῆ 39415 HpMi.367.a.3 : λέγειν τἀληθῆ ἂν εἴποι ἄκων, εἰ τύχοι, διὰ τὸ μὴ εἰδέναι, 39416 HpMi.367.a.4 : σὺ δὲ ὁ σοφός, εἴπερ βούλοιο ψεύδεσθαι, ἀεὶ ἂν κατὰ τὰ 39417 HpMi.367.a.5 : αὐτὰ ψεύδοιο; {—ΙΠ.} Ναί, οὕτως ἔχει ὡς σὺ λέγεις. {— 39418 HpMi.367.a.6 : ΣΩ.} Ὁ ψευδὴς οὖν πότερον περὶ μὲν τἆλλα ψευδής ἐστιν, 39419 HpMi.367.a.7 : οὐ μέντοι περὶ ἀριθμόν, οὐδὲ ἀριθμῶν ἂν ψεύσαιτο; {— 39420 HpMi.367.a.8 : ΙΠ.} Καὶ ναὶ μὰ Δία περὶ ἀριθμόν. {—ΣΩ.} Θῶμεν ἄρα καὶ 39421 HpMi.367.a.9 : τοῦτο, ὦ Ἱππία, περὶ λογισμόν τε καὶ ἀριθμὸν εἶναί τινα 39422 HpMi.367.b.1 : ἄνθρωπον ψευδῆ; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς οὖν ἂν εἴη οὗτος; 39423 HpMi.367.b.2 : οὐχὶ δεῖ ὑπάρχειν αὐτῷ, εἴπερ μέλλει ψευδὴς ἔσεσθαι, ὡς 39424 HpMi.367.b.3 : σὺ ἄρτι ὡμολόγεις, δυνατὸν εἶναι ψεύδεσθαι; ὁ γὰρ ἀδύ– 39425 HpMi.367.b.4 : νατος ψεύδεσθαι, εἰ μέμνησαι, ὑπὸ σοῦ ἐλέγετο ὅτι οὐκ ἄν 39426 HpMi.367.b.5 : ποτε ψευδὴς γένοιτο. {—ΙΠ.} Ἀλλὰ μέμνημαι καὶ ἐλέχθη 39427 HpMi.367.b.6 : οὕτως. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἄρτι ἐφάνης σὺ δυνατώτατος ὢν ψεύ– 39428 HpMi.367.b.7 : δεσθαι περὶ λογισμῶν; {—ΙΠ.} Ναί, ἐλέχθη γέ τοι καὶ τοῦτο. 39429 HpMi.367.c.1 : {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ δυνατώτατος εἶ ἀληθῆ λέγειν περὶ 39430 HpMi.367.c.2 : λογισμῶν; {—ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ αὐτὸς ψευδῆ 39431 HpMi.367.c.3 : καὶ ἀληθῆ λέγειν περὶ λογισμῶν δυνατώτατος· οὗτος δ´ ἐστὶν 39432 HpMi.367.c.4 : ὁ ἀγαθὸς περὶ τούτων, ὁ λογιστικός. {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς 39433 HpMi.367.c.5 : οὖν ψευδὴς περὶ λογισμὸν γίγνεται, ὦ Ἱππία, ἄλλος ἢ ὁ 39434 HpMi.367.c.6 : ἀγαθός; ὁ αὐτὸς γὰρ καὶ δυνατός· οὗτος δὲ καὶ ἀληθής. {— 39435 HpMi.367.c.7 : ΙΠ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Ὁρᾷς οὖν ὅτι ὁ αὐτὸς ψευδής τε καὶ 39436 HpMi.367.c.8 : ἀληθὴς περὶ τούτων, καὶ οὐδὲν ἀμείνων ὁ ἀληθὴς τοῦ ψευ– 39437 HpMi.367.d.1 : δοῦς; ὁ αὐτὸς γὰρ δήπου ἐστὶ καὶ οὐκ ἐναντιώτατα ἔχει, 39438 HpMi.367.d.2 : ὥσπερ σὺ ᾤου ἄρτι. 39439 HpMi.367.d.3 : {ΙΠ.} Οὐ φαίνεται ἐνταῦθά γε. 39440 HpMi.367.d.4 : {ΣΩ.} Βούλει οὖν σκεψώμεθα καὶ ἄλλοθι; 39441 HpMi.367.d.5 : {ΙΠ.} Εἰ [ἄλλως] γε σὺ βούλει. 39442 HpMi.367.d.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ γεωμετρίας ἔμπειρος εἶ; {—ΙΠ.} Ἔγωγε. 39443 HpMi.367.d.7 : {—ΣΩ.} Τί οὖν; οὐ καὶ ἐν γεωμετρίᾳ οὕτως ἔχει· ὁ αὐτὸς 39444 HpMi.367.d.8 : δυνατώτατος ψεύδεσθαι καὶ ἀληθῆ λέγειν περὶ τῶν διαγραμ– 39445 HpMi.367.d.9 : μάτων, ὁ γεωμετρικός; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Περὶ ταῦτα οὖν 39446 HpMi.367.e.1 : ἀγαθὸς ἄλλος τις ἢ οὗτος; {—ΙΠ.} Οὐκ ἄλλος. {—ΣΩ.} Οὐκ– 39447 HpMi.367.e.2 : οῦν ὁ ἀγαθὸς καὶ σοφὸς γεωμέτρης δυνατώτατός γε 39448 HpMi.367.e.3 : ἀμφότερα; καὶ εἴπερ τις ἄλλος ψευδὴς περὶ διαγράμματα, 39449 HpMi.367.e.4 : οὗτος ἂν εἴη, ὁ ἀγαθός; οὗτος γὰρ δυνατός, ὁ δὲ κακὸς 39450 HpMi.367.e.5 : ἀδύνατος ἦν ψεύδεσθαι· ὥστε οὐκ ἂν γένοιτο ψευδὴς ὁ 39451 HpMi.367.e.6 : μὴ δυνάμενος ψεύδεσθαι, ὡς ὡμολόγηται. {—ΙΠ.} Ἔστι 39452 HpMi.367.e.7 : ταῦτα. 39453 HpMi.367.e.8 : {ΣΩ.} Ἔτι τοίνυν καὶ τὸν τρίτον ἐπισκεψώμεθα, τὸν 39454 HpMi.367.e.9 : ἀστρονόμον, ἧς αὖ σὺ τέχνης ἔτι μᾶλλον ἐπιστήμων οἴει 39455 HpMi.368.a.1 : εἶναι ἢ τῶν ἔμπροσθεν. ἦ γάρ, ὦ Ἱππία; {—ΙΠ.} Ναί. {— 39456 HpMi.368.a.2 : ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐν ἀστρονομίᾳ ταὐτὰ ταῦτά ἐστιν; {— 39457 HpMi.368.a.3 : ΙΠ.} Εἰκός γε, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Καὶ ἐν ἀστρονομίᾳ ἄρα 39458 HpMi.368.a.4 : εἴπερ τις καὶ ἄλλος ψευδής, ὁ ἀγαθὸς ἀστρονόμος ψευδὴς 39459 HpMi.368.a.5 : ἔσται, ὁ δυνατὸς ψεύδεσθαι. οὐ γὰρ ὅ γε ἀδύνατος· ἀμαθὴς 39460 HpMi.368.a.6 : γάρ. {—ΙΠ.} Φαίνεται οὕτως. {—ΣΩ.} Ὁ αὐτὸς ἄρα καὶ ἐν 39461 HpMi.368.a.7 : ἀστρονομίᾳ ἀληθής τε καὶ ψευδὴς ἔσται. {—ΙΠ.} Ἔοικεν. 39462 HpMi.368.a.8 : {ΣΩ.} Ἴθι δή, ὦ Ἱππία, ἀνέδην οὑτωσὶ ἐπίσκεψαι κατὰ 39463 HpMi.368.b.1 : πασῶν τῶν ἐπιστημῶν, εἴ που ἔστιν ἄλλως ἔχον ἢ οὕτως. 39464 HpMi.368.b.2 : πάντως δὲ πλείστας τέχνας πάντων σοφώτατος εἶ ἀνθρώ– 39465 HpMi.368.b.3 : πων, ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤκουον μεγαλαυχουμένου, πολλὴν 39466 HpMi.368.b.4 : σοφίαν καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ ταῖς 39467 HpMi.368.b.5 : τραπέζαις. ἔφησθα δὲ ἀφικέσθαι ποτὲ εἰς Ὀλυμπίαν ἃ 39468 HpMi.368.b.6 : εἶχες περὶ τὸ σῶμα ἅπαντα σαυτοῦ ἔργα ἔχων· πρῶτον 39469 HpMi.368.b.7 : μὲν δακτύλιον—ἐντεῦθεν γὰρ ἤρχου—ὃν εἶχες σαυτοῦ ἔχειν 39470 HpMi.368.c.1 : ἔργον, ὡς ἐπιστάμενος δακτυλίους γλύφειν, καὶ ἄλλην 39471 HpMi.368.c.2 : σφραγῖδα σὸν ἔργον, καὶ στλεγγίδα καὶ λήκυθον ἃ αὐτὸς 39472 HpMi.368.c.3 : ἠργάσω· ἔπειτα ὑποδήματα ἃ εἶχες ἔφησθα αὐτὸς σκυτοτο– 39473 HpMi.368.c.4 : μῆσαι, καὶ τὸ ἱμάτιον ὑφῆναι καὶ τὸν χιτωνίσκον· καὶ ὅ γε 39474 HpMi.368.c.5 : πᾶσιν ἔδοξεν ἀτοπώτατον καὶ σοφίας πλείστης ἐπίδειγμα, 39475 HpMi.368.c.6 : ἐπειδὴ τὴν ζώνην ἔφησθα τοῦ χιτωνίσκου, ἣν εἶχες, εἶναι 39476 HpMi.368.c.7 : μὲν οἷαι αἱ Περσικαὶ τῶν πολυτελῶν, ταύτην δὲ αὐτὸς πλέξαι· 39477 HpMi.368.c.8 : πρὸς δὲ τούτοις ποιήματα ἔχων ἐλθεῖν, καὶ ἔπη καὶ τραγῳδίας 39478 HpMi.368.d.1 : καὶ διθυράμβους, καὶ καταλογάδην πολλοὺς λόγους καὶ 39479 HpMi.368.d.2 : παντοδαποὺς συγκειμένους· καὶ περὶ τῶν τεχνῶν δὴ ὧν 39480 HpMi.368.d.3 : ἄρτι ἐγὼ ἔλεγον ἐπιστήμων ἀφικέσθαι διαφερόντως τῶν 39481 HpMi.368.d.4 : ἄλλων, καὶ περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων ὀρθό– 39482 HpMi.368.d.5 : τητος, καὶ ἄλλα ἔτι πρὸς τούτοις πάνυ πολλά, ὡς ἐγὼ δοκῶ 39483 HpMi.368.d.6 : μνημονεύειν· καίτοι τό γε μνημονικὸν ἐπελαθόμην σου, ὡς 39484 HpMi.368.d.7 : ἔοικε, τέχνημα, ἐν ᾧ σὺ οἴει λαμπρότατος εἶναι· οἶμαι δὲ καὶ 39485 HpMi.368.e.1 : ἄλλα πάμπολλα ἐπιλελῆσθαι. ἀλλ´ ὅπερ ἐγὼ λέγω, καὶ εἰς 39486 HpMi.368.e.2 : τὰς σαυτοῦ τέχνας βλέψας—ἱκαναὶ δέ—καὶ εἰς τὰς τῶν 39487 HpMi.368.e.3 : ἄλλων εἰπέ μοι, ἐάν που εὕρῃς ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐμοί 39488 HpMi.368.e.4 : τε καὶ σοί, ὅπου ἐστὶν ὁ μὲν ἀληθής, ὁ δὲ ψευδής, χωρὶς καὶ 39489 HpMi.368.e.5 : οὐχ ὁ αὐτός; ἐν ᾗτινι βούλει σοφίᾳ τοῦτο σκέψαι ἢ πανουργίᾳ 39490 HpMi.369.a.1 : ἢ ὁτιοῦν χαίρεις ὀνομάζων· ἀλλ´ οὐχ εὑρήσεις, ὦ ἑταῖρε— 39491 HpMi.369.a.2 : οὐ γὰρ ἔστιν—ἐπεὶ σὺ εἰπέ. 39492 HpMi.369.a.3 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, νῦν γε οὕτως. 39493 HpMi.369.a.4 : {ΣΩ.} Οὐδέ γε ἕξεις, ὡς ἐγὼ οἶμαι· εἰ δ´ ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, 39494 HpMi.369.a.5 : μέμνησαι ὃ ἡμῖν συμβαίνει ἐκ τοῦ λόγου, ὦ Ἱππία. 39495 HpMi.369.a.6 : {ΙΠ.} Οὐ πάνυ τι ἐννοῶ, ὦ Σώκρατες, ὃ λέγεις. 39496 HpMi.369.a.7 : {ΣΩ.} Νυνὶ γὰρ ἴσως οὐ χρῇ τῷ μνημονικῷ τεχνήματι— 39497 HpMi.369.a.8 : δῆλον γὰρ ὅτι οὐκ οἴει δεῖν—ἀλλὰ ἐγώ σε ὑπομνήσω. οἶσθα 39498 HpMi.369.a.9 : ὅτι τὸν μὲν Ἀχιλλέα ἔφησθα ἀληθῆ εἶναι, τὸν δὲ Ὀδυσσέα 39499 HpMi.369.b.1 : ψευδῆ καὶ πολύτροπον; 39500 HpMi.369.b.2 : {ΙΠ.} Ναί. 39501 HpMi.369.b.3 : {ΣΩ.} Νῦν οὖν αἰσθάνῃ ὅτι ἀναπέφανται ὁ αὐτὸς ὢν 39502 HpMi.369.b.4 : ψευδής τε καὶ ἀληθής, ὥστε εἰ ψευδὴς ὁ Ὀδυσσεὺς ἦν, καὶ 39503 HpMi.369.b.5 : ἀληθὴς γίγνεται, καὶ εἰ ἀληθὴς ὁ Ἀχιλλεύς, καὶ ψευδής, 39504 HpMi.369.b.6 : καὶ οὐ διάφοροι ἀλλήλων οἱ ἄνδρες οὐδ´ ἐναντίοι, ἀλλ´ 39505 HpMi.369.b.7 : ὅμοιοι; 39506 HpMi.369.b.8 : {ΙΠ.} Ὦ Σώκρατες, ἀεὶ σύ τινας τοιούτους πλέκεις λόγους, 39507 HpMi.369.b.9 : καὶ ἀπολαμβάνων ὃ ἂν ᾖ δυσχερέστατον τοῦ λόγου, τούτου 39508 HpMi.369.c.1 : ἔχῃ κατὰ σμικρὸν ἐφαπτόμενος, καὶ οὐχ ὅλῳ ἀγωνίζῃ τῷ 39509 HpMi.369.c.2 : πράγματι περὶ ὅτου ἂν ὁ λόγος ᾖ· ἐπεὶ καὶ νῦν, ἐὰν βούλῃ, 39510 HpMi.369.c.3 : ἐπὶ πολλῶν τεκμηρίων ἀποδείξω σοι ἱκανῷ λόγῳ Ὅμηρον 39511 HpMi.369.c.4 : Ἀχιλλέα πεποιηκέναι ἀμείνω Ὀδυσσέως καὶ ἀψευδῆ, τὸν δὲ 39512 HpMi.369.c.5 : δολερόν τε καὶ πολλὰ ψευδόμενον καὶ χείρω Ἀχιλλέως. 39513 HpMi.369.c.6 : εἰ δὲ βούλει, σὺ αὖ ἀντιπαράβαλλε λόγον παρὰ λόγον, ὡς ὁ 39514 HpMi.369.c.7 : ἕτερος ἀμείνων ἐστί· καὶ μᾶλλον εἴσονται οὗτοι ὁπότερος 39515 HpMi.369.c.8 : ἄμεινον λέγει. 39516 HpMi.369.d.1 : {ΣΩ.} Ὦ Ἱππία, ἐγώ τοι οὐκ ἀμφισβητῶ μὴ οὐχὶ σὲ εἶναι 39517 HpMi.369.d.2 : σοφώτερον ἢ ἐμέ· ἀλλ´ ἀεὶ εἴωθα, ἐπειδάν τις λέγῃ τι, 39518 HpMi.369.d.3 : προσέχειν τὸν νοῦν, ἄλλως τε καὶ ἐπειδάν μοι δοκῇ σοφὸς 39519 HpMi.369.d.4 : εἶναι ὁ λέγων, καὶ ἐπιθυμῶν μαθεῖν ὅτι λέγει διαπυνθάνομαι 39520 HpMi.369.d.5 : καὶ ἐπανασκοπῶ καὶ συμβιβάζω τὰ λεγόμενα, ἵνα μάθω· ἐὰν 39521 HpMi.369.d.6 : δὲ φαῦλος δοκῇ μοι εἶναι ὁ λέγων, οὔτε ἐπανερωτῶ οὔτε 39522 HpMi.369.d.7 : μοι μέλει ὧν λέγει. καὶ γνώσῃ τούτῳ οὓς ἂν ἐγὼ ἡγῶμαι 39523 HpMi.369.d.8 : σοφοὺς εἶναι· εὑρήσεις γάρ με λιπαρῆ ὄντα περὶ τὰ λεγό– 39524 HpMi.369.e.1 : μενα ὑπὸ τούτου καὶ πυνθανόμενον παρ´ αὐτοῦ, ἵνα μαθών 39525 HpMi.369.e.2 : τι ὠφεληθῶ. ἐπεὶ καὶ νῦν ἐννενόηκα σοῦ λέγοντος, ὅτι ἐν 39526 HpMi.369.e.3 : τοῖς ἔπεσιν οἷς σὺ ἄρτι ἔλεγες, ἐνδεικνύμενος τὸν Ἀχιλλέα 39527 HpMi.369.e.4 : εἰς τὸν Ὀδυσσέα λέγειν ὡς ἀλαζόνα ὄντα, ἄτοπόν μοι δοκεῖ 39528 HpMi.369.e.5 : εἶναι, εἰ σὺ ἀληθῆ λέγεις, ὅτι ὁ μὲν Ὀδυσσεὺς οὐδαμοῦ 39529 HpMi.370.a.1 : φαίνεται ψευσάμενος, ὁ πολύτροπος, ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς πολύ– 39530 HpMi.370.a.2 : τροπός τις φαίνεται κατὰ τὸν σὸν λόγον· ψεύδεται γοῦν. 39531 HpMi.370.a.3 : προειπὼν γὰρ ταῦτα τὰ ἔπη, ἅπερ καὶ σὺ εἶπες ἄρτι— 39532 HpMi.370.a.3 : 39533 HpMi.370.a.4 : ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀίδαο πύλῃσιν, 39534 HpMi.370.a.5 : ὅς χ´ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ, 39535 HpMi.370.a.5 : 39536 HpMi.370.b.1 : ὀλίγον ὕστερον λέγει ὡς οὔτ´ ἂν ἀναπεισθείη ὑπὸ τοῦ 39537 HpMi.370.b.2 : Ὀδυσσέως τε καὶ τοῦ Ἀγαμέμνονος οὔτε μένοι τὸ παράπαν 39538 HpMi.370.b.3 : ἐν τῇ Τροίᾳ, ἀλλ´— 39539 HpMi.370.b.3 : 39540 HpMi.370.b.4 : αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας, φησί, καὶ πᾶσι θεοῖσιν, 39541 HpMi.370.b.5 : νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλαδε προερύσσω, 39542 HpMi.370.b.6 : ὄψεαι, αἴ κ´ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ, 39543 HpMi.370.b.7 : ἦρι μάλ´ Ἑλλήσποντον ἐπ´ ἰχθυόεντα πλεούσας 39544 HpMi.370.c.1 : νῆας ἐμάς, ἐν δ´ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας· 39545 HpMi.370.c.2 : εἰ δέ κεν εὐπλοΐην δώῃ κλυτὸς Ἐννοσίγαιος, 39546 HpMi.370.c.3 : ἤματί κεν τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην. 39547 HpMi.370.c.3 : 39548 HpMi.370.c.4 : ἔτι δὲ πρότερον τούτων πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα λοιδορούμενος 39549 HpMi.370.c.5 : εἶπεν— 39550 HpMi.370.c.5 : 39551 HpMi.370.c.6 : νῦν δ´ εἶμι Φθίηνδ´, ἐπεὶ ἦ πολὺ λώϊόν ἐστιν 39552 HpMi.370.c.7 : οἴκαδ´ ἴμεν σὺν νηυσὶ κορωνίσιν, οὐδέ ς´ ὀίω 39553 HpMi.370.d.1 : ἐνθάδ´ ἄτιμος ἐὼν ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν. 39554 HpMi.370.d.1 : 39555 HpMi.370.d.2 : ταῦτα εἰπὼν τοτὲ μὲν ἐναντίον τῆς στρατιᾶς ἁπάσης, τοτὲ 39556 HpMi.370.d.3 : δὲ πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ ἑταίρους, οὐδαμοῦ φαίνεται οὔτε παρα– 39557 HpMi.370.d.4 : σκευασάμενος οὔτ´ ἐπιχειρήσας καθέλκειν τὰς ναῦς ὡς ἀπο– 39558 HpMi.370.d.5 : πλευσούμενος οἴκαδε, ἀλλὰ πάνυ γενναίως ὀλιγωρῶν τοῦ 39559 HpMi.370.d.6 : τἀληθῆ λέγειν. ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Ἱππία, καὶ ἐξ ἀρχῆς σε 39560 HpMi.370.d.7 : ἠρόμην ἀπορῶν ὁπότερος τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ἀμείνων 39561 HpMi.370.e.1 : πεποίηται τῷ ποιητῇ, καὶ ἡγούμενος ἀμφοτέρω ἀρίστω εἶναι 39562 HpMi.370.e.2 : καὶ δύσκριτον ὁπότερος ἀμείνων εἴη καὶ περὶ ψεύδους καὶ 39563 HpMi.370.e.3 : ἀληθείας καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς· ἀμφοτέρω γὰρ καὶ κατὰ 39564 HpMi.370.e.4 : τοῦτο παραπλησίω ἐστόν. 39565 HpMi.370.e.5 : {ΙΠ.} Οὐ γὰρ καλῶς σκοπεῖς, ὦ Σώκρατες. ἃ μὲν γὰρ ὁ 39566 HpMi.370.e.6 : Ἀχιλλεὺς ψεύδεται, οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς φαίνεται ψευδόμενος 39567 HpMi.370.e.7 : ἀλλ´ ἄκων, διὰ τὴν συμφορὰν τὴν τοῦ στρατοπέδου ἀνα– 39568 HpMi.370.e.8 : γκασθεὶς καταμεῖναι καὶ βοηθῆσαι· ἃ δὲ ὁ Ὀδυσσεύς, ἑκών 39569 HpMi.370.e.9 : τε καὶ ἐξ ἐπιβουλῆς. 39570 HpMi.370.e.10 : {ΣΩ.} Ἐξαπατᾷς με, ὦ φίλτατε Ἱππία, καὶ αὐτὸς τὸν 39571 HpMi.370.e.11 : Ὀδυσσέα μιμῇ. 39572 HpMi.371.a.1 : {ΙΠ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες· λέγεις δὴ τί καὶ πρὸς τί; 39573 HpMi.371.a.2 : {ΣΩ.} Ὅτι οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς φῂς τὸν Ἀχιλλέα ψεύδε– 39574 HpMi.371.a.3 : σθαι, ὃς ἦν οὕτω γόης καὶ ἐπίβουλος πρὸς τῇ ἀλαζονείᾳ, 39575 HpMi.371.a.4 : ὡς πεποίηκεν Ὅμηρος, ὥστε καὶ τοῦ Ὀδυσσέως τοσοῦτον 39576 HpMi.371.a.5 : φαίνεται φρονεῖν πλέον πρὸς τὸ ῥᾳδίως λανθάνειν αὐτὸν 39577 HpMi.371.a.6 : ἀλαζονευόμενος, ὥστε ἐναντίον αὐτοῦ αὐτὸς ἑαυτῷ ἐτόλμα 39578 HpMi.371.a.7 : ἐναντία λέγειν καὶ ἐλάνθανεν τὸν Ὀδυσσέα· οὐδὲν γοῦν 39579 HpMi.371.a.8 : φαίνεται εἰπὼν πρὸς αὐτὸν ὡς αἰσθανόμενος αὐτοῦ ψευ– 39580 HpMi.371.b.1 : δομένου ὁ Ὀδυσσεύς. 39581 HpMi.371.b.2 : {ΙΠ.} Ποῖα δὴ ταῦτα λέγεις, ὦ Σώκρατες; 39582 HpMi.371.b.3 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθα ὅτι λέγων ὕστερον ἢ ὡς πρὸς τὸν 39583 HpMi.371.b.4 : Ὀδυσσέα ἔφη ἅμα τῇ ἠοῖ ἀποπλευσεῖσθαι, πρὸς τὸν Αἴαντα 39584 HpMi.371.b.5 : οὐκ αὖ φησιν ἀποπλευσεῖσθαι, ἀλλὰ ἄλλα λέγει; 39585 HpMi.371.b.6 : {ΙΠ.} Ποῦ δή; 39586 HpMi.371.b.7 : {ΣΩ.} Ἐν οἷς λέγει— 39587 HpMi.371.b.7 : 39588 HpMi.371.b.8 : οὐ γὰρ πρὶν πολέμοιο μεδήσομαι αἱματόεντος, 39589 HpMi.371.c.1 : πρίν γ´ υἱὸν Πριάμοιο δαΐφρονος, Ἕκτορα δῖον, 39590 HpMi.371.c.2 : Μυρμιδόνων ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθαι 39591 HpMi.371.c.3 : κτείνοντ´ Ἀργείους, κατά τε φλέξαι πυρὶ νῆας· 39592 HpMi.371.c.4 : ἀμφὶ δέ μιν τῇ ´μῇ κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ 39593 HpMi.371.c.5 : Ἕκτορα καὶ μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀίω. 39594 HpMi.371.c.5 : 39595 HpMi.371.c.6 : σὺ δὴ οὖν, ὦ Ἱππία, πότερον οὕτως ἐπιλήσμονα οἴει εἶναι 39596 HpMi.371.d.1 : τὸν τῆς Θέτιδός τε καὶ ὑπὸ τοῦ σοφωτάτου Χείρωνος πεπαι– 39597 HpMi.371.d.2 : δευμένον, ὥστε ὀλίγον πρότερον λοιδοροῦντα τοὺς ἀλαζόνας 39598 HpMi.371.d.3 : τῇ ἐσχάτῃ λοιδορίᾳ αὐτὸν παραχρῆμα πρὸς μὲν τὸν Ὀδυσσέα 39599 HpMi.371.d.4 : φάναι ἀποπλευσεῖσθαι, πρὸς δὲ τὸν Αἴαντα μενεῖν, ἀλλ´ οὐκ 39600 HpMi.371.d.5 : ἐπιβουλεύοντά τε καὶ ἡγούμενον ἀρχαῖον εἶναι τὸν Ὀδυσσέα 39601 HpMi.371.d.6 : καὶ αὐτοῦ αὐτῷ τούτῳ τῷ τεχνάζειν τε καὶ ψεύδεσθαι περιέ– 39602 HpMi.371.d.7 : σεσθαι; 39603 HpMi.371.d.8 : {ΙΠ.} Οὔκουν ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ καὶ αὐτὰ 39604 HpMi.371.e.1 : ταῦτα ὑπὸ εὐνοίας ἀναπεισθεὶς πρὸς τὸν Αἴαντα ἄλλα εἶπεν 39605 HpMi.371.e.2 : ἢ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα· ὁ δὲ Ὀδυσσεὺς ἅ τε ἀληθῆ λέγει, 39606 HpMi.371.e.3 : ἐπιβουλεύσας ἀεὶ λέγει, καὶ ὅσα ψεύδεται, ὡσαύτως. 39607 HpMi.371.e.4 : {ΣΩ.} Ἀμείνων ἄρ´ ἐστίν, ὡς ἔοικεν, ὁ Ὀδυσσεὺς Ἀχιλ– 39608 HpMi.371.e.5 : λέως. 39609 HpMi.371.e.6 : {ΙΠ.} Ἥκιστά γε δήπου, ὦ Σώκρατες. 39610 HpMi.371.e.7 : {ΣΩ.} Τί δέ; οὐκ ἄρτι ἐφάνησαν οἱ ἑκόντες ψευδόμενοι 39611 HpMi.371.e.8 : βελτίους ἢ οἱ ἄκοντες; 39612 HpMi.371.e.9 : {ΙΠ.} Καὶ πῶς ἄν, ὦ Σώκρατες, οἱ ἑκόντες ἀδικοῦντες καὶ 39613 HpMi.372.a.1 : ἑκόντες ἐπιβουλεύσαντες καὶ κακὰ ἐργασάμενοι βελτίους ἂν 39614 HpMi.372.a.2 : εἶεν τῶν ἀκόντων, οἷς πολλὴ δοκεῖ συγγνώμη εἶναι, ἐὰν μὴ 39615 HpMi.372.a.3 : εἰδώς τις ἀδικήσῃ ἢ ψεύσηται ἢ ἄλλο τι κακὸν ποιήσῃ; καὶ 39616 HpMi.372.a.4 : οἱ νόμοι δήπου πολὺ χαλεπώτεροί εἰσι τοῖς ἑκοῦσι κακὰ 39617 HpMi.372.a.5 : ἐργαζομένοις καὶ ψευδομένοις ἢ τοῖς ἄκουσιν. 39618 HpMi.372.a.6 : {ΣΩ.} Ὁρᾷς, ὦ Ἱππία, ὅτι ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, λέγων ὡς 39619 HpMi.372.b.1 : λιπαρής εἰμι πρὸς τὰς ἐρωτήσεις τῶν σοφῶν; καὶ κινδυνεύω 39620 HpMi.372.b.2 : ἓν μόνον ἔχειν τοῦτο ἀγαθόν, τἆλλα ἔχων πάνυ φαῦλα· 39621 HpMi.372.b.3 : τῶν μὲν γὰρ πραγμάτων ᾗ ἔχει ἔσφαλμαι, καὶ οὐκ οἶδ´ ὅπῃ 39622 HpMi.372.b.4 : ἐστί. τεκμήριον δέ μοι τούτου ἱκανόν, ὅτι ἐπειδὰν συγγέ– 39623 HpMi.372.b.5 : νωμαί τῳ ὑμῶν τῶν εὐδοκιμούντων ἐπὶ σοφίᾳ καὶ οἷς οἱ 39624 HpMi.372.b.6 : Ἕλληνες πάντες μάρτυρές εἰσι τῆς σοφίας, φαίνομαι οὐδὲν 39625 HpMi.372.b.7 : εἰδώς· οὐδὲν γάρ μοι δοκεῖ τῶν αὐτῶν καὶ ὑμῖν, ὡς ἔπος 39626 HpMi.372.c.1 : εἰπεῖν. καίτοι τί μεῖζον ἀμαθίας τεκμήριον ἢ ἐπειδάν τις 39627 HpMi.372.c.2 : σοφοῖς ἀνδράσι διαφέρηται; ἓν δὲ τοῦτο θαυμάσιον ἔχω 39628 HpMi.372.c.3 : ἀγαθόν, ὅ με σῴζει· οὐ γὰρ αἰσχύνομαι μανθάνων, ἀλλὰ 39629 HpMi.372.c.4 : πυνθάνομαι καὶ ἐρωτῶ καὶ χάριν πολλὴν ἔχω τῷ ἀποκρινο– 39630 HpMi.372.c.5 : μένῳ, καὶ οὐδένα πώποτε ἀπεστέρησα χάριτος. οὐ γὰρ πώ– 39631 HpMi.372.c.6 : ποτε ἔξαρνος ἐγενόμην μαθών τι, ἐμαυτοῦ ποιούμενος τὸ 39632 HpMi.372.c.7 : μάθημα εἶναι ὡς εὕρημα· ἀλλ´ ἐγκωμιάζω τὸν διδάξαντά με 39633 HpMi.372.c.8 : ὡς σοφὸν ὄντα, ἀποφαίνων ἃ ἔμαθον παρ´ αὐτοῦ. καὶ δὴ καὶ 39634 HpMi.372.d.1 : νῦν ἃ σὺ λέγεις οὐχ ὁμολογῶ σοι, ἀλλὰ διαφέρομαι πάνυ 39635 HpMi.372.d.2 : σφόδρα· καὶ τοῦτ´ εὖ οἶδα ὅτι δι´ ἐμὲ γίγνεται, ὅτι τοιοῦτός 39636 HpMi.372.d.3 : εἰμι οἷόσπερ εἰμί, ἵνα μηδὲν ἐμαυτὸν μεῖζον εἴπω. ἐμοὶ 39637 HpMi.372.d.4 : γὰρ φαίνεται, ὦ Ἱππία, πᾶν τοὐναντίον ἢ ὃ σὺ λέγεις· οἱ 39638 HpMi.372.d.5 : βλάπτοντες τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἀδικοῦντες καὶ ψευδόμενοι 39639 HpMi.372.d.6 : καὶ ἐξαπατῶντες καὶ ἁμαρτάνοντες ἑκόντες ἀλλὰ μὴ ἄκοντες, 39640 HpMi.372.d.7 : βελτίους εἶναι ἢ οἱ ἄκοντες. ἐνίοτε μέντοι καὶ τοὐναντίον 39641 HpMi.372.d.8 : δοκεῖ μοι τούτων καὶ πλανῶμαι περὶ ταῦτα, δῆλον ὅτι διὰ 39642 HpMi.372.e.1 : τὸ μὴ εἰδέναι· νυνὶ δὲ ἐν τῷ παρόντι μοι ὥσπερ κατηβολὴ 39643 HpMi.372.e.2 : περιελήλυθεν, καὶ δοκοῦσί μοι οἱ ἑκόντες ἐξαμαρτάνοντες 39644 HpMi.372.e.3 : περί τι βελτίους εἶναι τῶν ἀκόντω. αἰτιῶμαι δὲ τοῦ νῦν 39645 HpMi.372.e.4 : παρόντος παθήματος τοὺς ἔμπροσθεν λόγους αἰτίους εἶναι, 39646 HpMi.372.e.5 : ὥστε φαίνεσθαι νῦν ἐν τῷ παρόντι τοὺς ἄκοντας τούτων 39647 HpMi.372.e.6 : ἕκαστα ποιοῦντας πονηροτέρους ἢ τοὺς ἑκόντας. σὺ οὖν 39648 HpMi.372.e.7 : χάρισαι καὶ μὴ φθονήσῃς ἰάσασθαι τὴν ψυχήν μου· πολὺ 39649 HpMi.373.a.1 : γάρ τοι μεῖζόν με ἀγαθὸν ἐργάσῃ ἀμαθίας παύσας τὴν ψυχὴν 39650 HpMi.373.a.2 : ἢ νόσου τὸ σῶμα. μακρὸν μὲν οὖν λόγον εἰ ´θέλεις λέγειν, 39651 HpMi.373.a.3 : προλέγω σοι ὅτι οὐκ ἄν με ἰάσαιο—οὐ γὰρ ἂν ἀκολουθήσαιμι 39652 HpMi.373.a.4 : —ὥσπερ δὲ ἄρτι εἰ ´θέλεις μοι ἀποκρίνεσθαι, πάνυ ὀνήσεις, 39653 HpMi.373.a.5 : οἶμαι δὲ οὐδ´ αὐτὸν σὲ βλαβήσεσθαι. δικαίως δ´ ἂν καὶ σὲ 39654 HpMi.373.a.6 : παρακαλοίην, ὦ παῖ Ἀπημάντου· σὺ γάρ με ἐπῆρας Ἱππίᾳ 39655 HpMi.373.a.7 : διαλέγεσθαι, καὶ νῦν, ἐὰν μή μοι ἐθέλῃ Ἱππίας ἀποκρίνεσθαι, 39656 HpMi.373.a.8 : δέου αὐτοῦ ὑπὲρ ἐμοῦ. 39657 HpMi.373.a.9 : {ΕΥ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, οἶμαι οὐδὲν δεήσεσθαι Ἱππίαν 39658 HpMi.373.b.1 : τῆς ἡμετέρας δεήσεως· οὐ γὰρ τοιαῦτα αὐτῷ ἐστι τὰ προειρη– 39659 HpMi.373.b.2 : μένα, ἀλλ´ ὅτι οὐδενὸς ἂν φύγοι ἀνδρὸς ἐρώτησιν. ἦ γάρ, 39660 HpMi.373.b.3 : ὦ Ἱππία; οὐ ταῦτα ἦν ἃ ἔλεγες; 39661 HpMi.373.b.4 : {ΙΠ.} Ἔγωγε· ἀλλὰ Σωκράτης, ὦ Εὔδικε, ἀεὶ ταράττει ἐν 39662 HpMi.373.b.5 : τοῖς λόγοις καὶ ἔοικεν ὥσπερ κακουργοῦντι. 39663 HpMi.373.b.6 : {ΣΩ.} Ὦ βέλτιστε Ἱππία, οὔτι ἑκών γε ταῦτα ἐγὼ ποιῶ— 39664 HpMi.373.b.7 : σοφὸς γὰρ ἂν ἦ καὶ δεινὸς κατὰ τὸν σὸν λόγον—ἀλλὰ ἄκων, 39665 HpMi.373.b.8 : ὥστε μοι συγγνώμην ἔχε· φῂς γὰρ αὖ δεῖν, ὃς ἂν κακουργῇ 39666 HpMi.373.b.9 : ἄκων, συγγνώμην ἔχειν. 39667 HpMi.373.c.1 : {ΕΥ.} Καὶ μηδαμῶς γε, ὦ Ἱππία, ἄλλως ποίει, ἀλλὰ καὶ 39668 HpMi.373.c.2 : ἡμῶν ἕνεκα καὶ τῶν προειρημένων σοι λόγων ἀποκρίνου ἃ ἄν 39669 HpMi.373.c.3 : σε ἐρωτᾷ Σωκράτης. 39670 HpMi.373.c.4 : {ΙΠ.} Ἀλλ´ ἀποκρινοῦμαι, σοῦ γε δεομένου. ἀλλ´ ἐρώτα 39671 HpMi.373.c.5 : ὅτι βούλει. 39672 HpMi.373.c.6 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν σφόδρα γε ἐπιθυμῶ, ὦ Ἱππία, διασκέψασθαι 39673 HpMi.373.c.7 : τὸ νυνδὴ λεγόμενον, πότεροί ποτε ἀμείνους, οἱ ἑκόντες ἢ οἱ 39674 HpMi.373.c.8 : ἄκοντες ἁμαρτάνοντες. οἶμαι οὖν ἐπὶ τὴν σκέψιν ὀρθότατ´ 39675 HpMi.373.c.9 : ἂν ὧδε ἐλθεῖν. ἀλλ´ ἀπόκριναι· καλεῖς τινα δρομέα ἀγαθόν; 39676 HpMi.373.d.1 : {—ΙΠ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Καὶ κακόν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 39677 HpMi.373.d.2 : ἀγαθὸς μὲν ὁ εὖ θέων, κακὸς δὲ ὁ κακῶς; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} 39678 HpMi.373.d.3 : Οὐκοῦν ὁ βραδέως θέων κακῶς θεῖ, ὁ δὲ ταχέως εὖ; {—ΙΠ.} Ναί. 39679 HpMi.373.d.4 : {—ΣΩ.} Ἐν δρόμῳ μὲν ἄρα καὶ τῷ θεῖν τάχος μὲν ἀγαθόν, 39680 HpMi.373.d.5 : βραδυτὴς δὲ κακόν; {—ΙΠ.} Ἀλλὰ τί μέλλει; {—ΣΩ.} Πότερος 39681 HpMi.373.d.6 : οὖν ἀμείνων δρομεύς, ὁ ἑκὼν βραδέως θέων ἢ ὁ ἄκων; {— 39682 HpMi.373.d.7 : ΙΠ.} Ὁ ἑκών. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ ποιεῖν τί ἐστι τὸ θεῖν; 39683 HpMi.373.d.8 : {—ΙΠ.} Ποιεῖν μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Εἰ δὲ ποιεῖν, οὐ καὶ ἐργάζεσθαί 39684 HpMi.373.e.1 : τι; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ὁ κακῶς ἄρα θέων κακὸν καὶ αἰσχρὸν 39685 HpMi.373.e.2 : ἐν δρόμῳ τοῦτο ἐργάζεται; {—ΙΠ.} Κακόν· πῶς γὰρ οὔ; {— 39686 HpMi.373.e.3 : ΣΩ.} Κακῶς δὲ θεῖ ὁ βραδέως θέων; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} 39687 HpMi.373.e.4 : Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀγαθὸς δρομεὺς ἑκὼν τὸ κακὸν τοῦτο ἐργά– 39688 HpMi.373.e.5 : ζεται καὶ τὸ αἰσχρόν, ὁ δὲ κακὸς ἄκων; {—ΙΠ.} Ἔοικέν γε. {— 39689 HpMi.373.e.6 : ΣΩ.} Ἐν δρόμῳ μὲν ἄρα πονηρότερος ὁ ἄκων κακὰ ἐργαζό– 39690 HpMi.374.a.1 : μενος ἢ ὁ ἑκών; {—ΙΠ.} Ἐν δρόμῳ γε. {—ΣΩ.} Τί δ´ ἐν πάλῃ; 39691 HpMi.374.a.2 : πότερος παλαιστὴς ἀμείνων, ὁ ἑκὼν πίπτων ἢ ὁ ἄκων; {— 39692 HpMi.374.a.3 : ΙΠ.} Ὁ ἑκών, ὡς ἔοικεν. {—ΣΩ.} Πονηρότερον δὲ καὶ αἴσχιον 39693 HpMi.374.a.4 : ἐν πάλῃ τὸ πίπτειν ἢ τὸ καταβάλλειν; {—ΙΠ.} Τὸ πίπτειν. {— 39694 HpMi.374.a.5 : ΣΩ.} Καὶ ἐν πάλῃ ἄρα ὁ ἑκὼν τὰ πονηρὰ καὶ αἰσχρὰ ἐργαζό– 39695 HpMi.374.a.6 : μενος βελτίων παλαιστὴς ἢ ὁ ἄκων. {—ΙΠ.} Ἔοικεν. {—ΣΩ.} 39696 HpMi.374.a.7 : Τί δὲ ἐν τῇ ἄλλῃ πάσῃ τῇ τοῦ σώματος χρείᾳ; οὐχ ὁ βελτίων 39697 HpMi.374.a.8 : τὸ σῶμα δύναται ἀμφότερα ἐργάζεσθαι, καὶ τὰ ἰσχυρὰ καὶ τὰ 39698 HpMi.374.b.1 : ἀσθενῆ, καὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ τὰ καλά· ὥστε ὅταν κατὰ τὸ σῶμα 39699 HpMi.374.b.2 : πονηρὰ ἐργάζηται, ἑκὼν ἐργάζεται ὁ βελτίων τὸ σῶμα, ὁ δὲ 39700 HpMi.374.b.3 : πονηρότερος ἄκων; {—ΙΠ.} Ἔοικεν καὶ τὰ κατὰ τὴν ἰσχὺν οὕτως 39701 HpMi.374.b.4 : ἔχειν. 39702 HpMi.374.b.5 : {ΣΩ.} Τί δὲ κατ´ εὐσχημοσύνην, ὦ Ἱππία; οὐ τοῦ βελτίονος 39703 HpMi.374.b.6 : σώματός ἐστιν ἑκόντος τὰ αἰσχρὰ καὶ πονηρὰ σχήματα σχη– 39704 HpMi.374.b.7 : ματίζειν, τοῦ δὲ πονηροτέρου ἄκοντος; ἢ πῶς σοι δοκεῖ; {— 39705 HpMi.374.b.8 : ΙΠ.} Οὕτως. {—ΣΩ.} Καὶ ἀσχημοσύνη ἄρα ἡ μὲν ἑκούσιος 39706 HpMi.374.c.1 : πρὸς ἀρετῆς ἐστιν, ἡ δὲ ἀκούσιος πρὸς πονηρίας σώματος. 39707 HpMi.374.c.2 : {—ΙΠ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Τί δὲ φωνῆς πέρι λέγεις; ποτέραν 39708 HpMi.374.c.3 : φῂς εἶναι βελτίω, τὴν ἑκουσίως ἀπᾴδουσαν ἢ τὴν ἀκουσίως; 39709 HpMi.374.c.4 : {—ΙΠ.} Τὴν ἑκουσίως. {—ΣΩ.} Μοχθηροτέραν δὲ τὴν ἀκουσίως; 39710 HpMi.374.c.5 : {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Δέξαιο δ´ ἂν πότερον τἀγαθὰ κεκτῆσθαι 39711 HpMi.374.c.6 : ἢ τὰ κακά; {—ΙΠ.} Τἀγαθά. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν ἂν δέξαιο 39712 HpMi.374.c.7 : πόδας κεκτῆσθαι ἑκουσίως χωλαίνοντας ἢ ἀκουσίως; {— 39713 HpMi.374.d.1 : ΙΠ.} Ἑκουσίως. {—ΣΩ.} Χωλεία δὲ ποδῶν οὐχὶ πονηρία καὶ 39714 HpMi.374.d.2 : ἀσχημοσύνη ἐστίν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δέ; ἀμβλυωπία 39715 HpMi.374.d.3 : οὐ πονηρία ὀφθαλμῶν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ποτέρους οὖν ἂν 39716 HpMi.374.d.4 : βούλοιο ὀφθαλμοὺς κεκτῆσθαι καὶ ποτέροις συνεῖναι; οἷς 39717 HpMi.374.d.5 : ἑκὼν ἄν τις ἀμβλυώττοι καὶ παρορῴη ἢ οἷς ἄκων; {—ΙΠ.} Οἷς 39718 HpMi.374.d.6 : ἑκών. {—ΣΩ.} Βελτίω ἄρα ἥγησαι τῶν σαυτοῦ τὰ ἑκουσίως 39719 HpMi.374.d.7 : πονηρὰ ἐργαζόμενα ἢ τὰ ἀκουσίως; {—ΙΠ.} Τὰ γοῦν τοιαῦτα. 39720 HpMi.374.d.8 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν πάντα, οἷον καὶ ὦτα καὶ ῥῖνας καὶ στόμα καὶ 39721 HpMi.374.d.9 : πάσας τὰς αἰσθήσεις, εἷς λόγος συνέχει, τὰς μὲν ἀκόντως 39722 HpMi.374.e.1 : κακὰ ἐργαζομένας ἀκτήτους εἶναι ὡς πονηρὰς οὔσας, τὰς δὲ 39723 HpMi.374.e.2 : ἑκουσίως κτητὰς ὡς ἀγαθὰς οὔσας. {—ΙΠ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {— 39724 HpMi.374.e.3 : ΣΩ.} Τί δέ; ὀργάνων ποτέρων βελτίων ἡ κοινωνία, οἷς ἑκών 39725 HpMi.374.e.4 : τις κακὰ ἐργάζεται ἢ οἷς ἄκων; οἷον πηδάλιον ᾧ ἄκων κακῶς 39726 HpMi.374.e.5 : τις κυβερνήσει βέλτιον ἢ ᾧ ἑκών; {—ΙΠ.} Ὧι ἑκών. {—ΣΩ.} Οὐ 39727 HpMi.374.e.6 : καὶ τόξον ὡσαύτως καὶ λύρα καὶ αὐλοὶ καὶ τἆλλα σύμπαντα; 39728 HpMi.375.a.1 : {—ΙΠ.} Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} Τί δέ; ψυχὴν κεκτῆσθαι ἵππου, 39729 HpMi.375.a.2 : ᾗ ἑκών τις κακῶς ἱππεύσει, ἄμεινον ἢ 〈ᾗ〉 ἄκων; {—ΙΠ.} Ἧι 39730 HpMi.375.a.3 : ἑκών. {—ΣΩ.} Ἀμείνων ἄρα ἐστίν. {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τῇ 39731 HpMi.375.a.4 : ἀμείνονι ἄρα ψυχῇ ἵππου τὰ τῆς ψυχῆς ἔργα ταύτης τὰ 39732 HpMi.375.a.5 : πονηρὰ ἑκουσίως ἂν ποιοῖ, τῇ δὲ τῆς πονηρᾶς ἀκουσίως; {— 39733 HpMi.375.a.6 : ΙΠ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ κυνὸς καὶ τῶν ἄλλων ζῴων 39734 HpMi.375.a.7 : πάντων; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δὲ δή; ἀνθρώπου ψυχὴν 39735 HpMi.375.a.8 : ἐκτῆσθαι τοξότου ἄμεινόν ἐστιν, ἥτις ἑκουσίως ἁμαρτάνει 39736 HpMi.375.b.1 : τοῦ σκοποῦ, ἢ ἥτις ἀκουσίως; {—ΙΠ.} Ἥτις ἑκουσίως. {—ΣΩ.} 39737 HpMi.375.b.2 : Οὐκοῦν καὶ αὕτη ἀμείνων εἰς τοξικήν ἐστιν; {—ΙΠ.} Ναί. {— 39738 HpMi.375.b.3 : ΣΩ.} Καὶ ψυχὴ ἄρα ἀκουσίως ἁμαρτάνουσα πονηροτέρα ἢ 39739 HpMi.375.b.4 : ἑκουσίως; {—ΙΠ.} Ἐν τοξικῇ γε. {—ΣΩ.} Τί δ´ ἐν ἰατρικῇ; οὐχὶ 39740 HpMi.375.b.5 : ἡ ἑκοῦσα κακὰ ἐργαζομένη περὶ τὰ σώματα ἰατρικωτέρα; {— 39741 HpMi.375.b.6 : ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἀμείνων ἄρα αὕτη ἐν ταύτῃ τῇ τέχνῃ τῆς 39742 HpMi.375.b.7 : μὴ [ἰατρικῆς]. {—ΙΠ.} Ἀμείνων. {—ΣΩ.} Τί δέ; ἡ κιθαριστικω– 39743 HpMi.375.b.8 : τέρα καὶ αὐλητικωτέρα καὶ τἆλλα πάντα τὰ κατὰ τὰς τέχνας 39744 HpMi.375.c.1 : τε καὶ τὰς ἐπιστήμας, οὐχὶ ἡ ἀμείνων ἑκοῦσα τὰ κακὰ ἐργά– 39745 HpMi.375.c.2 : ζεται καὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ ἐξαμαρτάνει, ἡ δὲ πονηροτέρα 39746 HpMi.375.c.3 : ἄκουσα; {—ΙΠ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν που τάς γε τῶν 39747 HpMi.375.c.4 : δούλων ψυχὰς κεκτῆσθαι δεξαίμεθ´ ἂν μᾶλλον τὰς ἑκουσίως 39748 HpMi.375.c.5 : ἢ τὰς ἀκουσίως ἁμαρτανούσας τε καὶ κακουργούσας, ὡς 39749 HpMi.375.c.6 : ἀμείνους οὔσας εἰς ταῦτα. {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δέ; τὴν 39750 HpMi.375.c.7 : ἡμετέραν αὐτῶν οὐ βουλοίμεθ´ ἂν ὡς βελτίστην ἐκτῆσθαι; {— 39751 HpMi.375.d.1 : ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν βελτίων ἔσται, ἐὰν ἑκοῦσα κακουργῇ 39752 HpMi.375.d.2 : τε καὶ ἐξαμαρτάνῃ, ἢ ἐὰν ἄκουσα; 39753 HpMi.375.d.3 : {ΙΠ.} Δεινὸν μεντἂν εἴη, ὦ Σώκρατες, εἰ οἱ ἑκόντες 39754 HpMi.375.d.4 : ἀδικοῦντες βελτίους ἔσονται ἢ οἱ ἄκοντες. 39755 HpMi.375.d.5 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν φαίνονταί γε ἐκ τῶν εἰρημένων. 39756 HpMi.375.d.6 : {ΙΠ.} Οὔκουν ἔμοιγε. 39757 HpMi.375.d.7 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δ´ ᾤμην, ὦ Ἱππία, καὶ σοὶ φανῆναι. πάλιν δ´ 39758 HpMi.375.d.8 : ἀπόκριναι· ἡ δικαιοσύνη οὐχὶ ἢ δύναμίς τίς ἐστιν ἢ ἐπιστήμη 39759 HpMi.375.d.9 : ἢ ἀμφότερα; ἢ οὐκ ἀνάγκη ἕν γέ τι τούτων εἶναι τὴν 39760 HpMi.375.e.1 : δικαιοσύνην; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν δύναμίς ἐστι 39761 HpMi.375.e.2 : τῆς ψυχῆς ἡ δικαιοσύνη, ἡ δυνατωτέρα ψυχὴ δικαιοτέρα 39762 HpMi.375.e.3 : ἐστί; βελτίων γάρ που ἡμῖν ἐφάνη, ὦ ἄριστε, ἡ τοιαύτη. {— 39763 HpMi.375.e.4 : ΙΠ.} Ἐφάνη γάρ. {—ΣΩ.} Τί δ´ εἰ ἐπιστήμη; οὐχ ἡ σοφω– 39764 HpMi.375.e.5 : τέρα ψυχὴ δικαιοτέρα, ἡ δὲ ἀμαθεστέρα ἀδικωτέρα; {—〈ΙΠ.} 39765 HpMi.375.e.6 : Ναί.〉 {—ΣΩ.} Τί δ´ εἰ ἀμφότερα; οὐχ ἡ ἀμφοτέρας ἔχουσα, 39766 HpMi.375.e.7 : ἐπιστήμην καὶ δύναμιν, δικαιοτέρα, ἡ δ´ ἀμαθεστέρα ἀδικω– 39767 HpMi.375.e.8 : τέρα; οὐχ οὕτως ἀνάγκη ἔχειν; {—ΙΠ.} Φαίνεται. {—ΣΩ.} 39768 HpMi.375.e.9 : Οὐκοῦν ἡ δυνατωτέρα καὶ σοφωτέρα αὕτη ἀμείνων οὖσα 39769 HpMi.375.e.10 : ἐφάνη καὶ ἀμφότερα μᾶλλον δυναμένη ποιεῖν, καὶ τὰ 39770 HpMi.376.a.1 : καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, περὶ πᾶσαν ἐργασίαν; {—ΙΠ.} Ναί. {— 39771 HpMi.376.a.2 : ΣΩ.} Ὅταν ἄρα τὰ αἰσχρὰ ἐργάζηται, ἑκοῦσα ἐργάζεται 39772 HpMi.376.a.3 : διὰ δύναμιν καὶ τέχνην· ταῦτα δὲ δικαιοσύνης φαίνεται, ἤτοι 39773 HpMi.376.a.4 : ἀμφότερα ἢ τὸ ἕτερον. {—ΙΠ.} Ἔοικεν. {—ΣΩ.} Καὶ τὸ μέν γε 39774 HpMi.376.a.5 : ἀδικεῖν κακὰ ποιεῖν ἐστιν, τὸ δὲ μὴ ἀδικεῖν καλά. {—ΙΠ.} Ναί. 39775 HpMi.376.a.6 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ δυνατωτέρα καὶ ἀμείνων ψυχή, ὅτανπερ 39776 HpMi.376.a.7 : ἀδικῇ, ἑκοῦσα ἀδικήσει, ἡ δὲ πονηρὰ ἄκουσα; {—ΙΠ.} Φαίνεται. 39777 HpMi.376.b.1 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἀγαθὸς ἀνὴρ ὁ τὴν ἀγαθὴν ψυχὴν ἔχων, κακὸς 39778 HpMi.376.b.2 : δὲ ὁ τὴν κακήν; {—ΙΠ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἀγαθοῦ μὲν ἄρα ἀνδρός 39779 HpMi.376.b.3 : ἐστιν ἑκόντα ἀδικεῖν, κακοῦ δὲ ἄκοντα, εἴπερ ὁ ἀγαθὸς ἀγαθὴν 39780 HpMi.376.b.4 : ψυχὴν ἔχει. {—ΙΠ.} Ἀλλὰ μὴν ἔχει γε. {—ΣΩ.} Ὁ ἄρα ἑκὼν 39781 HpMi.376.b.5 : ἁμαρτάνων καὶ αἰσχρὰ καὶ ἄδικα ποιῶν, ὦ Ἱππία, εἴπερ τίς 39782 HpMi.376.b.6 : ἐστιν οὗτος, οὐκ ἂν ἄλλος εἴη ἢ ὁ ἀγαθός. 39783 HpMi.376.b.7 : {ΙΠ.} Οὐκ ἔχω ὅπως σοι συγχωρήσω, ὦ Σώκρατες, ταῦτα. 39784 HpMi.376.b.8 : {ΣΩ.} Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ ἐμοί, ὦ Ἱππία· ἀλλ´ ἀναγκαῖον οὕτω 39785 HpMi.376.c.1 : φαίνεσθαι νῦν γε ἡμῖν ἐκ τοῦ λόγου. ὅπερ μέντοι πάλαι 39786 HpMi.376.c.2 : ἔλεγον, ἐγὼ περὶ ταῦτα ἄνω καὶ κάτω πλανῶμαι καὶ οὐδέποτε 39787 HpMi.376.c.3 : ταὐτά μοι δοκεῖ. καὶ ἐμὲ μὲν οὐδὲν θαυμαστὸν πλανᾶσθαι 39788 HpMi.376.c.4 : οὐδὲ ἄλλον ἰδιώτην· εἰ δὲ καὶ ὑμεῖς πλανήσεσθε οἱ σοφοί, 39789 HpMi.376.c.5 : τοῦτο ἤδη καὶ ἡμῖν δεινὸν εἰ μηδὲ παρ´ ὑμᾶς ἀφικόμενοι 39790 HpMi.376.c.6 : παυσόμεθα τῆς πλάνης. 39791 Ion.530.a.1 : {ΣΩ.} Τὸν Ἴωνα χαίρειν. πόθεν τὰ νῦν ἡμῖν ἐπιδεδή– 39792 Ion.530.a.2 : μηκας; ἢ οἴκοθεν ἐξ Ἐφέσου; 39793 Ion.530.a.3 : {ΙΩΝ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἐξ Ἐπιδαύρου ἐκ τῶν 39794 Ion.530.a.4 : Ἀσκληπιείων. 39795 Ion.530.a.5 : {ΣΩ.} Μῶν καὶ ῥαψῳδῶν ἀγῶνα τιθέασιν τῷ θεῷ οἱ 39796 Ion.530.a.6 : Ἐπιδαύριοι; 39797 Ion.530.a.7 : {ΙΩΝ.} Πάνυ γε, καὶ τῆς ἄλλης γε μουσικῆς. 39798 Ion.530.a.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν; ἠγωνίζου τι ἡμῖν; καὶ πῶς τι ἠγωνίσω; 39799 Ion.530.b.1 : {ΙΩΝ.} Τὰ πρῶτα τῶν ἄθλων ἠνεγκάμεθα, ὦ Σώκρατες. 39800 Ion.530.b.2 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις· ἄγε δὴ ὅπως καὶ τὰ Παναθήναια νική– 39801 Ion.530.b.3 : σομεν. 39802 Ion.530.b.4 : {ΙΩΝ.} Ἀλλ´ ἔσται ταῦτα, ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ. 39803 Ion.530.b.5 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν πολλάκις γε ἐζήλωσα ὑμᾶς τοὺς ῥαψῳδούς, 39804 Ion.530.b.6 : ὦ Ἴων, τῆς τέχνης· τὸ γὰρ ἅμα μὲν τὸ σῶμα κεκοσμῆσθαι 39805 Ion.530.b.7 : ἀεὶ πρέπον ὑμῶν εἶναι τῇ τέχνῃ καὶ ὡς καλλίστοις φαί– 39806 Ion.530.b.8 : νεσθαι, ἅμα δὲ ἀναγκαῖον εἶναι ἔν τε ἄλλοις ποιηταῖς δια– 39807 Ion.530.b.9 : τρίβειν πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς καὶ δὴ καὶ μάλιστα ἐν Ὁμήρῳ, 39808 Ion.530.b.10 : τῷ ἀρίστῳ καὶ θειοτάτῳ τῶν ποιητῶν, καὶ τὴν τούτου διά– 39809 Ion.530.c.1 : νοιαν ἐκμανθάνειν, μὴ μόνον τὰ ἔπη, ζηλωτόν ἐστιν. οὐ 39810 Ion.530.c.2 : γὰρ ἂν γένοιτό ποτε ἀγαθὸς ῥαψῳδός, εἰ μὴ συνείη τὰ 39811 Ion.530.c.3 : λεγόμενα ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ. τὸν γὰρ ῥαψῳδὸν ἑρμηνέα δεῖ 39812 Ion.530.c.4 : τοῦ ποιητοῦ τῆς διανοίας γίγνεσθαι τοῖς ἀκούουσι· τοῦτο δὲ 39813 Ion.530.c.5 : καλῶς ποιεῖν μὴ γιγνώσκοντα ὅτι λέγει ὁ ποιητὴς ἀδύνατον. 39814 Ion.530.c.6 : ταῦτα οὖν πάντα ἄξια ζηλοῦσθαι. 39815 Ion.530.c.7 : {ΙΩΝ.} Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες· ἐμοὶ γοῦν τοῦτο 39816 Ion.530.c.8 : πλεῖστον ἔργον παρέσχεν τῆς τέχνης, καὶ οἶμαι κάλλιστα 39817 Ion.530.c.9 : ἀνθρώπων λέγειν περὶ Ὁμήρου, ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ 39818 Ion.530.d.1 : Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων 39819 Ion.530.d.2 : οὔτε ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε γενομένων ἔσχεν εἰπεῖν οὕτω 39820 Ion.530.d.3 : πολλὰς καὶ καλὰς διανοίας περὶ Ὁμήρου ὅσας ἐγώ. 39821 Ion.530.d.4 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις, ὦ Ἴων· δῆλον γὰρ ὅτι οὐ φθονήσεις 39822 Ion.530.d.5 : μοι ἐπιδεῖξαι. 39823 Ion.530.d.6 : {ΙΩΝ.} Καὶ μὴν ἄξιόν γε ἀκοῦσαι, ὦ Σώκρατες, ὡς εὖ 39824 Ion.530.d.7 : κεκόσμηκα τὸν Ὅμηρον· ὥστε οἶμαι ὑπὸ Ὁμηριδῶν ἄξιος 39825 Ion.530.d.8 : εἶναι χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθῆναι. 39826 Ion.530.d.9 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἐγὼ ἔτι ποιήσομαι σχολὴν ἀκροάσασθαί 39827 Ion.531.a.1 : σου, νῦν δέ μοι τοσόνδε ἀπόκριναι· πότερον περὶ Ὁμήρου 39828 Ion.531.a.2 : μόνον δεινὸς εἶ ἢ καὶ περὶ Ἡσιόδου καὶ Ἀρχιλόχου; 39829 Ion.531.a.3 : {ΙΩΝ.} Οὐδαμῶς, ἀλλὰ περὶ Ὁμήρου μόνον· ἱκανὸν γάρ 39830 Ion.531.a.4 : μοι δοκεῖ εἶναι. 39831 Ion.531.a.5 : {ΣΩ.} Ἔστι δὲ περὶ ὅτου Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος ταὐτὰ 39832 Ion.531.a.6 : λέγετον; {—ΙΩΝ.} Οἶμαι ἔγωγε καὶ πολλά. {—ΣΩ.} Πότερον 39833 Ion.531.a.7 : οὖν περὶ τούτων κάλλιον ἂν ἐξηγήσαιο ἃ Ὅμηρος λέγει 39834 Ion.531.a.8 : ἢ ἃ Ἡσίοδος; {—ΙΩΝ.} Ὁμοίως ἂν περί γε τούτων, ὦ 39835 Ion.531.b.1 : Σώκρατες, περὶ ὧν ταὐτὰ λέγουσιν. {—ΣΩ.} Τί δὲ ὧν 39836 Ion.531.b.2 : πέρι μὴ ταὐτὰ λέγουσιν; οἷον περὶ μαντικῆς λέγει τι 39837 Ion.531.b.3 : Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος. {—ΙΩΝ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τί 39838 Ion.531.b.4 : οὖν; ὅσα τε ὁμοίως καὶ ὅσα διαφόρως περὶ μαντικῆς 39839 Ion.531.b.5 : λέγετον τὼ ποιητὰ τούτω, πότερον σὺ κάλλιον ἂν ἐξη– 39840 Ion.531.b.6 : γήσαιο ἢ τῶν μάντεών τις τῶν ἀγαθῶν; {—ΙΩΝ.} Τῶν 39841 Ion.531.b.7 : μάντεων. {—ΣΩ.} Εἰ δὲ σὺ ἦσθα μάντις, οὐκ, εἴπερ περὶ 39842 Ion.531.b.8 : τῶν ὁμοίως λεγομένων οἷός τ´ ἦσθα ἐξηγήσασθαι, καὶ περὶ 39843 Ion.531.b.9 : τῶν διαφόρως λεγομένων ἠπίστω ἂν ἐξηγεῖσθαι; {—ΙΩΝ.} 39844 Ion.531.b.10 : Δῆλον ὅτι. 39845 Ion.531.c.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν ποτε περὶ μὲν Ὁμήρου δεινὸς εἶ, περὶ δὲ 39846 Ion.531.c.2 : Ἡσιόδου οὔ, οὐδὲ τῶν ἄλλων ποιητῶν; ἢ Ὅμηρος περὶ 39847 Ion.531.c.3 : ἄλλων τινῶν λέγει ἢ ὧνπερ σύμπαντες οἱ ἄλλοι ποιηταί; 39848 Ion.531.c.4 : οὐ περὶ πολέμου τε τὰ πολλὰ διελήλυθεν καὶ περὶ ὁμιλιῶν 39849 Ion.531.c.5 : πρὸς ἀλλήλους ἀνθρώπων ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν καὶ ἰδιωτῶν 39850 Ion.531.c.6 : καὶ δημιουργῶν, καὶ περὶ θεῶν πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς 39851 Ion.531.c.7 : ἀνθρώπους ὁμιλούντων, ὡς ὁμιλοῦσι, καὶ περὶ τῶν οὐρανίων 39852 Ion.531.c.8 : παθημάτων καὶ περὶ τῶν ἐν Ἅιδου, καὶ γενέσεις καὶ θεῶν 39853 Ion.531.d.1 : καὶ ἡρώων; οὐ ταῦτά ἐστι περὶ ὧν Ὅμηρος τὴν ποίησιν 39854 Ion.531.d.2 : πεποίηκεν; 39855 Ion.531.d.3 : {ΙΩΝ.} Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 39856 Ion.531.d.4 : {ΣΩ.} Τί δὲ οἱ ἄλλοι ποιηταί; οὐ περὶ τῶν αὐτῶν 39857 Ion.531.d.5 : τούτων; 39858 Ion.531.d.6 : {ΙΩΝ.} Ναί, ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, οὐχ ὁμοίως πεποιήκασι 39859 Ion.531.d.7 : καὶ Ὅμηρος. 39860 Ion.531.d.8 : {ΣΩ.} Τί μήν; κάκιον; 39861 Ion.531.d.9 : {ΙΩΝ.} Πολύ γε. 39862 Ion.531.d.10 : {ΣΩ.} Ὅμηρος δὲ ἄμεινον; 39863 Ion.531.d.11 : {ΙΩΝ.} Ἄμεινον μέντοι νὴ Δία. 39864 Ion.531.d.12 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ φίλη κεφαλὴ Ἴων, ὅταν περὶ ἀριθμοῦ 39865 Ion.531.d.13 : πολλῶν λεγόντων εἷς τις ἄριστα λέγῃ, γνώσεται δήπου τις 39866 Ion.531.e.1 : τὸν εὖ λέγοντα; {—ΙΩΝ.} Φημί. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν ὁ αὐτὸς 39867 Ion.531.e.2 : ὅσπερ καὶ τοὺς κακῶς λέγοντας, ἢ ἄλλος; {—ΙΩΝ.} Ὁ αὐτὸς 39868 Ion.531.e.3 : δήπου. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ τὴν ἀριθμητικὴν τέχνην ἔχων οὗτός 39869 Ion.531.e.4 : ἐστιν; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δ´; ὅταν πολλῶν λεγόντων 39870 Ion.531.e.5 : περὶ ὑγιεινῶν σιτίων ὁποῖά ἐστιν, εἷς τις ἄριστα λέγῃ, 39871 Ion.531.e.6 : πότερον ἕτερος μέν τις τὸν ἄριστα λέγοντα γνώσεται ὅτι 39872 Ion.531.e.7 : ἄριστα λέγει, ἕτερος δὲ τὸν κάκιον ὅτι κάκιον, ἢ ὁ αὐτός; {— 39873 Ion.531.e.8 : ΙΩΝ.} Δῆλον δήπου, ὁ αὐτός. {—ΣΩ.} Τίς οὗτος; τί ὄνομα 39874 Ion.531.e.9 : αὐτῷ; {—ΙΩΝ.} Ἰατρός. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐν κεφαλαίῳ λέγομεν 39875 Ion.531.e.10 : ὡς ὁ αὐτὸς γνώσεται ἀεί, περὶ τῶν αὐτῶν πολλῶν λεγόν– 39876 Ion.532.a.1 : των, ὅστις τε εὖ λέγει καὶ ὅστις κακῶς· ἢ εἰ μὴ γνώσεται 39877 Ion.532.a.2 : τὸν κακῶς λέγοντα, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸν εὖ, περί γε τοῦ 39878 Ion.532.a.3 : αὐτοῦ. {—ΙΩΝ.} Οὕτως. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὁ αὐτὸς γίγνεται δεινὸς 39879 Ion.532.a.4 : περὶ ἀμφοτέρων; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν σὺ φῂς καὶ 39880 Ion.532.a.5 : Ὅμηρον καὶ τοὺς ἄλλους ποιητάς, ἐν οἷς καὶ Ἡσίοδος καὶ 39881 Ion.532.a.6 : Ἀρχίλοχός ἐστιν, περί γε τῶν αὐτῶν λέγειν, ἀλλ´ οὐχ 39882 Ion.532.a.7 : ὁμοίως, ἀλλὰ τὸν μὲν εὖ γε, τοὺς δὲ χεῖρον; {—ΙΩΝ.} Καὶ 39883 Ion.532.a.8 : ἀληθῆ λέγω. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν, εἴπερ τὸν εὖ λέγοντα γιγνώ– 39884 Ion.532.b.1 : σκεις, καὶ τοὺς χεῖρον λέγοντας γιγνώσκοις ἂν ὅτι χεῖρον 39885 Ion.532.b.2 : λέγουσιν. {—ΙΩΝ.} Ἔοικέν γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὦ βέλτιστε, 39886 Ion.532.b.3 : ὁμοίως τὸν Ἴωνα λέγοντες περὶ Ὁμήρου τε δεινὸν εἶναι καὶ 39887 Ion.532.b.4 : περὶ τῶν ἄλλων ποιητῶν οὐχ ἁμαρτησόμεθα, ἐπειδή γε 39888 Ion.532.b.5 : αὐτὸς ὁμολογῇ τὸν αὐτὸν ἔσεσθαι κριτὴν ἱκανὸν πάντων 39889 Ion.532.b.6 : ὅσοι ἂν περὶ τῶν αὐτῶν λέγωσι, τοὺς δὲ ποιητὰς σχεδὸν 39890 Ion.532.b.7 : ἅπαντας τὰ αὐτὰ ποιεῖν. 39891 Ion.532.b.8 : {ΙΩΝ.} Τί οὖν ποτε τὸ αἴτιον, ὦ Σώκρατες, ὅτι ἐγώ, ὅταν 39892 Ion.532.b.9 : μέν τις περὶ ἄλλου του ποιητοῦ διαλέγηται, οὔτε προσέχω 39893 Ion.532.c.1 : τὸν νοῦν ἀδυνατῶ τε καὶ ὁτιοῦν συμβαλέσθαι λόγου ἄξιον, 39894 Ion.532.c.2 : ἀλλ´ ἀτεχνῶς νυστάζω, ἐπειδὰν δέ τις περὶ Ὁμήρου μνησθῇ, 39895 Ion.532.c.3 : εὐθύς τε ἐγρήγορα καὶ προσέχω τὸν νοῦν καὶ εὐπορῶ ὅτι 39896 Ion.532.c.4 : λέγω; 39897 Ion.532.c.5 : {ΣΩ.} Οὐ χαλεπὸν τοῦτό γε εἰκάσαι, ὦ ἑταῖρε, ἀλλὰ παντὶ 39898 Ion.532.c.6 : δῆλον ὅτι τέχνῃ καὶ ἐπιστήμῃ περὶ Ὁμήρου λέγειν ἀδύνατος 39899 Ion.532.c.7 : εἶ· εἰ γὰρ τέχνῃ οἷός τε ἦσθα, καὶ περὶ τῶν ἄλλων ποιητῶν 39900 Ion.532.c.8 : ἁπάντων λέγειν οἷός τ´ ἂν ἦσθα· ποιητικὴ γάρ πού ἐστιν 39901 Ion.532.c.9 : τὸ ὅλον. ἢ οὔ; 39902 Ion.532.c.10 : {ΙΩΝ.} Ναί. 39903 Ion.532.d.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὰν λάβῃ τις καὶ ἄλλην τέχνην ἡντι– 39904 Ion.532.d.2 : νοῦν ὅλην, ὁ αὐτὸς τρόπος τῆς σκέψεως ἔσται περὶ ἁπασῶν 39905 Ion.532.d.3 : τῶν τεχνῶν; πῶς τοῦτο λέγω, δέῃ τί μου ἀκοῦσαι, ὦ Ἴων; 39906 Ion.532.d.4 : {ΙΩΝ.} Ναὶ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε· χαίρω γὰρ 39907 Ion.532.d.5 : ἀκούων ὑμῶν τῶν σοφῶν. 39908 Ion.532.d.6 : {ΣΩ.} Βουλοίμην ἄν σε ἀληθῆ λέγειν, ὦ Ἴων· ἀλλὰ σοφοὶ 39909 Ion.532.d.7 : μέν πού ἐστε ὑμεῖς οἱ ῥαψῳδοὶ καὶ ὑποκριταὶ καὶ ὧν ὑμεῖς 39910 Ion.532.d.8 : ᾄδετε τὰ ποιήματα, ἐγὼ δὲ οὐδὲν ἄλλο ἢ τἀληθῆ λέγω, 39911 Ion.532.e.1 : οἷον εἰκὸς ἰδιώτην ἄνθρωπον. ἐπεὶ καὶ περὶ τούτου οὗ νῦν 39912 Ion.532.e.2 : ἠρόμην σε, θέασαι ὡς φαῦλον καὶ ἰδιωτικόν ἐστι καὶ παντὸς 39913 Ion.532.e.3 : ἀνδρὸς γνῶναι ὃ ἔλεγον, τὴν αὐτὴν εἶναι σκέψιν, ἐπειδάν 39914 Ion.532.e.4 : τις ὅλην τέχνην λάβῃ. λάβωμεν γὰρ τῷ λόγῳ· γραφικὴ 39915 Ion.532.e.5 : γάρ τίς ἐστι τέχνη τὸ ὅλον; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 39916 Ion.532.e.6 : καὶ γραφῆς πολλοὶ καὶ εἰσὶ καὶ γεγόνασιν ἀγαθοὶ καὶ φαῦ– 39917 Ion.532.e.7 : λοι; {—ΙΩΝ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἤδη οὖν τινα εἶδες ὅστις περὶ 39918 Ion.532.e.8 : μὲν Πολυγνώτου τοῦ Ἀγλαοφῶντος δεινός ἐστιν ἀποφαί– 39919 Ion.532.e.9 : νειν ἃ εὖ τε γράφει καὶ ἃ μή, περὶ δὲ τῶν ἄλλων γραφέων 39920 Ion.533.a.1 : ἀδύνατος; καὶ ἐπειδὰν μέν τις τὰ τῶν ἄλλων ζωγράφων 39921 Ion.533.a.2 : ἔργα ἐπιδεικνύῃ, νυστάζει τε καὶ ἀπορεῖ καὶ οὐκ ἔχει ὅτι 39922 Ion.533.a.3 : συμβάληται, ἐπειδὰν δὲ περὶ Πολυγνώτου ἢ ἄλλου ὅτου 39923 Ion.533.a.4 : βούλει τῶν γραφέων ἑνὸς μόνου δέῃ ἀποφήνασθαι γνώμην, 39924 Ion.533.a.5 : ἐγρήγορέν τε καὶ προσέχει τὸν νοῦν καὶ εὐπορεῖ ὅτι εἴπῃ; {— 39925 Ion.533.a.6 : ΙΩΝ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Τί δέ; ἐν ἀνδριαντο– 39926 Ion.533.a.7 : ποιίᾳ ἤδη τιν´ εἶδες ὅστις περὶ μὲν Δαιδάλου τοῦ Μητίονος 39927 Ion.533.b.1 : ἢ Ἐπειοῦ τοῦ Πανοπέως ἢ Θεοδώρου τοῦ Σαμίου ἢ ἄλλου 39928 Ion.533.b.2 : τινὸς ἀνδριαντοποιοῦ ἑνὸς πέρι δεινός ἐστιν ἐξηγεῖσθαι ἃ 39929 Ion.533.b.3 : εὖ πεποίηκεν, ἐν δὲ τοῖς τῶν ἄλλων ἀνδριαντοποιῶν ἔργοις 39930 Ion.533.b.4 : ἀπορεῖ τε καὶ νυστάζει, οὐκ ἔχων ὅτι εἴπῃ; {—ΙΩΝ.} Οὐ μὰ 39931 Ion.533.b.5 : τὸν Δία, οὐδὲ τοῦτον ἑώρακα. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ μήν, ὥς γ´ ἐγὼ 39932 Ion.533.b.6 : οἶμαι, οὐδ´ ἐν αὐλήσει γε οὐδὲ ἐν κιθαρίσει οὐδὲ ἐν κιθαρῳδίᾳ 39933 Ion.533.b.7 : οὐδὲ ἐν ῥαψῳδίᾳ οὐδεπώποτ´ εἶδες ἄνδρα ὅστις περὶ μὲν 39934 Ion.533.b.8 : Ὀλύμπου δεινός ἐστιν ἐξηγεῖσθαι ἢ περὶ Θαμύρου ἢ περὶ 39935 Ion.533.c.1 : Ὀρφέως ἢ περὶ Φημίου τοῦ Ἰθακησίου ῥαψῳδοῦ, περὶ δὲ 39936 Ion.533.c.2 : Ἴωνος τοῦ Ἐφεσίου [ῥαψῳδοῦ] ἀπορεῖ καὶ οὐκ ἔχει συμβα– 39937 Ion.533.c.3 : λέσθαι ἅ τε εὖ ῥαψῳδεῖ καὶ ἃ μή. 39938 Ion.533.c.4 : {ΙΩΝ.} Οὐκ ἔχω σοι περὶ τούτου ἀντιλέγειν, ὦ Σώκρατες· 39939 Ion.533.c.5 : ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐμαυτῷ σύνοιδα, ὅτι περὶ Ὁμήρου κάλλιστ´ 39940 Ion.533.c.6 : ἀνθρώπων λέγω καὶ εὐπορῶ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες μέ φασιν 39941 Ion.533.c.7 : εὖ λέγειν, περὶ δὲ τῶν ἄλλων οὔ. καίτοι ὅρα τοῦτο τί 39942 Ion.533.c.8 : ἔστιν. 39943 Ion.533.c.9 : {ΣΩ.} Καὶ ὁρῶ, ὦ Ἴων, καὶ ἔρχομαί γέ σοι ἀποφανού– 39944 Ion.533.d.1 : μενος ὅ μοι δοκεῖ τοῦτο εἶναι. ἔστι γὰρ τοῦτο τέχνη μὲν 39945 Ion.533.d.2 : οὐκ ὂν παρὰ σοὶ περὶ Ὁμήρου εὖ λέγειν, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, 39946 Ion.533.d.3 : θεία δὲ δύναμις ἥ σε κινεῖ, ὥσπερ ἐν τῇ λίθῳ ἣν Εὐρι– 39947 Ion.533.d.4 : πίδης μὲν Μαγνῆτιν ὠνόμασεν, οἱ δὲ πολλοὶ Ἡρακλείαν. 39948 Ion.533.d.5 : καὶ γὰρ αὕτη ἡ λίθος οὐ μόνον αὐτοὺς τοὺς δακτυλίους ἄγει 39949 Ion.533.d.6 : τοὺς σιδηροῦς, ἀλλὰ καὶ δύναμιν ἐντίθησι τοῖς δακτυλίοις 39950 Ion.533.d.7 : ὥστ´ αὖ δύνασθαι ταὐτὸν τοῦτο ποιεῖν ὅπερ ἡ λίθος, ἄλλους 39951 Ion.533.e.1 : ἄγειν δακτυλίους, ὥστ´ ἐνίοτε ὁρμαθὸς μακρὸς πάνυ σιδη– 39952 Ion.533.e.2 : ρίων καὶ δακτυλίων ἐξ ἀλλήλων ἤρτηται· πᾶσι δὲ τούτοις 39953 Ion.533.e.3 : ἐξ ἐκείνης τῆς λίθου ἡ δύναμις ἀνήρτηται. οὕτω δὲ καὶ ἡ 39954 Ion.533.e.4 : Μοῦσα ἐνθέους μὲν ποιεῖ αὐτή, διὰ δὲ τῶν ἐνθέων τούτων 39955 Ion.533.e.5 : ἄλλων ἐνθουσιαζόντων ὁρμαθὸς ἐξαρτᾶται. πάντες γὰρ οἵ 39956 Ion.533.e.6 : τε τῶν ἐπῶν ποιηταὶ οἱ ἀγαθοὶ οὐκ ἐκ τέχνης ἀλλ´ ἔνθεοι 39957 Ion.533.e.7 : ὄντες καὶ κατεχόμενοι πάντα ταῦτα τὰ καλὰ λέγουσι ποιή– 39958 Ion.533.e.8 : ματα, καὶ οἱ μελοποιοὶ οἱ ἀγαθοὶ ὡσαύτως, ὥσπερ οἱ κορυ– 39959 Ion.534.a.1 : βαντιῶντες οὐκ ἔμφρονες ὄντες ὀρχοῦνται, οὕτω καὶ οἱ μελο– 39960 Ion.534.a.2 : ποιοὶ οὐκ ἔμφρονες ὄντες τὰ καλὰ μέλη ταῦτα ποιοῦσιν, 39961 Ion.534.a.3 : ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐμβῶσιν εἰς τὴν ἁρμονίαν καὶ εἰς τὸν ῥυθμόν, 39962 Ion.534.a.4 : βακχεύουσι καὶ κατεχόμενοι, ὥσπερ αἱ βάκχαι ἀρύονται ἐκ 39963 Ion.534.a.5 : τῶν ποταμῶν μέλι καὶ γάλα κατεχόμεναι, ἔμφρονες δὲ οὖσαι 39964 Ion.534.a.6 : οὔ, καὶ τῶν μελοποιῶν ἡ ψυχὴ τοῦτο ἐργάζεται, ὅπερ αὐτοὶ 39965 Ion.534.a.7 : λέγουσι. λέγουσι γὰρ δήπουθεν πρὸς ἡμᾶς οἱ ποιηταὶ ὅτι 39966 Ion.534.b.1 : ἀπὸ κρηνῶν μελιρρύτων ἐκ Μουσῶν κήπων τινῶν καὶ ναπῶν 39967 Ion.534.b.2 : δρεπόμενοι τὰ μέλη ἡμῖν φέρουσιν ὥσπερ αἱ μέλιτται, καὶ 39968 Ion.534.b.3 : αὐτοὶ οὕτω πετόμενοι· καὶ ἀληθῆ λέγουσι. κοῦφον γὰρ 39969 Ion.534.b.4 : χρῆμα ποιητής ἐστιν καὶ πτηνὸν καὶ ἱερόν, καὶ οὐ πρότερον 39970 Ion.534.b.5 : οἷός τε ποιεῖν πρὶν ἂν ἔνθεός τε γένηται καὶ ἔκφρων καὶ 39971 Ion.534.b.6 : ὁ νοῦς μηκέτι ἐν αὐτῷ ἐνῇ· ἕως δ´ ἂν τουτὶ ἔχῃ τὸ κτῆμα, 39972 Ion.534.b.7 : ἀδύνατος πᾶς ποιεῖν ἄνθρωπός ἐστιν καὶ χρησμῳδεῖν. ἅτε 39973 Ion.534.b.8 : οὖν οὐ τέχνῃ ποιοῦντες καὶ πολλὰ λέγοντες καὶ καλὰ περὶ 39974 Ion.534.c.1 : τῶν πραγμάτων, ὥσπερ σὺ περὶ Ὁμήρου, ἀλλὰ θείᾳ μοίρᾳ, 39975 Ion.534.c.2 : τοῦτο μόνον οἷός τε ἕκαστος ποιεῖν καλῶς ἐφ´ ὃ ἡ Μοῦσα 39976 Ion.534.c.3 : αὐτὸν ὥρμησεν, ὁ μὲν διθυράμβους, ὁ δὲ ἐγκώμια, ὁ δὲ 39977 Ion.534.c.4 : ὑπορχήματα, ὁ δ´ ἔπη, ὁ δ´ ἰάμβους· τὰ δ´ ἄλλα φαῦλος 39978 Ion.534.c.5 : αὐτῶν ἕκαστός ἐστιν. οὐ γὰρ τέχνῃ ταῦτα λέγουσιν ἀλλὰ 39979 Ion.534.c.6 : θείᾳ δυνάμει, ἐπεί, εἰ περὶ ἑνὸς τέχνῃ καλῶς ἠπίσταντο 39980 Ion.534.c.7 : λέγειν, κἂν περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων· διὰ ταῦτα δὲ ὁ θεὸς 39981 Ion.534.c.8 : ἐξαιρούμενος τούτων τὸν νοῦν τούτοις χρῆται ὑπηρέταις καὶ 39982 Ion.534.d.1 : τοῖς χρησμῳδοῖς καὶ τοῖς μάντεσι τοῖς θείοις, ἵνα ἡμεῖς οἱ 39983 Ion.534.d.2 : ἀκούοντες εἰδῶμεν ὅτι οὐχ οὗτοί εἰσιν οἱ ταῦτα λέγοντες 39984 Ion.534.d.3 : οὕτω πολλοῦ ἄξια, οἷς νοῦς μὴ πάρεστιν, ἀλλ´ ὁ θεὸς αὐτός 39985 Ion.534.d.4 : ἐστιν ὁ λέγων, διὰ τούτων δὲ φθέγγεται πρὸς ἡμᾶς. μέ– 39986 Ion.534.d.5 : γιστον δὲ τεκμήριον τῷ λόγῳ Τύννιχος ὁ Χαλκιδεύς, ὃς 39987 Ion.534.d.6 : ἄλλο μὲν οὐδὲν πώποτε ἐποίησε ποίημα ὅτου τις ἂν ἀξιώ– 39988 Ion.534.d.7 : σειεν μνησθῆναι, τὸν δὲ παίωνα ὃν πάντες ᾄδουσι, σχεδόν 39989 Ion.534.d.8 : τι πάντων μελῶν κάλλιστον, ἀτεχνῶς, ὅπερ αὐτὸς λέγει, 39990 Ion.534.e.1 : "εὕρημά τι Μοισᾶν." ἐν τούτῳ γὰρ δὴ μάλιστά μοι δοκεῖ 39991 Ion.534.e.2 : ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι ἡμῖν, ἵνα μὴ διστάζωμεν, ὅτι οὐκ ἀνθρώ– 39992 Ion.534.e.3 : πινά ἐστιν τὰ καλὰ ταῦτα ποιήματα οὐδὲ ἀνθρώπων, ἀλλὰ 39993 Ion.534.e.4 : θεῖα καὶ θεῶν, οἱ δὲ ποιηταὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ἑρμηνῆς εἰσιν 39994 Ion.534.e.5 : τῶν θεῶν, κατεχόμενοι ἐξ ὅτου ἂν ἕκαστος κατέχηται. 39995 Ion.534.e.6 : ταῦτα ἐνδεικνύμενος ὁ θεὸς ἐξεπίτηδες διὰ τοῦ φαυλοτάτου 39996 Ion.535.a.1 : ποιητοῦ τὸ κάλλιστον μέλος ᾖσεν· ἢ οὐ δοκῶ σοι ἀληθῆ 39997 Ion.535.a.2 : λέγειν, ὦ Ἴων; 39998 Ion.535.a.3 : {ΙΩΝ.} Ναὶ μὰ τὸν Δία, ἔμοιγε· ἅπτει γάρ πώς μου τοῖς 39999 Ion.535.a.4 : λόγοις τῆς ψυχῆς, ὦ Σώκρατες, καί μοι δοκοῦσι θείᾳ μοίρᾳ 40000 Ion.535.a.5 : ἡμῖν παρὰ τῶν θεῶν ταῦτα οἱ ἀγαθοὶ ποιηταὶ ἑρμηνεύειν. 40001 Ion.535.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὑμεῖς αὖ οἱ ῥαψῳδοὶ τὰ τῶν ποιητῶν ἑρμη– 40002 Ion.535.a.7 : νεύετε; 40003 Ion.535.a.8 : {ΙΩΝ.} Καὶ τοῦτο ἀληθὲς λέγεις. 40004 Ion.535.a.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ἑρμηνέων ἑρμηνῆς γίγνεσθε; 40005 Ion.535.a.10 : {ΙΩΝ.} Παντάπασί γε. 40006 Ion.535.b.1 : {ΣΩ.} Ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ, ὦ Ἴων, καὶ μὴ ἀποκρύψῃ 40007 Ion.535.b.2 : ὅτι ἄν σε ἔρωμαι· ὅταν εὖ εἴπῃς ἔπη καὶ ἐκπλήξῃς μάλιστα 40008 Ion.535.b.3 : τοὺς θεωμένους, ἢ τὸν Ὀδυσσέα ὅταν ἐπὶ τὸν οὐδὸν ἐφαλ– 40009 Ion.535.b.4 : λόμενον ᾄδῃς, ἐκφανῆ γιγνόμενον τοῖς μνηστῆρσι καὶ ἐκ– 40010 Ion.535.b.5 : χέοντα τοὺς ὀιστοὺς πρὸ τῶν ποδῶν, ἢ Ἀχιλλέα ἐπὶ τὸν 40011 Ion.535.b.6 : Ἕκτορα ὁρμῶντα, ἢ καὶ τῶν περὶ Ἀνδρομάχην ἐλεινῶν τι ἢ 40012 Ion.535.b.7 : περὶ Ἑκάβην ἢ περὶ Πρίαμον, τότε πότερον ἔμφρων εἶ ἢ ἔξω 40013 Ion.535.c.1 : σαυτοῦ γίγνῃ καὶ παρὰ τοῖς πράγμασιν οἴεταί σου εἶναι ἡ 40014 Ion.535.c.2 : ψυχὴ οἷς λέγεις ἐνθουσιάζουσα, ἢ ἐν Ἰθάκῃ οὖσιν ἢ ἐν 40015 Ion.535.c.3 : Τροίᾳ ἢ ὅπως ἂν καὶ τὰ ἔπη ἔχῃ; 40016 Ion.535.c.4 : {ΙΩΝ.} Ὡς ἐναργές μοι τοῦτο, ὦ Σώκρατες, τὸ τεκμήριον 40017 Ion.535.c.5 : εἶπες· οὐ γάρ σε ἀποκρυψάμενος ἐρῶ. ἐγὼ γὰρ ὅταν 40018 Ion.535.c.6 : ἐλεινόν τι λέγω, δακρύων ἐμπίμπλανταί μου οἱ ὀφθαλμοί· 40019 Ion.535.c.7 : ὅταν τε φοβερὸν ἢ δεινόν, ὀρθαὶ αἱ τρίχες ἵστανται ὑπὸ 40020 Ion.535.c.8 : φόβου καὶ ἡ καρδία πηδᾷ. 40021 Ion.535.d.1 : {ΣΩ.} Τί οὖν; φῶμεν, ὦ Ἴων, ἔμφρονα εἶναι τότε τοῦτον 40022 Ion.535.d.2 : τὸν ἄνθρωπον, ὃς ἂν κεκοσμημένος ἐσθῆτι ποικίλῃ καὶ 40023 Ion.535.d.3 : χρυσοῖσι στεφάνοις κλάῃ τ´ ἐν θυσίαις καὶ ἑορταῖς, μηδὲν 40024 Ion.535.d.4 : ἀπολωλεκὼς τούτων, ἢ φοβῆται πλέον ἢ ἐν δισμυρίοις ἀνθρώ– 40025 Ion.535.d.5 : ποις ἑστηκὼς φιλίοις, μηδενὸς ἀποδύοντος μηδὲ ἀδικοῦντος; 40026 Ion.535.d.6 : {ΙΩΝ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐ πάνυ, ὦ Σώκρατες, ὥς γε 40027 Ion.535.d.7 : τἀληθὲς εἰρῆσθαι. 40028 Ion.535.d.8 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν ὅτι καὶ τῶν θεατῶν τοὺς πολλοὺς ταὐτὰ 40029 Ion.535.d.9 : ταῦτα ὑμεῖς ἐργάζεσθε; 40030 Ion.535.e.1 : {ΙΩΝ.} Καὶ μάλα καλῶς οἶδα· καθορῶ γὰρ ἑκάστοτε 40031 Ion.535.e.2 : αὐτοὺς ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ βήματος κλάοντάς τε καὶ δεινὸν 40032 Ion.535.e.3 : ἐμβλέποντας καὶ συνθαμβοῦντας τοῖς λεγομένοις. δεῖ γάρ 40033 Ion.535.e.4 : με καὶ σφόδρ´ αὐτοῖς τὸν νοῦν προσέχειν· ὡς ἐὰν μὲν 40034 Ion.535.e.5 : κλάοντας αὐτοὺς καθίσω, αὐτὸς γελάσομαι ἀργύριον λαμβά– 40035 Ion.535.e.6 : νων, ἐὰν δὲ γελῶντας, αὐτὸς κλαύσομαι ἀργύριον ἀπολλύς. 40036 Ion.535.e.7 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ θεατὴς τῶν δακτυλίων 40037 Ion.535.e.8 : ὁ ἔσχατος, ὧν ἐγὼ ἔλεγον ὑπὸ τῆς Ἡρακλειώτιδος λίθου 40038 Ion.535.e.9 : ἀπ´ ἀλλήλων τὴν δύναμιν λαμβάνειν; ὁ δὲ μέσος σὺ ὁ 40039 Ion.536.a.1 : ῥαψῳδὸς καὶ ὑποκριτής, ὁ δὲ πρῶτος αὐτὸς ὁ ποιητής· ὁ δὲ 40040 Ion.536.a.2 : θεὸς διὰ πάντων τούτων ἕλκει τὴν ψυχὴν ὅποι ἂν βούληται 40041 Ion.536.a.3 : τῶν ἀνθρώπων, ἀνακρεμαννὺς ἐξ ἀλλήλων τὴν δύναμιν. 40042 Ion.536.a.4 : καὶ ὥσπερ ἐκ τῆς λίθου ἐκείνης ὁρμαθὸς πάμπολυς ἐξήρ– 40043 Ion.536.a.5 : τηται χορευτῶν τε καὶ διδασκάλων καὶ ὑποδιδασκάλων, ἐκ 40044 Ion.536.a.6 : πλαγίου ἐξηρτημένων τῶν τῆς Μούσης ἐκκρεμαμένων δα– 40045 Ion.536.a.7 : κτυλίων. καὶ ὁ μὲν τῶν ποιητῶν ἐξ ἄλλης Μούσης, ὁ δὲ 40046 Ion.536.a.8 : ἐξ ἄλλης ἐξήρτηται—ὀνομάζομεν δὲ αὐτὸ κατέχεται, τὸ δέ 40047 Ion.536.b.1 : ἐστι παραπλήσιον· ἔχεται γάρ—ἐκ δὲ τούτων τῶν πρώτων 40048 Ion.536.b.2 : δακτυλίων, τῶν ποιητῶν, ἄλλοι ἐξ ἄλλου αὖ ἠρτημένοι εἰσὶ 40049 Ion.536.b.3 : καὶ ἐνθουσιάζουσιν, οἱ μὲν ἐξ Ὀρφέως, οἱ δὲ ἐκ Μουσαίου· 40050 Ion.536.b.4 : οἱ δὲ πολλοὶ ἐξ Ὁμήρου κατέχονταί τε καὶ ἔχονται. ὧν 40051 Ion.536.b.5 : σύ, ὦ Ἴων, εἷς εἶ καὶ κατέχῃ ἐξ Ὁμήρου, καὶ ἐπειδὰν μέν 40052 Ion.536.b.6 : τις ἄλλου του ποιητοῦ ᾄδῃ, καθεύδεις τε καὶ ἀπορεῖς ὅτι 40053 Ion.536.b.7 : λέγῃς, ἐπειδὰν δὲ τούτου τοῦ ποιητοῦ φθέγξηταί τις μέλος, 40054 Ion.536.b.8 : εὐθὺς ἐγρήγορας καὶ ὀρχεῖταί σου ἡ ψυχὴ καὶ εὐπορεῖς ὅτι 40055 Ion.536.c.1 : λέγῃς· οὐ γὰρ τέχνῃ οὐδ´ ἐπιστήμῃ περὶ Ὁμήρου λέγεις 40056 Ion.536.c.2 : ἃ λέγεις, ἀλλὰ θείᾳ μοίρᾳ καὶ κατοκωχῇ, ὥσπερ οἱ κορυ– 40057 Ion.536.c.3 : βαντιῶντες ἐκείνου μόνου αἰσθάνονται τοῦ μέλους ὀξέως 40058 Ion.536.c.4 : ὃ ἂν ᾖ τοῦ θεοῦ ἐξ ὅτου ἂν κατέχωνται, καὶ εἰς ἐκεῖνο τὸ 40059 Ion.536.c.5 : μέλος καὶ σχημάτων καὶ ῥημάτων εὐποροῦσι, τῶν δὲ ἄλλων 40060 Ion.536.c.6 : οὐ φροντίζουσιν· οὕτω καὶ σύ, ὦ Ἴων, περὶ μὲν Ὁμήρου 40061 Ion.536.c.7 : ὅταν τις μνησθῇ, εὐπορεῖς, περὶ δὲ τῶν ἄλλων ἀπορεῖς· 40062 Ion.536.d.1 : τούτου δ´ ἐστὶ τὸ αἴτιον, ὅ μ´ ἐρωτᾷς, δι´ ὅτι σὺ περὶ μὲν 40063 Ion.536.d.2 : Ὁμήρου εὐπορεῖς, περὶ δὲ τῶν ἄλλων οὔ, ὅτι οὐ τέχνῃ ἀλλὰ 40064 Ion.536.d.3 : θείᾳ μοίρᾳ Ὁμήρου δεινὸς εἶ ἐπαινέτης. 40065 Ion.536.d.4 : {ΙΩΝ.} Σὺ μὲν εὖ λέγεις, ὦ Σώκρατες· θαυμάζοιμι μεντἂν 40066 Ion.536.d.5 : εἰ οὕτως εὖ εἴποις, ὥστε με ἀναπεῖσαι ὡς ἐγὼ κατεχόμενος 40067 Ion.536.d.6 : καὶ μαινόμενος Ὅμηρον ἐπαινῶ. οἶμαι δὲ οὐδ´ ἂν σοὶ 40068 Ion.536.d.7 : δόξαιμι, εἴ μου ἀκούσαις λέγοντος περὶ Ὁμήρου. 40069 Ion.536.d.8 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ἐθέλω γε ἀκοῦσαι, οὐ μέντοι πρότερον 40070 Ion.536.e.1 : πρὶν ἄν μοι ἀποκρίνῃ τόδε· ὧν Ὅμηρος λέγει περὶ τίνος 40071 Ion.536.e.2 : εὖ λέγεις; οὐ γὰρ δήπου περὶ ἁπάντων γε. 40072 Ion.536.e.3 : {ΙΩΝ.} Εὖ ἴσθι, ὦ Σώκρατες, περὶ οὐδενὸς ὅτου οὔ. 40073 Ion.536.e.4 : {ΣΩ.} Οὐ δήπου καὶ περὶ τούτων ὧν σὺ μὲν τυγχάνεις 40074 Ion.536.e.5 : οὐκ εἰδώς, Ὅμηρος δὲ λέγει. 40075 Ion.536.e.6 : {ΙΩΝ.} Καὶ ταῦτα ποῖά ἐστιν ἃ Ὅμηρος μὲν λέγει, ἐγὼ 40076 Ion.536.e.7 : δὲ οὐκ οἶδα; 40077 Ion.537.a.1 : {ΣΩ.} Οὐ καὶ περὶ τεχνῶν μέντοι λέγει πολλαχοῦ Ὅμηρος 40078 Ion.537.a.2 : καὶ πολλά; οἷον καὶ περὶ ἡνιοχείας—ἐὰν μνησθῶ τὰ ἔπη, 40079 Ion.537.a.3 : ἐγώ σοι φράσω. 40080 Ion.537.a.4 : {ΙΩΝ.} Ἀλλ´ ἐγὼ ἐρῶ· ἐγὼ γὰρ μέμνημαι. 40081 Ion.537.a.5 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή μοι ἃ λέγει Νέστωρ Ἀντιλόχῳ τῷ ὑεῖ, 40082 Ion.537.a.6 : παραινῶν εὐλαβηθῆναι περὶ τὴν καμπὴν ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ 40083 Ion.537.a.7 : τῇ ἐπὶ Πατρόκλῳ. 40084 Ion.537.a.7 : 40085 Ion.537.a.8 : {ΙΩΝ.} Κλινθῆναι δέ, φησί, καὶ αὐτὸς ἐυξέστῳ ἐνὶ δίφρῳ 40086 Ion.537.b.1 : ἦκ´ ἐπ´ ἀριστερὰ τοῖιν· ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον 40087 Ion.537.b.2 : κένσαι ὁμοκλήσας, εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν. 40088 Ion.537.b.3 : ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵππος ἀριστερὸς ἐγχριμφθήτω, 40089 Ion.537.b.4 : ὡς ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαι 40090 Ion.537.b.5 : κύκλου ποιητοῖο· λίθου δ´ ἀλέασθαι ἐπαυρεῖν. 40091 Ion.537.b.5 : 40092 Ion.537.c.1 : {ΣΩ.} Ἀρκεῖ. ταῦτα δή, ὦ Ἴων, τὰ ἔπη εἴτε ὀρθῶς λέγει 40093 Ion.537.c.2 : Ὅμηρος εἴτε μή, πότερος ἂν γνοίη ἄμεινον, ἰατρὸς ἢ ἡνίο– 40094 Ion.537.c.3 : χος; {—ΙΩΝ.} Ἡνίοχος δήπου. {—ΣΩ.} Πότερον ὅτι τέχνην 40095 Ion.537.c.4 : ταύτην ἔχει ἢ κατ´ ἄλλο τι; {—ΙΩΝ.} Οὔκ, ἀλλ´ ὅτι τέχνην. 40096 Ion.537.c.5 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν ἀποδέδοταί τι ὑπὸ τοῦ 40097 Ion.537.c.6 : θεοῦ ἔργον οἵᾳ τε εἶναι γιγνώσκειν; οὐ γάρ που ἃ κυβερνη– 40098 Ion.537.c.7 : τικῇ γιγνώσκομεν, γνωσόμεθα καὶ ἰατρικῇ. {—ΙΩΝ.} Οὐ δῆτα. 40099 Ion.537.c.8 : {—ΣΩ.} Οὐδέ γε ἃ ἰατρικῇ, ταῦτα καὶ τεκτονικῇ. {—ΙΩΝ.} 40100 Ion.537.d.1 : Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν οὕτω καὶ κατὰ πασῶν τῶν τεχνῶν, 40101 Ion.537.d.2 : ἃ τῇ ἑτέρᾳ τέχνῃ γιγνώσκομεν, οὐ γνωσόμεθα τῇ ἑτέρᾳ; 40102 Ion.537.d.3 : τόδε δέ μοι πρότερον τούτου ἀπόκριναι· τὴν μὲν ἑτέραν φῂς 40103 Ion.537.d.4 : εἶναί τινα τέχνην, τὴν δ´ ἑτέραν; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἆρα 40104 Ion.537.d.5 : ὥσπερ ἐγὼ τεκμαιρόμενος, ὅταν ἡ μὲν ἑτέρων πραγμάτων ᾖ 40105 Ion.537.d.6 : ἐπιστήμη, ἡ δ´ ἑτέρων, οὕτω καλῶ τὴν μὲν ἄλλην, τὴν δὲ ἄλλην 40106 Ion.537.e.1 : τέχνην, οὕτω καὶ σύ; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Εἰ γάρ που τῶν 40107 Ion.537.e.2 : αὐτῶν πραγμάτων ἐπιστήμη εἴη τις, τί ἂν τὴν μὲν ἑτέραν 40108 Ion.537.e.3 : φαῖμεν εἶναι, τὴν δ´ ἑτέραν, ὁπότε γε ταὐτὰ εἴη εἰδέναι ἀπ´ 40109 Ion.537.e.4 : ἀμφοτέρων; ὥσπερ ἐγώ τε γιγνώσκω ὅτι πέντε εἰσὶν οὗτοι 40110 Ion.537.e.5 : οἱ δάκτυλοι, καὶ σύ, ὥσπερ ἐγώ, περὶ τούτων ταὐτὰ γιγνώ– 40111 Ion.537.e.6 : σκεις· καὶ εἴ σε ἐγὼ ἐροίμην εἰ τῇ αὐτῇ τέχνῃ γιγνώσκομεν 40112 Ion.537.e.7 : τῇ ἀριθμητικῇ τὰ αὐτὰ ἐγώ τε καὶ σὺ ἢ ἄλλῃ, φαίης ἂν 40113 Ion.537.e.8 : δήπου τῇ αὐτῇ. {—ΙΩΝ.} Ναί. 40114 Ion.538.a.1 : {ΣΩ.} Ὃ τοίνυν ἄρτι ἔμελλον ἐρήσεσθαί σε, νυνὶ εἰπέ, εἰ 40115 Ion.538.a.2 : κατὰ πασῶν τῶν τεχνῶν οὕτω σοι δοκεῖ, τῇ μὲν αὐτῇ τέχνῃ 40116 Ion.538.a.3 : τὰ αὐτὰ ἀναγκαῖον εἶναι γιγνώσκειν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ μὴ τὰ αὐτά, 40117 Ion.538.a.4 : ἀλλ´ εἴπερ ἄλλη ἐστίν, ἀναγκαῖον καὶ ἕτερα γιγνώσκειν. {— 40118 Ion.538.a.5 : ΙΩΝ.} Οὕτω μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ὅστις ἂν 40119 Ion.538.a.6 : μὴ ἔχῃ τινὰ τέχνην, ταύτης τῆς τέχνης τὰ λεγόμενα ἢ 40120 Ion.538.a.7 : πραττόμενα καλῶς γιγνώσκειν οὐχ οἷός τ´ ἔσται; {—ΙΩΝ.} 40121 Ion.538.b.1 : Ἀληθῆ λέγεις. {—ΣΩ.} Πότερον οὖν περὶ τῶν ἐπῶν ὧν εἶπες, 40122 Ion.538.b.2 : εἴτε καλῶς λέγει Ὅμηρος εἴτε μή, σὺ κάλλιον γνώσῃ ἢ 40123 Ion.538.b.3 : ἡνίοχος; {—ΙΩΝ.} Ἡνίοχος. {—ΣΩ.} Ῥαψῳδὸς γάρ που εἶ ἀλλ´ 40124 Ion.538.b.4 : οὐχ ἡνίοχος. {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἡ δὲ ῥαψῳδικὴ τέχνη 40125 Ion.538.b.5 : ἑτέρα ἐστὶ τῆς ἡνιοχικῆς; {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} Εἰ ἄρα ἑτέρα, 40126 Ion.538.b.6 : περὶ ἑτέρων καὶ ἐπιστήμη πραγμάτων ἐστίν. {—ΙΩΝ.} Ναί. 40127 Ion.538.b.7 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ ὅταν Ὅμηρος λέγῃ ὡς τετρωμένῳ τῷ 40128 Ion.538.b.8 : Μαχάονι Ἑκαμήδη ἡ Νέστορος παλλακὴ κυκεῶνα πίνειν 40129 Ion.538.c.1 : δίδωσι; καὶ λέγει πως οὕτως— 40130 Ion.538.c.2 : οἴνῳ πραμνείῳ, φησίν, ἐπὶ δ´ αἴγειον κνῆ τυρὸν 40131 Ion.538.c.3 : κνήστι χαλκείῃ· παρὰ δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον· 40132 Ion.538.c.3 : 40133 Ion.538.c.4 : ταῦτα εἴτε ὀρθῶς λέγει Ὅμηρος εἴτε μή, πότερον ἰατρικῆς 40134 Ion.538.c.5 : ἐστι διαγνῶναι καλῶς ἢ ῥαψῳδικῆς; 40135 Ion.538.c.6 : {ΙΩΝ.} Ἰατρικῆς. 40136 Ion.538.c.7 : {ΣΩ.} Τί δέ, ὅταν λέγῃ Ὅμηρος— 40137 Ion.538.c.7 : 40138 Ion.538.d.1 : ἡ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐς βυσσὸν ἵκανεν, 40139 Ion.538.d.2 : ἥ τε κατ´ ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἐμμεμαυῖα 40140 Ion.538.d.3 : ἔρχεται ὠμηστῇσι μετ´ ἰχθύσι πῆμα φέρουσα· 40141 Ion.538.d.3 : 40142 Ion.538.d.4 : ταῦτα πότερον φῶμεν ἁλιευτικῆς εἶναι τέχνης μᾶλλον κρῖναι 40143 Ion.538.d.5 : ἢ ῥαψῳδικῆς, ἅττα λέγει καὶ εἴτε καλῶς εἴτε μή; 40144 Ion.538.d.6 : {ΙΩΝ.} Δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι ἁλιευτικῆς. 40145 Ion.538.d.7 : {ΣΩ.} Σκέψαι δή, σοῦ ἐρομένου, εἰ ἔροιό με· "Ἐπειδὴ 40146 Ion.538.e.1 : τοίνυν, ὦ Σώκρατες, τούτων τῶν τεχνῶν ἐν Ὁμήρῳ εὑρίσκεις 40147 Ion.538.e.2 : ἃ προσήκει ἑκάστῃ διακρίνειν, ἴθι μοι ἔξευρε καὶ τὰ τοῦ 40148 Ion.538.e.3 : μάντεώς τε καὶ μαντικῆς, ποῖά ἐστιν ἃ προσήκει αὐτῷ οἵῳ 40149 Ion.538.e.4 : τ´ εἶναι διαγιγνώσκειν, εἴτε εὖ εἴτε κακῶς πεποίηται" — 40150 Ion.538.e.5 : σκέψαι ὡς ῥᾳδίως τε καὶ ἀληθῆ ἐγώ σοι ἀποκρινοῦμαι. 40151 Ion.538.e.6 : πολλαχοῦ μὲν γὰρ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ λέγει, οἷον καὶ ἃ ὁ 40152 Ion.538.e.7 : τῶν Μελαμποδιδῶν λέγει μάντις πρὸς τοὺς μνηστῆρας, 40153 Ion.538.e.8 : Θεοκλύμενος— 40154 Ion.538.e.8 : 40155 Ion.539.a.1 : δαιμόνιοι, τί κακὸν τόδε πάσχετε; νυκτὶ μὲν ὑμέων 40156 Ion.539.a.2 : εἰλύαται κεφαλαί τε πρόσωπά τε νέρθε τε γυῖα, 40157 Ion.539.a.3 : οἰμωγὴ δὲ δέδηε, δεδάκρυνται δὲ παρειαί· 40158 Ion.539.a.4 : εἰδώλων τε πλέον πρόθυρον, πλείη δὲ καὶ αὐλὴ 40159 Ion.539.a.5 : ἱεμένων ἔρεβόσδε ὑπὸ ζόφον· ἠέλιος δὲ 40160 Ion.539.b.1 : οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε, κακὴ δ´ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς· 40161 Ion.539.b.1 : 40162 Ion.539.b.2 : πολλαχοῦ δὲ καὶ ἐν Ἰλιάδι, οἷον καὶ ἐπὶ τειχομαχίᾳ· λέγει 40163 Ion.539.b.3 : γὰρ καὶ ἐνταῦθα— 40164 Ion.539.b.3 : 40165 Ion.539.b.4 : ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλθε περησέμεναι μεμαῶσιν, 40166 Ion.539.b.5 : αἰετὸς ὑψιπέτης, ἐπ´ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων, 40167 Ion.539.c.1 : φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον, 40168 Ion.539.c.2 : ζῳόν, ἔτ´ ἀσπαίροντα· καὶ οὔπω λήθετο χάρμης. 40169 Ion.539.c.3 : κόψε γὰρ αὐτὸν ἔχοντα κατὰ στῆθος παρὰ δειρὴν 40170 Ion.539.c.4 : ἰδνωθεὶς ὀπίσω, ὁ δ´ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε 40171 Ion.539.c.5 : ἀλγήσας ὀδύνῃσι, μέσῳ δ´ ἐνὶ κάββαλ´ ὁμίλῳ· 40172 Ion.539.d.1 : αὐτὸς δὲ κλάγξας πέτετο πνοιῇς ἀνέμοιο. 40173 Ion.539.d.1 : 40174 Ion.539.d.2 : ταῦτα φήσω καὶ τὰ τοιαῦτα τῷ μάντει προσήκειν καὶ σκο– 40175 Ion.539.d.3 : πεῖν καὶ κρίνειν. 40176 Ion.539.d.4 : {ΙΩΝ.} Ἀληθῆ γε σὺ λέγων, ὦ Σώκρατες. 40177 Ion.539.d.5 : {ΣΩ.} Καὶ σύ γε, ὦ Ἴων, ἀληθῆ ταῦτα λέγεις. ἴθι δὴ καὶ 40178 Ion.539.d.6 : σὺ ἐμοί, ὥσπερ ἐγὼ σοὶ ἐξέλεξα καὶ ἐξ Ὀδυσσείας καὶ ἐξ 40179 Ion.539.d.7 : Ἰλιάδος ὁποῖα τοῦ μάντεώς ἐστι καὶ ὁποῖα τοῦ ἰατροῦ καὶ 40180 Ion.539.e.1 : ὁποῖα τοῦ ἁλιέως, οὕτω καὶ σὺ ἐμοὶ ἔκλεξον, ἐπειδὴ καὶ 40181 Ion.539.e.2 : ἐμπειρότερος εἶ ἐμοῦ τῶν Ὁμήρου, ὁποῖα τοῦ ῥαψῳδοῦ ἐστιν, 40182 Ion.539.e.3 : ὦ Ἴων, καὶ τῆς τέχνης τῆς ῥαψῳδικῆς, ἃ τῷ ῥαψῳδῷ προσ– 40183 Ion.539.e.4 : ήκει καὶ σκοπεῖσθαι καὶ διακρίνειν παρὰ τοὺς ἄλλους 40184 Ion.539.e.5 : ἀνθρώπους. 40185 Ion.539.e.6 : {ΙΩΝ.} Ἐγὼ μέν φημι, ὦ Σώκρατες, ἅπαντα. 40186 Ion.539.e.7 : {ΣΩ.} Οὐ σύ γε φῄς, ὦ Ἴων, ἅπαντα· ἢ οὕτως ἐπιλήσμων 40187 Ion.539.e.8 : εἶ; καίτοι οὐκ ἂν πρέποι γε ἐπιλήσμονα εἶναι ῥαψῳδὸν 40188 Ion.539.e.9 : ἄνδρα. 40189 Ion.540.a.1 : {ΙΩΝ.} Τί δὲ δὴ ἐπιλανθάνομαι; 40190 Ion.540.a.2 : {ΣΩ.} Οὐ μέμνησαι ὅτι ἔφησθα τὴν ῥαψῳδικὴν τέχνην 40191 Ion.540.a.3 : ἑτέραν εἶναι τῆς ἡνιοχικῆς; {—ΙΩΝ.} Μέμνημαι. {—ΣΩ.} Οὐκ– 40192 Ion.540.a.4 : οῦν καὶ ἑτέραν οὖσαν ἕτερα γνώσεσθαι ὡμολόγεις; {—ΙΩΝ.} 40193 Ion.540.a.5 : Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα πάντα γε γνώσεται ἡ ῥαψῳδικὴ κατὰ 40194 Ion.540.a.6 : τὸν σὸν λόγον οὐδὲ ὁ ῥαψῳδός. {—ΙΩΝ.} Πλήν γε ἴσως τὰ 40195 Ion.540.a.7 : τοιαῦτα, ὦ Σώκρατες. 40196 Ion.540.b.1 : {ΣΩ.} Τὰ τοιαῦτα δὲ λέγεις πλὴν τὰ τῶν ἄλλων τεχνῶν 40197 Ion.540.b.2 : σχεδόν τι· ἀλλὰ ποῖα δὴ γνώσεται, ἐπειδὴ οὐχ ἅπαντα; 40198 Ion.540.b.3 : {ΙΩΝ.} Ἃ πρέπει, οἶμαι ἔγωγε, ἀνδρὶ εἰπεῖν καὶ ὁποῖα 40199 Ion.540.b.4 : γυναικί, καὶ ὁποῖα δούλῳ καὶ ὁποῖα ἐλευθέρῳ, καὶ ὁποῖα 40200 Ion.540.b.5 : ἀρχομένῳ καὶ ὁποῖα ἄρχοντι. 40201 Ion.540.b.6 : {ΣΩ.} Ἆρα ὁποῖα ἄρχοντι, λέγεις, ἐν θαλάττῃ χειμαζομένου 40202 Ion.540.b.7 : πλοίου πρέπει εἰπεῖν, ὁ ῥαψῳδὸς γνώσεται κάλλιον ἢ ὁ 40203 Ion.540.b.8 : κυβερνήτης; {—ΙΩΝ.} Οὔκ, ἀλλὰ ὁ κυβερνήτης τοῦτό γε. {— 40204 Ion.540.c.1 : ΣΩ.} Ἀλλ´ ὁποῖα ἄρχοντι κάμνοντος πρέπει εἰπεῖν, ὁ 40205 Ion.540.c.2 : ῥαψῳδὸς γνώσεται κάλλιον ἢ ὁ ἰατρός; {—ΙΩΝ.} Οὐδὲ 40206 Ion.540.c.3 : τοῦτο. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ οἷα δούλῳ πρέπει, λέγεις; {—ΙΩΝ.} 40207 Ion.540.c.4 : Ναί. {—ΣΩ.} Οἷον βουκόλῳ λέγεις δούλῳ ἃ πρέπει εἰπεῖν 40208 Ion.540.c.5 : ἀγριαινουσῶν βοῶν παραμυθουμένῳ, ὁ ῥαψῳδὸς γνώσεται 40209 Ion.540.c.6 : ἀλλ´ οὐχ ὁ βουκόλος; {—ΙΩΝ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ οἷα 40210 Ion.540.c.7 : γυναικὶ πρέποντά ἐστιν εἰπεῖν ταλασιουργῷ περὶ ἐρίων 40211 Ion.540.d.1 : ἐργασίας; {—ΙΩΝ.} Οὔ. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ οἷα ἀνδρὶ πρέπει εἰπεῖν 40212 Ion.540.d.2 : γνώσεται στρατηγῷ στρατιώταις παραινοῦντι; {—ΙΩΝ.} Ναί, 40213 Ion.540.d.3 : τὰ τοιαῦτα γνώσεται ὁ ῥαψῳδός. 40214 Ion.540.d.4 : {ΣΩ.} Τί δέ; ἡ ῥαψῳδικὴ τέχνη στρατηγική ἐστιν; 40215 Ion.540.d.5 : {ΙΩΝ.} Γνοίην γοῦν ἂν ἔγωγε οἷα στρατηγὸν πρέπει εἰπεῖν. 40216 Ion.540.d.6 : {ΣΩ.} Ἴσως γὰρ εἶ καὶ στρατηγικός, ὦ Ἴων. καὶ γὰρ εἰ 40217 Ion.540.d.7 : ἐτύγχανες ἱππικὸς ὢν ἅμα καὶ κιθαριστικός, ἔγνως ἂν ἵππους 40218 Ion.540.e.1 : εὖ καὶ κακῶς ἱππαζομένους· ἀλλ´ εἴ ς´ ἐγὼ ἠρόμην· "Ποτέρᾳ 40219 Ion.540.e.2 : δὴ τέχνῃ, ὦ Ἴων, γιγνώσκεις τοὺς εὖ ἱππαζομένους ἵππους; 40220 Ion.540.e.3 : ᾗ ἱππεὺς εἶ ἢ ᾗ κιθαριστής;" τί ἄν μοι ἀπεκρίνω; {—ΙΩΝ.} 40221 Ion.540.e.4 : Ἧι ἱππεύς, ἔγωγ´ ἄν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ καὶ τοὺς εὖ κιθαρί– 40222 Ion.540.e.5 : ζοντας διεγίγνωσκες, ὡμολόγεις ἄν, ᾗ κιθαριστὴς εἶ, ταύτῃ 40223 Ion.540.e.6 : διαγιγνώσκειν, ἀλλ´ οὐχ ᾗ ἱππεύς. {—ΙΩΝ.} Ναί. {—ΣΩ.} 40224 Ion.540.e.7 : Ἐπειδὴ δὲ τὰ στρατιωτικὰ γιγνώσκεις, πότερον ᾗ στρατη– 40225 Ion.540.e.8 : γικὸς εἶ γιγνώσκεις ἢ ᾗ ῥαψῳδὸς ἀγαθός; {—ΙΩΝ.} Οὐδὲν 40226 Ion.540.e.9 : ἔμοιγε δοκεῖ διαφέρειν. 40227 Ion.541.a.1 : {ΣΩ.} Πῶς; οὐδὲν λέγεις διαφέρειν; μίαν λέγεις τέχνην 40228 Ion.541.a.2 : εἶναι τὴν ῥαψῳδικὴν καὶ τὴν στρατηγικὴν ἢ δύο; {—ΙΩΝ.} Μία 40229 Ion.541.a.3 : ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ὅστις ἄρα ἀγαθὸς ῥαψῳδός ἐστιν, οὗτος 40230 Ion.541.a.4 : καὶ ἀγαθὸς στρατηγὸς τυγχάνει ὤν; {—ΙΩΝ.} Μάλιστα, ὦ Σώ– 40231 Ion.541.a.5 : κρατες. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ὅστις ἀγαθὸς στρατηγὸς τυγχάνει 40232 Ion.541.a.6 : ὤν, ἀγαθὸς καὶ ῥαψῳδός ἐστιν. {—ΙΩΝ.} Οὐκ αὖ μοι δοκεῖ 40233 Ion.541.a.7 : τοῦτο. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ ἐκεῖνο μὴν δοκεῖ σοι, ὅστις γε ἀγαθὸς 40234 Ion.541.b.1 : ῥαψῳδός, καὶ στρατηγὸς ἀγαθὸς εἶναι; {—ΙΩΝ.} Πάνυ γε. {— 40235 Ion.541.b.2 : ΣΩ.} Οὐκοῦν σὺ τῶν Ἑλλήνων ἄριστος ῥαψῳδὸς εἶ; {—ΙΩΝ.} 40236 Ion.541.b.3 : Πολύ γε, ὦ Σώκρατες. {—ΣΩ.} Ἦ καὶ στρατηγός, ὦ Ἴων, τῶν 40237 Ion.541.b.4 : Ἑλλήνων ἄριστος εἶ; {—ΙΩΝ.} Εὖ ἴσθι, ὦ Σώκρατες· καὶ 40238 Ion.541.b.5 : ταῦτά γε ἐκ τῶν Ὁμήρου μαθών. 40239 Ion.541.b.6 : {ΣΩ.} Τί δή ποτ´ οὖν πρὸς τῶν θεῶν, ὦ Ἴων, ἀμφότερα 40240 Ion.541.b.7 : ἄριστος ὢν τῶν Ἑλλήνων, καὶ στρατηγὸς καὶ ῥαψῳδός, 40241 Ion.541.b.8 : ῥαψῳδεῖς μὲν περιιὼν τοῖς Ἕλλησι, στρατηγεῖς δ´ οὔ; ἢ 40242 Ion.541.c.1 : ῥαψῳδοῦ μὲν δοκεῖ σοι χρυσῷ στεφάνῳ ἐστεφανωμένου 40243 Ion.541.c.2 : πολλὴ χρεία εἶναι τοῖς Ἕλλησι, στρατηγοῦ δὲ οὐδεμία; 40244 Ion.541.c.3 : {ΙΩΝ.} Ἡ μὲν γὰρ ἡμετέρα, ὦ Σώκρατες, πόλις ἄρχεται 40245 Ion.541.c.4 : ὑπὸ ὑμῶν καὶ στρατηγεῖται καὶ οὐδὲν δεῖται στρατηγοῦ, ἡ δὲ 40246 Ion.541.c.5 : ὑμετέρα καὶ ἡ Λακεδαιμονίων οὐκ ἄν με ἕλοιτο στρατηγόν· 40247 Ion.541.c.6 : αὐτοὶ γὰρ οἴεσθε ἱκανοὶ εἶναι. 40248 Ion.541.c.7 : {ΣΩ.} Ὦ βέλτιστε Ἴων, Ἀπολλόδωρον οὐ γιγνώσκεις τὸν 40249 Ion.541.c.8 : Κυζικηνόν; 40250 Ion.541.c.9 : {ΙΩΝ.} Ποῖον τοῦτον; 40251 Ion.541.c.10 : {ΣΩ.} Ὃν Ἀθηναῖοι πολλάκις ἑαυτῶν στρατηγὸν ᾕρηνται 40252 Ion.541.d.1 : ξένον ὄντα· καὶ Φανοσθένη τὸν Ἄνδριον καὶ Ἡρακλείδην τὸν 40253 Ion.541.d.2 : Κλαζομένιον, οὓς ἥδε ἡ πόλις ξένους ὄντας, ἐνδειξαμένους 40254 Ion.541.d.3 : ὅτι ἄξιοι λόγου εἰσί, καὶ εἰς στρατηγίας καὶ εἰς τὰς ἄλλας 40255 Ion.541.d.4 : ἀρχὰς ἄγει· Ἴωνα δ´ ἄρα τὸν Ἐφέσιον οὐχ αἱρήσεται 40256 Ion.541.d.5 : στρατηγὸν καὶ τιμήσει, ἐὰν δοκῇ ἄξιος λόγου εἶναι; τί δέ; 40257 Ion.541.d.6 : οὐκ Ἀθηναῖοι μέν ἐστε οἱ Ἐφέσιοι τὸ ἀρχαῖον, καὶ ἡ Ἔφεσος 40258 Ion.541.e.1 : οὐδεμιᾶς ἐλάττων πόλεως; ἀλλὰ γὰρ σύ, ὦ Ἴων, εἰ μὲν ἀληθῆ 40259 Ion.541.e.2 : λέγεις ὡς τέχνῃ καὶ ἐπιστήμῃ οἷός τε εἶ Ὅμηρον ἐπαινεῖν, 40260 Ion.541.e.3 : ἀδικεῖς, ὅστις ἐμοὶ ὑποσχόμενος ὡς πολλὰ καὶ καλὰ περὶ 40261 Ion.541.e.4 : Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν, ἐξαπατᾷς με καὶ 40262 Ion.541.e.5 : πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι, ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ 40263 Ion.541.e.6 : ὧν δεινὸς εἶ ἐθέλεις εἰπεῖν, πάλαι ἐμοῦ λιπαροῦντος, ἀλλὰ 40264 Ion.541.e.7 : ἀτεχνῶς ὥσπερ ὁ Πρωτεὺς παντοδαπὸς γίγνῃ στρεφόμενος 40265 Ion.541.e.8 : ἄνω καὶ κάτω, ἕως τελευτῶν διαφυγών με στρατηγὸς ἀνεφά– 40266 Ion.542.a.1 : νης, ἵνα μὴ ἐπιδείξῃς ὡς δεινὸς εἶ τὴν περὶ Ὁμήρου σοφίαν. 40267 Ion.542.a.2 : εἰ μὲν οὖν τεχνικὸς ὤν, ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον, περὶ Ὁμήρου 40268 Ion.542.a.3 : ὑποσχόμενος ἐπιδείξειν ἐξαπατᾷς με, ἄδικος εἶ· εἰ δὲ μὴ 40269 Ion.542.a.4 : τεχνικὸς εἶ, ἀλλὰ θείᾳ μοίρᾳ κατεχόμενος ἐξ Ὁμήρου μηδὲν 40270 Ion.542.a.5 : εἰδὼς πολλὰ καὶ καλὰ λέγεις περὶ τοῦ ποιητοῦ, ὥσπερ ἐγὼ 40271 Ion.542.a.6 : εἶπον περὶ σοῦ, οὐδὲν ἀδικεῖς. ἑλοῦ οὖν πότερα βούλει 40272 Ion.542.a.7 : νομίζεσθαι ὑπὸ ἡμῶν ἄδικος ἀνὴρ εἶναι ἢ θεῖος. 40273 Ion.542.b.1 : {ΙΩΝ.} Πολὺ διαφέρει, ὦ Σώκρατες· πολὺ γὰρ κάλλιον τὸ 40274 Ion.542.b.2 : θεῖον νομίζεσθαι. 40275 Ion.542.b.3 : {ΣΩ.} Τοῦτο τοίνυν τὸ κάλλιον ὑπάρχει σοι παρ´ ἡμῖν, ὦ 40276 Ion.542.b.4 : Ἴων, θεῖον εἶναι καὶ μὴ τεχνικὸν περὶ Ὁμήρου ἐπαινέτην. 40277 Menex.234.a.1 : {ΣΩ.} Ἐξ ἀγορᾶς ἢ πόθεν Μενέξενος; 40278 Menex.234.a.2 : {ΜΕΝ.} Ἐξ ἀγορᾶς, ὦ Σώκρατες, καὶ ἀπὸ τοῦ βουλευ– 40279 Menex.234.a.3 : τηρίου. 40280 Menex.234.a.4 : {ΣΩ.} Τί μάλιστα σοὶ πρὸς βουλευτήριον; ἢ δῆλα δὴ ὅτι 40281 Menex.234.a.5 : παιδεύσεως καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ τέλει ἡγῇ εἶναι, καὶ ὡς 40282 Menex.234.a.6 : ἱκανῶς ἤδη ἔχων ἐπὶ τὰ μείζω ἐπινοεῖς τρέπεσθαι, καὶ 40283 Menex.234.a.7 : ἄρχειν ἡμῶν, ὦ θαυμάσιε, ἐπιχειρεῖς τῶν πρεσβυτέρων 40284 Menex.234.b.1 : τηλικοῦτος ὤν, ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ὑμῶν ἡ οἰκία ἀεί τινα ἡμῶν 40285 Menex.234.b.2 : ἐπιμελητὴν παρεχομένη; 40286 Menex.234.b.3 : {ΜΕΝ.} Ἐὰν σύ γε, ὦ Σώκρατες, ἐᾷς καὶ συμβουλεύῃς 40287 Menex.234.b.4 : ἄρχειν, προθυμήσομαι· εἰ δὲ μή, οὔ. νῦν μέντοι ἀφικόμην 40288 Menex.234.b.5 : πρὸς τὸ βουλευτήριον πυθόμενος ὅτι ἡ βουλὴ μέλλει αἱρεῖσθαι 40289 Menex.234.b.6 : ὅστις ἐρεῖ ἐπὶ τοῖς ἀποθανοῦσιν· ταφὰς γὰρ οἶσθ´ ὅτι 40290 Menex.234.b.7 : μέλλουσι ποιεῖν. 40291 Menex.234.b.8 : {ΣΩ.} Πάνυ γε· ἀλλὰ τίνα εἵλοντο; 40292 Menex.234.b.9 : {ΜΕΝ.} Οὐδένα, ἀλλὰ ἀνεβάλοντο εἰς τὴν αὔριον. οἶμαι 40293 Menex.234.b.10 : μέντοι Ἀρχῖνον ἢ Δίωνα αἱρεθήσεσθαι. 40294 Menex.234.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ μήν, ὦ Μενέξενε, πολλαχῇ κινδυνεύει καλὸν 40295 Menex.234.c.2 : εἶναι τὸ ἐν πολέμῳ ἀποθνῄσκειν. καὶ γὰρ ταφῆς καλῆς τε 40296 Menex.234.c.3 : καὶ μεγαλοπρεποῦς τυγχάνει, καὶ ἐὰν πένης τις ὢν τελευτήσῃ, 40297 Menex.234.c.4 : καὶ ἐπαίνου αὖ ἔτυχεν, καὶ ἐὰν φαῦλος ᾖ, ὑπ´ ἀνδρῶν σοφῶν 40298 Menex.234.c.5 : τε καὶ οὐκ εἰκῇ ἐπαινούντων, ἀλλὰ ἐκ πολλοῦ χρόνου λόγους 40299 Menex.234.c.6 : παρεσκευασμένων, οἳ οὕτως καλῶς ἐπαινοῦσιν, ὥστε καὶ τὰ 40300 Menex.235.a.1 : προσόντα καὶ τὰ μὴ περὶ ἑκάστου λέγοντες, κάλλιστά πως 40301 Menex.235.a.2 : τοῖς ὀνόμασι ποικίλλοντες, γοητεύουσιν ἡμῶν τὰς ψυχάς, 40302 Menex.235.a.3 : καὶ τὴν πόλιν ἐγκωμιάζοντες κατὰ πάντας τρόπους καὶ τοὺς 40303 Menex.235.a.4 : τετελευτηκότας ἐν τῷ πολέμῳ καὶ τοὺς προγόνους ἡμῶν 40304 Menex.235.a.5 : ἅπαντας τοὺς ἔμπροσθεν καὶ αὐτοὺς ἡμᾶς τοὺς ἔτι ζῶντας 40305 Menex.235.a.6 : ἐπαινοῦντες, ὥστ´ ἔγωγε, ὦ Μενέξενε, γενναίως πάνυ διατί– 40306 Menex.235.a.7 : θεμαι ἐπαινούμενος ὑπ´ αὐτῶν, καὶ ἑκάστοτε ἐξέστηκα 40307 Menex.235.b.1 : ἀκροώμενος καὶ κηλούμενος, ἡγούμενος ἐν τῷ παραχρῆμα 40308 Menex.235.b.2 : μείζων καὶ γενναιότερος καὶ καλλίων γεγονέναι. καὶ οἷα 40309 Menex.235.b.3 : δὴ τὰ πολλὰ ἀεὶ μετ´ ἐμοῦ ξένοι τινὲς ἕπονται καὶ συν– 40310 Menex.235.b.4 : ακροῶνται πρὸς οὓς ἐγὼ σεμνότερος ἐν τῷ παραχρῆμα 40311 Menex.235.b.5 : γίγνομαι· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ταὐτὰ ταῦτα δοκοῦσί μοι πάσχειν 40312 Menex.235.b.6 : καὶ πρὸς ἐμὲ καὶ πρὸς τὴν ἄλλην πόλιν, θαυμασιωτέραν 40313 Menex.235.b.7 : αὐτὴν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ πρότερον, ὑπὸ τοῦ λέγοντος ἀναπει– 40314 Menex.235.b.8 : θόμενοι. καί μοι αὕτη ἡ σεμνότης παραμένει ἡμέρας πλείω 40315 Menex.235.c.1 : ἢ τρεῖς· οὕτως ἔναυλος ὁ λόγος τε καὶ ὁ φθόγγος παρὰ τοῦ 40316 Menex.235.c.2 : λέγοντος ἐνδύεται εἰς τὰ ὦτα, ὥστε μόγις τετάρτῃ ἢ πέμπτῃ 40317 Menex.235.c.3 : ἡμέρᾳ ἀναμιμνῄσκομαι ἐμαυτοῦ καὶ αἰσθάνομαι οὗ γῆς εἰμι, 40318 Menex.235.c.4 : τέως δὲ οἶμαι μόνον οὐκ ἐν μακάρων νήσοις οἰκεῖν· οὕτως ἡμῖν 40319 Menex.235.c.5 : οἱ ῥήτορες δεξιοί εἰσιν. 40320 Menex.235.c.6 : {ΜΕΝ.} Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις, ὦ Σώκρατες, τοὺς ῥήτορας. 40321 Menex.235.c.7 : νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ εὐπορήσειν· ἐξ 40322 Menex.235.c.8 : ὑπογύου γὰρ παντάπασιν ἡ αἵρεσις γέγονεν, ὥστε ἴσως 40323 Menex.235.c.9 : ἀναγκασθήσεται ὁ λέγων ὥσπερ αὐτοσχεδιάζειν. 40324 Menex.235.d.1 : {ΣΩ.} Πόθεν, ὠγαθέ; εἰσὶν ἑκάστοις τούτων λόγοι παρε– 40325 Menex.235.d.2 : σκευασμένοι, καὶ ἅμα οὐδὲ αὐτοσχεδιάζειν τά γε τοιαῦτα 40326 Menex.235.d.3 : χαλεπόν. εἰ μὲν γὰρ δέοι Ἀθηναίους ἐν Πελοποννησίοις εὖ 40327 Menex.235.d.4 : λέγειν ἢ Πελοποννησίους ἐν Ἀθηναίοις, ἀγαθοῦ ἂν ῥήτορος 40328 Menex.235.d.5 : δέοι τοῦ πείσοντος καὶ εὐδοκιμήσοντος· ὅταν δέ τις ἐν τούτοις 40329 Menex.235.d.6 : ἀγωνίζηται οὕσπερ καὶ ἐπαινεῖ, οὐδὲν μέγα δοκεῖν εὖ λέγειν. 40330 Menex.235.d.7 : {ΜΕΝ.} Οὐκ οἴει, ὦ Σώκρατες; 40331 Menex.235.d.8 : {ΣΩ.} Οὐ μέντοι μὰ Δία. 40332 Menex.235.e.1 : {ΜΕΝ.} Ἦ οἴει οἷός τ´ ἂν εἶναι αὐτὸς εἰπεῖν, εἰ δέοι καὶ 40333 Menex.235.e.2 : ἕλοιτό σε ἡ βουλή; 40334 Menex.235.e.3 : {ΣΩ.} Καὶ ἐμοὶ μέν γε, ὦ Μενέξενε, οὐδὲν θαυμαστὸν οἵῳ 40335 Menex.235.e.4 : τ´ εἶναι εἰπεῖν, ᾧ τυγχάνει διδάσκαλος οὖσα οὐ πάνυ φαύλη 40336 Menex.235.e.5 : περὶ ῥητορικῆς, ἀλλ´ ἥπερ καὶ ἄλλους πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς 40337 Menex.235.e.6 : πεποίηκε ῥήτορας, ἕνα δὲ καὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων, 40338 Menex.235.e.7 : Περικλέα τὸν Ξανθίππου. 40339 Menex.235.e.8 : {ΜΕΝ.} Τίς αὕτη; ἢ δῆλον ὅτι Ἀσπασίαν λέγεις; 40340 Menex.235.e.9 : {ΣΩ.} Λέγω γάρ, καὶ Κόννον γε τὸν Μητροβίου· οὗτοι γάρ 40341 Menex.236.a.1 : μοι δύο εἰσὶν διδάσκαλοι, ὁ μὲν μουσικῆς, ἡ δὲ ῥητορικῆς. 40342 Menex.236.a.2 : οὕτω μὲν οὖν τρεφόμενον ἄνδρα οὐδὲν θαυμαστὸν δεινὸν εἶναι 40343 Menex.236.a.3 : λέγειν· ἀλλὰ καὶ ὅστις ἐμοῦ κάκιον ἐπαιδεύθη, μουσικὴν μὲν 40344 Menex.236.a.4 : ὑπὸ Λάμπρου παιδευθείς, ῥητορικὴν δὲ ὑπ´ Ἀντιφῶντος τοῦ 40345 Menex.236.a.5 : Ῥαμνουσίου, ὅμως κἂν οὗτος οἷός τ´ εἴη Ἀθηναίους γε ἐν 40346 Menex.236.a.6 : Ἀθηναίοις ἐπαινῶν εὐδοκιμεῖν. 40347 Menex.236.a.7 : {ΜΕΝ.} Καὶ τί ἂν ἔχοις εἰπεῖν, εἰ δέοι σε λέγειν; 40348 Menex.236.a.8 : {ΣΩ.} Αὐτὸς μὲν παρ´ ἐμαυτοῦ ἴσως οὐδέν, Ἀσπασίας δὲ 40349 Menex.236.b.1 : καὶ χθὲς ἠκροώμην περαινούσης ἐπιτάφιον λόγον περὶ αὐτῶν 40350 Menex.236.b.2 : τούτων. ἤκουσε γὰρ ἅπερ σὺ λέγεις, ὅτι μέλλοιεν Ἀθηναῖοι 40351 Menex.236.b.3 : αἱρεῖσθαι τὸν ἐροῦντα· ἔπειτα τὰ μὲν ἐκ τοῦ παραχρῆμά μοι 40352 Menex.236.b.4 : διῄει, οἷα δέοι λέγειν, τὰ δὲ πρότερον ἐσκεμμένη, ὅτε μοι 40353 Menex.236.b.5 : δοκεῖ συνετίθει τὸν ἐπιτάφιον λόγον ὃν Περικλῆς εἶπεν, 40354 Menex.236.b.6 : περιλείμματ´ ἄττα ἐξ ἐκείνου συγκολλῶσα. 40355 Menex.236.b.7 : {ΜΕΝ.} Ἦ καὶ μνημονεύσαις ἂν ἃ ἔλεγεν ἡ Ἀσπασία; 40356 Menex.236.b.8 : {ΣΩ.} Εἰ μὴ ἀδικῶ γε· ἐμάνθανόν γέ τοι παρ´ αὐτῆς, καὶ 40357 Menex.236.c.1 : ὀλίγου πληγὰς ἔλαβον ὅτ´ ἐπελανθανόμην. 40358 Menex.236.c.2 : {ΜΕΝ.} Τί οὖν οὐ διῆλθες; 40359 Menex.236.c.3 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ὅπως μή μοι χαλεπανεῖ ἡ διδάσκαλος, ἂν 40360 Menex.236.c.4 : ἐξενέγκω αὐτῆς τὸν λόγον. 40361 Menex.236.c.5 : {ΜΕΝ.} Μηδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ εἰπέ, καὶ πάνυ μοι 40362 Menex.236.c.6 : χαριῇ, εἴτε Ἀσπασίας βούλει λέγειν εἴτε ὁτουοῦν· ἀλλὰ 40363 Menex.236.c.7 : μόνον εἰπέ. 40364 Menex.236.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ ἴσως μου καταγελάσῃ, ἄν σοι δόξω πρεσβύτης 40365 Menex.236.c.9 : ὢν ἔτι παίζειν. 40366 Menex.236.c.10 : {ΜΕΝ.} Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ εἰπὲ παντὶ τρόπῳ. 40367 Menex.236.c.11 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι σοί γε δεῖ χαρίζεσθαι, ὥστε κἂν ὀλίγου, 40368 Menex.236.d.1 : εἴ με κελεύοις ἀποδύντα ὀρχήσασθαι, χαρισαίμην ἄν, ἐπειδή 40369 Menex.236.d.2 : γε μόνω ἐσμέν. ἀλλ´ ἄκουε. ἔλεγε γάρ, ὡς ἐγᾦμαι, ἀρξαμένη 40370 Menex.236.d.3 : λέγειν ἀπ´ αὐτῶν τῶν τεθνεώτων οὑτωσί. 40371 Menex.236.d.3 : 40372 Menex.236.d.4 : Ἔργῳ μὲν ἡμῖν οἵδε ἔχουσιν τὰ προσήκοντα σφίσιν αὐτοῖς, 40373 Menex.236.d.5 : ὧν τυχόντες πορεύονται τὴν εἱμαρμένην πορείαν, προπεμ– 40374 Menex.236.d.6 : φθέντες κοινῇ μὲν ὑπὸ τῆς πόλεως, ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ τῶν οἰκείων· 40375 Menex.236.d.7 : λόγῳ δὲ δὴ τὸν λειπόμενον κόσμον ὅ τε νόμος προστάττει 40376 Menex.236.e.1 : ἀποδοῦναι τοῖς ἀνδράσιν καὶ χρή. ἔργων γὰρ εὖ πραχθέντων 40377 Menex.236.e.2 : λόγῳ καλῶς ῥηθέντι μνήμη καὶ κόσμος τοῖς πράξασι γίγνεται 40378 Menex.236.e.3 : παρὰ τῶν ἀκουσάντων· δεῖ δὴ τοιούτου τινὸς λόγου ὅστις 40379 Menex.236.e.4 : τοὺς μὲν τετελευτηκότας ἱκανῶς ἐπαινέσεται, τοῖς δὲ ζῶσιν 40380 Menex.236.e.5 : εὐμενῶς παραινέσεται, ἐκγόνοις μὲν καὶ ἀδελφοῖς μιμεῖσθαι 40381 Menex.236.e.6 : τὴν τῶνδε ἀρετὴν παρακελευόμενος, πατέρας δὲ καὶ μητέρας 40382 Menex.236.e.7 : καὶ εἴ τινες τῶν ἄνωθεν ἔτι προγόνων λείπονται, τούτους δὲ 40383 Menex.237.a.1 : παραμυθούμενος. τίς οὖν ἂν ἡμῖν τοιοῦτος λόγος φανείη; ἢ 40384 Menex.237.a.2 : πόθεν ἂν ὀρθῶς ἀρξαίμεθα ἄνδρας ἀγαθοὺς ἐπαινοῦντες, οἳ 40385 Menex.237.a.3 : ζῶντές τε τοὺς ἑαυτῶν ηὔφραινον δι´ ἀρετήν, καὶ τὴν τελευτὴν 40386 Menex.237.a.4 : ἀντὶ τῆς τῶν ζώντων σωτηρίας ἠλλάξαντο; δοκεῖ μοι χρῆναι 40387 Menex.237.a.5 : κατὰ φύσιν, ὥσπερ ἀγαθοὶ ἐγένοντο, οὕτω καὶ ἐπαινεῖν αὐ– 40388 Menex.237.a.6 : τούς. ἀγαθοὶ δὲ ἐγένοντο διὰ τὸ φῦναι ἐξ ἀγαθῶν. τὴν 40389 Menex.237.a.7 : εὐγένειαν οὖν πρῶτον αὐτῶν ἐγκωμιάζωμεν, δεύτερον δὲ τροφήν 40390 Menex.237.b.1 : τε καὶ παιδείαν· ἐπὶ δὲ τούτοις τὴν τῶν ἔργων πρᾶξιν ἐπιδεί– 40391 Menex.237.b.2 : ξωμεν, ὡς καλὴν καὶ ἀξίαν τούτων ἀπεφήναντο. τῆς δ´ 40392 Menex.237.b.3 : εὐγενείας πρῶτον ὑπῆρξε τοῖσδε ἡ τῶν προγόνων γένεσις 40393 Menex.237.b.4 : οὐκ ἔπηλυς οὖσα, οὐδὲ τοὺς ἐκγόνους τούτους ἀποφηναμένη 40394 Menex.237.b.5 : μετοικοῦντας ἐν τῇ χώρᾳ ἄλλοθεν σφῶν ἡκόντων, ἀλλ´ 40395 Menex.237.b.6 : αὐτόχθονας καὶ τῷ ὄντι ἐν πατρίδι οἰκοῦντας καὶ ζῶντας, 40396 Menex.237.b.7 : καὶ τρεφομένους οὐχ ὑπὸ μητρυιᾶς ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ´ ὑπὸ 40397 Menex.237.c.1 : μητρὸς τῆς χώρας ἐν ᾗ ᾤκουν, καὶ νῦν κεῖσθαι τελευτήσαντας 40398 Menex.237.c.2 : ἐν οἰκείοις τόποις τῆς τεκούσης καὶ θρεψάσης καὶ ὑποδεξα– 40399 Menex.237.c.3 : μένης. δικαιότατον δὴ κοσμῆσαι πρῶτον τὴν μητέρα αὐτήν· 40400 Menex.237.c.4 : οὕτω γὰρ συμβαίνει ἅμα καὶ ἡ τῶνδε εὐγένεια κοσμουμένη. 40401 Menex.237.c.5 : Ἔστι δὲ ἀξία ἡ χώρα καὶ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἐπαι– 40402 Menex.237.c.6 : νεῖσθαι, οὐ μόνον ὑφ´ ἡμῶν, πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, πρῶτον 40403 Menex.237.c.7 : δὲ καὶ μέγιστον ὅτι τυγχάνει οὖσα θεοφιλής. μαρτυρεῖ δὲ 40404 Menex.237.c.8 : ἡμῶν τῷ λόγῳ ἡ τῶν ἀμφισβητησάντων περὶ αὐτῆς θεῶν 40405 Menex.237.d.1 : ἔρις τε καὶ κρίσις· ἣν δὴ θεοὶ ἐπῄνεσαν, πῶς οὐχ ὑπ´ 40406 Menex.237.d.2 : ἀνθρώπων γε συμπάντων δικαία ἐπαινεῖσθαι; δεύτερος δὲ 40407 Menex.237.d.3 : ἔπαινος δικαίως ἂν αὐτῆς εἴη, ὅτι ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ ἡ 40408 Menex.237.d.4 : πᾶσα γῆ ἀνεδίδου καὶ ἔφυε ζῷα παντοδαπά, θηρία τε καὶ βοτά, 40409 Menex.237.d.5 : ἐν τούτῳ ἡ ἡμετέρα θηρίων μὲν ἀγρίων ἄγονος καὶ καθαρὰ 40410 Menex.237.d.6 : ἐφάνη, ἐξελέξατο δὲ τῶν ζῴων καὶ ἐγέννησεν ἄνθρωπον, ὃ 40411 Menex.237.d.7 : συνέσει τε ὑπερέχει τῶν ἄλλων καὶ δίκην καὶ θεοὺς μόνον 40412 Menex.237.e.1 : νομίζει. μέγα δὲ τεκμήριον τούτῳ τῷ λόγῳ, ὅτι ἥδε ἔτεκεν 40413 Menex.237.e.2 : ἡ γῆ τοὺς τῶνδέ τε καὶ ἡμετέρους προγόνους. πᾶν γὰρ τὸ 40414 Menex.237.e.3 : τεκὸν τροφὴν ἔχει ἐπιτηδείαν ᾧ ἂν τέκῃ, ᾧ καὶ γυνὴ δήλη 40415 Menex.237.e.4 : τεκοῦσά τε ἀληθῶς καὶ μή, ἀλλ´ ὑποβαλλομένη, ἐὰν μὴ ἔχῃ 40416 Menex.237.e.5 : πηγὰς τροφῆς τῷ γεννωμένῳ. ὃ δὴ καὶ ἡ ἡμετέρα γῆ τε καὶ 40417 Menex.237.e.6 : μήτηρ ἱκανὸν τεκμήριον παρέχεται ὡς ἀνθρώπους γεννησα– 40418 Menex.237.e.7 : μένη· μόνη γὰρ ἐν τῷ τότε καὶ πρώτη τροφὴν ἀνθρωπείαν 40419 Menex.238.a.1 : ἤνεγκεν τὸν τῶν πυρῶν καὶ κριθῶν καρπόν, ᾧ κάλλιστα καὶ 40420 Menex.238.a.2 : ἄριστα τρέφεται τὸ ἀνθρώπειον γένος, ὡς τῷ ὄντι τοῦτο τὸ 40421 Menex.238.a.3 : ζῷον αὐτὴ γεννησαμένη. μᾶλλον δὲ ὑπὲρ γῆς ἢ γυναικὸς 40422 Menex.238.a.4 : προσήκει δέχεσθαι τοιαῦτα τεκμήρια· οὐ γὰρ γῆ γυναῖκα 40423 Menex.238.a.5 : μεμίμηται κυήσει καὶ γεννήσει, ἀλλὰ γυνὴ γῆν. τούτου δὲ 40424 Menex.238.a.6 : τοῦ καρποῦ οὐκ ἐφθόνησεν, ἀλλ´ ἔνειμεν καὶ τοῖς ἄλλοις. 40425 Menex.238.a.7 : μετὰ δὲ τοῦτο ἐλαίου γένεσιν, πόνων ἀρωγήν, ἀνῆκεν τοῖς 40426 Menex.238.b.1 : ἐκγόνοις· θρεψαμένη δὲ καὶ αὐξήσασα πρὸς ἥβην ἄρχοντας 40427 Menex.238.b.2 : καὶ διδασκάλους αὐτῶν θεοὺς ἐπηγάγετο· ὧν τὰ μὲν ὀνόματα 40428 Menex.238.b.3 : πρέπει ἐν τῷ τοιῷδε ἐᾶν—ἴσμεν γάρ—οἳ τὸν βίον ἡμῶν 40429 Menex.238.b.4 : κατεσκεύασαν πρός τε τὴν καθ´ ἡμέραν δίαιταν, τέχνας πρώ– 40430 Menex.238.b.5 : τους παιδευσάμενοι, καὶ πρὸς τὴν ὑπὲρ τῆς χώρας φυλακὴν 40431 Menex.238.b.6 : ὅπλων κτῆσίν τε καὶ χρῆσιν διδαξάμενοι. 40432 Menex.238.b.7 : Γεννηθέντες δὲ καὶ παιδευθέντες οὕτως οἱ τῶνδε πρόγονοι 40433 Menex.238.b.8 : ᾤκουν πολιτείαν κατασκευασάμενοι, ἧς ὀρθῶς ἔχει διὰ βρα– 40434 Menex.238.c.1 : χέων ἐπιμνησθῆναι. πολιτεία γὰρ τροφὴ ἀνθρώπων ἐστίν, 40435 Menex.238.c.2 : καλὴ μὲν ἀγαθῶν, ἡ δὲ ἐναντία κακῶν. ὡς οὖν ἐν καλῇ 40436 Menex.238.c.3 : πολιτείᾳ ἐτράφησαν οἱ πρόσθεν ἡμῶν, ἀναγκαῖον δηλῶσαι, 40437 Menex.238.c.4 : δι´ ἣν δὴ κἀκεῖνοι ἀγαθοὶ καὶ οἱ νῦν εἰσιν, ὧν οἵδε τυγχάνουσιν 40438 Menex.238.c.5 : ὄντες οἱ τετελευτηκότες. ἡ γὰρ αὐτὴ πολιτεία καὶ τότε ἦν 40439 Menex.238.c.6 : καὶ νῦν, ἀριστοκρατία, ἐν ᾗ νῦν τε πολιτευόμεθα καὶ τὸν ἀεὶ 40440 Menex.238.c.7 : χρόνον ἐξ ἐκείνου ὡς τὰ πολλά. καλεῖ δὲ ὁ μὲν αὐτὴν 40441 Menex.238.d.1 : δημοκρατίαν, ὁ δὲ ἄλλο, ᾧ ἂν χαίρῃ, ἔστι δὲ τῇ ἀληθείᾳ μετ´ 40442 Menex.238.d.2 : εὐδοξίας πλήθους ἀριστοκρατία. βασιλῆς μὲν γὰρ ἀεὶ ἡμῖν 40443 Menex.238.d.3 : εἰσιν· οὗτοι δὲ τοτὲ μὲν ἐκ γένους, τοτὲ δὲ αἱρετοί· ἐγκρατὲς 40444 Menex.238.d.4 : δὲ τῆς πόλεως τὰ πολλὰ τὸ πλῆθος, τὰς δὲ ἀρχὰς δίδωσι 40445 Menex.238.d.5 : καὶ κράτος τοῖς ἀεὶ δόξασιν ἀρίστοις εἶναι, καὶ οὔτε ἀσθενείᾳ 40446 Menex.238.d.6 : οὔτε πενίᾳ οὔτ´ ἀγνωσίᾳ πατέρων ἀπελήλαται οὐδεὶς οὐδὲ 40447 Menex.238.d.7 : τοῖς ἐναντίοις τετίμηται, ὥσπερ ἐν ἄλλαις πόλεσιν, ἀλλὰ 40448 Menex.238.d.8 : εἷς ὅρος, ὁ δόξας σοφὸς ἢ ἀγαθὸς εἶναι κρατεῖ καὶ ἄρχει. 40449 Menex.238.e.1 : αἰτία δὲ ἡμῖν τῆς πολιτείας ταύτης ἡ ἐξ ἴσου γένεσις. αἱ μὲν 40450 Menex.238.e.2 : γὰρ ἄλλαι πόλεις ἐκ παντοδαπῶν κατεσκευασμέναι ἀνθρώπων 40451 Menex.238.e.3 : εἰσὶ καὶ ἀνωμάλων, ὥστε αὐτῶν ἀνώμαλοι καὶ αἱ πολιτεῖαι, 40452 Menex.238.e.4 : τυραννίδες τε καὶ ὀλιγαρχίαι· οἰκοῦσιν οὖν ἔνιοι μὲν δούλους, 40453 Menex.238.e.5 : οἱ δὲ δεσπότας ἀλλήλους νομίζοντες· ἡμεῖς δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι, 40454 Menex.239.a.1 : μιᾶς μητρὸς πάντες ἀδελφοὶ φύντες, οὐκ ἀξιοῦμεν δοῦλοι 40455 Menex.239.a.2 : οὐδὲ δεσπόται ἀλλήλων εἶναι, ἀλλ´ ἡ ἰσογονία ἡμᾶς ἡ κατὰ 40456 Menex.239.a.3 : φύσιν ἰσονομίαν ἀναγκάζει ζητεῖν κατὰ νόμον, καὶ μηδενὶ 40457 Menex.239.a.4 : ἄλλῳ ὑπείκειν ἀλλήλοις ἢ ἀρετῆς δόξῃ καὶ φρονήσεως. 40458 Menex.239.a.5 : Ὅθεν δὴ ἐν πάσῃ ἐλευθερίᾳ τεθραμμένοι οἱ τῶνδέ γε 40459 Menex.239.a.6 : πατέρες καὶ οἱ ἡμέτεροι καὶ αὐτοὶ οὗτοι, καὶ καλῶς φύντες, 40460 Menex.239.a.7 : πολλὰ δὴ καὶ καλὰ ἔργα ἀπεφήναντο εἰς πάντας ἀνθρώπους 40461 Menex.239.b.1 : καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, οἰόμενοι δεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ 40462 Menex.239.b.2 : Ἕλλησιν ὑπὲρ Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ βαρβάροις ὑπὲρ 40463 Menex.239.b.3 : ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. Εὐμόλπου μὲν οὖν καὶ Ἀμαζόνων 40464 Menex.239.b.4 : ἐπιστρατευσάντων ἐπὶ τὴν χώραν καὶ τῶν ἔτι προτέρων ὡς 40465 Menex.239.b.5 : ἠμύναντο, καὶ ὡς ἤμυναν Ἀργείοις πρὸς Καδμείους καὶ 40466 Menex.239.b.6 : Ἡρακλείδαις πρὸς Ἀργείους, ὅ τε χρόνος βραχὺς ἀξίως 40467 Menex.239.b.7 : διηγήσασθαι, ποιηταί τε αὐτῶν ἤδη καλῶς τὴν ἀρετὴν ἐν 40468 Menex.239.b.8 : μουσικῇ ὑμνήσαντες εἰς πάντας μεμηνύκασιν· ἐὰν οὖν ἡμεῖς 40469 Menex.239.c.1 : ἐπιχειρῶμεν τὰ αὐτὰ λόγῳ ψιλῷ κοσμεῖν, τάχ´ ἂν δεύτεροι 40470 Menex.239.c.2 : φαινοίμεθα. ταῦτα μὲν οὖν διὰ ταῦτα δοκεῖ μοι ἐᾶν, ἐπειδὴ 40471 Menex.239.c.3 : καὶ ἔχει τὴν ἀξίαν· ὧν δὲ οὔτε ποιητής πω δόξαν ἀξίαν ἐπ´ 40472 Menex.239.c.4 : ἀξίοις λαβὼν ἔχει ἔτι τέ ἐστιν ἐν ἀμνηστίᾳ, τούτων πέρι μοι 40473 Menex.239.c.5 : δοκεῖ χρῆναι ἐπιμνησθῆναι ἐπαινοῦντά τε καὶ προμνώμενον 40474 Menex.239.c.6 : ἄλλοις ἐς ᾠδάς τε καὶ τὴν ἄλλην ποίησιν αὐτὰ θεῖναι 40475 Menex.239.c.7 : πρεπόντως τῶν πραξάντων. ἔστιν δὲ τούτων ὧν λέγω 40476 Menex.239.d.1 : πρῶτα· Πέρσας ἡγουμένους τῆς Ἀσίας καὶ δουλουμένους τὴν 40477 Menex.239.d.2 : Εὐρώπην ἔσχον οἱ τῆσδε τῆς χώρας ἔκγονοι, γονῆς δὲ ἡμέ– 40478 Menex.239.d.3 : τεροι, ὧν καὶ δίκαιον καὶ χρὴ πρῶτον μεμνημένους ἐπαινέσαι 40479 Menex.239.d.4 : αὐτῶν τὴν ἀρετήν. δεῖ δὴ αὐτὴν ἰδεῖν, εἰ μέλλει τις καλῶς 40480 Menex.239.d.5 : ἐπαινεῖν, ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ γενόμενον λόγῳ, ὅτε πᾶσα μὲν 40481 Menex.239.d.6 : ἡ Ἀσία ἐδούλευε τρίτῳ ἤδη βασιλεῖ, ὧν ὁ μὲν πρῶτος Κῦρος 40482 Menex.239.d.7 : ἐλευθερώσας Πέρσας τοὺς αὑτοῦ πολίτας τῷ αὑτοῦ φρονήματι 40483 Menex.239.e.1 : ἅμα καὶ τοὺς δεσπότας Μήδους ἐδουλώσατο καὶ τῆς ἄλλης 40484 Menex.239.e.2 : Ἀσίας μέχρι Αἰγύπτου ἦρξεν, ὁ δὲ ὑὸς Αἰγύπτου τε καὶ 40485 Menex.239.e.3 : Λιβύης ὅσον οἷόν τ´ ἦν ἐπιβαίνειν, τρίτος δὲ Δαρεῖος πεζῇ 40486 Menex.239.e.4 : μὲν μέχρι Σκυθῶν τὴν ἀρχὴν ὡρίσατο, ναυσὶ δὲ τῆς τε 40487 Menex.240.a.1 : θαλάττης ἐκράτει καὶ τῶν νήσων, ὥστε μηδὲ ἀξιοῦν ἀντίπαλον 40488 Menex.240.a.2 : αὐτῷ μηδένα εἶναι· αἱ δὲ γνῶμαι δεδουλωμέναι ἁπάντων 40489 Menex.240.a.3 : ἀνθρώπων ἦσαν· οὕτω πολλὰ καὶ μεγάλα καὶ μάχιμα γένη 40490 Menex.240.a.4 : καταδεδουλωμένη ἦν ἡ Περσῶν ἀρχή. αἰτιασάμενος δὲ 40491 Menex.240.a.5 : Δαρεῖος ἡμᾶς τε καὶ Ἐρετριᾶς, Σάρδεσιν ἐπιβουλεῦσαι 40492 Menex.240.a.6 : προφασιζόμενος, πέμψας μυριάδας μὲν πεντήκοντα ἔν τε 40493 Menex.240.a.7 : πλοίοις καὶ ναυσίν, ναῦς δὲ τριακοσίας, Δᾶτιν δὲ ἄρχοντα, 40494 Menex.240.a.8 : εἶπεν ἥκειν ἄγοντα Ἐρετριᾶς καὶ Ἀθηναίους, εἰ βούλοιτο τὴν 40495 Menex.240.b.1 : ἑαυτοῦ κεφαλὴν ἔχειν· ὁ δὲ πλεύσας εἰς Ἐρέτριαν ἐπ´ ἄνδρας 40496 Menex.240.b.2 : οἳ τῶν τότε Ἑλλήνων ἐν τοῖς εὐδοκιμώτατοι ἦσαν τὰ πρὸς 40497 Menex.240.b.3 : τὸν πόλεμον καὶ οὐκ ὀλίγοι, τούτους ἐχειρώσατο μὲν ἐν 40498 Menex.240.b.4 : τρισὶν ἡμέραις, διηρευνήσατο δὲ αὐτῶν πᾶσαν τὴν χώραν, 40499 Menex.240.b.5 : ἵνα μηδεὶς ἀποφύγοι, τοιούτῳ τρόπῳ· ἐπὶ τὰ ὅρια ἐλθόντες 40500 Menex.240.b.6 : τῆς Ἐρετρικῆς οἱ στρατιῶται αὐτοῦ, ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν 40501 Menex.240.b.7 : διαστάντες, συνάψαντες τὰς χεῖρας διῆλθον ἅπασαν τὴν 40502 Menex.240.c.1 : χώραν, ἵν´ ἔχοιεν τῷ βασιλεῖ εἰπεῖν ὅτι οὐδεὶς σφᾶς ἀποπε– 40503 Menex.240.c.2 : φευγὼς εἴη. τῇ δ´ αὐτῇ διανοίᾳ κατηγάγοντο ἐξ Ἐρετρίας 40504 Menex.240.c.3 : εἰς Μαραθῶνα, ὡς ἕτοιμόν σφισιν ὂν καὶ Ἀθηναίους ἐν τῇ 40505 Menex.240.c.4 : αὐτῇ ταύτῃ ἀνάγκῃ ζεύξαντας Ἐρετριεῦσιν ἄγειν. τούτων 40506 Menex.240.c.5 : δὲ τῶν μὲν πραχθέντων, τῶν δ´ ἐπιχειρουμένων οὔτ´ 40507 Menex.240.c.6 : Ἐρετριεῦσιν ἐβοήθησεν Ἑλλήνων οὐδεὶς οὔτε Ἀθηναίοις 40508 Menex.240.c.7 : πλὴν Λακεδαιμονίων—οὗτοι δὲ τῇ ὑστεραίᾳ τῆς μάχης ἀφί– 40509 Menex.240.c.8 : κοντο—οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἐκπεπληγμένοι, ἀγαπῶντες τὴν 40510 Menex.240.d.1 : ἐν τῷ παρόντι σωτηρίαν, ἡσυχίαν ἦγον. ἐν τούτῳ δὴ ἄν 40511 Menex.240.d.2 : τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ 40512 Menex.240.d.3 : Μαραθῶνι δεξάμενοι τὴν τῶν βαρβάρων δύναμιν καὶ κολασά– 40513 Menex.240.d.4 : μενοι τὴν ὑπερηφανίαν ὅλης τῆς Ἀσίας καὶ πρῶτοι στήσαντες 40514 Menex.240.d.5 : τρόπαια τῶν βαρβάρων, ἡγεμόνες καὶ διδάσκαλοι τοῖς ἄλλοις 40515 Menex.240.d.6 : γενόμενοι ὅτι οὐκ ἄμαχος εἴη ἡ Περσῶν δύναμις, ἀλλὰ πᾶν 40516 Menex.240.d.7 : πλῆθος καὶ πᾶς πλοῦτος ἀρετῇ ὑπείκει. ἐγὼ μὲν οὖν ἐκείνους 40517 Menex.240.e.1 : τοὺς ἄνδρας φημὶ οὐ μόνον τῶν σωμάτων τῶν ἡμετέρων 40518 Menex.240.e.2 : πατέρας εἶναι, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς τε ἡμετέρας καὶ 40519 Menex.240.e.3 : συμπάντων τῶν ἐν τῇδε τῇ ἠπείρῳ· εἰς ἐκεῖνο γὰρ τὸ ἔργον 40520 Menex.240.e.4 : ἀποβλέψαντες καὶ τὰς ὑστέρας μάχας ἐτόλμησαν διακινδυ– 40521 Menex.240.e.5 : νεύειν οἱ Ἕλληνες ὑπὲρ τῆς σωτηρίας, μαθηταὶ τῶν Μαραθῶνι 40522 Menex.240.e.6 : γενόμενοι. τὰ μὲν οὖν ἀριστεῖα τῷ λόγῳ ἐκείνοις ἀναθε– 40523 Menex.241.a.1 : τέον, τὰ δὲ δευτερεῖα τοῖς περὶ Σαλαμῖνα καὶ ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ 40524 Menex.241.a.2 : ναυμαχήσασι καὶ νικήσασι. καὶ γὰρ τούτων τῶν ἀνδρῶν 40525 Menex.241.a.3 : πολλὰ μὲν ἄν τις ἔχοι διελθεῖν, καὶ οἷα ἐπιόντα ὑπέμειναν 40526 Menex.241.a.4 : κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ ὡς ἠμύναντο ταῦτα· ὃ 40527 Menex.241.a.5 : δέ μοι δοκεῖ καὶ ἐκείνων κάλλιστον εἶναι, τούτου μνησθή– 40528 Menex.241.a.6 : σομαι, ὅτι τὸ ἑξῆς ἔργον τοῖς Μαραθῶνι διεπράξαντο. οἱ μὲν 40529 Menex.241.a.7 : γὰρ Μαραθῶνι τοσοῦτον μόνον ἐπέδειξαν τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι 40530 Menex.241.b.1 : κατὰ γῆν οἷόν τε ἀμύνασθαι τοὺς βαρβάρους ὀλίγοις πολλούς, 40531 Menex.241.b.2 : ναυσὶ δὲ ἔτι ἦν ἄδηλον καὶ δόξαν εἶχον Πέρσαι ἄμαχοι εἶναι 40532 Menex.241.b.3 : κατὰ θάλατταν καὶ πλήθει καὶ πλούτῳ καὶ τέχνῃ καὶ ῥώμῃ· 40533 Menex.241.b.4 : τοῦτο δὴ ἄξιον ἐπαινεῖν τῶν ἀνδρῶν τῶν τότε ναυμαχησάντων, 40534 Menex.241.b.5 : ὅτι τὸν ἐχόμενον φόβον διέλυσαν τῶν Ἑλλήνων καὶ ἔπαυσαν 40535 Menex.241.b.6 : φοβουμένους πλῆθος νεῶν τε καὶ ἀνδρῶν. ὑπ´ ἀμφοτέρων 40536 Menex.241.b.7 : δὴ συμβαίνει, τῶν τε Μαραθῶνι μαχεσαμένων καὶ τῶν ἐν 40537 Menex.241.c.1 : Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, παιδευθῆναι τοὺς ἄλλους Ἕλ– 40538 Menex.241.c.2 : ληνας, ὑπὸ μὲν τῶν κατὰ γῆν, ὑπὸ δὲ τῶν κατὰ θάλατταν 40539 Menex.241.c.3 : μαθόντας καὶ ἐθισθέντας μὴ φοβεῖσθαι τοὺς βαρβάρους. 40540 Menex.241.c.4 : τρίτον δὲ λέγω τὸ ἐν Πλαταιαῖς ἔργον καὶ ἀριθμῷ καὶ ἀρετῇ 40541 Menex.241.c.5 : γενέσθαι τῆς Ἑλληνικῆς σωτηρίας, κοινὸν ἤδη τοῦτο Λακε– 40542 Menex.241.c.6 : δαιμονίων τε καὶ Ἀθηναίων. τὸ μὲν οὖν μέγιστον καὶ 40543 Menex.241.c.7 : χαλεπώτατον οὗτοι πάντες ἠμύναντο, καὶ διὰ ταύτην τὴν 40544 Menex.241.c.8 : ἀρετὴν νῦν τε ὑφ´ ἡμῶν ἐγκωμιάζονται καὶ εἰς τὸν ἔπειτα 40545 Menex.241.d.1 : χρόνον ὑπὸ τῶν ὕστερον· μετὰ δὲ τοῦτο πολλαὶ μὲν πόλεις 40546 Menex.241.d.2 : τῶν Ἑλλήνων ἔτι ἦσαν μετὰ τοῦ βαρβάρου, αὐτὸς δὲ 40547 Menex.241.d.3 : ἠγγέλλετο βασιλεὺς διανοεῖσθαι ὡς ἐπιχειρήσων πάλιν ἐπὶ 40548 Menex.241.d.4 : τοὺς Ἕλληνας. δίκαιον δὴ καὶ τούτων ἡμᾶς ἐπιμνησθῆναι, 40549 Menex.241.d.5 : οἳ τοῖς τῶν προτέρων ἔργοις τέλος τῆς σωτηρίας ἐπέθεσαν 40550 Menex.241.d.6 : ἀνακαθηράμενοι καὶ ἐξελάσαντες πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς 40551 Menex.241.d.7 : θαλάττης. ἦσαν δὲ οὗτοι οἵ τε ἐπ´ Εὐρυμέδοντι ναυμαχή– 40552 Menex.241.e.1 : σαντες καὶ οἱ εἰς Κύπρον στρατεύσαντες καὶ οἱ εἰς Αἴγυπτον 40553 Menex.241.e.2 : πλεύσαντες καὶ ἄλλοσε πολλαχόσε, ὧν χρὴ μεμνῆσθαι καὶ 40554 Menex.241.e.3 : χάριν αὐτοῖς εἰδέναι, ὅτι βασιλέα ἐποίησαν δείσαντα τῇ 40555 Menex.241.e.4 : ἑαυτοῦ σωτηρίᾳ τὸν νοῦν προσέχειν, ἀλλὰ μὴ τῇ τῶν Ἑλ– 40556 Menex.241.e.5 : λήνων ἐπιβουλεύειν φθορᾷ. 40557 Menex.241.e.6 : Καὶ οὗτος μὲν δὴ πάσῃ τῇ πόλει διηντλήθη ὁ πόλεμος ὑπὲρ 40558 Menex.242.a.1 : ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἄλλων ὁμοφώνων πρὸς τοὺς βαρβάρους· 40559 Menex.242.a.2 : εἰρήνης δὲ γενομένης καὶ τῆς πόλεως τιμωμένης ἦλθεν ἐπ´ 40560 Menex.242.a.3 : αὐτήν, ὃ δὴ φιλεῖ ἐκ τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὖ πράττουσι 40561 Menex.242.a.4 : προσπίπτειν, πρῶτον μὲν ζῆλος, ἀπὸ ζήλου δὲ φθόνος· ὃ καὶ 40562 Menex.242.a.5 : τήνδε τὴν πόλιν ἄκουσαν ἐν πολέμῳ τοῖς Ἕλλησι κατέ– 40563 Menex.242.a.6 : στησεν. μετὰ δὲ τοῦτο γενομένου πολέμου, συνέβαλον μὲν 40564 Menex.242.a.7 : ἐν Τανάγρᾳ ὑπὲρ τῆς Βοιωτῶν ἐλευθερίας Λακεδαιμονίοις 40565 Menex.242.b.1 : μαχόμενοι, ἀμφισβητησίμου δὲ τῆς μάχης γενομένης, διέκρινε 40566 Menex.242.b.2 : τὸ ὕστερον ἔργον· οἱ μὲν γὰρ ᾤχοντο ἀπιόντες, καταλιπόντες 40567 Menex.242.b.3 : [Βοιωτοὺς] οἷς ἐβοήθουν, οἱ δ´ ἡμέτεροι τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐν Οἰνο– 40568 Menex.242.b.4 : φύτοις νικήσαντες τοὺς ἀδίκως φεύγοντας δικαίως κατήγαγον. 40569 Menex.242.b.5 : οὗτοι δὴ πρῶτοι μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον, Ἕλλησιν ἤδη 40570 Menex.242.b.6 : ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας βοηθοῦντες πρὸς Ἕλληνας, ἄνδρες ἀγαθοὶ 40571 Menex.242.c.1 : γενόμενοι καὶ ἐλευθερώσαντες οἷς ἐβοήθουν, ἐν τῷδε τῷ 40572 Menex.242.c.2 : μνήματι τιμηθέντες ὑπὸ τῆς πόλεως πρῶτοι ἐτέθησαν. μετὰ 40573 Menex.242.c.3 : δὲ ταῦτα πολλοῦ πολέμου γενομένου, καὶ πάντων τῶν 40574 Menex.242.c.4 : Ἑλλήνων ἐπιστρατευσάντων καὶ τεμόντων τὴν χώραν καὶ 40575 Menex.242.c.5 : ἀναξίαν χάριν ἐκτινόντων τῇ πόλει, νικήσαντες αὐτοὺς 40576 Menex.242.c.6 : ναυμαχίᾳ οἱ ἡμέτεροι καὶ λαβόντες αὐτῶν τοὺς ἡγεμόνας 40577 Menex.242.c.7 : Λακεδαιμονίους ἐν τῇ Σφαγίᾳ, ἐξὸν αὐτοῖς διαφθεῖραι ἐφεί– 40578 Menex.242.d.1 : σαντο καὶ ἀπέδοσαν καὶ εἰρήνην ἐποιήσαντο, ἡγούμενοι πρὸς 40579 Menex.242.d.2 : μὲν τὸ ὁμόφυλον μέχρι νίκης δεῖν πολεμεῖν, καὶ μὴ δι´ 40580 Menex.242.d.3 : ὀργὴν ἰδίαν πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων διολλύναι, 40581 Menex.242.d.4 : πρὸς δὲ τοὺς βαρβάρους μέχρι διαφθορᾶς. τούτους δὴ ἄξιον 40582 Menex.242.d.5 : ἐπαινέσαι τοὺς ἄνδρας, οἳ τοῦτον τὸν πόλεμον πολεμήσαντες 40583 Menex.242.d.6 : ἐνθάδε κεῖνται, ὅτι ἐπέδειξαν, εἴ τις ἄρα ἠμφεσβήτει ὡς ἐν 40584 Menex.242.d.7 : τῷ προτέρῳ πολέμῳ τῷ πρὸς τοὺς βαρβάρους ἄλλοι τινὲς 40585 Menex.242.d.8 : εἶεν ἀμείνους Ἀθηναίων, ὅτι οὐκ ἀληθῆ ἀμφισβητοῖεν· οὗτοι 40586 Menex.242.e.1 : γὰρ ἐνταῦθα ἔδειξαν, στασιασάσης τῆς Ἑλλάδος περιγενό– 40587 Menex.242.e.2 : μενοι τῷ πολέμῳ, τοὺς προεστῶτας τῶν ἄλλων Ἑλλήνων 40588 Menex.242.e.3 : χειρωσάμενοι, μεθ´ ὧν τότε τοὺς βαρβάρους ἐνίκων κοινῇ, 40589 Menex.242.e.4 : τούτους νικῶντες ἰδίᾳ. τρίτος δὲ πόλεμος μετὰ ταύτην τὴν 40590 Menex.242.e.5 : εἰρήνην ἀνέλπιστός τε καὶ δεινὸς ἐγένετο, ἐν ᾧ πολλοὶ καὶ 40591 Menex.242.e.6 : ἀγαθοὶ τελευτήσαντες ἐνθάδε κεῖνται, πολλοὶ μὲν ἀμφὶ Σι– 40592 Menex.243.a.1 : κελίαν πλεῖστα τρόπαια στήσαντες ὑπὲρ τῆς Λεοντίνων 40593 Menex.243.a.2 : ἐλευθερίας, οἷς βοηθοῦντες διὰ τοὺς ὅρκους ἔπλευσαν εἰς 40594 Menex.243.a.3 : ἐκείνους τοὺς τόπους, διὰ δὲ μῆκος τοῦ πλοῦ εἰς ἀπορίαν 40595 Menex.243.a.4 : τῆς πόλεως καταστάσης καὶ οὐ δυναμένης αὐτοῖς ὑπηρετεῖν, 40596 Menex.243.a.5 : τούτῳ ἀπειπόντες ἐδυστύχησαν· ὧν οἱ ἐχθροὶ καὶ προσπολε– 40597 Menex.243.a.6 : μήσαντες πλείω ἔπαινον ἔχουσι σωφροσύνης καὶ ἀρετῆς ἢ 40598 Menex.243.a.7 : τῶν ἄλλων οἱ φίλοι· πολλοὶ δ´ ἐν ταῖς ναυμαχίαις ταῖς καθ´ 40599 Menex.243.a.8 : Ἑλλήσποντον, μιᾷ μὲν ἡμέρᾳ πάσας τὰς τῶν πολεμίων 40600 Menex.243.b.1 : ἑλόντες ναῦς, πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας νικήσαντες· ὃ δ´ εἶπον 40601 Menex.243.b.2 : δεινὸν καὶ ἀνέλπιστον τοῦ πολέμου γενέσθαι, τόδε λέγω τὸ 40602 Menex.243.b.3 : εἰς τοσοῦτον φιλονικίας ἐλθεῖν πρὸς τὴν πόλιν τοὺς ἄλλους 40603 Menex.243.b.4 : Ἕλληνας, ὥστε τολμῆσαι τῷ ἐχθίστῳ ἐπικηρυκεύσασθαι 40604 Menex.243.b.5 : βασιλεῖ, ὃν κοινῇ ἐξέβαλον μεθ´ ἡμῶν, ἰδίᾳ τοῦτον πάλιν 40605 Menex.243.b.6 : ἐπάγεσθαι, βάρβαρον ἐφ´ Ἕλληνας, καὶ συναθροῖσαι ἐπὶ 40606 Menex.243.b.7 : τὴν πόλιν πάντας Ἕλληνάς τε καὶ βαρβάρους. οὗ δὴ καὶ 40607 Menex.243.c.1 : ἐκφανὴς ἐγένετο ἡ τῆς πόλεως ῥώμη τε καὶ ἀρετή. οἰομένων 40608 Menex.243.c.2 : γὰρ ἤδη αὐτὴν καταπεπολεμῆσθαι καὶ ἀπειλημμένων ἐν 40609 Menex.243.c.3 : Μυτιλήνῃ τῶν νεῶν, βοηθήσαντες ἑξήκοντα ναυσίν, αὐτοὶ 40610 Menex.243.c.4 : ἐμβάντες εἰς τὰς ναῦς, καὶ ἄνδρες γενόμενοι ὁμολογουμένως 40611 Menex.243.c.5 : ἄριστοι, νικήσαντες μὲν τοὺς πολεμίους, λυσάμενοι δὲ τοὺς 40612 Menex.243.c.6 : φιλίους, ἀναξίου τύχης τυχόντες, οὐκ ἀναιρεθέντες ἐκ τῆς 40613 Menex.243.c.7 : θαλάττης κεῖνται ἐνθάδε. ὧν χρὴ ἀεὶ μεμνῆσθαί τε καὶ 40614 Menex.243.d.1 : ἐπαινεῖν· τῇ μὲν γὰρ ἐκείνων ἀρετῇ ἐνικήσαμεν οὐ μόνον 40615 Menex.243.d.2 : τὴν τότε ναυμαχίαν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄλλον πόλεμον· δόξαν 40616 Menex.243.d.3 : γὰρ δι´ αὐτοὺς ἡ πόλις ἔσχεν μή ποτ´ ἂν καταπολεμηθῆναι 40617 Menex.243.d.4 : μηδ´ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων—καὶ ἀληθῆ ἔδοξεν—τῇ δὲ ἡμετέρᾳ 40618 Menex.243.d.5 : αὐτῶν διαφορᾷ ἐκρατήθημεν, οὐχ ὑπὸ τῶν ἄλλων· ἀήττητοι 40619 Menex.243.d.6 : γὰρ ἔτι καὶ νῦν ὑπό γε ἐκείνων ἐσμέν, ἡμεῖς δὲ αὐτοὶ ἡμᾶς 40620 Menex.243.d.7 : αὐτοὺς καὶ ἐνικήσαμεν καὶ ἡττήθημεν. μετὰ δὲ ταῦτα 40621 Menex.243.e.1 : ἡσυχίας γενομένης καὶ εἰρήνης πρὸς τοὺς ἄλλους, ὁ οἰκεῖος 40622 Menex.243.e.2 : ἡμῖν πόλεμος οὕτως ἐπολεμήθη, ὥστε εἴπερ εἱμαρμένον εἴη 40623 Menex.243.e.3 : ἀνθρώποις στασιάσαι, μὴ ἂν ἄλλως εὔξασθαι μηδένα πόλιν 40624 Menex.243.e.4 : ἑαυτοῦ νοσῆσαι. ἔκ τε γὰρ τοῦ Πειραιῶς καὶ τοῦ ἄστεως 40625 Menex.243.e.5 : ὡς ἁσμένως καὶ οἰκείως ἀλλήλοις συνέμειξαν οἱ πολῖται καὶ 40626 Menex.243.e.6 : παρ´ ἐλπίδα τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι, τόν τε πρὸς τοὺς Ἐλευσῖνι 40627 Menex.244.a.1 : πόλεμον ὡς μετρίως ἔθεντο· καὶ τούτων ἁπάντων οὐδὲν ἄλλ´ 40628 Menex.244.a.2 : αἴτιον ἢ ἡ τῷ ὄντι συγγένεια, φιλίαν βέβαιον καὶ ὁμόφυλον 40629 Menex.244.a.3 : οὐ λόγῳ ἀλλ´ ἔργῳ παρεχομένη. χρὴ δὲ καὶ τῶν ἐν τούτῳ 40630 Menex.244.a.4 : τῷ πολέμῳ τελευτησάντων ὑπ´ ἀλλήλων μνείαν ἔχειν καὶ 40631 Menex.244.a.5 : διαλλάττειν αὐτοὺς ᾧ δυνάμεθα, εὐχαῖς καὶ θυσίαις, ἐν τοῖς 40632 Menex.244.a.6 : τοιοῖσδε, τοῖς κρατοῦσιν αὐτῶν εὐχομένους, ἐπειδὴ καὶ ἡμεῖς 40633 Menex.244.a.7 : διηλλάγμεθα. οὐ γὰρ κακίᾳ ἀλλήλων ἥψαντο οὐδ´ ἔχθρᾳ 40634 Menex.244.b.1 : ἀλλὰ δυστυχίᾳ. μάρτυρες δὲ ἡμεῖς αὐτοί ἐσμεν τούτων οἱ 40635 Menex.244.b.2 : ζῶντες· οἱ αὐτοὶ γὰρ ὄντες ἐκείνοις γένει συγγνώμην ἀλλήλοις 40636 Menex.244.b.3 : ἔχομεν ὧν τ´ ἐποιήσαμεν ὧν τ´ ἐπάθομεν. μετὰ δὲ τοῦτο 40637 Menex.244.b.4 : παντελῶς εἰρήνης ἡμῖν γενομένης, ἡσυχίαν ἦγεν ἡ πόλις, 40638 Menex.244.b.5 : τοῖς μὲν βαρβάροις συγγιγνώσκουσα, ὅτι παθόντες ὑπ´ αὐ– 40639 Menex.244.b.6 : τῆς κακῶς [ἱκανῶς] οὐκ ἐνδεῶς ἠμύναντο, τοῖς δὲ Ἕλλησιν 40640 Menex.244.b.7 : ἀγανακτοῦσα, μεμνημένη ὡς εὖ παθόντες ὑπ´ αὐτῆς οἵαν 40641 Menex.244.c.1 : χάριν ἀπέδοσαν, κοινωσάμενοι τοῖς βαρβάροις, τάς τε ναῦς 40642 Menex.244.c.2 : περιελόμενοι αἵ ποτ´ ἐκείνους ἔσωσαν, καὶ τείχη καθελόντες 40643 Menex.244.c.3 : ἀνθ´ ὧν ἡμεῖς τἀκείνων ἐκωλύσαμεν πεσεῖν· διανοουμένη δὲ 40644 Menex.244.c.4 : ἡ πόλις μὴ ἂν ἔτι ἀμῦναι μήτε Ἕλλησι πρὸς ἀλλήλων 40645 Menex.244.c.5 : δουλουμένοις μήτε ὑπὸ βαρβάρων, οὕτως ᾤκει. ἡμῶν οὖν 40646 Menex.244.c.6 : ἐν τοιαύτῃ διανοίᾳ ὄντων ἡγησάμενοι Λακεδαιμόνιοι τοὺς μὲν 40647 Menex.244.c.7 : τῆς ἐλευθερίας ἐπικούρους πεπτωκέναι ἡμᾶς, σφέτερον δὲ ἤδη 40648 Menex.244.d.1 : ἔργον εἶναι καταδουλοῦσθαι τοὺς ἄλλους, ταῦτ´ ἔπραττον. καὶ 40649 Menex.244.d.2 : μηκύνειν μὲν τί δεῖ; οὐ γὰρ πάλαι οὐδὲ παλαιῶν ἀνθρώπων 40650 Menex.244.d.3 : γεγονότα λέγοιμ´ ἂν τὰ μετὰ ταῦτα· αὐτοὶ γὰρ ἴσμεν ὡς 40651 Menex.244.d.4 : ἐκπεπληγμένοι ἀφίκοντο εἰς χρείαν τῆς πόλεως τῶν τε Ἑλ– 40652 Menex.244.d.5 : λήνων οἱ πρῶτοι, Ἀργεῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Κορίνθιοι, καὶ τό 40653 Menex.244.d.6 : γε θειότατον πάντων, τὸ καὶ βασιλέα εἰς τοῦτο ἀπορίας 40654 Menex.244.d.7 : ἀφικέσθαι, ὥστε περιστῆναι αὐτῷ μηδαμόθεν ἄλλοθεν τὴν 40655 Menex.244.d.8 : σωτηρίαν γενέσθαι ἀλλ´ ἢ ἐκ ταύτης τῆς πόλεως, ἣν προθύμως 40656 Menex.244.e.1 : ἀπώλλυ. καὶ δὴ καὶ εἴ τις βούλοιτο τῆς πόλεως κατη– 40657 Menex.244.e.2 : γορῆσαι δικαίως, τοῦτ´ ἂν μόνον λέγων ὀρθῶς ἂν κατηγοροῖ, 40658 Menex.244.e.3 : ὡς ἀεὶ λίαν φιλοικτίρμων ἐστὶ καὶ τοῦ ἥττονος θεραπίς. καὶ 40659 Menex.244.e.4 : δὴ καὶ ἐν τῷ τότε χρόνῳ οὐχ οἵα τε ἐγένετο καρτερῆσαι οὐδὲ 40660 Menex.244.e.5 : διαφυλάξαι ἃ ἐδέδοκτο αὐτῇ, τὸ μηδενὶ δουλουμένῳ βοηθεῖν 40661 Menex.245.a.1 : τῶν σφᾶς ἀδικησάντων, ἀλλὰ ἐκάμφθη καὶ ἐβοήθησεν, καὶ 40662 Menex.245.a.2 : τοὺς μὲν Ἕλληνας αὐτὴ βοηθήσασα ἀπελύσατο δουλείας, 40663 Menex.245.a.3 : ὥστ´ ἐλευθέρους εἶναι μέχρι οὗ πάλιν αὐτοὶ αὑτοὺς κατε– 40664 Menex.245.a.4 : δουλώσαντο, βασιλεῖ δὲ αὐτὴ μὲν οὐκ ἐτόλμησεν βοηθῆσαι, 40665 Menex.245.a.5 : αἰσχυνομένη τὰ τρόπαια τά τε Μαραθῶνι καὶ Σαλαμῖνι καὶ 40666 Menex.245.a.6 : Πλαταιαῖς, φυγάδας δὲ καὶ ἐθελοντὰς ἐάσασα μόνον βοηθῆσαι 40667 Menex.245.a.7 : ὁμολογουμένως ἔσωσεν. τειχισαμένη δὲ καὶ ναυπηγησαμένη, 40668 Menex.245.b.1 : ἐκδεξαμένη τὸν πόλεμον, ἐπειδὴ ἠναγκάσθη πολεμεῖν, ὑπὲρ 40669 Menex.245.b.2 : Παρίων ἐπολέμει Λακεδαιμονίοις. φοβηθεὶς δὲ βασιλεὺς 40670 Menex.245.b.3 : τὴν πόλιν, ἐπειδὴ ἑώρα Λακεδαιμονίους τῷ κατὰ θάλατταν 40671 Menex.245.b.4 : πολέμῳ ἀπαγορεύοντας, ἀποστῆναι βουλόμενος ἐξῄτει τοὺς 40672 Menex.245.b.5 : Ἕλληνας τοὺς ἐν τῇ ἠπείρῳ, οὕσπερ πρότερον Λακεδαιμόνιοι 40673 Menex.245.b.6 : αὐτῷ ἐξέδοσαν, εἰ μέλλοι συμμαχήσειν ἡμῖν τε καὶ τοῖς ἄλλοις 40674 Menex.245.b.7 : συμμάχοις, ἡγούμενος οὐκ ἐθελήσειν, ἵν´ αὐτῷ πρόφασις εἴη 40675 Menex.245.c.1 : τῆς ἀποστάσεως. καὶ τῶν μὲν ἄλλων συμμάχων ἐψεύσθη· 40676 Menex.245.c.2 : ἠθέλησαν γὰρ αὐτῷ ἐκδιδόναι καὶ συνέθεντο καὶ ὤμοσαν 40677 Menex.245.c.3 : Κορίνθιοι καὶ Ἀργεῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι, 40678 Menex.245.c.4 : εἰ μέλλοι χρήματα παρέξειν, ἐκδώσειν τοὺς ἐν τῇ ἠπείρῳ 40679 Menex.245.c.5 : Ἕλληνας· μόνοι δὲ ἡμεῖς οὐκ ἐτολμήσαμεν οὔτε ἐκδοῦναι 40680 Menex.245.c.6 : οὔτε ὀμόσαι. οὕτω δή τοι τό γε τῆς πόλεως γενναῖον καὶ 40681 Menex.245.c.7 : ἐλεύθερον βέβαιόν τε καὶ ὑγιές ἐστιν καὶ φύσει μισοβάρ– 40682 Menex.245.d.1 : βαρον, διὰ τὸ εἰλικρινῶς εἶναι Ἕλληνας καὶ ἀμιγεῖς βαρ– 40683 Menex.245.d.2 : βάρων. οὐ γὰρ Πέλοπες οὐδὲ Κάδμοι οὐδὲ Αἴγυπτοί τε καὶ 40684 Menex.245.d.3 : Δαναοὶ οὐδὲ ἄλλοι πολλοὶ φύσει μὲν βάρβαροι ὄντες, νόμῳ 40685 Menex.245.d.4 : δὲ Ἕλληνες, συνοικοῦσιν ἡμῖν, ἀλλ´ αὐτοὶ Ἕλληνες, οὐ 40686 Menex.245.d.5 : μειξοβάρβαροι οἰκοῦμεν, ὅθεν καθαρὸν τὸ μῖσος ἐντέτηκε τῇ 40687 Menex.245.d.6 : πόλει τῆς ἀλλοτρίας φύσεως. ὅμως δ´ οὖν ἐμονώθημεν πάλιν 40688 Menex.245.e.1 : διὰ τὸ μὴ ἐθέλειν αἰσχρὸν καὶ ἀνόσιον ἔργον ἐργάσασθαι 40689 Menex.245.e.2 : Ἕλληνας βαρβάροις ἐκδόντες. ἐλθόντες οὖν εἰς ταὐτὰ ἐξ 40690 Menex.245.e.3 : ὧν καὶ τὸ πρότερον κατεπολεμήθημεν, σὺν θεῷ ἄμεινον ἢ τότε 40691 Menex.245.e.4 : ἐθέμεθα τὸν πόλεμον· καὶ γὰρ ναῦς καὶ τείχη ἔχοντες καὶ 40692 Menex.245.e.5 : τὰς ἡμετέρας αὐτῶν ἀποικίας ἀπηλλάγημεν τοῦ πολέμου 40693 Menex.245.e.6 : οὕτως, 〈ὥστ´〉 ἀγαπητῶς ἀπηλλάττοντο καὶ οἱ πολέμιοι. 40694 Menex.245.e.7 : ἀνδρῶν μέντοι ἀγαθῶν καὶ ἐν τούτῳ τῷ πολέμῳ ἐστερήθημεν, 40695 Menex.245.e.8 : τῶν τε ἐν Κορίνθῳ χρησαμένων δυσχωρίᾳ καὶ ἐν Λεχαίῳ 40696 Menex.246.a.1 : προδοσίᾳ· ἀγαθοὶ δὲ καὶ οἱ βασιλέα ἐλευθερώσαντες καὶ 40697 Menex.246.a.2 : ἐκβαλόντες ἐκ τῆς θαλάττης Λακεδαιμονίους· ὧν ἐγὼ μὲν 40698 Menex.246.a.3 : ὑμᾶς ἀναμιμνῄσκω, ὑμᾶς δὲ πρέπει συνεπαινεῖν τε καὶ κοσμεῖν 40699 Menex.246.a.4 : τοιούτους ἄνδρας. 40700 Menex.246.a.5 : Καὶ τὰ μὲν δὴ ἔργα ταῦτα τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐνθάδε κειμένων 40701 Menex.246.a.6 : καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ὑπὲρ τῆς πόλεως τετελευτήκασι, πολλὰ 40702 Menex.246.a.7 : μὲν τὰ εἰρημένα καὶ καλά, πολὺ δ´ ἔτι πλείω καὶ καλλίω τὰ 40703 Menex.246.b.1 : ὑπολειπόμενα· πολλαὶ γὰρ ἂν ἡμέραι καὶ νύκτες οὐχ ἱκαναὶ 40704 Menex.246.b.2 : γένοιντο τῷ τὰ πάντα μέλλοντι περαίνειν. τούτων οὖν χρὴ 40705 Menex.246.b.3 : μεμνημένους τοῖς τούτων ἐκγόνοις πάντ´ ἄνδρα παρακε– 40706 Menex.246.b.4 : λεύεσθαι, ὥσπερ ἐν πολέμῳ, μὴ λείπειν τὴν τάξιν τὴν τῶν 40707 Menex.246.b.5 : προγόνων μηδ´ εἰς τοὐπίσω ἀναχωρεῖν εἴκοντας κάκῃ. ἐγὼ 40708 Menex.246.b.6 : μὲν οὖν καὶ αὐτός, ὦ παῖδες ἀνδρῶν ἀγαθῶν, νῦν τε παρα– 40709 Menex.246.b.7 : κελεύομαι καὶ ἐν τῷ λοιπῷ χρόνῳ, ὅπου ἄν τῳ ἐντυγχάνω 40710 Menex.246.c.1 : ὑμῶν, καὶ ἀναμνήσω καὶ διακελεύσομαι προθυμεῖσθαι εἶναι 40711 Menex.246.c.2 : ὡς ἀρίστους· ἐν δὲ τῷ παρόντι δίκαιός εἰμι εἰπεῖν ἃ οἱ 40712 Menex.246.c.3 : πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν τοῖς ἀεὶ λειπομένοις, 40713 Menex.246.c.4 : εἴ τι πάσχοιεν, ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. φράσω δὲ ὑμῖν 40714 Menex.246.c.5 : ἅ τε αὐτῶν ἤκουσα ἐκείνων καὶ οἷα νῦν ἡδέως ἂν εἴποιεν ὑμῖν 40715 Menex.246.c.6 : λαβόντες δύναμιν, τεκμαιρόμενος ἐξ ὧν τότε ἔλεγον. ἀλλὰ 40716 Menex.246.c.7 : νομίζειν χρὴ αὐτῶν ἀκούειν ἐκείνων ἃ ἂν ἀπαγγέλλω· ἔλεγον 40717 Menex.246.c.8 : δὲ τάδε— 40718 Menex.246.d.1 : Ὦ παῖδες, ὅτι μέν ἐστε πατέρων ἀγαθῶν, αὐτὸ μηνύει τὸ 40719 Menex.246.d.2 : νῦν παρόν· ἡμῖν δὲ ἐξὸν ζῆν μὴ καλῶς, καλῶς αἱρούμεθα 40720 Menex.246.d.3 : μᾶλλον τελευτᾶν, πρὶν ὑμᾶς τε καὶ τοὺς ἔπειτα εἰς ὀνείδη 40721 Menex.246.d.4 : καταστῆσαι καὶ πρὶν τοὺς ἡμετέρους πατέρας καὶ πᾶν τὸ 40722 Menex.246.d.5 : πρόσθεν γένος αἰσχῦναι, ἡγούμενοι τῷ τοὺς αὑτοῦ αἰσχύναντι 40723 Menex.246.d.6 : ἀβίωτον εἶναι, καὶ τῷ τοιούτῳ οὔτε τινὰ ἀνθρώπων οὔτε 40724 Menex.246.d.7 : θεῶν φίλον εἶναι οὔτ´ ἐπὶ γῆς οὔθ´ ὑπὸ γῆς τελευτήσαντι. 40725 Menex.246.d.8 : χρὴ οὖν μεμνημένους τῶν ἡμετέρων λόγων, ἐάν τι καὶ ἄλλο 40726 Menex.246.e.1 : ἀσκῆτε, ἀσκεῖν μετ´ ἀρετῆς, εἰδότας ὅτι τούτου λειπόμενα 40727 Menex.246.e.2 : πάντα καὶ κτήματα καὶ ἐπιτηδεύματα αἰσχρὰ καὶ κακά. οὔτε 40728 Menex.246.e.3 : γὰρ πλοῦτος κάλλος φέρει τῷ κεκτημένῳ μετ´ ἀνανδρίας— 40729 Menex.246.e.4 : ἄλλῳ γὰρ ὁ τοιοῦτος πλουτεῖ καὶ οὐχ ἑαυτῷ—οὔτε σώματος 40730 Menex.246.e.5 : κάλλος καὶ ἰσχὺς δειλῷ καὶ κακῷ συνοικοῦντα πρέποντα 40731 Menex.246.e.6 : φαίνεται ἀλλ´ ἀπρεπῆ, καὶ ἐπιφανέστερον ποιεῖ τὸν ἔχοντα 40732 Menex.246.e.7 : καὶ ἐκφαίνει τὴν δειλίαν· πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη 40733 Menex.247.a.1 : δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία 40734 Menex.247.a.2 : φαίνεται. ὧν ἕνεκα καὶ πρῶτον καὶ ὕστατον καὶ διὰ παντὸς 40735 Menex.247.a.3 : πᾶσαν πάντως προθυμίαν πειρᾶσθε ἔχειν ὅπως μάλιστα μὲν 40736 Menex.247.a.4 : ὑπερβαλεῖσθε καὶ ἡμᾶς καὶ τοὺς πρόσθεν εὐκλείᾳ· εἰ δὲ μή, 40737 Menex.247.a.5 : ἴστε ὡς ἡμῖν, ἂν μὲν νικῶμεν ὑμᾶς ἀρετῇ, ἡ νίκη αἰσχύνην 40738 Menex.247.a.6 : φέρει, ἡ δὲ ἧττα, ἐὰν ἡττώμεθα, εὐδαιμονίαν. μάλιστα δ´ 40739 Menex.247.a.7 : ἂν νικῴμεθα καὶ ὑμεῖς νικῴητε, εἰ παρασκευάσαισθε τῇ τῶν 40740 Menex.247.b.1 : προγόνων δόξῃ μὴ καταχρησόμενοι μηδ´ ἀναλώσοντες αὐτήν, 40741 Menex.247.b.2 : γνόντες ὅτι ἀνδρὶ οἰομένῳ τὶ εἶναι οὐκ ἔστιν αἴσχιον οὐδὲν 40742 Menex.247.b.3 : ἢ παρέχειν ἑαυτὸν τιμώμενον μὴ δι´ ἑαυτὸν ἀλλὰ διὰ δόξαν 40743 Menex.247.b.4 : προγόνων. εἶναι μὲν γὰρ τιμὰς γονέων ἐκγόνοις καλὸς 40744 Menex.247.b.5 : θησαυρὸς καὶ μεγαλοπρεπής· χρῆσθαι δὲ καὶ χρημάτων καὶ 40745 Menex.247.b.6 : τιμῶν θησαυρῷ, καὶ μὴ τοῖς ἐκγόνοις παραδιδόναι, αἰσχρὸν 40746 Menex.247.b.7 : καὶ ἄνανδρον, ἀπορίᾳ ἰδίων αὑτοῦ κτημάτων τε καὶ εὐδοξιῶν. 40747 Menex.247.c.1 : καὶ ἐὰν μὲν ταῦτα ἐπιτηδεύσητε, φίλοι παρὰ φίλους ἡμᾶς 40748 Menex.247.c.2 : ἀφίξεσθε, ὅταν ὑμᾶς ἡ προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελή– 40749 Menex.247.c.3 : σαντας δὲ ὑμᾶς καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται. 40750 Menex.247.c.4 : τοῖς μὲν οὖν παισὶ ταῦτ´ εἰρήσθω. 40751 Menex.247.c.5 : Πατέρας δὲ ἡμῶν, οἷς εἰσί, καὶ μητέρας ἀεὶ χρὴ παρα– 40752 Menex.247.c.6 : μυθεῖσθαι ὡς ῥᾷστα φέρειν τὴν συμφοράν, ἐὰν ἄρα συμβῇ 40753 Menex.247.c.7 : γενέσθαι, καὶ μὴ συνοδύρεσθαι—οὐ γὰρ τοῦ λυπήσοντος 40754 Menex.247.d.1 : προσδεήσονται· ἱκανὴ γὰρ ἔσται καὶ ἡ γενομένη τύχη τοῦτο 40755 Menex.247.d.2 : πορίζειν—ἀλλ´ ἰωμένους καὶ πραΰνοντας ἀναμιμνῄσκειν αὐ– 40756 Menex.247.d.3 : τοὺς ὅτι ὧν ηὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ θεοὶ ἐπήκοοι 40757 Menex.247.d.4 : γεγόνασιν. οὐ γὰρ ἀθανάτους σφίσι παῖδας ηὔχοντο γενέσθαι 40758 Menex.247.d.5 : ἀλλ´ ἀγαθοὺς καὶ εὐκλεεῖς, ὧν ἔτυχον, μεγίστων ἀγαθῶν 40759 Menex.247.d.6 : ὄντων· πάντα δὲ οὐ ῥᾴδιον θνητῷ ἀνδρὶ κατὰ νοῦν ἐν τῷ 40760 Menex.247.d.7 : ἑαυτοῦ βίῳ ἐκβαίνειν. καὶ φέροντες μὲν ἀνδρείως τὰς 40761 Menex.247.d.8 : συμφορὰς δόξουσι τῷ ὄντι ἀνδρείων παίδων πατέρες εἶναι 40762 Menex.247.e.1 : καὶ αὐτοὶ τοιοῦτοι, ὑπείκοντες δὲ ὑποψίαν παρέξουσιν ἢ μὴ 40763 Menex.247.e.2 : ἡμέτεροι εἶναι ἢ ἡμῶν τοὺς ἐπαινοῦντας καταψεύδεσθαι· χρὴ 40764 Menex.247.e.3 : δὲ οὐδέτερα τούτων, ἀλλ´ ἐκείνους μάλιστα ἡμῶν ἐπαινέτας 40765 Menex.247.e.4 : εἶναι ἔργῳ, παρέχοντας αὑτοὺς φαινομένους τῷ ὄντι πατέρας 40766 Menex.247.e.5 : ὄντας ἄνδρας ἀνδρῶν. πάλαι γὰρ δὴ τὸ Μηδὲν ἄγαν λεγό– 40767 Menex.247.e.6 : μενον καλῶς δοκεῖ λέγεσθαι· τῷ γὰρ ὄντι εὖ λέγεται. ὅτῳ 40768 Menex.247.e.7 : γὰρ ἀνδρὶ εἰς ἑαυτὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν 40769 Menex.248.a.1 : φέροντα ἢ ἐγγὺς τούτου, καὶ μὴ ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις 40770 Menex.248.a.2 : αἰωρεῖται ἐξ ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι ἠνάγ– 40771 Menex.248.a.3 : κασται καὶ τὰ ἐκείνου, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται ζῆν, 40772 Menex.248.a.4 : οὗτός ἐστιν ὁ σώφρων καὶ οὗτος ὁ ἀνδρεῖος καὶ φρόνιμος· 40773 Menex.248.a.5 : οὗτος γιγνομένων χρημάτων καὶ παίδων καὶ διαφθειρομένων 40774 Menex.248.a.6 : μάλιστα πείσεται τῇ παροιμίᾳ· οὔτε γὰρ χαίρων οὔτε λυπού– 40775 Menex.248.a.7 : μενος ἄγαν φανήσεται διὰ τὸ αὑτῷ πεποιθέναι. τοιούτους 40776 Menex.248.b.1 : δὲ ἡμεῖς γε ἀξιοῦμεν καὶ τοὺς ἡμετέρους εἶναι καὶ βουλόμεθα 40777 Menex.248.b.2 : καὶ φαμέν, καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς νῦν παρέχομεν τοιούτους, οὐκ 40778 Menex.248.b.3 : ἀγανακτοῦντας οὐδὲ φοβουμένους ἄγαν εἰ δεῖ τελευτᾶν ἐν τῷ 40779 Menex.248.b.4 : παρόντι. δεόμεθα δὴ καὶ πατέρων καὶ μητέρων τῇ αὐτῇ ταύτῃ 40780 Menex.248.b.5 : διανοίᾳ χρωμένους τὸν ἐπίλοιπον βίον διάγειν, καὶ εἰδέναι 40781 Menex.248.b.6 : ὅτι οὐ θρηνοῦντες οὐδὲ ὀλοφυρόμενοι ἡμᾶς ἡμῖν μάλιστα 40782 Menex.248.b.7 : χαριοῦνται, ἀλλ´ εἴ τις ἔστι τοῖς τετελευτηκόσιν αἴσθησις 40783 Menex.248.c.1 : τῶν ζώντων, οὕτως ἀχάριστοι εἶεν ἂν μάλιστα, ἑαυτούς τε 40784 Menex.248.c.2 : κακοῦντες καὶ βαρέως φέροντες τὰς συμφοράς· κούφως δὲ καὶ 40785 Menex.248.c.3 : μετρίως μάλιστ´ ἂν χαρίζοιντο. τὰ μὲν γὰρ ἡμέτερα τελευτὴν 40786 Menex.248.c.4 : ἤδη ἕξει ἥπερ καλλίστη γίγνεται ἀνθρώποις, ὥστε πρέπει 40787 Menex.248.c.5 : αὐτὰ μᾶλλον κοσμεῖν ἢ θρηνεῖν· γυναικῶν δὲ τῶν ἡμετέρων 40788 Menex.248.c.6 : καὶ παίδων ἐπιμελούμενοι καὶ τρέφοντες καὶ ἐνταῦθα τὸν 40789 Menex.248.c.7 : νοῦν τρέποντες τῆς τε τύχης μάλιστ´ ἂν εἶεν ἐν λήθῃ καὶ 40790 Menex.248.d.1 : ζῷεν κάλλιον καὶ ὀρθότερον καὶ ἡμῖν προσφιλέστερον. ταῦτα 40791 Menex.248.d.2 : δὴ ἱκανὰ τοῖς ἡμετέροις παρ´ ἡμῶν ἀγγέλλειν· τῇ δὲ πόλει 40792 Menex.248.d.3 : παρακελευοίμεθ´ ἂν ὅπως ἡμῖν καὶ πατέρων καὶ ὑέων 40793 Menex.248.d.4 : ἐπιμελήσονται, τοὺς μὲν παιδεύοντες κοσμίως, τοὺς δὲ 40794 Menex.248.d.5 : γηροτροφοῦντες ἀξίως· νῦν δὲ ἴσμεν ὅτι καὶ ἐὰν μὴ ἡμεῖς 40795 Menex.248.d.6 : παρακελευώμεθα, ἱκανῶς ἐπιμελήσεται. 40796 Menex.248.d.7 : Ταῦτα οὖν, ὦ παῖδες καὶ γονῆς τῶν τελευτησάντων, ἐκεῖνοί 40797 Menex.248.e.1 : τε ἐπέσκηπτον ἡμῖν ἀπαγγέλλειν, καὶ ἐγὼ ὡς δύναμαι προθυ– 40798 Menex.248.e.2 : μότατα ἀπαγγέλλω· καὶ αὐτὸς δέομαι ὑπὲρ ἐκείνων, τῶν μὲν 40799 Menex.248.e.3 : μιμεῖσθαι τοὺς αὑτῶν, τῶν δὲ θαρρεῖν ὑπὲρ αὑτῶν, ὡς ἡμῶν 40800 Menex.248.e.4 : καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ γηροτροφησόντων ὑμᾶς καὶ ἐπιμελη– 40801 Menex.248.e.5 : σομένων, ὅπου ἂν ἕκαστος ἑκάστῳ ἐντυγχάνῃ ὁτῳοῦν τῶν 40802 Menex.248.e.6 : ἐκείνων. τῆς δὲ πόλεως ἴστε που καὶ αὐτοὶ τὴν ἐπιμέλειαν, 40803 Menex.248.e.7 : ὅτι νόμους θεμένη περὶ τοὺς τῶν ἐν τῷ πολέμῳ τελευτη– 40804 Menex.248.e.8 : σάντων παῖδάς τε καὶ γεννήτορας ἐπιμελεῖται, καὶ δια– 40805 Menex.249.a.1 : φερόντως τῶν ἄλλων πολιτῶν προστέτακται φυλάττειν ἀρχῇ 40806 Menex.249.a.2 : ἥπερ μεγίστη ἐστίν, ὅπως ἂν οἱ τούτων μὴ ἀδικῶνται πατέρες 40807 Menex.249.a.3 : τε καὶ μητέρες· τοὺς δὲ παῖδας συνεκτρέφει αὐτή, προθυμου– 40808 Menex.249.a.4 : μένη ὅτι μάλιστ´ ἄδηλον αὐτοῖς τὴν ὀρφανίαν γενέσθαι, ἐν 40809 Menex.249.a.5 : πατρὸς σχήματι καταστᾶσα αὐτοῖς αὐτὴ ἔτι τε παισὶν οὖσιν, 40810 Menex.249.a.6 : καὶ ἐπειδὰν εἰς ἀνδρὸς τέλος ἴωσιν, ἀποπέμπει ἐπὶ τὰ σφέτερ´ 40811 Menex.249.a.7 : αὐτῶν πανοπλίᾳ κοσμήσασα, ἐνδεικνυμένη καὶ ἀναμιμνῄ– 40812 Menex.249.a.8 : σκουσα τὰ τοῦ πατρὸς ἐπιτηδεύματα ὄργανα τῆς πατρῴας 40813 Menex.249.b.1 : ἀρετῆς διδοῦσα, καὶ ἅμα οἰωνοῦ χάριν ἄρχεσθαι ἰέναι ἐπὶ τὴν 40814 Menex.249.b.2 : πατρῴαν ἑστίαν ἄρξοντα μετ´ ἰσχύος ὅπλοις κεκοσμημένον. 40815 Menex.249.b.3 : αὐτοὺς δὲ τοὺς τελευτήσαντας τιμῶσα οὐδέποτε ἐκλείπει, 40816 Menex.249.b.4 : καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν αὐτὴ τὰ νομιζόμενα ποιοῦσα κοινῇ 40817 Menex.249.b.5 : πᾶσιν ἅπερ ἑκάστῳ ἰδίᾳ γίγνεται, πρὸς δὲ τούτοις ἀγῶνας 40818 Menex.249.b.6 : γυμνικοὺς καὶ ἱππικοὺς τιθεῖσα καὶ μουσικῆς πάσης, καὶ 40819 Menex.249.b.7 : ἀτεχνῶς τῶν μὲν τελευτησάντων ἐν κληρονόμου καὶ ὑέος 40820 Menex.249.c.1 : μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ ὑέων ἐν πατρός, γονέων δὲ τῶν 40821 Menex.249.c.2 : τούτων ἐν ἐπιτρόπου, πᾶσαν πάντων παρὰ πάντα τὸν χρόνον 40822 Menex.249.c.3 : ἐπιμέλειαν ποιουμένη. ὧν χρὴ ἐνθυμουμένους πρᾳότερον 40823 Menex.249.c.4 : φέρειν τὴν συμφοράν· τοῖς τε γὰρ τελευτήσασι καὶ τοῖς 40824 Menex.249.c.5 : ζῶσιν οὕτως ἂν προσφιλέστατοι εἶτε καὶ ῥᾷστοι θεραπεύειν 40825 Menex.249.c.6 : τε καὶ θεραπεύεσθαι. νῦν δὲ ἤδη ὑμεῖς τε καὶ οἱ ἄλλοι 40826 Menex.249.c.7 : πάντες κοινῇ κατὰ τὸν νόμον τοὺς τετελευτηκότας ἀπολο– 40827 Menex.249.c.8 : φυράμενοι ἄπιτε. 40828 Menex.249.c.8 : 40829 Menex.249.d.1 : Οὗτός σοι ὁ λόγος, ὦ Μενέξενε, Ἀσπασίας τῆς Μιλησίας 40830 Menex.249.d.2 : ἐστίν. 40831 Menex.249.d.3 : {ΜΕΝ.} Νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, μακαρίαν γε λέγεις τὴν 40832 Menex.249.d.4 : Ἀσπασίαν, εἰ γυνὴ οὖσα τοιούτους λόγους οἵα τ´ ἐστὶ 40833 Menex.249.d.5 : συντιθέναι. 40834 Menex.249.d.6 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ εἰ μὴ πιστεύεις, ἀκολούθει μετ´ ἐμοῦ, καὶ 40835 Menex.249.d.7 : ἀκούσῃ αὐτῆς λεγούσης. 40836 Menex.249.d.8 : {ΜΕΝ.} Πολλάκις, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ ἐντετύχηκα Ἀσπασίᾳ, 40837 Menex.249.d.9 : καὶ οἶδα οἵα ἐστίν. 40838 Menex.249.d.10 : {ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἄγασαι αὐτὴν καὶ νῦν χάριν ἔχεις τοῦ 40839 Menex.249.d.11 : λόγου αὐτῇ; 40840 Menex.249.d.12 : {ΜΕΝ.} Καὶ πολλήν γε, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ χάριν ἔχω τούτου 40841 Menex.249.e.1 : τοῦ λόγου ἐκείνῃ ἢ ἐκείνῳ ὅστις σοι ὁ εἰπών ἐστιν αὐτόν· 40842 Menex.249.e.2 : καὶ πρός γε ἄλλων πολλῶν χάριν ἔχω τῷ εἰπόντι. 40843 Menex.249.e.3 : {ΣΩ.} Εὖ ἂν ἔχοι· ἀλλ´ ὅπως μου μὴ κατερεῖς, ἵνα καὶ 40844 Menex.249.e.4 : αὖθίς σοι πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους παρ´ αὐτῆς πολιτικοὺς 40845 Menex.249.e.5 : ἀπαγγέλλω. 40846 Menex.249.e.6 : {ΜΕΝ.} Θάρρει, οὐ κατερῶ· μόνον ἀπάγγελλε. 40847 Menex.249.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ ταῦτ´ ἔσται. 40848 Clit.406.a.1 : {ΣΩ.} Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύμου τις ἡμῖν διηγεῖτο 40849 Clit.406.a.2 : ἔναγχος, ὅτι Λυσίᾳ διαλεγόμενος τὰς μὲν μετὰ Σωκράτους 40850 Clit.406.a.3 : διατριβὰς ψέγοι, τὴν Θρασυμάχου δὲ συνουσίαν ὑπερε– 40851 Clit.406.a.4 : παινοῖ. 40852 Clit.406.a.5 : {ΚΛΕΙ.} Ὅστις, ὦ Σώκρατες, οὐκ ὀρθῶς ἀπεμνημόνευέ σοι 40853 Clit.406.a.6 : τοὺς ἐμοὶ περὶ σοῦ γενομένους λόγους πρὸς Λυσίαν· τὰ μὲν 40854 Clit.406.a.7 : γὰρ ἔγωγε οὐκ ἐπῄνουν σε, τὰ δὲ καὶ ἐπῄνουν. ἐπεὶ δὲ 40855 Clit.406.a.8 : δῆλος εἶ μεμφόμενος μέν μοι, προσποιούμενος δὲ μηδὲν 40856 Clit.406.a.9 : φροντίζειν, ἥδιστ´ ἄν σοι διεξέλθοιμι αὐτοὺς αὐτός, ἐπειδὴ 40857 Clit.406.a.10 : καὶ μόνω τυγχάνομεν ὄντε, ἵνα ἧττόν με ἡγῇ πρὸς σὲ φαύλως 40858 Clit.406.a.11 : ἔχειν. νῦν γὰρ ἴσως οὐκ ὀρθῶς ἀκήκοας, ὥστε φαίνῃ πρὸς 40859 Clit.406.a.12 : ἐμὲ ἔχειν τραχυτέρως τοῦ δέοντος· εἰ δέ μοι δίδως παρ– 40860 Clit.406.a.13 : ρησίαν, ἥδιστα ἂν δεξαίμην καὶ ἐθέλω λέγειν. 40861 Clit.407.a.1 : {ΣΩ.} Ἀλλ´ αἰσχρὸν μὴν σοῦ γε ὠφελεῖν με προθυμου– 40862 Clit.407.a.2 : μένου μὴ ὑπομένειν· δῆλον γὰρ ὡς γνοὺς ὅπῃ χείρων εἰμὶ 40863 Clit.407.a.3 : καὶ βελτίων, τὰ μὲν ἀσκήσω καὶ διώξομαι, τὰ δὲ φεύξομαι 40864 Clit.407.a.4 : κατὰ κράτος. 40865 Clit.407.a.5 : {ΚΛΕΙ.} Ἀκούοις ἄν. ἐγὼ γάρ, ὦ Σώκρατες, σοὶ συγγιγνό– 40866 Clit.407.a.6 : μενος πολλάκις ἐξεπληττόμην ἀκούων, καί μοι ἐδόκεις παρὰ 40867 Clit.407.a.7 : τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους κάλλιστα λέγειν, ὁπότε ἐπιτιμῶν 40868 Clit.407.a.8 : τοῖς ἀνθρώποις, ὥσπερ ἐπὶ μηχανῆς τραγικῆς θεός, ὕμνεις 40869 Clit.407.b.1 : λέγων· "Ποῖ φέρεσθε, ὤνθρωποι; καὶ ἀγνοεῖτε οὐδὲν τῶν 40870 Clit.407.b.2 : δεόντων πράττοντες, οἵτινες χρημάτων μὲν πέρι τὴν πᾶσαν 40871 Clit.407.b.3 : σπουδὴν ἔχετε ὅπως ὑμῖν ἔσται, τῶν δ´ ὑέων οἷς ταῦτα 40872 Clit.407.b.4 : παραδώσετε ὅπως ἐπιστήσονται χρῆσθαι δικαίως τούτοις, 40873 Clit.407.b.5 : οὔτε διδασκάλους αὐτοῖς εὑρίσκετε τῆς δικαιοσύνης, εἴπερ 40874 Clit.407.b.6 : μαθητόν—εἰ δὲ μελετητόν τε καὶ ἀσκητόν, οἵτινες ἐξασκή– 40875 Clit.407.b.7 : σουσιν καὶ ἐκμελετήσουσιν ἱκανῶς—οὐδέ γ´ ἔτι πρότερον 40876 Clit.407.b.8 : ὑμᾶς αὐτοὺς οὕτως ἐθεραπεύσατε. ἀλλ´ ὁρῶντες γράμματα 40877 Clit.407.c.1 : καὶ μουσικὴν καὶ γυμναστικὴν ὑμᾶς τε αὐτοὺς καὶ τοὺς 40878 Clit.407.c.2 : παῖδας ὑμῶν ἱκανῶς μεμαθηκότας—ἃ δὴ παιδείαν ἀρετῆς 40879 Clit.407.c.3 : εἶναι τελέαν ἡγεῖσθε—κἄπειτα οὐδὲν ἧττον κακοὺς γιγνο– 40880 Clit.407.c.4 : μένους περὶ τὰ χρήματα, πῶς οὐ καταφρονεῖτε τῆς νῦν 40881 Clit.407.c.5 : παιδεύσεως οὐδὲ ζητεῖτε οἵτινες ὑμᾶς παύσουσι ταύτης τῆς 40882 Clit.407.c.6 : ἀμουσίας; καίτοι διά γε ταύτην τὴν πλημμέλειαν καὶ ῥᾳθυ– 40883 Clit.407.c.7 : μίαν, ἀλλ´ οὐ διὰ τὴν ἐν τῷ ποδὶ πρὸς τὴν λύραν ἀμετρίαν, 40884 Clit.407.c.8 : καὶ ἀδελφὸς ἀδελφῷ καὶ πόλεις πόλεσιν ἀμέτρως καὶ 40885 Clit.407.d.1 : ἀναρμόστως προσφερόμεναι στασιάζουσι καὶ πολεμοῦντες τὰ 40886 Clit.407.d.2 : ἔσχατα δρῶσιν καὶ πάσχουσιν. ὑμεῖς δέ φατε οὐ δι´ ἀπαι– 40887 Clit.407.d.3 : δευσίαν οὐδὲ δι´ ἄγνοιαν ἀλλ´ ἑκόντας τοὺς ἀδίκους ἀδίκους 40888 Clit.407.d.4 : εἶναι, πάλιν δ´ αὖ τολμᾶτε λέγειν ὡς αἰσχρὸν καὶ θεομισὲς 40889 Clit.407.d.5 : ἡ ἀδικία· πῶς οὖν δή τις τό γε τοιοῦτον κακὸν ἑκὼν αἱροῖτ´ 40890 Clit.407.d.6 : ἄν; Ἥττων ὃς ἂν ᾖ, φατέ, τῶν ἡδονῶν. οὐκοῦν καὶ τοῦτο 40891 Clit.407.d.7 : ἀκούσιον, εἴπερ τὸ νικᾶν ἑκούσιον; ὥστε ἐκ παντὸς τρόπου 40892 Clit.407.d.8 : τό γε ἀδικεῖν ἀκούσιον ὁ λόγος αἱρεῖ, καὶ δεῖν ἐπιμέλειαν τῆς 40893 Clit.407.e.1 : νῦν πλείω ποιεῖσθαι πάντ´ ἄνδρα ἰδίᾳ θ´ ἅμα καὶ δημοσίᾳ 40894 Clit.407.e.2 : συμπάσας τὰς πόλεις." 40895 Clit.407.e.3 : Ταῦτ´ οὖν, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ ὅταν ἀκούω σοῦ θαμὰ 40896 Clit.407.e.4 : λέγοντος, καὶ μάλα ἄγαμαι καὶ θαυμαστῶς ὡς ἐπαινῶ. 40897 Clit.407.e.5 : καὶ ὁπόταν αὖ φῇς τὸ ἐφεξῆς τούτῳ, τοὺς ἀσκοῦντας μὲν 40898 Clit.407.e.6 : τὰ σώματα, τῆς δὲ ψυχῆς ἠμεληκότας ἕτερόν τι πράττειν 40899 Clit.407.e.7 : τοιοῦτον, τοῦ μὲν ἄρξοντος ἀμελεῖν, περὶ δὲ τὸ ἀρξόμενον 40900 Clit.407.e.8 : ἐσπουδακέναι. καὶ ὅταν λέγῃς ὡς ὅτῳ τις μὴ ἐπίσταται 40901 Clit.407.e.9 : χρῆσθαι, κρεῖττον ἐᾶν τὴν τούτου χρῆσιν· εἰ δή τις μὴ 40902 Clit.407.e.10 : ἐπίσταται ὀφθαλμοῖς χρῆσθαι μηδὲ ὠσὶν μηδὲ σύμπαντι τῷ 40903 Clit.407.e.11 : σώματι, τούτῳ μήτε ἀκούειν μήθ´ ὁρᾶν μήτ´ ἄλλην χρείαν 40904 Clit.407.e.12 : μηδεμίαν χρῆσθαι τῷ σώματι κρεῖττον ἢ ὁπῃοῦν χρῆσθαι. 40905 Clit.408.a.1 : καὶ δὴ καὶ περὶ τέχνην ὡσαύτως· ὅστις γὰρ δὴ μὴ ἐπίσταται 40906 Clit.408.a.2 : τῇ ἑαυτοῦ λύρᾳ χρῆσθαι, δῆλον ὡς οὐδὲ τῇ τοῦ γείτονος, οὐδὲ 40907 Clit.408.a.3 : ὅστις μὴ τῇ τῶν ἄλλων, οὐδὲ τῇ ἑαυτοῦ, οὐδ´ ἄλλῳ τῶν 40908 Clit.408.a.4 : ὀργάνων οὐδὲ κτημάτων οὐδενί. καὶ τελευτᾷ δὴ καλῶς ὁ 40909 Clit.408.a.5 : λόγος οὗτός σοι, ὡς ὅστις ψυχῇ μὴ ἐπίσταται χρῆσθαι, 40910 Clit.408.a.6 : τούτῳ τὸ ἄγειν ἡσυχίαν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ ζῆν κρεῖττον ἢ ζῆν 40911 Clit.408.a.7 : πράττοντι καθ´ αὑτόν· εἰ δέ τις ἀνάγκη ζῆν εἴη, δούλῳ ἄμεινον 40912 Clit.408.b.1 : ἢ ἐλευθέρῳ διάγειν τῷ τοιούτῳ τὸν βίον ἐστὶν ἄρα, καθάπερ 40913 Clit.408.b.2 : πλοίου παραδόντι τὰ πηδάλια τῆς διανοίας ἄλλῳ, τῷ μαθόντι 40914 Clit.408.b.3 : τὴν τῶν ἀνθρώπων κυβερνητικήν, ἣν δὴ σὺ πολιτικήν, ὦ 40915 Clit.408.b.4 : Σώκρατες, ἐπονομάζεις πολλάκις, τὴν αὐτὴν δὴ ταύτην δικα– 40916 Clit.408.b.5 : στικήν τε καὶ δικαιοσύνην ὡς ἔστιν λέγων. τούτοις δὴ τοῖς 40917 Clit.408.b.6 : λόγοις καὶ ἑτέροις τοιούτοις παμπόλλοις καὶ παγκάλως λεγο– 40918 Clit.408.b.7 : μένοις, ὡς διδακτὸν ἀρετὴ καὶ πάντων ἑαυτοῦ δεῖ μάλιστα 40919 Clit.408.c.1 : ἐπιμελεῖσθαι, σχεδὸν οὔτ´ ἀντεῖπον πώποτε οὔτ´ οἶμαι μή– 40920 Clit.408.c.2 : ποτε ὕστερον ἀντείπω, προτρεπτικωτάτους τε ἡγοῦμαι καὶ 40921 Clit.408.c.3 : ὠφελιμωτάτους, καὶ ἀτεχνῶς ὥσπερ καθεύδοντας ἐπεγείρειν 40922 Clit.408.c.4 : ἡμᾶς. προσεῖχον δὴ τὸν νοῦν τὸ μετὰ ταῦτα ὡς ἀκουσόμενος, 40923 Clit.408.c.5 : ἐπανερωτῶν οὔτι σὲ τὸ πρῶτον, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τῶν 40924 Clit.408.c.6 : ἡλικιωτῶν τε καὶ συνεπιθυμητῶν ἢ ἑταίρων σῶν, ἢ ὅπως δεῖ 40925 Clit.408.c.7 : πρὸς σὲ περὶ αὐτῶν τὸ τοιοῦτον ὀνομάζειν. τούτων γὰρ 40926 Clit.408.c.8 : τοὺς τὶ μάλιστα εἶναι δοξαζομένους ὑπὸ σοῦ πρώτους 40927 Clit.408.c.9 : ἐπανηρώτων, πυνθανόμενος τίς ὁ μετὰ ταῦτ´ εἴη λόγος, καὶ 40928 Clit.408.d.1 : κατὰ σὲ τρόπον τινὰ ὑποτείνων αὐτοῖς, "Ὦ βέλτιστοι," 40929 Clit.408.d.2 : ἔφην, "ὑμεῖς, πῶς ποτε νῦν ἀποδεχόμεθα τὴν Σωκράτους 40930 Clit.408.d.3 : προτροπὴν ἡμῶν ἐπ´ ἀρετήν; ὡς ὄντος μόνου τούτου, 40931 Clit.408.d.4 : ἐπεξελθεῖν δὲ οὐκ ἔνι τῷ πράγματι καὶ λαβεῖν αὐτὸ τελέως, 40932 Clit.408.d.5 : ἀλλ´ ἡμῖν παρὰ πάντα δὴ τὸν βίον ἔργον τοῦτ´ ἔσται, τοὺς 40933 Clit.408.d.6 : μήπω προτετραμμένους προτρέπειν, καὶ ἐκείνους αὖ ἑτέρους; 40934 Clit.408.d.7 : ἢ δεῖ τὸν Σωκράτη καὶ ἀλλήλους ἡμᾶς τὸ μετὰ τοῦτ´ ἐπανερω– 40935 Clit.408.e.1 : τᾶν, ὁμολογήσαντας τοῦτ´ αὐτὸ ἀνθρώπῳ πρακτέον εἶναι, τί 40936 Clit.408.e.2 : τοὐντεῦθεν; πῶς ἄρχεσθαι δεῖν φαμεν δικαιοσύνης πέρι 40937 Clit.408.e.3 : μαθήσεως; ὥσπερ ἂν εἴ τις ἡμᾶς προύτρεπεν τοῦ σώματος 40938 Clit.408.e.4 : ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, μηδὲν προνοοῦντας ὁρῶν καθάπερ 40939 Clit.408.e.5 : παῖδας ὡς ἔστιν τις γυμναστικὴ καὶ ἰατρική, κἄπειτα ὠνεί– 40940 Clit.408.e.6 : διζεν, λέγων ὡς αἰσχρὸν πυρῶν μὲν καὶ κριθῶν καὶ ἀμπέλων 40941 Clit.408.e.7 : ἐπιμέλειαν πᾶσαν ποιεῖσθαι, καὶ ὅσα τοῦ σώματος ἕνεκα 40942 Clit.408.e.8 : διαπονούμεθά τε καὶ κτώμεθα, τούτου δ´ αὐτοῦ μηδεμίαν 40943 Clit.408.e.9 : τέχνην μηδὲ μηχανήν, ὅπως ὡς βέλτιστον ἔσται τὸ σῶμα, 40944 Clit.408.e.10 : ἐξευρίσκειν, καὶ ταῦτα οὖσαν. εἰ δ´ ἐπανηρόμεθα τὸν ταῦθ´ 40945 Clit.409.a.1 : ἡμᾶς προτρέποντα· Λέγεις δὲ εἶναι τίνας ταύτας τὰς τέχνας; 40946 Clit.409.a.2 : εἶπεν ἂν ἴσως ὅτι γυμναστικὴ καὶ ἰατρική. καὶ νῦν δὴ τίνα 40947 Clit.409.a.3 : φαμὲν εἶναι τὴν ἐπὶ τῇ τῆς ψυχῆς ἀρετῇ τέχνην; λεγέσθω." 40948 Clit.409.a.4 : Ὁ δὴ δοκῶν αὐτῶν ἐρρωμενέστατος εἶναι πρὸς ταῦτα ἀπο– 40949 Clit.409.a.5 : κρινόμενος εἶπέν μοι ταύτην τὴν τέχνην εἶναι ἥνπερ ἀκούεις 40950 Clit.409.a.6 : σὺ λέγοντος, ἔφη, Σωκράτους, οὐκ ἄλλην ἢ δικαιοσύνην. 40951 Clit.409.a.7 : Εἰπόντος δ´ ἐμοῦ "Μή μοι τὸ ὄνομα μόνον εἴπῃς, ἀλλὰ ὧδε. 40952 Clit.409.b.1 : ἰατρική πού τις λέγεται τέχνη· ταύτης δ´ ἐστὶν διττὰ τὰ 40953 Clit.409.b.2 : ἀποτελούμενα, τὸ μὲν ἰατροὺς ἀεὶ πρὸς τοῖς οὖσιν ἑτέρους 40954 Clit.409.b.3 : ἐξεργάζεσθαι, τὸ δὲ ὑγίειαν· ἔστιν δὲ τούτων θάτερον οὐκέτι 40955 Clit.409.b.4 : τέχνη, τῆς τέχνης δὲ τῆς διδασκούσης τε καὶ διδασκομένης 40956 Clit.409.b.5 : ἔργον, ὃ δὴ λέγομεν ὑγίειαν. καὶ τεκτονικῆς δὲ κατὰ ταὐτὰ 40957 Clit.409.b.6 : οἰκία τε καὶ τεκτονικὴ τὸ μὲν ἔργον, τὸ δὲ δίδαγμα. τῆς δὴ 40958 Clit.409.b.7 : δικαιοσύνης ὡσαύτως τὸ μὲν δικαίους ἔστω ποιεῖν, καθάπερ 40959 Clit.409.b.8 : ἐκεῖ τοὺς τεχνίτας ἑκάστους· τὸ δ´ ἕτερον, ὃ δύναται ποιεῖν 40960 Clit.409.c.1 : ἡμῖν ἔργον ὁ δίκαιος, τί τοῦτό φαμεν; εἰπέ." Οὗτος μέν, ὡς 40961 Clit.409.c.2 : οἶμαι, τὸ συμφέρον ἀπεκρίνατο, ἄλλος δὲ τὸ δέον, ἕτερος δὲ 40962 Clit.409.c.3 : τὸ ὠφέλιμον, ὁ δὲ τὸ λυσιτελοῦν. ἐπανῄειν δὴ ἐγὼ λέγων 40963 Clit.409.c.4 : ὅτι "Κἀκεῖ τά γε ὀνόματα ταῦτ´ ἐστὶν ἐν ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν, 40964 Clit.409.c.5 : ὀρθῶς πράττειν, λυσιτελοῦντα, ὠφέλιμα καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα· 40965 Clit.409.c.6 : ἀλλὰ πρὸς ὅτι ταῦτα πάντα τείνει, ἐρεῖ τὸ ἴδιον ἑκάστη ἡ 40966 Clit.409.c.7 : τέχνη, οἷον ἡ τεκτονικὴ τὸ εὖ, τὸ καλῶς, τὸ δεόντως, ὥστε 40967 Clit.409.d.1 : τὰ ξύλινα, φήσει, σκεύη γίγνεσθαι, ἃ δὴ οὐκ ἔστιν τέχνη. 40968 Clit.409.d.2 : λεγέσθω δὴ καὶ τὸ τῆς δικαιοσύνης ὡσαύτως." τελευτῶν 40969 Clit.409.d.3 : ἀπεκρίνατό τις ὦ Σώκρατές μοι τῶν σῶν ἑταίρων, ὃς δὴ 40970 Clit.409.d.4 : κομψότατα ἔδοξεν εἰπεῖν, ὅτι τοῦτ´ εἴη τὸ τῆς δικαιοσύνης 40971 Clit.409.d.5 : ἴδιον ἔργον, ὃ τῶν ἄλλων οὐδεμιᾶς, φιλίαν ἐν ταῖς πόλεσιν 40972 Clit.409.d.6 : ποιεῖν. οὗτος δ´ αὖ ἐρωτώμενος τὴν φιλίαν ἀγαθόν τ´ ἔφη 40973 Clit.409.d.7 : εἶναι καὶ οὐδέποτε κακόν, τὰς δὲ τῶν παίδων φιλίας καὶ 40974 Clit.409.d.8 : τὰς τῶν θηρίων, ἃς ἡμεῖς τοῦτο τοὔνομα ἐπονομάζομεν, οὐκ 40975 Clit.409.d.9 : ἀπεδέχετο εἶναι φιλίας ἐπανερωτώμενος· συνέβαινε γὰρ αὐτῷ 40976 Clit.409.e.1 : τὰ πλείω τὰς τοιαύτας βλαβερὰς ἢ ἀγαθὰς εἶναι. φεύγων 40977 Clit.409.e.2 : δὴ τὸ τοιοῦτον οὐδὲ φιλίας ἔφη τὰς τοιαύτας εἶναι, ψευδῶς 40978 Clit.409.e.3 : δὲ ὀνομάζειν αὐτὰς τοὺς οὕτως ὀνομάζοντας· τὴν δὲ ὄντως 40979 Clit.409.e.4 : καὶ ἀληθῶς φιλίαν εἶναι σαφέστατα ὁμόνοιαν. τὴν δὲ 40980 Clit.409.e.5 : ὁμόνοιαν ἐρωτώμενος εἰ ὁμοδοξίαν εἶναι λέγοι ἢ ἐπιστήμην, 40981 Clit.409.e.6 : τὴν μὲν ὁμοδοξίαν ἠτίμαζεν· ἠναγκάζοντο γὰρ πολλαὶ καὶ 40982 Clit.409.e.7 : βλαβεραὶ γίγνεσθαι ὁμοδοξίαι ἀνθρώπων, τὴν δὲ φιλίαν 40983 Clit.409.e.8 : ἀγαθὸν ὡμολογήκει πάντως εἶναι καὶ δικαιοσύνης ἔργον, 40984 Clit.409.e.9 : ὥστε ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι ὁμόνοιαν [καὶ] ἐπιστήμην οὖσαν, 40985 Clit.409.e.10 : ἀλλ´ οὐ δόξαν. ὅτε δὴ ἐνταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου ἀποροῦντες, 40986 Clit.410.a.1 : οἱ παρόντες ἱκανοὶ ἦσαν ἐπιπλήττειν τε αὐτῷ καὶ λέγειν ὅτι 40987 Clit.410.a.2 : περιδεδράμηκεν εἰς ταὐτὸν ὁ λόγος τοῖς πρώτοις, καὶ ἔλεγον 40988 Clit.410.a.3 : ὅτι "Καὶ ἡ ἰατρικὴ ὁμόνοιά τίς ἐστι καὶ ἅπασαι αἱ τέχναι, 40989 Clit.410.a.4 : καὶ περὶ ὅτου εἰσὶν ἔχουσι λέγειν· τὴν δὲ ὑπὸ σοῦ λεγομένην 40990 Clit.410.a.5 : δικαιοσύνην ἢ ὁμόνοιαν, ὅποι τείνουσά ἐστιν, διαπέφευγεν, 40991 Clit.410.a.6 : καὶ ἄδηλον αὐτῆς ὅτι ποτ´ ἔστιν τὸ ἔργον." 40992 Clit.410.a.7 : Ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ τελευτῶν καὶ σὲ αὐτὸν ἠρώτων, 40993 Clit.410.a.8 : καὶ εἶπές μοι δικαιοσύνης εἶναι τοὺς μὲν ἐχθροὺς βλάπτειν, 40994 Clit.410.b.1 : τοὺς δὲ φίλους εὖ ποιεῖν. ὕστερον δὲ ἐφάνη βλάπτειν 40995 Clit.410.b.2 : γε οὐδέποτε ὁ δίκαιος οὐδένα· πάντα γὰρ ἐπ´ ὠφελίᾳ πάν– 40996 Clit.410.b.3 : τας δρᾶν. ταῦτα δὲ οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς ἀλλὰ πολὺν δὴ 40997 Clit.410.b.4 : ὑπομείνας χρόνον [καὶ] λιπαρῶν ἀπείρηκα, νομίσας σε τὸ 40998 Clit.410.b.5 : μὲν προτρέπειν εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν κάλλιστ´ ἀνθρώπων 40999 Clit.410.b.6 : δρᾶν, δυοῖν δὲ θάτερον, ἢ τοσοῦτον μόνον δύνασθαι, μακ– 41000 Clit.410.b.7 : ρότερον δὲ οὐδέν, ὃ γένοιτ´ ἂν καὶ περὶ ἄλλην ἡντιναοῦν 41001 Clit.410.b.8 : τέχνην, οἷον μὴ ὄντα κυβερνήτην καταμελετῆσαι τὸν ἔπαινον 41002 Clit.410.c.1 : περὶ αὐτῆς, ὡς πολλοῦ τοῖς ἀνθρώποις ἀξία, καὶ περὶ τῶν 41003 Clit.410.c.2 : ἄλλων τεχνῶν ὡσαύτως· ταὐτὸν δὴ καὶ σοί τις ἐπενέγκοι 41004 Clit.410.c.3 : τάχ´ ἂν περὶ δικαιοσύνης, ὡς οὐ μᾶλλον ὄντι δικαιοσύνης 41005 Clit.410.c.4 : ἐπιστήμονι, διότι καλῶς αὐτὴν ἐγκωμιάζεις. οὐ μὴν τό γε 41006 Clit.410.c.5 : ἐμὸν οὕτως ἔχει· δυοῖν δὲ θάτερον, ἢ οὐκ εἰδέναι σε ἢ 41007 Clit.410.c.6 : οὐκ ἐθέλειν αὐτῆς ἐμοὶ κοινωνεῖν. διὰ ταῦτα δὴ καὶ πρὸς 41008 Clit.410.c.7 : Θρασύμαχον οἶμαι πορεύσομαι καὶ ἄλλοσε ὅποι δύναμαι, 41009 Clit.410.c.8 : ἀπορῶν· ἐπεὶ εἴ γ´ ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι 41010 Clit.410.d.1 : πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων τῶν προτρεπτικῶν, οἷον δέ, εἰ περὶ 41011 Clit.410.d.2 : γυμναστικῆς προτετραμμένος ἦ τοῦ σώματος δεῖν μὴ ἀμελεῖν, 41012 Clit.410.d.3 : τὸ ἐφεξῆς ἂν τῷ προτρεπτικῷ λόγῳ ἔλεγες οἷον τὸ σῶμά 41013 Clit.410.d.4 : μου φύσει ὂν οἵας θεραπείας δεῖται, καὶ νῦν δὴ ταὐτὸν 41014 Clit.410.d.5 : γιγνέσθω. θὲς τὸν Κλειτοφῶντα ὁμολογοῦντα ὡς ἔστιν κατα– 41015 Clit.410.d.6 : γέλαστον τῶν μὲν ἄλλων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, ψυχῆς δέ, 41016 Clit.410.e.1 : ἧς ἕνεκα τἆλλα διαπονούμεθα, ταύτης ἠμεληκέναι· καὶ τἆλλα 41017 Clit.410.e.2 : πάντα οἴου με νῦν οὕτως εἰρηκέναι τὰ τούτοις ἑξῆς, ἃ καὶ 41018 Clit.410.e.3 : νυνδὴ διῆλθον. καί σου δεόμενος λέγω μηδαμῶς ἄλλως ποιεῖν, 41019 Clit.410.e.4 : ἵνα μή, καθάπερ νῦν, τὰ μὲν ἐπαινῶ σε πρὸς Λυσίαν καὶ πρὸς 41020 Clit.410.e.5 : τοὺς ἄλλους, τὰ δέ τι καὶ ψέγω. μὴ μὲν γὰρ προτετραμμένῳ 41021 Clit.410.e.6 : σε ἀνθρώπῳ, ὦ Σώκρατες, ἄξιον εἶναι τοῦ παντὸς φήσω, 41022 Clit.410.e.7 : προτετραμμένῳ δὲ σχεδὸν καὶ ἐμπόδιον τοῦ πρὸς τέλος ἀρετῆς 41023 Clit.410.e.8 : ἐλθόντα εὐδαίμονα γενέσθαι. 41024 Resp.327.a.1 : Κατέβην χθὲς εἰς Πειραιᾶ μετὰ Γλαύκωνος τοῦ Ἀρίστωνος 41025 Resp.327.a.2 : προσευξόμενός τε τῇ θεῷ καὶ ἅμα τὴν ἑορτὴν βουλόμενος 41026 Resp.327.a.3 : θεάσασθαι τίνα τρόπον ποιήσουσιν ἅτε νῦν πρῶτον ἄγοντες. 41027 Resp.327.a.4 : καλὴ μὲν οὖν μοι καὶ ἡ τῶν ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, 41028 Resp.327.a.5 : οὐ μέντοι ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἣν οἱ Θρᾷκες ἔπεμπον. 41029 Resp.327.b.1 : προσευξάμενοι δὲ καὶ θεωρήσαντες ἀπῇμεν πρὸς τὸ ἄστυ. 41030 Resp.327.b.2 : κατιδὼν οὖν πόρρωθεν ἡμᾶς οἴκαδε ὡρμημένους Πολέμαρχος 41031 Resp.327.b.3 : ὁ Κεφάλου ἐκέλευσε δραμόντα τὸν παῖδα περιμεῖναί ἑ 41032 Resp.327.b.4 : κελεῦσαι. καί μου ὄπισθεν ὁ παῖς λαβόμενος τοῦ ἱματίου, 41033 Resp.327.b.5 : Κελεύει ὑμᾶς, ἔφη, Πολέμαρχος περιμεῖναι. Καὶ ἐγὼ 41034 Resp.327.b.6 : μετεστράφην τε καὶ ἠρόμην ὅπου αὐτὸς εἴη. Οὗτος, ἔφη, 41035 Resp.327.b.7 : ὄπισθεν προσέρχεται· ἀλλὰ περιμένετε. Ἀλλὰ περιμενοῦ– 41036 Resp.327.b.8 : μεν, ἦ δ´ ὃς ὁ Γλαύκων. 41037 Resp.327.c.1 : Καὶ ὀλίγῳ ὕστερον ὅ τε Πολέμαρχος ἧκε καὶ Ἀδείμαντος 41038 Resp.327.c.2 : ὁ τοῦ Γλαύκωνος ἀδελφὸς καὶ Νικήρατος ὁ Νικίου καὶ 41039 Resp.327.c.3 : ἄλλοι τινὲς ὡς ἀπὸ τῆς πομπῆς. 41040 Resp.327.c.4 : Ὁ οὖν Πολέμαρχος ἔφη· Ὦ Σώκρατες, δοκεῖτέ μοι πρὸς 41041 Resp.327.c.5 : ἄστυ ὡρμῆσθαι ὡς ἀπιόντες. 41042 Resp.327.c.6 : Οὐ γὰρ κακῶς δοξάζεις, ἦν δ´ ἐγώ. 41043 Resp.327.c.7 : Ὁρᾷς οὖν ἡμᾶς, ἔφη, ὅσοι ἐσμέν; 41044 Resp.327.c.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 41045 Resp.327.c.9 : Ἢ τοίνυν τούτων, ἔφη, κρείττους γένεσθε ἢ μένετ´ αὐτοῦ. 41046 Resp.327.c.10 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτι ἓν λείπεται, τὸ ἢν πείσωμεν ὑμᾶς 41047 Resp.327.c.11 : ὡς χρὴ ἡμᾶς ἀφεῖναι; 41048 Resp.327.c.12 : Ἦ καὶ δύναισθ´ ἄν, ἦ δ´ ὅς, πεῖσαι μὴ ἀκούοντας; 41049 Resp.327.c.13 : Οὐδαμῶς, ἔφη ὁ Γλαύκων. 41050 Resp.327.c.14 : Ὡς τοίνυν μὴ ἀκουσομένων, οὕτω διανοεῖσθε. 41051 Resp.328.a.1 : Καὶ ὁ Ἀδείμαντος, Ἆρά γε, ἦ δ´ ὅς, οὐδ´ ἴστε ὅτι 41052 Resp.328.a.2 : λαμπὰς ἔσται πρὸς ἑσπέραν ἀφ´ ἵππων τῇ θεῷ; 41053 Resp.328.a.3 : Ἀφ´ ἵππων; ἦν δ´ ἐγώ· καινόν γε τοῦτο. λαμπάδια 41054 Resp.328.a.4 : ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι τοῖς ἵπποις; ἢ 41055 Resp.328.a.5 : πῶς λέγεις; 41056 Resp.328.a.6 : Οὕτως, ἔφη ὁ Πολέμαρχος. καὶ πρός γε παννυχίδα 41057 Resp.328.a.7 : ποιήσουσιν, ἣν ἄξιον θεάσασθαι· ἐξαναστησόμεθα γὰρ μετὰ 41058 Resp.328.a.8 : τὸ δεῖπνον καὶ τὴν παννυχίδα θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά 41059 Resp.328.a.9 : τε πολλοῖς τῶν νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα. ἀλλὰ μένετε 41060 Resp.328.b.1 : καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖτε. 41061 Resp.328.b.2 : Καὶ ὁ Γλαύκων, Ἔοικεν, ἔφη, μενετέον εἶναι. 41062 Resp.328.b.3 : Ἀλλ´ εἰ δοκεῖ, ἦν δ´ ἐγώ, οὕτω χρὴ ποιεῖν. 41063 Resp.328.b.4 : Ἦιμεν οὖν οἴκαδε εἰς τοῦ Πολεμάρχου, καὶ Λυσίαν τε 41064 Resp.328.b.5 : αὐτόθι κατελάβομεν καὶ Εὐθύδημον, τοὺς τοῦ Πολεμάρχου 41065 Resp.328.b.6 : ἀδελφούς, καὶ δὴ καὶ Θρασύμαχον τὸν Καλχηδόνιον καὶ 41066 Resp.328.b.7 : Χαρμαντίδην τὸν Παιανιᾶ καὶ Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύ– 41067 Resp.328.b.8 : μου· ἦν δ´ ἔνδον καὶ ὁ πατὴρ ὁ τοῦ Πολεμάρχου Κέφαλος. 41068 Resp.328.b.9 : καὶ μάλα πρεσβύτης μοι ἔδοξεν εἶναι· διὰ χρόνου γὰρ καὶ 41069 Resp.328.c.1 : ἑωράκη αὐτόν. καθῆστο δὲ ἐστεφανωμένος ἐπί τινος προσκε– 41070 Resp.328.c.2 : φαλαίου τε καὶ δίφρου· τεθυκὼς γὰρ ἐτύγχανεν ἐν τῇ αὐλῇ. 41071 Resp.328.c.3 : ἐκαθεζόμεθα οὖν παρ´ αὐτόν· ἔκειντο γὰρ δίφροι τινὲς αὐτόθι 41072 Resp.328.c.4 : κύκλῳ. 41073 Resp.328.c.5 : Εὐθὺς οὖν με ἰδὼν ὁ Κέφαλος ἠσπάζετό τε καὶ εἶπεν· 41074 Resp.328.c.6 : Ὦ Σώκρατες, οὐ δὲ θαμίζεις ἡμῖν καταβαίνων εἰς τὸν 41075 Resp.328.c.7 : Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι. εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ ἔτι ἐν δυνάμει ἦ 41076 Resp.328.c.8 : τοῦ ῥᾳδίως πορεύεσθαι πρὸς τὸ ἄστυ, οὐδὲν ἂν σὲ ἔδει δεῦρο 41077 Resp.328.d.1 : ἰέναι, ἀλλ´ ἡμεῖς ἂν παρὰ σὲ ᾖμεν· νῦν δέ σε χρὴ πυκνό– 41078 Resp.328.d.2 : τερον δεῦρο ἰέναι. ὡς εὖ ἴσθι ὅτι ἔμοιγε ὅσον αἱ ἄλλαι αἱ 41079 Resp.328.d.3 : κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀπομαραίνονται, τοσοῦτον αὔξονται αἱ 41080 Resp.328.d.4 : περὶ τοὺς λόγους ἐπιθυμίαι τε καὶ ἡδοναί. μὴ οὖν ἄλλως 41081 Resp.328.d.5 : ποίει, ἀλλὰ τοῖσδέ τε τοῖς νεανίσκοις σύνισθι καὶ δεῦρο παρ´ 41082 Resp.328.d.6 : ἡμᾶς φοίτα ὡς παρὰ φίλους τε καὶ πάνυ οἰκείους. 41083 Resp.328.d.7 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Κέφαλε, χαίρω γε διαλεγόμενος 41084 Resp.328.e.1 : τοῖς σφόδρα πρεσβύταις· δοκεῖ γάρ μοι χρῆναι παρ´ αὐτῶν 41085 Resp.328.e.2 : πυνθάνεσθαι, ὥσπερ τινὰ ὁδὸν προεληλυθότων ἣν καὶ ἡμᾶς 41086 Resp.328.e.3 : ἴσως δεήσει πορεύεσθαι, ποία τίς ἐστιν, τραχεῖα καὶ χαλεπή, 41087 Resp.328.e.4 : ἢ ῥᾳδία καὶ εὔπορος. καὶ δὴ καὶ σοῦ ἡδέως ἂν πυθοίμην 41088 Resp.328.e.5 : ὅτι σοι φαίνεται τοῦτο, ἐπειδὴ ἐνταῦθα ἤδη εἶ τῆς ἡλικίας 41089 Resp.328.e.6 : ὃ δὴ "<20ἐπὶ γήραος οὐδῷ>20" φασιν εἶναι οἱ ποιηταί, πότερον 41090 Resp.328.e.7 : χαλεπὸν τοῦ βίου, ἢ πῶς σὺ αὐτὸ ἐξαγγέλλεις. 41091 Resp.329.a.1 : Ἐγώ σοι, ἔφη, νὴ τὸν Δία ἐρῶ, ὦ Σώκρατες, οἷόν γέ μοι 41092 Resp.329.a.2 : φαίνεται. πολλάκις γὰρ συνερχόμεθά τινες εἰς ταὐτὸν παρα– 41093 Resp.329.a.3 : πλησίαν ἡλικίαν ἔχοντες, διασῴζοντες τὴν παλαιὰν παροι– 41094 Resp.329.a.4 : μίαν· οἱ οὖν πλεῖστοι ἡμῶν ὀλοφύρονται συνιόντες, τὰς 41095 Resp.329.a.5 : ἐν τῇ νεότητι ἡδονὰς ποθοῦντες καὶ ἀναμιμνῃσκόμενοι περί 41096 Resp.329.a.6 : τε τἀφροδίσια καὶ περὶ πότους τε καὶ εὐωχίας καὶ ἄλλ´ ἄττα 41097 Resp.329.a.7 : ἃ τῶν τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν ὡς μεγάλων τινῶν 41098 Resp.329.a.8 : ἀπεστερημένοι καὶ τότε μὲν εὖ ζῶντες, νῦν δὲ οὐδὲ ζῶντες. 41099 Resp.329.b.1 : ἔνιοι δὲ καὶ τὰς τῶν οἰκείων προπηλακίσεις τοῦ γήρως 41100 Resp.329.b.2 : ὀδύρονται, καὶ ἐπὶ τούτῳ δὴ τὸ γῆρας ὑμνοῦσιν ὅσων κακῶν 41101 Resp.329.b.3 : σφίσιν αἴτιον. ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν, ὦ Σώκρατες, οὗτοι οὐ τὸ 41102 Resp.329.b.4 : αἴτιον αἰτιᾶσθαι. εἰ γὰρ ἦν τοῦτ´ αἴτιον, κἂν ἐγὼ τὰ αὐτὰ 41103 Resp.329.b.5 : ταῦτα ἐπεπόνθη, ἕνεκά γε γήρως, καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ὅσοι 41104 Resp.329.b.6 : ἐνταῦθα ἦλθον ἡλικίας. νῦν δ´ ἔγωγε ἤδη ἐντετύχηκα οὐχ 41105 Resp.329.b.7 : οὕτως ἔχουσιν καὶ ἄλλοις, καὶ δὴ καὶ Σοφοκλεῖ ποτε τῷ 41106 Resp.329.b.8 : ποιητῇ παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ ὑπό τινος· "Πῶς," ἔφη, 41107 Resp.329.c.1 : "ὦ Σοφόκλεις, ἔχεις πρὸς τἀφροδίσια; ἔτι οἷός τε εἶ 41108 Resp.329.c.2 : γυναικὶ συγγίγνεσθαι"; καὶ ὅς, "Εὐφήμει," ἔφη, "ὦ 41109 Resp.329.c.3 : ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυτ– 41110 Resp.329.c.4 : τῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς." εὖ οὖν μοι καὶ 41111 Resp.329.c.5 : τότε ἔδοξεν ἐκεῖνος εἰπεῖν, καὶ νῦν οὐχ ἧττον. παντάπασι 41112 Resp.329.c.6 : γὰρ τῶν γε τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ πολλὴ εἰρήνη γίγνεται καὶ 41113 Resp.329.c.7 : ἐλευθερία· ἐπειδὰν αἱ ἐπιθυμίαι παύσωνται κατατείνουσαι 41114 Resp.329.c.8 : καὶ χαλάσωσιν, παντάπασιν τὸ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται, 41115 Resp.329.d.1 : δεσποτῶν πάνυ πολλῶν ἐστι καὶ μαινομένων ἀπηλλάχθαι. 41116 Resp.329.d.2 : ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν γε πρὸς τοὺς οἰκείους μία τις 41117 Resp.329.d.3 : αἰτία ἐστίν, οὐ τὸ γῆρας, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ὁ τρόπος τῶν 41118 Resp.329.d.4 : ἀνθρώπων. ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι καὶ εὔκολοι ὦσιν, καὶ τὸ 41119 Resp.329.d.5 : γῆρας μετρίως ἐστὶν ἐπίπονον· εἰ δὲ μή, καὶ γῆρας, ὦ 41120 Resp.329.d.6 : Σώκρατες, καὶ νεότης χαλεπὴ τῷ τοιούτῳ συμβαίνει. 41121 Resp.329.d.7 : Καὶ ἐγὼ ἀγασθεὶς αὐτοῦ εἰπόντος ταῦτα, βουλόμενος ἔτι 41122 Resp.329.e.1 : λέγειν αὐτὸν ἐκίνουν καὶ εἶπον· Ὦ Κέφαλε, οἶμαί σου τοὺς 41123 Resp.329.e.2 : πολλούς, ὅταν ταῦτα λέγῃς, οὐκ ἀποδέχεσθαι ἀλλ´ ἡγεῖσθαί 41124 Resp.329.e.3 : σε ῥᾳδίως τὸ γῆρας φέρειν οὐ διὰ τὸν τρόπον ἀλλὰ διὰ 41125 Resp.329.e.4 : τὸ πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι· τοῖς γὰρ πλουσίοις πολλὰ 41126 Resp.329.e.5 : παραμύθιά φασιν εἶναι. 41127 Resp.329.e.6 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις· οὐ γὰρ ἀποδέχονται. καὶ λέγουσι 41128 Resp.329.e.7 : μέν τι, οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται· ἀλλὰ τὸ τοῦ Θεμιστο– 41129 Resp.329.e.8 : κλέους εὖ ἔχει, ὃς τῷ Σεριφίῳ λοιδορουμένῳ καὶ λέγοντι 41130 Resp.330.a.1 : ὅτι οὐ δι´ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο 41131 Resp.330.a.2 : ὅτι οὔτ´ ἂν αὐτὸς Σερίφιος ὢν ὀνομαστὸς ἐγένετο οὔτ´ 41132 Resp.330.a.3 : ἐκεῖνος Ἀθηναῖος. καὶ τοῖς δὴ μὴ πλουσίοις, χαλεπῶς δὲ 41133 Resp.330.a.4 : τὸ γῆρας φέρουσιν, εὖ ἔχει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι οὔτ´ ἂν ὁ 41134 Resp.330.a.5 : ἐπιεικὴς πάνυ τι ῥᾳδίως γῆρας μετὰ πενίας ἐνέγκοι οὔθ´ 41135 Resp.330.a.6 : ὁ μὴ ἐπιεικὴς πλουτήσας εὔκολός ποτ´ ἂν ἑαυτῷ γένοιτο. 41136 Resp.330.a.7 : Πότερον δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Κέφαλε, ὧν κέκτησαι τὰ πλείω 41137 Resp.330.a.8 : παρέλαβες ἢ ἐπεκτήσω; 41138 Resp.330.b.1 : Ποῖ´ ἐπεκτησάμην, ἔφη, ὦ Σώκρατες; μέσος τις γέγονα 41139 Resp.330.b.2 : χρηματιστὴς τοῦ τε πάππου καὶ τοῦ πατρός. ὁ μὲν γὰρ 41140 Resp.330.b.3 : πάππος τε καὶ ὁμώνυμος ἐμοὶ σχεδόν τι ὅσην ἐγὼ νῦν 41141 Resp.330.b.4 : οὐσίαν κέκτημαι παραλαβὼν πολλάκις τοσαύτην ἐποίησεν, 41142 Resp.330.b.5 : Λυσανίας δὲ ὁ πατὴρ ἔτι ἐλάττω αὐτὴν ἐποίησε τῆς νῦν 41143 Resp.330.b.6 : οὔσης· ἐγὼ δὲ ἀγαπῶ ἐὰν μὴ ἐλάττω καταλίπω τούτοισιν, 41144 Resp.330.b.7 : ἀλλὰ βραχεῖ γέ τινι πλείω ἢ παρέλαβον. 41145 Resp.330.b.8 : Οὗ τοι ἕνεκα ἠρόμην, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι μοι ἔδοξας οὐ σφόδρα 41146 Resp.330.c.1 : ἀγαπᾶν τὰ χρήματα, τοῦτο δὲ ποιοῦσιν ὡς τὸ πολὺ οἳ ἂν 41147 Resp.330.c.2 : μὴ αὐτοὶ κτήσωνται· οἱ δὲ κτησάμενοι διπλῇ ἢ οἱ ἄλλοι 41148 Resp.330.c.3 : ἀσπάζονται αὐτά. ὥσπερ γὰρ οἱ ποιηταὶ τὰ αὑτῶν ποιή– 41149 Resp.330.c.4 : ματα καὶ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας ἀγαπῶσιν, ταύτῃ τε δὴ καὶ 41150 Resp.330.c.5 : οἱ χρηματισάμενοι περὶ τὰ χρήματα σπουδάζουσιν ὡς ἔργον 41151 Resp.330.c.6 : ἑαυτῶν, καὶ κατὰ τὴν χρείαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι. χαλεποὶ οὖν 41152 Resp.330.c.7 : καὶ συγγενέσθαι εἰσίν, οὐδὲν ἐθέλοντες ἐπαινεῖν ἀλλ´ ἢ τὸν 41153 Resp.330.c.8 : πλοῦτον. 41154 Resp.330.c.9 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 41155 Resp.330.d.1 : Πάνυ μὲν οὖν, ἦν δ´ ἐγώ. ἀλλά μοι ἔτι τοσόνδε εἰπέ· 41156 Resp.330.d.2 : τί μέγιστον οἴει ἀγαθὸν ἀπολελαυκέναι τοῦ πολλὴν οὐσίαν 41157 Resp.330.d.3 : κεκτῆσθαι; 41158 Resp.330.d.4 : Ὅ, ἦ δ´ ὅς, ἴσως οὐκ ἂν πολλοὺς πείσαιμι λέγων. εὖ 41159 Resp.330.d.5 : γὰρ ἴσθι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὅτι, ἐπειδάν τις ἐγγὺς ᾖ τοῦ 41160 Resp.330.d.6 : οἴεσθαι τελευτήσειν, εἰσέρχεται αὐτῷ δέος καὶ φροντὶς περὶ 41161 Resp.330.d.7 : ὧν ἔμπροσθεν οὐκ εἰσῄει. οἵ τε γὰρ λεγόμενοι μῦθοι περὶ 41162 Resp.330.d.8 : τῶν ἐν Ἅιδου, ὡς τὸν ἐνθάδε ἀδικήσαντα δεῖ ἐκεῖ διδόναι 41163 Resp.330.e.1 : δίκην, καταγελώμενοι τέως, τότε δὴ στρέφουσιν αὐτοῦ τὴν 41164 Resp.330.e.2 : ψυχὴν μὴ ἀληθεῖς ὦσιν· καὶ αὐτός—ἤτοι ὑπὸ τῆς τοῦ γήρως 41165 Resp.330.e.3 : ἀσθενείας ἢ καὶ ὥσπερ ἤδη ἐγγυτέρω ὢν τῶν ἐκεῖ μᾶλλόν 41166 Resp.330.e.4 : τι καθορᾷ αὐτά—ὑποψίας δ´ οὖν καὶ δείματος μεστὸς γίγνε– 41167 Resp.330.e.5 : ται καὶ ἀναλογίζεται ἤδη καὶ σκοπεῖ εἴ τινά τι ἠδίκησεν. 41168 Resp.330.e.6 : ὁ μὲν οὖν εὑρίσκων ἑαυτοῦ ἐν τῷ βίῳ πολλὰ ἀδικήματα καὶ 41169 Resp.330.e.7 : ἐκ τῶν ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ ἐγειρόμενος δειμαίνει 41170 Resp.331.a.1 : καὶ ζῇ μετὰ κακῆς ἐλπίδος· τῷ δὲ μηδὲν ἑαυτῷ ἄδικον 41171 Resp.331.a.2 : συνειδότι ἡδεῖα ἐλπὶς ἀεὶ πάρεστι καὶ ἀγαθὴ <20γηροτρόφος>20, 41172 Resp.331.a.3 : ὡς καὶ Πίνδαρος λέγει. χαριέντως γάρ τοι, ὦ Σώκρατες, 41173 Resp.331.a.4 : τοῦτ´ ἐκεῖνος εἶπεν, ὅτι ὃς ἂν δικαίως καὶ ὁσίως τὸν βίον 41174 Resp.331.a.5 : διαγάγῃ, 41175 Resp.331.a.5 : 41176 Resp.331.a.6 : γλυκεῖά οἱ καρδίαν 41177 Resp.331.a.7 : ἀτάλλοισα γηροτρόφος συναορεῖ 41178 Resp.331.a.8 : ἐλπὶς ἃ μάλιστα θνατῶν πολύστροφον 41179 Resp.331.a.9 : γνώμαν κυβερνᾷ. 41180 Resp.331.a.9 : 41181 Resp.331.a.10 : εὖ οὖν λέγει θαυμαστῶς ὡς σφόδρα. πρὸς δὴ τοῦτ´ ἔγωγε 41182 Resp.331.a.11 : τίθημι τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν πλείστου ἀξίαν εἶναι, οὔ 41183 Resp.331.b.1 : τι παντὶ ἀνδρὶ ἀλλὰ τῷ ἐπιεικεῖ καὶ κοσμίῳ. τὸ γὰρ μηδὲ 41184 Resp.331.b.2 : ἄκοντά τινα ἐξαπατῆσαι ἢ ψεύσασθαι, μηδ´ αὖ ὀφείλοντα ἢ 41185 Resp.331.b.3 : θεῷ θυσίας τινὰς ἢ ἀνθρώπῳ χρήματα ἔπειτα ἐκεῖσε ἀπιέναι 41186 Resp.331.b.4 : δεδιότα, μέγα μέρος εἰς τοῦτο ἡ τῶν χρημάτων κτῆσις συμ– 41187 Resp.331.b.5 : βάλλεται. ἔχει δὲ καὶ ἄλλας χρείας πολλάς· ἀλλὰ ἕν γε 41188 Resp.331.b.6 : ἀνθ´ ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἔγωγε θείην ἂν εἰς τοῦτο ἀνδρὶ 41189 Resp.331.b.7 : νοῦν ἔχοντι, ὦ Σώκρατες, πλοῦτον χρησιμώτατον εἶναι. 41190 Resp.331.c.1 : Παγκάλως, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις, ὦ Κέφαλε. τοῦτο δ´ αὐτό, 41191 Resp.331.c.2 : τὴν δικαιοσύνην, πότερα τὴν ἀλήθειαν αὐτὸ φήσομεν εἶναι 41192 Resp.331.c.3 : ἁπλῶς οὕτως καὶ τὸ ἀποδιδόναι ἄν τίς τι παρά του λάβῃ, ἢ 41193 Resp.331.c.4 : καὶ αὐτὰ ταῦτα ἔστιν ἐνίοτε μὲν δικαίως, ἐνίοτε δὲ ἀδίκως 41194 Resp.331.c.5 : ποιεῖν; οἷον τοιόνδε λέγω· πᾶς ἄν που εἴποι, εἴ τις λάβοι 41195 Resp.331.c.6 : παρὰ φίλου ἀνδρὸς σωφρονοῦντος ὅπλα, εἰ μανεὶς ἀπαιτοῖ, 41196 Resp.331.c.7 : ὅτι οὔτε χρὴ τὰ τοιαῦτα ἀποδιδόναι, οὔτε δίκαιος ἂν εἴη ὁ 41197 Resp.331.c.8 : ἀποδιδούς, οὐδ´ αὖ πρὸς τὸν οὕτως ἔχοντα πάντα ἐθέλων 41198 Resp.331.c.9 : τἀληθῆ λέγειν. 41199 Resp.331.d.1 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 41200 Resp.331.d.2 : Οὐκ ἄρα οὗτος ὅρος ἐστὶν δικαιοσύνης, ἀληθῆ τε λέγειν 41201 Resp.331.d.3 : καὶ ἃ ἂν λάβῃ τις ἀποδιδόναι. 41202 Resp.331.d.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὑπολαβὼν ὁ Πολέμαρχος, 41203 Resp.331.d.5 : εἴπερ γέ τι χρὴ Σιμωνίδῃ πείθεσθαι. 41204 Resp.331.d.6 : Καὶ μέντοι, ἔφη ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι ὑμῖν τὸν 41205 Resp.331.d.7 : λόγον· δεῖ γάρ με ἤδη τῶν ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. 41206 Resp.331.d.8 : Οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος, τῶν γε σῶν κληρονόμος; 41207 Resp.331.d.9 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὃς γελάσας, καὶ ἅμα ᾔει πρὸς τὰ ἱερά. 41208 Resp.331.e.1 : Λέγε δή, εἶπον ἐγώ, σὺ ὁ τοῦ λόγου κληρονόμος, τί φῂς 41209 Resp.331.e.2 : τὸν Σιμωνίδην λέγοντα ὀρθῶς λέγειν περὶ δικαιοσύνης; 41210 Resp.331.e.3 : Ὅτι, ἦ δ´ ὅς, τὸ τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι 41211 Resp.331.e.4 : δίκαιόν ἐστι· τοῦτο λέγων δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν. 41212 Resp.331.e.5 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, Σιμωνίδῃ γε οὐ ῥᾴδιον ἀπι– 41213 Resp.331.e.6 : στεῖν—σοφὸς γὰρ καὶ θεῖος ἀνήρ—τοῦτο μέντοι ὅτι ποτὲ 41214 Resp.331.e.7 : λέγει, σὺ μέν, ὦ Πολέμαρχε, ἴσως γιγνώσκεις, ἐγὼ δὲ 41215 Resp.331.e.8 : ἀγνοῶ· δῆλον γὰρ ὅτι οὐ τοῦτο λέγει, ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν, 41216 Resp.331.e.9 : τό τινος παρακαταθεμένου τι ὁτῳοῦν μὴ σωφρόνως ἀπαι– 41217 Resp.332.a.1 : τοῦντι ἀποδιδόναι. καίτοι γε ὀφειλόμενόν πού ἐστιν τοῦτο ὃ 41218 Resp.332.a.2 : παρακατέθετο· ἦ γάρ; 41219 Resp.332.a.3 : Ναί. 41220 Resp.332.a.4 : Ἀποδοτέον δέ γε οὐδ´ ὁπωστιοῦν τότε ὁπότε τις μὴ 41221 Resp.332.a.5 : σωφρόνως ἀπαιτοῖ; 41222 Resp.332.a.6 : Ἀληθῆ, ἦ δ´ ὅς. 41223 Resp.332.a.7 : Ἄλλο δή τι ἢ τὸ τοιοῦτον, ὡς ἔοικεν, λέγει Σιμωνίδης τὸ 41224 Resp.332.a.8 : τὰ ὀφειλόμενα δίκαιον εἶναι ἀποδιδόναι. 41225 Resp.332.a.9 : Ἄλλο μέντοι νὴ Δί´, ἔφη· τοῖς γὰρ φίλοις οἴεται 41226 Resp.332.a.10 : ὀφείλειν τοὺς φίλους ἀγαθὸν μέν τι δρᾶν, κακὸν δὲ μηδέν. 41227 Resp.332.a.11 : Μανθάνω, ἦν δ´ ἐγώ—ὅτι οὐ τὰ ὀφειλόμενα ἀποδίδωσιν 41228 Resp.332.a.12 : ὃς ἄν τῳ χρυσίον ἀποδῷ παρακαταθεμένῳ, ἐάνπερ ἡ ἀπό– 41229 Resp.332.b.1 : δοσις καὶ ἡ λῆψις βλαβερὰ γίγνηται, φίλοι δὲ ὦσιν ὅ τε 41230 Resp.332.b.2 : ἀπολαμβάνων καὶ ὁ ἀποδιδούς—οὐχ οὕτω λέγειν φῂς τὸν 41231 Resp.332.b.3 : Σιμωνίδην; 41232 Resp.332.b.4 : Πάνυ μὲν οὖν. 41233 Resp.332.b.5 : Τί δέ; τοῖς ἐχθροῖς ἀποδοτέον ὅτι ἂν τύχῃ ὀφειλόμενον; 41234 Resp.332.b.6 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, ὅ γε ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφεί– 41235 Resp.332.b.7 : λεται δέ γε οἶμαι παρά γε τοῦ ἐχθροῦ τῷ ἐχθρῷ ὅπερ καὶ 41236 Resp.332.b.8 : προσήκει, κακόν τι. 41237 Resp.332.b.9 : Ἠινίξατο ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὡς ἔοικεν, ὁ Σιμωνίδης ποιη– 41238 Resp.332.c.1 : τικῶς τὸ δίκαιον ὃ εἴη. διενοεῖτο μὲν γάρ, ὡς φαίνεται, 41239 Resp.332.c.2 : ὅτι τοῦτ´ εἴη δίκαιον, τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι, τοῦτο 41240 Resp.332.c.3 : δὲ ὠνόμασεν ὀφειλόμενον. 41241 Resp.332.c.4 : Ἀλλὰ τί οἴει; ἔφη. 41242 Resp.332.c.5 : Ὦ πρὸς Διός, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ οὖν τις αὐτὸν ἤρετο· "Ὦ 41243 Resp.332.c.6 : Σιμωνίδη, ἡ τίσιν οὖν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον καὶ 41244 Resp.332.c.7 : προσῆκον τέχνη ἰατρικὴ καλεῖται;" τί ἂν οἴει ἡμῖν αὐτὸν 41245 Resp.332.c.8 : ἀποκρίνασθαι; 41246 Resp.332.c.9 : Δῆλον ὅτι, ἔφη, ἡ σώμασιν φάρμακά τε καὶ σιτία καὶ 41247 Resp.332.c.10 : ποτά. 41248 Resp.332.c.11 : Ἡ δὲ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον καὶ προσῆκον 41249 Resp.332.c.12 : τέχνη μαγειρικὴ καλεῖται; 41250 Resp.332.d.1 : Ἡ τοῖς ὄψοις τὰ ἡδύσματα. 41251 Resp.332.d.2 : Εἶεν· ἡ οὖν δὴ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν 41252 Resp.332.d.3 : καλοῖτο; 41253 Resp.332.d.4 : Εἰ μέν τι, ἔφη, δεῖ ἀκολουθεῖν, ὦ Σώκρατες, τοῖς ἔμ– 41254 Resp.332.d.5 : προσθεν εἰρημένοις, ἡ τοῖς φίλοις τε καὶ ἐχθροῖς ὠφελίας 41255 Resp.332.d.6 : τε καὶ βλάβας ἀποδιδοῦσα. 41256 Resp.332.d.7 : Τὸ τοὺς φίλους ἄρα εὖ ποιεῖν καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς 41257 Resp.332.d.8 : δικαιοσύνην λέγει; 41258 Resp.332.d.9 : Δοκεῖ μοι. 41259 Resp.332.d.10 : Τίς οὖν δυνατώτατος κάμνοντας φίλους εὖ ποιεῖν καὶ 41260 Resp.332.d.11 : ἐχθροὺς κακῶς πρὸς νόσον καὶ ὑγίειαν; 41261 Resp.332.d.12 : Ἰατρός. 41262 Resp.332.e.1 : Τίς δὲ πλέοντας πρὸς τὸν τῆς θαλάττης κίνδυνον; 41263 Resp.332.e.2 : Κυβερνήτης. 41264 Resp.332.e.3 : Τί δὲ ὁ δίκαιος; ἐν τίνι πράξει καὶ πρὸς τί ἔργον 41265 Resp.332.e.4 : δυνατώτατος φίλους ὠφελεῖν καὶ ἐχθροὺς βλάπτειν; 41266 Resp.332.e.5 : Ἐν τῷ προσπολεμεῖν καὶ ἐν τῷ συμμαχεῖν, ἔμοιγε δοκεῖ. 41267 Resp.332.e.6 : Εἶεν· μὴ κάμνουσί γε μήν, ὦ φίλε Πολέμαρχε, ἰατρὸς 41268 Resp.332.e.7 : ἄχρηστος. 41269 Resp.332.e.8 : Ἀληθῆ. 41270 Resp.332.e.9 : Καὶ μὴ πλέουσι δὴ κυβερνήτης. 41271 Resp.332.e.10 : Ναί. 41272 Resp.332.e.11 : Ἆρα καὶ τοῖς μὴ πολεμοῦσιν ὁ δίκαιος ἄχρηστος; 41273 Resp.332.e.12 : Οὐ πάνυ μοι δοκεῖ τοῦτο. 41274 Resp.332.e.13 : Χρήσιμον ἄρα καὶ ἐν εἰρήνῃ δικαιοσύνη; 41275 Resp.333.a.1 : Χρήσιμον. 41276 Resp.333.a.2 : Καὶ γὰρ γεωργία· ἢ οὔ; 41277 Resp.333.a.3 : Ναί. 41278 Resp.333.a.4 : Πρός γε καρποῦ κτῆσιν; 41279 Resp.333.a.5 : Ναί. 41280 Resp.333.a.6 : Καὶ μὴν καὶ σκυτοτομική; 41281 Resp.333.a.7 : Ναί. 41282 Resp.333.a.8 : Πρός γε ὑποδημάτων ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν; 41283 Resp.333.a.9 : Πάνυ γε. 41284 Resp.333.a.10 : Τί δὲ δή; τὴν δικαιοσύνην πρὸς τίνος χρείαν ἢ κτῆσιν 41285 Resp.333.a.11 : ἐν εἰρήνῃ φαίης ἂν χρήσιμον εἶναι; 41286 Resp.333.a.12 : Πρὸς τὰ συμβόλαια, ὦ Σώκρατες. 41287 Resp.333.a.13 : Συμβόλαια δὲ λέγεις κοινωνήματα ἤ τι ἄλλο; 41288 Resp.333.a.14 : Κοινωνήματα δῆτα. 41289 Resp.333.b.1 : Ἆρ´ οὖν ὁ δίκαιος ἀγαθὸς καὶ χρήσιμος κοινωνὸς εἰς 41290 Resp.333.b.2 : πεττῶν θέσιν, ἢ ὁ πεττευτικός; 41291 Resp.333.b.3 : Ὁ πεττευτικός. 41292 Resp.333.b.4 : Ἀλλ´ εἰς πλίνθων καὶ λίθων θέσιν ὁ δίκαιος χρησιμώτερός 41293 Resp.333.b.5 : τε καὶ ἀμείνων κοινωνὸς τοῦ οἰκοδομικοῦ; 41294 Resp.333.b.6 : Οὐδαμῶς. 41295 Resp.333.b.7 : Ἀλλ´ εἰς τίνα δὴ κοινωνίαν ὁ δίκαιος ἀμείνων κοινωνὸς 41296 Resp.333.b.8 : τοῦ οἰκοδομικοῦ τε καὶ κιθαριστικοῦ, ὥσπερ ὁ κιθαριστικὸς 41297 Resp.333.b.9 : τοῦ δικαίου εἰς κρουμάτων; 41298 Resp.333.b.10 : Εἰς ἀργυρίου, ἔμοιγε δοκεῖ. 41299 Resp.333.b.11 : Πλήν γ´ ἴσως, ὦ Πολέμαρχε, πρὸς τὸ χρῆσθαι ἀργυρίῳ, 41300 Resp.333.b.12 : ὅταν δέῃ ἀργυρίου κοινῇ πρίασθαι ἢ ἀποδόσθαι ἵππον· τότε 41301 Resp.333.c.1 : δέ, ὡς ἐγὼ οἶμαι, ὁ ἱππικός. ἦ γάρ; 41302 Resp.333.c.2 : Φαίνεται. 41303 Resp.333.c.3 : Καὶ μὴν ὅταν γε πλοῖον, ὁ ναυπηγὸς ἢ ὁ κυβερνήτης; 41304 Resp.333.c.4 : Ἔοικεν. 41305 Resp.333.c.5 : Ὅταν οὖν τί δέῃ ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ κοινῇ χρῆσθαι, ὁ 41306 Resp.333.c.6 : δίκαιος χρησιμώτερος τῶν ἄλλων; 41307 Resp.333.c.7 : Ὅταν παρακαταθέσθαι καὶ σῶν εἶναι, ὦ Σώκρατες. 41308 Resp.333.c.8 : Οὐκοῦν λέγεις ὅταν μηδὲν δέῃ αὐτῷ χρῆσθαι ἀλλὰ 41309 Resp.333.c.9 : κεῖσθαι; 41310 Resp.333.c.10 : Πάνυ γε. 41311 Resp.333.c.11 : Ὅταν ἄρα ἄχρηστον ᾖ ἀργύριον, τότε χρήσιμος ἐπ´ αὐτῷ 41312 Resp.333.d.1 : ἡ δικαιοσύνη; 41313 Resp.333.d.2 : Κινδυνεύει. 41314 Resp.333.d.3 : Καὶ ὅταν δὴ δρέπανον δέῃ φυλάττειν, ἡ δικαιοσύνη χρή– 41315 Resp.333.d.4 : σιμος καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ· ὅταν δὲ χρῆσθαι, ἡ ἀμπελουργική; 41316 Resp.333.d.5 : Φαίνεται. 41317 Resp.333.d.6 : Φήσεις δὲ καὶ ἀσπίδα καὶ λύραν ὅταν δέῃ φυλάττειν καὶ 41318 Resp.333.d.7 : μηδὲν χρῆσθαι, χρήσιμον εἶναι τὴν δικαιοσύνην, ὅταν δὲ 41319 Resp.333.d.8 : χρῆσθαι, τὴν ὁπλιτικὴν καὶ τὴν μουσικήν; 41320 Resp.333.d.9 : Ἀνάγκη. 41321 Resp.333.d.10 : Καὶ περὶ τἆλλα δὴ πάντα ἡ δικαιοσύνη ἑκάστου ἐν μὲν 41322 Resp.333.d.11 : χρήσει ἄχρηστος, ἐν δὲ ἀχρηστίᾳ χρήσιμος; 41323 Resp.333.d.12 : Κινδυνεύει. 41324 Resp.333.e.1 : Οὐκ ἂν οὖν, ὦ φίλε, πάνυ γέ τι σπουδαῖον εἴη ἡ 41325 Resp.333.e.2 : δικαιοσύνη, εἰ πρὸς τὰ ἄχρηστα χρήσιμον ὂν τυγχάνει. 41326 Resp.333.e.3 : τόδε δὲ σκεψώμεθα. ἆρ´ οὐχ ὁ πατάξαι δεινότατος ἐν μάχῃ 41327 Resp.333.e.4 : εἴτε πυκτικῇ εἴτε τινὶ καὶ ἄλλῃ, οὗτος καὶ φυλάξασθαι; 41328 Resp.333.e.5 : Πάνυ γε. 41329 Resp.333.e.6 : Ἆρ´ οὖν καὶ νόσον ὅστις δεινὸς φυλάξασθαι, καὶ λαθεῖν 41330 Resp.333.e.7 : οὗτος δεινότατος ἐμποιήσας; 41331 Resp.333.e.8 : Ἔμοιγε δοκεῖ. 41332 Resp.334.a.1 : Ἀλλὰ μὴν στρατοπέδου γε ὁ αὐτὸς φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ 41333 Resp.334.a.2 : καὶ τὰ τῶν πολεμίων κλέψαι καὶ βουλεύματα καὶ τὰς ἄλλας 41334 Resp.334.a.3 : πράξεις; 41335 Resp.334.a.4 : Πάνυ γε. 41336 Resp.334.a.5 : Ὅτου τις ἄρα δεινὸς φύλαξ, τούτου καὶ φὼρ δεινός. 41337 Resp.334.a.6 : Ἔοικεν. 41338 Resp.334.a.7 : Εἰ ἄρα ὁ δίκαιος ἀργύριον δεινὸς φυλάττειν, καὶ κλέπτειν 41339 Resp.334.a.8 : δεινός. 41340 Resp.334.a.9 : Ὡς γοῦν ὁ λόγος, ἔφη, σημαίνει. 41341 Resp.334.a.10 : Κλέπτης ἄρα τις ὁ δίκαιος, ὡς ἔοικεν, ἀναπέφανται, καὶ 41342 Resp.334.a.11 : κινδυνεύεις παρ´ Ὁμήρου μεμαθηκέναι αὐτό· καὶ γὰρ ἐκεῖνος 41343 Resp.334.b.1 : τὸν τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς μητρὸς πάππον Αὐτόλυκον ἀγαπᾷ 41344 Resp.334.b.2 : τε καί φησιν αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους <20κεκάσθαι κλε– 41345 Resp.334.b.3 : πτοσύνῃ θ´ ὅρκῳ τε>20. ἔοικεν οὖν ἡ δικαιοσύνη καὶ κατὰ 41346 Resp.334.b.4 : σὲ καὶ καθ´ Ὅμηρον καὶ κατὰ Σιμωνίδην κλεπτική τις εἶναι, 41347 Resp.334.b.5 : ἐπ´ ὠφελίᾳ μέντοι τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν ἐχθρῶν. 41348 Resp.334.b.6 : οὐχ οὕτως ἔλεγες; 41349 Resp.334.b.7 : Οὐ μὰ τὸν Δί´, ἔφη, ἀλλ´ οὐκέτι οἶδα ἔγωγε ὅτι ἔλεγον· 41350 Resp.334.b.8 : τοῦτο μέντοι ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι, ὠφελεῖν μὲν τοὺς φίλους ἡ 41351 Resp.334.b.9 : δικαιοσύνη, βλάπτειν δὲ τοὺς ἐχθρούς. 41352 Resp.334.c.1 : Φίλους δὲ λέγεις εἶναι πότερον τοὺς δοκοῦντας ἑκάστῳ 41353 Resp.334.c.2 : χρηστοὺς εἶναι, ἢ τοὺς ὄντας, κἂν μὴ δοκῶσι, καὶ ἐχθροὺς 41354 Resp.334.c.3 : ὡσαύτως; 41355 Resp.334.c.4 : Εἰκὸς μέν, ἔφη, οὓς ἄν τις ἡγῆται χρηστοὺς φιλεῖν, οὓς 41356 Resp.334.c.5 : δ´ ἂν πονηροὺς μισεῖν. 41357 Resp.334.c.6 : Ἆρ´ οὖν οὐχ ἁμαρτάνουσιν οἱ ἄνθρωποι περὶ τοῦτο, ὥστε 41358 Resp.334.c.7 : δοκεῖν αὐτοῖς πολλοὺς μὲν χρηστοὺς εἶναι μὴ ὄντας, πολλοὺς 41359 Resp.334.c.8 : δὲ τοὐναντίον; 41360 Resp.334.c.9 : Ἁμαρτάνουσιν. 41361 Resp.334.c.10 : Τούτοις ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἐχθροί, οἱ δὲ κακοὶ φίλοι; 41362 Resp.334.c.11 : Πάνυ γε. 41363 Resp.334.c.12 : Ἀλλ´ ὅμως δίκαιον τότε τούτοις τοὺς μὲν πονηροὺς 41364 Resp.334.d.1 : ὠφελεῖν, τοὺς δὲ ἀγαθοὺς βλάπτειν; 41365 Resp.334.d.2 : Φαίνεται. 41366 Resp.334.d.3 : Ἀλλὰ μὴν οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί τε καὶ οἷοι μὴ ἀδικεῖν; 41367 Resp.334.d.4 : Ἀληθῆ. 41368 Resp.334.d.5 : Κατὰ δὴ τὸν σὸν λόγον τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας δίκαιον 41369 Resp.334.d.6 : κακῶς ποιεῖν. 41370 Resp.334.d.7 : Μηδαμῶς, ἔφη, ὦ Σώκρατες· πονηρὸς γὰρ ἔοικεν εἶναι 41371 Resp.334.d.8 : ὁ λόγος. 41372 Resp.334.d.9 : Τοὺς ἀδίκους ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, δίκαιον βλάπτειν, τοὺς δὲ 41373 Resp.334.d.10 : δικαίους ὠφελεῖν; 41374 Resp.334.d.11 : Οὗτος ἐκείνου καλλίων φαίνεται. 41375 Resp.334.d.12 : Πολλοῖς ἄρα, ὦ Πολέμαρχε, συμβήσεται, ὅσοι διημαρ– 41376 Resp.334.e.1 : τήκασιν τῶν ἀνθρώπων, δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν φίλους βλά– 41377 Resp.334.e.2 : πτειν—πονηροὶ γὰρ αὐτοῖς εἰσιν—τοὺς δ´ ἐχθροὺς ὠφελεῖν 41378 Resp.334.e.3 : —ἀγαθοὶ γάρ· καὶ οὕτως ἐροῦμεν αὐτὸ τοὐναντίον ἢ τὸν 41379 Resp.334.e.4 : Σιμωνίδην ἔφαμεν λέγειν. 41380 Resp.334.e.5 : Καὶ μάλα, ἔφη, οὕτω συμβαίνει. ἀλλὰ μεταθώμεθα· 41381 Resp.334.e.6 : κινδυνεύομεν γὰρ οὐκ ὀρθῶς τὸν φίλον καὶ ἐχθρὸν θέσθαι. 41382 Resp.334.e.7 : Πῶς θέμενοι, ὦ Πολέμαρχε; 41383 Resp.334.e.8 : Τὸν δοκοῦντα χρηστόν, τοῦτον φίλον εἶναι. 41384 Resp.334.e.9 : Νῦν δὲ πῶς, ἦν δ´ ἐγώ, μεταθώμεθα; 41385 Resp.334.e.10 : Τὸν δοκοῦντά τε, ἦ δ´ ὅς, καὶ τὸν ὄντα χρηστὸν φίλον· 41386 Resp.335.a.1 : τὸν δὲ δοκοῦντα μέν, ὄντα δὲ μή, δοκεῖν ἀλλὰ μὴ εἶναι 41387 Resp.335.a.2 : φίλον. καὶ περὶ τοῦ ἐχθροῦ δὲ ἡ αὐτὴ θέσις. 41388 Resp.335.a.3 : Φίλος μὲν δή, ὡς ἔοικε, τούτῳ τῷ λόγῳ ὁ ἀγαθὸς ἔσται, 41389 Resp.335.a.4 : ἐχθρὸς δὲ ὁ πονηρός. 41390 Resp.335.a.5 : Ναί. 41391 Resp.335.a.6 : Κελεύεις δὴ ἡμᾶς προσθεῖναι τῷ δικαίῳ ἢ ὡς τὸ πρῶτον 41392 Resp.335.a.7 : ἐλέγομεν, λέγοντες δίκαιον εἶναι τὸν μὲν φίλον εὖ ποιεῖν, 41393 Resp.335.a.8 : τὸν δ´ ἐχθρὸν κακῶς· νῦν πρὸς τούτῳ ὧδε λέγειν, ὅτι ἔστιν 41394 Resp.335.a.9 : δίκαιον τὸν μὲν φίλον ἀγαθὸν ὄντα εὖ ποιεῖν, τὸν δ´ ἐχθρὸν 41395 Resp.335.a.10 : κακὸν ὄντα βλάπτειν; 41396 Resp.335.b.1 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, οὕτως ἄν μοι δοκεῖ καλῶς λέγεσθαι. 41397 Resp.335.b.2 : Ἔστιν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, δικαίου ἀνδρὸς βλάπτειν καὶ 41398 Resp.335.b.3 : ὁντινοῦν ἀνθρώπων; 41399 Resp.335.b.4 : Καὶ πάνυ γε, ἔφη· τούς γε πονηρούς τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ 41400 Resp.335.b.5 : βλάπτειν. 41401 Resp.335.b.6 : Βλαπτόμενοι δ´ ἵπποι βελτίους ἢ χείρους γίγνονται; 41402 Resp.335.b.7 : Χείρους. 41403 Resp.335.b.8 : Ἆρα εἰς τὴν τῶν κυνῶν ἀρετήν, ἢ εἰς τὴν τῶν ἵππων; 41404 Resp.335.b.9 : Εἰς τὴν τῶν ἵππων. 41405 Resp.335.b.10 : Ἆρ´ οὖν καὶ κύνες βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς 41406 Resp.335.b.11 : τὴν τῶν κυνῶν ἀλλ´ οὐκ εἰς τὴν τῶν ἵππων ἀρετήν; 41407 Resp.335.b.12 : Ἀνάγκη. 41408 Resp.335.c.1 : Ἀνθρώπους δέ, ὦ ἑταῖρε, μὴ οὕτω φῶμεν, βλαπτομένους 41409 Resp.335.c.2 : εἰς τὴν ἀνθρωπείαν ἀρετὴν χείρους γίγνεσθαι; 41410 Resp.335.c.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 41411 Resp.335.c.4 : Ἀλλ´ ἡ δικαιοσύνη οὐκ ἀνθρωπεία ἀρετή; 41412 Resp.335.c.5 : Καὶ τοῦτ´ ἀνάγκη. 41413 Resp.335.c.6 : Καὶ τοὺς βλαπτομένους ἄρα, ὦ φίλε, τῶν ἀνθρώπων 41414 Resp.335.c.7 : ἀνάγκη ἀδικωτέρους γίγνεσθαι. 41415 Resp.335.c.8 : Ἔοικεν. 41416 Resp.335.c.9 : Ἆρ´ οὖν τῇ μουσικῇ οἱ μουσικοὶ ἀμούσους δύνανται 41417 Resp.335.c.10 : ποιεῖν; 41418 Resp.335.c.11 : Ἀδύνατον. 41419 Resp.335.c.12 : Ἀλλὰ τῇ ἱππικῇ οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους; 41420 Resp.335.c.13 : Οὐκ ἔστιν. 41421 Resp.335.c.14 : Ἀλλὰ τῇ δικαιοσύνῃ δὴ οἱ δίκαιοι ἀδίκους; ἢ καὶ 41422 Resp.335.d.1 : συλλήβδην ἀρετῇ οἱ ἀγαθοὶ κακούς; 41423 Resp.335.d.2 : Ἀλλὰ ἀδύνατον. 41424 Resp.335.d.3 : Οὐ γὰρ θερμότητος οἶμαι ἔργον ψύχειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. 41425 Resp.335.d.4 : Ναί. 41426 Resp.335.d.5 : Οὐδὲ ξηρότητος ὑγραίνειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. 41427 Resp.335.d.6 : Πάνυ γε. 41428 Resp.335.d.7 : Οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. 41429 Resp.335.d.8 : Φαίνεται. 41430 Resp.335.d.9 : Ὁ δέ γε δίκαιος ἀγαθός; 41431 Resp.335.d.10 : Πάνυ γε. 41432 Resp.335.d.11 : Οὐκ ἄρα τοῦ δικαίου βλάπτειν ἔργον, ὦ Πολέμαρχε, οὔτε 41433 Resp.335.d.12 : φίλον οὔτ´ ἄλλον οὐδένα, ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου, τοῦ ἀδίκου. 41434 Resp.335.d.13 : Παντάπασί μοι δοκεῖς ἀληθῆ λέγειν, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 41435 Resp.335.e.1 : Εἰ ἄρα τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι φησίν τις δίκαιον 41436 Resp.335.e.2 : εἶναι, τοῦτο δὲ δὴ νοεῖ αὐτῷ τοῖς μὲν ἐχθροῖς βλάβην 41437 Resp.335.e.3 : ὀφείλεσθαι παρὰ τοῦ δικαίου ἀνδρός, τοῖς δὲ φίλοις ὠφελίαν, 41438 Resp.335.e.4 : οὐκ ἦν σοφὸς ὁ ταῦτα εἰπών. οὐ γὰρ ἀληθῆ ἔλεγεν· 41439 Resp.335.e.5 : οὐδαμοῦ γὰρ δίκαιον οὐδένα ἡμῖν ἐφάνη ὂν βλάπτειν. 41440 Resp.335.e.6 : Συγχωρῶ, ἦ δ´ ὅς. 41441 Resp.335.e.7 : Μαχούμεθα ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, κοινῇ ἐγώ τε καὶ σύ, ἐάν τις 41442 Resp.335.e.8 : αὐτὸ φῇ ἢ Σιμωνίδην ἢ Βίαντα ἢ Πιττακὸν εἰρηκέναι ἤ τιν´ 41443 Resp.335.e.9 : ἄλλον τῶν σοφῶν τε καὶ μακαρίων ἀνδρῶν. 41444 Resp.335.e.10 : Ἐγὼ γοῦν, ἔφη, ἕτοιμός εἰμι κοινωνεῖν τῆς μάχης. 41445 Resp.336.a.1 : Ἀλλ´ οἶσθα, ἦν δ´ ἐγώ, οὗ μοι δοκεῖ εἶναι τὸ ῥῆμα, τὸ 41446 Resp.336.a.2 : φάναι δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν φίλους ὠφελεῖν, τοὺς δ´ 41447 Resp.336.a.3 : ἐχθροὺς βλάπτειν; 41448 Resp.336.a.4 : Τίνος; ἔφη. 41449 Resp.336.a.5 : Οἶμαι αὐτὸ Περιάνδρου εἶναι ἢ Περδίκκου ἢ Ξέρξου ἢ 41450 Resp.336.a.6 : Ἰσμηνίου τοῦ Θηβαίου ἤ τινος ἄλλου μέγα οἰομένου δύνασθαι 41451 Resp.336.a.7 : πλουσίου ἀνδρός. 41452 Resp.336.a.8 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 41453 Resp.336.a.9 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ τοῦτο ἐφάνη ἡ δικαιοσύνη 41454 Resp.336.a.10 : ὂν οὐδὲ τὸ δίκαιον, τί ἂν ἄλλο τις αὐτὸ φαίη εἶναι; 41455 Resp.336.b.1 : Καὶ ὁ Θρασύμαχος πολλάκις μὲν καὶ διαλεγομένων ἡμῶν 41456 Resp.336.b.2 : μεταξὺ ὥρμα ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ 41457 Resp.336.b.3 : τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν 41458 Resp.336.b.4 : λόγον· ὡς δὲ διεπαυσάμεθα καὶ ἐγὼ ταῦτ´ εἶπον, οὐκέτι 41459 Resp.336.b.5 : ἡσυχίαν ἦγεν, ἀλλὰ συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ θηρίον ἧκεν 41460 Resp.336.b.6 : ἐφ´ ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος. 41461 Resp.336.b.7 : Καὶ ἐγώ τε καὶ ὁ Πολέμαρχος δείσαντες διεπτοήθημεν· 41462 Resp.336.b.8 : ὁ δ´ εἰς τὸ μέσον φθεγξάμενος, Τίς, ἔφη, ὑμᾶς πάλαι φλυαρία 41463 Resp.336.c.1 : ἔχει, ὦ Σώκρατες; καὶ τί εὐηθίζεσθε πρὸς ἀλλήλους ὑπο– 41464 Resp.336.c.2 : κατακλινόμενοι ὑμῖν αὐτοῖς; ἀλλ´ εἴπερ ὡς ἀληθῶς βούλει 41465 Resp.336.c.3 : εἰδέναι τὸ δίκαιον ὅτι ἔστι, μὴ μόνον ἐρώτα μηδὲ φιλοτιμοῦ 41466 Resp.336.c.4 : ἐλέγχων ἐπειδάν τίς τι ἀποκρίνηται, ἐγνωκὼς τοῦτο, ὅτι 41467 Resp.336.c.5 : ῥᾷον ἐρωτᾶν ἢ ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἀπόκριναι καὶ 41468 Resp.336.c.6 : εἰπὲ τί φῂς εἶναι τὸ δίκαιον. καὶ ὅπως μοι μὴ ἐρεῖς ὅτι τὸ 41469 Resp.336.d.1 : δέον ἐστὶν μηδ´ ὅτι τὸ ὠφέλιμον μηδ´ ὅτι τὸ λυσιτελοῦν μηδ´ 41470 Resp.336.d.2 : ὅτι τὸ κερδαλέον μηδ´ ὅτι τὸ συμφέρον, ἀλλὰ σαφῶς μοι 41471 Resp.336.d.3 : καὶ ἀκριβῶς λέγε ὅτι ἂν λέγῃς· ὡς ἐγὼ οὐκ ἀποδέξομαι 41472 Resp.336.d.4 : ἐὰν ὕθλους τοιούτους λέγῃς. 41473 Resp.336.d.5 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας ἐξεπλάγην καὶ προσβλέπων αὐτὸν 41474 Resp.336.d.6 : ἐφοβούμην, καί μοι δοκῶ, εἰ μὴ πρότερος ἑωράκη αὐτὸν ἢ 41475 Resp.336.d.7 : ἐκεῖνος ἐμέ, ἄφωνος ἂν γενέσθαι. νῦν δὲ ἡνίκα ὑπὸ τοῦ 41476 Resp.336.d.8 : λόγου ἤρχετο ἐξαγριαίνεσθαι, προσέβλεψα αὐτὸν πρότερος, 41477 Resp.336.e.1 : ὥστε αὐτῷ οἷός τ´ ἐγενόμην ἀποκρίνασθαι, καὶ εἶπον ὑπο– 41478 Resp.336.e.2 : τρέμων· Ὦ Θρασύμαχε, μὴ χαλεπὸς ἡμῖν ἴσθι· εἰ γάρ τι 41479 Resp.336.e.3 : ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ τῶν λόγων σκέψει ἐγώ τε καὶ ὅδε, εὖ 41480 Resp.336.e.4 : ἴσθι ὅτι ἄκοντες ἁμαρτάνομεν. μὴ γὰρ δὴ οἴου, εἰ μὲν 41481 Resp.336.e.5 : χρυσίον ἐζητοῦμεν, οὐκ ἄν ποτε ἡμᾶς ἑκόντας εἶναι ὑπο– 41482 Resp.336.e.6 : κατακλίνεσθαι ἀλλήλοις ἐν τῇ ζητήσει καὶ διαφθείρειν τὴν 41483 Resp.336.e.7 : εὕρεσιν αὐτοῦ, δικαιοσύνην δὲ ζητοῦντας, πρᾶγμα πολλῶν 41484 Resp.336.e.8 : χρυσίων τιμιώτερον, ἔπειθ´ οὕτως ἀνοήτως ὑπείκειν ἀλλήλοις 41485 Resp.336.e.9 : καὶ οὐ σπουδάζειν ὅτι μάλιστα φανῆναι αὐτό. οἴου γε σύ, 41486 Resp.336.e.10 : ὦ φίλε. ἀλλ´ οἶμαι οὐ δυνάμεθα· ἐλεεῖσθαι οὖν ἡμᾶς πολὺ 41487 Resp.337.a.1 : μᾶλλον εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαί– 41488 Resp.337.a.2 : νεσθαι. 41489 Resp.337.a.3 : Καὶ ὃς ἀκούσας ἀνεκάγχασέ τε μάλα σαρδάνιον καὶ εἶπεν· 41490 Resp.337.a.4 : Ὦ Ἡράκλεις, ἔφη, αὕτη ´κείνη ἡ εἰωθυῖα εἰρωνεία Σωκρά– 41491 Resp.337.a.5 : τους, καὶ ταῦτ´ ἐγὼ ᾔδη τε καὶ τούτοις προύλεγον, ὅτι σὺ 41492 Resp.337.a.6 : ἀποκρίνασθαι μὲν οὐκ ἐθελήσοις, εἰρωνεύσοιο δὲ καὶ πάντα 41493 Resp.337.a.7 : μᾶλλον ποιήσοις ἢ ἀποκρινοῖο, εἴ τίς τί σε ἐρωτᾷ. 41494 Resp.337.a.8 : Σοφὸς γὰρ εἶ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε· εὖ οὖν ᾔδησθα 41495 Resp.337.a.9 : ὅτι εἴ τινα ἔροιο ὁπόσα ἐστὶν τὰ δώδεκα, καὶ ἐρόμενος προεί– 41496 Resp.337.b.1 : ποις αὐτῷ— "Ὅπως μοι, ὦ ἄνθρωπε, μὴ ἐρεῖς ὅτι ἔστιν τὰ 41497 Resp.337.b.2 : δώδεκα δὶς ἓξ μηδ´ ὅτι τρὶς τέτταρα μηδ´ ὅτι ἑξάκις δύο 41498 Resp.337.b.3 : μηδ´ ὅτι τετράκις τρία· ὡς οὐκ ἀποδέξομαί σου ἐὰν τοιαῦτα 41499 Resp.337.b.4 : φλυαρῇς" —δῆλον οἶμαί σοι ἦν ὅτι οὐδεὶς ἀποκρινοῖτο τῷ 41500 Resp.337.b.5 : οὕτως πυνθανομένῳ. ἀλλ´ εἴ σοι εἶπεν· "Ὦ Θρασύμαχε, 41501 Resp.337.b.6 : πῶς λέγεις; μὴ ἀποκρίνωμαι ὧν προεῖπες μηδέν; πότερον, ὦ 41502 Resp.337.b.7 : θαυμάσιε, μηδ´ εἰ τούτων τι τυγχάνει ὄν, ἀλλ´ ἕτερον εἴπω τι 41503 Resp.337.c.1 : τοῦ ἀληθοῦς; ἢ πῶς λέγεις;" τί ἂν αὐτῷ εἶπες πρὸς ταῦτα; 41504 Resp.337.c.2 : Εἶεν, ἔφη· ὡς δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ. 41505 Resp.337.c.3 : Οὐδέν γε κωλύει, ἦν δ´ ἐγώ· εἰ δ´ οὖν καὶ μὴ ἔστιν 41506 Resp.337.c.4 : ὅμοιον, φαίνεται δὲ τῷ ἐρωτηθέντι τοιοῦτον, ἧττόν τι αὐτὸν 41507 Resp.337.c.5 : οἴει ἀποκρινεῖσθαι τὸ φαινόμενον ἑαυτῷ, ἐάντε ἡμεῖς 41508 Resp.337.c.6 : ἀπαγορεύωμεν ἐάντε μή; 41509 Resp.337.c.7 : Ἄλλο τι οὖν, ἔφη, καὶ σὺ οὕτω ποιήσεις· ὧν ἐγὼ 41510 Resp.337.c.8 : ἀπεῖπον, τούτων τι ἀποκρινῇ; 41511 Resp.337.c.9 : Οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἦν δ´ ἐγώ· εἴ μοι σκεψαμένῳ οὕτω 41512 Resp.337.c.10 : δόξειεν. 41513 Resp.337.d.1 : Τί οὖν, ἔφη, ἂν ἐγὼ δείξω ἑτέραν ἀπόκρισιν παρὰ πάσας 41514 Resp.337.d.2 : ταύτας περὶ δικαιοσύνης, βελτίω τούτων; τί ἀξιοῖς παθεῖν; 41515 Resp.337.d.3 : Τί ἄλλο, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ ὅπερ προσήκει πάσχειν τῷ μὴ 41516 Resp.337.d.4 : εἰδότι; προσήκει δέ που μαθεῖν παρὰ τοῦ εἰδότος· καὶ ἐγὼ 41517 Resp.337.d.5 : οὖν τοῦτο ἀξιῶ παθεῖν. 41518 Resp.337.d.6 : Ἡδὺς γὰρ εἶ, ἔφη· ἀλλὰ πρὸς τῷ μαθεῖν καὶ ἀπότεισον 41519 Resp.337.d.7 : ἀργύριον. 41520 Resp.337.d.8 : Οὐκοῦν ἐπειδάν μοι γένηται, εἶπον. 41521 Resp.337.d.9 : Ἀλλ´ ἔστιν, ἔφη ὁ Γλαύκων. ἀλλ´ ἕνεκα ἀργυρίου, ὦ 41522 Resp.337.d.10 : Θρασύμαχε, λέγε· πάντες γὰρ ἡμεῖς Σωκράτει εἰσοίσομεν. 41523 Resp.337.e.1 : Πάνυ γε οἶμαι, ἦ δ´ ὅς· ἵνα Σωκράτης τὸ εἰωθὸς δια– 41524 Resp.337.e.2 : πράξηται· αὐτὸς μὲν μὴ ἀποκρίνηται, ἄλλου δ´ ἀποκρινομένου 41525 Resp.337.e.3 : λαμβάνῃ λόγον καὶ ἐλέγχῃ. 41526 Resp.337.e.4 : Πῶς γὰρ ἄν, ἔφην ἐγώ, ὦ βέλτιστε, τὶς ἀποκρίναιτο 41527 Resp.337.e.5 : πρῶτον μὲν μὴ εἰδὼς μηδὲ φάσκων εἰδέναι, ἔπειτα, εἴ τι 41528 Resp.337.e.6 : καὶ οἴεται, περὶ τούτων ἀπειρημένον αὐτῷ εἴη ὅπως μηδὲν 41529 Resp.337.e.7 : ἐρεῖ ὧν ἡγεῖται ὑπ´ ἀνδρὸς οὐ φαύλου; ἀλλὰ σὲ δὴ μᾶλλον 41530 Resp.338.a.1 : εἰκὸς λέγειν· σὺ γὰρ δὴ φῂς εἰδέναι καὶ ἔχειν εἰπεῖν. μὴ 41531 Resp.338.a.2 : οὖν ἄλλως ποίει, ἀλλὰ ἐμοί τε χαρίζου ἀποκρινόμενος καὶ 41532 Resp.338.a.3 : μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους. 41533 Resp.338.a.4 : Εἰπόντος δέ μου ταῦτα, ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ ἄλλοι 41534 Resp.338.a.5 : ἐδέοντο αὐτοῦ μὴ ἄλλως ποιεῖν. καὶ ὁ Θρασύμαχος φανερὸς 41535 Resp.338.a.6 : μὲν ἦν ἐπιθυμῶν εἰπεῖν ἵν´ εὐδοκιμήσειεν, ἡγούμενος ἔχειν 41536 Resp.338.a.7 : ἀπόκρισιν παγκάλην· προσεποιεῖτο δὲ φιλονικεῖν πρὸς τὸ 41537 Resp.338.a.8 : ἐμὲ εἶναι τὸν ἀποκρινόμενον. τελευτῶν δὲ συνεχώρησεν, 41538 Resp.338.b.1 : κἄπειτα, Αὕτη δή, ἔφη, ἡ Σωκράτους σοφία· αὐτὸν μὲν μὴ 41539 Resp.338.b.2 : ἐθέλειν διδάσκειν, παρὰ δὲ τῶν ἄλλων περιιόντα μανθάνειν 41540 Resp.338.b.3 : καὶ τούτων μηδὲ χάριν ἀποδιδόναι. 41541 Resp.338.b.4 : Ὅτι μέν, ἦν δ´ ἐγώ, μανθάνω παρὰ τῶν ἄλλων, ἀληθῆ 41542 Resp.338.b.5 : εἶπες, ὦ Θρασύμαχε, ὅτι δὲ οὔ με φῂς χάριν ἐκτίνειν, 41543 Resp.338.b.6 : ψεύδῃ· ἐκτίνω γὰρ ὅσην δύναμαι. δύναμαι δὲ ἐπαινεῖν 41544 Resp.338.b.7 : μόνον· χρήματα γὰρ οὐκ ἔχω. ὡς δὲ προθύμως τοῦτο δρῶ, 41545 Resp.338.b.8 : ἐάν τίς μοι δοκῇ εὖ λέγειν, εὖ εἴσῃ αὐτίκα δὴ μάλα, ἐπειδὰν 41546 Resp.338.b.9 : ἀποκρίνῃ· οἶμαι γάρ σε εὖ ἐρεῖν. 41547 Resp.338.c.1 : Ἄκουε δή, ἦ δ´ ὅς. φημὶ γὰρ ἐγὼ εἶναι τὸ δίκαιον 41548 Resp.338.c.2 : οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. ἀλλὰ τί οὐκ 41549 Resp.338.c.3 : ἐπαινεῖς; ἀλλ´ οὐκ ἐθελήσεις. 41550 Resp.338.c.4 : Ἐὰν μάθω γε πρῶτον, ἔφην, τί λέγεις· νῦν γὰρ οὔπω 41551 Resp.338.c.5 : οἶδα. τὸ τοῦ κρείττονος φῂς συμφέρον δίκαιον εἶναι. καὶ 41552 Resp.338.c.6 : τοῦτο, ὦ Θρασύμαχε, τί ποτε λέγεις; οὐ γάρ που τό γε 41553 Resp.338.c.7 : τοιόνδε φῄς· εἰ Πουλυδάμας ἡμῶν κρείττων ὁ παγκρατιαστὴς 41554 Resp.338.c.8 : καὶ αὐτῷ συμφέρει τὰ βόεια κρέα πρὸς τὸ σῶμα, τοῦτο τὸ 41555 Resp.338.d.1 : σιτίον εἶναι καὶ ἡμῖν τοῖς ἥττοσιν ἐκείνου συμφέρον ἅμα 41556 Resp.338.d.2 : καὶ δίκαιον. 41557 Resp.338.d.3 : Βδελυρὸς γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ταύτῃ ὑπολαμ– 41558 Resp.338.d.4 : βάνεις ᾗ ἂν κακουργήσαις μάλιστα τὸν λόγον. 41559 Resp.338.d.5 : Οὐδαμῶς, ὦ ἄριστε, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλὰ σαφέστερον εἰπὲ 41560 Resp.338.d.6 : τί λέγεις. 41561 Resp.338.d.7 : Εἶτ´ οὐκ οἶσθ´, ἔφη, ὅτι τῶν πόλεων αἱ μὲν τυραννοῦνται, 41562 Resp.338.d.8 : αἱ δὲ δημοκρατοῦνται, αἱ δὲ ἀριστοκρατοῦνται; 41563 Resp.338.d.9 : Πῶς γὰρ οὔ; 41564 Resp.338.d.10 : Οὐκοῦν τοῦτο κρατεῖ ἐν ἑκάστῃ πόλει, τὸ ἄρχον; 41565 Resp.338.d.11 : Πάνυ γε. 41566 Resp.338.e.1 : Τίθεται δέ γε τοὺς νόμους ἑκάστη ἡ ἀρχὴ πρὸς τὸ αὑτῇ 41567 Resp.338.e.2 : συμφέρον, δημοκρατία μὲν δημοκρατικούς, τυραννὶς δὲ 41568 Resp.338.e.3 : τυραννικούς, καὶ αἱ ἄλλαι οὕτως· θέμεναι δὲ ἀπέφηναν τοῦτο 41569 Resp.338.e.4 : δίκαιον τοῖς ἀρχομένοις εἶναι, τὸ σφίσι συμφέρον, καὶ τὸν 41570 Resp.338.e.5 : τούτου ἐκβαίνοντα κολάζουσιν ὡς παρανομοῦντά τε καὶ 41571 Resp.338.e.6 : ἀδικοῦντα. τοῦτ´ οὖν ἐστιν, ὦ βέλτιστε, ὃ λέγω ἐν ἁπάσαις 41572 Resp.339.a.1 : ταῖς πόλεσιν ταὐτὸν εἶναι δίκαιον, τὸ τῆς καθεστηκυίας ἀρχῆς 41573 Resp.339.a.2 : συμφέρον· αὕτη δέ που κρατεῖ, ὥστε συμβαίνει τῷ ὀρθῶς 41574 Resp.339.a.3 : λογιζομένῳ πανταχοῦ εἶναι τὸ αὐτὸ δίκαιον, τὸ τοῦ κρείτ– 41575 Resp.339.a.4 : τονος συμφέρον. 41576 Resp.339.a.5 : Νῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔμαθον ὃ λέγεις· εἰ δὲ ἀληθὲς ἢ μή, 41577 Resp.339.a.6 : πειράσομαι μαθεῖν. τὸ συμφέρον μὲν οὖν, ὦ Θρασύμαχε, 41578 Resp.339.a.7 : καὶ σὺ ἀπεκρίνω δίκαιον εἶναι—καίτοι ἔμοιγε ἀπηγόρευες 41579 Resp.339.a.8 : ὅπως μὴ τοῦτο ἀποκρινοίμην—πρόσεστιν δὲ δὴ αὐτόθι τὸ 41580 Resp.339.a.9 : "τοῦ κρείττονος." 41581 Resp.339.b.1 : Σμικρά γε ἴσως, ἔφη, προσθήκη. 41582 Resp.339.b.2 : Οὔπω δῆλον οὐδ´ εἰ μεγάλη· ἀλλ´ ὅτι μὲν τοῦτο σκεπτέον 41583 Resp.339.b.3 : εἰ ἀληθῆ λέγεις, δῆλον. ἐπειδὴ γὰρ συμφέρον γέ τι εἶναι 41584 Resp.339.b.4 : καὶ ἐγὼ ὁμολογῶ τὸ δίκαιον, σὺ δὲ προστιθεῖς καὶ αὐτὸ φῂς 41585 Resp.339.b.5 : εἶναι τὸ τοῦ κρείττονος, ἐγὼ δὲ ἀγνοῶ, σκεπτέον δή. 41586 Resp.339.b.6 : Σκόπει, ἔφη. 41587 Resp.339.b.7 : Ταῦτ´ ἔσται, ἦν δ´ ἐγώ. καί μοι εἰπέ· οὐ καὶ πείθεσθαι 41588 Resp.339.b.8 : μέντοι τοῖς ἄρχουσιν δίκαιον φῂς εἶναι; 41589 Resp.339.b.9 : Ἔγωγε. 41590 Resp.339.c.1 : Πότερον δὲ ἀναμάρτητοί εἰσιν οἱ ἄρχοντες ἐν ταῖς πόλεσιν 41591 Resp.339.c.2 : ἑκάσταις ἢ οἷοί τι καὶ ἁμαρτεῖν; 41592 Resp.339.c.3 : Πάντως που, ἔφη, οἷοί τι καὶ ἁμαρτεῖν. 41593 Resp.339.c.4 : Οὐκοῦν ἐπιχειροῦντες νόμους τιθέναι τοὺς μὲν ὀρθῶς 41594 Resp.339.c.5 : τιθέασιν, τοὺς δέ τινας οὐκ ὀρθῶς; 41595 Resp.339.c.6 : Οἶμαι ἔγωγε. 41596 Resp.339.c.7 : Τὸ δὲ ὀρθῶς ἆρα τὸ τὰ συμφέροντά ἐστι τίθεσθαι ἑαυτοῖς, 41597 Resp.339.c.8 : τὸ δὲ μὴ ὀρθῶς ἀσύμφορα; ἢ πῶς λέγεις; 41598 Resp.339.c.9 : Οὕτως. 41599 Resp.339.c.10 : Ἃ δ´ ἂν θῶνται ποιητέον τοῖς ἀρχομένοις, καὶ τοῦτό 41600 Resp.339.c.11 : ἐστι τὸ δίκαιον; 41601 Resp.339.c.12 : Πῶς γὰρ οὔ; 41602 Resp.339.d.1 : Οὐ μόνον ἄρα δίκαιόν ἐστιν κατὰ τὸν σὸν λόγον τὸ τοῦ 41603 Resp.339.d.2 : κρείττονος συμφέρον ποιεῖν ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον, τὸ μὴ 41604 Resp.339.d.3 : συμφέρον. 41605 Resp.339.d.4 : Τί λέγεις σύ; ἔφη. 41606 Resp.339.d.5 : Ἃ σὺ λέγεις, ἔμοιγε δοκῶ· σκοπῶμεν δὲ βέλτιον. οὐχ 41607 Resp.339.d.6 : ὡμολόγηται τοὺς ἄρχοντας τοῖς ἀρχομένοις προστάττοντας 41608 Resp.339.d.7 : ποιεῖν ἄττα ἐνίοτε διαμαρτάνειν τοῦ ἑαυτοῖς βελτίστου, ἃ 41609 Resp.339.d.8 : δ´ ἂν προστάττωσιν οἱ ἄρχοντες δίκαιον εἶναι τοῖς ἀρχομένοις 41610 Resp.339.d.9 : ποιεῖν; ταῦτ´ οὐχ ὡμολόγηται; 41611 Resp.339.d.10 : Οἶμαι ἔγωγε, ἔφη. 41612 Resp.339.e.1 : Οἴου τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ ἀσύμφορα ποιεῖν τοῖς 41613 Resp.339.e.2 : ἄρχουσί τε καὶ κρείττοσι δίκαιον εἶναι ὡμολογῆσθαί σοι, 41614 Resp.339.e.3 : ὅταν οἱ μὲν ἄρχοντες ἄκοντες κακὰ αὑτοῖς προστάττωσιν, 41615 Resp.339.e.4 : τοῖς δὲ δίκαιον εἶναι φῇς ταῦτα ποιεῖν ἃ ἐκεῖνοι προσέταξαν 41616 Resp.339.e.5 : —ἆρα τότε, ὦ σοφώτατε Θρασύμαχε, οὐκ ἀναγκαῖον συμβαί– 41617 Resp.339.e.6 : νειν αὐτὸ οὑτωσί, δίκαιον εἶναι ποιεῖν τοὐναντίον ἢ ὃ σὺ 41618 Resp.339.e.7 : λέγεις; τὸ γὰρ τοῦ κρείττονος ἀσύμφορον δήπου προστάττεται 41619 Resp.339.e.8 : τοῖς ἥττοσιν ποιεῖν. 41620 Resp.340.a.1 : Ναὶ μὰ Δί´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Πολέμαρχος, σαφέ– 41621 Resp.340.a.2 : στατά γε. 41622 Resp.340.a.3 : Ἐὰν σύ γ´, ἔφη, αὐτῷ μαρτυρήσῃς, ὁ Κλειτοφῶν ὑπολαβών. 41623 Resp.340.a.4 : Καὶ τί, ἔφη, δεῖται μάρτυρος; αὐτὸς γὰρ Θρασύμαχος 41624 Resp.340.a.5 : ὁμολογεῖ τοὺς μὲν ἄρχοντας ἐνίοτε ἑαυτοῖς κακὰ προστάττειν, 41625 Resp.340.a.6 : τοῖς δὲ δίκαιον εἶναι ταῦτα ποιεῖν. 41626 Resp.340.a.7 : Τὸ γὰρ τὰ κελευόμενα ποιεῖν, ὦ Πολέμαρχε, ὑπὸ τῶν 41627 Resp.340.a.8 : ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο Θρασύμαχος. 41628 Resp.340.a.9 : Καὶ γὰρ τὸ τοῦ κρείττονος, ὦ Κλειτοφῶν, συμφέρον 41629 Resp.340.b.1 : δίκαιον εἶναι ἔθετο. ταῦτα δὲ ἀμφότερα θέμενος ὡμολό– 41630 Resp.340.b.2 : γησεν αὖ ἐνίοτε τοὺς κρείττους τὰ αὑτοῖς ἀσύμφορα κελεύειν 41631 Resp.340.b.3 : τοὺς ἥττους τε καὶ ἀρχομένους ποιεῖν. ἐκ δὲ τούτων τῶν 41632 Resp.340.b.4 : ὁμολογιῶν οὐδὲν μᾶλλον τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον δίκαιον 41633 Resp.340.b.5 : ἂν εἴη ἢ τὸ μὴ συμφέρον. 41634 Resp.340.b.6 : Ἀλλ´, ἔφη ὁ Κλειτοφῶν, τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον 41635 Resp.340.b.7 : ἔλεγεν ὃ ἡγοῖτο ὁ κρείττων αὑτῷ συμφέρειν· τοῦτο ποιητέον 41636 Resp.340.b.8 : εἶναι τῷ ἥττονι, καὶ τὸ δίκαιον τοῦτο ἐτίθετο. 41637 Resp.340.b.9 : Ἀλλ´ οὐχ οὕτως, ἦ δ´ ὃς ὁ Πολέμαρχος, ἐλέγετο. 41638 Resp.340.c.1 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Πολέμαρχε, διαφέρει, ἀλλ´ εἰ νῦν 41639 Resp.340.c.2 : οὕτω λέγει Θρασύμαχος, οὕτως αὐτοῦ ἀποδεχώμεθα. Καί 41640 Resp.340.c.3 : μοι εἰπέ, ὦ Θρασύμαχε· τοῦτο ἦν ὃ ἐβούλου λέγειν τὸ δίκαιον, 41641 Resp.340.c.4 : τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον δοκοῦν εἶναι τῷ κρείττονι, ἐάν– 41642 Resp.340.c.5 : τε συμφέρῃ ἐάντε μή; οὕτω σε φῶμεν λέγειν; 41643 Resp.340.c.6 : Ἥκιστά γε, ἔφη· ἀλλὰ κρείττω με οἴει καλεῖν τὸν ἐξαμαρ– 41644 Resp.340.c.7 : τάνοντα ὅταν ἐξαμαρτάνῃ; 41645 Resp.340.c.8 : Ἔγωγε, εἶπον, ᾤμην σε τοῦτο λέγειν ὅτε τοὺς ἄρχοντας 41646 Resp.340.c.9 : ὡμολόγεις οὐκ ἀναμαρτήτους εἶναι ἀλλά τι καὶ ἐξαμαρτάνειν. 41647 Resp.340.d.1 : Συκοφάντης γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἐν τοῖς λόγοις· 41648 Resp.340.d.2 : ἐπεὶ αὐτίκα ἰατρὸν καλεῖς σὺ τὸν ἐξαμαρτάνοντα περὶ τοὺς 41649 Resp.340.d.3 : κάμνοντας κατ´ αὐτὸ τοῦτο ὃ ἐξαμαρτάνει; ἢ λογιστικόν, ὃς 41650 Resp.340.d.4 : ἂν ἐν λογισμῷ ἁμαρτάνῃ, τότε ὅταν ἁμαρτάνῃ, κατὰ ταύτην 41651 Resp.340.d.5 : τὴν ἁμαρτίαν; ἀλλ´ οἶμαι λέγομεν τῷ ῥήματι οὕτως, ὅτι ὁ 41652 Resp.340.d.6 : ἰατρὸς ἐξήμαρτεν καὶ ὁ λογιστὴς ἐξήμαρτεν καὶ ὁ γραμ– 41653 Resp.340.d.7 : ματιστής· τὸ δ´ οἶμαι ἕκαστος τούτων, καθ´ ὅσον τοῦτ´ ἔστιν 41654 Resp.340.e.1 : ὃ προσαγορεύομεν αὐτόν, οὐδέποτε ἁμαρτάνει· ὥστε κατὰ 41655 Resp.340.e.2 : τὸν ἀκριβῆ λόγον, ἐπειδὴ καὶ σὺ ἀκριβολογῇ, οὐδεὶς τῶν 41656 Resp.340.e.3 : δημιουργῶν ἁμαρτάνει. ἐπιλειπούσης γὰρ ἐπιστήμης ὁ ἁμαρ– 41657 Resp.340.e.4 : τάνων ἁμαρτάνει, ἐν ᾧ οὐκ ἔστι δημιουργός· ὥστε δημιουργὸς 41658 Resp.340.e.5 : ἢ σοφὸς ἢ ἄρχων οὐδεὶς ἁμαρτάνει τότε ὅταν ἄρχων ᾖ, ἀλλὰ 41659 Resp.340.e.6 : πᾶς γ´ ἂν εἴποι ὅτι ὁ ἰατρὸς ἥμαρτεν καὶ ὁ ἄρχων ἥμαρτεν. 41660 Resp.340.e.7 : τοιοῦτον οὖν δή σοι καὶ ἐμὲ ὑπόλαβε νυνδὴ ἀποκρίνεσθαι· 41661 Resp.340.e.8 : τὸ δὲ ἀκριβέστατον ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν, τὸν ἄρχοντα, καθ´ 41662 Resp.341.a.1 : ὅσον ἄρχων ἐστίν, μὴ ἁμαρτάνειν, μὴ ἁμαρτάνοντα δὲ τὸ 41663 Resp.341.a.2 : αὑτῷ βέλτιστον τίθεσθαι, τοῦτο δὲ τῷ ἀρχομένῳ ποιητέον. 41664 Resp.341.a.3 : ὥστε ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἔλεγον δίκαιον λέγω, τὸ τοῦ κρείττονος 41665 Resp.341.a.4 : ποιεῖν συμφέρον. 41666 Resp.341.a.5 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε· δοκῶ σοι συκοφαντεῖν; 41667 Resp.341.a.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 41668 Resp.341.a.7 : Οἴει γάρ με ἐξ ἐπιβουλῆς ἐν τοῖς λόγοις κακουργοῦντά σε 41669 Resp.341.a.8 : ἐρέσθαι ὡς ἠρόμην; 41670 Resp.341.a.9 : Εὖ μὲν οὖν οἶδα, ἔφη. καὶ οὐδέν γέ σοι πλέον ἔσται· 41671 Resp.341.b.1 : οὔτε γὰρ ἄν με λάθοις κακουργῶν, οὔτε μὴ λαθὼν βιάσασθαι 41672 Resp.341.b.2 : τῷ λόγῳ δύναιο. 41673 Resp.341.b.3 : Οὐδέ γ´ ἂν ἐπιχειρήσαιμι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ μακάριε. ἀλλ´ 41674 Resp.341.b.4 : ἵνα μὴ αὖθις ἡμῖν τοιοῦτον ἐγγένηται, διόρισαι ποτέρως 41675 Resp.341.b.5 : λέγεις τὸν ἄρχοντά τε καὶ τὸν κρείττονα, τὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν 41676 Resp.341.b.6 : ἢ τὸν ἀκριβεῖ λόγῳ, ὃ νυνδὴ ἔλεγες, οὗ τὸ συμφέρον κρείτ– 41677 Resp.341.b.7 : τονος ὄντος δίκαιον ἔσται τῷ ἥττονι ποιεῖν. 41678 Resp.341.b.8 : Τὸν τῷ ἀκριβεστάτῳ, ἔφη, λόγῳ ἄρχοντα ὄντα. πρὸς 41679 Resp.341.b.9 : ταῦτα κακούργει καὶ συκοφάντει, εἴ τι δύνασαι—οὐδέν σου 41680 Resp.341.b.10 : παρίεμαι—ἀλλ´ οὐ μὴ οἷός τ´ ᾖς. 41681 Resp.341.c.1 : Οἴει γὰρ ἄν με, εἶπον, οὕτω μανῆναι ὥστε ξυρεῖν ἐπι– 41682 Resp.341.c.2 : χειρεῖν λέοντα καὶ συκοφαντεῖν Θρασύμαχον; 41683 Resp.341.c.3 : Νῦν γοῦν, ἔφη, ἐπεχείρησας, οὐδὲν ὢν καὶ ταῦτα. 41684 Resp.341.c.4 : Ἅδην, ἦν δ´ ἐγώ, τῶν τοιούτων. ἀλλ´ εἰπέ μοι· ὁ τῷ 41685 Resp.341.c.5 : ἀκριβεῖ λόγῳ ἰατρός, ὃν ἄρτι ἔλεγες, πότερον χρηματιστής 41686 Resp.341.c.6 : ἐστιν ἢ τῶν καμνόντων θεραπευτής; καὶ λέγε τὸν τῷ ὄντι 41687 Resp.341.c.7 : ἰατρὸν ὄντα. 41688 Resp.341.c.8 : Τῶν καμνόντων, ἔφη, θεραπευτής. 41689 Resp.341.c.9 : Τί δὲ κυβερνήτης; ὁ ὀρθῶς κυβερνήτης ναυτῶν ἄρχων 41690 Resp.341.c.10 : ἐστὶν ἢ ναύτης; 41691 Resp.341.c.11 : Ναυτῶν ἄρχων. 41692 Resp.341.d.1 : Οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ὑπολογιστέον, ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί, οὐδ´ 41693 Resp.341.d.2 : ἐστὶν κλητέος ναύτης· οὐ γὰρ κατὰ τὸ πλεῖν κυβερνήτης 41694 Resp.341.d.3 : καλεῖται, ἀλλὰ κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν τῶν ναυτῶν ἀρχήν. 41695 Resp.341.d.4 : Ἀληθῆ, ἔφη. 41696 Resp.341.d.5 : Οὐκοῦν ἑκάστῳ τούτων ἔστιν τι συμφέρον; 41697 Resp.341.d.6 : Πάνυ γε. 41698 Resp.341.d.7 : Οὐ καὶ ἡ τέχνη, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπὶ τούτῳ πέφυκεν, ἐπὶ τῷ τὸ 41699 Resp.341.d.8 : συμφέρον ἑκάστῳ ζητεῖν τε καὶ ἐκπορίζειν; 41700 Resp.341.d.9 : Ἐπὶ τούτῳ, ἔφη. 41701 Resp.341.d.10 : Ἆρ´ οὖν καὶ ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν ἔστιν τι συμφέρον ἄλλο 41702 Resp.341.d.11 : ἢ ὅτι μάλιστα τελέαν εἶναι; 41703 Resp.341.e.1 : Πῶς τοῦτο ἐρωτᾷς; 41704 Resp.341.e.2 : Ὥσπερ, ἔφην ἐγώ, εἴ με ἔροιο εἰ ἐξαρκεῖ σώματι εἶναι 41705 Resp.341.e.3 : σώματι ἢ προσδεῖταί τινος, εἴποιμ´ ἂν ὅτι "Παντάπασι μὲν 41706 Resp.341.e.4 : οὖν προσδεῖται. διὰ ταῦτα καὶ ἡ τέχνη ἐστὶν ἡ ἰατρικὴ 41707 Resp.341.e.5 : νῦν ηὑρημένη, ὅτι σῶμά ἐστιν πονηρὸν καὶ οὐκ ἐξαρκεῖ αὐτῷ 41708 Resp.341.e.6 : τοιούτῳ εἶναι. τούτῳ οὖν ὅπως ἐκπορίζῃ τὰ συμφέροντα, 41709 Resp.341.e.7 : ἐπὶ τούτῳ παρεσκευάσθη ἡ τέχνη." ἦ ὀρθῶς σοι δοκῶ, ἔφην, 41710 Resp.341.e.8 : ἂν εἰπεῖν οὕτω λέγων, ἢ οὔ; 41711 Resp.341.e.9 : Ὀρθῶς, ἔφη. 41712 Resp.342.a.1 : Τί δὲ δή; αὐτὴ ἡ ἰατρική ἐστιν πονηρά, ἢ ἄλλη τις τέχνη 41713 Resp.342.a.2 : ἔσθ´ ὅτι προσδεῖταί τινος ἀρετῆς—ὥσπερ ὀφθαλμοὶ ὄψεως καὶ 41714 Resp.342.a.3 : ὦτα ἀκοῆς καὶ διὰ ταῦτα ἐπ´ αὐτοῖς δεῖ τινος τέχνης τῆς τὸ 41715 Resp.342.a.4 : συμφέρον εἰς αὐτὰ ταῦτα σκεψομένης τε καὶ ἐκποριούσης— 41716 Resp.342.a.5 : ἆρα καὶ ἐν αὐτῇ τῇ τέχνῃ ἔνι τις πονηρία, καὶ δεῖ ἑκάστῃ 41717 Resp.342.a.6 : τέχνῃ ἄλλης τέχνης ἥτις αὐτῇ τὸ συμφέρον σκέψεται, καὶ 41718 Resp.342.a.7 : τῇ σκοπουμένῃ ἑτέρας αὖ τοιαύτης, καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἀπέραντον; 41719 Resp.342.b.1 : ἢ αὐτὴ αὑτῇ τὸ συμφέρον σκέψεται; ἢ οὔτε αὑτῆς οὔτε ἄλλης 41720 Resp.342.b.2 : προσδεῖται ἐπὶ τὴν αὑτῆς πονηρίαν τὸ συμφέρον σκοπεῖν· 41721 Resp.342.b.3 : οὔτε γὰρ πονηρία οὔτε ἁμαρτία οὐδεμία οὐδεμιᾷ τέχνῃ 41722 Resp.342.b.4 : πάρεστιν, οὐδὲ προσήκει τέχνῃ ἄλλῳ τὸ συμφέρον ζητεῖν ἢ 41723 Resp.342.b.5 : ἐκείνῳ οὗ τέχνη ἐστίν, αὐτὴ δὲ ἀβλαβὴς καὶ ἀκέραιός ἐστιν 41724 Resp.342.b.6 : ὀρθὴ οὖσα, ἕωσπερ ἂν ᾖ ἑκάστη ἀκριβὴς ὅλη ἥπερ ἐστίν; 41725 Resp.342.b.7 : καὶ σκόπει ἐκείνῳ τῷ ἀκριβεῖ λόγῳ· οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει; 41726 Resp.342.b.8 : Οὕτως, ἔφη, φαίνεται. 41727 Resp.342.c.1 : Οὐκ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἰατρικὴ ἰατρικῇ τὸ συμφέρον σκοπεῖ 41728 Resp.342.c.2 : ἀλλὰ σώματι. 41729 Resp.342.c.3 : Ναί, ἔφη. 41730 Resp.342.c.4 : Οὐδὲ ἱππικὴ ἱππικῇ ἀλλ´ ἵπποις· οὐδὲ ἄλλη τέχνη 41731 Resp.342.c.5 : οὐδεμία ἑαυτῇ—οὐδὲ γὰρ προσδεῖται—ἀλλ´ ἐκείνῳ οὗ τέχνη 41732 Resp.342.c.6 : ἐστίν. 41733 Resp.342.c.7 : Φαίνεται, ἔφη, οὕτως. 41734 Resp.342.c.8 : Ἀλλὰ μήν, ὦ Θρασύμαχε, ἄρχουσί γε αἱ τέχναι καὶ 41735 Resp.342.c.9 : κρατοῦσιν ἐκείνου οὗπέρ εἰσιν τέχναι. 41736 Resp.342.c.10 : Συνεχώρησεν ἐνταῦθα καὶ μάλα μόγις. 41737 Resp.342.c.11 : Οὐκ ἄρα ἐπιστήμη γε οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον 41738 Resp.342.c.12 : σκοπεῖ οὐδ´ ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἥττονός τε καὶ ἀρχομένου 41739 Resp.342.d.1 : ὑπὸ ἑαυτῆς. 41740 Resp.342.d.2 : Συνωμολόγησε μὲν καὶ ταῦτα τελευτῶν, ἐπεχείρει δὲ περὶ 41741 Resp.342.d.3 : αὐτὰ μάχεσθαι· ἐπειδὴ δὲ ὡμολόγησεν, Ἄλλο τι οὖν, ἦν δ´ 41742 Resp.342.d.4 : ἐγώ, οὐδὲ ἰατρὸς οὐδείς, καθ´ ὅσον ἰατρός, τὸ τῷ ἰατρῷ 41743 Resp.342.d.5 : συμφέρον σκοπεῖ οὐδ´ ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ κάμνοντι; 41744 Resp.342.d.6 : ὡμολόγηται γὰρ ὁ ἀκριβὴς ἰατρὸς σωμάτων εἶναι ἄρχων 41745 Resp.342.d.7 : ἀλλ´ οὐ χρηματιστής. ἢ οὐχ ὡμολόγηται; 41746 Resp.342.d.8 : Συνέφη. 41747 Resp.342.d.9 : Οὐκοῦν καὶ ὁ κυβερνήτης ὁ ἀκριβὴς ναυτῶν εἶναι ἄρχων 41748 Resp.342.d.10 : ἀλλ´ οὐ ναύτης; 41749 Resp.342.e.1 : Ὡμολόγηται. 41750 Resp.342.e.2 : Οὐκ ἄρα ὅ γε τοιοῦτος κυβερνήτης τε καὶ ἄρχων τὸ τῷ 41751 Resp.342.e.3 : κυβερνήτῃ συμφέρον σκέψεταί τε καὶ προστάξει, ἀλλὰ τὸ 41752 Resp.342.e.4 : τῷ ναύτῃ τε καὶ ἀρχομένῳ. 41753 Resp.342.e.5 : Συνέφησε μόγις. 41754 Resp.342.e.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς ἐν 41755 Resp.342.e.7 : οὐδεμιᾷ ἀρχῇ, καθ´ ὅσον ἄρχων ἐστίν, τὸ αὑτῷ συμφέρον 41756 Resp.342.e.8 : σκοπεῖ οὐδ´ ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ καὶ ᾧ ἂν 41757 Resp.342.e.9 : αὐτὸς δημιουργῇ, καὶ πρὸς ἐκεῖνο βλέπων καὶ τὸ ἐκείνῳ 41758 Resp.342.e.10 : συμφέρον καὶ πρέπον, καὶ λέγει ἃ λέγει καὶ ποιεῖ ἃ ποιεῖ 41759 Resp.342.e.11 : ἅπαντα. 41760 Resp.343.a.1 : Ἐπειδὴ οὖν ἐνταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου καὶ πᾶσι καταφανὲς 41761 Resp.343.a.2 : ἦν ὅτι ὁ τοῦ δικαίου λόγος εἰς τοὐναντίον περιειστήκει, ὁ 41762 Resp.343.a.3 : Θρασύμαχος ἀντὶ τοῦ ἀποκρίνεσθαι, Εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ 41763 Resp.343.a.4 : Σώκρατες, τίτθη σοι ἔστιν; 41764 Resp.343.a.5 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· οὐκ ἀποκρίνεσθαι χρῆν μᾶλλον ἢ 41765 Resp.343.a.6 : τοιαῦτα ἐρωτᾶν; 41766 Resp.343.a.7 : Ὅτι τοί σε, ἔφη, κορυζῶντα περιορᾷ καὶ οὐκ ἀπο– 41767 Resp.343.a.8 : μύττει δεόμενον, ὅς γε αὐτῇ οὐδὲ πρόβατα οὐδὲ ποιμένα 41768 Resp.343.a.9 : γιγνώσκεις. 41769 Resp.343.a.10 : Ὅτι δὴ τί μάλιστα; ἦν δ´ ἐγώ. 41770 Resp.343.b.1 : Ὅτι οἴει τοὺς ποιμένας ἢ τοὺς βουκόλους τὸ τῶν προβάτων 41771 Resp.343.b.2 : ἢ τὸ τῶν βοῶν ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν αὐτοὺς καὶ 41772 Resp.343.b.3 : θεραπεύειν πρὸς ἄλλο τι βλέποντας ἢ τὸ τῶν δεσποτῶν 41773 Resp.343.b.4 : ἀγαθὸν καὶ τὸ αὑτῶν, καὶ δὴ καὶ τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν 41774 Resp.343.b.5 : ἄρχοντας, οἳ ὡς ἀληθῶς ἄρχουσιν, ἄλλως πως ἡγῇ διανοεῖσθαι 41775 Resp.343.b.6 : πρὸς τοὺς ἀρχομένους ἢ ὥσπερ ἄν τις πρὸς πρόβατα διατεθείη, 41776 Resp.343.b.7 : καὶ ἄλλο τι σκοπεῖν αὐτοὺς διὰ νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἢ τοῦτο, 41777 Resp.343.c.1 : ὅθεν αὐτοὶ ὠφελήσονται. καὶ οὕτω πόρρω εἶ περί τε τοῦ 41778 Resp.343.c.2 : δικαίου καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδίκου τε καὶ ἀδικίας, ὥστε 41779 Resp.343.c.3 : ἀγνοεῖς ὅτι ἡ μὲν δικαιοσύνη καὶ τὸ δίκαιον ἀλλότριον ἀγαθὸν 41780 Resp.343.c.4 : τῷ ὄντι, τοῦ κρείττονός τε καὶ ἄρχοντος συμφέρον, οἰκεία δὲ 41781 Resp.343.c.5 : τοῦ πειθομένου τε καὶ ὑπηρετοῦντος βλάβη, ἡ δὲ ἀδικία 41782 Resp.343.c.6 : τοὐναντίον, καὶ ἄρχει τῶν ὡς ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ 41783 Resp.343.c.7 : δικαίων, οἱ δ´ ἀρχόμενοι ποιοῦσιν τὸ ἐκείνου συμφέρον 41784 Resp.343.c.8 : κρείττονος ὄντος, καὶ εὐδαίμονα ἐκεῖνον ποιοῦσιν ὑπηρε– 41785 Resp.343.d.1 : τοῦντες αὐτῷ, ἑαυτοὺς δὲ οὐδ´ ὁπωστιοῦν. σκοπεῖσθαι δέ, 41786 Resp.343.d.2 : ὦ εὐηθέστατε Σώκρατες, οὑτωσὶ χρή, ὅτι δίκαιος ἀνὴρ ἀδίκου 41787 Resp.343.d.3 : πανταχοῦ ἔλαττον ἔχει. πρῶτον μὲν ἐν τοῖς πρὸς ἀλλήλους 41788 Resp.343.d.4 : συμβολαίοις, ὅπου ἂν ὁ τοιοῦτος τῷ τοιούτῳ κοινωνήσῃ, 41789 Resp.343.d.5 : οὐδαμοῦ ἂν εὕροις ἐν τῇ διαλύσει τῆς κοινωνίας πλέον 41790 Resp.343.d.6 : ἔχοντα τὸν δίκαιον τοῦ ἀδίκου ἀλλ´ ἔλαττον· ἔπειτα ἐν τοῖς 41791 Resp.343.d.7 : πρὸς τὴν πόλιν, ὅταν τέ τινες εἰσφοραὶ ὦσιν, ὁ μὲν δίκαιος 41792 Resp.343.d.8 : ἀπὸ τῶν ἴσων πλέον εἰσφέρει, ὁ δ´ ἔλαττον, ὅταν τε λήψεις, 41793 Resp.343.e.1 : ὁ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ πολλὰ κερδαίνει. καὶ γὰρ ὅταν ἀρχήν 41794 Resp.343.e.2 : τινα ἄρχῃ ἑκάτερος, τῷ μὲν δικαίῳ ὑπάρχει, καὶ εἰ μηδεμία 41795 Resp.343.e.3 : ἄλλη ζημία, τά γε οἰκεῖα δι´ ἀμέλειαν μοχθηροτέρως ἔχειν, 41796 Resp.343.e.4 : ἐκ δὲ τοῦ δημοσίου μηδὲν ὠφελεῖσθαι διὰ τὸ δίκαιον εἶναι, 41797 Resp.343.e.5 : πρὸς δὲ τούτοις ἀπεχθέσθαι τοῖς τε οἰκείοις καὶ τοῖς γνωρί– 41798 Resp.343.e.6 : μοις, ὅταν μηδὲν ἐθέλῃ αὐτοῖς ὑπηρετεῖν παρὰ τὸ δίκαιον· 41799 Resp.343.e.7 : τῷ δὲ ἀδίκῳ πάντα τούτων τἀναντία ὑπάρχει. λέγω γὰρ 41800 Resp.344.a.1 : ὅνπερ νυνδὴ ἔλεγον, τὸν μεγάλα δυνάμενον πλεονεκτεῖν· 41801 Resp.344.a.2 : τοῦτον οὖν σκόπει, εἴπερ βούλει κρίνειν ὅσῳ μᾶλλον 41802 Resp.344.a.3 : συμφέρει ἰδίᾳ αὑτῷ ἄδικον εἶναι ἢ τὸ δίκαιον. πάντων 41803 Resp.344.a.4 : δὲ ῥᾷστα μαθήσῃ, ἐὰν ἐπὶ τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν ἔλθῃς, ἣ 41804 Resp.344.a.5 : τὸν μὲν ἀδικήσαντα εὐδαιμονέστατον ποιεῖ, τοὺς δὲ ἀδικη– 41805 Resp.344.a.6 : θέντας καὶ ἀδικῆσαι οὐκ ἂν ἐθέλοντας ἀθλιωτάτους. ἔστιν δὲ 41806 Resp.344.a.7 : τοῦτο τυραννίς, ἣ οὐ κατὰ σμικρὸν τἀλλότρια καὶ λάθρᾳ καὶ 41807 Resp.344.a.8 : βίᾳ ἀφαιρεῖται, καὶ ἱερὰ καὶ ὅσια καὶ ἴδια καὶ δημόσια, ἀλλὰ 41808 Resp.344.b.1 : συλλήβδην· ὧν ἐφ´ ἑκάστῳ μέρει ὅταν τις ἀδικήσας μὴ 41809 Resp.344.b.2 : λάθῃ, ζημιοῦταί τε καὶ ὀνείδη ἔχει τὰ μέγιστα—καὶ γὰρ 41810 Resp.344.b.3 : ἱερόσυλοι καὶ ἀνδραποδισταὶ καὶ τοιχωρύχοι καὶ ἀποστερηταὶ 41811 Resp.344.b.4 : καὶ κλέπται οἱ κατὰ μέρη ἀδικοῦντες τῶν τοιούτων κακουρ– 41812 Resp.344.b.5 : γημάτων καλοῦνται—ἐπειδὰν δέ τις πρὸς τοῖς τῶν πολιτῶν 41813 Resp.344.b.6 : χρήμασιν καὶ αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος δουλώσηται, ἀντὶ 41814 Resp.344.b.7 : τούτων τῶν αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες καὶ μακάριοι 41815 Resp.344.c.1 : κέκληνται, οὐ μόνον ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν 41816 Resp.344.c.2 : ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται αὐτὸν τὴν ὅλην ἀδικίαν ἠδικηκότα· 41817 Resp.344.c.3 : οὐ γὰρ τὸ ποιεῖν τὰ ἄδικα ἀλλὰ τὸ πάσχειν φοβούμενοι 41818 Resp.344.c.4 : ὀνειδίζουσιν οἱ ὀνειδίζοντες τὴν ἀδικίαν. οὕτως, ὦ Σώκρατες, 41819 Resp.344.c.5 : καὶ ἰσχυρότερον καὶ ἐλευθεριώτερον καὶ δεσποτικώτερον ἀδι– 41820 Resp.344.c.6 : κία δικαιοσύνης ἐστὶν ἱκανῶς γιγνομένη, καὶ ὅπερ ἐξ ἀρχῆς 41821 Resp.344.c.7 : ἔλεγον, τὸ μὲν τοῦ κρείττονος συμφέρον τὸ δίκαιον τυγχάνει 41822 Resp.344.c.8 : ὄν, τὸ δ´ ἄδικον ἑαυτῷ λυσιτελοῦν τε καὶ συμφέρον. 41823 Resp.344.d.1 : Ταῦτα εἰπὼν ὁ Θρασύμαχος ἐν νῷ εἶχεν ἀπιέναι, ὥσπερ 41824 Resp.344.d.2 : βαλανεὺς ἡμῶν καταντλήσας κατὰ τῶν ὤτων ἁθρόον καὶ 41825 Resp.344.d.3 : πολὺν τὸν λόγον· οὐ μὴν εἴασάν γε αὐτὸν οἱ παρόντες, 41826 Resp.344.d.4 : ἀλλ´ ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε καὶ παρασχεῖν τῶν εἰρημένων 41827 Resp.344.d.5 : λόγον. καὶ δὴ ἔγωγε καὶ αὐτὸς πάνυ ἐδεόμην τε καὶ εἶπον· 41828 Resp.344.d.6 : Ὦ δαιμόνιε Θρασύμαχε, οἷον ἐμβαλὼν λόγον ἐν νῷ ἔχεις 41829 Resp.344.d.7 : ἀπιέναι πρὶν διδάξαι ἱκανῶς ἢ μαθεῖν εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως 41830 Resp.344.e.1 : ἔχει; ἢ σμικρὸν οἴει ἐπιχειρεῖν πρᾶγμα διορίζεσθαι ὅλου 41831 Resp.344.e.2 : βίου διαγωγήν, ᾗ ἂν διαγόμενος ἕκαστος ἡμῶν λυσιτελε– 41832 Resp.344.e.3 : στάτην ζωὴν ζῴη; 41833 Resp.344.e.4 : Ἐγὼ γὰρ οἶμαι, ἔφη ὁ Θρασύμαχος, τουτὶ ἄλλως ἔχειν; 41834 Resp.344.e.5 : Ἔοικας, ἦν δ´ ἐγώ—ἤτοι ἡμῶν γε οὐδὲν κήδεσθαι, οὐδέ 41835 Resp.344.e.6 : τι φροντίζειν εἴτε χεῖρον εἴτε βέλτιον βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες 41836 Resp.344.e.7 : ὃ σὺ φῂς εἰδέναι. ἀλλ´, ὠγαθέ, προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδεί– 41837 Resp.345.a.1 : ξασθαι—οὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι ἂν ἡμᾶς τοσούσδε 41838 Resp.345.a.2 : ὄντας εὐεργετήσῃς—ἐγὼ γὰρ δή σοι λέγω τό γ´ ἐμόν, ὅτι 41839 Resp.345.a.3 : οὐ πείθομαι οὐδ´ οἶμαι ἀδικίαν δικαιοσύνης κερδαλεώτερον 41840 Resp.345.a.4 : εἶναι, οὐδ´ ἐὰν ἐᾷ τις αὐτὴν καὶ μὴ διακωλύῃ πράττειν ἃ 41841 Resp.345.a.5 : βούλεται. ἀλλ´, ὠγαθέ, ἔστω μὲν ἄδικος, δυνάσθω δὲ 41842 Resp.345.a.6 : ἀδικεῖν ἢ τῷ λανθάνειν ἢ τῷ διαμάχεσθαι, ὅμως ἐμέ γε οὐ 41843 Resp.345.a.7 : πείθει ὡς ἔστι τῆς δικαιοσύνης κερδαλεώτερον. ταῦτ´ οὖν 41844 Resp.345.b.1 : καὶ ἕτερος ἴσως τις ἡμῶν πέπονθεν, οὐ μόνος ἐγώ· πεῖσον 41845 Resp.345.b.2 : οὖν, ὦ μακάριε, ἱκανῶς ἡμᾶς ὅτι οὐκ ὀρθῶς βουλευόμεθα 41846 Resp.345.b.3 : δικαιοσύνην ἀδικίας περὶ πλείονος ποιούμενοι. 41847 Resp.345.b.4 : Καὶ πῶς, ἔφη, σὲ πείσω; εἰ γὰρ οἷς νυνδὴ ἔλεγον μὴ 41848 Resp.345.b.5 : πέπεισαι, τί σοι ἔτι ποιήσω; ἢ εἰς τὴν ψυχὴν φέρων ἐνθῶ 41849 Resp.345.b.6 : τὸν λόγον; 41850 Resp.345.b.7 : Μὰ Δί´, ἦν δ´ ἐγώ, μὴ σύ γε· ἀλλὰ πρῶτον μέν, ἃ ἂν 41851 Resp.345.b.8 : εἴπῃς, ἔμμενε τούτοις, ἢ ἐὰν μετατιθῇ, φανερῶς μετατίθεσο 41852 Resp.345.b.9 : καὶ ἡμᾶς μὴ ἐξαπάτα. νῦν δὲ ὁρᾷς, ὦ Θρασύμαχε—ἔτι 41853 Resp.345.c.1 : γὰρ τὰ ἔμπροσθεν ἐπισκεψώμεθα—ὅτι τὸν ὡς ἀληθῶς ἰατρὸν 41854 Resp.345.c.2 : τὸ πρῶτον ὁριζόμενος τὸν ὡς ἀληθῶς ποιμένα οὐκέτι ᾤου 41855 Resp.345.c.3 : δεῖν ὕστερον ἀκριβῶς φυλάξαι, ἀλλὰ πιαίνειν οἴει αὐτὸν τὰ 41856 Resp.345.c.4 : πρόβατα, καθ´ ὅσον ποιμήν ἐστιν, οὐ πρὸς τὸ τῶν προ– 41857 Resp.345.c.5 : βάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ´, ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ καὶ 41858 Resp.345.c.6 : μέλλοντα ἑστιάσεσθαι, πρὸς τὴν εὐωχίαν, ἢ αὖ πρὸς τὸ 41859 Resp.345.d.1 : ἀποδόσθαι, ὥσπερ χρηματιστὴν ἀλλ´ οὐ ποιμένα. τῇ δὲ 41860 Resp.345.d.2 : ποιμενικῇ οὐ δήπου ἄλλου του μέλει ἢ ἐφ´ ᾧ τέτακται, ὅπως 41861 Resp.345.d.3 : τούτῳ τὸ βέλτιστον ἐκποριεῖ—ἐπεὶ τά γε αὑτῆς ὥστ´ εἶναι 41862 Resp.345.d.4 : βελτίστη ἱκανῶς δήπου ἐκπεπόρισται, ἕως γ´ ἂν μηδὲν 41863 Resp.345.d.5 : ἐνδέῃ τοῦ ποιμενικὴ εἶναι—οὕτω δὲ ᾤμην ἔγωγε νυνδὴ 41864 Resp.345.d.6 : ἀναγκαῖον εἶναι ἡμῖν ὁμολογεῖν πᾶσαν ἀρχήν, καθ´ ὅσον 41865 Resp.345.d.7 : ἀρχή, μηδενὶ ἄλλῳ τὸ βέλτιστον σκοπεῖσθαι ἢ ἐκείνῳ, τῷ 41866 Resp.345.e.1 : ἀρχομένῳ τε καὶ θεραπευομένῳ, ἔν τε πολιτικῇ καὶ ἰδιωτικῇ 41867 Resp.345.e.2 : ἀρχῇ. σὺ δὲ τοὺς ἄρχοντας ἐν ταῖς πόλεσιν, τοὺς ὡς ἀληθῶς 41868 Resp.345.e.3 : ἄρχοντας, ἑκόντας οἴει ἄρχειν; 41869 Resp.345.e.4 : Μὰ Δί´ οὔκ, ἔφη, ἀλλ´ εὖ οἶδα. 41870 Resp.345.e.5 : Τί δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε; τὰς ἄλλας ἀρχὰς οὐκ 41871 Resp.345.e.6 : ἐννοεῖς ὅτι οὐδεὶς ἐθέλει ἄρχειν ἑκών, ἀλλὰ μισθὸν αἰτοῦσιν, 41872 Resp.345.e.7 : ὡς οὐχὶ αὐτοῖσιν ὠφελίαν ἐσομένην ἐκ τοῦ ἄρχειν ἀλλὰ 41873 Resp.346.a.1 : τοῖς ἀρχομένοις; ἐπεὶ τοσόνδε εἰπέ· οὐχὶ ἑκάστην μέντοι 41874 Resp.346.a.2 : φαμὲν ἑκάστοτε τῶν τεχνῶν τούτῳ ἑτέραν εἶναι, τῷ ἑτέραν 41875 Resp.346.a.3 : τὴν δύναμιν ἔχειν; καί, ὦ μακάριε, μὴ παρὰ δόξαν ἀποκρίνου, 41876 Resp.346.a.4 : ἵνα τι καὶ περαίνωμεν. 41877 Resp.346.a.5 : Ἀλλὰ τούτῳ, ἔφη, ἑτέρα. 41878 Resp.346.a.6 : Οὐκοῦν καὶ ὠφελίαν ἑκάστη τούτων ἰδίαν τινὰ ἡμῖν παρέ– 41879 Resp.346.a.7 : χεται ἀλλ´ οὐ κοινήν, οἷον ἰατρικὴ μὲν ὑγίειαν, κυβερνητικὴ 41880 Resp.346.a.8 : δὲ σωτηρίαν ἐν τῷ πλεῖν, καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω; 41881 Resp.346.a.9 : Πάνυ γε. 41882 Resp.346.b.1 : Οὐκοῦν καὶ μισθωτικὴ μισθόν; αὕτη γὰρ αὐτῆς ἡ δύναμις· 41883 Resp.346.b.2 : ἢ τὴν ἰατρικὴν σὺ καὶ τὴν κυβερνητικὴν τὴν αὐτὴν καλεῖς; 41884 Resp.346.b.3 : ἢ ἐάνπερ βούλῃ ἀκριβῶς διορίζειν, ὥσπερ ὑπέθου, οὐδέν τι 41885 Resp.346.b.4 : μᾶλλον, ἐάν τις κυβερνῶν ὑγιὴς γίγνηται διὰ τὸ συμφέρον 41886 Resp.346.b.5 : αὐτῷ πλεῖν ἐν τῇ θαλάττῃ, ἕνεκα τούτου καλεῖς μᾶλλον 41887 Resp.346.b.6 : αὐτὴν ἰατρικήν; 41888 Resp.346.b.7 : Οὐ δῆτα, ἔφη. 41889 Resp.346.b.8 : Οὐδέ γ´, οἶμαι, τὴν μισθωτικήν, ἐὰν ὑγιαίνῃ τις μισθαρνῶν. 41890 Resp.346.b.9 : Οὐ δῆτα. 41891 Resp.346.b.10 : Τί δέ; τὴν ἰατρικὴν μισθαρνητικήν, ἐὰν ἰώμενός τις 41892 Resp.346.b.11 : μισθαρνῇ; 41893 Resp.346.c.1 : Οὐκ ἔφη. 41894 Resp.346.c.2 : Οὐκοῦν τήν γε ὠφελίαν ἑκάστης τῆς τέχνης ἰδίαν ὡμο– 41895 Resp.346.c.3 : λογήσαμεν εἶναι; 41896 Resp.346.c.4 : Ἔστω, ἔφη. 41897 Resp.346.c.5 : Ἥντινα ἄρα ὠφελίαν κοινῇ ὠφελοῦνται πάντες οἱ δημι– 41898 Resp.346.c.6 : ουργοί, δῆλον ὅτι κοινῇ τινι τῷ αὐτῷ προσχρώμενοι ἀπ´ 41899 Resp.346.c.7 : ἐκείνου ὠφελοῦνται. 41900 Resp.346.c.8 : Ἔοικεν, ἔφη. 41901 Resp.346.c.9 : Φαμὲν δέ γε τὸ μισθὸν ἀρνυμένους ὠφελεῖσθαι τοὺς 41902 Resp.346.c.10 : δημιουργοὺς ἀπὸ τοῦ προσχρῆσθαι τῇ μισθωτικῇ τέχνῃ 41903 Resp.346.c.11 : γίγνεσθαι αὐτοῖς. 41904 Resp.346.c.12 : Συνέφη μόγις. 41905 Resp.346.d.1 : Οὐκ ἄρα ἀπὸ τῆς αὑτοῦ τέχνης ἑκάστῳ αὕτη ἡ ὠφελία 41906 Resp.346.d.2 : ἐστίν, ἡ τοῦ μισθοῦ λῆψις, ἀλλ´, εἰ δεῖ ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι, 41907 Resp.346.d.3 : ἡ μὲν ἰατρικὴ ὑγίειαν ποιεῖ, ἡ δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν, καὶ 41908 Resp.346.d.4 : ἡ μὲν οἰκοδομικὴ οἰκίαν, ἡ δὲ μισθαρνητικὴ αὐτῇ ἑπομένη 41909 Resp.346.d.5 : μισθόν, καὶ αἱ ἄλλαι πᾶσαι οὕτως τὸ αὑτῆς ἑκάστη ἔργον 41910 Resp.346.d.6 : ἐργάζεται καὶ ὠφελεῖ ἐκεῖνο ἐφ´ ᾧ τέτακται. ἐὰν δὲ μὴ 41911 Resp.346.d.7 : μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται, ἔσθ´ ὅτι ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς 41912 Resp.346.d.8 : ἀπὸ τῆς τέχνης; 41913 Resp.346.d.9 : Οὐ φαίνεται, ἔφη. 41914 Resp.346.e.1 : Ἆρ´ οὖν οὐδ´ ὠφελεῖ τότε, ὅταν προῖκα ἐργάζηται; 41915 Resp.346.e.2 : Οἶμαι ἔγωγε. 41916 Resp.346.e.3 : Οὐκοῦν, ὦ Θρασύμαχε, τοῦτο ἤδη δῆλον, ὅτι οὐδεμία 41917 Resp.346.e.4 : τέχνη οὐδὲ ἀρχὴ τὸ αὑτῇ ὠφέλιμον παρασκευάζει, ἀλλ´, 41918 Resp.346.e.5 : ὅπερ πάλαι ἐλέγομεν, τὸ τῷ ἀρχομένῳ καὶ παρασκευάζει 41919 Resp.346.e.6 : καὶ ἐπιτάττει, τὸ ἐκείνου συμφέρον ἥττονος ὄντος σκο– 41920 Resp.346.e.7 : ποῦσα, ἀλλ´ οὐ τὸ τοῦ κρείττονος. διὰ δὴ ταῦτα ἔγωγε, ὦ 41921 Resp.346.e.8 : φίλε Θρασύμαχε, καὶ ἄρτι ἔλεγον μηδένα ἐθέλειν ἑκόντα 41922 Resp.346.e.9 : ἄρχειν καὶ τὰ ἀλλότρια κακὰ μεταχειρίζεσθαι ἀνορθοῦντα, 41923 Resp.347.a.1 : ἀλλὰ μισθὸν αἰτεῖν, ὅτι ὁ μέλλων καλῶς τῇ τέχνῃ πρά– 41924 Resp.347.a.2 : ξειν οὐδέποτε αὑτῷ τὸ βέλτιστον πράττει οὐδ´ ἐπιτάττει 41925 Resp.347.a.3 : κατὰ τὴν τέχνην ἐπιτάττων, ἀλλὰ τῷ ἀρχομένῳ· ὧν δὴ 41926 Resp.347.a.4 : ἕνεκα, ὡς ἔοικε, μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν 41927 Resp.347.a.5 : ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ ἀργύριον ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν ἐὰν μὴ 41928 Resp.347.a.6 : ἄρχῃ. 41929 Resp.347.a.7 : Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; ἔφη ὁ Γλαύκων· τοὺς 41930 Resp.347.a.8 : μὲν γὰρ δύο μισθοὺς γιγνώσκω, τὴν δὲ ζημίαν ἥντινα λέγεις 41931 Resp.347.a.9 : καὶ ὡς ἐν μισθοῦ μέρει εἴρηκας, οὐ συνῆκα. 41932 Resp.347.a.10 : Τὸν τῶν βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ συνιεῖς, δι´ ὃν 41933 Resp.347.b.1 : ἄρχουσιν οἱ ἐπιεικέστατοι, ὅταν ἐθέλωσιν ἄρχειν. ἢ οὐκ 41934 Resp.347.b.2 : οἶσθα ὅτι τὸ φιλότιμόν τε καὶ φιλάργυρον εἶναι ὄνειδος 41935 Resp.347.b.3 : λέγεταί τε καὶ ἔστιν; 41936 Resp.347.b.4 : Ἔγωγε, ἔφη. 41937 Resp.347.b.5 : Διὰ ταῦτα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέ– 41938 Resp.347.b.6 : λουσιν ἄρχειν οἱ ἀγαθοὶ οὔτε τιμῆς· οὔτε γὰρ φανερῶς 41939 Resp.347.b.7 : πραττόμενοι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα μισθὸν μισθωτοὶ βούλονται 41940 Resp.347.b.8 : κεκλῆσθαι, οὔτε λάθρᾳ αὐτοὶ ἐκ τῆς ἀρχῆς λαμβάνοντες 41941 Resp.347.b.9 : κλέπται. οὐδ´ αὖ τιμῆς ἕνεκα· οὐ γάρ εἰσι φιλότιμοι. δεῖ δὴ 41942 Resp.347.c.1 : αὐτοῖς ἀνάγκην προσεῖναι καὶ ζημίαν, εἰ μέλλουσιν ἐθέ– 41943 Resp.347.c.2 : λειν ἄρχειν—ὅθεν κινδυνεύει τὸ ἑκόντα ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἰέναι 41944 Resp.347.c.3 : ἀλλὰ μὴ ἀνάγκην περιμένειν αἰσχρὸν νενομίσθαι—τῆς δὲ 41945 Resp.347.c.4 : ζημίας μεγίστη τὸ ὑπὸ πονηροτέρου ἄρχεσθαι, ἐὰν μὴ αὐτὸς 41946 Resp.347.c.5 : ἐθέλῃ ἄρχειν· ἣν δείσαντές μοι φαίνονται ἄρχειν, ὅταν 41947 Resp.347.c.6 : ἄρχωσιν, οἱ ἐπιεικεῖς, καὶ τότε ἔρχονται ἐπὶ τὸ ἄρχειν οὐχ 41948 Resp.347.c.7 : ὡς ἐπ´ ἀγαθόν τι ἰόντες οὐδ´ ὡς εὐπαθήσοντες ἐν αὐτῷ, ἀλλ´ 41949 Resp.347.d.1 : ὡς ἐπ´ ἀναγκαῖον καὶ οὐκ ἔχοντες ἑαυτῶν βελτίοσιν ἐπι– 41950 Resp.347.d.2 : τρέψαι οὐδὲ ὁμοίοις. ἐπεὶ κινδυνεύει πόλις ἀνδρῶν ἀγα– 41951 Resp.347.d.3 : θῶν εἰ γένοιτο, περιμάχητον ἂν εἶναι τὸ μὴ ἄρχειν ὥσπερ 41952 Resp.347.d.4 : νυνὶ τὸ ἄρχειν, καὶ ἐνταῦθ´ ἂν καταφανὲς γενέσθαι ὅτι τῷ 41953 Resp.347.d.5 : ὄντι ἀληθινὸς ἄρχων οὐ πέφυκε τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖ– 41954 Resp.347.d.6 : σθαι ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ· ὥστε πᾶς ἂν ὁ γιγνώσκων τὸ 41955 Resp.347.d.7 : ὠφελεῖσθαι μᾶλλον ἕλοιτο ὑπ´ ἄλλου ἢ ἄλλον ὠφελῶν 41956 Resp.347.d.8 : πράγματα ἔχειν. τοῦτο μὲν οὖν ἔγωγε οὐδαμῇ συγχωρῶ 41957 Resp.347.e.1 : Θρασυμάχῳ, ὡς τὸ δίκαιόν ἐστιν τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. 41958 Resp.347.e.2 : ἀλλὰ τοῦτο μὲν δὴ καὶ εἰς αὖθις σκεψόμεθα· πολὺ δέ μοι 41959 Resp.347.e.3 : δοκεῖ μεῖζον εἶναι ὃ νῦν λέγει Θρασύμαχος, τὸν τοῦ ἀδίκου 41960 Resp.347.e.4 : βίον φάσκων εἶναι κρείττω ἢ τὸν τοῦ δικαίου. σὺ οὖν 41961 Resp.347.e.5 : ποτέρως, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, αἱρῇ; καὶ πότερον ἀλη– 41962 Resp.347.e.6 : θεστέρως δοκεῖ σοι λέγεσθαι; 41963 Resp.347.e.7 : Τὸν τοῦ δικαίου ἔγωγε λυσιτελέστερον βίον εἶναι. 41964 Resp.348.a.1 : Ἤκουσας, ἦν δ´ ἐγώ, ὅσα ἄρτι Θρασύμαχος ἀγαθὰ διῆλθεν 41965 Resp.348.a.2 : τῷ τοῦ ἀδίκου; 41966 Resp.348.a.3 : Ἤκουσα, ἔφη, ἀλλ´ οὐ πείθομαι. 41967 Resp.348.a.4 : Βούλει οὖν αὐτὸν πείθωμεν, ἂν δυνώμεθά πῃ ἐξευρεῖν, ὡς 41968 Resp.348.a.5 : οὐκ ἀληθῆ λέγει; 41969 Resp.348.a.6 : Πῶς γὰρ οὐ βούλομαι; ἦ δ´ ὅς. 41970 Resp.348.a.7 : Ἂν μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀντικατατείναντες λέγωμεν 41971 Resp.348.a.8 : αὐτῷ λόγον παρὰ λόγον, ὅσα αὖ ἀγαθὰ ἔχει τὸ δίκαιον 41972 Resp.348.a.9 : εἶναι, καὶ αὖθις οὗτος, καὶ ἄλλον ἡμεῖς, ἀριθμεῖν δεήσει 41973 Resp.348.b.1 : τἀγαθὰ καὶ μετρεῖν ὅσα ἑκάτεροι ἐν ἑκατέρῳ λέγομεν, καὶ 41974 Resp.348.b.2 : ἤδη δικαστῶν τινων τῶν διακρινούντων δεησόμεθα· ἂν δὲ 41975 Resp.348.b.3 : ὥσπερ ἄρτι ἀνομολογούμενοι πρὸς ἀλλήλους σκοπῶμεν, ἅμα 41976 Resp.348.b.4 : αὐτοί τε δικασταὶ καὶ ῥήτορες ἐσόμεθα. 41977 Resp.348.b.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 41978 Resp.348.b.6 : Ὁποτέρως οὖν σοι, ἦν δ´ ἐγώ, ἀρέσκει. 41979 Resp.348.b.7 : Οὕτως, ἔφη. 41980 Resp.348.b.8 : Ἴθι δή, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ἀπόκριναι ἡμῖν ἐξ 41981 Resp.348.b.9 : ἀρχῆς. τὴν τελέαν ἀδικίαν τελέας οὔσης δικαιοσύνης 41982 Resp.348.b.10 : λυσιτελεστέραν φῂς εἶναι; 41983 Resp.348.c.1 : Πάνυ μὲν οὖν καὶ φημί, ἔφη, καὶ δι´ ἅ, εἴρηκα. 41984 Resp.348.c.2 : Φέρε δή, τὸ τοιόνδε περὶ αὐτῶν πῶς λέγεις; τὸ μέν που 41985 Resp.348.c.3 : ἀρετὴν αὐτοῖν καλεῖς, τὸ δὲ κακίαν; 41986 Resp.348.c.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 41987 Resp.348.c.5 : Οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν, τὴν δὲ ἀδικίαν 41988 Resp.348.c.6 : κακίαν; 41989 Resp.348.c.7 : Εἰκός γ´, ἔφη, ὦ ἥδιστε, ἐπειδή γε καὶ λέγω ἀδικίαν μὲν 41990 Resp.348.c.8 : λυσιτελεῖν, δικαιοσύνην δ´ οὔ. 41991 Resp.348.c.9 : Ἀλλὰ τί μήν; 41992 Resp.348.c.10 : Τοὐναντίον, ἦ δ´ ὅς. 41993 Resp.348.c.11 : Ἦ τὴν δικαιοσύνην κακίαν; 41994 Resp.348.c.12 : Οὔκ, ἀλλὰ πάνυ γενναίαν εὐήθειαν. 41995 Resp.348.d.1 : Τὴν ἀδικίαν ἄρα κακοήθειαν καλεῖς; 41996 Resp.348.d.2 : Οὔκ, ἀλλ´ εὐβουλίαν, ἔφη. 41997 Resp.348.d.3 : Ἦ καὶ φρόνιμοί σοι, ὦ Θρασύμαχε, δοκοῦσιν εἶναι καὶ 41998 Resp.348.d.4 : ἀγαθοὶ οἱ ἄδικοι; 41999 Resp.348.d.5 : Οἵ γε τελέως, ἔφη, οἷοί τε ἀδικεῖν, πόλεις τε καὶ ἔθνη 42000 Resp.348.d.6 : δυνάμενοι ἀνθρώπων ὑφ´ ἑαυτοὺς ποιεῖσθαι· σὺ δὲ οἴει με 42001 Resp.348.d.7 : ἴσως τοὺς τὰ βαλλάντια ἀποτέμνοντας λέγειν. λυσιτελεῖ 42002 Resp.348.d.8 : μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς, καὶ τὰ τοιαῦτα, ἐάνπερ λανθάνῃ· ἔστι δὲ 42003 Resp.348.d.9 : οὐκ ἄξια λόγου, ἀλλ´ ἃ νυνδὴ ἔλεγον. 42004 Resp.348.e.1 : Τοῦτο μέν, ἔφην, οὐκ ἀγνοῶ ὃ βούλει λέγειν, ἀλλὰ τόδε 42005 Resp.348.e.2 : ἐθαύμασα, εἰ ἐν ἀρετῆς καὶ σοφίας τιθεῖς μέρει τὴν ἀδικίαν, 42006 Resp.348.e.3 : τὴν δὲ δικαιοσύνην ἐν τοῖς ἐναντίοις. 42007 Resp.348.e.4 : Ἀλλὰ πάνυ οὕτω τίθημι. 42008 Resp.348.e.5 : Τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, ἤδη στερεώτερον, ὦ ἑταῖρε, καὶ οὐκέτι 42009 Resp.348.e.6 : ῥᾴδιον ἔχειν ὅτι τις εἴπῃ. εἰ γὰρ λυσιτελεῖν μὲν τὴν 42010 Resp.348.e.7 : ἀδικίαν ἐτίθεσο, κακίαν μέντοι ἢ αἰσχρὸν αὐτὸ ὡμολόγεις 42011 Resp.348.e.8 : εἶναι ὥσπερ ἄλλοι τινές, εἴχομεν ἄν τι λέγειν κατὰ τὰ 42012 Resp.348.e.9 : νομιζόμενα λέγοντες· νῦν δὲ δῆλος εἶ ὅτι φήσεις αὐτὸ καὶ 42013 Resp.348.e.10 : καλὸν καὶ ἰσχυρὸν εἶναι καὶ τἆλλα αὐτῷ πάντα προσθήσεις 42014 Resp.349.a.1 : ἃ ἡμεῖς τῷ δικαίῳ προσετίθεμεν, ἐπειδή γε καὶ ἐν ἀρετῇ 42015 Resp.349.a.2 : αὐτὸ καὶ σοφίᾳ ἐτόλμησας θεῖναι. 42016 Resp.349.a.3 : Ἀληθέστατα, ἔφη, μαντεύῃ. 42017 Resp.349.a.4 : Ἀλλ´ οὐ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, ἀποκνητέον γε τῷ λόγῳ 42018 Resp.349.a.5 : ἐπεξελθεῖν σκοπούμενον, ἕως ἄν σε ὑπολαμβάνω λέγειν 42019 Resp.349.a.6 : ἅπερ διανοῇ. ἐμοὶ γὰρ δοκεῖς σύ, ὦ Θρασύμαχε, ἀτεχνῶς 42020 Resp.349.a.7 : νῦν οὐ σκώπτειν, ἀλλὰ τὰ δοκοῦντα περὶ τῆς ἀληθείας 42021 Resp.349.a.8 : λέγειν. 42022 Resp.349.a.9 : Τί δέ σοι, ἔφη, τοῦτο διαφέρει, εἴτε μοι δοκεῖ εἴτε μή, 42023 Resp.349.a.10 : ἀλλ´ οὐ τὸν λόγον ἐλέγχεις; 42024 Resp.349.b.1 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ. ἀλλὰ τόδε μοι πειρῶ ἔτι πρὸς τού– 42025 Resp.349.b.2 : τοις ἀποκρίνασθαι· ὁ δίκαιος τοῦ δικαίου δοκεῖ τί σοι ἂν 42026 Resp.349.b.3 : ἐθέλειν πλέον ἔχειν; 42027 Resp.349.b.4 : Οὐδαμῶς, ἔφη· οὐ γὰρ ἂν ἦν ἀστεῖος, ὥσπερ νῦν, καὶ 42028 Resp.349.b.5 : εὐήθης. 42029 Resp.349.b.6 : Τί δέ; τῆς δικαίας πράξεως; 42030 Resp.349.b.7 : Οὐδὲ τῆς δικαίας, ἔφη. 42031 Resp.349.b.8 : Τοῦ δὲ ἀδίκου πότερον ἀξιοῖ ἂν πλεονεκτεῖν καὶ ἡγοῖτο 42032 Resp.349.b.9 : δίκαιον εἶναι, ἢ οὐκ ἂν ἡγοῖτο; 42033 Resp.349.b.10 : Ἡγοῖτ´ ἄν, ἦ δ´ ὅς, καὶ ἀξιοῖ, ἀλλ´ οὐκ ἂν δύναιτο. 42034 Resp.349.b.11 : Ἀλλ´ οὐ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ´ εἰ τοῦ μὲν 42035 Resp.349.c.1 : δικαίου μὴ ἀξιοῖ πλέον ἔχειν μηδὲ βούλεται ὁ δίκαιος, τοῦ 42036 Resp.349.c.2 : δὲ ἀδίκου; 42037 Resp.349.c.3 : Ἀλλ´ οὕτως, ἔφη, ἔχει. 42038 Resp.349.c.4 : Τί δὲ δὴ ὁ ἄδικος; ἆρα ἀξιοῖ τοῦ δικαίου πλεονεκτεῖν καὶ 42039 Resp.349.c.5 : τῆς δικαίας πράξεως; 42040 Resp.349.c.6 : Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη, ὅς γε πάντων πλέον ἔχειν ἀξιοῖ; 42041 Resp.349.c.7 : Οὐκοῦν καὶ ἀδίκου γε ἀνθρώπου τε καὶ πράξεως ὁ ἄδικος 42042 Resp.349.c.8 : πλεονεκτήσει καὶ ἁμιλλήσεται ὡς ἁπάντων πλεῖστον αὐτὸς 42043 Resp.349.c.9 : λάβῃ; 42044 Resp.349.c.10 : Ἔστι ταῦτα. 42045 Resp.349.c.11 : Ὧδε δὴ λέγωμεν, ἔφην· ὁ δίκαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ 42046 Resp.349.c.12 : πλεονεκτεῖ, τοῦ δὲ ἀνομοίου, ὁ δὲ ἄδικος τοῦ τε ὁμοίου καὶ 42047 Resp.349.d.1 : τοῦ ἀνομοίου; 42048 Resp.349.d.2 : Ἄριστα, ἔφη, εἴρηκας. 42049 Resp.349.d.3 : Ἔστιν δέ γε, ἔφην, φρόνιμός τε καὶ ἀγαθὸς ὁ ἄδικος, ὁ 42050 Resp.349.d.4 : δὲ δίκαιος οὐδέτερα; 42051 Resp.349.d.5 : Καὶ τοῦτ´, ἔφη, εὖ. 42052 Resp.349.d.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἔοικε τῷ φρονίμῳ καὶ τῷ ἀγαθῷ 42053 Resp.349.d.7 : ὁ ἄδικος, ὁ δὲ δίκαιος οὐκ ἔοικεν; 42054 Resp.349.d.8 : Πῶς γὰρ οὐ μέλλει, ἔφη, ὁ τοιοῦτος ὢν καὶ ἐοικέναι τοῖς 42055 Resp.349.d.9 : τοιούτοις, ὁ δὲ μὴ ἐοικέναι; 42056 Resp.349.d.10 : Καλῶς. τοιοῦτος ἄρα ἐστὶν ἑκάτερος αὐτῶν οἷσπερ 42057 Resp.349.d.11 : ἔοικεν; 42058 Resp.349.d.12 : Ἀλλὰ τί μέλλει; ἔφη. 42059 Resp.349.d.13 : Εἶεν, ὦ Θρασύμαχε· μουσικὸν δέ τινα λέγεις, ἕτερον δὲ 42060 Resp.349.e.1 : ἄμουσον; 42061 Resp.349.e.2 : Ἔγωγε. 42062 Resp.349.e.3 : Πότερον φρόνιμον καὶ πότερον ἄφρονα; 42063 Resp.349.e.4 : Τὸν μὲν μουσικὸν δήπου φρόνιμον, τὸν δὲ ἄμουσον 42064 Resp.349.e.5 : ἄφρονα. 42065 Resp.349.e.6 : Οὐκοῦν καὶ ἅπερ φρόνιμον, ἀγαθόν, ἃ δὲ ἄφρονα, κακόν; 42066 Resp.349.e.7 : Ναί. 42067 Resp.349.e.8 : Τί δὲ ἰατρικόν; οὐχ οὕτως; 42068 Resp.349.e.9 : Οὕτως. 42069 Resp.349.e.10 : Δοκεῖ ἂν οὖν τίς σοι, ὦ ἄριστε, μουσικὸς ἀνὴρ ἁρ– 42070 Resp.349.e.11 : μοττόμενος λύραν ἐθέλειν μουσικοῦ ἀνδρὸς ἐν τῇ ἐπιτάσει 42071 Resp.349.e.12 : καὶ ἀνέσει τῶν χορδῶν πλεονεκτεῖν ἢ ἀξιοῦν πλέον 42072 Resp.349.e.13 : ἔχειν; 42073 Resp.349.e.14 : Οὐκ ἔμοιγε. 42074 Resp.349.e.15 : Τί δέ; ἀμούσου; 42075 Resp.349.e.16 : Ἀνάγκη, ἔφη. 42076 Resp.350.a.1 : Τί δὲ ἰατρικός; ἐν τῇ ἐδωδῇ ἢ πόσει ἐθέλειν ἄν τι 42077 Resp.350.a.2 : ἰατρικοῦ πλεονεκτεῖν ἢ ἀνδρὸς ἢ πράγματος; 42078 Resp.350.a.3 : Οὐ δῆτα. 42079 Resp.350.a.4 : Μὴ ἰατρικοῦ δέ; 42080 Resp.350.a.5 : Ναί. 42081 Resp.350.a.6 : Περὶ πάσης δὴ ὅρα ἐπιστήμης τε καὶ ἀνεπιστημοσύνης 42082 Resp.350.a.7 : εἴ τίς σοι δοκεῖ ἐπιστήμων ὁστισοῦν πλείω ἂν ἐθέλειν 42083 Resp.350.a.8 : αἱρεῖσθαι ἢ ὅσα ἄλλος ἐπιστήμων ἢ πράττειν ἢ λέγειν, καὶ 42084 Resp.350.a.9 : οὐ ταὐτὰ τῷ ὁμοίῳ ἑαυτῷ εἰς τὴν αὐτὴν πρᾶξιν. 42085 Resp.350.a.10 : Ἀλλ´ ἴσως, ἔφη, ἀνάγκη τοῦτό γε οὕτως ἔχειν. 42086 Resp.350.a.11 : Τί δὲ ὁ ἀνεπιστήμων; οὐχὶ ὁμοίως μὲν ἐπιστήμονος 42087 Resp.350.b.1 : πλεονεκτήσειεν ἄν, ὁμοίως δὲ ἀνεπιστήμονος; 42088 Resp.350.b.2 : Ἴσως. 42089 Resp.350.b.3 : Ὁ δὲ ἐπιστήμων σοφός; 42090 Resp.350.b.4 : Φημί. 42091 Resp.350.b.5 : Ὁ δὲ σοφὸς ἀγαθός; 42092 Resp.350.b.6 : Φημί. 42093 Resp.350.b.7 : Ὁ ἄρα ἀγαθός τε καὶ σοφὸς τοῦ μὲν ὁμοίου οὐκ ἐθελήσει 42094 Resp.350.b.8 : πλεονεκτεῖν, τοῦ δὲ ἀνομοίου τε καὶ ἐναντίου. 42095 Resp.350.b.9 : Ἔοικεν, ἔφη. 42096 Resp.350.b.10 : Ὁ δὲ κακός τε καὶ ἀμαθὴς τοῦ τε ὁμοίου καὶ τοῦ 42097 Resp.350.b.11 : ἐναντίου. 42098 Resp.350.b.12 : Φαίνεται. 42099 Resp.350.b.13 : Οὐκοῦν, ὦ Θρασύμαχε, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ ἄδικος ἡμῖν τοῦ 42100 Resp.350.b.14 : ἀνομοίου τε καὶ ὁμοίου πλεονεκτεῖ; ἢ οὐχ οὕτως ἔλεγες; 42101 Resp.350.b.15 : Ἔγωγε, ἔφη. 42102 Resp.350.c.1 : Ὁ δέ γε δίκαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ πλεονεκτήσει, τοῦ δὲ 42103 Resp.350.c.2 : ἀνομοίου; 42104 Resp.350.c.3 : Ναί. 42105 Resp.350.c.4 : Ἔοικεν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ μὲν δίκαιος τῷ σοφῷ καὶ 42106 Resp.350.c.5 : ἀγαθῷ, ὁ δὲ ἄδικος τῷ κακῷ καὶ ἀμαθεῖ. 42107 Resp.350.c.6 : Κινδυνεύει. 42108 Resp.350.c.7 : Ἀλλὰ μὴν ὡμολογοῦμεν, ᾧ γε ὅμοιος ἑκάτερος εἴη, 42109 Resp.350.c.8 : τοιοῦτον καὶ ἑκάτερον εἶναι. 42110 Resp.350.c.9 : Ὡμολογοῦμεν γάρ. 42111 Resp.350.c.10 : Ὁ μὲν ἄρα δίκαιος ἡμῖν ἀναπέφανται ὢν ἀγαθός τε καὶ 42112 Resp.350.c.11 : σοφός, ὁ δὲ ἄδικος ἀμαθής τε καὶ κακός. 42113 Resp.350.c.12 : Ὁ δὴ Θρασύμαχος ὡμολόγησε μὲν πάντα ταῦτα, οὐχ 42114 Resp.350.d.1 : ὡς ἐγὼ νῦν ῥᾳδίως λέγω, ἀλλ´ ἑλκόμενος καὶ μόγις, μετὰ 42115 Resp.350.d.2 : ἱδρῶτος θαυμαστοῦ ὅσου, ἅτε καὶ θέρους ὄντος—τότε καὶ 42116 Resp.350.d.3 : εἶδον ἐγώ, πρότερον δὲ οὔπω, Θρασύμαχον ἐρυθριῶντα— 42117 Resp.350.d.4 : ἐπειδὴ δὲ οὖν διωμολογησάμεθα τὴν δικαιοσύνην ἀρετὴν 42118 Resp.350.d.5 : εἶναι καὶ σοφίαν, τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν τε καὶ ἀμαθίαν, 42119 Resp.350.d.6 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτο μὲν ἡμῖν οὕτω κείσθω, ἔφαμεν δὲ 42120 Resp.350.d.7 : δὴ καὶ ἰσχυρὸν εἶναι τὴν ἀδικίαν. ἢ οὐ μέμνησαι, ὦ 42121 Resp.350.d.8 : Θρασύμαχε; 42122 Resp.350.d.9 : Μέμνημαι, ἔφη· ἀλλ´ ἔμοιγε οὐδὲ ἃ νῦν λέγεις ἀρέσκει, 42123 Resp.350.d.10 : καὶ ἔχω περὶ αὐτῶν λέγειν. εἰ οὖν λέγοιμι, εὖ οἶδ´ ὅτι 42124 Resp.350.e.1 : δημηγορεῖν ἄν με φαίης. ἢ οὖν ἔα με εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, 42125 Resp.350.e.2 : ἤ, εἰ βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα· ἐγὼ δέ σοι, ὥσπερ ταῖς γραυσὶν 42126 Resp.350.e.3 : ταῖς τοὺς μύθους λεγούσαις, "εἶεν" ἐρῶ καὶ κατανεύσομαι 42127 Resp.350.e.4 : καὶ ἀνανεύσομαι. 42128 Resp.350.e.5 : Μηδαμῶς, ἦν δ´ ἐγώ, παρά γε τὴν σαυτοῦ δόξαν. 42129 Resp.350.e.6 : Ὥστε σοί, ἔφη, ἀρέσκειν, ἐπειδήπερ οὐκ ἐᾷς λέγειν. 42130 Resp.350.e.7 : καίτοι τί ἄλλο βούλει; 42131 Resp.350.e.8 : Οὐδὲν μὰ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλ´ εἴπερ τοῦτο ποιήσεις, 42132 Resp.350.e.9 : ποίει· ἐγὼ δὲ ἐρωτήσω. 42133 Resp.350.e.10 : Ἐρώτα δή. 42134 Resp.350.e.11 : Τοῦτο τοίνυν ἐρωτῶ, ὅπερ ἄρτι, ἵνα καὶ ἑξῆς διασκεψώ– 42135 Resp.351.a.1 : μεθα τὸν λόγον, ὁποῖόν τι τυγχάνει ὂν δικαιοσύνη πρὸς 42136 Resp.351.a.2 : ἀδικίαν. ἐλέχθη γάρ που ὅτι καὶ δυνατώτερον καὶ ἰσχυρό– 42137 Resp.351.a.3 : τερον εἴη ἀδικία δικαιοσύνης· νῦν δέ γ´, ἔφην, εἴπερ σοφία 42138 Resp.351.a.4 : τε καὶ ἀρετή ἐστιν δικαιοσύνη, ῥᾳδίως οἶμαι φανήσεται καὶ 42139 Resp.351.a.5 : ἰσχυρότερον ἀδικίας, ἐπειδήπερ ἐστὶν ἀμαθία ἡ ἀδικία— 42140 Resp.351.a.6 : οὐδεὶς ἂν ἔτι τοῦτο ἀγνοήσειεν—ἀλλ´ οὔ τι οὕτως ἁπλῶς, 42141 Resp.351.a.7 : ὦ Θρασύμαχε, ἔγωγε ἐπιθυμῶ, ἀλλὰ τῇδέ πῃ σκέψασθαι· 42142 Resp.351.b.1 : πόλιν φαίης ἂν ἄδικον εἶναι καὶ ἄλλας πόλεις ἐπιχειρεῖν 42143 Resp.351.b.2 : δουλοῦσθαι ἀδίκως καὶ καταδεδουλῶσθαι, πολλὰς δὲ καὶ 42144 Resp.351.b.3 : ὑφ´ ἑαυτῇ ἔχειν δουλωσαμένην; 42145 Resp.351.b.4 : Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη. καὶ τοῦτό γε ἡ ἀρίστη μάλιστα 42146 Resp.351.b.5 : ποιήσει καὶ τελεώτατα οὖσα ἄδικος. 42147 Resp.351.b.6 : Μανθάνω, ἔφην, ὅτι σὸς οὗτος ἦν ὁ λόγος. ἀλλὰ τόδε 42148 Resp.351.b.7 : περὶ αὐτοῦ σκοπῶ· πότερον ἡ κρείττων γιγνομένη πόλις 42149 Resp.351.b.8 : πόλεως ἄνευ δικαιοσύνης τὴν δύναμιν ταύτην ἕξει, ἢ ἀνάγκη 42150 Resp.351.b.9 : αὐτῇ μετὰ δικαιοσύνης; 42151 Resp.351.c.1 : Εἰ μέν, ἔφη, ὡς σὺ ἄρτι ἔλεγες ἔχει—ἡ δικαιοσύνη 42152 Resp.351.c.2 : σοφία—μετὰ δικαιοσύνης· εἰ δ´ ὡς ἐγὼ ἔλεγον, μετὰ 42153 Resp.351.c.3 : ἀδικίας. 42154 Resp.351.c.4 : Πάνυ ἄγαμαι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ὅτι οὐκ ἐπινεύεις 42155 Resp.351.c.5 : μόνον καὶ ἀνανεύεις, ἀλλὰ καὶ ἀποκρίνῃ πάνυ καλῶς. 42156 Resp.351.c.6 : Σοὶ γάρ, ἔφη, χαρίζομαι. 42157 Resp.351.c.7 : Εὖ γε σὺ ποιῶν· ἀλλὰ δὴ καὶ τόδε μοι χάρισαι καὶ λέγε· 42158 Resp.351.c.8 : δοκεῖς ἂν ἢ πόλιν ἢ στρατόπεδον ἢ λῃστὰς ἢ κλέπτας ἢ 42159 Resp.351.c.9 : ἄλλο τι ἔθνος, ὅσα κοινῇ ἐπί τι ἔρχεται ἀδίκως, πρᾶξαι ἄν 42160 Resp.351.c.10 : τι δύνασθαι, εἰ ἀδικοῖεν ἀλλήλους; 42161 Resp.351.d.1 : Οὐ δῆτα, ἦ δ´ ὅς. 42162 Resp.351.d.2 : Τί δ´ εἰ μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον; 42163 Resp.351.d.3 : Πάνυ γε. 42164 Resp.351.d.4 : Στάσεις γάρ που, ὦ Θρασύμαχε, ἥ γε ἀδικία καὶ μίση 42165 Resp.351.d.5 : καὶ μάχας ἐν ἀλλήλοις παρέχει, ἡ δὲ δικαιοσύνη ὁμόνοιαν 42166 Resp.351.d.6 : καὶ φιλίαν· ἦ γάρ; 42167 Resp.351.d.7 : Ἔστω, ἦ δ´ ὅς, ἵνα σοι μὴ διαφέρωμαι. 42168 Resp.351.d.8 : Ἀλλ´ εὖ γε σὺ ποιῶν, ὦ ἄριστε. τόδε δέ μοι λέγε· 42169 Resp.351.d.9 : ἆρα εἰ τοῦτο ἔργον ἀδικίας, μῖσος ἐμποιεῖν ὅπου ἂν ἐνῇ, οὐ 42170 Resp.351.d.10 : καὶ ἐν ἐλευθέροις τε καὶ δούλοις ἐγγιγνομένη μισεῖν ποιήσει 42171 Resp.351.d.11 : ἀλλήλους καὶ στασιάζειν καὶ ἀδυνάτους εἶναι κοινῇ μετ´ 42172 Resp.351.e.1 : ἀλλήλων πράττειν; 42173 Resp.351.e.2 : Πάνυ γε. 42174 Resp.351.e.3 : Τί δὲ ἂν ἐν δυοῖν ἐγγένηται; οὐ διοίσονται καὶ μισήσουσιν 42175 Resp.351.e.4 : καὶ ἐχθροὶ ἔσονται ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς δικαίοις; 42176 Resp.351.e.5 : Ἔσονται, ἔφη. 42177 Resp.351.e.6 : Ἐὰν δὲ δή, ὦ θαυμάσιε, ἐν ἑνὶ ἐγγένηται ἀδικία, μῶν 42178 Resp.351.e.7 : μὴ ἀπολεῖ τὴν αὑτῆς δύναμιν, ἢ οὐδὲν ἧττον ἕξει; 42179 Resp.351.e.8 : Μηδὲν ἧττον ἐχέτω, ἔφη. 42180 Resp.351.e.9 : Οὐκοῦν τοιάνδε τινὰ φαίνεται ἔχουσα τὴν δύναμιν, οἵαν, ᾧ 42181 Resp.351.e.10 : ἂν ἐγγένηται, εἴτε πόλει τινὶ εἴτε γένει εἴτε στρατοπέδῳ εἴτε 42182 Resp.352.a.1 : ἄλλῳ ὁτῳοῦν, πρῶτον μὲν ἀδύνατον αὐτὸ ποιεῖν πράττειν μεθ´ 42183 Resp.352.a.2 : αὑτοῦ διὰ τὸ στασιάζειν καὶ διαφέρεσθαι, ἔτι δ´ ἐχθρὸν εἶναι 42184 Resp.352.a.3 : ἑαυτῷ τε καὶ τῷ ἐναντίῳ παντὶ καὶ τῷ δικαίῳ; οὐχ οὕτως; 42185 Resp.352.a.4 : Πάνυ γε. 42186 Resp.352.a.5 : Καὶ ἐν ἑνὶ δὴ οἶμαι ἐνοῦσα ταὐτὰ ταῦτα ποιήσει ἅπερ 42187 Resp.352.a.6 : πέφυκεν ἐργάζεσθαι· πρῶτον μὲν ἀδύνατον αὐτὸν πράττειν 42188 Resp.352.a.7 : ποιήσει στασιάζοντα καὶ οὐχ ὁμονοοῦντα αὐτὸν ἑαυτῷ, 42189 Resp.352.a.8 : ἔπειτα ἐχθρὸν καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖς δικαίοις· ἦ γάρ; 42190 Resp.352.a.9 : Ναί. 42191 Resp.352.a.10 : Δίκαιοι δέ γ´ εἰσίν, ὦ φίλε, καὶ οἱ θεοί; 42192 Resp.352.a.11 : Ἔστω, ἔφη. 42193 Resp.352.b.1 : Καὶ θεοῖς ἄρα ἐχθρὸς ἔσται ὁ ἄδικος, ὦ Θρασύμαχε, ὁ 42194 Resp.352.b.2 : δὲ δίκαιος φίλος. 42195 Resp.352.b.3 : Εὐωχοῦ τοῦ λόγου, ἔφη, θαρρῶν· οὐ γὰρ ἔγωγέ σοι 42196 Resp.352.b.4 : ἐναντιώσομαι, ἵνα μὴ τοῖσδε ἀπέχθωμαι. 42197 Resp.352.b.5 : Ἴθι δή, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὰ λοιπά μοι τῆς ἑστιάσεως ἀπο– 42198 Resp.352.b.6 : πλήρωσον ἀποκρινόμενος ὥσπερ καὶ νῦν. ὅτι μὲν γὰρ καὶ 42199 Resp.352.b.7 : σοφώτεροι καὶ ἀμείνους καὶ δυνατώτεροι πράττειν οἱ δίκαιοι 42200 Resp.352.b.8 : φαίνονται, οἱ δὲ ἄδικοι οὐδὲ πράττειν μετ´ ἀλλήλων οἷοί 42201 Resp.352.c.1 : τε—ἀλλὰ δὴ καὶ οὕς φαμεν ἐρρωμένως πώποτέ τι μετ´ 42202 Resp.352.c.2 : ἀλλήλων κοινῇ πρᾶξαι ἀδίκους ὄντας, τοῦτο οὐ παντάπασιν 42203 Resp.352.c.3 : ἀληθὲς λέγομεν· οὐ γὰρ ἂν ἀπείχοντο ἀλλήλων κομιδῇ 42204 Resp.352.c.4 : ὄντες ἄδικοι, ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἐνῆν τις αὐτοῖς δικαιοσύνη, 42205 Resp.352.c.5 : ἣ αὐτοὺς ἐποίει μήτοι καὶ ἀλλήλους γε καὶ ἐφ´ οὓς ᾖσαν 42206 Resp.352.c.6 : ἅμα ἀδικεῖν, δι´ ἣν ἔπραξαν ἃ ἔπραξαν, ὥρμησαν δὲ ἐπὶ 42207 Resp.352.c.7 : τὰ ἄδικα ἀδικίᾳ ἡμιμόχθηροι ὄντες, ἐπεὶ οἵ γε παμπόνηροι 42208 Resp.352.c.8 : καὶ τελέως ἄδικοι τελέως εἰσὶ καὶ πράττειν ἀδύνατοι—ταῦτα 42209 Resp.352.d.1 : μὲν οὖν ὅτι οὕτως ἔχει μανθάνω, ἀλλ´ οὐχ ὡς σὺ τὸ πρῶτον 42210 Resp.352.d.2 : ἐτίθεσο· εἰ δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι τῶν ἀδίκων καὶ 42211 Resp.352.d.3 : εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ τὸ ὕστερον προυθέμεθα σκέψα– 42212 Resp.352.d.4 : σθαι, σκεπτέον. φαίνονται μὲν οὖν καὶ νῦν, ὥς γέ μοι δοκεῖ, ἐξ 42213 Resp.352.d.5 : ὧν εἰρήκαμεν· ὅμως δ´ ἔτι βέλτιον σκεπτέον. οὐ γὰρ περὶ τοῦ 42214 Resp.352.d.6 : ἐπιτυχόντος ὁ λόγος, ἀλλὰ περὶ τοῦ ὅντινα τρόπον χρὴ ζῆν. 42215 Resp.352.d.7 : Σκόπει δή, ἔφη. 42216 Resp.352.d.8 : Σκοπῶ, ἦν δ´ ἐγώ. καί μοι λέγε· δοκεῖ τί σοι εἶναι 42217 Resp.352.d.9 : ἵππου ἔργον; 42218 Resp.352.e.1 : Ἔμοιγε. 42219 Resp.352.e.2 : Ἆρ´ οὖν τοῦτο ἂν θείης καὶ ἵππου καὶ ἄλλου ὁτουοῦν 42220 Resp.352.e.3 : ἔργον, ὃ ἂν ἢ μόνῳ ἐκείνῳ ποιῇ τις ἢ ἄριστα; 42221 Resp.352.e.4 : Οὐ μανθάνω, ἔφη. 42222 Resp.352.e.5 : Ἀλλ´ ὧδε· ἔσθ´ ὅτῳ ἂν ἄλλῳ ἴδοις ἢ ὀφθαλμοῖς; 42223 Resp.352.e.6 : Οὐ δῆτα. 42224 Resp.352.e.7 : Τί δέ; ἀκούσαις ἄλλῳ ἢ ὠσίν; 42225 Resp.352.e.8 : Οὐδαμῶς. 42226 Resp.352.e.9 : Οὐκοῦν δικαίως [ἂν] ταῦτα τούτων φαμὲν ἔργα εἶναι; 42227 Resp.352.e.10 : Πάνυ γε. 42228 Resp.353.a.1 : Τί δέ; μαχαίρᾳ ἂν ἀμπέλου κλῆμα ἀποτέμοις καὶ σμίλῃ 42229 Resp.353.a.2 : καὶ ἄλλοις πολλοῖς; 42230 Resp.353.a.3 : Πῶς γὰρ οὔ; 42231 Resp.353.a.4 : Ἀλλ´ οὐδενί γ´ ἂν οἶμαι οὕτω καλῶς ὡς δρεπάνῳ τῷ ἐπὶ 42232 Resp.353.a.5 : τούτῳ ἐργασθέντι. 42233 Resp.353.a.6 : Ἀληθῆ. 42234 Resp.353.a.7 : Ἆρ´ οὖν οὐ τοῦτο τούτου ἔργον θήσομεν; 42235 Resp.353.a.8 : Θήσομεν μὲν οὖν. 42236 Resp.353.a.9 : Νῦν δὴ οἶμαι ἄμεινον ἂν μάθοις ὃ ἄρτι ἠρώτων, πυνθανό– 42237 Resp.353.a.10 : μενος εἰ οὐ τοῦτο ἑκάστου εἴη ἔργον ὃ ἂν ἢ μόνον τι ἢ 42238 Resp.353.a.11 : κάλλιστα τῶν ἄλλων ἀπεργάζηται. 42239 Resp.353.a.12 : Ἀλλά, ἔφη, μανθάνω τε καί μοι δοκεῖ τοῦτο ἑκάστου 42240 Resp.353.b.1 : πράγματος ἔργον εἶναι. 42241 Resp.353.b.2 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ. οὐκοῦν καὶ ἀρετὴ δοκεῖ σοι εἶναι 42242 Resp.353.b.3 : ἑκάστῳ ᾧπερ καὶ ἔργον τι προστέτακται; ἴωμεν δὲ ἐπὶ τὰ 42243 Resp.353.b.4 : αὐτὰ πάλιν· ὀφθαλμῶν, φαμέν, ἔστι τι ἔργον; 42244 Resp.353.b.5 : Ἔστιν. 42245 Resp.353.b.6 : Ἆρ´ οὖν καὶ ἀρετὴ ὀφθαλμῶν ἔστιν; 42246 Resp.353.b.7 : Καὶ ἀρετή. 42247 Resp.353.b.8 : Τί δέ; ὤτων ἦν τι ἔργον; 42248 Resp.353.b.9 : Ναί. 42249 Resp.353.b.10 : Οὐκοῦν καὶ ἀρετή; 42250 Resp.353.b.11 : Καὶ ἀρετή. 42251 Resp.353.b.12 : Τί δὲ πάντων πέρι τῶν ἄλλων; οὐχ οὕτω; 42252 Resp.353.b.13 : Οὕτω. 42253 Resp.353.b.14 : Ἔχε δή· ἆρ´ ἄν ποτε ὄμματα τὸ αὑτῶν ἔργον καλῶς 42254 Resp.353.c.1 : ἀπεργάσαιντο μὴ ἔχοντα τὴν αὑτῶν οἰκείαν ἀρετήν, ἀλλ´ 42255 Resp.353.c.2 : ἀντὶ τῆς ἀρετῆς κακίαν; 42256 Resp.353.c.3 : Καὶ πῶς ἄν; ἔφη· τυφλότητα γὰρ ἴσως λέγεις ἀντὶ τῆς 42257 Resp.353.c.4 : ὄψεως. 42258 Resp.353.c.5 : Ἥτις, ἦν δ´ ἐγώ, αὐτῶν ἡ ἀρετή· οὐ γάρ πω τοῦτο 42259 Resp.353.c.6 : ἐρωτῶ, ἀλλ´ εἰ τῇ οἰκείᾳ μὲν ἀρετῇ τὸ αὑτῶν ἔργον εὖ 42260 Resp.353.c.7 : ἐργάσεται τὰ ἐργαζόμενα, κακίᾳ δὲ κακῶς. 42261 Resp.353.c.8 : Ἀληθές, ἔφη, τοῦτό γε λέγεις. 42262 Resp.353.c.9 : Οὐκοῦν καὶ ὦτα στερόμενα τῆς αὑτῶν ἀρετῆς κακῶς τὸ 42263 Resp.353.c.10 : αὑτῶν ἔργον ἀπεργάσεται; 42264 Resp.353.c.11 : Πάνυ γε. 42265 Resp.353.d.1 : Τίθεμεν οὖν καὶ τἆλλα πάντα εἰς τὸν αὐτὸν λόγον; 42266 Resp.353.d.2 : Ἔμοιγε δοκεῖ. 42267 Resp.353.d.3 : Ἴθι δή, μετὰ ταῦτα τόδε σκέψαι. ψυχῆς ἔστιν τι ἔργον 42268 Resp.353.d.4 : ὃ ἄλλῳ τῶν ὄντων οὐδ´ ἂν ἑνὶ πράξαις, οἷον τὸ τοιόνδε· τὸ 42269 Resp.353.d.5 : ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἄρχειν καὶ βουλεύεσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα 42270 Resp.353.d.6 : πάντα, ἔσθ´ ὅτῳ ἄλλῳ ἢ ψυχῇ δικαίως ἂν αὐτὰ ἀποδοῖμεν 42271 Resp.353.d.7 : καὶ φαῖμεν ἴδια ἐκείνης εἶναι; 42272 Resp.353.d.8 : Οὐδενὶ ἄλλῳ. 42273 Resp.353.d.9 : Τί δ´ αὖ τὸ ζῆν; οὐ ψυχῆς φήσομεν ἔργον εἶναι; 42274 Resp.353.d.10 : Μάλιστά γ´, ἔφη. 42275 Resp.353.d.11 : Οὐκοῦν καὶ ἀρετήν φαμέν τινα ψυχῆς εἶναι; 42276 Resp.353.d.12 : Φαμέν. 42277 Resp.353.e.1 : Ἆρ´ οὖν ποτε, ὦ Θρασύμαχε, ψυχὴ τὰ αὑτῆς ἔργα εὖ 42278 Resp.353.e.2 : ἀπεργάσεται στερομένη τῆς οἰκείας ἀρετῆς, ἢ ἀδύνατον; 42279 Resp.353.e.3 : Ἀδύνατον. 42280 Resp.353.e.4 : Ἀνάγκη ἄρα κακῇ ψυχῇ κακῶς ἄρχειν καὶ ἐπιμελεῖσθαι, 42281 Resp.353.e.5 : τῇ δὲ ἀγαθῇ πάντα ταῦτα εὖ πράττειν. 42282 Resp.353.e.6 : Ἀνάγκη. 42283 Resp.353.e.7 : Οὐκοῦν ἀρετήν γε συνεχωρήσαμεν ψυχῆς εἶναι δικαιο– 42284 Resp.353.e.8 : σύνην, κακίαν δὲ ἀδικίαν; 42285 Resp.353.e.9 : Συνεχωρήσαμεν γάρ. 42286 Resp.353.e.10 : Ἡ μὲν ἄρα δικαία ψυχὴ καὶ ὁ δίκαιος ἀνὴρ εὖ βιώσεται, 42287 Resp.353.e.11 : κακῶς δὲ ὁ ἄδικος. 42288 Resp.353.e.12 : Φαίνεται, ἔφη, κατὰ τὸν σὸν λόγον. 42289 Resp.354.a.1 : Ἀλλὰ μὴν ὅ γε εὖ ζῶν μακάριός τε καὶ εὐδαίμων, ὁ δὲ μὴ 42290 Resp.354.a.2 : τἀναντία. 42291 Resp.354.a.3 : Πῶς γὰρ οὔ; 42292 Resp.354.a.4 : Ὁ μὲν δίκαιος ἄρα εὐδαίμων, ὁ δ´ ἄδικος ἄθλιος. 42293 Resp.354.a.5 : Ἔστω, ἔφη. 42294 Resp.354.a.6 : Ἀλλὰ μὴν ἄθλιόν γε εἶναι οὐ λυσιτελεῖ, εὐδαίμονα δέ. 42295 Resp.354.a.7 : Πῶς γὰρ οὔ; 42296 Resp.354.a.8 : Οὐδέποτ´ ἄρα, ὦ μακάριε Θρασύμαχε, λυσιτελέστερον 42297 Resp.354.a.9 : ἀδικία δικαιοσύνης. 42298 Resp.354.a.10 : Ταῦτα δή σοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς 42299 Resp.354.a.11 : Βενδιδίοις. 42300 Resp.354.a.12 : Ὑπὸ σοῦ γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ἐπειδή μοι πρᾷος 42301 Resp.354.a.13 : ἐγένου καὶ χαλεπαίνων ἐπαύσω. οὐ μέντοι καλῶς γε 42302 Resp.354.b.1 : εἱστίαμαι, δι´ ἐμαυτὸν ἀλλ´ οὐ διὰ σέ· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ 42303 Resp.354.b.2 : λίχνοι τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται ἁρπάζοντες, πρὶν 42304 Resp.354.b.3 : τοῦ προτέρου μετρίως ἀπολαῦσαι, καὶ ἐγώ μοι δοκῶ οὕτω, 42305 Resp.354.b.4 : πρὶν ὃ τὸ πρῶτον ἐσκοποῦμεν εὑρεῖν, τὸ δίκαιον ὅτι ποτ´ 42306 Resp.354.b.5 : ἐστίν, ἀφέμενος ἐκείνου ὁρμῆσαι ἐπὶ τὸ σκέψασθαι περὶ 42307 Resp.354.b.6 : αὐτοῦ εἴτε κακία ἐστὶν καὶ ἀμαθία, εἴτε σοφία καὶ ἀρετή, καὶ 42308 Resp.354.b.7 : ἐμπεσόντος αὖ ὕστερον λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία 42309 Resp.354.b.8 : τῆς δικαιοσύνης, οὐκ ἀπεσχόμην τὸ μὴ οὐκ ἐπὶ τοῦτο ἐλθεῖν 42310 Resp.354.b.9 : ἀπ´ ἐκείνου, ὥστε μοι νυνὶ γέγονεν ἐκ τοῦ διαλόγου μηδὲν 42311 Resp.354.c.1 : εἰδέναι· ὁπότε γὰρ τὸ δίκαιον μὴ οἶδα ὅ ἐστιν, σχολῇ εἴσομαι 42312 Resp.354.c.2 : εἴτε ἀρετή τις οὖσα τυγχάνει εἴτε καὶ οὔ, καὶ πότερον ὁ ἔχων 42313 Resp.354.c.3 : αὐτὸ οὐκ εὐδαίμων ἐστὶν ἢ εὐδαίμων. 42314 Resp.357.a.1 : Ἐγὼ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ᾤμην λόγου ἀπηλλάχθαι· τὸ 42315 Resp.357.a.2 : δ´ ἦν ἄρα, ὡς ἔοικε, προοίμιον. ὁ γὰρ Γλαύκων ἀεί τε δὴ 42316 Resp.357.a.3 : ἀνδρειότατος ὢν τυγχάνει πρὸς ἅπαντα, καὶ δὴ καὶ τότε τοῦ 42317 Resp.357.a.4 : Θρασυμάχου τὴν ἀπόρρησιν οὐκ ἀπεδέξατο, ἀλλ´ ἔφη· Ὦ 42318 Resp.357.a.5 : Σώκρατες, πότερον ἡμᾶς βούλει δοκεῖν πεπεικέναι ἢ ὡς 42319 Resp.357.b.1 : ἀληθῶς πεῖσαι ὅτι παντὶ τρόπῳ ἄμεινόν ἐστιν δίκαιον εἶναι 42320 Resp.357.b.2 : ἢ ἄδικον; 42321 Resp.357.b.3 : Ὡς ἀληθῶς, εἶπον, ἔγωγ´ ἂν ἑλοίμην, εἰ ἐπ´ ἐμοὶ εἴη. 42322 Resp.357.b.4 : Οὐ τοίνυν, ἔφη, ποιεῖς ὃ βούλει. λέγε γάρ μοι· ἆρά σοι 42323 Resp.357.b.5 : δοκεῖ τοιόνδε τι εἶναι ἀγαθόν, ὃ δεξαίμεθ´ ἂν ἔχειν οὐ τῶν 42324 Resp.357.b.6 : ἀποβαινόντων ἐφιέμενοι, ἀλλ´ αὐτὸ αὑτοῦ ἕνεκα ἀσπαζόμενοι, 42325 Resp.357.b.7 : οἷον τὸ χαίρειν καὶ αἱ ἡδοναὶ ὅσαι ἀβλαβεῖς καὶ μηδὲν εἰς τὸν 42326 Resp.357.b.8 : ἔπειτα χρόνον διὰ ταύτας γίγνεται ἄλλο ἢ χαίρειν ἔχοντα; 42327 Resp.357.b.9 : Ἔμοιγε, ἦν δ´ ἐγώ, δοκεῖ τι εἶναι τοιοῦτον. 42328 Resp.357.c.1 : Τί δέ; ὃ αὐτό τε αὑτοῦ χάριν ἀγαπῶμεν καὶ τῶν ἀπ´ 42329 Resp.357.c.2 : αὐτοῦ γιγνομένων, οἷον αὖ τὸ φρονεῖν καὶ τὸ ὁρᾶν καὶ τὸ 42330 Resp.357.c.3 : ὑγιαίνειν; τὰ γὰρ τοιαῦτά που δι´ ἀμφότερα ἀσπαζόμεθα. 42331 Resp.357.c.4 : Ναί, εἶπον. 42332 Resp.357.c.5 : Τρίτον δὲ ὁρᾷς τι, ἔφη, εἶδος ἀγαθοῦ, ἐν ᾧ τὸ γυμνάζεσθαι 42333 Resp.357.c.6 : καὶ τὸ κάμνοντα ἰατρεύεσθαι καὶ ἰάτρευσίς τε καὶ ὁ ἄλλος 42334 Resp.357.c.7 : χρηματισμός; ταῦτα γὰρ ἐπίπονα φαῖμεν ἄν, ὠφελεῖν δὲ 42335 Resp.357.c.8 : ἡμᾶς, καὶ αὐτὰ μὲν ἑαυτῶν ἕνεκα οὐκ ἂν δεξαίμεθα ἔχειν, 42336 Resp.357.d.1 : τῶν δὲ μισθῶν τε χάριν καὶ τῶν ἄλλων ὅσα γίγνεται ἀπ´ 42337 Resp.357.d.2 : αὐτῶν. 42338 Resp.357.d.3 : Ἔστιν γὰρ οὖν, ἔφην, καὶ τοῦτο τρίτον. ἀλλὰ τί δή; 42339 Resp.357.d.4 : Ἐν ποίῳ, ἔφη, τούτων τὴν δικαιοσύνην τιθεῖς; 42340 Resp.358.a.1 : Ἐγὼ μὲν οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν τῷ καλλίστῳ, ὃ καὶ δι´ αὑτὸ 42341 Resp.358.a.2 : καὶ διὰ τὰ γιγνόμενα ἀπ´ αὐτοῦ ἀγαπητέον τῷ μέλλοντι 42342 Resp.358.a.3 : μακαρίῳ ἔσεσθαι. 42343 Resp.358.a.4 : Οὐ τοίνυν δοκεῖ, ἔφη, τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ τοῦ ἐπιπόνου 42344 Resp.358.a.5 : εἴδους, ὃ μισθῶν θ´ ἕνεκα καὶ εὐδοκιμήσεων διὰ δόξαν 42345 Resp.358.a.6 : ἐπιτηδευτέον, αὐτὸ δὲ δι´ αὑτὸ φευκτέον ὡς ὂν χαλεπόν. 42346 Resp.358.a.7 : Οἶδα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ Θρασυ– 42347 Resp.358.a.8 : μάχου ὡς τοιοῦτον ὂν ψέγεται, ἀδικία δ´ ἐπαινεῖται· ἀλλ´ 42348 Resp.358.a.9 : ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, δυσμαθής. 42349 Resp.358.b.1 : Ἴθι δή, ἔφη, ἄκουσον καὶ ἐμοῦ, ἐάν σοι ἔτι ταὐτὰ δοκῇ. 42350 Resp.358.b.2 : Θρασύμαχος γάρ μοι φαίνεται πρῳαίτερον τοῦ δέοντος ὑπὸ 42351 Resp.358.b.3 : σοῦ ὥσπερ ὄφις κηληθῆναι, ἐμοὶ δὲ οὔπω κατὰ νοῦν ἡ ἀπό– 42352 Resp.358.b.4 : δειξις γέγονεν περὶ ἑκατέρου· ἐπιθυμῶ γὰρ ἀκοῦσαι τί τ´ ἔστιν 42353 Resp.358.b.5 : ἑκάτερον καὶ τίνα ἔχει δύναμιν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ἐνὸν ἐν τῇ 42354 Resp.358.b.6 : ψυχῇ, τοὺς δὲ μισθοὺς καὶ τὰ γιγνόμενα ἀπ´ αὐτῶν ἐᾶσαι 42355 Resp.358.b.7 : χαίρειν. οὑτωσὶ οὖν ποιήσω, ἐὰν καὶ σοὶ δοκῇ· ἐπανανεώ– 42356 Resp.358.c.1 : σομαι τὸν Θρασυμάχου λόγον, καὶ πρῶτον μὲν ἐρῶ δικαιο– 42357 Resp.358.c.2 : σύνην οἷον εἶναί φασιν καὶ ὅθεν γεγονέναι, δεύτερον δὲ ὅτι 42358 Resp.358.c.3 : πάντες αὐτὸ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἄκοντες ἐπιτηδεύουσιν ὡς ἀναγκ– 42359 Resp.358.c.4 : αῖον ἀλλ´ οὐχ ὡς ἀγαθόν, τρίτον δὲ ὅτι εἰκότως αὐτὸ δρῶσι· 42360 Resp.358.c.5 : πολὺ γὰρ ἀμείνων ἄρα ὁ τοῦ ἀδίκου ἢ ὁ τοῦ δικαίου βίος, 42361 Resp.358.c.6 : ὡς λέγουσιν. ἐπεὶ ἔμοιγε, ὦ Σώκρατες, οὔ τι δοκεῖ οὕτως· 42362 Resp.358.c.7 : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου 42363 Resp.358.c.8 : καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης λόγον, ὡς 42364 Resp.358.d.1 : ἄμεινον ἀδικίας, οὐδενός πω ἀκήκοα ὡς βούλομαι—βούλομαι 42365 Resp.358.d.2 : δὲ αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ἐγκωμιαζόμενον ἀκοῦσαι—μάλιστα δ´ 42366 Resp.358.d.3 : οἶμαι ἂν σοῦ πυθέσθαι. διὸ κατατείνας ἐρῶ τὸν ἄδικον βίον 42367 Resp.358.d.4 : ἐπαινῶν, εἰπὼν δὲ ἐνδείξομαί σοι ὃν τρόπον αὖ βούλομαι 42368 Resp.358.d.5 : καὶ σοῦ ἀκούειν ἀδικίαν μὲν ψέγοντος, δικαιοσύνην δὲ ἐπαι– 42369 Resp.358.d.6 : νοῦντος. ἀλλ´ ὅρα εἴ σοι βουλομένῳ ἃ λέγω. 42370 Resp.358.d.7 : Πάντων μάλιστα, ἦν δ´ ἐγώ· περὶ γὰρ τίνος ἂν μᾶλλον 42371 Resp.358.d.8 : πολλάκις τις νοῦν ἔχων χαίροι λέγων καὶ ἀκούων; 42372 Resp.358.e.1 : Κάλλιστα, ἔφη, λέγεις· καὶ ὃ πρῶτον ἔφην ἐρεῖν, περὶ 42373 Resp.358.e.2 : τούτου ἄκουε, τί ὄν τε καὶ ὅθεν γέγονε δικαιοσύνη. 42374 Resp.358.e.3 : Πεφυκέναι γὰρ δή φασιν τὸ μὲν ἀδικεῖν ἀγαθόν, τὸ δὲ 42375 Resp.358.e.4 : ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δὲ κακῷ ὑπερβάλλειν τὸ ἀδικεῖσθαι 42376 Resp.358.e.5 : ἢ ἀγαθῷ τὸ ἀδικεῖν, ὥστ´ ἐπειδὰν ἀλλήλους ἀδικῶσί τε καὶ 42377 Resp.358.e.6 : ἀδικῶνται καὶ ἀμφοτέρων γεύωνται, τοῖς μὴ δυναμένοις τὸ 42378 Resp.359.a.1 : μὲν ἐκφεύγειν τὸ δὲ αἱρεῖν δοκεῖ λυσιτελεῖν συνθέσθαι 42379 Resp.359.a.2 : ἀλλήλοις μήτ´ ἀδικεῖν μήτ´ ἀδικεῖσθαι· καὶ ἐντεῦθεν δὴ 42380 Resp.359.a.3 : ἄρξασθαι νόμους τίθεσθαι καὶ συνθήκας αὑτῶν, καὶ ὀνομάσαι 42381 Resp.359.a.4 : τὸ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐπίταγμα νόμιμόν τε καὶ δίκαιον· καὶ εἶναι 42382 Resp.359.a.5 : δὴ ταύτην γένεσίν τε καὶ οὐσίαν δικαιοσύνης, μεταξὺ οὖσαν 42383 Resp.359.a.6 : τοῦ μὲν ἀρίστου ὄντος, ἐὰν ἀδικῶν μὴ διδῷ δίκην, τοῦ δὲ 42384 Resp.359.a.7 : κακίστου, ἐὰν ἀδικούμενος τιμωρεῖσθαι ἀδύνατος ᾖ· τὸ δὲ 42385 Resp.359.a.8 : δίκαιον ἐν μέσῳ ὂν τούτων ἀμφοτέρων ἀγαπᾶσθαι οὐχ ὡς 42386 Resp.359.b.1 : ἀγαθόν, ἀλλ´ ὡς ἀρρωστίᾳ τοῦ ἀδικεῖν τιμώμενον· ἐπεὶ τὸν 42387 Resp.359.b.2 : δυνάμενον αὐτὸ ποιεῖν καὶ ὡς ἀληθῶς ἄνδρα οὐδ´ ἂν ἑνί ποτε 42388 Resp.359.b.3 : συνθέσθαι τὸ μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι· μαίνεσθαι γὰρ 42389 Resp.359.b.4 : ἄν. ἡ μὲν οὖν δὴ φύσις δικαιοσύνης, ὦ Σώκρατες, αὕτη τε 42390 Resp.359.b.5 : καὶ τοιαύτη, καὶ ἐξ ὧν πέφυκε τοιαῦτα, ὡς ὁ λόγος. 42391 Resp.359.b.6 : Ὡς δὲ καὶ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἀδυναμίᾳ τοῦ ἀδικεῖν ἄκοντες 42392 Resp.359.b.7 : αὐτὸ ἐπιτηδεύουσι, μάλιστ´ ἂν αἰσθοίμεθα, εἰ τοιόνδε ποιή– 42393 Resp.359.c.1 : σαιμεν τῇ διανοίᾳ· δόντες ἐξουσίαν ἑκατέρῳ ποιεῖν ὅτι ἂν 42394 Resp.359.c.2 : βούληται, τῷ τε δικαίῳ καὶ τῷ ἀδίκῳ, εἶτ´ ἐπακολουθήσαιμεν 42395 Resp.359.c.3 : θεώμενοι ποῖ ἡ ἐπιθυμία ἑκάτερον ἄξει. ἐπ´ αὐτοφώρῳ οὖν 42396 Resp.359.c.4 : λάβοιμεν ἂν τὸν δίκαιον τῷ ἀδίκῳ εἰς ταὐτὸν ἰόντα διὰ τὴν 42397 Resp.359.c.5 : πλεονεξίαν, ὃ πᾶσα φύσις διώκειν πέφυκεν ὡς ἀγαθόν, νόμῳ 42398 Resp.359.c.6 : δὲ βίᾳ παράγεται ἐπὶ τὴν τοῦ ἴσου τιμήν. εἴη δ´ ἂν ἡ 42399 Resp.359.c.7 : ἐξουσία ἣν λέγω τοιάδε μάλιστα, εἰ αὐτοῖς γένοιτο οἵαν 42400 Resp.359.d.1 : ποτέ φασιν δύναμιν τῷ [Γύγου] τοῦ Λυδοῦ προγόνῳ γενέσθαι. 42401 Resp.359.d.2 : εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ τότε Λυδίας 42402 Resp.359.d.3 : ἄρχοντι, ὄμβρου δὲ πολλοῦ γενομένου καὶ σεισμοῦ ῥαγῆναί 42403 Resp.359.d.4 : τι τῆς γῆς καὶ γενέσθαι χάσμα κατὰ τὸν τόπον ᾗ ἔνεμεν. 42404 Resp.359.d.5 : ἰδόντα δὲ καὶ θαυμάσαντα καταβῆναι καὶ ἰδεῖν ἄλλα τε δὴ 42405 Resp.359.d.6 : ἃ μυθολογοῦσιν θαυμαστὰ καὶ ἵππον χαλκοῦν, κοῖλον, θυρίδας 42406 Resp.359.d.7 : ἔχοντα, καθ´ ἃς ἐγκύψαντα ἰδεῖν ἐνόντα νεκρόν, ὡς φαίνεσθαι 42407 Resp.359.d.8 : μείζω ἢ κατ´ ἄνθρωπον, τοῦτον δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, περὶ δὲ 42408 Resp.359.e.1 : τῇ χειρὶ χρυσοῦν δακτύλιον ὄν〈τα〉 περιελόμενον ἐκβῆναι. 42409 Resp.359.e.2 : συλλόγου δὲ γενομένου τοῖς ποιμέσιν εἰωθότος, ἵν´ ἐξαγ– 42410 Resp.359.e.3 : γέλλοιεν κατὰ μῆνα τῷ βασιλεῖ τὰ περὶ τὰ ποίμνια, ἀφικέσθαι 42411 Resp.359.e.4 : καὶ ἐκεῖνον ἔχοντα τὸν δακτύλιον· καθήμενον οὖν μετὰ τῶν 42412 Resp.359.e.5 : ἄλλων τυχεῖν τὴν σφενδόνην τοῦ δακτυλίου περιαγαγόντα 42413 Resp.359.e.6 : πρὸς ἑαυτὸν εἰς τὸ εἴσω τῆς χειρός, τούτου δὲ γενομένου 42414 Resp.360.a.1 : ἀφανῆ αὐτὸν γενέσθαι τοῖς παρακαθημένοις, καὶ διαλέγεσθαι 42415 Resp.360.a.2 : ὡς περὶ οἰχομένου. καὶ τὸν θαυμάζειν τε καὶ πάλιν ἐπιψη– 42416 Resp.360.a.3 : λαφῶντα τὸν δακτύλιον στρέψαι ἔξω τὴν σφενδόνην, καὶ 42417 Resp.360.a.4 : στρέψαντα φανερὸν γενέσθαι. καὶ τοῦτο ἐννοήσαντα ἀπο– 42418 Resp.360.a.5 : πειρᾶσθαι τοῦ δακτυλίου εἰ ταύτην ἔχοι τὴν δύναμιν, καὶ αὐτῷ 42419 Resp.360.a.6 : οὕτω συμβαίνειν, στρέφοντι μὲν εἴσω τὴν σφενδόνην ἀδήλῳ 42420 Resp.360.a.7 : γίγνεσθαι, ἔξω δὲ δήλῳ· αἰσθόμενον δὲ εὐθὺς διαπράξασθαι 42421 Resp.360.a.8 : τῶν ἀγγέλων γενέσθαι τῶν παρὰ τὸν βασιλέα, ἐλθόντα 42422 Resp.360.b.1 : δὲ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μοιχεύσαντα, μετ´ ἐκείνης ἐπιθέ– 42423 Resp.360.b.2 : μενον τῷ βασιλεῖ ἀποκτεῖναι καὶ τὴν ἀρχὴν οὕτω κατασχεῖν. 42424 Resp.360.b.3 : εἰ οὖν δύο τοιούτω δακτυλίω γενοίσθην, καὶ τὸν μὲν ὁ δίκαιος 42425 Resp.360.b.4 : περιθεῖτο, τὸν δὲ ὁ ἄδικος, οὐδεὶς ἂν γένοιτο, ὡς δόξειεν, 42426 Resp.360.b.5 : οὕτως ἀδαμάντινος, ὃς ἂν μείνειεν ἐν τῇ δικαιοσύνῃ καὶ 42427 Resp.360.b.6 : τολμήσειεν ἀπέχεσθαι τῶν ἀλλοτρίων καὶ μὴ ἅπτεσθαι, ἐξὸν 42428 Resp.360.b.7 : αὐτῷ καὶ ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἀδεῶς ὅτι βούλοιτο λαμβάνειν, 42429 Resp.360.c.1 : καὶ εἰσιόντι εἰς τὰς οἰκίας συγγίγνεσθαι ὅτῳ βούλοιτο, καὶ 42430 Resp.360.c.2 : ἀποκτεινύναι καὶ ἐκ δεσμῶν λύειν οὕστινας βούλοιτο, καὶ 42431 Resp.360.c.3 : τἆλλα πράττειν ἐν τοῖς ἀνθρώποις ἰσόθεον ὄντα. οὕτω δὲ 42432 Resp.360.c.4 : δρῶν οὐδὲν ἂν διάφορον τοῦ ἑτέρου ποιοῖ, ἀλλ´ ἐπὶ ταὔτ´ ἂν 42433 Resp.360.c.5 : ἴοιεν ἀμφότεροι. καίτοι μέγα τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη τις 42434 Resp.360.c.6 : ὅτι οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ´ ἀναγκαζόμενος, ὡς οὐκ ἀγαθοῦ 42435 Resp.360.c.7 : ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου γ´ ἂν οἴηται ἕκαστος οἷός τε ἔσεσθαι 42436 Resp.360.c.8 : ἀδικεῖν, ἀδικεῖν. λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ 42437 Resp.360.d.1 : μᾶλλον ἰδίᾳ τὴν ἀδικίαν τῆς δικαιοσύνης, ἀληθῆ οἰόμενος, 42438 Resp.360.d.2 : ὡς φήσει ὁ περὶ τοῦ τοιούτου λόγου λέγων· ἐπεὶ εἴ τις 42439 Resp.360.d.3 : τοιαύτης ἐξουσίας ἐπιλαβόμενος μηδέν ποτε ἐθέλοι ἀδικῆσαι 42440 Resp.360.d.4 : μηδὲ ἅψαιτο τῶν ἀλλοτρίων, ἀθλιώτατος μὲν ἂν δόξειεν 42441 Resp.360.d.5 : εἶναι τοῖς αἰσθανομένοις καὶ ἀνοητότατος, ἐπαινοῖεν δ´ ἂν 42442 Resp.360.d.6 : αὐτὸν ἀλλήλων ἐναντίον ἐξαπατῶντες ἀλλήλους διὰ τὸν τοῦ 42443 Resp.360.d.7 : ἀδικεῖσθαι φόβον. ταῦτα μὲν οὖν δὴ οὕτω. 42444 Resp.360.e.1 : Τὴν δὲ κρίσιν αὐτὴν τοῦ βίου πέρι ὧν λέγομεν, ἐὰν 42445 Resp.360.e.2 : διαστησώμεθα τόν τε δικαιότατον καὶ τὸν ἀδικώτατον, οἷοί τ´ 42446 Resp.360.e.3 : ἐσόμεθα κρῖναι ὀρθῶς· εἰ δὲ μή, οὔ. τίς οὖν δὴ ἡ διάστασις; 42447 Resp.360.e.4 : ἥδε· μηδὲν ἀφαιρῶμεν μήτε τοῦ ἀδίκου ἀπὸ τῆς ἀδικίας, μήτε 42448 Resp.360.e.5 : τοῦ δικαίου ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ τέλεον ἑκάτερον εἰς 42449 Resp.360.e.6 : τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα τιθῶμεν. πρῶτον μὲν οὖν ὁ ἄδικος 42450 Resp.360.e.7 : ὥσπερ οἱ δεινοὶ δημιουργοὶ ποιείτω—οἷον κυβερνήτης ἄκρος 42451 Resp.360.e.8 : ἢ ἰατρὸς τά τε ἀδύνατα ἐν τῇ τέχνῃ καὶ τὰ δυνατὰ διαισθά– 42452 Resp.361.a.1 : νεται, καὶ τοῖς μὲν ἐπιχειρεῖ, τὰ δὲ ἐᾷ· ἔτι δὲ ἐὰν ἄρα πῃ 42453 Resp.361.a.2 : σφαλῇ, ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι—οὕτω καὶ ὁ ἄδικος ἐπιχειρῶν 42454 Resp.361.a.3 : ὀρθῶς τοῖς ἀδικήμασιν λανθανέτω, εἰ μέλλει σφόδρα ἄδικος 42455 Resp.361.a.4 : εἶναι. τὸν ἁλισκόμενον δὲ φαῦλον ἡγητέον· ἐσχάτη γὰρ 42456 Resp.361.a.5 : ἀδικία δοκεῖν δίκαιον εἶναι μὴ ὄντα. δοτέον οὖν τῷ τελέως 42457 Resp.361.a.6 : ἀδίκῳ τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ οὐκ ἀφαιρετέον ἀλλ´ 42458 Resp.361.a.7 : ἐατέον τὰ μέγιστα ἀδικοῦντα τὴν μεγίστην δόξαν αὑτῷ 42459 Resp.361.b.1 : παρεσκευακέναι εἰς δικαιοσύνην, καὶ ἐὰν ἄρα σφάλληταί 42460 Resp.361.b.2 : τι, ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι, λέγειν τε ἱκανῷ ὄντι πρὸς 42461 Resp.361.b.3 : τὸ πείθειν, ἐάν τι μηνύηται τῶν ἀδικημάτων, καὶ βιάσασθαι 42462 Resp.361.b.4 : ὅσα ἂν βίας δέηται, διά τε ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ διὰ 42463 Resp.361.b.5 : παρασκευὴν φίλων καὶ οὐσίας. τοῦτον δὲ τοιοῦτον θέντες 42464 Resp.361.b.6 : τὸν δίκαιον αὖ παρ´ αὐτὸν ἱστῶμεν τῷ λόγῳ, ἄνδρα ἁπλοῦν 42465 Resp.361.b.7 : καὶ γενναῖον, κατ´ Αἰσχύλον οὐ δοκεῖν ἀλλ´ εἶναι ἀγαθὸν 42466 Resp.361.b.8 : ἐθέλοντα. ἀφαιρετέον δὴ τὸ δοκεῖν. εἰ γὰρ δόξει δίκαιος 42467 Resp.361.c.1 : εἶναι, ἔσονται αὐτῷ τιμαὶ καὶ δωρεαὶ δοκοῦντι τοιούτῳ εἶναι· 42468 Resp.361.c.2 : ἄδηλον οὖν εἴτε τοῦ δικαίου εἴτε τῶν δωρεῶν τε καὶ τιμῶν 42469 Resp.361.c.3 : ἕνεκα τοιοῦτος εἴη. γυμνωτέος δὴ πάντων πλὴν δικαιοσύνης 42470 Resp.361.c.4 : καὶ ποιητέος ἐναντίως διακείμενος τῷ προτέρῳ· μηδὲν γὰρ 42471 Resp.361.c.5 : ἀδικῶν δόξαν ἐχέτω τὴν μεγίστην ἀδικίας, ἵνα ᾖ βεβασανι– 42472 Resp.361.c.6 : σμένος εἰς δικαιοσύνην τῷ μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ 42473 Resp.361.c.7 : τῶν ὑπ´ αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω ἀμετάστατος μέχρι 42474 Resp.361.d.1 : θανάτου, δοκῶν μὲν εἶναι ἄδικος διὰ βίου, ὢν δὲ δίκαιος, 42475 Resp.361.d.2 : ἵνα ἀμφότεροι εἰς τὸ ἔσχατον ἐληλυθότες, ὁ μὲν δικαιοσύνης, 42476 Resp.361.d.3 : ὁ δὲ ἀδικίας, κρίνωνται ὁπότερος αὐτοῖν εὐδαιμονέστερος. 42477 Resp.361.d.4 : Βαβαῖ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Γλαύκων, ὡς ἐρρωμένως 42478 Resp.361.d.5 : ἑκάτερον ὥσπερ ἀνδριάντα εἰς τὴν κρίσιν ἐκκαθαίρεις τοῖν 42479 Resp.361.d.6 : ἀνδροῖν. 42480 Resp.361.d.7 : Ὡς μάλιστ´, ἔφη, δύναμαι. ὄντοιν δὲ τοιούτοιν, οὐδὲν 42481 Resp.361.d.8 : ἔτι, ὡς ἐγᾦμαι, χαλεπὸν ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ οἷος ἑκάτερον 42482 Resp.361.e.1 : βίος ἐπιμένει. λεκτέον οὖν· καὶ δὴ κἂν ἀγροικοτέρως 42483 Resp.361.e.2 : λέγηται, μὴ ἐμὲ οἴου λέγειν, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τοὺς ἐπαι– 42484 Resp.361.e.3 : νοῦντας πρὸ δικαιοσύνης ἀδικίαν. ἐροῦσι δὲ τάδε, ὅτι οὕτω 42485 Resp.361.e.4 : διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδή– 42486 Resp.362.a.1 : σεται, ἐκκαυθήσεται τὠφθαλμώ, τελευτῶν πάντα κακὰ παθὼν 42487 Resp.362.a.2 : ἀνασχινδυλευθήσεται καὶ γνώσεται ὅτι οὐκ εἶναι δίκαιον 42488 Resp.362.a.3 : ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν. τὸ δὲ τοῦ Αἰσχύλου πολὺ ἦν 42489 Resp.362.a.4 : ἄρα ὀρθότερον λέγειν κατὰ τοῦ ἀδίκου. τῷ ὄντι γὰρ φή– 42490 Resp.362.a.5 : σουσι τὸν ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα πρᾶγμα ἀληθείας ἐχό– 42491 Resp.362.a.6 : μενον καὶ οὐ πρὸς δόξαν ζῶντα, οὐ δοκεῖν ἄδικον ἀλλ´ εἶναι 42492 Resp.362.a.7 : ἐθέλειν, 42493 Resp.362.a.7 : 42494 Resp.362.a.8 : βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενον, 42495 Resp.362.b.1 : ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα, 42496 Resp.362.b.1 : 42497 Resp.362.b.2 : πρῶτον μὲν ἄρχειν ἐν τῇ πόλει δοκοῦντι δικαίῳ εἶναι, ἔπειτα 42498 Resp.362.b.3 : γαμεῖν ὁπόθεν ἂν βούληται, ἐκδιδόναι εἰς οὓς ἂν βούληται, 42499 Resp.362.b.4 : συμβάλλειν, κοινωνεῖν οἷς ἂν ἐθέλῃ, καὶ παρὰ ταῦτα πάντα 42500 Resp.362.b.5 : ὠφελεῖσθαι κερδαίνοντα τῷ μὴ δυσχεραίνειν τὸ ἀδικεῖν· εἰς 42501 Resp.362.b.6 : ἀγῶνας τοίνυν ἰόντα καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ περιγίγνεσθαι καὶ 42502 Resp.362.b.7 : πλεονεκτεῖν τῶν ἐχθρῶν, πλεονεκτοῦντα δὲ πλουτεῖν καὶ 42503 Resp.362.c.1 : τούς τε φίλους εὖ ποιεῖν καὶ τοὺς ἐχθροὺς βλάπτειν, καὶ 42504 Resp.362.c.2 : θεοῖς θυσίας καὶ ἀναθήματα ἱκανῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς θύειν 42505 Resp.362.c.3 : τε καὶ ἀνατιθέναι, καὶ θεραπεύειν τοῦ δικαίου πολὺ ἄμεινον 42506 Resp.362.c.4 : τοὺς θεοὺς καὶ τῶν ἀνθρώπων οὓς ἂν βούληται, ὥστε καὶ 42507 Resp.362.c.5 : θεοφιλέστερον αὐτὸν εἶναι μᾶλλον προσήκειν ἐκ τῶν εἰκότων 42508 Resp.362.c.6 : ἢ τὸν δίκαιον. οὕτω φασίν, ὦ Σώκρατες, παρὰ θεῶν καὶ 42509 Resp.362.c.7 : παρ´ ἀνθρώπων τῷ ἀδίκῳ παρεσκευάσθαι τὸν βίον ἄμεινον 42510 Resp.362.c.8 : ἢ τῷ δικαίῳ. 42511 Resp.362.d.1 : Ταῦτ´ εἰπόντος τοῦ Γλαύκωνος ἐγὼ μὲν αὖ ἐν νῷ εἶχόν τι 42512 Resp.362.d.2 : λέγειν πρὸς ταῦτα, ὁ δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀδείμαντος, Οὔ τί 42513 Resp.362.d.3 : που οἴει, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς εἰρῆσθαι περὶ τοῦ λόγου; 42514 Resp.362.d.4 : Ἀλλὰ τί μήν; εἶπον. 42515 Resp.362.d.5 : Αὐτό, ἦ δ´ ὅς, οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι. 42516 Resp.362.d.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ λεγόμενον, ἀδελφὸς ἀνδρὶ παρείη· 42517 Resp.362.d.7 : ὥστε καὶ σύ, εἴ τι ὅδε ἐλλείπει, ἐπάμυνε. καίτοι ἐμέ γε 42518 Resp.362.d.8 : ἱκανὰ καὶ τὰ ὑπὸ τούτου ῥηθέντα καταπαλαῖσαι καὶ ἀδύνατον 42519 Resp.362.d.9 : ποιῆσαι βοηθεῖν δικαιοσύνῃ. 42520 Resp.362.e.1 : Καὶ ὅς, Οὐδέν, ἔφη, λέγεις· ἀλλ´ ἔτι καὶ τάδε ἄκουε. 42521 Resp.362.e.2 : δεῖ γὰρ διελθεῖν ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐναντίους λόγους ὧν ὅδε 42522 Resp.362.e.3 : εἶπεν, οἳ δικαιοσύνην μὲν ἐπαινοῦσιν, ἀδικίαν δὲ ψέγουσιν, 42523 Resp.362.e.4 : ἵν´ ᾖ σαφέστερον ὅ μοι δοκεῖ βούλεσθαι Γλαύκων. λέγουσι 42524 Resp.362.e.5 : δέ που καὶ παρακελεύονται πατέρες τε ὑέσιν, καὶ πάντες οἱ 42525 Resp.363.a.1 : τινῶν κηδόμενοι, ὡς χρὴ δίκαιον εἶναι, οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην 42526 Resp.363.a.2 : ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ´ αὐτῆς εὐδοκιμήσεις, ἵνα δοκοῦντι 42527 Resp.363.a.3 : δικαίῳ εἶναι γίγνηται ἀπὸ τῆς δόξης ἀρχαί τε καὶ γάμοι 42528 Resp.363.a.4 : καὶ ὅσαπερ Γλαύκων διῆλθεν ἄρτι, ἀπὸ τοῦ εὐδοκιμεῖν ὄντα 42529 Resp.363.a.5 : τῷ δικαίῳ. ἐπὶ πλέον δὲ οὗτοι τὰ τῶν δοξῶν λέγουσιν. 42530 Resp.363.a.6 : τὰς γὰρ παρὰ θεῶν εὐδοκιμήσεις ἐμβάλλοντες ἄφθονα ἔχουσι 42531 Resp.363.a.7 : λέγειν ἀγαθά, τοῖς ὁσίοις ἅ φασι θεοὺς διδόναι· ὥσπερ ὁ 42532 Resp.363.a.8 : γενναῖος Ἡσίοδός τε καὶ Ὅμηρός φασιν, ὁ μὲν τὰς δρῦς 42533 Resp.363.b.1 : τοῖς δικαίοις τοὺς θεοὺς ποιεῖν <20ἄκρας μέν τε φέρειν 42534 Resp.363.b.2 : βαλάνους, μέσσας δὲ μελίσσας· εἰροπόκοι δ´ ὄιες, 42535 Resp.363.b.3 : φησίν, μαλλοῖς καταβεβρίθασι>20, καὶ ἄλλα δὴ πολλὰ 42536 Resp.363.b.4 : ἀγαθὰ τούτων ἐχόμενα. παραπλήσια δὲ καὶ ὁ ἕτερος· <20ὥς 42537 Resp.363.b.5 : τέ τευ>20 γάρ φησιν 42538 Resp.363.b.5 : 42539 Resp.363.b.6 : ἢ βασιλῆος ἀμύμονος ὅς τε θεουδὴς 42540 Resp.363.b.7 : εὐδικίας ἀνέχῃσι, φέρῃσι δὲ γαῖα μέλαινα 42541 Resp.363.c.1 : πυροὺς καὶ κριθάς, βρίθῃσι δὲ δένδρεα καρπῷ, 42542 Resp.363.c.2 : τίκτῃ δ´ ἔμπεδα μῆλα, θάλασσα δὲ παρέχῃ ἰχθῦς. 42543 Resp.363.c.3 : Μουσαῖος δὲ τούτων νεανικώτερα τἀγαθὰ καὶ ὁ ὑὸς αὐτοῦ 42544 Resp.363.c.4 : παρὰ θεῶν διδόασιν τοῖς δικαίοις· εἰς Ἅιδου γὰρ ἀγαγόντες 42545 Resp.363.c.5 : τῷ λόγῳ καὶ κατακλίναντες καὶ συμπόσιον τῶν ὁσίων κατα– 42546 Resp.363.c.6 : σκευάσαντες ἐστεφανωμένους ποιοῦσιν τὸν ἅπαντα χρόνον 42547 Resp.363.d.1 : ἤδη διάγειν μεθύοντας, ἡγησάμενοι κάλλιστον ἀρετῆς μισθὸν 42548 Resp.363.d.2 : μέθην αἰώνιον. οἱ δ´ ἔτι τούτων μακροτέρους ἀποτείνουσιν 42549 Resp.363.d.3 : μισθοὺς παρὰ θεῶν· παῖδας γὰρ παίδων φασὶ καὶ γένος 42550 Resp.363.d.4 : κατόπισθεν λείπεσθαι τοῦ ὁσίου καὶ εὐόρκου. ταῦτα δὴ 42551 Resp.363.d.5 : καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην· τοὺς δὲ 42552 Resp.363.d.6 : ἀνοσίους αὖ καὶ ἀδίκους εἰς πηλόν τινα κατορύττουσιν ἐν 42553 Resp.363.d.7 : Ἅιδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντας 42554 Resp.363.e.1 : εἰς κακὰς δόξας ἄγοντες, ἅπερ Γλαύκων περὶ τῶν δικαίων 42555 Resp.363.e.2 : δοξαζομένων δὲ ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ τῶν 42556 Resp.363.e.3 : ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔχουσιν. ὁ μὲν οὖν ἔπαινος 42557 Resp.363.e.4 : καὶ ὁ ψόγος οὗτος ἑκατέρων. 42558 Resp.363.e.5 : Πρὸς δὲ τούτοις σκέψαι, ὦ Σώκρατες, ἄλλο αὖ εἶδος 42559 Resp.363.e.6 : λόγων περὶ δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας ἰδίᾳ τε λεγόμενον 42560 Resp.364.a.1 : καὶ ὑπὸ ποιητῶν. πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς στόματος ὑμνοῦσιν 42561 Resp.364.a.2 : ὡς καλὸν μὲν ἡ σωφροσύνη τε καὶ δικαιοσύνη, χαλεπὸν 42562 Resp.364.a.3 : μέντοι καὶ ἐπίπονον, ἀκολασία δὲ καὶ ἀδικία ἡδὺ μὲν καὶ 42563 Resp.364.a.4 : εὐπετὲς κτήσασθαι, δόξῃ δὲ μόνον καὶ νόμῳ αἰσχρόν· 42564 Resp.364.a.5 : λυσιτελέστερα δὲ τῶν δικαίων τὰ ἄδικα ὡς ἐπὶ τὸ πλῆθος 42565 Resp.364.a.6 : λέγουσι, καὶ πονηροὺς πλουσίους καὶ ἄλλας δυνάμεις ἔχοντας 42566 Resp.364.a.7 : εὐδαιμονίζειν καὶ τιμᾶν εὐχερῶς ἐθέλουσιν δημοσίᾳ τε καὶ 42567 Resp.364.a.8 : ἰδίᾳ, τοὺς δὲ ἀτιμάζειν καὶ ὑπερορᾶν, οἳ ἄν πῃ ἀσθενεῖς τε 42568 Resp.364.b.1 : καὶ πένητες ὦσιν, ὁμολογοῦντες αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι τῶν 42569 Resp.364.b.2 : ἑτέρων. τούτων δὲ πάντων οἱ περὶ θεῶν τε λόγοι καὶ 42570 Resp.364.b.3 : ἀρετῆς θαυμασιώτατοι λέγονται, ὡς ἄρα καὶ θεοὶ πολλοῖς 42571 Resp.364.b.4 : μὲν ἀγαθοῖς δυστυχίας τε καὶ βίον κακὸν ἔνειμαν, τοῖς δ´ 42572 Resp.364.b.5 : ἐναντίοις ἐναντίαν μοῖραν. ἀγύρται δὲ καὶ μάντεις ἐπὶ 42573 Resp.364.b.6 : πλουσίων θύρας ἰόντες πείθουσιν ὡς ἔστι παρὰ σφίσι 42574 Resp.364.b.7 : δύναμις ἐκ θεῶν ποριζομένη θυσίαις τε καὶ ἐπῳδαῖς, εἴτε τι 42575 Resp.364.c.1 : ἀδίκημά του γέγονεν αὐτοῦ ἢ προγόνων, ἀκεῖσθαι μεθ´ 42576 Resp.364.c.2 : ἡδονῶν τε καὶ ἑορτῶν, ἐάν τέ τινα ἐχθρὸν πημῆναι ἐθέλῃ, 42577 Resp.364.c.3 : μετὰ σμικρῶν δαπανῶν ὁμοίως δίκαιον ἀδίκῳ βλάψει ἐπα– 42578 Resp.364.c.4 : γωγαῖς τισιν καὶ καταδέσμοις, τοὺς θεούς, ὥς φασιν, πείθοντές 42579 Resp.364.c.5 : σφισιν ὑπηρετεῖν. τούτοις δὲ πᾶσιν τοῖς λόγοις μάρτυρας 42580 Resp.364.c.6 : ποιητὰς ἐπάγονται οἱ μὲν κακίας πέρι, εὐπετείας διδόντες, ὡς 42581 Resp.364.c.6 : 42582 Resp.364.c.7 : τὴν μὲν κακότητα καὶ ἰλαδὸν ἔστιν ἑλέσθαι 42583 Resp.364.d.1 : ῥηϊδίως· λείη μὲν ὁδός, μάλα δ´ ἐγγύθι ναίει· 42584 Resp.364.d.2 : τῆς δ´ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν 42585 Resp.364.d.2 : 42586 Resp.364.d.3 : καί τινα ὁδὸν μακράν τε καὶ τραχεῖαν καὶ ἀνάντη· οἱ δὲ 42587 Resp.364.d.4 : τῆς τῶν θεῶν ὑπ´ ἀνθρώπων παραγωγῆς τὸν Ὅμηρον 42588 Resp.364.d.5 : μαρτύρονται, ὅτι καὶ ἐκεῖνος εἶπεν— 42589 Resp.364.d.5 : 42590 Resp.364.d.6 : λιστοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί, 42591 Resp.364.d.7 : καὶ τοὺς μὲν θυσίαισι καὶ εὐχωλαῖς ἀγαναῖσιν 42592 Resp.364.e.1 : λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶς´ ἄνθρωποι 42593 Resp.364.e.2 : λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. 42594 Resp.364.e.2 : 42595 Resp.364.e.3 : βίβλων δὲ ὅμαδον παρέχονται Μουσαίου καὶ Ὀρφέως, 42596 Resp.364.e.4 : Σελήνης τε καὶ Μουσῶν ἐκγόνων, ὥς φασι, καθ´ ἃς θυη– 42597 Resp.364.e.5 : πολοῦσιν, πείθοντες οὐ μόνον ἰδιώτας ἀλλὰ καὶ πόλεις, ὡς 42598 Resp.364.e.6 : ἄρα λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ ἀδικημάτων διὰ θυσιῶν καὶ 42599 Resp.365.a.1 : παιδιᾶς ἡδονῶν εἰσι μὲν ἔτι ζῶσιν, εἰσὶ δὲ καὶ τελευτήσα– 42600 Resp.365.a.2 : σιν, ἃς δὴ τελετὰς καλοῦσιν, αἳ τῶν ἐκεῖ κακῶν ἀπολύουσιν 42601 Resp.365.a.3 : ἡμᾶς, μὴ θύσαντας δὲ δεινὰ περιμένει. 42602 Resp.365.a.4 : Ταῦτα πάντα, ἔφη, ὦ φίλε Σώκρατες, τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα 42603 Resp.365.a.5 : λεγόμενα ἀρετῆς πέρι καὶ κακίας, ὡς ἄνθρωποι καὶ θεοὶ 42604 Resp.365.a.6 : περὶ αὐτὰ ἔχουσι τιμῆς, τί οἰόμεθα ἀκουούσας νέων ψυχὰς 42605 Resp.365.a.7 : ποιεῖν, ὅσοι εὐφυεῖς καὶ ἱκανοὶ ἐπὶ πάντα τὰ λεγόμενα 42606 Resp.365.a.8 : ὥσπερ ἐπιπτόμενοι συλλογίσασθαι ἐξ αὐτῶν ποῖός τις ἂν 42607 Resp.365.b.1 : ὢν καὶ πῇ πορευθεὶς τὸν βίον ὡς ἄριστα διέλθοι; λέγοι γὰρ 42608 Resp.365.b.2 : ἂν ἐκ τῶν εἰκότων πρὸς αὑτὸν κατὰ Πίνδαρον ἐκεῖνο τὸ 42609 Resp.365.b.3 : <20Πότερον δίκᾳ τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις 42610 Resp.365.b.4 : ἀναβὰς>20 καὶ ἐμαυτὸν οὕτω περιφράξας διαβιῶ; τὰ μὲν γὰρ 42611 Resp.365.b.5 : λεγόμενα δικαίῳ μὲν ὄντι μοι, ἐὰν μὴ καὶ δοκῶ ὄφελος 42612 Resp.365.b.6 : οὐδέν φασιν εἶναι, πόνους δὲ καὶ ζημίας φανεράς· ἀδίκῳ δὲ 42613 Resp.365.b.7 : δόξαν δικαιοσύνης παρεσκευασμένῳ θεσπέσιος βίος λέγεται. 42614 Resp.365.c.1 : οὐκοῦν, ἐπειδὴ <20τὸ δοκεῖν>20, ὡς δηλοῦσί μοι οἱ σοφοί, <20καὶ 42615 Resp.365.c.2 : τὰν ἀλάθειαν βιᾶται>20 καὶ κύριον εὐδαιμονίας, ἐπὶ τοῦτο 42616 Resp.365.c.3 : δὴ τρεπτέον ὅλως· πρόθυρα μὲν καὶ σχῆμα κύκλῳ περὶ 42617 Resp.365.c.4 : ἐμαυτὸν σκιαγραφίαν ἀρετῆς περιγραπτέον, τὴν δὲ τοῦ 42618 Resp.365.c.5 : σοφωτάτου Ἀρχιλόχου ἀλώπεκα ἑλκτέον ἐξόπισθεν κερδα– 42619 Resp.365.c.6 : λέαν καὶ ποικίλην. "Ἀλλὰ γάρ, φησί τις, οὐ ῥᾴδιον ἀεὶ 42620 Resp.365.c.7 : λανθάνειν κακὸν ὄντα." Οὐδὲ γὰρ ἄλλο οὐδὲν εὐπετές, 42621 Resp.365.d.1 : φήσομεν, τῶν μεγάλων· ἀλλ´ ὅμως, εἰ μέλλομεν εὐδαι– 42622 Resp.365.d.2 : μονήσειν, ταύτῃ ἰτέον, ὡς τὰ ἴχνη τῶν λόγων φέρει. ἐπὶ 42623 Resp.365.d.3 : γὰρ τὸ λανθάνειν συνωμοσίας τε καὶ ἑταιρίας συνάξομεν, 42624 Resp.365.d.4 : εἰσίν τε πειθοῦς διδάσκαλοι σοφίαν δημηγορικήν τε καὶ 42625 Resp.365.d.5 : δικανικὴν διδόντες, ἐξ ὧν τὰ μὲν πείσομεν, τὰ δὲ βιασόμεθα, 42626 Resp.365.d.6 : ὡς πλεονεκτοῦντες δίκην μὴ διδόναι. "Ἀλλὰ δὴ θεοὺς οὔτε 42627 Resp.365.d.7 : λανθάνειν οὔτε βιάσασθαι δυνατόν." Οὐκοῦν, εἰ μὲν μὴ 42628 Resp.365.d.8 : εἰσὶν ἢ μηδὲν αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπίνων μέλει, τί καὶ ἡμῖν 42629 Resp.365.e.1 : μελητέον τοῦ λανθάνειν; εἰ δὲ εἰσί τε καὶ ἐπιμελοῦνται, 42630 Resp.365.e.2 : οὐκ ἄλλοθέν τοι αὐτοὺς ἴσμεν ἢ ἀκηκόαμεν ἢ ἔκ τε τῶν 42631 Resp.365.e.3 : νόμων καὶ τῶν γενεαλογησάντων ποιητῶν, οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι 42632 Resp.365.e.4 : λέγουσιν ὡς εἰσὶν οἷοι θυσίαις τε καὶ <20εὐχωλαῖς ἀγανῇσιν>20 42633 Resp.365.e.5 : καὶ ἀναθήμασιν παράγεσθαι ἀναπειθόμενοι, οἷς ἢ ἀμφότερα ἢ 42634 Resp.365.e.6 : οὐδέτερα πειστέον. εἰ δ´ οὖν πειστέον, ἀδικητέον καὶ θυτέον 42635 Resp.366.a.1 : ἀπὸ τῶν ἀδικημάτων. δίκαιοι μὲν γὰρ ὄντες ἀζήμιοι μόνον 42636 Resp.366.a.2 : ὑπὸ θεῶν ἐσόμεθα, τὰ δ´ ἐξ ἀδικίας κέρδη ἀπωσόμεθα· ἄδικοι 42637 Resp.366.a.3 : δὲ κερδανοῦμέν τε καὶ λισσόμενοι ὑπερβαίνοντες καὶ ἁμαρ– 42638 Resp.366.a.4 : τάνοντες, πείθοντες αὐτοὺς ἀζήμιοι ἀπαλλάξομεν. "Ἀλλὰ 42639 Resp.366.a.5 : γὰρ ἐν Ἅιδου δίκην δώσομεν ὧν ἂν ἐνθάδε ἀδικήσωμεν, 42640 Resp.366.a.6 : ἢ αὐτοὶ ἢ παῖδες παίδων." Ἀλλ´, ὦ φίλε, φήσει λογιζό– 42641 Resp.366.a.7 : μενος, αἱ τελεταὶ αὖ μέγα δύνανται καὶ οἱ λύσιοι θεοί, ὡς αἱ 42642 Resp.366.b.1 : μέγισται πόλεις λέγουσι καὶ οἱ θεῶν παῖδες ποιηταὶ καὶ προ– 42643 Resp.366.b.2 : φῆται τῶν θεῶν γενόμενοι, οἳ ταῦτα οὕτως ἔχειν μηνύουσιν. 42644 Resp.366.b.3 : Κατὰ τίνα οὖν ἔτι λόγον δικαιοσύνην ἂν πρὸ μεγίστης 42645 Resp.366.b.4 : ἀδικίας αἱροίμεθ´ ἄν, ἣν ἐὰν μετ´ εὐσχημοσύνης κιβδήλου 42646 Resp.366.b.5 : κτησώμεθα, καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ´ ἀνθρώποις πράξομεν 42647 Resp.366.b.6 : κατὰ νοῦν ζῶντές τε καὶ τελευτήσαντες, ὡς ὁ τῶν πολλῶν 42648 Resp.366.b.7 : τε καὶ ἄκρων λεγόμενος λόγος; ἐκ δὴ πάντων τῶν εἰρη– 42649 Resp.366.c.1 : μένων τίς μηχανή, ὦ Σώκρατες, δικαιοσύνην τιμᾶν ἐθέλειν 42650 Resp.366.c.2 : ᾧ τις δύναμις ὑπάρχει ψυχῆς ἢ χρημάτων ἢ σώματος ἢ 42651 Resp.366.c.3 : γένους, ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα; ὡς δή τοι 42652 Resp.366.c.4 : εἴ τις ἔχει ψευδῆ μὲν ἀποφῆναι ἃ εἰρήκαμεν, ἱκανῶς δὲ 42653 Resp.366.c.5 : ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη, πολλήν που συγγνώμην 42654 Resp.366.c.6 : ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις, ἀλλ´ οἶδεν ὅτι πλὴν εἴ 42655 Resp.366.c.7 : τις θείᾳ φύσει δυσχεραίνων τὸ ἀδικεῖν ἢ ἐπιστήμην λαβὼν 42656 Resp.366.d.1 : ἀπέχεται αὐτοῦ, τῶν γε ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος, ἀλλ´ 42657 Resp.366.d.2 : ὑπὸ ἀνανδρίας ἢ γήρως ἤ τινος ἄλλης ἀσθενείας ψέγει τὸ 42658 Resp.366.d.3 : ἀδικεῖν, ἀδυνατῶν αὐτὸ δρᾶν. ὡς δέ, δῆλον· ὁ γὰρ πρῶτος 42659 Resp.366.d.4 : τῶν τοιούτων εἰς δύναμιν ἐλθὼν πρῶτος ἀδικεῖ, καθ´ ὅσον 42660 Resp.366.d.5 : ἂν οἷός τ´ ᾖ. καὶ τούτων ἁπάντων οὐδὲν ἄλλο αἴτιον ἢ 42661 Resp.366.d.6 : ἐκεῖνο, ὅθενπερ ἅπας ὁ λόγος οὗτος ὥρμησεν καὶ τῷδε καὶ ἐμοὶ 42662 Resp.366.d.7 : πρὸς σέ, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν, ὅτι "Ὦ θαυμάσιε, πάντων 42663 Resp.366.e.1 : ὑμῶν, ὅσοι ἐπαινέται φατὲ δικαιοσύνης εἶναι, ἀπὸ τῶν ἐξ 42664 Resp.366.e.2 : ἀρχῆς ἡρώων ἀρξάμενοι, ὅσων λόγοι λελειμμένοι, μέχρι τῶν 42665 Resp.366.e.3 : νῦν ἀνθρώπων οὐδεὶς πώποτε ἔψεξεν ἀδικίαν οὐδ´ ἐπῄνεσεν 42666 Resp.366.e.4 : δικαιοσύνην ἄλλως ἢ δόξας τε καὶ τιμὰς καὶ δωρεὰς τὰς 42667 Resp.366.e.5 : ἀπ´ αὐτῶν γιγνομένας· αὐτὸ δ´ ἑκάτερον τῇ αὑτοῦ δυνάμει 42668 Resp.366.e.6 : τί δρᾷ, τῇ τοῦ ἔχοντος ψυχῇ ἐνόν, καὶ λανθάνον θεούς τε 42669 Resp.366.e.7 : καὶ ἀνθρώπους, οὐδεὶς πώποτε οὔτ´ ἐν ποιήσει οὔτ´ ἐν ἰδίοις 42670 Resp.366.e.8 : λόγοις ἐπεξῆλθεν ἱκανῶς τῷ λόγῳ ὡς τὸ μὲν μέγιστον κακῶν 42671 Resp.366.e.9 : ὅσα ἴσχει ψυχὴ ἐν αὑτῇ, δικαιοσύνη δὲ μέγιστον ἀγαθόν. 42672 Resp.367.a.1 : εἰ γὰρ οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ πάντων ὑμῶν καὶ ἐκ 42673 Resp.367.a.2 : νέων ἡμᾶς ἐπείθετε, οὐκ ἂν ἀλλήλους ἐφυλάττομεν μὴ 42674 Resp.367.a.3 : ἀδικεῖν, ἀλλ´ αὐτὸς αὑτοῦ ἦν ἕκαστος ἄριστος φύλαξ, δεδιὼς 42675 Resp.367.a.4 : μὴ ἀδικῶν τῷ μεγίστῳ κακῷ σύνοικος ᾖ." 42676 Resp.367.a.5 : Ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ἴσως δὲ καὶ ἔτι τούτων πλείω 42677 Resp.367.a.6 : Θρασύμαχός τε καὶ ἄλλος πού τις ὑπὲρ δικαιοσύνης τε 42678 Resp.367.a.7 : καὶ ἀδικίας λέγοιεν ἄν, μεταστρέφοντες αὐτοῖν τὴν δύναμιν 42679 Resp.367.a.8 : φορτικῶς, ὥς γέ μοι δοκεῖ. ἀλλ´ ἐγώ, οὐδὲν γάρ σε 42680 Resp.367.b.1 : δέομαι ἀποκρύπτεσθαι, σοῦ ἐπιθυμῶν ἀκοῦσαι τἀναντία, ὡς 42681 Resp.367.b.2 : δύναμαι μάλιστα κατατείνας λέγω. μὴ οὖν ἡμῖν μόνον 42682 Resp.367.b.3 : ἐνδείξῃ τῷ λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ 42683 Resp.367.b.4 : τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν ἔχοντα αὐτὴ δι´ αὑτὴν ἡ μὲν 42684 Resp.367.b.5 : κακόν, ἡ δὲ ἀγαθόν ἐστιν· τὰς δὲ δόξας ἀφαίρει, ὥσπερ 42685 Resp.367.b.6 : Γλαύκων διεκελεύσατο. εἰ γὰρ μὴ ἀφαιρήσεις ἑκατέρωθεν 42686 Resp.367.b.7 : τὰς ἀληθεῖς, τὰς δὲ ψευδεῖς προσθήσεις, οὐ τὸ δίκαιον 42687 Resp.367.b.8 : φήσομεν ἐπαινεῖν σε ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, οὐδὲ τὸ ἄδικον εἶναι 42688 Resp.367.c.1 : ψέγειν ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, καὶ παρακελεύεσθαι ἄδικον ὄντα 42689 Resp.367.c.2 : λανθάνειν, καὶ ὁμολογεῖν Θρασυμάχῳ ὅτι τὸ μὲν δίκαιον 42690 Resp.367.c.3 : ἀλλότριον ἀγαθόν, συμφέρον τοῦ κρείττονος, τὸ δὲ ἄδικον 42691 Resp.367.c.4 : αὑτῷ μὲν συμφέρον καὶ λυσιτελοῦν, τῷ δὲ ἥττονι ἀσύμ– 42692 Resp.367.c.5 : φορον. ἐπειδὴ οὖν ὡμολόγησας τῶν μεγίστων ἀγαθῶν 42693 Resp.367.c.6 : εἶναι δικαιοσύνην, ἃ τῶν τε ἀποβαινόντων ἀπ´ αὐτῶν ἕνεκα 42694 Resp.367.c.7 : ἄξια κεκτῆσθαι, πολὺ δὲ μᾶλλον αὐτὰ αὑτῶν, οἷον ὁρᾶν, 42695 Resp.367.d.1 : ἀκούειν, φρονεῖν, καὶ ὑγιαίνειν δή, καὶ ὅς´ ἄλλα ἀγαθὰ 42696 Resp.367.d.2 : γόνιμα τῇ αὑτῶν φύσει ἀλλ´ οὐ δόξῃ ἐστίν, τοῦτ´ οὖν αὐτὸ 42697 Resp.367.d.3 : ἐπαίνεσον δικαιοσύνης, ὃ αὐτὴ δι´ αὑτὴν τὸν ἔχοντα ὀνίνησιν 42698 Resp.367.d.4 : καὶ ἀδικία βλάπτει, μισθοὺς δὲ καὶ δόξας πάρες ἄλλοις 42699 Resp.367.d.5 : ἐπαινεῖν· ὡς ἐγὼ τῶν μὲν ἄλλων ἀποδεχοίμην ἂν οὕτως 42700 Resp.367.d.6 : ἐπαινούντων δικαιοσύνην καὶ ψεγόντων ἀδικίαν, δόξας τε 42701 Resp.367.d.7 : περὶ αὐτῶν καὶ μισθοὺς ἐγκωμιαζόντων καὶ λοιδορούντων, 42702 Resp.367.d.8 : σοῦ δὲ οὐκ ἄν, εἰ μὴ σὺ κελεύοις, διότι πάντα τὸν βίον 42703 Resp.367.e.1 : οὐδὲν ἄλλο σκοπῶν διελήλυθας ἢ τοῦτο. μὴ οὖν ἡμῖν 42704 Resp.367.e.2 : ἐνδείξῃ μόνον τῷ λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, 42705 Resp.367.e.3 : ἀλλὰ καὶ τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν ἔχοντα αὐτὴ δι´ αὑτήν, 42706 Resp.367.e.4 : ἐάντε λανθάνῃ ἐάντε μὴ θεούς τε καὶ ἀνθρώπους, ἡ μὲν 42707 Resp.367.e.5 : ἀγαθόν, ἡ δὲ κακόν ἐστι. 42708 Resp.367.e.6 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας, ἀεὶ μὲν δὴ τὴν φύσιν τοῦ τε Γλαύκωνος 42709 Resp.367.e.7 : καὶ τοῦ Ἀδειμάντου ἠγάμην, ἀτὰρ οὖν καὶ τότε πάνυ γε 42710 Resp.368.a.1 : ἥσθην καὶ εἶπον· Οὐ κακῶς εἰς ὑμᾶς, ὦ παῖδες ἐκείνου τοῦ 42711 Resp.368.a.2 : ἀνδρός, τὴν ἀρχὴν τῶν ἐλεγείων ἐποίησεν ὁ Γλαύκωνος 42712 Resp.368.a.3 : ἐραστής, εὐδοκιμήσαντας περὶ τὴν Μεγαροῖ μάχην, εἰπών— 42713 Resp.368.a.3 : 42714 Resp.368.a.4 : παῖδες Ἀρίστωνος, κλεινοῦ θεῖον γένος ἀνδρός· 42715 Resp.368.a.4 : 42716 Resp.368.a.5 : τοῦτό μοι, ὦ φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ γὰρ θεῖον πεπόν– 42717 Resp.368.a.6 : θατε, εἰ μὴ πέπεισθε ἀδικίαν δικαιοσύνης ἄμεινον εἶναι, 42718 Resp.368.a.7 : οὕτω δυνάμενοι εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ. δοκεῖτε δή μοι ὡς 42719 Resp.368.b.1 : ἀληθῶς οὐ πεπεῖσθαι—τεκμαίρομαι δὲ ἐκ τοῦ ἄλλου τοῦ 42720 Resp.368.b.2 : ὑμετέρου τρόπου, ἐπεὶ κατά γε αὐτοὺς τοὺς λόγους ἠπίστουν 42721 Resp.368.b.3 : ἂν ὑμῖν—ὅσῳ δὲ μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ μᾶλλον ἀπορῶ 42722 Resp.368.b.4 : ὅτι χρήσωμαι. οὔτε γὰρ ὅπως βοηθῶ ἔχω· δοκῶ γάρ μοι 42723 Resp.368.b.5 : ἀδύνατος εἶναι—σημεῖον δέ μοι, ὅτι ἃ πρὸς Θρασύμαχον 42724 Resp.368.b.6 : λέγων ᾤμην ἀποφαίνειν ὡς ἄμεινον δικαιοσύνη ἀδικίας, οὐκ 42725 Resp.368.b.7 : ἀπεδέξασθέ μου—οὔτ´ αὖ ὅπως μὴ βοηθήσω ἔχω· δέδοικα 42726 Resp.368.b.8 : γὰρ μὴ οὐδ´ ὅσιον ᾖ παραγενόμενον δικαιοσύνῃ κακηγορου– 42727 Resp.368.c.1 : μένῃ ἀπαγορεύειν καὶ μὴ βοηθεῖν ἔτι ἐμπνέοντα καὶ δυνά– 42728 Resp.368.c.2 : μενον φθέγγεσθαι. κράτιστον οὖν οὕτως ὅπως δύναμαι 42729 Resp.368.c.3 : ἐπικουρεῖν αὐτῇ. 42730 Resp.368.c.4 : Ὅ τε οὖν Γλαύκων καὶ οἱ ἄλλοι ἐδέοντο παντὶ τρόπῳ 42731 Resp.368.c.5 : βοηθῆσαι καὶ μὴ ἀνεῖναι τὸν λόγον, ἀλλὰ διερευνήσασθαι 42732 Resp.368.c.6 : τί τέ ἐστιν ἑκάτερον καὶ περὶ τῆς ὠφελίας αὐτοῖν τἀληθὲς 42733 Resp.368.c.7 : ποτέρως ἔχει. εἶπον οὖν ὅπερ ἐμοὶ ἔδοξεν, ὅτι Τὸ ζήτημα 42734 Resp.368.c.8 : ᾧ ἐπιχειροῦμεν οὐ φαῦλον ἀλλ´ ὀξὺ βλέποντος, ὡς ἐμοὶ 42735 Resp.368.d.1 : φαίνεται. ἐπειδὴ οὖν ἡμεῖς οὐ δεινοί, δοκῶ μοι, ἦν δ´ 42736 Resp.368.d.2 : ἐγώ, τοιαύτην ποιήσασθαι ζήτησιν αὐτοῦ, οἵανπερ ἂν εἰ 42737 Resp.368.d.3 : προσέταξέ τις γράμματα σμικρὰ πόρρωθεν ἀναγνῶναι μὴ 42738 Resp.368.d.4 : πάνυ ὀξὺ βλέπουσιν, ἔπειτά τις ἐνενόησεν, ὅτι τὰ αὐτὰ 42739 Resp.368.d.5 : γράμματα ἔστι που καὶ ἄλλοθι μείζω τε καὶ ἐν μείζονι, 42740 Resp.368.d.6 : ἕρμαιον ἂν ἐφάνη οἶμαι ἐκεῖνα πρῶτον ἀναγνόντας οὕτως 42741 Resp.368.d.7 : ἐπισκοπεῖν τὰ ἐλάττω, εἰ τὰ αὐτὰ ὄντα τυγχάνει. 42742 Resp.368.d.8 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος· ἀλλὰ τί τοιοῦτον, ὦ 42743 Resp.368.e.1 : Σώκρατες, ἐν τῇ περὶ τὸ δίκαιον ζητήσει καθορᾷς; 42744 Resp.368.e.2 : Ἐγώ σοι, ἔφην, ἐρῶ. δικαιοσύνη, φαμέν, ἔστι μὲν ἀνδρὸς 42745 Resp.368.e.3 : ἑνός, ἔστι δέ που καὶ ὅλης πόλεως; 42746 Resp.368.e.4 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὅς. 42747 Resp.368.e.5 : Οὐκοῦν μεῖζον πόλις ἑνὸς ἀνδρός; 42748 Resp.368.e.6 : Μεῖζον, ἔφη. 42749 Resp.368.e.7 : Ἴσως τοίνυν πλείων ἂν δικαιοσύνη ἐν τῷ μείζονι ἐνείη 42750 Resp.368.e.8 : καὶ ῥᾴων καταμαθεῖν. εἰ οὖν βούλεσθε, πρῶτον ἐν ταῖς 42751 Resp.369.a.1 : πόλεσι ζητήσωμεν ποῖόν τί ἐστιν· ἔπειτα οὕτως ἐπισκεψώ– 42752 Resp.369.a.2 : μεθα καὶ ἐν ἑνὶ ἑκάστῳ, τὴν τοῦ μείζονος ὁμοιότητα ἐν τῇ 42753 Resp.369.a.3 : τοῦ ἐλάττονος ἰδέᾳ ἐπισκοποῦντες. 42754 Resp.369.a.4 : Ἀλλά μοι δοκεῖς, ἔφη, καλῶς λέγειν. 42755 Resp.369.a.5 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ γιγνομένην πόλιν θεασαίμεθα 42756 Resp.369.a.6 : λόγῳ, καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτῆς ἴδοιμεν ἂν γιγνομένην καὶ 42757 Resp.369.a.7 : τὴν ἀδικίαν; 42758 Resp.369.a.8 : Τάχ´ ἄν, ἦ δ´ ὅς. 42759 Resp.369.a.9 : Οὐκοῦν γενομένου αὐτοῦ ἐλπὶς εὐπετέστερον ἰδεῖν ὃ 42760 Resp.369.a.10 : ζητοῦμεν; 42761 Resp.369.b.1 : Πολύ γε. 42762 Resp.369.b.2 : Δοκεῖ οὖν χρῆναι ἐπιχειρῆσαι περαίνειν; οἶμαι μὲν γὰρ 42763 Resp.369.b.3 : οὐκ ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι· σκοπεῖτε οὖν. 42764 Resp.369.b.4 : Ἔσκεπται, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος· ἀλλὰ μὴ ἄλλως ποίει. 42765 Resp.369.b.5 : Γίγνεται τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, πόλις, ὡς ἐγᾦμαι, ἐπειδὴ 42766 Resp.369.b.6 : τυγχάνει ἡμῶν ἕκαστος οὐκ αὐτάρκης, ἀλλὰ πολλῶν 〈ὢν〉 42767 Resp.369.b.7 : ἐνδεής· ἢ τίν´ οἴει ἀρχὴν ἄλλην πόλιν οἰκίζειν; 42768 Resp.369.b.8 : Οὐδεμίαν, ἦ δ´ ὅς. 42769 Resp.369.c.1 : Οὕτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ´ ἄλλου, τὸν 42770 Resp.369.c.2 : δ´ ἐπ´ ἄλλου χρείᾳ, πολλῶν δεόμενοι, πολλοὺς εἰς μίαν 42771 Resp.369.c.3 : οἴκησιν ἀγείραντες κοινωνούς τε καὶ βοηθούς, ταύτῃ τῇ 42772 Resp.369.c.4 : συνοικίᾳ ἐθέμεθα πόλιν ὄνομα· ἦ γάρ; 42773 Resp.369.c.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 42774 Resp.369.c.6 : Μεταδίδωσι δὴ ἄλλος ἄλλῳ, εἴ τι μεταδίδωσιν, ἢ μετα– 42775 Resp.369.c.7 : λαμβάνει, οἰόμενος αὑτῷ ἄμεινον εἶναι; 42776 Resp.369.c.8 : Πάνυ γε. 42777 Resp.369.c.9 : Ἴθι δή, ἦν δ´ ἐγώ, τῷ λόγῳ ἐξ ἀρχῆς ποιῶμεν πόλιν· 42778 Resp.369.c.10 : ποιήσει δὲ αὐτήν, ὡς ἔοικεν, ἡ ἡμετέρα χρεία. 42779 Resp.369.c.11 : Πῶς δ´ οὔ; 42780 Resp.369.d.1 : Ἀλλὰ μὴν πρώτη γε καὶ μεγίστη τῶν χρειῶν ἡ τῆς τροφῆς 42781 Resp.369.d.2 : παρασκευὴ τοῦ εἶναί τε καὶ ζῆν ἕνεκα. 42782 Resp.369.d.3 : Παντάπασί γε. 42783 Resp.369.d.4 : Δευτέρα δὴ οἰκήσεως, τρίτη δὲ ἐσθῆτος καὶ τῶν τοιούτων. 42784 Resp.369.d.5 : Ἔστι ταῦτα. 42785 Resp.369.d.6 : Φέρε δή, ἦν δ´ ἐγώ, πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει ἐπὶ τοσαύτην 42786 Resp.369.d.7 : παρασκευήν; ἄλλο τι γεωργὸς μὲν εἷς, ὁ δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος 42787 Resp.369.d.8 : δέ τις ὑφάντης; ἢ καὶ σκυτοτόμον αὐτόσε προσθήσομεν ἤ 42788 Resp.369.d.9 : τιν´ ἄλλον τῶν περὶ τὸ σῶμα θεραπευτήν; 42789 Resp.369.d.10 : Πάνυ γε. 42790 Resp.369.d.11 : Εἴη δ´ ἂν ἥ γε ἀναγκαιοτάτη πόλις ἐκ τεττάρων ἢ πέντε 42791 Resp.369.d.12 : ἀνδρῶν. 42792 Resp.369.e.1 : Φαίνεται. 42793 Resp.369.e.2 : Τί δὴ οὖν; ἕνα ἕκαστον τούτων δεῖ τὸ αὑτοῦ ἔργον 42794 Resp.369.e.3 : ἅπασι κοινὸν κατατιθέναι, οἷον τὸν γεωργὸν ἕνα ὄντα παρα– 42795 Resp.369.e.4 : σκευάζειν σιτία τέτταρσιν καὶ τετραπλάσιον χρόνον τε καὶ 42796 Resp.369.e.5 : πόνον ἀναλίσκειν ἐπὶ σίτου παρασκευῇ καὶ ἄλλοις κοινωνεῖν, 42797 Resp.369.e.6 : ἢ ἀμελήσαντα ἑαυτῷ μόνον τέταρτον μέρος ποιεῖν τούτου τοῦ 42798 Resp.370.a.1 : σίτου ἐν τετάρτῳ μέρει τοῦ χρόνου, τὰ δὲ τρία, τὸ μὲν ἐπὶ 42799 Resp.370.a.2 : τῇ τῆς οἰκίας παρασκευῇ διατρίβειν, τὸ δὲ ἱματίου, τὸ δὲ 42800 Resp.370.a.3 : ὑποδημάτων, καὶ μὴ ἄλλοις κοινωνοῦντα πράγματα ἔχειν, 42801 Resp.370.a.4 : ἀλλ´ αὐτὸν δι´ αὑτὸν τὰ αὑτοῦ πράττειν; 42802 Resp.370.a.5 : Καὶ ὁ Ἀδείμαντος ἔφη· Ἀλλ´ ἴσως, ὦ Σώκρατες, οὕτω 42803 Resp.370.a.6 : ῥᾷον ἢ ´κείνως. 42804 Resp.370.a.7 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ, μὰ Δία ἄτοπον. ἐννοῶ γὰρ καὶ αὐτὸς 42805 Resp.370.a.8 : εἰπόντος σοῦ, ὅτι πρῶτον μὲν ἡμῶν φύεται ἕκαστος οὐ πάνυ 42806 Resp.370.b.1 : ὅμοιος ἑκάστῳ, ἀλλὰ διαφέρων τὴν φύσιν, ἄλλος ἐπ´ ἄλλου 42807 Resp.370.b.2 : ἔργου πράξει. ἢ οὐ δοκεῖ σοι; 42808 Resp.370.b.3 : Ἔμοιγε. 42809 Resp.370.b.4 : Τί δέ; πότερον κάλλιον πράττοι ἄν τις εἷς ὢν πολλὰς 42810 Resp.370.b.5 : τέχνας ἐργαζόμενος, ἢ ὅταν μίαν εἷς; 42811 Resp.370.b.6 : Ὅταν, ἦ δ´ ὅς, εἷς μίαν. 42812 Resp.370.b.7 : Ἀλλὰ μὴν οἶμαι καὶ τόδε δῆλον, ὡς, ἐάν τίς τινος παρῇ 42813 Resp.370.b.8 : ἔργου καιρόν, διόλλυται. 42814 Resp.370.b.9 : Δῆλον γάρ. 42815 Resp.370.b.10 : Οὐ γὰρ οἶμαι ἐθέλει τὸ πραττόμενον τὴν τοῦ πράττοντος 42816 Resp.370.b.11 : σχολὴν περιμένειν, ἀλλ´ ἀνάγκη τὸν πράττοντα τῷ πρατ– 42817 Resp.370.c.1 : τομένῳ ἐπακολουθεῖν μὴ ἐν παρέργου μέρει. 42818 Resp.370.c.2 : Ἀνάγκη. 42819 Resp.370.c.3 : Ἐκ δὴ τούτων πλείω τε ἕκαστα γίγνεται καὶ κάλλιον καὶ 42820 Resp.370.c.4 : ῥᾷον, ὅταν εἷς ἓν κατὰ φύσιν καὶ ἐν καιρῷ, σχολὴν τῶν 42821 Resp.370.c.5 : ἄλλων ἄγων, πράττῃ. 42822 Resp.370.c.6 : Παντάπασι μὲν οὖν. 42823 Resp.370.c.7 : Πλειόνων δή, ὦ Ἀδείμαντε, δεῖ πολιτῶν ἢ τεττάρων ἐπὶ 42824 Resp.370.c.8 : τὰς παρασκευὰς ὧν ἐλέγομεν. ὁ γὰρ γεωργός, ὡς ἔοικεν, 42825 Resp.370.c.9 : οὐκ αὐτὸς ποιήσεται ἑαυτῷ τὸ ἄροτρον, εἰ μέλλει καλὸν εἶναι, 42826 Resp.370.d.1 : οὐδὲ σμινύην, οὐδὲ τἆλλα ὄργανα ὅσα περὶ γεωργίαν. οὐδ´ 42827 Resp.370.d.2 : αὖ ὁ οἰκοδόμος· πολλῶν δὲ καὶ τούτῳ δεῖ. ὡσαύτως δ´ ὁ 42828 Resp.370.d.3 : ὑφάντης τε καὶ ὁ σκυτοτόμος· ἢ οὔ; 42829 Resp.370.d.4 : Ἀληθῆ. 42830 Resp.370.d.5 : Τέκτονες δὴ καὶ χαλκῆς καὶ τοιοῦτοί τινες πολλοὶ 42831 Resp.370.d.6 : δημιουργοί, κοινωνοὶ ἡμῖν τοῦ πολιχνίου γιγνόμενοι, συχνὸν 42832 Resp.370.d.7 : αὐτὸ ποιοῦσιν. 42833 Resp.370.d.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 42834 Resp.370.d.9 : Ἀλλ´ οὐκ ἄν πω πάνυ γε μέγα τι εἴη, εἰ αὐτοῖς βουκόλους 42835 Resp.370.d.10 : τε καὶ ποιμένας τούς τε ἄλλους νομέας προσθεῖμεν, ἵνα οἵ τε 42836 Resp.370.e.1 : γεωργοὶ ἐπὶ τὸ ἀροῦν ἔχοιεν βοῦς, οἵ τε οἰκοδόμοι πρὸς τὰς 42837 Resp.370.e.2 : ἀγωγὰς μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις, ὑφάνται δὲ 42838 Resp.370.e.3 : καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν τε καὶ ἐρίοις. 42839 Resp.370.e.4 : Οὐδέ γε, ἦ δ´ ὅς, σμικρὰ πόλις ἂν εἴη ἔχουσα πάντα ταῦτα. 42840 Resp.370.e.5 : Ἀλλὰ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, κατοικίσαι γε αὐτὴν τὴν πόλιν εἰς 42841 Resp.370.e.6 : τοιοῦτον τόπον οὗ ἐπεισαγωγίμων μὴ δεήσεται, σχεδόν τι 42842 Resp.370.e.7 : ἀδύνατον. 42843 Resp.370.e.8 : Ἀδύνατον γάρ. 42844 Resp.370.e.9 : Προσδεήσει ἄρα ἔτι καὶ ἄλλων, οἳ ἐξ ἄλλης πόλεως αὐτῇ 42845 Resp.370.e.10 : κομιοῦσιν ὧν δεῖται. 42846 Resp.370.e.11 : Δεήσει. 42847 Resp.370.e.12 : Καὶ μὴν κενὸς ἂν ἴῃ ὁ διάκονος, μηδὲν ἄγων ὧν ἐκεῖνοι 42848 Resp.371.a.1 : δέονται παρ´ ὧν ἂν κομίζωνται ὧν ἂν αὐτοῖς χρεία, κενὸς 42849 Resp.371.a.2 : ἄπεισιν. ἦ γάρ; 42850 Resp.371.a.3 : Δοκεῖ μοι. 42851 Resp.371.a.4 : Δεῖ δὴ τὰ οἴκοι μὴ μόνον ἑαυτοῖς ποιεῖν ἱκανά, ἀλλὰ καὶ 42852 Resp.371.a.5 : οἷα καὶ ὅσα ἐκείνοις ὧν ἂν δέωνται. 42853 Resp.371.a.6 : Δεῖ γάρ. 42854 Resp.371.a.7 : Πλειόνων δὴ γεωργῶν τε καὶ τῶν ἄλλων δημιουργῶν δεῖ 42855 Resp.371.a.8 : ἡμῖν τῇ πόλει. 42856 Resp.371.a.9 : Πλειόνων γάρ. 42857 Resp.371.a.10 : Καὶ δὴ καὶ τῶν ἄλλων διακόνων που τῶν τε εἰσαξόν– 42858 Resp.371.a.11 : των καὶ ἐξαξόντων ἕκαστα. οὗτοι δέ εἰσιν ἔμποροι· ἦ 42859 Resp.371.a.12 : γάρ; 42860 Resp.371.a.13 : Ναί. 42861 Resp.371.a.14 : Καὶ ἐμπόρων δὴ δεησόμεθα. 42862 Resp.371.a.15 : Πάνυ γε. 42863 Resp.371.a.16 : Καὶ ἐὰν μέν γε κατὰ θάλατταν ἡ ἐμπορία γίγνηται, συχνῶν 42864 Resp.371.b.1 : καὶ ἄλλων προσδεήσεται τῶν ἐπιστημόνων τῆς περὶ τὴν 42865 Resp.371.b.2 : θάλατταν ἐργασίας. 42866 Resp.371.b.3 : Συχνῶν μέντοι. 42867 Resp.371.b.4 : Τί δὲ δή; ἐν αὐτῇ τῇ πόλει πῶς ἀλλήλοις μεταδώσουσιν 42868 Resp.371.b.5 : ὧν ἂν ἕκαστοι ἐργάζωνται; ὧν δὴ ἕνεκα καὶ κοινωνίαν 42869 Resp.371.b.6 : ποιησάμενοι πόλιν ᾠκίσαμεν. 42870 Resp.371.b.7 : Δῆλον δή, ἦ δ´ ὅς, ὅτι πωλοῦντες καὶ ὠνούμενοι. 42871 Resp.371.b.8 : Ἀγορὰ δὴ ἡμῖν καὶ νόμισμα σύμβολον τῆς ἀλλαγῆς ἕνεκα 42872 Resp.371.b.9 : γενήσεται ἐκ τούτου. 42873 Resp.371.b.10 : Πάνυ μὲν οὖν. 42874 Resp.371.c.1 : Ἂν οὖν κομίσας ὁ γεωργὸς εἰς τὴν ἀγοράν τι ὧν ποιεῖ, ἤ 42875 Resp.371.c.2 : τις ἄλλος τῶν δημιουργῶν, μὴ εἰς τὸν αὐτὸν χρόνον ἥκῃ τοῖς 42876 Resp.371.c.3 : δεομένοις τὰ παρ´ αὐτοῦ ἀλλάξασθαι, ἀργήσει τῆς αὑτοῦ 42877 Resp.371.c.4 : δημιουργίας καθήμενος ἐν ἀγορᾷ; 42878 Resp.371.c.5 : Οὐδαμῶς, ἦ δ´ ὅς, ἀλλὰ εἰσὶν οἳ τοῦτο ὁρῶντες ἑαυτοὺς 42879 Resp.371.c.6 : ἐπὶ τὴν διακονίαν τάττουσιν ταύτην, ἐν μὲν ταῖς ὀρθῶς οἰκου– 42880 Resp.371.c.7 : μέναις πόλεσι σχεδόν τι οἱ ἀσθενέστατοι τὰ σώματα καὶ 42881 Resp.371.c.8 : ἀχρεῖοί τι ἄλλο ἔργον πράττειν. αὐτοῦ γὰρ δεῖ μένοντας 42882 Resp.371.d.1 : αὐτοὺς περὶ τὴν ἀγορὰν τὰ μὲν ἀντ´ ἀργυρίου ἀλλάξασθαι τοῖς 42883 Resp.371.d.2 : τι δεομένοις ἀποδόσθαι, τοῖς δὲ ἀντὶ αὖ ἀργυρίου διαλλάττειν 42884 Resp.371.d.3 : ὅσοι τι δέονται πρίασθαι. 42885 Resp.371.d.4 : Αὕτη ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ χρεία καπήλων ἡμῖν γένεσιν 42886 Resp.371.d.5 : ἐμποιεῖ τῇ πόλει. ἢ οὐ καπήλους καλοῦμεν τοὺς πρὸς ὠνήν 42887 Resp.371.d.6 : τε καὶ πρᾶσιν διακονοῦντας ἱδρυμένους ἐν ἀγορᾷ, τοὺς δὲ 42888 Resp.371.d.7 : πλανήτας ἐπὶ τὰς πόλεις ἐμπόρους; 42889 Resp.371.d.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 42890 Resp.371.e.1 : Ἔτι δή τινες, ὡς ἐγᾦμαι, εἰσὶ καὶ ἄλλοι διάκονοι, οἳ ἂν 42891 Resp.371.e.2 : τὰ μὲν τῆς διανοίας μὴ πάνυ ἀξιοκοινώνητοι ὦσιν, τὴν δὲ 42892 Resp.371.e.3 : τοῦ σώματος ἰσχὺν ἱκανὴν ἐπὶ τοὺς πόνους ἔχωσιν· οἳ δὴ 42893 Resp.371.e.4 : πωλοῦντες τὴν τῆς ἰσχύος χρείαν, τὴν τιμὴν ταύτην μισθὸν 42894 Resp.371.e.5 : καλοῦντες, κέκληνται, ὡς ἐγᾦμαι, μισθωτοί· ἦ γάρ; 42895 Resp.371.e.6 : Πάνυ μὲν οὖν. 42896 Resp.371.e.7 : Πλήρωμα δὴ πόλεώς εἰσιν, ὡς ἔοικε, καὶ μισθωτοί. 42897 Resp.371.e.8 : Δοκεῖ μοι. 42898 Resp.371.e.9 : Ἆρ´ οὖν, ὦ Ἀδείμαντε, ἤδη ἡμῖν ηὔξηται ἡ πόλις, ὥστ´ 42899 Resp.371.e.10 : εἶναι τελέα; 42900 Resp.371.e.11 : Ἴσως. 42901 Resp.371.e.12 : Ποῦ οὖν ἄν ποτε ἐν αὐτῇ εἴη ἥ τε δικαιοσύνη καὶ ἡ ἀδικία; 42902 Resp.371.e.13 : καὶ τίνι ἅμα ἐγγενομένη ὧν ἐσκέμμεθα; 42903 Resp.372.a.1 : Ἐγὼ μέν, ἔφη, οὐκ ἐννοῶ, ὦ Σώκρατες, εἰ μή που ἐν 42904 Resp.372.a.2 : αὐτῶν τούτων χρείᾳ τινὶ τῇ πρὸς ἀλλήλους. 42905 Resp.372.a.3 : Ἀλλ´ ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, καλῶς λέγεις· καὶ σκεπτέον γε καὶ 42906 Resp.372.a.4 : οὐκ ἀποκνητέον. 42907 Resp.372.a.5 : Πρῶτον οὖν σκεψώμεθα τίνα τρόπον διαιτήσονται οἱ οὕτω 42908 Resp.372.a.6 : παρεσκευασμένοι. ἄλλο τι ἢ σῖτόν τε ποιοῦντες καὶ οἶνον 42909 Resp.372.a.7 : καὶ ἱμάτια καὶ ὑποδήματα; καὶ οἰκοδομησάμενοι οἰκίας, θέρους 42910 Resp.372.a.8 : μὲν τὰ πολλὰ γυμνοί τε καὶ ἀνυπόδητοι ἐργάσονται, τοῦ δὲ 42911 Resp.372.b.1 : χειμῶνος ἠμφιεσμένοι τε καὶ ὑποδεδεμένοι ἱκανῶς· θρέ– 42912 Resp.372.b.2 : ψονται δὲ ἐκ μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι, ἐκ δὲ 42913 Resp.372.b.3 : τῶν πυρῶν ἄλευρα, τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ μάξαντες, μάζας 42914 Resp.372.b.4 : γενναίας καὶ ἄρτους ἐπὶ κάλαμόν τινα παραβαλλόμενοι ἢ 42915 Resp.372.b.5 : φύλλα καθαρά, κατακλινέντες ἐπὶ στιβάδων ἐστρωμένων 42916 Resp.372.b.6 : μίλακί τε καὶ μυρρίναις, εὐωχήσονται αὐτοί τε καὶ τὰ παιδία, 42917 Resp.372.b.7 : ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου, ἐστεφανωμένοι καὶ ὑμνοῦντες τοὺς 42918 Resp.372.b.8 : θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις, οὐχ ὑπὲρ τὴν οὐσίαν ποιού– 42919 Resp.372.c.1 : μενοι τοὺς παῖδας, εὐλαβούμενοι πενίαν ἢ πόλεμον. 42920 Resp.372.c.2 : Καὶ ὁ Γλαύκων ὑπολαβών, Ἄνευ ὄψου, ἔφη, ὡς ἔοικας, 42921 Resp.372.c.3 : ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους. 42922 Resp.372.c.4 : Ἀληθῆ, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. ἐπελαθόμην ὅτι καὶ ὄψον 42923 Resp.372.c.5 : ἕξουσιν, ἅλας τε δῆλον ὅτι καὶ ἐλάας καὶ τυρόν, καὶ βολβοὺς 42924 Resp.372.c.6 : καὶ λάχανά γε, οἷα δὴ ἐν ἀγροῖς ἑψήματα, ἑψήσονται. 42925 Resp.372.c.7 : καὶ τραγήματά που παραθήσομεν αὐτοῖς τῶν τε σύκων καὶ 42926 Resp.372.c.8 : ἐρεβίνθων καὶ κυάμων, καὶ μύρτα καὶ φηγοὺς σποδιοῦσιν 42927 Resp.372.d.1 : πρὸς τὸ πῦρ, μετρίως ὑποπίνοντες· καὶ οὕτω διάγοντες τὸν 42928 Resp.372.d.2 : βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας, ὡς εἰκός, γηραιοὶ τελευτῶντες 42929 Resp.372.d.3 : ἄλλον τοιοῦτον βίον τοῖς ἐκγόνοις παραδώσουσιν. 42930 Resp.372.d.4 : Καὶ ὅς, Εἰ δὲ ὑῶν πόλιν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, κατεσκεύαζες, 42931 Resp.372.d.5 : τί ἂν αὐτὰς ἄλλο ἢ ταῦτα ἐχόρταζες; 42932 Resp.372.d.6 : Ἀλλὰ πῶς χρή, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων; 42933 Resp.372.d.7 : Ἅπερ νομίζεται, ἔφη· ἐπί τε κλινῶν κατακεῖσθαι οἶμαι 42934 Resp.372.d.8 : τοὺς μέλλοντας μὴ ταλαιπωρεῖσθαι, καὶ ἀπὸ τραπεζῶν 42935 Resp.372.e.1 : δειπνεῖν, καὶ ὄψα ἅπερ καὶ οἱ νῦν ἔχουσι καὶ τραγήματα. 42936 Resp.372.e.2 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· μανθάνω. οὐ πόλιν, ὡς ἔοικε, σκοποῦμεν 42937 Resp.372.e.3 : μόνον ὅπως γίγνεται, ἀλλὰ καὶ τρυφῶσαν πόλιν. ἴσως οὖν 42938 Resp.372.e.4 : οὐδὲ κακῶς ἔχει· σκοποῦντες γὰρ καὶ τοιαύτην τάχ´ ἂν 42939 Resp.372.e.5 : κατίδοιμεν τήν τε δικαιοσύνην καὶ ἀδικίαν ὅπῃ ποτὲ ταῖς 42940 Resp.372.e.6 : πόλεσιν ἐμφύονται. ἡ μὲν οὖν ἀληθινὴ πόλις δοκεῖ μοι 42941 Resp.372.e.7 : εἶναι ἣν διεληλύθαμεν, ὥσπερ ὑγιής τις· εἰ δ´ αὖ βούλεσθε, 42942 Resp.372.e.8 : καὶ φλεγμαίνουσαν πόλιν θεωρήσωμεν· οὐδὲν ἀποκωλύει. 42943 Resp.373.a.1 : ταῦτα γὰρ δή τισιν, ὡς δοκεῖ, οὐκ ἐξαρκέσει, οὐδὲ αὕτη ἡ 42944 Resp.373.a.2 : δίαιτα, ἀλλὰ κλῖναί τε προσέσονται καὶ τράπεζαι καὶ τἆλλα 42945 Resp.373.a.3 : σκεύη, καὶ ὄψα δὴ καὶ μύρα καὶ θυμιάματα καὶ ἑταῖραι καὶ 42946 Resp.373.a.4 : πέμματα, καὶ ἕκαστα τούτων παντοδαπά. καὶ δὴ καὶ ἃ τὸ 42947 Resp.373.a.5 : πρῶτον ἐλέγομεν οὐκέτι τἀναγκαῖα θετέον, οἰκίας τε καὶ 42948 Resp.373.a.6 : ἱμάτια καὶ ὑποδήματα, ἀλλὰ τήν τε ζωγραφίαν κινητέον 42949 Resp.373.a.7 : καὶ τὴν ποικιλίαν, καὶ χρυσὸν καὶ ἐλέφαντα καὶ πάντα τὰ 42950 Resp.373.a.8 : τοιαῦτα κτητέον. ἦ γάρ; 42951 Resp.373.b.1 : Ναί, ἔφη. 42952 Resp.373.b.2 : Οὐκοῦν μείζονά τε αὖ τὴν πόλιν δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη γὰρ 42953 Resp.373.b.3 : ἡ ὑγιεινὴ οὐκέτι ἱκανή, ἀλλ´ ἤδη ὄγκου ἐμπληστέα καὶ 42954 Resp.373.b.4 : πλήθους, ἃ οὐκέτι τοῦ ἀναγκαίου ἕνεκά ἐστιν ἐν ταῖς πόλεσιν, 42955 Resp.373.b.5 : οἷον οἵ τε θηρευταὶ πάντες οἵ τε μιμηταί, πολλοὶ μὲν οἱ περὶ 42956 Resp.373.b.6 : τὰ σχήματά τε καὶ χρώματα, πολλοὶ δὲ οἱ περὶ μουσικήν, 42957 Resp.373.b.7 : ποιηταί τε καὶ τούτων ὑπηρέται, ῥαψῳδοί, ὑποκριταί, χορευταί, 42958 Resp.373.b.8 : ἐργολάβοι, σκευῶν τε παντοδαπῶν δημιουργοί, τῶν τε ἄλλων 42959 Resp.373.c.1 : καὶ τῶν περὶ τὸν γυναικεῖον κόσμον. καὶ δὴ καὶ διακόνων 42960 Resp.373.c.2 : πλειόνων δεησόμεθα· ἢ οὐ δοκεῖ δεήσειν παιδαγωγῶν, τιτθῶν, 42961 Resp.373.c.3 : τροφῶν, κομμωτριῶν, κουρέων, καὶ αὖ ὀψοποιῶν τε καὶ 42962 Resp.373.c.4 : μαγείρων; ἔτι δὲ καὶ συβωτῶν προσδεησόμεθα· τοῦτο γὰρ 42963 Resp.373.c.5 : ἡμῖν ἐν τῇ προτέρᾳ πόλει οὐκ ἐνῆν—ἔδει γὰρ οὐδέν—ἐν δὲ 42964 Resp.373.c.6 : ταύτῃ καὶ τούτου προσδεήσει. δεήσει δὲ καὶ τῶν ἄλλων 42965 Resp.373.c.7 : βοσκημάτων παμπόλλων, εἴ τις αὐτὰ ἔδεται· ἦ γάρ; 42966 Resp.373.c.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 42967 Resp.373.d.1 : Οὐκοῦν καὶ ἰατρῶν ἐν χρείαις ἐσόμεθα πολὺ μᾶλλον οὕτω 42968 Resp.373.d.2 : διαιτώμενοι ἢ ὡς τὸ πρότερον; 42969 Resp.373.d.3 : Πολύ γε. 42970 Resp.373.d.4 : Καὶ ἡ χώρα γέ που, ἡ τότε ἱκανὴ τρέφειν τοὺς τότε, 42971 Resp.373.d.5 : σμικρὰ δὴ ἐξ ἱκανῆς ἔσται. ἢ πῶς λέγομεν; 42972 Resp.373.d.6 : Οὕτως, ἔφη. 42973 Resp.373.d.7 : Οὐκοῦν τῆς τῶν πλησίον χώρας ἡμῖν ἀποτμητέον, εἰ 42974 Resp.373.d.8 : μέλλομεν ἱκανὴν ἕξειν νέμειν τε καὶ ἀροῦν, καὶ ἐκείνοις αὖ 42975 Resp.373.d.9 : τῆς ἡμετέρας, ἐὰν καὶ ἐκεῖνοι ἀφῶσιν αὑτοὺς ἐπὶ χρημάτων 42976 Resp.373.d.10 : κτῆσιν ἄπειρον, ὑπερβάντες τὸν τῶν ἀναγκαίων ὅρον; 42977 Resp.373.e.1 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 42978 Resp.373.e.2 : Πολεμήσομεν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο, ὦ Γλαύκων; ἢ πῶς ἔσται; 42979 Resp.373.e.3 : Οὕτως, ἔφη. 42980 Resp.373.e.4 : Καὶ μηδέν γέ πω λέγωμεν, ἦν δ´ ἐγώ, μήτ´ εἴ τι κακὸν 42981 Resp.373.e.5 : μήτ´ εἰ ἀγαθὸν ὁ πόλεμος ἐργάζεται, ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον, 42982 Resp.373.e.6 : ὅτι πολέμου αὖ γένεσιν ηὑρήκαμεν, ἐξ ὧν μάλιστα ταῖς 42983 Resp.373.e.7 : πόλεσιν καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ κακὰ γίγνεται, ὅταν γίγνηται. 42984 Resp.373.e.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 42985 Resp.373.e.9 : Ἔτι δή, ὦ φίλε, μείζονος τῆς πόλεως δεῖ οὔ τι σμικρῷ, 42986 Resp.374.a.1 : ἀλλ´ ὅλῳ στρατοπέδῳ, ὃ ἐξελθὸν ὑπὲρ τῆς οὐσίας ἁπάσης 42987 Resp.374.a.2 : καὶ ὑπὲρ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν διαμαχεῖται τοῖς ἐπιοῦσιν. 42988 Resp.374.a.3 : Τί δέ; ἦ δ´ ὅς· αὐτοὶ οὐχ ἱκανοί; 42989 Resp.374.a.4 : Οὔκ, εἰ σύ γε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἡμεῖς ἅπαντες ὡμολογήσαμεν 42990 Resp.374.a.5 : καλῶς, ἡνίκα ἐπλάττομεν τὴν πόλιν· ὡμολογοῦμεν δέ που, 42991 Resp.374.a.6 : εἰ μέμνησαι, ἀδύνατον ἕνα πολλὰς καλῶς ἐργάζεσθαι τέχνας. 42992 Resp.374.a.7 : Ἀληθῆ λέγεις, ἔφη. 42993 Resp.374.b.1 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ· ἡ περὶ τὸν πόλεμον ἀγωνία οὐ 42994 Resp.374.b.2 : τεχνικὴ δοκεῖ εἶναι; 42995 Resp.374.b.3 : Καὶ μάλα, ἔφη. 42996 Resp.374.b.4 : Ἦ οὖν τι σκυτικῆς δεῖ μᾶλλον κήδεσθαι ἢ πολεμικῆς; 42997 Resp.374.b.5 : Οὐδαμῶς. 42998 Resp.374.b.6 : Ἀλλ´ ἄρα τὸν μὲν σκυτοτόμον διεκωλύομεν μήτε γεωργὸν 42999 Resp.374.b.7 : ἐπιχειρεῖν εἶναι ἅμα μήτε ὑφάντην μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ 43000 Resp.374.b.8 : σκυτοτόμον, ἵνα δὴ ἡμῖν τὸ τῆς σκυτικῆς ἔργον καλῶς 43001 Resp.374.b.9 : γίγνοιτο, καὶ τῶν ἄλλων ἑνὶ ἑκάστῳ ὡσαύτως ἓν ἀπεδίδομεν, 43002 Resp.374.b.10 : πρὸς ὃ ἐπεφύκει ἕκαστος καὶ ἐφ´ ᾧ ἔμελλε τῶν ἄλλων 43003 Resp.374.c.1 : σχολὴν ἄγων διὰ βίου αὐτὸ ἐργαζόμενος οὐ παριεὶς τοὺς 43004 Resp.374.c.2 : καιροὺς καλῶς ἀπεργάσεσθαι· τὰ δὲ δὴ περὶ τὸν πόλεμον 43005 Resp.374.c.3 : πότερον οὐ περὶ πλείστου ἐστὶν εὖ ἀπεργασθέντα; ἢ οὕτω 43006 Resp.374.c.4 : ῥᾴδιον, ὥστε καὶ γεωργῶν τις ἅμα πολεμικὸς ἔσται καὶ 43007 Resp.374.c.5 : σκυτοτομῶν καὶ ἄλλην τέχνην ἡντινοῦν ἐργαζόμενος, πετ– 43008 Resp.374.c.6 : τευτικὸς δὲ ἢ κυβευτικὸς ἱκανῶς οὐδ´ ἂν εἷς γένοιτο μὴ 43009 Resp.374.c.7 : αὐτὸ τοῦτο ἐκ παιδὸς ἐπιτηδεύων, ἀλλὰ παρέργῳ χρώμενος; 43010 Resp.374.d.1 : καὶ ἀσπίδα μὲν λαβὼν ἤ τι ἄλλο τῶν πολεμικῶν ὅπλων τε 43011 Resp.374.d.2 : καὶ ὀργάνων αὐθημερὸν ὁπλιτικῆς ἤ τινος ἄλλης μάχης 43012 Resp.374.d.3 : τῶν κατὰ πόλεμον ἱκανὸς ἔσται ἀγωνιστής, τῶν δὲ ἄλλων 43013 Resp.374.d.4 : ὀργάνων οὐδὲν οὐδένα δημιουργὸν οὐδὲ ἀθλητὴν ληφθὲν 43014 Resp.374.d.5 : ποιήσει, οὐδ´ ἔσται χρήσιμον τῷ μήτε τὴν ἐπιστήμην 43015 Resp.374.d.6 : ἑκάστου λαβόντι μήτε τὴν μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ; 43016 Resp.374.d.7 : Πολλοῦ γὰρ ἄν, ἦ δ´ ὅς, τὰ ὄργανα ἦν ἄξια. 43017 Resp.374.d.8 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅσῳ μέγιστον τὸ τῶν φυλάκων ἔργον, 43018 Resp.374.e.1 : τοσούτῳ σχολῆς τε τῶν ἄλλων πλείστης ἂν εἴη καὶ αὖ 43019 Resp.374.e.2 : τέχνης τε καὶ ἐπιμελείας μεγίστης δεόμενον. 43020 Resp.374.e.3 : Οἶμαι ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς. 43021 Resp.374.e.4 : Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ φύσεως ἐπιτηδείας εἰς αὐτὸ τὸ ἐπιτήδευμα; 43022 Resp.374.e.5 : Πῶς δ´ οὔ; 43023 Resp.374.e.6 : Ἡμέτερον δὴ ἔργον ἂν εἴη, ὡς ἔοικεν, εἴπερ οἷοί τ´ 43024 Resp.374.e.7 : ἐσμέν, ἐκλέξασθαι τίνες τε καὶ ποῖαι φύσεις ἐπιτήδειαι εἰς 43025 Resp.374.e.8 : πόλεως φυλακήν. 43026 Resp.374.e.9 : Ἡμέτερον μέντοι. 43027 Resp.374.e.10 : Μὰ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκ ἄρα φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· 43028 Resp.374.e.11 : ὅμως δὲ οὐκ ἀποδειλιατέον, ὅσον γ´ ἂν δύναμις παρείκῃ. 43029 Resp.375.a.1 : Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη. 43030 Resp.375.a.2 : Οἴει οὖν τι, ἦν δ´ ἐγώ, διαφέρειν φύσιν γενναίου σκύλακος 43031 Resp.375.a.3 : εἰς φυλακὴν νεανίσκου εὐγενοῦς; 43032 Resp.375.a.4 : Τὸ ποῖον λέγεις; 43033 Resp.375.a.5 : Οἷον ὀξύν τέ που δεῖ αὐτοῖν ἑκάτερον εἶναι πρὸς αἴσθησιν 43034 Resp.375.a.6 : καὶ ἐλαφρὸν πρὸς τὸ αἰσθανόμενον διωκάθειν, καὶ ἰσχυρὸν 43035 Resp.375.a.7 : αὖ, ἐὰν δέῃ ἑλόντα διαμάχεσθαι. 43036 Resp.375.a.8 : Δεῖ γὰρ οὖν, ἔφη, πάντων τούτων. 43037 Resp.375.a.9 : Καὶ μὴν ἀνδρεῖόν γε, εἴπερ εὖ μαχεῖται. 43038 Resp.375.a.10 : Πῶς δ´ οὔ; 43039 Resp.375.a.11 : Ἀνδρεῖος δὲ εἶναι ἆρα ἐθελήσει ὁ μὴ θυμοειδὴς εἴτε 43040 Resp.375.a.12 : ἵππος εἴτε κύων ἢ ἄλλο ὁτιοῦν ζῷον; ἢ οὐκ ἐννενόηκας ὡς 43041 Resp.375.b.1 : ἄμαχόν τε καὶ ἀνίκητον θυμός, οὗ παρόντος ψυχὴ πᾶσα 43042 Resp.375.b.2 : πρὸς πάντα ἄφοβός τέ ἐστι καὶ ἀήττητος; 43043 Resp.375.b.3 : Ἐννενόηκα. 43044 Resp.375.b.4 : Τὰ μὲν τοίνυν τοῦ σώματος οἷον δεῖ τὸν φύλακα εἶναι, 43045 Resp.375.b.5 : δῆλα. 43046 Resp.375.b.6 : Ναί. 43047 Resp.375.b.7 : Καὶ μὴν καὶ τὰ τῆς ψυχῆς, ὅτι γε θυμοειδῆ. 43048 Resp.375.b.8 : Καὶ τοῦτο. 43049 Resp.375.b.9 : Πῶς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, οὐκ ἄγριοι ἀλλήλοις τε 43050 Resp.375.b.10 : ἔσονται καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις, ὄντες τοιοῦτοι τὰς φύσεις; 43051 Resp.375.b.11 : Μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐ ῥᾳδίως. 43052 Resp.375.c.1 : Ἀλλὰ μέντοι δεῖ γε πρὸς μὲν τοὺς οἰκείους πρᾴους αὐτοὺς 43053 Resp.375.c.2 : εἶναι, πρὸς δὲ τοὺς πολεμίους χαλεπούς· εἰ δὲ μή, οὐ 43054 Resp.375.c.3 : περιμενοῦσιν ἄλλους σφᾶς διολέσαι, ἀλλ´ αὐτοὶ φθήσονται 43055 Resp.375.c.4 : αὐτὸ δράσαντες. 43056 Resp.375.c.5 : Ἀληθῆ, ἔφη. 43057 Resp.375.c.6 : Τί οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ποιήσομεν; πόθεν ἅμα πρᾷον καὶ 43058 Resp.375.c.7 : μεγαλόθυμον ἦθος εὑρήσομεν; ἐναντία γάρ που θυμοειδεῖ 43059 Resp.375.c.8 : πρᾳεῖα φύσις. 43060 Resp.375.c.9 : Φαίνεται. 43061 Resp.375.c.10 : Ἀλλὰ μέντοι τούτων γε ὁποτέρου ἂν στέρηται, φύλαξ 43062 Resp.375.c.11 : ἀγαθὸς οὐ μὴ γένηται· ταῦτα δὲ ἀδυνάτοις ἔοικεν, καὶ οὕτω 43063 Resp.375.d.1 : δὴ συμβαίνει ἀγαθὸν φύλακα ἀδύνατον γενέσθαι. 43064 Resp.375.d.2 : Κινδυνεύει, ἔφη. 43065 Resp.375.d.3 : Καὶ ἐγὼ ἀπορήσας τε καὶ ἐπισκεψάμενος τὰ ἔμπροσθεν, 43066 Resp.375.d.4 : Δικαίως γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, ἀποροῦμεν· ἧς γὰρ προυθέ– 43067 Resp.375.d.5 : μεθα εἰκόνος ἀπελείφθημεν. 43068 Resp.375.d.6 : Πῶς λέγεις; 43069 Resp.375.d.7 : Οὐκ ἐννενοήκαμεν ὅτι εἰσὶν ἄρα φύσεις οἵας ἡμεῖς οὐκ 43070 Resp.375.d.8 : ᾠήθημεν, ἔχουσαι τἀναντία ταῦτα. 43071 Resp.375.d.9 : Ποῦ δή; 43072 Resp.375.d.10 : Ἴδοι μὲν ἄν τις καὶ ἐν ἄλλοις ζῴοις, οὐ μεντἂν ἥκιστα 43073 Resp.375.e.1 : ἐν ᾧ ἡμεῖς παρεβάλλομεν τῷ φύλακι. οἶσθα γάρ που τῶν 43074 Resp.375.e.2 : γενναίων κυνῶν, ὅτι τοῦτο φύσει αὐτῶν τὸ ἦθος, πρὸς μὲν 43075 Resp.375.e.3 : τοὺς συνήθεις τε καὶ γνωρίμους ὡς οἷόν τε πρᾳοτάτους εἶναι, 43076 Resp.375.e.4 : πρὸς δὲ τοὺς ἀγνῶτας τοὐναντίον. 43077 Resp.375.e.5 : Οἶδα μέντοι. 43078 Resp.375.e.6 : Τοῦτο μὲν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, δυνατόν, καὶ οὐ παρὰ φύσιν 43079 Resp.375.e.7 : ζητοῦμεν τοιοῦτον εἶναι τὸν φύλακα. 43080 Resp.375.e.8 : Οὐκ ἔοικεν. 43081 Resp.375.e.9 : Ἆρ´ οὖν σοι δοκεῖ ἔτι τοῦδε προσδεῖσθαι ὁ φυλακικὸς 43082 Resp.375.e.10 : ἐσόμενος, πρὸς τῷ θυμοειδεῖ ἔτι προσγενέσθαι φιλόσοφος 43083 Resp.375.e.11 : τὴν φύσιν; 43084 Resp.376.a.1 : Πῶς δή; ἔφη· οὐ γὰρ ἐννοῶ. 43085 Resp.376.a.2 : Καὶ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν τοῖς κυσὶν κατόψει, ὃ καὶ ἄξιον 43086 Resp.376.a.3 : θαυμάσαι τοῦ θηρίου. 43087 Resp.376.a.4 : Τὸ ποῖον; 43088 Resp.376.a.5 : Ὅτι ὃν μὲν ἂν ἴδῃ ἀγνῶτα, χαλεπαίνει, οὐδὲ ἓν κακὸν 43089 Resp.376.a.6 : προπεπονθώς· ὃν δ´ ἂν γνώριμον, ἀσπάζεται, κἂν μηδὲν 43090 Resp.376.a.7 : πώποτε ὑπ´ αὐτοῦ ἀγαθὸν πεπόνθῃ. ἢ οὔπω τοῦτο ἐθαύ– 43091 Resp.376.a.8 : μασας; 43092 Resp.376.a.9 : Οὐ πάνυ, ἔφη, μέχρι τούτου προσέσχον τὸν νοῦν· ὅτι δέ 43093 Resp.376.a.10 : που δρᾷ ταῦτα, δῆλον. 43094 Resp.376.a.11 : Ἀλλὰ μὴν κομψόν γε φαίνεται τὸ πάθος αὐτοῦ τῆς 43095 Resp.376.b.1 : φύσεως καὶ ὡς ἀληθῶς φιλόσοφον. 43096 Resp.376.b.2 : Πῇ δή; 43097 Resp.376.b.3 : Ἧι, ἦν δ´ ἐγώ, ὄψιν οὐδενὶ ἄλλῳ φίλην καὶ ἐχθρὰν 43098 Resp.376.b.4 : διακρίνει ἢ τῷ τὴν μὲν καταμαθεῖν, τὴν δὲ ἀγνοῆσαι. καίτοι 43099 Resp.376.b.5 : πῶς οὐκ ἂν φιλομαθὲς εἴη συνέσει τε καὶ ἀγνοίᾳ ὁριζόμενον 43100 Resp.376.b.6 : τό τε οἰκεῖον καὶ τὸ ἀλλότριον; 43101 Resp.376.b.7 : Οὐδαμῶς, ἦ δ´ ὅς, ὅπως οὔ. 43102 Resp.376.b.8 : Ἀλλὰ μέντοι, εἶπον ἐγώ, τό γε φιλομαθὲς καὶ φιλόσοφον 43103 Resp.376.b.9 : ταὐτόν; 43104 Resp.376.b.10 : Ταὐτὸν γάρ, ἔφη. 43105 Resp.376.b.11 : Οὐκοῦν θαρροῦντες τιθῶμεν καὶ ἐν ἀνθρώπῳ, εἰ μέλλει 43106 Resp.376.c.1 : πρὸς τοὺς οἰκείους καὶ γνωρίμους πρᾷός τις ἔσεσθαι, φύσει 43107 Resp.376.c.2 : φιλόσοφον καὶ φιλομαθῆ αὐτὸν δεῖν εἶναι; 43108 Resp.376.c.3 : Τιθῶμεν, ἔφη. 43109 Resp.376.c.4 : Φιλόσοφος δὴ καὶ θυμοειδὴς καὶ ταχὺς καὶ ἰσχυρὸς ἡμῖν τὴν 43110 Resp.376.c.5 : φύσιν ἔσται ὁ μέλλων καλὸς κἀγαθὸς ἔσεσθαι φύλαξ πόλεως. 43111 Resp.376.c.6 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 43112 Resp.376.c.7 : Οὗτος μὲν δὴ ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ δὴ ἡμῖν 43113 Resp.376.c.8 : οὗτοι καὶ παιδευθήσονται τίνα τρόπον; καὶ ἆρά τι προὔργου 43114 Resp.376.c.9 : ἡμῖν ἐστιν αὐτὸ σκοποῦσι πρὸς τὸ κατιδεῖν οὗπερ ἕνεκα 43115 Resp.376.d.1 : πάντα σκοποῦμεν, δικαιοσύνην τε καὶ ἀδικίαν τίνα τρόπον 43116 Resp.376.d.2 : ἐν πόλει γίγνεται; ἵνα μὴ ἐῶμεν ἱκανὸν λόγον ἢ συχνὸν 43117 Resp.376.d.3 : διεξίωμεν. 43118 Resp.376.d.4 : Καὶ ὁ τοῦ Γλαύκωνος ἀδελφός, Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, ἔγωγε 43119 Resp.376.d.5 : προσδοκῶ προὔργου εἶναι εἰς τοῦτο ταύτην τὴν σκέψιν. 43120 Resp.376.d.6 : Μὰ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Ἀδείμαντε, οὐκ ἄρα ἀφετέον, 43121 Resp.376.d.7 : οὐδ´ εἰ μακροτέρα τυγχάνει οὖσα. 43122 Resp.376.d.8 : Οὐ γὰρ οὖν. 43123 Resp.376.d.9 : Ἴθι οὖν, ὥσπερ ἐν μύθῳ μυθολογοῦντές τε καὶ σχολὴν 43124 Resp.376.d.10 : ἄγοντες λόγῳ παιδεύωμεν τοὺς ἄνδρας. 43125 Resp.376.e.1 : Ἀλλὰ χρή. 43126 Resp.376.e.2 : Τίς οὖν ἡ παιδεία; ἢ χαλεπὸν εὑρεῖν βελτίω τῆς ὑπὸ 43127 Resp.376.e.3 : τοῦ πολλοῦ χρόνου ηὑρημένης; ἔστιν δέ που ἡ μὲν ἐπὶ 43128 Resp.376.e.4 : σώμασι γυμναστική, ἡ δ´ ἐπὶ ψυχῇ μουσική. 43129 Resp.376.e.5 : Ἔστιν γάρ. 43130 Resp.376.e.6 : Ἆρ´ οὖν οὐ μουσικῇ πρότερον ἀρξόμεθα παιδεύοντες ἢ 43131 Resp.376.e.7 : γυμναστικῇ; 43132 Resp.376.e.8 : Πῶς δ´ οὔ; 43133 Resp.376.e.9 : Μουσικῆς δ´, εἶπον, τιθεῖς λόγους, ἢ οὔ; 43134 Resp.376.e.10 : Ἔγωγε. 43135 Resp.376.e.11 : Λόγων δὲ διττὸν εἶδος, τὸ μὲν ἀληθές, ψεῦδος δ´ ἕτερον; 43136 Resp.376.e.12 : Ναί. 43137 Resp.377.a.1 : Παιδευτέον δ´ ἐν ἀμφοτέροις, πρότερον δ´ ἐν τοῖς ψευ– 43138 Resp.377.a.2 : δέσιν; 43139 Resp.377.a.3 : Οὐ μανθάνω, ἔφη, πῶς λέγεις. 43140 Resp.377.a.4 : Οὐ μανθάνεις, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι πρῶτον τοῖς παιδίοις μύθους 43141 Resp.377.a.5 : λέγομεν; τοῦτο δέ που ὡς τὸ ὅλον εἰπεῖν ψεῦδος, ἔνι δὲ 43142 Resp.377.a.6 : καὶ ἀληθῆ. πρότερον δὲ μύθοις πρὸς τὰ παιδία ἢ γυμνασίοις 43143 Resp.377.a.7 : χρώμεθα. 43144 Resp.377.a.8 : Ἔστι ταῦτα. 43145 Resp.377.a.9 : Τοῦτο δὴ ἔλεγον, ὅτι μουσικῆς πρότερον ἁπτέον ἢ γυ– 43146 Resp.377.a.10 : μναστικῆς. 43147 Resp.377.a.11 : Ὀρθῶς, ἔφη. 43148 Resp.377.a.12 : Οὐκοῦν οἶσθ´ ὅτι ἀρχὴ παντὸς ἔργου μέγιστον, ἄλλως 43149 Resp.377.b.1 : τε δὴ καὶ νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν; μάλιστα γὰρ δὴ τότε 43150 Resp.377.b.2 : πλάττεται, καὶ ἐνδύεται τύπος ὃν ἄν τις βούληται ἐνσημή– 43151 Resp.377.b.3 : νασθαι ἑκάστῳ. 43152 Resp.377.b.4 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 43153 Resp.377.b.5 : Ἆρ´ οὖν ῥᾳδίως οὕτω παρήσομεν τοὺς ἐπιτυχόντας ὑπὸ 43154 Resp.377.b.6 : τῶν ἐπιτυχόντων μύθους πλασθέντας ἀκούειν τοὺς παῖδας 43155 Resp.377.b.7 : καὶ λαμβάνειν ἐν ταῖς ψυχαῖς ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐναντίας 43156 Resp.377.b.8 : δόξας ἐκείναις ἅς, ἐπειδὰν τελεωθῶσιν, ἔχειν οἰησόμεθα δεῖν 43157 Resp.377.b.9 : αὐτούς; 43158 Resp.377.b.10 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν παρήσομεν. 43159 Resp.377.b.11 : Πρῶτον δὴ ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ἐπιστατητέον τοῖς μυθοποιοῖς, 43160 Resp.377.c.1 : καὶ ὃν μὲν ἂν καλὸν [μῦθον] ποιήσωσιν, ἐγκριτέον, ὃν δ´ ἂν 43161 Resp.377.c.2 : μή, ἀποκριτέον. τοὺς δ´ ἐγκριθέντας πείσομεν τὰς τροφούς 43162 Resp.377.c.3 : τε καὶ μητέρας λέγειν τοῖς παισίν, καὶ πλάττειν τὰς ψυχὰς 43163 Resp.377.c.4 : αὐτῶν τοῖς μύθοις πολὺ μᾶλλον ἢ τὰ σώματα ταῖς χερσίν· 43164 Resp.377.c.5 : ὧν δὲ νῦν λέγουσι τοὺς πολλοὺς ἐκβλητέον. 43165 Resp.377.c.6 : Ποίους δή; ἔφη. 43166 Resp.377.c.7 : Ἐν τοῖς μείζοσιν, ἦν δ´ ἐγώ, μύθοις ὀψόμεθα καὶ τοὺς 43167 Resp.377.c.8 : ἐλάττους. δεῖ γὰρ δὴ τὸν αὐτὸν τύπον εἶναι καὶ ταὐτὸν 43168 Resp.377.d.1 : δύνασθαι τούς τε μείζους καὶ τοὺς ἐλάττους. ἢ οὐκ οἴει; 43169 Resp.377.d.2 : Ἔγωγ´, ἔφη· ἀλλ´ οὐκ ἐννοῶ οὐδὲ τοὺς μείζους τίνας 43170 Resp.377.d.3 : λέγεις. 43171 Resp.377.d.4 : Οὓς Ἡσίοδός τε, εἶπον, καὶ Ὅμηρος ἡμῖν ἐλεγέτην καὶ 43172 Resp.377.d.5 : οἱ ἄλλοι ποιηταί. οὗτοι γάρ που μύθους τοῖς ἀνθρώποις 43173 Resp.377.d.6 : ψευδεῖς συντιθέντες ἔλεγόν τε καὶ λέγουσι. 43174 Resp.377.d.7 : Ποίους δή, ἦ δ´ ὅς, καὶ τί αὐτῶν μεμφόμενος λέγεις; 43175 Resp.377.d.8 : Ὅπερ, ἦν δ´ ἐγώ, χρὴ καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα μέμφεσθαι, 43176 Resp.377.d.9 : ἄλλως τε καὶ ἐάν τις μὴ καλῶς ψεύδηται. 43177 Resp.377.d.10 : Τί τοῦτο; 43178 Resp.377.e.1 : Ὅταν εἰκάζῃ τις κακῶς [οὐσίαν] τῷ λόγῳ, περὶ θεῶν τε 43179 Resp.377.e.2 : καὶ ἡρώων οἷοί εἰσιν, ὥσπερ γραφεὺς μηδὲν ἐοικότα γράφων 43180 Resp.377.e.3 : οἷς ἂν ὅμοια βουληθῇ γράψαι. 43181 Resp.377.e.4 : Καὶ γάρ, ἔφη, ὀρθῶς ἔχει τά γε τοιαῦτα μέμφεσθαι. 43182 Resp.377.e.5 : ἀλλὰ πῶς δὴ λέγομεν καὶ ποῖα; 43183 Resp.377.e.6 : Πρῶτον μέν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ μέγιστον καὶ περὶ τῶν 43184 Resp.377.e.7 : μεγίστων ψεῦδος ὁ εἰπὼν οὐ καλῶς ἐψεύσατο ὡς Οὐρανός 43185 Resp.377.e.8 : τε ἠργάσατο ἅ φησι δρᾶσαι αὐτὸν Ἡσίοδος, ὅ τε αὖ Κρόνος 43186 Resp.378.a.1 : ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τὰ δὲ δὴ τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ 43187 Resp.378.a.2 : πάθη ὑπὸ τοῦ ὑέος, οὐδ´ ἂν εἰ ἦν ἀληθῆ ᾤμην δεῖν ῥᾳδίως 43188 Resp.378.a.3 : οὕτως λέγεσθαι πρὸς ἄφρονάς τε καὶ νέους, ἀλλὰ μάλιστα 43189 Resp.378.a.4 : μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δὲ ἀνάγκη τις ἦν λέγειν, δι´ ἀπορρήτων 43190 Resp.378.a.5 : ἀκούειν ὡς ὀλιγίστους, θυσαμένους οὐ χοῖρον ἀλλά τι μέγα 43191 Resp.378.a.6 : καὶ ἄπορον θῦμα, ὅπως ὅτι ἐλαχίστοις συνέβη ἀκοῦσαι. 43192 Resp.378.a.7 : Καὶ γάρ, ἦ δ´ ὅς, οὗτοί γε οἱ λόγοι χαλεποί. 43193 Resp.378.b.1 : Καὶ οὐ λεκτέοι γ´, ἔφην, ὦ Ἀδείμαντε, ἐν τῇ ἡμετέρᾳ 43194 Resp.378.b.2 : πόλει. οὐδὲ λεκτέον νέῳ ἀκούοντι ὡς ἀδικῶν τὰ ἔσχατα 43195 Resp.378.b.3 : οὐδὲν ἂν θαυμαστὸν ποιοῖ, οὐδ´ αὖ ἀδικοῦντα πατέρα κολάζων 43196 Resp.378.b.4 : παντὶ τρόπῳ, ἀλλὰ δρῴη ἂν ὅπερ θεῶν οἱ πρῶτοί τε καὶ 43197 Resp.378.b.5 : μέγιστοι. 43198 Resp.378.b.6 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ ἐπιτήδεια 43199 Resp.378.b.7 : εἶναι λέγειν. 43200 Resp.378.b.8 : Οὐδέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ παράπαν ὡς θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσί 43201 Resp.378.c.1 : τε καὶ ἐπιβουλεύουσι καὶ μάχονται—οὐδὲ γὰρ ἀληθῆ—εἴ 43202 Resp.378.c.2 : γε δεῖ ἡμῖν τοὺς μέλλοντας τὴν πόλιν φυλάξειν αἴσχιστον 43203 Resp.378.c.3 : νομίζειν τὸ ῥᾳδίως ἀλλήλοις ἀπεχθάνεσθαι—πολλοῦ δεῖ 43204 Resp.378.c.4 : γιγαντομαχίας τε μυθολογητέον αὐτοῖς καὶ ποικιλτέον, καὶ 43205 Resp.378.c.5 : ἄλλας ἔχθρας πολλὰς καὶ παντοδαπὰς θεῶν τε καὶ ἡρώων 43206 Resp.378.c.6 : πρὸς συγγενεῖς τε καὶ οἰκείους αὐτῶν—ἀλλ´ εἴ πως μέλ– 43207 Resp.378.c.7 : λομεν πείσειν ὡς οὐδεὶς πώποτε πολίτης ἕτερος ἑτέρῳ 43208 Resp.378.c.8 : ἀπήχθετο οὐδ´ ἔστιν τοῦτο ὅσιον, τοιαῦτα λεκτέα μᾶλλον πρὸς 43209 Resp.378.d.1 : τὰ παιδία εὐθὺς καὶ γέρουσι καὶ γραυσί, καὶ πρεσβυτέροις 43210 Resp.378.d.2 : γιγνομένοις καὶ τοὺς ποιητὰς ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον 43211 Resp.378.d.3 : λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ ὑέος καὶ Ἡφαίστου 43212 Resp.378.d.4 : ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ ἀμυνεῖν, 43213 Resp.378.d.5 : καὶ θεομαχίας ὅσας Ὅμηρος πεποίηκεν οὐ παραδεκτέον εἰς 43214 Resp.378.d.6 : τὴν πόλιν, οὔτ´ ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπο– 43215 Resp.378.d.7 : νοιῶν. ὁ γὰρ νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν ὅτι τε ὑπόνοια καὶ 43216 Resp.378.d.8 : ὃ μή, ἀλλ´ ἃ ἂν τηλικοῦτος ὢν λάβῃ ἐν ταῖς δόξαις δυσέκ– 43217 Resp.378.e.1 : νιπτά τε καὶ ἀμετάστατα φιλεῖ γίγνεσθαι· ὧν δὴ ἴσως 43218 Resp.378.e.2 : ἕνεκα περὶ παντὸς ποιητέον ἃ πρῶτα ἀκούουσιν ὅτι κάλλιστα 43219 Resp.378.e.3 : μεμυθολογημένα πρὸς ἀρετὴν ἀκούειν. 43220 Resp.378.e.4 : Ἔχει γάρ, ἔφη, λόγον. ἀλλ´ εἴ τις αὖ καὶ ταῦτα ἐρω– 43221 Resp.378.e.5 : τῴη ἡμᾶς, ταῦτα ἅττα τ´ ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι, τίνας ἂν 43222 Resp.378.e.6 : φαῖμεν; 43223 Resp.378.e.7 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ Ἀδείμαντε, οὐκ ἐσμὲν ποιηταὶ ἐγώ τε 43224 Resp.379.a.1 : καὶ σὺ ἐν τῷ παρόντι, ἀλλ´ οἰκισταὶ πόλεως· οἰκισταῖς δὲ 43225 Resp.379.a.2 : τοὺς μὲν τύπους προσήκει εἰδέναι ἐν οἷς δεῖ μυθολογεῖν τοὺς 43226 Resp.379.a.3 : ποιητάς, παρ´ οὓς ἐὰν ποιῶσιν οὐκ ἐπιτρεπτέον, οὐ μὴν 43227 Resp.379.a.4 : αὐτοῖς γε ποιητέον μύθους. 43228 Resp.379.a.5 : Ὀρθῶς, ἔφη· ἀλλ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο, οἱ τύποι περὶ θεο– 43229 Resp.379.a.6 : λογίας τίνες ἂν εἶεν; 43230 Resp.379.a.7 : Τοιοίδε πού τινες, ἦν δ´ ἐγώ· οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν, 43231 Resp.379.a.8 : ἀεὶ δήπου ἀποδοτέον, ἐάντέ τις αὐτὸν ἐν ἔπεσιν ποιῇ ἐάντε 43232 Resp.379.a.9 : ἐν μέλεσιν ἐάντε ἐν τραγῳδίᾳ. 43233 Resp.379.a.10 : Δεῖ γάρ. 43234 Resp.379.b.1 : Οὐκοῦν ἀγαθὸς ὅ γε θεὸς τῷ ὄντι τε καὶ λεκτέον οὕτω; 43235 Resp.379.b.2 : Τί μήν; 43236 Resp.379.b.3 : Ἀλλὰ μὴν οὐδέν γε τῶν ἀγαθῶν βλαβερόν· ἦ γάρ; 43237 Resp.379.b.4 : Οὔ μοι δοκεῖ. 43238 Resp.379.b.5 : Ἆρ´ οὖν ὃ μὴ βλαβερὸν βλάπτει; 43239 Resp.379.b.6 : Οὐδαμῶς. 43240 Resp.379.b.7 : Ὃ δὲ μὴ βλάπτει κακόν τι ποιεῖ; 43241 Resp.379.b.8 : Οὐδὲ τοῦτο. 43242 Resp.379.b.9 : Ὃ δέ γε μηδὲν κακὸν ποιεῖ οὐδ´ ἄν τινος εἴη κακοῦ αἴτιον; 43243 Resp.379.b.10 : Πῶς γάρ; 43244 Resp.379.b.11 : Τί δέ; ὠφέλιμον τὸ ἀγαθόν; 43245 Resp.379.b.12 : Ναί. 43246 Resp.379.b.13 : Αἴτιον ἄρα εὐπραγίας; 43247 Resp.379.b.14 : Ναί. 43248 Resp.379.b.15 : Οὐκ ἄρα πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν μὲν εὖ 43249 Resp.379.b.16 : ἐχόντων αἴτιον, τῶν δὲ κακῶν ἀναίτιον. 43250 Resp.379.c.1 : Παντελῶς γ´, ἔφη. 43251 Resp.379.c.2 : Οὐδ´ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ θεός, ἐπειδὴ ἀγαθός, πάντων ἂν 43252 Resp.379.c.3 : εἴη αἴτιος, ὡς οἱ πολλοὶ λέγουσιν, ἀλλὰ ὀλίγων μὲν τοῖς 43253 Resp.379.c.4 : ἀνθρώποις αἴτιος, πολλῶν δὲ ἀναίτιος· πολὺ γὰρ ἐλάττω 43254 Resp.379.c.5 : τἀγαθὰ τῶν κακῶν ἡμῖν, καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν οὐδένα 43255 Resp.379.c.6 : ἄλλον αἰτιατέον, τῶν δὲ κακῶν ἄλλ´ ἄττα δεῖ ζητεῖν τὰ 43256 Resp.379.c.7 : αἴτια, ἀλλ´ οὐ τὸν θεόν. 43257 Resp.379.c.8 : Ἀληθέστατα, ἔφη, δοκεῖς μοι λέγειν. 43258 Resp.379.c.9 : Οὐκ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἀποδεκτέον οὔτε Ὁμήρου οὔτ´ ἄλλου 43259 Resp.379.d.1 : ποιητοῦ ταύτην τὴν ἁμαρτίαν περὶ τοὺς θεοὺς ἀνοήτως 43260 Resp.379.d.2 : ἁμαρτάνοντος καὶ λέγοντος— 43261 Resp.379.d.2 : 43262 Resp.379.d.3 : ὡς δοιοί τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει 43263 Resp.379.d.4 : κηρῶν ἔμπλειοι, ὁ μὲν ἐσθλῶν, αὐτὰρ ὃ δειλῶν· 43264 Resp.379.d.4 : 43265 Resp.379.d.5 : καὶ ᾧ μὲν ἂν μείξας ὁ Ζεὺς δῷ ἀμφοτέρων, 43266 Resp.379.d.5 : 43267 Resp.379.d.6 : ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ γε κύρεται, ἄλλοτε δ´ ἐσθλῷ· 43268 Resp.379.d.6 : 43269 Resp.379.d.7 : ᾧ δ´ ἂν μή, ἀλλ´ ἄκρατα τὰ ἕτερα, 43270 Resp.379.d.7 : 43271 Resp.379.d.8 : τὸν δὲ κακὴ βούβρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει· 43272 Resp.379.d.8 : 43273 Resp.379.e.1 : οὐδ´ ὡς ταμίας ἡμῖν Ζεὺς— 43274 Resp.379.e.1 : 43275 Resp.379.e.2 : ἀγαθῶν τε κακῶν τε τέτυκται. 43276 Resp.379.e.2 : 43277 Resp.379.e.3 : τὴν δὲ τῶν ὅρκων καὶ σπονδῶν σύγχυσιν, ἣν ὁ Πάν– 43278 Resp.379.e.4 : δαρος συνέχεεν, ἐάν τις φῇ δι´ Ἀθηνᾶς τε καὶ Διὸς 43279 Resp.379.e.5 : γεγονέναι, οὐκ ἐπαινεσόμεθα, οὐδὲ θεῶν ἔριν τε καὶ κρίσιν 43280 Resp.380.a.1 : διὰ Θέμιτός τε καὶ Διός, οὐδ´ αὖ, ὡς Αἰσχύλος λέγει, 43281 Resp.380.a.2 : ἐατέον ἀκούειν τοὺς νέους, ὅτι— 43282 Resp.380.a.2 : 43283 Resp.380.a.3 : θεὸς μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖς, 43284 Resp.380.a.4 : ὅταν κακῶσαι δῶμα παμπήδην θέλῃ. 43285 Resp.380.a.4 : 43286 Resp.380.a.5 : ἀλλ´ ἐάν τις ποιῇ ἐν οἷς ταῦτα τὰ ἰαμβεῖα ἔνεστιν, τὰ τῆς 43287 Resp.380.a.6 : Νιόβης πάθη, ἢ τὰ Πελοπιδῶν ἢ τὰ Τρωικὰ ἤ τι ἄλλο τῶν 43288 Resp.380.a.7 : τοιούτων, ἢ οὐ θεοῦ ἔργα ἐατέον αὐτὰ λέγειν, ἢ εἰ θεοῦ, 43289 Resp.380.a.8 : ἐξευρετέον αὐτοῖς σχεδὸν ὃν νῦν ἡμεῖς λόγον ζητοῦμεν, καὶ 43290 Resp.380.b.1 : λεκτέον ὡς ὁ μὲν θεὸς δίκαιά τε καὶ ἀγαθὰ ἠργάζετο, οἱ δὲ 43291 Resp.380.b.2 : ὠνίναντο κολαζόμενοι· ὡς δὲ ἄθλιοι μὲν οἱ δίκην διδόντες, 43292 Resp.380.b.3 : ἦν δὲ δὴ ὁ δρῶν ταῦτα θεός, οὐκ ἐατέον λέγειν τὸν ποι– 43293 Resp.380.b.4 : ητήν. ἀλλ´ εἰ μὲν ὅτι ἐδεήθησαν κολάσεως λέγοιεν ὡς 43294 Resp.380.b.5 : ἄθλιοι οἱ κακοί, διδόντες δὲ δίκην ὠφελοῦντο ὑπὸ τοῦ θεοῦ, 43295 Resp.380.b.6 : ἐατέον· κακῶν δὲ αἴτιον φάναι θεόν τινι γίγνεσθαι ἀγαθὸν 43296 Resp.380.b.7 : ὄντα, διαμαχετέον παντὶ τρόπῳ μήτε τινὰ λέγειν ταῦτα ἐν 43297 Resp.380.b.8 : τῇ αὑτοῦ πόλει, εἰ μέλλει εὐνομήσεσθαι, μήτε τινὰ ἀκούειν, 43298 Resp.380.c.1 : μήτε νεώτερον μήτε πρεσβύτερον, μήτ´ ἐν μέτρῳ μήτε ἄνευ 43299 Resp.380.c.2 : μέτρου μυθολογοῦντα, ὡς οὔτε ὅσια ἂν λεγόμενα εἰ λέγοιτο, 43300 Resp.380.c.3 : οὔτε σύμφορα ἡμῖν οὔτε σύμφωνα αὐτὰ αὑτοῖς. 43301 Resp.380.c.4 : Σύμψηφός σοί εἰμι, ἔφη, τούτου τοῦ νόμου, καί μοι 43302 Resp.380.c.5 : ἀρέσκει. 43303 Resp.380.c.6 : Οὗτος μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, εἷς ἂν εἴη τῶν περὶ θεοὺς 43304 Resp.380.c.7 : νόμων τε καὶ τύπων, ἐν ᾧ δεήσει τούς τε λέγοντας λέγειν 43305 Resp.380.c.8 : καὶ τοὺς ποιοῦντας ποιεῖν, μὴ πάντων αἴτιον τὸν θεὸν ἀλλὰ 43306 Resp.380.c.9 : τῶν ἀγαθῶν. 43307 Resp.380.c.10 : Καὶ μάλ´, ἔφη, ἀπόχρη. 43308 Resp.380.d.1 : Τί δὲ δὴ ὁ δεύτερος ὅδε; ἆρα γόητα τὸν θεὸν οἴει εἶναι 43309 Resp.380.d.2 : καὶ οἷον ἐξ ἐπιβουλῆς φαντάζεσθαι ἄλλοτε ἐν ἄλλαις ἰδέαις 43310 Resp.380.d.3 : τοτὲ μὲν αὐτὸν γιγνόμενον, [καὶ] ἀλλάττοντα τὸ αὑτοῦ εἶδος 43311 Resp.380.d.4 : εἰς πολλὰς μορφάς, τοτὲ δὲ ἡμᾶς ἀπατῶντα καὶ ποιοῦντα 43312 Resp.380.d.5 : περὶ αὑτοῦ τοιαῦτα δοκεῖν, ἢ ἁπλοῦν τε εἶναι καὶ πάντων 43313 Resp.380.d.6 : ἥκιστα τῆς ἑαυτοῦ ἰδέας ἐκβαίνειν; 43314 Resp.380.d.7 : Οὐκ ἔχω, ἔφη, νῦν γε οὕτως εἰπεῖν. 43315 Resp.380.d.8 : Τί δὲ τόδε; οὐκ ἀνάγκη, εἴπερ τι ἐξίσταιτο τῆς αὑτοῦ 43316 Resp.380.e.1 : ἰδέας, ἢ αὐτὸ ὑφ´ ἑαυτοῦ μεθίστασθαι ἢ ὑπ´ ἄλλου; 43317 Resp.380.e.2 : Ἀνάγκη. 43318 Resp.380.e.3 : Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα ἔχοντα ἥκιστα ἀλλοι– 43319 Resp.380.e.4 : οῦταί τε καὶ κινεῖται; οἷον σῶμα ὑπὸ σιτίων τε καὶ ποτῶν 43320 Resp.380.e.5 : καὶ πόνων, καὶ πᾶν φυτὸν ὑπὸ εἱλήσεών τε καὶ ἀνέμων καὶ 43321 Resp.380.e.6 : τῶν τοιούτων παθημάτων, οὐ τὸ ὑγιέστατον καὶ ἰσχυρότατον 43322 Resp.381.a.1 : ἥκιστα ἀλλοιοῦται; 43323 Resp.381.a.2 : Πῶς δ´ οὔ; 43324 Resp.381.a.3 : Ψυχὴν δὲ οὐ τὴν ἀνδρειοτάτην καὶ φρονιμωτάτην ἥκιστ´ 43325 Resp.381.a.4 : ἄν τι ἔξωθεν πάθος ταράξειέν τε καὶ ἀλλοιώσειεν; 43326 Resp.381.a.5 : Ναί. 43327 Resp.381.a.6 : Καὶ μήν που καὶ τά γε σύνθετα πάντα σκεύη τε καὶ 43328 Resp.381.a.7 : οἰκοδομήματα καὶ ἀμφιέσματα κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τὰ εὖ 43329 Resp.381.a.8 : εἰργασμένα καὶ εὖ ἔχοντα ὑπὸ χρόνου τε καὶ τῶν ἄλλων 43330 Resp.381.a.9 : παθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται. 43331 Resp.381.a.10 : Ἔστι δὴ ταῦτα. 43332 Resp.381.b.1 : Πᾶν δὴ τὸ καλῶς ἔχον ἢ φύσει ἢ τέχνῃ ἢ ἀμφοτέροις 43333 Resp.381.b.2 : ἐλαχίστην μεταβολὴν ὑπ´ ἄλλου ἐνδέχεται. 43334 Resp.381.b.3 : Ἔοικεν. 43335 Resp.381.b.4 : Ἀλλὰ μὴν ὁ θεός γε καὶ τὰ τοῦ θεοῦ πάντῃ ἄριστα ἔχει. 43336 Resp.381.b.5 : Πῶς δ´ οὔ; 43337 Resp.381.b.6 : Ταύτῃ μὲν δὴ ἥκιστα ἂν πολλὰς μορφὰς ἴσχοι ὁ θεός. 43338 Resp.381.b.7 : Ἥκιστα δῆτα. 43339 Resp.381.b.8 : Ἀλλ´ ἆρα αὐτὸς αὑτὸν μεταβάλλοι ἂν καὶ ἀλλοιοῖ; 43340 Resp.381.b.9 : Δῆλον, ἔφη, ὅτι, εἴπερ ἀλλοιοῦται. 43341 Resp.381.b.10 : Πότερον οὖν ἐπὶ τὸ βέλτιόν τε καὶ κάλλιον μεταβάλλει 43342 Resp.381.b.11 : ἑαυτὸν ἢ ἐπὶ τὸ χεῖρον καὶ τὸ αἴσχιον ἑαυτοῦ; 43343 Resp.381.c.1 : Ἀνάγκη, ἔφη, ἐπὶ τὸ χεῖρον, εἴπερ ἀλλοιοῦται· οὐ γάρ 43344 Resp.381.c.2 : που ἐνδεᾶ γε φήσομεν τὸν θεὸν κάλλους ἢ ἀρετῆς εἶναι. 43345 Resp.381.c.3 : Ὀρθότατα, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. καὶ οὕτως ἔχοντος δοκεῖ 43346 Resp.381.c.4 : ἄν τίς σοι, ὦ Ἀδείμαντε, ἑκὼν αὑτὸν χείρω ποιεῖν ὁπῃοῦν 43347 Resp.381.c.5 : ἢ θεῶν ἢ ἀνθρώπων; 43348 Resp.381.c.6 : Ἀδύνατον, ἔφη. 43349 Resp.381.c.7 : Ἀδύνατον ἄρα, ἔφην, καὶ θεῷ ἐθέλειν αὑτὸν ἀλλοιοῦν, 43350 Resp.381.c.8 : ἀλλ´ ὡς ἔοικε, κάλλιστος καὶ ἄριστος ὢν εἰς τὸ δυνατὸν 43351 Resp.381.c.9 : ἕκαστος αὐτῶν μένει ἀεὶ ἁπλῶς ἐν τῇ αὑτοῦ μορφῇ. 43352 Resp.381.c.10 : Ἅπασα, ἔφη, ἀνάγκη ἔμοιγε δοκεῖ. 43353 Resp.381.d.1 : Μηδεὶς ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἄριστε, λεγέτω ἡμῖν τῶν 43354 Resp.381.d.2 : ποιητῶν, ὡς— 43355 Resp.381.d.2 : 43356 Resp.381.d.3 : θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι, 43357 Resp.381.d.4 : παντοῖοι τελέθοντες, ἐπιστρωφῶσι πόληας· 43358 Resp.381.d.4 : 43359 Resp.381.d.5 : μηδὲ Πρωτέως καὶ Θέτιδος καταψευδέσθω μηδείς, μηδ´ ἐν 43360 Resp.381.d.6 : τραγῳδίαις μηδ´ ἐν τοῖς ἄλλοις ποιήμασιν εἰσαγέτω Ἥραν 43361 Resp.381.d.7 : ἠλλοιωμένην, ὡς ἱέρειαν ἀγείρουσαν— 43362 Resp.381.d.7 : 43363 Resp.381.d.8 : Ἰνάχου Ἀργείου ποταμοῦ παισὶν βιοδώροις· 43364 Resp.381.d.8 : 43365 Resp.381.e.1 : καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ μὴ ἡμῖν ψευδέσθων. μηδ´ αὖ ὑπὸ 43366 Resp.381.e.2 : τούτων ἀναπειθόμεναι αἱ μητέρες τὰ παιδία ἐκδειματούντων, 43367 Resp.381.e.3 : λέγουσαι τοὺς μύθους κακῶς, ὡς ἄρα θεοί τινες περιέρχονται 43368 Resp.381.e.4 : νύκτωρ πολλοῖς ξένοις καὶ παντοδαποῖς ἰνδαλλόμενοι, ἵνα 43369 Resp.381.e.5 : μὴ ἅμα μὲν εἰς θεοὺς βλασφημῶσιν, ἅμα δὲ τοὺς παῖδας 43370 Resp.381.e.6 : ἀπεργάζωνται δειλοτέρους. 43371 Resp.381.e.7 : Μὴ γάρ, ἔφη. 43372 Resp.381.e.8 : Ἀλλ´ ἆρα, ἦν δ´ ἐγώ, αὐτοὶ μὲν οἱ θεοί εἰσιν οἷοι μὴ 43373 Resp.381.e.9 : μεταβάλλειν, ἡμῖν δὲ ποιοῦσιν δοκεῖν σφᾶς παντοδαποὺς 43374 Resp.381.e.10 : φαίνεσθαι, ἐξαπατῶντες καὶ γοητεύοντες; 43375 Resp.381.e.11 : Ἴσως, ἔφη. 43376 Resp.382.a.1 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· ψεύδεσθαι θεὸς ἐθέλοι ἂν ἢ λόγῳ ἢ 43377 Resp.382.a.2 : ἔργῳ φάντασμα προτείνων; 43378 Resp.382.a.3 : Οὐκ οἶδα, ἦ δ´ ὅς. 43379 Resp.382.a.4 : Οὐκ οἶσθα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι τό γε ὡς ἀληθῶς ψεῦδος, εἰ 43380 Resp.382.a.5 : οἷόν τε τοῦτο εἰπεῖν, πάντες θεοί τε καὶ ἄνθρωποι μισοῦσιν; 43381 Resp.382.a.6 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 43382 Resp.382.a.7 : Οὕτως, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι τῷ κυριωτάτῳ που ἑαυτῶν ψεύ– 43383 Resp.382.a.8 : δεσθαι καὶ περὶ τὰ κυριώτατα οὐδεὶς ἑκὼν ἐθέλει, ἀλλὰ 43384 Resp.382.a.9 : πάντων μάλιστα φοβεῖται ἐκεῖ αὐτὸ κεκτῆσθαι. 43385 Resp.382.a.10 : Οὐδὲ νῦν πω, ἦ δ´ ὅς, μανθάνω. 43386 Resp.382.b.1 : Οἴει γάρ τί με, ἔφην, σεμνὸν λέγειν· ἐγὼ δὲ λέγω ὅτι 43387 Resp.382.b.2 : τῇ ψυχῇ περὶ τὰ ὄντα ψεύδεσθαί τε καὶ ἐψεῦσθαι καὶ 43388 Resp.382.b.3 : ἀμαθῆ εἶναι καὶ ἐνταῦθα ἔχειν τε καὶ κεκτῆσθαι τὸ ψεῦδος 43389 Resp.382.b.4 : πάντες ἥκιστα ἂν δέξαιντο, καὶ μισοῦσι μάλιστα αὐτὸ ἐν 43390 Resp.382.b.5 : τῷ τοιούτῳ. 43391 Resp.382.b.6 : Πολύ γε, ἔφη. 43392 Resp.382.b.7 : Ἀλλὰ μὴν ὀρθότατά γ´ ἄν, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, τοῦτο ὡς 43393 Resp.382.b.8 : ἀληθῶς ψεῦδος καλοῖτο, ἡ ἐν τῇ ψυχῇ ἄγνοια ἡ τοῦ ἐψευ– 43394 Resp.382.b.9 : σμένου· ἐπεὶ τό γε ἐν τοῖς λόγοις μίμημά τι τοῦ ἐν τῇ 43395 Resp.382.b.10 : ψυχῇ ἐστὶν παθήματος καὶ ὕστερον γεγονὸς εἴδωλον, οὐ πάνυ 43396 Resp.382.c.1 : ἄκρατον ψεῦδος. ἢ οὐχ οὕτω; 43397 Resp.382.c.2 : Πάνυ μὲν οὖν. 43398 Resp.382.c.3 : Τὸ μὲν δὴ τῷ ὄντι ψεῦδος οὐ μόνον ὑπὸ θεῶν ἀλλὰ καὶ 43399 Resp.382.c.4 : ὑπ´ ἀνθρώπων μισεῖται. 43400 Resp.382.c.5 : Δοκεῖ μοι. 43401 Resp.382.c.6 : Τί δὲ δὴ τὸ ἐν τοῖς λόγοις [ψεῦδος]; πότε καὶ τῷ χρή– 43402 Resp.382.c.7 : σιμον, ὥστε μὴ ἄξιον εἶναι μίσους; ἆρ´ οὐ πρός τε τοὺς 43403 Resp.382.c.8 : πολεμίους καὶ τῶν καλουμένων φίλων, ὅταν διὰ μανίαν ἤ 43404 Resp.382.c.9 : τινα ἄνοιαν κακόν τι ἐπιχειρῶσιν πράττειν, τότε ἀποτροπῆς 43405 Resp.382.c.10 : ἕνεκα ὡς φάρμακον χρήσιμον γίγνεται; καὶ ἐν αἷς νυνδὴ 43406 Resp.382.d.1 : ἐλέγομεν ταῖς μυθολογίαις, διὰ τὸ μὴ εἰδέναι ὅπῃ τἀληθὲς 43407 Resp.382.d.2 : ἔχει περὶ τῶν παλαιῶν, ἀφομοιοῦντες τῷ ἀληθεῖ τὸ ψεῦδος 43408 Resp.382.d.3 : ὅτι μάλιστα, οὕτω χρήσιμον ποιοῦμεν; 43409 Resp.382.d.4 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς, οὕτως ἔχει. 43410 Resp.382.d.5 : Κατὰ τί δὴ οὖν τούτων τῷ θεῷ τὸ ψεῦδος χρήσιμον; 43411 Resp.382.d.6 : πότερον διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τὰ παλαιὰ ἀφομοιῶν ἂν 43412 Resp.382.d.7 : ψεύδοιτο; 43413 Resp.382.d.8 : Γελοῖον μεντἂν εἴη, ἔφη. 43414 Resp.382.d.9 : Ποιητὴς μὲν ἄρα ψευδὴς ἐν θεῷ οὐκ ἔνι. 43415 Resp.382.d.10 : Οὔ μοι δοκεῖ. 43416 Resp.382.d.11 : Ἀλλὰ δεδιὼς τοὺς ἐχθροὺς ψεύδοιτο; 43417 Resp.382.e.1 : Πολλοῦ γε δεῖ. 43418 Resp.382.e.2 : Ἀλλὰ δι´ οἰκείων ἄνοιαν ἢ μανίαν; 43419 Resp.382.e.3 : Ἀλλ´ οὐδείς, ἔφη, τῶν ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής. 43420 Resp.382.e.4 : Οὐκ ἄρα ἔστιν οὗ ἕνεκα ἂν θεὸς ψεύδοιτο. 43421 Resp.382.e.5 : Οὐκ ἔστιν. 43422 Resp.382.e.6 : Πάντῃ ἄρα ἀψευδὲς τὸ δαιμόνιόν τε καὶ τὸ θεῖον. 43423 Resp.382.e.7 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 43424 Resp.382.e.8 : Κομιδῇ ἄρα ὁ θεὸς ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς ἔν τε ἔργῳ καὶ 43425 Resp.382.e.9 : λόγῳ, καὶ οὔτε αὐτὸς μεθίσταται οὔτε ἄλλους ἐξαπατᾷ, οὔτε 43426 Resp.382.e.10 : κατὰ φαντασίας οὔτε κατὰ λόγους οὔτε κατὰ σημείων πομπάς, 43427 Resp.382.e.11 : οὔθ´ ὕπαρ οὐδ´ ὄναρ. 43428 Resp.383.a.1 : Οὕτως, ἔφη, ἔμοιγε καὶ αὐτῷ φαίνεται σοῦ λέγοντος. 43429 Resp.383.a.2 : Συγχωρεῖς ἄρα, ἔφην, τοῦτον δεύτερον τύπον εἶναι ἐν ᾧ 43430 Resp.383.a.3 : δεῖ περὶ θεῶν καὶ λέγειν καὶ ποιεῖν, ὡς μήτε αὐτοὺς γόητας 43431 Resp.383.a.4 : ὄντας τῷ μεταβάλλειν ἑαυτοὺς μήτε ἡμᾶς ψεύδεσι παράγειν 43432 Resp.383.a.5 : ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ; 43433 Resp.383.a.6 : Συγχωρῶ. 43434 Resp.383.a.7 : Πολλὰ ἄρα Ὁμήρου ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἐπαι– 43435 Resp.383.a.8 : νεσόμεθα, τὴν τοῦ ἐνυπνίου πομπὴν ὑπὸ Διὸς τῷ Ἀγαμέμνονι· 43436 Resp.383.a.9 : οὐδὲ Αἰσχύλου, ὅταν φῇ ἡ Θέτις τὸν Ἀπόλλω ἐν τοῖς αὑτῆς 43437 Resp.383.b.1 : γάμοις ᾄδοντα <20ἐνδατεῖσθαι τὰς ἑὰς εὐπαιδίας>20— 43438 Resp.383.b.1 : 43439 Resp.383.b.2 : νόσων τ´ ἀπείρους καὶ μακραίωνας βίους, 43440 Resp.383.b.3 : ξύμπαντά τ´ εἰπὼν θεοφιλεῖς ἐμὰς τύχας 43441 Resp.383.b.4 : παιᾶν´ ἐπηυφήμησεν, εὐθυμῶν ἐμέ. 43442 Resp.383.b.5 : κἀγὼ τὸ Φοίβου θεῖον ἀψευδὲς στόμα 43443 Resp.383.b.6 : ἤλπιζον εἶναι, μαντικῇ βρύον τέχνῃ· 43444 Resp.383.b.7 : ὁ δ´, αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών, 43445 Resp.383.b.8 : αὐτὸς τάδ´ εἰπών, αὐτός ἐστιν ὁ κτανὼν 43446 Resp.383.b.9 : τὸν παῖδα τὸν ἐμόν— 43447 Resp.383.b.9 : 43448 Resp.383.c.1 : ὅταν τις τοιαῦτα λέγῃ περὶ θεῶν, χαλεπανοῦμέν τε καὶ 43449 Resp.383.c.2 : χορὸν οὐ δώσομεν, οὐδὲ τοὺς διδασκάλους ἐάσομεν ἐπὶ 43450 Resp.383.c.3 : παιδείᾳ χρῆσθαι τῶν νέων, εἰ μέλλουσιν ἡμῖν οἱ φύλακες 43451 Resp.383.c.4 : θεοσεβεῖς τε καὶ θεῖοι γίγνεσθαι, καθ´ ὅσον ἀνθρώπῳ ἐπὶ 43452 Resp.383.c.5 : πλεῖστον οἷόν τε. 43453 Resp.383.c.6 : Παντάπασιν, ἔφη, ἔγωγε τοὺς τύπους τούτους συγχωρῶ, 43454 Resp.383.c.7 : καὶ ὡς νόμοις ἂν χρῴμην. 43455 Resp.386.a.1 : Τὰ μὲν δὴ περὶ θεούς, ἦν δ´ ἐγώ, τοιαῦτ´ ἄττα, ὡς ἔοικεν, 43456 Resp.386.a.2 : ἀκουστέον τε καὶ οὐκ ἀκουστέον εὐθὺς ἐκ παίδων τοῖς θεούς 43457 Resp.386.a.3 : τε τιμήσουσιν καὶ γονέας τήν τε ἀλλήλων φιλίαν μὴ περὶ 43458 Resp.386.a.4 : σμικροῦ ποιησομένοις. 43459 Resp.386.a.5 : Καὶ οἶμαί γ´, ἔφη, ὀρθῶς ἡμῖν φαίνεσθαι. 43460 Resp.386.a.6 : Τί δὲ δὴ εἰ μέλλουσιν εἶναι ἀνδρεῖοι; ἆρα οὐ ταῦτά τε 43461 Resp.386.a.7 : λεκτέον καὶ οἷα αὐτοὺς ποιῆσαι ἥκιστα τὸν θάνατον δεδιέναι; 43462 Resp.386.b.1 : ἢ ἡγῇ τινά ποτ´ ἂν γενέσθαι ἀνδρεῖον ἔχοντα ἐν αὑτῷ τοῦτο 43463 Resp.386.b.2 : τὸ δεῖμα; 43464 Resp.386.b.3 : Μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἔγωγε. 43465 Resp.386.b.4 : Τί δέ; τἀν Ἅιδου ἡγούμενον εἶναί τε καὶ δεινὰ εἶναι οἴει 43466 Resp.386.b.5 : τινὰ θανάτου ἀδεῆ ἔσεσθαι καὶ ἐν ταῖς μάχαις αἱρήσεσθαι 43467 Resp.386.b.6 : πρὸ ἥττης τε καὶ δουλείας θάνατον; 43468 Resp.386.b.7 : Οὐδαμῶς. 43469 Resp.386.b.8 : Δεῖ δή, ὡς ἔοικεν, ἡμᾶς ἐπιστατεῖν καὶ περὶ τούτων τῶν μύ– 43470 Resp.386.b.9 : θων τοῖς ἐπιχειροῦσιν λέγειν, καὶ δεῖσθαι μὴ λοιδορεῖν ἁπλῶς 43471 Resp.386.b.10 : οὕτως τὰ ἐν Ἅιδου ἀλλὰ μᾶλλον ἐπαινεῖν, ὡς οὔτε ἀληθῆ 43472 Resp.386.c.1 : ἂν λέγοντας οὔτε ὠφέλιμα τοῖς μέλλουσιν μαχίμοις ἔσεσθαι. 43473 Resp.386.c.2 : Δεῖ μέντοι, ἔφη. 43474 Resp.386.c.3 : Ἐξαλείψομεν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἀπὸ τοῦδε τοῦ ἔπους 43475 Resp.386.c.4 : ἀρξάμενοι πάντα τὰ τοιαῦτα— 43476 Resp.386.c.4 : 43477 Resp.386.c.5 : βουλοίμην κ´ ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ 43478 Resp.386.c.6 : ἀνδρὶ παρ´ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη 43479 Resp.386.c.7 : ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν 43480 Resp.386.c.8 : καὶ τὸ— 43481 Resp.386.c.8 : 43482 Resp.386.d.1 : οἰκία δὲ θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισι φανείη 43483 Resp.386.d.2 : σμερδαλέ´, εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι θεοί περ 43484 Resp.386.d.2 : 43485 Resp.386.d.3 : καὶ— 43486 Resp.386.d.3 : 43487 Resp.386.d.4 : ὢ πόποι, ἦ ῥά τις ἔστι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισιν 43488 Resp.386.d.5 : ψυχὴ καὶ εἴδωλον, ἀτὰρ φρένες οὐκ ἔνι πάμπαν 43489 Resp.386.d.5 : 43490 Resp.386.d.6 : καὶ τὸ— 43491 Resp.386.d.6 : 43492 Resp.386.d.7 : οἴῳ πεπνῦσθαι, ταὶ δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσι 43493 Resp.386.d.7 : 43494 Resp.386.d.8 : καὶ— 43495 Resp.386.d.8 : 43496 Resp.386.d.9 : ψυχὴ δ´ ἐκ ῥεθέων πταμένη Ἄϊδόσδε βεβήκει, 43497 Resp.386.d.10 : ὃν πότμον γοόωσα, λιποῦς´ ἀνδροτῆτα καὶ ἥβην 43498 Resp.386.d.10 : 43499 Resp.387.a.1 : καὶ τὸ— 43500 Resp.387.a.1 : 43501 Resp.387.a.2 : ψυχὴ δὲ κατὰ χθονός, ἠΰτε καπνός, 43502 Resp.387.a.3 : ᾤχετο τετριγυῖα 43503 Resp.387.a.3 : 43504 Resp.387.a.4 : καὶ— 43505 Resp.387.a.4 : 43506 Resp.387.a.5 : ὡς δ´ ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο 43507 Resp.387.a.6 : τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεί κέ τις ἀποπέσῃσιν 43508 Resp.387.a.7 : ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνά τ´ ἀλλήλῃσιν ἔχονται, 43509 Resp.387.a.8 : ὣς αἳ τετριγυῖαι ἅμ´ ᾔεσαν. 43510 Resp.387.a.8 : 43511 Resp.387.b.1 : ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα παραιτησόμεθα Ὅμηρόν τε καὶ 43512 Resp.387.b.2 : τοὺς ἄλλους ποιητὰς μὴ χαλεπαίνειν ἂν διαγράφωμεν, οὐχ 43513 Resp.387.b.3 : ὡς οὐ ποιητικὰ καὶ ἡδέα τοῖς πολλοῖς ἀκούειν, ἀλλ´ ὅσῳ 43514 Resp.387.b.4 : ποιητικώτερα, τοσούτῳ ἧττον ἀκουστέον παισὶ καὶ ἀνδράσιν 43515 Resp.387.b.5 : οὓς δεῖ ἐλευθέρους εἶναι, δουλείαν θανάτου μᾶλλον πεφο– 43516 Resp.387.b.6 : βημένους. 43517 Resp.387.b.7 : Παντάπασι μὲν οὖν. 43518 Resp.387.b.8 : Οὐκοῦν ἔτι καὶ τὰ περὶ ταῦτα ὀνόματα πάντα τὰ δεινά 43519 Resp.387.b.9 : τε καὶ φοβερὰ ἀποβλητέα, Κωκυτούς τε καὶ Στύγας καὶ 43520 Resp.387.c.1 : <20ἐνέρους>20 καὶ <20ἀλίβαντας>20, καὶ ἄλλα ὅσα τούτου τοῦ τύπου 43521 Resp.387.c.2 : ὀνομαζόμενα φρίττειν δὴ ποιεῖ ὡς <20οἴεται†>20 πάντας τοὺς 43522 Resp.387.c.3 : ἀκούοντας. καὶ ἴσως εὖ ἔχει πρὸς ἄλλο τι· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ 43523 Resp.387.c.4 : τῶν φυλάκων φοβούμεθα μὴ ἐκ τῆς τοιαύτης φρίκης θερμό– 43524 Resp.387.c.5 : τεροι καὶ μαλακώτεροι τοῦ δέοντος γένωνται ἡμῖν. 43525 Resp.387.c.6 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη, φοβούμεθα. 43526 Resp.387.c.7 : Ἀφαιρετέα ἄρα; 43527 Resp.387.c.8 : Ναί. 43528 Resp.387.c.9 : Τὸν δὲ ἐναντίον τύπον τούτοις λεκτέον τε καὶ ποιητέον; 43529 Resp.387.c.10 : Δῆλα δή. 43530 Resp.387.d.1 : Καὶ τοὺς ὀδυρμοὺς ἄρα ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς οἴκτους 43531 Resp.387.d.2 : τοὺς τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν; 43532 Resp.387.d.3 : Ἀνάγκη, ἔφη, εἴπερ καὶ τὰ πρότερα. 43533 Resp.387.d.4 : Σκόπει δή, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ ὀρθῶς ἐξαιρήσομεν ἢ οὔ. 43534 Resp.387.d.5 : φαμὲν δὲ δὴ ὅτι ὁ ἐπιεικὴς ἀνὴρ τῷ ἐπιεικεῖ, οὗπερ καὶ 43535 Resp.387.d.6 : ἑταῖρός ἐστιν, τὸ τεθνάναι οὐ δεινὸν ἡγήσεται. 43536 Resp.387.d.7 : Φαμὲν γάρ. 43537 Resp.387.d.8 : Οὐκ ἄρα ὑπέρ γ´ ἐκείνου ὡς δεινόν τι πεπονθότος ὀδύροιτ´ 43538 Resp.387.d.9 : ἄν. 43539 Resp.387.d.10 : Οὐ δῆτα. 43540 Resp.387.d.11 : Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε λέγομεν, ὡς ὁ τοιοῦτος μάλιστα 43541 Resp.387.d.12 : αὐτὸς αὑτῷ αὐτάρκης πρὸς τὸ εὖ ζῆν καὶ διαφερόντως τῶν 43542 Resp.387.e.1 : ἄλλων ἥκιστα ἑτέρου προσδεῖται. 43543 Resp.387.e.2 : Ἀληθῆ, ἔφη. 43544 Resp.387.e.3 : Ἥκιστα ἄρ´ αὐτῷ δεινὸν στερηθῆναι ὑέος ἢ ἀδελφοῦ ἢ 43545 Resp.387.e.4 : χρημάτων ἢ ἄλλου του τῶν τοιούτων. 43546 Resp.387.e.5 : Ἥκιστα μέντοι. 43547 Resp.387.e.6 : Ἥκιστ´ ἄρα καὶ ὀδύρεσθαι, φέρειν δὲ ὡς πρᾳότατα, ὅταν 43548 Resp.387.e.7 : τις αὐτὸν τοιαύτη συμφορὰ καταλάβῃ. 43549 Resp.387.e.8 : Πολύ γε. 43550 Resp.387.e.9 : Ὀρθῶς ἄρ´ ἂν ἐξαιροῖμεν τοὺς θρήνους τῶν ὀνομαστῶν 43551 Resp.387.e.10 : ἀνδρῶν, γυναιξὶ δὲ ἀποδιδοῖμεν, καὶ οὐδὲ ταύταις σπου– 43552 Resp.388.a.1 : δαίαις, καὶ ὅσοι κακοὶ τῶν ἀνδρῶν, ἵνα ἡμῖν δυσχεραίνωσιν 43553 Resp.388.a.2 : ὅμοια τούτοις ποιεῖν οὓς δή φαμεν ἐπὶ φυλακῇ τῆς χώρας 43554 Resp.388.a.3 : τρέφειν. 43555 Resp.388.a.4 : Ὀρθῶς, ἔφη. 43556 Resp.388.a.5 : Πάλιν δὴ Ὁμήρου τε δεησόμεθα καὶ τῶν ἄλλων ποιητῶν 43557 Resp.388.a.6 : μὴ ποιεῖν Ἀχιλλέα θεᾶς παῖδα— 43558 Resp.388.a.6 : 43559 Resp.388.a.7 : ἄλλοτ´ ἐπὶ πλευρᾶς κατακείμενον, ἄλλοτε δ´ αὖτε 43560 Resp.388.a.8 : ὕπτιον, ἄλλοτε δὲ πρηνῆ, 43561 Resp.388.a.8 : 43562 Resp.388.a.9 : <20τοτὲ δ´ ὀρθὸν ἀναστάντα πλωΐζοντ´† ἀλύοντ´ ἐπὶ 43563 Resp.388.b.1 : θῖν´ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο, μηδὲ ἀμφοτέραισιν χερσὶν 43564 Resp.388.b.2 : ἑλόντα κόνιν αἰθαλόεσσαν χευάμενον κὰκ κεφαλῆς>20, 43565 Resp.388.b.3 : μηδὲ ἄλλα κλαίοντά τε καὶ ὀδυρόμενον ὅσα καὶ οἷα ἐκεῖνος 43566 Resp.388.b.4 : ἐποίησε, μηδὲ Πρίαμον ἐγγὺς θεῶν γεγονότα λιτανεύοντά 43567 Resp.388.b.5 : τε καὶ— 43568 Resp.388.b.5 : 43569 Resp.388.b.6 : κυλινδόμενον κατὰ κόπρον, 43570 Resp.388.b.7 : ἐξονομακλήδην ὀνομάζοντ´ ἄνδρα ἕκαστον. 43571 Resp.388.b.7 : 43572 Resp.388.b.8 : πολὺ δ´ ἔτι τούτων μᾶλλον δεησόμεθα μήτοι θεούς γε ποιεῖν 43573 Resp.388.b.9 : ὀδυρομένους καὶ λέγοντας— 43574 Resp.388.b.9 : 43575 Resp.388.c.1 : ὤμοι ἐγὼ δειλή, ὤμοι δυσαριστοτόκεια· 43576 Resp.388.c.1 : 43577 Resp.388.c.2 : εἰ δ´ οὖν θεούς, μήτοι τόν γε μέγιστον τῶν θεῶν τολμῆσαι 43578 Resp.388.c.3 : οὕτως ἀνομοίως μιμήσασθαι, ὥστε 43579 Resp.388.c.3 : 43580 Resp.388.c.4 : ὢ πόποι, φάναι, ἦ φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ ἄστυ 43581 Resp.388.c.5 : ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι, ἐμὸν δ´ ὀλοφύρεται ἦτορ· 43582 Resp.388.c.5 : 43583 Resp.388.c.6 : καὶ— 43584 Resp.388.c.6 : 43585 Resp.388.c.7 : αἲ αἲ ἐγών, ὅ τέ μοι Σαρπηδόνα φίλτατον ἀνδρῶν 43586 Resp.388.d.1 : μοῖρ´ ὑπὸ Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο δαμῆναι. 43587 Resp.388.d.2 : εἰ γάρ, ὦ φίλε Ἀδείμαντε, τὰ τοιαῦτα ἡμῖν οἱ νέοι σπουδῇ 43588 Resp.388.d.3 : ἀκούοιεν καὶ μὴ καταγελῷεν ὡς ἀναξίως λεγομένων, σχολῇ 43589 Resp.388.d.4 : ἂν ἑαυτόν γέ τις ἄνθρωπον ὄντα ἀνάξιον ἡγήσαιτο τούτων 43590 Resp.388.d.5 : καὶ ἐπιπλήξειεν, εἰ καὶ ἐπίοι αὐτῷ τι τοιοῦτον ἢ λέγειν ἢ 43591 Resp.388.d.6 : ποιεῖν, ἀλλ´ οὐδὲν αἰσχυνόμενος οὐδὲ καρτερῶν πολλοὺς ἐπὶ 43592 Resp.388.d.7 : σμικροῖσιν παθήμασιν θρήνους ἂν ᾄδοι καὶ ὀδυρμούς. 43593 Resp.388.e.1 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 43594 Resp.388.e.2 : Δεῖ δέ γε οὔχ, ὡς ἄρτι ἡμῖν ὁ λόγος ἐσήμαινεν· ᾧ 43595 Resp.388.e.3 : πειστέον, ἕως ἄν τις ἡμᾶς ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ. 43596 Resp.388.e.4 : Οὐ γὰρ οὖν δεῖ. 43597 Resp.388.e.5 : Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ φιλογέλωτάς γε δεῖ εἶναι. σχεδὸν γὰρ 43598 Resp.388.e.6 : ὅταν τις ἐφιῇ ἰσχυρῷ γέλωτι, ἰσχυρὰν καὶ μεταβολὴν ζητεῖ 43599 Resp.388.e.7 : τὸ τοιοῦτον. 43600 Resp.388.e.8 : Δοκεῖ μοι, ἔφη. 43601 Resp.388.e.9 : Οὔτε ἄρα ἀνθρώπους ἀξίους λόγου κρατουμένους ὑπὸ 43602 Resp.389.a.1 : γέλωτος ἄν τις ποιῇ, ἀποδεκτέον, πολὺ δὲ ἧττον, ἐὰν θεούς. 43603 Resp.389.a.2 : Πολὺ μέντοι, ἦ δ´ ὅς. 43604 Resp.389.a.3 : Οὐκοῦν Ὁμήρου οὐδὲ τὰ τοιαῦτα ἀποδεξόμεθα περὶ 43605 Resp.389.a.4 : θεῶν— 43606 Resp.389.a.4 : 43607 Resp.389.a.5 : ἄσβεστος δ´ ἄρ´ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν, 43608 Resp.389.a.6 : ὡς ἴδον Ἥφαιστον διὰ δώματα ποιπνύοντα· 43609 Resp.389.a.6 : 43610 Resp.389.a.7 : οὐκ ἀποδεκτέον κατὰ τὸν σὸν λόγον. 43611 Resp.389.a.8 : Εἰ σύ, ἔφη, βούλει ἐμὸν τιθέναι· οὐ γὰρ οὖν δὴ 43612 Resp.389.b.1 : ἀποδεκτέον. 43613 Resp.389.b.2 : Ἀλλὰ μὴν καὶ ἀλήθειάν γε περὶ πολλοῦ ποιητέον. εἰ 43614 Resp.389.b.3 : γὰρ ὀρθῶς ἐλέγομεν ἄρτι, καὶ τῷ ὄντι θεοῖσι μὲν ἄχρηστον 43615 Resp.389.b.4 : ψεῦδος, ἀνθρώποις δὲ χρήσιμον ὡς ἐν φαρμάκου εἴδει, δῆλον 43616 Resp.389.b.5 : ὅτι τό γε τοιοῦτον ἰατροῖς δοτέον, ἰδιώταις δὲ οὐχ ἁπτέον. 43617 Resp.389.b.6 : Δῆλον, ἔφη. 43618 Resp.389.b.7 : Τοῖς ἄρχουσιν δὴ τῆς πόλεως, εἴπερ τισὶν ἄλλοις, προσή– 43619 Resp.389.b.8 : κει ψεύδεσθαι ἢ πολεμίων ἢ πολιτῶν ἕνεκα ἐπ´ ὠφελίᾳ τῆς 43620 Resp.389.b.9 : πόλεως, τοῖς δὲ ἄλλοις πᾶσιν οὐχ ἁπτέον τοῦ τοιούτου· 43621 Resp.389.c.1 : ἀλλὰ πρός γε δὴ τοὺς τοιούτους ἄρχοντας ἰδιώτῃ ψεύσασθαι 43622 Resp.389.c.2 : ταὐτὸν καὶ μεῖζον ἁμάρτημα φήσομεν ἢ κάμνοντι πρὸς ἰατρὸν 43623 Resp.389.c.3 : ἢ ἀσκοῦντι πρὸς παιδοτρίβην περὶ τῶν τοῦ αὑτοῦ σώματος 43624 Resp.389.c.4 : παθημάτων μὴ τἀληθῆ λέγειν, ἢ πρὸς κυβερνήτην περὶ τῆς 43625 Resp.389.c.5 : νεώς τε καὶ τῶν ναυτῶν μὴ τὰ ὄντα λέγοντι ὅπως ἢ αὐτὸς 43626 Resp.389.c.6 : ἤ τις τῶν συνναυτῶν πράξεως ἔχει. 43627 Resp.389.c.7 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 43628 Resp.389.d.1 : Ἂν ἄρ´ ἄλλον τινὰ λαμβάνῃ ψευδόμενον ἐν τῇ πόλει— 43629 Resp.389.d.1 : 43630 Resp.389.d.2 : τῶν οἳ δημιοεργοὶ ἔασι, 43631 Resp.389.d.3 : μάντιν ἢ ἰητῆρα κακῶν ἢ τέκτονα δούρων, 43632 Resp.389.d.3 : 43633 Resp.389.d.4 : κολάσει ὡς ἐπιτήδευμα εἰσάγοντα πόλεως ὥσπερ νεὼς 43634 Resp.389.d.5 : ἀνατρεπτικόν τε καὶ ὀλέθριον. 43635 Resp.389.d.6 : Ἐάνπερ, ἦ δ´ ὅς, ἐπί γε λόγῳ ἔργα τελῆται. 43636 Resp.389.d.7 : Τί δέ; σωφροσύνης ἆρα οὐ δεήσει ἡμῖν τοῖς νεανίαις; 43637 Resp.389.d.8 : Πῶς δ´ οὔ; 43638 Resp.389.d.9 : Σωφροσύνης δὲ ὡς πλήθει οὐ τὰ τοιάδε μέγιστα, ἀρχόν– 43639 Resp.389.e.1 : των μὲν ὑπηκόους εἶναι, αὐτοὺς δὲ ἄρχοντας τῶν περὶ πότους 43640 Resp.389.e.2 : καὶ ἀφροδίσια καὶ περὶ ἐδωδὰς ἡδονῶν; 43641 Resp.389.e.3 : Ἔμοιγε δοκεῖ. 43642 Resp.389.e.4 : Τὰ δὴ τοιάδε φήσομεν οἶμαι καλῶς λέγεσθαι, οἷα καὶ 43643 Resp.389.e.5 : Ὁμήρῳ Διομήδης λέγει— 43644 Resp.389.e.5 : 43645 Resp.389.e.6 : τέττα, σιωπῇ ἧσο, ἐμῷ δ´ ἐπιπείθεο μύθῳ, 43646 Resp.389.e.6 : 43647 Resp.389.e.7 : καὶ τὰ τούτων ἐχόμενα, τὰ— 43648 Resp.389.e.8 : ἴσαν μένεα πνείοντες Ἀχαιοί, 43649 Resp.389.e.9 : σιγῇ δειδιότες σημάντορας, 43650 Resp.389.e.9 : 43651 Resp.389.e.10 : καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα. 43652 Resp.389.e.11 : Καλῶς. 43653 Resp.389.e.12 : Τί δέ; τὰ τοιάδε— 43654 Resp.389.e.12 : 43655 Resp.389.e.13 : οἰνοβαρές, κυνὸς ὄμματ´ ἔχων, κραδίην δ´ ἐλάφοιο 43656 Resp.389.e.13 : 43657 Resp.390.a.1 : καὶ τὰ τούτων ἑξῆς ἆρα καλῶς, καὶ ὅσα ἄλλα τις ἐν λόγῳ 43658 Resp.390.a.2 : ἢ ἐν ποιήσει εἴρηκε νεανιεύματα ἰδιωτῶν εἰς ἄρχοντας; 43659 Resp.390.a.3 : Οὐ καλῶς. 43660 Resp.390.a.4 : Οὐ γὰρ οἶμαι εἴς γε σωφροσύνην νέοις ἐπιτήδεια ἀκούειν· 43661 Resp.390.a.5 : εἰ δέ τινα ἄλλην ἡδονὴν παρέχεται, θαυμαστὸν οὐδέν. ἢ 43662 Resp.390.a.6 : πῶς σοι φαίνεται; 43663 Resp.390.a.7 : Οὕτως, ἔφη. 43664 Resp.390.a.8 : Τί δέ; ποιεῖν ἄνδρα τὸν σοφώτατον λέγοντα ὡς δοκεῖ 43665 Resp.390.a.9 : αὐτῷ κάλλιστον εἶναι πάντων, ὅταν— 43666 Resp.390.a.9 : 43667 Resp.390.a.10 : παρὰ πλεῖαι ὦσι τράπεζαι 43668 Resp.390.b.1 : σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ´ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων 43669 Resp.390.b.2 : οἰνοχόος φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι, 43670 Resp.390.b.2 : 43671 Resp.390.b.3 : δοκεῖ σοι ἐπιτήδειον εἶναι πρὸς ἐγκράτειαν ἑαυτοῦ ἀκούειν 43672 Resp.390.b.4 : νέῳ; ἢ τὸ— 43673 Resp.390.b.4 : 43674 Resp.390.b.5 : λιμῷ δ´ οἴκτιστον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν; 43675 Resp.390.b.5 : 43676 Resp.390.b.6 : ἢ Δία, καθευδόντων τῶν ἄλλων θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων 43677 Resp.390.b.7 : ὡς, μόνος ἐγρηγορὼς ἃ ἐβουλεύσατο, τούτων πάντων ῥᾳδίως 43678 Resp.390.c.1 : ἐπιλανθανόμενον διὰ τὴν τῶν ἀφροδισίων ἐπιθυμίαν, καὶ 43679 Resp.390.c.2 : οὕτως ἐκπλαγέντα ἰδόντα τὴν Ἥραν, ὥστε μηδ´ εἰς τὸ 43680 Resp.390.c.3 : δωμάτιον ἐθέλειν ἐλθεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ βουλόμενον χαμαὶ 43681 Resp.390.c.4 : συγγίγνεσθαι, λέγοντα ὡς οὕτως ὑπὸ ἐπιθυμίας ἔχεται, 43682 Resp.390.c.5 : ὡς οὐδ´ ὅτε τὸ πρῶτον ἐφοίτων πρὸς ἀλλήλους <20φίλους 43683 Resp.390.c.6 : λήθοντε τοκῆας>20· οὐδὲ Ἄρεώς τε καὶ Ἀφροδίτης ὑπὸ 43684 Resp.390.c.7 : Ἡφαίστου δεσμὸν δι´ ἕτερα τοιαῦτα. 43685 Resp.390.c.8 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς, οὔ μοι φαίνεται ἐπιτήδειον. 43686 Resp.390.d.1 : Ἀλλ´ εἴ πού τινες, ἦν δ´ ἐγώ, καρτερίαι πρὸς ἅπαντα 43687 Resp.390.d.2 : καὶ λέγονται καὶ πράττονται ὑπὸ ἐλλογίμων ἀνδρῶν, θεατέον 43688 Resp.390.d.3 : τε καὶ ἀκουστέον, οἷον καὶ τὸ— 43689 Resp.390.d.3 : 43690 Resp.390.d.4 : στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ· 43691 Resp.390.d.5 : τέτλαθι δή, κραδίη· καὶ κύντερον ἄλλο ποτ´ ἔτλης. 43692 Resp.390.d.5 : 43693 Resp.390.d.6 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 43694 Resp.390.d.7 : Οὐ μὲν δὴ δωροδόκους γε ἐατέον εἶναι τοὺς ἄνδρας οὐδὲ 43695 Resp.390.d.8 : φιλοχρημάτους. 43696 Resp.390.e.1 : Οὐδαμῶς. 43697 Resp.390.e.2 : Οὐδ´ ᾀστέον αὐτοῖς ὅτι— 43698 Resp.390.e.2 : 43699 Resp.390.e.3 : δῶρα θεοὺς πείθει, δῶρ´ αἰδοίους βασιλῆας· 43700 Resp.390.e.3 : 43701 Resp.390.e.4 : οὐδὲ τὸν τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγὸν Φοίνικα ἐπαινετέον 43702 Resp.390.e.5 : ὡς μετρίως ἔλεγε συμβουλεύων αὐτῷ δῶρα μὲν λαβόντι 43703 Resp.390.e.6 : ἐπαμύνειν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἄνευ δὲ δώρων μὴ ἀπαλλάττεσθαι 43704 Resp.390.e.7 : τῆς μήνιος. οὐδ´ αὐτὸν τὸν Ἀχιλλέα ἀξιώσομεν οὐδ´ 43705 Resp.390.e.8 : ὁμολογήσομεν οὕτω φιλοχρήματον εἶναι, ὥστε παρὰ τοῦ 43706 Resp.390.e.9 : Ἀγαμέμνονος δῶρα λαβεῖν, καὶ τιμὴν αὖ λαβόντα νεκροῦ 43707 Resp.391.a.1 : ἀπολύειν, ἄλλως δὲ μὴ ´θέλειν. 43708 Resp.391.a.2 : Οὔκουν δίκαιόν γε, ἔφη, ἐπαινεῖν τὰ τοιαῦτα. 43709 Resp.391.a.3 : Ὀκνῶ δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, δι´ Ὅμηρον λέγειν ὅτι οὐδ´ ὅσιον 43710 Resp.391.a.4 : ταῦτά γε κατὰ Ἀχιλλέως φάναι καὶ ἄλλων λεγόντων 43711 Resp.391.a.5 : πείθεσθαι, καὶ αὖ ὡς πρὸς τὸν Ἀπόλλω εἶπεν— 43712 Resp.391.a.5 : 43713 Resp.391.a.6 : ἔβλαψάς μ´ ἑκάεργε, θεῶν ὀλοώτατε πάντων· 43714 Resp.391.a.7 : ἦ ς´ ἂν τισαίμην, εἴ μοι δύναμίς γε παρείη· 43715 Resp.391.a.7 : 43716 Resp.391.b.1 : καὶ ὡς πρὸς τὸν ποταμόν, θεὸν ὄντα, ἀπειθῶς εἶχεν καὶ 43717 Resp.391.b.2 : μάχεσθαι ἕτοιμος ἦν, καὶ αὖ τὰς τοῦ ἑτέρου ποταμοῦ Σπερ– 43718 Resp.391.b.3 : χειοῦ ἱερὰς τρίχας <20Πατρόκλῳ ἥρωϊ>20, ἔφη, <20κόμην ὀπά– 43719 Resp.391.b.4 : σαιμι φέρεσθαι>20, νεκρῷ ὄντι, καὶ ὡς ἔδρασεν τοῦτο, οὐ 43720 Resp.391.b.5 : πειστέον· τάς τε αὖ Ἕκτορος ἕλξεις περὶ τὸ σῆμα τὸ Πα– 43721 Resp.391.b.6 : τρόκλου καὶ τὰς τῶν ζωγρηθέντων σφαγὰς εἰς τὴν πυράν, 43722 Resp.391.b.7 : σύμπαντα ταῦτα οὐ φήσομεν ἀληθῆ εἰρῆσθαι, οὐδ´ ἐάσομεν 43723 Resp.391.c.1 : πείθεσθαι τοὺς ἡμετέρους ὡς Ἀχιλλεύς, θεᾶς ὢν παῖς καὶ 43724 Resp.391.c.2 : Πηλέως, σωφρονεστάτου τε καὶ τρίτου ἀπὸ Διός, καὶ ὑπὸ 43725 Resp.391.c.3 : τῷ σοφωτάτῳ Χείρωνι τεθραμμένος, τοσαύτης ἦν ταραχῆς 43726 Resp.391.c.4 : πλέως, ὥστ´ ἔχειν ἐν αὑτῷ νοσήματε δύο ἐναντίω ἀλλήλοιν, 43727 Resp.391.c.5 : ἀνελευθερίαν μετὰ φιλοχρηματίας καὶ αὖ ὑπερηφανίαν θεῶν 43728 Resp.391.c.6 : τε καὶ ἀνθρώπων. 43729 Resp.391.c.7 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 43730 Resp.391.c.8 : Μὴ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, μηδὲ τάδε πειθώμεθα μηδ´ ἐῶμεν 43731 Resp.391.c.9 : λέγειν, ὡς Θησεὺς Ποσειδῶνος ὑὸς Πειρίθους τε Διὸς 43732 Resp.391.d.1 : ὥρμησαν οὕτως ἐπὶ δεινὰς ἁρπαγάς, μηδέ τιν´ ἄλλον θεοῦ 43733 Resp.391.d.2 : παῖδά τε καὶ ἥρω τολμῆσαι ἂν δεινὰ καὶ ἀσεβῆ ἐργάσασθαι, 43734 Resp.391.d.3 : οἷα νῦν καταψεύδονται αὐτῶν· ἀλλὰ προσαναγκάζωμεν τοὺς 43735 Resp.391.d.4 : ποιητὰς ἢ μὴ τούτων αὐτὰ ἔργα φάναι ἢ τούτους μὴ εἶναι 43736 Resp.391.d.5 : θεῶν παῖδας, ἀμφότερα δὲ μὴ λέγειν, μηδὲ ἡμῖν ἐπιχειρεῖν 43737 Resp.391.d.6 : πείθειν τοὺς νέους ὡς οἱ θεοὶ κακὰ γεννῶσιν, καὶ ἥρωες 43738 Resp.391.d.7 : ἀνθρώπων οὐδὲν βελτίους· ὅπερ γὰρ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέ– 43739 Resp.391.e.1 : γομεν, οὔθ´ ὅσια ταῦτα οὔτε ἀληθῆ· ἐπεδείξαμεν γάρ που 43740 Resp.391.e.2 : ὅτι ἐκ θεῶν κακὰ γίγνεσθαι ἀδύνατον. 43741 Resp.391.e.3 : Πῶς γὰρ οὔ; 43742 Resp.391.e.4 : Καὶ μὴν τοῖς γε ἀκούουσιν βλαβερά· πᾶς γὰρ ἑαυτῷ 43743 Resp.391.e.5 : συγγνώμην ἕξει κακῷ ὄντι, πεισθεὶς ὡς ἄρα τοιαῦτα πράτ– 43744 Resp.391.e.6 : τουσίν τε καὶ ἔπραττον καὶ— 43745 Resp.391.e.6 : 43746 Resp.391.e.7 : οἱ θεῶν ἀγχίσποροι, 43747 Resp.391.e.8 : 〈οἱ〉 Ζηνὸς ἐγγύς, ὧν κατ´ Ἰδαῖον πάγον 43748 Resp.391.e.9 : Διὸς πατρῴου βωμός ἐστ´ ἐν αἰθέρι, 43749 Resp.391.e.10 : καὶ— 43750 Resp.391.e.10 : 43751 Resp.391.e.11 : οὔ πώ σφιν ἐξίτηλον αἷμα δαιμόνων. 43752 Resp.391.e.11 : 43753 Resp.391.e.12 : ὧν ἕνεκα παυστέον τοὺς τοιούτους μύθους, μὴ ἡμῖν πολλὴν 43754 Resp.392.a.1 : εὐχέρειαν ἐντίκτωσι τοῖς νέοις πονηρίας. 43755 Resp.392.a.2 : Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη. 43756 Resp.392.a.3 : Τί οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἡμῖν ἔτι λοιπὸν εἶδος λόγων πέρι 43757 Resp.392.a.4 : ὁριζομένοις οἵους τε λεκτέον καὶ μή; περὶ γὰρ θεῶν ὡς δεῖ 43758 Resp.392.a.5 : λέγεσθαι εἴρηται, καὶ περὶ δαιμόνων τε καὶ ἡρώων καὶ τῶν 43759 Resp.392.a.6 : ἐν Ἅιδου. 43760 Resp.392.a.7 : Πάνυ μὲν οὖν. 43761 Resp.392.a.8 : Οὐκοῦν καὶ περὶ ἀνθρώπων τὸ λοιπὸν εἴη ἄν; 43762 Resp.392.a.9 : Δῆλα δή. 43763 Resp.392.a.10 : Ἀδύνατον δή, ὦ φίλε, ἡμῖν τοῦτό γε ἐν τῷ παρόντι 43764 Resp.392.a.11 : τάξαι. 43765 Resp.392.a.12 : Πῶς; 43766 Resp.392.a.13 : Ὅτι οἶμαι ἡμᾶς ἐρεῖν ὡς ἄρα καὶ ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ 43767 Resp.392.b.1 : κακῶς λέγουσιν περὶ ἀνθρώπων τὰ μέγιστα, ὅτι εἰσὶν ἄδικοι 43768 Resp.392.b.2 : μὲν εὐδαίμονες πολλοί, δίκαιοι δὲ ἄθλιοι, καὶ ὡς λυσι– 43769 Resp.392.b.3 : τελεῖ τὸ ἀδικεῖν, ἐὰν λανθάνῃ, ἡ δὲ δικαιοσύνη ἀλλότριον 43770 Resp.392.b.4 : μὲν ἀγαθόν, οἰκεία δὲ ζημία· καὶ τὰ μὲν τοιαῦτα ἀπερεῖν 43771 Resp.392.b.5 : λέγειν, τὰ δ´ ἐναντία τούτων προστάξειν ᾄδειν τε καὶ 43772 Resp.392.b.6 : μυθολογεῖν. ἢ οὐκ οἴει; 43773 Resp.392.b.7 : Εὖ μὲν οὖν, ἔφη, οἶδα. 43774 Resp.392.b.8 : Οὐκοῦν ἐὰν ὁμολογῇς ὀρθῶς με λέγειν, φήσω σε ὡμο– 43775 Resp.392.b.9 : λογηκέναι ἃ πάλαι ζητοῦμεν; 43776 Resp.392.b.10 : Ὀρθῶς, ἔφη, ὑπέλαβες. 43777 Resp.392.c.1 : Οὐκοῦν περί γε ἀνθρώπων ὅτι τοιούτους δεῖ λόγους 43778 Resp.392.c.2 : λέγεσθαι, τότε διομολογησόμεθα, ὅταν εὕρωμεν οἷόν ἐστιν 43779 Resp.392.c.3 : δικαιοσύνη καὶ ὡς φύσει λυσιτελοῦν τῷ ἔχοντι, ἐάντε δοκῇ 43780 Resp.392.c.4 : ἐάντε μὴ τοιοῦτος εἶναι; 43781 Resp.392.c.5 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 43782 Resp.392.c.6 : Τὰ μὲν δὴ λόγων πέρι ἐχέτω τέλος· τὸ δὲ λέξεως, ὡς 43783 Resp.392.c.7 : ἐγὼ οἶμαι, μετὰ τοῦτο σκεπτέον, καὶ ἡμῖν ἅ τε λεκτέον καὶ 43784 Resp.392.c.8 : ὡς λεκτέον παντελῶς ἐσκέψεται. 43785 Resp.392.c.9 : Καὶ ὁ Ἀδείμαντος, Τοῦτο, ἦ δ´ ὅς, οὐ μανθάνω ὅτι 43786 Resp.392.c.10 : λέγεις. 43787 Resp.392.d.1 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, δεῖ γε· ἴσως οὖν τῇδε μᾶλλον 43788 Resp.392.d.2 : εἴσῃ. ἆρ´ οὐ πάντα ὅσα ὑπὸ μυθολόγων ἢ ποιητῶν λέγεται 43789 Resp.392.d.3 : διήγησις οὖσα τυγχάνει ἢ γεγονότων ἢ ὄντων ἢ μελλόντων; 43790 Resp.392.d.4 : Τί γάρ, ἔφη, ἄλλο; 43791 Resp.392.d.5 : Ἆρ´ οὖν οὐχὶ ἤτοι ἁπλῇ διηγήσει ἢ διὰ μιμήσεως γιγνο– 43792 Resp.392.d.6 : μένῃ ἢ δι´ ἀμφοτέρων περαίνουσιν; 43793 Resp.392.d.7 : Καὶ τοῦτο, ἦ δ´ ὅς, ἔτι δέομαι σαφέστερον μαθεῖν. 43794 Resp.392.d.8 : Γελοῖος, ἦν δ´ ἐγώ, ἔοικα διδάσκαλος εἶναι καὶ ἀσαφής· 43795 Resp.392.d.9 : ὥσπερ οὖν οἱ ἀδύνατοι λέγειν, οὐ κατὰ ὅλον ἀλλ´ ἀπολαβὼν 43796 Resp.392.e.1 : μέρος τι πειράσομαί σοι ἐν τούτῳ δηλῶσαι ὃ βούλομαι. 43797 Resp.392.e.2 : καί μοι εἰπέ· ἐπίστασαι τῆς Ἰλιάδος τὰ πρῶτα, ἐν οἷς ὁ 43798 Resp.392.e.3 : ποιητής φησι τὸν μὲν Χρύσην δεῖσθαι τοῦ Ἀγαμέμνονος 43799 Resp.392.e.4 : ἀπολῦσαι τὴν θυγατέρα, τὸν δὲ χαλεπαίνειν, τὸν δέ, ἐπειδὴ 43800 Resp.393.a.1 : οὐκ ἐτύγχανεν, κατεύχεσθαι τῶν Ἀχαιῶν πρὸς τὸν θεόν; 43801 Resp.393.a.2 : Ἔγωγε. 43802 Resp.393.a.3 : Οἶσθ´ οὖν ὅτι μέχρι μὲν τούτων τῶν ἐπῶν— 43803 Resp.393.a.3 : 43804 Resp.393.a.4 : καὶ ἐλίσσετο πάντας Ἀχαιούς, 43805 Resp.393.a.5 : Ἀτρείδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν 43806 Resp.393.a.5 : 43807 Resp.393.a.6 : λέγει τε αὐτὸς ὁ ποιητὴς καὶ οὐδὲ ἐπιχειρεῖ ἡμῶν τὴν διά– 43808 Resp.393.a.7 : νοιαν ἄλλοσε τρέπειν ὡς ἄλλος τις ὁ λέγων ἢ αὐτός· τὰ δὲ 43809 Resp.393.a.8 : μετὰ ταῦτα ὥσπερ αὐτὸς ὢν ὁ Χρύσης λέγει καὶ πειρᾶται 43810 Resp.393.b.1 : ἡμᾶς ὅτι μάλιστα ποιῆσαι μὴ Ὅμηρον δοκεῖν εἶναι τὸν 43811 Resp.393.b.2 : λέγοντα ἀλλὰ τὸν ἱερέα, πρεσβύτην ὄντα. καὶ τὴν ἄλλην 43812 Resp.393.b.3 : δὴ πᾶσαν σχεδόν τι οὕτω πεποίηται διήγησιν περί τε τῶν 43813 Resp.393.b.4 : ἐν Ἰλίῳ καὶ περὶ τῶν ἐν Ἰθάκῃ καὶ ὅλῃ Ὀδυσσείᾳ παθη– 43814 Resp.393.b.5 : μάτων. 43815 Resp.393.b.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 43816 Resp.393.b.7 : Οὐκοῦν διήγησις μέν ἐστιν καὶ ὅταν τὰς ῥήσεις ἑκάστοτε 43817 Resp.393.b.8 : λέγῃ καὶ ὅταν τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων; 43818 Resp.393.b.9 : Πῶς γὰρ οὔ; 43819 Resp.393.c.1 : Ἀλλ´ ὅταν γέ τινα λέγῃ ῥῆσιν ὥς τις ἄλλος ὤν, ἆρ´ οὐ 43820 Resp.393.c.2 : τότε ὁμοιοῦν αὐτὸν φήσομεν ὅτι μάλιστα τὴν αὑτοῦ λέξιν 43821 Resp.393.c.3 : ἑκάστῳ ὃν ἂν προείπῃ ὡς ἐροῦντα; 43822 Resp.393.c.4 : Φήσομεν· τί γάρ; 43823 Resp.393.c.5 : Οὐκοῦν τό γε ὁμοιοῦν ἑαυτὸν ἄλλῳ ἢ κατὰ φωνὴν ἢ κατὰ 43824 Resp.393.c.6 : σχῆμα μιμεῖσθαί ἐστιν ἐκεῖνον ᾧ ἄν τις ὁμοιοῖ; 43825 Resp.393.c.7 : Τί μήν; 43826 Resp.393.c.8 : Ἐν δὴ τῷ τοιούτῳ, ὡς ἔοικεν, οὗτός τε καὶ οἱ ἄλλοι 43827 Resp.393.c.9 : ποιηταὶ διὰ μιμήσεως τὴν διήγησιν ποιοῦνται. 43828 Resp.393.c.10 : Πάνυ μὲν οὖν. 43829 Resp.393.c.11 : Εἰ δέ γε μηδαμοῦ ἑαυτὸν ἀποκρύπτοιτο ὁ ποιητής, πᾶσα 43830 Resp.393.d.1 : ἂν αὐτῷ ἄνευ μιμήσεως ἡ ποίησίς τε καὶ διήγησις γεγονυῖα 43831 Resp.393.d.2 : εἴη. ἵνα δὲ μὴ εἴπῃς ὅτι οὐκ αὖ μανθάνεις, ὅπως ἂν τοῦτο 43832 Resp.393.d.3 : γένοιτο ἐγὼ φράσω. εἰ γὰρ Ὅμηρος εἰπὼν ὅτι ἦλθεν 43833 Resp.393.d.4 : ὁ Χρύσης τῆς τε θυγατρὸς λύτρα φέρων καὶ ἱκέτης τῶν 43834 Resp.393.d.5 : Ἀχαιῶν, μάλιστα δὲ τῶν βασιλέων, μετὰ τοῦτο μὴ ὡς 43835 Resp.393.d.6 : Χρύσης γενόμενος ἔλεγεν ἀλλ´ ἔτι ὡς Ὅμηρος, οἶσθ´ ὅτι 43836 Resp.393.d.7 : οὐκ ἂν μίμησις ἦν ἀλλὰ ἁπλῆ διήγησις. εἶχε δ´ ἂν ὧδε 43837 Resp.393.d.8 : πως—φράσω δὲ ἄνευ μέτρου· οὐ γάρ εἰμι ποιητικός—Ἐλθὼν 43838 Resp.393.e.1 : ὁ ἱερεὺς ηὔχετο ἐκείνοις μὲν τοὺς θεοὺς δοῦναι ἑλόντας τὴν 43839 Resp.393.e.2 : Τροίαν αὐτοὺς σωθῆναι, τὴν δὲ θυγατέρα οἱ λῦσαι δεξα– 43840 Resp.393.e.3 : μένους ἄποινα καὶ τὸν θεὸν αἰδεσθέντας. ταῦτα δὲ εἰπόντος 43841 Resp.393.e.4 : αὐτοῦ οἱ μὲν ἄλλοι ἐσέβοντο καὶ συνῄνουν, ὁ δὲ Ἀγαμέμνων 43842 Resp.393.e.5 : ἠγρίαινεν ἐντελλόμενος νῦν τε ἀπιέναι καὶ αὖθις μὴ ἐλθεῖν, 43843 Resp.393.e.6 : μὴ αὐτῷ τό τε σκῆπτρον καὶ τὰ τοῦ θεοῦ στέμματα οὐκ 43844 Resp.393.e.7 : ἐπαρκέσοι· πρὶν δὲ λυθῆναι αὐτοῦ τὴν θυγατέρα, ἐν Ἄργει 43845 Resp.393.e.8 : ἔφη γηράσειν μετὰ οὗ· ἀπιέναι δ´ ἐκέλευεν καὶ μὴ ἐρεθίζειν, 43846 Resp.394.a.1 : ἵνα σῶς οἴκαδε ἔλθοι. ὁ δὲ πρεσβύτης ἀκούσας ἔδεισέν τε 43847 Resp.394.a.2 : καὶ ἀπῄει σιγῇ, ἀποχωρήσας δὲ ἐκ τοῦ στρατοπέδου πολλὰ 43848 Resp.394.a.3 : τῷ Ἀπόλλωνι ηὔχετο, τάς τε ἐπωνυμίας τοῦ θεοῦ ἀνακαλῶν 43849 Resp.394.a.4 : καὶ ὑπομιμνῄσκων καὶ ἀπαιτῶν, εἴ τι πώποτε ἢ ἐν ναῶν 43850 Resp.394.a.5 : οἰκοδομήσεσιν ἢ ἐν ἱερῶν θυσίαις κεχαρισμένον δωρήσαιτο· 43851 Resp.394.a.6 : ὧν δὴ χάριν κατηύχετο τεῖσαι τοὺς Ἀχαιοὺς τὰ ἃ δάκρυα 43852 Resp.394.a.7 : τοῖς ἐκείνου βέλεσιν. οὕτως, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἑταῖρε, ἄνευ 43853 Resp.394.b.1 : μιμήσεως ἁπλῆ διήγησις γίγνεται. 43854 Resp.394.b.2 : Μανθάνω, ἔφη. 43855 Resp.394.b.3 : Μάνθανε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ταύτης αὖ ἐναντία γί– 43856 Resp.394.b.4 : γνεται, ὅταν τις τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων 43857 Resp.394.b.5 : ἐξαιρῶν τὰ ἀμοιβαῖα καταλείπῃ. 43858 Resp.394.b.6 : Καὶ τοῦτο, ἔφη, μανθάνω, ὅτι ἔστιν τὸ περὶ τὰς τραγῳδίας 43859 Resp.394.b.7 : τοιοῦτον. 43860 Resp.394.b.8 : Ὀρθότατα, ἔφην, ὑπέλαβες, καὶ οἶμαί σοι ἤδη δηλοῦν 43861 Resp.394.b.9 : ὃ ἔμπροσθεν οὐχ οἷός τ´ ἦ, ὅτι τῆς ποιήσεώς τε καὶ μυθο– 43862 Resp.394.c.1 : λογίας ἡ μὲν διὰ μιμήσεως ὅλη ἐστίν, ὥσπερ σὺ λέγεις, 43863 Resp.394.c.2 : τραγῳδία τε καὶ κωμῳδία, ἡ δὲ δι´ ἀπαγγελίας αὐτοῦ τοῦ 43864 Resp.394.c.3 : ποιητοῦ—εὕροις δ´ ἂν αὐτὴν μάλιστά που ἐν διθυράμβοις— 43865 Resp.394.c.4 : ἡ δ´ αὖ δι´ ἀμφοτέρων ἔν τε τῇ τῶν ἐπῶν ποιήσει, πολλαχοῦ 43866 Resp.394.c.5 : δὲ καὶ ἄλλοθι, εἴ μοι μανθάνεις. 43867 Resp.394.c.6 : Ἀλλὰ συνίημι, ἔφη, ὃ τότε ἐβούλου λέγειν. 43868 Resp.394.c.7 : Καὶ τὸ πρὸ τούτου δὴ ἀναμνήσθητι, ὅτι ἔφαμεν ἃ μὲν 43869 Resp.394.c.8 : λεκτέον ἤδη εἰρῆσθαι, ὡς δὲ λεκτέον ἔτι σκεπτέον εἶναι. 43870 Resp.394.c.9 : Ἀλλὰ μέμνημαι. 43871 Resp.394.d.1 : Τοῦτο τοίνυν αὐτὸ ἦν ὃ ἔλεγον, ὅτι χρείη διομολογή– 43872 Resp.394.d.2 : σασθαι πότερον ἐάσομεν τοὺς ποιητὰς μιμουμένους ἡμῖν 43873 Resp.394.d.3 : τὰς διηγήσεις ποιεῖσθαι ἢ τὰ μὲν μιμουμένους, τὰ δὲ μή, 43874 Resp.394.d.4 : καὶ ὁποῖα ἑκάτερα, ἢ οὐδὲ μιμεῖσθαι. 43875 Resp.394.d.5 : Μαντεύομαι, ἔφη, σκοπεῖσθαί σε εἴτε παραδεξόμεθα 43876 Resp.394.d.6 : τραγῳδίαν τε καὶ κωμῳδίαν εἰς τὴν πόλιν, εἴτε καὶ οὔ. 43877 Resp.394.d.7 : Ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, ἴσως δὲ καὶ πλείω ἔτι τούτων· οὐ γὰρ 43878 Resp.394.d.8 : δὴ ἔγωγέ πω οἶδα, ἀλλ´ ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα 43879 Resp.394.d.9 : φέρῃ, ταύτῃ ἰτέον. 43880 Resp.394.d.10 : Καὶ καλῶς γ´, ἔφη, λέγεις. 43881 Resp.394.e.1 : Τόδε τοίνυν, ὦ Ἀδείμαντε, ἄθρει, πότερον μιμητικοὺς 43882 Resp.394.e.2 : ἡμῖν δεῖ εἶναι τοὺς φύλακας ἢ οὔ· ἢ καὶ τοῦτο τοῖς ἔμ– 43883 Resp.394.e.3 : προσθεν ἕπεται, ὅτι εἷς ἕκαστος ἓν μὲν ἂν ἐπιτήδευμα 43884 Resp.394.e.4 : καλῶς ἐπιτηδεύοι, πολλὰ δ´ οὔ, ἀλλ´ εἰ τοῦτο ἐπιχειροῖ, 43885 Resp.394.e.5 : πολλῶν ἐφαπτόμενος πάντων ἀποτυγχάνοι ἄν, ὥστ´ εἶναί 43886 Resp.394.e.6 : που ἐλλόγιμος; 43887 Resp.394.e.7 : Τί δ´ οὐ μέλλει; 43888 Resp.394.e.8 : Οὐκοῦν καὶ περὶ μιμήσεως ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι πολλὰ ὁ 43889 Resp.394.e.9 : αὐτὸς μιμεῖσθαι εὖ ὥσπερ ἓν οὐ δυνατός; 43890 Resp.394.e.10 : Οὐ γὰρ οὖν. 43891 Resp.395.a.1 : Σχολῇ ἄρα ἐπιτηδεύσει γέ τι ἅμα τῶν ἀξίων λόγου 43892 Resp.395.a.2 : ἐπιτηδευμάτων καὶ πολλὰ μιμήσεται καὶ ἔσται μιμητικός, 43893 Resp.395.a.3 : ἐπεί που οὐδὲ τὰ δοκοῦντα ἐγγὺς ἀλλήλων εἶναι δύο μιμή– 43894 Resp.395.a.4 : ματα δύνανται οἱ αὐτοὶ ἅμα εὖ μιμεῖσθαι, οἷον κωμῳδίαν 43895 Resp.395.a.5 : καὶ τραγῳδίαν ποιοῦντες. ἢ οὐ μιμήματε ἄρτι τούτω 43896 Resp.395.a.6 : ἐκάλεις; 43897 Resp.395.a.7 : Ἔγωγε· καὶ ἀληθῆ γε λέγεις, ὅτι οὐ δύνανται οἱ αὐτοί. 43898 Resp.395.a.8 : Οὐδὲ μὴν ῥαψῳδοί γε καὶ ὑποκριταὶ ἅμα. 43899 Resp.395.a.9 : Ἀληθῆ. 43900 Resp.395.a.10 : Ἀλλ´ οὐδέ τοι ὑποκριταὶ κωμῳδοῖς τε καὶ τραγῳδοῖς οἱ 43901 Resp.395.b.1 : αὐτοί· πάντα δὲ ταῦτα μιμήματα. ἢ οὔ; 43902 Resp.395.b.2 : Μιμήματα. 43903 Resp.395.b.3 : Καὶ ἔτι γε τούτων, ὦ Ἀδείμαντε, φαίνεταί μοι εἰς 43904 Resp.395.b.4 : σμικρότερα κατακεκερματίσθαι ἡ τοῦ ἀνθρώπου φύσις, ὥστε 43905 Resp.395.b.5 : ἀδύνατος εἶναι πολλὰ καλῶς μιμεῖσθαι ἢ αὐτὰ ἐκεῖνα πράττειν 43906 Resp.395.b.6 : ὧν δὴ καὶ τὰ μιμήματά ἐστιν ἀφομοιώματα. 43907 Resp.395.b.7 : Ἀληθέστατα, ἦ δ´ ὅς. 43908 Resp.395.b.8 : Εἰ ἄρα τὸν πρῶτον λόγον διασώσομεν, τοὺς φύλακας 43909 Resp.395.b.9 : ἡμῖν τῶν ἄλλων πασῶν δημιουργιῶν ἀφειμένους δεῖν εἶναι 43910 Resp.395.c.1 : δημιουργοὺς ἐλευθερίας τῆς πόλεως πάνυ ἀκριβεῖς καὶ μηδὲν 43911 Resp.395.c.2 : ἄλλο ἐπιτηδεύειν ὅτι μὴ εἰς τοῦτο φέρει, οὐδὲν δὴ δέοι ἂν 43912 Resp.395.c.3 : αὐτοὺς ἄλλο πράττειν οὐδὲ μιμεῖσθαι· ἐὰν δὲ μιμῶνται, 43913 Resp.395.c.4 : μιμεῖσθαι τὰ τούτοις προσήκοντα εὐθὺς ἐκ παίδων, ἀνδρείους, 43914 Resp.395.c.5 : σώφρονας, ὁσίους, ἐλευθέρους, καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, τὰ δὲ 43915 Resp.395.c.6 : ἀνελεύθερα μήτε ποιεῖν μήτε δεινοὺς εἶναι μιμήσασθαι, μηδὲ 43916 Resp.395.c.7 : ἄλλο μηδὲν τῶν αἰσχρῶν, ἵνα μὴ ἐκ τῆς μιμήσεως τοῦ εἶναι 43917 Resp.395.d.1 : ἀπολαύσωσιν. ἢ οὐκ ᾔσθησαι ὅτι αἱ μιμήσεις, ἐὰν ἐκ νέων 43918 Resp.395.d.2 : πόρρω διατελέσωσιν, εἰς ἔθη τε καὶ φύσιν καθίστανται καὶ 43919 Resp.395.d.3 : κατὰ σῶμα καὶ φωνὰς καὶ κατὰ τὴν διάνοιαν; 43920 Resp.395.d.4 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς. 43921 Resp.395.d.5 : Οὐ δὴ ἐπιτρέψομεν, ἦν δ´ ἐγώ, ὧν φαμὲν κήδεσθαι καὶ 43922 Resp.395.d.6 : δεῖν αὐτοὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς γενέσθαι, γυναῖκα μιμεῖσθαι 43923 Resp.395.d.7 : ἄνδρας ὄντας, ἢ νέαν ἢ πρεσβυτέραν, ἢ ἀνδρὶ λοιδορουμένην 43924 Resp.395.d.8 : ἢ πρὸς θεοὺς ἐρίζουσάν τε καὶ μεγαλαυχουμένην, οἰομένην 43925 Resp.395.e.1 : εὐδαίμονα εἶναι, ἢ ἐν συμφοραῖς τε καὶ πένθεσιν καὶ θρήνοις 43926 Resp.395.e.2 : ἐχομένην· κάμνουσαν δὲ ἢ ἐρῶσαν ἢ ὠδίνουσαν, πολλοῦ καὶ 43927 Resp.395.e.3 : δεήσομεν. 43928 Resp.395.e.4 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς. 43929 Resp.395.e.5 : Οὐδέ γε δούλας τε καὶ δούλους πράττοντας ὅσα δούλων. 43930 Resp.395.e.6 : Οὐδὲ τοῦτο. 43931 Resp.395.e.7 : Οὐδέ γε ἄνδρας κακούς, ὡς ἔοικεν, δειλούς τε καὶ τὰ 43932 Resp.395.e.8 : ἐναντία πράττοντας ὧν νυνδὴ εἴπομεν, κακηγοροῦντάς τε καὶ 43933 Resp.395.e.9 : κωμῳδοῦντας ἀλλήλους καὶ αἰσχρολογοῦντας, μεθύοντας ἢ 43934 Resp.396.a.1 : καὶ νήφοντας, ἢ καὶ ἄλλα ὅσα οἱ τοιοῦτοι καὶ ἐν λόγοις καὶ 43935 Resp.396.a.2 : ἐν ἔργοις ἁμαρτάνουσιν εἰς αὑτούς τε καὶ εἰς ἄλλους, οἶμαι 43936 Resp.396.a.3 : δὲ οὐδὲ μαινομένοις ἐθιστέον ἀφομοιοῦν αὑτοὺς ἐν λόγοις 43937 Resp.396.a.4 : οὐδὲ ἐν ἔργοις· γνωστέον μὲν γὰρ καὶ μαινομένους καὶ 43938 Resp.396.a.5 : πονηροὺς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, ποιητέον δὲ οὐδὲν τούτων 43939 Resp.396.a.6 : οὐδὲ μιμητέον. 43940 Resp.396.a.7 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 43941 Resp.396.a.8 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· χαλκεύοντας ἤ τι ἄλλο δημιουργοῦντας, 43942 Resp.396.b.1 : ἢ ἐλαύνοντας τριήρεις ἢ κελεύοντας τούτοις, ἤ τι ἄλλο τῶν 43943 Resp.396.b.2 : περὶ ταῦτα μιμητέον; 43944 Resp.396.b.3 : Καὶ πῶς; ἔφη, οἷς γε οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν τούτων 43945 Resp.396.b.4 : οὐδενὶ ἐξέσται; 43946 Resp.396.b.5 : Τί δέ; ἵππους χρεμετίζοντας καὶ ταύρους μυκωμένους καὶ 43947 Resp.396.b.6 : ποταμοὺς ψοφοῦντας καὶ θάλατταν κτυποῦσαν καὶ βροντὰς 43948 Resp.396.b.7 : καὶ πάντα αὖ τὰ τοιαῦτα ἦ μιμήσονται; 43949 Resp.396.b.8 : Ἀλλ´ ἀπείρηται αὐτοῖς, ἔφη, μήτε μαίνεσθαι μήτε μαινο– 43950 Resp.396.b.9 : μένοις ἀφομοιοῦσθαι. 43951 Resp.396.b.10 : Εἰ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, μανθάνω ἃ σὺ λέγεις, ἔστιν τι εἶδος 43952 Resp.396.b.11 : λέξεώς τε καὶ διηγήσεως ἐν ᾧ ἂν διηγοῖτο ὁ τῷ ὄντι καλὸς 43953 Resp.396.c.1 : κἀγαθός, ὁπότε τι δέοι αὐτὸν λέγειν, καὶ ἕτερον αὖ ἀνόμοιον 43954 Resp.396.c.2 : τούτῳ εἶδος, οὗ ἂν ἔχοιτο ἀεὶ καὶ ἐν ᾧ διηγοῖτο ὁ ἐναντίως 43955 Resp.396.c.3 : ἐκείνῳ φύς τε καὶ τραφείς. 43956 Resp.396.c.4 : Ποῖα δή, ἔφη, ταῦτα; 43957 Resp.396.c.5 : Ὁ μέν μοι δοκεῖ, ἦν δ´ ἐγώ, μέτριος ἀνήρ, ἐπειδὰν 43958 Resp.396.c.6 : ἀφίκηται ἐν τῇ διηγήσει ἐπὶ λέξιν τινὰ ἢ πρᾶξιν ἀνδρὸς 43959 Resp.396.c.7 : ἀγαθοῦ, ἐθελήσειν ὡς αὐτὸς ὢν ἐκεῖνος ἀπαγγέλλειν καὶ οὐκ 43960 Resp.396.c.8 : αἰσχυνεῖσθαι ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ μιμήσει, μάλιστα μὲν μιμούμενος 43961 Resp.396.d.1 : τὸν ἀγαθὸν ἀσφαλῶς τε καὶ ἐμφρόνως πράττοντα, ἐλάττω δὲ 43962 Resp.396.d.2 : καὶ ἧττον ἢ ὑπὸ νόσων ἢ ὑπὸ ἐρώτων ἐσφαλμένον ἢ καὶ ὑπὸ 43963 Resp.396.d.3 : μέθης ἤ τινος ἄλλης συμφορᾶς· ὅταν δὲ γίγνηται κατά τινα 43964 Resp.396.d.4 : ἑαυτοῦ ἀνάξιον, οὐκ ἐθελήσειν σπουδῇ ἀπεικάζειν ἑαυτὸν τῷ 43965 Resp.396.d.5 : χείρονι, εἰ μὴ ἄρα κατὰ βραχύ, ὅταν τι χρηστὸν ποιῇ, ἀλλ´ 43966 Resp.396.d.6 : αἰσχυνεῖσθαι, ἅμα μὲν ἀγύμναστος ὢν τοῦ μιμεῖσθαι τοὺς 43967 Resp.396.d.7 : τοιούτους, ἅμα δὲ καὶ δυσχεραίνων αὑτὸν ἐκμάττειν τε καὶ 43968 Resp.396.e.1 : ἐνιστάναι εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τύπους, ἀτιμάζων τῇ διανοίᾳ, 43969 Resp.396.e.2 : ὅτι μὴ παιδιᾶς χάριν. 43970 Resp.396.e.3 : Εἰκός, ἔφη. 43971 Resp.396.e.4 : Οὐκοῦν διηγήσει χρήσεται οἵᾳ ἡμεῖς ὀλίγον πρότερον 43972 Resp.396.e.5 : διήλθομεν περὶ τὰ τοῦ Ὁμήρου ἔπη, καὶ ἔσται αὐτοῦ ἡ λέξις 43973 Resp.396.e.6 : μετέχουσα μὲν ἀμφοτέρων, μιμήσεώς τε καὶ τῆς ἄλλης διηγή– 43974 Resp.396.e.7 : σεως, σμικρὸν δέ τι μέρος ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς μιμήσεως; ἢ 43975 Resp.396.e.8 : οὐδὲν λέγω; 43976 Resp.396.e.9 : Καὶ μάλα, ἔφη, οἷόν γε ἀνάγκη τὸν τύπον εἶναι τοῦ 43977 Resp.396.e.10 : τοιούτου ῥήτορος. 43978 Resp.397.a.1 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ μὴ τοιοῦτος αὖ, ὅσῳ ἂν φαυλότερος 43979 Resp.397.a.2 : ᾖ, πάντα τε μᾶλλον διηγήσεται καὶ οὐδὲν ἑαυτοῦ ἀνάξιον 43980 Resp.397.a.3 : οἰήσεται εἶναι, ὥστε πάντα ἐπιχειρήσει μιμεῖσθαι σπουδῇ τε 43981 Resp.397.a.4 : καὶ ἐναντίον πολλῶν, καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν, βροντάς τε καὶ 43982 Resp.397.a.5 : ψόφους ἀνέμων τε καὶ χαλαζῶν καὶ ἀξόνων τε καὶ τροχιλιῶν, 43983 Resp.397.a.6 : καὶ σαλπίγγων καὶ αὐλῶν καὶ συρίγγων καὶ πάντων ὀργάνων 43984 Resp.397.a.7 : φωνάς, καὶ ἔτι κυνῶν καὶ προβάτων καὶ ὀρνέων φθόγγους· 43985 Resp.397.b.1 : καὶ ἔσται δὴ ἡ τούτου λέξις ἅπασα διὰ μιμήσεως φωναῖς τε 43986 Resp.397.b.2 : καὶ σχήμασιν, ἢ σμικρόν τι διηγήσεως ἔχουσα; 43987 Resp.397.b.3 : Ἀνάγκη, ἔφη, καὶ τοῦτο. 43988 Resp.397.b.4 : Ταῦτα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔλεγον τὰ δύο εἴδη τῆς λέξεως. 43989 Resp.397.b.5 : Καὶ γὰρ ἔστιν, ἔφη. 43990 Resp.397.b.6 : Οὐκοῦν αὐτοῖν τὸ μὲν σμικρὰς τὰς μεταβολὰς ἔχει, καὶ 43991 Resp.397.b.7 : ἐάν τις ἀποδιδῷ πρέπουσαν ἁρμονίαν καὶ ῥυθμὸν τῇ λέξει, 43992 Resp.397.b.8 : ὀλίγου πρὸς τὴν αὐτὴν γίγνεται λέγειν τῷ ὀρθῶς λέγοντι καὶ 43993 Resp.397.b.9 : ἐν μιᾷ ἁρμονίᾳ—σμικραὶ γὰρ αἱ μεταβολαί—καὶ δὴ καὶ ἐν 43994 Resp.397.c.1 : ῥυθμῷ ὡσαύτως παραπλησίῳ τινί; 43995 Resp.397.c.2 : Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη, οὕτως ἔχει. 43996 Resp.397.c.3 : Τί δὲ τὸ τοῦ ἑτέρου εἶδος; οὐ τῶν ἐναντίων δεῖται, 43997 Resp.397.c.4 : πασῶν μὲν ἁρμονιῶν, πάντων δὲ ῥυθμῶν, εἰ μέλλει αὖ 43998 Resp.397.c.5 : οἰκείως λέγεσθαι, διὰ τὸ παντοδαπὰς μορφὰς τῶν μεταβολῶν 43999 Resp.397.c.6 : ἔχειν; 44000 Resp.397.c.7 : Καὶ σφόδρα γε οὕτως ἔχει. 44001 Resp.397.c.8 : Ἆρ´ οὖν πάντες οἱ ποιηταὶ καὶ οἵ τι λέγοντες ἢ τῷ ἑτέρῳ 44002 Resp.397.c.9 : τούτων ἐπιτυγχάνουσιν τύπῳ τῆς λέξεως ἢ τῷ ἑτέρῳ ἢ ἐξ 44003 Resp.397.c.10 : ἀμφοτέρων τινὶ συγκεραννύντες; 44004 Resp.397.c.11 : Ἀνάγκη, ἔφη. 44005 Resp.397.d.1 : Τί οὖν ποιήσομεν; ἦν δ´ ἐγώ· πότερον εἰς τὴν πόλιν 44006 Resp.397.d.2 : πάντας τούτους παραδεξόμεθα ἢ τῶν ἀκράτων τὸν ἕτερον ἢ 44007 Resp.397.d.3 : τὸν κεκραμένον; 44008 Resp.397.d.4 : Ἐὰν ἡ ἐμή, ἔφη, νικᾷ, τὸν τοῦ ἐπιεικοῦς μιμητὴν 44009 Resp.397.d.5 : ἄκρατον. 44010 Resp.397.d.6 : Ἀλλὰ μήν, ὦ Ἀδείμαντε, ἡδύς γε καὶ ὁ κεκραμένος, 44011 Resp.397.d.7 : πολὺ δὲ ἥδιστος παισί τε καὶ παιδαγωγοῖς ὁ ἐναντίος οὗ σὺ 44012 Resp.397.d.8 : αἱρῇ καὶ τῷ πλείστῳ ὄχλῳ. 44013 Resp.397.d.9 : Ἥδιστος γάρ. 44014 Resp.397.d.10 : Ἀλλ´ ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκ ἂν αὐτὸν ἁρμόττειν φαίης τῇ 44015 Resp.397.e.1 : ἡμετέρᾳ πολιτείᾳ, ὅτι οὐκ ἔστιν διπλοῦς ἀνὴρ παρ´ ἡμῖν οὐδὲ 44016 Resp.397.e.2 : πολλαπλοῦς, ἐπειδὴ ἕκαστος ἓν πράττει. 44017 Resp.397.e.3 : Οὐ γὰρ οὖν ἁρμόττει. 44018 Resp.397.e.4 : Οὐκοῦν διὰ ταῦτα ἐν μόνῃ τῇ τοιαύτῃ πόλει τόν τε 44019 Resp.397.e.5 : σκυτοτόμον σκυτοτόμον εὑρήσομεν καὶ οὐ κυβερνήτην πρὸς 44020 Resp.397.e.6 : τῇ σκυτοτομίᾳ, καὶ τὸν γεωργὸν γεωργὸν καὶ οὐ δικαστὴν 44021 Resp.397.e.7 : πρὸς τῇ γεωργίᾳ, καὶ τὸν πολεμικὸν πολεμικὸν καὶ οὐ 44022 Resp.397.e.8 : χρηματιστὴν πρὸς τῇ πολεμικῇ, καὶ πάντας οὕτω; 44023 Resp.397.e.9 : Ἀληθῆ, ἔφη. 44024 Resp.398.a.1 : Ἄνδρα δή, ὡς ἔοικε, δυνάμενον ὑπὸ σοφίας παντοδαπὸν 44025 Resp.398.a.2 : γίγνεσθαι καὶ μιμεῖσθαι πάντα χρήματα, εἰ ἡμῖν ἀφίκοιτο 44026 Resp.398.a.3 : εἰς τὴν πόλιν αὐτός τε καὶ τὰ ποιήματα βουλόμενος ἐπιδεί– 44027 Resp.398.a.4 : ξασθαι, προσκυνοῖμεν ἂν αὐτὸν ὡς ἱερὸν καὶ θαυμαστὸν καὶ 44028 Resp.398.a.5 : ἡδύν, εἴποιμεν δ´ ἂν ὅτι οὐκ ἔστιν τοιοῦτος ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει 44029 Resp.398.a.6 : παρ´ ἡμῖν οὔτε θέμις ἐγγενέσθαι, ἀποπέμποιμέν τε εἰς ἄλλην 44030 Resp.398.a.7 : πόλιν μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες καὶ ἐρίῳ στέ– 44031 Resp.398.a.8 : ψαντες, αὐτοὶ δ´ ἂν τῷ αὐστηροτέρῳ καὶ ἀηδεστέρῳ ποιητῇ 44032 Resp.398.b.1 : χρῴμεθα καὶ μυθολόγῳ ὠφελίας ἕνεκα, ὃς ἡμῖν τὴν τοῦ 44033 Resp.398.b.2 : ἐπιεικοῦς λέξιν μιμοῖτο καὶ τὰ λεγόμενα λέγοι ἐν ἐκείνοις 44034 Resp.398.b.3 : τοῖς τύποις οἷς κατ´ ἀρχὰς ἐνομοθετησάμεθα, ὅτε τοὺς 44035 Resp.398.b.4 : στρατιώτας ἐπεχειροῦμεν παιδεύειν. 44036 Resp.398.b.5 : Καὶ μάλ´, ἔφη, οὕτως ἂν ποιοῖμεν, εἰ ἐφ´ ἡμῖν εἴη. 44037 Resp.398.b.6 : Νῦν δή, εἶπον ἐγώ, ὦ φίλε, κινδυνεύει ἡμῖν τῆς μουσικῆς 44038 Resp.398.b.7 : τὸ περὶ λόγους τε καὶ μύθους παντελῶς διαπεπεράνθαι· ἅ τε 44039 Resp.398.b.8 : γὰρ λεκτέον καὶ ὡς λεκτέον εἴρηται. 44040 Resp.398.b.9 : Καὶ αὐτῷ μοι δοκεῖ, ἔφη. 44041 Resp.398.c.1 : Οὐκοῦν μετὰ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ περὶ ᾠδῆς τρόπου καὶ 44042 Resp.398.c.2 : μελῶν λοιπόν; 44043 Resp.398.c.3 : Δῆλα δή. 44044 Resp.398.c.4 : Ἆρ´ οὖν οὐ πᾶς ἤδη ἂν εὕροι ἃ ἡμῖν λεκτέον περὶ αὐτῶν 44045 Resp.398.c.5 : οἷα δεῖ εἶναι, εἴπερ μέλλομεν τοῖς προειρημένοις συμφω– 44046 Resp.398.c.6 : νήσειν; 44047 Resp.398.c.7 : Καὶ ὁ Γλαύκων ἐπιγελάσας, Ἐγὼ τοίνυν, ἔφη, ὦ Σώ– 44048 Resp.398.c.8 : κρατες, κινδυνεύω ἐκτὸς τῶν πάντων εἶναι· οὔκουν ἱκανῶς 44049 Resp.398.c.9 : γε ἔχω ἐν τῷ παρόντι συμβαλέσθαι ποῖα ἄττα δεῖ ἡμᾶς 44050 Resp.398.c.10 : λέγειν· ὑποπτεύω μέντοι. 44051 Resp.398.c.11 : Πάντως δήπου, ἦν δ´ ἐγώ, πρῶτον μὲν τόδε ἱκανῶς ἔχεις 44052 Resp.398.d.1 : λέγειν, ὅτι τὸ μέλος ἐκ τριῶν ἐστιν συγκείμενον, λόγου τε καὶ 44053 Resp.398.d.2 : ἁρμονίας καὶ ῥυθμοῦ. 44054 Resp.398.d.3 : Ναί, ἔφη, τοῦτό γε. 44055 Resp.398.d.4 : Οὐκοῦν ὅσον γε αὐτοῦ λόγος ἐστίν, οὐδὲν δήπου διαφέρει 44056 Resp.398.d.5 : τοῦ μὴ ᾀδομένου λόγου πρὸς τὸ ἐν τοῖς αὐτοῖς δεῖν τύποις 44057 Resp.398.d.6 : λέγεσθαι οἷς ἄρτι προείπομεν καὶ ὡσαύτως; 44058 Resp.398.d.7 : Ἀληθῆ, ἔφη. 44059 Resp.398.d.8 : Καὶ μὴν τήν γε ἁρμονίαν καὶ ῥυθμὸν ἀκολουθεῖν δεῖ τῷ 44060 Resp.398.d.9 : λόγῳ. 44061 Resp.398.d.10 : Πῶς δ´ οὔ; 44062 Resp.398.d.11 : Ἀλλὰ μέντοι θρήνων γε καὶ ὀδυρμῶν ἔφαμεν ἐν λόγοις 44063 Resp.398.d.12 : οὐδὲν προσδεῖσθαι. 44064 Resp.398.d.13 : Οὐ γὰρ οὖν. 44065 Resp.398.e.1 : Τίνες οὖν θρηνώδεις ἁρμονίαι; λέγε μοι· σὺ γὰρ μουσικός. 44066 Resp.398.e.2 : Μειξολυδιστί, ἔφη, καὶ συντονολυδιστὶ καὶ τοιαῦταί τινες. 44067 Resp.398.e.3 : Οὐκοῦν αὗται, ἦν δ´ ἐγώ, ἀφαιρετέαι; ἄχρηστοι γὰρ καὶ 44068 Resp.398.e.4 : γυναιξὶν ἃς δεῖ ἐπιεικεῖς εἶναι, μὴ ὅτι ἀνδράσι. 44069 Resp.398.e.5 : Πάνυ γε. 44070 Resp.398.e.6 : Ἀλλὰ μὴν μέθη γε φύλαξιν ἀπρεπέστατον καὶ μαλακία 44071 Resp.398.e.7 : καὶ ἀργία. 44072 Resp.398.e.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 44073 Resp.398.e.9 : Τίνες οὖν μαλακαί τε καὶ συμποτικαὶ τῶν ἁρμονιῶν; 44074 Resp.398.e.10 : Ἰαστί, ἦ δ´ ὅς, καὶ λυδιστὶ αὖ τινες χαλαραὶ καλοῦνται. 44075 Resp.399.a.1 : Ταύταις οὖν, ὦ φίλε, ἐπὶ πολεμικῶν ἀνδρῶν ἔσθ´ ὅτι 44076 Resp.399.a.2 : χρήσῃ; 44077 Resp.399.a.3 : Οὐδαμῶς, ἔφη· ἀλλὰ κινδυνεύει σοι δωριστὶ λείπεσθαι 44078 Resp.399.a.4 : καὶ φρυγιστί. 44079 Resp.399.a.5 : Οὐκ οἶδα, ἔφην ἐγώ, τὰς ἁρμονίας, ἀλλὰ κατάλειπε 44080 Resp.399.a.6 : ἐκείνην τὴν ἁρμονίαν, ἣ ἔν τε πολεμικῇ πράξει ὄντος ἀνδρείου 44081 Resp.399.a.7 : καὶ ἐν πάσῃ βιαίῳ ἐργασίᾳ πρεπόντως ἂν μιμήσαιτο φθόγγους 44082 Resp.399.a.8 : τε καὶ προσῳδίας, καὶ ἀποτυχόντος ἢ εἰς τραύματα ἢ εἰς 44083 Resp.399.b.1 : θανάτους ἰόντος ἢ εἴς τινα ἄλλην συμφορὰν πεσόντος, ἐν 44084 Resp.399.b.2 : πᾶσι τούτοις παρατεταγμένως καὶ καρτερούντως ἀμυνομένου 44085 Resp.399.b.3 : τὴν τύχην· καὶ ἄλλην αὖ ἐν εἰρηνικῇ τε καὶ μὴ βιαίῳ ἀλλ´ 44086 Resp.399.b.4 : ἐν ἑκουσίᾳ πράξει ὄντος, ἢ τινά τι πείθοντός τε καὶ δεομένου, 44087 Resp.399.b.5 : ἢ εὐχῇ θεὸν ἢ διδαχῇ καὶ νουθετήσει ἄνθρωπον, ἢ τοὐναντίον 44088 Resp.399.b.6 : ἄλλῳ δεομένῳ ἢ διδάσκοντι ἢ μεταπείθοντι ἑαυτὸν ἐπέχοντα, 44089 Resp.399.b.7 : καὶ ἐκ τούτων πράξαντα κατὰ νοῦν, καὶ μὴ ὑπερηφάνως 44090 Resp.399.b.8 : ἔχοντα, ἀλλὰ σωφρόνως τε καὶ μετρίως ἐν πᾶσι τούτοις 44091 Resp.399.c.1 : πράττοντά τε καὶ τὰ ἀποβαίνοντα ἀγαπῶντα. ταύτας δύο 44092 Resp.399.c.2 : ἁρμονίας, βίαιον, ἑκούσιον, δυστυχούντων, εὐτυχούντων, 44093 Resp.399.c.3 : σωφρόνων, ἀνδρείων [ἁρμονίας] αἵτινες φθόγγους μιμή– 44094 Resp.399.c.4 : σονται κάλλιστα, ταύτας λεῖπε. 44095 Resp.399.c.5 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἄλλας αἰτεῖς λείπειν ἢ ἃς νυνδὴ ἐγὼ 44096 Resp.399.c.6 : ἔλεγον. 44097 Resp.399.c.7 : Οὐκ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, πολυχορδίας γε οὐδὲ παναρμονίου 44098 Resp.399.c.8 : ἡμῖν δεήσει ἐν ταῖς ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν. 44099 Resp.399.c.9 : Οὔ μοι, ἔφη, φαίνεται. 44100 Resp.399.c.10 : Τριγώνων ἄρα καὶ πηκτίδων καὶ πάντων ὀργάνων ὅσα 44101 Resp.399.d.1 : πολύχορδα καὶ πολυαρμόνια, δημιουργοὺς οὐ θρέψομεν. 44102 Resp.399.d.2 : Οὐ φαινόμεθα. 44103 Resp.399.d.3 : Τί δέ; αὐλοποιοὺς ἢ αὐλητὰς παραδέξῃ εἰς τὴν πόλιν; ἢ 44104 Resp.399.d.4 : οὐ τοῦτο πολυχορδότατον, καὶ αὐτὰ τὰ παναρμόνια αὐλοῦ 44105 Resp.399.d.5 : τυγχάνει ὄντα μίμημα; 44106 Resp.399.d.6 : Δῆλα δή, ἦ δ´ ὅς. 44107 Resp.399.d.7 : Λύρα δή σοι, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ κιθάρα λείπεται [καὶ] κατὰ 44108 Resp.399.d.8 : πόλιν χρήσιμα· καὶ αὖ κατ´ ἀγροὺς τοῖς νομεῦσι σύριγξ ἄν 44109 Resp.399.d.9 : τις εἴη. 44110 Resp.399.d.10 : Ὡς γοῦν, ἔφη, ὁ λόγος ἡμῖν σημαίνει. 44111 Resp.399.e.1 : Οὐδέν γε, ἦν δ´ ἐγώ, καινὸν ποιοῦμεν, ὦ φίλε, κρίνοντες 44112 Resp.399.e.2 : τὸν Ἀπόλλω καὶ τὰ τοῦ Ἀπόλλωνος ὄργανα πρὸ Μαρσύου 44113 Resp.399.e.3 : τε καὶ τῶν ἐκείνου ὀργάνων. 44114 Resp.399.e.4 : Μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, οὔ μοι φαινόμεθα. 44115 Resp.399.e.5 : Καὶ νὴ τὸν κύνα, εἶπον, λελήθαμέν γε διακαθαίροντες 44116 Resp.399.e.6 : πάλιν ἣν ἄρτι τρυφᾶν ἔφαμεν πόλιν. 44117 Resp.399.e.7 : Σωφρονοῦντές γε ἡμεῖς, ἦ δ´ ὅς. 44118 Resp.399.e.8 : Ἴθι δή, ἔφην, καὶ τὰ λοιπὰ καθαίρωμεν. ἑπόμενον γὰρ 44119 Resp.399.e.9 : δὴ ταῖς ἁρμονίαις ἂν ἡμῖν εἴη τὸ περὶ ῥυθμούς, μὴ ποικίλους 44120 Resp.399.e.10 : αὐτοὺς διώκειν μηδὲ παντοδαπὰς βάσεις, ἀλλὰ βίου ῥυθμοὺς 44121 Resp.399.e.11 : ἰδεῖν κοσμίου τε καὶ ἀνδρείου τίνες εἰσίν· οὓς ἰδόντα τὸν 44122 Resp.400.a.1 : πόδα τῷ τοῦ τοιούτου λόγῳ ἀναγκάζειν ἕπεσθαι καὶ τὸ μέλος, 44123 Resp.400.a.2 : ἀλλὰ μὴ λόγον ποδί τε καὶ μέλει. οἵτινες δ´ ἂν εἶεν οὗτοι 44124 Resp.400.a.3 : οἱ ῥυθμοί, σὸν ἔργον, ὥσπερ τὰς ἁρμονίας, φράσαι. 44125 Resp.400.a.4 : Ἀλλὰ μὰ Δί´, ἔφη, οὐκ ἔχω λέγειν. ὅτι μὲν γὰρ τρί´ 44126 Resp.400.a.5 : ἄττα ἐστὶν εἴδη ἐξ ὧν αἱ βάσεις πλέκονται, ὥσπερ ἐν τοῖς 44127 Resp.400.a.6 : φθόγγοις τέτταρα, ὅθεν αἱ πᾶσαι ἁρμονίαι, τεθεαμένος ἂν 44128 Resp.400.a.7 : εἴποιμι· ποῖα δὲ ὁποίου βίου μιμήματα, λέγειν οὐκ ἔχω. 44129 Resp.400.b.1 : Ἀλλὰ ταῦτα μέν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ μετὰ Δάμωνος βου– 44130 Resp.400.b.2 : λευσόμεθα, τίνες τε ἀνελευθερίας καὶ ὕβρεως ἢ μανίας καὶ 44131 Resp.400.b.3 : ἄλλης κακίας πρέπουσαι βάσεις, καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις 44132 Resp.400.b.4 : λειπτέον ῥυθμούς· οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν 44133 Resp.400.b.5 : τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ σύνθετον καὶ δάκτυλον καὶ ἡρῷόν 44134 Resp.400.b.6 : γε, οὐκ οἶδα ὅπως διακοσμοῦντος καὶ ἴσον ἄνω καὶ κάτω 44135 Resp.400.b.7 : τιθέντος, εἰς βραχύ τε καὶ μακρὸν γιγνόμενον, καί, ὡς ἐγὼ 44136 Resp.400.b.8 : οἶμαι, ἴαμβον καί τιν´ ἄλλον τροχαῖον ὠνόμαζε, μήκη δὲ καὶ 44137 Resp.400.c.1 : βραχύτητας προσῆπτε. καὶ τούτων τισὶν οἶμαι τὰς ἀγωγὰς 44138 Resp.400.c.2 : τοῦ ποδὸς αὐτὸν οὐχ ἧττον ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν ἢ τοὺς 44139 Resp.400.c.3 : ῥυθμοὺς αὐτούς—ἤτοι συναμφότερόν τι· οὐ γὰρ ἔχω λέγειν 44140 Resp.400.c.4 : —ἀλλὰ ταῦτα μέν, ὥσπερ εἶπον, εἰς Δάμωνα ἀναβεβλήσθω· 44141 Resp.400.c.5 : διελέσθαι γὰρ οὐ σμικροῦ λόγου. ἢ σὺ οἴει; 44142 Resp.400.c.6 : Μὰ Δί´, οὐκ ἔγωγε. 44143 Resp.400.c.7 : Ἀλλὰ τόδε γε, ὅτι τὸ τῆς εὐσχημοσύνης τε καὶ ἀσχη– 44144 Resp.400.c.8 : μοσύνης τῷ εὐρύθμῳ τε καὶ ἀρρύθμῳ ἀκολουθεῖ, δύνασαι 44145 Resp.400.c.9 : διελέσθαι; 44146 Resp.400.c.10 : Πῶς δ´ οὔ; 44147 Resp.400.d.1 : Ἀλλὰ μὴν τὸ εὔρυθμόν γε καὶ τὸ ἄρρυθμον τὸ μὲν τῇ 44148 Resp.400.d.2 : καλῇ λέξει ἕπεται ὁμοιούμενον, τὸ δὲ τῇ ἐναντίᾳ, καὶ τὸ 44149 Resp.400.d.3 : εὐάρμοστον καὶ ἀνάρμοστον ὡσαύτως, εἴπερ ῥυθμός γε καὶ 44150 Resp.400.d.4 : ἁρμονία λόγῳ, ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο, ἀλλὰ μὴ λόγος τούτοις. 44151 Resp.400.d.5 : Ἀλλὰ μήν, ἦ δ´ ὅς, ταῦτά γε λόγῳ ἀκολουθητέον. 44152 Resp.400.d.6 : Τί δ´ ὁ τρόπος τῆς λέξεως, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ὁ λόγος; οὐ 44153 Resp.400.d.7 : τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει ἕπεται; 44154 Resp.400.d.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 44155 Resp.400.d.9 : Τῇ δὲ λέξει τὰ ἄλλα; 44156 Resp.400.d.10 : Ναί. 44157 Resp.400.d.11 : Εὐλογία ἄρα καὶ εὐαρμοστία καὶ εὐσχημοσύνη καὶ εὐρυθ– 44158 Resp.400.e.1 : μία εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ, οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι 44159 Resp.400.e.2 : καλοῦμεν [ὡς εὐήθειαν], ἀλλὰ τὴν ὡς ἀληθῶς εὖ τε καὶ 44160 Resp.400.e.3 : καλῶς τὸ ἦθος κατεσκευασμένην διάνοιαν. 44161 Resp.400.e.4 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 44162 Resp.400.e.5 : Ἆρ´ οὖν οὐ πανταχοῦ ταῦτα διωκτέα τοῖς νέοις, εἰ μέλ– 44163 Resp.400.e.6 : λουσι τὸ αὑτῶν πράττειν; 44164 Resp.400.e.7 : Διωκτέα μὲν οὖν. 44165 Resp.401.a.1 : Ἔστιν δέ γέ που πλήρης μὲν γραφικὴ αὐτῶν καὶ πᾶσα 44166 Resp.401.a.2 : ἡ τοιαύτη δημιουργία, πλήρης δὲ ὑφαντικὴ καὶ ποικιλία καὶ 44167 Resp.401.a.3 : οἰκοδομία καὶ πᾶσα αὖ ἡ τῶν ἄλλων σκευῶν ἐργασία, ἔτι 44168 Resp.401.a.4 : δὲ ἡ τῶν σωμάτων φύσις καὶ ἡ τῶν ἄλλων φυτῶν· ἐν πᾶσι 44169 Resp.401.a.5 : γὰρ τούτοις ἔνεστιν εὐσχημοσύνη ἢ ἀσχημοσύνη. καὶ ἡ 44170 Resp.401.a.6 : μὲν ἀσχημοσύνη καὶ ἀρρυθμία καὶ ἀναρμοστία κακολογίας 44171 Resp.401.a.7 : καὶ κακοηθείας ἀδελφά, τὰ δ´ ἐναντία τοῦ ἐναντίου, σώφρονός 44172 Resp.401.a.8 : τε καὶ ἀγαθοῦ ἤθους, ἀδελφά τε καὶ μιμήματα. 44173 Resp.401.a.9 : Παντελῶς μὲν οὖν, ἔφη. 44174 Resp.401.b.1 : Ἆρ´ οὖν τοῖς ποιηταῖς ἡμῖν μόνον ἐπιστατητέον καὶ 44175 Resp.401.b.2 : προσαναγκαστέον τὴν τοῦ ἀγαθοῦ εἰκόνα ἤθους ἐμποιεῖν 44176 Resp.401.b.3 : τοῖς ποιήμασιν ἢ μὴ παρ´ ἡμῖν ποιεῖν, ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις 44177 Resp.401.b.4 : δημιουργοῖς ἐπιστατητέον καὶ διακωλυτέον τὸ κακόηθες τοῦτο 44178 Resp.401.b.5 : καὶ ἀκόλαστον καὶ ἀνελεύθερον καὶ ἄσχημον μήτε ἐν εἰκόσι 44179 Resp.401.b.6 : ζῴων μήτε ἐν οἰκοδομήμασι μήτε ἐν ἄλλῳ μηδενὶ δημιουρ– 44180 Resp.401.b.7 : γουμένῳ ἐμποιεῖν, ἢ ὁ μὴ οἷός τε ὢν οὐκ ἐατέος παρ´ ἡμῖν 44181 Resp.401.b.8 : δημιουργεῖν, ἵνα μὴ ἐν κακίας εἰκόσι τρεφόμενοι ἡμῖν οἱ 44182 Resp.401.c.1 : φύλακες ὥσπερ ἐν κακῇ βοτάνῃ, πολλὰ ἑκάστης ἡμέρας 44183 Resp.401.c.2 : κατὰ σμικρὸν ἀπὸ πολλῶν δρεπόμενοί τε καὶ νεμόμενοι, ἕν 44184 Resp.401.c.3 : τι συνιστάντες λανθάνωσιν κακὸν μέγα ἐν τῇ αὑτῶν ψυχῇ, 44185 Resp.401.c.4 : ἀλλ´ ἐκείνους ζητητέον τοὺς δημιουργοὺς τοὺς εὐφυῶς δυνα– 44186 Resp.401.c.5 : μένους ἰχνεύειν τὴν τοῦ καλοῦ τε καὶ εὐσχήμονος φύσιν, 44187 Resp.401.c.6 : ἵνα ὥσπερ ἐν ὑγιεινῷ τόπῳ οἰκοῦντες οἱ νέοι ἀπὸ παντὸς 44188 Resp.401.c.7 : ὠφελῶνται, ὁπόθεν ἂν αὐτοῖς ἀπὸ τῶν καλῶν ἔργων ἢ πρὸς 44189 Resp.401.c.8 : ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν τι προσβάλῃ, ὥσπερ αὔρα φέρουσα ἀπὸ 44190 Resp.401.d.1 : χρηστῶν τόπων ὑγίειαν, καὶ εὐθὺς ἐκ παίδων λανθάνῃ εἰς 44191 Resp.401.d.2 : ὁμοιότητά τε καὶ φιλίαν καὶ συμφωνίαν τῷ καλῷ λόγῳ 44192 Resp.401.d.3 : ἄγουσα; 44193 Resp.401.d.4 : Πολὺ γὰρ ἄν, ἔφη, κάλλιστα οὕτω τραφεῖεν. 44194 Resp.401.d.5 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, τούτων ἕνεκα κυριωτάτη 44195 Resp.401.d.6 : ἐν μουσικῇ τροφή, ὅτι μάλιστα καταδύεται εἰς τὸ ἐντὸς τῆς 44196 Resp.401.d.7 : ψυχῆς ὅ τε ῥυθμὸς καὶ ἁρμονία, καὶ ἐρρωμενέστατα ἅπτεται 44197 Resp.401.d.8 : αὐτῆς φέροντα τὴν εὐσχημοσύνην, καὶ ποιεῖ εὐσχήμονα, 44198 Resp.401.e.1 : ἐάν τις ὀρθῶς τραφῇ, εἰ δὲ μή, τοὐναντίον; καὶ ὅτι αὖ τῶν 44199 Resp.401.e.2 : παραλειπομένων καὶ μὴ καλῶς δημιουργηθέντων ἢ μὴ καλῶς 44200 Resp.401.e.3 : φύντων ὀξύτατ´ ἂν αἰσθάνοιτο ὁ ἐκεῖ τραφεὶς ὡς ἔδει, καὶ 44201 Resp.401.e.4 : ὀρθῶς δὴ δυσχεραίνων τὰ μὲν καλὰ ἐπαινοῖ καὶ χαίρων καὶ 44202 Resp.401.e.5 : καταδεχόμενος εἰς τὴν ψυχὴν τρέφοιτ´ ἂν ἀπ´ αὐτῶν καὶ 44203 Resp.402.a.1 : γίγνοιτο καλός τε κἀγαθός, τὰ δ´ αἰσχρὰ ψέγοι τ´ ἂν ὀρθῶς 44204 Resp.402.a.2 : καὶ μισοῖ ἔτι νέος ὤν, πρὶν λόγον δυνατὸς εἶναι λαβεῖν, 44205 Resp.402.a.3 : ἐλθόντος δὲ τοῦ λόγου ἀσπάζοιτ´ ἂν αὐτὸν γνωρίζων δι´ 44206 Resp.402.a.4 : οἰκειότητα μάλιστα ὁ οὕτω τραφείς; 44207 Resp.402.a.5 : Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ, ἔφη, τῶν τοιούτων ἕνεκα ἐν μουσικῇ 44208 Resp.402.a.6 : εἶναι ἡ τροφή. 44209 Resp.402.a.7 : Ὥσπερ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, γραμμάτων πέρι τότε ἱκανῶς 44210 Resp.402.a.8 : εἴχομεν, ὅτε τὰ στοιχεῖα μὴ λανθάνοι ἡμᾶς ὀλίγα ὄντα ἐν 44211 Resp.402.a.9 : ἅπασιν οἷς ἔστιν περιφερόμενα, καὶ οὔτ´ ἐν σμικρῷ οὔτ´ ἐν 44212 Resp.402.b.1 : μεγάλῳ ἠτιμάζομεν αὐτά, ὡς οὐ δέοι αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ 44213 Resp.402.b.2 : πανταχοῦ προυθυμούμεθα διαγιγνώσκειν, ὡς οὐ πρότερον 44214 Resp.402.b.3 : ἐσόμενοι γραμματικοὶ πρὶν οὕτως ἔχοιμεν— 44215 Resp.402.b.4 : Ἀληθῆ. 44216 Resp.402.b.5 : Οὐκοῦν καὶ εἰκόνας γραμμάτων, εἴ που ἢ ἐν ὕδασιν ἢ ἐν 44217 Resp.402.b.6 : κατόπτροις ἐμφαίνοιντο, οὐ πρότερον γνωσόμεθα, πρὶν ἂν 44218 Resp.402.b.7 : αὐτὰ γνῶμεν, ἀλλ´ ἔστιν τῆς αὐτῆς τέχνης τε καὶ μελέτης; 44219 Resp.402.b.8 : Παντάπασι μὲν οὖν. 44220 Resp.402.b.9 : Ἆρ´ οὖν, ὃ λέγω, πρὸς θεῶν, οὕτως οὐδὲ μουσικοὶ πρό– 44221 Resp.402.c.1 : τερον ἐσόμεθα, οὔτε αὐτοὶ οὔτε οὕς φαμεν ἡμῖν παιδευτέον 44222 Resp.402.c.2 : εἶναι τοὺς φύλακας, πρὶν ἂν τὰ τῆς σωφροσύνης εἴδη καὶ 44223 Resp.402.c.3 : ἀνδρείας καὶ ἐλευθεριότητος καὶ μεγαλοπρεπείας καὶ ὅσα 44224 Resp.402.c.4 : τούτων ἀδελφὰ καὶ τὰ τούτων αὖ ἐναντία πανταχοῦ περι– 44225 Resp.402.c.5 : φερόμενα γνωρίζωμεν καὶ ἐνόντα ἐν οἷς ἔνεστιν αἰσθανώμεθα 44226 Resp.402.c.6 : καὶ αὐτὰ καὶ εἰκόνας αὐτῶν, καὶ μήτε ἐν σμικροῖς μήτε ἐν 44227 Resp.402.c.7 : μεγάλοις ἀτιμάζωμεν, ἀλλὰ τῆς αὐτῆς οἰώμεθα τέχνης εἶναι 44228 Resp.402.c.8 : καὶ μελέτης; 44229 Resp.402.c.9 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη. 44230 Resp.402.d.1 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτου ἂν συμπίπτῃ ἔν τε τῇ ψυχῇ 44231 Resp.402.d.2 : καλὰ ἤθη ἐνόντα καὶ ἐν τῷ εἴδει ὁμολογοῦντα ἐκείνοις καὶ 44232 Resp.402.d.3 : συμφωνοῦντα, τοῦ αὐτοῦ μετέχοντα τύπου, τοῦτ´ ἂν εἴη 44233 Resp.402.d.4 : κάλλιστον θέαμα τῷ δυναμένῳ θεᾶσθαι; 44234 Resp.402.d.5 : Πολύ γε. 44235 Resp.402.d.6 : Καὶ μὴν τό γε κάλλιστον ἐρασμιώτατον; 44236 Resp.402.d.7 : Πῶς δ´ οὔ; 44237 Resp.402.d.8 : Τῶν δὴ ὅτι μάλιστα τοιούτων ἀνθρώπων ὅ γε μουσικὸς 44238 Resp.402.d.9 : ἐρῴη ἄν· εἰ δὲ ἀσύμφωνος εἴη, οὐκ ἂν ἐρῴη. 44239 Resp.402.d.10 : Οὐκ ἄν, εἴ γέ τι, ἔφη, κατὰ τὴν ψυχὴν ἐλλείποι· εἰ 44240 Resp.402.d.11 : μέντοι τι κατὰ τὸ σῶμα, ὑπομείνειεν ἂν ὥστε ἐθέλειν 44241 Resp.402.e.1 : ἀσπάζεσθαι. 44242 Resp.402.e.2 : Μανθάνω, ἦν δ´ ἐγώ· ὅτι ἔστιν σοι ἢ γέγονεν παιδικὰ 44243 Resp.402.e.3 : τοιαῦτα, καὶ συγχωρῶ. ἀλλὰ τόδε μοι εἰπέ· σωφροσύνῃ 44244 Resp.402.e.4 : καὶ ἡδονῇ ὑπερβαλλούσῃ ἔστι τις κοινωνία; 44245 Resp.402.e.5 : Καὶ πῶς; ἔφη, ἥ γε ἔκφρονα ποιεῖ οὐχ ἧττον ἢ λύπη; 44246 Resp.402.e.6 : Ἀλλὰ τῇ ἄλλῃ ἀρετῇ; 44247 Resp.403.a.1 : Οὐδαμῶς. 44248 Resp.403.a.2 : Τί δέ; ὕβρει τε καὶ ἀκολασίᾳ; 44249 Resp.403.a.3 : Πάντων μάλιστα. 44250 Resp.403.a.4 : Μείζω δέ τινα καὶ ὀξυτέραν ἔχεις εἰπεῖν ἡδονὴν τῆς περὶ 44251 Resp.403.a.5 : τὰ ἀφροδίσια; 44252 Resp.403.a.6 : Οὐκ ἔχω, ἦ δ´ ὅς, οὐδέ γε μανικωτέραν. 44253 Resp.403.a.7 : Ὁ δὲ ὀρθὸς ἔρως πέφυκε κοσμίου τε καὶ καλοῦ σωφρόνως 44254 Resp.403.a.8 : τε καὶ μουσικῶς ἐρᾶν; 44255 Resp.403.a.9 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς. 44256 Resp.403.a.10 : Οὐδὲν ἄρα προσοιστέον μανικὸν οὐδὲ συγγενὲς ἀκολασίας 44257 Resp.403.a.11 : τῷ ὀρθῷ ἔρωτι; 44258 Resp.403.a.12 : Οὐ προσοιστέον. 44259 Resp.403.b.1 : Οὐ προσοιστέον ἄρα αὕτη ἡ ἡδονή, οὐδὲ κοινωνητέον 44260 Resp.403.b.2 : αὐτῆς ἐραστῇ τε καὶ παιδικοῖς ὀρθῶς ἐρῶσί τε καὶ ἐρωμένοις; 44261 Resp.403.b.3 : Οὐ μέντοι μὰ Δί´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, προσοιστέον. 44262 Resp.403.b.4 : Οὕτω δή, ὡς ἔοικε, νομοθετήσεις ἐν τῇ οἰκιζομένῃ πόλει 44263 Resp.403.b.5 : φιλεῖν μὲν καὶ συνεῖναι καὶ ἅπτεσθαι ὥσπερ ὑέος παιδικῶν 44264 Resp.403.b.6 : ἐραστήν, τῶν καλῶν χάριν, ἐὰν πείθῃ, τὰ δ´ ἄλλα οὕτως 44265 Resp.403.b.7 : ὁμιλεῖν πρὸς ὅν τις σπουδάζοι, ὅπως μηδέποτε δόξει μα– 44266 Resp.403.c.1 : κρότερα τούτων συγγίγνεσθαι· εἰ δὲ μή, ψόγον ἀμουσίας καὶ 44267 Resp.403.c.2 : ἀπειροκαλίας ὑφέξοντα. 44268 Resp.403.c.3 : Οὕτως, ἔφη. 44269 Resp.403.c.4 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ σοὶ φαίνεται τέλος ἡμῖν ἔχειν 44270 Resp.403.c.5 : ὁ περὶ μουσικῆς λόγος; οἷ γοῦν δεῖ τελευτᾶν, τετελεύ– 44271 Resp.403.c.6 : τηκεν· δεῖ δέ που τελευτᾶν τὰ μουσικὰ εἰς τὰ τοῦ καλοῦ 44272 Resp.403.c.7 : ἐρωτικά. 44273 Resp.403.c.8 : Σύμφημι, ἦ δ´ ὅς. 44274 Resp.403.c.9 : Μετὰ δὴ μουσικὴν γυμναστικῇ θρεπτέοι οἱ νεανίαι. 44275 Resp.403.c.10 : Τί μήν; 44276 Resp.403.c.11 : Δεῖ μὲν δὴ καὶ ταύτῃ ἀκριβῶς τρέφεσθαι ἐκ παίδων διὰ 44277 Resp.403.d.1 : βίου. ἔχει δέ πως, ὡς ἐγᾦμαι, ὧδε· σκόπει δὲ καὶ σύ. 44278 Resp.403.d.2 : ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐ φαίνεται, ὃ ἂν χρηστὸν ᾖ σῶμα, τοῦτο τῇ 44279 Resp.403.d.3 : αὑτοῦ ἀρετῇ ψυχὴν ἀγαθὴν ποιεῖν, ἀλλὰ τοὐναντίον ψυχὴ 44280 Resp.403.d.4 : ἀγαθὴ τῇ αὑτῆς ἀρετῇ σῶμα παρέχειν ὡς οἷόν τε βέλτιστον· 44281 Resp.403.d.5 : σοὶ δὲ πῶς φαίνεται; 44282 Resp.403.d.6 : Καὶ ἐμοί, ἔφη, οὕτως. 44283 Resp.403.d.7 : Οὐκοῦν εἰ τὴν διάνοιαν ἱκανῶς θεραπεύσαντες παραδοῖμεν 44284 Resp.403.d.8 : αὐτῇ τὰ περὶ τὸ σῶμα ἀκριβολογεῖσθαι, ἡμεῖς δὲ ὅσον τοὺς 44285 Resp.403.e.1 : τύπους ὑφηγησαίμεθα, ἵνα μὴ μακρολογῶμεν, ὀρθῶς ἂν 44286 Resp.403.e.2 : ποιοῖμεν; 44287 Resp.403.e.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 44288 Resp.403.e.4 : Μέθης μὲν δὴ εἴπομεν ὅτι ἀφεκτέον αὐτοῖς· παντὶ γάρ 44289 Resp.403.e.5 : που μᾶλλον ἐγχωρεῖ ἢ φύλακι μεθυσθέντι μὴ εἰδέναι ὅπου 44290 Resp.403.e.6 : γῆς ἐστιν. 44291 Resp.403.e.7 : Γελοῖον γάρ, ἦ δ´ ὅς, τόν γε φύλακα φύλακος δεῖσθαι. 44292 Resp.403.e.8 : Τί δὲ δὴ σίτων πέρι; ἀθληταὶ μὲν γὰρ οἱ ἄνδρες τοῦ 44293 Resp.403.e.9 : μεγίστου ἀγῶνος. ἢ οὐχί; 44294 Resp.403.e.10 : Ναί. 44295 Resp.404.a.1 : Ἆρ´ οὖν ἡ τῶνδε τῶν ἀσκητῶν ἕξις προσήκους´ ἂν εἴη 44296 Resp.404.a.2 : τούτοις; 44297 Resp.404.a.3 : Ἴσως. 44298 Resp.404.a.4 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ὑπνώδης αὕτη γέ τις καὶ σφαλερὰ πρὸς 44299 Resp.404.a.5 : ὑγίειαν. ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅτι καθεύδουσί τε τὸν βίον καί, ἐὰν 44300 Resp.404.a.6 : σμικρὰ ἐκβῶσιν τῆς τεταγμένης διαίτης, μεγάλα καὶ σφόδρα 44301 Resp.404.a.7 : νοσοῦσιν οὗτοι οἱ ἀσκηταί; 44302 Resp.404.a.8 : Ὁρῶ. 44303 Resp.404.a.9 : Κομψοτέρας δή τινος, ἦν δ´ ἐγώ, ἀσκήσεως δεῖ τοῖς 44304 Resp.404.a.10 : πολεμικοῖς ἀθληταῖς, οὕς γε ὥσπερ κύνας ἀγρύπνους τε 44305 Resp.404.a.11 : ἀνάγκη εἶναι καὶ ὅτι μάλιστα ὀξὺ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ 44306 Resp.404.a.12 : πολλὰς μεταβολὰς ἐν ταῖς στρατείαις μεταβάλλοντας ὑδάτων 44307 Resp.404.b.1 : τε καὶ τῶν ἄλλων σίτων καὶ εἱλήσεων καὶ χειμώνων μὴ 44308 Resp.404.b.2 : ἀκροσφαλεῖς εἶναι πρὸς ὑγίειαν. 44309 Resp.404.b.3 : Φαίνεταί μοι. 44310 Resp.404.b.4 : Ἆρ´ οὖν ἡ βελτίστη γυμναστικὴ ἀδελφή τις ἂν εἴη τῆς 44311 Resp.404.b.5 : ἁπλῆς μουσικῆς ἣν ὀλίγον πρότερον διῇμεν; 44312 Resp.404.b.6 : Πῶς λέγεις; 44313 Resp.404.b.7 : Ἁπλῆ που καὶ ἐπιεικὴς γυμναστική, καὶ μάλιστα ἡ τῶν 44314 Resp.404.b.8 : περὶ τὸν πόλεμον. 44315 Resp.404.b.9 : Πῇ δή; 44316 Resp.404.b.10 : Καὶ παρ´ Ὁμήρου, ἦν δ´ ἐγώ, τά γε τοιαῦτα μάθοι ἄν 44317 Resp.404.b.11 : τις. οἶσθα γὰρ ὅτι ἐπὶ στρατιᾶς ἐν ταῖς τῶν ἡρώων 44318 Resp.404.b.12 : ἑστιάσεσιν οὔτε ἰχθύσιν αὐτοὺς ἑστιᾷ, καὶ ταῦτα ἐπὶ 44319 Resp.404.c.1 : θαλάττῃ ἐν Ἑλλησπόντῳ ὄντας, οὔτε ἑφθοῖς κρέασιν ἀλλὰ 44320 Resp.404.c.2 : μόνον ὀπτοῖς, ἃ δὴ μάλιστ´ ἂν εἴη στρατιώταις εὔπορα· 44321 Resp.404.c.3 : πανταχοῦ γὰρ ὡς ἔπος εἰπεῖν αὐτῷ τῷ πυρὶ χρῆσθαι 44322 Resp.404.c.4 : εὐπορώτερον ἢ ἀγγεῖα συμπεριφέρειν. 44323 Resp.404.c.5 : Καὶ μάλα. 44324 Resp.404.c.6 : Οὐδὲ μὴν ἡδυσμάτων, ὡς ἐγᾦμαι, Ὅμηρος πώποτε 44325 Resp.404.c.7 : ἐμνήσθη. ἢ τοῦτο μὲν καὶ οἱ ἄλλοι ἀσκηταὶ ἴσασιν, ὅτι τῷ 44326 Resp.404.c.8 : μέλλοντι σώματι εὖ ἕξειν ἀφεκτέον τῶν τοιούτων ἁπάντων; 44327 Resp.404.c.9 : Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη, ἴσασί τε καὶ ἀπέχονται. 44328 Resp.404.d.1 : Συρακοσίαν δέ, ὦ φίλε, τράπεζαν καὶ Σικελικὴν ποι– 44329 Resp.404.d.2 : κιλίαν ὄψου, ὡς ἔοικας, οὐκ αἰνεῖς, εἴπερ σοι ταῦτα δοκεῖ 44330 Resp.404.d.3 : ὀρθῶς ἔχειν. 44331 Resp.404.d.4 : Οὔ μοι δοκῶ. 44332 Resp.404.d.5 : Ψέγεις ἄρα καὶ Κορινθίαν κόρην φίλην εἶναι ἀνδράσιν 44333 Resp.404.d.6 : μέλλουσιν εὖ σώματος ἕξειν. 44334 Resp.404.d.7 : Παντάπασι μὲν οὖν. 44335 Resp.404.d.8 : Οὐκοῦν καὶ Ἀττικῶν πεμμάτων τὰς δοκούσας εἶναι 44336 Resp.404.d.9 : εὐπαθείας; 44337 Resp.404.d.10 : Ἀνάγκη. 44338 Resp.404.d.11 : Ὅλην γὰρ οἶμαι τὴν τοιαύτην σίτησιν καὶ δίαιταν τῇ 44339 Resp.404.d.12 : μελοποιίᾳ τε καὶ ᾠδῇ τῇ ἐν τῷ παναρμονίῳ καὶ ἐν πᾶσι 44340 Resp.404.e.1 : ῥυθμοῖς πεποιημένῃ ἀπεικάζοντες ὀρθῶς ἂν ἀπεικάζοιμεν. 44341 Resp.404.e.2 : Πῶς γὰρ οὔ; 44342 Resp.404.e.3 : Οὐκοῦν ἐκεῖ μὲν ἀκολασίαν ἡ ποικιλία ἐνέτικτεν, ἐνταῦθα 44343 Resp.404.e.4 : δὲ νόσον, ἡ δὲ ἁπλότης κατὰ μὲν μουσικὴν ἐν ψυχαῖς 44344 Resp.404.e.5 : σωφροσύνην, κατὰ δὲ γυμναστικὴν ἐν σώμασιν ὑγίειαν; 44345 Resp.404.e.6 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 44346 Resp.405.a.1 : Ἀκολασίας δὲ καὶ νόσων πληθυουσῶν ἐν πόλει ἆρ´ οὐ 44347 Resp.405.a.2 : δικαστήριά τε καὶ ἰατρεῖα πολλὰ ἀνοίγεται, καὶ δικανική 44348 Resp.405.a.3 : τε καὶ ἰατρικὴ σεμνύνονται, ὅταν δὴ καὶ ἐλεύθεροι πολλοὶ 44349 Resp.405.a.4 : καὶ σφόδρα περὶ αὐτὰ σπουδάζωσιν; 44350 Resp.405.a.5 : Τί γὰρ οὐ μέλλει; 44351 Resp.405.a.6 : Τῆς δὲ κακῆς τε καὶ αἰσχρᾶς παιδείας ἐν πόλει ἆρα μή 44352 Resp.405.a.7 : τι μεῖζον ἕξεις λαβεῖν τεκμήριον ἢ τὸ δεῖσθαι ἰατρῶν καὶ 44353 Resp.405.a.8 : δικαστῶν ἄκρων μὴ μόνον τοὺς φαύλους τε καὶ χειροτέχνας, 44354 Resp.405.a.9 : ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐν ἐλευθέρῳ σχήματι προσποιουμένους τε– 44355 Resp.405.b.1 : θράφθαι; ἢ οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ καὶ ἀπαιδευσίας μέγα 44356 Resp.405.b.2 : τεκμήριον τὸ ἐπακτῷ παρ´ ἄλλων, ὡς δεσποτῶν τε καὶ 44357 Resp.405.b.3 : κριτῶν, τῷ δικαίῳ ἀναγκάζεσθαι χρῆσθαι, καὶ ἀπορίᾳ 44358 Resp.405.b.4 : οἰκείων; 44359 Resp.405.b.5 : Πάντων μὲν οὖν, ἔφη, αἴσχιστον. 44360 Resp.405.b.6 : Ἦ δοκεῖ σοι, ἦν δ´ ἐγώ, τούτου αἴσχιον εἶναι τοῦτο, 44361 Resp.405.b.7 : ὅταν δή τις μὴ μόνον τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις 44362 Resp.405.b.8 : φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβηται, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ ἀπειρο– 44363 Resp.405.b.9 : καλίας ἐπ´ αὐτῷ δὴ τούτῳ πεισθῇ καλλωπίζεσθαι, ὡς δεινὸς 44364 Resp.405.c.1 : ὢν περὶ τὸ ἀδικεῖν καὶ ἱκανὸς πάσας μὲν στροφὰς στρέ– 44365 Resp.405.c.2 : φεσθαι, πάσας δὲ διεξόδους διεξελθὼν ἀποστραφῆναι λυγι– 44366 Resp.405.c.3 : ζόμενος, ὥστε μὴ παρασχεῖν δίκην, καὶ ταῦτα σμικρῶν τε 44367 Resp.405.c.4 : καὶ οὐδενὸς ἀξίων ἕνεκα, ἀγνοῶν ὅσῳ κάλλιον καὶ ἄμεινον 44368 Resp.405.c.5 : τὸ παρασκευάζειν τὸν βίον αὑτῷ μηδὲν δεῖσθαι νυστάζοντος 44369 Resp.405.c.6 : δικαστοῦ; 44370 Resp.405.c.7 : Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτ´, ἔφη, ἐκείνου ἔτι αἴσχιον. 44371 Resp.405.c.8 : Τὸ δὲ ἰατρικῆς, ἦν δ´ ἐγώ, δεῖσθαι ὅτι μὴ τραυμάτων 44372 Resp.405.c.9 : ἕνεκα ἤ τινων ἐπετείων νοσημάτων ἐπιπεσόντων, ἀλλὰ δι´ 44373 Resp.405.d.1 : ἀργίαν τε καὶ δίαιταν οἵαν διήλθομεν, ῥευμάτων τε καὶ 44374 Resp.405.d.2 : πνευμάτων ὥσπερ λίμνας ἐμπιμπλαμένους φύσας τε καὶ 44375 Resp.405.d.3 : κατάρρους νοσήμασιν ὀνόματα τίθεσθαι ἀναγκάζειν τοὺς 44376 Resp.405.d.4 : κομψοὺς Ἀσκληπιάδας, οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ; 44377 Resp.405.d.5 : Καὶ μάλ´, ἔφη· ὡς ἀληθῶς καινὰ ταῦτα καὶ ἄτοπα νοση– 44378 Resp.405.d.6 : μάτων ὀνόματα. 44379 Resp.405.d.7 : Οἷα, ἦν δ´ ἐγώ, ὡς οἶμαι, οὐκ ἦν ἐπ´ Ἀσκληπιοῦ. 44380 Resp.405.e.1 : τεκμαίρομαι δέ, ὅτι αὐτοῦ οἱ ὑεῖς ἐν Τροίᾳ Εὐρυπύλῳ 44381 Resp.405.e.2 : τετρωμένῳ ἐπ´ οἶνον Πράμνειον ἄλφιτα πολλὰ ἐπιπασθέντα 44382 Resp.406.a.1 : καὶ τυρὸν ἐπιξυσθέντα, ἃ δὴ δοκεῖ φλεγματώδη εἶναι, οὐκ 44383 Resp.406.a.2 : ἐμέμψαντο τῇ δούσῃ πιεῖν, οὐδὲ Πατρόκλῳ τῷ ἰωμένῳ 44384 Resp.406.a.3 : ἐπετίμησαν. 44385 Resp.406.a.4 : Καὶ μὲν δή, ἔφη, ἄτοπόν γε τὸ πῶμα οὕτως ἔχοντι. 44386 Resp.406.a.5 : Οὔκ, εἴ γ´ ἐννοεῖς, εἶπον, ὅτι τῇ παιδαγωγικῇ τῶν νοση– 44387 Resp.406.a.6 : μάτων ταύτῃ τῇ νῦν ἰατρικῇ πρὸ τοῦ Ἀσκληπιάδαι οὐκ 44388 Resp.406.a.7 : ἐχρῶντο, ὥς φασι, πρὶν Ἡρόδικον γενέσθαι· Ἡρόδικος δὲ 44389 Resp.406.a.8 : παιδοτρίβης ὢν καὶ νοσώδης γενόμενος, μείξας γυμναστικὴν 44390 Resp.406.b.1 : ἰατρικῇ, ἀπέκναισε πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα ἑαυτόν, ἔπειτ´ 44391 Resp.406.b.2 : ἄλλους ὕστερον πολλούς. 44392 Resp.406.b.3 : Πῇ δή; ἔφη. 44393 Resp.406.b.4 : Μακρόν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸν θάνατον αὑτῷ ποιήσας. παρα– 44394 Resp.406.b.5 : κολουθῶν γὰρ τῷ νοσήματι θανασίμῳ ὄντι οὔτε ἰάσασθαι 44395 Resp.406.b.6 : οἶμαι οἷός τ´ ἦν ἑαυτόν, ἐν ἀσχολίᾳ τε πάντων ἰατρευόμενος 44396 Resp.406.b.7 : διὰ βίου ἔζη, ἀποκναιόμενος εἴ τι τῆς εἰωθυίας διαίτης 44397 Resp.406.b.8 : ἐκβαίη, δυσθανατῶν δὲ ὑπὸ σοφίας εἰς γῆρας ἀφίκετο. 44398 Resp.406.b.9 : Καλὸν ἄρα τὸ γέρας, ἔφη, τῆς τέχνης ἠνέγκατο. 44399 Resp.406.c.1 : Οἷον εἰκός, ἦν δ´ ἐγώ, τὸν μὴ εἰδότα ὅτι Ἀσκληπιὸς οὐκ 44400 Resp.406.c.2 : ἀγνοίᾳ οὐδὲ ἀπειρίᾳ τούτου τοῦ εἴδους τῆς ἰατρικῆς τοῖς 44401 Resp.406.c.3 : ἐκγόνοις οὐ κατέδειξεν αὐτό, ἀλλ´ εἰδὼς ὅτι πᾶσι τοῖς εὐνομου– 44402 Resp.406.c.4 : μένοις ἔργον τι ἑκάστῳ ἐν τῇ πόλει προστέτακται, ὃ ἀναγκαῖον 44403 Resp.406.c.5 : ἐργάζεσθαι, καὶ οὐδενὶ σχολὴ διὰ βίου κάμνειν ἰατρευομένῳ. 44404 Resp.406.c.6 : ὃ ἡμεῖς γελοίως ἐπὶ μὲν τῶν δημιουργῶν αἰσθανόμεθα, ἐπὶ 44405 Resp.406.c.7 : δὲ τῶν πλουσίων τε καὶ εὐδαιμόνων δοκούντων εἶναι οὐκ 44406 Resp.406.c.8 : αἰσθανόμεθα. 44407 Resp.406.c.9 : Πῶς; ἔφη. 44408 Resp.406.d.1 : Τέκτων μέν, ἦν δ´ ἐγώ, κάμνων ἀξιοῖ παρὰ τοῦ ἰατροῦ 44409 Resp.406.d.2 : φάρμακον πιὼν ἐξεμέσαι τὸ νόσημα, ἢ κάτω καθαρθεὶς ἢ καύ– 44410 Resp.406.d.3 : σει ἢ τομῇ χρησάμενος ἀπηλλάχθαι· ἐὰν δέ τις αὐτῷ μακρὰν 44411 Resp.406.d.4 : δίαιταν προστάττῃ, πιλίδιά τε περὶ τὴν κεφαλὴν περιτιθεὶς 44412 Resp.406.d.5 : καὶ τὰ τούτοις ἑπόμενα, ταχὺ εἶπεν ὅτι οὐ σχολὴ κάμνειν 44413 Resp.406.d.6 : οὐδὲ λυσιτελεῖ οὕτω ζῆν, νοσήματι τὸν νοῦν προσέχοντα, τῆς 44414 Resp.406.d.7 : δὲ προκειμένης ἐργασίας ἀμελοῦντα. καὶ μετὰ ταῦτα χαίρειν 44415 Resp.406.e.1 : εἰπὼν τῷ τοιούτῳ ἰατρῷ, εἰς τὴν εἰωθυῖαν δίαιταν ἐμβάς, 44416 Resp.406.e.2 : ὑγιὴς γενόμενος ζῇ τὰ ἑαυτοῦ πράττων· ἐὰν δὲ μὴ ἱκανὸν 44417 Resp.406.e.3 : ᾖ τὸ σῶμα ὑπενεγκεῖν, τελευτήσας πραγμάτων ἀπηλλάγη. 44418 Resp.406.e.4 : Καὶ τῷ τοιούτῳ μέν γ´, ἔφη, δοκεῖ πρέπειν οὕτω ἰατρικῇ 44419 Resp.406.e.5 : χρῆσθαι. 44420 Resp.407.a.1 : Ἆρα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἦν τι αὐτῷ ἔργον, ὃ εἰ μὴ πράττοι, 44421 Resp.407.a.2 : οὐκ ἐλυσιτέλει ζῆν; 44422 Resp.407.a.3 : Δῆλον, ἔφη. 44423 Resp.407.a.4 : Ὁ δὲ δὴ πλούσιος, ὥς φαμεν, οὐδὲν ἔχει τοιοῦτον ἔργον 44424 Resp.407.a.5 : προκείμενον, οὗ ἀναγκαζομένῳ ἀπέχεσθαι ἀβίωτον. 44425 Resp.407.a.6 : Οὔκουν δὴ λέγεταί γε. 44426 Resp.407.a.7 : Φωκυλίδου γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκ ἀκούεις πῶς φησι δεῖν, 44427 Resp.407.a.8 : ὅταν τῳ ἤδη βίος ᾖ, ἀρετὴν ἀσκεῖν. 44428 Resp.407.a.9 : Οἶμαι δέ γε, ἔφη, καὶ πρότερον. 44429 Resp.407.a.10 : Μηδέν, εἶπον, περὶ τούτου αὐτῷ μαχώμεθα, ἀλλ´ ἡμᾶς 44430 Resp.407.a.11 : αὐτοὺς διδάξωμεν πότερον μελετητέον τοῦτο τῷ πλουσίῳ 44431 Resp.407.b.1 : καὶ ἀβίωτον τῷ μὴ μελετῶντι, ἢ νοσοτροφία τεκτονικῇ 44432 Resp.407.b.2 : μὲν καὶ ταῖς ἄλλαις τέχναις ἐμπόδιον τῇ προσέξει τοῦ νοῦ, 44433 Resp.407.b.3 : τὸ δὲ Φωκυλίδου παρακέλευμα οὐδὲν ἐμποδίζει. 44434 Resp.407.b.4 : Ναὶ μὰ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς. σχεδόν γέ τι πάντων μάλιστα 44435 Resp.407.b.5 : ἥ γε περαιτέρω γυμναστικῆς ἡ περιττὴ αὕτη ἐπιμέλεια τοῦ 44436 Resp.407.b.6 : σώματος· καὶ γὰρ πρὸς οἰκονομίας καὶ πρὸς στρατείας καὶ 44437 Resp.407.b.7 : πρὸς ἑδραίους ἐν πόλει ἀρχὰς δύσκολος. 44438 Resp.407.b.8 : Τὸ δὲ δὴ μέγιστον, ὅτι καὶ πρὸς μαθήσεις ἁστινασοῦν καὶ 44439 Resp.407.c.1 : ἐννοήσεις τε καὶ μελέτας πρὸς ἑαυτὸν χαλεπή, κεφαλῆς τινας 44440 Resp.407.c.2 : ἀεὶ διατάσεις καὶ ἰλίγγους ὑποπτεύουσα καὶ αἰτιωμένη ἐκ 44441 Resp.407.c.3 : φιλοσοφίας ἐγγίγνεσθαι, ὥστε, ὅπῃ ταύτῃ ἀρετὴ ἀσκεῖται 44442 Resp.407.c.4 : καὶ δοκιμάζεται, πάντῃ ἐμπόδιος· κάμνειν γὰρ οἴεσθαι ποιεῖ 44443 Resp.407.c.5 : ἀεὶ καὶ ὠδίνοντα μήποτε λήγειν περὶ τοῦ σώματος. 44444 Resp.407.c.6 : Εἰκός γε, ἔφη. 44445 Resp.407.c.7 : Οὐκοῦν ταῦτα γιγνώσκοντα φῶμεν καὶ Ἀσκληπιὸν τοὺς 44446 Resp.407.c.8 : μὲν φύσει τε καὶ διαίτῃ ὑγιεινῶς ἔχοντας τὰ σώματα, 44447 Resp.407.d.1 : νόσημα δέ τι ἀποκεκριμένον ἴσχοντας ἐν αὑτοῖς, τούτοις 44448 Resp.407.d.2 : μὲν καὶ ταύτῃ τῇ ἕξει καταδεῖξαι ἰατρικήν, φαρμάκοις τε 44449 Resp.407.d.3 : καὶ τομαῖς τὰ νοσήματα ἐκβάλλοντα αὐτῶν τὴν εἰωθυῖαν 44450 Resp.407.d.4 : προστάττειν δίαιταν, ἵνα μὴ τὰ πολιτικὰ βλάπτοι, τὰ δ´ 44451 Resp.407.d.5 : εἴσω διὰ παντὸς νενοσηκότα σώματα οὐκ ἐπιχειρεῖν διαίταις 44452 Resp.407.d.6 : κατὰ σμικρὸν ἀπαντλοῦντα καὶ ἐπιχέοντα μακρὸν καὶ κακὸν 44453 Resp.407.d.7 : βίον ἀνθρώπῳ ποιεῖν, καὶ ἔκγονα αὐτῶν, ὡς τὸ εἰκός, ἕτερα 44454 Resp.407.d.8 : τοιαῦτα φυτεύειν, ἀλλὰ τὸν μὴ δυνάμενον ἐν τῇ καθεστηκυίᾳ 44455 Resp.407.e.1 : περιόδῳ ζῆν μὴ οἴεσθαι δεῖν θεραπεύειν, ὡς οὔτε αὑτῷ οὔτε 44456 Resp.407.e.2 : πόλει λυσιτελῆ; 44457 Resp.407.e.3 : Πολιτικόν, ἔφη, λέγεις Ἀσκληπιόν. 44458 Resp.407.e.4 : Δῆλον, ἦν δ´ ἐγώ· καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ, ὅτι τοιοῦτος ἦν, 44459 Resp.408.a.1 : οὐχ ὁρᾷς ὡς καὶ ἐν Τροίᾳ ἀγαθοὶ πρὸς τὸν πόλεμον ἐφάνη– 44460 Resp.408.a.2 : σαν, καὶ τῇ ἰατρικῇ, ὡς ἐγὼ λέγω, ἐχρῶντο; ἢ οὐ μέμνησαι 44461 Resp.408.a.3 : ὅτι καὶ τῷ Μενέλεῳ ἐκ τοῦ τραύματος οὗ ὁ Πάνδαρος 44462 Resp.408.a.4 : ἔβαλεν— 44463 Resp.408.a.4 : 44464 Resp.408.a.5 : αἷμ´ ἐκμυζήσαντες ἐπ´ ἤπια φάρμακ´ ἔπασσον, 44465 Resp.408.a.6 : ὅτι δ´ ἐχρῆν μετὰ τοῦτο ἢ πιεῖν ἢ φαγεῖν οὐδὲν μᾶλλον ἢ 44466 Resp.408.a.7 : τῷ Εὐρυπύλῳ προσέταττον, ὡς ἱκανῶν ὄντων τῶν φαρμάκων 44467 Resp.408.a.8 : ἰάσασθαι ἄνδρας πρὸ τῶν τραυμάτων ὑγιεινούς τε καὶ 44468 Resp.408.b.1 : κοσμίους ἐν διαίτῃ, κἂν εἰ τύχοιεν ἐν τῷ παραχρῆμα κυκεῶνα 44469 Resp.408.b.2 : πιόντες, νοσώδη δὲ φύσει τε καὶ ἀκόλαστον οὔτε αὐτοῖς 44470 Resp.408.b.3 : οὔτε τοῖς ἄλλοις ᾤοντο λυσιτελεῖν ζῆν, οὐδ´ ἐπὶ τούτοις τὴν 44471 Resp.408.b.4 : τέχνην δεῖν εἶναι, οὐδὲ θεραπευτέον αὐτούς, οὐδ´ εἰ Μίδου 44472 Resp.408.b.5 : πλουσιώτεροι εἶεν. 44473 Resp.408.b.6 : Πάνυ κομψούς, ἔφη, λέγεις Ἀσκληπιοῦ παῖδας. 44474 Resp.408.b.7 : Πρέπει, ἦν δ´ ἐγώ, καίτοι ἀπειθοῦντές γε ἡμῖν οἱ τραγῳ– 44475 Resp.408.b.8 : δοποιοί τε καὶ Πίνδαρος Ἀπόλλωνος μέν φασιν Ἀσκληπιὸν 44476 Resp.408.b.9 : εἶναι, ὑπὸ δὲ χρυσοῦ πεισθῆναι πλούσιον ἄνδρα θανάσιμον 44477 Resp.408.c.1 : ἤδη ὄντα ἰάσασθαι, ὅθεν δὴ καὶ κεραυνωθῆναι αὐτόν. ἡμεῖς 44478 Resp.408.c.2 : δὲ κατὰ τὰ προειρημένα οὐ πεισόμεθα αὐτοῖς ἀμφότερα, 44479 Resp.408.c.3 : ἀλλ´ εἰ μὲν θεοῦ ἦν, οὐκ ἦν, φήσομεν, αἰσχροκερδής· εἰ δ´ 44480 Resp.408.c.4 : αἰσχροκερδής, οὐκ ἦν θεοῦ. 44481 Resp.408.c.5 : Ὀρθότατα, ἦ δ´ ὅς, ταῦτά γε. ἀλλὰ περὶ τοῦδε τί 44482 Resp.408.c.6 : λέγεις, ὦ Σώκρατες; ἆρ´ οὐκ ἀγαθοὺς δεῖ ἐν τῇ πόλει 44483 Resp.408.c.7 : κεκτῆσθαι ἰατρούς; εἶεν δ´ ἄν που μάλιστα τοιοῦτοι ὅσοι 44484 Resp.408.d.1 : πλείστους μὲν ὑγιεινούς, πλείστους δὲ νοσώδεις μετεχειρί– 44485 Resp.408.d.2 : σαντο, καὶ δικασταὶ αὖ ὡσαύτως οἱ παντοδαπαῖς φύσεσιν 44486 Resp.408.d.3 : ὡμιληκότες. 44487 Resp.408.d.4 : Καὶ μάλα, εἶπον, ἀγαθοὺς λέγω. ἀλλ´ οἶσθα οὓς ἡγοῦμαι 44488 Resp.408.d.5 : τοιούτους; 44489 Resp.408.d.6 : Ἂν εἴπῃς, ἔφη. 44490 Resp.408.d.7 : Ἀλλὰ πειράσομαι, ἦν δ´ ἐγώ· σὺ μέντοι οὐχ ὅμοιον 44491 Resp.408.d.8 : πρᾶγμα τῷ αὐτῷ λόγῳ ἤρου. 44492 Resp.408.d.9 : Πῶς; ἔφη. 44493 Resp.408.d.10 : Ἰατροὶ μέν, εἶπον, δεινότατοι ἂν γένοιντο, εἰ ἐκ παίδων 44494 Resp.408.d.11 : ἀρξάμενοι πρὸς τῷ μανθάνειν τὴν τέχνην ὡς πλείστοις τε 44495 Resp.408.d.12 : καὶ πονηροτάτοις σώμασιν ὁμιλήσειαν καὶ αὐτοὶ πάσας 44496 Resp.408.e.1 : νόσους κάμοιεν καὶ εἶεν μὴ πάνυ ὑγιεινοὶ φύσει. οὐ 44497 Resp.408.e.2 : γὰρ οἶμαι σώματι σῶμα θεραπεύουσιν—οὐ γὰρ ἂν αὐτὰ 44498 Resp.408.e.3 : ἐνεχώρει κακὰ εἶναί ποτε καὶ γενέσθαι—ἀλλὰ ψυχῇ 44499 Resp.408.e.4 : σῶμα, ᾗ οὐκ ἐγχωρεῖ κακὴν γενομένην τε καὶ οὖσαν εὖ τι 44500 Resp.408.e.5 : θεραπεύειν. 44501 Resp.408.e.6 : Ὀρθῶς, ἔφη. 44502 Resp.409.a.1 : Δικαστὴς δέ γε, ὦ φίλε, ψυχῇ ψυχῆς ἄρχει, ᾗ οὐκ 44503 Resp.409.a.2 : ἐγχωρεῖ ἐκ νέας ἐν πονηραῖς ψυχαῖς τεθράφθαι τε καὶ 44504 Resp.409.a.3 : ὡμιληκέναι καὶ πάντα ἀδικήματα αὐτὴν ἠδικηκυῖαν διεξελη– 44505 Resp.409.a.4 : λυθέναι, ὥστε ὀξέως ἀφ´ αὑτῆς τεκμαίρεσθαι τὰ τῶν ἄλλων 44506 Resp.409.a.5 : ἀδικήματα οἷον κατὰ σῶμα νόσους· ἀλλ´ ἄπειρον αὐτὴν καὶ 44507 Resp.409.a.6 : ἀκέραιον δεῖ κακῶν ἠθῶν νέαν οὖσαν γεγονέναι, εἰ μέλλει 44508 Resp.409.a.7 : καλὴ κἀγαθὴ οὖσα κρινεῖν ὑγιῶς τὰ δίκαια. διὸ δὴ καὶ 44509 Resp.409.a.8 : εὐήθεις νέοι ὄντες οἱ ἐπιεικεῖς φαίνονται καὶ εὐεξαπάτητοι 44510 Resp.409.b.1 : ὑπὸ τῶν ἀδίκων, ἅτε οὐκ ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς παραδείγματα 44511 Resp.409.b.2 : ὁμοιοπαθῆ τοῖς πονηροῖς. 44512 Resp.409.b.3 : Καὶ μὲν δή, ἔφη, σφόδρα γε αὐτὸ πάσχουσι. 44513 Resp.409.b.4 : Τῷ τοι, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ νέον ἀλλὰ γέροντα δεῖ τὸν 44514 Resp.409.b.5 : ἀγαθὸν δικαστὴν εἶναι, ὀψιμαθῆ γεγονότα τῆς ἀδικίας οἷόν 44515 Resp.409.b.6 : ἐστιν, οὐκ οἰκείαν ἐν τῇ αὑτοῦ ψυχῇ ἐνοῦσαν ᾐσθημένον, 44516 Resp.409.b.7 : ἀλλ´ ἀλλοτρίαν ἐν ἀλλοτρίαις μεμελετηκότα ἐν πολλῷ 44517 Resp.409.b.8 : χρόνῳ διαισθάνεσθαι οἷον πέφυκε κακόν, ἐπιστήμῃ, οὐκ 44518 Resp.409.c.1 : ἐμπειρίᾳ οἰκείᾳ κεχρημένον. 44519 Resp.409.c.2 : Γενναιότατος γοῦν, ἔφη, ἔοικεν εἶναι ὁ τοιοῦτος δικαστής. 44520 Resp.409.c.3 : Καὶ ἀγαθός γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὃ σὺ ἠρώτας· ὁ γὰρ ἔχων 44521 Resp.409.c.4 : ψυχὴν ἀγαθὴν ἀγαθός. ὁ δὲ δεινὸς ἐκεῖνος καὶ καχύποπ– 44522 Resp.409.c.5 : τος, ὁ πολλὰ αὐτὸς ἠδικηκὼς καὶ πανοῦργός τε καὶ σοφὸς 44523 Resp.409.c.6 : οἰόμενος εἶναι, ὅταν μὲν ὁμοίοις ὁμιλῇ, δεινὸς φαίνεται 44524 Resp.409.c.7 : ἐξευλαβούμενος, πρὸς τὰ ἐν αὑτῷ παραδείγματα ἀποσκοπῶν· 44525 Resp.409.c.8 : ὅταν δὲ ἀγαθοῖς καὶ πρεσβυτέροις ἤδη πλησιάσῃ, ἀβέλτερος 44526 Resp.409.d.1 : αὖ φαίνεται, ἀπιστῶν παρὰ καιρὸν καὶ ἀγνοῶν ὑγιὲς ἦθος, 44527 Resp.409.d.2 : ἅτε οὐκ ἔχων παράδειγμα τοῦ τοιούτου. πλεονάκις δὲ πονη– 44528 Resp.409.d.3 : ροῖς ἢ χρηστοῖς ἐντυγχάνων σοφώτερος ἢ ἀμαθέστερος δοκεῖ 44529 Resp.409.d.4 : εἶναι αὑτῷ τε καὶ ἄλλοις. 44530 Resp.409.d.5 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, ἀληθῆ. 44531 Resp.409.d.6 : Οὐ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τοιοῦτον χρὴ τὸν δικαστὴν ζητεῖν 44532 Resp.409.d.7 : τὸν ἀγαθόν τε καὶ σοφόν, ἀλλὰ τὸν πρότερον· πονηρία μὲν 44533 Resp.409.d.8 : γὰρ ἀρετήν τε καὶ αὑτὴν οὔποτ´ ἂν γνοίη, ἀρετὴ δὲ φύσεως 44534 Resp.409.d.9 : παιδευομένης χρόνῳ ἅμα αὑτῆς τε καὶ πονηρίας ἐπιστήμην 44535 Resp.409.e.1 : λήψεται. σοφὸς οὖν οὗτος, ὥς μοι δοκεῖ, ἀλλ´ οὐχ ὁ κακὸς 44536 Resp.409.e.2 : γίγνεται. 44537 Resp.409.e.3 : Καὶ ἐμοί, ἔφη, συνδοκεῖ. 44538 Resp.409.e.4 : Οὐκοῦν καὶ ἰατρικήν, οἵαν εἴπομεν, μετὰ τῆς τοιαύτης 44539 Resp.409.e.5 : δικαστικῆς κατὰ πόλιν νομοθετήσεις, αἳ τῶν πολιτῶν σοι 44540 Resp.410.a.1 : τοὺς μὲν εὐφυεῖς τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχὰς θεραπεύσουσι, 44541 Resp.410.a.2 : τοὺς δὲ μή, ὅσοι μὲν κατὰ σῶμα τοιοῦτοι, ἀποθνῄσκειν 44542 Resp.410.a.3 : ἐάσουσιν, τοὺς δὲ κατὰ τὴν ψυχὴν κακοφυεῖς καὶ ἀνιάτους 44543 Resp.410.a.4 : αὐτοὶ ἀποκτενοῦσιν; 44544 Resp.410.a.5 : Τὸ γοῦν ἄριστον, ἔφη, αὐτοῖς τε τοῖς πάσχουσιν καὶ τῇ 44545 Resp.410.a.6 : πόλει οὕτω πέφανται. 44546 Resp.410.a.7 : Οἱ δὲ δὴ νέοι, ἦν δ´ ἐγώ, δῆλον ὅτι εὐλαβήσονταί σοι 44547 Resp.410.a.8 : δικαστικῆς εἰς χρείαν ἰέναι, τῇ ἁπλῇ ἐκείνῃ μουσικῇ χρώ– 44548 Resp.410.a.9 : μενοι ἣν δὴ ἔφαμεν σωφροσύνην ἐντίκτειν. 44549 Resp.410.a.10 : Τί μήν; ἔφη. 44550 Resp.410.b.1 : Ἆρ´ οὖν οὐ κατὰ ταὐτὰ ἴχνη ταῦτα ὁ μουσικὸς γυμναστι– 44551 Resp.410.b.2 : κὴν διώκων, ἐὰν ἐθέλῃ, αἱρήσει, ὥστε μηδὲν ἰατρικῆς δεῖσθαι 44552 Resp.410.b.3 : ὅτι μὴ ἀνάγκη; 44553 Resp.410.b.4 : Ἔμοιγε δοκεῖ. 44554 Resp.410.b.5 : Αὐτά γε μὴν τὰ γυμνάσια καὶ τοὺς πόνους πρὸς τὸ 44555 Resp.410.b.6 : θυμοειδὲς τῆς φύσεως βλέπων κἀκεῖνο ἐγείρων πονήσει 44556 Resp.410.b.7 : μᾶλλον ἢ πρὸς ἰσχύν, οὐχ ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἀθληταὶ ῥώμης 44557 Resp.410.b.8 : ἕνεκα σιτία καὶ πόνους μεταχειριεῖται. 44558 Resp.410.b.9 : Ὀρθότατα, ἦ δ´ ὅς. 44559 Resp.410.b.10 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, καὶ οἱ καθιστάντες 44560 Resp.410.c.1 : μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν οὐχ οὗ ἕνεκά τινες οἴονται 44561 Resp.410.c.2 : καθιστᾶσιν, ἵνα τῇ μὲν τὸ σῶμα θεραπεύοιντο, τῇ δὲ τὴν 44562 Resp.410.c.3 : ψυχήν; 44563 Resp.410.c.4 : Ἀλλὰ τί μήν; ἔφη. 44564 Resp.410.c.5 : Κινδυνεύουσιν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀμφότερα τῆς ψυχῆς ἕνεκα τὸ 44565 Resp.410.c.6 : μέγιστον καθιστάναι. 44566 Resp.410.c.7 : Πῶς δή; 44567 Resp.410.c.8 : Οὐκ ἐννοεῖς, εἶπον, ὡς διατίθενται αὐτὴν τὴν διάνοιαν 44568 Resp.410.c.9 : οἳ ἂν γυμναστικῇ μὲν διὰ βίου ὁμιλήσωσιν, μουσικῆς δὲ μὴ 44569 Resp.410.c.10 : ἅψωνται; ἢ αὖ ὅσοι ἂν τοὐναντίον διατεθῶσιν; 44570 Resp.410.c.11 : Τίνος δέ, ἦ δ´ ὅς, πέρι λέγεις; 44571 Resp.410.d.1 : Ἀγριότητός τε καὶ σκληρότητος, καὶ αὖ μαλακίας τε καὶ 44572 Resp.410.d.2 : ἡμερότητος, ἦν δ´ ἐγώ— 44573 Resp.410.d.3 : Ἔγωγε, ἔφη· ὅτι οἱ μὲν γυμναστικῇ ἀκράτῳ χρησάμενοι 44574 Resp.410.d.4 : ἀγριώτεροι τοῦ δέοντος ἀποβαίνουσιν, οἱ δὲ μουσικῇ μαλα– 44575 Resp.410.d.5 : κώτεροι αὖ γίγνονται ἢ ὡς κάλλιον αὐτοῖς. 44576 Resp.410.d.6 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, τό γε ἄγριον τὸ θυμοειδὲς ἂν τῆς 44577 Resp.410.d.7 : φύσεως παρέχοιτο, καὶ ὀρθῶς μὲν τραφὲν ἀνδρεῖον ἂν εἴη, 44578 Resp.410.d.8 : μᾶλλον δ´ ἐπιταθὲν τοῦ δέοντος σκληρόν τε καὶ χαλεπὸν 44579 Resp.410.d.9 : γίγνοιτ´ ἄν, ὡς τὸ εἰκός. 44580 Resp.410.d.10 : Δοκεῖ μοι, ἔφη. 44581 Resp.410.e.1 : Τί δέ; τὸ ἥμερον οὐχ ἡ φιλόσοφος ἂν ἔχοι φύσις, καὶ 44582 Resp.410.e.2 : μᾶλλον μὲν ἀνεθέντος αὐτοῦ μαλακώτερον εἴη τοῦ δέοντος, 44583 Resp.410.e.3 : καλῶς δὲ τραφέντος ἥμερόν τε καὶ κόσμιον; 44584 Resp.410.e.4 : Ἔστι ταῦτα. 44585 Resp.410.e.5 : Δεῖν δέ γέ φαμεν τοὺς φύλακας ἀμφοτέρα ἔχειν τούτω 44586 Resp.410.e.6 : τὼ φύσει. 44587 Resp.410.e.7 : Δεῖ γάρ. 44588 Resp.410.e.8 : Οὐκοῦν ἡρμόσθαι δεῖ αὐτὰς πρὸς ἀλλήλας; 44589 Resp.410.e.9 : Πῶς δ´ οὔ; 44590 Resp.410.e.10 : Καὶ τοῦ μὲν ἡρμοσμένου σώφρων τε καὶ ἀνδρεία ἡ 44591 Resp.411.a.1 : ψυχή; 44592 Resp.411.a.2 : Πάνυ γε. 44593 Resp.411.a.3 : Τοῦ δὲ ἀναρμόστου δειλὴ καὶ ἄγροικος; 44594 Resp.411.a.4 : Καὶ μάλα. 44595 Resp.411.a.5 : Οὐκοῦν ὅταν μέν τις μουσικῇ παρέχῃ καταυλεῖν καὶ 44596 Resp.411.a.6 : καταχεῖν τῆς ψυχῆς διὰ τῶν ὤτων ὥσπερ διὰ χώνης ἃς 44597 Resp.411.a.7 : νυνδὴ ἡμεῖς ἐλέγομεν τὰς γλυκείας τε καὶ μαλακὰς καὶ 44598 Resp.411.a.8 : θρηνώδεις ἁρμονίας, καὶ μινυρίζων τε καὶ γεγανωμένος ὑπὸ 44599 Resp.411.a.9 : τῆς ᾠδῆς διατελῇ τὸν βίον ὅλον, οὗτος τὸ μὲν πρῶτον, εἴ 44600 Resp.411.a.10 : τι θυμοειδὲς εἶχεν, ὥσπερ σίδηρον ἐμάλαξεν καὶ χρήσιμον 44601 Resp.411.b.1 : ἐξ ἀχρήστου καὶ σκληροῦ ἐποίησεν· ὅταν δ´ ἐπέχων μὴ 44602 Resp.411.b.2 : ἀνιῇ ἀλλὰ κηλῇ, τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἤδη τήκει καὶ λείβει, ἕως 44603 Resp.411.b.3 : ἂν ἐκτήξῃ τὸν θυμὸν καὶ ἐκτέμῃ ὥσπερ νεῦρα ἐκ τῆς ψυχῆς 44604 Resp.411.b.4 : καὶ ποιήσῃ "μαλθακὸν αἰχμητήν." 44605 Resp.411.b.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 44606 Resp.411.b.6 : Καὶ ἐὰν μέν γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἐξ ἀρχῆς φύσει ἄθυμον λάβῃ, 44607 Resp.411.b.7 : ταχὺ τοῦτο διεπράξατο· ἐὰν δὲ θυμοειδῆ, ἀσθενῆ ποιήσας 44608 Resp.411.b.8 : τὸν θυμὸν ὀξύρροπον ἀπηργάσατο, ἀπὸ σμικρῶν ταχὺ ἐρεθι– 44609 Resp.411.c.1 : ζόμενόν τε καὶ κατασβεννύμενον. ἀκράχολοι οὖν καὶ ὀργίλοι 44610 Resp.411.c.2 : ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται, δυσκολίας ἔμπλεῳ. 44611 Resp.411.c.3 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 44612 Resp.411.c.4 : Τί δὲ ἂν αὖ γυμναστικῇ πολλὰ πονῇ καὶ εὐωχῆται εὖ 44613 Resp.411.c.5 : μάλα, μουσικῆς δὲ καὶ φιλοσοφίας μὴ ἅπτηται; οὐ πρῶτον 44614 Resp.411.c.6 : μὲν εὖ ἴσχων τὸ σῶμα φρονήματός τε καὶ θυμοῦ ἐμπίμ– 44615 Resp.411.c.7 : πλαται καὶ ἀνδρειότερος γίγνεται αὐτὸς αὑτοῦ; 44616 Resp.411.c.8 : Καὶ μάλα γε. 44617 Resp.411.c.9 : Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης 44618 Resp.411.d.1 : μηδαμῇ; οὐκ εἴ τι καὶ ἐνῆν αὐτοῦ φιλομαθὲς ἐν τῇ ψυχῇ, 44619 Resp.411.d.2 : ἅτε οὔτε μαθήματος γευόμενον οὐδενὸς οὔτε ζητήματος, οὔτε 44620 Resp.411.d.3 : λόγου μετίσχον οὔτε τῆς ἄλλης μουσικῆς, ἀσθενές τε καὶ 44621 Resp.411.d.4 : κωφὸν καὶ τυφλὸν γίγνεται, ἅτε οὐκ ἐγειρόμενον οὐδὲ 44622 Resp.411.d.5 : τρεφόμενον οὐδὲ διακαθαιρομένων τῶν αἰσθήσεων αὐτοῦ; 44623 Resp.411.d.6 : Οὕτως, ἔφη. 44624 Resp.411.d.7 : Μισόλογος δὴ οἶμαι ὁ τοιοῦτος γίγνεται καὶ ἄμουσος, 44625 Resp.411.d.8 : καὶ πειθοῖ μὲν διὰ λόγων οὐδὲν ἔτι χρῆται, βίᾳ δὲ καὶ 44626 Resp.411.e.1 : ἀγριότητι ὥσπερ θηρίον πρὸς πάντα διαπράττεται, καὶ ἐν 44627 Resp.411.e.2 : ἀμαθίᾳ καὶ σκαιότητι μετὰ ἀρρυθμίας τε καὶ ἀχαριστίας ζῇ. 44628 Resp.411.e.3 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς, οὕτως ἔχει. 44629 Resp.411.e.4 : Ἐπὶ δὴ δύ´ ὄντε τούτω, ὡς ἔοικε, δύο τέχνα θεὸν ἔγωγ´ 44630 Resp.411.e.5 : ἄν τινα φαίην δεδωκέναι τοῖς ἀνθρώποις, μουσικήν τε καὶ 44631 Resp.411.e.6 : γυμναστικὴν ἐπὶ τὸ θυμοειδὲς καὶ τὸ φιλόσοφον, οὐκ ἐπὶ 44632 Resp.411.e.7 : ψυχὴν καὶ σῶμα, εἰ μὴ εἰ πάρεργον, ἀλλ´ ἐπ´ ἐκείνω, ὅπως 44633 Resp.412.a.1 : ἂν ἀλλήλοιν συναρμοσθῆτον ἐπιτεινομένω καὶ ἀνιεμένω 44634 Resp.412.a.2 : μέχρι τοῦ προσήκοντος. 44635 Resp.412.a.3 : Καὶ γὰρ ἔοικεν, ἔφη. 44636 Resp.412.a.4 : Τὸν κάλλιστ´ ἄρα μουσικῇ γυμναστικὴν κεραννύντα καὶ 44637 Resp.412.a.5 : μετριώτατα τῇ ψυχῇ προσφέροντα, τοῦτον ὀρθότατ´ ἂν φαῖμεν 44638 Resp.412.a.6 : εἶναι τελέως μουσικώτατον καὶ εὐαρμοστότατον, πολὺ μᾶλλον 44639 Resp.412.a.7 : ἢ τὸν τὰς χορδὰς ἀλλήλαις συνιστάντα. 44640 Resp.412.a.8 : Εἰκότως γ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 44641 Resp.412.a.9 : Οὐκοῦν καὶ ἐν τῇ πόλει ἡμῖν, ὦ Γλαύκων, δεήσει τοῦ 44642 Resp.412.a.10 : τοιούτου τινὸς ἀεὶ ἐπιστάτου, εἰ μέλλει ἡ πολιτεία σῴζεσθαι; 44643 Resp.412.b.1 : Δεήσει μέντοι ὡς οἷόν τέ γε μάλιστα. 44644 Resp.412.b.2 : Οἱ μὲν δὴ τύποι τῆς παιδείας τε καὶ τροφῆς οὗτοι ἂν 44645 Resp.412.b.3 : εἶεν. χορείας γὰρ τί ἄν τις διεξίοι τῶν τοιούτων καὶ θήρας 44646 Resp.412.b.4 : τε καὶ κυνηγέσια καὶ γυμνικοὺς ἀγῶνας καὶ ἱππικούς; σχεδὸν 44647 Resp.412.b.5 : γάρ τι δῆλα δὴ ὅτι τούτοις ἑπόμενα δεῖ αὐτὰ εἶναι, καὶ 44648 Resp.412.b.6 : οὐκέτι χαλεπὰ εὑρεῖν. 44649 Resp.412.b.7 : Ἴσως, ἦ δ´ ὅς, οὐ χαλεπά. 44650 Resp.412.b.8 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὸ δὴ μετὰ τοῦτο τί ἂν ἡμῖν διαιρετέον 44651 Resp.412.b.9 : εἴη; ἆρ´ οὐκ αὐτῶν τούτων οἵτινες ἄρξουσί τε καὶ ἄρξονται; 44652 Resp.412.c.1 : Τί μήν; 44653 Resp.412.c.2 : Οὐκοῦν ὅτι μὲν πρεσβυτέρους τοὺς ἄρχοντας δεῖ εἶναι, 44654 Resp.412.c.3 : νεωτέρους δὲ τοὺς ἀρχομένους, δῆλον; 44655 Resp.412.c.4 : Δῆλον. 44656 Resp.412.c.5 : Καὶ ὅτι γε τοὺς ἀρίστους αὐτῶν; 44657 Resp.412.c.6 : Καὶ τοῦτο. 44658 Resp.412.c.7 : Οἱ δὲ γεωργῶν ἄριστοι ἆρ´ οὐ γεωργικώτατοι γίγνονται; 44659 Resp.412.c.8 : Ναί. 44660 Resp.412.c.9 : Νῦν δ´, ἐπειδὴ φυλάκων αὐτοὺς ἀρίστους δεῖ εἶναι, ἆρ´ 44661 Resp.412.c.10 : οὐ φυλακικωτάτους πόλεως; 44662 Resp.412.c.11 : Ναί. 44663 Resp.412.c.12 : Οὐκοῦν φρονίμους τε εἰς τοῦτο δεῖ ὑπάρχειν καὶ δυνατοὺς 44664 Resp.412.c.13 : καὶ ἔτι κηδεμόνας τῆς πόλεως; 44665 Resp.412.d.1 : Ἔστι ταῦτα. 44666 Resp.412.d.2 : Κήδοιτο δέ γ´ ἄν τις μάλιστα τούτου ὃ τυγχάνοι φιλῶν. 44667 Resp.412.d.3 : Ἀνάγκη. 44668 Resp.412.d.4 : Καὶ μὴν τοῦτό γ´ ἂν μάλιστα φιλοῖ, ᾧ συμφέρειν ἡγοῖτο 44669 Resp.412.d.5 : τὰ αὐτὰ καὶ ἑαυτῷ καὶ [ὅταν μάλιστα] ἐκείνου μὲν εὖ πράτ– 44670 Resp.412.d.6 : τοντος οἴοιτο συμβαίνειν καὶ ἑαυτῷ εὖ πράττειν, μὴ δέ, 44671 Resp.412.d.7 : τοὐναντίον. 44672 Resp.412.d.8 : Οὕτως, ἔφη. 44673 Resp.412.d.9 : Ἐκλεκτέον ἄρ´ ἐκ τῶν ἄλλων φυλάκων τοιούτους ἄνδρας, 44674 Resp.412.d.10 : οἳ ἂν σκοποῦσιν ἡμῖν μάλιστα φαίνωνται παρὰ πάντα τὸν 44675 Resp.412.e.1 : βίον, ὃ μὲν ἂν τῇ πόλει ἡγήσωνται συμφέρειν, πάσῃ 44676 Resp.412.e.2 : προθυμίᾳ ποιεῖν, ὃ δ´ ἂν μή, μηδενὶ τρόπῳ πρᾶξαι ἂν 44677 Resp.412.e.3 : ἐθέλειν. 44678 Resp.412.e.4 : Ἐπιτήδειοι γάρ, ἔφη. 44679 Resp.412.e.5 : Δοκεῖ δή μοι τηρητέον αὐτοὺς εἶναι ἐν ἁπάσαις ταῖς 44680 Resp.412.e.6 : ἡλικίαις, εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε 44681 Resp.412.e.7 : γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι 44682 Resp.412.e.8 : δόξαν τὴν τοῦ ποιεῖν δεῖν ἃ τῇ πόλει βέλτιστα. 44683 Resp.412.e.9 : Τίνα, ἔφη, λέγεις τὴν ἐκβολήν; 44684 Resp.412.e.10 : Ἐγώ σοι, ἔφην, ἐρῶ. φαίνεταί μοι δόξα ἐξιέναι ἐκ 44685 Resp.412.e.11 : διανοίας ἢ ἑκουσίως ἢ ἀκουσίως, ἑκουσίως μὲν ἡ ψευδὴς 44686 Resp.413.a.1 : τοῦ μεταμανθάνοντος, ἀκουσίως δὲ πᾶσα ἡ ἀληθής. 44687 Resp.413.a.2 : Τὸ μὲν τῆς ἑκουσίου, ἔφη, μανθάνω, τὸ δὲ τῆς ἀκουσίου 44688 Resp.413.a.3 : δέομαι μαθεῖν. 44689 Resp.413.a.4 : Τί δέ; οὐ καὶ σὺ ἡγῇ, ἔφην ἐγώ, τῶν μὲν ἀγαθῶν 44690 Resp.413.a.5 : ἀκουσίως στέρεσθαι τοὺς ἀνθρώπους, τῶν δὲ κακῶν ἑκουσίως; 44691 Resp.413.a.6 : ἢ οὐ τὸ μὲν ἐψεῦσθαι τῆς ἀληθείας κακόν, τὸ δὲ ἀληθεύειν 44692 Resp.413.a.7 : ἀγαθόν; ἢ οὐ τὸ τὰ ὄντα δοξάζειν ἀληθεύειν δοκεῖ σοι 44693 Resp.413.a.8 : εἶναι; 44694 Resp.413.a.9 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, ὀρθῶς λέγεις, καί μοι δοκοῦσιν ἄκοντες 44695 Resp.413.a.10 : ἀληθοῦς δόξης στερίσκεσθαι. 44696 Resp.413.b.1 : Οὐκοῦν κλαπέντες ἢ γοητευθέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο 44697 Resp.413.b.2 : πάσχουσιν; 44698 Resp.413.b.3 : Οὐδὲ νῦν, ἔφη, μανθάνω. 44699 Resp.413.b.4 : Τραγικῶς, ἦν δ´ ἐγώ, κινδυνεύω λέγειν. κλαπέντας μὲν 44700 Resp.413.b.5 : γὰρ τοὺς μεταπεισθέντας λέγω καὶ τοὺς ἐπιλανθανομένους, 44701 Resp.413.b.6 : ὅτι τῶν μὲν χρόνος, τῶν δὲ λόγος ἐξαιρούμενος λανθάνει· 44702 Resp.413.b.7 : νῦν γάρ που μανθάνεις; 44703 Resp.413.b.8 : Ναί. 44704 Resp.413.b.9 : Τοὺς τοίνυν βιασθέντας λέγω οὓς ἂν ὀδύνη τις ἢ ἀλγηδὼν 44705 Resp.413.b.10 : μεταδοξάσαι ποιήσῃ. 44706 Resp.413.b.11 : Καὶ τοῦτ´, ἔφη, ἔμαθον, καὶ ὀρθῶς λέγεις. 44707 Resp.413.c.1 : Τοὺς μὴν γοητευθέντας, ὡς ἐγᾦμαι, κἂν σὺ φαίης εἶναι 44708 Resp.413.c.2 : οἳ ἂν μεταδοξάσωσιν ἢ ὑφ´ ἡδονῆς κηληθέντες ἢ ὑπὸ φόβου 44709 Resp.413.c.3 : τι δείσαντες. 44710 Resp.413.c.4 : Ἔοικε γάρ, ἦ δ´ ὅς, γοητεύειν πάντα ὅσα ἀπατᾷ. 44711 Resp.413.c.5 : Ὃ τοίνυν ἄρτι ἔλεγον, ζητητέον τίνες ἄριστοι φύλακες 44712 Resp.413.c.6 : τοῦ παρ´ αὑτοῖς δόγματος, τοῦτο ὡς ποιητέον ὃ ἂν τῇ πόλει 44713 Resp.413.c.7 : ἀεὶ δοκῶσι βέλτιστον εἶναι [αὑτοῖς ποιεῖν]. τηρητέον δὴ 44714 Resp.413.c.8 : εὐθὺς ἐκ παίδων προθεμένοις ἔργα ἐν οἷς ἄν τις τὸ τοιοῦτον 44715 Resp.413.c.9 : μάλιστα ἐπιλανθάνοιτο καὶ ἐξαπατῷτο, καὶ τὸν μὲν μνή– 44716 Resp.413.d.1 : μονα καὶ δυσεξαπάτητον ἐγκριτέον, τὸν δὲ μὴ ἀποκριτέον. 44717 Resp.413.d.2 : ἦ γάρ; 44718 Resp.413.d.3 : Ναί. 44719 Resp.413.d.4 : Καὶ πόνους γε αὖ καὶ ἀλγηδόνας καὶ ἀγῶνας αὐτοῖς 44720 Resp.413.d.5 : θετέον, ἐν οἷς ταὐτὰ ταῦτα τηρητέον. 44721 Resp.413.d.6 : Ὀρθῶς, ἔφη. 44722 Resp.413.d.7 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τρίτου εἴδους τούτοις γοητείας 44723 Resp.413.d.8 : ἅμιλλαν ποιητέον, καὶ θεατέον—ὥσπερ τοὺς πώλους ἐπὶ 44724 Resp.413.d.9 : τοὺς ψόφους τε καὶ θορύβους ἄγοντες σκοποῦσιν εἰ φοβεροί, 44725 Resp.413.d.10 : οὕτω νέους ὄντας εἰς δείματ´ ἄττα κομιστέον καὶ εἰς ἡδονὰς 44726 Resp.413.e.1 : αὖ μεταβλητέον, βασανίζοντας πολὺ μᾶλλον ἢ χρυσὸν ἐν 44727 Resp.413.e.2 : πυρί—εἰ δυσγοήτευτος καὶ εὐσχήμων ἐν πᾶσι φαίνεται, 44728 Resp.413.e.3 : φύλαξ αὑτοῦ ὢν ἀγαθὸς καὶ μουσικῆς ἧς ἐμάνθανεν, 44729 Resp.413.e.4 : εὔρυθμόν τε καὶ εὐάρμοστον ἑαυτὸν ἐν πᾶσι τούτοις παρέχων, 44730 Resp.413.e.5 : οἷος δὴ ἂν ὢν καὶ ἑαυτῷ καὶ πόλει χρησιμώτατος εἴη. καὶ 44731 Resp.413.e.6 : τὸν ἀεὶ ἔν τε παισὶ καὶ νεανίσκοις καὶ ἐν ἀνδράσι βασανι– 44732 Resp.414.a.1 : ζόμενον καὶ ἀκήρατον ἐκβαίνοντα καταστατέον ἄρχοντα 44733 Resp.414.a.2 : τῆς πόλεως καὶ φύλακα, καὶ τιμὰς δοτέον καὶ ζῶντι καὶ 44734 Resp.414.a.3 : τελευτήσαντι, τάφων τε καὶ τῶν ἄλλων μνημείων μέγιστα 44735 Resp.414.a.4 : γέρα λαγχάνοντα· τὸν δὲ μὴ τοιοῦτον ἀποκριτέον. τοιαύτη 44736 Resp.414.a.5 : τις, ἦν δ´ ἐγώ, δοκεῖ μοι, ὦ Γλαύκων, ἡ ἐκλογὴ εἶναι καὶ 44737 Resp.414.a.6 : κατάστασις τῶν ἀρχόντων τε καὶ φυλάκων, ὡς ἐν τύπῳ, 44738 Resp.414.a.7 : μὴ δι´ ἀκριβείας, εἰρῆσθαι. 44739 Resp.414.a.8 : Καὶ ἐμοί, ἦ δ´ ὅς, οὕτως πῃ φαίνεται. 44740 Resp.414.b.1 : Ἆρ´ οὖν ὡς ἀληθῶς ὀρθότατον καλεῖν τούτους μὲν 44741 Resp.414.b.2 : φύλακας παντελεῖς τῶν τε ἔξωθεν πολεμίων τῶν τε ἐντὸς 44742 Resp.414.b.3 : φιλίων, ὅπως οἱ μὲν μὴ βουλήσονται, οἱ δὲ μὴ δυνή– 44743 Resp.414.b.4 : σονται κακουργεῖν, τοὺς δὲ νέους, οὓς δὴ νῦν φύλακας 44744 Resp.414.b.5 : ἐκαλοῦμεν, ἐπικούρους τε καὶ βοηθοὺς τοῖς τῶν ἀρχόντων 44745 Resp.414.b.6 : δόγμασιν; 44746 Resp.414.b.7 : Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη. 44747 Resp.414.b.8 : Τίς ἂν οὖν ἡμῖν, ἦν δ´ ἐγώ, μηχανὴ γένοιτο τῶν ψευδῶν 44748 Resp.414.b.9 : τῶν ἐν δέοντι γιγνομένων, ὧν δὴ νῦν ἐλέγομεν, γενναῖόν 44749 Resp.414.c.1 : τι ἓν ψευδομένους πεῖσαι μάλιστα μὲν καὶ αὐτοὺς τοὺς 44750 Resp.414.c.2 : ἄρχοντας, εἰ δὲ μή, τὴν ἄλλην πόλιν; 44751 Resp.414.c.3 : Ποῖόν τι; ἔφη. 44752 Resp.414.c.4 : Μηδὲν καινόν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλὰ Φοινικικόν τι, πρότερον 44753 Resp.414.c.5 : μὲν ἤδη πολλαχοῦ γεγονός, ὥς φασιν οἱ ποιηταὶ καὶ πε– 44754 Resp.414.c.6 : πείκασιν, ἐφ´ ἡμῶν δὲ οὐ γεγονὸς οὐδ´ οἶδα εἰ γενόμενον 44755 Resp.414.c.7 : ἄν, πεῖσαι δὲ συχνῆς πειθοῦς. 44756 Resp.414.c.8 : Ὡς ἔοικας, ἔφη, ὀκνοῦντι λέγειν. 44757 Resp.414.c.9 : Δόξω δέ σοι, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ μάλ´ εἰκότως ὀκνεῖν, ἐπειδὰν 44758 Resp.414.c.10 : εἴπω. 44759 Resp.414.c.11 : Λέγ´, ἔφη, καὶ μὴ φοβοῦ. 44760 Resp.414.d.1 : Λέγω δή—καίτοι οὐκ οἶδα ὁποίᾳ τόλμῃ ἢ ποίοις λόγοις 44761 Resp.414.d.2 : χρώμενος ἐρῶ—καὶ ἐπιχειρήσω πρῶτον μὲν αὐτοὺς τοὺς 44762 Resp.414.d.3 : ἄρχοντας πείθειν καὶ τοὺς στρατιώτας, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν 44763 Resp.414.d.4 : ἄλλην πόλιν, ὡς ἄρ´ ἃ ἡμεῖς αὐτοὺς ἐτρέφομέν τε καὶ 44764 Resp.414.d.5 : ἐπαιδεύομεν, ὥσπερ ὀνείρατα ἐδόκουν ταῦτα πάντα πάσχειν 44765 Resp.414.d.6 : τε καὶ γίγνεσθαι περὶ αὐτούς, ἦσαν δὲ τότε τῇ ἀληθείᾳ ὑπὸ 44766 Resp.414.d.7 : γῆς ἐντὸς πλαττόμενοι καὶ τρεφόμενοι καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ 44767 Resp.414.e.1 : ὅπλα αὐτῶν καὶ ἡ ἄλλη σκευὴ δημιουργουμένη, ἐπειδὴ δὲ 44768 Resp.414.e.2 : παντελῶς ἐξειργασμένοι ἦσαν, καὶ ἡ γῆ αὐτοὺς μήτηρ οὖσα 44769 Resp.414.e.3 : ἀνῆκεν, καὶ νῦν δεῖ ὡς περὶ μητρὸς καὶ τροφοῦ τῆς χώρας 44770 Resp.414.e.4 : ἐν ᾗ εἰσι βουλεύεσθαί τε καὶ ἀμύνειν αὐτούς, ἐάν τις ἐπ´ 44771 Resp.414.e.5 : αὐτὴν ἴῃ, καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὡς ἀδελφῶν ὄντων 44772 Resp.414.e.6 : καὶ γηγενῶν διανοεῖσθαι. 44773 Resp.414.e.7 : Οὐκ ἐτός, ἔφη, πάλαι ᾐσχύνου τὸ ψεῦδος λέγειν. 44774 Resp.415.a.1 : Πάνυ, ἦν δ´ ἐγώ, εἰκότως· ἀλλ´ ὅμως ἄκουε καὶ τὸ 44775 Resp.415.a.2 : λοιπὸν τοῦ μύθου. ἐστὲ μὲν γὰρ δὴ πάντες οἱ ἐν τῇ πόλει 44776 Resp.415.a.3 : ἀδελφοί, ὡς φήσομεν πρὸς αὐτοὺς μυθολογοῦντες, ἀλλ´ 44777 Resp.415.a.4 : ὁ θεὸς πλάττων, ὅσοι μὲν ὑμῶν ἱκανοὶ ἄρχειν, χρυσὸν ἐν 44778 Resp.415.a.5 : τῇ γενέσει συνέμειξεν αὐτοῖς, διὸ τιμιώτατοί εἰσιν· ὅσοι 44779 Resp.415.a.6 : δ´ ἐπίκουροι, ἄργυρον· σίδηρον δὲ καὶ χαλκὸν τοῖς τε 44780 Resp.415.a.7 : γεωργοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς. ἅτε οὖν συγγενεῖς 44781 Resp.415.a.8 : ὄντες πάντες τὸ μὲν πολὺ ὁμοίους ἂν ὑμῖν αὐτοῖς γεννῷτε, 44782 Resp.415.b.1 : ἔστι δ´ ὅτε ἐκ χρυσοῦ γεννηθείη ἂν ἀργυροῦν καὶ ἐξ 44783 Resp.415.b.2 : ἀργύρου χρυσοῦν ἔκγονον καὶ τἆλλα πάντα οὕτως ἐξ ἀλλή– 44784 Resp.415.b.3 : λων. τοῖς οὖν ἄρχουσι καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα παραγ– 44785 Resp.415.b.4 : γέλλει ὁ θεός, ὅπως μηδενὸς οὕτω φύλακες ἀγαθοὶ ἔσονται 44786 Resp.415.b.5 : μηδ´ οὕτω σφόδρα φυλάξουσι μηδὲν ὡς τοὺς ἐκγόνους, ὅτι 44787 Resp.415.b.6 : αὐτοῖς τούτων ἐν ταῖς ψυχαῖς παραμέμεικται, καὶ ἐάν τε 44788 Resp.415.b.7 : σφέτερος ἔκγονος ὑπόχαλκος ἢ ὑποσίδηρος γένηται, μηδενὶ 44789 Resp.415.c.1 : τρόπῳ κατελεήσουσιν, ἀλλὰ τὴν τῇ φύσει προσήκουσαν 44790 Resp.415.c.2 : τιμὴν ἀποδόντες ὤσουσιν εἰς δημιουργοὺς ἢ εἰς γεωργούς, 44791 Resp.415.c.3 : καὶ ἂν αὖ ἐκ τούτων τις ὑπόχρυσος ἢ ὑπάργυρος φυῇ, τιμή– 44792 Resp.415.c.4 : σαντες ἀνάξουσι τοὺς μὲν εἰς φυλακήν, τοὺς δὲ εἰς ἐπι– 44793 Resp.415.c.5 : κουρίαν, ὡς χρησμοῦ ὄντος τότε τὴν πόλιν διαφθαρῆναι, 44794 Resp.415.c.6 : ὅταν αὐτὴν ὁ σιδηροῦς φύλαξ ἢ ὁ χαλκοῦς φυλάξῃ. τοῦτον 44795 Resp.415.c.7 : οὖν τὸν μῦθον ὅπως ἂν πεισθεῖεν, ἔχεις τινὰ μηχανήν; 44796 Resp.415.d.1 : Οὐδαμῶς, ἔφη, ὅπως γ´ ἂν αὐτοὶ οὗτοι· ὅπως μεντἂν οἱ 44797 Resp.415.d.2 : τούτων ὑεῖς καὶ οἱ ἔπειτα οἵ τ´ ἄλλοι ἄνθρωποι οἱ ὕστερον. 44798 Resp.415.d.3 : Ἀλλὰ καὶ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, εὖ ἂν ἔχοι πρὸς τὸ μᾶλλον 44799 Resp.415.d.4 : αὐτοὺς τῆς πόλεώς τε καὶ ἀλλήλων κήδεσθαι· σχεδὸν γάρ 44800 Resp.415.d.5 : τι μανθάνω ὃ λέγεις. 44801 Resp.415.d.6 : Καὶ τοῦτο μὲν δὴ ἕξει ὅπῃ ἂν αὐτὸ ἡ φήμη ἀγάγῃ· 44802 Resp.415.d.7 : ἡμεῖς δὲ τούτους τοὺς γηγενεῖς ὁπλίσαντες προάγωμεν 44803 Resp.415.d.8 : ἡγουμένων τῶν ἀρχόντων. ἐλθόντες δὲ θεασάσθων τῆς 44804 Resp.415.d.9 : πόλεως ὅπου κάλλιστον στρατοπεδεύσασθαι, ὅθεν τούς τε 44805 Resp.415.e.1 : ἔνδον μάλιστ´ ἂν κατέχοιεν, εἴ τις μὴ ἐθέλοι τοῖς νόμοις 44806 Resp.415.e.2 : πείθεσθαι, τούς τε ἔξωθεν ἀπαμύνοιεν, εἰ πολέμιος ὥσπερ 44807 Resp.415.e.3 : λύκος ἐπὶ ποίμνην τις ἴοι· στρατοπεδευσάμενοι δέ, θύσαντες 44808 Resp.415.e.4 : οἷς χρή, εὐνὰς ποιησάσθων. ἢ πῶς; 44809 Resp.415.e.5 : Οὕτως, ἔφη. 44810 Resp.415.e.6 : Οὐκοῦν τοιαύτας, οἵας χειμῶνός τε στέγειν καὶ θέρους 44811 Resp.415.e.7 : ἱκανὰς εἶναι; 44812 Resp.415.e.8 : Πῶς γὰρ οὐχί; οἰκήσεις γάρ, ἔφη, δοκεῖς μοι λέγειν. 44813 Resp.415.e.9 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, στρατιωτικάς γε, ἀλλ´ οὐ χρηματιστικάς. 44814 Resp.416.a.1 : Πῶς, ἔφη, αὖ τοῦτο λέγεις διαφέρειν ἐκείνου; 44815 Resp.416.a.2 : Ἐγώ σοι, ἦν δ´ ἐγώ, πειράσομαι εἰπεῖν. δεινότατον 44816 Resp.416.a.3 : γάρ που πάντων καὶ αἴσχιστον ποιμέσι τοιούτους γε καὶ 44817 Resp.416.a.4 : οὕτω τρέφειν κύνας ἐπικούρους ποιμνίων, ὥστε ὑπὸ ἀκο– 44818 Resp.416.a.5 : λασίας ἢ λιμοῦ ἤ τινος ἄλλου κακοῦ ἔθους αὐτοὺς τοὺς 44819 Resp.416.a.6 : κύνας ἐπιχειρῆσαι τοῖς προβάτοις κακουργεῖν καὶ ἀντὶ 44820 Resp.416.a.7 : κυνῶν λύκοις ὁμοιωθῆναι. 44821 Resp.416.a.8 : Δεινόν, ἦ δ´ ὅς· πῶς δ´ οὔ; 44822 Resp.416.b.1 : Οὐκοῦν φυλακτέον παντὶ τρόπῳ μὴ τοιοῦτον ἡμῖν οἱ ἐπίκου– 44823 Resp.416.b.2 : ροι ποιήσωσι πρὸς τοὺς πολίτας, ἐπειδὴ αὐτῶν κρείττους εἰσίν, 44824 Resp.416.b.3 : ἀντὶ συμμάχων εὐμενῶν δεσπόταις ἀγρίοις ἀφομοιωθῶσιν; 44825 Resp.416.b.4 : Φυλακτέον, ἔφη. 44826 Resp.416.b.5 : Οὐκοῦν τὴν μεγίστην τῆς εὐλαβείας παρεσκευασμένοι ἂν 44827 Resp.416.b.6 : εἶεν, εἰ τῷ ὄντι καλῶς πεπαιδευμένοι εἰσίν; 44828 Resp.416.b.7 : Ἀλλὰ μὴν εἰσίν γ´, ἔφη. 44829 Resp.416.b.8 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Τοῦτο μὲν οὐκ ἄξιον διισχυρίζεσθαι, 44830 Resp.416.b.9 : ὦ φίλε Γλαύκων· ὃ μέντοι ἄρτι ἐλέγομεν, ἄξιον, ὅτι δεῖ 44831 Resp.416.c.1 : αὐτοὺς τῆς ὀρθῆς τυχεῖν παιδείας, ἥτις ποτέ ἐστιν, εἰ μέλ– 44832 Resp.416.c.2 : λουσι τὸ μέγιστον ἔχειν πρὸς τὸ ἥμεροι εἶναι αὑτοῖς τε καὶ 44833 Resp.416.c.3 : τοῖς φυλαττομένοις ὑπ´ αὐτῶν. 44834 Resp.416.c.4 : Καὶ ὀρθῶς γε, ἦ δ´ ὅς. 44835 Resp.416.c.5 : Πρὸς τοίνυν τῇ παιδείᾳ ταύτῃ φαίη ἄν τις νοῦν ἔχων δεῖν 44836 Resp.416.c.6 : καὶ τὰς οἰκήσεις καὶ τὴν ἄλλην οὐσίαν τοιαύτην αὐτοῖς παρε– 44837 Resp.416.c.7 : σκευάσθαι, ἥτις μήτε τοῦ φύλακας ὡς ἀρίστους εἶναι παύσει 44838 Resp.416.d.1 : αὐτούς, κακουργεῖν τε μὴ ἐπαρεῖ περὶ τοὺς ἄλλους πολίτας. 44839 Resp.416.d.2 : Καὶ ἀληθῶς γε φήσει. 44840 Resp.416.d.3 : Ὅρα δή, εἶπον ἐγώ, εἰ τοιόνδε τινὰ τρόπον δεῖ αὐτοὺς 44841 Resp.416.d.4 : ζῆν τε καὶ οἰκεῖν, εἰ μέλλουσι τοιοῦτοι ἔσεσθαι· πρῶτον 44842 Resp.416.d.5 : μὲν οὐσίαν κεκτημένον μηδεμίαν μηδένα ἰδίαν, ἂν μὴ πᾶσα 44843 Resp.416.d.6 : ἀνάγκη· ἔπειτα οἴκησιν καὶ ταμιεῖον μηδενὶ εἶναι μηδὲν 44844 Resp.416.d.7 : τοιοῦτον, εἰς ὃ οὐ πᾶς ὁ βουλόμενος εἴσεισι· τὰ δ´ ἐπιτήδεια, 44845 Resp.416.d.8 : ὅσων δέονται ἄνδρες ἀθληταὶ πολέμου σώφρονές τε καὶ 44846 Resp.416.e.1 : ἀνδρεῖοι, ταξαμένους παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν δέχεσθαι 44847 Resp.416.e.2 : μισθὸν τῆς φυλακῆς τοσοῦτον ὅσον μήτε περιεῖναι αὐτοῖς 44848 Resp.416.e.3 : εἰς τὸν ἐνιαυτὸν μήτε ἐνδεῖν· φοιτῶντας δὲ εἰς συσσίτια 44849 Resp.416.e.4 : ὥσπερ ἐστρατοπεδευμένους κοινῇ ζῆν· χρυσίον δὲ καὶ 44850 Resp.416.e.5 : ἀργύριον εἰπεῖν αὐτοῖς ὅτι θεῖον παρὰ θεῶν ἀεὶ ἐν τῇ ψυχῇ 44851 Resp.416.e.6 : ἔχουσι καὶ οὐδὲν προσδέονται τοῦ ἀνθρωπείου, οὐδὲ ὅσια 44852 Resp.416.e.7 : τὴν ἐκείνου κτῆσιν τῇ τοῦ θνητοῦ χρυσοῦ κτήσει συμμει– 44853 Resp.416.e.8 : γνύντας μιαίνειν, διότι πολλὰ καὶ ἀνόσια περὶ τὸ τῶν 44854 Resp.417.a.1 : πολλῶν νόμισμα γέγονεν, τὸ παρ´ ἐκείνοις δὲ ἀκήρατον· 44855 Resp.417.a.2 : ἀλλὰ μόνοις αὐτοῖς τῶν ἐν τῇ πόλει μεταχειρίζεσθαι καὶ 44856 Resp.417.a.3 : ἅπτεσθαι χρυσοῦ καὶ ἀργύρου οὐ θέμις, οὐδ´ ὑπὸ τὸν αὐτὸν 44857 Resp.417.a.4 : ὄροφον ἰέναι οὐδὲ περιάψασθαι οὐδὲ πίνειν ἐξ ἀργύρου ἢ 44858 Resp.417.a.5 : χρυσοῦ. καὶ οὕτω μὲν σῴζοιντό τ´ ἂν καὶ σῴζοιεν τὴν 44859 Resp.417.a.6 : πόλιν· ὁπότε δ´ αὐτοὶ γῆν τε ἰδίαν καὶ οἰκίας καὶ νομίσματα 44860 Resp.417.a.7 : κτήσονται, οἰκονόμοι μὲν καὶ γεωργοὶ ἀντὶ φυλάκων ἔσονται, 44861 Resp.417.b.1 : δεσπόται δ´ ἐχθροὶ ἀντὶ συμμάχων τῶν ἄλλων πολιτῶν 44862 Resp.417.b.2 : γενήσονται, μισοῦντες δὲ δὴ καὶ μισούμενοι καὶ ἐπιβουλεύ– 44863 Resp.417.b.3 : οντες καὶ ἐπιβουλευόμενοι διάξουσι πάντα τὸν βίον, πολὺ 44864 Resp.417.b.4 : πλείω καὶ μᾶλλον δεδιότες τοὺς ἔνδον ἢ τοὺς ἔξωθεν πολε– 44865 Resp.417.b.5 : μίους, θέοντες ἤδη τότε ἐγγύτατα ὀλέθρου αὐτοί τε καὶ ἡ 44866 Resp.417.b.6 : ἄλλη πόλις. τούτων οὖν πάντων ἕνεκα, ἦν δ´ ἐγώ, φῶμεν 44867 Resp.417.b.7 : οὕτω δεῖν κατεσκευάσθαι τοὺς φύλακας οἰκήσεώς τε πέρι 44868 Resp.417.b.8 : καὶ τῶν ἄλλων, καὶ ταῦτα νομοθετήσωμεν, ἢ μή; 44869 Resp.417.b.9 : Πάνυ γε, ἦ δ´ ὃς ὁ Γλαύκων. 44870 Resp.419.a.1 : Καὶ ὁ Ἀδείμαντος ὑπολαβών, Τί οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 44871 Resp.419.a.2 : ἀπολογήσῃ, ἐάν τίς σε φῇ μὴ πάνυ τι εὐδαίμονας ποιεῖν 44872 Resp.419.a.3 : τούτους τοὺς ἄνδρας, καὶ ταῦτα δι´ ἑαυτούς, ὧν ἔστι μὲν 44873 Resp.419.a.4 : ἡ πόλις τῇ ἀληθείᾳ, οἱ δὲ μηδὲν ἀπολαύουσιν ἀγαθὸν τῆς 44874 Resp.419.a.5 : πόλεως, οἷον ἄλλοι ἀγρούς τε κεκτημένοι καὶ οἰκίας οἰκοδομού– 44875 Resp.419.a.6 : μενοι καλὰς καὶ μεγάλας, καὶ ταύταις πρέπουσαν κατασκευὴν 44876 Resp.419.a.7 : κτώμενοι, καὶ θυσίας θεοῖς ἰδίας θύοντες, καὶ ξενοδοκοῦντες, 44877 Resp.419.a.8 : καὶ δὴ καὶ ἃ νυνδὴ σὺ ἔλεγες, χρυσόν τε καὶ ἄργυρον κεκτη– 44878 Resp.419.a.9 : μένοι καὶ πάντα ὅσα νομίζεται τοῖς μέλλουσιν μακαρίοις 44879 Resp.419.a.10 : εἶναι; ἀλλ´ ἀτεχνῶς, φαίη ἄν, ὥσπερ ἐπίκουροι μισθωτοὶ ἐν 44880 Resp.420.a.1 : τῇ πόλει φαίνονται καθῆσθαι οὐδὲν ἄλλο ἢ φρουροῦντες. 44881 Resp.420.a.2 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ταῦτά γε ἐπισίτιοι καὶ οὐδὲ μισθὸν 44882 Resp.420.a.3 : πρὸς τοῖς σιτίοις λαμβάνοντες ὥσπερ οἱ ἄλλοι, ὥστε οὐδ´ 44883 Resp.420.a.4 : ἂν ἀποδημῆσαι βούλωνται ἰδίᾳ, ἐξέσται αὐτοῖς, οὐδ´ ἑταίραις 44884 Resp.420.a.5 : διδόναι, οὐδ´ ἀναλίσκειν ἄν ποι βούλωνται ἄλλοσε, οἷα δὴ 44885 Resp.420.a.6 : οἱ εὐδαίμονες δοκοῦντες εἶναι ἀναλίσκουσι. ταῦτα καὶ ἄλλα 44886 Resp.420.a.7 : τοιαῦτα συχνὰ τῆς κατηγορίας ἀπολείπεις. 44887 Resp.420.a.8 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, ἔστω καὶ ταῦτα κατηγορημένα. 44888 Resp.420.b.1 : Τί οὖν δὴ ἀπολογησόμεθα, φῄς; 44889 Resp.420.b.2 : Ναί. 44890 Resp.420.b.3 : Τὸν αὐτὸν οἶμον, ἦν δ´ ἐγώ, πορευόμενοι εὑρήσομεν, ὡς 44891 Resp.420.b.4 : ἐγᾦμαι, ἃ λεκτέα. ἐροῦμεν γὰρ ὅτι θαυμαστὸν μὲν ἂν 44892 Resp.420.b.5 : οὐδὲν εἴη εἰ καὶ οὗτοι οὕτως εὐδαιμονέστατοί εἰσιν, οὐ 44893 Resp.420.b.6 : μὴν πρὸς τοῦτο βλέποντες τὴν πόλιν οἰκίζομεν, ὅπως ἕν 44894 Resp.420.b.7 : τι ἡμῖν ἔθνος ἔσται διαφερόντως εὔδαιμον, ἀλλ´ ὅπως ὅτι 44895 Resp.420.b.8 : μάλιστα ὅλη ἡ πόλις. ᾠήθημεν γὰρ ἐν τῇ τοιαύτῃ μάλιστα 44896 Resp.420.b.9 : ἂν εὑρεῖν δικαιοσύνην καὶ αὖ ἐν τῇ κάκιστα οἰκουμένῃ 44897 Resp.420.c.1 : ἀδικίαν, κατιδόντες δὲ κρῖναι ἂν ὃ πάλαι ζητοῦμεν. νῦν 44898 Resp.420.c.2 : μὲν οὖν, ὡς οἰόμεθα, τὴν εὐδαίμονα πλάττομεν οὐκ ἀπο– 44899 Resp.420.c.3 : λαβόντες ὀλίγους ἐν αὐτῇ τοιούτους τινὰς τιθέντες, ἀλλ´ 44900 Resp.420.c.4 : ὅλην· αὐτίκα δὲ τὴν ἐναντίαν σκεψόμεθα. ὥσπερ οὖν 44901 Resp.420.c.5 : ἂν εἰ ἡμᾶς ἀνδριάντα γράφοντας προσελθών τις ἔψεγε 44902 Resp.420.c.6 : λέγων ὅτι οὐ τοῖς καλλίστοις τοῦ ζῴου τὰ κάλλιστα φάρ– 44903 Resp.420.c.7 : μακα προστίθεμεν—οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ κάλλιστον ὂν οὐκ 44904 Resp.420.c.8 : ὀστρείῳ ἐναληλιμμένοι εἶεν ἀλλὰ μέλανι—μετρίως ἂν ἐδο– 44905 Resp.420.d.1 : κοῦμεν πρὸς αὐτὸν ἀπολογεῖσθαι λέγοντες· "Ὦ θαυμάσιε, 44906 Resp.420.d.2 : μὴ οἴου δεῖν ἡμᾶς οὕτω καλοὺς ὀφθαλμοὺς γράφειν, ὥστε 44907 Resp.420.d.3 : μηδὲ ὀφθαλμοὺς φαίνεσθαι, μηδ´ αὖ τἆλλα μέρη, ἀλλ´ 44908 Resp.420.d.4 : ἄθρει εἰ τὰ προσήκοντα ἑκάστοις ἀποδιδόντες τὸ ὅλον 44909 Resp.420.d.5 : καλὸν ποιοῦμεν· καὶ δὴ καὶ νῦν μὴ ἀνάγκαζε ἡμᾶς τοιαύτην 44910 Resp.420.d.6 : εὐδαιμονίαν τοῖς φύλαξι προσάπτειν, ἣ ἐκείνους πᾶν μᾶλλον 44911 Resp.420.e.1 : ἀπεργάσεται ἢ φύλακας. ἐπιστάμεθα γὰρ καὶ τοὺς γεωρ– 44912 Resp.420.e.2 : γοὺς ξυστίδας ἀμφιέσαντες καὶ χρυσὸν περιθέντες πρὸς 44913 Resp.420.e.3 : ἡδονὴν ἐργάζεσθαι κελεύειν τὴν γῆν, καὶ τοὺς κεραμέας 44914 Resp.420.e.4 : κατακλίναντες ἐπὶ δεξιὰ πρὸς τὸ πῦρ διαπίνοντάς τε καὶ 44915 Resp.420.e.5 : εὐωχουμένους, τὸν τροχὸν παραθεμένους, ὅσον ἂν ἐπιθυμῶσι 44916 Resp.420.e.6 : κεραμεύειν, καὶ τοὺς ἄλλους πάντας τοιούτῳ τρόπῳ μακαρίους 44917 Resp.420.e.7 : ποιεῖν, ἵνα δὴ ὅλη ἡ πόλις εὐδαιμονῇ. ἀλλ´ ἡμᾶς μὴ οὕτω 44918 Resp.420.e.8 : νουθέτει· ὡς, ἄν σοι πειθώμεθα, οὔτε ὁ γεωργὸς γεωργὸς 44919 Resp.421.a.1 : ἔσται οὔτε ὁ κεραμεὺς κεραμεὺς οὔτε ἄλλος οὐδεὶς οὐδὲν 44920 Resp.421.a.2 : ἔχων σχῆμα ἐξ ὧν πόλις γίγνεται. ἀλλὰ τῶν μὲν ἄλλων 44921 Resp.421.a.3 : ἐλάττων λόγος· νευρορράφοι γὰρ φαῦλοι γενόμενοι καὶ 44922 Resp.421.a.4 : διαφθαρέντες καὶ προσποιησάμενοι εἶναι μὴ ὄντες πόλει 44923 Resp.421.a.5 : οὐδὲν δεινόν, φύλακες δὲ νόμων τε καὶ πόλεως μὴ ὄντες 44924 Resp.421.a.6 : ἀλλὰ δοκοῦντες ὁρᾷς δὴ ὅτι πᾶσαν ἄρδην πόλιν ἀπολλύασιν, 44925 Resp.421.a.7 : καὶ αὖ τοῦ εὖ οἰκεῖν καὶ εὐδαιμονεῖν μόνοι τὸν καιρὸν 44926 Resp.421.a.8 : ἔχουσιν." εἰ μὲν οὖν ἡμεῖς μὲν φύλακας ὡς ἀληθῶς 44927 Resp.421.b.1 : ποιοῦμεν ἥκιστα κακούργους τῆς πόλεως, ὁ δ´ ἐκεῖνο λέγων 44928 Resp.421.b.2 : γεωργούς τινας καὶ ὥσπερ ἐν πανηγύρει ἀλλ´ οὐκ ἐν πόλει 44929 Resp.421.b.3 : ἑστιάτορας εὐδαίμονας, ἄλλο ἄν τι ἢ πόλιν λέγοι. σκεπτέον 44930 Resp.421.b.4 : οὖν πότερον πρὸς τοῦτο βλέποντες τοὺς φύλακας καθι– 44931 Resp.421.b.5 : στῶμεν, ὅπως ὅτι πλείστη αὐτοῖς εὐδαιμονία ἐγγενήσεται, 44932 Resp.421.b.6 : ἢ τοῦτο μὲν εἰς τὴν πόλιν ὅλην βλέποντας θεατέον εἰ 44933 Resp.421.b.7 : ἐκείνῃ ἐγγίγνεται, τοὺς δ´ ἐπικούρους τούτους καὶ τοὺς 44934 Resp.421.c.1 : φύλακας ἐκεῖνο ἀναγκαστέον ποιεῖν καὶ πειστέον, ὅπως ὅτι 44935 Resp.421.c.2 : ἄριστοι δημιουργοὶ τοῦ ἑαυτῶν ἔργου ἔσονται, καὶ τοὺς 44936 Resp.421.c.3 : ἄλλους ἅπαντας ὡσαύτως, καὶ οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως 44937 Resp.421.c.4 : αὐξανομένης καὶ καλῶς οἰκιζομένης ἐατέον ὅπως ἑκάστοις 44938 Resp.421.c.5 : τοῖς ἔθνεσιν ἡ φύσις ἀποδίδωσι τοῦ μεταλαμβάνειν εὐδαι– 44939 Resp.421.c.6 : μονίας. 44940 Resp.421.c.7 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, καλῶς μοι δοκεῖς λέγειν. 44941 Resp.421.c.8 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ τούτου ἀδελφὸν δόξω σοι 44942 Resp.421.c.9 : μετρίως λέγειν; 44943 Resp.421.c.10 : Τί μάλιστα; 44944 Resp.421.d.1 : Τοὺς ἄλλους αὖ δημιουργοὺς σκόπει εἰ τάδε διαφθείρει, 44945 Resp.421.d.2 : ὥστε καὶ κακοὺς γίγνεσθαι. 44946 Resp.421.d.3 : Τὰ ποῖα δὴ ταῦτα; 44947 Resp.421.d.4 : Πλοῦτος, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πενία. 44948 Resp.421.d.5 : Πῶς δή; 44949 Resp.421.d.6 : Ὧδε. πλουτήσας χυτρεὺς δοκεῖ σοι ἔτ´ ἐθελήσειν ἐπι– 44950 Resp.421.d.7 : μελεῖσθαι τῆς τέχνης; 44951 Resp.421.d.8 : Οὐδαμῶς, ἔφη. 44952 Resp.421.d.9 : Ἀργὸς δὲ καὶ ἀμελὴς γενήσεται μᾶλλον αὐτὸς αὑτοῦ; 44953 Resp.421.d.10 : Πολύ γε. 44954 Resp.421.d.11 : Οὐκοῦν κακίων χυτρεὺς γίγνεται; 44955 Resp.421.d.12 : Καὶ τοῦτο, ἔφη, πολύ. 44956 Resp.421.d.13 : Καὶ μὴν καὶ ὄργανά γε μὴ ἔχων παρέχεσθαι ὑπὸ πενίας 44957 Resp.421.d.14 : ἤ τι ἄλλο τῶν εἰς τὴν τέχνην τά τε ἔργα πονηρότερα 44958 Resp.421.e.1 : ἐργάσεται καὶ τοὺς ὑεῖς ἢ ἄλλους οὓς ἂν διδάσκῃ χείρους 44959 Resp.421.e.2 : δημιουργοὺς διδάξεται. 44960 Resp.421.e.3 : Πῶς δ´ οὔ; 44961 Resp.421.e.4 : Ὑπ´ ἀμφοτέρων δή, πενίας τε καὶ πλούτου, χείρω μὲν 44962 Resp.421.e.5 : τὰ τῶν τεχνῶν ἔργα, χείρους δὲ αὐτοί. 44963 Resp.421.e.6 : Φαίνεται. 44964 Resp.421.e.7 : Ἕτερα δή, ὡς ἔοικε, τοῖς φύλαξιν ηὑρήκαμεν, ἃ παντὶ τρόπῳ 44965 Resp.421.e.8 : φυλακτέον ὅπως μήποτε αὐτοὺς λήσει εἰς τὴν πόλιν παραδύντα. 44966 Resp.421.e.9 : Τὰ ποῖα ταῦτα; 44967 Resp.422.a.1 : Πλοῦτός τε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πενία· ὡς τοῦ μὲν τρυφὴν 44968 Resp.422.a.2 : καὶ ἀργίαν καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντος, τῆς δὲ ἀνελευ– 44969 Resp.422.a.3 : θερίαν καὶ κακοεργίαν πρὸς τῷ νεωτερισμῷ. 44970 Resp.422.a.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. τόδε μέντοι, ὦ Σώκρατες, σκόπει, 44971 Resp.422.a.5 : πῶς ἡμῖν ἡ πόλις οἵα τ´ ἔσται πολεμεῖν, ἐπειδὰν χρήματα 44972 Resp.422.a.6 : μὴ κεκτημένη ᾖ, ἄλλως τε κἂν πρὸς μεγάλην τε καὶ 44973 Resp.422.a.7 : πλουσίαν ἀναγκασθῇ πολεμεῖν. 44974 Resp.422.a.8 : Δῆλον, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι πρὸς μὲν μίαν χαλεπώτερον, 44975 Resp.422.b.1 : πρὸς δὲ δύο τοιαύτας ῥᾷον. 44976 Resp.422.b.2 : Πῶς εἶπες; ἦ δ´ ὅς. 44977 Resp.422.b.3 : Πρῶτον μέν που, εἶπον, ἐὰν δέῃ μάχεσθαι, ἆρα οὐ 44978 Resp.422.b.4 : πλουσίοις ἀνδράσι μαχοῦνται αὐτοὶ ὄντες πολέμου ἀθληταί; 44979 Resp.422.b.5 : Ναὶ τοῦτό γε, ἔφη. 44980 Resp.422.b.6 : Τί οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Ἀδείμαντε; εἷς πύκτης ὡς οἷόν 44981 Resp.422.b.7 : τε κάλλιστα ἐπὶ τοῦτο παρεσκευασμένος δυοῖν μὴ πύκταιν, 44982 Resp.422.b.8 : πλουσίοιν δὲ καὶ πιόνοιν, οὐκ ἂν δοκεῖ σοι ῥᾳδίως μάχεσθαι; 44983 Resp.422.b.9 : Οὐκ ἂν ἴσως, ἔφη, ἅμα γε. 44984 Resp.422.b.10 : Οὐδ´ εἰ ἐξείη, ἦν δ´ ἐγώ, ὑποφεύγοντι τὸν πρότερον ἀεὶ 44985 Resp.422.c.1 : προσφερόμενον ἀναστρέφοντα κρούειν, καὶ τοῦτο ποιοῖ πολ– 44986 Resp.422.c.2 : λάκις ἐν ἡλίῳ τε καὶ πνίγει; ἆρά γε οὐ καὶ πλείους 44987 Resp.422.c.3 : χειρώσαιτ´ ἂν τοιούτους ὁ τοιοῦτος; 44988 Resp.422.c.4 : Ἀμέλει, ἔφη, οὐδὲν ἂν γένοιτο θαυμαστόν. 44989 Resp.422.c.5 : Ἀλλ´ οὐκ οἴει πυκτικῆς πλέον μετέχειν τοὺς πλουσίους 44990 Resp.422.c.6 : ἐπιστήμῃ τε καὶ ἐμπειρίᾳ ἢ πολεμικῆς; 44991 Resp.422.c.7 : Ἔγωγ´, ἔφη. 44992 Resp.422.c.8 : Ῥᾳδίως ἄρα ἡμῖν οἱ ἀθληταὶ ἐκ τῶν εἰκότων διπλασίοις 44993 Resp.422.c.9 : τε καὶ τριπλασίοις αὑτῶν μαχοῦνται. 44994 Resp.422.c.10 : Συγχωρήσομαί σοι, ἔφη· δοκεῖς γάρ μοι ὀρθῶς λέγειν. 44995 Resp.422.d.1 : Τί δ´ ἂν πρεσβείαν πέμψαντες εἰς τὴν ἑτέραν πόλιν 44996 Resp.422.d.2 : τἀληθῆ εἴπωσιν, ὅτι "Ἡμεῖς μὲν οὐδὲν χρυσίῳ οὐδ´ 44997 Resp.422.d.3 : ἀργυρίῳ χρώμεθα, οὐδ´ ἡμῖν θέμις, ὑμῖν δέ· συμπολεμή– 44998 Resp.422.d.4 : σαντες οὖν μεθ´ ἡμῶν ἔχετε τὰ τῶν ἑτέρων;" οἴει τινὰς 44999 Resp.422.d.5 : ἀκούσαντας ταῦτα αἱρήσεσθαι κυσὶ πολεμεῖν στερεοῖς τε 45000 Resp.422.d.6 : καὶ ἰσχνοῖς μᾶλλον ἢ μετὰ κυνῶν προβάτοις πίοσί τε καὶ 45001 Resp.422.d.7 : ἁπαλοῖς; 45002 Resp.422.d.8 : Οὔ μοι δοκεῖ. ἀλλ´ ἐὰν εἰς μίαν, ἔφη, πόλιν συν– 45003 Resp.422.e.1 : αθροισθῇ τὰ τῶν ἄλλων χρήματα, ὅρα μὴ κίνδυνον φέρῃ 45004 Resp.422.e.2 : τῇ μὴ πλουτούσῃ. 45005 Resp.422.e.3 : Εὐδαίμων εἶ, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι οἴει ἄξιον εἶναι ἄλλην τινὰ 45006 Resp.422.e.4 : προσειπεῖν πόλιν ἢ τὴν τοιαύτην οἵαν ἡμεῖς κατεσκευά– 45007 Resp.422.e.5 : ζομεν. 45008 Resp.422.e.6 : Ἀλλὰ τί μήν; ἔφη. 45009 Resp.422.e.7 : Μειζόνως, ἦν δ´ ἐγώ, χρὴ προσαγορεύειν τὰς ἄλλας· 45010 Resp.422.e.8 : ἑκάστη γὰρ αὐτῶν πόλεις εἰσὶ πάμπολλαι ἀλλ´ οὐ πόλις, 45011 Resp.422.e.9 : τὸ τῶν παιζόντων. δύο μέν, κἂν ὁτιοῦν ᾖ, πολεμία ἀλλή– 45012 Resp.423.a.1 : λαις, ἡ μὲν πενήτων, ἡ δὲ πλουσίων· τούτων δ´ ἐν ἑκατέρᾳ 45013 Resp.423.a.2 : πάνυ πολλαί, αἷς ἐὰν μὲν ὡς μιᾷ προσφέρῃ, παντὸς ἂν 45014 Resp.423.a.3 : ἁμάρτοις, ἐὰν δὲ ὡς πολλαῖς, διδοὺς τὰ τῶν ἑτέρων τοῖς 45015 Resp.423.a.4 : ἑτέροις χρήματά τε καὶ δυνάμεις ἢ καὶ αὐτούς, συμμάχοις 45016 Resp.423.a.5 : μὲν ἀεὶ πολλοῖς χρήσῃ, πολεμίοις δ´ ὀλίγοις. καὶ ἕως ἂν 45017 Resp.423.a.6 : ἡ πόλις σοι οἰκῇ σωφρόνως ὡς ἄρτι ἐτάχθη, μεγίστη ἔσται, 45018 Resp.423.a.7 : οὐ τῷ εὐδοκιμεῖν λέγω, ἀλλ´ ὡς ἀληθῶς μεγίστη, καὶ ἐὰν 45019 Resp.423.a.8 : μόνον ᾖ χιλίων τῶν προπολεμούντων· οὕτω γὰρ μεγάλην 45020 Resp.423.a.9 : πόλιν μίαν οὐ ῥᾳδίως οὔτε ἐν Ἕλλησιν οὔτε ἐν βαρβάροις 45021 Resp.423.b.1 : εὑρήσεις, δοκούσας δὲ πολλὰς καὶ πολλαπλασίας τῆς 45022 Resp.423.b.2 : τηλικαύτης. ἢ ἄλλως οἴει; 45023 Resp.423.b.3 : Οὐ μὰ τὸν Δί´, ἔφη. 45024 Resp.423.b.4 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτος ἂν εἴη καὶ κάλλιστος ὅρος 45025 Resp.423.b.5 : τοῖς ἡμετέροις ἄρχουσιν, ὅσην δεῖ τὸ μέγεθος τὴν πόλιν 45026 Resp.423.b.6 : ποιεῖσθαι καὶ ἡλίκῃ οὔσῃ ὅσην χώραν ἀφορισαμένους τὴν 45027 Resp.423.b.7 : ἄλλην χαίρειν ἐᾶν. 45028 Resp.423.b.8 : Τίς, ἔφη, ὅρος; 45029 Resp.423.b.9 : Οἶμαι μέν, ἦν δ´ ἐγώ, τόνδε· μέχρι οὗ ἂν ἐθέλῃ αὐξομένη 45030 Resp.423.b.10 : εἶναι μία, μέχρι τούτου αὔξειν, πέρα δὲ μή. 45031 Resp.423.c.1 : Καὶ καλῶς γ´, ἔφη. 45032 Resp.423.c.2 : Οὐκοῦν καὶ τοῦτο αὖ ἄλλο πρόσταγμα τοῖς φύλαξι 45033 Resp.423.c.3 : προστάξομεν, φυλάττειν παντὶ τρόπῳ ὅπως μήτε σμικρὰ ἡ 45034 Resp.423.c.4 : πόλις ἔσται μήτε μεγάλη δοκοῦσα, ἀλλά τις ἱκανὴ καὶ μία. 45035 Resp.423.c.5 : Καὶ φαῦλόν γ´, ἔφη, ἴσως αὐτοῖς προστάξομεν. 45036 Resp.423.c.6 : Καὶ τούτου γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτι φαυλότερον τόδε, οὗ καὶ 45037 Resp.423.c.7 : ἐν τῷ πρόσθεν ἐπεμνήσθημεν λέγοντες ὡς δέοι, ἐάντε τῶν 45038 Resp.423.c.8 : φυλάκων τις φαῦλος ἔκγονος γένηται, εἰς τοὺς ἄλλους 45039 Resp.423.d.1 : αὐτὸν ἀποπέμπεσθαι, ἐάντ´ ἐκ τῶν ἄλλων σπουδαῖος, εἰς 45040 Resp.423.d.2 : τοὺς φύλακας. τοῦτο δ´ ἐβούλετο δηλοῦν ὅτι καὶ τοὺς 45041 Resp.423.d.3 : ἄλλους πολίτας, πρὸς ὅ τις πέφυκεν, πρὸς τοῦτο ἕνα πρὸς 45042 Resp.423.d.4 : ἓν ἕκαστον ἔργον δεῖ κομίζειν, ὅπως ἂν ἓν τὸ αὑτοῦ ἐπιτη– 45043 Resp.423.d.5 : δεύων ἕκαστος μὴ πολλοὶ ἀλλ´ εἷς γίγνηται, καὶ οὕτω δὴ 45044 Resp.423.d.6 : σύμπασα ἡ πόλις μία φύηται ἀλλὰ μὴ πολλαί. 45045 Resp.423.d.7 : Ἔστι γάρ, ἔφη, τοῦτο ἐκείνου σμικρότερον. 45046 Resp.423.d.8 : Οὔτοι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἀγαθὲ Ἀδείμαντε, ὡς δόξειεν ἄν 45047 Resp.423.d.9 : τις, ταῦτα πολλὰ καὶ μεγάλα αὐτοῖς προστάττομεν ἀλλὰ 45048 Resp.423.e.1 : πάντα φαῦλα, ἐὰν τὸ λεγόμενον ἓν μέγα φυλάττωσι, 45049 Resp.423.e.2 : μᾶλλον δ´ ἀντὶ μεγάλου ἱκανόν. 45050 Resp.423.e.3 : Τί τοῦτο; ἔφη. 45051 Resp.423.e.4 : Τὴν παιδείαν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τροφήν· ἐὰν γὰρ εὖ παι– 45052 Resp.423.e.5 : δευόμενοι μέτριοι ἄνδρες γίγνωνται, πάντα ταῦτα ῥᾳδίως 45053 Resp.423.e.6 : διόψονται, καὶ ἄλλα γε ὅσα νῦν ἡμεῖς παραλείπομεν, τήν 45054 Resp.423.e.7 : τε τῶν γυναικῶν κτῆσιν καὶ γάμων καὶ παιδοποιίας, ὅτι 45055 Resp.424.a.1 : δεῖ ταῦτα κατὰ τὴν παροιμίαν πάντα ὅτι μάλιστα κοινὰ τὰ 45056 Resp.424.a.2 : φίλων ποιεῖσθαι. 45057 Resp.424.a.3 : Ὀρθότατα γάρ, ἔφη, γίγνοιτ´ ἄν. 45058 Resp.424.a.4 : Καὶ μήν, εἶπον, πολιτεία ἐάνπερ ἅπαξ ὁρμήσῃ εὖ, 45059 Resp.424.a.5 : ἔρχεται ὥσπερ κύκλος αὐξανομένη· τροφὴ γὰρ καὶ παί– 45060 Resp.424.a.6 : δευσις χρηστὴ σῳζομένη φύσεις ἀγαθὰς ἐμποιεῖ, καὶ αὖ 45061 Resp.424.a.7 : φύσεις χρησταὶ τοιαύτης παιδείας ἀντιλαμβανόμεναι ἔτι 45062 Resp.424.a.8 : βελτίους τῶν προτέρων φύονται, εἴς τε τἆλλα καὶ εἰς τὸ 45063 Resp.424.b.1 : γεννᾶν, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις. 45064 Resp.424.b.2 : Εἰκός γ´, ἔφη. 45065 Resp.424.b.3 : Ὡς τοίνυν διὰ βραχέων εἰπεῖν, τούτου ἀνθεκτέον τοῖς 45066 Resp.424.b.4 : ἐπιμεληταῖς τῆς πόλεως, ὅπως ἂν αὐτοὺς μὴ λάθῃ διαφθαρὲν 45067 Resp.424.b.5 : ἀλλὰ παρὰ πάντα αὐτὸ φυλάττωσι, τὸ μὴ νεωτερίζειν περὶ 45068 Resp.424.b.6 : γυμναστικήν τε καὶ μουσικὴν παρὰ τὴν τάξιν, ἀλλ´ ὡς 45069 Resp.424.b.7 : οἷόν τε μάλιστα φυλάττειν, φοβουμένους ὅταν τις λέγῃ 45070 Resp.424.b.8 : ὡς <20τὴν>20 45071 Resp.424.b.8 : 45072 Resp.424.b.9 : ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπιφρονέους´ ἄνθρωποι, 45073 Resp.424.b.10 : ἥτις ἀειδόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται, 45074 Resp.424.b.10 : 45075 Resp.424.c.1 : μὴ πολλάκις τὸν ποιητήν τις οἴηται λέγειν οὐκ ᾄσματα νέα 45076 Resp.424.c.2 : ἀλλὰ τρόπον ᾠδῆς νέον, καὶ τοῦτο ἐπαινῇ. δεῖ δ´ οὔτ´ 45077 Resp.424.c.3 : ἐπαινεῖν τὸ τοιοῦτον οὔτε ὑπολαμβάνειν. εἶδος γὰρ καινὸν 45078 Resp.424.c.4 : μουσικῆς μεταβάλλειν εὐλαβητέον ὡς ἐν ὅλῳ κινδυνεύοντα· 45079 Resp.424.c.5 : οὐδαμοῦ γὰρ κινοῦνται μουσικῆς τρόποι ἄνευ πολιτικῶν 45080 Resp.424.c.6 : νόμων τῶν μεγίστων, ὥς φησί τε Δάμων καὶ ἐγὼ πείθομαι. 45081 Resp.424.c.7 : Καὶ ἐμὲ τοίνυν, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος, θὲς τῶν πεπεισμένων. 45082 Resp.424.d.1 : Τὸ δὴ φυλακτήριον, ἦν δ´ ἐγώ, ὡς ἔοικεν, ἐνταῦθά που 45083 Resp.424.d.2 : οἰκοδομητέον τοῖς φύλαξιν, ἐν μουσικῇ. 45084 Resp.424.d.3 : Ἡ γοῦν παρανομία, ἔφη, ῥᾳδίως αὕτη λανθάνει παρα– 45085 Resp.424.d.4 : δυομένη. 45086 Resp.424.d.5 : Ναί, ἔφην, ὡς ἐν παιδιᾶς γε μέρει καὶ ὡς κακὸν οὐδὲν 45087 Resp.424.d.6 : ἐργαζομένη. 45088 Resp.424.d.7 : Οὐδὲ γὰρ ἐργάζεται, ἔφη, ἄλλο γε ἢ κατὰ σμικρὸν 45089 Resp.424.d.8 : εἰσοικισαμένη ἠρέμα ὑπορρεῖ πρὸς τὰ ἤθη τε καὶ τὰ ἐπιτη– 45090 Resp.424.d.9 : δεύματα· ἐκ δὲ τούτων εἰς τὰ πρὸς ἀλλήλους συμβόλαια 45091 Resp.424.d.10 : μείζων ἐκβαίνει, ἐκ δὲ δὴ τῶν συμβολαίων ἔρχεται ἐπὶ 45092 Resp.424.e.1 : τοὺς νόμους καὶ πολιτείας σὺν πολλῇ, ὦ Σώκρατες, ἀσελγείᾳ, 45093 Resp.424.e.2 : ἕως ἂν τελευτῶσα πάντα ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἀνατρέψῃ. 45094 Resp.424.e.3 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· οὕτω τοῦτ´ ἔχει; 45095 Resp.424.e.4 : Δοκεῖ μοι, ἔφη. 45096 Resp.424.e.5 : Οὐκοῦν, ὃ ἐξ ἀρχῆς ἐλέγομεν, τοῖς ἡμετέροις παισὶν 45097 Resp.424.e.6 : ἐννομωτέρου εὐθὺς παιδιᾶς μεθεκτέον, ὡς παρανόμου γιγνο– 45098 Resp.424.e.7 : μένης αὐτῆς καὶ παίδων τοιούτων ἐννόμους τε καὶ σπουδαίους 45099 Resp.425.a.1 : ἐξ αὐτῶν ἄνδρας αὐξάνεσθαι ἀδύνατον ὄν; 45100 Resp.425.a.2 : Πῶς δ´ οὐχί; ἔφη. 45101 Resp.425.a.3 : Ὅταν δὴ ἄρα καλῶς ἀρξάμενοι παῖδες παίζειν εὐνομίαν 45102 Resp.425.a.4 : διὰ τῆς μουσικῆς εἰσδέξωνται, πάλιν τοὐναντίον ἢ ´κείνοις 45103 Resp.425.a.5 : εἰς πάντα συνέπεταί τε καὶ αὔξει, ἐπανορθοῦσα εἴ τι καὶ 45104 Resp.425.a.6 : πρότερον τῆς πόλεως ἔκειτο. 45105 Resp.425.a.7 : Ἀληθῆ μέντοι, ἔφη. 45106 Resp.425.a.8 : Καὶ τὰ σμικρὰ ἄρα, εἶπον, δοκοῦντα εἶναι νόμιμα 45107 Resp.425.a.9 : ἐξευρίσκουσιν οὗτοι, ἃ οἱ πρότερον ἀπώλλυσαν πάντα. 45108 Resp.425.a.10 : 〈Τὰ〉 ποῖα; 45109 Resp.425.b.1 : Τὰ τοιάδε· σιγάς τε τῶν νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις 45110 Resp.425.b.2 : ἃς πρέπει, καὶ κατακλίσεις καὶ ὑπαναστάσεις καὶ γονέων 45111 Resp.425.b.3 : θεραπείας, καὶ κουράς γε καὶ ἀμπεχόνας καὶ ὑποδέσεις καὶ 45112 Resp.425.b.4 : ὅλον τὸν τοῦ σώματος σχηματισμὸν καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα. 45113 Resp.425.b.5 : ἢ οὐκ οἴει; 45114 Resp.425.b.6 : Ἔγωγε. 45115 Resp.425.b.7 : Νομοθετεῖν δ´ αὐτὰ οἶμαι εὔηθες· οὔτε γάρ που γίγνεται 45116 Resp.425.b.8 : οὔτ´ ἂν μείνειεν λόγῳ τε καὶ γράμμασιν νομοθετηθέντα. 45117 Resp.425.b.9 : Πῶς γάρ; 45118 Resp.425.b.10 : Κινδυνεύει γοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Ἀδείμαντε, ἐκ τῆς παι– 45119 Resp.425.c.1 : δείας ὅποι ἄν τις ὁρμήσῃ, τοιαῦτα καὶ τὰ ἑπόμενα εἶναι. 45120 Resp.425.c.2 : ἢ οὐκ ἀεὶ τὸ ὅμοιον ὂν ὅμοιον παρακαλεῖ; 45121 Resp.425.c.3 : Τί μήν; 45122 Resp.425.c.4 : Καὶ τελευτῶν δὴ οἶμαι φαῖμεν ἂν εἰς ἕν τι τέλεον καὶ 45123 Resp.425.c.5 : νεανικὸν ἀποβαίνειν αὐτὸ ἢ ἀγαθὸν ἢ καὶ τοὐναντίον. 45124 Resp.425.c.6 : Τί γὰρ οὔκ; ἦ δ´ ὅς. 45125 Resp.425.c.7 : Ἐγὼ μὲν τοίνυν, εἶπον, διὰ ταῦτα οὐκ ἂν ἔτι τὰ τοιαῦτα 45126 Resp.425.c.8 : ἐπιχειρήσαιμι νομοθετεῖν. 45127 Resp.425.c.9 : Εἰκότως γ´, ἔφη. 45128 Resp.425.c.10 : Τί δέ, ὦ πρὸς θεῶν, ἔφην, τάδε τὰ ἀγοραῖα, συμβολαίων 45129 Resp.425.c.11 : τε πέρι κατ´ ἀγορὰν ἕκαστοι ἃ πρὸς ἀλλήλους συμβάλ– 45130 Resp.425.d.1 : λουσιν, εἰ δὲ βούλει, καὶ χειροτεχνικῶν περὶ συμβολαίων 45131 Resp.425.d.2 : καὶ λοιδοριῶν καὶ αἰκίας καὶ δικῶν λήξεως καὶ δικαστῶν 45132 Resp.425.d.3 : καταστάσεως, καὶ εἴ που τελῶν τινες ἢ πράξεις ἢ θέσεις 45133 Resp.425.d.4 : ἀναγκαῖοί εἰσιν ἢ κατ´ ἀγορὰς ἢ λιμένας, ἢ καὶ τὸ παράπαν 45134 Resp.425.d.5 : ἀγορανομικὰ ἄττα ἢ ἀστυνομικὰ ἢ ἐλλιμενικὰ ἢ ὅσα ἄλλα 45135 Resp.425.d.6 : τοιαῦτα, τούτων τολμήσομέν τι νομοθετεῖν; 45136 Resp.425.d.7 : Ἀλλ´ οὐκ ἄξιον, ἔφη, ἀνδράσι καλοῖς κἀγαθοῖς ἐπιτάττειν· 45137 Resp.425.e.1 : τὰ πολλὰ γὰρ αὐτῶν, ὅσα δεῖ νομοθετήσασθαι, ῥᾳδίως που 45138 Resp.425.e.2 : εὑρήσουσιν. 45139 Resp.425.e.3 : Ναί, ὦ φίλε, εἶπον, ἐάν γε θεὸς αὐτοῖς διδῷ σωτηρίαν 45140 Resp.425.e.4 : τῶν νόμων ὧν ἔμπροσθεν διήλθομεν. 45141 Resp.425.e.5 : Εἰ δὲ μή γε, ἦ δ´ ὅς, πολλὰ τοιαῦτα τιθέμενοι ἀεὶ καὶ 45142 Resp.425.e.6 : ἐπανορθούμενοι τὸν βίον διατελοῦσιν, οἰόμενοι ἐπιλήψεσθαι 45143 Resp.425.e.7 : τοῦ βελτίστου. 45144 Resp.425.e.8 : Λέγεις, ἔφην ἐγώ, βιώσεσθαι τοὺς τοιούτους ὥσπερ τοὺς 45145 Resp.425.e.9 : κάμνοντάς τε καὶ οὐκ ἐθέλοντας ὑπὸ ἀκολασίας ἐκβῆναι 45146 Resp.425.e.10 : πονηρᾶς διαίτης. 45147 Resp.425.e.11 : Πάνυ μὲν οὖν. 45148 Resp.426.a.1 : Καὶ μὴν οὗτοί γε χαριέντως διατελοῦσιν· ἰατρευόμενοι 45149 Resp.426.a.2 : γὰρ οὐδὲν περαίνουσιν, πλήν γε ποικιλώτερα καὶ μείζω 45150 Resp.426.a.3 : ποιοῦσι τὰ νοσήματα, καὶ ἀεὶ ἐλπίζοντες, ἐάν τις φάρμακον 45151 Resp.426.a.4 : συμβουλεύσῃ, ὑπὸ τούτου ἔσεσθαι ὑγιεῖς. 45152 Resp.426.a.5 : Πάνυ γάρ, ἔφη, τῶν οὕτω καμνόντων τὰ τοιαῦτα πάθη. 45153 Resp.426.a.6 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· τόδε αὐτῶν οὐ χαρίεν, τὸ πάντων 45154 Resp.426.a.7 : ἔχθιστον ἡγεῖσθαι τὸν τἀληθῆ λέγοντα, ὅτι πρὶν ἂν μεθύων 45155 Resp.426.a.8 : καὶ ἐμπιμπλάμενος καὶ ἀφροδισιάζων καὶ ἀργῶν παύσηται, 45156 Resp.426.b.1 : οὔτε φάρμακα οὔτε καύσεις οὔτε τομαὶ οὐδ´ αὖ ἐπῳδαὶ αὐτὸν 45157 Resp.426.b.2 : οὐδὲ περίαπτα οὐδὲ ἄλλο τῶν τοιούτων οὐδὲν ὀνήσει; 45158 Resp.426.b.3 : Οὐ πάνυ χαρίεν, ἔφη· τὸ γὰρ τῷ εὖ λέγοντι χαλεπαίνειν 45159 Resp.426.b.4 : οὐκ ἔχει χάριν. 45160 Resp.426.b.5 : Οὐκ ἐπαινέτης εἶ, ἔφην ἐγώ, ὡς ἔοικας, τῶν τοιούτων 45161 Resp.426.b.6 : ἀνδρῶν. 45162 Resp.426.b.7 : Οὐ μέντοι μὰ Δία. 45163 Resp.426.b.8 : Οὐδ´ ἂν ἡ πόλις ἄρα, ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν, ὅλη τοιοῦτον 45164 Resp.426.b.9 : ποιῇ, οὐκ ἐπαινέσῃ. ἢ οὐ φαίνονταί σοι ταὐτὸν ἐργάζεσθαι 45165 Resp.426.b.10 : τούτοις τῶν πόλεων ὅσαι κακῶς πολιτευόμεναι προαγορεύ– 45166 Resp.426.c.1 : ουσι τοῖς πολίταις τὴν μὲν κατάστασιν τῆς πόλεως ὅλην 45167 Resp.426.c.2 : μὴ κινεῖν, ὡς ἀποθανουμένους, ὃς ἂν τοῦτο δρᾷ· ὃς δ´ ἂν 45168 Resp.426.c.3 : σφᾶς οὕτω πολιτευομένους ἥδιστα θεραπεύῃ καὶ χαρίζηται 45169 Resp.426.c.4 : ὑποτρέχων καὶ προγιγνώσκων τὰς σφετέρας βουλήσεις καὶ 45170 Resp.426.c.5 : ταύτας δεινὸς ᾖ ἀποπληροῦν, οὗτος ἄρα ἀγαθός τε ἔσται 45171 Resp.426.c.6 : ἀνὴρ καὶ σοφὸς τὰ μεγάλα καὶ τιμήσεται ὑπὸ σφῶν; 45172 Resp.426.c.7 : Ταὐτὸν μὲν οὖν, ἔφη, ἔμοιγε δοκοῦσι δρᾶν, καὶ οὐδ´ 45173 Resp.426.c.8 : ὁπωστιοῦν ἐπαινῶ. 45174 Resp.426.d.1 : Τί δ´ αὖ τοὺς ἐθέλοντας θεραπεύειν τὰς τοιαύτας πόλεις 45175 Resp.426.d.2 : καὶ προθυμουμένους; οὐκ ἄγασαι τῆς ἀνδρείας τε καὶ εὐ– 45176 Resp.426.d.3 : χερείας; 45177 Resp.426.d.4 : Ἔγωγ´, ἔφη, πλήν γ´ ὅσοι ἐξηπάτηνται ὑπ´ αὐτῶν καὶ 45178 Resp.426.d.5 : οἴονται τῇ ἀληθείᾳ πολιτικοὶ εἶναι, ὅτι ἐπαινοῦνται ὑπὸ τῶν 45179 Resp.426.d.6 : πολλῶν. 45180 Resp.426.d.7 : Πῶς λέγεις; οὐ συγγιγνώσκεις, ἦν δ´ ἐγώ, τοῖς ἀνδράσιν; 45181 Resp.426.d.8 : ἢ οἴει οἷόν τ´ εἶναι ἀνδρὶ μὴ ἐπισταμένῳ μετρεῖν, ἑτέρων 45182 Resp.426.e.1 : τοιούτων πολλῶν λεγόντων ὅτι τετράπηχύς ἐστιν, αὐτὸν 45183 Resp.426.e.2 : ταῦτα μὴ ἡγεῖσθαι περὶ αὑτοῦ; 45184 Resp.426.e.3 : Οὐκ αὖ, ἔφη, τοῦτό γε. 45185 Resp.426.e.4 : Μὴ τοίνυν χαλέπαινε· καὶ γάρ πού εἰσι πάντων χαρι– 45186 Resp.426.e.5 : έστατοι οἱ τοιοῦτοι, νομοθετοῦντές τε οἷα ἄρτι διήλθομεν καὶ 45187 Resp.426.e.6 : ἐπανορθοῦντες, ἀεὶ οἰόμενοί τι πέρας εὑρήσειν περὶ τὰ ἐν 45188 Resp.426.e.7 : τοῖς συμβολαίοις κακουργήματα καὶ περὶ ἃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, 45189 Resp.426.e.8 : ἀγνοοῦντες ὅτι τῷ ὄντι ὥσπερ Ὕδραν τέμνουσιν. 45190 Resp.427.a.1 : Καὶ μήν, ἔφη, οὐκ ἄλλο γέ τι ποιοῦσιν. 45191 Resp.427.a.2 : Ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ τοιοῦτον εἶδος νόμων 45192 Resp.427.a.3 : πέρι καὶ πολιτείας οὔτ´ ἐν κακῶς οὔτ´ ἐν εὖ πολιτευομένῃ 45193 Resp.427.a.4 : πόλει ᾤμην ἂν δεῖν τὸν ἀληθινὸν νομοθέτην πραγματεύεσθαι, 45194 Resp.427.a.5 : ἐν τῇ μὲν ὅτι ἀνωφελῆ καὶ πλέον οὐδέν, ἐν δὲ τῇ ὅτι τὰ 45195 Resp.427.a.6 : μὲν αὐτῶν κἂν ὁστισοῦν εὕροι, τὰ δὲ ὅτι αὐτόματα ἔπεισιν 45196 Resp.427.a.7 : ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ἐπιτηδευμάτων. 45197 Resp.427.b.1 : Τί οὖν, ἔφη, ἔτι ἂν ἡμῖν λοιπὸν τῆς νομοθεσίας εἴη; 45198 Resp.427.b.2 : Καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Ἡμῖν μὲν οὐδέν, τῷ μέντοι Ἀπόλ– 45199 Resp.427.b.3 : λωνι τῷ ἐν Δελφοῖς τά γε μέγιστα καὶ κάλλιστα καὶ πρῶτα 45200 Resp.427.b.4 : τῶν νομοθετημάτων. 45201 Resp.427.b.5 : Τὰ ποῖα; ἦ δ´ ὅς. 45202 Resp.427.b.6 : Ἱερῶν τε ἱδρύσεις καὶ θυσίαι καὶ ἄλλαι θεῶν τε καὶ 45203 Resp.427.b.7 : δαιμόνων καὶ ἡρώων θεραπεῖαι· τελευτησάντων 〈τε〉 αὖ θῆκαι 45204 Resp.427.b.8 : καὶ ὅσα τοῖς ἐκεῖ δεῖ ὑπηρετοῦντας ἵλεως αὐτοὺς ἔχειν. τὰ 45205 Resp.427.b.9 : γὰρ δὴ τοιαῦτα οὔτ´ ἐπιστάμεθα ἡμεῖς οἰκίζοντές τε πόλιν 45206 Resp.427.c.1 : οὐδενὶ ἄλλῳ πεισόμεθα, ἐὰν νοῦν ἔχωμεν, οὐδὲ χρησόμεθα 45207 Resp.427.c.2 : ἐξηγητῇ ἀλλ´ ἢ τῷ πατρίῳ· οὗτος γὰρ δήπου ὁ θεὸς περὶ τὰ 45208 Resp.427.c.3 : τοιαῦτα πᾶσιν ἀνθρώποις πάτριος ἐξηγητὴς [ἐν μέσῳ] τῆς 45209 Resp.427.c.4 : γῆς ἐπὶ τοῦ ὀμφαλοῦ καθήμενος ἐξηγεῖται. 45210 Resp.427.c.5 : Καὶ καλῶς γ´, ἔφη, λέγεις· καὶ ποιητέον οὕτω. 45211 Resp.427.c.6 : Ὠικισμένη μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἤδη ἄν σοι εἴη, ὦ παῖ 45212 Resp.427.d.1 : Ἀρίστωνος, ἡ πόλις· τὸ δὲ δὴ μετὰ τοῦτο σκόπει ἐν αὐτῇ, 45213 Resp.427.d.2 : φῶς ποθὲν πορισάμενος ἱκανόν, αὐτός τε καὶ τὸν ἀδελφὸν 45214 Resp.427.d.3 : παρακάλει καὶ Πολέμαρχον καὶ τοὺς ἄλλους, ἐάν πως ἴδωμεν 45215 Resp.427.d.4 : ποῦ ποτ´ ἂν εἴη ἡ δικαιοσύνη καὶ ποῦ ἡ ἀδικία, καὶ τί ἀλλή– 45216 Resp.427.d.5 : λοιν διαφέρετον, καὶ πότερον δεῖ κεκτῆσθαι τὸν μέλλοντα 45217 Resp.427.d.6 : εὐδαίμονα εἶναι, ἐάντε λανθάνῃ ἐάντε μὴ πάντας θεούς τε 45218 Resp.427.d.7 : καὶ ἀνθρώπους. 45219 Resp.427.d.8 : Οὐδὲν λέγεις, ἔφη ὁ Γλαύκων· σὺ γὰρ ὑπέσχου ζητήσειν, 45220 Resp.427.e.1 : ὡς οὐχ ὅσιόν σοι ὂν μὴ οὐ βοηθεῖν δικαιοσύνῃ εἰς δύναμιν 45221 Resp.427.e.2 : παντὶ τρόπῳ. 45222 Resp.427.e.3 : Ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ, ὑπομιμνῄσκεις, καὶ ποιητέον μέν γε 45223 Resp.427.e.4 : οὕτως, χρὴ δὲ καὶ ὑμᾶς συλλαμβάνειν. 45224 Resp.427.e.5 : Ἀλλ´, ἔφη, ποιήσομεν οὕτω. 45225 Resp.427.e.6 : Ἐλπίζω τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, εὑρήσειν αὐτὸ ὧδε. οἶμαι 45226 Resp.427.e.7 : ἡμῖν τὴν πόλιν, εἴπερ ὀρθῶς γε ᾤκισται, τελέως ἀγαθὴν 45227 Resp.427.e.8 : εἶναι. 45228 Resp.427.e.9 : Ἀνάγκη γ´, ἔφη. 45229 Resp.427.e.10 : Δῆλον δὴ ὅτι σοφή τ´ ἐστὶ καὶ ἀνδρεία καὶ σώφρων καὶ 45230 Resp.427.e.11 : δικαία. 45231 Resp.427.e.12 : Δῆλον. 45232 Resp.427.e.13 : Οὐκοῦν ὅτι ἂν αὐτῶν εὕρωμεν ἐν αὐτῇ, τὸ ὑπόλοιπον 45233 Resp.427.e.14 : ἔσται τὸ οὐχ ηὑρημένον; 45234 Resp.428.a.1 : Τί μήν; 45235 Resp.428.a.2 : Ὥσπερ τοίνυν ἄλλων τινῶν τεττάρων, εἰ ἕν τι ἐζητοῦμεν 45236 Resp.428.a.3 : αὐτῶν ἐν ὁτῳοῦν, ὁπότε πρῶτον ἐκεῖνο ἔγνωμεν, ἱκανῶς ἂν 45237 Resp.428.a.4 : εἶχεν ἡμῖν, εἰ δὲ τὰ τρία πρότερον ἐγνωρίσαμεν, αὐτῷ ἂν 45238 Resp.428.a.5 : τούτῳ ἐγνώριστο τὸ ζητούμενον· δῆλον γὰρ ὅτι οὐκ ἄλλο 45239 Resp.428.a.6 : ἔτι ἦν ἢ τὸ ὑπολειφθέν. 45240 Resp.428.a.7 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 45241 Resp.428.a.8 : Οὐκοῦν καὶ περὶ τούτων, ἐπειδὴ τέτταρα ὄντα τυγχάνει, 45242 Resp.428.a.9 : ὡσαύτως ζητητέον; 45243 Resp.428.a.10 : Δῆλα δή. 45244 Resp.428.a.11 : Καὶ μὲν δὴ πρῶτόν γέ μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ κατάδηλον εἶναι 45245 Resp.428.b.1 : ἡ σοφία· καί τι ἄτοπον περὶ αὐτὴν φαίνεται. 45246 Resp.428.b.2 : Τί; ἦ δ´ ὅς. 45247 Resp.428.b.3 : Σοφὴ μὲν τῷ ὄντι δοκεῖ μοι ἡ πόλις εἶναι ἣν διήλθομεν· 45248 Resp.428.b.4 : εὔβουλος γάρ, οὐχί; 45249 Resp.428.b.5 : Ναί. 45250 Resp.428.b.6 : Καὶ μὴν τοῦτό γε αὐτό, ἡ εὐβουλία, δῆλον ὅτι ἐπιστήμη 45251 Resp.428.b.7 : τίς ἐστιν· οὐ γάρ που ἀμαθίᾳ γε ἀλλ´ ἐπιστήμῃ εὖ βου– 45252 Resp.428.b.8 : λεύονται. 45253 Resp.428.b.9 : Δῆλον. 45254 Resp.428.b.10 : Πολλαὶ δέ γε καὶ παντοδαπαὶ ἐπιστῆμαι ἐν τῇ πόλει εἰσίν. 45255 Resp.428.b.11 : Πῶς γὰρ οὔ; 45256 Resp.428.b.12 : Ἆρ´ οὖν διὰ τὴν τῶν τεκτόνων ἐπιστήμην σοφὴ καὶ 45257 Resp.428.b.13 : εὔβουλος ἡ πόλις προσρητέα; 45258 Resp.428.c.1 : Οὐδαμῶς, ἔφη, διά γε ταύτην, ἀλλὰ τεκτονική. 45259 Resp.428.c.2 : Οὐκ ἄρα διὰ τὴν ὑπὲρ τῶν ξυλίνων σκευῶν ἐπιστήμην, 45260 Resp.428.c.3 : βουλευομένη ὡς ἂν ἔχοι βέλτιστα, σοφὴ κλητέα πόλις. 45261 Resp.428.c.4 : Οὐ μέντοι. 45262 Resp.428.c.5 : Τί δέ; τὴν ὑπὲρ τῶν ἐκ τοῦ χαλκοῦ ἤ τινα ἄλλην τῶν 45263 Resp.428.c.6 : τοιούτων; 45264 Resp.428.c.7 : Οὐδ´ ἡντινοῦν, ἔφη. 45265 Resp.428.c.8 : Οὐδὲ τὴν ὑπὲρ τοῦ καρποῦ τῆς γενέσεως ἐκ τῆς γῆς, 45266 Resp.428.c.9 : ἀλλὰ γεωργική. 45267 Resp.428.c.10 : Δοκεῖ μοι. 45268 Resp.428.c.11 : Τί δ´; ἦν δ´ ἐγώ· ἔστι τις ἐπιστήμη ἐν τῇ ἄρτι ὑφ´ 45269 Resp.428.c.12 : ἡμῶν οἰκισθείσῃ παρά τισι τῶν πολιτῶν, ᾗ οὐχ ὑπὲρ τῶν 45270 Resp.428.d.1 : ἐν τῇ πόλει τινὸς βουλεύεται, ἀλλ´ ὑπὲρ αὑτῆς ὅλης, ὅντινα 45271 Resp.428.d.2 : τρόπον αὐτή τε πρὸς αὑτὴν καὶ πρὸς τὰς ἄλλας πόλεις 45272 Resp.428.d.3 : ἄριστα ὁμιλοῖ; 45273 Resp.428.d.4 : Ἔστι μέντοι. 45274 Resp.428.d.5 : Τίς, ἔφην ἐγώ, καὶ ἐν τίσιν; 45275 Resp.428.d.6 : Αὕτη, ἦ δ´ ὅς, ἡ φυλακική, καὶ ἐν τούτοις τοῖς ἄρχουσιν 45276 Resp.428.d.7 : οὓς νυνδὴ τελέους φύλακας ὠνομάζομεν. 45277 Resp.428.d.8 : Διὰ ταύτην οὖν τὴν ἐπιστήμην τί τὴν πόλιν προσαγο– 45278 Resp.428.d.9 : ρεύεις; 45279 Resp.428.d.10 : Εὔβουλον, ἔφη, καὶ τῷ ὄντι σοφήν. 45280 Resp.428.d.11 : Πότερον οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν τῇ πόλει οἴει ἡμῖν χαλκέας 45281 Resp.428.e.1 : πλείους ἐνέσεσθαι ἢ τοὺς ἀληθινοὺς φύλακας τούτους; 45282 Resp.428.e.2 : Πολύ, ἔφη, χαλκέας. 45283 Resp.428.e.3 : Οὐκοῦν, ἔφην, καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ἐπιστήμας ἔχοντες 45284 Resp.428.e.4 : ὀνομάζονταί τινες εἶναι, πάντων τούτων οὗτοι ἂν εἶεν 45285 Resp.428.e.5 : ὀλίγιστοι; 45286 Resp.428.e.6 : Πολύ γε. 45287 Resp.428.e.7 : Τῷ σμικροτάτῳ ἄρα ἔθνει καὶ μέρει ἑαυτῆς καὶ τῇ ἐν 45288 Resp.428.e.8 : τούτῳ ἐπιστήμῃ, τῷ προεστῶτι καὶ ἄρχοντι, ὅλη σοφὴ ἂν 45289 Resp.428.e.9 : εἴη κατὰ φύσιν οἰκισθεῖσα πόλις· καὶ τοῦτο, ὡς ἔοικε, φύσει 45290 Resp.429.a.1 : ὀλίγιστον γίγνεται γένος, ᾧ προσήκει ταύτης τῆς ἐπιστήμης 45291 Resp.429.a.2 : μεταλαγχάνειν ἣν μόνην δεῖ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν σοφίαν 45292 Resp.429.a.3 : καλεῖσθαι. 45293 Resp.429.a.4 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 45294 Resp.429.a.5 : Τοῦτο μὲν δὴ ἓν τῶν τεττάρων οὐκ οἶδα ὅντινα τρόπον 45295 Resp.429.a.6 : ηὑρήκαμεν, αὐτό τε καὶ ὅπου τῆς πόλεως ἵδρυται. 45296 Resp.429.a.7 : Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ, ἔφη, ἀποχρώντως ηὑρῆσθαι. 45297 Resp.429.a.8 : Ἀλλὰ μὴν ἀνδρεία γε αὐτή τε καὶ ἐν ᾧ κεῖται τῆς 45298 Resp.429.a.9 : πόλεως, δι´ ὃ τοιαύτη κλητέα ἡ πόλις, οὐ πάνυ χαλεπὸν 45299 Resp.429.a.10 : ἰδεῖν. 45300 Resp.429.a.11 : Πῶς δή; 45301 Resp.429.b.1 : Τίς ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, εἰς ἄλλο τι ἀποβλέψας ἢ δειλὴν ἢ 45302 Resp.429.b.2 : ἀνδρείαν πόλιν εἴποι ἀλλ´ ἢ εἰς τοῦτο τὸ μέρος ὃ προπολεμεῖ 45303 Resp.429.b.3 : τε καὶ στρατεύεται ὑπὲρ αὐτῆς; 45304 Resp.429.b.4 : Οὐδ´ ἂν εἷς, ἔφη, εἰς ἄλλο τι. 45305 Resp.429.b.5 : Οὐ γὰρ οἶμαι, εἶπον, οἵ γε ἄλλοι ἐν αὐτῇ ἢ δειλοὶ ἢ 45306 Resp.429.b.6 : ἀνδρεῖοι ὄντες κύριοι ἂν εἶεν ἢ τοίαν αὐτὴν εἶναι ἢ τοίαν. 45307 Resp.429.b.7 : Οὐ γάρ. 45308 Resp.429.b.8 : Καὶ ἀνδρεία ἄρα πόλις μέρει τινὶ ἑαυτῆς ἐστι, διὰ τὸ ἐν 45309 Resp.429.b.9 : ἐκείνῳ ἔχειν δύναμιν τοιαύτην ἣ διὰ παντὸς σώσει τὴν περὶ 45310 Resp.429.c.1 : τῶν δεινῶν δόξαν, ταῦτά τε αὐτὰ εἶναι καὶ τοιαῦτα, ἅ τε καὶ 45311 Resp.429.c.2 : οἷα ὁ νομοθέτης παρήγγελλεν ἐν τῇ παιδείᾳ. ἢ οὐ τοῦτο 45312 Resp.429.c.3 : ἀνδρείαν καλεῖς; 45313 Resp.429.c.4 : Οὐ πάνυ, ἔφη, ἔμαθον ὃ εἶπες, ἀλλ´ αὖθις εἰπέ. 45314 Resp.429.c.5 : Σωτηρίαν ἔγωγ´, εἶπον, λέγω τινὰ εἶναι τὴν ἀνδρείαν. 45315 Resp.429.c.6 : Ποίαν δὴ σωτηρίαν; 45316 Resp.429.c.7 : Τὴν τῆς δόξης τῆς ὑπὸ νόμου διὰ τῆς παιδείας γεγονυίας 45317 Resp.429.c.8 : περὶ τῶν δεινῶν ἅ τέ ἐστι καὶ οἷα· διὰ παντὸς δὲ ἔλεγον αὐτῆς 45318 Resp.429.c.9 : σωτηρίαν τὸ ἔν τε λύπαις ὄντα διασῴζεσθαι αὐτὴν καὶ ἐν 45319 Resp.429.d.1 : ἡδοναῖς καὶ ἐν ἐπιθυμίαις καὶ ἐν φόβοις καὶ μὴ ἐκβάλλειν. 45320 Resp.429.d.2 : ᾧ δέ μοι δοκεῖ ὅμοιον εἶναι ἐθέλω ἀπεικάσαι, εἰ βούλει. 45321 Resp.429.d.3 : Ἀλλὰ βούλομαι. 45322 Resp.429.d.4 : Οὐκοῦν οἶσθα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι οἱ βαφῆς, ἐπειδὰν βουλη– 45323 Resp.429.d.5 : θῶσι βάψαι ἔρια ὥστ´ εἶναι ἁλουργά, πρῶτον μὲν ἐκλέγονται 45324 Resp.429.d.6 : ἐκ τοσούτων χρωμάτων μίαν φύσιν τὴν τῶν λευκῶν, ἔπειτα 45325 Resp.429.d.7 : προπαρασκευάζουσιν, οὐκ ὀλίγῃ παρασκευῇ θεραπεύσαντες 45326 Resp.429.d.8 : ὅπως δέξεται ὅτι μάλιστα τὸ ἄνθος, καὶ οὕτω δὴ βάπτουσι. 45327 Resp.429.e.1 : καὶ ὃ μὲν ἂν τούτῳ τῷ τρόπῳ βαφῇ, δευσοποιὸν γίγνεται τὸ 45328 Resp.429.e.2 : βαφέν, καὶ ἡ πλύσις οὔτ´ ἄνευ ῥυμμάτων οὔτε μετὰ ῥυμ– 45329 Resp.429.e.3 : μάτων δύναται αὐτῶν τὸ ἄνθος ἀφαιρεῖσθαι· ἃ δ´ ἂν μή, 45330 Resp.429.e.4 : οἶσθα οἷα δὴ γίγνεται, ἐάντέ τις ἄλλα χρώματα βάπτῃ ἐάντε 45331 Resp.429.e.5 : καὶ ταῦτα μὴ προθεραπεύσας. 45332 Resp.429.e.6 : Οἶδα, ἔφη, ὅτι καὶ ἔκπλυτα καὶ γελοῖα. 45333 Resp.429.e.7 : Τοιοῦτον τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὑπόλαβε κατὰ δύναμιν ἐργά– 45334 Resp.429.e.8 : ζεσθαι καὶ ἡμᾶς, ὅτε ἐξελεγόμεθα τοὺς στρατιώτας καὶ 45335 Resp.430.a.1 : ἐπαιδεύομεν μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ· μηδὲν οἴου ἄλλο μηχα– 45336 Resp.430.a.2 : νᾶσθαι ἢ ὅπως ἡμῖν ὅτι κάλλιστα τοὺς νόμους πεισθέντες 45337 Resp.430.a.3 : δέξοιντο ὥσπερ βαφήν, ἵνα δευσοποιὸς αὐτῶν ἡ δόξα γίγνοιτο 45338 Resp.430.a.4 : καὶ περὶ δεινῶν καὶ περὶ τῶν ἄλλων διὰ τὸ τήν τε φύσιν 45339 Resp.430.a.5 : καὶ τὴν τροφὴν ἐπιτηδείαν ἐσχηκέναι, καὶ μὴ αὐτῶν ἐκπλύ– 45340 Resp.430.a.6 : ναι τὴν βαφὴν τὰ ῥύμματα ταῦτα, δεινὰ ὄντα ἐκκλύζειν, ἥ 45341 Resp.430.a.7 : τε ἡδονή, παντὸς χαλεστραίου δεινοτέρα οὖσα τοῦτο δρᾶν 45342 Resp.430.b.1 : καὶ κονίας, λύπη τε καὶ φόβος καὶ ἐπιθυμία, παντὸς ἄλλου 45343 Resp.430.b.2 : ῥύμματος. τὴν δὴ τοιαύτην δύναμιν καὶ σωτηρίαν διὰ 45344 Resp.430.b.3 : παντὸς δόξης ὀρθῆς τε καὶ νομίμου δεινῶν τε πέρι καὶ μὴ 45345 Resp.430.b.4 : ἀνδρείαν ἔγωγε καλῶ καὶ τίθεμαι, εἰ μή τι σὺ ἄλλο 45346 Resp.430.b.5 : λέγεις. 45347 Resp.430.b.6 : Ἀλλ´ οὐδέν, ἦ δ´ ὅς, λέγω· δοκεῖς γάρ μοι τὴν ὀρθὴν 45348 Resp.430.b.7 : δόξαν περὶ τῶν αὐτῶν τούτων ἄνευ παιδείας γεγονυῖαν, τήν 45349 Resp.430.b.8 : τε θηριώδη καὶ ἀνδραποδώδη, οὔτε πάνυ νόμιμον ἡγεῖσθαι, 45350 Resp.430.b.9 : ἄλλο τέ τι ἢ ἀνδρείαν καλεῖν. 45351 Resp.430.c.1 : Ἀληθέστατα, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. 45352 Resp.430.c.2 : Ἀποδέχομαι τοίνυν τοῦτο ἀνδρείαν εἶναι. 45353 Resp.430.c.3 : Καὶ γὰρ ἀποδέχου, ἦν δ´ ἐγώ, πολιτικήν γε, καὶ ὀρθῶς 45354 Resp.430.c.4 : ἀποδέξῃ· αὖθις δὲ περὶ αὐτοῦ, ἐὰν βούλῃ, ἔτι κάλλιον 45355 Resp.430.c.5 : δίιμεν. νῦν γὰρ οὐ τοῦτο ἐζητοῦμεν, ἀλλὰ δικαιοσύνην· 45356 Resp.430.c.6 : πρὸς οὖν τὴν ἐκείνου ζήτησιν, ὡς ἐγᾦμαι, ἱκανῶς ἔχει. 45357 Resp.430.c.7 : Ἀλλὰ καλῶς, ἔφη, λέγεις. 45358 Resp.430.c.8 : Δύο μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτι λοιπὰ ἃ δεῖ κατιδεῖν ἐν τῇ 45359 Resp.430.d.1 : πόλει, ἥ τε σωφροσύνη καὶ οὗ δὴ ἕνεκα πάντα ζητοῦμεν, 45360 Resp.430.d.2 : δικαιοσύνη. 45361 Resp.430.d.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 45362 Resp.430.d.4 : Πῶς οὖν ἂν τὴν δικαιοσύνην εὕροιμεν, ἵνα μηκέτι πραγμα– 45363 Resp.430.d.5 : τευώμεθα περὶ σωφροσύνης; 45364 Resp.430.d.6 : Ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη, οὔτε οἶδα οὔτ´ ἂν βουλοίμην αὐτὸ 45365 Resp.430.d.7 : πρότερον φανῆναι, εἴπερ μηκέτι ἐπισκεψόμεθα σωφροσύνην· 45366 Resp.430.d.8 : ἀλλ´ εἰ ἔμοιγε βούλει χαρίζεσθαι, σκόπει πρότερον τοῦτο 45367 Resp.430.d.9 : ἐκείνου. 45368 Resp.430.e.1 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, βούλομαί γε, εἰ μὴ ἀδικῶ. 45369 Resp.430.e.2 : Σκόπει δή, ἔφη. 45370 Resp.430.e.3 : Σκεπτέον, εἶπον· καὶ ὥς γε ἐντεῦθεν ἰδεῖν, συμφωνίᾳ τινὶ 45371 Resp.430.e.4 : καὶ ἁρμονίᾳ προσέοικεν μᾶλλον ἢ τὰ πρότερον. 45372 Resp.430.e.5 : Πῶς; 45373 Resp.430.e.6 : Κόσμος πού τις, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ σωφροσύνη ἐστὶν καὶ ἡδονῶν 45374 Resp.430.e.7 : τινων καὶ ἐπιθυμιῶν ἐγκράτεια, ὥς φασι κρείττω δὴ αὑτοῦ 45375 Resp.430.e.8 : ἀποφαίνοντες οὐκ οἶδ´ ὅντινα τρόπον, καὶ ἄλλα ἄττα τοιαῦτα 45376 Resp.430.e.9 : ὥσπερ ἴχνη αὐτῆς λέγεται. ἦ γάρ; 45377 Resp.430.e.10 : Πάντων μάλιστα, ἔφη. 45378 Resp.430.e.11 : Οὐκοῦν τὸ μὲν <20κρείττω αὑτοῦ>20 γελοῖον; ὁ γὰρ ἑαυτοῦ 45379 Resp.430.e.12 : κρείττων καὶ ἥττων δήπου ἂν αὑτοῦ εἴη καὶ ὁ ἥττων κρείττων· 45380 Resp.431.a.1 : ὁ αὐτὸς γὰρ ἐν ἅπασιν τούτοις προσαγορεύεται. 45381 Resp.431.a.2 : Τί δ´ οὔ; 45382 Resp.431.a.3 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, φαίνεταί μοι βούλεσθαι λέγειν οὗτος ὁ 45383 Resp.431.a.4 : λόγος ὥς τι ἐν αὐτῷ τῷ ἀνθρώπῳ περὶ τὴν ψυχὴν τὸ μὲν 45384 Resp.431.a.5 : βέλτιον ἔνι, τὸ δὲ χεῖρον, καὶ ὅταν μὲν τὸ βέλτιον φύσει 45385 Resp.431.a.6 : τοῦ χείρονος ἐγκρατὲς ᾖ, τοῦτο λέγειν τὸ <20κρείττω αὑτοῦ>20 45386 Resp.431.a.7 : —ἐπαινεῖ γοῦν—ὅταν δὲ ὑπὸ τροφῆς κακῆς ἤ τινος ὁμιλίας 45387 Resp.431.a.8 : κρατηθῇ ὑπὸ πλήθους τοῦ χείρονος σμικρότερον τὸ βέλτιον 45388 Resp.431.b.1 : ὄν, τοῦτο δὲ ὡς ἐν ὀνείδει ψέγειν τε καὶ καλεῖν ἥττω ἑαυτοῦ 45389 Resp.431.b.2 : καὶ ἀκόλαστον τὸν οὕτω διακείμενον. 45390 Resp.431.b.3 : Καὶ γὰρ ἔοικεν, ἔφη. 45391 Resp.431.b.4 : Ἀπόβλεπε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς τὴν νέαν ἡμῖν πόλιν, 45392 Resp.431.b.5 : καὶ εὑρήσεις ἐν αὐτῇ τὸ ἕτερον τούτων ἐνόν· κρείττω γὰρ αὐτὴν 45393 Resp.431.b.6 : αὑτῆς δικαίως φήσεις προσαγορεύεσθαι, εἴπερ οὗ τὸ ἄμεινον 45394 Resp.431.b.7 : τοῦ χείρονος ἄρχει σῶφρον κλητέον καὶ κρεῖττον αὑτοῦ. 45395 Resp.431.b.8 : Ἀλλ´ ἀποβλέπω, ἔφη, καὶ ἀληθῆ λέγεις. 45396 Resp.431.b.9 : Καὶ μὴν καὶ τάς γε πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐπιθυμίας καὶ 45397 Resp.431.c.1 : ἡδονάς τε καὶ λύπας ἐν παισὶ μάλιστα ἄν τις εὕροι καὶ 45398 Resp.431.c.2 : γυναιξὶ καὶ οἰκέταις καὶ τῶν ἐλευθέρων λεγομένων ἐν τοῖς 45399 Resp.431.c.3 : πολλοῖς τε καὶ φαύλοις. 45400 Resp.431.c.4 : Πάνυ μὲν οὖν. 45401 Resp.431.c.5 : Τὰς δέ γε ἁπλᾶς τε καὶ μετρίας, αἳ δὴ μετὰ νοῦ τε καὶ 45402 Resp.431.c.6 : δόξης ὀρθῆς λογισμῷ ἄγονται, ἐν ὀλίγοις τε ἐπιτεύξῃ καὶ 45403 Resp.431.c.7 : τοῖς βέλτιστα μὲν φῦσιν, βέλτιστα δὲ παιδευθεῖσιν. 45404 Resp.431.c.8 : Ἀληθῆ, ἔφη. 45405 Resp.431.c.9 : Οὐκοῦν καὶ ταῦτα ὁρᾷς ἐνόντα σοι ἐν τῇ πόλει καὶ 45406 Resp.431.c.10 : κρατουμένας αὐτόθι τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἐν τοῖς πολλοῖς τε 45407 Resp.431.d.1 : καὶ φαύλοις ὑπό τε τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ τῆς φρονήσεως τῆς 45408 Resp.431.d.2 : ἐν τοῖς ἐλάττοσί τε καὶ ἐπιεικεστέροις; 45409 Resp.431.d.3 : Ἔγωγ´, ἔφη. 45410 Resp.431.d.4 : Εἰ ἄρα δεῖ τινα πόλιν προσαγορεύειν κρείττω ἡδονῶν τε 45411 Resp.431.d.5 : καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ αὐτὴν αὑτῆς, καὶ ταύτην προσρητέον. 45412 Resp.431.d.6 : Παντάπασιν μὲν οὖν, ἔφη. 45413 Resp.431.d.7 : Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ σώφρονα κατὰ πάντα ταῦτα; 45414 Resp.431.d.8 : Καὶ μάλα, ἔφη. 45415 Resp.431.d.9 : Καὶ μὴν εἴπερ αὖ ἐν ἄλλῃ πόλει ἡ αὐτὴ δόξα ἔνεστι τοῖς 45416 Resp.431.e.1 : τε ἄρχουσι καὶ ἀρχομένοις περὶ τοῦ οὕστινας δεῖ ἄρχειν, καὶ 45417 Resp.431.e.2 : ἐν ταύτῃ ἂν εἴη τοῦτο ἐνόν. ἢ οὐ δοκεῖ; 45418 Resp.431.e.3 : Καὶ μάλα, ἔφη, σφόδρα. 45419 Resp.431.e.4 : Ἐν ποτέροις οὖν φήσεις τῶν πολιτῶν τὸ σωφρονεῖν ἐνεῖναι 45420 Resp.431.e.5 : ὅταν οὕτως ἔχωσιν; ἐν τοῖς ἄρχουσιν ἢ ἐν τοῖς ἀρχομένοις; 45421 Resp.431.e.6 : Ἐν ἀμφοτέροις που, ἔφη. 45422 Resp.431.e.7 : Ὁρᾷς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἐπιεικῶς ἐμαντευόμεθα ἄρτι ὡς 45423 Resp.431.e.8 : ἁρμονίᾳ τινὶ ἡ σωφροσύνη ὡμοίωται; 45424 Resp.431.e.9 : Τί δή; 45425 Resp.431.e.10 : Ὅτι οὐχ ὥσπερ ἡ ἀνδρεία καὶ ἡ σοφία ἐν μέρει τινὶ 45426 Resp.432.a.1 : ἑκατέρα ἐνοῦσα ἡ μὲν σοφήν, ἡ δὲ ἀνδρείαν τὴν πόλιν 45427 Resp.432.a.2 : παρείχετο, οὐχ οὕτω ποιεῖ αὕτη, ἀλλὰ δι´ ὅλης ἀτεχνῶς 45428 Resp.432.a.3 : τέταται διὰ πασῶν παρεχομένη συνᾴδοντας τούς τε ἀσθενε– 45429 Resp.432.a.4 : στάτους ταὐτὸν καὶ τοὺς ἰσχυροτάτους καὶ τοὺς μέσους, εἰ 45430 Resp.432.a.5 : μὲν βούλει, φρονήσει, εἰ δὲ βούλει, ἰσχύι, εἰ δέ, καὶ πλήθει 45431 Resp.432.a.6 : ἢ χρήμασιν ἢ ἄλλῳ ὁτῳοῦν τῶν τοιούτων· ὥστε ὀρθότατ´ ἂν 45432 Resp.432.a.7 : φαῖμεν ταύτην τὴν ὁμόνοιαν σωφροσύνην εἶναι, χείρονός τε 45433 Resp.432.a.8 : καὶ ἀμείνονος κατὰ φύσιν συμφωνίαν ὁπότερον δεῖ ἄρχειν 45434 Resp.432.a.9 : καὶ ἐν πόλει καὶ ἐν ἑνὶ ἑκάστῳ. 45435 Resp.432.b.1 : Πάνυ μοι, ἔφη, συνδοκεῖ. 45436 Resp.432.b.2 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὰ μὲν τρία ἡμῖν ἐν τῇ πόλει κατῶπται, 45437 Resp.432.b.3 : ὥς γε οὑτωσὶ δόξαι· τὸ δὲ δὴ λοιπὸν εἶδος, δι´ ὃ ἂν ἔτι 45438 Resp.432.b.4 : ἀρετῆς μετέχοι πόλις, τί ποτ´ ἂν εἴη; δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτ´ 45439 Resp.432.b.5 : ἐστὶν ἡ δικαιοσύνη. 45440 Resp.432.b.6 : Δῆλον. 45441 Resp.432.b.7 : Οὐκοῦν, ὦ Γλαύκων, νῦν δὴ ἡμᾶς δεῖ ὥσπερ κυνηγέτας 45442 Resp.432.b.8 : τινὰς θάμνον κύκλῳ περιίστασθαι προσέχοντας τὸν νοῦν, μή 45443 Resp.432.b.9 : πῃ διαφύγῃ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἀφανισθεῖσα ἄδηλος γένηται. 45444 Resp.432.c.1 : φανερὸν γὰρ δὴ ὅτι ταύτῃ πῃ ἔστιν· ὅρα οὖν καὶ προθυμοῦ 45445 Resp.432.c.2 : κατιδεῖν, ἐάν πως πρότερος ἐμοῦ ἴδῃς καὶ ἐμοὶ φράσῃς. 45446 Resp.432.c.3 : Εἰ γὰρ ὤφελον, ἔφη. ἀλλὰ μᾶλλον, ἐάν μοι ἑπομένῳ χρῇ 45447 Resp.432.c.4 : καὶ τὰ δεικνύμενα δυναμένῳ καθορᾶν, πάνυ μοι μετρίως χρήσῃ. 45448 Resp.432.c.5 : Ἕπου, ἦν δ´ ἐγώ, εὐξάμενος μετ´ ἐμοῦ. 45449 Resp.432.c.6 : Ποιήσω ταῦτα, ἀλλὰ μόνον, ἦ δ´ ὅς, ἡγοῦ. 45450 Resp.432.c.7 : Καὶ μήν, εἶπον ἐγώ, δύσβατός γέ τις ὁ τόπος φαίνεται 45451 Resp.432.c.8 : καὶ ἐπίσκιος· ἔστι γοῦν σκοτεινὸς καὶ δυσδιερεύνητος. ἀλλὰ 45452 Resp.432.c.9 : γὰρ ὅμως ἰτέον. 45453 Resp.432.d.1 : Ἰτέον γάρ, ἔφη. 45454 Resp.432.d.2 : Καὶ ἐγὼ κατιδών, Ἰοὺ ἰού, εἶπον, ὦ Γλαύκων· κινδυνεύομέν 45455 Resp.432.d.3 : τι ἔχειν ἴχνος, καί μοι δοκεῖ οὐ πάνυ τι ἐκφευξεῖσθαι ἡμᾶς. 45456 Resp.432.d.4 : Εὖ ἀγγέλλεις, ἦ δ´ ὅς. 45457 Resp.432.d.5 : Ἦ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος. 45458 Resp.432.d.6 : Τὸ ποῖον; 45459 Resp.432.d.7 : Πάλαι, ὦ μακάριε, φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς 45460 Resp.432.d.8 : κυλινδεῖσθαι, καὶ οὐχ ἑωρῶμεν ἄρ´ αὐτό, ἀλλ´ ἦμεν κατα– 45461 Resp.432.d.9 : γελαστότατοι· ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς χερσὶν ἔχοντες ζητοῦσιν 45462 Resp.432.e.1 : ἐνίοτε ὃ ἔχουσιν, καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτὸ μὲν οὐκ ἀπεβλέπομεν, 45463 Resp.432.e.2 : πόρρω δέ ποι ἀπεσκοποῦμεν, ᾗ δὴ καὶ ἐλάνθανεν ἴσως 45464 Resp.432.e.3 : ἡμᾶς. 45465 Resp.432.e.4 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 45466 Resp.432.e.5 : Οὕτως, εἶπον, ὡς δοκοῦμέν μοι καὶ λέγοντες αὐτὸ καὶ 45467 Resp.432.e.6 : ἀκούοντες πάλαι οὐ μανθάνειν ἡμῶν αὐτῶν, ὅτι ἐλέγομεν 45468 Resp.432.e.7 : τρόπον τινὰ αὐτό. 45469 Resp.432.e.8 : Μακρόν, ἔφη, τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι. 45470 Resp.433.a.1 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ἄκουε εἴ τι ἄρα λέγω. ὃ γὰρ ἐξ ἀρχῆς 45471 Resp.433.a.2 : ἐθέμεθα δεῖν ποιεῖν διὰ παντός, ὅτε τὴν πόλιν κατῳκίζομεν, 45472 Resp.433.a.3 : τοῦτό ἐστιν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἤτοι τούτου τι εἶδος ἡ δικαιοσύνη. 45473 Resp.433.a.4 : ἐθέμεθα δὲ δήπου καὶ πολλάκις ἐλέγομεν, εἰ μέμνησαι, ὅτι 45474 Resp.433.a.5 : ἕνα ἕκαστον ἓν δέοι ἐπιτηδεύειν τῶν περὶ τὴν πόλιν, εἰς ὃ 45475 Resp.433.a.6 : αὐτοῦ ἡ φύσις ἐπιτηδειοτάτη πεφυκυῖα εἴη. 45476 Resp.433.a.7 : Ἐλέγομεν γάρ. 45477 Resp.433.a.8 : Καὶ μὴν ὅτι γε τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν καὶ μὴ πολυ– 45478 Resp.433.a.9 : πραγμονεῖν δικαιοσύνη ἐστί, καὶ τοῦτο ἄλλων τε πολλῶν 45479 Resp.433.b.1 : ἀκηκόαμεν καὶ αὐτοὶ πολλάκις εἰρήκαμεν. 45480 Resp.433.b.2 : Εἰρήκαμεν γάρ. 45481 Resp.433.b.3 : Τοῦτο τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, κινδυνεύει τρόπον τινὰ 45482 Resp.433.b.4 : γιγνόμενον ἡ δικαιοσύνη εἶναι, τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν. οἶσθα 45483 Resp.433.b.5 : ὅθεν τεκμαίρομαι; 45484 Resp.433.b.6 : Οὐκ, ἀλλὰ λέγ´, ἔφη. 45485 Resp.433.b.7 : Δοκεῖ μοι, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ ὑπόλοιπον ἐν τῇ πόλει ὧν 45486 Resp.433.b.8 : ἐσκέμμεθα, σωφροσύνης καὶ ἀνδρείας καὶ φρονήσεως, τοῦτο 45487 Resp.433.b.9 : εἶναι, ὃ πᾶσιν ἐκείνοις τὴν δύναμιν παρέσχεν ὥστε ἐγγε– 45488 Resp.433.b.10 : νέσθαι, καὶ ἐγγενομένοις γε σωτηρίαν παρέχειν, ἕωσπερ ἂν 45489 Resp.433.c.1 : ἐνῇ. καίτοι ἔφαμεν δικαιοσύνην ἔσεσθαι τὸ ὑπολειφθὲν 45490 Resp.433.c.2 : ἐκείνων, εἰ τὰ τρία εὕροιμεν. 45491 Resp.433.c.3 : Καὶ γὰρ ἀνάγκη, ἔφη. 45492 Resp.433.c.4 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ δέοι γε κρῖναι τί τὴν πόλιν 45493 Resp.433.c.5 : ἡμῖν τούτων μάλιστα ἀγαθὴν ἀπεργάσεται ἐγγενόμενον, 45494 Resp.433.c.6 : δύσκριτον ἂν εἴη πότερον ἡ ὁμοδοξία τῶν ἀρχόντων τε καὶ 45495 Resp.433.c.7 : ἀρχομένων, ἢ ἡ περὶ δεινῶν τε καὶ μή, ἅττα ἐστί, δόξης 45496 Resp.433.c.8 : ἐννόμου σωτηρία ἐν τοῖς στρατιώταις ἐγγενομένη, ἢ ἡ ἐν 45497 Resp.433.d.1 : τοῖς ἄρχουσι φρόνησίς τε καὶ φυλακὴ ἐνοῦσα, ἢ τοῦτο 45498 Resp.433.d.2 : μάλιστα ἀγαθὴν αὐτὴν ποιεῖ ἐνὸν καὶ ἐν παιδὶ καὶ ἐν 45499 Resp.433.d.3 : γυναικὶ καὶ δούλῳ καὶ ἐλευθέρῳ καὶ δημιουργῷ καὶ ἄρχοντι 45500 Resp.433.d.4 : καὶ ἀρχομένῳ, ὅτι τὸ αὑτοῦ ἕκαστος εἷς ὢν ἔπραττε καὶ οὐκ 45501 Resp.433.d.5 : ἐπολυπραγμόνει. 45502 Resp.433.d.6 : Δύσκριτον, ἔφη· πῶς δ´ οὔ; 45503 Resp.433.d.7 : Ἐνάμιλλον ἄρα, ὡς ἔοικε, πρὸς ἀρετὴν πόλεως τῇ τε 45504 Resp.433.d.8 : σοφίᾳ αὐτῆς καὶ τῇ σωφροσύνῃ καὶ τῇ ἀνδρείᾳ ἡ τοῦ 45505 Resp.433.d.9 : ἕκαστον ἐν αὐτῇ τὰ αὑτοῦ πράττειν δύναμις. 45506 Resp.433.d.10 : Καὶ μάλα, ἔφη. 45507 Resp.433.d.11 : Οὐκοῦν δικαιοσύνην τό γε τούτοις ἐνάμιλλον ἂν εἰς ἀρετὴν 45508 Resp.433.e.1 : πόλεως θείης; 45509 Resp.433.e.2 : Παντάπασι μὲν οὖν. 45510 Resp.433.e.3 : Σκόπει δὴ καὶ τῇδε εἰ οὕτω δόξει· ἆρα τοῖς ἄρχουσιν ἐν 45511 Resp.433.e.4 : τῇ πόλει τὰς δίκας προστάξεις δικάζειν; 45512 Resp.433.e.5 : Τί μήν; 45513 Resp.433.e.6 : Ἦ ἄλλου οὑτινοσοῦν μᾶλλον ἐφιέμενοι δικάσουσιν ἢ 45514 Resp.433.e.7 : τούτου, ὅπως ἂν ἕκαστοι μήτ´ ἔχωσι τἀλλότρια μήτε τῶν 45515 Resp.433.e.8 : αὑτῶν στέρωνται; 45516 Resp.433.e.9 : Οὔκ, ἀλλὰ τούτου. 45517 Resp.433.e.10 : Ὡς δικαίου ὄντος; 45518 Resp.433.e.11 : Ναί. 45519 Resp.433.e.12 : Καὶ ταύτῃ ἄρα πῃ ἡ τοῦ οἰκείου τε καὶ ἑαυτοῦ ἕξις τε καὶ 45520 Resp.434.a.1 : πρᾶξις δικαιοσύνη ἂν ὁμολογοῖτο. 45521 Resp.434.a.2 : Ἔστι ταῦτα. 45522 Resp.434.a.3 : Ἰδὲ δὴ ἐὰν σοὶ ὅπερ ἐμοὶ συνδοκῇ. τέκτων σκυτοτόμου 45523 Resp.434.a.4 : ἐπιχειρῶν ἔργα ἐργάζεσθαι ἢ σκυτοτόμος τέκτονος, ἢ τὰ 45524 Resp.434.a.5 : ὄργανα μεταλαμβάνοντες τἀλλήλων ἢ τιμάς, ἢ καὶ ὁ αὐτὸς 45525 Resp.434.a.6 : ἐπιχειρῶν ἀμφότερα πράττειν, πάντα τἆλλα μεταλλαττόμενα, 45526 Resp.434.a.7 : ἆρά σοι ἄν τι δοκεῖ μέγα βλάψαι πόλιν; 45527 Resp.434.a.8 : Οὐ πάνυ, ἔφη. 45528 Resp.434.a.9 : Ἀλλ´ ὅταν γε οἶμαι δημιουργὸς ὢν ἤ τις ἄλλος χρηματιστὴς 45529 Resp.434.b.1 : φύσει, ἔπειτα ἐπαιρόμενος ἢ πλούτῳ ἢ πλήθει ἢ ἰσχύι ἢ 45530 Resp.434.b.2 : ἄλλῳ τῳ τοιούτῳ εἰς τὸ τοῦ πολεμικοῦ εἶδος ἐπιχειρῇ ἰέναι, 45531 Resp.434.b.3 : ἢ τῶν πολεμικῶν τις εἰς τὸ τοῦ βουλευτικοῦ καὶ φύλακος 45532 Resp.434.b.4 : ἀνάξιος ὤν, καὶ τὰ ἀλλήλων οὗτοι ὄργανα μεταλαμβάνωσι 45533 Resp.434.b.5 : καὶ τὰς τιμάς, ἢ ὅταν ὁ αὐτὸς πάντα ταῦτα ἅμα ἐπιχειρῇ 45534 Resp.434.b.6 : πράττειν, τότε οἶμαι καὶ σοὶ δοκεῖν ταύτην τὴν τούτων 45535 Resp.434.b.7 : μεταβολὴν καὶ πολυπραγμοσύνην ὄλεθρον εἶναι τῇ πόλει. 45536 Resp.434.b.8 : Παντάπασι μὲν οὖν. 45537 Resp.434.b.9 : Ἡ τριῶν ἄρα ὄντων γενῶν πολυπραγμοσύνη καὶ μεταβολὴ 45538 Resp.434.c.1 : εἰς ἄλληλα μεγίστη τε βλάβη τῇ πόλει καὶ ὀρθότατ´ ἂν 45539 Resp.434.c.2 : προσαγορεύοιτο μάλιστα κακουργία. 45540 Resp.434.c.3 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 45541 Resp.434.c.4 : Κακουργίαν δὲ τὴν μεγίστην τῆς ἑαυτοῦ πόλεως οὐκ ἀδικίαν 45542 Resp.434.c.5 : φήσεις εἶναι; 45543 Resp.434.c.6 : Πῶς δ´ οὔ; 45544 Resp.434.c.7 : Τοῦτο μὲν ἄρα ἀδικία. πάλιν δὲ ὧδε λέγωμεν· χρηματι– 45545 Resp.434.c.8 : στικοῦ, ἐπικουρικοῦ, φυλακικοῦ γένους οἰκειοπραγία, ἑκάστου 45546 Resp.434.c.9 : τούτων τὸ αὑτοῦ πράττοντος ἐν πόλει, τοὐναντίον ἐκείνου 45547 Resp.434.c.10 : δικαιοσύνη τ´ ἂν εἴη καὶ τὴν πόλιν δικαίαν παρέχοι; 45548 Resp.434.d.1 : Οὐκ ἄλλῃ ἔμοιγε δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς, ἔχειν ἢ ταύτῃ. 45549 Resp.434.d.2 : Μηδέν, ἦν δ´ ἐγώ, πω πάνυ παγίως αὐτὸ λέγωμεν, ἀλλ´ 45550 Resp.434.d.3 : ἐὰν μὲν ἡμῖν καὶ εἰς ἕνα ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων ἰὸν τὸ εἶδος 45551 Resp.434.d.4 : τοῦτο ὁμολογῆται καὶ ἐκεῖ δικαιοσύνη εἶναι, συγχωρησόμεθα 45552 Resp.434.d.5 : ἤδη—τί γὰρ καὶ ἐροῦμεν; —εἰ δὲ μή, τότε ἄλλο τι σκεψόμεθα. 45553 Resp.434.d.6 : νῦν δ´ ἐκτελέσωμεν τὴν σκέψιν ἣν ᾠήθημεν, εἰ ἐν μείζονί τινι 45554 Resp.434.d.7 : τῶν ἐχόντων δικαιοσύνην πρότερον 〈ἢ〉 ἐκεῖ ἐπιχειρήσαιμεν 45555 Resp.434.d.8 : θεάσασθαι, ῥᾷον ἂν ἐν ἑνὶ ἀνθρώπῳ κατιδεῖν οἷόν ἐστιν. καὶ 45556 Resp.434.e.1 : ἔδοξε δὴ ἡμῖν τοῦτο εἶναι πόλις, καὶ οὕτω ᾠκίζομεν ὡς 45557 Resp.434.e.2 : ἐδυνάμεθα ἀρίστην, εὖ εἰδότες ὅτι ἔν γε τῇ ἀγαθῇ ἂν εἴη. 45558 Resp.434.e.3 : ὃ οὖν ἡμῖν ἐκεῖ ἐφάνη, ἐπαναφέρωμεν εἰς τὸν ἕνα, κἂν μὲν 45559 Resp.434.e.4 : ὁμολογῆται, καλῶς ἕξει· ἐὰν δέ τι ἄλλο ἐν τῷ ἑνὶ ἐμφαί– 45560 Resp.434.e.5 : νηται, πάλιν ἐπανιόντες ἐπὶ τὴν πόλιν βασανιοῦμεν, καὶ 45561 Resp.435.a.1 : τάχ´ ἂν παρ´ ἄλληλα σκοποῦντες καὶ τρίβοντες, ὥσπερ ἐκ 45562 Resp.435.a.2 : πυρείων ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην· καὶ φανερὰν 45563 Resp.435.a.3 : γενομένην βεβαιωσόμεθα αὐτὴν παρ´ ἡμῖν αὐτοῖς. 45564 Resp.435.a.4 : Ἀλλ´, ἔφη, καθ´ ὁδόν τε λέγεις καὶ ποιεῖν χρὴ οὕτως. 45565 Resp.435.a.5 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅ γε ταὐτὸν ἄν τις προσείποι μεῖζόν 45566 Resp.435.a.6 : τε καὶ ἔλαττον, ἀνόμοιον τυγχάνει ὂν ταύτῃ ᾗ ταὐτὸν 45567 Resp.435.a.7 : προσαγορεύεται, ἢ ὅμοιον; 45568 Resp.435.a.8 : Ὅμοιον, ἔφη. 45569 Resp.435.b.1 : Καὶ δίκαιος ἄρα ἀνὴρ δικαίας πόλεως κατ´ αὐτὸ τὸ τῆς 45570 Resp.435.b.2 : δικαιοσύνης εἶδος οὐδὲν διοίσει, ἀλλ´ ὅμοιος ἔσται. 45571 Resp.435.b.3 : Ὅμοιος, ἔφη. 45572 Resp.435.b.4 : Ἀλλὰ μέντοι πόλις γε ἔδοξεν εἶναι δικαία ὅτε ἐν αὐτῇ 45573 Resp.435.b.5 : τριττὰ γένη φύσεων ἐνόντα τὸ αὑτῶν ἕκαστον ἔπραττεν, 45574 Resp.435.b.6 : σώφρων δὲ αὖ καὶ ἀνδρεία καὶ σοφὴ διὰ τῶν αὐτῶν τούτων 45575 Resp.435.b.7 : γενῶν ἄλλ´ ἄττα πάθη τε καὶ ἕξεις. 45576 Resp.435.b.8 : Ἀληθῆ, ἔφη. 45577 Resp.435.b.9 : Καὶ τὸν ἕνα ἄρα, ὦ φίλε, οὕτως ἀξιώσομεν, τὰ αὐτὰ ταῦτα 45578 Resp.435.c.1 : εἴδη ἐν τῇ αὑτοῦ ψυχῇ ἔχοντα, διὰ τὰ αὐτὰ πάθη ἐκείνοις 45579 Resp.435.c.2 : τῶν αὐτῶν ὀνομάτων ὀρθῶς ἀξιοῦσθαι τῇ πόλει. 45580 Resp.435.c.3 : Πᾶσα ἀνάγκη, ἔφη. 45581 Resp.435.c.4 : Εἰς φαῦλόν γε αὖ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ θαυμάσιε, σκέμμα 45582 Resp.435.c.5 : ἐμπεπτώκαμεν περὶ ψυχῆς, εἴτε ἔχει τὰ τρία εἴδη ταῦτα ἐν 45583 Resp.435.c.6 : αὑτῇ εἴτε μή. 45584 Resp.435.c.7 : Οὐ πάνυ μοι δοκοῦμεν, ἔφη, εἰς φαῦλον· ἴσως γάρ, ὦ 45585 Resp.435.c.8 : Σώκρατες, τὸ λεγόμενον ἀληθές, ὅτι χαλεπὰ τὰ καλά. 45586 Resp.435.c.9 : Φαίνεται, ἦν δ´ ἐγώ. καὶ εὖ γ´ ἴσθι, ὦ Γλαύκων, ὡς ἡ 45587 Resp.435.d.1 : ἐμὴ δόξα, ἀκριβῶς μὲν τοῦτο ἐκ τοιούτων μεθόδων, οἵαις 45588 Resp.435.d.2 : νῦν ἐν τοῖς λόγοις χρώμεθα, οὐ μή ποτε λάβωμεν— 45589 Resp.435.d.3 : ἄλλη γὰρ μακροτέρα καὶ πλείων ὁδὸς ἡ ἐπὶ τοῦτο ἄγουσα 45590 Resp.435.d.4 : —ἴσως μέντοι τῶν γε προειρημένων τε καὶ προεσκεμμένων 45591 Resp.435.d.5 : ἀξίως. 45592 Resp.435.d.6 : Οὐκοῦν ἀγαπητόν; ἔφη· ἐμοὶ μὲν γὰρ ἔν γε τῷ παρόντι 45593 Resp.435.d.7 : ἱκανῶς ἂν ἔχοι. 45594 Resp.435.d.8 : Ἀλλὰ μέντοι, εἶπον, ἔμοιγε καὶ πάνυ ἐξαρκέσει. 45595 Resp.435.d.9 : Μὴ τοίνυν ἀποκάμῃς, ἔφη, ἀλλὰ σκόπει. 45596 Resp.435.e.1 : Ἆρ´ οὖν ἡμῖν, ἦν δ´ ἐγώ, πολλὴ ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὅτι γε 45597 Resp.435.e.2 : τὰ αὐτὰ ἐν ἑκάστῳ ἔνεστιν ἡμῶν εἴδη τε καὶ ἤθη ἅπερ 45598 Resp.435.e.3 : ἐν τῇ πόλει; οὐ γάρ που ἄλλοθεν ἐκεῖσε ἀφῖκται. γελοῖον 45599 Resp.435.e.4 : γὰρ ἂν εἴη εἴ τις οἰηθείη τὸ θυμοειδὲς μὴ ἐκ τῶν ἰδιωτῶν 45600 Resp.435.e.5 : ἐν ταῖς πόλεσιν ἐγγεγονέναι, οἳ δὴ καὶ ἔχουσι ταύτην τὴν 45601 Resp.435.e.6 : αἰτίαν, οἷον οἱ κατὰ τὴν Θρᾴκην τε καὶ Σκυθικὴν καὶ σχεδόν 45602 Resp.435.e.7 : τι κατὰ τὸν ἄνω τόπον, ἢ τὸ φιλομαθές, ὃ δὴ τὸν παρ´ ἡμῖν 45603 Resp.436.a.1 : μάλιστ´ ἄν τις αἰτιάσαιτο τόπον, ἢ τὸ φιλοχρήματον τὸ περὶ 45604 Resp.436.a.2 : τούς τε Φοίνικας εἶναι καὶ τοὺς κατὰ Αἴγυπτον φαίη τις ἂν 45605 Resp.436.a.3 : οὐχ ἥκιστα. 45606 Resp.436.a.4 : Καὶ μάλα, ἔφη. 45607 Resp.436.a.5 : Τοῦτο μὲν δὴ οὕτως ἔχει, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ οὐδὲν χαλεπὸν 45608 Resp.436.a.6 : γνῶναι. 45609 Resp.436.a.7 : Οὐ δῆτα. 45610 Resp.436.a.8 : Τόδε δὲ ἤδη χαλεπόν, εἰ τῷ αὐτῷ τούτῳ ἕκαστα πράτ– 45611 Resp.436.a.9 : τομεν ἢ τρισὶν οὖσιν ἄλλο ἄλλῳ· μανθάνομεν μὲν ἑτέρῳ, 45612 Resp.436.a.10 : θυμούμεθα δὲ ἄλλῳ τῶν ἐν ἡμῖν, ἐπιθυμοῦμεν δ´ αὖ τρίτῳ τινὶ 45613 Resp.436.a.11 : τῶν περὶ τὴν τροφήν τε καὶ γέννησιν ἡδονῶν καὶ ὅσα τούτων 45614 Resp.436.b.1 : ἀδελφά, ἢ ὅλῃ τῇ ψυχῇ καθ´ ἕκαστον αὐτῶν πράττομεν, 45615 Resp.436.b.2 : ὅταν ὁρμήσωμεν. ταῦτ´ ἔσται τὰ χαλεπὰ διορίσασθαι ἀξίως 45616 Resp.436.b.3 : λόγου. 45617 Resp.436.b.4 : Καὶ ἐμοὶ δοκεῖ, ἔφη. 45618 Resp.436.b.5 : Ὧδε τοίνυν ἐπιχειρῶμεν αὐτὰ ὁρίζεσθαι, εἴτε τὰ αὐτὰ 45619 Resp.436.b.6 : ἀλλήλοις εἴτε ἕτερά ἐστι. 45620 Resp.436.b.7 : Πῶς; 45621 Resp.436.b.8 : Δῆλον ὅτι ταὐτὸν τἀναντία ποιεῖν ἢ πάσχειν κατὰ ταὐτόν 45622 Resp.436.b.9 : γε καὶ πρὸς ταὐτὸν οὐκ ἐθελήσει ἅμα, ὥστε ἄν που εὑρί– 45623 Resp.436.b.10 : σκωμεν ἐν αὐτοῖς ταῦτα γιγνόμενα, εἰσόμεθα ὅτι οὐ ταὐτὸν 45624 Resp.436.c.1 : ἦν ἀλλὰ πλείω. 45625 Resp.436.c.2 : Εἶεν. 45626 Resp.436.c.3 : Σκόπει δὴ ὃ λέγω. 45627 Resp.436.c.4 : Λέγε, ἔφη. 45628 Resp.436.c.5 : Ἑστάναι, εἶπον, καὶ κινεῖσθαι τὸ αὐτὸ ἅμα κατὰ τὸ αὐτὸ 45629 Resp.436.c.6 : ἆρα δυνατόν; 45630 Resp.436.c.7 : Οὐδαμῶς. 45631 Resp.436.c.8 : Ἔτι τοίνυν ἀκριβέστερον ὁμολογησώμεθα, μή πῃ προϊόντες 45632 Resp.436.c.9 : ἀμφισβητήσωμεν. εἰ γάρ τις λέγοι ἄνθρωπον ἑστηκότα, 45633 Resp.436.c.10 : κινοῦντα δὲ τὰς χεῖράς τε καὶ τὴν κεφαλήν, ὅτι ὁ αὐτὸς 45634 Resp.436.c.11 : ἕστηκέ τε καὶ κινεῖται ἅμα, οὐκ ἂν οἶμαι ἀξιοῖμεν οὕτω 45635 Resp.436.d.1 : λέγειν δεῖν, ἀλλ´ ὅτι τὸ μέν τι αὐτοῦ ἕστηκε, τὸ δὲ κινεῖται. 45636 Resp.436.d.2 : οὐχ οὕτω; 45637 Resp.436.d.3 : Οὕτω. 45638 Resp.436.d.4 : Οὐκοῦν καὶ εἰ ἔτι μᾶλλον χαριεντίζοιτο ὁ ταῦτα λέγων, 45639 Resp.436.d.5 : κομψευόμενος ὡς οἵ γε στρόβιλοι ὅλοι ἑστᾶσί τε ἅμα καὶ 45640 Resp.436.d.6 : κινοῦνται, ὅταν ἐν τῷ αὐτῷ πήξαντες τὸ κέντρον περι– 45641 Resp.436.d.7 : φέρωνται, ἢ καὶ ἄλλο τι κύκλῳ περιιὸν ἐν τῇ αὐτῇ ἕδρᾳ 45642 Resp.436.d.8 : τοῦτο δρᾷ, οὐκ ἂν ἀποδεχοίμεθα, ὡς οὐ κατὰ ταὐτὰ ἑαυτῶν 45643 Resp.436.e.1 : τὰ τοιαῦτα τότε μενόντων τε καὶ φερομένων, ἀλλὰ φαῖμεν 45644 Resp.436.e.2 : ἂν ἔχειν αὐτὰ εὐθύ τε καὶ περιφερὲς ἐν αὑτοῖς, καὶ κατὰ μὲν 45645 Resp.436.e.3 : τὸ εὐθὺ ἑστάναι—οὐδαμῇ γὰρ ἀποκλίνειν—κατὰ δὲ τὸ περι– 45646 Resp.436.e.4 : φερὲς κύκλῳ κινεῖσθαι, καὶ ὅταν δὲ τὴν εὐθυωρίαν ἢ εἰς 45647 Resp.436.e.5 : δεξιὰν ἢ εἰς ἀριστερὰν ἢ εἰς τὸ πρόσθεν ἢ εἰς τὸ ὄπισθεν 45648 Resp.436.e.6 : ἐγκλίνῃ ἅμα περιφερόμενον, τότε οὐδαμῇ [ἔστιν] ἑστάναι. 45649 Resp.436.e.7 : Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη. 45650 Resp.436.e.8 : Οὐδὲν ἄρα ἡμᾶς τῶν τοιούτων λεγόμενον ἐκπλήξει, οὐδὲ 45651 Resp.436.e.9 : μᾶλλόν τι πείσει ὥς ποτέ τι ἂν τὸ αὐτὸ ὂν ἅμα κατὰ 45652 Resp.437.a.1 : τὸ αὐτὸ πρὸς τὸ αὐτὸ τἀναντία πάθοι ἢ καὶ εἴη ἢ καὶ 45653 Resp.437.a.2 : ποιήσειεν. 45654 Resp.437.a.3 : Οὔκουν ἐμέ γε, ἔφη. 45655 Resp.437.a.4 : Ἀλλ´ ὅμως, ἦν δ´ ἐγώ, ἵνα μὴ ἀναγκαζώμεθα πάσας τὰς 45656 Resp.437.a.5 : τοιαύτας ἀμφισβητήσεις ἐπεξιόντες καὶ βεβαιούμενοι ὡς 45657 Resp.437.a.6 : οὐκ ἀληθεῖς οὔσας μηκύνειν, ὑποθέμενοι ὡς τούτου οὕτως 45658 Resp.437.a.7 : ἔχοντος εἰς τὸ πρόσθεν προΐωμεν, ὁμολογήσαντες, ἐάν ποτε 45659 Resp.437.a.8 : ἄλλῃ φανῇ ταῦτα ἢ ταύτῃ, πάντα ἡμῖν τὰ ἀπὸ τούτου 45660 Resp.437.a.9 : συμβαίνοντα λελυμένα ἔσεσθαι. 45661 Resp.437.a.10 : Ἀλλὰ χρή, ἔφη, ταῦτα ποιεῖν. 45662 Resp.437.b.1 : Ἆρ´ 〈ἂν〉 οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ ἐπινεύειν τῷ ἀνανεύειν καὶ τὸ 45663 Resp.437.b.2 : ἐφίεσθαί τινος λαβεῖν τῷ ἀπαρνεῖσθαι καὶ τὸ προσάγεσθαι 45664 Resp.437.b.3 : τῷ ἀπωθεῖσθαι, πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν ἐναντίων ἀλλήλοις 45665 Resp.437.b.4 : θείης εἴτε ποιημάτων εἴτε παθημάτων; οὐδὲν γὰρ ταύτῃ 45666 Resp.437.b.5 : διοίσει. 45667 Resp.437.b.6 : Ἀλλ´, ἦ δ´ ὅς, τῶν ἐναντίων. 45668 Resp.437.b.7 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ· διψῆν καὶ πεινῆν καὶ ὅλως τὰς ἐπι– 45669 Resp.437.b.8 : θυμίας, καὶ αὖ τὸ ἐθέλειν καὶ τὸ βούλεσθαι, οὐ πάντα ταῦτα 45670 Resp.437.c.1 : εἰς ἐκεῖνά ποι ἂν θείης τὰ εἴδη τὰ νυνδὴ λεχθέντα; οἷον 45671 Resp.437.c.2 : ἀεὶ τὴν τοῦ ἐπιθυμοῦντος ψυχὴν οὐχὶ ἤτοι ἐφίεσθαι φήσεις 45672 Resp.437.c.3 : ἐκείνου οὗ ἂν ἐπιθυμῇ, ἢ προσάγεσθαι τοῦτο ὃ ἂν βούληταί οἱ 45673 Resp.437.c.4 : γενέσθαι, ἢ αὖ, καθ´ ὅσον ἐθέλει τί οἱ πορισθῆναι, ἐπινεύειν 45674 Resp.437.c.5 : τοῦτο πρὸς αὑτὴν ὥσπερ τινὸς ἐρωτῶντος, ἐπορεγομένην 45675 Resp.437.c.6 : αὐτοῦ τῆς γενέσεως; 45676 Resp.437.c.7 : Ἔγωγε. 45677 Resp.437.c.8 : Τί δέ; τὸ ἀβουλεῖν καὶ μὴ ἐθέλειν μηδ´ ἐπιθυμεῖν οὐκ 45678 Resp.437.c.9 : εἰς τὸ ἀπωθεῖν καὶ ἀπελαύνειν ἀπ´ αὐτῆς καὶ εἰς ἅπαντα 45679 Resp.437.c.10 : τἀναντία ἐκείνοις θήσομεν; 45680 Resp.437.d.1 : Πῶς γὰρ οὔ; 45681 Resp.437.d.2 : Τούτων δὴ οὕτως ἐχόντων ἐπιθυμιῶν τι φήσομεν εἶναι 45682 Resp.437.d.3 : εἶδος, καὶ ἐναργεστάτας αὐτῶν τούτων ἥν τε δίψαν καλοῦμεν 45683 Resp.437.d.4 : καὶ ἣν πεῖναν; 45684 Resp.437.d.5 : Φήσομεν, ἦ δ´ ὅς. 45685 Resp.437.d.6 : Οὐκοῦν τὴν μὲν ποτοῦ, τὴν δ´ ἐδωδῆς; 45686 Resp.437.d.7 : Ναί. 45687 Resp.437.d.8 : Ἆρ´ οὖν, καθ´ ὅσον δίψα ἐστί, πλέονος ἄν τινος ἢ οὗ 45688 Resp.437.d.9 : λέγομεν ἐπιθυμία ἐν τῇ ψυχῇ εἴη, οἷον δίψα ἐστὶ δίψα 45689 Resp.437.d.10 : ἆρά γε θερμοῦ ποτοῦ ἢ ψυχροῦ, ἢ πολλοῦ ἢ ὀλίγου, ἢ καὶ 45690 Resp.437.d.11 : ἑνὶ λόγῳ ποιοῦ τινος πώματος; ἢ ἐὰν μέν τις θερμότης τῷ 45691 Resp.437.e.1 : δίψει προσῇ, τὴν τοῦ ψυχροῦ ἐπιθυμίαν προσπαρέχοιτ´ ἄν, 45692 Resp.437.e.2 : ἐὰν δὲ ψυχρότης, τὴν τοῦ θερμοῦ; ἐὰν δὲ διὰ πλήθους 45693 Resp.437.e.3 : παρουσίαν πολλὴ ἡ δίψα ᾖ, τὴν τοῦ πολλοῦ παρέξεται, ἐὰν 45694 Resp.437.e.4 : δὲ ὀλίγη, τὴν τοῦ ὀλίγου; αὐτὸ δὲ τὸ διψῆν οὐ μή ποτε 45695 Resp.437.e.5 : ἄλλου γένηται ἐπιθυμία ἢ οὗπερ πέφυκεν, αὐτοῦ πώματος, 45696 Resp.437.e.6 : καὶ αὖ τὸ πεινῆν βρώματος; 45697 Resp.437.e.7 : Οὕτως, ἔφη, αὐτή γε ἡ ἐπιθυμία ἑκάστη αὐτοῦ μόνον 45698 Resp.437.e.8 : ἑκάστου οὗ πέφυκεν, τοῦ δὲ τοίου ἢ τοίου τὰ προσγιγνόμενα. 45699 Resp.438.a.1 : Μήτοι τις, ἦν δ´ ἐγώ, ἀσκέπτους ἡμᾶς ὄντας θορυβήσῃ, 45700 Resp.438.a.2 : ὡς οὐδεὶς ποτοῦ ἐπιθυμεῖ ἀλλὰ χρηστοῦ ποτοῦ, καὶ οὐ σίτου 45701 Resp.438.a.3 : ἀλλὰ χρηστοῦ σίτου. πάντες γὰρ ἄρα τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυ– 45702 Resp.438.a.4 : μοῦσιν· εἰ οὖν ἡ δίψα ἐπιθυμία ἐστί, χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε 45703 Resp.438.a.5 : πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία, καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω. 45704 Resp.438.a.6 : Ἴσως γὰρ ἄν, ἔφη, δοκοῖ τι λέγειν ὁ ταῦτα λέγων. 45705 Resp.438.a.7 : Ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, ὅσα γ´ ἐστὶ τοιαῦτα οἷα εἶναί 45706 Resp.438.b.1 : του, τὰ μὲν ποιὰ ἄττα ποιοῦ τινός ἐστιν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 45707 Resp.438.b.2 : τὰ δ´ αὐτὰ ἕκαστα αὐτοῦ ἑκάστου μόνον. 45708 Resp.438.b.3 : Οὐκ ἔμαθον, ἔφη. 45709 Resp.438.b.4 : Οὐκ ἔμαθες, ἔφην, ὅτι τὸ μεῖζον τοιοῦτόν ἐστιν οἷον 45710 Resp.438.b.5 : τινὸς εἶναι μεῖζον; 45711 Resp.438.b.6 : Πάνυ γε. 45712 Resp.438.b.7 : Οὐκοῦν τοῦ ἐλάττονος; 45713 Resp.438.b.8 : Ναί. 45714 Resp.438.b.9 : Τὸ δέ γε πολὺ μεῖζον πολὺ ἐλάττονος. ἦ γάρ; 45715 Resp.438.b.10 : Ναί. 45716 Resp.438.b.11 : Ἆρ´ οὖν καὶ τὸ ποτὲ μεῖζον ποτὲ ἐλάττονος, καὶ τὸ 45717 Resp.438.b.12 : ἐσόμενον μεῖζον ἐσομένου ἐλάττονος; 45718 Resp.438.b.13 : Ἀλλὰ τί μήν; ἦ δ´ ὅς. 45719 Resp.438.c.1 : Καὶ τὰ πλείω δὴ πρὸς τὰ ἐλάττω καὶ τὰ διπλάσια πρὸς τὰ 45720 Resp.438.c.2 : ἡμίσεα καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, καὶ αὖ βαρύτερα πρὸς κουφό– 45721 Resp.438.c.3 : τερα καὶ θάττω πρὸς τὰ βραδύτερα, καὶ ἔτι γε τὰ θερμὰ 45722 Resp.438.c.4 : πρὸς τὰ ψυχρὰ καὶ πάντα τὰ τούτοις ὅμοια ἆρ´ οὐχ οὕτως ἔχει; 45723 Resp.438.c.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 45724 Resp.438.c.6 : Τί δὲ τὰ περὶ τὰς ἐπιστήμας; οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος; 45725 Resp.438.c.7 : ἐπιστήμη μὲν αὐτὴ μαθήματος αὐτοῦ ἐπιστήμη ἐστὶν ἢ ὅτου 45726 Resp.438.c.8 : δὴ δεῖ θεῖναι τὴν ἐπιστήμην, ἐπιστήμη δέ τις καὶ ποιά τις 45727 Resp.438.d.1 : ποιοῦ τινος καὶ τινός. λέγω δὲ τὸ τοιόνδε· οὐκ ἐπειδὴ 45728 Resp.438.d.2 : οἰκίας ἐργασίας ἐπιστήμη ἐγένετο, διήνεγκε τῶν ἄλλων 45729 Resp.438.d.3 : ἐπιστημῶν, ὥστε οἰκοδομικὴ κληθῆναι; 45730 Resp.438.d.4 : Τί μήν; 45731 Resp.438.d.5 : Ἆρ´ οὐ τῷ ποιά τις εἶναι, οἵα ἑτέρα οὐδεμία τῶν 45732 Resp.438.d.6 : ἄλλων; 45733 Resp.438.d.7 : Ναί. 45734 Resp.438.d.8 : Οὐκοῦν ἐπειδὴ ποιοῦ τινος, καὶ αὐτὴ ποιά τις ἐγένετο; 45735 Resp.438.d.9 : καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω τέχναι τε καὶ ἐπιστῆμαι; 45736 Resp.438.d.10 : Ἔστιν οὕτω. 45737 Resp.438.d.11 : Τοῦτο τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, φάθι με τότε βούλεσθαι λέγειν, 45738 Resp.438.d.12 : εἰ ἄρα νῦν ἔμαθες, ὅτι ὅσα ἐστὶν οἷα εἶναί του, αὐτὰ μὲν 45739 Resp.438.d.13 : μόνα αὐτῶν μόνων ἐστίν, τῶν δὲ ποιῶν τινων ποιὰ ἄττα. 45740 Resp.438.e.1 : καὶ οὔ τι λέγω, ὡς, οἵων ἂν ᾖ, τοιαῦτα καὶ ἔστιν, ὡς ἄρα 45741 Resp.438.e.2 : καὶ τῶν ὑγιεινῶν καὶ νοσωδῶν ἡ ἐπιστήμη ὑγιεινὴ καὶ 45742 Resp.438.e.3 : νοσώδης καὶ τῶν κακῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν κακὴ καὶ ἀγαθή· 45743 Resp.438.e.4 : ἀλλ´ ἐπειδὴ οὐκ αὐτοῦ οὗπερ ἐπιστήμη ἐστὶν ἐγένετο ἐπι– 45744 Resp.438.e.5 : στήμη, ἀλλὰ ποιοῦ τινος, τοῦτο δ´ ἦν ὑγιεινὸν καὶ νοσῶδες, 45745 Resp.438.e.6 : ποιὰ δή τις συνέβη καὶ αὐτὴ γενέσθαι, καὶ τοῦτο αὐτὴν 45746 Resp.438.e.7 : ἐποίησεν μηκέτι ἐπιστήμην ἁπλῶς καλεῖσθαι, ἀλλὰ τοῦ ποιοῦ 45747 Resp.438.e.8 : τινος προσγενομένου ἰατρικήν. 45748 Resp.438.e.9 : Ἔμαθον, ἔφη, καί μοι δοκεῖ οὕτως ἔχειν. 45749 Resp.439.a.1 : Τὸ δὲ δὴ δίψος, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ τούτων θήσεις τῶν τινὸς 45750 Resp.439.a.2 : εἶναι τοῦτο ὅπερ ἐστίν; ἔστι δὲ δήπου δίψος— 45751 Resp.439.a.3 : Ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς· πώματός γε. 45752 Resp.439.a.4 : Οὐκοῦν ποιοῦ μέν τινος πώματος ποιόν τι καὶ δίψος, 45753 Resp.439.a.5 : δίψος δ´ οὖν αὐτὸ οὔτε πολλοῦ οὔτε ὀλίγου, οὔτε ἀγαθοῦ 45754 Resp.439.a.6 : οὔτε κακοῦ, οὐδ´ ἑνὶ λόγῳ ποιοῦ τινος, ἀλλ´ αὐτοῦ πώματος 45755 Resp.439.a.7 : μόνον αὐτὸ δίψος πέφυκεν; 45756 Resp.439.a.8 : Παντάπασι μὲν οὖν. 45757 Resp.439.a.9 : Τοῦ διψῶντος ἄρα ἡ ψυχή, καθ´ ὅσον διψῇ, οὐκ ἄλλο 45758 Resp.439.b.1 : τι βούλεται ἢ πιεῖν, καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ ἐπὶ τοῦτο ὁρμᾷ. 45759 Resp.439.b.2 : Δῆλον δή. 45760 Resp.439.b.3 : Οὐκοῦν εἴ ποτέ τι αὐτὴν ἀνθέλκει διψῶσαν, ἕτερον ἄν τι 45761 Resp.439.b.4 : ἐν αὐτῇ εἴη αὐτοῦ τοῦ διψῶντος καὶ ἄγοντος ὥσπερ θηρίον 45762 Resp.439.b.5 : ἐπὶ τὸ πιεῖν; οὐ γὰρ δή, φαμέν, τό γε αὐτὸ τῷ αὐτῷ ἑαυτοῦ 45763 Resp.439.b.6 : περὶ τὸ αὐτὸ ἅμ´ ἂ〈ν〉 τἀναντία πράττοι. 45764 Resp.439.b.7 : Οὐ γὰρ οὖν. 45765 Resp.439.b.8 : Ὥσπερ γε οἶμαι τοῦ τοξότου οὐ καλῶς ἔχει λέγειν ὅτι 45766 Resp.439.b.9 : αὐτοῦ ἅμα αἱ χεῖρες τὸ τόξον ἀπωθοῦνταί τε καὶ προσέλ– 45767 Resp.439.b.10 : κονται, ἀλλ´ ὅτι ἄλλη μὲν ἡ ἀπωθοῦσα χείρ, ἑτέρα δὲ ἡ 45768 Resp.439.b.11 : προσαγομένη. 45769 Resp.439.c.1 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 45770 Resp.439.c.2 : Πότερον δὴ φῶμέν τινας ἔστιν ὅτε διψῶντας οὐκ ἐθέλειν 45771 Resp.439.c.3 : πιεῖν; 45772 Resp.439.c.4 : Καὶ μάλα γ´, ἔφη, πολλοὺς καὶ πολλάκις. 45773 Resp.439.c.5 : Τί οὖν, ἔφην ἐγώ, φαίη τις ἂν τούτων πέρι; οὐκ ἐνεῖναι 45774 Resp.439.c.6 : μὲν ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῶν τὸ κελεῦον, ἐνεῖναι δὲ τὸ κωλῦον 45775 Resp.439.c.7 : πιεῖν, ἄλλο ὂν καὶ κρατοῦν τοῦ κελεύοντος; 45776 Resp.439.c.8 : Ἔμοιγε, ἔφη, δοκεῖ. 45777 Resp.439.c.9 : Ἆρ´ οὖν οὐ τὸ μὲν κωλῦον τὰ τοιαῦτα ἐγγίγνεται, ὅταν 45778 Resp.439.d.1 : ἐγγένηται, ἐκ λογισμοῦ, τὰ δὲ ἄγοντα καὶ ἕλκοντα διὰ 45779 Resp.439.d.2 : παθημάτων τε καὶ νοσημάτων παραγίγνεται; 45780 Resp.439.d.3 : Φαίνεται. 45781 Resp.439.d.4 : Οὐ δὴ ἀλόγως, ἦν δ´ ἐγώ, ἀξιώσομεν αὐτὰ διττά τε καὶ 45782 Resp.439.d.5 : ἕτερα ἀλλήλων εἶναι, τὸ μὲν ᾧ λογίζεται λογιστικὸν προσ– 45783 Resp.439.d.6 : αγορεύοντες τῆς ψυχῆς, τὸ δὲ ᾧ ἐρᾷ τε καὶ πεινῇ καὶ 45784 Resp.439.d.7 : διψῇ καὶ περὶ τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας ἐπτόηται ἀλόγιστόν 45785 Resp.439.d.8 : τε καὶ ἐπιθυμητικόν, πληρώσεών τινων καὶ ἡδονῶν ἑταῖρον. 45786 Resp.439.e.1 : Οὔκ, ἀλλ´ εἰκότως, ἔφη, ἡγοίμεθ´ ἂν οὕτως. 45787 Resp.439.e.2 : Ταῦτα μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, δύο ἡμῖν ὡρίσθω εἴδη ἐν 45788 Resp.439.e.3 : ψυχῇ ἐνόντα· τὸ δὲ δὴ τοῦ θυμοῦ καὶ ᾧ θυμούμεθα πότερον 45789 Resp.439.e.4 : τρίτον, ἢ τούτων ποτέρῳ ἂν εἴη ὁμοφυές; 45790 Resp.439.e.5 : Ἴσως, ἔφη, τῷ ἑτέρῳ, τῷ ἐπιθυμητικῷ. 45791 Resp.439.e.6 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ποτὲ ἀκούσας τι† πιστεύω τούτῳ· 45792 Resp.439.e.7 : ὡς ἄρα Λεόντιος ὁ Ἀγλαΐωνος ἀνιὼν ἐκ Πειραιῶς ὑπὸ τὸ 45793 Resp.439.e.8 : βόρειον τεῖχος ἐκτός, αἰσθόμενος νεκροὺς παρὰ τῷ δημίῳ 45794 Resp.439.e.9 : κειμένους, ἅμα μὲν ἰδεῖν ἐπιθυμοῖ, ἅμα δὲ αὖ δυσχεραίνοι 45795 Resp.439.e.10 : καὶ ἀποτρέποι ἑαυτόν, καὶ τέως μὲν μάχοιτό τε καὶ παρα– 45796 Resp.440.a.1 : καλύπτοιτο, κρατούμενος δ´ οὖν ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας, διελκύσας 45797 Resp.440.a.2 : τοὺς ὀφθαλμούς, προσδραμὼν πρὸς τοὺς νεκρούς, "Ἰδοὺ ὑμῖν," 45798 Resp.440.a.3 : ἔφη, "ὦ κακοδαίμονες, ἐμπλήσθητε τοῦ καλοῦ θεάματος." 45799 Resp.440.a.4 : Ἤκουσα, ἔφη, καὶ αὐτός. 45800 Resp.440.a.5 : Οὗτος μέντοι, ἔφην, ὁ λόγος σημαίνει τὴν ὀργὴν πολε– 45801 Resp.440.a.6 : μεῖν ἐνίοτε ταῖς ἐπιθυμίαις ὡς ἄλλο ὂν ἄλλῳ. 45802 Resp.440.a.7 : Σημαίνει γάρ, ἔφη. 45803 Resp.440.a.8 : Οὐκοῦν καὶ ἄλλοθι, ἔφην, πολλαχοῦ αἰσθανόμεθα, ὅταν 45804 Resp.440.b.1 : βιάζωνταί τινα παρὰ τὸν λογισμὸν ἐπιθυμίαι, λοιδοροῦντά 45805 Resp.440.b.2 : τε αὑτὸν καὶ θυμούμενον τῷ βιαζομένῳ ἐν αὑτῷ, καὶ ὥσπερ 45806 Resp.440.b.3 : δυοῖν στασιαζόντοιν σύμμαχον τῷ λόγῳ γιγνόμενον τὸν 45807 Resp.440.b.4 : θυμὸν τοῦ τοιούτου; ταῖς δ´ ἐπιθυμίαις αὐτὸν κοινωνήσαντα, 45808 Resp.440.b.5 : αἱροῦντος λόγου μὴ δεῖν ἀντιπράττειν, οἶμαί σε οὐκ ἂν 45809 Resp.440.b.6 : φάναι γενομένου ποτὲ ἐν σαυτῷ τοῦ τοιούτου αἰσθέσθαι, 45810 Resp.440.b.7 : οἶμαι δ´ οὐδ´ ἐν ἄλλῳ. 45811 Resp.440.b.8 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἔφη. 45812 Resp.440.c.1 : Τί δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὅταν τις οἴηται ἀδικεῖν; οὐχ ὅσῳ ἂν 45813 Resp.440.c.2 : γενναιότερος ᾖ, τοσούτῳ ἧττον δύναται ὀργίζεσθαι καὶ 45814 Resp.440.c.3 : πεινῶν καὶ ῥιγῶν καὶ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων πάσχων 45815 Resp.440.c.4 : ὑπ´ ἐκείνου ὃν ἂν οἴηται δικαίως ταῦτα δρᾶν, καί, ὃ λέγω, 45816 Resp.440.c.5 : οὐκ ἐθέλει πρὸς τοῦτον αὐτοῦ ἐγείρεσθαι ὁ θυμός; 45817 Resp.440.c.6 : Ἀληθῆ, ἔφη. 45818 Resp.440.c.7 : Τί δὲ ὅταν ἀδικεῖσθαί τις ἡγῆται; οὐκ ἐν τούτῳ ζεῖ τε 45819 Resp.440.c.8 : καὶ χαλεπαίνει καὶ συμμαχεῖ τῷ δοκοῦντι δικαίῳ καί, διὰ 45820 Resp.440.c.9 : τὸ πεινῆν καὶ διὰ τὸ ῥιγοῦν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα πάσχειν, 45821 Resp.440.d.1 : ὑπομένων καὶ νικᾷ καὶ οὐ λήγει τῶν γενναίων, πρὶν ἂν ἢ 45822 Resp.440.d.2 : διαπράξηται ἢ τελευτήσῃ ἢ ὥσπερ κύων ὑπὸ νομέως ὑπὸ 45823 Resp.440.d.3 : τοῦ λόγου τοῦ παρ´ αὑτῷ ἀνακληθεὶς πραϋνθῇ; 45824 Resp.440.d.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, ἔοικε τούτῳ ᾧ λέγεις· καίτοι γ´ ἐν 45825 Resp.440.d.5 : τῇ ἡμετέρᾳ πόλει τοὺς ἐπικούρους ὥσπερ κύνας ἐθέμεθα 45826 Resp.440.d.6 : ὑπηκόους τῶν ἀρχόντων ὥσπερ ποιμένων πόλεως. 45827 Resp.440.d.7 : Καλῶς γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, νοεῖς ὃ βούλομαι λέγειν. ἀλλ´ 45828 Resp.440.d.8 : ἦ πρὸς τούτῳ καὶ τόδε ἐνθυμῇ; 45829 Resp.440.e.1 : Τὸ ποῖον; 45830 Resp.440.e.2 : Ὅτι τοὐναντίον ἢ ἀρτίως ἡμῖν φαίνεται περὶ τοῦ 45831 Resp.440.e.3 : θυμοειδοῦς. τότε μὲν γὰρ ἐπιθυμητικόν τι αὐτὸ ᾠόμεθα 45832 Resp.440.e.4 : εἶναι, νῦν δὲ πολλοῦ δεῖν φαμεν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον 45833 Resp.440.e.5 : αὐτὸ ἐν τῇ τῆς ψυχῆς στάσει τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρὸς τὸ 45834 Resp.440.e.6 : λογιστικόν. 45835 Resp.440.e.7 : Παντάπασιν, ἔφη. 45836 Resp.440.e.8 : Ἆρ´ οὖν ἕτερον ὂν καὶ τούτου, ἢ λογιστικοῦ τι εἶδος, 45837 Resp.440.e.9 : ὥστε μὴ τρία ἀλλὰ δύο εἴδη εἶναι ἐν ψυχῇ, λογιστικὸν καὶ 45838 Resp.440.e.10 : ἐπιθυμητικόν; ἢ καθάπερ ἐν τῇ πόλει συνεῖχεν αὐτὴν τρία 45839 Resp.441.a.1 : ὄντα γένη, χρηματιστικόν, ἐπικουρητικόν, βουλευτικόν, οὕτως 45840 Resp.441.a.2 : καὶ ἐν ψυχῇ τρίτον τοῦτό ἐστι τὸ θυμοειδές, ἐπίκουρον ὂν 45841 Resp.441.a.3 : τῷ λογιστικῷ φύσει, ἐὰν μὴ ὑπὸ κακῆς τροφῆς διαφθαρῇ; 45842 Resp.441.a.4 : Ἀνάγκη, ἔφη, τρίτον. 45843 Resp.441.a.5 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, ἄν γε τοῦ λογιστικοῦ ἄλλο τι φανῇ, 45844 Resp.441.a.6 : ὥσπερ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ ἐφάνη ἕτερον ὄν. 45845 Resp.441.a.7 : Ἀλλ´ οὐ χαλεπόν, ἔφη, φανῆναι· καὶ γὰρ ἐν τοῖς παιδίοις 45846 Resp.441.a.8 : τοῦτό γ´ ἄν τις ἴδοι, ὅτι θυμοῦ μὲν εὐθὺς γενόμενα μεστά 45847 Resp.441.a.9 : ἐστι, λογισμοῦ δ´ ἔνιοι μὲν ἔμοιγε δοκοῦσιν οὐδέποτε μετα– 45848 Resp.441.b.1 : λαμβάνειν, οἱ δὲ πολλοὶ ὀψέ ποτε. 45849 Resp.441.b.2 : Ναὶ μὰ Δί´, ἦν δ´ ἐγώ, καλῶς γε εἶπες. ἔτι δὲ ἐν τοῖς 45850 Resp.441.b.3 : θηρίοις ἄν τις ἴδοι ὃ λέγεις, ὅτι οὕτως ἔχει. πρὸς δὲ 45851 Resp.441.b.4 : τούτοις καὶ ὃ ἄνω που [ἐκεῖ] εἴπομεν, τὸ τοῦ Ὁμήρου 45852 Resp.441.b.5 : μαρτυρήσει, τὸ— 45853 Resp.441.b.5 : 45854 Resp.441.b.6 : στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ· 45855 Resp.441.b.6 : 45856 Resp.441.b.7 : ἐνταῦθα γὰρ δὴ σαφῶς ὡς ἕτερον ἑτέρῳ ἐπιπλῆττον πε– 45857 Resp.441.c.1 : ποίηκεν Ὅμηρος τὸ ἀναλογισάμενον περὶ τοῦ βελτίονός τε 45858 Resp.441.c.2 : καὶ χείρονος τῷ ἀλογίστως θυμουμένῳ. 45859 Resp.441.c.3 : Κομιδῇ, ἔφη, ὀρθῶς λέγεις. 45860 Resp.441.c.4 : Ταῦτα μὲν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, μόγις διανενεύκαμεν, καὶ 45861 Resp.441.c.5 : ἡμῖν ἐπιεικῶς ὡμολόγηται τὰ αὐτὰ μὲν ἐν πόλει, τὰ αὐτὰ 45862 Resp.441.c.6 : δ´ ἐν ἑνὸς ἑκάστου τῇ ψυχῇ γένη ἐνεῖναι καὶ ἴσα τὸν 45863 Resp.441.c.7 : ἀριθμόν. 45864 Resp.441.c.8 : Ἔστι ταῦτα. 45865 Resp.441.c.9 : Οὐκοῦν ἐκεῖνό γε ἤδη ἀναγκαῖον, ὡς πόλις ἦν σοφὴ καὶ 45866 Resp.441.c.10 : ᾧ, οὕτω καὶ τὸν ἰδιώτην καὶ τούτῳ σοφὸν εἶναι; 45867 Resp.441.c.11 : Τί μήν; 45868 Resp.441.d.1 : Καὶ ᾧ δὴ ἀνδρεῖος ἰδιώτης καὶ ὥς, τούτῳ καὶ πόλιν 45869 Resp.441.d.2 : ἀνδρείαν καὶ οὕτως, καὶ τἆλλα πάντα πρὸς ἀρετὴν ὡσαύτως 45870 Resp.441.d.3 : ἀμφότερα ἔχειν; 45871 Resp.441.d.4 : Ἀνάγκη. 45872 Resp.441.d.5 : Καὶ δίκαιον δή, ὦ Γλαύκων, οἶμαι φήσομεν ἄνδρα εἶναι 45873 Resp.441.d.6 : τῷ αὐτῷ τρόπῳ ᾧπερ καὶ πόλις ἦν δικαία. 45874 Resp.441.d.7 : Καὶ τοῦτο πᾶσα ἀνάγκη. 45875 Resp.441.d.8 : Ἀλλ´ οὔ πῃ μὴν τοῦτό γε ἐπιλελήσμεθα, ὅτι ἐκείνη γε 45876 Resp.441.d.9 : τῷ τὸ ἑαυτοῦ ἕκαστον ἐν αὐτῇ πράττειν τριῶν ὄντων γενῶν 45877 Resp.441.d.10 : δικαία ἦν. 45878 Resp.441.d.11 : Οὔ μοι δοκοῦμεν, ἔφη, ἐπιλελῆσθαι. 45879 Resp.441.d.12 : Μνημονευτέον ἄρα ἡμῖν ὅτι καὶ ἡμῶν ἕκαστος, ὅτου ἂν 45880 Resp.441.e.1 : τὰ αὑτοῦ ἕκαστον τῶν ἐν αὐτῷ πράττῃ, οὗτος δίκαιός τε 45881 Resp.441.e.2 : ἔσται καὶ τὰ αὑτοῦ πράττων. 45882 Resp.441.e.3 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς, μνημονευτέον. 45883 Resp.441.e.4 : Οὐκοῦν τῷ μὲν λογιστικῷ ἄρχειν προσήκει, σοφῷ ὄντι 45884 Resp.441.e.5 : καὶ ἔχοντι τὴν ὑπὲρ ἁπάσης τῆς ψυχῆς προμήθειαν, τῷ δὲ 45885 Resp.441.e.6 : θυμοειδεῖ ὑπηκόῳ εἶναι καὶ συμμάχῳ τούτου; 45886 Resp.441.e.7 : Πάνυ γε. 45887 Resp.441.e.8 : Ἆρ´ οὖν οὐχ, ὥσπερ ἐλέγομεν, μουσικῆς καὶ γυμναστικῆς 45888 Resp.441.e.9 : κρᾶσις σύμφωνα αὐτὰ ποιήσει, τὸ μὲν ἐπιτείνουσα καὶ 45889 Resp.442.a.1 : τρέφουσα λόγοις τε καλοῖς καὶ μαθήμασιν, τὸ δὲ ἀνιεῖσα 45890 Resp.442.a.2 : παραμυθουμένη, ἡμεροῦσα ἁρμονίᾳ τε καὶ ῥυθμῷ; 45891 Resp.442.a.3 : Κομιδῇ γε, ἦ δ´ ὅς. 45892 Resp.442.a.4 : Καὶ τούτω δὴ οὕτω τραφέντε καὶ ὡς ἀληθῶς τὰ αὑτῶν 45893 Resp.442.a.5 : μαθόντε καὶ παιδευθέντε προστήσεσθον τοῦ ἐπιθυμητικοῦ—ὃ 45894 Resp.442.a.6 : δὴ πλεῖστον τῆς ψυχῆς ἐν ἑκάστῳ ἐστὶ καὶ χρημάτων φύσει 45895 Resp.442.a.7 : ἀπληστότατον—ὃ τηρήσετον μὴ τῷ πίμπλασθαι τῶν περὶ 45896 Resp.442.a.8 : τὸ σῶμα καλουμένων ἡδονῶν πολὺ καὶ ἰσχυρὸν γενόμενον 45897 Resp.442.b.1 : οὐκ αὖ τὰ αὑτοῦ πράττῃ, ἀλλὰ καταδουλώσασθαι καὶ ἄρχειν 45898 Resp.442.b.2 : ἐπιχειρήσῃ ὧν οὐ προσῆκον αὐτῷ γένει, καὶ σύμπαντα τὸν 45899 Resp.442.b.3 : βίον πάντων ἀνατρέψῃ. 45900 Resp.442.b.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 45901 Resp.442.b.5 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τοὺς ἔξωθεν πολεμίους τούτω ἂν 45902 Resp.442.b.6 : κάλλιστα φυλαττοίτην ὑπὲρ ἁπάσης τῆς ψυχῆς τε καὶ 45903 Resp.442.b.7 : τοῦ σώματος, τὸ μὲν βουλευόμενον, τὸ δὲ προπολεμοῦν, 45904 Resp.442.b.8 : ἑπόμενον [δὲ] τῷ ἄρχοντι καὶ τῇ ἀνδρείᾳ ἐπιτελοῦν τὰ 45905 Resp.442.b.9 : βουλευθέντα; 45906 Resp.442.b.10 : Ἔστι ταῦτα. 45907 Resp.442.b.11 : Καὶ ἀνδρεῖον δὴ οἶμαι τούτῳ τῷ μέρει καλοῦμεν ἕνα 45908 Resp.442.c.1 : ἕκαστον, ὅταν αὐτοῦ τὸ θυμοειδὲς διασῴζῃ διά τε λυπῶν 45909 Resp.442.c.2 : καὶ ἡδονῶν τὸ ὑπὸ τῶν λόγων παραγγελθὲν δεινόν τε 45910 Resp.442.c.3 : καὶ μή. 45911 Resp.442.c.4 : Ὀρθῶς γ´, ἔφη. 45912 Resp.442.c.5 : Σοφὸν δέ γε ἐκείνῳ τῷ σμικρῷ μέρει, τῷ ὃ ἦρχέν τ´ ἐν 45913 Resp.442.c.6 : αὐτῷ καὶ ταῦτα παρήγγελλεν, ἔχον αὖ κἀκεῖνο ἐπιστήμην 45914 Resp.442.c.7 : ἐν αὑτῷ τὴν τοῦ συμφέροντος ἑκάστῳ τε καὶ ὅλῳ τῷ κοινῷ 45915 Resp.442.c.8 : σφῶν αὐτῶν τριῶν ὄντων. 45916 Resp.442.c.9 : Πάνυ μὲν οὖν. 45917 Resp.442.c.10 : Τί δέ; σώφρονα οὐ τῇ φιλίᾳ καὶ συμφωνίᾳ τῇ αὐτῶν 45918 Resp.442.c.11 : τούτων, ὅταν τό τε ἄρχον καὶ τὼ ἀρχομένω τὸ λογιστικὸν 45919 Resp.442.d.1 : ὁμοδοξῶσι δεῖν ἄρχειν καὶ μὴ στασιάζωσιν αὐτῷ; 45920 Resp.442.d.2 : Σωφροσύνη γοῦν, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἄλλο τί ἐστιν ἢ τοῦτο, 45921 Resp.442.d.3 : πόλεώς τε καὶ ἰδιώτου. 45922 Resp.442.d.4 : Ἀλλὰ μὲν δὴ δίκαιός γε, ᾧ πολλάκις λέγομεν, τούτῳ καὶ 45923 Resp.442.d.5 : οὕτως ἔσται. 45924 Resp.442.d.6 : Πολλὴ ἀνάγκη. 45925 Resp.442.d.7 : Τί οὖν; εἶπον ἐγώ· μή πῃ ἡμῖν ἀπαμβλύνεται ἄλλο τι 45926 Resp.442.d.8 : δικαιοσύνη δοκεῖν εἶναι ἢ ὅπερ ἐν τῇ πόλει ἐφάνη; 45927 Resp.442.d.9 : Οὐκ ἔμοιγε, ἔφη, δοκεῖ. 45928 Resp.442.d.10 : Ὧδε γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, παντάπασιν ἂν βεβαιωσαίμεθα 45929 Resp.442.e.1 : εἴ τι ἡμῶν ἔτι ἐν τῇ ψυχῇ ἀμφισβητεῖ, τὰ φορτικὰ αὐτῷ 45930 Resp.442.e.2 : προσφέροντες. 45931 Resp.442.e.3 : Ποῖα δή; 45932 Resp.442.e.4 : Οἷον εἰ δέοι ἡμᾶς ἀνομολογεῖσθαι περί τε ἐκείνης τῆς 45933 Resp.442.e.5 : πόλεως καὶ τοῦ ἐκείνῃ ὁμοίως πεφυκότος τε καὶ τεθραμμένου 45934 Resp.442.e.6 : ἀνδρός, εἰ δοκεῖ ἂν παρακαταθήκην χρυσίου ἢ ἀργυρίου 45935 Resp.442.e.7 : δεξάμενος ὁ τοιοῦτος ἀποστερῆσαι, τίν´ ἂν οἴει οἰηθῆναι 45936 Resp.443.a.1 : τοῦτον αὐτὸ δρᾶσαι μᾶλλον ἢ ὅσοι μὴ τοιοῦτοι; 45937 Resp.443.a.2 : Οὐδέν´ ἄν, ἔφη. 45938 Resp.443.a.3 : Οὐκοῦν καὶ ἱεροσυλιῶν καὶ κλοπῶν καὶ προδοσιῶν, ἢ 45939 Resp.443.a.4 : ἰδίᾳ ἑταίρων ἢ δημοσίᾳ πόλεων, ἐκτὸς ἂν οὗτος εἴη; 45940 Resp.443.a.5 : ἐκτός. 45941 Resp.443.a.6 : Καὶ μὴν οὐδ´ ὁπωστιοῦν γ´ ἂν ἄπιστος ἢ κατὰ ὅρκους ἢ 45942 Resp.443.a.7 : κατὰ τὰς ἄλλας ὁμολογίας. 45943 Resp.443.a.8 : Πῶς γὰρ ἄν; 45944 Resp.443.a.9 : Μοιχεῖαί γε μὴν καὶ γονέων ἀμέλειαι καὶ θεῶν ἀθερα– 45945 Resp.443.a.10 : πευσίαι παντὶ ἄλλῳ μᾶλλον ἢ τῷ τοιούτῳ προσήκουσι. 45946 Resp.443.a.11 : Παντὶ μέντοι, ἔφη. 45947 Resp.443.b.1 : Οὐκοῦν τούτων πάντων αἴτιον ὅτι αὐτοῦ τῶν ἐν αὐτῷ 45948 Resp.443.b.2 : ἕκαστον τὰ αὑτοῦ πράττει ἀρχῆς τε πέρι καὶ τοῦ ἄρχεσθαι; 45949 Resp.443.b.3 : Τοῦτο μὲν οὖν, καὶ οὐδὲν ἄλλο. 45950 Resp.443.b.4 : Ἔτι τι οὖν ἕτερον ζητεῖς δικαιοσύνην εἶναι ἢ ταύτην τὴν 45951 Resp.443.b.5 : δύναμιν ἣ τοὺς τοιούτους ἄνδρας τε παρέχεται καὶ πόλεις; 45952 Resp.443.b.6 : Μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἔγωγε. 45953 Resp.443.b.7 : Τέλεον ἄρα ἡμῖν τὸ ἐνύπνιον ἀποτετέλεσται, ὃ ἔφαμεν 45954 Resp.443.b.8 : ὑποπτεῦσαι ὡς εὐθὺς ἀρχόμενοι τῆς πόλεως οἰκίζειν κατὰ 45955 Resp.443.c.1 : θεόν τινα εἰς ἀρχήν τε καὶ τύπον τινὰ τῆς δικαιοσύνης 45956 Resp.443.c.2 : κινδυνεύομεν ἐμβεβηκέναι. 45957 Resp.443.c.3 : Παντάπασιν μὲν οὖν. 45958 Resp.443.c.4 : Τὸ δέ γε ἦν ἄρα, ὦ Γλαύκων—δι´ ὃ καὶ ὠφελεῖ—εἴδωλόν 45959 Resp.443.c.5 : τι τῆς δικαιοσύνης, τὸ τὸν μὲν σκυτοτομικὸν φύσει ὀρθῶς 45960 Resp.443.c.6 : ἔχειν σκυτοτομεῖν καὶ ἄλλο μηδὲν πράττειν, τὸν δὲ τεκτονικὸν 45961 Resp.443.c.7 : τεκταίνεσθαι, καὶ τἆλλα δὴ οὕτως. 45962 Resp.443.c.8 : Φαίνεται. 45963 Resp.443.c.9 : Τὸ δέ γε ἀληθές, τοιοῦτόν τι ἦν, ὡς ἔοικεν, ἡ δικαιοσύνη 45964 Resp.443.c.10 : ἀλλ´ οὐ περὶ τὴν ἔξω πρᾶξιν τῶν αὑτοῦ, ἀλλὰ περὶ τὴν 45965 Resp.443.d.1 : ἐντός, ὡς ἀληθῶς περὶ ἑαυτὸν καὶ τὰ ἑαυτοῦ, μὴ ἐάσαντα 45966 Resp.443.d.2 : τἀλλότρια πράττειν ἕκαστον ἐν αὑτῷ μηδὲ πολυπραγμονεῖν 45967 Resp.443.d.3 : πρὸς ἄλληλα τὰ ἐν τῇ ψυχῇ γένη, ἀλλὰ τῷ ὄντι τὰ οἰκεῖα 45968 Resp.443.d.4 : εὖ θέμενον καὶ ἄρξαντα αὐτὸν αὑτοῦ καὶ κοσμήσαντα καὶ 45969 Resp.443.d.5 : φίλον γενόμενον ἑαυτῷ καὶ συναρμόσαντα τρία ὄντα, ὥσπερ 45970 Resp.443.d.6 : ὅρους τρεῖς ἁρμονίας ἀτεχνῶς, νεάτης τε καὶ ὑπάτης καὶ 45971 Resp.443.d.7 : μέσης, καὶ εἰ ἄλλα ἄττα μεταξὺ τυγχάνει ὄντα, πάντα ταῦτα 45972 Resp.443.e.1 : συνδήσαντα καὶ παντάπασιν ἕνα γενόμενον ἐκ πολλῶν, 45973 Resp.443.e.2 : σώφρονα καὶ ἡρμοσμένον, οὕτω δὴ πράττειν ἤδη, ἐάν τι 45974 Resp.443.e.3 : πράττῃ ἢ περὶ χρημάτων κτῆσιν ἢ περὶ σώματος θεραπείαν 45975 Resp.443.e.4 : ἢ καὶ πολιτικόν τι ἢ περὶ τὰ ἴδια συμβόλαια, ἐν πᾶσι τού– 45976 Resp.443.e.5 : τοις ἡγούμενον καὶ ὀνομάζοντα δικαίαν μὲν καὶ καλὴν πρᾶξιν 45977 Resp.443.e.6 : ἣ ἂν ταύτην τὴν ἕξιν σῴζῃ τε καὶ συναπεργάζηται, σοφίαν 45978 Resp.443.e.7 : δὲ τὴν ἐπιστατοῦσαν ταύτῃ τῇ πράξει ἐπιστήμην, ἄδικον δὲ 45979 Resp.444.a.1 : πρᾶξιν ἣ ἂν ἀεὶ ταύτην λύῃ, ἀμαθίαν δὲ τὴν ταύτῃ αὖ 45980 Resp.444.a.2 : ἐπιστατοῦσαν δόξαν. 45981 Resp.444.a.3 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς, ὦ Σώκρατες, ἀληθῆ λέγεις. 45982 Resp.444.a.4 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὸν μὲν δίκαιον καὶ ἄνδρα καὶ πόλιν 45983 Resp.444.a.5 : καὶ δικαιοσύνην, ὃ τυγχάνει ἐν αὐτοῖς ὄν, εἰ φαῖμεν 45984 Resp.444.a.6 : ηὑρηκέναι, οὐκ ἂν πάνυ τι οἶμαι δόξαιμεν ψεύδεσθαι. 45985 Resp.444.a.7 : Μὰ Δία οὐ μέντοι, ἔφη. 45986 Resp.444.a.8 : Φῶμεν ἄρα; 45987 Resp.444.a.9 : Φῶμεν. 45988 Resp.444.a.10 : Ἔστω δή, ἦν δ´ ἐγώ· μετὰ γὰρ τοῦτο σκεπτέον οἶμαι 45989 Resp.444.a.11 : ἀδικίαν. 45990 Resp.444.a.12 : Δῆλον. 45991 Resp.444.b.1 : Οὐκοῦν στάσιν τινὰ αὖ τριῶν ὄντων τούτων δεῖ αὐτὴν 45992 Resp.444.b.2 : εἶναι καὶ πολυπραγμοσύνην καὶ ἀλλοτριοπραγμοσύνην καὶ 45993 Resp.444.b.3 : ἐπανάστασιν μέρους τινὸς τῷ ὅλῳ τῆς ψυχῆς, ἵν´ ἄρχῃ ἐν 45994 Resp.444.b.4 : αὐτῇ οὐ προσῆκον, ἀλλὰ τοιούτου ὄντος φύσει οἵου πρέπειν 45995 Resp.444.b.5 : αὐτῷ δουλεύειν, τῷ δ´ οὐ δουλεύειν ἀρχικοῦ γένους ὄντι; 45996 Resp.444.b.6 : τοιαῦτ´ ἄττα οἶμαι φήσομεν καὶ τὴν τούτων ταραχὴν καὶ 45997 Resp.444.b.7 : πλάνην εἶναι τήν τε ἀδικίαν καὶ ἀκολασίαν καὶ δειλίαν καὶ 45998 Resp.444.b.8 : ἀμαθίαν καὶ συλλήβδην πᾶσαν κακίαν. 45999 Resp.444.b.9 : Αὐτὰ μὲν οὖν ταῦτα, ἔφη. 46000 Resp.444.c.1 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ ἄδικα πράττειν καὶ τὸ ἀδικεῖν 46001 Resp.444.c.2 : καὶ αὖ τὸ δίκαια ποιεῖν, ταῦτα πάντα τυγχάνει ὄντα κατά– 46002 Resp.444.c.3 : δηλα ἤδη σαφῶς, εἴπερ καὶ ἡ ἀδικία τε καὶ δικαιοσύνη; 46003 Resp.444.c.4 : Πῶς δή; 46004 Resp.444.c.5 : Ὅτι, ἦν δ´ ἐγώ, τυγχάνει οὐδὲν διαφέροντα τῶν ὑγιεινῶν 46005 Resp.444.c.6 : τε καὶ νοσωδῶν, ὡς ἐκεῖνα ἐν σώματι, ταῦτα ἐν ψυχῇ. 46006 Resp.444.c.7 : Πῇ; ἔφη. 46007 Resp.444.c.8 : Τὰ μέν που ὑγιεινὰ ὑγίειαν ἐμποιεῖ, τὰ δὲ νοσώδη νόσον. 46008 Resp.444.c.9 : Ναί. 46009 Resp.444.c.10 : Οὐκοῦν καὶ τὸ μὲν δίκαια πράττειν δικαιοσύνην ἐμποιεῖ, 46010 Resp.444.d.1 : τὸ δ´ ἄδικα ἀδικίαν; 46011 Resp.444.d.2 : Ἀνάγκη. 46012 Resp.444.d.3 : Ἔστι δὲ τὸ μὲν ὑγίειαν ποιεῖν τὰ ἐν τῷ σώματι κατὰ 46013 Resp.444.d.4 : φύσιν καθιστάναι κρατεῖν τε καὶ κρατεῖσθαι ὑπ´ ἀλλήλων, 46014 Resp.444.d.5 : τὸ δὲ νόσον παρὰ φύσιν ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι ἄλλο ὑπ´ 46015 Resp.444.d.6 : ἄλλου. 46016 Resp.444.d.7 : Ἔστι γάρ. 46017 Resp.444.d.8 : Οὐκοῦν αὖ, ἔφην, τὸ δικαιοσύνην ἐμποιεῖν τὰ ἐν τῇ ψυχῇ 46018 Resp.444.d.9 : κατὰ φύσιν καθιστάναι κρατεῖν τε καὶ κρατεῖσθαι ὑπ´ ἀλλή– 46019 Resp.444.d.10 : λων, τὸ δὲ ἀδικίαν παρὰ φύσιν ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι 46020 Resp.444.d.11 : ἄλλο ὑπ´ ἄλλου; 46021 Resp.444.d.12 : Κομιδῇ, ἔφη. 46022 Resp.444.d.13 : Ἀρετὴ μὲν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ὑγίειά τέ τις ἂν εἴη καὶ 46023 Resp.444.e.1 : κάλλος καὶ εὐεξία ψυχῆς, κακία δὲ νόσος τε καὶ αἶσχος καὶ 46024 Resp.444.e.2 : ἀσθένεια. 46025 Resp.444.e.3 : Ἔστιν οὕτω. 46026 Resp.444.e.4 : Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ τὰ μὲν καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς 46027 Resp.444.e.5 : κτῆσιν φέρει, τὰ δ´ αἰσχρὰ εἰς κακίας; 46028 Resp.444.e.6 : Ἀνάγκη. 46029 Resp.444.e.7 : Τὸ δὴ λοιπὸν ἤδη, ὡς ἔοικεν, ἡμῖν ἐστι σκέψασθαι 46030 Resp.445.a.1 : πότερον αὖ λυσιτελεῖ δίκαιά τε πράττειν καὶ καλὰ ἐπιτη– 46031 Resp.445.a.2 : δεύειν καὶ εἶναι δίκαιον, ἐάντε λανθάνῃ ἐάντε μὴ τοιοῦτος 46032 Resp.445.a.3 : ὤν, ἢ ἀδικεῖν τε καὶ ἄδικον εἶναι, ἐάνπερ μὴ διδῷ δίκην 46033 Resp.445.a.4 : μηδὲ βελτίων γίγνηται κολαζόμενος. 46034 Resp.445.a.5 : Ἀλλ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, γελοῖον ἔμοιγε φαίνεται τὸ 46035 Resp.445.a.6 : σκέμμα γίγνεσθαι ἤδη, εἰ τοῦ μὲν σώματος τῆς φύσεως 46036 Resp.445.a.7 : διαφθειρομένης δοκεῖ οὐ βιωτὸν εἶναι οὐδὲ μετὰ πάντων 46037 Resp.445.a.8 : σιτίων τε καὶ ποτῶν καὶ παντὸς πλούτου καὶ πάσης ἀρχῆς, 46038 Resp.445.a.9 : τῆς δὲ αὐτοῦ τούτου ᾧ ζῶμεν φύσεως ταραττομένης καὶ 46039 Resp.445.b.1 : διαφθειρομένης βιωτὸν ἄρα ἔσται, ἐάνπερ τις ποιῇ ὃ ἂν 46040 Resp.445.b.2 : βουληθῇ ἄλλο πλὴν τοῦτο ὁπόθεν κακίας μὲν καὶ ἀδικίας 46041 Resp.445.b.3 : ἀπαλλαγήσεται, δικαιοσύνην δὲ καὶ ἀρετὴν κτήσεται, ἐπει– 46042 Resp.445.b.4 : δήπερ ἐφάνη γε ὄντα ἑκάτερα οἷα ἡμεῖς διεληλύθαμεν. 46043 Resp.445.b.5 : Γελοῖον γάρ, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ ὅμως ἐπείπερ ἐνταῦθα ἐλη– 46044 Resp.445.b.6 : λύθαμεν, ὅσον οἷόν τε σαφέστατα κατιδεῖν ὅτι ταῦτα οὕτως 46045 Resp.445.b.7 : ἔχει οὐ χρὴ ἀποκάμνειν. 46046 Resp.445.b.8 : Ἥκιστα, νὴ τὸν Δία, ἔφη, πάντων ἀποκμητέον. 46047 Resp.445.c.1 : Δεῦρό νυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἵνα καὶ ἴδῃς ὅσα καὶ εἴδη ἔχει ἡ 46048 Resp.445.c.2 : κακία, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἅ γε δὴ καὶ ἄξια θέας. 46049 Resp.445.c.3 : Ἕπομαι, ἔφη· μόνον λέγε. 46050 Resp.445.c.4 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ ἀπὸ σκοπιᾶς μοι φαίνεται, 46051 Resp.445.c.5 : ἐπειδὴ ἐνταῦθα ἀναβεβήκαμεν τοῦ λόγου, ἓν μὲν εἶναι εἶδος 46052 Resp.445.c.6 : τῆς ἀρετῆς, ἄπειρα δὲ τῆς κακίας, τέτταρα δ´ ἐν αὐτοῖς ἄττα 46053 Resp.445.c.7 : ὧν καὶ ἄξιον ἐπιμνησθῆναι. 46054 Resp.445.c.8 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 46055 Resp.445.c.9 : Ὅσοι, ἦν δ´ ἐγώ, πολιτειῶν τρόποι εἰσὶν εἴδη ἔχοντες, 46056 Resp.445.c.10 : τοσοῦτοι κινδυνεύουσι καὶ ψυχῆς τρόποι εἶναι. 46057 Resp.445.c.11 : Πόσοι δή; 46058 Resp.445.d.1 : Πέντε μέν, ἦν δ´ ἐγώ, πολιτειῶν, πέντε δὲ ψυχῆς. 46059 Resp.445.d.2 : Λέγε, ἔφη, τίνες. 46060 Resp.445.d.3 : Λέγω, εἶπον, ὅτι εἷς μὲν οὗτος ὃν ἡμεῖς διεληλύθαμεν 46061 Resp.445.d.4 : πολιτείας εἴη ἂν τρόπος, ἐπονομασθείη δ´ ἂν καὶ διχῇ· 46062 Resp.445.d.5 : ἐγγενομένου μὲν γὰρ ἀνδρὸς ἑνὸς ἐν τοῖς ἄρχουσι διαφέ– 46063 Resp.445.d.6 : ροντος βασιλεία ἂν κληθείη, πλειόνων δὲ ἀριστοκρατία. 46064 Resp.445.d.7 : Ἀληθῆ, ἔφη. 46065 Resp.445.d.8 : Τοῦτο μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἓν εἶδος λέγω· οὔτε γὰρ ἂν 46066 Resp.445.e.1 : πλείους οὔτε εἷς ἐγγενόμενοι κινήσειεν ἂν τῶν ἀξίων λόγου 46067 Resp.445.e.2 : νόμων τῆς πόλεως, τροφῇ τε καὶ παιδείᾳ χρησάμενος ᾗ 46068 Resp.445.e.3 : διήλθομεν. 46069 Resp.445.e.4 : Οὐ γὰρ εἰκός, ἔφη. 46070 Resp.449.a.1 : Ἀγαθὴν μὲν τοίνυν τὴν τοιαύτην πόλιν τε καὶ πολιτείαν 46071 Resp.449.a.2 : καὶ ὀρθὴν καλῶ, καὶ ἄνδρα τὸν τοιοῦτον· κακὰς δὲ τὰς ἄλλας 46072 Resp.449.a.3 : καὶ ἡμαρτημένας, εἴπερ αὕτη ὀρθή, περί τε πόλεων διοικήσεις 46073 Resp.449.a.4 : καὶ περὶ ἰδιωτῶν ψυχῆς τρόπου κατασκευήν, ἐν τέτταρσι 46074 Resp.449.a.5 : πονηρίας εἴδεσιν οὔσας. 46075 Resp.449.a.6 : Ποίας δὴ ταύτας; ἔφη. 46076 Resp.449.a.7 : Καὶ ἐγὼ μὲν ᾖα τὰς ἐφεξῆς ἐρῶν, ὥς μοι ἐφαίνοντο 46077 Resp.449.b.1 : ἕκασται ἐξ ἀλλήλων μεταβαίνειν· ὁ δὲ Πολέμαρχος— 46078 Resp.449.b.2 : σμικρὸν γὰρ ἀπωτέρω τοῦ Ἀδειμάντου καθῆστο—ἐκτείνας 46079 Resp.449.b.3 : τὴν χεῖρα καὶ λαβόμενος τοῦ ἱματίου ἄνωθεν αὐτοῦ παρὰ 46080 Resp.449.b.4 : τὸν ὦμον, ἐκεῖνόν τε προσηγάγετο καὶ προτείνας ἑαυτὸν 46081 Resp.449.b.5 : ἔλεγεν ἄττα προσκεκυφώς, ὧν ἄλλο μὲν οὐδὲν κατηκούσαμεν, 46082 Resp.449.b.6 : τόδε δέ· Ἀφήσομεν οὖν, ἔφη, ἢ τί δράσομεν; 46083 Resp.449.b.7 : Ἥκιστά γε, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος μέγα ἤδη λέγων. 46084 Resp.449.b.8 : Καὶ ἐγώ, Τί μάλιστα, ἔφην, ὑμεῖς οὐκ ἀφίετε; 46085 Resp.449.b.9 : Σέ, ἦ δ´ ὅς. 46086 Resp.449.c.1 : Ὅτι, ἐγὼ εἶπον, τί μάλιστα; 46087 Resp.449.c.2 : Ἀπορρᾳθυμεῖν ἡμῖν δοκεῖς, ἔφη, καὶ εἶδος ὅλον οὐ τὸ 46088 Resp.449.c.3 : ἐλάχιστον ἐκκλέπτειν τοῦ λόγου ἵνα μὴ διέλθῃς, καὶ λήσειν 46089 Resp.449.c.4 : οἰηθῆναι εἰπὼν αὐτὸ φαύλως, ὡς ἄρα περὶ γυναικῶν τε καὶ 46090 Resp.449.c.5 : παίδων παντὶ δῆλον ὅτι κοινὰ τὰ φίλων ἔσται. 46091 Resp.449.c.6 : Οὐκοῦν ὀρθῶς, ἔφην, ὦ Ἀδείμαντε; 46092 Resp.449.c.7 : Ναί, ἦ δ´ ὅς. ἀλλὰ τὸ ὀρθῶς τοῦτο, ὥσπερ τἆλλα, λόγου 46093 Resp.449.c.8 : δεῖται τίς ὁ τρόπος τῆς κοινωνίας· πολλοὶ γὰρ ἂν γένοιντο. 46094 Resp.449.d.1 : μὴ οὖν παρῇς ὅντινα σὺ λέγεις· ὡς ἡμεῖς πάλαι περιμένομεν 46095 Resp.449.d.2 : οἰόμενοί σέ που μνησθήσεσθαι παιδοποιίας τε πέρι, πῶς 46096 Resp.449.d.3 : παιδοποιήσονται, καὶ γενομένους πῶς θρέψουσιν, καὶ ὅλην 46097 Resp.449.d.4 : ταύτην ἣν λέγεις κοινωνίαν γυναικῶν τε καὶ παίδων· μέγα 46098 Resp.449.d.5 : γάρ τι οἰόμεθα φέρειν καὶ ὅλον εἰς πολιτείαν ὀρθῶς ἢ μὴ 46099 Resp.449.d.6 : ὀρθῶς γιγνόμενον. νῦν οὖν, ἐπειδὴ ἄλλης ἐπιλαμβάνῃ 46100 Resp.449.d.7 : πολιτείας πρὶν ταῦτα ἱκανῶς διελέσθαι, δέδοκται ἡμῖν τοῦτο 46101 Resp.450.a.1 : ὃ σὺ ἤκουσας, τὸ σὲ μὴ μεθιέναι πρὶν ἂν ταῦτα πάντα ὥσπερ 46102 Resp.450.a.2 : τἆλλα διέλθῃς. 46103 Resp.450.a.3 : Καὶ ἐμὲ τοίνυν, ὁ Γλαύκων ἔφη, κοινωνὸν τῆς ψήφου 46104 Resp.450.a.4 : ταύτης τίθετε. 46105 Resp.450.a.5 : Ἀμέλει, ἔφη ὁ Θρασύμαχος, πᾶσι ταῦτα δεδογμένα ἡμῖν 46106 Resp.450.a.6 : νόμιζε, ὦ Σώκρατες. 46107 Resp.450.a.7 : Οἷον, ἦν δ´ ἐγώ, εἰργάσασθε ἐπιλαβόμενοί μου. ὅσον 46108 Resp.450.a.8 : λόγον πάλιν, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς, κινεῖτε περὶ τῆς πολιτείας· 46109 Resp.450.a.9 : ἣν ὡς ἤδη διεληλυθὼς ἔγωγε ἔχαιρον, ἀγαπῶν εἴ τις ἐάσοι 46110 Resp.450.a.10 : ταῦτα ἀποδεξάμενος ὡς τότε ἐρρήθη. ἃ νῦν ὑμεῖς παρα– 46111 Resp.450.b.1 : καλοῦντες οὐκ ἴστε ὅσον ἑσμὸν λόγων ἐπεγείρετε· ὃν ὁρῶν 46112 Resp.450.b.2 : ἐγὼ παρῆκα τότε, μὴ παράσχοι πολὺν ὄχλον. 46113 Resp.450.b.3 : Τί δέ; ἦ δ´ ὃς ὁ Θρασύμαχος· χρυσοχοήσοντας οἴει 46114 Resp.450.b.4 : τούσδε νῦν ἐνθάδε ἀφῖχθαι, ἀλλ´ οὐ λόγων ἀκουσομένους; 46115 Resp.450.b.5 : Ναί, εἶπον, μετρίων γε. 46116 Resp.450.b.6 : Μέτρον δέ γ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁ Γλαύκων, τοιούτων 46117 Resp.450.b.7 : λόγων ἀκούειν ὅλος ὁ βίος νοῦν ἔχουσιν. ἀλλὰ τὸ μὲν 46118 Resp.450.b.8 : ἡμέτερον ἔα· σὺ δὲ περὶ ὧν ἐρωτῶμεν μηδαμῶς ἀποκάμῃς ᾗ 46119 Resp.450.c.1 : σοι δοκεῖ διεξιών, τίς ἡ κοινωνία τοῖς φύλαξιν ἡμῖν παίδων 46120 Resp.450.c.2 : τε πέρι καὶ γυναικῶν ἔσται καὶ τροφῆς νέων ἔτι ὄντων, τῆς 46121 Resp.450.c.3 : ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ γιγνομένης γενέσεώς τε καὶ παιδείας, 46122 Resp.450.c.4 : ἣ δὴ ἐπιπονωτάτη δοκεῖ εἶναι. πειρῶ οὖν εἰπεῖν τίνα 46123 Resp.450.c.5 : τρόπον δεῖ γίγνεσθαι αὐτήν. 46124 Resp.450.c.6 : Οὐ ῥᾴδιον, ὦ εὔδαιμον, ἦν δ´ ἐγώ, διελθεῖν· πολλὰς γὰρ 46125 Resp.450.c.7 : ἀπιστίας ἔχει ἔτι μᾶλλον τῶν ἔμπροσθεν ὧν διήλθομεν. 46126 Resp.450.c.8 : καὶ γὰρ ὡς δυνατὰ λέγεται, ἀπιστοῖτ´ ἄν, καὶ εἰ ὅτι μάλιστα 46127 Resp.450.c.9 : γένοιτο, ὡς ἄριστ´ ἂν εἴη ταῦτα, καὶ ταύτῃ ἀπιστήσεται. 46128 Resp.450.d.1 : διὸ δὴ καὶ ὄκνος τις αὐτῶν ἅπτεσθαι, μὴ εὐχὴ δοκῇ εἶναι ὁ 46129 Resp.450.d.2 : λόγος, ὦ φίλε ἑταῖρε. 46130 Resp.450.d.3 : Μηδέν, ἦ δ´ ὅς, ὄκνει· οὔτε γὰρ ἀγνώμονες οὔτε ἄπιστοι 46131 Resp.450.d.4 : οὔτε δύσνοι οἱ ἀκουσόμενοι. 46132 Resp.450.d.5 : Καὶ ἐγὼ εἶπον· Ὦ ἄριστε, ἦ που βουλόμενός με παρα– 46133 Resp.450.d.6 : θαρρύνειν λέγεις; 46134 Resp.450.d.7 : Ἔγωγ´, ἔφη. 46135 Resp.450.d.8 : Πᾶν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τοὐναντίον ποιεῖς. πιστεύοντος 46136 Resp.450.d.9 : μὲν γὰρ ἐμοῦ ἐμοὶ εἰδέναι ἃ λέγω, καλῶς εἶχεν ἡ παραμυθία· 46137 Resp.450.d.10 : ἐν γὰρ φρονίμοις τε καὶ φίλοις περὶ τῶν μεγίστων τε καὶ 46138 Resp.450.e.1 : φίλων τἀληθῆ εἰδότα λέγειν ἀσφαλὲς καὶ θαρραλέον, ἀπι– 46139 Resp.450.e.2 : στοῦντα δὲ καὶ ζητοῦντα ἅμα τοὺς λόγους ποιεῖσθαι, ὃ δὴ 46140 Resp.451.a.1 : ἐγὼ δρῶ, φοβερόν τε καὶ σφαλερόν, οὔ τι γέλωτα ὀφλεῖν— 46141 Resp.451.a.2 : παιδικὸν γὰρ τοῦτό γε—ἀλλὰ μὴ σφαλεὶς τῆς ἀληθείας οὐ 46142 Resp.451.a.3 : μόνον αὐτὸς ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους συνεπισπασάμενος κείσο– 46143 Resp.451.a.4 : μαι περὶ ἃ ἥκιστα δεῖ σφάλλεσθαι. προσκυνῶ δὲ Ἀδρά– 46144 Resp.451.a.5 : στειαν, ὦ Γλαύκων, χάριν οὗ μέλλω λέγειν· ἐλπίζω γὰρ 46145 Resp.451.a.6 : οὖν ἔλαττον ἁμάρτημα ἀκουσίως τινὸς φονέα γενέσθαι ἢ 46146 Resp.451.a.7 : ἀπατεῶνα καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων νομίμων πέρι. 46147 Resp.451.a.8 : τοῦτο οὖν τὸ κινδύνευμα κινδυνεύειν ἐν ἐχθροῖς κρεῖττον ἢ 46148 Resp.451.b.1 : φίλοις, ὥστε εὖ με παραμυθῇ. 46149 Resp.451.b.2 : Καὶ ὁ Γλαύκων γελάσας, Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἐάν τι 46150 Resp.451.b.3 : πάθωμεν πλημμελὲς ὑπὸ τοῦ λόγου, ἀφίεμέν σε ὥσπερ 46151 Resp.451.b.4 : φόνου καὶ καθαρὸν εἶναι καὶ μὴ ἀπατεῶνα ἡμῶν. ἀλλὰ 46152 Resp.451.b.5 : θαρρήσας λέγε. 46153 Resp.451.b.6 : Ἀλλὰ μέντοι, εἶπον, καθαρός γε καὶ ἐκεῖ ὁ ἀφεθείς, ὡς 46154 Resp.451.b.7 : ὁ νόμος λέγει· εἰκὸς δέ γε, εἴπερ ἐκεῖ, κἀνθάδε. 46155 Resp.451.b.8 : Λέγε τοίνυν, ἔφη, τούτου γ´ ἕνεκα. 46156 Resp.451.b.9 : Λέγειν δή, ἔφην ἐγώ, χρὴ ἀνάπαλιν αὖ νῦν, ἃ τότε ἴσως 46157 Resp.451.c.1 : ἔδει ἐφεξῆς λέγειν· τάχα δὲ οὕτως ἂν ὀρθῶς ἔχοι, μετὰ 46158 Resp.451.c.2 : ἀνδρεῖον δρᾶμα παντελῶς διαπερανθὲν τὸ γυναικεῖον αὖ 46159 Resp.451.c.3 : περαίνειν, ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ σὺ οὕτω προκαλῇ. 46160 Resp.451.c.4 : Ἀνθρώποις γὰρ φῦσι καὶ παιδευθεῖσιν ὡς ἡμεῖς διήλ– 46161 Resp.451.c.5 : θομεν, κατ´ ἐμὴν δόξαν οὐκ ἔστ´ ἄλλη ὀρθὴ παίδων τε καὶ 46162 Resp.451.c.6 : γυναικῶν κτῆσίς τε καὶ χρεία ἢ κατ´ ἐκείνην τὴν ὁρμὴν 46163 Resp.451.c.7 : ἰοῦσιν, ἥνπερ τὸ πρῶτον ὡρμήσαμεν· ἐπεχειρήσαμεν δέ 46164 Resp.451.c.8 : που ὡς ἀγέλης φύλακας τοὺς ἄνδρας καθιστάναι τῷ λόγῳ. 46165 Resp.451.c.9 : Ναί. 46166 Resp.451.d.1 : Ἀκολουθῶμεν τοίνυν καὶ τὴν γένεσιν καὶ τροφὴν παρα– 46167 Resp.451.d.2 : πλησίαν ἀποδιδόντες, καὶ σκοπῶμεν εἰ ἡμῖν πρέπει ἢ οὔ. 46168 Resp.451.d.3 : Πῶς; ἔφη. 46169 Resp.451.d.4 : Ὧδε. τὰς θηλείας τῶν φυλάκων κυνῶν πότερα συμφυ– 46170 Resp.451.d.5 : λάττειν οἰόμεθα δεῖν ἅπερ ἂν οἱ ἄρρενες φυλάττωσι καὶ 46171 Resp.451.d.6 : συνθηρεύειν καὶ τἆλλα κοινῇ πράττειν, ἢ τὰς μὲν οἰκουρεῖν 46172 Resp.451.d.7 : ἔνδον ὡς ἀδυνάτους διὰ τὸν τῶν σκυλάκων τόκον τε καὶ 46173 Resp.451.d.8 : τροφήν, τοὺς δὲ πονεῖν τε καὶ πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἔχειν περὶ 46174 Resp.451.d.9 : τὰ ποίμνια; 46175 Resp.451.e.1 : Κοινῇ, ἔφη, πάντα· πλὴν ὡς ἀσθενεστέραις χρώμεθα, 46176 Resp.451.e.2 : τοῖς δὲ ὡς ἰσχυροτέροις. 46177 Resp.451.e.3 : Οἷόν τ´ οὖν, ἔφην ἐγώ, ἐπὶ τὰ αὐτὰ χρῆσθαί τινι ζῴῳ, ἂν 46178 Resp.451.e.4 : μὴ τὴν αὐτὴν τροφήν τε καὶ παιδείαν ἀποδιδῷς; 46179 Resp.451.e.5 : Οὐχ οἷόν τε. 46180 Resp.451.e.6 : Εἰ ἄρα ταῖς γυναιξὶν ἐπὶ ταὐτὰ χρησόμεθα καὶ τοῖς 46181 Resp.451.e.7 : ἀνδράσι, ταὐτὰ καὶ διδακτέον αὐτάς. 46182 Resp.452.a.1 : Ναί. 46183 Resp.452.a.2 : Μουσικὴ μὴν ἐκείνοις γε καὶ γυμναστικὴ ἐδόθη. 46184 Resp.452.a.3 : Ναί. 46185 Resp.452.a.4 : Καὶ ταῖς γυναιξὶν ἄρα τούτω τὼ τέχνα καὶ τὰ περὶ τὸν 46186 Resp.452.a.5 : πόλεμον ἀποδοτέον καὶ χρηστέον κατὰ ταὐτά. 46187 Resp.452.a.6 : Εἰκὸς ἐξ ὧν λέγεις, ἔφη. 46188 Resp.452.a.7 : Ἴσως δή, εἶπον, παρὰ τὸ ἔθος γελοῖα ἂν φαίνοιτο πολλὰ 46189 Resp.452.a.8 : περὶ τὰ νῦν λεγόμενα, εἰ πράξεται ᾗ λέγεται. 46190 Resp.452.a.9 : Καὶ μάλα, ἔφη. 46191 Resp.452.a.10 : Τί, ἦν δ´ ἐγώ, γελοιότατον αὐτῶν ὁρᾷς; ἢ δῆλα δὴ ὅτι 46192 Resp.452.a.11 : γυμνὰς τὰς γυναῖκας ἐν ταῖς παλαίστραις γυμναζομένας μετὰ 46193 Resp.452.b.1 : τῶν ἀνδρῶν, οὐ μόνον τὰς νέας, ἀλλὰ καὶ ἤδη τὰς πρεσβυ– 46194 Resp.452.b.2 : τέρας, ὥσπερ τοὺς γέροντας ἐν τοῖς γυμνασίοις, ὅταν ῥυσοὶ 46195 Resp.452.b.3 : καὶ μὴ ἡδεῖς τὴν ὄψιν ὅμως φιλογυμναστῶσιν; 46196 Resp.452.b.4 : Νὴ τὸν Δία, ἔφη· γελοῖον γὰρ ἄν, ὥς γε ἐν τῷ παρεστῶτι, 46197 Resp.452.b.5 : φανείη. 46198 Resp.452.b.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπείπερ ὡρμήσαμεν λέγειν, οὐ φοβη– 46199 Resp.452.b.7 : τέον τὰ τῶν χαριέντων σκώμματα, ὅσα καὶ οἷα ἂν εἴποιεν 46200 Resp.452.b.8 : εἰς τὴν τοιαύτην μεταβολὴν γενομένην καὶ περὶ τὰ γυμνάσια 46201 Resp.452.c.1 : καὶ περὶ μουσικὴν καὶ οὐκ ἐλάχιστα περὶ τὴν τῶν ὅπλων 46202 Resp.452.c.2 : σχέσιν καὶ ἵππων ὀχήσεις. 46203 Resp.452.c.3 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 46204 Resp.452.c.4 : Ἀλλ´ ἐπείπερ λέγειν ἠρξάμεθα, πορευτέον πρὸς τὸ τραχὺ 46205 Resp.452.c.5 : τοῦ νόμου, δεηθεῖσίν τε τούτων μὴ τὰ αὑτῶν πράττειν ἀλλὰ 46206 Resp.452.c.6 : σπουδάζειν, καὶ ὑπομνήσασιν ὅτι οὐ πολὺς χρόνος ἐξ οὗ τοῖς 46207 Resp.452.c.7 : Ἕλλησιν ἐδόκει αἰσχρὰ εἶναι καὶ γελοῖα ἅπερ νῦν τοῖς πολλοῖς 46208 Resp.452.c.8 : τῶν βαρβάρων, γυμνοὺς ἄνδρας ὁρᾶσθαι, καὶ ὅτε ἤρχοντο 46209 Resp.452.c.9 : τῶν γυμνασίων πρῶτοι μὲν Κρῆτες, ἔπειτα Λακεδαιμόνιοι, 46210 Resp.452.d.1 : ἐξῆν τοῖς τότε ἀστείοις πάντα ταῦτα κωμῳδεῖν. ἢ οὐκ οἴει; 46211 Resp.452.d.2 : Ἔγωγε. 46212 Resp.452.d.3 : Ἀλλ´ ἐπειδὴ οἶμαι χρωμένοις ἄμεινον τὸ ἀποδύεσθαι τοῦ 46213 Resp.452.d.4 : συγκαλύπτειν πάντα τὰ τοιαῦτα ἐφάνη, καὶ τὸ ἐν τοῖς ὀφθαλ– 46214 Resp.452.d.5 : μοῖς δὴ γελοῖον ἐξερρύη ὑπὸ τοῦ ἐν τοῖς λόγοις μηνυθέντος 46215 Resp.452.d.6 : ἀρίστου· καὶ τοῦτο ἐνεδείξατο, ὅτι μάταιος ὃς γελοῖον ἄλλο 46216 Resp.452.d.7 : τι ἡγεῖται ἢ τὸ κακόν, καὶ ὁ γελωτοποιεῖν ἐπιχειρῶν πρὸς 46217 Resp.452.d.8 : ἄλλην τινὰ ὄψιν ἀποβλέπων ὡς γελοίου ἢ τὴν τοῦ ἄφρονός 46218 Resp.452.e.1 : τε καὶ κακοῦ, καὶ καλοῦ αὖ σπουδάζει πρὸς ἄλλον τινὰ 46219 Resp.452.e.2 : σκοπὸν στησάμενος ἢ τὸν τοῦ ἀγαθοῦ. 46220 Resp.452.e.3 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 46221 Resp.452.e.4 : Ἆρ´ οὖν οὐ πρῶτον μὲν τοῦτο περὶ αὐτῶν ἀνομολογητέον, 46222 Resp.452.e.5 : εἰ δυνατὰ ἢ οὔ, καὶ δοτέον ἀμφισβήτησιν εἴτε τις φιλο– 46223 Resp.452.e.6 : παίσμων εἴτε σπουδαστικὸς ἐθέλει ἀμφισβητῆσαι, πότερον 46224 Resp.453.a.1 : δυνατὴ φύσις ἡ ἀνθρωπίνη ἡ θήλεια τῇ τοῦ ἄρρενος γένους 46225 Resp.453.a.2 : κοινωνῆσαι εἰς ἅπαντα τὰ ἔργα ἢ οὐδ´ εἰς ἕν, ἢ εἰς τὰ μὲν 46226 Resp.453.a.3 : οἵα τε, εἰς δὲ τὰ οὔ, καὶ τοῦτο δὴ τὸ περὶ τὸν πόλεμον 46227 Resp.453.a.4 : ποτέρων ἐστίν; ἆρ´ οὐχ οὕτως ἂν κάλλιστά τις ἀρχόμενος 46228 Resp.453.a.5 : ὡς τὸ εἰκὸς καὶ κάλλιστα τελευτήσειεν; 46229 Resp.453.a.6 : Πολύ γε, ἔφη. 46230 Resp.453.a.7 : Βούλει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἡμεῖς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ὑπὲρ τῶν 46231 Resp.453.a.8 : ἄλλων ἀμφισβητήσωμεν, ἵνα μὴ ἔρημα τὰ τοῦ ἑτέρου λόγου 46232 Resp.453.a.9 : πολιορκῆται; 46233 Resp.453.b.1 : Οὐδέν, ἔφη, κωλύει. 46234 Resp.453.b.2 : Λέγωμεν δὴ ὑπὲρ αὐτῶν ὅτι "Ὦ Σώκρατές τε καὶ 46235 Resp.453.b.3 : Γλαύκων, οὐδὲν δεῖ ὑμῖν ἄλλους ἀμφισβητεῖν· αὐτοὶ γὰρ 46236 Resp.453.b.4 : ἐν ἀρχῇ τῆς κατοικίσεως, ἣν ᾠκίζετε πόλιν, ὡμολογεῖτε 46237 Resp.453.b.5 : δεῖν κατὰ φύσιν ἕκαστον ἕνα ἓν τὸ αὑτοῦ πράττειν." 46238 Resp.453.b.6 : Ὡμολογήσαμεν οἶμαι· πῶς γὰρ οὔ; 46239 Resp.453.b.7 : "Ἔστιν οὖν ὅπως οὐ πάμπολυ διαφέρει γυνὴ ἀνδρὸς τὴν 46240 Resp.453.b.8 : φύσιν;" 46241 Resp.453.b.9 : Πῶς δ´ οὐ διαφέρει; 46242 Resp.453.b.10 : "Οὐκοῦν ἄλλο καὶ ἔργον ἑκατέρῳ προσήκει προστάττειν 46243 Resp.453.c.1 : τὸ κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν;" 46244 Resp.453.c.2 : Τί μήν; 46245 Resp.453.c.3 : "Πῶς οὖν οὐχ ἁμαρτάνετε νυνὶ καὶ τἀναντία ὑμῖν αὐτοῖς 46246 Resp.453.c.4 : λέγετε φάσκοντες αὖ τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας δεῖν τὰ 46247 Resp.453.c.5 : αὐτὰ πράττειν, πλεῖστον κεχωρισμένην φύσιν ἔχοντας;" 46248 Resp.453.c.6 : ἕξεις τι, ὦ θαυμάσιε, πρὸς ταῦτ´ ἀπολογεῖσθαι; 46249 Resp.453.c.7 : Ὡς μὲν ἐξαίφνης, ἔφη, οὐ πάνυ ῥᾴδιον· ἀλλὰ σοῦ δεήσομαί 46250 Resp.453.c.8 : τε καὶ δέομαι καὶ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν λόγον, ὅστις ποτ´ ἐστίν, 46251 Resp.453.c.9 : ἑρμηνεῦσαι. 46252 Resp.453.c.10 : Ταῦτ´ ἐστίν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, καὶ ἄλλα πολλὰ 46253 Resp.453.d.1 : τοιαῦτα, ἃ ἐγὼ πάλαι προορῶν ἐφοβούμην τε καὶ ὤκνουν 46254 Resp.453.d.2 : ἅπτεσθαι τοῦ νόμου τοῦ περὶ τὴν τῶν γυναικῶν καὶ παίδων 46255 Resp.453.d.3 : κτῆσιν καὶ τροφήν. 46256 Resp.453.d.4 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἔφη· οὐ γὰρ εὐκόλῳ ἔοικεν. 46257 Resp.453.d.5 : Οὐ γάρ, εἶπον. ἀλλὰ δὴ ὧδ´ ἔχει· ἄντε τις εἰς κολυμ– 46258 Resp.453.d.6 : βήθραν μικρὰν ἐμπέσῃ ἄντε εἰς τὸ μέγιστον πέλαγος μέσον, 46259 Resp.453.d.7 : ὅμως γε νεῖ οὐδὲν ἧττον. 46260 Resp.453.d.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 46261 Resp.453.d.9 : Οὐκοῦν καὶ ἡμῖν νευστέον καὶ πειρατέον σῴζεσθαι ἐκ τοῦ 46262 Resp.453.d.10 : λόγου, ἤτοι δελφῖνά τινα ἐλπίζοντας ἡμᾶς ὑπολαβεῖν ἂν ἤ 46263 Resp.453.d.11 : τινα ἄλλην ἄπορον σωτηρίαν. 46264 Resp.453.e.1 : Ἔοικεν, ἔφη. 46265 Resp.453.e.2 : Φέρε δή, ἦν δ´ ἐγώ, ἐάν πῃ εὕρωμεν τὴν ἔξοδον. ὁμολο– 46266 Resp.453.e.3 : γοῦμεν γὰρ δὴ ἄλλην φύσιν ἄλλο δεῖν ἐπιτηδεύειν, γυναικὸς 46267 Resp.453.e.4 : δὲ καὶ ἀνδρὸς ἄλλην εἶναι· τὰς δὲ ἄλλας φύσεις τὰ αὐτά 46268 Resp.453.e.5 : φαμεν νῦν δεῖν ἐπιτηδεῦσαι. ταῦτα ἡμῶν κατηγορεῖται; 46269 Resp.453.e.6 : Κομιδῇ γε. 46270 Resp.454.a.1 : Ἦ γενναία, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, ἡ δύναμις τῆς ἀντιλο– 46271 Resp.454.a.2 : γικῆς τέχνης. 46272 Resp.454.a.3 : Τί δή; 46273 Resp.454.a.4 : Ὅτι, εἶπον, δοκοῦσί μοι εἰς αὐτὴν καὶ ἄκοντες πολλοὶ 46274 Resp.454.a.5 : ἐμπίπτειν καὶ οἴεσθαι οὐκ ἐρίζειν ἀλλὰ διαλέγεσθαι, διὰ 46275 Resp.454.a.6 : τὸ μὴ δύνασθαι κατ´ εἴδη διαιρούμενοι τὸ λεγόμενον ἐπι– 46276 Resp.454.a.7 : σκοπεῖν, ἀλλὰ κατ´ αὐτὸ τὸ ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος 46277 Resp.454.a.8 : τὴν ἐναντίωσιν, ἔριδι, οὐ διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώ– 46278 Resp.454.a.9 : μενοι. 46279 Resp.454.a.10 : Ἔστι γὰρ δή, ἔφη, περὶ πολλοὺς τοῦτο τὸ πάθος· ἀλλὰ 46280 Resp.454.a.11 : μῶν καὶ πρὸς ἡμᾶς τοῦτο τείνει ἐν τῷ παρόντι; 46281 Resp.454.b.1 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἦν δ´ ἐγώ· κινδυνεύομεν γοῦν ἄκοντες 46282 Resp.454.b.2 : ἀντιλογίας ἅπτεσθαι. 46283 Resp.454.b.3 : Πῶς; 46284 Resp.454.b.4 : Τὸ 〈μὴ〉 τὴν αὐτὴν φύσιν ὅτι οὐ τῶν αὐτῶν δεῖ ἐπιτηδευ– 46285 Resp.454.b.5 : μάτων τυγχάνειν πάνυ ἀνδρείως τε καὶ ἐριστικῶς κατὰ τὸ 46286 Resp.454.b.6 : ὄνομα διώκομεν, ἐπεσκεψάμεθα δὲ οὐδ´ ὁπῃοῦν τί εἶδος 46287 Resp.454.b.7 : τὸ τῆς ἑτέρας τε καὶ τῆς αὐτῆς φύσεως καὶ πρὸς τί τεῖνον 46288 Resp.454.b.8 : ὡριζόμεθα τότε, ὅτε τὰ ἐπιτηδεύματα ἄλλῃ φύσει ἄλλα, τῇ 46289 Resp.454.b.9 : δὲ αὐτῇ τὰ αὐτὰ ἀπεδίδομεν. 46290 Resp.454.b.10 : Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη, ἐπεσκεψάμεθα. 46291 Resp.454.c.1 : Τοιγάρτοι, εἶπον, ἔξεστιν ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ἀνερωτᾶν ἡμᾶς 46292 Resp.454.c.2 : αὐτοὺς εἰ ἡ αὐτὴ φύσις φαλακρῶν καὶ κομητῶν καὶ οὐχ 46293 Resp.454.c.3 : ἡ ἐναντία, καὶ ἐπειδὰν ὁμολογῶμεν ἐναντίαν εἶναι, ἐὰν 46294 Resp.454.c.4 : φαλακροὶ σκυτοτομῶσιν, μὴ ἐᾶν κομήτας, ἐὰν δ´ αὖ κομῆται, 46295 Resp.454.c.5 : μὴ τοὺς ἑτέρους. 46296 Resp.454.c.6 : Γελοῖον μεντἂν εἴη, ἔφη. 46297 Resp.454.c.7 : Ἆρα κατ´ ἄλλο τι, εἶπον ἐγώ, γελοῖον, ἢ ὅτι τότε οὐ 46298 Resp.454.c.8 : πάντως τὴν αὐτὴν καὶ τὴν ἑτέραν φύσιν ἐτιθέμεθα, ἀλλ´ 46299 Resp.454.c.9 : ἐκεῖνο τὸ εἶδος τῆς ἀλλοιώσεώς τε καὶ ὁμοιώσεως μόνον 46300 Resp.454.d.1 : ἐφυλάττομεν τὸ πρὸς αὐτὰ τεῖνον τὰ ἐπιτηδεύματα; οἷον 46301 Resp.454.d.2 : ἰατρικὸν μὲν καὶ ἰατρικὴν τὴν ψυχὴν [ὄντα] τὴν αὐτὴν φύσιν 46302 Resp.454.d.3 : ἔχειν ἐλέγομεν· ἢ οὐκ οἴει; 46303 Resp.454.d.4 : Ἔγωγε. 46304 Resp.454.d.5 : Ἰατρικὸν δέ γε καὶ τεκτονικὸν ἄλλην; 46305 Resp.454.d.6 : Πάντως που. 46306 Resp.454.d.7 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸ τῶν γυναικῶν 46307 Resp.454.d.8 : γένος, ἐὰν μὲν πρὸς τέχνην τινὰ ἢ ἄλλο ἐπιτήδευμα διαφέρον 46308 Resp.454.d.9 : φαίνηται, τοῦτο δὴ φήσομεν ἑκατέρῳ δεῖν ἀποδιδόναι· ἐὰν 46309 Resp.454.d.10 : δ´ αὐτῷ τούτῳ φαίνηται διαφέρειν, τῷ τὸ μὲν θῆλυ τίκτειν, 46310 Resp.454.e.1 : τὸ δὲ ἄρρεν ὀχεύειν, οὐδέν τί πω φήσομεν μᾶλλον ἀποδε– 46311 Resp.454.e.2 : δεῖχθαι ὡς πρὸς ὃ ἡμεῖς λέγομεν διαφέρει γυνὴ ἀνδρός, ἀλλ´ 46312 Resp.454.e.3 : ἔτι οἰησόμεθα δεῖν τὰ αὐτὰ ἐπιτηδεύειν τούς τε φύλακας ἡμῖν 46313 Resp.454.e.4 : καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν. 46314 Resp.454.e.5 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη. 46315 Resp.454.e.6 : Οὐκοῦν μετὰ τοῦτο κελεύομεν τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα 46316 Resp.455.a.1 : τοῦτο αὐτὸ διδάσκειν ἡμᾶς, πρὸς τίνα τέχνην ἢ τί ἐπιτήδευμα 46317 Resp.455.a.2 : τῶν περὶ πόλεως κατασκευὴν οὐχ ἡ αὐτὴ ἀλλὰ ἑτέρα φύσις 46318 Resp.455.a.3 : γυναικός τε καὶ ἀνδρός; 46319 Resp.455.a.4 : Δίκαιον γοῦν. 46320 Resp.455.a.5 : Τάχα τοίνυν ἄν, ὅπερ σὺ ὀλίγον πρότερον ἔλεγες, εἴποι 46321 Resp.455.a.6 : ἂν καὶ ἄλλος, ὅτι ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα ἱκανῶς εἰπεῖν οὐ 46322 Resp.455.a.7 : ῥᾴδιον, ἐπισκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν. 46323 Resp.455.a.8 : Εἴποι γὰρ ἄν. 46324 Resp.455.a.9 : Βούλει οὖν δεώμεθα τοῦ τὰ τοιαῦτα ἀντιλέγοντος ἀκολου– 46325 Resp.455.b.1 : θῆσαι ἡμῖν, ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν 46326 Resp.455.b.2 : ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως; 46327 Resp.455.b.3 : Πάνυ γε. 46328 Resp.455.b.4 : Ἴθι δή, φήσομεν πρὸς αὐτόν, ἀποκρίνου· ἆρα οὕτως 46329 Resp.455.b.5 : ἔλεγες τὸν μὲν εὐφυῆ πρός τι εἶναι, τὸν δὲ ἀφυῆ, ἐν ᾧ ὁ 46330 Resp.455.b.6 : μὲν ῥᾳδίως τι μανθάνοι, ὁ δὲ χαλεπῶς; καὶ ὁ μὲν ἀπὸ 46331 Resp.455.b.7 : βραχείας μαθήσεως ἐπὶ πολὺ εὑρετικὸς εἴη οὗ ἔμαθεν, ὁ δὲ 46332 Resp.455.b.8 : πολλῆς μαθήσεως τυχὼν καὶ μελέτης μηδ´ ἃ ἔμαθε σῴζοιτο; 46333 Resp.455.b.9 : καὶ τῷ μὲν τὰ τοῦ σώματος ἱκανῶς ὑπηρετοῖ τῇ διανοίᾳ, τῷ 46334 Resp.455.c.1 : δὲ ἐναντιοῖτο; ἆρ´ ἄλλα ἄττα ἐστὶν ἢ ταῦτα, οἷς τὸν εὐφυῆ 46335 Resp.455.c.2 : πρὸς ἕκαστα καὶ τὸν μὴ ὡρίζου; 46336 Resp.455.c.3 : Οὐδείς, ἦ δ´ ὅς, ἄλλα φήσει. 46337 Resp.455.c.4 : Οἶσθά τι οὖν ὑπὸ ἀνθρώπων μελετώμενον, ἐν ᾧ οὐ πάντα 46338 Resp.455.c.5 : ταῦτα τὸ τῶν ἀνδρῶν γένος διαφερόντως ἔχει ἢ τὸ τῶν 46339 Resp.455.c.6 : γυναικῶν; ἢ μακρολογῶμεν τήν τε ὑφαντικὴν λέγοντες καὶ 46340 Resp.455.c.7 : τὴν τῶν ποπάνων τε καὶ ἑψημάτων θεραπείαν, ἐν οἷς δή τι 46341 Resp.455.c.8 : δοκεῖ τὸ γυναικεῖον γένος εἶναι, οὗ καὶ καταγελαστότατόν 46342 Resp.455.d.1 : ἐστι πάντων ἡττώμενον; 46343 Resp.455.d.2 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὅτι πολὺ κρατεῖται ἐν ἅπασιν ὡς 46344 Resp.455.d.3 : ἔπος εἰπεῖν τὸ γένος τοῦ γένους. γυναῖκες μέντοι πολλαὶ 46345 Resp.455.d.4 : πολλῶν ἀνδρῶν βελτίους εἰς πολλά· τὸ δὲ ὅλον ἔχει ὡς σὺ 46346 Resp.455.d.5 : λέγεις. 46347 Resp.455.d.6 : Οὐδὲν ἄρα ἐστίν, ὦ φίλε, ἐπιτήδευμα τῶν πόλιν διοι– 46348 Resp.455.d.7 : κούντων γυναικὸς διότι γυνή, οὐδ´ ἀνδρὸς διότι ἀνήρ, 46349 Resp.455.d.8 : ἀλλ´ ὁμοίως διεσπαρμέναι αἱ φύσεις ἐν ἀμφοῖν τοῖν 46350 Resp.455.d.9 : ζῴοιν, καὶ πάντων μὲν μετέχει γυνὴ ἐπιτηδευμάτων κατὰ 46351 Resp.455.e.1 : φύσιν, πάντων δὲ ἀνήρ, ἐπὶ πᾶσι δὲ ἀσθενέστερον γυνὴ 46352 Resp.455.e.2 : ἀνδρός. 46353 Resp.455.e.3 : Πάνυ γε. 46354 Resp.455.e.4 : Ἦ οὖν ἀνδράσι πάντα προστάξομεν, γυναικὶ δ´ οὐδέν; 46355 Resp.455.e.5 : Καὶ πῶς; 46356 Resp.455.e.6 : Ἀλλ´ ἔστι γὰρ οἶμαι, ὡς φήσομεν, καὶ γυνὴ ἰατρική, ἡ δ´ 46357 Resp.455.e.7 : οὔ, καὶ μουσική, ἡ δ´ ἄμουσος φύσει. 46358 Resp.455.e.8 : Τί μήν; 46359 Resp.456.a.1 : [Καὶ] γυμναστικὴ δ´ ἄρα οὔ, οὐδὲ πολεμική, ἡ δὲ ἀπόλεμος 46360 Resp.456.a.2 : καὶ οὐ φιλογυμναστική; 46361 Resp.456.a.3 : Οἶμαι ἔγωγε. 46362 Resp.456.a.4 : Τί δέ; φιλόσοφός τε καὶ μισόσοφος; καὶ θυμοειδής, ἡ δ´ 46363 Resp.456.a.5 : ἄθυμός ἐστι; 46364 Resp.456.a.6 : Καὶ ταῦτα. 46365 Resp.456.a.7 : Ἔστιν ἄρα καὶ φυλακικὴ γυνή, ἡ δ´ οὔ. ἢ οὐ τοιαύτην 46366 Resp.456.a.8 : καὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν φυλακικῶν φύσιν ἐξελεξάμεθα; 46367 Resp.456.a.9 : Τοιαύτην μὲν οὖν. 46368 Resp.456.a.10 : Καὶ γυναικὸς ἄρα καὶ ἀνδρὸς ἡ αὐτὴ φύσις εἰς φυλακὴν 46369 Resp.456.a.11 : πόλεως, πλὴν ὅσα ἀσθενεστέρα, ἡ δὲ ἰσχυροτέρα ἐστίν. 46370 Resp.456.a.12 : Φαίνεται. 46371 Resp.456.b.1 : Καὶ γυναῖκες ἄρα αἱ τοιαῦται τοῖς τοιούτοις ἀνδράσιν 46372 Resp.456.b.2 : ἐκλεκτέαι συνοικεῖν τε καὶ συμφυλάττειν, ἐπείπερ εἰσὶν ἱκαναὶ 46373 Resp.456.b.3 : καὶ συγγενεῖς αὐτοῖς τὴν φύσιν. 46374 Resp.456.b.4 : Πάνυ γε. 46375 Resp.456.b.5 : Τὰ δ´ ἐπιτηδεύματα οὐ τὰ αὐτὰ ἀποδοτέα ταῖς αὐταῖς 46376 Resp.456.b.6 : φύσεσιν; 46377 Resp.456.b.7 : Τὰ αὐτά. 46378 Resp.456.b.8 : Ἥκομεν ἄρα εἰς τὰ πρότερα περιφερόμενοι, καὶ ὁμολο– 46379 Resp.456.b.9 : γοῦμεν μὴ παρὰ φύσιν εἶναι ταῖς τῶν φυλάκων γυναιξὶ 46380 Resp.456.b.10 : μουσικήν τε καὶ γυμναστικὴν ἀποδιδόναι. 46381 Resp.456.b.11 : Παντάπασιν μὲν οὖν. 46382 Resp.456.b.12 : Οὐκ ἄρα ἀδύνατά γε οὐδὲ εὐχαῖς ὅμοια ἐνομοθετοῦμεν, 46383 Resp.456.c.1 : ἐπείπερ κατὰ φύσιν ἐτίθεμεν τὸν νόμον· ἀλλὰ τὰ νῦν παρὰ 46384 Resp.456.c.2 : ταῦτα γιγνόμενα παρὰ φύσιν μᾶλλον, ὡς ἔοικε, γίγνεται. 46385 Resp.456.c.3 : Ἔοικεν. 46386 Resp.456.c.4 : Οὐκοῦν ἡ ἐπίσκεψις ἡμῖν ἦν εἰ δυνατά γε καὶ βέλτιστα 46387 Resp.456.c.5 : λέγοιμεν; 46388 Resp.456.c.6 : Ἦν γάρ. 46389 Resp.456.c.7 : Καὶ ὅτι μὲν δὴ δυνατά, διωμολόγηται; 46390 Resp.456.c.8 : Ναί. 46391 Resp.456.c.9 : Ὅτι δὲ δὴ βέλτιστα, τὸ μετὰ τοῦτο δεῖ διομολογηθῆναι; 46392 Resp.456.c.10 : Δῆλον. 46393 Resp.456.c.11 : Οὐκοῦν πρός γε τὸ φυλακικὴν γυναῖκα γενέσθαι, οὐκ ἄλλη 46394 Resp.456.c.12 : μὲν ἡμῖν ἄνδρας ποιήσει παιδεία, ἄλλη δὲ γυναῖκας, ἄλλως 46395 Resp.456.d.1 : τε καὶ τὴν αὐτὴν φύσιν παραλαβοῦσα; 46396 Resp.456.d.2 : Οὐκ ἄλλη. 46397 Resp.456.d.3 : Πῶς οὖν ἔχεις δόξης τοῦ τοιοῦδε πέρι; 46398 Resp.456.d.4 : Τίνος δή; 46399 Resp.456.d.5 : Τοῦ ὑπολαμβάνειν παρὰ σεαυτῷ τὸν μὲν ἀμείνω ἄνδρα, 46400 Resp.456.d.6 : τὸν δὲ χείρω· ἢ πάντας ὁμοίους ἡγῇ; 46401 Resp.456.d.7 : Οὐδαμῶς. 46402 Resp.456.d.8 : Ἐν οὖν τῇ πόλει ἣν ᾠκίζομεν, πότερον οἴει ἡμῖν ἀμείνους 46403 Resp.456.d.9 : ἄνδρας ἐξειργάσθαι τοὺς φύλακας, τυχόντας ἧς διήλθομεν 46404 Resp.456.d.10 : παιδείας, ἢ τοὺς σκυτοτόμους, τῇ σκυτικῇ παιδευθέντας; 46405 Resp.456.d.11 : Γελοῖον, ἔφη, ἐρωτᾷς. 46406 Resp.456.d.12 : Μανθάνω, ἔφην. τί δέ; τῶν ἄλλων πολιτῶν οὐχ οὗτοι 46407 Resp.456.e.1 : ἄριστοι; 46408 Resp.456.e.2 : Πολύ γε. 46409 Resp.456.e.3 : Τί δέ; αἱ γυναῖκες τῶν γυναικῶν οὐχ αὗται ἔσονται 46410 Resp.456.e.4 : βέλτισται; 46411 Resp.456.e.5 : Καὶ τοῦτο, ἔφη, πολύ. 46412 Resp.456.e.6 : Ἔστι δέ τι πόλει ἄμεινον ἢ γυναῖκάς τε καὶ ἄνδρας ὡς 46413 Resp.456.e.7 : ἀρίστους ἐγγίγνεσθαι; 46414 Resp.456.e.8 : Οὐκ ἔστιν. 46415 Resp.456.e.9 : Τοῦτο δὲ μουσική τε καὶ γυμναστικὴ παραγιγνόμεναι, ὡς 46416 Resp.457.a.1 : ἡμεῖς διήλθομεν, ἀπεργάσονται; 46417 Resp.457.a.2 : Πῶς δ´ οὔ; 46418 Resp.457.a.3 : Οὐ μόνον ἄρα δυνατὸν ἀλλὰ καὶ ἄριστον πόλει νόμιμον 46419 Resp.457.a.4 : ἐτίθεμεν. 46420 Resp.457.a.5 : Οὕτως. 46421 Resp.457.a.6 : Ἀποδυτέον δὴ ταῖς τῶν φυλάκων γυναιξίν, ἐπείπερ ἀρετὴν 46422 Resp.457.a.7 : ἀντὶ ἱματίων ἀμφιέσονται, καὶ κοινωνητέον πολέμου τε καὶ 46423 Resp.457.a.8 : τῆς ἄλλης φυλακῆς τῆς περὶ τὴν πόλιν, καὶ οὐκ ἄλλα 46424 Resp.457.a.9 : πρακτέον· τούτων δ´ αὐτῶν τὰ ἐλαφρότερα ταῖς γυναιξὶν 46425 Resp.457.a.10 : ἢ τοῖς ἀνδράσι δοτέον διὰ τὴν τοῦ γένους ἀσθένειαν. ὁ 46426 Resp.457.b.1 : δὲ γελῶν ἀνὴρ ἐπὶ γυμναῖς γυναιξί, τοῦ βελτίστου ἕνεκα 46427 Resp.457.b.2 : γυμναζομέναις, <20ἀτελῆ>20 τοῦ γελοίου <20σοφίας δρέπων καρ– 46428 Resp.457.b.3 : πόν>20, οὐδὲν οἶδεν, ὡς ἔοικεν, ἐφ´ ᾧ γελᾷ οὐδ´ ὅτι πράττει· 46429 Resp.457.b.4 : κάλλιστα γὰρ δὴ τοῦτο καὶ λέγεται καὶ λελέξεται, ὅτι τὸ μὲν 46430 Resp.457.b.5 : ὠφέλιμον καλόν, τὸ δὲ βλαβερὸν αἰσχρόν. 46431 Resp.457.b.6 : Παντάπασι μὲν οὖν. 46432 Resp.457.b.7 : Τοῦτο μὲν τοίνυν ἓν ὥσπερ κῦμα φῶμεν διαφεύγειν τοῦ 46433 Resp.457.b.8 : γυναικείου πέρι νόμου λέγοντες, ὥστε μὴ παντάπασι κατα– 46434 Resp.457.b.9 : κλυσθῆναι τιθέντας ὡς δεῖ κοινῇ πάντα ἐπιτηδεύειν τούς τε 46435 Resp.457.c.1 : φύλακας ἡμῖν καὶ τὰς φυλακίδας, ἀλλά πῃ τὸν λόγον αὐτὸν 46436 Resp.457.c.2 : αὑτῷ ὁμολογεῖσθαι ὡς δυνατά τε καὶ ὠφέλιμα λέγει; 46437 Resp.457.c.3 : Καὶ μάλα, ἔφη, οὐ σμικρὸν κῦμα διαφεύγεις. 46438 Resp.457.c.4 : Φήσεις γε, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ μέγα αὐτὸ εἶναι, ὅταν τὸ μετὰ 46439 Resp.457.c.5 : τοῦτο ἴδῃς. 46440 Resp.457.c.6 : Λέγε δή, ἴδω, ἔφη. 46441 Resp.457.c.7 : Τούτῳ, ἦν δ´ ἐγώ, ἕπεται νόμος καὶ τοῖς ἔμπροσθεν τοῖς 46442 Resp.457.c.8 : ἄλλοις, ὡς ἐγᾦμαι, ὅδε. 46443 Resp.457.c.9 : Τίς; 46444 Resp.457.c.10 : Τὰς γυναῖκας ταύτας τῶν ἀνδρῶν τούτων πάντων πάσας 46445 Resp.457.d.1 : εἶναι κοινάς, ἰδίᾳ δὲ μηδενὶ μηδεμίαν συνοικεῖν· καὶ τοὺς 46446 Resp.457.d.2 : παῖδας αὖ κοινούς, καὶ μήτε γονέα ἔκγονον εἰδέναι τὸν αὑτοῦ 46447 Resp.457.d.3 : μήτε παῖδα γονέα. 46448 Resp.457.d.4 : Πολύ, ἔφη, τοῦτο ἐκείνου μεῖζον πρὸς ἀπιστίαν καὶ τοῦ 46449 Resp.457.d.5 : δυνατοῦ πέρι καὶ τοῦ ὠφελίμου. 46450 Resp.457.d.6 : Οὐκ οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, περί γε τοῦ ὠφελίμου ἀμφισβη– 46451 Resp.457.d.7 : τεῖσθαι ἄν, ὡς οὐ μέγιστον ἀγαθὸν κοινὰς μὲν τὰς γυναῖκας 46452 Resp.457.d.8 : εἶναι, κοινοὺς δὲ τοὺς παῖδας, εἴπερ οἷόν τε· ἀλλ´ οἶμαι περὶ 46453 Resp.457.d.9 : τοῦ εἰ δυνατὸν ἢ μὴ πλείστην ἂν ἀμφισβήτησιν γενέσθαι. 46454 Resp.457.e.1 : Περὶ ἀμφοτέρων, ἦ δ´ ὅς, εὖ μάλ´ ἂν ἀμφισβητηθείη. 46455 Resp.457.e.2 : Λέγεις, ἦν δ´ ἐγώ, λόγων σύστασιν· ἐγὼ δ´ ᾤμην ἔκ γε 46456 Resp.457.e.3 : τοῦ ἑτέρου ἀποδράσεσθαι, εἴ σοι δόξειεν ὠφέλιμον εἶναι, 46457 Resp.457.e.4 : λοιπὸν δὲ δή μοι ἔσεσθαι περὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ μή. 46458 Resp.457.e.5 : Ἀλλ´ οὐκ ἔλαθες, ἦ δ´ ὅς, ἀποδιδράσκων, ἀλλ´ ἀμφοτέρων 46459 Resp.457.e.6 : πέρι δίδου λόγον. 46460 Resp.457.e.7 : Ὑφεκτέον, ἦν δ´ ἐγώ, δίκην. τοσόνδε μέντοι χάρισαί 46461 Resp.458.a.1 : μοι· ἔασόν με ἑορτάσαι, ὥσπερ οἱ ἀργοὶ τὴν διάνοιαν εἰώ– 46462 Resp.458.a.2 : θασιν ἑστιᾶσθαι ὑφ´ ἑαυτῶν, ὅταν μόνοι πορεύωνται. καὶ 46463 Resp.458.a.3 : γὰρ οἱ τοιοῦτοί που, πρὶν ἐξευρεῖν τίνα τρόπον ἔσται τι ὧν 46464 Resp.458.a.4 : ἐπιθυμοῦσι, τοῦτο παρέντες, ἵνα μὴ κάμνωσι βουλευόμενοι 46465 Resp.458.a.5 : περὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ μή, θέντες ὡς ὑπάρχον εἶναι ὃ βού– 46466 Resp.458.a.6 : λονται, ἤδη τὰ λοιπὰ διατάττουσιν καὶ χαίρουσιν διεξιόντες 46467 Resp.458.a.7 : οἷα δράσουσι γενομένου, ἀργὸν καὶ ἄλλως ψυχὴν ἔτι 46468 Resp.458.b.1 : ἀργοτέραν ποιοῦντες. ἤδη οὖν καὶ αὐτὸς μαλθακίζομαι, καὶ 46469 Resp.458.b.2 : ἐκεῖνα μὲν ἐπιθυμῶ ἀναβαλέσθαι καὶ ὕστερον ἐπισκέψασθαι, 46470 Resp.458.b.3 : ᾗ δυνατά, νῦν δὲ ὡς δυνατῶν ὄντων θεὶς σκέψομαι, ἄν μοι 46471 Resp.458.b.4 : παριῇς, πῶς διατάξουσιν αὐτὰ οἱ ἄρχοντες γιγνόμενα, καὶ 46472 Resp.458.b.5 : ὅτι πάντων συμφορώτατ´ ἂν εἴη πραχθέντα τῇ τε πόλει καὶ 46473 Resp.458.b.6 : τοῖς φύλαξιν. ταῦτα πειράσομαί σοι πρότερα συνδιασκοπεῖ– 46474 Resp.458.b.7 : σθαι, ὕστερα δ´ ἐκεῖνα, εἴπερ παριεῖς. 46475 Resp.458.b.8 : Ἀλλὰ παρίημι, ἔφη, καὶ σκόπει. 46476 Resp.458.b.9 : Οἶμαι τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, εἴπερ ἔσονται οἱ ἄρχοντες ἄξιοι 46477 Resp.458.c.1 : τούτου τοῦ ὀνόματος, οἵ τε τούτοις ἐπίκουροι κατὰ ταὐτά, 46478 Resp.458.c.2 : τοὺς μὲν ἐθελήσειν ποιεῖν τὰ ἐπιταττόμενα, τοὺς δὲ ἐπι– 46479 Resp.458.c.3 : τάξειν, τὰ μὲν αὐτοὺς πειθομένους τοῖς νόμοις, τὰ δὲ καὶ 46480 Resp.458.c.4 : μιμουμένους, ὅσα ἂν ἐκείνοις ἐπιτρέψωμεν. 46481 Resp.458.c.5 : Εἰκός, ἔφη. 46482 Resp.458.c.6 : Σὺ μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ νομοθέτης αὐτοῖς, ὥσπερ τοὺς 46483 Resp.458.c.7 : ἄνδρας ἐξέλεξας, οὕτω καὶ τὰς γυναῖκας ἐκλέξας παραδώσεις 46484 Resp.458.c.8 : καθ´ ὅσον οἷόν τε ὁμοφυεῖς· οἱ δέ, ἅτε οἰκίας τε καὶ συσ– 46485 Resp.458.c.9 : σίτια κοινὰ ἔχοντες, ἰδίᾳ δὲ οὐδενὸς οὐδὲν τοιοῦτον κεκτη– 46486 Resp.458.d.1 : μένου, ὁμοῦ δὴ ἔσονται, ὁμοῦ δὲ ἀναμεμειγμένων καὶ ἐν 46487 Resp.458.d.2 : γυμνασίοις καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ τροφῇ ὑπ´ ἀνάγκης οἶμαι τῆς 46488 Resp.458.d.3 : ἐμφύτου ἄξονται πρὸς τὴν ἀλλήλων μεῖξιν. ἢ οὐκ ἀναγκαῖά 46489 Resp.458.d.4 : σοι δοκῶ λέγειν; 46490 Resp.458.d.5 : Οὐ γεωμετρικαῖς γε, ἦ δ´ ὅς, ἀλλ´ ἐρωτικαῖς ἀνάγκαις, αἳ 46491 Resp.458.d.6 : κινδυνεύουσιν ἐκείνων δριμύτεραι εἶναι πρὸς τὸ πείθειν τε 46492 Resp.458.d.7 : καὶ ἕλκειν τὸν πολὺν λεών. 46493 Resp.458.d.8 : Καὶ μάλα, εἶπον. ἀλλὰ μετὰ δὴ ταῦτα, ὦ Γλαύκων, 46494 Resp.458.d.9 : ἀτάκτως μὲν μείγνυσθαι ἀλλήλοις ἢ ἄλλο ὁτιοῦν ποιεῖν οὔτε 46495 Resp.458.e.1 : ὅσιον ἐν εὐδαιμόνων πόλει οὔτ´ ἐάσουσιν οἱ ἄρχοντες. 46496 Resp.458.e.2 : Οὐ γὰρ δίκαιον, ἔφη. 46497 Resp.458.e.3 : Δῆλον δὴ ὅτι γάμους τὸ μετὰ τοῦτο ποιήσομεν ἱεροὺς εἰς 46498 Resp.458.e.4 : δύναμιν ὅτι μάλιστα· εἶεν δ´ ἂν ἱεροὶ οἱ ὠφελιμώτατοι. 46499 Resp.458.e.5 : Παντάπασι μὲν οὖν. 46500 Resp.459.a.1 : Πῶς οὖν δὴ ὠφελιμώτατοι ἔσονται; τόδε μοι λέγε, ὦ 46501 Resp.459.a.2 : Γλαύκων· ὁρῶ γάρ σου ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ κύνας θηρευτικοὺς 46502 Resp.459.a.3 : καὶ τῶν γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς· ἆρ´ οὖν, ὦ πρὸς 46503 Resp.459.a.4 : Διός, προσέσχηκάς τι τοῖς τούτων γάμοις τε καὶ παιδο– 46504 Resp.459.a.5 : ποιίᾳ; 46505 Resp.459.a.6 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 46506 Resp.459.a.7 : Πρῶτον μὲν αὐτῶν τούτων, καίπερ ὄντων γενναίων, ἆρ´ 46507 Resp.459.a.8 : οὐκ εἰσί τινες καὶ γίγνονται ἄριστοι; 46508 Resp.459.a.9 : Εἰσίν. 46509 Resp.459.a.10 : Πότερον οὖν ἐξ ἁπάντων ὁμοίως γεννᾷς, ἢ προθυμῇ ὅτι 46510 Resp.459.a.11 : μάλιστα ἐκ τῶν ἀρίστων; 46511 Resp.459.a.12 : Ἐκ τῶν ἀρίστων. 46512 Resp.459.b.1 : Τί δ´; ἐκ τῶν νεωτάτων ἢ ἐκ τῶν γεραιτάτων ἢ ἐξ 46513 Resp.459.b.2 : ἀκμαζόντων ὅτι μάλιστα; 46514 Resp.459.b.3 : Ἐξ ἀκμαζόντων. 46515 Resp.459.b.4 : Καὶ ἂν μὴ οὕτω γεννᾶται, πολύ σοι ἡγῇ χεῖρον ἔσεσθαι 46516 Resp.459.b.5 : τό τε τῶν ὀρνίθων καὶ τὸ τῶν κυνῶν γένος; 46517 Resp.459.b.6 : Ἔγωγ´, ἔφη. 46518 Resp.459.b.7 : Τί δὲ ἵππων οἴει, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τῶν ἄλλων ζῴων; ἦ 46519 Resp.459.b.8 : ἄλλῃ πῃ ἔχειν; 46520 Resp.459.b.9 : Ἄτοπον μεντἄν, ἦ δ´ ὅς, εἴη. 46521 Resp.459.b.10 : Βαβαῖ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε ἑταῖρε, ὡς ἄρα σφόδρα ἡμῖν 46522 Resp.459.b.11 : δεῖ ἄκρων εἶναι τῶν ἀρχόντων, εἴπερ καὶ περὶ τὸ τῶν 46523 Resp.459.b.12 : ἀνθρώπων γένος ὡσαύτως ἔχει. 46524 Resp.459.c.1 : Ἀλλὰ μὲν δὴ ἔχει, ἔφη· ἀλλὰ τί δή; 46525 Resp.459.c.2 : Ὅτι ἀνάγκη αὐτοῖς, ἦν δ´ ἐγώ, φαρμάκοις πολλοῖς χρῆ– 46526 Resp.459.c.3 : σθαι. ἰατρὸν δέ που μὴ δεομένοις μὲν σώμασι φαρμάκων, 46527 Resp.459.c.4 : ἀλλὰ διαίτῃ ἐθελόντων ὑπακούειν, καὶ φαυλότερον ἐξαρκεῖν 46528 Resp.459.c.5 : ἡγούμεθα εἶναι· ὅταν δὲ δὴ καὶ φαρμακεύειν δέῃ, ἴσμεν ὅτι 46529 Resp.459.c.6 : ἀνδρειοτέρου δεῖ τοῦ ἰατροῦ. 46530 Resp.459.c.7 : Ἀληθῆ· ἀλλὰ πρὸς τί λέγεις; 46531 Resp.459.c.8 : Πρὸς τόδε, ἦν δ´ ἐγώ· συχνῷ τῷ ψεύδει καὶ τῇ ἀπάτῃ 46532 Resp.459.c.9 : κινδυνεύει ἡμῖν δεήσειν χρῆσθαι τοὺς ἄρχοντας ἐπ´ ὠφελίᾳ 46533 Resp.459.d.1 : τῶν ἀρχομένων. ἔφαμεν δέ που ἐν φαρμάκου εἴδει πάντα 46534 Resp.459.d.2 : τὰ τοιαῦτα χρήσιμα εἶναι. 46535 Resp.459.d.3 : Καὶ ὀρθῶς γε, ἔφη. 46536 Resp.459.d.4 : Ἐν τοῖς γάμοις τοίνυν καὶ παιδοποιίαις ἔοικε τὸ ὀρθὸν 46537 Resp.459.d.5 : τοῦτο γίγνεσθαι οὐκ ἐλάχιστον. 46538 Resp.459.d.6 : Πῶς δή; 46539 Resp.459.d.7 : Δεῖ μέν, εἶπον, ἐκ τῶν ὡμολογημένων τοὺς ἀρίστους ταῖς 46540 Resp.459.d.8 : ἀρίσταις συγγίγνεσθαι ὡς πλειστάκις, τοὺς δὲ φαυλοτάτους 46541 Resp.459.d.9 : ταῖς φαυλοτάταις τοὐναντίον, καὶ τῶν μὲν τὰ ἔκγονα τρέφειν, 46542 Resp.459.e.1 : τῶν δὲ μή, εἰ μέλλει τὸ ποίμνιον ὅτι ἀκρότατον εἶναι, καὶ 46543 Resp.459.e.2 : ταῦτα πάντα γιγνόμενα λανθάνειν πλὴν αὐτοὺς τοὺς ἄρχοντας, 46544 Resp.459.e.3 : εἰ αὖ ἡ ἀγέλη τῶν φυλάκων ὅτι μάλιστα ἀστασίαστος ἔσται. 46545 Resp.459.e.4 : Ὀρθότατα, ἔφη. 46546 Resp.459.e.5 : Οὐκοῦν δὴ ἑορταί τινες νομοθετητέαι ἐν αἷς συνάξομεν 46547 Resp.459.e.6 : τάς τε νύμφας καὶ τοὺς νυμφίους καὶ θυσίαι, καὶ ὕμνοι 46548 Resp.460.a.1 : ποιητέοι τοῖς ἡμετέροις ποιηταῖς πρέποντες τοῖς γιγνομένοις 46549 Resp.460.a.2 : γάμοις· τὸ δὲ πλῆθος τῶν γάμων ἐπὶ τοῖς ἄρχουσι ποιή– 46550 Resp.460.a.3 : σομεν, ἵν´ ὡς μάλιστα διασῴζωσι τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν τῶν 46551 Resp.460.a.4 : ἀνδρῶν, πρὸς πολέμους τε καὶ νόσους καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα 46552 Resp.460.a.5 : ἀποσκοποῦντες, καὶ μήτε μεγάλη ἡμῖν ἡ πόλις κατὰ τὸ 46553 Resp.460.a.6 : δυνατὸν μήτε σμικρὰ γίγνηται. 46554 Resp.460.a.7 : Ὀρθῶς, ἔφη. 46555 Resp.460.a.8 : Κλῆροι δή τινες οἶμαι ποιητέοι κομψοί, ὥστε τὸν φαῦλον 46556 Resp.460.a.9 : ἐκεῖνον αἰτιᾶσθαι ἐφ´ ἑκάστης συνέρξεως τύχην ἀλλὰ μὴ 46557 Resp.460.a.10 : τοὺς ἄρχοντας. 46558 Resp.460.a.11 : Καὶ μάλα, ἔφη. 46559 Resp.460.b.1 : Καὶ τοῖς ἀγαθοῖς γέ που τῶν νέων ἐν πολέμῳ ἢ ἄλλοθί 46560 Resp.460.b.2 : που γέρα δοτέον καὶ ἆθλα ἄλλα τε καὶ ἀφθονεστέρα ἡ 46561 Resp.460.b.3 : ἐξουσία τῆς τῶν γυναικῶν συγκοιμήσεως, ἵνα καὶ ἅμα μετὰ 46562 Resp.460.b.4 : προφάσεως ὡς πλεῖστοι τῶν παίδων ἐκ τῶν τοιούτων 46563 Resp.460.b.5 : σπείρωνται. 46564 Resp.460.b.6 : Ὀρθῶς. 46565 Resp.460.b.7 : Οὐκοῦν καὶ τὰ ἀεὶ γιγνόμενα ἔκγονα παραλαμβάνουσαι 46566 Resp.460.b.8 : αἱ ἐπὶ τούτων ἐφεστηκυῖαι ἀρχαὶ εἴτε ἀνδρῶν εἴτε γυναικῶν 46567 Resp.460.b.9 : εἴτε ἀμφότερα—κοιναὶ μὲν γάρ που καὶ ἀρχαὶ γυναιξί τε 46568 Resp.460.b.10 : καὶ ἀνδράσιν— 46569 Resp.460.b.11 : Ναί. 46570 Resp.460.c.1 : Τὰ μὲν δὴ τῶν ἀγαθῶν, δοκῶ, λαβοῦσαι εἰς τὸν σηκὸν 46571 Resp.460.c.2 : οἴσουσιν παρά τινας τροφοὺς χωρὶς οἰκούσας ἔν τινι μέρει 46572 Resp.460.c.3 : τῆς πόλεως· τὰ δὲ τῶν χειρόνων, καὶ ἐάν τι τῶν ἑτέρων 46573 Resp.460.c.4 : ἀνάπηρον γίγνηται, ἐν ἀπορρήτῳ τε καὶ ἀδήλῳ κατακρύψουσιν 46574 Resp.460.c.5 : ὡς πρέπει. 46575 Resp.460.c.6 : Εἴπερ μέλλει, ἔφη, καθαρὸν τὸ γένος τῶν φυλάκων 46576 Resp.460.c.7 : ἔσεσθαι. 46577 Resp.460.c.8 : Οὐκοῦν καὶ τροφῆς οὗτοι ἐπιμελήσονται τάς τε μητέρας 46578 Resp.460.c.9 : ἐπὶ τὸν σηκὸν ἄγοντες ὅταν σπαργῶσι, πᾶσαν μηχανὴν 46579 Resp.460.d.1 : μηχανώμενοι ὅπως μηδεμία τὸ αὑτῆς αἰσθήσεται, καὶ ἄλλας 46580 Resp.460.d.2 : γάλα ἐχούσας ἐκπορίζοντες, ἐὰν μὴ αὐταὶ ἱκαναὶ ὦσι, καὶ 46581 Resp.460.d.3 : αὐτῶν τούτων ἐπιμελήσονται ὅπως μέτριον χρόνον θηλάσον– 46582 Resp.460.d.4 : ται, ἀγρυπνίας δὲ καὶ τὸν ἄλλον πόνον τίτθαις τε καὶ τροφοῖς 46583 Resp.460.d.5 : παραδώσουσιν; 46584 Resp.460.d.6 : Πολλὴν ῥᾳστώνην, ἔφη, λέγεις τῆς παιδοποιίας ταῖς τῶν 46585 Resp.460.d.7 : φυλάκων γυναιξίν. 46586 Resp.460.d.8 : Πρέπει γάρ, ἦν δ´ ἐγώ. τὸ δ´ ἐφεξῆς διέλθωμεν ὃ 46587 Resp.460.d.9 : προυθέμεθα. ἔφαμεν γὰρ δὴ ἐξ ἀκμαζόντων δεῖν τὰ ἔκγονα 46588 Resp.460.d.10 : γίγνεσθαι. 46589 Resp.460.d.11 : Ἀληθῆ. 46590 Resp.460.e.1 : Ἆρ´ οὖν σοι συνδοκεῖ μέτριος χρόνος ἀκμῆς τὰ εἴκοσι 46591 Resp.460.e.2 : ἔτη γυναικί, ἀνδρὶ δὲ τὰ τριάκοντα; 46592 Resp.460.e.3 : Τὰ ποῖα αὐτῶν; ἔφη. 46593 Resp.460.e.4 : Γυναικὶ μέν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀρξαμένῃ ἀπὸ εἰκοσιέτιδος μέχρι 46594 Resp.460.e.5 : τετταρακονταέτιδος τίκτειν τῇ πόλει· ἀνδρὶ δέ, ἐπειδὰν τὴν 46595 Resp.460.e.6 : ὀξυτάτην δρόμου ἀκμὴν παρῇ, τὸ ἀπὸ τούτου γεννᾶν τῇ 46596 Resp.460.e.7 : πόλει μέχρι πεντεκαιπεντηκονταέτους. 46597 Resp.461.a.1 : Ἀμφοτέρων γοῦν, ἔφη, αὕτη ἀκμὴ σώματός τε καὶ 46598 Resp.461.a.2 : φρονήσεως. 46599 Resp.461.a.3 : Οὐκοῦν ἐάντε πρεσβύτερος τούτων ἐάντε νεώτερος τῶν 46600 Resp.461.a.4 : εἰς τὸ κοινὸν γεννήσεων ἅψηται, οὔτε ὅσιον οὔτε δίκαιον 46601 Resp.461.a.5 : φήσομεν τὸ ἁμάρτημα, ὡς παῖδα φιτύοντος τῇ πόλει, ὅς, ἂν 46602 Resp.461.a.6 : λάθῃ, γεννήσεται οὐχ ὑπὸ θυσιῶν οὐδ´ ὑπὸ εὐχῶν φύς, ἃς 46603 Resp.461.a.7 : ἐφ´ ἑκάστοις τοῖς γάμοις εὔξονται καὶ ἱέρειαι καὶ ἱερεῖς καὶ 46604 Resp.461.a.8 : σύμπασα ἡ πόλις ἐξ ἀγαθῶν ἀμείνους καὶ ἐξ ὠφελίμων 46605 Resp.461.b.1 : ὠφελιμωτέρους ἀεὶ τοὺς ἐκγόνους γίγνεσθαι, ἀλλ´ ὑπὸ 46606 Resp.461.b.2 : σκότου μετὰ δεινῆς ἀκρατείας γεγονώς. 46607 Resp.461.b.3 : Ὀρθῶς, ἔφη. 46608 Resp.461.b.4 : Ὁ αὐτὸς δέ γ´, εἶπον, νόμος, ἐάν τις τῶν ἔτι γεννώντων 46609 Resp.461.b.5 : μὴ συνέρξαντος ἄρχοντος ἅπτηται τῶν ἐν ἡλικίᾳ γυναικῶν· 46610 Resp.461.b.6 : νόθον γὰρ καὶ ἀνέγγυον καὶ ἀνίερον φήσομεν αὐτὸν παῖδα 46611 Resp.461.b.7 : τῇ πόλει καθιστάναι. 46612 Resp.461.b.8 : Ὀρθότατα, ἔφη. 46613 Resp.461.b.9 : Ὅταν δὲ δὴ οἶμαι αἵ τε γυναῖκες καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ γεννᾶν 46614 Resp.461.b.10 : ἐκβῶσι τὴν ἡλικίαν, ἀφήσομέν που ἐλευθέρους αὐτοὺς συγ– 46615 Resp.461.c.1 : γίγνεσθαι ᾧ ἂν ἐθέλωσι, πλὴν θυγατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ταῖς 46616 Resp.461.c.2 : τῶν θυγατέρων παισὶ καὶ ταῖς ἄνω μητρός, καὶ γυναῖκας αὖ 46617 Resp.461.c.3 : πλὴν ὑεῖ καὶ πατρὶ καὶ τοῖς τούτων εἰς τὸ κάτω καὶ ἐπὶ τὸ 46618 Resp.461.c.4 : ἄνω, καὶ ταῦτά γ´ ἤδη πάντα διακελευσάμενοι προθυμεῖσθαι 46619 Resp.461.c.5 : μάλιστα μὲν μηδ´ εἰς φῶς ἐκφέρειν κύημα μηδέ γ´ ἕν, ἐὰν 46620 Resp.461.c.6 : γένηται, ἐὰν δέ τι βιάσηται, οὕτω τιθέναι, ὡς οὐκ οὔσης 46621 Resp.461.c.7 : τροφῆς τῷ τοιούτῳ. 46622 Resp.461.c.8 : Καὶ ταῦτα μέν γ´, ἔφη, μετρίως λέγεται· πατέρας δὲ καὶ 46623 Resp.461.d.1 : θυγατέρας καὶ ἃ νυνδὴ ἔλεγες πῶς διαγνώσονται ἀλλήλων; 46624 Resp.461.d.2 : Οὐδαμῶς, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ ἀφ´ ἧς ἂν ἡμέρας τις αὐτῶν 46625 Resp.461.d.3 : νυμφίος γένηται, μετ´ ἐκείνην δεκάτῳ μηνὶ καὶ ἑβδόμῳ δὴ ἃ 46626 Resp.461.d.4 : ἂν γένηται ἔκγονα, ταῦτα πάντα προσερεῖ τὰ μὲν ἄρρενα 46627 Resp.461.d.5 : ὑεῖς, τὰ δὲ θήλεα θυγατέρας, καὶ ἐκεῖνα ἐκεῖνον πατέρα, καὶ 46628 Resp.461.d.6 : οὕτω δὴ τὰ τούτων ἔκγονα παίδων παῖδας, καὶ ἐκεῖν´ αὖ 46629 Resp.461.d.7 : ἐκείνους πάππους τε καὶ τηθάς, τὰ δ´ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ 46630 Resp.461.d.8 : γεγονότα, ἐν ᾧ αἱ μητέρες καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν ἐγέννων, 46631 Resp.461.e.1 : ἀδελφάς τε καὶ ἀδελφούς, ὥστε, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀλλήλων 46632 Resp.461.e.2 : μὴ ἅπτεσθαι. ἀδελφοὺς δὲ καὶ ἀδελφὰς δώσει ὁ νόμος συνοι– 46633 Resp.461.e.3 : κεῖν, ἐὰν ὁ κλῆρος ταύτῃ συμπίπτῃ καὶ ἡ Πυθία προσαναιρῇ. 46634 Resp.461.e.4 : Ὀρθότατα, ἦ δ´ ὅς. 46635 Resp.461.e.5 : Ἡ μὲν δὴ κοινωνία, ὦ Γλαύκων, αὕτη τε καὶ τοιαύτη 46636 Resp.461.e.6 : γυναικῶν τε καὶ παίδων τοῖς φύλαξί σοι τῆς πόλεως· ὡς 46637 Resp.461.e.7 : δὲ ἑπομένη τε τῇ ἄλλῃ πολιτείᾳ καὶ μακρῷ βελτίστη, δεῖ 46638 Resp.461.e.8 : δὴ τὸ μετὰ τοῦτο βεβαιώσασθαι παρὰ τοῦ λόγου. ἢ πῶς 46639 Resp.461.e.9 : ποιῶμεν; 46640 Resp.462.a.1 : Οὕτω νὴ Δία, ἦ δ´ ὅς. 46641 Resp.462.a.2 : Ἆρ´ οὖν οὐχ ἥδε ἀρχὴ τῆς ὁμολογίας, ἐρέσθαι ἡμᾶς 46642 Resp.462.a.3 : αὐτοὺς τί ποτε τὸ μέγιστον ἀγαθὸν ἔχομεν εἰπεῖν εἰς πόλεως 46643 Resp.462.a.4 : κατασκευήν, οὗ δεῖ στοχαζόμενον τὸν νομοθέτην τιθέναι τοὺς 46644 Resp.462.a.5 : νόμους, καὶ τί μέγιστον κακόν, εἶτα ἐπισκέψασθαι ἆρα ἃ 46645 Resp.462.a.6 : νυνδὴ διήλθομεν εἰς μὲν τὸ τοῦ ἀγαθοῦ ἴχνος ἡμῖν ἁρμόττει, 46646 Resp.462.a.7 : τῷ δὲ τοῦ κακοῦ ἀναρμοστεῖ; 46647 Resp.462.a.8 : Πάντων μάλιστα, ἔφη. 46648 Resp.462.a.9 : Ἔχομεν οὖν τι μεῖζον κακὸν πόλει ἢ ἐκεῖνο ὃ ἂν αὐτὴν 46649 Resp.462.b.1 : διασπᾷ καὶ ποιῇ πολλὰς ἀντὶ μιᾶς; ἢ μεῖζον ἀγαθὸν τοῦ ὃ 46650 Resp.462.b.2 : ἂν συνδῇ τε καὶ ποιῇ μίαν; 46651 Resp.462.b.3 : Οὐκ ἔχομεν. 46652 Resp.462.b.4 : Οὐκοῦν ἡ μὲν ἡδονῆς τε καὶ λύπης κοινωνία συνδεῖ, ὅταν 46653 Resp.462.b.5 : ὅτι μάλιστα πάντες οἱ πολῖται τῶν αὐτῶν γιγνομένων τε καὶ 46654 Resp.462.b.6 : ἀπολλυμένων παραπλησίως χαίρωσι καὶ λυπῶνται; 46655 Resp.462.b.7 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 46656 Resp.462.b.8 : Ἡ δέ γε τῶν τοιούτων ἰδίωσις διαλύει, ὅταν οἱ μὲν 46657 Resp.462.b.9 : περιαλγεῖς, οἱ δὲ περιχαρεῖς γίγνωνται ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς 46658 Resp.462.c.1 : παθήμασι τῆς πόλεώς τε καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει; 46659 Resp.462.c.2 : Τί δ´ οὔ; 46660 Resp.462.c.3 : Ἆρ´ οὖν ἐκ τοῦδε τὸ τοιόνδε γίγνεται, ὅταν μὴ ἅμα φθέγ– 46661 Resp.462.c.4 : γωνται ἐν τῇ πόλει τὰ τοιάδε ῥήματα, τό τε ἐμὸν καὶ τὸ οὐκ 46662 Resp.462.c.5 : ἐμόν; καὶ περὶ τοῦ ἀλλοτρίου κατὰ ταὐτά; 46663 Resp.462.c.6 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 46664 Resp.462.c.7 : Ἐν ᾗτινι δὴ πόλει πλεῖστοι ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ ταὐτὰ τοῦτο 46665 Resp.462.c.8 : λέγουσι τὸ ἐμὸν καὶ τὸ οὐκ ἐμόν, αὕτη ἄριστα διοικεῖται; 46666 Resp.462.c.9 : Πολύ γε. 46667 Resp.462.c.10 : Καὶ ἥτις δὴ ἐγγύτατα ἑνὸς ἀνθρώπου ἔχει; οἷον ὅταν που 46668 Resp.462.c.11 : ἡμῶν δάκτυλός του πληγῇ, πᾶσα ἡ κοινωνία ἡ κατὰ τὸ σῶμα 46669 Resp.462.c.12 : πρὸς τὴν ψυχὴν τεταμένη εἰς μίαν σύνταξιν τὴν τοῦ ἄρ– 46670 Resp.462.d.1 : χοντος ἐν αὐτῇ ᾔσθετό τε καὶ πᾶσα ἅμα συνήλγησεν μέρους 46671 Resp.462.d.2 : πονήσαντος ὅλη, καὶ οὕτω δὴ λέγομεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος τὸν 46672 Resp.462.d.3 : δάκτυλον ἀλγεῖ· καὶ περὶ ἄλλου ὁτουοῦν τῶν τοῦ ἀνθρώπου 46673 Resp.462.d.4 : ὁ αὐτὸς λόγος, περί τε λύπης πονοῦντος μέρους καὶ περὶ 46674 Resp.462.d.5 : ἡδονῆς ῥαΐζοντος; 46675 Resp.462.d.6 : Ὁ αὐτὸς γάρ, ἔφη· καὶ τοῦτο ὃ ἐρωτᾷς, τοῦ τοιούτου 46676 Resp.462.d.7 : ἐγγύτατα ἡ ἄριστα πολιτευομένη πόλις οἰκεῖ. 46677 Resp.462.d.8 : Ἑνὸς δὴ οἶμαι πάσχοντος τῶν πολιτῶν ὁτιοῦν ἢ ἀγαθὸν 46678 Resp.462.e.1 : ἢ κακὸν ἡ τοιαύτη πόλις μάλιστά τε φήσει ἑαυτῆς εἶναι τὸ 46679 Resp.462.e.2 : πάσχον, καὶ ἢ συνησθήσεται ἅπασα ἢ συλλυπήσεται. 46680 Resp.462.e.3 : Ἀνάγκη, ἔφη, τήν γε εὔνομον. 46681 Resp.462.e.4 : Ὥρα ἂν εἴη, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπανιέναι ἡμῖν ἐπὶ τὴν ἡμετέραν 46682 Resp.462.e.5 : πόλιν, καὶ τὰ τοῦ λόγου ὁμολογήματα σκοπεῖν ἐν αὐτῇ, εἰ 46683 Resp.462.e.6 : αὐτὴ μάλιστ´ ἔχει εἴτε καὶ ἄλλη τις μᾶλλον. 46684 Resp.462.e.7 : Οὐκοῦν χρή, ἔφη. 46685 Resp.463.a.1 : Τί οὖν; ἔστι μέν που καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν 46686 Resp.463.a.2 : ἄρχοντές τε καὶ δῆμος, ἔστι δὲ καὶ ἐν ταύτῃ; 46687 Resp.463.a.3 : Ἔστι. 46688 Resp.463.a.4 : Πολίτας μὲν δὴ πάντες οὗτοι ἀλλήλους προσεροῦσι; 46689 Resp.463.a.5 : Πῶς δ´ οὔ; 46690 Resp.463.a.6 : Ἀλλὰ πρὸς τῷ πολίτας τί ὁ ἐν ταῖς ἄλλαις δῆμος τοὺς 46691 Resp.463.a.7 : ἄρχοντας προσαγορεύει; 46692 Resp.463.a.8 : Ἐν μὲν ταῖς πολλαῖς δεσπότας, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατου– 46693 Resp.463.a.9 : μέναις αὐτὸ τοὔνομα τοῦτο, ἄρχοντας. 46694 Resp.463.a.10 : Τί δ´ ὁ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ δῆμος; πρὸς τῷ πολίτας τί τοὺς 46695 Resp.463.a.11 : ἄρχοντάς φησιν εἶναι; 46696 Resp.463.b.1 : Σωτῆράς τε καὶ ἐπικούρους, ἔφη. 46697 Resp.463.b.2 : Τί δ´ οὗτοι τὸν δῆμον; 46698 Resp.463.b.3 : Μισθοδότας τε καὶ τροφέας. 46699 Resp.463.b.4 : Οἱ δ´ ἐν ταῖς ἄλλαις ἄρχοντες τοὺς δήμους; 46700 Resp.463.b.5 : Δούλους, ἔφη. 46701 Resp.463.b.6 : Τί δ´ οἱ ἄρχοντες ἀλλήλους; 46702 Resp.463.b.7 : Συνάρχοντας, ἔφη. 46703 Resp.463.b.8 : Τί δ´ οἱ ἡμέτεροι; 46704 Resp.463.b.9 : Συμφύλακας. 46705 Resp.463.b.10 : Ἔχεις οὖν εἰπεῖν τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις 46706 Resp.463.b.11 : πόλεσιν, εἴ τίς τινα ἔχει προσειπεῖν τῶν συναρχόντων τὸν 46707 Resp.463.b.12 : μὲν ὡς οἰκεῖον, τὸν δ´ ὡς ἀλλότριον; 46708 Resp.463.b.13 : Καὶ πολλούς γε. 46709 Resp.463.b.14 : Οὐκοῦν τὸν μὲν οἰκεῖον ὡς ἑαυτοῦ νομίζει τε καὶ λέγει, 46710 Resp.463.c.1 : τὸν δ´ ἀλλότριον ὡς οὐχ ἑαυτοῦ; 46711 Resp.463.c.2 : Οὕτω. 46712 Resp.463.c.3 : Τί δὲ οἱ παρὰ σοὶ φύλακες; ἔσθ´ ὅστις αὐτῶν ἔχοι ἂν 46713 Resp.463.c.4 : τῶν συμφυλάκων νομίσαι τινὰ ἢ προσειπεῖν ὡς ἀλλότριον; 46714 Resp.463.c.5 : Οὐδαμῶς, ἔφη· παντὶ γὰρ ᾧ ἂν ἐντυγχάνῃ, ἢ ὡς ἀδελφῷ 46715 Resp.463.c.6 : ἢ ὡς ἀδελφῇ ἢ ὡς πατρὶ ἢ ὡς μητρὶ ἢ ὑεῖ ἢ θυγατρὶ ἢ 46716 Resp.463.c.7 : τούτων ἐκγόνοις ἢ προγόνοις νομιεῖ ἐντυγχάνειν. 46717 Resp.463.c.8 : Κάλλιστα, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις, ἀλλ´ ἔτι καὶ τόδε εἰπέ· 46718 Resp.463.c.9 : πότερον αὐτοῖς τὰ ὀνόματα μόνον οἰκεῖα νομοθετήσεις, ἢ 46719 Resp.463.d.1 : καὶ τὰς πράξεις πάσας κατὰ τὰ ὀνόματα πράττειν, περί τε 46720 Resp.463.d.2 : τοὺς πατέρας, ὅσα νόμος περὶ πατέρας αἰδοῦς τε πέρι καὶ 46721 Resp.463.d.3 : κηδεμονίας καὶ τοῦ ὑπήκοον δεῖν εἶναι τῶν γονέων, ἢ μήτε 46722 Resp.463.d.4 : πρὸς θεῶν μήτε πρὸς ἀνθρώπων αὐτῷ ἄμεινον ἔσεσθαι, ὡς 46723 Resp.463.d.5 : οὔτε ὅσια οὔτε δίκαια πράττοντος ἄν, εἰ ἄλλα πράττοι ἢ 46724 Resp.463.d.6 : ταῦτα; αὗταί σοι ἢ ἄλλαι φῆμαι ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν 46725 Resp.463.d.7 : ὑμνήσουσιν εὐθὺς περὶ τὰ τῶν παίδων ὦτα καὶ περὶ πατέρων, 46726 Resp.463.d.8 : οὓς ἂν αὐτοῖς τις ἀποφήνῃ, καὶ περὶ τῶν ἄλλων συγγενῶν; 46727 Resp.463.e.1 : Αὗται, ἔφη· γελοῖον γὰρ ἂν εἴη εἰ ἄνευ ἔργων οἰκεῖα 46728 Resp.463.e.2 : ὀνόματα διὰ τῶν στομάτων μόνον φθέγγοιντο. 46729 Resp.463.e.3 : Πασῶν ἄρα πόλεων μάλιστα ἐν αὐτῇ συμφωνήσουσιν 46730 Resp.463.e.4 : ἑνός τινος ἢ εὖ ἢ κακῶς πράττοντος ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν τὸ 46731 Resp.463.e.5 : ῥῆμα, τὸ ὅτι τὸ ἐμὸν εὖ πράττει ἢ ὅτι τὸ ἐμὸν κακῶς. 46732 Resp.463.e.6 : Ἀληθέστατα αὖ, ἦ δ´ ὅς. 46733 Resp.464.a.1 : Οὐκοῦν μετὰ τούτου τοῦ δόγματός τε καὶ ῥήματος ἔφαμεν 46734 Resp.464.a.2 : συνακολουθεῖν τάς τε ἡδονὰς καὶ τὰς λύπας κοινῇ; 46735 Resp.464.a.3 : Καὶ ὀρθῶς γε ἔφαμεν. 46736 Resp.464.a.4 : Οὐκοῦν μάλιστα τοῦ αὐτοῦ κοινωνήσουσιν ἡμῖν οἱ πολῖται, 46737 Resp.464.a.5 : ὃ δὴ ἐμὸν ὀνομάσουσιν; τούτου δὲ κοινωνοῦντες οὕτω δὴ 46738 Resp.464.a.6 : λύπης τε καὶ ἡδονῆς μάλιστα κοινωνίαν ἕξουσιν; 46739 Resp.464.a.7 : Πολύ γε. 46740 Resp.464.a.8 : Ἆρ´ οὖν τούτων αἰτία πρὸς τῇ ἄλλῃ καταστάσει ἡ τῶν 46741 Resp.464.a.9 : γυναικῶν τε καὶ παίδων κοινωνία τοῖς φύλαξιν; 46742 Resp.464.a.10 : Πολὺ μὲν οὖν μάλιστα, ἔφη. 46743 Resp.464.b.1 : Ἀλλὰ μὴν μέγιστόν γε πόλει αὐτὸ ὡμολογήσαμεν ἀγαθόν, 46744 Resp.464.b.2 : ἀπεικάζοντες εὖ οἰκουμένην πόλιν σώματι πρὸς μέρος αὑτοῦ 46745 Resp.464.b.3 : λύπης τε πέρι καὶ ἡδονῆς ὡς ἔχει. 46746 Resp.464.b.4 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη, ὡμολογήσαμεν. 46747 Resp.464.b.5 : Τοῦ μεγίστου ἄρα ἀγαθοῦ τῇ πόλει αἰτία ἡμῖν πέφανται 46748 Resp.464.b.6 : ἡ κοινωνία τοῖς ἐπικούροις τῶν τε παίδων καὶ τῶν γυναικῶν. 46749 Resp.464.b.7 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 46750 Resp.464.b.8 : Καὶ μὲν δὴ καὶ τοῖς πρόσθεν γε ὁμολογοῦμεν· ἔφαμεν 46751 Resp.464.b.9 : γάρ που οὔτε οἰκίας τούτοις ἰδίας δεῖν εἶναι οὔτε γῆν οὔτε 46752 Resp.464.c.1 : τι κτῆμα, ἀλλὰ παρὰ τῶν ἄλλων τροφὴν λαμβάνοντας, 46753 Resp.464.c.2 : μισθὸν τῆς φυλακῆς, κοινῇ πάντας ἀναλίσκειν, εἰ μέλλοιεν 46754 Resp.464.c.3 : ὄντως φύλακες εἶναι. 46755 Resp.464.c.4 : Ὀρθῶς, ἔφη. 46756 Resp.464.c.5 : Ἆρ´ οὖν οὐχ, ὅπερ λέγω, τά τε πρόσθεν εἰρημένα καὶ τὰ 46757 Resp.464.c.6 : νῦν λεγόμενα ἔτι μᾶλλον ἀπεργάζεται αὐτοὺς ἀληθινοὺς 46758 Resp.464.c.7 : φύλακας, καὶ ποιεῖ μὴ διασπᾶν τὴν πόλιν τὸ ἐμὸν ὀνομά– 46759 Resp.464.c.8 : ζοντας μὴ τὸ αὐτὸ ἀλλ´ ἄλλον ἄλλο, τὸν μὲν εἰς τὴν ἑαυτοῦ 46760 Resp.464.c.9 : οἰκίαν ἕλκοντα ὅτι ἂν δύνηται χωρὶς τῶν ἄλλων κτήσασθαι, 46761 Resp.464.d.1 : τὸν δὲ εἰς τὴν ἑαυτοῦ ἑτέραν οὖσαν, καὶ γυναῖκά τε καὶ 46762 Resp.464.d.2 : παῖδας ἑτέρους, ἡδονάς τε καὶ ἀλγηδόνας ἐμποιοῦντας ἰδίων 46763 Resp.464.d.3 : ὄντων ἰδίας, ἀλλ´ ἑνὶ δόγματι τοῦ οἰκείου πέρι ἐπὶ τὸ αὐτὸ 46764 Resp.464.d.4 : τείνοντας πάντας εἰς τὸ δυνατὸν ὁμοπαθεῖς λύπης τε καὶ 46765 Resp.464.d.5 : ἡδονῆς εἶναι; 46766 Resp.464.d.6 : Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη. 46767 Resp.464.d.7 : Τί δέ; δίκαι τε καὶ ἐγκλήματα πρὸς ἀλλήλους οὐκ 46768 Resp.464.d.8 : οἰχήσεται ἐξ αὐτῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν διὰ τὸ μηδὲν ἴδιον 46769 Resp.464.d.9 : ἐκτῆσθαι πλὴν τὸ σῶμα, τὰ δ´ ἄλλα κοινά; ὅθεν δὴ ὑπάρχει 46770 Resp.464.e.1 : τούτοις ἀστασιάστοις εἶναι, ὅσα γε διὰ χρημάτων ἢ παίδων 46771 Resp.464.e.2 : καὶ συγγενῶν κτῆσιν ἄνθρωποι στασιάζουσιν; 46772 Resp.464.e.3 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ἀπηλλάχθαι. 46773 Resp.464.e.4 : Καὶ μὴν οὐδὲ βιαίων γε οὐδ´ αἰκίας δίκαι δικαίως ἂν 46774 Resp.464.e.5 : εἶεν ἐν αὐτοῖς· ἥλιξι μὲν γὰρ ἥλικας ἀμύνεσθαι καλὸν καὶ 46775 Resp.464.e.6 : δίκαιόν που φήσομεν, ἀνάγκην σωμάτων ἐπιμελείᾳ τιθέντες. 46776 Resp.464.e.7 : Ὀρθῶς, ἔφη. 46777 Resp.465.a.1 : Καὶ γὰρ τόδε ὀρθὸν ἔχει, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτος ὁ νόμος· εἴ 46778 Resp.465.a.2 : πού τίς τῳ θυμοῖτο, ἐν τῷ τοιούτῳ πληρῶν τὸν θυμὸν ἧττον 46779 Resp.465.a.3 : ἐπὶ μείζους ἂν ἴοι στάσεις. 46780 Resp.465.a.4 : Πάνυ μὲν οὖν. 46781 Resp.465.a.5 : Πρεσβυτέρῳ μὴν νεωτέρων πάντων ἄρχειν τε καὶ κολάζειν 46782 Resp.465.a.6 : προστετάξεται. 46783 Resp.465.a.7 : Δῆλον. 46784 Resp.465.a.8 : Καὶ μὴν ὅτι γε νεώτερος πρεσβύτερον, ἂν μὴ ἄρχοντες 46785 Resp.465.a.9 : προστάττωσιν, οὔτε ἄλλο βιάζεσθαι ἐπιχειρήσει ποτὲ οὔτε 46786 Resp.465.a.10 : τύπτειν, ὡς τὸ εἰκός. οἶμαι δ´ οὐδὲ ἄλλως ἀτιμάσει· ἱκανὼ 46787 Resp.465.a.11 : γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε, δέος τε καὶ αἰδώς, αἰδὼς μὲν ὡς 46788 Resp.465.b.1 : γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα, δέος δὲ τὸ τῷ πάσχοντι τοὺς 46789 Resp.465.b.2 : ἄλλους βοηθεῖν, τοὺς μὲν ὡς ὑεῖς, τοὺς δὲ ὡς ἀδελφούς, 46790 Resp.465.b.3 : τοὺς δὲ ὡς πατέρας. 46791 Resp.465.b.4 : Συμβαίνει γὰρ οὕτως, ἔφη. 46792 Resp.465.b.5 : Πανταχῇ δὴ ἐκ τῶν νόμων εἰρήνην πρὸς ἀλλήλους οἱ 46793 Resp.465.b.6 : ἄνδρες ἄξουσι; 46794 Resp.465.b.7 : Πολλήν γε. 46795 Resp.465.b.8 : Τούτων μὴν ἐν ἑαυτοῖς μὴ στασιαζόντων οὐδὲν δεινὸν 46796 Resp.465.b.9 : μή ποτε ἡ ἄλλη πόλις πρὸς τούτους ἢ πρὸς ἀλλήλους 46797 Resp.465.b.10 : διχοστατήσῃ. 46798 Resp.465.b.11 : Οὐ γὰρ οὖν. 46799 Resp.465.b.12 : Τά γε μὴν σμικρότατα τῶν κακῶν δι´ ἀπρέπειαν ὀκνῶ 46800 Resp.465.c.1 : καὶ λέγειν, ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν, κολακείας τε πλουσίων 46801 Resp.465.c.2 : πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν παιδοτροφίᾳ 46802 Resp.465.c.3 : καὶ χρηματισμοῖς διὰ τροφὴν οἰκετῶν ἀναγκαίαν ἴσχουσι, 46803 Resp.465.c.4 : τὰ μὲν δανειζόμενοι, τὰ δ´ ἐξαρνούμενοι, τὰ δὲ πάντως 46804 Resp.465.c.5 : πορισάμενοι θέμενοι παρὰ γυναῖκάς τε καὶ οἰκέτας, ταμιεύειν 46805 Resp.465.c.6 : παραδόντες, ὅσα τε, ὦ φίλε, περὶ αὐτὰ καὶ οἷα πάσχουσι, 46806 Resp.465.c.7 : δῆλά τε δὴ καὶ ἀγεννῆ καὶ οὐκ ἄξια λέγειν. 46807 Resp.465.d.1 : Δῆλα γάρ, ἔφη, καὶ τυφλῷ. 46808 Resp.465.d.2 : Πάντων τε δὴ τούτων ἀπαλλάξονται, ζήσουσί τε τοῦ 46809 Resp.465.d.3 : μακαριστοῦ βίου ὃν οἱ ὀλυμπιονῖκαι ζῶσι μακαριώτερον. 46810 Resp.465.d.4 : Πῇ; 46811 Resp.465.d.5 : Διὰ σμικρόν που μέρος εὐδαιμονίζονται ἐκεῖνοι ὧν τούτοις 46812 Resp.465.d.6 : ὑπάρχει. ἥ τε γὰρ τῶνδε νίκη καλλίων, ἥ τ´ ἐκ τοῦ δη– 46813 Resp.465.d.7 : μοσίου τροφὴ τελεωτέρα. νίκην τε γὰρ νικῶσι συμπάσης 46814 Resp.465.d.8 : τῆς πόλεως σωτηρίαν, τροφῇ τε καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν ὅσων 46815 Resp.465.d.9 : βίος δεῖται αὐτοί τε καὶ παῖδες ἀναδοῦνται, καὶ γέρα δέχονται 46816 Resp.465.e.1 : παρὰ τῆς αὑτῶν πόλεως ζῶντές τε καὶ τελευτήσαντες ταφῆς 46817 Resp.465.e.2 : ἀξίας μετέχουσιν. 46818 Resp.465.e.3 : Καὶ μάλα, ἔφη, καλά. 46819 Resp.465.e.4 : Μέμνησαι οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἐν τοῖς πρόσθεν οὐκ οἶδα 46820 Resp.465.e.5 : ὅτου λόγος ἡμῖν ἐπέπληξεν ὅτι τοὺς φύλακας οὐκ εὐδαί– 46821 Resp.466.a.1 : μονας ποιοῖμεν, οἷς ἐξὸν πάντα ἔχειν τὰ τῶν πολιτῶν οὐδὲν 46822 Resp.466.a.2 : ἔχοιεν; ἡμεῖς δέ που εἴπομεν ὅτι τοῦτο μέν, εἴ που παρα– 46823 Resp.466.a.3 : πίπτοι, εἰς αὖθις σκεψοίμεθα, νῦν δὲ τοὺς μὲν φύλακας 46824 Resp.466.a.4 : φύλακας ποιοῖμεν, τὴν δὲ πόλιν ὡς οἷοί τ´ εἶμεν εὐδαι– 46825 Resp.466.a.5 : μονεστάτην, ἀλλ´ οὐκ εἰς ἓν ἔθνος ἀποβλέποντες ἐν αὐτῇ 46826 Resp.466.a.6 : τοῦτο εὔδαιμον πλάττοιμεν; 46827 Resp.466.a.7 : Μέμνημαι, ἔφη. 46828 Resp.466.a.8 : Τί οὖν; νῦν ἡμῖν ὁ τῶν ἐπικούρων βίος, εἴπερ τοῦ γε 46829 Resp.466.a.9 : τῶν ὀλυμπιονικῶν πολύ τε καλλίων καὶ ἀμείνων φαίνεται, 46830 Resp.466.b.1 : μή πῃ κατὰ τὸν τῶν σκυτοτόμων φαίνεται βίον ἤ τινων 46831 Resp.466.b.2 : ἄλλων δημιουργῶν ἢ τὸν τῶν γεωργῶν; 46832 Resp.466.b.3 : Οὔ μοι δοκεῖ, ἔφη. 46833 Resp.466.b.4 : Ἀλλὰ μέντοι, ὅ γε καὶ ἐκεῖ ἔλεγον, δίκαιον καὶ ἐνταῦθα 46834 Resp.466.b.5 : εἰπεῖν, ὅτι εἰ οὕτως ὁ φύλαξ ἐπιχειρήσει εὐδαίμων γίγνεσθαι, 46835 Resp.466.b.6 : ὥστε μηδὲ φύλαξ εἶναι, μηδ´ ἀρκέσει αὐτῷ βίος οὕτω μέτριος 46836 Resp.466.b.7 : καὶ βέβαιος καὶ ὡς ἡμεῖς φαμεν ἄριστος, ἀλλ´ ἀνόητός τε 46837 Resp.466.b.8 : καὶ μειρακιώδης δόξα ἐμπεσοῦσα εὐδαιμονίας πέρι ὁρμήσει 46838 Resp.466.c.1 : αὐτὸν διὰ δύναμιν ἐπὶ τὸ ἅπαντα τὰ ἐν τῇ πόλει οἰκειοῦσθαι, 46839 Resp.466.c.2 : γνώσεται τὸν Ἡσίοδον ὅτι τῷ ὄντι ἦν σοφὸς λέγων <20πλέον>20 46840 Resp.466.c.3 : εἶναί πως <20ἥμισυ παντός>20. 46841 Resp.466.c.4 : Ἐμοὶ μέν, ἔφη, συμβούλῳ χρώμενος μενεῖ ἐπὶ τούτῳ τῷ 46842 Resp.466.c.5 : βίῳ. 46843 Resp.466.c.6 : Συγχωρεῖς ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, τὴν τῶν γυναικῶν κοινωνίαν 46844 Resp.466.c.7 : τοῖς ἀνδράσιν, ἣν διεληλύθαμεν, παιδείας τε πέρι καὶ 46845 Resp.466.c.8 : παίδων καὶ φυλακῆς τῶν ἄλλων πολιτῶν, κατά τε πόλιν 46846 Resp.466.c.9 : μενούσας εἰς πόλεμόν τε ἰούσας καὶ συμφυλάττειν δεῖν καὶ 46847 Resp.466.d.1 : συνθηρεύειν ὥσπερ κύνας, καὶ πάντα πάντῃ κατὰ τὸ δυνατὸν 46848 Resp.466.d.2 : κοινωνεῖν, καὶ ταῦτα πραττούσας τά τε βέλτιστα πράξειν καὶ 46849 Resp.466.d.3 : οὐ παρὰ φύσιν τὴν τοῦ θήλεος πρὸς τὸ ἄρρεν, ᾗ πεφύκατον 46850 Resp.466.d.4 : πρὸς ἀλλήλω κοινωνεῖν; 46851 Resp.466.d.5 : Συγχωρῶ, ἔφη. 46852 Resp.466.d.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐκεῖνο λοιπὸν διελέσθαι, εἰ ἄρα καὶ 46853 Resp.466.d.7 : ἐν ἀνθρώποις δυνατόν, ὥσπερ ἐν ἄλλοις ζῴοις, ταύτην τὴν 46854 Resp.466.d.8 : κοινωνίαν ἐγγενέσθαι, καὶ ὅπῃ δυνατόν; 46855 Resp.466.d.9 : Ἔφθης, ἔφη, εἰπὼν ᾗ ἔμελλον ὑπολήψεσθαι. 46856 Resp.466.e.1 : Περὶ μὲν γὰρ τῶν ἐν τῷ πολέμῳ οἶμαι, ἔφην, δῆλον ὃν 46857 Resp.466.e.2 : τρόπον πολεμήσουσιν. 46858 Resp.466.e.3 : Πῶς; ἦ δ´ ὅς. 46859 Resp.466.e.4 : Ὅτι κοινῇ στρατεύσονται, καὶ πρός γε ἄξουσι τῶν 46860 Resp.466.e.5 : παίδων εἰς τὸν πόλεμον ὅσοι ἁδροί, ἵν´ ὥσπερ οἱ τῶν ἄλλων 46861 Resp.466.e.6 : δημιουργῶν θεῶνται ταῦτα ἃ τελεωθέντας δεήσει δημιουργεῖν· 46862 Resp.467.a.1 : πρὸς δὲ τῇ θέᾳ διακονεῖν καὶ ὑπηρετεῖν πάντα τὰ περὶ τὸν 46863 Resp.467.a.2 : πόλεμον, καὶ θεραπεύειν πατέρας τε καὶ μητέρας. ἢ οὐκ 46864 Resp.467.a.3 : ᾔσθησαι τὰ περὶ τὰς τέχνας, οἷον τοὺς τῶν κεραμέων παῖδας, 46865 Resp.467.a.4 : ὡς πολὺν χρόνον διακονοῦντες θεωροῦσι πρὶν ἅπτεσθαι τοῦ 46866 Resp.467.a.5 : κεραμεύειν; 46867 Resp.467.a.6 : Καὶ μάλα. 46868 Resp.467.a.7 : Ἦ οὖν ἐκείνοις ἐπιμελέστερον παιδευτέον ἢ τοῖς φύλαξι 46869 Resp.467.a.8 : τοὺς αὑτῶν ἐμπειρίᾳ τε καὶ θέᾳ τῶν προσηκόντων; 46870 Resp.467.a.9 : Καταγέλαστον μεντἄν, ἔφη, εἴη. 46871 Resp.467.a.10 : Ἀλλὰ μὴν καὶ μαχεῖταί γε πᾶν ζῷον διαφερόντως 46872 Resp.467.b.1 : παρόντων ὧν ἂν τέκῃ. 46873 Resp.467.b.2 : Ἔστιν οὕτω. κίνδυνος δέ, ὦ Σώκρατες, οὐ σμικρὸς 46874 Resp.467.b.3 : σφαλεῖσιν, οἷα δὴ ἐν πολέμῳ φιλεῖ, πρὸς ἑαυτοῖς παῖδας ἀπο– 46875 Resp.467.b.4 : λέσαντας ποιῆσαι καὶ τὴν ἄλλην πόλιν ἀδύνατον ἀναλαβεῖν. 46876 Resp.467.b.5 : Ἀληθῆ, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. ἀλλὰ σὺ πρῶτον μὲν ἡγῇ 46877 Resp.467.b.6 : παρασκευαστέον τὸ μή ποτε κινδυνεῦσαι; 46878 Resp.467.b.7 : Οὐδαμῶς. 46879 Resp.467.b.8 : Τί δ´; εἴ που κινδυνευτέον, οὐκ ἐν ᾧ βελτίους ἔσονται 46880 Resp.467.b.9 : κατορθοῦντες; 46881 Resp.467.b.10 : Δῆλον δή. 46882 Resp.467.c.1 : Ἀλλὰ σμικρὸν οἴει διαφέρειν καὶ οὐκ ἄξιον κινδύνου 46883 Resp.467.c.2 : θεωρεῖν ἢ μὴ τὰ περὶ τὸν πόλεμον παῖδας τοὺς ἄνδρας 46884 Resp.467.c.3 : πολεμικοὺς ἐσομένους; 46885 Resp.467.c.4 : Οὔκ, ἀλλὰ διαφέρει πρὸς ὃ λέγεις. 46886 Resp.467.c.5 : Τοῦτο μὲν ἄρα ὑπαρκτέον, θεωροὺς πολέμου τοὺς παῖδας 46887 Resp.467.c.6 : ποιεῖν, προσμηχανᾶσθαι δ´ αὐτοῖς ἀσφάλειαν, καὶ καλῶς 46888 Resp.467.c.7 : ἕξει· ἦ γάρ; 46889 Resp.467.c.8 : Ναί. 46890 Resp.467.c.9 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, πρῶτον μὲν αὐτῶν οἱ πατέρες, 46891 Resp.467.c.10 : ὅσα ἄνθρωποι, οὐκ ἀμαθεῖς ἔσονται ἀλλὰ γνωμονικοὶ τῶν 46892 Resp.467.d.1 : στρατειῶν ὅσαι τε καὶ μὴ ἐπικίνδυνοι; 46893 Resp.467.d.2 : Εἰκός, ἔφη. 46894 Resp.467.d.3 : Εἰς μὲν ἄρα τὰς ἄξουσιν, εἰς δὲ τὰς εὐλαβήσονται. 46895 Resp.467.d.4 : Ὀρθῶς. 46896 Resp.467.d.5 : Καὶ ἄρχοντάς γέ που, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ τοὺς φαυλοτάτους 46897 Resp.467.d.6 : αὐτοῖς ἐπιστήσουσιν ἀλλὰ τοὺς ἐμπειρίᾳ τε καὶ ἡλικίᾳ 46898 Resp.467.d.7 : ἱκανοὺς ἡγεμόνας τε καὶ παιδαγωγοὺς εἶναι. 46899 Resp.467.d.8 : Πρέπει γάρ. 46900 Resp.467.d.9 : Ἀλλὰ γάρ, φήσομεν, καὶ παρὰ δόξαν πολλὰ πολλοῖς δὴ 46901 Resp.467.d.10 : ἐγένετο. 46902 Resp.467.d.11 : Καὶ μάλα. 46903 Resp.467.d.12 : Πρὸς τοίνυν τὰ τοιαῦτα, ὦ φίλε, πτεροῦν χρὴ παιδία 46904 Resp.467.d.13 : ὄντα εὐθύς, ἵν´, ἄν τι δέῃ, πετόμενοι ἀποφεύγωσιν. 46905 Resp.467.e.1 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 46906 Resp.467.e.2 : Ἐπὶ τοὺς ἵππους, ἦν δ´ ἐγώ, ἀναβιβαστέον ὡς νεωτάτους, 46907 Resp.467.e.3 : καὶ διδαξαμένους ἱππεύειν ἐφ´ ἵππων ἀκτέον ἐπὶ τὴν θέαν, 46908 Resp.467.e.4 : μὴ θυμοειδῶν μηδὲ μαχητικῶν, ἀλλ´ ὅτι ποδωκεστάτων καὶ 46909 Resp.467.e.5 : εὐηνιωτάτων. οὕτω γὰρ κάλλιστά τε θεάσονται τὸ αὑτῶν 46910 Resp.467.e.6 : ἔργον, καὶ ἀσφαλέστατα, ἄν τι δέῃ, σωθήσονται μετὰ 46911 Resp.467.e.7 : πρεσβυτέρων ἡγεμόνων ἑπόμενοι. 46912 Resp.467.e.8 : Ὀρθῶς, ἔφη, μοι δοκεῖς λέγειν. 46913 Resp.468.a.1 : Τί δὲ δή, εἶπον, τὰ περὶ τὸν πόλεμον; πῶς ἑκτέον σοι 46914 Resp.468.a.2 : τοὺς στρατιώτας πρὸς αὑτούς τε καὶ τοὺς πολεμίους; ἆρ´ 46915 Resp.468.a.3 : ὀρθῶς μοι καταφαίνεται ἢ οὔ; 46916 Resp.468.a.4 : Λέγ´, ἔφη, ποῖ´ αὖ. 46917 Resp.468.a.5 : Αὐτῶν μέν, εἶπον, τὸν λιπόντα τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλόντα 46918 Resp.468.a.6 : ἤ τι τῶν τοιούτων ποιήσαντα διὰ κάκην ἆρα οὐ δημιουργόν 46919 Resp.468.a.7 : τινα δεῖ καθιστάναι ἢ γεωργόν; 46920 Resp.468.a.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 46921 Resp.468.a.9 : Τὸν δὲ ζῶντα εἰς τοὺς πολεμίους ἁλόντα ἆρ´ οὐ δωρεὰν 46922 Resp.468.a.10 : διδόναι τοῖς ἑλοῦσι χρῆσθαι τῇ ἄγρᾳ ὅτι ἂν βούλωνται; 46923 Resp.468.b.1 : Κομιδῇ γε. 46924 Resp.468.b.2 : Τὸν δὲ ἀριστεύσαντά τε καὶ εὐδοκιμήσαντα οὐ πρῶτον 46925 Resp.468.b.3 : μὲν ἐπὶ στρατιᾶς ὑπὸ τῶν συστρατευομένων μειρακίων τε 46926 Resp.468.b.4 : καὶ παίδων ἐν μέρει ὑπὸ ἑκάστου δοκεῖ σοι χρῆναι στεφα– 46927 Resp.468.b.5 : νωθῆναι; ἢ οὔ; 46928 Resp.468.b.6 : Ἔμοιγε. 46929 Resp.468.b.7 : Τί δέ; δεξιωθῆναι; 46930 Resp.468.b.8 : Καὶ τοῦτο. 46931 Resp.468.b.9 : Ἀλλὰ τόδ´ οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκέτι σοι δοκεῖ. 46932 Resp.468.b.10 : Τὸ ποῖον; 46933 Resp.468.b.11 : Τὸ φιλῆσαί τε καὶ φιληθῆναι ὑπὸ ἑκάστου. 46934 Resp.468.b.12 : Πάντων, ἔφη, μάλιστα· καὶ προστίθημί γε τῷ νόμῳ, 46935 Resp.468.c.1 : ἕως ἂν ἐπὶ ταύτης ὦσι τῆς στρατιᾶς, καὶ μηδενὶ ἐξεῖναι 46936 Resp.468.c.2 : ἀπαρνηθῆναι ὃν ἂν βούληται φιλεῖν, ἵνα καί, ἐάν τίς του 46937 Resp.468.c.3 : τύχῃ ἐρῶν ἢ ἄρρενος ἢ θηλείας, προθυμότερος ᾖ πρὸς τὸ 46938 Resp.468.c.4 : τἀριστεῖα φέρειν. 46939 Resp.468.c.5 : Καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ. ὅτι μὲν γὰρ ἀγαθῷ ὄντι γάμοι τε 46940 Resp.468.c.6 : ἕτοιμοι πλείους ἢ τοῖς ἄλλοις καὶ αἱρέσεις τῶν τοιούτων 46941 Resp.468.c.7 : πολλάκις παρὰ τοὺς ἄλλους ἔσονται, ἵν´ ὅτι πλεῖστοι ἐκ 46942 Resp.468.c.8 : τοῦ τοιούτου γίγνωνται, εἴρηται ἤδη. 46943 Resp.468.c.9 : Εἴπομεν γάρ, ἔφη. 46944 Resp.468.c.10 : Ἀλλὰ μὴν καὶ καθ´ Ὅμηρον τοῖς τοιοῖσδε δίκαιον τιμᾶν 46945 Resp.468.d.1 : τῶν νέων ὅσοι ἀγαθοί. καὶ γὰρ Ὅμηρος τὸν εὐδοκιμή– 46946 Resp.468.d.2 : σαντα ἐν τῷ πολέμῳ <20νώτοισιν>20 Αἴαντα ἔφη <20διηνεκέεσσι 46947 Resp.468.d.3 : γεραίρεσθαι>20, ὡς ταύτην οἰκείαν οὖσαν τιμὴν τῷ ἡβῶντί 46948 Resp.468.d.4 : τε καὶ ἀνδρείῳ, ἐξ ἧς ἅμα τῷ τιμᾶσθαι καὶ τὴν ἰσχὺν 46949 Resp.468.d.5 : αὐξήσει. 46950 Resp.468.d.6 : Ὀρθότατα, ἔφη. 46951 Resp.468.d.7 : Πεισόμεθα ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ταῦτά γε Ὁμήρῳ. καὶ γὰρ 46952 Resp.468.d.8 : ἡμεῖς ἔν τε θυσίαις καὶ τοῖς τοιούτοις πᾶσι τοὺς ἀγαθούς, 46953 Resp.468.d.9 : καθ´ ὅσον ἂν ἀγαθοὶ φαίνωνται, καὶ ὕμνοις καὶ οἷς νυνδὴ 46954 Resp.468.d.10 : ἐλέγομεν τιμήσομεν, πρὸς δὲ τούτοις <20ἕδραις τε καὶ κρέα– 46955 Resp.468.e.1 : σιν ἰδὲ πλείοις δεπάεσσιν>20, ἵνα ἅμα τῷ τιμᾶν ἀσκῶμεν 46956 Resp.468.e.2 : τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας. 46957 Resp.468.e.3 : Κάλλιστα, ἔφη, λέγεις. 46958 Resp.468.e.4 : Εἶεν· τῶν δὲ δὴ ἀποθανόντων ἐπὶ στρατιᾶς ὃς ἂν εὐδο– 46959 Resp.468.e.5 : κιμήσας τελευτήσῃ ἆρ´ οὐ πρῶτον μὲν φήσομεν τοῦ χρυσοῦ 46960 Resp.468.e.6 : γένους εἶναι; 46961 Resp.468.e.7 : Πάντων γε μάλιστα. 46962 Resp.468.e.8 : Ἀλλ´ οὐ πεισόμεθα Ἡσιόδῳ, ἐπειδάν τινες τοῦ τοιούτου 46963 Resp.468.e.9 : γένους τελευτήσωσιν, ὡς ἄρα— 46964 Resp.468.e.9 : 46965 Resp.469.a.1 : οἱ μὲν δαίμονες ἁγνοὶ ἐπιχθόνιοι τελέθουσιν, 46966 Resp.469.a.2 : ἐσθλοί, ἀλεξίκακοι, φύλακες μερόπων ἀνθρώπων; 46967 Resp.469.a.2 : 46968 Resp.469.a.3 : Πεισόμεθα μὲν οὖν. 46969 Resp.469.a.4 : Διαπυθόμενοι ἄρα τοῦ θεοῦ πῶς χρὴ τοὺς δαιμονίους 46970 Resp.469.a.5 : τε καὶ θείους τιθέναι καὶ τίνι διαφόρῳ, οὕτω καὶ ταύτῃ 46971 Resp.469.a.6 : θήσομεν ᾗ ἂν ἐξηγῆται; 46972 Resp.469.a.7 : Τί δ´ οὐ μέλλομεν; 46973 Resp.469.a.8 : Καὶ τὸν λοιπὸν δὴ χρόνον ὡς δαιμόνων, οὕτω θεραπεύ– 46974 Resp.469.b.1 : σομέν τε καὶ προσκυνήσομεν αὐτῶν τὰς θήκας; ταὐτὰ δὲ 46975 Resp.469.b.2 : ταῦτα νομιοῦμεν ὅταν τις γήρᾳ ἤ τινι ἄλλῳ τρόπῳ τελευτήσῃ 46976 Resp.469.b.3 : τῶν ὅσοι ἂν διαφερόντως ἐν τῷ βίῳ ἀγαθοὶ κριθῶσιν; 46977 Resp.469.b.4 : Δίκαιον γοῦν, ἔφη. 46978 Resp.469.b.5 : Τί δέ; πρὸς τοὺς πολεμίους πῶς ποιήσουσιν ἡμῖν οἱ 46979 Resp.469.b.6 : στρατιῶται; 46980 Resp.469.b.7 : Τὸ ποῖον δή; 46981 Resp.469.b.8 : Πρῶτον μὲν ἀνδραποδισμοῦ πέρι, δοκεῖ δίκαιον Ἕλληνας 46982 Resp.469.b.9 : Ἑλληνίδας πόλεις ἀνδραποδίζεσθαι, ἢ μηδ´ ἄλλῃ ἐπιτρέ– 46983 Resp.469.b.10 : πειν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ τοῦτο ἐθίζειν, τοῦ Ἑλληνικοῦ 46984 Resp.469.c.1 : γένους φείδεσθαι, εὐλαβουμένους τὴν ὑπὸ τῶν βαρβάρων 46985 Resp.469.c.2 : δουλείαν; 46986 Resp.469.c.3 : Ὅλῳ καὶ παντί, ἔφη, διαφέρει τὸ φείδεσθαι. 46987 Resp.469.c.4 : Μηδὲ Ἕλληνα ἄρα δοῦλον ἐκτῆσθαι μήτε αὐτούς, τοῖς τε 46988 Resp.469.c.5 : ἄλλοις Ἕλλησιν οὕτω συμβουλεύειν; 46989 Resp.469.c.6 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη· μᾶλλόν γ´ ἂν οὖν οὕτω πρὸς τοὺς 46990 Resp.469.c.7 : βαρβάρους τρέποιντο, ἑαυτῶν δ´ ἀπέχοιντο. 46991 Resp.469.c.8 : Τί δέ; σκυλεύειν, ἦν δ´ ἐγώ, τοὺς τελευτήσαντας πλὴν 46992 Resp.469.c.9 : ὅπλων, ἐπειδὰν νικήσωσιν, ἦ καλῶς ἔχει; ἢ οὐ πρόφασιν 46993 Resp.469.d.1 : μὲν τοῖς δειλοῖς ἔχει μὴ πρὸς τὸν μαχόμενον ἰέναι, ὥς τι 46994 Resp.469.d.2 : τῶν δεόντων δρῶντας ὅταν περὶ τὸν τεθνεῶτα κυπτάζωσι, 46995 Resp.469.d.3 : πολλὰ δὲ ἤδη στρατόπεδα διὰ τὴν τοιαύτην ἁρπαγὴν 46996 Resp.469.d.4 : ἀπώλετο; 46997 Resp.469.d.5 : Καὶ μάλα. 46998 Resp.469.d.6 : Ἀνελεύθερον δὲ οὐ δοκεῖ καὶ φιλοχρήματον νεκρὸν συλᾶν, 46999 Resp.469.d.7 : καὶ γυναικείας τε καὶ σμικρᾶς διανοίας τὸ πολέμιον νομίζειν 47000 Resp.469.d.8 : τὸ σῶμα τοῦ τεθνεῶτος ἀποπταμένου τοῦ ἐχθροῦ, λελοι– 47001 Resp.469.d.9 : πότος δὲ ᾧ ἐπολέμει; ἢ οἴει τι διάφορον δρᾶν τοὺς τοῦτο 47002 Resp.469.e.1 : ποιοῦντας τῶν κυνῶν, αἳ τοῖς λίθοις οἷς ἂν βληθῶσι 47003 Resp.469.e.2 : χαλεπαίνουσι, τοῦ βάλλοντος οὐχ ἁπτόμεναι; 47004 Resp.469.e.3 : Οὐδὲ σμικρόν, ἔφη. 47005 Resp.469.e.4 : Ἐατέον ἄρα τὰς νεκροσυλίας καὶ τὰς τῶν ἀναιρέσεων 47006 Resp.469.e.5 : διακωλύσεις; 47007 Resp.469.e.6 : Ἐατέον μέντοι, ἔφη, νὴ Δία. 47008 Resp.469.e.7 : Οὐδὲ μήν που πρὸς τὰ ἱερὰ τὰ ὅπλα οἴσομεν ὡς ἀναθή– 47009 Resp.469.e.8 : σοντες, ἄλλως τε καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων, ἐάν τι ἡμῖν μέλῃ 47010 Resp.470.a.1 : τῆς πρὸς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας εὐνοίας· μᾶλλον δὲ καὶ 47011 Resp.470.a.2 : φοβησόμεθα μή τι μίασμα ᾖ πρὸς ἱερὸν τὰ τοιαῦτα ἀπὸ 47012 Resp.470.a.3 : τῶν οἰκείων φέρειν, ἐὰν μή τι δὴ ὁ θεὸς ἄλλο λέγῃ. 47013 Resp.470.a.4 : Ὀρθότατα, ἔφη. 47014 Resp.470.a.5 : Τί δὲ γῆς τε τμήσεως τῆς Ἑλληνικῆς καὶ οἰκιῶν ἐμ– 47015 Resp.470.a.6 : πρήσεως; ποῖόν τί σοι δράσουσιν οἱ στρατιῶται πρὸς τοὺς 47016 Resp.470.a.7 : πολεμίους; 47017 Resp.470.a.8 : Σοῦ, ἔφη, δόξαν ἀποφαινομένου ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι. 47018 Resp.470.a.9 : Ἐμοὶ μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, δοκεῖ τούτων μηδέτερα ποιεῖν, 47019 Resp.470.b.1 : ἀλλὰ τὸν ἐπέτειον καρπὸν ἀφαιρεῖσθαι. καὶ ὧν ἕνεκα, βούλει 47020 Resp.470.b.2 : σοι λέγω; 47021 Resp.470.b.3 : Πάνυ γε. 47022 Resp.470.b.4 : Φαίνεταί μοι, ὥσπερ καὶ ὀνομάζεται δύο ταῦτα ὀνόματα, 47023 Resp.470.b.5 : πόλεμός τε καὶ στάσις, οὕτω καὶ εἶναι δύο, ὄντα ἐπὶ δυοῖν 47024 Resp.470.b.6 : τινοιν διαφοραῖν. λέγω δὲ τὰ δύο τὸ μὲν οἰκεῖον καὶ 47025 Resp.470.b.7 : συγγενές, τὸ δὲ ἀλλότριον καὶ ὀθνεῖον. ἐπὶ μὲν οὖν τῇ 47026 Resp.470.b.8 : τοῦ οἰκείου ἔχθρᾳ στάσις κέκληται, ἐπὶ δὲ τῇ τοῦ ἀλλοτρίου 47027 Resp.470.b.9 : πόλεμος. 47028 Resp.470.b.10 : Καὶ οὐδέν γε, ἔφη, ἀπὸ τρόπου λέγεις. 47029 Resp.470.c.1 : Ὅρα δὴ καὶ εἰ τόδε πρὸς τρόπου λέγω. φημὶ γὰρ τὸ 47030 Resp.470.c.2 : μὲν Ἑλληνικὸν γένος αὐτὸ αὑτῷ οἰκεῖον εἶναι καὶ συγγενές, 47031 Resp.470.c.3 : τῷ δὲ βαρβαρικῷ ὀθνεῖόν τε καὶ ἀλλότριον. 47032 Resp.470.c.4 : Καλῶς γε, ἔφη. 47033 Resp.470.c.5 : Ἕλληνας μὲν ἄρα βαρβάροις καὶ βαρβάρους Ἕλλησι 47034 Resp.470.c.6 : πολεμεῖν μαχομένους τε φήσομεν καὶ πολεμίους φύσει 47035 Resp.470.c.7 : εἶναι, καὶ πόλεμον τὴν ἔχθραν ταύτην κλητέον· Ἕλληνας 47036 Resp.470.c.8 : δὲ Ἕλλησιν, ὅταν τι τοιοῦτον δρῶσιν, φύσει μὲν φίλους 47037 Resp.470.c.9 : εἶναι, νοσεῖν δ´ ἐν τῷ τοιούτῳ τὴν Ἑλλάδα καὶ στασιάζειν, 47038 Resp.470.d.1 : καὶ στάσιν τὴν τοιαύτην ἔχθραν κλητέον. 47039 Resp.470.d.2 : Ἐγὼ μέν, ἔφη, συγχωρῶ οὕτω νομίζειν. 47040 Resp.470.d.3 : Σκόπει δή, εἶπον, ὅτι ἐν τῇ νῦν ὁμολογουμένῃ στάσει, 47041 Resp.470.d.4 : ὅπου ἄν τι τοιοῦτον γένηται καὶ διαστῇ πόλις, ἐὰν ἑκάτεροι 47042 Resp.470.d.5 : ἑκατέρων τέμνωσιν ἀγροὺς καὶ οἰκίας ἐμπιμπρῶσιν, ὡς 47043 Resp.470.d.6 : ἀλιτηριώδης τε δοκεῖ ἡ στάσις εἶναι καὶ οὐδέτεροι αὐτῶν 47044 Resp.470.d.7 : φιλοπόλιδες—οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐτόλμων τὴν τροφόν τε καὶ 47045 Resp.470.d.8 : μητέρα κείρειν—ἀλλὰ μέτριον εἶναι τοὺς καρποὺς ἀφαι– 47046 Resp.470.e.1 : ρεῖσθαι τοῖς κρατοῦσι τῶν κρατουμένων, καὶ διανοεῖσθαι ὡς 47047 Resp.470.e.2 : διαλλαγησομένων καὶ οὐκ ἀεὶ πολεμησόντων. 47048 Resp.470.e.3 : Πολὺ γάρ, ἔφη, ἡμερωτέρων αὕτη ἡ διάνοια ἐκείνης. 47049 Resp.470.e.4 : Τί δὲ δή; ἔφην· ἣν σὺ πόλιν οἰκίζεις, οὐχ Ἑλληνὶς 47050 Resp.470.e.5 : ἔσται; 47051 Resp.470.e.6 : Δεῖ γ´ αὐτήν, ἔφη. 47052 Resp.470.e.7 : Οὐκοῦν καὶ ἀγαθοί τε καὶ ἥμεροι ἔσονται; 47053 Resp.470.e.8 : Σφόδρα γε. 47054 Resp.470.e.9 : Ἀλλ´ οὐ φιλέλληνες; οὐδὲ οἰκείαν τὴν Ἑλλάδα ἡγή– 47055 Resp.470.e.10 : σονται, οὐδὲ κοινωνήσουσιν ὧνπερ οἱ ἄλλοι ἱερῶν; 47056 Resp.470.e.11 : Καὶ σφόδρα γε. 47057 Resp.471.a.1 : Οὐκοῦν τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας διαφοράν, ὡς οἰκείους, 47058 Resp.471.a.2 : στάσιν ἡγήσονται καὶ οὐδὲ ὀνομάσουσιν πόλεμον; 47059 Resp.471.a.3 : Οὐ γάρ. 47060 Resp.471.a.4 : Καὶ ὡς διαλλαγησόμενοι ἄρα διοίσονται; 47061 Resp.471.a.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 47062 Resp.471.a.6 : Εὐμενῶς δὴ σωφρονιοῦσιν, οὐκ ἐπὶ δουλείᾳ κολάζοντες 47063 Resp.471.a.7 : οὐδ´ ἐπ´ ὀλέθρῳ, σωφρονισταὶ ὄντες, οὐ πολέμιοι. 47064 Resp.471.a.8 : Οὕτως, ἔφη. 47065 Resp.471.a.9 : Οὐδ´ ἄρα τὴν Ἑλλάδα Ἕλληνες ὄντες κεροῦσιν, οὐδὲ 47066 Resp.471.a.10 : οἰκήσεις ἐμπρήσουσιν, οὐδὲ ὁμολογήσουσιν ἐν ἑκάστῃ πόλει 47067 Resp.471.a.11 : πάντας ἐχθροὺς αὑτοῖς εἶναι, καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας καὶ 47068 Resp.471.a.12 : παῖδας, ἀλλ´ ὀλίγους ἀεὶ ἐχθροὺς τοὺς αἰτίους τῆς διαφορᾶς. 47069 Resp.471.b.1 : καὶ διὰ ταῦτα πάντα οὔτε τὴν γῆν ἐθελήσουσιν κείρειν 47070 Resp.471.b.2 : αὐτῶν, ὡς φίλων τῶν πολλῶν, οὔτε οἰκίας ἀνατρέπειν, 47071 Resp.471.b.3 : ἀλλὰ μέχρι τούτου ποιήσονται τὴν διαφοράν, μέχρι οὗ ἂν 47072 Resp.471.b.4 : οἱ αἴτιοι ἀναγκασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀναιτίων ἀλγούντων δοῦναι 47073 Resp.471.b.5 : δίκην. 47074 Resp.471.b.6 : Ἐγὼ μέν, ἔφη, ὁμολογῶ οὕτω δεῖν πρὸς τοὺς ἐναντίους 47075 Resp.471.b.7 : τοὺς ἡμετέρους πολίτας προσφέρεσθαι· πρὸς δὲ τοὺς βαρ– 47076 Resp.471.b.8 : βάρους, ὡς νῦν οἱ Ἕλληνες πρὸς ἀλλήλους. 47077 Resp.471.b.9 : Τιθῶμεν δὴ καὶ τοῦτον τὸν νόμον τοῖς φύλαξι, μήτε γῆν 47078 Resp.471.c.1 : τέμνειν μήτε οἰκίας ἐμπιμπράναι; 47079 Resp.471.c.2 : Θῶμεν, ἔφη, καὶ ἔχειν γε καλῶς ταῦτά τε καὶ τὰ 47080 Resp.471.c.3 : πρόσθεν. 47081 Resp.471.c.4 : Ἀλλὰ γάρ μοι δοκεῖς, ὦ Σώκρατες, ἐάν τίς σοι τὰ 47082 Resp.471.c.5 : τοιαῦτα ἐπιτρέπῃ λέγειν, οὐδέποτε μνησθήσεσθαι ὃ ἐν τῷ 47083 Resp.471.c.6 : πρόσθεν παρωσάμενος πάντα ταῦτα εἴρηκας, τὸ ὡς δυνατὴ 47084 Resp.471.c.7 : αὕτη ἡ πολιτεία γενέσθαι καὶ τίνα τρόπον ποτὲ δυνατή· 47085 Resp.471.c.8 : ἐπεὶ ὅτι γε, εἰ γένοιτο, πάντ´ ἂν εἴη ἀγαθὰ πόλει ᾗ γένοιτο, 47086 Resp.471.c.9 : καὶ ἃ σὺ παραλείπεις ἐγὼ λέγω, ὅτι καὶ τοῖς πολεμίοις 47087 Resp.471.d.1 : ἄριστ´ ἂν μάχοιντο τῷ ἥκιστα ἀπολείπειν ἀλλήλους, γιγνώ– 47088 Resp.471.d.2 : σκοντές τε καὶ ἀνακαλοῦντες ταῦτα τὰ ὀνόματα ἑαυτούς, 47089 Resp.471.d.3 : ἀδελφούς, πατέρας, ὑεῖς· εἰ δὲ καὶ τὸ θῆλυ συστρατεύοιτο, 47090 Resp.471.d.4 : εἴτε καὶ ἐν τῇ αὐτῇ τάξει εἴτε καὶ ὄπισθεν ἐπιτεταγμένον, 47091 Resp.471.d.5 : φόβων τε ἕνεκα τοῖς ἐχθροῖς καὶ εἴ ποτέ τις ἀνάγκη βοη– 47092 Resp.471.d.6 : θείας γένοιτο, οἶδ´ ὅτι ταύτῃ πάντῃ ἄμαχοι ἂν εἶεν· καὶ 47093 Resp.471.d.7 : οἴκοι γε ἃ παραλείπεται ἀγαθά, ὅσα ἂν εἴη αὐτοῖς, ὁρῶ. 47094 Resp.471.e.1 : ἀλλ´ ὡς ἐμοῦ ὁμολογοῦντος πάντα ταῦτα ὅτι εἴη ἂν καὶ 47095 Resp.471.e.2 : ἄλλα γε μυρία, εἰ γένοιτο ἡ πολιτεία αὕτη, μηκέτι πλείω 47096 Resp.471.e.3 : περὶ αὐτῆς λέγε, ἀλλὰ τοῦτο αὐτὸ ἤδη πειρώμεθα ἡμᾶς 47097 Resp.471.e.4 : αὐτοὺς πείθειν, ὡς δυνατὸν καὶ ᾗ δυνατόν, τὰ δ´ ἄλλα 47098 Resp.471.e.5 : χαίρειν ἐῶμεν. 47099 Resp.472.a.1 : Ἐξαίφνης γε σύ, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ καταδρομὴν ἐποιήσω 47100 Resp.472.a.2 : ἐπὶ τὸν λόγον μου, καὶ οὐ συγγιγνώσκεις στραγγευομένῳ. 47101 Resp.472.a.3 : ἴσως γὰρ οὐκ οἶσθα ὅτι μόγις μοι τὼ δύο κύματε ἐκφυγόντι 47102 Resp.472.a.4 : νῦν τὸ μέγιστον καὶ χαλεπώτατον τῆς τρικυμίας ἐπάγεις, 47103 Resp.472.a.5 : ὃ ἐπειδὰν ἴδῃς τε καὶ ἀκούσῃς, πάνυ συγγνώμην ἕξεις, ὅτι 47104 Resp.472.a.6 : εἰκότως ἄρα ὤκνουν τε καὶ ἐδεδοίκη οὕτω παράδοξον λόγον 47105 Resp.472.a.7 : λέγειν τε καὶ ἐπιχειρεῖν διασκοπεῖν. 47106 Resp.472.a.8 : Ὅσῳ ἄν, ἔφη, τοιαῦτα πλείω λέγῃς, ἧττον ἀφεθήσῃ 47107 Resp.472.b.1 : ὑφ´ ἡμῶν πρὸς τὸ μὴ εἰπεῖν πῇ δυνατὴ γίγνεσθαι αὕτη ἡ 47108 Resp.472.b.2 : πολιτεία. ἀλλὰ λέγε καὶ μὴ διάτριβε. 47109 Resp.472.b.3 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, πρῶτον μὲν τόδε χρὴ ἀναμνησθῆναι, 47110 Resp.472.b.4 : ὅτι ἡμεῖς ζητοῦντες δικαιοσύνην οἷόν ἐστι καὶ ἀδικίαν δεῦρο 47111 Resp.472.b.5 : ἥκομεν. 47112 Resp.472.b.6 : Χρή· ἀλλὰ τί τοῦτο; ἔφη. 47113 Resp.472.b.7 : Οὐδέν· ἀλλ´ ἐὰν εὕρωμεν οἷόν ἐστι δικαιοσύνη, ἆρα καὶ 47114 Resp.472.b.8 : ἄνδρα τὸν δίκαιον ἀξιώσομεν μηδὲν δεῖν αὐτῆς ἐκείνης 47115 Resp.472.b.9 : διαφέρειν, ἀλλὰ πανταχῇ τοιοῦτον εἶναι οἷον δικαιοσύνη 47116 Resp.472.c.1 : ἐστίν; ἢ ἀγαπήσομεν ἐὰν ὅτι ἐγγύτατα αὐτῆς ᾖ καὶ 47117 Resp.472.c.2 : πλεῖστα τῶν ἄλλων ἐκείνης μετέχῃ; 47118 Resp.472.c.3 : Οὕτως, ἔφη· ἀγαπήσομεν. 47119 Resp.472.c.4 : Παραδείγματος ἄρα ἕνεκα, ἦν δ´ ἐγώ, ἐζητοῦμεν αὐτό τε 47120 Resp.472.c.5 : δικαιοσύνην οἷόν ἐστι, καὶ ἄνδρα τὸν τελέως δίκαιον εἰ 47121 Resp.472.c.6 : γένοιτο, καὶ οἷος ἂν εἴη γενόμενος, καὶ ἀδικίαν αὖ καὶ τὸν 47122 Resp.472.c.7 : ἀδικώτατον, ἵνα εἰς ἐκείνους ἀποβλέποντες, οἷοι ἂν ἡμῖν 47123 Resp.472.c.8 : φαίνωνται εὐδαιμονίας τε πέρι καὶ τοῦ ἐναντίου, ἀναγκαζώ– 47124 Resp.472.c.9 : μεθα καὶ περὶ ἡμῶν αὐτῶν ὁμολογεῖν, ὃς ἂν ἐκείνοις ὅτι 47125 Resp.472.d.1 : ὁμοιότατος ᾖ, τὴν ἐκείνης μοῖραν ὁμοιοτάτην ἕξειν, ἀλλ´ 47126 Resp.472.d.2 : οὐ τούτου ἕνεκα, ἵν´ ἀποδείξωμεν ὡς δυνατὰ ταῦτα γίγνεσθαι. 47127 Resp.472.d.3 : Τοῦτο μέν, ἔφη, ἀληθὲς λέγεις. 47128 Resp.472.d.4 : Οἴει ἂν οὖν ἧττόν τι ἀγαθὸν ζωγράφον εἶναι ὃς ἂν 47129 Resp.472.d.5 : γράψας παράδειγμα οἷον ἂν εἴη ὁ κάλλιστος ἄνθρωπος καὶ 47130 Resp.472.d.6 : πάντα εἰς τὸ γράμμα ἱκανῶς ἀποδοὺς μὴ ἔχῃ ἀποδεῖξαι ὡς 47131 Resp.472.d.7 : καὶ δυνατὸν γενέσθαι τοιοῦτον ἄνδρα; 47132 Resp.472.d.8 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγ´, ἔφη. 47133 Resp.472.d.9 : Τί οὖν; οὐ καὶ ἡμεῖς, φαμέν, παράδειγμα ἐποιοῦμεν 47134 Resp.472.e.1 : λόγῳ ἀγαθῆς πόλεως; 47135 Resp.472.e.2 : Πάνυ γε. 47136 Resp.472.e.3 : Ἧττόν τι οὖν οἴει ἡμᾶς εὖ λέγειν τούτου ἕνεκα, ἐὰν μὴ 47137 Resp.472.e.4 : ἔχωμεν ἀποδεῖξαι ὡς δυνατὸν οὕτω πόλιν οἰκῆσαι ὡς ἐλέγετο; 47138 Resp.472.e.5 : Οὐ δῆτα, ἔφη. 47139 Resp.472.e.6 : Τὸ μὲν τοίνυν ἀληθές, ἦν δ´ ἐγώ, οὕτω· εἰ δὲ δὴ καὶ 47140 Resp.472.e.7 : τοῦτο προθυμηθῆναι δεῖ σὴν χάριν, ἀποδεῖξαι πῇ μάλιστα 47141 Resp.472.e.8 : καὶ κατὰ τί δυνατώτατ´ ἂν εἴη, πάλιν μοι πρὸς τὴν τοιαύτην 47142 Resp.472.e.9 : ἀπόδειξιν τὰ αὐτὰ διομολόγησαι. 47143 Resp.472.e.10 : Τὰ ποῖα; 47144 Resp.473.a.1 : Ἆρ´ οἷόν τέ τι πραχθῆναι ὡς λέγεται, ἢ φύσιν ἔχει 47145 Resp.473.a.2 : πρᾶξιν λέξεως ἧττον ἀληθείας ἐφάπτεσθαι, κἂν εἰ μή τῳ 47146 Resp.473.a.3 : δοκεῖ; ἀλλὰ σὺ πότερον ὁμολογεῖς οὕτως ἢ οὔ; 47147 Resp.473.a.4 : Ὁμολογῶ, ἔφη. 47148 Resp.473.a.5 : Τοῦτο μὲν δὴ μὴ ἀνάγκαζέ με, οἷα τῷ λόγῳ διήλθομεν, 47149 Resp.473.a.6 : τοιαῦτα παντάπασι καὶ τῷ ἔργῳ δεῖν γιγνόμενα 〈ἂν〉 47150 Resp.473.a.7 : ἀποφαίνειν· ἀλλ´, ἐὰν οἷοί τε γενώμεθα εὑρεῖν ὡς ἂν 47151 Resp.473.a.8 : ἐγγύτατα τῶν εἰρημένων πόλις οἰκήσειεν, φάναι ἡμᾶς 47152 Resp.473.b.1 : ἐξηυρηκέναι ὡς δυνατὰ ταῦτα γίγνεσθαι ἃ σὺ ἐπιτάττεις. ἢ 47153 Resp.473.b.2 : οὐκ ἀγαπήσεις τούτων τυγχάνων; ἐγὼ μὲν γὰρ ἂν ἀγαπῴην. 47154 Resp.473.b.3 : Καὶ γὰρ ἐγώ, ἔφη. 47155 Resp.473.b.4 : Τὸ δὲ δὴ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, πειρώμεθα ζητεῖν τε καὶ 47156 Resp.473.b.5 : ἀποδεικνύναι τί ποτε νῦν κακῶς ἐν ταῖς πόλεσι πράττεται 47157 Resp.473.b.6 : δι´ ὃ οὐχ οὕτως οἰκοῦνται, καὶ τίνος ἂν σμικροτάτου μετα– 47158 Resp.473.b.7 : βαλόντος ἔλθοι εἰς τοῦτον τὸν τρόπον τῆς πολιτείας πόλις, 47159 Resp.473.b.8 : μάλιστα μὲν ἑνός, εἰ δὲ μή, δυοῖν, εἰ δὲ μή, ὅτι ὀλιγίστων 47160 Resp.473.b.9 : τὸν ἀριθμὸν καὶ σμικροτάτων τὴν δύναμιν. 47161 Resp.473.c.1 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 47162 Resp.473.c.2 : Ἑνὸς μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, μεταβαλόντος δοκοῦμέν μοι 47163 Resp.473.c.3 : ἔχειν δεῖξαι ὅτι μεταπέσοι ἄν, οὐ μέντοι σμικροῦ γε οὐδὲ 47164 Resp.473.c.4 : ῥᾳδίου, δυνατοῦ δέ. 47165 Resp.473.c.5 : Τίνος; ἔφη. 47166 Resp.473.c.6 : Ἐπ´ αὐτῷ δή, ἦν δ´ ἐγώ, εἰμὶ ὃ τῷ μεγίστῳ προσῃκάζομεν 47167 Resp.473.c.7 : κύματι. εἰρήσεται δ´ οὖν, εἰ καὶ μέλλει γέλωτί τε ἀτεχνῶς 47168 Resp.473.c.8 : ὥσπερ κῦμα ἐκγελῶν καὶ ἀδοξίᾳ κατακλύσειν. σκόπει δὲ 47169 Resp.473.c.9 : ὃ μέλλω λέγειν. 47170 Resp.473.c.10 : Λέγε, ἔφη. 47171 Resp.473.c.11 : Ἐὰν μή, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν 47172 Resp.473.d.1 : ταῖς πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆς τε νῦν λεγόμενοι καὶ δυνάσται 47173 Resp.473.d.2 : φιλοσοφήσωσι γνησίως τε καὶ ἱκανῶς, καὶ τοῦτο εἰς ταὐτὸν 47174 Resp.473.d.3 : συμπέσῃ, δύναμίς τε πολιτικὴ καὶ φιλοσοφία, τῶν δὲ 47175 Resp.473.d.4 : νῦν πορευομένων χωρὶς ἐφ´ ἑκάτερον αἱ πολλαὶ φύσεις ἐξ 47176 Resp.473.d.5 : ἀνάγκης ἀποκλεισθῶσιν, οὐκ ἔστι κακῶν παῦλα, ὦ φίλε 47177 Resp.473.d.6 : Γλαύκων, ταῖς πόλεσι, δοκῶ δ´ οὐδὲ τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, 47178 Resp.473.e.1 : οὐδὲ αὕτη ἡ πολιτεία μή ποτε πρότερον φυῇ τε εἰς τὸ 47179 Resp.473.e.2 : δυνατὸν καὶ φῶς ἡλίου ἴδῃ, ἣν νῦν λόγῳ διεληλύθαμεν. 47180 Resp.473.e.3 : ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν ὃ ἐμοὶ πάλαι ὄκνον ἐντίθησι λέγειν, 47181 Resp.473.e.4 : ὁρῶντι ὡς πολὺ παρὰ δόξαν ῥηθήσεται· χαλεπὸν γὰρ ἰδεῖν 47182 Resp.473.e.5 : ὅτι οὐκ ἂν ἄλλη τις εὐδαιμονήσειεν οὔτε ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ. 47183 Resp.473.e.6 : Καὶ ὅς, Ὦ Σώκρατες, ἔφη, τοιοῦτον ἐκβέβληκας ῥῆμά 47184 Resp.473.e.7 : τε καὶ λόγον, ὃν εἰπὼν ἡγοῦ ἐπὶ σὲ πάνυ πολλούς τε καὶ 47185 Resp.474.a.1 : οὐ φαύλους νῦν οὕτως, οἷον ῥίψαντας τὰ ἱμάτια, γυμνοὺς 47186 Resp.474.a.2 : λαβόντας ὅτι ἑκάστῳ παρέτυχεν ὅπλον, θεῖν διατεταμένους 47187 Resp.474.a.3 : ὡς θαυμάσια ἐργασομένους· οὓς εἰ μὴ ἀμυνῇ τῷ λόγῳ καὶ 47188 Resp.474.a.4 : ἐκφεύξῃ, τῷ ὄντι τωθαζόμενος δώσεις δίκην. 47189 Resp.474.a.5 : Οὐκοῦν σύ μοι, ἦν δ´ ἐγώ, τούτων αἴτιος; 47190 Resp.474.a.6 : Καλῶς γ´, ἔφη, ἐγὼ ποιῶν. ἀλλά τοί σε οὐ προδώσω, 47191 Resp.474.a.7 : ἀλλ´ ἀμυνῶ οἷς δύναμαι· δύναμαι δὲ εὐνοίᾳ τε καὶ τῷ 47192 Resp.474.a.8 : παρακελεύεσθαι, καὶ ἴσως ἂν ἄλλου του ἐμμελέστερόν σοι 47193 Resp.474.b.1 : ἀποκρινοίμην. ἀλλ´ ὡς ἔχων τοιοῦτον βοηθὸν πειρῶ τοῖς 47194 Resp.474.b.2 : ἀπιστοῦσιν ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ᾗ σὺ λέγεις. 47195 Resp.474.b.3 : Πειρατέον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπειδὴ καὶ σὺ οὕτω μεγάλην συμ– 47196 Resp.474.b.4 : μαχίαν παρέχῃ. ἀναγκαῖον οὖν μοι δοκεῖ, εἰ μέλλομέν 47197 Resp.474.b.5 : πῃ ἐκφεύξεσθαι οὓς λέγεις, διορίσασθαι πρὸς αὐτοὺς τοὺς 47198 Resp.474.b.6 : φιλοσόφους τίνας λέγοντες τολμῶμεν φάναι δεῖν ἄρχειν, 47199 Resp.474.b.7 : ἵνα διαδήλων γενομένων δύνηταί τις ἀμύνεσθαι, ἐνδεικνύ– 47200 Resp.474.c.1 : μενος ὅτι τοῖς μὲν προσήκει φύσει ἅπτεσθαί τε φιλοσοφίας 47201 Resp.474.c.2 : ἡγεμονεύειν τ´ ἐν πόλει, τοῖς δ´ ἄλλοις μήτε ἅπτεσθαι 47202 Resp.474.c.3 : ἀκολουθεῖν τε τῷ ἡγουμένῳ. 47203 Resp.474.c.4 : Ὥρα ἂν εἴη, ἔφη, ὁρίζεσθαι. 47204 Resp.474.c.5 : Ἴθι δή, ἀκολούθησόν μοι τῇδε, ἐὰν αὐτὸ ἁμῇ γέ πῃ 47205 Resp.474.c.6 : ἱκανῶς ἐξηγησώμεθα. 47206 Resp.474.c.7 : Ἄγε, ἔφη. 47207 Resp.474.c.8 : Ἀναμιμνῄσκειν οὖν σε, ἦν δ´ ἐγώ, δεήσει, ἢ μέμνησαι 47208 Resp.474.c.9 : ὅτι ὃν ἂν φῶμεν φιλεῖν τι, δεῖ φανῆναι αὐτόν, ἐὰν ὀρθῶς 47209 Resp.474.c.10 : λέγηται, οὐ τὸ μὲν φιλοῦντα ἐκείνου, τὸ δὲ μή, ἀλλὰ πᾶν 47210 Resp.474.c.11 : στέργοντα; 47211 Resp.474.d.1 : Ἀναμιμνῄσκειν, ἔφη, ὡς ἔοικεν, δεῖ· οὐ γὰρ πάνυ γε 47212 Resp.474.d.2 : ἐννοῶ. 47213 Resp.474.d.3 : Ἄλλῳ, εἶπον, ἔπρεπεν, ὦ Γλαύκων, λέγειν ἃ λέγεις· 47214 Resp.474.d.4 : ἀνδρὶ δ´ ἐρωτικῷ οὐ πρέπει ἀμνημονεῖν ὅτι πάντες οἱ ἐν 47215 Resp.474.d.5 : ὥρᾳ τὸν φιλόπαιδα καὶ ἐρωτικὸν ἁμῇ γέ πῃ δάκνουσί τε 47216 Resp.474.d.6 : καὶ κινοῦσι, δοκοῦντες ἄξιοι εἶναι ἐπιμελείας τε καὶ τοῦ 47217 Resp.474.d.7 : ἀσπάζεσθαι. ἢ οὐχ οὕτω ποιεῖτε πρὸς τοὺς καλούς; ὁ 47218 Resp.474.d.8 : μέν, ὅτι σιμός, ἐπίχαρις κληθεὶς ἐπαινεθήσεται ὑφ´ ὑμῶν, 47219 Resp.474.d.9 : τοῦ δὲ τὸ γρυπὸν βασιλικόν φατε εἶναι, τὸν δὲ δὴ διὰ 47220 Resp.474.e.1 : μέσου τούτων ἐμμετρώτατα ἔχειν, μέλανας δὲ ἀνδρικοὺς 47221 Resp.474.e.2 : ἰδεῖν, λευκοὺς δὲ θεῶν παῖδας εἶναι· μελιχλώρους δὲ καὶ 47222 Resp.474.e.3 : τοὔνομα οἴει τινὸς ἄλλου ποίημα εἶναι ἢ ἐραστοῦ ὑποκορι– 47223 Resp.474.e.4 : ζομένου τε καὶ εὐχερῶς φέροντος τὴν ὠχρότητα, ἐὰν ἐπὶ 47224 Resp.474.e.5 : ὥρᾳ ᾖ; καὶ ἑνὶ λόγῳ πάσας προφάσεις προφασίζεσθέ τε 47225 Resp.475.a.1 : καὶ πάσας φωνὰς ἀφίετε, ὥστε μηδένα ἀποβάλλειν τῶν 47226 Resp.475.a.2 : ἀνθούντων ἐν ὥρᾳ. 47227 Resp.475.a.3 : Εἰ βούλει, ἔφη, ἐπ´ ἐμοῦ λέγειν περὶ τῶν ἐρωτικῶν ὅτι 47228 Resp.475.a.4 : οὕτω ποιοῦσι, συγχωρῶ τοῦ λόγου χάριν. 47229 Resp.475.a.5 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· τοὺς φιλοίνους οὐ τὰ αὐτὰ ταῦτα 47230 Resp.475.a.6 : ποιοῦντας ὁρᾷς; πάντα οἶνον ἐπὶ πάσης προφάσεως ἀσπα– 47231 Resp.475.a.7 : ζομένους; 47232 Resp.475.a.8 : Καὶ μάλα. 47233 Resp.475.a.9 : Καὶ μὴν φιλοτίμους γε, ὡς ἐγᾦμαι, καθορᾷς ὅτι, ἂν μὴ 47234 Resp.475.a.10 : στρατηγῆσαι δύνωνται, τριττυαρχοῦσιν, κἂν μὴ ὑπὸ μειζόνων 47235 Resp.475.b.1 : καὶ σεμνοτέρων τιμᾶσθαι, ὑπὸ σμικροτέρων καὶ φαυλοτέρων 47236 Resp.475.b.2 : τιμώμενοι ἀγαπῶσιν, ὡς ὅλως τιμῆς ἐπιθυμηταὶ ὄντες. 47237 Resp.475.b.3 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 47238 Resp.475.b.4 : Τοῦτο δὴ φάθι ἢ μή· ἆρα ὃν ἄν τινος ἐπιθυμητικὸν 47239 Resp.475.b.5 : λέγωμεν, παντὸς τοῦ εἴδους τούτου φήσομεν ἐπιθυμεῖν, ἢ 47240 Resp.475.b.6 : τοῦ μέν, τοῦ δὲ οὔ; 47241 Resp.475.b.7 : Παντός, ἔφη. 47242 Resp.475.b.8 : Οὐκοῦν καὶ τὸν φιλόσοφον σοφίας φήσομεν ἐπιθυμητὴν 47243 Resp.475.b.9 : εἶναι, οὐ τῆς μέν, τῆς δ´ οὔ, ἀλλὰ πάσης; 47244 Resp.475.b.10 : Ἀληθῆ. 47245 Resp.475.b.11 : Τὸν ἄρα περὶ τὰ μαθήματα δυσχεραίνοντα, ἄλλως τε 47246 Resp.475.c.1 : καὶ νέον ὄντα καὶ μήπω λόγον ἔχοντα τί τε χρηστὸν καὶ 47247 Resp.475.c.2 : μή, οὐ φήσομεν φιλομαθῆ οὐδὲ φιλόσοφον εἶναι, ὥσπερ 47248 Resp.475.c.3 : τὸν περὶ τὰ σιτία δυσχερῆ οὔτε πεινῆν φαμεν οὔτ´ ἐπιθυμεῖν 47249 Resp.475.c.4 : σιτίων, οὐδὲ φιλόσιτον ἀλλὰ κακόσιτον εἶναι. 47250 Resp.475.c.5 : Καὶ ὀρθῶς γε φήσομεν. 47251 Resp.475.c.6 : Τὸν δὲ δὴ εὐχερῶς ἐθέλοντα παντὸς μαθήματος γεύεσθαι 47252 Resp.475.c.7 : καὶ ἁσμένως ἐπὶ τὸ μανθάνειν ἰόντα καὶ ἀπλήστως ἔχοντα, 47253 Resp.475.c.8 : τοῦτον δ´ ἐν δίκῃ φήσομεν φιλόσοφον· ἦ γάρ; 47254 Resp.475.d.1 : Καὶ ὁ Γλαύκων ἔφη· Πολλοὶ ἄρα καὶ ἄτοποι ἔσονταί σοι 47255 Resp.475.d.2 : τοιοῦτοι. οἵ τε γὰρ φιλοθεάμονες πάντες ἔμοιγε δοκοῦσι τῷ 47256 Resp.475.d.3 : καταμανθάνειν χαίροντες τοιοῦτοι εἶναι, οἵ τε φιλήκοοι ἀτοπώ– 47257 Resp.475.d.4 : τατοί τινές εἰσιν ὥς γ´ ἐν φιλοσόφοις τιθέναι, οἳ πρὸς μὲν λόγους 47258 Resp.475.d.5 : καὶ τοιαύτην διατριβὴν ἑκόντες οὐκ ἂν ἐθέλοιεν ἐλθεῖν, ὥσπερ 47259 Resp.475.d.6 : δὲ ἀπομεμισθωκότες τὰ ὦτα ἐπακοῦσαι πάντων χορῶν περιθέ– 47260 Resp.475.d.7 : ουσι τοῖς Διονυσίοις οὔτε τῶν κατὰ πόλεις οὔτε τῶν κατὰ κώμας 47261 Resp.475.d.8 : ἀπολειπόμενοι. τούτους οὖν πάντας καὶ ἄλλους τοιούτων τινῶν 47262 Resp.475.e.1 : μαθητικοὺς καὶ τοὺς τῶν τεχνυδρίων φιλοσόφους φήσομεν; 47263 Resp.475.e.2 : Οὐδαμῶς, εἶπον, ἀλλ´ ὁμοίους μὲν φιλοσόφοις. 47264 Resp.475.e.3 : Τοὺς δὲ ἀληθινούς, ἔφη, τίνας λέγεις; 47265 Resp.475.e.4 : Τοὺς τῆς ἀληθείας, ἦν δ´ ἐγώ, φιλοθεάμονας. 47266 Resp.475.e.5 : Καὶ τοῦτο μέν γ´, ἔφη, ὀρθῶς· ἀλλὰ πῶς αὐτὸ λέγεις; 47267 Resp.475.e.6 : Οὐδαμῶς, ἦν δ´ ἐγώ, ῥᾳδίως πρός γε ἄλλον· σὲ δὲ οἶμαι 47268 Resp.475.e.7 : ὁμολογήσειν μοι τὸ τοιόνδε. 47269 Resp.475.e.8 : Τὸ ποῖον; 47270 Resp.475.e.9 : Ἐπειδή ἐστιν ἐναντίον καλὸν αἰσχρῷ, δύο αὐτὼ εἶναι. 47271 Resp.476.a.1 : Πῶς δ´ οὔ; 47272 Resp.476.a.2 : Οὐκοῦν ἐπειδὴ δύο, καὶ ἓν ἑκάτερον; 47273 Resp.476.a.3 : Καὶ τοῦτο. 47274 Resp.476.a.4 : Καὶ περὶ δὴ δικαίου καὶ ἀδίκου καὶ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ 47275 Resp.476.a.5 : καὶ πάντων τῶν εἰδῶν πέρι ὁ αὐτὸς λόγος, αὐτὸ μὲν ἓν 47276 Resp.476.a.6 : ἕκαστον εἶναι, τῇ δὲ τῶν πράξεων καὶ σωμάτων καὶ ἀλλήλων 47277 Resp.476.a.7 : κοινωνίᾳ πανταχοῦ φανταζόμενα πολλὰ φαίνεσθαι ἕκαστον. 47278 Resp.476.a.8 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 47279 Resp.476.a.9 : Ταύτῃ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, διαιρῶ, χωρὶς μὲν οὓς νυνδὴ 47280 Resp.476.a.10 : ἔλεγες φιλοθεάμονάς τε καὶ φιλοτέχνους καὶ πρακτικούς, 47281 Resp.476.b.1 : καὶ χωρὶς αὖ περὶ ὧν ὁ λόγος, οὓς μόνους ἄν τις ὀρθῶς 47282 Resp.476.b.2 : προσείποι φιλοσόφους. 47283 Resp.476.b.3 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 47284 Resp.476.b.4 : Οἱ μέν που, ἦν δ´ ἐγώ, φιλήκοοι καὶ φιλοθεάμονες τάς 47285 Resp.476.b.5 : τε καλὰς φωνὰς ἀσπάζονται καὶ χρόας καὶ σχήματα καὶ 47286 Resp.476.b.6 : πάντα τὰ ἐκ τῶν τοιούτων δημιουργούμενα, αὐτοῦ δὲ τοῦ 47287 Resp.476.b.7 : καλοῦ ἀδύνατος αὐτῶν ἡ διάνοια τὴν φύσιν ἰδεῖν τε καὶ 47288 Resp.476.b.8 : ἀσπάσασθαι. 47289 Resp.476.b.9 : Ἔχει γὰρ οὖν δή, ἔφη, οὕτως. 47290 Resp.476.b.10 : Οἱ δὲ δὴ ἐπ´ αὐτὸ τὸ καλὸν δυνατοὶ ἰέναι τε καὶ ὁρᾶν 47291 Resp.476.b.11 : καθ´ αὑτὸ ἆρα οὐ σπάνιοι ἂν εἶεν; 47292 Resp.476.c.1 : Καὶ μάλα. 47293 Resp.476.c.2 : Ὁ οὖν καλὰ μὲν πράγματα νομίζων, αὐτὸ δὲ κάλλος 47294 Resp.476.c.3 : μήτε νομίζων μήτε, ἄν τις ἡγῆται ἐπὶ τὴν γνῶσιν αὐτοῦ, 47295 Resp.476.c.4 : δυνάμενος ἕπεσθαι, ὄναρ ἢ ὕπαρ δοκεῖ σοι ζῆν; σκόπει δέ. 47296 Resp.476.c.5 : τὸ ὀνειρώττειν ἆρα οὐ τόδε ἐστίν, ἐάντε ἐν ὕπνῳ τις ἐάντ´ 47297 Resp.476.c.6 : ἐγρηγορὼς τὸ ὅμοιόν τῳ μὴ ὅμοιον ἀλλ´ αὐτὸ ἡγῆται εἶναι 47298 Resp.476.c.7 : ᾧ ἔοικεν; 47299 Resp.476.c.8 : Ἐγὼ γοῦν ἄν, ἦ δ´ ὅς, φαίην ὀνειρώττειν τὸν τοιοῦτον. 47300 Resp.476.c.9 : Τί δέ; ὁ τἀναντία τούτων ἡγούμενός τέ τι αὐτὸ καλὸν 47301 Resp.476.d.1 : καὶ δυνάμενος καθορᾶν καὶ αὐτὸ καὶ τὰ ἐκείνου μετέ– 47302 Resp.476.d.2 : χοντα, καὶ οὔτε τὰ μετέχοντα αὐτὸ οὔτε αὐτὸ τὰ μετέχοντα 47303 Resp.476.d.3 : ἡγούμενος, ὕπαρ ἢ ὄναρ αὖ καὶ οὗτος δοκεῖ σοι ζῆν; 47304 Resp.476.d.4 : Καὶ μάλα, ἔφη, ὕπαρ. 47305 Resp.476.d.5 : Οὐκοῦν τούτου μὲν τὴν διάνοιαν ὡς γιγνώσκοντος γνώμην 47306 Resp.476.d.6 : ἂν ὀρθῶς φαῖμεν εἶναι, τοῦ δὲ δόξαν ὡς δοξάζοντος; 47307 Resp.476.d.7 : Πάνυ μὲν οὖν. 47308 Resp.476.d.8 : Τί οὖν ἐὰν ἡμῖν χαλεπαίνῃ οὗτος, ὅν φαμεν δοξάζειν 47309 Resp.476.d.9 : ἀλλ´ οὐ γιγνώσκειν, καὶ ἀμφισβητῇ ὡς οὐκ ἀληθῆ λέγομεν; 47310 Resp.476.e.1 : ἕξομέν τι παραμυθεῖσθαι αὐτὸν καὶ πείθειν ἠρέμα, ἐπικρυ– 47311 Resp.476.e.2 : πτόμενοι ὅτι οὐχ ὑγιαίνει; 47312 Resp.476.e.3 : Δεῖ γέ τοι δή, ἔφη. 47313 Resp.476.e.4 : Ἴθι δή, σκόπει τί ἐροῦμεν πρὸς αὐτόν. ἢ βούλει ὧδε 47314 Resp.476.e.5 : πυνθανώμεθα παρ´ αὐτοῦ, λέγοντες ὡς εἴ τι οἶδεν οὐδεὶς 47315 Resp.476.e.6 : αὐτῷ φθόνος, ἀλλ´ ἅσμενοι ἂν ἴδοιμεν εἰδότα τι. ἀλλ´ 47316 Resp.476.e.7 : ἡμῖν εἰπὲ τόδε· ὁ γιγνώσκων γιγνώσκει τὶ ἢ οὐδέν; σὺ οὖν 47317 Resp.476.e.8 : μοι ὑπὲρ ἐκείνου ἀποκρίνου. 47318 Resp.476.e.9 : Ἀποκρινοῦμαι, ἔφη, ὅτι γιγνώσκει τί. 47319 Resp.476.e.10 : Πότερον ὂν ἢ οὐκ ὄν; 47320 Resp.477.a.1 : Ὄν· πῶς γὰρ ἂν μὴ ὄν γέ τι γνωσθείη; 47321 Resp.477.a.2 : Ἱκανῶς οὖν τοῦτο ἔχομεν, κἂν εἰ πλεοναχῇ σκοποῖμεν, 47322 Resp.477.a.3 : ὅτι τὸ μὲν παντελῶς ὂν παντελῶς γνωστόν, μὴ ὂν δὲ 47323 Resp.477.a.4 : μηδαμῇ πάντῃ ἄγνωστον; 47324 Resp.477.a.5 : Ἱκανώτατα. 47325 Resp.477.a.6 : Εἶεν· εἰ δὲ δή τι οὕτως ἔχει ὡς εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι, οὐ 47326 Resp.477.a.7 : μεταξὺ ἂν κέοιτο τοῦ εἰλικρινῶς ὄντος καὶ τοῦ αὖ μηδαμῇ ὄντος; 47327 Resp.477.a.8 : Μεταξύ. 47328 Resp.477.a.9 : Οὐκοῦν ἐπὶ μὲν τῷ ὄντι γνῶσις ἦν, ἀγνωσία δ´ ἐξ ἀνάγκης 47329 Resp.477.a.10 : ἐπὶ μὴ ὄντι, ἐπὶ δὲ τῷ μεταξὺ τούτῳ μεταξύ τι καὶ ζητητέον 47330 Resp.477.b.1 : ἀγνοίας τε καὶ ἐπιστήμης, εἴ τι τυγχάνει ὂν τοιοῦτον; 47331 Resp.477.b.2 : Πάνυ μὲν οὖν. 47332 Resp.477.b.3 : Ἆρ´ οὖν λέγομέν τι δόξαν εἶναι; 47333 Resp.477.b.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 47334 Resp.477.b.5 : Πότερον ἄλλην δύναμιν ἐπιστήμης ἢ τὴν αὐτήν; 47335 Resp.477.b.6 : Ἄλλην. 47336 Resp.477.b.7 : Ἐπ´ ἄλλῳ ἄρα τέτακται δόξα καὶ ἐπ´ ἄλλῳ ἐπιστήμη, 47337 Resp.477.b.8 : κατὰ τὴν δύναμιν ἑκατέρα τὴν αὑτῆς. 47338 Resp.477.b.9 : Οὕτω. 47339 Resp.477.b.10 : Οὐκοῦν ἐπιστήμη μὲν ἐπὶ τῷ ὄντι πέφυκε, γνῶναι ὡς 47340 Resp.477.b.11 : ἔστι τὸ ὄν; —μᾶλλον δὲ ὧδέ μοι δοκεῖ πρότερον ἀναγκαῖον 47341 Resp.477.b.12 : εἶναι διελέσθαι. 47342 Resp.477.b.13 : Πῶς; 47343 Resp.477.c.1 : Φήσομεν δυνάμεις εἶναι γένος τι τῶν ὄντων, αἷς δὴ καὶ 47344 Resp.477.c.2 : ἡμεῖς δυνάμεθα ἃ δυνάμεθα καὶ ἄλλο πᾶν ὅτι περ ἂν δύνηται, 47345 Resp.477.c.3 : οἷον λέγω ὄψιν καὶ ἀκοὴν τῶν δυνάμεων εἶναι, εἰ ἄρα 47346 Resp.477.c.4 : μανθάνεις ὃ βούλομαι λέγειν τὸ εἶδος. 47347 Resp.477.c.5 : Ἀλλὰ μανθάνω, ἔφη. 47348 Resp.477.c.6 : Ἄκουσον δὴ ὅ μοι φαίνεται περὶ αὐτῶν. δυνάμεως γὰρ 47349 Resp.477.c.7 : ἐγὼ οὔτε τινὰ χρόαν ὁρῶ οὔτε σχῆμα οὔτε τι τῶν τοιούτων 47350 Resp.477.c.8 : οἷον καὶ ἄλλων πολλῶν, πρὸς ἃ ἀποβλέπων ἔνια διορίζομαι 47351 Resp.477.c.9 : παρ´ ἐμαυτῷ τὰ μὲν ἄλλα εἶναι, τὰ δὲ ἄλλα· δυνάμεως 47352 Resp.477.d.1 : δ´ εἰς ἐκεῖνο μόνον βλέπω ἐφ´ ᾧ τε ἔστι καὶ ὃ ἀπεργάζεται, 47353 Resp.477.d.2 : καὶ ταύτῃ ἑκάστην αὐτῶν δύναμιν ἐκάλεσα, καὶ τὴν μὲν 47354 Resp.477.d.3 : ἐπὶ τῷ αὐτῷ τεταγμένην καὶ τὸ αὐτὸ ἀπεργαζομένην τὴν 47355 Resp.477.d.4 : αὐτὴν καλῶ, τὴν δὲ ἐπὶ ἑτέρῳ καὶ ἕτερον ἀπεργαζομένην 47356 Resp.477.d.5 : ἄλλην. τί δὲ σύ; πῶς ποιεῖς; 47357 Resp.477.d.6 : Οὕτως, ἔφη. 47358 Resp.477.d.7 : Δεῦρο δὴ πάλιν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἄριστε. ἐπιστήμην πότερον 47359 Resp.477.d.8 : δύναμίν τινα φῂς εἶναι αὐτήν, ἢ εἰς τί γένος τιθεῖς; 47360 Resp.477.d.9 : Εἰς τοῦτο, ἔφη, πασῶν γε δυνάμεων ἐρρωμενεστάτην. 47361 Resp.477.e.1 : Τί δέ, δόξαν εἰς δύναμιν ἢ εἰς ἄλλο εἶδος οἴσομεν; 47362 Resp.477.e.2 : Οὐδαμῶς, ἔφη· ᾧ γὰρ δοξάζειν δυνάμεθα, οὐκ ἄλλο τι 47363 Resp.477.e.3 : ἢ δόξα ἐστίν. 47364 Resp.477.e.4 : Ἀλλὰ μὲν δὴ ὀλίγον γε πρότερον ὡμολόγεις μὴ τὸ αὐτὸ 47365 Resp.477.e.5 : εἶναι ἐπιστήμην τε καὶ δόξαν. 47366 Resp.477.e.6 : Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, τό γε ἀναμάρτητον τῷ μὴ ἀναμαρτήτῳ 47367 Resp.477.e.7 : ταὐτόν τις νοῦν ἔχων τιθείη; 47368 Resp.477.e.8 : Καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ δῆλον ὅτι ἕτερον ἐπιστήμης δόξα 47369 Resp.478.a.1 : ὁμολογεῖται ἡμῖν. 47370 Resp.478.a.2 : Ἕτερον. 47371 Resp.478.a.3 : Ἐφ´ ἑτέρῳ ἄρα ἕτερόν τι δυναμένη ἑκατέρα αὐτῶν 47372 Resp.478.a.4 : πέφυκεν; 47373 Resp.478.a.5 : Ἀνάγκη. 47374 Resp.478.a.6 : Ἐπιστήμη μέν γέ που ἐπὶ τῷ ὄντι, τὸ ὂν γνῶναι ὡς ἔχει; 47375 Resp.478.a.7 : Ναί. 47376 Resp.478.a.8 : Δόξα δέ, φαμέν, δοξάζειν; 47377 Resp.478.a.9 : Ναί. 47378 Resp.478.a.10 : Ἦ ταὐτὸν ὅπερ ἐπιστήμη γιγνώσκει; καὶ ἔσται γνωστόν 47379 Resp.478.a.11 : τε καὶ δοξαστὸν τὸ αὐτό; ἢ ἀδύνατον; 47380 Resp.478.a.12 : Ἀδύνατον, ἔφη, ἐκ τῶν ὡμολογημένων· εἴπερ ἐπ´ ἄλλῳ 47381 Resp.478.a.13 : ἄλλη δύναμις πέφυκεν, δυνάμεις δὲ ἀμφότεραί ἐστον, δόξα τε 47382 Resp.478.b.1 : καὶ ἐπιστήμη, ἄλλη δὲ ἑκατέρα, ὥς φαμεν, ἐκ τούτων δὴ οὐκ 47383 Resp.478.b.2 : ἐγχωρεῖ γνωστὸν καὶ δοξαστὸν ταὐτὸν εἶναι. 47384 Resp.478.b.3 : Οὐκοῦν εἰ τὸ ὂν γνωστόν, ἄλλο τι ἂν δοξαστὸν ἢ τὸ 47385 Resp.478.b.4 : ὂν εἴη; 47386 Resp.478.b.5 : Ἄλλο. 47387 Resp.478.b.6 : Ἆρ´ οὖν τὸ μὴ ὂν δοξάζει; ἢ ἀδύνατον καὶ δοξάσαι τό γε 47388 Resp.478.b.7 : μὴ ὄν; ἐννόει δέ. οὐχ ὁ δοξάζων ἐπὶ τὶ φέρει τὴν δόξαν; 47389 Resp.478.b.8 : ἢ οἷόν τε αὖ δοξάζειν μέν, δοξάζειν δὲ μηδέν; 47390 Resp.478.b.9 : Ἀδύνατον. 47391 Resp.478.b.10 : Ἀλλ´ ἕν γέ τι δοξάζει ὁ δοξάζων; 47392 Resp.478.b.11 : Ναί. 47393 Resp.478.b.12 : Ἀλλὰ μὴν μὴ ὄν γε οὐχ ἕν τι ἀλλὰ μηδὲν ὀρθότατ´ ἂν 47394 Resp.478.c.1 : προσαγορεύοιτο; 47395 Resp.478.c.2 : Πάνυ γε. 47396 Resp.478.c.3 : Μὴ ὄντι μὴν ἄγνοιαν ἐξ ἀνάγκης ἀπέδομεν, ὄντι δὲ 47397 Resp.478.c.4 : γνῶσιν; 47398 Resp.478.c.5 : Ὀρθῶς, ἔφη. 47399 Resp.478.c.6 : Οὐκ ἄρα ὂν οὐδὲ μὴ ὂν δοξάζει; 47400 Resp.478.c.7 : Οὐ γάρ. 47401 Resp.478.c.8 : Οὔτε ἄρα ἄγνοια οὔτε γνῶσις δόξα ἂν εἴη; 47402 Resp.478.c.9 : Οὐκ ἔοικεν. 47403 Resp.478.c.10 : Ἄρ´ οὖν ἐκτὸς τούτων ἐστίν, ὑπερβαίνουσα ἢ γνῶσιν 47404 Resp.478.c.11 : σαφηνείᾳ ἢ ἄγνοιαν ἀσαφείᾳ; 47405 Resp.478.c.12 : Οὐδέτερα. 47406 Resp.478.c.13 : Ἀλλ´ ἆρα, ἦν δ´ ἐγώ, γνώσεως μέν σοι φαίνεται δόξα 47407 Resp.478.c.14 : σκοτωδέστερον, ἀγνοίας δὲ φανότερον; 47408 Resp.478.c.15 : Καὶ πολύ γε, ἔφη. 47409 Resp.478.d.1 : Ἐντὸς δ´ ἀμφοῖν κεῖται; 47410 Resp.478.d.2 : Ναί. 47411 Resp.478.d.3 : Μεταξὺ ἄρα ἂν εἴη τούτοιν δόξα. 47412 Resp.478.d.4 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 47413 Resp.478.d.5 : Οὐκοῦν ἔφαμεν ἐν τοῖς πρόσθεν, εἴ τι φανείη οἷον ἅμα 47414 Resp.478.d.6 : ὄν τε καὶ μὴ ὄν, τὸ τοιοῦτον μεταξὺ κεῖσθαι τοῦ εἰλικρινῶς 47415 Resp.478.d.7 : ὄντος τε καὶ τοῦ πάντως μὴ ὄντος, καὶ οὔτε ἐπιστήμην οὔτε 47416 Resp.478.d.8 : ἄγνοιαν ἐπ´ αὐτῷ ἔσεσθαι, ἀλλὰ τὸ μεταξὺ αὖ φανὲν ἀγνοίας 47417 Resp.478.d.9 : καὶ ἐπιστήμης; 47418 Resp.478.d.10 : Ὀρθῶς. 47419 Resp.478.d.11 : Νῦν δέ γε πέφανται μεταξὺ τούτοιν ὃ δὴ καλοῦμεν δόξαν; 47420 Resp.478.d.12 : Πέφανται. 47421 Resp.478.e.1 : Ἐκεῖνο δὴ λείποιτ´ ἂν ἡμῖν εὑρεῖν, ὡς ἔοικε, τὸ ἀμφοτέ– 47422 Resp.478.e.2 : ρων μετέχον, τοῦ εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι, καὶ οὐδέτερον εἰλι– 47423 Resp.478.e.3 : κρινὲς ὀρθῶς ἂν προσαγορευόμενον, ἵνα, ἐὰν φανῇ, δοξαστὸν 47424 Resp.478.e.4 : αὐτὸ εἶναι ἐν δίκῃ προσαγορεύωμεν, τοῖς μὲν ἄκροις τὰ ἄκρα, 47425 Resp.478.e.5 : τοῖς δὲ μεταξὺ τὰ μεταξὺ ἀποδιδόντες. ἢ οὐχ οὕτως; 47426 Resp.478.e.6 : Οὕτω. 47427 Resp.478.e.7 : Τούτων δὴ ὑποκειμένων λεγέτω μοι, φήσω, καὶ ἀπο– 47428 Resp.479.a.1 : κρινέσθω ὁ χρηστὸς ὃς αὐτὸ μὲν καλὸν καὶ ἰδέαν τινὰ αὐτοῦ 47429 Resp.479.a.2 : κάλλους μηδεμίαν ἡγεῖται ἀεὶ μὲν κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως 47430 Resp.479.a.3 : ἔχουσαν, πολλὰ δὲ τὰ καλὰ νομίζει, ἐκεῖνος ὁ φιλοθεάμων 47431 Resp.479.a.4 : καὶ οὐδαμῇ ἀνεχόμενος ἄν τις ἓν τὸ καλὸν φῇ εἶναι καὶ 47432 Resp.479.a.5 : δίκαιον καὶ τἆλλα οὕτω. "Τούτων γὰρ δή, ὦ ἄριστε, φή– 47433 Resp.479.a.6 : σομεν, τῶν πολλῶν καλῶν μῶν τι ἔστιν ὃ οὐκ αἰσχρὸν 47434 Resp.479.a.7 : φανήσεται; καὶ τῶν δικαίων, ὃ οὐκ ἄδικον; καὶ τῶν ὁσίων, 47435 Resp.479.a.8 : ὃ οὐκ ἀνόσιον;" 47436 Resp.479.b.1 : Οὔκ, ἀλλ´ ἀνάγκη, ἔφη, καὶ καλά πως αὐτὰ καὶ αἰσχρὰ 47437 Resp.479.b.2 : φανῆναι, καὶ ὅσα ἄλλα ἐρωτᾷς. 47438 Resp.479.b.3 : Τί δὲ τὰ πολλὰ διπλάσια; ἧττόν τι ἡμίσεα ἢ διπλάσια 47439 Resp.479.b.4 : φαίνεται; 47440 Resp.479.b.5 : Οὐδέν. 47441 Resp.479.b.6 : Καὶ μεγάλα δὴ καὶ σμικρὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα μή τι 47442 Resp.479.b.7 : μᾶλλον ἃ ἂν φήσωμεν, ταῦτα προσρηθήσεται ἢ τἀναντία; 47443 Resp.479.b.8 : Οὔκ, ἀλλ´ ἀεί, ἔφη, ἕκαστον ἀμφοτέρων ἕξεται. 47444 Resp.479.b.9 : Πότερον οὖν ἔστι μᾶλλον ἢ οὐκ ἔστιν ἕκαστον τῶν 47445 Resp.479.b.10 : πολλῶν τοῦτο ὃ ἄν τις φῇ αὐτὸ εἶναι; 47446 Resp.479.b.11 : Τοῖς ἐν ταῖς ἑστιάσεσιν, ἔφη, ἐπαμφοτερίζουσιν ἔοικεν, 47447 Resp.479.c.1 : καὶ τῷ τῶν παίδων αἰνίγματι τῷ περὶ τοῦ εὐνούχου, τῆς 47448 Resp.479.c.2 : βολῆς πέρι τῆς νυκτερίδος, ᾧ καὶ ἐφ´ οὗ αὐτὸν αὐτὴν αἰνίτ– 47449 Resp.479.c.3 : τονται βαλεῖν· καὶ γὰρ ταῦτα ἐπαμφοτερίζειν, καὶ οὔτ´ 47450 Resp.479.c.4 : εἶναι οὔτε μὴ εἶναι οὐδὲν αὐτῶν δυνατὸν παγίως νοῆσαι, 47451 Resp.479.c.5 : οὔτε ἀμφότερα οὔτε οὐδέτερον. 47452 Resp.479.c.6 : Ἔχεις οὖν αὐτοῖς, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι χρήσῃ, ἢ ὅποι θήσεις 47453 Resp.479.c.7 : καλλίω θέσιν τῆς μεταξὺ οὐσίας τε καὶ τοῦ μὴ εἶναι; οὔτε 47454 Resp.479.c.8 : γάρ που σκοτωδέστερα μὴ ὄντος πρὸς τὸ μᾶλλον μὴ εἶναι 47455 Resp.479.d.1 : φανήσεται, οὔτε φανότερα ὄντος πρὸς τὸ μᾶλλον εἶναι. 47456 Resp.479.d.2 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 47457 Resp.479.d.3 : Ηὑρήκαμεν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ὅτι τὰ τῶν πολλῶν πολλὰ 47458 Resp.479.d.4 : νόμιμα καλοῦ τε πέρι καὶ τῶν ἄλλων μεταξύ που κυλινδεῖται 47459 Resp.479.d.5 : τοῦ τε μὴ ὄντος καὶ τοῦ ὄντος εἰλικρινῶς. 47460 Resp.479.d.6 : Ηὑρήκαμεν. 47461 Resp.479.d.7 : Προωμολογήσαμεν δέ γε, εἴ τι τοιοῦτον φανείη, δοξαστὸν 47462 Resp.479.d.8 : αὐτὸ ἀλλ´ οὐ γνωστὸν δεῖν λέγεσθαι, τῇ μεταξὺ δυνάμει τὸ 47463 Resp.479.d.9 : μεταξὺ πλανητὸν ἁλισκόμενον. 47464 Resp.479.d.10 : Ὡμολογήκαμεν. 47465 Resp.479.e.1 : Τοὺς ἄρα πολλὰ καλὰ θεωμένους, αὐτὸ δὲ τὸ καλὸν μὴ 47466 Resp.479.e.2 : ὁρῶντας μηδ´ ἄλλῳ ἐπ´ αὐτὸ ἄγοντι δυναμένους ἕπεσθαι, 47467 Resp.479.e.3 : καὶ πολλὰ δίκαια, αὐτὸ δὲ τὸ δίκαιον μή, καὶ πάντα οὕτω, 47468 Resp.479.e.4 : δοξάζειν φήσομεν ἅπαντα, γιγνώσκειν δὲ ὧν δοξάζουσιν 47469 Resp.479.e.5 : οὐδέν. 47470 Resp.479.e.6 : Ἀνάγκη, ἔφη. 47471 Resp.479.e.7 : Τί δὲ αὖ τοὺς αὐτὰ ἕκαστα θεωμένους καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ 47472 Resp.479.e.8 : ὡσαύτως ὄντα; ἆρ´ οὐ γιγνώσκειν ἀλλ´ οὐ δοξάζειν; 47473 Resp.479.e.9 : Ἀνάγκη καὶ ταῦτα. 47474 Resp.479.e.10 : Οὐκοῦν καὶ ἀσπάζεσθαί τε καὶ φιλεῖν τούτους μὲν ταῦτα 47475 Resp.480.a.1 : φήσομεν ἐφ´ οἷς γνῶσίς ἐστιν, ἐκείνους δὲ ἐφ´ οἷς δόξα; ἢ 47476 Resp.480.a.2 : οὐ μνημονεύομεν ὅτι φωνάς τε καὶ χρόας καλὰς καὶ τὰ 47477 Resp.480.a.3 : τοιαῦτ´ ἔφαμεν τούτους φιλεῖν τε καὶ θεᾶσθαι, αὐτὸ δὲ τὸ 47478 Resp.480.a.4 : καλὸν οὐδ´ ἀνέχεσθαι ὥς τι ὄν; 47479 Resp.480.a.5 : Μεμνήμεθα. 47480 Resp.480.a.6 : Μὴ οὖν τι πλημμελήσομεν φιλοδόξους καλοῦντες αὐτοὺς 47481 Resp.480.a.7 : μᾶλλον ἢ φιλοσόφους; καὶ ἆρα ἡμῖν σφόδρα χαλεπανοῦσιν 47482 Resp.480.a.8 : ἂν οὕτω λέγωμεν; 47483 Resp.480.a.9 : Οὔκ, ἄν γέ μοι πείθωνται, ἔφη· τῷ γὰρ ἀληθεῖ χαλε– 47484 Resp.480.a.10 : παίνειν οὐ θέμις. 47485 Resp.480.a.11 : Τοὺς αὐτὸ ἄρα ἕκαστον τὸ ὂν ἀσπαζομένους φιλοσόφους 47486 Resp.480.a.12 : ἀλλ´ οὐ φιλοδόξους κλητέον; 47487 Resp.480.a.13 : Παντάπασι μὲν οὖν. 47488 Resp.484.a.1 : Οἱ μὲν δὴ φιλόσοφοι, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, καὶ οἱ μὴ 47489 Resp.484.a.2 : διὰ μακροῦ τινος διεξελθόντες λόγου μόγις πως ἀνεφάνησαν 47490 Resp.484.a.3 : οἵ εἰσιν ἑκάτεροι. 47491 Resp.484.a.4 : Ἴσως γάρ, ἔφη, διὰ βραχέος οὐ ῥᾴδιον. 47492 Resp.484.a.5 : Οὐ φαίνεται, εἶπον· ἐμοὶ γοῦν ἔτι δοκεῖ ἂν βελτιόνως 47493 Resp.484.a.6 : φανῆναι εἰ περὶ τούτου μόνου ἔδει ῥηθῆναι, καὶ μὴ πολλὰ 47494 Resp.484.a.7 : τὰ λοιπὰ διελθεῖν μέλλοντι κατόψεσθαι τί διαφέρει βίος 47495 Resp.484.b.1 : δίκαιος ἀδίκου. 47496 Resp.484.b.2 : Τί οὖν, ἔφη, τὸ μετὰ τοῦτο ἡμῖν; 47497 Resp.484.b.3 : Τί δ´ ἄλλο, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ τὸ ἑξῆς; ἐπειδὴ φιλόσοφοι 47498 Resp.484.b.4 : μὲν οἱ τοῦ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως ἔχοντος δυνάμενοι 47499 Resp.484.b.5 : ἐφάπτεσθαι, οἱ δὲ μὴ ἀλλ´ ἐν πολλοῖς καὶ παντοίως ἴσχουσιν 47500 Resp.484.b.6 : πλανώμενοι οὐ φιλόσοφοι, ποτέρους δὴ δεῖ πόλεως ἡγεμόνας 47501 Resp.484.b.7 : εἶναι; 47502 Resp.484.b.8 : Πῶς οὖν λέγοντες ἂν αὐτό, ἔφη, μετρίως λέγοιμεν; 47503 Resp.484.b.9 : Ὁπότεροι ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, δυνατοὶ φαίνωνται φυλάξαι 47504 Resp.484.b.10 : νόμους τε καὶ ἐπιτηδεύματα πόλεων, τούτους καθιστάναι 47505 Resp.484.c.1 : φύλακας. 47506 Resp.484.c.2 : Ὀρθῶς, ἔφη. 47507 Resp.484.c.3 : Τόδε δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ἆρα δῆλον, εἴτε τυφλὸν εἴτε ὀξὺ 47508 Resp.484.c.4 : ὁρῶντα χρὴ φύλακα τηρεῖν ὁτιοῦν; 47509 Resp.484.c.5 : Καὶ πῶς, ἔφη, οὐ δῆλον; 47510 Resp.484.c.6 : Ἦ οὖν δοκοῦσί τι τυφλῶν διαφέρειν οἱ τῷ ὄντι τοῦ ὄντος 47511 Resp.484.c.7 : ἑκάστου ἐστερημένοι τῆς γνώσεως, καὶ μηδὲν ἐναργὲς ἐν τῇ 47512 Resp.484.c.8 : ψυχῇ ἔχοντες παράδειγμα, μηδὲ δυνάμενοι ὥσπερ γραφῆς 47513 Resp.484.c.9 : εἰς τὸ ἀληθέστατον ἀποβλέποντες κἀκεῖσε ἀεὶ ἀναφέροντές τε 47514 Resp.484.d.1 : καὶ θεώμενοι ὡς οἷόν τε ἀκριβέστατα, οὕτω δὴ καὶ τὰ ἐνθάδε 47515 Resp.484.d.2 : νόμιμα καλῶν τε πέρι καὶ δικαίων καὶ ἀγαθῶν τίθεσθαί 47516 Resp.484.d.3 : τε, ἐὰν δέῃ τίθεσθαι, καὶ τὰ κείμενα φυλάττοντες σῴζειν; 47517 Resp.484.d.4 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐ πολύ τι διαφέρει. 47518 Resp.484.d.5 : Τούτους οὖν μᾶλλον φύλακας στησόμεθα ἢ τοὺς ἐγνω– 47519 Resp.484.d.6 : κότας μὲν ἕκαστον τὸ ὄν, ἐμπειρίᾳ δὲ μηδὲν ἐκείνων ἐλλεί– 47520 Resp.484.d.7 : ποντας μηδ´ ἐν ἄλλῳ μηδενὶ μέρει ἀρετῆς ὑστεροῦντας; 47521 Resp.484.d.8 : Ἄτοπον μεντἄν, ἔφη, εἴη ἄλλους αἱρεῖσθαι, εἴ γε τἆλλα 47522 Resp.484.d.9 : μὴ ἐλλείποιντο· τούτῳ γὰρ αὐτῷ σχεδόν τι τῷ μεγίστῳ ἂν 47523 Resp.484.d.10 : προέχοιεν. 47524 Resp.485.a.1 : Οὐκοῦν τοῦτο δὴ λέγωμεν, τίνα τρόπον οἷοί τ´ ἔσονται 47525 Resp.485.a.2 : οἱ αὐτοὶ κἀκεῖνα καὶ ταῦτα ἔχειν; 47526 Resp.485.a.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 47527 Resp.485.a.4 : Ὃ τοίνυν ἀρχόμενοι τούτου τοῦ λόγου ἐλέγομεν, τὴν 47528 Resp.485.a.5 : φύσιν αὐτῶν πρῶτον δεῖ καταμαθεῖν· καὶ οἶμαι, ἐὰν ἐκείνην 47529 Resp.485.a.6 : ἱκανῶς ὁμολογήσωμεν, ὁμολογήσειν καὶ ὅτι οἷοί τε ταῦτα 47530 Resp.485.a.7 : ἔχειν οἱ αὐτοί, ὅτι τε οὐκ ἄλλους πόλεων ἡγεμόνας δεῖ 47531 Resp.485.a.8 : εἶναι ἢ τούτους. 47532 Resp.485.a.9 : Πῶς; 47533 Resp.485.a.10 : Τοῦτο μὲν δὴ τῶν φιλοσόφων φύσεων πέρι ὡμολογήσθω 47534 Resp.485.b.1 : ἡμῖν ὅτι μαθήματός γε ἀεὶ ἐρῶσιν ὃ ἂν αὐτοῖς δηλοῖ ἐκείνης 47535 Resp.485.b.2 : τῆς οὐσίας τῆς ἀεὶ οὔσης καὶ μὴ πλανωμένης ὑπὸ γενέσεως 47536 Resp.485.b.3 : καὶ φθορᾶς. 47537 Resp.485.b.4 : Ὡμολογήσθω. 47538 Resp.485.b.5 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ὅτι πάσης αὐτῆς, καὶ οὔτε 47539 Resp.485.b.6 : σμικροῦ οὔτε μείζονος οὔτε τιμιωτέρου οὔτε ἀτιμοτέρου μέρους 47540 Resp.485.b.7 : ἑκόντες ἀφίενται, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν περί τε τῶν 47541 Resp.485.b.8 : φιλοτίμων καὶ ἐρωτικῶν διήλθομεν. 47542 Resp.485.b.9 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 47543 Resp.485.b.10 : Τόδε τοίνυν μετὰ τοῦτο σκόπει εἰ ἀνάγκη ἔχειν πρὸς 47544 Resp.485.c.1 : τούτῳ ἐν τῇ φύσει οἳ ἂν μέλλωσιν ἔσεσθαι οἵους ἐλέγομεν. 47545 Resp.485.c.2 : Τὸ ποῖον; 47546 Resp.485.c.3 : Τὴν ἀψεύδειαν καὶ τὸ ἑκόντας εἶναι μηδαμῇ προσδέχεσθαι 47547 Resp.485.c.4 : τὸ ψεῦδος ἀλλὰ μισεῖν, τὴν δ´ ἀλήθειαν στέργειν. 47548 Resp.485.c.5 : Εἰκός γ´, ἔφη. 47549 Resp.485.c.6 : Οὐ μόνον γε, ὦ φίλε, εἰκός, ἀλλὰ καὶ πᾶσα ἀνάγκη τὸν 47550 Resp.485.c.7 : ἐρωτικῶς του φύσει ἔχοντα πᾶν τὸ συγγενές τε καὶ οἰκεῖον 47551 Resp.485.c.8 : τῶν παιδικῶν ἀγαπᾶν. 47552 Resp.485.c.9 : Ὀρθῶς, ἔφη. 47553 Resp.485.c.10 : Ἦ οὖν οἰκειότερον σοφίᾳ τι ἀληθείας ἂν εὕροις; 47554 Resp.485.c.11 : Καὶ πῶς; ἦ δ´ ὅς. 47555 Resp.485.c.12 : Ἦ οὖν δυνατὸν εἶναι τὴν αὐτὴν φύσιν φιλόσοφόν τε καὶ 47556 Resp.485.d.1 : φιλοψευδῆ; 47557 Resp.485.d.2 : Οὐδαμῶς γε. 47558 Resp.485.d.3 : Τὸν ἄρα τῷ ὄντι φιλομαθῆ πάσης ἀληθείας δεῖ εὐθὺς ἐκ 47559 Resp.485.d.4 : νέου ὅτι μάλιστα ὀρέγεσθαι. 47560 Resp.485.d.5 : Παντελῶς γε. 47561 Resp.485.d.6 : Ἀλλὰ μὴν ὅτῳ γε εἰς ἕν τι αἱ ἐπιθυμίαι σφόδρα ῥέπου– 47562 Resp.485.d.7 : σιν, ἴσμεν που ὅτι εἰς τἆλλα τούτῳ ἀσθενέστεραι, ὥσπερ 47563 Resp.485.d.8 : ῥεῦμα ἐκεῖσε ἀπωχετευμένον. 47564 Resp.485.d.9 : Τί μήν; 47565 Resp.485.d.10 : Ὧι δὴ πρὸς τὰ μαθήματα καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον ἐρρυήκασιν, 47566 Resp.485.d.11 : περὶ τὴν τῆς ψυχῆς οἶμαι ἡδονὴν αὐτῆς καθ´ αὑτὴν εἶεν ἄν, 47567 Resp.485.d.12 : τὰς δὲ διὰ τοῦ σώματος ἐκλείποιεν, εἰ μὴ πεπλασμένως ἀλλ´ 47568 Resp.485.e.1 : ἀληθῶς φιλόσοφός τις εἴη. 47569 Resp.485.e.2 : Μεγάλη ἀνάγκη. 47570 Resp.485.e.3 : Σώφρων μὴν ὅ γε τοιοῦτος καὶ οὐδαμῇ φιλοχρήματος· 47571 Resp.485.e.4 : ὧν γὰρ ἕνεκα χρήματα μετὰ πολλῆς δαπάνης σπουδάζεται, 47572 Resp.485.e.5 : ἄλλῳ τινὶ μᾶλλον ἢ τούτῳ προσήκει σπουδάζειν. 47573 Resp.485.e.6 : Οὕτω. 47574 Resp.486.a.1 : Καὶ μήν που καὶ τόδε δεῖ σκοπεῖν, ὅταν κρίνειν μέλλῃς 47575 Resp.486.a.2 : φύσιν φιλόσοφόν τε καὶ μή. 47576 Resp.486.a.3 : Τὸ ποῖον; 47577 Resp.486.a.4 : Μή σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας· ἐναντιώτατον γάρ 47578 Resp.486.a.5 : που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ τοῦ ὅλου καὶ παντὸς ἀεὶ 47579 Resp.486.a.6 : ἐπορέξεσθαι θείου τε καὶ ἀνθρωπίνου. 47580 Resp.486.a.7 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 47581 Resp.486.a.8 : Ἧι οὖν ὑπάρχει διανοίᾳ μεγαλοπρέπεια καὶ θεωρία παντὸς 47582 Resp.486.a.9 : μὲν χρόνου, πάσης δὲ οὐσίας, οἷόν τε οἴει τούτῳ μέγα τι 47583 Resp.486.a.10 : δοκεῖν εἶναι τὸν ἀνθρώπινον βίον; 47584 Resp.486.a.11 : Ἀδύνατον, ἦ δ´ ὅς. 47585 Resp.486.b.1 : Οὐκοῦν καὶ θάνατον οὐ δεινόν τι ἡγήσεται ὁ τοιοῦτος; 47586 Resp.486.b.2 : Ἥκιστά γε. 47587 Resp.486.b.3 : Δειλῇ δὴ καὶ ἀνελευθέρῳ φύσει φιλοσοφίας ἀληθινῆς, ὡς 47588 Resp.486.b.4 : ἔοικεν, οὐκ ἂν μετείη. 47589 Resp.486.b.5 : Οὔ μοι δοκεῖ. 47590 Resp.486.b.6 : Τί οὖν; ὁ κόσμιος καὶ μὴ φιλοχρήματος μηδ´ ἀνελεύθερος 47591 Resp.486.b.7 : μηδ´ ἀλαζὼν μηδὲ δειλὸς ἔσθ´ ὅπῃ ἂν δυσσύμβολος ἢ ἄδικος 47592 Resp.486.b.8 : γένοιτο; 47593 Resp.486.b.9 : Οὐκ ἔστιν. 47594 Resp.486.b.10 : Καὶ τοῦτο δὴ ψυχὴν σκοπῶν φιλόσοφον καὶ μὴ εὐθὺς 47595 Resp.486.b.11 : νέου ὄντος ἐπισκέψῃ, εἰ ἄρα δικαία τε καὶ ἥμερος ἢ δυσκοι– 47596 Resp.486.b.12 : νώνητος καὶ ἀγρία. 47597 Resp.486.b.13 : Πάνυ μὲν οὖν. 47598 Resp.486.c.1 : Οὐ μὴν οὐδὲ τόδε παραλείψεις, ὡς ἐγᾦμαι. 47599 Resp.486.c.2 : Τὸ ποῖον; 47600 Resp.486.c.3 : Εὐμαθὴς ἢ δυσμαθής. ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς 47601 Resp.486.c.4 : ἂν στέρξαι, ὃ πράττων ἂν ἀλγῶν τε πράττοι καὶ μόγις 47602 Resp.486.c.5 : σμικρὸν ἀνύτων; 47603 Resp.486.c.6 : Οὐκ ἂν γένοιτο. 47604 Resp.486.c.7 : Τί δ´ εἰ μηδὲν ὧν μάθοι σῴζειν δύναιτο, λήθης ὢν πλέως; 47605 Resp.486.c.8 : ἆρ´ ἂν οἷός τ´ εἴη ἐπιστήμης μὴ κενὸς εἶναι; 47606 Resp.486.c.9 : Καὶ πῶς; 47607 Resp.486.c.10 : Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν 47608 Resp.486.c.11 : αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν; 47609 Resp.486.c.12 : Πῶς δ´ οὔ; 47610 Resp.486.d.1 : Ἐπιλήσμονα ἄρα ψυχὴν ἐν ταῖς ἱκανῶς φιλοσόφοις μή 47611 Resp.486.d.2 : ποτε ἐγκρίνωμεν, ἀλλὰ μνημονικὴν αὐτὴν ζητῶμεν δεῖν εἶναι. 47612 Resp.486.d.3 : Παντάπασι μὲν οὖν. 47613 Resp.486.d.4 : Ἀλλ´ οὐ μὴν τό γε τῆς ἀμούσου τε καὶ ἀσχήμονος φύσεως 47614 Resp.486.d.5 : ἄλλοσέ ποι ἂν φαῖμεν ἕλκειν ἢ εἰς ἀμετρίαν. 47615 Resp.486.d.6 : Τί μήν; 47616 Resp.486.d.7 : Ἀλήθειαν δ´ ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ; 47617 Resp.486.d.8 : Ἐμμετρίᾳ. 47618 Resp.486.d.9 : Ἔμμετρον ἄρα καὶ εὔχαριν ζητῶμεν πρὸς τοῖς ἄλλοις 47619 Resp.486.d.10 : διάνοιαν φύσει, ἣν ἐπὶ τὴν τοῦ ὄντος ἰδέαν ἑκάστου τὸ 47620 Resp.486.d.11 : αὐτοφυὲς εὐάγωγον παρέξει. 47621 Resp.486.d.12 : Πῶς δ´ οὔ; 47622 Resp.486.e.1 : Τί οὖν; μή πῃ δοκοῦμέν σοι οὐκ ἀναγκαῖα ἕκαστα διεληλυ– 47623 Resp.486.e.2 : θέναι καὶ ἑπόμενα ἀλλήλοις τῇ μελλούσῃ τοῦ ὄντος ἱκανῶς 47624 Resp.486.e.3 : τε καὶ τελέως ψυχῇ μεταλήψεσθαι; 47625 Resp.487.a.1 : Ἀναγκαιότατα μὲν οὖν, ἔφη. 47626 Resp.487.a.2 : Ἔστιν οὖν ὅπῃ μέμψῃ τοιοῦτον ἐπιτήδευμα, ὃ μή ποτ´ ἄν 47627 Resp.487.a.3 : τις οἷός τε γένοιτο ἱκανῶς ἐπιτηδεῦσαι, εἰ μὴ φύσει εἴη 47628 Resp.487.a.4 : μνήμων, εὐμαθής, μεγαλοπρεπής, εὔχαρις, φίλος τε καὶ 47629 Resp.487.a.5 : συγγενὴς ἀληθείας, δικαιοσύνης, ἀνδρείας, σωφροσύνης; 47630 Resp.487.a.6 : Οὐδ´ ἂν ὁ Μῶμος, ἔφη, τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο. 47631 Resp.487.a.7 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, τελειωθεῖσι τοῖς τοιούτοις παιδείᾳ τε καὶ 47632 Resp.487.a.8 : ἡλικίᾳ ἆρα οὐ μόνοις ἂν τὴν πόλιν ἐπιτρέποις; 47633 Resp.487.b.1 : Καὶ ὁ Ἀδείμαντος, Ὦ Σώκρατες, ἔφη, πρὸς μὲν ταῦτά 47634 Resp.487.b.2 : σοι οὐδεὶς ἂν οἷός τ´ εἴη ἀντειπεῖν. ἀλλὰ γὰρ τοιόνδε τι 47635 Resp.487.b.3 : πάσχουσιν οἱ ἀκούοντες ἑκάστοτε ἃ νῦν λέγεις· ἡγοῦνται δι´ 47636 Resp.487.b.4 : ἀπειρίαν τοῦ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ λόγου παρ´ 47637 Resp.487.b.5 : ἕκαστον τὸ ἐρώτημα σμικρὸν παραγόμενοι, ἁθροισθέντων τῶν 47638 Resp.487.b.6 : σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆς τῶν λόγων μέγα τὸ σφάλμα καὶ ἐναν– 47639 Resp.487.b.7 : τίον τοῖς πρώτοις ἀναφαίνεσθαι, καὶ ὥσπερ ὑπὸ τῶν πεττεύειν 47640 Resp.487.b.8 : δεινῶν οἱ μὴ τελευτῶντες ἀποκλείονται καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι 47641 Resp.487.c.1 : φέρωσιν, οὕτω καὶ σφεῖς τελευτῶντες ἀποκλείεσθαι καὶ οὐκ 47642 Resp.487.c.2 : ἔχειν ὅτι λέγωσιν ὑπὸ πεττείας αὖ ταύτης τινὸς ἑτέρας, οὐκ ἐν 47643 Resp.487.c.3 : ψήφοις ἀλλ´ ἐν λόγοις· ἐπεὶ τό γε ἀληθὲς οὐδέν τι μᾶλλον 47644 Resp.487.c.4 : ταύτῃ ἔχειν. λέγω δ´ εἰς τὸ παρὸν ἀποβλέψας. νῦν γὰρ 47645 Resp.487.c.5 : φαίη ἄν τίς σοι λόγῳ μὲν οὐκ ἔχειν καθ´ ἕκαστον τὸ ἐρωτώ– 47646 Resp.487.c.6 : μενον ἐναντιοῦσθαι, ἔργῳ δὲ ὁρᾶν, ὅσοι ἂν ἐπὶ φιλοσοφίαν 47647 Resp.487.c.7 : ὁρμήσαντες μὴ τοῦ πεπαιδεῦσθαι ἕνεκα ἁψάμενοι νέοι ὄντες 47648 Resp.487.d.1 : ἀπαλλάττωνται, ἀλλὰ μακρότερον ἐνδιατρίψωσιν, τοὺς μὲν 47649 Resp.487.d.2 : πλείστους καὶ πάνυ ἀλλοκότους γιγνομένους, ἵνα μὴ παμπο– 47650 Resp.487.d.3 : νήρους εἴπωμεν, τοὺς δ´ ἐπιεικεστάτους δοκοῦντας ὅμως 47651 Resp.487.d.4 : τοῦτό γε ὑπὸ τοῦ ἐπιτηδεύματος οὗ σὺ ἐπαινεῖς πάσχοντας, 47652 Resp.487.d.5 : ἀχρήστους ταῖς πόλεσι γιγνομένους. 47653 Resp.487.d.6 : Καὶ ἐγὼ ἀκούσας, Οἴει οὖν, εἶπον, τοὺς ταῦτα λέγοντας 47654 Resp.487.d.7 : ψεύδεσθαι; 47655 Resp.487.d.8 : Οὐκ οἶδα, ἦ δ´ ὅς, ἀλλὰ τὸ σοὶ δοκοῦν ἡδέως ἂν 47656 Resp.487.d.9 : ἀκούοιμι. 47657 Resp.487.d.10 : Ἀκούοις ἂν ὅτι ἔμοιγε φαίνονται τἀληθῆ λέγειν. 47658 Resp.487.e.1 : Πῶς οὖν, ἔφη, εὖ ἔχει λέγειν ὅτι οὐ πρότερον κακῶν 47659 Resp.487.e.2 : παύσονται αἱ πόλεις, πρὶν ἂν ἐν αὐταῖς οἱ φιλόσοφοι 47660 Resp.487.e.3 : ἄρξωσιν, οὓς ἀχρήστους ὁμολογοῦμεν αὐταῖς εἶναι; 47661 Resp.487.e.4 : Ἐρωτᾷς, ἦν δ´ ἐγώ, ἐρώτημα δεόμενον ἀποκρίσεως δι´ 47662 Resp.487.e.5 : εἰκόνος λεγομένης. 47663 Resp.487.e.6 : Σὺ δέ γε, ἔφη, οἶμαι οὐκ εἴωθας δι´ εἰκόνων λέγειν. 47664 Resp.487.e.7 : Εἶεν, εἶπον· σκώπτεις ἐμβεβληκώς με εἰς λόγον οὕτω 47665 Resp.488.a.1 : δυσαπόδεικτον; ἄκουε δ´ οὖν τῆς εἰκόνος, ἵν´ ἔτι μᾶλλον 47666 Resp.488.a.2 : ἴδῃς ὡς γλίσχρως εἰκάζω. οὕτω γὰρ χαλεπὸν τὸ πάθος 47667 Resp.488.a.3 : τῶν ἐπιεικεστάτων, ὃ πρὸς τὰς πόλεις πεπόνθασιν, ὥστε 47668 Resp.488.a.4 : οὐδ´ ἔστιν ἓν οὐδὲν ἄλλο τοιοῦτον πεπονθός, ἀλλὰ δεῖ 47669 Resp.488.a.5 : ἐκ πολλῶν αὐτὸ συναγαγεῖν εἰκάζοντα καὶ ἀπολογούμενον 47670 Resp.488.a.6 : ὑπὲρ αὐτῶν, οἷον οἱ γραφῆς τραγελάφους καὶ τὰ τοιαῦτα 47671 Resp.488.a.7 : μειγνύντες γράφουσιν. νόησον γὰρ τοιουτονὶ γενόμενον εἴτε 47672 Resp.488.a.8 : πολλῶν νεῶν πέρι εἴτε μιᾶς· ναύκληρον μεγέθει μὲν καὶ 47673 Resp.488.b.1 : ῥώμῃ ὑπὲρ τοὺς ἐν τῇ νηὶ πάντας, ὑπόκωφον δὲ καὶ ὁρῶντα 47674 Resp.488.b.2 : ὡσαύτως βραχύ τι καὶ γιγνώσκοντα περὶ ναυτικῶν ἕτερα 47675 Resp.488.b.3 : τοιαῦτα, τοὺς δὲ ναύτας στασιάζοντας πρὸς ἀλλήλους περὶ 47676 Resp.488.b.4 : τῆς κυβερνήσεως, ἕκαστον οἰόμενον δεῖν κυβερνᾶν, μήτε 47677 Resp.488.b.5 : μαθόντα πώποτε τὴν τέχνην μέτε ἔχοντα ἀποδεῖξαι διδά– 47678 Resp.488.b.6 : σκαλον ἑαυτοῦ μηδὲ χρόνον ἐν ᾧ ἐμάνθανεν, πρὸς δὲ τούτοις 47679 Resp.488.b.7 : φάσκοντας μηδὲ διδακτὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὸν λέγοντα ὡς 47680 Resp.488.b.8 : διδακτὸν ἑτοίμους κατατέμνειν, αὐτοὺς δὲ αὐτῷ ἀεὶ τῷ 47681 Resp.488.c.1 : ναυκλήρῳ περικεχύσθαι δεομένους καὶ πάντα ποιοῦντας ὅπως 47682 Resp.488.c.2 : ἂν σφίσι τὸ πηδάλιον ἐπιτρέψῃ, ἐνίοτε δ´ ἂν μὴ πείθωσιν 47683 Resp.488.c.3 : ἀλλὰ ἄλλοι μᾶλλον, τοὺς μὲν ἄλλους ἢ ἀποκτεινύντας ἢ 47684 Resp.488.c.4 : ἐκβάλλοντας ἐκ τῆς νεώς, τὸν δὲ γενναῖον ναύκληρον μαν– 47685 Resp.488.c.5 : δραγόρᾳ ἢ μέθῃ ἤ τινι ἄλλῳ συμποδίσαντας τῆς νεὼς ἄρχειν 47686 Resp.488.c.6 : χρωμένους τοῖς ἐνοῦσι, καὶ πίνοντάς τε καὶ εὐωχουμένους 47687 Resp.488.c.7 : πλεῖν ὡς τὸ εἰκὸς τοὺς τοιούτους, πρὸς δὲ τούτοις ἐπαι– 47688 Resp.488.d.1 : νοῦντας ναυτικὸν μὲν καλοῦντας καὶ κυβερνητικὸν καὶ ἐπι– 47689 Resp.488.d.2 : στάμενον τὰ κατὰ ναῦν, ὃς ἂν συλλαμβάνειν δεινὸς ᾖ ὅπως 47690 Resp.488.d.3 : ἄρξουσιν ἢ πείθοντες ἢ βιαζόμενοι τὸν ναύκληρον, τὸν δὲ 47691 Resp.488.d.4 : μὴ τοιοῦτον ψέγοντας ὡς ἄχρηστον, τοῦ δὲ ἀληθινοῦ κυ– 47692 Resp.488.d.5 : βερνήτου πέρι μηδ´ ἐπαΐοντες, ὅτι ἀνάγκη αὐτῷ τὴν ἐπιμέ– 47693 Resp.488.d.6 : λειαν ποιεῖσθαι ἐνιαυτοῦ καὶ ὡρῶν καὶ οὐρανοῦ καὶ ἄστρων 47694 Resp.488.d.7 : καὶ πνευμάτων καὶ πάντων τῶν τῇ τέχνῃ προσηκόντων, εἰ 47695 Resp.488.d.8 : μέλλει τῷ ὄντι νεὼς ἀρχικὸς ἔσεσθαι, ὅπως δὲ κυβερνήσει 47696 Resp.488.e.1 : ἐάντε τινες βούλωνται ἐάντε μή, μήτε τέχνην τούτου μήτε 47697 Resp.488.e.2 : μελέτην οἰόμενοι δυνατὸν εἶναι λαβεῖν ἅμα καὶ τὴν κυβερ– 47698 Resp.488.e.3 : νητικήν. τοιούτων δὴ περὶ τὰς ναῦς γιγνομένων τὸν ὡς 47699 Resp.488.e.4 : ἀληθῶς κυβερνητικὸν οὐχ ἡγῇ ἂν τῷ ὄντι μετεωροσκόπον 47700 Resp.489.a.1 : τε καὶ ἀδολέσχην καὶ ἄχρηστόν σφισι καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν 47701 Resp.489.a.2 : ἐν ταῖς οὕτω κατεσκευασμέναις ναυσὶ πλωτήρων; 47702 Resp.489.a.3 : Καὶ μάλα, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος. 47703 Resp.489.a.4 : Οὐ δή, ἦν δ´ ἐγώ, οἶμαι δεῖσθαί σε ἐξεταζομένην τὴν 47704 Resp.489.a.5 : εἰκόνα ἰδεῖν, ὅτι ταῖς πόλεσι πρὸς τοὺς ἀληθινοὺς φιλοσό– 47705 Resp.489.a.6 : φους τὴν διάθεσιν ἔοικεν, ἀλλὰ μανθάνειν ὃ λέγω. 47706 Resp.489.a.7 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 47707 Resp.489.a.8 : Πρῶτον μὲν τοίνυν ἐκεῖνον τὸν θαυμάζοντα ὅτι οἱ 47708 Resp.489.a.9 : φιλόσοφοι οὐ τιμῶνται ἐν ταῖς πόλεσι δίδασκέ τε τὴν 47709 Resp.489.a.10 : εἰκόνα καὶ πειρῶ πείθειν ὅτι πολὺ ἂν θαυμαστότερον ἦν 47710 Resp.489.b.1 : εἰ ἐτιμῶντο. 47711 Resp.489.b.2 : Ἀλλὰ διδάξω, ἔφη. 47712 Resp.489.b.3 : Καὶ ὅτι τοίνυν τἀληθῆ λέγεις, ὡς ἄχρηστοι τοῖς πολλοῖς 47713 Resp.489.b.4 : οἱ ἐπιεικέστατοι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ· τῆς μέντοι ἀχρηστίας 47714 Resp.489.b.5 : τοὺς μὴ χρωμένους κέλευε αἰτιᾶσθαι, ἀλλὰ μὴ τοὺς ἐπιεικεῖς. 47715 Resp.489.b.6 : οὐ γὰρ ἔχει φύσιν κυβερνήτην ναυτῶν δεῖσθαι ἄρχεσθαι 47716 Resp.489.b.7 : ὑφ´ αὑτοῦ οὐδὲ τοὺς σοφοὺς ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων θύρας 47717 Resp.489.b.8 : ἰέναι, ἀλλ´ ὁ τοῦτο κομψευσάμενος ἐψεύσατο, τὸ δὲ ἀληθὲς 47718 Resp.489.b.9 : πέφυκεν, ἐάντε πλούσιος ἐάντε πένης κάμνῃ, ἀναγκαῖον 47719 Resp.489.c.1 : εἶναι ἐπὶ ἰατρῶν θύρας ἰέναι καὶ πάντα τὸν ἄρχεσθαι δεό– 47720 Resp.489.c.2 : μενον ἐπὶ τὰς τοῦ ἄρχειν δυναμένου, οὐ τὸν ἄρχοντα δεῖσθαι 47721 Resp.489.c.3 : τῶν ἀρχομένων ἄρχεσθαι, οὗ ἂν τῇ ἀληθείᾳ τι ὄφελος ᾖ. 47722 Resp.489.c.4 : ἀλλὰ τοὺς νῦν πολιτικοὺς ἄρχοντας ἀπεικάζων οἷς ἄρτι 47723 Resp.489.c.5 : ἐλέγομεν ναύταις οὐχ ἁμαρτήσῃ, καὶ τοὺς ὑπὸ τούτων 47724 Resp.489.c.6 : ἀχρήστους λεγομένους καὶ μετεωρολέσχας τοῖς ὡς ἀληθῶς 47725 Resp.489.c.7 : κυβερνήταις. 47726 Resp.489.c.8 : Ὀρθότατα, ἔφη. 47727 Resp.489.c.9 : Ἔκ τε τοίνυν τούτων καὶ ἐν τούτοις οὐ ῥᾴδιον εὐδοκιμεῖν 47728 Resp.489.c.10 : τὸ βέλτιστον ἐπιτήδευμα ὑπὸ τῶν τἀναντία ἐπιτηδευόντων· 47729 Resp.489.d.1 : πολὺ δὲ μεγίστη καὶ ἰσχυροτάτη διαβολὴ γίγνεται φιλοσοφίᾳ 47730 Resp.489.d.2 : διὰ τοὺς τὰ τοιαῦτα φάσκοντας ἐπιτηδεύειν, οὓς δὴ σὺ φῂς 47731 Resp.489.d.3 : τὸν ἐγκαλοῦντα τῇ φιλοσοφίᾳ λέγειν ὡς παμπόνηροι οἱ 47732 Resp.489.d.4 : πλεῖστοι τῶν ἰόντων ἐπ´ αὐτήν, οἱ δὲ ἐπιεικέστατοι ἄχρηστοι, 47733 Resp.489.d.5 : καὶ ἐγὼ συνεχώρησα ἀληθῆ σε λέγειν. ἦ γάρ; 47734 Resp.489.d.6 : Ναί. 47735 Resp.489.d.7 : Οὐκοῦν τῆς μὲν τῶν ἐπιεικῶν ἀχρηστίας τὴν αἰτίαν 47736 Resp.489.d.8 : διεληλύθαμεν; 47737 Resp.489.d.9 : Καὶ μάλα. 47738 Resp.489.d.10 : Τῆς δὲ τῶν πολλῶν πονηρίας τὴν ἀνάγκην βούλει τὸ 47739 Resp.489.d.11 : μετὰ τοῦτο διέλθωμεν, καὶ ὅτι οὐδὲ τούτου φιλοσοφία αἰτία, 47740 Resp.489.e.1 : ἂν δυνώμεθα, πειραθῶμεν δεῖξαι; 47741 Resp.489.e.2 : Πάνυ μὲν οὖν. 47742 Resp.489.e.3 : Ἀκούωμεν δὴ καὶ λέγωμεν ἐκεῖθεν ἀναμνησθέντες, ὅθεν 47743 Resp.489.e.4 : διῇμεν τὴν φύσιν οἷον ἀνάγκη φῦναι τὸν καλόν τε κἀγαθὸν 47744 Resp.490.a.1 : ἐσόμενον. ἡγεῖτο δ´ αὐτῷ, εἰ νῷ ἔχεις, πρῶτον μὲν ἀλήθεια, 47745 Resp.490.a.2 : ἣν διώκειν αὐτὸν πάντως καὶ πάντῃ ἔδει ἢ ἀλαζόνι ὄντι 47746 Resp.490.a.3 : μηδαμῇ μετεῖναι φιλοσοφίας ἀληθινῆς. 47747 Resp.490.a.4 : Ἦν γὰρ οὕτω λεγόμενον. 47748 Resp.490.a.5 : Οὐκοῦν ἓν μὲν τοῦτο σφόδρα οὕτω παρὰ δόξαν τοῖς νῦν 47749 Resp.490.a.6 : δοκουμένοις περὶ αὐτοῦ; 47750 Resp.490.a.7 : Καὶ μάλα, ἔφη. 47751 Resp.490.a.8 : Ἆρ´ οὖν δὴ οὐ μετρίως ἀπολογησόμεθα ὅτι πρὸς τὸ ὂν 47752 Resp.490.a.9 : πεφυκὼς εἴη ἁμιλλᾶσθαι ὅ γε ὄντως φιλομαθής, καὶ οὐκ 47753 Resp.490.b.1 : ἐπιμένοι ἐπὶ τοῖς δοξαζομένοις εἶναι πολλοῖς ἑκάστοις, ἀλλ´ 47754 Resp.490.b.2 : ἴοι καὶ οὐκ ἀμβλύνοιτο οὐδ´ ἀπολήγοι τοῦ ἔρωτος, πρὶν 47755 Resp.490.b.3 : αὐτοῦ ὃ ἔστιν ἑκάστου τῆς φύσεως ἅψασθαι ᾧ προσήκει 47756 Resp.490.b.4 : ψυχῆς ἐφάπτεσθαι τοῦ τοιούτου—προσήκει δὲ συγγενεῖ— 47757 Resp.490.b.5 : ᾧ πλησιάσας καὶ μιγεὶς τῷ ὄντι ὄντως, γεννήσας νοῦν καὶ 47758 Resp.490.b.6 : ἀλήθειαν, γνοίη τε καὶ ἀληθῶς ζῴη καὶ τρέφοιτο καὶ οὕτω 47759 Resp.490.b.7 : λήγοι ὠδῖνος, πρὶν δ´ οὔ; 47760 Resp.490.b.8 : Ὡς οἷόν τ´, ἔφη, μετριώτατα. 47761 Resp.490.b.9 : Τί οὖν; τούτῳ τι μετέσται ψεῦδος ἀγαπᾶν ἢ πᾶν τοὐ– 47762 Resp.490.b.10 : ναντίον μισεῖν; 47763 Resp.490.c.1 : Μισεῖν, ἔφη. 47764 Resp.490.c.2 : Ἡγουμένης δὴ ἀληθείας οὐκ ἄν ποτε οἶμαι φαμὲν αὐτῇ 47765 Resp.490.c.3 : χορὸν κακῶν ἀκολουθῆσαι. 47766 Resp.490.c.4 : Πῶς γάρ; 47767 Resp.490.c.5 : Ἀλλ´ ὑγιές τε καὶ δίκαιον ἦθος, ᾧ καὶ σωφροσύνην 47768 Resp.490.c.6 : ἕπεσθαι. 47769 Resp.490.c.7 : Ὀρθῶς, ἔφη. 47770 Resp.490.c.8 : Καὶ δὴ τὸν ἄλλον τῆς φιλοσόφου φύσεως χορὸν τί δεῖ 47771 Resp.490.c.9 : πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἀναγκάζοντα τάττειν; μέμνησαι γάρ που 47772 Resp.490.c.10 : ὅτι συνέβη προσῆκον τούτοις ἀνδρεία, μεγαλοπρέπεια, εὐ– 47773 Resp.490.c.11 : μάθεια, μνήμη· καὶ σοῦ ἐπιλαβομένου ὅτι πᾶς μὲν ἀναγκ– 47774 Resp.490.d.1 : ασθήσεται ὁμολογεῖν οἷς λέγομεν, ἐάσας δὲ τοὺς λόγους, 47775 Resp.490.d.2 : εἰς αὐτοὺς ἀποβλέψας περὶ ὧν ὁ λόγος, φαίη ὁρᾶν αὐτῶν 47776 Resp.490.d.3 : τοὺς μὲν ἀχρήστους, τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν, 47777 Resp.490.d.4 : τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν 47778 Resp.490.d.5 : γεγόναμεν, τί ποθ´ οἱ πολλοὶ κακοί, καὶ τούτου δὴ ἕνεκα 47779 Resp.490.d.6 : πάλιν ἀνειλήφαμεν τὴν τῶν ἀληθῶς φιλοσόφων φύσιν καὶ 47780 Resp.490.d.7 : ἐξ ἀνάγκης ὡρισάμεθα. 47781 Resp.490.e.1 : Ἔστιν, ἔφη, ταῦτα. 47782 Resp.490.e.2 : Ταύτης δή, ἦν δ´ ἐγώ, τῆς φύσεως δεῖ θεάσασθαι τὰς 47783 Resp.490.e.3 : φθοράς, ὡς διόλλυται ἐν πολλοῖς, σμικρὸν δέ τι ἐκφεύγει, 47784 Resp.490.e.4 : οὓς δὴ καὶ οὐ πονηρούς, ἀχρήστους δὲ καλοῦσι· καὶ μετὰ 47785 Resp.491.a.1 : τοῦτο αὖ τὰς μιμουμένας ταύτην καὶ εἰς τὸ ἐπιτήδευμα 47786 Resp.491.a.2 : καθισταμένας αὐτῆς, οἷαι οὖσαι φύσεις ψυχῶν εἰς ἀνάξιον 47787 Resp.491.a.3 : καὶ μεῖζον ἑαυτῶν ἀφικνούμεναι ἐπιτήδευμα, πολλαχῇ 47788 Resp.491.a.4 : πλημμελοῦσαι, πανταχῇ καὶ ἐπὶ πάντας δόξαν οἵαν λέγεις 47789 Resp.491.a.5 : φιλοσοφίᾳ προσῆψαν. 47790 Resp.491.a.6 : Τίνας δέ, ἔφη, τὰς διαφθορὰς λέγεις; 47791 Resp.491.a.7 : Ἐγώ σοι, εἶπον, ἂν οἷός τε γένωμαι, πειράσομαι διελθεῖν. 47792 Resp.491.a.8 : τόδε μὲν οὖν οἶμαι πᾶς ἡμῖν ὁμολογήσει, τοιαύτην φύσιν 47793 Resp.491.a.9 : καὶ πάντα ἔχουσαν ὅσα προσετάξαμεν νυνδή, εἰ τελέως 47794 Resp.491.b.1 : μέλλοι φιλόσοφος γενέσθαι, ὀλιγάκις ἐν ἀνθρώποις φύεσθαι 47795 Resp.491.b.2 : καὶ ὀλίγας. ἢ οὐκ οἴει; 47796 Resp.491.b.3 : Σφόδρα γε. 47797 Resp.491.b.4 : Τούτων δὴ τῶν ὀλίγων σκόπει ὡς πολλοὶ ὄλεθροι καὶ 47798 Resp.491.b.5 : μεγάλοι. 47799 Resp.491.b.6 : Τίνες δή; 47800 Resp.491.b.7 : Ὃ μὲν πάντων θαυμαστότατον ἀκοῦσαι, ὅτι ἓν ἕκαστον 47801 Resp.491.b.8 : ὧν ἐπῃνέσαμεν τῆς φύσεως ἀπόλλυσι τὴν ἔχουσαν ψυχὴν 47802 Resp.491.b.9 : καὶ ἀποσπᾷ φιλοσοφίας. λέγω δὲ ἀνδρείαν, σωφροσύνην 47803 Resp.491.b.10 : καὶ πάντα ἃ διήλθομεν. 47804 Resp.491.b.11 : Ἄτοπον, ἔφη, ἀκοῦσαι. 47805 Resp.491.c.1 : Ἔτι τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς τούτοις τὰ λεγόμενα ἀγαθὰ 47806 Resp.491.c.2 : πάντα φθείρει καὶ ἀποσπᾷ, κάλλος καὶ πλοῦτος καὶ ἰσχὺς 47807 Resp.491.c.3 : σώματος καὶ συγγένεια ἐρρωμένη ἐν πόλει καὶ πάντα τὰ 47808 Resp.491.c.4 : τούτων οἰκεῖα· ἔχεις γὰρ τὸν τύπον ὧν λέγω. 47809 Resp.491.c.5 : Ἔχω, ἔφη· καὶ ἡδέως γ´ ἂν ἀκριβέστερον ἃ λέγεις 47810 Resp.491.c.6 : πυθοίμην. 47811 Resp.491.c.7 : Λαβοῦ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅλου αὐτοῦ ὀρθῶς, καί σοι 47812 Resp.491.c.8 : εὔδηλόν τε φανεῖται καὶ οὐκ ἄτοπα δόξει τὰ προειρημένα 47813 Resp.491.c.9 : περὶ αὐτῶν. 47814 Resp.491.c.10 : Πῶς οὖν, ἔφη, κελεύεις; 47815 Resp.491.d.1 : Παντός, ἦν δ´ ἐγώ, σπέρματος πέρι ἢ φυτοῦ, εἴτε ἐγγείων 47816 Resp.491.d.2 : εἴτε τῶν ζῴων, ἴσμεν ὅτι τὸ μὴ τυχὸν τροφῆς ἧς προσήκει 47817 Resp.491.d.3 : ἑκάστῳ μηδ´ ὥρας μηδὲ τόπου, ὅσῳ ἂν ἐρρωμενέστερον ᾖ, 47818 Resp.491.d.4 : τοσούτῳ πλειόνων ἐνδεῖ τῶν πρεπόντων· ἀγαθῷ γάρ που 47819 Resp.491.d.5 : κακὸν ἐναντιώτερον ἢ τῷ μὴ ἀγαθῷ. 47820 Resp.491.d.6 : Πῶς δ´ οὔ; 47821 Resp.491.d.7 : Ἔχει δὴ οἶμαι λόγον τὴν ἀρίστην φύσιν ἐν ἀλλοτριωτέρᾳ 47822 Resp.491.d.8 : οὖσαν τροφῇ κάκιον ἀπαλλάττειν τῆς φαύλης. 47823 Resp.491.d.9 : Ἔχει. 47824 Resp.491.e.1 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Ἀδείμαντε, καὶ τὰς ψυχὰς οὕτω 47825 Resp.491.e.2 : φῶμεν τὰς εὐφυεστάτας κακῆς παιδαγωγίας τυχούσας 47826 Resp.491.e.3 : διαφερόντως κακὰς γίγνεσθαι; ἢ οἴει τὰ μεγάλα ἀδικήματα 47827 Resp.491.e.4 : καὶ τὴν ἄκρατον πονηρίαν ἐκ φαύλης ἀλλ´ οὐκ ἐκ νεανικῆς 47828 Resp.491.e.5 : φύσεως τροφῇ διολομένης γίγνεσθαι, ἀσθενῆ δὲ φύσιν 47829 Resp.491.e.6 : μεγάλων οὔτε ἀγαθῶν οὔτε κακῶν αἰτίαν ποτὲ ἔσεσθαι; 47830 Resp.491.e.7 : Οὔκ, ἀλλά, ἦ δ´ ὅς, οὕτως. 47831 Resp.492.a.1 : Ἣν τοίνυν ἔθεμεν τοῦ φιλοσόφου φύσιν, ἂν μὲν οἶμαι 47832 Resp.492.a.2 : μαθήσεως προσηκούσης τύχῃ, εἰς πᾶσαν ἀρετὴν ἀνάγκη 47833 Resp.492.a.3 : αὐξανομένην ἀφικνεῖσθαι, ἐὰν δὲ μὴ ἐν προσηκούσῃ σπα– 47834 Resp.492.a.4 : ρεῖσά τε καὶ φυτευθεῖσα τρέφηται, εἰς πάντα τἀναντία αὖ, 47835 Resp.492.a.5 : ἐὰν μή τις αὐτῇ βοηθήσας θεῶν τύχῃ. ἢ καὶ σὺ ἡγῇ, 47836 Resp.492.a.6 : ὥσπερ οἱ πολλοί, διαφθειρομένους τινὰς εἶναι ὑπὸ σοφιστῶν 47837 Resp.492.a.7 : νέους, διαφθείροντας δέ τινας σοφιστὰς ἰδιωτικούς, ὅτι καὶ 47838 Resp.492.a.8 : ἄξιον λόγου, ἀλλ´ οὐκ αὐτοὺς τοὺς ταῦτα λέγοντας μεγίστους 47839 Resp.492.b.1 : μὲν εἶναι σοφιστάς, παιδεύειν δὲ τελεώτατα καὶ ἀπεργάζεσθαι 47840 Resp.492.b.2 : οἵους βούλονται εἶναι καὶ νέους καὶ πρεσβυτέρους καὶ ἄνδρας 47841 Resp.492.b.3 : καὶ γυναῖκας; 47842 Resp.492.b.4 : Πότε δή; ἦ δ´ ὅς. 47843 Resp.492.b.5 : Ὅταν, εἶπον, συγκαθεζόμενοι ἁθρόοι πολλοὶ εἰς ἐκκλη– 47844 Resp.492.b.6 : σίας ἢ εἰς δικαστήρια ἢ θέατρα ἢ στρατόπεκα ἤ τινα ἄλλον 47845 Resp.492.b.7 : κοινὸν πλήθους σύλλογον σὺν πολλῷ θορύβῳ τὰ μὲν ψέγωσι 47846 Resp.492.b.8 : τῶν λεγομένων ἢ πραττομένων, τὰ δὲ ἐπαινῶσιν, ὑπερ– 47847 Resp.492.b.9 : βαλλόντως ἑκάτερα, καὶ ἐκβοῶντες καὶ κροτοῦντες, πρὸς δ´ 47848 Resp.492.c.1 : αὐτοῖς αἵ τε πέτραι καὶ ὁ τόπος ἐν ᾧ ἂν ὦσιν ἐπηχοῦντες 47849 Resp.492.c.2 : διπλάσιον θόρυβον παρέχωσι τοῦ ψόγου καὶ ἐπαίνου. ἐν 47850 Resp.492.c.3 : δὴ τῷ τοιούτῳ τὸν νέον, τὸ λεγόμενον, τίνα οἴει καρδίαν 47851 Resp.492.c.4 : ἴσχειν; ἢ ποίαν [ἂν] αὐτῷ παιδείαν ἰδιωτικὴν ἀνθέξειν, 47852 Resp.492.c.5 : ἣν οὐ κατακλυσθεῖσαν ὑπὸ τοῦ τοιούτου ψόγου ἢ ἐπαίνου 47853 Resp.492.c.6 : οἰχήσεσθαι φερομένην κατὰ ῥοῦν ᾗ ἂν οὗτος φέρῃ, καὶ 47854 Resp.492.c.7 : φήσειν τε τὰ αὐτὰ τούτοις καλὰ καὶ αἰσχρὰ εἶναι, καὶ 47855 Resp.492.c.8 : ἐπιτηδεύσειν ἅπερ ἂν οὗτοι, καὶ ἔσεσθαι τοιοῦτον; 47856 Resp.492.d.1 : Πολλή, ἦ δ´ ὅς, ὦ Σώκρατες, ἀνάγκη. 47857 Resp.492.d.2 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, οὔπω τὴν μεγίστην ἀνάγκην εἰρή– 47858 Resp.492.d.3 : καμεν. 47859 Resp.492.d.4 : Ποίαν; ἔφη. 47860 Resp.492.d.5 : Ἣν ἔργῳ προστιθέασι λόγῳ μὴ πείθοντες οὗτοι οἱ παι– 47861 Resp.492.d.6 : δευταί τε καὶ σοφισταί. ἢ οὐκ οἶσθα ὅτι τὸν μὴ πειθό– 47862 Resp.492.d.7 : μενον ἀτιμίαις τε καὶ χρήμασι καὶ θανάτοις κολάζουσι; 47863 Resp.492.d.8 : Καὶ μάλα, ἔφη, σφόδρα. 47864 Resp.492.d.9 : Τίνα οὖν ἄλλον σοφιστὴν οἴει ἢ ποίους ἰδιωτικοὺς λόγους 47865 Resp.492.d.10 : ἐναντία τούτοις τείνοντας κρατήσειν; 47866 Resp.492.e.1 : Οἶμαι μὲν οὐδένα, ἦ δ´ ὅς. 47867 Resp.492.e.2 : Οὐ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπιχειρεῖν πολλὴ ἄνοια. 47868 Resp.492.e.3 : οὔτε γὰρ γίγνεται οὔτε γέγονεν οὐδὲ οὖν μὴ γένηται ἀλλοῖον 47869 Resp.492.e.4 : ἦθος πρὸς ἀρετὴν παρὰ τὴν τούτων παιδείαν πεπαιδευμένον, 47870 Resp.492.e.5 : ἀνθρώπειον, ὦ ἑταῖρε—θεῖον μέντοι κατὰ τὴν παροιμίαν 47871 Resp.492.e.6 : ἐξαιρῶμεν λόγου· εὖ γὰρ χρὴ εἰδέναι, ὅτιπερ ἂν σωθῇ τε 47872 Resp.493.a.1 : καὶ γένηται οἷον δεῖ ἐν τοιαύτῃ καταστάσει πολιτειῶν, θεοῦ 47873 Resp.493.a.2 : μοῖραν αὐτὸ σῶσαι λέγων οὐ κακῶς ἐρεῖς. 47874 Resp.493.a.3 : Οὐδ´ ἐμοὶ ἄλλως, ἔφη, δοκεῖ. 47875 Resp.493.a.4 : Ἔτι τοίνυν σοι, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς τούτοις καὶ τόδε δοξάτω. 47876 Resp.493.a.5 : Τὸ ποῖον; 47877 Resp.493.a.6 : Ἕκαστος τῶν μισθαρνούντων ἰδιωτῶν, οὓς δὴ οὗτοι 47878 Resp.493.a.7 : σοφιστὰς καλοῦσι καὶ ἀντιτέχνους ἡγοῦνται, μὴ ἄλλα παι– 47879 Resp.493.a.8 : δεύειν ἢ ταῦτα τὰ τῶν πολλῶν δόγματα, ἃ δοξάζουσιν ὅταν 47880 Resp.493.a.9 : ἁθροισθῶσιν, καὶ σοφίαν ταύτην καλεῖν· οἷόνπερ ἂν εἰ θρέμ– 47881 Resp.493.a.10 : ματος μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ τρεφομένου τὰς ὀργάς τις καὶ 47882 Resp.493.b.1 : ἐπιθυμίας κατεμάνθανεν, ὅπῃ τε προσελθεῖν χρὴ καὶ ὅπῃ 47883 Resp.493.b.2 : ἅψασθαι αὐτοῦ, καὶ ὁπότε χαλεπώτατον ἢ πρᾳότατον καὶ 47884 Resp.493.b.3 : ἐκ τίνων γίγνεται, καὶ φωνὰς δὴ ἐφ´ οἷς ἑκάστας εἴωθεν 47885 Resp.493.b.4 : φθέγγεσθαι, καὶ οἵας αὖ ἄλλου φθεγγομένου ἡμεροῦταί τε 47886 Resp.493.b.5 : καὶ ἀγριαίνει, καταμαθὼν δὲ ταῦτα πάντα συνουσίᾳ τε καὶ 47887 Resp.493.b.6 : χρόνου τριβῇ σοφίαν τε καλέσειεν καὶ ὡς τέχνην συστησά– 47888 Resp.493.b.7 : μενος ἐπὶ διδασκαλίαν τρέποιτο, μηδὲν εἰδὼς τῇ ἀληθείᾳ 47889 Resp.493.b.8 : τούτων τῶν δογμάτων τε καὶ ἐπιθυμιῶν ὅτι καλὸν ἢ αἰσχρὸν 47890 Resp.493.c.1 : ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ πάντα 47891 Resp.493.c.2 : ταῦτα ἐπὶ ταῖς τοῦ μεγάλου ζῴου δόξαις, οἷς μὲν χαίροι 47892 Resp.493.c.3 : ἐκεῖνο ἀγαθὰ καλῶν, οἷς δὲ ἄχθοιτο κακά, ἄλλον δὲ μηδένα 47893 Resp.493.c.4 : ἔχοι λόγον περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ τἀναγκαῖα δίκαια καλοῖ καὶ 47894 Resp.493.c.5 : καλά, τὴν δὲ τοῦ ἀναγκαίου καὶ ἀγαθοῦ φύσιν, ὅσον διαφέρει 47895 Resp.493.c.6 : τῷ ὄντι, μήτε ἑωρακὼς εἴη μήτε ἄλλῳ δυνατὸς δεῖξαι. 47896 Resp.493.c.7 : τοιοῦτος δὴ ὢν πρὸς Διὸς οὐκ ἄτοπος ἄν σοι δοκεῖ εἶναι 47897 Resp.493.c.8 : παιδευτής; 47898 Resp.493.c.9 : Ἔμοιγ´, ἔφη. 47899 Resp.493.c.10 : Ἦ οὖν τι τούτου δοκεῖ διαφέρειν ὁ τὴν τῶν πολλῶν καὶ 47900 Resp.493.d.1 : παντοδαπῶν συνιόντων ὀργὴν καὶ ἡδονὰς κατανενοηκέναι 47901 Resp.493.d.2 : σοφίαν ἡγούμενος, εἴτ´ ἐν γραφικῇ εἴτ´ ἐν μουσικῇ εἴτε δὴ 47902 Resp.493.d.3 : ἐν πολιτικῇ; ὅτι μὲν γὰρ ἄν τις τούτοις ὁμιλῇ ἐπιδεικνύ– 47903 Resp.493.d.4 : μενος, ἢ ποίησιν ἤ τινα ἄλλην δημιουργίαν ἢ πόλει διακονίαν, 47904 Resp.493.d.5 : κυρίους αὑτοῦ ποιῶν τοὺς πολλούς, πέρα τῶν ἀναγκαίων, 47905 Resp.493.d.6 : ἡ Διομηδεία λεγομένη ἀνάγκη ποιεῖν αὐτῷ ταῦτα ἃ ἂν οὗτοι 47906 Resp.493.d.7 : ἐπαινῶσιν· ὡς δὲ καὶ ἀγαθὰ καὶ καλὰ ταῦτα τῇ ἀληθείᾳ, 47907 Resp.493.d.8 : ἤδη πώποτέ του ἤδουσας αὐτῶν λόγον διδόντος οὐ κατα– 47908 Resp.493.d.9 : γέλαστον; 47909 Resp.493.e.1 : Οἶμαι δέ γε, ἦ δ´ ὅς, οὐδ´ ἀκούσομαι. 47910 Resp.493.e.2 : Ταῦτα τοίνυν πάντα ἐννοήσας ἐκεῖνο ἀναμνήσθητι· αὐτὸ 47911 Resp.493.e.3 : τὸ καλὸν ἀλλὰ μὴ τὰ πολλὰ καλά, ἢ αὐτό τι ἕκαστον καὶ 47912 Resp.494.a.1 : μὴ τὰ πολλὰ ἕκαστα, ἔσθ´ ὅπως πλῆθος ἀνέξεται ἢ ἡγήσεαι 47913 Resp.494.a.2 : εἶναι; 47914 Resp.494.a.3 : Ἥκιστά γ´, ἔφη. 47915 Resp.494.a.4 : Φιλόσοφον μὲν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, πλῆθος ἀδύνατον εἶναι. 47916 Resp.494.a.5 : Ἀδύνατον. 47917 Resp.494.a.6 : Καὶ τοὺς φιλοσοφοῦντας ἄρα ἀνάγκη ψέγεσθαι ὑπ´ αὐτῶν. 47918 Resp.494.a.7 : Ἀνάγκη. 47919 Resp.494.a.8 : Καὶ ὑπὸ τούτων δὴ τῶν ἰδιωτῶν, ὅσοι προσομιλοῦντες 47920 Resp.494.a.9 : ὄχλῳ ἀρέσκειν αὐτῷ ἐπιθυμοῦσι. 47921 Resp.494.a.10 : Δῆλον. 47922 Resp.494.a.11 : Ἐκ δὴ τούτων τίνα ὁρᾷς σωτηρίαν φιλοσόφῳ φύσει, ὥστ´ 47923 Resp.494.a.12 : ἐν τῷ ἐπιτηδεύματι μείνασαν πρὸς τέλος ἐλθεῖν; ἐννόει δ´ 47924 Resp.494.b.1 : ἐκ τῶν ἔμπροσθεν. ὡμολόγηται γὰρ δὴ ἡμῖν εὐμάθεια καὶ 47925 Resp.494.b.2 : μνήμη καὶ ἀνδρεία καὶ μεγαλοπρέπεια ταύτης εἶναι τῆς 47926 Resp.494.b.3 : φύσεως. 47927 Resp.494.b.4 : Ναί. 47928 Resp.494.b.5 : Οὐκοῦν εὐθὺς ἐν παισὶν ὁ τοιοῦτος πρῶτος ἔσται ἐν 47929 Resp.494.b.6 : ἅπασιν, ἄλλως τε καὶ ἐὰν τὸ σῶμα φυῇ προσφερὴς τῇ ψυχῇ; 47930 Resp.494.b.7 : Τί δ´ οὐ μέλλει; ἔφη. 47931 Resp.494.b.8 : Βουλήσονται δὴ οἶμαι αὐτῷ χρῆσθαι, ἐπειδὰν πρεσβύ– 47932 Resp.494.b.9 : τερος γίγνηται, ἐπὶ τὰ αὑτῶν πράγματα οἵ τε οἰκεῖοι καὶ 47933 Resp.494.b.10 : οἱ πολῖται. 47934 Resp.494.b.11 : Πῶς δ´ οὔ; 47935 Resp.494.c.1 : Ὑποκείσονται ἄρα δεόμενοι καὶ τιμῶντες, προκαταλαμ– 47936 Resp.494.c.2 : βάνοντες καὶ προκολακεύοντες τὴν μέλλουσαν αὐτοῦ δύναμιν. 47937 Resp.494.c.3 : Φιλεῖ γοῦν, ἔφη, οὕτω γίγνεσθαι. 47938 Resp.494.c.4 : Τί οὖν οἴει, ἦν δ´ ἐγώ, τὸν τοιοῦτον ἐν τοῖς τοιούτοις 47939 Resp.494.c.5 : ποιήσειν, ἄλλως τε καὶ ἐὰν τύχῃ μεγάλης πόλεως ὢν καὶ 47940 Resp.494.c.6 : ἐν ταύτῃ πλούσιός τε καὶ γενναῖος, καὶ ἔτι εὐειδὴς καὶ 47941 Resp.494.c.7 : μέγας; ἆρ´ οὐ πληρωθήσεσθαι ἀμηχάνου ἐλπίδος, ἡγούμενον 47942 Resp.494.c.8 : καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ τὰ τῶν βαρβάρων ἱκανὸν ἔσεσθαι 47943 Resp.494.d.1 : πράττειν, καὶ ἐπὶ τούτοις ὑψηλὸν ἐξαρεῖν αὑτόν, σχηματισμοῦ 47944 Resp.494.d.2 : καὶ φρονήματος κενοῦ ἄνευ νοῦ ἐμπιμπλάμενον; 47945 Resp.494.d.3 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 47946 Resp.494.d.4 : Τῷ δὴ οὕτω διατιθεμένῳ ἐάν τις ἠρέμα προσελθὼν τἀληθῆ 47947 Resp.494.d.5 : λέγῃ, ὅτι νοῦς οὐκ ἔνεστιν αὐτῷ, δεῖται δέ, τὸ δὲ οὐ κτητὸν 47948 Resp.494.d.6 : μὴ δουλεύσαντι τῇ κτήσει αὐτοῦ, ἆρ´ εὐπετὲς οἴει εἶναι 47949 Resp.494.d.7 : εἰσακοῦσαι διὰ τοσούτων κακῶν; 47950 Resp.494.d.8 : Πολλοῦ γε δεῖ, ἦ δ´ ὅς. 47951 Resp.494.d.9 : Ἐὰν δ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, διὰ τὸ εὖ πεφυκέναι καὶ τὸ συγγενὲς 47952 Resp.494.e.1 : τῶν λόγων εἰσαισθάνηταί τέ πῃ καὶ κάμπτηται καὶ ἕλκηται 47953 Resp.494.e.2 : πρὸς φιλοσοφίαν, τί οἰόμεθα δράσειν ἐκείνους τοὺς ἡγου– 47954 Resp.494.e.3 : μένους ἀπολλύναι αὐτοῦ τὴν χρείαν τε καὶ ἑταιρίαν; οὐ πᾶν 47955 Resp.494.e.4 : μὲν ἔργον, πᾶν δ´ ἔπος λέγοντάς τε καὶ πράττοντας καὶ 47956 Resp.494.e.5 : περὶ αὐτόν, ὅπως ἂν μὴ πεισθῇ, καὶ περὶ τὸν πείθοντα, 47957 Resp.494.e.6 : ὅπως ἂν μὴ οἷός τ´ ᾖ, καὶ ἰδίᾳ ἐπιβουλεύοντας καὶ δημοσίᾳ 47958 Resp.494.e.7 : εἰς ἀγῶνας καθιστάντας; 47959 Resp.495.a.1 : Πολλή, ἦ δ´ ὅς, ἀνάγκη. 47960 Resp.495.a.2 : Ἔστιν οὖν ὅπως ὁ τοιοῦτος φιλοσοφήσει; 47961 Resp.495.a.3 : Οὐ πάνυ. 47962 Resp.495.a.4 : Ὁρᾷς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι οὐ κακῶς ἐλέγομεν ὡς ἄρα 47963 Resp.495.a.5 : καὶ αὐτὰ τὰ τῆς φιλοσόφου φύσεως μέρη, ὅταν ἐν κακῇ 47964 Resp.495.a.6 : τροφῇ γένηται, αἴτια τρόπον τινὰ τοῦ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ ἐπιτη– 47965 Resp.495.a.7 : δεύματος, καὶ τὰ λεγόμενα ἀγαθά, πλοῦτοί τε καὶ πᾶσα ἡ 47966 Resp.495.a.8 : τοιαύτη παρασκευή; 47967 Resp.495.a.9 : Οὐ γάρ, ἀλλ´ ὀρθῶς, ἔφη, ἐλέχθη. 47968 Resp.495.a.10 : Οὗτος δή, εἶπον, ὦ θαυμάσιε, ὄλεθρός τε καὶ διαφθορὰ 47969 Resp.495.b.1 : τοσαύτη τε καὶ τοιαύτη τῆς βελτίστης φύσεως εἰς τὸ ἄριστον 47970 Resp.495.b.2 : ἐπιτήδευμα, ὀλίγης καὶ ἄλλως γιγνομένης, ὡς ἡμεῖς φαμεν. 47971 Resp.495.b.3 : καὶ ἐκ τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν καὶ οἱ τὰ μέγιστα κακὰ 47972 Resp.495.b.4 : ἐργαζόμενοι τὰς πόλεις γίγνονται καὶ τοὺς ἰδιώτας, καὶ οἱ 47973 Resp.495.b.5 : τἀγαθά, οἳ ἂν ταύτῃ τύχωσι ῥυέντες· σμικρὰ δὲ φύσις οὐδὲν 47974 Resp.495.b.6 : μέγα οὐδέποτε οὐδένα οὔτε ἰδιώτην οὔτε πόλιν δρᾷ. 47975 Resp.495.b.7 : Ἀληθέστατα, ἦ δ´ ὅς. 47976 Resp.495.b.8 : Οὗτοι μὲν δὴ οὕτως ἐκπίπτοντες, οἷς μάλιστα προσήκει, 47977 Resp.495.c.1 : ἔρημον καὶ ἀτελῆ φιλοσοφίαν λείποντες αὐτοί τε βίον οὐ 47978 Resp.495.c.2 : προσήκοντα οὐδ´ ἀληθῆ ζῶσιν, τὴν δέ, ὥσπερ ὀρφανὴν συγ– 47979 Resp.495.c.3 : γενῶν, ἄλλοι ἐπεισελθόντες ἀνάξιοι ᾔσχυνάν τε καὶ ὀνείδη 47980 Resp.495.c.4 : περιῆψαν, οἷα καὶ σὺ φῂς ὀνειδίζειν τοὺς ὀνειδίζοντας, ὡς 47981 Resp.495.c.5 : οἱ συνόντες αὐτῇ οἱ μὲν οὐδενός, οἱ δὲ πολλοὶ πολλῶν κακῶν 47982 Resp.495.c.6 : ἄξιοί εἰσιν. 47983 Resp.495.c.7 : Καὶ γὰρ οὖν, ἔφη, τά γε λεγόμενα ταῦτα. 47984 Resp.495.c.8 : Εἰκότως γε, ἦν δ´ ἐγώ, λεγόμενα. καθορῶντες γὰρ ἄλλοι 47985 Resp.495.c.9 : ἀνθρωπίσκοι κενὴν τὴν χώραν ταύτην γιγνομένην, καλῶν 47986 Resp.495.d.1 : δὲ ὀνομάτων καὶ προσχημάτων μεστήν, ὥσπερ οἱ ἐκ τῶν 47987 Resp.495.d.2 : εἱργμῶν εἰς τὰ ἱερὰ ἀποδιδράσκοντες, ἅσμενοι καὶ οὗτοι 47988 Resp.495.d.3 : ἐκ τῶν τεχνῶν ἐκπηδῶσιν εἰς τὴν φιλοσοφίαν, οἳ ἂν 47989 Resp.495.d.4 : κομψότατοι ὄντες τυγχάνωσι περὶ τὸ αὑτῶν τεχνίον. ὅμως 47990 Resp.495.d.5 : γὰρ δὴ πρός γε τὰς ἄλλας τέχνας καίπερ οὕτω πραττούσης 47991 Resp.495.d.6 : φιλοσοφίας τὸ ἀξίωμα μεγαλοπρεπέστερον λείπεται, οὗ δὴ 47992 Resp.495.d.7 : ἐφιέμενοι πολλοὶ ἀτελεῖς μὲν τὰς φύσεις, ὑπὸ δὲ τῶν τεχνῶν 47993 Resp.495.d.8 : τε καὶ δημιουργιῶν ὥσπερ τὰ σώματα λελώβηνται, οὕτω 47994 Resp.495.e.1 : καὶ τὰς ψυχὰς συγκεκλασμένοι τε καὶ ἀποτεθρυμμένοι διὰ 47995 Resp.495.e.2 : τὰς βαναυσίας τυγχάνουσιν—ἢ οὐκ ἀνάγκη; 47996 Resp.495.e.3 : Καὶ μάλα, ἔφη. 47997 Resp.495.e.4 : Δοκεῖς οὖν τι, ἦν δ´ ἐγώ, διαφέρειν αὐτοὺς ἰδεῖν ἀργύριον 47998 Resp.495.e.5 : κτησαμένου χαλκέως φαλακροῦ καὶ σμικροῦ, νεωστὶ μὲν ἐκ 47999 Resp.495.e.6 : δεσμῶν λελυμένου, ἐν βαλανείῳ δὲ λελουμένου, νεουογὸν 48000 Resp.495.e.7 : ἱμάτιον ἔχοντος, ὡς νυμφίου παρεσκευασμένου, διὰ πενίαν 48001 Resp.495.e.8 : καὶ ἐρημίαν τοῦ δεσπότου τὴν θυγατέρα μέλλοντος γαμεῖν; 48002 Resp.496.a.1 : Οὐ πάνυ, ἔφη, διαφέρει. 48003 Resp.496.a.2 : Ποῖ´ ἄττα οὖν εἰκὸς γεννᾶν τοὺς τοιούτους; οὐ νόθα καὶ 48004 Resp.496.a.3 : φαῦλα; 48005 Resp.496.a.4 : Πολλὴ ἀνάγκη. 48006 Resp.496.a.5 : Τί δέ; τοὺς ἀναξίους παιδεύσεως, ὅταν αὐτῇ πλησιάζοντες 48007 Resp.496.a.6 : ὁμιλῶσι μὴ κατ´ ἀξίαν, ποῖ´ ἄττα φῶμεν γεννᾶν διανοήματά 48008 Resp.496.a.7 : τε καὶ δόξας; ἆρ´ οὐχ ὡς ἀληθῶς προσήκοντα ἀκοῦσαι 48009 Resp.496.a.8 : σοφίσματα, καὶ οὐδὲν γνήσιον οὐδὲ φρονήσεως [ἄξιον] 48010 Resp.496.a.9 : ἀληθινῆς ἐχόμενον; 48011 Resp.496.a.10 : Παντελῶς μὲν οὖν, ἔφη. 48012 Resp.496.a.11 : Πάνσμικρον δή τι, ἔφην ἐγώ, ὦ Ἀδείμαντε, λείπεται τῶν 48013 Resp.496.b.1 : κατ´ ἀξίαν ὁμιλούντων φιλοσοφίᾳ, ἤ που ὑπὸ φυγῆς κατα– 48014 Resp.496.b.2 : ληφθὲν γενναῖον καὶ εὖ τεθραμμένον ἦθος, ἀπορίᾳ τῶν 48015 Resp.496.b.3 : διαφθερούντων κατὰ φύσιν μεῖναν ἐπ´ αὐτῇ, ἢ ἐν σμικρᾷ 48016 Resp.496.b.4 : πόλει ὅταν μεγάλη ψυχὴ φυῇ καὶ ἀτιμάσασα τὰ τῆς πόλεως 48017 Resp.496.b.5 : ὑπερίδῃ· βραχὺ δέ πού τι καὶ ἀπ´ ἄλλης τέχνης δικαίως 48018 Resp.496.b.6 : ἀτιμάσαν εὐφυὲς ἐπ´ αὐτὴν ἂν ἔλθοι. εἴη δ´ ἂν καὶ ὁ τοῦ 48019 Resp.496.b.7 : ἡμετέρου ἑταίρου Θεάγους χαλινὸς οἷος κατασχεῖν· καὶ γὰρ 48020 Resp.496.c.1 : Θεάγει τὰ μὲν ἄλλα πάντα παρεσκεύασται πρὸς τὸ ἐκπεσεῖν 48021 Resp.496.c.2 : φιλοσοφίας, ἡ δὲ τοῦ σώματος νοσοτροφία ἀπείργουσα αὐτὸν 48022 Resp.496.c.3 : τῶν πολιτικῶν κατέχει. τὸ δ´ ἡμέτερον οὐκ ἄξιον λέγειν, 48023 Resp.496.c.4 : τὸ δαιμόνιον σημεῖον· ἢ γάρ πού τινι ἄλλῳ ἢ οὐδενὶ τῶν 48024 Resp.496.c.5 : ἔμπροσθεν γέγονεν. καὶ τούτων δὴ τῶν ὀλίγων οἱ γενόμενοι 48025 Resp.496.c.6 : καὶ γευσάμενοι ὡς ἡδὺ καὶ μακάριον τὸ κτῆμα, καὶ τῶν 48026 Resp.496.c.7 : πολλῶν αὖ ἱκανῶς ἰδόντες τὴν μανίαν, καὶ ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν 48027 Resp.496.c.8 : ὑγιὲς ὡς ἔπος εἰπεῖν περὶ τὰ τῶν πόλεων πράττει οὐδ´ ἔστι 48028 Resp.496.d.1 : σύμμαχος μεθ´ ὅτου τις ἰὼν ἐπὶ τὴν τῷ δικαίῳ βοήθειαν 48029 Resp.496.d.2 : σῴζοιτ´ ἄν, ἀλλ´ ὥσπερ εἰς θηρία ἄνθρωπος ἐμπεσών, οὔτε 48030 Resp.496.d.3 : συναδικεῖν ἐθέλων οὔτε ἱκανὸς ὢν εἷς πᾶσιν ἀγρίοις ἀντ– 48031 Resp.496.d.4 : έχειν, πρίν τι τὴν πόλιν ἢ φίλους ὀνῆσαι προαπολόμενος 48032 Resp.496.d.5 : ἀνωφελὴς αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἂν γένοιτο—ταῦτα πάντα 48033 Resp.496.d.6 : λογισμῷ λαβών, ἡσυχίαν ἔχων καὶ τὰ αὑτοῦ πράττων, οἷον 48034 Resp.496.d.7 : ἐν χειμῶνι κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου 48035 Resp.496.d.8 : ὑπὸ τειχίον ἀποστάς, ὁρῶν τοὺς ἄλλους καταπιμπλαμένους 48036 Resp.496.d.9 : ἀνομίας, ἀγαπᾷ εἴ πῃ αὐτὸς καθαρὸς ἀδικίας τε καὶ ἀνοσίων 48037 Resp.496.e.1 : ἔργων τόν τε ἐνθάδε βίον βιώσεται καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ 48038 Resp.496.e.2 : μετὰ καλῆς ἐλπίδος ἵλεώς τε καὶ εὐμενὴς ἀπαλλάξεται. 48039 Resp.497.a.1 : Ἀλλά τοι, ἦ δ´ ὅς, οὐ τὰ ἐλάχιστα ἂν διαπραξάμενος 48040 Resp.497.a.2 : ἀπαλλάττοιτο. 48041 Resp.497.a.3 : Οὐδέ γε, εἶπον, τὰ μέγιστα, μὴ τυχὼν πολιτείας προση– 48042 Resp.497.a.4 : κούσης· ἐν γὰρ προσηκούσῃ αὐτός τε μᾶλλον αὐξήσεται 48043 Resp.497.a.5 : καὶ μετὰ τῶν ἰδίων τὰ κοινὰ σώσει. 48044 Resp.497.a.6 : Τὸ μὲν οὖν τῆς φιλοσοφίας ὧν ἕνεκα διαβολὴν εἴληφεν 48045 Resp.497.a.7 : καὶ ὅτι οὐ δικαίως, ἐμοὶ μὲν δοκεῖ μετρίως εἰρῆσθαι, εἰ μὴ 48046 Resp.497.a.8 : ἔτ´ ἄλλο λέγεις τι σύ. 48047 Resp.497.a.9 : Ἀλλ´ οὐδέν, ἦ δ´ ὅς, ἔτι λέγω περὶ τούτου· ἀλλὰ τὴν 48048 Resp.497.a.10 : προσήκουσαν αὐτῇ τίνα τῶν νῦν λέγεις πολιτειῶν; 48049 Resp.497.b.1 : Οὐδ´ ἡντινοῦν, εἶπον, ἀλλὰ τοῦτο καὶ ἐπαιτιῶμαι, μηδεμίαν 48050 Resp.497.b.2 : ἀξίαν εἶναι τῶν νῦν κατάστασιν πόλεως φιλοσόφου φύσεως· 48051 Resp.497.b.3 : διὸ καὶ στρέφεσθαί τε καὶ ἀλλοιοῦσθαι αὐτήν, ὥσπερ ξενικὸν 48052 Resp.497.b.4 : σπέρμα ἐν γῇ ἄλλῃ σπειρόμενον ἐξίτηλον εἰς τὸ ἐπιχώριον 48053 Resp.497.b.5 : φιλεῖ κρατούμενον ἰέναι, οὕτω καὶ τοῦτο τὸ γένος νῦν μὲν 48054 Resp.497.b.6 : οὐκ ἴσχειν τὴν αὑτοῦ δύναμιν, ἀλλ´ εἰς ἀλλότριον ἦθος 48055 Resp.497.b.7 : ἐκπίπτειν· εἰ δὲ λήψεται τὴν ἀρίστην πολιτείαν, ὥσπερ 48056 Resp.497.c.1 : καὶ αὐτὸ ἄριστόν ἐστιν, τότε δηλώσει ὅτι τοῦτο μὲν τῷ ὄντι 48057 Resp.497.c.2 : θεῖον ἦν, τὰ δὲ ἄλλα ἀνθρώπινα, τά τε τῶν φύσεων καὶ 48058 Resp.497.c.3 : τῶν ἐπιτηδευμάτων. δῆλος δὴ οὖν εἶ ὅτι μετὰ τοῦτο ἐρήσῃ 48059 Resp.497.c.4 : τίς αὕτη ἡ πολιτεία. 48060 Resp.497.c.5 : Οὐκ ἔγνως, ἔφη· οὐ γὰρ τοῦτο ἔμελλον, ἀλλ´ εἰ αὑτὴ 48061 Resp.497.c.6 : ἣν ἡμεῖς διεληλύθαμεν οἰκίζοντες τὴν πόλιν ἢ ἄλλη. 48062 Resp.497.c.7 : Τὰ μὲν ἄλλα, ἦν δ´ ἐγώ, αὕτη· τοῦτο δὲ αὐτὸ ἐρρήθη 48063 Resp.497.c.8 : μὲν καὶ τότε, ὅτι δεήσοι τι ἀεὶ ἐνεῖναι ἐν τῇ πόλει λόγον 48064 Resp.497.d.1 : ἔχον τῆς πολιτείας τὸν αὐτὸν ὅνπερ καὶ σὺ ὁ νομοθέτης 48065 Resp.497.d.2 : ἔχων τοὺς νόμους ἐτίθεις. 48066 Resp.497.d.3 : Ἐρρήθη γάρ, ἔφη. 48067 Resp.497.d.4 : Ἀλλ´ οὐχ ἱκανῶς, εἶπον, ἐδηλώθη, φόβῳ ὧν ὑμεῖς ἀντι– 48068 Resp.497.d.5 : λαμβανόμενοι δεδηλώκατε μακρὰν καὶ χαλεπὴν αὐτοῦ τὴν 48069 Resp.497.d.6 : ἀπόδειξιν· ἐπεὶ καὶ τὸ λοιπὸν οὐ πάντων ῥᾷστον διελθεῖν. 48070 Resp.497.d.7 : Τὸ ποῖον; 48071 Resp.497.d.8 : Τίνα τρόπον μεταχειριζομένη πόλις φιλοσοφίαν οὐ 48072 Resp.497.d.9 : διολεῖται. τὰ γὰρ δὴ μεγάλα πάντα ἐπισφαλῆ, καὶ τὸ 48073 Resp.497.d.10 : λεγόμενον τὰ καλὰ τῷ ὄντι χαλεπά. 48074 Resp.497.e.1 : Ἀλλ´ ὅμως, ἔφη, λαβέτω τέλος ἡ ἀπόδειξις τούτου φανε– 48075 Resp.497.e.2 : ροῦ γενομένου. 48076 Resp.497.e.3 : Οὐ τὸ μὴ βούλεσθαι, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλ´ εἴπερ, τὸ μὴ 48077 Resp.497.e.4 : δύνασθαι διακωλύσει· παρὼν δὲ τήν γ´ ἐμὴν προθυμίαν εἴσῃ. 48078 Resp.497.e.5 : σκόπει δὲ καὶ νῦν ὡς προθύμως καὶ παρακινδυνευτικῶς μέλλω 48079 Resp.497.e.6 : λέγειν, ὅτι τοὐναντίον ἢ νῦν δεῖ τοῦ ἐπιτηδεύματος τούτου 48080 Resp.497.e.7 : πόλιν ἅπτεσθαι. 48081 Resp.497.e.8 : Πῶς; 48082 Resp.497.e.9 : Νῦν μέν, ἦν δ´ ἐγώ, οἱ καὶ ἁπτόμενοι μειράκια ὄντα ἄρτι 48083 Resp.498.a.1 : ἐκ παίδων τὸ μεταξὺ οἰκονομίας καὶ χρηματισμοῦ πλησιά– 48084 Resp.498.a.2 : σαντες αὐτοῦ τῷ χαλεπωτάτῳ ἀπαλλάττονται, οἱ φιλοσοφώ– 48085 Resp.498.a.3 : τατοι ποιούμενοι—λέγω δὲ χαλεπώτατον τὸ περὶ τοὺς λόγους 48086 Resp.498.a.4 : —ἐν δὲ τῷ ἔπειτα, ἐὰν καὶ ἄλλων τοῦτο πραττόντων παρα– 48087 Resp.498.a.5 : καλούμενοι ἐθέλωσιν ἀκροαταὶ γίγνεσθαι, μεγάλα ἡγοῦνται, 48088 Resp.498.a.6 : πάρεργον οἰόμενοι αὐτὸ δεῖν πράττειν· πρὸς δὲ τὸ γῆρας 48089 Resp.498.a.7 : ἐκτὸς δή τινων ὀλίγων ἀποσβέννυνται πολὺ μᾶλλον τοῦ 48090 Resp.498.b.1 : Ἡρακλειτείου ἡλίου, ὅσον αὖθις οὐκ ἐξάπτονται. 48091 Resp.498.b.2 : Δεῖ δὲ πῶς; ἔφη. 48092 Resp.498.b.3 : Πᾶν τοὐναντίον· μειράκια μὲν ὄντα καὶ παῖδας μειρακιώδη 48093 Resp.498.b.4 : παιδείαν καὶ φιλοσοφίαν μεταχειρίζεσθαι, τῶν τε σωμάτων, 48094 Resp.498.b.5 : ἐν ᾧ βλαστάνει τε καὶ ἀνδροῦται, εὖ μάλα ἐπιμελεῖσθαι, 48095 Resp.498.b.6 : ὑπηρεσίαν φιλοσοφίᾳ κτωμένους· προϊούσης δὲ τῆς ἡλικίας, 48096 Resp.498.b.7 : ἐν ᾗ ἡ ψυχὴ τελεοῦσθαι ἄρχεται, ἐπιτείνειν τὰ ἐκείνης 48097 Resp.498.b.8 : γυμνάσια· ὅταν δὲ λήγῃ μὲν ἡ ῥώμη, πολιτικῶν δὲ καὶ 48098 Resp.498.c.1 : στρατειῶν ἐκτὸς γίγνηται, τότε ἤδη ἀφέτους νέμεσθαι καὶ 48099 Resp.498.c.2 : μηδὲν ἄλλο πράττειν, ὅτι μὴ πάρεργον, τοὺς μέλλοντας 48100 Resp.498.c.3 : εὐδαιμόνως βιώσεσθαι καὶ τελευτήσαντας τῷ βίῳ τῷ βεβιω– 48101 Resp.498.c.4 : μένῳ τὴν ἐκεῖ μοῖραν ἐπιστήσειν πρέπουσαν. 48102 Resp.498.c.5 : Ὡς ἀληθῶς μοι δοκεῖς, ἔφη, λέγειν γε προθύμως, ὦ 48103 Resp.498.c.6 : Σώκρατες· οἶμαι μέντοι τοὺς πολλοὺς τῶν ἀκουόντων προθυ– 48104 Resp.498.c.7 : μότερον ἔτι ἀντιτείνειν οὐδ´ ὁπωστιοῦν πεισομένους, ἀπὸ 48105 Resp.498.c.8 : Θρασυμάχου ἀρξαμένους. 48106 Resp.498.c.9 : Μὴ διάβαλλε, ἦν δ´ ἐγώ, ἐμὲ καὶ Θρασύμαχον ἄρτι 48107 Resp.498.d.1 : φίλους γεγονότας, οὐδὲ πρὸ τοῦ ἐχθροὺς ὄντας. πείρας 48108 Resp.498.d.2 : γὰρ οὐδὲν ἀνήσομεν, ἕως ἂν ἢ πείσωμεν καὶ τοῦτον καὶ 48109 Resp.498.d.3 : τοὺς ἄλλους, ἢ προὔργου τι ποιήσωμεν εἰς ἐκεῖνον τὸν βίον, 48110 Resp.498.d.4 : ὅταν αὖθις γενόμενοι τοῖς τοιούτοις ἐντύχωσι λόγοις. 48111 Resp.498.d.5 : Εἰς μικρόν γ´, ἔφη, χρόνον εἴρηκας. 48112 Resp.498.d.6 : Εἰς οὐδὲν μὲν οὖν, ἔφην, ὥς γε πρὸς τὸν ἅπαντα. τὸ 48113 Resp.498.d.7 : μέντοι μὴ πείθεσθαι τοῖς λεγομένοις τοὺς πολλοὺς θαῦμα 48114 Resp.498.d.8 : οὐδέν· οὐ γὰρ πώποτε εἶδον γενόμενον τὸ νῦν λεγόμενον, 48115 Resp.498.e.1 : ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τοιαῦτ´ ἄττα ῥήματα ἐξεπίτηδες ἀλλήλοις 48116 Resp.498.e.2 : ὡμοιωμένα, ἀλλ´ οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ὥσπερ νῦν συμ– 48117 Resp.498.e.3 : πεσόντα. ἄνδρα δὲ ἀρετῇ παρισωμένον καὶ ὡμοιωμένον 48118 Resp.498.e.4 : μέχρι τοῦ δυνατοῦ τελέως ἔργῳ τε καὶ λόγῳ, δυναστεύοντα 48119 Resp.499.a.1 : ἐν πόλει ἑτέρᾳ τοιαύτῃ, οὐ πώποτε ἑωράκασιν, οὔτε ἕνα οὔτε 48120 Resp.499.a.2 : πλείους. ἢ οἴει; 48121 Resp.499.a.3 : Οὐδαμῶς γε. 48122 Resp.499.a.4 : Οὐδέ γε αὖ λόγων, ὦ μακάριε, καλῶν τε καὶ ἐλευθέρων 48123 Resp.499.a.5 : ἱκανῶς ἐπήκοοι γεγόνασιν, οἵων ζητεῖν μὲν τὸ ἀληθὲς συν– 48124 Resp.499.a.6 : τεταμένως ἐκ παντὸς τρόπου τοῦ γνῶναι χάριν, τὰ δὲ κομψά 48125 Resp.499.a.7 : τε καὶ ἐριστικὰ καὶ μηδαμόσε ἄλλοσε τείνοντα ἢ πρὸς δόξαν 48126 Resp.499.a.8 : καὶ ἔριν καὶ ἐν δίκαις καὶ ἐν ἰδίαις συνουσίαις πόρρωθεν 48127 Resp.499.a.9 : ἀσπαζομένων. 48128 Resp.499.a.10 : Οὐδὲ τούτων, ἔφη. 48129 Resp.499.a.11 : Τούτων τοι χάριν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ταῦτα προορώμενοι 48130 Resp.499.b.1 : ἡμεῖς τότε καὶ δεδιότες ὅμως ἐλέγομεν, ὑπὸ τἀληθοῦς ἠναγ– 48131 Resp.499.b.2 : κασμένοι, ὅτι οὔτε πόλις οὔτε πολιτεία οὐδέ γ´ ἀνὴρ ὁμοίως 48132 Resp.499.b.3 : μή ποτε γένηται τέλεος, πρὶν ἂν τοῖς φιλοσόφοις τούτοις 48133 Resp.499.b.4 : τοῖς ὀλίγοις καὶ οὐ πονηροῖς, ἀχρήστοις δὲ νῦν κεκλημένοις, 48134 Resp.499.b.5 : ἀνάγκη τις ἐκ τύχης περιβάλῃ, εἴτε βούλονται εἴτε μή, 48135 Resp.499.b.6 : πόλεως ἐπιμεληθῆναι, καὶ τῇ πόλει κατηκόῳ γενέσθαι, ἢ 48136 Resp.499.b.7 : τῶν νῦν ἐν δυναστείαις ἢ βασιλείαις ὄντων ὑέσιν ἢ αὐτοῖς 48137 Resp.499.c.1 : ἔκ τινος θείας ἐπιπνοίας ἀληθινῆς φιλοσοφίας ἀληθινὸς 48138 Resp.499.c.2 : ἔρως ἐμπέσῃ. τούτων δὲ πότερα γενέσθαι ἢ ἀμφότερα 48139 Resp.499.c.3 : ὡς ἄρα ἐστὶν ἀδύνατον, ἐγὼ μὲν οὐδένα φημὶ ἔχειν λόγον. 48140 Resp.499.c.4 : οὕτω γὰρ ἂν ἡμεῖς δικαίως καταγελῴμεθα, ὡς ἄλλως εὐχαῖς 48141 Resp.499.c.5 : ὅμοια λέγοντες. ἢ οὐχ οὕτως; 48142 Resp.499.c.6 : Οὕτως. 48143 Resp.499.c.7 : Εἰ τοίνυν ἄκροις εἰς φιλοσοφίαν πόλεώς τις ἀνάγκη 48144 Resp.499.c.8 : ἐπιμεληθῆναι ἢ γέγονεν ἐν τῷ ἀπείρῳ τῷ παρεληλυθότι 48145 Resp.499.c.9 : χρόνῳ ἢ καὶ νῦν ἔστιν ἔν τινι βαρβαρικῷ τόπῳ, πόρρω που 48146 Resp.499.d.1 : ἐκτὸς ὄντι τῆς ἡμετέρας ἐπόψεως, ἢ καὶ ἔπειτα γενήσεται, 48147 Resp.499.d.2 : περὶ τούτου ἕτοιμοι τῷ λόγῳ διαμάχεσθαι, ὡς γέγονεν ἡ 48148 Resp.499.d.3 : εἰρημένη πολιτεία καὶ ἔστιν καὶ γενήσεταί γε, ὅταν αὕτη ἡ 48149 Resp.499.d.4 : Μοῦσα πόλεως ἐγκρατὴς γένηται. οὐ γὰρ ἀδύνατος γενέσθαι, 48150 Resp.499.d.5 : οὐδ´ ἡμεῖς ἀδύνατα λέγομεν· χαλεπὰ δὲ καὶ παρ´ ἡμῶν 48151 Resp.499.d.6 : ὁμολογεῖται. 48152 Resp.499.d.7 : Καὶ ἐμοί, ἔφη, οὕτω δοκεῖ. 48153 Resp.499.d.8 : Τοῖς δὲ πολλοῖς, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι οὐκ αὖ δοκεῖ, ἐρεῖς; 48154 Resp.499.d.9 : Ἴσως, ἔφη. 48155 Resp.499.d.10 : Ὦ μακάριε, ἦν δ´ ἐγώ, μὴ πάνυ οὕτω τῶν πολλῶν κατη– 48156 Resp.499.e.1 : γόρει. ἀλλοίαν τοι δόξαν ἕξουσιν, ἐὰν αὐτοῖς μὴ φιλονικῶν 48157 Resp.499.e.2 : ἀλλὰ παραμυθούμενος καὶ ἀπολυόμενος τὴν τῆς φιλομαθείας 48158 Resp.499.e.3 : διαβολὴν ἐνδεικνύῃ οὓς λέγεις τοὺς φιλοσόφους, καὶ διορίζῃ 48159 Resp.500.a.1 : ὥσπερ ἄρτι τήν τε φύσιν αὐτῶν καὶ τὴν ἐπιτήδευσιν, ἵνα 48160 Resp.500.a.2 : μὴ ἡγῶνταί σε λέγειν οὓς αὐτοὶ οἴονται. [ἢ καὶ ἐὰν οὕτω 48161 Resp.500.a.3 : θεῶνται, ἀλλοίαν τοι φήσεις αὐτοὺς δόξαν λήψεσθαι καὶ 48162 Resp.500.a.4 : ἄλλα ἀποκρινεῖσθαι.] ἢ οἴει τινὰ χαλεπαίνειν τῷ μὴ χαλεπῷ 48163 Resp.500.a.5 : ἢ φθονεῖν τῷ μὴ φθονερῷ ἄφθονόν τε καὶ πρᾷον ὄντα; ἐγὼ 48164 Resp.500.a.6 : μὲν γάρ σε προφθάσας λέγω ὅτι ἐν ὀλίγοις τισὶν ἡγοῦμαι, 48165 Resp.500.a.7 : ἀλλ´ οὐκ ἐν τῷ πλήθει, χαλεπὴν οὕτω φύσιν γίγνεσθαι. 48166 Resp.500.a.8 : Καὶ ἐγὼ ἀμέλει, ἔφη, συνοίομαι. 48167 Resp.500.b.1 : Οὐκοῦν καὶ αὐτὸ τοῦτο συνοίει, τοῦ χαλεπῶς πρὸς φιλο– 48168 Resp.500.b.2 : σοφίαν τοὺς πολλοὺς διακεῖσθαι ἐκείνους αἰτίους εἶναι τοὺς 48169 Resp.500.b.3 : ἔξωθεν οὐ προσῆκον ἐπεισκεκωμακότας, λοιδορουμένους τε 48170 Resp.500.b.4 : αὑτοῖς καὶ φιλαπεχθημόνως ἔχοντας καὶ ἀεὶ περὶ ἀνθρώ– 48171 Resp.500.b.5 : πων τοὺς λόγους ποιουμένους, ἥκιστα φιλοσοφίᾳ πρέπον 48172 Resp.500.b.6 : ποιοῦντας; 48173 Resp.500.b.7 : Πολύ γ´, ἔφη. 48174 Resp.500.b.8 : Οὐδὲ γάρ που, ὦ Ἀδείμαντε, σχολὴ τῷ γε ὡς ἀληθῶς 48175 Resp.500.b.9 : πρὸς τοῖς οὖσι τὴν διάνοιαν ἔχοντι κάτω βλέπειν εἰς ἀνθρώ– 48176 Resp.500.c.1 : πων πραγματείας, καὶ μαχόμενον αὐτοῖς φθόνου τε καὶ 48177 Resp.500.c.2 : δυσμενείας ἐμπίμπλασθαι, ἀλλ´ εἰς τεταγμένα ἄττα καὶ κατὰ 48178 Resp.500.c.3 : ταὐτὰ ἀεὶ ἔχοντα ὁρῶντας καὶ θεωμένους οὔτ´ ἀδικοῦντα οὔτ´ 48179 Resp.500.c.4 : ἀδικούμενα ὑπ´ ἀλλήλων, κόσμῳ δὲ πάντα καὶ κατὰ λόγον 48180 Resp.500.c.5 : ἔχοντα, ταῦτα μιμεῖσθαί τε καὶ ὅτι μάλιστα ἀφομοιοῦσθαι. 48181 Resp.500.c.6 : ἢ οἴει τινὰ μηχανὴν εἶναι, ὅτῳ τις ὁμιλεῖ ἀγάμενος, μὴ 48182 Resp.500.c.7 : μιμεῖσθαι ἐκεῖνο; 48183 Resp.500.c.8 : Ἀδύνατον, ἔφη. 48184 Resp.500.c.9 : Θείῳ δὴ καὶ κοσμίῳ ὅ γε φιλόσοφος ὁμιλῶν κόσμιός τε 48185 Resp.500.d.1 : καὶ θεῖος εἰς τὸ δυνατὸν ἀνθρώπῳ γίγνεται· διαβολὴ δ´ ἐν 48186 Resp.500.d.2 : πᾶσι πολλή. 48187 Resp.500.d.3 : Παντάπασι μὲν οὖν. 48188 Resp.500.d.4 : Ἂν οὖν τις, εἶπον, αὐτῷ ἀνάγκη γένηται ἃ ἐκεῖ ὁρᾷ 48189 Resp.500.d.5 : μελετῆσαι εἰς ἀνθρώπων ἤθη καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ τιθέναι 48190 Resp.500.d.6 : καὶ μὴ μόνον ἑαυτὸν πλάττειν, ἆρα κακὸν δημιουργὸν αὐτὸν 48191 Resp.500.d.7 : οἴει γενήσεσθαι σωφροσύνης τε καὶ δικαιοσύνης καὶ συμ– 48192 Resp.500.d.8 : πάσης τῆς δημοτικῆς ἀρετῆς; 48193 Resp.500.d.9 : Ἥκιστά γε, ἦ δ´ ὅς. 48194 Resp.500.d.10 : Ἀλλ´ ἐὰν δὴ αἴσθωνται οἱ πολλοὶ ὅτι ἀληθῆ περὶ αὐτοῦ 48195 Resp.500.e.1 : λέγομεν, χαλεπανοῦσι δὴ τοῖς φιλοσόφοις καὶ ἀπιστήσουσιν 48196 Resp.500.e.2 : ἡμῖν λέγουσιν ὡς οὐκ ἄν ποτε ἄλλως εὐδαιμονήσειε πόλις, 48197 Resp.500.e.3 : εἰ μὴ αὐτὴν διαγράψειαν οἱ τῷ θείῳ παραδείγματι χρώμενοι 48198 Resp.500.e.4 : ζωγράφοι; 48199 Resp.500.e.5 : Οὐ χαλεπανοῦσιν, ἦ δ´ ὅς, ἐάνπερ αἴσθωνται. ἀλλὰ δὴ 48200 Resp.501.a.1 : τίνα λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς; 48201 Resp.501.a.2 : Λαβόντες, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ πίνακα πόλιν τε καὶ ἤθη 48202 Resp.501.a.3 : ἀνθρώπων, πρῶτον μὲν καθαρὰν ποιήσειαν ἄν, ὃ οὐ πάνυ 48203 Resp.501.a.4 : ῥᾴδιον· ἀλλ´ οὖν οἶσθ´ ὅτι τούτῳ ἂν εὐθὺς τῶν ἄλλων 48204 Resp.501.a.5 : διενέγκοιεν, τῷ μήτε ἰδιώτου μήτε πόλεως ἐθελῆσαι ἂν 48205 Resp.501.a.6 : ἅψασθαι μηδὲ γράφειν νόμους, πρὶν ἢ παραλαβεῖν καθαρὰν 48206 Resp.501.a.7 : ἢ αὐτοὶ ποιῆσαι. 48207 Resp.501.a.8 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη. 48208 Resp.501.a.9 : Οὐκοῦν μετὰ ταῦτα οἴει ὑπογράψασθαι ἂν τὸ σχῆμα τῆς 48209 Resp.501.a.10 : πολιτείας; 48210 Resp.501.a.11 : Τί μήν; 48211 Resp.501.b.1 : Ἔπειτα οἶμαι ἀπεργαζόμενοι πυκνὰ ἂν ἑκατέρως´ ἀπο– 48212 Resp.501.b.2 : βλέποιεν, πρός τε τὸ φύσει δίκαιον καὶ καλὸν καὶ σῶφρον 48213 Resp.501.b.3 : καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, καὶ πρὸς ἐκεῖν´ αὖ τὸ ἐν τοῖς ἀνθρώ– 48214 Resp.501.b.4 : ποις ἐμποιοῖεν, συμμειγνύντες τε καὶ κεραννύντες ἐκ τῶν 48215 Resp.501.b.5 : ἐπιτηδευμάτων τὸ ἀνδρείκελον, ἀπ´ ἐκείνου τεκμαιρόμενοι, ὃ 48216 Resp.501.b.6 : δὴ καὶ Ὅμηρος ἐκάλεσεν ἐν τοῖς ἀνθρώποις ἐγγιγνόμενον 48217 Resp.501.b.7 : θεοειδές τε καὶ θεοείκελον. 48218 Resp.501.b.8 : Ὀρθῶς, ἔφη. 48219 Resp.501.b.9 : Καὶ τὸ μὲν ἂν οἶμαι ἐξαλείφοιεν, τὸ δὲ πάλιν ἐγγράφοιεν, 48220 Resp.501.c.1 : ἕως ὅτι μάλιστα ἀνθρώπεια ἤθη εἰς ὅσον ἐνδέχεται θεοφιλῆ 48221 Resp.501.c.2 : ποιήσειαν. 48222 Resp.501.c.3 : Καλλίστη γοῦν ἄν, ἔφη, ἡ γραφὴ γένοιτο. 48223 Resp.501.c.4 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, πείθομέν πῃ ἐκείνους, οὓς διατετα– 48224 Resp.501.c.5 : μένους ἐφ´ ἡμᾶς ἔφησθα ἰέναι, ὡς τοιοῦτός ἐστι πολιτειῶν 48225 Resp.501.c.6 : ζωγράφος ὃν τότ´ ἐπῃνοῦμεν πρὸς αὐτούς, δι´ ὃν ἐκεῖνοι 48226 Resp.501.c.7 : ἐχαλέπαινον ὅτι τὰς πόλεις αὐτῷ παρεδίδομεν, καί τι μᾶλλον 48227 Resp.501.c.8 : αὐτὸ νῦν ἀκούοντες πραΰνονται; 48228 Resp.501.c.9 : Καὶ πολύ γε, ἦ δ´ ὅς, εἰ σωφρονοῦσιν. 48229 Resp.501.d.1 : Πῇ γὰρ δὴ ἕξουσιν ἀμφισβητῆσαι; πότερον μὴ τοῦ 48230 Resp.501.d.2 : ὄντος τε καὶ ἀληθείας ἐραστὰς εἶναι τοὺς φιλοσόφους; 48231 Resp.501.d.3 : Ἄτοπον μεντἄν, ἔφη, εἴη. 48232 Resp.501.d.4 : Ἀλλὰ μὴ τὴν φύσιν αὐτῶν οἰκείαν εἶναι τοῦ ἀρίστου, ἣν 48233 Resp.501.d.5 : ἡμεῖς διήλθομεν; 48234 Resp.501.d.6 : Οὐδὲ τοῦτο. 48235 Resp.501.d.7 : Τί δέ; τὴν τοιαύτην τυχοῦσαν τῶν προσηκόντων ἐπι– 48236 Resp.501.d.8 : τηδευμάτων οὐκ ἀγαθὴν τελέως ἔσεσθαι καὶ φιλόσοφον, 48237 Resp.501.d.9 : εἴπερ τινὰ ἄλλην; ἢ ἐκείνους φήσει μᾶλλον, οὓς ἡμεῖς 48238 Resp.501.d.10 : ἀφωρίσαμεν; 48239 Resp.501.e.1 : Οὐ δήπου. 48240 Resp.501.e.2 : Ἔτι οὖν ἀγριανοῦσι λεγόντων ἡμῶν ὅτι πρὶν ἂν πόλεως τὸ 48241 Resp.501.e.3 : φιλόσοφον γένος ἐγκρατὲς γένηται, οὔτε πόλει οὔτε πολίταις 48242 Resp.501.e.4 : κακῶν παῦλα ἔσται, οὐδὲ ἡ πολιτεία ἣν μυθολογοῦμεν λόγῳ 48243 Resp.501.e.5 : ἔργῳ τέλος λήψεται; 48244 Resp.501.e.6 : Ἴσως, ἔφη, ἧττον. 48245 Resp.501.e.7 : Βούλει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, μὴ ἧττον φῶμεν αὐτοὺς ἀλλὰ 48246 Resp.502.a.1 : παντάπασι πρᾴους γεγονέναι καὶ πεπεῖσθαι, ἵνα, εἰ μή τι, 48247 Resp.502.a.2 : ἀλλὰ αἰσχυνθέντες ὁμολογήσωσιν; 48248 Resp.502.a.3 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 48249 Resp.502.a.4 : Οὗτοι μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτο πεπεισμένοι ἔστων· 48250 Resp.502.a.5 : τοῦδε δὲ πέρι τις ἀμφισβητήσει, ὡς οὐκ ἂν τύχοιεν γενόμενοι 48251 Resp.502.a.6 : βασιλέων ἔκγονοι ἢ δυναστῶν τὰς φύσεις φιλόσοφοι; 48252 Resp.502.a.7 : Οὐδ´ ἂν εἷς, ἔφη. 48253 Resp.502.a.8 : Τοιούτους δὲ γενομένους ὡς πολλὴ ἀνάγκη διαφθαρῆναι, 48254 Resp.502.a.9 : ἔχει τις λέγειν; ὡς μὲν γὰρ χαλεπὸν σωθῆναι, καὶ ἡμεῖς 48255 Resp.502.b.1 : συγχωροῦμεν· ὡς δὲ ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ τῶν πάντων οὐδέποτε 48256 Resp.502.b.2 : οὐδ´ ἂν εἷς σωθείη, ἔσθ´ ὅστις ἀμφισβητήσειε; 48257 Resp.502.b.3 : Καὶ πῶς; 48258 Resp.502.b.4 : Ἀλλὰ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, εἷς ἱκανὸς γενόμενος, πόλιν ἔχων 48259 Resp.502.b.5 : πειθομένην, πάντ´ ἐπιτελέσαι τὰ νῦν ἀπιστούμενα. 48260 Resp.502.b.6 : Ἱκανὸς γάρ, ἔφη. 48261 Resp.502.b.7 : Ἄρχοντος γάρ που, ἦν δ´ ἐγώ, τιθέντος τοὺς νόμους καὶ 48262 Resp.502.b.8 : τὰ ἐπιτηδεύματα ἃ διεληλύθαμεν, οὐ δήπου ἀδύνατον ἐθέλειν 48263 Resp.502.b.9 : ποιεῖν τοὺς πολίτας. 48264 Resp.502.b.10 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 48265 Resp.502.b.11 : Ἀλλὰ δή, ἅπερ ἡμῖν δοκεῖ, δόξαι καὶ ἄλλοις θαυμαστόν 48266 Resp.502.b.12 : τι καὶ ἀδύνατον; 48267 Resp.502.c.1 : Οὐκ οἶμαι ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς. 48268 Resp.502.c.2 : Καὶ μὴν ὅτι γε βέλτιστα, εἴπερ δυνατά, ἱκανῶς ἐν τοῖς 48269 Resp.502.c.3 : ἔμπροσθεν, ὡς ἐγᾦμαι, διήλθομεν. 48270 Resp.502.c.4 : Ἱκανῶς γάρ. 48271 Resp.502.c.5 : Νῦν δή, ὡς ἔοικεν, συμβαίνει ἡμῖν περὶ τῆς νομοθεσίας 48272 Resp.502.c.6 : ἄριστα μὲν εἶναι ἃ λέγομεν, εἰ γένοιτο, χαλεπὰ δὲ γενέσθαι, 48273 Resp.502.c.7 : οὐ μέντοι ἀδύνατά γε. 48274 Resp.502.c.8 : Συμβαίνει γάρ, ἔφη. 48275 Resp.502.c.9 : Οὐκοῦν ἐπειδὴ τοῦτο μόγις τέλος ἔσχεν, τὰ ἐπίλοιπα δὴ 48276 Resp.502.c.10 : μετὰ τοῦτο λεκτέον, τίνα τρόπον ἡμῖν καὶ ἐκ τίνων μαθη– 48277 Resp.502.d.1 : μάτων τε καὶ ἐπιτηδευμάτων οἱ σωτῆρες ἐνέσονται τῆς πολι– 48278 Resp.502.d.2 : τείας, καὶ κατὰ ποίας ἡλικίας ἕκαστοι ἑκάστων ἁπτόμενοι; 48279 Resp.502.d.3 : Λεκτέον μέντοι, ἔφη. 48280 Resp.502.d.4 : Οὐδέν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ σοφόν μοι ἐγένετο τήν τε τῶν 48281 Resp.502.d.5 : γυναικῶν τῆς κτήσεως δυσχέρειαν ἐν τῷ πρόσθεν παραλι– 48282 Resp.502.d.6 : πόντι καὶ παιδογονίαν καὶ τὴν τῶν ἀρχόντων κατάστασιν, 48283 Resp.502.d.7 : εἰδότι ὡς ἐπίφθονός τε καὶ χαλεπὴ γίγνεσθαι ἡ παντελῶς 48284 Resp.502.d.8 : ἀληθής· νῦν γὰρ οὐδὲν ἧττον ἦλθεν τὸ δεῖν αὐτὰ διελθεῖν. 48285 Resp.502.e.1 : καὶ τὰ μὲν δὴ τῶν γυναικῶν τε καὶ παίδων πεπέρανται, τὸ 48286 Resp.502.e.2 : δὲ τῶν ἀρχόντων ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς μετελθεῖν δεῖ. ἐλέγομεν 48287 Resp.503.a.1 : δ´, εἰ μνημονεύεις, δεῖν αὐτοὺς φιλοπόλιδάς τε φαίνεσθαι, 48288 Resp.503.a.2 : βασανιζομένους ἐν ἡδοναῖς τε καὶ λύπαις, καὶ τὸ δόγμα 48289 Resp.503.a.3 : τοῦτο μήτ´ ἐν πόνοις μήτ´ ἐν φόβοις μήτ´ ἐν ἄλλῃ μηδεμιᾷ 48290 Resp.503.a.4 : μεταβολῇ φαίνεσθαι ἐκβάλλοντας, ἢ τὸν ἀδυνατοῦντα ἀπο– 48291 Resp.503.a.5 : κριτέον, τὸν δὲ πανταχοῦ ἀκήρατον ἐκβαίνοντα ὥσπερ 48292 Resp.503.a.6 : χρυσὸν ἐν πυρὶ βασανιζόμενον, στατέον ἄρχοντα καὶ γέρα 48293 Resp.503.a.7 : δοτέον καὶ ζῶντι καὶ τελευτήσαντι καὶ ἆθλα. τοιαῦτ´ ἄττα 48294 Resp.503.a.8 : ἦν τὰ λεγόμενα παρεξιόντος καὶ παρακαλυπτομένου τοῦ 48295 Resp.503.b.1 : λόγου, πεφοβημένου κινεῖν τὸ νῦν παρόν. 48296 Resp.503.b.2 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις· μέμνημαι γάρ. 48297 Resp.503.b.3 : Ὄκνος γάρ, ἔφην, ὦ φίλε, ἐγώ, εἰπεῖν τὰ νῦν ἀποτετολ– 48298 Resp.503.b.4 : μημένα· νῦν δὲ τοῦτο μὲν τετολμήσθω εἰπεῖν, ὅτι τοὺς 48299 Resp.503.b.5 : ἀκριβεστάτους φύλακας φιλοσόφους δεῖ καθιστάναι. 48300 Resp.503.b.6 : Εἰρήσθω γάρ, ἔφη. 48301 Resp.503.b.7 : Νόησον δὴ ὡς εἰκότως ὀλίγοι ἔσονταί σοι· ἣν γὰρ 48302 Resp.503.b.8 : διήλθομεν φύσιν δεῖν ὑπάρχειν αὐτοῖς, εἰς ταὐτὸν συμφύεσθαι 48303 Resp.503.b.9 : αὐτῆς τὰ μέρη ὀλιγάκις ἐθέλει, τὰ πολλὰ δὲ διεσπασμένη 48304 Resp.503.b.10 : φύεται. 48305 Resp.503.c.1 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 48306 Resp.503.c.2 : Εὐμαθεῖς καὶ μνήμονες καὶ ἀγχίνοι καὶ ὀξεῖς καὶ ὅσα 48307 Resp.503.c.3 : ἄλλα τούτοις ἕπεται οἶσθ´ ὅτι οὐκ ἐθέλουσιν ἅμα φύεσθαι 48308 Resp.503.c.4 : καὶ νεανικοί τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς τὰς διανοίας οἷοι κοσμίως 48309 Resp.503.c.5 : μετὰ ἡσυχίας καὶ βεβαιότητος ἐθέλειν ζῆν, ἀλλ´ οἱ τοιοῦτοι 48310 Resp.503.c.6 : ὑπὸ ὀξύτητος φέρονται ὅπῃ ἂν τύχωσιν, καὶ τὸ βέβαιον ἅπαν 48311 Resp.503.c.7 : αὐτῶν ἐξοίχεται. 48312 Resp.503.c.8 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 48313 Resp.503.c.9 : Οὐκοῦν τὰ βέβαια αὖ ταῦτα ἤθη καὶ οὐκ εὐμετάβολα, οἷς 48314 Resp.503.d.1 : ἄν τις μᾶλλον ὡς πιστοῖς χρήσαιτο, καὶ ἐν τῷ πολέμῳ πρὸς 48315 Resp.503.d.2 : τοὺς φόβους δυσκίνητα ὄντα, πρὸς τὰς μαθήσεις αὖ ποιεῖ 48316 Resp.503.d.3 : ταὐτόν· δυσκινήτως ἔχει καὶ δυσμαθῶς ὥσπερ ἀπονεναρκω– 48317 Resp.503.d.4 : μένα, καὶ ὕπνου τε καὶ χάσμης ἐμπίμπλανται, ὅταν τι δέῃ 48318 Resp.503.d.5 : τοιοῦτον διαπονεῖν. 48319 Resp.503.d.6 : Ἔστι ταῦτα, ἔφη. 48320 Resp.503.d.7 : Ἡμεῖς δέ γέ φαμεν ἀμφοτέρων δεῖν εὖ τε καὶ καλῶς 48321 Resp.503.d.8 : μετέχειν, ἢ μήτε παιδείας τῆς ἀκριβεστάτης δεῖν αὐτῷ 48322 Resp.503.d.9 : μεταδιδόναι μήτε τιμῆς μήτε ἀρχῆς. 48323 Resp.503.d.10 : Ὀρθῶς, ἦ δ´ ὅς. 48324 Resp.503.d.11 : Οὐκοῦν σπάνιον αὐτὸ οἴει ἔσεσθαι; 48325 Resp.503.d.12 : Πῶς δ´ οὔ; 48326 Resp.503.e.1 : Βασανιστέον δὴ ἔν τε οἷς τότε ἐλέγομεν πόνοις τε καὶ 48327 Resp.503.e.2 : φόβοις καὶ ἡδοναῖς, καὶ ἔτι δὴ ὃ τότε παρεῖμεν νῦν λέγομεν, 48328 Resp.503.e.3 : ὅτι καὶ ἐν μαθήμασι πολλοῖς γυμνάζειν δεῖ, σκοποῦντας εἰ 48329 Resp.503.e.4 : καὶ τὰ μέγιστα μαθήματα δυνατὴ ἔσται ἐνεγκεῖν εἴτε καὶ 48330 Resp.504.a.1 : ἀποδειλιάσει, ὥσπερ οἱ ἐν τοῖς ἄλλοις ἀποδειλιῶντες. 48331 Resp.504.a.2 : Πρέπει γέ τοι δή, ἔφη, οὕτω σκοπεῖν. ἀλλὰ ποῖα δὴ 48332 Resp.504.a.3 : λέγεις μαθήματα μέγιστα; 48333 Resp.504.a.4 : Μνημονεύεις μέν που, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι τριττὰ εἴδη ψυχῆς 48334 Resp.504.a.5 : διαστησάμενοι συνεβιβάζομεν δικαιοσύνης τε πέρι καὶ σω– 48335 Resp.504.a.6 : φροσύνης καὶ ἀνδρείας καὶ σοφίας ὃ ἕκαστον εἴη. 48336 Resp.504.a.7 : Μὴ γὰρ μνημονεύων, ἔφη, τὰ λοιπὰ ἂν εἴην δίκαιος μὴ 48337 Resp.504.a.8 : ἀκούειν. 48338 Resp.504.a.9 : Ἦ καὶ τὸ προρρηθὲν αὐτῶν; 48339 Resp.504.a.10 : Τὸ ποῖον δή; 48340 Resp.504.b.1 : Ἐλέγομέν που ὅτι ὡς μὲν δυνατὸν ἦν κάλλιστα αὐτὰ 48341 Resp.504.b.2 : κατιδεῖν ἄλλη μακροτέρα εἴη περίοδος, ἣν περιελθόντι κατα– 48342 Resp.504.b.3 : φανῆ γίγνοιτο, τῶν μέντοι ἔμπροσθεν προειρημένων ἑπομένας 48343 Resp.504.b.4 : ἀποδείξεις οἷόν τ´ εἴη προσάψαι. καὶ ὑμεῖς ἐξαρκεῖν ἔφατε, 48344 Resp.504.b.5 : καὶ οὕτω δὴ ἐρρήθη τὰ τότε τῆς μὲν ἀκριβείας, ὡς ἐμοὶ 48345 Resp.504.b.6 : ἐφαίνετο, ἐλλιπῆ, εἰ δὲ ὑμῖν ἀρεσκόντως, ὑμεῖς ἂν τοῦτο 48346 Resp.504.b.7 : εἴποιτε. 48347 Resp.504.b.8 : Ἀλλ´ ἔμοιγε, ἔφη, μετρίως· ἐφαίνετο μὴν καὶ τοῖς ἄλλοις. 48348 Resp.504.c.1 : Ἀλλ´, ὦ φίλε, ἦν δ´ ἐγώ, μέτρον τῶν τοιούτων ἀπολεῖπον 48349 Resp.504.c.2 : καὶ ὁτιοῦν τοῦ ὄντος οὐ πάνυ μετρίως γίγνεται· ἀτελὲς γὰρ 48350 Resp.504.c.3 : οὐδὲν οὐδενὸς μέτρον. δοκεῖ δ´ ἐνίοτέ τισιν ἱκανῶς ἤδη ἔχειν 48351 Resp.504.c.4 : καὶ οὐδὲν δεῖν περαιτέρω ζητεῖν. 48352 Resp.504.c.5 : Καὶ μάλ´, ἔφη, συχνοὶ πάσχουσιν αὐτὸ διὰ ῥᾳθυμίαν. 48353 Resp.504.c.6 : Τούτου δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦ παθήματος ἥκιστα προσδεῖ 48354 Resp.504.c.7 : φύλακι πόλεώς τε καὶ νόμων. 48355 Resp.504.c.8 : Εἰκός, ἦ δ´ ὅς. 48356 Resp.504.c.9 : Τὴν μακροτέραν τοίνυν, ὦ ἑταῖρε, ἔφην, περιιτέον τῷ 48357 Resp.504.d.1 : τοιούτῳ, καὶ οὐχ ἧττον μανθάνοντι πονητέον ἢ γυμναζομένῳ· 48358 Resp.504.d.2 : ἤ, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, τοῦ μεγίστου τε καὶ μάλιστα προσή– 48359 Resp.504.d.3 : κοντος μαθήματος ἐπὶ τέλος οὔποτε ἥξει. 48360 Resp.504.d.4 : Οὐ γὰρ ταῦτα, ἔφη, μέγιστα, ἀλλ´ ἔτι τι μεῖζον δικαιο– 48361 Resp.504.d.5 : σύνης τε καὶ ὧν διήλθομεν; 48362 Resp.504.d.6 : Καὶ μεῖζον, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ αὐτῶν τούτων οὐχ ὑπογραφὴν 48363 Resp.504.d.7 : δεῖ ὥσπερ νῦν θεάσασθαι, ἀλλὰ τὴν τελεωτάτην ἀπεργασίαν 48364 Resp.504.d.8 : μὴ παριέναι. ἢ οὐ γελοῖον ἐπὶ μὲν ἄλλοις σμικροῦ ἀξίοις 48365 Resp.504.e.1 : πᾶν ποιεῖν συντεινομένους ὅπως ὅτι ἀκριβέστατα καὶ καθα– 48366 Resp.504.e.2 : ρώτατα ἕξει, τῶν δὲ μεγίστων μὴ μεγίστας ἀξιοῦν εἶναι καὶ 48367 Resp.504.e.3 : τὰς ἀκριβείας; 48368 Resp.504.e.4 : Καὶ μάλα, ἔφη, [ἄξιον τὸ διανόημα]· ὃ μέντοι μέγιστον 48369 Resp.504.e.5 : μάθημα καὶ περὶ ὅτι αὐτὸ λέγεις, οἴει τιν´ ἄν σε, ἔφη, 48370 Resp.504.e.6 : ἀφεῖναι μὴ ἐρωτήσαντα τί ἐστιν; 48371 Resp.504.e.7 : Οὐ πάνυ, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ σὺ ἐρώτα. πάντως αὐτὸ 48372 Resp.504.e.8 : οὐκ ὀλιγάκις ἀκήκοας, νῦν δὲ ἢ οὐκ ἐννοεῖς ἢ αὖ διανοῇ 48373 Resp.505.a.1 : ἐμοὶ πράγματα παρέχειν ἀντιλαμβανόμενος. οἶμαι δὲ τοῦτο 48374 Resp.505.a.2 : μᾶλλον· ἐπεὶ ὅτι γε ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέα μέγιστον μάθημα, 48375 Resp.505.a.3 : πολλάκις ἀκήκοας, ᾗ δὴ καὶ δίκαια καὶ τἆλλα προσχρησάμενα 48376 Resp.505.a.4 : χρήσιμα καὶ ὠφέλιμα γίγνεται. καὶ νῦν σχεδὸν οἶσθ´ ὅτι 48377 Resp.505.a.5 : μέλλω τοῦτο λέγειν, καὶ πρὸς τούτῳ ὅτι αὐτὴν οὐχ ἱκανῶς 48378 Resp.505.a.6 : ἴσμεν· εἰ δὲ μὴ ἴσμεν, ἄνευ δὲ ταύτης εἰ ὅτι μάλιστα τἆλλα 48379 Resp.505.a.7 : ἐπισταίμεθα, οἶσθ´ ὅτι οὐδὲν ἡμῖν ὄφελος, ὥσπερ οὐδ´ εἰ 48380 Resp.505.b.1 : κεκτῄμεθά τι ἄνευ τοῦ ἀγαθοῦ. ἢ οἴει τι πλέον εἶναι πᾶσαν 48381 Resp.505.b.2 : κτῆσιν ἐκτῆσθαι, μὴ μέντοι ἀγαθήν; ἢ πάντα τἆλλα φρονεῖν 48382 Resp.505.b.3 : ἄνευ τοῦ ἀγαθοῦ, καλὸν δὲ καὶ ἀγαθὸν μηδὲν φρονεῖν; 48383 Resp.505.b.4 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγ´, ἔφη. 48384 Resp.505.b.5 : Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε γε οἶσθα, ὅτι τοῖς μὲν πολλοῖς ἡδονὴ 48385 Resp.505.b.6 : δοκεῖ εἶναι τὸ ἀγαθόν, τοῖς δὲ κομψοτέροις φρόνησις. 48386 Resp.505.b.7 : Πῶς δ´ οὔ; 48387 Resp.505.b.8 : Καὶ ὅτι γε, ὦ φίλε, οἱ τοῦτο ἡγούμενοι οὐκ ἔχουσι δεῖξαι 48388 Resp.505.b.9 : ἥτις φρόνησις, ἀλλ´ ἀναγκάζονται τελευτῶντες τὴν τοῦ 48389 Resp.505.b.10 : ἀγαθοῦ φάναι. 48390 Resp.505.b.11 : Καὶ μάλα, ἔφη, γελοίως. 48391 Resp.505.c.1 : Πῶς γὰρ οὐχί, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ ὀνειδίζοντές γε ὅτι οὐκ ἴσμεν 48392 Resp.505.c.2 : τὸ ἀγαθὸν λέγουσι πάλιν ὡς εἰδόσιν; φρόνησιν γὰρ αὐτό 48393 Resp.505.c.3 : φασιν εἶναι ἀγαθοῦ, ὡς αὖ συνιέντων ἡμῶν ὅτι λέγουσιν, 48394 Resp.505.c.4 : ἐπειδὰν τὸ τοῦ ἀγαθοῦ φθέγξωνται ὄνομα. 48395 Resp.505.c.5 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 48396 Resp.505.c.6 : Τί δὲ οἱ τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν ὁριζόμενοι; μῶν μή τι 48397 Resp.505.c.7 : ἐλάττονος πλάνης ἔμπλεῳ τῶν ἑτέρων; ἢ οὐ καὶ οὗτοι 48398 Resp.505.c.8 : ἀναγκάζονται ὁμολογεῖν ἡδονὰς εἶναι κακάς; 48399 Resp.505.c.9 : Σφόδρα γε. 48400 Resp.505.c.10 : Συμβαίνει δὴ αὐτοῖς οἶμαι ὁμολογεῖν ἀγαθὰ εἶναι καὶ 48401 Resp.505.c.11 : κακὰ ταὐτά. ἦ γάρ; 48402 Resp.505.d.1 : Τί μήν; 48403 Resp.505.d.2 : Οὐκοῦν ὅτι μὲν μεγάλαι καὶ πολλαὶ ἀμφισβητήσεις περὶ 48404 Resp.505.d.3 : αὐτοῦ, φανερόν; 48405 Resp.505.d.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 48406 Resp.505.d.5 : Τί δέ; τόδε οὐ φανερόν, ὡς δίκαια μὲν καὶ καλὰ πολλοὶ 48407 Resp.505.d.6 : ἂν ἕλοιντο τὰ δοκοῦντα, κἂν 〈εἰ〉 μὴ εἴη, ὅμως ταῦτα πράτ– 48408 Resp.505.d.7 : τειν καὶ κεκτῆσθαι καὶ δοκεῖν, ἀγαθὰ δὲ οὐδενὶ ἔτι ἀρκεῖ τὰ 48409 Resp.505.d.8 : δοκοῦντα κτᾶσθαι, ἀλλὰ τὰ ὄντα ζητοῦσιν, τὴν δὲ δόξαν 48410 Resp.505.d.9 : ἐνταῦθα ἤδη πᾶς ἀτιμάζει; 48411 Resp.505.d.10 : Καὶ μάλα, ἔφη. 48412 Resp.505.d.11 : Ὃ δὴ διώκει μὲν ἅπασα ψυχὴ καὶ τούτου ἕνεκα πάντα 48413 Resp.505.e.1 : πράττει, ἀπομαντευομένη τι εἶναι, ἀποροῦσα δὲ καὶ οὐκ 48414 Resp.505.e.2 : ἔχουσα λαβεῖν ἱκανῶς τί ποτ´ ἐστὶν οὐδὲ πίστει χρήσασθαι 48415 Resp.505.e.3 : μονίμῳ οἵᾳ καὶ περὶ τἆλλα, διὰ τοῦτο δὲ ἀποτυγχάνει καὶ 48416 Resp.505.e.4 : τῶν ἄλλων εἴ τι ὄφελος ἦν, περὶ δὴ τὸ τοιοῦτον καὶ τοσοῦ– 48417 Resp.506.a.1 : τον οὕτω φῶμεν δεῖν ἐσκοτῶσθαι καὶ ἐκείνους τοὺς βελ– 48418 Resp.506.a.2 : τίστους ἐν τῇ πόλει, οἷς πάντα ἐγχειριοῦμεν; 48419 Resp.506.a.3 : Ἥκιστά γ´, ἔφη. 48420 Resp.506.a.4 : Οἶμαι γοῦν, εἶπον, δίκαιά τε καὶ καλὰ ἀγνοούμενα ὅπῃ 48421 Resp.506.a.5 : ποτὲ ἀγαθά ἐστιν, οὐ πολλοῦ τινος ἄξιον φύλακα κεκτῆσθαι 48422 Resp.506.a.6 : ἂν ἑαυτῶν τὸν τοῦτο ἀγνοοῦντα· μαντεύομαι δὲ μηδένα αὐτὰ 48423 Resp.506.a.7 : πρότερον γνώσεσθαι ἱκανῶς. 48424 Resp.506.a.8 : Καλῶς γάρ, ἔφη, μαντεύῃ. 48425 Resp.506.a.9 : Οὐκοῦν ἡμῖν ἡ πολιτεία τελέως κεκοσμήσεται, ἐὰν ὁ 48426 Resp.506.b.1 : τοιοῦτος αὐτὴν ἐπισκοπῇ φύλαξ, ὁ τούτων ἐπιστήμων; 48427 Resp.506.b.2 : Ἀνάγκη, ἔφη. ἀλλὰ σὺ δή, ὦ Σώκρατες, πότερον ἐπι– 48428 Resp.506.b.3 : στήμην τὸ ἀγαθὸν φῂς εἶναι ἢ ἡδονήν, ἢ ἄλλο τι παρὰ 48429 Resp.506.b.4 : ταῦτα; 48430 Resp.506.b.5 : Οὗτος, ἦν δ´ ἐγώ, ἀνήρ, καλῶς ἦσθα καὶ πάλαι κατα– 48431 Resp.506.b.6 : φανὴς ὅτι σοι οὐκ ἀποχρήσοι τὸ τοῖς ἄλλοις δοκοῦν περὶ 48432 Resp.506.b.7 : αὐτῶν. 48433 Resp.506.b.8 : Οὐδὲ γὰρ δίκαιόν μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, φαίνεται τὰ τῶν 48434 Resp.506.b.9 : ἄλλων μὲν ἔχειν εἰπεῖν δόγματα, τὸ δ´ αὑτοῦ μή, τοσοῦτον 48435 Resp.506.c.1 : χρόνον περὶ ταῦτα πραγματευόμενον. 48436 Resp.506.c.2 : Τί δέ; ἦν δ´ ἐγώ· δοκεῖ σοι δίκαιον εἶναι περὶ ὧν τις μὴ 48437 Resp.506.c.3 : οἶδεν λέγειν ὡς εἰδότα; 48438 Resp.506.c.4 : Οὐδαμῶς γ´, ἔφη, ὡς εἰδότα, ὡς μέντοι οἰόμενον ταῦθ´ ἃ 48439 Resp.506.c.5 : οἴεται ἐθέλειν λέγειν. 48440 Resp.506.c.6 : Τί δέ; εἶπον· οὐκ ᾔσθησαι τὰς ἄνευ ἐπιστήμης δόξας, ὡς 48441 Resp.506.c.7 : πᾶσαι αἰσχραί; ὧν αἱ βέλτισται τυφλαί—ἢ δοκοῦσί τί σοι 48442 Resp.506.c.8 : τυφλῶν διαφέρειν ὁδὸν ὀρθῶς πορευομένων οἱ ἄνευ νοῦ ἀληθές 48443 Resp.506.c.9 : τι δοξάζοντες; 48444 Resp.506.c.10 : Οὐδέν, ἔφη. 48445 Resp.506.c.11 : Βούλει οὖν αἰσχρὰ θεάσασθαι, τυφλά τε καὶ σκολιά, ἐξὸν 48446 Resp.506.d.1 : παρ´ ἄλλων ἀκούειν φανά τε καὶ καλά; 48447 Resp.506.d.2 : Μὴ πρὸς Διός, ἦ δ´ ὅς, ὦ Σώκρατες, ὁ Γλαύκων, ὥσπερ 48448 Resp.506.d.3 : ἐπὶ τέλει ὢν ἀποστῇς. ἀρκέσει γὰρ ἡμῖν, κἂν ὥσπερ 48449 Resp.506.d.4 : δικαιοσύνης πέρι καὶ σωφροσύνης καὶ τῶν ἄλλων διῆλθες, 48450 Resp.506.d.5 : οὕτω καὶ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ διέλθῃς. 48451 Resp.506.d.6 : Καὶ γὰρ ἐμοί, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἑταῖρε, καὶ μάλα ἀρκέσει· 48452 Resp.506.d.7 : ἀλλ´ ὅπως μὴ οὐχ οἷός τ´ ἔσομαι, προθυμούμενος δὲ ἀσχη– 48453 Resp.506.d.8 : μονῶν γέλωτα ὀφλήσω. ἀλλ´, ὦ μακάριοι, αὐτὸ μὲν τί ποτ´ 48454 Resp.506.e.1 : ἐστὶ τἀγαθὸν ἐάσωμεν τὸ νῦν εἶναι—πλέον γάρ μοι φαίνεται 48455 Resp.506.e.2 : ἢ κατὰ τὴν παροῦσαν ὁρμὴν ἐφικέσθαι τοῦ γε δοκοῦντος ἐμοὶ 48456 Resp.506.e.3 : τὰ νῦν—ὃς δὲ ἔκγονός τε τοῦ ἀγαθοῦ φαίνεται καὶ ὁμοιό– 48457 Resp.506.e.4 : τατος ἐκείνῳ, λέγειν ἐθέλω, εἰ καὶ ὑμῖν φίλον, εἰ δὲ 48458 Resp.506.e.5 : μή, ἐᾶν. 48459 Resp.506.e.6 : Ἀλλ´, ἔφη, λέγε· εἰς αὖθις γὰρ τοῦ πατρὸς ἀποτείσεις τὴν 48460 Resp.506.e.7 : διήγησιν. 48461 Resp.507.a.1 : Βουλοίμην ἄν, εἶπον, ἐμέ τε δύνασθαι αὐτὴν ἀποδοῦναι 48462 Resp.507.a.2 : καὶ ὑμᾶς κομίσασθαι, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ νῦν τοὺς τόκους μόνον. 48463 Resp.507.a.3 : τοῦτον δὲ δὴ οὖν τὸν τόκον τε καὶ ἔκγονον αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ 48464 Resp.507.a.4 : κομίσασθε. εὐλαβεῖσθε μέντοι μή πῃ ἐξαπατήσω ὑμᾶς 48465 Resp.507.a.5 : ἄκων, κίβδηλον ἀποδιδοὺς τὸν λόγον τοῦ τόκου. 48466 Resp.507.a.6 : Εὐλαβησόμεθα, ἔφη, κατὰ δύναμιν· ἀλλὰ μόνον λέγε. 48467 Resp.507.a.7 : Διομολογησάμενός γ´ ἔφην ἐγώ, καὶ ἀναμνήσας ὑμᾶς τά 48468 Resp.507.a.8 : τ´ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ῥηθέντα καὶ ἄλλοτε ἤδη πολλάκις 48469 Resp.507.a.9 : εἰρημένα. 48470 Resp.507.b.1 : Τὰ ποῖα; ἦ δ´ ὅς. 48471 Resp.507.b.2 : Πολλὰ καλά, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πολλὰ ἀγαθὰ καὶ ἕκαστα 48472 Resp.507.b.3 : οὕτως εἶναί φαμέν τε καὶ διορίζομεν τῷ λόγῳ. 48473 Resp.507.b.4 : Φαμὲν γάρ. 48474 Resp.507.b.5 : Καὶ αὐτὸ δὴ καλὸν καὶ αὐτὸ ἀγαθόν, καὶ οὕτω περὶ πάντων 48475 Resp.507.b.6 : ἃ τότε ὡς πολλὰ ἐτίθεμεν, πάλιν αὖ κατ´ ἰδέαν μίαν ἑκάστου 48476 Resp.507.b.7 : ὡς μιᾶς οὔσης τιθέντες, "ὃ ἔστιν" ἕκαστον προσαγορεύομεν. 48477 Resp.507.b.8 : Ἔστι ταῦτα. 48478 Resp.507.b.9 : Καὶ τὰ μὲν δὴ ὁρᾶσθαί φαμεν, νοεῖσθαι δ´ οὔ, τὰς δ´ αὖ 48479 Resp.507.b.10 : ἰδέας νοεῖσθαι μέν, ὁρᾶσθαι δ´ οὔ. 48480 Resp.507.b.11 : Παντάπασι μὲν οὖν. 48481 Resp.507.c.1 : Τῷ οὖν ὁρῶμεν ἡμῶν αὐτῶν τὰ ὁρώμενα; 48482 Resp.507.c.2 : Τῇ ὄψει, ἔφη. 48483 Resp.507.c.3 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἀκοῇ τὰ ἀκουόμενα, καὶ ταῖς ἄλλαις 48484 Resp.507.c.4 : αἰσθήσεσι πάντα τὰ αἰσθητά; 48485 Resp.507.c.5 : Τί μήν; 48486 Resp.507.c.6 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐννενόηκας τὸν τῶν αἰσθήσεων 48487 Resp.507.c.7 : δημιουργὸν ὅσῳ πολυτελεστάτην τὴν τοῦ ὁρᾶν τε καὶ 48488 Resp.507.c.8 : ὁρᾶσθαι δύναμιν ἐδημιούργησεν; 48489 Resp.507.c.9 : Οὐ πάνυ, ἔφη. 48490 Resp.507.c.10 : Ἀλλ´ ὧδε σκόπει. ἔστιν ὅτι προσδεῖ ἀκοῇ καὶ φωνῇ 48491 Resp.507.c.11 : γένους ἄλλου εἰς τὸ τὴν μὲν ἀκούειν, τὴν δὲ ἀκούεσθαι, ὃ 48492 Resp.507.d.1 : ἐὰν μὴ παραγένηται τρίτον, ἡ μὲν οὐκ ἀκούσεται, ἡ δὲ οὐκ 48493 Resp.507.d.2 : ἀκουσθήσεται; 48494 Resp.507.d.3 : Οὐδενός, ἔφη. 48495 Resp.507.d.4 : Οἶμαι δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδ´ ἄλλαις πολλαῖς, ἵνα μὴ εἴπω 48496 Resp.507.d.5 : ὅτι οὐδεμιᾷ, τοιούτου προσδεῖ οὐδενός. ἢ σύ τινα ἔχεις 48497 Resp.507.d.6 : εἰπεῖν; 48498 Resp.507.d.7 : Οὐκ ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς. 48499 Resp.507.d.8 : Τὴν δὲ τῆς ὄψεως καὶ τοῦ ὁρατοῦ οὐκ ἐννοεῖς ὅτι προσ– 48500 Resp.507.d.9 : δεῖται; 48501 Resp.507.d.10 : Πῶς; 48502 Resp.507.d.11 : Ἐνούσης που ἐν ὄμμασιν ὄψεως καὶ ἐπιχειροῦντος τοῦ 48503 Resp.507.d.12 : ἔχοντος χρῆσθαι αὐτῇ, παρούσης δὲ χρόας ἐν αὐτοῖς, ἐὰν μὴ 48504 Resp.507.e.1 : παραγένηται γένος τρίτον ἰδίᾳ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο πεφυκός, οἶσθα 48505 Resp.507.e.2 : ὅτι ἥ τε ὄψις οὐδὲν ὄψεται, τά τε χρώματα ἔσται ἀόρατα. 48506 Resp.507.e.3 : Τίνος δὴ λέγεις, ἔφη, τούτου; 48507 Resp.507.e.4 : Ὃ δὴ σὺ καλεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, φῶς. 48508 Resp.507.e.5 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 48509 Resp.507.e.6 : Οὐ σμικρᾷ ἄρα ἰδέᾳ ἡ τοῦ ὁρᾶν αἴσθησις καὶ ἡ τοῦ ὁρᾶσθαι 48510 Resp.508.a.1 : δύναμις τῶν ἄλλων συζεύξεων τιμιωτέρῳ ζυγῷ ἐζύγησαν, 48511 Resp.508.a.2 : εἴπερ μὴ ἄτιμον τὸ φῶς. 48512 Resp.508.a.3 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη, πολλοῦ γε δεῖ ἄτιμον εἶναι. 48513 Resp.508.a.4 : Τίνα οὖν ἔχεις αἰτιάσασθαι τῶν ἐν οὐρανῷ θεῶν τούτου 48514 Resp.508.a.5 : κύριον, οὗ ἡμῖν τὸ φῶς ὄψιν τε ποιεῖ ὁρᾶν ὅτι κάλλιστα καὶ 48515 Resp.508.a.6 : τὰ ὁρώμενα ὁρᾶσθαι; 48516 Resp.508.a.7 : Ὅνπερ καὶ σύ, ἔφη, καὶ οἱ ἄλλοι· τὸν ἥλιον γὰρ δῆλον 48517 Resp.508.a.8 : ὅτι ἐρωτᾷς. 48518 Resp.508.a.9 : Ἆρ´ οὖν ὧδε πέφυκεν ὄψις πρὸς τοῦτον τὸν θεόν; 48519 Resp.508.a.10 : Πῶς; 48520 Resp.508.a.11 : Οὐκ ἔστιν ἥλιος ἡ ὄψις οὔτε αὐτὴ οὔτ´ ἐν ᾧ ἐγγίγνεται, ὃ 48521 Resp.508.b.1 : δὴ καλοῦμεν ὄμμα. 48522 Resp.508.b.2 : Οὐ γὰρ οὖν. 48523 Resp.508.b.3 : Ἀλλ´ ἡλιοειδέστατόν γε οἶμαι τῶν περὶ τὰς αἰσθήσεις 48524 Resp.508.b.4 : ὀργάνων. 48525 Resp.508.b.5 : Πολύ γε. 48526 Resp.508.b.6 : Οὐκοῦν καὶ τὴν δύναμιν ἣν ἔχει ἐκ τούτου ταμιευομένην 48527 Resp.508.b.7 : ὥσπερ ἐπίρρυτον κέκτηται; 48528 Resp.508.b.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 48529 Resp.508.b.9 : Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ ὁ ἥλιος ὄψις μὲν οὐκ ἔστιν, αἴτιος δ´ ὢν 48530 Resp.508.b.10 : αὐτῆς ὁρᾶται ὑπ´ αὐτῆς ταύτης; 48531 Resp.508.b.11 : Οὕτως, ἦ δ´ ὅς. 48532 Resp.508.b.12 : Τοῦτον τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, φάναι με λέγειν τὸν τοῦ ἀγαθοῦ 48533 Resp.508.b.13 : ἔκγονον, ὃν τἀγαθὸν ἐγέννησεν ἀνάλογον ἑαυτῷ, ὅτιπερ αὐτὸ 48534 Resp.508.c.1 : ἐν τῷ νοητῷ τόπῳ πρός τε νοῦν καὶ τὰ νοούμενα, τοῦτο τοῦτον 48535 Resp.508.c.2 : ἐν τῷ ὁρατῷ πρός τε ὄψιν καὶ τὰ ὁρώμενα. 48536 Resp.508.c.3 : Πῶς; ἔφη· ἔτι δίελθέ μοι. 48537 Resp.508.c.4 : Ὀφθαλμοί, ἦν δ´ ἐγώ, οἶσθ´ ὅτι, ὅταν μηκέτι ἐπ´ ἐκεῖνά τις 48538 Resp.508.c.5 : αὐτοὺς τρέπῃ ὧν ἂν τὰς χρόας τὸ ἡμερινὸν φῶς ἐπέχῃ, ἀλλὰ 48539 Resp.508.c.6 : ὧν νυκτερινὰ φέγγη, ἀμβλυώττουσί τε καὶ ἐγγὺς φαίνονται 48540 Resp.508.c.7 : τυφλῶν, ὥσπερ οὐκ ἐνούσης καθαρᾶς ὄψεως; 48541 Resp.508.c.8 : Καὶ μάλα, ἔφη. 48542 Resp.508.d.1 : Ὅταν δέ γ´ οἶμαι ὧν ὁ ἥλιος καταλάμπει, σαφῶς ὁρῶσι, 48543 Resp.508.d.2 : καὶ τοῖς αὐτοῖς τούτοις ὄμμασιν ἐνοῦσα φαίνεται. 48544 Resp.508.d.3 : Τί μήν; 48545 Resp.508.d.4 : Οὕτω τοίνυν καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ὧδε νόει· ὅταν μὲν οὗ 48546 Resp.508.d.5 : καταλάμπει ἀλήθειά τε καὶ τὸ ὄν, εἰς τοῦτο ἀπερείσηται, 48547 Resp.508.d.6 : ἐνόησέν τε καὶ ἔγνω αὐτὸ καὶ νοῦν ἔχειν φαίνεται· ὅταν δὲ εἰς 48548 Resp.508.d.7 : τὸ τῷ σκότῳ κεκραμένον, τὸ γιγνόμενόν τε καὶ ἀπολλύμενον, 48549 Resp.508.d.8 : δοξάζει τε καὶ ἀμβλυώττει ἄνω καὶ κάτω τὰς δόξας μετα– 48550 Resp.508.d.9 : βάλλον, καὶ ἔοικεν αὖ νοῦν οὐκ ἔχοντι. 48551 Resp.508.d.10 : Ἔοικε γάρ. 48552 Resp.508.e.1 : Τοῦτο τοίνυν τὸ τὴν ἀλήθειαν παρέχον τοῖς γιγνωσκο– 48553 Resp.508.e.2 : μένοις καὶ τῷ γιγνώσκοντι τὴν δύναμιν ἀποδιδὸν τὴν τοῦ 48554 Resp.508.e.3 : ἀγαθοῦ ἰδέαν φάθι εἶναι· αἰτίαν δ´ ἐπιστήμης οὖσαν καὶ 48555 Resp.508.e.4 : ἀληθείας, ὡς γιγνωσκομένης μὲν διανοοῦ, οὕτω δὲ καλῶν 48556 Resp.508.e.5 : ἀμφοτέρων ὄντων, γνώσεώς τε καὶ ἀληθείας, ἄλλο καὶ 48557 Resp.508.e.6 : κάλλιον ἔτι τούτων ἡγούμενος αὐτὸ ὀρθῶς ἡγήσῃ· ἐπιστήμην 48558 Resp.509.a.1 : δὲ καὶ ἀλήθειαν, ὥσπερ ἐκεῖ φῶς τε καὶ ὄψιν ἡλιοειδῆ μὲν 48559 Resp.509.a.2 : νομίζειν ὀρθόν, ἥλιον δ´ ἡγεῖσθαι οὐκ ὀρθῶς ἔχει, οὕτω καὶ 48560 Resp.509.a.3 : ἐνταῦθα ἀγαθοειδῆ μὲν νομίζειν ταῦτ´ ἀμφότερα ὀρθόν, ἀγαθὸν 48561 Resp.509.a.4 : δὲ ἡγεῖσθαι ὁπότερον αὐτῶν οὐκ ὀρθόν, ἀλλ´ ἔτι μειζόνως 48562 Resp.509.a.5 : τιμητέον τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἕξιν. 48563 Resp.509.a.6 : Ἀμήχανον κάλλος, ἔφη, λέγεις, εἰ ἐπιστήμην μὲν καὶ 48564 Resp.509.a.7 : ἀλήθειαν παρέχει, αὐτὸ δ´ ὑπὲρ ταῦτα κάλλει ἐστίν· οὐ γὰρ 48565 Resp.509.a.8 : δήπου σύ γε ἡδονὴν αὐτὸ λέγεις. 48566 Resp.509.a.9 : Εὐφήμει, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ ὧδε μᾶλλον τὴν εἰκόνα αὐτοῦ 48567 Resp.509.a.10 : ἔτι ἐπισκόπει. 48568 Resp.509.b.1 : Πῶς; 48569 Resp.509.b.2 : Τὸν ἥλιον τοῖς ὁρωμένοις οὐ μόνον οἶμαι τὴν τοῦ ὁρᾶσθαι 48570 Resp.509.b.3 : δύναμιν παρέχειν φήσεις, ἀλλὰ καὶ τὴν γένεσιν καὶ αὔξην 48571 Resp.509.b.4 : καὶ τροφήν, οὐ γένεσιν αὐτὸν ὄντα. 48572 Resp.509.b.5 : Πῶς γάρ; 48573 Resp.509.b.6 : Καὶ τοῖς γιγνωσκομένοις τοίνυν μὴ μόνον τὸ γιγνώσκεσθαι 48574 Resp.509.b.7 : φάναι ὑπὸ τοῦ ἀγαθοῦ παρεῖναι, ἀλλὰ καὶ τὸ εἶναί τε καὶ τὴν 48575 Resp.509.b.8 : οὐσίαν ὑπ´ ἐκείνου αὐτοῖς προσεῖναι, οὐκ οὐσίας ὄντος τοῦ 48576 Resp.509.b.9 : ἀγαθοῦ, ἀλλ´ ἔτι ἐπέκεινα τῆς οὐσίας πρεσβείᾳ καὶ δυνάμει 48577 Resp.509.b.10 : ὑπερέχοντος. 48578 Resp.509.c.1 : Καὶ ὁ Γλαύκων μάλα γελοίως, Ἄπολλον, ἔφη, δαιμονίας 48579 Resp.509.c.2 : ὑπερβολῆς. 48580 Resp.509.c.3 : Σὺ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, αἴτιος, ἀναγκάζων τὰ ἐμοὶ δοκοῦντα 48581 Resp.509.c.4 : περὶ αὐτοῦ λέγειν. 48582 Resp.509.c.5 : Καὶ μηδαμῶς γ´, ἔφη, παύσῃ, εἰ μή τι, ἀλλὰ τὴν περὶ τὸν 48583 Resp.509.c.6 : ἥλιον ὁμοιότητα αὖ διεξιών, εἴ πῃ ἀπολείπεις. 48584 Resp.509.c.7 : Ἀλλὰ μήν, εἶπον, συχνά γε ἀπολείπω. 48585 Resp.509.c.8 : Μηδὲ σμικρὸν τοίνυν, ἔφη, παραλίπῃς. 48586 Resp.509.c.9 : Οἶμαι μέν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πολύ· ὅμως δέ, ὅσα γ´ ἐν τῷ 48587 Resp.509.c.10 : παρόντι δυνατόν, ἑκὼν οὐκ ἀπολείψω. 48588 Resp.509.c.11 : Μὴ γάρ, ἔφη. 48589 Resp.509.d.1 : Νόησον τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ λέγομεν, δύο αὐτὼ εἶναι, 48590 Resp.509.d.2 : καὶ βασιλεύειν τὸ μὲν νοητοῦ γένους τε καὶ τόπου, τὸ δ´ αὖ 48591 Resp.509.d.3 : ὁρατοῦ, ἵνα μὴ οὐρανοῦ εἰπὼν δόξω σοι σοφίζεσθαι περὶ τὸ 48592 Resp.509.d.4 : ὄνομα. ἀλλ´ οὖν ἔχεις ταῦτα διττὰ εἴδη, ὁρατόν, νοητόν; 48593 Resp.509.d.5 : Ἔχω. 48594 Resp.509.d.6 : Ὥσπερ τοίνυν γραμμὴν δίχα τετμημένην λαβὼν ἄνισα 48595 Resp.509.d.7 : τμήματα, πάλιν τέμνε ἑκάτερον τὸ τμῆμα ἀνὰ τὸν αὐτὸν λό– 48596 Resp.509.d.8 : γον, τό τε τοῦ ὁρωμένου γένους καὶ τὸ τοῦ νοουμένου, καί σοι 48597 Resp.509.d.9 : ἔσται σαφηνείᾳ καὶ ἀσαφείᾳ πρὸς ἄλληλα ἐν μὲν τῷ ὁρωμένῳ 48598 Resp.509.e.1 : τὸ μὲν ἕτερον τμῆμα εἰκόνες—λέγω δὲ τὰς εἰκόνας πρῶτον 48599 Resp.510.a.1 : μὲν τὰς σκιάς, ἔπειτα τὰ ἐν τοῖς ὕδασι φαντάσματα καὶ ἐν 48600 Resp.510.a.2 : τοῖς ὅσα πυκνά τε καὶ λεῖα καὶ φανὰ συνέστηκεν, καὶ πᾶν τὸ 48601 Resp.510.a.3 : τοιοῦτον, εἰ κατανοεῖς. 48602 Resp.510.a.4 : Ἀλλὰ κατανοῶ. 48603 Resp.510.a.5 : Τὸ τοίνυν ἕτερον τίθει ᾧ τοῦτο ἔοικεν, τά τε περὶ ἡμᾶς ζῷς 48604 Resp.510.a.6 : καὶ πᾶν τὸ φυτευτὸν καὶ τὸ σκευαστὸν ὅλον γένος. 48605 Resp.510.a.7 : Τίθημι, ἔφη. 48606 Resp.510.a.8 : Ἦ καὶ ἐθέλοις ἂν αὐτὸ φάναι, ἦν δ´ ἐγώ, διῃρῆσθαι 48607 Resp.510.a.9 : ἀληθείᾳ τε καὶ μή, ὡς τὸ δοξαστὸν πρὸς τὸ γνωστόν, οὕτω 48608 Resp.510.a.10 : τὸ ὁμοιωθὲν πρὸς τὸ ᾧ ὡμοιώθη; 48609 Resp.510.b.1 : Ἔγωγ´, ἔφη, καὶ μάλα. 48610 Resp.510.b.2 : Σκόπει δὴ αὖ καὶ τὴν τοῦ νοητοῦ τομὴν ᾗ τμητέον. 48611 Resp.510.b.3 : Πῇ; 48612 Resp.510.b.4 : Ἧι τὸ μὲν αὐτοῦ τοῖς τότε μιμηθεῖσιν ὡς εἰκόσιν χρωμένη 48613 Resp.510.b.5 : ψυχὴ ζητεῖν ἀναγκάζεται ἐξ ὑποθέσεων, οὐκ ἐπ´ ἀρχὴν 48614 Resp.510.b.6 : πορευομένη ἀλλ´ ἐπὶ τελευτήν, τὸ δ´ αὖ ἕτερον—τὸ ἐπ´ 48615 Resp.510.b.7 : ἀρχὴν ἀνυπόθετον—ἐξ ὑποθέσεως ἰοῦσα καὶ ἄνευ τῶν περὶ 48616 Resp.510.b.8 : ἐκεῖνο εἰκόνων, αὐτοῖς εἴδεσι δι´ αὐτῶν τὴν μέθοδον ποιου– 48617 Resp.510.b.9 : μένη. 48618 Resp.510.b.10 : Ταῦτ´, ἔφη, ἃ λέγεις, οὐχ ἱκανῶς ἔμαθον. 48619 Resp.510.c.1 : Ἀλλ´ αὖθις, ἦν δ´ ἐγώ· ῥᾷον γὰρ τούτων προειρημένων 48620 Resp.510.c.2 : μαθήσῃ. οἶμαι γάρ σε εἰδέναι ὅτι οἱ περὶ τὰς γεωμετρίας 48621 Resp.510.c.3 : τε καὶ λογισμοὺς καὶ τὰ τοιαῦτα πραγματευόμενοι, ὑποθέμενοι 48622 Resp.510.c.4 : τό τε περιττὸν καὶ τὸ ἄρτιον καὶ τὰ σχήματα καὶ γωνιῶν 48623 Resp.510.c.5 : τριττὰ εἴδη καὶ ἄλλα τούτων ἀδελφὰ καθ´ ἑκάστην μέθοδον, 48624 Resp.510.c.6 : ταῦτα μὲν ὡς εἰδότες, ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτά, οὐδένα 48625 Resp.510.c.7 : λόγον οὔτε αὑτοῖς οὔτε ἄλλοις ἔτι ἀξιοῦσι περὶ αὐτῶν διδόναι 48626 Resp.510.d.1 : ὡς παντὶ φανερῶν, ἐκ τούτων δ´ ἀρχόμενοι τὰ λοιπὰ ἤδη 48627 Resp.510.d.2 : διεξιόντες τελευτῶσιν ὁμολογουμένως ἐπὶ τοῦτο οὗ ἂν ἐπὶ 48628 Resp.510.d.3 : σκέψιν ὁρμήσωσι. 48629 Resp.510.d.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, τοῦτό γε οἶδα. 48630 Resp.510.d.5 : Οὐκοῦν καὶ ὅτι τοῖς ὁρωμένοις εἴδεσι προσχρῶνται καὶ τοὺς 48631 Resp.510.d.6 : λόγους περὶ αὐτῶν ποιοῦνται, οὐ περὶ τούτων διανοούμενοι, 48632 Resp.510.d.7 : ἀλλ´ ἐκείνων πέρι οἷς ταῦτα ἔοικε, τοῦ τετραγώνου αὐτοῦ 48633 Resp.510.d.8 : ἕνεκα τοὺς λόγους ποιούμενοι καὶ διαμέτρου αὐτῆς, ἀλλ´ οὐ 48634 Resp.510.e.1 : ταύτης ἣν γράφουσιν, καὶ τἆλλα οὕτως, αὐτὰ μὲν ταῦτα ἃ 48635 Resp.510.e.2 : πλάττουσίν τε καὶ γράφουσιν, ὧν καὶ σκιαὶ καὶ ἐν ὕδασιν 48636 Resp.510.e.3 : εἰκόνες εἰσίν, τούτοις μὲν ὡς εἰκόσιν αὖ χρώμενοι, ζητοῦντες 48637 Resp.511.a.1 : δὲ αὐτὰ ἐκεῖνα ἰδεῖν ἃ οὐκ ἂν ἄλλως ἴδοι τις ἢ τῇ διανοίᾳ. 48638 Resp.511.a.2 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 48639 Resp.511.a.3 : Τοῦτο τοίνυν νοητὸν μὲν τὸ εἶδος ἔλεγον, ὑποθέσεσι δ´ 48640 Resp.511.a.4 : ἀναγκαζομένην ψυχὴν χρῆσθαι περὶ τὴν ζήτησιν αὐτοῦ, 48641 Resp.511.a.5 : οὐκ ἐπ´ ἀρχὴν ἰοῦσαν, ὡς οὐ δυναμένην τῶν ὑποθέσεων 48642 Resp.511.a.6 : ἀνωτέρω ἐκβαίνειν, εἰκόσι δὲ χρωμένην αὐτοῖς τοῖς ὑπὸ τῶν 48643 Resp.511.a.7 : κάτω ἀπεικασθεῖσιν καὶ ἐκείνοις πρὸς ἐκεῖνα ὡς ἐναργέσι 48644 Resp.511.a.8 : δεδοξασμένοις τε καὶ τετιμημένοις. 48645 Resp.511.b.1 : Μανθάνω, ἔφη, ὅτι τὸ ὑπὸ ταῖς γεωμετρίαις τε καὶ ταῖς 48646 Resp.511.b.2 : ταύτης ἀδελφαῖς τέχναις λέγεις. 48647 Resp.511.b.3 : Τὸ τοίνυν ἕτερον μάνθανε τμῆμα τοῦ νοητοῦ λέγοντά με 48648 Resp.511.b.4 : τοῦτο οὗ αὐτὸς ὁ λόγος ἅπτεται τῇ τοῦ διαλέγεσθαι δυνάμει, 48649 Resp.511.b.5 : τὰς ὑποθέσεις ποιούμενος οὐκ ἀρχὰς ἀλλὰ τῷ ὄντι ὑποθέσεις, 48650 Resp.511.b.6 : οἷον ἐπιβάσεις τε καὶ ὁρμάς, ἵνα μέχρι τοῦ ἀνυποθέτου ἐπὶ 48651 Resp.511.b.7 : τὴν τοῦ παντὸς ἀρχὴν ἰών, ἁψάμενος αὐτῆς, πάλιν αὖ ἐχό– 48652 Resp.511.b.8 : μενος τῶν ἐκείνης ἐχομένων, οὕτως ἐπὶ τελευτὴν καταβαίνῃ, 48653 Resp.511.c.1 : αἰσθητῷ παντάπασιν οὐδενὶ προσχρώμενος, ἀλλ´ εἴδεσιν 48654 Resp.511.c.2 : αὐτοῖς δι´ αὐτῶν εἰς αὐτά, καὶ τελευτᾷ εἰς εἴδη. 48655 Resp.511.c.3 : Μανθάνω, ἔφη, ἱκανῶς μὲν οὔ—δοκεῖς γάρ μοι συχνὸν 48656 Resp.511.c.4 : ἔργον λέγειν—ὅτι μέντοι βούλει διορίζειν σαφέστερον εἶναι 48657 Resp.511.c.5 : τὸ ὑπὸ τῆς τοῦ διαλέγεσθαι ἐπιστήμης τοῦ ὄντος τε καὶ 48658 Resp.511.c.6 : νοητοῦ θεωρούμενον ἢ τὸ ὑπὸ τῶν τεχνῶν καλουμένων, αἷς 48659 Resp.511.c.7 : αἱ ὑποθέσεις ἀρχαὶ καὶ διανοίᾳ μὲν ἀναγκάζονται ἀλλὰ μὴ 48660 Resp.511.c.8 : αἰσθήσεσιν αὐτὰ θεᾶσθαι οἱ θεώμενοι, διὰ δὲ τὸ μὴ ἐπ´ ἀρχὴν 48661 Resp.511.d.1 : ἀνελθόντες σκοπεῖν ἀλλ´ ἐξ ὑποθέσεων, νοῦν οὐκ ἴσχειν περὶ 48662 Resp.511.d.2 : αὐτὰ δοκοῦσί σοι, καίτοι νοητῶν ὄντων μετὰ ἀρχῆς. διάνοιαν 48663 Resp.511.d.3 : δὲ καλεῖν μοι δοκεῖς τὴν τῶν γεωμετρικῶν τε καὶ τὴν τῶν 48664 Resp.511.d.4 : τοιούτων ἕξιν ἀλλ´ οὐ νοῦν, ὡς μεταξύ τι δόξης τε καὶ νοῦ 48665 Resp.511.d.5 : τὴν διάνοιαν οὖσαν. 48666 Resp.511.d.6 : Ἱκανώτατα, ἦν δ´ ἐγώ, ἀπεδέξω. καί μοι ἐπὶ τοῖς 48667 Resp.511.d.7 : τέτταρσι τμήμασι τέτταρα ταῦτα παθήματα ἐν τῇ ψυχῇ 48668 Resp.511.d.8 : γιγνόμενα λαβέ, νόησιν μὲν ἐπὶ τῷ ἀνωτάτω, διάνοιαν 48669 Resp.511.e.1 : δὲ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ, τῷ τρίτῳ δὲ πίστιν ἀπόδος καὶ τῷ 48670 Resp.511.e.2 : τελευταίῳ εἰκασίαν, καὶ τάξον αὐτὰ ἀνὰ λόγον, ὥσπερ ἐφ´ οἷς 48671 Resp.511.e.3 : ἐστιν ἀληθείας μετέχει, οὕτω ταῦτα σαφηνείας ἡγησάμενος 48672 Resp.511.e.4 : μετέχειν. 48673 Resp.511.e.5 : Μανθάνω, ἔφη, καὶ συγχωρῶ καὶ τάττω ὡς λέγεις. 48674 Resp.514.a.1 : Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν 48675 Resp.514.a.2 : ἡμετέραν φύσιν παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. ἰδὲ γὰρ 48676 Resp.514.a.3 : ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπτα– 48677 Resp.514.a.4 : μένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν 48678 Resp.514.a.5 : τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ 48679 Resp.514.a.6 : σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε τὸ 48680 Resp.514.b.1 : πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ 48681 Resp.514.b.2 : ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρ– 48682 Resp.514.b.3 : ρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ 48683 Resp.514.b.4 : τῶν δεσμωτῶν ἐπάνω ὁδόν, παρ´ ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκο– 48684 Resp.514.b.5 : δομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυματοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων 48685 Resp.514.b.6 : πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ θαύματα δεικνύασιν. 48686 Resp.514.b.7 : Ὁρῶ, ἔφη. 48687 Resp.514.b.8 : Ὅρα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους 48688 Resp.514.c.1 : σκεύη τε παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας 48689 Resp.515.a.1 : καὶ ἄλλα ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, 48690 Resp.515.a.2 : οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν 48691 Resp.515.a.3 : παραφερόντων. 48692 Resp.515.a.4 : Ἄτοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους. 48693 Resp.515.a.5 : Ὁμοίους ἡμῖν, ἦν δ´ ἐγώ· τοὺς γὰρ τοιούτους πρῶτον μὲν 48694 Resp.515.a.6 : ἑαυτῶν τε καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν 48695 Resp.515.a.7 : τὰς σκιὰς τὰς ὑπὸ τοῦ πυρὸς εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ 48696 Resp.515.a.8 : σπηλαίου προσπιπτούσας; 48697 Resp.515.a.9 : Πῶς γάρ, ἔφη, εἰ ἀκινήτους γε τὰς κεφαλὰς ἔχειν ἠναγκα– 48698 Resp.515.b.1 : σμένοι εἶεν διὰ βίου; 48699 Resp.515.b.2 : Τί δὲ τῶν παραφερομένων; οὐ ταὐτὸν τοῦτο; 48700 Resp.515.b.3 : Τί μήν; 48701 Resp.515.b.4 : Εἰ οὖν διαλέγεσθαι οἷοί τ´ εἶεν πρὸς ἀλλήλους, οὐ ταῦτα 48702 Resp.515.b.5 : ἡγῇ ἂν τὰ ὄντα αὐτοὺς νομίζειν ἅπερ ὁρῷεν; 48703 Resp.515.b.6 : Ἀνάγκη. 48704 Resp.515.b.7 : Τί δ´ εἰ καὶ ἠχὼ τὸ δεσμωτήριον ἐκ τοῦ καταντικρὺ ἔχοι; 48705 Resp.515.b.8 : ὁπότε τις τῶν παριόντων φθέγξαιτο, οἴει ἂν ἄλλο τι αὐτοὺς 48706 Resp.515.b.9 : ἡγεῖσθαι τὸ φθεγγόμενον ἢ τὴν παριοῦσαν σκιάν; 48707 Resp.515.b.10 : Μὰ Δί´ οὐκ ἔγωγ´, ἔφη. 48708 Resp.515.c.1 : Παντάπασι δή, ἦν δ´ ἐγώ, οἱ τοιοῦτοι οὐκ ἂν ἄλλο τι 48709 Resp.515.c.2 : νομίζοιεν τὸ ἀληθὲς ἢ τὰς τῶν σκευαστῶν σκιάς. 48710 Resp.515.c.3 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη. 48711 Resp.515.c.4 : Σκόπει δή, ἦν δ´ ἐγώ, αὐτῶν λύσιν τε καὶ ἴασιν τῶν τε 48712 Resp.515.c.5 : δεσμῶν καὶ τῆς ἀφροσύνης, οἵα τις ἂν εἴη, εἰ φύσει τοιάδε 48713 Resp.515.c.6 : συμβαίνοι αὐτοῖς· ὁπότε τις λυθείη καὶ ἀναγκάζοιτο ἐξαίφνης 48714 Resp.515.c.7 : ἀνίστασθαί τε καὶ περιάγειν τὸν αὐχένα καὶ βαδίζειν καὶ 48715 Resp.515.c.8 : πρὸς τὸ φῶς ἀναβλέπειν, πάντα δὲ ταῦτα ποιῶν ἀλγοῖ 48716 Resp.515.c.9 : τε καὶ διὰ τὰς μαρμαρυγὰς ἀδυνατοῖ καθορᾶν ἐκεῖνα ὧν 48717 Resp.515.d.1 : τότε τὰς σκιὰς ἑώρα, τί ἂν οἴει αὐτὸν εἰπεῖν, εἴ τις 48718 Resp.515.d.2 : αὐτῷ λέγοι ὅτι τότε μὲν ἑώρα φλυαρίας, νῦν δὲ μᾶλλόν 48719 Resp.515.d.3 : τι ἐγγυτέρω τοῦ ὄντος καὶ πρὸς μᾶλλον ὄντα τετραμμένος 48720 Resp.515.d.4 : ὀρθότερον βλέποι, καὶ δὴ καὶ ἕκαστον τῶν παριόντων δεικνὺς 48721 Resp.515.d.5 : αὐτῷ ἀναγκάζοι ἐρωτῶν ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἔστιν; οὐκ οἴει 48722 Resp.515.d.6 : αὐτὸν ἀπορεῖν τε ἂν καὶ ἡγεῖσθαι τὰ τότε ὁρώμενα ἀλη– 48723 Resp.515.d.7 : θέστερα ἢ τὰ νῦν δεικνύμενα; 48724 Resp.515.d.8 : Πολύ γ´, ἔφη. 48725 Resp.515.e.1 : Οὐκοῦν κἂν εἰ πρὸς αὐτὸ τὸ φῶς ἀναγκάζοι αὐτὸν βλέπειν, 48726 Resp.515.e.2 : ἀλγεῖν τε ἂν τὰ ὄμματα καὶ φεύγειν ἀποστρεφόμενον πρὸς 48727 Resp.515.e.3 : ἐκεῖνα ἃ δύναται καθορᾶν, καὶ νομίζειν ταῦτα τῷ ὄντι 48728 Resp.515.e.4 : σαφέστερα τῶν δεικνυμένων; 48729 Resp.515.e.5 : Οὕτως, ἔφη. 48730 Resp.515.e.6 : Εἰ δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ἐντεῦθεν ἕλκοι τις αὐτὸν βίᾳ διὰ 48731 Resp.515.e.7 : τραχείας τῆς ἀναβάσεως καὶ ἀνάντους, καὶ μὴ ἀνείη πρὶν 48732 Resp.515.e.8 : ἐξελκύσειεν εἰς τὸ τοῦ ἡλίου φῶς, ἆρα οὐχὶ ὀδυνᾶσθαί τε 48733 Resp.516.a.1 : ἂν καὶ ἀγανακτεῖν ἑλκόμενον, καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὸ φῶς ἔλθοι, 48734 Resp.516.a.2 : αὐγῆς ἂν ἔχοντα τὰ ὄμματα μεστὰ ὁρᾶν οὐδ´ ἂν ἓν δύνασθαι 48735 Resp.516.a.3 : τῶν νῦν λεγομένων ἀληθῶν; 48736 Resp.516.a.4 : Οὐ γὰρ ἄν, ἔφη, ἐξαίφνης γε. 48737 Resp.516.a.5 : Συνηθείας δὴ οἶμαι δέοιτ´ ἄν, εἰ μέλλοι τὰ ἄνω ὄψεσθαι. 48738 Resp.516.a.6 : καὶ πρῶτον μὲν τὰς σκιὰς ἂν ῥᾷστα καθορῷ, καὶ μετὰ τοῦτο 48739 Resp.516.a.7 : ἐν τοῖς ὕδασι τά τε τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ τῶν ἄλλων εἴδωλα, 48740 Resp.516.a.8 : ὕστερον δὲ αὐτά· ἐκ δὲ τούτων τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ αὐτὸν 48741 Resp.516.a.9 : τὸν οὐρανὸν νύκτωρ ἂν ῥᾷον θεάσαιτο, προσβλέπων τὸ τῶν 48742 Resp.516.b.1 : ἄστρων τε καὶ σελήνης φῶς, ἢ μεθ´ ἡμέραν τὸν ἥλιόν τε 48743 Resp.516.b.2 : καὶ τὸ τοῦ ἡλίου. 48744 Resp.516.b.3 : Πῶς δ´ οὔ; 48745 Resp.516.b.4 : Τελευταῖον δὴ οἶμαι τὸν ἥλιον, οὐκ ἐν ὕδασιν οὐδ´ ἐν 48746 Resp.516.b.5 : ἀλλοτρίᾳ ἕδρᾳ φαντάσματα αὐτοῦ, ἀλλ´ αὐτὸν καθ´ αὑτὸν 48747 Resp.516.b.6 : ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ δύναιτ´ ἂν κατιδεῖν καὶ θεάσασθαι οἷός 48748 Resp.516.b.7 : ἐστιν. 48749 Resp.516.b.8 : Ἀναγκαῖον, ἔφη. 48750 Resp.516.b.9 : Καὶ μετὰ ταῦτ´ ἂν ἤδη συλλογίζοιτο περὶ αὐτοῦ ὅτι οὗτος 48751 Resp.516.b.10 : ὁ τάς τε ὥρας παρέχων καὶ ἐνιαυτοὺς καὶ πάντα ἐπιτρο– 48752 Resp.516.c.1 : πεύων τὰ ἐν τῷ ὁρωμένῳ τόπῳ, καὶ ἐκείνων ὧν σφεῖς ἑώρων 48753 Resp.516.c.2 : τρόπον τινὰ πάντων αἴτιος. 48754 Resp.516.c.3 : Δῆλον, ἔφη, ὅτι ἐπὶ ταῦτα ἂν μετ´ ἐκεῖνα ἔλθοι. 48755 Resp.516.c.4 : Τί οὖν; ἀναμιμνῃσκόμενον αὐτὸν τῆς πρώτης οἰκήσεως 48756 Resp.516.c.5 : καὶ τῆς ἐκεῖ σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει 48757 Resp.516.c.6 : αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆς μεταβολῆς, τοὺς δὲ ἐλεεῖν; 48758 Resp.516.c.7 : Καὶ μάλα. 48759 Resp.516.c.8 : Τιμαὶ δὲ καὶ ἔπαινοι εἴ τινες αὐτοῖς ἦσαν τότε παρ´ 48760 Resp.516.c.9 : ἀλλήλων καὶ γέρα τῷ ὀξύτατα καθορῶντι τὰ παριόντα, καὶ 48761 Resp.516.c.10 : μνημονεύοντι μάλιστα ὅσα τε πρότερα αὐτῶν καὶ ὕστερα 48762 Resp.516.d.1 : εἰώθει καὶ ἅμα πορεύεσθαι, καὶ ἐκ τούτων δὴ δυνατώτατα 48763 Resp.516.d.2 : ἀπομαντευομένῳ τὸ μέλλον ἥξειν, δοκεῖς ἂν αὐτὸν ἐπιθυμη– 48764 Resp.516.d.3 : τικῶς αὐτῶν ἔχειν καὶ ζηλοῦν τοὺς παρ´ ἐκείνοις τιμωμένους 48765 Resp.516.d.4 : τε καὶ ἐνδυναστεύοντας, ἢ τὸ τοῦ Ὁμήρου ἂν πεπονθέναι 48766 Resp.516.d.5 : καὶ σφόδρα βούλεσθαι "<20ἐπάρουρον ἐόντα θητευέμεν 48767 Resp.516.d.6 : ἄλλῳ ἀνδρὶ παρ´ ἀκλήρῳ>20" καὶ ὁτιοῦν ἂν πεπονθέναι 48768 Resp.516.d.7 : μᾶλλον ἢ ´κεῖνά τε δοξάζειν καὶ ἐκείνως ζῆν; 48769 Resp.516.e.1 : Οὕτως, ἔφη, ἔγωγε οἶμαι, πᾶν μᾶλλον πεπονθέναι ἂν 48770 Resp.516.e.2 : δέξασθαι ἢ ζῆν ἐκείνως. 48771 Resp.516.e.3 : Καὶ τόδε δὴ ἐννόησον, ἦν δ´ ἐγώ. εἰ πάλιν ὁ τοιοῦτος 48772 Resp.516.e.4 : καταβὰς εἰς τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο, ἆρ´ οὐ σκότους 〈ἂν〉 48773 Resp.516.e.5 : ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς, ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ 48774 Resp.516.e.6 : ἡλίου; 48775 Resp.516.e.7 : Καὶ μάλα γ´, ἔφη. 48776 Resp.516.e.8 : Τὰς δὲ δὴ σκιὰς ἐκείνας πάλιν εἰ δέοι αὐτὸν γνωματεύοντα 48777 Resp.516.e.9 : διαμιλλᾶσθαι τοῖς ἀεὶ δεσμώταις ἐκείνοις, ἐν ᾧ ἀμβλυώττει, 48778 Resp.517.a.1 : πρὶν καταστῆναι τὰ ὄμματα, οὗτος δ´ ὁ χρόνος μὴ πάνυ 48779 Resp.517.a.2 : ὀλίγος εἴη τῆς συνηθείας, ἆρ´ οὐ γέλωτ´ ἂν παράσχοι, καὶ 48780 Resp.517.a.3 : λέγοιτο ἂν περὶ αὐτοῦ ὡς ἀναβὰς ἄνω διεφθαρμένος ἥκει 48781 Resp.517.a.4 : τὰ ὄμματα, καὶ ὅτι οὐκ ἄξιον οὐδὲ πειρᾶσθαι ἄνω ἰέναι; καὶ 48782 Resp.517.a.5 : τὸν ἐπιχειροῦντα λύειν τε καὶ ἀνάγειν, εἴ πως ἐν ταῖς χερσὶ 48783 Resp.517.a.6 : δύναιντο λαβεῖν καὶ ἀποκτείνειν, ἀποκτεινύναι ἄν; 48784 Resp.517.a.7 : Σφόδρα γ´, ἔφη. 48785 Resp.517.a.8 : Ταύτην τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε Γλαύκων, 48786 Resp.517.b.1 : προσαπτέον ἅπασαν τοῖς ἔμπροσθεν λεγομένοις, τὴν μὲν 48787 Resp.517.b.2 : δι´ ὄψεως φαινομένην ἕδραν τῇ τοῦ δεσμωτηρίου οἰκήσει 48788 Resp.517.b.3 : ἀφομοιοῦντα, τὸ δὲ τοῦ πυρὸς ἐν αὐτῇ φῶς τῇ τοῦ ἡλίου 48789 Resp.517.b.4 : δυνάμει· τὴν δὲ ἄνω ἀνάβασιν καὶ θέαν τῶν ἄνω τὴν εἰς 48790 Resp.517.b.5 : τὸν νοητὸν τόπον τῆς ψυχῆς ἄνοδον τιθεὶς οὐχ ἁμαρτήσῃ 48791 Resp.517.b.6 : τῆς γ´ ἐμῆς ἐλπίδος, ἐπειδὴ ταύτης ἐπιθυμεῖς ἀκούειν. θεὸς 48792 Resp.517.b.7 : δέ που οἶδεν εἰ ἀληθὴς οὖσα τυγχάνει. τὰ δ´ οὖν ἐμοὶ 48793 Resp.517.b.8 : φαινόμενα οὕτω φαίνεται, ἐν τῷ γνωστῷ τελευταία ἡ τοῦ 48794 Resp.517.c.1 : ἀγαθοῦ ἰδέα καὶ μόγις ὁρᾶσθαι, ὀφθεῖσα δὲ συλλογιστέα 48795 Resp.517.c.2 : εἶναι ὡς ἄρα πᾶσι πάντων αὕτη ὀρθῶν τε καὶ καλῶν αἰτία, 48796 Resp.517.c.3 : ἔν τε ὁρατῷ φῶς καὶ τὸν τούτου κύριον τεκοῦσα, ἔν τε νοητῷ 48797 Resp.517.c.4 : αὐτὴ κυρία ἀλήθειαν καὶ νοῦν παρασχομένη, καὶ ὅτι δεῖ ταύτην 48798 Resp.517.c.5 : ἰδεῖν τὸν μέλλοντα ἐμφρόνως πράξειν ἢ ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ. 48799 Resp.517.c.6 : Συνοίομαι, ἔφη, καὶ ἐγώ, ὅν γε δὴ τρόπον δύναμαι. 48800 Resp.517.c.7 : Ἴθι τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τόδε συνοιήθητι καὶ μὴ θαυ– 48801 Resp.517.c.8 : μάσῃς ὅτι οἱ ἐνταῦθα ἐλθόντες οὐκ ἐθέλουσιν τὰ τῶν ἀνθρώπων 48802 Resp.517.c.9 : πράττειν, ἀλλ´ ἄνω ἀεὶ ἐπείγονται αὐτῶν αἱ ψυχαὶ διατρίβειν· 48803 Resp.517.d.1 : εἰκὸς γάρ που οὕτως, εἴπερ αὖ κατὰ τὴν προειρημένην εἰκόνα 48804 Resp.517.d.2 : τοῦτ´ ἔχει. 48805 Resp.517.d.3 : Εἰκὸς μέντοι, ἔφη. 48806 Resp.517.d.4 : Τί δέ; τόδε οἴει τι θαυμαστόν, εἰ ἀπὸ θείων, ἦν δ´ ἐγώ, 48807 Resp.517.d.5 : θεωριῶν ἐπὶ τὰ ἀνθρώπειά τις ἐλθὼν κακὰ ἀσχημονεῖ τε 48808 Resp.517.d.6 : καὶ φαίνεται σφόδρα γελοῖος ἔτι ἀμβλυώττων καὶ πρὶν 48809 Resp.517.d.7 : ἱκανῶς συνήθης γενέσθαι τῷ παρόντι σκότῳ ἀναγκαζόμενος 48810 Resp.517.d.8 : ἐν δικαστηρίοις ἢ ἄλλοθί που ἀγωνίζεσθαι περὶ τῶν τοῦ 48811 Resp.517.d.9 : δικαίου σκιῶν ἢ ἀγαλμάτων ὧν αἱ σκιαί, καὶ διαμιλλᾶσθαι 48812 Resp.517.e.1 : περὶ τούτου, ὅπῃ ποτὲ ὑπολαμβάνεται ταῦτα ὑπὸ τῶν αὐτὴν 48813 Resp.517.e.2 : δικαιοσύνην μὴ πώποτε ἰδόντων; 48814 Resp.517.e.3 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν θαυμαστόν, ἔφη. 48815 Resp.518.a.1 : Ἀλλ´ εἰ νοῦν γε ἔχοι τις, ἦν δ´ ἐγώ, μεμνῇτ´ ἂν ὅτι 48816 Resp.518.a.2 : διτταὶ καὶ ἀπὸ διττῶν γίγνονται ἐπιταράξεις ὄμμασιν, ἔκ τε 48817 Resp.518.a.3 : φωτὸς εἰς σκότος μεθισταμένων καὶ ἐκ σκότους εἰς φῶς. 48818 Resp.518.a.4 : ταὐτὰ δὲ ταῦτα νομίσας γίγνεσθαι καὶ περὶ ψυχήν, ὁπότε 48819 Resp.518.a.5 : ἴδοι θορυβουμένην τινὰ καὶ ἀδυνατοῦσάν τι καθορᾶν, οὐκ 48820 Resp.518.a.6 : ἂν ἀλογίστως γελῷ, ἀλλ´ ἐπισκοποῖ ἂν πότερον ἐκ φανο– 48821 Resp.518.a.7 : τέρου βίου ἥκουσα ὑπὸ ἀηθείας ἐσκότωται, ἢ ἐξ ἀμαθίας 48822 Resp.518.a.8 : πλείονος εἰς φανότερον ἰοῦσα ὑπὸ λαμπροτέρου μαρμαρυγῆς 48823 Resp.518.b.1 : ἐμπέπλησται, καὶ οὕτω δὴ τὴν μὲν εὐδαιμονίσειεν ἂν τοῦ 48824 Resp.518.b.2 : πάθους τε καὶ βίου, τὴν δὲ ἐλεήσειεν, καὶ εἰ γελᾶν ἐπ´ αὐτῇ 48825 Resp.518.b.3 : βούλοιτο, ἧττον ἂν καταγέλαστος ὁ γέλως αὐτῷ εἴη ἢ ὁ 48826 Resp.518.b.4 : ἐπὶ τῇ ἄνωθεν ἐκ φωτὸς ἡκούσῃ. 48827 Resp.518.b.5 : Καὶ μάλα, ἔφη, μετρίως λέγεις. 48828 Resp.518.b.6 : Δεῖ δή, εἶπον, ἡμᾶς τοιόνδε νομίσαι περὶ αὐτῶν, εἰ ταῦτ´ 48829 Resp.518.b.7 : ἀληθῆ· τὴν παιδείαν οὐχ οἵαν τινὲς ἐπαγγελλόμενοί φασιν 48830 Resp.518.b.8 : εἶναι τοιαύτην καὶ εἶναι. φασὶ δέ που οὐκ ἐνούσης ἐν τῇ 48831 Resp.518.c.1 : ψυχῇ ἐπιστήμης σφεῖς ἐντιθέναι, οἷον τυφλοῖς ὀφθαλμοῖς 48832 Resp.518.c.2 : ὄψιν ἐντιθέντες. 48833 Resp.518.c.3 : Φασὶ γὰρ οὖν, ἔφη. 48834 Resp.518.c.4 : Ὁ δέ γε νῦν λόγος, ἦν δ´ ἐγώ, σημαίνει ταύτην τὴν 48835 Resp.518.c.5 : ἐνοῦσαν ἑκάστου δύναμιν ἐν τῇ ψυχῇ καὶ τὸ ὄργανον ᾧ 48836 Resp.518.c.6 : καταμανθάνει ἕκαστος, οἷον εἰ ὄμμα μὴ δυνατὸν ἦν ἄλλως 48837 Resp.518.c.7 : ἢ σὺν ὅλῳ τῷ σώματι στρέφειν πρὸς τὸ φανὸν ἐκ τοῦ 48838 Resp.518.c.8 : σκοτώδους, οὕτω σὺν ὅλῃ τῇ ψυχῇ ἐκ τοῦ γιγνομένου περι– 48839 Resp.518.c.9 : ακτέον εἶναι, ἕως ἂν εἰς τὸ ὂν καὶ τοῦ ὄντος τὸ φανότατον 48840 Resp.518.c.10 : δυνατὴ γένηται ἀνασχέσθαι θεωμένη· τοῦτο δ´ εἶναί φαμεν 48841 Resp.518.d.1 : τἀγαθόν. ἦ γάρ; 48842 Resp.518.d.2 : Ναί. 48843 Resp.518.d.3 : Τούτου τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, αὐτοῦ τέχνη ἂν εἴη, τῆς 48844 Resp.518.d.4 : περιαγωγῆς, τίνα τρόπον ὡς ῥᾷστά τε καὶ ἀνυσιμώτατα 48845 Resp.518.d.5 : μεταστραφήσεται, οὐ τοῦ ἐμποιῆσαι αὐτῷ τὸ ὁρᾶν, ἀλλ´ ὡς 48846 Resp.518.d.6 : ἔχοντι μὲν αὐτό, οὐκ ὀρθῶς δὲ τετραμμένῳ οὐδὲ βλέποντι 48847 Resp.518.d.7 : οἷ ἔδει, τοῦτο διαμηχανήσασθαι. 48848 Resp.518.d.8 : Ἔοικεν γάρ, ἔφη. 48849 Resp.518.d.9 : Αἱ μὲν τοίνυν ἄλλαι ἀρεταὶ καλούμεναι ψυχῆς κινδυ– 48850 Resp.518.d.10 : νεύουσιν ἐγγύς τι εἶναι τῶν τοῦ σώματος—τῷ ὄντι γὰρ 48851 Resp.518.e.1 : οὐκ ἐνοῦσαι πρότερον ὕστερον ἐμποιεῖσθαι ἔθεσι καὶ ἀσκή– 48852 Resp.518.e.2 : σεσιν—ἡ δὲ τοῦ φρονῆσαι παντὸς μᾶλλον θειοτέρου τινὸς 48853 Resp.518.e.3 : τυγχάνει, ὡς ἔοικεν, οὖσα, ὃ τὴν μὲν δύναμιν οὐδέποτε 48854 Resp.518.e.4 : ἀπόλλυσιν, ὑπὸ δὲ τῆς περιαγωγῆς χρήσιμόν τε καὶ ὠφέλιμον 48855 Resp.519.a.1 : καὶ ἄχρηστον αὖ καὶ βλαβερὸν γίγνεται. ἢ οὔπω ἐννενόηκας, 48856 Resp.519.a.2 : τῶν λεγομένων πονηρῶν μέν, σοφῶν δέ, ὡς δριμὺ μὲν βλέπει 48857 Resp.519.a.3 : τὸ ψυχάριον καὶ ὀξέως διορᾷ ταῦτα ἐφ´ ἃ τέτραπται, ὡς 48858 Resp.519.a.4 : οὐ φαύλην ἔχον τὴν ὄψιν, κακίᾳ δ´ ἠναγκασμένον ὑπηρετεῖν, 48859 Resp.519.a.5 : ὥστε ὅσῳ ἂν ὀξύτερον βλέπῃ, τοσούτῳ πλείω κακὰ ἐργα– 48860 Resp.519.a.6 : ζόμενον; 48861 Resp.519.a.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 48862 Resp.519.a.8 : Τοῦτο μέντοι, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ τῆς τοιαύτης φύσεως εἰ 48863 Resp.519.a.9 : ἐκ παιδὸς εὐθὺς κοπτόμενον περιεκόπη τὰς τῆς γενέσεως 48864 Resp.519.b.1 : συγγενεῖς ὥσπερ μολυβδίδας, αἳ δὴ ἐδωδαῖς τε καὶ τοιούτων 48865 Resp.519.b.2 : ἡδοναῖς τε καὶ λιχνείαις προσφυεῖς γιγνόμεναι [περὶ] κάτω 48866 Resp.519.b.3 : στρέφουσι τὴν τῆς ψυχῆς ὄψιν· ὧν εἰ ἀπαλλαγὲν περιε– 48867 Resp.519.b.4 : στρέφετο εἰς τὰ ἀληθῆ, καὶ ἐκεῖνα ἂν τὸ αὐτὸ τοῦτο τῶν αὐτῶν 48868 Resp.519.b.5 : ἀνθρώπων ὀξύτατα ἑώρα, ὥσπερ καὶ ἐφ´ ἃ νῦν τέτραπται. 48869 Resp.519.b.6 : Εἰκός γε, ἔφη. 48870 Resp.519.b.7 : Τί δέ; τόδε οὐκ εἰκός, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἀνάγκη ἐκ τῶν 48871 Resp.519.b.8 : προειρημένων, μήτε τοὺς ἀπαιδεύτους καὶ ἀληθείας ἀπείρους 48872 Resp.519.c.1 : ἱκανῶς ἄν ποτε πόλιν ἐπιτροπεῦσαι, μήτε τοὺς ἐν παιδείᾳ 48873 Resp.519.c.2 : ἐωμένους διατρίβειν διὰ τέλους, τοὺς μὲν ὅτι σκοπὸν ἐν 48874 Resp.519.c.3 : τῷ βίῳ οὐκ ἔχουσιν ἕνα, οὗ στοχαζομένους δεῖ ἅπαντα 48875 Resp.519.c.4 : πράττειν ἃ ἂν πράττωσιν ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ, τοὺς δὲ ὅτι 48876 Resp.519.c.5 : ἑκόντες εἶναι οὐ πράξουσιν, ἡγούμενοι ἐν μακάρων νήσοις 48877 Resp.519.c.6 : ζῶντες ἔτι ἀπῳκίσθαι; 48878 Resp.519.c.7 : Ἀληθῆ, ἔφη. 48879 Resp.519.c.8 : Ἡμέτερον δὴ ἔργον, ἦν δ´ ἐγώ, τῶν οἰκιστῶν τάς τε 48880 Resp.519.c.9 : βελτίστας φύσεις ἀναγκάσαι ἀφικέσθαι πρὸς τὸ μάθημα 48881 Resp.519.c.10 : ὃ ἐν τῷ πρόσθεν ἔφαμεν εἶναι μέγιστον, ἰδεῖν τε τὸ ἀγαθὸν 48882 Resp.519.d.1 : καὶ ἀναβῆναι ἐκείνην τὴν ἀνάβασιν, καὶ ἐπειδὰν ἀναβάντες 48883 Resp.519.d.2 : ἱκανῶς ἴδωσι, μὴ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ὃ νῦν ἐπιτρέπεται. 48884 Resp.519.d.3 : Τὸ ποῖον δή; 48885 Resp.519.d.4 : Τὸ αὐτοῦ, ἦν δ´ ἐγώ, καταμένειν καὶ μὴ ἐθέλειν πάλιν 48886 Resp.519.d.5 : καταβαίνειν παρ´ ἐκείνους τοὺς δεσμώτας μηδὲ μετέχειν τῶν 48887 Resp.519.d.6 : παρ´ ἐκείνοις πόνων τε καὶ τιμῶν, εἴτε φαυλότεραι εἴτε 48888 Resp.519.d.7 : σπουδαιότεραι. 48889 Resp.519.d.8 : Ἔπειτ´, ἔφη, ἀδικήσομεν αὐτούς, καὶ ποιήσομεν χεῖρον 48890 Resp.519.d.9 : ζῆν, δυνατὸν αὐτοῖς ὂν ἄμεινον; 48891 Resp.519.e.1 : Ἐπελάθου, ἦν δ´ ἐγώ, πάλιν, ὦ φίλε, ὅτι νόμῳ οὐ τοῦτο 48892 Resp.519.e.2 : μέλει, ὅπως ἕν τι γένος ἐν πόλει διαφερόντως εὖ πράξει, 48893 Resp.519.e.3 : ἀλλ´ ἐν ὅλῃ τῇ πόλει τοῦτο μηχανᾶται ἐγγενέσθαι, συναρ– 48894 Resp.519.e.4 : μόττων τοὺς πολίτας πειθοῖ τε καὶ ἀνάγκῃ, ποιῶν μεταδιδόναι 48895 Resp.520.a.1 : ἀλλήλοις τῆς ὠφελίας ἣν ἂν ἕκαστοι τὸ κοινὸν δυνατοὶ 48896 Resp.520.a.2 : ὦσιν ὠφελεῖν καὶ αὐτὸς ἐμποιῶν τοιούτους ἄνδρας ἐν τῇ 48897 Resp.520.a.3 : πόλει, οὐχ ἵνα ἀφιῇ τρέπεσθαι ὅπῃ ἕκαστος βούλεται, ἀλλ´ 48898 Resp.520.a.4 : ἵνα καταχρῆται αὐτὸς αὐτοῖς ἐπὶ τὸν σύνδεσμον τῆς πόλεως. 48899 Resp.520.a.5 : Ἀληθῆ, ἔφη· ἐπελαθόμην γάρ. 48900 Resp.520.a.6 : Σκέψαι τοίνυν, εἶπον, ὦ Γλαύκων, ὅτι οὐδ´ ἀδικήσομεν 48901 Resp.520.a.7 : τοὺς παρ´ ἡμῖν φιλοσόφους γιγνομένους, ἀλλὰ δίκαια πρὸς 48902 Resp.520.a.8 : αὐτοὺς ἐροῦμεν, προσαναγκάζοντες τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαί 48903 Resp.520.a.9 : τε καὶ φυλάττειν. ἐροῦμεν γὰρ ὅτι οἱ μὲν ἐν ταῖς ἄλλαις 48904 Resp.520.b.1 : πόλεσι τοιοῦτοι γιγνόμενοι εἰκότως οὐ μετέχουσι τῶν ἐν 48905 Resp.520.b.2 : αὐταῖς πόνων· αὐτόματοι γὰρ ἐμφύονται ἀκούσης τῆς ἐν 48906 Resp.520.b.3 : ἑκάστῃ πολιτείας, δίκην δ´ ἔχει τό γε αὐτοφυὲς μηδενὶ 48907 Resp.520.b.4 : τροφὴν ὀφεῖλον μηδ´ ἐκτίνειν τῳ προθυμεῖσθαι τὰ τροφεῖα· 48908 Resp.520.b.5 : ὑμᾶς δ´ ἡμεῖς ὑμῖν τε αὐτοῖς τῇ τε ἄλλῃ πόλει ὥσπερ ἐν 48909 Resp.520.b.6 : σμήνεσιν ἡγεμόνας τε καὶ βασιλέας ἐγεννήσαμεν, ἄμεινόν 48910 Resp.520.b.7 : τε καὶ τελεώτερον ἐκείνων πεπαιδευμένους καὶ μᾶλλον δυ– 48911 Resp.520.c.1 : νατοὺς ἀμφοτέρων μετέχειν. καταβατέον οὖν ἐν μέρει 48912 Resp.520.c.2 : ἑκάστῳ εἰς τὴν τῶν ἄλλων συνοίκησιν καὶ συνεθιστέον 48913 Resp.520.c.3 : τὰ σκοτεινὰ θεάσασθαι· συνεθιζόμενοι γὰρ μυρίῳ βέλτιον 48914 Resp.520.c.4 : ὄψεσθε τῶν ἐκεῖ καὶ γνώσεσθε ἕκαστα τὰ εἴδωλα ἅττα 48915 Resp.520.c.5 : ἐστὶ καὶ ὧν, διὰ τὸ τἀληθῆ ἑωρακέναι καλῶν τε καὶ δικαίων 48916 Resp.520.c.6 : καὶ ἀγαθῶν πέρι. καὶ οὕτω ὕπαρ ἡμῖν καὶ ὑμῖν ἡ πόλις 48917 Resp.520.c.7 : οἰκήσεται ἀλλ´ οὐκ ὄναρ, ὡς νῦν αἱ πολλαὶ ὑπὸ σκιαμα– 48918 Resp.520.c.8 : χούντων τε πρὸς ἀλλήλους καὶ στασιαζόντων περὶ τοῦ ἄρχειν 48919 Resp.520.d.1 : οἰκοῦνται, ὡς μεγάλου τινὸς ἀγαθοῦ ὄντος. τὸ δέ που 48920 Resp.520.d.2 : ἀληθὲς ὧδ´ ἔχει· ἐν πόλει ᾗ ἥκιστα πρόθυμοι ἄρχειν οἱ μέλ– 48921 Resp.520.d.3 : λοντες ἄρξειν, ταύτην ἄριστα καὶ ἀστασιαστότατα ἀνάγκη 48922 Resp.520.d.4 : οἰκεῖσθαι, τὴν δ´ ἐναντίους ἄρχοντας σχοῦσαν ἐναντίως. 48923 Resp.520.d.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 48924 Resp.520.d.6 : Ἀπειθήσουσιν οὖν ἡμῖν οἴει οἱ τρόφιμοι ταῦτ´ ἀκούοντες, 48925 Resp.520.d.7 : καὶ οὐκ ἐθελήσουσιν συμπονεῖν ἐν τῇ πόλει ἕκαστοι ἐν μέρει, 48926 Resp.520.d.8 : τὸν δὲ πολὺν χρόνον μετ´ ἀλλήλων οἰκεῖν ἐν τῷ καθαρῷ; 48927 Resp.520.e.1 : Ἀδύνατον, ἔφη· δίκαια γὰρ δὴ δικαίοις ἐπιτάξομεν. 48928 Resp.520.e.2 : παντὸς μὴν μᾶλλον ὡς ἐπ´ ἀναγκαῖον αὐτῶν ἕκαστος εἶσι 48929 Resp.520.e.3 : τὸ ἄρχειν, τοὐναντίον τῶν νῦν ἐν ἑκάστῃ πόλει ἀρχόντων. 48930 Resp.520.e.4 : Οὕτω γὰρ ἔχει, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ ἑταῖρε· εἰ μὲν βίον ἐξευρήσεις 48931 Resp.521.a.1 : ἀμείνω τοῦ ἄρχειν τοῖς μέλλουσιν ἄρξειν, ἔστι σοι δυνατὴ 48932 Resp.521.a.2 : γενέσθαι πόλις εὖ οἰκουμένη· ἐν μόνῃ γὰρ αὐτῇ ἄρξουσιν 48933 Resp.521.a.3 : οἱ τῷ ὄντι πλούσιοι, οὐ χρυσίου ἀλλ´ οὗ δεῖ τὸν εὐδαίμονα 48934 Resp.521.a.4 : πλουτεῖν, ζωῆς ἀγαθῆς τε καὶ ἔμφρονος. εἰ δὲ πτωχοὶ καὶ 48935 Resp.521.a.5 : πεινῶντες ἀγαθῶν ἰδίων ἐπὶ τὰ δημόσια ἴασιν, ἐντεῦθεν 48936 Resp.521.a.6 : οἰόμενοι τἀγαθὸν δεῖν ἁρπάζειν, οὐκ ἔστι· περιμάχητον 48937 Resp.521.a.7 : γὰρ τὸ ἄρχειν γιγνόμενον, οἰκεῖος ὢν καὶ ἔνδον ὁ τοιοῦτος 48938 Resp.521.a.8 : πόλεμος αὐτούς τε ἀπόλλυσι καὶ τὴν ἄλλην πόλιν. 48939 Resp.521.a.9 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 48940 Resp.521.b.1 : Ἔχεις οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, βίον ἄλλον τινὰ πολιτικῶν ἀρχῶν 48941 Resp.521.b.2 : καταφρονοῦντα ἢ τὸν τῆς ἀληθινῆς φιλοσοφίας; 48942 Resp.521.b.3 : Οὐ μὰ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς. 48943 Resp.521.b.4 : Ἀλλὰ μέντοι δεῖ γε μὴ ἐραστὰς τοῦ ἄρχειν ἰέναι ἐπ´ 48944 Resp.521.b.5 : αὐτό· εἰ δὲ μή, οἵ γε ἀντερασταὶ μαχοῦνται. 48945 Resp.521.b.6 : Πῶς δ´ οὔ; 48946 Resp.521.b.7 : Τίνας οὖν ἄλλους ἀναγκάσεις ἰέναι ἐπὶ φυλακὴν τῆς 48947 Resp.521.b.8 : πόλεως ἢ οἳ περὶ τούτων τε φρονιμώτατοι δι´ ὧν ἄριστα 48948 Resp.521.b.9 : πόλις οἰκεῖται, ἔχουσί τε τιμὰς ἄλλας καὶ βίον ἀμείνω τοῦ 48949 Resp.521.b.10 : πολιτικοῦ; 48950 Resp.521.b.11 : Οὐδένας ἄλλους, ἔφη. 48951 Resp.521.c.1 : Βούλει οὖν τοῦτ´ ἤδη σκοπῶμεν, τίνα τρόπον οἱ τοιοῦτοι 48952 Resp.521.c.2 : ἐγγενήσονται, καὶ πῶς τις ἀνάξει αὐτοὺς εἰς φῶς, ὥσπερ 48953 Resp.521.c.3 : ἐξ Ἅιδου λέγονται δή τινες εἰς θεοὺς ἀνελθεῖν; 48954 Resp.521.c.4 : Πῶς γὰρ οὐ βούλομαι; ἔφη. 48955 Resp.521.c.5 : Τοῦτο δή, ὡς ἔοικεν, οὐκ ὀστράκου ἂν εἴη περιστροφή, 48956 Resp.521.c.6 : ἀλλὰ ψυχῆς περιαγωγὴ ἐκ νυκτερινῆς τινος ἡμέρας εἰς 48957 Resp.521.c.7 : ἀληθινήν, τοῦ ὄντος οὖσαν ἐπάνοδον, ἣν δὴ φιλοσοφίαν 48958 Resp.521.c.8 : ἀληθῆ φήσομεν εἶναι. 48959 Resp.521.c.9 : Πάνυ μὲν οὖν. 48960 Resp.521.c.10 : Οὐκοῦν δεῖ σκοπεῖσθαι τί τῶν μαθημάτων ἔχει τοιαύτην 48961 Resp.521.d.1 : δύναμιν; 48962 Resp.521.d.2 : Πῶς γὰρ οὔ; 48963 Resp.521.d.3 : Τί ἂν οὖν εἴη, ὦ Γλαύκων, μάθημα ψυχῆς ὁλκὸν ἀπὸ 48964 Resp.521.d.4 : τοῦ γιγνομένου ἐπὶ τὸ ὄν; τόδε δ´ ἐννοῶ λέγων ἅμα· οὐκ 48965 Resp.521.d.5 : ἀθλητὰς μέντοι πολέμου ἔφαμεν τούτους ἀναγκαῖον εἶναι 48966 Resp.521.d.6 : νέους ὄντας; 48967 Resp.521.d.7 : Ἔφαμεν γάρ. 48968 Resp.521.d.8 : Δεῖ ἄρα καὶ τοῦτο προσέχειν τὸ μάθημα ὃ ζητοῦμεν 48969 Resp.521.d.9 : πρὸς ἐκείνῳ. 48970 Resp.521.d.10 : Τὸ ποῖον; 48971 Resp.521.d.11 : Μὴ ἄχρηστον πολεμικοῖς ἀνδράσιν εἶναι. 48972 Resp.521.d.12 : Δεῖ μέντοι, ἔφη, εἴπερ οἷόν τε. 48973 Resp.521.d.13 : Γυμναστικῇ μὴν καὶ μουσικῇ ἔν γε τῷ πρόσθεν ἐπαι– 48974 Resp.521.e.1 : δεύοντο ἡμῖν. 48975 Resp.521.e.2 : Ἦν ταῦτα, ἔφη. 48976 Resp.521.e.3 : Καὶ γυμναστικὴ μέν που περὶ γιγνόμενον καὶ ἀπολ– 48977 Resp.521.e.4 : λύμενον τετεύτακεν· σώματος γὰρ αὔξης καὶ φθίσεως. 48978 Resp.521.e.5 : ἐπιστατεῖ. 48979 Resp.521.e.6 : Φαίνεται. 48980 Resp.521.e.7 : Τοῦτο μὲν δὴ οὐκ ἂν εἴη ὃ ζητοῦμεν μάθημα. 48981 Resp.522.a.1 : Οὐ γάρ. 48982 Resp.522.a.2 : Ἀλλ´ ἆρα μουσικὴ ὅσην τὸ πρότερον διήλθομεν; 48983 Resp.522.a.3 : Ἀλλ´ ἦν ἐκείνη γ´, ἔφη, ἀντίστροφος τῆς γυμναστικῆς, 48984 Resp.522.a.4 : εἰ μέμνησαι, ἔθεσι παιδεύουσα τοὺς φύλακας, κατά τε ἁρ– 48985 Resp.522.a.5 : μονίαν εὐαρμοστίαν τινά, οὐκ ἐπιστήμην, παραδιδοῦσα, καὶ 48986 Resp.522.a.6 : κατὰ ῥυθμὸν εὐρυθμίαν, ἔν τε τοῖς λόγοις ἕτερα τούτων 48987 Resp.522.a.7 : ἀδελφὰ ἔθη ἄττα ἔχουσα, καὶ ὅσοι μυθώδεις τῶν λόγων 48988 Resp.522.a.8 : καὶ ὅσοι ἀληθινώτεροι ἦσαν· μάθημα δὲ πρὸς τοιοῦτόν τι 48989 Resp.522.b.1 : ἄγον, οἷον σὺ νῦν ζητεῖς, οὐδὲν ἦν ἐν αὐτῇ. 48990 Resp.522.b.2 : Ἀκριβέστατα, ἦν δ´ ἐγώ, ἀναμιμνῄσκεις με· τῷ γὰρ ὄντι 48991 Resp.522.b.3 : τοιοῦτον οὐδὲν εἶχεν. ἀλλ´, ὦ δαιμόνιε Γλαύκων, τί ἂν 48992 Resp.522.b.4 : εἴη τοιοῦτον; αἵ τε γὰρ τέχναι βάναυσοί που ἅπασαι 48993 Resp.522.b.5 : ἔδοξαν εἶναι— 48994 Resp.522.b.6 : Πῶς δ´ οὔ; καὶ μὴν τί ἔτ´ ἄλλο λείπεται μάθημα, μου– 48995 Resp.522.b.7 : σικῆς καὶ γυμναστικῆς καὶ τῶν τεχνῶν κεχωρισμένον; 48996 Resp.522.b.8 : Φέρε, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ μηδὲν ἔτι ἐκτὸς τούτων ἔχομεν 48997 Resp.522.b.9 : λαβεῖν, τῶν ἐπὶ πάντα τεινόντων τι λάβωμεν. 48998 Resp.522.b.10 : Τὸ ποῖον; 48999 Resp.522.c.1 : Οἷον τοῦτο τὸ κοινόν, ᾧ πᾶσαι προσχρῶνται τέχναι τε 49000 Resp.522.c.2 : καὶ διάνοιαι καὶ ἐπιστῆμαι—ὃ καὶ παντὶ ἐν πρώτοις ἀνάγκη 49001 Resp.522.c.3 : μανθάνειν. 49002 Resp.522.c.4 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 49003 Resp.522.c.5 : Τὸ φαῦλον τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ ἕν τε καὶ τὰ δύο καὶ 49004 Resp.522.c.6 : τὰ τρία διαγιγνώσκειν· λέγω δὲ αὐτὸ ἐν κεφαλαίῳ ἀριθμόν 49005 Resp.522.c.7 : τε καὶ λογισμόν. ἢ οὐχ οὕτω περὶ τούτων ἔχει, ὡς πᾶσα 49006 Resp.522.c.8 : τέχνη τε καὶ ἐπιστήμη ἀναγκάζεται αὐτῶν μέτοχος γίγνεσθαι; 49007 Resp.522.c.9 : Καὶ μάλα, ἔφη. 49008 Resp.522.c.10 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἡ πολεμική; 49009 Resp.522.c.11 : Πολλή, ἔφη, ἀνάγκη. 49010 Resp.522.d.1 : Παγγέλοιον γοῦν, ἔφην, στρατηγὸν Ἀγαμέμνονα ἐν 49011 Resp.522.d.2 : ταῖς τραγῳδίαις Παλαμήδης ἑκάστοτε ἀποφαίνει. ἢ οὐκ 49012 Resp.522.d.3 : ἐννενόηκας ὅτι φησὶν ἀριθμὸν εὑρὼν τάς τε τάξεις τῷ 49013 Resp.522.d.4 : στρατοπέδῳ καταστῆσαι ἐν Ἰλίῳ καὶ ἐξαριθμῆσαι ναῦς τε 49014 Resp.522.d.5 : καὶ τἆλλα πάντα, ὡς πρὸ τοῦ ἀναριθμήτων ὄντων καὶ τοῦ 49015 Resp.522.d.6 : Ἀγαμέμνονος, ὡς ἔοικεν, οὐδ´ ὅσους πόδας εἶχεν εἰδότος, 49016 Resp.522.d.7 : εἴπερ ἀριθμεῖν μὴ ἠπίστατο; καίτοι ποῖόν τιν´ αὐτὸν οἴει 49017 Resp.522.d.8 : στρατηγὸν εἶναι; 49018 Resp.522.d.9 : Ἄτοπόν τιν´, ἔφη, ἔγωγε, εἰ ἦν τοῦτ´ ἀληθές. 49019 Resp.522.e.1 : Ἄλλο τι οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, μάθημα ἀναγκαῖον πολεμικῷ 49020 Resp.522.e.2 : ἀνδρὶ θήσομεν λογίζεσθαί τε καὶ ἀριθμεῖν δύνασθαι; 49021 Resp.522.e.3 : Πάντων γ´, ἔφη, μάλιστα, εἰ καὶ ὁτιοῦν μέλλει τάξεων 49022 Resp.522.e.4 : ἐπαΐειν, μᾶλλον δ´ εἰ καὶ ἄνθρωπος ἔσεσθαι. 49023 Resp.522.e.5 : Ἐννοεῖς οὖν, εἶπον, περὶ τοῦτο τὸ μάθημα ὅπερ ἐγώ; 49024 Resp.522.e.6 : Τὸ ποῖον; 49025 Resp.523.a.1 : Κινδυνεύει τῶν πρὸς τὴν νόησιν ἀγόντων φύσει εἶναι 49026 Resp.523.a.2 : ὧν ζητοῦμεν, χρῆσθαι δ´ οὐδεὶς αὐτῷ ὀρθῶς, ἑλκτικῷ ὄντι 49027 Resp.523.a.3 : παντάπασι πρὸς οὐσίαν. 49028 Resp.523.a.4 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 49029 Resp.523.a.5 : Ἐγὼ πειράσομαι, ἦν δ´ ἐγώ, τό γ´ ἐμοὶ δοκοῦν δηλῶσαι. 49030 Resp.523.a.6 : ἃ γὰρ διαιροῦμαι παρ´ ἐμαυτῷ ἀγωγά τε εἶναι οἷ λέγομεν 49031 Resp.523.a.7 : καὶ μή, συνθεατὴς γενόμενος σύμφαθι ἢ ἄπειπε, ἵνα καὶ 49032 Resp.523.a.8 : τοῦτο σαφέστερον ἴδωμεν εἰ ἔστιν οἷον μαντεύομαι. 49033 Resp.523.a.9 : Δείκνυ´, ἔφη. 49034 Resp.523.a.10 : Δείκνυμι δή, εἶπον, εἰ καθορᾷς, τὰ μὲν ἐν ταῖς αἰσθή– 49035 Resp.523.b.1 : σεσιν οὐ παρακαλοῦντα τὴν νόησιν εἰς ἐπίσκεψιν, ὡς ἱκανῶς 49036 Resp.523.b.2 : ὑπὸ τῆς αἰσθήσεως κρινόμενα, τὰ δὲ παντάπασι διακελευό– 49037 Resp.523.b.3 : μενα ἐκείνην ἐπισκέψασθαι, ὡς τῆς αἰσθήσεως οὐδὲν ὑγιὲς 49038 Resp.523.b.4 : ποιούσης. 49039 Resp.523.b.5 : Τὰ πόρρωθεν, ἔφη, φαινόμενα δῆλον ὅτι λέγεις καὶ τὰ 49040 Resp.523.b.6 : ἐσκιαγραφημένα. 49041 Resp.523.b.7 : Οὐ πάνυ, ἦν δ´ ἐγώ, ἔτυχες οὗ λέγω. 49042 Resp.523.b.8 : Ποῖα μήν, ἔφη, λέγεις; 49043 Resp.523.b.9 : Τὰ μὲν οὐ παρακαλοῦντα, ἦν δ´ ἐγώ, ὅσα μὴ ἐκβαίνει 49044 Resp.523.c.1 : εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν ἅμα· τὰ δ´ ἐκβαίνοντα ὡς παρα– 49045 Resp.523.c.2 : καλοῦντα τίθημι, ἐπειδὰν ἡ αἴσθησις μηδὲν μᾶλλον τοῦτο 49046 Resp.523.c.3 : ἢ τὸ ἐναντίον δηλοῖ, εἴτ´ ἐγγύθεν προσπίπτουσα εἴτε πόρ– 49047 Resp.523.c.4 : ρωθεν. ὧδε δὲ ἃ λέγω σαφέστερον εἴσῃ. οὗτοί φαμεν 49048 Resp.523.c.5 : τρεῖς ἂν εἶεν δάκτυλοι, ὅ τε σμικρότατος καὶ ὁ δεύτερος καὶ 49049 Resp.523.c.6 : ὁ μέσος. 49050 Resp.523.c.7 : Πάνυ γ´, ἔφη. 49051 Resp.523.c.8 : Ὡς ἐγγύθεν τοίνυν ὁρωμένους λέγοντός μου διανοοῦ. 49052 Resp.523.c.9 : ἀλλά μοι περὶ αὐτῶν τόδε σκόπει. 49053 Resp.523.c.10 : Τὸ ποῖον; 49054 Resp.523.c.11 : Δάκτυλος μέν που αὐτῶν φαίνεται ὁμοίως ἕκαστος, καὶ 49055 Resp.523.d.1 : ταύτῃ γε οὐδὲν διαφέρει, ἐάντε ἐν μέσῳ ὁρᾶται ἐάντ´ ἐπ´ 49056 Resp.523.d.2 : ἐσχάτῳ, ἐάντε λευκὸς ἐάντε μέλας, ἐάντε παχὺς ἐάντε λεπτός, 49057 Resp.523.d.3 : καὶ πᾶν ὅτι τοιοῦτον. ἐν πᾶσι γὰρ τούτοις οὐκ ἀναγκάζεται 49058 Resp.523.d.4 : τῶν πολλῶν ἡ ψυχὴ τὴν νόησιν ἐπερέσθαι τί ποτ´ ἐστὶ 49059 Resp.523.d.5 : δάκτυλος· οὐδαμοῦ γὰρ ἡ ὄψις αὐτῇ ἅμα ἐσήμηνεν τὸ 49060 Resp.523.d.6 : δάκτυλον τοὐναντίον ἢ δάκτυλον εἶναι. 49061 Resp.523.d.7 : Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη. 49062 Resp.523.d.8 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, εἰκότως τό γε τοιοῦτον νοήσεως οὐκ 49063 Resp.523.e.1 : ἂν παρακλητικὸν οὐδ´ ἐγερτικὸν εἴη. 49064 Resp.523.e.2 : Εἰκότως. 49065 Resp.523.e.3 : Τί δὲ δή; τὸ μέγεθος αὐτῶν καὶ τὴν σμικρότητα ἡ ὄψις 49066 Resp.523.e.4 : ἆρα ἱκανῶς ὁρᾷ, καὶ οὐδὲν αὐτῇ διαφέρει ἐν μέσῳ τινὰ 49067 Resp.523.e.5 : αὐτῶν κεῖσθαι ἢ ἐπ´ ἐσχάτῳ; καὶ ὡσαύτως πάχος καὶ 49068 Resp.523.e.6 : λεπτότητα ἢ μαλακότητα καὶ σκληρότητα ἡ ἁφή; καὶ αἱ 49069 Resp.523.e.7 : ἄλλαι αἰσθήσεις ἆρ´ οὐκ ἐνδεῶς τὰ τοιαῦτα δηλοῦσιν; ἢ 49070 Resp.524.a.1 : ὧδε ποιεῖ ἑκάστη αὐτῶν· πρῶτον μὲν ἡ ἐπὶ τῷ σκληρῷ 49071 Resp.524.a.2 : τεταγμένη αἴσθησις ἠνάγκασται καὶ ἐπὶ τῷ μαλακῷ τετάχθαι, 49072 Resp.524.a.3 : καὶ παραγγέλλει τῇ ψυχῇ ὡς ταὐτὸν σκληρόν τε καὶ μαλακὸν 49073 Resp.524.a.4 : αἰσθανομένη; 49074 Resp.524.a.5 : Οὕτως, ἔφη. 49075 Resp.524.a.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀναγκαῖον ἔν γε τοῖς τοιούτοις αὖ 49076 Resp.524.a.7 : τὴν ψυχὴν ἀπορεῖν τί ποτε σημαίνει αὕτη ἡ αἴσθησις τὸ 49077 Resp.524.a.8 : σκληρόν, εἴπερ τὸ αὐτὸ καὶ μαλακὸν λέγει, καὶ ἡ τοῦ κούφου 49078 Resp.524.a.9 : καὶ ἡ τοῦ βαρέος, τί τὸ κοῦφον καὶ βαρύ, εἰ τό τε βαρὺ 49079 Resp.524.a.10 : κοῦφον καὶ τὸ κοῦφον βαρὺ σημαίνει; 49080 Resp.524.b.1 : Καὶ γάρ, ἔφη, αὗταί γε ἄτοποι τῇ ψυχῇ αἱ ἑρμηνεῖαι 49081 Resp.524.b.2 : καὶ ἐπισκέψεως δεόμεναι. 49082 Resp.524.b.3 : Εἰκότως ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν τοῖς τοιούτοις πρῶτον μὲν 49083 Resp.524.b.4 : πειρᾶται λογισμόν τε καὶ νόησιν ψυχὴ παρακαλοῦσα ἐπι– 49084 Resp.524.b.5 : σκοπεῖν εἴτε ἓν εἴτε δύο ἐστὶν ἕκαστα τῶν εἰσαγγελλομένων. 49085 Resp.524.b.6 : Πῶς δ´ οὔ; 49086 Resp.524.b.7 : Οὐκοῦν ἐὰν δύο φαίνηται, ἕτερόν τε καὶ ἓν ἑκάτερον 49087 Resp.524.b.8 : φαίνεται; 49088 Resp.524.b.9 : Ναί. 49089 Resp.524.b.10 : Εἰ ἄρα ἓν ἑκάτερον, ἀμφότερα δὲ δύο, τά γε δύο κεχω– 49090 Resp.524.c.1 : ρισμένα νοήσει· οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ´ ἕν. 49091 Resp.524.c.2 : Ὀρθῶς. 49092 Resp.524.c.3 : Μέγα μὴν καὶ ὄψις καὶ σμικρὸν ἑώρα, φαμέν, ἀλλ´ οὐ 49093 Resp.524.c.4 : κεχωρισμένον ἀλλὰ συγκεχυμένον τι. ἦ γάρ; 49094 Resp.524.c.5 : Ναί. 49095 Resp.524.c.6 : Διὰ δὲ τὴν τούτου σαφήνειαν μέγα αὖ καὶ σμικρὸν ἡ 49096 Resp.524.c.7 : νόησις ἠναγκάσθη ἰδεῖν, οὐ συγκεχυμένα ἀλλὰ διωρισμένα, 49097 Resp.524.c.8 : τοὐναντίον ἢ ´κείνη. 49098 Resp.524.c.9 : Ἀληθῆ. 49099 Resp.524.c.10 : Οὐκοῦν ἐντεῦθέν ποθεν πρῶτον ἐπέρχεται ἐρέσθαι ἡμῖν 49100 Resp.524.c.11 : τί οὖν ποτ´ ἐστὶ τὸ μέγα αὖ καὶ τὸ σμικρόν; 49101 Resp.524.c.12 : Παντάπασι μὲν οὖν. 49102 Resp.524.c.13 : Καὶ οὕτω δὴ τὸ μὲν νοητόν, τὸ δ´ ὁρατὸν ἐκαλέσαμεν. 49103 Resp.524.d.1 : Ὀρθότατ´, ἔφη. 49104 Resp.524.d.2 : Ταῦτα τοίνυν καὶ ἄρτι ἐπεχείρουν λέγειν, ὡς τὰ μὲν 49105 Resp.524.d.3 : παρακλητικὰ τῆς διανοίας ἐστί, τὰ δ´ οὔ, ἃ μὲν εἰς τὴν 49106 Resp.524.d.4 : αἴσθησιν ἅμα τοῖς ἐναντίοις ἑαυτοῖς ἐμπίπτει, παρακλητικὰ 49107 Resp.524.d.5 : ὁριζόμενος, ὅσα δὲ μή, οὐκ ἐγερτικὰ τῆς νοήσεως. 49108 Resp.524.d.6 : Μανθάνω τοίνυν ἤδη, ἔφη, καὶ δοκεῖ μοι οὕτω. 49109 Resp.524.d.7 : Τί οὖν; ἀριθμός τε καὶ τὸ ἓν ποτέρων δοκεῖ εἶναι; 49110 Resp.524.d.8 : Οὐ συννοῶ, ἔφη. 49111 Resp.524.d.9 : Ἀλλ´ ἐκ τῶν προειρημένων, ἔφην, ἀναλογίζου. εἰ μὲν 49112 Resp.524.d.10 : γὰρ ἱκανῶς αὐτὸ καθ´ αὑτὸ ὁρᾶται ἢ ἄλλῃ τινὶ αἰσθήσει 49113 Resp.524.e.1 : λαμβάνεται τὸ ἕν, οὐκ ἂν ὁλκὸν εἴη ἐπὶ τὴν οὐσίαν, ὥσπερ 49114 Resp.524.e.2 : ἐπὶ τοῦ δακτύλου ἐλέγομεν· εἰ δ´ ἀεί τι αὐτῷ ἅμα ὁρᾶται 49115 Resp.524.e.3 : ἐναντίωμα, ὥστε μηδὲν μᾶλλον ἓν ἢ καὶ τοὐναντίον φαίνεσθαι, 49116 Resp.524.e.4 : τοῦ ἐπικρινοῦντος δὴ δέοι ἂν ἤδη καὶ ἀναγκάζοιτ´ ἂν ἐν 49117 Resp.524.e.5 : αὐτῷ ψυχὴ ἀπορεῖν καὶ ζητεῖν, κινοῦσα ἐν ἑαυτῇ τὴν ἔννοιαν, 49118 Resp.524.e.6 : καὶ ἀνερωτᾶν τί ποτέ ἐστιν αὐτὸ τὸ ἕν, καὶ οὕτω τῶν 49119 Resp.525.a.1 : ἀγωγῶν ἂν εἴη καὶ μεταστρεπτικῶν ἐπὶ τὴν τοῦ ὄντος θέαν 49120 Resp.525.a.2 : ἡ περὶ τὸ ἓν μάθησις. 49121 Resp.525.a.3 : Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη, τοῦτό γ´ ἔχει οὐχ ἥκιστα ἡ περὶ 49122 Resp.525.a.4 : αὐτὸ ὄψις· ἅμα γὰρ ταὐτὸν ὡς ἕν τε ὁρῶμεν καὶ ὡς ἄπειρα 49123 Resp.525.a.5 : τὸ πλῆθος. 49124 Resp.525.a.6 : Οὐκοῦν εἴπερ τὸ ἕν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ σύμπας ἀριθμὸς 49125 Resp.525.a.7 : ταὐτὸν πέπονθε τοῦτο; 49126 Resp.525.a.8 : Πῶς δ´ οὔ; 49127 Resp.525.a.9 : Ἀλλὰ μὴν λογιστική τε καὶ ἀριθμητικὴ περὶ ἀριθμὸν 49128 Resp.525.a.10 : πᾶσα. 49129 Resp.525.a.11 : Καὶ μάλα. 49130 Resp.525.b.1 : Ταῦτα δέ γε φαίνεται ἀγωγὰ πρὸς ἀλήθειαν. 49131 Resp.525.b.2 : Ὑπερφυῶς μὲν οὖν. 49132 Resp.525.b.3 : Ὧν ζητοῦμεν ἄρα, ὡς ἔοικε, μαθημάτων ἂν εἴη· πολε– 49133 Resp.525.b.4 : μικῷ μὲν γὰρ διὰ τὰς τάξεις ἀναγκαῖον μαθεῖν ταῦτα, 49134 Resp.525.b.5 : φιλοσόφῳ δὲ διὰ τὸ τῆς οὐσίας ἁπτέον εἶναι γενέσεως 49135 Resp.525.b.6 : ἐξαναδύντι, ἢ μηδέποτε λογιστικῷ γενέσθαι. 49136 Resp.525.b.7 : Ἔστι ταῦτ´, ἔφη. 49137 Resp.525.b.8 : Ὁ δέ γε ἡμέτερος φύλαξ πολεμικός τε καὶ φιλόσοφος 49138 Resp.525.b.9 : τυγχάνει ὤν. 49139 Resp.525.b.10 : Τί μήν; 49140 Resp.525.b.11 : Προσῆκον δὴ τὸ μάθημα ἂν εἴη, ὦ Γλαύκων, νομοθετῆσαι 49141 Resp.525.b.12 : καὶ πείθειν τοὺς μέλλοντας ἐν τῇ πόλει τῶν μεγίστων 49142 Resp.525.c.1 : μεθέξειν ἐπὶ λογιστικὴν ἰέναι καὶ ἀνθάπτεσθαι αὐτῆς μὴ 49143 Resp.525.c.2 : ἰδιωτικῶς, ἀλλ´ ἕως ἂν ἐπὶ θέαν τῆς τῶν ἀριθμῶν φύσεως 49144 Resp.525.c.3 : ἀφίκωνται τῇ νοήσει αὐτῇ, οὐκ ὠνῆς οὐδὲ πράσεως χάριν 49145 Resp.525.c.4 : ὡς ἐμπόρους ἢ καπήλους μελετῶντας, ἀλλ´ ἕνεκα πολέμου τε 49146 Resp.525.c.5 : καὶ αὐτῆς τῆς ψυχῆς ῥᾳστώνης μεταστροφῆς ἀπὸ γενέσεως 49147 Resp.525.c.6 : ἐπ´ ἀλήθειάν τε καὶ οὐσίαν. 49148 Resp.525.c.7 : Κάλλιστ´, ἔφη, λέγεις. 49149 Resp.525.c.8 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, νῦν καὶ ἐννοῶ, ῥηθέντος τοῦ περὶ 49150 Resp.525.d.1 : τοὺς λογισμοὺς μαθήματος, ὡς κομψόν ἐστι καὶ πολλαχῇ 49151 Resp.525.d.2 : χρήσιμον ἡμῖν πρὸς ὃ βουλόμεθα, ἐὰν τοῦ γνωρίζειν ἕνεκά 49152 Resp.525.d.3 : τις αὐτὸ ἐπιτηδεύῃ ἀλλὰ μὴ τοῦ καπηλεύειν. 49153 Resp.525.d.4 : Πῇ δή; ἔφη. 49154 Resp.525.d.5 : Τοῦτό γε, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, ὡς σφόδρα ἄνω ποι ἄγει 49155 Resp.525.d.6 : τὴν ψυχὴν καὶ περὶ αὐτῶν τῶν ἀριθμῶν ἀναγκάζει δια– 49156 Resp.525.d.7 : λέγεσθαι, οὐδαμῇ ἀποδεχόμενον ἐάν τις αὐτῇ ὁρατὰ ἢ ἁπτὰ 49157 Resp.525.d.8 : σώματα ἔχοντας ἀριθμοὺς προτεινόμενος διαλέγηται. οἶσθα 49158 Resp.525.d.9 : γάρ που τοὺς περὶ ταῦτα δεινοὺς αὖ ὡς, ἐάν τις αὐτὸ τὸ 49159 Resp.525.e.1 : ἓν ἐπιχειρῇ τῷ λόγῳ τέμνειν, καταγελῶσί τε καὶ οὐκ ἀπο– 49160 Resp.525.e.2 : δέχονται, ἀλλ´ ἐὰν σὺ κερματίζῃς αὐτό, ἐκεῖνοι πολλα– 49161 Resp.525.e.3 : πλασιοῦσιν, εὐλαβούμενοι μή ποτε φανῇ τὸ ἓν μὴ ἓν ἀλλὰ 49162 Resp.525.e.4 : πολλὰ μόρια. 49163 Resp.525.e.5 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 49164 Resp.526.a.1 : Τί οὖν οἴει, ὦ Γλαύκων, εἴ τις ἔροιτο αὐτούς· "Ὦ θαυ– 49165 Resp.526.a.2 : μάσιοι, περὶ ποίων ἀριθμῶν διαλέγεσθε, ἐν οἷς τὸ ἓν οἷον 49166 Resp.526.a.3 : ὑμεῖς ἀξιοῦτέ ἐστιν, ἴσον τε ἕκαστον πᾶν παντὶ καὶ οὐδὲ 49167 Resp.526.a.4 : σμικρὸν διαφέρον, μόριόν τε ἔχον ἐν ἑαυτῷ οὐδέν;" τί ἂν 49168 Resp.526.a.5 : οἴει αὐτοὺς ἀποκρίνασθαι; 49169 Resp.526.a.6 : Τοῦτο ἔγωγε, ὅτι περὶ τούτων λέγουσιν ὧν διανοηθῆναι 49170 Resp.526.a.7 : μόνον ἐγχωρεῖ, ἄλλως δ´ οὐδαμῶς μεταχειρίζεσθαι δυνατόν. 49171 Resp.526.a.8 : Ὁρᾷς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, ὅτι τῷ ὄντι ἀναγκαῖον 49172 Resp.526.b.1 : ἡμῖν κινδυνεύει εἶναι τὸ μάθημα, ἐπειδὴ φαίνεταί γε προσ– 49173 Resp.526.b.2 : αναγκάζον αὐτῇ τῇ νοήσει χρῆσθαι τὴν ψυχὴν ἐπ´ αὐτὴν 49174 Resp.526.b.3 : τὴν ἀλήθειαν; 49175 Resp.526.b.4 : Καὶ μὲν δή, ἔφη, σφόδρα γε ποιεῖ αὐτό. 49176 Resp.526.b.5 : Τί δέ; τόδε ἤδη ἐπεσκέψω, ὡς οἵ τε φύσει λογιστικοὶ 49177 Resp.526.b.6 : εἰς πάντα τὰ μαθήματα ὡς ἔπος εἰπεῖν ὀξεῖς φύονται, οἵ 49178 Resp.526.b.7 : τε βραδεῖς, ἂν ἐν τούτῳ παιδευθῶσιν καὶ γυμνάσωνται, κἂν 49179 Resp.526.b.8 : μηδὲν ἄλλο ὠφεληθῶσιν, ὅμως εἴς γε τὸ ὀξύτεροι αὐτοὶ 49180 Resp.526.b.9 : αὑτῶν γίγνεσθαι πάντες ἐπιδιδόασιν; 49181 Resp.526.b.10 : Ἔστιν, ἔφη, οὕτω. 49182 Resp.526.c.1 : Καὶ μήν, ὡς ἐγᾦμαι, ἅ γε μείζω πόνον παρέχει μανθά– 49183 Resp.526.c.2 : νοντι καὶ μελετῶντι, οὐκ ἂν ῥᾳδίως οὐδὲ πολλὰ ἂν εὕροις 49184 Resp.526.c.3 : ὡς τοῦτο. 49185 Resp.526.c.4 : Οὐ γὰρ οὖν. 49186 Resp.526.c.5 : Πάντων δὴ ἕνεκα τούτων οὐκ ἀφετέον τὸ μάθημα, ἀλλ´ 49187 Resp.526.c.6 : οἱ ἄριστοι τὰς φύσεις παιδευτέοι ἐν αὐτῷ. 49188 Resp.526.c.7 : Σύμφημι, ἦ δ´ ὅς. 49189 Resp.526.c.8 : Τοῦτο μὲν τοίνυν, εἶπον, ἓν ἡμῖν κείσθω· δεύτερον δὲ τὸ 49190 Resp.526.c.9 : ἐχόμενον τούτου σκεψώμεθα ἆρά τι προσήκει ἡμῖν. 49191 Resp.526.c.10 : Τὸ ποῖον; ἢ γεωμετρίαν, ἔφη, λέγεις; 49192 Resp.526.c.11 : Αὐτὸ τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ. 49193 Resp.526.d.1 : Ὅσον μέν, ἔφη, πρὸς τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ τείνει, δῆλον ὅτι 49194 Resp.526.d.2 : προσήκει· πρὸς γὰρ τὰς στρατοπεδεύσεις καὶ καταλήψεις 49195 Resp.526.d.3 : χωρίων καὶ συναγωγὰς καὶ ἐκτάσεις στρατιᾶς καὶ ὅσα δὴ 49196 Resp.526.d.4 : ἄλλα σχηματίζουσι τὰ στρατόπεδα ἐν αὐταῖς τε ταῖς μάχαις 49197 Resp.526.d.5 : καὶ πορείαις διαφέροι ἂν αὐτὸς αὑτοῦ γεωμετρικός τε καὶ 49198 Resp.526.d.6 : μὴ ὤν. 49199 Resp.526.d.7 : Ἀλλ´ οὖν δή, εἶπον, πρὸς μὲν τὰ τοιαῦτα καὶ βραχύ τι 49200 Resp.526.d.8 : ἂν ἐξαρκοῖ γεωμετρίας τε καὶ λογισμῶν μόριον· τὸ δὲ πολὺ 49201 Resp.526.d.9 : αὐτῆς καὶ πορρωτέρω προϊὸν σκοπεῖσθαι δεῖ εἴ τι πρὸς ἐκεῖνο 49202 Resp.526.e.1 : τείνει, πρὸς τὸ ποιεῖν κατιδεῖν ῥᾷον τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέαν. 49203 Resp.526.e.2 : τείνει δέ, φαμέν, πάντα αὐτόσε, ὅσα ἀναγκάζει ψυχὴν εἰς 49204 Resp.526.e.3 : ἐκεῖνον τὸν τόπον μεταστρέφεσθαι ἐν ᾧ ἐστι τὸ εὐδαιμον– 49205 Resp.526.e.4 : έστατον τοῦ ὄντος, ὃ δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν. 49206 Resp.526.e.5 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 49207 Resp.526.e.6 : Οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι, προσήκει, εἰ 49208 Resp.526.e.7 : δὲ γένεσιν, οὐ προσήκει. 49209 Resp.526.e.8 : Φαμέν γε δή. 49210 Resp.527.a.1 : Οὐ τοίνυν τοῦτό γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἀμφισβητήσουσιν ἡμῖν 49211 Resp.527.a.2 : ὅσοι καὶ σμικρὰ γεωμετρίας ἔμπειροι, ὅτι αὕτη ἡ ἐπιστήμη 49212 Resp.527.a.3 : πᾶν τοὐναντίον ἔχει τοῖς ἐν αὐτῇ λόγοις λεγομένοις ὑπὸ τῶν 49213 Resp.527.a.4 : μεταχειριζομένων. 49214 Resp.527.a.5 : Πῶς; ἔφη. 49215 Resp.527.a.6 : Λέγουσι μέν που μάλα γελοίως τε καὶ ἀναγκαίως· ὡς 49216 Resp.527.a.7 : γὰρ πράττοντές τε καὶ πράξεως ἕνεκα πάντας τοὺς λόγους 49217 Resp.527.a.8 : ποιούμενοι λέγουσιν τετραγωνίζειν τε καὶ παρατείνειν καὶ 49218 Resp.527.a.9 : προστιθέναι καὶ πάντα οὕτω φθεγγόμενοι, τὸ δ´ ἔστι που 49219 Resp.527.b.1 : πᾶν τὸ μάθημα γνώσεως ἕνεκα ἐπιτηδευόμενον. 49220 Resp.527.b.2 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 49221 Resp.527.b.3 : Οὐκοῦν τοῦτο ἔτι διομολογητέον; 49222 Resp.527.b.4 : Τὸ ποῖον; 49223 Resp.527.b.5 : Ὡς τοῦ ἀεὶ ὄντος γνώσεως, ἀλλὰ οὐ τοῦ ποτέ τι γιγνο– 49224 Resp.527.b.6 : μένου καὶ ἀπολλυμένου. 49225 Resp.527.b.7 : Εὐομολόγητον, ἔφη· τοῦ γὰρ ἀεὶ ὄντος ἡ γεωμετρικὴ 49226 Resp.527.b.8 : γνῶσίς ἐστιν. 49227 Resp.527.b.9 : Ὁλκὸν ἄρα, ὦ γενναῖε, ψυχῆς πρὸς ἀλήθειαν εἴη ἂν καὶ 49228 Resp.527.b.10 : ἀπεργαστικὸν φιλοσόφου διανοίας πρὸς τὸ ἄνω σχεῖν ἃ νῦν 49229 Resp.527.b.11 : κάτω οὐ δέον ἔχομεν. 49230 Resp.527.b.12 : Ὡς οἷόν τε μάλιστα, ἔφη. 49231 Resp.527.c.1 : Ὡς οἷόν τ´ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, μάλιστα προστακτέον ὅπως οἱ 49232 Resp.527.c.2 : ἐν τῇ καλλιπόλει σοι μηδενὶ τρόπῳ γεωμετρίας ἀφέξονται. 49233 Resp.527.c.3 : καὶ γὰρ τὰ πάρεργα αὐτοῦ οὐ σμικρά. 49234 Resp.527.c.4 : Ποῖα; ἦ δ´ ὅς. 49235 Resp.527.c.5 : Ἅ τε δὴ σὺ εἶπες, ἦν δ´ ἐγώ, τὰ περὶ τὸν πόλεμον, καὶ δὴ 49236 Resp.527.c.6 : καὶ πρὸς πάσας μαθήσεις, ὥστε κάλλιον ἀποδέχεσθαι, ἴσμεν 49237 Resp.527.c.7 : που ὅτι τῷ ὅλῳ καὶ παντὶ διοίσει ἡμμένος τε γεωμετρίας 49238 Resp.527.c.8 : καὶ μή. 49239 Resp.527.c.9 : Τῷ παντὶ μέντοι νὴ Δί´, ἔφη. 49240 Resp.527.c.10 : Δεύτερον δὴ τοῦτο τιθῶμεν μάθημα τοῖς νέοις; 49241 Resp.527.c.11 : Τιθῶμεν, ἔφη. 49242 Resp.527.d.1 : Τί δέ; τρίτον θῶμεν ἀστρονομίαν; ἢ οὐ δοκεῖ; 49243 Resp.527.d.2 : Ἐμοὶ γοῦν, ἔφη· τὸ γὰρ περὶ ὥρας εὐαισθητοτέρως ἔχειν 49244 Resp.527.d.3 : καὶ μηνῶν καὶ ἐνιαυτῶν οὐ μόνον γεωργίᾳ οὐδὲ ναυτιλίᾳ 49245 Resp.527.d.4 : προσήκει, ἀλλὰ καὶ στρατηγίᾳ οὐχ ἧττον. 49246 Resp.527.d.5 : Ἡδὺς εἶ, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἔοικας δεδιότι τοὺς πολλούς, μὴ 49247 Resp.527.d.6 : δοκῇς ἄχρηστα μαθήματα προστάττειν. τὸ δ´ ἔστιν οὐ 49248 Resp.527.d.7 : πάνυ φαῦλον ἀλλὰ χαλεπὸν πιστεῦσαι ὅτι ἐν τούτοις τοῖς 49249 Resp.527.d.8 : μαθήμασιν ἑκάστου ὄργανόν τι ψυχῆς ἐκκαθαίρεταί τε καὶ 49250 Resp.527.e.1 : ἀναζωπυρεῖται ἀπολλύμενον καὶ τυφλούμενον ὑπὸ τῶν ἄλλων 49251 Resp.527.e.2 : ἐπιτηδευμάτων, κρεῖττον ὂν σωθῆναι μυρίων ὀμμάτων· μόνῳ 49252 Resp.527.e.3 : γὰρ αὐτῷ ἀλήθεια ὁρᾶται. οἷς μὲν οὖν ταῦτα συνδοκεῖ 49253 Resp.527.e.4 : ἀμηχάνως ὡς εὖ δόξεις λέγειν, ὅσοι δὲ τούτου μηδαμῇ 49254 Resp.527.e.5 : ᾐσθημένοι εἰσὶν εἰκότως ἡγήσονταί σε λέγειν οὐδέν· ἄλλην 49255 Resp.527.e.6 : γὰρ ἀπ´ αὐτῶν οὐχ ὁρῶσιν ἀξίαν λόγου ὠφελίαν. σκόπει 49256 Resp.528.a.1 : οὖν αὐτόθεν πρὸς ποτέρους διαλέγῃ· ἢ οὐδὲ πρὸς ἑτέρους, 49257 Resp.528.a.2 : ἀλλὰ σαυτοῦ ἕνεκα τὸ μέγιστον ποιῇ τοὺς λόγους, φθονοῖς 49258 Resp.528.a.3 : μὴν οὐδ´ ἂν ἄλλῳ, εἴ τίς τι δύναιτο ἀπ´ αὐτῶν ὄνασθαι. 49259 Resp.528.a.4 : Οὕτως, ἔφη, αἱροῦμαι, ἐμαυτοῦ ἕνεκα τὸ πλεῖστον λέγειν 49260 Resp.528.a.5 : τε καὶ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι. 49261 Resp.528.a.6 : Ἄναγε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, εἰς τοὐπίσω· νυνδὴ γὰρ οὐκ 49262 Resp.528.a.7 : ὀρθῶς τὸ ἑξῆς ἐλάβομεν τῇ γεωμετρίᾳ. 49263 Resp.528.a.8 : Πῶς λαβόντες; ἔφη. 49264 Resp.528.a.9 : Μετὰ ἐπίπεδον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν περιφορᾷ ὂν ἤδη στερεὸν 49265 Resp.528.b.1 : λαβόντες, πρὶν αὐτὸ καθ´ αὑτὸ λαβεῖν· ὀρθῶς δὲ ἔχει ἑξῆς 49266 Resp.528.b.2 : μετὰ δευτέραν αὔξην τρίτην λαμβάνειν. ἔστι δέ που τοῦτο 49267 Resp.528.b.3 : περὶ τὴν τῶν κύβων αὔξην καὶ τὸ βάθους μετέχον. 49268 Resp.528.b.4 : Ἔστι γάρ, ἔφη· ἀλλὰ ταῦτά γε, ὦ Σώκρατες, δοκεῖ οὔπω 49269 Resp.528.b.5 : ηὑρῆσθαι. 49270 Resp.528.b.6 : Διττὰ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, τὰ αἴτια· ὅτι τε οὐδεμία πόλις 49271 Resp.528.b.7 : ἐντίμως αὐτὰ ἔχει, ἀσθενῶς ζητεῖται χαλεπὰ ὄντα, ἐπιστάτου 49272 Resp.528.b.8 : τε δέονται οἱ ζητοῦντες, ἄνευ οὗ οὐκ ἂν εὕροιεν, ὃν πρῶτον 49273 Resp.528.b.9 : μὲν γενέσθαι χαλεπόν, ἔπειτα καὶ γενομένου, ὡς νῦν ἔχει, 49274 Resp.528.c.1 : οὐκ ἂν πείθοιντο οἱ περὶ ταῦτα ζητητικοὶ μεγαλοφρονούμενοι. 49275 Resp.528.c.2 : εἰ δὲ πόλις ὅλη συνεπιστατοῖ ἐντίμως ἄγουσα αὐτά, οὗτοί 49276 Resp.528.c.3 : τε ἂν πείθοιντο καὶ συνεχῶς τε ἂν καὶ ἐντόνως ζητούμενα 49277 Resp.528.c.4 : ἐκφανῆ γένοιτο ὅπῃ ἔχει· ἐπεὶ καὶ νῦν ὑπὸ τῶν πολλῶν 49278 Resp.528.c.5 : ἀτιμαζόμενα καὶ κολουόμενα, ὑπὸ δὲ τῶν ζητούντων λόγον 49279 Resp.528.c.6 : οὐκ ἐχόντων καθ´ ὅτι χρήσιμα, ὅμως πρὸς ἅπαντα ταῦτα 49280 Resp.528.c.7 : βίᾳ ὑπὸ χάριτος αὐξάνεται, καὶ οὐδὲν θαυμαστὸν αὐτὰ 49281 Resp.528.c.8 : φανῆναι. 49282 Resp.528.d.1 : Καὶ μὲν δή, ἔφη, τό γε ἐπίχαρι καὶ διαφερόντως ἔχει. 49283 Resp.528.d.2 : ἀλλά μοι σαφέστερον εἰπὲ ἃ νυνδὴ ἔλεγες. τὴν μὲν γάρ 49284 Resp.528.d.3 : που τοῦ ἐπιπέδου πραγματείαν γεωμετρίαν ἐτίθεις. 49285 Resp.528.d.4 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ. 49286 Resp.528.d.5 : Εἶτά γ´, ἔφη, τὸ μὲν πρῶτον ἀστρονομίαν μετὰ ταύτην, 49287 Resp.528.d.6 : ὕστερον δ´ ἀνεχώρησας. 49288 Resp.528.d.7 : Σπεύδων γάρ, ἔφην, ταχὺ πάντα διεξελθεῖν μᾶλλον 49289 Resp.528.d.8 : βραδύνω· ἑξῆς γὰρ οὖσαν τὴν βάθους αὔξης μέθοδον, ὅτι 49290 Resp.528.d.9 : τῇ ζητήσει γελοίως ἔχει, ὑπερβὰς αὐτὴν μετὰ γεωμετρίαν 49291 Resp.528.e.1 : ἀστρονομίαν ἔλεγον, φορὰν οὖσαν βάθους. 49292 Resp.528.e.2 : Ὀρθῶς, ἔφη, λέγεις. 49293 Resp.528.e.3 : Τέταρτον τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τιθῶμεν μάθημα ἀστρονομίαν, 49294 Resp.528.e.4 : ὡς ὑπαρχούσης τῆς νῦν παραλειπομένης, ἐὰν αὐτὴν πόλις 49295 Resp.528.e.5 : μετίῃ. 49296 Resp.528.e.6 : Εἰκός, ἦ δ´ ὅς. καὶ ὅ γε νυνδή μοι, ὦ Σώκρατες, ἐπέπληξας 49297 Resp.528.e.7 : περὶ ἀστρονομίας ὡς φορτικῶς ἐπαινοῦντι, νῦν ᾗ σὺ μετέρχῃ 49298 Resp.529.a.1 : ἐπαινῶ· παντὶ γάρ μοι δοκεῖ δῆλον ὅτι αὕτη γε ἀναγκάζει 49299 Resp.529.a.2 : ψυχὴν εἰς τὸ ἄνω ὁρᾶν καὶ ἀπὸ τῶν ἐνθένδε ἐκεῖσε ἄγει. 49300 Resp.529.a.3 : Ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, παντὶ δῆλον πλὴν ἐμοί· ἐμοὶ γὰρ οὐ 49301 Resp.529.a.4 : δοκεῖ οὕτως. 49302 Resp.529.a.5 : Ἀλλὰ πῶς; ἔφη. 49303 Resp.529.a.6 : Ὡς μὲν νῦν αὐτὴν μεταχειρίζονται οἱ εἰς φιλοσοφίαν 49304 Resp.529.a.7 : ἀνάγοντες, πάνυ ποιεῖν κάτω βλέπειν. 49305 Resp.529.a.8 : Πῶς, ἔφη, λέγεις; 49306 Resp.529.a.9 : Οὐκ ἀγεννῶς μοι δοκεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, τὴν περὶ τὰ ἄνω 49307 Resp.529.a.10 : μάθησιν λαμβάνειν παρὰ σαυτῷ ἥ ἐστι· κινδυνεύεις γὰρ 49308 Resp.529.b.1 : καὶ εἴ τις ἐν ὀροφῇ ποικίλματα θεώμενος ἀνακύπτων κατα– 49309 Resp.529.b.2 : μανθάνοι τι, ἡγεῖσθαι ἂν αὐτὸν νοήσει ἀλλ´ οὐκ ὄμμασι 49310 Resp.529.b.3 : θεωρεῖν. ἴσως οὖν καλῶς ἡγῇ, ἐγὼ δ´ εὐηθικῶς. ἐγὼ γὰρ 49311 Resp.529.b.4 : αὖ οὐ δύναμαι ἄλλο τι νομίσαι ἄνω ποιοῦν ψυχὴν βλέπειν 49312 Resp.529.b.5 : μάθημα ἢ ἐκεῖνο ὃ ἂν περὶ τὸ ὄν τε ᾖ καὶ τὸ ἀόρατον, ἐάν 49313 Resp.529.b.6 : τέ τις ἄνω κεχηνὼς ἢ κάτω συμμεμυκὼς τῶν αἰσθητῶν τι 49314 Resp.529.b.7 : ἐπιχειρῇ μανθάνειν, οὔτε μαθεῖν ἄν ποτέ φημι αὐτόν—ἐπι– 49315 Resp.529.c.1 : στήμην γὰρ οὐδὲν ἔχειν τῶν τοιούτων—οὔτε ἄνω ἀλλὰ κάτω 49316 Resp.529.c.2 : αὐτοῦ βλέπειν τὴν ψυχήν, κἂν ἐξ ὑπτίας νέων ἐν γῇ ἢ ἐν 49317 Resp.529.c.3 : θαλάττῃ μανθάνῃ. 49318 Resp.529.c.4 : Δίκην, ἔφη, ἔχω· ὀρθῶς γάρ μοι ἐπέπληξας. ἀλλὰ πῶς δὴ 49319 Resp.529.c.5 : ἔλεγες δεῖν ἀστρονομίαν μανθάνειν παρὰ ἃ νῦν μανθάνουσιν, 49320 Resp.529.c.6 : εἰ μέλλοιεν ὠφελίμως πρὸς ἃ λέγομεν μαθήσεσθαι; 49321 Resp.529.c.7 : Ὧδε, ἦν δ´ ἐγώ. ταῦτα μὲν τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ποικίλματα, 49322 Resp.529.c.8 : ἐπείπερ ἐν ὁρατῷ πεποίκιλται, κάλλιστα μὲν ἡγεῖσθαι καὶ 49323 Resp.529.d.1 : ἀκριβέστατα τῶν τοιούτων ἔχειν, τῶν δὲ ἀληθινῶν πολὺ 49324 Resp.529.d.2 : ἐνδεῖν, ἃς τὸ ὂν τάχος καὶ ἡ οὖσα βραδυτὴς ἐν τῷ ἀληθινῷ 49325 Resp.529.d.3 : ἀριθμῷ καὶ πᾶσι τοῖς ἀληθέσι σχήμασι φοράς τε πρὸς 49326 Resp.529.d.4 : ἄλληλα φέρεται καὶ τὰ ἐνόντα φέρει, ἃ δὴ λόγῳ μὲν καὶ 49327 Resp.529.d.5 : διανοίᾳ ληπτά, ὄψει δ´ οὔ· ἢ σὺ οἴει; 49328 Resp.529.d.6 : Οὐδαμῶς γε, ἔφη. 49329 Resp.529.d.7 : Οὐκοῦν, εἶπον, τῇ περὶ τὸν οὐρανὸν ποικιλίᾳ παραδείγμασι 49330 Resp.529.d.8 : χρηστέον τῆς πρὸς ἐκεῖνα μαθήσεως ἕνεκα, ὁμοίως ὥσπερ ἂν 49331 Resp.529.e.1 : εἴ τις ἐντύχοι ὑπὸ Δαιδάλου ἤ τινος ἄλλου δημιουργοῦ ἢ 49332 Resp.529.e.2 : γραφέως διαφερόντως γεγραμμένοις καὶ ἐκπεπονημένοις δια– 49333 Resp.529.e.3 : γράμμασιν. ἡγήσαιτο γὰρ ἄν πού τις ἔμπειρος γεωμετρίας, 49334 Resp.529.e.4 : ἰδὼν τὰ τοιαῦτα, κάλλιστα μὲν ἔχειν ἀπεργασίᾳ, γελοῖον μὴν 49335 Resp.529.e.5 : ἐπισκοπεῖν αὐτὰ σπουδῇ ὡς τὴν ἀλήθειαν ἐν αὐτοῖς ληψόμενον 49336 Resp.530.a.1 : ἴσων ἢ διπλασίων ἢ ἄλλης τινὸς συμμετρίας. 49337 Resp.530.a.2 : Τί δ´ οὐ μέλλει γελοῖον εἶναι; ἔφη. 49338 Resp.530.a.3 : Τῷ ὄντι δὴ ἀστρονομικόν, ἦν δ´ ἐγώ, ὄντα οὐκ οἴει ταὐτὸν 49339 Resp.530.a.4 : πείσεσθαι εἰς τὰς τῶν ἄστρων φορὰς ἀποβλέποντα; νομιεῖν 49340 Resp.530.a.5 : μὲν ὡς οἷόν τε κάλλιστα τὰ τοιαῦτα ἔργα συστήσασθαι, οὕτω 49341 Resp.530.a.6 : συνεστάναι τῷ τοῦ οὐρανοῦ δημιουργῷ αὐτόν τε καὶ τὰ ἐν 49342 Resp.530.a.7 : αὐτῷ· τὴν δὲ νυκτὸς πρὸς ἡμέραν συμμετρίαν καὶ τούτων 49343 Resp.530.a.8 : πρὸς μῆνα καὶ μηνὸς πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων 49344 Resp.530.b.1 : πρός τε ταῦτα καὶ πρὸς ἄλληλα, οὐκ ἄτοπον, οἴει, ἡγήσεται 49345 Resp.530.b.2 : τὸν νομίζοντα γίγνεσθαί τε ταῦτα ἀεὶ ὡσαύτως καὶ οὐδαμῇ 49346 Resp.530.b.3 : οὐδὲν παραλλάττειν, σῶμά τε ἔχοντα καὶ ὁρώμενα, καὶ ζητεῖν 49347 Resp.530.b.4 : παντὶ τρόπῳ τὴν ἀλήθειαν αὐτῶν λαβεῖν; 49348 Resp.530.b.5 : Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ, ἔφη, σοῦ νῦν ἀκούοντι. 49349 Resp.530.b.6 : Προβλήμασιν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, χρώμενοι ὥσπερ γεωμετρίαν 49350 Resp.530.b.7 : οὕτω καὶ ἀστρονομίαν μέτιμεν, τὰ δ´ ἐν τῷ οὐρανῷ ἐάσομεν, 49351 Resp.530.b.8 : εἰ μέλλομεν ὄντως ἀστρονομίας μεταλαμβάνοντες χρήσιμον 49352 Resp.530.c.1 : τὸ φύσει φρόνιμον ἐν τῇ ψυχῇ ἐξ ἀχρήστου ποιήσειν. 49353 Resp.530.c.2 : Ἦ πολλαπλάσιον, ἔφη, τὸ ἔργον ἢ ὡς νῦν ἀστρονομεῖται 49354 Resp.530.c.3 : προστάττεις. 49355 Resp.530.c.4 : Οἶμαι δέ γε, εἶπον, καὶ τἆλλα κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον 49356 Resp.530.c.5 : προστάξειν ἡμᾶς, ἐάν τι ἡμῶν ὡς νομοθετῶν ὄφελος ᾖ. ἀλλὰ 49357 Resp.530.c.6 : γάρ τι ἔχεις ὑπομνῆσαι τῶν προσηκόντων μαθημάτων; 49358 Resp.530.c.7 : Οὐκ ἔχω, ἔφη, νῦν γ´ οὑτωσί. 49359 Resp.530.c.8 : Οὐ μὴν ἕν, ἀλλὰ πλείω, ἦν δ´ ἐγώ, εἴδη παρέχεται ἡ φορά, 49360 Resp.530.d.1 : ὡς ἐγᾦμαι. τὰ μὲν οὖν πάντα ἴσως ὅστις σοφὸς ἕξει εἰπεῖν· 49361 Resp.530.d.2 : ἃ δὲ καὶ ἡμῖν προφανῆ, δύο. 49362 Resp.530.d.3 : Ποῖα δή; 49363 Resp.530.d.4 : Πρὸς τούτῳ, ἦν δ´ ἐγώ, ἀντίστροφον αὐτοῦ. 49364 Resp.530.d.5 : Τὸ ποῖον; 49365 Resp.530.d.6 : Κινδυνεύει, ἔφην, ὡς πρὸς ἀστρονομίαν ὄμματα πέπηγεν, 49366 Resp.530.d.7 : ὣς πρὸς ἐναρμόνιον φορὰν ὦτα παγῆναι, καὶ αὗται ἀλλήλων 49367 Resp.530.d.8 : ἀδελφαί τινες αἱ ἐπιστῆμαι εἶναι, ὡς οἵ τε Πυθαγόρειοί 49368 Resp.530.d.9 : φασι καὶ ἡμεῖς, ὦ Γλαύκων, συγχωροῦμεν. ἢ πῶς ποι– 49369 Resp.530.d.10 : οῦμεν; 49370 Resp.530.d.11 : Οὕτως, ἔφη. 49371 Resp.530.e.1 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπειδὴ πολὺ τὸ ἔργον, ἐκείνων πευσό– 49372 Resp.530.e.2 : μεθα πῶς λέγουσι περὶ αὐτῶν καὶ εἴ τι ἄλλο πρὸς τούτοις· 49373 Resp.530.e.3 : ἡμεῖς δὲ παρὰ πάντα ταῦτα φυλάξομεν τὸ ἡμέτερον. 49374 Resp.530.e.4 : Ποῖον; 49375 Resp.530.e.5 : Μή ποτ´ αὐτῶν τι ἀτελὲς ἐπιχειρῶσιν ἡμῖν μανθάνειν οὓς 49376 Resp.530.e.6 : θρέψομεν, καὶ οὐκ ἐξῆκον ἐκεῖσε ἀεί, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν, 49377 Resp.530.e.7 : οἷον ἄρτι περὶ τῆς ἀστρονομίας ἐλέγομεν. ἢ οὐκ οἶσθ´ ὅτι 49378 Resp.531.a.1 : καὶ περὶ ἁρμονίας ἕτερον τοιοῦτον ποιοῦσι; τὰς γὰρ ἀκουο– 49379 Resp.531.a.2 : μένας αὖ συμφωνίας καὶ φθόγγους ἀλλήλοις ἀναμετροῦντες 49380 Resp.531.a.3 : ἀνήνυτα, ὥσπερ οἱ ἀστρονόμοι, πονοῦσιν. 49381 Resp.531.a.4 : Νὴ τοὺς θεούς, ἔφη, καὶ γελοίως γε, πυκνώματ´ ἄττα 49382 Resp.531.a.5 : ὀνομάζοντες καὶ παραβάλλοντες τὰ ὦτα, οἷον ἐκ γειτόνων 49383 Resp.531.a.6 : φωνὴν θηρευόμενοι, οἱ μέν φασιν ἔτι κατακούειν ἐν μέσῳ 49384 Resp.531.a.7 : τινὰ ἠχὴν καὶ σμικρότατον εἶναι τοῦτο διάστημα, ᾧ μετρητέον, 49385 Resp.531.a.8 : οἱ δὲ ἀμφισβητοῦντες ὡς ὅμοιον ἤδη φθεγγομένων, ἀμφότεροι 49386 Resp.531.b.1 : ὦτα τοῦ νοῦ προστησάμενοι. 49387 Resp.531.b.2 : Σὺ μέν, ἦν δ´ ἐγώ, τοὺς χρηστοὺς λέγεις τοὺς ταῖς χορδαῖς 49388 Resp.531.b.3 : πράγματα παρέχοντας καὶ βασανίζοντας, ἐπὶ τῶν κολλόπων 49389 Resp.531.b.4 : στρεβλοῦντας· ἵνα δὲ μὴ μακροτέρα ἡ εἰκὼν γίγνηται 49390 Resp.531.b.5 : πλήκτρῳ τε πληγῶν γιγνομένων καὶ κατηγορίας πέρι καὶ 49391 Resp.531.b.6 : ἐξαρνήσεως καὶ ἀλαζονείας χορδῶν, παύομαι τῆς εἰκόνος 49392 Resp.531.b.7 : καὶ οὔ φημι τούτους λέγειν, ἀλλ´ ἐκείνους οὓς ἔφαμεν νυνδὴ 49393 Resp.531.b.8 : περὶ ἁρμονίας ἐρήσεσθαι. ταὐτὸν γὰρ ποιοῦσι τοῖς ἐν τῇ 49394 Resp.531.c.1 : ἀστρονομίᾳ· τοὺς γὰρ ἐν ταύταις ταῖς συμφωνίαις ταῖς 49395 Resp.531.c.2 : ἀκουομέναις ἀριθμοὺς ζητοῦσιν, ἀλλ´ οὐκ εἰς προβλήματα 49396 Resp.531.c.3 : ἀνίασιν, ἐπισκοπεῖν τίνες σύμφωνοι ἀριθμοὶ καὶ τίνες οὔ, 49397 Resp.531.c.4 : καὶ διὰ τί ἑκάτεροι. 49398 Resp.531.c.5 : Δαιμόνιον γάρ, ἔφη, πρᾶγμα λέγεις. 49399 Resp.531.c.6 : Χρήσιμον μὲν οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς τὴν τοῦ καλοῦ τε καὶ 49400 Resp.531.c.7 : ἀγαθοῦ ζήτησιν, ἄλλως δὲ μεταδιωκόμενον ἄχρηστον. 49401 Resp.531.c.8 : Εἰκός γ´, ἔφη. 49402 Resp.531.c.9 : Οἶμαι δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἡ τούτων πάντων ὧν διεληλύ– 49403 Resp.531.d.1 : θαμεν μέθοδος ἐὰν μὲν ἐπὶ τὴν ἀλλήλων κοινωνίαν ἀφίκηται 49404 Resp.531.d.2 : καὶ συγγένειαν, καὶ συλλογισθῇ ταῦτα ᾗ ἐστὶν ἀλλήλοις 49405 Resp.531.d.3 : οἰκεῖα, φέρειν τι αὐτῶν εἰς ἃ βουλόμεθα τὴν πραγματείαν 49406 Resp.531.d.4 : καὶ οὐκ ἀνόνητα πονεῖσθαι, εἰ δὲ μή, ἀνόνητα. 49407 Resp.531.d.5 : Καὶ ἐγώ, ἔφη, οὕτω μαντεύομαι. ἀλλὰ πάμπολυ ἔργον 49408 Resp.531.d.6 : λέγεις, ὦ Σώκρατες. 49409 Resp.531.d.7 : Τοῦ προοιμίου, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ τίνος λέγεις; ἢ οὐκ ἴσμεν ὅτι 49410 Resp.531.d.8 : πάντα ταῦτα προοίμιά ἐστιν αὐτοῦ τοῦ νόμου ὃν δεῖ μαθεῖν; 49411 Resp.531.d.9 : οὐ γάρ που δοκοῦσί γέ σοι οἱ ταῦτα δεινοὶ διαλεκτικοὶ 49412 Resp.531.e.1 : εἶναι. 49413 Resp.531.e.2 : Οὐ μὰ τὸν Δί´, ἔφη, εἰ μὴ μάλα γέ τινες ὀλίγοι ὧν ἐγὼ 49414 Resp.531.e.3 : ἐντετύχηκα. 49415 Resp.531.e.4 : Ἀλλὰ δή, εἶπον, μὴ δυνατοὶ οἵτινες δοῦναί τε καὶ ἀποδέ– 49416 Resp.531.e.5 : ξασθαι λόγον εἴσεσθαί ποτέ τι ὧν φαμεν δεῖν εἰδέναι; 49417 Resp.531.e.6 : Οὐδ´ αὖ, ἔφη, τοῦτό γε. 49418 Resp.532.a.1 : Οὐκοῦν, εἶπον, ὦ Γλαύκων, οὗτος ἤδη αὐτός ἐστιν ὁ νόμος 49419 Resp.532.a.2 : ὃν τὸ διαλέγεσθαι περαίνει; ὃν καὶ ὄντα νοητὸν μιμοῖτ´ ἂν 49420 Resp.532.a.3 : ἡ τῆς ὄψεως δύναμις, ἣν ἐλέγομεν πρὸς αὐτὰ ἤδη τὰ ζῷα 49421 Resp.532.a.4 : ἐπιχειρεῖν ἀποβλέπειν καὶ πρὸς αὐτὰ 〈τὰ〉 ἄστρα τε καὶ 49422 Resp.532.a.5 : τελευταῖον δὴ πρὸς αὐτὸν τὸν ἥλιον. οὕτω καὶ ὅταν τις τῷ 49423 Resp.532.a.6 : διαλέγεσθαι ἐπιχειρῇ ἄνευ πασῶν τῶν αἰσθήσεων διὰ τοῦ 49424 Resp.532.a.7 : λόγου ἐπ´ αὐτὸ ὃ ἔστιν ἕκαστον ὁρμᾶν, καὶ μὴ ἀποστῇ πρὶν 49425 Resp.532.b.1 : ἂν αὐτὸ ὃ ἔστιν ἀγαθὸν αὐτῇ νοήσει λάβῃ, ἐπ´ αὐτῷ γίγνεται 49426 Resp.532.b.2 : τῷ τοῦ νοητοῦ τέλει, ὥσπερ ἐκεῖνος τότε ἐπὶ τῷ τοῦ ὁρατοῦ. 49427 Resp.532.b.3 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 49428 Resp.532.b.4 : Τί οὖν; οὐ διαλεκτικὴν ταύτην τὴν πορείαν καλεῖς; 49429 Resp.532.b.5 : Τί μήν; 49430 Resp.532.b.6 : Ἡ δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, λύσις τε ἀπὸ τῶν δεσμῶν καὶ 49431 Resp.532.b.7 : μεταστροφὴ ἀπὸ τῶν σκιῶν ἐπὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὸ φῶς καὶ ἐκ 49432 Resp.532.b.8 : τοῦ καταγείου εἰς τὸν ἥλιον ἐπάνοδος, καὶ ἐκεῖ πρὸς μὲν 49433 Resp.532.b.9 : τὰ ζῷά τε καὶ φυτὰ καὶ τὸ τοῦ ἡλίου φῶς ἔτι ἀδυναμία 49434 Resp.532.c.1 : βλέπειν, πρὸς δὲ τὰ ἐν ὕδασι φαντάσματα θεῖα καὶ σκιὰς 49435 Resp.532.c.2 : τῶν ὄντων, ἀλλ´ οὐκ εἰδώλων σκιὰς δι´ ἑτέρου τοιούτου φωτὸς 49436 Resp.532.c.3 : ὡς πρὸς ἥλιον κρίνειν ἀποσκιαζομένας—πᾶσα αὕτη ἡ πρα– 49437 Resp.532.c.4 : γματεία τῶν τεχνῶν ἃς διήλθομεν ταύτην ἔχει τὴν δύναμιν 49438 Resp.532.c.5 : καὶ ἐπαναγωγὴν τοῦ βελτίστου ἐν ψυχῇ πρὸς τὴν τοῦ 49439 Resp.532.c.6 : ἀρίστου ἐν τοῖς οὖσι θέαν, ὥσπερ τότε τοῦ σαφεστάτου ἐν 49440 Resp.532.c.7 : σώματι πρὸς τὴν τοῦ φανοτάτου ἐν τῷ σωματοειδεῖ τε καὶ 49441 Resp.532.d.1 : ὁρατῷ τόπῳ. 49442 Resp.532.d.2 : Ἐγὼ μέν, ἔφη, ἀποδέχομαι οὕτω. καίτοι παντάπασί γέ 49443 Resp.532.d.3 : μοι δοκεῖ χαλεπὰ μὲν ἀποδέχεσθαι εἶναι, ἄλλον δ´ αὖ τρόπον 49444 Resp.532.d.4 : χαλεπὰ μὴ ἀποδέχεσθαι. ὅμως δέ—οὐ γὰρ ἐν τῷ νῦν 49445 Resp.532.d.5 : παρόντι μόνον ἀκουστέα, ἀλλὰ καὶ αὖθις πολλάκις ἐπανιτέον 49446 Resp.532.d.6 : —ταῦτα θέντες ἔχειν ὡς νῦν λέγεται, ἐπ´ αὐτὸν δὴ τὸν νόμον 49447 Resp.532.d.7 : ἴωμεν, καὶ διέλθωμεν οὕτως ὥσπερ τὸ προοίμιον διήλθομεν. 49448 Resp.532.d.8 : λέγε οὖν τίς ὁ τρόπος τῆς τοῦ διαλέγεσθαι δυνάμεως, καὶ 49449 Resp.532.e.1 : κατὰ ποῖα δὴ εἴδη διέστηκεν, καὶ τίνες αὖ ὁδοί· αὗται γὰρ ἂν 49450 Resp.532.e.2 : ἤδη, ὡς ἔοικεν, αἱ πρὸς αὐτὸ ἄγουσαι εἶεν, οἷ ἀφικομένῳ 49451 Resp.532.e.3 : ὥσπερ ὁδοῦ ἀνάπαυλα ἂν εἴη καὶ τέλος τῆς πορείας. 49452 Resp.533.a.1 : Οὐκέτ´, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Γλαύκων, οἷός τ´ ἔσῃ ἀκολου– 49453 Resp.533.a.2 : θεῖν—ἐπεὶ τό γ´ ἐμὸν οὐδὲν ἂν προθυμίας ἀπολίποι—οὐδ´ 49454 Resp.533.a.3 : εἰκόνα ἂν ἔτι οὗ λέγομεν ἴδοις, ἀλλ´ αὐτὸ τὸ ἀληθές, ὅ γε 49455 Resp.533.a.4 : δή μοι φαίνεται—εἰ δ´ ὄντως ἢ μή, οὐκέτ´ ἄξιον τοῦτο διισχυ– 49456 Resp.533.a.5 : ρίζεσθαι· ἀλλ´ ὅτι μὲν δὴ τοιοῦτόν τι ἰδεῖν, ἰσχυριστέον. 49457 Resp.533.a.6 : ἦ γάρ; 49458 Resp.533.a.7 : Τί μήν; 49459 Resp.533.a.8 : Οὐκοῦν καὶ ὅτι ἡ τοῦ διαλέγεσθαι δύναμις μόνη ἂν 49460 Resp.533.a.9 : φήνειεν ἐμπείρῳ ὄντι ὧν νυνδὴ διήλθομεν, ἄλλῃ δὲ οὐδαμῇ 49461 Resp.533.a.10 : δυνατόν; 49462 Resp.533.a.11 : Καὶ τοῦτ´, ἔφη, ἄξιον διισχυρίζεσθαι. 49463 Resp.533.b.1 : Τόδε γοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδεὶς ἡμῖν ἀμφισβητήσει λέγουσιν, 49464 Resp.533.b.2 : ὡς αὐτοῦ γε ἑκάστου πέρι ὃ ἔστιν ἕκαστον ἄλλη τις ἐπι– 49465 Resp.533.b.3 : χειρεῖ μέθοδος ὁδῷ περὶ παντὸς λαμβάνειν. ἀλλ´ αἱ μὲν 49466 Resp.533.b.4 : ἄλλαι πᾶσαι τέχναι ἢ πρὸς δόξας ἀνθρώπων καὶ ἐπιθυμίας 49467 Resp.533.b.5 : εἰσὶν ἢ πρὸς γενέσεις τε καὶ συνθέσεις, ἢ πρὸς θεραπείαν τῶν 49468 Resp.533.b.6 : φυομένων τε καὶ συντιθεμένων ἅπασαι τετράφαται· αἱ δὲ 49469 Resp.533.b.7 : λοιπαί, ἃς τοῦ ὄντος τι ἔφαμεν ἐπιλαμβάνεσθαι, γεωμετρίας 49470 Resp.533.b.8 : τε καὶ τὰς ταύτῃ ἑπομένας, ὁρῶμεν ὡς ὀνειρώττουσι μὲν 49471 Resp.533.c.1 : περὶ τὸ ὄν, ὕπαρ δὲ ἀδύνατον αὐταῖς ἰδεῖν, ἕως ἂν ὑποθέσεσι 49472 Resp.533.c.2 : χρώμεναι ταύτας ἀκινήτους ἐῶσι, μὴ δυνάμεναι λόγον διδόναι 49473 Resp.533.c.3 : αὐτῶν. ᾧ γὰρ ἀρχὴ μὲν ὃ μὴ οἶδε, τελευτὴ δὲ καὶ τὰ 49474 Resp.533.c.4 : μεταξὺ ἐξ οὗ μὴ οἶδεν συμπέπλεκται, τίς μηχανὴ τὴν τοιαύτην 49475 Resp.533.c.5 : ὁμολογίαν ποτὲ ἐπιστήμην γενέσθαι; 49476 Resp.533.c.6 : Οὐδεμία, ἦ δ´ ὅς. 49477 Resp.533.c.7 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ διαλεκτικὴ μέθοδος μόνη ταύτῃ 49478 Resp.533.c.8 : πορεύεται, τὰς ὑποθέσεις ἀναιροῦσα, ἐπ´ αὐτὴν τὴν ἀρχὴν 49479 Resp.533.d.1 : ἵνα βεβαιώσηται, καὶ τῷ ὄντι ἐν βορβόρῳ βαρβαρικῷ τινι 49480 Resp.533.d.2 : τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα κατορωρυγμένον ἠρέμα ἕλκει καὶ ἀνάγει 49481 Resp.533.d.3 : ἄνω, συνερίθοις καὶ συμπεριαγωγοῖς χρωμένη αἷς διήλθομεν 49482 Resp.533.d.4 : τέχναις· ἃς ἐπιστήμας μὲν πολλάκις προσείπομεν διὰ τὸ 49483 Resp.533.d.5 : ἔθος, δέονται δὲ ὀνόματος ἄλλου, ἐναργεστέρου μὲν ἢ δόξης, 49484 Resp.533.d.6 : ἀμυδροτέρου δὲ ἢ ἐπιστήμης—διάνοιαν δὲ αὐτὴν ἔν γε τῷ 49485 Resp.533.d.7 : πρόσθεν που ὡρισάμεθα—ἔστι δ´, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐ περὶ 49486 Resp.533.e.1 : ὀνόματος ἀμφισβήτησις, οἷς τοσούτων πέρι σκέψις ὅσων 49487 Resp.533.e.2 : ἡμῖν πρόκειται. 49488 Resp.533.e.3 : Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη. 49489 Resp.533.e.4 : Ἀλλ´ ὃ ἂν μόνον δηλοῖ πως τὴν ἕξιν σαφηνείᾳ λέγειν ἐν 49490 Resp.533.e.5 : ψυχῇ 〈ἀρκέσει; 49491 Resp.533.e.6 : Ναί.〉 49492 Resp.533.e.7 : Ἀρκέσει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ τὸ πρότερον, τὴν μὲν 49493 Resp.533.e.8 : πρώτην μοῖραν ἐπιστήμην καλεῖν, δευτέραν δὲ διάνοιαν, τρί– 49494 Resp.534.a.1 : την δὲ πίστιν καὶ εἰκασίαν τετάρτην· καὶ συναμφότερα μὲν 49495 Resp.534.a.2 : ταῦτα δόξαν, συναμφότερα δ´ ἐκεῖνα νόησιν· καὶ δόξαν μὲν 49496 Resp.534.a.3 : περὶ γένεσιν, νόησιν δὲ περὶ οὐσίαν· καὶ ὅτι οὐσία πρὸς 49497 Resp.534.a.4 : γένεσιν, νόησιν πρὸς δόξαν, καὶ ὅτι νόησις πρὸς δόξαν, ἐπι– 49498 Resp.534.a.5 : στήμην πρὸς πίστιν καὶ διάνοιαν πρὸς εἰκασίαν· τὴν δ´ ἐφ´ 49499 Resp.534.a.6 : οἷς ταῦτα ἀναλογίαν καὶ διαίρεσιν διχῇ ἑκατέρου, δοξαστοῦ 49500 Resp.534.a.7 : τε καὶ νοητοῦ, ἐῶμεν, ὦ Γλαύκων, ἵνα μὴ ἡμᾶς πολλαπλασίων 49501 Resp.534.a.8 : λόγων ἐμπλήσῃ ἢ ὅσων οἱ παρεληλυθότες. 49502 Resp.534.b.1 : Ἀλλὰ μὴν ἔμοιγ´, ἔφη, τά γε ἄλλα, καθ´ ὅσον δύναμαι 49503 Resp.534.b.2 : ἕπεσθαι, συνδοκεῖ. 49504 Resp.534.b.3 : Ἦ καὶ διαλεκτικὸν καλεῖς τὸν λόγον ἑκάστου λαμβάνοντα 49505 Resp.534.b.4 : τῆς οὐσίας; καὶ τὸν μὴ ἔχοντα, καθ´ ὅσον ἂν μὴ ἔχῃ λόγον 49506 Resp.534.b.5 : αὑτῷ τε καὶ ἄλλῳ διδόναι, κατὰ τοσοῦτον νοῦν περὶ τούτου 49507 Resp.534.b.6 : οὐ φήσεις ἔχειν; 49508 Resp.534.b.7 : Πῶς γὰρ ἄν, ἦ δ´ ὅς, φαίην; 49509 Resp.534.b.8 : Οὐκοῦν καὶ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ ὡσαύτως· ὃς ἂν μὴ ἔχῃ 49510 Resp.534.b.9 : διορίσασθαι τῷ λόγῳ ἀπὸ τῶν ἄλλων πάντων ἀφελὼν τὴν 49511 Resp.534.c.1 : τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέαν, καὶ ὥσπερ ἐν μάχῃ διὰ πάντων ἐλέγχων 49512 Resp.534.c.2 : διεξιών, μὴ κατὰ δόξαν ἀλλὰ κατ´ οὐσίαν προθυμούμενος 49513 Resp.534.c.3 : ἐλέγχειν, ἐν πᾶσι τούτοις ἀπτῶτι τῷ λόγῳ διαπορεύηται, 49514 Resp.534.c.4 : οὔτε αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν φήσεις εἰδέναι τὸν οὕτως ἔχοντα οὔτε 49515 Resp.534.c.5 : ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν, ἀλλ´ εἴ πῃ εἰδώλου τινὸς ἐφάπτεται, 49516 Resp.534.c.6 : δόξῃ, οὐκ ἐπιστήμῃ ἐφάπτεσθαι, καὶ τὸν νῦν βίον ὀνειρο– 49517 Resp.534.c.7 : πολοῦντα καὶ ὑπνώττοντα, πρὶν ἐνθάδ´ ἐξεγρέσθαι, εἰς Ἅιδου 49518 Resp.534.d.1 : πρότερον ἀφικόμενον τελέως ἐπικαταδαρθεῖν; 49519 Resp.534.d.2 : Νὴ τὸν Δία, ἦ δ´ ὅς, σφόδρα γε πάντα ταῦτα φήσω. 49520 Resp.534.d.3 : Ἀλλὰ μὴν τούς γε σαυτοῦ παῖδας, οὓς τῷ λόγῳ τρέφεις 49521 Resp.534.d.4 : τε καὶ παιδεύεις, εἴ ποτε ἔργῳ τρέφοις, οὐκ ἂν ἐάσαις, ὡς 49522 Resp.534.d.5 : ἐγᾦμαι, ἀλόγους ὄντας ὥσπερ γραμμάς, ἄρχοντας ἐν τῇ 49523 Resp.534.d.6 : πόλει κυρίους τῶν μεγίστων εἶναι. 49524 Resp.534.d.7 : Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη. 49525 Resp.534.d.8 : Νομοθετήσεις δὴ αὐτοῖς ταύτης μάλιστα τῆς παιδείας 49526 Resp.534.d.9 : ἀντιλαμβάνεσθαι, ἐξ ἧς ἐρωτᾶν τε καὶ ἀποκρίνεσθαι ἐπι– 49527 Resp.534.d.10 : στημονέστατα οἷοί τ´ ἔσονται; 49528 Resp.534.e.1 : Νομοθετήσω, ἔφη, μετά γε σοῦ. 49529 Resp.534.e.2 : Ἆρ´ οὖν δοκεῖ σοι, ἔφην ἐγώ, ὥσπερ θριγκὸς τοῖς μαθή– 49530 Resp.534.e.3 : μασιν ἡ διαλεκτικὴ ἡμῖν ἐπάνω κεῖσθαι, καὶ οὐκέτ´ ἄλλο 49531 Resp.534.e.4 : τούτου μάθημα ἀνωτέρω ὀρθῶς ἂν ἐπιτίθεσθαι, ἀλλ´ ἔχειν 49532 Resp.535.a.1 : ἤδη τέλος τὰ τῶν μαθημάτων; 49533 Resp.535.a.2 : Ἔμοιγ´, ἔφη. 49534 Resp.535.a.3 : Διανομὴ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ λοιπόν σοι, τίσιν ταῦτα τὰ 49535 Resp.535.a.4 : μαθήματα δώσομεν καὶ τίνα τρόπον. 49536 Resp.535.a.5 : Δῆλον, ἔφη. 49537 Resp.535.a.6 : Μέμνησαι οὖν τὴν προτέραν ἐκλογὴν τῶν ἀρχόντων, οἵους 49538 Resp.535.a.7 : ἐξελέξαμεν; 49539 Resp.535.a.8 : Πῶς γάρ, ἦ δ´ ὅς, οὔ; 49540 Resp.535.a.9 : Τὰ μὲν ἄλλα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐκείνας τὰς φύσεις οἴου 49541 Resp.535.a.10 : δεῖν ἐκλεκτέας εἶναι· τούς τε γὰρ βεβαιοτάτους καὶ τοὺς 49542 Resp.535.a.11 : ἀνδρειοτάτους προαιρετέον, καὶ κατὰ δύναμιν τοὺς εὐειδεστά– 49543 Resp.535.b.1 : τους· πρὸς δὲ τούτοις ζητητέον μὴ μόνον γενναίους τε καὶ 49544 Resp.535.b.2 : βλοσυροὺς τὰ ἤθη, ἀλλὰ καὶ ἃ τῇδε τῇ παιδείᾳ τῆς φύσεως 49545 Resp.535.b.3 : πρόσφορα ἑκτέον αὐτοῖς. 49546 Resp.535.b.4 : Ποῖα δὴ διαστέλλῃ; 49547 Resp.535.b.5 : Δριμύτητα, ὦ μακάριε, ἔφην, δεῖ αὐτοῖς πρὸς τὰ μαθή– 49548 Resp.535.b.6 : ματα ὑπάρχειν, καὶ μὴ χαλεπῶς μανθάνειν. πολὺ γάρ τοι 49549 Resp.535.b.7 : μᾶλλον ἀποδειλιῶσι ψυχαὶ ἐν ἰσχυροῖς μαθήμασιν ἢ ἐν 49550 Resp.535.b.8 : γυμνασίοις· οἰκειότερος γὰρ αὐταῖς ὁ πόνος, ἴδιος ἀλλ´ οὐ 49551 Resp.535.b.9 : κοινὸς ὢν μετὰ τοῦ σώματος. 49552 Resp.535.b.10 : Ἀληθῆ, ἔφη. 49553 Resp.535.c.1 : Καὶ μνήμονα δὴ καὶ ἄρρατον καὶ πάντῃ φιλόπονον ζητη– 49554 Resp.535.c.2 : τέον. ἢ τίνι τρόπῳ οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ 49555 Resp.535.c.3 : διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν; 49556 Resp.535.c.4 : Οὐδένα, ἦ δ´ ὅς, ἐὰν μὴ παντάπασί γ´ ᾖ εὐφυής. 49557 Resp.535.c.5 : Τὸ γοῦν νῦν ἁμάρτημα, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἡ ἀτιμία φιλοσο– 49558 Resp.535.c.6 : φίᾳ διὰ ταῦτα προσπέπτωκεν, ὃ καὶ πρότερον εἴπομεν, ὅτι 49559 Resp.535.c.7 : οὐ κατ´ ἀξίαν αὐτῆς ἅπτονται· οὐ γὰρ νόθους ἔδει ἅπτεσθαι, 49560 Resp.535.c.8 : ἀλλὰ γνησίους. 49561 Resp.535.c.9 : Πῶς; ἔφη. 49562 Resp.535.d.1 : Πρῶτον μέν, εἶπον, φιλοπονίᾳ οὐ χωλὸν δεῖ εἶναι τὸν 49563 Resp.535.d.2 : ἁψόμενον, τὰ μὲν ἡμίσεα φιλόπονον ὄντα, τὰ δ´ ἡμίσεα 49564 Resp.535.d.3 : ἄπονον. ἔστι δὲ τοῦτο, ὅταν τις φιλογυμναστὴς μὲν καὶ 49565 Resp.535.d.4 : φιλόθηρος ᾖ καὶ πάντα τὰ διὰ τοῦ σώματος φιλοπονῇ, φιλο– 49566 Resp.535.d.5 : μαθὴς δὲ μή, μηδὲ φιλήκοος μηδὲ ζητητικός, ἀλλ´ ἐν πᾶσι 49567 Resp.535.d.6 : τούτοις μισοπονῇ· χωλὸς δὲ καὶ ὁ τἀναντία τούτου μεταβε– 49568 Resp.535.d.7 : βληκὼς τὴν φιλοπονίαν. 49569 Resp.535.d.8 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 49570 Resp.535.d.9 : Οὐκοῦν καὶ πρὸς ἀλήθειαν, ἦν δ´ ἐγώ, ταὐτὸν τοῦτο ἀνά– 49571 Resp.535.e.1 : πηρον ψυχὴν θήσομεν, ἣ ἂν τὸ μὲν ἑκούσιον ψεῦδος μισῇ 49572 Resp.535.e.2 : καὶ χαλεπῶς φέρῃ αὐτή τε καὶ ἑτέρων ψευδομένων ὑπεραγα– 49573 Resp.535.e.3 : νακτῇ, τὸ δ´ ἀκούσιον εὐκόλως προσδέχηται καὶ ἀμαθαίνουσά 49574 Resp.535.e.4 : που ἁλισκομένη μὴ ἀγανακτῇ, ἀλλ´ εὐχερῶς ὥσπερ θηρίον 49575 Resp.535.e.5 : ὕειον ἐν ἀμαθίᾳ μολύνηται; 49576 Resp.536.a.1 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 49577 Resp.536.a.2 : Καὶ πρὸς σωφροσύνην, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἀνδρείαν καὶ 49578 Resp.536.a.3 : μεγαλοπρέπειαν καὶ πάντα τὰ τῆς ἀρετῆς μέρη οὐχ ἥκιστα 49579 Resp.536.a.4 : δεῖ φυλάττειν τὸν νόθον τε καὶ τὸν γνήσιον. ὅταν γάρ τις 49580 Resp.536.a.5 : μὴ ἐπίστηται πάντῃ τὰ τοιαῦτα σκοπεῖν καὶ ἰδιώτης καὶ 49581 Resp.536.a.6 : πόλις, λανθάνουσι χωλοῖς τε καὶ νόθοις χρώμενοι πρὸς ὅτι 49582 Resp.536.a.7 : ἂν τύχωσι τούτων, οἱ μὲν φίλοις, οἱ δὲ ἄρχουσι. 49583 Resp.536.a.8 : Καὶ μάλα, ἔφη, οὕτως ἔχει. 49584 Resp.536.a.9 : Ἡμῖν δή, ἦν δ´ ἐγώ, πάντα τὰ τοιαῦτα διευλαβητέον· 49585 Resp.536.b.1 : ὡς ἐὰν μὲν ἀρτιμελεῖς τε καὶ ἀρτίφρονας ἐπὶ τοσαύτην 49586 Resp.536.b.2 : μάθησιν καὶ τοσαύτην ἄσκησιν κομίσαντες παιδεύωμεν, ἥ τε 49587 Resp.536.b.3 : δίκη ἡμῖν οὐ μέμψεται αὐτή, τήν τε πόλιν καὶ πολιτείαν 49588 Resp.536.b.4 : σώσομεν, ἀλλοίους δὲ ἄγοντες ἐπὶ ταῦτα τἀναντία πάντα 49589 Resp.536.b.5 : καὶ πράξομεν καὶ φιλοσοφίας ἔτι πλείω γέλωτα καταντλή– 49590 Resp.536.b.6 : σομεν. 49591 Resp.536.b.7 : Αἰσχρὸν μεντἂν εἴη, ἦ δ´ ὅς. 49592 Resp.536.b.8 : Πάνυ μὲν οὖν, εἶπον· γελοῖον δ´ ἔγωγε καὶ ἐν τῷ παρόντι 49593 Resp.536.b.9 : 〈τι〉 ἔοικα παθεῖν. 49594 Resp.536.b.10 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 49595 Resp.536.c.1 : Ἐπελαθόμην, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἐπαίζομεν, καὶ μᾶλλον 49596 Resp.536.c.2 : ἐντεινάμενος εἶπον. λέγων γὰρ ἅμα ἔβλεψα πρὸς φιλοσο– 49597 Resp.536.c.3 : φίαν, καὶ ἰδὼν προπεπηλακισμένην ἀναξίως ἀγανακτήσας 49598 Resp.536.c.4 : μοι δοκῶ καὶ ὥσπερ θυμωθεὶς τοῖς αἰτίοις σπουδαιότερον 49599 Resp.536.c.5 : εἰπεῖν ἃ εἶπον. 49600 Resp.536.c.6 : Οὐ μὰ τὸν Δί´, ἔφη, οὔκουν ὥς γ´ ἐμοὶ ἀκροατῇ. 49601 Resp.536.c.7 : Ἀλλ´ ὡς ἐμοί, ἦν δ´ ἐγώ, ῥήτορι. τόδε δὲ μὴ ἐπιλαν– 49602 Resp.536.c.8 : θανώμεθα, ὅτι ἐν μὲν τῇ προτέρᾳ ἐκλογῇ πρεσβύτας ἐξελέ– 49603 Resp.536.d.1 : γομεν, ἐν δὲ ταύτῃ οὐκ ἐγχωρήσει· Σόλωνι γὰρ οὐ πειστέον 49604 Resp.536.d.2 : ὡς γηράσκων τις πολλὰ δυνατὸς μανθάνειν, ἀλλ´ ἧττον ἢ 49605 Resp.536.d.3 : τρέχειν, νέων δὲ πάντες οἱ μεγάλοι καὶ οἱ πολλοὶ πόνοι. 49606 Resp.536.d.4 : Ἀνάγκη, ἔφη. 49607 Resp.536.d.5 : Τὰ μὲν τοίνυν λογισμῶν τε καὶ γεωμετριῶν καὶ πάσης 49608 Resp.536.d.6 : τῆς προπαιδείας, ἣν τῆς διαλεκτικῆς δεῖ προπαιδευθῆναι, 49609 Resp.536.d.7 : παισὶν οὖσι χρὴ προβάλλειν, οὐχ ὡς ἐπάναγκες μαθεῖν τὸ 49610 Resp.536.d.8 : σχῆμα τῆς διδαχῆς ποιουμένους. 49611 Resp.536.d.9 : Τί δή; 49612 Resp.536.e.1 : Ὅτι, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδὲν μάθημα μετὰ δουλείας τὸν ἐλεύ– 49613 Resp.536.e.2 : θερον χρὴ μανθάνειν. οἱ μὲν γὰρ τοῦ σώματος πόνοι βίᾳ 49614 Resp.536.e.3 : πονούμενοι χεῖρον οὐδὲν τὸ σῶμα ἀπεργάζονται, ψυχῇ δὲ 49615 Resp.536.e.4 : βίαιον οὐδὲν ἔμμονον μάθημα. 49616 Resp.536.e.5 : Ἀληθῆ, ἔφη. 49617 Resp.536.e.6 : Μὴ τοίνυν βίᾳ, εἶπον, ὦ ἄριστε, τοὺς παῖδας ἐν τοῖς 49618 Resp.537.a.1 : μαθήμασιν ἀλλὰ παίζοντας τρέφε, ἵνα καὶ μᾶλλον οἷός τ´ 49619 Resp.537.a.2 : ᾖς καθορᾶν ἐφ´ ὃ ἕκαστος πέφυκεν. 49620 Resp.537.a.3 : Ἔχει ὃ λέγεις, ἔφη, λόγον. 49621 Resp.537.a.4 : Οὐκοῦν μνημονεύεις, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι καὶ εἰς τὸν πόλεμον 49622 Resp.537.a.5 : ἔφαμεν τοὺς παῖδας εἶναι ἀκτέον ἐπὶ τῶν ἵππων θεωρούς, καὶ 49623 Resp.537.a.6 : ἐάν που ἀσφαλὲς ᾖ, προσακτέον ἐγγὺς καὶ γευστέον αἵματος, 49624 Resp.537.a.7 : ὥσπερ τοὺς σκύλακας; 49625 Resp.537.a.8 : Μέμνημαι, ἔφη. 49626 Resp.537.a.9 : Ἐν πᾶσι δὴ τούτοις, ἦν δ´ ἐγώ, τοῖς τε πόνοις καὶ μαθή– 49627 Resp.537.a.10 : μασι καὶ φόβοις ὃς ἂν ἐντρεχέστατος ἀεὶ φαίνηται, εἰς 49628 Resp.537.a.11 : ἀριθμόν τινα ἐγκριτέον. 49629 Resp.537.b.1 : Ἐν τίνι, ἔφη, ἡλικίᾳ; 49630 Resp.537.b.2 : Ἡνίκα, ἦν δ´ ἐγώ, τῶν ἀναγκαίων γυμνασίων μεθίενται· 49631 Resp.537.b.3 : οὗτος γὰρ ὁ χρόνος, ἐάντε δύο ἐάντε τρία ἔτη γίγνηται, 49632 Resp.537.b.4 : ἀδύνατός τι ἄλλο πρᾶξαι· κόποι γὰρ καὶ ὕπνοι μαθήμασι 49633 Resp.537.b.5 : πολέμιοι. καὶ ἅμα μία καὶ αὕτη τῶν βασάνων οὐκ ἐλαχίστη, 49634 Resp.537.b.6 : τίς ἕκαστος ἐν τοῖς γυμνασίοις φανεῖται. 49635 Resp.537.b.7 : Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη. 49636 Resp.537.b.8 : Μετὰ δὴ τοῦτον τὸν χρόνον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐκ τῶν εἰκοσι– 49637 Resp.537.b.9 : ετῶν οἱ προκριθέντες τιμάς τε μείζους τῶν ἄλλων οἴσονται, 49638 Resp.537.c.1 : τά τε χύδην μαθήματα παισὶν ἐν τῇ παιδείᾳ γενόμενα τούτοις 49639 Resp.537.c.2 : συνακτέον εἰς σύνοψιν οἰκειότητός τε ἀλλήλων τῶν μαθη– 49640 Resp.537.c.3 : μάτων καὶ τῆς τοῦ ὄντος φύσεως. 49641 Resp.537.c.4 : Μόνη γοῦν, εἶπεν, ἡ τοιαύτη μάθησις βέβαιος, ἐν οἷς ἂν 49642 Resp.537.c.5 : ἐγγένηται. 49643 Resp.537.c.6 : Καὶ μεγίστη γε, ἦν δ´ ἐγώ, πεῖρα διαλεκτικῆς φύσεως 49644 Resp.537.c.7 : καὶ μή· ὁ μὲν γὰρ συνοπτικὸς διαλεκτικός, ὁ δὲ μὴ οὔ. 49645 Resp.537.c.8 : Συνοίομαι, ἦ δ´ ὅς. 49646 Resp.537.c.9 : Ταῦτα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, δεήσει σε ἐπισκοποῦντα οἳ ἂν 49647 Resp.537.d.1 : μάλιστα τοιοῦτοι ἐν αὐτοῖς ὦσι καὶ μόνιμοι μὲν ἐν μαθή– 49648 Resp.537.d.2 : μασι, μόνιμοι δ´ ἐν πολέμῳ καὶ τοῖς ἄλλοις νομίμοις, τούτους 49649 Resp.537.d.3 : αὖ, ἐπειδὰν τὰ τριάκοντα ἔτη ἐκβαίνωσιν, ἐκ τῶν προκρίτων 49650 Resp.537.d.4 : προκρινάμενον εἰς μείζους τε τιμὰς καθιστάναι καὶ σκοπεῖν, 49651 Resp.537.d.5 : τῇ τοῦ διαλέγεσθαι δυνάμει βασανίζοντα τίς ὀμμάτων καὶ 49652 Resp.537.d.6 : τῆς ἄλλης αἰσθήσεως δυνατὸς μεθιέμενος ἐπ´ αὐτὸ τὸ ὂν μετ´ 49653 Resp.537.d.7 : ἀληθείας ἰέναι. καὶ ἐνταῦθα δὴ πολλῆς φυλακῆς ἔργον, ὦ 49654 Resp.537.d.8 : ἑταῖρε. 49655 Resp.537.d.9 : Τί μάλιστα; ἦ δ´ ὅς. 49656 Resp.537.e.1 : Οὐκ ἐννοεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ νῦν περὶ τὸ διαλέγεσθαι 49657 Resp.537.e.2 : κακὸν γιγνόμενον ὅσον γίγνεται; 49658 Resp.537.e.3 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 49659 Resp.537.e.4 : Παρανομίας που, ἔφην ἐγώ, ἐμπίμπλανται. 49660 Resp.537.e.5 : Καὶ μάλα, ἔφη. 49661 Resp.537.e.6 : Θαυμαστὸν οὖν τι οἴει, εἶπον, πάσχειν αὐτούς, καὶ οὐ 49662 Resp.537.e.7 : συγγιγνώσκεις; 49663 Resp.537.e.8 : Πῇ μάλιστα; ἔφη. 49664 Resp.537.e.9 : Οἷον, ἦν δ´ ἐγώ, εἴ τις ὑποβολιμαῖος τραφείη ἐν πολλοῖς 49665 Resp.538.a.1 : μὲν χρήμασι, πολλῷ δὲ καὶ μεγάλῳ γένει καὶ κόλαξι πολ– 49666 Resp.538.a.2 : λοῖς, ἀνὴρ δὲ γενόμενος αἴσθοιτο ὅτι οὐ τούτων ἐστὶ τῶν 49667 Resp.538.a.3 : φασκόντων γονέων, τοὺς δὲ τῷ ὄντι γεννήσαντας μὴ εὕροι, 49668 Resp.538.a.4 : τοῦτον ἔχεις μαντεύσασθαι πῶς ἂν διατεθείη πρός τε τοὺς 49669 Resp.538.a.5 : κόλακας καὶ πρὸς τοὺς ὑποβαλομένους ἐν ἐκείνῳ τε τῷ 49670 Resp.538.a.6 : χρόνῳ ᾧ οὐκ ᾔδει τὰ περὶ τῆς ὑποβολῆς, καὶ ἐν ᾧ αὖ ᾔδει; 49671 Resp.538.a.7 : ἢ βούλει ἐμοῦ μαντευομένου ἀκοῦσαι; 49672 Resp.538.a.8 : Βούλομαι, ἔφη. 49673 Resp.538.a.9 : Μαντεύομαι τοίνυν, εἶπον, μᾶλλον αὐτὸν τιμᾶν ἂν τὸν 49674 Resp.538.b.1 : πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς ἄλλους οἰκείους δοκοῦντας 49675 Resp.538.b.2 : ἢ τοὺς κολακεύοντας, καὶ ἧττον μὲν ἂν περιιδεῖν ἐνδεεῖς 49676 Resp.538.b.3 : τινος, ἧττον δὲ παράνομόν τι δρᾶσαι ἢ εἰπεῖν εἰς αὐτούς, 49677 Resp.538.b.4 : ἧττον δὲ ἀπειθεῖν τὰ μεγάλα ἐκείνοις ἢ τοῖς κόλαξιν, ἐν ᾧ 49678 Resp.538.b.5 : χρόνῳ τὸ ἀληθὲς μὴ εἰδείη. 49679 Resp.538.b.6 : Εἰκός, ἔφη. 49680 Resp.538.b.7 : Αἰσθόμενον τοίνυν τὸ ὂν μαντεύομαι αὖ περὶ μὲν τούτους 49681 Resp.538.b.8 : ἀνεῖναι ἂν τὸ τιμᾶν τε καὶ σπουδάζειν, περὶ δὲ τοὺς κόλακας 49682 Resp.538.b.9 : ἐπιτεῖναι, καὶ πείθεσθαί τε αὐτοῖς διαφερόντως ἢ πρότερον 49683 Resp.538.c.1 : καὶ ζῆν ἂν ἤδη κατ´ ἐκείνους, συνόντα αὐτοῖς ἀπαρακαλύπτως, 49684 Resp.538.c.2 : πατρὸς δὲ ἐκείνου καὶ τῶν ἄλλων ποιουμένων οἰκείων, εἰ μὴ 49685 Resp.538.c.3 : πάνυ εἴη φύσει ἐπιεικής, μέλειν τὸ μηδέν. 49686 Resp.538.c.4 : Πάντ´, ἔφη, λέγεις οἷά περ ἂν γένοιτο. ἀλλὰ πῇ πρὸς 49687 Resp.538.c.5 : τοὺς ἁπτομένους τῶν λόγων αὕτη φέρει ἡ εἰκών; 49688 Resp.538.c.6 : Τῇδε. ἔστι που ἡμῖν δόγματα ἐκ παίδων περὶ δικαίων 49689 Resp.538.c.7 : καὶ καλῶν, ἐν οἷς ἐκτεθράμμεθα ὥσπερ ὑπὸ γονεῦσι, πειθ– 49690 Resp.538.c.8 : αρχοῦντές τε καὶ τιμῶντες αὐτά. 49691 Resp.538.c.9 : Ἔστι γάρ. 49692 Resp.538.d.1 : Οὐκοῦν καὶ ἄλλα ἐναντία τούτων ἐπιτηδεύματα ἡδονὰς 49693 Resp.538.d.2 : ἔχοντα, ἃ κολακεύει μὲν ἡμῶν τὴν ψυχὴν καὶ ἕλκει ἐφ´ 49694 Resp.538.d.3 : αὑτά, πείθει δ´ οὒ τοὺς καὶ ὁπῃοῦν μετρίους· ἀλλ´ ἐκεῖνα 49695 Resp.538.d.4 : τιμῶσι τὰ πάτρια καὶ ἐκείνοις πειθαρχοῦσιν. 49696 Resp.538.d.5 : Ἔστι ταῦτα. 49697 Resp.538.d.6 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ· ὅταν τὸν οὕτως ἔχοντα ἐλθὸν ἐρώ– 49698 Resp.538.d.7 : τημα ἔρηται· Τί ἐστι τὸ καλόν, καὶ ἀποκριναμένου ὃ τοῦ 49699 Resp.538.d.8 : νομοθέτου ἤκουεν ἐξελέγχῃ ὁ λόγος, καὶ πολλάκις καὶ πολ– 49700 Resp.538.d.9 : λαχῇ ἐλέγχων εἰς δόξαν καταβάλῃ ὡς τοῦτο οὐδὲν μᾶλλον 49701 Resp.538.e.1 : καλὸν ἢ αἰσχρόν, καὶ περὶ δικαίου ὡσαύτως καὶ ἀγαθοῦ καὶ 49702 Resp.538.e.2 : ἃ μάλιστα ἦγεν ἐν τιμῇ, μετὰ τοῦτο τί οἴει ποιήσειν αὐτὸν 49703 Resp.538.e.3 : πρὸς αὐτὰ τιμῆς τε πέρι καὶ πειθαρχίας; 49704 Resp.538.e.4 : Ἀνάγκη, ἔφη, μήτε τιμᾶν ἔτι ὁμοίως μήτε πείθεσθαι. 49705 Resp.538.e.5 : Ὅταν οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, μήτε ταῦτα ἡγῆται τίμαι καὶ οἰκεῖα 49706 Resp.538.e.6 : ὥσπερ πρὸ τοῦ, τά τε ἀληθῆ μὴ εὑρίσκῃ, ἔστι πρὸς ὁποῖον 49707 Resp.539.a.1 : βίον ἄλλον ἢ τὸν κολακεύοντα εἰκότως προσχωρήσεται; 49708 Resp.539.a.2 : Οὐκ ἔστιν, ἔφη. 49709 Resp.539.a.3 : Παράνομος δὴ οἶμαι δόξει γεγονέναι ἐκ νομίμου. 49710 Resp.539.a.4 : Ἀνάγκη. 49711 Resp.539.a.5 : Οὐκοῦν, ἔφην, εἰκὸς τὸ πάθος τῶν οὕτω λόγων ἁπτομένων 49712 Resp.539.a.6 : καί, ὃ ἄρτι ἔλεγον, πολλῆς συγγνώμης ἄξιον; 49713 Resp.539.a.7 : Καὶ ἐλέου γ´, ἔφη. 49714 Resp.539.a.8 : Οὐκοῦν ἵνα μὴ γίγνηται ὁ ἔλεος οὗτος περὶ τοὺς τρια– 49715 Resp.539.a.9 : κοντούτας σοι, εὐλαβουμένῳ παντὶ τρόπῳ τῶν λόγων ἁπτέον; 49716 Resp.539.a.10 : Καὶ μάλ´, ἦ δ´ ὅς. 49717 Resp.539.b.1 : Ἆρ´ οὖν οὐ μία μὲν εὐλάβεια αὕτη συχνή, τὸ μὴ νέους 49718 Resp.539.b.2 : ὄντας αὐτῶν γεύεσθαι; οἶμαι γάρ σε οὐ λεληθέναι ὅτι οἱ 49719 Resp.539.b.3 : μειρακίσκοι, ὅταν τὸ πρῶτον λόγων γεύωνται, ὡς παιδιᾷ 49720 Resp.539.b.4 : αὐτοῖς καταχρῶνται, ἀεὶ εἰς ἀντιλογίαν χρώμενοι, καὶ μιμού– 49721 Resp.539.b.5 : μενοι τοὺς ἐξελέγχοντας αὐτοὶ ἄλλους ἐλέγχουσι, χαίροντες 49722 Resp.539.b.6 : ὥσπερ σκυλάκια τῷ ἕλκειν τε καὶ σπαράττειν τῷ λόγῳ τοὺς 49723 Resp.539.b.7 : πλησίον ἀεί. 49724 Resp.539.b.8 : Ὑπερφυῶς μὲν οὖν, ἔφη. 49725 Resp.539.b.9 : Οὐκοῦν ὅταν δὴ πολλοὺς μὲν αὐτοὶ ἐλέγξωσιν, ὑπὸ πολ– 49726 Resp.539.c.1 : λῶν δὲ ἐλεγχθῶσι, σφόδρα καὶ ταχὺ ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ 49727 Resp.539.c.2 : μηδὲν ἡγεῖσθαι ὧνπερ πρότερον· καὶ ἐκ τούτων δὴ αὐτοί τε 49728 Resp.539.c.3 : καὶ τὸ ὅλον φιλοσοφίας πέρι εἰς τοὺς ἄλλους διαβέβληνται. 49729 Resp.539.c.4 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 49730 Resp.539.c.5 : Ὁ δὲ δὴ πρεσβύτερος, ἦν δ´ ἐγώ, τῆς μὲν τοιαύτης 49731 Resp.539.c.6 : μανίας οὐκ ἂν ἐθέλοι μετέχειν, τὸν δὲ διαλέγεσθαι ἐθέλοντα 49732 Resp.539.c.7 : καὶ σκοπεῖν τἀληθὲς μᾶλλον μιμήσεται ἢ τὸν παιδιᾶς χάριν 49733 Resp.539.c.8 : παίζοντα καὶ ἀντιλέγοντα, καὶ αὐτός τε μετριώτερος ἔσται 49734 Resp.539.d.1 : καὶ τὸ ἐπιτήδευμα τιμιώτερον ἀντὶ ἀτιμοτέρου ποιήσει. 49735 Resp.539.d.2 : Ὀρθῶς, ἔφη. 49736 Resp.539.d.3 : Οὐκοῦν καὶ τὰ προειρημένα τούτου ἐπ´ εὐλαβείᾳ πάντα 49737 Resp.539.d.4 : προείρηται, τὸ τὰς φύσεις κοσμίους εἶναι καὶ στασίμους οἷς 49738 Resp.539.d.5 : τις μεταδώσει τῶν λόγων, καὶ μὴ ὡς νῦν ὁ τυχὼν καὶ οὐδὲν 49739 Resp.539.d.6 : προσήκων ἔρχεται ἐπ´ αὐτό; 49740 Resp.539.d.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 49741 Resp.539.d.8 : Ἀρκεῖ δὴ ἐπὶ λόγων μεταλήψει μεῖναι ἐνδελεχῶς καὶ 49742 Resp.539.d.9 : συντόνως μηδὲν ἄλλο πράττοντι, ἀλλ´ ἀντιστρόφως γυμνα– 49743 Resp.539.d.10 : ζομένῳ τοῖς περὶ τὸ σῶμα γυμνασίοις, ἔτη διπλάσια ἢ τότε; 49744 Resp.539.e.1 : Ἕξ, ἔφη, ἢ τέτταρα λέγεις; 49745 Resp.539.e.2 : Ἀμέλει, εἶπον, πέντε θές. μετὰ γὰρ τοῦτο καταβιβαστέοι 49746 Resp.539.e.3 : ἔσονταί σοι εἰς τὸ σπήλαιον πάλιν ἐκεῖνο, καὶ ἀναγκαστέοι 49747 Resp.539.e.4 : ἄρχειν τά τε περὶ τὸν πόλεμον καὶ ὅσαι νέων ἀρχαί, ἵνα 49748 Resp.539.e.5 : μηδ´ ἐμπειρίᾳ ὑστερῶσι τῶν ἄλλων· καὶ ἔτι καὶ ἐν τούτοις 49749 Resp.540.a.1 : βασανιστέοι εἰ ἐμμενοῦσιν ἑλκόμενοι πανταχόσε ἤ τι καὶ 49750 Resp.540.a.2 : παρακινήσουσι. 49751 Resp.540.a.3 : Χρόνον δέ, ἦ δ´ ὅς, πόσον τοῦτον τιθεῖς; 49752 Resp.540.a.4 : Πεντεκαίδεκα ἔτη, ἦν δ´ ἐγώ. γενομένων δὲ πεντηκον– 49753 Resp.540.a.5 : τουτῶν τοὺς διασωθέντας καὶ ἀριστεύσαντας πάντα πάντῃ 49754 Resp.540.a.6 : ἐν ἔργοις τε καὶ ἐπιστήμαις πρὸς τέλος ἤδη ἀκτέον, καὶ 49755 Resp.540.a.7 : ἀναγκαστέον ἀνακλίναντας τὴν τῆς ψυχῆς αὐγὴν εἰς αὐτὸ 49756 Resp.540.a.8 : ἀποβλέψαι τὸ πᾶσι φῶς παρέχον, καὶ ἰδόντας τὸ ἀγαθὸν 49757 Resp.540.a.9 : αὐτό, παραδείγματι χρωμένους ἐκείνῳ, καὶ πόλιν καὶ ἰδιώτας 49758 Resp.540.b.1 : καὶ ἑαυτοὺς κοσμεῖν τὸν ἐπίλοιπον βίον ἐν μέρει ἑκάστους, 49759 Resp.540.b.2 : τὸ μὲν πολὺ πρὸς φιλοσοφίᾳ διατρίβοντας, ὅταν δὲ τὸ 49760 Resp.540.b.3 : μέρος ἥκῃ, πρὸς πολιτικοῖς ἐπιταλαιπωροῦντας καὶ ἄρχοντας 49761 Resp.540.b.4 : ἑκάστους τῆς πόλεως ἕνεκα, οὐχ ὡς καλόν τι ἀλλ´ ὡς 49762 Resp.540.b.5 : ἀναγκαῖον πράττοντας, καὶ οὕτως ἄλλους ἀεὶ παιδεύσαντας 49763 Resp.540.b.6 : τοιούτους, ἀντικαταλιπόντας τῆς πόλεως φύλακας, εἰς μακά– 49764 Resp.540.b.7 : ρων νήσους ἀπιόντας οἰκεῖν· μνημεῖα δ´ αὐτοῖς καὶ θυσίας 49765 Resp.540.c.1 : τὴν πόλιν δημοσίᾳ ποιεῖν, ἐὰν καὶ ἡ Πυθία συναναιρῇ, ὡς 49766 Resp.540.c.2 : δαίμοσιν, εἰ δὲ μή, ὡς εὐδαίμοσί τε καὶ θείοις. 49767 Resp.540.c.3 : Παγκάλους, ἔφη, τοὺς ἄρχοντας, ὦ Σώκρατες, ὥσπερ 49768 Resp.540.c.4 : ἀνδριαντοποιὸς ἀπείργασαι. 49769 Resp.540.c.5 : Καὶ τὰς ἀρχούσας γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων· μηδὲν 49770 Resp.540.c.6 : γάρ τι οἴου με περὶ ἀνδρῶν εἰρηκέναι μᾶλλον ἃ εἴρηκα ἢ 49771 Resp.540.c.7 : περὶ γυναικῶν, ὅσαι ἂν αὐτῶν ἱκαναὶ τὰς φύσεις ἐγγίγνωνται. 49772 Resp.540.c.8 : Ὀρθῶς, ἔφη, εἴπερ ἴσα γε πάντα τοῖς ἀνδράσι κοινωνή– 49773 Resp.540.c.9 : σουσιν, ὡς διήλθομεν. 49774 Resp.540.d.1 : Τί οὖν; ἔφην· συγχωρεῖτε περὶ τῆς πόλεώς τε καὶ 49775 Resp.540.d.2 : πολιτείας μὴ παντάπασιν ἡμᾶς εὐχὰς εἰρηκέναι, ἀλλὰ χαλεπὰ 49776 Resp.540.d.3 : μέν, δυνατὰ δέ πῃ, καὶ οὐκ ἄλλῃ ἢ εἴρηται, ὅταν οἱ ὡς 49777 Resp.540.d.4 : ἀληθῶς φιλόσοφοι δυνάσται, ἢ πλείους ἢ εἷς, ἐν πόλει 49778 Resp.540.d.5 : γενόμενοι τῶν μὲν νῦν τιμῶν καταφρονήσωσιν, ἡγησάμενοι 49779 Resp.540.d.6 : ἀνελευθέρους εἶναι καὶ οὐδενὸς ἀξίας, τὸ δὲ ὀρθὸν περὶ 49780 Resp.540.e.1 : πλείστου ποιησάμενοι καὶ τὰς ἀπὸ τούτου τιμάς, μέγιστον 49781 Resp.540.e.2 : δὲ καὶ ἀναγκαιότατον τὸ δίκαιον, καὶ τούτῳ δὴ ὑπηρετοῦντές 49782 Resp.540.e.3 : τε καὶ αὔξοντες αὐτὸ διασκευωρήσωνται τὴν ἑαυτῶν πόλιν; 49783 Resp.540.e.4 : Πῶς; ἔφη. 49784 Resp.540.e.5 : Ὅσοι μὲν ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, πρεσβύτεροι τυγχάνωσι δεκετῶν 49785 Resp.541.a.1 : ἐν τῇ πόλει, πάντας ἐκπέμψωσιν εἰς τοὺς ἀγρούς, τοὺς δὲ 49786 Resp.541.a.2 : παῖδας αὐτῶν παραλαβόντες ἐκτὸς τῶν νῦν ἠθῶν, ἃ καὶ οἱ 49787 Resp.541.a.3 : γονῆς ἔχουσι, θρέψωνται ἐν τοῖς σφετέροις τρόποισι καὶ 49788 Resp.541.a.4 : νόμοις, οὖσιν οἵοις διεληλύθαμεν τότε· καὶ οὕτω τάχιστά 49789 Resp.541.a.5 : τε καὶ ῥᾷστα πόλιν τε καὶ πολιτείαν, ἣν ἐλέγομεν, κατα– 49790 Resp.541.a.6 : στᾶσαν αὐτήν τε εὐδαιμονήσειν καὶ τὸ ἔθνος ἐν ᾧ ἂν 49791 Resp.541.a.7 : ἐγγένηται πλεῖστα ὀνήσειν; 49792 Resp.541.a.8 : Πολύ γ´, ἔφη· καὶ ὡς ἂν γένοιτο, εἴπερ ποτὲ γίγνοιτο, 49793 Resp.541.b.1 : δοκεῖς μοι, ὦ Σώκρατες, εὖ εἰρηκέναι. 49794 Resp.541.b.2 : Οὐκοῦν ἅδην ἤδη, εἶπον ἐγώ, ἔχουσιν ἡμῖν οἱ λόγοι περί 49795 Resp.541.b.3 : τε τῆς πόλεως ταύτης καὶ τοῦ ὁμοίου ταύτῃ ἀνδρός; δῆλος 49796 Resp.541.b.4 : γάρ που καὶ οὗτος οἷον φήσομεν δεῖν αὐτὸν εἶναι. 49797 Resp.541.b.5 : Δῆλος, ἔφη· καὶ ὅπερ ἐρωτᾷς, δοκεῖ μοι τέλος ἔχειν. 49798 Resp.543.a.1 : Εἶεν· ταῦτα μὲν δὴ ὡμολόγηται, ὦ Γλαύκων, τῇ μελ– 49799 Resp.543.a.2 : λούσῃ ἄκρως οἰκεῖν πόλει κοινὰς μὲν γυναῖκας, κοινοὺς δὲ 49800 Resp.543.a.3 : παῖδας εἶναι καὶ πᾶσαν παιδείαν, ὡσαύτως δὲ τὰ ἐπιτη– 49801 Resp.543.a.4 : δεύματα κοινὰ ἐν πολέμῳ τε καὶ εἰρήνῃ, βασιλέας δὲ αὐτῶν 49802 Resp.543.a.5 : εἶναι τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ τε καὶ πρὸς τὸν πόλεμον γεγονότας 49803 Resp.543.a.6 : ἀρίστους. 49804 Resp.543.a.7 : Ὡμολόγηται, ἔφη. 49805 Resp.543.b.1 : Καὶ μὴν καὶ τάδε συνεχωρήσαμεν, ὡς, ὅταν δὴ καταστῶσιν 49806 Resp.543.b.2 : οἱ ἄρχοντες, ἄγοντες τοὺς στρατιώτας κατοικιοῦσιν εἰς 49807 Resp.543.b.3 : οἰκήσεις οἵας προείπομεν, ἴδιον μὲν οὐδὲν οὐδενὶ ἐχούσας, 49808 Resp.543.b.4 : κοινὰς δὲ πᾶσι· πρὸς δὲ ταῖς τοιαύταις οἰκήσεσι, καὶ τὰς 49809 Resp.543.b.5 : κτήσεις, εἰ μνημονεύεις, διωμολογησάμεθά που οἷαι ἔσονται 49810 Resp.543.b.6 : αὐτοῖς. 49811 Resp.543.b.7 : Ἀλλὰ μνημονεύω, ἔφη, ὅτι γε οὐδὲν οὐδένα ᾠόμεθα δεῖν 49812 Resp.543.b.8 : κεκτῆσθαι ὧν νῦν οἱ ἄλλοι, ὥσπερ δὲ ἀθλητάς τε πολέμου 49813 Resp.543.c.1 : καὶ φύλακας, μισθὸν τῆς φυλακῆς δεχομένους εἰς ἐνιαυτὸν 49814 Resp.543.c.2 : τὴν εἰς ταῦτα τροφὴν παρὰ τῶν ἄλλων, αὑτῶν τε δεῖν καὶ 49815 Resp.543.c.3 : τῆς ἄλλης πόλεως ἐπιμελεῖσθαι. 49816 Resp.543.c.4 : Ὀρθῶς, ἔφην, λέγεις. ἀλλ´ ἄγ´, ἐπειδὴ τοῦτ´ ἀπετελέ– 49817 Resp.543.c.5 : σαμεν, ἀναμνησθῶμεν πόθεν δεῦρο ἐξετραπόμεθα, ἵνα πάλιν 49818 Resp.543.c.6 : τὴν αὐτὴν ἴωμεν. 49819 Resp.543.c.7 : Οὐ χαλεπόν, ἔφη. σχεδὸν γάρ, καθάπερ νῦν, ὡς διελη– 49820 Resp.543.c.8 : λυθὼς περὶ τῆς πόλεως τοὺς λόγους ἐποιοῦ, λέγων ὡς 49821 Resp.543.c.9 : ἀγαθὴν μὲν τὴν τοιαύτην, οἵαν τότε διῆλθες, τιθείης πόλιν, 49822 Resp.543.d.1 : καὶ ἄνδρα τὸν ἐκείνῃ ὅμοιον, καὶ ταῦτα, ὡς ἔοικας, καλλίω 49823 Resp.544.a.1 : ἔτι ἔχων εἰπεῖν πόλιν τε καὶ ἄνδρα. ἀλλ´ οὖν δὴ τὰς 49824 Resp.544.a.2 : ἄλλας ἡμαρτημένας ἔλεγες, εἰ αὕτη ὀρθή. τῶν δὲ λοιπῶν 49825 Resp.544.a.3 : πολιτειῶν ἔφησθα, ὡς μνημονεύω, τέτταρα εἴδη εἶναι, ὧν 49826 Resp.544.a.4 : καὶ πέρι λόγον ἄξιον εἴη ἔχειν καὶ ἰδεῖν αὐτῶν τὰ ἁμαρτή– 49827 Resp.544.a.5 : ματα καὶ τοὺς ἐκείναις αὖ ὁμοίους, ἵνα πάντας αὐτοὺς ἰδόντες, 49828 Resp.544.a.6 : καὶ ὁμολογησάμενοι τὸν ἄριστον καὶ τὸν κάκιστον ἄνδρα, 49829 Resp.544.a.7 : ἐπισκεψαίμεθα εἰ ὁ ἄριστος εὐδαιμονέστατος καὶ ὁ κάκιστος 49830 Resp.544.a.8 : ἀθλιώτατος, ἢ ἄλλως ἔχοι· καὶ ἐμοῦ ἐρομένου τίνας λέγοις 49831 Resp.544.b.1 : τὰς τέτταρας πολιτείας, ἐν τούτῳ ὑπέλαβε Πολέμαρχός τε 49832 Resp.544.b.2 : καὶ Ἀδείμαντος, καὶ οὕτω δὴ σὺ ἀναλαβὼν τὸν λόγον δεῦρ´ 49833 Resp.544.b.3 : ἀφῖξαι. 49834 Resp.544.b.4 : Ὀρθότατα, εἶπον, ἐμνημόνευσας. 49835 Resp.544.b.5 : Πάλιν τοίνυν, ὥσπερ παλαιστής, τὴν αὐτὴν λαβὴν πάρεχε, 49836 Resp.544.b.6 : καὶ τὸ αὐτὸ ἐμοῦ ἐρομένου πειρῶ εἰπεῖν ἅπερ τότε ἔμελλες 49837 Resp.544.b.7 : λέγειν. 49838 Resp.544.b.8 : Ἐάνπερ, ἦν δ´ ἐγώ, δύνωμαι. 49839 Resp.544.b.9 : Καὶ μήν, ἦ δ´ ὅς, ἐπιθυμῶ γε καὶ αὐτὸς ἀκοῦσαι τίνας 49840 Resp.544.b.10 : ἔλεγες τὰς τέτταρας πολιτείας. 49841 Resp.544.c.1 : Οὐ χαλεπῶς, ἦν δ´ ἐγώ, ἀκούσῃ. εἰσὶ γὰρ ἃς λέγω, 49842 Resp.544.c.2 : αἵπερ καὶ ὀνόματα ἔχουσιν, ἥ τε ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπαινου– 49843 Resp.544.c.3 : μένη, ἡ Κρητική τε καὶ Λακωνικὴ αὕτη· καὶ δευτέρα καὶ 49844 Resp.544.c.4 : δευτέρως ἐπαινουμένη, καλουμένη δ´ ὀλιγαρχία, συχνῶν 49845 Resp.544.c.5 : γέμουσα κακῶν πολιτεία· ἥ τε ταύτῃ διάφορος καὶ ἐφεξῆς 49846 Resp.544.c.6 : γιγνομένη δημοκρατία, καὶ ἡ γενναία δὴ τυραννὶς καὶ πασῶν 49847 Resp.544.c.7 : τούτων διαφέρουσα, τέταρτόν τε καὶ ἔσχατον πόλεως νόσημα. 49848 Resp.544.c.8 : ἤ τινα ἄλλην ἔχεις ἰδέαν πολιτείας, ἥτις καὶ ἐν εἴδει δια– 49849 Resp.544.d.1 : φανεῖ τινι κεῖται; δυναστεῖαι γὰρ καὶ ὠνηταὶ βασιλεῖαι 49850 Resp.544.d.2 : καὶ τοιαῦταί τινες πολιτεῖαι μεταξύ τι τούτων πού εἰσιν, 49851 Resp.544.d.3 : εὕροι δ´ ἄν τις αὐτὰς οὐκ ἐλάττους περὶ τοὺς βαρβάρους 49852 Resp.544.d.4 : ἢ τοὺς Ἕλληνας. 49853 Resp.544.d.5 : Πολλαὶ γοῦν καὶ ἄτοποι, ἔφη, λέγονται. 49854 Resp.544.d.6 : Οἶσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι καὶ ἀνθρώπων εἴδη τοσαῦτα 49855 Resp.544.d.7 : ἀνάγκη τρόπων εἶναι, ὅσαπερ καὶ πολιτειῶν; ἢ οἴει ἐκ 49856 Resp.544.d.8 : δρυός ποθεν ἢ ἐκ πέτρας τὰς πολιτείας γίγνεσθαι, ἀλλ´ 49857 Resp.544.e.1 : οὐχὶ ἐκ τῶν ἠθῶν τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν, ἃ ἂν ὥσπερ ῥέψαντα 49858 Resp.544.e.2 : τἆλλα ἐφελκύσηται; 49859 Resp.544.e.3 : Οὐδαμῶς ἔγωγ´, ἔφη, ἄλλοθεν ἢ ἐντεῦθεν. 49860 Resp.544.e.4 : Οὐκοῦν εἰ τὰ τῶν πόλεων πέντε, καὶ αἱ τῶν ἰδιωτῶν 49861 Resp.544.e.5 : κατασκευαὶ τῆς ψυχῆς πέντε ἂν εἶεν. 49862 Resp.544.e.6 : Τί μήν; 49863 Resp.544.e.7 : Τὸν μὲν δὴ τῇ ἀριστοκρατίᾳ ὅμοιον διεληλύθαμεν ἤδη, 49864 Resp.544.e.8 : ὃν ἀγαθόν τε καὶ δίκαιον ὀρθῶς φαμεν εἶναι. 49865 Resp.545.a.1 : Διεληλύθαμεν. 49866 Resp.545.a.2 : Ἆρ´ οὖν τὸ μετὰ τοῦτο διιτέον τοὺς χείρους, τὸν φιλόνικόν 49867 Resp.545.a.3 : τε καὶ φιλότιμον, κατὰ τὴν Λακωνικὴν ἑστῶτα πολιτείαν, 49868 Resp.545.a.4 : καὶ ὀλιγαρχικὸν αὖ καὶ δημοκρατικὸν καὶ τὸν τυραννικόν, 49869 Resp.545.a.5 : ἵνα τὸν ἀδικώτατον ἰδόντες ἀντιθῶμεν τῷ δικαιοτάτῳ καὶ 49870 Resp.545.a.6 : ἡμῖν τελέα ἡ σκέψις ᾖ, πῶς ποτε ἡ ἄκρατος δικαιοσύνη 49871 Resp.545.a.7 : πρὸς ἀδικίαν τὴν ἄκρατον ἔχει εὐδαιμονίας τε πέρι τοῦ 49872 Resp.545.a.8 : ἔχοντος καὶ ἀθλιότητος, ἵνα ἢ Θρασυμάχῳ πειθόμενοι 49873 Resp.545.b.1 : διώκωμεν ἀδικίαν ἢ τῷ νῦν προφαινομένῳ λόγῳ δικαιοσύνην; 49874 Resp.545.b.2 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, οὕτω ποιητέον. 49875 Resp.545.b.3 : Ἆρ´ οὖν, ὥσπερ ἠρξάμεθα ἐν ταῖς πολιτείαις πρότερον 49876 Resp.545.b.4 : σκοπεῖν τὰ ἤθη ἢ ἐν τοῖς ἰδιώταις, ὡς ἐναργέστερον ὄν, 49877 Resp.545.b.5 : καὶ νῦν οὕτω πρῶτον μὲν τὴν φιλότιμον σκεπτέον πολιτείαν 49878 Resp.545.b.6 : —ὄνομα γὰρ οὐκ ἔχω λεγόμενον ἄλλο· ἢ τιμοκρατίαν ἢ 49879 Resp.545.b.7 : τιμαρχίαν αὐτὴν κλητέον—πρὸς δὲ ταύτην τὸν τοιοῦτον 49880 Resp.545.c.1 : ἄνδρα σκεψόμεθα, ἔπειτα ὀλιγαρχίαν καὶ ἄνδρα ὀλιγαρχικόν, 49881 Resp.545.c.2 : αὖθις δὲ εἰς δημοκρατίαν ἀποβλέψαντες θεασόμεθα ἄνδρα 49882 Resp.545.c.3 : δημοκρατικόν, τὸ δὲ τέταρτον εἰς τυραννουμένην πόλιν 49883 Resp.545.c.4 : ἐλθόντες καὶ ἰδόντες, πάλιν εἰς τυραννικὴν ψυχὴν βλέποντες, 49884 Resp.545.c.5 : πειρασόμεθα περὶ ὧν προυθέμεθα ἱκανοὶ κριταὶ γενέσθαι; 49885 Resp.545.c.6 : Κατὰ λόγον γέ τοι ἄν, ἔφη, οὕτω γίγνοιτο ἥ τε θέα καὶ 49886 Resp.545.c.7 : ἡ κρίσις. 49887 Resp.545.c.8 : Φέρε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, πειρώμεθα λέγειν τίνα τρόπον 49888 Resp.545.c.9 : τιμοκρατία γένοιτ´ ἂν ἐξ ἀριστοκρατίας. ἢ τόδε μὲν ἁπλοῦν, 49889 Resp.545.d.1 : ὅτι πᾶσα πολιτεία μεταβάλλει ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔχοντος τὰς 49890 Resp.545.d.2 : ἀρχάς, ὅταν ἐν αὐτῷ τούτῳ στάσις ἐγγένηται· ὁμονοοῦντος 49891 Resp.545.d.3 : δέ, κἂν πάνυ ὀλίγον ᾖ, ἀδύνατον κινηθῆναι; 49892 Resp.545.d.4 : Ἔστι γὰρ οὕτω. 49893 Resp.545.d.5 : Πῶς οὖν δή, εἶπον, ὦ Γλαύκων, ἡ πόλις ἡμῖν κινηθή– 49894 Resp.545.d.6 : σεται, καὶ πῇ στασιάσουσιν οἱ ἐπίκουροι καὶ οἱ ἄρχοντες 49895 Resp.545.d.7 : πρὸς ἀλλήλους τε καὶ πρὸς ἑαυτούς; ἢ βούλει, ὥσπερ 49896 Resp.545.d.8 : Ὅμηρος, εὐχώμεθα ταῖς Μούσαις εἰπεῖν ἡμῖν <20ὅπως δὴ 49897 Resp.545.e.1 : πρῶτον>20 στάσις <20ἔμπεσε>20, καὶ φῶμεν αὐτὰς τραγικῶς ὡς 49898 Resp.545.e.2 : πρὸς παῖδας ἡμᾶς παιζούσας καὶ ἐρεσχηλούσας, ὡς δὴ 49899 Resp.545.e.3 : σπουδῇ λεγούσας, ὑψηλολογουμένας λέγειν; 49900 Resp.545.e.4 : Πῶς; 49901 Resp.546.a.1 : Ὧδέ πως. χαλεπὸν μὲν κινηθῆναι πόλιν οὕτω συστᾶσαν· 49902 Resp.546.a.2 : ἀλλ´ ἐπεὶ γενομένῳ παντὶ φθορά ἐστιν, οὐδ´ ἡ τοιαύτη 49903 Resp.546.a.3 : σύστασις τὸν ἅπαντα μενεῖ χρόνον, ἀλλὰ λυθήσεται. λύσις 49904 Resp.546.a.4 : δὲ ἥδε· οὐ μόνον φυτοῖς ἐγγείοις, ἀλλὰ καὶ ἐν ἐπιγείοις 49905 Resp.546.a.5 : ζῴοις φορὰ καὶ ἀφορία ψυχῆς τε καὶ σωμάτων γίγνονται, 49906 Resp.546.a.6 : ὅταν περιτροπαὶ ἑκάστοις κύκλων περιφορὰς συνάπτωσι, 49907 Resp.546.a.7 : βραχυβίοις μὲν βραχυπόρους, ἐναντίοις δὲ ἐναντίας. γένους 49908 Resp.546.a.8 : δὲ ὑμετέρου εὐγονίας τε καὶ ἀφορίας, καίπερ ὄντες σοφοί, 49909 Resp.546.b.1 : οὓς ἡγεμόνας πόλεως ἐπαιδεύσασθε, οὐδὲν μᾶλλον λογισμῷ 49910 Resp.546.b.2 : μετ´ αἰσθήσεως τεύξονται, ἀλλὰ πάρεισιν αὐτοὺς καὶ γεν– 49911 Resp.546.b.3 : νήσουσι παῖδάς ποτε οὐ δέον. ἔστι δὲ θείῳ μὲν γεννητῷ 49912 Resp.546.b.4 : περίοδος ἣν ἀριθμὸς περιλαμβάνει τέλειος, ἀνθρωπείῳ δὲ 49913 Resp.546.b.5 : ἐν ᾧ πρώτῳ αὐξήσεις δυνάμεναί τε καὶ δυναστευόμεναι, τρεῖς 49914 Resp.546.b.6 : ἀποστάσεις, τέτταρας δὲ ὅρους λαβοῦσαι ὁμοιούντων τε καὶ 49915 Resp.546.b.7 : ἀνομοιούντων καὶ αὐξόντων καὶ φθινόντων, πάντα προσήγορα 49916 Resp.546.c.1 : καὶ ῥητὰ πρὸς ἄλληλα ἀπέφηναν· ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν 49917 Resp.546.c.2 : πεμπάδι συζυγεὶς δύο ἁρμονίας παρέχεται τρὶς αὐξηθείς, 49918 Resp.546.c.3 : τὴν μὲν ἴσην ἰσάκις, ἑκατὸν τοσαυτάκις, τὴν δὲ ἰσομήκη 49919 Resp.546.c.4 : μὲν τῇ, προμήκη δέ, ἑκατὸν μὲν ἀριθμῶν ἀπὸ διαμέτρων 49920 Resp.546.c.5 : ῥητῶν πεμπάδος, δεομένων ἑνὸς ἑκάστων, ἀρρήτων δὲ δυοῖν, 49921 Resp.546.c.6 : ἑκατὸν δὲ κύβων τριάδος. σύμπας δὲ οὗτος ἀριθμὸς γεω– 49922 Resp.546.c.7 : μετρικός, τοιούτου κύριος, ἀμεινόνων τε καὶ χειρόνων γε– 49923 Resp.546.d.1 : νέσεων, ἃς ὅταν ἀγνοήσαντες ὑμῖν οἱ φύλακες συνοικίζωσιν 49924 Resp.546.d.2 : νύμφας νυμφίοις παρὰ καιρόν, οὐκ εὐφυεῖς οὐδ´ εὐτυχεῖς 49925 Resp.546.d.3 : παῖδες ἔσονται· ὧν καταστήσουσι μὲν τοὺς ἀρίστους οἱ 49926 Resp.546.d.4 : πρότεροι, ὅμως δὲ ὄντες ἀνάξιοι, εἰς τὰς τῶν πατέρων αὖ 49927 Resp.546.d.5 : δυνάμεις ἐλθόντες, ἡμῶν πρῶτον ἄρξονται ἀμελεῖν φύλακες 49928 Resp.546.d.6 : ὄντες, παρ´ ἔλαττον τοῦ δέοντος ἡγησάμενοι τὰ μουσικῆς, 49929 Resp.546.d.7 : δεύτερον δὲ τὰ γυμναστικῆς, ὅθεν ἀμουσότεροι γενήσονται 49930 Resp.546.d.8 : ὑμῖν οἱ νέοι. ἐκ δὲ τούτων ἄρχοντες οὐ πάνυ φυλακικοὶ 49931 Resp.546.e.1 : καταστήσονται πρὸς τὸ δοκιμάζειν τὰ Ἡσιόδου τε καὶ τὰ παρ´ 49932 Resp.547.a.1 : ὑμῖν γένη, χρυσοῦν τε καὶ ἀργυροῦν καὶ χαλκοῦν καὶ σιδηροῦν· 49933 Resp.547.a.2 : ὁμοῦ δὲ μιγέντος σιδηροῦ ἀργυρῷ καὶ χαλκοῦ χρυσῷ ἀνο– 49934 Resp.547.a.3 : μοιότης ἐγγενήσεται καὶ ἀνωμαλία ἀνάρμοστος, ἃ γενόμενα, 49935 Resp.547.a.4 : οὗ ἂν ἐγγένηται, ἀεὶ τίκτει πόλεμον καὶ ἔχθραν. <20ταύτης τοι 49936 Resp.547.a.5 : γενεῆς>20 χρὴ φάναι εἶναι στάσιν, ὅπου ἂν γίγνηται ἀεί. 49937 Resp.547.a.6 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη, αὐτὰς ἀποκρίνεσθαι φήσομεν. 49938 Resp.547.a.7 : Καὶ γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, ἀνάγκη Μούσας γε οὔσας. 49939 Resp.547.b.1 : Τί οὖν, ἦ δ´ ὅς, τὸ μετὰ τοῦτο λέγουσιν αἱ Μοῦσαι; 49940 Resp.547.b.2 : Στάσεως, ἦν δ´ ἐγώ, γενομένης εἱλκέτην ἄρα ἑκατέρω 49941 Resp.547.b.3 : τὼ γένει, τὸ μὲν σιδηροῦν καὶ χαλκοῦν ἐπὶ χρηματισμὸν 49942 Resp.547.b.4 : καὶ γῆς κτῆσιν καὶ οἰκίας χρυσίου τε καὶ ἀργύρου, τὼ δ´ αὖ, 49943 Resp.547.b.5 : τὸ χρυσοῦν τε καὶ ἀργυροῦν, ἅτε οὐ πενομένω ἀλλὰ φύσει 49944 Resp.547.b.6 : ὄντε πλουσίω, τὰς ψυχὰς ἐπὶ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἀρχαίαν 49945 Resp.547.b.7 : κατάστασιν ἠγέτην· βιαζομένων δὲ καὶ ἀντιτεινόντων ἀλ– 49946 Resp.547.b.8 : λήλοις, εἰς μέσον ὡμολόγησαν γῆν μὲν καὶ οἰκίας κατα– 49947 Resp.547.c.1 : νειμαμένους ἰδιώσασθαι, τοὺς δὲ πρὶν φυλαττομένους ὑπ´ 49948 Resp.547.c.2 : αὐτῶν ὡς ἐλευθέρους φίλους τε καὶ τροφέας, δουλωσάμενοι 49949 Resp.547.c.3 : τότε περιοίκους τε καὶ οἰκέτας ἔχοντες, αὐτοὶ πολέμου τε 49950 Resp.547.c.4 : καὶ φυλακῆς αὐτῶν ἐπιμελεῖσθαι. 49951 Resp.547.c.5 : Δοκεῖ μοι, ἔφη, αὕτη ἡ μετάβασις ἐντεῦθεν γίγνεσθαι. 49952 Resp.547.c.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν μέσῳ τις ἂν εἴη ἀριστοκρατίας τε 49953 Resp.547.c.7 : καὶ ὀλιγαρχίας αὕτη ἡ πολιτεία; 49954 Resp.547.c.8 : Πάνυ μὲν οὖν. 49955 Resp.547.c.9 : Μεταβήσεται μὲν δὴ οὕτω· μεταβᾶσα δὲ πῶς οἰκήσει; ἢ 49956 Resp.547.d.1 : φανερὸν ὅτι τὰ μὲν μιμήσεται τὴν προτέραν πολιτείαν, τὰ δὲ 49957 Resp.547.d.2 : τὴν ὀλιγαρχίαν, ἅτ´ ἐν μέσῳ οὖσα, τὸ δέ τι καὶ αὑτῆς ἕξει ἴδιον; 49958 Resp.547.d.3 : Οὕτως, ἔφη. 49959 Resp.547.d.4 : Οὐκοῦν τῷ μὲν τιμᾶν τοὺς ἄρχοντας καὶ γεωργιῶν 49960 Resp.547.d.5 : ἀπέχεσθαι τὸ προπολεμοῦν αὐτῆς καὶ χειροτεχνιῶν καὶ 49961 Resp.547.d.6 : τοῦ ἄλλου χρηματισμοῦ, συσσίτια δὲ κατεσκευάσθαι καὶ 49962 Resp.547.d.7 : γυμναστικῆς τε καὶ τῆς τοῦ πολέμου ἀγωνίας ἐπιμελεῖσθαι, 49963 Resp.547.d.8 : πᾶσι τοῖς τοιούτοις τὴν προτέραν μιμήσεται; 49964 Resp.547.d.9 : Ναί. 49965 Resp.547.e.1 : Τῷ δέ γε φοβεῖσθαι τοὺς σοφοὺς ἐπὶ τὰς ἀρχὰς ἄγειν, 49966 Resp.547.e.2 : ἅτε οὐκέτι κεκτημένην ἁπλοῦς τε καὶ ἀτενεῖς τοὺς τοιούτους 49967 Resp.547.e.3 : ἄνδρας ἀλλὰ μεικτούς, ἐπὶ δὲ θυμοειδεῖς τε καὶ ἁπλουστέρους 49968 Resp.547.e.4 : ἀποκλίνειν, τοὺς πρὸς πόλεμον μᾶλλον πεφυκότας ἢ πρὸς 49969 Resp.548.a.1 : εἰρήνην, καὶ τοὺς περὶ ταῦτα δόλους τε καὶ μηχανὰς ἐντίμως 49970 Resp.548.a.2 : ἔχειν, καὶ πολεμοῦσα τὸν ἀεὶ χρόνον διάγειν, αὐτὴ ἑαυτῆς 49971 Resp.548.a.3 : αὖ τὰ πολλὰ τῶν τοιούτων ἴδια ἕξει; 49972 Resp.548.a.4 : Ναί. 49973 Resp.548.a.5 : Ἐπιθυμηταὶ δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, χρημάτων οἱ τοιοῦτοι 49974 Resp.548.a.6 : ἔσονται, ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, καὶ τιμῶντες ἀγρίως 49975 Resp.548.a.7 : ὑπὸ σκότου χρυσόν τε καὶ ἄργυρον, ἅτε κεκτημένοι ταμιεῖα 49976 Resp.548.a.8 : καὶ οἰκείους θησαυρούς, οἷ θέμενοι ἂν αὐτὰ κρύψειαν, καὶ 49977 Resp.548.a.9 : αὖ περιβόλους οἰκήσεων, ἀτεχνῶς νεοττιὰς ἰδίας, ἐν αἷς 49978 Resp.548.b.1 : ἀναλίσκοντες γυναιξί τε καὶ οἷς ἐθέλοιεν ἄλλοις πολλὰ ἂν 49979 Resp.548.b.2 : δαπανῷντο. 49980 Resp.548.b.3 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 49981 Resp.548.b.4 : Οὐκοῦν καὶ φειδωλοὶ χρημάτων, ἅτε τιμῶντες καὶ οὐ 49982 Resp.548.b.5 : φανερῶς κτώμενοι, φιλαναλωταὶ δὲ ἀλλοτρίων δι´ ἐπιθυμίαν, 49983 Resp.548.b.6 : καὶ λάθρᾳ τὰς ἡδονὰς καρπούμενοι, ὥσπερ παῖδες πατέρα 49984 Resp.548.b.7 : τὸν νόμον ἀποδιδράσκοντες, οὐχ ὑπὸ πειθοῦς ἀλλ´ ὑπὸ βίας 49985 Resp.548.b.8 : πεπαιδευμένοι διὰ τὸ τῆς ἀληθινῆς Μούσης τῆς μετὰ λόγων 49986 Resp.548.c.1 : τε καὶ φιλοσοφίας ἠμεληκέναι καὶ πρεσβυτέρως γυμναστικὴν 49987 Resp.548.c.2 : μουσικῆς τετιμηκέναι. 49988 Resp.548.c.3 : Παντάπασιν, ἔφη, λέγεις μεμειγμένην πολιτείαν ἐκ κακοῦ 49989 Resp.548.c.4 : τε καὶ ἀγαθοῦ. 49990 Resp.548.c.5 : Μέμεικται γάρ, ἦν δ´ ἐγώ· διαφανέστατον δ´ ἐν αὐτῇ 49991 Resp.548.c.6 : ἐστὶν ἕν τι μόνον ὑπὸ τοῦ θυμοειδοῦς κρατοῦντος, φιλονικίαι 49992 Resp.548.c.7 : καὶ φιλοτιμίαι. 49993 Resp.548.c.8 : Σφόδρα γε, ἦ δ´ ὅς. 49994 Resp.548.c.9 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, αὕτη μὲν ἡ πολιτεία οὕτω γεγονυῖα 49995 Resp.548.c.10 : καὶ τοιαύτη ἄν τις εἴη, ὡς λόγῳ σχῆμα πολιτείας ὑπογρά– 49996 Resp.548.d.1 : ψαντα μὴ ἀκριβῶς ἀπεργάσασθαι διὰ τὸ ἐξαρκεῖν μὲν ἰδεῖν 49997 Resp.548.d.2 : καὶ ἐκ τῆς ὑπογραφῆς τόν τε δικαιότατον καὶ τὸν ἀδικώτατον, 49998 Resp.548.d.3 : ἀμήχανον δὲ μήκει ἔργον εἶναι πάσας μὲν πολιτείας, πάντα 49999 Resp.548.d.4 : δὲ ἤθη μηδὲν παραλιπόντα διελθεῖν. 50000 Resp.548.d.5 : Καὶ ὀρθῶς, ἔφη. 50001 Resp.548.d.6 : Τίς οὖν ὁ κατὰ ταύτην τὴν πολιτείαν ἀνήρ; πῶς τε 50002 Resp.548.d.7 : γενόμενος ποῖός τέ τις ὤν; 50003 Resp.548.d.8 : Οἶμαι μέν, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος, ἐγγύς τι αὐτὸν Γλαύκωνος 50004 Resp.548.d.9 : τουτουὶ τείνειν ἕνεκά γε φιλονικίας. 50005 Resp.548.e.1 : Ἴσως, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτό γε· ἀλλά μοι δοκεῖ τάδε οὐ κατὰ 50006 Resp.548.e.2 : τοῦτον πεφυκέναι. 50007 Resp.548.e.3 : Τὰ ποῖα; 50008 Resp.548.e.4 : Αὐθαδέστερόν τε δεῖ αὐτόν, ἦν δ´ ἐγώ, εἶναι καὶ ὑποαμου– 50009 Resp.548.e.5 : σότερον, φιλόμουσον δέ, καὶ φιλήκοον μέν, ῥητορικὸν δ´ 50010 Resp.549.a.1 : οὐδαμῶς. καὶ δούλοις μέν τις ἂν ἄγριος εἴη ὁ τοιοῦτος, 50011 Resp.549.a.2 : οὐ καταφρονῶν δούλων, ὥσπερ ὁ ἱκανῶς πεπαιδευμένος, 50012 Resp.549.a.3 : ἐλευθέροις δὲ ἥμερος, ἀρχόντων δὲ σφόδρα ὑπήκοος, φίλαρχος 50013 Resp.549.a.4 : δὲ καὶ φιλότιμος, οὐκ ἀπὸ τοῦ λέγειν ἀξιῶν ἄρχειν οὐδ´ 50014 Resp.549.a.5 : ἀπὸ τοιούτου οὐδενός, ἀλλ´ ἀπὸ ἔργων τῶν τε πολεμικῶν 50015 Resp.549.a.6 : καὶ τῶν περὶ τὰ πολεμικά, φιλογυμναστής τέ τις ὢν καὶ 50016 Resp.549.a.7 : φιλόθηρος. 50017 Resp.549.a.8 : Ἔστι γάρ, ἔφη, τοῦτο τὸ ἦθος ἐκείνης τῆς πολιτείας. 50018 Resp.549.a.9 : Οὐκοῦν καὶ χρημάτων, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ τοιοῦτος νέος μὲν ὢν 50019 Resp.549.b.1 : καταφρονοῖ ἄν, ὅσῳ δὲ πρεσβύτερος γίγνοιτο, μᾶλλον ἀεὶ 50020 Resp.549.b.2 : ἀσπάζοιτο ἂν τῷ τε μετέχειν τῆς τοῦ φιλοχρημάτου φύσεως 50021 Resp.549.b.3 : καὶ μὴ εἶναι εἰλικρινὴς πρὸς ἀρετὴν διὰ τὸ ἀπολειφθῆναι τοῦ 50022 Resp.549.b.4 : ἀρίστου φύλακος; 50023 Resp.549.b.5 : Τίνος; ἦ δ´ ὃς ὁ Ἀδείμαντος. 50024 Resp.549.b.6 : Λόγου, ἦν δ´ ἐγώ, μουσικῇ κεκραμένου· ὃς μόνος ἐγγενό– 50025 Resp.549.b.7 : μενος σωτὴρ ἀρετῆς διὰ βίου ἐνοικεῖ τῷ ἔχοντι. 50026 Resp.549.b.8 : Καλῶς, ἔφη, λέγεις. 50027 Resp.549.b.9 : Καὶ ἔστι μέν γ´, ἦν δ´ ἐγώ, τοιοῦτος ὁ τιμοκρατικὸς 50028 Resp.549.b.10 : νεανίας, τῇ τοιαύτῃ πόλει ἐοικώς. 50029 Resp.549.c.1 : Πάνυ μὲν οὖν. 50030 Resp.549.c.2 : Γίγνεται δέ γ´, εἶπον, οὗτος ὧδέ πως· ἐνίοτε πατρὸς 50031 Resp.549.c.3 : ἀγαθοῦ ὢν νέος ὑὸς ἐν πόλει οἰκοῦντος οὐκ εὖ πολιτευομένῃ, 50032 Resp.549.c.4 : φεύγοντος τάς τε τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ δίκας καὶ τὴν τοιαύτην 50033 Resp.549.c.5 : πᾶσαν φιλοπραγμοσύνην καὶ ἐθέλοντος ἐλαττοῦσθαι ὥστε 50034 Resp.549.c.6 : πράγματα μὴ ἔχειν— 50035 Resp.549.c.7 : Πῇ δή, ἔφη, γίγνεται; 50036 Resp.549.c.8 : Ὅταν, ἦν δ´ ἐγώ, πρῶτον μὲν τῆς μητρὸς ἀκούῃ ἀχθομένης 50037 Resp.549.c.9 : ὅτι οὐ τῶν ἀρχόντων αὐτῇ ὁ ἀνήρ ἐστιν, καὶ ἐλαττουμένης διὰ 50038 Resp.549.d.1 : ταῦτα ἐν ταῖς ἄλλαις γυναιξίν, ἔπειτα ὁρώσης μὴ σφόδρα 50039 Resp.549.d.2 : περὶ χρήματα σπουδάζοντα μηδὲ μαχόμενον καὶ λοιδορούμενον 50040 Resp.549.d.3 : ἰδίᾳ τε ἐν δικαστηρίοις καὶ δημοσίᾳ, ἀλλὰ ῥᾳθύμως πάντα τὰ 50041 Resp.549.d.4 : τοιαῦτα φέροντα, καὶ ἑαυτῷ μὲν τὸν νοῦν προσέχοντα ἀεὶ 50042 Resp.549.d.5 : αἰσθάνηται, ἑαυτὴν δὲ μήτε πάνυ τιμῶντα μήτε ἀτιμάζοντα, 50043 Resp.549.d.6 : ἐξ ἁπάντων τούτων ἀχθομένης τε καὶ λεγούσης ὡς ἄνανδρός 50044 Resp.549.d.7 : τε αὐτῷ ὁ πατὴρ καὶ λίαν ἀνειμένος, καὶ ἄλλα δὴ ὅσα καὶ 50045 Resp.549.e.1 : οἷα φιλοῦσιν αἱ γυναῖκες περὶ τῶν τοιούτων ὑμνεῖν. 50046 Resp.549.e.2 : Καὶ μάλ´, ἔφη ὁ Ἀδείμαντος, πολλά τε καὶ ὅμοια ἑαυταῖς. 50047 Resp.549.e.3 : Οἶσθα οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι καὶ οἱ οἰκέται τῶν τοιούτων 50048 Resp.549.e.4 : ἐνίοτε λάθρᾳ πρὸς τοὺς ὑεῖς τοιαῦτα λέγουσιν, οἱ δοκοῦντες 50049 Resp.549.e.5 : εὖνοι εἶναι, καὶ ἐάν τινα ἴδωσιν ἢ ὀφείλοντα χρήματα, ᾧ μὴ 50050 Resp.549.e.6 : ἐπεξέρχεται ὁ πατήρ, ἤ τι ἄλλο ἀδικοῦντα, διακελεύονται 50051 Resp.549.e.7 : ὅπως, ἐπειδὰν ἀνὴρ γένηται, τιμωρήσεται πάντας τοὺς τοιού– 50052 Resp.550.a.1 : τους καὶ ἀνὴρ μᾶλλον ἔσται τοῦ πατρός. καὶ ἐξιὼν ἕτερα 50053 Resp.550.a.2 : τοιαῦτα ἀκούει καὶ ὁρᾷ, τοὺς μὲν τὰ αὑτῶν πράττοντας ἐν τῇ 50054 Resp.550.a.3 : πόλει ἠλιθίους τε καλουμένους καὶ ἐν σμικρῷ λόγῳ ὄντας, 50055 Resp.550.a.4 : τοὺς δὲ μὴ τὰ αὑτῶν τιμωμένους τε καὶ ἐπαινουμένους. τότε 50056 Resp.550.a.5 : δὴ ὁ νέος πάντα τὰ τοιαῦτα ἀκούων τε καὶ ὁρῶν, καὶ αὖ 50057 Resp.550.a.6 : τοὺς τοῦ πατρὸς λόγους ἀκούων τε καὶ ὁρῶν τὰ ἐπιτηδεύματα 50058 Resp.550.a.7 : αὐτοῦ ἐγγύθεν παρὰ τὰ τῶν ἄλλων, ἑλκόμενος ὑπ´ ἀμφοτέρων 50059 Resp.550.b.1 : τούτων, τοῦ μὲν πατρὸς αὐτοῦ τὸ λογιστικὸν ἐν τῇ ψυχῇ 50060 Resp.550.b.2 : ἄρδοντός τε καὶ αὔξοντος, τῶν δὲ ἄλλων τό τε ἐπιθυμητικὸν 50061 Resp.550.b.3 : καὶ τὸ θυμοειδές, διὰ τὸ μὴ κακοῦ ἀνδρὸς εἶναι τὴν φύσιν, 50062 Resp.550.b.4 : ὁμιλίαις δὲ ταῖς τῶν ἄλλων κακαῖς κεχρῆσθαι, εἰς τὸ μέσον 50063 Resp.550.b.5 : ἑλκόμενος ὑπ´ ἀμφοτέρων τούτων ἦλθε, καὶ τὴν ἐν ἑαυτῷ 50064 Resp.550.b.6 : ἀρχὴν παρέδωκε τῷ μέσῳ τε καὶ φιλονίκῳ καὶ θυμοειδεῖ, καὶ 50065 Resp.550.b.7 : ἐγένετο ὑψηλόφρων τε καὶ φιλότιμος ἀνήρ. 50066 Resp.550.b.8 : Κομιδῇ μοι, ἔφη, δοκεῖς τὴν τούτου γένεσιν διεληλυθέναι. 50067 Resp.550.c.1 : Ἔχομεν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, τήν τε δευτέραν πολιτείαν καὶ τὸν 50068 Resp.550.c.2 : δεύτερον ἄνδρα. 50069 Resp.550.c.3 : Ἔχομεν, ἔφη. 50070 Resp.550.c.4 : Οὐκοῦν μετὰ τοῦτο, τὸ τοῦ Αἰσχύλου, λέγωμεν, "<20ἄλλον 50071 Resp.550.c.5 : ἄλλῃ πρὸς πόλει τεταγμένον>20," μᾶλλον δὲ κατὰ τὴν 50072 Resp.550.c.6 : ὑπόθεσιν προτέραν τὴν πόλιν; 50073 Resp.550.c.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 50074 Resp.550.c.8 : Εἴη δέ γ´ ἄν, ὡς ἐγᾦμαι, ὀλιγαρχία ἡ μετὰ τὴν τοιαύτην 50075 Resp.550.c.9 : πολιτείαν. 50076 Resp.550.c.10 : Λέγεις δέ, ἦ δ´ ὅς, τὴν ποίαν κατάστασιν ὀλιγαρχίαν; 50077 Resp.550.c.11 : Τὴν ἀπὸ τιμημάτων, ἦν δ´ ἐγώ, πολιτείαν, ἐν ᾗ οἱ μὲν 50078 Resp.550.d.1 : πλούσιοι ἄρχουσιν, πένητι δὲ οὐ μέτεστιν ἀρχῆς. 50079 Resp.550.d.2 : Μανθάνω, ἦ δ´ ὅς. 50080 Resp.550.d.3 : Οὐκοῦν ὡς μεταβαίνει πρῶτον ἐκ τῆς τιμαρχίας εἰς τὴν 50081 Resp.550.d.4 : ὀλιγαρχίαν, ῥητέον; 50082 Resp.550.d.5 : Ναί. 50083 Resp.550.d.6 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τυφλῷ γε δῆλον ὡς μετα– 50084 Resp.550.d.7 : βαίνει. 50085 Resp.550.d.8 : Πῶς; 50086 Resp.550.d.9 : Τὸ ταμιεῖον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐκεῖνο ἑκάστῳ χρυσίου πληρού– 50087 Resp.550.d.10 : μενον ἀπόλλυσι τὴν τοιαύτην πολιτείαν. πρῶτον μὲν γὰρ 50088 Resp.550.d.11 : δαπάνας αὑτοῖς ἐξευρίσκουσιν, καὶ τοὺς νόμους ἐπὶ τοῦτο 50089 Resp.550.d.12 : παράγουσιν, ἀπειθοῦντες αὐτοί τε καὶ γυναῖκες αὐτῶν. 50090 Resp.550.d.13 : Εἰκός, ἔφη. 50091 Resp.550.e.1 : Ἔπειτά γε οἶμαι ἄλλος ἄλλον ὁρῶν καὶ εἰς ζῆλον ἰὼν τὸ 50092 Resp.550.e.2 : πλῆθος τοιοῦτον αὑτῶν ἀπηργάσαντο. 50093 Resp.550.e.3 : Εἰκός. 50094 Resp.550.e.4 : Τοὐντεῦθεν τοίνυν, εἶπον, προϊόντες εἰς τὸ πρόσθεν τοῦ 50095 Resp.550.e.5 : χρηματίζεσθαι, ὅσῳ ἂν τοῦτο τιμιώτερον ἡγῶνται, τοσούτῳ 50096 Resp.550.e.6 : ἀρετὴν ἀτιμοτέραν. ἢ οὐχ οὕτω πλούτου ἀρετὴ διέστηκεν, 50097 Resp.550.e.7 : ὥσπερ ἐν πλάστιγγι ζυγοῦ κειμένου ἑκατέρου, ἀεὶ τοὐναντίον 50098 Resp.550.e.8 : ῥέποντε; 50099 Resp.550.e.9 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 50100 Resp.551.a.1 : Τιμωμένου δὴ πλούτου ἐν πόλει καὶ τῶν πλουσίων 50101 Resp.551.a.2 : ἀτιμοτέρα ἀρετή τε καὶ οἱ ἀγαθοί. 50102 Resp.551.a.3 : Δῆλον. 50103 Resp.551.a.4 : Ἀσκεῖται δὴ τὸ ἀεὶ τιμώμενον, ἀμελεῖται δὲ τὸ ἀτιμαζό– 50104 Resp.551.a.5 : μενον. 50105 Resp.551.a.6 : Οὕτω. 50106 Resp.551.a.7 : Ἀντὶ δὴ φιλονίκων καὶ φιλοτίμων ἀνδρῶν φιλοχρη– 50107 Resp.551.a.8 : ματισταὶ καὶ φιλοχρήματοι τελευτῶντες ἐγένοντο, καὶ τὸν 50108 Resp.551.a.9 : μὲν πλούσιον ἐπαινοῦσίν τε καὶ θαυμάζουσι καὶ εἰς τὰς ἀρχὰς 50109 Resp.551.a.10 : ἄγουσι, τὸν δὲ πένητα ἀτιμάζουσι. 50110 Resp.551.a.11 : Πάνυ γε. 50111 Resp.551.a.12 : Οὐκοῦν τότε δὴ νόμον τίθενται ὅρον πολιτείας ὀλιγαρ– 50112 Resp.551.b.1 : χικῆς ταξάμενοι πλῆθος χρημάτων, οὗ μὲν μᾶλλον ὀλιγαρχία, 50113 Resp.551.b.2 : πλέον, οὗ δ´ ἧττον, ἔλαττον, προειπόντες ἀρχῶν μὴ μετέχειν 50114 Resp.551.b.3 : ᾧ ἂν μὴ ᾖ οὐσία εἰς τὸ ταχθὲν τίμημα, ταῦτα δὲ ἢ βίᾳ 50115 Resp.551.b.4 : μεθ´ ὅπλων διαπράττονται, ἢ καὶ πρὸ τούτου φοβήσαντες 50116 Resp.551.b.5 : κατεστήσαντο τὴν τοιαύτην πολιτείαν. ἢ οὐχ οὕτως; 50117 Resp.551.b.6 : Οὕτω μὲν οὖν. 50118 Resp.551.b.7 : Ἡ μὲν δὴ κατάστασις ὡς ἔπος εἰπεῖν αὕτη. 50119 Resp.551.b.8 : Ναί, ἔφη· ἀλλὰ τίς δὴ ὁ τρόπος τῆς πολιτείας; καὶ ποῖά 50120 Resp.551.c.1 : ἐστιν ἃ ἔφαμεν αὐτὴν ἁμαρτήματα ἔχειν; 50121 Resp.551.c.2 : Πρῶτον μέν, ἔφην, τοῦτο αὐτό, ὅρος αὐτῆς οἷός ἐστιν. 50122 Resp.551.c.3 : ἄθρει γάρ, εἰ νεῶν οὕτω τις ποιοῖτο κυβερνήτας, ἀπὸ 50123 Resp.551.c.4 : τιμημάτων, τῷ δὲ πένητι, εἰ καὶ κυβερνητικώτερος εἴη, μὴ 50124 Resp.551.c.5 : ἐπιτρέποι— 50125 Resp.551.c.6 : Πονηράν, ἦ δ´ ὅς, τὴν ναυτιλίαν αὐτοὺς ναυτίλλεσθαι. 50126 Resp.551.c.7 : Οὐκοῦν καὶ περὶ ἄλλου οὕτως ὁτουτοῦν [ἤ τινος] ἀρχῆς; 50127 Resp.551.c.8 : Οἶμαι ἔγωγε. 50128 Resp.551.c.9 : Πλὴν πόλεως; ἦν δ´ ἐγώ· ἢ καὶ πόλεως πέρι; 50129 Resp.551.c.10 : Πολύ γ´, ἔφη, μάλιστα, ὅσῳ χαλεπωτάτη καὶ μεγίστη ἡ 50130 Resp.551.c.11 : ἀρχή. 50131 Resp.551.d.1 : Ἓν μὲν δὴ τοῦτο τοσοῦτον ὀλιγαρχία ἂν ἔχοι ἁμάρτημα. 50132 Resp.551.d.2 : Φαίνεται. 50133 Resp.551.d.3 : Τί δέ; τόδε ἆρά τι τούτου ἔλαττον; 50134 Resp.551.d.4 : Τὸ ποῖον; 50135 Resp.551.d.5 : Τὸ μὴ μίαν ἀλλὰ δύο ἀνάγκῃ εἶναι τὴν τοιαύτην πόλιν, 50136 Resp.551.d.6 : τὴν μὲν πενήτων, τὴν δὲ πλουσίων, οἰκοῦντας ἐν τῷ αὐτῷ, 50137 Resp.551.d.7 : ἀεὶ ἐπιβουλεύοντας ἀλλήλοις. 50138 Resp.551.d.8 : Οὐδὲν μὰ Δί´, ἔφη, ἔλαττον. 50139 Resp.551.d.9 : Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τόδε καλόν, τὸ ἀδυνάτους εἶναι ἴσως 50140 Resp.551.d.10 : πόλεμόν τινα πολεμεῖν διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι ἢ χρωμένους 50141 Resp.551.e.1 : τῷ πλήθει ὡπλισμένῳ δεδιέναι μᾶλλον ἢ τοὺς πολεμίους, ἢ 50142 Resp.551.e.2 : μὴ χρωμένους ὡς ἀληθῶς ὀλιγαρχικοὺς φανῆναι ἐν αὐτῷ τῷ 50143 Resp.551.e.3 : μάχεσθαι, καὶ ἅμα χρήματα μὴ ἐθέλειν εἰσφέρειν, ἅτε 50144 Resp.551.e.4 : φιλοχρημάτους. 50145 Resp.551.e.5 : Οὐ καλόν. 50146 Resp.551.e.6 : Τί δέ; ὃ πάλαι ἐλοιδοροῦμεν, τὸ πολυπραγμονεῖν γεωρ– 50147 Resp.552.a.1 : γοῦντας καὶ χρηματιζομένους καὶ πολεμοῦντας ἅμα τοὺς 50148 Resp.552.a.2 : αὐτοὺς ἐν τῇ τοιαύτῃ πολιτείᾳ, ἦ δοκεῖ ὀρθῶς ἔχειν; 50149 Resp.552.a.3 : Οὐδ´ ὁπωστιοῦν. 50150 Resp.552.a.4 : Ὅρα δή, τούτων πάντων τῶν κακῶν εἰ τόδε μέγιστον 50151 Resp.552.a.5 : αὕτη πρώτη παραδέχεται. 50152 Resp.552.a.6 : Τὸ ποῖον; 50153 Resp.552.a.7 : Τὸ ἐξεῖναι πάντα τὰ αὑτοῦ ἀποδόσθαι, καὶ ἄλλῳ κτήσασθαι 50154 Resp.552.a.8 : τὰ τούτου, καὶ ἀποδόμενον οἰκεῖν ἐν τῇ πόλει μηδὲν ὄντα τῶν 50155 Resp.552.a.9 : τῆς πόλεως μερῶν, μήτε χρηματιστὴν μήτε δημιουργὸν μήτε 50156 Resp.552.a.10 : ἱππέα μήτε ὁπλίτην, ἀλλὰ πένητα καὶ ἄπορον κεκλημένον. 50157 Resp.552.b.1 : Πρώτη, ἔφη. 50158 Resp.552.b.2 : Οὔκουν διακωλύεταί γε ἐν ταῖς ὀλιγαρχουμέναις τὸ 50159 Resp.552.b.3 : τοιοῦτον· οὐ γὰρ ἂν οἱ μὲν ὑπέρπλουτοι ἦσαν, οἱ δὲ 50160 Resp.552.b.4 : παντάπασι πένητες. 50161 Resp.552.b.5 : Ὀρθῶς. 50162 Resp.552.b.6 : Τόδε δὲ ἄθρει· ἆρα ὅτε πλούσιος ὢν ἀνήλισκεν ὁ τοιοῦτος, 50163 Resp.552.b.7 : μᾶλλόν τι τότ´ ἦν ὄφελος τῇ πόλει εἰς ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν; ἢ 50164 Resp.552.b.8 : ἐδόκει μὲν τῶν ἀρχόντων εἶναι, τῇ δὲ ἀληθείᾳ οὔτε ἄρχων 50165 Resp.552.b.9 : οὔτε ὑπηρέτης ἦν αὐτῆς, ἀλλὰ τῶν ἑτοίμων ἀναλωτής; 50166 Resp.552.c.1 : Οὕτως, ἔφη· ἐδόκει, ἦν δὲ οὐδὲν ἄλλο ἢ ἀναλωτής. 50167 Resp.552.c.2 : Βούλει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, φῶμεν αὐτόν, ὡς ἐν κηρίῳ κηφὴν 50168 Resp.552.c.3 : ἐγγίγνεται, σμήνους νόσημα, οὕτω καὶ τὸν τοιοῦτον ἐν οἰκίᾳ 50169 Resp.552.c.4 : κηφῆνα ἐγγίγνεσθαι, νόσημα πόλεως; 50170 Resp.552.c.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες. 50171 Resp.552.c.6 : Οὐκοῦν, ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς μὲν πτηνοὺς κηφῆνας πάντας 50172 Resp.552.c.7 : ἀκέντρους ὁ θεὸς πεποίηκεν, τοὺς δὲ πεζοὺς τούτους ἐνίους μὲν 50173 Resp.552.c.8 : αὐτῶν ἀκέντρους, ἐνίους δὲ δεινὰ κέντρα ἔχοντας; καὶ ἐκ 50174 Resp.552.c.9 : μὲν τῶν ἀκέντρων πτωχοὶ πρὸς τὸ γῆρας τελευτῶσιν, ἐκ δὲ 50175 Resp.552.d.1 : τῶν κεκεντρωμένων πάντες ὅσοι κέκληνται κακοῦργοι; 50176 Resp.552.d.2 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 50177 Resp.552.d.3 : Δῆλον ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν πόλει οὗ ἂν ἴδῃς πτωχούς, ὅτι 50178 Resp.552.d.4 : εἰσί που ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ ἀποκεκρυμμένοι κλέπται τε καὶ 50179 Resp.552.d.5 : βαλλαντιατόμοι καὶ ἱερόσυλοι καὶ πάντων τῶν τοιούτων κακῶν 50180 Resp.552.d.6 : δημιουργοί. 50181 Resp.552.d.7 : Δῆλον, ἔφη. 50182 Resp.552.d.8 : Τί οὖν; ἐν ταῖς ὀλιγαρχουμέναις πόλεσι πτωχοὺς οὐχ 50183 Resp.552.d.9 : ὁρᾷς ἐνόντας; 50184 Resp.552.d.10 : Ὀλίγου γ´, ἔφη, πάντας τοὺς ἐκτὸς τῶν ἀρχόντων. 50185 Resp.552.e.1 : Μὴ οὖν οἰόμεθα, ἔφην ἐγώ, καὶ κακούργους πολλοὺς ἐν 50186 Resp.552.e.2 : αὐταῖς εἶναι κέντρα ἔχοντας, οὓς ἐπιμελείᾳ βίᾳ κατέχουσιν 50187 Resp.552.e.3 : αἱ ἀρχαί; 50188 Resp.552.e.4 : Οἰόμεθα μὲν οὖν, ἔφη. 50189 Resp.552.e.5 : Ἆρ´ οὖν οὐ δι´ ἀπαιδευσίαν καὶ κακὴν τροφὴν καὶ 50190 Resp.552.e.6 : κατάστασιν τῆς πολιτείας φήσομεν τοὺς τοιούτους αὐτόθι 50191 Resp.552.e.7 : ἐγγίγνεσθαι; 50192 Resp.552.e.8 : Φήσομεν. 50193 Resp.552.e.9 : Ἀλλ´ οὖν δὴ τοιαύτη γέ τις ἂν εἴη ἡ ὀλιγαρχουμένη πόλις 50194 Resp.552.e.10 : καὶ τοσαῦτα κακὰ ἔχουσα, ἴσως δὲ καὶ πλείω. 50195 Resp.552.e.11 : Σχεδόν τι, ἔφη. 50196 Resp.553.a.1 : Ἀπειργάσθω δὴ ἡμῖν καὶ αὕτη, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ πολιτεία, ἣν 50197 Resp.553.a.2 : ὀλιγαρχίαν καλοῦσιν, ἐκ τιμημάτων ἔχουσα τοὺς ἄρχοντας· 50198 Resp.553.a.3 : τὸν δὲ ταύτῃ ὅμοιον μετὰ ταῦτα σκοπῶμεν, ὥς τε γίγνεται 50199 Resp.553.a.4 : οἷός τε γενόμενός ἐστιν. 50200 Resp.553.a.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 50201 Resp.553.a.6 : Ἆρ´ οὖν ὧδε μάλιστα εἰς ὀλιγαρχικὸν ἐκ τοῦ τιμοκρατικοῦ 50202 Resp.553.a.7 : ἐκείνου μεταβάλλει; 50203 Resp.553.a.8 : Πῶς; 50204 Resp.553.a.9 : Ὅταν αὐτοῦ παῖς γενόμενος τὸ μὲν πρῶτον ζηλοῖ τε τὸν 50205 Resp.553.a.10 : πατέρα καὶ τὰ ἐκείνου ἴχνη διώκῃ, ἔπειτα αὐτὸν ἴδῃ ἐξαίφνης 50206 Resp.553.b.1 : πταίσαντα ὥσπερ πρὸς ἕρματι πρὸς τῇ πόλει, καὶ ἐκχέαντα 50207 Resp.553.b.2 : τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτόν, ἢ στρατηγήσαντα ἤ τιν´ ἄλλην 50208 Resp.553.b.3 : μεγάλην ἀρχὴν ἄρξαντα, εἶτα εἰς δικαστήριον ἐμπεσόντα 50209 Resp.553.b.4 : [βλαπτόμενον] ὑπὸ συκοφαντῶν ἢ ἀποθανόντα ἢ ἐκπεσόντα 50210 Resp.553.b.5 : ἢ ἀτιμωθέντα καὶ τὴν οὐσίαν ἅπασαν ἀποβαλόντα. 50211 Resp.553.b.6 : Εἰκός γ´, ἔφη. 50212 Resp.553.b.7 : Ἰδὼν δέ γε, ὦ φίλε, ταῦτα καὶ παθὼν καὶ ἀπολέσας τὰ 50213 Resp.553.b.8 : ὄντα, δείσας οἶμαι εὐθὺς ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖ ἐκ τοῦ θρόνου 50214 Resp.553.c.1 : τοῦ ἐν τῇ ἑαυτοῦ ψυχῇ φιλοτιμίαν τε καὶ τὸ θυμοειδὲς 50215 Resp.553.c.2 : ἐκεῖνο, καὶ ταπεινωθεὶς ὑπὸ πενίας πρὸς χρηματισμὸν τραπό– 50216 Resp.553.c.3 : μενος γλίσχρως καὶ κατὰ σμικρὸν φειδόμενος καὶ ἐργαζόμενος 50217 Resp.553.c.4 : χρήματα συλλέγεται. ἆρ´ οὐκ οἴει τὸν τοιοῦτον τότε εἰς μὲν 50218 Resp.553.c.5 : τὸν θρόνον ἐκεῖνον τὸ ἐπιθυμητικόν τε καὶ φιλοχρήματον 50219 Resp.553.c.6 : ἐγκαθίζειν καὶ μέγαν βασιλέα ποιεῖν ἐν ἑαυτῷ, τιάρας τε καὶ 50220 Resp.553.c.7 : στρεπτοὺς καὶ ἀκινάκας παραζωννύντα; 50221 Resp.553.c.8 : Ἔγωγ´, ἔφη. 50222 Resp.553.d.1 : Τὸ δέ γε οἶμαι λογιστικόν τε καὶ θυμοειδὲς χαμαὶ ἔνθεν 50223 Resp.553.d.2 : καὶ ἔνθεν παρακαθίσας ὑπ´ ἐκείνῳ καὶ καταδουλωσάμενος, τὸ 50224 Resp.553.d.3 : μὲν οὐδὲν ἄλλο ἐᾷ λογίζεσθαι οὐδὲ σκοπεῖν ἀλλ´ ἢ ὁπόθεν 50225 Resp.553.d.4 : ἐξ ἐλαττόνων χρημάτων πλείω ἔσται, τὸ δὲ αὖ θαυμάζειν 50226 Resp.553.d.5 : καὶ τιμᾶν μηδὲν ἄλλο ἢ πλοῦτόν τε καὶ πλουσίους, καὶ 50227 Resp.553.d.6 : φιλοτιμεῖσθαι μηδ´ ἐφ´ ἑνὶ ἄλλῳ ἢ ἐπὶ χρημάτων κτήσει 50228 Resp.553.d.7 : καὶ ἐάν τι ἄλλο εἰς τοῦτο φέρῃ. 50229 Resp.553.d.8 : Οὐκ ἔστ´ ἄλλη, ἔφη, μεταβολὴ οὕτω ταχεῖά τε καὶ ἰσχυρὰ 50230 Resp.553.d.9 : ἐκ φιλοτίμου νέου εἰς φιλοχρήματον. 50231 Resp.553.e.1 : Ἆρ´ οὖν οὗτος, ἦν δ´ ἐγώ, ὀλιγαρχικός ἐστιν; 50232 Resp.553.e.2 : Ἡ γοῦν μεταβολὴ αὐτοῦ ἐξ ὁμοίου ἀνδρός ἐστι τῇ πολιτείᾳ, 50233 Resp.553.e.3 : ἐξ ἧς ἡ ὀλιγαρχία μετέστη. 50234 Resp.553.e.4 : Σκοπῶμεν δὴ εἰ ὅμοιος ἂν εἴη. 50235 Resp.554.a.1 : Σκοπῶμεν. 50236 Resp.554.a.2 : Οὐκοῦν πρῶτον μὲν τῷ χρήματα περὶ πλείστου ποιεῖσθαι 50237 Resp.554.a.3 : ὅμοιος ἂν εἴη; 50238 Resp.554.a.4 : Πῶς δ´ οὔ; 50239 Resp.554.a.5 : Καὶ μὴν τῷ γε φειδωλὸς εἶναι καὶ ἐργάτης, τὰς ἀναγκαίους 50240 Resp.554.a.6 : ἐπιθυμίας μόνον τῶν παρ´ αὑτῷ ἀποπιμπλάς, τὰ δὲ ἄλλα 50241 Resp.554.a.7 : ἀναλώματα μὴ παρεχόμενος, ἀλλὰ δουλούμενος τὰς ἄλλας 50242 Resp.554.a.8 : ἐπιθυμίας ὡς ματαίους. 50243 Resp.554.a.9 : Πάνυ μὲν οὖν. 50244 Resp.554.a.10 : Αὐχμηρός γέ τις, ἦν δ´ ἐγώ, ὢν καὶ ἀπὸ παντὸς περιουσίαν 50245 Resp.554.a.11 : ποιούμενος, θησαυροποιὸς ἀνήρ—οὓς δὴ καὶ ἐπαινεῖ τὸ πλῆθος 50246 Resp.554.b.1 : —ἢ οὐχ οὗτος ἂν εἴη ὁ τῇ τοιαύτῃ πολιτείᾳ ὅμοιος; 50247 Resp.554.b.2 : Ἐμοὶ γοῦν, ἔφη, δοκεῖ· χρήματα γοῦν μάλιστα ἔντιμα τῇ 50248 Resp.554.b.3 : τε πόλει καὶ παρὰ τῷ τοιούτῳ. 50249 Resp.554.b.4 : Οὐ γὰρ οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, παιδείᾳ ὁ τοιοῦτος προσέσχηκεν. 50250 Resp.554.b.5 : Οὐ δοκῶ, ἔφη· οὐ γὰρ ἂν τυφλὸν ἡγεμόνα τοῦ χοροῦ 50251 Resp.554.b.6 : ἐστήσατο καὶ ἐτί〈μα〉 μάλιστα. 50252 Resp.554.b.7 : Εὖ, ἦν δ´ ἐγώ. τόδε δὲ σκόπει· κηφηνώδεις ἐπιθυμίας ἐν 50253 Resp.554.b.8 : αὐτῷ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν μὴ φῶμεν ἐγγίγνεσθαι, τὰς μὲν 50254 Resp.554.c.1 : πτωχικάς, τὰς δὲ κακούργους, κατεχομένας βίᾳ ὑπὸ τῆς ἄλλης 50255 Resp.554.c.2 : ἐπιμελείας; 50256 Resp.554.c.3 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 50257 Resp.554.c.4 : Οἶσθ´ οὖν, εἶπον, οἷ ἀποβλέψας κατόψει αὐτῶν τὰς 50258 Resp.554.c.5 : κακουργίας; 50259 Resp.554.c.6 : Ποῖ; ἔφη. 50260 Resp.554.c.7 : Εἰς τὰς τῶν ὀρφανῶν ἐπιτροπεύσεις, καὶ εἴ πού τι αὐτοῖς 50261 Resp.554.c.8 : τοιοῦτον συμβαίνει, ὥστε πολλῆς ἐξουσίας λαβέσθαι τοῦ 50262 Resp.554.c.9 : ἀδικεῖν. 50263 Resp.554.c.10 : Ἀληθῆ. 50264 Resp.554.c.11 : Ἆρ´ οὖν οὐ τούτῳ δῆλον ὅτι ἐν τοῖς ἄλλοις συμβολαίοις 50265 Resp.554.c.12 : ὁ τοιοῦτος, ἐν οἷς εὐδοκιμεῖ δοκῶν δίκαιος εἶναι, ἐπιεικεῖ 50266 Resp.554.d.1 : τινὶ ἑαυτοῦ βίᾳ κατέχει ἄλλας κακὰς ἐπιθυμίας ἐνούσας, 50267 Resp.554.d.2 : οὐ πείθων ὅτι οὐκ ἄμεινον, οὐδ´ ἡμερῶν λόγῳ, ἀλλ´ ἀνάγκῃ 50268 Resp.554.d.3 : καὶ φόβῳ, περὶ τῆς ἄλλης οὐσίας τρέμων; 50269 Resp.554.d.4 : Καὶ πάνυ γ´, ἔφη. 50270 Resp.554.d.5 : Καὶ νὴ Δία, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, τοῖς πολλοῖς γε αὐτῶν 50271 Resp.554.d.6 : ἐνευρήσεις, ὅταν δέῃ τἀλλότρια ἀναλίσκειν, τὰς τοῦ κηφῆνος 50272 Resp.554.d.7 : συγγενεῖς ἐνούσας ἐπιθυμίας. 50273 Resp.554.d.8 : Καὶ μάλα, ἦ δ´ ὅς, σφόδρα. 50274 Resp.554.d.9 : Οὐκ ἄρ´ ἂν εἴη ἀστασίαστος ὁ τοιοῦτος ἐν ἑαυτῷ, οὐδὲ 50275 Resp.554.d.10 : εἷς ἀλλὰ διπλοῦς τις, ἐπιθυμίας δὲ ἐπιθυμιῶν ὡς τὸ πολὺ 50276 Resp.554.e.1 : κρατούσας ἂν ἔχοι βελτίους χειρόνων. 50277 Resp.554.e.2 : Ἔστιν οὕτω. 50278 Resp.554.e.3 : Διὰ ταῦτα δὴ οἶμαι εὐσχημονέστερος ἂν πολλῶν ὁ 50279 Resp.554.e.4 : τοιοῦτος εἴη· ὁμονοητικῆς δὲ καὶ ἡρμοσμένης τῆς ψυχῆς 50280 Resp.554.e.5 : ἀληθὴς ἀρετὴ πόρρω ποι ἐκφεύγοι ἂν αὐτόν. 50281 Resp.554.e.6 : Δοκεῖ μοι. 50282 Resp.554.e.7 : Καὶ μὴν ἀνταγωνιστής γε ἰδίᾳ ἐν πόλει ὁ φειδωλὸς 50283 Resp.555.a.1 : φαῦλος ἤ τινος νίκης ἢ ἄλλης φιλοτιμίας τῶν καλῶν, χρή– 50284 Resp.555.a.2 : ματά τε οὐκ ἐθέλων εὐδοξίας ἕνεκα καὶ τῶν τοιούτων ἀγώνων 50285 Resp.555.a.3 : ἀναλίσκειν, δεδιὼς τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἀναλωτικὰς ἐγείρειν 50286 Resp.555.a.4 : καὶ συμπαρακαλεῖν ἐπὶ συμμαχίαν τε καὶ φιλονικίαν, ὀλίγοις 50287 Resp.555.a.5 : τισὶν ἑαυτοῦ πολεμῶν ὀλιγαρχικῶς τὰ πολλὰ ἡττᾶται καὶ 50288 Resp.555.a.6 : πλουτεῖ. 50289 Resp.555.a.7 : Καὶ μάλα, ἔφη. 50290 Resp.555.a.8 : Ἔτι οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἀπιστοῦμεν μὴ κατὰ τὴν ὀλιγαρ– 50291 Resp.555.a.9 : χουμένην πόλιν ὁμοιότητι τὸν φειδωλόν τε καὶ χρηματιστὴν 50292 Resp.555.b.1 : τετάχθαι; 50293 Resp.555.b.2 : Οὐδαμῶς, ἔφη. 50294 Resp.555.b.3 : Δημοκρατίαν δή, ὡς ἔοικε, μετὰ τοῦτο σκεπτέον, τίνα τε 50295 Resp.555.b.4 : γίγνεται τρόπον, γενομένη τε ποῖόν τινα ἔχει, ἵν´ αὖ τὸν 50296 Resp.555.b.5 : τοῦ τοιούτου ἀνδρὸς τρόπον γνόντες παραστησώμεθ´ αὐτὸν 50297 Resp.555.b.6 : εἰς κρίσιν. 50298 Resp.555.b.7 : Ὁμοίως γοῦν ἄν, ἔφη, ἡμῖν αὐτοῖς πορευοίμεθα. 50299 Resp.555.b.8 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, μεταβάλλει μὲν τρόπον τινὰ τοιόνδε 50300 Resp.555.b.9 : ἐξ ὀλιγαρχίας εἰς δημοκρατίαν, δι´ ἀπληστίαν τοῦ προκει– 50301 Resp.555.b.10 : μένου ἀγαθοῦ, τοῦ ὡς πλουσιώτατον δεῖν γίγνεσθαι; 50302 Resp.555.b.11 : Πῶς δή; 50303 Resp.555.c.1 : Ἅτε οἶμαι ἄρχοντες ἐν αὐτῇ οἱ ἄρχοντες διὰ τὸ πολλὰ 50304 Resp.555.c.2 : κεκτῆσθαι, οὐκ ἐθέλουσιν εἴργειν νόμῳ τῶν νέων ὅσοι ἂν 50305 Resp.555.c.3 : ἀκόλαστοι γίγνωνται, μὴ ἐξεῖναι αὐτοῖς ἀναλίσκειν τε καὶ 50306 Resp.555.c.4 : ἀπολλύναι τὰ αὑτῶν, ἵνα ὠνούμενοι τὰ τῶν τοιούτων καὶ 50307 Resp.555.c.5 : εἰσδανείζοντες ἔτι πλουσιώτεροι καὶ ἐντιμότεροι γίγνωνται. 50308 Resp.555.c.6 : Παντός γε μᾶλλον. 50309 Resp.555.c.7 : Οὐκοῦν δῆλον ἤδη τοῦτο ἐν πόλει, ὅτι πλοῦτον τιμᾶν 50310 Resp.555.c.8 : καὶ σωφροσύνην ἅμα ἱκανῶς κτᾶσθαι ἐν τοῖς πολίταις 50311 Resp.555.d.1 : ἀδύνατον, ἀλλ´ ἀνάγκη ἢ τοῦ ἑτέρου ἀμελεῖν ἢ τοῦ ἑτέρου; 50312 Resp.555.d.2 : Ἐπιεικῶς, ἔφη, δῆλον. 50313 Resp.555.d.3 : Παραμελοῦντες δὴ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ ἐφιέντες ἀκο– 50314 Resp.555.d.4 : λασταίνειν οὐκ ἀγεννεῖς ἐνίοτε ἀνθρώπους πένητας ἠνάγκασαν 50315 Resp.555.d.5 : γενέσθαι. 50316 Resp.555.d.6 : Μάλα γε. 50317 Resp.555.d.7 : Κάθηνται δὴ οἶμαι οὗτοι ἐν τῇ πόλει κεκεντρωμένοι τε 50318 Resp.555.d.8 : καὶ ἐξωπλισμένοι, οἱ μὲν ὀφείλοντες χρέα, οἱ δὲ ἄτιμοι 50319 Resp.555.d.9 : γεγονότες, οἱ δὲ ἀμφότερα, μισοῦντές τε καὶ ἐπιβουλεύοντες 50320 Resp.555.d.10 : τοῖς κτησαμένοις τὰ αὑτῶν καὶ τοῖς ἄλλοις, νεωτερισμοῦ 50321 Resp.555.e.1 : ἐρῶντες. 50322 Resp.555.e.2 : Ἔστι ταῦτα. 50323 Resp.555.e.3 : Οἱ δὲ δὴ χρηματισταὶ ἐγκύψαντες, οὐδὲ δοκοῦντες τούτους 50324 Resp.555.e.4 : ὁρᾶν, τῶν λοιπῶν τὸν ἀεὶ ὑπείκοντα ἐνιέντες ἀργύριον 50325 Resp.555.e.5 : τιτρώσκοντες, καὶ τοῦ πατρὸς ἐκγόνους τόκους πολλαπλα– 50326 Resp.556.a.1 : σίους κομιζόμενοι, πολὺν τὸν κηφῆνα καὶ πτωχὸν ἐμποιοῦσι 50327 Resp.556.a.2 : τῇ πόλει. 50328 Resp.556.a.3 : Πῶς γάρ, ἔφη, οὐ πολύν; 50329 Resp.556.a.4 : Καὶ οὔτε γ´ ἐκείνῃ, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ τοιοῦτον κακὸν ἐκκαό– 50330 Resp.556.a.5 : μενον ἐθέλουσιν ἀποσβεννύναι, εἴργοντες τὰ αὑτοῦ ὅπῃ τις 50331 Resp.556.a.6 : βούλεται τρέπειν, οὔτε τῇδε, ᾗ αὖ κατὰ ἕτερον νόμον τὰ 50332 Resp.556.a.7 : τοιαῦτα λύεται. 50333 Resp.556.a.8 : Κατὰ δὴ τίνα; 50334 Resp.556.a.9 : Ὃς μετ´ ἐκεῖνόν ἐστι δεύτερος καὶ ἀναγκάζων ἀρετῆς 50335 Resp.556.a.10 : ἐπιμελεῖσθαι τοὺς πολίτας. ἐὰν γὰρ ἐπὶ τῷ αὑτοῦ κινδύνῳ 50336 Resp.556.b.1 : τὰ πολλά τις τῶν ἑκουσίων συμβολαίων προστάττῃ συμ– 50337 Resp.556.b.2 : βάλλειν, χρηματίζοιντο μὲν ἂν ἧττον ἀναιδῶς ἐν τῇ πόλει, 50338 Resp.556.b.3 : ἐλάττω δ´ ἐν αὐτῇ φύοιτο τῶν τοιούτων κακῶν οἵων νυνδὴ 50339 Resp.556.b.4 : εἴπομεν. 50340 Resp.556.b.5 : Καὶ πολύ γε, ἦ δ´ ὅς. 50341 Resp.556.b.6 : Νῦν δέ γ´, ἔφην ἐγώ, διὰ πάντα τὰ τοιαῦτα τοὺς μὲν δὴ 50342 Resp.556.b.7 : ἀρχομένους οὕτω διατιθέασιν ἐν τῇ πόλει οἱ ἄρχοντες· 50343 Resp.556.b.8 : σφᾶς δὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς αὑτῶν—ἆρ´ οὐ τρυφῶντας μὲν 50344 Resp.556.b.9 : τοὺς νέους καὶ ἀπόνους καὶ πρὸς τὰ τοῦ σώματος καὶ πρὸς 50345 Resp.556.c.1 : τὰ τῆς ψυχῆς, μαλακοὺς δὲ καρτερεῖν πρὸς ἡδονάς τε καὶ 50346 Resp.556.c.2 : λύπας καὶ ἀργούς; 50347 Resp.556.c.3 : Τί μήν; 50348 Resp.556.c.4 : Αὑτοὺς δὲ πλὴν χρηματισμοῦ τῶν ἄλλων ἠμεληκότας, 50349 Resp.556.c.5 : καὶ οὐδὲν πλείω ἐπιμέλειαν πεποιημένους ἀρετῆς ἢ τοὺς 50350 Resp.556.c.6 : πένητας; 50351 Resp.556.c.7 : Οὐ γὰρ οὖν. 50352 Resp.556.c.8 : Οὕτω δὴ παρεσκευασμένοι ὅταν παραβάλλωσιν ἀλλήλοις 50353 Resp.556.c.9 : οἵ τε ἄρχοντες καὶ οἱ ἀρχόμενοι ἢ ἐν ὁδῶν πορείαις ἢ ἐν 50354 Resp.556.c.10 : ἄλλαις τισὶ κοινωνίαις, ἢ κατὰ θεωρίας ἢ κατὰ στρατείας, 50355 Resp.556.c.11 : ἢ σύμπλοι γιγνόμενοι ἢ συστρατιῶται, ἢ καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς 50356 Resp.556.d.1 : κινδύνοις ἀλλήλους θεώμενοι μηδαμῇ ταύτῃ καταφρονῶνται 50357 Resp.556.d.2 : οἱ πένητες ὑπὸ τῶν πλουσίων, ἀλλὰ πολλάκις ἰσχνὸς ἀνὴρ 50358 Resp.556.d.3 : πένης, ἡλιωμένος, παραταχθεὶς ἐν μάχῃ πλουσίῳ ἐσκια– 50359 Resp.556.d.4 : τροφηκότι, πολλὰς ἔχοντι σάρκας ἀλλοτρίας, ἴδῃ ἄσθματός 50360 Resp.556.d.5 : τε καὶ ἀπορίας μεστόν, ἆρ´ οἴει αὐτὸν οὐχ ἡγεῖσθαι κακίᾳ 50361 Resp.556.d.6 : τῇ σφετέρᾳ πλουτεῖν τοὺς τοιούτους, καὶ ἄλλον ἄλλῳ παραγ– 50362 Resp.556.d.7 : γέλλειν, ὅταν ἰδίᾳ συγγίγνωνται, ὅτι "Ἇνδρες ἡμέτεροι· 50363 Resp.556.e.1 : εἰσὶ γὰρ οὐδέν;" 50364 Resp.556.e.2 : Εὖ οἶδα μὲν οὖν, ἔφη, ἔγωγε, ὅτι οὕτω ποιοῦσιν. 50365 Resp.556.e.3 : Οὐκοῦν ὥσπερ σῶμα νοσῶδες μικρᾶς ῥοπῆς ἔξωθεν δεῖται 50366 Resp.556.e.4 : προσλαβέσθαι πρὸς τὸ κάμνειν, ἐνίοτε δὲ καὶ ἄνευ τῶν ἔξω 50367 Resp.556.e.5 : στασιάζει αὐτὸ αὑτῷ, οὕτω δὴ καὶ ἡ κατὰ ταὐτὰ ἐκείνῳ 50368 Resp.556.e.6 : διακειμένη πόλις ἀπὸ σμικρᾶς προφάσεως, ἔξωθεν ἐπαγο– 50369 Resp.556.e.7 : μένων ἢ τῶν ἑτέρων ἐξ ὀλιγαρχουμένης πόλεως συμμαχίαν 50370 Resp.556.e.8 : ἢ τῶν ἑτέρων ἐκ δημοκρατουμένης, νοσεῖ τε καὶ αὐτὴ αὑτῇ 50371 Resp.556.e.9 : μάχεται, ἐνίοτε δὲ καὶ ἄνευ τῶν ἔξω στασιάζει; 50372 Resp.557.a.1 : Καὶ σφόδρα γε. 50373 Resp.557.a.2 : Δημοκρατία δὴ οἶμαι γίγνεται ὅταν οἱ πένητες νική– 50374 Resp.557.a.3 : σαντες τοὺς μὲν ἀποκτείνωσι τῶν ἑτέρων, τοὺς δὲ ἐκβάλωσι, 50375 Resp.557.a.4 : τοῖς δὲ λοιποῖς ἐξ ἴσου μεταδῶσι πολιτείας τε καὶ ἀρχῶν, 50376 Resp.557.a.5 : καὶ ὡς τὸ πολὺ ἀπὸ κλήρων αἱ ἀρχαὶ ἐν αὐτῇ γίγνονται. 50377 Resp.557.a.6 : Ἔστι γάρ, ἔφη, αὕτη ἡ κατάστασις δημοκρατίας, ἐάντε 50378 Resp.557.a.7 : καὶ δι´ ὅπλων γένηται ἐάντε καὶ διὰ φόβον ὑπεξελθόντων 50379 Resp.557.a.8 : τῶν ἑτέρων. 50380 Resp.557.a.9 : Τίνα δὴ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτοι τρόπον οἰκοῦσι; καὶ ποία 50381 Resp.557.b.1 : τις ἡ τοιαύτη αὖ πολιτεία; δῆλον γὰρ ὅτι ὁ τοιοῦτος ἀνὴρ 50382 Resp.557.b.2 : δημοκρατικός τις ἀναφανήσεται. 50383 Resp.557.b.3 : Δῆλον, ἔφη. 50384 Resp.557.b.4 : Οὐκοῦν πρῶτον μὲν δὴ ἐλεύθεροι, καὶ ἐλευθερίας ἡ πόλις 50385 Resp.557.b.5 : μεστὴ καὶ παρρησίας γίγνεται, καὶ ἐξουσία ἐν αὐτῇ ποιεῖν 50386 Resp.557.b.6 : ὅτι τις βούλεται; 50387 Resp.557.b.7 : Λέγεταί γε δή, ἔφη. 50388 Resp.557.b.8 : Ὅπου δέ γε ἐξουσία, δῆλον ὅτι ἰδίαν ἕκαστος ἂν κατα– 50389 Resp.557.b.9 : σκευὴν τοῦ αὑτοῦ βίου κατασκευάζοιτο ἐν αὐτῇ, ἥτις ἕκαστον 50390 Resp.557.b.10 : ἀρέσκοι. 50391 Resp.557.b.11 : Δῆλον. 50392 Resp.557.c.1 : Παντοδαποὶ δὴ ἂν οἶμαι ἐν ταύτῃ τῇ πολιτείᾳ μάλιστ´ 50393 Resp.557.c.2 : ἐγγίγνοιντο ἄνθρωποι. 50394 Resp.557.c.3 : Πῶς γὰρ οὔ; 50395 Resp.557.c.4 : Κινδυνεύει, ἦν δ´ ἐγώ, καλλίστη αὕτη τῶν πολιτειῶν 50396 Resp.557.c.5 : εἶναι· ὥσπερ ἱμάτιον ποικίλον πᾶσιν ἄνθεσι πεποικιλμένον, 50397 Resp.557.c.6 : οὕτω καὶ αὕτη πᾶσιν ἤθεσιν πεποικιλμένη καλλίστη ἂν 50398 Resp.557.c.7 : φαίνοιτο. καὶ ἴσως μέν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ταύτην, ὥσπερ οἱ 50399 Resp.557.c.8 : παῖδές τε καὶ αἱ γυναῖκες τὰ ποικίλα θεώμενοι, καλλίστην 50400 Resp.557.c.9 : ἂν πολλοὶ κρίνειαν. 50401 Resp.557.c.10 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 50402 Resp.557.d.1 : Καὶ ἔστιν γε, ὦ μακάριε, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπιτήδειον ζητεῖν ἐν 50403 Resp.557.d.2 : αὐτῇ πολιτείαν. 50404 Resp.557.d.3 : Τί δή; 50405 Resp.557.d.4 : Ὅτι πάντα γένη πολιτειῶν ἔχει διὰ τὴν ἐξουσίαν, καὶ 50406 Resp.557.d.5 : κινδυνεύει τῷ βουλομένῳ πόλιν κατασκευάζειν, ὃ νυνδὴ ἡμεῖς 50407 Resp.557.d.6 : ἐποιοῦμεν, ἀναγκαῖον εἶναι εἰς δημοκρατουμένην ἐλθόντι 50408 Resp.557.d.7 : πόλιν, ὃς ἂν αὐτὸν ἀρέσκῃ τρόπος, τοῦτον ἐκλέξασθαι, 50409 Resp.557.d.8 : ὥσπερ εἰς παντοπώλιον ἀφικομένῳ πολιτειῶν, καὶ ἐκλεξα– 50410 Resp.557.d.9 : μένῳ οὕτω κατοικίζειν. 50411 Resp.557.e.1 : Ἴσως γοῦν, ἔφη, οὐκ ἂν ἀποροῖ παραδειγμάτων. 50412 Resp.557.e.2 : Τὸ δὲ μηδεμίαν ἀνάγκην, εἶπον, εἶναι ἄρχειν ἐν ταύτῃ 50413 Resp.557.e.3 : τῇ πόλει, μηδ´ ἂν ᾖς ἱκανὸς ἄρχειν, μηδὲ αὖ ἄρχεσθαι, ἐὰν 50414 Resp.557.e.4 : μὴ βούλῃ, μηδὲ πολεμεῖν πολεμούντων, μηδὲ εἰρήνην ἄγειν 50415 Resp.557.e.5 : τῶν ἄλλων ἀγόντων, ἐὰν μὴ ἐπιθυμῇς εἰρήνης, μηδὲ αὖ, ἐάν 50416 Resp.557.e.6 : τις ἄρχειν νόμος σε διακωλύῃ ἢ δικάζειν, μηδὲν ἧττον καὶ 50417 Resp.558.a.1 : ἄρχειν καὶ δικάζειν, ἐὰν αὐτῷ σοι ἐπίῃ, ἆρ´ οὐ θεσπεσία 50418 Resp.558.a.2 : καὶ ἡδεῖα ἡ τοιαύτη διαγωγὴ ἐν τῷ παραυτίκα; 50419 Resp.558.a.3 : Ἴσως, ἔφη, ἔν γε τούτῳ. 50420 Resp.558.a.4 : Τί δέ; ἡ πρᾳότης ἐνίων τῶν δικασθέντων οὐ κομψή; ἢ 50421 Resp.558.a.5 : οὔπω εἶδες, ἐν τοιαύτῃ πολιτείᾳ [ἀνθρώπων] καταψηφισθέν– 50422 Resp.558.a.6 : των θανάτου ἢ φυγῆς, οὐδὲν ἧττον αὐτῶν μενόντων τε καὶ 50423 Resp.558.a.7 : ἀναστρεφομένων ἐν μέσῳ, [καὶ] ὡς οὔτε φροντίζοντος οὔτε 50424 Resp.558.a.8 : ὁρῶντος οὐδενὸς περινοστεῖ ὥσπερ ἥρως; 50425 Resp.558.a.9 : Καὶ πολλούς γ´, ἔφη. 50426 Resp.558.b.1 : Ἡ δὲ συγγνώμη καὶ οὐδ´ ὁπωστιοῦν σμικρολογία αὐτῆς, 50427 Resp.558.b.2 : ἀλλὰ καταφρόνησις ὧν ἡμεῖς ἐλέγομεν σεμνύνοντες, ὅτε τὴν 50428 Resp.558.b.3 : πόλιν ᾠκίζομεν, ὡς εἰ μή τις ὑπερβεβλημένην φύσιν ἔχοι, 50429 Resp.558.b.4 : οὔποτ´ ἂν γένοιτο ἀνὴρ ἀγαθός, εἰ μὴ παῖς ὢν εὐθὺς παίζοι 50430 Resp.558.b.5 : ἐν καλοῖς καὶ ἐπιτηδεύοι τὰ τοιαῦτα πάντα, ὡς μεγαλοπρεπῶς 50431 Resp.558.b.6 : καταπατήσας´ ἅπαντ´ αὐτὰ οὐδὲν φροντίζει ἐξ ὁποίων ἄν 50432 Resp.558.b.7 : τις ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τὰ πολιτικὰ ἰὼν πράττῃ, ἀλλὰ τιμᾷ, 50433 Resp.558.c.1 : ἐὰν φῇ μόνον εὔνους εἶναι τῷ πλήθει; 50434 Resp.558.c.2 : Πάνυ γ´, ἔφη, γενναία. 50435 Resp.558.c.3 : Ταῦτά τε δή, ἔφην, ἔχοι ἂν καὶ τούτων ἄλλα ἀδελφὰ 50436 Resp.558.c.4 : δημοκρατία, καὶ εἴη, ὡς ἔοικεν, ἡδεῖα πολιτεία καὶ ἄναρχος 50437 Resp.558.c.5 : καὶ ποικίλη, ἰσότητά τινα ὁμοίως ἴσοις τε καὶ ἀνίσοις 50438 Resp.558.c.6 : διανέμουσα. 50439 Resp.558.c.7 : Καὶ μάλ´, ἔφη, γνώριμα λέγεις. 50440 Resp.558.c.8 : Ἄθρει δή, ἦν δ´ ἐγώ, τίς ὁ τοιοῦτος ἰδίᾳ. ἢ πρῶτον σκεπτέον, 50441 Resp.558.c.9 : ὥσπερ τὴν πολιτείαν ἐσκεψάμεθα, τίνα τρόπον γίγνεται; 50442 Resp.558.c.10 : Ναί, ἔφη. 50443 Resp.558.c.11 : Ἆρ´ οὖν οὐχ ὧδε; τοῦ φειδωλοῦ ἐκείνου καὶ ὀλιγαρχικοῦ 50444 Resp.558.d.1 : γένοιτ´ ἂν οἶμαι ὑὸς ὑπὸ τῷ πατρὶ τεθραμμένος ἐν τοῖς 50445 Resp.558.d.2 : ἐκείνου ἤθεσι; 50446 Resp.558.d.3 : Τί γὰρ οὔ; 50447 Resp.558.d.4 : Βίᾳ δὴ καὶ οὗτος ἄρχων τῶν ἐν αὑτῷ ἡδονῶν, ὅσαι 50448 Resp.558.d.5 : ἀναλωτικαὶ μέν, χρηματιστικαὶ δὲ μή· αἳ δὴ οὐκ ἀναγκαῖαι 50449 Resp.558.d.6 : κέκληνται— 50450 Resp.558.d.7 : Δῆλον, ἔφη. 50451 Resp.558.d.8 : Βούλει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ἵνα μὴ σκοτεινῶς διαλεγώμεθα, 50452 Resp.558.d.9 : πρῶτον ὁρισώμεθα τάς τε ἀναγκαίους ἐπιθυμίας καὶ τὰς μή; 50453 Resp.558.d.10 : Βούλομαι, ἦ δ´ ὅς. 50454 Resp.558.d.11 : Οὐκοῦν ἅς τε οὐκ ἂν οἷοί τ´ εἶμεν ἀποτρέψαι, δικαίως 50455 Resp.558.e.1 : ἂν ἀναγκαῖαι καλοῖντο, καὶ ὅσαι ἀποτελούμεναι ὠφελοῦσιν 50456 Resp.558.e.2 : ἡμᾶς; τούτων γὰρ ἀμφοτέρων ἐφίεσθαι ἡμῶν τῇ φύσει 50457 Resp.558.e.3 : ἀνάγκη. ἢ οὔ; 50458 Resp.558.e.4 : Καὶ μάλα. 50459 Resp.559.a.1 : Δικαίως δὴ τοῦτο ἐπ´ αὐταῖς ἐροῦμεν, τὸ ἀναγκαῖον. 50460 Resp.559.a.2 : Δικαίως. 50461 Resp.559.a.3 : Τί δέ; ἅς γέ τις ἀπαλλάξειεν ἄν, εἰ μελετῷ ἐκ νέου, καὶ 50462 Resp.559.a.4 : πρὸς οὐδὲν ἀγαθὸν ἐνοῦσαι δρῶσιν, αἱ δὲ καὶ τοὐναντίον, 50463 Resp.559.a.5 : πάσας ταύτας εἰ μὴ ἀναγκαίους φαῖμεν εἶναι, ἆρ´ οὐ καλῶς 50464 Resp.559.a.6 : ἂν λέγοιμεν; 50465 Resp.559.a.7 : Καλῶς μὲν οὖν. 50466 Resp.559.a.8 : Προελώμεθα δή τι παράδειγμα ἑκατέρων αἵ εἰσιν, ἵνα 50467 Resp.559.a.9 : τύπῳ λάβωμεν αὐτάς; 50468 Resp.559.a.10 : Οὐκοῦν χρή. 50469 Resp.559.a.11 : Ἆρ´ οὖν οὐχ ἡ τοῦ φαγεῖν μέχρι ὑγιείας τε καὶ εὐεξίας 50470 Resp.559.b.1 : καὶ αὐτοῦ σίτου τε καὶ ὄψου ἀναγκαῖος ἂν εἴη; 50471 Resp.559.b.2 : Οἶμαι. 50472 Resp.559.b.3 : Ἡ μέν γέ που τοῦ σίτου κατ´ ἀμφότερα ἀναγκαία, ᾗ τε 50473 Resp.559.b.4 : ὠφέλιμος ᾗ τε 〈μὴ〉 παῦσαι ζῶντα δυνατή. 50474 Resp.559.b.5 : Ναί. 50475 Resp.559.b.6 : Ἡ δὲ ὄψου, εἴ πῄ τινα ὠφελίαν πρὸς εὐεξίαν παρέχεται, 50476 Resp.559.b.7 : Πάνυ μὲν οὖν. 50477 Resp.559.b.8 : Τί δὲ ἡ πέρα τούτων καὶ ἀλλοίων ἐδεσμάτων ἢ τοιούτων 50478 Resp.559.b.9 : ἐπιθυμία, δυνατὴ δὲ κολαζομένη ἐκ νέων καὶ παιδευομένη 50479 Resp.559.b.10 : ἐκ τῶν πολλῶν ἀπαλλάττεσθαι, καὶ βλαβερὰ μὲν σώματι, 50480 Resp.559.b.11 : βλαβερὰ δὲ ψυχῇ πρός τε φρόνησιν καὶ τὸ σωφρονεῖν; ἆρά 50481 Resp.559.c.1 : γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο; 50482 Resp.559.c.2 : Ὀρθότατα μὲν οὖν. 50483 Resp.559.c.3 : Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν εἶναι ταύτας, ἐκείνας δὲ 50484 Resp.559.c.4 : χρηματιστικὰς διὰ τὸ χρησίμους πρὸς τὰ ἔργα εἶναι; 50485 Resp.559.c.5 : Τί μήν; 50486 Resp.559.c.6 : Οὕτω δὴ καὶ περὶ ἀφροδισίων καὶ τῶν ἄλλων φήσομεν; 50487 Resp.559.c.7 : Οὕτω. 50488 Resp.559.c.8 : Ἆρ´ οὖν καὶ ὃν νυνδὴ κηφῆνα ὠνομάζομεν, τοῦτον ἐλέ– 50489 Resp.559.c.9 : γομεν τὸν τῶν τοιούτων ἡδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν γέμοντα καὶ 50490 Resp.559.d.1 : ἀρχόμενον ὑπὸ τῶν μὴ ἀναγκαίων, τὸν δὲ ὑπὸ τῶν ἀναγκαίων 50491 Resp.559.d.2 : φειδωλόν τε καὶ ὀλιγαρχικόν; 50492 Resp.559.d.3 : Ἀλλὰ τί μήν; 50493 Resp.559.d.4 : Πάλιν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, λέγωμεν ὡς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ δημο– 50494 Resp.559.d.5 : κρατικὸς γίγνεται. φαίνεται δέ μοι τά γε πολλὰ ὧδε γίγνεσθαι. 50495 Resp.559.d.6 : Πῶς; 50496 Resp.559.d.7 : Ὅταν νέος, τεθραμμένος ὡς νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀπαιδεύτως 50497 Resp.559.d.8 : τε καὶ φειδωλῶς, γεύσηται κηφήνων μέλιτος, καὶ συγγένηται 50498 Resp.559.d.9 : αἴθωσι θηρσὶ καὶ δεινοῖς, παντοδαπὰς ἡδονὰς καὶ ποικίλας 50499 Resp.559.d.10 : καὶ παντοίως ἐχούσας δυναμένοις σκευάζειν, ἐνταῦθά που 50500 Resp.559.e.1 : οἴου εἶναι ἀρχὴν αὐτῷ μεταβολῆς ... ὀλιγαρχικῆς τῆς 50501 Resp.559.e.2 : ἑαυτῷ εἰς δημοκρατικήν. 50502 Resp.559.e.3 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη. 50503 Resp.559.e.4 : Ἆρ´ οὖν, ὥσπερ ἡ πόλις μετέβαλλε βοηθησάσης τῷ 50504 Resp.559.e.5 : ἑτέρῳ μέρει συμμαχίας ἔξωθεν, ὁμοίας ὁμοίῳ, οὕτω καὶ ὁ 50505 Resp.559.e.6 : νεανίας μεταβάλλει βοηθοῦντος αὖ εἴδους ἐπιθυμιῶν ἔξωθεν 50506 Resp.559.e.7 : τῷ ἑτέρῳ τῶν παρ´ ἐκείνῳ, συγγενοῦς τε καὶ ὁμοίου; 50507 Resp.559.e.8 : Παντάπασιν μὲν οὖν. 50508 Resp.559.e.9 : Καὶ ἐὰν μέν γε οἶμαι ἀντιβοηθήσῃ τις τῷ ἐν ἑαυτῷ 50509 Resp.559.e.10 : ὀλιγαρχικῷ συμμαχία, ἤ ποθεν παρὰ τοῦ πατρὸς ἢ καὶ τῶν 50510 Resp.560.a.1 : ἄλλων οἰκείων νουθετούντων τε καὶ κακιζόντων, στάσις δὴ 50511 Resp.560.a.2 : καὶ ἀντίστασις καὶ μάχη ἐν αὐτῷ πρὸς αὑτὸν τότε γίγνεται. 50512 Resp.560.a.3 : Τί μήν; 50513 Resp.560.a.4 : Καὶ ποτὲ μὲν οἶμαι τὸ δημοκρατικὸν ὑπεχώρησε τῷ 50514 Resp.560.a.5 : ὀλιγαρχικῷ, καί τινες τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μὲν διεφθάρησαν, 50515 Resp.560.a.6 : αἱ δὲ καὶ ἐξέπεσον, αἰδοῦς τινος ἐγγενομένης ἐν τῇ τοῦ 50516 Resp.560.a.7 : νέου ψυχῇ, καὶ κατεκοσμήθη πάλιν. 50517 Resp.560.a.8 : Γίγνεται γὰρ ἐνίοτε, ἔφη. 50518 Resp.560.a.9 : Αὖθις δὲ οἶμαι τῶν ἐκπεσουσῶν ἐπιθυμιῶν ἄλλαι ὑπο– 50519 Resp.560.b.1 : τρεφόμεναι συγγενεῖς δι´ ἀνεπιστημοσύνην τροφῆς πατρὸς 50520 Resp.560.b.2 : πολλαί τε καὶ ἰσχυραὶ ἐγένοντο. 50521 Resp.560.b.3 : Φιλεῖ γοῦν, ἔφη, οὕτω γίγνεσθαι. 50522 Resp.560.b.4 : Οὐκοῦν εἵλκυσάν τε πρὸς τὰς αὐτὰς ὁμιλίας, καὶ λάθρᾳ 50523 Resp.560.b.5 : συγγιγνόμεναι πλῆθος ἐνέτεκον. 50524 Resp.560.b.6 : Τί μήν; 50525 Resp.560.b.7 : Τελευτῶσαι δὴ οἶμαι κατέλαβον τὴν τοῦ νέου τῆς ψυχῆς 50526 Resp.560.b.8 : ἀκρόπολιν, αἰσθόμεναι κενὴν μαθημάτων τε καὶ ἐπιτηδευ– 50527 Resp.560.b.9 : μάτων καλῶν καὶ λόγων ἀληθῶν, οἳ δὴ ἄριστοι φρουροί τε 50528 Resp.560.b.10 : καὶ φύλακες ἐν ἀνδρῶν θεοφιλῶν εἰσι διανοίαις. 50529 Resp.560.c.1 : Καὶ πολύ γ´, ἔφη. 50530 Resp.560.c.2 : Ψευδεῖς δὴ καὶ ἀλαζόνες οἶμαι λόγοι τε καὶ δόξαι ἀντ´ 50531 Resp.560.c.3 : ἐκείνων ἀναδραμόντες κατέσχον τὸν αὐτὸν τόπον τοῦ τοιούτου. 50532 Resp.560.c.4 : Σφόδρα γ´, ἔφη. 50533 Resp.560.c.5 : Ἆρ´ οὖν οὐ πάλιν τε εἰς ἐκείνους τοὺς Λωτοφάγους ἐλθὼν 50534 Resp.560.c.6 : φανερῶς κατοικεῖ, καὶ ἐὰν παρ´ οἰκείων τις βοήθεια τῷ 50535 Resp.560.c.7 : φειδωλῷ αὐτοῦ τῆς ψυχῆς ἀφικνῆται, κλῄσαντες οἱ ἀλαζόνες 50536 Resp.560.c.8 : λόγοι ἐκεῖνοι τὰς τοῦ βασιλικοῦ τείχους ἐν αὐτῷ πύλας οὔτε 50537 Resp.560.c.9 : αὐτὴν τὴν συμμαχίαν παριᾶσιν, οὔτε πρέσβεις πρεσβυτέρων 50538 Resp.560.d.1 : λόγους ἰδιωτῶν εἰσδέχονται, αὐτοί τε κρατοῦσι μαχόμενοι, 50539 Resp.560.d.2 : καὶ τὴν μὲν αἰδῶ ἠλιθιότητα ὀνομάζοντες ὠθοῦσιν ἔξω 50540 Resp.560.d.3 : ἀτίμως φυγάδα, σωφροσύνην δὲ ἀνανδρίαν καλοῦντές τε καὶ 50541 Resp.560.d.4 : προπηλακίζοντες ἐκβάλλουσι, μετριότητα δὲ καὶ κοσμίαν 50542 Resp.560.d.5 : δαπάνην ὡς ἀγροικίαν καὶ ἀνελευθερίαν οὖσαν πείθοντες 50543 Resp.560.d.6 : ὑπερορίζουσι μετὰ πολλῶν καὶ ἀνωφελῶν ἐπιθυμιῶν; 50544 Resp.560.d.7 : Σφόδρα γε. 50545 Resp.560.d.8 : Τούτων δέ γέ που κενώσαντες καὶ καθήραντες τὴν τοῦ 50546 Resp.560.e.1 : κατεχομένου τε ὑπ´ αὐτῶν καὶ τελουμένου ψυχὴν μεγάλοισι 50547 Resp.560.e.2 : τέλεσι, τὸ μετὰ τοῦτο ἤδη ὕβριν καὶ ἀναρχίαν καὶ ἀσωτίαν 50548 Resp.560.e.3 : καὶ ἀναίδειαν λαμπρὰς μετὰ πολλοῦ χοροῦ κατάγουσιν ἐστε– 50549 Resp.560.e.4 : φανωμένας, ἐγκωμιάζοντες καὶ ὑποκοριζόμενοι, ὕβριν μὲν 50550 Resp.560.e.5 : εὐπαιδευσίαν καλοῦντες, ἀναρχίαν δὲ ἐλευθερίαν, ἀσωτίαν 50551 Resp.561.a.1 : δὲ μεγαλοπρέπειαν, ἀναίδειαν δὲ ἀνδρείαν. ἆρ´ οὐχ οὕτω 50552 Resp.561.a.2 : πως, ἦν δ´ ἐγώ, νέος ὢν μεταβάλλει ἐκ τοῦ ἐν ἀναγκαίοις 50553 Resp.561.a.3 : ἐπιθυμίαις τρεφομένου τὴν τῶν μὴ ἀναγκαίων καὶ ἀνωφελῶν 50554 Resp.561.a.4 : ἡδονῶν ἐλευθέρωσίν τε καὶ ἄνεσιν; 50555 Resp.561.a.5 : Καὶ μάλα γ´, ἦ δ´ ὅς, ἐναργῶς. 50556 Resp.561.a.6 : Ζῇ δὴ οἶμαι μετὰ ταῦτα ὁ τοιοῦτος οὐδὲν μᾶλλον εἰς 50557 Resp.561.a.7 : ἀναγκαίους ἢ μὴ ἀναγκαίους ἡδονὰς ἀναλίσκων καὶ χρήματα 50558 Resp.561.a.8 : καὶ πόνους καὶ διατριβάς· ἀλλ´ ἐὰν εὐτυχὴς ᾖ καὶ μὴ πέρα 50559 Resp.561.a.9 : ἐκβακχευθῇ, ἀλλά τι καὶ πρεσβύτερος γενόμενος τοῦ πολλοῦ 50560 Resp.561.b.1 : θορύβου παρελθόντος μέρη τε καταδέξηται τῶν ἐκπεσόντων 50561 Resp.561.b.2 : καὶ τοῖς ἐπεισελθοῦσι μὴ ὅλον ἑαυτὸν ἐνδῷ, εἰς ἴσον δή τι 50562 Resp.561.b.3 : καταστήσας τὰς ἡδονὰς διάγει, τῇ παραπιπτούσῃ ἀεὶ ὥσπερ 50563 Resp.561.b.4 : λαχούσῃ τὴν ἑαυτοῦ ἀρχὴν παραδιδοὺς ἕως ἂν πληρωθῇ, 50564 Resp.561.b.5 : καὶ αὖθις ἄλλῃ, οὐδεμίαν ἀτιμάζων ἀλλ´ ἐξ ἴσου τρέφων. 50565 Resp.561.b.6 : Πάνυ μὲν οὖν. 50566 Resp.561.b.7 : Καὶ λόγον γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἀληθῆ οὐ προσδεχόμενος οὐδὲ 50567 Resp.561.b.8 : παριεὶς εἰς τὸ φρούριον, ἐάν τις λέγῃ ὡς αἱ μέν εἰσι τῶν 50568 Resp.561.c.1 : καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐπιθυμιῶν ἡδοναί, αἱ δὲ τῶν πονηρῶν, 50569 Resp.561.c.2 : καὶ τὰς μὲν χρὴ ἐπιτηδεύειν καὶ τιμᾶν, τὰς δὲ κολάζειν 50570 Resp.561.c.3 : τε καὶ δουλοῦσθαι· ἀλλ´ ἐν πᾶσι τούτοις ἀνανεύει τε καὶ 50571 Resp.561.c.4 : ὁμοίας φησὶν ἁπάσας εἶναι καὶ τιμητέας ἐξ ἴσου. 50572 Resp.561.c.5 : Σφόδρα γάρ, ἔφη, οὕτω διακείμενος τοῦτο δρᾷ. 50573 Resp.561.c.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ διαζῇ τὸ καθ´ ἡμέραν οὕτω χαριζό– 50574 Resp.561.c.7 : μενος τῇ προσπιπτούσῃ ἐπιθυμίᾳ, τοτὲ μὲν μεθύων καὶ 50575 Resp.561.c.8 : καταυλούμενος, αὖθις δὲ ὑδροποτῶν καὶ κατισχναινόμενος, 50576 Resp.561.d.1 : τοτὲ δ´ αὖ γυμναζόμενος, ἔστιν δ´ ὅτε ἀργῶν καὶ πάντων 50577 Resp.561.d.2 : ἀμελῶν, τοτὲ δ´ ὡς ἐν φιλοσοφίᾳ διατρίβων. πολλάκις δὲ 50578 Resp.561.d.3 : πολιτεύεται, καὶ ἀναπηδῶν ὅτι ἂν τύχῃ λέγει τε καὶ πράττει· 50579 Resp.561.d.4 : κἄν ποτέ τινας πολεμικοὺς ζηλώσῃ, ταύτῃ φέρεται, ἢ χρη– 50580 Resp.561.d.5 : ματιστικούς, ἐπὶ τοῦτ´ αὖ. καὶ οὔτε τις τάξις οὔτε ἀνάγκη 50581 Resp.561.d.6 : ἔπεστιν αὐτοῦ τῷ βίῳ, ἀλλ´ ἡδύν τε δὴ καὶ ἐλευθέριον καὶ 50582 Resp.561.d.7 : μακάριον καλῶν τὸν βίον τοῦτον χρῆται αὐτῷ διὰ παντός. 50583 Resp.561.e.1 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς, διελήλυθας βίον ἰσονομικοῦ τινος 50584 Resp.561.e.2 : ἀνδρός. 50585 Resp.561.e.3 : Οἶμαι δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ παντοδαπόν τε καὶ πλείστων 50586 Resp.561.e.4 : ἠθῶν μεστόν, καὶ τὸν καλόν τε καὶ ποικίλον, ὥσπερ ἐκείνην 50587 Resp.561.e.5 : τὴν πόλιν, τοῦτον τὸν ἄνδρα εἶναι· ὃν πολλοὶ ἂν καὶ πολλαὶ 50588 Resp.561.e.6 : ζηλώσειαν τοῦ βίου, παραδείγματα πολιτειῶν τε καὶ τρόπων 50589 Resp.561.e.7 : πλεῖστα ἐν αὐτῷ ἔχοντα. 50590 Resp.561.e.8 : Οὗτος γάρ, ἔφη, ἔστιν. 50591 Resp.562.a.1 : Τί οὖν; τετάχθω ἡμῖν κατὰ δημοκρατίαν ὁ τοιοῦτος ἀνήρ, 50592 Resp.562.a.2 : ὡς δημοκρατικὸς ὀρθῶς ἂν προσαγορευόμενος; 50593 Resp.562.a.3 : Τετάχθω, ἔφη. 50594 Resp.562.a.4 : Ἡ καλλίστη δή, ἦν δ´ ἐγώ, πολιτεία τε καὶ ὁ κάλλιστος 50595 Resp.562.a.5 : ἀνὴρ λοιπὰ ἂν ἡμῖν εἴη διελθεῖν, τυραννίς τε καὶ τύραννος. 50596 Resp.562.a.6 : Κομιδῇ γ´, ἔφη. 50597 Resp.562.a.7 : Φέρε δή, τίς τρόπος τυραννίδος, ὦ φίλε ἑταῖρε, γίγνεται; 50598 Resp.562.a.8 : ὅτι μὲν γὰρ ἐκ δημοκρατίας μεταβάλλει σχεδὸν δῆλον. 50599 Resp.562.a.9 : Δῆλον. 50600 Resp.562.a.10 : Ἆρ´ οὖν τρόπον τινὰ τὸν αὐτὸν ἔκ τε ὀλιγαρχίας δημο– 50601 Resp.562.b.1 : κρατία γίγνεται καὶ ἐκ δημοκρατίας τυραννίς; 50602 Resp.562.b.2 : Πῶς; 50603 Resp.562.b.3 : Ὃ προύθεντο, ἦν δ´ ἐγώ, ἀγαθόν, καὶ δι´ ὃ ἡ ὀλιγαρχία 50604 Resp.562.b.4 : καθίστατο—τοῦτο δ´ ἦν [ὑπερ]πλοῦτος· ἦ γάρ; — 50605 Resp.562.b.5 : Ναί. 50606 Resp.562.b.6 : Ἡ πλούτου τοίνυν ἀπληστία καὶ ἡ τῶν ἄλλων ἀμέλεια 50607 Resp.562.b.7 : διὰ χρηματισμὸν αὐτὴν ἀπώλλυ. 50608 Resp.562.b.8 : Ἀληθῆ, ἔφη. 50609 Resp.562.b.9 : Ἆρ´ οὖν καὶ ὃ δημοκρατία ὁρίζεται ἀγαθόν, ἡ τούτου 50610 Resp.562.b.10 : ἀπληστία καὶ ταύτην καταλύει; 50611 Resp.562.b.11 : Λέγεις δ´ αὐτὴν τί ὁρίζεσθαι; 50612 Resp.562.b.12 : Τὴν ἐλευθερίαν, εἶπον. τοῦτο γάρ που ἐν δημοκρατουμένῃ 50613 Resp.562.c.1 : πόλει ἀκούσαις ἂν ὡς ἔχει τε κάλλιστον καὶ διὰ ταῦτα ἐν 50614 Resp.562.c.2 : μόνῃ ταύτῃ ἄξιον οἰκεῖν ὅστις φύσει ἐλεύθερος. 50615 Resp.562.c.3 : Λέγεται γὰρ δή, ἔφη, καὶ πολὺ τοῦτο τὸ ῥῆμα. 50616 Resp.562.c.4 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅπερ ᾖα νυνδὴ ἐρῶν, ἡ τοῦ τοιούτου 50617 Resp.562.c.5 : ἀπληστία καὶ ἡ τῶν ἄλλων ἀμέλεια καὶ ταύτην τὴν πολιτείαν 50618 Resp.562.c.6 : μεθίστησίν τε καὶ παρασκευάζει τυραννίδος δεηθῆναι; 50619 Resp.562.c.7 : Πῶς; ἔφη. 50620 Resp.562.c.8 : Ὅταν οἶμαι δημοκρατουμένη πόλις ἐλευθερίας διψήσασα 50621 Resp.562.d.1 : κακῶν οἰνοχόων προστατούντων τύχῃ, καὶ πορρωτέρω τοῦ 50622 Resp.562.d.2 : δέοντος ἀκράτου αὐτῆς μεθυσθῇ, τοὺς ἄρχοντας δή, ἂν μὴ 50623 Resp.562.d.3 : πάνυ πρᾷοι ὦσι καὶ πολλὴν παρέχωσι τὴν ἐλευθερίαν, κολάζει 50624 Resp.562.d.4 : αἰτιωμένη ὡς μιαρούς τε καὶ ὀλιγαρχικούς. 50625 Resp.562.d.5 : Δρῶσιν γάρ, ἔφη, τοῦτο. 50626 Resp.562.d.6 : Τοὺς δέ γε, εἶπον, τῶν ἀρχόντων κατηκόους προπηλακίζει 50627 Resp.562.d.7 : ὡς ἐθελοδούλους τε καὶ οὐδὲν ὄντας, τοὺς δὲ ἄρχοντας μὲν 50628 Resp.562.d.8 : ἀρχομένοις, ἀρχομένους δὲ ἄρχουσιν ὁμοίους ἰδίᾳ τε καὶ 50629 Resp.562.d.9 : δημοσίᾳ ἐπαινεῖ τε καὶ τιμᾷ. ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη ἐν τοιαύτῃ 50630 Resp.562.e.1 : πόλει ἐπὶ πᾶν τὸ τῆς ἐλευθερίας ἰέναι; 50631 Resp.562.e.2 : Πῶς γὰρ οὔ; 50632 Resp.562.e.3 : Καὶ καταδύεσθαί γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, εἴς τε τὰς ἰδίας 50633 Resp.562.e.4 : οἰκίας καὶ τελευτᾶν μέχρι τῶν θηρίων τὴν ἀναρχίαν ἐμφυο– 50634 Resp.562.e.5 : μένην. 50635 Resp.562.e.6 : Πῶς, ἦ δ´ ὅς, τὸ τοιοῦτον λέγομεν; 50636 Resp.562.e.7 : Οἷον, ἔφην, πατέρα μὲν ἐθίζεσθαι παιδὶ ὅμοιον γίγνεσθαι 50637 Resp.562.e.8 : καὶ φοβεῖσθαι τοὺς ὑεῖς, ὑὸν δὲ πατρί, καὶ μήτε αἰσχύνεσθαι 50638 Resp.562.e.9 : μήτε δεδιέναι τοὺς γονέας, ἵνα δὴ ἐλεύθερος ᾖ· μέτοικον δὲ 50639 Resp.563.a.1 : ἀστῷ καὶ ἀστὸν μετοίκῳ ἐξισοῦσθαι, καὶ ξένον ὡσαύτως. 50640 Resp.563.a.2 : Γίγνεται γὰρ οὕτως, ἔφη. 50641 Resp.563.a.3 : Ταῦτά τε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ σμικρὰ τοιάδε ἄλλα γίγνεται· 50642 Resp.563.a.4 : διδάσκαλός τε ἐν τῷ τοιούτῳ φοιτητὰς φοβεῖται καὶ θωπεύει, 50643 Resp.563.a.5 : φοιτηταί τε διδασκάλων ὀλιγωροῦσιν, οὕτω δὲ καὶ παιδα– 50644 Resp.563.a.6 : γωγῶν· καὶ ὅλως οἱ μὲν νέοι πρεσβυτέροις ἀπεικάζονται καὶ 50645 Resp.563.a.7 : διαμιλλῶνται καὶ ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις, οἱ δὲ γέροντες 50646 Resp.563.a.8 : συγκαθιέντες τοῖς νέοις εὐτραπελίας τε καὶ χαριεντισμοῦ 50647 Resp.563.b.1 : ἐμπίμπλανται, μιμούμενοι τοὺς νέους, ἵνα δὴ μὴ δοκῶσιν 50648 Resp.563.b.2 : ἀηδεῖς εἶναι μηδὲ δεσποτικοί. 50649 Resp.563.b.3 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 50650 Resp.563.b.4 : Τὸ δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἔσχατον, ὦ φίλε, τῆς ἐλευθερίας 50651 Resp.563.b.5 : τοῦ πλήθους, ὅσον γίγνεται ἐν τῇ τοιαύτῃ πόλει, ὅταν δὴ οἱ 50652 Resp.563.b.6 : ἐωνημένοι καὶ αἱ ἐωνημέναι μηδὲν ἧττον ἐλεύθεροι ὦσι τῶν 50653 Resp.563.b.7 : πριαμένων. ἐν γυναιξὶ δὲ πρὸς ἄνδρας καὶ ἀνδράσι πρὸς 50654 Resp.563.b.8 : γυναῖκας ὅση ἡ ἰσονομία καὶ ἐλευθερία γίγνεται, ὀλίγου 50655 Resp.563.b.9 : ἐπελαθόμεθ´ εἰπεῖν. 50656 Resp.563.c.1 : Οὐκοῦν κατ´ Αἰσχύλον, ἔφη, "ἐροῦμεν ὅτι νῦν ἦλθ´ ἐπὶ 50657 Resp.563.c.2 : στόμα;" 50658 Resp.563.c.3 : Πάνυ γε, εἶπον· καὶ ἔγωγε οὕτω λέγω· τὸ μὲν γὰρ τῶν 50659 Resp.563.c.4 : θηρίων τῶν ὑπὸ τοῖς ἀνθρώποις ὅσῳ ἐλευθερώτερά ἐστιν 50660 Resp.563.c.5 : ἐνταῦθα ἢ ἐν ἄλλῃ, οὐκ ἄν τις πείθοιτο ἄπειρος. ἀτεχνῶς 50661 Resp.563.c.6 : γὰρ αἵ τε κύνες κατὰ τὴν παροιμίαν οἷαίπερ αἱ δέσποιναι 50662 Resp.563.c.7 : γίγνονταί τε δὴ καὶ ἵπποι καὶ ὄνοι, πάνυ ἐλευθέρως καὶ 50663 Resp.563.c.8 : σεμνῶς εἰθισμένοι πορεύεσθαι, κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐμβάλλοντες 50664 Resp.563.c.9 : τῷ ἀεὶ ἀπαντῶντι, ἐὰν μὴ ἐξίστηται, καὶ τἆλλα πάντα οὕτω 50665 Resp.563.d.1 : μεστὰ ἐλευθερίας γίγνεται. 50666 Resp.563.d.2 : Τὸ ἐμόν γ´, ἔφη, ἐμοὶ λέγεις ὄναρ· αὐτὸς γὰρ εἰς ἀγρὸν 50667 Resp.563.d.3 : πορευόμενος θαμὰ αὐτὸ πάσχω. 50668 Resp.563.d.4 : Τὸ δὲ δὴ κεφάλαιον, ἦν δ´ ἐγώ, πάντων τούτων συνηθροι– 50669 Resp.563.d.5 : σμένων, ἐννοεῖς ὡς ἁπαλὴν τὴν ψυχὴν τῶν πολιτῶν ποιεῖ, 50670 Resp.563.d.6 : ὥστε κἂν ὁτιοῦν δουλείας τις προσφέρηται, ἀγανακτεῖν καὶ 50671 Resp.563.d.7 : μὴ ἀνέχεσθαι; τελευτῶντες γάρ που οἶσθ´ ὅτι οὐδὲ τῶν 50672 Resp.563.d.8 : νόμων φροντίζουσιν γεγραμμένων ἢ ἀγράφων, ἵνα δὴ μηδαμῇ 50673 Resp.563.e.1 : μηδεὶς αὐτοῖς ᾖ δεσπότης. 50674 Resp.563.e.2 : Καὶ μάλ´, ἔφη, οἶδα. 50675 Resp.563.e.3 : Αὕτη μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε, ἡ ἀρχὴ οὑτωσὶ καλὴ 50676 Resp.563.e.4 : καὶ νεανική, ὅθεν τυραννὶς φύεται, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. 50677 Resp.563.e.5 : Νεανικὴ δῆτα, ἔφη· ἀλλὰ τί τὸ μετὰ τοῦτο; 50678 Resp.563.e.6 : Ταὐτόν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅπερ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ νόσημα ἐγγενό– 50679 Resp.563.e.7 : μενον ἀπώλεσεν αὐτήν, τοῦτο καὶ ἐν ταύτῃ πλέον τε καὶ 50680 Resp.563.e.8 : ἰσχυρότερον ἐκ τῆς ἐξουσίας ἐγγενόμενον καταδουλοῦται 50681 Resp.563.e.9 : δημοκρατίαν. καὶ τῷ ὄντι τὸ ἄγαν τι ποιεῖν μεγάλην φιλεῖ 50682 Resp.563.e.10 : εἰς τοὐναντίον μεταβολὴν ἀνταποδιδόναι, ἐν ὥραις τε καὶ ἐν 50683 Resp.564.a.1 : φυτοῖς καὶ ἐν σώμασιν, καὶ δὴ καὶ ἐν πολιτείαις οὐχ ἥκιστα. 50684 Resp.564.a.2 : Εἰκός, ἔφη. 50685 Resp.564.a.3 : Ἡ γὰρ ἄγαν ἐλευθερία ἔοικεν οὐκ εἰς ἄλλο τι ἢ εἰς ἄγαν 50686 Resp.564.a.4 : δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει. 50687 Resp.564.a.5 : Εἰκὸς γάρ. 50688 Resp.564.a.6 : Εἰκότως τοίνυν, εἶπον, οὐκ ἐξ ἄλλης πολιτείας τυραννὶς 50689 Resp.564.a.7 : καθίσταται ἢ ἐκ δημοκρατίας, ἐξ οἶμαι τῆς ἀκροτάτης 50690 Resp.564.a.8 : ἐλευθερίας δουλεία πλείστη τε καὶ ἀγριωτάτη. 50691 Resp.564.a.9 : Ἔχει γάρ, ἔφη, λόγον. 50692 Resp.564.a.10 : Ἀλλ´ οὐ τοῦτ´ οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, ἠρώτας, ἀλλὰ ποῖον 50693 Resp.564.b.1 : νόσημα ἐν ὀλιγαρχίᾳ τε φυόμενον ταὐτὸν καὶ ἐν δημοκρατίᾳ 50694 Resp.564.b.2 : δουλοῦται αὐτήν. 50695 Resp.564.b.3 : Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. 50696 Resp.564.b.4 : Ἐκεῖνο τοίνυν, ἔφην, ἔλεγον τὸ τῶν ἀργῶν τε καὶ δαπα– 50697 Resp.564.b.5 : νηρῶν ἀνδρῶν γένος, τὸ μὲν ἀνδρειότατον ἡγούμενον αὐτῶν, 50698 Resp.564.b.6 : τὸ δ´ ἀνανδρότερον ἑπόμενον· οὓς δὴ ἀφομοιοῦμεν κηφῆσι, 50699 Resp.564.b.7 : τοὺς μὲν κέντρα ἔχουσι, τοὺς δὲ ἀκέντροις. 50700 Resp.564.b.8 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη. 50701 Resp.564.b.9 : Τούτω τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ταράττετον ἐν πάσῃ πολιτείᾳ 50702 Resp.564.b.10 : ἐγγιγνομένω, οἷον περὶ σῶμα φλέγμα τε καὶ χολή· ὣ δὴ καὶ 50703 Resp.564.c.1 : δεῖ τὸν ἀγαθὸν ἰατρόν τε καὶ νομοθέτην πόλεως μὴ ἧττον 50704 Resp.564.c.2 : ἢ σοφὸν μελιττουργὸν πόρρωθεν εὐλαβεῖσθαι, μάλιστα μὲν 50705 Resp.564.c.3 : ὅπως μὴ ἐγγενήσεσθον, ἂν δὲ ἐγγένησθον, ὅπως ὅτι τάχιστα 50706 Resp.564.c.4 : σὺν αὐτοῖσι τοῖς κηρίοις ἐκτετμήσεσθον. 50707 Resp.564.c.5 : Ναὶ μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, παντάπασί γε. 50708 Resp.564.c.6 : Ὧδε τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, λάβωμεν, ἵν´ εὐκρινέστερον 50709 Resp.564.c.7 : ἴδωμεν ὃ βουλόμεθα. 50710 Resp.564.c.8 : Πῶς; 50711 Resp.564.c.9 : Τριχῇ διαστησώμεθα τῷ λόγῳ δημοκρατουμένην πόλιν, 50712 Resp.564.d.1 : ὥσπερ οὖν καὶ ἔχει. ἓν μὲν γάρ που τὸ τοιοῦτον γένος ἐν αὐτῇ 50713 Resp.564.d.2 : ἐμφύεται δι´ ἐξουσίαν οὐκ ἔλαττον ἢ ἐν τῇ ὀλιγαρχουμένῃ. 50714 Resp.564.d.3 : Ἔστιν οὕτω. 50715 Resp.564.d.4 : Πολὺ δέ γε δριμύτερον ἐν ταύτῃ ἢ ἐν ἐκείνῃ. 50716 Resp.564.d.5 : Πῶς; 50717 Resp.564.d.6 : Ἐκεῖ μὲν διὰ τὸ μὴ ἔντιμον εἶναι, ἀλλ´ ἀπελαύνεσθαι τῶν 50718 Resp.564.d.7 : ἀρχῶν, ἀγύμναστον καὶ οὐκ ἐρρωμένον γίγνεται· ἐν δημο– 50719 Resp.564.d.8 : κρατίᾳ δὲ τοῦτό που τὸ προεστὸς αὐτῆς, ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ 50720 Resp.564.d.9 : τὸ μὲν δριμύτατον αὐτοῦ λέγει τε καὶ πράττει, τὸ δ´ ἄλλο 50721 Resp.564.d.10 : περὶ τὰ βήματα προσίζον βομβεῖ τε καὶ οὐκ ἀνέχεται τοῦ 50722 Resp.564.e.1 : ἄλλα λέγοντος, ὥστε πάντα ὑπὸ τοῦ τοιούτου διοικεῖται ἐν 50723 Resp.564.e.2 : τῇ τοιαύτῃ πολιτείᾳ χωρίς τινων ὀλίγων. 50724 Resp.564.e.3 : Μάλα γε, ἦ δ´ ὅς. 50725 Resp.564.e.4 : Ἄλλο τοίνυν τοιόνδε ἀεὶ ἀποκρίνεται ἐκ τοῦ πλήθους. 50726 Resp.564.e.5 : Τὸ ποῖον; 50727 Resp.564.e.6 : Χρηματιζομένων που πάντων, οἱ κοσμιώτατοι φύσει ὡς τὸ 50728 Resp.564.e.7 : πολὺ πλουσιώτατοι γίγνονται. 50729 Resp.564.e.8 : Εἰκός. 50730 Resp.564.e.9 : Πλεῖστον δὴ οἶμαι τοῖς κηφῆσι μέλι καὶ εὐπορώτατον 50731 Resp.564.e.10 : ἐντεῦθεν βλίττει. 50732 Resp.564.e.11 : Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, παρά γε τῶν σμικρὰ ἐχόντων τις 50733 Resp.564.e.12 : βλίσειεν; 50734 Resp.564.e.13 : Πλούσιοι δὴ οἶμαι οἱ τοιοῦτοι καλοῦνται κηφήνων βοτάνη. 50735 Resp.564.e.14 : Σχεδόν τι, ἔφη. 50736 Resp.565.a.1 : Δῆμος δ´ ἂν εἴη τρίτον γένος, ὅσοι αὐτουργοί τε καὶ 50737 Resp.565.a.2 : ἀπράγμονες, οὐ πάνυ πολλὰ κεκτημένοι· ὃ δὴ πλεῖστόν τε 50738 Resp.565.a.3 : καὶ κυριώτατον ἐν δημοκρατίᾳ ὅτανπερ ἁθροισθῇ. 50739 Resp.565.a.4 : Ἔστιν γάρ, ἔφη· ἀλλ´ οὐ θαμὰ ἐθέλει ποιεῖν τοῦτο, ἐὰν μὴ 50740 Resp.565.a.5 : μέλιτός τι μεταλαμβάνῃ. 50741 Resp.565.a.6 : Οὐκοῦν μεταλαμβάνει, ἦν δ´ ἐγώ, ἀεί, καθ´ ὅσον δύνανται 50742 Resp.565.a.7 : οἱ προεστῶτες, τοὺς ἔχοντας τὴν οὐσίαν ἀφαιρούμενοι, 50743 Resp.565.a.8 : διανέμοντες τῷ δήμῳ, τὸ πλεῖστον αὐτοὶ ἔχειν. 50744 Resp.565.b.1 : Μεταλαμβάνει γὰρ οὖν, ἦ δ´ ὅς, οὕτως. 50745 Resp.565.b.2 : Ἀναγκάζονται δὴ οἶμαι ἀμύνεσθαι, λέγοντές τε ἐν τῷ δήμῳ 50746 Resp.565.b.3 : καὶ πράττοντες ὅπῃ δύνανται, οὗτοι ὧν ἀφαιροῦνται. 50747 Resp.565.b.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 50748 Resp.565.b.5 : Αἰτίαν δὴ ἔσχον ὑπὸ τῶν ἑτέρων, κἂν μὴ ἐπιθυ– 50749 Resp.565.b.6 : μῶσι νεωτερίζειν, ὡς ἐπιβουλεύουσι τῷ δήμῳ καί εἰσιν 50750 Resp.565.b.7 : ὀλιγαρχικοί. 50751 Resp.565.b.8 : Τί μήν; 50752 Resp.565.b.9 : Οὐκοῦν καὶ τελευτῶντες, ἐπειδὰν ὁρῶσι τὸν δῆμον, οὐχ 50753 Resp.565.b.10 : ἑκόντα ἀλλ´ ἀγνοήσαντά τε καὶ ἐξαπατηθέντα ὑπὸ τῶν 50754 Resp.565.c.1 : διαβαλλόντων, ἐπιχειροῦντα σφᾶς ἀδικεῖν, τότ´ ἤδη, εἴτε 50755 Resp.565.c.2 : βούλονται εἴτε μή, ὡς ἀληθῶς ὀλιγαρχικοὶ γίγνονται, οὐχ 50756 Resp.565.c.3 : ἑκόντες, ἀλλὰ καὶ τοῦτο τὸ κακὸν ἐκεῖνος ὁ κηφὴν ἐντίκτει 50757 Resp.565.c.4 : κεντῶν αὐτούς. 50758 Resp.565.c.5 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 50759 Resp.565.c.6 : Εἰσαγγελίαι δὴ καὶ κρίσεις καὶ ἀγῶνες περὶ ἀλλήλων 50760 Resp.565.c.7 : γίγνονται. 50761 Resp.565.c.8 : Καὶ μάλα. 50762 Resp.565.c.9 : Οὐκοῦν ἕνα τινὰ ἀεὶ δῆμος εἴωθεν διαφερόντως προΐστα– 50763 Resp.565.c.10 : σθαι ἑαυτοῦ, καὶ τοῦτον τρέφειν τε καὶ αὔξειν μέγαν; 50764 Resp.565.c.11 : Εἴωθε γάρ. 50765 Resp.565.d.1 : Τοῦτο μὲν ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, δῆλον, ὅτι, ὅτανπερ φύηται 50766 Resp.565.d.2 : τύραννος, ἐκ προστατικῆς ῥίζης καὶ οὐκ ἄλλοθεν ἐκβλαστάνει. 50767 Resp.565.d.3 : Καὶ μάλα δῆλον. 50768 Resp.565.d.4 : Τίς ἀρχὴ οὖν μεταβολῆς ἐκ προστάτου ἐπὶ τύραννον; ἢ 50769 Resp.565.d.5 : δῆλον ὅτι ἐπειδὰν ταὐτὸν ἄρξηται δρᾶν ὁ προστάτης τῷ ἐν 50770 Resp.565.d.6 : τῷ μύθῳ ὃς περὶ τὸ ἐν Ἀρκαδίᾳ τὸ τοῦ Διὸς τοῦ Λυκαίου 50771 Resp.565.d.7 : ἱερὸν λέγεται; 50772 Resp.565.d.8 : Τίς; ἔφη. 50773 Resp.565.d.9 : Ὡς ἄρα ὁ γευσάμενος τοῦ ἀνθρωπίνου σπλάγχνου, ἐν 50774 Resp.565.d.10 : ἄλλοις ἄλλων ἱερείων ἑνὸς ἐγκατατετμημένου, ἀνάγκη δὴ 50775 Resp.565.e.1 : τούτῳ λύκῳ γενέσθαι. ἢ οὐκ ἀκήκοας τὸν λόγον; 50776 Resp.565.e.2 : Ἔγωγε. 50777 Resp.565.e.3 : Ἆρ´ οὖν οὕτω καὶ ὃς ἂν δήμου προεστώς, λαβὼν σφόδρα 50778 Resp.565.e.4 : πειθόμενον ὄχλον, μὴ ἀπόσχηται ἐμφυλίου αἵματος, ἀλλ´ 50779 Resp.565.e.5 : ἀδίκως ἐπαιτιώμενος, οἷα δὴ φιλοῦσιν, εἰς δικαστήρια ἄγων 50780 Resp.565.e.6 : μιαιφονῇ, βίον ἀνδρὸς ἀφανίζων, γλώττῃ τε καὶ στόματι 50781 Resp.565.e.7 : ἀνοσίῳ γευόμενος φόνου συγγενοῦς, καὶ ἀνδρηλατῇ καὶ 50782 Resp.566.a.1 : ἀποκτεινύῃ καὶ ὑποσημαίνῃ χρεῶν τε ἀποκοπὰς καὶ γῆς 50783 Resp.566.a.2 : ἀναδασμόν, ἆρα τῷ τοιούτῳ ἀνάγκη δὴ τὸ μετὰ τοῦτο 50784 Resp.566.a.3 : καὶ εἵμαρται ἢ ἀπολωλέναι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἢ τυραννεῖν καὶ 50785 Resp.566.a.4 : λύκῳ ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι; 50786 Resp.566.a.5 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη. 50787 Resp.566.a.6 : Οὗτος δή, ἔφην, ὁ στασιάζων γίγνεται πρὸς τοὺς ἔχοντας 50788 Resp.566.a.7 : τὰς οὐσίας. 50789 Resp.566.a.8 : Οὗτος. 50790 Resp.566.a.9 : Ἆρ´ οὖν ἐκπεσὼν μὲν καὶ κατελθὼν βίᾳ τῶν ἐχθρῶν 50791 Resp.566.a.10 : τύραννος ἀπειργασμένος κατέρχεται; 50792 Resp.566.a.11 : Δῆλον. 50793 Resp.566.b.1 : Ἐὰν δὲ ἀδύνατοι ἐκβάλλειν αὐτὸν ὦσιν ἢ ἀποκτεῖναι 50794 Resp.566.b.2 : διαβάλλοντες τῇ πόλει, βιαίῳ δὴ θανάτῳ ἐπιβουλεύουσιν 50795 Resp.566.b.3 : ἀποκτεινύναι λάθρᾳ. 50796 Resp.566.b.4 : Φιλεῖ γοῦν, ἦ δ´ ὅς, οὕτω γίγνεσθαι. 50797 Resp.566.b.5 : Τὸ δὴ τυραννικὸν αἴτημα τὸ πολυθρύλητον ἐπὶ τούτῳ 50798 Resp.566.b.6 : πάντες οἱ εἰς τοῦτο προβεβηκότες ἐξευρίσκουσιν, αἰτεῖν τὸν 50799 Resp.566.b.7 : δῆμον φύλακάς τινας τοῦ σώματος, ἵνα σῶς αὐτοῖς ᾖ ὁ τοῦ 50800 Resp.566.b.8 : δήμου βοηθός. 50801 Resp.566.b.9 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 50802 Resp.566.b.10 : Διδόασι δὴ οἶμαι δείσαντες μὲν ὑπὲρ ἐκείνου, θαρρήσαντες 50803 Resp.566.b.11 : δὲ ὑπὲρ ἑαυτῶν. 50804 Resp.566.c.1 : Καὶ μάλα. 50805 Resp.566.c.2 : Οὐκοῦν τοῦτο ὅταν ἴδῃ ἀνὴρ χρήματα ἔχων καὶ μετὰ τῶν 50806 Resp.566.c.3 : χρημάτων αἰτίαν μισόδημος εἶναι, τότε δὴ οὗτος, ὦ ἑταῖρε, 50807 Resp.566.c.4 : κατὰ τὸν Κροίσῳ γενόμενον χρησμὸν— 50808 Resp.566.c.5 : πολυψήφιδα παρ´ Ἕρμον 50809 Resp.566.c.6 : Φεύγει, οὐδὲ μένει, οὐδ´ αἰδεῖται κακὸς εἶναι. 50810 Resp.566.c.6 : 50811 Resp.566.c.7 : Οὐ γὰρ ἄν, ἔφη, δεύτερον αὖθις αἰδεσθείη. 50812 Resp.566.c.8 : Ὁ δέ γε οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, καταληφθεὶς θανάτῳ δίδοται. 50813 Resp.566.c.9 : Ἀνάγκη. 50814 Resp.566.c.10 : Ὁ δὲ δὴ προστάτης ἐκεῖνος αὐτὸς δῆλον δὴ ὅτι <20μέγας 50815 Resp.566.d.1 : μεγαλωστὶ>20 οὐ κεῖται, ἀλλὰ καταβαλὼν ἄλλους πολλοὺς 50816 Resp.566.d.2 : ἕστηκεν ἐν τῷ δίφρῳ τῆς πόλεως, τύραννος ἀντὶ προστάτου 50817 Resp.566.d.3 : ἀποτετελεσμένος. 50818 Resp.566.d.4 : Τί δ´ οὐ μέλλει; ἔφη. 50819 Resp.566.d.5 : Διέλθωμεν δὴ τὴν εὐδαιμονίαν, ἦν δ´ ἐγώ, τοῦ τε ἀνδρὸς 50820 Resp.566.d.6 : καὶ τῆς πόλεως, ἐν ᾗ ἂν ὁ τοιοῦτος βροτὸς ἐγγένηται; 50821 Resp.566.d.7 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, διέλθωμεν. 50822 Resp.566.d.8 : Ἆρ´ οὖν, εἶπον, οὐ ταῖς μὲν πρώταις ἡμέραις τε καὶ χρόνῳ 50823 Resp.566.d.9 : προσγελᾷ τε καὶ ἀσπάζεται πάντας, ᾧ ἂν περιτυγχάνῃ, καὶ 50824 Resp.566.e.1 : οὔτε τύραννός φησιν εἶναι ὑπισχνεῖταί τε πολλὰ καὶ ἰδίᾳ 50825 Resp.566.e.2 : καὶ δημοσίᾳ, χρεῶν τε ἠλευθέρωσε καὶ γῆν διένειμε δήμῳ τε 50826 Resp.566.e.3 : καὶ τοῖς περὶ ἑαυτὸν καὶ πᾶσιν ἵλεώς τε καὶ πρᾷος εἶναι 50827 Resp.566.e.4 : προσποιεῖται; 50828 Resp.566.e.5 : Ἀνάγκη, ἔφη. 50829 Resp.566.e.6 : Ὅταν δέ γε οἶμαι πρὸς τοὺς ἔξω ἐχθροὺς τοῖς μὲν καταλ– 50830 Resp.566.e.7 : λαγῇ, τοὺς δὲ καὶ διαφθείρῃ, καὶ ἡσυχία ἐκείνων γένηται, 50831 Resp.566.e.8 : πρῶτον μὲν πολέμους τινὰς ἀεὶ κινεῖ, ἵν´ ἐν χρείᾳ ἡγεμόνος 50832 Resp.566.e.9 : ὁ δῆμος ᾖ. 50833 Resp.566.e.10 : Εἰκός γε. 50834 Resp.567.a.1 : Οὐκοῦν καὶ ἵνα χρήματα εἰσφέροντες πένητες γιγνόμενοι 50835 Resp.567.a.2 : πρὸς τῷ καθ´ ἡμέραν ἀναγκάζωνται εἶναι καὶ ἧττον αὐτῷ 50836 Resp.567.a.3 : ἐπιβουλεύωσι; 50837 Resp.567.a.4 : Δῆλον. 50838 Resp.567.a.5 : Καὶ ἄν γέ τινας οἶμαι ὑποπτεύῃ ἐλεύθερα φρονήματα 50839 Resp.567.a.6 : ἔχοντας μὴ ἐπιτρέψειν αὐτῷ ἄρχειν, ὅπως ἂν τούτους μετὰ 50840 Resp.567.a.7 : προφάσεως ἀπολλύῃ ἐνδοὺς τοῖς πολεμίοις; τούτων πάντων 50841 Resp.567.a.8 : ἕνεκα τυράννῳ ἀεὶ ἀνάγκη πόλεμον ταράττειν; 50842 Resp.567.a.9 : Ἀνάγκη. 50843 Resp.567.a.10 : Ταῦτα δὴ ποιοῦντα ἕτοιμον μᾶλλον ἀπεχθάνεσθαι τοῖς 50844 Resp.567.b.1 : πολίταις; 50845 Resp.567.b.2 : Πῶς γὰρ οὔ; 50846 Resp.567.b.3 : Οὐκοῦν καί τινας τῶν συγκαταστησάντων καὶ ἐν δυνάμει 50847 Resp.567.b.4 : ὄντων παρρησιάζεσθαι καὶ πρὸς αὐτὸν καὶ πρὸς ἀλλήλους, 50848 Resp.567.b.5 : ἐπιπλήττοντας τοῖς γιγνομένοις, οἳ ἂν τυγχάνωσιν ἀνδρι– 50849 Resp.567.b.6 : κώτατοι ὄντες; 50850 Resp.567.b.7 : Εἰκός γε. 50851 Resp.567.b.8 : Ὑπεξαιρεῖν δὴ τούτους πάντας δεῖ τὸν τύραννον, εἰ μέλ– 50852 Resp.567.b.9 : λει ἄρξειν, ἕως ἂν μήτε φίλων μήτ´ ἐχθρῶν λίπῃ μηδένα 50853 Resp.567.b.10 : ὅτου τι ὄφελος. 50854 Resp.567.b.11 : Δῆλον. 50855 Resp.567.b.12 : Ὀξέως ἄρα δεῖ ὁρᾶν αὐτὸν τίς ἀνδρεῖος, τίς μεγαλόφρων, 50856 Resp.567.c.1 : τίς φρόνιμος, τίς πλούσιος· καὶ οὕτως εὐδαίμων ἐστίν, ὥστε 50857 Resp.567.c.2 : τούτοις ἅπασιν ἀνάγκη αὐτῷ, εἴτε βούλεται εἴτε μή, πολεμίῳ 50858 Resp.567.c.3 : εἶναι καὶ ἐπιβουλεύειν, ἕως ἂν καθήρῃ τὴν πόλιν. 50859 Resp.567.c.4 : Καλόν γε, ἔφη, καθαρμόν. 50860 Resp.567.c.5 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, τὸν ἐναντίον ἢ οἱ ἰατροὶ τὰ σώματα· οἱ 50861 Resp.567.c.6 : μὲν γὰρ τὸ χείριστον ἀφαιροῦντες λείπουσι τὸ βέλτιστον, ὁ 50862 Resp.567.c.7 : δὲ τοὐναντίον. 50863 Resp.567.c.8 : Ὡς ἔοικε γάρ, αὐτῷ, ἔφη, ἀνάγκη, εἴπερ ἄρξει. 50864 Resp.567.d.1 : Ἐν μακαρίᾳ ἄρα, εἶπον ἐγώ, ἀνάγκῃ δέδεται, ἣ προστάτ– 50865 Resp.567.d.2 : τει αὐτῷ ἢ μετὰ φαύλων τῶν πολλῶν οἰκεῖν, καὶ ὑπὸ τούτων 50866 Resp.567.d.3 : μισούμενον, ἢ μὴ ζῆν. 50867 Resp.567.d.4 : Ἐν τοιαύτῃ, ἦ δ´ ὅς. 50868 Resp.567.d.5 : Ἆρ´ οὖν οὐχὶ ὅσῳ ἂν μᾶλλον τοῖς πολίταις ἀπεχθάνηται 50869 Resp.567.d.6 : ταῦτα δρῶν, τοσούτῳ πλειόνων καὶ πιστοτέρων δορυφόρων 50870 Resp.567.d.7 : δεήσεται; 50871 Resp.567.d.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 50872 Resp.567.d.9 : Τίνες οὖν οἱ πιστοί; καὶ πόθεν αὐτοὺς μεταπέμψεται; 50873 Resp.567.d.10 : Αὐτόματοι, ἔφη, πολλοὶ ἥξουσι πετόμενοι, ἐὰν τὸν μισθὸν 50874 Resp.567.d.11 : διδῷ. 50875 Resp.567.d.12 : Κηφῆνας, ἦν δ´ ἐγώ, νὴ τὸν κύνα, δοκεῖς αὖ τινάς μοι 50876 Resp.567.e.1 : λέγειν ξενικούς τε καὶ παντοδαπούς. 50877 Resp.567.e.2 : Ἀληθῆ γάρ, ἔφη, δοκῶ σοι. 50878 Resp.567.e.3 : Τίς δὲ αὐτόθεν; ἆρ´ οὐκ ἂν ἐθελήσειεν— 50879 Resp.567.e.4 : Πῶς; 50880 Resp.567.e.5 : Τοὺς δούλους ἀφελόμενος τοὺς πολίτας, ἐλευθερώσας, 50881 Resp.567.e.6 : τῶν περὶ ἑαυτὸν δορυφόρων ποιήσασθαι. 50882 Resp.567.e.7 : Σφόδρα γ´, ἔφη· ἐπεί τοι καὶ πιστότατοι αὐτῷ οὗτοί εἰσιν. 50883 Resp.567.e.8 : Ἦ μακάριον, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις τυράννου χρῆμα, εἰ τοι– 50884 Resp.568.a.1 : ούτοις φίλοις τε καὶ πιστοῖς ἀνδράσι χρῆται, τοὺς προτέρους 50885 Resp.568.a.2 : ἐκείνους ἀπολέσας. 50886 Resp.568.a.3 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη, τοιούτοις γε χρῆται. 50887 Resp.568.a.4 : Καὶ θαυμάζουσι δή, εἶπον, οὗτοι οἱ ἑταῖροι αὐτὸν καὶ 50888 Resp.568.a.5 : σύνεισιν οἱ νέοι πολῖται, οἱ δ´ ἐπιεικεῖς μισοῦσί τε καὶ 50889 Resp.568.a.6 : φεύγουσι; 50890 Resp.568.a.7 : Τί δ´ οὐ μέλλουσιν; 50891 Resp.568.a.8 : Οὐκ ἐτός, ἦν δ´ ἐγώ, ἥ τε τραγῳδία ὅλως σοφὸν δοκεῖ 50892 Resp.568.a.9 : εἶναι καὶ ὁ Εὐριπίδης διαφέρων ἐν αὐτῇ. 50893 Resp.568.a.10 : Τί δή; 50894 Resp.568.a.11 : Ὅτι καὶ τοῦτο πυκνῆς διανοίας ἐχόμενον ἐφθέγξατο, ὡς 50895 Resp.568.b.1 : ἄρα "σοφοὶ τύραννοί" εἰσι "τῶν σοφῶν συνουσίᾳ." καὶ 50896 Resp.568.b.2 : ἔλεγε δῆλον ὅτι τούτους εἶναι τοὺς σοφοὺς οἷς σύνεστιν. 50897 Resp.568.b.3 : Καὶ ὡς ἰσόθεόν γ´, ἔφη, τὴν τυραννίδα ἐγκωμιάζει, καὶ 50898 Resp.568.b.4 : ἕτερα πολλά, καὶ οὗτος καὶ οἱ ἄλλοι ποιηταί. 50899 Resp.568.b.5 : Τοιγάρτοι, ἔφην, ἅτε σοφοὶ ὄντες οἱ τῆς τραγῳδίας ποιη– 50900 Resp.568.b.6 : ταὶ συγγιγνώσκουσιν ἡμῖν τε καὶ ἐκείνοις ὅσοι ἡμῶν ἐγγὺς 50901 Resp.568.b.7 : πολιτεύονται, ὅτι αὐτοὺς εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα 50902 Resp.568.b.8 : ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς. 50903 Resp.568.b.9 : Οἶμαι ἔγωγ´, ἔφη, συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν 50904 Resp.568.c.1 : κομψοί. 50905 Resp.568.c.2 : Εἰς δέ γε οἶμαι τὰς ἄλλας περιιόντες πόλεις, συλλέγοντες 50906 Resp.568.c.3 : τοὺς ὄχλους, καλὰς φωνὰς καὶ μεγάλας καὶ πιθανὰς μισθω– 50907 Resp.568.c.4 : σάμενοι, εἰς τυραννίδας τε καὶ δημοκρατίας ἕλκουσι τὰς 50908 Resp.568.c.5 : πολιτείας. 50909 Resp.568.c.6 : Μάλα γε. 50910 Resp.568.c.7 : Οὐκοῦν καὶ προσέτι τούτων μισθοὺς λαμβάνουσι καὶ 50911 Resp.568.c.8 : τιμῶνται, μάλιστα μέν, ὥσπερ τὸ εἰκός, ὑπὸ τυράννων, δεύ– 50912 Resp.568.c.9 : τερον δὲ ὑπὸ δημοκρατίας· ὅσῳ δ´ ἂν ἀνωτέρω ἴωσιν πρὸς 50913 Resp.568.d.1 : τὸ ἄναντες τῶν πολιτειῶν, μᾶλλον ἀπαγορεύει αὐτῶν ἡ τιμή, 50914 Resp.568.d.2 : ὥσπερ ὑπὸ ἄσθματος ἀδυνατοῦσα πορεύεσθαι. 50915 Resp.568.d.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 50916 Resp.568.d.4 : Ἀλλὰ δή, εἶπον, ἐνταῦθα μὲν ἐξέβημεν· λέγωμεν δὲ 50917 Resp.568.d.5 : πάλιν ἐκεῖνο τὸ τοῦ τυράννου στρατόπεδον, τὸ καλόν τε καὶ 50918 Resp.568.d.6 : πολὺ καὶ ποικίλον καὶ οὐδέποτε ταὐτόν, πόθεν θρέψεται. 50919 Resp.568.d.7 : Δῆλον, ἔφη, ὅτι, ἐάν τε ἱερὰ χρήματα ᾖ ἐν τῇ πόλει, 50920 Resp.568.d.8 : ταῦτα ἀναλώσει, ὅποι ποτὲ ἂν ἀεὶ ἐξαρκῇ τὰ τῶν ἀποδο– 50921 Resp.568.d.9 : μένων, ἐλάττους εἰσφορὰς ἀναγκάζων τὸν δῆμον εἰσφέρειν. 50922 Resp.568.e.1 : Τί δ´ ὅταν δὴ ταῦτα ἐπιλίπῃ; 50923 Resp.568.e.2 : Δῆλον, ἔφη, ὅτι ἐκ τῶν πατρῴων θρέψεται αὐτός τε καὶ 50924 Resp.568.e.3 : οἱ συμπόται τε καὶ ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι. 50925 Resp.568.e.4 : Μανθάνω, ἦν δ´ ἐγώ· ὅτι ὁ δῆμος ὁ γεννήσας τὸν 50926 Resp.568.e.5 : τύραννον θρέψει αὐτόν τε καὶ ἑταίρους. 50927 Resp.568.e.6 : Πολλὴ αὐτῷ, ἔφη, ἀνάγκη. 50928 Resp.568.e.7 : Πῶς [δὲ] λέγεις; εἶπον· ἐὰν δὲ ἀγανακτῇ τε καὶ λέγῃ ὁ 50929 Resp.568.e.8 : δῆμος ὅτι οὔτε δίκαιον τρέφεσθαι ὑπὸ πατρὸς ὑὸν ἡβῶντα, 50930 Resp.568.e.9 : ἀλλὰ τοὐναντίον ὑπὸ ὑέος πατέρα, οὔτε τούτου αὐτὸν ἕνεκα 50931 Resp.569.a.1 : ἐγέννησέν τε καὶ κατέστησεν, ἵνα, ἐπειδὴ μέγας γένοιτο, τότε 50932 Resp.569.a.2 : αὐτὸς δουλεύων τοῖς αὑτοῦ δούλοις τρέφοι ἐκεῖνόν τε καὶ 50933 Resp.569.a.3 : τοὺς δούλους μετὰ συγκλύδων ἄλλων, ἀλλ´ ἵνα ἀπὸ τῶν 50934 Resp.569.a.4 : πλουσίων τε καὶ καλῶν κἀγαθῶν λεγομένων ἐν τῇ πόλει 50935 Resp.569.a.5 : ἐλευθερωθείη ἐκείνου προστάντος, καὶ νῦν κελεύει ἀπιέναι 50936 Resp.569.a.6 : ἐκ τῆς πόλεως αὐτόν τε καὶ τοὺς ἑταίρους, ὥσπερ πατὴρ ὑὸν 50937 Resp.569.a.7 : ἐξ οἰκίας μετὰ ὀχληρῶν συμποτῶν ἐξελαύνων; 50938 Resp.569.a.8 : Γνώσεταί γε, νὴ Δία, ἦ δ´ ὅς, τότ´ ἤδη ὁ δῆμος οἷος οἷον 50939 Resp.569.b.1 : θρέμμα γεννῶν ἠσπάζετό τε καὶ ηὖξεν, καὶ ὅτι ἀσθενέστερος 50940 Resp.569.b.2 : ὢν ἰσχυροτέρους ἐξελαύνει. 50941 Resp.569.b.3 : Πῶς, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις; τολμήσει τὸν πατέρα βιάζεσθαι, 50942 Resp.569.b.4 : κἂν μὴ πείθηται, τύπτειν ὁ τύραννος; 50943 Resp.569.b.5 : Ναί, ἔφη, ἀφελόμενός γε τὰ ὅπλα. 50944 Resp.569.b.6 : Πατραλοίαν, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις τύραννον καὶ χαλεπὸν 50945 Resp.569.b.7 : γηροτρόφον, καὶ ὡς ἔοικε τοῦτο δὴ ὁμολογουμένη ἂν ἤδη 50946 Resp.569.b.8 : τυραννὶς εἴη, καί, τὸ λεγόμενον, ὁ δῆμος φεύγων ἂν καπνὸν 50947 Resp.569.c.1 : δουλείας ἐλευθέρων εἰς πῦρ δούλων δεσποτείας ἂν ἐμπεπτω– 50948 Resp.569.c.2 : κὼς εἴη, ἀντὶ τῆς πολλῆς ἐκείνης καὶ ἀκαίρου ἐλευθερίας 50949 Resp.569.c.3 : τὴν χαλεπωτάτην τε καὶ πικροτάτην δούλων δουλείαν μετ– 50950 Resp.569.c.4 : αμπισχόμενος. 50951 Resp.569.c.5 : Καὶ μάλα, ἔφη, ταῦτα οὕτω γίγνεται. 50952 Resp.569.c.6 : Τί οὖν; εἶπον· οὐκ ἐμμελῶς ἡμῖν εἰρήσεται, ἐὰν φῶμεν 50953 Resp.569.c.7 : ἱκανῶς διεληλυθέναι ὡς μεταβαίνει τυραννὶς ἐκ δημοκρατίας, 50954 Resp.569.c.8 : γενομένη τε οἵα ἐστίν; 50955 Resp.569.c.9 : Πάνυ μὲν οὖν ἱκανῶς, ἔφη. 50956 Resp.571.a.1 : Αὐτὸς δὴ λοιπός, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ τυραννικὸς ἀνὴρ σκέψα– 50957 Resp.571.a.2 : σθαι, πῶς τε μεθίσταται ἐκ δημοκρατικοῦ, γενόμενός τε ποῖός 50958 Resp.571.a.3 : τίς ἐστιν καὶ τίνα τρόπον ζῇ, ἄθλιον ἢ μακάριον. 50959 Resp.571.a.4 : Λοιπὸς γὰρ οὖν ἔτι οὗτος, ἔφη. 50960 Resp.571.a.5 : Οἶσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὃ ποθῶ ἔτι; 50961 Resp.571.a.6 : Τὸ ποῖον; 50962 Resp.571.a.7 : Τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν, οἷαί τε καὶ ὅσαι εἰσίν, οὔ μοι δοκοῦμεν 50963 Resp.571.a.8 : ἱκανῶς διῃρῆσθαι. τούτου δὴ ἐνδεῶς ἔχοντος, ἀσαφεστέρα 50964 Resp.571.b.1 : ἔσται ἡ ζήτησις οὗ ζητοῦμεν. 50965 Resp.571.b.2 : Οὐκοῦν, ἦ δ´ ὅς, ἔτ´ ἐν καλῷ; 50966 Resp.571.b.3 : Πάνυ μὲν οὖν· καὶ σκόπει γε ὃ ἐν αὐταῖς βούλομαι ἰδεῖν. 50967 Resp.571.b.4 : ἔστιν δὲ τόδε. τῶν μὴ ἀναγκαίων ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν 50968 Resp.571.b.5 : δοκοῦσί τινές μοι εἶναι παράνομοι, αἳ κινδυνεύουσι μὲν ἐγ– 50969 Resp.571.b.6 : γίγνεσθαι παντί, κολαζόμεναι δὲ ὑπό τε τῶν νόμων καὶ τῶν 50970 Resp.571.b.7 : βελτιόνων ἐπιθυμιῶν μετὰ λόγου ἐνίων μὲν ἀνθρώπων ἢ 50971 Resp.571.b.8 : παντάπασιν ἀπαλλάττεσθαι ἢ ὀλίγαι λείπεσθαι καὶ ἀσθενεῖς, 50972 Resp.571.c.1 : τῶν δὲ ἰσχυρότεραι καὶ πλείους. 50973 Resp.571.c.2 : Λέγεις δὲ καὶ τίνας, ἔφη, ταύτας; 50974 Resp.571.c.3 : Τὰς περὶ τὸν ὕπνον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐγειρομένας, ὅταν τὸ μὲν 50975 Resp.571.c.4 : ἄλλο τῆς ψυχῆς εὕδῃ, ὅσον λογιστικὸν καὶ ἥμερον καὶ ἄρχον 50976 Resp.571.c.5 : ἐκείνου, τὸ δὲ θηριῶδές τε καὶ ἄγριον, ἢ σίτων ἢ μέθης 50977 Resp.571.c.6 : πλησθέν, σκιρτᾷ τε καὶ ἀπωσάμενον τὸν ὕπνον ζητῇ ἰέναι 50978 Resp.571.c.7 : καὶ ἀποπιμπλάναι τὰ αὑτοῦ ἤθη· οἶσθ´ ὅτι πάντα ἐν τῷ 50979 Resp.571.c.8 : τοιούτῳ τολμᾷ ποιεῖν, ὡς ἀπὸ πάσης λελυμένον τε καὶ 50980 Resp.571.c.9 : ἀπηλλαγμένον αἰσχύνης καὶ φρονήσεως. μητρί τε γὰρ ἐπι– 50981 Resp.571.d.1 : χειρεῖν μείγνυσθαι, ὡς οἴεται, οὐδὲν ὀκνεῖ, ἄλλῳ τε ὁτῳοῦν 50982 Resp.571.d.2 : ἀνθρώπων καὶ θεῶν καὶ θηρίων, μιαιφονεῖν τε ὁτιοῦν, βρώ– 50983 Resp.571.d.3 : ματός τε ἀπέχεσθαι μηδενός· καὶ ἑνὶ λόγῳ οὔτε ἀνοίας 50984 Resp.571.d.4 : οὐδὲν ἐλλείπει οὔτ´ ἀναισχυντίας. 50985 Resp.571.d.5 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 50986 Resp.571.d.6 : Ὅταν δέ γε οἶμαι ὑγιεινῶς τις ἔχῃ αὐτὸς αὑτοῦ καὶ 50987 Resp.571.d.7 : σωφρόνως, καὶ εἰς τὸν ὕπνον ἴῃ τὸ λογιστικὸν μὲν ἐγείρας 50988 Resp.571.d.8 : ἑαυτοῦ καὶ ἑστιάσας λόγων καλῶν καὶ σκέψεων, εἰς σύννοιαν 50989 Resp.571.e.1 : αὐτὸς αὑτῷ ἀφικόμενος, τὸ ἐπιθυμητικὸν δὲ μήτε ἐνδείᾳ δοὺς 50990 Resp.571.e.2 : μήτε πλησμονῇ, ὅπως ἂν κοιμηθῇ καὶ μὴ παρέχῃ θόρυβον 50991 Resp.572.a.1 : τῷ βελτίστῳ χαῖρον ἢ λυπούμενον, ἀλλ´ ἐᾷ αὐτὸ καθ´ αὑτὸ 50992 Resp.572.a.2 : μόνον καθαρὸν σκοπεῖν καὶ ὀρέγεσθαί του αἰσθάνεσθαι ὃ μὴ 50993 Resp.572.a.3 : οἶδεν, ἤ τι τῶν γεγονότων ἢ ὄντων ἢ καὶ μελλόντων, ὡσαύ– 50994 Resp.572.a.4 : τως δὲ καὶ τὸ θυμοειδὲς πραΰνας καὶ μή τισιν εἰς ὀργὰς 50995 Resp.572.a.5 : ἐλθὼν κεκινημένῳ τῷ θυμῷ καθεύδῃ, ἀλλ´ ἡσυχάσας μὲν τὼ 50996 Resp.572.a.6 : δύο εἴδη, τὸ τρίτον δὲ κινήσας ἐν ᾧ τὸ φρονεῖν ἐγγίγνεται, 50997 Resp.572.a.7 : οὕτως ἀναπαύηται, οἶσθ´ ὅτι τῆς τ´ ἀληθείας ἐν τῷ τοιούτῳ 50998 Resp.572.a.8 : μάλιστα ἅπτεται καὶ ἥκιστα παράνομοι τότε αἱ ὄψεις 50999 Resp.572.b.1 : φαντάζονται τῶν ἐνυπνίων. 51000 Resp.572.b.2 : Παντελῶς μὲν οὖν, ἔφη, οἶμαι οὕτως. 51001 Resp.572.b.3 : Ταῦτα μὲν τοίνυν ἐπὶ πλέον ἐξήχθημεν εἰπεῖν· ὃ δὲ 51002 Resp.572.b.4 : βουλόμεθα γνῶναι τόδ´ ἐστίν, ὡς ἄρα δεινόν τι καὶ ἄγριον 51003 Resp.572.b.5 : καὶ ἄνομον ἐπιθυμιῶν εἶδος ἑκάστῳ ἔνεστι, καὶ πάνυ δοκοῦ– 51004 Resp.572.b.6 : σιν ἡμῶν ἐνίοις μετρίοις εἶναι· τοῦτο δὲ ἄρα ἐν τοῖς ὕπνοις 51005 Resp.572.b.7 : γίγνεται ἔνδηλον. εἰ οὖν τι δοκῶ λέγειν καὶ συγχωρεῖς, 51006 Resp.572.b.8 : ἄθρει. 51007 Resp.572.b.9 : Ἀλλὰ συγχωρῶ. 51008 Resp.572.b.10 : Τὸν τοίνυν δημοτικὸν ἀναμνήσθητι οἷον ἔφαμεν εἶναι. 51009 Resp.572.c.1 : ἦν δέ που γεγονὼς ἐκ νέου ὑπὸ φειδωλῷ πατρὶ τεθραμμένος, 51010 Resp.572.c.2 : τὰς χρηματιστικὰς ἐπιθυμίας τιμῶντι μόνας, τὰς δὲ μὴ 51011 Resp.572.c.3 : ἀναγκαίους ἀλλὰ παιδιᾶς τε καὶ καλλωπισμοῦ ἕνεκα γιγνο– 51012 Resp.572.c.4 : μένας ἀτιμάζοντι. ἦ γάρ; 51013 Resp.572.c.5 : Ναί. 51014 Resp.572.c.6 : Συγγενόμενος δὲ κομψοτέροις ἀνδράσι καὶ μεστοῖς ὧν 51015 Resp.572.c.7 : ἄρτι διήλθομεν ἐπιθυμιῶν, ὁρμήσας εἰς ὕβριν τε πᾶσαν καὶ 51016 Resp.572.c.8 : τὸ ἐκείνων εἶδος μίσει τῆς τοῦ πατρὸς φειδωλίας, φύσιν δὲ 51017 Resp.572.c.9 : τῶν διαφθειρόντων βελτίω ἔχων, ἀγόμενος ἀμφοτέρωσε 51018 Resp.572.d.1 : κατέστη εἰς μέσον ἀμφοῖν τοῖν τρόποιν, καὶ μετρίως δή, ὡς 51019 Resp.572.d.2 : ᾤετο, ἑκάστων ἀπολαύων οὔτε ἀνελεύθερον οὔτε παράνομον 51020 Resp.572.d.3 : βίον ζῇ, δημοτικὸς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ γεγονώς. 51021 Resp.572.d.4 : Ἦν γάρ, ἔφη, καὶ ἔστιν αὕτη ἡ δόξα περὶ τὸν τοιοῦτον. 51022 Resp.572.d.5 : Θὲς τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, πάλιν τοῦ τοιούτου ἤδη πρεσβυτέ– 51023 Resp.572.d.6 : ρου γεγονότος νέον ὑὸν ἐν τοῖς τούτου αὖ ἤθεσιν τεθραμμένον. 51024 Resp.572.d.7 : Τίθημι. 51025 Resp.572.d.8 : Τίθει τοίνυν καὶ τὰ αὐτὰ ἐκεῖνα περὶ αὐτὸν γιγνόμενα 51026 Resp.572.d.9 : ἅπερ καὶ περὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ, ἀγόμενόν τε εἰς πᾶσαν 51027 Resp.572.e.1 : παρανομίαν, ὀνομαζομένην δ´ ὑπὸ τῶν ἀγόντων ἐλευθερίαν 51028 Resp.572.e.2 : ἅπασαν, βοηθοῦντά τε ταῖς ἐν μέσῳ ταύταις ἐπιθυμίαις 51029 Resp.572.e.3 : πατέρα τε καὶ τοὺς ἄλλους οἰκείους, τοὺς δ´ αὖ παραβοη– 51030 Resp.572.e.4 : θοῦντας· ὅταν δ´ ἐλπίσωσιν οἱ δεινοὶ μάγοι τε καὶ τυραννο– 51031 Resp.572.e.5 : ποιοὶ οὗτοι μὴ ἄλλως τὸν νέον καθέξειν, ἔρωτά τινα αὐτῷ 51032 Resp.572.e.6 : μηχανωμένους ἐμποιῆσαι προστάτην τῶν ἀργῶν καὶ τὰ 51033 Resp.573.a.1 : ἕτοιμα διανεμομένων ἐπιθυμιῶν, ὑπόπτερον καὶ μέγαν κη– 51034 Resp.573.a.2 : φῆνά τινα—ἢ τί ἄλλο οἴει εἶναι τὸν τῶν τοιούτων ἔρωτα; — 51035 Resp.573.a.3 : Οὐδὲν ἔγωγε, ἦ δ´ ὅς, ἄλλ´ ἢ τοῦτο. 51036 Resp.573.a.4 : Οὐκοῦν ὅταν δὴ περὶ αὐτὸν βομβοῦσαι αἱ ἄλλαι ἐπιθυμίαι, 51037 Resp.573.a.5 : θυμιαμάτων τε γέμουσαι καὶ μύρων καὶ στεφάνων καὶ οἴνων 51038 Resp.573.a.6 : καὶ τῶν ἐν ταῖς τοιαύταις συνουσίαις ἡδονῶν ἀνειμένων, ἐπὶ 51039 Resp.573.a.7 : τὸ ἔσχατον αὔξουσαί τε καὶ τρέφουσαι πόθου κέντρον ἐμποιή– 51040 Resp.573.a.8 : σωσι τῷ κηφῆνι, τότε δὴ δορυφορεῖταί τε ὑπὸ μανίας καὶ 51041 Resp.573.b.1 : οἰστρᾷ οὗτος ὁ προστάτης τῆς ψυχῆς, καὶ ἐάν τινας ἐν αὐτῷ 51042 Resp.573.b.2 : δόξας ἢ ἐπιθυμίας λάβῃ ποιουμένας χρηστὰς καὶ ἔτι ἐπαι– 51043 Resp.573.b.3 : σχυνομένας, ἀποκτείνει τε καὶ ἔξω ὠθεῖ παρ´ αὑτοῦ, ἕως ἂν 51044 Resp.573.b.4 : καθήρῃ σωφροσύνης, μανίας δὲ πληρώσῃ ἐπακτοῦ. 51045 Resp.573.b.5 : Παντελῶς, ἔφη, τυραννικοῦ ἀνδρὸς λέγεις γένεσιν. 51046 Resp.573.b.6 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ τὸ πάλαι διὰ τὸ τοιοῦτον τύραν– 51047 Resp.573.b.7 : νος ὁ Ἔρως λέγεται; 51048 Resp.573.b.8 : Κινδυνεύει, ἔφη. 51049 Resp.573.b.9 : Οὐκοῦν, ὦ φίλε, εἶπον, καὶ μεθυσθεὶς ἀνὴρ τυραννικόν τι 51050 Resp.573.c.1 : φρόνημα ἴσχει; 51051 Resp.573.c.2 : Ἴσχει γάρ. 51052 Resp.573.c.3 : Καὶ μὴν ὅ γε μαινόμενος καὶ ὑποκεκινηκὼς οὐ μόνον 51053 Resp.573.c.4 : ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ θεῶν ἐπιχειρεῖ τε καὶ ἐλπίζει δυνατὸς 51054 Resp.573.c.5 : εἶναι ἄρχειν. 51055 Resp.573.c.6 : Καὶ μάλ´, ἔφη. 51056 Resp.573.c.7 : Τυραννικὸς δέ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ δαιμόνιε, ἀνὴρ ἀκριβῶς 51057 Resp.573.c.8 : γίγνεται, ὅταν ἢ φύσει ἢ ἐπιτηδεύμασιν ἢ ἀμφοτέροις 51058 Resp.573.c.9 : μεθυστικός τε καὶ ἐρωτικὸς καὶ μελαγχολικὸς γένηται. 51059 Resp.573.c.10 : Παντελῶς μὲν οὖν. 51060 Resp.573.c.11 : Γίγνεται μέν, ὡς ἔοικεν, οὕτω καὶ τοιοῦτος ἁνήρ· ζῇ δὲ 51061 Resp.573.c.12 : δὴ πῶς; 51062 Resp.573.d.1 : Τὸ τῶν παιζόντων, ἔφη, τοῦτο σὺ καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς. 51063 Resp.573.d.2 : Λέγω δή, ἔφην. οἶμαι γὰρ τὸ μετὰ τοῦτο ἑορταὶ γί– 51064 Resp.573.d.3 : γνονται παρ´ αὐτοῖς καὶ κῶμοι καὶ θάλειαι καὶ ἑταῖραι καὶ 51065 Resp.573.d.4 : τὰ τοιαῦτα πάντα, ὧν ἂν Ἔρως τύραννος ἔνδον οἰκῶν διακυ– 51066 Resp.573.d.5 : βερνᾷ τὰ τῆς ψυχῆς ἅπαντα. 51067 Resp.573.d.6 : Ἀνάγκη, ἔφη. 51068 Resp.573.d.7 : Ἆρ´ οὖν οὐ πολλαὶ καὶ δειναὶ παραβλαστάνουσιν ἐπιθυμίαι 51069 Resp.573.d.8 : ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς ἑκάστης, πολλῶν δεόμεναι; 51070 Resp.573.d.9 : Πολλαὶ μέντοι. 51071 Resp.573.d.10 : Ταχὺ ἄρα ἀναλίσκονται ἐάν τινες ὦσι πρόσοδοι. 51072 Resp.573.d.11 : Πῶς δ´ οὔ; 51073 Resp.573.e.1 : Καὶ μετὰ τοῦτο δὴ δανεισμοὶ καὶ τῆς οὐσίας παραιρέσεις. 51074 Resp.573.e.2 : Τί μήν; 51075 Resp.573.e.3 : Ὅταν δὲ δὴ πάντ´ ἐπιλείπῃ, ἆρα οὐκ ἀνάγκη μὲν τὰς 51076 Resp.573.e.4 : ἐπιθυμίας βοᾶν πυκνάς τε καὶ σφοδρὰς ἐννενεοττευμένας, 51077 Resp.573.e.5 : τοὺς δ´ ὥσπερ ὑπὸ κέντρων ἐλαυνομένους τῶν τε ἄλλων 51078 Resp.573.e.6 : ἐπιθυμιῶν καὶ διαφερόντως ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ Ἔρωτος, πάσαις 51079 Resp.573.e.7 : ταῖς ἄλλαις ὥσπερ δορυφόροις ἡγουμένου, οἰστρᾶν καὶ 51080 Resp.573.e.8 : σκοπεῖν τίς τι ἔχει, ὃν δυνατὸν ἀφελέσθαι ἀπατήσαντα ἢ 51081 Resp.574.a.1 : βιασάμενον; 51082 Resp.574.a.2 : Σφόδρα γ´, ἔφη. 51083 Resp.574.a.3 : Ἀναγκαῖον δὴ πανταχόθεν φέρειν, ἢ μεγάλαις ὠδῖσί τε 51084 Resp.574.a.4 : καὶ ὀδύναις συνέχεσθαι. 51085 Resp.574.a.5 : Ἀναγκαῖον. 51086 Resp.574.a.6 : Ἆρ´ οὖν, ὥσπερ αἱ ἐν αὐτῷ ἡδοναὶ ἐπιγιγνόμεναι τῶν 51087 Resp.574.a.7 : ἀρχαίων πλέον εἶχον καὶ τὰ ἐκείνων ἀφῃροῦντο, οὕτω καὶ 51088 Resp.574.a.8 : αὐτὸς ἀξιώσει νεώτερος ὢν πατρός τε καὶ μητρὸς πλέον 51089 Resp.574.a.9 : ἔχειν, καὶ ἀφαιρεῖσθαι, ἐὰν τὸ αὑτοῦ μέρος ἀναλώσῃ, 51090 Resp.574.a.10 : ἀπονειμάμενος τῶν πατρῴων; 51091 Resp.574.a.11 : Ἀλλὰ τί μήν; ἔφη. 51092 Resp.574.b.1 : Ἂν δὲ δὴ αὐτῷ μὴ ἐπιτρέπωσιν, ἆρ´ οὐ τὸ μὲν πρῶτον 51093 Resp.574.b.2 : ἐπιχειροῖ ἂν κλέπτειν καὶ ἀπατᾶν τοὺς γονέας; 51094 Resp.574.b.3 : Πάντως. 51095 Resp.574.b.4 : Ὁπότε δὲ μὴ δύναιτο, ἁρπάζοι ἂν καὶ βιάζοιτο μετὰ 51096 Resp.574.b.5 : τοῦτο; 51097 Resp.574.b.6 : Οἶμαι, ἔφη. 51098 Resp.574.b.7 : Ἀντεχομένων δὴ καὶ μαχομένων, ὦ θαυμάσιε, γέροντός 51099 Resp.574.b.8 : τε καὶ γραός, ἆρ´ εὐλαβηθείη ἂν καὶ φείσαιτο μή τι δρᾶσαι 51100 Resp.574.b.9 : τῶν τυραννικῶν; 51101 Resp.574.b.10 : Οὐ πάνυ, ἦ δ´ ὅς, ἔγωγε θαρρῶ περὶ τῶν γονέων τοῦ 51102 Resp.574.b.11 : τοιούτου. 51103 Resp.574.b.12 : Ἀλλ´, ὦ Ἀδείμαντε, πρὸς Διός, ἕνεκα νεωστὶ φίλης καὶ 51104 Resp.574.b.13 : οὐκ ἀναγκαίας ἑταίρας γεγονυίας τὴν πάλαι φίλην καὶ ἀναγκ– 51105 Resp.574.c.1 : αίαν μητέρα, ἢ ἕνεκα ὡραίου νεωστὶ φίλου γεγονότος οὐκ 51106 Resp.574.c.2 : ἀναγκαίου τὸν ἄωρόν τε καὶ ἀναγκαῖον πρεσβύτην πατέρα 51107 Resp.574.c.3 : καὶ τῶν φίλων ἀρχαιότατον δοκεῖ ἄν σοι ὁ τοιοῦτος πληγαῖς 51108 Resp.574.c.4 : τε δοῦναι καὶ καταδουλώσασθαι ἂν αὐτοὺς ὑπ´ ἐκείνοις, εἰ 51109 Resp.574.c.5 : εἰς τὴν αὐτὴν οἰκίαν ἀγάγοιτο; 51110 Resp.574.c.6 : Ναὶ μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς. 51111 Resp.574.c.7 : Σφόδρα γε μακάριον, ἦν δ´ ἐγώ, ἔοικεν εἶναι τὸ τυραννικὸν 51112 Resp.574.c.8 : ὑὸν τεκεῖν. 51113 Resp.574.c.9 : Πάνυ γ´, ἔφη. 51114 Resp.574.d.1 : Τί δ´, ὅταν δὴ τὰ πατρὸς καὶ μητρὸς ἐπιλείπῃ τὸν τοιοῦ– 51115 Resp.574.d.2 : τον, πολὺ δὲ ἤδη συνειλεγμένον ἐν αὐτῷ ᾖ τὸ τῶν ἡδονῶν 51116 Resp.574.d.3 : σμῆνος, οὐ πρῶτον μὲν οἰκίας τινὸς ἐφάψεται τοίχου ἤ τινος 51117 Resp.574.d.4 : ὀψὲ νύκτωρ ἰόντος τοῦ ἱματίου, μετὰ δὲ ταῦτα ἱερόν τι 51118 Resp.574.d.5 : νεωκορήσει; καὶ ἐν τούτοις δὴ πᾶσιν, ἃς πάλαι εἶχεν δόξας 51119 Resp.574.d.6 : ἐκ παιδὸς περὶ καλῶν τε καὶ αἰσχρῶν, τὰς δικαίας ποιου– 51120 Resp.574.d.7 : μένας, αἱ νεωστὶ ἐκ δουλείας λελυμέναι, δορυφοροῦσαι τὸν 51121 Resp.574.d.8 : Ἔρωτα, κρατήσουσι μετ´ ἐκείνου, αἳ πρότερον μὲν ὄναρ 51122 Resp.574.e.1 : ἐλύοντο ἐν ὕπνῳ, ὅτε ἦν αὐτὸς ἔτι ὑπὸ νόμοις τε καὶ πατρὶ 51123 Resp.574.e.2 : δημοκρατούμενος ἐν ἑαυτῷ· τυραννευθεὶς δὲ ὑπὸ Ἔρωτος, 51124 Resp.574.e.3 : οἷος ὀλιγάκις ἐγίγνετο ὄναρ, ὕπαρ τοιοῦτος ἀεὶ γενόμενος, 51125 Resp.574.e.4 : οὔτε τινὸς φόνου δεινοῦ ἀφέξεται οὔτε βρώματος οὔτ´ ἔργου, 51126 Resp.575.a.1 : ἀλλὰ τυραννικῶς ἐν αὐτῷ ὁ Ἔρως ἐν πάσῃ ἀναρχίᾳ καὶ 51127 Resp.575.a.2 : ἀνομίᾳ ζῶν, ἅτε αὐτὸς ὢν μόναρχος, τὸν ἔχοντά τε αὐτὸν 51128 Resp.575.a.3 : ὥσπερ πόλιν ἄξει ἐπὶ πᾶσαν τόλμαν, ὅθεν αὑτόν τε καὶ τὸν 51129 Resp.575.a.4 : περὶ αὑτὸν θόρυβον θρέψει, τὸν μὲν ἔξωθεν εἰσεληλυθότα 51130 Resp.575.a.5 : ἀπὸ κακῆς ὁμιλίας, τὸν δ´ ἔνδοθεν ὑπὸ τῶν αὐτῶν τρόπων 51131 Resp.575.a.6 : καὶ ἑαυτοῦ ἀνεθέντα καὶ ἐλευθερωθέντα· ἢ οὐχ οὗτος ὁ βίος 51132 Resp.575.a.7 : τοῦ τοιούτου; 51133 Resp.575.a.8 : Οὗτος μὲν οὖν, ἔφη. 51134 Resp.575.a.9 : Καὶ ἂν μέν γε, ἦν δ´ ἐγώ, ὀλίγοι οἱ τοιοῦτοι ἐν πόλει 51135 Resp.575.b.1 : ὦσι καὶ τὸ ἄλλο πλῆθος σωφρονῇ, ἐξελθόντες ἄλλον τινὰ 51136 Resp.575.b.2 : δορυφοροῦσι τύραννον ἢ μισθοῦ ἐπικουροῦσιν, ἐάν που 51137 Resp.575.b.3 : πόλεμος ᾖ· ἐὰν δ´ ἐν εἰρήνῃ τε καὶ ἡσυχίᾳ γένωνται, αὐτοῦ 51138 Resp.575.b.4 : δὴ ἐν τῇ πόλει κακὰ δρῶσι σμικρὰ πολλά. 51139 Resp.575.b.5 : Τὰ ποῖα δὴ λέγεις; 51140 Resp.575.b.6 : Οἷα κλέπτουσι, τοιχωρυχοῦσι, βαλλαντιοτομοῦσι, λωπο– 51141 Resp.575.b.7 : δυτοῦσιν, ἱεροσυλοῦσιν, ἀνδραποδίζονται· ἔστι δ´ ὅτε συκο– 51142 Resp.575.b.8 : φαντοῦσιν, ἐὰν δυνατοὶ ὦσι λέγειν, καὶ ψευδομαρτυροῦσι 51143 Resp.575.b.9 : καὶ δωροδοκοῦσιν. 51144 Resp.575.c.1 : Σμικρά γ´, ἔφη, κακὰ λέγεις, ἐὰν ὀλίγοι ὦσιν οἱ τοιοῦτοι. 51145 Resp.575.c.2 : Τὰ γὰρ σμικρά, ἦν δ´ ἐγώ, πρὸς τὰ μεγάλα σμικρά ἐστιν, 51146 Resp.575.c.3 : καὶ ταῦτα δὴ πάντα πρὸς τύραννον πονηρίᾳ τε καὶ ἀθλιότητι 51147 Resp.575.c.4 : πόλεως, τὸ λεγόμενον, οὐδ´ ἵκταρ βάλλει. ὅταν γὰρ δὴ 51148 Resp.575.c.5 : πολλοὶ ἐν πόλει γένωνται οἱ τοιοῦτοι καὶ ἄλλοι οἱ συνεπό– 51149 Resp.575.c.6 : μενοι αὐτοῖς, καὶ αἴσθωνται ἑαυτῶν τὸ πλῆθος, τότε οὗτοί 51150 Resp.575.c.7 : εἰσιν οἱ τὸν τύραννον γεννῶντες μετὰ δήμου ἀνοίας ἐκεῖνον, 51151 Resp.575.c.8 : ὃς ἂν αὐτῶν μάλιστα αὐτὸς ἐν αὑτῷ μέγιστον καὶ πλεῖστον 51152 Resp.575.d.1 : ἐν τῇ ψυχῇ τύραννον ἔχῃ. 51153 Resp.575.d.2 : Εἰκότως γ´, ἔφη· τυραννικώτατος γὰρ ἂν εἴη. 51154 Resp.575.d.3 : Οὐκοῦν ἐὰν μὲν ἑκόντες ὑπείκωσιν· ἐὰν δὲ μὴ ἐπιτρέπῃ 51155 Resp.575.d.4 : ἡ πόλις, ὥσπερ τότε μητέρα καὶ πατέρα ἐκόλαζεν, οὕτω 51156 Resp.575.d.5 : πάλιν τὴν πατρίδα, ἐὰν οἷός τ´ ᾖ, κολάσεται ἐπεισαγόμενος 51157 Resp.575.d.6 : νέους ἑταίρους, καὶ ὑπὸ τούτοις δὴ δουλεύουσαν τὴν πάλαι 51158 Resp.575.d.7 : φίλην μητρίδα τε, Κρῆτές φασι, καὶ πατρίδα ἕξει τε καὶ 51159 Resp.575.d.8 : θρέψει. καὶ τοῦτο δὴ τὸ τέλος ἂν εἴη τῆς ἐπιθυμίας τοῦ 51160 Resp.575.d.9 : τοιούτου ἀνδρός. 51161 Resp.575.e.1 : Τοῦτο, ἦ δ´ ὅς, παντάπασί γε. 51162 Resp.575.e.2 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτοί γε τοιοίδε γίγνονται ἰδίᾳ καὶ 51163 Resp.575.e.3 : πρὶν ἄρχειν· πρῶτον μὲν οἷς ἂν συνῶσιν, ἢ κόλαξιν ἑαυτῶν 51164 Resp.575.e.4 : συνόντες καὶ πᾶν ἑτοίμοις ὑπηρετεῖν, ἢ ἐάν τού τι δέωνται, 51165 Resp.576.a.1 : αὐτοὶ ὑποπεσόντες, πάντα σχήματα τολμῶντες ποιεῖν ὡς 51166 Resp.576.a.2 : οἰκεῖοι, διαπραξάμενοι δὲ ἀλλότριοι; 51167 Resp.576.a.3 : Καὶ σφόδρα γε. 51168 Resp.576.a.4 : Ἐν παντὶ ἄρα τῷ βίῳ ζῶσι φίλοι μὲν οὐδέποτε οὐδενί, 51169 Resp.576.a.5 : ἀεὶ δέ του δεσπόζοντες ἢ δουλεύοντες ἄλλῳ, ἐλευθερίας δὲ 51170 Resp.576.a.6 : καὶ φιλίας ἀληθοῦς τυραννικὴ φύσις ἀεὶ ἄγευστος. 51171 Resp.576.a.7 : Πάνυ μὲν οὖν. 51172 Resp.576.a.8 : Ἆρ´ οὖν οὐκ ὀρθῶς ἂν τοὺς τοιούτους ἀπίστους καλοῖμεν; 51173 Resp.576.a.9 : Πῶς δ´ οὔ; 51174 Resp.576.a.10 : Καὶ μὴν ἀδίκους γε ὡς οἷόν τε μάλιστα, εἴπερ ὀρθῶς 51175 Resp.576.b.1 : ἐν τοῖς πρόσθεν ὡμολογήσαμεν περὶ δικαιοσύνης οἷόν 51176 Resp.576.b.2 : ἐστιν. 51177 Resp.576.b.3 : Ἀλλὰ μήν, ἦ δ´ ὅς, ὀρθῶς γε. 51178 Resp.576.b.4 : Κεφαλαιωσώμεθα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τὸν κάκιστον. ἔστιν 51179 Resp.576.b.5 : δέ που, οἷον ὄναρ διήλθομεν, ὃς ἂν ὕπαρ τοιοῦτος ᾖ. 51180 Resp.576.b.6 : Πάνυ μὲν οὖν. 51181 Resp.576.b.7 : Οὐκοῦν οὗτος γίγνεται ὃς ἂν τυραννικώτατος φύσει ὢν 51182 Resp.576.b.8 : μοναρχήσῃ, καὶ ὅσῳ ἂν πλείω χρόνον ἐν τυραννίδι βιῷ, 51183 Resp.576.b.9 : τοσούτῳ μᾶλλον τοιοῦτος. 51184 Resp.576.b.10 : Ἀνάγκη, ἔφη διαδεξάμενος τὸν λόγον ὁ Γλαύκων. 51185 Resp.576.b.11 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὃς ἂν φαίνηται πονηρότατος, καὶ 51186 Resp.576.c.1 : ἀθλιώτατος φανήσεται; καὶ ὃς ἂν πλεῖστον χρόνον καὶ 51187 Resp.576.c.2 : μάλιστα τυραννεύσῃ, μάλιστά τε καὶ πλεῖστον χρόνον 51188 Resp.576.c.3 : τοιοῦτος γεγονὼς τῇ ἀληθείᾳ; τοῖς δὲ πολλοῖς πολλὰ καὶ 51189 Resp.576.c.4 : δοκεῖ. 51190 Resp.576.c.5 : Ἀνάγκη, ἔφη, ταῦτα γοῦν οὕτως ἔχειν. 51191 Resp.576.c.6 : Ἄλλο τι οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅ γε τυραννικὸς κατὰ τὴν 51192 Resp.576.c.7 : τυραννουμένην πόλιν ἂν εἴη ὁμοιότητι, δημοτικὸς δὲ κατὰ 51193 Resp.576.c.8 : δημοκρατουμένην, καὶ οἱ ἄλλοι οὕτω; 51194 Resp.576.c.9 : Τί μήν; 51195 Resp.576.c.10 : Οὐκοῦν, ὅτι πόλις πρὸς πόλιν ἀρετῇ καὶ εὐδαιμονίᾳ, 51196 Resp.576.c.11 : τοῦτο καὶ ἀνὴρ πρὸς ἄνδρα; 51197 Resp.576.d.1 : Πῶς γὰρ οὔ; 51198 Resp.576.d.2 : Τί οὖν ἀρετῇ τυραννουμένη πόλις πρὸς βασιλευομένην 51199 Resp.576.d.3 : οἵαν τὸ πρῶτον διήλθομεν; 51200 Resp.576.d.4 : Πᾶν τοὐναντίον, ἔφη· ἡ μὲν γὰρ ἀρίστη, ἡ δὲ κα– 51201 Resp.576.d.5 : κίστη. 51202 Resp.576.d.6 : Οὐκ ἐρήσομαι, εἶπον, ὁποτέραν λέγεις· δῆλον γάρ. ἀλλ´ 51203 Resp.576.d.7 : εὐδαιμονίας τε αὖ καὶ ἀθλιότητος ὡσαύτως ἢ ἄλλως κρίνεις; 51204 Resp.576.d.8 : καὶ μὴ ἐκπληττώμεθα πρὸς τὸν τύραννον ἕνα ὄντα βλέπον– 51205 Resp.576.d.9 : τες, μηδ´ εἴ τινες ὀλίγοι περὶ ἐκεῖνον, ἀλλ´ ὡς χρὴ ὅλην 51206 Resp.576.e.1 : τὴν πόλιν εἰσελθόντας θεάσασθαι, καταδύντες εἰς ἅπασαν 51207 Resp.576.e.2 : καὶ ἰδόντες, οὕτω δόξαν ἀποφαινώμεθα. 51208 Resp.576.e.3 : Ἀλλ´ ὀρθῶς, ἔφη, προκαλῇ· καὶ δῆλον παντὶ ὅτι τυραν– 51209 Resp.576.e.4 : νουμένης μὲν οὐκ ἔστιν ἀθλιωτέρα, βασιλευομένης δὲ οὐκ 51210 Resp.576.e.5 : εὐδαιμονεστέρα. 51211 Resp.576.e.6 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ περὶ τῶν ἀνδρῶν τὰ αὐτὰ ταῦτα 51212 Resp.577.a.1 : προκαλούμενος ὀρθῶς ἂν προκαλοίμην, ἀξιῶν κρίνειν περὶ 51213 Resp.577.a.2 : αὐτῶν ἐκεῖνον, ὃς δύναται τῇ διανοίᾳ εἰς ἀνδρὸς ἦθος ἐνδὺς 51214 Resp.577.a.3 : διιδεῖν καὶ μὴ καθάπερ παῖς ἔξωθεν ὁρῶν ἐκπλήττεται ὑπὸ 51215 Resp.577.a.4 : τῆς τῶν τυραννικῶν προστάσεως ἣν πρὸς τοὺς ἔξω σχηματί– 51216 Resp.577.a.5 : ζονται, ἀλλ´ ἱκανῶς διορᾷ; εἰ οὖν οἰοίμην δεῖν ἐκείνου 51217 Resp.577.a.6 : πάντας ἡμᾶς ἀκούειν, τοῦ δυνατοῦ μὲν κρῖναι, συνῳκηκότος 51218 Resp.577.a.7 : δὲ ἐν τῷ αὐτῷ καὶ παραγεγονότος ἔν τε ταῖς κατ´ οἰκίαν 51219 Resp.577.a.8 : πράξεσιν, ὡς πρὸς ἑκάστους τοὺς οἰκείους ἔχει, ἐν οἷς 51220 Resp.577.b.1 : μάλιστα γυμνὸς ἂν ὀφθείη τῆς τραγικῆς σκευῆς, καὶ ἐν αὖ 51221 Resp.577.b.2 : τοῖς δημοσίοις κινδύνοις, καὶ ταῦτα πάντα ἰδόντα κελεύοιμεν 51222 Resp.577.b.3 : ἐξαγγέλλειν πῶς ἔχει εὐδαιμονίας καὶ ἀθλιότητος ὁ τύραννος 51223 Resp.577.b.4 : πρὸς τοὺς ἄλλους; 51224 Resp.577.b.5 : Ὀρθότατ´ ἄν, ἔφη, καὶ ταῦτα προκαλοῖο. 51225 Resp.577.b.6 : Βούλει οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, προσποιησώμεθα ἡμεῖς εἶναι τῶν 51226 Resp.577.b.7 : δυνατῶν ἂν κρῖναι καὶ ἤδη ἐντυχόντων τοιούτοις, ἵνα ἔχωμεν 51227 Resp.577.b.8 : ὅστις ἀποκρινεῖται ἃ ἐρωτῶμεν; 51228 Resp.577.b.9 : Πάνυ γε. 51229 Resp.577.c.1 : Ἴθι δή μοι, ἔφην, ὧδε σκόπει. τὴν ὁμοιότητα ἀναμιμνῃ– 51230 Resp.577.c.2 : σκόμενος τῆς τε πόλεως καὶ τοῦ ἀνδρός, οὕτω καθ´ ἕκαστον 51231 Resp.577.c.3 : ἐν μέρει ἀθρῶν, τὰ παθήματα ἑκατέρου λέγε. 51232 Resp.577.c.4 : Τὰ ποῖα; ἔφη. 51233 Resp.577.c.5 : Πρῶτον μέν, ἦν δ´ ἐγώ, ὡς πόλιν εἰπεῖν, ἐλευθέραν ἢ 51234 Resp.577.c.6 : δούλην τὴν τυραννουμένην ἐρεῖς; 51235 Resp.577.c.7 : Ὡς οἷόν τ´, ἔφη, μάλιστα δούλην. 51236 Resp.577.c.8 : Καὶ μὴν ὁρᾷς γε ἐν αὐτῇ δεσπότας καὶ ἐλευθέρους. 51237 Resp.577.c.9 : Ὁρῶ, ἔφη, σμικρόν γέ τι τοῦτο· τὸ δὲ ὅλον, ὡς ἔπος εἰπεῖν, 51238 Resp.577.c.10 : ἐν αὐτῇ καὶ τὸ ἐπιεικέστατον ἀτίμως τε καὶ ἀθλίως δοῦλον. 51239 Resp.577.d.1 : Εἰ οὖν, εἶπον, ὅμοιος ἀνὴρ τῇ πόλει, οὐ καὶ ἐν ἐκείνῳ 51240 Resp.577.d.2 : ἀνάγκη τὴν αὐτὴν τάξιν ἐνεῖναι, καὶ πολλῆς μὲν δουλείας τε 51241 Resp.577.d.3 : καὶ ἀνελευθερίας γέμειν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ ταῦτα αὐτῆς 51242 Resp.577.d.4 : τὰ μέρη δουλεύειν, ἅπερ ἦν ἐπιεικέστατα, μικρὸν δὲ καὶ τὸ 51243 Resp.577.d.5 : μοχθηρότατον καὶ μανικώτατον δεσπόζειν; 51244 Resp.577.d.6 : Ἀνάγκη, ἔφη. 51245 Resp.577.d.7 : Τί οὖν; δούλην ἢ ἐλευθέραν τὴν τοιαύτην φήσεις εἶναι 51246 Resp.577.d.8 : ψυχήν; 51247 Resp.577.d.9 : Δούλην δήπου ἔγωγε. 51248 Resp.577.d.10 : Οὐκοῦν ἥ γε αὖ δούλη καὶ τυραννουμένη πόλις ἥκιστα 51249 Resp.577.d.11 : ποιεῖ ἃ βούλεται; 51250 Resp.577.d.12 : Πολύ γε. 51251 Resp.577.e.1 : Καὶ ἡ τυραννουμένη ἄρα ψυχὴ ἥκιστα ποιήσει ἃ ἂν 51252 Resp.577.e.2 : βουληθῇ, ὡς περὶ ὅλης εἰπεῖν ψυχῆς· ὑπὸ δὲ οἴστρου ἀεὶ 51253 Resp.577.e.3 : ἑλκομένη βίᾳ ταραχῆς καὶ μεταμελείας μεστὴ ἔσται. 51254 Resp.577.e.4 : Πῶς γὰρ οὔ; 51255 Resp.577.e.5 : Πλουσίαν δὲ ἢ πενομένην ἀνάγκη τὴν τυραννουμένην 51256 Resp.577.e.6 : πόλιν εἶναι; 51257 Resp.577.e.7 : Πενομένην. 51258 Resp.578.a.1 : Καὶ ψυχὴν ἄρα τυραννικὴν πενιχρὰν καὶ ἄπληστον 51259 Resp.578.a.2 : ἀνάγκη ἀεὶ εἶναι. 51260 Resp.578.a.3 : Οὕτως, ἦ δ´ ὅς. 51261 Resp.578.a.4 : Τί δέ; φόβου γέμειν ἆρ´ οὐκ ἀνάγκη τήν τε τοιαύτην 51262 Resp.578.a.5 : πόλιν τόν τε τοιοῦτον ἄνδρα; 51263 Resp.578.a.6 : Πολλή γε. 51264 Resp.578.a.7 : Ὀδυρμούς τε καὶ στεναγμοὺς καὶ θρήνους καὶ ἀλγηδόνας 51265 Resp.578.a.8 : οἴει ἔν τινι ἄλλῃ πλείους εὑρήσειν; 51266 Resp.578.a.9 : Οὐδαμῶς. 51267 Resp.578.a.10 : Ἐν ἀνδρὶ δὲ ἡγῇ τὰ τοιαῦτα ἐν ἄλλῳ τινὶ πλείω εἶναι ἢ 51268 Resp.578.a.11 : ἐν τῷ μαινομένῳ ὑπὸ ἐπιθυμιῶν τε καὶ ἐρώτων τούτῳ τῷ 51269 Resp.578.a.12 : τυραννικῷ; 51270 Resp.578.a.13 : Πῶς γὰρ ἄν; ἔφη. 51271 Resp.578.b.1 : Εἰς πάντα δὴ οἶμαι ταῦτά τε καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἀπο– 51272 Resp.578.b.2 : βλέψας τήν τε πόλιν τῶν πόλεων ἀθλιωτάτην ἔκρινας— 51273 Resp.578.b.3 : Οὐκοῦν ὀρθῶς; ἔφη. 51274 Resp.578.b.4 : Καὶ μάλα, ἦν δ´ ἐγώ. ἀλλὰ περὶ τοῦ ἀνδρὸς αὖ τοῦ 51275 Resp.578.b.5 : τυραννικοῦ τί λέγεις εἰς ταὐτὰ ταῦτα ἀποβλέπων; 51276 Resp.578.b.6 : Μακρῷ, ἔφη, ἀθλιώτατον εἶναι τῶν ἄλλων ἁπάντων. 51277 Resp.578.b.7 : Τοῦτο, ἦν δ´ ἐγώ, οὐκέτ´ ὀρθῶς λέγεις. 51278 Resp.578.b.8 : Πῶς; ἦ δ´ ὅς. 51279 Resp.578.b.9 : Οὔπω, ἔφην, οἶμαι, οὗτός ἐστιν ὁ τοιοῦτος μάλιστα. 51280 Resp.578.b.10 : Ἀλλὰ τίς μήν; 51281 Resp.578.b.11 : Ὅδε ἴσως σοι ἔτι δόξει εἶναι τούτου ἀθλιώτερος. 51282 Resp.578.b.12 : Ποῖος; 51283 Resp.578.c.1 : Ὃς ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, τυραννικὸς ὢν μὴ ἰδιώτην βίον κατα– 51284 Resp.578.c.2 : βιῷ, ἀλλὰ δυστυχὴς ᾖ καὶ αὐτῷ ὑπό τινος συμφορᾶς 51285 Resp.578.c.3 : ἐκπορισθῇ ὥστε τυράννῳ γενέσθαι. 51286 Resp.578.c.4 : Τεκμαίρομαί σε, ἔφη, ἐκ τῶν προειρημένων ἀληθῆ λέγειν. 51287 Resp.578.c.5 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλ´ οὐκ οἴεσθαι χρὴ τὰ τοιαῦτα, ἀλλ´ 51288 Resp.578.c.6 : εὖ μάλα τῷ τοιούτῳ λόγῳ σκοπεῖν· περὶ γάρ τοι τοῦ 51289 Resp.578.c.7 : μεγίστου ἡ σκέψις, ἀγαθοῦ τε βίου καὶ κακοῦ. 51290 Resp.578.c.8 : Ὀρθότατα, ἦ δ´ ὅς. 51291 Resp.578.c.9 : Σκόπει δὴ εἰ ἄρα τι λέγω. δοκεῖ γάρ μοι δεῖν ἐννοῆσαι 51292 Resp.578.d.1 : ἐκ τῶνδε περὶ αὐτοῦ σκοποῦντας. 51293 Resp.578.d.2 : Ἐκ τίνων; 51294 Resp.578.d.3 : Ἐξ ἑνὸς ἑκάστου τῶν ἰδιωτῶν, ὅσοι πλούσιοι ἐν πόλεσιν 51295 Resp.578.d.4 : ἀνδράποδα πολλὰ κέκτηνται. οὗτοι γὰρ τοῦτό γε προσόμοιον 51296 Resp.578.d.5 : ἔχουσιν τοῖς τυράννοις, τὸ πολλῶν ἄρχειν· διαφέρει δὲ τὸ 51297 Resp.578.d.6 : ἐκείνου πλῆθος. 51298 Resp.578.d.7 : Διαφέρει γάρ. 51299 Resp.578.d.8 : Οἶσθ´ οὖν ὅτι οὗτοι ἀδεῶς ἔχουσιν καὶ οὐ φοβοῦνται 51300 Resp.578.d.9 : τοὺς οἰκέτας; 51301 Resp.578.d.10 : Τί γὰρ ἂν φοβοῖντο; 51302 Resp.578.d.11 : Οὐδέν, εἶπον· ἀλλὰ τὸ αἴτιον ἐννοεῖς; 51303 Resp.578.d.12 : Ναί, ὅτι γε πᾶσα ἡ πόλις ἑνὶ ἑκάστῳ βοηθεῖ τῶν ἰδιωτῶν. 51304 Resp.578.e.1 : Καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. τί δέ; εἴ τις θεῶν ἄνδρα 51305 Resp.578.e.2 : ἕνα, ὅτῳ ἔστιν ἀνδράποδα πεντήκοντα ἢ καὶ πλείω, ἄρας ἐκ 51306 Resp.578.e.3 : τῆς πόλεως αὐτόν τε καὶ γυναῖκα καὶ παῖδας θείη εἰς ἐρη– 51307 Resp.578.e.4 : μίαν μετὰ τῆς ἄλλης οὐσίας τε καὶ τῶν οἰκετῶν, ὅπου αὐτῷ 51308 Resp.578.e.5 : μηδεὶς τῶν ἐλευθέρων μέλλοι βοηθήσειν, ἐν ποίῳ ἄν τινι 51309 Resp.578.e.6 : καὶ ὁπόσῳ φόβῳ οἴει γενέσθαι αὐτὸν περί τε αὑτοῦ καὶ 51310 Resp.578.e.7 : παίδων καὶ γυναικός, μὴ ἀπόλοιντο ὑπὸ τῶν οἰκετῶν; 51311 Resp.578.e.8 : Ἐν παντί, ἦ δ´ ὅς, ἔγωγε. 51312 Resp.579.a.1 : Οὐκοῦν ἀναγκάζοιτο ἄν τινας ἤδη θωπεύειν αὐτῶν τῶν 51313 Resp.579.a.2 : δούλων καὶ ὑπισχνεῖσθαι πολλὰ καὶ ἐλευθεροῦν οὐδὲν 51314 Resp.579.a.3 : δεόμενος, καὶ κόλαξ αὐτὸς ἂν θεραπόντων ἀναφανείη; 51315 Resp.579.a.4 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, αὐτῷ, ἢ ἀπολωλέναι. 51316 Resp.579.a.5 : Τί δ´, εἰ καὶ ἄλλους, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ θεὸς κύκλῳ κατοικίσειεν 51317 Resp.579.a.6 : γείτονας πολλοὺς αὐτῷ, οἳ μὴ ἀνέχοιντο εἴ τις ἄλλος ἄλλου 51318 Resp.579.a.7 : δεσπόζειν ἀξιοῖ, ἀλλ´ εἴ πού τινα τοιοῦτον λαμβάνοιεν, ταῖς 51319 Resp.579.a.8 : ἐσχάταις τιμωροῖντο τιμωρίαις; 51320 Resp.579.b.1 : Ἔτι ἄν, ἔφη, οἶμαι, μᾶλλον ἐν παντὶ κακοῦ εἴη, κύκλῳ 51321 Resp.579.b.2 : φρουρούμενος ὑπὸ πάντων πολεμίων. 51322 Resp.579.b.3 : Ἆρ´ οὖν οὐκ ἐν τοιούτῳ μὲν δεσμωτηρίῳ δέδεται ὁ τύραν– 51323 Resp.579.b.4 : νος, φύσει ὢν οἷον διεληλύθαμεν, πολλῶν καὶ παντοδαπῶν 51324 Resp.579.b.5 : φόβων καὶ ἐρώτων μεστός· λίχνῳ δὲ ὄντι αὐτῷ τὴν ψυχὴν 51325 Resp.579.b.6 : μόνῳ τῶν ἐν τῇ πόλει οὔτε ἀποδημῆσαι ἔξεστιν οὐδαμόσε, 51326 Resp.579.b.7 : οὔτε θεωρῆσαι ὅσων δὴ καὶ οἱ ἄλλοι ἐλεύθεροι ἐπιθυμηταί 51327 Resp.579.b.8 : εἰσιν, καταδεδυκὼς δὲ ἐν τῇ οἰκίᾳ τὰ πολλὰ ὡς γυνὴ ζῇ, 51328 Resp.579.c.1 : φθονῶν καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις, ἐάν τις ἔξω ἀποδημῇ καί 51329 Resp.579.c.2 : τι ἀγαθὸν ὁρᾷ; 51330 Resp.579.c.3 : Παντάπασιν μὲν οὖν, ἔφη. 51331 Resp.579.c.4 : Οὐκοῦν τοῖς τοιούτοις κακοῖς πλείω καρποῦται ἀνὴρ ὃς 51332 Resp.579.c.5 : ἂν κακῶς ἐν ἑαυτῷ πολιτευόμενος, ὃν νυνδὴ σὺ ἀθλιώτατον 51333 Resp.579.c.6 : ἔκρινας, τὸν τυραννικόν, ὡς μὴ ἰδιώτης καταβιῷ, ἀλλὰ 51334 Resp.579.c.7 : ἀναγκασθῇ ὑπό τινος τύχης τυραννεῦσαι καὶ ἑαυτοῦ ὢν 51335 Resp.579.c.8 : ἀκράτωρ ἄλλων ἐπιχειρήσῃ ἄρχειν, ὥσπερ εἴ τις κάμνοντι 51336 Resp.579.c.9 : σώματι καὶ ἀκράτορι ἑαυτοῦ μὴ ἰδιωτεύων ἀλλ´ ἀγωνιζόμενος 51337 Resp.579.d.1 : πρὸς ἄλλα σώματα καὶ μαχόμενος ἀναγκάζοιτο διάγειν τὸν 51338 Resp.579.d.2 : βίον. 51339 Resp.579.d.3 : Παντάπασιν, ἔφη, ὁμοιότατά τε καὶ ἀληθέστατα λέγεις, 51340 Resp.579.d.4 : ὦ Σώκρατες. 51341 Resp.579.d.5 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ φίλε Γλαύκων, παντελῶς τὸ πάθος 51342 Resp.579.d.6 : ἄθλιον, καὶ τοῦ ὑπὸ σοῦ κριθέντος χαλεπώτατα ζῆν χαλε– 51343 Resp.579.d.7 : πώτερον ἔτι ζῇ ὁ τυραννῶν; 51344 Resp.579.d.8 : Κομιδῇ γ´, ἔφη. 51345 Resp.579.d.9 : Ἔστιν ἄρα τῇ ἀληθείᾳ, κἂν εἰ μή τῳ δοκεῖ, ὁ τῷ ὄντι 51346 Resp.579.d.10 : τύραννος τῷ ὄντι δοῦλος τὰς μεγίστας θωπείας καὶ δουλείας 51347 Resp.579.e.1 : καὶ κόλαξ τῶν πονηροτάτων, καὶ τὰς ἐπιθυμίας οὐδ´ ὁπωσ– 51348 Resp.579.e.2 : τιοῦν ἀποπιμπλάς, ἀλλὰ πλείστων ἐπιδεέστατος καὶ πένης 51349 Resp.579.e.3 : τῇ ἀληθείᾳ φαίνεται, ἐάν τις ὅλην ψυχὴν ἐπίστηται θεά– 51350 Resp.579.e.4 : σασθαι, καὶ φόβου γέμων διὰ παντὸς τοῦ βίου, σφαδᾳσμῶν 51351 Resp.579.e.5 : τε καὶ ὀδυνῶν πλήρης, εἴπερ τῇ τῆς πόλεως διαθέσει ἧς 51352 Resp.579.e.6 : ἄρχει ἔοικεν. ἔοικεν δέ· ἦ γάρ; 51353 Resp.579.e.7 : Καὶ μάλα, ἔφη. 51354 Resp.580.a.1 : Οὐκοῦν καὶ πρὸς τούτοις ἔτι ἀποδώσομεν τῷ ἀνδρὶ καὶ 51355 Resp.580.a.2 : ἃ τὸ πρότερον εἴπομεν, ὅτι ἀνάγκη καὶ εἶναι καὶ ἔτι μᾶλλον 51356 Resp.580.a.3 : γίγνεσθαι αὐτῷ ἢ πρότερον διὰ τὴν ἀρχὴν φθονερῷ, ἀπίστῳ, 51357 Resp.580.a.4 : ἀδίκῳ, ἀφίλῳ, ἀνοσίῳ καὶ πάσης κακίας πανδοκεῖ τε καὶ 51358 Resp.580.a.5 : τροφεῖ, καὶ ἐξ ἁπάντων τούτων μάλιστα μὲν αὐτῷ δυστυχεῖ 51359 Resp.580.a.6 : εἶναι, ἔπειτα δὲ καὶ τοὺς πλησίον αὑτῷ τοιούτους ἀπεργά– 51360 Resp.580.a.7 : ζεσθαι. 51361 Resp.580.a.8 : Οὐδείς σοι, ἔφη, τῶν νοῦν ἐχόντων ἀντερεῖ. 51362 Resp.580.a.9 : Ἴθι δή μοι, ἔφην ἐγώ, νῦν ἤδη ὥσπερ ὁ διὰ πάντων 51363 Resp.580.b.1 : κριτὴς ἀποφαίνεται, καὶ σὺ οὕτω, τίς πρῶτος κατὰ τὴν σὴν 51364 Resp.580.b.2 : δόξαν εὐδαιμονίᾳ καὶ τίς δεύτερος, καὶ τοὺς ἄλλους ἑξῆς 51365 Resp.580.b.3 : πέντε ὄντας κρῖνε, βασιλικόν, τιμοκρατικόν, ὀλιγαρχικόν, 51366 Resp.580.b.4 : δημοκρατικόν, τυραννικόν. 51367 Resp.580.b.5 : Ἀλλὰ ῥᾳδία, ἔφη, ἡ κρίσις. καθάπερ γὰρ εἰσῆλθον 51368 Resp.580.b.6 : ἔγωγε ὥσπερ χοροὺς κρίνω ἀρετῇ καὶ κακίᾳ καὶ εὐδαιμονίᾳ 51369 Resp.580.b.7 : καὶ τῷ ἐναντίῳ. 51370 Resp.580.b.8 : Μισθωσώμεθα οὖν κήρυκα, ἦν δ´ ἐγώ, ἢ αὐτὸς ἀνείπω 51371 Resp.580.b.9 : ὅτι ὁ Ἀρίστωνος ὑὸς τὸν ἄριστόν τε καὶ δικαιότατον εὐδαι– 51372 Resp.580.c.1 : μονέστατον ἔκρινε, τοῦτον δ´ εἶναι τὸν βασιλικώτατον καὶ 51373 Resp.580.c.2 : βασιλεύοντα αὑτοῦ, τὸν δὲ κάκιστόν τε καὶ ἀδικώτατον 51374 Resp.580.c.3 : ἀθλιώτατον, τοῦτον δὲ αὖ τυγχάνειν ὄντα ὃς ἂν τυραννικώ– 51375 Resp.580.c.4 : τατος ὢν ἑαυτοῦ τε ὅτι μάλιστα τυραννῇ καὶ τῆς πόλεως; 51376 Resp.580.c.5 : Ἀνειρήσθω σοι, ἔφη. 51377 Resp.580.c.6 : Ἦ οὖν προσαναγορεύω, εἶπον, ἐάντε λανθάνωσιν τοιοῦτοι 51378 Resp.580.c.7 : ὄντες ἐάντε μὴ πάντας ἀνθρώπους τε καὶ θεούς; 51379 Resp.580.c.8 : Προσαναγόρευε, ἔφη. 51380 Resp.580.c.9 : Εἶεν δή, εἶπον· αὕτη μὲν ἡμῖν ἡ ἀπόδειξις μία ἂν εἴη, 51381 Resp.580.d.1 : δευτέραν δὲ ἰδὲ τήνδε, ἐάν τι δόξῃ εἶναι. 51382 Resp.580.d.2 : Τίς αὕτη; 51383 Resp.580.d.3 : Ἐπειδή, ὥσπερ πόλις, ἦν δ´ ἐγώ, διῄρηται κατὰ τρία εἴδη, 51384 Resp.580.d.4 : οὕτω καὶ ψυχὴ ἑνὸς ἑκάστου τριχῇ, [λογιστικὸν] δέξεται, ὡς 51385 Resp.580.d.5 : ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ ἑτέραν ἀπόδειξιν. 51386 Resp.580.d.6 : Τίνα ταύτην; 51387 Resp.580.d.7 : Τήνδε. τριῶν ὄντων τριτταὶ καὶ ἡδοναί μοι φαίνονται, 51388 Resp.580.d.8 : ἑνὸς ἑκάστου μία ἰδία· ἐπιθυμίαι τε ὡσαύτως καὶ ἀρχαί. 51389 Resp.580.d.9 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 51390 Resp.580.d.10 : Τὸ μέν, φαμέν, ἦν ᾧ μανθάνει ἄνθρωπος, τὸ δὲ ᾧ θυμοῦται, 51391 Resp.580.d.11 : τὸ δὲ τρίτον διὰ πολυειδίαν ἑνὶ οὐκ ἔσχομεν ὀνόματι προσ– 51392 Resp.580.e.1 : ειπεῖν ἰδίῳ αὐτοῦ, ἀλλὰ ὃ μέγιστον καὶ ἰσχυρότατον εἶχεν 51393 Resp.580.e.2 : ἐν αὑτῷ, τούτῳ ἐπωνομάσαμεν· ἐπιθυμητικὸν γὰρ αὐτὸ 51394 Resp.580.e.3 : κεκλήκαμεν διὰ σφοδρότητα τῶν τε περὶ τὴν ἐδωδὴν ἐπιθυ– 51395 Resp.580.e.4 : μιῶν καὶ πόσιν καὶ ἀφροδίσια καὶ ὅσα ἄλλα τούτοις ἀκόλουθα, 51396 Resp.580.e.5 : καὶ φιλοχρήματον δή, ὅτι διὰ χρημάτων μάλιστα ἀποτελοῦνται 51397 Resp.581.a.1 : αἱ τοιαῦται ἐπιθυμίαι. 51398 Resp.581.a.2 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη. 51399 Resp.581.a.3 : Ἆρ´ οὖν καὶ τὴν ἡδονὴν αὐτοῦ καὶ φιλίαν εἰ φαῖμεν εἶναι 51400 Resp.581.a.4 : τοῦ κέρδους, μάλιστ´ ἂν εἰς ἓν κεφάλαιον ἀπερειδοίμεθα τῷ 51401 Resp.581.a.5 : λόγῳ, ὥστε τι ἡμῖν αὐτοῖς δηλοῦν, ὁπότε τοῦτο τῆς ψυχῆς 51402 Resp.581.a.6 : τὸ μέρος λέγοιμεν, καὶ καλοῦντες αὐτὸ φιλοχρήματον καὶ 51403 Resp.581.a.7 : φιλοκερδὲς ὀρθῶς ἂν καλοῖμεν; 51404 Resp.581.a.8 : Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ, ἔφη. 51405 Resp.581.a.9 : Τί δέ; τὸ θυμοειδὲς οὐ πρὸς τὸ κρατεῖν μέντοι φαμὲν 51406 Resp.581.a.10 : καὶ νικᾶν καὶ εὐδοκιμεῖν ἀεὶ ὅλον ὡρμῆσθαι; 51407 Resp.581.b.1 : Καὶ μάλα. 51408 Resp.581.b.2 : Εἰ οὖν φιλόνικον αὐτὸ καὶ φιλότιμον προσαγορεύοιμεν, 51409 Resp.581.b.3 : ἦ ἐμμελῶς ἂν ἔχοι; 51410 Resp.581.b.4 : Ἐμμελέστατα μὲν οὖν. 51411 Resp.581.b.5 : Ἀλλὰ μὴν ᾧ γε μανθάνομεν, παντὶ δῆλον ὅτι πρὸς τὸ 51412 Resp.581.b.6 : εἰδέναι τὴν ἀλήθειαν ὅπῃ ἔχει πᾶν ἀεὶ τέταται, καὶ χρημάτων 51413 Resp.581.b.7 : τε καὶ δόξης ἥκιστα τούτων τούτῳ μέλει. 51414 Resp.581.b.8 : Πολύ γε. 51415 Resp.581.b.9 : Φιλομαθὲς δὴ καὶ φιλόσοφον καλοῦντες αὐτὸ κατὰ τρόπον 51416 Resp.581.b.10 : ἂν καλοῖμεν; 51417 Resp.581.b.11 : Πῶς γὰρ οὔ; 51418 Resp.581.b.12 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ἄρχει ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν μὲν 51419 Resp.581.c.1 : τοῦτο, τῶν δὲ τὸ ἕτερον ἐκείνων, ὁπότερον ἂν τύχῃ; 51420 Resp.581.c.2 : Οὕτως, ἔφη. 51421 Resp.581.c.3 : Διὰ ταῦτα δὴ καὶ ἀνθρώπων λέγομεν τὰ πρῶτα τριττὰ 51422 Resp.581.c.4 : γένη εἶναι, φιλόσοφον, φιλόνικον, φιλοκερδές; 51423 Resp.581.c.5 : Κομιδῇ γε. 51424 Resp.581.c.6 : Καὶ ἡδονῶν δὴ τρία εἴδη, ὑποκείμενον ἓν ἑκάστῳ τούτων; 51425 Resp.581.c.7 : Πάνυ γε. 51426 Resp.581.c.8 : Οἶσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι εἰ ´θέλοις τρεῖς τοιούτους 51427 Resp.581.c.9 : ἀνθρώπους ἐν μέρει ἕκαστον ἀνερωτᾶν τίς τούτων τῶν βίων 51428 Resp.581.c.10 : ἥδιστος, τὸν ἑαυτοῦ ἕκαστος μάλιστα ἐγκωμιάσεται; ὅ τε 51429 Resp.581.d.1 : χρηματιστικὸς πρὸς τὸ κερδαίνειν τὴν τοῦ τιμᾶσθαι ἡδονὴν 51430 Resp.581.d.2 : ἢ τὴν τοῦ μανθάνειν οὐδενὸς ἀξίαν φήσει εἶναι, εἰ μὴ εἴ τι 51431 Resp.581.d.3 : αὐτῶν ἀργύριον ποιεῖ; 51432 Resp.581.d.4 : Ἀληθῆ, ἔφη. 51433 Resp.581.d.5 : Τί δὲ ὁ φιλότιμος; ἦν δ´ ἐγώ· οὐ τὴν μὲν ἀπὸ τῶν 51434 Resp.581.d.6 : χρημάτων ἡδονὴν φορτικήν τινα ἡγεῖται, καὶ αὖ τὴν ἀπὸ 51435 Resp.581.d.7 : τοῦ μανθάνειν, ὅτι μὴ μάθημα τιμὴν φέρει, καπνὸν καὶ 51436 Resp.581.d.8 : φλυαρίαν; 51437 Resp.581.d.9 : Οὕτως, ἔφη, ἔχει. 51438 Resp.581.d.10 : Τὸν δὲ φιλόσοφον, ἦν δ´ ἐγώ, τί οἰώμεθα τὰς ἄλλας 51439 Resp.581.e.1 : ἡδονὰς νομίζειν πρὸς τὴν τοῦ εἰδέναι τἀληθὲς ὅπῃ ἔχει καὶ 51440 Resp.581.e.2 : ἐν τοιούτῳ τινὶ ἀεὶ εἶναι μανθάνοντα; [τῆς ἡδονῆς] οὐ πάνυ 51441 Resp.581.e.3 : πόρρω; καὶ καλεῖν τῷ ὄντι ἀναγκαίας, ὡς οὐδὲν τῶν ἄλλων 51442 Resp.581.e.4 : δεόμενον, εἰ μὴ ἀνάγκη ἦν; 51443 Resp.581.e.5 : Εὖ, ἔφη, δεῖ εἰδέναι; 51444 Resp.581.e.6 : Ὅτε δὴ οὖν, εἶπον, ἀμφισβητοῦνται ἑκάστου τοῦ εἴδους 51445 Resp.581.e.7 : αἱ ἡδοναὶ καὶ αὐτὸς ὁ βίος, μὴ ὅτι πρὸς τὸ κάλλιον καὶ 51446 Resp.581.e.8 : αἴσχιον ζῆν μηδὲ τὸ χεῖρον καὶ ἄμεινον, ἀλλὰ πρὸς αὐτὸ τὸ 51447 Resp.582.a.1 : ἥδιον καὶ ἀλυπότερον, πῶς ἂν εἰδεῖμεν τίς αὐτῶν ἀληθέστατα 51448 Resp.582.a.2 : λέγει; 51449 Resp.582.a.3 : Οὐ πάνυ, ἔφη, ἔγωγε ἔχω εἰπεῖν. 51450 Resp.582.a.4 : Ἀλλ´ ὧδε σκόπει· τίνι χρὴ κρίνεσθαι τὰ μέλλοντα καλῶς 51451 Resp.582.a.5 : κριθήσεσθαι; ἆρ´ οὐκ ἐμπειρίᾳ τε καὶ φρονήσει καὶ λόγῳ; 51452 Resp.582.a.6 : ἢ τούτων ἔχοι ἄν τις βέλτιον κριτήριον; 51453 Resp.582.a.7 : Καὶ πῶς ἄν; ἔφη. 51454 Resp.582.a.8 : Σκόπει δή· τριῶν ὄντων τῶν ἀνδρῶν τίς ἐμπειρότατος πασῶν 51455 Resp.582.a.9 : ὧν εἴπομεν ἡδονῶν; πότερον ὁ φιλοκερδής, μανθάνων αὐτὴν 51456 Resp.582.a.10 : τὴν ἀλήθειαν οἷόν ἐστιν, ἐμπειρότερος δοκεῖ σοι εἶναι τῆς 51457 Resp.582.b.1 : ἀπὸ τοῦ εἰδέναι ἡδονῆς, ἢ ὁ φιλόσοφος τῆς ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν; 51458 Resp.582.b.2 : Πολύ, ἔφη, διαφέρει. τῷ μὲν γὰρ ἀνάγκη γεύεσθαι τῶν 51459 Resp.582.b.3 : ἑτέρων ἐκ παιδὸς ἀρξαμένῳ· τῷ δὲ φιλοκερδεῖ, ὅπῃ πέφυκε 51460 Resp.582.b.4 : τὰ ὄντα μανθάνοντι, τῆς ἡδονῆς ταύτης, ὡς γλυκεῖά ἐστιν, 51461 Resp.582.b.5 : οὐκ ἀνάγκη γεύεσθαι οὐδ´ ἐμπείρῳ γίγνεσθαι, μᾶλλον δὲ 51462 Resp.582.b.6 : καὶ προθυμουμένῳ οὐ ῥᾴδιον. 51463 Resp.582.b.7 : Πολὺ ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, διαφέρει τοῦ γε φιλοκερδοῦς ὁ 51464 Resp.582.b.8 : φιλόσοφος ἐμπειρίᾳ ἀμφοτέρων τῶν ἡδονῶν. 51465 Resp.582.c.1 : Πολὺ μέντοι. 51466 Resp.582.c.2 : Τί δὲ τοῦ φιλοτίμου; ἆρα μᾶλλον ἄπειρός ἐστι τῆς ἀπὸ 51467 Resp.582.c.3 : τοῦ τιμᾶσθαι ἡδονῆς ἢ ἐκεῖνος τῆς ἀπὸ τοῦ φρονεῖν; 51468 Resp.582.c.4 : Ἀλλὰ τιμὴ μέν, ἔφη, ἐάνπερ ἐξεργάζωνται ἐπὶ ὃ ἕκαστος 51469 Resp.582.c.5 : ὥρμηκε, πᾶσιν αὐτοῖς ἕπεται—καὶ γὰρ ὁ πλούσιος ὑπὸ 51470 Resp.582.c.6 : πολλῶν τιμᾶται καὶ ὁ ἀνδρεῖος καὶ σοφός—ὥστε ἀπό γε τοῦ 51471 Resp.582.c.7 : τιμᾶσθαι, οἷόν ἐστιν, πάντες τῆς ἡδονῆς ἔμπειροι· τῆς δὲ 51472 Resp.582.c.8 : τοῦ ὄντος θέας, οἵαν ἡδονὴν ἔχει, ἀδύνατον ἄλλῳ γεγεῦσθαι 51473 Resp.582.c.9 : πλὴν τῷ φιλοσόφῳ. 51474 Resp.582.d.1 : Ἐμπειρίας μὲν ἄρα, εἶπον, ἕνεκα κάλλιστα τῶν ἀνδρῶν 51475 Resp.582.d.2 : κρίνει οὗτος. 51476 Resp.582.d.3 : Πολύ γε. 51477 Resp.582.d.4 : Καὶ μὴν μετά γε φρονήσεως μόνος ἔμπειρος γεγονὼς 51478 Resp.582.d.5 : ἔσται. 51479 Resp.582.d.6 : Τί μήν; 51480 Resp.582.d.7 : Ἀλλὰ μὴν καὶ δι´ οὗ γε δεῖ ὀργάνου κρίνεσθαι, οὐ τοῦ 51481 Resp.582.d.8 : φιλοκερδοῦς τοῦτο ὄργανον οὐδὲ τοῦ φιλοτίμου, ἀλλὰ τοῦ 51482 Resp.582.d.9 : φιλοσόφου. 51483 Resp.582.d.10 : Τὸ ποῖον; 51484 Resp.582.d.11 : Διὰ λόγων που ἔφαμεν δεῖν κρίνεσθαι. ἦ γάρ; 51485 Resp.582.d.12 : Ναί. 51486 Resp.582.d.13 : Λόγοι δὲ τούτου μάλιστα ὄργανον. 51487 Resp.582.d.14 : Πῶς δ´ οὔ; 51488 Resp.582.d.15 : Οὐκοῦν εἰ μὲν πλούτῳ καὶ κέρδει ἄριστα ἐκρίνετο τὰ 51489 Resp.582.e.1 : κρινόμενα, ἃ ἐπῄνει ὁ φιλοκερδὴς καὶ ἔψεγεν, ἀνάγκη ἂν 51490 Resp.582.e.2 : ἦν ταῦτα ἀληθέστατα εἶναι. 51491 Resp.582.e.3 : Πολλή γε. 51492 Resp.582.e.4 : Εἰ δὲ τιμῇ τε καὶ νίκῃ καὶ ἀνδρείᾳ, ἆρ´ οὐχ ἃ ὁ φιλότιμός 51493 Resp.582.e.5 : τε καὶ φιλόνικος; 51494 Resp.582.e.6 : Δῆλον. 51495 Resp.582.e.7 : Ἐπειδὴ δ´ ἐμπειρίᾳ καὶ φρονήσει καὶ λόγῳ; 51496 Resp.582.e.8 : Ἀνάγκη, ἔφη, ἃ ὁ φιλόσοφός τε καὶ ὁ φιλόλογος ἐπαινεῖ, 51497 Resp.582.e.9 : ἀληθέστατα εἶναι. 51498 Resp.583.a.1 : Τριῶν ἄρ´ οὐσῶν τῶν ἡδονῶν ἡ τούτου τοῦ μέρους τῆς 51499 Resp.583.a.2 : ψυχῆς ᾧ μανθάνομεν ἡδίστη ἂν εἴη, καὶ ἐν ᾧ ἡμῶν τοῦτο 51500 Resp.583.a.3 : ἄρχει, ὁ τούτου βίος ἥδιστος; 51501 Resp.583.a.4 : Πῶς δ´ οὐ μέλλει; ἔφη· κύριος γοῦν ἐπαινέτης ὢν 51502 Resp.583.a.5 : ἐπαινεῖ τὸν ἑαυτοῦ βίον ὁ φρόνιμος. 51503 Resp.583.a.6 : Τίνα δὲ δεύτερον, εἶπον, βίον καὶ τίνα δευτέραν ἡδονήν 51504 Resp.583.a.7 : φησιν ὁ κριτὴς εἶναι; 51505 Resp.583.a.8 : Δῆλον ὅτι τὴν τοῦ πολεμικοῦ τε καὶ φιλοτίμου· ἐγγυτέρω 51506 Resp.583.a.9 : γὰρ αὐτοῦ ἐστιν ἢ ἡ τοῦ χρηματιστοῦ. 51507 Resp.583.a.10 : Ὑστάτην δὴ τὴν τοῦ φιλοκερδοῦς, ὡς ἔοικεν. 51508 Resp.583.a.11 : Τί μήν; ἦ δ´ ὅς. 51509 Resp.583.b.1 : Ταῦτα μὲν τοίνυν οὕτω δύ´ ἐφεξῆς ἂν εἴη καὶ δὶς νενικηκὼς 51510 Resp.583.b.2 : ὁ δίκαιος τὸν ἄδικον· τὸ δὲ τρίτον ὀλυμπικῶς τῷ σωτῆρί τε 51511 Resp.583.b.3 : καὶ τῷ Ὀλυμπίῳ Διί, ἄθρει ὅτι οὐδὲ παναληθής ἐστιν ἡ 51512 Resp.583.b.4 : τῶν ἄλλων ἡδονὴ πλὴν τῆς τοῦ φρονίμου οὐδὲ καθαρά, ἀλλ´ 51513 Resp.583.b.5 : ἐσκιαγραφημένη τις, ὡς ἐγὼ δοκῶ μοι τῶν σοφῶν τινος 51514 Resp.583.b.6 : ἀκηκοέναι. καίτοι τοῦτ´ ἂν εἴη μέγιστόν τε καὶ κυριώτατον 51515 Resp.583.b.7 : τῶν πτωμάτων. 51516 Resp.583.b.8 : Πολύ γε· ἀλλὰ πῶς λέγεις; 51517 Resp.583.c.1 : Ὧδ´, εἶπον, ἐξευρήσω, σοῦ ἀποκρινομένου ζητῶν ἅμα. 51518 Resp.583.c.2 : Ἐρώτα δή, ἔφη. 51519 Resp.583.c.3 : Λέγε δή, ἦν δ´ ἐγώ· οὐκ ἐναντίον φαμὲν λύπην ἡδονῇ; 51520 Resp.583.c.4 : Καὶ μάλα. 51521 Resp.583.c.5 : Οὐκοῦν καὶ τὸ μήτε χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι εἶναί τι; 51522 Resp.583.c.6 : Εἶναι μέντοι. 51523 Resp.583.c.7 : Μεταξὺ τούτοιν ἀμφοῖν ἐν μέσῳ ὂν ἡσυχίαν τινὰ περὶ 51524 Resp.583.c.8 : ταῦτα τῆς ψυχῆς; ἢ οὐχ οὕτως αὐτὸ λέγεις; 51525 Resp.583.c.9 : Οὕτως, ἦ δ´ ὅς. 51526 Resp.583.c.10 : Ἆρ´ οὖν μνημονεύεις, ἦν δ´ ἐγώ, τοὺς τῶν καμνόντων 51527 Resp.583.c.11 : λόγους, οὓς λέγουσιν ὅταν κάμνωσιν; 51528 Resp.583.c.12 : Ποίους; 51529 Resp.583.c.13 : Ὡς οὐδὲν ἄρα ἐστὶν ἥδιον τοῦ ὑγιαίνειν, ἀλλὰ σφᾶς 51530 Resp.583.d.1 : ἐλελήθει, πρὶν κάμνειν, ἥδιστον ὄν. 51531 Resp.583.d.2 : Μέμνημαι, ἔφη. 51532 Resp.583.d.3 : Οὐκοῦν καὶ τῶν περιωδυνίᾳ τινὶ ἐχομένων ἀκούεις λε– 51533 Resp.583.d.4 : γόντων ὡς οὐδὲν ἥδιον τοῦ παύσασθαι ὀδυνώμενον; 51534 Resp.583.d.5 : Ἀκούω. 51535 Resp.583.d.6 : Καὶ ἐν ἄλλοις γε οἶμαι πολλοῖς τοιούτοις αἰσθάνῃ γι– 51536 Resp.583.d.7 : γνομένους τοὺς ἀνθρώπους, ἐν οἷς, ὅταν λυπῶνται, τὸ μὴ 51537 Resp.583.d.8 : λυπεῖσθαι καὶ τὴν ἡσυχίαν τοῦ τοιούτου ἐγκωμιάζουσιν ὡς 51538 Resp.583.d.9 : ἥδιστον, οὐ τὸ χαίρειν. 51539 Resp.583.d.10 : Τοῦτο γάρ, ἔφη, τότε ἡδὺ ἴσως καὶ ἀγαπητὸν γίγνεται, 51540 Resp.583.d.11 : ἡσυχία. 51541 Resp.583.e.1 : Καὶ ὅταν παύσηται ἄρα, εἶπον, χαίρων τις, ἡ τῆς ἡδονῆς 51542 Resp.583.e.2 : ἡσυχία λυπηρὸν ἔσται. 51543 Resp.583.e.3 : Ἴσως, ἔφη. 51544 Resp.583.e.4 : Ὃ μεταξὺ ἄρα νυνδὴ ἀμφοτέρων ἔφαμεν εἶναι, τὴν 51545 Resp.583.e.5 : ἡσυχίαν, τοῦτό ποτε ἀμφότερα ἔσται, λύπη τε καὶ ἡδονή. 51546 Resp.583.e.6 : Ἔοικεν. 51547 Resp.583.e.7 : Ἦ καὶ δυνατὸν τὸ μηδέτερα ὂν ἀμφότερα γίγνεσθαι; 51548 Resp.583.e.8 : Οὔ μοι δοκεῖ. 51549 Resp.583.e.9 : Καὶ μὴν τό γε ἡδὺ ἐν ψυχῇ γιγνόμενον καὶ τὸ λυπηρὸν 51550 Resp.583.e.10 : κίνησίς τις ἀμφοτέρω ἐστόν· ἢ οὔ; 51551 Resp.583.e.11 : Ναί. 51552 Resp.584.a.1 : Τὸ δὲ μήτε λυπηρὸν μήτε ἡδὺ οὐχὶ ἡσυχία μέντοι καὶ 51553 Resp.584.a.2 : ἐν μέσῳ τούτοιν ἐφάνη ἄρτι; 51554 Resp.584.a.3 : Ἐφάνη γάρ. 51555 Resp.584.a.4 : Πῶς οὖν ὀρθῶς ἔστι τὸ μὴ ἀλγεῖν ἡδὺ ἡγεῖσθαι ἢ τὸ μὴ 51556 Resp.584.a.5 : χαίρειν ἀνιαρόν; 51557 Resp.584.a.6 : Οὐδαμῶς. 51558 Resp.584.a.7 : Οὐκ ἔστιν ἄρα τοῦτο, ἀλλὰ φαίνεται, ἦν δ´ ἐγώ, παρὰ 51559 Resp.584.a.8 : τὸ ἀλγεινὸν ἡδὺ καὶ παρὰ τὸ ἡδὺ ἀλγεινὸν τότε ἡ ἡσυχία, 51560 Resp.584.a.9 : καὶ οὐδὲν ὑγιὲς τούτων τῶν φαντασμάτων πρὸς ἡδονῆς 51561 Resp.584.a.10 : ἀλήθειαν, ἀλλὰ γοητεία τις. 51562 Resp.584.a.11 : Ὡς γοῦν ὁ λόγος, ἔφη, σημαίνει. 51563 Resp.584.b.1 : Ἰδὲ τοίνυν, ἔφην ἐγώ, ἡδονάς, αἳ οὐκ ἐκ λυπῶν εἰσίν, 51564 Resp.584.b.2 : ἵνα μὴ πολλάκις οἰηθῇς ἐν τῷ παρόντι οὕτω τοῦτο πεφυ– 51565 Resp.584.b.3 : κέναι, ἡδονὴν μὲν παῦλαν λύπης εἶναι, λύπην δὲ ἡδονῆς. 51566 Resp.584.b.4 : Ποῦ δή, ἔφη, καὶ ποίας λέγεις; 51567 Resp.584.b.5 : Πολλαὶ μέν, εἶπον, καὶ ἄλλαι, μάλιστα δ´ εἰ ´θέλεις 51568 Resp.584.b.6 : ἐννοῆσαι τὰς περὶ τὰς ὀσμὰς ἡδονάς. αὗται γὰρ οὐ προ– 51569 Resp.584.b.7 : λυπηθέντι ἐξαίφνης ἀμήχανοι τὸ μέγεθος γίγνονται, παυσά– 51570 Resp.584.b.8 : μεναί τε λύπην οὐδεμίαν καταλείπουσιν. 51571 Resp.584.b.9 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 51572 Resp.584.c.1 : Μὴ ἄρα πειθώμεθα καθαρὰν ἡδονὴν εἶναι τὴν λύπης 51573 Resp.584.c.2 : ἀπαλλαγήν, μηδὲ λύπην τὴν ἡδονῆς. 51574 Resp.584.c.3 : Μὴ γάρ. 51575 Resp.584.c.4 : Ἀλλὰ μέντοι, εἶπον, αἵ γε διὰ τοῦ σώματος ἐπὶ τὴν 51576 Resp.584.c.5 : ψυχὴν τείνουσαι καὶ λεγόμεναι ἡδοναί, σχεδὸν αἱ πλεῖσταί 51577 Resp.584.c.6 : τε καὶ μέγισται, τούτου τοῦ εἴδους εἰσί, λυπῶν τινες ἀπαλ– 51578 Resp.584.c.7 : λαγαί. 51579 Resp.584.c.8 : Εἰσὶ γάρ. 51580 Resp.584.c.9 : Οὐκοῦν καὶ αἱ πρὸ μελλόντων τούτων ἐκ προσδοκίας 51581 Resp.584.c.10 : γιγνόμεναι προησθήσεις τε καὶ προλυπήσεις κατὰ ταὐτὰ 51582 Resp.584.c.11 : ἔχουσιν; 51583 Resp.584.c.12 : Κατὰ ταὐτά. 51584 Resp.584.d.1 : Οἶσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, οἷαί εἰσιν καὶ ᾧ μάλιστα ἐοίκασιν; 51585 Resp.584.d.2 : Τῷ; ἔφη. 51586 Resp.584.d.3 : Νομίζεις τι, εἶπον, ἐν τῇ φύσει εἶναι τὸ μὲν ἄνω, τὸ δὲ 51587 Resp.584.d.4 : κάτω, τὸ δὲ μέσον; 51588 Resp.584.d.5 : Ἔγωγε. 51589 Resp.584.d.6 : Οἴει οὖν ἄν τινα ἐκ τοῦ κάτω φερόμενον πρὸς μέσον 51590 Resp.584.d.7 : ἄλλο τι οἴεσθαι ἢ ἄνω φέρεσθαι; καὶ ἐν μέσῳ στάντα, 51591 Resp.584.d.8 : ἀφορῶντα ὅθεν ἐνήνεκται, ἄλλοθί που ἂν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ 51592 Resp.584.d.9 : ἐν τῷ ἄνω, μὴ ἑωρακότα τὸ ἀληθῶς ἄνω; 51593 Resp.584.d.10 : Μὰ Δί´, οὐκ ἔγωγε, ἔφη, ἄλλως οἶμαι οἰηθῆναι ἂν τὸν 51594 Resp.584.d.11 : τοιοῦτον. 51595 Resp.584.e.1 : Ἀλλ´ εἰ πάλιν γ´, ἔφην, φέροιτο, κάτω τ´ ἂν οἴοιτο 51596 Resp.584.e.2 : φέρεσθαι καὶ ἀληθῆ οἴοιτο; 51597 Resp.584.e.3 : Πῶς γὰρ οὔ; 51598 Resp.584.e.4 : Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι 51599 Resp.584.e.5 : τοῦ ἀληθινῶς ἄνω τε ὄντος καὶ ἐν μέσῳ καὶ κάτω; 51600 Resp.584.e.6 : Δῆλον δή. 51601 Resp.584.e.7 : Θαυμάζοις ἂν οὖν εἰ καὶ οἱ ἄπειροι ἀληθείας περὶ πολλῶν 51602 Resp.584.e.8 : τε ἄλλων μὴ ὑγιεῖς δόξας ἔχουσιν, πρός τε ἡδονὴν καὶ λύπην 51603 Resp.584.e.9 : καὶ τὸ μεταξὺ τούτων οὕτω διάκεινται, ὥστε, ὅταν μὲν ἐπὶ τὸ 51604 Resp.585.a.1 : λυπηρὸν φέρωνται, ἀληθῆ τε οἴονται καὶ τῷ ὄντι λυποῦνται, 51605 Resp.585.a.2 : ὅταν δὲ ἀπὸ λύπης ἐπὶ τὸ μεταξύ, σφόδρα μὲν οἴονται 51606 Resp.585.a.3 : πρὸς πληρώσει τε καὶ ἡδονῇ γίγνεσθαι, ὥσπερ πρὸς μέλαν 51607 Resp.585.a.4 : φαιὸν ἀποσκοποῦντες ἀπειρίᾳ λευκοῦ, καὶ πρὸς τὸ ἄλυπον 51608 Resp.585.a.5 : οὕτω λύπην ἀφορῶντες ἀπειρίᾳ ἡδονῆς ἀπατῶνται; 51609 Resp.585.a.6 : Μὰ Δία, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον, 51610 Resp.585.a.7 : εἰ μὴ οὕτως ἔχει. 51611 Resp.585.a.8 : Ὧδέ γ´ οὖν, εἶπον, ἐννόει· οὐχὶ πεῖνα καὶ δίψα καὶ τὰ 51612 Resp.585.b.1 : τοιαῦτα κενώσεις τινές εἰσιν τῆς περὶ τὸ σῶμα ἕξεως; 51613 Resp.585.b.2 : Τί μήν; 51614 Resp.585.b.3 : Ἄγνοια δὲ καὶ ἀφροσύνη ἆρ´ οὐ κενότης ἐστὶ τῆς περὶ 51615 Resp.585.b.4 : ψυχὴν αὖ ἕξεως; 51616 Resp.585.b.5 : Μάλα γε. 51617 Resp.585.b.6 : Οὐκοῦν πληροῖτ´ ἂν ὅ τε τροφῆς μεταλαμβάνων καὶ ὁ 51618 Resp.585.b.7 : νοῦν ἴσχων; 51619 Resp.585.b.8 : Πῶς δ´ οὔ; 51620 Resp.585.b.9 : Πλήρωσις δὲ ἀληθεστέρα τοῦ ἧττον ἢ τοῦ μᾶλλον 51621 Resp.585.b.10 : ὄντος; 51622 Resp.585.b.11 : Δῆλον ὅτι τοῦ μᾶλλον. 51623 Resp.585.b.12 : Πότερα οὖν ἡγῇ τὰ γένη μᾶλλον καθαρᾶς οὐσίας μετέχειν, 51624 Resp.585.b.13 : τὰ οἷον σίτου τε καὶ ποτοῦ καὶ ὄψου καὶ συμπάσης τροφῆς, 51625 Resp.585.b.14 : ἢ τὸ δόξης τε ἀληθοῦς εἶδος καὶ ἐπιστήμης καὶ νοῦ καὶ 51626 Resp.585.c.1 : συλλήβδην αὖ πάσης ἀρετῆς; ὧδε δὲ κρῖνε· τὸ τοῦ ἀεὶ 51627 Resp.585.c.2 : ὁμοίου ἐχόμενον καὶ ἀθανάτου καὶ ἀληθείας, καὶ αὐτὸ τοιοῦτον 51628 Resp.585.c.3 : ὂν καὶ ἐν τοιούτῳ γιγνόμενον, μᾶλλον εἶναί σοι δοκεῖ, ἢ τὸ 51629 Resp.585.c.4 : μηδέποτε ὁμοίου καὶ θνητοῦ, καὶ αὐτὸ τοιοῦτον καὶ ἐν τοιούτῳ 51630 Resp.585.c.5 : γιγνόμενον; 51631 Resp.585.c.6 : Πολύ, ἔφη, διαφέρει τὸ τοῦ ἀεὶ ὁμοίου. 51632 Resp.585.c.7 : Ἡ οὖν ἀεὶ ὁμοίου αὐσία οὐσίας τι μᾶλλον ἢ ἐπιστήμης 51633 Resp.585.c.8 : μετέχει; 51634 Resp.585.c.9 : Οὐδαμῶς. 51635 Resp.585.c.10 : Τί δ´; ἀληθείας; 51636 Resp.585.c.11 : Οὐδὲ τοῦτο. 51637 Resp.585.c.12 : Εἰ δὲ ἀληθείας ἧττον, οὐ καὶ οὐσίας; 51638 Resp.585.c.13 : Ἀνάγκη. 51639 Resp.585.d.1 : Οὐκοῦν ὅλως τὰ περὶ τὴν τοῦ σώματος θεραπείαν γένη 51640 Resp.585.d.2 : γῶν γενῶν αὖ τῶν περὶ τὴν τῆς ψυχῆς θεραπείαν ἧττον 51641 Resp.585.d.3 : ἀληθείας τε καὶ οὐσίας μετέχει; 51642 Resp.585.d.4 : Πολύ γε. 51643 Resp.585.d.5 : Σῶμα δὲ αὐτὸ ψυχῆς οὐκ οἴει οὕτως; 51644 Resp.585.d.6 : Ἔγωγε. 51645 Resp.585.d.7 : Οὐκοῦν τὸ τῶν μᾶλλον ὄντων πληρούμενον καὶ αὐτὸ 51646 Resp.585.d.8 : μᾶλλον ὂν ὄντως μᾶλλον πληροῦται ἢ τὸ τῶν ἧττον ὄντων 51647 Resp.585.d.9 : καὶ αὐτὸ ἧττον ὄν; 51648 Resp.585.d.10 : Πῶς γὰρ οὔ; 51649 Resp.585.d.11 : Εἰ ἄρα τὸ πληροῦσθαι τῶν φύσει προσηκόντων ἡδύ ἐστι, 51650 Resp.585.d.12 : τὸ τῷ ὄντι καὶ τῶν ὄντων πληρούμενον μᾶλλον μᾶλλον 51651 Resp.585.e.1 : ὄντως τε καὶ ἀληθεστέρως χαίρειν ἂν ποιοῖ ἡδονῇ ἀληθεῖ, 51652 Resp.585.e.2 : τὸ δὲ τῶν ἧττον ὄντων μεταλαμβάνον ἧττόν τε ἂν ἀληθῶς 51653 Resp.585.e.3 : καὶ βεβαίως πληροῖτο καὶ ἀπιστοτέρας ἂν ἡδονῆς καὶ ἧττον 51654 Resp.585.e.4 : ἀληθοῦς μεταλαμβάνοι. 51655 Resp.585.e.5 : Ἀναγκαιότατα, ἔφη. 51656 Resp.586.a.1 : Οἱ ἄρα φρονήσεως καὶ ἀρετῆς ἄπειροι, εὐωχίαις δὲ καὶ 51657 Resp.586.a.2 : τοῖς τοιούτοις ἀεὶ συνόντες, κάτω, ὡς ἔοικεν, καὶ μέχρι πάλιν 51658 Resp.586.a.3 : πρὸς τὸ μεταξὺ φέρονταί τε καὶ ταύτῃ πλανῶνται διὰ βίου, 51659 Resp.586.a.4 : ὑπερβάντες δὲ τοῦτο πρὸς τὸ ἀληθῶς ἄνω οὔτε ἀνέβλεψαν 51660 Resp.586.a.5 : πώποτε οὔτε ἠνέχθησαν, οὐδὲ τοῦ ὄντος τῷ ὄντι ἐπληρώ– 51661 Resp.586.a.6 : θησαν, οὐδὲ βεβαίου τε καὶ καθαρᾶς ἡδονῆς ἐγεύσαντο, ἀλλὰ 51662 Resp.586.a.7 : βοσκημάτων δίκην κάτω ἀεὶ βλέποντες καὶ κεκυφότες εἰς 51663 Resp.586.a.8 : γῆν καὶ εἰς τραπέζας βόσκονται χορταζόμενοι καὶ ὀχεύοντες, 51664 Resp.586.b.1 : καὶ ἕνεκα τῆς τούτων πλεονεξίας λακτίζοντες καὶ κυρίττοντες 51665 Resp.586.b.2 : ἀλλήλους σιδηροῖς κέρασί τε καὶ ὁπλαῖς ἀποκτεινύασι δι´ 51666 Resp.586.b.3 : ἀπληστίαν, ἅτε οὐχὶ τοῖς οὖσιν οὐδὲ τὸ ὂν οὐδὲ τὸ στέγον 51667 Resp.586.b.4 : ἑαυτῶν πιμπλάντες. 51668 Resp.586.b.5 : Παντελῶς, ἔφη ὁ Γλαύκων, τὸν τῶν πολλῶν, ὦ Σώκρατες, 51669 Resp.586.b.6 : χρησμῳδεῖς βίον. 51670 Resp.586.b.7 : Ἆρ´ οὖν οὐκ ἀνάγκη καὶ ἡδοναῖς συνεῖναι μεμειγμέναις 51671 Resp.586.b.8 : λύπαις, εἰδώλοις τῆς ἀληθοῦς ἡδονῆς καὶ ἐσκιαγραφημέναις, 51672 Resp.586.c.1 : ὑπὸ τῆς παρ´ ἀλλήλας θέσεως ἀποχραινομέναις, ὥστε σφο– 51673 Resp.586.c.2 : δροὺς ἑκατέρας φαίνεσθαι, καὶ ἔρωτας ἑαυτῶν λυττῶντας 51674 Resp.586.c.3 : τοῖς ἄφροσιν ἐντίκτειν καὶ περιμαχήτους εἶναι, ὥσπερ τὸ 51675 Resp.586.c.4 : τῆς Ἑλένης εἴδωλον ὑπὸ τῶν ἐν Τροίᾳ Στησίχορός φησι 51676 Resp.586.c.5 : γενέσθαι περιμάχητον ἀγνοίᾳ τοῦ ἀληθοῦς; 51677 Resp.586.c.6 : Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, τοιοῦτόν τι αὐτὸ εἶναι. 51678 Resp.586.c.7 : Τί δέ; περὶ τὸ θυμοειδὲς οὐχ ἕτερα τοιαῦτα ἀνάγκη 51679 Resp.586.c.8 : γίγνεσθαι, ὃς ἂν αὐτὸ τοῦτο διαπράττηται ἢ φθόνῳ διὰ 51680 Resp.586.c.9 : φιλοτιμίαν ἢ βίᾳ διὰ φιλονικίαν ἢ θυμῷ διὰ δυσκολίαν, 51681 Resp.586.d.1 : πλησμονὴν τιμῆς τε καὶ νίκης καὶ θυμοῦ διώκων ἄνευ 51682 Resp.586.d.2 : λογισμοῦ τε καὶ νοῦ; 51683 Resp.586.d.3 : Τοιαῦτα, ἦ δ´ ὅς, ἀνάγκη καὶ περὶ τοῦτο εἶναι. 51684 Resp.586.d.4 : Τί οὖν, ἦν δ´ ἐγώ· θαρροῦντες λέγωμεν ὅτι καὶ περὶ τὸ 51685 Resp.586.d.5 : φιλοκερδὲς καὶ τὸ φιλόνικον ὅσαι ἐπιθυμίαι εἰσίν, αἳ μὲν 51686 Resp.586.d.6 : ἂν τῇ ἐπιστήμῃ καὶ λόγῳ ἑπόμεναι καὶ μετὰ τούτων τὰς 51687 Resp.586.d.7 : ἡδονὰς διώκουσαι, ἃς ἂν τὸ φρόνιμον ἐξηγῆται, λαμβάνωσι, 51688 Resp.586.d.8 : τὰς ἀληθεστάτας τε λήψονται, ὡς οἷόν τε αὐταῖς ἀληθεῖς 51689 Resp.586.e.1 : λαβεῖν, ἅτε ἀληθείᾳ ἑπομένων, καὶ τὰς ἑαυτῶν οἰκείας, εἴπερ 51690 Resp.586.e.2 : τὸ βέλτιστον ἑκάστῳ, τοῦτο καὶ οἰκειότατον; 51691 Resp.586.e.3 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη, οἰκειότατόν γε. 51692 Resp.586.e.4 : Τῷ φιλοσόφῳ ἄρα ἑπομένης ἁπάσης τῆς ψυχῆς καὶ μὴ 51693 Resp.586.e.5 : στασιαζούσης ἑκάστῳ τῷ μέρει ὑπάρχει εἴς τε τἆλλα τὰ 51694 Resp.586.e.6 : ἑαυτοῦ πράττειν καὶ δικαίῳ εἶναι, καὶ δὴ καὶ τὰς ἡδονὰς τὰς 51695 Resp.586.e.7 : ἑαυτοῦ ἕκαστον καὶ τὰς βελτίστας καὶ εἰς τὸ δυνατὸν τὰς 51696 Resp.587.a.1 : ἀληθεστάτας καρποῦσθαι. 51697 Resp.587.a.2 : Κομιδῇ μὲν οὖν. 51698 Resp.587.a.3 : Ὅταν δὲ ἄρα τῶν ἑτέρων τι κρατήσῃ, ὑπάρχει αὐτῷ 51699 Resp.587.a.4 : μήτε τὴν ἑαυτοῦ ἡδονὴν ἐξευρίσκειν, τά τε ἄλλ´ ἀναγκάζειν 51700 Resp.587.a.5 : ἀλλοτρίαν καὶ μὴ ἀληθῆ ἡδονὴν διώκειν. 51701 Resp.587.a.6 : Οὕτως, ἔφη. 51702 Resp.587.a.7 : Οὐκοῦν ἃ πλεῖστον φιλοσοφίας τε καὶ λόγου ἀφέστηκεν, 51703 Resp.587.a.8 : μάλιστ´ ἂν τοιαῦτα ἐξεργάζοιτο; 51704 Resp.587.a.9 : Πολύ γε. 51705 Resp.587.a.10 : Πλεῖστον δὲ λόγου ἀφίσταται οὐχ ὅπερ νόμου τε καὶ 51706 Resp.587.a.11 : τάξεως; 51707 Resp.587.a.12 : Δῆλον δή. 51708 Resp.587.a.13 : Ἐφάνησαν δὲ πλεῖστον ἀφεστῶσαι οὐχ αἱ ἐρωτικαί τε 51709 Resp.587.b.1 : καὶ τυραννικαὶ ἐπιθυμίαι; 51710 Resp.587.b.2 : Πολύ γε. 51711 Resp.587.b.3 : Ἐλάχιστον δὲ αἱ βασιλικαί τε καὶ κόσμιαι; 51712 Resp.587.b.4 : Ναί. 51713 Resp.587.b.5 : Πλεῖστον δὴ οἶμαι ἀληθοῦς ἡδονῆς καὶ οἰκείας ὁ τύραννος 51714 Resp.587.b.6 : ἀφεστήξει, ὁ δὲ ὀλίγιστον. 51715 Resp.587.b.7 : Ἀνάγκη. 51716 Resp.587.b.8 : Καὶ ἀηδέστατα ἄρα, εἶπον, ὁ τύραννος βιώσεται, ὁ δὲ 51717 Resp.587.b.9 : βασιλεὺς ἥδιστα. 51718 Resp.587.b.10 : Πολλὴ ἀνάγκη. 51719 Resp.587.b.11 : Οἶσθ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὅσῳ ἀηδέστερον ζῇ τύραννος 51720 Resp.587.b.12 : βασιλέως; 51721 Resp.587.b.13 : Ἂν εἴπῃς, ἔφη. 51722 Resp.587.b.14 : Τριῶν ἡδονῶν, ὡς ἔοικεν, οὐσῶν, μιᾶς μὲν γνησίας, δυοῖν 51723 Resp.587.c.1 : δὲ νόθαιν, τῶν νόθων εἰς τὸ ἐπέκεινα ὑπερβὰς ὁ τύραννος, 51724 Resp.587.c.2 : φυγὼν νόμον τε καὶ λόγον, δούλαις τισὶ δορυφόροις ἡδοναῖς 51725 Resp.587.c.3 : συνοικεῖ, καὶ ὁπόσῳ ἐλαττοῦται οὐδὲ πάνυ ῥᾴδιον εἰπεῖν, 51726 Resp.587.c.4 : πλὴν ἴσως ὧδε. 51727 Resp.587.c.5 : Πῶς; ἔφη. 51728 Resp.587.c.6 : Ἀπὸ τοῦ ὀλιγαρχικοῦ τρίτος που ὁ τύραννος ἀφειστήκει· 51729 Resp.587.c.7 : ἐν μέσῳ γὰρ αὐτῶν ὁ δημοτικὸς ἦν. 51730 Resp.587.c.8 : Ναί. 51731 Resp.587.c.9 : Οὐκοῦν καὶ ἡδονῆς τρίτῳ εἰδώλῳ πρὸς ἀλήθειαν ἀπ´ 51732 Resp.587.c.10 : ἐκείνου συνοικοῖ ἄν, εἰ τὰ πρόσθεν ἀληθῆ; 51733 Resp.587.c.11 : Οὕτω. 51734 Resp.587.c.12 : Ὁ δέ γε ὀλιγαρχικὸς ἀπὸ τοῦ βασιλικοῦ αὖ τρίτος, ἐὰν 51735 Resp.587.d.1 : εἰς ταὐτὸν ἀριστοκρατικὸν καὶ βασιλικὸν τιθῶμεν. 51736 Resp.587.d.2 : Τρίτος γάρ. 51737 Resp.587.d.3 : Τριπλασίου ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, τριπλάσιον ἀριθμῷ ἀληθοῦς 51738 Resp.587.d.4 : ἡδονῆς ἀφέστηκεν τύραννος. 51739 Resp.587.d.5 : Φαίνεται. 51740 Resp.587.d.6 : Ἐπίπεδον ἄρ´, ἔφην, ὡς ἔοικεν, τὸ εἴδωλον κατὰ τὸν τοῦ 51741 Resp.587.d.7 : μήκους ἀριθμὸν ἡδονῆς τυραννικῆς ἂν εἴη. 51742 Resp.587.d.8 : Κομιδῇ γε. 51743 Resp.587.d.9 : Κατὰ δὲ δύναμιν καὶ τρίτην αὔξην δῆλον δὴ ἀπόστασιν 51744 Resp.587.d.10 : ὅσην ἀφεστηκὼς γίγνεται. 51745 Resp.587.d.11 : Δῆλον, ἔφη, τῷ γε λογιστικῷ. 51746 Resp.587.d.12 : Οὐκοῦν ἐάν τις μεταστρέψας ἀληθείᾳ ἡδονῆς τὸν βασιλέα 51747 Resp.587.e.1 : τοῦ τυράννου ἀφεστηκότα λέγῃ ὅσον ἀφέστηκεν, ἐννεα– 51748 Resp.587.e.2 : καιεικοσικαιεπτακοσιοπλασιάκις ἥδιον αὐτὸν ζῶντα εὑρήσει 51749 Resp.587.e.3 : τελειωθείσῃ τῇ πολλαπλασιώσει, τὸν δὲ τύραννον ἀνιαρότερον 51750 Resp.587.e.4 : τῇ αὐτῇ ταύτῃ ἀποστάσει. 51751 Resp.587.e.5 : Ἀμήχανον, ἔφη, λογισμὸν καταπεφόρηκας τῆς διαφορό– 51752 Resp.588.a.1 : τητος τοῖν ἀνδροῖν, τοῦ τε δικαίου καὶ τοῦ ἀδίκου, πρὸς 51753 Resp.588.a.2 : ἡδονήν τε καὶ λύπην. 51754 Resp.588.a.3 : Καὶ μέντοι καὶ ἀληθῆ καὶ προσήκοντά γε, ἦν δ´ ἐγώ, 51755 Resp.588.a.4 : βίοις ἀριθμόν, εἴπερ αὐτοῖς προσήκουσιν ἡμέραι καὶ νύκτες 51756 Resp.588.a.5 : καὶ μῆνες καὶ ἐνιαυτοί. 51757 Resp.588.a.6 : Ἀλλὰ μήν, ἔφη, προσήκουσιν. 51758 Resp.588.a.7 : Οὐκοῦν εἰ τοσοῦτον ἡδονῇ νικᾷ ὁ ἀγαθός τε καὶ 51759 Resp.588.a.8 : δίκαιος τὸν κακόν τε καὶ ἄδικον, ἀμηχάνῳ δὴ ὅσῳ 51760 Resp.588.a.9 : πλείονι νικήσει εὐσχημοσύνῃ τε βίου καὶ κάλλει καὶ 51761 Resp.588.a.10 : ἀρετῇ; 51762 Resp.588.a.11 : Ἀμηχάνῳ μέντοι νὴ Δία, ἔφη. 51763 Resp.588.b.1 : Εἶεν δή, εἶπον· ἐπειδὴ ἐνταῦθα λόγου γεγόναμεν, ἀναλά– 51764 Resp.588.b.2 : βωμεν τὰ πρῶτα λεχθέντα, δι´ ἃ δεῦρ´ ἥκομεν. ἦν δέ που 51765 Resp.588.b.3 : λεγόμενον λυσιτελεῖν ἀδικεῖν τῷ τελέως μὲν ἀδίκῳ, δοξαζο– 51766 Resp.588.b.4 : μένῳ δὲ δικαίῳ· ἢ οὐχ οὕτως ἐλέχθη; 51767 Resp.588.b.5 : Οὕτω μὲν οὖν. 51768 Resp.588.b.6 : Νῦν δή, ἔφην, αὐτῷ διαλεγώμεθα, ἐπειδὴ διωμολογησά– 51769 Resp.588.b.7 : μεθα τό τε ἀδικεῖν καὶ τὸ δίκαια πράττειν ἣν ἑκάτερον ἔχει 51770 Resp.588.b.8 : δύναμιν. 51771 Resp.588.b.9 : Πῶς; ἔφη. 51772 Resp.588.b.10 : Εἰκόνα πλάσαντες τῆς ψυχῆς λόγῳ, ἵνα εἰδῇ ὁ ἐκεῖνα 51773 Resp.588.b.11 : λέγων οἷα ἔλεγεν. 51774 Resp.588.c.1 : Ποίαν τινά; ἦ δ´ ὅς. 51775 Resp.588.c.2 : Τῶν τοιούτων τινά, ἦν δ´ ἐγώ, οἷαι μυθολογοῦνται παλαιαὶ 51776 Resp.588.c.3 : γενέσθαι φύσεις, ἥ τε Χιμαίρας καὶ ἡ Σκύλλης καὶ Κερ– 51777 Resp.588.c.4 : βέρου, καὶ ἄλλαι τινὲς συχναὶ λέγονται συμπεφυκυῖαι ἰδέαι 51778 Resp.588.c.5 : πολλαὶ εἰς ἓν γενέσθαι. 51779 Resp.588.c.6 : Λέγονται γάρ, ἔφη. 51780 Resp.588.c.7 : Πλάττε τοίνυν μίαν μὲν ἰδέαν θηρίου ποικίλου καὶ πολυ– 51781 Resp.588.c.8 : κεφάλου, ἡμέρων δὲ θηρίων ἔχοντος κεφαλὰς κύκλῳ καὶ 51782 Resp.588.c.9 : ἀγρίων, καὶ δυνατοῦ μεταβάλλειν καὶ φύειν ἐξ αὑτοῦ πάντα 51783 Resp.588.c.10 : ταῦτα. 51784 Resp.588.d.1 : Δεινοῦ πλάστου, ἔφη, τὸ ἔργον· ὅμως δέ, ἐπειδὴ εὐπλα– 51785 Resp.588.d.2 : στότερον κηροῦ καὶ τῶν τοιούτων λόγος, πεπλάσθω. 51786 Resp.588.d.3 : Μίαν δὴ τοίνυν ἄλλην ἰδέαν λέοντος, μίαν δὲ ἀνθρώ– 51787 Resp.588.d.4 : που· πολὺ δὲ μέγιστον ἔστω τὸ πρῶτον καὶ δεύτερον τὸ 51788 Resp.588.d.5 : δεύτερον. 51789 Resp.588.d.6 : Ταῦτα, ἔφη, ῥᾴω, καὶ πέπλασται. 51790 Resp.588.d.7 : Σύναπτε τοίνυν αὐτὰ εἰς ἓν τρία ὄντα, ὥστε πῃ συμ– 51791 Resp.588.d.8 : πεφυκέναι ἀλλήλοις. 51792 Resp.588.d.9 : Συνῆπται, ἔφη. 51793 Resp.588.d.10 : Περίπλασον δὴ αὐτοῖς ἔξωθεν ἑνὸς εἰκόνα, τὴν τοῦ 51794 Resp.588.d.11 : ἀνθρώπου, ὥστε τῷ μὴ δυναμένῳ τὰ ἐντὸς ὁρᾶν, ἀλλὰ τὸ 51795 Resp.588.e.1 : ἔξω μόνον ἔλυτρον ὁρῶντι, ἓν ζῷον φαίνεσθαι, ἄνθρωπον. 51796 Resp.588.e.2 : Περιπέπλασται, ἔφη. 51797 Resp.588.e.3 : Λέγωμεν δὴ τῷ λέγοντι ὡς λυσιτελεῖ τούτῳ ἀδικεῖν τῷ 51798 Resp.588.e.4 : ἀνθρώπῳ, δίκαια δὲ πράττειν οὐ συμφέρει, ὅτι οὐδὲν ἄλλο 51799 Resp.588.e.5 : φησὶν ἢ λυσιτελεῖν αὐτῷ τὸ παντοδαπὸν θηρίον εὐωχοῦντι 51800 Resp.588.e.6 : ποιεῖν ἰσχυρὸν καὶ τὸν λέοντα καὶ τὰ περὶ τὸν λέοντα, τὸν 51801 Resp.589.a.1 : δὲ ἄνθρωπον λιμοκτονεῖν καὶ ποιεῖν ἀσθενῆ, ὥστε ἕλκεσθαι 51802 Resp.589.a.2 : ὅπῃ ἂν ἐκείνων ὁπότερον ἄγῃ, καὶ μηδὲν ἕτερον ἑτέρῳ 51803 Resp.589.a.3 : συνεθίζειν μηδὲ φίλον ποιεῖν, ἀλλ´ ἐᾶν αὐτὰ ἐν αὑτοῖς 51804 Resp.589.a.4 : δάκνεσθαί τε καὶ μαχόμενα ἐσθίειν ἄλληλα. 51805 Resp.589.a.5 : Παντάπασι γάρ, ἔφη, ταῦτ´ ἂν λέγοι ὁ τὸ ἀδικεῖν ἐπαινῶν. 51806 Resp.589.a.6 : Οὐκοῦν αὖ ὁ τὰ δίκαια λέγων λυσιτελεῖν φαίη ἂν δεῖν 51807 Resp.589.a.7 : ταῦτα πράττειν καὶ ταῦτα λέγειν, ὅθεν τοῦ ἀνθρώπου ὁ ἐντὸς 51808 Resp.589.b.1 : ἄνθρωπος ἔσται ἐγκρατέστατος, καὶ τοῦ πολυκεφάλου θρέμ– 51809 Resp.589.b.2 : ματος ἐπιμελήσεται ὥσπερ γεωργός, τὰ μὲν ἥμερα τρέφων 51810 Resp.589.b.3 : καὶ τιθασεύων, τὰ δὲ ἄγρια ἀποκωλύων φύεσθαι, σύμμαχον 51811 Resp.589.b.4 : ποιησάμενος τὴν τοῦ λέοντος φύσιν, καὶ κοινῇ πάντων 51812 Resp.589.b.5 : κηδόμενος, φίλα ποιησάμενος ἀλλήλοις τε καὶ αὑτῷ, οὕτω 51813 Resp.589.b.6 : θρέψει; 51814 Resp.589.b.7 : Κομιδῇ γὰρ αὖ λέγει ταῦτα ὁ τὸ δίκαιον ἐπαινῶν. 51815 Resp.589.b.8 : Κατὰ πάντα τρόπον δὴ ὁ μὲν τὰ δίκαια ἐγκωμιάζων ἀληθῆ 51816 Resp.589.c.1 : ἂν λέγοι, ὁ δὲ τὰ ἄδικα ψεύδοιτο. πρός τε γὰρ ἡδονὴν 51817 Resp.589.c.2 : καὶ πρὸς εὐδοξίαν καὶ ὠφελίαν σκοπουμένῳ ὁ μὲν ἐπαινέτης 51818 Resp.589.c.3 : τοῦ δικαίου ἀληθεύει, ὁ δὲ ψέκτης οὐδὲν ὑγιὲς οὐδ´ εἰδὼς 51819 Resp.589.c.4 : ψέγει ὅτι ψέγει. 51820 Resp.589.c.5 : Οὔ μοι δοκεῖ, ἦ δ´ ὅς, οὐδαμῇ γε. 51821 Resp.589.c.6 : Πείθωμεν τοίνυν αὐτὸν πρᾴως—οὐ γὰρ ἑκὼν ἁμαρτάνει 51822 Resp.589.c.7 : —ἐρωτῶντες· Ὦ μακάριε, οὐ καὶ τὰ καλὰ καὶ αἰσχρὰ νόμιμα 51823 Resp.589.c.8 : διὰ τὰ τοιαῦτ´ ἂν φαῖμεν γεγονέναι· τὰ μὲν καλὰ τὰ ὑπὸ 51824 Resp.589.d.1 : τῷ ἀνθρώπῳ, μᾶλλον δὲ ἴσως τὰ ὑπὸ τῷ θείῳ τὰ θηριώδη 51825 Resp.589.d.2 : ποιοῦντα τῆς φύσεως, αἰσχρὰ δὲ τὰ ὑπὸ τῷ ἀγρίῳ τὸ ἥμερον 51826 Resp.589.d.3 : δουλούμενα; συμφήσει· ἢ πῶς; 51827 Resp.589.d.4 : Ἐάν μοι, ἔφη, πείθηται. 51828 Resp.589.d.5 : Ἔστιν οὖν, εἶπον, ὅτῳ λυσιτελεῖ ἐκ τούτου τοῦ λόγου 51829 Resp.589.d.6 : χρυσίον λαμβάνειν ἀδίκως, εἴπερ τοιόνδε τι γίγνεται, λαμ– 51830 Resp.589.d.7 : βάνων τὸ χρυσίον ἅμα καταδουλοῦται τὸ βέλτιστον ἑαυτοῦ 51831 Resp.589.e.1 : τῷ μοχθηροτάτῳ; ἢ εἰ μὲν λαβὼν χρυσίον ὑὸν ἢ θυγατέρα 51832 Resp.589.e.2 : ἐδουλοῦτο, καὶ ταῦτ´ εἰς ἀγρίων τε καὶ κακῶν ἀνδρῶν, οὐκ 51833 Resp.589.e.3 : ἂν αὐτῷ ἐλυσιτέλει οὐδ´ ἂν πάμπολυ ἐπὶ τούτῳ λαμβάνειν, 51834 Resp.589.e.4 : εἰ δὲ τὸ ἑαυτοῦ θειότατον ὑπὸ τῷ ἀθεωτάτῳ τε καὶ μιαρωτάτῳ 51835 Resp.589.e.5 : δουλοῦται καὶ μηδὲν ἐλεεῖ, οὐκ ἄρα ἄθλιός ἐστι καὶ πολὺ 51836 Resp.590.a.1 : ἐπὶ δεινοτέρῳ ὀλέθρῳ χρυσὸν δωροδοκεῖ ἢ Ἐριφύλη ἐπὶ τῇ 51837 Resp.590.a.2 : τοῦ ἀνδρὸς ψυχῇ τὸν ὅρμον δεξαμένη; 51838 Resp.590.a.3 : Πολὺ μέντοι, ἦ δ´ ὃς ὁ Γλαύκων· ἐγὼ γάρ σοι ὑπὲρ 51839 Resp.590.a.4 : ἐκείνου ἀποκρινοῦμαι. 51840 Resp.590.a.5 : Οὐκοῦν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν οἴει διὰ τοιαῦτα πάλαι 51841 Resp.590.a.6 : ψέγεσθαι, ὅτι ἀνίεται ἐν τῷ τοιούτῳ τὸ δεινόν, τὸ μέγα 51842 Resp.590.a.7 : ἐκεῖνο καὶ πολυειδὲς θρέμμα, πέρα τοῦ δέοντος; 51843 Resp.590.a.8 : Δῆλον, ἔφη. 51844 Resp.590.a.9 : Ἡ δ´ αὐθάδεια καὶ δυσκολία ψέγεται οὐχ ὅταν τὸ λεοντῶ– 51845 Resp.590.b.1 : δές τε καὶ ὀφεῶδες αὔξηται καὶ συντείνηται ἀναρμόστως; 51846 Resp.590.b.2 : Πάνυ μὲν οὖν. 51847 Resp.590.b.3 : Τρυφὴ δὲ καὶ μαλθακία οὐκ ἐπὶ τῇ αὐτοῦ τούτου χαλάσει 51848 Resp.590.b.4 : τε καὶ ἀνέσει ψέγεται, ὅταν ἐν αὐτῷ δειλίαν ἐμποιῇ; 51849 Resp.590.b.5 : Τί μήν; 51850 Resp.590.b.6 : Κολακεία δὲ καὶ ἀνελευθερία οὐχ ὅταν τις τὸ αὐτὸ τοῦτο, 51851 Resp.590.b.7 : τὸ θυμοειδές, ὑπὸ τῷ ὀχλώδει θηρίῳ ποιῇ καὶ ἕνεκα χρη– 51852 Resp.590.b.8 : μάτων καὶ τῆς ἐκείνου ἀπληστίας προπηλακιζόμενον ἐθίζῃ 51853 Resp.590.b.9 : ἐκ νέου ἀντὶ λέοντος πίθηκον γίγνεσθαι; 51854 Resp.590.c.1 : Καὶ μάλα, ἔφη. 51855 Resp.590.c.2 : Βαναυσία δὲ καὶ χειροτεχνία διὰ τί οἴει ὄνειδος φέρει; 51856 Resp.590.c.3 : ἢ δι´ ἄλλο τι φήσομεν ἢ ὅταν τις ἀσθενὲς φύσει ἔχῃ τὸ τοῦ 51857 Resp.590.c.4 : βελτίστου εἶδος, ὥστε μὴ ἂν δύνασθαι ἄρχειν τῶν ἐν αὑτῷ 51858 Resp.590.c.5 : θρεμμάτων, ἀλλὰ θεραπεύειν ἐκεῖνα, καὶ τὰ θωπεύματα αὐτῶν 51859 Resp.590.c.6 : μόνον δύνηται μανθάνειν; 51860 Resp.590.c.7 : Ἔοικεν, ἔφη. 51861 Resp.590.c.8 : Οὐκοῦν ἵνα καὶ ὁ τοιοῦτος ὑπὸ ὁμοίου ἄρχηται οἵουπερ ὁ 51862 Resp.590.c.9 : βέλτιστος, δοῦλον αὐτόν φαμεν δεῖν εἶναι ἐκείνου τοῦ βελ– 51863 Resp.590.d.1 : τίστου καὶ ἔχοντος ἐν αὑτῷ τὸ θεῖον ἄρχον, οὐκ ἐπὶ βλάβῃ 51864 Resp.590.d.2 : τῇ τοῦ δούλου οἰόμενοι δεῖν ἄρχεσθαι αὐτόν, ὥσπερ Θρασύ– 51865 Resp.590.d.3 : μαχος ᾤετο τοὺς ἀρχομένους, ἀλλ´ ὡς ἄμεινον ὂν παντὶ ὑπὸ 51866 Resp.590.d.4 : θείου καὶ φρονίμου ἄρχεσθαι, μάλιστα μὲν οἰκεῖον ἔχοντος 51867 Resp.590.d.5 : ἐν αὑτῷ, εἰ δὲ μή, ἔξωθεν ἐφεστῶτος, ἵνα εἰς δύναμιν πάντες 51868 Resp.590.d.6 : ὅμοιοι ὦμεν καὶ φίλοι, τῷ αὐτῷ κυβερνώμενοι; 51869 Resp.590.d.7 : Καὶ ὀρθῶς γ´, ἔφη. 51870 Resp.590.e.1 : Δηλοῖ δέ γε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ ὁ νόμος ὅτι τοιοῦτον βού– 51871 Resp.590.e.2 : λεται, πᾶσι τοῖς ἐν τῇ πόλει σύμμαχος ὤν· καὶ ἡ τῶν 51872 Resp.590.e.3 : παίδων ἀρχή, τὸ μὴ ἐᾶν ἐλευθέρους εἶναι, ἕως ἂν ἐν αὐτοῖς 51873 Resp.590.e.4 : ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν, καὶ τὸ βέλτιστον 51874 Resp.591.a.1 : θεραπεύσαντες τῷ παρ´ ἡμῖν τοιούτῳ ἀντικαταστήσωμεν 51875 Resp.591.a.2 : φύλακα ὅμοιον καὶ ἄρχοντα ἐν αὐτῷ, καὶ τότε δὴ ἐλεύθερον 51876 Resp.591.a.3 : ἀφίεμεν. 51877 Resp.591.a.4 : Δηλοῖ γάρ, ἦ δ´ ὅς. 51878 Resp.591.a.5 : Πῇ δὴ οὖν φήσομεν, ὦ Γλαύκων, καὶ κατὰ τίνα λόγον 51879 Resp.591.a.6 : λυσιτελεῖν ἀδικεῖν, ἢ ἀκολασταίνειν ἤ τι αἰσχρὸν ποιεῖν, ἐξ 51880 Resp.591.a.7 : ὧν πονηρότερος μὲν ἔσται, πλείω δὲ χρήματα ἢ ἄλλην τινὰ 51881 Resp.591.a.8 : δύναμιν κεκτήσεται; 51882 Resp.591.a.9 : Οὐδαμῇ, ἦ δ´ ὅς. 51883 Resp.591.a.10 : Πῇ δ´ ἀδικοῦντα λανθάνειν καὶ μὴ διδόναι δίκην λυσιτε– 51884 Resp.591.b.1 : λεῖν; ἢ οὐχὶ ὁ μὲν λανθάνων ἔτι πονηρότερος γίγνεται, τοῦ 51885 Resp.591.b.2 : δὲ μὴ λανθάνοντος καὶ κολαζομένου τὸ μὲν θηριῶδες κοιμί– 51886 Resp.591.b.3 : ζεται καὶ ἡμεροῦται, τὸ δὲ ἥμερον ἐλευθεροῦται, καὶ ὅλη ἡ 51887 Resp.591.b.4 : ψυχὴ εἰς τὴν βελτίστην φύσιν καθισταμένη τιμιωτέραν ἕξιν 51888 Resp.591.b.5 : λαμβάνει, σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην μετὰ φρονήσεως 51889 Resp.591.b.6 : κτωμένη, ἢ σῶμα ἰσχύν τε καὶ κάλλος μετὰ ὑγιείας λαμβάνον, 51890 Resp.591.b.7 : τοσούτῳ ὅσῳπερ ψυχὴ σώματος τιμιωτέρα; 51891 Resp.591.b.8 : Παντάπασιν μὲν οὖν, ἔφη. 51892 Resp.591.c.1 : Οὐκοῦν ὅ γε νοῦν ἔχων πάντα τὰ αὑτοῦ εἰς τοῦτο συν– 51893 Resp.591.c.2 : τείνας βιώσεται, πρῶτον μὲν τὰ μαθήματα τιμῶν, ἃ τοιαύτην 51894 Resp.591.c.3 : αὐτοῦ τὴν ψυχὴν ἀπεργάσεται, τὰ δὲ ἄλλα ἀτιμάζων; 51895 Resp.591.c.4 : Δῆλον, ἔφη. 51896 Resp.591.c.5 : Ἔπειτά γ´, εἶπον, τὴν τοῦ σώματος ἕξιν καὶ τροφὴν οὐχ 51897 Resp.591.c.6 : ὅπως τῇ θηριώδει καὶ ἀλόγῳ ἡδονῇ ἐπιτρέψας ἐνταῦθα τετραμ– 51898 Resp.591.c.7 : μένος ζήσει, ἀλλ´ οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν βλέπων, οὐδὲ τοῦτο 51899 Resp.591.c.8 : πρεσβεύων, ὅπως ἰσχυρὸς ἢ ὑγιὴς ἢ καλὸς ἔσται, ἐὰν μὴ 51900 Resp.591.d.1 : καὶ σωφρονήσειν μέλλῃ ἀπ´ αὐτῶν, ἀλλ´ ἀεὶ τὴν ἐν τῷ 51901 Resp.591.d.2 : σώματι ἁρμονίαν τῆς ἐν τῇ ψυχῇ ἕνεκα συμφωνίας ἁρμοττό– 51902 Resp.591.d.3 : μενος φανεῖται. 51903 Resp.591.d.4 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, ἐάνπερ μέλλῃ τῇ ἀληθείᾳ 51904 Resp.591.d.5 : μουσικὸς εἶναι. 51905 Resp.591.d.6 : Οὐκοῦν, εἶπον, καὶ τὴν ἐν τῇ τῶν χρημάτων κτήσει σύν– 51906 Resp.591.d.7 : ταξίν τε καὶ συμφωνίαν; καὶ τὸν ὄγκον τοῦ πλήθους οὐκ 51907 Resp.591.d.8 : ἐκπληττόμενος ὑπὸ τοῦ τῶν πολλῶν μακαρισμοῦ ἄπειρον 51908 Resp.591.d.9 : αὐξήσει, ἀπέραντα κακὰ ἔχων; 51909 Resp.591.d.10 : Οὐκ οἴομαι, ἔφη. 51910 Resp.591.e.1 : Ἀλλ´ ἀποβλέπων γε, εἶπον, πρὸς τὴν ἐν αὑτῷ πολιτείαν, 51911 Resp.591.e.2 : καὶ φυλάττων μή τι παρακινῇ αὑτοῦ τῶν ἐκεῖ διὰ πλῆθος 51912 Resp.591.e.3 : οὐσίας ἢ δι´ ὀλιγότητα, οὕτως κυβερνῶν προσθήσει καὶ 51913 Resp.591.e.4 : ἀναλώσει τῆς οὐσίας καθ´ ὅσον ἂν οἷός τ´ ᾖ. 51914 Resp.591.e.5 : Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη. 51915 Resp.592.a.1 : Ἀλλὰ μὴν καὶ τιμάς γε, εἰς ταὐτὸν ἀποβλέπων, τῶν μὲν 51916 Resp.592.a.2 : μεθέξει καὶ γεύσεται ἑκών, ἃς ἂν ἡγῆται ἀμείνω αὑτὸν 51917 Resp.592.a.3 : ποιήσειν, ἃς δ´ ἂν λύσειν τὴν ὑπάρχουσαν ἕξιν, φεύξεται 51918 Resp.592.a.4 : ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. 51919 Resp.592.a.5 : Οὐκ ἄρα, ἔφη, τά γε πολιτικὰ ἐθελήσει πράττειν, ἐάνπερ 51920 Resp.592.a.6 : τούτου κήδηται. 51921 Resp.592.a.7 : Νὴ τὸν κύνα, ἦν δ´ ἐγώ, ἔν γε τῇ ἑαυτοῦ πόλει καὶ μάλα, 51922 Resp.592.a.8 : οὐ μέντοι ἴσως ἔν γε τῇ πατρίδι, ἐὰν μὴ θεία τις συμβῇ 51923 Resp.592.a.9 : τύχη. 51924 Resp.592.a.10 : Μανθάνω, ἔφη· ἐν ᾗ νῦν διήλθομεν οἰκίζοντες πόλει 51925 Resp.592.a.11 : λέγεις, τῇ ἐν λόγοις κειμένῃ, ἐπεὶ γῆς γε οὐδαμοῦ οἶμαι 51926 Resp.592.b.1 : αὐτὴν εἶναι. 51927 Resp.592.b.2 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, ἐν οὐρανῷ ἴσως παράδειγμα ἀνάκειται 51928 Resp.592.b.3 : τῷ βουλομένῳ ὁρᾶν καὶ ὁρῶντι ἑαυτὸν κατοικίζειν. διαφέρει 51929 Resp.592.b.4 : δὲ οὐδὲν εἴτε που ἔστιν εἴτε ἔσται· τὰ γὰρ ταύτης μόνης ἂν 51930 Resp.592.b.5 : πράξειεν, ἄλλης δὲ οὐδεμιᾶς. 51931 Resp.592.b.6 : Εἰκός γ´, ἔφη. 51932 Resp.595.a.1 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα περὶ αὐτῆς 51933 Resp.595.a.2 : ἐννοῶ, ὡς παντὸς ἄρα μᾶλλον ὀρθῶς ᾠκίζομεν τὴν πόλιν, 51934 Resp.595.a.3 : οὐχ ἥκιστα δὲ ἐνθυμηθεὶς περὶ ποιήσεως λέγω. 51935 Resp.595.a.4 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 51936 Resp.595.a.5 : Τὸ μηδαμῇ παραδέχεσθαι αὐτῆς ὅση μιμητική· παντὸς 51937 Resp.595.a.6 : γὰρ μᾶλλον οὐ παραδεκτέα νῦν καὶ ἐναργέστερον, ὡς ἐμοὶ 51938 Resp.595.a.7 : δοκεῖ, φαίνεται, ἐπειδὴ χωρὶς ἕκαστα διῄρηται τὰ τῆς ψυχῆς 51939 Resp.595.b.1 : εἴδη. 51940 Resp.595.b.2 : Πῶς λέγεις; 51941 Resp.595.b.3 : Ὡς μὲν πρὸς ὑμᾶς εἰρῆσθαι—οὐ γάρ μου κατερεῖτε πρὸς 51942 Resp.595.b.4 : τοὺς τῆς τραγῳδίας ποιητὰς καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας τοὺς 51943 Resp.595.b.5 : μιμητικούς—λώβη ἔοικεν εἶναι πάντα τὰ τοιαῦτα τῆς τῶν 51944 Resp.595.b.6 : ἀκουόντων διανοίας, ὅσοι μὴ ἔχουσι φάρμακον τὸ εἰδέναι 51945 Resp.595.b.7 : αὐτὰ οἷα τυγχάνει ὄντα. 51946 Resp.595.b.8 : Πῇ δή, ἔφη, διανοούμενος λέγεις; 51947 Resp.595.b.9 : Ῥητέον, ἦν δ´ ἐγώ· καίτοι φιλία γέ τίς με καὶ αἰδὼς ἐκ 51948 Resp.595.b.10 : παιδὸς ἔχουσα περὶ Ὁμήρου ἀποκωλύει λέγειν. ἔοικε μὲν 51949 Resp.595.c.1 : γὰρ τῶν καλῶν ἁπάντων τούτων τῶν τραγικῶν πρῶτος διδά– 51950 Resp.595.c.2 : σκαλός τε καὶ ἡγεμὼν γενέσθαι. ἀλλ´ οὐ γὰρ πρό γε τῆς 51951 Resp.595.c.3 : ἀληθείας τιμητέος ἀνήρ, ἀλλ´, ὃ λέγω, ῥητέον. 51952 Resp.595.c.4 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 51953 Resp.595.c.5 : Ἄκουε δή, μᾶλλον δὲ ἀποκρίνου. 51954 Resp.595.c.6 : Ἐρώτα. 51955 Resp.595.c.7 : Μίμησιν ὅλως ἔχοις ἄν μοι εἰπεῖν ὅτι ποτ´ ἐστίν; οὐδὲ 51956 Resp.595.c.8 : γάρ τοι αὐτὸς πάνυ τι συννοῶ τί βούλεται εἶναι. 51957 Resp.595.c.9 : Ἦ που ἄρ´, ἔφη, ἐγὼ συννοήσω. 51958 Resp.595.c.10 : Οὐδέν γε, ἦν δ´ ἐγώ, ἄτοπον, ἐπεὶ πολλά τοι ὀξύτερον 51959 Resp.596.a.1 : βλεπόντων ἀμβλύτερον ὁρῶντες πρότεροι εἶδον. 51960 Resp.596.a.2 : Ἔστιν, ἔφη, οὕτως· ἀλλὰ σοῦ παρόντος οὐδ´ ἂν προθυμη– 51961 Resp.596.a.3 : θῆναι οἷός τε εἴην εἰπεῖν, εἴ τί μοι καταφαίνεται, ἀλλ´ 51962 Resp.596.a.4 : αὐτὸς ὅρα. 51963 Resp.596.a.5 : Βούλει οὖν ἐνθένδε ἀρξώμεθα ἐπισκοποῦντες, ἐκ τῆς 51964 Resp.596.a.6 : εἰωθυίας μεθόδου; εἶδος γάρ πού τι ἓν ἕκαστον εἰώθαμεν 51965 Resp.596.a.7 : τίθεσθαι περὶ ἕκαστα τὰ πολλά, οἷς ταὐτὸν ὄνομα ἐπιφέρομεν. 51966 Resp.596.a.8 : ἢ οὐ μανθάνεις; 51967 Resp.596.a.9 : Μανθάνω. 51968 Resp.596.a.10 : Θῶμεν δὴ καὶ νῦν ὅτι βούλει τῶν πολλῶν. οἷον, εἰ 51969 Resp.596.b.1 : ´θέλεις, πολλαί πού εἰσι κλῖναι καὶ τράπεζαι. 51970 Resp.596.b.2 : Πῶς δ´ οὔ; 51971 Resp.596.b.3 : Ἀλλὰ ἰδέαι γέ που περὶ ταῦτα τὰ σκεύη δύο, μία μὲν 51972 Resp.596.b.4 : κλίνης, μία δὲ τραπέζης. 51973 Resp.596.b.5 : Ναί. 51974 Resp.596.b.6 : Οὐκοῦν καὶ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι ὁ δημιουργὸς ἑκατέρου 51975 Resp.596.b.7 : τοῦ σκεύους πρὸς τὴν ἰδέαν βλέπων οὕτω ποιεῖ ὁ μὲν τὰς 51976 Resp.596.b.8 : κλίνας, ὁ δὲ τὰς τραπέζας, αἷς ἡμεῖς χρώμεθα, καὶ τἆλλα 51977 Resp.596.b.9 : κατὰ ταὐτά; οὐ γάρ που τήν γε ἰδέαν αὐτὴν δημιουργεῖ 51978 Resp.596.b.10 : οὐδεὶς τῶν δημιουργῶν· πῶς γάρ; 51979 Resp.596.b.11 : Οὐδαμῶς. 51980 Resp.596.b.12 : Ἀλλ´ ὅρα δὴ καὶ τόνδε τίνα καλεῖς τὸν δημιουργόν. 51981 Resp.596.c.1 : Τὸν ποῖον; 51982 Resp.596.c.2 : Ὃς πάντα ποιεῖ, ὅσαπερ εἷς ἕκαστος τῶν χειροτεχνῶν. 51983 Resp.596.c.3 : Δεινόν τινα λέγεις καὶ θαυμαστὸν ἄνδρα. 51984 Resp.596.c.4 : Οὔπω γε, ἀλλὰ τάχα μᾶλλον φήσεις. ὁ αὐτὸς γὰρ οὗτος 51985 Resp.596.c.5 : χειροτέχνης οὐ μόνον πάντα οἷός τε σκεύη ποιῆσαι, ἀλλὰ 51986 Resp.596.c.6 : καὶ τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα ἅπαντα ποιεῖ καὶ ζῷα πάντα 51987 Resp.596.c.7 : ἐργάζεται, τά τε ἄλλα καὶ ἑαυτόν, καὶ πρὸς τούτοις γῆν καὶ 51988 Resp.596.c.8 : οὐρανὸν καὶ θεοὺς καὶ πάντα τὰ ἐν οὐρανῷ καὶ τὰ ἐν Ἅιδου 51989 Resp.596.c.9 : ὑπὸ γῆς ἅπαντα ἐργάζεται. 51990 Resp.596.d.1 : Πάνυ θαυμαστόν, ἔφη, λέγεις σοφιστήν. 51991 Resp.596.d.2 : Ἀπιστεῖς; ἦν δ´ ἐγώ. καί μοι εἰπέ, τὸ παράπαν οὐκ ἄν 51992 Resp.596.d.3 : σοι δοκεῖ εἶναι τοιοῦτος δημιουργός, ἢ τινὶ μὲν τρόπῳ γε– 51993 Resp.596.d.4 : νέσθαι ἂν τούτων ἁπάντων ποιητής, τινὶ δὲ οὐκ ἄν; ἢ οὐκ 51994 Resp.596.d.5 : αἰσθάνῃ ὅτι κἂν αὐτὸς οἷός τ´ εἴης πάντα ταῦτα ποιῆσαι 51995 Resp.596.d.6 : τρόπῳ γέ τινι; 51996 Resp.596.d.7 : Καὶ τίς, ἔφη, ὁ τρόπος οὗτος; 51997 Resp.596.d.8 : Οὐ χαλεπός, ἦν δ´ ἐγώ, ἀλλὰ πολλαχῇ καὶ ταχὺ δημιουρ– 51998 Resp.596.d.9 : γούμενος, τάχιστα δέ που, εἰ ´θέλεις λαβὼν κάτοπτρον 51999 Resp.596.e.1 : περιφέρειν πανταχῇ· ταχὺ μὲν ἥλιον ποιήσεις καὶ τὰ ἐν τῷ 52000 Resp.596.e.2 : οὐρανῷ, ταχὺ δὲ γῆν, ταχὺ δὲ σαυτόν τε καὶ τἆλλα ζῷα καὶ 52001 Resp.596.e.3 : σκεύη καὶ φυτὰ καὶ πάντα ὅσα νυνδὴ ἐλέγετο. 52002 Resp.596.e.4 : Ναί, ἔφη, φαινόμενα, οὐ μέντοι ὄντα γέ που τῇ ἀληθείᾳ. 52003 Resp.596.e.5 : Καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ εἰς δέον ἔρχῃ τῷ λόγῳ. τῶν 52004 Resp.596.e.6 : τοιούτων γὰρ οἶμαι δημιουργῶν καὶ ὁ ζωγράφος ἐστίν. ἦ 52005 Resp.596.e.7 : γάρ; 52006 Resp.596.e.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 52007 Resp.596.e.9 : Ἀλλὰ φήσεις οὐκ ἀληθῆ οἶμαι αὐτὸν ποιεῖν ἃ ποιεῖ. 52008 Resp.596.e.10 : καίτοι τρόπῳ γέ τινι καὶ ὁ ζωγράφος κλίνην ποιεῖ· ἢ οὔ; 52009 Resp.596.e.11 : Ναί, ἔφη, φαινομένην γε καὶ οὗτος. 52010 Resp.597.a.1 : Τί δὲ ὁ κλινοποιός; οὐκ ἄρτι μέντοι ἔλεγες ὅτι οὐ τὸ 52011 Resp.597.a.2 : εἶδος ποιεῖ, ὃ δή φαμεν εἶναι ὃ ἔστι κλίνη, ἀλλὰ κλίνην τινά; 52012 Resp.597.a.3 : Ἔλεγον γάρ. 52013 Resp.597.a.4 : Οὐκοῦν εἰ μὴ ὃ ἔστιν ποιεῖ, οὐκ ἂν τὸ ὂν ποιοῖ, ἀλλά τι 52014 Resp.597.a.5 : τοιοῦτον οἷον τὸ ὄν, ὂν δὲ οὔ· τελέως δὲ εἶναι ὂν τὸ τοῦ 52015 Resp.597.a.6 : κλινουργοῦ ἔργον ἢ ἄλλου τινὸς χειροτέχνου εἴ τις φαίη, 52016 Resp.597.a.7 : κινδυνεύει οὐκ ἂν ἀληθῆ λέγειν; 52017 Resp.597.a.8 : Οὔκουν, ἔφη, ὥς γ´ ἂν δόξειεν τοῖς περὶ τοὺς τοιούσδε 52018 Resp.597.a.9 : λόγους διατρίβουσιν. 52019 Resp.597.a.10 : Μηδὲν ἄρα θαυμάζωμεν εἰ καὶ τοῦτο ἀμυδρόν τι τυγχάνει 52020 Resp.597.a.11 : ὂν πρὸς ἀλήθειαν. 52021 Resp.597.b.1 : Μὴ γάρ. 52022 Resp.597.b.2 : Βούλει οὖν, ἔφην, ἐπ´ αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν τὸν 52023 Resp.597.b.3 : μιμητὴν τοῦτον, τίς ποτ´ ἐστίν; 52024 Resp.597.b.4 : Εἰ βούλει, ἔφη. 52025 Resp.597.b.5 : Οὐκοῦν τριτταί τινες κλῖναι αὗται γίγνονται· μία μὲν ἡ 52026 Resp.597.b.6 : ἐν τῇ φύσει οὖσα, ἣν φαῖμεν ἄν, ὡς ἐγᾦμαι, θεὸν ἐργά– 52027 Resp.597.b.7 : σασθαι. ἢ τίν´ ἄλλον; 52028 Resp.597.b.8 : Οὐδένα, οἶμαι. 52029 Resp.597.b.9 : Μία δέ γε ἣν ὁ τέκτων. 52030 Resp.597.b.10 : Ναί, ἔφη. 52031 Resp.597.b.11 : Μία δὲ ἣν ὁ ζωγράφος. ἦ γάρ; 52032 Resp.597.b.12 : Ἔστω. 52033 Resp.597.b.13 : Ζωγράφος δή, κλινοποιός, θεός, τρεῖς οὗτοι ἐπιστάται 52034 Resp.597.b.14 : τρισὶν εἴδεσι κλινῶν. 52035 Resp.597.b.15 : Ναὶ τρεῖς. 52036 Resp.597.c.1 : Ὁ μὲν δὴ θεός, εἴτε οὐκ ἐβούλετο, εἴτε τις ἀνάγκη ἐπῆν 52037 Resp.597.c.2 : μὴ πλέον ἢ μίαν ἐν τῇ φύσει ἀπεργάσασθαι αὐτὸν κλίνην, 52038 Resp.597.c.3 : οὕτως ἐποίησεν μίαν μόνον αὐτὴν ἐκείνην ὃ ἔστιν κλίνη· 52039 Resp.597.c.4 : δύο δὲ τοιαῦται ἢ πλείους οὔτε ἐφυτεύθησαν ὑπὸ τοῦ θεοῦ 52040 Resp.597.c.5 : οὔτε μὴ φυῶσιν. 52041 Resp.597.c.6 : Πῶς δή; ἔφη. 52042 Resp.597.c.7 : Ὅτι, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ δύο μόνας ποιήσειεν, πάλιν ἂν μία 52043 Resp.597.c.8 : ἀναφανείη ἧς ἐκεῖναι ἂν αὖ ἀμφότεραι τὸ εἶδος ἔχοιεν, καὶ 52044 Resp.597.c.9 : εἴη ἂν ὃ ἔστιν κλίνη ἐκείνη ἀλλ´ οὐχ αἱ δύο. 52045 Resp.597.c.10 : Ὀρθῶς, ἔφη. 52046 Resp.597.d.1 : Ταῦτα δὴ οἶμαι εἰδὼς ὁ θεός, βουλόμενος εἶναι ὄντως 52047 Resp.597.d.2 : κλίνης ποιητὴς ὄντως οὔσης, ἀλλὰ μὴ κλίνης τινὸς μηδὲ 52048 Resp.597.d.3 : κλινοποιός τις, μίαν φύσει αὐτὴν ἔφυσεν. 52049 Resp.597.d.4 : Ἔοικεν. 52050 Resp.597.d.5 : Βούλει οὖν τοῦτον μὲν φυτουργὸν τούτου προσαγορεύωμεν, 52051 Resp.597.d.6 : ἤ τι τοιοῦτον; 52052 Resp.597.d.7 : Δίκαιον γοῦν, ἔφη, ἐπειδήπερ φύσει γε καὶ τοῦτο καὶ 52053 Resp.597.d.8 : τἆλλα πάντα πεποίηκεν. 52054 Resp.597.d.9 : Τί δὲ τὸν τέκτονα; ἆρ´ οὐ δημιουργὸν κλίνης; 52055 Resp.597.d.10 : Ναί. 52056 Resp.597.d.11 : Ἦ καὶ τὸν ζωγράφον δημιουργὸν καὶ ποιητὴν τοῦ τοιούτου; 52057 Resp.597.d.12 : Οὐδαμῶς. 52058 Resp.597.d.13 : Ἀλλὰ τί αὐτὸν κλίνης φήσεις εἶναι; 52059 Resp.597.e.1 : Τοῦτο, ἦ δ´ ὅς, ἔμοιγε δοκεῖ μετριώτατ´ ἂν προσαγορεύ– 52060 Resp.597.e.2 : εσθαι, μιμητὴς οὗ ἐκεῖνοι δημιουργοί. 52061 Resp.597.e.3 : Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· τὸν τοῦ τρίτου ἄρα γεννήματος ἀπὸ τῆς 52062 Resp.597.e.4 : φύσεως μιμητὴν καλεῖς; 52063 Resp.597.e.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. 52064 Resp.597.e.6 : Τοῦτ´ ἄρα ἔσται καὶ ὁ τραγῳδοποιός, εἴπερ μιμητής ἐστι, 52065 Resp.597.e.7 : τρίτος τις ἀπὸ βασιλέως καὶ τῆς ἀληθείας πεφυκώς, καὶ 52066 Resp.597.e.8 : πάντες οἱ ἄλλοι μιμηταί. 52067 Resp.597.e.9 : Κινδυνεύει. 52068 Resp.597.e.10 : Τὸν μὲν δὴ μιμητὴν ὡμολογήκαμεν. εἰπὲ δέ μοι περὶ 52069 Resp.598.a.1 : τοῦ ζωγράφου τόδε· πότερα ἐκεῖνο αὐτὸ τὸ ἐν τῇ φύσει 52070 Resp.598.a.2 : ἕκαστον δοκεῖ σοι ἐπιχειρεῖν μιμεῖσθαι ἢ τὰ τῶν δημιουργῶν 52071 Resp.598.a.3 : ἔργα; 52072 Resp.598.a.4 : Τὰ τῶν δημιουργῶν, ἔφη. 52073 Resp.598.a.5 : Ἆρα οἷα ἔστιν ἢ οἷα φαίνεται; τοῦτο γὰρ ἔτι διόρισον. 52074 Resp.598.a.6 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 52075 Resp.598.a.7 : Ὧδε· κλίνη, ἐάντε ἐκ πλαγίου αὐτὴν θεᾷ ἐάντε καταντικρὺ 52076 Resp.598.a.8 : ἢ ὁπῃοῦν, μή τι διαφέρει αὐτὴ ἑαυτῆς, ἢ διαφέρει μὲν οὐδέν, 52077 Resp.598.a.9 : φαίνεται δὲ ἀλλοία; καὶ τἆλλα ὡσαύτως; 52078 Resp.598.a.10 : Οὕτως, ἔφη· φαίνεται, διαφέρει δ´ οὐδέν. 52079 Resp.598.b.1 : Τοῦτο δὴ αὐτὸ σκόπει· πρὸς πότερον ἡ γραφικὴ πεποίηται 52080 Resp.598.b.2 : περὶ ἕκαστον; πότερα πρὸς τὸ ὄν, ὡς ἔχει, μιμήσασθαι, ἢ 52081 Resp.598.b.3 : πρὸς τὸ φαινόμενον, ὡς φαίνεται, φαντάσματος ἢ ἀληθείας 52082 Resp.598.b.4 : οὖσα μίμησις; 52083 Resp.598.b.5 : Φαντάσματος, ἔφη. 52084 Resp.598.b.6 : Πόρρω ἄρα που τοῦ ἀληθοῦς ἡ μιμητική ἐστιν καί, ὡς 52085 Resp.598.b.7 : ἔοικεν, διὰ τοῦτο πάντα ἀπεργάζεται, ὅτι σμικρόν τι ἑκάστου 52086 Resp.598.b.8 : ἐφάπτεται, καὶ τοῦτο εἴδωλον. οἷον ὁ ζωγράφος, φαμέν, 52087 Resp.598.b.9 : ζωγραφήσει ἡμῖν σκυτοτόμον, τέκτονα, τοὺς ἄλλους δημιουρ– 52088 Resp.598.c.1 : γούς, περὶ οὐδενὸς τούτων ἐπαΐων τῶν τεχνῶν· ἀλλ´ ὅμως 52089 Resp.598.c.2 : παῖδάς γε καὶ ἄφρονας ἀνθρώπους, εἰ ἀγαθὸς εἴη ζωγράφος, 52090 Resp.598.c.3 : γράψας ἂν τέκτονα καὶ πόρρωθεν ἐπιδεικνὺς ἐξαπατῷ ἂν τῷ 52091 Resp.598.c.4 : δοκεῖν ὡς ἀληθῶς τέκτονα εἶναι. 52092 Resp.598.c.5 : Τί δ´ οὔ; 52093 Resp.598.c.6 : Ἀλλὰ γὰρ οἶμαι ὦ φίλε, τόδε δεῖ περὶ πάντων τῶν τοι– 52094 Resp.598.c.7 : ούτων διανοεῖσθαι· ἐπειδάν τις ἡμῖν ἀπαγγέλλῃ περί του, 52095 Resp.598.c.8 : ὡς ἐνέτυχεν ἀνθρώπῳ πάσας ἐπισταμένῳ τὰς δημιουργίας 52096 Resp.598.c.9 : καὶ τἆλλα πάντα ὅσα εἷς ἕκαστος οἶδεν, οὐδὲν ὅτι οὐχὶ 52097 Resp.598.d.1 : ἀκριβέστερον ὁτουοῦν ἐπισταμένῳ, ὑπολαμβάνειν δεῖ τῷ 52098 Resp.598.d.2 : τοιούτῳ ὅτι εὐήθης τις ἄνθρωπος, καί, ὡς ἔοικεν, ἐντυχὼν 52099 Resp.598.d.3 : γόητί τινι καὶ μιμητῇ ἐξηπατήθη, ὥστε ἔδοξεν αὐτῷ πάσ– 52100 Resp.598.d.4 : σοφος εἶναι, διὰ τὸ αὐτὸς μὴ οἷός τ´ εἶναι ἐπιστήμην καὶ 52101 Resp.598.d.5 : ἀνεπιστημοσύνην καὶ μίμησιν ἐξετάσαι. 52102 Resp.598.d.6 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 52103 Resp.598.d.7 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, μετὰ τοῦτο ἐπισκεπτέον τήν τε 52104 Resp.598.d.8 : τραγῳδίαν καὶ τὸν ἡγεμόνα αὐτῆς Ὅμηρον, ἐπειδή τινων 52105 Resp.598.e.1 : ἀκούομεν ὅτι οὗτοι πάσας μὲν τέχνας ἐπίστανται, πάντα δὲ 52106 Resp.598.e.2 : τὰ ἀνθρώπεια τὰ πρὸς ἀρετὴν καὶ κακίαν, καὶ τά γε θεῖα· 52107 Resp.598.e.3 : ἀνάγκη γὰρ τὸν ἀγαθὸν ποιητήν, εἰ μέλλει περὶ ὧν ἂν ποιῇ 52108 Resp.598.e.4 : καλῶς ποιήσειν, εἰδότα ἄρα ποιεῖν, ἢ μὴ οἷόν τε εἶναι 52109 Resp.598.e.5 : ποιεῖν. δεῖ δὴ ἐπισκέψασθαι πότερον μιμηταῖς τούτοις 52110 Resp.598.e.6 : οὗτοι ἐντυχόντες ἐξηπάτηνται καὶ τὰ ἔργα αὐτῶν ὁρῶντες 52111 Resp.599.a.1 : οὐκ αἰσθάνονται τριττὰ ἀπέχοντα τοῦ ὄντος καὶ ῥᾴδια ποιεῖν 52112 Resp.599.a.2 : μὴ εἰδότι τὴν ἀλήθειαν—φαντάσματα γὰρ ἀλλ´ οὐκ ὄντα 52113 Resp.599.a.3 : ποιοῦσιν—ἤ τι καὶ λέγουσιν καὶ τῷ ὄντι οἱ ἀγαθοὶ ποιηταὶ 52114 Resp.599.a.4 : ἴσασιν περὶ ὧν δοκοῦσιν τοῖς πολλοῖς εὖ λέγειν. 52115 Resp.599.a.5 : Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, ἐξεταστέον. 52116 Resp.599.a.6 : Οἴει οὖν, εἴ τις ἀμφότερα δύναιτο ποιεῖν, τό τε μιμηθη– 52117 Resp.599.a.7 : σόμενον καὶ τὸ εἴδωλον, ἐπὶ τῇ τῶν εἰδώλων δημιουργίᾳ 52118 Resp.599.a.8 : ἑαυτὸν ἀφεῖναι ἂν σπουδάζειν καὶ τοῦτο προστήσασθαι τοῦ 52119 Resp.599.b.1 : ἑαυτοῦ βίου ὡς βέλτιστον ἔχοντα; 52120 Resp.599.b.2 : Οὐκ ἔγωγε. 52121 Resp.599.b.3 : Ἀλλ´ εἴπερ γε οἶμαι ἐπιστήμων εἴη τῇ ἀληθείᾳ τούτων 52122 Resp.599.b.4 : πέρι ἅπερ καὶ μιμεῖται, πολὺ πρότερον ἐν τοῖς ἔργοις ἂν 52123 Resp.599.b.5 : σπουδάσειεν ἢ ἐπὶ τοῖς μιμήμασι, καὶ πειρῷτο ἂν πολλὰ καὶ 52124 Resp.599.b.6 : καλὰ ἔργα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν μνημεῖα, καὶ εἶναι προθυμοῖτ´ 52125 Resp.599.b.7 : ἂν μᾶλλον ὁ ἐγκωμιαζόμενος ἢ ὁ ἐγκωμιάζων. 52126 Resp.599.b.8 : Οἶμαι, ἔφη· οὐ γὰρ ἐξ ἴσου ἥ τε τιμὴ καὶ ἡ ὠφελία. 52127 Resp.599.b.9 : Τῶν μὲν τοίνυν ἄλλων πέρι μὴ ἀπαιτῶμεν λόγον Ὅμη– 52128 Resp.599.c.1 : ρον ἢ ἄλλον ὁντινοῦν τῶν ποιητῶν, ἐρωτῶντες εἰ ἰατρικὸς 52129 Resp.599.c.2 : ἦν τις αὐτῶν ἀλλὰ μὴ μιμητὴς μόνον ἰατρικῶν λόγων, τίνας 52130 Resp.599.c.3 : ὑγιεῖς ποιητής τις τῶν παλαιῶν ἢ τῶν νέων λέγεται πεποι– 52131 Resp.599.c.4 : ηκέναι, ὥσπερ Ἀσκληπιός, ἢ τίνας μαθητὰς ἰατρικῆς κατε– 52132 Resp.599.c.5 : λίπετο, ὥσπερ ἐκεῖνος τοὺς ἐκγόνους, μηδ´ αὖ περὶ τὰς 52133 Resp.599.c.6 : ἄλλας τέχνας αὐτοὺς ἐρωτῶμεν, ἀλλ´ ἐῶμεν· περὶ δὲ ὧν 52134 Resp.599.c.7 : μεγίστων τε καὶ καλλίστων ἐπιχειρεῖ λέγειν Ὅμηρος, πολέ– 52135 Resp.599.c.8 : μων τε πέρι καὶ στρατηγιῶν καὶ διοικήσεων πόλεων, καὶ 52136 Resp.599.d.1 : παιδείας πέρι ἀνθρώπου, δίκαιόν που ἐρωτᾶν αὐτὸν πυνθα– 52137 Resp.599.d.2 : νομένους· Ὦ φίλε Ὅμηρε, εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας 52138 Resp.599.d.3 : εἶ ἀρετῆς πέρι, εἰδώλου δημιουργός, ὃν δὴ μιμητὴν ὡρισά– 52139 Resp.599.d.4 : μεθα, ἀλλὰ καὶ δεύτερος, καὶ οἷός τε ἦσθα γιγνώσκειν ποῖα 52140 Resp.599.d.5 : ἐπιτηδεύματα βελτίους ἢ χείρους ἀνθρώπους ποιεῖ ἰδίᾳ καὶ 52141 Resp.599.d.6 : δημοσίᾳ, λέγε ἡμῖν τίς τῶν πόλεων διὰ σὲ βέλτιον ᾤκησεν, 52142 Resp.599.d.7 : ὥσπερ διὰ Λυκοῦργον Λακεδαίμων καὶ δι´ ἄλλους πολλοὺς 52143 Resp.599.e.1 : πολλαὶ μεγάλαι τε καὶ σμικραί; σὲ δὲ τίς αἰτιᾶται πόλις 52144 Resp.599.e.2 : νομοθέτην ἀγαθὸν γεγονέναι καὶ σφᾶς ὠφεληκέναι; Χαρών– 52145 Resp.599.e.3 : δαν μὲν γὰρ Ἰταλία καὶ Σικελία, καὶ ἡμεῖς Σόλωνα· σὲ δὲ 52146 Resp.599.e.4 : τίς; ἕξει τινὰ εἰπεῖν; 52147 Resp.599.e.5 : Οὐκ οἶμαι, ἔφη ὁ Γλαύκων· οὔκουν λέγεταί γε οὐδ´ ὑπ´ 52148 Resp.599.e.6 : αὐτῶν Ὁμηριδῶν. 52149 Resp.600.a.1 : Ἀλλὰ δή τις πόλεμος ἐπὶ Ὁμήρου ὑπ´ ἐκείνου ἄρχοντος 52150 Resp.600.a.2 : ἢ συμβουλεύοντος εὖ πολεμηθεὶς μνημονεύεται; 52151 Resp.600.a.3 : Οὐδείς. 52152 Resp.600.a.4 : Ἀλλ´ οἷα δὴ εἰς τὰ ἔργα σοφοῦ ἀνδρὸς πολλαὶ ἐπίνοιαι 52153 Resp.600.a.5 : καὶ εὐμήχανοι εἰς τέχνας ἤ τινας ἄλλας πράξεις λέγονται, 52154 Resp.600.a.6 : ὥσπερ αὖ Θάλεώ τε πέρι τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀναχάρσιος 52155 Resp.600.a.7 : τοῦ Σκύθου; 52156 Resp.600.a.8 : Οὐδαμῶς τοιοῦτον οὐδέν. 52157 Resp.600.a.9 : Ἀλλὰ δὴ εἰ μὴ δημοσίᾳ, ἰδίᾳ τισὶν ἡγεμὼν παιδείας 52158 Resp.600.a.10 : αὐτὸς ζῶν λέγεται Ὅμηρος γενέσθαι, οἳ ἐκεῖνον ἠγάπων ἐπὶ 52159 Resp.600.b.1 : συνουσίᾳ καὶ τοῖς ὑστέροις ὁδόν τινα παρέδοσαν βίου 52160 Resp.600.b.2 : Ὁμηρικήν, ὥσπερ Πυθαγόρας αὐτός τε διαφερόντως ἐπὶ 52161 Resp.600.b.3 : τούτῳ ἠγαπήθη, καὶ οἱ ὕστεροι ἔτι καὶ νῦν Πυθαγόρειον 52162 Resp.600.b.4 : τρόπον ἐπονομάζοντες τοῦ βίου διαφανεῖς πῃ δοκοῦσιν εἶναι 52163 Resp.600.b.5 : ἐν τοῖς ἄλλοις; 52164 Resp.600.b.6 : Οὐδ´ αὖ, ἔφη, τοιοῦτον οὐδὲν λέγεται. ὁ γὰρ Κρεώφυλος, 52165 Resp.600.b.7 : ὦ Σώκρατες, ἴσως, ὁ τοῦ Ὁμήρου ἑταῖρος, τοῦ ὀνόματος ἂν 52166 Resp.600.b.8 : γελοιότερος ἔτι πρὸς παιδείαν φανείη, εἰ τὰ λεγόμενα περὶ 52167 Resp.600.b.9 : Ὁμήρου ἀληθῆ. λέγεται γὰρ ὡς πολλή τις ἀμέλεια περὶ 52168 Resp.600.c.1 : αὐτὸν ἦν ἐπ´ αὐτοῦ ἐκείνου, ὅτε ἔζη. 52169 Resp.600.c.2 : Λέγεται γὰρ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ. ἀλλ´ οἴει, ὦ Γλαύκων, εἰ 52170 Resp.600.c.3 : τῷ ὄντι οἷός τ´ ἦν παιδεύειν ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπ– 52171 Resp.600.c.4 : εργάζεσθαι Ὅμηρος, ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ 52172 Resp.600.c.5 : γιγνώσκειν δυνάμενος, οὐκ ἄρ´ ἂν πολλοὺς ἑταίρους ἐποιή– 52173 Resp.600.c.6 : σατο καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο ὑπ´ αὐτῶν, ἀλλὰ Πρωταγόρας 52174 Resp.600.c.7 : μὲν ἄρα ὁ Ἀβδηρίτης καὶ Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ ἄλλοι πάμ– 52175 Resp.600.c.8 : πολλοι δύνανται τοῖς ἐφ´ ἑαυτῶν παριστάναι ἰδίᾳ συγγιγνό– 52176 Resp.600.d.1 : μενοι ὡς οὔτε οἰκίαν οὔτε πόλιν τὴν αὑτῶν διοικεῖν οἷοί τ´ 52177 Resp.600.d.2 : ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖς αὐτῶν ἐπιστατήσωσιν τῆς παιδείας, 52178 Resp.600.d.3 : καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ σοφίᾳ οὕτω σφόδρα φιλοῦνται, ὥστε μόνον 52179 Resp.600.d.4 : οὐκ ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς περιφέρουσιν αὐτοὺς οἱ ἑταῖροι· 52180 Resp.600.d.5 : Ὅμηρον δ´ ἄρα οἱ ἐπ´ ἐκείνου, εἴπερ οἷός τ´ ἦν πρὸς ἀρετὴν 52181 Resp.600.d.6 : ὀνῆσαι ἀνθρώπους, ἢ Ἡσίοδον ῥαψῳδεῖν ἂν περιιόντας εἴων, 52182 Resp.600.d.7 : καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἂν αὐτῶν ἀντείχοντο ἢ τοῦ χρυσοῦ καὶ 52183 Resp.600.e.1 : ἠνάγκαζον παρὰ σφίσιν οἴκοι εἶναι, ἢ εἰ μὴ ἔπειθον, αὐτοὶ ἂν 52184 Resp.600.e.2 : ἐπαιδαγώγουν ὅπῃ ᾖσαν, ἕως ἱκανῶς παιδείας μεταλάβοιεν; 52185 Resp.600.e.3 : Παντάπασιν, ἔφη, δοκεῖς μοι, ὦ Σώκρατες, ἀληθῆ λέγειν. 52186 Resp.600.e.4 : Οὐκοῦν τιθῶμεν ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξαμένους πάντας τοὺς 52187 Resp.600.e.5 : ποιητικοὺς μιμητὰς εἰδώλων ἀρετῆς εἶναι καὶ τῶν ἄλλων 52188 Resp.600.e.6 : περὶ ὧν ποιοῦσιν, τῆς δὲ ἀληθείας οὐχ ἅπτεσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ 52189 Resp.600.e.7 : νυνδὴ ἐλέγομεν, ὁ ζωγράφος σκυτοτόμον ποιήσει δοκοῦντα 52190 Resp.601.a.1 : εἶναι, αὐτός τε οὐκ ἐπαΐων περὶ σκυτοτομίας καὶ τοῖς μὴ 52191 Resp.601.a.2 : ἐπαΐουσιν, ἐκ τῶν χρωμάτων δὲ καὶ σχημάτων θεωροῦσιν; 52192 Resp.601.a.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 52193 Resp.601.a.4 : Οὕτω δὴ οἶμαι καὶ τὸν ποιητικὸν φήσομεν χρώματα ἄττα 52194 Resp.601.a.5 : ἑκάστων τῶν τεχνῶν τοῖς ὀνόμασι καὶ ῥήμασιν ἐπιχρωματί– 52195 Resp.601.a.6 : ζειν αὐτὸν οὐκ ἐπαΐοντα ἀλλ´ ἢ μιμεῖσθαι, ὥστε ἑτέροις 52196 Resp.601.a.7 : τοιούτοις ἐκ τῶν λόγων θεωροῦσι δοκεῖν, ἐάντε περὶ σκυτο– 52197 Resp.601.a.8 : τομίας τις λέγῃ ἐν μέτρῳ καὶ ῥυθμῷ καὶ ἁρμονίᾳ, πάνυ εὖ 52198 Resp.601.a.9 : δοκεῖν λέγεσθαι, ἐάντε περὶ στρατηγίας ἐάντε περὶ ἄλλου 52199 Resp.601.b.1 : ὁτουοῦν· οὕτω φύσει αὐτὰ ταῦτα μεγάλην τινὰ κήλησιν 52200 Resp.601.b.2 : ἔχειν. ἐπεὶ γυμνωθέντα γε τῶν τῆς μουσικῆς χρωμάτων 52201 Resp.601.b.3 : τὰ τῶν ποιητῶν, αὐτὰ ἐφ´ αὑτῶν λεγόμενα, οἶμαί σε εἰδέναι 52202 Resp.601.b.4 : οἷα φαίνεται. τεθέασαι γάρ που. 52203 Resp.601.b.5 : Ἔγωγ´, ἔφη. 52204 Resp.601.b.6 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔοικεν τοῖς τῶν ὡραίων προσώποις, 52205 Resp.601.b.7 : καλῶν δὲ μή, οἷα γίγνεται ἰδεῖν ὅταν αὐτὰ τὸ ἄνθος προλίπῃ; 52206 Resp.601.b.8 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς. 52207 Resp.601.b.9 : Ἴθι δή, τόδε ἄθρει· ὁ τοῦ εἰδώλου ποιητής, ὁ μιμητής, 52208 Resp.601.b.10 : φαμέν, τοῦ μὲν ὄντος οὐδὲν ἐπαΐει, τοῦ δὲ φαινομένου· οὐχ 52209 Resp.601.c.1 : οὕτως; 52210 Resp.601.c.2 : Ναί. 52211 Resp.601.c.3 : Μὴ τοίνυν ἡμίσεως αὐτὸ καταλίπωμεν ῥηθέν, ἀλλ´ ἱκανῶς 52212 Resp.601.c.4 : ἴδωμεν. 52213 Resp.601.c.5 : Λέγε, ἔφη. 52214 Resp.601.c.6 : Ζωγράφος, φαμέν, ἡνίας τε γράψει καὶ χαλινόν; 52215 Resp.601.c.7 : Ναί. 52216 Resp.601.c.8 : Ποιήσει δέ γε σκυτοτόμος καὶ χαλκεύς; 52217 Resp.601.c.9 : Πάνυ γε. 52218 Resp.601.c.10 : Ἆρ´ οὖν ἐπαΐει οἵας δεῖ τὰς ἡνίας εἶναι καὶ τὸν χαλινὸν 52219 Resp.601.c.11 : ὁ γραφεύς; ἢ οὐδ´ ὁ ποιήσας, ὅ τε χαλκεὺς καὶ ὁ σκυτεύς, 52220 Resp.601.c.12 : ἀλλ´ ἐκεῖνος ὅσπερ τούτοις ἐπίσταται χρῆσθαι, μόνος ὁ 52221 Resp.601.c.13 : ἱππικός; 52222 Resp.601.c.14 : Ἀληθέστατα. 52223 Resp.601.c.15 : Ἆρ´ οὖν οὐ περὶ πάντα οὕτω φήσομεν ἔχειν; 52224 Resp.601.c.16 : Πῶς; 52225 Resp.601.d.1 : Περὶ ἕκαστον ταύτας τινὰς τρεῖς τέχνας εἶναι, χρησομένην, 52226 Resp.601.d.2 : ποιήσουσαν, μιμησομένην; 52227 Resp.601.d.3 : Ναί. 52228 Resp.601.d.4 : Οὐκοῦν ἀρετὴ καὶ κάλλος καὶ ὀρθότης ἑκάστου σκεύους 52229 Resp.601.d.5 : καὶ ζῴου καὶ πράξεως οὐ πρὸς ἄλλο τι ἢ τὴν χρείαν ἐστίν, 52230 Resp.601.d.6 : πρὸς ἣν ἂν ἕκαστον ᾖ πεποιημένον ἢ πεφυκός; 52231 Resp.601.d.7 : Οὕτως. 52232 Resp.601.d.8 : Πολλὴ ἄρα ἀνάγκη τὸν χρώμενον ἑκάστῳ ἐμπειρότατόν 52233 Resp.601.d.9 : τε εἶναι καὶ ἄγγελον γίγνεσθαι τῷ ποιητῇ οἷα ἀγαθὰ ἢ κακὰ 52234 Resp.601.d.10 : ποιεῖ ἐν τῇ χρείᾳ ᾧ χρῆται· οἷον αὐλητής που αὐλοποιῷ 52235 Resp.601.e.1 : ἐξαγγέλλει περὶ τῶν αὐλῶν, οἳ ἂν ὑπηρετῶσιν ἐν τῷ αὐλεῖν, 52236 Resp.601.e.2 : καὶ ἐπιτάξει οἵους δεῖ ποιεῖν, ὁ δ´ ὑπηρετήσει. 52237 Resp.601.e.3 : Πῶς δ´ οὔ; 52238 Resp.601.e.4 : Οὐκοῦν ὁ μὲν εἰδὼς ἐξαγγέλλει περὶ χρηστῶν καὶ πονηρῶν 52239 Resp.601.e.5 : αὐλῶν, ὁ δὲ πιστεύων ποιήσει; 52240 Resp.601.e.6 : Ναί. 52241 Resp.601.e.7 : Τοῦ αὐτοῦ ἄρα σκεύους ὁ μὲν ποιητὴς πίστιν ὀρθὴν ἕξει 52242 Resp.601.e.8 : περὶ κάλλους τε καὶ πονηρίας, συνὼν τῷ εἰδότι καὶ ἀναγκα– 52243 Resp.602.a.1 : ζόμενος ἀκούειν παρὰ τοῦ εἰδότος, ὁ δὲ χρώμενος ἐπιστήμην. 52244 Resp.602.a.2 : Πάνυ γε. 52245 Resp.602.a.3 : Ὁ δὲ μιμητὴς πότερον ἐκ τοῦ χρῆσθαι ἐπιστήμην ἕξει 52246 Resp.602.a.4 : περὶ ὧν ἂν γράφῃ, εἴτε καλὰ καὶ ὀρθὰ εἴτε μή, ἢ δόξαν 52247 Resp.602.a.5 : ὀρθὴν διὰ τὸ ἐξ ἀνάγκης συνεῖναι τῷ εἰδότι καὶ ἐπιτάττεσθαι 52248 Resp.602.a.6 : οἷα χρὴ γράφειν; 52249 Resp.602.a.7 : Οὐδέτερα. 52250 Resp.602.a.8 : Οὔτε ἄρα εἴσεται οὔτε ὀρθὰ δοξάσει ὁ μιμητὴς περὶ ὧν 52251 Resp.602.a.9 : ἂν μιμῆται πρὸς κάλλος ἢ πονηρίαν. 52252 Resp.602.a.10 : Οὐκ ἔοικεν. 52253 Resp.602.a.11 : Χαρίεις ἂν εἴη ὁ ἐν τῇ ποιήσει μιμητικὸς πρὸς σοφίαν 52254 Resp.602.a.12 : περὶ ὧν ἂν ποιῇ. 52255 Resp.602.a.13 : Οὐ πάνυ. 52256 Resp.602.b.1 : Ἀλλ´ οὖν δὴ ὅμως γε μιμήσεται, οὐκ εἰδὼς περὶ ἑκάστου 52257 Resp.602.b.2 : ὅπῃ πονηρὸν ἢ χρηστόν· ἀλλ´, ὡς ἔοικεν, οἷον φαίνεται 52258 Resp.602.b.3 : καλὸν εἶναι τοῖς πολλοῖς τε καὶ μηδὲν εἰδόσιν, τοῦτο 52259 Resp.602.b.4 : μιμήσεται. 52260 Resp.602.b.5 : Τί γὰρ ἄλλο; 52261 Resp.602.b.6 : Ταῦτα μὲν δή, ὥς γε φαίνεται, ἐπιεικῶς ἡμῖν διωμολόγηται, 52262 Resp.602.b.7 : τόν τε μιμητικὸν μηδὲν εἰδέναι ἄξιον λόγου περὶ ὧν μιμεῖται, 52263 Resp.602.b.8 : ἀλλ´ εἶναι παιδιάν τινα καὶ οὐ σπουδὴν τὴν μίμησιν, τούς 52264 Resp.602.b.9 : τε τῆς τραγικῆς ποιήσεως ἁπτομένους ἐν ἰαμβείοις καὶ ἐν 52265 Resp.602.b.10 : ἔπεσι πάντας εἶναι μιμητικοὺς ὡς οἷόν τε μάλιστα. 52266 Resp.602.b.11 : Πάνυ μὲν οὖν. 52267 Resp.602.c.1 : Πρὸς Διός, ἦν δ´ ἐγώ, τὸ δὲ δὴ μιμεῖσθαι τοῦτο οὐ περὶ 52268 Resp.602.c.2 : τρίτον μέν τί ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀληθείας; ἦ γάρ; 52269 Resp.602.c.3 : Ναί. 52270 Resp.602.c.4 : Πρὸς δὲ δὴ ποῖόν τί ἐστιν τῶν τοῦ ἀνθρώπου ἔχον τὴν 52271 Resp.602.c.5 : δύναμιν ἣν ἔχει; 52272 Resp.602.c.6 : Τοῦ ποίου τινὸς πέρι λέγεις; 52273 Resp.602.c.7 : Τοῦ τοιοῦδε· ταὐτόν που ἡμῖν μέγεθος ἐγγύθεν τε καὶ 52274 Resp.602.c.8 : πόρρωθεν διὰ τῆς ὄψεως οὐκ ἴσον φαίνεται. 52275 Resp.602.c.9 : Οὐ γάρ. 52276 Resp.602.c.10 : Καὶ ταὐτὰ καμπύλα τε καὶ εὐθέα ἐν ὕδατί τε θεωμένοις 52277 Resp.602.c.11 : καὶ ἔξω, καὶ κοῖλά τε δὴ καὶ ἐξέχοντα διὰ τὴν περὶ τὰ 52278 Resp.602.c.12 : χρώματα αὖ πλάνην τῆς ὄψεως, καὶ πᾶσά τις ταραχὴ δήλη 52279 Resp.602.d.1 : ἡμῖν ἐνοῦσα αὕτη ἐν τῇ ψυχῇ· ᾧ δὴ ἡμῶν τῷ παθήματι 52280 Resp.602.d.2 : τῆς φύσεως ἡ σκιαγραφία ἐπιθεμένη γοητείας οὐδὲν ἀπο– 52281 Resp.602.d.3 : λείπει, καὶ ἡ θαυματοποιία καὶ αἱ ἄλλαι πολλαὶ τοιαῦται 52282 Resp.602.d.4 : μηχαναί. 52283 Resp.602.d.5 : Ἀληθῆ. 52284 Resp.602.d.6 : Ἆρ´ οὖν οὐ τὸ μετρεῖν καὶ ἀριθμεῖν καὶ ἱστάναι βοήθειαι 52285 Resp.602.d.7 : χαριέσταται πρὸς αὐτὰ ἐφάνησαν, ὥστε μὴ ἄρχειν ἐν ἡμῖν 52286 Resp.602.d.8 : τὸ φαινόμενον μεῖζον ἢ ἔλαττον ἢ πλέον ἢ βαρύτερον, ἀλλὰ 52287 Resp.602.d.9 : τὸ λογισάμενον καὶ μετρῆσαν ἢ καὶ στῆσαν; 52288 Resp.602.d.10 : Πῶς γὰρ οὔ; 52289 Resp.602.e.1 : Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε τοῦ λογιστικοῦ ἂν εἴη τοῦ ἐν ψυχῇ 52290 Resp.602.e.2 : ἔργον. 52291 Resp.602.e.3 : Τούτου γὰρ οὖν. 52292 Resp.602.e.4 : Τούτῳ δὲ πολλάκις μετρήσαντι καὶ σημαίνοντι μείζω 52293 Resp.602.e.5 : ἄττα εἶναι ἢ ἐλάττω ἕτερα ἑτέρων ἢ ἴσα τἀναντία φαίνεται 52294 Resp.602.e.6 : ἅμα περὶ ταὐτά. 52295 Resp.602.e.7 : Ναί. 52296 Resp.602.e.8 : Οὐκοῦν ἔφαμεν τῷ αὐτῷ ἅμα περὶ ταὐτὰ ἐναντία δοξάζειν 52297 Resp.602.e.9 : ἀδύνατον εἶναι; 52298 Resp.602.e.10 : Καὶ ὀρθῶς γ´ ἔφαμεν. 52299 Resp.603.a.1 : Τὸ παρὰ τὰ μέτρα ἄρα δοξάζον τῆς ψυχῆς τῷ κατὰ τὰ 52300 Resp.603.a.2 : μέτρα οὐκ ἂν εἴη ταὐτόν. 52301 Resp.603.a.3 : Οὐ γὰρ οὖν. 52302 Resp.603.a.4 : Ἀλλὰ μὴν τὸ μέτρῳ γε καὶ λογισμῷ πιστεῦον βέλτιστον 52303 Resp.603.a.5 : ἂν εἴη τῆς ψυχῆς. 52304 Resp.603.a.6 : Τί μήν; 52305 Resp.603.a.7 : Τὸ ἄρα τούτῳ ἐναντιούμενον τῶν φαύλων ἄν τι εἴη ἐν 52306 Resp.603.a.8 : ἡμῖν. 52307 Resp.603.a.9 : Ἀνάγκη. 52308 Resp.603.a.10 : Τοῦτο τοίνυν διομολογήσασθαι βουλόμενος ἔλεγον ὅτι ἡ 52309 Resp.603.a.11 : γραφικὴ καὶ ὅλως ἡ μιμητικὴ πόρρω μὲν τῆς ἀληθείας ὂν τὸ 52310 Resp.603.a.12 : αὑτῆς ἔργον ἀπεργάζεται, πόρρω δ´ αὖ φρονήσεως ὄντι τῷ 52311 Resp.603.b.1 : ἐν ἡμῖν προσομιλεῖ τε καὶ ἑταίρα καὶ φίλη ἐστὶν ἐπ´ οὐδενὶ 52312 Resp.603.b.2 : ὑγιεῖ οὐδ´ ἀληθεῖ. 52313 Resp.603.b.3 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς. 52314 Resp.603.b.4 : Φαύλη ἄρα φαύλῳ συγγιγνομένη φαῦλα γεννᾷ ἡ μιμητική. 52315 Resp.603.b.5 : Ἔοικεν. 52316 Resp.603.b.6 : Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, ἡ κατὰ τὴν ὄψιν μόνον, ἢ καὶ κατὰ 52317 Resp.603.b.7 : τὴν ἀκοήν, ἣν δὴ ποίησιν ὀνομάζομεν; 52318 Resp.603.b.8 : Εἰκός γ´, ἔφη, καὶ ταύτην. 52319 Resp.603.b.9 : Μὴ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, τῷ εἰκότι μόνον πιστεύσωμεν ἐκ 52320 Resp.603.b.10 : τῆς γραφικῆς, ἀλλὰ καὶ ἐπ´ αὐτὸ αὖ ἔλθωμεν τῆς διανοίας 52321 Resp.603.c.1 : τοῦτο ᾧ προσομιλεῖ ἡ τῆς ποιήσεως μιμητική, καὶ ἴδωμεν 52322 Resp.603.c.2 : φαῦλον ἢ σπουδαῖόν ἐστιν. 52323 Resp.603.c.3 : Ἀλλὰ χρή. 52324 Resp.603.c.4 : Ὧδε δὴ προθώμεθα· πράττοντας, φαμέν, ἀνθρώπους 52325 Resp.603.c.5 : μιμεῖται ἡ μιμητικὴ βιαίους ἢ ἑκουσίας πράξεις, καὶ ἐκ τοῦ 52326 Resp.603.c.6 : πράττειν ἢ εὖ οἰομένους ἢ κακῶς πεπραγέναι, καὶ ἐν τούτοις 52327 Resp.603.c.7 : δὴ πᾶσιν ἢ λυπουμένους ἢ χαίροντας. μή τι ἄλλο ἦν παρὰ 52328 Resp.603.c.8 : ταῦτα; 52329 Resp.603.c.9 : Οὐδέν. 52330 Resp.603.c.10 : Ἆρ´ οὖν ἐν ἅπασι τούτοις ὁμονοητικῶς ἄνθρωπος διάκει– 52331 Resp.603.d.1 : ται; ἢ ὥσπερ κατὰ τὴν ὄψιν ἐστασίαζεν καὶ ἐναντίας εἶχεν 52332 Resp.603.d.2 : ἐν ἑαυτῷ δόξας ἅμα περὶ τῶν αὐτῶν, οὕτω καὶ ἐν ταῖς 52333 Resp.603.d.3 : πράξεσι στασιάζει τε καὶ μάχεται αὐτὸς αὑτῷ; ἀναμιμνῄ– 52334 Resp.603.d.4 : σκομαι δὲ ὅτι τοῦτό γε νῦν οὐδὲν δεῖ ἡμᾶς διομολογεῖσθαι· 52335 Resp.603.d.5 : ἐν γὰρ τοῖς ἄνω λόγοις ἱκανῶς πάντα ταῦτα διωμολογησά– 52336 Resp.603.d.6 : μεθα, ὅτι μυρίων τοιούτων ἐναντιωμάτων ἅμα γιγνομένων ἡ 52337 Resp.603.d.7 : ψυχὴ γέμει ἡμῶν. 52338 Resp.603.d.8 : Ὀρθῶς, ἔφη. 52339 Resp.603.d.9 : Ὀρθῶς γάρ, ἦν δ´ ἐγώ· ἀλλ´ ὃ τότε ἀπελίπομεν, νῦν μοι 52340 Resp.603.e.1 : δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι διεξελθεῖν. 52341 Resp.603.e.2 : Τὸ ποῖον; ἔφη. 52342 Resp.603.e.3 : Ἀνήρ, ἦν δ´ ἐγώ, ἐπιεικὴς τοιᾶσδε τύχης μετασχών, ὑὸν 52343 Resp.603.e.4 : ἀπολέσας ἤ τι ἄλλο ὧν περὶ πλείστου ποιεῖται, ἐλέγομέν 52344 Resp.603.e.5 : που καὶ τότε ὅτι ῥᾷστα οἴσει τῶν ἄλλων. 52345 Resp.603.e.6 : Πάνυ γε. 52346 Resp.603.e.7 : Νῦν δέ γε τόδ´ ἐπισκεψώμεθα, πότερον οὐδὲν ἀχθέσεται, 52347 Resp.603.e.8 : ἢ τοῦτο μὲν ἀδύνατον, μετριάσει δέ πως πρὸς λύπην. 52348 Resp.603.e.9 : Οὕτω μᾶλλον, ἔφη, τό γε ἀληθές. 52349 Resp.604.a.1 : Τόδε νῦν μοι περὶ αὐτοῦ εἰπέ· πότερον μᾶλλον αὐτὸν 52350 Resp.604.a.2 : οἴει τῇ λύπῃ μαχεῖσθαί τε καὶ ἀντιτείνειν, ὅταν ὁρᾶται ὑπὸ 52351 Resp.604.a.3 : τῶν ὁμοίων, ἢ ὅταν ἐν ἐρημίᾳ μόνος αὐτὸς καθ´ αὑτὸν 52352 Resp.604.a.4 : γίγνηται; 52353 Resp.604.a.5 : Πολύ που, ἔφη, διοίσει, ὅταν ὁρᾶται. 52354 Resp.604.a.6 : Μονωθεὶς δέ γε οἶμαι πολλὰ μὲν τολμήσει φθέγξασθαι, 52355 Resp.604.a.7 : ἃ εἴ τις αὐτοῦ ἀκούοι αἰσχύνοιτ´ ἄν, πολλὰ δὲ ποιήσει, ἃ οὐκ 52356 Resp.604.a.8 : ἂν δέξαιτό τινα ἰδεῖν δρῶντα. 52357 Resp.604.a.9 : Οὕτως ἔχει, ἔφη. 52358 Resp.604.a.10 : Οὐκοῦν τὸ μὲν ἀντιτείνειν διακελευόμενον λόγος καὶ νόμος 52359 Resp.604.b.1 : ἐστίν, τὸ δὲ ἕλκον ἐπὶ τὰς λύπας αὐτὸ τὸ πάθος; 52360 Resp.604.b.2 : Ἀληθῆ. 52361 Resp.604.b.3 : Ἐναντίας δὲ ἀγωγῆς γιγνομένης ἐν τῷ ἀνθρώπῳ περὶ τὸ 52362 Resp.604.b.4 : αὐτὸ ἅμα, δύο φαμὲν αὐτὼ ἀναγκαῖον εἶναι. 52363 Resp.604.b.5 : Πῶς δ´ οὔ; 52364 Resp.604.b.6 : Οὐκοῦν τὸ μὲν ἕτερον τῷ νόμῳ ἕτοιμον πείθεσθαι, ᾗ ὁ 52365 Resp.604.b.7 : νόμος ἐξηγεῖται; 52366 Resp.604.b.8 : Πῶς; 52367 Resp.604.b.9 : Λέγει που ὁ νόμος ὅτι κάλλιστον ὅτι μάλιστα ἡσυχίαν 52368 Resp.604.b.10 : ἄγειν ἐν ταῖς συμφοραῖς καὶ μὴ ἀγανακτεῖν, ὡς οὔτε δήλου 52369 Resp.604.b.11 : ὄντος τοῦ ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ τῶν τοιούτων, οὔτε εἰς τὸ 52370 Resp.604.b.12 : πρόσθεν οὐδὲν προβαῖνον τῷ χαλεπῶς φέροντι, οὔτε τι τῶν 52371 Resp.604.c.1 : ἀνθρωπίνων ἄξιον ὂν μεγάλης σπουδῆς, ὅ τε δεῖ ἐν αὐτοῖς 52372 Resp.604.c.2 : ὅτι τάχιστα παραγίγνεσθαι ἡμῖν, τούτῳ ἐμποδὼν γιγνόμενον 52373 Resp.604.c.3 : τὸ λυπεῖσθαι. 52374 Resp.604.c.4 : Τίνι, ἦ δ´ ὅς, λέγεις; 52375 Resp.604.c.5 : Τῷ βουλεύεσθαι, ἦν δ´ ἐγώ, περὶ τὸ γεγονὸς καὶ ὥσπερ 52376 Resp.604.c.6 : ἐν πτώσει κύβων πρὸς τὰ πεπτωκότα τίθεσθαι τὰ αὑτοῦ 52377 Resp.604.c.7 : πράγματα, ὅπῃ ὁ λόγος αἱρεῖ βέλτιστ´ ἂν ἔχειν, ἀλλὰ μὴ 52378 Resp.604.c.8 : προσπταίσαντας καθάπερ παῖδας ἐχομένους τοῦ πληγέντος 52379 Resp.604.c.9 : ἐν τῷ βοᾶν διατρίβειν, ἀλλ´ ἀεὶ ἐθίζειν τὴν ψυχὴν ὅτι 52380 Resp.604.d.1 : τάχιστα γίγνεσθαι πρὸς τὸ ἰᾶσθαί τε καὶ ἐπανορθοῦν τὸ 52381 Resp.604.d.2 : πεσόν τε καὶ νοσῆσαν, ἰατρικῇ θρηνῳδίαν ἀφανίζοντα. 52382 Resp.604.d.3 : Ὀρθότατα γοῦν ἄν τις, ἔφη, πρὸς τὰς τύχας οὕτω 52383 Resp.604.d.4 : προσφέροιτο. 52384 Resp.604.d.5 : Οὐκοῦν, φαμέν, τὸ μὲν βέλτιστον τούτῳ τῷ λογισμῷ 52385 Resp.604.d.6 : ἐθέλει ἕπεσθαι. 52386 Resp.604.d.7 : Δῆλον δή. 52387 Resp.604.d.8 : Τὸ δὲ πρὸς τὰς ἀναμνήσεις τε τοῦ πάθους καὶ πρὸς τοὺς 52388 Resp.604.d.9 : ὀδυρμοὺς ἄγον καὶ ἀπλήστως ἔχον αὐτῶν ἆρ´ οὐκ ἀλόγιστόν 52389 Resp.604.d.10 : τε φήσομεν εἶναι καὶ ἀργὸν καὶ δειλίας φίλον; 52390 Resp.604.d.11 : Φήσομεν μὲν οὖν. 52391 Resp.604.e.1 : Οὐκοῦν τὸ μὲν πολλὴν μίμησιν καὶ ποικίλην ἔχει, τὸ 52392 Resp.604.e.2 : ἀγανακτητικόν, τὸ δὲ φρόνιμόν τε καὶ ἡσύχιον ἦθος, παρα– 52393 Resp.604.e.3 : πλήσιον ὂν ἀεὶ αὐτὸ αὑτῷ, οὔτε ῥᾴδιον μιμήσασθαι οὔτε 52394 Resp.604.e.4 : μιμουμένου εὐπετὲς καταμαθεῖν, ἄλλως τε καὶ πανηγύρει καὶ 52395 Resp.604.e.5 : παντοδαποῖς ἀνθρώποις εἰς θέατρα συλλεγομένοις· ἀλλο– 52396 Resp.604.e.6 : τρίου γάρ που πάθους ἡ μίμησις αὐτοῖς γίγνεται. 52397 Resp.605.a.1 : Παντάπασι μὲν οὖν. 52398 Resp.605.a.2 : Ὁ δὴ μιμητικὸς ποιητὴς δῆλον ὅτι οὐ πρὸς τὸ τοιοῦτον 52399 Resp.605.a.3 : τῆς ψυχῆς πέφυκέ τε καὶ ἡ σοφία αὐτοῦ τούτῳ ἀρέσκειν 52400 Resp.605.a.4 : πέπηγεν, εἰ μέλλει εὐδοκιμήσειν ἐν τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ 52401 Resp.605.a.5 : πρὸς τὸ ἀγανακτητικόν τε καὶ ποικίλον ἦθος διὰ τὸ εὐμί– 52402 Resp.605.a.6 : μητον εἶναι. 52403 Resp.605.a.7 : Δῆλον. 52404 Resp.605.a.8 : Οὐκοῦν δικαίως ἂν αὐτοῦ ἤδη ἐπιλαμβανοίμεθα, καὶ 52405 Resp.605.a.9 : τιθεῖμεν ἀντίστροφον αὐτὸν τῷ ζωγράφῳ· καὶ γὰρ τῷ φαῦλα 52406 Resp.605.a.10 : ποιεῖν πρὸς ἀλήθειαν ἔοικεν αὐτῷ, καὶ τῷ πρὸς ἕτερον τοι– 52407 Resp.605.b.1 : οῦτον ὁμιλεῖν τῆς ψυχῆς ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ βέλτιστον, καὶ 52408 Resp.605.b.2 : ταύτῃ ὡμοίωται. καὶ οὕτως ἤδη ἂν ἐν δίκῃ οὐ παραδεχοί– 52409 Resp.605.b.3 : μεθα εἰς μέλλουσαν εὐνομεῖσθαι πόλιν, ὅτι τοῦτο ἐγείρει 52410 Resp.605.b.4 : τῆς ψυχῆς καὶ τρέφει καὶ ἰσχυρὸν ποιῶν ἀπόλλυσι τὸ 52411 Resp.605.b.5 : λογιστικόν, ὥσπερ ἐν πόλει ὅταν τις μοχθηροὺς ἐγκρατεῖς 52412 Resp.605.b.6 : ποιῶν παραδιδῷ τὴν πόλιν, τοὺς δὲ χαριεστέρους φθείρῃ· 52413 Resp.605.b.7 : ταὐτὸν καὶ τὸν μιμητικὸν ποιητὴν φήσομεν κακὴν πολι– 52414 Resp.605.b.8 : τείαν ἰδίᾳ ἑκάστου τῇ ψυχῇ ἐμποιεῖν, τῷ ἀνοήτῳ αὐτῆς 52415 Resp.605.c.1 : χαριζόμενον καὶ οὔτε τὰ μείζω οὔτε τὰ ἐλάττω διαγιγνώ– 52416 Resp.605.c.2 : σκοντι, ἀλλὰ τὰ αὐτὰ τοτὲ μὲν μεγάλα ἡγουμένῳ, τοτὲ δὲ 52417 Resp.605.c.3 : σμικρά, εἴδωλα εἰδωλοποιοῦντα, τοῦ δὲ ἀληθοῦς πόρρω πάνυ 52418 Resp.605.c.4 : ἀφεστῶτα. 52419 Resp.605.c.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 52420 Resp.605.c.6 : Οὐ μέντοι πω τό γε μέγιστον κατηγορήκαμεν αὐτῆς. τὸ 52421 Resp.605.c.7 : γὰρ καὶ τοὺς ἐπιεικεῖς ἱκανὴν εἶναι λωβᾶσθαι, ἐκτὸς πάνυ 52422 Resp.605.c.8 : τινῶν ὀλίγων, πάνδεινόν που. 52423 Resp.605.c.9 : Τί δ´ οὐ μέλλει, εἴπερ γε δρᾷ αὐτό; 52424 Resp.605.c.10 : Ἀκούων σκόπει. οἱ γάρ που βέλτιστοι ἡμῶν ἀκροώ– 52425 Resp.605.c.11 : μενοι Ὁμήρου ἢ ἄλλου τινὸς τῶν τραγῳδοποιῶν μιμουμένου 52426 Resp.605.d.1 : τινὰ τῶν ἡρώων ἐν πένθει ὄντα καὶ μακρὰν ῥῆσιν ἀποτεί– 52427 Resp.605.d.2 : νοντα ἐν τοῖς ὀδυρμοῖς ἢ καὶ ᾄδοντάς τε καὶ κοπτομένους, 52428 Resp.605.d.3 : οἶσθ´ ὅτι χαίρομέν τε καὶ ἐνδόντες ἡμᾶς αὐτοὺς ἑπόμεθα 52429 Resp.605.d.4 : συμπάσχοντες καὶ σπουδάζοντες ἐπαινοῦμεν ὡς ἀγαθὸν 52430 Resp.605.d.5 : ποιητήν, ὃς ἂν ἡμᾶς ὅτι μάλιστα οὕτω διαθῇ. 52431 Resp.605.d.6 : Οἶδα· πῶς δ´ οὔ; 52432 Resp.605.d.7 : Ὅταν δὲ οἰκεῖόν τινι ἡμῶν κῆδος γένηται, ἐννοεῖς αὖ ὅτι 52433 Resp.605.d.8 : ἐπὶ τῷ ἐναντίῳ καλλωπιζόμεθα, ἂν δυνώμεθα ἡσυχίαν ἄγειν 52434 Resp.605.e.1 : καὶ καρτερεῖν, ὡς τοῦτο μὲν ἀνδρὸς ὄν, ἐκεῖνο δὲ γυναικός, 52435 Resp.605.e.2 : ὃ τότε ἐπῃνοῦμεν. 52436 Resp.605.e.3 : Ἐννοῶ, ἔφη. 52437 Resp.605.e.4 : Ἦ καλῶς οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, οὗτος ὁ ἔπαινος ἔχει, τὸ ὁρῶντα 52438 Resp.605.e.5 : τοιοῦτον ἄνδρα, οἷον ἑαυτόν τις μὴ ἀξιοῖ εἶναι ἀλλ´ αἰσχύνοιτο 52439 Resp.605.e.6 : ἄν, μὴ βδελύττεσθαι ἀλλὰ χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν; 52440 Resp.605.e.7 : Οὐ μὰ τὸν Δί´, ἔφη, οὐκ εὐλόγῳ ἔοικεν. 52441 Resp.606.a.1 : Ναί, ἦν δ´ ἐγώ, εἰ ἐκείνῃ γ´ αὐτὸ σκοποίης. 52442 Resp.606.a.2 : Πῇ; 52443 Resp.606.a.3 : Εἰ ἐνθυμοῖο ὅτι τὸ βίᾳ κατεχόμενον τότε ἐν ταῖς οἰκείαις 52444 Resp.606.a.4 : συμφοραῖς καὶ πεπεινηκὸς τοῦ δακρῦσαί τε καὶ ἀποδύρασθαι 52445 Resp.606.a.5 : ἱκανῶς καὶ ἀποπλησθῆναι, φύσει ὂν τοιοῦτον οἷον τούτων ἐπι– 52446 Resp.606.a.6 : θυμεῖν, τότ´ ἐστὶν τοῦτο τὸ ὑπὸ τῶν ποιητῶν πιμπλάμενον 52447 Resp.606.a.7 : καὶ χαῖρον· τὸ δὲ φύσει βέλτιστον ἡμῶν, ἅτε οὐχ ἱκανῶς 52448 Resp.606.a.8 : πεπαιδευμένον λόγῳ οὐδὲ ἔθει, ἀνίησιν τὴν φυλακὴν τοῦ 52449 Resp.606.b.1 : θρηνώδους τούτου, ἅτε ἀλλότρια πάθη θεωροῦν καὶ ἑαυτῷ 52450 Resp.606.b.2 : οὐδὲν αἰσχρὸν ὂν εἰ ἄλλος ἀνὴρ ἀγαθὸς φάσκων εἶναι ἀκαί– 52451 Resp.606.b.3 : ρως πενθεῖ, τοῦτον ἐπαινεῖν καὶ ἐλεεῖν, ἀλλ´ ἐκεῖνο κερδαίνειν 52452 Resp.606.b.4 : ἡγεῖται, τὴν ἡδονήν, καὶ οὐκ ἂν δέξαιτο αὐτῆς στερηθῆναι 52453 Resp.606.b.5 : καταφρονήσας ὅλου τοῦ ποιήματος. λογίζεσθαι γὰρ οἶμαι 52454 Resp.606.b.6 : ὀλίγοις τισὶν μέτεστιν ὅτι ἀπολαύειν ἀνάγκη ἀπὸ τῶν ἀλλο– 52455 Resp.606.b.7 : τρίων εἰς τὰ οἰκεῖα· θρέψαντα γὰρ ἐν ἐκείνοις ἰσχυρὸν τὸ 52456 Resp.606.b.8 : ἐλεινὸν οὐ ῥᾴδιον ἐν τοῖς αὑτοῦ πάθεσι κατέχειν. 52457 Resp.606.c.1 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 52458 Resp.606.c.2 : Ἆρ´ οὖν οὐχ ὁ αὐτὸς λόγος καὶ περὶ τοῦ γελοίου; ὅτι, 52459 Resp.606.c.3 : ἃν αὐτὸς αἰσχύνοιο γελωτοποιῶν, ἐν μιμήσει δὲ κωμῳδικῇ ἢ 52460 Resp.606.c.4 : καὶ ἰδίᾳ ἀκούων σφόδρα χαρῇς καὶ μὴ μισῇς ὡς πονηρά, 52461 Resp.606.c.5 : ταὐτὸν ποιεῖς ὅπερ ἐν τοῖς ἐλέοις; ὃ γὰρ τῷ λόγῳ αὖ 52462 Resp.606.c.6 : κατεῖχες ἐν σαυτῷ βουλόμενον γελωτοποιεῖν, φοβούμενος 52463 Resp.606.c.7 : δόξαν βωμολοχίας, τότ´ αὖ ἀνιεῖς, καὶ ἐκεῖ νεανικὸν ποιήσας 52464 Resp.606.c.8 : ἔλαθες πολλάκις ἐν τοῖς οἰκείοις ἐξενεχθεὶς ὥστε κωμῳδο– 52465 Resp.606.c.9 : ποιὸς γενέσθαι. 52466 Resp.606.c.10 : Καὶ μάλα, ἔφη. 52467 Resp.606.d.1 : Καὶ περὶ ἀφροδισίων δὴ καὶ θυμοῦ καὶ περὶ πάντων τῶν 52468 Resp.606.d.2 : ἐπιθυμητικῶν τε καὶ λυπηρῶν καὶ ἡδέων ἐν τῇ ψυχῇ, ἃ δή 52469 Resp.606.d.3 : φαμεν πάσῃ πράξει ἡμῖν ἕπεσθαι, ὅτι τοιαῦτα ἡμᾶς ἡ 52470 Resp.606.d.4 : ποιητικὴ μίμησις ἐργάζεται· τρέφει γὰρ ταῦτα ἄρδουσα, δέον 52471 Resp.606.d.5 : αὐχμεῖν, καὶ ἄρχοντα ἡμῖν καθίστησιν, δέον ἄρχεσθαι αὐτὰ 52472 Resp.606.d.6 : ἵνα βελτίους τε καὶ εὐδαιμονέστεροι ἀντὶ χειρόνων καὶ 52473 Resp.606.d.7 : ἀθλιωτέρων γιγνώμεθα. 52474 Resp.606.d.8 : Οὐκ ἔχω ἄλλως φάναι, ἦ δ´ ὅς. 52475 Resp.606.e.1 : Οὐκοῦν, εἶπον, ὦ Γλαύκων, ὅταν Ὁμήρου ἐπαινέταις 52476 Resp.606.e.2 : ἐντύχῃς λέγουσιν ὡς τὴν Ἑλλάδα πεπαίδευκεν οὗτος ὁ 52477 Resp.606.e.3 : ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων 52478 Resp.606.e.4 : πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον 52479 Resp.606.e.5 : τὸν ποιητὴν πάντα τὸν αὑτοῦ βίον κατασκευασάμενον ζῆν, 52480 Resp.607.a.1 : φιλεῖν μὲν χρὴ καὶ ἀσπάζεσθαι ὡς ὄντας βελτίστους εἰς 52481 Resp.607.a.2 : ὅσον δύνανται, καὶ συγχωρεῖν Ὅμηρον ποιητικώτατον εἶναι 52482 Resp.607.a.3 : καὶ πρῶτον τῶν τραγῳδοποιῶν, εἰδέναι δὲ ὅτι ὅσον μόνον 52483 Resp.607.a.4 : ὕμνους θεοῖς καὶ ἐγκώμια τοῖς ἀγαθοῖς ποιήσεως παραδεκτέον 52484 Resp.607.a.5 : εἰς πόλιν· εἰ δὲ τὴν ἡδυσμένην Μοῦσαν παραδέξῃ ἐν μέλεσιν 52485 Resp.607.a.6 : ἢ ἔπεσιν, ἡδονή σοι καὶ λύπη ἐν τῇ πόλει βασιλεύσετον 52486 Resp.607.a.7 : ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου 52487 Resp.607.a.8 : λόγου. 52488 Resp.607.a.9 : Ἀληθέστατα, ἔφη. 52489 Resp.607.b.1 : Ταῦτα δή, ἔφην, ἀπολελογήσθω ἡμῖν ἀναμνησθεῖσιν περὶ 52490 Resp.607.b.2 : ποιήσεως, ὅτι εἰκότως ἄρα τότε αὐτὴν ἐκ τῆς πόλεως ἀπε– 52491 Resp.607.b.3 : στέλλομεν τοιαύτην οὖσαν· ὁ γὰρ λόγος ἡμᾶς ᾕρει. προσεί– 52492 Resp.607.b.4 : πωμεν δὲ αὐτῇ, μὴ καί τινα σκληρότητα ἡμῶν καὶ ἀγροικίαν 52493 Resp.607.b.5 : καταγνῷ, ὅτι παλαιὰ μέν τις διαφορὰ φιλοσοφίᾳ τε καὶ 52494 Resp.607.b.6 : ποιητικῇ· καὶ γὰρ ἡ "<20λακέρυζα πρὸς δεσπόταν κύων>20" 52495 Resp.607.b.7 : ἐκείνη "<20κραυγάζουσα>20" καὶ "<20μέγας ἐν ἀφρόνων κενε– 52496 Resp.607.c.1 : αγορίαισι>20" καὶ ὁ "<20τῶν διασόφων ὄχλος κρατῶν>20" 52497 Resp.607.c.2 : καὶ οἱ "<20λεπτῶς μεριμνῶντες>20," ὅτι ἄρα "<20πένονται>20," 52498 Resp.607.c.3 : καὶ ἄλλα μυρία σημεῖα παλαιᾶς ἐναντιώσεως τούτων. ὅμως 52499 Resp.607.c.4 : δὲ εἰρήσθω ὅτι ἡμεῖς γε, εἴ τινα ἔχοι λόγον εἰπεῖν ἡ πρὸς 52500 Resp.607.c.5 : ἡδονὴν ποιητικὴ καὶ ἡ μίμησις, ὡς χρὴ αὐτὴν εἶναι ἐν πόλει 52501 Resp.607.c.6 : εὐνομουμένῃ, ἅσμενοι ἂν καταδεχοίμεθα, ὡς σύνισμέν γε ἡμῖν 52502 Resp.607.c.7 : αὐτοῖς κηλουμένοις ὑπ´ αὐτῆς· ἀλλὰ γὰρ τὸ δοκοῦν ἀληθὲς 52503 Resp.607.c.8 : οὐχ ὅσιον προδιδόναι. ἦ γάρ, ὦ φίλε, οὐ κηλῇ ὑπ´ αὐτῆς 52504 Resp.607.d.1 : καὶ σύ, καὶ μάλιστα ὅταν δι´ Ὁμήρου θεωρῇς αὐτήν; 52505 Resp.607.d.2 : Πολύ γε. 52506 Resp.607.d.3 : Οὐκοῦν δικαία ἐστὶν οὕτω κατιέναι, ἀπολογησαμένη ἐν 52507 Resp.607.d.4 : μέλει ἤ τινι ἄλλῳ μέτρῳ; 52508 Resp.607.d.5 : Πάνυ μὲν οὖν. 52509 Resp.607.d.6 : Δοῖμεν δέ γέ που ἂν καὶ τοῖς προστάταις αὐτῆς, ὅσοι μὴ 52510 Resp.607.d.7 : ποιητικοί, φιλοποιηταὶ δέ, ἄνευ μέτρου λόγον ὑπὲρ αὐτῆς 52511 Resp.607.d.8 : εἰπεῖν, ὡς οὐ μόνον ἡδεῖα ἀλλὰ καὶ ὠφελίμη πρὸς τὰς πολι– 52512 Resp.607.d.9 : τείας καὶ τὸν βίον τὸν ἀνθρώπινόν ἐστιν· καὶ εὐμενῶς ἀκου– 52513 Resp.607.e.1 : σόμεθα. κερδανοῦμεν γάρ που ἐὰν μὴ μόνον ἡδεῖα φανῇ ἀλλὰ 52514 Resp.607.e.2 : καὶ ὠφελίμη. 52515 Resp.607.e.3 : Πῶς δ´ οὐ μέλλομεν, ἔφη, κερδαίνειν; 52516 Resp.607.e.4 : Εἰ δέ γε μή, ὦ φίλε ἑταῖρε, ὥσπερ οἱ ποτέ του ἐρα– 52517 Resp.607.e.5 : σθέντες, ἐὰν ἡγήσωνται μὴ ὠφέλιμον εἶναι τὸν ἔρωτα, βίᾳ 52518 Resp.607.e.6 : μέν, ὅμως δὲ ἀπέχονται, καὶ ἡμεῖς οὕτως, διὰ τὸν ἐγγεγονότα 52519 Resp.607.e.7 : μὲν ἔρωτα τῆς τοιαύτης ποιήσεως ὑπὸ τῆς τῶν καλῶν πολι– 52520 Resp.608.a.1 : τειῶν τροφῆς, εὖνοι μὲν ἐσόμεθα φανῆναι αὐτὴν ὡς βελτί– 52521 Resp.608.a.2 : στην καὶ ἀληθεστάτην, ἕως δ´ ἂν μὴ οἵα τ´ ᾖ ἀπολογήσασθαι, 52522 Resp.608.a.3 : ἀκροσαόμεθ´ αὐτῆς ἐπᾴδοντες ἡμῖν αὐτοῖς τοῦτον τὸν λόγον, 52523 Resp.608.a.4 : ὃν λέγομεν, καὶ ταύτην τὴν ἐπῳδήν, εὐλαβούμενοι πάλιν 52524 Resp.608.a.5 : ἐμπεσεῖν εἰς τὸν παιδικόν τε καὶ τὸν τῶν πολλῶν ἔρωτα. 52525 Resp.608.a.6 : ᾀσόμεθα δ´ οὖν ὡς οὐ σπουδαστέον ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ ποιήσει 52526 Resp.608.a.7 : ὡς ἀληθείας τε ἁπτομένῃ καὶ σπουδαίᾳ, ἀλλ´ εὐλαβητέον 52527 Resp.608.b.1 : αὐτὴν ὂν τῷ ἀκροωμένῳ, περὶ τῆς ἐν αὑτῷ πολιτείας δεδιότι, 52528 Resp.608.b.2 : καὶ νομιστέα ἅπερ εἰρήκαμεν περὶ ποιήσεως. 52529 Resp.608.b.3 : Παντάπασιν, ἦ δ´ ὅς, σύμφημι. 52530 Resp.608.b.4 : Μέγας γάρ, ἔφην, ὁ ἀγών, ὦ φίλε Γλαύκων, μέγας, 52531 Resp.608.b.5 : οὐχ ὅσος δοκεῖ, τὸ χρηστὸν ἢ κακὸν γενέσθαι, ὥστε οὔτε 52532 Resp.608.b.6 : τιμῇ ἐπαρθέντα οὔτε χρήμασιν οὔτε ἀρχῇ οὐδεμιᾷ οὐδέ γε 52533 Resp.608.b.7 : ποιητικῇ ἄξιον ἀμελῆσαι δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης 52534 Resp.608.b.8 : ἀρετῆς. 52535 Resp.608.b.9 : Σύμφημί σοι, ἔφη, ἐξ ὧν διεληλύθαμεν· οἶμαι δὲ καὶ 52536 Resp.608.b.10 : ἄλλον ὁντινοῦν. 52537 Resp.608.c.1 : Καὶ μήν, ἦν δ´ ἐγώ, τά γε μέγιστα ἐπίχειρα ἀρετῆς καὶ 52538 Resp.608.c.2 : προκείμενα ἆθλα οὐ διεληλύθαμεν. 52539 Resp.608.c.3 : Ἀμήχανόν τι, ἔφη, λέγεις μέγεθος, εἰ τῶν εἰρημένων 52540 Resp.608.c.4 : μείζω ἐστὶν ἄλλα. 52541 Resp.608.c.5 : Τί δ´ ἄν, ἦν δ´ ἐγώ, ἔν γε ὀλίγῳ χρόνῳ μέγα γένοιτο; 52542 Resp.608.c.6 : πᾶς γὰρ οὗτός γε ὁ ἐκ παιδὸς μέχρι πρεσβύτου χρόνος πρὸς 52543 Resp.608.c.7 : πάντα ὀλίγος πού τις ἂν εἴη. 52544 Resp.608.c.8 : Οὐδὲν μὲν οὖν, ἔφη. 52545 Resp.608.c.9 : Τί οὖν; οἴει ἀθανάτῳ πράγματι ὑπὲρ τοσούτου δεῖν 52546 Resp.608.d.1 : χρόνου ἐσπουδακέναι, ἀλλ´ οὐχ ὑπὲρ τοῦ παντός; 52547 Resp.608.d.2 : Οἶμαι ἔγωγ´, ἔφη· ἀλλὰ τί τοῦτο λέγεις; 52548 Resp.608.d.3 : Οὐκ ᾔσθησαι, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι ἀθάνατος ἡμῶν ἡ ψυχὴ καὶ 52549 Resp.608.d.4 : οὐδέποτε ἀπόλλυται; 52550 Resp.608.d.5 : Καὶ ὃς ἐμβλέψας μοι καὶ θαυμάσας εἶπε· Μὰ Δί´, οὐκ 52551 Resp.608.d.6 : ἔγωγε· σὺ δὲ τοῦτ´ ἔχεις λέγειν; 52552 Resp.608.d.7 : Εἰ μὴ ἀδικῶ γ´, ἔφην. οἶμαι δὲ καὶ σύ· οὐδὲν γὰρ 52553 Resp.608.d.8 : χαλεπόν. 52554 Resp.608.d.9 : Ἔμοιγ´, ἔφη· σοῦ δ´ ἂν ἡδέως ἀκούσαιμι τὸ οὐ χαλεπὸν 52555 Resp.608.d.10 : τοῦτο. 52556 Resp.608.d.11 : Ἀκούοις ἄν, ἦν δ´ ἐγώ. 52557 Resp.608.d.12 : Λέγε μόνον, ἔφη. 52558 Resp.608.d.13 : Ἀγαθόν τι, εἶπον, καὶ κακὸν καλεῖς; 52559 Resp.608.d.14 : Ἔγωγε. 52560 Resp.608.e.1 : Ἆρ´ οὖν ὥσπερ ἐγὼ περὶ αὐτῶν διανοῇ; 52561 Resp.608.e.2 : Τὸ ποῖον; 52562 Resp.608.e.3 : Τὸ μὲν ἀπολλύον καὶ διαφθεῖρον πᾶν τὸ κακὸν εἶναι, τὸ 52563 Resp.608.e.4 : δὲ σῷζον καὶ ὠφελοῦν τὸ ἀγαθόν. 52564 Resp.608.e.5 : Ἔγωγ´, ἔφη. 52565 Resp.608.e.6 : Τί δέ; κακὸν ἑκάστῳ τι καὶ ἀγαθὸν λέγεις; οἷον ὀφθαλ– 52566 Resp.609.a.1 : μοῖς ὀφθαλμίαν καὶ σύμπαντι τῷ σώματι νόσον, σίτῳ τε 52567 Resp.609.a.2 : ἐρυσίβην, σηπεδόνα τε ξύλοις, χαλκῷ δὲ καὶ σιδήρῳ ἰόν, 52568 Resp.609.a.3 : καί, ὅπερ λέγω, σχεδὸν πᾶσι σύμφυτον ἑκάστῳ κακόν τε καὶ 52569 Resp.609.a.4 : νόσημα; 52570 Resp.609.a.5 : Ἔγωγ´, ἔφη. 52571 Resp.609.a.6 : Οὐκοῦν ὅταν τῴ τι τούτων προσγένηται, πονηρόν τε ποιεῖ 52572 Resp.609.a.7 : ᾧ προσεγένετο, καὶ τελευτῶν ὅλον διέλυσεν καὶ ἀπώλεσεν; 52573 Resp.609.a.8 : Πῶς γὰρ οὔ; 52574 Resp.609.a.9 : Τὸ σύμφυτον ἄρα κακὸν ἑκάστου καὶ ἡ πονηρία ἕκαστον 52575 Resp.609.a.10 : ἀπόλλυσιν, ἢ εἰ μὴ τοῦτο ἀπολεῖ, οὐκ ἂν ἄλλο γε αὐτὸ ἔτι 52576 Resp.609.b.1 : διαφθείρειεν. οὐ γὰρ τό γε ἀγαθὸν μή ποτέ τι ἀπολέσῃ, 52577 Resp.609.b.2 : οὐδὲ αὖ τὸ μήτε κακὸν μήτε ἀγαθόν. 52578 Resp.609.b.3 : Πῶς γὰρ ἄν; ἔφη. 52579 Resp.609.b.4 : Ἐὰν ἄρα τι εὑρίσκωμεν τῶν ὄντων, ᾧ ἔστι μὲν κακὸν ὃ 52580 Resp.609.b.5 : ποιεῖ αὐτὸ μοχθηρόν, τοῦτο μέντοι οὐχ οἷόν τε αὐτὸ λύειν 52581 Resp.609.b.6 : ἀπολλύον, οὐκ ἤδη εἰσόμεθα ὅτι τοῦ πεφυκότος οὕτως ὄλεθρος 52582 Resp.609.b.7 : οὐκ ἦν; 52583 Resp.609.b.8 : Οὕτως, ἔφη, εἰκός. 52584 Resp.609.b.9 : Τί οὖν; ἦν δ´ ἐγώ· ψυχῇ ἆρ´ οὐκ ἔστιν ὃ ποιεῖ αὐτὴν αὐτὴν 52585 Resp.609.b.10 : κακήν; 52586 Resp.609.b.11 : Καὶ μάλα, ἔφη· ἃ νυνδὴ διῇμεν πάντα, ἀδικία τε καὶ 52587 Resp.609.c.1 : ἀκολασία καὶ δειλία καὶ ἀμαθία. 52588 Resp.609.c.2 : Ἦ οὖν τι τούτων αὐτὴν διαλύει τε καὶ ἀπόλλυσι; καὶ 52589 Resp.609.c.3 : ἐννόει μὴ ἐξαπατηθῶμεν οἰηθέντες τὸν ἄδικον ἄνθρωπον καὶ 52590 Resp.609.c.4 : ἀνόητον, ὅταν ληφθῇ ἀδικῶν, τότε ἀπολωλέναι ὑπὸ τῆς 52591 Resp.609.c.5 : ἀδικίας, πονηρίας οὔσης ψυχῆς. ἀλλ´ ὧδε ποίει· ὥσπερ 52592 Resp.609.c.6 : σῶμα ἡ σώματος πονηρία νόσος οὖσα τήκει καὶ διόλλυσι 52593 Resp.609.c.7 : καὶ ἄγει εἰς τὸ μηδὲ σῶμα εἶναι, καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν 52594 Resp.609.d.1 : ἅπαντα ὑπὸ τῆς οἰκείας κακίας, τῷ προσκαθῆσθαι καὶ ἐνεῖναι 52595 Resp.609.d.2 : διαφθειρούσης, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἀφικνεῖται—οὐχ οὕτω; 52596 Resp.609.d.3 : Ναί. 52597 Resp.609.d.4 : Ἴθι δή, καὶ ψυχὴν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον σκόπει. ἆρα 52598 Resp.609.d.5 : ἐνοῦσα ἐν αὐτῇ ἀδικία καὶ ἡ ἄλλη κακία τῷ ἐνεῖναι καὶ 52599 Resp.609.d.6 : προσκαθῆσθαι φθείρει αὐτὴν καὶ μαραίνει, ἕως ἂν εἰς θάνατον 52600 Resp.609.d.7 : ἀγαγοῦσα τοῦ σώματος χωρίσῃ; 52601 Resp.609.d.8 : Οὐδαμῶς, ἔφη, τοῦτό γε. 52602 Resp.609.d.9 : Ἀλλὰ μέντοι ἐκεῖνό γε ἄλογον, ἦν δ´ ἐγώ, τὴν μὲν ἄλλου 52603 Resp.609.d.10 : πονηρίαν ἀπολλύναι τι, τὴν δὲ αὑτοῦ μή. 52604 Resp.609.d.11 : Ἄλογον. 52605 Resp.609.e.1 : Ἐννόει γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, ὅτι οὐδ´ ὑπὸ τῆς 52606 Resp.609.e.2 : τῶν σιτίων πονηρίας, ἣ ἂν ᾖ αὐτῶν ἐκείνων, εἴτε παλαιότης 52607 Resp.609.e.3 : εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῦν οὖσα, οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα 52608 Resp.609.e.4 : ἀπόλλυσθαι· ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἐμποιῇ ἡ αὐτῶν πονηρία τῶν 52609 Resp.609.e.5 : σιτίων τῷ σώματι σώματος μοχθηρίαν, φήσομεν αὐτὸ δι´ 52610 Resp.609.e.6 : ἐκεῖνα ὑπὸ τῆς αὑτοῦ κακίας νόσου οὔσης ἀπολωλέναι· ὑπὸ 52611 Resp.610.a.1 : δὲ σιτίων πονηρίας ἄλλων ὄντων ἄλλο ὂν τὸ σῶμα, ὑπ´ 52612 Resp.610.a.2 : ἀλλοτρίου κακοῦ μὴ ἐμποιήσαντος τὸ ἔμφυτον κακόν, οὐδέποτε 52613 Resp.610.a.3 : ἀξιώσομεν διαφθείρεσθαι. 52614 Resp.610.a.4 : Ὀρθότατ´ αὖ, ἔφη, λέγεις. 52615 Resp.610.a.5 : Κατὰ τὸν αὐτὸν τοίνυν λόγον, ἦν δ´ ἐγώ, ἐὰν μὴ σώματος 52616 Resp.610.a.6 : πονηρία ψυχῇ ψυχῆς πονηρίαν ἐμποιῇ, μή ποτε ἀξιῶμεν ὑπὸ 52617 Resp.610.a.7 : ἀλλοτρίου κακοῦ ἄνευ τῆς ἰδίας πονηρίας ψυχὴν ἀπόλλυσθαι, 52618 Resp.610.a.8 : τῷ ἑτέρου κακῷ ἕτερον. 52619 Resp.610.a.9 : Ἔχει γάρ, ἔφη, λόγον. 52620 Resp.610.a.10 : Ἢ τοίνυν ταῦτα ἐξελέγξωμεν ὅτι οὐ καλῶς λέγομεν, ἢ 52621 Resp.610.b.1 : ἕως ἂν ᾖ ἀνέλεγκτα, μή ποτε φῶμεν ὑπὸ πυρετοῦ μηδ´ αὖ 52622 Resp.610.b.2 : ὑπ´ ἄλλης νόσου μηδ´ αὖ ὑπὸ σφαγῆς, μηδ´ εἴ τις ὅτι 52623 Resp.610.b.3 : σμικρότατα ὅλον τὸ σῶμα κατατέμοι, ἕνεκα τούτων μηδὲν 52624 Resp.610.b.4 : μᾶλλόν ποτε ψυχὴν ἀπόλλυσθαι, πρὶν ἄν τις ἀποδείξῃ 52625 Resp.610.b.5 : ὡς διὰ ταῦτα τὰ παθήματα τοῦ σώματος αὐτὴ ἐκείνη 52626 Resp.610.b.6 : ἀδικωτέρα καὶ ἀνοσιωτέρα γίγνεται· ἀλλοτρίου δὲ κακοῦ 52627 Resp.610.b.7 : ἐν ἄλλῳ γιγνομένου, τοῦ δὲ ἰδίου ἑκάστῳ μὴ ἐγγιγνο– 52628 Resp.610.c.1 : μένου, μήτε ψυχὴν μήτε ἄλλο μηδὲν ἐῶμεν φάναι τινὰ 52629 Resp.610.c.2 : ἀπόλλυσθαι. 52630 Resp.610.c.3 : Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη, τοῦτό γε οὐδείς ποτε δείξει, ὡς τῶν 52631 Resp.610.c.4 : ἀποθνῃσκόντων ἀδικώτεραι αἱ ψυχαὶ διὰ τὸν θάνατον 52632 Resp.610.c.5 : γίγνονται. 52633 Resp.610.c.6 : Ἐὰν δέ γέ τις, ἔφην ἐγώ, ὁμόσε τῷ λόγῳ τολμᾷ ἰέναι 52634 Resp.610.c.7 : καὶ λέγειν ὡς πονηρότερος καὶ ἀδικώτερος γίγνεται ὁ ἀπο– 52635 Resp.610.c.8 : θνῄσκων, ἵνα δὴ μὴ ἀναγκάζηται ἀθανάτους τὰς ψυχὰς ὁμο– 52636 Resp.610.c.9 : λογεῖν, ἀξιώσομέν που, εἰ ἀληθῆ λέγει ὁ ταῦτα λέγων, τὴν 52637 Resp.610.c.10 : ἀδικίαν εἶναι θανάσιμον τῷ ἔχοντι ὥσπερ νόσον, καὶ ὑπ´ 52638 Resp.610.d.1 : αὐτοῦ, τοῦ ἀποκτεινύντος τῇ ἑαυτοῦ φύσει, ἀποθνῄσκειν 52639 Resp.610.d.2 : τοὺς λαμβάνοντας αὐτό, τοὺς μὲν μάλιστα θᾶττον, τοὺς δ´ 52640 Resp.610.d.3 : ἧττον σχολαίτερον, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ νῦν διὰ τοῦτο ὑπ´ ἄλλων 52641 Resp.610.d.4 : δίκην ἐπιτιθέντων ἀποθνῄσκουσιν οἱ ἄδικοι. 52642 Resp.610.d.5 : Μὰ Δί´, ἦ δ´ ὅς, οὐκ ἄρα πάνδεινον φανεῖται ἡ ἀδικία, 52643 Resp.610.d.6 : εἰ θανάσιμον ἔσται τῷ λαμβάνοντι—ἀπαλλαγὴ γὰρ ἂν εἴη 52644 Resp.610.d.7 : κακῶν—ἀλλὰ μᾶλλον οἶμαι αὐτὴν φανήσεσθαι πᾶν τοὐναν– 52645 Resp.610.e.1 : τίον τοὺς ἄλλους ἀποκτεινῦσαν, εἴπερ οἷόν τε, τὸν δ´ ἔχοντα 52646 Resp.610.e.2 : καὶ μάλα ζωτικὸν παρέχουσαν, καὶ πρός γ´ ἔτι τῷ ζωτικῷ 52647 Resp.610.e.3 : ἄγρυπνον· οὕτω πόρρω που, ὡς ἔοικεν, ἐσκήνηται τοῦ 52648 Resp.610.e.4 : θανάσιμος εἶναι. 52649 Resp.610.e.5 : Καλῶς, ἦν δ´ ἐγώ, λέγεις. ὁπότε γὰρ δὴ μὴ ἱκανὴ ἥ γε 52650 Resp.610.e.6 : οἰκεία πονηρία καὶ τὸ οἰκεῖον κακὸν ἀποκτεῖναι καὶ ἀπολέσαι 52651 Resp.610.e.7 : ψυχήν, σχολῇ τό γε ἐπ´ ἄλλου ὀλέθρῳ τεταγμένον κακὸν 52652 Resp.610.e.8 : ψυχὴν ἤ τι ἄλλο ἀπολεῖ, πλὴν ἐφ´ ᾧ τέτακται. 52653 Resp.610.e.9 : Σχολῇ γ´, ἔφη, ὥς γε τὸ εἰκός. 52654 Resp.610.e.10 : Οὐκοῦν ὁπότε μηδ´ ὑφ´ ἑνὸς ἀπόλλυται κακοῦ, μήτε 52655 Resp.611.a.1 : οἰκείου μήτε ἀλλοτρίου, δῆλον ὅτι ἀνάγκη αὐτὸ ἀεὶ ὂν εἶναι· 52656 Resp.611.a.2 : εἰ δ´ ἀεὶ ὄν, ἀθάνατον. 52657 Resp.611.a.3 : Ἀνάγκη, ἔφη. 52658 Resp.611.a.4 : Τοῦτο μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, οὕτως ἐχέτω· εἰ δ´ ἔχει, 52659 Resp.611.a.5 : ἐννοεῖς ὅτι ἀεὶ ἂν εἶεν αἱ αὐταί. οὔτε γὰρ ἄν που ἐλάττους 52660 Resp.611.a.6 : γένοιντο μηδεμιᾶς ἀπολλυμένης, οὔτε αὖ πλείους· εἰ γὰρ 52661 Resp.611.a.7 : ὁτιοῦν τῶν ἀθανάτων πλέον γίγνοιτο, οἶσθ´ ὅτι ἐκ τοῦ θνητοῦ 52662 Resp.611.a.8 : ἂν γίγνοιτο καὶ πάντα ἂν εἴη τελευτῶντα ἀθάνατα. 52663 Resp.611.a.9 : Ἀληθῆ λέγεις. 52664 Resp.611.a.10 : Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ, μήτε τοῦτο οἰώμεθα—ὁ γὰρ λόγος οὐκ 52665 Resp.611.b.1 : ἐάσει—μήτε γε αὖ τῇ ἀληθεστάτῃ φύσει τοιοῦτον εἶναι 52666 Resp.611.b.2 : ψυχήν, ὥστε πολλῆς ποικιλίας καὶ ἀνομοιότητός τε καὶ 52667 Resp.611.b.3 : διαφορᾶς γέμειν αὐτὸ πρὸς αὑτό. 52668 Resp.611.b.4 : Πῶς λέγεις; ἔφη. 52669 Resp.611.b.5 : Οὐ ῥᾴδιον, ἦν δ´ ἐγώ, ἀίδιον εἶναι σύνθετόν τε ἐκ πολ– 52670 Resp.611.b.6 : λῶν καὶ μὴ τῇ καλλίστῃ κεχρημένον συνθέσει, ὡς νῦν ἡμῖν 52671 Resp.611.b.7 : ἐφάνη ἡ ψυχή. 52672 Resp.611.b.8 : Οὔκουν εἰκός γε. 52673 Resp.611.b.9 : Ὅτι μὲν τοίνυν ἀθάνατον ψυχή, καὶ ὁ ἄρτι λόγος καὶ οἱ 52674 Resp.611.b.10 : ἄλλοι ἀναγκάσειαν ἄν· οἷον δ´ ἐστὶν τῇ ἀληθείᾳ, οὐ λελω– 52675 Resp.611.c.1 : βημένον δεῖ αὐτὸ θεάσασθαι ὑπό τε τῆς τοῦ σώματος κοινω– 52676 Resp.611.c.2 : νίας καὶ ἄλλων κακῶν, ὥσπερ νῦν ἡμεῖς θεώμεθα, ἀλλ´ οἷόν 52677 Resp.611.c.3 : ἐστιν καθαρὸν γιγνόμενον, τοιοῦτον ἱκανῶς λογισμῷ δια– 52678 Resp.611.c.4 : θεατέον, καὶ πολύ γε κάλλιον αὐτὸ εὑρήσει καὶ ἐναργέστερον 52679 Resp.611.c.5 : δικαιοσύνας τε καὶ ἀδικίας διόψεται καὶ πάντα ἃ νῦν διήλθομεν. 52680 Resp.611.c.6 : νῦν δὲ εἴπομεν μὲν ἀληθῆ περὶ αὐτοῦ, οἷον ἐν τῷ παρόντι 52681 Resp.611.c.7 : φαίνεται· τεθεάμεθα μέντοι διακείμενον αὐτό, ὥσπερ οἱ τὸν 52682 Resp.611.d.1 : θαλάττιον Γλαῦκον ὁρῶντες οὐκ ἂν ἔτι ῥᾳδίως αὐτοῦ ἴδοιεν 52683 Resp.611.d.2 : τὴν ἀρχαίαν φύσιν, ὑπὸ τοῦ τά τε παλαιὰ τοῦ σώματος 52684 Resp.611.d.3 : μέρη τὰ μὲν ἐκκεκλάσθαι, τὰ δὲ συντετρῖφθαι καὶ πάντως 52685 Resp.611.d.4 : λελωβῆσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων, ἄλλα δὲ προσπεφυκέναι, 52686 Resp.611.d.5 : ὄστρεά τε καὶ φυκία καὶ πέτρας, ὥστε παντὶ μᾶλλον θηρίῳ 52687 Resp.611.d.6 : ἐοικέναι ἢ οἷος ἦν φύσει, οὕτω καὶ τὴν ψυχὴν ἡμεῖς θεώμεθα 52688 Resp.611.d.7 : διακειμένην ὑπὸ μυρίων κακῶν. ἀλλὰ δεῖ, ὦ Γλαύκων, ἐκεῖσε 52689 Resp.611.d.8 : βλέπειν. 52690 Resp.611.d.9 : Ποῖ; ἦ δ´ ὅς. 52691 Resp.611.e.1 : Εἰς τὴν φιλοσοφίαν αὐτῆς, καὶ ἐννοεῖν ὧν ἅπτεται καὶ 52692 Resp.611.e.2 : οἵων ἐφίεται ὁμιλιῶν, ὡς συγγενὴς οὖσα τῷ τε θείῳ καὶ 52693 Resp.611.e.3 : ἀθανάτῳ καὶ τῷ ἀεὶ ὄντι, καὶ οἵα ἂν γένοιτο τῷ τοιούτῳ 52694 Resp.611.e.4 : πᾶσα ἐπισπομένη καὶ ὑπὸ ταύτης τῆς ὁρμῆς ἐκκομισθεῖσα 52695 Resp.611.e.5 : ἐκ τοῦ πόντου ἐν ᾧ νῦν ἐστίν, καὶ περικρουσθεῖσα πέτρας 52696 Resp.612.a.1 : τε καὶ ὄστρεα ἃ νῦν αὐτῇ, ἅτε γῆν ἑστιωμένῃ, γεηρὰ καὶ 52697 Resp.612.a.2 : πετρώδη πολλὰ καὶ ἄγρια περιπέφυκεν ὑπὸ τῶν εὐδαιμόνων 52698 Resp.612.a.3 : λεγομένων ἑστιάσεων. καὶ τότ´ ἄν τις ἴδοι αὐτῆς τὴν ἀληθῆ 52699 Resp.612.a.4 : φύσιν, εἴτε πολυειδὴς εἴτε μονοειδής, εἴτε ὅπῃ ἔχει καὶ 52700 Resp.612.a.5 : ὅπως· νῦν δὲ τὰ ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ βίῳ πάθη τε καὶ εἴδη, 52701 Resp.612.a.6 : ὡς ἐγᾦμαι, ἐπιεικῶς αὐτῆς διεληλύθαμεν. 52702 Resp.612.a.7 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. 52703 Resp.612.a.8 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, τά τε ἄλλα ἀπελυσάμεθα ἐν τῷ λόγῳ, 52704 Resp.612.b.1 : καὶ οὐ τοὺς μισθοὺς οὐδὲ τὰς δόξας δικαιοσύνης ἐπῃνέκαμεν, 52705 Resp.612.b.2 : ὥσπερ Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον ὑμεῖς ἔφατε, ἀλλ´ αὐτὸ 52706 Resp.612.b.3 : δικαιοσύνην αὐτῇ ψυχῇ ἄριστον ηὕρομεν, καὶ ποιητέον εἶναι 52707 Resp.612.b.4 : αὐτῇ τὰ δίκαια, ἐάντ´ ἔχῃ τὸν Γύγου δακτύλιον, ἐάντε μή, 52708 Resp.612.b.5 : καὶ πρὸς τοιούτῳ δακτυλίῳ τὴν Ἄιδος κυνῆν; 52709 Resp.612.b.6 : Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. 52710 Resp.612.b.7 : Ἆρ´ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, νῦν ἤδη ἀνεπίφθονόν 52711 Resp.612.b.8 : ἐστιν πρὸς ἐκείνοις καὶ τοὺς μισθοὺς τῇ δικαιοσύνῃ καὶ τῇ 52712 Resp.612.c.1 : ἄλλῃ ἀρετῇ ἀποδοῦναι, ὅσους τε καὶ οἵους τῇ ψυχῇ παρέχει 52713 Resp.612.c.2 : παρ´ ἀνθρώπων τε καὶ θεῶν, ζῶντός τε ἔτι τοῦ ἀνθρώπου 52714 Resp.612.c.3 : καὶ ἐπειδὰν τελευτήσῃ; 52715 Resp.612.c.4 : Παντάπασι μὲν οὖν, ἦ δ´ ὅς. 52716 Resp.612.c.5 : Ἆρ´ οὖν ἀποδώσετέ μοι ἃ ἐδανείσασθε ἐν τῷ λόγῳ; 52717 Resp.612.c.6 : Τί μάλιστα; 52718 Resp.612.c.7 : Ἔδωκα ὑμῖν τὸν δίκαιον δοκεῖν ἄδικον εἶναι καὶ τὸν 52719 Resp.612.c.8 : ἄδικον δίκαιον· ὑμεῖς γὰρ ᾐτεῖσθε, κἂν εἰ μὴ δυνατὸν εἴη 52720 Resp.612.c.9 : ταῦτα λανθάνειν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους, ὅμως δοτέον εἶναι 52721 Resp.612.c.10 : τοῦ λόγου ἕνεκα, ἵνα αὐτὴ δικαιοσύνη πρὸς ἀδικίαν αὐτὴν 52722 Resp.612.d.1 : κριθείη. ἢ οὐ μνημονεύεις; 52723 Resp.612.d.2 : Ἀδικοίην μεντἄν, ἔφη, εἰ μή. 52724 Resp.612.d.3 : Ἐπειδὴ τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, κεκριμέναι εἰσί, πάλιν ἀπαιτῶ 52725 Resp.612.d.4 : ὑπὲρ δικαιοσύνης, ὥσπερ ἔχει δόξης καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρ´ 52726 Resp.612.d.5 : ἀνθρώπων, καὶ ἡμᾶς ὁμολογεῖν περὶ αὐτῆς δοκεῖσθαι οὕτω, 52727 Resp.612.d.6 : ἵνα καὶ τὰ νικητήρια κομίσηται, ἀπὸ τοῦ δοκεῖν κτωμένη ἃ 52728 Resp.612.d.7 : δίδωσι τοῖς ἔχουσιν αὐτήν, ἐπειδὴ καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ εἶναι 52729 Resp.612.d.8 : ἀγαθὰ διδοῦσα ἐφάνη καὶ οὐκ ἐξαπατῶσα τοὺς τῷ ὄντι 52730 Resp.612.d.9 : λαμβάνοντας αὐτήν. 52731 Resp.612.e.1 : Δίκαια, ἔφη, αἰτῇ. 52732 Resp.612.e.2 : Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, πρῶτον μὲν τοῦτο ἀποδώσετε, ὅτι 52733 Resp.612.e.3 : θεούς γε οὐ λανθάνει ἑκάτερος αὐτῶν οἷός ἐστιν; 52734 Resp.612.e.4 : Ἀποδώσομεν, ἔφη. 52735 Resp.612.e.5 : Εἰ δὲ μὴ λανθάνετον, ὁ μὲν θεοφιλὴς ἂν εἴη, ὁ δὲ 52736 Resp.612.e.6 : θεομισής, ὥσπερ καὶ κατ´ ἀρχὰς ὡμολογοῦμεν. 52737 Resp.612.e.7 : Ἔστι ταῦτα. 52738 Resp.612.e.8 : Τῷ δὲ θεοφιλεῖ οὐχ ὁμολογήσομεν, ὅσα γε ἀπὸ θεῶν 52739 Resp.613.a.1 : γίγνεται, πάντα γίγνεσθαι ὡς οἷόν τε ἄριστα, εἰ μή τι 52740 Resp.613.a.2 : ἀναγκαῖον αὐτῷ κακὸν ἐκ προτέρας ἁμαρτίας ὑπῆρχεν; 52741 Resp.613.a.3 : Πάνυ μὲν οὖν. 52742 Resp.613.a.4 : Οὕτως ἄρα ὑποληπτέον περὶ τοῦ δικαίου ἀνδρός, ἐάντ´ 52743 Resp.613.a.5 : ἐν πενίᾳ γίγνηται ἐάντ´ ἐν νόσοις ἤ τινι ἄλλῳ τῶν δοκούν– 52744 Resp.613.a.6 : των κακῶν, ὡς τούτῳ ταῦτα εἰς ἀγαθόν τι τελευτήσει ζῶντι 52745 Resp.613.a.7 : ἢ καὶ ἀποθανόντι. οὐ γὰρ δὴ ὑπό γε θεῶν ποτε ἀμελεῖται 52746 Resp.613.a.8 : ὃς ἂν προθυμεῖσθαι ἐθέλῃ δίκαιος γίγνεσθαι καὶ ἐπιτηδεύων 52747 Resp.613.b.1 : ἀρετὴν εἰς ὅσον δυνατὸν ἀνθρώπῳ ὁμοιοῦσθαι θεῷ. 52748 Resp.613.b.2 : Εἰκός γ´, ἔφη, τὸν τοιοῦτον μὴ ἀμελεῖσθαι ὑπὸ τοῦ 52749 Resp.613.b.3 : ὁμοίου. 52750 Resp.613.b.4 : Οὐκοῦν περὶ τοῦ ἀδίκου τἀναντία τούτων δεῖ διανοεῖσθαι; 52751 Resp.613.b.5 : Σφόδρα γε. 52752 Resp.613.b.6 : Τὰ μὲν δὴ παρὰ θεῶν τοιαῦτ´ ἄττ´ ἂν εἴη νικητήρια τῷ 52753 Resp.613.b.7 : δικαίῳ. 52754 Resp.613.b.8 : Κατὰ γοῦν ἐμὴν δόξαν, ἔφη. 52755 Resp.613.b.9 : Τί δέ, ἦν δ´ ἐγώ, παρ´ ἀνθρώπων; ἆρ´ οὐχ ὧδε ἔχει, εἰ 52756 Resp.613.b.10 : δεῖ τὸ ὂν τιθέναι; οὐχ οἱ μὲν δεινοί τε καὶ ἄδικοι δρῶσιν 52757 Resp.613.b.11 : ὅπερ οἱ δρομῆς ὅσοι ἂν θέωσιν εὖ ἀπὸ τῶν κάτω, ἀπὸ δὲ 52758 Resp.613.b.12 : τῶν ἄνω μή; τὸ μὲν πρῶτον ὀξέως ἀποπηδῶσιν, τελευτῶντες 52759 Resp.613.c.1 : δὲ καταγέλαστοι γίγνονται, τὰ ὦτα ἐπὶ τῶν ὤμων ἔχοντες 52760 Resp.613.c.2 : καὶ ἀστεφάνωτοι ἀποτρέχοντες· οἱ δὲ τῇ ἀληθείᾳ δρομικοὶ 52761 Resp.613.c.3 : εἰς τέλος ἐλθόντες τά τε ἆθλα λαμβάνουσιν καὶ στεφανοῦν– 52762 Resp.613.c.4 : ται. οὐχ οὕτω καὶ περὶ τῶν δικαίων τὸ πολὺ συμβαίνει; 52763 Resp.613.c.5 : πρὸς τὸ τέλος ἑκάστης πράξεως καὶ ὁμιλίας καὶ τοῦ βίου 52764 Resp.613.c.6 : εὐδοκιμοῦσί τε καὶ τὰ ἆθλα παρὰ τῶν ἀνθρώπων φέρονται; 52765 Resp.613.c.7 : Καὶ μάλα. 52766 Resp.613.c.8 : Ἀνέξῃ ἄρα λέγοντος ἐμοῦ περὶ τούτων ἅπερ αὐτὸς ἔλεγες 52767 Resp.613.d.1 : περὶ τῶν ἀδίκων; ἐρῶ γὰρ δὴ ὅτι οἱ μὲν δίκαιοι, ἐπειδὰν 52768 Resp.613.d.2 : πρεσβύτεροι γένωνται, ἐν τῇ αὑτῶν πόλει ἄρχουσί τε ἂν 52769 Resp.613.d.3 : βούλωνται τὰς ἀρχάς, γαμοῦσί τε ὁπόθεν ἂν βούλωνται, 52770 Resp.613.d.4 : ἐκδιδόασί τε εἰς οὓς ἂν ἐθέλωσι· καὶ πάντα ἃ σὺ περὶ 52771 Resp.613.d.5 : ἐκείνων, ἐγὼ νῦν λέγω περὶ τῶνδε. καὶ αὖ καὶ περὶ τῶν 52772 Resp.613.d.6 : ἀδίκων, ὅτι οἱ πολλοὶ αὐτῶν, καὶ ἐὰν νέοι ὄντες λάθωσιν, 52773 Resp.613.d.7 : ἐπὶ τέλους τοῦ δρόμου αἱρεθέντες καταγέλαστοί εἰσιν καὶ 52774 Resp.613.d.8 : γέροντες γιγνόμενοι ἄθλιοι προπηλακίζονται ὑπὸ ξένων τε 52775 Resp.613.e.1 : καὶ ἀστῶν, μαστιγούμενοι καὶ ἃ ἄγροικα ἔφησθα σὺ εἶναι, 52776 Resp.613.e.2 : ἀληθῆ λέγων—εἶτα στρεβλώσονται καὶ ἐκκαυθήσονται— 52777 Resp.613.e.3 : πάντα ἐκεῖνα οἴου καὶ ἐμοῦ ἀκηκοέναι ὡς πάσχουσιν. ἀλλ´ 52778 Resp.613.e.4 : ὃ λέγω, ὅρα εἰ ἀνέξῃ. 52779 Resp.613.e.5 : Καὶ πάνυ, ἔφη· δίκαια γὰρ λέγεις. 52780 Resp.613.e.6 : Ἃ μὲν τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, ζῶντι τῷ δικαίῳ παρὰ θεῶν τε 52781 Resp.614.a.1 : καὶ ἀνθρώπων ἆθλά τε καὶ μισθοὶ καὶ δῶρα γίγνεται πρὸς 52782 Resp.614.a.2 : ἐκείνοις τοῖς ἀγαθοῖς οἷς αὐτὴ παρείχετο ἡ δικαιοσύνη, τοιαῦτ´ 52783 Resp.614.a.3 : ἂν εἴη. 52784 Resp.614.a.4 : Καὶ μάλ´, ἔφη, καλά τε καὶ βέβαια. 52785 Resp.614.a.5 : Ταῦτα τοίνυν, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδέν ἐστι πλήθει οὐδὲ μεγέθει 52786 Resp.614.a.6 : πρὸς ἐκεῖνα ἃ τελευτήσαντα ἑκάτερον περιμένει· χρὴ δ´ 52787 Resp.614.a.7 : αὐτὰ ἀκοῦσαι, ἵνα τελέως ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ 52788 Resp.614.a.8 : τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι. 52789 Resp.614.b.1 : Λέγοις ἄν, ἔφη, ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ´ ἥδιον ἀκούοντι. 52790 Resp.614.b.2 : Ἀλλ´ οὐ μέντοι σοι, ἦν δ´ ἐγώ, Ἀλκίνου γε ἀπόλογον 52791 Resp.614.b.3 : ἐρῶ, ἀλλ´ ἀλκίμου μὲν ἀνδρός, Ἠρὸς τοῦ Ἀρμενίου, τὸ 52792 Resp.614.b.4 : γένος Παμφύλου· ὅς ποτε ἐν πολέμῳ τελευτήσας, ἀναιρε– 52793 Resp.614.b.5 : θέντων δεκαταίων τῶν νεκρῶν ἤδη διεφθαρμένων, ὑγιὴς μὲν 52794 Resp.614.b.6 : ἀνῃρέθη, κομισθεὶς δ´ οἴκαδε μέλλων θάπτεσθαι δωδεκαταῖος 52795 Resp.614.b.7 : ἐπὶ τῇ πυρᾷ κείμενος ἀνεβίω, ἀναβιοὺς δ´ ἔλεγεν ἃ ἐκεῖ 52796 Resp.614.b.8 : ἴδοι. ἔφη δέ, ἐπειδὴ οὗ ἐκβῆναι, τὴν ψυχὴν πορεύεσθαι 52797 Resp.614.c.1 : μετὰ πολλῶν, καὶ ἀφικνεῖσθαι σφᾶς εἰς τόπον τινὰ δαιμόνιον, 52798 Resp.614.c.2 : ἐν ᾧ τῆς τε γῆς δύ´ εἶναι χάσματα ἐχομένω ἀλλήλοιν καὶ 52799 Resp.614.c.3 : τοῦ οὐρανοῦ αὖ ἐν τῷ ἄνω ἄλλα καταντικρύ. δικαστὰς δὲ 52800 Resp.614.c.4 : μεταξὺ τούτων καθῆσθαι, οὕς, ἐπειδὴ διαδικάσειαν, τοὺς μὲν 52801 Resp.614.c.5 : δικαίους κελεύειν πορεύεσθαι τὴν εἰς δεξιάν τε καὶ ἄνω διὰ 52802 Resp.614.c.6 : τοῦ οὐρανοῦ, σημεῖα περιάψαντας τῶν δεδικασμένων ἐν τῷ 52803 Resp.614.c.7 : πρόσθεν, τοὺς δὲ ἀδίκους τὴν εἰς ἀριστεράν τε καὶ κάτω, 52804 Resp.614.c.8 : ἔχοντας καὶ τούτους ἐν τῷ ὄπισθεν σημεῖα πάντων ὧν 52805 Resp.614.d.1 : ἔπραξαν. ἑαυτοῦ δὲ προσελθόντος εἰπεῖν ὅτι δέοι αὐτὸν 52806 Resp.614.d.2 : ἄγγελον ἀνθρώποις γενέσθαι τῶν ἐκεῖ καὶ διακελεύοιντό οἱ 52807 Resp.614.d.3 : ἀκούειν τε καὶ θεᾶσθαι πάντα τὰ ἐν τῷ τόπῳ. ὁρᾶν δὴ 52808 Resp.614.d.4 : ταύτῃ μὲν καθ´ ἑκάτερον τὸ χάσμα τοῦ οὐρανοῦ τε καὶ τῆς 52809 Resp.614.d.5 : γῆς ἀπιούσας τὰς ψυχάς, ἐπειδὴ αὐταῖς δικασθείη, κατὰ δὲ 52810 Resp.614.d.6 : τὼ ἑτέρω ἐκ μὲν τοῦ ἀνιέναι ἐκ τῆς γῆς μεστὰς αὐχμοῦ τε 52811 Resp.614.d.7 : καὶ κόνεως, ἐκ δὲ τοῦ ἑτέρου καταβαίνειν ἑτέρας ἐκ τοῦ 52812 Resp.614.e.1 : οὐρανοῦ καθαράς. καὶ τὰς ἀεὶ ἀφικνουμένας ὥσπερ ἐκ 52813 Resp.614.e.2 : πολλῆς πορείας φαίνεσθαι ἥκειν, καὶ ἁσμένας εἰς τὸν λει– 52814 Resp.614.e.3 : μῶνα ἀπιούσας οἷον ἐν πανηγύρει κατασκηνᾶσθαι, καὶ ἀσπά– 52815 Resp.614.e.4 : ζεσθαί τε ἀλλήλας ὅσαι γνώριμαι, καὶ πυνθάνεσθαι τάς τε 52816 Resp.614.e.5 : ἐκ τῆς γῆς ἡκούσας παρὰ τῶν ἑτέρων τὰ ἐκεῖ καὶ τὰς ἐκ 52817 Resp.614.e.6 : τοῦ οὐρανοῦ τὰ παρ´ ἐκείναις. διηγεῖσθαι δὲ ἀλλήλαις τὰς 52818 Resp.615.a.1 : μὲν ὀδυρομένας τε καὶ κλαούσας, ἀναμιμνῃσκομένας ὅσα τε 52819 Resp.615.a.2 : καὶ οἷα πάθοιεν καὶ ἴδοιεν ἐν τῇ ὑπὸ γῆς πορείᾳ—εἶναι δὲ 52820 Resp.615.a.3 : τὴν πορείαν χιλιέτη—τὰς δ´ αὖ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εὐπαθείας 52821 Resp.615.a.4 : διηγεῖσθαι καὶ θέας ἀμηχάνους τὸ κάλλος. τὰ μὲν οὖν 52822 Resp.615.a.5 : πολλά, ὦ Γλαύκων, πολλοῦ χρόνου διηγήσασθαι· τὸ δ´ οὖν 52823 Resp.615.a.6 : κεφάλαιον ἔφη τόδε εἶναι, ὅσα πώποτέ τινα ἠδίκησαν καὶ 52824 Resp.615.a.7 : ὅσους ἕκαστοι, ὑπὲρ ἁπάντων δίκην δεδωκέναι ἐν μέρει, 52825 Resp.615.a.8 : ὑπὲρ ἑκάστου δεκάκις—τοῦτο δ´ εἶναι κατὰ ἑκατονταετηρίδα 52826 Resp.615.b.1 : ἑκάστην, ὡς βίου ὄντος τοσούτου τοῦ ἀνθρωπίνου—ἵνα δεκα– 52827 Resp.615.b.2 : πλάσιον τὸ ἔκτεισμα τοῦ ἀδικήματος ἐκτίνοιεν, καὶ οἷον εἴ 52828 Resp.615.b.3 : τινες πολλοῖς θανάτων ἦσαν αἴτιοι, ἢ πόλεις προδόντες ἢ 52829 Resp.615.b.4 : στρατόπεδα, καὶ εἰς δουλείας ἐμβεβληκότες ἤ τινος ἄλλης 52830 Resp.615.b.5 : κακουχίας μεταίτιοι, πάντων τούτων δεκαπλασίας ἀλγηδόνας 52831 Resp.615.b.6 : ὑπὲρ ἑκάστου κομίσαιντο, καὶ αὖ εἴ τινας εὐεργεσίας εὐερ– 52832 Resp.615.b.7 : γετηκότες καὶ δίκαιοι καὶ ὅσιοι γεγονότες εἶεν, κατὰ ταὐτὰ 52833 Resp.615.c.1 : τὴν ἀξίαν κομίζοιντο. τῶν δὲ εὐθὺς γενομένων καὶ ὀλίγον 52834 Resp.615.c.2 : χρόνον βιούντων πέρι ἄλλα ἔλεγεν οὐκ ἄξια μνήμης. εἰς 52835 Resp.615.c.3 : δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος 52836 Resp.615.c.4 : φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο. 52837 Resp.615.c.5 : Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου 52838 Resp.615.c.6 : ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς 52839 Resp.615.c.7 : Παμφυλίας ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν 52840 Resp.615.c.8 : ἔτος εἰς ἐκεῖνον τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας 52841 Resp.615.d.1 : καὶ πρεσβύτερον ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια 52842 Resp.615.d.2 : εἰργασμένος, ὡς ἐλέγετο. ἔφη οὖν τὸν ἐρωτώμενον εἰπεῖν, 52843 Resp.615.d.3 : "Οὐχ ἥκει," φάναι, "οὐδ´ ἂν ἥξει δεῦρο. ἐθεασάμεθα γὰρ 52844 Resp.615.d.4 : οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ 52845 Resp.615.d.5 : στομίου ἦμεν μέλλοντες ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, 52846 Resp.615.d.6 : ἐκεῖνόν τε κατείδομεν ἐξαίφνης καὶ ἄλλους—σχεδόν τι αὐτῶν 52847 Resp.615.d.7 : τοὺς πλείστους τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν 52848 Resp.615.e.1 : μεγάλα ἡμαρτηκότων—οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ 52849 Resp.615.e.2 : ἐδέχετο τὸ στόμιον, ἀλλ´ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως 52850 Resp.615.e.3 : ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην 52851 Resp.615.e.4 : ἐπιχειροῖ ἀνιέναι. ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι 52852 Resp.615.e.5 : ἰδεῖν, παρεστῶτες καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν 52853 Resp.615.e.6 : διαλαβόντες ἦγον, τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδί– 52854 Resp.616.a.1 : σαντες χεῖράς τε καὶ πόδας καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ 52855 Resp.616.a.2 : ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ´ ἀσπαλάθων 52856 Resp.616.a.3 : κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σημαίνοντες ὧν ἕνεκά 52857 Resp.616.a.4 : τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσούμενοι ἄγοιντο." ἔνθα 52858 Resp.616.a.5 : δὴ φόβων, ἔφη, πολλῶν καὶ παντοδαπῶν σφίσι γεγονότων, 52859 Resp.616.a.6 : τοῦτον ὑπερβάλλειν, μὴ γένοιτο ἑκάστῳ τὸ φθέγμα ὅτε 52860 Resp.616.a.7 : ἀναβαίνοι, καὶ ἁσμενέστατα ἕκαστον σιγήσαντος ἀναβῆναι. 52861 Resp.616.a.8 : καὶ τὰς μὲν δὴ δίκας τε καὶ τιμωρίας τοιαύτας τινὰς 52862 Resp.616.b.1 : εἶναι, καὶ αὖ τὰς εὐεργεσίας ταύταις ἀντιστρόφους. ἐπειδὴ 52863 Resp.616.b.2 : δὲ τοῖς ἐν τῷ λειμῶνι ἑκάστοις ἑπτὰ ἡμέραι γένοιντο, ἀνα– 52864 Resp.616.b.3 : στάντας ἐντεῦθεν δεῖν τῇ ὀγδόῃ πορεύεσθαι, καὶ ἀφικνεῖσθαι 52865 Resp.616.b.4 : τεταρταίους ὅθεν καθορᾶν ἄνωθεν διὰ παντὸς τοῦ οὐρανοῦ 52866 Resp.616.b.5 : καὶ γῆς τεταμένον φῶς εὐθύ, οἷον κίονα, μάλιστα τῇ ἴριδι 52867 Resp.616.b.6 : προσφερῆ, λαμπρότερον δὲ καὶ καθαρώτερον· εἰς ὃ ἀφι– 52868 Resp.616.b.7 : κέσθαι προελθόντες ἡμερησίαν ὁδόν, καὶ ἰδεῖν αὐτόθι κατὰ 52869 Resp.616.c.1 : μέσον τὸ φῶς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὰ ἄκρα αὐτοῦ τῶν δεσμῶν 52870 Resp.616.c.2 : τεταμένα—εἶναι γὰρ τοῦτο τὸ φῶς σύνδεσμον τοῦ οὐρανοῦ, 52871 Resp.616.c.3 : οἷον τὰ ὑποζώματα τῶν τριήρων, οὕτω πᾶσαν συνέχον τὴν 52872 Resp.616.c.4 : περιφοράν—ἐκ δὲ τῶν ἄκρων τεταμένον Ἀνάγκης ἄτρακτον, 52873 Resp.616.c.5 : δι´ οὗ πάσας ἐπιστρέφεσθαι τὰς περιφοράς· οὗ τὴν μὲν 52874 Resp.616.c.6 : ἠλακάτην τε καὶ τὸ ἄγκιστρον εἶναι ἐξ ἀδάμαντος, τὸν δὲ 52875 Resp.616.c.7 : σφόνδυλον μεικτὸν ἔκ τε τούτου καὶ ἄλλων γενῶν. τὴν δὲ 52876 Resp.616.d.1 : τοῦ σφονδύλου φύσιν εἶναι τοιάνδε· τὸ μὲν σχῆμα οἵαπερ ἡ 52877 Resp.616.d.2 : τοῦ ἐνθάδε, νοῆσαι δὲ δεῖ ἐξ ὧν ἔλεγεν τοιόνδε αὐτὸν εἶναι, 52878 Resp.616.d.3 : ὥσπερ ἂν εἰ ἐν ἑνὶ μεγάλῳ σφονδύλῳ κοίλῳ καὶ ἐξεγλυμ– 52879 Resp.616.d.4 : μένῳ διαμπερὲς ἄλλος τοιοῦτος ἐλάττων ἐγκέοιτο ἁρμόττων, 52880 Resp.616.d.5 : καθάπερ οἱ κάδοι οἱ εἰς ἀλλήλους ἁρμόττοντες, καὶ οὕτω δὴ 52881 Resp.616.d.6 : τρίτον ἄλλον καὶ τέταρτον καὶ ἄλλους τέτταρας. ὀκτὼ γὰρ 52882 Resp.616.d.7 : εἶναι τοὺς σύμπαντας σφονδύλους, ἐν ἀλλήλοις ἐγκειμένους, 52883 Resp.616.e.1 : κύκλους ἄνωθεν τὰ χείλη φαίνοντας, νῶτον συνεχὲς ἑνὸς 52884 Resp.616.e.2 : σφονδύλου ἀπεργαζομένους περὶ τὴν ἠλακάτην· ἐκείνην δὲ 52885 Resp.616.e.3 : διὰ μέσου τοῦ ὀγδόου διαμπερὲς ἐληλάσθαι. τὸν μὲν οὖν 52886 Resp.616.e.4 : πρῶτόν τε καὶ ἐξωτάτω σφόνδυλον πλατύτατον τὸν τοῦ 52887 Resp.616.e.5 : χείλους κύκλον ἔχειν, τὸν δὲ τοῦ ἕκτου δεύτερον, τρίτον δὲ 52888 Resp.616.e.6 : τὸν τοῦ τετάρτου, τέταρτον δὲ τὸν τοῦ ὀγδόου, πέμπτον δὲ 52889 Resp.616.e.7 : τὸν τοῦ ἑβδόμου, ἕκτον δὲ τὸν τοῦ πέμπτου, ἕβδομον δὲ τὸν 52890 Resp.616.e.8 : τοῦ τρίτου, ὄγδοον δὲ τὸν τοῦ δευτέρου. καὶ τὸν μὲν τοῦ 52891 Resp.616.e.9 : μεγίστου ποικίλον, τὸν δὲ τοῦ ἑβδόμου λαμπρότατον, τὸν δὲ 52892 Resp.617.a.1 : τοῦ ὀγδόου τὸ χρῶμα ἀπὸ τοῦ ἑβδόμου ἔχειν προσλάμποντος, 52893 Resp.617.a.2 : τὸν δὲ τοῦ δευτέρου καὶ πέμπτου παραπλήσια ἀλλήλοις, 52894 Resp.617.a.3 : ξανθότερα ἐκείνων, τρίτον δὲ λευκότατον χρῶμα ἔχειν, τέταρ– 52895 Resp.617.a.4 : τον δὲ ὑπέρυθρον, δεύτερον δὲ λευκότητι τὸν ἕκτον. κυκλεῖ– 52896 Resp.617.a.5 : σθαι δὲ δὴ στρεφόμενον τὸν ἄτρακτον ὅλον μὲν τὴν αὐτὴν 52897 Resp.617.a.6 : φοράν, ἐν δὲ τῷ ὅλῳ περιφερομένῳ τοὺς μὲν ἐντὸς ἑπτὰ 52898 Resp.617.a.7 : κύκλους τὴν ἐναντίαν τῷ ὅλῳ ἠρέμα περιφέρεσθαι, αὐτῶν δὲ 52899 Resp.617.a.8 : τούτων τάχιστα μὲν ἰέναι τὸν ὄγδοον, δευτέρους δὲ καὶ ἅμα 52900 Resp.617.b.1 : ἀλλήλοις τόν τε ἕβδομον καὶ ἕκτον καὶ πέμπτον· [τὸν] τρίτον 52901 Resp.617.b.2 : δὲ φορᾷ ἰέναι, ὡς σφίσι φαίνεσθαι, ἐπανακυκλούμενον τὸν 52902 Resp.617.b.3 : τέταρτον, τέταρτον δὲ τὸν τρίτον καὶ πέμπτον τὸν δεύτερον. 52903 Resp.617.b.4 : στρέφεσθαι δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς τῆς Ἀνάγκης γόνασιν. ἐπὶ δὲ 52904 Resp.617.b.5 : τῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ´ ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα 52905 Resp.617.b.6 : συμπεριφερομένην, φωνὴν μίαν ἱεῖσαν, ἕνα τόνον· ἐκ πασῶν 52906 Resp.617.b.7 : δὲ ὀκτὼ οὐσῶν μίαν ἁρμονίαν συμφωνεῖν. ἄλλας δὲ καθη– 52907 Resp.617.c.1 : μένας πέριξ δι´ ἴσου τρεῖς, ἐν θρόνῳ ἑκάστην, θυγατέρας τῆς 52908 Resp.617.c.2 : Ἀνάγκης, Μοίρας, λευχειμονούσας, στέμματα ἐπὶ τῶν κεφα– 52909 Resp.617.c.3 : λῶν ἐχούσας, Λάχεσίν τε καὶ Κλωθὼ καὶ Ἄτροπον, ὑμνεῖν 52910 Resp.617.c.4 : πρὸς τὴν τῶν Σειρήνων ἁρμονίαν, Λάχεσιν μὲν τὰ γεγονότα, 52911 Resp.617.c.5 : Κλωθὼ δὲ τὰ ὄντα, Ἄτροπον δὲ τὰ μέλλοντα. καὶ τὴν μὲν 52912 Resp.617.c.6 : Κλωθὼ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐφαπτομένην συνεπιστρέφειν τοῦ 52913 Resp.617.c.7 : ἀτράκτου τὴν ἔξω περιφοράν, διαλείπουσαν χρόνον, τὴν δὲ 52914 Resp.617.c.8 : Ἄτροπον τῇ ἀριστερᾷ τὰς ἐντὸς αὖ ὡσαύτως· τὴν δὲ Λάχεσιν 52915 Resp.617.d.1 : ἐν μέρει ἑκατέρας ἑκατέρᾳ τῇ χειρὶ ἐφάπτεσθαι. σφᾶς οὖν, 52916 Resp.617.d.2 : ἐπειδὴ ἀφικέσθαι, εὐθὺς δεῖν ἰέναι πρὸς τὴν Λάχεσιν. προ– 52917 Resp.617.d.3 : φήτην οὖν τινα σφᾶς πρῶτον μὲν ἐν τάξει διαστῆσαι, ἔπειτα 52918 Resp.617.d.4 : λαβόντα ἐκ τῶν τῆς Λαχέσεως γονάτων κλήρους τε καὶ βίων 52919 Resp.617.d.5 : παραδείγματα, ἀναβάντα ἐπί τι βῆμα ὑψηλὸν εἰπεῖν— 52920 Resp.617.d.6 : "Ἀνάγκης θυγατρὸς κόρης Λαχέσεως λόγος. Ψυχαὶ 52921 Resp.617.d.7 : ἐφήμεροι, ἀρχὴ ἄλλης περιόδου θνητοῦ γένους θανατηφόρου. 52922 Resp.617.e.1 : οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ´ ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε. 52923 Resp.617.e.2 : πρῶτος δ´ ὁ λαχὼν πρῶτος αἱρείσθω βίον ᾧ συνέσται ἐξ 52924 Resp.617.e.3 : ἀνάγκης. ἀρετὴ δὲ ἀδέσποτον, ἣν τιμῶν καὶ ἀτιμάζων 52925 Resp.617.e.4 : πλέον καὶ ἔλαττον αὐτῆς ἕκαστος ἕξει. αἰτία ἑλομένου· 52926 Resp.617.e.5 : θεὸς ἀναίτιος." 52927 Resp.617.e.6 : Ταῦτα εἰπόντα ῥῖψαι ἐπὶ πάντας τοὺς κλήρους, τὸν 52928 Resp.617.e.7 : δὲ παρ´ αὑτὸν πεσόντα ἕκαστον ἀναιρεῖσθαι πλὴν οὗ, ἓ 52929 Resp.617.e.8 : δὲ οὐκ ἐᾶν· τῷ δὲ ἀνελομένῳ δῆλον εἶναι ὁπόστος εἰλή– 52930 Resp.618.a.1 : χει. μετὰ δὲ τοῦτο αὖθις τὰ τῶν βίων παραδείγματα εἰς 52931 Resp.618.a.2 : τὸ πρόσθεν σφῶν θεῖναι ἐπὶ τὴν γῆν, πολὺ πλείω τῶν 52932 Resp.618.a.3 : παρόντων. εἶναι δὲ παντοδαπά· ζῴων τε γὰρ πάντων βίους 52933 Resp.618.a.4 : καὶ δὴ καὶ τοὺς ἀνθρωπίνους ἅπαντας. τυραννίδας τε 52934 Resp.618.a.5 : γὰρ ἐν αὐτοῖς εἶναι, τὰς μὲν διατελεῖς, τὰς δὲ καὶ μεταξὺ 52935 Resp.618.a.6 : διαφθειρομένας καὶ εἰς πενίας τε καὶ φυγὰς καὶ εἰς πτω– 52936 Resp.618.a.7 : χείας τελευτώσας· εἶναι δὲ καὶ δοκίμων ἀνδρῶν βίους, 52937 Resp.618.a.8 : τοὺς μὲν ἐπὶ εἴδεσιν καὶ κατὰ κάλλη καὶ τὴν ἄλλην ἰσχύν 52938 Resp.618.b.1 : τε καὶ ἀγωνίαν, τοὺς δ´ ἐπὶ γένεσιν καὶ προγόνων ἀρεταῖς, 52939 Resp.618.b.2 : καὶ ἀδοκίμων κατὰ ταῦτα, ὡσαύτως δὲ καὶ γυναικῶν. ψυχῆς 52940 Resp.618.b.3 : δὲ τάξιν οὐκ ἐνεῖναι διὰ τὸ ἀναγκαίως ἔχειν ἄλλον ἑλομένην 52941 Resp.618.b.4 : βίον ἀλλοίαν γίγνεσθαι· τὰ δ´ ἄλλα ἀλλήλοις τε καὶ πλού– 52942 Resp.618.b.5 : τοις καὶ πενίαις, τὰ δὲ νόσοις, τὰ δ´ ὑγιείαις μεμεῖχθαι, 52943 Resp.618.b.6 : τὰ δὲ καὶ μεσοῦν τούτων. ἔνθα δή, ὡς ἔοικεν, ὦ φίλε 52944 Resp.618.b.7 : Γλαύκων, ὁ πᾶς κίνδυνος ἀνθρώπῳ, καὶ διὰ ταῦτα μάλιστα 52945 Resp.618.c.1 : ἐπιμελητέον ὅπως ἕκαστος ἡμῶν τῶν ἄλλων μαθημάτων 52946 Resp.618.c.2 : ἀμελήσας τούτου τοῦ μαθήματος καὶ ζητητὴς καὶ μαθητὴς 52947 Resp.618.c.3 : ἔσται, ἐάν ποθεν οἷός τ´ ᾖ μαθεῖν καὶ ἐξευρεῖν τίς αὐτὸν 52948 Resp.618.c.4 : ποιήσει δυνατὸν καὶ ἐπιστήμονα, βίον καὶ χρηστὸν καὶ πονη– 52949 Resp.618.c.5 : ρὸν διαγιγνώσκοντα, τὸν βελτίω ἐκ τῶν δυνατῶν ἀεὶ παντ– 52950 Resp.618.c.6 : αχοῦ αἱρεῖσθαι· ἀναλογιζόμενον πάντα τὰ νυνδὴ ῥηθέντα 52951 Resp.618.c.7 : καὶ συντιθέμενα ἀλλήλοις καὶ διαιρούμενα πρὸς ἀρετὴν βίου 52952 Resp.618.c.8 : πῶς ἔχει, εἰδέναι τί κάλλος πενίᾳ ἢ πλούτῳ κραθὲν καὶ 52953 Resp.618.d.1 : μετὰ ποίας τινὸς ψυχῆς ἕξεως κακὸν ἢ ἀγαθὸν ἐργάζεται, 52954 Resp.618.d.2 : καὶ τί εὐγένειαι καὶ δυσγένειαι καὶ ἰδιωτεῖαι καὶ ἀρχαὶ καὶ 52955 Resp.618.d.3 : ἰσχύες καὶ ἀσθένειαι καὶ εὐμαθίαι καὶ δυσμαθίαι καὶ πάντα 52956 Resp.618.d.4 : τὰ τοιαῦτα τῶν φύσει περὶ ψυχὴν ὄντων καὶ τῶν ἐπικτήτων 52957 Resp.618.d.5 : τί συγκεραννύμενα πρὸς ἄλληλα ἐργάζεται, ὥστε ἐξ ἁπάντων 52958 Resp.618.d.6 : αὐτῶν δυνατὸν εἶναι συλλογισάμενον αἱρεῖσθαι, πρὸς τὴν 52959 Resp.618.d.7 : τῆς ψυχῆς φύσιν ἀποβλέποντα, τόν τε χείρω καὶ τὸν ἀμείνω 52960 Resp.618.e.1 : βίον, χείρω μὲν καλοῦντα ὃς αὐτὴν ἐκεῖσε ἄξει, εἰς τὸ ἀδικω– 52961 Resp.618.e.2 : τέραν γίγνεσθαι, ἀμείνω δὲ ὅστις εἰς τὸ δικαιοτέραν. τὰ δὲ 52962 Resp.618.e.3 : ἄλλα πάντα χαίρειν ἐάσει· ἑωράκαμεν γὰρ ὅτι ζῶντί τε 52963 Resp.618.e.4 : καὶ τελευτήσαντι αὕτη κρατίστη αἵρεσις. ἀδαμαντίνως δὴ 52964 Resp.619.a.1 : δεῖ ταύτην τὴν δόξαν ἔχοντα εἰς Ἅιδου ἰέναι, ὅπως ἂν ᾖ καὶ 52965 Resp.619.a.2 : ἐκεῖ ἀνέκπληκτος ὑπὸ πλούτων τε καὶ τῶν τοιούτων κακῶν, 52966 Resp.619.a.3 : καὶ μὴ ἐμπεσὼν εἰς τυραννίδας καὶ ἄλλας τοιαύτας πράξεις 52967 Resp.619.a.4 : πολλὰ μὲν ἐργάσηται καὶ ἀνήκεστα κακά, ἔτι δὲ αὐτὸς μείζω 52968 Resp.619.a.5 : πάθῃ, ἀλλὰ γνῷ τὸν μέσον ἀεὶ τῶν τοιούτων βίον αἱρεῖσθαι 52969 Resp.619.a.6 : καὶ φεύγειν τὰ ὑπερβάλλοντα ἑκατέρωσε καὶ ἐν τῷδε τῷ 52970 Resp.619.a.7 : βίῳ κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ ἐν παντὶ τῷ ἔπειτα· οὕτω γὰρ 52971 Resp.619.b.1 : εὐδαιμονέστατος γίγνεται ἄνθρωπος. 52972 Resp.619.b.2 : Καὶ δὴ οὖν καὶ τότε ὁ ἐκεῖθεν ἄγγελος ἤγγελλε τὸν 52973 Resp.619.b.3 : μὲν προφήτην οὕτως εἰπεῖν· "Καὶ τελευταίῳ ἐπιόντι, ξὺν 52974 Resp.619.b.4 : νῷ ἑλομένῳ, συντόνως ζῶντι κεῖται βίος ἀγαπητός, οὐ 52975 Resp.619.b.5 : κακός. μήτε ὁ ἄρχων αἱρέσεως ἀμελείτω μήτε ὁ τελευτῶν 52976 Resp.619.b.6 : ἀθυμείτω." 52977 Resp.619.b.7 : Εἰπόντος δὲ ταῦτα τὸν πρῶτον λαχόντα ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα 52978 Resp.619.b.8 : τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι, καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ 52979 Resp.619.b.9 : λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι, ἀλλ´ 52980 Resp.619.c.1 : αὐτὸν λαθεῖν ἐνοῦσαν εἱμαρμένην παίδων αὑτοῦ βρώσεις καὶ 52981 Resp.619.c.2 : ἄλλα κακά· ἐπειδὴ δὲ κατὰ σχολὴν σκέψασθαι, κόπτεσθαί 52982 Resp.619.c.3 : τε καὶ ὀδύρεσθαι τὴν αἵρεσιν, οὐκ ἐμμένοντα τοῖς προρρη– 52983 Resp.619.c.4 : θεῖσιν ὑπὸ τοῦ προφήτου· οὐ γὰρ ἑαυτὸν αἰτιᾶσθαι τῶν 52984 Resp.619.c.5 : κακῶν, ἀλλὰ τύχην τε καὶ δαίμονας καὶ πάντα μᾶλλον ἀνθ´ 52985 Resp.619.c.6 : ἑαυτοῦ. εἶναι δὲ αὐτὸν τῶν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἡκόντων, ἐν 52986 Resp.619.c.7 : τεταγμένῃ πολιτείᾳ ἐν τῷ προτέρῳ βίῳ βεβιωκότα, ἔθει 52987 Resp.619.d.1 : ἄνευ φιλοσοφίας ἀρετῆς μετειληφότα. ὡς δὲ καὶ εἰπεῖν, οὐκ 52988 Resp.619.d.2 : ἐλάττους εἶναι ἐν τοῖς τοιούτοις ἁλισκομένους τοὺς ἐκ τοῦ 52989 Resp.619.d.3 : οὐρανοῦ ἥκοντας, ἅτε πόνων ἀγυμνάστους· τῶν δ´ ἐκ τῆς 52990 Resp.619.d.4 : γῆς τοὺς πολλούς, ἅτε αὐτούς τε πεπονηκότας ἄλλους τε 52991 Resp.619.d.5 : ἑωρακότας, οὐκ ἐξ ἐπιδρομῆς τὰς αἱρέσεις ποιεῖσθαι. διὸ 52992 Resp.619.d.6 : δὴ καὶ μεταβολὴν τῶν κακῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν ταῖς πολλαῖς 52993 Resp.619.d.7 : τῶν ψυχῶν γίγνεσθαι καὶ διὰ τὴν τοῦ κλήρου τύχην· ἐπεὶ 52994 Resp.619.d.8 : εἴ τις ἀεί, ὁπότε εἰς τὸν ἐνθάδε βίον ἀφικνοῖτο, ὑγιῶς φιλο– 52995 Resp.619.e.1 : σοφοῖ καὶ ὁ κλῆρος αὐτῷ τῆς αἱρέσεως μὴ ἐν τελευταίοις 52996 Resp.619.e.2 : πίπτοι, κινδυνεύει ἐκ τῶν ἐκεῖθεν ἀπαγγελλομένων οὐ μόνον 52997 Resp.619.e.3 : ἐνθάδε εὐδαιμονεῖν ἄν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε καὶ δεῦρο 52998 Resp.619.e.4 : πάλιν πορείαν οὐκ ἂν χθονίαν καὶ τραχεῖαν πορεύεσθαι, 52999 Resp.619.e.5 : ἀλλὰ λείαν τε καὶ οὐρανίαν. 53000 Resp.619.e.6 : Ταύτην γὰρ δὴ ἔφη τὴν θέαν ἀξίαν εἶναι ἰδεῖν, ὡς ἕκασται 53001 Resp.620.a.1 : αἱ ψυχαὶ ᾑροῦντο τοὺς βίους· ἐλεινήν τε γὰρ ἰδεῖν εἶναι καὶ 53002 Resp.620.a.2 : γελοίαν καὶ θαυμασίαν. κατὰ συνήθειαν γὰρ τοῦ προτέρου 53003 Resp.620.a.3 : βίου τὰ πολλὰ αἱρεῖσθαι. ἰδεῖν μὲν γὰρ ψυχὴν ἔφη τήν 53004 Resp.620.a.4 : ποτε Ὀρφέως γενομένην κύκνου βίον αἱρουμένην, μίσει τοῦ 53005 Resp.620.a.5 : γυναικείου γένους διὰ τὸν ὑπ´ ἐκείνων θάνατον οὐκ ἐθέλουσαν 53006 Resp.620.a.6 : ἐν γυναικὶ γεννηθεῖσαν γενέσθαι· ἰδεῖν δὲ τὴν Θαμύρου 53007 Resp.620.a.7 : ἀηδόνος ἑλομένην· ἰδεῖν δὲ καὶ κύκνον μεταβάλλοντα εἰς 53008 Resp.620.a.8 : ἀνθρωπίνου βίου αἵρεσιν, καὶ ἄλλα ζῷα μουσικὰ ὡσαύτως. 53009 Resp.620.b.1 : εἰκοστὴν δὲ λαχοῦσαν ψυχὴν ἑλέσθαι λέοντος βίον· εἶναι 53010 Resp.620.b.2 : δὲ τὴν Αἴαντος τοῦ Τελαμωνίου, φεύγουσαν ἄνθρωπον γε– 53011 Resp.620.b.3 : νέσθαι, μεμνημένην τῆς τῶν ὅπλων κρίσεως. τὴν δ´ ἐπὶ 53012 Resp.620.b.4 : τούτῳ Ἀγαμέμνονος· ἔχθρᾳ δὲ καὶ ταύτην τοῦ ἀνθρωπίνου 53013 Resp.620.b.5 : γένους διὰ τὰ πάθη ἀετοῦ διαλλάξαι βίον. ἐν μέσοις δὲ 53014 Resp.620.b.6 : λαχοῦσαν τὴν Ἀταλάντης ψυχήν, κατιδοῦσαν μεγάλας τιμὰς 53015 Resp.620.b.7 : ἀθλητοῦ ἀνδρός, οὐ δύνασθαι παρελθεῖν, ἀλλὰ λαβεῖν. μετὰ 53016 Resp.620.c.1 : δὲ ταύτην ἰδεῖν τὴν Ἐπειοῦ τοῦ Πανοπέως εἰς τεχνικῆς 53017 Resp.620.c.2 : γυναικὸς ἰοῦσαν φύσιν· πόρρω δ´ ἐν ὑστάτοις ἰδεῖν τὴν τοῦ 53018 Resp.620.c.3 : γελωτοποιοῦ Θερσίτου πίθηκον ἐνδυομένην. κατὰ τύχην δὲ 53019 Resp.620.c.4 : τὴν Ὀδυσσέως λαχοῦσαν πασῶν ὑστάτην αἱρησομένην ἰέναι, 53020 Resp.620.c.5 : μνήμῃ δὲ τῶν προτέρων πόνων φιλοτιμίας λελωφηκυῖαν 53021 Resp.620.c.6 : ζητεῖν περιιοῦσαν χρόνον πολὺν βίον ἀνδρὸς ἰδιώτου ἀ– 53022 Resp.620.c.7 : πράγμονος, καὶ μόγις εὑρεῖν κείμενόν που καὶ παρημελημένον 53023 Resp.620.d.1 : ὑπὸ τῶν ἄλλων, καὶ εἰπεῖν ἰδοῦσαν ὅτι τὰ αὐτὰ ἂν ἔπραξεν 53024 Resp.620.d.2 : καὶ πρώτη λαχοῦσα, καὶ ἁσμένην ἑλέσθαι. καὶ ἐκ τῶν 53025 Resp.620.d.3 : ἄλλων δὴ θηρίων ὡσαύτως εἰς ἀνθρώπους ἰέναι καὶ εἰς 53026 Resp.620.d.4 : ἄλληλα, τὰ μὲν ἄδικα εἰς τὰ ἄγρια, τὰ δὲ δίκαια εἰς τὰ 53027 Resp.620.d.5 : ἥμερα μεταβάλλοντα, καὶ πάσας μείξεις μείγνυσθαι. 53028 Resp.620.d.6 : Ἐπειδὴ δ´ οὖν πάσας τὰς ψυχὰς τοὺς βίους ᾑρῆσθαι, 53029 Resp.620.d.7 : ὥσπερ ἔλαχον ἐν τάξει προσιέναι πρὸς τὴν Λάχεσιν· 53030 Resp.620.d.8 : ἐκείνην δ´ ἑκάστῳ ὃν εἵλετο δαίμονα, τοῦτον φύλακα συμ– 53031 Resp.620.e.1 : πέμπειν τοῦ βίου καὶ ἀποπληρωτὴν τῶν αἱρεθέντων. ὃν 53032 Resp.620.e.2 : πρῶτον μὲν ἄγειν αὐτὴν πρὸς τὴν Κλωθὼ ὑπὸ τὴν ἐκείνης 53033 Resp.620.e.3 : χεῖρά τε καὶ ἐπιστροφὴν τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης, κυροῦντα 53034 Resp.620.e.4 : ἣν λαχὼν εἵλετο μοῖραν· ταύτης δ´ ἐφαψάμενον αὖθις ἐπὶ 53035 Resp.620.e.5 : τὴν τῆς Ἀτρόπου ἄγειν νῆσιν, ἀμετάστροφα τὰ ἐπικλω– 53036 Resp.620.e.6 : σθέντα ποιοῦντα· ἐντεῦθεν δὲ δὴ ἀμεταστρεπτὶ ὑπὸ τὸν τῆς 53037 Resp.621.a.1 : Ἀνάγκης ἰέναι θρόνον, καὶ δι´ ἐκείνου διεξελθόντα, ἐπειδὴ 53038 Resp.621.a.2 : καὶ οἱ ἄλλοι διῆλθον, πορεύεσθαι ἅπαντας εἰς τὸ τῆς Λήθης 53039 Resp.621.a.3 : πεδίον διὰ καύματός τε καὶ πνίγους δεινοῦ· καὶ γὰρ εἶναι 53040 Resp.621.a.4 : αὐτὸ κενὸν δένδρων τε καὶ ὅσα γῆ φύει. σκηνᾶσθαι οὖν 53041 Resp.621.a.5 : σφᾶς ἤδη ἑσπέρας γιγνομένης παρὰ τὸν Ἀμέλητα ποταμόν, 53042 Resp.621.a.6 : οὗ τὸ ὕδωρ ἀγγεῖον οὐδὲν στέγειν. μέτρον μὲν οὖν τι τοῦ 53043 Resp.621.a.7 : ὕδατος πᾶσιν ἀναγκαῖον εἶναι πιεῖν, τοὺς δὲ φρονήσει μὴ 53044 Resp.621.a.8 : σῳζομένους πλέον πίνειν τοῦ μέτρου· τὸν δὲ ἀεὶ πιόντα 53045 Resp.621.b.1 : πάντων ἐπιλανθάνεσθαι. ἐπειδὴ δὲ κοιμηθῆναι καὶ μέσας 53046 Resp.621.b.2 : νύκτας γενέσθαι, βροντήν τε καὶ σεισμὸν γενέσθαι, καὶ 53047 Resp.621.b.3 : ἐντεῦθεν ἐξαπίνης ἄλλον ἄλλῃ φέρεσθαι ἄνω εἰς τὴν γένεσιν, 53048 Resp.621.b.4 : ᾄττοντας ὥσπερ ἀστέρας. αὐτὸς δὲ τοῦ μὲν ὕδατος κωλυ– 53049 Resp.621.b.5 : θῆναι πιεῖν· ὅπῃ μέντοι καὶ ὅπως εἰς τὸ σῶμα ἀφίκοιτο, 53050 Resp.621.b.6 : οὐκ εἰδέναι, ἀλλ´ ἐξαίφνης ἀναβλέψας ἰδεῖν ἕωθεν αὑτὸν 53051 Resp.621.b.7 : κείμενον ἐπὶ τῇ πυρᾷ. 53052 Resp.621.b.8 : Καὶ οὕτως, ὦ Γλαύκων, μῦθος ἐσώθη καὶ οὐκ ἀπώλετο, 53053 Resp.621.c.1 : καὶ ἡμᾶς ἂν σώσειεν, ἂν πειθώμεθα αὐτῷ, καὶ τὸν τῆς Λήθης 53054 Resp.621.c.2 : ποταμὸν εὖ διαβησόμεθα καὶ τὴν ψυχὴν οὐ μιανθησόμεθα. 53055 Resp.621.c.3 : ἀλλ´ ἂν ἐμοὶ πειθώμεθα, νομίζοντες ἀθάνατον ψυχὴν καὶ 53056 Resp.621.c.4 : δυνατὴν πάντα μὲν κακὰ ἀνέχεσθαι, πάντα δὲ ἀγαθά, τῆς 53057 Resp.621.c.5 : ἄνω ὁδοῦ ἀεὶ ἑξόμεθα καὶ δικαιοσύνην μετὰ φρονήσεως παντὶ 53058 Resp.621.c.6 : τρόπῳ ἐπιτηδεύσομεν, ἵνα καὶ ἡμῖν αὐτοῖς φίλοι ὦμεν καὶ 53059 Resp.621.c.7 : τοῖς θεοῖς, αὐτοῦ τε μένοντες ἐνθάδε, καὶ ἐπειδὰν τὰ ἆθλα 53060 Resp.621.d.1 : αὐτῆς κομιζώμεθα, ὥσπερ οἱ νικηφόροι περιαγειρόμενοι, καὶ 53061 Resp.621.d.2 : ἐνθάδε καὶ ἐν τῇ χιλιέτει πορείᾳ, ἣν διεληλύθαμεν, εὖ 53062 Resp.621.d.3 : πράττωμεν. 53063 Tim.17.a.1 : {ΣΩ.} Εἷς, δύο, τρεῖς· ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν, ὦ φίλε Τί– 53064 Tim.17.a.2 : μαιε, ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων, τὰ νῦν δὲ ἑστια– 53065 Tim.17.a.3 : τόρων; 53066 Tim.17.a.4 : {ΤΙ.} Ἀσθένειά τις αὐτῷ συνέπεσεν, ὦ Σώκρατες· οὐ γὰρ 53067 Tim.17.a.5 : ἂν ἑκὼν τῆσδε ἀπελείπετο τῆς συνουσίας. 53068 Tim.17.a.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν σὸν τῶνδέ τε ἔργον καὶ τὸ ὑπὲρ τοῦ ἀπόντος 53069 Tim.17.a.7 : ἀναπληροῦν μέρος; 53070 Tim.17.b.1 : {ΤΙ.} Πάνυ μὲν οὖν, καὶ κατὰ δύναμίν γε οὐδὲν ἐλλεί– 53071 Tim.17.b.2 : ψομεν· οὐδὲ γὰρ ἂν εἴη δίκαιον, χθὲς ὑπὸ σοῦ ξενισθέντας 53072 Tim.17.b.3 : οἷς ἦν πρέπον ξενίοις, μὴ οὐ προθύμως σὲ τοὺς λοιποὺς ἡμῶν 53073 Tim.17.b.4 : ἀνταφεστιᾶν. 53074 Tim.17.b.5 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν μέμνησθε ὅσα ὑμῖν καὶ περὶ ὧν ἐπέταξα 53075 Tim.17.b.6 : εἰπεῖν; 53076 Tim.17.b.7 : {ΤΙ.} Τὰ μὲν μεμνήμεθα, ὅσα δὲ μή, σὺ παρὼν ὑπομνήσεις· 53077 Tim.17.b.8 : μᾶλλον δέ, εἰ μή τί σοι χαλεπόν, ἐξ ἀρχῆς διὰ βραχέων πάλιν 53078 Tim.17.b.9 : ἐπάνελθε αὐτά, ἵνα βεβαιωθῇ μᾶλλον παρ´ ἡμῖν. 53079 Tim.17.c.1 : {ΣΩ.} Ταῦτ´ ἔσται. χθές που τῶν ὑπ´ ἐμοῦ ῥηθέντων 53080 Tim.17.c.2 : λόγων περὶ πολιτείας ἦν τὸ κεφάλαιον οἵα τε καὶ ἐξ οἵων 53081 Tim.17.c.3 : ἀνδρῶν ἀρίστη κατεφαίνετ´ ἄν μοι γενέσθαι. 53082 Tim.17.c.4 : {ΤΙ.} Καὶ μάλα γε ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, ῥηθεῖσα πᾶσιν κατὰ 53083 Tim.17.c.5 : νοῦν. 53084 Tim.17.c.6 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τὸ τῶν γεωργῶν ὅσαι τε ἄλλαι τέχναι 53085 Tim.17.c.7 : πρῶτον ἐν αὐτῇ χωρὶς διειλόμεθα ἀπὸ τοῦ γένους τοῦ τῶν 53086 Tim.17.c.8 : προπολεμησόντων; 53087 Tim.17.c.9 : {ΤΙ.} Ναί. 53088 Tim.17.c.10 : {ΣΩ.} Καὶ κατὰ φύσιν δὴ δόντες τὸ καθ´ αὑτὸν ἑκάστῳ 53089 Tim.17.d.1 : πρόσφορον ἓν μόνον ἐπιτήδευμα, μίαν ἑκάστῳ τέχνην, τού– 53090 Tim.17.d.2 : τους οὓς πρὸ πάντων ἔδει πολεμεῖν, εἴπομεν ὡς ἄρ´ αὐτοὺς 53091 Tim.17.d.3 : δέοι φύλακας εἶναι μόνον τῆς πόλεως, εἴτε τις ἔξωθεν ἢ καὶ 53092 Tim.17.d.4 : τῶν ἔνδοθεν ἴοι κακουργήσων, δικάζοντας μὲν πρᾴως τοῖς 53093 Tim.18.a.1 : ἀρχομένοις ὑπ´ αὐτῶν καὶ φύσει φίλοις οὖσιν, χαλεποὺς δὲ 53094 Tim.18.a.2 : ἐν ταῖς μάχαις τοῖς ἐντυγχάνουσιν τῶν ἐχθρῶν γιγνομένους. 53095 Tim.18.a.3 : {ΤΙ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 53096 Tim.18.a.4 : {ΣΩ.} Φύσιν γὰρ οἶμαί τινα τῶν φυλάκων τῆς ψυχῆς 53097 Tim.18.a.5 : ἐλέγομεν ἅμα μὲν θυμοειδῆ, ἅμα δὲ φιλόσοφον δεῖν εἶναι 53098 Tim.18.a.6 : διαφερόντως, ἵνα πρὸς ἑκατέρους δύναιντο ὀρθῶς πρᾷοι καὶ 53099 Tim.18.a.7 : χαλεποὶ γίγνεσθαι. 53100 Tim.18.a.8 : {ΤΙ.} Ναί. 53101 Tim.18.a.9 : {ΣΩ.} Τί δὲ τροφήν; ἆρ´ οὐ γυμναστικῇ καὶ μουσικῇ μαθή– 53102 Tim.18.a.10 : μασίν τε ὅσα προσήκει τούτοις, ἐν ἅπασι τεθράφθαι; 53103 Tim.18.a.11 : {ΤΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. 53104 Tim.18.b.1 : {ΣΩ.} Τοὺς δέ γε οὕτω τραφέντας ἐλέχθη που μήτε χρυσὸν 53105 Tim.18.b.2 : μήτε ἄργυρον μήτε ἄλλο ποτὲ μηδὲν κτῆμα ἑαυτῶν ἴδιον 53106 Tim.18.b.3 : νομίζειν δεῖν, ἀλλ´ ὡς ἐπικούρους μισθὸν λαμβάνοντας τῆς 53107 Tim.18.b.4 : φυλακῆς παρὰ τῶν σῳζομένων ὑπ´ αὐτῶν, ὅσος σώφροσιν 53108 Tim.18.b.5 : μέτριος, ἀναλίσκειν τε δὴ κοινῇ καὶ συνδιαιτωμένους μετὰ 53109 Tim.18.b.6 : ἀλλήλων ζῆν, ἐπιμέλειαν ἔχοντας ἀρετῆς διὰ παντός, τῶν 53110 Tim.18.b.7 : ἄλλων ἐπιτηδευμάτων ἄγοντας σχολήν. 53111 Tim.18.b.8 : {ΤΙ.} Ἐλέχθη καὶ ταῦτα ταύτῃ. 53112 Tim.18.c.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὲν δὴ καὶ περὶ γυναικῶν ἐπεμνήσθημεν, ὡς τὰς 53113 Tim.18.c.2 : φύσεις τοῖς ἀνδράσιν παραπλησίας εἴη συναρμοστέον, καὶ τὰ 53114 Tim.18.c.3 : ἐπιτηδεύματα πάντα κοινὰ κατά τε πόλεμον καὶ κατὰ τὴν 53115 Tim.18.c.4 : ἄλλην δίαιταν δοτέον πάσαις. 53116 Tim.18.c.5 : {ΤΙ.} Ταύτῃ καὶ ταῦτα ἐλέγετο. 53117 Tim.18.c.6 : {ΣΩ.} Τί δὲ δὴ τὸ περὶ τῆς παιδοποιίας; ἢ τοῦτο μὲν διὰ 53118 Tim.18.c.7 : τὴν ἀήθειαν τῶν λεχθέντων εὐμνημόνευτον, ὅτι κοινὰ τὰ τῶν 53119 Tim.18.c.8 : γάμων καὶ τὰ τῶν παίδων πᾶσιν ἁπάντων ἐτίθεμεν, μηχανω– 53120 Tim.18.c.9 : μένους ὅπως μηδείς ποτε τὸ γεγενημένον αὐτῶν ἰδίᾳ γνώ– 53121 Tim.18.d.1 : σοιτο, νομιοῦσιν δὲ πάντες πάντας αὐτοὺς ὁμογενεῖς, ἀδελφὰς 53122 Tim.18.d.2 : μὲν καὶ ἀδελφοὺς ὅσοιπερ ἂν τῆς πρεπούσης ἐντὸς ἡλικίας 53123 Tim.18.d.3 : γίγνωνται, τοὺς δ´ ἔμπροσθεν καὶ ἄνωθεν γονέας τε καὶ 53124 Tim.18.d.4 : γονέων προγόνους, τοὺς δ´ εἰς τὸ κάτωθεν ἐκγόνους παῖδάς 53125 Tim.18.d.5 : τε ἐκγόνων; 53126 Tim.18.d.6 : {ΤΙ.} Ναί, καὶ ταῦτα εὐμνημόνευτα ᾗ λέγεις. 53127 Tim.18.d.7 : {ΣΩ.} Ὅπως δὲ δὴ κατὰ δύναμιν εὐθὺς γίγνοιντο ὡς ἄριστοι 53128 Tim.18.d.8 : τὰς φύσεις, ἆρ´ οὐ μεμνήμεθα ὡς τοὺς ἄρχοντας ἔφαμεν καὶ 53129 Tim.18.d.9 : τὰς ἀρχούσας δεῖν εἰς τὴν τῶν γάμων σύνερξιν λάθρᾳ 53130 Tim.18.e.1 : μηχανᾶσθαι κλήροις τισὶν ὅπως οἱ κακοὶ χωρὶς οἵ τ´ ἀγαθοὶ 53131 Tim.18.e.2 : ταῖς ὁμοίαις ἑκάτεροι συλλήξονται, καὶ μή τις αὐτοῖς ἔχθρα διὰ 53132 Tim.18.e.3 : ταῦτα γίγνηται, τύχην ἡγουμένοις αἰτίαν τῆς συλλήξεως; 53133 Tim.18.e.4 : {ΤΙ.} Μεμνήμεθα. 53134 Tim.19.a.1 : {ΣΩ.} Καὶ μὴν ὅτι γε τὰ μὲν τῶν ἀγαθῶν θρεπτέον ἔφαμεν 53135 Tim.19.a.2 : εἶναι, τὰ δὲ τῶν κακῶν εἰς τὴν ἄλλην λάθρᾳ διαδοτέον πόλιν· 53136 Tim.19.a.3 : ἐπαυξανομένων δὲ σκοποῦντας ἀεὶ τοὺς ἀξίους πάλιν ἀνάγειν 53137 Tim.19.a.4 : δεῖν, τοὺς δὲ παρὰ σφίσιν ἀναξίους εἰς τὴν τῶν ἐπανιόντων 53138 Tim.19.a.5 : χώραν μεταλλάττειν; 53139 Tim.19.a.6 : {ΤΙ.} Οὕτως. 53140 Tim.19.a.7 : {ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν δὴ διεληλύθαμεν ἤδη καθάπερ χθές, ὡς 53141 Tim.19.a.8 : ἐν κεφαλαίοις πάλιν ἐπανελθεῖν, ἢ ποθοῦμεν ἔτι τι τῶν 53142 Tim.19.a.9 : ῥηθέντων, ὦ φίλε Γίμαιε, ὡς ἀπολειπόμενον; 53143 Tim.19.b.1 : {ΤΙ.} Οὐδαμῶς, ἀλλὰ αὐτὰ ταῦτ´ ἦν τὰ λεχθέντα, ὦ 53144 Tim.19.b.2 : Σώκρατες. 53145 Tim.19.b.3 : {ΣΩ.} Ἀκούοιτ´ ἂν ἤδη τὰ μετὰ ταῦτα περὶ τῆς πολιτείας 53146 Tim.19.b.4 : ἣν διήλθομεν, οἷόν τι πρὸς αὐτὴν πεπονθὼς τυγχάνω. προσ– 53147 Tim.19.b.5 : έοικεν δὲ δή τινί μοι τοιῷδε τὸ πάθος, οἷον εἴ τις ζῷα καλά 53148 Tim.19.b.6 : που θεασάμενος, εἴτε ὑπὸ γραφῆς εἰργασμένα εἴτε καὶ ζῶντα 53149 Tim.19.b.7 : ἀληθινῶς ἡσυχίαν δὲ ἄγοντα, εἰς ἐπιθυμίαν ἀφίκοιτο θεά– 53150 Tim.19.b.8 : σασθαι κινούμενά τε αὐτὰ καί τι τῶν τοῖς σώμασιν δοκούντων 53151 Tim.19.c.1 : προσήκειν κατὰ τὴν ἀγωνίαν ἀθλοῦντα· ταὐτὸν καὶ ἐγὼ 53152 Tim.19.c.2 : πέπονθα πρὸς τὴν πόλιν ἣν διήλθομεν. ἡδέως γὰρ ἄν του 53153 Tim.19.c.3 : λόγῳ διεξιόντος ἀκούσαιμ´ ἂν ἄθλους οὓς πόλις ἀθλεῖ, τούτους 53154 Tim.19.c.4 : αὐτὴν ἀγωνιζομένην πρὸς πόλεις ἄλλας, πρεπόντως εἴς τε 53155 Tim.19.c.5 : πόλεμον ἀφικομένην καὶ ἐν τῷ πολεμεῖν τὰ προσήκοντα 53156 Tim.19.c.6 : ἀποδιδοῦσαν τῇ παιδείᾳ καὶ τροφῇ κατά τε τὰς ἐν τοῖς 53157 Tim.19.c.7 : ἔργοις πράξεις καὶ κατὰ τὰς ἐν τοῖς λόγοις διερμηνεύσεις 53158 Tim.19.c.8 : πρὸς ἑκάστας τῶν πόλεων. ταῦτ´ οὖν, ὦ Κριτία καὶ Ἑρμό– 53159 Tim.19.d.1 : κρατες, ἐμαυτοῦ μὲν αὐτὸς κατέγνωκα μή ποτ´ ἂν δυνατὸς 53160 Tim.19.d.2 : γενέσθαι τοὺς ἄνδρας καὶ τὴν πόλιν ἱκανῶς ἐγκωμιάσαι. καὶ 53161 Tim.19.d.3 : τὸ μὲν ἐμὸν οὐδὲν θαυμαστόν· ἀλλὰ τὴν αὐτὴν δόξαν εἴληφα 53162 Tim.19.d.4 : καὶ περὶ τῶν πάλαι γεγονότων καὶ περὶ τῶν νῦν ὄντων 53163 Tim.19.d.5 : ποιητῶν, οὔτι τὸ ποιητικὸν ἀτιμάζων γένος, ἀλλὰ παντὶ 53164 Tim.19.d.6 : δῆλον ὡς τὸ μιμητικὸν ἔθνος, οἷς ἂν ἐντραφῇ, ταῦτα μιμή– 53165 Tim.19.d.7 : σεται ῥᾷστα καὶ ἄριστα, τὸ δ´ ἐκτὸς τῆς τροφῆς ἑκάστοις 53166 Tim.19.e.1 : γιγνόμενον χαλεπὸν μὲν ἔργοις, ἔτι δὲ χαλεπώτερον λόγοις 53167 Tim.19.e.2 : εὖ μιμεῖσθαι. τὸ δὲ τῶν σοφιστῶν γένος αὖ πολλῶν μὲν 53168 Tim.19.e.3 : λόγων καὶ καλῶν ἄλλων μάλ´ ἔμπειρον ἥγημαι, φοβοῦμαι 53169 Tim.19.e.4 : δὲ μή πως, ἅτε πλανητὸν ὂν κατὰ πόλεις οἰκήσεις τε ἰδίας 53170 Tim.19.e.5 : οὐδαμῇ διῳκηκός, ἄστοχον ἅμα φιλοσόφων ἀνδρῶν ᾖ καὶ 53171 Tim.19.e.6 : πολιτικῶν, ὅς´ ἂν οἷά τε ἐν πολέμῳ καὶ μάχαις πράττοντες 53172 Tim.19.e.7 : ἔργῳ καὶ λόγῳ προσομιλοῦντες ἑκάστοις πράττοιεν καὶ 53173 Tim.19.e.8 : λέγοιεν. καταλέλειπται δὴ τὸ τῆς ὑμετέρας ἕξεως γένος, 53174 Tim.20.a.1 : ἅμα ἀμφοτέρων φύσει καὶ τροφῇ μετέχον. Τίμαιός τε γὰρ 53175 Tim.20.a.2 : ὅδε, εὐνομωτάτης ὢν πόλεως τῆς ἐν Ἰταλίᾳ Λοκρίδος, οὐσίᾳ 53176 Tim.20.a.3 : καὶ γένει οὐδενὸς ὕστερος ὢν τῶν ἐκεῖ, τὰς μεγίστας μὲν 53177 Tim.20.a.4 : ἀρχάς τε καὶ τιμὰς τῶν ἐν τῇ πόλει μετακεχείρισται, φιλο– 53178 Tim.20.a.5 : σοφίας δ´ αὖ κατ´ ἐμὴν δόξαν ἐπ´ ἄκρον ἁπάσης ἐλήλυθεν· 53179 Tim.20.a.6 : Κριτίαν δέ που πάντες οἱ τῇδε ἴσμεν οὐδενὸς ἰδιώτην ὄντα ὧν 53180 Tim.20.a.7 : λέγομεν. τῆς δὲ Ἑρμοκράτους αὖ περὶ φύσεως καὶ τροφῆς, 53181 Tim.20.a.8 : πρὸς ἅπαντα ταῦτ´ εἶναι ἱκανὴν πολλῶν μαρτυρούντων 53182 Tim.20.b.1 : πιστευτέον. διὸ καὶ χθὲς ἐγὼ διανοούμενος, ὑμῶν δεομένων 53183 Tim.20.b.2 : τὰ περὶ τῆς πολιτείας διελθεῖν, προθύμως ἐχαριζόμην, εἰδὼς 53184 Tim.20.b.3 : ὅτι τὸν ἑξῆς λόγον οὐδένες ἂν ὑμῶν ἐθελόντων ἱκανώτερον 53185 Tim.20.b.4 : ἀποδοῖεν—εἰς γὰρ πόλεμον πρέποντα καταστήσαντες τὴν 53186 Tim.20.b.5 : πόλιν ἅπαντ´ αὐτῇ τὰ προσήκοντα ἀποδοῖτ´ ἂν μόνοι τῶν 53187 Tim.20.b.6 : νῦν—εἰπὼν δὴ τἀπιταχθέντα ἀντεπέταξα ὑμῖν ἃ καὶ νῦν 53188 Tim.20.b.7 : λέγω. συνωμολογήσατ´ οὖν κοινῇ σκεψάμενοι πρὸς ὑμᾶς 53189 Tim.20.c.1 : αὐτοὺς εἰς νῦν ἀνταποδώσειν μοι τὰ τῶν λόγων ξένια, πάρειμί 53190 Tim.20.c.2 : τε οὖν δὴ κεκοσμημένος ἐπ´ αὐτὰ καὶ πάντων ἑτοιμότατος ὢν 53191 Tim.20.c.3 : δέχεσθαι. 53192 Tim.20.c.4 : {ΕΡ.} Καὶ μὲν δή, καθάπερ εἶπεν Τίμαιος ὅδε, ὦ Σώκρατες, 53193 Tim.20.c.5 : οὔτε ἐλλείψομεν προθυμίας οὐδὲν οὔτε ἔστιν οὐδεμία πρό– 53194 Tim.20.c.6 : φασις ἡμῖν τοῦ μὴ δρᾶν ταῦτα· ὥστε καὶ χθές, εὐθὺς ἐνθένδε 53195 Tim.20.c.7 : ἐπειδὴ παρὰ Κριτίαν πρὸς τὸν ξενῶνα οὗ καὶ καταλύομεν 53196 Tim.20.c.8 : ἀφικόμεθα, καὶ ἔτι πρότερον καθ´ ὁδὸν αὐτὰ ταῦτ´ ἐσκοποῦμεν. 53197 Tim.20.d.1 : ὅδε οὖν ἡμῖν λόγον εἰσηγήσατο ἐκ παλαιᾶς ἀκοῆς· ὃν καὶ 53198 Tim.20.d.2 : νῦν λέγε, ὦ Κριτία, τῷδε, ἵνα συνδοκιμάσῃ πρὸς τὴν ἐπίταξιν 53199 Tim.20.d.3 : εἴτ´ ἐπιτήδειος εἴτε ἀνεπιτήδειός ἐστι. 53200 Tim.20.d.4 : {ΚΡ.} Ταῦτα χρὴ δρᾶν, εἰ καὶ τῷ τρίτῳ κοινωνῷ Τιμαίῳ 53201 Tim.20.d.5 : συνδοκεῖ. 53202 Tim.20.d.6 : {ΤΙ.} Δοκεῖ μήν. 53203 Tim.20.d.7 : {ΚΡ.} Ἄκουε δή, ὦ Σώκρατες, λόγου μάλα μὲν ἀτόπου, 53204 Tim.20.d.8 : παντάπασί γε μὴν ἀληθοῦς, ὡς ὁ τῶν ἑπτὰ σοφώτατος 53205 Tim.20.e.1 : Σόλων ποτ´ ἔφη. ἦν μὲν οὖν οἰκεῖος καὶ σφόδρα φίλος ἡμῖν 53206 Tim.20.e.2 : Δρωπίδου τοῦ προπάππου, καθάπερ λέγει πολλαχοῦ καὶ 53207 Tim.20.e.3 : αὐτὸς ἐν τῇ ποιήσει· πρὸς δὲ Κριτίαν τὸν ἡμέτερον πάππον 53208 Tim.20.e.4 : εἶπεν, ὡς ἀπεμνημόνευεν αὖ πρὸς ἡμᾶς ὁ γέρων, ὅτι μεγάλα 53209 Tim.20.e.5 : καὶ θαυμαστὰ τῆσδ´ εἴη παλαιὰ ἔργα τῆς πόλεως ὑπὸ χρόνου 53210 Tim.20.e.6 : καὶ φθορᾶς ἀνθρώπων ἠφανισμένα, πάντων δὲ ἓν μέγιστον, 53211 Tim.21.a.1 : οὗ νῦν ἐπιμνησθεῖσιν πρέπον ἂν ἡμῖν εἴη σοί τε ἀποδοῦναι 53212 Tim.21.a.2 : χάριν καὶ τὴν θεὸν ἅμα ἐν τῇ πανηγύρει δικαίως τε καὶ 53213 Tim.21.a.3 : ἀληθῶς οἷόνπερ ὑμνοῦντας ἐγκωμιάζειν. 53214 Tim.21.a.4 : {ΣΩ.} Εὖ λέγεις. ἀλλὰ δὴ ποῖον ἔργον τοῦτο Κριτίας οὐ 53215 Tim.21.a.5 : λεγόμενον μέν, ὡς δὲ πραχθὲν ὄντως ὑπὸ τῆσδε τῆς πόλεως 53216 Tim.21.a.6 : ἀρχαῖον διηγεῖτο κατὰ τὴν Σόλωνος ἀκοήν; 53217 Tim.21.a.7 : {ΚΡ.} Ἐγὼ φράσω, παλαιὸν ἀκηκοὼς λόγον οὐ νέου ἀν– 53218 Tim.21.a.8 : δρός. ἦν μὲν γὰρ δὴ τότε Κριτίας, ὡς ἔφη, σχεδὸν ἐγγὺς 53219 Tim.21.b.1 : ἤδη τῶν ἐνενήκοντα ἐτῶν, ἐγὼ δέ πῃ μάλιστα δεκέτης· ἡ 53220 Tim.21.b.2 : δὲ Κουρεῶτις ἡμῖν οὖσα ἐτύγχανεν Ἀπατουρίων. τὸ δὴ τῆς 53221 Tim.21.b.3 : ἑορτῆς σύνηθες ἑκάστοτε καὶ τότε συνέβη τοῖς παισίν· ἆθλα 53222 Tim.21.b.4 : γὰρ ἡμῖν οἱ πατέρες ἔθεσαν ῥαψῳδίας. πολλῶν μὲν οὖν 53223 Tim.21.b.5 : δὴ καὶ πολλὰ ἐλέχθη ποιητῶν ποιήματα, ἅτε δὲ νέα κατ´ 53224 Tim.21.b.6 : ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὄντα τὰ Σόλωνος πολλοὶ τῶν παίδων 53225 Tim.21.b.7 : ᾔσαμεν. εἶπεν οὖν τις τῶν φρατέρων, εἴτε δὴ δοκοῦν αὐτῷ 53226 Tim.21.b.8 : τότε εἴτε καὶ χάριν τινὰ τῷ Κριτίᾳ φέρων, δοκεῖν οἱ τά τε 53227 Tim.21.c.1 : ἄλλα σοφώτατον γεγονέναι Σόλωνα καὶ κατὰ τὴν ποίησιν 53228 Tim.21.c.2 : αὖ τῶν ποιητῶν πάντων ἐλευθεριώτατον. ὁ δὴ γέρων— 53229 Tim.21.c.3 : σφόδρα γὰρ οὖν μέμνημαι—μάλα τε ἥσθη καὶ διαμειδιάσας 53230 Tim.21.c.4 : εἶπεν· "Εἴ γε, ὦ Ἀμύνανδρε, μὴ παρέργῳ τῇ ποιήσει κατε– 53231 Tim.21.c.5 : χρήσατο, ἀλλ´ ἐσπουδάκει καθάπερ ἄλλοι, τόν τε λόγον ὃν 53232 Tim.21.c.6 : ἀπ´ Αἰγύπτου δεῦρο ἠνέγκατο ἀπετέλεσεν, καὶ μὴ διὰ τὰς 53233 Tim.21.c.7 : στάσεις ὑπὸ κακῶν τε ἄλλων ὅσα ηὗρεν ἐνθάδε ἥκων ἠναγ– 53234 Tim.21.d.1 : κάσθη καταμελῆσαι, κατά γε ἐμὴν δόξαν οὔτε Ἡσίοδος οὔτε 53235 Tim.21.d.2 : Ὅμηρος οὔτε ἄλλος οὐδεὶς ποιητὴς εὐδοκιμώτερος ἐγένετο 53236 Tim.21.d.3 : ἄν ποτε αὐτοῦ." "Τίς δ´ ἦν ὁ λόγος," ἦ δ´ ὅς, "ὦ Κριτία;" 53237 Tim.21.d.4 : "Ἦ περὶ μεγίστης," ἔφη, "καὶ ὀνομαστοτάτης πασῶν δι– 53238 Tim.21.d.5 : καιότατ´ ἂν πράξεως οὔσης, ἣν ἥδε ἡ πόλις ἔπραξε μέν, διὰ 53239 Tim.21.d.6 : δὲ χρόνον καὶ φθορὰν τῶν ἐργασαμένων οὐ διήρκεσε δεῦρο ὁ 53240 Tim.21.d.7 : λόγος." "Λέγε ἐξ ἀρχῆς," ἦ δ´ ὅς, "τί τε καὶ πῶς καὶ 53241 Tim.21.d.8 : παρὰ τίνων ὡς ἀληθῆ διακηκοὼς ἔλεγεν ὁ Σόλων." 53242 Tim.21.e.1 : "Ἔστιν τις κατ´ Αἴγυπτον," ἦ δ´ ὅς, "ἐν τῷ Δέλτα, περὶ 53243 Tim.21.e.2 : ὃν κατὰ κορυφὴν σχίζεται τὸ τοῦ Νείλου ῥεῦμα Σαϊτικὸς 53244 Tim.21.e.3 : ἐπικαλούμενος νομός, τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις 53245 Tim.21.e.4 : Σάις—ὅθεν δὴ καὶ Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύς—οἷς τῆς πόλεως 53246 Tim.21.e.5 : θεὸς ἀρχηγός τίς ἐστιν, Αἰγυπτιστὶ μὲν τοὔνομα Νηίθ, Ἑλ– 53247 Tim.21.e.6 : ληνιστὶ δέ, ὡς ὁ ἐκείνων λόγος, Ἀθηνᾶ· μάλα δὲ φιλαθή– 53248 Tim.21.e.7 : ναιοι καί τινα τρόπον οἰκεῖοι τῶνδ´ εἶναί φασιν. οἷ δὴ 53249 Tim.21.e.8 : Σόλων ἔφη πορευθεὶς σφόδρα τε γενέσθαι παρ´ αὐτοῖς ἔντι– 53250 Tim.22.a.1 : μος, καὶ δὴ καὶ τὰ παλαιὰ ἀνερωτῶν ποτε τοὺς μάλιστα περὶ 53251 Tim.22.a.2 : ταῦτα τῶν ἱερέων ἐμπείρους, σχεδὸν οὔτε αὑτὸν οὔτε ἄλλον 53252 Tim.22.a.3 : Ἕλληνα οὐδένα οὐδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν εἰδότα περὶ τῶν τοιού– 53253 Tim.22.a.4 : των ἀνευρεῖν. καί ποτε προαγαγεῖν βουληθεὶς αὐτοὺς περὶ 53254 Tim.22.a.5 : τῶν ἀρχαίων εἰς λόγους, τῶν τῇδε τὰ ἀρχαιότατα λέγειν 53255 Tim.22.a.6 : ἐπιχειρεῖν, περὶ Φορωνέως τε τοῦ πρώτου λεχθέντος καὶ 53256 Tim.22.a.7 : Νιόβης, καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν αὖ περὶ Δευκαλίωνος 53257 Tim.22.b.1 : καὶ Πύρρας ὡς διεγένοντο μυθολογεῖν, καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν 53258 Tim.22.b.2 : γενεαλογεῖν, καὶ τὰ τῶν ἐτῶν ὅσα ἦν οἷς ἔλεγεν πειρᾶσθαι 53259 Tim.22.b.3 : διαμνημονεύων τοὺς χρόνους ἀριθμεῖν· καί τινα εἰπεῖν τῶν 53260 Tim.22.b.4 : ἱερέων εὖ μάλα παλαιόν· ‘Ὦ Σόλων, Σόλων, Ἕλληνες ἀεὶ 53261 Tim.22.b.5 : παῖδές ἐστε, γέρων δὲ Ἕλλην οὐκ ἔστιν.’ Ἀκούσας οὖν, 53262 Tim.22.b.6 : ‘Πῶς τί τοῦτο λέγεις;’ φάναι. ‘Νέοι ἐστέ,’ εἰπεῖν, ‘τὰς 53263 Tim.22.b.7 : ψυχὰς πάντες· οὐδεμίαν γὰρ ἐν αὐταῖς ἔχετε δι´ ἀρχαίαν 53264 Tim.22.b.8 : ἀκοὴν παλαιὰν δόξαν οὐδὲ μάθημα χρόνῳ πολιὸν οὐδέν. τὸ 53265 Tim.22.c.1 : δὲ τούτων αἴτιον τόδε. πολλαὶ κατὰ πολλὰ φθοραὶ γεγό– 53266 Tim.22.c.2 : νασιν ἀνθρώπων καὶ ἔσονται, πυρὶ μὲν καὶ ὕδατι μέγισται, 53267 Tim.22.c.3 : μυρίοις δὲ ἄλλοις ἕτεραι βραχύτεραι. τὸ γὰρ οὖν καὶ παρ´ 53268 Tim.22.c.4 : ὑμῖν λεγόμενον, ὥς ποτε Φαέθων Ἡλίου παῖς τὸ τοῦ πατρὸς 53269 Tim.22.c.5 : ἅρμα ζεύξας διὰ τὸ μὴ δυνατὸς εἶναι κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς 53270 Tim.22.c.6 : ὁδὸν ἐλαύνειν τά τ´ ἐπὶ γῆς συνέκαυσεν καὶ αὐτὸς κεραυ– 53271 Tim.22.c.7 : νωθεὶς διεφθάρη, τοῦτο μύθου μὲν σχῆμα ἔχον λέγεται, τὸ δὲ 53272 Tim.22.d.1 : ἀληθές ἐστι τῶν περὶ γῆν κατ´ οὐρανὸν ἰόντων παράλλαξις 53273 Tim.22.d.2 : καὶ διὰ μακρῶν χρόνων γιγνομένη τῶν ἐπὶ γῆς πυρὶ πολλῷ 53274 Tim.22.d.3 : φθορά. τότε οὖν ὅσοι κατ´ ὄρη καὶ ἐν ὑψηλοῖς τόποις καὶ 53275 Tim.22.d.4 : ἐν ξηροῖς οἰκοῦσιν μᾶλλον διόλλυνται τῶν ποταμοῖς καὶ θα– 53276 Tim.22.d.5 : λάττῃ προσοικούντων· ἡμῖν δὲ ὁ Νεῖλος εἴς τε τἆλλα σωτὴρ 53277 Tim.22.d.6 : καὶ τότε ἐκ ταύτης τῆς ἀπορίας σῴζει λυόμενος. ὅταν δ´ 53278 Tim.22.d.7 : αὖ θεοὶ τὴν γῆν ὕδασιν καθαίροντες κατακλύζωσιν, οἱ μὲν 53279 Tim.22.d.8 : ἐν τοῖς ὄρεσιν διασῴζονται βουκόλοι νομῆς τε, οἱ δ´ ἐν ταῖς 53280 Tim.22.e.1 : παρ´ ὑμῖν πόλεσιν εἰς τὴν θάλατταν ὑπὸ τῶν ποταμῶν φέ– 53281 Tim.22.e.2 : ρονται· κατὰ δὲ τήνδε χώραν οὔτε τότε οὔτε ἄλλοτε ἄνωθεν 53282 Tim.22.e.3 : ἐπὶ τὰς ἀρούρας ὕδωρ ἐπιρρεῖ, τὸ δ´ ἐναντίον κάτωθεν πᾶν 53283 Tim.22.e.4 : ἐπανιέναι πέφυκεν. ὅθεν καὶ δι´ ἃς αἰτίας τἀνθάδε σῳζό– 53284 Tim.22.e.5 : μενα λέγεται παλαιότατα· τὸ δὲ ἀληθές, ἐν πᾶσιν τοῖς 53285 Tim.22.e.6 : τόποις ὅπου μὴ χειμὼν ἐξαίσιος ἢ καῦμα ἀπείργει, πλέον, 53286 Tim.23.a.1 : τοτὲ δὲ ἔλαττον ἀεὶ γένος ἐστὶν ἀνθρώπων. ὅσα δὲ ἢ παρ´ 53287 Tim.23.a.2 : ὑμῖν ἢ τῇδε ἢ καὶ κατ´ ἄλλον τόπον ὧν ἀκοῇ ἴσμεν, εἴ πού 53288 Tim.23.a.3 : τι καλὸν ἢ μέγα γέγονεν ἢ καί τινα διαφορὰν ἄλλην ἔχον, 53289 Tim.23.a.4 : πάντα γεγραμμένα ἐκ παλαιοῦ τῇδ´ ἐστὶν ἐν τοῖς ἱεροῖς καὶ 53290 Tim.23.a.5 : σεσωσμένα· τὰ δὲ παρ´ ὑμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις ἄρτι κατε– 53291 Tim.23.a.6 : σκευασμένα ἑκάστοτε τυγχάνει γράμμασι καὶ ἅπασιν ὁπόσων 53292 Tim.23.a.7 : πόλεις δέονται, καὶ πάλιν δι´ εἰωθότων ἐτῶν ὥσπερ νόσημα 53293 Tim.23.a.8 : ἥκει φερόμενον αὐτοῖς ῥεῦμα οὐράνιον καὶ τοὺς ἀγραμμάτους 53294 Tim.23.b.1 : τε καὶ ἀμούσους ἔλιπεν ὑμῶν, ὥστε πάλιν ἐξ ἀρχῆς οἷον 53295 Tim.23.b.2 : νέοι γίγνεσθε, οὐδὲν εἰδότες οὔτε τῶν τῇδε οὔτε τῶν παρ´ 53296 Tim.23.b.3 : ὑμῖν, ὅσα ἦν ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις. τὰ γοῦν νυνδὴ 53297 Tim.23.b.4 : γενεαλογηθέντα, ὦ Σόλων, περὶ τῶν παρ´ ὑμῖν ἃ διῆλθες, 53298 Tim.23.b.5 : παίδων βραχύ τι διαφέρει μύθων, οἳ πρῶτον μὲν ἕνα γῆς 53299 Tim.23.b.6 : κατακλυσμὸν μέμνησθε πολλῶν ἔμπροσθεν γεγονότων, ἔτι 53300 Tim.23.b.7 : δὲ τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον γένος ἐπ´ ἀνθρώπους ἐν τῇ 53301 Tim.23.b.8 : χώρᾳ παρ´ ὑμῖν οὐκ ἴστε γεγονός, ἐξ ὧν σύ τε καὶ πᾶσα ἡ 53302 Tim.23.c.1 : πόλις ἔστιν τὰ νῦν ὑμῶν, περιλειφθέντος ποτὲ σπέρματος 53303 Tim.23.c.2 : βραχέος, ἀλλ´ ὑμᾶς λέληθεν διὰ τὸ τοὺς περιγενομένους ἐπὶ 53304 Tim.23.c.3 : πολλὰς γενεὰς γράμμασιν τελευτᾶν ἀφώνους. ἦν γὰρ δή 53305 Tim.23.c.4 : ποτε, ὦ Σόλων, ὑπὲρ τὴν μεγίστην φθορὰν ὕδασιν ἡ νῦν 53306 Tim.23.c.5 : Ἀθηναίων οὖσα πόλις ἀρίστη πρός τε τὸν πόλεμον καὶ 53307 Tim.23.c.6 : κατὰ πάντα εὐνομωτάτη διαφερόντως· ᾗ κάλλιστα ἔργα καὶ 53308 Tim.23.c.7 : πολιτεῖαι γενέσθαι λέγονται κάλλισται πασῶν ὁπόσων ὑπὸ 53309 Tim.23.d.1 : τὸν οὐρανὸν ἡμεῖς ἀκοὴν παρεδεξάμεθα.’ Ἀκούσας οὖν ὁ 53310 Tim.23.d.2 : Σόλων ἔφη θαυμάσαι καὶ πᾶσαν προθυμίαν σχεῖν δεόμενος 53311 Tim.23.d.3 : τῶν ἱερέων πάντα δι´ ἀκριβείας οἱ τὰ περὶ τῶν πάλαι πολι– 53312 Tim.23.d.4 : τῶν ἑξῆς διελθεῖν. τὸν οὖν ἱερέα φάναι· ‘Φθόνος οὐδείς, 53313 Tim.23.d.5 : ὦ Σόλων, ἀλλὰ σοῦ τε ἕνεκα ἐρῶ καὶ τῆς πόλεως ὑμῶν, 53314 Tim.23.d.6 : μάλιστα δὲ τῆς θεοῦ χάριν, ἣ τήν τε ὑμετέραν καὶ τήνδε 53315 Tim.23.d.7 : ἔλαχεν καὶ ἔθρεψεν καὶ ἐπαίδευσεν, προτέραν μὲν τὴν παρ´ 53316 Tim.23.e.1 : ὑμῖν ἔτεσιν χιλίοις, ἐκ Γῆς τε καὶ Ἡφαίστου τὸ σπέρμα 53317 Tim.23.e.2 : παραλαβοῦσα ὑμῶν, τήνδε δὲ ὑστέραν. τῆς δὲ ἐνθάδε δια– 53318 Tim.23.e.3 : κοσμήσεως παρ´ ἡμῖν ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ὀκτακισχιλίων 53319 Tim.23.e.4 : ἐτῶν ἀριθμὸς γέγραπται. περὶ δὴ τῶν ἐνακισχίλια γεγονό– 53320 Tim.23.e.5 : των ἔτη πολιτῶν σοι δηλώσω διὰ βραχέων νόμους, καὶ τῶν 53321 Tim.23.e.6 : ἔργων αὐτοῖς ὃ κάλλιστον ἐπράχθη· τὸ δ´ ἀκριβὲς περὶ 53322 Tim.24.a.1 : πάντων ἐφεξῆς εἰς αὖθις κατὰ σχολὴν αὐτὰ τὰ γράμματα 53323 Tim.24.a.2 : λαβόντες διέξιμεν. τοὺς μὲν οὖν νόμους σκόπει πρὸς τοὺς 53324 Tim.24.a.3 : τῇδε· πολλὰ γὰρ παραδείγματα τῶν τότε παρ´ ὑμῖν ὄντων 53325 Tim.24.a.4 : ἐνθάδε νῦν ἀνευρήσεις, πρῶτον μὲν τὸ τῶν ἱερέων γένος ἀπὸ 53326 Tim.24.a.5 : τῶν ἄλλων χωρὶς ἀφωρισμένον, μετὰ δὲ τοῦτο τὸ τῶν δη– 53327 Tim.24.a.6 : μιουργῶν, ὅτι καθ´ αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον 53328 Tim.24.a.7 : δημιουργεῖ, τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν τό τε 53329 Tim.24.b.1 : τῶν γεωργῶν. καὶ δὴ καὶ τὸ μάχιμον γένος ᾔσθησαί που 53330 Tim.24.b.2 : τῇδε ἀπὸ πάντων τῶν γενῶν κεχωρισμένον, οἷς οὐδὲν ἄλλο 53331 Tim.24.b.3 : πλὴν τὰ περὶ τὸν πόλεμον ὑπὸ τοῦ νόμου προσετάχθη μέλειν· 53332 Tim.24.b.4 : ἔτι δὲ ἡ τῆς ὁπλίσεως αὐτῶν σχέσις ἀσπίδων καὶ δοράτων, 53333 Tim.24.b.5 : οἷς ἡμεῖς πρῶτοι τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν ὡπλίσμεθα, τῆς θεοῦ 53334 Tim.24.b.6 : καθάπερ ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις παρ´ ὑμῖν πρώτοις ἐνδειξα– 53335 Tim.24.b.7 : μένης. τὸ δ´ αὖ περὶ τῆς φρονήσεως, ὁρᾷς που τὸν νόμον 53336 Tim.24.b.8 : τῇδε ὅσην ἐπιμέλειαν ἐποιήσατο εὐθὺς κατ´ ἀρχὰς περί τε 53337 Tim.24.c.1 : τὸν κόσμον, ἅπαντα μέχρι μαντικῆς καὶ ἰατρικῆς πρὸς 53338 Tim.24.c.2 : ὑγίειαν ἐκ τούτων θείων ὄντων εἰς τὰ ἀνθρώπινα ἀνευρών, 53339 Tim.24.c.3 : ὅσα τε ἄλλα τούτοις ἕπεται μαθήματα πάντα κτησάμενος. 53340 Tim.24.c.4 : ταύτην οὖν δὴ τότε σύμπασαν τὴν διακόσμησιν καὶ σύνταξιν 53341 Tim.24.c.5 : ἡ θεὸς προτέρους ὑμᾶς διακοσμήσασα κατῴκισεν, ἐκλεξαμένη 53342 Tim.24.c.6 : τὸν τόπον ἐν ᾧ γεγένησθε, τὴν εὐκρασίαν τῶν ὡρῶν ἐν αὐτῷ 53343 Tim.24.c.7 : κατιδοῦσα, ὅτι φρονιμωτάτους ἄνδρας οἴσοι· ἅτε οὖν φιλο– 53344 Tim.24.d.1 : πόλεμός τε καὶ φιλόσοφος ἡ θεὸς οὖσα τὸν προσφερεστάτους 53345 Tim.24.d.2 : αὐτῇ μέλλοντα οἴσειν τόπον ἄνδρας, τοῦτον ἐκλεξαμένη 53346 Tim.24.d.3 : πρῶτον κατῴκισεν. ᾠκεῖτε δὴ οὖν νόμοις τε τοιούτοις χρώ– 53347 Tim.24.d.4 : μενοι καὶ ἔτι μᾶλλον εὐνομούμενοι πάσῃ τε παρὰ πάντας 53348 Tim.24.d.5 : ἀνθρώπους ὑπερβεβληκότες ἀρετῇ, καθάπερ εἰκὸς γεννήματα 53349 Tim.24.d.6 : καὶ παιδεύματα θεῶν ὄντας. πολλὰ μὲν οὖν ὑμῶν καὶ μεγάλα 53350 Tim.24.d.7 : ἔργα τῆς πόλεως τῇδε γεγραμμένα θαυμάζεται, πάντων μὴν 53351 Tim.24.e.1 : ἓν ὑπερέχει μεγέθει καὶ ἀρετῇ· λέγει γὰρ τὰ γεγραμμένα 53352 Tim.24.e.2 : ὅσην ἡ πόλις ὑμῶν ἔπαυσέν ποτε δύναμιν ὕβρει πορευο– 53353 Tim.24.e.3 : μένην ἅμα ἐπὶ πᾶσαν Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν, ἔξωθεν ὁρμη– 53354 Tim.24.e.4 : θεῖσαν ἐκ τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγους. τότε γὰρ πορεύσιμον 53355 Tim.24.e.5 : ἦν τὸ ἐκεῖ πέλαγος· νῆσον γὰρ πρὸ τοῦ στόματος εἶχεν ὃ 53356 Tim.24.e.6 : καλεῖτε, ὥς φατε, ὑμεῖς Ἡρακλέους στήλας, ἡ δὲ νῆσος ἅμα 53357 Tim.24.e.7 : Λιβύης ἦν καὶ Ἀσίας μείζων, ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας 53358 Tim.24.e.8 : νήσους τοῖς τότε ἐγίγνετο πορευομένοις, ἐκ δὲ τῶν νήσων 53359 Tim.25.a.1 : ἐπὶ τὴν καταντικρὺ πᾶσαν ἤπειρον τὴν περὶ τὸν ἀληθινὸν 53360 Tim.25.a.2 : ἐκεῖνον πόντον. τάδε μὲν γάρ, ὅσα ἐντὸς τοῦ στόματος οὗ 53361 Tim.25.a.3 : λέγομεν, φαίνεται λιμὴν στενόν τινα ἔχων εἴσπλουν· ἐκεῖνο 53362 Tim.25.a.4 : δὲ πέλαγος ὄντως ἥ τε περιέχουσα αὐτὸ γῆ παντελῶς ἀληθῶς 53363 Tim.25.a.5 : ὀρθότατ´ ἂν λέγοιτο ἤπειρος. ἐν δὲ δὴ τῇ Ἀτλαντίδι νήσῳ 53364 Tim.25.a.6 : ταύτῃ μεγάλη συνέστη καὶ θαυμαστὴ δύναμις βασιλέων, 53365 Tim.25.a.7 : κρατοῦσα μὲν ἁπάσης τῆς νήσου, πολλῶν δὲ ἄλλων νήσων 53366 Tim.25.a.8 : καὶ μερῶν τῆς ἠπείρου· πρὸς δὲ τούτοις ἔτι τῶν ἐντὸς τῇδε 53367 Tim.25.b.1 : Λιβύης μὲν ἦρχον μέχρι πρὸς Αἴγυπτον, τῆς δὲ Εὐρώπης 53368 Tim.25.b.2 : μέχρι Τυρρηνίας. αὕτη δὴ πᾶσα συναθροισθεῖσα εἰς ἓν ἡ 53369 Tim.25.b.3 : δύναμις τόν τε παρ´ ὑμῖν καὶ τὸν παρ´ ἡμῖν καὶ τὸν ἐντὸς τοῦ 53370 Tim.25.b.4 : στόματος πάντα τόπον μιᾷ ποτὲ ἐπεχείρησεν ὁρμῇ δουλοῦ– 53371 Tim.25.b.5 : σθαι. τότε οὖν ὑμῶν, ὦ Σόλων, τῆς πόλεως ἡ δύναμις εἰς 53372 Tim.25.b.6 : ἅπαντας ἀνθρώπους διαφανὴς ἀρετῇ τε καὶ ῥώμῃ ἐγένετο· 53373 Tim.25.b.7 : πάντων γὰρ προστᾶσα εὐψυχίᾳ καὶ τέχναις ὅσαι κατὰ πόλε– 53374 Tim.25.c.1 : μον, τὰ μὲν τῶν Ἑλλήνων ἡγουμένη, τὰ δ´ αὐτὴ μονωθεῖσα 53375 Tim.25.c.2 : ἐξ ἀνάγκης τῶν ἄλλων ἀποστάντων, ἐπὶ τοὺς ἐσχάτους 53376 Tim.25.c.3 : ἀφικομένη κινδύνους, κρατήσασα μὲν τῶν ἐπιόντων τρό– 53377 Tim.25.c.4 : παιον ἔστησεν, τοὺς δὲ μήπω δεδουλωμένους διεκώλυσεν 53378 Tim.25.c.5 : δουλωθῆναι, τοὺς δ´ ἄλλους, ὅσοι κατοικοῦμεν ἐντὸς ὅρων 53379 Tim.25.c.6 : Ἡρακλείων, ἀφθόνως ἅπαντας ἠλευθέρωσεν. ὑστέρῳ δὲ 53380 Tim.25.c.7 : χρόνῳ σεισμῶν ἐξαισίων καὶ κατακλυσμῶν γενομένων, μιᾶς 53381 Tim.25.d.1 : ἡμέρας καὶ νυκτὸς χαλεπῆς ἐπελθούσης, τό τε παρ´ ὑμῖν 53382 Tim.25.d.2 : μάχιμον πᾶν ἁθρόον ἔδυ κατὰ γῆς, ἥ τε Ἀτλαντὶς νῆσος 53383 Tim.25.d.3 : ὡσαύτως κατὰ τῆς θαλάττης δῦσα ἠφανίσθη· διὸ καὶ 53384 Tim.25.d.4 : νῦν ἄπορον καὶ ἀδιερεύνητον γέγονεν τοὐκεῖ πέλαγος, 53385 Tim.25.d.5 : πηλοῦ κάρτα βραχέος ἐμποδὼν ὄντος, ὃν ἡ νῆσος ἱζομένη 53386 Tim.25.d.6 : παρέσχετο.’" 53387 Tim.25.d.7 : Τὰ μὲν δὴ ῥηθέντα, ὦ Σώκρατες, ὑπὸ τοῦ παλαιοῦ 53388 Tim.25.e.1 : Κριτίου κατ´ ἀκοὴν τὴν Σόλωνος, ὡς συντόμως εἰπεῖν, 53389 Tim.25.e.2 : ἀκήκοας· λέγοντος δὲ δὴ χθὲς σοῦ περὶ πολιτείας τε καὶ 53390 Tim.25.e.3 : τῶν ἀνδρῶν οὓς ἔλεγες, ἐθαύμαζον ἀναμιμνῃσκόμενος αὐτὰ 53391 Tim.25.e.4 : ἃ νῦν λέγω, κατανοῶν ὡς δαιμονίως ἔκ τινος τύχης οὐκ ἄπο 53392 Tim.25.e.5 : σκοποῦ συνηνέχθης τὰ πολλὰ οἷς Σόλων εἶπεν. οὐ μὴν 53393 Tim.26.a.1 : ἐβουλήθην παραχρῆμα εἰπεῖν· διὰ χρόνου γὰρ οὐχ ἱκανῶς 53394 Tim.26.a.2 : ἐμεμνήμην. ἐνενόησα οὖν ὅτι χρεὼν εἴη με πρὸς ἐμαυτὸν 53395 Tim.26.a.3 : πρῶτον ἱκανῶς πάντα ἀναλαβόντα λέγειν οὕτως. ὅθεν ταχὺ 53396 Tim.26.a.4 : συνωμολόγησά σοι τὰ ἐπιταχθέντα χθές, ἡγούμενος, ὅπερ 53397 Tim.26.a.5 : ἐν ἅπασι τοῖς τοιοῖσδε μέγιστον ἔργον, λόγον τινὰ πρέποντα 53398 Tim.26.a.6 : τοῖς βουλήμασιν ὑποθέσθαι, τούτου μετρίως ἡμᾶς εὐπορήσειν. 53399 Tim.26.a.7 : οὕτω δή, καθάπερ ὅδ´ εἶπεν, χθές τε εὐθὺς ἐνθένδε ἀπιὼν 53400 Tim.26.b.1 : πρὸς τούσδε ἀνέφερον αὐτὰ ἀναμιμνῃσκόμενος, ἀπελθών τε 53401 Tim.26.b.2 : σχεδόν τι πάντα ἐπισκοπῶν τῆς νυκτὸς ἀνέλαβον. ὡς δή 53402 Tim.26.b.3 : τοι, τὸ λεγόμενον, τὰ παίδων μαθήματα θαυμαστὸν ἔχει τι 53403 Tim.26.b.4 : μνημεῖον. ἐγὼ γὰρ ἃ μὲν χθὲς ἤκουσα, οὐκ ἂν οἶδ´ εἰ 53404 Tim.26.b.5 : δυναίμην ἅπαντα ἐν μνήμῃ πάλιν λαβεῖν· ταῦτα δὲ ἃ πάμ– 53405 Tim.26.b.6 : πολυν χρόνον διακήκοα, παντάπασι θαυμάσαιμ´ ἂν εἴ τί με 53406 Tim.26.b.7 : αὐτῶν διαπέφευγεν. ἦν μὲν οὖν μετὰ πολλῆς ἡδονῆς καὶ 53407 Tim.26.c.1 : παιδιᾶς τότε ἀκουόμενα, καὶ τοῦ πρεσβύτου προθύμως με 53408 Tim.26.c.2 : διδάσκοντος, ἅτ´ ἐμοῦ πολλάκις ἐπανερωτῶντος, ὥστε οἷον 53409 Tim.26.c.3 : ἐγκαύματα ἀνεκπλύτου γραφῆς ἔμμονά μοι γέγονεν· καὶ δὴ 53410 Tim.26.c.4 : καὶ τοῖσδε εὐθὺς ἔλεγον ἕωθεν αὐτὰ ταῦτα, ἵνα εὐποροῖεν 53411 Tim.26.c.5 : λόγων μετ´ ἐμοῦ. νῦν οὖν, οὗπερ ἕνεκα πάντα ταῦτα εἴρηται, 53412 Tim.26.c.6 : λέγειν εἰμὶ ἕτοιμος, ὦ Σώκρατες, μὴ μόνον ἐν κεφαλαίοις 53413 Tim.26.c.7 : ἀλλ´ ὥσπερ ἤκουσα καθ´ ἕκαστον· τοὺς δὲ πολίτας καὶ τὴν 53414 Tim.26.c.8 : πόλιν ἣν χθὲς ἡμῖν ὡς ἐν μύθῳ διῄεισθα σύ, νῦν μετενεγ– 53415 Tim.26.d.1 : κόντες ἐπὶ τἀληθὲς δεῦρο θήσομεν ὡς ἐκείνην τήνδε οὖσαν, 53416 Tim.26.d.2 : καὶ τοὺς πολίτας οὓς διενοοῦ φήσομεν ἐκείνους τοὺς ἀλη– 53417 Tim.26.d.3 : θινοὺς εἶναι προγόνους ἡμῶν, οὓς ἔλεγεν ὁ ἱερεύς. πάντως 53418 Tim.26.d.4 : ἁρμόσουσι καὶ οὐκ ἀπᾳσόμεθα λέγοντες αὐτοὺς εἶναι τοὺς ἐν 53419 Tim.26.d.5 : τῷ τότε ὄντας χρόνῳ. κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες 53420 Tim.26.d.6 : πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι. 53421 Tim.26.d.7 : σκοπεῖν οὖν δὴ χρή, ὦ Σώκρατες, εἰ κατὰ νοῦν ὁ λόγος ἡμῖν 53422 Tim.26.e.1 : οὗτος, ἤ τινα ἔτ´ ἄλλον ἀντ´ αὐτοῦ ζητητέον. 53423 Tim.26.e.2 : {ΣΩ.} Καὶ τίν´ ἄν, ὦ Κριτία, μᾶλλον ἀντὶ τούτου μεταλά– 53424 Tim.26.e.3 : βοιμεν, ὃς τῇ τε παρούσῃ τῆς θεοῦ θυσίᾳ διὰ τὴν οἰκειότητ´ 53425 Tim.26.e.4 : ἂν πρέποι μάλιστα, τό τε μὴ πλασθέντα μῦθον ἀλλ´ ἀληθινὸν 53426 Tim.26.e.5 : λόγον εἶναι πάμμεγά που. πῶς γὰρ καὶ πόθεν ἄλλους 53427 Tim.26.e.6 : ἀνευρήσομεν ἀφέμενοι τούτων; οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ἀγαθῇ τύχῃ 53428 Tim.26.e.7 : χρὴ λέγειν μὲν ὑμᾶς, ἐμὲ δὲ ἀντὶ τῶν χθὲς λόγων νῦν 53429 Tim.27.a.1 : ἡσυχίαν ἄγοντα ἀντακούειν. 53430 Tim.27.a.2 : {ΚΡ.} Σκόπει δὴ τὴν τῶν ξενίων σοι διάθεσιν, ὦ Σώκρατες, 53431 Tim.27.a.3 : ᾗ διέθεμεν. ἔδοξεν γὰρ ἡμῖν Τίμαιον μέν, ἅτε ὄντα ἀστρο– 53432 Tim.27.a.4 : νομικώτατον ἡμῶν καὶ περὶ φύσεως τοῦ παντὸς εἰδέναι 53433 Tim.27.a.5 : μάλιστα ἔργον πεποιημένον, πρῶτον λέγειν ἀρχόμενον ἀπὸ 53434 Tim.27.a.6 : τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως, τελευτᾶν δὲ εἰς ἀνθρώπων φύσιν· 53435 Tim.27.a.7 : ἐμὲ δὲ μετὰ τοῦτον, ὡς παρὰ μὲν τούτου δεδεγμένον ἀνθρώ– 53436 Tim.27.a.8 : πους τῷ λόγῳ γεγονότας, παρὰ σοῦ δὲ πεπαιδευμένους δια– 53437 Tim.27.b.1 : φερόντως αὐτῶν τινας, κατὰ δὲ τὸν Σόλωνος λόγον τε καὶ 53438 Tim.27.b.2 : νόμον εἰσαγαγόντα αὐτοὺς ὡς εἰς δικαστὰς ἡμᾶς ποιῆσαι 53439 Tim.27.b.3 : πολίτας τῆς πόλεως τῆσδε ὡς ὄντας τοὺς τότε Ἀθηναίους, 53440 Tim.27.b.4 : οὓς ἐμήνυσεν ἀφανεῖς ὄντας ἡ τῶν ἱερῶν γραμμάτων φήμη, 53441 Tim.27.b.5 : τὰ λοιπὰ δὲ ὡς περὶ πολιτῶν καὶ Ἀθηναίων ὄντων ἤδη 53442 Tim.27.b.6 : ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. 53443 Tim.27.b.7 : {ΣΩ.} Τελέως τε καὶ λαμπρῶς ἔοικα ἀνταπολήψεσθαι τὴν 53444 Tim.27.b.8 : τῶν λόγων ἑστίασιν. σὸν οὖν ἔργον λέγειν ἄν, ὦ Τίμαιε, 53445 Tim.27.b.9 : τὸ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικεν, εἴη καλέσαντα κατὰ νόμον θεούς. 53446 Tim.27.c.1 : {ΤΙ.} Ἀλλ´, ὦ Σώκρατες, τοῦτό γε δὴ πάντες ὅσοι καὶ 53447 Tim.27.c.2 : κατὰ βραχὺ σωφροσύνης μετέχουσιν, ἐπὶ παντὸς ὁρμῇ καὶ 53448 Tim.27.c.3 : σμικροῦ καὶ μεγάλου πράγματος θεὸν ἀεί που καλοῦσιν· 53449 Tim.27.c.4 : ἡμᾶς δὲ τοὺς περὶ τοῦ παντὸς λόγους ποιεῖσθαί πῃ μέλ– 53450 Tim.27.c.5 : λοντας, ᾗ γέγονεν ἢ καὶ ἀγενές ἐστιν, εἰ μὴ παντάπασι 53451 Tim.27.c.6 : παραλλάττομεν, ἀνάγκη θεούς τε καὶ θεὰς ἐπικαλουμένους 53452 Tim.27.c.7 : εὔχεσθαι πάντα κατὰ νοῦν ἐκείνοις μὲν μάλιστα, ἑπομένως 53453 Tim.27.d.1 : δὲ ἡμῖν εἰπεῖν. καὶ τὰ μὲν περὶ θεῶν ταύτῃ παρακεκλήσθω· 53454 Tim.27.d.2 : τὸ δ´ ἡμέτερον παρακλητέον, ᾗ ῥᾷστ´ ἂν ὑμεῖς μὲν μάθοιτε, 53455 Tim.27.d.3 : ἐγὼ δὲ ᾗ διανοοῦμαι μάλιστ´ ἂν περὶ τῶν προκειμένων 53456 Tim.27.d.4 : ἐνδειξαίμην. 53457 Tim.27.d.5 : Ἔστιν οὖν δὴ κατ´ ἐμὴν δόξαν πρῶτον διαιρετέον τάδε· 53458 Tim.27.d.6 : τί τὸ ὂν ἀεί, γένεσιν δὲ οὐκ ἔχον, καὶ τί τὸ γιγνόμενον μὲν 53459 Tim.28.a.1 : ἀεί, ὂν δὲ οὐδέποτε; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περι– 53460 Tim.28.a.2 : ληπτόν, ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὄν, τὸ δ´ αὖ δόξῃ μετ´ αἰσθήσεως 53461 Tim.28.a.3 : ἀλόγου δοξαστόν, γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον, ὄντως δὲ 53462 Tim.28.a.4 : οὐδέποτε ὄν. πᾶν δὲ αὖ τὸ γιγνόμενον ὑπ´ αἰτίου τινὸς ἐξ 53463 Tim.28.a.5 : ἀνάγκης γίγνεσθαι· παντὶ γὰρ ἀδύνατον χωρὶς αἰτίου γένεσιν 53464 Tim.28.a.6 : σχεῖν. ὅτου μὲν οὖν ἂν ὁ δημιουργὸς πρὸς τὸ κατὰ ταὐτὰ 53465 Tim.28.a.7 : ἔχον βλέπων ἀεί, τοιούτῳ τινὶ προσχρώμενος παραδείγματι, 53466 Tim.28.a.8 : τὴν ἰδέαν καὶ δύναμιν αὐτοῦ ἀπεργάζηται, καλὸν ἐξ ἀνάγκης 53467 Tim.28.b.1 : οὕτως ἀποτελεῖσθαι πᾶν· οὗ δ´ ἂν εἰς γεγονός, γεννητῷ 53468 Tim.28.b.2 : παραδείγματι προσχρώμενος, οὐ καλόν. ὁ δὴ πᾶς οὐρανὸς 53469 Tim.28.b.3 : —ἢ κόσμος ἢ καὶ ἄλλο ὅτι ποτὲ ὀνομαζόμενος μάλιστ´ ἂν 53470 Tim.28.b.4 : δέχοιτο, τοῦθ´ ἡμῖν ὠνομάσθω—σκεπτέον δ´ οὖν περὶ αὐτοῦ 53471 Tim.28.b.5 : πρῶτον, ὅπερ ὑπόκειται περὶ παντὸς ἐν ἀρχῇ δεῖν σκοπεῖν, 53472 Tim.28.b.6 : πότερον ἦν ἀεί, γενέσεως ἀρχὴν ἔχων οὐδεμίαν, ἢ γέγονεν, 53473 Tim.28.b.7 : ἀπ´ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος. γέγονεν· ὁρατὸς γὰρ ἁπτός 53474 Tim.28.b.8 : τέ ἐστιν καὶ σῶμα ἔχων, πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα αἰσθητά, τὰ 53475 Tim.28.c.1 : δ´ αἰσθητά, δόξῃ περιληπτὰ μετ´ αἰσθήσεως, γιγνόμενα καὶ 53476 Tim.28.c.2 : γεννητὰ ἐφάνη. τῷ δ´ αὖ γενομένῳ φαμὲν ὑπ´ αἰτίου τινὸς 53477 Tim.28.c.3 : ἀνάγκην εἶναι γενέσθαι. τὸν μὲν οὖν ποιητὴν καὶ πατέρα 53478 Tim.28.c.4 : τοῦδε τοῦ παντὸς εὑρεῖν τε ἔργον καὶ εὑρόντα εἰς πάντας 53479 Tim.28.c.5 : ἀδύνατον λέγειν· τόδε δ´ οὖν πάλιν ἐπισκεπτέον περὶ αὐτοῦ, 53480 Tim.28.c.6 : πρὸς πότερον τῶν παραδειγμάτων ὁ τεκταινόμενος αὐτὸν 53481 Tim.29.a.1 : ἀπηργάζετο, πότερον πρὸς τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχον 53482 Tim.29.a.2 : ἢ πρὸς τὸ γεγονός. εἰ μὲν δὴ καλός ἐστιν ὅδε ὁ κόσμος ὅ 53483 Tim.29.a.3 : τε δημιουργὸς ἀγαθός, δῆλον ὡς πρὸς τὸ ἀίδιον ἔβλεπεν· εἰ 53484 Tim.29.a.4 : δὲ ὃ μηδ´ εἰπεῖν τινι θέμις, πρὸς γεγονός. παντὶ δὴ σαφὲς 53485 Tim.29.a.5 : ὅτι πρὸς τὸ ἀίδιον· ὁ μὲν γὰρ κάλλιστος τῶν γεγονότων, ὁ 53486 Tim.29.a.6 : δ´ ἄριστος τῶν αἰτίων. οὕτω δὴ γεγενημένος πρὸς τὸ λόγῳ 53487 Tim.29.a.7 : καὶ φρονήσει περιληπτὸν καὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον δεδημιούρ– 53488 Tim.29.b.1 : γηται· τούτων δὲ ὑπαρχόντων αὖ πᾶσα ἀνάγκη τόνδε τὸν 53489 Tim.29.b.2 : κόσμον εἰκόνα τινὸς εἶναι. μέγιστον δὴ παντὸς ἄρξασθαι 53490 Tim.29.b.3 : κατὰ φύσιν ἀρχήν. ὧδε οὖν περί τε εἰκόνος καὶ περὶ τοῦ 53491 Tim.29.b.4 : παραδείγματος αὐτῆς διοριστέον, ὡς ἄρα τοὺς λόγους, ὧνπέρ 53492 Tim.29.b.5 : εἰσιν ἐξηγηταί, τούτων αὐτῶν καὶ συγγενεῖς ὄντας· τοῦ 53493 Tim.29.b.6 : μὲν οὖν μονίμου καὶ βεβαίου καὶ μετὰ νοῦ καταφανοῦς 53494 Tim.29.b.7 : μονίμους καὶ ἀμεταπτώτους—καθ´ ὅσον οἷόν τε καὶ ἀνε– 53495 Tim.29.b.8 : λέγκτοις προσήκει λόγοις εἶναι καὶ ἀνικήτοις, τούτου δεῖ 53496 Tim.29.c.1 : μηδὲν ἐλλείπειν—τοὺς δὲ τοῦ πρὸς μὲν ἐκεῖνο ἀπεικασθέν– 53497 Tim.29.c.2 : τος, ὄντος δὲ εἰκόνος εἰκότας ἀνὰ λόγον τε ἐκείνων ὄντας· 53498 Tim.29.c.3 : ὅτιπερ πρὸς γένεσιν οὐσία, τοῦτο πρὸς πίστιν ἀλήθεια. 53499 Tim.29.c.4 : ἐὰν οὖν, ὦ Σώκρατες, πολλὰ πολλῶν πέρι, θεῶν καὶ τῆς 53500 Tim.29.c.5 : τοῦ παντὸς γενέσεως, μὴ δυνατοὶ γιγνώμεθα πάντῃ πάντως 53501 Tim.29.c.6 : αὐτοὺς ἑαυτοῖς ὁμολογουμένους λόγους καὶ ἀπηκριβωμένους 53502 Tim.29.c.7 : ἀποδοῦναι, μὴ θαυμάσῃς· ἀλλ´ ἐὰν ἄρα μηδενὸς ἧττον παρε– 53503 Tim.29.c.8 : χώμεθα εἰκότας, ἀγαπᾶν χρή, μεμνημένους ὡς ὁ λέγων ἐγὼ 53504 Tim.29.d.1 : ὑμεῖς τε οἱ κριταὶ φύσιν ἀνθρωπίνην ἔχομεν, ὥστε περὶ 53505 Tim.29.d.2 : τούτων τὸν εἰκότα μῦθον ἀποδεχομένους πρέπει τούτου μηδὲν 53506 Tim.29.d.3 : ἔτι πέρα ζητεῖν. 53507 Tim.29.d.4 : {ΣΩ.} Ἄριστα, ὦ Τίμαιε, παντάπασί τε ὡς κελεύεις ἀπο– 53508 Tim.29.d.5 : δεκτέον· τὸ μὲν οὖν προοίμιον θαυμασίως ἀπεδεξάμεθά σου, 53509 Tim.29.d.6 : τὸν δὲ δὴ νόμον ἡμῖν ἐφεξῆς πέραινε. 53510 Tim.29.d.7 : {ΤΙ.} Λέγωμεν δὴ δι´ ἥντινα αἰτίαν γένεσιν καὶ τὸ πᾶν 53511 Tim.29.e.1 : τόδε ὁ συνιστὰς συνέστησεν. ἀγαθὸς ἦν, ἀγαθῷ δὲ οὐδεὶς 53512 Tim.29.e.2 : περὶ οὐδενὸς οὐδέποτε ἐγγίγνεται φθόνος· τούτου δ´ ἐκτὸς 53513 Tim.29.e.3 : ὢν πάντα ὅτι μάλιστα ἐβουλήθη γενέσθαι παραπλήσια ἑαυτῷ. 53514 Tim.29.e.4 : ταύτην δὴ γενέσεως καὶ κόσμου μάλιστ´ ἄν τις ἀρχὴν κυριω– 53515 Tim.30.a.1 : τάτην παρ´ ἀνδρῶν φρονίμων ἀποδεχόμενος ὀρθότατα ἀπο– 53516 Tim.30.a.2 : δέχοιτ´ ἄν. βουληθεὶς γὰρ ὁ θεὸς ἀγαθὰ μὲν πάντα, φλαῦρον 53517 Tim.30.a.3 : δὲ μηδὲν εἶναι κατὰ δύναμιν, οὕτω δὴ πᾶν ὅσον ἦν ὁρατὸν 53518 Tim.30.a.4 : παραλαβὼν οὐχ ἡσυχίαν ἄγον ἀλλὰ κινούμενον πλημμελῶς 53519 Tim.30.a.5 : καὶ ἀτάκτως, εἰς τάξιν αὐτὸ ἤγαγεν ἐκ τῆς ἀταξίας, ἡγη– 53520 Tim.30.a.6 : σάμενος ἐκεῖνο τούτου πάντως ἄμεινον. θέμις δ´ οὔτ´ ἦν 53521 Tim.30.a.7 : οὔτ´ ἔστιν τῷ ἀρίστῳ δρᾶν ἄλλο πλὴν τὸ κάλλιστον· 53522 Tim.30.b.1 : λογισάμενος οὖν ηὕρισκεν ἐκ τῶν κατὰ φύσιν ὁρατῶν οὐδὲν 53523 Tim.30.b.2 : ἀνόητον τοῦ νοῦν ἔχοντος ὅλον ὅλου κάλλιον ἔσεσθαί ποτε 53524 Tim.30.b.3 : ἔργον, νοῦν δ´ αὖ χωρὶς ψυχῆς ἀδύνατον παραγενέσθαι τῳ. 53525 Tim.30.b.4 : διὰ δὴ τὸν λογισμὸν τόνδε νοῦν μὲν ἐν ψυχῇ, ψυχὴν δ´ ἐν 53526 Tim.30.b.5 : σώματι συνιστὰς τὸ πᾶν συνετεκταίνετο, ὅπως ὅτι κάλλιστον 53527 Tim.30.b.6 : εἴη κατὰ φύσιν ἄριστόν τε ἔργον ἀπειργασμένος. οὕτως 53528 Tim.30.b.7 : οὖν δὴ κατὰ λόγον τὸν εἰκότα δεῖ λέγειν τόνδε τὸν κόσμον 53529 Tim.30.b.8 : ζῷον ἔμψυχον ἔννουν τε τῇ ἀληθείᾳ διὰ τὴν τοῦ θεοῦ 53530 Tim.30.c.1 : γενέσθαι πρόνοιαν. 53531 Tim.30.c.2 : Τούτου δ´ ὑπάρχοντος αὖ τὰ τούτοις ἐφεξῆς ἡμῖν λεκτέον, 53532 Tim.30.c.3 : τίνι τῶν ζῴων αὐτὸν εἰς ὁμοιότητα ὁ συνιστὰς συνέστησεν. 53533 Tim.30.c.4 : τῶν μὲν οὖν ἐν μέρους εἴδει πεφυκότων μηδενὶ καταξιώσωμεν 53534 Tim.30.c.5 : —ἀτελεῖ γὰρ ἐοικὸς οὐδέν ποτ´ ἂν γένοιτο καλόν—οὗ δ´ 53535 Tim.30.c.6 : ἔστιν τἆλλα ζῷα καθ´ ἓν καὶ κατὰ γένη μόρια, τούτῳ πάν– 53536 Tim.30.c.7 : των ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τιθῶμεν. τὰ γὰρ δὴ νοητὰ ζῷα 53537 Tim.30.c.8 : πάντα ἐκεῖνο ἐν ἑαυτῷ περιλαβὸν ἔχει, καθάπερ ὅδε ὁ 53538 Tim.30.d.1 : κόσμος ἡμᾶς ὅσα τε ἄλλα θρέμματα συνέστηκεν ὁρατά. τῷ 53539 Tim.30.d.2 : γὰρ τῶν νοουμένων καλλίστῳ καὶ κατὰ πάντα τελέῳ μάλιστα 53540 Tim.30.d.3 : αὐτὸν ὁ θεὸς ὁμοιῶσαι βουληθεὶς ζῷον ἓν ὁρατόν, πάνθ´ ὅσα 53541 Tim.31.a.1 : αὐτοῦ κατὰ φύσιν συγγενῆ ζῷα ἐντὸς ἔχον ἑαυτοῦ, συνέστησε. 53542 Tim.31.a.2 : πότερον οὖν ὀρθῶς ἕνα οὐρανὸν προσειρήκαμεν, ἢ πολλοὺς 53543 Tim.31.a.3 : καὶ ἀπείρους λέγειν ἦν ὀρθότερον; ἕνα, εἴπερ κατὰ τὸ 53544 Tim.31.a.4 : παράδειγμα δεδημιουργημένος ἔσται. τὸ γὰρ περιέχον πάντα 53545 Tim.31.a.5 : ὁπόσα νοητὰ ζῷα μεθ´ ἑτέρου δεύτερον οὐκ ἄν ποτ´ εἴη· 53546 Tim.31.a.6 : πάλιν γὰρ ἂν ἕτερον εἶναι τὸ περὶ ἐκείνω δέοι ζῷον, οὗ μέρος 53547 Tim.31.a.7 : ἂν εἴτην ἐκείνω, καὶ οὐκ ἂν ἔτι ἐκείνοιν ἀλλ´ ἐκείνῳ τῷ 53548 Tim.31.a.8 : περιέχοντι τόδ´ ἂν ἀφωμοιωμένον λέγοιτο ὀρθότερον. ἵνα 53549 Tim.31.b.1 : οὖν τόδε κατὰ τὴν μόνωσιν ὅμοιον ᾖ τῷ παντελεῖ ζῴῳ, διὰ 53550 Tim.31.b.2 : ταῦτα οὔτε δύο οὔτ´ ἀπείρους ἐποίησεν ὁ ποιῶν κόσμους, ἀλλ´ 53551 Tim.31.b.3 : εἷς ὅδε μονογενὴς οὐρανὸς γεγονὼς ἔστιν καὶ ἔτ´ ἔσται. 53552 Tim.31.b.4 : Σωματοειδὲς δὲ δὴ καὶ ὁρατὸν ἁπτόν τε δεῖ τὸ γενόμενον 53553 Tim.31.b.5 : εἶναι, χωρισθὲν δὲ πυρὸς οὐδὲν ἄν ποτε ὁρατὸν γένοιτο, οὐδὲ 53554 Tim.31.b.6 : ἁπτὸν ἄνευ τινὸς στερεοῦ, στερεὸν δὲ οὐκ ἄνευ γῆς· ὅθεν ἐκ 53555 Tim.31.b.7 : πυρὸς καὶ γῆς τὸ τοῦ παντὸς ἀρχόμενος συνιστάναι σῶμα ὁ 53556 Tim.31.b.8 : θεὸς ἐποίει. δύο δὲ μόνω καλῶς συνίστασθαι τρίτου χωρὶς 53557 Tim.31.c.1 : οὐ δυνατόν· δεσμὸν γὰρ ἐν μέσῳ δεῖ τινα ἀμφοῖν συναγωγὸν 53558 Tim.31.c.2 : γίγνεσθαι. δεσμῶν δὲ κάλλιστος ὃς ἂν αὑτὸν καὶ τὰ συνδού– 53559 Tim.31.c.3 : μενα ὅτι μάλιστα ἓν ποιῇ, τοῦτο δὲ πέφυκεν ἀναλογίο 53560 Tim.31.c.4 : κάλλιστα ἀποτελεῖν. ὁπόταν γὰρ ἀριθμῶν τριῶν εἴτε ὄγκων 53561 Tim.32.a.1 : εἴτε δυνάμεων ὡντινωνοῦν ᾖ τὸ μέσον, ὅτιπερ τὸ πρῶτον πρὸς 53562 Tim.32.a.2 : αὐτό, τοῦτο αὐτὸ πρὸς τὸ ἔσχατον, καὶ πάλιν αὖθις, ὅτι τὸ 53563 Tim.32.a.3 : ἔσχατον πρὸς τὸ μέσον, τὸ μέσον πρὸς τὸ πρῶτον, τότε τὸ 53564 Tim.32.a.4 : μέσον μὲν πρῶτον καὶ ἔσχατον γιγνόμενον, τὸ δ´ ἔσχατον 53565 Tim.32.a.5 : καὶ τὸ πρῶτον αὖ μέσα ἀμφότερα, πάνθ´ οὕτως ἐξ ἀνάγκης 53566 Tim.32.a.6 : τὰ αὐτὰ εἶναι συμβήσεται, τὰ αὐτὰ δὲ γενόμενα ἀλλήλοις ἓν 53567 Tim.32.a.7 : πάντα ἔσται. εἰ μὲν οὖν ἐπίπεδον μέν, βάθος δὲ μηδὲν ἔχον 53568 Tim.32.a.8 : ἔδει γίγνεσθαι τὸ τοῦ παντὸς σῶμα, μία μεσότης ἂν ἐξήρκει 53569 Tim.32.b.1 : τά τε μεθ´ αὑτῆς συνδεῖν καὶ ἑαυτήν, νῦν δὲ στερεοειδῆ 53570 Tim.32.b.2 : γὰρ αὐτὸν προσῆκεν εἶναι, τὰ δὲ στερεὰ μία μὲν οὐδέποτε, 53571 Tim.32.b.3 : δύο δὲ ἀεὶ μεσότητες συναρμόττουσιν· οὕτω δὴ πυρός τε καὶ 53572 Tim.32.b.4 : γῆς ὕδωρ ἀέρα τε ὁ θεὸς ἐν μέσῳ θείς, καὶ πρὸς ἄλληλα καθ´ 53573 Tim.32.b.5 : ὅσον ἦν δυνατὸν ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον ἀπεργασάμενος, ὅτιπερ 53574 Tim.32.b.6 : πῦρ πρὸς ἀέρα, τοῦτο ἀέρα πρὸς ὕδωρ, καὶ ὅτι ἀὴρ πρὸς 53575 Tim.32.b.7 : ὕδωρ, ὕδωρ πρὸς γῆν, συνέδησεν καὶ συνεστήσατο οὐρανὸν 53576 Tim.32.b.8 : ὁρατὸν καὶ ἁπτόν. καὶ διὰ ταῦτα ἔκ τε δὴ τούτων τοιούτων 53577 Tim.32.c.1 : καὶ τὸν ἀριθμὸν τεττάρων τὸ τοῦ κόσμου σῶμα ἐγεννήθη δι´ 53578 Tim.32.c.2 : ἀναλογίας ὁμολογῆσαν, φιλίαν τε ἔσχεν ἐκ τούτων, ὥστε εἰς 53579 Tim.32.c.3 : ταὐτὸν αὑτῷ συνελθὸν ἄλυτον ὑπό του ἄλλου πλὴν ὑπὸ τοῦ 53580 Tim.32.c.4 : συνδήσαντος γενέσθαι. 53581 Tim.32.c.5 : Τῶν δὲ δὴ τεττάρων ἓν ὅλον ἕκαστον εἴληφεν ἡ τοῦ 53582 Tim.32.c.6 : κόσμου σύστασις. ἐκ γὰρ πυρὸς παντὸς ὕδατός τε καὶ 53583 Tim.32.c.7 : ἀέρος καὶ γῆς συνέστησεν αὐτὸν ὁ συνιστάς, μέρος οὐδὲν 53584 Tim.32.c.8 : οὐδενὸς οὐδὲ δύναμιν ἔξωθεν ὑπολιπών, τάδε διανοηθείς, 53585 Tim.32.d.1 : πρῶτον μὲν ἵνα ὅλον ὅτι μάλιστα ζῷον τέλεον ἐκ τελέων 53586 Tim.33.a.1 : τῶν μερῶν εἴη, πρὸς δὲ τούτοις ἕν, ἅτε οὐχ ὑπολελειμμένων 53587 Tim.33.a.2 : ἐξ ὧν ἄλλο τοιοῦτον γένοιτ´ ἄν, ἔτι δὲ ἵν´ ἀγήρων καὶ ἄνοσον 53588 Tim.33.a.3 : ᾖ, κατανοῶν ὡς συστάτῳ σώματι θερμὰ καὶ ψυχρὰ καὶ πάνθ´ 53589 Tim.33.a.4 : ὅσα δυνάμεις ἰσχυρὰς ἔχει περιιστάμενα ἔξωθεν καὶ προσ– 53590 Tim.33.a.5 : πίπτοντα ἀκαίρως λύει καὶ νόσους γῆράς τε ἐπάγοντα 53591 Tim.33.a.6 : φθίνειν ποιεῖ. διὰ δὴ τὴν αἰτίαν καὶ τὸν λογισμὸν τόνδε 53592 Tim.33.a.7 : ἕνα ὅλον ὅλων ἐξ ἁπάντων τέλεον καὶ ἀγήρων καὶ ἄνοσον 53593 Tim.33.b.1 : αὐτὸν ἐτεκτήνατο. σχῆμα δὲ ἔδωκεν αὐτῷ τὸ πρέπον καὶ τὸ 53594 Tim.33.b.2 : συγγενές. τῷ δὲ τὰ πάντα ἐν αὑτῷ ζῷα περιέχειν μέλλοντι 53595 Tim.33.b.3 : ζῴῳ πρέπον ἂν εἴη σχῆμα τὸ περιειληφὸς ἐν αὑτῷ πάντα 53596 Tim.33.b.4 : ὁπόσα σχήματα· διὸ καὶ σφαιροειδές, ἐκ μέσου πάντῃ πρὸς 53597 Tim.33.b.5 : τὰς τελευτὰς ἴσον ἀπέχον, κυκλοτερὲς αὐτὸ ἐτορνεύσατο, 53598 Tim.33.b.6 : πάντων τελεώτατον ὁμοιότατόν τε αὐτὸ ἑαυτῷ σχημάτων, 53599 Tim.33.b.7 : νομίσας μυρίῳ κάλλιον ὅμοιον ἀνομοίου. λεῖον δὲ δὴ κύκλῳ 53600 Tim.33.c.1 : πᾶν ἔξωθεν αὐτὸ ἀπηκριβοῦτο πολλῶν χάριν. ὀμμάτων τε 53601 Tim.33.c.2 : γὰρ ἐπεδεῖτο οὐδέν, ὁρατὸν γὰρ οὐδὲν ὑπελείπετο ἔξωθεν, 53602 Tim.33.c.3 : οὐδ´ ἀκοῆς, οὐδὲ γὰρ ἀκουστόν· πνεῦμά τε οὐκ ἦν περιεστὸς 53603 Tim.33.c.4 : δεόμενον ἀναπνοῆς, οὐδ´ αὖ τινος ἐπιδεὲς ἦν ὀργάνου σχεῖν 53604 Tim.33.c.5 : ᾧ τὴν μὲν εἰς ἑαυτὸ τροφὴν δέξοιτο, τὴν δὲ πρότερον 53605 Tim.33.c.6 : ἐξικμασμένην ἀποπέμψοι πάλιν. ἀπῄει τε γὰρ οὐδὲν οὐδὲ 53606 Tim.33.c.7 : προσῄειν αὐτῷ ποθεν—οὐδὲ γὰρ ἦν—αὐτὸ γὰρ ἑαυτῷ τροφὴν 53607 Tim.33.c.8 : τὴν ἑαυτοῦ φθίσιν παρέχον καὶ πάντα ἐν ἑαυτῷ καὶ ὑφ´ 53608 Tim.33.d.1 : ἑαυτοῦ πάσχον καὶ δρῶν ἐκ τέχνης γέγονεν· ἡγήσατο γὰρ 53609 Tim.33.d.2 : αὐτὸ ὁ συνθεὶς αὔταρκες ὂν ἄμεινον ἔσεσθαι μᾶλλον ἢ 53610 Tim.33.d.3 : προσδεὲς ἄλλων. χειρῶν δέ, αἷς οὔτε λαβεῖν οὔτε αὖ 53611 Tim.33.d.4 : τινα ἀμύνασθαι χρεία τις ἦν, μάτην οὐκ ᾤετο δεῖν αὐτῷ 53612 Tim.33.d.5 : προσάπτειν, οὐδὲ ποδῶν οὐδὲ ὅλως τῆς περὶ τὴν βάσιν 53613 Tim.34.a.1 : ὑπηρεσίας. κίνησιν γὰρ ἀπένειμεν αὐτῷ τὴν τοῦ σώματος 53614 Tim.34.a.2 : οἰκείαν, τῶν ἑπτὰ τὴν περὶ νοῦν καὶ φρόνησιν μάλιστα 53615 Tim.34.a.3 : οὖσαν· διὸ δὴ κατὰ ταὐτὰ ἐν τῷ αὐτῷ καὶ ἐν ἑαυτῷ περια– 53616 Tim.34.a.4 : γαγὼν αὐτὸ ἐποίησε κύκλῳ κινεῖσθαι στρεφόμενον, τὰς δὲ ἓξ 53617 Tim.34.a.5 : ἁπάσας κινήσεις ἀφεῖλεν καὶ ἀπλανὲς ἀπηργάσατο ἐκείνων. 53618 Tim.34.a.6 : ἐπὶ δὲ τὴν περίοδον ταύτην ἅτ´ οὐδὲν ποδῶν δέον ἀσκελὲς 53619 Tim.34.a.7 : καὶ ἄπουν αὐτὸ ἐγέννησεν. 53620 Tim.34.a.8 : Οὗτος δὴ πᾶς ὄντος ἀεὶ λογισμὸς θεοῦ περὶ τὸν ποτὲ 53621 Tim.34.b.1 : ἐσόμενον θεὸν λογισθεὶς λεῖον καὶ ὁμαλὸν πανταχῇ τε ἐκ 53622 Tim.34.b.2 : μέσου ἴσον καὶ ὅλον καὶ τέλεον ἐκ τελέων σωμάτων σῶμα 53623 Tim.34.b.3 : ἐποίησεν· ψυχὴν δὲ εἰς τὸ μέσον αὐτοῦ θεὶς διὰ παντός τε 53624 Tim.34.b.4 : ἔτεινεν καὶ ἔτι ἔξωθεν τὸ σῶμα αὐτῇ περιεκάλυψεν, καὶ κύκλῳ 53625 Tim.34.b.5 : δὴ κύκλον στρεφόμενον οὐρανὸν ἕνα μόνον ἔρημον κατέ– 53626 Tim.34.b.6 : στησεν, δι´ ἀρετὴν δὲ αὐτὸν αὑτῷ δυνάμενον συγγίγνεσθαι 53627 Tim.34.b.7 : καὶ οὐδενὸς ἑτέρου προσδεόμενον, γνώριμον δὲ καὶ φίλον 53628 Tim.34.b.8 : ἱκανῶς αὐτὸν αὑτῷ. διὰ πάντα δὴ ταῦτα εὐδαίμονα θεὸν 53629 Tim.34.b.9 : αὐτὸν ἐγεννήσατο. 53630 Tim.34.b.10 : Τὴν δὲ δὴ ψυχὴν οὐχ ὡς νῦν ὑστέραν ἐπιχειροῦμεν λέγειν, 53631 Tim.34.c.1 : οὕτως ἐμηχανήσατο καὶ ὁ θεὸς νεωτέραν—οὐ γὰρ ἂν ἄρχεσθαι 53632 Tim.34.c.2 : πρεσβύτερον ὑπὸ νεωτέρου συνέρξας εἴασεν—ἀλλά πως ἡμεῖς 53633 Tim.34.c.3 : πολὺ μετέχοντες τοῦ προστυχόντος τε καὶ εἰκῇ ταύτῃ πῃ καὶ 53634 Tim.34.c.4 : λέγομεν, ὁ δὲ καὶ γενέσει καὶ ἀρετῇ προτέραν καὶ πρεσβυ– 53635 Tim.34.c.5 : τέραν ψυχὴν σώματος ὡς δεσπότιν καὶ ἄρξουσαν ἀρξομένου 53636 Tim.35.a.1 : συνεστήσατο ἐκ τῶνδέ τε καὶ τοιῷδε τρόπῳ. τῆς ἀμερίστου 53637 Tim.35.a.2 : καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἐχούσης οὐσίας καὶ τῆς αὖ περὶ τὰ σώματα 53638 Tim.35.a.3 : γιγνομένης μεριστῆς τρίτον ἐξ ἀμφοῖν ἐν μέσῳ συνεκεράσατο 53639 Tim.35.a.4 : οὐσίας εἶδος, τῆς τε ταὐτοῦ φύσεως [αὖ πέρι] καὶ τῆς τοῦ 53640 Tim.35.a.5 : ἑτέρου, καὶ κατὰ ταὐτὰ συνέστησεν ἐν μέσῳ τοῦ τε ἀμεροῦς 53641 Tim.35.a.6 : αὐτῶν καὶ τοῦ κατὰ τὰ σώματα μεριστοῦ· καὶ τρία λαβὼν 53642 Tim.35.a.7 : αὐτὰ ὄντα συνεκεράσατο εἰς μίαν πάντα ἰδέαν, τὴν θατέρου 53643 Tim.35.a.8 : φύσιν δύσμεικτον οὖσαν εἰς ταὐτὸν συναρμόττων βίᾳ. 53644 Tim.35.b.1 : μειγνὺς δὲ μετὰ τῆς οὐσίας καὶ ἐκ τριῶν ποιησάμενος ἕν, 53645 Tim.35.b.2 : πάλιν ὅλον τοῦτο μοίρας ὅσας προσῆκεν διένειμεν, ἑκάστην 53646 Tim.35.b.3 : δὲ ἔκ τε ταὐτοῦ καὶ θατέρου καὶ τῆς οὐσίας μεμειγμένην. 53647 Tim.35.b.4 : ἤρχετο δὲ διαιρεῖν ὧδε. μίαν ἀφεῖλεν τὸ πρῶτον ἀπὸ παντὸς 53648 Tim.35.b.5 : μοῖραν, μετὰ δὲ ταύτην ἀφῄρει διπλασίαν ταύτης, τὴν δ´ αὖ 53649 Tim.35.b.6 : τρίτην ἡμιολίαν μὲν τῆς δευτέρας, τριπλασίαν δὲ τῆς πρώτης, 53650 Tim.35.b.7 : τετάρτην δὲ τῆς δευτέρας διπλῆν, πέμπτην δὲ τριπλῆν τῆς 53651 Tim.35.c.1 : τρίτης, τὴν δ´ ἕκτην τῆς πρώτης ὀκταπλασίαν, ἑβδόμην δ´ 53652 Tim.35.c.2 : ἑπτακαιεικοσιπλασίαν τῆς πρώτης· μετὰ δὲ ταῦτα συνε– 53653 Tim.36.a.1 : πληροῦτο τά τε διπλάσια καὶ τριπλάσια διαστήματα, μοίρας 53654 Tim.36.a.2 : ἔτι ἐκεῖθεν ἀποτέμνων καὶ τιθεὶς εἰς τὸ μεταξὺ τούτων, ὥστε 53655 Tim.36.a.3 : ἐν ἑκάστῳ διαστήματι δύο εἶναι μεσότητας, τὴν μὲν ταὐτῷ 53656 Tim.36.a.4 : μέρει τῶν ἄκρων αὐτῶν ὑπερέχουσαν καὶ ὑπερεχομένην, τὴν 53657 Tim.36.a.5 : δὲ ἴσῳ μὲν κατ´ ἀριθμὸν ὑπερέχουσαν, ἴσῳ δὲ ὑπερεχομένην. 53658 Tim.36.a.6 : ἡμιολίων δὲ διαστάσεων καὶ ἐπιτρίτων καὶ ἐπογδόων γενο– 53659 Tim.36.a.7 : μένων ἐκ τούτων τῶν δεσμῶν ἐν ταῖς πρόσθεν διαστάσεσιν, 53660 Tim.36.b.1 : τῷ τοῦ ἐπογδόου διαστήματι τὰ ἐπίτριτα πάντα συνεπληροῦτο, 53661 Tim.36.b.2 : λείπων αὐτῶν ἑκάστου μόριον, τῆς τοῦ μορίου ταύτης δια– 53662 Tim.36.b.3 : στάσεως λειφθείσης ἀριθμοῦ πρὸς ἀριθμὸν ἐχούσης τοὺς 53663 Tim.36.b.4 : ὅρους ἓξ καὶ πεντήκοντα καὶ διακοσίων πρὸς τρία καὶ 53664 Tim.36.b.5 : τετταράκοντα καὶ διακόσια. καὶ δὴ καὶ τὸ μειχθέν, ἐξ 53665 Tim.36.b.6 : οὗ ταῦτα κατέτεμνεν, οὕτως ἤδη πᾶν κατανηλώκει. ταύτην 53666 Tim.36.b.7 : οὖν τὴν σύστασιν πᾶσαν διπλῆν κατὰ μῆκος σχίσας, μέσην 53667 Tim.36.b.8 : πρὸς μέσην ἑκατέραν ἀλλήλαις οἷον χεῖ προσβαλὼν κατέ– 53668 Tim.36.c.1 : καμψεν εἰς ἓν κύκλῳ, συνάψας αὑταῖς τε καὶ ἀλλήλαις ἐν 53669 Tim.36.c.2 : τῷ καταντικρὺ τῆς προσβολῆς, καὶ τῇ κατὰ ταὐτὰ ἐν ταὐτῷ 53670 Tim.36.c.3 : περιαγομένῃ κινήσει πέριξ αὐτὰς ἔλαβεν, καὶ τὸν μὲν ἔξω, τὸν 53671 Tim.36.c.4 : δ´ ἐντὸς ἐποιεῖτο τῶν κύκλων. τὴν μὲν οὖν ἔξω φορὰν ἐπεφή– 53672 Tim.36.c.5 : μισεν εἶναι τῆς ταὐτοῦ φύσεως, τὴν δ´ ἐντὸς τῆς θατέρου. τὴν 53673 Tim.36.c.6 : μὲν δὴ ταὐτοῦ κατὰ πλευρὰν ἐπὶ δεξιὰ περιήγαγεν, τὴν δὲ 53674 Tim.36.c.7 : θατέρου κατὰ διάμετρον ἐπ´ ἀριστερά, κράτος δ´ ἔδωκεν τῇ 53675 Tim.36.d.1 : ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιφορᾷ· μίαν γὰρ αὐτὴν ἄσχιστον 53676 Tim.36.d.2 : εἴασεν, τὴν δ´ ἐντὸς σχίσας ἑξαχῇ ἑπτὰ κύκλους ἀνίσους 53677 Tim.36.d.3 : κατὰ τὴν τοῦ διπλασίου καὶ τριπλασίου διάστασιν ἑκάστην, 53678 Tim.36.d.4 : οὐσῶν ἑκατέρων τριῶν, κατὰ τἀναντία μὲν ἀλλήλοις προσ– 53679 Tim.36.d.5 : έταξεν ἰέναι τοὺς κύκλους, τάχει δὲ τρεῖς μὲν ὁμοίως, τοὺς 53680 Tim.36.d.6 : δὲ τέτταρας ἀλλήλοις καὶ τοῖς τρισὶν ἀνομοίως, ἐν λόγῳ δὲ 53681 Tim.36.d.7 : φερομένους. 53682 Tim.36.d.8 : Ἐπεὶ δὲ κατὰ νοῦν τῷ συνιστάντι πᾶσα ἡ τῆς ψυχῆς 53683 Tim.36.d.9 : σύστασις ἐγεγένητο, μετὰ τοῦτο πᾶν τὸ σωματοειδὲς ἐντὸς 53684 Tim.36.e.1 : αὐτῆς ἐτεκταίνετο καὶ μέσον μέσῃ συναγαγὼν προσήρμοττεν· 53685 Tim.36.e.2 : ἡ δ´ ἐκ μέσου πρὸς τὸν ἔσχατον οὐρανὸν πάντῃ διαπλακεῖσα 53686 Tim.36.e.3 : κύκλῳ τε αὐτὸν ἔξωθεν περικαλύψασα, αὐτὴ ἐν αὑτῇ στρεφο– 53687 Tim.36.e.4 : μένη, θείαν ἀρχὴν ἤρξατο ἀπαύστου καὶ ἔμφρονος βίου πρὸς 53688 Tim.36.e.5 : τὸν σύμπαντα χρόνον. καὶ τὸ μὲν δὴ σῶμα ὁρατὸν οὐρανοῦ 53689 Tim.36.e.6 : γέγονεν, αὐτὴ δὲ ἀόρατος μέν, λογισμοῦ δὲ μετέχουσα καὶ 53690 Tim.37.a.1 : ἁρμονίας ψυχή, τῶν νοητῶν ἀεί τε ὄντων ὑπὸ τοῦ ἀρίστου 53691 Tim.37.a.2 : ἀρίστη γενομένη τῶν γεννηθέντων. ἅτε οὖν ἐκ τῆς ταὐτοῦ 53692 Tim.37.a.3 : καὶ τῆς θατέρου φύσεως ἔκ τε οὐσίας τριῶν τούτων συγκρα– 53693 Tim.37.a.4 : θεῖσα μοιρῶν, καὶ ἀνὰ λόγον μερισθεῖσα καὶ συνδεθεῖσα, 53694 Tim.37.a.5 : αὐτή τε ἀνακυκλουμένη πρὸς αὑτήν, ὅταν οὐσίαν σκεδαστὴν 53695 Tim.37.a.6 : ἔχοντός τινος ἐφάπτηται καὶ ὅταν ἀμέριστον, λέγει κινου– 53696 Tim.37.a.7 : μένη διὰ πάσης ἑαυτῆς ὅτῳ τ´ ἄν τι ταὐτὸν ᾖ καὶ ὅτου ἂν 53697 Tim.37.b.1 : ἕτερον, πρὸς ὅτι τε μάλιστα καὶ ὅπῃ καὶ ὅπως καὶ ὁπότε 53698 Tim.37.b.2 : συμβαίνει κατὰ τὰ γιγνόμενά τε πρὸς ἕκαστον ἕκαστα εἶναι 53699 Tim.37.b.3 : καὶ πάσχειν καὶ πρὸς τὰ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντα ἀεί. λόγος δὲ 53700 Tim.37.b.4 : ὁ κατὰ ταὐτὸν ἀληθὴς γιγνόμενος περί τε θάτερον ὂν καὶ 53701 Tim.37.b.5 : περὶ τὸ ταὐτόν, ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ´ αὑτοῦ φερόμενος ἄνευ 53702 Tim.37.b.6 : φθόγγου καὶ ἠχῆς, ὅταν μὲν περὶ τὸ αἰσθητὸν γίγνηται καὶ 53703 Tim.37.b.7 : ὁ τοῦ θατέρου κύκλος ὀρθὸς ἰὼν εἰς πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν 53704 Tim.37.b.8 : διαγγείλῃ, δόξαι καὶ πίστεις γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληθεῖς, 53705 Tim.37.c.1 : ὅταν δὲ αὖ περὶ τὸ λογιστικὸν ᾖ καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλος 53706 Tim.37.c.2 : εὔτροχος ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, νοῦς ἐπιστήμη τε ἐξ ἀνάγκης 53707 Tim.37.c.3 : ἀποτελεῖται· τούτω δὲ ἐν ᾧ τῶν ὄντων ἐγγίγνεσθον, ἄν 53708 Tim.37.c.4 : ποτέ τις αὐτὸ ἄλλο πλὴν ψυχὴν εἴπῃ, πᾶν μᾶλλον ἢ 53709 Tim.37.c.5 : τἀληθὲς ἐρεῖ. 53710 Tim.37.c.6 : Ὡς δὲ κινηθὲν αὐτὸ καὶ ζῶν ἐνόησεν τῶν ἀιδίων θεῶν 53711 Tim.37.c.7 : γεγονὸς ἄγαλμα ὁ γεννήσας πατήρ, ἠγάσθη τε καὶ εὐφρανθεὶς 53712 Tim.37.c.8 : ἔτι δὴ μᾶλλον ὅμοιον πρὸς τὸ παράδειγμα ἐπενόησεν ἀπερ– 53713 Tim.37.d.1 : γάσασθαι. καθάπερ οὖν αὐτὸ τυγχάνει ζῷον ἀίδιον ὄν, καὶ 53714 Tim.37.d.2 : τόδε τὸ πᾶν οὕτως εἰς δύναμιν ἐπεχείρησε τοιοῦτον ἀποτελεῖν. 53715 Tim.37.d.3 : ἡ μὲν οὖν τοῦ ζῴου φύσις ἐτύγχανεν οὖσα αἰώνιος, καὶ τοῦτο 53716 Tim.37.d.4 : μὲν δὴ τῷ γεννητῷ παντελῶς προσάπτειν οὐκ ἦν δυνατόν· 53717 Tim.37.d.5 : εἰκὼ δ´ ἐπενόει κινητόν τινα αἰῶνος ποιῆσαι, καὶ διακοσμῶν 53718 Tim.37.d.6 : ἅμα οὐρανὸν ποιεῖ μένοντος αἰῶνος ἐν ἑνὶ κατ´ ἀριθμὸν 53719 Tim.37.d.7 : ἰοῦσαν αἰώνιον εἰκόνα, τοῦτον ὃν δὴ χρόνον ὠνομάκαμεν. 53720 Tim.37.e.1 : ἡμέρας γὰρ καὶ νύκτας καὶ μῆνας καὶ ἐνιαυτούς, οὐκ ὄντας 53721 Tim.37.e.2 : πρὶν οὐρανὸν γενέσθαι, τότε ἅμα ἐκείνῳ συνισταμένῳ τὴν 53722 Tim.37.e.3 : γένεσιν αὐτῶν μηχανᾶται· ταῦτα δὲ πάντα μέρη χρόνου, καὶ 53723 Tim.37.e.4 : τό τ´ ἦν τό τ´ ἔσται χρόνου γεγονότα εἴδη, ἃ δὴ φέροντες 53724 Tim.37.e.5 : λανθάνομεν ἐπὶ τὴν ἀίδιον οὐσίαν οὐκ ὀρθῶς. λέγομεν γὰρ 53725 Tim.37.e.6 : δὴ ὡς ἦν ἔστιν τε καὶ ἔσται, τῇ δὲ τὸ ἔστιν μόνον κατὰ τὸν 53726 Tim.38.a.1 : ἀληθῆ λόγον προσήκει, τὸ δὲ ἦν τό τ´ ἔσται περὶ τὴν ἐν 53727 Tim.38.a.2 : χρόνῳ γένεσιν ἰοῦσαν πρέπει λέγεσθαι—κινήσεις γάρ ἐστον, 53728 Tim.38.a.3 : τὸ δὲ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον ἀκινήτως οὔτε πρεσβύτερον οὔτε 53729 Tim.38.a.4 : νεώτερον προσήκει γίγνεσθαι διὰ χρόνου οὐδὲ γενέσθαι ποτὲ 53730 Tim.38.a.5 : οὐδὲ γεγονέναι νῦν οὐδ´ εἰς αὖθις ἔσεσθαι, τὸ παράπαν τε 53731 Tim.38.a.6 : οὐδὲν ὅσα γένεσις τοῖς ἐν αἰσθήσει φερομένοις προσῆψεν, 53732 Tim.38.a.7 : ἀλλὰ χρόνου ταῦτα αἰῶνα μιμουμένου καὶ κατ´ ἀριθμὸν 53733 Tim.38.a.8 : κυκλουμένου γέγονεν εἴδη—καὶ πρὸς τούτοις ἔτι τὰ τοιάδε, 53734 Tim.38.b.1 : τό τε γεγονὸς εἶναι γεγονὸς καὶ τὸ γιγνόμενον εἶναι γιγνό– 53735 Tim.38.b.2 : μενον, ἔτι τε τὸ γενησόμενον εἶναι γενησόμενον καὶ τὸ μὴ 53736 Tim.38.b.3 : ὂν μὴ ὂν εἶναι, ὧν οὐδὲν ἀκριβὲς λέγομεν. περὶ μὲν 53737 Tim.38.b.4 : οὖν τούτων τάχ´ ἂν οὐκ εἴη καιρὸς πρέπων ἐν τῷ παρόντι 53738 Tim.38.b.5 : διακριβολογεῖσθαι. 53739 Tim.38.b.6 : Χρόνος δ´ οὖν μετ´ οὐρανοῦ γέγονεν, ἵνα ἅμα γεννηθέντες 53740 Tim.38.b.7 : ἅμα καὶ λυθῶσιν, ἄν ποτε λύσις τις αὐτῶν γίγνηται, καὶ 53741 Tim.38.b.8 : κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς διαιωνίας φύσεως, ἵν´ ὡς ὁμοιότατος 53742 Tim.38.c.1 : αὐτῷ κατὰ δύναμιν ᾖ· τὸ μὲν γὰρ δὴ παράδειγμα πάντα 53743 Tim.38.c.2 : αἰῶνά ἐστιν ὄν, ὁ δ´ αὖ διὰ τέλους τὸν ἅπαντα χρόνον 53744 Tim.38.c.3 : γεγονώς τε καὶ ὢν καὶ ἐσόμενος. ἐξ οὖν λόγου καὶ διανοίας 53745 Tim.38.c.4 : θεοῦ τοιαύτης πρὸς χρόνου γένεσιν, ἵνα γεννηθῇ χρόνος, 53746 Tim.38.c.5 : ἥλιος καὶ σελήνη καὶ πέντε ἄλλα ἄστρα, ἐπίκλην ἔχοντα 53747 Tim.38.c.6 : πλανητά, εἰς διορισμὸν καὶ φυλακὴν ἀριθμῶν χρόνου γέγονεν· 53748 Tim.38.c.7 : σώματα δὲ αὐτῶν ἑκάστων ποιήσας ὁ θεὸς ἔθηκεν εἰς τὰς 53749 Tim.38.c.8 : περιφορὰς ἃς ἡ θατέρου περίοδος ᾔειν, ἑπτὰ οὔσας ὄντα 53750 Tim.38.d.1 : ἑπτά, σελήνην μὲν εἰς τὸν περὶ γῆν πρῶτον, ἥλιον δὲ εἰς 53751 Tim.38.d.2 : τὸν δεύτερον ὑπὲρ γῆς, ἑωσφόρον δὲ καὶ τὸν ἱερὸν Ἑρμοῦ 53752 Tim.38.d.3 : λεγόμενον εἰς [τὸν] τάχει μὲν ἰσόδρομον ἡλίῳ κύκλον ἰόντας, 53753 Tim.38.d.4 : τὴν δὲ ἐναντίαν εἰληχότας αὐτῷ δύναμιν· ὅθεν καταλαμ– 53754 Tim.38.d.5 : βάνουσίν τε καὶ καταλαμβάνονται κατὰ ταὐτὰ ὑπ´ ἀλλήλων 53755 Tim.38.d.6 : ἥλιός τε καὶ ὁ τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἑωσφόρος. τὰ δ´ ἄλλα οἷ δὴ 53756 Tim.38.d.7 : καὶ δι´ ἃς αἰτίας ἱδρύσατο, εἴ τις ἐπεξίοι πάσας, ὁ λόγος 53757 Tim.38.e.1 : πάρεργος ὢν πλέον ἂν ἔργον ὧν ἕνεκα λέγεται παράσχοι. 53758 Tim.38.e.2 : ταῦτα μὲν οὖν ἴσως τάχ´ ἂν κατὰ σχολὴν ὕστερον τῆς ἀξίας 53759 Tim.38.e.3 : τύχοι διηγήσεως· ἐπειδὴ δὲ οὖν εἰς τὴν ἑαυτῷ πρέπουσαν 53760 Tim.38.e.4 : ἕκαστον ἀφίκετο φορὰν τῶν ὅσα ἔδει συναπεργάζεσθαι 53761 Tim.38.e.5 : χρόνον, δεσμοῖς τε ἐμψύχοις σώματα δεθέντα ζῷα ἐγεν– 53762 Tim.38.e.6 : νήθη τό τε προσταχθὲν ἔμαθεν, κατὰ δὴ τὴν θατέρου φορὰν 53763 Tim.39.a.1 : πλαγίαν οὖσαν, διὰ τῆς ταὐτοῦ φορᾶς ἰούσης τε καὶ κρατου– 53764 Tim.39.a.2 : μένης, τὸ μὲν μείζονα αὐτῶν, τὸ δ´ ἐλάττω κύκλον ἰόν, θᾶττον 53765 Tim.39.a.3 : μὲν τὰ τὸν ἐλάττω, τὰ δὲ τὸν μείζω βραδύτερον περιῄειν. 53766 Tim.39.a.4 : τῇ δὴ ταὐτοῦ φορᾷ τὰ τάχιστα περιιόντα ὑπὸ τῶν βραδύτερον 53767 Tim.39.a.5 : ἰόντων ἐφαίνετο καταλαμβάνοντα καταλαμβάνεσθαι· πάντας 53768 Tim.39.a.6 : γὰρ τοὺς κύκλους αὐτῶν στρέφουσα ἕλικα διὰ τὸ διχῇ κατὰ 53769 Tim.39.b.1 : τὰ ἐναντία ἅμα προϊέναι τὸ βραδύτατα ἀπιὸν ἀφ´ αὑτῆς οὔσης 53770 Tim.39.b.2 : ταχίστης ἐγγύτατα ἀπέφαινεν. ἵνα δ´ εἴη μέτρον ἐναργές 53771 Tim.39.b.3 : τι πρὸς ἄλληλα βραδυτῆτι καὶ τάχει καὶ τὰ περὶ τὰς ὀκτὼ 53772 Tim.39.b.4 : φορὰς πορεύοιτο, φῶς ὁ θεὸς ἀνῆψεν ἐν τῇ πρὸς γῆν δευτέρᾳ 53773 Tim.39.b.5 : τῶν περιόδων, ὃ δὴ νῦν κεκλήκαμεν ἥλιον, ἵνα ὅτι μάλιστα 53774 Tim.39.b.6 : εἰς ἅπαντα φαίνοι τὸν οὐρανὸν μετάσχοι τε ἀριθμοῦ τὰ ζῷα 53775 Tim.39.b.7 : ὅσοις ἦν προσῆκον, μαθόντα παρὰ τῆς ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου 53776 Tim.39.c.1 : περιφορᾶς. νὺξ μὲν οὖν ἡμέρα τε γέγονεν οὕτως καὶ διὰ 53777 Tim.39.c.2 : ταῦτα, ἡ τῆς μιᾶς καὶ φρονιμωτάτης κυκλήσεως περίοδος· 53778 Tim.39.c.3 : μεὶς δὲ ἐπειδὰν σελήνη περιελθοῦσα τὸν ἑαυτῆς κύκλον ἥλιον 53779 Tim.39.c.4 : ἐπικαταλάβῃ, ἐνιαυτὸς δὲ ὁπόταν ἥλιος τὸν ἑαυτοῦ περιέλθῃ 53780 Tim.39.c.5 : κύκλον. τῶν δ´ ἄλλων τὰς περιόδους οὐκ ἐννενοηκότες ἄν– 53781 Tim.39.c.6 : θρωποι, πλὴν ὀλίγοι τῶν πολλῶν, οὔτε ὀνομάζουσιν οὔτε πρὸς 53782 Tim.39.c.7 : ἄλληλα συμμετροῦνται σκοποῦντες ἀριθμοῖς, ὥστε ὡς ἔπος 53783 Tim.39.d.1 : εἰπεῖν οὐκ ἴσασιν χρόνον ὄντα τὰς τούτων πλάνας, πλήθει 53784 Tim.39.d.2 : μὲν ἀμηχάνῳ χρωμένας, πεποικιλμένας δὲ θαυμαστῶς· ἔστιν 53785 Tim.39.d.3 : δ´ ὅμως οὐδὲν ἧττον κατανοῆσαι δυνατὸν ὡς ὅ γε τέλεος 53786 Tim.39.d.4 : ἀριθμὸς χρόνου τὸν τέλεον ἐνιαυτὸν πληροῖ τότε, ὅταν ἁπασῶν 53787 Tim.39.d.5 : τῶν ὀκτὼ περιόδων τὰ πρὸς ἄλληλα συμπερανθέντα τάχη σχῇ 53788 Tim.39.d.6 : κεφαλὴν τῷ τοῦ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίως ἰόντος ἀναμετρηθέντα 53789 Tim.39.d.7 : κύκλῳ. κατὰ ταῦτα δὴ καὶ τούτων ἕνεκα ἐγεννήθη τῶν 53790 Tim.39.d.8 : ἄστρων ὅσα δι´ οὐρανοῦ πορευόμενα ἔσχεν τροπάς, ἵνα τόδε 53791 Tim.39.e.1 : ὡς ὁμοιότατον ᾖ τῷ τελέῳ καὶ νοητῷ ζῴῳ πρὸς τὴν τῆς 53792 Tim.39.e.2 : διαιωνίας μίμησιν φύσεως. 53793 Tim.39.e.3 : Καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἤδη μέχρι χρόνου γενέσεως ἀπείργαστο 53794 Tim.39.e.4 : εἰς ὁμοιότητα ᾧπερ ἀπεικάζετο, τὸ δὲ μήπω τὰ πάντα ζῷα 53795 Tim.39.e.5 : ἐντὸς αὑτοῦ γεγενημένα περιειληφέναι, ταύτῃ ἔτι εἶχεν ἀνο– 53796 Tim.39.e.6 : μοίως. τοῦτο δὴ τὸ κατάλοιπον ἀπηργάζετο αὐτοῦ πρὸς τὴν 53797 Tim.39.e.7 : τοῦ παραδείγματος ἀποτυπούμενος φύσιν. ᾗπερ οὖν νοῦς 53798 Tim.39.e.8 : ἐνούσας ἰδέας τῷ ὃ ἔστιν ζῷον, οἷαί τε ἔνεισι καὶ ὅσαι, 53799 Tim.39.e.9 : καθορᾷ, τοιαύτας καὶ τοσαύτας διενοήθη δεῖν καὶ τόδε σχεῖν. 53800 Tim.39.e.10 : εἰσὶν δὴ τέτταρες, μία μὲν οὐράνιον θεῶν γένος, ἄλλη δὲ 53801 Tim.40.a.1 : πτηνὸν καὶ ἀεροπόρον, τρίτη δὲ ἔνυδρον εἶδος, πεζὸν δὲ καὶ 53802 Tim.40.a.2 : χερσαῖον τέταρτον. τοῦ μὲν οὖν θείου τὴν πλείστην ἰδέαν 53803 Tim.40.a.3 : ἐκ πυρὸς ἀπηργάζετο, ὅπως ὅτι λαμπρότατον ἰδεῖν τε κάλ– 53804 Tim.40.a.4 : λιστον εἴη, τῷ δὲ παντὶ προσεικάζων εὔκυκλον ἐποίει, τίθησίν 53805 Tim.40.a.5 : τε εἰς τὴν τοῦ κρατίστου φρόνησιν ἐκείνῳ συνεπόμενον, νεί– 53806 Tim.40.a.6 : μας περὶ πάντα κύκλῳ τὸν οὐρανόν, κόσμον ἀληθινὸν αὐτῷ 53807 Tim.40.a.7 : πεποικιλμένον εἶναι καθ´ ὅλον. κινήσεις δὲ δύο προσῆψεν 53808 Tim.40.a.8 : ἑκάστῳ, τὴν μὲν ἐν ταὐτῷ κατὰ ταὐτά, περὶ τῶν αὐτῶν ἀεὶ 53809 Tim.40.b.1 : τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ διανοουμένῳ, τὴν δὲ εἰς τὸ πρόσθεν, ὑπὸ τῆς 53810 Tim.40.b.2 : ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιφορᾶς κρατουμένῳ· τὰς δὲ πέντε 53811 Tim.40.b.3 : κινήσεις ἀκίνητον καὶ ἑστός, ἵνα ὅτι μάλιστα αὐτῶν ἕκαστον 53812 Tim.40.b.4 : γένοιτο ὡς ἄριστον. ἐξ ἧς δὴ τῆς αἰτίας γέγονεν ὅς´ ἀπλανῆ 53813 Tim.40.b.5 : τῶν ἄστρων ζῷα θεῖα ὄντα καὶ ἀίδια καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐν 53814 Tim.40.b.6 : ταὐτῷ στρεφόμενα ἀεὶ μένει· τὰ δὲ τρεπόμενα καὶ πλάνην 53815 Tim.40.b.7 : τοιαύτην ἴσχοντα, καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐρρήθη, κατ´ 53816 Tim.40.b.8 : ἐκεῖνα γέγονεν. γῆν δὲ τροφὸν μὲν ἡμετέραν, ἰλλομένην δὲ 53817 Tim.40.c.1 : τὴν περὶ τὸν διὰ παντὸς πόλον τεταμένον, φύλακα καὶ δη– 53818 Tim.40.c.2 : μιουργὸν νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἐμηχανήσατο, πρώτην καὶ 53819 Tim.40.c.3 : πρεσβυτάτην θεῶν ὅσοι ἐντὸς οὐρανοῦ γεγόνασιν. χορείας 53820 Tim.40.c.4 : δὲ τούτων αὐτῶν καὶ παραβολὰς ἀλλήλων, καὶ [περὶ] τὰς 53821 Tim.40.c.5 : τῶν κύκλων πρὸς ἑαυτοὺς ἐπανακυκλήσεις καὶ προχωρήσεις, 53822 Tim.40.c.6 : ἔν τε ταῖς συνάψεσιν ὁποῖοι τῶν θεῶν κατ´ ἀλλήλους γιγνό– 53823 Tim.40.c.7 : μενοι καὶ ὅσοι καταντικρύ, μεθ´ οὕστινάς τε ἐπίπροσθεν 53824 Tim.40.c.8 : ἀλλήλοις ἡμῖν τε κατὰ χρόνους οὕστινας ἕκαστοι κατακαλύ– 53825 Tim.40.c.9 : πτονται καὶ πάλιν ἀναφαινόμενοι φόβους καὶ σημεῖα τῶν 53826 Tim.40.d.1 : μετὰ ταῦτα γενησομένων τοῖς οὐ δυναμένοις λογίζεσθαι 53827 Tim.40.d.2 : πέμπουσιν, τὸ λέγειν ἄνευ δι´ ὄψεως τούτων αὖ τῶν μιμη– 53828 Tim.40.d.3 : μάτων μάταιος ἂν εἴη πόνος· ἀλλὰ ταῦτά τε ἱκανῶς ἡμῖν 53829 Tim.40.d.4 : ταύτῃ καὶ τὰ περὶ θεῶν ὁρατῶν καὶ γεννητῶν εἰρημένα φύσεως 53830 Tim.40.d.5 : ἐχέτω τέλος. 53831 Tim.40.d.6 : Περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γέ– 53832 Tim.40.d.7 : νεσιν μεῖζον ἢ καθ´ ἡμᾶς, πειστέον δὲ τοῖς εἰρηκόσιν ἔμ– 53833 Tim.40.d.8 : προσθεν, ἐκγόνοις μὲν θεῶν οὖσιν, ὡς ἔφασαν, σαφῶς δέ 53834 Tim.40.d.9 : που τούς γε αὑτῶν προγόνους εἰδόσιν· ἀδύνατον οὖν θεῶν 53835 Tim.40.e.1 : παισὶν ἀπιστεῖν, καίπερ ἄνευ τε εἰκότων καὶ ἀναγκαίων 53836 Tim.40.e.2 : ἀποδείξεων λέγουσιν, ἀλλ´ ὡς οἰκεῖα φασκόντων ἀπαγγέλλειν 53837 Tim.40.e.3 : ἑπομένους τῷ νόμῳ πιστευτέον. οὕτως οὖν κατ´ ἐκείνους 53838 Tim.40.e.4 : ἡμῖν ἡ γένεσις περὶ τούτων τῶν θεῶν ἐχέτω καὶ λεγέσθω. 53839 Tim.40.e.5 : Γῆς τε καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ὠκεανός τε καὶ Τηθὺς ἐγενέ– 53840 Tim.40.e.6 : σθην, τούτων δὲ Φόρκυς Κρόνος τε καὶ Ῥέα καὶ ὅσοι μετὰ 53841 Tim.41.a.1 : τούτων, ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα τε καὶ πάντες 53842 Tim.41.a.2 : ὅσους ἴσμεν ἀδελφοὺς λεγομένους αὐτῶν, ἔτι τε τούτων 53843 Tim.41.a.3 : ἄλλους ἐκγόνους· ἐπεὶ δ´ οὖν πάντες ὅσοι τε περιπολοῦσιν 53844 Tim.41.a.4 : φανερῶς καὶ ὅσοι φαίνονται καθ´ ὅσον ἂν ἐθέλωσιν θεοὶ 53845 Tim.41.a.5 : γένεσιν ἔσχον, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ τόδε τὸ πᾶν γεννήσας 53846 Tim.41.a.6 : τάδε— 53847 Tim.41.a.7 : "Θεοὶ θεῶν, ὧν ἐγὼ δημιουργὸς πατήρ τε ἔργων, δι´ ἐμοῦ 53848 Tim.41.a.8 : γενόμενα ἄλυτα ἐμοῦ γε μὴ ἐθέλοντος. τὸ μὲν οὖν δὴ 53849 Tim.41.b.1 : δεθὲν πᾶν λυτόν, τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον εὖ 53850 Tim.41.b.2 : λύειν ἐθέλειν κακοῦ· δι´ ἃ καὶ ἐπείπερ γεγένησθε, ἀθάνατοι 53851 Tim.41.b.3 : μὲν οὐκ ἐστὲ οὐδ´ ἄλυτοι τὸ πάμπαν, οὔτι μὲν δὴ λυθή– 53852 Tim.41.b.4 : σεσθέ γε οὐδὲ τεύξεσθε θανάτου μοίρας, τῆς ἐμῆς βουλήσεως 53853 Tim.41.b.5 : μείζονος ἔτι δεσμοῦ καὶ κυριωτέρου λαχόντες ἐκείνων οἷς ὅτ´ 53854 Tim.41.b.6 : ἐγίγνεσθε συνεδεῖσθε. νῦν οὖν ὃ λέγω πρὸς ὑμᾶς ἐνδεικνύ– 53855 Tim.41.b.7 : μενος, μάθετε. θνητὰ ἔτι γένη λοιπὰ τρία ἀγέννητα· τούτων 53856 Tim.41.b.8 : δὲ μὴ γενομένων οὐρανὸς ἀτελὴς ἔσται· τὰ γὰρ ἅπαντ´ ἐν 53857 Tim.41.c.1 : αὑτῷ γένη ζῴων οὐχ ἕξει, δεῖ δέ, εἰ μέλλει τέλεος ἱκανῶς 53858 Tim.41.c.2 : εἶναι. δι´ ἐμοῦ δὲ ταῦτα γενόμενα καὶ βίου μετασχόντα 53859 Tim.41.c.3 : θεοῖς ἰσάζοιτ´ ἄν· ἵνα οὖν θνητά τε ᾖ τό τε πᾶν τόδε ὄντως 53860 Tim.41.c.4 : ἅπαν ᾖ, τρέπεσθε κατὰ φύσιν ὑμεῖς ἐπὶ τὴν τῶν ζῴων δη– 53861 Tim.41.c.5 : μιουργίαν, μιμούμενοι τὴν ἐμὴν δύναμιν περὶ τὴν ὑμετέραν 53862 Tim.41.c.6 : γένεσιν. καὶ καθ´ ὅσον μὲν αὐτῶν ἀθανάτοις ὁμώνυμον 53863 Tim.41.c.7 : εἶναι προσήκει, θεῖον λεγόμενον ἡγεμονοῦν τε ἐν αὐτοῖς τῶν 53864 Tim.41.c.8 : ἀεὶ δίκῃ καὶ ὑμῖν ἐθελόντων ἕπεσθαι, σπείρας καὶ ὑπαρξάμενος 53865 Tim.41.d.1 : ἐγὼ παραδώσω· τὸ δὲ λοιπὸν ὑμεῖς, ἀθανάτῳ θνητὸν προσ– 53866 Tim.41.d.2 : υφαίνοντες, ἀπεργάζεσθε ζῷα καὶ γεννᾶτε τροφήν τε 53867 Tim.41.d.3 : διδόντες αὐξάνετε καὶ φθίνοντα πάλιν δέχεσθε." 53868 Tim.41.d.4 : Ταῦτ´ εἶπε, καὶ πάλιν ἐπὶ τὸν πρότερον κρατῆρα, ἐν ᾧ τὴν 53869 Tim.41.d.5 : τοῦ παντὸς ψυχὴν κεραννὺς ἔμισγεν, τὰ τῶν πρόσθεν ὑπό– 53870 Tim.41.d.6 : λοιπα κατεχεῖτο μίσγων τρόπον μέν τινα τὸν αὐτόν, ἀκήρατα 53871 Tim.41.d.7 : δὲ οὐκέτι κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως, ἀλλὰ δεύτερα καὶ τρίτα. 53872 Tim.41.d.8 : συστήσας δὲ τὸ πᾶν διεῖλεν ψυχὰς ἰσαρίθμους τοῖς ἄστροις, 53873 Tim.41.e.1 : ἔνειμέν θ´ ἑκάστην πρὸς ἕκαστον, καὶ ἐμβιβάσας ὡς ἐς 53874 Tim.41.e.2 : ὄχημα τὴν τοῦ παντὸς φύσιν ἔδειξεν, νόμους τε τοὺς εἱμαρ– 53875 Tim.41.e.3 : μένους εἶπεν αὐταῖς, ὅτι γένεσις πρώτη μὲν ἔσοιτο τεταγμένη 53876 Tim.41.e.4 : μία πᾶσιν, ἵνα μήτις ἐλαττοῖτο ὑπ´ αὐτοῦ, δέοι δὲ σπαρείσας 53877 Tim.41.e.5 : αὐτὰς εἰς τὰ προσήκοντα ἑκάσταις ἕκαστα ὄργανα χρόνων 53878 Tim.42.a.1 : φῦναι ζῴων τὸ θεοσεβέστατον, διπλῆς δὲ οὔσης τῆς ἀνθρω– 53879 Tim.42.a.2 : πίνης φύσεως, τὸ κρεῖττον τοιοῦτον εἴη γένος ὃ καὶ ἔπειτα 53880 Tim.42.a.3 : κεκλήσοιτο ἀνήρ. ὁπότε δὴ σώμασιν ἐμφυτευθεῖεν ἐξ 53881 Tim.42.a.4 : ἀνάγκης, καὶ τὸ μὲν προσίοι, τὸ δ´ ἀπίοι τοῦ σώματος αὐτῶν, 53882 Tim.42.a.5 : πρῶτον μὲν αἴσθησιν ἀναγκαῖον εἴη μίαν πᾶσιν ἐκ βιαίων 53883 Tim.42.a.6 : παθημάτων σύμφυτον γίγνεσθαι, δεύτερον δὲ ἡδονῇ καὶ λύπῃ 53884 Tim.42.a.7 : μεμειγμένον ἔρωτα, πρὸς δὲ τούτοις φόβον καὶ θυμὸν ὅσα 53885 Tim.42.b.1 : τε ἑπόμενα αὐτοῖς καὶ ὁπόσα ἐναντίως πέφυκε διεστηκότα· 53886 Tim.42.b.2 : ὧν εἰ μὲν κρατήσοιεν, δίκῃ βιώσοιντο, κρατηθέντες δὲ ἀδικίᾳ. 53887 Tim.42.b.3 : καὶ ὁ μὲν εὖ τὸν προσήκοντα χρόνον βιούς, πάλιν εἰς τὴν 53888 Tim.42.b.4 : τοῦ συννόμου πορευθεὶς οἴκησιν ἄστρου, βίον εὐδαίμονα καὶ 53889 Tim.42.b.5 : συνήθη ἕξοι, σφαλεὶς δὲ τούτων εἰς γυναικὸς φύσιν ἐν τῇ 53890 Tim.42.c.1 : δευτέρᾳ γενέσει μεταβαλοῖ· μὴ παυόμενός τε ἐν τούτοις ἔτι 53891 Tim.42.c.2 : κακίας, τρόπον ὃν κακύνοιτο, κατὰ τὴν ὁμοιότητα τῆς τοῦ 53892 Tim.42.c.3 : τρόπου γενέσεως εἴς τινα τοιαύτην ἀεὶ μεταβαλοῖ θήρειον 53893 Tim.42.c.4 : φύσιν, ἀλλάττων τε οὐ πρότερον πόνων λήξοι, πρὶν τῇ ταὐτοῦ 53894 Tim.42.c.5 : καὶ ὁμοίου περιόδῳ τῇ ἐν αὑτῷ συνεπισπώμενος τὸν πολὺν 53895 Tim.42.c.6 : ὄχλον καὶ ὕστερον προσφύντα ἐκ πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ ἀέρος 53896 Tim.42.d.1 : καὶ γῆς, θορυβώδη καὶ ἄλογον ὄντα, λόγῳ κρατήσας εἰς τὸ 53897 Tim.42.d.2 : τῆς πρώτης καὶ ἀρίστης ἀφίκοιτο εἶδος ἕξεως. διαθεσμο– 53898 Tim.42.d.3 : θετήσας δὲ πάντα αὐτοῖς ταῦτα, ἵνα τῆς ἔπειτα εἴη κακίας 53899 Tim.42.d.4 : ἑκάστων ἀναίτιος, ἔσπειρεν τοὺς μὲν εἰς γῆν, τοὺς δ´ εἰς 53900 Tim.42.d.5 : σελήνην, τοὺς δ´ εἰς τἆλλα ὅσα ὄργανα χρόνου· τὸ δὲ μετὰ 53901 Tim.42.d.6 : τὸν σπόρον τοῖς νέοις παρέδωκεν θεοῖς σώματα πλάττειν 53902 Tim.42.d.7 : θνητά, τό τ´ ἐπίλοιπον, ὅσον ἔτι ἦν ψυχῆς ἀνθρωπίνης δέον 53903 Tim.42.e.1 : προσγενέσθαι, τοῦτο καὶ πάνθ´ ὅσα ἀκόλουθα ἐκείνοις ἀπερ– 53904 Tim.42.e.2 : γασαμένους ἄρχειν, καὶ κατὰ δύναμιν ὅτι κάλλιστα καὶ 53905 Tim.42.e.3 : ἄριστα τὸ θνητὸν διακυβερνᾶν ζῷον, ὅτι μὴ κακῶν αὐτὸ 53906 Tim.42.e.4 : ἑαυτῷ γίγνοιτο αἴτιον. 53907 Tim.42.e.5 : Καὶ ὁ μὲν δὴ ἅπαντα ταῦτα διατάξας ἔμενεν ἐν τῷ ἑαυτοῦ 53908 Tim.42.e.6 : κατὰ τρόπον ἤθει· μένοντος δὲ νοήσαντες οἱ παῖδες τὴν τοῦ 53909 Tim.42.e.7 : πατρὸς τάξιν ἐπείθοντο αὐτῇ, καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν 53910 Tim.42.e.8 : θνητοῦ ζῴου, μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν, πυρὸς 53911 Tim.42.e.9 : καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ τοῦ κόσμου δανειζόμενοι 53912 Tim.43.a.1 : μόρια ὡς ἀποδοθησόμενα πάλιν, εἰς ταὐτὸν τὰ λαμβανόμενα 53913 Tim.43.a.2 : συνεκόλλων, οὐ τοῖς ἀλύτοις οἷς αὐτοὶ συνείχοντο δεσμοῖς, 53914 Tim.43.a.3 : ἀλλὰ διὰ σμικρότητα ἀοράτοις πυκνοῖς γόμφοις συντήκοντες, 53915 Tim.43.a.4 : ἓν ἐξ ἁπάντων ἀπεργαζόμενοι σῶμα ἕκαστον, τὰς τῆς ἀθα– 53916 Tim.43.a.5 : νάτου ψυχῆς περιόδους ἐνέδουν εἰς ἐπίρρυτον σῶμα καὶ 53917 Tim.43.a.6 : ἀπόρρυτον. αἱ δ´ εἰς ποταμὸν ἐνδεθεῖσαι πολὺν οὔτ´ ἐκρά– 53918 Tim.43.a.7 : τουν οὔτ´ ἐκρατοῦντο, βίᾳ δὲ ἐφέροντο καὶ ἔφερον, ὥστε τὸ 53919 Tim.43.b.1 : μὲν ὅλον κινεῖσθαι ζῷον, ἀτάκτως μὴν ὅπῃ τύχοι προϊέναι 53920 Tim.43.b.2 : καὶ ἀλόγως, τὰς ἓξ ἁπάσας κινήσεις ἔχον· εἴς τε γὰρ τὸ 53921 Tim.43.b.3 : πρόσθε καὶ ὄπισθεν καὶ πάλιν εἰς δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ κάτω 53922 Tim.43.b.4 : τε καὶ ἄνω καὶ πάντῃ κατὰ τοὺς ἓξ τόπους πλανώμενα 53923 Tim.43.b.5 : προῄειν. πολλοῦ γὰρ ὄντος τοῦ κατακλύζοντος καὶ ἀπορ– 53924 Tim.43.b.6 : ρέοντος κύματος ὃ τὴν τροφὴν παρεῖχεν, ἔτι μείζω θόρυβον 53925 Tim.43.b.7 : ἀπηργάζετο τὰ τῶν προσπιπτόντων παθήματα ἑκάστοις, ὅτε 53926 Tim.43.c.1 : πυρὶ προσκρούσειε τὸ σῶμά τινος ἔξωθεν ἀλλοτρίῳ περι– 53927 Tim.43.c.2 : τυχὸν ἢ καὶ στερεῷ γῆς πάγῳ ὑγροῖς τε ὀλισθήμασιν ὑδάτων, 53928 Tim.43.c.3 : εἴτε ζάλῃ πνευμάτων ὑπὸ ἀέρος φερομένων καταληφθείη, 53929 Tim.43.c.4 : καὶ ὑπὸ πάντων τούτων διὰ τοῦ σώματος αἱ κινήσεις ἐπὶ 53930 Tim.43.c.5 : τὴν ψυχὴν φερόμεναι προσπίπτοιεν· αἳ δὴ καὶ ἔπειτα διὰ 53931 Tim.43.c.6 : ταῦτα ἐκλήθησάν τε καὶ νῦν ἔτι αἰσθήσεις συνάπασαι κέ– 53932 Tim.43.c.7 : κληνται. καὶ δὴ καὶ τότε ἐν τῷ παρόντι πλείστην καὶ 53933 Tim.43.c.8 : μεγίστην παρεχόμεναι κίνησιν, μετὰ τοῦ ῥέοντος ἐνδελεχῶς 53934 Tim.43.d.1 : ὀχετοῦ κινοῦσαι καὶ σφοδρῶς σείουσαι τὰς τῆς ψυχῆς περι– 53935 Tim.43.d.2 : όδους, τὴν μὲν ταὐτοῦ παντάπασιν ἐπέδησαν ἐναντία αὐτῇ 53936 Tim.43.d.3 : ῥέουσαι καὶ ἐπέσχον ἄρχουσαν καὶ ἰοῦσαν, τὴν δ´ αὖ θατέρου 53937 Tim.43.d.4 : διέσεισαν, ὥστε τὰς τοῦ διπλασίου καὶ τριπλασίου τρεῖς 53938 Tim.43.d.5 : ἑκατέρας ἀποστάσεις καὶ τὰς τῶν ἡμιολίων καὶ ἐπιτρίτων 53939 Tim.43.d.6 : καὶ ἐπογδόων μεσότητας καὶ συνδέσεις, ἐπειδὴ παντελῶς 53940 Tim.43.d.7 : λυταὶ οὐκ ἦσαν πλὴν ὑπὸ τοῦ συνδήσαντος, πάσας μὲν 53941 Tim.43.e.1 : στρέψαι στροφάς, πάσας δὲ κλάσεις καὶ διαφθορὰς τῶν 53942 Tim.43.e.2 : κύκλων ἐμποιεῖν, ὁσαχῇπερ ἦν δυνατόν, ὥστε μετ´ ἀλλήλων 53943 Tim.43.e.3 : μόγις συνεχομένας φέρεσθαι μέν, ἀλόγως δὲ φέρεσθαι, τοτὲ 53944 Tim.43.e.4 : μὲν ἀντίας, ἄλλοτε δὲ πλαγίας, τοτὲ δὲ ὑπτίας· οἷον ὅταν 53945 Tim.43.e.5 : τις ὕπτιος ἐρείσας τὴν κεφαλὴν μὲν ἐπὶ γῆς, τοὺς δὲ πόδας 53946 Tim.43.e.6 : ἄνω προσβαλὼν ἔχῃ πρός τινι, τότε ἐν τούτῳ τῷ πάθει τοῦ 53947 Tim.43.e.7 : τε πάσχοντος καὶ τῶν ὁρώντων τά τε δεξιὰ ἀριστερὰ καὶ 53948 Tim.43.e.8 : τὰ ἀριστερὰ δεξιὰ ἑκατέροις τὰ ἑκατέρων φαντάζεται. ταὐτὸν 53949 Tim.43.e.9 : δὴ τοῦτο καὶ τοιαῦτα ἕτερα αἱ περιφοραὶ πάσχουσαι σφοδρῶς, 53950 Tim.44.a.1 : ὅταν τέ τῳ τῶν ἔξωθεν τοῦ ταὐτοῦ γένους ἢ τοῦ θατέρου 53951 Tim.44.a.2 : περιτύχωσιν, τότε ταὐτόν τῳ καὶ θάτερόν του τἀναντία τῶν 53952 Tim.44.a.3 : ἀληθῶν προσαγορεύουσαι ψευδεῖς καὶ ἀνόητοι γεγόνασιν, 53953 Tim.44.a.4 : οὐδεμία τε ἐν αὐταῖς τότε περίοδος ἄρχουσα οὐδ´ ἡγεμών 53954 Tim.44.a.5 : ἐστιν· αἷς δ´ ἂν ἔξωθεν αἰσθήσεις τινὲς φερόμεναι καὶ προσ– 53955 Tim.44.a.6 : πεσοῦσαι συνεπισπάσωνται καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ἅπαν κύτος, 53956 Tim.44.a.7 : τόθ´ αὗται κρατούμεναι κρατεῖν δοκοῦσι. καὶ διὰ δὴ ταῦτα 53957 Tim.44.a.8 : πάντα τὰ παθήματα νῦν κατ´ ἀρχάς τε ἄνους ψυχὴ γίγνεται 53958 Tim.44.b.1 : τὸ πρῶτον, ὅταν εἰς σῶμα ἐνδεθῇ θνητόν. ὅταν δὲ τὸ τῆς 53959 Tim.44.b.2 : αὔξης καὶ τροφῆς ἔλαττον ἐπίῃ ῥεῦμα, πάλιν δὲ αἱ περίοδοι 53960 Tim.44.b.3 : λαμβανόμεναι γαλήνης τὴν ἑαυτῶν ὁδὸν ἴωσι καὶ καθιστῶνται 53961 Tim.44.b.4 : μᾶλλον ἐπιόντος τοῦ χρόνου, τότε ἤδη πρὸς τὸ κατὰ φύσιν 53962 Tim.44.b.5 : ἰόντων σχῆμα ἑκάστων τῶν κύκλων αἱ περιφοραὶ κατευθυνό– 53963 Tim.44.b.6 : μεναι, τό τε θάτερον καὶ τὸ ταὐτὸν προσαγορεύουσαι κατ´ 53964 Tim.44.b.7 : ὀρθόν, ἔμφρονα τὸν ἔχοντα αὐτὰς γιγνόμενον ἀποτελοῦσιν. 53965 Tim.44.b.8 : ἂν μὲν οὖν δὴ καὶ συνεπιλαμβάνηταί τις ὀρθὴ τροφὴ παι– 53966 Tim.44.c.1 : δεύσεως, ὁλόκληρος ὑγιής τε παντελῶς, τὴν μεγίστην ἀπο– 53967 Tim.44.c.2 : φυγὼν νόσον, γίγνεται· καταμελήσας δέ, χωλὴν τοῦ βίου 53968 Tim.44.c.3 : διαπορευθεὶς ζωήν, ἀτελὴς καὶ ἀνόητος εἰς Ἅιδου πάλιν 53969 Tim.44.c.4 : ἔρχεται. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερά ποτε γίγνεται· περὶ δὲ 53970 Tim.44.c.5 : τῶν νῦν προτεθέντων δεῖ διελθεῖν ἀκριβέστερον, τὰ δὲ πρὸ 53971 Tim.44.c.6 : τούτων, περὶ σωμάτων κατὰ μέρη τῆς γενέσεως καὶ περὶ 53972 Tim.44.c.7 : ψυχῆς, δι´ ἅς τε αἰτίας καὶ προνοίας γέγονε θεῶν, τοῦ μά– 53973 Tim.44.d.1 : λιστα εἰκότος ἀντεχομένοις, οὕτω καὶ κατὰ ταῦτα πορευομένοις 53974 Tim.44.d.2 : διεξιτέον. 53975 Tim.44.d.3 : Τὰς μὲν δὴ θείας περιόδους δύο οὔσας, τὸ τοῦ παντὸς 53976 Tim.44.d.4 : σχῆμα ἀπομιμησάμενοι περιφερὲς ὄν, εἰς σφαιροειδὲς σῶμα 53977 Tim.44.d.5 : ἐνέδησαν, τοῦτο ὃ νῦν κεφαλὴν ἐπονομάζομεν, ὃ θειότατόν 53978 Tim.44.d.6 : τέ ἐστιν καὶ τῶν ἐν ἡμῖν πάντων δεσποτοῦν· ᾧ καὶ πᾶν τὸ 53979 Tim.44.d.7 : σῶμα παρέδοσαν ὑπηρεσίαν αὐτῷ συναθροίσαντες θεοί, κατα– 53980 Tim.44.d.8 : νοήσαντες ὅτι πασῶν ὅσαι κινήσεις ἔσοιντο μετέχοι. ἵν´ 53981 Tim.44.d.9 : οὖν μὴ κυλινδούμενον ἐπὶ γῆς ὕψη τε καὶ βάθη παντοδαπὰ 53982 Tim.44.e.1 : ἐχούσης ἀποροῖ τὰ μὲν ὑπερβαίνειν, ἔνθεν δὲ ἐκβαίνειν, 53983 Tim.44.e.2 : ὄχημα αὐτῷ τοῦτο καὶ εὐπορίαν ἔδοσαν· ὅθεν δὴ μῆκος τὸ 53984 Tim.44.e.3 : σῶμα ἔσχεν, ἐκτατά τε κῶλα καὶ καμπτὰ ἔφυσεν τέτταρα 53985 Tim.44.e.4 : θεοῦ μηχανησαμένου πορείαν, οἷς ἀντιλαμβανόμενον καὶ 53986 Tim.44.e.5 : ἀπερειδόμενον διὰ πάντων τόπων πορεύεσθαι δυνατὸν γέγονε, 53987 Tim.45.a.1 : τὴν τοῦ θειοτάτου καὶ ἱερωτάτου φέρον οἴκησιν ἐπάνωθεν 53988 Tim.45.a.2 : ἡμῶν. σκέλη μὲν οὖν χεῖρές τε ταύτῃ καὶ διὰ ταῦτα προσ– 53989 Tim.45.a.3 : έφυ πᾶσιν· τοῦ δ´ ὄπισθεν τὸ πρόσθεν τιμιώτερον καὶ 53990 Tim.45.a.4 : ἀρχικώτερον νομίζοντες θεοὶ ταύτῃ τὸ πολὺ τῆς πορείας ἡμῖν 53991 Tim.45.a.5 : ἔδοσαν. ἔδει δὴ διωρισμένον ἔχειν καὶ ἀνόμοιον τοῦ σώματος 53992 Tim.45.a.6 : τὸ πρόσθεν ἄνθρωπον. διὸ πρῶτον μὲν περὶ τὸ τῆς κεφαλῆς 53993 Tim.45.a.7 : κύτος, ὑποθέντες αὐτόσε τὸ πρόσωπον, ὄργανα ἐνέδησαν 53994 Tim.45.b.1 : τούτῳ πάσῃ τῇ τῆς ψυχῆς προνοίᾳ, καὶ διέταξαν τὸ μετέχον 53995 Tim.45.b.2 : ἡγεμονίας τοῦτ´ εἶναι, τὸ κατὰ φύσιν πρόσθεν· τῶν δὲ ὀρ– 53996 Tim.45.b.3 : γάνων πρῶτον μὲν φωσφόρα συνετεκτήναντο ὄμματα, τοιᾷδε 53997 Tim.45.b.4 : ἐνδήσαντες αἰτίᾳ. τοῦ πυρὸς ὅσον τὸ μὲν κάειν οὐκ ἔσχε, 53998 Tim.45.b.5 : τὸ δὲ παρέχειν φῶς ἥμερον, οἰκεῖον ἑκάστης ἡμέρας, σῶμα 53999 Tim.45.b.6 : ἐμηχανήσαντο γίγνεσθαι. τὸ γὰρ ἐντὸς ἡμῶν ἀδελφὸν ὂν 54000 Tim.45.b.7 : τούτου πῦρ εἰλικρινὲς ἐποίησαν διὰ τῶν ὀμμάτων ῥεῖν λεῖον 54001 Tim.45.b.8 : καὶ πυκνὸν ὅλον μέν, μάλιστα δὲ τὸ μέσον συμπιλήσαντες 54002 Tim.45.c.1 : τῶν ὀμμάτων, ὥστε τὸ μὲν ἄλλο ὅσον παχύτερον στέγειν 54003 Tim.45.c.2 : πᾶν, τὸ τοιοῦτον δὲ μόνον αὐτὸ καθαρὸν διηθεῖν. ὅταν οὖν 54004 Tim.45.c.3 : μεθημερινὸν ᾖ φῶς περὶ τὸ τῆς ὄψεως ῥεῦμα, τότε ἐκπῖπτον 54005 Tim.45.c.4 : ὅμοιον πρὸς ὅμοιον, συμπαγὲς γενόμενον, ἓν σῶμα οἰκειωθὲν 54006 Tim.45.c.5 : συνέστη κατὰ τὴν τῶν ὀμμάτων εὐθυωρίαν, ὅπῃπερ ἂν ἀντ– 54007 Tim.45.c.6 : ερείδῃ τὸ προσπῖπτον ἔνδοθεν πρὸς ὃ τῶν ἔξω συνέπεσεν. 54008 Tim.45.c.7 : ὁμοιοπαθὲς δὴ δι´ ὁμοιότητα πᾶν γενόμενον, ὅτου τε ἂν αὐτό 54009 Tim.45.d.1 : ποτε ἐφάπτηται καὶ ὃ ἂν ἄλλο ἐκείνου, τούτων τὰς κινήσεις 54010 Tim.45.d.2 : διαδιδὸν εἰς ἅπαν τὸ σῶμα μέχρι τῆς ψυχῆς αἴσθησιν παρ– 54011 Tim.45.d.3 : έσχετο ταύτην ᾗ δὴ ὁρᾶν φαμεν. ἀπελθόντος δὲ εἰς νύκτα 54012 Tim.45.d.4 : τοῦ συγγενοῦς πυρὸς ἀποτέτμηται· πρὸς γὰρ ἀνόμοιον ἐξιὸν 54013 Tim.45.d.5 : ἀλλοιοῦταί τε αὐτὸ καὶ κατασβέννυται, συμφυὲς οὐκέτι τῷ 54014 Tim.45.d.6 : πλησίον ἀέρι γιγνόμενον, ἅτε πῦρ οὐκ ἔχοντι. παύεταί τε 54015 Tim.45.d.7 : οὖν ὁρῶν, ἔτι τε ἐπαγωγὸν ὕπνου γίγνεται· σωτηρίαν γὰρ 54016 Tim.45.d.8 : ἣν οἱ θεοὶ τῆς ὄψεως ἐμηχανήσαντο, τὴν τῶν βλεφάρων 54017 Tim.45.e.1 : φύσιν, ὅταν ταῦτα συμμύσῃ, καθείργνυσι τὴν τοῦ πυρὸς ἐντὸς 54018 Tim.45.e.2 : δύναμιν, ἡ δὲ διαχεῖ τε καὶ ὁμαλύνει τὰς ἐντὸς κινήσεις, 54019 Tim.45.e.3 : ὁμαλυνθεισῶν δὲ ἡσυχία γίγνεται, γενομένης δὲ πολλῆς μὲν 54020 Tim.45.e.4 : ἡσυχίας βραχυόνειρος ὕπνος ἐμπίπτει, καταλειφθεισῶν δέ 54021 Tim.45.e.5 : τινων κινήσεων μειζόνων, οἷαι καὶ ἐν οἵοις ἂν τόποις λεί– 54022 Tim.46.a.1 : πωνται, τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα παρέσχοντο ἀφομοιωθέντα ἐντὸς 54023 Tim.46.a.2 : ἔξω τε ἐγερθεῖσιν ἀπομνημονευόμενα φαντάσματα. τὸ δὲ 54024 Tim.46.a.3 : περὶ τὴν τῶν κατόπτρων εἰδωλοποιίαν καὶ πάντα ὅσα ἐμφανῆ 54025 Tim.46.a.4 : καὶ λεῖα, κατιδεῖν οὐδὲν ἔτι χαλεπόν. ἐκ γὰρ τῆς ἐντὸς 54026 Tim.46.a.5 : ἐκτός τε τοῦ πυρὸς ἑκατέρου κοινωνίας ἀλλήλοις, ἑνός τε αὖ 54027 Tim.46.a.6 : περὶ τὴν λειότητα ἑκάστοτε γενομένου καὶ πολλαχῇ μεταρ– 54028 Tim.46.b.1 : ρυθμισθέντος, πάντα τὰ τοιαῦτα ἐξ ἀνάγκης ἐμφαίνεται, τοῦ 54029 Tim.46.b.2 : περὶ τὸ πρόσωπον πυρὸς τῷ περὶ τὴν ὄψιν πυρὶ περὶ τὸ 54030 Tim.46.b.3 : λεῖον καὶ λαμπρὸν συμπαγοῦς γιγνομένου. δεξιὰ δὲ φαντά– 54031 Tim.46.b.4 : ζεται τὰ ἀριστερά, ὅτι τοῖς ἐναντίοις μέρεσιν τῆς ὄψεως περὶ 54032 Tim.46.b.5 : τἀναντία μέρη γίγνεται ἐπαφὴ παρὰ τὸ καθεστὸς ἔθος τῆς 54033 Tim.46.b.6 : προσβολῆς· δεξιὰ δὲ τὰ δεξιὰ καὶ τὰ ἀριστερὰ ἀριστερὰ τοὐ– 54034 Tim.46.b.7 : ναντίον, ὅταν μεταπέσῃ συμπηγνύμενον ᾧ συμπήγνυται φῶς, 54035 Tim.46.c.1 : τοῦτο δέ, ὅταν ἡ τῶν κατόπτρων λειότης, ἔνθεν καὶ ἔνθεν 54036 Tim.46.c.2 : ὕψη λαβοῦσα, τὸ δεξιὸν εἰς τὸ ἀριστερὸν μέρος ἀπώσῃ τῆς 54037 Tim.46.c.3 : ὄψεως καὶ θάτερον ἐπὶ θάτερον. κατὰ δὲ τὸ μῆκος στραφὲν 54038 Tim.46.c.4 : τοῦ προσώπου ταὐτὸν τοῦτο ὕπτιον ἐποίησεν πᾶν φαίνεσθαι, 54039 Tim.46.c.5 : τὸ κάτω πρὸς τὸ ἄνω τῆς αὐγῆς τό τ´ ἄνω πρὸς τὸ κάτω 54040 Tim.46.c.6 : πάλιν ἀπῶσαν. 54041 Tim.46.c.7 : Ταῦτ´ οὖν πάντα ἔστιν τῶν συναιτίων οἷς θεὸς ὑπηρε– 54042 Tim.46.c.8 : τοῦσιν χρῆται τὴν τοῦ ἀρίστου κατὰ τὸ δυνατὸν ἰδέαν 54043 Tim.46.d.1 : ἀποτελῶν· δοξάζεται δὲ ὑπὸ τῶν πλείστων οὐ συναίτια 54044 Tim.46.d.2 : ἀλλὰ αἴτια εἶναι τῶν πάντων, ψύχοντα καὶ θερμαίνοντα 54045 Tim.46.d.3 : πηγνύντα τε καὶ διαχέοντα καὶ ὅσα τοιαῦτα ἀπεργαζόμενα. 54046 Tim.46.d.4 : λόγον δὲ οὐδένα οὐδὲ νοῦν εἰς οὐδὲν δυνατὰ ἔχειν ἐστίν. 54047 Tim.46.d.5 : τῶν γὰρ ὄντων ᾧ νοῦν μόνῳ κτᾶσθαι προσήκει, λεκτέον 54048 Tim.46.d.6 : ψυχήν—τοῦτο δὲ ἀόρατον, πῦρ δὲ καὶ ὕδωρ καὶ γῆ καὶ ἀὴρ 54049 Tim.46.d.7 : σώματα πάντα ὁρατὰ γέγονεν—τὸν δὲ νοῦ καὶ ἐπιστήμης 54050 Tim.46.d.8 : ἐραστὴν ἀνάγκη τὰς τῆς ἔμφρονος φύσεως αἰτίας πρώτας 54051 Tim.46.e.1 : μεταδιώκειν, ὅσαι δὲ ὑπ´ ἄλλων μὲν κινουμένων, ἕτερα δὲ κατὰ 54052 Tim.46.e.2 : ἀνάγκης κινούντων γίγνονται, δευτέρας. ποιητέον δὴ κατὰ 54053 Tim.46.e.3 : ταῦτα καὶ ἡμῖν· λεκτέα μὲν ἀμφότερα τὰ τῶν αἰτιῶν γένη, 54054 Tim.46.e.4 : χωρὶς δὲ ὅσαι μετὰ νοῦ καλῶν καὶ ἀγαθῶν δημιουργοὶ καὶ 54055 Tim.46.e.5 : ὅσαι μονωθεῖσαι φρονήσεως τὸ τυχὸν ἄτακτον ἑκάστοτε 54056 Tim.46.e.6 : ἐξεργάζονται. τὰ μὲν οὖν τῶν ὀμμάτων συμμεταίτια πρὸς 54057 Tim.46.e.7 : τὸ σχεῖν τὴν δύναμιν ἣν νῦν εἴληχεν εἰρήσθω· τὸ δὲ μέ– 54058 Tim.46.e.8 : γιστον αὐτῶν εἰς ὠφελίαν ἔργον, δι´ ὃ θεὸς αὔθ´ ἡμῖν 54059 Tim.47.a.1 : δεδώρηται, μετὰ τοῦτο ῥητέον. ὄψις δὴ κατὰ τὸν ἐμὸν 54060 Tim.47.a.2 : λόγον αἰτία τῆς μεγίστης ὠφελίας γέγονεν ἡμῖν, ὅτι τῶν 54061 Tim.47.a.3 : νῦν λόγων περὶ τοῦ παντὸς λεγομένων οὐδεὶς ἄν ποτε ἐρρήθη 54062 Tim.47.a.4 : μήτε ἄστρα μήτε ἥλιον μήτε οὐρανὸν ἰδόντων. νῦν δ´ ἡμέρα τε 54063 Tim.47.a.5 : καὶ νὺξ ὀφθεῖσαι μῆνές τε καὶ ἐνιαυτῶν περίοδοι καὶ ἰσημερίαι 54064 Tim.47.a.6 : καὶ τροπαὶ μεμηχάνηνται μὲν ἀριθμόν, χρόνου δὲ ἔννοιαν 54065 Tim.47.a.7 : περί τε τῆς τοῦ παντὸς φύσεως ζήτησιν ἔδοσαν· ἐξ ὧν 54066 Tim.47.b.1 : ἐπορισάμεθα φιλοσοφίας γένος, οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτ´ ἦλθεν 54067 Tim.47.b.2 : οὔτε ἥξει ποτὲ τῷ θνητῷ γένει δωρηθὲν ἐκ θεῶν. λέγω δὴ 54068 Tim.47.b.3 : τοῦτο ὀμμάτων μέγιστον ἀγαθόν· τἆλλα δὲ ὅσα ἐλάττω τί 54069 Tim.47.b.4 : ἂν ὑμνοῖμεν, ὧν ὁ μὴ φιλόσοφος τυφλωθεὶς ὀδυρόμενος ἂν 54070 Tim.47.b.5 : θρηνοῖ μάτην; ἀλλὰ τούτου λεγέσθω παρ´ ἡμῶν αὕτη ἐπὶ 54071 Tim.47.b.6 : ταῦτα αἰτία, θεὸν ἡμῖν ἀνευρεῖν δωρήσασθαί τε ὄψιν, ἵνα 54072 Tim.47.b.7 : τὰς ἐν οὐρανῷ τοῦ νοῦ κατιδόντες περιόδους χρησαίμεθα 54073 Tim.47.b.8 : ἐπὶ τὰς περιφορὰς τὰς τῆς παρ´ ἡμῖν διανοήσεως, συγγενεῖς 54074 Tim.47.c.1 : ἐκείναις οὔσας, ἀταράκτοις τεταραγμένας, ἐκμαθόντες δὲ καὶ 54075 Tim.47.c.2 : λογισμῶν κατὰ φύσιν ὀρθότητος μετασχόντες, μιμούμενοι 54076 Tim.47.c.3 : τὰς τοῦ θεοῦ πάντως ἀπλανεῖς οὔσας, τὰς ἐν ἡμῖν πεπλανη– 54077 Tim.47.c.4 : μένας καταστησαίμεθα. φωνῆς τε δὴ καὶ ἀκοῆς πέρι πάλιν 54078 Tim.47.c.5 : ὁ αὐτὸς λόγος, ἐπὶ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν ἕνεκα παρὰ θεῶν 54079 Tim.47.c.6 : δεδωρῆσθαι. λόγος τε γὰρ ἐπ´ αὐτὰ ταῦτα τέτακται, τὴν 54080 Tim.47.c.7 : μεγίστην συμβαλλόμενος εἰς αὐτὰ μοῖραν, ὅσον τ´ αὖ μουσι– 54081 Tim.47.d.1 : κῆς φωνῇ χρήσιμον πρὸς ἀκοὴν ἕνεκα ἁρμονίας ἐστὶ δοθέν. 54082 Tim.47.d.2 : ἡ δὲ ἁρμονία, συγγενεῖς ἔχουσα φορὰς ταῖς ἐν ἡμῖν τῆς 54083 Tim.47.d.3 : ψυχῆς περιόδοις, τῷ μετὰ νοῦ προσχρωμένῳ Μούσαις οὐκ 54084 Tim.47.d.4 : ἐφ´ ἡδονὴν ἄλογον καθάπερ νῦν εἶναι δοκεῖ χρήσιμος, ἀλλ´ 54085 Tim.47.d.5 : ἐπὶ τὴν γεγονυῖαν ἐν ἡμῖν ἀνάρμοστον ψυχῆς περίοδον εἰς 54086 Tim.47.d.6 : κατακόσμησιν καὶ συμφωνίαν ἑαυτῇ σύμμαχος ὑπὸ Μουσῶν 54087 Tim.47.d.7 : δέδοται· καὶ ῥυθμὸς αὖ διὰ τὴν ἄμετρον ἐν ἡμῖν καὶ χαρίτων 54088 Tim.47.e.1 : ἐπιδεᾶ γιγνομένην ἐν τοῖς πλείστοις ἕξιν ἐπίκουρος ἐπὶ 54089 Tim.47.e.2 : ταὐτὰ ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἐδόθη. 54090 Tim.47.e.3 : Τὰ μὲν οὖν παρεληλυθότα τῶν εἰρημένων πλὴν βραχέων 54091 Tim.47.e.4 : ἐπιδέδεικται τὰ διὰ νοῦ δεδημιουργημένα· δεῖ δὲ καὶ τὰ δι´ 54092 Tim.47.e.5 : ἀνάγκης γιγνόμενα τῷ λόγῳ παραθέσθαι. μεμειγμένη γὰρ 54093 Tim.48.a.1 : οὖν ἡ τοῦδε τοῦ κόσμου γένεσις ἐξ ἀνάγκης τε καὶ νοῦ 54094 Tim.48.a.2 : συστάσεως ἐγεννήθη· νοῦ δὲ ἀνάγκης ἄρχοντος τῷ πείθειν 54095 Tim.48.a.3 : αὐτὴν τῶν γιγνομένων τὰ πλεῖστα ἐπὶ τὸ βέλτιστον ἄγειν, 54096 Tim.48.a.4 : ταύτῃ κατὰ ταῦτά τε δι´ ἀνάγκης ἡττωμένης ὑπὸ πειθοῦς 54097 Tim.48.a.5 : ἔμφρονος οὕτω κατ´ ἀρχὰς συνίστατο τόδε τὸ πᾶν. εἴ τις 54098 Tim.48.a.6 : οὖν ᾗ γέγονεν κατὰ ταῦτα ὄντως ἐρεῖ, μεικτέον καὶ τὸ τῆς 54099 Tim.48.a.7 : πλανωμένης εἶδος αἰτίας, ᾗ φέρειν πέφυκεν· ὧδε οὖν πάλιν 54100 Tim.48.b.1 : ἀναχωρητέον, καὶ λαβοῦσιν αὐτῶν τούτων προσήκουσαν 54101 Tim.48.b.2 : ἑτέραν ἀρχὴν αὖθις αὖ, καθάπερ περὶ τῶν τότε νῦν οὕτω 54102 Tim.48.b.3 : περὶ τούτων πάλιν ἀρκτέον ἀπ´ ἀρχῆς. τὴν δὴ πρὸ τῆς οὐ– 54103 Tim.48.b.4 : ρανοῦ γενέσεως πυρὸς ὕδατός τε καὶ ἀέρος καὶ γῆς φύσιν 54104 Tim.48.b.5 : θεατέον αὐτὴν καὶ τὰ πρὸ τούτου πάθη· νῦν γὰρ οὐδείς πω 54105 Tim.48.b.6 : γένεσιν αὐτῶν μεμήνυκεν, ἀλλ´ ὡς εἰδόσιν πῦρ ὅτι ποτέ 54106 Tim.48.b.7 : ἐστιν καὶ ἕκαστον αὐτῶν λέγομεν ἀρχὰς αὐτὰ τιθέμενοι 54107 Tim.48.b.8 : στοιχεῖα τοῦ παντός, προσῆκον αὐτοῖς οὐδ´ ἂν ὡς ἐν συλλα– 54108 Tim.48.c.1 : βῆς εἴδεσιν μόνον εἰκότως ὑπὸ τοῦ καὶ βραχὺ φρονοῦντος 54109 Tim.48.c.2 : ἀπεικασθῆναι. νῦν δὲ οὖν τό γε παρ´ ἡμῶν ὧδε ἐχέτω· τὴν 54110 Tim.48.c.3 : μὲν περὶ ἁπάντων εἴτε ἀρχὴν εἴτε ἀρχὰς εἴτε ὅπῃ δοκεῖ 54111 Tim.48.c.4 : τούτων πέρι τὸ νῦν οὐ ῥητέον, δι´ ἄλλο μὲν οὐδέν, διὰ δὲ τὸ 54112 Tim.48.c.5 : χαλεπὸν εἶναι κατὰ τὸν παρόντα τρόπον τῆς διεξόδου δηλῶ– 54113 Tim.48.c.6 : σαι τὰ δοκοῦντα, μήτ´ οὖν ὑμεῖς οἴεσθε δεῖν ἐμὲ λέγειν, οὔτ´ 54114 Tim.48.c.7 : αὐτὸς αὖ πείθειν ἐμαυτὸν εἴην ἂν δυνατὸς ὡς ὀρθῶς ἐγχει– 54115 Tim.48.d.1 : ροῖμ´ ἂν τοσοῦτον ἐπιβαλλόμενος ἔργον· τὸ δὲ κατ´ ἀρχὰς 54116 Tim.48.d.2 : ῥηθὲν διαφυλάττων, τὴν τῶν εἰκότων λόγων δύναμιν, πειρά– 54117 Tim.48.d.3 : σομαι μηδενὸς ἧττον εἰκότα, μᾶλλον δέ, καὶ ἔμπροσθεν ἀπ´ 54118 Tim.48.d.4 : ἀρχῆς περὶ ἑκάστων καὶ συμπάντων λέγειν. θεὸν δὴ καὶ 54119 Tim.48.d.5 : νῦν ἐπ´ ἀρχῇ τῶν λεγομένων σωτῆρα ἐξ ἀτόπου καὶ ἀήθους 54120 Tim.48.d.6 : διηγήσεως πρὸς τὸ τῶν εἰκότων δόγμα διασῴζειν ἡμᾶς 54121 Tim.48.e.1 : ἐπικαλεσάμενοι πάλιν ἀρχώμεθα λέγειν. 54122 Tim.48.e.2 : Ἡ δ´ οὖν αὖθις ἀρχὴ περὶ τοῦ παντὸς ἔστω μειζόνως τῆς 54123 Tim.48.e.3 : πρόσθεν διῃρημένη· τότε μὲν γὰρ δύο εἴδη διειλόμεθα, νῦν 54124 Tim.48.e.4 : δὲ τρίτον ἄλλο γένος ἡμῖν δηλωτέον. τὰ μὲν γὰρ δύο ἱκανὰ 54125 Tim.48.e.5 : ἦν ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθεν λεχθεῖσιν, ἓν μὲν ὡς παραδείγματος 54126 Tim.48.e.6 : εἶδος ὑποτεθέν, νοητὸν καὶ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὄν, μίμημα δὲ 54127 Tim.49.a.1 : παραδείγματος δεύτερον, γένεσιν ἔχον καὶ ὁρατόν. τρίτον 54128 Tim.49.a.2 : δὲ τότε μὲν οὐ διειλόμεθα, νομίσαντες τὰ δύο ἕξειν ἱκανῶς· 54129 Tim.49.a.3 : νῦν δὲ ὁ λόγος ἔοικεν εἰσαναγκάζειν χαλεπὸν καὶ ἀμυδρὸν 54130 Tim.49.a.4 : εἶδος ἐπιχειρεῖν λόγοις ἐμφανίσαι. τίν´ οὖν ἔχον δύναμιν 54131 Tim.49.a.5 : καὶ φύσιν αὐτὸ ὑποληπτέον; τοιάνδε μάλιστα· πάσης εἶναι 54132 Tim.49.a.6 : γενέσεως ὑποδοχὴν αὐτὴν οἷον τιθήνην. εἴρηται μὲν οὖν 54133 Tim.49.a.7 : τἀληθές, δεῖ δὲ ἐναργέστερον εἰπεῖν περὶ αὐτοῦ, χαλεπὸν 54134 Tim.49.b.1 : δὲ ἄλλως τε καὶ διότι προαπορηθῆναι περὶ πυρὸς καὶ τῶν 54135 Tim.49.b.2 : μετὰ πυρὸς ἀναγκαῖον τούτου χάριν· τούτων γὰρ εἰπεῖν 54136 Tim.49.b.3 : ἕκαστον ὁποῖον ὄντως ὕδωρ χρὴ λέγειν μᾶλλον ἢ πῦρ, καὶ 54137 Tim.49.b.4 : ὁποῖον ὁτιοῦν μᾶλλον ἢ καὶ ἅπαντα καθ´ ἕκαστόν τε, οὕτως 54138 Tim.49.b.5 : ὥστε τινὶ πιστῷ καὶ βεβαίῳ χρήσασθαι λόγῳ, χαλεπόν. 54139 Tim.49.b.6 : πῶς οὖν δὴ τοῦτ´ αὐτὸ καὶ πῇ καὶ τί περὶ αὐτῶν εἰκότως 54140 Tim.49.b.7 : διαπορηθέντες ἂν λέγοιμεν; πρῶτον μέν, ὃ δὴ νῦν ὕδωρ 54141 Tim.49.b.8 : ὠνομάκαμεν, πηγνύμενον ὡς δοκοῦμεν λίθους καὶ γῆν γιγνό– 54142 Tim.49.c.1 : μενον ὁρῶμεν, τηκόμενον δὲ καὶ διακρινόμενον αὖ ταὐτὸν 54143 Tim.49.c.2 : τοῦτο πνεῦμα καὶ ἀέρα, συγκαυθέντα δὲ ἀέρα πῦρ, ἀνάπαλιν 54144 Tim.49.c.3 : δὲ συγκριθὲν καὶ κατασβεσθὲν εἰς ἰδέαν τε ἀπιὸν αὖθις ἀέρος 54145 Tim.49.c.4 : πῦρ, καὶ πάλιν ἀέρα συνιόντα καὶ πυκνούμενον νέφος καὶ 54146 Tim.49.c.5 : ὁμίχλην, ἐκ δὲ τούτων ἔτι μᾶλλον συμπιλουμένων ῥέον ὕδωρ, 54147 Tim.49.c.6 : ἐξ ὕδατος δὲ γῆν καὶ λίθους αὖθις, κύκλον τε οὕτω διαδιδόντα 54148 Tim.49.c.7 : εἰς ἄλληλα, ὡς φαίνεται, τὴν γένεσιν. οὕτω δὴ τούτων οὐδέ– 54149 Tim.49.d.1 : ποτε τῶν αὐτῶν ἑκάστων φανταζομένων, ποῖον αὐτῶν ὡς 54150 Tim.49.d.2 : ὂν ὁτιοῦν τοῦτο καὶ οὐκ ἄλλο παγίως διισχυριζόμενος οὐκ 54151 Tim.49.d.3 : αἰσχυνεῖταί τις ἑαυτόν; οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ἀσφαλέστατα μακρῷ 54152 Tim.49.d.4 : περὶ τούτων τιθεμένους ὧδε λέγειν· ἀεὶ ὃ καθορῶμεν ἄλλοτε 54153 Tim.49.d.5 : ἄλλῃ γιγνόμενον, ὡς πῦρ, μὴ τοῦτο ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον ἑκά– 54154 Tim.49.d.6 : στοτε προσαγορεύειν πῦρ, μηδὲ ὕδωρ τοῦτο ἀλλὰ τὸ τοιοῦτον 54155 Tim.49.d.7 : ἀεί, μηδὲ ἄλλο ποτὲ μηδὲν ὥς τινα ἔχον βεβαιότητα, ὅσα 54156 Tim.49.e.1 : δεικνύντες τῷ ῥήματι τῷ <20τόδε>20 καὶ <20τοῦτο>20 προσχρώμενοι 54157 Tim.49.e.2 : δηλοῦν ἡγούμεθά τι· φεύγει γὰρ οὐχ ὑπομένον τὴν τοῦ <20τόδε>20 54158 Tim.49.e.3 : καὶ <20τοῦτο>20 καὶ τὴν <20τῷδε>20 καὶ πᾶσαν ὅση μόνιμα ὡς ὄντα 54159 Tim.49.e.4 : αὐτὰ ἐνδείκνυται φάσις. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἕκαστα μὴ λέγειν, 54160 Tim.49.e.5 : τὸ δὲ τοιοῦτον ἀεὶ περιφερόμενον ὅμοιον ἑκάστου πέρι καὶ 54161 Tim.49.e.6 : συμπάντων οὕτω καλεῖν, καὶ δὴ καὶ πῦρ τὸ διὰ παντὸς 54162 Tim.49.e.7 : τοιοῦτον, καὶ ἅπαν ὅσονπερ ἂν ἔχῃ γένεσιν· ἐν ᾧ δὲ ἐγγιγνό– 54163 Tim.49.e.8 : μενα ἀεὶ ἕκαστα αὐτῶν φαντάζεται καὶ πάλιν ἐκεῖθεν ἀπόλ– 54164 Tim.50.a.1 : λυται, μόνον ἐκεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε <20τοῦτο>20 καὶ τῷ 54165 Tim.50.a.2 : <20τόδε>20 προσχρωμένους ὀνόματι, τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι, θερμὸν 54166 Tim.50.a.3 : ἢ λευκὸν ἢ καὶ ὁτιοῦν τῶν ἐναντίων, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ 54167 Tim.50.a.4 : τούτων, μηδὲν ἐκεῖνο αὖ τούτων καλεῖν. ἔτι δὲ σαφέστερον 54168 Tim.50.a.5 : αὐτοῦ πέρι προθυμητέον αὖθις εἰπεῖν. εἰ γὰρ πάντα τις 54169 Tim.50.a.6 : σχήματα πλάσας ἐκ χρυσοῦ μηδὲν μεταπλάττων παύοιτο 54170 Tim.50.a.7 : ἕκαστα εἰς ἅπαντα, δεικνύντος δή τινος αὐτῶν ἓν καὶ ἐρο– 54171 Tim.50.b.1 : μένου τί ποτ´ ἐστί, μακρῷ πρὸς ἀλήθειαν ἀσφαλέστατον 54172 Tim.50.b.2 : εἰπεῖν ὅτι χρυσός, τὸ δὲ τρίγωνον ὅσα τε ἄλλα σχήματα 54173 Tim.50.b.3 : ἐνεγίγνετο, μηδέποτε λέγειν ταῦτα ὡς ὄντα, ἅ γε μεταξὺ 54174 Tim.50.b.4 : τιθεμένου μεταπίπτει, ἀλλ´ ἐὰν ἄρα καὶ τὸ <20τοιοῦτον>20 μετ´ 54175 Tim.50.b.5 : ἀσφαλείας ἐθέλῃ δέχεσθαί τινος, ἀγαπᾶν. ὁ αὐτὸς δὴ λόγος 54176 Tim.50.b.6 : καὶ περὶ τῆς τὰ πάντα δεχομένης σώματα φύσεως. ταὐτὸν 54177 Tim.50.b.7 : αὐτὴν ἀεὶ προσρητέον· ἐκ γὰρ τῆς ἑαυτῆς τὸ παράπαν οὐκ 54178 Tim.50.b.8 : ἐξίσταται δυνάμεως—δέχεταί τε γὰρ ἀεὶ τὰ πάντα, καὶ 54179 Tim.50.c.1 : μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόντων ὁμοίαν εἴληφεν 54180 Tim.50.c.2 : οὐδαμῇ οὐδαμῶς· ἐκμαγεῖον γὰρ φύσει παντὶ κεῖται, κινού– 54181 Tim.50.c.3 : μενόν τε καὶ διασχηματιζόμενον ὑπὸ τῶν εἰσιόντων, φαί– 54182 Tim.50.c.4 : νεται δὲ δι´ ἐκεῖνα ἄλλοτε ἀλλοῖον—τὰ δὲ εἰσιόντα καὶ 54183 Tim.50.c.5 : ἐξιόντα τῶν ὄντων ἀεὶ μιμήματα, τυπωθέντα ἀπ´ αὐτῶν 54184 Tim.50.c.6 : τρόπον τινὰ δύσφραστον καὶ θαυμαστόν, ὃν εἰς αὖθις μέτιμεν. 54185 Tim.50.c.7 : ἐν δ´ οὖν τῷ παρόντι χρὴ γένη διανοηθῆναι τριττά, τὸ μὲν 54186 Tim.50.d.1 : γιγνόμενον, τὸ δ´ ἐν ᾧ γίγνεται, τὸ δ´ ὅθεν ἀφομοιούμενον 54187 Tim.50.d.2 : φύεται τὸ γιγνόμενον. καὶ δὴ καὶ προσεικάσαι πρέπει τὸ μὲν 54188 Tim.50.d.3 : δεχόμενον μητρί, τὸ δ´ ὅθεν πατρί, τὴν δὲ μεταξὺ τούτων 54189 Tim.50.d.4 : φύσιν ἐκγόνῳ, νοῆσαί τε ὡς οὐκ ἂν ἄλλως, ἐκτυπώματος 54190 Tim.50.d.5 : ἔσεσθαι μέλλοντος ἰδεῖν ποικίλου πάσας ποικιλίας, τοῦτ´ 54191 Tim.50.d.6 : αὐτὸ ἐν ᾧ ἐκτυπούμενον ἐνίσταται γένοιτ´ ἂν παρεσκευα– 54192 Tim.50.d.7 : σμένον εὖ, πλὴν ἄμορφον ὂν ἐκείνων ἁπασῶν τῶν ἰδεῶν ὅσας 54193 Tim.50.e.1 : μέλλοι δέχεσθαί ποθεν. ὅμοιον γὰρ ὂν τῶν ἐπεισιόντων 54194 Tim.50.e.2 : τινὶ τὰ τῆς ἐναντίας τά τε τῆς τὸ παράπαν ἄλλης φύσεως 54195 Tim.50.e.3 : ὁπότ´ ἔλθοι δεχόμενον κακῶς ἂν ἀφομοιοῖ, τὴν αὑτοῦ παρεμ– 54196 Tim.50.e.4 : φαῖνον ὄψιν. διὸ καὶ πάντων ἐκτὸς εἰδῶν εἶναι χρεὼν 54197 Tim.50.e.5 : τὸ τὰ πάντα ἐκδεξόμενον ἐν αὑτῷ γένη, καθάπερ περὶ τὰ 54198 Tim.50.e.6 : ἀλείμματα ὁπόσα εὐώδη τέχνῃ μηχανῶνται πρῶτον τοῦτ´ 54199 Tim.50.e.7 : αὐτὸ ὑπάρχον, ποιοῦσιν ὅτι μάλιστα ἀώδη τὰ δεξόμενα ὑγρὰ 54200 Tim.50.e.8 : τὰς ὀσμάς· ὅσοι τε ἔν τισιν τῶν μαλακῶν σχήματα ἀπο– 54201 Tim.50.e.9 : μάττειν ἐπιχειροῦσι, τὸ παράπαν σχῆμα οὐδὲν ἔνδηλον 54202 Tim.50.e.10 : ὑπάρχειν ἐῶσι, προομαλύναντες δὲ ὅτι λειότατον ἀπεργά– 54203 Tim.51.a.1 : ζονται. ταὐτὸν οὖν καὶ τῷ τὰ τῶν πάντων ἀεί τε ὄντων 54204 Tim.51.a.2 : κατὰ πᾶν ἑαυτοῦ πολλάκις ἀφομοιώματα καλῶς μέλλοντι 54205 Tim.51.a.3 : δέχεσθαι πάντων ἐκτὸς αὐτῷ προσήκει πεφυκέναι τῶν εἰδῶν. 54206 Tim.51.a.4 : διὸ δὴ τὴν τοῦ γεγονότος ὁρατοῦ καὶ πάντως αἰσθητοῦ μη– 54207 Tim.51.a.5 : τέρα καὶ ὑποδοχὴν μήτε γῆν μήτε ἀέρα μήτε πῦρ μήτε ὕδωρ 54208 Tim.51.a.6 : λέγωμεν, μήτε ὅσα ἐκ τούτων μήτε ἐξ ὧν ταῦτα γέγονεν· 54209 Tim.51.a.7 : ἀλλ´ ἀνόρατον εἶδός τι καὶ ἄμορφον, πανδεχές, μεταλαμ– 54210 Tim.51.b.1 : βάνον δὲ ἀπορώτατά πῃ τοῦ νοητοῦ καὶ δυσαλωτότατον αὐτὸ 54211 Tim.51.b.2 : λέγοντες οὐ ψευσόμεθα. καθ´ ὅσον δ´ ἐκ τῶν προειρημένων 54212 Tim.51.b.3 : δυνατὸν ἐφικνεῖσθαι τῆς φύσεως αὐτοῦ, τῇδ´ ἄν τις ὀρθότατα 54213 Tim.51.b.4 : λέγοι· πῦρ μὲν ἑκάστοτε αὐτοῦ τὸ πεπυρωμένον μέρος φαί– 54214 Tim.51.b.5 : νεσθαι, τὸ δὲ ὑγρανθὲν ὕδωρ, γῆν τε καὶ ἀέρα καθ´ ὅσον 54215 Tim.51.b.6 : ἂν μιμήματα τούτων δέχηται. λόγῳ δὲ δὴ μᾶλλον τὸ 54216 Tim.51.b.7 : τοιόνδε διοριζομένους περὶ αὐτῶν διασκεπτέον· ἆρα ἔστιν 54217 Tim.51.b.8 : τι πῦρ αὐτὸ ἐφ´ ἑαυτοῦ καὶ πάντα περὶ ὧν ἀεὶ λέγομεν οὕτως 54218 Tim.51.c.1 : αὐτὰ καθ´ αὑτὰ ὄντα ἕκαστα, ἢ ταῦτα ἅπερ καὶ βλέπομεν, 54219 Tim.51.c.2 : ὅσα τε ἄλλα διὰ τοῦ σώματος αἰσθανόμεθα, μόνα ἐστὶν 54220 Tim.51.c.3 : τοιαύτην ἔχοντα ἀλήθειαν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτα 54221 Tim.51.c.4 : οὐδαμῇ οὐδαμῶς, ἀλλὰ μάτην ἑκάστοτε εἶναί τί φαμεν εἶδος 54222 Tim.51.c.5 : ἑκάστου νοητόν, τὸ δ´ οὐδὲν ἄρ´ ἦν πλὴν λόγος; οὔτε οὖν 54223 Tim.51.c.6 : δὴ τὸ παρὸν ἄκριτον καὶ ἀδίκαστον ἀφέντα ἄξιον φάναι 54224 Tim.51.c.7 : διισχυριζόμενον ἔχειν οὕτως, οὔτ´ ἐπὶ λόγου μήκει πάρεργον 54225 Tim.51.d.1 : ἄλλο μῆκος ἐπεμβλητέον· εἰ δέ τις ὅρος ὁρισθεὶς μέγας διὰ 54226 Tim.51.d.2 : βραχέων φανείη, τοῦτο μάλιστα ἐγκαιριώτατον γένοιτ´ ἄν. 54227 Tim.51.d.3 : ὧδε οὖν τήν γ´ ἐμὴν αὐτὸς τίθεμαι ψῆφον. εἰ μὲν νοῦς καὶ 54228 Tim.51.d.4 : δόξα ἀληθής ἐστον δύο γένη, παντάπασιν εἶναι καθ´ αὑτὰ 54229 Tim.51.d.5 : ταῦτα, ἀναίσθητα ὑφ´ ἡμῶν εἴδη, νοούμενα μόνον· εἰ δ´, ὥς 54230 Tim.51.d.6 : τισιν φαίνεται, δόξα ἀληθὴς νοῦ διαφέρει τὸ μηδέν, πάνθ´ 54231 Tim.51.d.7 : ὁπός´ αὖ διὰ τοῦ σώματος αἰσθανόμεθα θετέον βεβαιότατα. 54232 Tim.51.e.1 : δύο δὴ λεκτέον ἐκείνω, διότι χωρὶς γεγόνατον ἀνομοίως τε 54233 Tim.51.e.2 : ἔχετον. τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν διὰ διδαχῆς, τὸ δ´ ὑπὸ πειθοῦς 54234 Tim.51.e.3 : ἡμῖν ἐγγίγνεται· καὶ τὸ μὲν ἀεὶ μετ´ ἀληθοῦς λόγου, τὸ δὲ 54235 Tim.51.e.4 : ἄλογον· καὶ τὸ μὲν ἀκίνητον πειθοῖ, τὸ δὲ μεταπειστόν· 54236 Tim.51.e.5 : καὶ τοῦ μὲν πάντα ἄνδρα μετέχειν φατέον, νοῦ δὲ θεούς, 54237 Tim.51.e.6 : ἀνθρώπων δὲ γένος βραχύ τι. τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων 54238 Tim.52.a.1 : ὁμολογητέον ἓν μὲν εἶναι τὸ κατὰ ταὐτὰ εἶδος ἔχον, ἀγέν– 54239 Tim.52.a.2 : νητον καὶ ἀνώλεθρον, οὔτε εἰς ἑαυτὸ εἰσδεχόμενον ἄλλο 54240 Tim.52.a.3 : ἄλλοθεν οὔτε αὐτὸ εἰς ἄλλο ποι ἰόν, ἀόρατον δὲ καὶ ἄλλως 54241 Tim.52.a.4 : ἀναίσθητον, τοῦτο ὃ δὴ νόησις εἴληχεν ἐπισκοπεῖν· τὸ δὲ 54242 Tim.52.a.5 : ὁμώνυμον ὅμοιόν τε ἐκείνῳ δεύτερον, αἰσθητόν, γεννητόν, 54243 Tim.52.a.6 : πεφορημένον ἀεί, γιγνόμενόν τε ἔν τινι τόπῳ καὶ πάλιν 54244 Tim.52.a.7 : ἐκεῖθεν ἀπολλύμενον, δόξῃ μετ´ αἰσθήσεως περιληπτόν· 54245 Tim.52.a.8 : τρίτον δὲ αὖ γένος ὂν τὸ τῆς χώρας ἀεί, φθορὰν οὐ προσδε– 54246 Tim.52.b.1 : χόμενον, ἕδραν δὲ παρέχον ὅσα ἔχει γένεσιν πᾶσιν, αὐτὸ 54247 Tim.52.b.2 : δὲ μετ´ ἀναισθησίας ἁπτὸν λογισμῷ τινι νόθῳ, μόγις πιστόν, 54248 Tim.52.b.3 : πρὸς ὃ δὴ καὶ ὀνειροπολοῦμεν βλέποντες καί φαμεν ἀναγ– 54249 Tim.52.b.4 : καῖον εἶναί που τὸ ὂν ἅπαν ἔν τινι τόπῳ καὶ κατέχον χώραν 54250 Tim.52.b.5 : τινά, τὸ δὲ μήτ´ ἐν γῇ μήτε που κατ´ οὐρανὸν οὐδὲν εἶναι. 54251 Tim.52.b.6 : ταῦτα δὴ πάντα καὶ τούτων ἄλλα ἀδελφὰ καὶ περὶ τὴν 54252 Tim.52.b.7 : ἄυπνον καὶ ἀληθῶς φύσιν ὑπάρχουσαν ὑπὸ ταύτης τῆς ὀνει– 54253 Tim.52.c.1 : ρώξεως οὐ δυνατοὶ γιγνόμεθα ἐγερθέντες διοριζόμενοι τἀληθὲς 54254 Tim.52.c.2 : λέγειν, ὡς εἰκόνι μέν, ἐπείπερ οὐδ´ αὐτὸ τοῦτο ἐφ´ ᾧ γέγονεν 54255 Tim.52.c.3 : ἑαυτῆς ἐστιν, ἑτέρου δέ τινος ἀεὶ φέρεται φάντασμα, διὰ 54256 Tim.52.c.4 : ταῦτα ἐν ἑτέρῳ προσήκει τινὶ γίγνεσθαι, οὐσίας ἁμωσγέπως 54257 Tim.52.c.5 : ἀντεχομένην, ἢ μηδὲν τὸ παράπαν αὐτὴν εἶναι, τῷ δὲ ὄντως 54258 Tim.52.c.6 : ὄντι βοηθὸς ὁ δι´ ἀκριβείας ἀληθὴς λόγος, ὡς ἕως ἄν τι τὸ 54259 Tim.52.c.7 : μὲν ἄλλο ᾖ, τὸ δὲ ἄλλο, οὐδέτερον ἐν οὐδετέρῳ ποτὲ γενό– 54260 Tim.52.d.1 : μενον ἓν ἅμα ταὐτὸν καὶ δύο γενήσεσθον. 54261 Tim.52.d.2 : Οὗτος μὲν οὖν δὴ παρὰ τῆς ἐμῆς ψήφου λογισθεὶς ἐν 54262 Tim.52.d.3 : κεφαλαίῳ δεδόσθω λόγος, ὄν τε καὶ χώραν καὶ γένεσιν εἶναι, 54263 Tim.52.d.4 : τρία τριχῇ, καὶ πρὶν οὐρανὸν γενέσθαι· τὴν δὲ δὴ γενέσεως 54264 Tim.52.d.5 : τιθήνην ὑγραινομένην καὶ πυρουμένην καὶ τὰς γῆς τε καὶ 54265 Tim.52.d.6 : ἀέρος μορφὰς δεχομένην, καὶ ὅσα ἄλλα τούτοις πάθη συν– 54266 Tim.52.e.1 : έπεται πάσχουσαν, παντοδαπὴν μὲν ἰδεῖν φαίνεσθαι, διὰ δὲ 54267 Tim.52.e.2 : τὸ μήθ´ ὁμοίων δυνάμεων μήτε ἰσορρόπων ἐμπίμπλασθαι κατ´ 54268 Tim.52.e.3 : οὐδὲν αὐτῆς ἰσορροπεῖν, ἀλλ´ ἀνωμάλως πάντῃ ταλαντου– 54269 Tim.52.e.4 : μένην σείεσθαι μὲν ὑπ´ ἐκείνων αὐτήν, κινουμένην δ´ αὖ 54270 Tim.52.e.5 : πάλιν ἐκεῖνα σείειν· τὰ δὲ κινούμενα ἄλλα ἄλλοσε ἀεὶ 54271 Tim.52.e.6 : φέρεσθαι διακρινόμενα, ὥσπερ τὰ ὑπὸ τῶν πλοκάνων τε καὶ 54272 Tim.52.e.7 : ὀργάνων τῶν περὶ τὴν τοῦ σίτου κάθαρσιν σειόμενα καὶ 54273 Tim.53.a.1 : ἀνικμώμενα τὰ μὲν πυκνὰ καὶ βαρέα ἄλλῃ, τὰ δὲ μανὰ 54274 Tim.53.a.2 : καὶ κοῦφα εἰς ἑτέραν ἵζει φερόμενα ἕδραν· τότε οὕτω τὰ 54275 Tim.53.a.3 : τέτταρα γένη σειόμενα ὑπὸ τῆς δεξαμενῆς, κινουμένης αὐτῆς 54276 Tim.53.a.4 : οἷον ὀργάνου σεισμὸν παρέχοντος, τὰ μὲν ἀνομοιότατα πλεῖ– 54277 Tim.53.a.5 : στον αὐτὰ ἀφ´ αὑτῶν ὁρίζειν, τὰ δὲ ὁμοιότατα μάλιστα 54278 Tim.53.a.6 : εἰς ταὐτὸν συνωθεῖν, διὸ δὴ καὶ χώραν ταῦτα ἄλλα ἄλλην 54279 Tim.53.a.7 : ἴσχειν, πρὶν καὶ τὸ πᾶν ἐξ αὐτῶν διακοσμηθὲν γενέσθαι. καὶ 54280 Tim.53.a.8 : τὸ μὲν δὴ πρὸ τούτου πάντα ταῦτ´ εἶχεν ἀλόγως καὶ ἀμέτρως· 54281 Tim.53.b.1 : ὅτε δ´ ἐπεχειρεῖτο κοσμεῖσθαι τὸ πᾶν, πῦρ πρῶτον καὶ ὕδωρ 54282 Tim.53.b.2 : καὶ γῆν καὶ ἀέρα, ἴχνη μὲν ἔχοντα αὑτῶν ἄττα, παντάπασί 54283 Tim.53.b.3 : γε μὴν διακείμενα ὥσπερ εἰκὸς ἔχειν ἅπαν ὅταν ἀπῇ τινος 54284 Tim.53.b.4 : θεός, οὕτω δὴ τότε πεφυκότα ταῦτα πρῶτον διεσχηματίσατο 54285 Tim.53.b.5 : εἴδεσί τε καὶ ἀριθμοῖς. τὸ δὲ ᾗ δυνατὸν ὡς κάλλιστα 54286 Tim.53.b.6 : ἄριστά τε ἐξ οὐχ οὕτως ἐχόντων τὸν θεὸν αὐτὰ συνιστάναι, 54287 Tim.53.b.7 : παρὰ πάντα ἡμῖν ὡς ἀεὶ τοῦτο λεγόμενον ὑπαρχέτω· νῦν 54288 Tim.53.b.8 : δ´ οὖν τὴν διάταξιν αὐτῶν ἐπιχειρητέον ἑκάστων καὶ γένεσιν 54289 Tim.53.c.1 : ἀήθει λόγῳ πρὸς ὑμᾶς δηλοῦν, ἀλλὰ γὰρ ἐπεὶ μετέχετε τῶν 54290 Tim.53.c.2 : κατὰ παίδευσιν ὁδῶν δι´ ὧν ἐνδείκνυσθαι τὰ λεγόμενα 54291 Tim.53.c.3 : ἀνάγκη, συνέψεσθε. 54292 Tim.53.c.4 : Πρῶτον μὲν δὴ πῦρ καὶ γῆ καὶ ὕδωρ καὶ ἀὴρ ὅτι σώματά 54293 Tim.53.c.5 : ἐστι, δῆλόν που καὶ παντί· τὸ δὲ τοῦ σώματος εἶδος πᾶν 54294 Tim.53.c.6 : καὶ βάθος ἔχει. τὸ δὲ βάθος αὖ πᾶσα ἀνάγκη τὴν ἐπίπεδον 54295 Tim.53.c.7 : περιειληφέναι φύσιν· ἡ δὲ ὀρθὴ τῆς ἐπιπέδου βάσεως ἐκ 54296 Tim.53.c.8 : τριγώνων συνέστηκεν. τὰ δὲ τρίγωνα πάντα ἐκ δυοῖν ἄρ– 54297 Tim.53.d.1 : χεται τριγώνοιν, μίαν μὲν ὀρθὴν ἔχοντος ἑκατέρου γωνίαν, 54298 Tim.53.d.2 : τὰς δὲ ὀξείας· ὧν τὸ μὲν ἕτερον ἑκατέρωθεν ἔχει μέρος 54299 Tim.53.d.3 : γωνίας ὀρθῆς πλευραῖς ἴσαις διῃρημένης, τὸ δ´ ἕτερον ἀνίσοις 54300 Tim.53.d.4 : ἄνισα μέρη νενεμημένης. ταύτην δὴ πυρὸς ἀρχὴν καὶ τῶν 54301 Tim.53.d.5 : ἄλλων σωμάτων ὑποτιθέμεθα κατὰ τὸν μετ´ ἀνάγκης εἰκότα 54302 Tim.53.d.6 : λόγον πορευόμενοι· τὰς δ´ ἔτι τούτων ἀρχὰς ἄνωθεν θεὸς 54303 Tim.53.d.7 : οἶδεν καὶ ἀνδρῶν ὃς ἂν ἐκείνῳ φίλος ᾖ. δεῖ δὴ λέγειν ποῖα 54304 Tim.53.e.1 : κάλλιστα σώματα γένοιτ´ ἂν τέτταρα, ἀνόμοια μὲν ἑαυτοῖς, 54305 Tim.53.e.2 : δυνατὰ δὲ ἐξ ἀλλήλων αὐτῶν ἄττα διαλυόμενα γίγνεσθαι· 54306 Tim.53.e.3 : τούτου γὰρ τυχόντες ἔχομεν τὴν ἀλήθειαν γενέσεως πέρι 54307 Tim.53.e.4 : γῆς τε καὶ πυρὸς τῶν τε ἀνὰ λόγον ἐν μέσῳ. τόδε γὰρ 54308 Tim.53.e.5 : οὐδενὶ συγχωρησόμεθα, καλλίω τούτων ὁρώμενα σώματα 54309 Tim.53.e.6 : εἶναί που καθ´ ἓν γένος ἕκαστον ὄν. τοῦτ´ οὖν προθυμητέον, 54310 Tim.53.e.7 : τὰ διαφέροντα κάλλει σωμάτων τέτταρα γένη συναρμό– 54311 Tim.53.e.8 : σασθαι καὶ φάναι τὴν τούτων ἡμᾶς φύσιν ἱκανῶς εἰληφέναι. 54312 Tim.54.a.1 : τοῖν δὴ δυοῖν τριγώνοιν τὸ μὲν ἰσοσκελὲς μίαν εἴληχεν 54313 Tim.54.a.2 : φύσιν, τὸ δὲ πρόμηκες ἀπεράντους· προαιρετέον οὖν αὖ τῶν 54314 Tim.54.a.3 : ἀπείρων τὸ κάλλιστον, εἰ μέλλομεν ἄρξεσθαι κατὰ τρόπον. 54315 Tim.54.a.4 : ἂν οὖν τις ἔχῃ κάλλιον ἐκλεξάμενος εἰπεῖν εἰς τὴν τούτων 54316 Tim.54.a.5 : σύστασιν, ἐκεῖνος οὐκ ἐχθρὸς ὢν ἀλλὰ φίλος κρατεῖ· τιθέ– 54317 Tim.54.a.6 : μεθα δ´ οὖν τῶν πολλῶν τριγώνων κάλλιστον ἕν, ὑπερβάντες 54318 Tim.54.a.7 : τἆλλα, ἐξ οὗ τὸ ἰσόπλευρον τρίγωνον ἐκ τρίτου συνέστηκεν. 54319 Tim.54.b.1 : διότι δέ, λόγος πλείων· ἀλλὰ τῷ τοῦτο ἐλέγξαντι καὶ ἀνευ– 54320 Tim.54.b.2 : ρόντι δὴ οὕτως ἔχον κεῖται φίλια τὰ ἆθλα. προῃρήσθω 54321 Tim.54.b.3 : δὴ δύο τρίγωνα ἐξ ὧν τό τε τοῦ πυρὸς καὶ τὰ τῶν ἄλλων 54322 Tim.54.b.4 : σώματα μεμηχάνηται, τὸ μὲν ἰσοσκελές, τὸ δὲ τριπλῆν κατὰ 54323 Tim.54.b.5 : δύναμιν ἔχον τῆς ἐλάττονος τὴν μείζω πλευρὰν ἀεί. τὸ 54324 Tim.54.b.6 : δὴ πρόσθεν ἀσαφῶς ῥηθὲν νῦν μᾶλλον διοριστέον. τὰ γὰρ 54325 Tim.54.b.7 : τέτταρα γένη δι´ ἀλλήλων εἰς ἄλληλα ἐφαίνετο πάντα γέ– 54326 Tim.54.b.8 : νεσιν ἔχειν, οὐκ ὀρθῶς φανταζόμενα· γίγνεται μὲν γὰρ ἐκ 54327 Tim.54.c.1 : τῶν τριγώνων ὧν προῃρήμεθα γένη τέτταρα, τρία μὲν ἐξ 54328 Tim.54.c.2 : ἑνὸς τοῦ τὰς πλευρὰς ἀνίσους ἔχοντος, τὸ δὲ τέταρτον ἓν 54329 Tim.54.c.3 : μόνον ἐκ τοῦ ἰσοσκελοῦς τριγώνου συναρμοσθέν. οὔκουν 54330 Tim.54.c.4 : δυνατὰ πάντα εἰς ἄλληλα διαλυόμενα ἐκ πολλῶν σμικρῶν 54331 Tim.54.c.5 : ὀλίγα μεγάλα καὶ τοὐναντίον γίγνεσθαι, τὰ δὲ τρία οἷόν τε· 54332 Tim.54.c.6 : ἐκ γὰρ ἑνὸς ἅπαντα πεφυκότα λυθέντων τε τῶν μειζόνων 54333 Tim.54.c.7 : πολλὰ σμικρὰ ἐκ τῶν αὐτῶν συστήσεται, δεχόμενα τὰ προσ– 54334 Tim.54.c.8 : ήκοντα ἑαυτοῖς σχήματα, καὶ σμικρὰ ὅταν αὖ πολλὰ κατὰ 54335 Tim.54.d.1 : τὰ τρίγωνα διασπαρῇ, γενόμενος εἷς ἀριθμὸς ἑνὸς ὄγκου 54336 Tim.54.d.2 : μέγα ἀποτελέσειεν ἂν ἄλλο εἶδος ἕν. ταῦτα μὲν οὖν λελέχθω 54337 Tim.54.d.3 : περὶ τῆς εἰς ἄλληλα γενέσεως· οἷον δὲ ἕκαστον αὐτῶν 54338 Tim.54.d.4 : γέγονεν εἶδος καὶ ἐξ ὅσων συμπεσόντων ἀριθμῶν, λέγειν 54339 Tim.54.d.5 : ἂν ἑπόμενον εἴη. ἄρξει δὴ τό τε πρῶτον εἶδος καὶ σμικρό– 54340 Tim.54.d.6 : τατον συνιστάμενον, στοιχεῖον δ´ αὐτοῦ τὸ τὴν ὑποτείνουσαν 54341 Tim.54.d.7 : τῆς ἐλάττονος πλευρᾶς διπλασίαν ἔχον μήκει· σύνδυο δὲ 54342 Tim.54.d.8 : τοιούτων κατὰ διάμετρον συντιθεμένων καὶ τρὶς τούτου 54343 Tim.54.e.1 : γενομένου, τὰς διαμέτρους καὶ τὰς βραχείας πλευρὰς εἰς 54344 Tim.54.e.2 : ταὐτὸν ὡς κέντρον ἐρεισάντων, ἓν ἰσόπλευρον τρίγωνον ἐξ ἓξ 54345 Tim.54.e.3 : τὸν ἀριθμὸν ὄντων γέγονεν. τρίγωνα δὲ ἰσόπλευρα συνιστά– 54346 Tim.54.e.4 : μενα τέτταρα κατὰ σύντρεις ἐπιπέδους γωνίας μίαν στερεὰν 54347 Tim.55.a.1 : γωνίαν ποιεῖ, τῆς ἀμβλυτάτης τῶν ἐπιπέδων γωνιῶν ἐφεξῆς 54348 Tim.55.a.2 : γεγονυῖαν· τοιούτων δὲ ἀποτελεσθεισῶν τεττάρων πρῶτον 54349 Tim.55.a.3 : εἶδος στερεόν, ὅλου περιφεροῦς διανεμητικὸν εἰς ἴσα μέρη 54350 Tim.55.a.4 : καὶ ὅμοια, συνίσταται. δεύτερον δὲ ἐκ μὲν τῶν αὐτῶν 54351 Tim.55.a.5 : τριγώνων, κατὰ δὲ ἰσόπλευρα τρίγωνα ὀκτὼ συστάντων, 54352 Tim.55.a.6 : μίαν ἀπεργασαμένων στερεὰν γωνίαν ἐκ τεττάρων ἐπιπέδων· 54353 Tim.55.a.7 : καὶ γενομένων ἓξ τοιούτων τὸ δεύτερον αὖ σῶμα οὕτως ἔσχεν 54354 Tim.55.a.8 : τέλος. τὸ δὲ τρίτον ἐκ δὶς ἑξήκοντα τῶν στοιχείων συμ– 54355 Tim.55.b.1 : παγέντων, στερεῶν δὲ γωνιῶν δώδεκα, ὑπὸ πέντε ἐπιπέδων 54356 Tim.55.b.2 : τριγώνων ἰσοπλεύρων περιεχομένης ἑκάστης, εἴκοσι βάσεις 54357 Tim.55.b.3 : ἔχον ἰσοπλεύρους τριγώνους γέγονεν. καὶ τὸ μὲν ἕτερον 54358 Tim.55.b.4 : ἀπήλλακτο τῶν στοιχείων ταῦτα γεννῆσαν, τὸ δὲ ἰσοσκελὲς 54359 Tim.55.b.5 : τρίγωνον ἐγέννα τὴν τοῦ τετάρτου φύσιν, κατὰ τέτταρα 54360 Tim.55.b.6 : συνιστάμενον, εἰς τὸ κέντρον τὰς ὀρθὰς γωνίας συνάγον, 54361 Tim.55.b.7 : ἓν ἰσόπλευρον τετράγωνον ἀπεργασάμενον· ἓξ δὲ τοιαῦτα 54362 Tim.55.c.1 : συμπαγέντα γωνίας ὀκτὼ στερεὰς ἀπετέλεσεν, κατὰ τρεῖς 54363 Tim.55.c.2 : ἐπιπέδους ὀρθὰς συναρμοσθείσης ἑκάστης· τὸ δὲ σχῆμα τοῦ 54364 Tim.55.c.3 : συστάντος σώματος γέγονεν κυβικόν, ἓξ ἐπιπέδους τετρα– 54365 Tim.55.c.4 : γώνους ἰσοπλεύρους βάσεις ἔχον. ἔτι δὲ οὔσης συστάσεως 54366 Tim.55.c.5 : μιᾶς πέμπτης, ἐπὶ τὸ πᾶν ὁ θεὸς αὐτῇ κατεχρήσατο ἐκεῖνο 54367 Tim.55.c.6 : διαζωγραφῶν. 54368 Tim.55.c.7 : Ἃ δή τις εἰ πάντα λογιζόμενος ἐμμελῶς ἀποροῖ πότερον 54369 Tim.55.c.8 : ἀπείρους χρὴ κόσμους εἶναι λέγειν ἢ πέρας ἔχοντας, τὸ μὲν 54370 Tim.55.d.1 : ἀπείρους ἡγήσαιτ´ ἂν ὄντως ἀπείρου τινὸς εἶναι δόγμα ὧν 54371 Tim.55.d.2 : ἔμπειρον χρεὼν εἶναι, πότερον δὲ ἕνα ἢ πέντε αὐτοὺς ἀληθείᾳ 54372 Tim.55.d.3 : πεφυκότας λέγειν ποτὲ προσήκει, μᾶλλον ἂν ταύτῃ στὰς 54373 Tim.55.d.4 : εἰκότως διαπορήσαι. τὸ μὲν οὖν δὴ παρ´ ἡμῶν ἕνα αὐτὸν 54374 Tim.55.d.5 : κατὰ τὸν εἰκότα λόγον πεφυκότα μηνύει θεόν, ἄλλος δὲ εἰς 54375 Tim.55.d.6 : ἄλλα πῃ βλέψας ἕτερα δοξάσει. καὶ τοῦτον μὲν μεθετέον, 54376 Tim.55.d.7 : τὰ δὲ γεγονότα νῦν τῷ λόγῳ γένη διανείμωμεν εἰς πῦρ καὶ 54377 Tim.55.d.8 : γῆν καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα. γῇ μὲν δὴ τὸ κυβικὸν εἶδος δῶμεν· 54378 Tim.55.e.1 : ἀκινητοτάτη γὰρ τῶν τεττάρων γενῶν γῆ καὶ τῶν σωμάτων 54379 Tim.55.e.2 : πλαστικωτάτη, μάλιστα δὲ ἀνάγκη γεγονέναι τοιοῦτον τὸ τὰς 54380 Tim.55.e.3 : βάσεις ἀσφαλεστάτας ἔχον· βάσις δὲ ἥ τε τῶν κατ´ ἀρχὰς 54381 Tim.55.e.4 : τριγώνων ὑποτεθέντων ἀσφαλεστέρα κατὰ φύσιν ἡ τῶν ἴσων 54382 Tim.55.e.5 : πλευρῶν τῆς τῶν ἀνίσων, τό τε ἐξ ἑκατέρου συντεθὲν ἐπί– 54383 Tim.55.e.6 : πεδον ἰσόπλευρον ἰσοπλεύρου τετράγωνον τριγώνου κατά τε 54384 Tim.55.e.7 : μέρη καὶ καθ´ ὅλον στασιμωτέρως ἐξ ἀνάγκης βέβηκεν. διὸ 54385 Tim.56.a.1 : γῇ μὲν τοῦτο ἀπονέμοντες τὸν εἰκότα λόγον διασῴζομεν, 54386 Tim.56.a.2 : ὕδατι δ´ αὖ τῶν λοιπῶν τὸ δυσκινητότατον εἶδος, τὸ δ´ 54387 Tim.56.a.3 : εὐκινητότατον πυρί, τὸ δὲ μέσον ἀέρι· καὶ τὸ μὲν σμικρό– 54388 Tim.56.a.4 : τατον σῶμα πυρί, τὸ δ´ αὖ μέγιστον ὕδατι, τὸ δὲ μέσον 54389 Tim.56.a.5 : ἀέρι· καὶ τὸ μὲν ὀξύτατον αὖ πυρί, τὸ δὲ δεύτερον ἀέρι, τὸ 54390 Tim.56.a.6 : δὲ τρίτον ὕδατι. ταῦτ´ οὖν δὴ πάντα, τὸ μὲν ἔχον ὀλιγίστας 54391 Tim.56.a.7 : βάσεις εὐκινητότατον ἀνάγκη πεφυκέναι, τμητικώτατόν τε 54392 Tim.56.b.1 : καὶ ὀξύτατον ὂν πάντῃ πάντων, ἔτι τε ἐλαφρότατον, ἐξ 54393 Tim.56.b.2 : ὀλιγίστων συνεστὸς τῶν αὐτῶν μερῶν· τὸ δὲ δεύτερον 54394 Tim.56.b.3 : δευτέρως τὰ αὐτὰ ταῦτ´ ἔχειν, τρίτως δὲ τὸ τρίτον. ἔστω δὴ 54395 Tim.56.b.4 : κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον καὶ κατὰ τὸν εἰκότα τὸ μὲν τῆς πυρα– 54396 Tim.56.b.5 : μίδος στερεὸν γεγονὸς εἶδος πυρὸς στοιχεῖον καὶ σπέρμα· τὸ 54397 Tim.56.b.6 : δὲ δεύτερον κατὰ γένεσιν εἴπωμεν ἀέρος, τὸ δὲ τρίτον ὕδατος. 54398 Tim.56.b.7 : πάντα οὖν δὴ ταῦτα δεῖ διανοεῖσθαι σμικρὰ οὕτως, ὡς καθ´ 54399 Tim.56.c.1 : ἓν ἕκαστον μὲν τοῦ γένους ἑκάστου διὰ σμικρότητα οὐδὲν 54400 Tim.56.c.2 : ὁρώμενον ὑφ´ ἡμῶν, συναθροισθέντων δὲ πολλῶν τοὺς ὄγκους 54401 Tim.56.c.3 : αὐτῶν ὁρᾶσθαι· καὶ δὴ καὶ τὸ τῶν ἀναλογιῶν περί τε τὰ 54402 Tim.56.c.4 : πλήθη καὶ τὰς κινήσεις καὶ τὰς ἄλλας δυνάμεις πανταχῇ 54403 Tim.56.c.5 : τὸν θεόν, ὅπῃπερ ἡ τῆς ἀνάγκης ἑκοῦσα πεισθεῖσά τε φύσις 54404 Tim.56.c.6 : ὑπεῖκεν, ταύτῃ πάντῃ δι´ ἀκριβείας ἀποτελεσθεισῶν ὑπ´ αὐτοῦ 54405 Tim.56.c.7 : συνηρμόσθαι ταῦτα ἀνὰ λόγον. 54406 Tim.56.c.8 : Ἐκ δὴ πάντων ὧνπερ τὰ γένη προειρήκαμεν ὧδ´ ἂν κατὰ 54407 Tim.56.d.1 : τὸ εἰκὸς μάλιστ´ ἂν ἔχοι. γῆ μὲν συντυγχάνουσα πυρὶ 54408 Tim.56.d.2 : διαλυθεῖσά τε ὑπὸ τῆς ὀξύτητος αὐτοῦ φέροιτ´ ἄν, εἴτ´ ἐν 54409 Tim.56.d.3 : αὐτῷ πυρὶ λυθεῖσα εἴτ´ ἐν ἀέρος εἴτ´ ἐν ὕδατος ὄγκῳ τύχοι, 54410 Tim.56.d.4 : μέχριπερ ἂν αὐτῆς πῃ συντυχόντα τὰ μέρη, πάλιν συναρμο– 54411 Tim.56.d.5 : σθέντα αὐτὰ αὑτοῖς, γῆ γένοιτο—οὐ γὰρ εἰς ἄλλο γε εἶδος 54412 Tim.56.d.6 : ἔλθοι ποτ´ ἄν—ὕδωρ δὲ ὑπὸ πυρὸς μερισθέν, εἴτε καὶ ὑπ´ 54413 Tim.56.d.7 : ἀέρος, ἐγχωρεῖ γίγνεσθαι συστάντα ἓν μὲν πυρὸς σῶμα, δύο 54414 Tim.56.e.1 : δὲ ἀέρος· τὰ δὲ ἀέρος τμήματα ἐξ ἑνὸς μέρους διαλυθέντος 54415 Tim.56.e.2 : δύ´ ἂν γενοίσθην σώματα πυρός. καὶ πάλιν, ὅταν ἀέρι πῦρ 54416 Tim.56.e.3 : ὕδασίν τε ἤ τινι γῇ περιλαμβανόμενον ἐν πολλοῖς ὀλίγον, 54417 Tim.56.e.4 : κινούμενον ἐν φερομένοις, μαχόμενον καὶ νικηθὲν κατα– 54418 Tim.56.e.5 : θραυσθῇ, δύο πυρὸς σώματα εἰς ἓν συνίστασθον εἶδος ἀέρος· 54419 Tim.56.e.6 : καὶ κρατηθέντος ἀέρος κερματισθέντος τε ἐκ δυοῖν ὅλοιν καὶ 54420 Tim.56.e.7 : ἡμίσεος ὕδατος εἶδος ἓν ὅλον ἔσται συμπαγές. ὧδε γὰρ δὴ 54421 Tim.56.e.8 : λογισώμεθα αὐτὰ πάλιν, ὡς ὅταν ἐν πυρὶ λαμβανόμενον τῶν 54422 Tim.57.a.1 : ἄλλων ὑπ´ αὐτοῦ τι γένος τῇ τῶν γωνιῶν καὶ κατὰ τὰς πλευρὰς 54423 Tim.57.a.2 : ὀξύτητι τέμνηται, συστὰν μὲν εἰς τὴν ἐκείνου φύσιν πέπαυται 54424 Tim.57.a.3 : τεμνόμενον—τὸ γὰρ ὅμοιον καὶ ταὐτὸν αὑτῷ γένος ἕκαστον 54425 Tim.57.a.4 : οὔτε τινὰ μεταβολὴν ἐμποιῆσαι δυνατὸν οὔτε τι παθεῖν ὑπὸ 54426 Tim.57.a.5 : τοῦ κατὰ ταὐτὰ ὁμοίως τε ἔχοντος—ἕως δ´ ἂν εἰς ἄλλο τι 54427 Tim.57.a.6 : γιγνόμενον ἧττον ὂν κρείττονι μάχηται, λυόμενον οὐ παύεται. 54428 Tim.57.a.7 : τά τε αὖ σμικρότερα ὅταν ἐν τοῖς μείζοσιν πολλοῖς περι– 54429 Tim.57.b.1 : λαμβανόμενα ὀλίγα διαθραυόμενα κατασβεννύηται, συνί– 54430 Tim.57.b.2 : στασθαι μὲν ἐθέλοντα εἰς τὴν τοῦ κρατοῦντος ἰδέαν πέπαυται 54431 Tim.57.b.3 : κατασβεννύμενα γίγνεταί τε ἐκ πυρὸς ἀήρ, ἐξ ἀέρος ὕδωρ· 54432 Tim.57.b.4 : ἐὰν δ´ εἰς ταὐτὰ ἴῃ καὶ τῶν ἄλλων τι συνιὸν γενῶν μάχηται, 54433 Tim.57.b.5 : λυόμενα οὐ παύεται, πρὶν ἢ παντάπασιν ὠθούμενα καὶ διαλυ– 54434 Tim.57.b.6 : θέντα ἐκφύγῃ πρὸς τὸ συγγενές, ἢ νικηθέντα, ἓν ἐκ πολλῶν 54435 Tim.57.b.7 : ὅμοιον τῷ κρατήσαντι γενόμενον, αὐτοῦ σύνοικον μείνῃ. καὶ 54436 Tim.57.c.1 : δὴ καὶ κατὰ ταῦτα τὰ παθήματα διαμείβεται τὰς χώρας 54437 Tim.57.c.2 : ἅπαντα· διέστηκεν μὲν γὰρ τοῦ γένους ἑκάστου τὰ πλήθη 54438 Tim.57.c.3 : κατὰ τόπον ἴδιον διὰ τὴν τῆς δεχομένης κίνησιν, τὰ δὲ 54439 Tim.57.c.4 : ἀνομοιούμενα ἑκάστοτε ἑαυτοῖς, ἄλλοις δὲ ὁμοιούμενα, φέ– 54440 Tim.57.c.5 : ρεται διὰ τὸν σεισμὸν πρὸς τὸν ἐκείνων οἷς ἂν ὁμοιωθῇ 54441 Tim.57.c.6 : τόπον. 54442 Tim.57.c.7 : Ὅσα μὲν οὖν ἄκρατα καὶ πρῶτα σώματα διὰ τοιούτων 54443 Tim.57.c.8 : αἰτιῶν γέγονεν· τὸ δ´ ἐν τοῖς εἴδεσιν αὐτῶν ἕτερα ἐμπεφυ– 54444 Tim.57.c.9 : κέναι γένη τὴν ἑκατέρου τῶν στοιχείων αἰτιατέον σύστασιν, 54445 Tim.57.d.1 : μὴ μόνον ἓν ἑκατέραν μέγεθος ἔχον τὸ τρίγωνον φυτεῦσαι 54446 Tim.57.d.2 : κατ´ ἀρχάς, ἀλλ´ ἐλάττω τε καὶ μείζω, τὸν ἀριθμὸν δὲ 54447 Tim.57.d.3 : ἔχοντα τοσοῦτον ὅσαπερ ἂν ᾖ τἀν τοῖς εἴδεσι γένη. διὸ 54448 Tim.57.d.4 : δὴ συμμειγνύμενα αὐτά τε πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα τὴν 54449 Tim.57.d.5 : ποικιλίαν ἐστὶν ἄπειρα· ἧς δὴ δεῖ θεωροὺς γίγνεσθαι τοὺς 54450 Tim.57.d.6 : μέλλοντας περὶ φύσεως εἰκότι λόγῳ χρήσεσθαι. 54451 Tim.57.d.7 : Κινήσεως οὖν στάσεώς τε πέρι, τίνα τρόπον καὶ μεθ´ 54452 Tim.57.d.8 : ὧντινων γίγνεσθον, εἰ μή τις διομολογήσεται, πόλλ´ ἂν εἴη 54453 Tim.57.e.1 : ἐμποδὼν τῷ κατόπισθεν λογισμῷ. τὰ μὲν οὖν ἤδη περὶ 54454 Tim.57.e.2 : αὐτῶν εἴρηται, πρὸς δ´ ἐκείνοις ἔτι τάδε, ἐν μὲν ὁμαλότητι 54455 Tim.57.e.3 : μηδέποτε ἐθέλειν κίνησιν ἐνεῖναι. τὸ γὰρ κινησόμενον ἄνευ 54456 Tim.57.e.4 : τοῦ κινήσοντος ἢ τὸ κινῆσον ἄνευ τοῦ κινησομένου χαλεπόν, 54457 Tim.57.e.5 : μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, εἶναι· κίνησις δὲ οὐκ ἔστιν τούτων 54458 Tim.57.e.6 : ἀπόντων, ταῦτα δὲ ὁμαλὰ εἶναί ποτε ἀδύνατον. οὕτω δὴ 54459 Tim.57.e.7 : στάσιν μὲν ἐν ὁμαλότητι, κίνησιν δὲ εἰς ἀνωμαλότητα ἀεὶ 54460 Tim.58.a.1 : τιθῶμεν· αἰτία δὲ ἀνισότης αὖ τῆς ἀνωμάλου φύσεως. 54461 Tim.58.a.2 : ἀνισότητος δὲ γένεσιν μὲν διεληλύθαμεν· πῶς δέ ποτε οὐ 54462 Tim.58.a.3 : κατὰ γένη διαχωρισθέντα ἕκαστα πέπαυται τῆς δι´ ἀλλήλων 54463 Tim.58.a.4 : κινήσεως καὶ φορᾶς, οὐκ εἴπομεν. ὧδε οὖν πάλιν ἐροῦμεν. ἡ 54464 Tim.58.a.5 : τοῦ παντὸς περίοδος, ἐπειδὴ συμπεριέλαβεν τὰ γένη, κυκλο– 54465 Tim.58.a.6 : τερὴς οὖσα καὶ πρὸς αὑτὴν πεφυκυῖα βούλεσθαι συνιέναι, 54466 Tim.58.a.7 : σφίγγει πάντα καὶ κενὴν χώραν οὐδεμίαν ἐᾷ λείπεσθαι. διὸ 54467 Tim.58.b.1 : δὴ πῦρ μὲν εἰς ἅπαντα διελήλυθε μάλιστα, ἀὴρ δὲ δεύτερον, 54468 Tim.58.b.2 : ὡς λεπτότητι δεύτερον ἔφυ, καὶ τἆλλα ταύτῃ· τὰ γὰρ ἐκ 54469 Tim.58.b.3 : μεγίστων μερῶν γεγονότα μεγίστην κενότητα ἐν τῇ συστάσει 54470 Tim.58.b.4 : παραλέλοιπεν, τὰ δὲ σμικρότατα ἐλαχίστην. ἡ δὴ τῆς πιλή– 54471 Tim.58.b.5 : σεως σύνοδος τὰ σμικρὰ εἰς τὰ τῶν μεγάλων διάκενα συνωθεῖ. 54472 Tim.58.b.6 : σμικρῶν οὖν παρὰ μεγάλα τιθεμένων καὶ τῶν ἐλαττόνων τὰ 54473 Tim.58.b.7 : μείζονα διακρινόντων, τῶν δὲ μειζόνων ἐκεῖνα συγκρινόντων, 54474 Tim.58.b.8 : πάντ´ ἄνω κάτω μεταφέρεται πρὸς τοὺς ἑαυτῶν τόπους· 54475 Tim.58.c.1 : μεταβάλλον γὰρ τὸ μέγεθος ἕκαστον καὶ τὴν τόπων μετα– 54476 Tim.58.c.2 : βάλλει στάσιν. οὕτω δὴ διὰ ταῦτά τε ἡ τῆς ἀνωμαλότητος 54477 Tim.58.c.3 : διασῳζομένη γένεσις ἀεὶ τὴν ἀεὶ κίνησιν τούτων οὖσαν 54478 Tim.58.c.4 : ἐσομένην τε ἐνδελεχῶς παρέχεται. 54479 Tim.58.c.5 : Μετὰ δὴ ταῦτα δεῖ νοεῖν ὅτι πυρός τε γένη πολλὰ γέγονεν, 54480 Tim.58.c.6 : οἷον φλὸξ τό τε ἀπὸ τῆς φλογὸς ἀπιόν, ὃ κάει μὲν οὔ, φῶς 54481 Tim.58.c.7 : δὲ τοῖς ὄμμασιν παρέχει, τό τε φλογὸς ἀποσβεσθείσης ἐν 54482 Tim.58.d.1 : τοῖς διαπύροις καταλειπόμενον αὐτοῦ· κατὰ ταὐτὰ δὲ ἀέρος, 54483 Tim.58.d.2 : τὸ μὲν εὐαγέστατον ἐπίκλην αἰθὴρ καλούμενος, ὁ δὲ θολερώ– 54484 Tim.58.d.3 : τατος ὁμίχλη τε καὶ σκότος, ἕτερά τε ἀνώνυμα εἴδη, γεγονότα 54485 Tim.58.d.4 : διὰ τὴν τῶν τριγώνων ἀνισότητα. τὰ δὲ ὕδατος διχῇ μὲν 54486 Tim.58.d.5 : πρῶτον, τὸ μὲν ὑγρόν, τὸ δὲ χυτὸν γένος αὐτοῦ. τὸ μὲν οὖν 54487 Tim.58.d.6 : ὑγρὸν διὰ τὸ μετέχον εἶναι τῶν γενῶν τῶν ὕδατος ὅσα σμικρά, 54488 Tim.58.d.7 : ἀνίσων ὄντων, κινητικὸν αὐτό τε καθ´ αὑτὸ καὶ ὑπ´ ἄλλου διὰ 54489 Tim.58.d.8 : τὴν ἀνωμαλότητα καὶ τὴν τοῦ σχήματος ἰδέαν γέγονεν· τὸ 54490 Tim.58.e.1 : δὲ ἐκ μεγάλων καὶ ὁμαλῶν στασιμώτερον μὲν ἐκείνου καὶ 54491 Tim.58.e.2 : βαρὺ πεπηγὸς ὑπὸ ὁμαλότητός ἐστιν, ὑπὸ δὲ πυρὸς εἰσιόντος 54492 Tim.58.e.3 : καὶ διαλύοντος αὐτὸ τὴν ὁμαλότητα ἀποβάλλει, ταύτην δὲ 54493 Tim.58.e.4 : ἀπολέσαν μετίσχει μᾶλλον κινήσεως, γενόμενον δὲ εὐκίνητον, 54494 Tim.58.e.5 : ὑπὸ τοῦ πλησίον ἀέρος ὠθούμενον καὶ κατατεινόμενον ἐπὶ 54495 Tim.58.e.6 : γῆν, τήκεσθαι μὲν τὴν τῶν ὄγκων καθαίρεσιν, ῥοὴν δὲ τὴν 54496 Tim.58.e.7 : κατάτασιν ἐπὶ γῆν ἐπωνυμίαν ἑκατέρου τοῦ πάθους ἔλαβεν. 54497 Tim.59.a.1 : πάλιν δ´ ἐκπίπτοντος αὐτόθεν τοῦ πυρός, ἅτε οὐκ εἰς κενὸν 54498 Tim.59.a.2 : ἐξιόντος, ὠθούμενος ὁ πλησίον ἀὴρ εὐκίνητον ὄντα ἔτι τὸν 54499 Tim.59.a.3 : ὑγρὸν ὄγκον εἰς τὰς τοῦ πυρὸς ἕδρας συνωθῶν αὐτὸν αὑτῷ 54500 Tim.59.a.4 : συμμείγνυσιν· ὁ δὲ συνωθούμενος ἀπολαμβάνων τε τὴν 54501 Tim.59.a.5 : ὁμαλότητα πάλιν, ἅτε τοῦ τῆς ἀνωμαλότητος δημιουργοῦ 54502 Tim.59.a.6 : πυρὸς ἀπιόντος, εἰς ταὐτὸν αὑτῷ καθίσταται. καὶ τὴν μὲν 54503 Tim.59.a.7 : τοῦ πυρὸς ἀπαλλαγὴν ψῦξιν, τὴν δὲ σύνοδον ἀπελθόντος 54504 Tim.59.a.8 : ἐκείνου πεπηγὸς εἶναι γένος προσερρήθη. τούτων δὴ πάν– 54505 Tim.59.b.1 : των ὅσα χυτὰ προσείπομεν ὕδατα, τὸ μὲν ἐκ λεπτοτάτων 54506 Tim.59.b.2 : καὶ ὁμαλωτάτων πυκνότατον γιγνόμενον, μονοειδὲς γένος, 54507 Tim.59.b.3 : στίλβοντι καὶ ξανθῷ χρώματι κοινωθέν, τιμαλφέστατον 54508 Tim.59.b.4 : κτῆμα χρυσὸς ἠθημένος διὰ πέτρας ἐπάγη· χρυσοῦ δὲ ὄζος, 54509 Tim.59.b.5 : διὰ πυκνότητα σκληρότατον ὂν καὶ μελανθέν, ἀδάμας ἐκλήθη. 54510 Tim.59.b.6 : τὸ δ´ ἐγγὺς μὲν χρυσοῦ τῶν μερῶν, εἴδη δὲ πλείονα ἑνὸς ἔχον, 54511 Tim.59.b.7 : πυκνότητι δέ, τῇ μὲν χρυσοῦ πυκνότερον ὄν, καὶ γῆς μόριον 54512 Tim.59.b.8 : ὀλίγον καὶ λεπτὸν μετασχόν, ὥστε σκληρότερον εἶναι, τῷ 54513 Tim.59.c.1 : δὲ μεγάλα ἐντὸς αὑτοῦ διαλείμματα ἔχειν κουφότερον, τῶν 54514 Tim.59.c.2 : λαμπρῶν πηκτῶν τε ἓν γένος ὑδάτων χαλκὸς συσταθεὶς 54515 Tim.59.c.3 : γέγονεν· τὸ δ´ ἐκ γῆς αὐτῷ μειχθέν, ὅταν παλαιουμένω 54516 Tim.59.c.4 : διαχωρίζησθον πάλιν ἀπ´ ἀλλήλων, ἐκφανὲς καθ´ αὑτὸ γιγνό– 54517 Tim.59.c.5 : μενον ἰὸς λέγεται. τἆλλα δὲ τῶν τοιούτων οὐδὲν ποικίλον 54518 Tim.59.c.6 : ἔτι διαλογίσασθαι τὴν τῶν εἰκότων μύθων μεταδιώκοντα 54519 Tim.59.c.7 : ἰδέαν· ἣν ὅταν τις ἀναπαύσεως ἕνεκα τοὺς περὶ τῶν ὄντων 54520 Tim.59.c.8 : ἀεὶ καταθέμενος λόγους, τοὺς γενέσεως πέρι διαθεώμενος 54521 Tim.59.d.1 : εἰκότας ἀμεταμέλητον ἡδονὴν κτᾶται, μέτριον ἂν ἐν τῷ βίῳ 54522 Tim.59.d.2 : παιδιὰν καὶ φρόνιμον ποιοῖτο. ταύτῃ δὴ καὶ τὰ νῦν ἐφέντες 54523 Tim.59.d.3 : τὸ μετὰ τοῦτο τῶν αὐτῶν πέρι τὰ ἑξῆς εἰκότα δίιμεν τῇδε. 54524 Tim.59.d.4 : τὸ πυρὶ μεμειγμένον ὕδωρ, ὅσον λεπτὸν ὑγρόν τε διὰ τὴν 54525 Tim.59.d.5 : κίνησιν καὶ τὴν ὁδὸν ἣν κυλινδούμενον ἐπὶ γῆς ὑγρὸν λέγεται, 54526 Tim.59.d.6 : μαλακόν τε αὖ τῷ τὰς βάσεις ἧττον ἑδραίους οὔσας ἢ τὰς γῆς 54527 Tim.59.d.7 : ὑπείκειν, τοῦτο ὅταν πυρὸς ἀποχωρισθὲν ἀέρος τε μονωθῇ, 54528 Tim.59.e.1 : γέγονεν μὲν ὁμαλώτερον, συνέωσται δὲ ὑπὸ τῶν ἐξιόντων 54529 Tim.59.e.2 : εἰς αὑτό, παγέν τε οὕτως τὸ μὲν ὑπὲρ γῆς μάλιστα παθὸν 54530 Tim.59.e.3 : ταῦτα χάλαζα, τὸ δ´ ἐπὶ γῆς κρύσταλλος, τὸ δὲ ἧττον, ἡμιπαγές 54531 Tim.59.e.4 : τε ὂν ἔτι, τὸ μὲν ὑπὲρ γῆς αὖ χιών, τὸ δ´ ἐπὶ γῆς συμπαγὲν 54532 Tim.59.e.5 : ἐκ δρόσου γενόμενον πάχνη λέγεται. τὰ δὲ δὴ πλεῖστα 54533 Tim.59.e.6 : ὑδάτων εἴδη μεμειγμένα ἀλλήλοις—σύμπαν μὲν τὸ γένος, 54534 Tim.60.a.1 : διὰ τῶν ἐκ γῆς φυτῶν ἠθημένα, χυμοὶ λεγόμενοι—διὰ δὲ τὰς 54535 Tim.60.a.2 : μείξεις ἀνομοιότητα ἕκαστοι σχόντες τὰ μὲν ἄλλα πολλὰ 54536 Tim.60.a.3 : ἀνώνυμα γένη παρέσχοντο, τέτταρα δὲ ὅσα ἔμπυρα εἴδη, 54537 Tim.60.a.4 : διαφανῆ μάλιστα γενόμενα, εἴληφεν ὀνόματα αὐτῶν, τὸ μὲν 54538 Tim.60.a.5 : τῆς ψυχῆς μετὰ τοῦ σώματος θερμαντικὸν οἶνος, τὸ δὲ λεῖον 54539 Tim.60.a.6 : καὶ διακριτικὸν ὄψεως διὰ ταῦτά τε ἰδεῖν λαμπρὸν καὶ στίλβον 54540 Tim.60.a.7 : λιπαρόν τε φανταζόμενον ἐλαιηρὸν εἶδος, πίττα καὶ κίκι καὶ 54541 Tim.60.a.8 : ἔλαιον αὐτὸ ὅσα τ´ ἄλλα τῆς αὐτῆς δυνάμεως· ὅσον δὲ δια– 54542 Tim.60.b.1 : χυτικὸν μέχρι φύσεως τῶν περὶ τὸ στόμα συνόδων, ταύτῃ 54543 Tim.60.b.2 : τῇ δυνάμει γλυκύτητα παρεχόμενον, μέλι τὸ κατὰ πάντων 54544 Tim.60.b.3 : μάλιστα πρόσρημα ἔσχεν, τὸ δὲ τῆς σαρκὸς διαλυτικὸν τῷ 54545 Tim.60.b.4 : κάειν, ἀφρῶδες γένος, ἐκ πάντων ἀφορισθὲν τῶν χυμῶν, 54546 Tim.60.b.5 : ὀπὸς ἐπωνομάσθη. 54547 Tim.60.b.6 : Γῆς δὲ εἴδη, τὸ μὲν ἠθημένον διὰ ὕδατος τοιῷδε τρόπῳ 54548 Tim.60.b.7 : γίγνεται σῶμα λίθινον. τὸ συμμιγὲς ὕδωρ ὅταν ἐν τῇ 54549 Tim.60.b.8 : συμμείξει κοπῇ, μετέβαλεν εἰς ἀέρος ἰδέαν· γενόμενος δὲ 54550 Tim.60.c.1 : ἀὴρ εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον ἀναθεῖ. κενὸν δ´ ὑπερεῖχεν 54551 Tim.60.c.2 : αὐτῶν οὐδέν· τὸν οὖν πλησίον ἔωσεν ἀέρα. ὁ δὲ ἅτε ὢν 54552 Tim.60.c.3 : βαρύς, ὠσθεὶς καὶ περιχυθεὶς τῷ τῆς γῆς ὄγκῳ, σφόδρα 54553 Tim.60.c.4 : ἔθλιψεν συνέωσέν τε αὐτὸν εἰς τὰς ἕδρας ὅθεν ἀνῄει ὁ νέος 54554 Tim.60.c.5 : ἀήρ· συνωσθεῖσα δὲ ὑπὸ ἀέρος ἀλύτως ὕδατι γῆ συνίσταται 54555 Tim.60.c.6 : πέτρα, καλλίων μὲν ἡ τῶν ἴσων καὶ ὁμαλῶν διαφανὴς μερῶν, 54556 Tim.60.c.7 : αἰσχίων δὲ ἡ ἐναντία. τὸ δὲ ὑπὸ πυρὸς τάχους τὸ νοτερὸν 54557 Tim.60.d.1 : πᾶν ἐξαρπασθὲν καὶ κραυρότερον ἐκείνου συστάν, ᾧ γένει 54558 Tim.60.d.2 : κέραμον ἐπωνομάκαμεν, τοῦτο γέγονεν· ἔστιν δὲ ὅτε νοτίδος 54559 Tim.60.d.3 : ὑπολειφθείσης χυτὴ γῆ γενομένη διὰ πυρὸς ὅταν ψυχθῇ, 54560 Tim.60.d.4 : γίγνεται τὸ μέλαν χρῶμα ἔχον λίθος. τὼ δ´ αὖ κατὰ ταὐτὰ 54561 Tim.60.d.5 : μὲν ταῦτα ἐκ συμμείξεως ὕδατος ἀπομονουμένω πολλοῦ, 54562 Tim.60.d.6 : λεπτοτέρων δὲ ἐκ γῆς μερῶν ἁλμυρώ τε ὄντε, ἡμιπαγῆ γενο– 54563 Tim.60.d.7 : μένω καὶ λυτὼ πάλιν ὑφ´ ὕδατος, τὸ μὲν ἐλαίου καὶ γῆς 54564 Tim.60.d.8 : καθαρτικὸν γένος λίτρον, τὸ δ´ εὐάρμοστον ἐν ταῖς κοινωνίαις 54565 Tim.60.e.1 : ταῖς περὶ τὴν τοῦ στόματος αἴσθησιν ἁλῶν κατὰ λόγον 54566 Tim.60.e.2 : [νόμου] θεοφιλὲς σῶμα ἐγένετο. τὰ δὲ κοινὰ ἐξ ἀμφοῖν 54567 Tim.60.e.3 : ὕδατι μὲν οὐ λυτά, πυρὶ δέ, διὰ τὸ τοιόνδε οὕτω συμπήγνυται. 54568 Tim.60.e.4 : γῆς ὄγκους πῦρ μὲν ἀήρ τε οὐ τήκει· τῆς γὰρ συστάσεως 54569 Tim.60.e.5 : τῶν διακένων αὐτῆς σμικρομερέστερα πεφυκότα, διὰ πολλῆς 54570 Tim.60.e.6 : εὐρυχωρίας ἰόντα, οὐ βιαζόμενα, ἄλυτον αὐτὴν ἐάσαντα 54571 Tim.60.e.7 : ἄτηκτον παρέσχεν· τὰ δὲ ὕδατος ἐπειδὴ μείζω πέφυκεν μέρη, 54572 Tim.60.e.8 : βίαιον ποιούμενα τὴν διέξοδον, λύοντα αὐτὴν τήκει. γῆν 54573 Tim.61.a.1 : μὲν γὰρ ἀσύστατον ὑπὸ βίας οὕτως ὕδωρ μόνον λύει, 54574 Tim.61.a.2 : συνεστηκυῖαν δὲ πλὴν πυρὸς οὐδέν· εἴσοδος γὰρ οὐδενὶ πλὴν 54575 Tim.61.a.3 : πυρὶ λέλειπται. τὴν δὲ ὕδατος αὖ σύνοδον τὴν μὲν βιαιο– 54576 Tim.61.a.4 : τάτην πῦρ μόνον, τὴν δὲ ἀσθενεστέραν ἀμφότερα, πῦρ τε 54577 Tim.61.a.5 : καὶ ἀήρ, διαχεῖτον, ὁ μὲν κατὰ τὰ διάκενα, τὸ δὲ καὶ κατὰ 54578 Tim.61.a.6 : τὰ τρίγωνα· βίᾳ δὲ ἀέρα συστάντα οὐδὲν λύει πλὴν κατὰ 54579 Tim.61.a.7 : τὸ στοιχεῖον, ἀβίαστον δὲ κατατήκει μόνον πῦρ. τὰ δὴ τῶν 54580 Tim.61.a.8 : συμμείκτων ἐκ γῆς τε καὶ ὕδατος σωμάτων, μέχριπερ ἂν 54581 Tim.61.b.1 : ὕδωρ αὐτοῦ τὰ τῆς γῆς διάκενα καὶ βίᾳ συμπεπιλημένα κατ– 54582 Tim.61.b.2 : έχῃ, τὰ μὲν ὕδατος ἐπιόντα ἔξωθεν εἴσοδον οὐκ ἔχοντα μέρη 54583 Tim.61.b.3 : περιρρέοντα τὸν ὅλον ὄγκον ἄτηκτον εἴασεν, τὰ δὲ πυρὸς 54584 Tim.61.b.4 : εἰς τὰ τῶν ὑδάτων διάκενα εἰσιόντα, ὅπερ ὕδωρ γῆν, τοῦτο 54585 Tim.61.b.5 : πῦρ [ἀέρα] ἀπεργαζόμενα, τηχθέντι τῷ κοινῷ σώματι ῥεῖν 54586 Tim.61.b.6 : μόνα αἴτια συμβέβηκεν· τυγχάνει δὲ ταῦτα ὄντα, τὰ μὲν 54587 Tim.61.b.7 : ἔλαττον ἔχοντα ὕδατος ἢ γῆς, τό τε περὶ τὴν ὕαλον γένος 54588 Tim.61.c.1 : ἅπαν ὅσα τε λίθων χυτὰ εἴδη καλεῖται, τὰ δὲ πλέον ὕδατος 54589 Tim.61.c.2 : αὖ, πάντα ὅσα κηροειδῆ καὶ θυμιατικὰ σώματα συμπήγνυται. 54590 Tim.61.c.3 : Καὶ τὰ μὲν δὴ σχήμασι κοινωνίαις τε καὶ μεταλλαγαῖς 54591 Tim.61.c.4 : εἰς ἄλληλα πεποικιλμένα εἴδη σχεδὸν ἐπιδέδεικται· τὰ δὲ 54592 Tim.61.c.5 : παθήματα αὐτῶν δι´ ἃς αἰτίας γέγονεν πειρατέον ἐμφανίζειν. 54593 Tim.61.c.6 : πρῶτον μὲν οὖν ὑπάρχειν αἴσθησιν δεῖ τοῖς λεγομένοις ἀεί, 54594 Tim.61.c.7 : σαρκὸς δὲ καὶ τῶν περὶ σάρκα γένεσιν, ψυχῆς τε ὅσον 54595 Tim.61.c.8 : θνητόν, οὔπω διεληλύθαμεν· τυγχάνει δὲ οὔτε ταῦτα χωρὶς 54596 Tim.61.d.1 : τῶν περὶ τὰ παθήματα ὅσα αἰσθητικὰ οὔτ´ ἐκεῖνα ἄνευ τού– 54597 Tim.61.d.2 : των δυνατὰ ἱκανῶς λεχθῆναι, τὸ δὲ ἅμα σχεδὸν οὐ δυνατόν. 54598 Tim.61.d.3 : ὑποθετέον δὴ πρότερον θάτερα, τὰ δ´ ὑποτεθέντα ἐπάνιμεν 54599 Tim.61.d.4 : αὖθις. ἵνα οὖν ἑξῆς τὰ παθήματα λέγηται τοῖς γένεσιν, 54600 Tim.61.d.5 : ἔστω πρότερα ἡμῖν τὰ περὶ σῶμα καὶ ψυχὴν ὄντα. πρῶτον 54601 Tim.61.d.6 : μὲν οὖν ᾗ πῦρ θερμὸν λέγομεν, ἴδωμεν ὧδε σκοποῦντες, τὴν 54602 Tim.61.d.7 : διάκρισιν καὶ τομὴν αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα ἡμῶν γιγνομένην 54603 Tim.61.e.1 : ἐννοηθέντες. ὅτι μὲν γὰρ ὀξύ τι τὸ πάθος, πάντες σχεδὸν 54604 Tim.61.e.2 : αἰσθανόμεθα· τὴν δὲ λεπτότητα τῶν πλευρῶν καὶ γωνιῶν 54605 Tim.61.e.3 : ὀξύτητα τῶν τε μορίων σμικρότητα καὶ τῆς φορᾶς τὸ τάχος, 54606 Tim.61.e.4 : οἷς πᾶσι σφοδρὸν ὂν καὶ τομὸν ὀξέως τὸ προστυχὸν ἀεὶ 54607 Tim.62.a.1 : τέμνει, λογιστέον ἀναμιμνῃσκομένοις τὴν τοῦ σχήματος 54608 Tim.62.a.2 : αὐτοῦ γένεσιν, ὅτι μάλιστα ἐκείνη καὶ οὐκ ἄλλη φύσις δια– 54609 Tim.62.a.3 : κρίνουσα ἡμῶν κατὰ σμικρά τε τὰ σώματα κερματίζουσα 54610 Tim.62.a.4 : τοῦτο ὃ νῦν θερμὸν λέγομεν εἰκότως τὸ πάθημα καὶ τοὔνομα 54611 Tim.62.a.5 : παρέσχεν. τὸ δ´ ἐναντίον τούτων κατάδηλον μέν, ὅμως δὲ 54612 Tim.62.a.6 : μηδὲν ἐπιδεὲς ἔστω λόγου. τὰ γὰρ δὴ τῶν περὶ τὸ σῶμα 54613 Tim.62.a.7 : ὑγρῶν μεγαλομερέστερα εἰσιόντα, τὰ σμικρότερα ἐξωθοῦντα, 54614 Tim.62.a.8 : εἰς τὰς ἐκείνων οὐ δυνάμενα ἕδρας ἐνδῦναι, συνωθοῦντα ἡμῶν 54615 Tim.62.b.1 : τὸ νοτερόν, ἐξ ἀνωμάλου κεκινημένου τε ἀκίνητον δι´ ὁμαλό– 54616 Tim.62.b.2 : τητα καὶ τὴν σύνωσιν ἀπεργαζόμενα πήγνυσιν· τὸ δὲ παρὰ 54617 Tim.62.b.3 : φύσιν συναγόμενον μάχεται κατὰ φύσιν αὐτὸ ἑαυτὸ εἰς 54618 Tim.62.b.4 : τοὐναντίον ἀπωθοῦν. τῇ δὴ μάχῃ καὶ τῷ σεισμῷ τούτῳ 54619 Tim.62.b.5 : τρόμος καὶ ῥῖγος ἐτέθη, ψυχρόν τε τὸ πάθος ἅπαν τοῦτο καὶ 54620 Tim.62.b.6 : τὸ δρῶν αὐτὸ ἔσχεν ὄνομα. σκληρὸν δέ, ὅσοις ἂν ἡμῶν ἡ 54621 Tim.62.b.7 : σὰρξ ὑπείκῃ, μαλακὸν δέ, ὅσα ἂν τῇ σαρκί· πρὸς ἄλληλά 54622 Tim.62.b.8 : τε οὕτως. ὑπείκει δὲ ὅσον ἐπὶ σμικροῦ βαίνει· τὸ δὲ ἐκ 54623 Tim.62.c.1 : τετραγώνων ὂν βάσεων, ἅτε βεβηκὸς σφόδρα, ἀντιτυπώτατον 54624 Tim.62.c.2 : εἶδος, ὅτι τε ἂν εἰς πυκνότητα συνιὸν πλείστην ἀντίτονον ᾖ 54625 Tim.62.c.3 : μάλιστα. βαρὺ δὲ καὶ κοῦφον μετὰ τῆς τοῦ κάτω φύσεως 54626 Tim.62.c.4 : ἄνω τε λεγομένης ἐξεταζόμενον ἂν δηλωθείη σαφέστατα. 54627 Tim.62.c.5 : φύσει γὰρ δή τινας τόπους δύο εἶναι διειληφότας διχῇ τὸ 54628 Tim.62.c.6 : πᾶν ἐναντίους, τὸν μὲν κάτω, πρὸς ὃν φέρεται πάνθ´ ὅσα 54629 Tim.62.c.7 : τινὰ ὄγκον σώματος ἔχει, τὸν δὲ ἄνω, πρὸς ὃν ἀκουσίως 54630 Tim.62.c.8 : ἔρχεται πᾶν, οὐκ ὀρθὸν οὐδαμῇ νομίζειν· τοῦ γὰρ παντὸς 54631 Tim.62.d.1 : οὐρανοῦ σφαιροειδοῦς ὄντος, ὅσα μὲν ἀφεστῶτα ἴσον τοῦ 54632 Tim.62.d.2 : μέσου γέγονεν ἔσχατα, ὁμοίως αὐτὰ χρὴ ἔσχατα πεφυκέναι, 54633 Tim.62.d.3 : τὸ δὲ μέσον τὰ αὐτὰ μέτρα τῶν ἐσχάτων ἀφεστηκὸς ἐν τῷ 54634 Tim.62.d.4 : καταντικρὺ νομίζειν δεῖ πάντων εἶναι. τοῦ δὴ κόσμου ταύτῃ 54635 Tim.62.d.5 : πεφυκότος, τί τῶν εἰρημένων ἄνω τις ἢ κάτω τιθέμενος οὐκ 54636 Tim.62.d.6 : ἐν δίκῃ δόξει τὸ μηδὲν προσῆκον ὄνομα λέγειν; ὁ μὲν γὰρ 54637 Tim.62.d.7 : μέσος ἐν αὐτῷ τόπος οὔτε κάτω πεφυκὼς οὔτε ἄνω λέγεσθαι 54638 Tim.62.d.8 : δίκαιος, ἀλλ´ αὐτὸ ἐν μέσῳ· ὁ δὲ πέριξ οὔτε δὴ μέσος οὔτ´ 54639 Tim.62.d.9 : ἔχων διάφορον αὑτοῦ μέρος ἕτερον θατέρου μᾶλλον πρὸς τὸ 54640 Tim.62.d.10 : μέσον ἤ τι τῶν καταντικρύ. τοῦ δὲ ὁμοίως πάντῃ πεφυκότος 54641 Tim.62.d.11 : ποῖά τις ἐπιφέρων ὀνόματα αὐτῷ ἐναντία καὶ πῇ καλῶς ἂν 54642 Tim.62.d.12 : ἡγοῖτο λέγειν; εἰ γάρ τι καὶ στερεὸν εἴη κατὰ μέσον τοῦ 54643 Tim.63.a.1 : παντὸς ἰσοπαλές, εἰς οὐδὲν ἄν ποτε τῶν ἐσχάτων ἐνεχθείη διὰ 54644 Tim.63.a.2 : τὴν πάντῃ ὁμοιότητα αὐτῶν· ἀλλ´ εἰ καὶ περὶ αὐτὸ πορεύοιτό 54645 Tim.63.a.3 : τις ἐν κύκλῳ, πολλάκις ἂν στὰς ἀντίπους ταὐτὸν αὐτοῦ κάτω 54646 Tim.63.a.4 : καὶ ἄνω προσείποι. τὸ μὲν γὰρ ὅλον, καθάπερ εἴρηται 54647 Tim.63.a.5 : νυνδή, σφαιροειδὲς ὄν, τόπον τινὰ κάτω, τὸν δὲ ἄνω λέγειν 54648 Tim.63.a.6 : ἔχειν οὐκ ἔμφρονος· ὅθεν δὲ ὠνομάσθη ταῦτα καὶ ἐν οἷς 54649 Tim.63.a.7 : ὄντα εἰθίσμεθα δι´ ἐκεῖνα καὶ τὸν οὐρανὸν ὅλον οὕτω διαι– 54650 Tim.63.b.1 : ρούμενοι λέγειν, ταῦτα διομολογητέον ὑποθεμένοις τάδε ἡμῖν. 54651 Tim.63.b.2 : εἴ τις ἐν τῷ τοῦ παντὸς τόπῳ καθ´ ὃν ἡ τοῦ πυρὸς εἴληχε 54652 Tim.63.b.3 : μάλιστα φύσις, οὗ καὶ πλεῖστον ἂν ἠθροισμένον εἴη πρὸς ὃ 54653 Tim.63.b.4 : φέρεται, ἐπεμβὰς ἐπ´ ἐκεῖνο καὶ δύναμιν εἰς τοῦτο ἔχων, 54654 Tim.63.b.5 : μέρη τοῦ πυρὸς ἀφαιρῶν ἱσταίη τιθεὶς εἰς πλάστιγγας, αἴρων 54655 Tim.63.b.6 : τὸν ζυγὸν καὶ τὸ πῦρ ἕλκων εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βιαζόμενος 54656 Tim.63.c.1 : δῆλον ὡς τοὔλαττόν που τοῦ μείζονος ῥᾷον βιᾶται· ῥώμῃ 54657 Tim.63.c.2 : γὰρ μιᾷ δυοῖν ἅμα μετεωριζομένοιν τὸ μὲν ἔλαττον μᾶλλον, 54658 Tim.63.c.3 : τὸ δὲ πλέον ἧττον ἀνάγκη που κατατεινόμενον συνέπεσθαι 54659 Tim.63.c.4 : τῇ βίᾳ, καὶ τὸ μὲν πολὺ βαρὺ καὶ κάτω φερόμενον κληθῆναι, 54660 Tim.63.c.5 : τὸ δὲ σμικρὸν ἐλαφρὸν καὶ ἄνω. ταὐτὸν δὴ τοῦτο δεῖ 54661 Tim.63.c.6 : φωρᾶσαι δρῶντας ἡμᾶς περὶ τόνδε τὸν τόπον. ἐπὶ γὰρ γῆς 54662 Tim.63.c.7 : βεβῶτες γεώδη γένη διιστάμενοι, καὶ γῆν ἐνίοτε αὐτήν, ἕλ– 54663 Tim.63.c.8 : κομεν εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν, ἀμφότερα τοῦ 54664 Tim.63.d.1 : συγγενοῦς ἀντεχόμενα, τὸ δὲ σμικρότερον ῥᾷον τοῦ μείζονος 54665 Tim.63.d.2 : βιαζομένοις εἰς τὸ ἀνόμοιον πρότερον συνέπεται· κοῦφον οὖν 54666 Tim.63.d.3 : αὐτὸ προσειρήκαμεν, καὶ τὸν τόπον εἰς ὃν βιαζόμεθα, ἄνω, τὸ 54667 Tim.63.d.4 : δ´ ἐναντίον τούτοις πάθος βαρὺ καὶ κάτω. ταῦτ´ οὖν δὴ 54668 Tim.63.d.5 : διαφόρως ἔχειν αὐτὰ πρὸς αὑτὰ ἀνάγκη διὰ τὸ τὰ πλήθη τῶν 54669 Tim.63.d.6 : γενῶν τόπον ἐναντίον ἄλλα ἄλλοις κατέχειν—τὸ γὰρ ἐν 54670 Tim.63.d.7 : ἑτέρῳ κοῦφον ὂν τόπῳ τῷ κατὰ τὸν ἐναντίον τόπον ἐλαφρῷ 54671 Tim.63.e.1 : καὶ τῷ βαρεῖ τὸ βαρὺ τῷ τε κάτω τὸ κάτω καὶ τὸ ἄνω τῷ 54672 Tim.63.e.2 : ἄνω πάντ´ ἐναντία καὶ πλάγια καὶ πάντως διάφορα πρὸς 54673 Tim.63.e.3 : ἄλληλα ἀνευρεθήσεται γιγνόμενα καὶ ὄντα—τόδε γε μὴν ἕν 54674 Tim.63.e.4 : τι διανοητέον περὶ πάντων αὐτῶν, ὡς ἡ μὲν πρὸς τὸ συγ– 54675 Tim.63.e.5 : γενὲς ὁδὸς ἑκάστοις οὖσα βαρὺ μὲν τὸ φερόμενον ποιεῖ, τὸν 54676 Tim.63.e.6 : δὲ τόπον εἰς ὃν τὸ τοιοῦτον φέρεται, κάτω, τὰ δὲ τούτοις 54677 Tim.63.e.7 : ἔχοντα ὡς ἑτέρως θάτερα. περὶ δὴ τούτων αὖ τῶν παθη– 54678 Tim.63.e.8 : μάτων ταῦτα αἴτια εἰρήσθω. λείου δ´ αὖ καὶ τραχέος 54679 Tim.63.e.9 : παθήματος αἰτίαν πᾶς που κατιδὼν καὶ ἑτέρῳ δυνατὸς ἂν 54680 Tim.63.e.10 : εἴη λέγειν· σκληρότης γὰρ ἀνωμαλότητι μειχθεῖσα, τὸ δ´ 54681 Tim.64.a.1 : ὁμαλότης πυκνότητι παρέχεται. 54682 Tim.64.a.2 : Μέγιστον δὲ καὶ λοιπὸν τῶν κοινῶν περὶ ὅλον τὸ σῶμα 54683 Tim.64.a.3 : παθημάτων τὸ τῶν ἡδέων καὶ τῶν ἀλγεινῶν αἴτιον ἐν οἷς 54684 Tim.64.a.4 : διεληλύθαμεν, καὶ ὅσα διὰ τῶν τοῦ σώματος μορίων αἰσθή– 54685 Tim.64.a.5 : σεις κεκτημένα καὶ λύπας ἐν αὑτοῖς ἡδονάς θ´ ἅμα ἑπομένας 54686 Tim.64.a.6 : ἔχει. ὧδ´ οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθή– 54687 Tim.64.a.7 : ματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν, ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς 54688 Tim.64.b.1 : εὐκινήτου τε καὶ δυσκινήτου φύσεως ὅτι διειλόμεθα ἐν τοῖς 54689 Tim.64.b.2 : πρόσθεν· ταύτῃ γὰρ δὴ μεταδιωκτέον πάντα ὅσα ἐπινοοῦμεν 54690 Tim.64.b.3 : ἑλεῖν. τὸ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν εὐκίνητον, ὅταν καὶ βραχὺ 54691 Tim.64.b.4 : πάθος εἰς αὐτὸ ἐμπίπτῃ, διαδίδωσιν κύκλῳ μόρια ἕτερα 54692 Tim.64.b.5 : ἑτέροις ταὐτὸν ἀπεργαζόμενα, μέχριπερ ἂν ἐπὶ τὸ φρόνιμον 54693 Tim.64.b.6 : ἐλθόντα ἐξαγγείλῃ τοῦ ποιήσαντος τὴν δύναμιν· τὸ δ´ 54694 Tim.64.b.7 : ἐναντίον ἑδραῖον ὂν κατ´ οὐδένα τε κύκλον ἰὸν πάσχει μόνον, 54695 Tim.64.c.1 : ἄλλο δὲ οὐ κινεῖ τῶν πλησίον, ὥστε οὐ διαδιδόντων μορίων 54696 Tim.64.c.2 : μορίοις ἄλλων ἄλλοις τὸ πρῶτον πάθος ἐν αὐτοῖς ἀκίνητον 54697 Tim.64.c.3 : εἰς τὸ πᾶν ζῷον γενόμενον ἀναίσθητον παρέσχεν τὸ παθόν. 54698 Tim.64.c.4 : ταῦτα δὲ περί τε ὀστᾶ καὶ τὰς τρίχας ἐστὶν καὶ ὅς´ ἄλλα 54699 Tim.64.c.5 : γήϊνα τὸ πλεῖστον ἔχομεν ἐν ἡμῖν μόρια· τὰ δὲ ἔμπροσθεν 54700 Tim.64.c.6 : περὶ τὰ τῆς ὄψεως καὶ ἀκοῆς μάλιστα, διὰ τὸ πυρὸς ἀέρος 54701 Tim.64.c.7 : τε ἐν αὐτοῖς δύναμιν ἐνεῖναι μεγίστην. τὸ δὴ τῆς ἡδονῆς 54702 Tim.64.c.8 : καὶ λύπης ὧδε δεῖ διανοεῖσθαι· τὸ μὲν παρὰ φύσιν καὶ 54703 Tim.64.d.1 : βίαιον γιγνόμενον ἁθρόον παρ´ ἡμῖν πάθος ἀλγεινόν, τὸ δ´ 54704 Tim.64.d.2 : εἰς φύσιν ἀπιὸν πάλιν ἁθρόον ἡδύ, τὸ δὲ ἡρέμα καὶ κατὰ 54705 Tim.64.d.3 : σμικρὸν ἀναίσθητον, τὸ δ´ ἐναντίον τούτοις ἐναντίως. τὸ δὲ 54706 Tim.64.d.4 : μετ´ εὐπετείας γιγνόμενον ἅπαν αἰσθητὸν μὲν ὅτι μάλιστα, 54707 Tim.64.d.5 : λύπης δὲ καὶ ἡδονῆς οὐ μετέχον, οἷον τὰ περὶ τὴν ὄψιν 54708 Tim.64.d.6 : αὐτὴν παθήματα, ἣ δὴ σῶμα ἐν τοῖς πρόσθεν ἐρρήθη καθ´ 54709 Tim.64.d.7 : ἡμέραν συμφυὲς ἡμῶν γίγνεσθαι. ταύτῃ γὰρ τομαὶ μὲν καὶ 54710 Tim.64.d.8 : καύσεις καὶ ὅσα ἄλλα πάσχει λύπας οὐκ ἐμποιοῦσιν, οὐδὲ 54711 Tim.64.e.1 : ἡδονὰς πάλιν ἐπὶ ταὐτὸν ἀπιούσης εἶδος, μέγισται δὲ αἰσθή– 54712 Tim.64.e.2 : σεις καὶ σαφέσταται καθ´ ὅτι τ´ ἂν πάθῃ καὶ ὅσων ἂν αὐτή 54713 Tim.64.e.3 : πῃ προσβαλοῦσα ἐφάπτηται· βία γὰρ τὸ πάμπαν οὐκ ἔνι 54714 Tim.64.e.4 : τῇ διακρίσει τε αὐτῆς καὶ συγκρίσει. τὰ δ´ ἐκ μειζόνων 54715 Tim.64.e.5 : μερῶν σώματα μόγις εἴκοντα τῷ δρῶντι, διαδιδόντα δὲ εἰς 54716 Tim.64.e.6 : ὅλον τὰς κινήσεις, ἡδονὰς ἴσχει καὶ λύπας, ἀλλοτριούμενα 54717 Tim.65.a.1 : μὲν λύπας, καθιστάμενα δὲ εἰς τὸ αὐτὸ πάλιν ἡδονάς. ὅσα 54718 Tim.65.a.2 : δὲ κατὰ σμικρὸν τὰς ἀποχωρήσεις ἑαυτῶν καὶ κενώσεις 54719 Tim.65.a.3 : εἴληφεν, τὰς δὲ πληρώσεις ἁθρόας καὶ κατὰ μεγάλα, κενώ– 54720 Tim.65.a.4 : σεως μὲν ἀναίσθητα, πληρώσεως δὲ αἰσθητικὰ γιγνόμενα, 54721 Tim.65.a.5 : λύπας μὲν οὐ παρέχει τῷ θνητῷ τῆς ψυχῆς, μεγίστας δὲ 54722 Tim.65.a.6 : ἡδονάς· ἔστιν δὲ ἔνδηλα περὶ τὰς εὐωδίας. ὅσα δὲ ἀπαλ– 54723 Tim.65.a.7 : λοτριοῦται μὲν ἁθρόα, κατὰ σμικρὰ δὲ μόγις τε εἰς ταὐτὸν 54724 Tim.65.b.1 : πάλιν ἑαυτοῖς καθίσταται, τοὐναντίον τοῖς ἔμπροσθεν πάντα 54725 Tim.65.b.2 : ἀποδίδωσιν· ταῦτα δ´ αὖ περὶ τὰς καύσεις καὶ τομὰς τοῦ 54726 Tim.65.b.3 : σώματος γιγνόμενά ἐστιν κατάδηλα. 54727 Tim.65.b.4 : Καὶ τὰ μὲν δὴ κοινὰ τοῦ σώματος παντὸς παθήματα, 54728 Tim.65.b.5 : τῶν τ´ ἐπωνυμιῶν ὅσαι τοῖς δρῶσιν αὐτὰ γεγόνασι, σχεδὸν 54729 Tim.65.b.6 : εἴρηται· τὰ δ´ ἐν ἰδίοις μέρεσιν ἡμῶν γιγνόμενα, τά τε πάθη 54730 Tim.65.b.7 : καὶ τὰς αἰτίας αὖ τῶν δρώντων, πειρατέον εἰπεῖν, ἄν πῃ 54731 Tim.65.c.1 : δυνώμεθα. πρῶτον οὖν ὅσα τῶν χυμῶν πέρι λέγοντες ἐν 54732 Tim.65.c.2 : τοῖς πρόσθεν ἀπελίπομεν, ἴδια ὄντα παθήματα περὶ τὴν 54733 Tim.65.c.3 : γλῶτταν, ἐμφανιστέον ᾗ δυνατόν. φαίνεται δὲ καὶ ταῦτα, 54734 Tim.65.c.4 : ὥσπερ οὖν καὶ τὰ πολλά, διὰ συγκρίσεών τέ τινων καὶ 54735 Tim.65.c.5 : διακρίσεων γίγνεσθαι, πρὸς δὲ αὐταῖς κεχρῆσθαι μᾶλλόν 54736 Tim.65.c.6 : τι τῶν ἄλλων τραχύτησί τε καὶ λειότησιν. ὅσα μὲν γὰρ 54737 Tim.65.c.7 : εἰσιόντα περὶ τὰ φλέβια, οἷόνπερ δοκίμια τῆς γλώττης 54738 Tim.65.d.1 : τεταμένα ἐπὶ τὴν καρδίαν, εἰς τὰ νοτερὰ τῆς σαρκὸς καὶ 54739 Tim.65.d.2 : ἁπαλὰ ἐμπίπτοντα γήϊνα μέρη κατατηκόμενα συνάγει τὰ 54740 Tim.65.d.3 : φλέβια καὶ ἀποξηραίνει, τραχύτερα μὲν ὄντα στρυφνά, 54741 Tim.65.d.4 : ἧττον δὲ τραχύνοντα αὐστηρὰ φαίνεται· τὰ δὲ τούτων τε 54742 Tim.65.d.5 : ῥυπτικὰ καὶ πᾶν τὸ περὶ τὴν γλῶτταν ἀποπλύνοντα, πέρα 54743 Tim.65.d.6 : μὲν τοῦ μετρίου τοῦτο δρῶντα καὶ προσεπιλαμβανόμενα 54744 Tim.65.d.7 : ὥστε ἀποτήκειν αὐτῆς τῆς φύσεως, οἷον ἡ τῶν λίτρων 54745 Tim.65.e.1 : δύναμις, πικρὰ πάνθ´ οὕτως ὠνόμασται, τὰ δὲ ὑποδεέστερα 54746 Tim.65.e.2 : τῆς λιτρώδους ἕξεως ἐπὶ τὸ μέτριόν τε τῇ ῥύψει χρώμενα 54747 Tim.65.e.3 : ἁλυκὰ ἄνευ πικρότητος τραχείας καὶ φίλα μᾶλλον ἡμῖν 54748 Tim.65.e.4 : φαντάζεται. τὰ δὲ τῇ τοῦ στόματος θερμότητι κοινωνή– 54749 Tim.65.e.5 : σαντα καὶ λεαινόμενα ὑπ´ αὐτοῦ, συνεκπυρούμενα καὶ πάλιν 54750 Tim.65.e.6 : αὐτὰ ἀντικάοντα τὸ διαθερμῆναν, φερόμενά τε ὑπὸ κουφό– 54751 Tim.65.e.7 : τητος ἄνω πρὸς τὰς τῆς κεφαλῆς αἰσθήσεις, τέμνοντά τε 54752 Tim.66.a.1 : πάνθ´ ὁπόσοις ἂν προσπίπτῃ, διὰ ταύτας τὰς δυνάμεις δριμέα 54753 Tim.66.a.2 : πάντα τὰ τοιαῦτα ἐλέχθη. τὸ δὲ αὖ τῶν προλελεπτυσμένων 54754 Tim.66.a.3 : μὲν ὑπὸ σηπεδόνος, εἰς δὲ τὰς στενὰς φλέβας ἐνδυομένων, 54755 Tim.66.a.4 : καὶ τοῖς ἐνοῦσιν αὐτόθι μέρεσιν γεώδεσιν καὶ ὅσα ἀέρος 54756 Tim.66.a.5 : συμμετρίαν ἔχοντα, ὥστε κινήσαντα περὶ ἄλληλα ποιεῖν 54757 Tim.66.a.6 : κυκᾶσθαι, κυκώμενα δὲ περιπίπτειν τε καὶ εἰς ἕτερα ἐνδυόμενα 54758 Tim.66.a.7 : ἕτερα κοῖλα ἀπεργάζεσθαι περιτεινόμενα τοῖς εἰσιοῦσιν— 54759 Tim.66.b.1 : ἃ δὴ νοτίδος περὶ ἀέρα κοίλης περιταθείσης, τοτὲ μὲν γεώ– 54760 Tim.66.b.2 : δους, τοτὲ δὲ καὶ καθαρᾶς, νοτερὰ ἀγγεῖα ἀέρος, ὕδατα κοῖλα 54761 Tim.66.b.3 : περιφερῆ τε γενέσθαι, καὶ τὰ μὲν τῆς καθαρᾶς διαφανεῖς 54762 Tim.66.b.4 : περιστῆναι κληθείσας ὄνομα πομφόλυγας, τὰ δὲ τῆς γεώδους 54763 Tim.66.b.5 : ὁμοῦ κινουμένης τε καὶ αἰρομένης ζέσιν τε καὶ ζύμωσιν 54764 Tim.66.b.6 : ἐπίκλην λεχθῆναι—τὸ δὲ τούτων αἴτιον τῶν παθημάτων 54765 Tim.66.b.7 : ὀξὺ προσρηθῆναι. σύμπασιν δὲ τοῖς περὶ ταῦτα εἰρημένοις 54766 Tim.66.c.1 : πάθος ἐναντίον ἀπ´ ἐναντίας ἐστὶ προφάσεως· ὁπόταν ἡ τῶν 54767 Tim.66.c.2 : εἰσιόντων σύστασις ἐν ὑγροῖς, οἰκεία τῇ τῆς γλώττης ἕξει 54768 Tim.66.c.3 : πεφυκυῖα, λεαίνῃ μὲν ἐπαλείφουσα τὰ τραχυνθέντα, τὰ δὲ 54769 Tim.66.c.4 : παρὰ φύσιν συνεστῶτα ἢ κεχυμένα τὰ μὲν συνάγῃ, τὰ δὲ 54770 Tim.66.c.5 : χαλᾷ, καὶ πάνθ´ ὅτι μάλιστα ἱδρύῃ κατὰ φύσιν, ἡδὺ καὶ 54771 Tim.66.c.6 : προσφιλὲς παντὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον ἴαμα τῶν βιαίων παθη– 54772 Tim.66.c.7 : μάτων γιγνόμενον κέκληται γλυκύ. 54773 Tim.66.d.1 : Καὶ τὰ μὲν ταύτῃ ταῦτα· περὶ δὲ δὴ τὴν τῶν μυκτήρων 54774 Tim.66.d.2 : δύναμιν, εἴδη μὲν οὐκ ἔνι. τὸ γὰρ τῶν ὀσμῶν πᾶν ἡμιγενές, 54775 Tim.66.d.3 : εἴδει δὲ οὐδενὶ συμβέβηκεν συμμετρία πρὸς τό τινα σχεῖν 54776 Tim.66.d.4 : ὀσμήν· ἀλλ´ ἡμῶν αἱ περὶ ταῦτα φλέβες πρὸς μὲν τὰ γῆς 54777 Tim.66.d.5 : ὕδατός τε γένη στενότεραι συνέστησαν, πρὸς δὲ τὰ πυρὸς 54778 Tim.66.d.6 : ἀέρος τε εὐρύτεραι, διὸ τούτων οὐδεὶς οὐδενὸς ὀσμῆς πώποτε 54779 Tim.66.d.7 : ᾔσθετό τινος, ἀλλὰ ἢ βρεχομένων ἢ σηπομένων ἢ τηκο– 54780 Tim.66.d.8 : μένων ἢ θυμιωμένων γίγνονταί τινων. μεταβάλλοντος γὰρ 54781 Tim.66.e.1 : ὕδατος εἰς ἀέρα ἀέρος τε εἰς ὕδωρ ἐν τῷ μεταξὺ τούτων 54782 Tim.66.e.2 : γεγόνασιν, εἰσίν τε ὀσμαὶ σύμπασαι καπνὸς ἢ ὁμίχλη, 54783 Tim.66.e.3 : τούτων δὲ τὸ μὲν ἐξ ἀέρος εἰς ὕδωρ ἰὸν ὁμίχλη, τὸ δὲ ἐξ 54784 Tim.66.e.4 : ὕδατος εἰς ἀέρα καπνός· ὅθεν λεπτότεραι μὲν ὕδατος, παχύ– 54785 Tim.66.e.5 : τεραι δὲ ὀσμαὶ σύμπασαι γεγόνασιν ἀέρος. δηλοῦνται δὲ 54786 Tim.66.e.6 : ὁπόταν τινὸς ἀντιφραχθέντος περὶ τὴν ἀναπνοὴν ἄγῃ τις 54787 Tim.66.e.7 : βίᾳ τὸ πνεῦμα εἰς αὑτόν· τότε γὰρ ὀσμὴ μὲν οὐδεμία συν– 54788 Tim.66.e.8 : διηθεῖται, τὸ δὲ πνεῦμα τῶν ὀσμῶν ἐρημωθὲν αὐτὸ μόνον 54789 Tim.67.a.1 : ἕπεται. δύ´ οὖν ταῦτα ἀνώνυμα τὰ τούτων ποικίλματα 54790 Tim.67.a.2 : γέγονεν, οὐκ ἐκ πολλῶν οὐδὲ ἁπλῶν εἰδῶν ὄντα, ἀλλὰ διχῇ 54791 Tim.67.a.3 : τό θ´ ἡδὺ καὶ τὸ λυπηρὸν αὐτόθι μόνω διαφανῆ λέγεσθον, 54792 Tim.67.a.4 : τὸ μὲν τραχῦνόν τε καὶ βιαζόμενον τὸ κύτος ἅπαν, ὅσον 54793 Tim.67.a.5 : ἡμῶν μεταξὺ κορυφῆς τοῦ τε ὀμφαλοῦ κεῖται, τὸ δὲ ταὐτὸν 54794 Tim.67.a.6 : τοῦτο καταπραῧνον καὶ πάλιν ᾗ πέφυκεν ἀγαπητῶς ἀποδιδόν. 54795 Tim.67.a.7 : Τρίτον δὲ αἰσθητικὸν ἐν ἡμῖν μέρος ἐπισκοποῦσιν τὸ περὶ 54796 Tim.67.b.1 : τὴν ἀκοήν, δι´ ἃς αἰτίας τὰ περὶ αὐτὸ συμβαίνει παθήματα, 54797 Tim.67.b.2 : λεκτέον. ὅλως μὲν οὖν φωνὴν θῶμεν τὴν δι´ ὤτων ὑπ´ 54798 Tim.67.b.3 : ἀέρος ἐγκεφάλου τε καὶ αἵματος μέχρι ψυχῆς πληγὴν δια– 54799 Tim.67.b.4 : διδομένην, τὴν δὲ ὑπ´ αὐτῆς κίνησιν, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς μὲν 54800 Tim.67.b.5 : ἀρχομένην, τελευτῶσαν δὲ περὶ τὴν τοῦ ἥπατος ἕδραν, ἀκοήν· 54801 Tim.67.b.6 : ὅση δ´ αὐτῆς ταχεῖα, ὀξεῖαν, ὅση δὲ βραδυτέρα, βαρυτέραν· 54802 Tim.67.b.7 : τὴν δὲ ὁμοίαν ὁμαλήν τε καὶ λείαν, τὴν δὲ ἐναντίαν τρα– 54803 Tim.67.c.1 : χεῖαν· μεγάλην δὲ τὴν πολλήν, ὅση δὲ ἐναντία, σμικράν. 54804 Tim.67.c.2 : τὰ δὲ περὶ συμφωνίας αὐτῶν ἐν τοῖς ὕστερον λεχθησομένοις 54805 Tim.67.c.3 : ἀνάγκη ῥηθῆναι. 54806 Tim.67.c.4 : Τέταρτον δὴ λοιπὸν ἔτι γένος ἡμῖν αἰσθητικόν, ὃ διε– 54807 Tim.67.c.5 : λέσθαι δεῖ συχνὰ ἐν ἑαυτῷ ποικίλματα κεκτημένον, ἃ σύμ– 54808 Tim.67.c.6 : παντα μὲν χρόας ἐκαλέσαμεν, φλόγα τῶν σωμάτων ἑκάστων 54809 Tim.67.c.7 : ἀπορρέουσαν, ὄψει σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς αἴσθησιν· 54810 Tim.67.c.8 : ὄψεως δ´ ἐν τοῖς πρόσθεν αὐτὸ περὶ τῶν αἰτίων τῆς γενέ– 54811 Tim.67.d.1 : σεως ἐρρήθη. τῇδ´ οὖν τῶν χρωμάτων πέρι μάλιστα εἰκὸς 54812 Tim.67.d.2 : πρέποι τ´ ἂν ἐπιεικεῖ λόγῳ διεξελθεῖν· τὰ φερόμενα ἀπὸ τῶν 54813 Tim.67.d.3 : ἄλλων μόρια ἐμπίπτοντά τε εἰς τὴν ὄψιν τὰ μὲν ἐλάττω, 54814 Tim.67.d.4 : τὰ δὲ μείζω, τὰ δ´ ἴσα τοῖς αὐτῆς τῆς ὄψεως μέρεσιν εἶναι· 54815 Tim.67.d.5 : τὰ μὲν οὖν ἴσα ἀναίσθητα, ἃ δὴ καὶ διαφανῆ λέγομεν, τὰ 54816 Tim.67.d.6 : δὲ μείζω καὶ ἐλάττω, τὰ μὲν συγκρίνοντα, τὰ δὲ διακρίνοντα 54817 Tim.67.d.7 : αὐτήν, τοῖς περὶ τὴν σάρκα θερμοῖς καὶ ψυχροῖς καὶ τοῖς 54818 Tim.67.e.1 : περὶ τὴν γλῶτταν στρυφνοῖς, καὶ ὅσα θερμαντικὰ ὄντα δριμέα 54819 Tim.67.e.2 : ἐκαλέσαμεν, ἀδελφὰ εἶναι, τά τε λευκὰ καὶ τὰ μέλανα, ἐκεί– 54820 Tim.67.e.3 : νων παθήματα γεγονότα ἐν ἄλλῳ γένει τὰ αὐτά, φαντα– 54821 Tim.67.e.4 : ζόμενα δὲ ἄλλα διὰ ταύτας τὰς αἰτίας. οὕτως οὖν αὐτὰ 54822 Tim.67.e.5 : προσρητέον· τὸ μὲν διακριτικὸν τῆς ὄψεως λευκόν, τὸ δ´ 54823 Tim.67.e.6 : ἐναντίον αὐτοῦ μέλαν, τὴν δὲ ὀξυτέραν φορὰν καὶ γένους 54824 Tim.67.e.7 : πυρὸς ἑτέρου προσπίπτουσαν καὶ διακρίνουσαν τὴν ὄψιν 54825 Tim.67.e.8 : μέχρι τῶν ὀμμάτων, αὐτάς τε τῶν ὀφθαλμῶν τὰς διεξόδους 54826 Tim.68.a.1 : βίᾳ διωθοῦσαν καὶ τήκουσαν, πῦρ μὲν ἁθρόον καὶ ὕδωρ, 54827 Tim.68.a.2 : ὃ δάκρυον καλοῦμεν, ἐκεῖθεν ἐκχέουσαν, αὐτὴν δὲ οὖσαν 54828 Tim.68.a.3 : πῦρ ἐξ ἐναντίας ἀπαντῶσαν, καὶ τοῦ μὲν ἐκπηδῶντος πυρὸς 54829 Tim.68.a.4 : οἷον ἀπ´ ἀστραπῆς, τοῦ δ´ εἰσιόντος καὶ περὶ τὸ νοτερὸν 54830 Tim.68.a.5 : κατασβεννυμένου, παντοδαπῶν ἐν τῇ κυκήσει ταύτῃ γιγνο– 54831 Tim.68.a.6 : μένων χρωμάτων, μαρμαρυγὰς μὲν τὸ πάθος προσείπομεν, 54832 Tim.68.a.7 : τὸ δὲ τοῦτο ἀπεργαζόμενον λαμπρόν τε καὶ στίλβον ἐπωνο– 54833 Tim.68.b.1 : μάσαμεν. τὸ δὲ τούτων αὖ μεταξὺ πυρὸς γένος, πρὸς μὲν 54834 Tim.68.b.2 : τὸ τῶν ὀμμάτων ὑγρὸν ἀφικνούμενον καὶ κεραννύμενον αὐτῷ, 54835 Tim.68.b.3 : στίλβον δὲ οὔ· τῇ δὲ διὰ τῆς νοτίδος αὐγῇ τοῦ πυρὸς μει– 54836 Tim.68.b.4 : γνυμένου χρῶμα ἔναιμον παρασχομένῃ, τοὔνομα ἐρυθρὸν 54837 Tim.68.b.5 : λέγομεν. λαμπρόν τε ἐρυθρῷ λευκῷ τε μειγνύμενον ξανθὸν 54838 Tim.68.b.6 : γέγονεν· τὸ δὲ ὅσον μέτρον ὅσοις, οὐδ´ εἴ τις εἰδείη, νοῦν 54839 Tim.68.b.7 : ἔχει τὸ λέγειν, ὧν μήτε τινὰ ἀνάγκην μήτε τὸν εἰκότα λόγον 54840 Tim.68.b.8 : καὶ μετρίως ἄν τις εἰπεῖν εἴη δυνατός. ἐρυθρὸν δὲ δὴ 54841 Tim.68.c.1 : μέλανι λευκῷ τε κραθὲν ἁλουργόν· ὄρφνινον δέ, ὅταν τού– 54842 Tim.68.c.2 : τοις μεμειγμένοις καυθεῖσίν τε μᾶλλον συγκραθῇ μέλαν. 54843 Tim.68.c.3 : πυρρὸν δὲ ξανθοῦ τε καὶ φαιοῦ κράσει γίγνεται, φαιὸν δὲ 54844 Tim.68.c.4 : λευκοῦ τε καὶ μέλανος, τὸ δὲ ὠχρὸν λευκοῦ ξανθῷ μειγνυ– 54845 Tim.68.c.5 : μένου. λαμπρῷ δὲ λευκὸν συνελθὸν καὶ εἰς μέλαν κατα– 54846 Tim.68.c.6 : κορὲς ἐμπεσὸν κυανοῦν χρῶμα ἀποτελεῖται, κυανοῦ δὲ λευκῷ 54847 Tim.68.c.7 : κεραννυμένου γλαυκόν, πυρροῦ δὲ μέλανι πράσιον. τὰ δὲ 54848 Tim.68.d.1 : ἄλλα ἀπὸ τούτων σχεδὸν δῆλα αἷς ἂν ἀφομοιούμενα μεί– 54849 Tim.68.d.2 : ξεσιν διασῴζοι τὸν εἰκότα μῦθον. εἰ δέ τις τούτων ἔργῳ 54850 Tim.68.d.3 : σκοπούμενος βάσανον λαμβάνοι, τὸ τῆς ἀνθρωπίνης καὶ 54851 Tim.68.d.4 : θείας φύσεως ἠγνοηκὼς ἂν εἴη διάφορον, ὅτι θεὸς μὲν τὰ πολλὰ 54852 Tim.68.d.5 : εἰς ἓν συγκεραννύναι καὶ πάλιν ἐξ ἑνὸς εἰς πολλὰ διαλύειν 54853 Tim.68.d.6 : ἱκανῶς ἐπιστάμενος ἅμα καὶ δυνατός, ἀνθρώπων δὲ οὐδεὶς 54854 Tim.68.d.7 : οὐδέτερα τούτων ἱκανὸς οὔτε ἔστι νῦν οὔτε εἰς αὖθίς ποτε ἔσται. 54855 Tim.68.e.1 : Ταῦτα δὴ πάντα τότε ταύτῃ πεφυκότα ἐξ ἀνάγκης ὁ τοῦ 54856 Tim.68.e.2 : καλλίστου τε καὶ ἀρίστου δημιουργὸς ἐν τοῖς γιγνομένοις 54857 Tim.68.e.3 : παρελάμβανεν, ἡνίκα τὸν αὐτάρκη τε καὶ τὸν τελεώτατον 54858 Tim.68.e.4 : θεὸν ἐγέννα, χρώμενος μὲν ταῖς περὶ ταῦτα αἰτίαις ὑπηρε– 54859 Tim.68.e.5 : τούσαις, τὸ δὲ εὖ τεκταινόμενος ἐν πᾶσιν τοῖς γιγνομένοις 54860 Tim.68.e.6 : αὐτός. διὸ δὴ χρὴ δύ´ αἰτίας εἴδη διορίζεσθαι, τὸ μὲν 54861 Tim.68.e.7 : ἀναγκαῖον, τὸ δὲ θεῖον, καὶ τὸ μὲν θεῖον ἐν ἅπασιν ζητεῖν 54862 Tim.69.a.1 : κτήσεως ἕνεκα εὐδαίμονος βίου, καθ´ ὅσον ἡμῶν ἡ φύσις 54863 Tim.69.a.2 : ἐνδέχεται, τὸ δὲ ἀναγκαῖον ἐκείνων χάριν, λογιζόμενον 54864 Tim.69.a.3 : ὡς ἄνευ τούτων οὐ δυνατὰ αὐτὰ ἐκεῖνα ἐφ´ οἷς σπουδά– 54865 Tim.69.a.4 : ζομεν μόνα κατανοεῖν οὐδ´ αὖ λαβεῖν οὐδ´ ἄλλως πως 54866 Tim.69.a.5 : μετασχεῖν. 54867 Tim.69.a.6 : Ὅτ´ οὖν δὴ τὰ νῦν οἷα τέκτοσιν ἡμῖν ὕλη παράκειται 54868 Tim.69.a.7 : τὰ τῶν αἰτίων γένη διυλισμένα, ἐξ ὧν τὸν ἐπίλοιπον λόγον 54869 Tim.69.a.8 : δεῖ συνυφανθῆναι, πάλιν ἐπ´ ἀρχὴν ἐπανέλθωμεν διὰ βρα– 54870 Tim.69.a.9 : χέων, ταχύ τε εἰς ταὐτὸν πορευθῶμεν ὅθεν δεῦρο ἀφικόμεθα, 54871 Tim.69.b.1 : καὶ τελευτὴν ἤδη κεφαλήν τε τῷ μύθῳ πειρώμεθα ἁρμόττου– 54872 Tim.69.b.2 : σαν ἐπιθεῖναι τοῖς πρόσθεν. ὥσπερ γὰρ οὖν καὶ κατ´ ἀρχὰς 54873 Tim.69.b.3 : ἐλέχθη, ταῦτα ἀτάκτως ἔχοντα ὁ θεὸς ἐν ἑκάστῳ τε αὐτῷ 54874 Tim.69.b.4 : πρὸς αὑτὸ καὶ πρὸς ἄλληλα συμμετρίας ἐνεποίησεν, ὅσας 54875 Tim.69.b.5 : τε καὶ ὅπῃ δυνατὸν ἦν ἀνάλογα καὶ σύμμετρα εἶναι. τότε 54876 Tim.69.b.6 : γὰρ οὔτε τούτων, ὅσον μὴ τύχῃ, τι μετεῖχεν, οὔτε τὸ παράπαν 54877 Tim.69.b.7 : ὀνομάσαι τῶν νῦν ὀνομαζομένων ἀξιόλογον ἦν οὐδέν, οἷον 54878 Tim.69.b.8 : πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ εἴ τι τῶν ἄλλων· ἀλλὰ πάντα ταῦτα 54879 Tim.69.c.1 : πρῶτον διεκόσμησεν, ἔπειτ´ ἐκ τούτων πᾶν τόδε συνεστή– 54880 Tim.69.c.2 : σατο, ζῷον ἓν ζῷα ἔχον τὰ πάντα ἐν ἑαυτῷ θνητὰ ἀθάνατά 54881 Tim.69.c.3 : τε. καὶ τῶν μὲν θείων αὐτὸς γίγνεται δημιουργός, τῶν δὲ 54882 Tim.69.c.4 : θνητῶν τὴν γένεσιν τοῖς ἑαυτοῦ γεννήμασιν δημιουργεῖν 54883 Tim.69.c.5 : προσέταξεν. οἱ δὲ μιμούμενοι, παραλαβόντες ἀρχὴν ψυχῆς 54884 Tim.69.c.6 : ἀθάνατον, τὸ μετὰ τοῦτο θνητὸν σῶμα αὐτῇ περιετόρνευσαν 54885 Tim.69.c.7 : ὄχημά τε πᾶν τὸ σῶμα ἔδοσαν ἄλλο τε εἶδος ἐν αὐτῷ ψυχῆς 54886 Tim.69.c.8 : προσῳκοδόμουν τὸ θνητόν, δεινὰ καὶ ἀναγκαῖα ἐν ἑαυτῷ 54887 Tim.69.d.1 : παθήματα ἔχον, πρῶτον μὲν ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ, 54888 Tim.69.d.2 : ἔπειτα λύπας, ἀγαθῶν φυγάς, ἔτι δ´ αὖ θάρρος καὶ φόβον, 54889 Tim.69.d.3 : ἄφρονε συμβούλω, θυμὸν δὲ δυσπαραμύθητον, ἐλπίδα δ´ 54890 Tim.69.d.4 : εὐπαράγωγον· αἰσθήσει δὲ ἀλόγῳ καὶ ἐπιχειρητῇ παντὸς 54891 Tim.69.d.5 : ἔρωτι συγκερασάμενοι ταῦτα, ἀναγκαίως τὸ θνητὸν γένος 54892 Tim.69.d.6 : συνέθεσαν. καὶ διὰ ταῦτα δὴ σεβόμενοι μιαίνειν τὸ θεῖον, 54893 Tim.69.d.7 : ὅτι μὴ πᾶσα ἦν ἀνάγκη, χωρὶς ἐκείνου κατοικίζουσιν εἰς 54894 Tim.69.e.1 : ἄλλην τοῦ σώματος οἴκησιν τὸ θνητόν, ἰσθμὸν καὶ ὅρον 54895 Tim.69.e.2 : διοικοδομήσαντες τῆς τε κεφαλῆς καὶ τοῦ στήθους, αὐχένα 54896 Tim.69.e.3 : μεταξὺ τιθέντες, ἵν´ εἴη χωρίς. ἐν δὴ τοῖς στήθεσιν καὶ 54897 Tim.69.e.4 : τῷ καλουμένῳ θώρακι τὸ τῆς ψυχῆς θνητὸν γένος ἐνέδουν. 54898 Tim.69.e.5 : καὶ ἐπειδὴ τὸ μὲν ἄμεινον αὐτῆς, τὸ δὲ χεῖρον ἐπεφύκει, 54899 Tim.69.e.6 : διοικοδομοῦσι τοῦ θώρακος αὖ τὸ κύτος, διορίζοντες οἷον 54900 Tim.70.a.1 : γυναικῶν, τὴν δὲ ἀνδρῶν χωρὶς οἴκησιν, τὰς φρένας διά– 54901 Tim.70.a.2 : φραγμα εἰς τὸ μέσον αὐτῶν τιθέντες. τὸ μετέχον οὖν τῆς 54902 Tim.70.a.3 : ψυχῆς ἀνδρείας καὶ θυμοῦ, φιλόνικον ὄν, κατῴκισαν ἐγγυτέρω 54903 Tim.70.a.4 : τῆς κεφαλῆς μεταξὺ τῶν φρενῶν τε καὶ αὐχένος, ἵνα τοῦ 54904 Tim.70.a.5 : λόγου κατήκοον ὂν κοινῇ μετ´ ἐκείνου βίᾳ τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν 54905 Tim.70.a.6 : κατέχοι γένος, ὁπότ´ ἐκ τῆς ἀκροπόλεως τῷ τ´ ἐπιτάγματι 54906 Tim.70.a.7 : καὶ λόγῳ μηδαμῇ πείθεσθαι ἑκὸν ἐθέλοι· τὴν δὲ δὴ καρδίαν 54907 Tim.70.b.1 : ἅμμα τῶν φλεβῶν καὶ πηγὴν τοῦ περιφερομένου κατὰ πάντα 54908 Tim.70.b.2 : τὰ μέλη σφοδρῶς αἵματος εἰς τὴν δορυφορικὴν οἴκησιν 54909 Tim.70.b.3 : κατέστησαν, ἵνα, ὅτε ζέσειεν τὸ τοῦ θυμοῦ μένος, τοῦ λόγου 54910 Tim.70.b.4 : παραγγείλαντος ὥς τις ἄδικος περὶ αὐτὰ γίγνεται πρᾶξις 54911 Tim.70.b.5 : ἔξωθεν ἢ καί τις ἀπὸ τῶν ἔνδοθεν ἐπιθυμιῶν, ὀξέως διὰ 54912 Tim.70.b.6 : πάντων τῶν στενωπῶν πᾶν ὅσον αἰσθητικὸν ἐν τῷ σώματι, 54913 Tim.70.b.7 : τῶν τε παρακελεύσεων καὶ ἀπειλῶν αἰσθανόμενον, γίγνοιτο 54914 Tim.70.b.8 : ἐπήκοον καὶ ἕποιτο πάντῃ, καὶ τὸ βέλτιστον οὕτως ἐν αὐτοῖς 54915 Tim.70.c.1 : πᾶσιν ἡγεμονεῖν ἐῷ. τῇ δὲ δὴ πηδήσει τῆς καρδίας ἐν τῇ 54916 Tim.70.c.2 : τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ καὶ τῇ τοῦ θυμοῦ ἐγέρσει, προγιγνώ– 54917 Tim.70.c.3 : σκοντες ὅτι διὰ πυρὸς ἡ τοιαύτη πᾶσα ἔμελλεν οἴδησις 54918 Tim.70.c.4 : γίγνεσθαι τῶν θυμουμένων, ἐπικουρίαν αὐτῇ μηχανώμενοι 54919 Tim.70.c.5 : τὴν τοῦ πλεύμονος ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, πρῶτον μὲν μαλακὴν 54920 Tim.70.c.6 : καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγας ἐντὸς ἔχουσαν οἷον σπόγγου 54921 Tim.70.c.7 : κατατετρημένας, ἵνα τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῶμα δεχομένη, 54922 Tim.70.d.1 : ψύχουσα, ἀναπνοὴν καὶ ῥᾳστώνην ἐν τῷ καύματι παρέχοι· 54923 Tim.70.d.2 : διὸ δὴ τῆς ἀρτηρίας ὀχετοὺς ἐπὶ τὸν πλεύμονα ἔτεμον, καὶ 54924 Tim.70.d.3 : περὶ τὴν καρδίαν αὐτὸν περιέστησαν οἷον μάλαγμα, ἵν´ ὁ 54925 Tim.70.d.4 : θυμὸς ἡνίκα ἐν αὐτῇ ἀκμάζοι, πηδῶσα εἰς ὑπεῖκον καὶ ἀνα– 54926 Tim.70.d.5 : ψυχομένη, πονοῦσα ἧττον, μᾶλλον τῷ λόγῳ μετὰ θυμοῦ 54927 Tim.70.d.6 : δύναιτο ὑπηρετεῖν. 54928 Tim.70.d.7 : Τὸ δὲ δὴ σίτων τε καὶ ποτῶν ἐπιθυμητικὸν τῆς ψυχῆς 54929 Tim.70.d.8 : καὶ ὅσων ἔνδειαν διὰ τὴν τοῦ σώματος ἴσχει φύσιν, τοῦτο 54930 Tim.70.e.1 : εἰς τὸ μεταξὺ τῶν τε φρενῶν καὶ τοῦ πρὸς τὸν ὀμφαλὸν 54931 Tim.70.e.2 : ὅρου κατῴκισαν, οἷον φάτνην ἐν ἅπαντι τούτῳ τῷ τόπῳ τῇ 54932 Tim.70.e.3 : τοῦ σώματος τροφῇ τεκτηνάμενοι· καὶ κατέδησαν δὴ τὸ 54933 Tim.70.e.4 : τοιοῦτον ἐνταῦθα ὡς θρέμμα ἄγριον, τρέφειν δὲ συνημμένον 54934 Tim.70.e.5 : ἀναγκαῖον, εἴπερ τι μέλλοι ποτὲ θνητὸν ἔσεσθαι γένος. ἵν´ 54935 Tim.70.e.6 : οὖν ἀεὶ νεμόμενον πρὸς φάτνῃ καὶ ὅτι πορρωτάτω τοῦ βουλευο– 54936 Tim.70.e.7 : μένου κατοικοῦν, θόρυβον καὶ βοὴν ὡς ἐλαχίστην παρέχον, 54937 Tim.71.a.1 : τὸ κράτιστον καθ´ ἡσυχίαν περὶ τοῦ πᾶσι κοινῇ καὶ ἰδίᾳ συμ– 54938 Tim.71.a.2 : φέροντος ἐῷ βουλεύεσθαι, διὰ ταῦτα ἐνταῦθ´ ἔδοσαν αὐτῷ τὴν 54939 Tim.71.a.3 : τάξιν. εἰδότες δὲ αὐτὸ ὡς λόγου μὲν οὔτε συνήσειν ἔμελλεν, 54940 Tim.71.a.4 : εἴ τέ πῃ καὶ μεταλαμβάνοι τινὸς αὐτῶν αἰσθήσεως, οὐκ ἔμ– 54941 Tim.71.a.5 : φυτον αὐτῷ τὸ μέλειν τινῶν ἔσοιτο λόγων, ὑπὸ δὲ εἰδώλων 54942 Tim.71.a.6 : καὶ φαντασμάτων νυκτός τε καὶ μεθ´ ἡμέραν μάλιστα ψυ– 54943 Tim.71.a.7 : χαγωγήσοιτο, τούτῳ δὴ θεὸς ἐπιβουλεύσας αὐτῷ τὴν ἥπατος 54944 Tim.71.b.1 : ἰδέαν συνέστησε καὶ ἔθηκεν εἰς τὴν ἐκείνου κατοίκησιν, 54945 Tim.71.b.2 : πυκνὸν καὶ λεῖον καὶ λαμπρὸν καὶ γλυκὺ καὶ πικρότητα ἔχον 54946 Tim.71.b.3 : μηχανησάμενος, ἵνα ἐν αὐτῷ τῶν διανοημάτων ἡ ἐκ τοῦ νοῦ 54947 Tim.71.b.4 : φερομένη δύναμις, οἷον ἐν κατόπτρῳ δεχομένῳ τύπους καὶ 54948 Tim.71.b.5 : κατιδεῖν εἴδωλα παρέχοντι, φοβοῖ μὲν αὐτό, ὁπότε μέρει 54949 Tim.71.b.6 : τῆς πικρότητος χρωμένη συγγενεῖ, χαλεπὴ προσενεχθεῖσα 54950 Tim.71.b.7 : ἀπειλῇ, κατὰ πᾶν ὑπομειγνῦσα ὀξέως τὸ ἧπαρ, χολώδη χρώ– 54951 Tim.71.b.8 : ματα ἐμφαίνοι, συνάγουσά τε πᾶν ῥυσὸν καὶ τραχὺ ποιοῖ, 54952 Tim.71.c.1 : λοβὸν δὲ καὶ δοχὰς πύλας τε τὸ μὲν ἐξ ὀρθοῦ κατακάμ– 54953 Tim.71.c.2 : πτουσα καὶ συσπῶσα, τὰ δὲ ἐμφράττουσα συγκλείουσά τε, 54954 Tim.71.c.3 : λύπας καὶ ἄσας παρέχοι, καὶ ὅτ´ αὖ τἀναντία φαντάσματα 54955 Tim.71.c.4 : ἀποζωγραφοῖ πρᾳότητός τις ἐκ διανοίας ἐπίπνοια, τῆς μὲν 54956 Tim.71.c.5 : πικρότητος ἡσυχίαν παρέχουσα τῷ μήτε κινεῖν μήτε προσ– 54957 Tim.71.c.6 : άπτεσθαι τῆς ἐναντίας ἑαυτῇ φύσεως ἐθέλειν, γλυκύτητι 54958 Tim.71.c.7 : δὲ τῇ κατ´ ἐκεῖνο συμφύτῳ πρὸς αὐτὸ χρωμένη καὶ πάντα 54959 Tim.71.d.1 : ὀρθὰ καὶ λεῖα αὐτοῦ καὶ ἐλεύθερα ἀπευθύνουσα, ἵλεών τε καὶ 54960 Tim.71.d.2 : εὐήμερον ποιοῖ τὴν περὶ τὸ ἧπαρ ψυχῆς μοῖραν κατῳκισμένην, 54961 Tim.71.d.3 : ἔν τε τῇ νυκτὶ διαγωγὴν ἔχουσαν μετρίαν, μαντείᾳ χρω– 54962 Tim.71.d.4 : μένην καθ´ ὕπνον, ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεως οὐ μετεῖχε. 54963 Tim.71.d.5 : μεμνημένοι γὰρ τῆς τοῦ πατρὸς ἐπιστολῆς οἱ συστή– 54964 Tim.71.d.6 : σαντες ἡμᾶς, ὅτε τὸ θνητὸν ἐπέστελλεν γένος ὡς ἄριστον 54965 Tim.71.d.7 : εἰς δύναμιν ποιεῖν, οὕτω δὴ κατορθοῦντες καὶ τὸ φαῦλον 54966 Tim.71.e.1 : ἡμῶν, ἵνα ἀληθείας πῃ προσάπτοιτο, κατέστησαν ἐν τούτῳ 54967 Tim.71.e.2 : τὸ μαντεῖον. ἱκανὸν δὲ σημεῖον ὡς μαντικὴν ἀφροσύνῃ 54968 Tim.71.e.3 : θεὸς ἀνθρωπίνῃ δέδωκεν· οὐδεὶς γὰρ ἔννους ἐφάπτεται 54969 Tim.71.e.4 : μαντικῆς ἐνθέου καὶ ἀληθοῦς, ἀλλ´ ἢ καθ´ ὕπνον τὴν τῆς 54970 Tim.71.e.5 : φρονήσεως πεδηθεὶς δύναμιν ἢ διὰ νόσον, ἢ διά τινα ἐνθου– 54971 Tim.71.e.6 : σιασμὸν παραλλάξας. ἀλλὰ συννοῆσαι μὲν ἔμφρονος τά 54972 Tim.71.e.7 : τε ῥηθέντα ἀναμνησθέντα ὄναρ ἢ ὕπαρ ὑπὸ τῆς μαντικῆς 54973 Tim.71.e.8 : τε καὶ ἐνθουσιαστικῆς φύσεως, καὶ ὅσα ἂν φαντάσματα 54974 Tim.72.a.1 : ὀφθῇ, πάντα λογισμῷ διελέσθαι ὅπῃ τι σημαίνει καὶ ὅτῳ 54975 Tim.72.a.2 : μέλλοντος ἢ παρελθόντος ἢ παρόντος κακοῦ ἢ ἀγαθοῦ· τοῦ 54976 Tim.72.a.3 : δὲ μανέντος ἔτι τε ἐν τούτῳ μένοντος οὐκ ἔργον τὰ φανέντα 54977 Tim.72.a.4 : καὶ φωνηθέντα ὑφ´ ἑαυτοῦ κρίνειν, ἀλλ´ εὖ καὶ πάλαι λέγεται 54978 Tim.72.a.5 : τὸ πράττειν καὶ γνῶναι τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτὸν σώφρονι 54979 Tim.72.a.6 : μόνῳ προσήκειν. ὅθεν δὴ καὶ τὸ τῶν προφητῶν γένος ἐπὶ 54980 Tim.72.b.1 : ταῖς ἐνθέοις μαντείαις κριτὰς ἐπικαθιστάναι νόμος· οὓς 54981 Tim.72.b.2 : μάντεις αὐτοὺς ὀνομάζουσίν τινες, τὸ πᾶν ἠγνοηκότες ὅτι 54982 Tim.72.b.3 : τῆς δι´ αἰνιγμῶν οὗτοι φήμης καὶ φαντάσεως ὑποκριταί, 54983 Tim.72.b.4 : καὶ οὔτι μάντεις, προφῆται δὲ μαντευομένων δικαιότατα 54984 Tim.72.b.5 : ὀνομάζοιντ´ ἄν. 54985 Tim.72.b.6 : Ἡ μὲν οὖν φύσις ἥπατος διὰ ταῦτα τοιαύτη τε καὶ ἐν 54986 Tim.72.b.7 : τόπῳ ᾧ λέγομεν πέφυκε, χάριν μαντικῆς· καὶ ἔτι μὲν δὴ 54987 Tim.72.b.8 : ζῶντος ἑκάστου τὸ τοιοῦτον σημεῖα ἐναργέστερα ἔχει, στε– 54988 Tim.72.b.9 : ρηθὲν δὲ τοῦ ζῆν γέγονε τυφλὸν καὶ τὰ μαντεῖα ἀμυδρότερα 54989 Tim.72.c.1 : ἔσχεν τοῦ τι σαφὲς σημαίνειν. ἡ δ´ αὖ τοῦ γείτονος αὐτῷ 54990 Tim.72.c.2 : σύστασις καὶ ἕδρα σπλάγχνου γέγονεν ἐξ ἀριστερᾶς χάριν 54991 Tim.72.c.3 : ἐκείνου, τοῦ παρέχειν αὐτὸ λαμπρὸν ἀεὶ καὶ καθαρόν, οἷον 54992 Tim.72.c.4 : κατόπτρῳ παρεσκευασμένον καὶ ἕτοιμον ἀεὶ παρακείμενον 54993 Tim.72.c.5 : ἐκμαγεῖον. διὸ δὴ καὶ ὅταν τινὲς ἀκαθαρσίαι γίγνωνται διὰ 54994 Tim.72.c.6 : νόσους σώματος περὶ τὸ ἧπαρ, πάντα ἡ σπληνὸς καθαίρουσα 54995 Tim.72.c.7 : αὐτὰ δέχεται μανότης, ἅτε κοίλου καὶ ἀναίμου ὑφανθέντος· 54996 Tim.72.d.1 : ὅθεν πληρούμενος τῶν ἀποκαθαιρομένων μέγας καὶ ὕπουλος 54997 Tim.72.d.2 : αὐξάνεται, καὶ πάλιν, ὅταν καθαρθῇ τὸ σῶμα, ταπεινούμενος 54998 Tim.72.d.3 : εἰς ταὐτὸν συνίζει. 54999 Tim.72.d.4 : Τὰ μὲν οὖν περὶ ψυχῆς, ὅσον θνητὸν ἔχει καὶ ὅσον θεῖον, 55000 Tim.72.d.5 : καὶ ὅπῃ καὶ μεθ´ ὧν καὶ δι´ ἃ χωρὶς ᾠκίσθη, τὸ μὲν ἀληθὲς 55001 Tim.72.d.6 : ὡς εἴρηται, θεοῦ συμφήσαντος τότ´ ἂν οὕτως μόνως διισχυρι– 55002 Tim.72.d.7 : ζοίμεθα· τό γε μὴν εἰκὸς ἡμῖν εἰρῆσθαι, καὶ νῦν καὶ ἔτι 55003 Tim.72.d.8 : μᾶλλον ἀνασκοποῦσι διακινδυνευτέον τὸ φάναι καὶ πεφάσθω. 55004 Tim.72.e.1 : τὸ δ´ ἑξῆς δὴ τούτοισιν κατὰ ταὐτὰ μεταδιωκτέον· ἦν δὲ 55005 Tim.72.e.2 : τὸ τοῦ σώματος ἐπίλοιπον ᾗ γέγονεν. ἐκ δὴ λογισμοῦ 55006 Tim.72.e.3 : τοιοῦδε συνίστασθαι μάλιστ´ ἂν αὐτὸ πάντων πρέποι. τὴν 55007 Tim.72.e.4 : ἐσομένην ἐν ἡμῖν ποτῶν καὶ ἐδεστῶν ἀκολασίαν ᾔδεσαν οἱ 55008 Tim.72.e.5 : συντιθέντες ἡμῶν τὸ γένος, καὶ ὅτι τοῦ μετρίου καὶ ἀνα– 55009 Tim.72.e.6 : γκαίου διὰ μαργότητα πολλῷ χρησοίμεθα πλέονι· ἵν´ οὖν μὴ 55010 Tim.72.e.7 : φθορὰ διὰ νόσους ὀξεῖα γίγνοιτο καὶ ἀτελὲς τὸ γένος εὐθὺς 55011 Tim.73.a.1 : τὸ θνητὸν τελευτῷ, ταῦτα προορώμενοι τῇ τοῦ περιγενησο– 55012 Tim.73.a.2 : μένου πώματος ἐδέσματός τε ἕξει τὴν ὀνομαζομένην κάτω 55013 Tim.73.a.3 : κοιλίαν ὑποδοχὴν ἔθεσαν, εἵλιξάν τε πέριξ τὴν τῶν ἐντέρων 55014 Tim.73.a.4 : γένεσιν, ὅπως μὴ ταχὺ διεκπερῶσα ἡ τροφὴ ταχὺ πάλιν 55015 Tim.73.a.5 : τροφῆς ἑτέρας δεῖσθαι τὸ σῶμα ἀναγκάζοι, καὶ παρέχουσα 55016 Tim.73.a.6 : ἀπληστίαν, διὰ γαστριμαργίαν ἀφιλόσοφον καὶ ἄμουσον 55017 Tim.73.a.7 : πᾶν ἀποτελοῖ τὸ γένος, ἀνυπήκοον τοῦ θειοτάτου τῶν παρ´ 55018 Tim.73.a.8 : ἡμῖν. 55019 Tim.73.b.1 : Τὸ δὲ ὀστῶν καὶ σαρκῶν καὶ τῆς τοιαύτης φύσεως πέρι 55020 Tim.73.b.2 : πάσης ὧδε ἔσχεν. τούτοις σύμπασιν ἀρχὴ μὲν ἡ τοῦ μυελοῦ 55021 Tim.73.b.3 : γένεσις· οἱ γὰρ τοῦ βίου δεσμοί, τῆς ψυχῆς τῷ σώματι 55022 Tim.73.b.4 : συνδουμένης, ἐν τούτῳ διαδούμενοι κατερρίζουν τὸ θνητὸν 55023 Tim.73.b.5 : γένος· αὐτὸς δὲ ὁ μυελὸς γέγονεν ἐξ ἄλλων. τῶν γὰρ 55024 Tim.73.b.6 : τριγώνων ὅσα πρῶτα ἀστραβῆ καὶ λεῖα ὄντα πῦρ τε καὶ 55025 Tim.73.b.7 : ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ γῆν δι´ ἀκριβείας μάλιστα ἦν παρασχεῖν 55026 Tim.73.b.8 : δυνατά, ταῦτα ὁ θεὸς ἀπὸ τῶν ἑαυτῶν ἕκαστα γενῶν χωρὶς 55027 Tim.73.c.1 : ἀποκρίνων, μειγνὺς δὲ ἀλλήλοις σύμμετρα, πανσπερμίαν 55028 Tim.73.c.2 : παντὶ θνητῷ γένει μηχανώμενος, τὸν μυελὸν ἐξ αὐτῶν 55029 Tim.73.c.3 : ἀπηργάσατο, καὶ μετὰ ταῦτα δὴ φυτεύων ἐν αὐτῷ κατέδει 55030 Tim.73.c.4 : τὰ τῶν ψυχῶν γένη, σχημάτων τε ὅσα ἔμελλεν αὖ σχήσειν 55031 Tim.73.c.5 : οἷά τε καθ´ ἕκαστα εἴδη, τὸν μυελὸν αὐτὸν τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα 55032 Tim.73.c.6 : διῃρεῖτο σχήματα εὐθὺς ἐν τῇ διανομῇ τῇ κατ´ ἀρχάς. καὶ 55033 Tim.73.c.7 : τὴν μὲν τὸ θεῖον σπέρμα οἷον ἄρουραν μέλλουσαν ἕξειν ἐν 55034 Tim.73.c.8 : αὑτῇ περιφερῆ πανταχῇ πλάσας ἐπωνόμασεν τοῦ μυελοῦ 55035 Tim.73.d.1 : ταύτην τὴν μοῖραν ἐγκέφαλον, ὡς ἀποτελεσθέντος ἑκάστου 55036 Tim.73.d.2 : ζῴου τὸ περὶ τοῦτ´ ἀγγεῖον κεφαλὴν γενησόμενον· ὃ δ´ αὖ 55037 Tim.73.d.3 : τὸ λοιπὸν καὶ θνητὸν τῆς ψυχῆς ἔμελλε καθέξειν, ἅμα 55038 Tim.73.d.4 : στρογγύλα καὶ προμήκη διῃρεῖτο σχήματα, μυελὸν δὲ πάντα 55039 Tim.73.d.5 : ἐπεφήμισεν, καὶ καθάπερ ἐξ ἀγκυρῶν βαλλόμενος ἐκ τούτων 55040 Tim.73.d.6 : πάσης ψυχῆς δεσμοὺς περὶ τοῦτο σύμπαν ἤδη τὸ σῶμα ἡμῶν 55041 Tim.73.d.7 : ἀπηργάζετο, στέγασμα μὲν αὐτῷ πρῶτον συμπηγνὺς περὶ 55042 Tim.73.e.1 : ὅλον ὀστέινον. τὸ δὲ ὀστοῦν συνίστησιν ὧδε. γῆν διαττήσας 55043 Tim.73.e.2 : καθαρὰν καὶ λείαν ἐφύρασε καὶ ἔδευσεν μυελῷ, καὶ μετὰ 55044 Tim.73.e.3 : τοῦτο εἰς πῦρ αὐτὸ ἐντίθησιν, μετ´ ἐκεῖνο δὲ εἰς ὕδωρ βάπτει, 55045 Tim.73.e.4 : πάλιν δὲ εἰς πῦρ, αὖθίς τε εἰς ὕδωρ· μεταφέρων δ´ οὕτω 55046 Tim.73.e.5 : πολλάκις εἰς ἑκάτερον ὑπ´ ἀμφοῖν ἄτηκτον ἀπηργάσατο. 55047 Tim.73.e.6 : καταχρώμενος δὴ τούτῳ περὶ μὲν τὸν ἐγκέφαλον αὐτοῦ 55048 Tim.73.e.7 : σφαῖραν περιετόρνευσεν ὀστεΐνην, ταύτῃ δὲ στενὴν διέξοδον 55049 Tim.74.a.1 : κατελείπετο· καὶ περὶ τὸν διαυχένιον ἅμα καὶ νωτιαῖον 55050 Tim.74.a.2 : μυελὸν ἐξ αὐτοῦ σφονδύλους πλάσας ὑπέτεινεν οἷον στρό– 55051 Tim.74.a.3 : φιγγας, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς κεφαλῆς, διὰ παντὸς τοῦ κύτους. 55052 Tim.74.a.4 : καὶ τὸ πᾶν δὴ σπέρμα διασῴζων οὕτως λιθοειδεῖ περιβόλῳ 55053 Tim.74.a.5 : συνέφραξεν, ἐμποιῶν ἄρθρα, τῇ θατέρου προσχρώμενος ἐν 55054 Tim.74.a.6 : αὐτοῖς ὡς μέσῃ ἐνισταμένῃ δυνάμει, κινήσεως καὶ κάμψεως 55055 Tim.74.a.7 : ἕνεκα. τὴν δ´ αὖ τῆς ὀστεΐνης φύσεως ἕξιν ἡγησάμενος 55056 Tim.74.b.1 : τοῦ δέοντος κραυροτέραν εἶναι καὶ ἀκαμπτοτέραν, διάπυρόν 55057 Tim.74.b.2 : τ´ αὖ γιγνομένην καὶ πάλιν ψυχομένην σφακελίσασαν ταχὺ 55058 Tim.74.b.3 : διαφθερεῖν τὸ σπέρμα ἐντὸς αὑτῆς, διὰ ταῦτα οὕτω τὸ τῶν 55059 Tim.74.b.4 : νεύρων καὶ τὸ τῆς σαρκὸς γένος ἐμηχανᾶτο, ἵνα τῷ μὲν 55060 Tim.74.b.5 : πάντα τὰ μέλη συνδήσας ἐπιτεινομένῳ καὶ ἀνιεμένῳ περὶ 55061 Tim.74.b.6 : τοὺς στρόφιγγας καμπτόμενον τὸ σῶμα καὶ ἐκτεινόμενον 55062 Tim.74.b.7 : παρέχοι, τὴν δὲ σάρκα προβολὴν μὲν καυμάτων, πρόβλημα 55063 Tim.74.b.8 : δὲ χειμώνων, ἔτι δὲ πτωμάτων οἷον τὰ πιλητὰ ἔσεσθαι κτή– 55064 Tim.74.c.1 : ματα, σώμασιν μαλακῶς καὶ πρᾴως ὑπείκουσαν, θερμὴν δὲ 55065 Tim.74.c.2 : νοτίδα ἐντὸς ἑαυτῆς ἔχουσαν θέρους μὲν ἀνιδίουσαν καὶ νοτι– 55066 Tim.74.c.3 : ζομένην ἔξωθεν ψῦχος κατὰ πᾶν τὸ σῶμα παρέξειν οἰκεῖον, 55067 Tim.74.c.4 : διὰ χειμῶνος δὲ πάλιν αὖ τούτῳ τῷ πυρὶ τὸν προσφερόμενον 55068 Tim.74.c.5 : ἔξωθεν καὶ περιιστάμενον πάγον ἀμυνεῖσθαι μετρίως. ταῦτα 55069 Tim.74.c.6 : ἡμῶν διανοηθεὶς ὁ κηροπλάστης, ὕδατι μὲν καὶ πυρὶ καὶ γῇ 55070 Tim.74.c.7 : συμμείξας καὶ συναρμόσας, ἐξ ὀξέος καὶ ἁλμυροῦ συνθεὶς 55071 Tim.74.d.1 : ζύμωμα ὑπομείξας αὐτοῖς, σάρκα ἔγχυμον καὶ μαλακὴν συνέ– 55072 Tim.74.d.2 : στησεν· τὴν δὲ τῶν νεύρων φύσιν ἐξ ὀστοῦ καὶ σαρκὸς 55073 Tim.74.d.3 : ἀζύμου κράσεως μίαν ἐξ ἀμφοῖν μέσην δυνάμει συνεκεράσατο, 55074 Tim.74.d.4 : ξανθῷ χρώματι προσχρώμενος. ὅθεν συντονωτέραν μὲν καὶ 55075 Tim.74.d.5 : γλισχροτέραν σαρκῶν, μαλακωτέραν δὲ ὀστῶν ὑγροτέραν τε 55076 Tim.74.d.6 : ἐκτήσατο δύναμιν νεῦρα· οἷς συμπεριλαβὼν ὁ θεὸς ὀστᾶ καὶ 55077 Tim.74.d.7 : μυελόν, δήσας πρὸς ἄλληλα νεύροις, μετὰ ταῦτα σαρξὶν 55078 Tim.74.e.1 : πάντα αὐτὰ κατεσκίασεν ἄνωθεν. ὅσα μὲν οὖν ἐμψυχότατα 55079 Tim.74.e.2 : τῶν ὀστῶν ἦν, ὀλιγίσταις συνέφραττε σαρξίν, ἃ δ´ ἀψυχότατα 55080 Tim.74.e.3 : ἐντός, πλείσταις καὶ πυκνοτάταις, καὶ δὴ κατὰ τὰς συμβολὰς 55081 Tim.74.e.4 : τῶν ὀστῶν, ὅπῃ μήτινα ἀνάγκην ὁ λόγος ἀπέφαινεν δεῖν αὐ– 55082 Tim.74.e.5 : τὰς εἶναι, βραχεῖαν σάρκα ἔφυσεν, ἵνα μήτε ἐμποδὼν ταῖς 55083 Tim.74.e.6 : καμπαῖσιν οὖσαι δύσφορα τὰ σώματα ἀπεργάζοιντο, ἅτε 55084 Tim.74.e.7 : δυσκίνητα γιγνόμενα, μήτ´ αὖ πολλαὶ καὶ πυκναὶ σφόδρα τε 55085 Tim.74.e.8 : ἐν ἀλλήλαις ἐμπεπιλημέναι, διὰ στερεότητα ἀναισθησίαν 55086 Tim.74.e.9 : ἐμποιοῦσαι, δυσμνημονευτότερα καὶ κωφότερα τὰ περὶ τὴν 55087 Tim.74.e.10 : διάνοιαν ποιοῖεν. διὸ δὴ τό τε τῶν μηρῶν καὶ κνημῶν καὶ 55088 Tim.75.a.1 : τὸ περὶ τὴν τῶν ἰσχίων φύσιν τά τε περὶ τὰ τῶν βραχιόνων 55089 Tim.75.a.2 : ὀστᾶ καὶ τὰ τῶν πήχεων, καὶ ὅσα ἄλλα ἡμῶν ἄναρθρα, ὅσα 55090 Tim.75.a.3 : τε ἐντὸς ὀστᾶ δι´ ὀλιγότητα ψυχῆς ἐν μυελῷ κενά ἐστιν 55091 Tim.75.a.4 : φρονήσεως, ταῦτα πάντα συμπεπλήρωται σαρξίν· ὅσα δὲ 55092 Tim.75.a.5 : ἔμφρονα, ἧττον—εἰ μή πού τινα αὐτὴν καθ´ αὑτὴν αἰσθήσεων 55093 Tim.75.a.6 : ἕνεκα σάρκα οὕτω συνέστησεν, οἷον τὸ τῆς γλώττης εἶδος— 55094 Tim.75.a.7 : τὰ δὲ πλεῖστα ἐκείνως· ἡ γὰρ ἐξ ἀνάγκης γιγνομένη καὶ 55095 Tim.75.b.1 : συντρεφομένη φύσις οὐδαμῇ προσδέχεται πυκνὸν ὀστοῦν καὶ 55096 Tim.75.b.2 : σάρκα πολλὴν ἅμα τε αὐτοῖς ὀξυήκοον αἴσθησιν. μάλιστα 55097 Tim.75.b.3 : γὰρ ἂν αὐτὰ πάντων ἔσχεν ἡ περὶ τὴν κεφαλὴν σύστασις, 55098 Tim.75.b.4 : εἴπερ ἅμα συμπίπτειν ἠθελησάτην, καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων 55099 Tim.75.b.5 : γένος σαρκώδη ἔχον ἐφ´ ἑαυτῷ καὶ νευρώδη κρατεράν τε κε– 55100 Tim.75.b.6 : φαλὴν βίον ἂν διπλοῦν καὶ πολλαπλοῦν καὶ ὑγιεινότερον καὶ 55101 Tim.75.b.7 : ἀλυπότερον τοῦ νῦν κατεκτήσατο. νῦν δὲ τοῖς περὶ τὴν ἡμε– 55102 Tim.75.b.8 : τέραν γένεσιν δημιουργοῖς, ἀναλογιζομένοις πότερον πολυχρο– 55103 Tim.75.c.1 : νιώτερον χεῖρον ἢ βραχυχρονιώτερον βέλτιον ἀπεργάσαιντο 55104 Tim.75.c.2 : γένος, συνέδοξεν τοῦ πλείονος βίου, φαυλοτέρου δέ, τὸν 55105 Tim.75.c.3 : ἐλάττονα ἀμείνονα ὄντα παντὶ πάντως αἱρετέον· ὅθεν δὴ μανῷ 55106 Tim.75.c.4 : μὲν ὀστῷ, σαρξὶν δὲ καὶ νεύροις κεφαλήν, ἅτε οὐδὲ 55107 Tim.75.c.5 : καμπὰς ἔχουσαν, οὐ συνεστέγασαν. κατὰ πάντα οὖν ταῦτα 55108 Tim.75.c.6 : εὐαισθητοτέρα μὲν καὶ φρονιμωτέρα, πολὺ δὲ ἀσθενεστέρα 55109 Tim.75.c.7 : παντὸς ἀνδρὸς προσετέθη κεφαλὴ σώματι. τὰ δὲ νεῦρα διὰ 55110 Tim.75.d.1 : ταῦτα καὶ οὕτως ὁ θεὸς ἐπ´ ἐσχάτην τὴν κεφαλὴν περι– 55111 Tim.75.d.2 : στήσας κύκλῳ περὶ τὸν τράχηλον ἐκόλλησεν ὁμοιότητι, 55112 Tim.75.d.3 : καὶ τὰς σιαγόνας ἄκρας αὐτοῖς συνέδησεν ὑπὸ τὴν φύσιν 55113 Tim.75.d.4 : τοῦ προσώπου· τὰ δ´ ἄλλα εἰς ἅπαντα τὰ μέλη διέσπειρε, 55114 Tim.75.d.5 : συνάπτων ἄρθρον ἄρθρῳ. τὴν δὲ δὴ τοῦ στόματος ἡμῶν 55115 Tim.75.d.6 : δύναμιν ὀδοῦσιν καὶ γλώττῃ καὶ χείλεσιν ἕνεκα τῶν ἀναγ– 55116 Tim.75.d.7 : καίων καὶ τῶν ἀρίστων διεκόσμησαν οἱ διακοσμοῦντες ᾗ νῦν 55117 Tim.75.e.1 : διατέτακται, τὴν μὲν εἴσοδον τῶν ἀναγκαίων μηχανώμενοι 55118 Tim.75.e.2 : χάριν, τὴν δ´ ἔξοδον τῶν ἀρίστων· ἀναγκαῖον μὲν γὰρ πᾶν 55119 Tim.75.e.3 : ὅσον εἰσέρχεται τροφὴν διδὸν τῷ σώματι, τὸ δὲ λόγων νᾶμα 55120 Tim.75.e.4 : ἔξω ῥέον καὶ ὑπηρετοῦν φρονήσει κάλλιστον καὶ ἄριστον 55121 Tim.75.e.5 : πάντων ναμάτων. τὴν δ´ αὖ κεφαλὴν οὔτε μόνον ὀστεΐνην 55122 Tim.75.e.6 : ψιλὴν δυνατὸν ἐᾶν ἦν διὰ τὴν ἐν ταῖς ὥραις ἐφ´ ἑκάτερον 55123 Tim.75.e.7 : ὑπερβολήν, οὔτ´ αὖ συσκιασθεῖσαν κωφὴν καὶ ἀναίσθητον 55124 Tim.75.e.8 : διὰ τὸν τῶν σαρκῶν ὄχλον περιιδεῖν γιγνομένην· τῆς δὴ 55125 Tim.76.a.1 : σαρκοειδοῦς φύσεως οὐ καταξηραινομένης λέμμα μεῖζον 55126 Tim.76.a.2 : περιγιγνόμενον ἐχωρίζετο, δέρμα τὸ νῦν λεγόμενον. τοῦτο 55127 Tim.76.a.3 : δὲ διὰ τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον νοτίδα συνιὸν αὐτὸ πρὸς 55128 Tim.76.a.4 : αὑτὸ καὶ βλαστάνον κύκλῳ περιημφιέννυεν τὴν κεφαλήν· ἡ 55129 Tim.76.a.5 : δὲ νοτὶς ὑπὸ τὰς ῥαφὰς ἀνιοῦσα ἦρδε καὶ συνέκλεισεν αὐτὸ 55130 Tim.76.a.6 : ἐπὶ τὴν κορυφήν, οἷον ἅμμα συναγαγοῦσα, τὸ δὲ τῶν ῥαφῶν 55131 Tim.76.a.7 : παντοδαπὸν εἶδος γέγονε διὰ τὴν τῶν περιόδων δύναμιν καὶ 55132 Tim.76.a.8 : τῆς τροφῆς, μᾶλλον μὲν ἀλλήλοις μαχομένων τούτων πλείους, 55133 Tim.76.b.1 : ἧττον δὲ ἐλάττους. τοῦτο δὴ πᾶν τὸ δέρμα κύκλῳ κατεκέντει 55134 Tim.76.b.2 : πυρὶ τὸ θεῖον, τρηθέντος δὲ καὶ τῆς ἰκμάδος ἔξω δι´ αὐτοῦ 55135 Tim.76.b.3 : φερομένης τὸ μὲν ὑγρὸν καὶ θερμὸν ὅσον εἰλικρινὲς ἀπῄειν, 55136 Tim.76.b.4 : τὸ δὲ μεικτὸν ἐξ ὧν καὶ τὸ δέρμα ἦν, αἰρόμενον μὲν ὑπὸ 55137 Tim.76.b.5 : τῆς φορᾶς ἔξω μακρὸν ἐτείνετο, λεπτότητα ἴσην ἔχον τῷ 55138 Tim.76.b.6 : κατακεντήματι, διὰ δὲ βραδυτῆτα ἀπωθούμενον ὑπὸ τοῦ 55139 Tim.76.b.7 : περιεστῶτος ἔξωθεν πνεύματος πάλιν ἐντὸς ὑπὸ τὸ δέρμα 55140 Tim.76.c.1 : εἱλλόμενον κατερριζοῦτο· καὶ κατὰ ταῦτα δὴ τὰ πάθη τὸ 55141 Tim.76.c.2 : τριχῶν γένος ἐν τῷ δέρματι πέφυκεν, συγγενὲς μὲν ἱμαντῶδες 55142 Tim.76.c.3 : ὂν αὐτοῦ, σκληρότερον δὲ καὶ πυκνότερον τῇ πιλήσει τῆς 55143 Tim.76.c.4 : ψύξεως, ἣν ἀποχωριζομένη δέρματος ἑκάστη θρὶξ ψυχθεῖσα 55144 Tim.76.c.5 : συνεπιλήθη. τούτῳ δὴ λασίαν ἡμῶν ἀπηργάσατο τὴν 55145 Tim.76.c.6 : κεφαλὴν ὁ ποιῶν, χρώμενος μὲν αἰτίοις τοῖς εἰρημένοις, 55146 Tim.76.c.7 : διανοούμενος δὲ ἀντὶ σαρκὸς αὐτὸ δεῖν εἶναι στέγασμα τῆς 55147 Tim.76.d.1 : περὶ τὸν ἐγκέφαλον ἕνεκα ἀσφαλείας κοῦφον καὶ θέρους 55148 Tim.76.d.2 : χειμῶνός τε ἱκανὸν σκιὰν καὶ σκέπην παρέχειν, εὐαισθησίας 55149 Tim.76.d.3 : δὲ οὐδὲν διακώλυμα ἐμποδὼν γενησόμενον. τὸ δ´ ἐν τῇ περὶ 55150 Tim.76.d.4 : τοὺς δακτύλους καταπλοκῇ τοῦ νεύρου καὶ τοῦ δέρματος ὀστοῦ 55151 Tim.76.d.5 : τε, συμμειχθὲν ἐκ τριῶν, ἀποξηρανθὲν ἓν κοινὸν συμπάντων 55152 Tim.76.d.6 : σκληρὸν γέγονεν δέρμα, τοῖς μὲν συναιτίοις τούτοις δημιουρ– 55153 Tim.76.d.7 : γηθέν, τῇ δὲ αἰτιωτάτῃ διανοίᾳ τῶν ἔπειτα ἐσομένων ἕνεκα 55154 Tim.76.d.8 : εἰργασμένον. ὡς γάρ ποτε ἐξ ἀνδρῶν γυναῖκες καὶ τἆλλα 55155 Tim.76.e.1 : θηρία γενήσοιντο, ἠπίσταντο οἱ συνιστάντες ἡμᾶς, καὶ δὴ 55156 Tim.76.e.2 : καὶ τῆς τῶν ὀνύχων χρείας ὅτι πολλὰ τῶν θρεμμάτων καὶ 55157 Tim.76.e.3 : ἐπὶ πολλὰ δεήσοιτο ᾔδεσαν, ὅθεν ἐν ἀνθρώποις εὐθὺς γιγνο– 55158 Tim.76.e.4 : μένοις ὑπετυπώσαντο τὴν τῶν ὀνύχων γένεσιν. τούτῳ δὴ τῷ 55159 Tim.76.e.5 : λόγῳ καὶ ταῖς προφάσεσιν ταύταις δέρμα τρίχας ὄνυχάς τε 55160 Tim.76.e.6 : ἐπ´ ἄκροις τοῖς κώλοις ἔφυσαν. 55161 Tim.76.e.7 : Ἐπειδὴ δὲ πάντ´ ἦν τὰ τοῦ θνητοῦ ζῴου συμπεφυκότα 55162 Tim.77.a.1 : μέρη καὶ μέλη, τὴν δὲ ζωὴν ἐν πυρὶ καὶ πνεύματι συνέβαινεν 55163 Tim.77.a.2 : ἐξ ἀνάγκης ἔχειν αὐτῷ, καὶ διὰ ταῦτα ὑπὸ τούτων τηκόμενον 55164 Tim.77.a.3 : κενούμενόν τ´ ἔφθινεν, βοήθειαν αὐτῷ θεοὶ μηχανῶνται. τῆς 55165 Tim.77.a.4 : γὰρ ἀνθρωπίνης συγγενῆ φύσεως φύσιν ἄλλαις ἰδέαις καὶ 55166 Tim.77.a.5 : αἰσθήσεσιν κεραννύντες, ὥσθ´ ἕτερον ζῷον εἶναι, φυτεύουσιν· 55167 Tim.77.a.6 : ἃ δὴ νῦν ἥμερα δένδρα καὶ φυτὰ καὶ σπέρματα παιδευθέντα 55168 Tim.77.a.7 : ὑπὸ γεωργίας τιθασῶς πρὸς ἡμᾶς ἔσχεν, πρὶν δὲ ἦν μόνα τὰ 55169 Tim.77.b.1 : τῶν ἀγρίων γένη, πρεσβύτερα τῶν ἡμέρων ὄντα. πᾶν γὰρ 55170 Tim.77.b.2 : οὖν ὅτιπερ ἂν μετάσχῃ τοῦ ζῆν, ζῷον μὲν ἂν ἐν δίκῃ λέγοιτο 55171 Tim.77.b.3 : ὀρθότατα· μετέχει γε μὴν τοῦτο ὃ νῦν λέγομεν τοῦ τρίτου 55172 Tim.77.b.4 : ψυχῆς εἴδους, ὃ μεταξὺ φρενῶν ὀμφαλοῦ τε ἱδρῦσθαι λόγος, 55173 Tim.77.b.5 : ᾧ δόξης μὲν λογισμοῦ τε καὶ νοῦ μέτεστιν τὸ μηδέν, αἰσθή– 55174 Tim.77.b.6 : σεως δὲ ἡδείας καὶ ἀλγεινῆς μετὰ ἐπιθυμιῶν. πάσχον γὰρ 55175 Tim.77.b.7 : διατελεῖ πάντα, στραφέντι δ´ αὐτῷ ἐν ἑαυτῷ περὶ ἑαυτό, τὴν 55176 Tim.77.c.1 : μὲν ἔξωθεν ἀπωσαμένῳ κίνησιν, τῇ δ´ οἰκείᾳ χρησαμένῳ, 55177 Tim.77.c.2 : τῶν αὑτοῦ τι λογίσασθαι κατιδόντι φύσει οὐ παραδέδωκεν ἡ 55178 Tim.77.c.3 : γένεσις. διὸ δὴ ζῇ μὲν ἔστιν τε οὐχ ἕτερον ζῴου, μόνιμον 55179 Tim.77.c.4 : δὲ καὶ κατερριζωμένον πέπηγεν διὰ τὸ τῆς ὑφ´ ἑαυτοῦ 55180 Tim.77.c.5 : κινήσεως ἐστερῆσθαι. 55181 Tim.77.c.6 : Ταῦτα δὴ τὰ γένη πάντα φυτεύσαντες οἱ κρείττους τοῖς 55182 Tim.77.c.7 : ἥττοσιν ἡμῖν τροφήν, τὸ σῶμα αὐτὸ ἡμῶν διωχέτευσαν 55183 Tim.77.c.8 : τέμνοντες οἷον ἐν κήποις ὀχετούς, ἵνα ὥσπερ ἐκ νάματος 55184 Tim.77.c.9 : ἐπιόντος ἄρδοιτο. καὶ πρῶτον μὲν ὀχετοὺς κρυφαίους ὑπὸ 55185 Tim.77.d.1 : τὴν σύμφυσιν τοῦ δέρματος καὶ τῆς σαρκὸς δύο φλέβας 55186 Tim.77.d.2 : ἔτεμον νωτιαίας, δίδυμον ὡς τὸ σῶμα ἐτύγχανεν δεξιοῖς τε 55187 Tim.77.d.3 : καὶ ἀριστεροῖς ὄν· ταύτας δὲ καθῆκαν παρὰ τὴν ῥάχιν, καὶ τὸν 55188 Tim.77.d.4 : γόνιμον μεταξὺ λαβόντες μυελόν, ἵνα οὗτός τε ὅτι μάλιστα 55189 Tim.77.d.5 : θάλλοι, καὶ ἐπὶ τἆλλα εὔρους ἐντεῦθεν ἅτε ἐπὶ κάταντες ἡ 55190 Tim.77.d.6 : ἐπίχυσις γιγνομένη παρέχοι τὴν ὑδρείαν ὁμαλήν. μετὰ δὲ 55191 Tim.77.d.7 : ταῦτα σχίσαντες περὶ τὴν κεφαλὴν τὰς φλέβας καὶ δι´ 55192 Tim.77.e.1 : ἀλλήλων ἐναντίας πλέξαντες διεῖσαν, τὰς μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν 55193 Tim.77.e.2 : ἐπὶ τἀριστερὰ τοῦ σώματος, τὰς δ´ ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ 55194 Tim.77.e.3 : δεξιὰ κλίναντες, ὅπως δεσμὸς ἅμα τῇ κεφαλῇ πρὸς τὸ σῶμα 55195 Tim.77.e.4 : εἴη μετὰ τοῦ δέρματος, ἐπειδὴ νεύροις οὐκ ἦν κύκλῳ κατὰ 55196 Tim.77.e.5 : κορυφὴν περιειλημμένη, καὶ δὴ καὶ τὸ τῶν αἰσθήσεων πάθος 55197 Tim.77.e.6 : ἵν´ ἀφ´ ἑκατέρων τῶν μερῶν εἰς ἅπαν τὸ σῶμα εἴη διάδηλον. 55198 Tim.77.e.7 : τὸ δ´ ἐντεῦθεν ἤδη τὴν ὑδραγωγίαν παρεσκεύασαν τρόπῳ τινὶ 55199 Tim.78.a.1 : τοιῷδε, ὃν κατοψόμεθα ῥᾷον προδιομολογησάμενοι τὸ τοιόνδε, 55200 Tim.78.a.2 : ὅτι πάντα ὅσα ἐξ ἐλαττόνων συνίσταται στέγει τὰ μείζω, 55201 Tim.78.a.3 : τὰ δὲ ἐκ μειζόνων τὰ σμικρότερα οὐ δύναται, πῦρ δὲ πάντων 55202 Tim.78.a.4 : γενῶν σμικρομερέστατον, ὅθεν δι´ ὕδατος καὶ γῆς ἀέρος τε καὶ 55203 Tim.78.a.5 : ὅσα ἐκ τούτων συνίσταται διαχωρεῖ καὶ στέγειν οὐδὲν αὐτὸ 55204 Tim.78.a.6 : δύναται. ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ τῆς παρ´ ἡμῖν κοιλίας δια– 55205 Tim.78.a.7 : νοητέον, ὅτι σιτία μὲν καὶ ποτὰ ὅταν εἰς αὐτὴν ἐμπέσῃ, 55206 Tim.78.b.1 : στέγει, πνεῦμα δὲ καὶ πῦρ σμικρομερέστερα ὄντα τῆς αὑτῆς 55207 Tim.78.b.2 : συστάσεως οὐ δύναται. τούτοις οὖν κατεχρήσατο ὁ θεὸς εἰς 55208 Tim.78.b.3 : τὴν ἐκ τῆς κοιλίας ἐπὶ τὰς φλέβας ὑδρείαν, πλέγμα ἐξ ἀέρος 55209 Tim.78.b.4 : καὶ πυρὸς οἷον οἱ κύρτοι συνυφηνάμενος, διπλᾶ κατὰ τὴν 55210 Tim.78.b.5 : εἴσοδον ἐγκύρτια ἔχον, ὧν θάτερον αὖ πάλιν διέπλεξεν 55211 Tim.78.b.6 : δίκρουν· καὶ ἀπὸ τῶν ἐγκυρτίων δὴ διετείνατο οἷον σχοίνους 55212 Tim.78.b.7 : κύκλῳ διὰ παντὸς πρὸς τὰ ἔσχατα τοῦ πλέγματος. τὰ μὲν 55213 Tim.78.c.1 : οὖν ἔνδον ἐκ πυρὸς συνεστήσατο τοῦ πλοκάνου ἅπαντα, τὰ δ´ 55214 Tim.78.c.2 : ἐγκύρτια καὶ τὸ κύτος ἀεροειδῆ, καὶ λαβὼν αὐτὸ περιέστησεν 55215 Tim.78.c.3 : τῷ πλασθέντι ζῴῳ τρόπον τοιόνδε. τὸ μὲν τῶν ἐγκυρτίων 55216 Tim.78.c.4 : εἰς τὸ στόμα μεθῆκεν· διπλοῦ δὲ ὄντος αὐτοῦ κατὰ μὲν τὰς 55217 Tim.78.c.5 : ἀρτηρίας εἰς τὸν πλεύμονα καθῆκεν θάτερον, τὸ δ´ εἰς τὴν 55218 Tim.78.c.6 : κοιλίαν παρὰ τὰς ἀρτηρίας· τὸ δ´ ἕτερον σχίσας τὸ μέρος 55219 Tim.78.c.7 : ἑκάτερον κατὰ τοὺς ὀχετοὺς τῆς ῥινὸς ἀφῆκεν κοινόν, ὥσθ´ 55220 Tim.78.c.8 : ὅτε μὴ κατὰ στόμα ἴοι θάτερον, ἐκ τούτου πάντα καὶ τὰ 55221 Tim.78.d.1 : ἐκείνου ῥεύματα ἀναπληροῦσθαι. τὸ δὲ ἄλλο κύτος τοῦ 55222 Tim.78.d.2 : κύρτου περὶ τὸ σῶμα ὅσον κοῖλον ἡμῶν περιέφυσεν, καὶ πᾶν 55223 Tim.78.d.3 : δὴ τοῦτο τοτὲ μὲν εἰς τὰ ἐγκύρτια συρρεῖν μαλακῶς, ἅτε ἀέρα 55224 Tim.78.d.4 : ὄντα, ἐποίησεν, τοτὲ δὲ ἀναρρεῖν μὲν τὰ ἐγκύρτια, τὸ δὲ 55225 Tim.78.d.5 : πλέγμα, ὡς ὄντος τοῦ σώματος μανοῦ, δύεσθαι εἴσω δι´ 55226 Tim.78.d.6 : αὐτοῦ καὶ πάλιν ἔξω, τὰς δὲ ἐντὸς τοῦ πυρὸς ἀκτῖνας διαδεδε– 55227 Tim.78.d.7 : μένας ἀκολουθεῖν ἐφ´ ἑκάτερα ἰόντος τοῦ ἀέρος, καὶ τοῦτο, 55228 Tim.78.e.1 : ἕωσπερ ἂν τὸ θνητὸν συνεστήκῃ ζῷον, μὴ διαπαύεσθαι 55229 Tim.78.e.2 : γιγνόμενον· τούτῳ δὲ δὴ τῷ γένει τὸν τὰς ἐπωνυμίας θέμενον 55230 Tim.78.e.3 : ἀναπνοὴν καὶ ἐκπνοὴν λέγομεν θέσθαι τοὔνομα. πᾶν δὲ δὴ 55231 Tim.78.e.4 : τό τ´ ἔργον καὶ τὸ πάθος τοῦθ´ ἡμῶν τῷ σώματι γέγονεν 55232 Tim.78.e.5 : ἀρδομένῳ καὶ ἀναψυχομένῳ τρέφεσθαι καὶ ζῆν· ὁπόταν γὰρ 55233 Tim.78.e.6 : εἴσω καὶ ἔξω τῆς ἀναπνοῆς ἰούσης τὸ πῦρ ἐντὸς συνημμένον 55234 Tim.78.e.7 : ἕπηται, διαιωρούμενον δὲ ἀεὶ διὰ τῆς κοιλίας εἰσελθὸν τὰ 55235 Tim.79.a.1 : σιτία καὶ ποτὰ λάβῃ, τήκει δή, καὶ κατὰ σμικρὰ διαιροῦν, 55236 Tim.79.a.2 : διὰ τῶν ἐξόδων ᾗπερ πορεύεται διάγον, οἷον ἐκ κρήνης ἐπ´ 55237 Tim.79.a.3 : ὀχετοὺς ἐπὶ τὰς φλέβας ἀντλοῦν αὐτά, ῥεῖν ὥσπερ αὐλῶνος 55238 Tim.79.a.4 : διὰ τοῦ σώματος τὰ τῶν φλεβῶν ποιεῖ ῥεύματα. 55239 Tim.79.a.5 : Πάλιν δὲ τὸ τῆς ἀναπνοῆς ἴδωμεν πάθος, αἷς χρώμενον 55240 Tim.79.a.6 : αἰτίαις τοιοῦτον γέγονεν οἷόνπερ τὰ νῦν ἐστιν. ὧδ´ οὖν. 55241 Tim.79.b.1 : ἐπειδὴ κενὸν οὐδέν ἐστιν εἰς ὃ τῶν φερομένων δύναιτ´ ἂν 55242 Tim.79.b.2 : εἰσελθεῖν τι, τὸ δὲ πνεῦμα φέρεται παρ´ ἡμῶν ἔξω, τὸ μετὰ 55243 Tim.79.b.3 : τοῦτο ἤδη παντὶ δῆλον ὡς οὐκ εἰς κενόν, ἀλλὰ τὸ πλησίον 55244 Tim.79.b.4 : ἐκ τῆς ἕδρας ὠθεῖ· τὸ δ´ ὠθούμενον ἐξελαύνει τὸ πλησίον 55245 Tim.79.b.5 : ἀεί, καὶ κατὰ ταύτην τὴν ἀνάγκην πᾶν περιελαυνόμενον εἰς 55246 Tim.79.b.6 : τὴν ἕδραν ὅθεν ἐξῆλθεν τὸ πνεῦμα, εἰσιὸν ἐκεῖσε καὶ ἀνα– 55247 Tim.79.b.7 : πληροῦν αὐτὴν συνέπεται τῷ πνεύματι, καὶ τοῦτο ἅμα πᾶν 55248 Tim.79.c.1 : οἷον τροχοῦ περιαγομένου γίγνεται διὰ τὸ κενὸν μηδὲν εἶναι. 55249 Tim.79.c.2 : διὸ δὴ τὸ τῶν στηθῶν καὶ τὸ τοῦ πλεύμονος ἔξω μεθιὲν τὸ 55250 Tim.79.c.3 : πνεῦμα πάλιν ὑπὸ τοῦ περὶ τὸ σῶμα ἀέρος, εἴσω διὰ μανῶν 55251 Tim.79.c.4 : τῶν σαρκῶν δυομένου καὶ περιελαυνομένου, γίγνεται πλῆρες· 55252 Tim.79.c.5 : αὖθις δὲ ἀποτρεπόμενος ὁ ἀὴρ καὶ διὰ τοῦ σώματος ἔξω ἰὼν 55253 Tim.79.c.6 : εἴσω τὴν ἀναπνοὴν περιωθεῖ κατὰ τὴν τοῦ στόματος καὶ τὴν 55254 Tim.79.c.7 : τῶν μυκτήρων δίοδον. τὴν δ´ αἰτίαν τῆς ἀρχῆς αὐτῶν θετέον 55255 Tim.79.d.1 : τήνδε. πᾶν ζῷον αὑτοῦ τἀντὸς περὶ τὸ αἷμα καὶ τὰς φλέβας 55256 Tim.79.d.2 : θερμότατα ἔχει, οἷον ἐν ἑαυτῷ πηγήν τινα ἐνοῦσαν πυρός· ὃ 55257 Tim.79.d.3 : δὴ καὶ προσῃκάζομεν τῷ τοῦ κύρτου πλέγματι, κατὰ μέσον 55258 Tim.79.d.4 : διατεταμένον ἐκ πυρὸς πεπλέχθαι πᾶν, τὰ δὲ ἄλλα ὅσα 55259 Tim.79.d.5 : ἔξωθεν, ἀέρος. τὸ θερμὸν δὴ κατὰ φύσιν εἰς τὴν αὑτοῦ 55260 Tim.79.d.6 : χώραν ἔξω πρὸς τὸ συγγενὲς ὁμολογητέον ἰέναι· δυοῖν δὲ 55261 Tim.79.d.7 : τοῖν διεξόδοιν οὔσαιν, τῆς μὲν κατὰ τὸ σῶμα ἔξω, τῆς δὲ αὖ 55262 Tim.79.e.1 : κατὰ τὸ στόμα καὶ τὰς ῥῖνας, ὅταν μὲν ἐπὶ θάτερα ὁρμήσῃ, 55263 Tim.79.e.2 : θάτερα περιωθεῖ, τὸ δὲ περιωσθὲν εἰς τὸ πῦρ ἐμπῖπτον 55264 Tim.79.e.3 : θερμαίνεται, τὸ δ´ ἐξιὸν ψύχεται. μεταβαλλούσης δὲ τῆς 55265 Tim.79.e.4 : θερμότητος καὶ τῶν κατὰ τὴν ἑτέραν ἔξοδον θερμοτέρων 55266 Tim.79.e.5 : γιγνομένων πάλιν ἐκείνῃ ῥέπον αὖ τὸ θερμότερον μᾶλλον, 55267 Tim.79.e.6 : πρὸς τὴν αὑτοῦ φύσιν φερόμενον, περιωθεῖ τὸ κατὰ θάτερα· 55268 Tim.79.e.7 : τὸ δὲ τὰ αὐτὰ πάσχον καὶ τὰ αὐτὰ ἀνταποδιδὸν ἀεί, κύκλον 55269 Tim.79.e.8 : οὕτω σαλευόμενον ἔνθα καὶ ἔνθα ἀπειργασμένον ὑπ´ ἀμφο– 55270 Tim.79.e.9 : τέρων τὴν ἀναπνοὴν καὶ ἐκπνοὴν γίγνεσθαι παρέχεται. 55271 Tim.79.e.10 : Καὶ δὴ καὶ τὰ τῶν περὶ τὰς ἰατρικὰς σικύας παθημάτων 55272 Tim.80.a.1 : αἴτια καὶ τὰ τῆς καταπόσεως τά τε τῶν ῥιπτουμένων, ὅσα 55273 Tim.80.a.2 : ἀφεθέντα μετέωρα καὶ ὅσα ἐπὶ γῆς φέρεται, ταύτῃ διωκτέον, 55274 Tim.80.a.3 : καὶ ὅσοι φθόγγοι ταχεῖς τε καὶ βραδεῖς ὀξεῖς τε καὶ βαρεῖς 55275 Tim.80.a.4 : φαίνονται, τοτὲ μὲν ἀνάρμοστοι φερόμενοι δι´ ἀνομοιότητα 55276 Tim.80.a.5 : τῆς ἐν ἡμῖν ὑπ´ αὐτῶν κινήσεως, τοτὲ δὲ σύμφωνοι δι´ 55277 Tim.80.a.6 : ὁμοιότητα. τὰς γὰρ τῶν προτέρων καὶ θαττόνων οἱ βρα– 55278 Tim.80.a.7 : δύτεροι κινήσεις ἀποπαυομένας ἤδη τε εἰς ὅμοιον ἐληλυθυίας, 55279 Tim.80.b.1 : αἷς ὕστερον αὐτοὶ προσφερόμενοι κινοῦσιν ἐκείνας, καταλαμ– 55280 Tim.80.b.2 : βάνουσιν, καταλαμβάνοντες δὲ οὐκ ἄλλην ἐπεμβάλλοντες 55281 Tim.80.b.3 : ἀνετάραξαν κίνησιν, ἀλλ´ ἀρχὴν βραδυτέρας φορᾶς κατὰ τὴν 55282 Tim.80.b.4 : τῆς θάττονος, ἀποληγούσης δέ, ὁμοιότητα προσάψαντες, μίαν 55283 Tim.80.b.5 : ἐξ ὀξείας καὶ βαρείας συνεκεράσαντο πάθην· ὅθεν ἡδονὴν 55284 Tim.80.b.6 : μὲν τοῖς ἄφροσιν, εὐφροσύνην δὲ τοῖς ἔμφροσιν διὰ τὴν τῆς 55285 Tim.80.b.7 : θείας ἁρμονίας μίμησιν ἐν θνηταῖς γενομένην φοραῖς παρ– 55286 Tim.80.b.8 : έσχον. καὶ δὴ καὶ τὰ τῶν ὑδάτων πάντα ῥεύματα, ἔτι δὲ 55287 Tim.80.c.1 : τὰ τῶν κεραυνῶν πτώματα καὶ τὰ θαυμαζόμενα ἠλέκτρων 55288 Tim.80.c.2 : περὶ τῆς ἕλξεως καὶ τῶν Ἡρακλείων λίθων, πάντων τούτων 55289 Tim.80.c.3 : ὁλκὴ μὲν οὐκ ἔστιν οὐδενί ποτε, τὸ δὲ κενὸν εἶναι μηδὲν 55290 Tim.80.c.4 : περιωθεῖν τε αὑτὰ ταῦτα εἰς ἄλληλα, τό τε διακρινόμενα 55291 Tim.80.c.5 : καὶ συγκρινόμενα πρὸς τὴν αὑτῶν διαμειβόμενα ἕδραν ἕκαστα 55292 Tim.80.c.6 : ἰέναι πάντα, τούτοις τοῖς παθήμασιν πρὸς ἄλληλα συμ– 55293 Tim.80.c.7 : πλεχθεῖσιν τεθαυματουργημένα τῷ κατὰ τρόπον ζητοῦντι 55294 Tim.80.c.8 : φανήσεται. 55295 Tim.80.d.1 : Καὶ δὴ καὶ τὸ τῆς ἀναπνοῆς, ὅθεν ὁ λόγος ὥρμησεν, κατὰ 55296 Tim.80.d.2 : ταῦτα καὶ διὰ τούτων γέγονεν, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσθεν εἴρηται, 55297 Tim.80.d.3 : τέμνοντος μὲν τὰ σιτία τοῦ πυρός, αἰωρουμένου δὲ ἐντὸς τῷ 55298 Tim.80.d.4 : πνεύματι συνεπομένου, τὰς φλέβας τε ἐκ τῆς κοιλίας τῇ 55299 Tim.80.d.5 : συναιωρήσει πληροῦντος τῷ τὰ τετμημένα αὐτόθεν ἐπαν– 55300 Tim.80.d.6 : τλεῖν· καὶ διὰ ταῦτα δὴ καθ´ ὅλον τὸ σῶμα πᾶσιν τοῖς ζῴοις 55301 Tim.80.d.7 : τὰ τῆς τροφῆς νάματα οὕτως ἐπίρρυτα γέγονεν. νεότμητα 55302 Tim.80.d.8 : δὲ καὶ ἀπὸ συγγενῶν ὄντα, τὰ μὲν καρπῶν, τὰ δὲ χλόης, 55303 Tim.80.e.1 : ἃ θεὸς ἐπ´ αὐτὸ τοῦθ´ ἡμῖν ἐφύτευσεν, εἶναι τροφήν, παν– 55304 Tim.80.e.2 : τοδαπὰ μὲν χρώματα ἴσχει διὰ τὴν σύμμειξιν, ἡ δ´ ἐρυθρὰ 55305 Tim.80.e.3 : πλείστη περὶ αὐτὰ χρόα διαθεῖ, τῆς τοῦ πυρὸς τομῆς τε καὶ 55306 Tim.80.e.4 : ἐξομόρξεως ἐν ὑγρῷ δεδημιουργημένη φύσις. ὅθεν τοῦ κατὰ 55307 Tim.80.e.5 : τὸ σῶμα ῥέοντος τὸ χρῶμα ἔσχεν οἵαν ὄψιν διεληλύθαμεν 55308 Tim.80.e.6 : ὃ καλοῦμεν αἷμα, νομὴν σαρκῶν καὶ σύμπαντος τοῦ σώ– 55309 Tim.81.a.1 : ματος, ὅθεν ὑδρευόμενα ἕκαστα πληροῖ τὴν τοῦ κενουμένου 55310 Tim.81.a.2 : βάσιν· ὁ δὲ τρόπος τῆς πληρώσεως ἀποχωρήσεώς τε γίγνε– 55311 Tim.81.a.3 : ται καθάπερ ἐν τῷ παντὶ παντὸς ἡ φορὰ γέγονεν, ἣν τὸ 55312 Tim.81.a.4 : συγγενὲς πᾶν φέρεται πρὸς ἑαυτό. τὰ μὲν γὰρ δὴ περιε– 55313 Tim.81.a.5 : στῶτα ἐκτὸς ἡμᾶς τήκει τε ἀεὶ καὶ διανέμει πρὸς ἕκαστον 55314 Tim.81.a.6 : εἶδος τὸ ὁμόφυλον ἀποπέμποντα, τὰ δὲ ἔναιμα αὖ, κερμα– 55315 Tim.81.a.7 : τισθέντα ἐντὸς παρ´ ἡμῖν καὶ περιειλημμένα ὥσπερ ὑπ´ 55316 Tim.81.b.1 : οὐρανοῦ συνεστῶτος ἑκάστου τοῦ ζῴου, τὴν τοῦ παντὸς 55317 Tim.81.b.2 : ἀναγκάζεται μιμεῖσθαι φοράν· πρὸς τὸ συγγενὲς οὖν φερό– 55318 Tim.81.b.3 : μενον ἕκαστον τῶν ἐντὸς μερισθέντων τὸ κενωθὲν τότε πάλιν 55319 Tim.81.b.4 : ἀνεπλήρωσεν. ὅταν μὲν δὴ πλέον τοῦ ἐπιρρέοντος ἀπίῃ, 55320 Tim.81.b.5 : φθίνει πᾶν, ὅταν δὲ ἔλαττον, αὐξάνεται. νέα μὲν οὖν σύ– 55321 Tim.81.b.6 : στασις τοῦ παντὸς ζῴου, καινὰ τὰ τρίγωνα οἷον ἐκ δρυόχων 55322 Tim.81.b.7 : ἔτι ἔχουσα τῶν γενῶν, ἰσχυρὰν μὲν τὴν σύγκλεισιν αὐτῶν 55323 Tim.81.b.8 : πρὸς ἄλληλα κέκτηται, συμπέπηγεν δὲ ὁ πᾶς ὄγκος αὐτῆς 55324 Tim.81.c.1 : ἁπαλός, ἅτ´ ἐκ μυελοῦ μὲν νεωστὶ γεγονυίας, τεθραμμένης 55325 Tim.81.c.2 : δὲ ἐν γάλακτι· τὰ δὴ περιλαμβανόμενα ἐν αὐτῇ τρίγωνα 55326 Tim.81.c.3 : ἔξωθεν ἐπεισελθόντα, ἐξ ὧν ἂν ᾖ τά τε σιτία καὶ ποτά, 55327 Tim.81.c.4 : τῶν ἑαυτῆς τριγώνων παλαιότερα ὄντα καὶ ἀσθενέστερα 55328 Tim.81.c.5 : καινοῖς ἐπικρατεῖ τέμνουσα, καὶ μέγα ἀπεργάζεται τὸ ζῷον 55329 Tim.81.c.6 : τρέφουσα ἐκ πολλῶν ὁμοίων. ὅταν δ´ ἡ ῥίζα τῶν τριγώνων 55330 Tim.81.c.7 : χαλᾷ διὰ τὸ πολλοὺς ἀγῶνας ἐν πολλῷ χρόνῳ πρὸς πολλὰ 55331 Tim.81.d.1 : ἠγωνίσθαι, τὰ μὲν τῆς τροφῆς εἰσιόντα οὐκέτι δύναται 55332 Tim.81.d.2 : τέμνειν εἰς ὁμοιότητα ἑαυτοῖς, αὐτὰ δὲ ὑπὸ τῶν ἔξωθεν 55333 Tim.81.d.3 : ἐπεισιόντων εὐπετῶς διαιρεῖται· φθίνει δὴ πᾶν ζῷον ἐν 55334 Tim.81.d.4 : τούτῳ κρατούμενον, γῆράς τε ὀνομάζεται τὸ πάθος. τέλος 55335 Tim.81.d.5 : δέ, ἐπειδὰν τῶν περὶ τὸν μυελὸν τριγώνων οἱ συναρμοσθέντες 55336 Tim.81.d.6 : μηκέτι ἀντέχωσιν δεσμοὶ τῷ πόνῳ διιστάμενοι, μεθιᾶσιν τοὺς 55337 Tim.81.d.7 : τῆς ψυχῆς αὖ δεσμούς, ἡ δὲ λυθεῖσα κατὰ φύσιν μεθ´ ἡδονῆς 55338 Tim.81.e.1 : ἐξέπτατο· πᾶν γὰρ τὸ μὲν παρὰ φύσιν ἀλγεινόν, τὸ δ´ ᾗ πέ– 55339 Tim.81.e.2 : φυκεν γιγνόμενον ἡδύ. καὶ θάνατος δὴ κατὰ ταὐτὰ ὁ μὲν κατὰ 55340 Tim.81.e.3 : νόσους καὶ ὑπὸ τραυμάτων γιγνόμενος ἀλγεινὸς καὶ βίαιος, 55341 Tim.81.e.4 : ὁ δὲ μετὰ γήρως ἰὼν ἐπὶ τέλος κατὰ φύσιν ἀπονώτατος 55342 Tim.81.e.5 : τῶν θανάτων καὶ μᾶλλον μεθ´ ἡδονῆς γιγνόμενος ἢ λύπης. 55343 Tim.81.e.6 : Τὸ δὲ τῶν νόσων ὅθεν συνίσταται, δῆλόν που καὶ παντί. 55344 Tim.82.a.1 : τεττάρων γὰρ ὄντων γενῶν ἐξ ὧν συμπέπηγεν τὸ σῶμα, 55345 Tim.82.a.2 : γῆς πυρὸς ὕδατός τε καὶ ἀέρος, τούτων ἡ παρὰ φύσιν πλεον– 55346 Tim.82.a.3 : εξία καὶ ἔνδεια καὶ τῆς χώρας μετάστασις ἐξ οἰκείας ἐπ´ 55347 Tim.82.a.4 : ἀλλοτρίαν γιγνομένη, πυρός τε αὖ καὶ τῶν ἑτέρων ἐπειδὴ 55348 Tim.82.a.5 : γένη πλείονα ἑνὸς ὄντα τυγχάνει, τὸ μὴ προσῆκον ἕκαστον 55349 Tim.82.a.6 : ἑαυτῷ προσλαμβάνειν, καὶ πάνθ´ ὅσα τοιαῦτα, στάσεις καὶ 55350 Tim.82.a.7 : νόσους παρέχει· παρὰ φύσιν γὰρ ἑκάστου γιγνομένου καὶ 55351 Tim.82.a.8 : μεθισταμένου θερμαίνεται μὲν ὅσα ἂν πρότερον ψύχηται, 55352 Tim.82.b.1 : ξηρὰ δὲ ὄντα εἰς ὕστερον γίγνεται νοτερά, καὶ κοῦφα δὴ καὶ 55353 Tim.82.b.2 : βαρέα, καὶ πάσας πάντῃ μεταβολὰς δέχεται. μόνως γὰρ 55354 Tim.82.b.3 : δή, φαμέν, ταὐτὸν ταὐτῷ κατὰ ταὐτὸν καὶ ὡσαύτως καὶ ἀνὰ 55355 Tim.82.b.4 : λόγον προσγιγνόμενον καὶ ἀπογιγνόμενον ἐάσει ταὐτὸν ὂν 55356 Tim.82.b.5 : αὑτῷ σῶν καὶ ὑγιὲς μένειν· ὃ δ´ ἂν πλημμελήσῃ τι τούτων 55357 Tim.82.b.6 : ἐκτὸς ἀπιὸν ἢ προσιόν, ἀλλοιότητας παμποικίλας καὶ νόσους 55358 Tim.82.b.7 : φθοράς τε ἀπείρους παρέξεται. 55359 Tim.82.b.8 : Δευτέρων δὴ συστάσεων αὖ κατὰ φύσιν συνεστηκυιῶν, 55360 Tim.82.c.1 : δευτέρα κατανόησις νοσημάτων τῷ βουλομένῳ γίγνεται συν– 55361 Tim.82.c.2 : νοῆσαι. μυελοῦ γὰρ ἐξ ἐκείνων ὀστοῦ τε καὶ σαρκὸς καὶ 55362 Tim.82.c.3 : νεύρου συμπαγέντος, ἔτι τε αἵματος ἄλλον μὲν τρόπον, ἐκ 55363 Tim.82.c.4 : δὲ τῶν αὐτῶν γεγονότος, τῶν μὲν ἄλλων τὰ πλεῖστα ᾗπερ 55364 Tim.82.c.5 : τὰ πρόσθεν, τὰ δὲ μέγιστα τῶν νοσημάτων τῇδε χαλεπὰ 55365 Tim.82.c.6 : συμπέπτωκεν· ὅταν ἀνάπαλιν ἡ γένεσις τούτων πορεύηται, 55366 Tim.82.c.7 : τότε ταῦτα διαφθείρεται. κατὰ φύσιν γὰρ σάρκες μὲν καὶ 55367 Tim.82.c.8 : νεῦρα ἐξ αἵματος γίγνεται, νεῦρον μὲν ἐξ ἰνῶν διὰ τὴν συγ– 55368 Tim.82.d.1 : γένειαν, σάρκες δὲ ἀπὸ τοῦ παγέντος ὃ πήγνυται χωριζό– 55369 Tim.82.d.2 : μενον ἰνῶν· τὸ δὲ ἀπὸ τῶν νεύρων καὶ σαρκῶν ἀπιὸν αὖ 55370 Tim.82.d.3 : γλίσχρον καὶ λιπαρὸν ἅμα μὲν τὴν σάρκα κολλᾷ πρὸς τὴν 55371 Tim.82.d.4 : τῶν ὀστῶν φύσιν αὐτό τε τὸ περὶ τὸν μυελὸν ὀστοῦν τρέφον 55372 Tim.82.d.5 : αὔξει, τὸ δ´ αὖ διὰ τὴν πυκνότητα τῶν ὀστῶν διηθούμενον 55373 Tim.82.d.6 : καθαρώτατον γένος τῶν τριγώνων λειότατόν τε καὶ λιπαρώ– 55374 Tim.82.d.7 : τατον, λειβόμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν καὶ στάζον, ἄρδει τὸν 55375 Tim.82.e.1 : μυελόν. καὶ κατὰ ταῦτα μὲν γιγνομένων ἑκάστων ὑγίεια 55376 Tim.82.e.2 : συμβαίνει τὰ πολλά· νόσοι δέ, ὅταν ἐναντίως. ὅταν γὰρ 55377 Tim.82.e.3 : τηκομένη σὰρξ ἀνάπαλιν εἰς τὰς φλέβας τὴν τηκεδόνα ἐξιῇ, 55378 Tim.82.e.4 : τότε μετὰ πνεύματος αἷμα πολύ τε καὶ παντοδαπὸν ἐν ταῖς 55379 Tim.82.e.5 : φλεψὶ χρώμασι καὶ πικρότησι ποικιλλόμενον, ἔτι δὲ ὀξείαις 55380 Tim.82.e.6 : καὶ ἁλμυραῖς δυνάμεσι, χολὰς καὶ ἰχῶρας καὶ φλέγματα 55381 Tim.82.e.7 : παντοῖα ἴσχει· παλιναίρετα γὰρ πάντα γεγονότα καὶ διε– 55382 Tim.82.e.8 : φθαρμένα τό τε αἷμα αὐτὸ πρῶτον διόλλυσι, καὶ αὐτὰ οὐδε– 55383 Tim.83.a.1 : μίαν τροφὴν ἔτι τῷ σώματι παρέχοντα φέρεται πάντῃ διὰ 55384 Tim.83.a.2 : τῶν φλεβῶν, τάξιν τῶν κατὰ φύσιν οὐκέτ´ ἴσχοντα περιόδων, 55385 Tim.83.a.3 : ἐχθρὰ μὲν αὐτὰ αὑτοῖς διὰ τὸ μηδεμίαν ἀπόλαυσιν ἑαυτῶν 55386 Tim.83.a.4 : ἔχειν, τῷ συνεστῶτι δὲ τοῦ σώματος καὶ μένοντι κατὰ χώραν 55387 Tim.83.a.5 : πολέμια, διολλύντα καὶ τήκοντα. ὅσον μὲν οὖν ἂν παλαιό– 55388 Tim.83.a.6 : τατον ὂν τῆς σαρκὸς τακῇ, δύσπεπτον γιγνόμενον μελαίνει 55389 Tim.83.a.7 : μὲν ὑπὸ παλαιᾶς συγκαύσεως, διὰ δὲ τὸ πάντῃ διαβεβρῶσθαι 55390 Tim.83.b.1 : πικρὸν ὂν παντὶ χαλεπὸν προσπίπτει τοῦ σώματος ὅσον 55391 Tim.83.b.2 : ἂν μήπω διεφθαρμένον ᾖ, καὶ τοτὲ μὲν ἀντὶ τῆς πικρότητος 55392 Tim.83.b.3 : ὀξύτητα ἔσχεν τὸ μέλαν χρῶμα, ἀπολεπτυνθέντος μᾶλλον 55393 Tim.83.b.4 : τοῦ πικροῦ, τοτὲ δὲ ἡ πικρότης αὖ βαφεῖσα αἵματι χρῶμα 55394 Tim.83.b.5 : ἔσχεν ἐρυθρώτερον, τοῦ δὲ μέλανος τούτῳ συγκεραννυμένου 55395 Tim.83.b.6 : χλοῶδες· ἔτι δὲ συμμείγνυται ξανθὸν χρῶμα μετὰ τῆς 55396 Tim.83.b.7 : πικρότητος, ὅταν νέα συντακῇ σὰρξ ὑπὸ τοῦ περὶ τὴν φλόγα 55397 Tim.83.b.8 : πυρός. καὶ τὸ μὲν κοινὸν ὄνομα πᾶσιν τούτοις ἤ τινες 55398 Tim.83.c.1 : ἰατρῶν που χολὴν ἐπωνόμασαν, ἢ καί τις ὢν δυνατὸς εἰς 55399 Tim.83.c.2 : πολλὰ μὲν καὶ ἀνόμοια βλέπειν, ὁρᾶν δὲ ἐν αὐτοῖς ἓν γένος 55400 Tim.83.c.3 : ἐνὸν ἄξιον ἐπωνυμίας πᾶσιν· τὰ δ´ ἄλλα ὅσα χολῆς εἴδη 55401 Tim.83.c.4 : λέγεται, κατὰ τὴν χρόαν ἔσχεν λόγον αὐτῶν ἕκαστον ἴδιον. 55402 Tim.83.c.5 : ἰχὼρ δέ, ὁ μὲν αἵματος ὀρὸς πρᾷος, ὁ δὲ μελαίνης χολῆς 55403 Tim.83.c.6 : ὀξείας τε ἄγριος, ὅταν συμμειγνύηται διὰ θερμότητα ἁλμυρᾷ 55404 Tim.83.c.7 : δυνάμει· καλεῖται δὲ ὀξὺ φλέγμα τὸ τοιοῦτον. τὸ δ´ αὖ μετ´ 55405 Tim.83.c.8 : ἀέρος τηκόμενον ἐκ νέας καὶ ἁπαλῆς σαρκός, τούτου δὲ 55406 Tim.83.d.1 : ἀνεμωθέντος καὶ συμπεριληφθέντος ὑπὸ ὑγρότητος, καὶ 55407 Tim.83.d.2 : πομφολύγων συστασῶν ἐκ τοῦ πάθους τούτου καθ´ ἑκάστην 55408 Tim.83.d.3 : μὲν ἀοράτων διὰ σμικρότητα, συναπασῶν δὲ τὸν ὄγκον 55409 Tim.83.d.4 : παρεχομένων ὁρατόν, χρῶμα ἐχουσῶν διὰ τὴν τοῦ ἀφροῦ 55410 Tim.83.d.5 : γένεσιν ἰδεῖν λευκόν, ταύτην πᾶσαν τηκεδόνα ἁπαλῆς σαρκὸς 55411 Tim.83.d.6 : μετὰ πνεύματος συμπλακεῖσαν λευκὸν εἶναι φλέγμα φαμέν. 55412 Tim.83.d.7 : φλέγματος δὲ αὖ νέου συνισταμένου ὀρὸς ἱδρὼς καὶ δάκρυον, 55413 Tim.83.e.1 : ὅσα τε ἄλλα τοιαῦτα σώματα τὸ καθ´ ἡμέραν χεῖται καθαιρό– 55414 Tim.83.e.2 : μενα· καὶ ταῦτα μὲν δὴ πάντα νόσων ὄργανα γέγονεν, ὅταν 55415 Tim.83.e.3 : αἷμα μὴ ἐκ τῶν σιτίων καὶ ποτῶν πληθύσῃ κατὰ φύσιν, 55416 Tim.83.e.4 : ἀλλ´ ἐξ ἐναντίων τὸν ὄγκον παρὰ τοὺς τῆς φύσεως λαμ– 55417 Tim.83.e.5 : βάνῃ νόμους. διακρινομένης μὲν οὖν ὑπὸ νόσων τῆς σαρκὸς 55418 Tim.83.e.6 : ἑκάστης, μενόντων δὲ τῶν πυθμένων αὐταῖς ἡμίσεια τῆς συμ– 55419 Tim.83.e.7 : φορᾶς ἡ δύναμις—ἀνάληψιν γὰρ ἔτι μετ´ εὐπετείας ἴσχει— 55420 Tim.84.a.1 : τὸ δὲ δὴ σάρκας ὀστοῖς συνδοῦν ὁπότ´ ἂν νοσήσῃ, καὶ 55421 Tim.84.a.2 : μηκέτι αὐτὸ ἐξ ἰνῶν †αἷμα καὶ νεύρων ἀποχωριζόμενον ὀστῷ 55422 Tim.84.a.3 : μὲν τροφή, σαρκὶ δὲ πρὸς ὀστοῦν γίγνηται δεσμός, ἀλλ´ ἐκ 55423 Tim.84.a.4 : λιπαροῦ καὶ λείου καὶ γλίσχρου τραχὺ καὶ ἁλμυρὸν αὐχ– 55424 Tim.84.a.5 : μῆσαν ὑπὸ κακῆς διαίτης γένηται, τότε ταῦτα πάσχον πᾶν 55425 Tim.84.a.6 : τὸ τοιοῦτον καταψήχεται μὲν αὐτὸ πάλιν ὑπὸ τὰς σάρκας 55426 Tim.84.a.7 : καὶ τὰ νεῦρα, ἀφιστάμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν, αἱ δ´ ἐκ τῶν 55427 Tim.84.b.1 : ῥιζῶν συνεκπίπτουσαι τά τε νεῦρα γυμνὰ καταλείπουσι καὶ 55428 Tim.84.b.2 : μεστὰ ἅλμης· αὐταὶ δὲ πάλιν εἰς τὴν αἵματος φορὰν ἐμ– 55429 Tim.84.b.3 : πεσοῦσαι τὰ πρόσθεν ῥηθέντα νοσήματα πλείω ποιοῦσιν. 55430 Tim.84.b.4 : χαλεπῶν δὲ τούτων περὶ τὰ σώματα παθημάτων γιγνομένων 55431 Tim.84.b.5 : μείζω ἔτι γίγνεται τὰ πρὸ τούτων, ὅταν ὀστοῦν διὰ πυκνό– 55432 Tim.84.b.6 : τητα σαρκὸς ἀναπνοὴν μὴ λαμβάνον ἱκανήν, ὑπ´ εὐρῶτος 55433 Tim.84.b.7 : θερμαινόμενον, σφακελίσαν μήτε τὴν τροφὴν καταδέχηται 55434 Tim.84.c.1 : πάλιν τε αὐτὸ εἰς ἐκείνην ἐναντίως ἴῃ ψηχόμενον, ἡ δ´ εἰς 55435 Tim.84.c.2 : σάρκας, σὰρξ δὲ εἰς αἷμα ἐμπίπτουσα τραχύτερα πάντα τῶν 55436 Tim.84.c.3 : πρόσθεν τὰ νοσήματα ἀπεργάζηται· τὸ δ´ ἔσχατον πάντων, 55437 Tim.84.c.4 : ὅταν ἡ τοῦ μυελοῦ φύσις ἀπ´ ἐνδείας ἤ τινος ὑπερβολῆς 55438 Tim.84.c.5 : νοσήσῃ, τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα πρὸς θάνατον τῶν νοση– 55439 Tim.84.c.6 : μάτων ἀποτελεῖ, πάσης ἀνάπαλιν τῆς τοῦ σώματος φύσεως 55440 Tim.84.c.7 : ἐξ ἀνάγκης ῥυείσης. 55441 Tim.84.c.8 : Τρίτον δ´ αὖ νοσημάτων εἶδος τριχῇ δεῖ διανοεῖσθαι 55442 Tim.84.d.1 : γιγνόμενον, τὸ μὲν ὑπὸ πνεύματος, τὸ δὲ φλέγματος, τὸ δὲ 55443 Tim.84.d.2 : χολῆς. ὅταν μὲν γὰρ ὁ τῶν πνευμάτων τῷ σώματι ταμίας 55444 Tim.84.d.3 : πλεύμων μὴ καθαρὰς παρέχῃ τὰς διεξόδους ὑπὸ ῥευμάτων 55445 Tim.84.d.4 : φραχθείς, ἔνθα μὲν οὐκ ἰόν, ἔνθα δὲ πλεῖον ἢ τὸ προσῆκον 55446 Tim.84.d.5 : πνεῦμα εἰσιὸν τὰ μὲν οὐ τυγχάνοντα ἀναψυχῆς σήπει, τὰ 55447 Tim.84.d.6 : δὲ τῶν φλεβῶν διαβιαζόμενον καὶ συνεπιστρέφον αὐτὰ 55448 Tim.84.d.7 : τῆκόν τε τὸ σῶμα εἰς τὸ μέσον αὐτοῦ διάφραγμά τ´ ἴσχον 55449 Tim.84.e.1 : ἐναπολαμβάνεται, καὶ μυρία δὴ νοσήματα ἐκ τούτων ἀλγεινὰ 55450 Tim.84.e.2 : μετὰ πλήθους ἱδρῶτος πολλάκις ἀπείργασται. πολλάκις δ´ 55451 Tim.84.e.3 : ἐν τῷ σώματι διακριθείσης σαρκὸς πνεῦμα ἐγγενόμενον καὶ 55452 Tim.84.e.4 : ἀδυνατοῦν ἔξω πορευθῆναι τὰς αὐτὰς τοῖς ἐπεισεληλυθόσιν 55453 Tim.84.e.5 : ὠδῖνας παρέσχεν, μεγίστας δέ, ὅταν περὶ τὰ νεῦρα καὶ τὰ 55454 Tim.84.e.6 : ταύτῃ φλέβια περιστὰν καὶ ἀνοιδῆσαν τούς τε ἐπιτόνους καὶ 55455 Tim.84.e.7 : τὰ συνεχῆ νεῦρα οὕτως εἰς τὸ ἐξόπισθεν κατατείνῃ τούτοις· 55456 Tim.84.e.8 : ἃ δὴ καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τῆς συντονίας τοῦ παθήματος τὰ νοσή– 55457 Tim.84.e.9 : ματα τέτανοί τε καὶ ὀπισθότονοι προσερρήθησαν. ὧν καὶ 55458 Tim.84.e.10 : τὸ φάρμακον χαλεπόν· πυρετοὶ γὰρ οὖν δὴ τὰ τοιαῦτα ἐπι– 55459 Tim.85.a.1 : γιγνόμενοι μάλιστα λύουσιν. τὸ δὲ λευκὸν φλέγμα διὰ τὸ 55460 Tim.85.a.2 : τῶν πομφολύγων πνεῦμα χαλεπὸν ἀποληφθέν, ἔξω δὲ τοῦ 55461 Tim.85.a.3 : σώματος ἀναπνοὰς ἴσχον ἠπιώτερον μέν, καταποικίλλει δὲ 55462 Tim.85.a.4 : τὸ σῶμα λεύκας ἀλφούς τε καὶ τὰ τούτων συγγενῆ νοσή– 55463 Tim.85.a.5 : ματα ἀποτίκτον. μετὰ χολῆς δὲ μελαίνης κερασθὲν ἐπὶ τὰς 55464 Tim.85.a.6 : περιόδους τε τὰς ἐν τῇ κεφαλῇ θειοτάτας οὔσας ἐπισκεδαννύ– 55465 Tim.85.a.7 : μενον καὶ συνταράττον αὐτάς, καθ´ ὕπνον μὲν ἰὸν πρᾳΰτερον, 55466 Tim.85.b.1 : ἐγρηγορόσιν δὲ ἐπιτιθέμενον δυσαπαλλακτότερον· νόσημα 55467 Tim.85.b.2 : δὲ ἱερᾶς ὂν φύσεως ἐνδικώτατα ἱερὸν λέγεται. φλέγμα 55468 Tim.85.b.3 : δ´ ὀξὺ καὶ ἁλμυρὸν πηγὴ πάντων νοσημάτων ὅσα γίγνεται 55469 Tim.85.b.4 : καταρροϊκά· διὰ δὲ τοὺς τόπους εἰς οὓς ῥεῖ παντοδαποὺς 55470 Tim.85.b.5 : ὄντας παντοῖα ὀνόματα εἴληφεν. ὅσα δὲ φλεγμαίνειν λέγεται 55471 Tim.85.b.6 : τοῦ σώματος, ἀπὸ τοῦ κάεσθαί τε καὶ φλέγεσθαι, διὰ χολὴν 55472 Tim.85.b.7 : γέγονε πάντα. λαμβάνουσα μὲν οὖν ἀναπνοὴν ἔξω παντοῖα 55473 Tim.85.c.1 : ἀναπέμπει φύματα ζέουσα, καθειργνυμένη δ´ ἐντὸς πυρίκαυτα 55474 Tim.85.c.2 : νοσήματα πολλὰ ἐμποιεῖ, μέγιστον δέ, ὅταν αἵματι καθαρῷ 55475 Tim.85.c.3 : συγκερασθεῖσα τὸ τῶν ἰνῶν γένος ἐκ τῆς ἑαυτῶν διαφορῇ 55476 Tim.85.c.4 : τάξεως, αἳ διεσπάρησαν μὲν εἰς αἷμα, ἵνα συμμέτρως λεπτό– 55477 Tim.85.c.5 : τητος ἴσχοι καὶ πάχους καὶ μήτε διὰ θερμότητα ὡς ὑγρὸν 55478 Tim.85.c.6 : ἐκ μανοῦ τοῦ σώματος ἐκρέοι, μήτ´ αὖ πυκνότερον δυσκίνητον 55479 Tim.85.d.1 : ὂν μόλις ἀναστρέφοιτο ἐν ταῖς φλεψίν. καιρὸν δὴ τούτων 55480 Tim.85.d.2 : ἶνες τῇ τῆς φύσεως γενέσει φυλάττουσιν· ἃς ὅταν τις καὶ 55481 Tim.85.d.3 : τεθνεῶτος αἵματος ἐν ψύξει τε ὄντος πρὸς ἀλλήλας συνα– 55482 Tim.85.d.4 : γάγῃ, διαχεῖται πᾶν τὸ λοιπὸν αἷμα, ἐαθεῖσαι δὲ ταχὺ μετὰ 55483 Tim.85.d.5 : τοῦ περιεστῶτος αὐτὸ ψύχους συμπηγνύασιν. ταύτην δὴ 55484 Tim.85.d.6 : τὴν δύναμιν ἐχουσῶν ἰνῶν ἐν αἵματι χολὴ φύσει παλαιὸν 55485 Tim.85.d.7 : αἷμα γεγονυῖα καὶ πάλιν ἐκ τῶν σαρκῶν εἰς τοῦτο τετηκυῖα, 55486 Tim.85.d.8 : θερμὴ καὶ ὑγρὰ κατ´ ὀλίγον τὸ πρῶτον ἐμπίπτουσα πήγνυται 55487 Tim.85.e.1 : διὰ τὴν τῶν ἰνῶν δύναμιν, πηγνυμένη δὲ καὶ βίᾳ κατα– 55488 Tim.85.e.2 : σβεννυμένη χειμῶνα καὶ τρόμον ἐντὸς παρέχει. πλείων δ´ 55489 Tim.85.e.3 : ἐπιρρέουσα, τῇ παρ´ αὐτῆς θερμότητι κρατήσασα τὰς ἶνας 55490 Tim.85.e.4 : εἰς ἀταξίαν ζέσασα διέσεισεν· καὶ ἐὰν μὲν ἱκανὴ διὰ τέλους 55491 Tim.85.e.5 : κρατῆσαι γένηται, πρὸς τὸ τοῦ μυελοῦ διαπεράσασα γένος 55492 Tim.85.e.6 : κάουσα ἔλυσεν τὰ τῆς ψυχῆς αὐτόθεν οἷον νεὼς πείσματα 55493 Tim.85.e.7 : μεθῆκέν τε ἐλευθέραν, ὅταν δ´ ἐλάττων ᾖ τό τε σῶμα 55494 Tim.85.e.8 : ἀντίσχῃ τηκόμενον, αὐτὴ κρατηθεῖσα ἢ κατὰ πᾶν τὸ σῶμα 55495 Tim.85.e.9 : ἐξέπεσεν, ἢ διὰ τῶν φλεβῶν εἰς τὴν κάτω συνωσθεῖσα ἢ 55496 Tim.85.e.10 : τὴν ἄνω κοιλίαν, οἷον φυγὰς ἐκ πόλεως στασιασάσης ἐκ 55497 Tim.86.a.1 : τοῦ σώματος ἐκπίπτουσα, διαρροίας καὶ δυσεντερίας καὶ τὰ 55498 Tim.86.a.2 : τοιαῦτα νοσήματα πάντα παρέσχετο. τὸ μὲν οὖν ἐκ πυρὸς 55499 Tim.86.a.3 : ὑπερβολῆς μάλιστα νοσῆσαν σῶμα συνεχῆ καύματα καὶ 55500 Tim.86.a.4 : πυρετοὺς ἀπεργάζεται, τὸ δ´ ἐξ ἀέρος ἀμφημερινούς, τριταίους 55501 Tim.86.a.5 : δ´ ὕδατος διὰ τὸ νωθέστερον ἀέρος καὶ πυρὸς αὐτὸ εἶναι· τὸ 55502 Tim.86.a.6 : δὲ γῆς, τετάρτως ὂν νωθέστατον τούτων, ἐν τετραπλασίαις 55503 Tim.86.a.7 : περιόδοις χρόνου καθαιρόμενον, τεταρταίους πυρετοὺς ποιῆσαν 55504 Tim.86.a.8 : ἀπαλλάττεται μόλις. 55505 Tim.86.b.1 : Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸ σῶμα νοσήματα ταύτῃ συμβαίνει 55506 Tim.86.b.2 : γιγνόμενα, τὰ δὲ περὶ ψυχὴν διὰ σώματος ἕξιν τῇδε. νόσον 55507 Tim.86.b.3 : μὲν δὴ ψυχῆς ἄνοιαν συγχωρητέον, δύο δ´ ἀνοίας γένη, 55508 Tim.86.b.4 : τὸ μὲν μανίαν, τὸ δὲ ἀμαθίαν. πᾶν οὖν ὅτι πάσχων τις 55509 Tim.86.b.5 : πάθος ὁπότερον αὐτῶν ἴσχει, νόσον προσρητέον, ἡδονὰς δὲ 55510 Tim.86.b.6 : καὶ λύπας ὑπερβαλλούσας τῶν νόσων μεγίστας θετέον τῇ 55511 Tim.86.b.7 : ψυχῇ· περιχαρὴς γὰρ ἄνθρωπος ὢν ἢ καὶ τἀναντία ὑπὸ 55512 Tim.86.c.1 : λύπης πάσχων, σπεύδων τὸ μὲν ἑλεῖν ἀκαίρως, τὸ δὲ φυγεῖν, 55513 Tim.86.c.2 : οὔθ´ ὁρᾶν οὔτε ἀκούειν ὀρθὸν οὐδὲν δύναται, λυττᾷ δὲ καὶ 55514 Tim.86.c.3 : λογισμοῦ μετασχεῖν ἥκιστα τότε δὴ δυνατός. τὸ δὲ σπέρμα 55515 Tim.86.c.4 : ὅτῳ πολὺ καὶ ῥυῶδες περὶ τὸν μυελὸν γίγνεται καὶ καθα– 55516 Tim.86.c.5 : περεὶ δένδρον πολυκαρπότερον τοῦ συμμέτρου πεφυκὸς ᾖ, 55517 Tim.86.c.6 : πολλὰς μὲν καθ´ ἕκαστον ὠδῖνας, πολλὰς δ´ ἡδονὰς κτώμενος 55518 Tim.86.c.7 : ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα τόκοις, ἐμμανὴς 55519 Tim.86.c.8 : τὸ πλεῖστον γιγνόμενος τοῦ βίου διὰ τὰς μεγίστας ἡδονὰς 55520 Tim.86.d.1 : καὶ λύπας, νοσοῦσαν καὶ ἄφρονα ἴσχων ὑπὸ τοῦ σώματος 55521 Tim.86.d.2 : τὴν ψυχήν, οὐχ ὡς νοσῶν ἀλλ´ ὡς ἑκὼν κακὸς δοξάζεται· 55522 Tim.86.d.3 : τὸ δὲ ἀληθὲς ἡ περὶ τὰ ἀφροδίσια ἀκολασία κατὰ τὸ πολὺ 55523 Tim.86.d.4 : μέρος διὰ τὴν ἑνὸς γένους ἕξιν ὑπὸ μανότητος ὀστῶν ἐν 55524 Tim.86.d.5 : σώματι ῥυώδη καὶ ὑγραίνουσαν νόσος ψυχῆς γέγονεν. καὶ 55525 Tim.86.d.6 : σχεδὸν δὴ πάντα ὁπόσα ἡδονῶν ἀκράτεια καὶ ὄνειδος ὡς 55526 Tim.86.d.7 : ἑκόντων λέγεται τῶν κακῶν, οὐκ ὀρθῶς ὀνειδίζεται· κακὸς 55527 Tim.86.e.1 : μὲν γὰρ ἑκὼν οὐδείς, διὰ δὲ πονηρὰν ἕξιν τινὰ τοῦ σώματος 55528 Tim.86.e.2 : καὶ ἀπαίδευτον τροφὴν ὁ κακὸς γίγνεται κακός, παντὶ δὲ 55529 Tim.86.e.3 : ταῦτα ἐχθρὰ καὶ ἄκοντι προσγίγνεται. καὶ πάλιν δὴ τὸ περὶ 55530 Tim.86.e.4 : τὰς λύπας ἡ ψυχὴ κατὰ ταὐτὰ διὰ σῶμα πολλὴν ἴσχει 55531 Tim.86.e.5 : κακίαν. ὅτου γὰρ ἂν ἢ τῶν ὀξέων καὶ τῶν ἁλυκῶν φλε– 55532 Tim.86.e.6 : γμάτων καὶ ὅσοι πικροὶ καὶ χολώδεις χυμοὶ κατὰ τὸ σῶμα 55533 Tim.86.e.7 : πλανηθέντες ἔξω μὲν μὴ λάβωσιν ἀναπνοήν, ἐντὸς δὲ εἱλλό– 55534 Tim.87.a.1 : μενοι τὴν ἀφ´ αὑτῶν ἀτμίδα τῇ τῆς ψυχῆς φορᾷ συμμεί– 55535 Tim.87.a.2 : ξαντες ἀνακερασθῶσι, παντοδαπὰ νοσήματα ψυχῆς ἐμποιοῦσι 55536 Tim.87.a.3 : μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ ἐλάττω καὶ πλείω, πρός τε τοὺς τρεῖς 55537 Tim.87.a.4 : τόπους ἐνεχθέντα τῆς ψυχῆς, πρὸς ὃν ἂν ἕκαστ´ αὐτῶν 55538 Tim.87.a.5 : προσπίπτῃ, ποικίλλει μὲν εἴδη δυσκολίας καὶ δυσθυμίας 55539 Tim.87.a.6 : παντοδαπά, ποικίλλει δὲ θρασύτητός τε καὶ δειλίας, ἔτι δὲ 55540 Tim.87.a.7 : λήθης ἅμα καὶ δυσμαθίας. πρὸς δὲ τούτοις, ὅταν οὕτως 55541 Tim.87.b.1 : κακῶς παγέντων πολιτεῖαι κακαὶ καὶ λόγοι κατὰ πόλεις ἰδίᾳ 55542 Tim.87.b.2 : τε καὶ δημοσίᾳ λεχθῶσιν, ἔτι δὲ μαθήματα μηδαμῇ τούτων 55543 Tim.87.b.3 : ἰατικὰ ἐκ νέων μανθάνηται, ταύτῃ κακοὶ πάντες οἱ κακοὶ 55544 Tim.87.b.4 : διὰ δύο ἀκουσιώτατα γιγνόμεθα· ὧν αἰτιατέον μὲν τοὺς 55545 Tim.87.b.5 : φυτεύοντας ἀεὶ τῶν φυτευομένων μᾶλλον καὶ τοὺς τρέ– 55546 Tim.87.b.6 : φοντας τῶν τρεφομένων, προθυμητέον μήν, ὅπῃ τις δύναται, 55547 Tim.87.b.7 : καὶ διὰ τροφῆς καὶ δι´ ἐπιτηδευμάτων μαθημάτων τε φυγεῖν 55548 Tim.87.b.8 : μὲν κακίαν, τοὐναντίον δὲ ἑλεῖν. ταῦτα μὲν οὖν δὴ τρόπος 55549 Tim.87.b.9 : ἄλλος λόγων. 55550 Tim.87.c.1 : Τὸ δὲ τούτων ἀντίστροφον αὖ, τὸ περὶ τὰς τῶν σωμάτων 55551 Tim.87.c.2 : καὶ διανοήσεων θεραπείας αἷς αἰτίαις σῴζεται, πάλιν εἰκὸς 55552 Tim.87.c.3 : καὶ πρέπον ἀνταποδοῦναι· δικαιότερον γὰρ τῶν ἀγαθῶν πέρι 55553 Tim.87.c.4 : μᾶλλον ἢ τῶν κακῶν ἴσχειν λόγον. πᾶν δὴ τὸ ἀγαθὸν 55554 Tim.87.c.5 : καλόν, τὸ δὲ καλὸν οὐκ ἄμετρον· καὶ ζῷον οὖν τὸ τοιοῦτον 55555 Tim.87.c.6 : ἐσόμενον σύμμετρον θετέον. συμμετριῶν δὲ τὰ μὲν σμικρὰ 55556 Tim.87.c.7 : διαισθανόμενοι συλλογιζόμεθα, τὰ δὲ κυριώτατα καὶ μέγιστα 55557 Tim.87.d.1 : ἀλογίστως ἔχομεν. πρὸς γὰρ ὑγιείας καὶ νόσους ἀρετάς τε 55558 Tim.87.d.2 : καὶ κακίας οὐδεμία συμμετρία καὶ ἀμετρία μείζων ἢ ψυχῆς 55559 Tim.87.d.3 : αὐτῆς πρὸς σῶμα αὐτό· ὧν οὐδὲν σκοποῦμεν οὐδ´ ἐννοοῦμεν, 55560 Tim.87.d.4 : ὅτι ψυχὴν ἰσχυρὰν καὶ πάντῃ μεγάλην ἀσθενέστερον καὶ 55561 Tim.87.d.5 : ἔλαττον εἶδος ὅταν ὀχῇ, καὶ ὅταν αὖ τοὐναντίον συμπα– 55562 Tim.87.d.6 : γῆτον τούτω, οὐ καλὸν ὅλον τὸ ζῷον—ἀσύμμετρον γὰρ ταῖς 55563 Tim.87.d.7 : μεγίσταις συμμετρίαις—τὸ δὲ ἐναντίως ἔχον πάντων θεα– 55564 Tim.87.d.8 : μάτων τῷ δυναμένῳ καθορᾶν κάλλιστον καὶ ἐρασμιώτατον. 55565 Tim.87.e.1 : οἷον οὖν ὑπερσκελὲς ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον 55566 Tim.87.e.2 : ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ´ ἐν τῇ κοινωνίᾳ 55567 Tim.87.e.3 : τῶν πόνων πολλοὺς μὲν κόπους, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ 55568 Tim.87.e.4 : διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν 55569 Tim.87.e.5 : αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμ– 55570 Tim.87.e.6 : φοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡς ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείτ– 55571 Tim.88.a.1 : των οὖσα σώματος περιθύμως ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ 55572 Tim.88.a.2 : ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴς τινας μαθήσεις καὶ 55573 Tim.88.a.3 : ζητήσεις συντόνως ἴῃ, κατατήκει, διδαχάς τ´ αὖ καὶ μάχας 55574 Tim.88.a.4 : ἐν λόγοις ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι´ ἐρίδων καὶ φιλονι– 55575 Tim.88.a.5 : κίας γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα 55576 Tim.88.a.6 : ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺς πλείστους, 55577 Tim.88.a.7 : τἀναίτια αἰτιᾶσθαι ποιεῖ· σῶμά τε ὅταν αὖ μέγα καὶ ὑπέρ– 55578 Tim.88.a.8 : ψυχον σμικρᾷ συμφυὲς ἀσθενεῖ τε διανοίᾳ γένηται, διττῶν 55579 Tim.88.b.1 : ἐπιθυμιῶν οὐσῶν φύσει κατ´ ἀνθρώπους, διὰ σῶμα μὲν 55580 Tim.88.b.2 : τροφῆς, διὰ δὲ τὸ θειότατον τῶν ἐν ἡμῖν φρονήσεως, αἱ τοῦ 55581 Tim.88.b.3 : κρείττονος κινήσεις κρατοῦσαι καὶ τὸ μὲν σφέτερον αὔξουσαι, 55582 Tim.88.b.4 : τὸ δὲ τῆς ψυχῆς κωφὸν καὶ δυσμαθὲς ἀμνῆμόν τε ποιοῦσαι, 55583 Tim.88.b.5 : τὴν μεγίστην νόσον ἀμαθίαν ἐναπεργάζονται. μία δὴ σω– 55584 Tim.88.b.6 : τηρία πρὸς ἄμφω, μήτε τὴν ψυχὴν ἄνευ σώματος κινεῖν μήτε 55585 Tim.88.b.7 : σῶμα ἄνευ ψυχῆς, ἵνα ἀμυνομένω γίγνησθον ἰσορρόπω καὶ 55586 Tim.88.c.1 : ὑγιῆ. τὸν δὴ μαθηματικὸν ἤ τινα ἄλλην σφόδρα μελέτην 55587 Tim.88.c.2 : διανοίᾳ κατεργαζόμενον καὶ τὴν τοῦ σώματος ἀποδοτέον 55588 Tim.88.c.3 : κίνησιν, γυμναστικῇ προσομιλοῦντα, τόν τε αὖ σῶμα ἐπι– 55589 Tim.88.c.4 : μελῶς πλάττοντα τὰς τῆς ψυχῆς ἀνταποδοτέον κινήσεις, 55590 Tim.88.c.5 : μουσικῇ καὶ πάσῃ φιλοσοφίᾳ προσχρώμενον, εἰ μέλλει 55591 Tim.88.c.6 : δικαίως τις ἅμα μὲν καλός, ἅμα δὲ ἀγαθὸς ὀρθῶς κεκλῆσθαι. 55592 Tim.88.c.7 : κατὰ δὲ ταὐτὰ ταῦτα καὶ τὰ μέρη θεραπευτέον, τὸ τοῦ παντὸς 55593 Tim.88.d.1 : ἀπομιμούμενον εἶδος. τοῦ γὰρ σώματος ὑπὸ τῶν εἰσιόντων 55594 Tim.88.d.2 : καομένου τε ἐντὸς καὶ ψυχομένου, καὶ πάλιν ὑπὸ τῶν ἔξωθεν 55595 Tim.88.d.3 : ξηραινομένου καὶ ὑγραινομένου καὶ τὰ τούτοις ἀκόλουθα πά– 55596 Tim.88.d.4 : σχοντος ὑπ´ ἀμφοτέρων τῶν κινήσεων, ὅταν μέν τις ἡσυχίαν 55597 Tim.88.d.5 : ἄγον τὸ σῶμα παραδιδῷ ταῖς κινήσεσι, κρατηθὲν διώλετο, 55598 Tim.88.d.6 : ἐὰν δὲ ἥν τε τροφὸν καὶ τιθήνην τοῦ παντὸς προσείπομεν 55599 Tim.88.d.7 : μιμῆταί τις, καὶ τὸ σῶμα μάλιστα μὲν μηδέποτε ἡσυχίαν 55600 Tim.88.d.8 : ἄγειν ἐᾷ, κινῇ δὲ καὶ σεισμοὺς ἀεί τινας ἐμποιῶν αὐτῷ διὰ 55601 Tim.88.e.1 : παντὸς τὰς ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ἀμύνηται κατὰ φύσιν κινήσεις, 55602 Tim.88.e.2 : καὶ μετρίως σείων τά τε περὶ τὸ σῶμα πλανώμενα παθήματα 55603 Tim.88.e.3 : καὶ μέρη κατὰ συγγενείας εἰς τάξιν κατακοσμῇ πρὸς ἄλληλα, 55604 Tim.88.e.4 : κατὰ τὸν πρόσθεν λόγον ὃν περὶ τοῦ παντὸς ἐλέγομεν, οὐκ 55605 Tim.88.e.5 : ἐχθρὸν παρ´ ἐχθρὸν τιθέμενον ἐάσει πολέμους ἐντίκτειν τῷ 55606 Tim.88.e.6 : σώματι καὶ νόσους, ἀλλὰ φίλον παρὰ φίλον τεθὲν ὑγίειαν 55607 Tim.89.a.1 : ἀπεργαζόμενον παρέξει. τῶν δ´ αὖ κινήσεων ἡ ἐν ἑαυτῷ 55608 Tim.89.a.2 : ὑφ´ αὑτοῦ ἀρίστη κίνησις—μάλιστα γὰρ τῇ διανοητικῇ καὶ 55609 Tim.89.a.3 : τῇ τοῦ παντὸς κινήσει συγγενής—ἡ δὲ ὑπ´ ἄλλου χείρων· 55610 Tim.89.a.4 : χειρίστη δὲ ἡ κειμένου τοῦ σώματος καὶ ἄγοντος ἡσυχίαν δι´ 55611 Tim.89.a.5 : ἑτέρων αὐτὸ κατὰ μέρη κινοῦσα. διὸ δὴ τῶν καθάρσεων καὶ 55612 Tim.89.a.6 : συστάσεων τοῦ σώματος ἡ μὲν διὰ τῶν γυμνασίων ἀρίστη, 55613 Tim.89.a.7 : δευτέρα δὲ ἡ διὰ τῶν αἰωρήσεων κατά τε τοὺς πλοῦς καὶ 55614 Tim.89.a.8 : ὅπῃπερ ἂν ὀχήσεις ἄκοποι γίγνωνται· τρίτον δὲ εἶδος κι– 55615 Tim.89.b.1 : νήσεως σφόδρα ποτὲ ἀναγκαζομένῳ χρήσιμον, ἄλλως δὲ 55616 Tim.89.b.2 : οὐδαμῶς τῷ νοῦν ἔχοντι προσδεκτέον, τὸ τῆς φαρμακευτικῆς 55617 Tim.89.b.3 : καθάρσεως γιγνόμενον ἰατρικόν. τὰ γὰρ νοσήματα, ὅσα μὴ 55618 Tim.89.b.4 : μεγάλους ἔχει κινδύνους, οὐκ ἐρεθιστέον φαρμακείαις. πᾶσα 55619 Tim.89.b.5 : γὰρ σύστασις νόσων τρόπον τινὰ τῇ τῶν ζῴων φύσει προσ– 55620 Tim.89.b.6 : έοικε. καὶ γὰρ ἡ τούτων σύνοδος ἔχουσα τεταγμένους τοῦ 55621 Tim.89.b.7 : βίου γίγνεται χρόνους τοῦ τε γένους σύμπαντος, καὶ καθ´ 55622 Tim.89.b.8 : αὑτὸ τὸ ζῷον εἱμαρμένον ἕκαστον ἔχον τὸν βίον φύεται, 55623 Tim.89.c.1 : χωρὶς τῶν ἐξ ἀνάγκης παθημάτων· τὰ γὰρ τρίγωνα εὐθὺς 55624 Tim.89.c.2 : κατ´ ἀρχὰς ἑκάστου δύναμιν ἔχοντα συνίσταται μέχρι τινὸς 55625 Tim.89.c.3 : χρόνου δυνατὰ ἐξαρκεῖν, οὗ βίον οὐκ ἄν ποτέ τις εἰς τὸ 55626 Tim.89.c.4 : πέραν ἔτι βιῴη. τρόπος οὖν ὁ αὐτὸς καὶ τῆς περὶ τὰ νοσή– 55627 Tim.89.c.5 : ματα συστάσεως· ἣν ὅταν τις παρὰ τὴν εἱμαρμένην τοῦ 55628 Tim.89.c.6 : χρόνου φθείρῃ φαρμακείαις, ἅμα ἐκ σμικρῶν μεγάλα καὶ 55629 Tim.89.c.7 : πολλὰ ἐξ ὀλίγων νοσήματα φιλεῖ γίγνεσθαι. διὸ παιδαγω– 55630 Tim.89.c.8 : γεῖν δεῖ διαίταις πάντα τὰ τοιαῦτα, καθ´ ὅσον ἂν ᾖ τῳ σχολή, 55631 Tim.89.d.1 : ἀλλ´ οὐ φαρμακεύοντα κακὸν δύσκολον ἐρεθιστέον. 55632 Tim.89.d.2 : Καὶ περὶ μὲν τοῦ κοινοῦ ζῴου καὶ τοῦ κατὰ τὸ σῶμα αὐτοῦ 55633 Tim.89.d.3 : μέρους, ᾗ τις ἂν καὶ διαπαιδαγωγῶν καὶ διαπαιδαγωγούμενος 55634 Tim.89.d.4 : ὑφ´ αὑτοῦ μάλιστ´ ἂν κατὰ λόγον ζῴη, ταύτῃ λελέχθω· τὸ 55635 Tim.89.d.5 : δὲ δὴ παιδαγωγῆσον αὐτὸ μᾶλλόν που καὶ πρότερον παρα– 55636 Tim.89.d.6 : σκευαστέον εἰς δύναμιν ὅτι κάλλιστον καὶ ἄριστον εἰς τὴν 55637 Tim.89.d.7 : παιδαγωγίαν εἶναι. δι´ ἀκριβείας μὲν οὖν περὶ τούτων 55638 Tim.89.e.1 : διελθεῖν ἱκανὸν ἂν γένοιτο αὐτὸ καθ´ αὑτὸ μόνον ἔργον· τὸ 55639 Tim.89.e.2 : δ´ ἐν παρέργῳ κατὰ τὰ πρόσθεν ἑπόμενος ἄν τις οὐκ ἄπο 55640 Tim.89.e.3 : τρόπου τῇδε σκοπῶν ὧδε τῷ λόγῳ διαπεράναιτ´ ἄν. καθάπερ 55641 Tim.89.e.4 : εἴπομεν πολλάκις, ὅτι τρία τριχῇ ψυχῆς ἐν ἡμῖν εἴδη κατῴ– 55642 Tim.89.e.5 : κισται, τυγχάνει δὲ ἕκαστον κινήσεις ἔχον, οὕτω κατὰ ταὐτὰ 55643 Tim.89.e.6 : καὶ νῦν ὡς διὰ βραχυτάτων ῥητέον ὅτι τὸ μὲν αὐτῶν ἐν 55644 Tim.89.e.7 : ἀργίᾳ διάγον καὶ τῶν ἑαυτοῦ κινήσεων ἡσυχίαν ἄγον ἀσθενέ– 55645 Tim.89.e.8 : στατον ἀνάγκη γίγνεσθαι, τὸ δ´ ἐν γυμνασίοις ἐρρωμενέστα– 55646 Tim.90.a.1 : τον· διὸ φυλακτέον ὅπως ἂν ἔχωσιν τὰς κινήσεις πρὸς 55647 Tim.90.a.2 : ἄλληλα συμμέτρους. τὸ δὲ δὴ περὶ τοῦ κυριωτάτου παρ´ 55648 Tim.90.a.3 : ἡμῖν ψυχῆς εἴδους διανοεῖσθαι δεῖ τῇδε, ὡς ἄρα αὐτὸ δαί– 55649 Tim.90.a.4 : μονα θεὸς ἑκάστῳ δέδωκεν, τοῦτο ὃ δή φαμεν οἰκεῖν μὲν 55650 Tim.90.a.5 : ἡμῶν ἐπ´ ἄκρῳ τῷ σώματι, πρὸς δὲ τὴν ἐν οὐρανῷ συγγένειαν 55651 Tim.90.a.6 : ἀπὸ γῆς ἡμᾶς αἴρειν ὡς ὄντας φυτὸν οὐκ ἔγγειον ἀλλὰ οὐρά– 55652 Tim.90.a.7 : νιον, ὀρθότατα λέγοντες· ἐκεῖθεν γάρ, ὅθεν ἡ πρώτη τῆς 55653 Tim.90.a.8 : ψυχῆς γένεσις ἔφυ, τὸ θεῖον τὴν κεφαλὴν καὶ ῥίζαν ἡμῶν 55654 Tim.90.b.1 : ἀνακρεμαννὺν ὀρθοῖ πᾶν τὸ σῶμα. τῷ μὲν οὖν περὶ τὰς 55655 Tim.90.b.2 : ἐπιθυμίας ἢ περὶ φιλονικίας τετευτακότι καὶ ταῦτα δια– 55656 Tim.90.b.3 : πονοῦντι σφόδρα πάντα τὰ δόγματα ἀνάγκη θνητὰ ἐγγε– 55657 Tim.90.b.4 : γονέναι, καὶ παντάπασιν καθ´ ὅσον μάλιστα δυνατὸν θνητῷ 55658 Tim.90.b.5 : γίγνεσθαι, τούτου μηδὲ σμικρὸν ἐλλείπειν, ἅτε τὸ τοιοῦτον 55659 Tim.90.b.6 : ηὐξηκότι· τῷ δὲ περὶ φιλομαθίαν καὶ περὶ τὰς ἀληθεῖς 55660 Tim.90.b.7 : φρονήσεις ἐσπουδακότι καὶ ταῦτα μάλιστα τῶν αὑτοῦ γεγυ– 55661 Tim.90.c.1 : μνασμένῳ φρονεῖν μὲν ἀθάνατα καὶ θεῖα, ἄνπερ ἀληθείας 55662 Tim.90.c.2 : ἐφάπτηται, πᾶσα ἀνάγκη που, καθ´ ὅσον δ´ αὖ μετασχεῖν 55663 Tim.90.c.3 : ἀνθρωπίνῃ φύσει ἀθανασίας ἐνδέχεται, τούτου μηδὲν μέρος 55664 Tim.90.c.4 : ἀπολείπειν, ἅτε δὲ ἀεὶ θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν 55665 Tim.90.c.5 : εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα σύνοικον ἑαυτῷ, διαφερόντως 55666 Tim.90.c.6 : εὐδαίμονα εἶναι. θεραπεία δὲ δὴ παντὶ παντὸς μία, τὰς 55667 Tim.90.c.7 : οἰκείας ἑκάστῳ τροφὰς καὶ κινήσεις ἀποδιδόναι. τῷ δ´ ἐν 55668 Tim.90.c.8 : ἡμῖν θείῳ συγγενεῖς εἰσιν κινήσεις αἱ τοῦ παντὸς διανοήσεις 55669 Tim.90.d.1 : καὶ περιφοραί· ταύταις δὴ συνεπόμενον ἕκαστον δεῖ, τὰς περὶ 55670 Tim.90.d.2 : τὴν γένεσιν ἐν τῇ κεφαλῇ διεφθαρμένας ἡμῶν περιόδους 55671 Tim.90.d.3 : ἐξορθοῦντα διὰ τὸ καταμανθάνειν τὰς τοῦ παντὸς ἁρμονίας 55672 Tim.90.d.4 : τε καὶ περιφοράς, τῷ κατανοουμένῳ τὸ κατανοοῦν ἐξομοιῶσαι 55673 Tim.90.d.5 : κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν, ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ 55674 Tim.90.d.6 : προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν 55675 Tim.90.d.7 : παρόντα καὶ τὸν ἔπειτα χρόνον. 55676 Tim.90.e.1 : Καὶ δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς παραγγελθέντα διεξελ– 55677 Tim.90.e.2 : θεῖν περὶ τοῦ παντὸς μέχρι γενέσεως ἀνθρωπίνης σχεδὸν 55678 Tim.90.e.3 : ἔοικε τέλος ἔχειν. τὰ γὰρ ἄλλα ζῷα ᾗ γέγονεν αὖ, διὰ 55679 Tim.90.e.4 : βραχέων ἐπιμνηστέον, ὃ μή τις ἀνάγκη μηκύνειν· οὕτω γὰρ 55680 Tim.90.e.5 : ἐμμετρότερός τις ἂν αὑτῷ δόξειεν περὶ τοὺς τούτων λόγους 55681 Tim.90.e.6 : εἶναι. τῇδ´ οὖν τὸ τοιοῦτον ἔστω λεγόμενον. τῶν γενο– 55682 Tim.90.e.7 : μένων ἀνδρῶν ὅσοι δειλοὶ καὶ τὸν βίον ἀδίκως διῆλθον, 55683 Tim.90.e.8 : κατὰ λόγον τὸν εἰκότα γυναῖκες μετεφύοντο ἐν τῇ δευτέρᾳ 55684 Tim.91.a.1 : γενέσει· καὶ κατ´ ἐκεῖνον δὴ τὸν χρόνον διὰ ταῦτα θεοὶ τὸν 55685 Tim.91.a.2 : τῆς συνουσίας ἔρωτα ἐτεκτήναντο, ζῷον τὸ μὲν ἐν ἡμῖν, τὸ 55686 Tim.91.a.3 : δ´ ἐν ταῖς γυναιξὶν συστήσαντες ἔμψυχον, τοιῷδε τρόπῳ 55687 Tim.91.a.4 : ποιήσαντες ἑκάτερον. τὴν τοῦ ποτοῦ διέξοδον, ᾗ διὰ τοῦ 55688 Tim.91.a.5 : πλεύμονος τὸ πῶμα ὑπὸ τοὺς νεφροὺς εἰς τὴν κύστιν ἐλθὸν 55689 Tim.91.a.6 : καὶ τῷ πνεύματι θλιφθὲν συνεκπέμπει δεχομένη, συνέτρησαν 55690 Tim.91.a.7 : εἰς τὸν ἐκ τῆς κεφαλῆς κατὰ τὸν αὐχένα καὶ διὰ τῆς ῥάχεως 55691 Tim.91.b.1 : μυελὸν συμπεπηγότα, ὃν δὴ σπέρμα ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις 55692 Tim.91.b.2 : εἴπομεν· ὁ δέ, ἅτ´ ἔμψυχος ὢν καὶ λαβὼν ἀναπνοήν, τοῦθ´ 55693 Tim.91.b.3 : ᾗπερ ἀνέπνευσεν, τῆς ἐκροῆς ζωτικὴν ἐπιθυμίαν ἐμποιήσας 55694 Tim.91.b.4 : αὐτῷ, τοῦ γεννᾶν ἔρωτα ἀπετέλεσεν. διὸ δὴ τῶν μὲν 55695 Tim.91.b.5 : ἀνδρῶν τὸ περὶ τὴν τῶν αἰδοίων φύσιν ἀπειθές τε καὶ 55696 Tim.91.b.6 : αὐτοκρατὲς γεγονός, οἷον ζῷον ἀνυπήκοον τοῦ λόγου, πάν– 55697 Tim.91.b.7 : των δι´ ἐπιθυμίας οἰστρώδεις ἐπιχειρεῖ κρατεῖν· αἱ δ´ ἐν 55698 Tim.91.c.1 : ταῖς γυναιξὶν αὖ μῆτραί τε καὶ ὑστέραι λεγόμεναι διὰ τὰ 55699 Tim.91.c.2 : αὐτὰ ταῦτα, ζῷον ἐπιθυμητικὸν ἐνὸν τῆς παιδοποιίας, ὅταν 55700 Tim.91.c.3 : ἄκαρπον παρὰ τὴν ὥραν χρόνον πολὺν γίγνηται, χαλεπῶς 55701 Tim.91.c.4 : ἀγανακτοῦν φέρει, καὶ πλανώμενον πάντῃ κατὰ τὸ σῶμα, 55702 Tim.91.c.5 : τὰς τοῦ πνεύματος διεξόδους ἀποφράττον, ἀναπνεῖν οὐκ ἐῶν 55703 Tim.91.c.6 : εἰς ἀπορίας τὰς ἐσχάτας ἐμβάλλει καὶ νόσους παντοδαπὰς 55704 Tim.91.c.7 : ἄλλας παρέχει, μέχριπερ ἂν ἑκατέρων ἡ ἐπιθυμία καὶ ὁ 55705 Tim.91.d.1 : ἔρως συναγαγόντες, οἷον ἀπὸ δένδρων καρπὸν καταδρέψαντες, 55706 Tim.91.d.2 : ὡς εἰς ἄρουραν τὴν μήτραν ἀόρατα ὑπὸ σμικρότητος καὶ 55707 Tim.91.d.3 : ἀδιάπλαστα ζῷα κατασπείραντες καὶ πάλιν διακρίναντες 55708 Tim.91.d.4 : μεγάλα ἐντὸς ἐκθρέψωνται καὶ μετὰ τοῦτο εἰς φῶς ἀγαγόν– 55709 Tim.91.d.5 : τες ζῴων ἀποτελέσωσι γένεσιν. γυναῖκες μὲν οὖν καὶ τὸ 55710 Tim.91.d.6 : θῆλυ πᾶν οὕτω γέγονεν· τὸ δὲ τῶν ὀρνέων φῦλον μετερρυθ– 55711 Tim.91.d.7 : μίζετο, ἀντὶ τριχῶν πτερὰ φύον, ἐκ τῶν ἀκάκων ἀνδρῶν, 55712 Tim.91.d.8 : κούφων δέ, καὶ μετεωρολογικῶν μέν, ἡγουμένων δὲ δι´ ὄψεως 55713 Tim.91.e.1 : τὰς περὶ τούτων ἀποδείξεις βεβαιοτάτας εἶναι δι´ εὐήθειαν. 55714 Tim.91.e.2 : τὸ δ´ αὖ πεζὸν καὶ θηριῶδες γέγονεν ἐκ τῶν μηδὲν προσχρω– 55715 Tim.91.e.3 : μένων φιλοσοφίᾳ μηδὲ ἀθρούντων τῆς περὶ τὸν οὐρανὸν 55716 Tim.91.e.4 : φύσεως πέρι μηδέν, διὰ τὸ μηκέτι ταῖς ἐν τῇ κεφαλῇ χρῆ– 55717 Tim.91.e.5 : σθαι περιόδοις, ἀλλὰ τοῖς περὶ τὰ στήθη τῆς ψυχῆς ἡγεμόσιν 55718 Tim.91.e.6 : ἕπεσθαι μέρεσιν. ἐκ τούτων οὖν τῶν ἐπιτηδευμάτων τά τ´ 55719 Tim.91.e.7 : ἐμπρόσθια κῶλα καὶ τὰς κεφαλὰς εἰς γῆν ἑλκόμενα ὑπὸ 55720 Tim.91.e.8 : συγγενείας ἤρεισαν, προμήκεις τε καὶ παντοίας ἔσχον τὰς 55721 Tim.92.a.1 : κορυφάς, ὅπῃ συνεθλίφθησαν ὑπὸ ἀργίας ἑκάστων αἱ περι– 55722 Tim.92.a.2 : φοραί· τετράπουν τε τὸ γένος αὐτῶν ἐκ ταύτης ἐφύετο καὶ 55723 Tim.92.a.3 : πολύπουν τῆς προφάσεως, θεοῦ βάσεις ὑποτιθέντος πλείους 55724 Tim.92.a.4 : τοῖς μᾶλλον ἄφροσιν, ὡς μᾶλλον ἐπὶ γῆν ἕλκοιντο. τοῖς δ´ 55725 Tim.92.a.5 : ἀφρονεστάτοις αὐτῶν τούτων καὶ παντάπασιν πρὸς γῆν πᾶν 55726 Tim.92.a.6 : τὸ σῶμα κατατεινομένοις ὡς οὐδὲν ἔτι ποδῶν χρείας οὔσης, 55727 Tim.92.a.7 : ἄποδα αὐτὰ καὶ ἰλυσπώμενα ἐπὶ γῆς ἐγέννησαν. τὸ δὲ 55728 Tim.92.b.1 : τέταρτον γένος ἔνυδρον γέγονεν ἐκ τῶν μάλιστα ἀνοητοτά– 55729 Tim.92.b.2 : των καὶ ἀμαθεστάτων, οὓς οὐδ´ ἀναπνοῆς καθαρᾶς ἔτι ἠξί– 55730 Tim.92.b.3 : ωσαν οἱ μεταπλάττοντες, ὡς τὴν ψυχὴν ὑπὸ πλημμελείας 55731 Tim.92.b.4 : πάσης ἀκαθάρτως ἐχόντων, ἀλλ´ ἀντὶ λεπτῆς καὶ καθαρᾶς 55732 Tim.92.b.5 : ἀναπνοῆς ἀέρος εἰς ὕδατος θολερὰν καὶ βαθεῖαν ἔωσαν ἀνά– 55733 Tim.92.b.6 : πνευσιν· ὅθεν ἰχθύων ἔθνος καὶ τὸ τῶν ὀστρέων συναπάντων 55734 Tim.92.b.7 : τε ὅσα ἔνυδρα γέγονεν, δίκην ἀμαθίας ἐσχάτης ἐσχάτας οἰκή– 55735 Tim.92.c.1 : σεις εἰληχότων. καὶ κατὰ ταῦτα δὴ πάντα τότε καὶ νῦν 55736 Tim.92.c.2 : διαμείβεται τὰ ζῷα εἰς ἄλληλα, νοῦ καὶ ἀνοίας ἀποβολῇ καὶ 55737 Tim.92.c.3 : κτήσει μεταβαλλόμενα. 55738 Tim.92.c.4 : Καὶ δὴ καὶ τέλος περὶ τοῦ παντὸς νῦν ἤδη τὸν λόγον 55739 Tim.92.c.5 : ἡμῖν φῶμεν ἔχειν· θνητὰ γὰρ καὶ ἀθάνατα ζῷα λαβὼν καὶ 55740 Tim.92.c.6 : συμπληρωθεὶς ὅδε ὁ κόσμος οὕτω, ζῷον ὁρατὸν τὰ ὁρατὰ 55741 Tim.92.c.7 : περιέχον, εἰκὼν τοῦ νοητοῦ θεὸς αἰσθητός, μέγιστος καὶ 55742 Tim.92.c.8 : ἄριστος κάλλιστός τε καὶ τελεώτατος γέγονεν εἷς οὐρανὸς 55743 Tim.92.c.9 : ὅδε μονογενὴς ὤν. 55744 Criti.106.a.1 : {ΤΙ.} Ὡς ἅσμενος, ὦ Σώκρατες, οἷον ἐκ μακρᾶς ἀναπε– 55745 Criti.106.a.2 : παυμένος ὁδοῦ, νῦν οὕτως ἐκ τῆς τοῦ λόγου διαπορείας 55746 Criti.106.a.3 : ἀγαπητῶς ἀπήλλαγμαι. τῷ δὲ πρὶν μὲν πάλαι ποτ´ ἔργῳ, 55747 Criti.106.a.4 : νῦν δὲ λόγοις ἄρτι θεῷ γεγονότι προσεύχομαι, τῶν ῥηθέν– 55748 Criti.106.a.5 : των ὅσα μὲν ἐρρήθη μετρίως, σωτηρίαν ἡμῖν αὐτὸν αὐτῶν 55749 Criti.106.b.1 : διδόναι, παρὰ μέλος δὲ εἴ τι περὶ αὐτῶν ἄκοντες εἴπομεν, 55750 Criti.106.b.2 : δίκην τὴν πρέπουσαν ἐπιτιθέναι. δίκη δὲ ὀρθὴ τὸν πλημ– 55751 Criti.106.b.3 : μελοῦντα ἐμμελῆ ποιεῖν· ἵν´ οὖν τὸ λοιπὸν τοὺς περὶ θεῶν 55752 Criti.106.b.4 : γενέσεως ὀρθῶς λέγωμεν λόγους, φάρμακον ἡμῖν αὐτὸν 55753 Criti.106.b.5 : τελεώτατον καὶ ἄριστον φαρμάκων ἐπιστήμην εὐχόμεθα 55754 Criti.106.b.6 : διδόναι, προσευξάμενοι δὲ παραδίδομεν κατὰ τὰς ὁμολογίας 55755 Criti.106.b.7 : Κριτίᾳ τὸν ἑξῆς λόγον. 55756 Criti.106.b.8 : {ΚΡΙ.} Ἀλλ´, ὦ Τίμαιε, δέχομαι μέν, ᾧ δὲ καὶ σὺ κατ´ 55757 Criti.106.c.1 : ἀρχὰς ἐχρήσω, συγγνώμην αἰτούμενος ὡς περὶ μεγάλων 55758 Criti.106.c.2 : μέλλων λέγειν, ταὐτὸν καὶ νῦν ἐγὼ τοῦτο παραιτοῦμαι, 55759 Criti.107.a.1 : μειζόνως δὲ αὐτοῦ τυχεῖν ἔτι μᾶλλον ἀξιῶ περὶ τῶν μελ– 55760 Criti.107.a.2 : λόντων ῥηθήσεσθαι. καίτοι σχεδὸν μὲν οἶδα παραίτησιν 55761 Criti.107.a.3 : εὖ μάλα φιλότιμον καὶ τοῦ δέοντος ἀγροικοτέραν μέλλων 55762 Criti.107.a.4 : παραιτεῖσθαι, ῥητέον δὲ ὅμως. ὡς μὲν γὰρ οὐκ εὖ τὰ 55763 Criti.107.a.5 : παρὰ σοῦ λεχθέντα εἴρηται, τίς ἂν ἐπιχειρήσειεν ἔμφρων 55764 Criti.107.a.6 : λέγειν; ὅτι δὲ τὰ ῥηθησόμενα πλείονος συγγνώμης δεῖται 55765 Criti.107.a.7 : χαλεπώτερα ὄντα, τοῦτο πειρατέον πῃ διδάξαι. περὶ θεῶν 55766 Criti.107.a.8 : γάρ, ὦ Τίμαιε, λέγοντά τι πρὸς ἀνθρώπους δοκεῖν ἱκανῶς 55767 Criti.107.b.1 : λέγειν ῥᾷον ἢ περὶ θνητῶν πρὸς ἡμᾶς. ἡ γὰρ ἀπειρία καὶ 55768 Criti.107.b.2 : σφόδρα ἄγνοια τῶν ἀκουόντων περὶ ὧν ἂν οὕτως ἔχωσιν 55769 Criti.107.b.3 : πολλὴν εὐπορίαν παρέχεσθον τῷ μέλλοντι λέγειν τι περὶ 55770 Criti.107.b.4 : αὐτῶν· περὶ δὲ δὴ θεῶν ἴσμεν ὡς ἔχομεν. ἵνα δὲ σαφέ– 55771 Criti.107.b.5 : στερον ὃ λέγω δηλώσω, τῇδέ μοι συνεπίσπεσθε. μίμησιν 55772 Criti.107.b.6 : μὲν γὰρ δὴ καὶ ἀπεικασίαν τὰ παρὰ πάντων ἡμῶν ῥηθέντα 55773 Criti.107.b.7 : χρεών που γενέσθαι· τὴν δὲ τῶν γραφέων εἰδωλοποιίαν 55774 Criti.107.b.8 : περὶ τὰ θεῖά τε καὶ τὰ ἀνθρώπινα σώματα γιγνομένην 55775 Criti.107.c.1 : ἴδωμεν ῥᾳστώνης τε πέρι καὶ χαλεπότητος πρὸς τὸ τοῖς 55776 Criti.107.c.2 : ὁρῶσιν δοκεῖν ἀποχρώντως μεμιμῆσθαι, καὶ κατοψόμεθα ὅτι 55777 Criti.107.c.3 : γῆν μὲν καὶ ὄρη καὶ ποταμοὺς καὶ ὕλην οὐρανόν τε σύμ– 55778 Criti.107.c.4 : παντα καὶ τὰ περὶ αὐτὸν ὄντα καὶ ἰόντα πρῶτον μὲν ἀγαπῶ– 55779 Criti.107.c.5 : μεν ἄν τίς τι καὶ βραχὺ πρὸς ὁμοιότητα αὐτῶν ἀπομιμεῖσθαι 55780 Criti.107.c.6 : δυνατὸς ᾖ, πρὸς δὲ τούτοις, ἅτε οὐδὲν εἰδότες ἀκριβὲς περὶ 55781 Criti.107.c.7 : τῶν τοιούτων, οὔτε ἐξετάζομεν οὔτε ἐλέγχομεν τὰ γεγραμ– 55782 Criti.107.d.1 : μένα, σκιαγραφίᾳ δὲ ἀσαφεῖ καὶ ἀπατηλῷ χρώμεθα περὶ 55783 Criti.107.d.2 : αὐτά· τὰ δὲ ἡμέτερα ὁπόταν τις ἐπιχειρῇ σώματα ἀπεικά– 55784 Criti.107.d.3 : ζειν, ὀξέως αἰσθανόμενοι τὸ παραλειπόμενον διὰ τὴν ἀεὶ 55785 Criti.107.d.4 : σύνοικον κατανόησιν χαλεποὶ κριταὶ γιγνόμεθα τῷ μὴ πάσας 55786 Criti.107.d.5 : πάντως τὰς ὁμοιότητας ἀποδιδόντι. ταὐτὸν δὴ καὶ κατὰ 55787 Criti.107.d.6 : τοὺς λόγους ἰδεῖν δεῖ γιγνόμενον, ὅτι τὰ μὲν οὐράνια καὶ 55788 Criti.107.d.7 : θεῖα ἀγαπῶμεν καὶ σμικρῶς εἰκότα λεγόμενα, τὰ δὲ θνητὰ 55789 Criti.107.d.8 : καὶ ἀνθρώπινα ἀκριβῶς ἐξετάζομεν. ἐκ δὴ τοῦ παραχρῆμα 55790 Criti.107.e.1 : νῦν λεγόμενα, τὸ πρέπον ἂν μὴ δυνώμεθα πάντως ἀποδιδό– 55791 Criti.107.e.2 : ναι, συγγιγνώσκειν χρεών· οὐ γὰρ ὡς ῥᾴδια τὰ θνητὰ ἀλλ´ 55792 Criti.107.e.3 : ὡς χαλεπὰ πρὸς δόξαν ὄντα ἀπεικάζειν δεῖ διανοεῖσθαι. 55793 Criti.108.a.1 : ταῦτα δὴ βουλόμενος ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, καὶ τὸ τῆς συγγνώμης 55794 Criti.108.a.2 : οὐκ ἔλαττον ἀλλὰ μεῖζον αἰτῶν περὶ τῶν μελλόντων ῥηθή– 55795 Criti.108.a.3 : σεσθαι, πάντα ταῦτα εἴρηκα, ὦ Σώκρατες. εἰ δὴ δικαίως 55796 Criti.108.a.4 : αἰτεῖν φαίνομαι τὴν δωρεάν, ἑκόντες δίδοτε. 55797 Criti.108.a.5 : {ΣΩ.} Τί δ´ οὐ μέλλομεν, ὦ Κριτία, διδόναι; καὶ πρός 55798 Criti.108.a.6 : γε ἔτι τρίτῳ δεδόσθω ταὐτὸν τοῦτο Ἑρμοκράτει παρ´ ἡμῶν. 55799 Criti.108.a.7 : δῆλον γὰρ ὡς ὀλίγον ὕστερον, ὅταν αὐτὸν δέῃ λέγειν, 55800 Criti.108.b.1 : παραιτήσεται καθάπερ ὑμεῖς· ἵν´ οὖν ἑτέραν ἀρχὴν ἐκπορί– 55801 Criti.108.b.2 : ζηται καὶ μὴ τὴν αὐτὴν ἀναγκασθῇ λέγειν, ὡς ὑπαρχούσης 55802 Criti.108.b.3 : αὐτῷ συγγνώμης εἰς τότε οὕτω λεγέτω. προλέγω γε μήν, 55803 Criti.108.b.4 : ὦ φίλε Κριτία, σοὶ τὴν τοῦ θεάτρου διάνοιαν, ὅτι θαυμαστῶς 55804 Criti.108.b.5 : ὁ πρότερος ηὐδοκίμηκεν ἐν αὐτῷ ποιητής, ὥστε τῆς συγ– 55805 Criti.108.b.6 : γνώμης δεήσει τινός σοι παμπόλλης, εἰ μέλλεις αὐτὰ 55806 Criti.108.b.7 : δυνατὸς γενέσθαι παραλαβεῖν. 55807 Criti.108.b.8 : {ΕΡ.} Ταὐτὸν μήν, ὦ Σώκρατες, κἀμοὶ παραγγέλλεις ὅπερ 55808 Criti.108.c.1 : τῷδε. ἀλλὰ γὰρ ἀθυμοῦντες ἄνδρες οὔπω τρόπαιον ἔστησαν, 55809 Criti.108.c.2 : ὦ Κριτία· προϊέναι τε οὖν ἐπὶ τὸν λόγον ἀνδρείως χρή, 55810 Criti.108.c.3 : καὶ τὸν Παίωνά τε καὶ τὰς Μούσας ἐπικαλούμενον τοὺς 55811 Criti.108.c.4 : παλαιοὺς πολίτας ἀγαθοὺς ὄντας ἀναφαίνειν τε καὶ ὑμνεῖν. 55812 Criti.108.c.5 : {ΚΡ.} Ὦ φίλε Ἑρμόκρατες, τῆς ὑστέρας τεταγμένος, ἐπί– 55813 Criti.108.c.6 : προσθεν ἔχων ἄλλον, ἔτι θαρρεῖς. τοῦτο μὲν οὖν οἷόν 55814 Criti.108.c.7 : ἐστιν, αὐτό σοι τάχα δηλώσει· παραμυθουμένῳ δ´ οὖν καὶ 55815 Criti.108.d.1 : παραθαρρύνοντί σοι πειστέον, καὶ πρὸς οἷς θεοῖς εἶπες τούς 55816 Criti.108.d.2 : τε ἄλλους κλητέον καὶ δὴ καὶ τὰ μάλιστα Μνημοσύνην. 55817 Criti.108.d.3 : σχεδὸν γὰρ τὰ μέγιστα ἡμῖν τῶν λόγων ἐν ταύτῃ τῇ θεῷ 55818 Criti.108.d.4 : πάντ´ ἐστίν· μνησθέντες γὰρ ἱκανῶς καὶ ἀπαγγείλαντες 55819 Criti.108.d.5 : τά ποτε ῥηθέντα ὑπὸ τῶν ἱερέων καὶ δεῦρο ὑπὸ Σόλωνος 55820 Criti.108.d.6 : κομισθέντα σχεδὸν οἶδ´ ὅτι τῷδε τῷ θεάτρῳ δόξομεν τὰ 55821 Criti.108.d.7 : προσήκοντα μετρίως ἀποτετελεκέναι. τοῦτ´ οὖν αὔτ´ ἤδη 55822 Criti.108.d.8 : δραστέον, καὶ μελλητέον οὐδὲν ἔτι. 55823 Criti.108.e.1 : Πάντων δὴ πρῶτον μνησθῶμεν ὅτι τὸ κεφάλαιον ἦν 55824 Criti.108.e.2 : ἐνακισχίλια ἔτη, ἀφ´ οὗ γεγονὼς ἐμηνύθη πόλεμος τοῖς θ´ 55825 Criti.108.e.3 : ὑπὲρ Ἡρακλείας στήλας ἔξω κατοικοῦσιν καὶ τοῖς ἐντὸς 55826 Criti.108.e.4 : πᾶσιν· ὃν δεῖ νῦν διαπεραίνειν. τῶν μὲν οὖν ἥδε ἡ πόλις 55827 Criti.108.e.5 : ἄρξασα καὶ πάντα τὸν πόλεμον διαπολεμήσασα ἐλέγετο, 55828 Criti.108.e.6 : τῶν δ´ οἱ τῆς Ἀτλαντίδος νήσου βασιλῆς, ἣν δὴ Λιβύης 55829 Criti.108.e.7 : καὶ Ἀσίας μείζω νῆσον οὖσαν ἔφαμεν εἶναί ποτε, νῦν δὲ 55830 Criti.108.e.8 : ὑπὸ σεισμῶν δῦσαν ἄπορον πηλὸν τοῖς ἐνθένδε ἐκπλέουσιν 55831 Criti.109.a.1 : ἐπὶ τὸ πᾶν πέλαγος, ὥστε μηκέτι πορεύεσθαι, κωλυτὴν παρα– 55832 Criti.109.a.2 : σχεῖν. τὰ μὲν δὴ πολλὰ ἔθνη βάρβαρα, καὶ ὅσα Ἑλλήνων 55833 Criti.109.a.3 : ἦν γένη τότε, καθ´ ἕκαστα ἡ τοῦ λόγου διέξοδος οἷον ἀνειλ– 55834 Criti.109.a.4 : λομένη τὸ προστυχὸν ἑκασταχοῦ δηλώσει· τὸ δὲ Ἀθηναίων 55835 Criti.109.a.5 : τε τῶν τότε καὶ τῶν ἐναντίων, οἷς διεπολέμησαν, ἀνάγκη 55836 Criti.109.a.6 : κατ´ ἀρχὰς διελθεῖν πρῶτα, τήν τε δύναμιν ἑκατέρων καὶ τὰς 55837 Criti.109.a.7 : πολιτείας. αὐτῶν δὲ τούτων τὰ τῇδε ἔμπροσθεν προτιμητέον 55838 Criti.109.a.8 : εἰπεῖν. 55839 Criti.109.b.1 : Θεοὶ γὰρ ἅπασαν γῆν ποτε κατὰ τοὺς τόπους διελάγ– 55840 Criti.109.b.2 : χανον—οὐ κατ´ ἔριν· οὐ γὰρ ἂν ὀρθὸν ἔχοι λόγον θεοὺς 55841 Criti.109.b.3 : ἀγνοεῖν τὰ πρέποντα ἑκάστοις αὑτῶν, οὐδ´ αὖ γιγνώσκοντας 55842 Criti.109.b.4 : τὸ μᾶλλον ἄλλοις προσῆκον τοῦτο ἑτέρους αὑτοῖς δι´ ἐρίδων 55843 Criti.109.b.5 : ἐπιχειρεῖν κτᾶσθαι—δίκης δὴ κλήροις τὸ φίλον λαγχάνοντες 55844 Criti.109.b.6 : κατῴκιζον τὰς χώρας, καὶ κατοικίσαντες, οἷον νομῆς ποίμνια, 55845 Criti.109.b.7 : κτήματα καὶ θρέμματα ἑαυτῶν ἡμᾶς ἔτρεφον, πλὴν οὐ σώμασι 55846 Criti.109.c.1 : σώματα βιαζόμενοι, καθάπερ ποιμένες κτήνη πληγῇ νέμοντες, 55847 Criti.109.c.2 : ἀλλ´ ᾗ μάλιστα εὔστροφον ζῷον, ἐκ πρύμνης ἀπευθύνοντες, 55848 Criti.109.c.3 : οἷον οἴακι πειθοῖ ψυχῆς ἐφαπτόμενοι κατὰ τὴν αὐτῶν διά– 55849 Criti.109.c.4 : νοιαν, οὕτως ἄγοντες τὸ θνητὸν πᾶν ἐκυβέρνων. ἄλλοι μὲν 55850 Criti.109.c.5 : οὖν κατ´ ἄλλους τόπους κληρουχήσαντες θεῶν ἐκεῖνα ἐκό– 55851 Criti.109.c.6 : σμουν, Ἥφαιστος δὲ κοινὴν καὶ Ἀθηνᾶ φύσιν ἔχοντες, ἅμα 55852 Criti.109.c.7 : μὲν ἀδελφὴν ἐκ ταὐτοῦ πατρός, ἅμα δὲ φιλοσοφίᾳ φιλο– 55853 Criti.109.c.8 : τεχνίᾳ τε ἐπὶ τὰ αὐτὰ ἐλθόντες, οὕτω μίαν ἄμφω λῆξιν 55854 Criti.109.c.9 : τήνδε τὴν χώραν εἰλήχατον ὡς οἰκείαν καὶ πρόσφορον ἀρετῇ 55855 Criti.109.d.1 : καὶ φρονήσει πεφυκυῖαν, ἄνδρας δὲ ἀγαθοὺς ἐμποιήσαντες 55856 Criti.109.d.2 : αὐτόχθονας ἐπὶ νοῦν ἔθεσαν τὴν τῆς πολιτείας τάξιν· ὧν 55857 Criti.109.d.3 : τὰ μὲν ὀνόματα σέσωται, τὰ δὲ ἔργα διὰ τὰς τῶν παραλαμ– 55858 Criti.109.d.4 : βανόντων φθορὰς καὶ τὰ μήκη τῶν χρόνων ἠφανίσθη. τὸ 55859 Criti.109.d.5 : γὰρ περιλειπόμενον ἀεὶ γένος, ὥσπερ καὶ πρόσθεν ἐρρήθη, 55860 Criti.109.d.6 : κατελείπετο ὄρειον καὶ ἀγράμματον, τῶν ἐν τῇ χώρᾳ δυνα– 55861 Criti.109.d.7 : στῶν τὰ ὀνόματα ἀκηκοὸς μόνον καὶ βραχέα πρὸς αὐτοῖς 55862 Criti.109.d.8 : τῶν ἔργων. τὰ μὲν οὖν ὀνόματα τοῖς ἐκγόνοις ἐτίθεντο 55863 Criti.109.e.1 : ἀγαπῶντες, τὰς δὲ ἀρετὰς καὶ τοὺς νόμους τῶν ἔμπροσθεν 55864 Criti.109.e.2 : οὐκ εἰδότες, εἰ μὴ σκοτεινὰς περὶ ἑκάστων τινὰς ἀκοάς, ἐν 55865 Criti.109.e.3 : ἀπορίᾳ δὲ τῶν ἀναγκαίων ἐπὶ πολλὰς γενεὰς ὄντες αὐτοὶ 55866 Criti.110.a.1 : καὶ παῖδες, πρὸς οἷς ἠπόρουν τὸν νοῦν ἔχοντες, τούτων πέρι 55867 Criti.110.a.2 : καὶ τοὺς λόγους ποιούμενοι, τῶν ἐν τοῖς πρόσθεν καὶ πάλαι 55868 Criti.110.a.3 : ποτὲ γεγονότων ἠμέλουν. μυθολογία γὰρ ἀναζήτησίς τε 55869 Criti.110.a.4 : τῶν παλαιῶν μετὰ σχολῆς ἅμ´ ἐπὶ τὰς πόλεις ἔρχεσθον, 55870 Criti.110.a.5 : ὅταν ἴδητόν τισιν ἤδη τοῦ βίου τἀναγκαῖα κατεσκευασμένα, 55871 Criti.110.a.6 : πρὶν δὲ οὔ. ταύτῃ δὴ τὰ τῶν παλαιῶν ὀνόματα ἄνευ τῶν 55872 Criti.110.a.7 : ἔργων διασέσωται. λέγω δὲ αὐτὰ τεκμαιρόμενος ὅτι Κέ– 55873 Criti.110.a.8 : κροπός τε καὶ Ἐρεχθέως καὶ Ἐριχθονίου καὶ Ἐρυσίχθονος 55874 Criti.110.b.1 : τῶν τε ἄλλων τὰ πλεῖστα ὅσαπερ καὶ Θησέως τῶν ἄνω 55875 Criti.110.b.2 : περὶ τῶν ὀνομάτων ἑκάστων ἀπομνημονεύεται, τούτων ἐκεί– 55876 Criti.110.b.3 : νους τὰ πολλὰ ἐπονομάζοντας τοὺς ἱερέας Σόλων ἔφη τὸν 55877 Criti.110.b.4 : τότε διηγεῖσθαι πόλεμον, καὶ τὰ τῶν γυναικῶν κατὰ τὰ 55878 Criti.110.b.5 : αὐτά. καὶ δὴ καὶ τὸ τῆς θεοῦ σχῆμα καὶ ἄγαλμα, ὡς κοινὰ 55879 Criti.110.b.6 : τότ´ ἦν τὰ ἐπιτηδεύματα ταῖς τε γυναιξὶ καὶ τοῖς ἀνδράσι 55880 Criti.110.b.7 : τὰ περὶ τὸν πόλεμον, οὕτω κατ´ ἐκεῖνον τὸν νόμον ὡπλι– 55881 Criti.110.b.8 : σμένην τὴν θεὸν ἀνάθημα εἶναι τοῖς τότε, ἔνδειγμα ὅτι πάνθ´ 55882 Criti.110.c.1 : ὅσα σύννομα ζῷα θήλεα καὶ ὅσα ἄρρενα, τὴν προσήκουσαν 55883 Criti.110.c.2 : ἀρετὴν ἑκάστῳ γένει πᾶν κοινῇ δυνατὸν ἐπιτηδεύειν πέφυκεν. 55884 Criti.110.c.3 : Ὤικει δὲ δὴ τότ´ ἐν τῇδε τῇ χώρᾳ τὰ μὲν ἄλλα ἔθνη 55885 Criti.110.c.4 : τῶν πολιτῶν περὶ τὰς δημιουργίας ὄντα καὶ τὴν ἐκ τῆς γῆς 55886 Criti.110.c.5 : τροφήν, τὸ δὲ μάχιμον ὑπ´ ἀνδρῶν θείων κατ´ ἀρχὰς ἀφο– 55887 Criti.110.c.6 : ρισθὲν ᾤκει χωρίς, πάντα εἰς τροφὴν καὶ παίδευσιν τὰ 55888 Criti.110.c.7 : προσήκοντα ἔχον, ἴδιον μὲν αὐτῶν οὐδεὶς οὐδὲν κεκτημένος, 55889 Criti.110.d.1 : ἅπαντα δὲ πάντων κοινὰ νομίζοντες αὑτῶν, πέρα δὲ ἱκανῆς 55890 Criti.110.d.2 : τροφῆς οὐδὲν ἀξιοῦντες παρὰ τῶν ἄλλων δέχεσθαι πολιτῶν, 55891 Criti.110.d.3 : καὶ πάντα δὴ τὰ χθὲς λεχθέντα ἐπιτηδεύματα ἐπιτηδεύοντες, 55892 Criti.110.d.4 : ὅσα περὶ τῶν ὑποτεθέντων ἐρρήθη φυλάκων. καὶ δὴ καὶ 55893 Criti.110.d.5 : τὸ περὶ τῆς χώρας ἡμῶν πιθανὸν καὶ ἀληθὲς ἐλέγετο, πρῶτον 55894 Criti.110.d.6 : μὲν τοὺς ὅρους αὐτὴν ἐν τῷ τότ´ ἔχειν ἀφωρισμένους πρὸς 55895 Criti.110.d.7 : τὸν Ἰσθμὸν καὶ τὸ κατὰ τὴν ἄλλην ἤπειρον μέχρι τοῦ 55896 Criti.110.e.1 : Κιθαιρῶνος καὶ Πάρνηθος τῶν ἄκρων, καταβαίνειν δὲ τοὺς 55897 Criti.110.e.2 : ὅρους ἐν δεξιᾷ τὴν Ὠρωπίαν ἔχοντας, ἐν ἀριστερᾷ δὲ πρὸς 55898 Criti.110.e.3 : θαλάττης ἀφορίζοντας τὸν Ἀσωπόν· ἀρετῇ δὲ πᾶσαν γῆν 55899 Criti.110.e.4 : ὑπὸ τῆς ἐνθάδε ὑπερβάλλεσθαι, διὸ καὶ δυνατὴν εἶναι τότε 55900 Criti.110.e.5 : τρέφειν τὴν χώραν στρατόπεδον πολὺ τῶν περὶ γῆν ἀργὸν 55901 Criti.110.e.6 : ἔργων. μέγα δὲ τεκμήριον ἀρετῆς· τὸ γὰρ νῦν αὐτῆς λεί– 55902 Criti.110.e.7 : ψανον ἐνάμιλλόν ἐστι πρὸς ἡντινοῦν τῷ πάμφορον εὔκαρπόν 55903 Criti.111.a.1 : τε εἶναι καὶ τοῖς ζῴοις πᾶσιν εὔβοτον. τότε δὲ πρὸς τῷ 55904 Criti.111.a.2 : κάλλει καὶ παμπλήθη ταῦτα ἔφερεν. πῶς οὖν δὴ τοῦτο 55905 Criti.111.a.3 : πιστόν, καὶ κατὰ τί λείψανον τῆς τότε γῆς ὀρθῶς ἂν λέ– 55906 Criti.111.a.4 : γοιτο; πᾶσα ἀπὸ τῆς ἄλλης ἠπείρου μακρὰ προτείνουσα εἰς 55907 Criti.111.a.5 : τὸ πέλαγος οἷον ἄκρα κεῖται· τὸ δὴ τῆς θαλάττης ἀγγεῖον 55908 Criti.111.a.6 : περὶ αὐτὴν τυγχάνει πᾶν ἀγχιβαθὲς ὄν. πολλῶν οὖν 55909 Criti.111.a.7 : γεγονότων καὶ μεγάλων κατακλυσμῶν ἐν τοῖς ἐνακισχιλίοις 55910 Criti.111.a.8 : ἔτεσι—τοσαῦτα γὰρ πρὸς τὸν νῦν ἀπ´ ἐκείνου τοῦ χρόνου 55911 Criti.111.b.1 : γέγονεν ἔτη—τὸ τῆς γῆς ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις καὶ πάθεσιν 55912 Criti.111.b.2 : ἐκ τῶν ὑψηλῶν ἀπορρέον οὔτε χῶμα, ὡς ἐν ἄλλοις τόποις, 55913 Criti.111.b.3 : προχοῖ λόγου ἄξιον ἀεί τε κύκλῳ περιρρέον εἰς βάθος 55914 Criti.111.b.4 : ἀφανίζεται· λέλειπται δή, καθάπερ ἐν ταῖς σμικραῖς νή– 55915 Criti.111.b.5 : σοις, πρὸς τὰ τότε τὰ νῦν οἷον νοσήσαντος σώματος ὀστᾶ, 55916 Criti.111.b.6 : περιερρυηκυίας τῆς γῆς ὅση πίειρα καὶ μαλακή, τοῦ λεπτοῦ 55917 Criti.111.b.7 : σώματος τῆς χώρας μόνου λειφθέντος. τότε δὲ ἀκέραιος 55918 Criti.111.c.1 : οὖσα τά τε ὄρη γηλόφους ὑψηλοὺς εἶχε, καὶ τὰ φελλέως 55919 Criti.111.c.2 : νῦν ὀνομασθέντα πεδία πλήρη γῆς πιείρας ἐκέκτητο, καὶ 55920 Criti.111.c.3 : πολλὴν ἐν τοῖς ὄρεσιν ὕλην εἶχεν, ἧς καὶ νῦν ἔτι φανερὰ 55921 Criti.111.c.4 : τεκμήρια· τῶν γὰρ ὀρῶν ἔστιν ἃ νῦν μὲν ἔχει μελίτταις 55922 Criti.111.c.5 : μόναις τροφήν, χρόνος δ´ οὐ πάμπολυς ὅτε δένδρων †αὐ– 55923 Criti.111.c.6 : τόθεν εἰς οἰκοδομήσεις τὰς μεγίστας ἐρεψίμων τμηθέντων 55924 Criti.111.c.7 : στεγάσματ´ ἐστὶν ἔτι σᾶ. πολλὰ δ´ ἦν ἄλλ´ ἥμερα ὑψηλὰ 55925 Criti.111.c.8 : δένδρα, νομὴν δὲ βοσκήμασιν ἀμήχανον ἔφερεν. καὶ δὴ καὶ 55926 Criti.111.d.1 : τὸ κατ´ ἐνιαυτὸν ὕδωρ ἐκαρποῦτ´ ἐκ Διός, οὐχ ὡς νῦν 55927 Criti.111.d.2 : ἀπολλῦσα ῥέον ἀπὸ ψιλῆς τῆς γῆς εἰς θάλατταν, ἀλλὰ 55928 Criti.111.d.3 : πολλὴν ἔχουσα καὶ εἰς αὐτὴν καταδεχομένη, τῇ κεραμίδι 55929 Criti.111.d.4 : στεγούσῃ γῇ διαταμιευομένη, τὸ καταποθὲν ἐκ τῶν ὑψηλῶν 55930 Criti.111.d.5 : ὕδωρ εἰς τὰ κοῖλα ἀφιεῖσα κατὰ πάντας τοὺς τόπους παρεί– 55931 Criti.111.d.6 : χετο ἄφθονα κρηνῶν καὶ ποταμῶν νάματα, ὧν καὶ νῦν ἔτι ἐπὶ 55932 Criti.111.d.7 : ταῖς πηγαῖς πρότερον οὔσαις ἱερὰ λελειμμένα ἐστὶν σημεῖα 55933 Criti.111.d.8 : ὅτι περὶ αὐτῆς ἀληθῆ λέγεται τὰ νῦν. 55934 Criti.111.e.1 : Τὰ μὲν οὖν τῆς ἄλλης χώρας φύσει τε οὕτως εἶχε, 55935 Criti.111.e.2 : καὶ διεκεκόσμητο ὡς εἰκὸς ὑπὸ γεωργῶν μὲν ἀληθινῶν καὶ 55936 Criti.111.e.3 : πραττόντων αὐτὸ τοῦτο, φιλοκάλων δὲ καὶ εὐφυῶν, γῆν δὲ 55937 Criti.111.e.4 : ἀρίστην καὶ ὕδωρ ἀφθονώτατον ἐχόντων καὶ ὑπὲρ τῆς γῆς 55938 Criti.111.e.5 : ὥρας μετριώτατα κεκραμένας· τὸ δ´ ἄστυ κατῳκισμένον ὧδ´ 55939 Criti.111.e.6 : ἦν ἐν τῷ τότε χρόνῳ. πρῶτον μὲν τὸ τῆς ἀκροπόλεως εἶχε 55940 Criti.112.a.1 : τότε οὐχ ὡς τὰ νῦν ἔχει. νῦν μὲν γὰρ μία γενομένη νὺξ 55941 Criti.112.a.2 : ὑγρὰ διαφερόντως γῆς αὐτὴν ψιλὴν περιτήξασα πεποίηκε, 55942 Criti.112.a.3 : σεισμῶν ἅμα καὶ πρὸ τῆς ἐπὶ Δευκαλίωνος φθορᾶς τρίτου 55943 Criti.112.a.4 : πρότερον ὕδατος ἐξαισίου γενομένου· τὸ δὲ πρὶν ἐν ἑτέρῳ 55944 Criti.112.a.5 : χρόνῳ μέγεθος μὲν ἦν πρὸς τὸν Ἠριδανὸν καὶ τὸν Ἰλισὸν 55945 Criti.112.a.6 : ἀποβεβηκυῖα καὶ περιειληφυῖα ἐντὸς τὴν Πύκνα καὶ τὸν 55946 Criti.112.a.7 : Λυκαβηττὸν ὅρον ἐκ τοῦ καταντικρὺ τῆς Πυκνὸς ἔχουσα, 55947 Criti.112.a.8 : γεώδης δ´ ἦν πᾶσα καὶ πλὴν ὀλίγον ἐπίπεδος ἄνωθεν. 55948 Criti.112.b.1 : ᾠκεῖτο δὲ τὰ μὲν ἔξωθεν, ὑπ´ αὐτὰ τὰ πλάγια αὐτῆς, ὑπὸ 55949 Criti.112.b.2 : τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν γεωργῶν ὅσοι πλησίον ἐγεώργουν· 55950 Criti.112.b.3 : τὰ δ´ ἐπάνω τὸ μάχιμον αὐτὸ καθ´ αὑτὸ μόνον γένος περὶ 55951 Criti.112.b.4 : τὸ τῆς Ἀθηνᾶς Ἡφαίστου τε ἱερὸν κατῳκήκειν, οἷον μιᾶς 55952 Criti.112.b.5 : οἰκίας κῆπον ἑνὶ περιβόλῳ προσπεριβεβλημένοι. τὰ γὰρ 55953 Criti.112.b.6 : πρόσβορρα αὐτῆς ᾤκουν οἰκίας κοινὰς καὶ συσσίτια χειμερινὰ 55954 Criti.112.b.7 : κατασκευασάμενοι, καὶ πάντα ὅσα πρέποντ´ ἦν τῇ κοινῇ 55955 Criti.112.c.1 : πολιτείᾳ δι´ οἰκοδομήσεων ὑπάρχειν αὐτῶν καὶ τῶν ἱερῶν, 55956 Criti.112.c.2 : ἄνευ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου—τούτοις γὰρ οὐδὲν οὐδαμόσε 55957 Criti.112.c.3 : προσεχρῶντο, ἀλλὰ τὸ μέσον ὑπερηφανίας καὶ ἀνελευθερίας 55958 Criti.112.c.4 : μεταδιώκοντες κοσμίας ᾠκοδομοῦντο οἰκήσεις, ἐν αἷς αὐτοί τε 55959 Criti.112.c.5 : καὶ ἐκγόνων ἔκγονοι καταγηρῶντες ἄλλοις ὁμοίοις τὰς αὐτὰς 55960 Criti.112.c.6 : ἀεὶ παρεδίδοσαν—τὰ δὲ πρὸς νότου, κήπους καὶ γυμνάσια 55961 Criti.112.c.7 : συσσίτιά τε ἀνέντες οἷα θέρους, κατεχρῶντο ἐπὶ ταῦτα αὐτοῖς. 55962 Criti.112.c.8 : κρήνη δ´ ἦν μία κατὰ τὸν τῆς νῦν ἀκροπόλεως τόπον, ἧς 55963 Criti.112.d.1 : ἀποσβεσθείσης ὑπὸ τῶν σεισμῶν τὰ νῦν νάματα μικρὰ κύκλῳ 55964 Criti.112.d.2 : καταλέλειπται, τοῖς δὲ τότε πᾶσιν παρεῖχεν ἄφθονον ῥεῦμα, 55965 Criti.112.d.3 : εὐκρὰς οὖσα πρὸς χειμῶνά τε καὶ θέρος. τούτῳ δὴ κατῴκουν 55966 Criti.112.d.4 : τῷ σχήματι, τῶν μὲν αὑτῶν πολιτῶν φύλακες, τῶν δὲ ἄλλων 55967 Criti.112.d.5 : Ἑλλήνων ἡγεμόνες ἑκόντων, πλῆθος δὲ διαφυλάττοντες ὅτι 55968 Criti.112.d.6 : μάλιστα ταὐτὸν αὑτῶν εἶναι πρὸς τὸν ἀεὶ χρόνον ἀνδρῶν 55969 Criti.112.d.7 : καὶ γυναικῶν, τὸ δυνατὸν πολεμεῖν ἤδη καὶ τὸ ἔτι, περὶ δύο 55970 Criti.112.e.1 : μάλιστα ὄντας μυριάδας. 55971 Criti.112.e.2 : Οὗτοι μὲν οὖν δὴ τοιοῦτοί τε ὄντες αὐτοὶ καί τινα τοιοῦτον 55972 Criti.112.e.3 : ἀεὶ τρόπον τήν τε αὑτῶν καὶ τὴν Ἑλλάδα δίκῃ διοικοῦντες, 55973 Criti.112.e.4 : ἐπὶ πᾶσαν Εὐρώπην καὶ Ἀσίαν κατά τε σωμάτων κάλλη 55974 Criti.112.e.5 : καὶ κατὰ τὴν τῶν ψυχῶν παντοίαν ἀρετὴν ἐλλόγιμοί τε 55975 Criti.112.e.6 : ἦσαν καὶ ὀνομαστότατοι πάντων τῶν τότε· τὰ δὲ δὴ τῶν 55976 Criti.112.e.7 : ἀντιπολεμησάντων αὐτοῖς οἷα ἦν ὥς τε ἀπ´ ἀρχῆς ἐγένετο, 55977 Criti.112.e.8 : μνήμης ἂν μὴ στερηθῶμεν ὧν ἔτι παῖδες ὄντες ἠκούσαμεν, 55978 Criti.112.e.9 : εἰς τὸ μέσον αὐτὰ νῦν ἀποδώσομεν ὑμῖν τοῖς φίλοις εἶναι 55979 Criti.112.e.10 : κοινά. 55980 Criti.113.a.1 : Τὸ δ´ ἔτι βραχὺ πρὸ τοῦ λόγου δεῖ δηλῶσαι, μὴ πολλάκις 55981 Criti.113.a.2 : ἀκούοντες Ἑλληνικὰ βαρβάρων ἀνδρῶν ὀνόματα θαυμάζητε· 55982 Criti.113.a.3 : τὸ γὰρ αἴτιον αὐτῶν πεύσεσθε. Σόλων, ἅτ´ ἐπινοῶν εἰς τὴν 55983 Criti.113.a.4 : αὑτοῦ ποίησιν καταχρήσασθαι τῷ λόγῳ, διαπυνθανόμενος τὴν 55984 Criti.113.a.5 : τῶν ὀνομάτων δύναμιν, ηὗρεν τούς τε Αἰγυπτίους τοὺς πρώ– 55985 Criti.113.a.6 : τους ἐκείνους αὐτὰ γραψαμένους εἰς τὴν αὑτῶν φωνὴν 55986 Criti.113.a.7 : μετενηνοχότας, αὐτός τε αὖ πάλιν ἑκάστου τὴν διάνοιαν ὀνό– 55987 Criti.113.b.1 : ματος ἀναλαμβάνων εἰς τὴν ἡμετέραν ἄγων φωνὴν ἀπεγρά– 55988 Criti.113.b.2 : φετο· καὶ ταῦτά γε δὴ τὰ γράμματα παρὰ τῷ πάππῳ τ´ ἦν 55989 Criti.113.b.3 : καὶ ἔτ´ ἐστὶν παρ´ ἐμοὶ νῦν, διαμεμελέτηταί τε ὑπ´ ἐμοῦ παιδὸς 55990 Criti.113.b.4 : ὄντος. ἂν οὖν ἀκούητε τοιαῦτα οἷα καὶ τῇδε ὀνόματα, μηδὲν 55991 Criti.113.b.5 : ὑμῖν ἔστω θαῦμα· τὸ γὰρ αἴτιον αὐτῶν ἔχετε. μακροῦ δὲ δὴ 55992 Criti.113.b.6 : λόγου τοιάδε τις ἦν ἀρχὴ τότε. 55993 Criti.113.b.7 : Καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέχθη περὶ τῆς τῶν θεῶν 55994 Criti.113.b.8 : λήξεως, ὅτι κατενείμαντο γῆν πᾶσαν ἔνθα μὲν μείζους 55995 Criti.113.c.1 : λήξεις, ἔνθα δὲ καὶ ἐλάττους, ἱερὰ θυσίας τε αὑτοῖς κατα– 55996 Criti.113.c.2 : σκευάζοντες, οὕτω δὴ καὶ τὴν νῆσον Ποσειδῶν τὴν Ἀτλαντίδα 55997 Criti.113.c.3 : λαχὼν ἐκγόνους αὑτοῦ κατῴκισεν ἐκ θνητῆς γυναικὸς γεν– 55998 Criti.113.c.4 : νήσας ἔν τινι τόπῳ τοιῷδε τῆς νήσου. πρὸς θαλάττης μέν, 55999 Criti.113.c.5 : κατὰ δὲ μέσον πάσης πεδίον ἦν, ὃ δὴ πάντων πεδίων 56000 Criti.113.c.6 : κάλλιστον ἀρετῇ τε ἱκανὸν γενέσθαι λέγεται, πρὸς τῷ πεδίῳ 56001 Criti.113.c.7 : δὲ αὖ κατὰ μέσον σταδίους ὡς πεντήκοντα ἀφεστὸς ἦν ὄρος 56002 Criti.113.c.8 : βραχὺ πάντῃ. τούτῳ δ´ ἦν ἔνοικος τῶν ἐκεῖ κατὰ ἀρχὰς ἐκ 56003 Criti.113.d.1 : γῆς ἀνδρῶν γεγονότων Εὐήνωρ μὲν ὄνομα, γυναικὶ δὲ συνοικῶν 56004 Criti.113.d.2 : Λευκίππῃ· Κλειτὼ δὲ μονογενῆ θυγατέρα ἐγεννησάσθην. 56005 Criti.113.d.3 : ἤδη δ´ εἰς ἀνδρὸς ὥραν ἡκούσης τῆς κόρης ἥ τε μήτηρ 56006 Criti.113.d.4 : τελευτᾷ καὶ ὁ πατήρ, αὐτῆς δὲ εἰς ἐπιθυμίαν Ποσειδῶν 56007 Criti.113.d.5 : ἐλθὼν συμμείγνυται, καὶ τὸν γήλοφον, ἐν ᾧ κατῴκιστο, 56008 Criti.113.d.6 : ποιῶν εὐερκῆ περιρρήγνυσιν κύκλῳ, θαλάττης γῆς τε ἐναλλὰξ 56009 Criti.113.d.7 : ἐλάττους μείζους τε περὶ ἀλλήλους ποιῶν τροχούς, δύο μὲν 56010 Criti.113.d.8 : γῆς, θαλάττης δὲ τρεῖς οἷον τορνεύων ἐκ μέσης τῆς νήσου, 56011 Criti.113.e.1 : πάντῃ ἴσον ἀφεστῶτας, ὥστε ἄβατον ἀνθρώποις εἶναι· πλοῖα 56012 Criti.113.e.2 : γὰρ καὶ τὸ πλεῖν οὔπω τότε ἦν. αὐτὸς δὲ τήν τε ἐν μέσῳ 56013 Criti.113.e.3 : νῆσον οἷα δὴ θεὸς εὐμαρῶς διεκόσμησεν, ὕδατα μὲν διττὰ 56014 Criti.113.e.4 : ὑπὸ γῆς ἄνω πηγαῖα κομίσας, τὸ μὲν θερμόν, ψυχρὸν δὲ ἐκ 56015 Criti.113.e.5 : κρήνης ἀπορρέον ἕτερον, τροφὴν δὲ παντοίαν καὶ ἱκανὴν ἐκ 56016 Criti.113.e.6 : τῆς γῆς ἀναδιδούς. παίδων δὲ ἀρρένων πέντε γενέσεις διδύ– 56017 Criti.113.e.7 : μους γεννησάμενος ἐθρέψατο, καὶ τὴν νῆσον τὴν Ἀτλαντίδα 56018 Criti.113.e.8 : πᾶσαν δέκα μέρη κατανείμας τῶν μὲν πρεσβυτάτων τῷ προ– 56019 Criti.114.a.1 : τέρῳ γενομένῳ τήν τε μητρῴαν οἴκησιν καὶ τὴν κύκλῳ λῆξιν, 56020 Criti.114.a.2 : πλείστην καὶ ἀρίστην οὖσαν, ἀπένειμε, βασιλέα τε τῶν ἄλλων 56021 Criti.114.a.3 : κατέστησε, τοὺς δὲ ἄλλους ἄρχοντας, ἑκάστῳ δὲ ἀρχὴν πολ– 56022 Criti.114.a.4 : λῶν ἀνθρώπων καὶ τόπον πολλῆς χώρας ἔδωκεν. ὀνόματα 56023 Criti.114.a.5 : δὲ πᾶσιν ἔθετο, τῷ μὲν πρεσβυτάτῳ καὶ βασιλεῖ τοῦτο οὗ 56024 Criti.114.a.6 : δὴ καὶ πᾶσα ἡ νῆσος τό τε πέλαγος ἔσχεν ἐπωνυμίαν, 56025 Criti.114.a.7 : Ἀτλαντικὸν λεχθέν, ὅτι τοὔνομ´ ἦν τῷ πρώτῳ βασιλεύσαντι 56026 Criti.114.b.1 : τότε Ἄτλας· τῷ δὲ διδύμῳ μετ´ ἐκεῖνόν τε γενομένῳ, λῆξιν 56027 Criti.114.b.2 : δὲ ἄκρας τῆς νήσου πρὸς Ἡρακλείων στηλῶν εἰληχότι ἐπὶ 56028 Criti.114.b.3 : τὸ τῆς Γαδειρικῆς νῦν χώρας κατ´ ἐκεῖνον τὸν τόπον ὀνομαζο– 56029 Criti.114.b.4 : μένης, Ἑλληνιστὶ μὲν Εὔμηλον, τὸ δ´ ἐπιχώριον Γάδειρον, 56030 Criti.114.b.5 : ὅπερ τ´ ἦν ἐπίκλην ταύτῃ ὄνομ´ ἂ〈ν〉 παράσχοι. τοῖν δὲ 56031 Criti.114.b.6 : δευτέροιν γενομένοιν τὸν μὲν Ἀμφήρη, τὸν δὲ Εὐαίμονα 56032 Criti.114.b.7 : ἐκάλεσεν· τρίτοις δέ, Μνησέα μὲν τῷ προτέρῳ γενομένῳ, 56033 Criti.114.c.1 : τῷ δὲ μετὰ τοῦτον Αὐτόχθονα· τῶν δὲ τετάρτων Ἐλάσιππον 56034 Criti.114.c.2 : μὲν τὸν πρότερον, Μήστορα δὲ τὸν ὕστερον· ἐπὶ δὲ τοῖς 56035 Criti.114.c.3 : πέμπτοις τῷ μὲν ἔμπροσθεν Ἀζάης ὄνομα ἐτέθη, τῷ δ´ ὑστέρῳ 56036 Criti.114.c.4 : Διαπρέπης. οὗτοι δὴ πάντες αὐτοί τε καὶ ἔκγονοι τούτων 56037 Criti.114.c.5 : ἐπὶ γενεὰς πολλὰς ᾤκουν ἄρχοντες μὲν πολλῶν ἄλλων κατὰ 56038 Criti.114.c.6 : τὸ πέλαγος νήσων, ἔτι δέ, ὥσπερ καὶ πρότερον ἐρρήθη, μέχρι 56039 Criti.114.c.7 : τε Αἰγύπτου καὶ Τυρρηνίας τῶν ἐντὸς δεῦρο ἐπάρχοντες. 56040 Criti.114.d.1 : Ἄτλαντος δὴ πολὺ μὲν ἄλλο καὶ τίμιον γίγνεται γένος, 56041 Criti.114.d.2 : βασιλεὺς δὲ ὁ πρεσβύτατος ἀεὶ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν ἐκγόνων 56042 Criti.114.d.3 : παραδιδοὺς ἐπὶ γενεὰς πολλὰς τὴν βασιλείαν διέσῳζον, 56043 Criti.114.d.4 : πλοῦτον μὲν κεκτημένοι πλήθει τοσοῦτον, ὅσος οὔτε πω 56044 Criti.114.d.5 : πρόσθεν ἐν δυναστείαις τισὶν βασιλέων γέγονεν οὔτε ποτὲ 56045 Criti.114.d.6 : ὕστερον γενέσθαι ῥᾴδιος, κατεσκευασμένα δὲ πάντ´ ἦν αὐτοῖς 56046 Criti.114.d.7 : ὅσα ἐν πόλει καὶ ὅσα κατὰ τὴν ἄλλην χώραν ἦν ἔργον κατα– 56047 Criti.114.d.8 : σκευάσασθαι. πολλὰ μὲν γὰρ διὰ τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς προσῄειν 56048 Criti.114.e.1 : ἔξωθεν, πλεῖστα δὲ ἡ νῆσος αὐτὴ παρείχετο εἰς τὰς τοῦ βίου 56049 Criti.114.e.2 : κατασκευάς, πρῶτον μὲν ὅσα ὑπὸ μεταλλείας ὀρυττόμενα 56050 Criti.114.e.3 : στερεὰ καὶ ὅσα τηκτὰ γέγονε, καὶ τὸ νῦν ὀνομαζόμενον 56051 Criti.114.e.4 : μόνον—τότε δὲ πλέον ὀνόματος ἦν τὸ γένος ἐκ γῆς ὀρυττό– 56052 Criti.114.e.5 : μενον ὀρειχάλκου κατὰ τόπους πολλοὺς τῆς νήσου, πλὴν 56053 Criti.114.e.6 : χρυσοῦ τιμιώτατον ἐν τοῖς τότε ὄν—καὶ ὅσα ὕλη πρὸς τὰ 56054 Criti.114.e.7 : τεκτόνων διαπονήματα παρέχεται, πάντα φέρουσα ἄφθονα, 56055 Criti.114.e.8 : τά τε αὖ περὶ τὰ ζῷα ἱκανῶς ἥμερα καὶ ἄγρια τρέφουσα. καὶ 56056 Criti.114.e.9 : δὴ καὶ ἐλεφάντων ἦν ἐν αὐτῇ γένος πλεῖστον· νομὴ γὰρ τοῖς 56057 Criti.114.e.10 : τε ἄλλοις ζῴοις, ὅσα καθ´ ἕλη καὶ λίμνας καὶ ποταμούς, ὅσα 56058 Criti.115.a.1 : τ´ αὖ κατ´ ὄρη καὶ ὅσα ἐν τοῖς πεδίοις νέμεται, σύμπασιν 56059 Criti.115.a.2 : παρῆν ἅδην, καὶ τούτῳ κατὰ ταὐτὰ τῷ ζῴῳ, μεγίστῳ πεφυκότι 56060 Criti.115.a.3 : καὶ πολυβορωτάτῳ. πρὸς δὲ τούτοις, ὅσα εὐώδη τρέφει που 56061 Criti.115.a.4 : γῆ τὰ νῦν, ῥιζῶν ἢ χλόης ἢ ξύλων ἢ χυλῶν στακτῶν εἴτε 56062 Criti.115.a.5 : ἀνθῶν ἢ καρπῶν, ἔφερέν τε ταῦτα καὶ ἔτρεφεν εὖ· ἔτι δὲ τὸν 56063 Criti.115.a.6 : ἥμερον καρπόν, τόν τε ξηρόν, ὃς ἡμῖν τῆς τροφῆς ἕνεκά ἐστιν, 56064 Criti.115.a.7 : καὶ ὅσοις χάριν τοῦ σίτου προσχρώμεθα—καλοῦμεν δὲ αὐτοῦ 56065 Criti.115.b.1 : τὰ μέρη σύμπαντα ὄσπρια—καὶ τὸν ὅσος ξύλινος, πώματα 56066 Criti.115.b.2 : καὶ βρώματα καὶ ἀλείμματα φέρων, παιδιᾶς τε ὃς ἕνεκα 56067 Criti.115.b.3 : ἡδονῆς τε γέγονε δυσθησαύριστος ἀκροδρύων καρπός, ὅσα τε 56068 Criti.115.b.4 : παραμύθια πλησμονῆς μεταδόρπια ἀγαπητὰ κάμνοντι τίθεμεν, 56069 Criti.115.b.5 : ἅπαντα ταῦτα ἡ τότε [ποτὲ] οὖσα ὑφ´ ἡλίῳ νῆσος ἱερὰ καλά 56070 Criti.115.b.6 : τε καὶ θαυμαστὰ καὶ πλήθεσιν ἄπειρ´ ἔφερεν. ταῦτα οὖν 56071 Criti.115.b.7 : λαμβάνοντες πάντα παρὰ τῆς γῆς κατεσκευάζοντο τά τε 56072 Criti.115.c.1 : ἱερὰ καὶ τὰς βασιλικὰς οἰκήσεις καὶ τοὺς λιμένας καὶ τὰ 56073 Criti.115.c.2 : νεώρια καὶ σύμπασαν τὴν ἄλλην χώραν, τοιᾷδ´ ἐν τάξει 56074 Criti.115.c.3 : διακοσμοῦντες. 56075 Criti.115.c.4 : Τοὺς τῆς θαλάττης τροχούς, οἳ περὶ τὴν ἀρχαίαν ἦσαν 56076 Criti.115.c.5 : μητρόπολιν, πρῶτον μὲν ἐγεφύρωσαν, ὁδὸν ἔξω καὶ ἐπὶ τὰ 56077 Criti.115.c.6 : βασίλεια ποιούμενοι. τὰ δὲ βασίλεια ἐν ταύτῃ τῇ τοῦ θεοῦ 56078 Criti.115.c.7 : καὶ τῶν προγόνων κατοικήσει κατ´ ἀρχὰς ἐποιήσαντο εὐθύς, 56079 Criti.115.c.8 : ἕτερος δὲ παρ´ ἑτέρου δεχόμενος, κεκοσμημένα κοσμῶν, 56080 Criti.115.d.1 : ὑπερεβάλλετο εἰς δύναμιν ἀεὶ τὸν ἔμπροσθεν, ἕως εἰς ἔκ– 56081 Criti.115.d.2 : πληξιν μεγέθεσιν κάλλεσίν τε ἔργων ἰδεῖν τὴν οἴκησιν 56082 Criti.115.d.3 : ἀπηργάσαντο. διώρυχα μὲν γὰρ ἐκ τῆς θαλάττης ἀρχό– 56083 Criti.115.d.4 : μενοι τρίπλεθρον τὸ πλάτος, ἑκατὸν δὲ ποδῶν βάθος, μῆκος 56084 Criti.115.d.5 : δὲ πεντήκοντα σταδίων, ἐπὶ τὸν ἐξωτάτω τροχὸν συνέτρησαν, 56085 Criti.115.d.6 : καὶ τὸν ἀνάπλουν ἐκ τῆς θαλάττης ταύτῃ πρὸς ἐκεῖνον ὡς εἰς 56086 Criti.115.d.7 : λιμένα ἐποιήσαντο, διελόντες στόμα ναυσὶν ταῖς μεγίσταις 56087 Criti.115.d.8 : ἱκανὸν εἰσπλεῖν. καὶ δὴ καὶ τοὺς τῆς γῆς τροχούς, οἳ τοὺς 56088 Criti.115.e.1 : τῆς θαλάττης διεῖργον, κατὰ τὰς γεφύρας διεῖλον ὅσον μιᾷ 56089 Criti.115.e.2 : τριήρει διέκπλουν εἰς ἀλλήλους, καὶ κατεστέγασαν ἄνωθεν 56090 Criti.115.e.3 : ὥστε τὸν ὑπόπλουν κάτωθεν εἶναι· τὰ γὰρ τῶν τῆς γῆς 56091 Criti.115.e.4 : τροχῶν χείλη βάθος εἶχεν ἱκανὸν ὑπερέχον τῆς θαλάττης. 56092 Criti.115.e.5 : ἦν δὲ ὁ μὲν μέγιστος τῶν τροχῶν, εἰς ὃν ἡ θάλαττα 56093 Criti.115.e.6 : συνετέτρητο, τριστάδιος τὸ πλάτος, ὁ δ´ ἑξῆς τῆς γῆς ἴσος 56094 Criti.115.e.7 : ἐκείνῳ· τοῖν δὲ δευτέροιν ὁ μὲν ὑγρὸς δυοῖν σταδίοιν πλάτος, 56095 Criti.115.e.8 : ὁ δὲ ξηρὸς ἴσος αὖ πάλιν τῷ πρόσθεν ὑγρῷ· σταδίου δὲ ὁ 56096 Criti.116.a.1 : περὶ αὐτὴν τὴν ἐν μέσῳ νῆσον περιθέων. ἡ δὲ νῆσος, ἐν 56097 Criti.116.a.2 : ᾗ τὰ βασίλεια ἦν, πέντε σταδίων τὴν διάμετρον εἶχεν. 56098 Criti.116.a.3 : ταύτην δὴ κύκλῳ καὶ τοὺς τροχοὺς καὶ τὴν γέφυραν πλε– 56099 Criti.116.a.4 : θριαίαν τὸ πλάτος οὖσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν λιθίνῳ περιε– 56100 Criti.116.a.5 : βάλλοντο τείχει, πύργους καὶ πύλας ἐπὶ τῶν γεφυρῶν κατὰ 56101 Criti.116.a.6 : τὰς τῆς θαλάττης διαβάσεις ἑκασταχόσε ἐπιστήσαντες· τὸν 56102 Criti.116.a.7 : δὲ λίθον ἔτεμνον ὑπὸ τῆς νήσου κύκλῳ τῆς ἐν μέσῳ καὶ ὑπὸ 56103 Criti.116.a.8 : τῶν τροχῶν ἔξωθεν καὶ ἐντός, τὸν μὲν λευκόν, τὸν δὲ μέλανα, 56104 Criti.116.b.1 : τὸν δὲ ἐρυθρὸν ὄντα, τέμνοντες δὲ ἅμ´ ἠργάζοντο νεωσοίκους 56105 Criti.116.b.2 : κοίλους διπλοῦς ἐντός, κατηρεφεῖς αὐτῇ τῇ πέτρᾳ. καὶ τῶν 56106 Criti.116.b.3 : οἰκοδομημάτων τὰ μὲν ἁπλᾶ, τὰ δὲ μειγνύντες τοὺς λίθους 56107 Criti.116.b.4 : ποικίλα ὕφαινον παιδιᾶς χάριν, ἡδονὴν αὐτοῖς σύμφυτον 56108 Criti.116.b.5 : ἀπονέμοντες· καὶ τοῦ μὲν περὶ τὸν ἐξωτάτω τροχὸν τείχους 56109 Criti.116.b.6 : χαλκῷ περιελάμβανον πάντα τὸν περίδρομον, οἷον ἀλοιφῇ 56110 Criti.116.b.7 : προσχρώμενοι, τοῦ δ´ ἐντὸς καττιτέρῳ περιέτηκον, τὸν δὲ 56111 Criti.116.c.1 : περὶ αὐτὴν τὴν ἀκρόπολιν ὀρειχάλκῳ μαρμαρυγὰς ἔχοντι 56112 Criti.116.c.2 : πυρώδεις. 56113 Criti.116.c.3 : Τὰ δὲ δὴ τῆς ἀκροπόλεως ἐντὸς βασίλεια κατεσκευασμένα 56114 Criti.116.c.4 : ὧδ´ ἦν. ἐν μέσῳ μὲν ἱερὸν ἅγιον αὐτόθι τῆς τε Κλειτοῦς 56115 Criti.116.c.5 : καὶ τοῦ Ποσειδῶνος ἄβατον ἀφεῖτο, περιβόλῳ χρυσῷ περι– 56116 Criti.116.c.6 : βεβλημένον, τοῦτ´ ἐν ᾧ κατ´ ἀρχὰς ἐφίτυσαν καὶ ἐγέννησαν 56117 Criti.116.c.7 : τὸ τῶν δέκα βασιλειδῶν γένος· ἔνθα καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ 56118 Criti.116.c.8 : πασῶν τῶν δέκα λήξεων ὡραῖα αὐτόσε ἀπετέλουν ἱερὰ 56119 Criti.116.c.9 : ἐκείνων ἑκάστῳ. τοῦ δὲ Ποσειδῶνος αὐτοῦ νεὼς ἦν, σταδίου 56120 Criti.116.d.1 : μὲν μῆκος, εὖρος δὲ τρίπλεθρος, ὕψος δ´ ἐπὶ τούτοις 56121 Criti.116.d.2 : σύμμετρον ἰδεῖν, εἶδος δέ τι βαρβαρικὸν ἔχοντος. πάντα 56122 Criti.116.d.3 : δὲ ἔξωθεν περιήλειψαν τὸν νεὼν ἀργύρῳ, πλὴν τῶν ἀκρω– 56123 Criti.116.d.4 : τηρίων, τὰ δὲ ἀκρωτήρια χρυσῷ· τὰ δ´ ἐντός, τὴν μὲν ὀροφὴν 56124 Criti.116.d.5 : ἐλεφαντίνην ἰδεῖν πᾶσαν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ καὶ ὀρειχάλκῳ 56125 Criti.116.d.6 : πεποικιλμένην, τὰ δὲ ἄλλα πάντα τῶν τοίχων τε καὶ κιόνων 56126 Criti.116.d.7 : καὶ ἐδάφους ὀρειχάλκῳ περιέλαβον. χρυσᾶ δὲ ἀγάλματα 56127 Criti.116.d.8 : ἐνέστησαν, τὸν μὲν θεὸν ἐφ´ ἅρματος ἑστῶτα ἓξ ὑποπτέρων 56128 Criti.116.e.1 : ἵππων ἡνίοχον, αὐτόν τε ὑπὸ μεγέθους τῇ κορυφῇ τῆς ὀροφῆς 56129 Criti.116.e.2 : ἐφαπτόμενον, Νηρῇδας δὲ ἐπὶ δελφίνων ἑκατὸν κύκλῳ— 56130 Criti.116.e.3 : τοσαύτας γὰρ ἐνόμιζον αὐτὰς οἱ τότε εἶναι—πολλὰ δ´ ἐντὸς 56131 Criti.116.e.4 : ἄλλα ἀγάλματα ἰδιωτῶν ἀναθήματα ἐνῆν. περὶ δὲ τὸν νεὼν 56132 Criti.116.e.5 : ἔξωθεν εἰκόνες ἁπάντων ἕστασαν ἐκ χρυσοῦ, τῶν γυναικῶν 56133 Criti.116.e.6 : καὶ αὐτῶν ὅσοι τῶν δέκα ἐγεγόνεσαν βασιλέων, καὶ πολλὰ 56134 Criti.116.e.7 : ἕτερα ἀναθήματα μεγάλα τῶν τε βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν ἐξ 56135 Criti.116.e.8 : αὐτῆς τε τῆς πόλεως καὶ τῶν ἔξωθεν ὅσων ἐπῆρχον. βωμός 56136 Criti.117.a.1 : τε δὴ συνεπόμενος ἦν τὸ μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐργασίας ταύτῃ 56137 Criti.117.a.2 : τῇ κατασκευῇ, καὶ τὰ βασίλεια κατὰ τὰ αὐτὰ πρέποντα μὲν 56138 Criti.117.a.3 : τῷ τῆς ἀρχῆς μεγέθει, πρέποντα δὲ τῷ περὶ τὰ ἱερὰ κόσμῳ. 56139 Criti.117.a.4 : ταῖς δὲ δὴ κρήναις, τῇ τοῦ ψυχροῦ καὶ τῇ τοῦ θερμοῦ νάματος, 56140 Criti.117.a.5 : πλῆθος μὲν ἄφθονον ἐχούσαις, ἡδονῇ δὲ καὶ ἀρετῇ τῶν ὑδάτων 56141 Criti.117.a.6 : πρὸς ἑκατέρου τὴν χρῆσιν θαυμαστοῦ πεφυκότος, ἐχρῶντο 56142 Criti.117.a.7 : περιστήσαντες οἰκοδομήσεις καὶ δένδρων φυτεύσεις πρε– 56143 Criti.117.b.1 : πούσας ὕδασι, δεξαμενάς τε αὖ τὰς μὲν ὑπαιθρίους, τὰς δὲ 56144 Criti.117.b.2 : χειμερινὰς τοῖς θερμοῖς λουτροῖς ὑποστέγους περιτιθέντες, 56145 Criti.117.b.3 : χωρὶς μὲν βασιλικάς, χωρὶς δὲ ἰδιωτικάς, ἔτι δὲ γυναιξὶν 56146 Criti.117.b.4 : ἄλλας καὶ ἑτέρας ἵπποις καὶ τοῖς ἄλλοις ὑποζυγίοις, τὸ 56147 Criti.117.b.5 : πρόσφορον τῆς κοσμήσεως ἑκάστοις ἀπονέμοντες. τὸ δὲ 56148 Criti.117.b.6 : ἀπορρέον ἦγον ἐπὶ τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἄλσος, δένδρα παντο– 56149 Criti.117.b.7 : δαπὰ κάλλος ὕψος τε δαιμόνιον ὑπ´ ἀρετῆς τῆς γῆς ἔχοντα, 56150 Criti.117.b.8 : καὶ ἐπὶ τοὺς ἔξω κύκλους δι´ ὀχετῶν κατὰ τὰς γεφύρας 56151 Criti.117.c.1 : ἐπωχέτευον· οὗ δὴ πολλὰ μὲν ἱερὰ καὶ πολλῶν θεῶν, πολλοὶ 56152 Criti.117.c.2 : δὲ κῆποι καὶ πολλὰ γυμνάσια ἐκεχειρούργητο, τὰ μὲν ἀνδρῶν, 56153 Criti.117.c.3 : τὰ δὲ ἵππων χωρὶς ἐν ἑκατέρᾳ τῇ τῶν τροχῶν νήσῳ, τά τε 56154 Criti.117.c.4 : ἄλλα καὶ κατὰ μέσην τὴν μείζω τῶν νήσων ἐξῃρημένος 56155 Criti.117.c.5 : ἱππόδρομος ἦν αὐτοῖς, σταδίου τὸ πλάτος ἔχων, τὸ δὲ μῆκος 56156 Criti.117.c.6 : περὶ τὸν κύκλον ὅλον ἀφεῖτο εἰς ἅμιλλαν τοῖς ἵπποις. 56157 Criti.117.c.7 : δορυφορικαὶ δὲ περὶ αὐτὸν ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν οἰκήσεις ἦσαν 56158 Criti.117.d.1 : τῷ πλήθει τῶν δορυφόρων· τοῖς δὲ πιστοτέροις ἐν τῷ μικρο– 56159 Criti.117.d.2 : τέρῳ τροχῷ καὶ πρὸς τῆς ἀκροπόλεως μᾶλλον ὄντι διετέτακτο 56160 Criti.117.d.3 : ἡ φρουρά, τοῖς δὲ πάντων διαφέρουσιν πρὸς πίστιν ἐντὸς 56161 Criti.117.d.4 : τῆς ἀκροπόλεως περὶ τοὺς βασιλέας αὐτοὺς ἦσαν οἰκήσεις 56162 Criti.117.d.5 : δεδομέναι. τὰ δὲ νεώρια τριήρων μεστὰ ἦν καὶ σκευῶν ὅσα 56163 Criti.117.d.6 : τριήρεσιν προσήκει, πάντα δὲ ἐξηρτυμένα ἱκανῶς. καὶ τὰ 56164 Criti.117.d.7 : μὲν δὴ περὶ τὴν τῶν βασιλέων οἴκησιν οὕτω κατεσκεύαστο· 56165 Criti.117.d.8 : διαβάντι δὲ τοὺς λιμένας ἔξω τρεῖς ὄντας ἀρξάμενον ἀπὸ 56166 Criti.117.e.1 : τῆς θαλάττης ᾔειν ἐν κύκλῳ τεῖχος, πεντήκοντα σταδίους 56167 Criti.117.e.2 : τοῦ μεγίστου τροχοῦ τε καὶ λιμένος ἀπέχον πανταχῇ, καὶ 56168 Criti.117.e.3 : συνέκλειεν εἰς ταὐτὸν πρὸς τὸ τῆς διώρυχος στόμα τὸ πρὸς 56169 Criti.117.e.4 : θαλάττης. τοῦτο δὴ πᾶν συνῳκεῖτο μὲν ὑπὸ πολλῶν καὶ 56170 Criti.117.e.5 : πυκνῶν οἰκήσεων, ὁ δὲ ἀνάπλους καὶ ὁ μέγιστος λιμὴν 56171 Criti.117.e.6 : ἔγεμεν πλοίων καὶ ἐμπόρων ἀφικνουμένων πάντοθεν, φωνὴν 56172 Criti.117.e.7 : καὶ θόρυβον παντοδαπὸν κτύπον τε μεθ´ ἡμέραν καὶ διὰ 56173 Criti.117.e.8 : νυκτὸς ὑπὸ πλήθους παρεχομένων. 56174 Criti.117.e.9 : Τὸ μὲν οὖν ἄστυ καὶ τὸ περὶ τὴν ἀρχαίαν οἴκησιν σχεδὸν 56175 Criti.117.e.10 : ὡς τότ´ ἐλέχθη νῦν διεμνημόνευται· τῆς δ´ ἄλλης χώρας 56176 Criti.118.a.1 : ὡς ἡ φύσις εἶχεν καὶ τὸ τῆς διακοσμήσεως εἶδος, ἀπομνη– 56177 Criti.118.a.2 : μονεῦσαι πειρατέον. πρῶτον μὲν οὖν ὁ τόπος ἅπας ἐλέγετο 56178 Criti.118.a.3 : σφόδρα τε ὑψηλὸς καὶ ἀπότομος ἐκ θαλάττης, τὸ δὲ περὶ 56179 Criti.118.a.4 : τὴν πόλιν πᾶν πεδίον, ἐκείνην μὲν περιέχον, αὐτὸ δὲ κύκλῳ 56180 Criti.118.a.5 : περιεχόμενον ὄρεσιν μέχρι πρὸς τὴν θάλατταν καθειμένοις, 56181 Criti.118.a.6 : λεῖον καὶ ὁμαλές, πρόμηκες δὲ πᾶν, ἐπὶ μὲν θάτερα τρισχι– 56182 Criti.118.a.7 : λίων σταδίων, κατὰ δὲ μέσον ἀπὸ θαλάττης ἄνω δισχιλίων. 56183 Criti.118.b.1 : ὁ δὲ τόπος οὗτος ὅλης τῆς νήσου πρὸς νότον ἐτέτραπτο, 56184 Criti.118.b.2 : ἀπὸ τῶν ἄρκτων κατάβορρος. τὰ δὲ περὶ αὐτὸν ὄρη τότε 56185 Criti.118.b.3 : ὑμνεῖτο πλῆθος καὶ μέγεθος καὶ κάλλος παρὰ πάντα τὰ νῦν 56186 Criti.118.b.4 : ὄντα γεγονέναι, πολλὰς μὲν κώμας καὶ πλουσίας περιοίκων 56187 Criti.118.b.5 : ἐν ἑαυτοῖς ἔχοντα, ποταμοὺς δὲ καὶ λίμνας καὶ λειμῶνας 56188 Criti.118.b.6 : τροφὴν τοῖς πᾶσιν ἡμέροις καὶ ἀγρίοις ἱκανὴν θρέμμασιν, 56189 Criti.118.b.7 : ὕλην δὲ καὶ πλήθει καὶ γένεσι ποικίλην σύμπασίν τε τοῖς 56190 Criti.118.b.8 : ἔργοις καὶ πρὸς ἕκαστα ἄφθονον. ὧδε οὖν τὸ πεδίον φύσει 56191 Criti.118.c.1 : καὶ ὑπὸ βασιλέων πολλῶν ἐν πολλῷ χρόνῳ διεπεπόνητο. 56192 Criti.118.c.2 : τετράγωνον μὲν αὔθ´ ὑπῆρχεν τὰ πλεῖστ´ ὀρθὸν καὶ πρόμηκες, 56193 Criti.118.c.3 : ὅτι δὲ ἐνέλειπε, κατηύθυντο τάφρου κύκλῳ περιορυχθείσης· 56194 Criti.118.c.4 : τὸ δὲ βάθος καὶ πλάτος τό τε μῆκος αὐτῆς ἄπιστον μὲν 56195 Criti.118.c.5 : λεχθέν, ὡς χειροποίητον ἔργον, πρὸς τοῖς ἄλλοις διαπονή– 56196 Criti.118.c.6 : μασι τοσοῦτον εἶναι, ῥητέον δὲ ὅ γε ἠκούσαμεν· πλέθρου 56197 Criti.118.c.7 : μὲν γὰρ βάθος ὀρώρυκτο, τὸ δὲ πλάτος ἁπάντῃ σταδίου, 56198 Criti.118.d.1 : περὶ δὲ πᾶν τὸ πεδίον ὀρυχθεῖσα συνέβαινεν εἶναι τὸ μῆκος 56199 Criti.118.d.2 : σταδίων μυρίων. τὰ δ´ ἐκ τῶν ὀρῶν καταβαίνοντα ὑπο– 56200 Criti.118.d.3 : δεχομένη ῥεύματα καὶ περὶ τὸ πεδίον κυκλωθεῖσα, πρὸς τὴν 56201 Criti.118.d.4 : πόλιν ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν ἀφικομένη, ταύτῃ πρὸς θάλατταν 56202 Criti.118.d.5 : μεθεῖτο ἐκρεῖν. ἄνωθεν δὲ ἀπ´ αὐτῆς τὸ πλάτος μάλιστα 56203 Criti.118.d.6 : ἑκατὸν ποδῶν διώρυχες εὐθεῖαι τετμημέναι κατὰ τὸ πεδίον 56204 Criti.118.d.7 : πάλιν εἰς τὴν τάφρον τὴν πρὸς θαλάττης ἀφεῖντο, ἑτέρα 56205 Criti.118.d.8 : δὲ ἀφ´ ἑτέρας αὐτῶν σταδίους ἑκατὸν ἀπεῖχεν· ᾗ δὴ τήν 56206 Criti.118.e.1 : τε ἐκ τῶν ὀρῶν ὕλην κατῆγον εἰς τὸ ἄστυ καὶ τἆλλα δὲ 56207 Criti.118.e.2 : ὡραῖα πλοίοις κατεκομίζοντο, διάπλους ἐκ τῶν διωρύχων 56208 Criti.118.e.3 : εἰς ἀλλήλας τε πλαγίας καὶ πρὸς τὴν πόλιν τεμόντες. καὶ 56209 Criti.118.e.4 : δὶς δὴ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν γῆν ἐκαρποῦντο, χειμῶνος μὲν τοῖς 56210 Criti.118.e.5 : ἐκ Διὸς ὕδασι χρώμενοι, θέρους δὲ ὅσα γῆ φέρει τὰ ἐκ 56211 Criti.118.e.6 : τῶν διωρύχων ἐπάγοντες νάματα. πλῆθος δέ, τῶν μὲν 56212 Criti.118.e.7 : ἐν τῷ πεδίῳ χρησίμων πρὸς πόλεμον ἀνδρῶν ἐτέτακτο τὸν 56213 Criti.119.a.1 : κλῆρον ἕκαστον παρέχειν ἄνδρα ἡγεμόνα, τὸ δὲ τοῦ κλήρου 56214 Criti.119.a.2 : μέγεθος εἰς δέκα δεκάκις ἦν στάδια, μυριάδες δὲ συμπάντων 56215 Criti.119.a.3 : τῶν κλήρων ἦσαν ἕξ· τῶν δ´ ἐκ τῶν ὀρῶν καὶ τῆς ἄλλης 56216 Criti.119.a.4 : χώρας ἀπέραντος μὲν ἀριθμὸς ἀνθρώπων ἐλέγετο, κατὰ 56217 Criti.119.a.5 : δὲ τόπους καὶ κώμας εἰς τούτους τοὺς κλήρους πρὸς τοὺς 56218 Criti.119.a.6 : ἡγεμόνας ἅπαντες διενενέμηντο. τὸν οὖν ἡγεμόνα ἦν τε– 56219 Criti.119.a.7 : ταγμένον εἰς τὸν πόλεμον παρέχειν ἕκτον μὲν ἅρματος 56220 Criti.119.a.8 : πολεμιστηρίου μόριον εἰς μύρια ἅρματα, ἵππους δὲ δύο καὶ 56221 Criti.119.b.1 : ἀναβάτας, ἔτι δὲ συνωρίδα χωρὶς δίφρου καταβάτην τε 56222 Criti.119.b.2 : μικράσπιδα καὶ τὸν ἀμφοῖν μετ´ ἐπιβάτην τοῖν ἵπποιν 56223 Criti.119.b.3 : ἡνίοχον ἔχουσαν, ὁπλίτας δὲ δύο καὶ τοξότας σφενδονήτας 56224 Criti.119.b.4 : τε ἑκατέρους δύο, γυμνῆτας δὲ λιθοβόλους καὶ ἀκοντιστὰς 56225 Criti.119.b.5 : τρεῖς ἑκατέρους, ναύτας δὲ τέτταρας εἰς πλήρωμα διακοσίων 56226 Criti.119.b.6 : καὶ χιλίων νεῶν. τὰ μὲν οὖν πολεμιστήρια οὕτω διετέτακτο 56227 Criti.119.b.7 : τῆς βασιλικῆς πόλεως, τῶν δὲ ἐννέα ἄλλα ἄλλως, ἃ μακρὸς 56228 Criti.119.b.8 : ἂν χρόνος εἴη λέγειν. 56229 Criti.119.c.1 : Τὰ δὲ τῶν ἀρχῶν καὶ τιμῶν ὧδ´ εἶχεν ἐξ ἀρχῆς διακο– 56230 Criti.119.c.2 : σμηθέντα. τῶν δέκα βασιλέων εἷς ἕκαστος ἐν μὲν τῷ καθ´ 56231 Criti.119.c.3 : αὑτὸν μέρει κατὰ τὴν αὑτοῦ πόλιν τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν 56232 Criti.119.c.4 : πλείστων νόμων ἦρχεν, κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν´ 56233 Criti.119.c.5 : ἐθελήσειεν· ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ κοινωνία κατὰ ἐπι– 56234 Criti.119.c.6 : στολὰς ἦν τὰς τοῦ Ποσειδῶνος, ὡς ὁ νόμος αὐτοῖς παρέ– 56235 Criti.119.c.7 : δωκεν καὶ γράμματα ὑπὸ τῶν πρώτων ἐν στήλῃ γεγραμμένα 56236 Criti.119.d.1 : ὀρειχαλκίνῃ, ἣ κατὰ μέσην τὴν νῆσον ἔκειτ´ ἐν ἱερῷ Ποσει– 56237 Criti.119.d.2 : δῶνος, οἷ δὴ δι´ ἐνιαυτοῦ πέμπτου, τοτὲ δὲ ἐναλλὰξ ἕκτου, 56238 Criti.119.d.3 : συνελέγοντο, τῷ τε ἀρτίῳ καὶ τῷ περιττῷ μέρος ἴσον ἀπο– 56239 Criti.119.d.4 : νέμοντες, συλλεγόμενοι δὲ περί τε τῶν κοινῶν ἐβουλεύοντο 56240 Criti.119.d.5 : καὶ ἐξήταζον εἴ τίς τι παραβαίνοι, καὶ ἐδίκαζον. ὅτε δὲ 56241 Criti.119.d.6 : δικάζειν μέλλοιεν, πίστεις ἀλλήλοις τοιάσδε ἐδίδοσαν πρό– 56242 Criti.119.d.7 : τερον. ἀφέτων ὄντων ταύρων ἐν τῷ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερῷ, 56243 Criti.119.d.8 : μόνοι γιγνόμενοι δέκα ὄντες, ἐπευξάμενοι τῷ θεῷ τὸ κεχα– 56244 Criti.119.e.1 : ρισμένον αὐτῷ θῦμα ἑλεῖν, ἄνευ σιδήρου ξύλοις καὶ βρόχοις 56245 Criti.119.e.2 : ἐθήρευον, ὃν δὲ ἕλοιεν τῶν ταύρων, πρὸς τὴν στήλην προσ– 56246 Criti.119.e.3 : αγαγόντες κατὰ κορυφὴν αὐτῆς ἔσφαττον κατὰ τῶν γραμ– 56247 Criti.119.e.4 : μάτων. ἐν δὲ τῇ στήλῃ πρὸς τοῖς νόμοις ὅρκος ἦν μεγάλας 56248 Criti.119.e.5 : ἀρὰς ἐπευχόμενος τοῖς ἀπειθοῦσιν. ὅτ´ οὖν κατὰ τοὺς 56249 Criti.120.a.1 : αὑτῶν νόμους θύσαντες καθαγίζοιεν πάντα τοῦ ταύρου τὰ 56250 Criti.120.a.2 : μέλη, κρατῆρα κεράσαντες ὑπὲρ ἑκάστου θρόμβον ἐνέβαλλον 56251 Criti.120.a.3 : αἵματος, τὸ δ´ ἄλλ´ εἰς τὸ πῦρ ἔφερον, περικαθήραντες τὴν 56252 Criti.120.a.4 : στήλην· μετὰ δὲ τοῦτο χρυσαῖς φιάλαις ἐκ τοῦ κρατῆρος 56253 Criti.120.a.5 : ἀρυτόμενοι, κατὰ τοῦ πυρὸς σπένδοντες ἐπώμνυσαν δικάσειν 56254 Criti.120.a.6 : τε κατὰ τοὺς ἐν τῇ στήλῃ νόμους καὶ κολάσειν εἴ τίς τι 56255 Criti.120.a.7 : πρότερον παραβεβηκὼς εἴη, τό τε αὖ μετὰ τοῦτο μηδὲν τῶν 56256 Criti.120.a.8 : γραμμάτων ἑκόντες παραβήσεσθαι, μηδὲ ἄρξειν μηδὲ ἄρ– 56257 Criti.120.b.1 : χοντι πείσεσθαι πλὴν κατὰ τοὺς τοῦ πατρὸς ἐπιτάττοντι 56258 Criti.120.b.2 : νόμους. ταῦτα ἐπευξάμενος ἕκαστος αὐτῶν αὑτῷ καὶ τῷ 56259 Criti.120.b.3 : ἀφ´ αὑτοῦ γένει, πιὼν καὶ ἀναθεὶς τὴν φιάλην εἰς τὸ ἱερὸν 56260 Criti.120.b.4 : τοῦ θεοῦ, περὶ τὸ δεῖπνον καὶ τἀναγκαῖα διατρίψας, ἐπειδὴ 56261 Criti.120.b.5 : γίγνοιτο σκότος καὶ τὸ πῦρ ἐψυγμένον τὸ περὶ τὰ θύματα 56262 Criti.120.b.6 : εἴη, πάντες οὕτως ἐνδύντες ὅτι καλλίστην κυανῆν στολήν, 56263 Criti.120.b.7 : ἐπὶ τὰ τῶν ὁρκωμοσίων καύματα χαμαὶ καθίζοντες, νύκτωρ, 56264 Criti.120.c.1 : πᾶν τὸ περὶ τὸ ἱερὸν ἀποσβεννύντες πῦρ, ἐδικάζοντό τε 56265 Criti.120.c.2 : καὶ ἐδίκαζον εἴ τίς τι παραβαίνειν αὐτῶν αἰτιῷτό τινα· 56266 Criti.120.c.3 : δικάσαντες δέ, τὰ δικασθέντα, ἐπειδὴ φῶς γένοιτο, ἐν χρυσῷ 56267 Criti.120.c.4 : πίνακι γράψαντες μετὰ τῶν στολῶν μνημεῖα ἀνετίθεσαν. 56268 Criti.120.c.5 : νόμοι δὲ πολλοὶ μὲν ἄλλοι περὶ τὰ γέρα τῶν βασιλέων 56269 Criti.120.c.6 : ἑκάστων ἦσαν ἴδιοι, τὰ δὲ μέγιστα, μήτε ποτὲ ὅπλα ἐπ´ 56270 Criti.120.c.7 : ἀλλήλους οἴσειν βοηθήσειν τε πάντας, ἄν πού τις αὐτῶν 56271 Criti.120.c.8 : ἔν τινι πόλει τὸ βασιλικὸν καταλύειν ἐπιχειρῇ γένος, κοινῇ 56272 Criti.120.d.1 : δέ, καθάπερ οἱ πρόσθεν, βουλευόμενοι τὰ δόξαντα περὶ 56273 Criti.120.d.2 : πολέμου καὶ τῶν ἄλλων πράξεων, ἡγεμονίαν ἀποδιδόντες 56274 Criti.120.d.3 : τῷ Ἀτλαντικῷ γένει. θανάτου δὲ τὸν βασιλέα τῶν συγ– 56275 Criti.120.d.4 : γενῶν μηδενὸς εἶναι κύριον, ὃν ἂν μὴ τῶν δέκα τοῖς ὑπὲρ 56276 Criti.120.d.5 : ἥμισυ δοκῇ. 56277 Criti.120.d.6 : Ταύτην δὴ τοσαύτην καὶ τοιαύτην δύναμιν ἐν ἐκείνοις 56278 Criti.120.d.7 : τότε οὖσαν τοῖς τόποις ὁ θεὸς ἐπὶ τούσδε αὖ τοὺς τόπους 56279 Criti.120.d.8 : συντάξας ἐκόμισεν ἔκ τινος τοιᾶσδε, ὡς λόγος, προφάσεως. 56280 Criti.120.e.1 : ἐπὶ πολλὰς μὲν γενεάς, μέχριπερ ἡ τοῦ θεοῦ φύσις αὐτοῖς 56281 Criti.120.e.2 : ἐξήρκει, κατήκοοί τε ἦσαν τῶν νόμων καὶ πρὸς τὸ συγγενὲς 56282 Criti.120.e.3 : θεῖον φιλοφρόνως εἶχον· τὰ γὰρ φρονήματα ἀληθινὰ καὶ 56283 Criti.120.e.4 : πάντῃ μεγάλα ἐκέκτηντο, πρᾳότητι μετὰ φρονήσεως πρός 56284 Criti.120.e.5 : τε τὰς ἀεὶ συμβαινούσας τύχας καὶ πρὸς ἀλλήλους χρώ– 56285 Criti.120.e.6 : μενοι, διὸ πλὴν ἀρετῆς πάντα ὑπερορῶντες μικρὰ ἡγοῦντο 56286 Criti.121.a.1 : τὰ παρόντα καὶ ῥᾳδίως ἔφερον οἷον ἄχθος τὸν τοῦ χρυσοῦ 56287 Criti.121.a.2 : τε καὶ τῶν ἄλλων κτημάτων ὄγκον, ἀλλ´ οὐ μεθύοντες ὑπὸ 56288 Criti.121.a.3 : τρυφῆς διὰ πλοῦτον ἀκράτορες αὑτῶν ὄντες ἐσφάλλοντο, 56289 Criti.121.a.4 : νήφοντες δὲ ὀξὺ καθεώρων ὅτι καὶ ταῦτα πάντα ἐκ φιλίας 56290 Criti.121.a.5 : τῆς κοινῆς μετ´ ἀρετῆς αὐξάνεται, τῇ δὲ τούτων σπουδῇ καὶ 56291 Criti.121.a.6 : τιμῇ φθίνει ταῦτά τε αὐτὰ κἀκείνη συναπόλλυται τούτοις. 56292 Criti.121.a.7 : ἐκ δὴ λογισμοῦ τε τοιούτου καὶ φύσεως θείας παραμενούσης 56293 Criti.121.a.8 : πάντ´ αὐτοῖς ηὐξήθη ἃ πρὶν διήλθομεν. ἐπεὶ δ´ ἡ τοῦ θεοῦ 56294 Criti.121.a.9 : μὲν μοῖρα ἐξίτηλος ἐγίγνετο ἐν αὐτοῖς πολλῷ τῷ θνητῷ καὶ 56295 Criti.121.b.1 : πολλάκις ἀνακεραννυμένη, τὸ δὲ ἀνθρώπινον ἦθος ἐπεκράτει, 56296 Criti.121.b.2 : τότε ἤδη τὰ παρόντα φέρειν ἀδυνατοῦντες ἠσχημόνουν, καὶ 56297 Criti.121.b.3 : τῷ δυναμένῳ μὲν ὁρᾶν αἰσχροὶ κατεφαίνοντο, τὰ κάλλιστα 56298 Criti.121.b.4 : ἀπὸ τῶν τιμιωτάτων ἀπολλύντες, τοῖς δὲ ἀδυνατοῦσιν 56299 Criti.121.b.5 : ἀληθινὸν πρὸς εὐδαιμονίαν βίον ὁρᾶν τότε δὴ μάλιστα 56300 Criti.121.b.6 : πάγκαλοι μακάριοί τε ἐδοξάζοντο εἶναι, πλεονεξίας ἀδίκου 56301 Criti.121.b.7 : καὶ δυνάμεως ἐμπιμπλάμενοι. θεὸς δὲ ὁ θεῶν Ζεὺς ἐν 56302 Criti.121.b.8 : νόμοις βασιλεύων, ἅτε δυνάμενος καθορᾶν τὰ τοιαῦτα, 56303 Criti.121.b.9 : ἐννοήσας γένος ἐπιεικὲς ἀθλίως διατιθέμενον, δίκην αὐτοῖς 56304 Criti.121.c.1 : ἐπιθεῖναι βουληθείς, ἵνα γένοιντο ἐμμελέστεροι σωφρονι– 56305 Criti.121.c.2 : σθέντες, συνήγειρεν θεοὺς πάντας εἰς τὴν τιμιωτάτην αὐτῶν 56306 Criti.121.c.3 : οἴκησιν, ἣ δὴ κατὰ μέσον παντὸς τοῦ κόσμου βεβηκυῖα 56307 Criti.121.c.4 : καθορᾷ πάντα ὅσα γενέσεως μετείληφεν, καὶ συναγείρας 56308 Criti.121.c.5 : εἶπεν— 56309 Criti.121.c.6 : * * * * * 56310 Min.313.a.1 : {ΣΩ.} Ὁ νόμος ἡμῖν τί ἐστιν; 56311 Min.313.a.2 : {ΕΤ.} Ὁποῖον καὶ ἐρωτᾷς τῶν νόμων; 56312 Min.313.a.3 : {ΣΩ.} Τί δ´; ἔστιν ὅτι διαφέρει νόμος νόμου κατ´ αὐτὸ 56313 Min.313.a.4 : τοῦτο, κατὰ τὸ νόμος εἶναι; σκόπει γὰρ δὴ ὃ τυγχάνω 56314 Min.313.a.5 : ἐρωτῶν σε. ἐρωτῶ γάρ, ὥσπερ εἰ ἀνηρόμην τί ἐστιν χρυσός, 56315 Min.313.a.6 : εἴ με ὡσαύτως ἀνήρου ὁποῖον καὶ λέγω χρυσόν, οἴομαί σε 56316 Min.313.a.7 : οὐκ ἂν ὀρθῶς ἐρέσθαι. οὐδὲν γάρ που διαφέρει οὔτε χρυσὸς 56317 Min.313.b.1 : χρυσοῦ οὔτε λίθος λίθου κατά γε τὸ λίθος εἶναι καὶ κατὰ 56318 Min.313.b.2 : τὸ χρυσός· οὕτω δὲ οὐδὲ νόμος που νόμου οὐδὲν διαφέρει, 56319 Min.313.b.3 : ἀλλὰ πάντες εἰσὶν ταὐτόν. νόμος γὰρ ἕκαστος αὐτῶν ἐστιν 56320 Min.313.b.4 : ὁμοίως, οὐχ ὁ μὲν μᾶλλον, ὁ δ´ ἧττον· τοῦτο δὴ αὐτὸ ἐρωτῶ, 56321 Min.313.b.5 : τὸ πᾶν τί ἐστιν νόμος. εἰ οὖν σοι πρόχειρον, εἰπέ. 56322 Min.313.b.6 : {ΕΤ.} Τί οὖν ἄλλο νόμος εἴη ἄν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ´ ἢ τὰ 56323 Min.313.b.7 : νομιζόμενα; 56324 Min.313.b.8 : {ΣΩ.} Ἦ καὶ λόγος σοι δοκεῖ εἶναι τὰ λεγόμενα, ἢ ὄψις 56325 Min.313.b.9 : τὰ ὁρώμενα, ἢ ἀκοὴ τὰ ἀκουόμενα; ἢ ἄλλο μὲν λόγος, ἄλλο 56326 Min.313.c.1 : δὲ τὰ λεγόμενα· καὶ ἄλλο μὲν ὄψις, ἄλλο δὲ τὰ ὁρώμενα· 56327 Min.313.c.2 : καὶ ἄλλο μὲν ἀκοή, ἄλλο δὲ τὰ ἀκουόμενα, καὶ ἄλλο δὴ 56328 Min.313.c.3 : νόμος, ἄλλο δὲ τὰ νομιζόμενα; οὕτως ἢ πῶς σοι δοκεῖ; 56329 Min.313.c.4 : {ΕΤ.} Ἄλλο μοι νῦν ἐφάνη. 56330 Min.313.c.5 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα νόμος ἐστὶν τὰ νομιζόμενα. 56331 Min.313.c.6 : {ΕΤ.} Οὔ μοι δοκεῖ. 56332 Min.313.c.7 : {ΣΩ.} Τί δῆτ´ ἂν εἴη νόμος; ἐπισκεψώμεθ´ αὐτὸ ὧδε. εἴ 56333 Min.313.c.8 : τις ἡμᾶς τὰ νυνδὴ λεγόμενα ἀνήρετο, "Ἐπειδὴ ὄψει φατὲ 56334 Min.314.a.1 : τὰ ὁρώμενα ὁρᾶσθαι, τίνι ὄντι τῇ ὄψει ὁρᾶται;" ἀπεκρινάμεθ´ 56335 Min.314.a.2 : ἂν αὐτῷ ὅτι αἰσθήσει ταύτῃ τῇ διὰ τῶν ὀφθαλμῶν δηλούσῃ 56336 Min.314.a.3 : τὰ πράγματα· εἰ δ´ αὖ ἤρετο ἡμᾶς, "Τί δέ; ἐπειδὴ ἀκοῇ τὰ 56337 Min.314.a.4 : ἀκουόμενα ἀκούεται, τίνι ὄντι τῇ ἀκοῇ;" ἀπεκρινάμεθ´ ἂν 56338 Min.314.a.5 : αὐτῷ ὅτι αἰσθήσει ταύτῃ τῇ διὰ τῶν ὤτων δηλούσῃ ἡμῖν τὰς 56339 Min.314.a.6 : φωνάς. οὕτω τοίνυν καὶ εἰ ἀνέροιτο ἡμᾶς, "Ἐπειδὴ νόμῳ 56340 Min.314.a.7 : τὰ νομιζόμενα νομίζεται, τίνι ὄντι τῷ νόμῳ νομίζεται; 56341 Min.314.b.1 : πότερον αἰσθήσει τινὶ ἢ δηλώσει, ὥσπερ τὰ μανθανόμενα 56342 Min.314.b.2 : μανθάνεται δηλούσῃ τῇ ἐπιστήμῃ, ἢ εὑρέσει τινί, ὥσπερ τὰ 56343 Min.314.b.3 : εὑρισκόμενα εὑρίσκεται, οἷον τὰ μὲν ὑγιεινὰ καὶ νοσώδη 56344 Min.314.b.4 : ἰατρικῇ, ἃ δὲ οἱ θεοὶ διανοοῦνται, ὥς φασιν οἱ μάντεις, μαν– 56345 Min.314.b.5 : τικῇ; ἡ γάρ που τέχνη ἡμῖν εὕρεσίς ἐστιν τῶν πραγμάτων· 56346 Min.314.b.6 : ἦ γάρ;" 56347 Min.314.b.7 : {ΕΤ.} Πάνυ γε. 56348 Min.314.b.8 : {ΣΩ.} Τί οὖν ἂν τούτων ὑπολάβοιμεν μάλιστα τὸν νόμον 56349 Min.314.b.9 : εἶναι; 56350 Min.314.b.10 : {ΕΤ.} Τὰ δόγματα ταῦτα καὶ ψηφίσματα, ἔμοιγε δοκεῖ. 56351 Min.314.b.11 : τί γὰρ ἂν ἄλλο τις φαίη νόμον εἶναι; ὥστε κινδυνεύει, ὃ 56352 Min.314.c.1 : σὺ ἐρωτᾷς, τὸ ὅλον τοῦτο, νόμος, δόγμα πόλεως εἶναι. 56353 Min.314.c.2 : {ΣΩ.} Δόξαν, ὡς ἔοικε, λέγεις πολιτικὴν τὸν νόμον. 56354 Min.314.c.3 : {ΕΤ.} Ἔγωγε. 56355 Min.314.c.4 : {ΣΩ.} Καὶ ἴσως καλῶς λέγεις· τάχα δὲ ὧδε ἄμεινον εἰσό– 56356 Min.314.c.5 : μεθα. λέγεις τινὰς σοφούς; {—ΕΤ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 56357 Min.314.c.6 : οἱ σοφοί εἰσιν σοφίᾳ σοφοί; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τί δέ; οἱ 56358 Min.314.c.7 : δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι; {—ΕΤ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 56359 Min.314.c.8 : καὶ οἱ νόμιμοι νόμῳ νόμιμοι; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἱ δὲ 56360 Min.314.d.1 : ἄνομοι ἀνομίᾳ ἄνομοι; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἱ δὲ νόμιμοι δί– 56361 Min.314.d.2 : καιοι; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἱ δὲ ἄνομοι ἄδικοι; {—ΕΤ.} Ἄδικοι. 56362 Min.314.d.3 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν κάλλιστον ἡ δικαιοσύνη τε καὶ ὁ νόμος; {— 56363 Min.314.d.4 : ΕΤ.} Οὕτως. {—ΣΩ.} Αἴσχιστον δὲ ἡ ἀδικία τε καὶ ἡ ἀνομία; 56364 Min.314.d.5 : {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Καὶ τὸ μὲν σῴζει τὰς πόλεις καὶ τἆλλα 56365 Min.314.d.6 : πάντα, τὸ δὲ ἀπόλλυσι καὶ ἀνατρέπει; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ὡς 56366 Min.314.d.7 : περὶ καλοῦ ἄρα τινὸς ὄντος δεῖ τοῦ νόμου διανοεῖσθαι, καὶ 56367 Min.314.d.8 : ὡς ἀγαθὸν αὐτὸ ζητεῖν. {—ΕΤ.} Πῶς δ´ οὔ; 56368 Min.314.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν δόγμα ἔφαμεν εἶναι πόλεως τὸν νόμον; {— 56369 Min.314.e.1 : ΕΤ.} Ἔφαμεν γάρ. {—ΣΩ.} Τί οὖν; οὐκ ἔστιν τὰ μὲν χρηστὰ 56370 Min.314.e.2 : δόγματα, τὰ δὲ πονηρά; {—ΕΤ.} Ἔστιν μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Καὶ 56371 Min.314.e.3 : μὴν νόμος γε οὐκ ἦν πονηρός. {—ΕΤ.} Οὐ γάρ. {—ΣΩ.} Οὐκ 56372 Min.314.e.4 : ἄρα ὀρθῶς ἔχει ἀποκρίνεσθαι οὕτως ἁπλῶς ὅτι νόμος ἐστὶ 56373 Min.314.e.5 : δόγμα πόλεως. {—ΕΤ.} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Οὐκ ἄρα 56374 Min.314.e.6 : ἁρμόττοι ἂν τὸ πονηρὸν δόγμα νόμος εἶναι. {—ΕΤ.} Οὐ δῆτα. 56375 Min.314.e.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μὴν δόξα γέ τις καὶ αὐτῷ μοι καταφαίνεται 56376 Min.314.e.8 : ὁ νόμος εἶναι· ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἡ πονηρὰ δόξα, ἆρα οὐκ ἤδη 56377 Min.314.e.9 : τοῦτο κατάδηλον, ὡς ἡ χρηστή, εἴπερ δόξα νόμος ἐστί; {— 56378 Min.314.e.10 : ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Δόξα δὲ χρηστὴ τίς ἐστιν; οὐχ ἡ ἀληθής; 56379 Min.315.a.1 : {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἡ ἀληθὴς δόξα τοῦ ὄντος ἐστὶν 56380 Min.315.a.2 : ἐξεύρεσις; {—ΕΤ.} Ἔστιν γάρ. {—ΣΩ.} Ὁ νόμος ἄρα βούλεται 56381 Min.315.a.3 : τοῦ ὄντος εἶναι ἐξεύρεσις. 56382 Min.315.a.4 : {ΕΤ.} Πῶς οὖν, ὦ Σώκρατες, εἰ ὁ νόμος ἐστὶν τοῦ ὄντος 56383 Min.315.a.5 : ἐξεύρεσις, οὐκ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις χρώμεθα περὶ τῶν 56384 Min.315.a.6 : αὐτῶν, εἰ τὰ ὄντα γε ἡμῖν ἐξηύρηται; 56385 Min.315.a.7 : {ΣΩ.} Βούλεται μὲν οὐδὲν ἧττον ὁ νόμος εἶναι τοῦ ὄντος 56386 Min.315.a.8 : ἐξεύρεσις· οἱ δ´ ἄρα μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ νόμοις χρώμενοι 56387 Min.315.b.1 : ἄνθρωποι, ὡς δοκοῦμεν, οὐκ ἀεὶ δύνανται ἐξευρίσκειν ὃ 56388 Min.315.b.2 : βούλεται ὁ νόμος, τὸ ὄν. ἐπεὶ φέρε ἴδωμεν ἐὰν ἄρα ἡμῖν 56389 Min.315.b.3 : ἐνθένδε κατάδηλον γένηται εἴτε τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ νόμοις χρώ– 56390 Min.315.b.4 : μεθα ἢ ἄλλοτε ἄλλοις, καὶ εἰ ἅπαντες τοῖς αὐτοῖς ἢ ἄλλοι 56391 Min.315.b.5 : ἄλλοις. 56392 Min.315.b.6 : {ΕΤ.} Ἀλλὰ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν γνῶναι, 56393 Min.315.b.7 : ὅτι οὔτε οἱ αὐτοὶ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις χρῶνται ἄλλοι τε 56394 Min.315.b.8 : ἄλλοις. ἐπεὶ αὐτίκα ἡμῖν μὲν οὐ νόμος ἐστὶν ἀνθρώπους 56395 Min.315.b.9 : θύειν ἀλλ´ ἀνόσιον, Καρχηδόνιοι δὲ θύουσιν ὡς ὅσιον ὂν 56396 Min.315.c.1 : καὶ νόμιμον αὐτοῖς, καὶ ταῦτα ἔνιοι αὐτῶν καὶ τοὺς αὑτῶν 56397 Min.315.c.2 : ὑεῖς τῷ Κρόνῳ, ὡς ἴσως καὶ σὺ ἀκήκοας. καὶ μὴ ὅτι βάρ– 56398 Min.315.c.3 : βαροι ἄνθρωποι ἡμῶν ἄλλοις νόμοις χρῶνται, ἀλλὰ καὶ οἱ 56399 Min.315.c.4 : ἐν τῇ Λυκαίᾳ οὗτοι καὶ οἱ τοῦ Ἀθάμαντος ἔκγονοι οἵας 56400 Min.315.c.5 : θυσίας θύουσιν Ἕλληνες ὄντες. ὥσπερ καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς 56401 Min.315.c.6 : οἶσθά που καὶ αὐτὸς ἀκούων οἵοις νόμοις ἐχρώμεθα πρὸ τοῦ 56402 Min.315.c.7 : περὶ τοὺς ἀποθανόντας, ἱερεῖά τε προσφάττοντες πρὸ τῆς 56403 Min.315.c.8 : ἐκφορᾶς τοῦ νεκροῦ καὶ ἐγχυτιστρίας μεταπεμπόμενοι· οἱ 56404 Min.315.d.1 : δ´ αὖ ἐκείνων ἔτι πρότεροι αὐτοῦ καὶ ἔθαπτον ἐν τῇ οἰκίᾳ 56405 Min.315.d.2 : τοὺς ἀποθανόντας· ἡμεῖς δὲ τούτων οὐδὲν ποιοῦμεν. μυρία 56406 Min.315.d.3 : δ´ ἄν τις ἔχοι τοιαῦτα εἰπεῖν· πολλὴ γὰρ εὐρυχωρία τῆς 56407 Min.315.d.4 : ἀποδείξεως ὡς οὔτε ἡμεῖς ἡμῖν αὐτοῖς ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ νομί– 56408 Min.315.d.5 : ζομεν οὔτε ἀλλήλοις οἱ ἄνθρωποι. 56409 Min.315.d.6 : {ΣΩ.} Οὐδέν τοι θαυμαστόν ἐστιν, ὦ βέλτιστε, εἰ σὺ μὲν 56410 Min.315.d.7 : ὀρθῶς λέγεις, ἐμὲ δὲ τοῦτο λέληθεν. ἀλλ´ ἕως ἂν σύ τε 56411 Min.315.d.8 : κατὰ σαυτὸν λέγῃς ἅ σοι δοκεῖ μακρῷ λόγῳ καὶ πάλιν ἐγώ, 56412 Min.315.e.1 : οὐδὲν μή ποτε συμβῶμεν, ὡς ἐγὼ οἶμαι· ἐὰν δὲ κοινὸν τεθῇ 56413 Min.315.e.2 : τὸ σκέμμα, τάχ´ ἂν ὁμολογήσαιμεν. εἰ μὲν οὖν βούλει, 56414 Min.315.e.3 : πυνθανόμενός τι παρ´ ἐμοῦ κοινῇ μετ´ ἐμοῦ σκόπει· εἰ δ´ αὖ 56415 Min.315.e.4 : βούλει, ἀποκρινόμενος. 56416 Min.315.e.5 : {ΕΤ.} Ἀλλ´ ἐθέλω, ὦ Σώκρατες, ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν 56417 Min.315.e.6 : βούλῃ. 56418 Min.315.e.7 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ σύ, πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι 56419 Min.315.e.8 : καὶ τὰ ἄδικα δίκαια, ἢ τὰ μὲν δίκαια δίκαια, τὰ δὲ ἄδικα 56420 Min.315.e.9 : ἄδικα; {—ΕΤ.} Ἐγὼ μὲν τά τε δίκαια δίκαια καὶ τὰ ἄδικα 56421 Min.316.a.1 : ἄδικα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ παρὰ πᾶσιν οὕτως ὡς ἐνθάδε νο– 56422 Min.316.a.2 : μίζεται; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐν Πέρσαις; {—〈ΕΤ.} 56423 Min.316.a.3 : Καὶ ἐν Πέρσαις〉. {—ΣΩ.} Ἀλλὰ ἀεὶ δήπου; {—ΕΤ.} Ἀεί. {— 56424 Min.316.a.4 : ΣΩ.} Πότερον δὲ τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται 56425 Min.316.a.5 : ἐνθάδε, τὰ δὲ ἔλαττον κουφότερα, ἢ τοὐναντίον; {—ΕΤ.} Οὔκ, 56426 Min.316.a.6 : ἀλλὰ τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα, τὰ δὲ ἔλαττον κουφό– 56427 Min.316.a.7 : τερα. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐν Καρχηδόνι καὶ ἐν Λυκαίᾳ; {— 56428 Min.316.a.8 : ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τὰ μὲν καλά, ὡς ἔοικε, πανταχοῦ νομίζεται 56429 Min.316.b.1 : καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ αἰσχρά, ἀλλ´ οὐ τὰ αἰσχρὰ καλὰ οὐδὲ 56430 Min.316.b.2 : τὰ καλὰ αἰσχρά. {—ΕΤ.} Οὕτως. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν, ὡς κατὰ πάν– 56431 Min.316.b.3 : των εἰπεῖν, τὰ ὄντα νομίζεται εἶναι, οὐ τὰ μὴ ὄντα, καὶ παρ´ 56432 Min.316.b.4 : ἡμῖν καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν. {—ΕΤ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {— 56433 Min.316.b.5 : ΣΩ.} Ὃς ἂν ἄρα τοῦ ὄντος ἁμαρτάνῃ, τοῦ νομίμου ἁμαρτάνει. 56434 Min.316.b.6 : {ΕΤ.} Οὕτω μέν, ὦ Σώκρατες, ὡς σὺ λέγεις, καὶ φαίνεται 56435 Min.316.b.7 : ταῦτα νόμιμα καὶ ἡμῖν ἀεὶ καὶ τοῖς ἄλλοις· ἐπειδὰν δ´ ἐν– 56436 Min.316.c.1 : νοήσω ὅτι οὐδὲν παυόμεθα ἄνω κάτω μετατιθέμενοι τοὺς 56437 Min.316.c.2 : νόμους, οὐ δύναμαι πεισθῆναι. 56438 Min.316.c.3 : {ΣΩ.} Ἴσως γὰρ οὐκ ἐννοεῖς ταῦτα μεταπεττευόμενα ὅτι 56439 Min.316.c.4 : ταὐτά ἐστιν. ἀλλ´ ὧδε μετ´ ἐμοῦ αὐτὰ ἄθρει. ἤδη ποτὲ 56440 Min.316.c.5 : ἐνέτυχες συγγράμματι περὶ ὑγιείας τῶν καμνόντων; {—ΕΤ.} 56441 Min.316.c.6 : Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οἶσθα οὖν τίνος τέχνης τοῦτ´ ἐστὶ τὸ σύγ– 56442 Min.316.c.7 : γραμμα; {—ΕΤ.} Οἶδα, ὅτι ἰατρικῆς. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἰατροὺς 56443 Min.316.c.8 : καλεῖς τοὺς ἐπιστήμονας περὶ τούτων; {—ΕΤ.} Φημί. {—ΣΩ.} 56444 Min.316.d.1 : Πότερον οὖν οἱ ἐπιστήμονες ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν νομί– 56445 Min.316.d.2 : ζουσιν ἢ ἄλλοι ἄλλα; {—ΕΤ.} Ταὐτὰ ἔμοιγε δοκοῦσι. {—ΣΩ.} 56446 Min.316.d.3 : Πότερον οἱ Ἕλληνες μόνοι τοῖς Ἕλλησιν ἢ καὶ οἱ βάρβαροι 56447 Min.316.d.4 : αὑτοῖς τε καὶ τοῖς Ἕλλησι, περὶ ὧν ἂν εἰδῶσι, ταὐτὰ νομί– 56448 Min.316.d.5 : ζουσι; {—ΕΤ.} Ταὐτὰ δήπου πολλὴ ἀνάγκη ἐστὶν τοὺς εἰδότας 56449 Min.316.d.6 : αὐτοὺς αὑτοῖς συννομίζειν καὶ Ἕλληνας καὶ βαρβάρους. {— 56450 Min.316.d.7 : ΣΩ.} Καλῶς γε ἀπεκρίνω. οὐκοῦν καὶ ἀεί; {—ΕΤ.} Ναί, 56451 Min.316.d.8 : καὶ ἀεί. 56452 Min.316.d.9 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ οἱ ἰατροὶ συγγράφουσι περὶ ὑγιείας ἅπερ 56453 Min.316.e.1 : καὶ νομίζουσιν εἶναι; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἰατρικὰ ἄρα καὶ 56454 Min.316.e.2 : ἰατρικοὶ νόμοι ταῦτα τὰ συγγράμματα ἐστὶν τὰ τῶν ἰατρῶν. 56455 Min.316.e.3 : {—ΕΤ.} Ἰατρικὰ μέντοι. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ τὰ γεωργικὰ συγ– 56456 Min.316.e.4 : γράμματα γεωργικοὶ νόμοι εἰσίν; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίνων 56457 Min.316.e.5 : οὖν ἐστιν τὰ περὶ κήπων ἐργασίας συγγράμματα καὶ νόμιμα; 56458 Min.316.e.6 : {—ΕΤ.} Κηπουρῶν. {—ΣΩ.} Κηπουρικοὶ ἄρα νόμοι ἡμῖν εἰσιν 56459 Min.316.e.7 : οὗτοι. {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τῶν ἐπισταμένων κήπων ἄρχειν; 56460 Min.316.e.8 : {—ΕΤ.} Πῶς δ´ οὔ; {—ΣΩ.} Ἐπίστανται δ´ οἱ κηπουροί. {—ΕΤ.} 56461 Min.316.e.9 : Ναί. {—ΣΩ.} Τίνων δὲ τὰ περὶ ὄψου σκευασίας συγγράμματά 56462 Min.316.e.10 : τε καὶ νόμιμα; {—ΕΤ.} Μαγείρων. {—ΣΩ.} Μαγειρικοὶ ἄρα οὗτοι 56463 Min.316.e.11 : νόμοι εἰσί; {—ΕΤ.} Μαγειρικοί. {—ΣΩ.} Τῶν ἐπισταμένων, ὡς 56464 Min.317.a.1 : ἔοικεν, ὄψου σκευασίας ἄρχειν; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἐπί– 56465 Min.317.a.2 : στανται δέ, ὥς φασιν, οἱ μάγειροι; {—ΕΤ.} Ἐπίστανται γάρ. 56466 Min.317.a.3 : {—ΣΩ.} Εἶεν· τίνων δὲ δὴ τὰ περὶ πόλεως διοικήσεως συγ– 56467 Min.317.a.4 : γράμματά τε καὶ νόμιμά ἐστιν; ἆρ´ οὐ τῶν ἐπισταμένων 56468 Min.317.a.5 : πόλεων ἄρχειν; {—ΕΤ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ἐπίστανται δὲ 56469 Min.317.a.6 : ἄλλοι τινὲς ἢ οἱ πολιτικοί τε καὶ οἱ βασιλικοί; {—ΕΤ.} Οὗτοι 56470 Min.317.a.7 : μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Πολιτικὰ ἄρα ταῦτα συγγράμματά ἐστιν, 56471 Min.317.a.8 : οὓς οἱ ἄνθρωποι νόμους καλοῦσι, βασιλέων τε καὶ ἀνδρῶν 56472 Min.317.b.1 : ἀγαθῶν συγγράμματα. {—ΕΤ.} Ἀληθῆ λέγεις. 56473 Min.317.b.2 : {ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν οἵ γε ἐπιστάμενοι οὐκ ἄλλοτε ἄλλα 56474 Min.317.b.3 : συγγράψουσι περὶ τῶν αὐτῶν; {—ΕΤ.} Οὔ. {—ΣΩ.} Οὐδὲ μετα– 56475 Min.317.b.4 : θήσονταί ποτε περὶ τῶν αὐτῶν ἕτερα καὶ ἕτερα νόμιμα; {— 56476 Min.317.b.5 : ΕΤ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Ἐὰν οὖν ὁρῶμέν τινας ὁπουοῦν τοῦτο 56477 Min.317.b.6 : ποιοῦντας, πότερα φήσομεν ἐπιστήμονας εἶναι ἢ ἀνεπιστή– 56478 Min.317.b.7 : μονας τοὺς τοῦτο ποιοῦντας; {—ΕΤ.} Ἀνεπιστήμονας. {—ΣΩ.} 56479 Min.317.b.8 : Οὐκοῦν καὶ ὃ μὲν ἂν ὀρθὸν ᾖ, νόμιμον αὐτὸ φήσομεν ἑκάστῳ 56480 Min.317.b.9 : εἶναι, ἢ τὸ ἰατρικὸν ἢ τὸ μαγειρικὸν ἢ τὸ κηπουρικόν; {— 56481 Min.317.c.1 : ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ὃ δ´ ἂν μὴ ὀρθὸν ᾖ, οὐκέτι φήσομεν τοῦτο 56482 Min.317.c.2 : νόμιμον εἶναι; {—ΕΤ.} Οὐκέτι. {—ΣΩ.} Ἄνομον ἄρα γίγνεται. 56483 Min.317.c.3 : {—ΕΤ.} Ἀνάγκη. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς συγγράμμασι 56484 Min.317.c.4 : τοῖς περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων καὶ ὅλως περὶ πόλεως 56485 Min.317.c.5 : διακοσμήσεώς τε καὶ περὶ τοῦ ὡς χρὴ πόλιν διοικεῖν, τὸ μὲν 56486 Min.317.c.6 : ὀρθὸν νόμος ἐστὶ βασιλικός, τὸ δὲ μὴ ὀρθὸν οὔ, ὃ δοκεῖ 56487 Min.317.c.7 : νόμος εἶναι τοῖς μὴ εἰδόσιν· ἔστιν γὰρ ἄνομον. {—ΕΤ.} Ναί. 56488 Min.317.d.1 : {—ΣΩ.} Ὀρθῶς ἄρα ὡμολογήσαμεν νόμον εἶναι τοῦ ὄντος 56489 Min.317.d.2 : εὕρεσιν. {—ΕΤ.} Φαίνεται. 56490 Min.317.d.3 : {ΣΩ.} Ἔτι δὲ καὶ τόδε ἐν αὐτῷ διαθεώμεθα. τίς ἐπιστήμων 56491 Min.317.d.4 : διανεῖμαι ἐπὶ γῇ τὰ σπέρματα; {—ΕΤ.} Γεωργός. {—ΣΩ.} Οὗτος 56492 Min.317.d.5 : δὲ τὰ ἄξια σπέρματα ἑκάστῃ γῇ διανέμει; {—ΕΤ.} Ναί. {— 56493 Min.317.d.6 : ΣΩ.} Ὁ γεωργὸς ἄρα νομεὺς ἀγαθὸς τούτων, καὶ οἱ τούτου 56494 Min.317.d.7 : νόμοι καὶ διανομαὶ ἐπὶ ταῦτα ὀρθαί εἰσιν; {—ΕΤ.} Ναί. {— 56495 Min.317.d.8 : ΣΩ.} Τίς δὲ κρουμάτων ἐπὶ τὰ μέλη ἀγαθὸς νομεύς, καὶ τὰ 56496 Min.317.d.9 : ἄξια νεῖμαι; καὶ οἱ τίνος νόμοι ὀρθοί εἰσιν; {—ΕΤ.} Οἱ τοῦ 56497 Min.317.e.1 : αὐλητοῦ καὶ τοῦ κιθαριστοῦ. {—ΣΩ.} Ὁ νομικώτατος ἄρα ἐν 56498 Min.317.e.2 : τούτοις, οὗτος αὐλητικώτατος. {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς δὲ τὴν 56499 Min.317.e.3 : τροφὴν ἐπὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων σώματα διανεῖμαι ἄριστος; οὐχ 56500 Min.317.e.4 : ὅσπερ τὴν ἀξίαν; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Αἱ τούτου ἄρα διανομαὶ 56501 Min.317.e.5 : καὶ οἱ νόμοι βέλτιστοι, καὶ ὅστις περὶ ταῦτα νομικώτατος, 56502 Min.317.e.6 : καὶ νομεὺς ἄριστος. {—ΕΤ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τίς οὗτος; {— 56503 Min.318.a.1 : ΕΤ.} Παιδοτρίβης. {—ΣΩ.} Οὗτος τὴν ἀνθρωπείαν ἀγέλην τοῦ 56504 Min.318.a.2 : σώματος νέμειν κράτιστος; {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τίς δὲ τὴν τῶν 56505 Min.318.a.3 : προβάτων ἀγέλην κράτιστος νέμειν; τί ὄνομα αὐτῷ; {—ΕΤ.} 56506 Min.318.a.4 : Ποιμήν. {—ΣΩ.} Οἱ τοῦ ποιμένος ἄρα νόμοι ἄριστοι τοῖς προ– 56507 Min.318.a.5 : βάτοις. {—ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἱ δὲ τοῦ βουκόλου τοῖς βουσί. {— 56508 Min.318.a.6 : ΕΤ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οἱ δὲ τοῦ τίνος νόμοι ἄριστοι ταῖς ψυχαῖς 56509 Min.318.a.7 : τῶν ἀνθρώπων; οὐχ οἱ τοῦ βασιλέως; φάθι. {—ΕΤ.} Φημὶ δή. 56510 Min.318.b.1 : {ΣΩ.} Καλῶς τοίνυν λέγεις. ἔχοις ἂν οὖν εἰπεῖν τίς τῶν 56511 Min.318.b.2 : παλαιῶν ἀγαθὸς γέγονεν ἐν τοῖς αὐλητικοῖς νόμοις νομο– 56512 Min.318.b.3 : θέτης; ἴσως οὐκ ἐννοεῖς, ἀλλ´ ἐγὼ βούλει σε ὑπομνήσω; {— 56513 Min.318.b.4 : ΕΤ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ὁ Μαρσύας λέγεται καὶ 56514 Min.318.b.5 : τὰ παιδικὰ αὐτοῦ Ὄλυμπος ὁ Φρύξ; {—ΕΤ.} Ἀληθῆ λέγεις. {— 56515 Min.318.b.6 : ΣΩ.} Τούτων δὴ καὶ τὰ αὐλήματα θειότατά ἐστι, καὶ μόνα 56516 Min.318.b.7 : κινεῖ καὶ ἐκφαίνει τοὺς τῶν θεῶν ἐν χρείᾳ ὄντας· καὶ ἔτι καὶ 56517 Min.318.c.1 : νῦν μόνα λοιπά, ὡς θεῖα ὄντα. {—ΕΤ.} Ἔστι ταῦτα. {—ΣΩ.} Τίς δὲ 56518 Min.318.c.2 : λέγεται τῶν παλαιῶν βασιλέων ἀγαθὸς νομοθέτης γεγονέναι, 56519 Min.318.c.3 : οὗ ἔτι καὶ νῦν τὰ νόμιμα μένει ὡς θεῖα ὄντα; {—ΕΤ.} Οὐκ ἐννοῶ. 56520 Min.318.c.4 : {ΣΩ.} Οὐκ οἶσθα τίνες παλαιοτάτοις νόμοις χρῶνται τῶν 56521 Min.318.c.5 : Ἑλλήνων; 56522 Min.318.c.6 : {ΕΤ.} Ἆρα Λακεδαιμονίους λέγεις καὶ Λυκοῦργον τὸν νομο– 56523 Min.318.c.7 : θέτην; 56524 Min.318.c.8 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ ταῦτά γε οὐδέπω ἴσως ἔτη τριακόσια ἢ ὀλίγῳ 56525 Min.318.c.9 : τούτων πλείω. ἀλλὰ τούτων τῶν νομίμων τὰ βέλτιστα πόθεν 56526 Min.318.d.1 : ἥκει; οἶσθα; 56527 Min.318.d.2 : {ΕΤ.} Φασί γε ἐκ Κρήτης. 56528 Min.318.d.3 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν οὗτοι παλαιοτάτοις νόμοις χρῶνται τῶν 56529 Min.318.d.4 : Ἑλλήνων; 56530 Min.318.d.5 : {ΕΤ.} Ναί. 56531 Min.318.d.6 : {ΣΩ.} Οἶσθα οὖν τίνες τούτων ἀγαθοὶ βασιλῆς ἦσαν; 56532 Min.318.d.7 : Μίνως καὶ Ῥαδάμανθυς, οἱ Διὸς καὶ Εὐρώπης παῖδες, ὧν 56533 Min.318.d.8 : οἵδε εἰσὶν οἱ νόμοι. 56534 Min.318.d.9 : {ΕΤ.} Ῥαδάμανθύν γέ φασιν, ὦ Σώκρατες, δίκαιον ἄνδρα, 56535 Min.318.d.10 : τὸν δὲ Μίνων ἄγριόν τινα καὶ χαλεπὸν καὶ ἄδικον. 56536 Min.318.d.11 : {ΣΩ.} Ἀττικόν, ὦ βέλτιστε, λέγεις μῦθον καὶ τραγικόν. 56537 Min.318.e.1 : {ΕΤ.} Τί δέ; οὐ ταῦτα λέγεται περὶ Μίνω; 56538 Min.318.e.2 : {ΣΩ.} Οὔκουν ὑπό γε Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου· καίτοι γε 56539 Min.318.e.3 : πιθανώτεροί εἰσιν ἢ σύμπαντες οἱ τραγῳδοποιοί, ὧν σὺ 56540 Min.318.e.4 : ἀκούων ταῦτα λέγεις. 56541 Min.318.e.5 : {ΕΤ.} Ἀλλὰ τί μὴν οὗτοι περὶ Μίνω λέγουσιν; 56542 Min.318.e.6 : {ΣΩ.} Ἐγὼ δή σοι ἐρῶ, ἵνα μὴ καὶ σὺ ὥσπερ οἱ πολλοὶ 56543 Min.318.e.7 : ἀσεβῇς. οὐ γὰρ ἔσθ´ ὅτι τούτου ἀσεβέστερόν ἐστιν οὐδ´ ὅτι 56544 Min.318.e.8 : χρὴ μᾶλλον εὐλαβεῖσθαι, πλὴν εἰς θεοὺς καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ 56545 Min.318.e.9 : ἐξαμαρτάνειν, δεύτερον δὲ εἰς τοὺς θείους ἀνθρώπους· ἀλλὰ 56546 Min.318.e.10 : πάνυ πολλὴν χρὴ προμήθειαν ποιεῖσθαι ἀεί, ὅταν μέλλῃς 56547 Min.319.a.1 : ἄνδρα ψέξειν ἢ ἐπαινέσεσθαι, μὴ οὐκ ὀρθῶς εἴπῃς. τούτου καὶ 56548 Min.319.a.2 : ἕνεκα χρὴ μανθάνειν διαγιγνώσκειν χρηστοὺς καὶ πονηροὺς 56549 Min.319.a.3 : ἄνδρας. νεμεσᾷ γὰρ ὁ θεός, ὅταν τις ψέγῃ τὸν ἑαυτῷ 56550 Min.319.a.4 : ὅμοιον ἢ ἐπαινῇ τὸν ἑαυτῷ ἐναντίως ἔχοντα· ἔστι δ´ οὗτος 56551 Min.319.a.5 : ὁ ἀγαθός. μὴ γάρ τι οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱεροὺς καὶ ξύλα 56552 Min.319.a.6 : καὶ ὄρνεα καὶ ὄφεις, ἀνθρώπους δὲ μή· ἀλλὰ πάντων 56553 Min.319.a.7 : τούτων ἱερώτατόν ἐστιν ἄνθρωπος ὁ ἀγαθός, καὶ μιαρώτατον 56554 Min.319.a.8 : ὁ πονηρός. 56555 Min.319.a.9 : Ἤδη οὖν καὶ περὶ Μίνω, ὡς αὐτὸν Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος 56556 Min.319.b.1 : ἐγκωμιάζουσι, τούτου ἕνεκα φράσω, ἵνα μὴ ἄνθρωπος ὢν 56557 Min.319.b.2 : ἀνθρώπου εἰς ἥρω Διὸς ὑὸν λόγῳ ἐξαμαρτάνῃς. Ὅμηρος 56558 Min.319.b.3 : γὰρ περὶ Κρήτης λέγων ὅτι πολλοὶ ἄνθρωποι ἐν αὐτῇ εἰσιν 56559 Min.319.b.4 : καὶ <20ἐνενήκοντα πόληες, τῇσι δέ>20, φησίν— 56560 Min.319.b.4 : 56561 Min.319.b.5 : ἔνι Κνωσὸς μεγάλη πόλις, ἔνθα τε Μίνως 56562 Min.319.b.6 : ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής. 56563 Min.319.b.6 : 56564 Min.319.c.1 : ἔστιν οὖν τοῦτο Ὁμήρου ἐγκώμιον εἰς Μίνων διὰ βραχέων 56565 Min.319.c.2 : εἰρημένον, οἷον οὐδ´ εἰς ἕνα τῶν ἡρώων ἐποίησεν Ὅμηρος. 56566 Min.319.c.3 : ὅτι μὲν γὰρ ὁ Ζεὺς σοφιστής ἐστιν καὶ ἡ τέχνη αὕτη 56567 Min.319.c.4 : παγκάλη ἐστί, πολλαχοῦ καὶ ἄλλοθι δηλοῖ, ἀτὰρ καὶ ἐνταῦθα. 56568 Min.319.c.5 : λέγει γὰρ τὸν Μίνων συγγίγνεσθαι ἐνάτῳ ἔτει τῷ Διὶ ἐν 56569 Min.319.c.6 : λόγοις καὶ φοιτᾶν παιδευθησόμενον ὡς ὑπὸ σοφιστοῦ ὄντος 56570 Min.319.c.7 : τοῦ Διός. ὅτι οὖν τοῦτο τὸ γέρας οὐκ ἔστιν ὅτῳ ἀπένειμεν 56571 Min.319.c.8 : Ὅμηρος τῶν ἡρώων, ὑπὸ Διὸς πεπαιδεῦσθαι, ἄλλῳ ἢ Μίνῳ, 56572 Min.319.d.1 : τοῦτ´ ἔστιν ἔπαινος θαυμαστός. καὶ Ὀδυσσείας ἐν Νεκυίᾳ 56573 Min.319.d.2 : δικάζοντα χρυσοῦν σκῆπτρον ἔχοντα πεποίηκε τὸν Μίνων, 56574 Min.319.d.3 : οὐ τὸν Ῥαδάμανθυν· Ῥαδάμανθυν δὲ οὔτ´ ἐνταῦθα δικά– 56575 Min.319.d.4 : ζοντα πεποίηκεν οὔτε συγγιγνόμενον τῷ Διὶ οὐδαμοῦ. διὰ 56576 Min.319.d.5 : ταῦτά φημ´ ἐγὼ Μίνων ἁπάντων μάλιστα ὑπὸ Ὁμήρου 56577 Min.319.d.6 : ἐγκεκωμιάσθαι. τὸ γὰρ Διὸς ὄντα παῖδα μόνον ὑπὸ Διὸς 56578 Min.319.d.7 : πεπαιδεῦσθαι οὐκ ἔχει ὑπερβολὴν ἐπαίνου—τοῦτο γὰρ ση– 56579 Min.319.d.8 : μαίνει τὸ ἔπος τὸ— 56580 Min.319.d.8 : 56581 Min.319.d.9 : ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής, 56582 Min.319.d.9 : 56583 Min.319.e.1 : συνουσιαστὴν τοῦ Διὸς εἶναι τὸν Μίνων. οἱ γὰρ ὄαροι λόγοι 56584 Min.319.e.2 : εἰσίν, καὶ ὀαριστὴς συνουσιαστής ἐστιν ἐν λόγοις—ἐφοίτα 56585 Min.319.e.3 : οὖν δι´ ἐνάτου ἔτους εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄντρον ὁ Μίνως, τὰ μὲν 56586 Min.319.e.4 : μαθησόμενος, τὰ δὲ ἀποδειξόμενος ἃ τῇ προτέρᾳ ἐννεετηρίδι 56587 Min.319.e.5 : ἐμεμαθήκει παρὰ τοῦ Διός. εἰσὶν δὲ οἳ ὑπολαμβάνουσι τὸν 56588 Min.319.e.6 : ὀαριστὴν συμπότην καὶ συμπαιστὴν εἶναι τοῦ Διός, ἀλλὰ 56589 Min.319.e.7 : τῷδε ἄν τις τεκμηρίῳ χρῷτο ὅτι οὐδὲν λέγουσιν οἱ οὕτως 56590 Min.320.a.1 : ὑπολαμβάνοντες· πολλῶν γὰρ ὄντων ἀνθρώπων καὶ Ἑλ– 56591 Min.320.a.2 : λήνων καὶ βαρβάρων, οὐκ ἔστιν οἵτινες ἀπέχονται συμποσίων 56592 Min.320.a.3 : καὶ ταύτης τῆς παιδιᾶς, οὗ ἔστιν οἶνος, ἄλλοι ἢ Κρῆτες καὶ 56593 Min.320.a.4 : Λακεδαιμόνιοι δεύτεροι, μαθόντες παρὰ Κρητῶν. ἐν Κρήτῃ 56594 Min.320.a.5 : δὲ εἷς οὗτός ἐστι τῶν ἄλλων νόμων οὓς Μίνως ἔθηκε, μὴ 56595 Min.320.a.6 : συμπίνειν ἀλλήλοις εἰς μέθην. καίτοι δῆλον ὅτι ἃ ἐνόμιζεν 56596 Min.320.a.7 : καλὰ εἶναι, ταῦτα νόμιμα ἔθηκεν καὶ τοῖς αὑτοῦ πολίταις. 56597 Min.320.b.1 : οὐ γάρ που, ὥσπερ γε φαῦλος ἄνθρωπος, ὁ Μίνως ἐνόμιζεν 56598 Min.320.b.2 : μὲν ἕτερα, ἐποίει δὲ ἄλλα παρ´ ἃ ἐνόμιζεν· ἀλλὰ ἦν αὕτη 56599 Min.320.b.3 : ἡ συνουσία ὥσπερ ἐγὼ λέγω, διὰ λόγων ἐπὶ παιδείᾳ εἰς 56600 Min.320.b.4 : ἀρετήν. ὅθεν δὴ καὶ τοὺς νόμους τούτους ἔθηκε τοῖς αὑτοῦ 56601 Min.320.b.5 : πολίταις, δι´ οὓς ἥ τε Κρήτη τὸν πάντα χρόνον εὐδαιμονεῖ 56602 Min.320.b.6 : καὶ Λακεδαίμων, ἀφ´ οὗ ἤρξατο τούτοις χρῆσθαι, ἅτε θείοις 56603 Min.320.b.7 : οὖσιν. 56604 Min.320.b.8 : Ῥαδάμανθυς δὲ ἀγαθὸς μὲν ἦν ἀνήρ· ἐπεπαίδευτο γὰρ 56605 Min.320.c.1 : ὑπὸ τοῦ Μίνω. ἐπεπαίδευτο μέντοι οὐχ ὅλην τὴν βασιλικὴν 56606 Min.320.c.2 : τέχνην, ἀλλ´ ὑπηρεσίαν τῇ βασιλικῇ, ὅσον ἐπιστατεῖν ἐν 56607 Min.320.c.3 : τοῖς δικαστηρίοις· ὅθεν καὶ δικαστὴς ἀγαθὸς ἐλέχθη εἶναι. 56608 Min.320.c.4 : νομοφύλακι γὰρ αὐτῷ ἐχρῆτο ὁ Μίνως κατὰ τὸ ἄστυ, τὰ δὲ 56609 Min.320.c.5 : κατὰ τὴν ἄλλην Κρήτην τῷ Τάλῳ. ὁ γὰρ Τάλως τρὶς 56610 Min.320.c.6 : περιῄει τοῦ ἐνιαυτοῦ κατὰ τὰς κώμας, φυλάττων τοὺς νόμους 56611 Min.320.c.7 : ἐν αὐταῖς, ἐν χαλκοῖς γραμματείοις ἔχων γεγραμμένους τοὺς 56612 Min.320.c.8 : νόμους, ὅθεν χαλκοῦς ἐκλήθη. εἴρηκε δὲ καὶ Ἡσίοδος ἀδελφὰ 56613 Min.320.d.1 : τούτων εἰς τὸν Μίνων. μνησθεὶς γὰρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος 56614 Min.320.d.2 : φησίν— 56615 Min.320.d.2 : 56616 Min.320.d.3 : ὃς βασιλεύτατος γένετο θνητῶν βασιλήων, 56617 Min.320.d.4 : καὶ πλείστων ἤνασσε περικτιόνων ἀνθρώπων, 56618 Min.320.d.5 : Ζηνὸς ἔχων σκῆπτρον· τῷ καὶ πολέων βασίλευεν. 56619 Min.320.d.5 : 56620 Min.320.d.6 : καὶ οὗτος λέγει τὸ τοῦ Διὸς σκῆπτρον οὐδὲν ἄλλο ἢ τὴν 56621 Min.320.d.7 : παιδείαν τὴν τοῦ Διός, ᾗ εὔθυνε τὴν Κρήτην. 56622 Min.320.d.8 : {ΕΤ.} Διὰ τί οὖν ποτε, ὦ Σώκρατες, αὕτη ἡ φήμη κατε– 56623 Min.320.e.1 : σκέδασται τοῦ Μίνω ὡς ἀπαιδεύτου τινὸς καὶ χαλεποῦ ὄντος; 56624 Min.320.e.2 : {ΣΩ.} Δι´ ὃ καὶ σύ, ὦ βέλτιστε, ἐὰν σωφρονῇς, εὐλαβήσῃ, 56625 Min.320.e.3 : καὶ ἄλλος πᾶς ἀνὴρ ὅτῳ μέλει τοῦ εὐδόκιμον εἶναι, μηδέποτε 56626 Min.320.e.4 : ἀπεχθάνεσθαι ἀνδρὶ ποιητικῷ μηδενί. οἱ γὰρ ποιηταὶ μέγα 56627 Min.320.e.5 : δύνανται εἰς δόξαν, ἐφ´ ὁπότερα ἂν ποιῶσιν εἰς τοὺς ἀνθρώ– 56628 Min.320.e.6 : πους, ἢ εὐλογοῦντες ἢ κακηγοροῦντες. ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν 56629 Min.320.e.7 : ὁ Μίνως, πολεμήσας τῇδε τῇ πόλει, ἐν ᾗ ἄλλη τε πολλὴ 56630 Min.320.e.8 : σοφία ἐστὶ καὶ ποιηταὶ παντοδαποὶ τῆς τε ἄλλης ποιήσεως 56631 Min.321.a.1 : καὶ τραγῳδίας. ἡ δὲ τραγῳδία ἐστὶν παλαιὸν ἐνθάδε, οὐχ 56632 Min.321.a.2 : ὡς οἴονται ἀπὸ Θέσπιδος ἀρξαμένη οὐδ´ ἀπὸ Φρυνίχου, ἀλλ´ 56633 Min.321.a.3 : εἰ θέλεις ἐννοῆσαι, πάνυ παλαιὸν αὐτὸ εὑρήσεις ὂν τῆσδε 56634 Min.321.a.4 : τῆς πόλεως εὕρημα. ἔστιν δὲ τῆς ποιήσεως δημοτερπέστατόν 56635 Min.321.a.5 : τε καὶ ψυχαγωγικώτατον ἡ τραγῳδία· ἐν ᾗ δὴ καὶ ἐντείνοντες 56636 Min.321.a.6 : ἡμεῖς τὸν Μίνων τιμωρούμεθα ἀνθ´ ὧν ἡμᾶς ἠνάγκασε τοὺς 56637 Min.321.a.7 : δασμοὺς τελεῖν ἐκείνους. τοῦτο οὖν ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως, 56638 Min.321.a.8 : ἀπεχθόμενος ἡμῖν, ὅθεν δή, ὃ σὺ ἐρωτᾷς, κακοδοξότερος 56639 Min.321.b.1 : γέγονεν. ἐπεὶ ὅτι γε ἀγαθὸς ἦν καὶ νόμιμος, ὅπερ καὶ ἐν τοῖς 56640 Min.321.b.2 : πρόσθεν ἐλέγομεν, νομεὺς ἀγαθός, τοῦτο μέγιστον σημεῖον, 56641 Min.321.b.3 : ὅτι ἀκίνητοι αὐτοῦ οἱ νόμοι εἰσίν, ἅτε τοῦ ὄντος περὶ πόλεως 56642 Min.321.b.4 : οἰκήσεως ἐξευρόντος εὖ τὴν ἀλήθειαν. 56643 Min.321.b.5 : {ΕΤ.} Δοκεῖς μοι, ὦ Σώκρατες, εἰκότα τὸν λόγον εἰρηκέναι. 56644 Min.321.b.6 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, δοκοῦσί σοι παλαι– 56645 Min.321.b.7 : οτάτοις Κρῆτες οἱ Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος πολῖται νόμοις 56646 Min.321.b.8 : χρῆσθαι; 56647 Min.321.b.9 : {ΕΤ.} Φαίνονται. 56648 Min.321.b.10 : {ΣΩ.} Οὗτοι ἄρα τῶν παλαιῶν ἄριστοι νομοθέται γεγό– 56649 Min.321.c.1 : νασιν, νομῆς τε καὶ ποιμένες ἀνδρῶν, ὥσπερ καὶ Ὅμηρος 56650 Min.321.c.2 : ἔφη <20ποιμένα λαῶν>20 εἶναι τὸν ἀγαθὸν στρατηγόν. 56651 Min.321.c.3 : {ΕΤ.} Πάνυ μὲν οὖν. 56652 Min.321.c.4 : {ΣΩ.} Φέρε δὴ πρὸς Διὸς φιλίου· εἴ τις ἡμᾶς ἔροιτο, ὁ τῷ 56653 Min.321.c.5 : σώματι ἀγαθὸς νομοθέτης τε καὶ νομεὺς τί ἐστιν ταῦτα ἃ 56654 Min.321.c.6 : διανέμων ἐπὶ τὸ σῶμα βέλτιον αὐτὸ ποιεῖ, εἴποιμεν ἂν καλῶς 56655 Min.321.c.7 : τε καὶ διὰ βραχέων ἀποκρινόμενοι, ὅτι τροφήν τε καὶ πόνους, 56656 Min.321.c.8 : τῇ μὲν αὔξων, τοῖς δὲ γυμνάζων καὶ συνιστὰς τὸ σῶμα αὐτό. 56657 Min.321.c.9 : {ΕΤ.} Ὀρθῶς γε. 56658 Min.321.d.1 : {ΣΩ.} Εἰ οὖν δὴ μετὰ τοῦτο ἔροιτο ἡμᾶς, "Τί δὲ δή ποτε 56659 Min.321.d.2 : ἐκεῖνά ἐστιν, 〈ἃ〉 ὁ ἀγαθὸς νομοθέτης τε καὶ νομεὺς διανέμων 56660 Min.321.d.3 : ἐπὶ τὴν ψυχὴν βελτίω αὐτὴν ποιεῖ;" τί ἂν ἀποκρινάμενοι 56661 Min.321.d.4 : οὐκ ἂν αἰσχυνθεῖμεν καὶ ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῆς ἡλικίας 56662 Min.321.d.5 : αὑτῶν; 56663 Min.321.d.6 : {ΕΤ.} Οὐκέτι τοῦτ´ ἔχω εἰπεῖν. 56664 Min.321.d.7 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν γε τῇ ψυχῇ ἡμῶν ἐστιν 56665 Min.321.d.8 : ἑκατέρου, τὰ μὲν ἐν αὐταῖς φαίνεσθαι μὴ εἰδυίας, ἐν οἷς 56666 Min.321.d.9 : αὐταῖς ἔνεστι καὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ φλαῦρον, τὰ δὲ τοῦ 56667 Min.321.d.10 : σώματος καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐσκέφθαι. 56668 Leg.624.a.1 : {ΑΘ.} Θεὸς ἤ τις ἀνθρώπων ὑμῖν, ὦ ξένοι, εἴληφε τὴν 56669 Leg.624.a.2 : αἰτίαν τῆς τῶν νόμων διαθέσεως; 56670 Leg.624.a.3 : {ΚΛ.} Θεός, ὦ ξένε, θεός, ὥς γε τὸ δικαιότατον εἰπεῖν· 56671 Leg.624.a.4 : παρὰ μὲν ἡμῖν Ζεύς, παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοις, ὅθεν ὅδε 56672 Leg.624.a.5 : ἐστίν, οἶμαι φάναι τούτους Ἀπόλλωνα. ἦ γάρ; 56673 Leg.624.a.6 : {ΜΕ.} Ναί. 56674 Leg.624.a.7 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν καθ´ Ὅμηρον λέγεις ὡς τοῦ Μίνω φοι– 56675 Leg.624.b.1 : τῶντος πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς ἑκάστοτε συνουσίαν δι´ ἐνάτου 56676 Leg.624.b.2 : ἔτους καὶ κατὰ τὰς παρ´ ἐκείνου φήμας ταῖς πόλεσιν ὑμῖν 56677 Leg.624.b.3 : θέντος τοὺς νόμους; 56678 Leg.624.b.4 : {ΚΛ.} Λέγεται γὰρ οὕτω παρ´ ἡμῖν· καὶ δὴ καὶ τὸν ἀδελ– 56679 Leg.624.b.5 : φόν γε αὐτοῦ Ῥαδάμανθυν—ἀκούετε γὰρ τὸ ὄνομα—δικαιό– 56680 Leg.625.a.1 : τατον γεγονέναι. τοῦτον οὖν φαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε οἱ Κρῆτες, 56681 Leg.625.a.2 : ἐκ τοῦ τότε διανέμειν τὰ περὶ τὰς δίκας, ὀρθῶς τοῦτον τὸν 56682 Leg.625.a.3 : ἔπαινον αὐτὸν εἰληφέναι. 56683 Leg.625.a.4 : {ΑΘ.} Καὶ καλόν γε τὸ κλέος ὑεῖ τε Διὸς μάλα πρέπον. 56684 Leg.625.a.5 : ἐπειδὴ δὲ ἐν τοιούτοις ἤθεσι τέθραφθε νομικοῖς σύ τε καὶ 56685 Leg.625.a.6 : ὅδε, προσδοκῶ οὐκ ἂν ἀηδῶς περί τε πολιτείας τὰ νῦν 56686 Leg.625.a.7 : καὶ νόμων τὴν διατριβήν, λέγοντάς τε καὶ ἀκούοντας ἅμα κατὰ 56687 Leg.625.b.1 : τὴν πορείαν, ποιήσασθαι. πάντως δ´ ἥ γε ἐκ Κνωσοῦ ὁδὸς 56688 Leg.625.b.2 : εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄντρον καὶ ἱερόν, ὡς ἀκούομεν, ἱκανή, καὶ 56689 Leg.625.b.3 : ἀνάπαυλαι κατὰ τὴν ὁδόν, ὡς εἰκός, πνίγους ὄντος τὰ νῦν, 56690 Leg.625.b.4 : ἐν τοῖς ὑψηλοῖς δένδρεσίν εἰσι σκιαραί, καὶ ταῖς ἡλικίαις 56691 Leg.625.b.5 : πρέπον ἂν ἡμῶν εἴη τὸ διαναπαύεσθαι πυκνὰ ἐν αὐταῖς, 56692 Leg.625.b.6 : λόγοις τε ἀλλήλους παραμυθουμένους τὴν ὁδὸν ἅπασαν οὕτω 56693 Leg.625.b.7 : μετὰ ῥᾳστώνης διαπερᾶναι. 56694 Leg.625.b.8 : {ΚΛ.} Καὶ μὴν ἔστιν γε, ὦ ξένε, προϊόντι κυπαρίττων τε 56695 Leg.625.c.1 : ἐν τοῖς ἄλσεσιν ὕψη καὶ κάλλη θαυμάσια, καὶ λειμῶνες ἐν 56696 Leg.625.c.2 : οἷσιν ἀναπαυόμενοι διατρίβοιμεν ἄν. 56697 Leg.625.c.3 : {ΑΘ.} Ὀρθῶς λέγεις. 56698 Leg.625.c.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν· ἰδόντες δὲ μᾶλλον φήσομεν. ἀλλ´ 56699 Leg.625.c.5 : ἴωμεν ἀγαθῇ τύχῃ. 56700 Leg.625.c.6 : {ΑΘ.} Ταῦτ´ εἴη. καί μοι λέγε· κατὰ τί τὰ συσσίτιά 56701 Leg.625.c.7 : τε ὑμῖν συντέταχεν ὁ νόμος καὶ τὰ γυμνάσια καὶ τὴν τῶν 56702 Leg.625.c.8 : ὅπλων ἕξιν; 56703 Leg.625.c.9 : {ΚΛ.} Οἶμαι μέν, ὦ ξένε, καὶ παντὶ ῥᾴδιον ὑπολαβεῖν εἶναι 56704 Leg.625.c.10 : τά γε ἡμέτερα. τὴν γὰρ τῆς χώρας πάσης Κρήτης φύσιν 56705 Leg.625.d.1 : ὁρᾶτε ὡς οὐκ ἔστι, καθάπερ ἡ τῶν Θετταλῶν, πεδιάς, διὸ 56706 Leg.625.d.2 : δὴ καὶ τοῖς μὲν ἵπποις ἐκεῖνοι χρῶνται μᾶλλον, δρόμοισιν 56707 Leg.625.d.3 : δὲ ἡμεῖς· ἥδε γὰρ ἀνώμαλος αὖ καὶ πρὸς τὴν τῶν πεζῇ 56708 Leg.625.d.4 : δρόμων ἄσκησιν μᾶλλον σύμμετρος. ἐλαφρὰ δὴ τὰ ὅπλα 56709 Leg.625.d.5 : ἀναγκαῖον ἐν τῷ τοιούτῳ κεκτῆσθαι καὶ μὴ βάρος ἔχοντα 56710 Leg.625.d.6 : θεῖν· τῶν δὴ τόξων καὶ τοξευμάτων ἡ κουφότης ἁρμόττειν 56711 Leg.625.d.7 : δοκεῖ. ταῦτ´ οὖν πρὸς τὸν πόλεμον ἡμῖν ἅπαντα ἐξήρτυται, 56712 Leg.625.e.1 : καὶ πάνθ´ ὁ νομοθέτης, ὥς γ´ ἐμοὶ φαίνεται, πρὸς τοῦτο βλέ– 56713 Leg.625.e.2 : πων συνετάττετο· ἐπεὶ καὶ τὰ συσσίτια κινδυνεύει συναγα– 56714 Leg.625.e.3 : γεῖν, ὁρῶν ὡς πάντες ὁπόταν στρατεύωνται, τόθ´ ὑπ´ αὐτοῦ 56715 Leg.625.e.4 : τοῦ πράγματος ἀναγκάζονται φυλακῆς αὑτῶν ἕνεκα συσσι– 56716 Leg.625.e.5 : τεῖν τοῦτον τὸν χρόνον. ἄνοιαν δή μοι δοκεῖ καταγνῶναι τῶν 56717 Leg.625.e.6 : πολλῶν ὡς οὐ μανθανόντων ὅτι πόλεμος ἀεὶ πᾶσιν διὰ βίου 56718 Leg.625.e.7 : συνεχής ἐστι πρὸς ἁπάσας τὰς πόλεις· εἰ δὴ πολέμου γε 56719 Leg.625.e.8 : ὄντος φυλακῆς ἕνεκα δεῖ συσσιτεῖν καί τινας ἄρχοντας καὶ 56720 Leg.626.a.1 : ἀρχομένους διακεκοσμημένους εἶναι φύλακας αὐτῶν, τοῦτο 56721 Leg.626.a.2 : καὶ ἐν εἰρήνῃ δραστέον. ἣν γὰρ καλοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν 56722 Leg.626.a.3 : ἀνθρώπων εἰρήνην, τοῦτ´ εἶναι μόνον ὄνομα, τῷ δ´ ἔργῳ 56723 Leg.626.a.4 : πάσαις πρὸς πάσας τὰς πόλεις ἀεὶ πόλεμον ἀκήρυκτον κατὰ 56724 Leg.626.a.5 : φύσιν εἶναι. καὶ σχεδὸν ἀνευρήσεις, οὕτω σκοπῶν, τὸν 56725 Leg.626.a.6 : Κρητῶν νομοθέτην ὡς εἰς τὸν πόλεμον ἅπαντα δημοσίᾳ καὶ 56726 Leg.626.a.7 : ἰδίᾳ τὰ νόμιμα ἡμῖν ἀποβλέπων συνετάξατο, καὶ κατὰ ταῦτα 56727 Leg.626.b.1 : οὕτω φυλάττειν παρέδωκε τοὺς νόμους, ὡς τῶν ἄλλων οὐδενὸς 56728 Leg.626.b.2 : οὐδὲν ὄφελος ὂν οὔτε κτημάτων οὔτ´ ἐπιτηδευμάτων, ἂν 56729 Leg.626.b.3 : μὴ τῷ πολέμῳ ἄρα κρατῇ τις, πάντα δὲ τὰ τῶν νικωμένων 56730 Leg.626.b.4 : ἀγαθὰ τῶν νικώντων γίγνεσθαι. 56731 Leg.626.b.5 : {ΑΘ.} Καλῶς γε, ὦ ξένε, φαίνῃ μοι γεγυμνάσθαι πρὸς τὸ 56732 Leg.626.b.6 : διειδέναι τὰ Κρητῶν νόμιμα. τόδε δέ μοι φράζε ἔτι σαφέ– 56733 Leg.626.b.7 : στερον· ὃν γὰρ ὅρον ἔθου τῆς εὖ πολιτευομένης πόλεως, 56734 Leg.626.c.1 : δοκεῖς μοι λέγειν οὕτω κεκοσμημένην οἰκεῖν δεῖν, ὥστε 56735 Leg.626.c.2 : πολέμῳ νικᾶν τὰς ἄλλας πόλεις. ἦ γάρ; 56736 Leg.626.c.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν· οἶμαι δὲ καὶ τῷδε οὕτω συνδοκεῖν. 56737 Leg.626.c.4 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο, ὦ θεῖε, Λακεδαι– 56738 Leg.626.c.5 : μονίων γε ὁστισοῦν; 56739 Leg.626.c.6 : {ΑΘ.} Πότερ´ οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις ὀρθὸν τοῦτ´ 56740 Leg.626.c.7 : ἐστί, κώμῃ δὲ πρὸς κώμην ἕτερον; 56741 Leg.626.c.8 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς. 56742 Leg.626.c.9 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ ταὐτόν; 56743 Leg.626.c.10 : {ΚΛ.} Ναί. 56744 Leg.626.c.11 : {ΑΘ.} Τί δέ; πρὸς οἰκίαν οἰκίᾳ τῶν ἐν τῇ κώμῃ, καὶ πρὸς 56745 Leg.626.c.12 : ἄνδρα ἀνδρὶ ἑνὶ πρὸς ἕνα, ταὐτὸν ἔτι; 56746 Leg.626.c.13 : {ΚΛ.} Ταὐτόν. 56747 Leg.626.d.1 : {ΑΘ.} Αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτὸν πότερον ὡς πολεμίῳ πρὸς 56748 Leg.626.d.2 : πολέμιον διανοητέον; ἢ πῶς ἔτι λέγομεν; 56749 Leg.626.d.3 : {ΚΛ.} Ὦ ξένε Ἀθηναῖε—οὐ γάρ σε Ἀττικὸν ἐθέλοιμ´ ἂν 56750 Leg.626.d.4 : προσαγορεύειν· δοκεῖς γάρ μοι τῆς θεοῦ ἐπωνυμίας ἄξιος 56751 Leg.626.d.5 : εἶναι μᾶλλον ἐπονομάζεσθαι· τὸν γὰρ λόγον ἐπ´ ἀρχὴν 56752 Leg.626.d.6 : ὀρθῶς ἀναγαγὼν σαφέστερον ἐποίησας, ὥστε ῥᾷον ἀνευρή– 56753 Leg.626.d.7 : σεις ὅτι νυνδὴ ὑφ´ ἡμῶν ὀρθῶς ἐρρήθη τὸ πολεμίους εἶναι 56754 Leg.626.d.8 : πάντας πᾶσιν δημοσίᾳ τε, καὶ ἰδίᾳ ἑκάστους αὐτοὺς σφίσιν 56755 Leg.626.d.9 : αὐτοῖς. 56756 Leg.626.e.1 : {ΑΘ.} Πῶς εἴρηκας, ὦ θαυμάσιε; 56757 Leg.626.e.2 : {ΚΛ.} Κἀνταῦθα, ὦ ξένε, τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν 56758 Leg.626.e.3 : νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη, τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ´ ἑαυτοῦ 56759 Leg.626.e.4 : πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. ταῦτα γὰρ ὡς πολέ– 56760 Leg.626.e.5 : μου ἐν ἑκάστοις ἡμῶν ὄντος πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σημαίνει. 56761 Leg.626.e.6 : {ΑΘ.} Πάλιν τοίνυν τὸν λόγον ἀναστρέψωμεν. ἐπειδὴ 56762 Leg.626.e.7 : γὰρ εἷς ἕκαστος ἡμῶν ὁ μὲν κρείττων αὑτοῦ, ὁ δὲ ἥττων 56763 Leg.627.a.1 : ἐστί, πότερα φῶμεν οἰκίαν τε καὶ κώμην καὶ πόλιν ἔχειν 56764 Leg.627.a.2 : ταὐτὸν τοῦτο ἐν αὑταῖς ἢ μὴ φῶμεν; 56765 Leg.627.a.3 : {ΚΛ.} Τὸ κρείττω τε ἑαυτῆς εἶναι λέγεις τινά, τὴν δ´ ἥττω; 56766 Leg.627.a.4 : {ΑΘ.} Ναί. 56767 Leg.627.a.5 : {ΚΛ.} Καὶ τοῦτο ὀρθῶς ἤρου· πάνυ γὰρ ἔστι καὶ σφόδρα 56768 Leg.627.a.6 : τὸ τοιοῦτον, οὐχ ἥκιστα ἐν ταῖς πόλεσιν. ἐν ὁπόσαις μὲν 56769 Leg.627.a.7 : γὰρ οἱ ἀμείνονες νικῶσιν τὸ πλῆθος καὶ τοὺς χείρους, ὀρθῶς 56770 Leg.627.a.8 : ἂν αὕτη κρείττων τε ἑαυτῆς λέγοιθ´ ἡ πόλις, ἐπαινοῖτό 56771 Leg.627.a.9 : τε ἂν δικαιότατα τῇ τοιαύτῃ νίκῃ· τοὐναντίον δέ, ὅπου 56772 Leg.627.a.10 : τἀναντία. 56773 Leg.627.b.1 : {ΑΘ.} Τὸ μὲν τοίνυν εἴ ποτέ ἐστίν που τὸ χεῖρον κρεῖττον 56774 Leg.627.b.2 : τοῦ ἀμείνονος ἐάσωμεν—μακροτέρου γὰρ λόγου—τὸ δὲ ὑπὸ 56775 Leg.627.b.3 : σοῦ λεγόμενον μανθάνω νῦν, ὥς ποτε πολῖται, συγγενεῖς καὶ 56776 Leg.627.b.4 : τῆς αὐτῆς πόλεως γεγονότες, ἄδικοι καὶ πολλοὶ συνελθόντες, 56777 Leg.627.b.5 : δικαίους ἐλάττους ὄντας βιάσονται δουλούμενοι, καὶ ὅταν 56778 Leg.627.b.6 : μὲν κρατήσωσιν, ἥττων ἡ πόλις αὑτῆς ὀρθῶς αὕτη λέγοιτ´ 56779 Leg.627.b.7 : ἂν ἅμα καὶ κακή, ὅπου δ´ ἂν ἡττῶνται, κρείττων τε καὶ 56780 Leg.627.b.8 : ἀγαθή. 56781 Leg.627.c.1 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα ἄτοπον, ὦ ξένε, τὸ νῦν λεγόμενον· ὅμως 56782 Leg.627.c.2 : δὲ ὁμολογεῖν οὕτως ἀναγκαιότατον. 56783 Leg.627.c.3 : {ΑΘ.} Ἔχε δή. καὶ τόδε πάλιν ἐπισκεψώμεθα· πολλοὶ 56784 Leg.627.c.4 : ἀδελφοί που γένοιντ´ ἂν ἑνὸς ἀνδρός τε καὶ μιᾶς ὑεῖς, καὶ 56785 Leg.627.c.5 : δὴ καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν τοὺς πλείους μὲν ἀδίκους αὐτῶν 56786 Leg.627.c.6 : γίγνεσθαι, τοὺς δὲ ἐλάττους δικαίους. 56787 Leg.627.c.7 : {ΚΛ.} Οὐ γὰρ οὖν. 56788 Leg.627.c.8 : {ΑΘ.} Καὶ οὐκ ἂν εἴη γε πρέπον ἐμοί τε καὶ ὑμῖν τοῦτο 56789 Leg.627.c.9 : θηρεύειν, ὅτι νικώντων μὲν τῶν πονηρῶν ἥ τε οἰκία καὶ ἡ 56790 Leg.627.c.10 : συγγένεια αὕτη πᾶσα ἥττων αὑτῆς λέγοιτ´ ἄν, κρείττων δὲ 56791 Leg.627.d.1 : ἡττωμένων· οὐ γὰρ εὐσχημοσύνης τε καὶ ἀσχημοσύνης 56792 Leg.627.d.2 : ῥημάτων ἕνεκα τὰ νῦν σκοπούμεθα πρὸς τὸν τῶν πολλῶν 56793 Leg.627.d.3 : λόγον, ἀλλ´ ὀρθότητός τε καὶ ἁμαρτίας πέρι νόμων, ἥτις 56794 Leg.627.d.4 : ποτ´ ἐστὶν φύσει. 56795 Leg.627.d.5 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα, ὦ ξένε, λέγεις. 56796 Leg.627.d.6 : {ΜΕ.} Καλῶς μὲν οὖν, ὥς γε ἐμοὶ συνδοκεῖν, τό γε τοσοῦ– 56797 Leg.627.d.7 : τον, τὰ νῦν. 56798 Leg.627.d.8 : {ΑΘ.} Ἴδωμεν δὴ καὶ τόδε· τούτοις τοῖς ἄρτι λεγομένοις 56799 Leg.627.d.9 : ἀδελφοῖς γένοιτ´ ἄν πού τις δικαστής; 56800 Leg.627.d.10 : {ΚΛ.} Πάνυ γε. 56801 Leg.627.d.11 : {ΑΘ.} Πότερος οὖν ἀμείνων, ὅστις τοὺς μὲν ἀπολέσειεν 56802 Leg.627.e.1 : αὐτῶν ὅσοι κακοί, τοὺς δὲ βελτίους ἄρχειν αὐτοὺς αὑτῶν 56803 Leg.627.e.2 : προστάξειεν, ἢ ὅδε ὃς ἂν τοὺς μὲν χρηστοὺς ἄρχειν, τοὺς 56804 Leg.627.e.3 : χείρους δ´ ἐάσας ζῆν ἄρχεσθαι ἑκόντας ποιήσειεν; τρίτον 56805 Leg.627.e.4 : δέ που δικαστὴν πρὸς ἀρετὴν εἴπωμεν, εἴ τις εἴη τοιοῦτος 56806 Leg.627.e.5 : ὅστις παραλαβὼν συγγένειαν μίαν διαφερομένην, μήτε ἀπο– 56807 Leg.628.a.1 : λέσειεν μηδένα, διαλλάξας δὲ εἰς τὸν ἐπίλοιπον χρόνον, 56808 Leg.628.a.2 : νόμους αὐτοῖς θείς, πρὸς ἀλλήλους παραφυλάττειν δύναιτο 56809 Leg.628.a.3 : ὥστε εἶναι φίλους. 56810 Leg.628.a.4 : {ΚΛ.} Μακρῷ ἀμείνων γίγνοιτ´ ἂν ὁ τοιοῦτος δικαστής τε 56811 Leg.628.a.5 : καὶ νομοθέτης. 56812 Leg.628.a.6 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τοὐναντίον γε ἢ πρὸς πόλεμον ἂν βλέπων 56813 Leg.628.a.7 : αὐτοῖς τοὺς νόμους διανομοθετοῖ. 56814 Leg.628.a.8 : {ΚΛ.} Τοῦτο μὲν ἀληθές. 56815 Leg.628.a.9 : {ΑΘ.} Τί δ´ ὁ τὴν πόλιν συναρμόττων; πρὸς πόλεμον 56816 Leg.628.a.10 : αὐτῆς ἂν τὸν ἔξωθεν βλέπων τὸν βίον κοσμοῖ μᾶλλον, 56817 Leg.628.b.1 : ἢ πρὸς πόλεμον τὸν ἐν αὐτῇ γιγνόμενον ἑκάστοτε, ἣ δὴ 56818 Leg.628.b.2 : καλεῖται στάσις; ὃν μάλιστα μὲν ἅπας ἂν βούλοιτο μήτε 56819 Leg.628.b.3 : γενέσθαι ποτὲ ἐν ἑαυτοῦ πόλει γενόμενόν τε ὡς τάχιστα 56820 Leg.628.b.4 : ἀπαλλάττεσθαι. 56821 Leg.628.b.5 : {ΚΛ.} Δῆλον ὅτι πρὸς τοῦτον. 56822 Leg.628.b.6 : {ΑΘ.} Πότερα δὲ ἀπολομένων αὖ τῶν ἑτέρων εἰρήνην τῆς 56823 Leg.628.b.7 : στάσεως γενέσθαι, νικησάντων δὲ ποτέρων, δέξαιτ´ ἄν τις, 56824 Leg.628.b.8 : μᾶλλον ἢ φιλίας τε καὶ εἰρήνης ὑπὸ διαλλαγῶν γενομένης, 56825 Leg.628.b.9 : οὕτω τοῖς ἔξωθεν πολεμίοις προσέχειν ἀνάγκην εἶναι τὸν 56826 Leg.628.c.1 : νοῦν; 56827 Leg.628.c.2 : {ΚΛ.} Οὕτω πᾶς ἂν ἐθέλοι πρότερον ἢ ´κείνως περὶ τὴν 56828 Leg.628.c.3 : αὑτοῦ γίγνεσθαι πόλιν. 56829 Leg.628.c.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ νομοθέτης ὡσαύτως; 56830 Leg.628.c.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 56831 Leg.628.c.6 : {ΑΘ.} Ἆρα οὖν οὐ τοῦ ἀρίστου ἕνεκα πάντα ἂν τὰ νόμιμα 56832 Leg.628.c.7 : τιθείη πᾶς; 56833 Leg.628.c.8 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 56834 Leg.628.c.9 : {ΑΘ.} Τό γε μὴν ἄριστον οὔτε ὁ πόλεμος οὔτε ἡ στάσις, 56835 Leg.628.c.10 : ἀπευκτὸν δὲ τὸ δεηθῆναι τούτων, εἰρήνη δὲ πρὸς ἀλλήλους 56836 Leg.628.c.11 : ἅμα καὶ φιλοφροσύνη, καὶ δὴ καὶ τὸ νικᾶν, ὡς ἔοικεν, αὐτὴν 56837 Leg.628.d.1 : αὑτὴν πόλιν οὐκ ἦν τῶν ἀρίστων ἀλλὰ τῶν ἀναγκαίων· 56838 Leg.628.d.2 : ὅμοιον ὡς εἰ κάμνον σῶμα ἰατρικῆς καθάρσεως τυχὸν ἡγοῖτό 56839 Leg.628.d.3 : τις ἄριστα πράττειν τότε, τῷ δὲ μηδὲ τὸ παράπαν δεηθέντι 56840 Leg.628.d.4 : σώματι μηδὲ προσέχοι τὸν νοῦν, ὡσαύτως δὲ καὶ πρὸς 56841 Leg.628.d.5 : πόλεως εὐδαιμονίαν ἢ καὶ ἰδιώτου διανοούμενος οὕτω τις 56842 Leg.628.d.6 : οὔτ´ ἄν ποτε πολιτικὸς γένοιτο ὀρθῶς, πρὸς τὰ ἔξωθεν πολε– 56843 Leg.628.d.7 : μικὰ ἀποβλέπων μόνον καὶ πρῶτον, οὔτ´ ἂν νομοθέτης 56844 Leg.628.d.8 : ἀκριβής, εἰ μὴ χάριν εἰρήνης τὰ πολέμου νομοθετοῖ μᾶλλον 56845 Leg.628.e.1 : ἢ τῶν πολεμικῶν ἕνεκα τὰ τῆς εἰρήνης. 56846 Leg.628.e.2 : {ΚΛ.} Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος, ὦ ξένε, ὀρθῶς 56847 Leg.628.e.3 : εἰρῆσθαι, θαυμάζω γε μὴν εἰ τά τε παρ´ ἡμῖν νόμιμα καὶ 56848 Leg.628.e.4 : ἔτι τὰ περὶ Λακεδαίμονα μὴ πᾶσαν τὴν σπουδὴν τούτων 56849 Leg.628.e.5 : ἕνεκα πεποίηται. 56850 Leg.629.a.1 : {ΑΘ.} Τάχ´ ἂν ἴσως· δεῖ δὲ οὐδὲν σκληρῶς ἡμᾶς αὐτοῖς 56851 Leg.629.a.2 : διαμάχεσθαι τὰ νῦν ἀλλ´ ἠρέμα ἀνερωτᾶν, ὡς μάλιστα 56852 Leg.629.a.3 : περὶ ταῦτα ἡμῶν τε καὶ ἐκείνων σπουδαζόντων. καί μοι 56853 Leg.629.a.4 : τῷ λόγῳ συνακολουθήσατε. προστησώμεθα γοῦν Τύρταιον, 56854 Leg.629.a.5 : τὸν φύσει μὲν Ἀθηναῖον, τῶνδε δὲ πολίτην γενόμενον, ὃς 56855 Leg.629.a.6 : δὴ μάλιστα ἀνθρώπων περὶ ταῦτα ἐσπούδακεν εἰπὼν ὅτι— 56856 Leg.629.a.6 : 56857 Leg.629.a.7 : οὔτ´ ἂν μνησαίμην οὔτ´ ἐν λόγῳ ἄνδρα τιθείμην 56858 Leg.629.a.7 : 56859 Leg.629.b.1 : οὔτ´ εἴ τις πλουσιώτατος ἀνθρώπων εἴη, φησίν, οὔτ´ εἰ 56860 Leg.629.b.2 : πολλὰ ἀγαθὰ κεκτημένος, εἰπὼν σχεδὸν ἅπαντα, ὃς μὴ περὶ 56861 Leg.629.b.3 : τὸν πόλεμον ἄριστος γίγνοιτ´ ἀεί. ταῦτα γὰρ ἀκήκοάς που 56862 Leg.629.b.4 : καὶ σὺ τὰ ποιήματα· ὅδε μὲν γὰρ οἶμαι διακορὴς αὐτῶν ἐστι. 56863 Leg.629.b.5 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 56864 Leg.629.b.6 : {ΚΛ.} Καὶ μὴν καὶ παρ´ ἡμᾶς ἐλήλυθε κομισθέντα ἐκ 56865 Leg.629.b.7 : Λακεδαίμονος. 56866 Leg.629.b.8 : {ΑΘ.} Ἴθι νυν ἀνερώμεθα κοινῇ τουτονὶ τὸν ποιητὴν οὑ– 56867 Leg.629.b.9 : τωσί πως· "Ὦ Τύρταιε, ποιητὰ θειότατε—δοκεῖς γὰρ δὴ 56868 Leg.629.c.1 : σοφὸς ἡμῖν εἶναι καὶ ἀγαθός, ὅτι τοὺς μὲν ἐν τῷ πολέμῳ 56869 Leg.629.c.2 : διαφέροντας διαφερόντως ἐγκεκωμίακας—ἤδη οὖν τυγχά– 56870 Leg.629.c.3 : νομεν ἐγώ τε καὶ ὅδε καὶ Κλεινίας ὁ Κνώσιος οὑτοσὶ συμ– 56871 Leg.629.c.4 : φερόμενοί σοι περὶ τούτου σφόδρα, ὡς δοκοῦμεν· εἰ δὲ περὶ 56872 Leg.629.c.5 : τῶν αὐτῶν λέγομεν ἀνδρῶν ἢ μή, βουλόμεθα σαφῶς εἰδέναι. 56873 Leg.629.c.6 : λέγε οὖν ἡμῖν· ἆρα εἴδη δύο πολέμου καθάπερ ἡμεῖς ἡγῇ 56874 Leg.629.c.7 : καὶ σὺ σαφῶς; ἢ πῶς;" πρὸς ταῦτ´ οἶμαι κἂν πολὺ φαυλό– 56875 Leg.629.d.1 : τερος εἴποι Τυρταίου τις τἀληθές, ὅτι δύο, τὸ μὲν ὃ καλοῦ– 56876 Leg.629.d.2 : μεν ἅπαντες στάσιν, ὃς δὴ πάντων πολέμων χαλεπώτατος, 56877 Leg.629.d.3 : ὡς ἔφαμεν ἡμεῖς νυνδή· τὸ δὲ ἄλλο πολέμου θήσομεν οἶμαι 56878 Leg.629.d.4 : γένος ἅπαντες ᾧ πρὸς τοὺς ἐκτός τε καὶ ἀλλοφύλους χρώ– 56879 Leg.629.d.5 : μεθα διαφερόμενοι, πολὺ πρᾳότερον ἐκείνου. 56880 Leg.629.d.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 56881 Leg.629.d.7 : {ΑΘ.} Φέρε δή, ποτέρους, καὶ πρὸς πότερον ἐπαινῶν τὸν 56882 Leg.629.d.8 : πόλεμον, οὕτως ὑπερεπῄνεσας, τοὺς δὲ ἔψεξας τῶν ἀνδρῶν; 56883 Leg.629.d.9 : ἔοικας μὲν γὰρ πρὸς τοὺς ἐκτός· εἴρηκας γοῦν ὧδε ἐν τοῖς 56884 Leg.629.e.1 : ποιήμασιν, ὡς οὐδαμῶς τοὺς τοιούτους ἀνεχόμενος, οἳ μὴ 56885 Leg.629.e.2 : τολμήσωσιν μὲν <20ὁρᾶν φόνον αἱματόεντα>20, 56886 Leg.629.e.2 : 56887 Leg.629.e.3 : καὶ δηίων ὀρέγοιντ´ ἐγγύθεν ἱστάμενοι. 56888 Leg.629.e.3 : 56889 Leg.629.e.4 : οὐκοῦν τὰ μετὰ ταῦτα εἴποιμεν ἂν ἡμεῖς ὅτι "Σὺ μὲν ἐπαι– 56890 Leg.629.e.5 : νεῖς, ὡς ἔοικας, ὦ Τύρταιε, μάλιστα τοὺς πρὸς τὸν ὀθνεῖόν 56891 Leg.629.e.6 : τε καὶ ἔξωθεν πόλεμον γιγνομένους ἐπιφανεῖς." φαίη ταῦτ´ 56892 Leg.629.e.7 : ἄν που καὶ ὁμολογοῖ; 56893 Leg.629.e.8 : {ΚΛ.} Τί μήν; 56894 Leg.630.a.1 : {ΑΘ.} Ἡμεῖς δέ γε ἀγαθῶν ὄντων τούτων ἔτι φαμὲν ἀμεί– 56895 Leg.630.a.2 : νους εἶναι καὶ πολὺ τοὺς ἐν τῷ μεγίστῳ πολέμῳ γιγνομένους 56896 Leg.630.a.3 : ἀρίστους διαφανῶς· ποιητὴν δὲ καὶ ἡμεῖς μάρτυρ´ ἔχομεν, 56897 Leg.630.a.4 : Θέογνιν, πολίτην τῶν ἐν Σικελίᾳ Μεγαρέων, ὅς φησιν— 56898 Leg.630.a.4 : 56899 Leg.630.a.5 : πιστὸς ἀνὴρ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι 56900 Leg.630.a.6 : ἄξιος ἐν χαλεπῇ, Κύρνε, διχοστασίῃ. 56901 Leg.630.a.6 : 56902 Leg.630.a.7 : τοῦτον δή φαμεν ἐν πολέμῳ χαλεπωτέρῳ ἀμείνονα ἐκείνου 56903 Leg.630.a.8 : πάμπολυ γίγνεσθαι, σχεδὸν ὅσον ἀμείνων δικαιοσύνη καὶ 56904 Leg.630.b.1 : σωφροσύνη καὶ φρόνησις εἰς ταὐτὸν ἐλθοῦσαι μετ´ ἀνδρείας, 56905 Leg.630.b.2 : αὐτῆς μόνης ἀνδρείας. πιστὸς μὲν γὰρ καὶ ὑγιὴς ἐν στά– 56906 Leg.630.b.3 : σεσιν οὐκ ἄν ποτε γένοιτο ἄνευ συμπάσης ἀρετῆς· διαβάντες 56907 Leg.630.b.4 : δ´ εὖ καὶ μαχόμενοι ἐθέλοντες ἀποθνῄσκειν ἐν ᾧ πολέμῳ 56908 Leg.630.b.5 : φράζει Τύρταιος τῶν μισθοφόρων εἰσὶν πάμπολλοι, ὧν 56909 Leg.630.b.6 : οἱ πλεῖστοι γίγνονται θρασεῖς καὶ ἄδικοι καὶ ὑβρισταὶ καὶ 56910 Leg.630.b.7 : ἀφρονέστατοι σχεδὸν ἁπάντων, ἐκτὸς δή τινων εὖ μάλα 56911 Leg.630.b.8 : ὀλίγων. ποῖ δὴ τελευτᾷ νῦν ἡμῖν οὗτος ὁ λόγος, καὶ τί 56912 Leg.630.c.1 : φανερόν ποτε ποιῆσαι βουληθεὶς λέγει ταῦτα; δῆλον ὅτι 56913 Leg.630.c.2 : τόδε, ὡς παντὸς μᾶλλον καὶ ὁ τῇδε παρὰ Διὸς νομοθέτης, 56914 Leg.630.c.3 : πᾶς τε οὗ καὶ σμικρὸν ὄφελος, οὐκ ἄλλο ἢ πρὸς τὴν μεγί– 56915 Leg.630.c.4 : στην ἀρετὴν μάλιστα βλέπων ἀεὶ θήσει τοὺς νόμους· ἔστι 56916 Leg.630.c.5 : δέ, ὥς φησιν Θέογνις, αὕτη πιστότης ἐν τοῖς δεινοῖς, ἥν 56917 Leg.630.c.6 : τις δικαιοσύνην ἂν τελέαν ὀνομάσειεν. ἣν δ´ αὖ Τύρταιος 56918 Leg.630.c.7 : ἐπῄνεσεν μάλιστα, καλὴ μὲν καὶ κατὰ καιρὸν κεκοσμημένη 56919 Leg.630.c.8 : τῷ ποιητῇ, τετάρτη μέντοι ὅμως ἀριθμῷ τε καὶ δυνάμει τοῦ 56920 Leg.630.d.1 : τιμία εἶναι λέγοιτ´ ἂν ὀρθότατα. 56921 Leg.630.d.2 : {ΚΛ.} Ὦ ξένε, τὸν νομοθέτην ἡμῶν ἀποβάλλομεν εἰς 56922 Leg.630.d.3 : τοὺς πόρρω νομοθέτας. 56923 Leg.630.d.4 : {ΑΘ.} Οὐχ ἡμεῖς γε, ὦ ἄριστε, ἀλλ´ ἡμᾶς αὐτούς, ὅταν 56924 Leg.630.d.5 : οἰώμεθα πάντα τά τ´ ἐν Λακεδαίμονι καὶ τὰ τῇδε πρὸς 56925 Leg.630.d.6 : τὸν πόλεμον μάλιστα βλέποντας Λυκοῦργόν τε καὶ Μίνω 56926 Leg.630.d.7 : τίθεσθαι τὰ νόμιμα. 56927 Leg.630.d.8 : {ΚΛ.} Τὸ δὲ πῶς χρῆν ἡμᾶς λέγειν; 56928 Leg.630.d.9 : {ΑΘ.} Ὥσπερ τό τε ἀληθὲς οἶμαι καὶ τὸ δίκαιον ὑπέρ γε 56929 Leg.630.e.1 : θείας διαλεγομένους λέγειν, οὐχ ὡς πρὸς ἀρετῆς τι μόριον, 56930 Leg.630.e.2 : καὶ ταῦτα τὸ φαυλότατον, ἐτίθει βλέπων, ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν 56931 Leg.630.e.3 : ἀρετήν, καὶ κατ´ εἴδη ζητεῖν αὐτῶν τοὺς νόμους οὐδ´ ἅπερ 56932 Leg.630.e.4 : οἱ τῶν νῦν εἴδη προτιθέμενοι ζητοῦσιν. οὗ γὰρ ἂν ἕκαστος 56933 Leg.630.e.5 : ἐν χρείᾳ γίγνηται, τοῦτο ζητεῖ νῦν παραθέμενος, ὁ μὲν τὰ 56934 Leg.630.e.6 : περὶ τῶν κλήρων καὶ ἐπικλήρων, ὁ δὲ τῆς αἰκίας πέρι, ἄλλοι 56935 Leg.630.e.7 : δὲ ἄλλ´ ἄττα μυρία τοιαῦτα· ἡμεῖς δέ φαμεν εἶναι τὸ περὶ 56936 Leg.631.a.1 : νόμους ζήτημα τῶν εὖ ζητούντων ὥσπερ νῦν ἡμεῖς ἠρξά– 56937 Leg.631.a.2 : μεθα. καὶ σοῦ τὴν μὲν ἐπιχείρησιν τῆς ἐξηγήσεως περὶ 56938 Leg.631.a.3 : τοὺς νόμους παντάπασιν ἄγαμαι· τὸ γὰρ ἀπ´ ἀρετῆς ἄρ– 56939 Leg.631.a.4 : χεσθαι, λέγοντα ὡς ἐτίθει ταύτης ἕνεκα τοὺς νόμους, ὀρθόν· 56940 Leg.631.a.5 : ὅτι δὲ πάντα εἰς μόριον ἀρετῆς, καὶ ταῦτα τὸ σμικρότατον, 56941 Leg.631.a.6 : ἐπαναφέροντα ἔφησθ´ αὐτὸν νομοθετεῖν, οὔτε ὀρθῶς ἔτι μοι 56942 Leg.631.a.7 : κατεφάνης λέγων τόν τε ὕστερον νῦν λόγον τοῦτον πάντα 56943 Leg.631.a.8 : εἴρηκα διὰ ταῦτα. πῇ δὴ οὖν σε ἔτ´ ἂν ἐβουλόμην διελό– 56944 Leg.631.b.1 : μενον λέγειν αὐτός τε ἀκούειν; βούλει σοι φράζω; 56945 Leg.631.b.2 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 56946 Leg.631.b.3 : {ΑΘ.} "Ὦ ξένε," ἐχρῆν εἰπεῖν, "οἱ Κρητῶν νόμοι οὐκ 56947 Leg.631.b.4 : εἰσὶν μάτην διαφερόντως ἐν πᾶσιν εὐδόκιμοι τοῖς Ἕλλησιν· 56948 Leg.631.b.5 : ἔχουσιν γὰρ ὀρθῶς, τοὺς αὐτοῖς χρωμένους εὐδαίμονας ἀπο– 56949 Leg.631.b.6 : τελοῦντες. πάντα γὰρ τἀγαθὰ πορίζουσιν. διπλᾶ δὲ ἀγαθά 56950 Leg.631.b.7 : ἐστιν, τὰ μὲν ἀνθρώπινα, τὰ δὲ θεῖα· ἤρτηται δ´ ἐκ τῶν 56951 Leg.631.b.8 : θείων θάτερα, καὶ ἐὰν μὲν δέχηταί τις τὰ μείζονα πόλις, 56952 Leg.631.c.1 : κτᾶται καὶ τὰ ἐλάττονα, εἰ δὲ μή, στέρεται ἀμφοῖν. ἔστι 56953 Leg.631.c.2 : δὲ τὰ μὲν ἐλάττονα ὧν ἡγεῖται μὲν ὑγίεια, κάλλος δὲ δεύ– 56954 Leg.631.c.3 : τερον, τὸ δὲ τρίτον ἰσχὺς εἴς τε δρόμον καὶ εἰς τὰς ἄλλας 56955 Leg.631.c.4 : πάσας κινήσεις τῷ σώματι, τέταρτον δὲ δὴ πλοῦτος οὐ τυφλὸς 56956 Leg.631.c.5 : ἀλλ´ ὀξὺ βλέπων, ἄνπερ ἅμ´ ἕπηται φρονήσει· ὃ δὴ πρῶτον 56957 Leg.631.c.6 : αὖ τῶν θείων ἡγεμονοῦν ἐστιν ἀγαθῶν, ἡ φρόνησις, δεύ– 56958 Leg.631.c.7 : τερον δὲ μετὰ νοῦ σώφρων ψυχῆς ἕξις, ἐκ δὲ τούτων μετ´ 56959 Leg.631.c.8 : ἀνδρείας κραθέντων τρίτον ἂν εἴη δικαιοσύνη, τέταρτον δὲ 56960 Leg.631.d.1 : ἀνδρεία. ταῦτα δὲ πάντα ἐκείνων ἔμπροσθεν τέτακται φύ– 56961 Leg.631.d.2 : σει, καὶ δὴ καὶ τῷ νομοθέτῃ τακτέον οὕτως. μετὰ δὲ ταῦτα 56962 Leg.631.d.3 : τὰς ἄλλας προστάξεις τοῖς πολίταις εἰς ταῦτα βλεπούσας 56963 Leg.631.d.4 : αὐτοῖς εἶναι διακελευστέον, τούτων δὲ τὰ μὲν ἀνθρώπινα 56964 Leg.631.d.5 : εἰς τὰ θεῖα, τὰ δὲ θεῖα εἰς τὸν ἡγεμόνα νοῦν σύμπαντα 56965 Leg.631.d.6 : βλέπειν· περί τε γάμους ἀλλήλοις ἐπικοινουμένους, μετά τε 56966 Leg.631.d.7 : ταῦτα ἐν ταῖς τῶν παίδων γεννήσεσιν καὶ τροφαῖς ὅσοι 56967 Leg.631.e.1 : τε ἄρρενες καὶ ὅσαι θήλειαι, νέων τε ὄντων καὶ ἐπὶ τὸ πρε– 56968 Leg.631.e.2 : σβύτερον ἰόντων μέχρι γήρως, τιμῶντα ὀρθῶς ἐπιμελεῖσθαι 56969 Leg.631.e.3 : δεῖ καὶ ἀτιμάζοντα, ἐν πάσαις ταῖς τούτων ὁμιλίαις τάς τε 56970 Leg.631.e.4 : λύπας αὐτῶν καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ τὰς ἐπιθυμίας συμπάντων 56971 Leg.632.a.1 : τε ἐρώτων τὰς σπουδὰς ἐπεσκεμμένον καὶ παραπεφυλαχότα, 56972 Leg.632.a.2 : ψέγειν τε ὀρθῶς καὶ ἐπαινεῖν δι´ αὐτῶν τῶν νόμων· ἐν ὀργαῖς 56973 Leg.632.a.3 : τε αὖ καὶ ἐν φόβοις, ὅσαι τε διὰ δυστυχίαν ταραχαὶ ταῖς 56974 Leg.632.a.4 : ψυχαῖς γίγνονται καὶ ὅσαι ἐν εὐτυχίαις τῶν τοιούτων ἀπο– 56975 Leg.632.a.5 : φυγαί, ὅσα τε κατὰ νόσους ἢ κατὰ πολέμους ἢ πενίας ἢ τὰ 56976 Leg.632.a.6 : τούτοις ἐναντία γιγνόμενα προσπίπτει τοῖς ἀνθρώποις παθή– 56977 Leg.632.a.7 : ματα, ἐν πᾶσιν τοῖς τοιούτοις τῆς ἑκάστων διαθέσεως δι– 56978 Leg.632.b.1 : δακτέον καὶ ὁριστέον τό τε καλὸν καὶ μή. μετὰ δὲ ταῦτα 56979 Leg.632.b.2 : ἀνάγκη τὸν νομοθέτην τὰς κτήσεις τῶν πολιτῶν καὶ τὰ 56980 Leg.632.b.3 : ἀναλώματα φυλάττειν ὅντιν´ ἂν γίγνηται τρόπον, καὶ τὰς 56981 Leg.632.b.4 : πρὸς ἀλλήλους πᾶσιν τούτοις κοινωνίας καὶ διαλύσεις ἑκοῦσίν 56982 Leg.632.b.5 : τε καὶ ἄκουσιν καθ´ ὁποῖον ἂν ἕκαστον πράττωσιν τῶν 56983 Leg.632.b.6 : τοιούτων πρὸς ἀλλήλους ἐπισκοπεῖν, τό τε δίκαιον καὶ μὴ 56984 Leg.632.b.7 : ἐν οἷς ἔστιν τε καὶ ἐν οἷς ἐλλείπει, καὶ τοῖς μὲν εὐπειθέσιν 56985 Leg.632.b.8 : τῶν νόμων τιμὰς ἀπονέμειν, τοῖς δὲ δυσπειθέσι δίκας τακτὰς 56986 Leg.632.c.1 : ἐπιτιθέναι, μέχριπερ ἂν πρὸς τέλος ἁπάσης πολιτείας ἐπ– 56987 Leg.632.c.2 : εξελθών, ἴδῃ τῶν τελευτησάντων τίνα δεῖ τρόπον ἑκάστοις 56988 Leg.632.c.3 : γίγνεσθαι τὰς ταφὰς καὶ τιμὰς ἅστινας αὐτοῖς ἀπονέμειν 56989 Leg.632.c.4 : δεῖ· κατιδὼν δὲ ὁ θεὶς τοὺς νόμους ἅπασιν τούτοις φύλακας 56990 Leg.632.c.5 : ἐπιστήσει, τοὺς μὲν διὰ φρονήσεως, τοὺς δὲ δι´ ἀληθοῦς 56991 Leg.632.c.6 : δόξης ἰόντας, ὅπως πάντα ταῦτα συνδήσας ὁ νοῦς ἑπόμενα 56992 Leg.632.c.7 : σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ μὴ πλούτῳ μηδὲ 56993 Leg.632.d.1 : φιλοτιμίᾳ." οὕτως, ὦ ξένοι, ἔγωγε ἤθελον ἂν ὑμᾶς καὶ ἔτι 56994 Leg.632.d.2 : νῦν βούλομαι διεξελθεῖν πῶς ἐν τοῖς τοῦ Διὸς λεγομένοις 56995 Leg.632.d.3 : νόμοις τοῖς τε τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνος, οὓς Μίνως τε καὶ 56996 Leg.632.d.4 : Λυκοῦργος ἐθέτην, ἔνεστίν τε πάντα ταῦτα, καὶ ὅπῃ τάξιν 56997 Leg.632.d.5 : τινὰ εἰληφότα διάδηλά ἐστιν τῷ περὶ νόμων ἐμπείρῳ τέχνῃ 56998 Leg.632.d.6 : εἴτε καί τισιν ἔθεσιν, τοῖς δὲ ἄλλοις ἡμῖν οὐδαμῶς ἐστι 56999 Leg.632.d.7 : καταφανῆ. 57000 Leg.632.d.8 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν, ὦ ξένε, λέγειν χρὴ τὰ μετὰ ταῦτα; 57001 Leg.632.d.9 : {ΑΘ.} Ἐξ ἀρχῆς πάλιν ἔμοιγε δοκεῖ χρῆναι διεξελθεῖν, 57002 Leg.632.e.1 : καθάπερ ἠρξάμεθα, τὰ τῆς ἀνδρείας πρῶτον ἐπιτηδεύματα, 57003 Leg.632.e.2 : ἔπειτα ἕτερον καὶ αὖθις ἕτερον εἶδος τῆς ἀρετῆς διέξιμεν, 57004 Leg.632.e.3 : ἐὰν βούλησθε· ὅπως δ´ ἂν τὸ πρῶτον διεξέλθωμεν, πειρασώ– 57005 Leg.632.e.4 : μεθα αὐτὸ παράδειγμα θέμενοι καὶ τἆλλ´ οὕτω διαμυθολο– 57006 Leg.632.e.5 : γοῦντες παραμύθια ποιήσασθαι τῆς ὁδοῦ, ὕστερον δὲ ἀρετῆς 57007 Leg.632.e.6 : πάσης ἅ γε νυνδὴ διήλθομεν ἐκεῖσε βλέποντα ἀποφανοῦμεν, 57008 Leg.632.e.7 : ἂν θεὸς ἐθέλῃ. 57009 Leg.633.a.1 : {ΜΕ.} Καλῶς λέγεις, καὶ πειρῶ πρῶτον κρίνειν τὸν τοῦ 57010 Leg.633.a.2 : Διὸς ἐπαινέτην τόνδε ἡμῖν. 57011 Leg.633.a.3 : {ΑΘ.} Πειράσομαι, καὶ σέ τε καὶ ἐμαυτόν· κοινὸς γὰρ ὁ 57012 Leg.633.a.4 : λόγος. λέγετε οὖν· τὰ συσσίτιά φαμεν καὶ τὰ γυμνάσια 57013 Leg.633.a.5 : πρὸς τὸν πόλεμον ἐξηυρῆσθαι τῷ νομοθέτῃ; 57014 Leg.633.a.6 : {ΜΕ.} Ναί. 57015 Leg.633.a.7 : {ΑΘ.} Καὶ τρίτον ἢ τέταρτον; ἴσως γὰρ ἂν οὕτω χρείη 57016 Leg.633.a.8 : διαριθμήσασθαι καὶ περὶ τῶν τῆς ἄλλης ἀρετῆς εἴτε μερῶν 57017 Leg.633.a.9 : εἴτε ἅττ´ αὐτὰ καλεῖν χρεών ἐστι, δηλοῦντα μόνον ἃ λέγει. 57018 Leg.633.b.1 : {ΜΕ.} Τρίτον τοίνυν, ἔγωγ´ εἴποιμ´ ἂν καὶ Λακεδαιμονίων 57019 Leg.633.b.2 : ὁστισοῦν, τὴν θήραν ηὗρε. 57020 Leg.633.b.3 : {ΑΘ.} Τέταρτον δέ, ἢ πέμπτον εἰ δυναίμεθα, λέγειν 57021 Leg.633.b.4 : πειρώμεθα. 57022 Leg.633.b.5 : {ΜΕ.} Ἔτι τοίνυν καὶ τὸ τέταρτον ἔγωγε πειρῴμην ἂν 57023 Leg.633.b.6 : λέγειν, τὸ περὶ τὰς καρτερήσεις τῶν ἀλγηδόνων πολὺ παρ´ 57024 Leg.633.b.7 : ἡμῖν γιγνόμενον, ἔν τε ταῖς πρὸς ἀλλήλους ταῖς χερσὶ μάχαις 57025 Leg.633.b.8 : καὶ ἐν ἁρπαγαῖς τισιν διὰ πολλῶν πληγῶν ἑκάστοτε γιγνο– 57026 Leg.633.b.9 : μένων· ἔτι δὲ καὶ κρυπτεία τις ὀνομάζεται θαυμαστῶς πολύ– 57027 Leg.633.c.1 : πονος πρὸς τὰς καρτερήσεις, χειμώνων τε ἀνυποδησίαι καὶ 57028 Leg.633.c.2 : ἀστρωσίαι καὶ ἄνευ θεραπόντων αὐτοῖς ἑαυτῶν διακονήσεις 57029 Leg.633.c.3 : νύκτωρ τε πλανωμένων διὰ πάσης τῆς χώρας καὶ μεθ´ 57030 Leg.633.c.4 : ἡμέραν. ἔτι δὲ κἀν ταῖς γυμνοπαιδίαις δειναὶ καρτερήσεις 57031 Leg.633.c.5 : παρ´ ἡμῖν γίγνονται τῇ τοῦ πνίγους ῥώμῃ διαμαχομένων, καὶ 57032 Leg.633.c.6 : πάμπολλα ἕτερα, σχεδὸν ὅσα οὐκ ἂν παύσαιτό τις ἑκάστοτε 57033 Leg.633.c.7 : διεξιών. 57034 Leg.633.c.8 : {ΑΘ.} Εὖ γε, ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε, λέγεις. τὴν ἀνδρείαν 57035 Leg.633.c.9 : δέ, φέρε, τί θῶμεν; πότερον ἁπλῶς οὕτως εἶναι πρὸς φόβους 57036 Leg.633.d.1 : καὶ λύπας διαμάχην μόνον, ἢ καὶ πρὸς πόθους τε καὶ ἡδονὰς 57037 Leg.633.d.2 : καί τινας δεινὰς θωπείας κολακικάς, αἳ καὶ τῶν σεμνῶν 57038 Leg.633.d.3 : οἰομένων εἶναι τοὺς θυμοὺς ποιοῦσιν κηρίνους. 57039 Leg.633.d.4 : {ΜΕ.} Οἶμαι μὲν οὕτω· πρὸς ταῦτα σύμπαντα. 57040 Leg.633.d.5 : {ΑΘ.} Εἰ γοῦν μεμνήμεθα τοὺς ἔμπροσθεν λόγους, ἥττω 57041 Leg.633.d.6 : τινὰ ὅδε καὶ πόλιν ἔλεγεν αὐτὴν αὑτῆς καὶ ἄνδρα. ἦ γάρ, ὦ 57042 Leg.633.d.7 : ξένε Κνώσιε; 57043 Leg.633.d.8 : {ΚΛ.} Καὶ πάνυ γε. 57044 Leg.633.e.1 : {ΑΘ.} Νῦν οὖν πότερα λέγομεν τὸν τῶν λυπῶν ἥττω κακὸν 57045 Leg.633.e.2 : ἢ καὶ τὸν τῶν ἡδονῶν; 57046 Leg.633.e.3 : {ΚΛ.} Μᾶλλον, ἔμοιγε δοκεῖ, τὸν τῶν ἡδονῶν· καὶ πάντες 57047 Leg.633.e.4 : που μᾶλλον λέγομεν τὸν ὑπὸ τῶν ἡδονῶν κρατούμενον τοῦτον 57048 Leg.633.e.5 : τὸν ἐπονειδίστως ἥττονα ἑαυτοῦ πρότερον ἢ τὸν ὑπὸ τῶν 57049 Leg.633.e.6 : λυπῶν. 57050 Leg.634.a.1 : {ΑΘ.} Ὁ Διὸς οὖν δὴ καὶ ὁ Πυθικὸς νομοθέτης οὐ δήπου 57051 Leg.634.a.2 : χωλὴν τὴν ἀνδρείαν νενομοθετήκατον, πρὸς τἀριστερὰ μόνον 57052 Leg.634.a.3 : δυναμένην ἀντιβαίνειν, πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ κομψὰ καὶ θωπευ– 57053 Leg.634.a.4 : τικὰ ἀδυνατοῦσαν; ἢ πρὸς ἀμφότερα; 57054 Leg.634.a.5 : {ΚΛ.} Πρὸς ἀμφότερα ἔγωγε ἀξιῶ. 57055 Leg.634.a.6 : {ΑΘ.} Λέγωμεν τοίνυν πάλιν ἐπιτηδεύματα ποῖα ἔσθ´ ὑμῖν 57056 Leg.634.a.7 : ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσιν, ἃ γεύοντα τῶν ἡδονῶν καὶ οὐ 57057 Leg.634.a.8 : φεύγοντα αὐτάς, καθάπερ τὰς λύπας οὐκ ἔφευγεν, ἀλλ´ 57058 Leg.634.a.9 : ἄγοντα εἰς μέσας, ἠνάγκαζε καὶ ἔπειθεν τιμαῖς ὥστε κρατεῖν 57059 Leg.634.b.1 : αὐτῶν; ποῦ δὴ τοῦτ´ ἔστιν ταὐτὸν περὶ τὰς ἡδονὰς συν– 57060 Leg.634.b.2 : τεταγμένον ἐν τοῖς νόμοις; λεγέσθω τί τοῦτ´ ἐστὶν ὃ καὶ 57061 Leg.634.b.3 : ἀπεργάζεται ὑμῖν ὁμοίως πρός τε ἀλγηδόνας καὶ πρὸς 57062 Leg.634.b.4 : ἡδονὰς τοὺς αὐτοὺς ἀνδρείους, νικῶντάς τε ἃ δεῖ νικᾶν 57063 Leg.634.b.5 : καὶ οὐδαμῶς ἥττους πολεμίων τῶν ἐγγύτατα ἑαυτῶν καὶ 57064 Leg.634.b.6 : χαλεπωτάτων. 57065 Leg.634.b.7 : {ΜΕ.} Οὕτω μὲν τοίνυν, ὦ ξένε, καθάπερ πρὸς τὰς ἀλγη– 57066 Leg.634.b.8 : δόνας εἶχον νόμους ἀντιτεταγμένους πολλοὺς εἰπεῖν, οὐκ ἂν 57067 Leg.634.c.1 : ἴσως εὐποροίην κατὰ μεγάλα μέρη καὶ διαφανῆ λέγων περὶ 57068 Leg.634.c.2 : τῶν ἡδονῶν· κατὰ δὲ σμικρὰ ἴσως εὐποροίην ἄν. 57069 Leg.634.c.3 : {ΚΛ.} Οὐ μὴν οὐδ´ ἂν αὐτὸς ἔγωγε ἐν τοῖς κατὰ Κρήτην 57070 Leg.634.c.4 : νόμοις ἔχοιμι ἐμφανὲς ὁμοίως ποιεῖν τὸ τοιοῦτον. 57071 Leg.634.c.5 : {ΑΘ.} Ὦ ἄριστοι ξένων, καὶ οὐδέν γε θαυμαστόν. ἀλλ´ 57072 Leg.634.c.6 : ἂν ἄρα τις ἡμῶν περὶ τοὺς ἑκάστων οἴκοι νόμους ψέξῃ τι, 57073 Leg.634.c.7 : βουλόμενος ἰδεῖν τό τε ἀληθὲς ἅμα καὶ τὸ βέλτιστον, μὴ 57074 Leg.634.c.8 : χαλεπῶς ἀλλὰ πρᾴως ἀποδεχώμεθα ἀλλήλων. 57075 Leg.634.c.9 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς, ὦ ξένε Ἀθηναῖε, εἴρηκας, καὶ πειστέον. 57076 Leg.634.d.1 : {ΑΘ.} Οὐ γὰρ ἄν, ὦ Κλεινία, τηλικοῖσδε ἀνδράσιν πρέποι 57077 Leg.634.d.2 : τὸ τοιοῦτον. 57078 Leg.634.d.3 : {ΚΛ.} Οὐ γὰρ οὖν. 57079 Leg.634.d.4 : {ΑΘ.} Εἰ μὲν τοίνυν ὀρθῶς ἢ μή τις ἐπιτιμᾷ τῇ τε Λακω– 57080 Leg.634.d.5 : νικῇ καὶ τῇ Κρητικῇ πολιτείᾳ, λόγος ἂν ἕτερος εἴη· τὰ δ´ 57081 Leg.634.d.6 : οὖν λεγόμενα πρὸς τῶν πολλῶν ἴσως ἐγὼ μᾶλλον ἔχοιμ´ 57082 Leg.634.d.7 : ἂν ὑμῶν ἀμφοτέρων λέγειν. ὑμῖν μὲν γάρ, εἴπερ καὶ με– 57083 Leg.634.d.8 : τρίως κατεσκεύασται τὰ τῶν νόμων, εἷς τῶν καλλίστων ἂν 57084 Leg.634.d.9 : εἴη νόμων μὴ ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν ποῖα καλῶς 57085 Leg.634.e.1 : αὐτῶν ἢ μὴ καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ καὶ ἐξ ἑνὸς στόματος 57086 Leg.634.e.2 : πάντας συμφωνεῖν ὡς πάντα καλῶς κεῖται θέντων θεῶν, 57087 Leg.634.e.3 : καὶ ἐάν τις ἄλλως λέγῃ, μὴ ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκού– 57088 Leg.634.e.4 : οντας· γέρων δὲ εἴ τίς τι συννοεῖ τῶν παρ´ ὑμῖν, πρὸς 57089 Leg.634.e.5 : ἄρχοντά τε καὶ πρὸς ἡλικιώτην μηδενὸς ἐναντίον νέου 57090 Leg.634.e.6 : ποιεῖσθαι τοὺς τοιούτους λόγους. 57091 Leg.634.e.7 : {ΚΛ.} Ὀρθότατά γε, ὦ ξένε, λέγεις, καὶ καθάπερ μάντις, 57092 Leg.635.a.1 : ἀπὼν τῆς τότε διανοίας τοῦ τιθέντος αὐτά, νῦν ἐπιεικῶς μοι 57093 Leg.635.a.2 : δοκεῖς ἐστοχάσθαι καὶ σφόδρα ἀληθῆ λέγειν. 57094 Leg.635.a.3 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἡμῖν τὰ νῦν ἐρημία μὲν νέων, αὐτοὶ δ´ 57095 Leg.635.a.4 : ἕνεκα γήρως ἀφείμεθ´ ὑπὸ τοῦ νομοθέτου διαλεγόμενοι περὶ 57096 Leg.635.a.5 : αὐτῶν τούτων μόνοι πρὸς μόνους μηδὲν ἂν πλημμελεῖν; 57097 Leg.635.a.6 : {ΚΛ.} Ἔστι ταῦτα οὕτως, εἰς ἃ καὶ μηδέν γε ἀνῇς ἐπι– 57098 Leg.635.a.7 : τιμῶν τοῖς νόμοις ἡμῶν· οὐ γὰρ τό γε γνῶναί τι τῶν μὴ 57099 Leg.635.a.8 : καλῶν ἄτιμον, ἀλλὰ ἴασιν ἐξ αὐτοῦ συμβαίνει γίγνεσθαι 57100 Leg.635.b.1 : τῷ μὴ φθόνῳ τὰ λεγόμενα ἀλλ´ εὐνοίᾳ δεχομένῳ. 57101 Leg.635.b.2 : {ΑΘ.} Καλῶς· οὐ μὴν ἐπιτιμῶν γε ἐρῶ τοῖς νόμοις πω, 57102 Leg.635.b.3 : πρὶν βεβαίως εἰς δύναμιν διασκέψασθαι, μᾶλλον δὲ ἀπορῶν. 57103 Leg.635.b.4 : ὑμῖν γὰρ ὁ νομοθέτης μόνοις Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, ὧν 57104 Leg.635.b.5 : ἡμεῖς πυνθανόμεθα, τῶν μεγίστων ἡδονῶν καὶ παιδιῶν ἐπέ– 57105 Leg.635.b.6 : ταξεν ἀπέχεσθαι καὶ μὴ γεύεσθαι, τὸ δὲ τῶν λυπῶν καὶ 57106 Leg.635.b.7 : φόβων, ὅπερ ἄρτι διεληλύθαμεν, ἡγήσατο εἴ τις ἐκ παίδων 57107 Leg.635.c.1 : φευξεῖται διὰ τέλους, ὁπόταν εἰς ἀναγκαίους ἔλθῃ πόνους 57108 Leg.635.c.2 : καὶ φόβους καὶ λύπας, φευξεῖσθαι τοὺς ἐν ἐκείνοις γεγυ– 57109 Leg.635.c.3 : μνασμένους καὶ δουλεύσειν αὐτοῖς. ταὐτὸν δὴ τοῦτ´, οἶμαι, 57110 Leg.635.c.4 : καὶ πρὸς τὰς ἡδονὰς ἔδει διανοεῖσθαι τὸν αὐτὸν νομοθέτην, 57111 Leg.635.c.5 : λέγοντα αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸν ὡς ἡμῖν ἐκ νέων εἰ ἄπειροι τῶν 57112 Leg.635.c.6 : μεγίστων ἡδονῶν οἱ πολῖται γενήσονται, καὶ ἀμελέτητοι 57113 Leg.635.c.7 : γιγνόμενοι ἐν ταῖς ἡδοναῖς καρτερεῖν καὶ μηδὲν τῶν αἰσχρῶν 57114 Leg.635.c.8 : ἀναγκάζεσθαι ποιεῖν, ἕνεκα τῆς γλυκυθυμίας τῆς πρὸς τὰς 57115 Leg.635.d.1 : ἡδονὰς ταὐτὸν πείσονται τοῖς ἡττωμένοις τῶν φόβων· δου– 57116 Leg.635.d.2 : λεύσουσι τρόπον ἕτερον καὶ ἔτ´ αἰσχίω τοῖς γε δυναμένοις 57117 Leg.635.d.3 : καρτερεῖν ἐν ταῖς ἡδοναῖς καὶ τοῖς κεκτημένοις τὰ περὶ τὰς 57118 Leg.635.d.4 : ἡδονάς, ἀνθρώποις ἐνίοτε παντάπασι κακοῖς, καὶ τὴν ψυχὴν 57119 Leg.635.d.5 : τῇ μὲν δούλην τῇ δὲ ἐλευθέραν ἕξουσιν, καὶ οὐκ ἄξιοι ἁπλῶς 57120 Leg.635.d.6 : ἀνδρεῖοι καὶ ἐλευθέριοι ἔσονται προσαγορεύεσθαι. σκο– 57121 Leg.635.d.7 : πεῖτε οὖν εἴ τι τῶν νῦν λεγομένων ὑμῖν κατὰ τρόπον δοκεῖ 57122 Leg.635.d.8 : λέγεσθαι. 57123 Leg.635.e.1 : {ΚΛ.} Δοκεῖ μὲν ἡμῖν γέ πως λεγομένου τοῦ λόγου· περὶ 57124 Leg.635.e.2 : δὲ τηλικούτων εὐθὺς πεπιστευκέναι ῥᾳδίως μὴ νέων τε ᾖ 57125 Leg.635.e.3 : μᾶλλον καὶ ἀνοήτων. 57126 Leg.635.e.4 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ εἰ τὸ μετὰ ταῦτα διεξίοιμεν ὧν προυθέμεθα, 57127 Leg.635.e.5 : ὦ Κλεινία τε καὶ Λακεδαιμόνιε ξένε—μετ´ ἀνδρείαν γὰρ δὴ 57128 Leg.635.e.6 : σωφροσύνης πέρι λέγωμεν—τὶ διαφέρον ἐν ταύταις ταῖς 57129 Leg.635.e.7 : πολιτείαις ἢ ταῖς τῶν εἰκῇ πολιτευομένων ἀνευρήσομεν, 57130 Leg.636.a.1 : ὥσπερ τὰ περὶ τὸν πόλεμον νυνδή; 57131 Leg.636.a.2 : {ΜΕ.} Σχεδὸν οὐ ῥᾴδιον· ἀλλ´ ἔοικεν γὰρ τά τε συσσίτια 57132 Leg.636.a.3 : καὶ τὰ γυμνάσια καλῶς ηὑρῆσθαι πρὸς ἀμφοτέρας. 57133 Leg.636.a.4 : {ΑΘ.} Ἔοικεν δῆτα, ὦ ξένοι, χαλεπὸν εἶναι τὸ περὶ τὰς 57134 Leg.636.a.5 : πολιτείας ἀναμφισβητήτως ὁμοίως ἔργῳ καὶ λόγῳ γίγνεσθαι· 57135 Leg.636.a.6 : κινδυνεύει γάρ, καθάπερ ἐν τοῖς σώμασιν, οὐ δυνατὸν εἶναι 57136 Leg.636.a.7 : προστάξαι τι πρὸς ἓν σῶμα ἓν ἐπιτήδευμα, ἐν ᾧ οὐκ ἂν 57137 Leg.636.a.8 : φανείη ταὐτὸν τοῦτο τὰ μὲν βλάπτον τὰ ἡμῶν σώματα, 57138 Leg.636.b.1 : τὰ δὲ καὶ ὠφελοῦν. ἐπεὶ καὶ τὰ γυμνάσια ταῦτα καὶ τὰ 57139 Leg.636.b.2 : συσσίτια πολλὰ μὲν ἄλλα νῦν ὠφελεῖ τὰς πόλεις, πρὸς δὲ 57140 Leg.636.b.3 : τὰς στάσεις χαλεπά—δηλοῦσιν δὲ Μιλησίων καὶ Βοιωτῶν 57141 Leg.636.b.4 : καὶ Θουρίων παῖδες—καὶ δὴ καὶ παλαιὸν νόμον δοκεῖ τοῦτο 57142 Leg.636.b.5 : τὸ ἐπιτήδευμα καὶ κατὰ φύσιν, τὰς περὶ τὰ ἀφροδίσια 57143 Leg.636.b.6 : ἡδονὰς οὐ μόνον ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ θηρίων, διεφθαρκέναι. 57144 Leg.636.b.7 : καὶ τούτων τὰς ὑμετέρας πόλεις πρώτας ἄν τις αἰτιῷτο καὶ 57145 Leg.636.c.1 : ὅσαι τῶν ἄλλων μάλιστα ἅπτονται τῶν γυμνασίων· καὶ εἴτε 57146 Leg.636.c.2 : παίζοντα εἴτε σπουδάζοντα ἐννοεῖν δεῖ τὰ τοιαῦτα, ἐννοητέον 57147 Leg.636.c.3 : ὅτι τῇ θηλείᾳ καὶ τῇ τῶν ἀρρένων φύσει εἰς κοινωνίαν ἰούσῃ 57148 Leg.636.c.4 : τῆς γεννήσεως ἡ περὶ ταῦτα ἡδονὴ κατὰ φύσιν ἀποδεδόσθαι 57149 Leg.636.c.5 : δοκεῖ, ἀρρένων δὲ πρὸς ἄρρενας ἢ θηλειῶν πρὸς θηλείας 57150 Leg.636.c.6 : παρὰ φύσιν καὶ τῶν πρώτων τὸ τόλμημ´ εἶναι δι´ ἀκράτειαν 57151 Leg.636.c.7 : ἡδονῆς. πάντες δὲ δὴ Κρητῶν τὸν περὶ Γανυμήδη μῦθον 57152 Leg.636.d.1 : κατηγοροῦμεν ὡς λογοποιησάντων τούτων· ἐπειδὴ παρὰ Διὸς 57153 Leg.636.d.2 : αὐτοῖς οἱ νόμοι πεπιστευμένοι ἦσαν γεγονέναι, τοῦτον τὸν 57154 Leg.636.d.3 : μῦθον προστεθηκέναι κατὰ τοῦ Διός, ἵνα ἑπόμενοι δὴ τῷ 57155 Leg.636.d.4 : θεῷ καρπῶνται καὶ ταύτην τὴν ἡδονήν. τὸ μὲν οὖν τοῦ 57156 Leg.636.d.5 : μύθου χαιρέτω, νόμων δὲ πέρι διασκοπουμένων ἀνθρώπων 57157 Leg.636.d.6 : ὀλίγου πᾶσά ἐστιν ἡ σκέψις περί τε τὰς ἡδονὰς καὶ τὰς 57158 Leg.636.d.7 : λύπας ἔν τε πόλεσιν καὶ ἐν ἰδίοις ἤθεσιν· δύο γὰρ αὗται 57159 Leg.636.d.8 : πηγαὶ μεθεῖνται φύσει ῥεῖν, ὧν ὁ μὲν ἀρυτόμενος ὅθεν τε 57160 Leg.636.e.1 : δεῖ καὶ ὁπότε καὶ ὁπόσον εὐδαιμονεῖ, καὶ πόλις ὁμοίως καὶ 57161 Leg.636.e.2 : ἰδιώτης καὶ ζῷον ἅπαν, ὁ δ´ ἀνεπιστημόνως ἅμα καὶ ἐκτὸς 57162 Leg.636.e.3 : τῶν καιρῶν τἀναντία ἂν ἐκείνῳ ζῴη. 57163 Leg.636.e.4 : {ΜΕ.} Λέγεται μὲν ταῦτα, ὦ ξένε, καλῶς πως· οὐ μὴν 57164 Leg.636.e.5 : ἀλλ´ ἀφασία γ´ ἡμᾶς λαμβάνει τί ποτε χρὴ λέγειν πρὸς 57165 Leg.636.e.6 : ταῦτα, ὅμως δ´ ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν 57166 Leg.636.e.7 : διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην, περὶ δὲ 57167 Leg.636.e.8 : τῶν ἐν Κνωσῷ νόμων ὅδε, ἂν ἐθέλῃ, βοηθήσει. τὰ δ´ ἐν 57168 Leg.637.a.1 : Σπάρτῃ κάλλιστ´ ἀνθρώπων δοκεῖ μοι κεῖσθαι τὰ περὶ τὰς 57169 Leg.637.a.2 : ἡδονάς· οὗ γὰρ μάλιστ´ ἄνθρωποι καὶ μεγίσταις προσπί– 57170 Leg.637.a.3 : πτουσιν ἡδοναῖς καὶ ὕβρεσι καὶ ἀνοίᾳ πάσῃ, τοῦτ´ ἐξέβαλεν 57171 Leg.637.a.4 : ὁ νόμος ἡμῶν ἐκ τῆς χώρας συμπάσης, καὶ οὔτ´ ἂν ἐπ´ 57172 Leg.637.a.5 : ἀγρῶν ἴδοις, οὔτ´ ἐν ἄστεσιν ὅσων Σπαρτιάταις μέλει, συμ– 57173 Leg.637.a.6 : πόσια οὐδ´ ὁπόσα τούτοις συνεπόμενα πάσας ἡδονὰς κινεῖ 57174 Leg.637.a.7 : κατὰ δύναμιν, οὐδ´ ἔστιν ὅστις ἂν ἀπαντῶν κωμάζοντί τινι 57175 Leg.637.b.1 : μετὰ μέθης οὐκ ἂν τὴν μεγίστην δίκην εὐθὺς ἐπιθείη, καὶ οὐδ´ 57176 Leg.637.b.2 : ἂν Διονύσια πρόφασιν ἔχοντ´ αὐτὸν λύσαιτο, ὥσπερ ἐν 57177 Leg.637.b.3 : ἁμάξαις εἶδόν ποτε παρ´ ὑμῖν ἐγώ, καὶ ἐν Τάραντι δὲ 57178 Leg.637.b.4 : παρὰ τοῖς ἡμετέροις ἀποίκοις πᾶσαν ἐθεασάμην τὴν πόλιν 57179 Leg.637.b.5 : περὶ τὰ Διονύσια μεθύουσαν· παρ´ ἡμῖν δ´ οὐκ ἔστ´ οὐδὲν 57180 Leg.637.b.6 : τοιοῦτον. 57181 Leg.637.b.7 : {ΑΘ.} Ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε, ἐπαινετὰ μὲν πάντ´ ἐστὶν τὰ 57182 Leg.637.b.8 : τοιαῦτα, ὅπου τινὲς ἔνεισιν καρτερήσεις, ὅπου δὲ ἀνεῖνται, 57183 Leg.637.c.1 : βλακικώτερα· ταχὺ γάρ σου λάβοιτ´ ἄν τις τῶν παρ´ ἡμῶν 57184 Leg.637.c.2 : ἀμυνόμενος, δεικνὺς τὴν τῶν γυναικῶν παρ´ ὑμῖν ἄνεσιν. 57185 Leg.637.c.3 : ἅπασιν δὴ τοῖς τοιούτοις, καὶ ἐν Τάραντι καὶ παρ´ ἡμῖν καὶ 57186 Leg.637.c.4 : παρ´ ὑμῖν δέ, μία ἀπόκρισις ἀπολύεσθαι δοκεῖ τοῦ μὴ κακῶς 57187 Leg.637.c.5 : ἔχειν ἀλλ´ ὀρθῶς· πᾶς γὰρ ἀποκρινόμενος ἐρεῖ θαυμάζοντι 57188 Leg.637.c.6 : ξένῳ, τὴν παρ´ αὐτοῖς ἀήθειαν ὁρῶντι, "Μὴ θαύμαζε, ὦ ξένε· 57189 Leg.637.c.7 : νόμος ἔσθ´ ἡμῖν οὗτος, ἴσως δ´ ὑμῖν περὶ αὐτῶν τούτων 57190 Leg.637.d.1 : ἕτερος." ἡμῖν δ´ ἐστὶ νῦν, ὦ φίλοι ἄνδρες, οὐ περὶ τῶν 57191 Leg.637.d.2 : ἀνθρώπων τῶν ἄλλων ὁ λόγος, ἀλλὰ περὶ τῶν νομοθετῶν 57192 Leg.637.d.3 : αὐτῶν κακίας τε καὶ ἀρετῆς. ἔτι γὰρ οὖν εἴπωμεν πλείω 57193 Leg.637.d.4 : περὶ ἁπάσης μέθης· οὐ γὰρ σμικρόν ἐστιν τὸ ἐπιτήδευμα 57194 Leg.637.d.5 : οὐδὲ φαύλου διαγνῶναι νομοθέτου. λέγω δ´ οὐκ οἴνου περὶ 57195 Leg.637.d.6 : πόσεως τὸ παράπαν ἢ μή, μέθης δὲ αὐτῆς πέρι, πότερον 57196 Leg.637.d.7 : ὥσπερ Σκύθαι χρῶνται καὶ Πέρσαι χρηστέον, καὶ ἔτι 57197 Leg.637.d.8 : Καρχηδόνιοι καὶ Κελτοὶ καὶ Ἴβηρες καὶ Θρᾷκες, πολεμικὰ 57198 Leg.637.e.1 : σύμπαντα ὄντα ταῦτα γένη, ἢ καθάπερ ὑμεῖς· ὑμεῖς μὲν γάρ, 57199 Leg.637.e.2 : ὅπερ λέγεις, τὸ παράπαν ἀπέχεσθε, Σκύθαι δὲ καὶ Θρᾷκες 57200 Leg.637.e.3 : ἀκράτῳ παντάπασι χρώμενοι, γυναῖκές τε καὶ αὐτοί, καὶ κατὰ 57201 Leg.637.e.4 : τῶν ἱματίων καταχεόμενοι, καλὸν καὶ εὔδαιμον ἐπιτήδευμα 57202 Leg.637.e.5 : ἐπιτηδεύειν νενομίκασι. Πέρσαι δὲ σφόδρα μὲν χρῶνται 57203 Leg.637.e.6 : καὶ ταῖς ἄλλαις τρυφαῖς ἃς ὑμεῖς ἀποβάλλετε, ἐν τάξει δὲ 57204 Leg.637.e.7 : μᾶλλον τούτων. 57205 Leg.638.a.1 : {ΜΕ.} Ὦ λῷστε, διώκομεν δέ γε ἡμεῖς πάντας τούτους, 57206 Leg.638.a.2 : ὅταν ὅπλα εἰς τὰς χεῖρας λάβωμεν. 57207 Leg.638.a.3 : {ΑΘ.} Ὦ ἄριστε, μὴ λέγε ταῦτα· πολλαὶ γὰρ δὴ φυγαὶ 57208 Leg.638.a.4 : καὶ διώξεις ἀτέκμαρτοι γεγόνασίν τε καὶ ἔσονται, διὸ φα– 57209 Leg.638.a.5 : νερὸν ὅρον τοῦτον οὐκ ἄν ποτε λέγοιμεν, ἀλλὰ ἀμφισβητή– 57210 Leg.638.a.6 : σιμον, περὶ καλῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ μή, νίκην τε καὶ ἧτταν 57211 Leg.638.a.7 : λέγοντες μάχης. ἐπειδὴ γὰρ αἱ μείζους τὰς ἐλάττους πόλεις 57212 Leg.638.b.1 : νικῶσιν μαχόμεναι καὶ καταδουλοῦνται, Συρακόσιοι μὲν 57213 Leg.638.b.2 : Λοκρούς, οἳ δὴ δοκοῦσιν εὐνομώτατοι τῶν περὶ ἐκεῖνον τὸν 57214 Leg.638.b.3 : τόπον γεγονέναι, Κείους δὲ Ἀθηναῖοι· μυρία δὲ ἄλλα τοιαῦτ´ 57215 Leg.638.b.4 : ἂν εὕροιμεν. ἀλλὰ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιτηδεύματος πειρώ– 57216 Leg.638.b.5 : μεθα λέγοντες πείθειν ἡμᾶς αὐτούς, νίκας δὲ καὶ ἥττας 57217 Leg.638.b.6 : ἐκτὸς λόγου τὰ νῦν θῶμεν, λέγωμεν δ´ ὡς τὸ μὲν τοιόνδ´ 57218 Leg.638.b.7 : ἐστὶν καλόν, τὸ δὲ τοιόνδε οὐ καλόν. πρῶτον δ´ ἀκούσατέ 57219 Leg.638.b.8 : τί μου, περὶ αὐτῶν τούτων ὡς δεῖ τό τε χρηστὸν καὶ τὸ μὴ 57220 Leg.638.b.9 : σκοπεῖν. 57221 Leg.638.c.1 : {ΜΕ.} Πῶς οὖν δὴ λέγεις; 57222 Leg.638.c.2 : {ΑΘ.} Δοκοῦσί μοι πάντες οἱ λόγῳ τι λαβόντες ἐπιτή– 57223 Leg.638.c.3 : δευμα, καὶ προθέμενοι ψέγειν αὐτὸ ἢ ἐπαινεῖν εὐθὺς ῥηθέν, 57224 Leg.638.c.4 : οὐδαμῶς δρᾶν κατὰ τρόπον, ἀλλὰ ταὐτὸν ποιεῖν οἷον εἰ δή 57225 Leg.638.c.5 : τις, ἐπαινέσαντός τινος πυροὺς βρῶμα ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς 57226 Leg.638.c.6 : ψέγοι, μὴ διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν μήτε τὴν 57227 Leg.638.c.7 : προσφοράν, ὅντινα τρόπον καὶ οἷστισι καὶ μεθ´ ὧν καὶ ὅπως 57228 Leg.638.c.8 : ἔχοντα καὶ ὅπως προσφέρειν ἔχουσιν. νῦν δὴ ταὐτόν μοι 57229 Leg.638.d.1 : δοκοῦμεν ἡμεῖς ἐν τοῖς λόγοις ποιεῖν· περὶ μέθης γὰρ ἀκού– 57230 Leg.638.d.2 : σαντες τοσοῦτον μόνον, εὐθὺς οἱ μὲν ψέγειν αὐτό, οἱ δ´ 57231 Leg.638.d.3 : ἐπαινεῖν, καὶ μάλα ἀτόπως. μάρτυσιν γὰρ καὶ ἐπαινέταις 57232 Leg.638.d.4 : χρώμενοι ἐπαινοῦμεν ἑκάτεροι, καὶ οἱ μέν, ὅτι πολλοὺς 57233 Leg.638.d.5 : παρεχόμεθα, ἀξιοῦμέν τι λέγειν κύριον, οἱ δέ, ὅτι τοὺς μὴ 57234 Leg.638.d.6 : χρωμένους αὐτῷ ὁρῶμεν νικῶντας μαχομένους· ἀμφισβη– 57235 Leg.638.d.7 : τεῖται δ´ αὖ καὶ τοῦτο ἡμῖν. εἰ μὲν δὴ καὶ περὶ ἑκάστων 57236 Leg.638.e.1 : οὕτω καὶ τῶν ἄλλων νομίμων διέξιμεν, οὐκ ἂν ἔμοιγε κατὰ 57237 Leg.638.e.2 : νοῦν εἴη, τρόπον δὲ ἄλλον, ὃν ἐμοὶ φαίνεται δεῖν, ἐθέλω 57238 Leg.638.e.3 : λέγειν περὶ αὐτοῦ τούτου, τῆς μέθης, πειρώμενος ἂν ἄρα 57239 Leg.638.e.4 : δύνωμαι τὴν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων ὀρθὴν μέθοδον 57240 Leg.638.e.5 : ἡμῖν δηλοῦν, ἐπειδὴ καὶ μυρία ἐπὶ μυρίοις ἔθνη περὶ αὐτῶν 57241 Leg.638.e.6 : ἀμφισβητοῦντα ὑμῖν πόλεσι δυοῖν τῷ λόγῳ διαμάχοιτ´ ἄν. 57242 Leg.638.e.7 : {ΜΕ.} Καὶ μὴν εἴ τινα ἔχομεν ὀρθὴν σκέψιν τῶν τοιούτων, 57243 Leg.639.a.1 : οὐκ ἀποκνητέον ἀκούειν. 57244 Leg.639.a.2 : {ΑΘ.} Σκεψώμεθα δή πῃ τῇδε. φέρε, εἴ τις αἰγῶν τροφήν, 57245 Leg.639.a.3 : καὶ τὸ ζῷον αὐτὸ κτῆμα ὡς ἔστιν καλόν, ἐπαινοῖ, ἄλλος δέ 57246 Leg.639.a.4 : τις ἑωρακὼς αἶγας χωρὶς νεμομένας αἰπόλου ἐν ἐργασίμοις 57247 Leg.639.a.5 : χωρίοις δρώσας κακὰ διαψέγοι, καὶ πᾶν θρέμμα ἄναρχον ἢ 57248 Leg.639.a.6 : μετὰ κακῶν ἀρχόντων ἰδὼν οὕτω μέμφοιτο, τὸν τοῦ τοιούτου 57249 Leg.639.a.7 : ψόγον ἡγούμεθα ὑγιὲς ἄν ποτε ψέξαι καὶ ὁτιοῦν; 57250 Leg.639.a.8 : {ΜΕ.} Καὶ πῶς; 57251 Leg.639.a.9 : {ΑΘ.} Χρηστὸς δὲ ἄρχων ἔσθ´ ἡμῖν ἐν πλοίοις πότερον ἐὰν 57252 Leg.639.b.1 : τὴν ναυτικὴν ἔχῃ ἐπιστήμην μόνον, ἄντ´ οὖν ναυτιᾷ ἄντε μή, ἢ 57253 Leg.639.b.2 : πῶς ἂν λέγοιμεν; 57254 Leg.639.b.3 : {ΜΕ.} Οὐδαμῶς, ἄν γε πρὸς τῇ τέχνῃ ἔχῃ καὶ τοῦτο τὸ 57255 Leg.639.b.4 : πάθος ὃ λέγεις. 57256 Leg.639.b.5 : {ΑΘ.} Τί δ´ ἄρχων στρατοπέδων; ἆρ´ ἐὰν τὴν πολεμικὴν 57257 Leg.639.b.6 : ἔχῃ ἐπιστήμην, ἱκανὸς ἄρχειν, κἂν δειλὸς ὢν ἐν τοῖς δεινοῖς 57258 Leg.639.b.7 : ὑπὸ μέθης τοῦ φόβου ναυτιᾷ; 57259 Leg.639.b.8 : {ΜΕ.} Καὶ πῶς; 57260 Leg.639.b.9 : {ΑΘ.} Ἂν δὲ αὖ μήτε ἔχῃ τὴν τέχνην δειλός τε ᾖ; 57261 Leg.639.b.10 : {ΜΕ.} Παντάπασίν τινα πονηρὸν λέγεις, καὶ οὐδαμῶς 57262 Leg.639.b.11 : ἀνδρῶν ἄρχοντα ἀλλά τινων σφόδρα γυναικῶν. 57263 Leg.639.c.1 : {ΑΘ.} Τί δ´ ἐπαινέτην ἢ ψέκτην κοινωνίας ἡστινοσοῦν ᾗ 57264 Leg.639.c.2 : πέφυκέν τε ἄρχων εἶναι μετ´ ἐκείνου τε ὠφέλιμός ἐστιν, 57265 Leg.639.c.3 : ὁ δὲ μήτε ἑωρακὼς εἴη ποτ´ ὀρθῶς αὐτὴν αὑτῇ κοινωνοῦσαν 57266 Leg.639.c.4 : μετ´ ἄρχοντος, ἀεὶ δὲ ἄναρχον ἢ μετὰ κακῶν ἀρχόντων 57267 Leg.639.c.5 : συνοῦσαν; οἰόμεθα δή ποτε τοὺς τοιούτους θεωροὺς τῶν 57268 Leg.639.c.6 : τοιούτων κοινωνιῶν χρηστόν τι ψέξειν ἢ ἐπαινέσεσθαι; 57269 Leg.639.c.7 : {ΜΕ.} Πῶς δ´ ἄν, μηδέποτέ γε ἰδόντας μηδὲ συγγενομένους 57270 Leg.639.d.1 : ὀρθῶς γενομένῳ μηδενὶ τῶν τοιούτων κοινωνημάτων; 57271 Leg.639.d.2 : {ΑΘ.} Ἔχε δή· τῶν πολλῶν κοινωνιῶν συμπότας καὶ 57272 Leg.639.d.3 : συμπόσια θεῖμεν ἂν μίαν τινὰ συνουσίαν εἶναι; 57273 Leg.639.d.4 : {ΜΕ.} Καὶ σφόδρα γε. 57274 Leg.639.d.5 : {ΑΘ.} Ταύτην οὖν μῶν ὀρθῶς γιγνομένην ἤδη τις πώποτε 57275 Leg.639.d.6 : ἐθεάσατο; καὶ σφῷν μὲν ἀποκρίνασθαι ῥᾴδιον ὡς οὐδε– 57276 Leg.639.d.7 : πώποτε τὸ παράπαν—οὐ γὰρ ἐπιχώριον ὑμῖν τοῦτο οὐδὲ 57277 Leg.639.d.8 : νόμιμον—ἐγὼ δὲ ἐντετύχηκά τε πολλαῖς καὶ πολλαχοῦ, καὶ 57278 Leg.639.d.9 : προσέτι πάσας ὡς ἔπος εἰπεῖν διηρώτηκα, καὶ σχεδὸν ὅλην 57279 Leg.639.e.1 : μὲν οὐδεμίαν ὀρθῶς γιγνομένην ἑώρακα οὐδὲ ἀκήκοα, μόρια δ´ 57280 Leg.639.e.2 : εἴ που σμικρὰ καὶ ὀλίγα, τὰ πολλὰ δὲ σύμπανθ´ ὡς εἰπεῖν 57281 Leg.639.e.3 : διημαρτημένα. 57282 Leg.639.e.4 : {ΚΛ.} Πῶς δὴ ταῦτα, ὦ ξένε, λέγεις; εἰπὲ ἔτι σαφέστερον· 57283 Leg.639.e.5 : ἡμεῖς μὲν γάρ, ὅπερ εἶπες, ἀπειρίᾳ τῶν τοιούτων, οὐδὲ ἐντυγ– 57284 Leg.640.a.1 : χάνοντες ἂν ἴσως εὐθύς γε γνοῖμεν τό τε ὀρθὸν καὶ μὴ 57285 Leg.640.a.2 : γιγνόμενον ἐν αὐτοῖς. 57286 Leg.640.a.3 : {ΑΘ.} Εἰκὸς λέγεις· ἀλλ´ ἐμοῦ φράζοντος πειρῶ μανθάνειν. 57287 Leg.640.a.4 : τὸ μὲν γὰρ ἐν πάσαις τε συνόδοις, καὶ κοινωνίαις πράξεων 57288 Leg.640.a.5 : ὡντινωνοῦν, ὡς ὀρθὸν πανταχοῦ ἑκάστοις ἄρχοντα εἶναι, 57289 Leg.640.a.6 : μανθάνεις; 57290 Leg.640.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 57291 Leg.640.a.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἐλέγομεν νυνδὴ μαχομένων ὡς ἀνδρεῖον δεῖ 57292 Leg.640.a.9 : τὸν ἄρχοντ´ εἶναι. 57293 Leg.640.a.10 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 57294 Leg.640.a.11 : {ΑΘ.} Ὁ μὴν ἀνδρεῖος τῶν δειλῶν ὑπὸ φόβων ἧττον 57295 Leg.640.a.12 : τεθορύβηται. 57296 Leg.640.b.1 : {ΚΛ.} Καὶ τοῦτο οὕτως. 57297 Leg.640.b.2 : {ΑΘ.} Εἰ δ´ ἦν τις μηχανὴ μηδὲν τὸ παράπαν δεδιότα μηδὲ 57298 Leg.640.b.3 : θορυβούμενον ἐπιστῆσαι στρατοπέδῳ στρατηγόν, ἆρ´ οὐ τοῦτ´ 57299 Leg.640.b.4 : ἂν παντὶ τρόπῳ ἐπράττομεν; 57300 Leg.640.b.5 : {ΚΛ.} Σφόδρα μὲν οὖν. 57301 Leg.640.b.6 : {ΑΘ.} Νῦν δέ γε οὐ στρατοπέδου περὶ λέγομεν ἄρξοντος 57302 Leg.640.b.7 : ἐν ἀνδρῶν ὁμιλίαις ἐχθρῶν ἐχθροῖς μετὰ πολέμου, φίλων δ´ 57303 Leg.640.b.8 : ἐν εἰρήνῃ πρὸς φίλους κοινωνησόντων φιλοφροσύνης. 57304 Leg.640.b.9 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 57305 Leg.640.c.1 : {ΑΘ.} Ἔστιν δέ γε ἡ τοιαύτη συνουσία, εἴπερ ἔσται μετὰ 57306 Leg.640.c.2 : μέθης, οὐκ ἀθόρυβος. ἦ γάρ; 57307 Leg.640.c.3 : {ΚΛ.} Πῶς γάρ; ἀλλ´ οἶμαι πᾶν τοὐναντίον. 57308 Leg.640.c.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν πρῶτον μὲν καὶ τούτοις ἄρχοντος δεῖ; 57309 Leg.640.c.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; ὡς οὐδενί γε πράγματι. 57310 Leg.640.c.6 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν ἀθόρυβον, εἰ δυνατὸν εἴη, τὸν τοιοῦτον 57311 Leg.640.c.7 : ἄρχοντα ἐκπορίζεσθαι δεῖ; 57312 Leg.640.c.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 57313 Leg.640.c.9 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν περί γε συνουσίας, ὡς ἔοικεν, αὐτὸν φρό– 57314 Leg.640.c.10 : νιμον εἶναι δεῖ· γίγνεται γὰρ φύλαξ τῆς τε ὑπαρχούσης 57315 Leg.640.d.1 : φιλίας αὐτοῖς, καὶ ἔτι πλείονος ἐπιμελητὴς ὅπως ἔσται διὰ 57316 Leg.640.d.2 : τὴν τότε συνουσίαν. 57317 Leg.640.d.3 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 57318 Leg.640.d.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν νήφοντά τε καὶ σοφὸν ἄρχοντα μεθυόντων 57319 Leg.640.d.5 : δεῖ καθιστάναι, καὶ μὴ τοὐναντίον; μεθυόντων γὰρ μεθύων 57320 Leg.640.d.6 : καὶ νέος ἄρχων μὴ σοφός, εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαιτό τι μέγα, 57321 Leg.640.d.7 : πολλῇ χρῷτ´ ἂν ἀγαθῇ τύχῃ. 57322 Leg.640.d.8 : {ΚΛ.} Παμπόλλῃ μὲν οὖν. 57323 Leg.640.d.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν γιγνομένων ὡς δυνατὸν ὀρθότατα 57324 Leg.640.d.10 : τούτων ἐν ταῖς πόλεσι τῶν συνουσιῶν μέμφοιτό τις, ἐπι– 57325 Leg.640.e.1 : καλῶν αὐτῷ τῷ πράγματι, τάχ´ ἂν ὀρθῶς ἴσως μέμφοιτο· εἰ 57326 Leg.640.e.2 : δὲ ἁμαρτανόμενον ὡς οἷόν τε μάλιστα ἐπιτήδευμά τις ὁρῶν 57327 Leg.640.e.3 : λοιδορεῖ, πρῶτον μὲν δῆλον ὡς ἀγνοεῖ τοῦτ´ αὐτὸ γιγνόμενον 57328 Leg.640.e.4 : οὐκ ὀρθῶς, εἶθ´ ὅτι πᾶν τούτῳ τῷ τρόπῳ φανεῖται πονηρόν, 57329 Leg.640.e.5 : δεσπότου τε καὶ ἄρχοντος νήφοντος χωρὶς πραττόμενον. ἢ οὐ 57330 Leg.640.e.6 : συννοεῖς τοῦθ´, ὅτι μεθύων κυβερνήτης καὶ πᾶς παντὸς ἄρχων 57331 Leg.641.a.1 : ἀνατρέπει πάντα εἴτε πλοῖα εἴτε ἅρματα εἴτε στρατόπεδον, 57332 Leg.641.a.2 : εἴθ´ ὅτι ποτ´ εἴη τὸ κυβερνώμενον ὑπ´ αὐτοῦ; 57333 Leg.641.a.3 : {ΚΛ.} Παντάπασιν τοῦτό γε ἀληθὲς εἴρηκας, ὦ ξένε· τοὐπὶ 57334 Leg.641.a.4 : τῷδε δ´ ἡμῖν λέγε, τί ποτε, ἂν γίγνηται τοῦτο ὀρθὸν τὸ 57335 Leg.641.a.5 : περὶ τὰς πόσεις νόμιμον, ἀγαθὸν ἂν δράσειεν ἡμᾶς; οἷον, ὃ 57336 Leg.641.a.6 : νυνδὴ ἐλέγομεν, εἰ στράτευμα ὀρθῆς ἡγεμονίας τυγχάνοι, νίκη 57337 Leg.641.a.7 : πολέμου τοῖς ἑπομένοις ἂν γίγνοιτο, οὐ σμικρὸν ἀγαθόν, καὶ 57338 Leg.641.b.1 : τἆλλ´ οὕτω· συμποσίου δὲ ὀρθῶς παιδαγωγηθέντος τί μέγα 57339 Leg.641.b.2 : ἰδιώταις ἢ τῇ πόλει γίγνοιτ´ ἄν; 57340 Leg.641.b.3 : {ΑΘ.} Τί δέ; παιδὸς ἑνὸς ἢ καὶ χοροῦ παιδαγωγηθέντος 57341 Leg.641.b.4 : κατὰ τρόπον ἑνός, τί μέγα τῇ πόλει φαῖμεν ἂν γίγνεσθαι; ἢ 57342 Leg.641.b.5 : τοῦτο οὕτως ἐρωτηθέντες εἴποιμεν ἂν ὡς ἑνὸς μὲν βραχύ τι 57343 Leg.641.b.6 : τῇ πόλει γίγνοιτ´ ἂν ὄφελος, εἰ δ´ ὅλως ἐρωτᾷς παιδείαν τῶν 57344 Leg.641.b.7 : παιδευθέντων τί μέγα τὴν πόλιν ὀνίνησιν, οὐ χαλεπὸν εἰπεῖν 57345 Leg.641.b.8 : ὅτι παιδευθέντες μὲν εὖ γίγνοιντ´ ἂν ἄνδρες ἀγαθοί, γενό– 57346 Leg.641.c.1 : μενοι δὲ τοιοῦτοι τά τε ἄλλα πράττοιεν καλῶς, ἔτι δὲ κἂν 57347 Leg.641.c.2 : νικῷεν τοὺς πολεμίους μαχόμενοι. παιδεία μὲν οὖν φέρει 57348 Leg.641.c.3 : καὶ νίκην, νίκη δ´ ἐνίοτε ἀπαιδευσίαν· πολλοὶ γὰρ ὑβριστό– 57349 Leg.641.c.4 : τεροι διὰ πολέμων νίκας γενόμενοι μυρίων ἄλλων κακῶν δι´ 57350 Leg.641.c.5 : ὕβριν ἐνεπλήσθησαν, καὶ παιδεία μὲν οὐδεπώποτε γέγονεν 57351 Leg.641.c.6 : Καδμεία, νῖκαι δὲ ἀνθρώποις πολλαὶ δὴ τοιαῦται γεγόνασίν 57352 Leg.641.c.7 : τε καὶ ἔσονται. 57353 Leg.641.c.8 : {ΚΛ.} Δοκεῖς ἡμῖν, ὦ φίλε, τὴν ἐν τοῖς οἴνοις κοινὴν 57354 Leg.641.d.1 : διατριβὴν ὡς εἰς παιδείας μεγάλην μοῖραν τείνουσαν λέγειν, 57355 Leg.641.d.2 : ἂν ὀρθῶς γίγνηται. 57356 Leg.641.d.3 : {ΑΘ.} Τί μήν; 57357 Leg.641.d.4 : {ΚΛ.} Ἔχοις ἂν οὖν τὸ μετὰ τοῦτ´ εἰπεῖν ὡς ἔστιν τὸ νῦν 57358 Leg.641.d.5 : εἰρημένον ἀληθές; 57359 Leg.641.d.6 : {ΑΘ.} Τὸ μὲν ἀληθές, ὦ ξένε, διισχυρίζεσθαι ταῦτα οὕτως 57360 Leg.641.d.7 : ἔχειν, πολλῶν ἀμφισβητούντων, θεοῦ· εἰ δ´ ὅπῃ ἐμοὶ φαίνεται 57361 Leg.641.d.8 : δεῖ λέγειν, οὐδεὶς φθόνος, ἐπείπερ ὡρμήκαμέν γε τοὺς λόγους 57362 Leg.641.d.9 : περὶ νόμων καὶ πολιτείας ποιεῖσθαι τὰ νῦν. 57363 Leg.641.d.10 : {ΚΛ.} Τοῦτ´ αὐτὸ δὴ πειρώμεθα, τὸ σοὶ δοκοῦν περὶ τῶν 57364 Leg.641.e.1 : νῦν ἀμφισβητουμένων καταμαθεῖν. 57365 Leg.641.e.2 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ χρὴ ποιεῖν οὕτως, ὑμᾶς τε ἐπὶ τὸ μαθεῖν καὶ 57366 Leg.641.e.3 : ἐμὲ ἐπὶ τὸ δηλῶσαι πειρώμενον ἁμῶς γέ πως, συντεῖναι, 57367 Leg.641.e.4 : τὸν λόγον. πρῶτον δέ μου ἀκούσατε τὸ τοιόνδε. τὴν πόλιν 57368 Leg.641.e.5 : ἅπαντες ἡμῶν Ἕλληνες ὑπολαμβάνουσιν ὡς φιλόλογός τέ ἐστι 57369 Leg.641.e.6 : καὶ πολύλογος, Λακεδαίμονα δὲ καὶ Κρήτην, τὴν μὲν βραχύ– 57370 Leg.641.e.7 : λογον, τὴν δὲ πολύνοιαν μᾶλλον ἢ πολυλογίαν ἀσκοῦσαν· 57371 Leg.642.a.1 : σκοπῶ δὴ μὴ δόξαν ὑμῖν παράσχωμαι περὶ σμικροῦ πολλὰ 57372 Leg.642.a.2 : λέγειν, μέθης πέρι, σμικροῦ πράγματος, παμμήκη λόγον ἀνα– 57373 Leg.642.a.3 : καθαιρόμενος. τὸ δὲ ἡ κατὰ φύσιν αὐτοῦ διόρθωσις οὐκ ἂν 57374 Leg.642.a.4 : δύναιτο ἄνευ μουσικῆς ὀρθότητός ποτε σαφὲς οὐδὲ ἱκανὸν 57375 Leg.642.a.5 : ἐν τοῖς λόγοις ἀπολαβεῖν, μουσικὴ δὲ ἄνευ παιδείας τῆς 57376 Leg.642.a.6 : πάσης οὐκ ἂν αὖ ποτε δύναιτο· ταῦτα δὲ παμπόλλων ἐστὶν 57377 Leg.642.a.7 : λόγων. ὁρᾶτε οὖν τί ποιῶμεν εἰ ταῦτα μὲν ἐάσαιμεν ἐν τῷ 57378 Leg.642.b.1 : παρόντι, μετεκβαῖμεν δ´ εἰς ἕτερόν τινα νόμων πέρι λόγον. 57379 Leg.642.b.2 : {ΜΕ.} Ὦ ξένε Ἀθηναῖε, οὐκ οἶσθ´ ἴσως ὅτι τυγχάνει 57380 Leg.642.b.3 : ἡμῶν ἡ ἑστία τῆς πόλεως οὖσα ὑμῶν πρόξενος. ἴσως μὲν 57381 Leg.642.b.4 : οὖν καὶ πᾶσιν τοῖς παισίν, ἐπειδὰν ἀκούσωσιν ὅτι τινός 57382 Leg.642.b.5 : εἰσιν πόλεως πρόξενοι, ταύτῃ τις εὔνοια ἐκ νέων εὐθὺς 57383 Leg.642.b.6 : ἐνδύεται ἕκαστον ἡμῶν τῶν προξένων τῇ πόλει, ὡς δευτέρᾳ 57384 Leg.642.b.7 : οὔσῃ πατρίδι μετὰ τὴν αὑτοῦ πόλιν· καὶ δὴ καὶ ἐμοὶ νῦν 57385 Leg.642.b.8 : ταὐτὸν τοῦτο ἐγγέγονεν. ἀκούων γὰρ τῶν παίδων εὐθύς, 57386 Leg.642.c.1 : εἴ τι μέμφοιντο ἢ καὶ ἐπαινοῖεν Λακεδαιμόνιοι Ἀθηναίους, 57387 Leg.642.c.2 : ὡς "Ἡ πόλις ὑμῶν, ὦ Μέγιλλε," ἔφασαν, "ἡμᾶς οὐ καλῶς 57388 Leg.642.c.3 : ἢ καλῶς ἔρρεξε" —ταῦτα δὴ ἀκούων, καὶ μαχόμενος πρὸς 57389 Leg.642.c.4 : αὐτὰ ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρὸς τοὺς τὴν πόλιν εἰς ψόγον ἄγοντας, 57390 Leg.642.c.5 : πᾶσαν εὔνοιαν ἔσχον, καί μοι νῦν ἥ τε φωνὴ προσφιλὴς 57391 Leg.642.c.6 : ὑμῶν, τό τε ὑπὸ πολλῶν λεγόμενον, ὡς ὅσοι Ἀθηναίων 57392 Leg.642.c.7 : εἰσὶν ἀγαθοὶ διαφερόντως εἰσὶν τοιοῦτοι, δοκεῖ ἀληθέστατα 57393 Leg.642.c.8 : λέγεσθαι· μόνοι γὰρ ἄνευ ἀνάγκης αὐτοφυῶς, θείᾳ μοίρᾳ 57394 Leg.642.d.1 : ἀληθῶς καὶ οὔτι πλαστῶς εἰσιν ἀγαθοί. θαρρῶν δὴ ἐμοῦ γε 57395 Leg.642.d.2 : ἕνεκα λέγοις ἂν τοσαῦτα ὁπόσα σοι φίλον. 57396 Leg.642.d.3 : {ΚΛ.} Καὶ μήν, ὦ ξένε, καὶ τὸν παρ´ ἐμοῦ λόγον ἀκούσας 57397 Leg.642.d.4 : τε καὶ ἀποδεξάμενος, θαρρῶν ὁπόσα βούλει λέγε. τῇδε γὰρ 57398 Leg.642.d.5 : ἴσως ἀκήκοας ὡς Ἐπιμενίδης γέγονεν ἀνὴρ θεῖος, ὃς ἦν ἡμῖν 57399 Leg.642.d.6 : οἰκεῖος, ἐλθὼν δὲ πρὸ τῶν Περσικῶν δέκα ἔτεσιν πρότερον 57400 Leg.642.d.7 : παρ´ ὑμᾶς κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ μαντείαν, θυσίας τε ἐθύσατό 57401 Leg.642.e.1 : τινας ἃς ὁ θεὸς ἀνεῖλεν, καὶ δὴ καὶ φοβουμένων τὸν Περσικὸν 57402 Leg.642.e.2 : Ἀθηναίων στόλον, εἶπεν ὅτι δέκα μὲν ἐτῶν οὐχ ἥξουσιν, ὅταν 57403 Leg.642.e.3 : δὲ ἔλθωσιν, ἀπαλλαγήσονται πράξαντες οὐδὲν ὧν ἤλπιζον, 57404 Leg.642.e.4 : παθόντες τε ἢ δράσαντες πλείω κακά. τότ´ οὖν ἐξενώθησαν 57405 Leg.642.e.5 : ὑμῖν οἱ πρόγονοι ἡμῶν, καὶ εὔνοιαν ἐκ τόσου ἔγωγε ὑμῖν καὶ 57406 Leg.643.a.1 : οἱ ἡμέτεροι ἔχουσιν γονῆς. 57407 Leg.643.a.2 : {ΑΘ.} Τὰ μὲν τοίνυν ὑμέτερα ἀκούειν, ὡς ἔοικεν, ἕτοιμ´ ἂν 57408 Leg.643.a.3 : εἴη· τὰ δ´ ἐμὰ βούλεσθαι μὲν ἕτοιμα, δύνασθαι δὲ οὐ πάνυ 57409 Leg.643.a.4 : ῥᾴδια, ὅμως δὲ πειρατέον. πρῶτον δὴ οὖν πρὸς τὸν λόγον 57410 Leg.643.a.5 : ὁρισώμεθα παιδείαν τί ποτ´ ἐστὶν καὶ τίνα δύναμιν ἔχει· 57411 Leg.643.a.6 : διὰ γὰρ ταύτης φαμὲν ἰτέον εἶναι τὸν προκεχειρισμένον ἐν τῷ 57412 Leg.643.a.7 : νῦν λόγον ὑφ´ ἡμῶν, μέχριπερ ἂν πρὸς τὸν θεὸν ἀφίκηται. 57413 Leg.643.a.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν δρῶμεν ταῦτα, εἴπερ σοί γε ἡδύ. 57414 Leg.643.b.1 : {ΑΘ.} Λέγοντος τοίνυν ἐμοῦ τί ποτε χρὴ φάναι παιδείαν 57415 Leg.643.b.2 : εἶναι, σκέψασθε ἂν ἀρέσκῃ τὸ λεχθέν. 57416 Leg.643.b.3 : {ΚΛ.} Λέγοις ἄν. 57417 Leg.643.b.4 : {ΑΘ.} Λέγω δή, καί φημι τὸν ὁτιοῦν ἀγαθὸν ἄνδρα μέλ– 57418 Leg.643.b.5 : λοντα ἔσεσθαι τοῦτο αὐτὸ ἐκ παίδων εὐθὺς μελετᾶν δεῖν, 57419 Leg.643.b.6 : παίζοντά τε καὶ σπουδάζοντα ἐν τοῖς τοῦ πράγματος ἑκάστοις 57420 Leg.643.b.7 : προσήκουσιν. οἷον τὸν μέλλοντα ἀγαθὸν ἔσεσθαι γεωργὸν 57421 Leg.643.b.8 : ἤ τινα οἰκοδόμον, τὸν μὲν οἰκοδομοῦντά τι τῶν παιδείων 57422 Leg.643.c.1 : οἰκοδομημάτων παίζειν χρή, τὸν δ´ αὖ γεωργοῦντα, καὶ ὄργανα 57423 Leg.643.c.2 : ἑκατέρῳ σμικρά, τῶν ἀληθινῶν μιμήματα, παρασκευάζειν τὸν 57424 Leg.643.c.3 : τρέφοντα αὐτῶν ἑκάτερον, καὶ δὴ καὶ τῶν μαθημάτων ὅσα 57425 Leg.643.c.4 : ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἷον τέκτονα μετρεῖν 57426 Leg.643.c.5 : ἢ σταθμᾶσθαι καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα ἤ τι τῶν 57427 Leg.643.c.6 : τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν 57428 Leg.643.c.7 : ἐκεῖσε τρέπειν τὰς ἡδονὰς καὶ ἐπιθυμίας τῶν παίδων, οἷ 57429 Leg.643.c.8 : ἀφικομένους αὐτοὺς δεῖ τέλος ἔχειν. κεφάλαιον δὴ παιδείας 57430 Leg.643.d.1 : λέγομεν τὴν ὀρθὴν τροφήν, ἣ τοῦ παίζοντος τὴν ψυχὴν εἰς 57431 Leg.643.d.2 : ἔρωτα μάλιστα ἄξει τούτου ὃ δεήσει γενόμενον ἄνδρ´ αὐτὸν 57432 Leg.643.d.3 : τέλειον εἶναι τῆς τοῦ πράγματος ἀρετῆς· ὁρᾶτε οὖν εἰ μέχρι 57433 Leg.643.d.4 : τούτου γε, ὅπερ εἶπον, ὑμῖν ἀρέσκει τὸ λεχθέν. 57434 Leg.643.d.5 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 57435 Leg.643.d.6 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν μηδ´ ὃ λέγομεν εἶναι παιδείαν ἀόριστον 57436 Leg.643.d.7 : γένηται. νῦν γὰρ ὀνειδίζοντες ἐπαινοῦντές θ´ ἑκάστων τὰς 57437 Leg.643.d.8 : τροφάς, λέγομεν ὡς τὸν μὲν πεπαιδευμένον ἡμῶν ὄντα τινά, 57438 Leg.643.e.1 : τὸν δὲ ἀπαίδευτον ἐνίοτε εἴς τε καπηλείας καὶ ναυκληρίας 57439 Leg.643.e.2 : καὶ ἄλλων τοιούτων μάλα πεπαιδευμένων σφόδρα ἀνθρώπων· 57440 Leg.643.e.3 : οὐ γὰρ ταῦτα ἡγουμένων, ὡς ἔοικ´, εἶναι παιδείαν ὁ νῦν λόγος 57441 Leg.643.e.4 : ἂν εἴη, τὴν δὲ πρὸς ἀρετὴν ἐκ παίδων παιδείαν, ποιοῦσαν 57442 Leg.643.e.5 : ἐπιθυμητήν τε καὶ ἐραστὴν τοῦ πολίτην γενέσθαι τέλεον, 57443 Leg.643.e.6 : ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι ἐπιστάμενον μετὰ δίκης. ταύτην 57444 Leg.644.a.1 : τὴν τροφὴν ἀφορισάμενος ὁ λόγος οὗτος, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, 57445 Leg.644.a.2 : νῦν βούλοιτ´ ἂν μόνην παιδείαν προσαγορεύειν, τὴν δὲ εἰς 57446 Leg.644.a.3 : χρήματα τείνουσαν ἤ τινα πρὸς ἰσχύν, ἢ καὶ πρὸς ἄλλην 57447 Leg.644.a.4 : τινὰ σοφίαν ἄνευ νοῦ καὶ δίκης, βάναυσόν τ´ εἶναι καὶ 57448 Leg.644.a.5 : ἀνελεύθερον καὶ οὐκ ἀξίαν τὸ παράπαν παιδείαν καλεῖσθαι. 57449 Leg.644.a.6 : ἡμεῖς δὴ μηδὲν ὀνόματι διαφερώμεθ´ αὑτοῖς, ἀλλ´ ὁ νυνδὴ 57450 Leg.644.a.7 : λόγος ἡμῖν ὁμολογηθεὶς μενέτω, ὡς οἵ γε ὀρθῶς πεπαιδευ– 57451 Leg.644.a.8 : μένοι σχεδὸν ἀγαθοὶ γίγνονται, καὶ δεῖ δὴ τὴν παιδείαν 57452 Leg.644.b.1 : μηδαμοῦ ἀτιμάζειν, ὡς πρῶτον τῶν καλλίστων τοῖς ἀρίστοις 57453 Leg.644.b.2 : ἀνδράσιν παραγιγνόμενον· καὶ εἴ ποτε ἐξέρχεται, δυνατὸν δ´ 57454 Leg.644.b.3 : ἐστὶν ἐπανορθοῦσθαι, τοῦτ´ ἀεὶ δραστέον διὰ βίου παντὶ κατὰ 57455 Leg.644.b.4 : δύναμιν. 57456 Leg.644.b.5 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς, καὶ συγχωροῦμεν ἃ λέγεις. 57457 Leg.644.b.6 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν πάλαι γε συνεχωρήσαμεν ὡς ἀγαθῶν μὲν 57458 Leg.644.b.7 : ὄντων τῶν δυναμένων ἄρχειν αὑτῶν, κακῶν δὲ τῶν μή. 57459 Leg.644.b.8 : {ΚΛ.} Λέγεις ὀρθότατα. 57460 Leg.644.b.9 : {ΑΘ.} Σαφέστερον ἔτι τοίνυν ἀναλάβωμεν τοῦτ´ αὐτὸ ὅτι 57461 Leg.644.c.1 : ποτὲ λέγομεν. καί μοι δι´ εἰκόνος ἀποδέξασθε ἐάν πως 57462 Leg.644.c.2 : δυνατὸς ὑμῖν γένωμαι δηλῶσαι τὸ τοιοῦτον. 57463 Leg.644.c.3 : {ΚΛ.} Λέγε μόνον. 57464 Leg.644.c.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἕνα μὲν ἡμῶν ἕκαστον αὐτὸν τιθῶμεν; 57465 Leg.644.c.5 : {ΚΛ.} Ναί. 57466 Leg.644.c.6 : {ΑΘ.} Δύο δὲ κεκτημένον ἐν αὑτῷ συμβούλω ἐναντίω τε 57467 Leg.644.c.7 : καὶ ἄφρονε, ὣ προσαγορεύομεν ἡδονὴν καὶ λύπην; 57468 Leg.644.c.8 : {ΚΛ.} Ἔστι ταῦτα. 57469 Leg.644.c.9 : {ΑΘ.} Πρὸς δὲ τούτοιν ἀμφοῖν αὖ δόξας μελλόντων, οἷν 57470 Leg.644.c.10 : κοινὸν μὲν ὄνομα ἐλπίς, ἴδιον δέ, φόβος μὲν ἡ πρὸ λύπης 57471 Leg.644.d.1 : ἐλπίς, θάρρος δὲ ἡ πρὸ τοῦ ἐναντίου· ἐπὶ δὲ πᾶσι τούτοις 57472 Leg.644.d.2 : λογισμὸς ὅτι ποτ´ αὐτῶν ἄμεινον ἢ χεῖρον, ὃς γενόμενος 57473 Leg.644.d.3 : δόγμα πόλεως κοινὸν νόμος ἐπωνόμασται. 57474 Leg.644.d.4 : {ΚΛ.} Μόγις μέν πως ἐφέπομαι, λέγε μὴν τὸ μετὰ ταῦτα 57475 Leg.644.d.5 : ὡς ἑπομένου. 57476 Leg.644.d.6 : {ΜΕ.} Καὶ ἐν ἐμοὶ μὴν ταὐτὸν τοῦτο πάθος ἔνι. 57477 Leg.644.d.7 : {ΑΘ.} Περὶ δὴ τούτων διανοηθῶμεν οὑτωσί. θαῦμα μὲν 57478 Leg.644.d.8 : ἕκαστον ἡμῶν ἡγησώμεθα τῶν ζῴων θεῖον, εἴτε ὡς παίγνιον 57479 Leg.644.d.9 : ἐκείνων εἴτε ὡς σπουδῇ τινι συνεστηκός· οὐ γὰρ δὴ τοῦτό 57480 Leg.644.e.1 : γε γιγνώσκομεν, τόδε δὲ ἴσμεν, ὅτι ταῦτα τὰ πάθη ἐν ἡμῖν 57481 Leg.644.e.2 : οἷον νεῦρα ἢ σμήρινθοί τινες ἐνοῦσαι σπῶσίν τε ἡμᾶς καὶ 57482 Leg.644.e.3 : ἀλλήλαις ἀνθέλκουσιν ἐναντίαι οὖσαι ἐπ´ ἐναντίας πράξεις, 57483 Leg.644.e.4 : οὗ δὴ διωρισμένη ἀρετὴ καὶ κακία κεῖται. μιᾷ γάρ φησιν ὁ 57484 Leg.644.e.5 : λόγος δεῖν τῶν ἕλξεων συνεπόμενον ἀεὶ καὶ μηδαμῇ ἀπολειπό– 57485 Leg.644.e.6 : μενον ἐκείνης, ἀνθέλκειν τοῖς ἄλλοις νεύροις ἕκαστον, ταύτην 57486 Leg.645.a.1 : δ´ εἶναι τὴν τοῦ λογισμοῦ ἀγωγὴν χρυσῆν καὶ ἱεράν, τῆς 57487 Leg.645.a.2 : πόλεως κοινὸν νόμον ἐπικαλουμένην, ἄλλας δὲ σκληρὰς καὶ 57488 Leg.645.a.3 : σιδηρᾶς, τὴν δὲ μαλακὴν ἅτε χρυσῆν οὖσαν, τὰς δὲ ἄλλας 57489 Leg.645.a.4 : παντοδαποῖς εἴδεσιν ὁμοίας. δεῖν δὴ τῇ καλλίστῃ ἀγωγῇ 57490 Leg.645.a.5 : τῇ τοῦ νόμου ἀεὶ συλλαμβάνειν· ἅτε γὰρ τοῦ λογισμοῦ καλοῦ 57491 Leg.645.a.6 : μὲν ὄντος, πρᾴου δὲ καὶ οὐ βιαίου, δεῖσθαι ὑπηρετῶν αὐτοῦ τὴν 57492 Leg.645.a.7 : ἀγωγήν, ὅπως ἂν ἐν ἡμῖν τὸ χρυσοῦν γένος νικᾷ τὰ ἄλλα 57493 Leg.645.b.1 : γένη. καὶ οὕτω δὴ περὶ θαυμάτων ὡς ὄντων ἡμῶν ὁ μῦθος 57494 Leg.645.b.2 : ἀρετῆς σεσωμένος ἂν εἴη, καὶ τὸ κρείττω ἑαυτοῦ καὶ ἥττω 57495 Leg.645.b.3 : εἶναι τρόπον τινὰ φανερὸν ἂν γίγνοιτο μᾶλλον ὃ νοεῖ, καὶ 57496 Leg.645.b.4 : ὅτι πόλιν καὶ ἰδιώτην, τὸν μὲν λόγον ἀληθῆ λαβόντα ἐν 57497 Leg.645.b.5 : ἑαυτῷ περὶ τῶν ἕλξεων τούτων, τούτῳ ἑπόμενον δεῖ ζῆν, 57498 Leg.645.b.6 : πόλιν δὲ ἢ παρὰ θεῶν τινος ἢ παρὰ τούτου τοῦ γνόντος 57499 Leg.645.b.7 : ταῦτα λόγον παραλαβοῦσαν, νόμον θεμένην, αὑτῇ τε ὁμιλεῖν 57500 Leg.645.b.8 : καὶ ταῖς ἄλλαις πόλεσιν. οὕτω καὶ κακία δὴ καὶ ἀρετὴ 57501 Leg.645.c.1 : σαφέστερον ἡμῖν διηρθρωμένον ἂν εἴη· ἐναργεστέρου δ´ 57502 Leg.645.c.2 : αὐτοῦ γενομένου καὶ παιδεία καὶ τἆλλα ἐπιτηδεύματα ἴσως 57503 Leg.645.c.3 : ἔσται μᾶλλον καταφανῆ, καὶ δὴ καὶ τὸ περὶ τῆς ἐν τοῖς οἴνοις 57504 Leg.645.c.4 : διατριβῆς, ὃ δοξασθείη μὲν ἂν εἶναι φαύλου πέρι μῆκος πολὺ 57505 Leg.645.c.5 : λόγων περιττὸν εἰρημένον, φανείη δὲ τάχ´ ἂν ἴσως τοῦ μήκους 57506 Leg.645.c.6 : γ´ αὐτῶν οὐκ ἀπάξιον. 57507 Leg.645.c.7 : {ΚΛ.} Εὖ λέγεις, καὶ περαίνωμεν ὅτιπερ ἂν τῆς γε νῦν 57508 Leg.645.c.8 : διατριβῆς ἄξιον γίγνηται. 57509 Leg.645.d.1 : {ΑΘ.} Λέγε δή· προσφέροντες τῷ θαύματι τούτῳ τὴν μέθην, 57510 Leg.645.d.2 : ποῖόν τί ποτε αὐτὸ ἀπεργαζόμεθα; 57511 Leg.645.d.3 : {ΚΛ.} Πρὸς τί δὲ σκοπούμενος αὐτὸ ἐπανερωτᾷς; 57512 Leg.645.d.4 : {ΑΘ.} Οὐδέν πω πρὸς ὅτι, τοῦτο δὲ ὅλως κοινωνῆσαν τούτῳ 57513 Leg.645.d.5 : ποῖόν τι συμπίπτει γίγνεσθαι. ἔτι δὲ σαφέστερον ὃ βούλομαι 57514 Leg.645.d.6 : πειράσομαι φράζειν. ἐρωτῶ γὰρ τὸ τοιόνδε· ἆρα σφοδρο– 57515 Leg.645.d.7 : τέρας τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας καὶ θυμοὺς καὶ ἔρωτας ἡ τῶν 57516 Leg.645.d.8 : οἴνων πόσις ἐπιτείνει; 57517 Leg.645.d.9 : {ΚΛ.} Πολύ γε. 57518 Leg.645.e.1 : {ΑΘ.} Τί δ´ αὖ τὰς αἰσθήσεις καὶ μνήμας καὶ δόξας καὶ φρο– 57519 Leg.645.e.2 : νήσεις; πότερον ὡσαύτως σφοδροτέρας; ἢ πάμπαν ἀπολείπει 57520 Leg.645.e.3 : ταῦτα αὐτόν, ἂν κατακορής τις τῇ μέθῃ γίγνηται; 57521 Leg.645.e.4 : {ΚΛ.} Ναί, πάμπαν ἀπολείπει. 57522 Leg.645.e.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἰς ταὐτὸν ἀφικνεῖται τὴν τῆς ψυχῆς ἕξιν τῇ 57523 Leg.645.e.6 : τότε ὅτε νέος ἦν παῖς; 57524 Leg.645.e.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 57525 Leg.645.e.8 : {ΑΘ.} Ἥκιστα δὴ τότ´ ἂν αὐτὸς αὑτοῦ γίγνοιτο ἐγκρατής. 57526 Leg.646.a.1 : {ΚΛ.} Ἥκιστα. 57527 Leg.646.a.2 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν πονηρότατος, φαμέν, ὁ τοιοῦτος; 57528 Leg.646.a.3 : {ΚΛ.} Πολύ γε. 57529 Leg.646.a.4 : {ΑΘ.} Οὐ μόνον ἄρ´, ὡς ἔοικεν, ὁ γέρων δὶς παῖς γίγνοιτ´ 57530 Leg.646.a.5 : ἄν, ἀλλὰ καὶ ὁ μεθυσθείς. 57531 Leg.646.a.6 : {ΚΛ.} Ἄριστα εἶπες, ὦ ξένε. 57532 Leg.646.a.7 : {ΑΘ.} Τούτου δὴ τοῦ ἐπιτηδεύματος ἔσθ´ ὅστις λόγος ἐπι– 57533 Leg.646.a.8 : χειρήσει πείθειν ἡμᾶς ὡς χρὴ γεύεσθαι καὶ μὴ φεύγειν παντὶ 57534 Leg.646.a.9 : σθένει κατὰ τὸ δυνατόν; 57535 Leg.646.a.10 : {ΚΛ.} Ἔοικ´ εἶναι· σὺ γοῦν φῂς καὶ ἕτοιμος ἦσθα νυνδὴ 57536 Leg.646.a.11 : λέγειν. 57537 Leg.646.b.1 : {ΑΘ.} Ἀληθῆ μέντοι μνημονεύεις· καὶ νῦν γ´ εἴμ´ 57538 Leg.646.b.2 : ἕτοιμος, ἐπειδήπερ σφώ γε ἐθελήσειν προθύμως ἔφατον 57539 Leg.646.b.3 : ἀκούειν. 57540 Leg.646.b.4 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὐκ ἀκουσόμεθα; κἂν εἰ μηδενὸς ἄλλου 57541 Leg.646.b.5 : χάριν, ἀλλὰ τοῦ θαυμαστοῦ τε καὶ ἀτόπου, εἰ δεῖ ἑκόντα 57542 Leg.646.b.6 : ποτὲ ἄνθρωπον εἰς ἅπασαν φαυλότητα ἑαυτὸν ἐμβάλλειν. 57543 Leg.646.b.7 : {ΑΘ.} Ψυχῆς λέγεις· ἦ γάρ; 57544 Leg.646.b.8 : {ΚΛ.} Ναί. 57545 Leg.646.b.9 : {ΑΘ.} Τί δέ; σώματος, ὦ ἑταῖρε, εἰς πονηρίαν, λεπτότητά 57546 Leg.646.b.10 : τε καὶ αἶσχος καὶ ἀδυναμίαν, θαυμάζοιμεν ἂν εἴ ποτέ τις 57547 Leg.646.c.1 : ἑκὼν ἐπὶ τὸ τοιοῦτον ἀφικνεῖται; 57548 Leg.646.c.2 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 57549 Leg.646.c.3 : {ΑΘ.} Τί οὖν; τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς βαδίζοντας ἐπὶ 57550 Leg.646.c.4 : φαρμακοποσίᾳ ἀγνοεῖν οἰόμεθα ὅτι μετ´ ὀλίγον ὕστερον καὶ 57551 Leg.646.c.5 : ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἕξουσιν τοιοῦτον τὸ σῶμα, οἷον εἰ διὰ 57552 Leg.646.c.6 : τέλους ἔχειν μέλλοιεν, ζῆν οὐκ ἂν δέξαιντο; ἢ τοὺς ἐπὶ τὰ 57553 Leg.646.c.7 : γυμνάσια καὶ πόνους ἰόντας οὐκ ἴσμεν ὡς ἀσθενεῖς εἰς τὸ 57554 Leg.646.c.8 : παραχρῆμα γίγνονται; 57555 Leg.646.c.9 : {ΚΛ.} Πάντα ταῦτα ἴσμεν. 57556 Leg.646.c.10 : {ΑΘ.} Καὶ ὅτι τῆς μετὰ ταῦτα ὠφελίας ἕνεκα ἑκόντες 57557 Leg.646.c.11 : πορεύονται; 57558 Leg.646.d.1 : {ΚΛ.} Κάλλιστα. 57559 Leg.646.d.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν χρὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων πέρι 57560 Leg.646.d.3 : διανοεῖσθαι τὸν αὐτὸν τρόπον; 57561 Leg.646.d.4 : {ΚΛ.} Πάνυ γε. 57562 Leg.646.d.5 : {ΑΘ.} Καὶ τῆς περὶ τὸν οἶνον ἄρα διατριβῆς ὡσαύτως 57563 Leg.646.d.6 : διανοητέον, εἴπερ ἔνι τοῦτο ἐν τούτοις ὀρθῶς διανοηθῆναι. 57564 Leg.646.d.7 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 57565 Leg.646.d.8 : {ΑΘ.} Ἂν ἄρα τινὰ ἡμῖν ὠφελίαν ἔχουσα φαίνηται μηδὲν 57566 Leg.646.d.9 : τῆς περὶ τὸ σῶμα ἐλάττω, τῇ γε ἀρχῇ τὴν σωμασκίαν νικᾷ 57567 Leg.646.d.10 : τῷ τὴν μὲν μετ´ ἀλγηδόνων εἶναι, τὴν δὲ μή. 57568 Leg.646.e.1 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις, θαυμάζοιμι δ´ ἂν εἴ τι δυναίμεθα 57569 Leg.646.e.2 : τοιοῦτον ἐν αὐτῷ καταμαθεῖν. 57570 Leg.646.e.3 : {ΑΘ.} Τοῦτ´ αὐτὸ δὴ νῦν, ὡς ἔοιχ´, ἡμῖν ἤδη πειρατέον 57571 Leg.646.e.4 : φράζειν. καί μοι λέγε· δύο φόβων εἴδη σχεδὸν ἐναντία 57572 Leg.646.e.5 : δυνάμεθα κατανοῆσαι; 57573 Leg.646.e.6 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 57574 Leg.646.e.7 : {ΑΘ.} Τὰ τοιάδε· φοβούμεθα μέν που τὰ κακά, προσ– 57575 Leg.646.e.8 : δοκῶντες γενήσεσθαι. 57576 Leg.646.e.9 : {ΚΛ.} Ναί. 57577 Leg.646.e.10 : {ΑΘ.} Φοβούμεθα δέ γε πολλάκις δόξαν, ἡγούμενοι δοξά– 57578 Leg.646.e.11 : ζεσθαι κακοί, πράττοντες ἢ λέγοντές τι τῶν μὴ καλῶν· ὃν 57579 Leg.647.a.1 : δὴ καὶ καλοῦμεν τὸν φόβον ἡμεῖς γε, οἶμαι δὲ καὶ πάντες, 57580 Leg.647.a.2 : αἰσχύνην. 57581 Leg.647.a.3 : {ΚΛ.} Τί δ´ οὔ; 57582 Leg.647.a.4 : {ΑΘ.} Τούτους δὴ δύο ἔλεγον φόβους· ὧν ὁ ἕτερος ἐναν– 57583 Leg.647.a.5 : τίος μὲν ταῖς ἀλγηδόσιν καὶ τοῖς ἄλλοις φόβοις, ἐναντίος 57584 Leg.647.a.6 : δ´ ἐστὶ ταῖς πλείσταις καὶ μεγίσταις ἡδοναῖς. 57585 Leg.647.a.7 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 57586 Leg.647.a.8 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ καὶ νομοθέτης, καὶ πᾶς οὗ καὶ σμικρὸν 57587 Leg.647.a.9 : ὄφελος, τοῦτον τὸν φόβον ἐν τιμῇ μεγίστῃ σέβει, καὶ καλῶν 57588 Leg.647.a.10 : αἰδῶ, τὸ τούτῳ θάρρος ἐναντίον ἀναίδειάν τε προσαγορεύει 57589 Leg.647.b.1 : καὶ μέγιστον κακὸν ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ πᾶσι νενόμικεν; 57590 Leg.647.b.2 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 57591 Leg.647.b.3 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τά τ´ ἄλλα πολλὰ καὶ μεγάλα ὁ φόβος ἡμᾶς 57592 Leg.647.b.4 : οὗτος σῴζει, καὶ τὴν ἐν τῷ πολέμῳ νίκην καὶ σωτηρίαν ἓν 57593 Leg.647.b.5 : πρὸς ἓν οὐδὲν οὕτως σφόδρα ἡμῖν ἀπεργάζεται; δύο γὰρ οὖν 57594 Leg.647.b.6 : ἐστὸν τὰ τὴν νίκην ἀπεργαζόμενα, θάρρος μὲν πολεμίων, 57595 Leg.647.b.7 : φίλων δὲ φόβος αἰσχύνης πέρι κακῆς. 57596 Leg.647.b.8 : {ΚΛ.} Ἔστι ταῦτα. 57597 Leg.647.b.9 : {ΑΘ.} Ἄφοβον ἡμῶν ἄρα δεῖ γίγνεσθαι καὶ φοβερὸν 57598 Leg.647.c.1 : ἕκαστον· ὧν δ´ ἑκάτερον ἕνεκα, διῃρήμεθα. 57599 Leg.647.c.2 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 57600 Leg.647.c.3 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἄφοβόν γε ἕκαστον βουληθέντες ποιεῖν 57601 Leg.647.c.4 : φόβων πολλῶν τινων, εἰς φόβον ἄγοντες αὐτὸν μετὰ νόμου, 57602 Leg.647.c.5 : τοιοῦτον ἀπεργαζόμεθα. 57603 Leg.647.c.6 : {ΚΛ.} Φαινόμεθα. 57604 Leg.647.c.7 : {ΑΘ.} Τί δ´ ὅταν ἐπιχειρῶμέν τινα φοβερὸν ποιεῖν μετὰ 57605 Leg.647.c.8 : δίκης; ἆρ´ οὐκ ἀναισχυντίᾳ συμβάλλοντας αὐτὸν καὶ προσ– 57606 Leg.647.c.9 : γυμνάζοντας νικᾶν δεῖ ποιεῖν διαμαχόμενον αὑτοῦ ταῖς 57607 Leg.647.c.10 : ἡδοναῖς; ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ τῇ ἐν αὑτῷ προσμαχόμενον καὶ 57608 Leg.647.d.1 : νικῶντα αὐτὴν δεῖ τέλεον οὕτω γίγνεσθαι πρὸς ἀνδρείαν, 57609 Leg.647.d.2 : ἄπειρος δὲ δήπου καὶ ἀγύμναστος ὢν τῶν τοιούτων ἀγώνων 57610 Leg.647.d.3 : ὁστισοῦν οὐδ´ ἂν ἥμισυς ἑαυτοῦ γένοιτο πρὸς ἀρετήν, σώφρων 57611 Leg.647.d.4 : δὲ ἄρα τελέως ἔσται μὴ πολλαῖς ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις προ– 57612 Leg.647.d.5 : τρεπούσαις ἀναισχυντεῖν καὶ ἀδικεῖν διαμεμαχημένος καὶ 57613 Leg.647.d.6 : νενικηκὼς μετὰ λόγου καὶ ἔργου καὶ τέχνης ἔν τε παιδιαῖς 57614 Leg.647.d.7 : καὶ ἐν σπουδαῖς, ἀλλ´ ἀπαθὴς ὢν πάντων τῶν τοιούτων; 57615 Leg.647.d.8 : {ΚΛ.} Οὔκουν τόν γ´ εἰκότα λόγον ἂν ἔχοι. 57616 Leg.647.e.1 : {ΑΘ.} Τί οὖν; φόβου φάρμακον ἔσθ´ ὅστις θεὸς ἔδωκεν 57617 Leg.647.e.2 : ἀνθρώποις, ὥστε ὁπόσῳ πλέον ἂν ἐθέλῃ τις πίνειν αὐτοῦ, 57618 Leg.647.e.3 : τοσούτῳ μᾶλλον αὐτὸν νομίζειν καθ´ ἑκάστην πόσιν δυστυχῆ 57619 Leg.647.e.4 : γίγνεσθαι, καὶ φοβεῖσθαι τὰ παρόντα καὶ τὰ μέλλοντα αὑτῷ 57620 Leg.648.a.1 : πάντα, καὶ τελευτῶντα εἰς πᾶν δέος ἰέναι τὸν ἀνδρειότατον 57621 Leg.648.a.2 : ἀνθρώπων, ἐκκοιμηθέντα δὲ καὶ τοῦ πώματος ἀπαλλαγέντα 57622 Leg.648.a.3 : πάλιν ἑκάστοτε τὸν αὐτὸν γίγνεσθαι. 57623 Leg.648.a.4 : {ΚΛ.} Καὶ τί τοιοῦτον φαῖμεν ἄν, ὦ ξένε, ἐν ἀνθρώποις 57624 Leg.648.a.5 : γεγονέναι πῶμα; 57625 Leg.648.a.6 : {ΑΘ.} Οὐδέν· εἰ δ´ οὖν ἐγένετό ποθεν, ἔσθ´ ὅτι πρὸς 57626 Leg.648.a.7 : ἀνδρείαν ἦν ἂν νομοθέτῃ χρήσιμον; οἷον τὸ τοιόνδε περὶ 57627 Leg.648.a.8 : αὐτοῦ καὶ μάλα εἴχομεν ἂν αὐτῷ διαλέγεσθαι· Φέρε, ὦ 57628 Leg.648.a.9 : νομοθέτα, εἴτε Κρησὶν εἴθ´ οἱστισινοῦν νομοθετεῖς, πρῶτον 57629 Leg.648.b.1 : μὲν τῶν πολιτῶν ἆρ´ ἂν δέξαιο βάσανον δυνατὸς εἶναι 57630 Leg.648.b.2 : λαμβάνειν ἀνδρείας τε πέρι καὶ δειλίας; 57631 Leg.648.b.3 : {ΚΛ.} Φαίη που πᾶς ἂν δῆλον ὅτι. 57632 Leg.648.b.4 : {ΑΘ.} Τί δέ; μετ´ ἀσφαλείας καὶ ἄνευ κινδύνων μεγάλων 57633 Leg.648.b.5 : ἢ μετὰ τῶν ἐναντίων; 57634 Leg.648.b.6 : {ΚΛ.} Καὶ τοῦτο μετὰ τῆς ἀσφαλείας συνομολογήσει πᾶς. 57635 Leg.648.b.7 : {ΑΘ.} Χρῷο δ´ ἂν εἰς τοὺς φόβους τούτους ἄγων καὶ 57636 Leg.648.b.8 : ἐλέγχων ἐν τοῖς παθήμασιν, ὥστε ἀναγκάζειν ἄφοβον γί– 57637 Leg.648.c.1 : γνεσθαι, παρακελευόμενος καὶ νουθετῶν καὶ τιμῶν, τὸν δὲ 57638 Leg.648.c.2 : ἀτιμάζων, ὅστις σοι μὴ πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ 57639 Leg.648.c.3 : τάττοις ἐν πᾶσιν; καὶ γυμνασάμενον μὲν εὖ καὶ ἀνδρείως 57640 Leg.648.c.4 : ἀζήμιον ἀπαλλάττοις ἄν, κακῶς δέ, ζημίαν ἐπιτιθείς; ἢ τὸ 57641 Leg.648.c.5 : παράπαν οὐκ ἂν χρῷο, μηδὲν ἄλλο ἐγκαλῶν τῷ πώματι; 57642 Leg.648.c.6 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς οὐκ ἂν χρῷτο, ὦ ξένε; 57643 Leg.648.c.7 : {ΑΘ.} Γυμνασία γοῦν, ὦ φίλε, παρὰ τὰ νῦν θαυμαστὴ 57644 Leg.648.c.8 : ῥᾳστώνης ἂν εἴη καθ´ ἕνα καὶ κατ´ ὀλίγους καὶ καθ´ ὁπόσους 57645 Leg.648.d.1 : τις ἀεὶ βούλοιτο· καὶ εἴτε τις ἄρα μόνος ἐν ἐρημίᾳ, τὸ τῆς 57646 Leg.648.d.2 : αἰσχύνης ἐπίπροσθεν ποιούμενος, πρὶν εὖ σχεῖν ἡγούμενος 57647 Leg.648.d.3 : ὁρᾶσθαι μὴ δεῖν, οὕτω πρὸς τοὺς φόβους γυμνάζοιτο, πῶμα 57648 Leg.648.d.4 : μόνον ἀντὶ μυρίων πραγμάτων παρασκευαζόμενος, ὀρθῶς ἄν 57649 Leg.648.d.5 : τι πράττοι, εἴτε τις ἑαυτῷ πιστεύων φύσει καὶ μελέτῃ καλῶς 57650 Leg.648.d.6 : παρεσκευάσθαι, μηδὲν ὀκνοῖ μετὰ συμποτῶν πλειόνων γυμνα– 57651 Leg.648.d.7 : ζόμενος ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἐν τῇ τοῦ πώματος ἀναγκαίᾳ 57652 Leg.648.e.1 : διαφορᾷ δύναμιν ὑπερθέων καὶ κρατῶν, ὥστε ὑπ´ ἀσχη– 57653 Leg.648.e.2 : μοσύνης μηδὲ ἓν σφάλλεσθαι μέγα μηδ´ ἀλλοιοῦσθαι δι´ 57654 Leg.648.e.3 : ἀρετήν, πρὸς δὲ τὴν ἐσχάτην πόσιν ἀπαλλάττοιτο πρὶν 57655 Leg.648.e.4 : ἀφικνεῖσθαι, τὴν πάντων ἧτταν φοβούμενος ἀνθρώπων τοῦ 57656 Leg.648.e.5 : πώματος. 57657 Leg.648.e.6 : {ΚΛ.} Ναί· σωφρονοῖ γὰρ 〈ἄν〉, ὦ ξένε, καὶ ὁ τοιοῦτος 57658 Leg.648.e.7 : οὕτω πράττων. 57659 Leg.649.a.1 : {ΑΘ.} Πάλιν δὴ πρὸς τὸν νομοθέτην λέγωμεν τάδε· Εἶεν, 57660 Leg.649.a.2 : ὦ νομοθέτα, τοῦ μὲν δὴ φόβου σχεδὸν οὔτε θεὸς ἔδωκεν 57661 Leg.649.a.3 : ἀνθρώποις τοιοῦτον φάρμακον οὔτε αὐτοὶ μεμηχανήμεθα— 57662 Leg.649.a.4 : τοὺς γὰρ γόητας οὐκ ἐν θοίνῃ λέγω—τῆς δὲ ἀφοβίας καὶ 57663 Leg.649.a.5 : τοῦ λίαν θαρρεῖν καὶ ἀκαίρως ἃ μὴ χρή, πότερον ἔστιν 57664 Leg.649.a.6 : πῶμα, ἢ πῶς λέγομεν; 57665 Leg.649.a.7 : {ΚΛ.} Ἔστιν, φήσει που, τὸν οἶνον φράζων. 57666 Leg.649.a.8 : {ΑΘ.} Ἦ καὶ τοὐναντίον ἔχει τοῦτο τῷ νυνδὴ λεγομένῳ; 57667 Leg.649.a.9 : πιόντα τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν αὑτοῦ ποιεῖ πρῶτον ἵλεων εὐθὺς 57668 Leg.649.b.1 : μᾶλλον ἢ πρότερον, καὶ ὁπόσῳ ἂν πλέον αὐτοῦ γεύηται, 57669 Leg.649.b.2 : τοσούτῳ πλειόνων ἐλπίδων ἀγαθῶν πληροῦσθαι καὶ δυνάμεως 57670 Leg.649.b.3 : εἰς δόξαν; καὶ τελευτῶν δὴ πάσης ὁ τοιοῦτος παρρησίας 57671 Leg.649.b.4 : ὡς σοφὸς ὢν μεστοῦται καὶ ἐλευθερίας, πάσης δὲ ἀφοβίας, 57672 Leg.649.b.5 : ὥστε εἰπεῖν τε ἀόκνως ὁτιοῦν, ὡσαύτως δὲ καὶ πρᾶξαι; πᾶς 57673 Leg.649.b.6 : ἡμῖν, οἶμαι, ταῦτ´ ἂν συγχωροῖ. 57674 Leg.649.b.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 57675 Leg.649.b.8 : {ΑΘ.} Ἀναμνησθῶμεν δὴ τόδε, ὅτι δύ´ ἔφαμεν ἡμῶν ἐν 57676 Leg.649.b.9 : ταῖς ψυχαῖς δεῖν θεραπεύεσθαι, τὸ μὲν ὅπως ὅτι μάλιστα 57677 Leg.649.c.1 : θαρρήσομεν, τὸ δὲ τοὐναντίον ὅτι μάλιστα φοβησόμεθα. 57678 Leg.649.c.2 : {ΚΛ.} Ἃ τῆς αἰδοῦς ἔλεγες, ὡς οἰόμεθα. 57679 Leg.649.c.3 : {ΑΘ.} Καλῶς μνημονεύετε. ἐπειδὴ δὲ τήν τε ἀνδρείαν 57680 Leg.649.c.4 : καὶ τὴν ἀφοβίαν ἐν τοῖς φόβοις δεῖ καταμελετᾶσθαι, σκε– 57681 Leg.649.c.5 : πτέον ἆρα τὸ ἐναντίον ἐν τοῖς ἐναντίοις θεραπεύεσθαι δέον 57682 Leg.649.c.6 : ἂν εἴη. 57683 Leg.649.c.7 : {ΚΛ.} Τό γ´ οὖν εἰκός. 57684 Leg.649.c.8 : {ΑΘ.} Ἃ παθόντες ἄρα πεφύκαμεν διαφερόντως θαρραλέοι 57685 Leg.649.c.9 : τ´ εἶναι καὶ θρασεῖς, ἐν τούτοις δέον ἄν, ὡς ἔοικ´, εἴη τὸ 57686 Leg.649.c.10 : μελετᾶν ὡς ἥκιστα εἶναι ἀναισχύντους τε καὶ θρασύτητος 57687 Leg.649.d.1 : γέμοντας, φοβεροὺς δὲ εἰς τό τι τολμᾶν ἑκάστοτε λέγειν 57688 Leg.649.d.2 : ἢ πάσχειν ἢ καὶ δρᾶν αἰσχρὸν ὁτιοῦν. 57689 Leg.649.d.3 : {ΚΛ.} Ἔοικεν. 57690 Leg.649.d.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ταῦτά ἐστι πάντα ἐν οἷς ἐσμὲν τοιοῦτοι, 57691 Leg.649.d.5 : θυμός, ἔρως, ὕβρις, ἀμαθία, φιλοκέρδεια, δειλία, καὶ ἔτι 57692 Leg.649.d.6 : τοιάδε, πλοῦτος, κάλλος, ἰσχύς, καὶ πάνθ´ ὅσα δι´ ἡδονῆς 57693 Leg.649.d.7 : αὖ μεθύσκοντα παράφρονας ποιεῖ; τούτων δὲ εὐτελῆ τε καὶ 57694 Leg.649.d.8 : ἀσινεστέραν πρῶτον μὲν πρὸς τὸ λαμβάνειν πεῖραν, εἶτα 57695 Leg.649.d.9 : εἰς τὸ μελετᾶν, πλὴν τῆς ἐν οἴνῳ βασάνου καὶ παιδιᾶς, τίνα 57696 Leg.649.e.1 : ἔχομεν ἡδονὴν εἰπεῖν ἔμμετρον μᾶλλον, ἂν καὶ ὁπωστιοῦν 57697 Leg.649.e.2 : μετ´ εὐλαβείας γίγνηται; σκοπῶμεν γὰρ δή· δυσκόλου ψυχῆς 57698 Leg.649.e.3 : καὶ ἀγρίας, ἐξ ἧς ἀδικίαι μυρίαι γίγνονται, πότερον ἰόντα 57699 Leg.649.e.4 : εἰς τὰ συμβόλαια πεῖραν λαμβάνειν, κινδυνεύοντα περὶ 57700 Leg.650.a.1 : αὐτῶν, σφαλερώτερον, ἢ συγγενόμενον μετὰ τῆς τοῦ Διο– 57701 Leg.650.a.2 : νύσου θεωρίας; ἢ πρὸς τἀφροδίσια ἡττημένης τινὸς ψυχῆς 57702 Leg.650.a.3 : βάσανον λαμβάνειν, ἐπιτρέποντα αὑτοῦ θυγατέρας τε καὶ 57703 Leg.650.a.4 : ὑεῖς καὶ γυναῖκας, οὕτως, ἐν τοῖς φιλτάτοις κινδυνεύσαντες, 57704 Leg.650.a.5 : ἦθος ψυχῆς θεάσασθαι; καὶ μυρία δὴ λέγων οὐκ ἄν τίς ποτε 57705 Leg.650.a.6 : ἀνύσειεν ὅσῳ διαφέρει τὸ μετὰ παιδιᾶς τὴν ἄλλως ἄνευ 57706 Leg.650.a.7 : μισθοῦ ζημιώδους θεωρεῖν. καὶ δὴ καὶ τοῦτο μὲν αὐτὸ περί 57707 Leg.650.b.1 : γε τούτων οὔτ´ ἂν Κρῆτας οὔτ´ ἄλλους ἀνθρώπους οὐδένας 57708 Leg.650.b.2 : οἰόμεθα ἀμφισβητῆσαι, μὴ οὐ πεῖράν τε ἀλλήλων ἐπιεικῆ 57709 Leg.650.b.3 : ταύτην εἶναι, τό τε τῆς εὐτελείας καὶ ἀσφαλείας καὶ τάχους 57710 Leg.650.b.4 : διαφέρειν πρὸς τὰς ἄλλας βασάνους. 57711 Leg.650.b.5 : {ΚΛ.} Ἀληθὲς τοῦτό γε. 57712 Leg.650.b.6 : {ΑΘ.} Τοῦτο μὲν ἄρ´ ἂν τῶν χρησιμωτάτων ἓν εἴη, τὸ 57713 Leg.650.b.7 : γνῶναι τὰς φύσεις τε καὶ ἕξεις τῶν ψυχῶν, τῇ τέχνῃ ἐκείνῃ 57714 Leg.650.b.8 : ἧς ἐστιν ταῦτα θεραπεύειν· ἔστιν δέ που, φαμέν, ὡς οἶμαι, 57715 Leg.650.b.9 : πολιτικῆς. ἦ γάρ; 57716 Leg.650.b.10 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 57717 Leg.650.b.10 : 57718 Leg.652.a.1 : {ΑΘ.} Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, σκεπτέον ἐκεῖνο περὶ 57719 Leg.652.a.2 : αὐτῶν, πότερα τοῦτο μόνον ἀγαθὸν ἔχει, τὸ κατιδεῖν πῶς 57720 Leg.652.a.3 : ἔχομεν τὰς φύσεις, ἢ καί τι μέγεθος ὠφελίας ἄξιον πολλῆς 57721 Leg.652.a.4 : σπουδῆς ἔνεστ´ ἐν τῇ κατ´ ὀρθὸν χρείᾳ τῆς ἐν οἴνῳ συνου– 57722 Leg.652.a.5 : σίας. τί οὖν δὴ λέγομεν; ἔνεσθ´, ὡς ὁ λόγος ἔοικεν βού– 57723 Leg.652.a.6 : λεσθαι σημαίνειν· ὅπῃ δὲ καὶ ὅπως, ἀκούωμεν προσέχοντες 57724 Leg.652.b.1 : τὸν νοῦν, μή πῃ παραποδισθῶμεν ὑπ´ αὐτοῦ. 57725 Leg.652.b.2 : {ΚΛ.} Λέγ´ οὖν. 57726 Leg.652.b.3 : {ΑΘ.} Ἀναμνησθῆναι τοίνυν ἔγωγε πάλιν ἐπιθυμῶ τί ποτε 57727 Leg.653.a.1 : λέγομεν ἡμῖν εἶναι τὴν ὀρθὴν παιδείαν. τούτου γάρ, ὥς 57728 Leg.653.a.2 : γε ἐγὼ τοπάζω τὰ νῦν, ἔστιν ἐν τῷ ἐπιτηδεύματι τούτῳ 57729 Leg.653.a.3 : καλῶς κατορθουμένῳ σωτηρία. 57730 Leg.653.a.4 : {ΚΛ.} Μέγα λέγεις. 57731 Leg.653.a.5 : {ΑΘ.} Λέγω τοίνυν τῶν παίδων παιδικὴν εἶναι πρώτην 57732 Leg.653.a.6 : αἴσθησιν ἡδονὴν καὶ λύπην, καὶ ἐν οἷς ἀρετὴ ψυχῇ καὶ 57733 Leg.653.a.7 : κακία παραγίγνεται πρῶτον, ταῦτ´ εἶναι, φρόνησιν δὲ καὶ 57734 Leg.653.a.8 : ἀληθεῖς δόξας βεβαίους εὐτυχὲς ὅτῳ καὶ πρὸς τὸ γῆρας 57735 Leg.653.a.9 : παρεγένετο· τέλεος δ´ οὖν ἔστ´ ἄνθρωπος ταῦτα καὶ τὰ ἐν 57736 Leg.653.b.1 : τούτοις πάντα κεκτημένος ἀγαθά. παιδείαν δὴ λέγω τὴν 57737 Leg.653.b.2 : παραγιγνομένην πρῶτον παισὶν ἀρετήν· ἡδονὴ δὴ καὶ φιλία 57738 Leg.653.b.3 : καὶ λύπη καὶ μῖσος ἂν ὀρθῶς ἐν ψυχαῖς ἐγγίγνωνται μήπω 57739 Leg.653.b.4 : δυναμένων λόγῳ λαμβάνειν, λαβόντων δὲ τὸν λόγον, συμ– 57740 Leg.653.b.5 : φωνήσωσι τῷ λόγῳ ὀρθῶς εἰθίσθαι ὑπὸ τῶν προσηκόντων 57741 Leg.653.b.6 : ἐθῶν, αὕτη ´σθ´ ἡ συμφωνία σύμπασα μὲν ἀρετή, τὸ δὲ 57742 Leg.653.b.7 : περὶ τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας τεθραμμένον αὐτῆς ὀρθῶς ὥστε 57743 Leg.653.c.1 : μισεῖν μὲν ἃ χρὴ μισεῖν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς μέχρι τέλους, 57744 Leg.653.c.2 : στέργειν δὲ ἃ χρὴ στέργειν, τοῦτ´ αὐτὸ ἀποτεμὼν τῷ λόγῳ 57745 Leg.653.c.3 : καὶ παιδείαν προσαγορεύων, κατά γε τὴν ἐμὴν ὀρθῶς ἂν 57746 Leg.653.c.4 : προσαγορεύοις. 57747 Leg.653.c.5 : {ΚΛ.} Καὶ γάρ, ὦ ξένε, ἡμῖν καὶ τὰ πρότερον ὀρθῶς σοι 57748 Leg.653.c.6 : παιδείας πέρι καὶ τὰ νῦν εἰρῆσθαι δοκεῖ. 57749 Leg.653.c.7 : {ΑΘ.} Καλῶς τοίνυν. τούτων γὰρ δὴ τῶν ὀρθῶς τεθραμ– 57750 Leg.653.c.8 : μένων ἡδονῶν καὶ λυπῶν παιδειῶν οὐσῶν χαλᾶται τοῖς 57751 Leg.653.c.9 : ἀνθρώποις καὶ διαφθείρεται κατὰ πολλὰ ἐν τῷ βίῳ, θεοὶ 57752 Leg.653.d.1 : δὲ οἰκτίραντες τὸ τῶν ἀνθρώπων ἐπίπονον πεφυκὸς γένος, 57753 Leg.653.d.2 : ἀναπαύλας τε αὐτοῖς τῶν πόνων ἐτάξαντο τὰς τῶν ἑορτῶν 57754 Leg.653.d.3 : ἀμοιβὰς τοῖς θεοῖς, καὶ Μούσας Ἀπόλλωνά τε μουσηγέτην 57755 Leg.653.d.4 : καὶ Διόνυσον συνεορταστὰς ἔδοσαν, ἵν´ ἐπανορθῶνται, τάς 57756 Leg.653.d.5 : τε τροφὰς γενομένας ἐν ταῖς ἑορταῖς μετὰ θεῶν. ὁρᾶν ἃ 57757 Leg.653.d.6 : χρὴ πότερον ἀληθὴς ἡμῖν κατὰ φύσιν ὁ λόγος ὑμνεῖται τὰ 57758 Leg.653.d.7 : νῦν, ἢ πῶς. φησὶν δὲ τὸ νέον ἅπαν ὡς ἔπος εἰπεῖν τοῖς 57759 Leg.653.d.8 : τε σώμασι καὶ ταῖς φωναῖς ἡσυχίαν ἄγειν οὐ δύνασθαι, 57760 Leg.653.e.1 : κινεῖσθαι δὲ ἀεὶ ζητεῖν καὶ φθέγγεσθαι, τὰ μὲν ἁλλόμενα 57761 Leg.653.e.2 : καὶ σκιρτῶντα, οἷον ὀρχούμενα μεθ´ ἡδονῆς καὶ προσπαί– 57762 Leg.653.e.3 : ζοντα, τὰ δὲ φθεγγόμενα πάσας φωνάς. τὰ μὲν οὖν ἄλλα 57763 Leg.653.e.4 : ζῷα οὐκ ἔχειν αἴσθησιν τῶν ἐν ταῖς κινήσεσιν τάξεων οὐδὲ 57764 Leg.653.e.5 : ἀταξιῶν, οἷς δὴ ῥυθμὸς ὄνομα καὶ ἁρμονία· ἡμῖν δὲ οὓς 57765 Leg.654.a.1 : εἴπομεν τοὺς θεοὺς συγχορευτὰς δεδόσθαι, τούτους εἶναι καὶ 57766 Leg.654.a.2 : τοὺς δεδωκότας τὴν ἔνρυθμόν τε καὶ ἐναρμόνιον αἴσθησιν 57767 Leg.654.a.3 : μεθ´ ἡδονῆς, ᾗ δὴ κινεῖν τε ἡμᾶς καὶ χορηγεῖν ἡμῶν τούτους, 57768 Leg.654.a.4 : ᾠδαῖς τε καὶ ὀρχήσεσιν ἀλλήλοις συνείροντας, χορούς τε 57769 Leg.654.a.5 : ὠνομακέναι παρὰ τὸ τῆς χαρᾶς ἔμφυτον ὄνομα. πρῶτον 57770 Leg.654.a.6 : δὴ τοῦτο ἀποδεξώμεθα; θῶμεν παιδείαν εἶναι πρώτην διὰ 57771 Leg.654.a.7 : Μουσῶν τε καὶ Ἀπόλλωνος, ἢ πῶς; 57772 Leg.654.a.8 : {ΚΛ.} Οὕτως. 57773 Leg.654.a.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπαίδευτος ἀχόρευτος ἡμῖν ἔσται, τὸν 57774 Leg.654.b.1 : δὲ πεπαιδευμένον ἱκανῶς κεχορευκότα θετέον; 57775 Leg.654.b.2 : {ΚΛ.} Τί μήν; 57776 Leg.654.b.3 : {ΑΘ.} Χορεία γε μὴν ὄρχησίς τε καὶ ᾠδὴ τὸ σύνολόν 57777 Leg.654.b.4 : ἐστιν. 57778 Leg.654.b.5 : {ΚΛ.} Ἀναγκαῖον. 57779 Leg.654.b.6 : {ΑΘ.} Ὁ καλῶς ἄρα πεπαιδευμένος ᾄδειν τε καὶ ὀρχεῖσθαι 57780 Leg.654.b.7 : δυνατὸς ἂν εἴη καλῶς. 57781 Leg.654.b.8 : {ΚΛ.} Ἔοικεν. 57782 Leg.654.b.9 : {ΑΘ.} Ἴδωμεν δὴ τί ποτ´ ἐστὶ τὸ νῦν αὖ λεγόμενον. 57783 Leg.654.b.10 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δή; 57784 Leg.654.b.11 : {ΑΘ.} "Καλῶς ᾄδει," φαμέν, "καὶ καλῶς ὀρχεῖται"· πό– 57785 Leg.654.c.1 : τερον "εἰ καὶ καλὰ ᾄδει καὶ καλὰ ὀρχεῖται" προσθῶμεν ἢ μή; 57786 Leg.654.c.2 : {ΚΛ.} Προσθῶμεν. 57787 Leg.654.c.3 : {ΑΘ.} Τί δ´ ἂν τὰ καλά τε ἡγούμενος εἶναι καλὰ καὶ τὰ 57788 Leg.654.c.4 : αἰσχρὰ αἰσχρὰ οὕτως αὐτοῖς χρῆται; βέλτιον ὁ τοιοῦτος 57789 Leg.654.c.5 : πεπαιδευμένος ἡμῖν ἔσται τὴν χορείαν τε καὶ μουσικὴν ἢ 57790 Leg.654.c.6 : ὃς ἂν τῷ μὲν σώματι καὶ τῇ φωνῇ τὸ διανοηθὲν εἶναι καλὸν 57791 Leg.654.c.7 : ἱκανῶς ὑπηρετεῖν δυνηθῇ ἑκάστοτε, χαίρῃ δὲ μὴ τοῖς καλοῖς 57792 Leg.654.c.8 : μηδὲ μισῇ τὰ μὴ καλά; ἢ ´κεῖνος ὃς ἂν τῇ μὲν φωνῇ καὶ 57793 Leg.654.d.1 : τῷ σώματι μὴ πάνυ δυνατὸς ᾖ κατορθοῦν, ἢ διανοεῖσθαι, τῇ 57794 Leg.654.d.2 : δὲ ἡδονῇ καὶ λύπῃ κατορθοῖ, τὰ μὲν ἀσπαζόμενος, ὅσα καλά, 57795 Leg.654.d.3 : τὰ δὲ δυσχεραίνων, ὁπόσα μὴ καλά; 57796 Leg.654.d.4 : {ΚΛ.} Πολὺ τὸ διαφέρον, ὦ ξένε, λέγεις τῆς παιδείας. 57797 Leg.654.d.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἰ μὲν τὸ καλὸν ᾠδῆς τε καὶ ὀρχήσεως πέρι 57798 Leg.654.d.6 : γιγνώσκομεν τρεῖς ὄντες, ἴσμεν καὶ τὸν πεπαιδευμένον τε καὶ 57799 Leg.654.d.7 : ἀπαίδευτον ὀρθῶς· εἰ δὲ ἀγνοοῦμέν γε τοῦτο, οὐδ´ εἴ τις 57800 Leg.654.d.8 : παιδείας ἐστὶν φυλακὴ καὶ ὅπου διαγιγνώσκειν ἄν ποτε 57801 Leg.654.e.1 : δυναίμεθα. ἆρ´ οὐχ οὕτως; 57802 Leg.654.e.2 : {ΚΛ.} Οὕτω μὲν οὖν. 57803 Leg.654.e.3 : {ΑΘ.} Ταῦτ´ ἄρα μετὰ τοῦθ´ ἡμῖν αὖ καθάπερ κυσὶν ἰχνευ– 57804 Leg.654.e.4 : ούσαις διερευνητέον, σχῆμά τε καλὸν καὶ μέλος καὶ ᾠδὴν 57805 Leg.654.e.5 : καὶ ὄρχησιν· εἰ δὲ ταῦθ´ ἡμᾶς διαφυγόντα οἰχήσεται, μάταιος 57806 Leg.654.e.6 : ὁ μετὰ ταῦθ´ ἡμῖν περὶ παιδείας ὀρθῆς εἴθ´ Ἑλληνικῆς εἴτε 57807 Leg.654.e.7 : βαρβαρικῆς λόγος ἂν εἴη. 57808 Leg.654.e.8 : {ΚΛ.} Ναί. 57809 Leg.654.e.9 : {ΑΘ.} Εἶεν· τί δὲ δὴ τὸ καλὸν χρὴ φάναι σχῆμα ἢ μέλος 57810 Leg.654.e.10 : εἶναί ποτε; φέρε, ἀνδρικῆς ψυχῆς ἐν πόνοις ἐχομένης καὶ 57811 Leg.655.a.1 : δειλῆς ἐν τοῖς αὐτοῖς τε καὶ ἴσοις ἆρ´ ὅμοια τά τε σχήματα 57812 Leg.655.a.2 : καὶ τὰ φθέγματα συμβαίνει γίγνεσθαι; 57813 Leg.655.a.3 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς, ὅτε γε μηδὲ τὰ χρώματα; 57814 Leg.655.a.4 : {ΑΘ.} Καλῶς γε, ὦ ἑταῖρε. ἀλλ´ ἐν γὰρ μουσικῇ καὶ 57815 Leg.655.a.5 : σχήματα μὲν καὶ μέλη ἔνεστιν, περὶ ῥυθμὸν καὶ ἁρμονίαν 57816 Leg.655.a.6 : οὔσης τῆς μουσικῆς, ὥστε εὔρυθμον μὲν καὶ εὐάρμοστον, 57817 Leg.655.a.7 : εὔχρων δὲ μέλος ἢ σχῆμα οὐκ ἔστιν ἀπεικάσαντα, ὥσπερ 57818 Leg.655.a.8 : οἱ χοροδιδάσκαλοι ἀπεικάζουσιν, ὀρθῶς φθέγγεσθαι· τὸ δὲ 57819 Leg.655.a.9 : τοῦ δειλοῦ τε καὶ ἀνδρείου σχῆμα ἢ μέλος ἔστιν τε, καὶ 57820 Leg.655.b.1 : ὀρθῶς προσαγορεύειν ἔχει τὰ μὲν τῶν ἀνδρείων καλά, τὰ 57821 Leg.655.b.2 : τῶν δειλῶν δὲ αἰσχρά. καὶ ἵνα δὴ μὴ μακρολογία πολλή 57822 Leg.655.b.3 : τις γίγνηται περὶ ταῦθ´ ἡμῖν ἅπαντα, ἁπλῶς ἔστω τὰ μὲν 57823 Leg.655.b.4 : ἀρετῆς ἐχόμενα ψυχῆς ἢ σώματος, εἴτε αὐτῆς εἴτε τινὸς 57824 Leg.655.b.5 : εἰκόνος, σύμπαντα σχήματά τε καὶ μέλη καλά, τὰ δὲ κακίας 57825 Leg.655.b.6 : αὖ, τοὐναντίον ἅπαν. 57826 Leg.655.b.7 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς τε προκαλῇ καὶ ταῦθ´ ἡμῖν οὕτως ἔχειν 57827 Leg.655.b.8 : ἀποκεκρίσθω τὰ νῦν. 57828 Leg.655.b.9 : {ΑΘ.} Ἔτι δὴ τόδε· πότερον ἅπαντες πάσαις χορείαις 57829 Leg.655.c.1 : ὁμοίως χαίρομεν, ἢ πολλοῦ δεῖ; 57830 Leg.655.c.2 : {ΚΛ.} Τοῦ παντὸς μὲν οὖν. 57831 Leg.655.c.3 : {ΑΘ.} Τί ποτ´ ἂν οὖν λέγομεν τὸ πεπλανηκὸς ἡμᾶς εἶναι; 57832 Leg.655.c.4 : πότερον οὐ ταὐτά ἐστι καλὰ ἡμῖν πᾶσιν, ἢ τὰ μὲν αὐτά, 57833 Leg.655.c.5 : ἀλλ´ οὐ δοκεῖ ταὐτὰ εἶναι; οὐ γάρ που ἐρεῖ γέ τις ὥς ποτε 57834 Leg.655.c.6 : τὰ τῆς κακίας ἢ ἀρετῆς καλλίονα χορεύματα, οὐδ´ ὡς αὐτὸς 57835 Leg.655.c.7 : μὲν χαίρει τοῖς τῆς μοχθηρίας σχήμασιν, οἱ δ´ ἄλλοι ἐναντίᾳ 57836 Leg.655.c.8 : ταύτης Μούσῃ τινί· καίτοι λέγουσίν γε οἱ πλεῖστοι μου– 57837 Leg.655.d.1 : σικῆς ὀρθότητα εἶναι τὴν ἡδονὴν ταῖς ψυχαῖς πορίζουσαν 57838 Leg.655.d.2 : δύναμιν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὔτε ἀνεκτὸν οὔτε ὅσιον τὸ 57839 Leg.655.d.3 : παράπαν φθέγγεσθαι, τόδε δὲ μᾶλλον εἰκὸς πλανᾶν ἡμᾶς. 57840 Leg.655.d.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 57841 Leg.655.d.5 : {ΑΘ.} Ἐπειδὴ μιμήματα τρόπων ἐστὶ τὰ περὶ τὰς χορείας, 57842 Leg.655.d.6 : ἐν πράξεσί τε παντοδαπαῖς γιγνόμενα καὶ τύχαις, καὶ ἤθεσι 57843 Leg.655.d.7 : καὶ μιμήσεσι διεξιόντων ἑκάστων, οἷς μὲν ἂν πρὸς τρόπου 57844 Leg.655.d.8 : τὰ ῥηθέντα ἢ μελῳδηθέντα ἢ καὶ ὁπωσοῦν χορευθέντα, ἢ 57845 Leg.655.e.1 : κατὰ φύσιν ἢ κατὰ ἔθος ἢ κατ´ ἀμφότερα, τούτους μὲν καὶ 57846 Leg.655.e.2 : τούτοις χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν αὐτὰ καὶ προσαγορεύειν 57847 Leg.655.e.3 : καλὰ ἀναγκαῖον, οἷς δ´ ἂν παρὰ φύσιν ἢ τρόπον ἤ τινα 57848 Leg.655.e.4 : συνήθειαν, οὔτε χαίρειν δυνατὸν οὔτε ἐπαινεῖν αἰσχρά τε 57849 Leg.655.e.5 : προσαγορεύειν. οἷς δ´ ἂν τὰ μὲν τῆς φύσεως ὀρθὰ συμ– 57850 Leg.655.e.6 : βαίνῃ, τὰ δὲ τῆς συνηθείας ἐναντία, ἢ τὰ μὲν τῆς συνη– 57851 Leg.655.e.7 : θείας ὀρθά, τὰ δὲ τῆς φύσεως ἐναντία, οὗτοι δὲ ταῖς ἡδοναῖς 57852 Leg.656.a.1 : τοὺς ἐπαίνους ἐναντίους προσαγορεύουσιν· ἡδέα γὰρ τούτων 57853 Leg.656.a.2 : ἕκαστα εἶναί φασι, πονηρὰ δέ, καὶ ἐναντίον ἄλλων οὓς 57854 Leg.656.a.3 : οἴονται φρονεῖν αἰσχύνονται μὲν κινεῖσθαι τῷ σώματι τὰ 57855 Leg.656.a.4 : τοιαῦτα, αἰσχύνονται δὲ ᾄδειν ὡς ἀποφαινόμενοι καλὰ μετὰ 57856 Leg.656.a.5 : σπουδῆς, χαίρουσιν δὲ παρ´ αὑτοῖς. 57857 Leg.656.a.6 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 57858 Leg.656.a.7 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν τι βλάβην ἔσθ´ ἥντινα φέρει τῷ χαίροντι 57859 Leg.656.a.8 : πονηρίας ἢ σχήμασιν ἢ μέλεσιν, ἤ τιν´ ὠφελίαν αὖ τοῖς 57860 Leg.656.a.9 : πρὸς τἀναντία τὰς ἡδονὰς ἀποδεχομένοις; 57861 Leg.656.a.10 : {ΚΛ.} Εἰκός γε. 57862 Leg.656.b.1 : {ΑΘ.} Πότερον εἰκὸς ἢ καὶ ἀναγκαῖον ταὐτὸν εἶναι ὅπερ 57863 Leg.656.b.2 : ὅταν τις πονηροῖς ἤθεσιν συνὼν κακῶν ἀνθρώπων μὴ μισῇ, 57864 Leg.656.b.3 : χαίρῃ δὲ ἀποδεχόμενος, ψέγῃ δὲ ὡς ἐν παιδιᾶς μοίρᾳ, ὀνει– 57865 Leg.656.b.4 : ρώττων αὐτοῦ τὴν μοχθηρίαν; τότε ὁμοιοῦσθαι δήπου ἀνάγκη 57866 Leg.656.b.5 : τὸν χαίροντα ὁποτέροις ἂν χαίρῃ, ἐὰν ἄρα καὶ ἐπαινεῖν 57867 Leg.656.b.6 : αἰσχύνηται· καίτοι τοῦ τοιούτου τί μεῖζον ἀγαθὸν ἢ κακὸν 57868 Leg.656.b.7 : φαῖμεν ἂν ἡμῖν ἐκ πάσης ἀνάγκης γίγνεσθαι; 57869 Leg.656.b.8 : {ΚΛ.} Δοκῶ μὲν οὐδέν. 57870 Leg.656.c.1 : {ΑΘ.} Ὅπου δὴ νόμοι καλῶς εἰσι κείμενοι ἢ καὶ εἰς τὸν 57871 Leg.656.c.2 : ἔπειτα χρόνον ἔσονται τὴν περὶ τὰς Μούσας παιδείαν τε 57872 Leg.656.c.3 : καὶ παιδιάν, οἰόμεθα ἐξέσεσθαι τοῖς ποιητικοῖς, ὅτιπερ ἂν 57873 Leg.656.c.4 : αὐτὸν τὸν ποιητὴν ἐν τῇ ποιήσει τέρπῃ ῥυθμοῦ ἢ μέλους 57874 Leg.656.c.5 : ἢ ῥήματος ἐχόμενον, τοῦτο διδάσκοντα καὶ τοὺς τῶν εὐνόμων 57875 Leg.656.c.6 : παῖδας καὶ νέους ἐν τοῖς χοροῖς, ὅτι ἂν τύχῃ ἀπεργάζεσθαι 57876 Leg.656.c.7 : πρὸς ἀρετὴν ἢ μοχθηρίαν; 57877 Leg.656.c.8 : {ΚΛ.} Οὔτοι δὴ τοῦτό γε λόγον ἔχει· πῶς γὰρ ἄν; 57878 Leg.656.d.1 : {ΑΘ.} Νῦν δέ γε αὐτὸ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐν πάσαις ταῖς 57879 Leg.656.d.2 : πόλεσιν ἔξεστι δρᾶν, πλὴν κατ´ Αἴγυπτον. 57880 Leg.656.d.3 : {ΚΛ.} Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ δὴ πῶς τὸ τοιοῦτον φῂς νενομοθε– 57881 Leg.656.d.4 : τῆσθαι; 57882 Leg.656.d.5 : {ΑΘ.} Θαῦμα καὶ ἀκοῦσαι. πάλαι γὰρ δή ποτε, ὡς ἔοικεν, 57883 Leg.656.d.6 : ἐγνώσθη παρ´ αὐτοῖς οὗτος ὁ λόγος ὃν τὰ νῦν λέγομεν ἡμεῖς, 57884 Leg.656.d.7 : ὅτι καλὰ μὲν σχήματα, καλὰ δὲ μέλη δεῖ μεταχειρίζεσθαι 57885 Leg.656.d.8 : ταῖς συνηθείαις τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν νέους· ταξάμενοι δὲ 57886 Leg.656.d.9 : ταῦτα, ἅττα ἐστὶ καὶ ὁποῖ´ ἄττα ἀπέφηναν ἐν τοῖς ἱεροῖς, 57887 Leg.656.e.1 : καὶ παρὰ ταῦτ´ οὐκ ἐξῆν οὔτε ζωγράφοις, οὔτ´ ἄλλοις ὅσοι 57888 Leg.656.e.2 : σχήματα καὶ ὁποῖ´ ἄττα ἀπεργάζονται, καινοτομεῖν οὐδ´ 57889 Leg.656.e.3 : ἐπινοεῖν ἄλλ´ ἄττα ἢ τὰ πάτρια, οὐδὲ νῦν ἔξεστιν, οὔτε ἐν 57890 Leg.656.e.4 : τούτοις οὔτε ἐν μουσικῇ συμπάσῃ. σκοπῶν δὲ εὑρήσεις 57891 Leg.656.e.5 : αὐτόθι τὰ μυριοστὸν ἔτος γεγραμμένα ἢ τετυπωμένα—οὐχ 57892 Leg.656.e.6 : ὡς ἔπος εἰπεῖν μυριοστὸν ἀλλ´ ὄντως—τῶν νῦν δεδημιουργη– 57893 Leg.657.a.1 : μένων οὔτε τι καλλίονα οὔτ´ αἰσχίω, τὴν αὐτὴν δὲ τέχνην 57894 Leg.657.a.2 : ἀπειργασμένα. 57895 Leg.657.a.3 : {ΚΛ.} Θαυμαστὸν λέγεις. 57896 Leg.657.a.4 : {ΑΘ.} Νομοθετικὸν μὲν οὖν καὶ πολιτικὸν ὑπερβαλλόντως. 57897 Leg.657.a.5 : ἀλλ´ ἕτερα φαῦλ´ ἂν εὕροις αὐτόθι· τοῦτο δ´ οὖν τὸ περὶ 57898 Leg.657.a.6 : μουσικὴν ἀληθές τε καὶ ἄξιον ἐννοίας, ὅτι δυνατὸν ἄρ´ ἦν 57899 Leg.657.a.7 : περὶ τῶν τοιούτων νομοθετεῖσθαι βεβαίως θαρροῦντα μέλη 57900 Leg.657.a.8 : τὰ τὴν ὀρθότητα φύσει παρεχόμενα. τοῦτο δὲ θεοῦ ἢ θείου 57901 Leg.657.a.9 : τινὸς ἀνδρὸς ἂν εἴη, καθάπερ ἐκεῖ φασιν τὰ τὸν πολὺν τοῦτον 57902 Leg.657.b.1 : σεσωμένα χρόνον μέλη τῆς Ἴσιδος ποιήματα γεγονέναι. 57903 Leg.657.b.2 : ὥσθ´, ὅπερ ἔλεγον, εἰ δύναιτό τις ἑλεῖν αὐτῶν καὶ ὁπωσοῦν 57904 Leg.657.b.3 : τὴν ὀρθότητα, θαρροῦντα χρὴ εἰς νόμον ἄγειν καὶ τάξιν αὐτά· 57905 Leg.657.b.4 : ὡς ἡ τῆς ἡδονῆς καὶ λύπης ζήτησις τοῦ καινῇ ζητεῖν ἀεὶ 57906 Leg.657.b.5 : μουσικῇ χρῆσθαι σχεδὸν οὐ μεγάλην τινὰ δύναμιν ἔχει 57907 Leg.657.b.6 : πρὸς τὸ διαφθεῖραι τὴν καθιερωθεῖσαν χορείαν ἐπικαλοῦσα 57908 Leg.657.b.7 : ἀρχαιότητα. τὴν γοῦν ἐκεῖ οὐδαμῶς ἔοικε δυνατὴ γεγονέναι 57909 Leg.657.b.8 : διαφθεῖραι, πᾶν δὲ τοὐναντίον. 57910 Leg.657.c.1 : {ΚΛ.} Φαίνεται οὕτως ἂν ταῦτα ἔχειν ἐκ τῶν ὑπὸ σοῦ τὰ 57911 Leg.657.c.2 : νῦν λεχθέντων. 57912 Leg.657.c.3 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν θαρροῦντες λέγομεν τὴν τῇ μουσικῇ καὶ τῇ 57913 Leg.657.c.4 : παιδιᾷ μετὰ χορείας χρείαν ὀρθὴν εἶναι τοιῷδέ τινι τρόπῳ; 57914 Leg.657.c.5 : χαίρομεν ὅταν οἰώμεθα εὖ πράττειν, καὶ ὁπόταν χαίρωμεν, 57915 Leg.657.c.6 : οἰόμεθα εὖ πράττειν αὖ; μῶν οὐχ οὕτως; 57916 Leg.657.c.7 : {ΚΛ.} Οὕτω μὲν οὖν. 57917 Leg.657.c.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἔν γε τῷ τοιούτῳ, χαίροντες, ἡσυχίαν οὐ 57918 Leg.657.c.9 : δυνάμεθα ἄγειν. 57919 Leg.657.c.10 : {ΚΛ.} Ἔστι ταῦτα. 57920 Leg.657.d.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐχ ἡμῶν οἱ μὲν νέοι αὐτοὶ χορεύειν ἕτοιμοι, 57921 Leg.657.d.2 : τὸ δὲ τῶν πρεσβυτέρων ἡμῶν ἐκείνους αὖ θεωροῦντες διάγειν 57922 Leg.657.d.3 : ἡγούμεθα πρεπόντως, χαίροντες τῇ ἐκείνων παιδιᾷ τε καὶ 57923 Leg.657.d.4 : ἑορτάσει, ἐπειδὴ τὸ παρ´ ἡμῖν ἡμᾶς ἐλαφρὸν ἐκλείπει νῦν, ὃ 57924 Leg.657.d.5 : ποθοῦντες καὶ ἀσπαζόμενοι τίθεμεν οὕτως ἀγῶνας τοῖς δυνα– 57925 Leg.657.d.6 : μένοις ἡμᾶς ὅτι μάλιστ´ εἰς τὴν νεότητα μνήμῃ ἐπεγείρειν; 57926 Leg.657.d.7 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 57927 Leg.657.d.8 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν οἰόμεθα καὶ κομιδῇ μάτην τὸν νῦν λεγό– 57928 Leg.657.e.1 : μενον λόγον περὶ τῶν ἑορταζόντων λέγειν τοὺς πολλούς, ὅτι 57929 Leg.657.e.2 : τοῦτον δεῖ σοφώτατον ἡγεῖσθαι καὶ κρίνειν νικᾶν, ὃς ἂν 57930 Leg.657.e.3 : ἡμᾶς εὐφραίνεσθαι καὶ χαίρειν ὅτι μάλιστα ἀπεργάζηται; 57931 Leg.657.e.4 : δεῖ γὰρ δή, ἐπείπερ ἀφείμεθά γε παίζειν ἐν τοῖς τοιούτοις, 57932 Leg.657.e.5 : τὸν πλείστους καὶ μάλιστα χαίρειν ποιοῦντα, τοῦτον μάλιστα 57933 Leg.657.e.6 : τιμᾶσθαί τε, καὶ ὅπερ εἶπον νυνδή, τὰ νικητήρια φέρειν. 57934 Leg.658.a.1 : ἆρ´ οὐκ ὀρθῶς λέγεταί τε τοῦτο καὶ πράττοιτ´ ἄν, εἰ ταύτῃ 57935 Leg.658.a.2 : γίγνοιτο; 57936 Leg.658.a.3 : {ΚΛ.} Τάχ´ ἄν. 57937 Leg.658.a.4 : {ΑΘ.} Ἀλλ´, ὦ μακάριε, μὴ ταχὺ τὸ τοιοῦτον κρίνωμεν, 57938 Leg.658.a.5 : ἀλλὰ διαιροῦντες αὐτὸ κατὰ μέρη σκοπώμεθα τοιῷδέ τινι 57939 Leg.658.a.6 : τρόπῳ· τί ἄν, εἴ ποτέ τις οὕτως ἁπλῶς ἀγῶνα θείη ὁντινοῦν, 57940 Leg.658.a.7 : μηδὲν ἀφορίσας μήτε γυμνικὸν μήτε μουσικὸν μήθ´ ἱππικόν, 57941 Leg.658.a.8 : ἀλλὰ πάντας συναγαγὼν τοὺς ἐν τῇ πόλει προείποι, θεὶς 57942 Leg.658.a.9 : νικητήρια, τὸν βουλόμενον ἥκειν ἀγωνιούμενον ἡδονῆς πέρι 57943 Leg.658.b.1 : μόνον, ὃς δ´ ἂν τέρψῃ τοὺς θεατὰς μάλιστα, μηδὲν ἐπιτατ– 57944 Leg.658.b.2 : τόμενος ᾧτινι τρόπῳ, νικήσῃ δὲ αὐτὸ τοῦτο ὅτι μάλιστα 57945 Leg.658.b.3 : ἀπεργασάμενος καὶ κριθῇ τῶν ἀγωνισαμένων ἥδιστος γεγο– 57946 Leg.658.b.4 : νέναι—τί ποτ´ ἂν ἡγούμεθα ἐκ ταύτης τῆς προρρήσεως 57947 Leg.658.b.5 : συμβαίνειν; 57948 Leg.658.b.6 : {ΚΛ.} Τοῦ πέρι λέγεις; 57949 Leg.658.b.7 : {ΑΘ.} Εἰκός που τὸν μέν τινα ἐπιδεικνύναι, καθάπερ 57950 Leg.658.b.8 : Ὅμηρος, ῥαψῳδίαν, ἄλλον δὲ κιθαρῳδίαν, τὸν δέ τινα τρα– 57951 Leg.658.b.9 : γῳδίαν, τὸν δ´ αὖ κωμῳδίαν, οὐ θαυμαστὸν δὲ εἴ τις καὶ 57952 Leg.658.c.1 : θαύματα ἐπιδεικνὺς μάλιστ´ ἂν νικᾶν ἡγοῖτο· τούτων δὴ 57953 Leg.658.c.2 : τοιούτων καὶ ἑτέρων ἀγωνιστῶν μυρίων ἐλθόντων ἔχομεν 57954 Leg.658.c.3 : εἰπεῖν τίς ἂν νικῷ δικαίως; 57955 Leg.658.c.4 : {ΚΛ.} Ἄτοπον ἤρου· τίς γὰρ ἂν ἀποκρίνοιτό σοι τοῦτο ὡς 57956 Leg.658.c.5 : γνοὺς ἄν ποτε πρὶν ἀκοῦσαί τε, καὶ τῶν ἀθλητῶν ἑκάστων 57957 Leg.658.c.6 : αὐτήκοος αὐτὸς γενέσθαι; 57958 Leg.658.c.7 : {ΑΘ.} Τί οὖν δή; βούλεσθε ἐγὼ σφῷν τὴν ἄτοπον ἀπό– 57959 Leg.658.c.8 : κρισιν ταύτην ἀποκρίνωμαι; 57960 Leg.658.c.9 : {ΚΛ.} Τί μήν; 57961 Leg.658.c.10 : {ΑΘ.} Εἰ μὲν τοίνυν τὰ πάνυ σμικρὰ κρίνοι παιδία, κρινοῦσιν 57962 Leg.658.c.11 : τὸν τὰ θαύματα ἐπιδεικνύντα· ἦ γάρ; 57963 Leg.658.d.1 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 57964 Leg.658.d.2 : {ΑΘ.} Ἐὰν δέ γ´ οἱ μείζους παῖδες, τὸν τὰς κωμῳδίας· 57965 Leg.658.d.3 : τραγῳδίαν δὲ αἵ τε πεπαιδευμέναι τῶν γυναικῶν καὶ τὰ νέα 57966 Leg.658.d.4 : μειράκια καὶ σχεδὸν ἴσως τὸ πλῆθος πάντων. 57967 Leg.658.d.5 : {ΚΛ.} Ἴσως δῆτα. 57968 Leg.658.d.6 : {ΑΘ.} Ῥαψῳδὸν δέ, καλῶς Ἰλιάδα καὶ Ὀδύσσειαν ἤ τι 57969 Leg.658.d.7 : τῶν Ἡσιοδείων διατιθέντα, τάχ´ ἂν ἡμεῖς οἱ γέροντες ἥδιστα 57970 Leg.658.d.8 : ἀκούσαντες νικᾶν ἂν φαῖμεν πάμπολυ. τίς οὖν ὀρθῶς ἂν 57971 Leg.658.d.9 : νενικηκὼς εἴη; τοῦτο μετὰ τοῦτο· ἦ γάρ; 57972 Leg.658.d.10 : {ΚΛ.} Ναί. 57973 Leg.658.e.1 : {ΑΘ.} Δῆλον ὡς ἔμοιγε καὶ ὑμῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν φάναι 57974 Leg.658.e.2 : τοὺς ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ἡλικιωτῶν κριθέντας ὀρθῶς ἂν 57975 Leg.658.e.3 : νικᾶν. τὸ γὰρ ἔθος ἡμῖν τῶν νῦν δὴ πάμπολυ δοκεῖ τῶν 57976 Leg.658.e.4 : ἐν ταῖς πόλεσιν ἁπάσαις καὶ πανταχοῦ βέλτιστον γίγνεσθαι. 57977 Leg.658.e.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 57978 Leg.658.e.6 : {ΑΘ.} Συγχωρῶ δὴ τό γε τοσοῦτον καὶ ἐγὼ τοῖς πολλοῖς, 57979 Leg.658.e.7 : δεῖν τὴν μουσικὴν ἡδονῇ κρίνεσθαι, μὴ μέντοι τῶν γε ἐπιτυ– 57980 Leg.658.e.8 : χόντων, ἀλλὰ σχεδὸν ἐκείνην εἶναι Μοῦσαν καλλίστην ἥτις 57981 Leg.658.e.9 : τοὺς βελτίστους καὶ ἱκανῶς πεπαιδευμένους τέρπει, μάλιστα 57982 Leg.659.a.1 : δὲ ἥτις ἕνα τὸν ἀρετῇ τε καὶ παιδείᾳ διαφέροντα· διὰ ταῦτα 57983 Leg.659.a.2 : δὲ ἀρετῆς φαμεν δεῖσθαι τοὺς τούτων κριτάς, ὅτι τῆς τε 57984 Leg.659.a.3 : ἄλλης μετόχους αὐτοὺς εἶναι δεῖ φρονήσεως καὶ δὴ καὶ τῆς 57985 Leg.659.a.4 : ἀνδρείας. οὔτε γὰρ παρὰ θεάτρου δεῖ τόν γε ἀληθῆ κριτὴν 57986 Leg.659.a.5 : κρίνειν μανθάνοντα, καὶ ἐκπληττόμενον ὑπὸ θορύβου τῶν 57987 Leg.659.a.6 : πολλῶν καὶ τῆς αὑτοῦ ἀπαιδευσίας, οὔτ´ αὖ γιγνώσκοντα δι´ 57988 Leg.659.a.7 : ἀνανδρίαν καὶ δειλίαν ἐκ ταὐτοῦ στόματος οὗπερ τοὺς θεοὺς 57989 Leg.659.b.1 : ἐπεκαλέσατο μέλλων κρίνειν, ἐκ τούτου ψευδόμενον ἀποφαί– 57990 Leg.659.b.2 : νεσθαι ῥᾳθύμως τὴν κρίσιν· οὐ γὰρ μαθητὴς ἀλλὰ διδάσκαλος, 57991 Leg.659.b.3 : ὥς γε τὸ δίκαιον, θεατῶν μᾶλλον ὁ κριτὴς καθίζει, καὶ ἐναν– 57992 Leg.659.b.4 : τιωσόμενος τοῖς τὴν ἡδονὴν μὴ προσηκόντως μηδὲ ὀρθῶς 57993 Leg.659.b.5 : ἀποδιδοῦσι θεαταῖς. ἐξῆν γὰρ δὴ τῷ παλαιῷ τε καὶ Ἑλλη– 57994 Leg.659.b.6 : νικῷ νόμῳ, 〈οὐ〉 καθάπερ ὁ Σικελικός τε καὶ Ἰταλικὸς νόμος 57995 Leg.659.b.7 : νῦν, τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἐπιτρέπων καὶ τὸν νικῶντα 57996 Leg.659.b.8 : διακρίνων χειροτονίαις, διέφθαρκε μὲν τοὺς ποιητὰς αὐτούς 57997 Leg.659.c.1 : —πρὸς γὰρ τὴν τῶν κριτῶν ἡδονὴν ποιοῦσιν οὖσαν φαύλην, 57998 Leg.659.c.2 : ὥστε αὐτοὶ αὐτοὺς οἱ θεαταὶ παιδεύουσιν—διέφθαρκεν δ´ 57999 Leg.659.c.3 : αὐτοῦ τοῦ θεάτρου τὰς ἡδονάς· δέον γὰρ αὐτοὺς ἀεὶ βελτίω 58000 Leg.659.c.4 : τῶν αὑτῶν ἠθῶν ἀκούοντας βελτίω τὴν ἡδονὴν ἴσχειν, νῦν 58001 Leg.659.c.5 : αὐτοῖς δρῶσιν πᾶν τοὐναντίον συμβαίνει. τί ποτ´ οὖν ἡμῖν 58002 Leg.659.c.6 : τὰ νῦν αὖ διαπερανθέντα τῷ λόγῳ σημαίνειν βούλεται; 58003 Leg.659.c.7 : σκοπεῖσθ´ εἰ τόδε. 58004 Leg.659.c.8 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 58005 Leg.659.c.9 : {ΑΘ.} Δοκεῖ μοι τρίτον ἢ τέταρτον ὁ λόγος εἰς ταὐτὸν 58006 Leg.659.d.1 : περιφερόμενος ἥκειν, ὡς ἄρα παιδεία μέν ἐσθ´ ἡ παίδων 58007 Leg.659.d.2 : ὁλκή τε καὶ ἀγωγὴ πρὸς τὸν ὑπὸ τοῦ νόμου λόγον ὀρθὸν εἰρη– 58008 Leg.659.d.3 : μένον, καὶ τοῖς ἐπιεικεστάτοις καὶ πρεσβυτάτοις δι´ ἐμπειρίαν 58009 Leg.659.d.4 : συνδεδογμένον ὡς ὄντως ὀρθός ἐστιν· ἵν´ οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ 58010 Leg.659.d.5 : παιδὸς μὴ ἐναντία χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι ἐθίζηται τῷ νόμῳ 58011 Leg.659.d.6 : καὶ τοῖς ὑπὸ τοῦ νόμου πεπεισμένοις, ἀλλὰ συνέπηται 58012 Leg.659.d.7 : χαίρουσά τε καὶ λυπουμένη τοῖς αὐτοῖς τούτοις οἷσπερ ὁ 58013 Leg.659.e.1 : γέρων, τούτων ἕνεκα, ἃς ᾠδὰς καλοῦμεν, ὄντως μὲν ἐπῳδαὶ 58014 Leg.659.e.2 : ταῖς ψυχαῖς αὗται νῦν γεγονέναι, πρὸς τὴν τοιαύτην ἣν 58015 Leg.659.e.3 : λέγομεν συμφωνίαν ἐσπουδασμέναι, διὰ δὲ τὸ σπουδὴν μὴ 58016 Leg.659.e.4 : δύνασθαι φέρειν τὰς τῶν νέων ψυχάς, παιδιαί τε καὶ ᾠδαὶ 58017 Leg.659.e.5 : καλεῖσθαι καὶ πράττεσθαι, καθάπερ τοῖς κάμνουσίν τε καὶ 58018 Leg.659.e.6 : ἀσθενῶς ἴσχουσιν τὰ σώματα ἐν ἡδέσι τισὶν σιτίοις καὶ 58019 Leg.660.a.1 : πώμασι τὴν χρηστὴν πειρῶνται τροφὴν προσφέρειν οἷς μέλει 58020 Leg.660.a.2 : τούτων, τὴν δὲ τῶν πονηρῶν ἐν ἀηδέσιν, ἵνα τὴν μὲν ἀσπά– 58021 Leg.660.a.3 : ζωνται, τὴν δὲ μισεῖν ὀρθῶς ἐθίζωνται. ταὐτὸν δὴ καὶ τὸν 58022 Leg.660.a.4 : ποιητικὸν ὁ ὀρθὸς νομοθέτης ἐν τοῖς καλοῖς ῥήμασι καὶ 58023 Leg.660.a.5 : ἐπαινετοῖς πείσει τε, καὶ ἀναγκάσει μὴ πείθων, τὰ τῶν 58024 Leg.660.a.6 : σωφρόνων τε καὶ ἀνδρείων καὶ πάντως ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἔν 58025 Leg.660.a.7 : τε ῥυθμοῖς σχήματα καὶ ἐν ἁρμονίαισιν μέλη ποιοῦντα ὀρθῶς 58026 Leg.660.a.8 : ποιεῖν. 58027 Leg.660.b.1 : {ΚΛ.} Νῦν οὖν οὕτω δοκοῦσίν σοι, πρὸς Διός, ὦ ξένε, ἐν 58028 Leg.660.b.2 : ταῖς ἄλλαις πόλεσι ποιεῖν; ἐγὼ μὲν γὰρ καθ´ ὅσον αἰσθά– 58029 Leg.660.b.3 : νομαι, πλὴν παρ´ ἡμῖν ἢ παρὰ Λακεδαιμονίοις, ἃ σὺ νῦν 58030 Leg.660.b.4 : λέγεις οὐκ οἶδα πραττόμενα, καινὰ δὲ ἄττα ἀεὶ γιγνόμενα 58031 Leg.660.b.5 : περί τε τὰς ὀρχήσεις καὶ περὶ τὴν ἄλλην μουσικὴν σύμπασαν, 58032 Leg.660.b.6 : οὐχ ὑπὸ νόμων μεταβαλλόμενα ἀλλ´ ὑπό τινων ἀτάκτων 58033 Leg.660.b.7 : ἡδονῶν, πολλοῦ δεουσῶν τῶν αὐτῶν εἶναι καὶ κατὰ ταὐτά, ὡς 58034 Leg.660.c.1 : σὺ κατ´ Αἴγυπτον ἀφερμηνεύεις, ἀλλ´ οὐδέποτε τῶν αὐτῶν. 58035 Leg.660.c.2 : {ΑΘ.} Ἄριστά γ´, ὦ Κλεινία. εἰ δ´ ἔδοξά σοι ἃ σὺ λέγεις 58036 Leg.660.c.3 : λέγειν ὡς νῦν γιγνόμενα, οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ μὴ σαφῶς 58037 Leg.660.c.4 : λέγων ἃ διανοοῦμαι τοῦτο ἐποίησα καὶ ἔπαθον· ἀλλ´ ἃ 58038 Leg.660.c.5 : βούλομαι γίγνεσθαι περὶ μουσικήν, τοιαῦτ´ ἄττα εἶπον ἴσως 58039 Leg.660.c.6 : ὥστε σοὶ δόξαι ταῦτα ἐμὲ λέγειν. λοιδορεῖν γὰρ πράγματα 58040 Leg.660.c.7 : ἀνίατα καὶ πόρρω προβεβηκότα ἁμαρτίας οὐδαμῶς ἡδύ, 58041 Leg.660.d.1 : ἀναγκαῖον δ´ ἐνίοτέ ἐστιν. ἐπειδὴ δὲ ταῦτα συνδοκεῖ καὶ 58042 Leg.660.d.2 : σοί, φέρε, φῂς παρ´ ὑμῖν καὶ τοῖσδε μᾶλλον ἢ παρὰ τοῖς 58043 Leg.660.d.3 : ἄλλοις Ἕλλησιν γίγνεσθαι τὰ τοιαῦτα; 58044 Leg.660.d.4 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58045 Leg.660.d.5 : {ΑΘ.} Τί δ´ εἰ καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις γίγνοιθ´ οὕτω; πότερον 58046 Leg.660.d.6 : αὐτὰ καλλιόνως οὕτως εἶναι φαῖμεν ἂν ἢ καθάπερ νῦν γίγνεται 58047 Leg.660.d.7 : γιγνόμενα; 58048 Leg.660.d.8 : {ΚΛ.} Πολύ που τὸ διαφέρον, εἰ καθάπερ παρά τε τοῖσδε 58049 Leg.660.d.9 : καὶ παρ´ ἡμῖν, καὶ ἔτι καθάπερ εἶπες σὺ νυνδὴ δεῖν εἶναι, 58050 Leg.660.d.10 : γίγνοιτο. 58051 Leg.660.d.11 : {ΑΘ.} Φέρε δή, συνομολογησώμεθα τὰ νῦν. ἄλλο τι παρ´ 58052 Leg.660.e.1 : ὑμῖν ἐν πάσῃ παιδείᾳ καὶ μουσικῇ τὰ λεγόμενά ἐστι τάδε; 58053 Leg.660.e.2 : τοὺς ποιητὰς ἀναγκάζετε λέγειν ὡς ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ 58054 Leg.660.e.3 : σώφρων ὢν καὶ δίκαιος εὐδαίμων ἐστὶ καὶ μακάριος, ἐάντε 58055 Leg.660.e.4 : μέγας καὶ ἰσχυρὸς ἐάντε μικρὸς καὶ ἀσθενὴς ᾖ, καὶ ἐὰν 58056 Leg.660.e.5 : πλουτῇ καὶ μή· ἐὰν δὲ ἄρα πλουτῇ μὲν Κινύρα τε καὶ Μίδα 58057 Leg.660.e.6 : μᾶλλον, ᾖ δὲ ἄδικος, ἄθλιός τ´ ἐστὶ καὶ ἀνιαρῶς ζῇ. καὶ 58058 Leg.660.e.7 : "<20Οὔτ´ ἂν μνησαίμην>20," φησὶν ὑμῖν ὁ ποιητής, εἴπερ ὀρθῶς 58059 Leg.660.e.8 : λέγει, "οὔτ´ ἐν λόγῳ ἄνδρα τιθείμην," ὃς μὴ πάντα τὰ 58060 Leg.660.e.9 : λεγόμενα καλὰ μετὰ δικαιοσύνης πράττοι καὶ κτῷτο, καὶ δὴ 58061 Leg.661.a.1 : "καὶ <20δηΐων>20" τοιοῦτος ὢν "ὀρέγοιτο <20ἐγγύθεν ἱστάμενος>20," 58062 Leg.661.a.2 : ἄδικος δὲ ὢν μήτε τολμῷ "ὁρῶν φόνον αἱματόεντα" μήτε 58063 Leg.661.a.3 : νικῷ θέων "Θρηίκιον Βορέην," μήτε ἄλλο αὐτῷ μηδὲν τῶν 58064 Leg.661.a.4 : λεγομένων ἀγαθῶν γίγνοιτό ποτε. τὰ γὰρ ὑπὸ τῶν πολλῶν 58065 Leg.661.a.5 : λεγόμεν´ ἀγαθὰ οὐκ ὀρθῶς λέγεται. λέγεται γὰρ ὡς ἄριστον 58066 Leg.661.a.6 : μὲν ὑγιαίνειν, δεύτερον δὲ κάλλος, τρίτον δὲ πλοῦτος, μυρία 58067 Leg.661.a.7 : δὲ ἄλλα ἀγαθὰ λέγεται· καὶ γὰρ ὀξὺ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ 58068 Leg.661.b.1 : πάντα ὅσα ἔχεται τῶν αἰσθήσεων εὐαισθήτως ἔχειν, ἔτι δὲ 58069 Leg.661.b.2 : καὶ τὸ ποιεῖν τυραννοῦντα ὅτι ἂν ἐπιθυμῇ, καὶ τὸ δὴ τέλος 58070 Leg.661.b.3 : ἁπάσης μακαριότητος εἶναι τὸ πάντα ταῦτα κεκτημένον ἀθά– 58071 Leg.661.b.4 : νατον εἶναι γενόμενον ὅτι τάχιστα. ὑμεῖς δὲ καὶ ἐγώ 58072 Leg.661.b.5 : που τάδε λέγομεν, ὡς ταῦτά ἐστι σύμπαντα δικαίοις μὲν 58073 Leg.661.b.6 : καὶ ὁσίοις ἀνδράσιν ἄριστα κτήματα, ἀδίκοις δὲ κάκιστα 58074 Leg.661.b.7 : σύμπαντα, ἀρξάμενα ἀπὸ τῆς ὑγιείας· καὶ δὴ καὶ τὸ ὁρᾶν 58075 Leg.661.c.1 : καὶ τὸ ἀκούειν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ παράπαν ζῆν μέγιστον 58076 Leg.661.c.2 : μὲν κακὸν τὸν σύμπαντα χρόνον ἀθάνατον ὄντα καὶ κεκτη– 58077 Leg.661.c.3 : μένον πάντα τὰ λεγόμενα ἀγαθὰ πλὴν δικαιοσύνης τε καὶ 58078 Leg.661.c.4 : ἀρετῆς ἁπάσης, ἔλαττον δέ, ἂν ὡς ὀλίγιστον ὁ τοιοῦτος 58079 Leg.661.c.5 : χρόνον ἐπιζώῃ. ταῦτα δὴ λέγειν, οἶμαι, τοὺς παρ´ ὑμῖν 58080 Leg.661.c.6 : ποιητάς, ἅπερ ἐγώ, πείσετε καὶ ἀναγκάσετε, καὶ ἔτι τούτοις 58081 Leg.661.c.7 : ἑπομένους ῥυθμούς τε καὶ ἁρμονίας ἀποδιδόντας παιδεύειν 58082 Leg.661.c.8 : οὕτω τοὺς νέους ἡμῶν. ἦ γάρ; ὁρᾶτε. ἐγὼ μὲν γὰρ λέγω 58083 Leg.661.d.1 : σαφῶς τὰ μὲν κακὰ λεγόμενα ἀγαθὰ τοῖς ἀδίκοις εἶναι, 58084 Leg.661.d.2 : τοῖς δὲ δικαίοις κακά, τὰ δ´ ἀγαθὰ τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ὄντως 58085 Leg.661.d.3 : ἀγαθά, τοῖς δὲ κακοῖς κακά· ὅπερ οὖν ἠρόμην, ἆρα συμφω– 58086 Leg.661.d.4 : νοῦμεν ἐγώ τε καὶ ὑμεῖς, ἢ πῶς; 58087 Leg.661.d.5 : {ΚΛ.} Τὰ μὲν ἔμοιγε φαινόμεθά πως, τὰ δ´ οὐδαμῶς. 58088 Leg.661.d.6 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ὑγίειάν τε κεκτημένον καὶ πλοῦτον καὶ 58089 Leg.661.d.7 : τυραννίδα διὰ τέλους—καὶ ἔτι προστίθημι ὑμῖν ἰσχὺν δια– 58090 Leg.661.e.1 : φέρουσαν καὶ ἀνδρείαν μετ´ ἀθανασίας, καὶ μηδὲν ἄλλο αὐτῷ 58091 Leg.661.e.2 : τῶν λεγομένων κακῶν εἶναι γιγνόμενον—ἀδικίαν δὲ καὶ ὕβριν 58092 Leg.661.e.3 : ἔχοντα ἐν αὑτῷ μόνον, τὸν οὕτω ζῶντα ἴσως ὑμᾶς οὐ πείθω 58093 Leg.661.e.4 : μὴ οὐκ ἄρα εὐδαίμονα ἀλλ´ ἄθλιον γίγνεσθαι σαφῶς; 58094 Leg.661.e.5 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 58095 Leg.661.e.6 : {ΑΘ.} Εἶεν· τί οὖν τὸ μετὰ τοῦτ´ εἰπεῖν ἡμᾶς χρεών; 58096 Leg.661.e.7 : ἀνδρεῖος γὰρ δὴ καὶ ἰσχυρὸς καὶ καλὸς καὶ πλούσιος, καὶ 58097 Leg.662.a.1 : ποιῶν ὅτιπερ ἐπιθυμοῖ τὸν βίον ἅπαντα, οὐχ ὑμῖν δοκεῖ, 58098 Leg.662.a.2 : εἴπερ ἄδικος εἴη καὶ ὑβριστής, ἐξ ἀνάγκης αἰσχρῶς ἂν ζῆν; 58099 Leg.662.a.3 : ἢ τοῦτο μὲν ἴσως ἂν συγχωρήσαιτε, τό γε αἰσχρῶς; 58100 Leg.662.a.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58101 Leg.662.a.5 : {ΑΘ.} Τί δέ; τὸ καὶ κακῶς; 58102 Leg.662.a.6 : {ΚΛ.} Οὐκ ἂν ἔτι τοῦθ´ ὁμοίως. 58103 Leg.662.a.7 : {ΑΘ.} Τί δέ; τὸ καὶ ἀηδῶς καὶ μὴ συμφερόντως αὑτῷ; 58104 Leg.662.a.8 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς ἂν ταῦτά γ´ ἔτι συγχωροῖμεν; 58105 Leg.662.b.1 : {ΑΘ.} Ὅπως; εἰ θεὸς ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ὦ φίλοι, δοίη τις 58106 Leg.662.b.2 : συμφωνίαν, ὡς νῦν γε σχεδὸν ἀπᾴδομεν ἀπ´ ἀλλήλων. ἐμοὶ 58107 Leg.662.b.3 : γὰρ δὴ φαίνεται ταῦτα οὕτως ἀναγκαῖα, ὡς οὐδέ, ὦ φίλε 58108 Leg.662.b.4 : Κλεινία, Κρήτη νῆσος σαφῶς· καὶ νομοθέτης ὢν ταύτῃ 58109 Leg.662.b.5 : πειρῴμην ἂν τούς τε ποιητὰς ἀναγκάζειν φθέγγεσθαι καὶ 58110 Leg.662.b.6 : πάντας τοὺς ἐν τῇ πόλει, ζημίαν τε ὀλίγου μεγίστην ἐπιτι– 58111 Leg.662.b.7 : θείην ἄν, εἴ τις ἐν τῇ χώρᾳ φθέγξαιτο ὡς εἰσίν τινες 58112 Leg.662.c.1 : ἄνθρωποί ποτε πονηροὶ μέν, ἡδέως δὲ ζῶντες, ἢ λυσιτελοῦντα 58113 Leg.662.c.2 : μὲν ἄλλα ἐστὶ καὶ κερδαλέα, δικαιότερα δὲ ἄλλα, καὶ πόλλ´ 58114 Leg.662.c.3 : ἄττ´ ἂν παρὰ τὰ νῦν λεγόμενα ὑπό τε Κρητῶν καὶ Λακε– 58115 Leg.662.c.4 : δαιμονίων, ὡς ἔοικε, καὶ δήπου καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, 58116 Leg.662.c.5 : διάφορα πείθοιμ´ ἂν τοὺς πολίτας μοι φθέγγεσθαι. φέρε 58117 Leg.662.c.6 : γάρ, ὦ πρὸς Διός τε καὶ Ἀπόλλωνος, ὦ ἄριστοι τῶν ἀνδρῶν, 58118 Leg.662.c.7 : εἰ τοὺς νομοθετήσαντας ὑμῖν αὐτοὺς τούτους ἐροίμεθα θεούς· 58119 Leg.662.d.1 : "Ἆρ´ ὁ δικαιότατός ἐστιν βίος ἥδιστος, ἢ δύ´ ἐστόν τινε βίω, 58120 Leg.662.d.2 : οἷν ὁ μὲν ἥδιστος ὢν τυγχάνει, δικαιότατος δ´ ἕτερος;" εἰ δὴ 58121 Leg.662.d.3 : δύο φαῖεν, ἐροίμεθ´ ἂν ἴσως αὐτοὺς πάλιν, εἴπερ ὀρθῶς 58122 Leg.662.d.4 : ἐπανερωτῷμεν· "Ποτέρους δὲ εὐδαιμονεστέρους χρὴ λέγειν, 58123 Leg.662.d.5 : τοὺς τὸν δικαιότατον ἢ τοὺς τὸν ἥδιστον διαβιοῦντας βίον;" 58124 Leg.662.d.6 : εἰ μὲν δὴ φαῖεν τοὺς τὸν ἥδιστον, ἄτοπος αὐτῶν ὁ λόγος 58125 Leg.662.d.7 : ἂν γίγνοιτο. βούλομαι δέ μοι μὴ ἐπὶ θεῶν λέγεσθαι τὸ 58126 Leg.662.e.1 : τοιοῦτον, ἀλλ´ ἐπὶ πατέρων καὶ νομοθετῶν μᾶλλον, καί μοι 58127 Leg.662.e.2 : τὰ ἔμπροσθεν ἠρωτημένα πατέρα τε καὶ νομοθέτην ἠρωτήσθω, 58128 Leg.662.e.3 : ὁ δ´ εἰπέτω ὡς ὁ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον ἐστὶν μακαριώτατος· 58129 Leg.662.e.4 : εἶτα μετὰ ταῦτα ἔγωγ´ ἂν φαίην· "Ὦ πάτερ, οὐχ ὡς εὐδαι– 58130 Leg.662.e.5 : μονέστατά με ἐβούλου ζῆν; ἀλλ´ ἀεὶ διακελευόμενος οὐδὲν 58131 Leg.662.e.6 : ἐπαύου ζῆν με ὡς δικαιότατα." ταύτῃ μὲν οὖν ὁ τιθέμενος 58132 Leg.662.e.7 : εἴτε νομοθέτης εἴτε καὶ πατὴρ ἄτοπος ἂν οἶμαι καὶ ἄπορος 58133 Leg.662.e.8 : φαίνοιτο τοῦ συμφωνούντως ἑαυτῷ λέγειν· εἰ δ´ αὖ τὸν 58134 Leg.662.e.9 : δικαιότατον εὐδαιμονέστατον ἀποφαίνοιτο βίον εἶναι, ζητοῖ 58135 Leg.662.e.10 : που πᾶς ἂν ὁ ἀκούων, οἶμαι, τί ποτ´ ἐν αὐτῷ τὸ τῆς ἡδονῆς 58136 Leg.663.a.1 : κρεῖττον ἀγαθόν τε καὶ καλὸν ὁ νόμος ἐνὸν ἐπαινεῖ. τί γὰρ 58137 Leg.663.a.2 : δὴ δικαίῳ χωριζόμενον ἡδονῆς ἀγαθὸν ἂν γίγνοιτο; φέρε, 58138 Leg.663.a.3 : κλέος τε καὶ ἔπαινος πρὸς ἀνθρώπων τε καὶ θεῶν ἆρ´ ἐστὶν 58139 Leg.663.a.4 : ἀγαθὸν μὲν καὶ καλόν, ἀηδὲς δέ, δύσκλεια δὲ τἀναντία; 58140 Leg.663.a.5 : ἥκιστα, ὦ φίλε νομοθέτα, φήσομεν. ἀλλὰ τὸ μήτε τινὰ 58141 Leg.663.a.6 : ἀδικεῖν μήτε ὑπό τινος ἀδικεῖσθαι μῶν ἀηδὲς μέν, ἀγαθὸν δὲ 58142 Leg.663.a.7 : ἢ καλόν, τὰ δ´ ἕτερα ἡδέα μέν, αἰσχρὰ δὲ καὶ κακά; 58143 Leg.663.a.8 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 58144 Leg.663.a.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὁ μὲν μὴ χωρίζων λόγος ἡδύ τε καὶ δίκαιον 58145 Leg.663.b.1 : καὶ ἀγαθόν τε καὶ καλὸν πιθανός γ´, εἰ μηδὲν ἕτερον, πρὸς 58146 Leg.663.b.2 : τό τινα ἐθέλειν ζῆν τὸν ὅσιον καὶ δίκαιον βίον, ὥστε νομο– 58147 Leg.663.b.3 : θέτῃ γε αἴσχιστος λόγων καὶ ἐναντιώτατος ὃς ἂν μὴ φῇ 58148 Leg.663.b.4 : ταῦτα οὕτως ἔχειν· οὐδεὶς γὰρ ἂν ἑκὼν ἐθέλοι πείθεσθαι 58149 Leg.663.b.5 : πράττειν τοῦτο ὅτῳ μὴ τὸ χαίρειν τοῦ λυπεῖσθαι πλέον 58150 Leg.663.b.6 : ἕπεται. σκοτοδινιᾶν δὲ τὸ πόρρωθεν ὁρώμενον πᾶσίν τε ὡς 58151 Leg.663.b.7 : ἔπος εἰπεῖν καὶ δὴ καὶ τοῖς παισὶ παρέχει, νομοθέτης 58152 Leg.663.b.8 : εἰ μὴ δόξαν εἰς τοὐναντίον τούτου καταστήσει, τὸ σκότος 58153 Leg.663.c.1 : ἀφελών, καὶ πείσει ἁμῶς γέ πως ἔθεσι καὶ ἐπαίνοις καὶ 58154 Leg.663.c.2 : λόγοις ὡς ἐσκιαγραφημένα τὰ δίκαιά ἐστι καὶ ἄδικα, τὰ μὲν 58155 Leg.663.c.3 : ἄδικα τῷ τοῦ δικαίου ἐναντίως φαινόμενα, ἐκ μὲν ἀδίκου καὶ 58156 Leg.663.c.4 : κακοῦ ἑαυτοῦ θεωρούμενα ἡδέα, τὰ δὲ δίκαια ἀηδέστατα, ἐκ δὲ 58157 Leg.663.c.5 : δικαίου πάντα τἀναντία παντὶ πρὸς ἀμφότερα. 58158 Leg.663.c.6 : {ΚΛ.} Φαίνεται. 58159 Leg.663.c.7 : {ΑΘ.} Τὴν δ´ ἀλήθειαν τῆς κρίσεως ποτέραν κυριωτέραν εἶναι 58160 Leg.663.c.8 : φῶμεν; πότερα τὴν τῆς χείρονος ψυχῆς ἢ τὴν τῆς βελτίονος; 58161 Leg.663.d.1 : {ΚΛ.} Ἀναγκαῖόν που τὴν τῆς ἀμείνονος. 58162 Leg.663.d.2 : {ΑΘ.} Ἀναγκαῖον ἄρα τὸν ἄδικον βίον οὐ μόνον αἰσχίω 58163 Leg.663.d.3 : καὶ μοχθηρότερον, ἀλλὰ καὶ ἀηδέστερον τῇ ἀληθείᾳ τοῦ 58164 Leg.663.d.4 : δικαίου τε εἶναι καὶ ὁσίου βίου. 58165 Leg.663.d.5 : {ΚΛ.} Κινδυνεύει κατά γε τὸν νῦν λόγον, ὦ φίλοι. 58166 Leg.663.d.6 : {ΑΘ.} Νομοθέτης δὲ οὗ τι καὶ σμικρὸν ὄφελος, εἰ καὶ μὴ 58167 Leg.663.d.7 : τοῦτο ἦν οὕτως ἔχον, ὡς καὶ νῦν αὐτὸ ᾕρηχ´ ὁ λόγος ἔχειν, 58168 Leg.663.d.8 : εἴπερ τι καὶ ἄλλο ἐτόλμησεν ἂν ἐπ´ ἀγαθῷ ψεύδεσθαι πρὸς 58169 Leg.663.d.9 : τοὺς νέους, ἔστιν ὅτι τούτου ψεῦδος λυσιτελέστερον ἂν 58170 Leg.663.e.1 : ἐψεύσατό ποτε καὶ δυνάμενον μᾶλλον ποιεῖν μὴ βίᾳ ἀλλ´ 58171 Leg.663.e.2 : ἑκόντας πάντας πάντα τὰ δίκαια; 58172 Leg.663.e.3 : {ΚΛ.} Καλὸν μὲν ἡ ἀλήθεια, ὦ ξένε, καὶ μόνιμον· ἔοικε 58173 Leg.663.e.4 : μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν. 58174 Leg.663.e.5 : {ΑΘ.} Εἶεν· τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον 58175 Leg.663.e.6 : ἐγένετο πείθειν, οὕτως ἀπίθανον ὄν, καὶ ἄλλα μυρία; 58176 Leg.663.e.7 : {ΚΛ.} Ποῖα; 58177 Leg.663.e.8 : {ΑΘ.} Τὸ σπαρέντων ποτὲ ὀδόντων ὁπλίτας ἐξ αὐτῶν 58178 Leg.663.e.9 : φῦναι. καίτοι μέγα γ´ ἐστὶ νομοθέτῃ παράδειγμα τοῦ 58179 Leg.664.a.1 : πείσειν ὅτι ἂν ἐπιχειρῇ τις πείθειν τὰς τῶν νέων ψυχάς, 58180 Leg.664.a.2 : ὥστε οὐδὲν ἄλλο αὐτὸν δεῖ σκοποῦντα ἀνευρίσκειν ἢ τί 58181 Leg.664.a.3 : πείσας μέγιστον ἀγαθὸν ἐργάσαιτο ἂν πόλιν, τούτου δὲ 58182 Leg.664.a.4 : πέρι πᾶσαν μηχανὴν εὑρίσκειν ὅντινά ποτε τρόπον ἡ τοι– 58183 Leg.664.a.5 : αύτη συνοικία πᾶσα περὶ τούτων ἓν καὶ ταὐτὸν ὅτι μάλιστα 58184 Leg.664.a.6 : φθέγγοιτ´ ἀεὶ διὰ βίου παντὸς ἔν τε ᾠδαῖς καὶ μύθοις καὶ 58185 Leg.664.a.7 : λόγοις. εἰ δ´ οὖν ἄλλῃ πῃ δοκεῖ ἢ ταύτῃ, πρὸς ταῦτα οὐδεὶς 58186 Leg.664.a.8 : φθόνος ἀμφισβητῆσαι τῷ λόγῳ. 58187 Leg.664.b.1 : {ΚΛ.} Ἀλλ´ οὔ μοι φαίνεται πρός γε ταῦτα δύνασθαι ἡμῶν 58188 Leg.664.b.2 : ἀμφισβητῆσαί ποτ´ ἂν οὐδέτερος. 58189 Leg.664.b.3 : {ΑΘ.} Τὸ μετὰ τοῦτο τοίνυν ἐμὸν ἂν εἴη λέγειν. φημὶ 58190 Leg.664.b.4 : γὰρ ἅπαντας δεῖν ἐπᾴδειν τρεῖς ὄντας τοὺς χοροὺς ἔτι νέαις 58191 Leg.664.b.5 : οὔσαις ταῖς ψυχαῖς καὶ ἁπαλαῖς τῶν παίδων, τά τε ἄλλα 58192 Leg.664.b.6 : καλὰ λέγοντας πάντα ὅσα διεληλύθαμέν τε καὶ ἔτι διέλ– 58193 Leg.664.b.7 : θοιμεν ἄν, τὸ δὲ κεφάλαιον αὐτῶν τοῦτο ἔστω· τὸν αὐτὸν 58194 Leg.664.b.8 : ἥδιστόν τε καὶ ἄριστον ὑπὸ θεῶν βίον λέγεσθαι φάσκοντες, 58195 Leg.664.c.1 : ἀληθέστατα ἐροῦμεν ἅμα, καὶ μᾶλλον πείσομεν οὓς δεῖ 58196 Leg.664.c.2 : πείθειν ἢ ἐὰν ἄλλως πως φθεγγώμεθα λέγοντες. 58197 Leg.664.c.3 : {ΚΛ.} Συγχωρητέον ἃ λέγεις. 58198 Leg.664.c.4 : {ΑΘ.} Πρῶτον μὲν τοίνυν ὁ Μουσῶν χορὸς ὁ παιδικὸς 58199 Leg.664.c.5 : ὀρθότατ´ ἂν εἰσίοι πρῶτος τὰ τοιαῦτα εἰς τὸ μέσον ᾀσόμενος 58200 Leg.664.c.6 : ἁπάσῃ σπουδῇ καὶ ὅλῃ τῇ πόλει, δεύτερος δὲ ὁ μέχρι τριά– 58201 Leg.664.c.7 : κοντα ἐτῶν, τόν τε Παιᾶνα ἐπικαλούμενος μάρτυρα τῶν 58202 Leg.664.c.8 : λεγομένων ἀληθείας πέρι καὶ τοῖς νέοις ἵλεων μετὰ πειθοῦς 58203 Leg.664.d.1 : γίγνεσθαι ἐπευχόμενος. δεῖ δὲ δὴ καὶ ἔτι τρίτους τοὺς ὑπὲρ 58204 Leg.664.d.2 : τριάκοντα ἔτη μέχρι τῶν ἑξήκοντα γεγονότας ᾄδειν· τοὺς 58205 Leg.664.d.3 : δὲ μετὰ ταῦτα—οὐ γὰρ ἔτι δυνατοὶ φέρειν ᾠδάς—μυθολόγους 58206 Leg.664.d.4 : περὶ τῶν αὐτῶν ἠθῶν διὰ θείας φήμης καταλελεῖφθαι. 58207 Leg.664.d.5 : {ΚΛ.} Λέγεις δέ, ὦ ξένε, τίνας τούτους τοὺς χοροὺς τοὺς 58208 Leg.664.d.6 : τρίτους; οὐ γὰρ πάνυ συνίεμεν σαφῶς ὅτι ποτὲ βούλει 58209 Leg.664.d.7 : φράζειν αὐτῶν πέρι. 58210 Leg.664.d.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν εἰσίν γε οὗτοι σχεδὸν ὧν χάριν οἱ πλεῖστοι 58211 Leg.664.d.9 : τῶν ἔμπροσθεν ἐρρήθησαν λόγων. 58212 Leg.664.e.1 : {ΚΛ.} Οὔπω μεμαθήκαμεν, ἀλλ´ ἔτι σαφέστερον πειρῶ 58213 Leg.664.e.2 : φράζειν. 58214 Leg.664.e.3 : {ΑΘ.} Εἴπομεν, εἰ μεμνήμεθα, κατ´ ἀρχὰς τῶν λόγων, ὡς 58215 Leg.664.e.4 : ἡ φύσις ἁπάντων τῶν νέων διάπυρος οὖσα ἡσυχίαν οὐχ οἵα 58216 Leg.664.e.5 : τε ἄγειν οὔτε κατὰ τὸ σῶμα οὔτε κατὰ τὴν φωνὴν εἴη, 58217 Leg.664.e.6 : φθέγγοιτο δ´ ἀεὶ ἀτάκτως καὶ πηδῷ, τάξεως δ´ αἴσθησιν 58218 Leg.664.e.7 : τούτων ἀμφοτέρων, τῶν ἄλλων μὲν ζῴων οὐδὲν ἐφάπτοιτο, 58219 Leg.664.e.8 : ἡ δὲ ἀνθρώπου φύσις ἔχοι μόνη τοῦτο· τῇ δὴ τῆς κινήσεως 58220 Leg.665.a.1 : τάξει ῥυθμὸς ὄνομα εἴη, τῇ δὲ αὖ τῆς φωνῆς, τοῦ τε ὀξέος 58221 Leg.665.a.2 : ἅμα καὶ βαρέος συγκεραννυμένων, ἁρμονία ὄνομα προσαγο– 58222 Leg.665.a.3 : ρεύοιτο, χορεία δὲ τὸ συναμφότερον κληθείη. θεοὺς δὲ ἔφαμεν 58223 Leg.665.a.4 : ἐλεοῦντας ἡμᾶς συγχορευτάς τε καὶ χορηγοὺς ἡμῖν δεδωκέναι 58224 Leg.665.a.5 : τόν τε Ἀπόλλωνα καὶ Μούσας, καὶ δὴ καὶ τρίτον ἔφαμεν, 58225 Leg.665.a.6 : εἰ μεμνήμεθα, Διόνυσον. 58226 Leg.665.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὐ μεμνήμεθα; 58227 Leg.665.a.8 : {ΑΘ.} Ὁ μὲν τοίνυν τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῶν Μουσῶν 58228 Leg.665.b.1 : χορὸς εἴρηνται, τὸν δὲ τρίτον καὶ τὸν λοιπὸν χορὸν ἀνάγκη 58229 Leg.665.b.2 : τοῦ Διονύσου λέγεσθαι. 58230 Leg.665.b.3 : {ΚΛ.} Πῶς δή; λέγε· μάλα γὰρ ἄτοπος γίγνοιτ´ ἂν ὥς 58231 Leg.665.b.4 : γε ἐξαίφνης ἀκούσαντι Διονύσου πρεσβυτῶν χορός, εἰ ἄρα 58232 Leg.665.b.5 : οἱ ὑπὲρ τριάκοντα καὶ πεντήκοντα δὲ γεγονότες ἔτη μέχρι 58233 Leg.665.b.6 : ἑξήκοντα αὐτῷ χορεύσουσιν. 58234 Leg.665.b.7 : {ΑΘ.} Ἀληθέστατα μέντοι λέγεις. λόγου δὴ δεῖ πρὸς 58235 Leg.665.b.8 : ταῦτα οἶμαι, ὅπῃ τοῦτο εὔλογον οὕτω γιγνόμενον ἂν γίγνοιτο. 58236 Leg.665.b.9 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58237 Leg.665.b.10 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ἡμῖν τά γε ἔμπροσθεν ὁμολογεῖται; 58238 Leg.665.c.1 : {ΚΛ.} Τοῦ πέρι; 58239 Leg.665.c.2 : {ΑΘ.} Τὸ δεῖν πάντ´ ἄνδρα καὶ παῖδα, ἐλεύθερον καὶ 58240 Leg.665.c.3 : δοῦλον, θῆλύν τε καὶ ἄρρενα, καὶ ὅλῃ τῇ πόλει ὅλην τὴν 58241 Leg.665.c.4 : πόλιν αὐτὴν αὑτῇ ἐπᾴδουσαν μὴ παύεσθαί ποτε ταῦτα ἃ 58242 Leg.665.c.5 : διεληλύθαμεν, ἁμῶς γέ πως ἀεὶ μεταβαλλόμενα καὶ πάντως 58243 Leg.665.c.6 : παρεχόμενα ποικιλίαν, ὥστε ἀπληστίαν εἶναί τινα τῶν 58244 Leg.665.c.7 : ὕμνων τοῖς ᾄδουσιν καὶ ἡδονήν. 58245 Leg.665.c.8 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὐχ ὁμολογοῖτ´ ἂν δεῖν ταῦτα οὕτω πράτ– 58246 Leg.665.c.9 : τεσθαι; 58247 Leg.665.d.1 : {ΑΘ.} Ποῦ δὴ τοῦθ´ ἡμῖν τὸ ἄριστον τῆς πόλεως, ἡλικίαις 58248 Leg.665.d.2 : τε καὶ ἅμα φρονήσεσιν πιθανώτατον ὂν τῶν ἐν τῇ πόλει, 58249 Leg.665.d.3 : ᾆδον τὰ κάλλιστα μέγιστ´ ἂν ἐξεργάζοιτο ἀγαθά; ἢ τοῦτο 58250 Leg.665.d.4 : ἀνοήτως οὕτως ἀφήσομεν, ὃ κυριώτατον ἂν εἴη τῶν καλλί– 58251 Leg.665.d.5 : στων τε καὶ ὠφελιμωτάτων ᾠδῶν; 58252 Leg.665.d.6 : {ΚΛ.} Ἀλλὰ ἀδύνατον τὸ μεθιέναι, ὥς γε τὰ νῦν λεγόμενα. 58253 Leg.665.d.7 : {ΑΘ.} Πῶς οὖν πρέπον ἂν εἴη τοῦτο; ὁρᾶτε εἰ τῇδε. 58254 Leg.665.d.8 : {ΚΛ.} Πῇ δή; 58255 Leg.665.d.9 : {ΑΘ.} Πᾶς που γιγνόμενος πρεσβύτερος ὄκνου πρὸς τὰς 58256 Leg.665.e.1 : ᾠδὰς μεστός, καὶ χαίρει τε ἧττον πράττων τοῦτο καὶ ἀνάγκης 58257 Leg.665.e.2 : γιγνομένης αἰσχύνοιτ´ ἂν μᾶλλον, ὅσῳ πρεσβύτερος καὶ 58258 Leg.665.e.3 : σωφρονέστερος γίγνεται, τόσῳ μᾶλλον. ἆρ´ οὐχ οὕτως; 58259 Leg.665.e.4 : {ΚΛ.} Οὕτω μὲν οὖν. 58260 Leg.665.e.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐν θεάτρῳ γε καὶ παντοίοις ἀνθρώποις ᾄδειν 58261 Leg.665.e.6 : ἑστὼς ὀρθὸς ἔτι μᾶλλον αἰσχύνοιτ´ ἄν· καὶ ταῦτά γ´ εἰ 58262 Leg.665.e.7 : καθάπερ οἱ περὶ νίκης χοροὶ ἀγωνιζόμενοι πεφωνασκηκότες 58263 Leg.665.e.8 : ἰσχνοί τε καὶ ἄσιτοι ἀναγκάζοιντο ᾄδειν οἱ τοιοῦτοι, παντά– 58264 Leg.665.e.9 : πασίν που ἀηδῶς τε καὶ αἰσχυντηλῶς ᾄδοντες ἀπροθύμως 58265 Leg.665.e.10 : ἂν τοῦτ´ ἐργάζοιντο; 58266 Leg.666.a.1 : {ΚΛ.} Ἀναγκαιότατα μέντοι λέγεις. 58267 Leg.666.a.2 : {ΑΘ.} Πῶς οὖν αὐτοὺς παραμυθησόμεθα προθύμους εἶναι 58268 Leg.666.a.3 : πρὸς τὰς ᾠδάς; ἆρ´ οὐ νομοθετήσομεν πρῶτον μὲν τοὺς 58269 Leg.666.a.4 : παῖδας μέχρι ἐτῶν ὀκτωκαίδεκα τὸ παράπαν οἴνου μὴ γεύ– 58270 Leg.666.a.5 : εσθαι, διδάσκοντες ὡς οὐ χρὴ πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀχετεύειν εἴς τε 58271 Leg.666.a.6 : τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, πρὶν ἐπὶ τοὺς πόνους ἐγχειρεῖν 58272 Leg.666.a.7 : πορεύεσθαι, τὴν ἐμμανῆ εὐλαβουμένους ἕξιν τῶν νέων· 58273 Leg.666.a.8 : μετὰ δὲ τοῦτο οἴνου μὲν δὴ γεύεσθαι τοῦ μετρίου μέχρι 58274 Leg.666.b.1 : τριάκοντα ἐτῶν, μέθης δὲ καὶ πολυοινίας τὸ παράπαν τὸν 58275 Leg.666.b.2 : νέον ἀπέχεσθαι· τετταράκοντα δὲ ἐπιβαίνοντα ἐτῶν, ἐν τοῖς 58276 Leg.666.b.3 : συσσιτίοις εὐωχηθέντα, καλεῖν τούς τε ἄλλους θεοὺς καὶ δὴ 58277 Leg.666.b.4 : καὶ Διόνυσον παρακαλεῖν εἰς τὴν τῶν πρεσβυτέρων τελετὴν 58278 Leg.666.b.5 : ἅμα καὶ παιδιάν, ἣν τοῖς ἀνθρώποις ἐπίκουρον τῆς τοῦ γήρως 58279 Leg.666.b.6 : αὐστηρότητος ἐδωρήσατο τὸν οἶνον φάρμακον, ὥστε ἀνηβᾶν 58280 Leg.666.b.7 : ἡμᾶς, καὶ δυσθυμίας λήθῃ γίγνεσθαι μαλακώτερον ἐκ 58281 Leg.666.c.1 : σκληροτέρου τὸ τῆς ψυχῆς ἦθος, καθάπερ εἰς πῦρ σίδηρον 58282 Leg.666.c.2 : ἐντεθέντα γιγνόμενον, καὶ οὕτως εὐπλαστότερον εἶναι; 58283 Leg.666.c.3 : πρῶτον μὲν δὴ διατεθεὶς οὕτως ἕκαστος ἆρ´ οὐκ ἂν ἐθέλοι 58284 Leg.666.c.4 : προθυμότερόν γε, ἧττον αἰσχυνόμενος, οὐκ ἐν πολλοῖς ἀλλὰ 58285 Leg.666.c.5 : ἐν μετρίοις, καὶ οὐκ ἐν ἀλλοτρίοις ἀλλ´ ἐν οἰκείοις, ᾄδειν 58286 Leg.666.c.6 : τε καὶ ὃ πολλάκις εἰρήκαμεν ἐπᾴδειν; 58287 Leg.666.c.7 : {ΚΛ.} Καὶ πολύ γε. 58288 Leg.666.c.8 : {ΑΘ.} Εἰς μέν γε τὸ προάγειν τοίνυν αὐτοὺς μετέχειν 58289 Leg.666.c.9 : ἡμῖν ᾠδῆς οὗτος ὁ τρόπος οὐκ ἂν παντάπασιν ἀσχήμων 58290 Leg.666.d.1 : γίγνοιτο. 58291 Leg.666.d.2 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς. 58292 Leg.666.d.3 : {ΑΘ.} Ποίαν δὲ ἥσουσιν οἱ ἄνδρες φωνήν; ἢ μοῦσαν [ἢ] 58293 Leg.666.d.4 : δῆλον ὅτι πρέπουσαν αὑτοῖς δεῖ γέ τινα; 58294 Leg.666.d.5 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 58295 Leg.666.d.6 : {ΑΘ.} Τίς ἂν οὖν πρέποι θείοις ἀνδράσιν; ἆρ´ ἂν ἡ τῶν 58296 Leg.666.d.7 : χορῶν; 58297 Leg.666.d.8 : {ΚΛ.} Ἡμεῖς γοῦν, ὦ ξένε, καὶ οἵδε οὐκ ἄλλην ἄν τινα 58298 Leg.666.d.9 : δυναίμεθα ᾠδὴν ἢ ἣν ἐν τοῖς χοροῖς ἐμάθομεν συνήθεις 58299 Leg.666.d.10 : ᾄδειν γενόμενοι. 58300 Leg.666.d.11 : {ΑΘ.} Εἰκότως γε· ὄντως γὰρ οὐκ ἐπήβολοι γεγόνατε τῆς 58301 Leg.666.e.1 : καλλίστης ᾠδῆς. στρατοπέδου γὰρ πολιτείαν ἔχετε ἀλλ´ 58302 Leg.666.e.2 : οὐκ ἐν ἄστεσι κατῳκηκότων, ἀλλ´ οἷον ἁθρόους πώλους ἐν 58303 Leg.666.e.3 : ἀγέλῃ νεμομένους φορβάδας τοὺς νέους κέκτησθε· λαβὼν 58304 Leg.666.e.4 : δ´ ὑμῶν οὐδεὶς τὸν αὑτοῦ, παρὰ τῶν συννόμων σπάσας 58305 Leg.666.e.5 : σφόδρα ἀγριαίνοντα καὶ ἀγανακτοῦντα, ἱπποκόμον τε ἐπέ– 58306 Leg.666.e.6 : στησεν ἰδίᾳ καὶ παιδεύει ψήχων τε καὶ ἡμερῶν, καὶ πάντα 58307 Leg.666.e.7 : προσήκοντα ἀποδιδοὺς τῇ παιδοτροφίᾳ ὅθεν οὐ μόνον ἀγαθὸς 58308 Leg.667.a.1 : ἂν στρατιώτης εἴη, πόλιν δὲ καὶ ἄστη δυνάμενος διοικεῖν, 58309 Leg.667.a.2 : ὃν δὴ κατ´ ἀρχὰς εἴπομεν τῶν Τυρταίου πολεμικῶν εἶναι 58310 Leg.667.a.3 : πολεμικώτερον, τέταρτον ἀρετῆς ἀλλ´ οὐ πρῶτον τὴν ἀνδρείαν 58311 Leg.667.a.4 : κτῆμα τιμῶντα ἀεὶ καὶ πανταχοῦ, ἰδιώταις τε καὶ συμπάσῃ 58312 Leg.667.a.5 : πόλει. 58313 Leg.667.a.6 : {ΚΛ.} Οὐκ οἶδα ἡμῶν, ὦ ξένε, ὅπῃ πάλιν αὖ τοὺς νομοθέτας 58314 Leg.667.a.7 : φαυλίζεις. 58315 Leg.667.a.8 : {ΑΘ.} Οὐκ, ὠγαθέ, προσέχων τούτῳ τὸν νοῦν δρῶ τοῦτο, 58316 Leg.667.a.9 : εἴπερ· ἀλλ´ ὁ λόγος ὅπῃ φέρει, ταύτῃ πορευώμεθα, εἰ βού– 58317 Leg.667.a.10 : λεσθε. εἰ γὰρ ἔχομεν μοῦσαν τῆς τῶν χορῶν καλλίω καὶ 58318 Leg.667.b.1 : τῆς ἐν τοῖς κοινοῖς θεάτροις, πειρώμεθα ἀποδοῦναι τούτοις 58319 Leg.667.b.2 : οὕς φαμεν ἐκείνην μὲν αἰσχύνεσθαι, ζητεῖν δέ, ἥτις καλλίστη, 58320 Leg.667.b.3 : ταύτης κοινωνεῖν. 58321 Leg.667.b.4 : {ΚΛ.} Πάνυ γε. 58322 Leg.667.b.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν πρῶτον μὲν δεῖ τόδε γε ὑπάρχειν ἅπασιν 58323 Leg.667.b.6 : ὅσοις συμπαρέπεταί τις χάρις, ἢ τοῦτο αὐτὸ μόνον αὐτοῦ τὸ 58324 Leg.667.b.7 : σπουδαιότατον εἶναι, ἤ τινα ὀρθότητα, ἢ τὸ τρίτον ὠφελίαν; 58325 Leg.667.b.8 : οἷον δὴ λέγω ἐδωδῇ μὲν καὶ πόσει καὶ συμπάσῃ τροφῇ 58326 Leg.667.b.9 : παρέπεσθαι μὲν τὴν χάριν, ἣν ἡδονὴν ἂν προσείποιμεν· ἣν 58327 Leg.667.c.1 : δὲ ὀρθότητά τε καὶ ὠφελίαν, ὅπερ ὑγιεινὸν τῶν προσφερο– 58328 Leg.667.c.2 : μένων λέγομεν ἑκάστοτε, τοῦτ´ αὐτὸ εἶναι ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ 58329 Leg.667.c.3 : ὀρθότατον. 58330 Leg.667.c.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58331 Leg.667.c.5 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν καὶ τῇ μαθήσει παρακολουθεῖν μὲν τό γε 58332 Leg.667.c.6 : τῆς χάριτος, τὴν ἡδονήν, τὴν δὲ ὀρθότητα καὶ τὴν ὠφελίαν 58333 Leg.667.c.7 : καὶ τὸ εὖ καὶ τὸ καλῶς τὴν ἀλήθειαν εἶναι τὴν ἀποτελοῦσαν. 58334 Leg.667.c.8 : {ΚΛ.} Ἔστιν οὕτως. 58335 Leg.667.c.9 : {ΑΘ.} Τί δὲ τῇ τῶν ὁμοίων ἐργασίᾳ ὅσαι τέχναι εἰκα– 58336 Leg.667.d.1 : στικαί; ἆρ´ οὐκ, ἂν τοῦτο ἐξεργάζωνται, τὸ μὲν ἡδονὴν ἐν 58337 Leg.667.d.2 : αὐτοῖς γίγνεσθαι παρεπόμενον, ἐὰν γίγνηται, χάριν αὐτὸ 58338 Leg.667.d.3 : δικαιότατον ἂν εἴη προσαγορεύειν; 58339 Leg.667.d.4 : {ΚΛ.} Ναί. 58340 Leg.667.d.5 : {ΑΘ.} Τὴν δέ γε ὀρθότητά που τῶν τοιούτων ἡ ἰσότης 58341 Leg.667.d.6 : ἄν, ὡς ἐπὶ τὸ πᾶν εἰπεῖν, ἐξεργάζοιτο τοῦ τε τοσούτου καὶ 58342 Leg.667.d.7 : τοῦ τοιούτου πρότερον, ἀλλ´ οὐχ ἡδονή. 58343 Leg.667.d.8 : {ΚΛ.} Καλῶς. 58344 Leg.667.d.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἡδονῇ κρίνοιτ´ ἂν μόνον ἐκεῖνο ὀρθῶς, ὃ 58345 Leg.667.d.10 : μήτε τινὰ ὠφελίαν μήτε ἀλήθειαν μήτε ὁμοιότητα ἀπεργαζό– 58346 Leg.667.e.1 : μενον παρέχεται, μηδ´ αὖ γε βλάβην, ἀλλ´ αὐτοῦ τούτου 58347 Leg.667.e.2 : μόνου ἕνεκα γίγνοιτο τοῦ συμπαρεπομένου τοῖς ἄλλοις, τῆς 58348 Leg.667.e.3 : χάριτος, ἣν δὴ κάλλιστά τις ὀνομάσαι ἂν ἡδονήν, ὅταν μηδὲν 58349 Leg.667.e.4 : αὐτῇ τούτων ἐπακολουθῇ; 58350 Leg.667.e.5 : {ΚΛ.} Ἀβλαβῆ λέγεις ἡδονὴν μόνον. 58351 Leg.667.e.6 : {ΑΘ.} Ναί, καὶ παιδιάν γε εἶναι τὴν αὐτὴν ταύτην λέγω 58352 Leg.667.e.7 : τότε, ὅταν μήτε τι βλάπτῃ μήτε ὠφελῇ σπουδῆς ἢ λόγου 58353 Leg.667.e.8 : ἄξιον. 58354 Leg.667.e.9 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 58355 Leg.667.e.10 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ πᾶσαν μίμησιν φαῖμεν ἂν ἐκ τῶν νῦν 58356 Leg.667.e.11 : λεγομένων ἥκιστα ἡδονῇ προσήκειν κρίνεσθαι καὶ δόξῃ μὴ 58357 Leg.668.a.1 : ἀληθεῖ—καὶ δὴ καὶ πᾶσαν ἰσότητα· οὐ γὰρ εἴ τῳ δοκεῖ ἢ 58358 Leg.668.a.2 : μή τις χαίρει τῳ, τό γε ἴσον ἴσον οὐδὲ τὸ σύμμετρον ἂν εἴη 58359 Leg.668.a.3 : σύμμετρον ὅλως—ἀλλὰ τῷ ἀληθεῖ πάντων μάλιστα, ἥκιστα 58360 Leg.668.a.4 : δὲ ὁτῳοῦν ἄλλῳ; 58361 Leg.668.a.5 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 58362 Leg.668.a.6 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν μουσικήν γε πᾶσάν φαμεν εἰκαστικήν τε 58363 Leg.668.a.7 : εἶναι καὶ μιμητικήν; 58364 Leg.668.a.8 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58365 Leg.668.a.9 : {ΑΘ.} Ἥκιστ´ ἄρα ὅταν τις μουσικὴν ἡδονῇ φῇ κρίνεσθαι, 58366 Leg.668.a.10 : τοῦτον ἀποδεκτέον τὸν λόγον, καὶ ζητητέον ἥκιστα ταύτην 58367 Leg.668.b.1 : ὡς σπουδαίαν, εἴ τις ἄρα που καὶ γίγνοιτο, ἀλλ´ ἐκείνην τὴν 58368 Leg.668.b.2 : ἔχουσαν τὴν ὁμοιότητα τῷ τοῦ καλοῦ μιμήματι. 58369 Leg.668.b.3 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 58370 Leg.668.b.4 : {ΑΘ.} Καὶ τούτοις δὴ τοῖς τὴν καλλίστην ᾠδήν τε ζητοῦσι 58371 Leg.668.b.5 : καὶ μοῦσαν ζητητέον, ὡς ἔοικεν, οὐχ ἥτις ἡδεῖα ἀλλ´ ἥτις 58372 Leg.668.b.6 : ὀρθή· μιμήσεως γὰρ ἦν, ὥς φαμεν, ὀρθότης, εἰ τὸ μιμηθὲν 58373 Leg.668.b.7 : ὅσον τε καὶ οἷον ἦν ἀποτελοῖτο. 58374 Leg.668.b.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 58375 Leg.668.b.9 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τοῦτό γε πᾶς ἂν ὁμολογοῖ περὶ τῆς μου– 58376 Leg.668.b.10 : σικῆς, ὅτι πάντα τὰ περὶ αὐτήν ἐστιν ποιήματα μίμησίς τε 58377 Leg.668.c.1 : καὶ ἀπεικασία· καὶ τοῦτό γε μῶν οὐκ ἂν σύμπαντες ὁμολο– 58378 Leg.668.c.2 : γοῖεν ποιηταί τε καὶ ἀκροαταὶ καὶ ὑποκριταί; 58379 Leg.668.c.3 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα. 58380 Leg.668.c.4 : {ΑΘ.} Δεῖ δὴ καθ´ ἕκαστόν γε, ὡς ἔοικε, γιγνώσκειν τῶν 58381 Leg.668.c.5 : ποιημάτων ὅτι ποτ´ ἐστὶν τὸν μέλλοντα ἐν αὐτῷ μὴ ἁμαρτή– 58382 Leg.668.c.6 : σεσθαι· μὴ γὰρ γιγνώσκων τὴν οὐσίαν, τί ποτε βούλεται 58383 Leg.668.c.7 : καὶ ὅτου ποτ´ ἐστὶν εἰκὼν ὄντως, σχολῇ τήν γε ὀρθότητα 58384 Leg.668.c.8 : τῆς βουλήσεως ἢ καὶ ἁμαρτίαν αὐτοῦ διαγνώσεται. 58385 Leg.668.c.9 : {ΚΛ.} Σχολῇ· πῶς δ´ οὔ; 58386 Leg.668.d.1 : {ΑΘ.} Ὁ δὲ τὸ ὀρθῶς μὴ γιγνώσκων ἆρ´ ἄν ποτε τό γε 58387 Leg.668.d.2 : εὖ καὶ τὸ κακῶς δυνατὸς εἴη διαγνῶναι; λέγω δὲ οὐ πάνυ 58388 Leg.668.d.3 : σαφῶς, ἀλλ´ ὧδε σαφέστερον ἴσως ἂν λεχθείη. 58389 Leg.668.d.4 : {ΚΛ.} Πῶς; 58390 Leg.668.d.5 : {ΑΘ.} Εἰσὶν δήπου κατὰ τὴν ὄψιν ἡμῖν ἀπεικασίαι μυρίαι. 58391 Leg.668.d.6 : {ΚΛ.} Ναί. 58392 Leg.668.d.7 : {ΑΘ.} Τί οὖν εἴ τις καὶ ἐν τούτοις ἀγνοοῖ τῶν μεμιμη– 58393 Leg.668.d.8 : μένων ὅτι ποτ´ ἐστὶν ἕκαστον τῶν σωμάτων; ἆρ´ ἄν ποτε 58394 Leg.668.d.9 : τό γε ὀρθῶς αὐτῶν εἰργασμένον γνοίη; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε, 58395 Leg.668.d.10 : οἷον τοὺς ἀριθμοὺς τοῦ σώματος καὶ ἑκάστων τῶν μερῶν 58396 Leg.668.e.1 : τὰς θέσεις εἰ ἔχει, ὅσοι τέ εἰσιν καὶ ὁποῖα παρ´ ὁποῖα αὐτῶν 58397 Leg.668.e.2 : κείμενα τὴν προσήκουσαν τάξιν ἀπείληφεν—καὶ ἔτι δὴ χρώ– 58398 Leg.668.e.3 : ματά τε καὶ σχήματα—ἢ πάντα ταῦτα τεταραγμένως εἴρ– 58399 Leg.668.e.4 : γασται· μῶν δοκεῖ ταῦτ´ ἄν ποτε διαγνῶναί τις τὸ παράπαν 58400 Leg.668.e.5 : ἀγνοῶν ὅτι ποτ´ ἐστὶ τὸ μεμιμημένον ζῷον; 58401 Leg.668.e.6 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 58402 Leg.668.e.7 : {ΑΘ.} Τί δ´ εἰ γιγνώσκοιμεν ὅτι τὸ γεγραμμένον ἢ τὸ 58403 Leg.668.e.8 : πεπλασμένον ἐστὶν ἄνθρωπος, καὶ τὰ μέρη πάντα τὰ ἑαυτοῦ 58404 Leg.669.a.1 : καὶ χρώματα ἅμα καὶ σχήματα ἀπείληφεν ὑπὸ τῆς τέχνης; 58405 Leg.669.a.2 : ἆρά γε ἀναγκαῖον ἤδη τῷ ταῦτα γνόντι καὶ ἐκεῖνο ἑτοίμως 58406 Leg.669.a.3 : γιγνώσκειν, εἴτε καλὸν εἴτε ὅπῃ ποτὲ ἐλλιπὲς ἂν εἴη κάλ– 58407 Leg.669.a.4 : λους; 58408 Leg.669.a.5 : {ΚΛ.} Πάντες μεντἂν ὡς ἔπος εἰπεῖν, ὦ ξένε, τὰ καλὰ 58409 Leg.669.a.6 : τῶν ζῴων ἐγιγνώσκομεν. 58410 Leg.669.a.7 : {ΑΘ.} Ὀρθότατα λέγεις. ἆρ´ οὖν οὐ περὶ ἑκάστην εἰκόνα, 58411 Leg.669.a.8 : καὶ ἐν γραφικῇ καὶ ἐν μουσικῇ καὶ πάντῃ, τὸν μέλλοντα 58412 Leg.669.a.9 : ἔμφρονα κριτὴν ἔσεσθαι δεῖ ταῦτα τρία ἔχειν, ὅ τέ ἐστι 58413 Leg.669.b.1 : πρῶτον γιγνώσκειν, ἔπειτα ὡς ὀρθῶς, ἔπειθ´ ὡς εὖ, τὸ 58414 Leg.669.b.2 : τρίτον, εἴργασται τῶν εἰκόνων ἡτισοῦν ῥήμασί τε καὶ μέλεσι 58415 Leg.669.b.3 : καὶ τοῖς ῥυθμοῖς; 58416 Leg.669.b.4 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 58417 Leg.669.b.5 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν ἀπείπωμεν λέγοντες τὸ περὶ τὴν μου– 58418 Leg.669.b.6 : σικὴν ᾗ χαλεπόν· ἐπειδὴ γὰρ ὑμνεῖται περὶ αὐτὴν δια– 58419 Leg.669.b.7 : φερόντως ἢ τὰς ἄλλας εἰκόνας, εὐλαβείας δὴ δεῖται πλείστης 58420 Leg.669.b.8 : πασῶν εἰκόνων. ἁμαρτών τε γάρ τις μέγιστ´ ἂν βλάπτοιτο, 58421 Leg.669.c.1 : ἤθη κακὰ φιλοφρονούμενος, χαλεπώτατόν τε αἰσθέσθαι διὰ 58422 Leg.669.c.2 : τὸ τοὺς ποιητὰς φαυλοτέρους εἶναι ποιητὰς αὐτῶν τῶν 58423 Leg.669.c.3 : Μουσῶν. οὐ γὰρ ἂν ἐκεῖναί γε ἐξαμάρτοιέν ποτε τοσοῦτον 58424 Leg.669.c.4 : ὥστε ῥήματα ἀνδρῶν ποιήσασαι τὸ χρῶμα γυναικῶν καὶ 58425 Leg.669.c.5 : μέλος ἀποδοῦναι, καὶ μέλος ἐλευθέρων αὖ καὶ σχήματα 58426 Leg.669.c.6 : συνθεῖσαι ῥυθμοὺς δούλων καὶ ἀνελευθέρων προσαρμόττειν, 58427 Leg.669.c.7 : οὐδ´ αὖ ῥυθμοὺς καὶ σχῆμα ἐλευθέριον ὑποθεῖσαι μέλος ἢ 58428 Leg.669.c.8 : λόγον ἐναντίον ἀποδοῦναι τοῖς ῥυθμοῖς, ἔτι δὲ θηρίων φωνὰς 58429 Leg.669.d.1 : καὶ ἀνθρώπων καὶ ὀργάνων καὶ πάντας ψόφους εἰς ταὐτὸν 58430 Leg.669.d.2 : οὐκ ἄν ποτε συνθεῖεν, ὡς ἕν τι μιμούμεναι· ποιηταὶ δὲ 58431 Leg.669.d.3 : ἀνθρώπινοι σφόδρα τὰ τοιαῦτα ἐμπλέκοντες καὶ συγκυκῶντες 58432 Leg.669.d.4 : ἀλόγως, γέλωτ´ ἂν παρασκευάζοιεν τῶν ἀνθρώπων ὅσους 58433 Leg.669.d.5 : φησὶν Ὀρφεὺς λαχεῖν ὥραν τῆς τέρψιος. ταῦτά γε γὰρ 58434 Leg.669.d.6 : ὁρῶσι πάντα κυκώμενα, καὶ ἔτι διασπῶσιν οἱ ποιηταὶ ῥυθμὸν 58435 Leg.669.d.7 : μὲν καὶ σχήματα μέλους χωρίς, λόγους ψιλοὺς εἰς μέτρα 58436 Leg.669.e.1 : τιθέντες, μέλος δ´ αὖ καὶ ῥυθμὸν ἄνευ ῥημάτων, ψιλῇ κιθα– 58437 Leg.669.e.2 : ρίσει τε καὶ αὐλήσει προσχρώμενοι, ἐν οἷς δὴ παγχάλεπον 58438 Leg.669.e.3 : ἄνευ λόγου γιγνόμενον ῥυθμόν τε καὶ ἁρμονίαν γιγνώσκειν 58439 Leg.669.e.4 : ὅτι τε βούλεται καὶ ὅτῳ ἔοικε τῶν ἀξιολόγων μιμημάτων· 58440 Leg.669.e.5 : ἀλλὰ ὑπολαβεῖν ἀναγκαῖον ὅτι τὸ τοιοῦτόν γε πολλῆς ἀγροι– 58441 Leg.669.e.6 : κίας μεστὸν πᾶν, ὁπόσον τάχους τε καὶ ἀπταισίας καὶ φωνῆς 58442 Leg.669.e.7 : θηριώδους σφόδρα φίλον ὥστ´ αὐλήσει γε χρῆσθαι καὶ 58443 Leg.670.a.1 : κιθαρίσει πλὴν ὅσον ὑπὸ ὄρχησίν τε καὶ ᾠδήν, ψιλῷ δ´ 58444 Leg.670.a.2 : ἑκατέρῳ πᾶσά τις ἀμουσία καὶ θαυματουργία γίγνοιτ´ ἂν τῆς 58445 Leg.670.a.3 : χρήσεως. ταῦτα μὲν ἔχει ταύτῃ λόγον· ἡμεῖς δέ γε οὐχ 58446 Leg.670.a.4 : ὅτι μὴ δεῖ ταῖς Μούσαις ἡμῶν προσχρῆσθαι τοὺς ἤδη τρια– 58447 Leg.670.a.5 : κοντούτας καὶ τῶν πεντήκοντα πέραν γεγονότας σκοπούμεθα, 58448 Leg.670.a.6 : ἀλλ´ ὅτι ποτὲ δεῖ. τόδε μὲν οὖν ἐκ τούτων ὁ λόγος ἡμῖν 58449 Leg.670.a.7 : δοκεῖ μοι σημαίνειν ἤδη, τῆς γε χορικῆς Μούσης ὅτι πεπαι– 58450 Leg.670.b.1 : δεῦσθαι δεῖ βέλτιον τοὺς πεντηκοντούτας ὅσοισπερ ἂν ᾄδειν 58451 Leg.670.b.2 : προσήκῃ. τῶν γὰρ ῥυθμῶν καὶ τῶν ἁρμονιῶν ἀναγκαῖον 58452 Leg.670.b.3 : αὐτοῖς ἐστιν εὐαισθήτως ἔχειν καὶ γιγνώσκειν· ἢ πῶς τις 58453 Leg.670.b.4 : τὴν ὀρθότητα γνώσεται τῶν μελῶν, ᾧ προσῆκεν ἢ μὴ προσ– 58454 Leg.670.b.5 : ῆκεν τοῦ δωριστί, καὶ τοῦ ῥυθμοῦ ὃν ὁ ποιητὴς αὐτῷ 58455 Leg.670.b.6 : προσῆψεν, ὀρθῶς ἢ μή; 58456 Leg.670.b.7 : {ΚΛ.} Δῆλον ὡς οὐδαμῶς. 58457 Leg.670.b.8 : {ΑΘ.} Γελοῖος γὰρ ὅ γε πολὺς ὄχλος ἡγούμενος ἱκανῶς 58458 Leg.670.b.9 : γιγνώσκειν τό τε εὐάρμοστον καὶ εὔρυθμον καὶ μή, ὅσοι 58459 Leg.670.b.10 : προσᾴδειν αὐτῶν καὶ βαίνειν ἐν ῥυθμῷ γεγόνασι διηναγκα– 58460 Leg.670.c.1 : σμένοι, ὅτι δὲ δρῶσιν ταῦτα ἀγνοοῦντες αὐτῶν ἕκαστα, οὐ 58461 Leg.670.c.2 : συλλογίζονται. τὸ δέ που προσήκοντα μὲν ἔχον πᾶν μέλος 58462 Leg.670.c.3 : ὀρθῶς ἔχει, μὴ προσήκοντα δὲ ἡμαρτημένως. 58463 Leg.670.c.4 : {ΚΛ.} Ἀναγκαιότατα. 58464 Leg.670.c.5 : {ΑΘ.} Τί οὖν ὁ μηδ´ ὅτι ποτ´ ἔχει γιγνώσκων; ἆρα, ὅπερ 58465 Leg.670.c.6 : εἴπομεν, ὡς ὀρθῶς γε αὐτὸ ἔχει, γνώσεταί ποτε ἐν ὁτῳοῦν; 58466 Leg.670.c.7 : {ΚΛ.} Καὶ τίς μηχανή; 58467 Leg.670.c.8 : {ΑΘ.} Τοῦτ´ οὖν, ὡς ἔοικεν, ἀνευρίσκομεν αὖ τὰ νῦν, ὅτι 58468 Leg.670.c.9 : τοῖς ᾠδοῖς ἡμῖν, οὓς νῦν παρακαλοῦμεν καὶ ἑκόντας τινὰ 58469 Leg.670.d.1 : τρόπον ἀναγκάζομεν ᾄδειν, μέχρι γε τοσούτου πεπαιδεῦσθαι 58470 Leg.670.d.2 : σχεδὸν ἀναγκαῖον, μέχρι τοῦ δυνατὸν εἶναι συνακολουθεῖν 58471 Leg.670.d.3 : ἕκαστον ταῖς τε βάσεσιν τῶν ῥυθμῶν καὶ ταῖς χορδαῖς ταῖς 58472 Leg.670.d.4 : τῶν μελῶν, ἵνα καθορῶντες τάς τε ἁρμονίας καὶ τοὺς ῥυθμούς, 58473 Leg.670.d.5 : ἐκλέγεσθαί τε τὰ προσήκοντα οἷοί τ´ ὦσιν ἃ τοῖς τηλικούτοις τε 58474 Leg.670.d.6 : καὶ τοιούτοις ᾄδειν πρέπον, καὶ οὕτως ᾄδωσιν, καὶ ᾄδοντες αὐτοί 58475 Leg.670.d.7 : τε ἡδονὰς τὸ παραχρῆμα ἀσινεῖς ἥδωνται καὶ τοῖς νεωτέ– 58476 Leg.670.e.1 : ροις ἡγεμόνες ἠθῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντος γίγνων– 58477 Leg.670.e.2 : ται· μέχρι δὲ τοσούτου παιδευθέντες ἀκριβεστέραν ἂν παι– 58478 Leg.670.e.3 : δείαν τῆς ἐπὶ τὸ πλῆθος φερούσης εἶεν μετακεχειρισμένοι καὶ 58479 Leg.670.e.4 : τῆς περὶ τοὺς ποιητὰς αὐτούς. τὸ γὰρ τρίτον οὐδεμία ἀνάγκη 58480 Leg.670.e.5 : ποιητῇ γιγνώσκειν, εἴτε καλὸν εἴτε μὴ καλὸν τὸ μίμημα, 58481 Leg.670.e.6 : τὸ δὲ ἁρμονίας καὶ ῥυθμοῦ σχεδὸν ἀνάγκη, τοῖς δὲ πάντα 58482 Leg.670.e.7 : τὰ τρία τῆς ἐκλογῆς ἕνεκα τοῦ καλλίστου καὶ δευτέρου, ἢ 58483 Leg.671.a.1 : μηδέποτε ἱκανὸν ἐπῳδὸν γίγνεσθαι νέοις πρὸς ἀρετήν. καὶ 58484 Leg.671.a.2 : ὅπερ ὁ λόγος ἐν ἀρχαῖς ἐβουλήθη, τὴν τῷ τοῦ Διονύσου 58485 Leg.671.a.3 : χορῷ βοήθειαν ἐπιδεῖξαι καλῶς λεγομένην, εἰς δύναμιν 58486 Leg.671.a.4 : εἴρηκεν· σκοπώμεθα δὴ εἰ τοῦθ´ οὕτω γέγονεν. θορυβώδης 58487 Leg.671.a.5 : μέν που ὁ σύλλογος ὁ τοιοῦτος ἐξ ἀνάγκης προϊούσης τῆς 58488 Leg.671.a.6 : πόσεως ἐπὶ μᾶλλον ἀεὶ συμβαίνει γιγνόμενος, ὅπερ ὑπεθέ– 58489 Leg.671.a.7 : μεθα κατ´ ἀρχὰς ἀναγκαῖον εἶναι γίγνεσθαι περὶ τῶν νῦν 58490 Leg.671.b.1 : λεγομένων. 58491 Leg.671.b.2 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη. 58492 Leg.671.b.3 : {ΑΘ.} Πᾶς δέ γε αὐτὸς αὑτοῦ κουφότερος αἴρεται καὶ 58493 Leg.671.b.4 : γέγηθέν τε καὶ παρρησίας ἐμπίμπλαται καὶ ἀνηκουστίας ἐν 58494 Leg.671.b.5 : τῷ τοιούτῳ τῶν πέλας, ἄρχων δ´ ἱκανὸς ἀξιοῖ ἑαυτοῦ τε καὶ 58495 Leg.671.b.6 : τῶν ἄλλων γεγονέναι. 58496 Leg.671.b.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58497 Leg.671.b.8 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἔφαμεν, ὅταν γίγνηται ταῦτα, καθάπερ τινὰ 58498 Leg.671.b.9 : σίδηρον τὰς ψυχὰς τῶν πινόντων διαπύρους γιγνομένας 58499 Leg.671.b.10 : μαλθακωτέρας γίγνεσθαι καὶ νεωτέρας, ὥστε εὐαγώγους 58500 Leg.671.c.1 : συμβαίνειν τῷ δυναμένῳ τε καὶ ἐπισταμένῳ παιδεύειν τε 58501 Leg.671.c.2 : καὶ πλάττειν, καθάπερ ὅτ´ ἦσαν νέαι; τοῦτον δ´ εἶναι τὸν 58502 Leg.671.c.3 : πλάστην τὸν αὐτὸν ὥσπερ τότε, τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην, οὗ 58503 Leg.671.c.4 : νόμους εἶναι δεῖ συμποτικούς, δυναμένους τὸν εὔελπιν καὶ 58504 Leg.671.c.5 : θαρραλέον ἐκεῖνον γιγνόμενον καὶ ἀναισχυντότερον τοῦ 58505 Leg.671.c.6 : δέοντος, καὶ οὐκ ἐθέλοντα τάξιν καὶ τὸ κατὰ μέρος σιγῆς 58506 Leg.671.c.7 : καὶ λόγου καὶ πόσεως καὶ μούσης ὑπομένειν, ἐθέλειν ποιεῖν 58507 Leg.671.c.8 : πάντα τούτοις τἀναντία, καὶ εἰσιόντι τῷ μὴ καλῷ θάρρει 58508 Leg.671.d.1 : τὸν κάλλιστον διαμαχόμενον φόβον εἰσπέμπειν οἵους τ´ 58509 Leg.671.d.2 : εἶναι μετὰ δίκης, ὃν αἰδῶ τε καὶ αἰσχύνην θεῖον φόβον 58510 Leg.671.d.3 : ὠνομάκαμεν; 58511 Leg.671.d.4 : {ΚΛ.} Ἔστιν ταῦτα. 58512 Leg.671.d.5 : {ΑΘ.} Τούτων δέ γε τῶν νόμων εἶναι νομοφύλακας καὶ 58513 Leg.671.d.6 : συνδημιουργοὺς αὐτοῖς τοὺς ἀθορύβους καὶ νήφοντας τῶν 58514 Leg.671.d.7 : μὴ νηφόντων στρατηγούς, ὧν δὴ χωρὶς μέθῃ διαμάχεσθαι 58515 Leg.671.d.8 : δεινότερον ἢ πολεμίοις εἶναι μὴ μετὰ ἀρχόντων ἀθορύβων, 58516 Leg.671.d.9 : καὶ τὸν αὖ μὴ δυνάμενον ἐθέλειν πείθεσθαι τούτοις καὶ τοῖς 58517 Leg.671.e.1 : ἡγεμόσιν τοῖς τοῦ Διονύσου, τοῖς ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη γε– 58518 Leg.671.e.2 : γονόσιν, ἴσην καὶ μείζω τὴν αἰσχύνην φέρειν ἢ τὸν τοῖς 58519 Leg.671.e.3 : τοῦ Ἄρεως ἀπειθοῦντα ἄρχουσιν. 58520 Leg.671.e.4 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 58521 Leg.671.e.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἴ γε εἴη τοιαύτη μὲν μέθη, τοιαύτη δὲ 58522 Leg.671.e.6 : παιδιά, μῶν οὐκ ὠφεληθέντες ἂν οἱ τοιοῦτοι συμπόται καὶ 58523 Leg.671.e.7 : μᾶλλον φίλοι ἢ πρότερον ἀπαλλάττοιντο ἀλλήλων, ἀλλ´ οὐχ 58524 Leg.672.a.1 : ὥσπερ τὰ νῦν ἐχθροί, κατὰ νόμους δὲ πᾶσαν τὴν συνουσίαν 58525 Leg.672.a.2 : συγγενόμενοι καὶ ἀκολουθήσαντες, ὁπότε ἀφηγοῖντο οἱ 58526 Leg.672.a.3 : νήφοντες τοῖς μὴ νήφουσιν; 58527 Leg.672.a.4 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς, εἴ γε δὴ εἴη τοιαύτη οἵαν νῦν λέγεις. 58528 Leg.672.a.5 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν ἐκεῖνό γ´ ἔτι τῆς τοῦ Διονύσου δωρεᾶς 58529 Leg.672.a.6 : ψέγωμεν ἁπλῶς, ὡς ἔστιν κακὴ καὶ εἰς πόλιν οὐκ ἀξία 58530 Leg.672.a.7 : παραδέχεσθαι. καὶ γὰρ ἔτι πλείω τις ἂν ἐπεξέλθοι λέγων· 58531 Leg.672.a.8 : ἐπεὶ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν ὃ δωρεῖται λέγειν μὲν ὄκνος 58532 Leg.672.a.9 : εἰς τοὺς πολλοὺς διὰ τὸ κακῶς τοὺς ἀνθρώπους αὐτὸ ὑπο– 58533 Leg.672.b.1 : λαβεῖν καὶ γνῶναι λεχθέν. 58534 Leg.672.b.2 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δή; 58535 Leg.672.b.3 : {ΑΘ.} Λόγος τις ἅμα καὶ φήμη ὑπορρεῖ πως ὡς ὁ θεὸς 58536 Leg.672.b.4 : οὗτος ὑπὸ τῆς μητρυᾶς Ἥρας διεφορήθη τῆς ψυχῆς τὴν 58537 Leg.672.b.5 : γνώμην, διὸ τάς τε βακχείας καὶ πᾶσαν τὴν μανικὴν ἐμ– 58538 Leg.672.b.6 : βάλλει χορείαν τιμωρούμενος· ὅθεν καὶ τὸν οἶνον ἐπὶ τοῦτ´ 58539 Leg.672.b.7 : αὐτὸ δεδώρηται. ἐγὼ δὲ τὰ μὲν τοιαῦτα τοῖς ἀσφαλὲς ἡγου– 58540 Leg.672.b.8 : μένοις εἶναι λέγειν περὶ θεῶν ἀφίημι λέγειν, τὸ δὲ τοσόνδε 58541 Leg.672.c.1 : οἶδα, ὅτι πᾶν ζῷον, ὅσον αὐτῷ προσήκει νοῦν ἔχειν τελεω– 58542 Leg.672.c.2 : θέντι, τοῦτον καὶ τοσοῦτον οὐδὲν ἔχον ποτὲ φύεται· ἐν 58543 Leg.672.c.3 : τούτῳ δὴ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ μήπω κέκτηται τὴν οἰκείαν φρό– 58544 Leg.672.c.4 : νησιν, πᾶν μαίνεταί τε καὶ βοᾷ ἀτάκτως, καὶ ὅταν ἀκταινώσῃ 58545 Leg.672.c.5 : ἑαυτὸ τάχιστα, ἀτάκτως αὖ πηδᾷ. ἀναμνησθῶμεν δὲ ὅτι 58546 Leg.672.c.6 : μουσικῆς τε καὶ γυμναστικῆς ἔφαμεν ἀρχὰς ταύτας εἶναι. 58547 Leg.672.c.7 : {ΚΛ.} Μεμνήμεθα· τί δ´ οὔ; 58548 Leg.672.c.8 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ ὅτι τὴν ῥυθμοῦ τε καὶ ἁρμονίας αἴ– 58549 Leg.672.d.1 : σθησιν τοῖς ἀνθρώποις ἡμῖν ἐνδεδωκέναι τὴν ἀρχὴν ταύτην 58550 Leg.672.d.2 : ἔφαμεν, Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Μούσας καὶ Διόνυσον θεῶν 58551 Leg.672.d.3 : αἰτίους γεγονέναι; 58552 Leg.672.d.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 58553 Leg.672.d.5 : {ΑΘ.} Καὶ δὴ καὶ τὸν οἶνόν γε, ὡς ἔοικεν, ὁ τῶν ἄλλων 58554 Leg.672.d.6 : λόγος, ἵνα μανῶμεν, φησὶν ἐπὶ τιμωρίᾳ τῇ τῶν ἀνθρώπων 58555 Leg.672.d.7 : δεδόσθαι· ὁ δὲ νῦν λεγόμενος ὑφ´ ἡμῶν φάρμακον ἐπὶ τοὐ– 58556 Leg.672.d.8 : ναντίον φησὶν αἰδοῦς μὲν ψυχῆς κτήσεως ἕνεκα δεδόσθαι, 58557 Leg.672.d.9 : σώματος δὲ ὑγιείας τε καὶ ἰσχύος. 58558 Leg.672.d.10 : {ΚΛ.} Κάλλιστα, ὦ ξένε, τὸν λόγον ἀπεμνημόνευκας. 58559 Leg.672.e.1 : {ΑΘ.} Καὶ τὰ μὲν δὴ τῆς χορείας ἡμίσεα διαπεπε– 58560 Leg.672.e.2 : ράνθω· τὰ δ´ ἡμίσεα, ὅπως ἂν ἔτι δοκῇ, περανοῦμεν ἢ καὶ 58561 Leg.672.e.3 : ἐάσομεν. 58562 Leg.672.e.4 : {ΚΛ.} Ποῖα δὴ λέγεις, καὶ πῶς ἑκάτερα διαιρῶν; 58563 Leg.672.e.5 : {ΑΘ.} Ὅλη μέν που χορεία ὅλη παίδευσις ἦν ἡμῖν, τούτου 58564 Leg.672.e.6 : δ´ αὖ τὸ μὲν ῥυθμοί τε καὶ ἁρμονίαι, τὸ κατὰ τὴν φωνήν. 58565 Leg.672.e.7 : {ΚΛ.} Ναί. 58566 Leg.672.e.8 : {ΑΘ.} Τὸ δέ γε κατὰ τὴν τοῦ σώματος κίνησιν ῥυθμὸν 58567 Leg.672.e.9 : μὲν κοινὸν τῇ τῆς φωνῆς εἶχε κινήσει, σχῆμα δὲ ἴδιον. 58568 Leg.673.a.1 : ἐκεῖ δὲ μέλος ἡ τῆς φωνῆς κίνησις. 58569 Leg.673.a.2 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 58570 Leg.673.a.3 : {ΑΘ.} Τὰ μὲν τοίνυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς πρὸς 58571 Leg.673.a.4 : ἀρετὴν παιδείας οὐκ οἶδ´ ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν μου– 58572 Leg.673.a.5 : σικήν. 58573 Leg.673.a.6 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς μὲν οὖν. 58574 Leg.673.a.7 : {ΑΘ.} Τὰ δέ γε τοῦ σώματος, ἃ παιζόντων ὄρχησιν εἴ– 58575 Leg.673.a.8 : πομεν, ἐὰν μέχρι τῆς τοῦ σώματος ἀρετῆς ἡ τοιαύτη κίνη– 58576 Leg.673.a.9 : σις γίγνηται, τὴν ἔντεχνον ἀγωγὴν ἐπὶ τὸ τοιοῦτον αὐτοῦ 58577 Leg.673.a.10 : γυμναστικὴν προσείπωμεν. 58578 Leg.673.a.11 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα. 58579 Leg.673.b.1 : {ΑΘ.} Τὸ δὲ τῆς μουσικῆς, ὃ νυνδὴ σχεδὸν ἥμισυ διε– 58580 Leg.673.b.2 : ληλυθέναι τῆς χορείας εἴπομεν καὶ διαπεπεράνθαι, καὶ νῦν 58581 Leg.673.b.3 : οὕτως εἰρήσθω· τὸ δ´ ἥμισυ λέγωμεν, ἢ πῶς καὶ πῇ ποιη– 58582 Leg.673.b.4 : τέον; 58583 Leg.673.b.5 : {ΚΛ.} Ὦ ἄριστε, Κρησὶν καὶ Λακεδαιμονίοις διαλεγόμενος, 58584 Leg.673.b.6 : μουσικῆς πέρι διελθόντων ἡμῶν, ἐλλειπόντων δὲ γυμνα– 58585 Leg.673.b.7 : στικῆς, τί ποτε οἴει σοι πότερον ἡμῶν ἀποκρινεῖσθαι πρὸς 58586 Leg.673.b.8 : ταύτην τὴν ἐρώτησιν; 58587 Leg.673.b.9 : {ΑΘ.} Ἀποκεκρίσθαι ἔγωγ´ ἄν σε φαίην σχεδὸν ταῦτ´ 58588 Leg.673.c.1 : ἐρόμενον σαφῶς, καὶ μανθάνω ὡς ἐρώτησις οὖσα αὕτη 58589 Leg.673.c.2 : τὰ νῦν ἀπόκρισίς τέ ἐστιν, ὡς εἶπον, καὶ ἔτι πρόσταξις 58590 Leg.673.c.3 : διαπεράνασθαι τὰ περὶ γυμναστικῆς. 58591 Leg.673.c.4 : {ΚΛ.} Ἄρισθ´ ὑπέλαβές τε καὶ οὕτω δὴ ποίει. 58592 Leg.673.c.5 : {ΑΘ.} Ποιητέον· οὐδὲ γὰρ πάνυ χαλεπόν ἐστιν εἰπεῖν ὑμῖν 58593 Leg.673.c.6 : γε ἀμφοτέροις γνώριμα. πολὺ γὰρ ἐν ταύτῃ τῇ τέχνῃ πλέον 58594 Leg.673.c.7 : ἐμπειρίας ἢ ἐν ἐκείνῃ μετέχετε. 58595 Leg.673.c.8 : {ΚΛ.} Σχεδὸν ἀληθῆ λέγεις. 58596 Leg.673.c.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν αὖ ταύτης ἀρχὴ μὲν τῆς παιδιᾶς τὸ κατὰ 58597 Leg.673.d.1 : φύσιν πηδᾶν εἰθίσθαι πᾶν ζῷον, τὸ δὲ ἀνθρώπινον, ὡς 58598 Leg.673.d.2 : ἔφαμεν, αἴσθησιν λαβὸν τοῦ ῥυθμοῦ ἐγέννησέν τε ὄρχησιν 58599 Leg.673.d.3 : καὶ ἔτεκεν, τοῦ δὲ μέλους ὑπομιμνῄσκοντος καὶ ἐγείροντος 58600 Leg.673.d.4 : τὸν ῥυθμόν, κοινωθέντ´ ἀλλήλοις χορείαν καὶ παιδιὰν ἐτε– 58601 Leg.673.d.5 : κέτην. 58602 Leg.673.d.6 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 58603 Leg.673.d.7 : {ΑΘ.} Καὶ τὸ μέν, φαμέν, ἤδη διεληλύθαμεν αὐτοῦ, τὸ δὲ 58604 Leg.673.d.8 : πειρασόμεθα ἐφεξῆς διελθεῖν. 58605 Leg.673.d.9 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58606 Leg.673.d.10 : {ΑΘ.} Ἐπὶ τοίνυν τῇ τῆς μέθης χρείᾳ τὸν κολοφῶνα 58607 Leg.673.e.1 : πρῶτον ἐπιθῶμεν, εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ. 58608 Leg.673.e.2 : {ΚΛ.} Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις; 58609 Leg.673.e.3 : {ΑΘ.} Εἰ μέν τις πόλις ὡς οὔσης σπουδῆς τῷ ἐπιτηδεύ– 58610 Leg.673.e.4 : ματι τῷ νῦν εἰρημένῳ χρήσεται μετὰ νόμων καὶ τάξεως, 58611 Leg.673.e.5 : ὡς τοῦ σωφρονεῖν ἕνεκα μελέτῃ χρωμένη, καὶ τῶν ἄλλων 58612 Leg.673.e.6 : ἡδονῶν μὴ ἀφέξεται ὡσαύτως καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, 58613 Leg.673.e.7 : τοῦ κρατεῖν αὐτῶν ἕνεκα μηχανωμένη, τοῦτον μὲν τὸν 58614 Leg.673.e.8 : τρόπον ἅπασι τούτοις χρηστέον· εἰ δ´ ὡς παιδιᾷ τε, καὶ 58615 Leg.673.e.9 : ἐξέσται τῷ βουλομένῳ καὶ ὅταν βούληται καὶ μεθ´ ὧν ἂν 58616 Leg.674.a.1 : βούληται πίνειν μετ´ ἐπιτηδευμάτων ὡντινωνοῦν ἄλλων, οὐκ 58617 Leg.674.a.2 : ἂν τιθείμην ταύτην τὴν ψῆφον, ὡς δεῖ ποτε μέθῃ χρῆσθαι 58618 Leg.674.a.3 : ταύτην τὴν πόλιν ἢ τοῦτον τὸν ἄνδρα, ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον τῆς 58619 Leg.674.a.4 : Κρητῶν καὶ Λακεδαιμονίων χρείας προσθείμην ἂν τῷ τῶν 58620 Leg.674.a.5 : Καρχηδονίων νόμῳ, μηδέποτε μηδένα ἐπὶ στρατοπέδου γεύ– 58621 Leg.674.a.6 : εσθαι τούτου τοῦ πώματος, ἀλλ´ ὑδροποσίαις συγγίγνεσθαι 58622 Leg.674.a.7 : τοῦτον τὸν χρόνον ἅπαντα, καὶ κατὰ πόλιν μήτε δούλην 58623 Leg.674.a.8 : μήτε δοῦλον γεύεσθαι μηδέποτε, μηδὲ ἄρχοντας τοῦτον τὸν 58624 Leg.674.b.1 : ἐνιαυτὸν ὃν ἂν ἄρχωσιν, μηδ´ αὖ κυβερνήτας μηδὲ δικαστὰς 58625 Leg.674.b.2 : ἐνεργοὺς ὄντας οἴνου γεύεσθαι τὸ παράπαν, μηδ´ ὅστις βου– 58626 Leg.674.b.3 : λευσόμενος εἰς βουλὴν ἀξίαν τινὰ λόγου συνέρχεται, μηδέ 58627 Leg.674.b.4 : γε μεθ´ ἡμέραν μηδένα τὸ παράπαν εἰ μὴ σωμασκίας ἢ 58628 Leg.674.b.5 : νόσων ἕνεκα, μηδ´ αὖ νύκτωρ ὅταν ἐπινοῇ τις παῖδας 58629 Leg.674.b.6 : ποιεῖσθαι ἀνὴρ ἢ καὶ γυνή. καὶ ἄλλα δὲ πάμπολλα ἄν τις 58630 Leg.674.b.7 : λέγοι ἐν οἷς τοῖς νοῦν τε καὶ νόμον ἔχουσιν ὀρθὸν οὐ ποτέος 58631 Leg.674.c.1 : οἶνος· ὥστε κατὰ τὸν λόγον τοῦτον οὐδ´ ἀμπελώνων ἂν πολλῶν 58632 Leg.674.c.2 : δέοι οὐδ´ ᾗτινι πόλει, τακτὰ δὲ τά τ´ ἄλλ´ ἂν εἴη γεωργή– 58633 Leg.674.c.3 : ματα καὶ πᾶσα ἡ δίαιτα, καὶ δὴ τά γε περὶ οἶνον σχεδὸν 58634 Leg.674.c.4 : ἁπάντων ἐμμετρότατα καὶ ὀλίγιστα γίγνοιτ´ ἄν. οὗτος, ὦ 58635 Leg.674.c.5 : ξένοι, ἡμῖν, εἰ συνδοκεῖ, κολοφὼν ἐπὶ τῷ περὶ οἴνου λόγῳ 58636 Leg.674.c.6 : ῥηθέντι εἰρήσθω. 58637 Leg.674.c.7 : {ΚΛ.} Καλῶς, καὶ συνδοκεῖ. 58638 Leg.674.c.7 : 58639 Leg.676.a.1 : {ΑΘ.} Ταῦτα μὲν οὖν δὴ ταύτῃ· πολιτείας δὲ 58640 Leg.676.a.2 : ποτὲ φῶμεν γεγονέναι; μῶν οὐκ ἐνθένδε τις ἂν αὐτὴν ῥᾷστά 58641 Leg.676.a.3 : τε καὶ κάλλιστα κατίδοι; 58642 Leg.676.a.4 : {ΚΛ.} Πόθεν; 58643 Leg.676.a.5 : {ΑΘ.} Ὅθενπερ καὶ τὴν τῶν πόλεων ἐπίδοσιν εἰς ἀρετὴν 58644 Leg.676.a.6 : μεταβαίνουσαν ἅμα καὶ κακίαν ἑκάστοτε θεατέον. 58645 Leg.676.a.7 : {ΚΛ.} Λέγεις δὲ πόθεν; 58646 Leg.676.a.8 : {ΑΘ.} Οἶμαι μὲν ἀπὸ χρόνου μήκους τε καὶ ἀπειρίας καὶ 58647 Leg.676.b.1 : τῶν μεταβολῶν ἐν τῷ τοιούτῳ. 58648 Leg.676.b.2 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 58649 Leg.676.b.3 : {ΑΘ.} Φέρε, ἀφ´ οὗ πόλεις τ´ εἰσὶν καὶ ἄνθρωποι πολι– 58650 Leg.676.b.4 : τευόμενοι, δοκεῖς ἄν ποτε κατανοῆσαι χρόνου πλῆθος ὅσον 58651 Leg.676.b.5 : γέγονεν; 58652 Leg.676.b.6 : {ΚΛ.} Οὔκουν ῥᾴδιόν γε οὐδαμῶς. 58653 Leg.676.b.7 : {ΑΘ.} Τὸ δέ γε ὡς ἄπλετόν τι καὶ ἀμήχανον ἂν εἴη; 58654 Leg.676.b.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν τοῦτό γε. 58655 Leg.676.b.9 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν οὐ μυρίαι μὲν ἐπὶ μυρίαις ἡμῖν γεγόνασι 58656 Leg.676.b.10 : πόλεις ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ, κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ τοῦ πλήθους 58657 Leg.676.c.1 : λόγον οὐκ ἐλάττους ἐφθαρμέναι; πεπολιτευμέναι δ´ αὖ πάσας 58658 Leg.676.c.2 : πολιτείας πολλάκις ἑκασταχοῦ; καὶ τοτὲ μὲν ἐξ ἐλαττόνων 58659 Leg.676.c.3 : μείζους, τοτὲ δ´ ἐκ μειζόνων ἐλάττους, καὶ χείρους ἐκ 58660 Leg.676.c.4 : βελτιόνων γεγόνασι καὶ βελτίους ἐκ χειρόνων; 58661 Leg.676.c.5 : {ΚΛ.} Ἀναγκαῖον. 58662 Leg.676.c.6 : {ΑΘ.} Ταύτης δὴ πέρι λάβωμεν, εἰ δυναίμεθα, τῆς με– 58663 Leg.676.c.7 : ταβολῆς τὴν αἰτίαν· τάχα γὰρ ἂν ἴσως δείξειεν ἡμῖν τὴν 58664 Leg.676.c.8 : πρώτην τῶν πολιτειῶν γένεσιν καὶ μετάβασιν. 58665 Leg.676.c.9 : {ΚΛ.} Εὖ λέγεις, καὶ προθυμεῖσθαι δεῖ, σὲ μὲν ὃ διανοῇ 58666 Leg.676.c.10 : περὶ αὐτῶν ἀποφαινόμενον, ἡμᾶς δὲ συνεπομένους. 58667 Leg.677.a.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ὑμῖν οἱ παλαιοὶ λόγοι ἀλήθειαν ἔχειν τινὰ 58668 Leg.677.a.2 : δοκοῦσιν; 58669 Leg.677.a.3 : {ΚΛ.} Ποῖοι δή; 58670 Leg.677.a.4 : {ΑΘ.} Τὸ πολλὰς ἀνθρώπων φθορὰς γεγονέναι κατακλυ– 58671 Leg.677.a.5 : σμοῖς τε καὶ νόσοις καὶ ἄλλοις πολλοῖς, ἐν οἷς βραχύ τι 58672 Leg.677.a.6 : τῶν ἀνθρώπων λείπεσθαι γένος. 58673 Leg.677.a.7 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν πιθανὸν τὸ τοιοῦτον πᾶν παντί. 58674 Leg.677.a.8 : {ΑΘ.} Φέρε δή, νοήσωμεν μίαν τῶν πολλῶν ταύτην τὴν 58675 Leg.677.a.9 : τῷ κατακλυσμῷ ποτε γενομένην. 58676 Leg.677.a.10 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖόν τι περὶ αὐτῆς διανοηθέντες; 58677 Leg.677.b.1 : {ΑΘ.} Ὡς οἱ τότε περιφυγόντες τὴν φθορὰν σχεδὸν ὄρειοί 58678 Leg.677.b.2 : τινες ἂν εἶεν νομῆς, ἐν κορυφαῖς που σμικρὰ ζώπυρα τοῦ 58679 Leg.677.b.3 : τῶν ἀνθρώπων διασεσωμένα γένους. 58680 Leg.677.b.4 : {ΚΛ.} Δῆλον. 58681 Leg.677.b.5 : {ΑΘ.} Καὶ δὴ τοὺς τοιούτους γε ἀνάγκη που τῶν ἄλλων 58682 Leg.677.b.6 : ἀπείρους εἶναι τεχνῶν καὶ τῶν ἐν τοῖς ἄστεσι πρὸς ἀλλή– 58683 Leg.677.b.7 : λους μηχανῶν εἴς τε πλεονεξίας καὶ φιλονικίας καὶ ὁπός´ 58684 Leg.677.b.8 : ἄλλα κακουργήματα πρὸς ἀλλήλους ἐπινοοῦσιν. 58685 Leg.677.b.9 : {ΚΛ.} Εἰκὸς γοῦν. 58686 Leg.677.c.1 : {ΑΘ.} Θῶμεν δὴ τὰς ἐν τοῖς πεδίοις πόλεις καὶ πρὸς 58687 Leg.677.c.2 : θαλάττῃ κατοικούσας ἄρδην ἐν τῷ τότε χρόνῳ διαφθείρεσθαι; 58688 Leg.677.c.3 : {ΚΛ.} Θῶμεν. 58689 Leg.677.c.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὄργανά τε πάντα ἀπόλλυσθαι, καὶ εἴ τι 58690 Leg.677.c.5 : τέχνης ἦν ἐχόμενον σπουδαίως ηὑρημένον ἢ πολιτικῆς ἢ 58691 Leg.677.c.6 : καὶ σοφίας τινὸς ἑτέρας, πάντα ἔρρειν ταῦτα ἐν τῷ τότε 58692 Leg.677.c.7 : χρόνῳ φήσομεν; πῶς γὰρ ἄν, ὦ ἄριστε, εἴ γε ἔμενεν τάδε 58693 Leg.677.c.8 : οὕτω τὸν πάντα χρόνον ὡς νῦν διακεκόσμηται, καινὸν 58694 Leg.677.c.9 : ἀνηυρίσκετό ποτε καὶ ὁτιοῦν; 58695 Leg.677.d.1 : {ΚΛ.} Τοῦτο ὅτι μὲν μυριάκις μύρια ἔτη διελάνθανεν ἄρα 58696 Leg.677.d.2 : τοὺς τότε, χίλια δὲ ἀφ´ οὗ γέγονεν ἢ δὶς τοσαῦτα ἔτη, τὰ 58697 Leg.677.d.3 : μὲν Δαιδάλῳ καταφανῆ γέγονεν, τὰ δὲ Ὀρφεῖ, τὰ δὲ 58698 Leg.677.d.4 : Παλαμήδει, τὰ δὲ περὶ μουσικὴν Μαρσύᾳ καὶ Ὀλύμπῳ, 58699 Leg.677.d.5 : περὶ λύραν δὲ Ἀμφίονι, τὰ δὲ ἄλλα ἄλλοις πάμπολλα, ὡς 58700 Leg.677.d.6 : ἔπος εἰπεῖν χθὲς καὶ πρῴην γεγονότα. 58701 Leg.677.d.7 : {ΑΘ.} Ἄριστ´, ὦ Κλεινία, τὸν φίλον ὅτι παρέλιπες, τὸν 58702 Leg.677.d.8 : ἀτεχνῶς χθὲς γενόμενον. 58703 Leg.677.d.9 : {ΚΛ.} Μῶν φράζεις Ἐπιμενίδην; 58704 Leg.677.e.1 : {ΑΘ.} Ναί, τοῦτον· πολὺ γὰρ ὑμῖν ὑπερεπήδησε τῷ μη– 58705 Leg.677.e.2 : χανήματι τοὺς σύμπαντας, ὦ φίλε, ὃ λόγῳ μὲν Ἡσίοδος 58706 Leg.677.e.3 : ἐμαντεύετο πάλαι, τῷ δὲ ἔργῳ ἐκεῖνος ἀπετέλεσεν, ὡς ὑμεῖς 58707 Leg.677.e.4 : φατε. 58708 Leg.677.e.5 : {ΚΛ.} Φαμὲν γὰρ οὖν. 58709 Leg.677.e.6 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν οὕτω δὴ λέγωμεν ἔχειν τότε, ὅτ´ ἐγένετο 58710 Leg.677.e.7 : ἡ φθορά, τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους πράγματα, μυρίαν μέν 58711 Leg.677.e.8 : τινα φοβερὰν ἐρημίαν, γῆς δ´ ἀφθόνου πλῆθος πάμπολυ, 58712 Leg.677.e.9 : ζῴων δὲ τῶν ἄλλων ἐρρόντων, βουκόλι´ ἄττα, καὶ εἴ τί που 58713 Leg.677.e.10 : αἰγῶν περιλειφθὲν ἐτύγχανεν γένος, σπάνια καὶ ταῦτα 58714 Leg.678.a.1 : νέμουσιν εἶναι ζῆν τότε κατ´ ἀρχάς; 58715 Leg.678.a.2 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58716 Leg.678.a.3 : {ΑΘ.} Πόλεως δὲ καὶ πολιτείας πέρι καὶ νομοθεσίας, ὧν 58717 Leg.678.a.4 : νῦν ὁ λόγος ἡμῖν παρέστηκεν, ἆρ´ ὡς ἔπος εἰπεῖν οἰόμεθα 58718 Leg.678.a.5 : καὶ μνήμην εἶναι τὸ παράπαν; 58719 Leg.678.a.6 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς. 58720 Leg.678.a.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐξ ἐκείνων τῶν διακειμένων οὕτω τὰ νῦν 58721 Leg.678.a.8 : γέγονεν ἡμῖν σύμπαντα, πόλεις τε καὶ πολιτεῖαι καὶ τέχναι 58722 Leg.678.a.9 : καὶ νόμοι, καὶ πολλὴ μὲν πονηρία, πολλὴ δὲ καὶ ἀρετή; 58723 Leg.678.a.10 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 58724 Leg.678.b.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οἰόμεθα, ὦ θαυμάσιε, τοὺς τότε, ἀπείρους ὄντας 58725 Leg.678.b.2 : πολλῶν μὲν καλῶν τῶν κατὰ τὰ ἄστη, πολλῶν δὲ καὶ τῶν 58726 Leg.678.b.3 : ἐναντίων, τελέους πρὸς ἀρετὴν ἢ πρὸς κακίαν γεγονέναι; 58727 Leg.678.b.4 : {ΚΛ.} Καλῶς εἶπες, καὶ μανθάνομεν ὃ λέγεις. 58728 Leg.678.b.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν προϊόντος μὲν τοῦ χρόνου, πληθύοντος δ´ 58729 Leg.678.b.6 : ἡμῶν τοῦ γένους, εἰς πάντα τὰ νῦν καθεστηκότα προελήλυθεν 58730 Leg.678.b.7 : πάντα; 58731 Leg.678.b.8 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα. 58732 Leg.678.b.9 : {ΑΘ.} Οὐκ ἐξαίφνης γε, ὡς εἰκός, κατὰ σμικρὸν δὲ ἐν 58733 Leg.678.b.10 : παμπόλλῳ τινὶ χρόνῳ. 58734 Leg.678.c.1 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα πρέπει τοῦθ´ οὕτως. 58735 Leg.678.c.2 : {ΑΘ.} Ἐκ γὰρ τῶν ὑψηλῶν εἰς τὰ πεδία καταβαίνειν, 58736 Leg.678.c.3 : οἶμαι, πᾶσιν φόβος ἔναυλος ἐγεγόνει. 58737 Leg.678.c.4 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 58738 Leg.678.c.5 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὐχ ἅσμενοι μὲν ἑαυτοὺς ἑώρων δι´ ὀλιγότητα 58739 Leg.678.c.6 : ἐν τοῖς περὶ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, πορεῖα δέ, ὥστ´ ἐπ´ ἀλλή– 58740 Leg.678.c.7 : λους τότε πορεύεσθαι κατὰ γῆν ἢ κατὰ θάλατταν, σὺν ταῖς 58741 Leg.678.c.8 : τέχναις ὡς ἔπος εἰπεῖν πάντα σχεδὸν ἀπωλώλει; συμμίσγειν 58742 Leg.678.c.9 : οὖν ἀλλήλοις οὐκ ἦν οἶμαι σφόδρα δυνατόν· σίδηρος γὰρ 58743 Leg.678.d.1 : καὶ χαλκὸς καὶ πάντα τὰ μεταλλεῖα συγκεχυμένα ἠφάνιστο, 58744 Leg.678.d.2 : ὥστε ἀπορία πᾶσα ἦν τοῦ ἀνακαθαίρεσθαι τὰ τοιαῦτα, δρυο– 58745 Leg.678.d.3 : τομίας τε εἶχον σπάνιν. εἰ γάρ πού τι καὶ περιγεγονὸς ἦν 58746 Leg.678.d.4 : ὄργανον ἐν ὄρεσι, ταῦτα μὲν ταχὺ κατατριβέντα ἠφάνιστο, 58747 Leg.678.d.5 : ἄλλα δὲ οὐκ ἔμελλεν γενήσεσθαι, πρὶν πάλιν ἡ τῶν μεταλ– 58748 Leg.678.d.6 : λέων ἀφίκοιτο εἰς ἀνθρώπους τέχνη. 58749 Leg.678.d.7 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 58750 Leg.678.d.8 : {ΑΘ.} Γενεαῖς δὴ πόσαις ὕστερον οἰόμεθα τοῦθ´ οὕτως 58751 Leg.678.d.9 : γεγονέναι; 58752 Leg.678.e.1 : {ΚΛ.} Δῆλον ὅτι παμπόλλαις τισίν. 58753 Leg.678.e.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ τέχναι, ὅσαιπερ σιδήρου δέονται καὶ 58754 Leg.678.e.3 : χαλκοῦ καὶ τῶν τοιούτων ἁπάντων, τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ 58755 Leg.678.e.4 : ἔτι πλείονα ἠφανισμέναι ἂν εἶεν ἐν τῷ τότε; 58756 Leg.678.e.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58757 Leg.678.e.6 : {ΑΘ.} Καὶ τοίνυν στάσις ἅμα καὶ πόλεμος ἀπωλώλει κατὰ 58758 Leg.678.e.7 : τὸν τότε χρόνον πολλαχῇ. 58759 Leg.678.e.8 : {ΚΛ.} Πῶς; 58760 Leg.678.e.9 : {ΑΘ.} Πρῶτον μὲν ἠγάπων καὶ ἐφιλοφρονοῦντο ἀλλήλους 58761 Leg.678.e.10 : δι´ ἐρημίαν, ἔπειτα οὐ περιμάχητος ἦν αὐτοῖς ἡ τροφή. 58762 Leg.679.a.1 : νομῆς γὰρ οὐκ ἦν σπάνις, εἰ μή τισιν κατ´ ἀρχὰς ἴσως, ᾗ 58763 Leg.679.a.2 : δὴ τὸ πλεῖστον διέζων ἐν τῷ τότε χρόνῳ· γάλακτος γὰρ 58764 Leg.679.a.3 : καὶ κρεῶν οὐδαμῶς ἐνδεεῖς ἦσαν, ἔτι δὲ θηρεύοντες οὐ 58765 Leg.679.a.4 : φαύλην οὐδ´ ὀλίγην τροφὴν παρείχοντο. καὶ μὴν ἀμπε– 58766 Leg.679.a.5 : χόνης γε καὶ στρωμνῆς καὶ οἰκήσεων καὶ σκευῶν ἐμπύρων 58767 Leg.679.a.6 : τε καὶ ἀπύρων ηὐπόρουν· αἱ πλαστικαὶ γὰρ καὶ ὅσαι πλε– 58768 Leg.679.a.7 : κτικαὶ τῶν τεχνῶν οὐδὲ ἓν προσδέονται σιδήρου, ταῦτα δὲ 58769 Leg.679.b.1 : πάντα τούτω τὼ τέχνα θεὸς ἔδωκε πορίζειν τοῖς ἀνθρώποις, 58770 Leg.679.b.2 : ἵν´ ὁπότε εἰς τὴν τοιαύτην ἀπορίαν ἔλθοιεν, ἔχοι βλάστην 58771 Leg.679.b.3 : καὶ ἐπίδοσιν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος. πένητες μὲν δὴ διὰ 58772 Leg.679.b.4 : τὸ τοιοῦτον σφόδρα οὐκ ἦσαν, οὐδ´ ὑπὸ πενίας ἀναγκαζό– 58773 Leg.679.b.5 : μενοι διάφοροι ἑαυτοῖς ἐγίγνοντο· πλούσιοι δ´ οὐκ ἄν ποτε 58774 Leg.679.b.6 : ἐγένοντο ἄχρυσοί τε καὶ ἀνάργυροι ὄντες, ὃ τότε ἐν ἐκείνοις 58775 Leg.679.b.7 : παρῆν. ᾗ δ´ ἄν ποτε συνοικίᾳ μήτε πλοῦτος συνοικῇ μήτε 58776 Leg.679.b.8 : πενία, σχεδὸν ἐν ταύτῃ γενναιότατα ἤθη γίγνοιτ´ ἄν· οὔτε 58777 Leg.679.c.1 : γὰρ ὕβρις οὔτ´ ἀδικία, ζῆλοί τε αὖ καὶ φθόνοι οὐκ ἐγγί– 58778 Leg.679.c.2 : γνονται. ἀγαθοὶ μὲν δὴ διὰ ταῦτά τε ἦσαν καὶ διὰ τὴν 58779 Leg.679.c.3 : λεγομένην εὐήθειαν· ἃ γὰρ ἤκουον καλὰ καὶ αἰσχρά, εὐήθεις 58780 Leg.679.c.4 : ὄντες ἡγοῦντο ἀληθέστατα λέγεσθαι καὶ ἐπείθοντο. ψεῦδος 58781 Leg.679.c.5 : γὰρ ὑπονοεῖν οὐδεὶς ἠπίστατο διὰ σοφίαν, ὥσπερ τὰ νῦν, 58782 Leg.679.c.6 : ἀλλὰ περὶ θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων τὰ λεγόμενα ἀληθῆ νομί– 58783 Leg.679.c.7 : ζοντες ἔζων κατὰ ταῦτα· διόπερ ἦσαν τοιοῦτοι παντάπασιν 58784 Leg.679.c.8 : οἵους αὐτοὺς ἡμεῖς ἄρτι διεληλύθαμεν. 58785 Leg.679.d.1 : {ΚΛ.} Ἐμοὶ γοῦν δὴ καὶ τῷδε οὕτως ταῦτα συνδοκεῖ. 58786 Leg.679.d.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἴπωμεν ὅτι γενεαὶ διαβιοῦσαι πολλαὶ τοῦτον 58787 Leg.679.d.3 : τὸν τρόπον τῶν πρὸ κατακλυσμοῦ γεγονότων καὶ τῶν νῦν 58788 Leg.679.d.4 : ἀτεχνότεροι μὲν καὶ ἀμαθέστεροι πρός τε τὰς ἄλλας μέλ– 58789 Leg.679.d.5 : λουσιν εἶναι τέχνας καὶ πρὸς τὰς πολεμικάς, ὅσαι τε πεζαὶ 58790 Leg.679.d.6 : καὶ ὅσαι κατὰ θάλατταν γίγνονται τὰ νῦν, καὶ ὅσαι δὴ κατὰ 58791 Leg.679.d.7 : πόλιν μόνον αὐτοῦ, δίκαι καὶ στάσεις λεγόμεναι, λόγοις 58792 Leg.679.e.1 : ἔργοις τε μεμηχανημέναι πάσας μηχανὰς εἰς τὸ κακουργεῖν 58793 Leg.679.e.2 : τε ἀλλήλους καὶ ἀδικεῖν, εὐηθέστεροι δὲ καὶ ἀνδρειότεροι 58794 Leg.679.e.3 : καὶ ἅμα σωφρονέστεροι καὶ σύμπαντα δικαιότεροι; τὸ δὲ 58795 Leg.679.e.4 : τούτων αἴτιον ἤδη διεληλύθαμεν. 58796 Leg.679.e.5 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 58797 Leg.679.e.6 : {ΑΘ.} Λελέχθω δὴ ταῦτα ἡμῖν καὶ τὰ τούτοις συνεπόμενα 58798 Leg.679.e.7 : ἔτι πάντα εἰρήσθω τοῦδ´ ἕνεκα, ἵνα νοήσωμεν τοῖς τότε 58799 Leg.680.a.1 : νόμων τίς ποτ´ ἦν χρεία καὶ τίς ἦν νομοθέτης αὐτοῖς. 58800 Leg.680.a.2 : {ΚΛ.} Καὶ καλῶς γε εἴρηκας. 58801 Leg.680.a.3 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ἐκεῖνοι μὲν οὔτ´ ἐδέοντο νομοθετῶν οὔτε 58802 Leg.680.a.4 : πω ἐφίλει κατὰ τούτους τοὺς χρόνους γίγνεσθαι τὸ τοιοῦτον; 58803 Leg.680.a.5 : οὐδὲ γὰρ γράμματα ἔστι πω τοῖς ἐν τούτῳ τῷ μέρει τῆς 58804 Leg.680.a.6 : περιόδου γεγονόσιν, ἀλλ´ ἔθεσι καὶ τοῖς λεγομένοις πατρίοις 58805 Leg.680.a.7 : νόμοις ἑπόμενοι ζῶσιν. 58806 Leg.680.a.8 : {ΚΛ.} Εἰκὸς γοῦν. 58807 Leg.680.a.9 : {ΑΘ.} Πολιτείας δέ γε ἤδη καὶ τρόπος ἐστίν τις οὗτος. 58808 Leg.680.a.10 : {ΚΛ.} Τίς; 58809 Leg.680.b.1 : {ΑΘ.} Δοκοῦσί μοι πάντες τὴν ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πολι– 58810 Leg.680.b.2 : τείαν δυναστείαν καλεῖν, ἣ καὶ νῦν ἔτι πολλαχοῦ καὶ ἐν 58811 Leg.680.b.3 : Ἕλλησι καὶ κατὰ βαρβάρους ἐστίν· λέγει δ´ αὐτήν που καὶ 58812 Leg.680.b.4 : Ὅμηρος γεγονέναι περὶ τὴν τῶν Κυκλώπων οἴκησιν, εἰπὼν— 58813 Leg.680.b.4 : 58814 Leg.680.b.5 : τοῖσιν δ´ οὔτ´ ἀγοραὶ βουληφόροι οὔτε θέμιστες, 58815 Leg.680.b.6 : ἀλλ´ οἵ γ´ ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα 58816 Leg.680.b.7 : ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, θεμιστεύει δὲ ἕκαστος 58817 Leg.680.c.1 : παίδων ἠδ´ ἀλόχων, οὐδ´ ἀλλήλων ἀλέγουσιν. 58818 Leg.680.c.1 : 58819 Leg.680.c.2 : {ΚΛ.} Ἔοικέν γε ὁ ποιητὴς ὑμῖν οὗτος γεγονέναι χαρίεις. 58820 Leg.680.c.3 : καὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλα αὐτοῦ διεληλύθαμεν μάλ´ ἀστεῖα, οὐ 58821 Leg.680.c.4 : μὴν πολλά γε· οὐ γὰρ σφόδρα χρώμεθα οἱ Κρῆτες τοῖς 58822 Leg.680.c.5 : ξενικοῖς ποιήμασιν. 58823 Leg.680.c.6 : {ΜΕ.} Ἡμεῖς δ´ αὖ χρώμεθα μέν, καὶ ἔοικέν γε κρατεῖν 58824 Leg.680.c.7 : τῶν τοιούτων ποιητῶν, οὐ μέντοι Λακωνικόν γε ἀλλά τινα 58825 Leg.680.d.1 : μᾶλλον Ἰωνικὸν βίον διεξέρχεται ἑκάστοτε. νῦν μὴν εὖ 58826 Leg.680.d.2 : τῷ σῷ λόγῳ ἔοικε μαρτυρεῖν, τὸ ἀρχαῖον αὐτῶν ἐπὶ τὴν 58827 Leg.680.d.3 : ἀγριότητα διὰ μυθολογίας ἐπανενεγκών. 58828 Leg.680.d.4 : {ΑΘ.} Ναί· συμμαρτυρεῖ γάρ, καὶ λάβωμέν γε αὐτὸν μη– 58829 Leg.680.d.5 : νυτὴν ὅτι τοιαῦται πολιτεῖαι γίγνονταί ποτε. 58830 Leg.680.d.6 : {ΚΛ.} Καλῶς. 58831 Leg.680.d.7 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν οὐκ ἐκ τούτων τῶν κατὰ μίαν οἴκησιν καὶ 58832 Leg.680.d.8 : κατὰ γένος διεσπαρμένων ὑπὸ ἀπορίας τῆς ἐν ταῖς φθοραῖς, 58833 Leg.680.e.1 : ἐν αἷς τὸ πρεσβύτατον ἄρχει διὰ τὸ τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς ἐκ 58834 Leg.680.e.2 : πατρὸς καὶ μητρὸς γεγονέναι, οἷς ἑπόμενοι καθάπερ ὄρνιθες 58835 Leg.680.e.3 : ἀγέλην μίαν ποιήσουσι, πατρονομούμενοι καὶ βασιλείαν 58836 Leg.680.e.4 : πασῶν δικαιοτάτην βασιλευόμενοι; 58837 Leg.680.e.5 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58838 Leg.680.e.6 : {ΑΘ.} Μετὰ δὲ ταῦτά γε εἰς τὸ κοινὸν μείζους ποιοῦντες 58839 Leg.680.e.7 : πόλεις πλείους συνέρχονται, καὶ ἐπὶ γεωργίας τὰς ἐν ταῖς 58840 Leg.681.a.1 : ὑπωρείαις τρέπονται πρώτας, περιβόλους τε αἱμασιώδεις τινὰς 58841 Leg.681.a.2 : τειχῶν ἐρύματα τῶν θηρίων ἕνεκα ποιοῦνται, μίαν οἰκίαν αὖ 58842 Leg.681.a.3 : κοινὴν καὶ μεγάλην ἀποτελοῦντες. 58843 Leg.681.a.4 : {ΚΛ.} Τὸ γοῦν εἰκὸς ταῦθ´ οὕτως γίγνεσθαι. 58844 Leg.681.a.5 : {ΑΘ.} Τί δέ; τόδε ἆρα οὐκ εἰκός; 58845 Leg.681.a.6 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 58846 Leg.681.a.7 : {ΑΘ.} Τῶν οἰκήσεων τούτων μειζόνων αὐξανομένων ἐκ 58847 Leg.681.a.8 : τῶν ἐλαττόνων καὶ πρώτων, ἑκάστην τῶν σμικρῶν παρεῖναι 58848 Leg.681.a.9 : κατὰ γένος ἔχουσαν τόν τε πρεσβύτατον ἄρχοντα καὶ αὑτῆς 58849 Leg.681.b.1 : ἔθη ἄττα ἴδια διὰ τὸ χωρὶς ἀλλήλων οἰκεῖν, ἕτερα ἀφ´ 58850 Leg.681.b.2 : ἑτέρων ὄντων τῶν γεννητόρων τε καὶ θρεψάντων, ἃ εἰθί– 58851 Leg.681.b.3 : σθησαν περὶ θεούς τε καὶ ἑαυτούς, κοσμιωτέρων μὲν κοσμιώ– 58852 Leg.681.b.4 : τερα καὶ ἀνδρικῶν ἀνδρικώτερα, καὶ κατὰ τρόπον οὕτως 58853 Leg.681.b.5 : ἑκάστους τὰς αὑτῶν ἂν αἱρέσεις εἰς τοὺς παῖδας ἀποτυπου– 58854 Leg.681.b.6 : μένους καὶ παίδων παῖδας, ὃ λέγομεν, ἥκειν ἔχοντας ἰδίους 58855 Leg.681.b.7 : νόμους εἰς τὴν μείζονα συνοικίαν. 58856 Leg.681.b.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 58857 Leg.681.c.1 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τούς γε αὑτῶν νόμους ἀρέσκειν ἑκάστοις 58858 Leg.681.c.2 : ἀναγκαῖόν που, τοὺς δὲ τῶν ἄλλων ὑστέρους. 58859 Leg.681.c.3 : {ΚΛ.} Οὕτως. 58860 Leg.681.c.4 : {ΑΘ.} Ἀρχῇ δὴ νομοθεσίας οἷον ἐμβάντες ἐλάθομεν, ὡς 58861 Leg.681.c.5 : ἔοικεν. 58862 Leg.681.c.6 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58863 Leg.681.c.7 : {ΑΘ.} Τὸ γοῦν μετὰ ταῦτα ἀναγκαῖον αἱρεῖσθαι τοὺς 58864 Leg.681.c.8 : συνελθόντας τούτους κοινούς τινας ἑαυτῶν, οἳ δὴ τὰ πάντων 58865 Leg.681.c.9 : ἰδόντες νόμιμα, τά σφισιν ἀρέσκοντα αὐτῶν μάλιστα εἰς 58866 Leg.681.c.10 : τὸ κοινὸν τοῖς ἡγεμόσι καὶ ἀγαγοῦσι τοὺς δήμους οἷον 58867 Leg.681.d.1 : βασιλεῦσι φανερὰ δείξαντες ἑλέσθαι τε δόντες, αὐτοὶ μὲν 58868 Leg.681.d.2 : νομοθέται κληθήσονται, τοὺς δὲ ἄρχοντας καταστήσαντες, 58869 Leg.681.d.3 : ἀριστοκρατίαν τινὰ ἐκ τῶν δυναστειῶν ποιήσαντες ἢ καί 58870 Leg.681.d.4 : τινα βασιλείαν, ἐν ταύτῃ τῇ μεταβολῇ τῆς πολιτείας οἰκή– 58871 Leg.681.d.5 : σουσιν. 58872 Leg.681.d.6 : {ΚΛ.} Ἐφεξῆς γοῦν ἂν οὕτω τε καὶ ταύτῃ γίγνοιτο. 58873 Leg.681.d.7 : {ΑΘ.} Τρίτον τοίνυν εἴπωμεν ἔτι πολιτείας σχῆμα γιγνό– 58874 Leg.681.d.8 : μενον, ἐν ᾧ δὴ πάντα εἴδη καὶ παθήματα πολιτειῶν καὶ ἅμα 58875 Leg.681.d.9 : πόλεων συμπίπτει γίγνεσθαι. 58876 Leg.681.d.10 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ τοῦτο; 58877 Leg.681.e.1 : {ΑΘ.} Ὃ μετὰ τὸ δεύτερον καὶ Ὅμηρος ἐπεσημήνατο, 58878 Leg.681.e.2 : λέγων τὸ τρίτον οὕτω γεγονέναι. "κτίσσε δὲ Δαρδανίην" 58879 Leg.681.e.3 : γάρ πού φησιν, "ἐπεὶ οὔπω Ἴλιος ἱρὴ 58880 Leg.681.e.3 : 58881 Leg.681.e.4 : ἐν πεδίῳ πεπόλιστο, πόλις μερόπων ἀνθρώπων, 58882 Leg.681.e.5 : ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας ᾤκουν πολυπιδάκου Ἴδης." 58883 Leg.681.e.5 : 58884 Leg.682.a.1 : λέγει γὰρ δὴ ταῦτα τὰ ἔπη καὶ ἐκεῖνα, ἃ περὶ τῶν Κυκλώ– 58885 Leg.682.a.2 : πων εἴρηκεν, κατὰ θεόν πως εἰρημένα καὶ κατὰ φύσιν· 58886 Leg.682.a.3 : θεῖον γὰρ οὖν δὴ καὶ τὸ ποιητικὸν ἐνθεαστικὸν ὂν γένος 58887 Leg.682.a.4 : ὑμνῳδοῦν, πολλῶν τῶν κατ´ ἀλήθειαν γιγνομένων σύν τισιν 58888 Leg.682.a.5 : Χάρισιν καὶ Μούσαις ἐφάπτεται ἑκάστοτε. 58889 Leg.682.a.6 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα. 58890 Leg.682.a.7 : {ΑΘ.} Εἰς δὴ τὸ πρόσθεν προέλθωμεν ἔτι τοῦ νῦν ἐπελ– 58891 Leg.682.a.8 : θόντος ἡμῖν μύθου· τάχα γὰρ ἂν σημήνειέ τι τῆς ἡμετέρας 58892 Leg.682.a.9 : περὶ βουλήσεως. οὐκοῦν χρή; 58893 Leg.682.b.1 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58894 Leg.682.b.2 : {ΑΘ.} Κατῳκίσθη δή, φαμέν, ἐκ τῶν ὑψηλῶν εἰς μέγα 58895 Leg.682.b.3 : τε καὶ καλὸν πεδίον Ἴλιον, ἐπὶ λόφον τινὰ οὐχ ὑψηλὸν 58896 Leg.682.b.4 : καὶ ἔχοντα ποταμοὺς πολλοὺς ἄνωθεν ἐκ τῆς Ἴδης ὡρμη– 58897 Leg.682.b.5 : μένους. 58898 Leg.682.b.6 : {ΚΛ.} Φασὶ γοῦν. 58899 Leg.682.b.7 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἐν πολλοῖς τισι χρόνοις τοῖς μετὰ τὸν 58900 Leg.682.b.8 : κατακλυσμὸν τοῦτο οἰόμεθα γεγονέναι; 58901 Leg.682.b.9 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὐκ ἐν πολλοῖς; 58902 Leg.682.b.10 : {ΑΘ.} Δεινὴ γοῦν ἔοικεν αὐτοῖς λήθη τότε παρεῖναι τῆς 58903 Leg.682.c.1 : νῦν λεγομένης φθορᾶς, ὅθ´ οὕτως ὑπὸ ποταμοὺς πολλοὺς 58904 Leg.682.c.2 : καὶ ἐκ τῶν ὑψηλῶν ῥέοντας πόλιν ὑπέθεσαν, πιστεύσαντες 58905 Leg.682.c.3 : οὐ σφόδρα ὑψηλοῖς τισιν λόφοις. 58906 Leg.682.c.4 : {ΚΛ.} Δῆλον οὖν ὡς παντάπασί τι〈να〉 μακρὸν ἀπεῖχον 58907 Leg.682.c.5 : χρόνον τοῦ τοιούτου πάθους. 58908 Leg.682.c.6 : {ΑΘ.} Καὶ ἄλλαι γε οἶμαι πόλεις τότε κατῴκουν ἤδη 58909 Leg.682.c.7 : πολλαί, πληθυόντων τῶν ἀνθρώπων. 58910 Leg.682.c.8 : {ΚΛ.} Τί μήν; 58911 Leg.682.c.9 : {ΑΘ.} Αἵ γέ που καὶ ἐπεστρατεύσαντο αὐτῇ, καὶ κατὰ θά– 58912 Leg.682.c.10 : λατταν δὲ ἴσως, ἀφόβως ἤδη πάντων χρωμένων τῇ θαλάττῃ. 58913 Leg.682.d.1 : {ΚΛ.} Φαίνεται. 58914 Leg.682.d.2 : {ΑΘ.} Δέκα δ´ ἔτη που μείναντες Ἀχαιοὶ τὴν Τροίαν 58915 Leg.682.d.3 : ἀνάστατον ἐποίησαν. 58916 Leg.682.d.4 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα. 58917 Leg.682.d.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ, ὄντι δεκέτει, ὃν τὸ 58918 Leg.682.d.6 : Ἴλιον ἐπολιορκεῖτο, τὰ τῶν πολιορκούντων ἑκάστων οἴκοι 58919 Leg.682.d.7 : κακὰ πολλὰ συνέβαινεν γιγνόμενα περὶ τὰς στάσεις τῶν 58920 Leg.682.d.8 : νέων, οἳ καὶ ἀφικομένους τοὺς στρατιώτας εἰς τὰς αὑτῶν 58921 Leg.682.d.9 : πόλεις τε καὶ οἰκίας οὐ καλῶς οὐδ´ ἐν δίκῃ ὑπεδέξαντο, 58922 Leg.682.e.1 : ἀλλ´ ὥστε θανάτους τε καὶ σφαγὰς καὶ φυγὰς γενέσθαι 58923 Leg.682.e.2 : παμπόλλας· οἳ πάλιν ἐκπεσόντες κατῆλθον μεταβαλόντες 58924 Leg.682.e.3 : ὄνομα, Δωριῆς ἀντ´ Ἀχαιῶν κληθέντες διὰ τὸ τὸν συλλέ– 58925 Leg.682.e.4 : ξαντα εἶναι τὰς τότε φυγὰς Δωριᾶ. καὶ δὴ ταῦτά γε ἤδη 58926 Leg.682.e.5 : πάνθ´ ὑμεῖς, ὦ Λακεδαιμόνιοι, τἀντεῦθεν μυθολογεῖτέ τε καὶ 58927 Leg.682.e.6 : διαπεραίνετε. 58928 Leg.682.e.7 : {ΜΕ.} Τί μήν; 58929 Leg.682.e.8 : {ΑΘ.} Ὅθεν δὴ κατ´ ἀρχὰς ἐξετραπόμεθα περὶ νόμων δια– 58930 Leg.682.e.9 : λεγόμενοι, περιπεσόντες μουσικῇ τε καὶ ταῖς μέθαις, νῦν 58931 Leg.682.e.10 : ἐπὶ τὰ αὐτὰ πάλιν ἀφίγμεθα ὥσπερ κατὰ θεόν, καὶ ὁ λόγος 58932 Leg.682.e.11 : ἡμῖν οἷον λαβὴν ἀποδίδωσιν· ἥκει γὰρ ἐπὶ τὴν εἰς Λακεδαί– 58933 Leg.683.a.1 : μονα κατοίκισιν αὐτήν, ἣν ὑμεῖς ὀρθῶς ἔφατε κατοικεῖσθαι 58934 Leg.683.a.2 : καὶ Κρήτην ὡς ἀδελφοῖς νόμοις. νῦν οὖν δὴ τοσόνδε 58935 Leg.683.a.3 : πλεονεκτοῦμεν τῇ πλάνῃ τοῦ λόγου, διὰ πολιτειῶν τινων 58936 Leg.683.a.4 : καὶ κατοικισμῶν διεξελθόντες· ἐθεασάμεθα πρώτην τε καὶ 58937 Leg.683.a.5 : δευτέραν καὶ τρίτην πόλιν, ἀλλήλων, ὡς οἰόμεθα, ταῖς 58938 Leg.683.a.6 : κατοικίσεσιν ἐχομένας ἐν χρόνου τινὸς μήκεσιν ἀπλέτοις, 58939 Leg.683.a.7 : νῦν δὲ δὴ τετάρτη τις ἡμῖν αὕτη πόλις, εἰ δὲ βούλεσθε, 58940 Leg.683.a.8 : ἔθνος ἥκει κατοικιζόμενόν τέ ποτε καὶ νῦν κατῳκισμένον. 58941 Leg.683.b.1 : ἐξ ὧν ἁπάντων εἴ τι συνεῖναι δυνάμεθα τί τε καλῶς ἢ μὴ 58942 Leg.683.b.2 : κατῳκίσθη, καὶ ποῖοι νόμοι σῴζουσιν αὐτῶν τὰ σῳζόμενα 58943 Leg.683.b.3 : καὶ ποῖοι φθείρουσι τὰ φθειρόμενα, καὶ ἀντὶ ποίων ποῖα 58944 Leg.683.b.4 : μετατεθέντα εὐδαίμονα πόλιν ἀπεργάζοιτ´ ἄν, ὦ Μέγιλλέ 58945 Leg.683.b.5 : τε καὶ Κλεινία, ταῦτα δὴ πάλιν οἷον ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν λεκτέον, 58946 Leg.683.b.6 : εἰ μή τι τοῖς εἰρημένοις ἐγκαλοῦμεν λόγοις. 58947 Leg.683.b.7 : {ΜΕ.} Εἰ γοῦν, ὦ ξένε, τις ἡμῖν ὑπόσχοιτο θεὸς ὡς, ἐὰν 58948 Leg.683.c.1 : ἐπιχειρήσωμεν τὸ δεύτερον τῇ τῆς νομοθεσίας σκέψει, τῶν 58949 Leg.683.c.2 : νῦν εἰρημένων λόγων οὐ χείρους οὐδ´ ἐλάττους ἀκουσόμεθα, 58950 Leg.683.c.3 : μακρὰν ἂν ἔλθοιμι ἔγωγε, καί μοι βραχεῖ´ ἂν δόξειεν ἡ νῦν 58951 Leg.683.c.4 : παροῦσα ἡμέρα γίγνεσθαι. καίτοι σχεδόν γ´ ἐστὶν ἡ ἐκ 58952 Leg.683.c.5 : θερινῶν εἰς τὰ χειμερινὰ τοῦ θεοῦ τρεπομένου. 58953 Leg.683.c.6 : {ΑΘ.} Χρὴ δὴ ταῦτα, ὡς ἔοικεν, σκοπεῖν. 58954 Leg.683.c.7 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58955 Leg.683.c.8 : {ΑΘ.} Γενώμεθα δὴ ταῖς διανοίαις ἐν τῷ τότε χρόνῳ, 58956 Leg.683.c.9 : ὅτε Λακεδαίμων μὲν καὶ Ἄργος καὶ Μεσσήνη καὶ τὰ μετὰ 58957 Leg.683.d.1 : τούτων ὑποχείρια τοῖς προγόνοις ὑμῶν, ὦ Μέγιλλε, ἱκανῶς 58958 Leg.683.d.2 : ἐγεγόνει· τὸ δὲ δὴ μετὰ τοῦτο ἔδοξεν αὐτοῖς, ὥς γε λέγεται 58959 Leg.683.d.3 : τὸ τοῦ μύθου, τριχῇ τὸ στράτευμα διανείμαντας, τρεῖς πόλεις 58960 Leg.683.d.4 : κατοικίζειν, Ἄργος, Μεσσήνην, Λακεδαίμονα. 58961 Leg.683.d.5 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 58962 Leg.683.d.6 : {ΑΘ.} Καὶ βασιλεὺς μὲν Ἄργους Τήμενος ἐγίγνετο, 58963 Leg.683.d.7 : Μεσσήνης δὲ Κρεσφόντης, Λακεδαίμονος δὲ Προκλῆς καὶ 58964 Leg.683.d.8 : Εὐρυσθένης. 58965 Leg.683.d.9 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ οὔ; 58966 Leg.683.d.10 : {ΑΘ.} Καὶ πάντες δὴ τούτοις ὤμοσαν οἱ τότε βοηθήσειν, 58967 Leg.683.e.1 : ἐάν τις τὴν βασιλείαν αὐτῶν διαφθείρῃ. 58968 Leg.683.e.2 : {ΜΕ.} Τί μήν; 58969 Leg.683.e.3 : {ΑΘ.} Βασιλεία δὲ καταλύεται, ὦ πρὸς Διός, ἢ καί τις 58970 Leg.683.e.4 : ἀρχὴ πώποτε κατελύθη, μῶν ὑπό τινων ἄλλων ἢ σφῶν αὐ– 58971 Leg.683.e.5 : τῶν; ἢ νυνδὴ μέν, ὀλίγον ἔμπροσθεν τούτοις περιτυχόντες 58972 Leg.683.e.6 : τοῖς λόγοις, οὕτω ταῦτ´ ἐτίθεμεν, νῦν δ´ ἐπιλελήσμεθα; 58973 Leg.683.e.7 : {ΜΕ.} Καὶ πῶς; 58974 Leg.683.e.8 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν νῦν δὴ μᾶλλον βεβαιωσόμεθα τὸ τοιοῦτον· 58975 Leg.683.e.9 : περιτυχόντες γὰρ ἔργοις γενομένοις, ὡς ἔοικεν, ἐπὶ τὸν 58976 Leg.683.e.10 : αὐτὸν λόγον ἐληλύθαμεν, ὥστε οὐ περὶ κενόν τι ζητήσομεν 58977 Leg.684.a.1 : τὸν αὐτὸν λόγον, ἀλλὰ περὶ γεγονός τε καὶ ἔχον ἀλήθειαν. 58978 Leg.684.a.2 : γέγονεν δὴ τάδε· βασιλεῖαι τρεῖς βασιλευομέναις πόλεσιν 58979 Leg.684.a.3 : τριτταῖς ὤμοσαν ἀλλήλαις ἑκάτεραι, κατὰ νόμους οὓς ἔθεντο 58980 Leg.684.a.4 : τοῦ τε ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι κοινούς, οἱ μὲν μὴ βιαιοτέραν 58981 Leg.684.a.5 : τὴν ἀρχὴν ποιήσεσθαι προϊόντος τοῦ χρόνου καὶ γένους, 58982 Leg.684.a.6 : οἱ δέ, ταῦτα ἐμπεδούντων τῶν ἀρχόντων, μήτε αὐτοὶ τὰς 58983 Leg.684.a.7 : βασιλείας ποτὲ καταλύσειν μήτ´ ἐπιτρέψειν ἐπιχειροῦσιν 58984 Leg.684.b.1 : ἑτέροις, βοηθήσειν δὲ βασιλῆς τε βασιλεῦσιν ἀδικουμένοις 58985 Leg.684.b.2 : καὶ δήμοις, καὶ δῆμοι δήμοις καὶ βασιλεῦσιν ἀδικουμένοις. 58986 Leg.684.b.3 : ἆρ´ οὐχ οὕτως; 58987 Leg.684.b.4 : {ΜΕ.} Οὕτω μὲν οὖν. 58988 Leg.684.b.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τό γε μέγιστον ταῖς καταστάσεσιν τῶν 58989 Leg.684.b.6 : πολιτειῶν ὑπῆρχεν ταῖς ἐν ταῖς τρισὶ πόλεσι νομοθετουμέ– 58990 Leg.684.b.7 : ναις, εἴτε οἱ βασιλῆς ἐνομοθέτουν εἴτ´ ἄλλοι τινές; 58991 Leg.684.b.8 : {ΜΕ.} Ποῖον; 58992 Leg.684.b.9 : {ΑΘ.} Τὸ βοηθούς γε εἶναι τὰς δύο ἐπὶ τὴν μίαν ἀεὶ 58993 Leg.684.b.10 : πόλιν, τὴν τοῖς τεθεῖσιν νόμοις ἀπειθοῦσαν. 58994 Leg.684.b.11 : {ΜΕ.} Δῆλον. 58995 Leg.684.c.1 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τοῦτό γε οἱ πολλοὶ προστάττουσιν τοῖς 58996 Leg.684.c.2 : νομοθέταις, ὅπως τοιούτους θήσουσιν τοὺς νόμους οὓς 58997 Leg.684.c.3 : ἑκόντες οἱ δῆμοι καὶ τὰ πλήθη δέξονται, καθάπερ ἂν εἴ τις 58998 Leg.684.c.4 : γυμνασταῖς ἢ ἰατροῖς προστάττοι μεθ´ ἡδονῆς θεραπεύειν τε 58999 Leg.684.c.5 : καὶ ἰᾶσθαι τὰ θεραπευόμενα σώματα. 59000 Leg.684.c.6 : {ΜΕ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 59001 Leg.684.c.7 : {ΑΘ.} Τὸ δέ γ´ ἐστὶν ἀγαπητὸν πολλάκις εἰ καί τις μετὰ 59002 Leg.684.c.8 : λύπης μὴ μεγάλης δύναιτο εὐεκτικά τε καὶ ὑγιῆ σώματα 59003 Leg.684.c.9 : ἀπεργάζεσθαι. 59004 Leg.684.c.10 : {ΜΕ.} Τί μήν; 59005 Leg.684.d.1 : {ΑΘ.} Καὶ τόδε γε ἔτι τοῖς τότε ὑπῆρχεν οὐ σμικρὸν εἰς 59006 Leg.684.d.2 : ῥᾳστώνην τῆς θέσεως τῶν νόμων. 59007 Leg.684.d.3 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον; 59008 Leg.684.d.4 : {ΑΘ.} Οὐκ ἦν τοῖς νομοθέταις ἡ μεγίστη τῶν μέμψεων, 59009 Leg.684.d.5 : ἰσότητα αὐτοῖς τινα κατασκευάζουσιν τῆς οὐσίας, ἥπερ ἐν 59010 Leg.684.d.6 : ἄλλαις νομοθετουμέναις πόλεσι πολλαῖς γίγνεται, ἐάν τις 59011 Leg.684.d.7 : ζητῇ γῆς τε κτῆσιν κινεῖν καὶ χρεῶν διάλυσιν, ὁρῶν ὡς οὐκ 59012 Leg.684.d.8 : ἂν δύναιτο ἄνευ τούτων γενέσθαι ποτὲ τὸ ἴσον ἱκανῶς· ὡς 59013 Leg.684.d.9 : ἐπιχειροῦντι δὴ νομοθέτῃ κινεῖν τῶν τοιούτων τι πᾶς ἀπαντᾷ 59014 Leg.684.e.1 : λέγων μὴ κινεῖν τὰ ἀκίνητα, καὶ ἐπαρᾶται γῆς τε ἀναδα– 59015 Leg.684.e.2 : σμοὺς εἰσηγούμενον καὶ χρεῶν ἀποκοπάς, ὥστ´ εἰς ἀπορίαν 59016 Leg.684.e.3 : καθίστασθαι πάντ´ ἄνδρα. τοῖς δὲ δὴ Δωριεῦσι καὶ τοῦθ´ 59017 Leg.684.e.4 : οὕτως ὑπῆρχεν καλῶς καὶ ἀνεμεσήτως, γῆν τε ἀναμφισ– 59018 Leg.684.e.5 : βητήτως διανέμεσθαι, καὶ χρέα μεγάλα καὶ παλαιὰ οὐκ ἦν. 59019 Leg.684.e.6 : {ΜΕ.} Ἀληθῆ. 59020 Leg.684.e.7 : {ΑΘ.} Πῇ δή ποτε οὖν, ὦ ἄριστοι, κακῶς οὕτως αὐτοῖς 59021 Leg.684.e.8 : ἐχώρησεν ἡ κατοίκισίς τε καὶ νομοθεσία; 59022 Leg.685.a.1 : {ΜΕ.} Πῶς δὴ καὶ τί μεμφόμενος αὐτῶν λέγεις; 59023 Leg.685.a.2 : {ΑΘ.} Ὅτι τριῶν γενομένων τῶν οἰκήσεων τὰ δύο αὐτῶν 59024 Leg.685.a.3 : μέρη ταχὺ τήν τε πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους διέφθειρεν, τὸ 59025 Leg.685.a.4 : δὲ ἓν μόνον ἔμεινεν, τὸ τῆς ὑμετέρας πόλεως. 59026 Leg.685.a.5 : {ΜΕ.} Οὐ πάνυ ῥᾴδιον ἐρωτᾷς. 59027 Leg.685.a.6 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν δεῖ γε ἡμᾶς τοῦτο ἐν τῷ νῦν σκοποῦντας 59028 Leg.685.a.7 : καὶ ἐξετάζοντας, περὶ νόμων παίζοντας παιδιὰν πρεσβυτικὴν 59029 Leg.685.a.8 : σώφρονα, διελθεῖν τὴν ὁδὸν ἀλύπως, ὡς ἔφαμεν ἡνίκα 59030 Leg.685.b.1 : ἠρχόμεθα πορεύεσθαι. 59031 Leg.685.b.2 : {ΜΕ.} Τί μήν; καὶ ποιητέον γε ὡς λέγεις. 59032 Leg.685.b.3 : {ΑΘ.} Τίν´ οὖν ἂν σκέψιν καλλίω ποιησαίμεθα περὶ νόμων 59033 Leg.685.b.4 : ἢ τούτων οἳ ταύτας διακεκοσμήκασιν; ἢ πόλεων περὶ τίνων 59034 Leg.685.b.5 : εὐδοκιμωτέρων τε καὶ μειζόνων κατοικίσεων σκοποίμεθ´ ἄν; 59035 Leg.685.b.6 : {ΜΕ.} Οὐ ῥᾴδιον ἀντὶ τούτων ἑτέρας λέγειν. 59036 Leg.685.b.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὅτι μὲν διενοοῦντό γε οἱ τότε τὴν κατα– 59037 Leg.685.b.8 : σκευὴν ταύτην οὐ Πελοποννήσῳ μόνον ἔσεσθαι βοηθὸν 59038 Leg.685.c.1 : ἱκανήν, σχεδὸν δῆλον, ἀλλὰ καὶ τοῖς Ἕλλησιν πᾶσιν, εἴ 59039 Leg.685.c.2 : τις τῶν βαρβάρων αὐτοὺς ἀδικοῖ, καθάπερ οἱ περὶ τὸ Ἴλιον 59040 Leg.685.c.3 : οἰκοῦντες τότε, πιστεύοντες τῇ τῶν Ἀσσυρίων δυνάμει τῇ 59041 Leg.685.c.4 : περὶ Νῖνον γενομένῃ, θρασυνόμενοι τὸν πόλεμον ἤγειραν 59042 Leg.685.c.5 : τὸν ἐπὶ Τροίαν. ἦν γὰρ ἔτι τὸ τῆς ἀρχῆς ἐκείνης σχῆμα 59043 Leg.685.c.6 : τὸ σῳζόμενον οὐ σμικρόν· καθάπερ νῦν τὸν μέγαν βασιλέα 59044 Leg.685.c.7 : φοβούμεθα ἡμεῖς, καὶ τότε ἐκείνην τὴν συσταθεῖσαν σύν– 59045 Leg.685.c.8 : ταξιν ἐδέδισαν οἱ τότε. μέγα γὰρ ἔγκλημα πρὸς αὐτοὺς 59046 Leg.685.d.1 : ἡ τῆς Τροίας ἅλωσις τὸ δεύτερον ἐγεγόνει· τῆς ἀρχῆς γὰρ 59047 Leg.685.d.2 : τῆς ἐκείνων ἦν μόριον. πρὸς δὴ ταῦτ´ ἦν πάντα ἡ τοῦ 59048 Leg.685.d.3 : στρατοπέδου τοῦ τότε διανεμηθεῖσα εἰς τρεῖς πόλεις κατα– 59049 Leg.685.d.4 : σκευὴ μία ὑπὸ βασιλέων ἀδελφῶν, παίδων Ἡρακλέους, 59050 Leg.685.d.5 : καλῶς, ὡς ἐδόκει, ἀνηυρημένη καὶ κατακεκοσμημένη καὶ 59051 Leg.685.d.6 : διαφερόντως τῆς ἐπὶ τὴν Τροίαν ἀφικομένης. πρῶτον μὲν 59052 Leg.685.d.7 : γὰρ τοὺς Ἡρακλείδας τῶν Πελοπιδῶν ἀμείνους ἡγοῦντο 59053 Leg.685.d.8 : ἀρχόντων ἄρχοντας ἔχειν, ἔπειτ´ αὖ τὸ στρατόπεδον τοῦτο 59054 Leg.685.e.1 : τοῦ ἐπὶ Τροίαν ἀφικομένου διαφέρειν πρὸς ἀρετήν· νενικη– 59055 Leg.685.e.2 : κέναι γὰρ τούτους, ἡττᾶσθαι δ´ ὑπὸ τούτων ἐκείνους, Ἀχαιοὺς 59056 Leg.685.e.3 : ὄντας ὑπὸ Δωριῶν. ἆρ´ οὐχ οὕτως οἰόμεθα καί τινι διανοίᾳ 59057 Leg.685.e.4 : ταύτῃ κατασκευάζεσθαι τοὺς τότε; 59058 Leg.685.e.5 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59059 Leg.685.e.6 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ βεβαίως οἴεσθαι ταῦθ´ ἕξειν εἰκὸς 59060 Leg.686.a.1 : αὐτοὺς καὶ χρόνον τιν´ ἂν πολὺν μένειν, ἅτε κεκοινωνηκότας 59061 Leg.686.a.2 : μὲν πολλῶν πόνων καὶ κινδύνων ἀλλήλοις, ὑπὸ γένους δὲ 59062 Leg.686.a.3 : ἑνὸς τῶν βασιλέων ἀδελφῶν ὄντων διακεκοσμῆσθαι, πρὸς 59063 Leg.686.a.4 : τούτοις δ´ ἔτι καὶ πολλοῖς μάντεσι κεχρημένους εἶναι τοῖς 59064 Leg.686.a.5 : τε ἄλλοις καὶ τῷ Δελφικῷ Ἀπόλλωνι; 59065 Leg.686.a.6 : {ΜΕ.} Πῶς δ´ οὐκ εἰκός; 59066 Leg.686.a.7 : {ΑΘ.} Ταῦτα δὴ τὰ μεγάλα οὕτως προσδοκώμενα διέπτατο, 59067 Leg.686.a.8 : ὡς ἔοικε, τότε ταχύ, πλὴν ὅπερ εἴπομεν νυνδὴ σμικροῦ 59068 Leg.686.b.1 : μέρους τοῦ περὶ τὸν ὑμέτερον τόπον, καὶ τοῦτο δὴ πρὸς τὰ 59069 Leg.686.b.2 : δύο μέρη πολεμοῦν οὐ πώποτε πέπαυται μέχρι τὰ νῦν· ἐπεὶ 59070 Leg.686.b.3 : γενομένη γε ἡ τότε διάνοια καὶ συμφωνήσασα εἰς ἕν, ἀνυ– 59071 Leg.686.b.4 : πόστατον ἄν τινα δύναμιν ἔσχε κατὰ πόλεμον. 59072 Leg.686.b.5 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ οὔ; 59073 Leg.686.b.6 : {ΑΘ.} Πῶς οὖν καὶ πῇ διώλετο; ἆρ´ οὐκ ἄξιον ἐπισκοπεῖν 59074 Leg.686.b.7 : τηλικοῦτον καὶ τοιοῦτον σύστημα ἥτις ποτὲ τύχη διέφθειρε; 59075 Leg.686.b.8 : {ΜΕ.} Σχολῇ γὰρ οὖν δή τις ἂν ἄλλο σκοπῶν, ἢ νόμους 59076 Leg.686.c.1 : ἢ πολιτείας ἄλλας θεάσαιτο σῳζούσας καλὰ καὶ μεγάλα 59077 Leg.686.c.2 : πράγματα ἢ καὶ τοὐναντίον διαφθειρούσας τὸ παράπαν, εἰ 59078 Leg.686.c.3 : ἀμελήσειε τούτων. 59079 Leg.686.c.4 : {ΑΘ.} Τοῦτο μὲν ἄρα, ὡς ἔοικεν, εὐτυχῶς πως ἐμβεβή– 59080 Leg.686.c.5 : καμέν γε εἴς τινα σκέψιν ἱκανήν. 59081 Leg.686.c.6 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59082 Leg.686.c.7 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν, ὦ θαυμάσιε, λελήθαμεν ἄνθρωποι πάντες, 59083 Leg.686.c.8 : καὶ τὰ νῦν δὴ ἡμεῖς, οἰόμενοι μὲν ἑκάστοτέ τι καλὸν ὁρᾶν 59084 Leg.686.c.9 : πρᾶγμα γενόμενον καὶ θαυμαστὰ ἂν ἐργασάμενον, εἴ τις ἄρα 59085 Leg.686.d.1 : ἠπιστήθη καλῶς αὐτῷ χρῆσθαι κατά τινα τρόπον, τὸ δὲ νῦν 59086 Leg.686.d.2 : γε ἡμεῖς τάχ´ ἂν ἴσως περὶ τοῦτο αὐτὸ οὔτ´ ὀρθῶς διανοοί– 59087 Leg.686.d.3 : μεθα οὔτε κατὰ φύσιν, καὶ δὴ καὶ περὶ τὰ ἄλλα πάντες 59088 Leg.686.d.4 : πάντα, περὶ ὧν ἂν οὕτω διανοηθῶσιν; 59089 Leg.686.d.5 : {ΜΕ.} Λέγεις δὲ δὴ τί, καὶ περὶ τίνος σοι φῶμεν μάλιστ´ 59090 Leg.686.d.6 : εἰρῆσθαι τοῦτον τὸν λόγον; 59091 Leg.686.d.7 : {ΑΘ.} Ὠγαθέ, καὶ αὐτὸς ἐμαυτοῦ νυνδὴ κατεγέλασα. 59092 Leg.686.d.8 : ἀποβλέψας γὰρ πρὸς τοῦτον τὸν στόλον οὗ πέρι διαλεγό– 59093 Leg.686.d.9 : μεθα, ἔδοξέ μοι πάγκαλός τε εἶναι καὶ θαυμαστὸν κτῆμα 59094 Leg.686.d.10 : παραπεσεῖν τοῖς Ἕλλησιν, ὅπερ εἶπον, εἴ τις ἄρα αὐτῷ τότε 59095 Leg.686.e.1 : καλῶς ἐχρήσατο. 59096 Leg.686.e.2 : {ΜΕ.} Οὐκοῦν εὖ καὶ ἐχόντως νοῦν σύ τε πάντα εἶπες καὶ 59097 Leg.686.e.3 : ἐπῃνέσαμεν ἡμεῖς; 59098 Leg.686.e.4 : {ΑΘ.} Ἴσως· ἐννοῶ γε μὴν ὡς πᾶς, ὃς ἂν ἴδῃ τι μέγα 59099 Leg.686.e.5 : καὶ δύναμιν ἔχον πολλὴν καὶ ῥώμην, εὐθὺς ἔπαθε τοῦτο, ὡς 59100 Leg.686.e.6 : εἴπερ ἐπίσταιτο ὁ κεκτημένος αὐτῷ χρῆσθαι τοιούτῳ τε ὄντι 59101 Leg.686.e.7 : καὶ τηλικούτῳ, θαυμάστ´ ἂν καὶ πολλὰ κατεργασάμενος 59102 Leg.686.e.8 : εὐδαιμονοῖ. 59103 Leg.687.a.1 : {ΜΕ.} Οὐκοῦν ὀρθὸν καὶ τοῦτο; ἢ πῶς λέγεις; 59104 Leg.687.a.2 : {ΑΘ.} Σκόπει δὴ ποῖ βλέπων ὁ τὸν ἔπαινον τοῦτον περὶ 59105 Leg.687.a.3 : ἑκάστου τιθέμενος ὀρθῶς λέγει· πρῶτον δὲ περὶ αὐτοῦ τοῦ 59106 Leg.687.a.4 : νῦν λεγομένου, πῶς, εἰ κατὰ τρόπον ἠπιστήθησαν τάξαι τὸ 59107 Leg.687.a.5 : στρατόπεδον οἱ τότε διακοσμοῦντες, τοῦ καιροῦ πως ἂν 59108 Leg.687.a.6 : ἔτυχον; ἆρ´ οὐκ εἰ συνέστησάν τε ἀσφαλῶς αὐτὸ διέσῳζόν 59109 Leg.687.a.7 : τε εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, ὥστε αὐτούς τε ἐλευθέρους εἶναι καὶ 59110 Leg.687.a.8 : ἄλλων ἄρχοντας ὧν βουληθεῖεν, καὶ ὅλως ἐν ἀνθρώποις πᾶσι 59111 Leg.687.b.1 : καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροις πράττειν ὅτι ἐπιθυμοῖεν αὐτοί 59112 Leg.687.b.2 : τε καὶ οἱ ἔκγονοι; μῶν οὐ τούτων χάριν ἐπαινοῖεν ἄν; 59113 Leg.687.b.3 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59114 Leg.687.b.4 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν καὶ ὃς ἂν ἰδὼν πλοῦτον μέγαν ἢ τιμὰς 59115 Leg.687.b.5 : διαφερούσας γένους, ἢ καὶ ὁτιοῦν τῶν τοιούτων, εἴπῃ ταὐτὰ 59116 Leg.687.b.6 : ταῦτα, πρὸς τοῦτο βλέπων εἶπεν, ὡς διὰ τοῦτο αὐτῷ γενησό– 59117 Leg.687.b.7 : μενα ὧν ἂν ἐπιθυμῇ πάντα ἢ τὰ πλεῖστα καὶ ὅσα ἀξιώτατα 59118 Leg.687.b.8 : λόγου; 59119 Leg.687.b.9 : {ΜΕ.} Ἔοικε γοῦν. 59120 Leg.687.c.1 : {ΑΘ.} Φέρε δή, πάντων ἀνθρώπων ἐστὶ κοινὸν ἐπιθύμημα 59121 Leg.687.c.2 : ἕν τι τὸ νῦν ὑπὸ τοῦ λόγου δηλούμενον, ὡς αὐτός φησιν ὁ 59122 Leg.687.c.3 : λόγος; 59123 Leg.687.c.4 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον; 59124 Leg.687.c.5 : {ΑΘ.} Τὸ κατὰ τὴν τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ἐπίταξιν τὰ γιγνό– 59125 Leg.687.c.6 : μενα γίγνεσθαι, μάλιστα μὲν ἅπαντα, εἰ δὲ μή, τά γε 59126 Leg.687.c.7 : ἀνθρώπινα. 59127 Leg.687.c.8 : {ΜΕ.} Τί μήν; 59128 Leg.687.c.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐπείπερ βουλόμεθα πάντες τὸ τοιοῦτον 59129 Leg.687.c.10 : ἀεί, παῖδές τε ὄντες καὶ ἄνδρες πρεσβῦται, τοῦτ´ αὐτὸ καὶ 59130 Leg.687.c.11 : εὐχοίμεθ´ ἂν ἀναγκαίως διὰ τέλους; 59131 Leg.687.c.12 : {ΜΕ.} Πῶς δ´ οὔ; 59132 Leg.687.d.1 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τοῖς γε φίλοις που συνευχοίμεθ´ ἂν ταῦτα 59133 Leg.687.d.2 : ἅπερ ἐκεῖνοι ἑαυτοῖσιν. 59134 Leg.687.d.3 : {ΜΕ.} Τί μήν; 59135 Leg.687.d.4 : {ΑΘ.} Φίλος μὲν ὑὸς πατρί, παῖς ὢν ἀνδρί. 59136 Leg.687.d.5 : {ΜΕ.} Πῶς δ´ οὔ; 59137 Leg.687.d.6 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ὧν γ´ ὁ παῖς εὔχεται ἑαυτῷ γίγνεσθαι, 59138 Leg.687.d.7 : πολλὰ ὁ πατὴρ ἀπεύξαιτ´ ἂν τοῖς θεοῖς μηδαμῶς κατὰ τὰς 59139 Leg.687.d.8 : τοῦ ὑέος εὐχὰς γίγνεσθαι. 59140 Leg.687.d.9 : {ΜΕ.} Ὅταν ἀνόητος ὢν καὶ ἔτι νέος εὔχηται, λέγεις; 59141 Leg.687.d.10 : {ΑΘ.} Καὶ ὅταν γε ὁ πατὴρ ὢν γέρων ἢ καὶ σφόδρα νεα– 59142 Leg.687.e.1 : νίας, μηδὲν τῶν καλῶν καὶ τῶν δικαίων γιγνώσκων, εὔχηται 59143 Leg.687.e.2 : μάλα προθύμως ἐν παθήμασιν ἀδελφοῖς ὢν τοῖς γενομένοις 59144 Leg.687.e.3 : Θησεῖ πρὸς τὸν δυστυχῶς τελευτήσαντα Ἱππόλυτον, ὁ δὲ 59145 Leg.687.e.4 : παῖς γιγνώσκῃ, τότε, δοκεῖς, παῖς πατρὶ συνεύξεται; 59146 Leg.687.e.5 : {ΜΕ.} Μανθάνω ὃ λέγεις. λέγειν γάρ μοι δοκεῖς ὡς οὐ 59147 Leg.687.e.6 : τοῦτο εὐκτέον οὐδὲ ἐπεικτέον, ἕπεσθαι πάντα τῇ ἑαυτοῦ βου– 59148 Leg.687.e.7 : λήσει, τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει· 59149 Leg.687.e.8 : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον καὶ εὔχεσθαι δεῖν 59150 Leg.687.e.9 : καὶ σπεύδειν, ὅπως νοῦν ἕξει. 59151 Leg.688.a.1 : {ΑΘ.} Ναί, καὶ δὴ καὶ πολιτικόν γε ἄνδρα νομοθέτην ὡς 59152 Leg.688.a.2 : ἀεὶ δεῖ πρὸς τοῦτο βλέποντα τιθέναι τὰς τάξεις τῶν νόμων, 59153 Leg.688.a.3 : αὐτός τε ἐμνήσθην καὶ ὑμᾶς ἐπαναμιμνῄσκω, κατ´ ἀρχὰς εἰ 59154 Leg.688.a.4 : μεμνήμεθα τὰ λεχθέντα, ὅτι τὸ μὲν σφῷν ἦν παρακέλευμα 59155 Leg.688.a.5 : ὡς χρεὼν εἴη τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην πάντα πολέμου χάριν 59156 Leg.688.a.6 : τὰ νόμιμα τιθέναι, τὸ δὲ ἐμὸν ἔλεγον ὅτι τοῦτο μὲν πρὸς 59157 Leg.688.a.7 : μίαν ἀρετὴν οὐσῶν τεττάρων κελεύοι τίθεσθαι τοὺς νόμους, 59158 Leg.688.b.1 : δέοι δὲ δὴ πρὸς πᾶσαν μὲν βλέπειν, μάλιστα δὲ καὶ πρὸς 59159 Leg.688.b.2 : πρώτην τὴν τῆς συμπάσης ἡγεμόνα ἀρετῆς, φρόνησις δ´ εἴη 59160 Leg.688.b.3 : τοῦτο καὶ νοῦς καὶ δόξα μετ´ ἔρωτός τε καὶ ἐπιθυμίας τούτοις 59161 Leg.688.b.4 : ἑπομένης. ἥκει δὴ πάλιν ὁ λόγος εἰς ταὐτόν, καὶ ὁ λέγων 59162 Leg.688.b.5 : ἐγὼ νῦν λέγω πάλιν ἅπερ τότε, εἰ μὲν βούλεσθε, ὡς παίζων, 59163 Leg.688.b.6 : εἰ δ´, ὡς σπουδάζων, ὅτι δή φημι εὐχῇ χρῆσθαι σφαλερὸν 59164 Leg.688.b.7 : εἶναι νοῦν μὴ κεκτημένον, ἀλλὰ τἀναντία ταῖς βουλήσεσίν 59165 Leg.688.c.1 : οἱ γίγνεσθαι. σπουδάζοντα δ´ εἴ με τιθέναι βούλεσθε, 59166 Leg.688.c.2 : τίθετε· πάνυ γὰρ οὖν προσδοκῶ νῦν ὑμᾶς εὑρήσειν, τῷ λόγῳ 59167 Leg.688.c.3 : ἑπομένους ὃν ὀλίγον ἔμπροσθε προυθέμεθα, τῆς τῶν βασι– 59168 Leg.688.c.4 : λέων τε φθορᾶς καὶ ὅλου τοῦ διανοήματος οὐ δειλίαν οὖσαν 59169 Leg.688.c.5 : τὴν αἰτίαν, οὐδ´ ὅτι τὰ περὶ τὸν πόλεμον οὐκ ἠπίσταντο 59170 Leg.688.c.6 : ἄρχοντές τε καὶ οὓς προσῆκεν ἄρχεσθαι, τῇ λοιπῇ δὲ πάσῃ 59171 Leg.688.c.7 : κακίᾳ διεφθαρμένα, καὶ μάλιστα τῇ περὶ τὰ μέγιστα τῶν 59172 Leg.688.d.1 : ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἀμαθίᾳ. ταῦτ´ οὖν ὡς οὕτω γέγονε 59173 Leg.688.d.2 : περὶ τὰ τότε, καὶ νῦν, εἴ που, γίγνεται, καὶ ἐς τὸν ἔπειτα 59174 Leg.688.d.3 : χρόνον οὐκ ἄλλως συμβήσεται, ἐὰν βούλησθε, πειράσομαι 59175 Leg.688.d.4 : ἰὼν κατὰ τὸν ἑξῆς λόγον ἀνευρίσκειν τε καὶ ὑμῖν δηλοῦν 59176 Leg.688.d.5 : κατὰ δύναμιν ὡς οὖσιν φίλοις. 59177 Leg.688.d.6 : {ΚΛ.} Λόγῳ μὲν τοίνυν σε, ὦ ξένε, ἐπαινεῖν ἐπαχθέστερον, 59178 Leg.688.d.7 : ἔργῳ δὲ σφόδρα ἐπαινεσόμεθα· προθύμως γὰρ τοῖς λεγο– 59179 Leg.688.d.8 : μένοις ἐπακολουθήσομεν, ἐν οἷς ὅ γε ἐλεύθερος ἐπαινῶν 59180 Leg.688.d.9 : καὶ μὴ μάλιστ´ ἐστὶν καταφανής. 59181 Leg.688.e.1 : {ΜΕ.} Ἄριστ´, ὦ Κλεινία, καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις. 59182 Leg.688.e.2 : {ΚΛ.} Ἔσται ταῦτα, ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ. λέγε μόνον. 59183 Leg.688.e.3 : {ΑΘ.} Φαμὲν δή νυν, καθ´ ὁδὸν ἰόντες τὴν λοιπὴν τοῦ 59184 Leg.688.e.4 : λόγου, τὴν μεγίστην ἀμαθίαν τότε ἐκείνην τὴν δύναμιν 59185 Leg.688.e.5 : ἀπολέσαι καὶ νῦν ταὐτὸν τοῦτο πεφυκέναι ποιεῖν, ὥστε τόν 59186 Leg.688.e.6 : γε νομοθέτην, εἰ τοῦθ´ οὕτως ἔχει, πειρατέον ταῖς πόλεσιν 59187 Leg.688.e.7 : φρόνησιν μὲν ὅσην δυνατὸν ἐμποιεῖν, τὴν δ´ ἄνοιαν ὅτι 59188 Leg.688.e.8 : μάλιστα ἐξαιρεῖν. 59189 Leg.688.e.9 : {ΚΛ.} Δῆλον. 59190 Leg.689.a.1 : {ΑΘ.} Τίς οὖν ἡ μεγίστη δικαίως ἂν λέγοιτο ἀμαθία; 59191 Leg.689.a.2 : σκοπεῖτε εἰ συνδόξει καὶ σφῷν λεγόμενον· ἐγὼ μὲν δὴ τὴν 59192 Leg.689.a.3 : τοιάνδε τίθεμαι. 59193 Leg.689.a.4 : {ΚΛ.} Ποίαν; 59194 Leg.689.a.5 : {ΑΘ.} Τὴν ὅταν τῴ τι δόξαν καλὸν ἢ ἀγαθὸν εἶναι μὴ φιλῇ 59195 Leg.689.a.6 : τοῦτο ἀλλὰ μισῇ, τὸ δὲ πονηρὸν καὶ ἄδικον δοκοῦν εἶναι 59196 Leg.689.a.7 : φιλῇ τε καὶ ἀσπάζηται. ταύτην τὴν διαφωνίαν λύπης τε 59197 Leg.689.a.8 : καὶ ἡδονῆς πρὸς τὴν κατὰ λόγον δόξαν ἀμαθίαν φημὶ εἶναι 59198 Leg.689.a.9 : τὴν ἐσχάτην, μεγίστην δέ, ὅτι τοῦ πλήθους ἐστὶ τῆς ψυχῆς· 59199 Leg.689.b.1 : τὸ γὰρ λυπούμενον καὶ ἡδόμενον αὐτῆς ὅπερ δῆμός τε καὶ 59200 Leg.689.b.2 : πλῆθος πόλεώς ἐστιν. ὅταν οὖν ἐπιστήμαις ἢ δόξαις ἢ λόγῳ 59201 Leg.689.b.3 : ἐναντιῶται, τοῖς φύσει ἀρχικοῖς, ἡ ψυχή, τοῦτο ἄνοιαν προσ– 59202 Leg.689.b.4 : αγορεύω, πόλεώς τε, ὅταν ἄρχουσιν καὶ νόμοις μὴ πείθηται 59203 Leg.689.b.5 : τὸ πλῆθος, ταὐτόν, καὶ δὴ καὶ ἑνὸς ἀνδρός, ὁπόταν καλοὶ ἐν 59204 Leg.689.b.6 : ψυχῇ λόγοι ἐνόντες μηδὲν ποιῶσιν πλέον ἀλλὰ δὴ τούτοις 59205 Leg.689.b.7 : πᾶν τοὐναντίον, ταύτας πάσας ἀμαθίας τὰς πλημμελεστάτας 59206 Leg.689.c.1 : ἔγωγ´ ἂν θείην πόλεώς τε καὶ ἑνὸς ἑκάστου τῶν πολιτῶν, ἀλλ´ 59207 Leg.689.c.2 : οὐ τὰς τῶν δημιουργῶν, εἰ ἄρα μου καταμανθάνετε, ὦ ξένοι, 59208 Leg.689.c.3 : ὃ λέγω. 59209 Leg.689.c.4 : {ΚΛ.} Μανθάνομέν τε, ὦ φίλε, καὶ συγχωροῦμεν ἃ 59210 Leg.689.c.5 : λέγεις. 59211 Leg.689.c.6 : {ΑΘ.} Τοῦτο μὲν τοίνυν οὕτω κείσθω δεδογμένον καὶ λεγό– 59212 Leg.689.c.7 : μενον, ὡς τοῖς ταῦτ´ ἀμαθαίνουσι τῶν πολιτῶν οὐδὲν ἐπι– 59213 Leg.689.c.8 : τρεπτέον ἀρχῆς ἐχόμενον καὶ ὡς ἀμαθέσιν ὀνειδιστέον, ἂν 59214 Leg.689.c.9 : καὶ πάνυ λογιστικοί τε ὦσι καὶ πάντα τὰ κομψὰ καὶ ὅσα 59215 Leg.689.d.1 : πρὸς τάχος τῆς ψυχῆς πεφυκότα διαπεπονημένοι ἅπαντα, 59216 Leg.689.d.2 : τοὺς δὲ τοὐναντίον ἔχοντας τούτων ὡς σοφούς τε προσρητέον, 59217 Leg.689.d.3 : ἂν καὶ τὸ λεγόμενον μήτε γράμματα μήτε νεῖν ἐπίστωνται, 59218 Leg.689.d.4 : καὶ τὰς ἀρχὰς δοτέον ὡς ἔμφροσιν. πῶς γὰρ ἄν, ὦ φίλοι, ἄνευ 59219 Leg.689.d.5 : συμφωνίας γένοιτ´ ἂν φρονήσεως καὶ τὸ σμικρότατον εἶδος; 59220 Leg.689.d.6 : οὐκ ἔστιν, ἀλλ´ ἡ καλλίστη καὶ μεγίστη τῶν συμφωνιῶν 59221 Leg.689.d.7 : μεγίστη δικαιότατ´ ἂν λέγοιτο σοφία, ἧς ὁ μὲν κατὰ λόγον 59222 Leg.689.d.8 : ζῶν μέτοχος, ὁ δὲ ἀπολειπόμενος οἰκοφθόρος καὶ περὶ πόλιν 59223 Leg.689.d.9 : οὐδαμῇ σωτὴρ ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον ἀμαθαίνων εἰς ταῦτα 59224 Leg.689.e.1 : ἑκάστοτε φανεῖται. ταῦτα μὲν οὖν, καθάπερ εἴπομεν ἄρτι, 59225 Leg.689.e.2 : λελεγμένα τεθήτω ταύτῃ. 59226 Leg.689.e.3 : {ΚΛ.} Κείσθω γὰρ οὖν. 59227 Leg.689.e.4 : {ΑΘ.} Ἄρχοντας δὲ δὴ καὶ ἀρχομένους ἀναγκαῖον ἐν ταῖς 59228 Leg.689.e.5 : πόλεσιν εἶναί που. 59229 Leg.689.e.6 : {ΚΛ.} Τί μήν; 59230 Leg.690.a.1 : {ΑΘ.} Εἶεν· ἀξιώματα δὲ δὴ τοῦ τε ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι 59231 Leg.690.a.2 : ποῖά ἐστι καὶ πόσα, ἔν τε πόλεσιν μεγάλαις καὶ σμικραῖς ἔν τε 59232 Leg.690.a.3 : οἰκίαις ὡσαύτως; ἆρ´ οὐχὶ ἓν μὲν τό τε πατρὸς καὶ μητρός; καὶ 59233 Leg.690.a.4 : ὅλως γονέας ἐκγόνων ἄρχειν ἀξίωμα ὀρθὸν πανταχοῦ ἂν εἴη; 59234 Leg.690.a.5 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα. 59235 Leg.690.a.6 : {ΑΘ.} Τούτῳ δέ γε ἑπόμενον γενναίους ἀγεννῶν ἄρχειν· 59236 Leg.690.a.7 : καὶ τρίτον ἔτι τούτοις συνέπεται τὸ πρεσβυτέρους μὲν ἄρχειν 59237 Leg.690.a.8 : δεῖν, νεωτέρους δὲ ἄρχεσθαι. 59238 Leg.690.a.9 : {ΚΛ.} Τί μήν; 59239 Leg.690.b.1 : {ΑΘ.} Τέταρτον δ´ αὖ δούλους μὲν ἄρχεσθαι, δεσπότας δὲ 59240 Leg.690.b.2 : ἄρχειν. 59241 Leg.690.b.3 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 59242 Leg.690.b.4 : {ΑΘ.} Πέμπτον γε οἶμαι τὸ κρείττονα μὲν ἄρχειν, τὸν 59243 Leg.690.b.5 : ἥττω δὲ ἄρχεσθαι. 59244 Leg.690.b.6 : {ΚΛ.} Μάλα γε ἀναγκαῖον ἀρχὴν εἴρηκας. 59245 Leg.690.b.7 : {ΑΘ.} Καὶ πλείστην γε ἐν σύμπασιν τοῖς ζῴοις οὖσαν καὶ 59246 Leg.690.b.8 : κατὰ φύσιν, ὡς ὁ Θηβαῖος ἔφη ποτὲ Πίνδαρος. τὸ δὲ 59247 Leg.690.b.9 : μέγιστον, ὡς ἔοικεν, ἀξίωμα ἕκτον ἂν γίγνοιτο, ἕπεσθαι μὲν 59248 Leg.690.b.10 : τὸν ἀνεπιστήμονα κελεῦον, τὸν δὲ φρονοῦντα ἡγεῖσθαί τε καὶ 59249 Leg.690.c.1 : ἄρχειν. καίτοι τοῦτό γε, ὦ Πίνδαρε σοφώτατε, σχεδὸν οὐκ ἂν 59250 Leg.690.c.2 : παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην γίγνεσθαι, κατὰ φύσιν δέ, τὴν τοῦ 59251 Leg.690.c.3 : νόμου ἑκόντων ἀρχὴν ἀλλ´ οὐ βίαιον πεφυκυῖαν. 59252 Leg.690.c.4 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 59253 Leg.690.c.5 : {ΑΘ.} Θεοφιλῆ δέ γε καὶ εὐτυχῆ τινα λέγοντες ἑβδόμην 59254 Leg.690.c.6 : ἀρχήν, εἰς κλῆρόν τινα προάγομεν, καὶ λαχόντα μὲν ἄρχειν, 59255 Leg.690.c.7 : δυσκληροῦντα δὲ ἀπιόντα ἄρχεσθαι τὸ δικαιότατον εἶναί 59256 Leg.690.c.8 : φαμεν. 59257 Leg.690.c.9 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 59258 Leg.690.d.1 : {ΑΘ.} "Ὁρᾷς δή," φαῖμεν ἄν, "ὦ νομοθέτα," πρός τινα 59259 Leg.690.d.2 : παίζοντες τῶν ἐπὶ νόμων θέσιν ἰόντων ῥᾳδίως, "ὅσα ἐστὶ 59260 Leg.690.d.3 : πρὸς ἄρχοντας ἀξιώματα, καὶ ὅτι πεφυκότα πρὸς ἄλληλα 59261 Leg.690.d.4 : ἐναντίως; νῦν γὰρ δὴ στάσεων πηγήν τινα ἀνηυρήκαμεν ἡμεῖς, 59262 Leg.690.d.5 : ἣν δεῖ σε θεραπεύειν. πρῶτον δὲ μεθ´ ἡμῶν ἀνάσκεψαι πῶς 59263 Leg.690.d.6 : τε καὶ τί παρὰ ταῦτα ἁμαρτόντες οἱ περί τε Ἄργος καὶ Μεσ– 59264 Leg.690.d.7 : σήνην βασιλῆς αὑτοὺς ἅμα καὶ τὴν τῶν Ἑλλήνων δύναμιν, 59265 Leg.690.e.1 : οὖσαν θαυμαστὴν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, διέφθειραν. ἆρ´ οὐκ 59266 Leg.690.e.2 : ἀγνοήσαντες τὸν Ἡσίοδον ὀρθότατα λέγοντα ὡς τὸ ἥμισυ 59267 Leg.690.e.3 : τοῦ παντὸς πολλάκις ἐστὶ πλέον; ὁπόταν ᾖ τὸ μὲν ὅλον 59268 Leg.690.e.4 : λαμβάνειν ζημιῶδες, τὸ δ´ ἥμισυ μέτριον, τότε τὸ μέτριον 59269 Leg.690.e.5 : τοῦ ἀμέτρου πλέον ἡγήσατο, ἄμεινον ὂν χείρονος." 59270 Leg.690.e.6 : {ΚΛ.} Ὀρθότατά γε. 59271 Leg.690.e.7 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν οἰόμεθα περὶ βασιλέας τοῦτ´ ἐγγιγνό– 59272 Leg.690.e.8 : μενον ἑκάστοτε διαφθείρειν πρότερον, ἢ ἐν τοῖσιν δήμοις; 59273 Leg.691.a.1 : {ΚΛ.} Τὸ μὲν εἰκὸς καὶ τὸ πολύ, βασιλέων τοῦτ´ εἶναι 59274 Leg.691.a.2 : νόσημα ὑπερηφάνως ζώντων διὰ τρυφάς. 59275 Leg.691.a.3 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν δῆλον ὡς πρῶτον τοῦτο οἱ τότε βασιλῆς 59276 Leg.691.a.4 : ἔσχον, τὸ πλεονεκτεῖν τῶν τεθέντων νόμων, καὶ ὃ λόγῳ τε 59277 Leg.691.a.5 : καὶ ὅρκῳ ἐπῄνεσαν, οὐ συνεφώνησαν αὑτοῖς, ἀλλὰ ἡ δια– 59278 Leg.691.a.6 : φωνία, ὡς ἡμεῖς φαμεν, οὖσα ἀμαθία μεγίστη, δοκοῦσα δὲ 59279 Leg.691.a.7 : σοφία, πάντ´ ἐκεῖνα διὰ πλημμέλειαν καὶ ἀμουσίαν τὴν 59280 Leg.691.a.8 : πικρὰν διέφθειρεν; 59281 Leg.691.a.9 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 59282 Leg.691.b.1 : {ΑΘ.} Εἶεν· τί δὴ τὸν νομοθέτην ἔδει τότε τιθέντα εὐ– 59283 Leg.691.b.2 : λαβηθῆναι τούτου περὶ τοῦ πάθους τῆς γενέσεως; ἆρ´ ὦ 59284 Leg.691.b.3 : πρὸς θεῶν νῦν μὲν οὐδὲν σοφὸν γνῶναι τοῦτο οὐδ´ εἰπεῖν 59285 Leg.691.b.4 : χαλεπόν, εἰ δὲ προϊδεῖν ἦν τότε, σοφώτερος ἂν ἦν ἡμῶν ὁ 59286 Leg.691.b.5 : προϊδών; 59287 Leg.691.b.6 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 59288 Leg.691.b.7 : {ΑΘ.} Εἰς τὸ γεγονὸς παρ´ ὑμῖν, ὦ Μέγιλλε, ἔστιν νῦν 59289 Leg.691.b.8 : γε κατιδόντα γνῶναι, καὶ γνόντα εἰπεῖν ῥᾴδιον, ὃ τότε ἔδει 59290 Leg.691.b.9 : γίγνεσθαι. 59291 Leg.691.b.10 : {ΜΕ.} Σαφέστερον ἔτι λέγε. 59292 Leg.691.b.11 : {ΑΘ.} Τὸ τοίνυν σαφέστατον ἂν εἴη τὸ τοιόνδε. 59293 Leg.691.b.12 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον; 59294 Leg.691.c.1 : {ΑΘ.} Ἐάν τις μείζονα διδῷ τοῖς ἐλάττοσι [δύναμιν] 59295 Leg.691.c.2 : παρεὶς τὸ μέτριον, πλοίοις τε ἱστία καὶ σώμασιν τροφὴν 59296 Leg.691.c.3 : καὶ ψυχαῖς ἀρχάς, ἀνατρέπεταί που πάντα, καὶ ἐξυβρίζοντα 59297 Leg.691.c.4 : τὰ μὲν εἰς νόσους θεῖ, τὰ δ´ εἰς ἔκγονον ὕβρεως ἀδικίαν. 59298 Leg.691.c.5 : τί οὖν δή ποτε λέγομεν; ἆρά γε τὸ τοιόνδε, ὡς Οὐκ ἔστ´, 59299 Leg.691.c.6 : ὦ φίλοι ἄνδρες, θνητῆς ψυχῆς φύσις ἥτις ποτὲ δυνήσεται 59300 Leg.691.c.7 : τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποις ἀρχὴν φέρειν νέα καὶ ἀνυπεύ– 59301 Leg.691.d.1 : θυνος, ὥστε μὴ τῆς μεγίστης νόσου ἀνοίας πληρωθεῖσα 59302 Leg.691.d.2 : αὑτῆς τὴν διάνοιαν, μῖσος ἔχειν πρὸς τῶν ἐγγύτατα φίλων, 59303 Leg.691.d.3 : ὃ γενόμενον ταχὺ διέφθειρεν αὐτὴν καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν 59304 Leg.691.d.4 : ἠφάνισεν αὐτῆς; τοῦτ´ οὖν εὐλαβηθῆναι γνόντας τὸ μέτριον 59305 Leg.691.d.5 : μεγάλων νομοθετῶν. ὡς οὖν δὴ τότε γενόμενον, νῦν ἔστιν 59306 Leg.691.d.6 : μετριώτατα τοπάσαι· τὸ δ´ ἔοικεν εἶναι— 59307 Leg.691.d.7 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον; 59308 Leg.691.d.8 : {ΑΘ.} Θεὸς εἶναι κηδόμενος ὑμῶν τις, ὃς τὰ μέλλοντα 59309 Leg.691.d.9 : προορῶν, δίδυμον ὑμῖν φυτεύσας τὴν τῶν βασιλέων γένεσιν 59310 Leg.691.e.1 : ἐκ μονογενοῦς, εἰς τὸ μέτριον μᾶλλον συνέστειλε. καὶ μετὰ 59311 Leg.691.e.2 : τοῦτο ἔτι φύσις τις ἀνθρωπίνη μεμειγμένη θείᾳ τινὶ δυνάμει, 59312 Leg.691.e.3 : κατιδοῦσα ὑμῶν τὴν ἀρχὴν φλεγμαίνουσαν ἔτι, μείγνυσιν τὴν 59313 Leg.692.a.1 : κατὰ γῆρας σώφρονα δύναμιν τῇ κατὰ γένος αὐθάδει ῥώμῃ, 59314 Leg.692.a.2 : τὴν τῶν ὀκτὼ καὶ εἴκοσι γερόντων ἰσόψηφον εἰς τὰ μέγιστα 59315 Leg.692.a.3 : τῇ τῶν βασιλέων ποιήσασα δυνάμει. ὁ δὲ τρίτος σωτὴρ 59316 Leg.692.a.4 : ὑμῖν ἔτι σπαργῶσαν καὶ θυμουμένην τὴν ἀρχὴν ὁρῶν, οἷον 59317 Leg.692.a.5 : ψάλιον ἐνέβαλεν αὐτῇ τὴν τῶν ἐφόρων δύναμιν, ἐγγὺς τῆς 59318 Leg.692.a.6 : κληρωτῆς ἀγαγὼν δυνάμεως· καὶ κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λόγον 59319 Leg.692.a.7 : ἡ βασιλεία παρ´ ὑμῖν, ἐξ ὧν ἔδει σύμμεικτος γενομένη καὶ 59320 Leg.692.a.8 : μέτρον ἔχουσα, σωθεῖσα αὐτὴ σωτηρίας τοῖς ἄλλοις γέγονεν 59321 Leg.692.b.1 : αἰτία. ἐπεὶ ἐπί γε Τημένῳ καὶ Κρεσφόντῃ καὶ τοῖς τότε 59322 Leg.692.b.2 : νομοθέταις, οἵτινες ἄρα ἦσαν νομοθετοῦντες, οὐδ´ ἡ Ἀρι– 59323 Leg.692.b.3 : στοδήμου μερὶς ἐσώθη ποτ´ ἄν—οὐ γὰρ ἱκανῶς ἦσαν νομο– 59324 Leg.692.b.4 : θεσίας ἔμπειροι· σχεδὸν γὰρ οὐκ ἄν ποτ´ ᾠήθησαν ὅρκοις 59325 Leg.692.b.5 : μετριάσαι ψυχὴν νέαν, λαβοῦσαν ἀρχὴν ἐξ ἧς δυνατὸν ἦν 59326 Leg.692.b.6 : τυραννίδα γενέσθαι—νῦν δ´ ὁ θεὸς ἔδειξεν οἵαν ἔδει καὶ 59327 Leg.692.b.7 : δεῖ δὴ τὴν μενοῦσαν μάλιστα ἀρχὴν γίγνεσθαι. τὸ δὲ παρ´ 59328 Leg.692.c.1 : ἡμῶν γιγνώσκεσθαι ταῦτα, ὅπερ εἶπον ἔμπροσθεν, νῦν μὲν 59329 Leg.692.c.2 : γενόμενον οὐδὲν σοφόν—ἐκ γὰρ παραδείγματος ὁρᾶν γεγο– 59330 Leg.692.c.3 : νότος οὐδὲν χαλεπόν—εἰ δ´ ἦν τις προορῶν τότε ταῦτα καὶ 59331 Leg.692.c.4 : δυνάμενος μετριάσαι τὰς ἀρχὰς καὶ μίαν ἐκ τριῶν ποιῆσαι, 59332 Leg.692.c.5 : τά τε νοηθέντα ἂν καλὰ τότε πάντα ἀπέσωσε καὶ οὐκ ἄν 59333 Leg.692.c.6 : ποτε ὁ Περσικὸς ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα οὐδ´ ἄλλος οὐδεὶς στόλος 59334 Leg.692.c.7 : ἂν ὥρμησε, καταφρονήσας ὡς ὄντων ἡμῶν βραχέος ἀξίων. 59335 Leg.692.c.8 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 59336 Leg.692.d.1 : {ΑΘ.} Αἰσχρῶς γοῦν ἠμύναντο αὐτούς, ὦ Κλεινία. τὸ δ´ 59337 Leg.692.d.2 : αἰσχρὸν λέγω οὐχ ὡς οὐ νικῶντές γε οἱ τότε καὶ κατὰ γῆν 59338 Leg.692.d.3 : καὶ κατὰ θάλατταν καλὰς νενικήκασι μάχας· ἀλλὰ ὅ φημι 59339 Leg.692.d.4 : αἰσχρὸν τότ´ εἶναι, τόδε λέγω, τὸ πρῶτον μὲν ἐκείνων τῶν 59340 Leg.692.d.5 : πόλεων τριῶν οὐσῶν μίαν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ἀμῦναι, τὼ 59341 Leg.692.d.6 : δὲ δύο κακῶς οὕτως εἶναι διεφθαρμένα, ὥστε ἡ μὲν καὶ 59342 Leg.692.d.7 : Λακεδαίμονα διεκώλυεν ἐπαμύνειν αὐτῇ, πολεμοῦσα αὐτῇ 59343 Leg.692.d.8 : κατὰ κράτος, ἡ δ´ αὖ πρωτεύουσα ἐν τοῖς τότε χρόνοις τοῖς 59344 Leg.692.e.1 : περὶ τὴν διανομήν, ἡ περὶ τὸ Ἄργος, παρακαλουμένη ἀμύ– 59345 Leg.692.e.2 : νειν τὸν βάρβαρον οὔθ´ ὑπήκουσεν οὔτ´ ἤμυνεν. πολλὰ δὲ 59346 Leg.692.e.3 : λέγων ἄν τις τὰ τότε γενόμενα περὶ ἐκεῖνον τὸν πόλεμον, 59347 Leg.692.e.4 : τῆς Ἑλλάδος οὐδαμῶς εὐσχήμονα ἂν κατηγοροῖ· οὐδ´ αὖ 59348 Leg.692.e.5 : ἀμύνασθαι τήν γε Ἑλλάδα λέγων ὀρθῶς ἂν λέγοι, ἀλλ´ εἰ 59349 Leg.692.e.6 : μὴ τό τε Ἀθηναίων καὶ τὸ Λακεδαιμονίων κοινῇ διανόημα 59350 Leg.693.a.1 : ἤμυνεν τὴν ἐπιοῦσαν δουλείαν, σχεδὸν ἂν ἤδη πάντ´ ἦν με– 59351 Leg.693.a.2 : μειγμένα τὰ τῶν Ἑλλήνων γένη ἐν ἀλλήλοις, καὶ βάρβαρα 59352 Leg.693.a.3 : ἐν Ἕλλησι καὶ Ἑλληνικὰ ἐν βαρβάροις, καθάπερ ὧν Πέρσαι 59353 Leg.693.a.4 : τυραννοῦσι τὰ νῦν διαπεφορημένα καὶ συμπεφορημένα κακῶς 59354 Leg.693.a.5 : ἐσπαρμένα κατοικεῖται. ταῦτ´, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, 59355 Leg.693.a.6 : ἔχομεν ἐπιτιμᾶν τοῖς τε πάλαι πολιτικοῖς λεγομένοις καὶ 59356 Leg.693.a.7 : νομοθέταις καὶ τοῖς νῦν, ἵνα τὰς αἰτίας αὐτῶν ἀναζητοῦντες, 59357 Leg.693.b.1 : ἀνευρίσκωμεν τί παρὰ ταῦτα ἔδει πράττειν ἄλλο· οἷον δὴ 59358 Leg.693.b.2 : καὶ τὸ παρὸν εἴπομεν, ὡς ἄρα οὐ δεῖ μεγάλας ἀρχὰς οὐδ´ 59359 Leg.693.b.3 : αὖ ἀμείκτους νομοθετεῖν, διανοηθέντας τὸ τοιόνδε, ὅτι πόλιν 59360 Leg.693.b.4 : ἐλευθέραν τε εἶναι δεῖ καὶ ἔμφρονα καὶ ἑαυτῇ φίλην, καὶ 59361 Leg.693.b.5 : τὸν νομοθετοῦντα πρὸς ταῦτα βλέποντα δεῖ νομοθετεῖν. μὴ 59362 Leg.693.b.6 : θαυμάσωμεν δὲ εἰ πολλάκις ἤδη προθέμενοι ἄττα, εἰρήκαμεν 59363 Leg.693.b.7 : ὅτι πρὸς ταῦτα δεῖ νομοθετεῖν βλέποντα τὸν νομοθέτην, 59364 Leg.693.c.1 : τὰ δὲ προτεθέντα οὐ ταὐτὰ ἡμῖν φαίνεται ἑκάστοτε· ἀλλὰ 59365 Leg.693.c.2 : ἀναλογίζεσθαι χρή, ὅταν πρὸς τὸ σωφρονεῖν φῶμεν δεῖν 59366 Leg.693.c.3 : βλέπειν, ἢ πρὸς φρόνησιν ἢ φιλίαν, ὡς ἔσθ´ οὗτος ὁ σκοπὸς 59367 Leg.693.c.4 : οὐχ ἕτερος ἀλλ´ ὁ αὐτός, καὶ ἄλλα δὴ πολλὰ ἡμᾶς τοιαῦτα 59368 Leg.693.c.5 : ἂν γίγνηται ῥήματα μὴ διαταραττέτω. 59369 Leg.693.c.6 : {ΚΛ.} Πειρασόμεθα ποιεῖν οὕτως ἐπανιόντες τοὺς λόγους· 59370 Leg.693.c.7 : καὶ νῦν δὴ τὸ περὶ τῆς φιλίας τε καὶ φρονήσεως καὶ ἐλευ– 59371 Leg.693.c.8 : θερίας, πρὸς ὅτι βουλόμενος ἔμελλες λέγειν δεῖν στοχάζεσθαι 59372 Leg.693.d.1 : τὸν νομοθέτην, λέγε. 59373 Leg.693.d.2 : {ΑΘ.} Ἄκουσον δή νυν. εἰσὶν πολιτειῶν οἷον μητέρες δύο 59374 Leg.693.d.3 : τινές, ἐξ ὧν τὰς ἄλλας γεγονέναι λέγων ἄν τις ὀρθῶς λέγοι, 59375 Leg.693.d.4 : καὶ τὴν μὲν προσαγορεύειν μοναρχίαν ὀρθόν, τὴν δ´ αὖ δη– 59376 Leg.693.d.5 : μοκρατίαν, καὶ τῆς μὲν τὸ Περσῶν γένος ἄκρον ἔχειν, τῆς 59377 Leg.693.d.6 : δὲ ἡμᾶς· αἱ δ´ ἄλλαι σχεδὸν ἅπασαι, καθάπερ εἶπον, ἐκ 59378 Leg.693.d.7 : τούτων εἰσὶ διαπεποικιλμέναι. δεῖ δὴ οὖν καὶ ἀναγκαῖον 59379 Leg.693.d.8 : μεταλαβεῖν ἀμφοῖν τούτοιν, εἴπερ ἐλευθερία τ´ ἔσται καὶ 59380 Leg.693.e.1 : φιλία μετὰ φρονήσεως· ὃ δὴ βούλεται ἡμῖν ὁ λόγος προσ– 59381 Leg.693.e.2 : τάττειν, λέγων ὡς οὐκ ἄν ποτε τούτων πόλις ἄμοιρος γενο– 59382 Leg.693.e.3 : μένη πολιτευθῆναι δύναιτ´ ἂν καλῶς. 59383 Leg.693.e.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 59384 Leg.693.e.5 : {ΑΘ.} Ἡ μὲν τοίνυν τὸ μοναρχικόν, ἡ δὲ τὸ ἐλεύθερον 59385 Leg.693.e.6 : ἀγαπήσασα μειζόνως ἢ ἔδει μόνον, οὐδετέρα τὰ μέτρια 59386 Leg.693.e.7 : κέκτηται τούτων, αἱ δὲ ὑμέτεραι, ἥ τε Λακωνικὴ καὶ Κρη– 59387 Leg.693.e.8 : τική, μᾶλλον· Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Πέρσαι τὸ μὲν πάλαι οὕτω 59388 Leg.694.a.1 : πως, τὸ νῦν δὲ ἧττον. τὰ δ´ αἴτια διέλθωμεν· ἦ γάρ; 59389 Leg.694.a.2 : {ΚΛ.} Πάντως, εἴ γέ που μέλλομεν ὃ προυθέμεθα περαίνειν. 59390 Leg.694.a.3 : {ΑΘ.} Ἀκούωμεν δή. Πέρσαι γάρ, ὅτε μὲν τὸ μέτριον 59391 Leg.694.a.4 : μᾶλλον δουλείας τε καὶ ἐλευθερίας ἦγον ἐπὶ Κύρου, πρῶτον 59392 Leg.694.a.5 : μὲν ἐλεύθεροι ἐγένοντο, ἔπειτα δὲ ἄλλων πολλῶν δεσπόται. 59393 Leg.694.a.6 : ἐλευθερίας γὰρ ἄρχοντες μεταδιδόντες ἀρχομένοις καὶ ἐπὶ 59394 Leg.694.a.7 : τὸ ἴσον ἄγοντες, μᾶλλον φίλοι τε ἦσαν στρατιῶται στρατη– 59395 Leg.694.b.1 : γοῖς καὶ προθύμους αὑτοὺς ἐν τοῖς κινδύνοις παρείχοντο· καὶ 59396 Leg.694.b.2 : εἴ τις αὖ φρόνιμος ἦν ἐν αὐτοῖς καὶ βουλεύειν δυνατός, οὐ 59397 Leg.694.b.3 : φθονεροῦ τοῦ βασιλέως ὄντος, διδόντος δὲ παρρησίαν καὶ 59398 Leg.694.b.4 : τιμῶντος τοὺς εἴς τι δυναμένους συμβουλεύειν, κοινὴν τὴν τοῦ 59399 Leg.694.b.5 : φρονεῖν εἰς τὸ μέσον παρείχετο δύναμιν, καὶ πάντα δὴ τότε 59400 Leg.694.b.6 : ἐπέδωκεν αὐτοῖς δι´ ἐλευθερίαν τε καὶ φιλίαν καὶ νοῦ κοινωνίαν. 59401 Leg.694.b.7 : {ΚΛ.} Ἔοικέν γέ πως τὰ λεγόμενα οὕτω γεγονέναι. 59402 Leg.694.c.1 : {ΑΘ.} Πῇ δὴ οὖν ποτε ἀπώλετο ἐπὶ Καμβύσου καὶ πάλιν 59403 Leg.694.c.2 : ἐπὶ Δαρείου σχεδὸν ἐσώθη; βούλεσθε οἷον μαντείᾳ διανοη– 59404 Leg.694.c.3 : θέντες χρώμεθα; 59405 Leg.694.c.4 : {ΚΛ.} Φέρει γοῦν ἡμῖν σκέψιν τοῦτο ἐφ´ ὅπερ ὡρμήκαμεν. 59406 Leg.694.c.5 : {ΑΘ.} Μαντεύομαι δὴ νῦν περί γε Κύρου, τὰ μὲν ἄλλ´ 59407 Leg.694.c.6 : αὐτὸν στρατηγόν τε ἀγαθὸν εἶναι καὶ φιλόπολιν, παιδείας 59408 Leg.694.c.7 : δὲ ὀρθῆς οὐχ ἧφθαι τὸ παράπαν, οἰκονομίᾳ τε οὐδὲν τὸν νοῦν 59409 Leg.694.c.8 : προσεσχηκέναι. 59410 Leg.694.c.9 : {ΚΛ.} Πῶς δὴ τὸ τοιοῦτον φῶμεν; 59411 Leg.694.d.1 : {ΑΘ.} Ἔοικεν ἐκ νέου στρατεύεσθαι διὰ βίου, ταῖς γυ– 59412 Leg.694.d.2 : ναιξὶν παραδοὺς τοὺς παῖδας τρέφειν. αἱ δὲ ὡς εὐδαίμονας 59413 Leg.694.d.3 : αὐτοὺς ἐκ τῶν παίδων εὐθὺς καὶ μακαρίους ἤδη γεγονότας 59414 Leg.694.d.4 : καὶ ἐπιδεεῖς ὄντας τούτων οὐδενὸς ἔτρεφον· κωλύουσαι δὲ 59415 Leg.694.d.5 : ὡς οὖσιν ἱκανῶς εὐδαίμοσιν μήτε αὐτοῖς ἐναντιοῦσθαι μηδένα 59416 Leg.694.d.6 : εἰς μηδέν, ἐπαινεῖν τε ἀναγκάζουσαι πάντας τὸ λεγόμενον 59417 Leg.694.d.7 : ἢ πραττόμενον ὑπ´ αὐτῶν, ἔθρεψαν τοιούτους τινάς. 59418 Leg.694.d.8 : {ΚΛ.} Καλήν, ὡς ἔοικας, τροφὴν εἴρηκας. 59419 Leg.694.e.1 : {ΑΘ.} Γυναικείαν μὲν οὖν βασιλίδων γυναικῶν νεωστὶ 59420 Leg.694.e.2 : γεγονυιῶν πλουσίων, καὶ ἐν ἀνδρῶν ἐρημίᾳ, διὰ τὸ μὴ σχο– 59421 Leg.694.e.3 : λάζειν ὑπὸ πολέμων καὶ πολλῶν κινδύνων, τοὺς παῖδας 59422 Leg.694.e.4 : τρεφουσῶν. 59423 Leg.694.e.5 : {ΚΛ.} Ἔχει γὰρ λόγον. 59424 Leg.694.e.6 : {ΑΘ.} Ὁ δὲ πατήρ γε αὐτοῖς αὖ ποίμνια μὲν καὶ πρόβατα 59425 Leg.694.e.7 : καὶ ἀγέλας ἀνδρῶν τε καὶ ἄλλων πολλῶν πολλὰς ἐκτᾶτο, 59426 Leg.695.a.1 : αὐτοὺς δὲ οἷς ταῦτα παραδώσειν ἔμελλεν ἠγνόει τὴν πατρῴαν 59427 Leg.695.a.2 : οὐ παιδευομένους τέχνην, οὖσαν Περσικήν—ποιμένων ὄντων 59428 Leg.695.a.3 : Περσῶν, τραχείας χώρας ἐκγόνων—σκληρὰν καὶ ἱκανὴν ποι– 59429 Leg.695.a.4 : μένας ἀπεργάζεσθαι μάλα ἰσχυροὺς καὶ δυναμένους θυραυλεῖν 59430 Leg.695.a.5 : καὶ ἀγρυπνεῖν καὶ εἰ στρατεύεσθαι δέοι στρατεύεσθαι· διε– 59431 Leg.695.a.6 : φθαρμένην δὲ παιδείαν ὑπὸ τῆς λεγομένης εὐδαιμονίας τὴν 59432 Leg.695.a.7 : Μηδικὴν περιεῖδεν ὑπὸ γυναικῶν τε καὶ εὐνούχων παιδευ– 59433 Leg.695.b.1 : θέντας αὑτοῦ τοὺς ὑεῖς, ὅθεν ἐγένοντο οἵους ἦν αὐτοὺς εἰκὸς 59434 Leg.695.b.2 : γενέσθαι, τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντας. παραλαβόντες 59435 Leg.695.b.3 : δ´ οὖν οἱ παῖδες τελευτήσαντος Κύρου τρυφῆς μεστοὶ καὶ 59436 Leg.695.b.4 : ἀνεπιπληξίας, πρῶτον μὲν τὸν ἕτερον ἅτερος ἀπέκτεινε τῷ 59437 Leg.695.b.5 : ἴσῳ ἀγανακτῶν, μετὰ δὲ τοῦτο αὐτὸς μαινόμενος ὑπὸ μέθης 59438 Leg.695.b.6 : τε καὶ ἀπαιδευσίας τὴν ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ Μήδων τε καὶ 59439 Leg.695.b.7 : τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου, καταφρονήσαντος τῆς Καμ– 59440 Leg.695.b.8 : βύσου μωρίας. 59441 Leg.695.c.1 : {ΚΛ.} Λέγεται δὴ ταῦτά γε, καὶ ἔοικεν σχεδὸν οὕτω πως 59442 Leg.695.c.2 : γεγονέναι. 59443 Leg.695.c.3 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν καὶ πάλιν εἰς Πέρσας ἐλθεῖν τὴν ἀρχὴν 59444 Leg.695.c.4 : διὰ Δαρείου καὶ τῶν ἑπτὰ λέγεταί που. 59445 Leg.695.c.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 59446 Leg.695.c.6 : {ΑΘ.} Θεωρῶμεν δὴ συνεπόμενοι τῷ λόγῳ. Δαρεῖος γὰρ 59447 Leg.695.c.7 : βασιλέως οὐκ ἦν ὑός, παιδείᾳ τε οὐ διατρυφώσῃ τεθραμ– 59448 Leg.695.c.8 : μένος, ἐλθὼν δ´ εἰς τὴν ἀρχὴν καὶ λαβὼν αὐτὴν ἕβδομος, 59449 Leg.695.c.9 : διείλετο ἑπτὰ μέρη τεμόμενος, ὧν καὶ νῦν ἔτι σμικρὰ ὀνεί– 59450 Leg.695.c.10 : ρατα λέλειπται, καὶ νόμους ἠξίου θέμενος οἰκεῖν ἰσότητα 59451 Leg.695.d.1 : κοινήν τινα εἰσφέρων, καὶ τὸν τοῦ Κύρου δασμόν, ὃν 59452 Leg.695.d.2 : ὑπέσχετο Πέρσαις, εἰς τὸν νόμον ἐνέδει, φιλίαν πορίζων 59453 Leg.695.d.3 : καὶ κοινωνίαν πᾶσιν Πέρσαις, χρήμασι καὶ δωρεαῖς τὸν 59454 Leg.695.d.4 : Περσῶν δῆμον προσαγόμενος· τοιγαροῦν αὐτῷ τὰ στρατεύ– 59455 Leg.695.d.5 : ματα μετ´ εὐνοίας προσεκτήσατο χώρας οὐκ ἐλάττους ὧν 59456 Leg.695.d.6 : κατέλιπε Κῦρος. μετὰ δὲ Δαρεῖον ὁ τῇ βασιλικῇ καὶ 59457 Leg.695.d.7 : τρυφώσῃ πάλιν παιδευθεὶς παιδείᾳ Ξέρξης— "Ὦ Δαρεῖε," 59458 Leg.695.d.8 : εἰπεῖν ἐστιν δικαιότατον ἴσως, "ὃς τὸ Κύρου κακὸν οὐκ 59459 Leg.695.e.1 : ἔμαθες, ἐθρέψω δὲ Ξέρξην ἐν τοῖς αὐτοῖς ἤθεσιν ἐν οἷσπερ 59460 Leg.695.e.2 : Κῦρος Καμβύσην" —ὁ δέ, ἅτε τῶν αὐτῶν παιδειῶν γενόμενος 59461 Leg.695.e.3 : ἔκγονος, παραπλήσια ἀπετέλεσεν τοῖς Καμβύσου παθήμασιν· 59462 Leg.695.e.4 : καὶ σχεδὸν ἔκ γε τοσούτου βασιλεὺς ἐν Πέρσαις οὐδείς πω 59463 Leg.695.e.5 : μέγας ἐγγέγονεν ἀληθῶς, πλήν γε ὀνόματι. τὸ δ´ αἴτιον 59464 Leg.695.e.6 : οὐ τύχης, ὡς ὁ ἐμὸς λόγος, ἀλλ´ ὁ κακὸς βίος ὃν οἱ τῶν 59465 Leg.696.a.1 : διαφερόντως πλουσίων καὶ τυράννων παῖδες τὰ πολλὰ ζῶσιν· 59466 Leg.696.a.2 : οὐ γὰρ μή ποτε γένηται παῖς καὶ ἀνὴρ καὶ γέρων ἐκ ταύτης 59467 Leg.696.a.3 : τῆς τροφῆς διαφέρων πρὸς ἀρετήν. ἃ δή, φαμέν, τῷ νομο– 59468 Leg.696.a.4 : θέτῃ σκεπτέον, καὶ ἡμῖν δὲ ἐν τῷ νῦν παρόντι. δίκαιον 59469 Leg.696.a.5 : μήν, ὦ Λακεδαιμόνιοι, τοῦτό γε τῇ πόλει ὑμῶν ἀποδιδόναι, 59470 Leg.696.a.6 : ὅτι πενίᾳ καὶ πλούτῳ καὶ ἰδιωτείᾳ καὶ βασιλείᾳ διαφέρουσαν 59471 Leg.696.a.7 : οὐδ´ ἡντινοῦν τιμὴν καὶ τροφὴν νέμετε, ἃς μὴ τὸ κατ´ ἀρχὰς 59472 Leg.696.b.1 : ὑμῖν θεῖον παρὰ θεοῦ διεμαντεύσατό τινος. οὐ γὰρ δὴ δεῖ 59473 Leg.696.b.2 : κατὰ πόλιν γε εἶναι τὰς τιμὰς ὑπερεχούσας, ὅτι τίς ἐστιν 59474 Leg.696.b.3 : πλούτῳ διαφέρων, ἐπεὶ οὐδ´ ὅτι ταχὺς ἢ καλὸς ἢ ἰσχυρὸς 59475 Leg.696.b.4 : ἄνευ τινὸς ἀρετῆς, οὐδ´ ἀρετῆς ἧς ἂν σωφροσύνη ἀπῇ. 59476 Leg.696.b.5 : {ΜΕ.} Πῶς τοῦτο, ὦ ξένε, λέγεις; 59477 Leg.696.b.6 : {ΑΘ.} Ἀνδρεία που μόριον ἀρετῆς ἕν; 59478 Leg.696.b.7 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ οὔ; 59479 Leg.696.b.8 : {ΑΘ.} Δίκασον τοίνυν αὐτὸς τὸν λόγον ἀκούσας εἴ σοι 59480 Leg.696.b.9 : δέξαι´ ἂν σύνοικον ἢ γείτονα εἶναί τινα σφόδρα μὲν ἀνδρεῖον, 59481 Leg.696.b.10 : μὴ σώφρονα δὲ ἀλλ´ ἀκόλαστον. 59482 Leg.696.c.1 : {ΜΕ.} Εὐφήμει. 59483 Leg.696.c.2 : {ΑΘ.} Τί δέ; τεχνικὸν μὲν καὶ περὶ ταῦτα σοφόν, ἄδι– 59484 Leg.696.c.3 : κον δέ; 59485 Leg.696.c.4 : {ΜΕ.} Οὐδαμῶς. 59486 Leg.696.c.5 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν τό γε δίκαιον οὐ φύεται χωρὶς τοῦ 59487 Leg.696.c.6 : σωφρονεῖν. 59488 Leg.696.c.7 : {ΜΕ.} Πῶς γὰρ ἄν; 59489 Leg.696.c.8 : {ΑΘ.} Οὐδὲ μὴν ὅν γε σοφὸν ἡμεῖς νυνδὴ προυθέμεθα, τὸν 59490 Leg.696.c.9 : τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας κεκτημένον συμφώνους τοῖς ὀρθοῖς 59491 Leg.696.c.10 : λόγοις καὶ ἑπομένας. 59492 Leg.696.c.11 : {ΜΕ.} Οὐ γὰρ οὖν. 59493 Leg.696.c.12 : {ΑΘ.} Ἔτι δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα τῶν ἐν ταῖς πό– 59494 Leg.696.d.1 : λεσιν τιμήσεων ἕνεκα, ποῖαί τε ὀρθαὶ καὶ μὴ γίγνονται 59495 Leg.696.d.2 : ἑκάστοτε. 59496 Leg.696.d.3 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον; 59497 Leg.696.d.4 : {ΑΘ.} Σωφροσύνη ἄνευ πάσης τῆς ἄλλης ἀρετῆς ἐν 59498 Leg.696.d.5 : ψυχῇ τινι μεμονωμένη τίμιον ἢ ἄτιμον γίγνοιτ´ ἂν κατὰ 59499 Leg.696.d.6 : δίκην; 59500 Leg.696.d.7 : {ΜΕ.} Οὐκ ἔχω ὅπως εἴπω. 59501 Leg.696.d.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν εἴρηκάς γε μετρίως· εἰπὼν γὰρ δὴ ὧν ἠρό– 59502 Leg.696.d.9 : μην ὁποτερονοῦν, παρὰ μέλος ἔμοιγ´ ἂν δοκεῖς φθέγξασθαι. 59503 Leg.696.d.10 : {ΜΕ.} Καλῶς τοίνυν γεγονὸς ἂν εἴη. 59504 Leg.696.d.11 : {ΑΘ.} Εἶεν· τὸ μὲν δὴ πρόσθημα ὧν τιμαί τε καὶ ἀτιμίαι 59505 Leg.696.e.1 : οὐ λόγου, ἀλλά τινος μᾶλλον ἀλόγου σιγῆς, ἄξιον ἂν εἴη. 59506 Leg.696.e.2 : {ΜΕ.} Σωφροσύνην μοι φαίνῃ λέγειν. 59507 Leg.696.e.3 : {ΑΘ.} Ναί. τὸ δέ γε τῶν ἄλλων πλεῖστα ἡμᾶς ὠφελοῦν 59508 Leg.696.e.4 : μετὰ τῆς προσθήκης μάλιστ´ ἂν τιμώμενον ὀρθότατα τιμῷτο, 59509 Leg.696.e.5 : καὶ τὸ δεύτερον δευτέρως· καὶ οὕτω δὴ κατὰ τὸν ἑξῆς λόγον 59510 Leg.696.e.6 : τὰς ἐφεξῆς τιμὰς λαγχάνον ἕκαστον ὀρθῶς ἂν λαγχάνοι. 59511 Leg.697.a.1 : {ΜΕ.} Ἔχει ταύτῃ. 59512 Leg.697.a.2 : {ΑΘ.} Τί οὖν; οὐ νομοθέτου καὶ ταῦτα αὖ φήσομεν εἶναι 59513 Leg.697.a.3 : διανέμειν; 59514 Leg.697.a.4 : {ΜΕ.} Καὶ μάλα. 59515 Leg.697.a.5 : {ΑΘ.} Βούλει δὴ τὰ μὲν ἅπαντα καὶ ἐφ´ ἕκαστον ἔργον 59516 Leg.697.a.6 : καὶ κατὰ σμικρὰ ἐκείνῳ δῶμεν νεῖμαι, τὸ δὲ τριχῇ διελεῖν, 59517 Leg.697.a.7 : ἐπειδὴ νόμων ἐσμὲν καὶ αὐτοί πως ἐπιθυμηταί, πειραθῶμεν, 59518 Leg.697.a.8 : διατεμεῖν χωρὶς τά τε μέγιστα καὶ δεύτερα καὶ τρίτα; 59519 Leg.697.a.9 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59520 Leg.697.a.10 : {ΑΘ.} Λέγομεν τοίνυν ὅτι πόλιν, ὡς ἔοικεν, τὴν μέλλουσαν 59521 Leg.697.b.1 : σῴζεσθαί τε καὶ εὐδαιμονήσειν εἰς δύναμιν ἀνθρωπίνην δεῖ 59522 Leg.697.b.2 : καὶ ἀναγκαῖον τιμάς τε καὶ ἀτιμίας διανέμειν ὀρθῶς. ἔστιν 59523 Leg.697.b.3 : δὲ ὀρθῶς ἄρα τιμιώτατα μὲν καὶ πρῶτα τὰ περὶ τὴν ψυχὴν 59524 Leg.697.b.4 : ἀγαθὰ κεῖσθαι, σωφροσύνης ὑπαρχούσης αὐτῇ, δεύτερα δὲ 59525 Leg.697.b.5 : τὰ περὶ τὸ σῶμα καλὰ καὶ ἀγαθά, καὶ τρίτα τὰ περὶ τὴν 59526 Leg.697.b.6 : οὐσίαν καὶ χρήματα λεγόμενα· τούτων δὲ ἂν ἐκτός τις 59527 Leg.697.b.7 : βαίνῃ νομοθέτης ἢ πόλις, εἰς τιμὰς ἢ χρήματα προάγουσα 59528 Leg.697.c.1 : ἤ τι τῶν ὑστέρων εἰς τὸ πρόσθεν τιμαῖς τάττουσα, οὔθ´ 59529 Leg.697.c.2 : ὅσιον οὔτε πολιτικὸν ἂν δρῴη πρᾶγμα. εἰρήσθω ταῦτα ἢ 59530 Leg.697.c.3 : πῶς ἡμῖν; 59531 Leg.697.c.4 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν εἰρήσθω σαφῶς. 59532 Leg.697.c.5 : {ΑΘ.} Ταῦτα μὲν τοίνυν ἡμᾶς ἐπὶ πλέον ἐποίησεν εἰπεῖν 59533 Leg.697.c.6 : ἡ Περσῶν πέρι διάσκεψις τῆς πολιτείας· ἀνευρίσκομεν δὲ 59534 Leg.697.c.7 : ἐπὶ ἔτι χείρους αὐτοὺς γεγονότας, τὴν δὲ αἰτίαν φαμέν, ὅτι 59535 Leg.697.c.8 : τὸ ἐλεύθερον λίαν ἀφελόμενοι τοῦ δήμου, τὸ δεσποτικὸν δ´ 59536 Leg.697.c.9 : ἐπαγαγόντες μᾶλλον τοῦ προσήκοντος, τὸ φίλον ἀπώλεσαν 59537 Leg.697.d.1 : καὶ τὸ κοινὸν ἐν τῇ πόλει. τούτου δὲ φθαρέντος, οὔθ´ ἡ τῶν 59538 Leg.697.d.2 : ἀρχόντων βουλὴ ὑπὲρ ἀρχομένων καὶ τοῦ δήμου βουλεύεται, 59539 Leg.697.d.3 : ἀλλ´ ἕνεκα τῆς αὑτῶν ἀρχῆς, ἄν τι καὶ σμικρὸν πλέον ἑκά– 59540 Leg.697.d.4 : στοτε ἡγῶνται ἔσεσθαί σφισιν, ἀναστάτους μὲν πόλεις, 59541 Leg.697.d.5 : ἀνάστατα δὲ ἔθνη φίλια πυρὶ καταφθείραντες, ἐχθρῶς τε 59542 Leg.697.d.6 : καὶ ἀνηλεήτως μισοῦντες μισοῦνται· ὅταν τε εἰς χρείαν τοῦ 59543 Leg.697.d.7 : μάχεσθαι περὶ ἑαυτῶν τοὺς δήμους ἀφικνῶνται, οὐδὲν κοινὸν 59544 Leg.697.d.8 : ἐν αὐτοῖς αὖ μετὰ προθυμίας τοῦ ἐθέλειν κινδυνεύειν καὶ 59545 Leg.697.e.1 : μάχεσθαι ἀνευρίσκουσιν, ἀλλὰ κεκτημένοι μυριάδας ἀπεράν– 59546 Leg.697.e.2 : τους λογισμῷ, ἀχρήστους εἰς πόλεμον πάσας κέκτηνται, καὶ 59547 Leg.697.e.3 : καθάπερ ἐνδεεῖς ἀνθρώπων μισθούμενοι, ὑπὸ μισθωτῶν καὶ 59548 Leg.697.e.4 : ὀθνείων ἀνθρώπων ἡγοῦνταί ποτε σωθήσεσθαι. πρὸς δὲ 59549 Leg.698.a.1 : τούτοις ἀμαθαίνειν ἀναγκάζονται, λέγοντες ἔργοις ὅτι λῆρος 59550 Leg.698.a.2 : πρὸς χρυσόν τε καὶ ἄργυρόν ἐστιν ἑκάστοτε τὰ λεγόμενα 59551 Leg.698.a.3 : τίμια καὶ καλὰ κατὰ πόλιν. 59552 Leg.698.a.4 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59553 Leg.698.a.5 : {ΑΘ.} Τὰ μὲν δὴ περί γε Περσῶν, ὡς οὐκ ὀρθῶς τὰ νῦν 59554 Leg.698.a.6 : διοικεῖται διὰ τὴν σφόδρα δουλείαν τε καὶ δεσποτείαν, τέλος 59555 Leg.698.a.7 : ἐχέτω. 59556 Leg.698.a.8 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59557 Leg.698.a.9 : {ΑΘ.} Τὰ δὲ περὶ τὴν τῆς Ἀττικῆς αὖ πολιτείας τὸ μετὰ 59558 Leg.698.a.10 : τοῦτο ὡσαύτως ἡμᾶς διεξελθεῖν χρεών, ὡς ἡ παντελὴς καὶ 59559 Leg.698.b.1 : ἀπὸ πασῶν ἀρχῶν ἐλευθερία τῆς μέτρον ἐχούσης ἀρχῆς ὑφ´ 59560 Leg.698.b.2 : ἑτέρων οὐ σμικρῷ χείρων· ἡμῖν γὰρ κατ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, 59561 Leg.698.b.3 : ὅτε ἡ Περσῶν ἐπίθεσις τοῖς Ἕλλησιν, ἴσως δὲ σχεδὸν ἅπασιν 59562 Leg.698.b.4 : τοῖς τὴν Εὐρώπην οἰκοῦσιν, ἐγίγνετο, πολιτεία τε ἦν παλαιὰ 59563 Leg.698.b.5 : καὶ ἐκ τιμημάτων ἀρχαί τινες τεττάρων, καὶ δεσπότις ἐνῆν 59564 Leg.698.b.6 : τις αἰδώς, δι´ ἣν δουλεύοντες τοῖς τότε νόμοις ζῆν ἠθέλομεν. 59565 Leg.698.b.7 : καὶ πρὸς τούτοις δὴ τὸ μέγεθος τοῦ στόλου κατά τε γῆν καὶ 59566 Leg.698.b.8 : κατὰ θάλατταν γενόμενον, φόβον ἄπορον ἐμβαλόν, δουλείαν 59567 Leg.698.c.1 : ἔτι μείζονα ἐποίησεν ἡμᾶς τοῖς τε ἄρχουσιν καὶ τοῖς νόμοις 59568 Leg.698.c.2 : δουλεῦσαι, καὶ διὰ πάντα ταῦθ´ ἡμῖν συνέπεσε πρὸς ἡμᾶς 59569 Leg.698.c.3 : αὐτοὺς σφόδρα φιλία. σχεδὸν γὰρ δέκα ἔτεσιν πρὸ τῆς ἐν 59570 Leg.698.c.4 : Σαλαμῖνι ναυμαχίας ἀφίκετο Δᾶτις Περσικὸν στόλον ἄγων, 59571 Leg.698.c.5 : πέμψαντος Δαρείου διαρρήδην ἐπί τε Ἀθηναίους καὶ Ἐρε– 59572 Leg.698.c.6 : τριᾶς, ἐξανδραποδισάμενον ἀγαγεῖν, θάνατον αὐτῷ προειπὼν 59573 Leg.698.c.7 : μὴ πράξαντι ταῦτα. καὶ ὁ Δᾶτις τοὺς μὲν Ἐρετριᾶς ἔν τινι 59574 Leg.698.d.1 : βραχεῖ χρόνῳ παντάπασιν κατὰ κράτος τε εἷλεν μυριάσι 59575 Leg.698.d.2 : συχναῖς, καί τινα λόγον εἰς τὴν ἡμετέραν πόλιν ἀφῆκεν 59576 Leg.698.d.3 : φοβερόν, ὡς οὐδεὶς Ἐρετριῶν αὐτὸν ἀποπεφευγὼς εἴη· 59577 Leg.698.d.4 : συνάψαντες γὰρ ἄρα τὰς χεῖρας σαγηνεύσαιεν πᾶσαν τὴν 59578 Leg.698.d.5 : Ἐρετρικὴν οἱ στρατιῶται τοῦ Δάτιδος. ὁ δὴ λόγος, εἴτ´ 59579 Leg.698.d.6 : ἀληθὴς εἴτε καὶ ὅπῃ ἀφίκετο, τούς τε ἄλλους Ἕλληνας καὶ 59580 Leg.698.d.7 : δὴ καὶ Ἀθηναίους ἐξέπληττεν, καὶ πρεσβευομένοις αὐτοῖς 59581 Leg.698.e.1 : πανταχόσε βοηθεῖν οὐδεὶς ἤθελεν πλήν γε Λακεδαιμονίων· 59582 Leg.698.e.2 : οὗτοι δὲ ὑπό τε τοῦ πρὸς Μεσσήνην ὄντος τότε πολέμου καὶ 59583 Leg.698.e.3 : εἰ δή τι διεκώλυεν ἄλλο αὐτούς—οὐ γὰρ ἴσμεν λεγόμενον— 59584 Leg.698.e.4 : ὕστεροι δ´ οὖν ἀφίκοντο τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης γενομένης 59585 Leg.698.e.5 : μιᾷ ἡμέρᾳ. μετὰ δὲ τοῦτο παρασκευαί τε μεγάλαι λεγό– 59586 Leg.698.e.6 : μεναι καὶ ἀπειλαὶ ἐφοίτων μυρίαι παρὰ βασιλέως. προϊόντος 59587 Leg.698.e.7 : δὲ τοῦ χρόνου, Δαρεῖος μὲν τεθνάναι ἐλέχθη, νέος δὲ καὶ 59588 Leg.698.e.8 : σφοδρὸς ὁ ὑὸς αὐτοῦ παρειληφέναι τὴν ἀρχὴν καὶ οὐδαμῶς 59589 Leg.699.a.1 : ἀφίστασθαι τῆς ὁρμῆς. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πᾶν τοῦτο ᾤοντο ἐπὶ 59590 Leg.699.a.2 : σφᾶς αὐτοὺς παρασκευάζεσθαι διὰ τὸ Μαραθῶνι γενόμενον, 59591 Leg.699.a.3 : καὶ ἀκούοντες Ἄθων τε διορυττόμενον καὶ Ἑλλήσποντον 59592 Leg.699.a.4 : ζευγνύμενον καὶ τὸ τῶν νεῶν πλῆθος, ἡγήσαντο οὔτε κατὰ 59593 Leg.699.a.5 : γῆν σφίσιν εἶναι σωτηρίαν οὔτε κατὰ θάλατταν· οὔτε γὰρ 59594 Leg.699.a.6 : βοηθήσειν αὑτοῖς οὐδένα—μεμνημένοι ὡς οὐδ´ ὅτε τὸ πρό– 59595 Leg.699.a.7 : τερον ἦλθον καὶ τὰ περὶ Ἐρέτριαν διεπράξαντο, σφίσι γε 59596 Leg.699.a.8 : οὐδεὶς τότε ἐβοήθησεν οὐδ´ ἐκινδύνευσεν συμμαχόμενος· ταὐ– 59597 Leg.699.b.1 : τὸν δὴ προσεδόκων καὶ τότε γενήσεσθαι τό γε κατὰ γῆν—καὶ 59598 Leg.699.b.2 : κατὰ θάλατταν δ´ αὖ πᾶσαν ἀπορίαν ἑώρων σωτηρίας, νεῶν 59599 Leg.699.b.3 : χιλίων καὶ ἔτι πλεόνων ἐπιφερομένων. μίαν δὴ σωτηρίαν 59600 Leg.699.b.4 : συνενόουν, λεπτὴν μὲν καὶ ἄπορον, μόνην δ´ οὖν, βλέψαντες 59601 Leg.699.b.5 : πρὸς τὸ πρότερον γενόμενον, ὡς ἐξ ἀπόρων καὶ τότε ἐφαίνετο 59602 Leg.699.b.6 : γενέσθαι τὸ νικῆσαι μαχομένους· ἐπὶ δὲ τῆς ἐλπίδος ὀχού– 59603 Leg.699.b.7 : μενοι ταύτης ηὕρισκον καταφυγὴν αὑτοῖς εἰς αὑτοὺς μόνους 59604 Leg.699.c.1 : εἶναι καὶ τοὺς θεούς. ταῦτ´ οὖν αὐτοῖς πάντα φιλίαν ἀλλήλων 59605 Leg.699.c.2 : ἐνεποίει, ὁ φόβος ὁ τότε παρὼν ὅ τε ἐκ τῶν νόμων τῶν 59606 Leg.699.c.3 : ἔμπροσθεν γεγονώς, ὃν δουλεύοντες τοῖς πρόσθεν νόμοις 59607 Leg.699.c.4 : ἐκέκτηντο, ἣν αἰδῶ πολλάκις ἐν τοῖς ἄνω λόγοις εἴπομεν, 59608 Leg.699.c.5 : ᾗ καὶ δουλεύειν ἔφαμεν δεῖν τοὺς μέλλοντας ἀγαθοὺς ἔσεσθαι, 59609 Leg.699.c.6 : ἧς ὁ δειλὸς ἐλεύθερος καὶ ἄφοβος· ὃν εἰ τότε μὴ δέος ἔλαβεν, 59610 Leg.699.c.7 : οὐκ ἄν ποτε συνελθὼν ἠμύνατο, οὐδ´ ἤμυνεν ἱεροῖς τε καὶ 59611 Leg.699.c.8 : τάφοις καὶ πατρίδι καὶ τοῖς ἄλλοις οἰκείοις τε ἅμα καὶ φίλοις, 59612 Leg.699.d.1 : ὥσπερ τότ´ ἐβοήθησεν, ἀλλὰ κατὰ σμικρὰ ἂν ἐν τῷ τότε 59613 Leg.699.d.2 : ἡμῶν ἕκαστος σκεδασθεὶς ἄλλος ἄλλοσε διεσπάρη. 59614 Leg.699.d.3 : {ΜΕ.} Καὶ μάλα, ὦ ξένε, ὀρθῶς τε εἴρηκας καὶ σαυτῷ τε 59615 Leg.699.d.4 : καὶ τῇ πατρίδι πρεπόντως. 59616 Leg.699.d.5 : {ΑΘ.} Ἔστι ταῦτα, ὦ Μέγιλλε· πρὸς γὰρ σὲ τὰ ἐν τῷ 59617 Leg.699.d.6 : τότε χρόνῳ γενόμενα, κοινωνὸν τῇ τῶν πατέρων γεγονότα 59618 Leg.699.d.7 : φύσει, δίκαιον λέγειν. ἐπισκόπει μὴν καὶ σὺ καὶ Κλεινίας 59619 Leg.699.d.8 : εἴ τι πρὸς τὴν νομοθεσίαν προσήκοντα λέγομεν· οὐ γὰρ μύθων 59620 Leg.699.e.1 : ἕνεκα διεξέρχομαι, οὗ λέγω δ´ ἕνεκα. ὁρᾶτε γάρ· ἐπειδή 59621 Leg.699.e.2 : τινα τρόπον ταὐτὸν ἡμῖν συμβεβήκει πάθος ὅπερ Πέρσαις, 59622 Leg.699.e.3 : ἐκείνοις μὲν ἐπὶ πᾶσαν δουλείαν ἄγουσιν τὸν δῆμον, ἡμῖν δ´ 59623 Leg.699.e.4 : αὖ τοὐναντίον ἐπὶ πᾶσαν ἐλευθερίαν προτρέπουσι τὰ πλήθη, 59624 Leg.699.e.5 : πῶς δὴ καὶ τί λέγωμεν τοὐντεῦθεν, οἱ προγεγονότες ἡμῖν 59625 Leg.699.e.6 : ἔμπροσθεν λόγοι τρόπον τινὰ καλῶς εἰσιν εἰρημένοι. 59626 Leg.700.a.1 : {ΜΕ.} Λέγεις εὖ· πειρῶ δ´ ἔτι σαφέστερον ἡμῖν σημῆναι 59627 Leg.700.a.2 : τὸ νῦν λεγόμενον. 59628 Leg.700.a.3 : {ΑΘ.} Ἔσται ταῦτα. οὐκ ἦν, ὦ φίλοι, ἡμῖν ἐπὶ τῶν 59629 Leg.700.a.4 : παλαιῶν νόμων ὁ δῆμός τινων κύριος, ἀλλὰ τρόπον τινὰ 59630 Leg.700.a.5 : ἑκὼν ἐδούλευε τοῖς νόμοις. 59631 Leg.700.a.6 : {ΜΕ.} Ποίοις δὴ λέγεις; 59632 Leg.700.a.7 : {ΑΘ.} Τοῖς περὶ τὴν μουσικὴν πρῶτον τὴν τότε, ἵνα ἐξ 59633 Leg.700.a.8 : ἀρχῆς διέλθωμεν τὴν τοῦ ἐλευθέρου λίαν ἐπίδοσιν βίου. 59634 Leg.700.a.9 : διῃρημένη γὰρ δὴ τότε ἦν ἡμῖν ἡ μουσικὴ κατὰ εἴδη τε 59635 Leg.700.b.1 : ἑαυτῆς ἄττα καὶ σχήματα, καί τι ἦν εἶδος ᾠδῆς εὐχαὶ πρὸς 59636 Leg.700.b.2 : θεούς, ὄνομα δὲ ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο· καὶ τούτῳ δὴ τὸ ἐναντίον 59637 Leg.700.b.3 : ἦν ᾠδῆς ἕτερον εἶδος—θρήνους δέ τις ἂν αὐτοὺς μάλιστα 59638 Leg.700.b.4 : ἐκάλεσεν—καὶ παίωνες ἕτερον, καὶ ἄλλο, Διονύσου γένεσις 59639 Leg.700.b.5 : οἶμαι, διθύραμβος λεγόμενος. νόμους τε αὐτὸ τοῦτο τοὔνομα 59640 Leg.700.b.6 : ἐκάλουν, ᾠδὴν ὥς τινα ἑτέραν· ἐπέλεγον δὲ κιθαρῳδικούς. 59641 Leg.700.b.7 : τούτων δὴ διατεταγμένων καὶ ἄλλων τινῶν, οὐκ ἐξῆν ἄλλο 59642 Leg.700.c.1 : εἰς ἄλλο καταχρῆσθαι μέλους εἶδος· τὸ δὲ κῦρος τούτων 59643 Leg.700.c.2 : γνῶναί τε καὶ ἅμα γνόντα δικάσαι, ζημιοῦν τε αὖ τὸν μὴ 59644 Leg.700.c.3 : πειθόμενον, οὐ σύριγξ ἦν οὐδέ τινες ἄμουσοι βοαὶ πλήθους, 59645 Leg.700.c.4 : καθάπερ τὰ νῦν, οὐδ´ αὖ κρότοι ἐπαίνους ἀποδιδόντες, ἀλλὰ 59646 Leg.700.c.5 : τοῖς μὲν γεγονόσι περὶ παίδευσιν δεδογμένον ἀκούειν ἦν 59647 Leg.700.c.6 : αὐτοῖς μετὰ σιγῆς διὰ τέλους, παισὶ δὲ καὶ παιδαγωγοῖς καὶ 59648 Leg.700.c.7 : τῷ πλείστῳ ὄχλῳ ῥάβδου κοσμούσης ἡ νουθέτησις ἐγίγνετο. 59649 Leg.700.d.1 : ταῦτ´ οὖν οὕτω τεταγμένως ἤθελεν ἄρχεσθαι τῶν πολιτῶν τὸ 59650 Leg.700.d.2 : πλῆθος, καὶ μὴ τολμᾶν κρίνειν διὰ θορύβου· μετὰ δὲ ταῦτα, 59651 Leg.700.d.3 : προϊόντος τοῦ χρόνου, ἄρχοντες μὲν τῆς ἀμούσου παρανομίας 59652 Leg.700.d.4 : ποιηταὶ ἐγίγνοντο φύσει μὲν ποιητικοί, ἀγνώμονες δὲ περὶ 59653 Leg.700.d.5 : τὸ δίκαιον τῆς Μούσης καὶ τὸ νόμιμον, βακχεύοντες καὶ 59654 Leg.700.d.6 : μᾶλλον τοῦ δέοντος κατεχόμενοι ὑφ´ ἡδονῆς, κεραννύντες δὲ 59655 Leg.700.d.7 : θρήνους τε ὕμνοις καὶ παίωνας διθυράμβοις, καὶ αὐλῳδίας 59656 Leg.700.d.8 : δὴ ταῖς κιθαρῳδίαις μιμούμενοι, καὶ πάντα εἰς πάντα συνά– 59657 Leg.700.e.1 : γοντες, μουσικῆς ἄκοντες ὑπ´ ἀνοίας καταψευδόμενοι ὡς 59658 Leg.700.e.2 : ὀρθότητα μὲν οὐκ ἔχοι οὐδ´ ἡντινοῦν μουσική, ἡδονῇ δὲ τῇ 59659 Leg.700.e.3 : τοῦ χαίροντος, εἴτε βελτίων εἴτε χείρων ἂν εἴη τις, κρίνοιτο 59660 Leg.700.e.4 : ὀρθότατα. τοιαῦτα δὴ ποιοῦντες ποιήματα, λόγους τε ἐπιλέ– 59661 Leg.700.e.5 : γοντες τοιούτους, τοῖς πολλοῖς ἐνέθεσαν παρανομίαν εἰς τὴν 59662 Leg.700.e.6 : μουσικὴν καὶ τόλμαν ὡς ἱκανοῖς οὖσιν κρίνειν· ὅθεν δὴ τὰ 59663 Leg.701.a.1 : θέατρα ἐξ ἀφώνων φωνήεντ´ ἐγένοντο, ὡς ἐπαΐοντα ἐν 59664 Leg.701.a.2 : μούσαις τό τε καλὸν καὶ μή, καὶ ἀντὶ ἀριστοκρατίας ἐν αὐτῇ 59665 Leg.701.a.3 : θεατροκρατία τις πονηρὰ γέγονεν. εἰ γὰρ δὴ καὶ δημοκρατία 59666 Leg.701.a.4 : ἐν αὐτῇ τις μόνον ἐγένετο ἐλευθέρων ἀνδρῶν, οὐδὲν ἂν πάνυ 59667 Leg.701.a.5 : γε δεινὸν ἦν τὸ γεγονός· νῦν δὲ ἦρξε μὲν ἡμῖν ἐκ μουσικῆς 59668 Leg.701.a.6 : ἡ πάντων εἰς πάντα σοφίας δόξα καὶ παρανομία, συνεφέ– 59669 Leg.701.a.7 : σπετο δὲ ἐλευθερία. ἄφοβοι γὰρ ἐγίγνοντο ὡς εἰδότες, ἡ 59670 Leg.701.a.8 : δὲ ἄδεια ἀναισχυντίαν ἐνέτεκεν· τὸ γὰρ τὴν τοῦ βελτίονος 59671 Leg.701.b.1 : δόξαν μὴ φοβεῖσθαι διὰ θράσος, τοῦτ´ αὐτό ἐστιν σχεδὸν 59672 Leg.701.b.2 : ἡ πονηρὰ ἀναισχυντία, διὰ δή τινος ἐλευθερίας λίαν ἀπο– 59673 Leg.701.b.3 : τετολμημένης. 59674 Leg.701.b.4 : {ΜΕ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 59675 Leg.701.b.5 : {ΑΘ.} Ἐφεξῆς δὴ ταύτῃ τῇ ἐλευθερίᾳ ἡ τοῦ μὴ ἐθέλειν τοῖς 59676 Leg.701.b.6 : ἄρχουσι δουλεύειν γίγνοιτ´ ἄν, καὶ ἑπομένη ταύτῃ φεύγειν 59677 Leg.701.b.7 : πατρὸς καὶ μητρὸς καὶ πρεσβυτέρων δουλείαν καὶ νουθέτησιν, 59678 Leg.701.b.8 : καὶ ἐγγὺς τοῦ τέλους οὖσιν νόμων ζητεῖν μὴ ὑπηκόοις εἶναι, 59679 Leg.701.c.1 : πρὸς αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ τέλει ὅρκων καὶ πίστεων καὶ τὸ παράπαν 59680 Leg.701.c.2 : θεῶν μὴ φροντίζειν, τὴν λεγομένην παλαιὰν Τιτανικὴν φύσιν 59681 Leg.701.c.3 : ἐπιδεικνῦσι καὶ μιμουμένοις, ἐπὶ τὰ αὐτὰ πάλιν ἐκεῖνα ἀφικο– 59682 Leg.701.c.4 : μένους, χαλεπὸν αἰῶνα διάγοντας μὴ λῆξαί ποτε κακῶν. τίνος 59683 Leg.701.c.5 : δὴ καὶ ταῦθ´ ἡμῖν αὖ χάριν ἐλέχθη; δεῖν φαίνεται ἔμοιγε 59684 Leg.701.c.6 : οἷόνπερ ἵππον τὸν λόγον ἑκάστοτε ἀναλαμβάνειν, καὶ μὴ 59685 Leg.701.c.7 : καθάπερ ἀχάλινον κεκτημένον τὸ στόμα, βίᾳ ὑπὸ τοῦ λόγου 59686 Leg.701.d.1 : φερόμενον, κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπό τινος ὄνου πεσεῖν, ἀλλ´ 59687 Leg.701.d.2 : ἐπανερωτᾶν τὸ νυνδὴ λεχθέν, τὸ τίνος δὴ χάριν ἕνεκα ταῦτα 59688 Leg.701.d.3 : ἐλέχθη; 59689 Leg.701.d.4 : {ΜΕ.} Καλῶς. 59690 Leg.701.d.5 : {ΑΘ.} Ταῦτα τοίνυν εἴρηται ἐκείνων ἕνεκα. 59691 Leg.701.d.6 : {ΜΕ.} Τίνων; 59692 Leg.701.d.7 : {ΑΘ.} Ἐλέξαμεν ὡς τὸν νομοθέτην δεῖ τριῶν στοχαζόμενον 59693 Leg.701.d.8 : νομοθετεῖν, ὅπως ἡ νομοθετουμένη πόλις ἐλευθέρα τε ἔσται 59694 Leg.701.d.9 : καὶ φίλη ἑαυτῇ καὶ νοῦν ἕξει. ταῦτ´ ἦν· ἦ γάρ; 59695 Leg.701.d.10 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59696 Leg.701.e.1 : {ΑΘ.} Τούτων ἕνεκα δὴ πολιτείας τήν τε δεσποτικωτάτην 59697 Leg.701.e.2 : προελόμενοι καὶ τὴν ἐλευθερικωτάτην, ἐπισκοποῦμεν νυνὶ 59698 Leg.701.e.3 : ποτέρα τούτων ὀρθῶς πολιτεύεται· λαβόντες δὲ αὐτῶν ἑκα– 59699 Leg.701.e.4 : τέρας μετριότητά τινα, τῶν μὲν τοῦ δεσπόζειν, τῶν δὲ τοῦ 59700 Leg.701.e.5 : ἐλευθεριάσαι, κατείδομεν ὅτι τότε διαφερόντως ἐν αὐταῖς 59701 Leg.701.e.6 : ἐγένετο εὐπραγία, ἐπὶ δὲ τὸ ἄκρον ἀγαγόντων ἑκατέρων, 59702 Leg.701.e.7 : τῶν μὲν δουλείας, τῶν δὲ τοὐναντίου, οὐ συνήνεγκεν οὔτε 59703 Leg.701.e.8 : τοῖς οὔτε τοῖς. 59704 Leg.702.a.1 : {ΜΕ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 59705 Leg.702.a.2 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν αὐτῶν γ´ ἕνεκα καὶ τὸ Δωρικὸν ἐθεασάμεθα 59706 Leg.702.a.3 : κατοικιζόμενον στρατόπεδον καὶ τὰς τοῦ Δαρδάνου ὑπωρείας 59707 Leg.702.a.4 : τε καὶ τὴν ἐπὶ θαλάττῃ κατοίκισιν, καὶ τοὺς πρώτους δὴ τοὺς 59708 Leg.702.a.5 : περιλιπεῖς γενομένους τῆς φθορᾶς, ἔτι δὲ τοὺς ἔμπροσθεν 59709 Leg.702.a.6 : τούτων γενομένους ἡμῖν λόγους περί τε μουσικῆς καὶ μέθης 59710 Leg.702.a.7 : καὶ τὰ τούτων ἔτι πρότερα. ταῦτα γὰρ πάντα εἴρηται τοῦ 59711 Leg.702.a.8 : κατιδεῖν ἕνεκα πῶς ποτ´ ἂν πόλις ἄριστα οἰκοίη, καὶ ἰδίᾳ 59712 Leg.702.b.1 : πῶς ἄν τις βέλτιστα τὸν αὑτοῦ βίον διαγάγοι· εἰ δὲ δή τι 59713 Leg.702.b.2 : πεποιήκαμεν προὔργου, τίς ποτ´ ἂν ἔλεγχος γίγνοιτο ἡμῖν 59714 Leg.702.b.3 : πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς λεχθείς, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία; 59715 Leg.702.b.4 : {ΚΛ.} Ἐγώ τινα, ὦ ξένε, μοι δοκῶ κατανοεῖν. ἔοικεν κατὰ 59716 Leg.702.b.5 : τύχην τινὰ ἡμῖν τὰ τῶν λόγων τούτων πάντων ὧν διεξήλθομεν 59717 Leg.702.b.6 : γεγονέναι· σχεδὸν γὰρ εἰς χρείαν αὐτῶν ἔγωγ´ ἐλήλυθα τὰ 59718 Leg.702.b.7 : νῦν, καὶ κατά τινα αὖ καιρὸν σύ τε παραγέγονας ἅμα καὶ 59719 Leg.702.c.1 : Μέγιλλος ὅδε. οὐ γὰρ ἀποκρύψομαι σφὼ τὸ νῦν ἐμοὶ 59720 Leg.702.c.2 : συμβαῖνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς οἰωνόν τινα ποιοῦμαι. ἡ γὰρ 59721 Leg.702.c.3 : πλείστη τῆς Κρήτης ἐπιχειρεῖ τινα ἀποικίαν ποιήσασθαι, 59722 Leg.702.c.4 : καὶ προστάττει τοῖς Κνωσίοις ἐπιμεληθῆναι τοῦ πράγματος, 59723 Leg.702.c.5 : ἡ δὲ τῶν Κνωσίων πόλις ἐμοί τε καὶ ἄλλοις ἐννέα· ἅμα δὲ 59724 Leg.702.c.6 : καὶ νόμους τῶν τε αὐτόθι, εἴ τινες ἡμᾶς ἀρέσκουσιν, τίθεσθαι 59725 Leg.702.c.7 : κελεύει, καὶ εἴ τινες ἑτέρωθεν, μηδὲν ὑπολογιζομένους τὸ 59726 Leg.702.c.8 : ξενικὸν αὐτῶν, ἂν βελτίους φαίνωνται. νῦν οὖν ἐμοί τε καὶ 59727 Leg.702.d.1 : ὑμῖν ταύτην δῶμεν χάριν· ἐκ τῶν εἰρημένων ἐκλέξαντες, τῷ 59728 Leg.702.d.2 : λόγῳ συστησώμεθα πόλιν, οἷον ἐξ ἀρχῆς κατοικίζοντες, 59729 Leg.702.d.3 : καὶ ἅμα μὲν ἡμῖν οὗ ζητοῦμεν ἐπίσκεψις γενήσεται, ἅμα 59730 Leg.702.d.4 : δὲ ἐγὼ τάχ´ ἂν χρησαίμην εἰς τὴν μέλλουσαν πόλιν ταύτῃ 59731 Leg.702.d.5 : τῇ συστάσει. 59732 Leg.702.d.6 : {ΑΘ.} Οὐ πόλεμόν γε ἐπαγγέλλεις, ὦ Κλεινία· ἀλλ´ εἰ μή 59733 Leg.702.d.7 : τι Μεγίλλῳ πρόσαντες, τὰ παρ´ ἐμοῦ γε ἡγοῦ σοι πάντα κατὰ 59734 Leg.702.d.8 : νοῦν ὑπάρχειν εἰς δύναμιν. 59735 Leg.702.d.9 : {ΚΛ.} Εὖ λέγεις. 59736 Leg.702.d.10 : {ΜΕ.} Καὶ μὴν καὶ τὰ παρ´ ἐμοῦ. 59737 Leg.702.e.1 : {ΚΛ.} Κάλλιστ´ εἰρήκατον. ἀτὰρ πειρώμεθα λόγῳ πρῶτον 59738 Leg.702.e.2 : κατοικίζειν τὴν πόλιν. 59739 Leg.702.e.2 : 59740 Leg.704.a.1 : {ΑΘ.} Φέρε δή, τίνα δεῖ διανοηθῆναί ποτε τὴν πόλιν 59741 Leg.704.a.2 : ἔσεσθαι; λέγω δὲ οὔτι τοὔνομα αὐτῆς ἐρωτῶν ὅτι ποτ´ ἔστι 59742 Leg.704.a.3 : τὰ νῦν, οὐδὲ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ὅτι δεήσει καλεῖν αὐτήν— 59743 Leg.704.a.4 : τοῦτο μὲν γὰρ τάχ´ ἂν ἴσως καὶ ὁ κατοικισμὸς αὐτῆς ἤ τις 59744 Leg.704.a.5 : τόπος, ἢ ποταμοῦ τινος ἢ κρήνης ἢ θεῶν ἐπωνυμία τῶν ἐν τῷ 59745 Leg.704.b.1 : τόπῳ, προσθείη τὴν αὑτῶν φήμην καινῇ γενομένῃ τῇ πόλει— 59746 Leg.704.b.2 : τόδε δὲ περὶ αὐτῆς ἐστιν ὃ βουλόμενος μᾶλλον ἐπερωτῶ, 59747 Leg.704.b.3 : πότερον ἐπιθαλαττίδιος ἔσται τις ἢ χερσαία. 59748 Leg.704.b.4 : {ΚΛ.} Σχεδόν, ὦ ξένε, ἀπέχει θαλάττης γε ἡ πόλις, ἧς πέρι 59749 Leg.704.b.5 : τὰ νυνδὴ λεχθέντα ἡμῖν, εἴς τινας ὀγδοήκοντα σταδίους. 59750 Leg.704.b.6 : {ΑΘ.} Τί δέ; λιμένες ἆρ´ εἰσὶν κατὰ ταῦτα αὐτῆς, ἢ τὸ 59751 Leg.704.b.7 : παράπαν ἀλίμενος; 59752 Leg.704.b.8 : {ΚΛ.} Εὐλίμενος μὲν οὖν ταύτῃ γε ὡς δυνατόν ἐστιν 59753 Leg.704.b.9 : μάλιστα, ὦ ξένε. 59754 Leg.704.c.1 : {ΑΘ.} Παπαί, οἷον λέγεις. τί δὲ περὶ αὐτὴν ἡ χώρα; 59755 Leg.704.c.2 : πότερα πάμφορος ἢ καί τινων ἐπιδεής; 59756 Leg.704.c.3 : {ΚΛ.} Σχεδὸν οὐδενὸς ἐπιδεής. 59757 Leg.704.c.4 : {ΑΘ.} Γείτων δὲ αὐτῆς πόλις ἆρ´ ἔσται τις πλησίον; 59758 Leg.704.c.5 : {ΚΛ.} Οὐ πάνυ, διὸ καὶ κατοικίζεται· παλαιὰ γάρ τις ἐξοί– 59759 Leg.704.c.6 : κησις ἐν τῷ τόπῳ γενομένη τὴν χώραν ταύτην ἔρημον 59760 Leg.704.c.7 : ἀπείργασται χρόνον ἀμήχανον ὅσον. 59761 Leg.704.c.8 : {ΑΘ.} Τί δὲ πεδίων τε καὶ ὀρῶν καὶ ὕλης; πῶς μέρος 59762 Leg.704.c.9 : ἑκάστων ἡμῖν εἴληχεν; 59763 Leg.704.c.10 : {ΚΛ.} Προσέοικε τῇ τῆς ἄλλης Κρήτης φύσει ὅλῃ. 59764 Leg.704.d.1 : {ΑΘ.} Τραχυτέραν αὐτὴν ἢ πεδιεινοτέραν ἂν λέγοις. 59765 Leg.704.d.2 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59766 Leg.704.d.3 : {ΑΘ.} Οὐ τοίνυν ἀνίατός γε ἂν εἴη πρὸς ἀρετῆς κτῆσιν. 59767 Leg.704.d.4 : εἰ μὲν γὰρ ἐπιθαλαττία τε ἔμελλεν εἶναι καὶ εὐλίμενος καὶ 59768 Leg.704.d.5 : μὴ πάμφορος ἀλλ´ ἐπιδεὴς πολλῶν, μεγάλου τινὸς ἔδει 59769 Leg.704.d.6 : σωτῆρός τε αὐτῇ καὶ νομοθετῶν θείων τινῶν, εἰ μὴ πολλά 59770 Leg.704.d.7 : τε ἔμελλεν ἤθη καὶ ποικίλα καὶ φαῦλα ἕξειν τοιαύτη φύσει 59771 Leg.704.d.8 : γενομένη· νῦν δὲ παραμύθιον ἔχει τὸ τῶν ὀγδοήκοντα στα– 59772 Leg.704.d.9 : δίων. ἐγγύτερον μέντοι τοῦ δέοντος κεῖται τῆς θαλάττης, 59773 Leg.705.a.1 : σχεδὸν ὅσον εὐλιμενωτέραν αὐτὴν φῂς εἶναι, ὅμως δὲ ἀγα– 59774 Leg.705.a.2 : πητὸν καὶ τοῦτο. πρόσοικος γὰρ θάλαττα χώρᾳ τὸ μὲν 59775 Leg.705.a.3 : παρ´ ἑκάστην ἡμέραν ἡδύ, μάλα γε μὴν ὄντως ἁλμυρὸν καὶ 59776 Leg.705.a.4 : πικρὸν γειτόνημα· ἐμπορίας γὰρ καὶ χρηματισμοῦ διὰ καπη– 59777 Leg.705.a.5 : λείας ἐμπιμπλᾶσα αὐτήν, ἤθη παλίμβολα καὶ ἄπιστα ταῖς 59778 Leg.705.a.6 : ψυχαῖς ἐντίκτουσα, αὐτήν τε πρὸς αὑτὴν τὴν πόλιν ἄπιστον 59779 Leg.705.a.7 : καὶ ἄφιλον ποιεῖ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους ὡσαύτως. 59780 Leg.705.a.8 : παραμύθιον δὲ δὴ πρὸς ταῦτα καὶ τὸ πάμφορος εἶναι κέκτηται, 59781 Leg.705.b.1 : τραχεῖα δὲ οὖσα δῆλον ὡς οὐκ ἂν πολύφορός τε εἴη καὶ 59782 Leg.705.b.2 : πάμφορος ἅμα· τοῦτο γὰρ ἔχουσα, πολλὴν ἐξαγωγὴν ἂν 59783 Leg.705.b.3 : παρεχομένη, νομίσματος ἀργυροῦ καὶ χρυσοῦ πάλιν ἀντεμ– 59784 Leg.705.b.4 : πίμπλαιτ´ ἄν, οὗ μεῖζον κακὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν πόλει ἀνθ´ 59785 Leg.705.b.5 : ἑνὸς ἓν οὐδὲν ἂν γίγνοιτο εἰς γενναίων καὶ δικαίων ἠθῶν 59786 Leg.705.b.6 : κτῆσιν, ὡς ἔφαμεν, εἰ μεμνήμεθα, ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις. 59787 Leg.705.b.7 : {ΚΛ.} Ἀλλὰ μεμνήμεθα, καὶ συγχωροῦμεν τότε λέγειν 59788 Leg.705.b.8 : ἡμᾶς ὀρθῶς καὶ τὰ νῦν. 59789 Leg.705.c.1 : {ΑΘ.} Τί δὲ δή; ναυπηγησίμης ὕλης ὁ τόπος ἡμῖν τῆς 59790 Leg.705.c.2 : χώρας πῶς ἔχει; 59791 Leg.705.c.3 : {ΚΛ.} Οὐκ ἔστιν οὔτε τις ἐλάτη λόγου ἀξία οὔτ´ αὖ πεύκη, 59792 Leg.705.c.4 : κυπάριττός τε οὐ πολλή· πίτυν τ´ αὖ καὶ πλάτανον ὀλίγην 59793 Leg.705.c.5 : ἂν εὕροι τις, οἷς δὴ πρὸς τὰ τῶν ἐντὸς τῶν πλοίων μέρη 59794 Leg.705.c.6 : ἀναγκαῖον τοῖς ναυπηγοῖς χρῆσθαι ἑκάστοτε. 59795 Leg.705.c.7 : {ΑΘ.} Καὶ ταῦτα οὐκ ἂν κακῶς ἔχοι τῇ χώρᾳ τῆς φύσεως. 59796 Leg.705.c.8 : {ΚΛ.} Τί δή; 59797 Leg.705.c.9 : {ΑΘ.} Μιμήσεις πονηρὰς μιμεῖσθαι τοὺς πολεμίους μὴ 59798 Leg.705.d.1 : ῥᾳδίως δύνασθαί τινα πόλιν ἀγαθόν. 59799 Leg.705.d.2 : {ΚΛ.} Εἰς δὴ τί τῶν εἰρημένων βλέψας εἶπες ὃ λέγεις; 59800 Leg.705.d.3 : {ΑΘ.} Ὦ δαιμόνιε, φύλαττέ με εἰς τὸ κατ´ ἀρχὰς εἰρη– 59801 Leg.705.d.4 : μένον ἀποβλέπων, τὸ περὶ τῶν Κρητικῶν νόμων ὡς πρὸς 59802 Leg.705.d.5 : ἕν τι βλέποιεν, καὶ δὴ καὶ τοῦτ´ ἐλεγέτην αὐτὸ εἶναι σφὼ 59803 Leg.705.d.6 : τὸ πρὸς τὸν πόλεμον, ἐγὼ δὲ ὑπολαβὼν εἶπον ὡς ὅτι μὲν 59804 Leg.705.d.7 : εἰς ἀρετήν ποι βλέποι τὰ τοιαῦτα νόμιμα κείμενα, καλῶς 59805 Leg.705.d.8 : ἔχοι, τὸ δὲ ὅτι πρὸς μέρος ἀλλ´ οὐ πρὸς πᾶσαν σχεδόν, οὐ 59806 Leg.705.e.1 : πάνυ συνεχώρουν· νῦν οὖν ὑμεῖς μοι τῆς παρούσης νομο– 59807 Leg.705.e.2 : θεσίας ἀντιφυλάξατε ἑπόμενοι, ἐὰν ἄρα τι μὴ πρὸς ἀρετὴν 59808 Leg.705.e.3 : τεῖνον ἢ πρὸς ἀρετῆς μόριον νομοθετῶ. τοῦτον γὰρ δὴ 59809 Leg.705.e.4 : τίθεσθαι τὸν νόμον ὀρθῶς ὑποτίθεμαι μόνον, ὃς ἂν δίκην 59810 Leg.706.a.1 : τοξότου ἑκάστοτε στοχάζηται τούτου ὅτῳ ἂν συνεχῶς τούτων 59811 Leg.706.a.2 : ἀεὶ καλόν τι συνέπηται μόνῳ, τὰ δὲ ἄλλα σύμπαντα παρα– 59812 Leg.706.a.3 : λείπῃ, ἐάντε τις πλοῦτος ἐάντε ἄρα τι τῶν ἄλλων τῶν 59813 Leg.706.a.4 : τοιούτων ὂν τυγχάνῃ ἄνευ τῶν προειρημένων. τὴν δὲ δὴ 59814 Leg.706.a.5 : μίμησιν ἔλεγον τὴν τῶν πολεμίων τὴν κακὴν τοιάνδε γί– 59815 Leg.706.a.6 : γνεσθαι, ὅταν οἰκῇ μέν τις πρὸς θαλάττῃ, λυπῆται δ´ ὑπὸ 59816 Leg.706.a.7 : πολεμίων, οἷον—φράσω γὰρ οὔτι μνησικακεῖν βουλόμενος 59817 Leg.706.a.8 : ὑμῖν—Μίνως γὰρ δή ποτε τοὺς οἰκοῦντας τὴν Ἀττικὴν 59818 Leg.706.b.1 : παρεστήσατο εἰς χαλεπήν τινα φορὰν δασμοῦ, δύναμιν 59819 Leg.706.b.2 : πολλὴν κατὰ θάλατταν κεκτημένος, οἱ δ´ οὔτε πω πλοῖα 59820 Leg.706.b.3 : ἐκέκτηντο, καθάπερ νῦν, πολεμικά, οὔτ´ αὖ τὴν χώραν πλήρη 59821 Leg.706.b.4 : ναυπηγησίμων ξύλων ὥστ´ εὐμαρῶς ναυτικὴν παρασχέσθαι 59822 Leg.706.b.5 : δύναμιν· οὔκουν οἷοί τ´ ἐγένοντο διὰ μιμήσεως ναυτικῆς 59823 Leg.706.b.6 : αὐτοὶ ναῦται γενόμενοι εὐθὺς τότε τοὺς πολεμίους ἀμύ– 59824 Leg.706.b.7 : νασθαι. ἔτι γὰρ ἂν πλεονάκις ἑπτὰ ἀπολέσαι παῖδας αὐτοῖς 59825 Leg.706.c.1 : συνήνεγκεν, πρὶν ἀντὶ πεζῶν ὁπλιτῶν μονίμων ναυτικοὺς 59826 Leg.706.c.2 : γενομένους ἐθισθῆναι, πυκνὰ ἀποπηδῶντας, δρομικῶς εἰς τὰς 59827 Leg.706.c.3 : ναῦς ταχὺ πάλιν ἀποχωρεῖν, καὶ δοκεῖν μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν 59828 Leg.706.c.4 : μὴ τολμῶντας ἀποθνῄσκειν μένοντας ἐπιφερομένων πολε– 59829 Leg.706.c.5 : μίων, ἀλλ´ εἰκυίας αὐτοῖς γίγνεσθαι προφάσεις καὶ σφόδρα 59830 Leg.706.c.6 : ἑτοίμας ὅπλα τε ἀπολλῦσιν καὶ φεύγουσι δή τινας οὐκ 59831 Leg.706.c.7 : αἰσχράς, ὥς φασιν, φυγάς. ταῦτα γὰρ ἐκ ναυτικῆς ὁπλι– 59832 Leg.706.c.8 : τείας ῥήματα φιλεῖ συμβαίνειν, οὐκ ἄξια ἐπαίνων πολλάκις 59833 Leg.706.d.1 : μυρίων, ἀλλὰ τοὐναντίον· ἔθη γὰρ πονηρὰ οὐδέποτε ἐθίζειν 59834 Leg.706.d.2 : δεῖ, καὶ ταῦτα τὸ τῶν πολιτῶν βέλτιστον μέρος. ἦν δέ που 59835 Leg.706.d.3 : τοῦτό γε καὶ παρ´ Ὁμήρου λαβεῖν, ὅτι τὸ ἐπιτήδευμα ἦν 59836 Leg.706.d.4 : τὸ τοιοῦτον οὐ καλόν. Ὀδυσσεὺς γὰρ αὐτῷ λοιδορεῖ τὸν 59837 Leg.706.d.5 : Ἀγαμέμνονα, τῶν Ἀχαιῶν τότε ὑπὸ τῶν Τρώων κατεχο– 59838 Leg.706.d.6 : μένων τῇ μάχῃ, κελεύοντα τὰς ναῦς εἰς τὴν θάλατταν 59839 Leg.706.d.7 : καθέλκειν, ὁ δὲ χαλεπαίνει τε αὐτῷ καὶ λέγει— 59840 Leg.706.d.7 : 59841 Leg.706.e.1 : ὃς κέλεαι πολέμοιο συνεσταότος καὶ ἀυτῆς 59842 Leg.706.e.2 : νῆας ἐυσέλμους ἅλαδ´ ἕλκειν, ὄφρ´ ἔτι μᾶλλον 59843 Leg.706.e.3 : Τρωσὶ μὲν εὐκτὰ γένηται ἐελδομένοισί περ ἔμπης, 59844 Leg.706.e.4 : ἡμῖν δ´ αἰπὺς ὄλεθρος ἐπιρρέπῃ· οὐ γὰρ Ἀχαιοί 59845 Leg.706.e.5 : σχήσουσιν πολέμου νηῶν ἅλαδ´ ἑλκομενάων, 59846 Leg.706.e.6 : ἀλλ´ ἀποπαπτανέουσιν, ἐρωήσουσι δὲ χάρμης· 59847 Leg.707.a.1 : ἔνθα κε σὴ βουλὴ δηλήσεται, οἷ´ ἀγορεύεις. 59848 Leg.707.a.1 : 59849 Leg.707.a.2 : ταῦτ´ οὖν ἐγίγνωσκε καὶ ἐκεῖνος, ὅτι κακὸν ἐν θαλάττῃ 59850 Leg.707.a.3 : τριήρεις ὁπλίταις παρεστῶσαι μαχομένοις· καὶ λέοντες ἂν 59851 Leg.707.a.4 : ἐλάφους ἐθισθεῖεν φεύγειν τοιούτοις ἔθεσι χρώμενοι. πρὸς 59852 Leg.707.a.5 : δὲ τούτοις αἱ διὰ τὰ ναυτικὰ πόλεων δυνάμεις ἅμα σωτηρίᾳ 59853 Leg.707.a.6 : τιμὰς οὐ τῷ καλλίστῳ τῶν πολεμικῶν ἀποδιδόασιν· διὰ 59854 Leg.707.a.7 : κυβερνητικῆς γὰρ καὶ πεντηκονταρχίας καὶ ἐρετικῆς, καὶ 59855 Leg.707.b.1 : παντοδαπῶν καὶ οὐ πάνυ σπουδαίων ἀνθρώπων γιγνομένης, 59856 Leg.707.b.2 : τὰς τιμὰς ἑκάστοις οὐκ ἂν δύναιτο ὀρθῶς ἀποδιδόναι τις. 59857 Leg.707.b.3 : καίτοι πῶς ἂν ἔτι πολιτεία γίγνοιτο ὀρθὴ τούτου στερομένη; 59858 Leg.707.b.4 : {ΚΛ.} Σχεδὸν ἀδύνατον. ἀλλὰ μήν, ὦ ξένε, τήν γε περὶ 59859 Leg.707.b.5 : Σαλαμῖνα ναυμαχίαν τῶν Ἑλλήνων πρὸς τοὺς βαρβάρους 59860 Leg.707.b.6 : γενομένην ἡμεῖς γε οἱ Κρῆτες τὴν Ἑλλάδα φαμὲν σῶσαι. 59861 Leg.707.b.7 : {ΑΘ.} Καὶ γὰρ οἱ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων 59862 Leg.707.c.1 : λέγουσι ταῦτα. ἡμεῖς δέ, ὦ φίλε, ἐγώ τε καὶ ὅδε, Μέ– 59863 Leg.707.c.2 : γιλλος, φαμὲν τὴν πεζὴν μάχην τὴν ἐν Μαραθῶνι γενομένην 59864 Leg.707.c.3 : καὶ ἐν Πλαταιαῖς, τὴν μὲν ἄρξαι τῆς σωτηρίας τοῖς Ἕλλησι, 59865 Leg.707.c.4 : τὴν δὲ τέλος ἐπιθεῖναι, καὶ τὰς μὲν βελτίους τοὺς Ἕλληνας 59866 Leg.707.c.5 : ποιῆσαι, τὰς δὲ οὐ βελτίους, ἵν´ οὕτως λέγωμεν περὶ τῶν 59867 Leg.707.c.6 : τότε συσσωσασῶν ἡμᾶς μαχῶν· πρὸς γὰρ τῇ περὶ Σαλαμῖνα 59868 Leg.707.c.7 : τὴν περὶ τὸ Ἀρτεμίσιόν σοι προσθήσω κατὰ θάλατταν μάχην. 59869 Leg.707.d.1 : ἀλλὰ γὰρ ἀποβλέποντες νῦν πρὸς πολιτείας ἀρετήν, καὶ 59870 Leg.707.d.2 : χώρας φύσιν σκοπούμεθα καὶ νόμων τάξιν, οὐ τὸ σῴζεσθαί 59871 Leg.707.d.3 : τε καὶ εἶναι μόνον ἀνθρώποις τιμιώτατον ἡγούμενοι, καθάπερ 59872 Leg.707.d.4 : οἱ πολλοί, τὸ δ´ ὡς βελτίστους γίγνεσθαί τε καὶ εἶναι 59873 Leg.707.d.5 : τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἂν ὦσιν· εἴρηται δ´ ἡμῖν οἶμαι καὶ 59874 Leg.707.d.6 : τοῦτο ἐν τοῖς πρόσθεν. 59875 Leg.707.d.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 59876 Leg.707.d.8 : {ΑΘ.} Τοῦτο τοίνυν σκοπώμεθα μόνον, εἰ κατὰ τὴν αὐτὴν 59877 Leg.707.d.9 : ὁδὸν ἐρχόμεθα βελτίστην οὖσαν πόλεσι κατοικίσεων πέρι 59878 Leg.707.d.10 : καὶ νομοθεσιῶν. 59879 Leg.707.d.11 : {ΚΛ.} Καὶ πολύ γε. 59880 Leg.707.e.1 : {ΑΘ.} Λέγε δὴ τοίνυν τὸ τούτοις ἑξῆς· τίς ὁ κατοικιζό– 59881 Leg.707.e.2 : μενος ὑμῖν λεὼς ἔσται; πότερον ἐξ ἁπάσης Κρήτης ὁ ἐθέ– 59882 Leg.707.e.3 : λων, ὡς ὄχλου τινὸς ἐν ταῖς πόλεσιν ἑκάσταις γεγενημένου 59883 Leg.707.e.4 : πλείονος ἢ κατὰ τὴν ἐκ τῆς γῆς τροφήν; οὐ γάρ που τὸν 59884 Leg.707.e.5 : βουλόμενόν γε Ἑλλήνων συνάγετε. καίτοι τινὰς ὑμῖν ἔκ 59885 Leg.707.e.6 : τε Ἄργους ὁρῶ καὶ Αἰγίνης καὶ ἄλλοθεν τῶν Ἑλλήνων εἰς 59886 Leg.708.a.1 : τὴν χώραν κατῳκισμένους. τὸ δὲ δὴ παρὸν ἡμῖν λέγε πόθεν 59887 Leg.708.a.2 : ἔσεσθαι φῂς στρατόπεδον τῶν πολιτῶν τὰ νῦν; 59888 Leg.708.a.3 : {ΚΛ.} Ἔκ τε Κρήτης συμπάσης ἔοικεν γενήσεσθαι, καὶ 59889 Leg.708.a.4 : τῶν ἄλλων δὲ Ἑλλήνων μάλιστά μοι φαίνονται τοὺς ἀπὸ 59890 Leg.708.a.5 : Πελοποννήσου προσδέξασθαι συνοίκους. καὶ γὰρ ὃ νῦν 59891 Leg.708.a.6 : δὴ λέγεις, ἀληθὲς φράζεις, ὡς ἐξ Ἄργους εἰσίν, καὶ τό γε 59892 Leg.708.a.7 : μάλιστ´ εὐδοκιμοῦν τὰ νῦν ἐνθάδε γένος, τὸ Γορτυνικόν· ἐκ 59893 Leg.708.a.8 : Γόρτυνος γὰρ τυγχάνει ἀπῳκηκὸς ταύτης τῆς Πελοποννη– 59894 Leg.708.a.9 : σιακῆς. 59895 Leg.708.b.1 : {ΑΘ.} Οὐ τοίνυν εὔκολος ὁμοίως γίγνοιτ´ ἂν ὁ κατοικισμὸς 59896 Leg.708.b.2 : ταῖς πόλεσιν, ὅταν μὴ τὸν τῶν ἐσμῶν γίγνηται τρόπον, ἓν 59897 Leg.708.b.3 : γένος ἀπὸ μιᾶς ἰὸν χώρας οἰκίζηται, φίλον παρὰ φίλων, 59898 Leg.708.b.4 : στενοχωρίᾳ τινὶ πολιορκηθὲν γῆς ἤ τισιν ἄλλοις τοιούτοις 59899 Leg.708.b.5 : παθήμασιν ἀναγκασθέν. ἔστιν δ´ ὅτε καὶ στάσεσιν βιαζό– 59900 Leg.708.b.6 : μενον ἀναγκάζοιτ´ ἂν ἑτέρωσε ἀποξενοῦσθαι πόλεώς τι 59901 Leg.708.b.7 : μόριον· ἤδη δέ ποτε καὶ συνάπασα πόλις τινῶν ἔφυγεν, 59902 Leg.708.b.8 : ἄρδην κρείττονι κρατηθεῖσα πολέμῳ. ταῦτ´ οὖν πάντ´ ἐστὶ 59903 Leg.708.c.1 : τῇ μὲν ῥᾴω κατοικίζεσθαί τε καὶ νομοθετεῖσθαι, τῇ δὲ χαλεπώ– 59904 Leg.708.c.2 : τερα. τὸ μὲν γὰρ ἕν τι εἶναι γένος ὁμόφωνον καὶ ὁμόνομον 59905 Leg.708.c.3 : ἔχει τινὰ φιλίαν, κοινωνὸν ἱερῶν ὂν καὶ τῶν τοιούτων 59906 Leg.708.c.4 : πάντων, νόμους δ´ ἑτέρους καὶ πολιτείας ἄλλας τῶν οἴκοθεν 59907 Leg.708.c.5 : οὐκ εὐπετῶς ἀνέχεται, τὸ δ´ ἐνίοτε πονηρίᾳ νόμων ἐστα– 59908 Leg.708.c.6 : σιακὸς καὶ διὰ συνήθειαν ζητοῦν ἔτι χρῆσθαι τοῖς αὐτοῖς 59909 Leg.708.c.7 : ἤθεσιν δι´ ἃ καὶ πρότερον ἐφθάρη, χαλεπὸν τῷ κατοικί– 59910 Leg.708.d.1 : ζοντι καὶ νομοθετοῦντι καὶ δυσπειθὲς γίγνεται· τὸ δ´ αὖ 59911 Leg.708.d.2 : παντοδαπὸν ἐς ταὐτὸν συνερρυηκὸς γένος ὑπακοῦσαι μέν 59912 Leg.708.d.3 : τινων νόμων καινῶν τάχα ἂν ἐθελήσειε μᾶλλον, τὸ δὲ συμ– 59913 Leg.708.d.4 : πνεῦσαι, καὶ καθάπερ ἵππων ζεῦγος καθ´ ἕνα εἰς ταὐτόν, τὸ 59914 Leg.708.d.5 : λεγόμενον, συμφυσῆσαι, χρόνου πολλοῦ καὶ παγχάλεπον. 59915 Leg.708.d.6 : ἀλλ´ ὄντως ἐστὶν νομοθεσία καὶ πόλεων οἰκισμοὶ πάντων 59916 Leg.708.d.7 : τελεώτατον πρὸς ἀρετὴν ἀνδρῶν. 59917 Leg.708.d.8 : {ΚΛ.} Εἰκός· ὅπῃ δ´ αὖ βλέπων τοῦτ´ εἴρηκας, φράζ´ ἔτι 59918 Leg.708.d.9 : σαφέστερον. 59919 Leg.708.e.1 : {ΑΘ.} Ὠγαθέ, ἔοικα περὶ νομοθετῶν ἐπανιὼν καὶ σκοπῶν 59920 Leg.708.e.2 : ἅμα ἐρεῖν τι καὶ φαῦλον· ἀλλ´ ἐὰν πρὸς καιρόν τινα λέγωμεν, 59921 Leg.708.e.3 : πρᾶγμ´ οὐδὲν γίγνοιτ´ ἂν ἔτι. καίτοι τί ποτε δυσχεραίνω; 59922 Leg.708.e.4 : σχεδὸν γάρ τοι πάντα οὕτως ἔοικ´ ἔχειν τὰ ἀνθρώπινα. 59923 Leg.708.e.5 : {ΚΛ.} Τοῦ δὴ πέρι λέγεις; 59924 Leg.709.a.1 : {ΑΘ.} Ἔμελλον λέγειν ὡς οὐδείς ποτε ἀνθρώπων οὐδὲν 59925 Leg.709.a.2 : νομοθετεῖ, τύχαι δὲ καὶ συμφοραὶ παντοῖαι πίπτουσαι παν– 59926 Leg.709.a.3 : τοίως νομοθετοῦσι τὰ πάντα ἡμῖν. ἢ γὰρ πόλεμός τις 59927 Leg.709.a.4 : βιασάμενος ἀνέτρεψε πολιτείας καὶ μετέβαλε νόμους, ἢ 59928 Leg.709.a.5 : πενίας χαλεπῆς ἀπορία· πολλὰ δὲ καὶ νόσοι ἀναγκάζουσι 59929 Leg.709.a.6 : καινοτομεῖν, λοιμῶν τε ἐμπιπτόντων, καὶ χρόνον ἐπὶ πολὺν 59930 Leg.709.a.7 : ἐνιαυτῶν πολλῶν πολλάκις ἀκαιρίαι. ταῦτα δὴ πάντα 59931 Leg.709.a.8 : προϊδών τις ᾄξειεν ἂν εἰπεῖν ὅπερ ἐγὼ νυνδή, τὸ θνητὸν 59932 Leg.709.b.1 : μὲν μηδένα νομοθετεῖν μηδέν, τύχας δ´ εἶναι σχεδὸν ἅπαντα 59933 Leg.709.b.2 : τὰ ἀνθρώπινα πράγματα· τὸ δ´ ἔστιν περί τε ναυτιλίαν καὶ 59934 Leg.709.b.3 : κυβερνητικὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ στρατηγικὴν πάντα ταῦτ´ 59935 Leg.709.b.4 : εἰπόντα δοκεῖν εὖ λέγειν, ἀλλὰ γὰρ ὁμοίως αὖ καὶ τόδε 59936 Leg.709.b.5 : ἔστιν λέγοντα εὖ λέγειν ἐν τοῖς αὐτοῖς τούτοις. 59937 Leg.709.b.6 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 59938 Leg.709.b.7 : {ΑΘ.} Ὡς θεὸς μὲν πάντα, καὶ μετὰ θεοῦ τύχη καὶ καιρός, 59939 Leg.709.b.8 : τἀνθρώπινα διακυβερνῶσι σύμπαντα. ἡμερώτερον μὴν τρίτον 59940 Leg.709.c.1 : συγχωρῆσαι τούτοις δεῖν ἕπεσθαι τέχνην· καιρῷ γὰρ χει– 59941 Leg.709.c.2 : μῶνος συλλαβέσθαι κυβερνητικὴν ἢ μή, μέγα πλεονέκτημα 59942 Leg.709.c.3 : ἔγωγ´ ἂν θείην. ἢ πῶς; 59943 Leg.709.c.4 : {ΚΛ.} Οὕτως. 59944 Leg.709.c.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ τοῖς ἄλλοις ὡσαύτως κατὰ τὸν αὐτὸν 59945 Leg.709.c.6 : ἂν ἔχοι λόγον, καὶ δὴ καὶ νομοθεσίᾳ ταὐτὸν τοῦτο δοτέον· 59946 Leg.709.c.7 : τῶν ἄλλων συμπιπτόντων, ὅσα δεῖ χώρᾳ συντυχεῖν, εἰ μέλλοι 59947 Leg.709.c.8 : ποτὲ εὐδαιμόνως οἰκήσειν, τὸν νομοθέτην ἀληθείας ἐχόμενον 59948 Leg.709.c.9 : τῇ τοιαύτῃ παραπεσεῖν ἑκάστοτε πόλει δεῖν. 59949 Leg.709.c.10 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 59950 Leg.709.d.1 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὅ γε πρὸς ἕκαστόν τι τῶν εἰρημένων ἔχων 59951 Leg.709.d.2 : τὴν τέχνην κἂν εὔξασθαί που δύναιτο ὀρθῶς, τί παρὸν αὐτῷ 59952 Leg.709.d.3 : διὰ τύχης, τῆς τέχνης ἂν μόνον ἐπιδέοι; 59953 Leg.709.d.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59954 Leg.709.d.5 : {ΑΘ.} Οἵ τε ἄλλοι γε δὴ πάντες οἱ νυνδὴ ῥηθέντες, κελευό– 59955 Leg.709.d.6 : μενοι τὴν αὑτῶν εὐχὴν εἰπεῖν, εἴποιεν ἄν. ἦ γάρ; 59956 Leg.709.d.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 59957 Leg.709.d.8 : {ΑΘ.} Ταὐτὸν δὴ καὶ νομοθέτης οἶμαι δράσειεν. 59958 Leg.709.d.9 : {ΚΛ.} Ἔγωγ´ οἶμαι. 59959 Leg.709.d.10 : {ΑΘ.} "Φέρε δή, νομοθέτα," πρὸς αὐτὸν φῶμεν, "τί σοι 59960 Leg.709.e.1 : καὶ πῶς πόλιν ἔχουσαν δῶμεν, ὃ λαβὼν ἕξεις ὥστ´ ἐκ τῶν 59961 Leg.709.e.2 : λοιπῶν αὐτὸς τὴν πόλιν ἱκανῶς διοικῆσαι;" 59962 Leg.709.e.3 : {ΚΛ.} Τί μετὰ τοῦτ´ εἰπεῖν ὀρθῶς ἔστιν ἄρα; 59963 Leg.709.e.4 : {ΑΘ.} Τοῦ νομοθέτου φράζομεν τοῦτο, ἦ γάρ; 59964 Leg.709.e.5 : {ΚΛ.} Ναί. 59965 Leg.709.e.6 : {ΑΘ.} Τόδε· "Τυραννουμένην μοι δότε τὴν πόλιν," φήσει· 59966 Leg.709.e.7 : "τύραννος δ´ ἔστω νέος καὶ μνήμων καὶ εὐμαθὴς καὶ ἀνδρεῖος 59967 Leg.709.e.8 : καὶ μεγαλοπρεπὴς φύσει· ὃ δὲ καὶ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέγομεν 59968 Leg.709.e.9 : δεῖν ἕπεσθαι σύμπασιν τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσι, καὶ νῦν τῇ 59969 Leg.710.a.1 : τυραννουμένῃ ψυχῇ τοῦτο συνεπέσθω, ἐὰν μέλλῃ τῶν ἄλλων 59970 Leg.710.a.2 : ὑπαρχόντων ὄφελος εἶναί τι." 59971 Leg.710.a.3 : {ΚΛ.} Σωφροσύνην μοι δοκεῖ φράζειν, ὦ Μέγιλλε, δεῖν 59972 Leg.710.a.4 : εἶναι τὴν συνεπομένην ὁ ξένος. ἦ γάρ; 59973 Leg.710.a.5 : {ΑΘ.} Τὴν δημώδη γε, ὦ Κλεινία, καὶ οὐχ ἥν τις σεμνύνων 59974 Leg.710.a.6 : ἂν λέγοι, φρόνησιν προσαναγκάζων εἶναι τὸ σωφρονεῖν, 59975 Leg.710.a.7 : ἀλλ´ ὅπερ εὐθὺς παισὶν καὶ θηρίοις, τοῖς μὲν ἀκρατῶς ἔχειν 59976 Leg.710.a.8 : πρὸς τὰς ἡδονάς, σύμφυτον ἐπανθεῖ, τοῖς δὲ ἐγκρατῶς· ὃ 59977 Leg.710.b.1 : καὶ μονούμενον ἔφαμεν τῶν πολλῶν ἀγαθῶν λεγομένων οὐκ 59978 Leg.710.b.2 : ἄξιον εἶναι λόγου. ἔχετε γὰρ ὃ λέγω που. 59979 Leg.710.b.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 59980 Leg.710.b.4 : {ΑΘ.} Ταύτην τοίνυν ἡμῖν ὁ τύραννος τὴν φύσιν 59981 Leg.710.b.5 : ἐχέτω πρὸς ἐκείναις ταῖς φύσεσιν, εἰ μέλλει πόλις ὡς 59982 Leg.710.b.6 : δυνατόν ἐστι τάχιστα καὶ ἄριστα σχήσειν πολιτείαν 59983 Leg.710.b.7 : ἣν λαβοῦσα εὐδαιμονέστατα διάξει. θάττων γὰρ ταύτης 59984 Leg.710.b.8 : καὶ ἀμείνων πολιτείας διάθεσις οὔτ´ ἔστιν οὔτ´ ἄν ποτε 59985 Leg.710.b.9 : γένοιτο. 59986 Leg.710.c.1 : {ΚΛ.} Πῶς δὴ καὶ τίνι λόγῳ τοῦτο, ὦ ξένε, λέγων ἄν τις 59987 Leg.710.c.2 : ὀρθῶς λέγειν αὑτὸν πείθοι; 59988 Leg.710.c.3 : {ΑΘ.} Ῥᾴδιόν που τοῦτό γε νοεῖν ἐστ´, ὦ Κλεινία, κατὰ 59989 Leg.710.c.4 : φύσιν ὡς ἔστι τοῦθ´ οὕτω. 59990 Leg.710.c.5 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; εἰ τύραννος γένοιτο, φῄς, νέος, σώ– 59991 Leg.710.c.6 : φρων, εὐμαθής, μνήμων, ἀνδρεῖος, μεγαλοπρεπής; 59992 Leg.710.c.7 : {ΑΘ.} Εὐτυχής, πρόσθες, μὴ κατ´ ἄλλο, ἀλλὰ τὸ γενέσθαι 59993 Leg.710.c.8 : τε ἐπ´ αὐτοῦ νομοθέτην ἄξιον ἐπαίνου, καί τινα τύχην εἰς 59994 Leg.710.d.1 : ταὐτὸν ἀγαγεῖν αὐτῷ· γενομένου γὰρ τούτου, πάντα σχεδὸν 59995 Leg.710.d.2 : ἀπείργασται τῷ θεῷ, ἅπερ ὅταν βουληθῇ διαφερόντως εὖ 59996 Leg.710.d.3 : πρᾶξαί τινα πόλιν. δεύτερον δέ, ἐάν ποτέ τινες δύο ἄρχοντες 59997 Leg.710.d.4 : γίγνωνται τοιοῦτοι, τρίτον δ´ αὖ καὶ κατὰ λόγον ὡσαύτως 59998 Leg.710.d.5 : χαλεπώτερον ὅσῳ πλείους, ὅσῳ δ´ ἐναντίον, ἐναντίως. 59999 Leg.710.d.6 : {ΚΛ.} Ἐκ τυραννίδος ἀρίστην φῂς γενέσθαι πόλιν ἄν, ὡς 60000 Leg.710.d.7 : φαίνῃ, μετὰ νομοθέτου γε ἄκρου καὶ τυράννου κοσμίου, καὶ 60001 Leg.710.d.8 : ῥᾷστά τε καὶ τάχιστ´ ἂν μεταβαλεῖν εἰς τοῦτο ἐκ τοῦ τοιούτου, 60002 Leg.710.e.1 : δεύτερον δὲ ἐξ ὀλιγαρχίας—ἢ πῶς λέγεις;—καὶ τὸ τρίτον 60003 Leg.710.e.2 : ἐκ δημοκρατίας. 60004 Leg.710.e.3 : {ΑΘ.} Οὐδαμῶς, ἀλλ´ ἐκ τυραννίδος μὲν πρῶτον, δεύτερον 60005 Leg.710.e.4 : δὲ ἐκ βασιλικῆς πολιτείας, τρίτον δὲ ἔκ τινος δημοκρατίας. 60006 Leg.710.e.5 : τὸ δὲ τέταρτον, ὀλιγαρχία, τὴν τοῦ τοιούτου γένεσιν χαλε– 60007 Leg.710.e.6 : πώτατα δύναιτ´ ἂν προσδέξασθαι· πλεῖστοι γὰρ ἐν αὐτῇ 60008 Leg.710.e.7 : δυνάσται γίγνονται. λέγομεν δὴ ταῦτα γίγνεσθαι τότε, 60009 Leg.710.e.8 : ὅταν ἀληθὴς μὲν νομοθέτης γένηται φύσει, κοινὴ δὲ αὐτῷ 60010 Leg.710.e.9 : τις συμβῇ ῥώμη πρὸς τοὺς ἐν τῇ πόλει μέγιστον δυναμένους· 60011 Leg.711.a.1 : οὗ δ´ ἂν τοῦτο ἀριθμῷ μὲν βραχύτατον, ἰσχυρότατον δέ, 60012 Leg.711.a.2 : καθάπερ ἐν τυραννίδι, γένηται, ταύτῃ καὶ τότε τάχος καὶ 60013 Leg.711.a.3 : ῥᾳστώνη τῆς μεταβολῆς γίγνεσθαι φιλεῖ. 60014 Leg.711.a.4 : {ΚΛ.} Πῶς; οὐ γὰρ μανθάνομεν. 60015 Leg.711.a.5 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν εἴρηταί γ´ ἡμῖν οὐχ ἅπαξ ἀλλ´ οἶμαι πολ– 60016 Leg.711.a.6 : λάκις· ὑμεῖς δὲ τάχα οὐδὲ τεθέασθε τυραννουμένην πόλιν. 60017 Leg.711.a.7 : {ΚΛ.} Οὐδέ γε ἐπιθυμητὴς ἔγωγ´ εἰμὶ τοῦ θεάματος. 60018 Leg.711.b.1 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τοῦτό γ´ ἂν ἴδοις ἐν αὐτῇ τὸ νυνδὴ λεγό– 60019 Leg.711.b.2 : μενον. 60020 Leg.711.b.3 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 60021 Leg.711.b.4 : {ΑΘ.} Οὐδὲν δεῖ πόνων οὐδέ τινος παμπόλλου χρόνου τῷ 60022 Leg.711.b.5 : τυράννῳ μεταβαλεῖν βουληθέντι πόλεως ἤθη, πορεύεσθαι δὲ 60023 Leg.711.b.6 : αὐτὸν δεῖ πρῶτον ταύτῃ, ὅπῃπερ ἂν ἐθελήσῃ, ἐάντε πρὸς 60024 Leg.711.b.7 : ἀρετῆς ἐπιτηδεύματα, προτρέπεσθαι τοὺς πολίτας, ἐάντε ἐπὶ 60025 Leg.711.b.8 : τοὐναντίον, αὐτὸν πρῶτον πάντα ὑπογράφοντα τῷ πράττειν, 60026 Leg.711.c.1 : τὰ μὲν ἐπαινοῦντα καὶ τιμῶντα, τὰ δ´ αὖ πρὸς ψόγον ἄγοντα, 60027 Leg.711.c.2 : καὶ τὸν μὴ πειθόμενον ἀτιμάζοντα καθ´ ἑκάστας τῶν πράξεων. 60028 Leg.711.c.3 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς οἰόμεθα ταχὺ συνακολουθήσειν τοὺς ἄλλους 60029 Leg.711.c.4 : πολίτας τῷ τὴν τοιαύτην πειθὼ καὶ ἅμα βίαν εἰληφότι; 60030 Leg.711.c.5 : {ΑΘ.} Μηδεὶς ἡμᾶς πειθέτω, ὦ φίλοι, ἄλλῃ θᾶττον καὶ 60031 Leg.711.c.6 : ῥᾷον μεταβάλλειν ἄν ποτε πόλιν τοὺς νόμους ἢ τῇ τῶν 60032 Leg.711.c.7 : δυναστευόντων ἡγεμονίᾳ, μηδὲ νῦν γε ἄλλῃ γίγνεσθαι μηδ´ 60033 Leg.711.c.8 : αὖθίς ποτε γενήσεσθαι. καὶ γὰρ οὖν ἡμῖν οὐ τοῦτ´ ἐστὶν 60034 Leg.711.d.1 : ἀδύνατον οὐδὲ χαλεπῶς ἂν γενόμενον· ἀλλὰ τόδ´ ἐστὶ τὸ 60035 Leg.711.d.2 : χαλεπὸν γενέσθαι, καὶ ὀλίγον δὴ τὸ γεγονὸς ἐν τῷ πολλῷ 60036 Leg.711.d.3 : χρόνῳ, ὅταν δὲ συμβῇ, μυρία καὶ πάντ´ ἐν πόλει ἀγαθὰ 60037 Leg.711.d.4 : ἀπεργάζεται, ἐν ᾗ ποτ´ ἂν ἐγγένηται. 60038 Leg.711.d.5 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 60039 Leg.711.d.6 : {ΑΘ.} Ὅταν ἔρως θεῖος τῶν σωφρόνων τε καὶ δικαίων ἐπι– 60040 Leg.711.d.7 : τηδευμάτων ἐγγένηται μεγάλαις τισὶν δυναστείαις, ἢ κατὰ 60041 Leg.711.d.8 : μοναρχίαν δυναστευούσαις ἢ κατὰ πλούτων ὑπεροχὰς δια– 60042 Leg.711.e.1 : φερούσαις ἢ γενῶν, ἢ τὴν Νέστορος ἐάν ποτέ τις ἐπανενέγκῃ 60043 Leg.711.e.2 : φύσιν, ὃν τῇ τοῦ λέγειν ῥώμῃ φασὶ πάντων διενεγκόντα 60044 Leg.711.e.3 : ἀνθρώπων πλέον ἔτι τῷ σωφρονεῖν διαφέρειν. τοῦτ´ οὖν 60045 Leg.711.e.4 : ἐπὶ μὲν Τροίας, ὥς φασι, γέγονεν, ἐφ´ ἡμῶν δὲ οὐδαμῶς, 60046 Leg.711.e.5 : εἰ δ´ οὖν γέγονεν ἢ καὶ γενήσεται τοιοῦτος ἢ νῦν ἡμῶν ἔστιν 60047 Leg.711.e.6 : τις, μακαρίως μὲν αὐτὸς ζῇ, μακάριοι δὲ οἱ συνήκοοι τῶν 60048 Leg.711.e.7 : ἐκ τοῦ σωφρονοῦντος στόματος ἰόντων λόγων. ὡσαύτως δὲ 60049 Leg.711.e.8 : καὶ συμπάσης δυνάμεως ὁ αὐτὸς πέρι λόγος, ὡς ὅταν εἰς 60050 Leg.712.a.1 : ταὐτὸν τῷ φρονεῖν τε καὶ σωφρονεῖν ἡ μεγίστη δύναμις ἐν 60051 Leg.712.a.2 : ἀνθρώπῳ συμπέσῃ, τότε πολιτείας τῆς ἀρίστης καὶ νόμων 60052 Leg.712.a.3 : τῶν τοιούτων φύεται γένεσις, ἄλλως δὲ οὐ μή ποτε γένηται. 60053 Leg.712.a.4 : ταῦτα μὲν οὖν καθαπερεὶ μῦθός τις λεχθεὶς κεχρησμῳδήσθω, 60054 Leg.712.a.5 : καὶ ἐπιδεδείχθω τῇ μὲν χαλεπὸν ὂν τὸ πόλιν εὔνομον γί– 60055 Leg.712.a.6 : γνεσθαι, τῇ δ´, εἴπερ γένοιτο ὃ λέγομεν, πάντων τάχιστόν 60056 Leg.712.a.7 : τε καὶ ῥᾷστον μακρῷ. 60057 Leg.712.a.8 : {ΚΛ.} Πῶς; 60058 Leg.712.b.1 : {ΑΘ.} Πειρώμεθα προσαρμόττοντες τῇ πόλει σοι, καθάπερ 60059 Leg.712.b.2 : παῖδες πρεσβῦται, πλάττειν τῷ λόγῳ τοὺς νόμους. 60060 Leg.712.b.3 : {ΚΛ.} Ἴωμεν δὴ καὶ μὴ μέλλωμεν ἔτι. 60061 Leg.712.b.4 : {ΑΘ.} Θεὸν δὴ πρὸς τὴν τῆς πόλεως κατασκευὴν ἐπικαλώ– 60062 Leg.712.b.5 : μεθα· ὁ δὲ ἀκούσειέν τε, καὶ ἀκούσας ἵλεως εὐμενής τε ἡμῖν 60063 Leg.712.b.6 : ἔλθοι συνδιακοσμήσων τήν τε πόλιν καὶ τοὺς νόμους. 60064 Leg.712.b.7 : {ΚΛ.} Ἔλθοι γὰρ οὖν. 60065 Leg.712.b.8 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ τίνα δή ποτε πολιτείαν ἔχομεν ἐν νῷ τῇ 60066 Leg.712.c.1 : πόλει προστάττειν; 60067 Leg.712.c.2 : {ΚΛ.} Οἷον δὴ τί λέγεις βουληθείς; φράζ´ ἔτι σαφέ– 60068 Leg.712.c.3 : στερον. οἷον δημοκρατίαν τινὰ ἢ ὀλιγαρχίαν ἢ ἀριστοκρατίαν 60069 Leg.712.c.4 : ἢ βασιλικήν; οὐ γὰρ δὴ τυραννίδα γέ που λέγοις ἄν, ὥς γ´ 60070 Leg.712.c.5 : ἡμεῖς ἂν οἰηθεῖμεν. 60071 Leg.712.c.6 : {ΑΘ.} Φέρε δὴ τοίνυν, πότερος ὑμῶν ἀποκρίνασθαι πρό– 60072 Leg.712.c.7 : τερος ἂν ἐθέλοι, τὴν οἴκοι πολιτείαν εἰπὼν τίς τούτων ἐστίν; 60073 Leg.712.c.8 : {ΜΕ.} Μῶν οὖν τὸν πρεσβύτερον ἐμὲ δικαιότερον εἰπεῖν 60074 Leg.712.c.9 : πρότερον; 60075 Leg.712.d.1 : {ΚΛ.} Ἴσως. 60076 Leg.712.d.2 : {ΜΕ.} Καὶ μὴν συννοῶν γε, ὦ ξένε, τὴν ἐν Λακεδαίμονι 60077 Leg.712.d.3 : πολιτείαν οὐκ ἔχω σοι φράζειν οὕτως ἥντινα προσαγορεύειν 60078 Leg.712.d.4 : αὐτὴν δεῖ. καὶ γὰρ τυραννίδι δοκεῖ μοι προσεοικέναι—τὸ 60079 Leg.712.d.5 : γὰρ τῶν ἐφόρων θαυμαστὸν ὡς τυραννικὸν ἐν αὐτῇ γέγονε 60080 Leg.712.d.6 : —καί τις ἐνίοτέ μοι φαίνεται πασῶν τῶν πόλεων δημοκρα– 60081 Leg.712.d.7 : τουμένη μάλιστ´ ἐοικέναι. τὸ δ´ αὖ μὴ φάναι ἀριστοκρατίαν 60082 Leg.712.e.1 : αὐτὴν εἶναι παντάπασιν ἄτοπον· καὶ μὲν δὴ βασιλεία γε 60083 Leg.712.e.2 : διὰ βίου τ´ ἐστὶν ἐν αὐτῇ καὶ ἀρχαιοτάτη πασῶν καὶ πρὸς 60084 Leg.712.e.3 : πάντων ἀνθρώπων καὶ ἡμῶν αὐτῶν λεγομένη. ἐγὼ δὲ οὕτω 60085 Leg.712.e.4 : νῦν ἐξαίφνης ἂν ἐρωτηθείς, ὄντως, ὅπερ εἶπον, οὐκ ἔχω 60086 Leg.712.e.5 : διορισάμενος εἰπεῖν τίς τούτων ἐστὶν τῶν πολιτειῶν. 60087 Leg.712.e.6 : {ΚΛ.} Ταὐτόν σοι πάθος, ὦ Μέγιλλε, καταφαίνομαι πε– 60088 Leg.712.e.7 : πονθέναι· πάνυ γὰρ ἀπορῶ τὴν ἐν Κνωσῷ πολιτείαν τούτων 60089 Leg.712.e.8 : τινὰ διισχυριζόμενος εἰπεῖν. 60090 Leg.712.e.9 : {ΑΘ.} Ὄντως γάρ, ὦ ἄριστοι, πολιτειῶν μετέχετε· ἃς δὲ 60091 Leg.712.e.10 : ὠνομάκαμεν νῦν, οὐκ εἰσὶν πολιτεῖαι, πόλεων δὲ οἰκήσεις 60092 Leg.713.a.1 : δεσποζομένων τε καὶ δουλευουσῶν μέρεσιν ἑαυτῶν τισι, τὸ τοῦ 60093 Leg.713.a.2 : δεσπότου δὲ ἑκάστη προσαγορεύεται κράτος. χρῆν δ´ εἴπερ 60094 Leg.713.a.3 : του τοιούτου τὴν πόλιν ἔδει ἐπονομάζεσθαι, τὸ τοῦ ἀληθῶς 60095 Leg.713.a.4 : τῶν τὸν νοῦν ἐχόντων δεσπόζοντος θεοῦ ὄνομα λέγεσθαι. 60096 Leg.713.a.5 : {ΚΛ.} Τίς δ´ ὁ θεός; 60097 Leg.713.a.6 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν μύθῳ σμικρά γ´ ἔτι προσχρηστέον, εἰ μέλ– 60098 Leg.713.a.7 : λομεν ἐμμελῶς πως δηλῶσαι τὸ νῦν ἐρωτώμενον; 60099 Leg.713.a.8 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν χρὴ ταύτῃ δρᾶν; 60100 Leg.713.a.9 : {ΑΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. τῶν γὰρ δὴ πόλεων ὧν ἔμπροσθε 60101 Leg.713.b.1 : τὰς συνοικήσεις διήλθομεν, ἔτι προτέρα τούτων πάμπολυ 60102 Leg.713.b.2 : λέγεταί τις ἀρχή τε καὶ οἴκησις γεγονέναι ἐπὶ Κρόνου μάλ´ 60103 Leg.713.b.3 : εὐδαίμων, ἧς μίμημα ἔχουσά ἐστιν ἥτις τῶν νῦν ἄριστα 60104 Leg.713.b.4 : οἰκεῖται. 60105 Leg.713.b.5 : {ΚΛ.} Σφόδρ´ ἄν, ὡς ἔοικ´, εἴη περὶ αὐτῆς δέον ἀκούειν. 60106 Leg.713.b.6 : {ΑΘ.} Ἐμοὶ γοῦν φαίνεται· διὸ καὶ παρήγαγον αὐτὴν εἰς 60107 Leg.713.b.7 : τὸ μέσον τοῖς λόγοις. 60108 Leg.713.b.8 : {ΚΛ.} Ὀρθότατά γε δρῶν· καὶ τόν γε ἑξῆς περαίνων ἂν 60109 Leg.713.c.1 : μῦθον, εἴπερ προσήκων ἐστίν, μάλ´ ὀρθῶς ἂν ποιοίης. 60110 Leg.713.c.2 : {ΑΘ.} Δραστέον ὡς λέγετε. φήμην τοίνυν παραδε– 60111 Leg.713.c.3 : δέγμεθα τῆς τῶν τότε μακαρίας ζωῆς ὡς ἄφθονά τε καὶ 60112 Leg.713.c.4 : αὐτόματα πάντ´ εἶχεν. ἡ δὲ τούτων αἰτία λέγεται τοιάδε 60113 Leg.713.c.5 : τις. γιγνώσκων ὁ Κρόνος ἄρα, καθάπερ ἡμεῖς διεληλύθαμεν, 60114 Leg.713.c.6 : ὡς ἀνθρωπεία φύσις οὐδεμία ἱκανὴ τὰ ἀνθρώπινα διοικοῦσα 60115 Leg.713.c.7 : αὐτοκράτωρ πάντα, μὴ οὐχ ὕβρεώς τε καὶ ἀδικίας μεστοῦ– 60116 Leg.713.c.8 : σθαι, ταῦτ´ οὖν διανοούμενος ἐφίστη τότε βασιλέας τε καὶ 60117 Leg.713.d.1 : ἄρχοντας ταῖς πόλεσιν ἡμῶν, οὐκ ἀνθρώπους ἀλλὰ γένους 60118 Leg.713.d.2 : θειοτέρου τε καὶ ἀμείνονος, δαίμονας, οἷον νῦν ἡμεῖς δρῶμεν 60119 Leg.713.d.3 : τοῖς ποιμνίοις καὶ ὅσων ἥμεροί εἰσιν ἀγέλαι· οὐ βοῦς βοῶν 60120 Leg.713.d.4 : οὐδὲ αἶγας αἰγῶν ἄρχοντας ποιοῦμεν αὐτοῖσί τινας, ἀλλ´ 60121 Leg.713.d.5 : ἡμεῖς αὐτῶν δεσπόζομεν, ἄμεινον ἐκείνων γένος. ταὐτὸν δὴ 60122 Leg.713.d.6 : καὶ ὁ θεὸς ἄρα καὶ φιλάνθρωπος ὤν, τὸ γένος ἄμεινον ἡμῶν 60123 Leg.713.d.7 : ἐφίστη τὸ τῶν δαιμόνων, ὃ διὰ πολλῆς μὲν αὐτοῖς ῥᾳστώνης, 60124 Leg.713.e.1 : πολλῆς δ´ ἡμῖν, ἐπιμελούμενον ἡμῶν, εἰρήνην τε καὶ αἰδῶ 60125 Leg.713.e.2 : καὶ εὐνομίαν καὶ ἀφθονίαν δίκης παρεχόμενον, ἀστασίαστα 60126 Leg.713.e.3 : καὶ εὐδαίμονα τὰ τῶν ἀνθρώπων ἀπηργάζετο γένη. λέγει 60127 Leg.713.e.4 : δὴ καὶ νῦν οὗτος ὁ λόγος, ἀληθείᾳ χρώμενος, ὡς ὅσων ἂν 60128 Leg.713.e.5 : πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός, οὐκ ἔστιν κακῶν 60129 Leg.713.e.6 : αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις· ἀλλὰ μιμεῖσθαι δεῖν ἡμᾶς 60130 Leg.713.e.7 : οἴεται πάσῃ μηχανῇ τὸν ἐπὶ τοῦ Κρόνου λεγόμενον βίον, 60131 Leg.713.e.8 : καὶ ὅσον ἐν ἡμῖν ἀθανασίας ἔνεστι, τούτῳ πειθομένους δη– 60132 Leg.714.a.1 : μοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ τάς τ´ οἰκήσεις καὶ τὰς πόλεις διοικεῖν, τὴν 60133 Leg.714.a.2 : τοῦ νοῦ διανομὴν ἐπονομάζοντας νόμον. εἰ δ´ ἄνθρωπος εἷς 60134 Leg.714.a.3 : ἢ ὀλιγαρχία τις, ἢ καὶ δημοκρατία ψυχὴν ἔχουσα ἡδονῶν 60135 Leg.714.a.4 : καὶ ἐπιθυμιῶν ὀρεγομένην καὶ πληροῦσθαι τούτων δεομένην, 60136 Leg.714.a.5 : στέγουσαν δὲ οὐδὲν ἀλλ´ ἀνηνύτῳ καὶ ἀπλήστῳ κακῷ νοσή– 60137 Leg.714.a.6 : ματι συνεχομένην, ἄρξει δὴ πόλεως ἤ τινος ἰδιώτου κατα– 60138 Leg.714.a.7 : πατήσας ὁ τοιοῦτος τοὺς νόμους, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν, οὐκ ἔστι 60139 Leg.714.a.8 : σωτηρίας μηχανή. σκοπεῖν δὴ δεῖ τοῦτον τὸν λόγον ἡμᾶς, 60140 Leg.714.b.1 : ὦ Κλεινία, πότερον αὐτῷ πεισόμεθα ἢ πῶς δράσομεν. 60141 Leg.714.b.2 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη δήπου πείθεσθαι. 60142 Leg.714.b.3 : {ΑΘ.} Ἐννοεῖς οὖν ὅτι νόμων εἴδη τινές φασιν εἶναι το– 60143 Leg.714.b.4 : σαῦτα ὅσαπερ πολιτειῶν, πολιτειῶν δὲ ἄρτι διεληλύθαμεν 60144 Leg.714.b.5 : ὅσα λέγουσιν οἱ πολλοί; μὴ δὴ φαύλου πέρι νομίσῃς εἶναι 60145 Leg.714.b.6 : τὴν νῦν ἀμφισβήτησιν, περὶ δὲ τοῦ μεγίστου· τὸ γὰρ δίκαιον 60146 Leg.714.b.7 : καὶ ἄδικον οἷ χρὴ βλέπειν, πάλιν ἡμῖν ἀμφισβητούμενον 60147 Leg.714.b.8 : ἐλήλυθεν. οὔτε γὰρ πρὸς τὸν πόλεμον οὔτε πρὸς ἀρετὴν 60148 Leg.714.c.1 : ὅλην βλέπειν δεῖν φασι τοὺς νόμους, ἀλλ´ ἥτις ἂν καθε– 60149 Leg.714.c.2 : στηκυῖα ᾖ πολιτεία, ταύτῃ ἰδεῖν τὸ συμφέρον, ὅπως ἄρξει 60150 Leg.714.c.3 : τε ἀεὶ καὶ μὴ καταλυθήσεται, καὶ τὸν φύσει ὅρον τοῦ δικαίου 60151 Leg.714.c.4 : λέγεσθαι κάλλισθ´ οὕτω. 60152 Leg.714.c.5 : {ΚΛ.} Πῶς; 60153 Leg.714.c.6 : {ΑΘ.} Ὅτι τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον ἐστίν. 60154 Leg.714.c.7 : {ΚΛ.} Λέγ´ ἔτι σαφέστερον. 60155 Leg.714.c.8 : {ΑΘ.} Ὧδε. τίθεται δήπου, φασίν, τοὺς νόμους ἐν τῇ 60156 Leg.714.c.9 : πόλει ἑκάστοτε τὸ κρατοῦν. ἦ γάρ; 60157 Leg.714.c.10 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 60158 Leg.714.d.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οἴει, φασίν, ποτὲ δῆμον νικήσαντα, ἤ τινα 60159 Leg.714.d.2 : πολιτείαν ἄλλην, ἢ καὶ τύραννον, θήσεσθαι ἑκόντα πρὸς ἄλλο 60160 Leg.714.d.3 : τι πρῶτον νόμους ἢ τὸ συμφέρον ἑαυτῷ τῆς ἀρχῆς τοῦ μένειν; 60161 Leg.714.d.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 60162 Leg.714.d.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ ὃς ἂν ταῦτα τὰ τεθέντα παραβαίνῃ, 60163 Leg.714.d.6 : κολάσει ὁ θέμενος ὡς ἀδικοῦντα, δίκαια εἶναι ταῦτ´ ἐπονο– 60164 Leg.714.d.7 : μάζων; 60165 Leg.714.d.8 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 60166 Leg.714.d.9 : {ΑΘ.} Ταῦτ´ ἄρ´ ἀεὶ καὶ οὕτω καὶ ταύτῃ τὸ δίκαιον ἂν ἔχοι. 60167 Leg.714.d.10 : {ΚΛ.} Φησὶ γοῦν οὗτος ὁ λόγος. 60168 Leg.714.d.11 : {ΑΘ.} Ἔστι γὰρ τοῦτο ἓν ἐκείνων τῶν ἀξιωμάτων 60169 Leg.714.e.1 : ἀρχῆς πέρι. 60170 Leg.714.e.2 : {ΚΛ.} Ποίων δή; 60171 Leg.714.e.3 : {ΑΘ.} Τῶν ἃ τότε ἐπεσκοποῦμεν, τίνας τίνων ἄρχειν δεῖ. 60172 Leg.714.e.4 : καὶ ἐφάνη δὴ γονέας μὲν ἐκγόνων, νεωτέρων δὲ πρεσβυτέ– 60173 Leg.714.e.5 : ρους, γενναίους δὲ ἀγεννῶν, καὶ σύχν´ ἄττα ἦν ἄλλ´, εἰ 60174 Leg.714.e.6 : μεμνήμεθα, καὶ ἐμπόδια ἕτερα ἑτέροισι· καὶ δὴ καὶ ἓν ἦν 60175 Leg.715.a.1 : αὐτῶν τοῦτο, καὶ ἔφαμέν που κατὰ φύσιν τὸν Πίνδαρον 60176 Leg.715.a.2 : ἄγειν δικαιοῦντα τὸ βιαιότατον, ὡς φάναι. 60177 Leg.715.a.3 : {ΚΛ.} Ναί, ταῦτ´ ἦν ἃ τότε ἐλέχθη. 60178 Leg.715.a.4 : {ΑΘ.} Σκόπει δὴ ποτέροις τισὶν ἡ πόλις ἡμῖν ἐστιν παρα– 60179 Leg.715.a.5 : δοτέα. γέγονεν γὰρ δὴ μυριάκις ἤδη τὸ τοιοῦτον ἔν τισι 60180 Leg.715.a.6 : πόλεσιν. 60181 Leg.715.a.7 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 60182 Leg.715.a.8 : {ΑΘ.} Ἀρχῶν περιμαχήτων γενομένων, οἱ νικήσαντες τά 60183 Leg.715.a.9 : τε πράγματα κατὰ τὴν πόλιν οὕτως ἐσφετέρισαν σφόδρα, 60184 Leg.715.a.10 : ὥστε ἀρχῆς μηδ´ ὁτιοῦν μεταδιδόναι τοῖς ἡττηθεῖσιν, μήτε 60185 Leg.715.a.11 : αὐτοῖς μήτε ἐκγόνοις, παραφυλάττοντες δὲ ἀλλήλους ζῶσιν, 60186 Leg.715.b.1 : ὅπως μή ποτέ τις εἰς ἀρχὴν ἀφικόμενος ἐπαναστῇ μεμνη– 60187 Leg.715.b.2 : μένος τῶν ἔμπροσθεν γεγονότων κακῶν. ταύτας δήπου 60188 Leg.715.b.3 : φαμὲν ἡμεῖς νῦν οὔτ´ εἶναι πολιτείας, οὔτ´ ὀρθοὺς νόμους 60189 Leg.715.b.4 : ὅσοι μὴ συμπάσης τῆς πόλεως ἕνεκα τοῦ κοινοῦ ἐτέθησαν· 60190 Leg.715.b.5 : οἳ δ´ ἕνεκά τινων, στασιώτας ἀλλ´ οὐ πολίτας τούτους φα– 60191 Leg.715.b.6 : μέν, καὶ τὰ τούτων δίκαια ἅ φασιν εἶναι, μάτην εἰρῆσθαι. 60192 Leg.715.b.7 : λέγεται δὲ τοῦδ´ ἕνεκα ταῦθ´ ἡμῖν, ὡς ἡμεῖς τῇ σῇ πόλει 60193 Leg.715.b.8 : ἀρχὰς οὔθ´ ὅτι πλούσιός ἐστίν τις δώσομεν, οὔθ´ ὅτι τῶν 60194 Leg.715.c.1 : τοιούτων ἄλλο οὐδὲν κεκτημένος, ἰσχὺν ἢ μέγεθος ἤ τι 60195 Leg.715.c.2 : γένος· ὃς δ´ ἂν τοῖς τεθεῖσι νόμοις εὐπειθέστατός τε ᾖ καὶ 60196 Leg.715.c.3 : νικᾷ ταύτην τὴν νίκην ἐν τῇ πόλει, τούτῳ φαμὲν καὶ τὴν 60197 Leg.715.c.4 : τῶν θεῶν ὑπηρεσίαν δοτέον εἶναι τὴν μεγίστην τῷ πρώτῳ, 60198 Leg.715.c.5 : καὶ δευτέραν τῷ τὰ δεύτερα κρατοῦντι, καὶ κατὰ λόγον οὕτω 60199 Leg.715.c.6 : τοῖς ἐφεξῆς τὰ μετὰ ταῦθ´ ἕκαστα ἀποδοτέον εἶναι. τοὺς 60200 Leg.715.c.7 : δ´ ἄρχοντας λεγομένους νῦν ὑπηρέτας τοῖς νόμοις ἐκάλεσα 60201 Leg.715.d.1 : οὔτι καινοτομίας ὀνομάτων ἕνεκα, ἀλλ´ ἡγοῦμαι παντὸς 60202 Leg.715.d.2 : μᾶλλον εἶναι παρὰ τοῦτο σωτηρίαν τε πόλει καὶ τοὐναντίον. 60203 Leg.715.d.3 : ἐν ᾗ μὲν γὰρ ἂν ἀρχόμενος ᾖ καὶ ἄκυρος νόμος, φθορὰν 60204 Leg.715.d.4 : ὁρῶ τῇ τοιαύτῃ ἑτοίμην οὖσαν· ἐν ᾗ δὲ ἂν δεσπότης τῶν 60205 Leg.715.d.5 : ἀρχόντων, οἱ δὲ ἄρχοντες δοῦλοι τοῦ νόμου, σωτηρίαν καὶ 60206 Leg.715.d.6 : πάντα ὅσα θεοὶ πόλεσιν ἔδοσαν ἀγαθὰ γιγνόμενα καθορῶ. 60207 Leg.715.d.7 : {ΚΛ.} Ναὶ μὰ Δία, ὦ ξένε· καθ´ ἡλικίαν γὰρ ὀξὺ βλέπεις. 60208 Leg.715.d.8 : {ΑΘ.} Νέος μὲν γὰρ ὢν πᾶς ἄνθρωπος τὰ τοιαῦτα ἀμ– 60209 Leg.715.e.1 : βλύτατα αὐτὸς αὑτοῦ ὁρᾷ, γέρων δὲ ὀξύτατα. 60210 Leg.715.e.2 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 60211 Leg.715.e.3 : {ΑΘ.} Τί δὴ τὸ μετὰ ταῦτα; ἆρ´ οὐχ ἥκοντας μὲν καὶ 60212 Leg.715.e.4 : παρόντας θῶμεν τοὺς ἐποίκους, τὸν δ´ ἑξῆς αὐτοῖς διαπε– 60213 Leg.715.e.5 : ραντέον ἂν εἴη λόγον; 60214 Leg.715.e.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 60215 Leg.715.e.7 : {ΑΘ.} "Ἄνδρες" τοίνυν φῶμεν πρὸς αὐτούς, "ὁ μὲν δὴ 60216 Leg.715.e.8 : θεός, ὥσπερ καὶ ὁ παλαιὸς λόγος, ἀρχήν τε καὶ τελευτὴν καὶ 60217 Leg.716.a.1 : μέσα τῶν ὄντων ἁπάντων ἔχων, εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν 60218 Leg.716.a.2 : περιπορευόμενος· τῷ δὲ ἀεὶ συνέπεται δίκη τῶν ἀπολειπο– 60219 Leg.716.a.3 : μένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός, ἧς ὁ μὲν εὐδαιμονήσειν 60220 Leg.716.a.4 : μέλλων ἐχόμενος συνέπεται ταπεινὸς καὶ κεκοσμημένος, ὁ 60221 Leg.716.a.5 : δέ τις ἐξαρθεὶς ὑπὸ μεγαλαυχίας, ἢ χρήμασιν ἐπαιρόμενος 60222 Leg.716.a.6 : ἢ τιμαῖς, ἢ καὶ σώματος εὐμορφίᾳ ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ 60223 Leg.716.a.7 : φλέγεται τὴν ψυχὴν μεθ´ ὕβρεως, ὡς οὔτε ἄρχοντος οὔτε 60224 Leg.716.a.8 : τινὸς ἡγεμόνος δεόμενος, ἀλλὰ καὶ ἄλλοις ἱκανὸς ὢν ἡγεῖ– 60225 Leg.716.b.1 : σθαι, καταλείπεται ἔρημος θεοῦ, καταλειφθεὶς δὲ καὶ ἔτι 60226 Leg.716.b.2 : ἄλλους τοιούτους προσλαβὼν σκιρτᾷ ταράττων πάντα ἅμα, 60227 Leg.716.b.3 : καὶ πολλοῖς τισιν ἔδοξεν εἶναί τις, μετὰ δὲ χρόνον οὐ πολὺν 60228 Leg.716.b.4 : ὑποσχὼν τιμωρίαν οὐ μεμπτὴν τῇ δίκῃ ἑαυτόν τε καὶ οἶκον 60229 Leg.716.b.5 : καὶ πόλιν ἄρδην ἀνάστατον ἐποίησεν. πρὸς ταῦτ´ οὖν οὕτω 60230 Leg.716.b.6 : διατεταγμένα τί χρὴ δρᾶν ἢ διανοεῖσθαι καὶ τί μὴ τὸν 60231 Leg.716.b.7 : ἔμφρονα;" 60232 Leg.716.b.8 : {ΚΛ.} Δῆλον δὴ τοῦτό γε· ὡς τῶν συνακολουθησόντων 60233 Leg.716.b.9 : ἐσόμενον τῷ θεῷ δεῖ διανοηθῆναι πάντα ἄνδρα. 60234 Leg.716.c.1 : {ΑΘ.} "Τίς οὖν δὴ πρᾶξις φίλη καὶ ἀκόλουθος θεῷ; μία, 60235 Leg.716.c.2 : καὶ ἕνα λόγον ἔχουσα ἀρχαῖον, ὅτι τῷ μὲν ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον 60236 Leg.716.c.3 : ὄντι μετρίῳ φίλον ἂν εἴη, τὰ δ´ ἄμετρα οὔτε ἀλλήλοις οὔτε 60237 Leg.716.c.4 : τοῖς ἐμμέτροις. ὁ δὴ θεὸς ἡμῖν πάντων χρημάτων μέτρον 60238 Leg.716.c.5 : ἂν εἴη μάλιστα, καὶ πολὺ μᾶλλον ἤ πού τις, ὥς φασιν, 60239 Leg.716.c.6 : ἄνθρωπος· τὸν οὖν τῷ τοιούτῳ προσφιλῆ γενησόμενον, εἰς 60240 Leg.716.c.7 : δύναμιν ὅτι μάλιστα καὶ αὐτὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνε– 60241 Leg.716.d.1 : σθαι, καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον ὁ μὲν σώφρων ἡμῶν 60242 Leg.716.d.2 : θεῷ φίλος, ὅμοιος γάρ, ὁ δὲ μὴ σώφρων ἀνόμοιός τε καὶ 60243 Leg.716.d.3 : διάφορος καὶ 〈ὁ〉 ἄδικος, καὶ τὰ ἄλλ´ οὕτως κατὰ τὸν αὐτὸν 60244 Leg.716.d.4 : λόγον ἔχει. νοήσωμεν δὴ τούτοις ἑπόμενον εἶναι τὸν 60245 Leg.716.d.5 : τοιόνδε λόγον, ἁπάντων κάλλιστον καὶ ἀληθέστατον οἶμαι 60246 Leg.716.d.6 : λόγων, ὡς τῷ μὲν ἀγαθῷ θύειν καὶ προσομιλεῖν ἀεὶ τοῖς 60247 Leg.716.d.7 : θεοῖς εὐχαῖς καὶ ἀναθήμασιν καὶ συμπάσῃ θεραπείᾳ θεῶν 60248 Leg.716.d.8 : κάλλιστον καὶ ἄριστον καὶ ἀνυσιμώτατον πρὸς τὸν εὐδαί– 60249 Leg.716.e.1 : μονα βίον καὶ δὴ καὶ διαφερόντως πρέπον, τῷ δὲ κακῷ 60250 Leg.716.e.2 : τούτων τἀναντία πέφυκεν. ἀκάθαρτος γὰρ τὴν ψυχὴν ὅ γε 60251 Leg.716.e.3 : κακός, καθαρὸς δὲ ὁ ἐναντίος, παρὰ δὲ μιαροῦ δῶρα οὔτε 60252 Leg.717.a.1 : ἄνδρ´ ἀγαθὸν οὔτε θεὸν ἔστιν ποτὲ τό γε ὀρθὸν δέχεσθαι· 60253 Leg.717.a.2 : μάτην οὖν περὶ θεοὺς ὁ πολύς ἐστι πόνος τοῖς ἀνοσίοις, 60254 Leg.717.a.3 : τοῖσιν δὲ ὁσίοις ἐγκαιρότατος ἅπασιν. σκοπὸς μὲν οὖν 60255 Leg.717.a.4 : ἡμῖν οὗτος οὗ δεῖ στοχάζεσθαι· βέλη δὲ αὐτοῦ καὶ οἷον ἡ 60256 Leg.717.a.5 : τοῖς βέλεσιν ἔφεσις τὰ ποῖ´ ἂν λεγόμενα ὀρθότατα φέροιτ´ 60257 Leg.717.a.6 : ἄν; πρῶτον μέν, φαμέν, τιμὰς τὰς μετ´ Ὀλυμπίους τε καὶ 60258 Leg.717.a.7 : τοὺς τὴν πόλιν ἔχοντας θεοὺς τοῖς χθονίοις ἄν τις θεοῖς 60259 Leg.717.a.8 : ἄρτια καὶ δεύτερα καὶ ἀριστερὰ νέμων ὀρθότατα τοῦ τῆς 60260 Leg.717.b.1 : εὐσεβείας σκοποῦ τυγχάνοι, τὰ δὲ τούτων ἄνωθεν [τὰ περιττὰ] 60261 Leg.717.b.2 : καὶ ἀντίφωνα, τοῖς ἔμπροσθεν ῥηθεῖσιν νυνδή. μετὰ θεοὺς 60262 Leg.717.b.3 : δὲ τούσδε καὶ τοῖς δαίμοσιν ὅ γε ἔμφρων ὀργιάζοιτ´ ἄν, 60263 Leg.717.b.4 : ἥρωσιν δὲ μετὰ τούτους. ἐπακολουθοῖ δ´ αὐτοῖς ἱδρύματα 60264 Leg.717.b.5 : ἴδια πατρῴων θεῶν κατὰ νόμον ὀργιαζόμενα, γονέων δὲ 60265 Leg.717.b.6 : μετὰ ταῦτα τιμαὶ ζώντων· ὡς θέμις ὀφείλοντα ἀποτίνειν 60266 Leg.717.b.7 : τὰ πρῶτά τε καὶ μέγιστα ὀφειλήματα, χρεῶν πάντων πρε– 60267 Leg.717.b.8 : σβύτατα, νομίζειν δέ, ἃ κέκτηται καὶ ἔχει, πάντα εἶναι τῶν 60268 Leg.717.c.1 : γεννησάντων καὶ θρεψαμένων πρὸς τὸ παρέχειν αὐτὰ εἰς 60269 Leg.717.c.2 : ὑπηρεσίαν ἐκείνοις κατὰ δύναμιν πᾶσαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τῆς 60270 Leg.717.c.3 : οὐσίας, δεύτερα τὰ τοῦ σώματος, τρίτα τὰ τῆς ψυχῆς, ἀπο– 60271 Leg.717.c.4 : τίνοντα δανείσματα ἐπιμελείας τε καὶ ὑπερπονούντων ὠδῖνας 60272 Leg.717.c.5 : παλαιὰς ἐπὶ νέοις δανεισθείσας, ἀποδιδόντα δὲ παλαιοῖς ἐν 60273 Leg.717.c.6 : τῷ γήρᾳ σφόδρα κεχρημένοις. παρὰ δὲ πάντα τὸν βίον 60274 Leg.717.c.7 : ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸς αὑτοῦ γονέας εὐφημίαν 60275 Leg.717.d.1 : διαφερόντως, διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη 60276 Leg.717.d.2 : ζημία—πᾶσι γὰρ ἐπίσκοπος τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐτάχθη 60277 Leg.717.d.3 : Δίκης Νέμεσις ἄγγελος—θυμουμένοις τε οὖν ὑπείκειν δεῖ 60278 Leg.717.d.4 : καὶ ἀποπιμπλᾶσι τὸν θυμόν, ἐάντ´ ἐν λόγοις ἐάντ´ ἐν ἔργοις 60279 Leg.717.d.5 : δρῶσιν τὸ τοιοῦτον, συγγιγνώσκοντα, ὡς εἰκότως μάλιστα 60280 Leg.717.d.6 : πατὴρ ὑεῖ δοξάζων ἀδικεῖσθαι θυμοῖτ´ ἂν διαφερόντως. 60281 Leg.717.d.7 : τελευτησάντων δὲ γονέων ταφὴ μὲν ἡ σωφρονεστάτη καλ– 60282 Leg.717.d.8 : λίστη, μήτε ὑπεραίροντα τῶν εἰθισμένων ὄγκων μήτ´ ἐλλεί– 60283 Leg.717.e.1 : ποντα ὧν οἱ προπάτορες τοὺς ἑαυτῶν γεννητὰς ἐτίθεσαν, 60284 Leg.717.e.2 : τάς τε αὖ κατ´ ἐνιαυτὸν τῶν ἤδη τέλος ἐχόντων ὡσαύτως 60285 Leg.717.e.3 : ἐπιμελείας τὰς κόσμον φερούσας ἀποδιδόναι· τῷ δὲ μὴ 60286 Leg.718.a.1 : παραλείπειν μνήμην ἐνδελεχῆ παρεχόμενον, τούτῳ μάλιστ´ 60287 Leg.718.a.2 : ἀεὶ πρεσβεύειν, δαπάνης τε τῆς διδομένης ὑπὸ τύχης τὸ 60288 Leg.718.a.3 : μέτριον τοῖς κεκμηκόσιν νέμοντα. ταῦτ´ ἂν ποιοῦντες καὶ 60289 Leg.718.a.4 : κατὰ ταῦτα ζῶντες ἑκάστοτε ἕκαστοι τὴν ἀξίαν ἂν παρὰ θεῶν 60290 Leg.718.a.5 : καὶ ὅσοι κρείττονες ἡμῶν κομιζοίμεθα, ἐν ἐλπίσιν ἀγαθαῖς 60291 Leg.718.a.6 : διάγοντες τὸ πλεῖστον τοῦ βίου." ἃ δὲ πρὸς ἐκγόνους καὶ 60292 Leg.718.a.7 : συγγενεῖς καὶ φίλους καὶ πολίτας, ὅσα τε ξενικὰ πρὸς θεῶν 60293 Leg.718.a.8 : θεραπεύματα καὶ ὁμιλίας συμπάντων τούτων ἀποτελοῦντα 60294 Leg.718.b.1 : τὸν αὑτοῦ βίον φαιδρυνάμενον κατὰ νόμον κοσμεῖν δεῖ, 60295 Leg.718.b.2 : τῶν νόμων αὐτῶν ἡ διέξοδος, τὰ μὲν πείθουσα, τὰ δὲ μὴ 60296 Leg.718.b.3 : ὑπείκοντα πειθοῖ τῶν ἠθῶν βίᾳ καὶ δίκῃ κολάζουσα, τὴν 60297 Leg.718.b.4 : πόλιν ἡμῖν συμβουληθέντων θεῶν μακαρίαν τε καὶ εὐδαί– 60298 Leg.718.b.5 : μονα ἀποτελεῖ· ἃ δὲ χρὴ μὲν αὖ καὶ ἀναγκαῖον εἰπεῖν 60299 Leg.718.b.6 : νομοθέτην ὅστις ἅπερ ἐγὼ διανοεῖται, ἐν δὲ σχήματι νόμου 60300 Leg.718.b.7 : ἀναρμοστεῖ λεγόμενα, τούτων πέρι δοκεῖ μοι δεῖγμα προ– 60301 Leg.718.c.1 : ενεγκόντα αὑτῷ τε καὶ ἐκείνοις οἷς νομοθετήσει, τὰ λοιπὰ 60302 Leg.718.c.2 : πάντα εἰς δύναμιν διεξελθόντα, τὸ μετὰ τοῦτο ἄρχεσθαι τῆς 60303 Leg.718.c.3 : θέσεως τῶν νόμων. ἔστιν δὲ δὴ τὰ τοιαῦτα ἐν τίνι μάλιστα 60304 Leg.718.c.4 : σχήματι κείμενα; οὐ πάνυ ῥᾴδιον ἐν ἑνὶ περιλαβόντα εἰπεῖν 60305 Leg.718.c.5 : αὐτὰ οἷόν τινι τύπῳ, ἀλλ´ οὑτωσί τινα τρόπον λάβωμεν, ἄν 60306 Leg.718.c.6 : τι δυνώμεθα περὶ αὐτῶν βεβαιώσασθαι. 60307 Leg.718.c.7 : {ΚΛ.} Λέγε τὸ ποῖον. 60308 Leg.718.c.8 : {ΑΘ.} Βουλοίμην ἂν αὐτοὺς ὡς εὐπειθεστάτους πρὸς ἀρετὴν 60309 Leg.718.c.9 : εἶναι, καὶ δῆλον ὅτι πειράσεται τοῦτο ὁ νομοθέτης ἐν ἁπάσῃ 60310 Leg.718.c.10 : ποιεῖν τῇ νομοθεσίᾳ. 60311 Leg.718.d.1 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 60312 Leg.718.d.2 : {ΑΘ.} Τὰ τοίνυν δὴ λεχθέντα ἔδοξέν τί μοι προὔργου 60313 Leg.718.d.3 : δρᾶν εἰς τὸ περὶ ὧν ἂν παραινῇ, μὴ παντάπασιν ὠμῆς ψυχῆς 60314 Leg.718.d.4 : λαβόμενα, ἡμερώτερόν τε ἂν ἀκούειν καὶ εὐμενέστερον· ὥστε 60315 Leg.718.d.5 : εἰ καὶ μὴ μέγα τι, σμικρὸν δέ, τὸν ἀκούοντα ὅπερ φησὶν 60316 Leg.718.d.6 : εὐμενέστερον γιγνόμενον εὐμαθέστερον ἀπεργάσεται, πᾶν 60317 Leg.718.d.7 : ἀγαπητόν. οὐ γὰρ πολλή τις εὐπέτεια οὐδὲ ἀφθονία τῶν 60318 Leg.718.d.8 : προθυμουμένων ὡς ἀρίστων ὅτι μάλιστα καὶ ὡς τάχιστα 60319 Leg.718.e.1 : γίγνεσθαι, τὸν δὲ Ἡσίοδον οἱ πολλοὶ σοφὸν ἀποφαίνουσι 60320 Leg.718.e.2 : λέγοντα ὡς ἡ μὲν ἐπὶ <20τὴν κακότητα ὁδὸς λεία>20 καὶ 60321 Leg.718.e.3 : ἀνιδιτὶ παρέχει πορεύεσθαι, μάλα βραχεῖα οὖσα, <20τῆς δὲ 60322 Leg.718.e.4 : ἀρετῆς>20, φησίν, 60323 Leg.718.e.4 : 60324 Leg.718.e.5 : ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν 60325 Leg.718.e.6 : ἀθάνατοι, μακρὸς δὲ καὶ ὄρθιος οἶμος ἐς αὐτήν, 60326 Leg.719.a.1 : καὶ τρηχὺς τὸ πρῶτον· ἐπὴν δ´ εἰς ἄκρον ἵκηαι, 60327 Leg.719.a.2 : ῥηιδίη δὴ ´πειτα φέρειν, χαλεπή περ ἐοῦσα. 60328 Leg.719.a.2 : 60329 Leg.719.a.3 : {ΚΛ.} Καὶ καλῶς γ´ ἔοικεν λέγοντι. 60330 Leg.719.a.4 : {ΑΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. ὁ δὲ προάγων λόγος ὅ γέ μοι 60331 Leg.719.a.5 : ἀπείργασται, βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι. 60332 Leg.719.a.6 : {ΚΛ.} Τίθει δή. 60333 Leg.719.a.7 : {ΑΘ.} Λέγωμεν δὴ τῷ νομοθέτῃ διαλεγόμενοι τόδε· "Εἰπὲ 60334 Leg.719.b.1 : ἡμῖν, ὦ νομοθέτα· εἴπερ ὅτι χρὴ πράττειν ἡμᾶς καὶ λέγειν 60335 Leg.719.b.2 : εἰδείης, ἆρα οὐ δῆλον ὅτι καὶ ἂν εἴποις;" 60336 Leg.719.b.3 : {ΚΛ.} Ἀναγκαῖον. 60337 Leg.719.b.4 : {ΑΘ.} "Σμικρῷ μὲν δὴ πρόσθεν ἆρα οὐκ ἠκούσαμέν σου 60338 Leg.719.b.5 : λέγοντος ὡς τὸν νομοθέτην οὐ δεῖ τοῖς ποιηταῖς ἐπιτρέπειν 60339 Leg.719.b.6 : ποιεῖν ὃ ἂν αὐτοῖς ᾖ φίλον; οὐ γὰρ ἂν εἰδεῖεν τί ποτ´ 60340 Leg.719.b.7 : ἐναντίον τοῖς νόμοις ἂν λέγοντες βλάπτοιεν τὴν πόλιν." 60341 Leg.719.b.8 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ μέντοι λέγεις. 60342 Leg.719.b.9 : {ΑΘ.} Ὑπὲρ δὴ τῶν ποιητῶν εἰ τάδε λέγοιμεν πρὸς αὐτόν, 60343 Leg.719.b.10 : ἆρ´ ἂν τὰ λεχθέντα εἴη μέτρια; 60344 Leg.719.b.11 : {ΚΛ.} Ποῖα; 60345 Leg.719.c.1 : {ΑΘ.} Τάδε· "Παλαιὸς μῦθος, ὦ νομοθέτα, ὑπό τε αὐτῶν 60346 Leg.719.c.2 : ἡμῶν ἀεὶ λεγόμενός ἐστιν καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν συνδε– 60347 Leg.719.c.3 : δογμένος, ὅτι ποιητής, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης 60348 Leg.719.c.4 : καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν, οἷον δὲ κρήνη τις τὸ 60349 Leg.719.c.5 : ἐπιὸν ῥεῖν ἑτοίμως ἐᾷ, καὶ τῆς τέχνης οὔσης μιμήσεως 60350 Leg.719.c.6 : ἀναγκάζεται, ἐναντίως ἀλλήλοις ἀνθρώπους ποιῶν διατιθε– 60351 Leg.719.c.7 : μένους, ἐναντία λέγειν αὑτῷ πολλάκις, οἶδεν δὲ οὔτ´ εἰ ταῦτα 60352 Leg.719.d.1 : οὔτ´ εἰ θάτερα ἀληθῆ τῶν λεγομένων. τῷ δὲ νομοθέτῃ τοῦτο 60353 Leg.719.d.2 : οὐκ ἔστι ποιεῖν ἐν τῷ νόμῳ, δύο περὶ ἑνός, ἀλλὰ ἕνα περὶ 60354 Leg.719.d.3 : ἑνὸς ἀεὶ δεῖ λόγον ἀποφαίνεσθαι. σκέψαι δ´ ἐξ αὐτῶν 60355 Leg.719.d.4 : τῶν ὑπὸ σοῦ νυνδὴ λεχθέντων. οὔσης γὰρ ταφῆς τῆς μὲν 60356 Leg.719.d.5 : ὑπερβεβλημένης, τῆς δὲ ἐλλειπούσης, τῆς δὲ μετρίας, τὴν 60357 Leg.719.d.6 : μίαν ἑλόμενος σύ, τὴν μέσην, ταύτην προστάττεις καὶ ἐπῄ– 60358 Leg.719.d.7 : νεσας ἁπλῶς· ἐγὼ δέ, εἰ μὲν γυνή μοι διαφέρουσα εἴη πλούτῳ 60359 Leg.719.d.8 : καὶ θάπτειν αὑτὴν διακελεύοιτο ἐν τῷ ποιήματι, τὸν ὑπερβάλ– 60360 Leg.719.e.1 : λοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην, φειδωλὸς δ´ αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ 60361 Leg.719.e.2 : τὸν καταδεᾶ, μέτρον δὲ οὐσίας κεκτημένος καὶ μέτριος αὐτὸς 60362 Leg.719.e.3 : ὢν τὸν αὐτὸν ἂν ἐπαινέσαι. σοὶ δὲ οὐχ οὕτω ῥητέον ὡς νῦν 60363 Leg.719.e.4 : εἶπες μέτριον εἰπών, ἀλλὰ τί τὸ μέτριον καὶ ὁπόσον ῥητέον, 60364 Leg.719.e.5 : ἢ τὸν τοιοῦτον λόγον μήπω σοι διανοοῦ γίγνεσθαι νόμον". 60365 Leg.719.e.6 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 60366 Leg.719.e.7 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν ἡμῖν ὁ τεταγμένος ἐπὶ τοῖς νόμοις μηδὲν 60367 Leg.719.e.8 : τοιοῦτον προαγορεύῃ ἐν ἀρχῇ τῶν νόμων, ἀλλ´ εὐθὺς ὃ δεῖ 60368 Leg.719.e.9 : ποιεῖν καὶ μὴ φράζῃ τε, καὶ ἐπαπειλήσας τὴν ζημίαν, ἐπ´ 60369 Leg.720.a.1 : ἄλλον τρέπηται νόμον, παραμυθίας δὲ καὶ πειθοῦς τοῖς 60370 Leg.720.a.2 : νομοθετουμένοις μηδὲ ἓν προσδιδῷ; καθάπερ ἰατρὸς δέ τις, 60371 Leg.720.a.3 : ὁ μὲν οὕτως, ὁ δ´ ἐκείνως ἡμᾶς εἴωθεν ἑκάστοτε θεραπεύειν— 60372 Leg.720.a.4 : ἀναμιμνῃσκώμεθα δὲ τὸν τρόπον ἑκάτερον, ἵνα τοῦ νομοθέτου 60373 Leg.720.a.5 : δεώμεθα, καθάπερ ἰατροῦ δέοιντο ἂν παῖδες τὸν πρᾳότατον 60374 Leg.720.a.6 : αὐτὸν θεραπεύειν τρόπον ἑαυτούς. οἷον δὴ τί λέγομεν; εἰσὶν 60375 Leg.720.a.7 : πού τινες ἰατροί, φαμέν, καί τινες ὑπηρέται τῶν ἰατρῶν, 60376 Leg.720.a.8 : ἰατροὺς δὲ καλοῦμεν δήπου καὶ τούτους. 60377 Leg.720.b.1 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 60378 Leg.720.b.2 : {ΑΘ.} Ἐάντε γε ἐλεύθεροι ὦσιν ἐάντε δοῦλοι, κατ´ ἐπίταξιν 60379 Leg.720.b.3 : δὲ τῶν δεσποτῶν καὶ θεωρίαν καὶ κατ´ ἐμπειρίαν τὴν τέχνην 60380 Leg.720.b.4 : κτῶνται, κατὰ φύσιν δὲ μή, καθάπερ οἱ ἐλεύθεροι αὐτοί τε 60381 Leg.720.b.5 : μεμαθήκασιν οὕτω τούς τε αὑτῶν διδάσκουσι παῖδας. θείης 60382 Leg.720.b.6 : ἂν ταῦτα δύο γένη τῶν καλουμένων ἰατρῶν; 60383 Leg.720.b.7 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 60384 Leg.720.b.8 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν καὶ συννοεῖς ὅτι, δούλων καὶ ἐλευθέρων 60385 Leg.720.c.1 : ὄντων τῶν καμνόντων ἐν ταῖς πόλεσι, τοὺς μὲν δούλους 60386 Leg.720.c.2 : σχεδόν τι οἱ δοῦλοι τὰ πολλὰ ἰατρεύουσιν περιτρέχοντες καὶ 60387 Leg.720.c.3 : ἐν τοῖς ἰατρείοις περιμένοντες, καὶ οὔτε τινὰ λόγον ἑκάστου 60388 Leg.720.c.4 : πέρι νοσήματος ἑκάστου τῶν οἰκετῶν οὐδεὶς τῶν τοιούτων 60389 Leg.720.c.5 : ἰατρῶν δίδωσιν οὐδ´ ἀποδέχεται, προστάξας δ´ αὐτῷ τὰ 60390 Leg.720.c.6 : δόξαντα ἐξ ἐμπειρίας, ὡς ἀκριβῶς εἰδώς, καθάπερ τύραννος 60391 Leg.720.c.7 : αὐθαδῶς, οἴχεται ἀποπηδήσας πρὸς ἄλλον κάμνοντα οἰκέτην, 60392 Leg.720.c.8 : καὶ ῥᾳστώνην οὕτω τῷ δεσπότῃ παρασκευάζει τῶν καμνόντων 60393 Leg.720.d.1 : τῆς ἐπιμελείας· ὁ δὲ ἐλεύθερος ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὰ τῶν 60394 Leg.720.d.2 : ἐλευθέρων νοσήματα θεραπεύει τε καὶ ἐπισκοπεῖ, καὶ ταῦτα 60395 Leg.720.d.3 : ἐξετάζων ἀπ´ ἀρχῆς καὶ κατὰ φύσιν, τῷ κάμνοντι κοινού– 60396 Leg.720.d.4 : μενος αὐτῷ τε καὶ τοῖς φίλοις, ἅμα μὲν αὐτὸς μανθάνει τι 60397 Leg.720.d.5 : παρὰ τῶν νοσούντων, ἅμα δὲ καὶ καθ´ ὅσον οἷός τέ ἐστιν, 60398 Leg.720.d.6 : διδάσκει τὸν ἀσθενοῦντα αὐτόν, καὶ οὐ πρότερον ἐπέταξεν 60399 Leg.720.d.7 : πρὶν ἄν πῃ συμπείσῃ, τότε δὲ μετὰ πειθοῦς ἡμερούμενον ἀεὶ 60400 Leg.720.e.1 : παρασκευάζων τὸν κάμνοντα, εἰς τὴν ὑγίειαν ἄγων, ἀποτελεῖν 60401 Leg.720.e.2 : πειρᾶται; πότερον οὕτως ἢ ἐκείνως ἰατρός τε ἰώμενος ἀμείνων 60402 Leg.720.e.3 : καὶ γυμναστὴς γυμνάζων· διχῇ τὴν μίαν ἀποτελῶν δύναμιν, 60403 Leg.720.e.4 : ἢ μοναχῇ καὶ κατὰ τὸ χεῖρον τοῖν δυοῖν καὶ ἀγριώτερον 60404 Leg.720.e.5 : ἀπεργαζόμενος; 60405 Leg.720.e.6 : {ΚΛ.} Πολύ που διαφέρον, ὦ ξένε, τὸ διπλῇ. 60406 Leg.720.e.7 : {ΑΘ.} Βούλει δὴ καὶ θεασώμεθα τὸ διπλοῦν τοῦτο καὶ 60407 Leg.720.e.8 : ἁπλοῦν ἐν ταῖς νομοθεσίαις αὐταῖς γιγνόμενον; 60408 Leg.720.e.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὐ βούλομαι; 60409 Leg.720.e.10 : {ΑΘ.} Φέρε δὴ πρὸς θεῶν, τίν´ ἄρα πρῶτον νόμον θεῖτ´ ἂν 60410 Leg.720.e.11 : ὁ νομοθέτης; ἆρ´ οὐ κατὰ φύσιν τὴν περὶ γενέσεως ἀρχὴν 60411 Leg.721.a.1 : πρώτην πόλεων πέρι κατακοσμήσει ταῖς τάξεσιν; 60412 Leg.721.a.2 : {ΚΛ.} Τί μήν; 60413 Leg.721.a.3 : {ΑΘ.} Ἀρχὴ δ´ ἐστὶ τῶν γενέσεων πάσαις πόλεσιν ἆρ´ οὐχ 60414 Leg.721.a.4 : ἡ τῶν γάμων σύμμειξις καὶ κοινωνία; 60415 Leg.721.a.5 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 60416 Leg.721.a.6 : {ΑΘ.} Γαμικοὶ δὴ νόμοι πρῶτοι κινδυνεύουσιν τιθέμενοι 60417 Leg.721.a.7 : καλῶς ἂν τίθεσθαι πρὸς ὀρθότητα πάσῃ πόλει. 60418 Leg.721.a.8 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 60419 Leg.721.a.9 : {ΑΘ.} Λέγωμεν δὴ πρῶτον τὸν ἁπλοῦν, ἔχοι δ´ ἄν πως 60420 Leg.721.a.10 : ἴσως ὧδε— 60421 Leg.721.b.1 : Γαμεῖν δέ, ἐπειδὰν ἐτῶν ᾖ τις τριάκοντα, μέχρι ἐτῶν πέντε 60422 Leg.721.b.2 : καὶ τριάκοντα, εἰ δὲ μή, ζημιοῦσθαι χρήμασίν τε καὶ ἀτιμίᾳ, 60423 Leg.721.b.3 : χρήμασι μὲν τόσοις καὶ τόσοις, τῇ καὶ τῇ δὲ ἀτιμίᾳ. 60424 Leg.721.b.4 : Ὁ μὲν ἁπλοῦς ἔστω τις τοιοῦτος περὶ γάμων, ὁ δὲ 60425 Leg.721.b.5 : διπλοῦς ὅδε— 60426 Leg.721.b.6 : Γαμεῖν δέ, ἐπειδὰν ἐτῶν ᾖ τις τριάκοντα, μέχρι τῶν πέντε 60427 Leg.721.b.7 : καὶ τριάκοντα, διανοηθέντα ὡς ἔστιν ᾗ τὸ ἀνθρώπινον γένος 60428 Leg.721.b.8 : φύσει τινὶ μετείληφεν ἀθανασίας, οὗ καὶ πέφυκεν ἐπιθυμίαν 60429 Leg.721.c.1 : ἴσχειν πᾶς πᾶσαν· τὸ γὰρ γενέσθαι κλεινὸν καὶ μὴ ἀνώνυμον 60430 Leg.721.c.2 : κεῖσθαι τετελευτηκότα τοῦ τοιούτου ἐστὶν ἐπιθυμία. γένος 60431 Leg.721.c.3 : οὖν ἀνθρώπων ἐστίν τι συμφυὲς τοῦ παντὸς χρόνου, ὃ διὰ 60432 Leg.721.c.4 : τέλους αὐτῷ συνέπεται καὶ συνέψεται, τούτῳ τῷ τρόπῳ ἀθά– 60433 Leg.721.c.5 : νατον ὄν, τῷ παῖδας παίδων καταλειπόμενον, ταὐτὸν καὶ ἓν 60434 Leg.721.c.6 : ὂν ἀεί, γενέσει τῆς ἀθανασίας μετειληφέναι· τούτου δὴ 60435 Leg.721.c.7 : ἀποστερεῖν ἑκόντα ἑαυτὸν οὐδέποτε ὅσιον, ἐκ προνοίας δὲ 60436 Leg.721.c.8 : ἀποστερεῖ ὃς ἂν παίδων καὶ γυναικὸς ἀμελῇ. πειθόμενος 60437 Leg.721.d.1 : μὲν οὖν τῷ νόμῳ ἀζήμιος ἀπαλλάττοιτο ἄν, μὴ πειθόμενος δὲ 60438 Leg.721.d.2 : αὖ, μηδὲ γαμῶν ἔτη τριάκοντα γεγονὼς καὶ πέντε, ζημιούσθω 60439 Leg.721.d.3 : μὲν κατ´ ἐνιαυτὸν τόσῳ καὶ τόσῳ, ἵνα μὴ δοκῇ τὴν μοναυλίαν 60440 Leg.721.d.4 : οἱ κέρδος καὶ ῥᾳστώνην φέρειν, καὶ μὴ μετεχέτω δὲ τιμῶν 60441 Leg.721.d.5 : ὧν ἂν οἱ νεώτεροι ἐν τῇ πόλει τοὺς πρεσβυτέρους αὑτῶν 60442 Leg.721.d.6 : τιμῶσιν ἑκάστοτε. 60443 Leg.721.d.7 : Τοῦτον δὴ παρ´ ἐκεῖνον τὸν νόμον ἀκούσαντα ἔξεστιν 60444 Leg.721.d.8 : περὶ ἑνὸς ἑκάστου διανοηθῆναι, πότερον αὐτοὺς διπλοῦς οὕτω 60445 Leg.721.e.1 : δεῖ γίγνεσθαι τῷ μήκει τὸ σμικρότατον, διὰ τὸ πείθειν τε 60446 Leg.721.e.2 : ἅμα καὶ ἀπειλεῖν, ἢ τῷ ἀπειλεῖν μόνον χρωμένους ἁπλοῦς 60447 Leg.721.e.3 : γίγνεσθαι τοῖς μήκεσιν. 60448 Leg.721.e.4 : {ΜΕ.} Πρὸς μὲν τοῦ Λακωνικοῦ τρόπου, ὦ ξένε, τὸ τὰ 60449 Leg.721.e.5 : βραχύτερα ἀεὶ προτιμᾶν· τούτων μὴν τῶν γραμμάτων εἴ 60450 Leg.721.e.6 : τις κριτὴν ἐμὲ κελεύοι γίγνεσθαι πότερα βουλοίμην ἂν ἐν τῇ 60451 Leg.721.e.7 : πόλει μοι γεγραμμένα τεθῆναι, τὰ μακρότερ´ ἂν ἑλοίμην, 60452 Leg.722.a.1 : καὶ δὴ καὶ περὶ παντὸς νόμου κατὰ τοῦτο τὸ παράδειγμα, εἰ 60453 Leg.722.a.2 : γίγνοιτο ἑκάτερα, ταὐτὸν τοῦτ´ ἂν αἱροίμην. οὐ μὴν ἀλλά 60454 Leg.722.a.3 : που καὶ Κλεινίᾳ τῷδ´ ἀρέσκειν δεῖ τὰ νῦν νομοθετούμενα· 60455 Leg.722.a.4 : τούτου γὰρ ἡ πόλις ἡ νῦν τοῖς τοιούτοις νόμοις χρῆσθαι 60456 Leg.722.a.5 : διανοουμένη. 60457 Leg.722.a.6 : {ΚΛ.} Καλῶς γ´, ὦ Μέγιλλε, εἶπες. 60458 Leg.722.a.7 : {ΑΘ.} Τὸ μὲν οὖν περὶ πολλῶν ἢ ὀλίγων γραμμάτων 60459 Leg.722.a.8 : ποιήσασθαι τὸν λόγον λίαν εὔηθες—τὰ γὰρ οἶμαι βέλτιστα, 60460 Leg.722.b.1 : ἀλλ´ οὐ τὰ βραχύτατα οὐδὲ τὰ μήκη τιμητέον—τὰ δ´ ἐν τοῖς 60461 Leg.722.b.2 : νυνδὴ νόμοις ῥηθεῖσιν οὐ διπλῷ θάτερα τῶν ἑτέρων διάφορα 60462 Leg.722.b.3 : μόνον εἰς ἀρετὴν τῆς χρείας, ἀλλ´ ὅπερ ἐρρήθη νυνδή, τὸ 60463 Leg.722.b.4 : τῶν διττῶν ἰατρῶν γένος ὀρθότατα παρετέθη. πρὸς τοῦτο 60464 Leg.722.b.5 : δὲ οὐδεὶς ἔοικε διανοηθῆναι πώποτε τῶν νομοθετῶν, ὡς ἐξὸν 60465 Leg.722.b.6 : δυοῖν χρῆσθαι πρὸς τὰς νομοθεσίας, πειθοῖ καὶ βίᾳ, καθ´ ὅσον 60466 Leg.722.b.7 : οἷόν τε ἐπὶ τὸν ἄπειρον παιδείας ὄχλον, τῷ ἑτέρῳ χρῶνται 60467 Leg.722.c.1 : μόνον· οὐ γὰρ πειθοῖ κεραννύντες τὴν †μάχην νομοθετοῦσιν, 60468 Leg.722.c.2 : ἀλλ´ ἀκράτῳ μόνον τῇ βίᾳ. ἐγὼ δ´, ὦ μακάριοι, καὶ τρίτον 60469 Leg.722.c.3 : ἔτι περὶ τοὺς νόμους ὁρῶ γίγνεσθαι δέον, οὐδαμῇ τὰ νῦν 60470 Leg.722.c.4 : γιγνόμενον. 60471 Leg.722.c.5 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 60472 Leg.722.c.6 : {ΑΘ.} Ἐξ αὐτῶν ὧν νυν〈δὴ〉 διειλέγμεθα ἡμεῖς κατὰ θεόν 60473 Leg.722.c.7 : τινα γεγονός. σχεδὸν γὰρ ἐξ ὅσου περὶ τῶν νόμων ἤργμεθα 60474 Leg.722.c.8 : λέγειν, ἐξ ἑωθινοῦ μεσημβρία τε γέγονε καὶ ἐν ταύτῃ παγκάλῃ 60475 Leg.722.c.9 : ἀναπαύλῃ τινὶ γεγόναμεν, οὐδὲν ἀλλ´ ἢ περὶ νόμων διαλεγό– 60476 Leg.722.d.1 : μενοι, νόμους δὲ ἄρτι μοι δοκοῦμεν λέγειν ἄρχεσθαι, τὰ δ´ 60477 Leg.722.d.2 : ἔμπροσθεν ἦν πάντα ἡμῖν προοίμια νόμων. τί δὲ ταῦτ´ 60478 Leg.722.d.3 : εἴρηκα; τόδε εἰπεῖν βουληθείς, ὅτι λόγων πάντων καὶ ὅσων 60479 Leg.722.d.4 : φωνὴ κεκοινώνηκεν προοίμιά τέ ἐστιν καὶ σχεδὸν οἷόν 60480 Leg.722.d.5 : τινες ἀνακινήσεις, ἔχουσαί τινα ἔντεχνον ἐπιχείρησιν χρή– 60481 Leg.722.d.6 : σιμον πρὸς τὸ μέλλον περαίνεσθαι. καὶ δή που κιθαρῳδικῆς 60482 Leg.722.d.7 : ᾠδῆς λεγομένων νόμων καὶ πάσης μούσης προοίμια θαυμαστῶς 60483 Leg.722.e.1 : ἐσπουδασμένα πρόκειται· τῶν δὲ ὄντως νόμων ὄντων, οὓς δὴ 60484 Leg.722.e.2 : πολιτικοὺς εἶναί φαμεν, οὐδεὶς πώποτε οὔτ´ εἶπέ τι προοίμιον 60485 Leg.722.e.3 : οὔτε συνθέτης γενόμενος ἐξήνεγκεν εἰς τὸ φῶς, ὡς οὐκ ὄντος 60486 Leg.722.e.4 : φύσει. ἡμῖν δὲ ἡ νῦν διατριβὴ γεγονυῖα, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 60487 Leg.722.e.5 : σημαίνει ὡς ὄντος, οἵ τέ γε δὴ διπλοῖ ἔδοξαν νυνδή μοι 60488 Leg.722.e.6 : λεχθέντες νόμοι οὐκ εἶναι ἁπλῶς οὕτω πως διπλοῖ, ἀλλὰ 60489 Leg.722.e.7 : δύο μέν τινε, νόμος τε καὶ προοίμιον τοῦ νόμου· ὃ δὴ τυραν– 60490 Leg.722.e.8 : νικὸν ἐπίταγμα ἀπεικασθὲν ἐρρήθη τοῖς ἐπιτάγμασιν τοῖς 60491 Leg.723.a.1 : τῶν ἰατρῶν οὓς εἴπομεν ἀνελευθέρους, τοῦτ´ εἶναι νόμος 60492 Leg.723.a.2 : ἄκρατος, τὸ δὲ πρὸ τούτου ῥηθέν, πειστικὸν λεχθὲν ὑπὸ 60493 Leg.723.a.3 : τοῦδε, ὄντως μὲν εἶναι πειστικόν, προοιμίου μὴν τοῦ περὶ 60494 Leg.723.a.4 : λόγους δύναμιν ἔχειν. ἵνα γὰρ εὐμενῶς, καὶ διὰ τὴν εὐμένειαν 60495 Leg.723.a.5 : εὐμαθέστερον, τὴν ἐπίταξιν, ὃ δή ἐστιν ὁ νόμος, δέξηται ᾧ τὸν 60496 Leg.723.a.6 : νόμον ὁ νομοθέτης λέγει, τούτου χάριν εἰρῆσθαί μοι κατεφάνη 60497 Leg.723.a.7 : πᾶς ὁ λόγος οὗτος, ὃν πείθων εἶπεν ὁ λέγων· διὸ δὴ κατά 60498 Leg.723.b.1 : γε τὸν ἐμὸν λόγον τοῦτ´ αὐτό, προοίμιον, ἀλλ´ οὐ λόγος ἂν 60499 Leg.723.b.2 : ὀρθῶς προσαγορεύοιτο εἶναι τοῦ νόμου. ταῦτ´ οὖν εἰπών, 60500 Leg.723.b.3 : τί τὸ μετὰ τοῦτο ἄν μοι βουληθείην εἰρῆσθαι; τόδε, ὡς 60501 Leg.723.b.4 : τὸν νομοθέτην πρὸ πάντων τε ἀεὶ τῶν νόμων χρεών ἐστιν 60502 Leg.723.b.5 : μὴ ἀμοίρους αὐτοὺς προοιμίων ποιεῖν καὶ καθ´ ἕκαστον, ᾗ 60503 Leg.723.b.6 : διοίσουσιν ἑαυτῶν ὅσον νυνδὴ τὼ λεχθέντε διηνεγκάτην. 60504 Leg.723.b.7 : {ΚΛ.} Τό γ´ ἐμὸν οὐκ ἂν ἄλλως νομοθετεῖν διακελεύοιτο 60505 Leg.723.b.8 : ἡμῖν τὸν τούτων ἐπιστήμονα. 60506 Leg.723.c.1 : {ΑΘ.} Καλῶς μὲν τοίνυν, ὦ Κλεινία, δοκεῖς μοι τό γε 60507 Leg.723.c.2 : τοσοῦτον λέγειν, ὅτι πᾶσίν γε νόμοις ἔστιν προοίμια καὶ ὅτι 60508 Leg.723.c.3 : πάσης ἀρχόμενον νομοθεσίας χρὴ προτιθέναι παντὸς τοῦ 60509 Leg.723.c.4 : λόγου τὸ πεφυκὸς προοίμιον ἑκάστοις—οὐ γὰρ σμικρὸν τὸ 60510 Leg.723.c.5 : μετὰ τοῦτό ἐστιν ῥηθησόμενον, οὐδ´ ὀλίγον διαφέρον ἢ σαφῶς 60511 Leg.723.c.6 : ἢ μὴ σαφῶς αὐτὰ μνημονεύεσθαι—τὸ μέντοι μεγάλων πέρι 60512 Leg.723.c.7 : λεγομένων νόμων καὶ σμικρῶν εἰ ὁμοίως προοιμιάζεσθαι 60513 Leg.723.c.8 : προστάττοιμεν, οὐκ ἂν ὀρθῶς λέγοιμεν. οὐδὲ γὰρ ᾄσματος 60514 Leg.723.d.1 : οὐδὲ λόγου παντὸς δεῖ τὸ τοιοῦτον δρᾶν—καίτοι πέφυκέν 60515 Leg.723.d.2 : γε εἶναι πᾶσιν, ἀλλ´ οὐ χρηστέον ἅπασιν—αὐτῷ δὲ τῷ τε 60516 Leg.723.d.3 : ῥήτορι καὶ τῷ μελῳδῷ καὶ νομοθέτῃ τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε 60517 Leg.723.d.4 : ἐπιτρεπτέον. 60518 Leg.723.d.5 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα δοκεῖς μοι λέγειν. ἀλλὰ δὴ μηκέτ´, ὦ 60519 Leg.723.d.6 : ξένε, διατριβὴν πλείω τῆς μελλήσεως ποιώμεθα, ἐπὶ δὲ τὸν 60520 Leg.723.d.7 : λόγον ἐπανέλθωμεν καὶ ἀπ´ ἐκείνων ἀρχώμεθα, εἴ σοι φίλον, 60521 Leg.723.d.8 : ὧν οὐχ ὡς προοιμιαζόμενος εἶπες τότε. πάλιν οὖν, οἷόν 60522 Leg.723.e.1 : φασιν οἱ παίζοντες, ἀμεινόνων ἐξ ἀρχῆς δευτέρων ἐπαναπο– 60523 Leg.723.e.2 : λήσωμεν, ὡς προοίμιον ἀλλ´ οὐ τὸν τυχόντα λόγον περαί– 60524 Leg.723.e.3 : νοντες, καθάπερ ἄρτι· λάβωμεν δ´ αὐτῶν ἀρχὴν ὁμολογοῦντες 60525 Leg.723.e.4 : προοιμιάζεσθαι. καὶ τὰ μὲν περὶ θεῶν τιμῆς προγόνων τε 60526 Leg.723.e.5 : θεραπείας, καὶ τὰ νυνδὴ λεχθέντα ἱκανά· τὰ δ´ ἑξῆς πειρώ– 60527 Leg.723.e.6 : μεθα λέγειν, μέχριπερ ἄν σοι πᾶν τὸ προοίμιον ἱκανῶς 60528 Leg.723.e.7 : εἰρῆσθαι δοκῇ. μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη τοὺς νόμους αὐτοὺς διέξει 60529 Leg.723.e.8 : λέγων. 60530 Leg.724.a.1 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν περὶ θεῶν μὲν καὶ τῶν μετὰ θεοὺς καὶ 60531 Leg.724.a.2 : γονέων ζώντων τε πέρι καὶ τελευτησάντων τότε ἱκανῶς 60532 Leg.724.a.3 : προοιμιασάμεθα, ὡς νῦν λέγομεν· τὸ δὲ ἀπολειπόμενον ἔτι 60533 Leg.724.a.4 : τοῦ τοιούτου φαίνῃ μοι σὺ διακελεύεσθαι τὰ νῦν οἷον πρὸς 60534 Leg.724.a.5 : τὸ φῶς ἐπανάγειν. 60535 Leg.724.a.6 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 60536 Leg.724.a.7 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν μετά γε τὰ τοιαῦτα, ὡς χρὴ τὰ περὶ 60537 Leg.724.a.8 : τὰς αὑτῶν ψυχὰς καὶ τὰ σώματα καὶ τὰς οὐσίας σπουδῆς 60538 Leg.724.b.1 : τε πέρι καὶ ἀνέσεως ἴσχειν, προσῆκόν τ´ ἐστὶ καὶ κοινό– 60539 Leg.724.b.2 : τατον ἀναπεμπαζομένους τόν τε λέγοντα καὶ τοὺς ἀκούοντας 60540 Leg.724.b.3 : παιδείας γίγνεσθαι κατὰ δύναμιν ἐπηβόλους· ταῦτ´ οὖν ἡμῖν 60541 Leg.724.b.4 : αὐτὰ μετ´ ἐκεῖνα ὄντως ἐστὶν ῥητέα τε καὶ ἀκουστέα. 60542 Leg.724.b.5 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 60543 Leg.724.b.5 : 60544 Leg.726.a.1 : {ΑΘ.} Ἀκούοι δὴ πᾶς ὅσπερ νυνδὴ τὰ περὶ θεῶν τε ἤκουε 60545 Leg.726.a.2 : καὶ τῶν φίλων προπατόρων· πάντων γὰρ τῶν αὑτοῦ κτημάτων 60546 Leg.726.a.3 : μετὰ θεοὺς ψυχὴ θειότατον, οἰκειότατον ὄν. τὰ δ´ αὑτοῦ διττὰ 60547 Leg.726.a.4 : πάντ´ ἐστὶ πᾶσιν. τὰ μὲν οὖν κρείττω καὶ ἀμείνω δεσπόζοντα, 60548 Leg.726.a.5 : τὰ δὲ ἥττω καὶ χείρω δοῦλα· τῶν οὖν αὑτοῦ τὰ δεσπόζοντα 60549 Leg.726.a.6 : ἀεὶ προτιμητέον τῶν δουλευόντων. οὕτω δὴ τὴν αὑτοῦ ψυχὴν 60550 Leg.727.a.1 : μετὰ θεοὺς ὄντας δεσπότας καὶ τοὺς τούτοις ἑπομένους τιμᾶν 60551 Leg.727.a.2 : δεῖν λέγων δευτέραν, ὀρθῶς παρακελεύομαι. τιμᾷ δ´ ὡς ἔπος 60552 Leg.727.a.3 : εἰπεῖν ἡμῶν οὐδεὶς ὀρθῶς, δοκεῖ δέ· θεῖον γὰρ ἀγαθόν που 60553 Leg.727.a.4 : τιμή, τῶν δὲ κακῶν οὐδὲν τίμιον, ὁ δ´ ἡγούμενος ἤ τισι 60554 Leg.727.a.5 : λόγοις ἢ δώροις αὐτὴν αὔξειν ἤ τισιν ὑπείξεσιν, μηδὲν 60555 Leg.727.a.6 : βελτίω δὲ ἐκ χείρονος αὐτὴν ἀπεργαζόμενος, τιμᾶν μὲν 60556 Leg.727.a.7 : δοκεῖ, δρᾷ δὲ τοῦτο οὐδαμῶς. αὐτίκα παῖς εὐθὺς γενό– 60557 Leg.727.a.8 : μενος ἄνθρωπος πᾶς ἡγεῖται πάντα ἱκανὸς εἶναι γιγνώσκειν, 60558 Leg.727.b.1 : καὶ τιμᾶν οἴεται ἐπαινῶν τὴν αὑτοῦ ψυχήν, καὶ προθυμούμενος 60559 Leg.727.b.2 : ἐπιτρέπει πράττειν ὅτι ἂν ἐθέλῃ, τὸ δὲ νῦν λεγόμενόν ἐστιν 60560 Leg.727.b.3 : ὡς δρῶν ταῦτα βλάπτει καὶ οὐ τιμᾷ· δεῖ δέ, ὥς φαμεν, 60561 Leg.727.b.4 : μετά γε θεοὺς δευτέραν. οὐδέ γε ὅταν ἄνθρωπος τῶν αὑτοῦ 60562 Leg.727.b.5 : ἑκάστοτε ἁμαρτημάτων μὴ ἑαυτὸν αἴτιον ἡγῆται καὶ τῶν 60563 Leg.727.b.6 : πλείστων κακῶν καὶ μεγίστων, ἀλλὰ ἄλλους, ἑαυτὸν δὲ ἀεὶ 60564 Leg.727.b.7 : ἀναίτιον ἐξαιρῇ, τιμῶν τὴν αὑτοῦ ψυχήν, ὡς δὴ δοκεῖ, ὁ δὲ 60565 Leg.727.c.1 : πολλοῦ δεῖ δρᾶν τοῦτο· βλάπτει γάρ. οὐδ´ ὁπόταν ἡδοναῖς 60566 Leg.727.c.2 : παρὰ λόγον τὸν τοῦ νομοθέτου καὶ ἔπαινον χαρίζηται, τότε 60567 Leg.727.c.3 : οὐδαμῶς τιμᾷ, ἀτιμάζει δὲ κακῶν καὶ μεταμελείας ἐμπιμπλὰς 60568 Leg.727.c.4 : αὐτήν. οὐδέ γε ὁπόταν αὖ τἀναντία τοὺς ἐπαινουμένους 60569 Leg.727.c.5 : πόνους καὶ φόβους καὶ ἀλγηδόνας καὶ λύπας μὴ διαπονῇ 60570 Leg.727.c.6 : καρτερῶν ἀλλὰ ὑπείκῃ, τότε οὐ τιμᾷ ὑπείκων· ἄτιμον γὰρ 60571 Leg.727.c.7 : αὐτὴν ἀπεργάζεται δρῶν τὰ τοιαῦτα σύμπαντα. οὐδ´ ὁπόταν 60572 Leg.727.d.1 : ἡγῆται τὸ ζῆν πάντως ἀγαθὸν εἶναι, τιμᾷ, ἀτιμάζει δ´ αὐτὴν 60573 Leg.727.d.2 : καὶ τότε· τὰ γὰρ ἐν Ἅιδου πράγματα πάντα κακὰ ἡγουμένης 60574 Leg.727.d.3 : τῆς ψυχῆς εἶναι, ὑπείκει καὶ οὐκ ἀντιτείνει διδάσκων τε καὶ 60575 Leg.727.d.4 : ἐλέγχων ὡς οὐκ οἶδεν οὐδ´ εἰ τἀναντία πέφυκεν μέγιστα 60576 Leg.727.d.5 : εἶναι πάντων ἀγαθῶν ἡμῖν τὰ περὶ τοὺς θεοὺς τοὺς ἐκεῖ. 60577 Leg.727.d.6 : οὐδὲ μὴν πρὸ ἀρετῆς ὁπόταν αὖ προτιμᾷ τις κάλλος, τοῦτ´ 60578 Leg.727.d.7 : ἔστιν οὐχ ἕτερον ἢ ἡ τῆς ψυχῆς ὄντως καὶ πάντως ἀτιμία. 60579 Leg.727.d.8 : ψυχῆς γὰρ σῶμα ἐντιμότερον οὗτος ὁ λόγος φησὶν εἶναι, 60580 Leg.727.e.1 : ψευδόμενος· οὐδὲν γὰρ γηγενὲς Ὀλυμπίων ἐντιμότερον, ἀλλ´ 60581 Leg.727.e.2 : ὁ περὶ ψυχῆς ἄλλως δοξάζων ἀγνοεῖ ὡς θαυμαστοῦ τούτου 60582 Leg.727.e.3 : κτήματος ἀμελεῖ. οὐδέ γε ὁπόταν χρήματά τις ἐρᾷ κτᾶσθαι 60583 Leg.728.a.1 : μὴ καλῶς, ἢ μὴ δυσχερῶς φέρῃ κτώμενος, δώροις ἄρα τιμᾷ 60584 Leg.728.a.2 : τότε τὴν αὑτοῦ ψυχήν—παντὸς μὲν οὖν λείπει—τὸ γὰρ 60585 Leg.728.a.3 : αὐτῆς τίμιον ἅμα καὶ καλὸν ἀποδίδοται σμικροῦ χρυσίου· 60586 Leg.728.a.4 : πᾶς γὰρ ὅ τ´ ἐπὶ γῆς καὶ ὑπὸ γῆς χρυσὸς ἀρετῆς οὐκ 60587 Leg.728.a.5 : ἀντάξιος. ὡς δὲ εἰπεῖν συλλήβδην, ὃς ἅπερ ἂν νομοθέτης 60588 Leg.728.a.6 : αἰσχρὰ εἶναι καὶ κακὰ διαριθμούμενος τάττῃ καὶ τοὐναντίον 60589 Leg.728.a.7 : ἀγαθὰ καὶ καλά, τῶν μὲν ἀπέχεσθαι μὴ ἐθέλῃ πάσῃ μηχανῇ, 60590 Leg.728.a.8 : τὰ δὲ ἐπιτηδεύειν σύμπασαν κατὰ δύναμιν, οὐκ οἶδεν ἐν 60591 Leg.728.b.1 : τούτοις πᾶσιν πᾶς ἄνθρωπος ψυχὴν θειότατον ὂν ἀτιμότατα 60592 Leg.728.b.2 : καὶ κακοσχημονέστατα διατιθείς. τὴν γὰρ λεγομένην δίκην 60593 Leg.728.b.3 : τῆς κακουργίας τὴν μεγίστην οὐδεὶς ὡς ἔπος εἰπεῖν λογίζεται, 60594 Leg.728.b.4 : ἔστιν δ´ ἡ μεγίστη τὸ ὁμοιοῦσθαι τοῖς οὖσιν κακοῖς ἀνδράσιν, 60595 Leg.728.b.5 : ὁμοιούμενον δὲ τοὺς μὲν ἀγαθοὺς φεύγειν ἄνδρας καὶ λόγους 60596 Leg.728.b.6 : καὶ ἀποσχίζεσθαι, τοῖς δὲ προσκολλᾶσθαι διώκοντα κατὰ τὰς 60597 Leg.728.b.7 : συνουσίας· προσπεφυκότα δὲ τοῖς τοιούτοις ἀνάγκη ποιεῖν 60598 Leg.728.c.1 : καὶ πάσχειν ἃ πεφύκασιν ἀλλήλους οἱ τοιοῦτοι ποιεῖν καὶ 60599 Leg.728.c.2 : λέγειν. τοῦτο οὖν δὴ τὸ πάθος δίκη μὲν οὐκ ἔστιν—καλὸν 60600 Leg.728.c.3 : γὰρ τό γε δίκαιον καὶ ἡ δίκη—τιμωρία δέ, ἀδικίας ἀκόλουθος 60601 Leg.728.c.4 : πάθη, ἧς ὅ τε τυχὼν καὶ μὴ τυγχάνων ἄθλιος, ὁ μὲν οὐκ 60602 Leg.728.c.5 : ἰατρευόμενος, ὁ δέ, ἵνα ἕτεροι πολλοὶ σῴζωνται, ἀπολλύμενος. 60603 Leg.728.c.6 : τιμὴ δ´ ἐστὶν ἡμῖν, ὡς τὸ ὅλον εἰπεῖν, τοῖς μὲν ἀμείνοσιν 60604 Leg.728.c.7 : ἕπεσθαι, τὰ δὲ χείρονα, γενέσθαι δὲ βελτίω δυνατά, τοῦτ´ 60605 Leg.728.c.8 : αὐτὸ ὡς ἄριστα ἀποτελεῖν. 60606 Leg.728.c.9 : Ψυχῆς οὖν ἀνθρώπῳ κτῆμα οὐκ ἔστιν εὐφυέστερον εἰς 60607 Leg.728.d.1 : τὸ φυγεῖν μὲν τὸ κακόν, ἰχνεῦσαι δὲ καὶ ἑλεῖν τὸ πάντων 60608 Leg.728.d.2 : ἄριστον, καὶ ἑλόντα αὖ κοινῇ συνοικεῖν τὸν ἐπίλοιπον βίον· 60609 Leg.728.d.3 : διὸ δεύτερον ἐτάχθη τιμῇ, τὸ δὲ τρίτον—πᾶς ἂν τοῦτό γε 60610 Leg.728.d.4 : νοήσειεν—τὴν τοῦ σώματος εἶναι κατὰ φύσιν τιμήν· τὰς δ´ 60611 Leg.728.d.5 : αὖ τιμὰς δεῖ σκοπεῖν, καὶ τούτων τίνες ἀληθεῖς καὶ ὅσαι 60612 Leg.728.d.6 : κίβδηλοι, τοῦτο δὲ νομοθέτου. μηνύειν δή μοι φαίνεται 60613 Leg.728.d.7 : τάσδε καὶ τοιάσδε τινὰς αὐτὰς εἶναι, τίμιον εἶναι σῶμα οὐ 60614 Leg.728.d.8 : τὸ καλὸν οὐδὲ ἰσχυρὸν οὐδὲ τάχος ἔχον οὐδὲ μέγα, οὐδέ 60615 Leg.728.e.1 : γε τὸ ὑγιεινόν—καίτοι πολλοῖς ἂν τοῦτό γε δοκοῖ—καὶ μὴν 60616 Leg.728.e.2 : οὐδὲ τὰ τούτων γ´ ἐναντία, τὰ δ´ ἐν τῷ μέσῳ ἁπάσης ταύτης 60617 Leg.728.e.3 : τῆς ἕξεως ἐφαπτόμενα σωφρονέστατα ἅμα τε ἀσφαλέστατα 60618 Leg.728.e.4 : εἶναι μακρῷ· τὰ μὲν γὰρ χαύνους τὰς ψυχὰς καὶ θρασείας 60619 Leg.728.e.5 : ποιεῖ, τὰ δὲ ταπεινάς τε καὶ ἀνελευθέρους. ὡς δ´ αὕτως 60620 Leg.728.e.6 : ἡ τῶν χρημάτων καὶ κτημάτων κτῆσις, καὶ τιμήσεως κατὰ 60621 Leg.728.e.7 : τὸν αὐτὸν ῥυθμὸν ἔχει· τὰ μὲν ὑπέρογκα γὰρ ἑκάστων 60622 Leg.729.a.1 : τούτων ἔχθρας καὶ στάσεις ἀπεργάζεται ταῖς πόλεσιν καὶ 60623 Leg.729.a.2 : ἰδίᾳ, τὰ δ´ ἐλλείποντα δουλείας ὡς τὸ πολύ. μὴ δή τις 60624 Leg.729.a.3 : φιλοχρημονείτω παίδων γ´ ἕνεκα, ἵνα ὅτι πλουσιωτάτους 60625 Leg.729.a.4 : καταλίπῃ· οὔτε γὰρ ἐκείνοις οὔτε αὖ τῇ πόλει ἄμεινον. ἡ 60626 Leg.729.a.5 : γὰρ τῶν νέων ἀκολάκευτος οὐσία, τῶν δ´ ἀναγκαίων μὴ 60627 Leg.729.a.6 : ἐνδεής, αὕτη πασῶν μουσικωτάτη τε καὶ ἀρίστη· συμφω– 60628 Leg.729.a.7 : νοῦσα γὰρ ἡμῖν καὶ συναρμόττουσα εἰς ἅπαντα ἄλυπον τὸν 60629 Leg.729.b.1 : βίον ἀπεργάζεται. παισὶν δὲ αἰδῶ χρὴ πολλήν, οὐ χρυσὸν 60630 Leg.729.b.2 : καταλείπειν. οἰόμεθα δὲ ἐπιπλήττοντες τοῖς νέοις ἀναι– 60631 Leg.729.b.3 : σχυντοῦσιν τοῦτο καταλείψειν· τὸ δ´ ἔστιν οὐκ ἐκ τοῦ νῦν 60632 Leg.729.b.4 : παρακελεύματος τοῖς νέοις γιγνόμενον, ὃ παρακελεύονται 60633 Leg.729.b.5 : λέγοντες ὡς δεῖ πάντα αἰσχύνεσθαι τὸν νέον. ὁ δὲ ἔμφρων 60634 Leg.729.b.6 : νομοθέτης τοῖς πρεσβυτέροις ἂν μᾶλλον παρακελεύοιτο 60635 Leg.729.b.7 : αἰσχύνεσθαι τοὺς νέους, καὶ πάντων μάλιστα εὐλαβεῖσθαι 60636 Leg.729.b.8 : μή ποτέ τις αὐτὸν ἴδῃ τῶν νέων ἢ καὶ ἐπακούσῃ δρῶντα ἢ 60637 Leg.729.c.1 : λέγοντά τι τῶν αἰσχρῶν, ὡς ὅπου ἀναισχυντοῦσι γέροντες, 60638 Leg.729.c.2 : ἀνάγκη καὶ νέους ἐνταῦθα εἶναι ἀναιδεστάτους· παιδεία γὰρ 60639 Leg.729.c.3 : νέων διαφέρουσά ἐστιν ἅμα καὶ αὐτῶν οὐ τὸ νουθετεῖν, ἀλλ´ 60640 Leg.729.c.4 : ἅπερ ἂν ἄλλον νουθετῶν εἴποι τις, φαίνεσθαι ταῦτα αὐτὸν 60641 Leg.729.c.5 : δρῶντα διὰ βίου. συγγένειαν δὲ καὶ ὁμογνίων θεῶν κοινω– 60642 Leg.729.c.6 : νίαν πᾶσαν ταὐτοῦ φύσιν αἵματος ἔχουσαν τιμῶν τις καὶ 60643 Leg.729.c.7 : σεβόμενος, εὔνους ἂν γενεθλίους θεοὺς εἰς παίδων αὑτοῦ 60644 Leg.729.c.8 : σπορὰν ἴσχοι κατὰ λόγον. καὶ μὴν τό γε φίλων καὶ ἑταίρων 60645 Leg.729.d.1 : πρὸς τὰς ἐν βίῳ ὁμιλίας εὐμενεῖς ἄν τις κτῷτο, μείζους μὲν 60646 Leg.729.d.2 : καὶ σεμνοτέρας τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας εἰς αὑτὸν ἡγούμενος 60647 Leg.729.d.3 : ἢ ´κεῖνοι, ἐλάττους δ´ αὖ τὰς αὑτοῦ διανοούμενος εἰς τοὺς 60648 Leg.729.d.4 : φίλους χάριτας αὐτῶν τῶν φίλων τε καὶ ἑταίρων. εἰς μὴν 60649 Leg.729.d.5 : πόλιν καὶ πολίτας μακρῷ ἄριστος ὅστις πρὸ τοῦ Ὀλυμ– 60650 Leg.729.d.6 : πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν 60651 Leg.729.d.7 : νικᾶν δέξαιτ´ ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων, ὡς 60652 Leg.729.e.1 : ὑπηρετηκὼς πάντων κάλλιστ´ ἀνθρώπων αὐτοῖς ἐν τῷ βίῳ. 60653 Leg.729.e.2 : πρὸς δ´ αὖ τοὺς ξένους διανοητέον ὡς ἁγιώτατα συμβόλαια 60654 Leg.729.e.3 : ὄντα· σχεδὸν γὰρ πάντ´ ἐστὶ τὰ τῶν ξένων καὶ εἰς τοὺς 60655 Leg.729.e.4 : ξένους ἁμαρτήματα παρὰ τὰ τῶν πολιτῶν εἰς θεὸν ἀνηρτη– 60656 Leg.729.e.5 : μένα τιμωρὸν μᾶλλον. ἔρημος γὰρ ὢν ὁ ξένος ἑταίρων τε 60657 Leg.729.e.6 : καὶ συγγενῶν ἐλεεινότερος ἀνθρώποις καὶ θεοῖς· ὁ δυνά– 60658 Leg.729.e.7 : μενος οὖν τιμωρεῖν μᾶλλον βοηθεῖ προθυμότερον, δύναται 60659 Leg.730.a.1 : δὲ διαφερόντως ὁ ξένιος ἑκάστων δαίμων καὶ θεὸς τῷ ξενίῳ 60660 Leg.730.a.2 : συνεπόμενοι Διί. πολλῆς οὖν εὐλαβείας, ᾧ καὶ σμικρὸν 60661 Leg.730.a.3 : προμηθείας ἔνι, μηδὲν ἁμάρτημα περὶ ξένους ἁμαρτόντα ἐν 60662 Leg.730.a.4 : τῷ βίῳ πρὸς τὸ τέλος αὐτοῦ πορευθῆναι. ξενικῶν δ´ αὖ 60663 Leg.730.a.5 : καὶ ἐπιχωρίων ἁμαρτημάτων τὸ περὶ τοὺς ἱκέτας μέγιστον 60664 Leg.730.a.6 : γίγνεται ἁμάρτημα ἑκάστοις· μεθ´ οὗ γὰρ ἱκετεύσας μάρ– 60665 Leg.730.a.7 : τυρος ὁ ἱκέτης θεοῦ ἔτυχεν ὁμολογιῶν, φύλαξ διαφέρων 60666 Leg.730.a.8 : οὗτος τοῦ παθόντος γίγνεται, ὥστ´ οὐκ ἄν ποτε ἀτιμώρητος 60667 Leg.730.a.9 : πάθοι ὁ τυχὼν ὧν ἔπαθε. 60668 Leg.730.b.1 : Τὰ μὲν οὖν περὶ γονέας τε καὶ ἑαυτὸν καὶ τὰ ἑαυτοῦ, 60669 Leg.730.b.2 : περὶ πόλιν τε καὶ φίλους καὶ συγγένειαν, ξενικά τε καὶ 60670 Leg.730.b.3 : ἐπιχώρια, διεληλύθαμεν σχεδὸν ὁμιλήματα, τὸ δὲ ποῖός τις 60671 Leg.730.b.4 : ὢν αὐτὸς ἂν κάλλιστα διαγάγοι τὸν βίον, ἑπόμενον τούτῳ 60672 Leg.730.b.5 : διεξελθεῖν· ὅσα μὴ νόμος, ἀλλ´ ἔπαινος παιδεύων καὶ ψόγος 60673 Leg.730.b.6 : ἑκάστους εὐηνίους μᾶλλον καὶ εὐμενεῖς τοῖς τεθήσεσθαι 60674 Leg.730.b.7 : μέλλουσιν νόμοις ἀπεργάζεται, ταῦτ´ ἐστὶν μετὰ τοῦτο ἡμῖν 60675 Leg.730.c.1 : ῥητέον. ἀλήθεια δὴ πάντων μὲν ἀγαθῶν θεοῖς ἡγεῖται, 60676 Leg.730.c.2 : πάντων δὲ ἀνθρώποις· ἧς ὁ γενήσεσθαι μέλλων μακάριός 60677 Leg.730.c.3 : τε καὶ εὐδαίμων ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς μέτοχος εἴη, ἵνα ὡς πλεῖστον 60678 Leg.730.c.4 : χρόνον ἀληθὴς ὢν διαβιοῖ. πιστὸς γάρ· ὁ δὲ ἄπιστος ᾧ 60679 Leg.730.c.5 : φίλον ψεῦδος ἑκούσιον, ὅτῳ δὲ ἀκούσιον, ἄνους. ὧν οὐδέ– 60680 Leg.730.c.6 : τερον ζηλωτόν. ἄφιλος γὰρ δὴ πᾶς ὅ γε ἄπιστος καὶ ἀμαθής, 60681 Leg.730.c.7 : χρόνου δὲ προϊόντος γνωσθείς, εἰς τὸ χαλεπὸν γῆρας ἐρημίαν 60682 Leg.730.c.8 : αὑτῷ πᾶσαν κατεσκευάσατο ἐπὶ τέλει τοῦ βίου, ὥστε ζώντων 60683 Leg.730.d.1 : καὶ μὴ ἑταίρων καὶ παίδων σχεδὸν ὁμοίως ὀρφανὸν αὐτῷ 60684 Leg.730.d.2 : γενέσθαι τὸν βίον. τίμιος μὲν δὴ καὶ ὁ μηδὲν ἀδικῶν, ὁ 60685 Leg.730.d.3 : δὲ μηδ´ ἐπιτρέπων τοῖς ἀδικοῦσιν ἀδικεῖν πλέον ἢ διπλασίας 60686 Leg.730.d.4 : τιμῆς ἄξιος ἐκείνου· ὁ μὲν γὰρ ἑνός, ὁ δὲ πολλῶν ἀντάξιος 60687 Leg.730.d.5 : ἑτέρων, μηνύων τὴν τῶν ἄλλων τοῖς ἄρχουσιν ἀδικίαν. ὁ δὲ 60688 Leg.730.d.6 : καὶ συγκολάζων εἰς δύναμιν τοῖς ἄρχουσιν, ὁ μέγας ἀνὴρ 60689 Leg.730.d.7 : ἐν πόλει καὶ τέλειος, οὗτος ἀναγορευέσθω νικηφόρος ἀρετῇ. 60690 Leg.730.e.1 : τὸν αὐτὸν δὴ τοῦτον ἔπαινον καὶ περὶ σωφροσύνης χρὴ λέ– 60691 Leg.730.e.2 : γειν καὶ περὶ φρονήσεως, καὶ ὅσα ἄλλα ἀγαθά τις κέκτηται 60692 Leg.730.e.3 : δυνατὰ μὴ μόνον αὐτὸν ἔχειν ἀλλὰ καὶ ἄλλοις μεταδιδόναι· 60693 Leg.730.e.4 : καὶ τὸν μὲν μεταδιδόντα ὡς ἀκρότατον χρὴ τιμᾶν, τὸν δ´ αὖ 60694 Leg.730.e.5 : μὴ δυνάμενον, ἐθέλοντα δέ, ἐᾶν δεύτερον, τὸν δὲ φθονοῦντα 60695 Leg.730.e.6 : καὶ ἑκόντα μηδενὶ κοινωνὸν διὰ φιλίας γιγνόμενον ἀγαθῶν 60696 Leg.731.a.1 : τινων αὐτὸν μὲν ψέγειν, τὸ δὲ κτῆμα μηδὲν μᾶλλον διὰ τὸν 60697 Leg.731.a.2 : κεκτημένον ἀτιμάζειν, ἀλλὰ κτᾶσθαι κατὰ δύναμιν. φιλο– 60698 Leg.731.a.3 : νικείτω δὲ ἡμῖν πᾶς πρὸς ἀρετὴν ἀφθόνως. ὁ μὲν γὰρ 60699 Leg.731.a.4 : τοιοῦτος τὰς πόλεις αὔξει, ἁμιλλώμενος μὲν αὐτός, τοὺς 60700 Leg.731.a.5 : ἄλλους δὲ οὐ κολούων διαβολαῖς· ὁ δὲ φθονερός, τῇ τῶν 60701 Leg.731.a.6 : ἄλλων διαβολῇ δεῖν οἰόμενος ὑπερέχειν, αὐτός τε ἧττον 60702 Leg.731.a.7 : συντείνει πρὸς ἀρετὴν τὴν ἀληθῆ, τούς τε ἀνθαμιλλωμένους 60703 Leg.731.a.8 : εἰς ἀθυμίαν καθίστησι τῷ ἀδίκως ψέγεσθαι, καὶ διὰ ταῦτα 60704 Leg.731.b.1 : ἀγύμναστον τὴν πόλιν ὅλην εἰς ἅμιλλαν ἀρετῆς ποιῶν, 60705 Leg.731.b.2 : σμικροτέραν αὐτὴν πρὸς εὐδοξίαν τὸ ἑαυτοῦ μέρος ἀπεργά– 60706 Leg.731.b.3 : ζεται. θυμοειδῆ μὲν δὴ χρὴ πάντα ἄνδρα εἶναι, πρᾷον δὲ 60707 Leg.731.b.4 : ὡς ὅτι μάλιστα. τὰ γὰρ τῶν ἄλλων χαλεπὰ καὶ δυσίατα 60708 Leg.731.b.5 : ἢ καὶ τὸ παράπαν ἀνίατα ἀδικήματα οὐκ ἔστιν ἄλλως ἐκ– 60709 Leg.731.b.6 : φυγεῖν ἢ μαχόμενον καὶ ἀμυνόμενον νικῶντα καὶ τῷ μηδὲν 60710 Leg.731.b.7 : ἀνιέναι κολάζοντα, τοῦτο δὲ ἄνευ θυμοῦ γενναίου ψυχὴ πᾶσα 60711 Leg.731.c.1 : ἀδύνατος δρᾶν. τὰ δ´ αὖ τῶν ὅσοι ἀδικοῦσιν μέν, ἰατὰ 60712 Leg.731.c.2 : δέ, γιγνώσκειν χρὴ πρῶτον μὲν ὅτι πᾶς ὁ ἄδικος οὐχ ἑκὼν 60713 Leg.731.c.3 : ἄδικος· τῶν γὰρ μεγίστων κακῶν οὐδεὶς οὐδαμοῦ οὐδὲν 60714 Leg.731.c.4 : ἑκὼν κεκτῇτο ἄν ποτε, πολὺ δὲ ἥκιστα ἐν τοῖς τῶν ἑαυτοῦ 60715 Leg.731.c.5 : τιμιωτάτοις. ψυχὴ δ´, ὡς εἴπομεν, ἀληθείᾳ γέ ἐστιν πᾶσιν 60716 Leg.731.c.6 : τιμιώτατον· ἐν οὖν τῷ τιμιωτάτῳ τὸ μέγιστον κακὸν οὐδεὶς 60717 Leg.731.c.7 : ἑκὼν μή ποτε λάβῃ καὶ ζῇ διὰ βίου κεκτημένος αὐτό. ἀλλὰ 60718 Leg.731.c.8 : ἐλεεινὸς μὲν πάντως ὅ γε ἄδικος καὶ ὁ τὰ κακὰ ἔχων, ἐλεεῖν 60719 Leg.731.d.1 : δὲ τὸν μὲν ἰάσιμα ἔχοντα ἐγχωρεῖ καὶ ἀνείργοντα τὸν θυμὸν 60720 Leg.731.d.2 : πραΰνειν καὶ μὴ ἀκραχολοῦντα γυναικείως πικραινόμενον 60721 Leg.731.d.3 : διατελεῖν, τῷ δ´ ἀκράτως καὶ ἀπαραμυθήτως πλημμελεῖ καὶ 60722 Leg.731.d.4 : κακῷ ἐφιέναι δεῖ τὴν ὀργήν· διὸ δὴ θυμοειδῆ πρέπειν καὶ 60723 Leg.731.d.5 : πρᾷόν φαμεν ἑκάστοτε εἶναι δεῖν τὸν ἀγαθόν. 60724 Leg.731.d.6 : Πάντων δὲ μέγιστον κακῶν ἀνθρώποις τοῖς πολλοῖς ἔμ– 60725 Leg.731.d.7 : φυτον ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐστιν, οὗ πᾶς αὑτῷ συγγνώμην ἔχων 60726 Leg.731.e.1 : ἀποφυγὴν οὐδεμίαν μηχανᾶται· τοῦτο δ´ ἔστιν ὃ λέγουσιν 60727 Leg.731.e.2 : ὡς φίλος αὑτῷ πᾶς ἄνθρωπος φύσει τέ ἐστιν καὶ ὀρθῶς 60728 Leg.731.e.3 : ἔχει τὸ δεῖν εἶναι τοιοῦτον. τὸ δὲ ἀληθείᾳ γε πάντων 60729 Leg.731.e.4 : ἁμαρτημάτων διὰ τὴν σφόδρα ἑαυτοῦ φιλίαν αἴτιον ἑκάστῳ 60730 Leg.731.e.5 : γίγνεται ἑκάστοτε. τυφλοῦται γὰρ περὶ τὸ φιλούμενον ὁ 60731 Leg.731.e.6 : φιλῶν, ὥστε τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ κακῶς 60732 Leg.732.a.1 : κρίνει, τὸ αὑτοῦ πρὸ τοῦ ἀληθοῦς ἀεὶ τιμᾶν δεῖν ἡγούμενος· 60733 Leg.732.a.2 : οὔτε γὰρ ἑαυτὸν οὔτε τὰ ἑαυτοῦ χρὴ τόν γε μέγαν ἄνδρα 60734 Leg.732.a.3 : ἐσόμενον στέργειν, ἀλλὰ τὰ δίκαια, ἐάντε παρ´ αὑτῷ ἐάντε 60735 Leg.732.a.4 : παρ´ ἄλλῳ μᾶλλον πραττόμενα τυγχάνῃ. ἐκ ταὐτοῦ δὲ 60736 Leg.732.a.5 : ἁμαρτήματος τούτου καὶ τὸ τὴν ἀμαθίαν τὴν παρ´ αὑτῷ 60737 Leg.732.a.6 : δοκεῖν σοφίαν εἶναι γέγονε πᾶσιν· ὅθεν οὐκ εἰδότες ὡς ἔπος 60738 Leg.732.a.7 : εἰπεῖν οὐδέν, οἰόμεθα τὰ πάντα εἰδέναι, οὐκ ἐπιτρέποντες δὲ 60739 Leg.732.b.1 : ἄλλοις ἃ μὴ ἐπιστάμεθα πράττειν, ἀναγκαζόμεθα ἁμαρτάνειν 60740 Leg.732.b.2 : αὐτοὶ πράττοντες. διὸ πάντα ἄνθρωπον χρὴ φεύγειν τὸ 60741 Leg.732.b.3 : σφόδρα φιλεῖν αὑτόν, τὸν δ´ ἑαυτοῦ βελτίω διώκειν ἀεί, 60742 Leg.732.b.4 : μηδεμίαν αἰσχύνην ἐπὶ τῷ τοιούτῳ πρόσθεν ποιούμενον. 60743 Leg.732.b.5 : Ἃ δὲ σμικρότερα μὲν τούτων καὶ λεγόμενα πολλάκις ἐστίν, 60744 Leg.732.b.6 : χρήσιμα δὲ τούτων οὐχ ἧττον, χρὴ λέγειν ἑαυτὸν ἀναμιμνῄ– 60745 Leg.732.b.7 : σκοντα· ὥσπερ γάρ τινος ἀπορρέοντος ἀεὶ δεῖ τοὐναντίον 60746 Leg.732.b.8 : ἐπιρρεῖν, ἀνάμνησις δ´ ἐστὶν ἐπιρροὴ φρονήσεως ἀπολει– 60747 Leg.732.c.1 : πούσης. διὸ δὴ γελώτων τε εἴργεσθαι χρὴ τῶν ἐξαισίων 60748 Leg.732.c.2 : καὶ δακρύων, παραγγέλλειν δὲ παντὶ πάντ´ ἄνδρα, καὶ ὅλην 60749 Leg.732.c.3 : περιχάρειαν πᾶσαν ἀποκρυπτόμενον καὶ περιωδυνίαν εὐσχη– 60750 Leg.732.c.4 : μονεῖν πειρᾶσθαι, κατά τε εὐπραγίας ἱσταμένου τοῦ δαίμονος 60751 Leg.732.c.5 : ἑκάστου, καὶ κατὰ τύχας οἷον πρὸς ὑψηλὰ καὶ ἀνάντη δαι– 60752 Leg.732.c.6 : μόνων ἀνθισταμένων τισὶν πράξεσιν, ἐλπίζειν δ´ ἀεὶ τοῖς 60753 Leg.732.c.7 : γε ἀγαθοῖσι τὸν θεὸν ἃ δωρεῖται πόνων μὲν ἐπιπιπτόντων 60754 Leg.732.d.1 : ἀντὶ μειζόνων ἐλάττους ποιήσειν τῶν τ´ αὖ νῦν παρόντων 60755 Leg.732.d.2 : ἐπὶ τὸ βέλτιον μεταβολάς, περὶ δὲ τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐναντία 60756 Leg.732.d.3 : τούτων ἀεὶ πάντ´ αὐτοῖς παραγενήσεσθαι μετ´ ἀγαθῆς τύχης. 60757 Leg.732.d.4 : ταύταις δὴ ταῖς ἐλπίσιν ἕκαστον χρὴ ζῆν καὶ ταῖς ὑπομνή– 60758 Leg.732.d.5 : σεσι πάντων τῶν τοιούτων, μηδὲν φειδόμενον, ἀλλ´ ἀεὶ κατά 60759 Leg.732.d.6 : τε παιδιὰς καὶ σπουδὰς ἀναμιμνῄσκοντα ἕτερόν τε καὶ ἑαυτὸν 60760 Leg.732.d.7 : σαφῶς. 60761 Leg.732.d.8 : Νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμάτων, οἷα χρὴ ἐπιτηδεύειν, 60762 Leg.732.e.1 : καὶ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου, ποῖόν τινα χρεὼν εἶναι, λέλεκται 60763 Leg.732.e.2 : σχεδὸν ὅσα θεῖά ἐστι, τὰ δὲ ἀνθρώπινα νῦν ἡμῖν οὐκ 60764 Leg.732.e.3 : εἴρηται, δεῖ δέ· ἀνθρώποις γὰρ διαλεγόμεθα ἀλλ´ οὐ θεοῖς. 60765 Leg.732.e.4 : ἔστιν δὴ φύσει ἀνθρώπειον μάλιστα ἡδοναὶ καὶ λῦπαι καὶ 60766 Leg.732.e.5 : ἐπιθυμίαι, ἐξ ὧν ἀνάγκη τὸ θνητὸν πᾶν ζῷον ἀτεχνῶς οἷον 60767 Leg.732.e.6 : ἐξηρτῆσθαί τε καὶ ἐκκρεμάμενον εἶναι σπουδαῖς ταῖς μεγί– 60768 Leg.732.e.7 : σταις· δεῖ δὴ τὸν κάλλιστον βίον ἐπαινεῖν, μὴ μόνον ὅτι τῷ 60769 Leg.733.a.1 : σχήματι κρατεῖ πρὸς εὐδοξίαν, ἀλλὰ καὶ ὡς, ἄν τις ἐθέλῃ 60770 Leg.733.a.2 : γεύεσθαι καὶ μὴ νέος ὢν φυγὰς ἀπ´ αὐτοῦ γένηται, κρατεῖ 60771 Leg.733.a.3 : καὶ τούτῳ ὃ πάντες ζητοῦμεν, τῷ χαίρειν πλείω, ἐλάττω 60772 Leg.733.a.4 : δὲ λυπεῖσθαι παρὰ τὸν βίον ἅπαντα. ὡς δὲ ἔσται τοῦτο 60773 Leg.733.a.5 : σαφές, ἂν γεύηταί τις ὀρθῶς, ἑτοίμως καὶ σφόδρα φανή– 60774 Leg.733.a.6 : σεται. ἡ δὲ ὀρθότης τίς; τοῦτο ἤδη παρὰ τοῦ λόγου χρὴ 60775 Leg.733.a.7 : λαμβάνοντα σκοπεῖν· εἴτε οὕτως ἡμῖν κατὰ φύσιν πέφυκεν 60776 Leg.733.a.8 : εἴτε ἄλλως παρὰ φύσιν, βίον χρὴ παρὰ βίον ἡδίω καὶ 60777 Leg.733.a.9 : λυπηρότερον ὧδε σκοπεῖν. ἡδονὴν βουλόμεθα ἡμῖν εἶναι, 60778 Leg.733.b.1 : λύπην δὲ οὔθ´ αἱρούμεθα οὔτε βουλόμεθα, τὸ δὲ μηδέτερον 60779 Leg.733.b.2 : ἀντὶ μὲν ἡδονῆς οὐ βουλόμεθα, λύπης δὲ ἀλλάττεσθαι 60780 Leg.733.b.3 : βουλόμεθα· λύπην δ´ ἐλάττω μετὰ μείζονος ἡδονῆς βουλό– 60781 Leg.733.b.4 : μεθα, ἡδονὴν δ´ ἐλάττω μετὰ μείζονος λύπης οὐ βουλόμεθα, 60782 Leg.733.b.5 : ἴσα δὲ ἀντὶ ἴσων ἑκάτερα τούτων οὐχ ὡς βουλόμεθα ἔχοιμεν 60783 Leg.733.b.6 : ἂν διασαφεῖν. ταῦτα δὲ πάντα ἐστὶν πλήθει καὶ μεγέθει 60784 Leg.733.b.7 : καὶ σφοδρότησιν ἰσότησίν τε, καὶ ὅσα ἐναντία ἐστὶν πᾶσι 60785 Leg.733.b.8 : τοῖς τοιούτοις πρὸς βούλησιν, διαφέροντά τε καὶ μηδὲν 60786 Leg.733.c.1 : διαφέροντα πρὸς αἵρεσιν ἑκάστων. οὕτω δὴ τούτων ἐξ 60787 Leg.733.c.2 : ἀνάγκης διακεκοσμημένων, ἐν ᾧ μὲν βίῳ ἔνεστι πολλὰ ἑκά– 60788 Leg.733.c.3 : τερα καὶ μεγάλα καὶ σφοδρά, ὑπερβάλλει δὲ τὰ τῶν ἡδονῶν, 60789 Leg.733.c.4 : βουλόμεθα, ἐν ᾧ δὲ τὰ ἐναντία, οὐ βουλόμεθα· καὶ αὖ ἐν 60790 Leg.733.c.5 : ᾧ ὀλίγα ἑκάτερα καὶ σμικρὰ καὶ ἠρεμαῖα, ὑπερβάλλει δὲ τὰ 60791 Leg.733.c.6 : λυπηρά, οὐ βουλόμεθα, ἐν ᾧ δὲ τἀναντία, βουλόμεθα. ἐν 60792 Leg.733.c.7 : ᾧ δ´ αὖ βίῳ ἰσορροπεῖ, καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν δεῖ δια– 60793 Leg.733.c.8 : νοεῖσθαι· τὸν ἰσόρροπον βίον ὡς τῶν μὲν ὑπερβαλλόντων 60794 Leg.733.d.1 : τῷ φίλῳ ἡμῖν βουλόμεθα, τῶν δ´ αὖ τοῖς ἐχθροῖς οὐ βουλό– 60795 Leg.733.d.2 : μεθα. πάντας δὴ δεῖ διανοεῖσθαι τοὺς βίους ἡμῶν ὡς ἐν 60796 Leg.733.d.3 : τούτοις ἐνδεδεμένοι πεφύκασιν, καὶ δεῖ διανοεῖσθαι ποίους 60797 Leg.733.d.4 : φύσει βουλόμεθα· εἰ δέ τι παρὰ ταῦτα ἄρα φαμὲν βού– 60798 Leg.733.d.5 : λεσθαι, διά τινα ἄγνοιαν καὶ ἀπειρίαν τῶν ὄντων βίων αὐτὰ 60799 Leg.733.d.6 : λέγομεν. 60800 Leg.733.d.7 : Τίνες δὴ καὶ πόσοι εἰσὶ βίοι, ὧν πέρι δεῖ προελόμενον 60801 Leg.733.d.8 : τὸ βούλητόν τε καὶ [ἑκούσιον ἀβούλητόν τε καὶ] ἀκούσιον 60802 Leg.733.e.1 : ἰδόντα εἰς νόμον ἑαυτῷ ταξάμενον, τὸ φίλον ἅμα καὶ ἡδὺ 60803 Leg.733.e.2 : καὶ ἄριστόν τε καὶ κάλλιστον ἑλόμενον, ζῆν ὡς οἷόν τ´ ἐστὶν 60804 Leg.733.e.3 : ἄνθρωπον μακαριώτατα; λέγωμεν δὴ σώφρονα βίον ἕνα εἶναι 60805 Leg.733.e.4 : καὶ φρόνιμον ἕνα καὶ ἕνα τὸν ἀνδρεῖον, καὶ τὸν ὑγιεινὸν 60806 Leg.733.e.5 : βίον ἕνα ταξώμεθα· καὶ τούτοις οὖσιν τέτταρσιν ἐναντίους 60807 Leg.733.e.6 : ἄλλους τέτταρας, ἄφρονα, δειλόν, ἀκόλαστον, νοσώδη. σώ– 60808 Leg.733.e.7 : φρονα μὲν οὖν βίον ὁ γιγνώσκων θήσει πρᾷον ἐπὶ πάντα, 60809 Leg.734.a.1 : καὶ ἠρεμαίας μὲν λύπας, ἠρεμαίας δὲ ἡδονάς, μαλακὰς δὲ 60810 Leg.734.a.2 : ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτας οὐκ ἐμμανεῖς παρεχόμενον, ἀκόλαστον 60811 Leg.734.a.3 : δέ, ὀξὺν ἐπὶ πάντα, καὶ σφοδρὰς μὲν λύπας, σφοδρὰς δὲ 60812 Leg.734.a.4 : ἡδονάς, συντόνους δὲ καὶ οἰστρώδεις ἐπιθυμίας τε καὶ ἔρωτας 60813 Leg.734.a.5 : ὡς οἷόν τε ἐμμανεστάτους παρεχόμενον, ὑπερβαλλούσας δὲ 60814 Leg.734.a.6 : ἐν μὲν τῷ σώφρονι βίῳ τὰς ἡδονὰς τῶν ἀχθηδόνων, ἐν 60815 Leg.734.a.7 : δὲ τῷ ἀκολάστῳ τὰς λύπας τῶν ἡδονῶν μεγέθει καὶ πλήθει 60816 Leg.734.a.8 : καὶ πυκνότησιν. ὅθεν ὁ μὲν ἡδίων ἡμῖν τῶν βίων, ὁ δὲ 60817 Leg.734.b.1 : λυπηρότερος ἐξ ἀνάγκης συμβαίνει κατὰ φύσιν γίγνεσθαι, 60818 Leg.734.b.2 : καὶ τόν γε βουλόμενον ἡδέως ζῆν οὐκέτι παρείκει ἑκόντα 60819 Leg.734.b.3 : γε ἀκολάστως ζῆν, ἀλλ´ ἤδη δῆλον ὡς, εἰ τὸ νῦν λεγόμενον 60820 Leg.734.b.4 : ὀρθόν, πᾶς ἐξ ἀνάγκης ἄκων ἐστὶν ἀκόλαστος· ἢ γὰρ δι´ 60821 Leg.734.b.5 : ἀμαθίαν ἢ δι´ ἀκράτειαν ἢ δι´ ἀμφότερα, τοῦ σωφρονεῖν ἐν– 60822 Leg.734.b.6 : δεὴς ὢν ζῇ ὁ πᾶς ἀνθρώπινος ὄχλος. ταὐτὰ δὲ περὶ νοσώ– 60823 Leg.734.b.7 : δους τε καὶ ὑγιεινοῦ βίου διανοητέον, ὡς ἔχουσι μὲν ἡδονὰς 60824 Leg.734.b.8 : καὶ λύπας, ὑπερβάλλουσι δὲ ἡδοναὶ μὲν λύπας ἐν ὑγιείᾳ, 60825 Leg.734.c.1 : λῦπαι δὲ ἡδονὰς ἐν νόσοις. ἡμῖν δὲ ἡ βούλησις τῆς αἱρέ– 60826 Leg.734.c.2 : σεως τῶν βίων οὐχ ἵνα τὸ λυπηρὸν ὑπερβάλλῃ· ὅπου δ´ 60827 Leg.734.c.3 : ὑπερβάλλεται, τοῦτον τὸν βίον ἡδίω κεκρίκαμεν. ὁ δὴ 60828 Leg.734.c.4 : σώφρων τοῦ ἀκολάστου καὶ ὁ φρόνιμος τοῦ ἄφρονος, φαῖμεν 60829 Leg.734.c.5 : ἄν, καὶ ὁ τῆς ἀνδρείας τοῦ τῆς δειλίας ἐλάττονα καὶ σμικρό– 60830 Leg.734.c.6 : τερα καὶ μανότερα ἔχων ἀμφότερα, τῇ τῶν ἡδονῶν ἑκάτερος 60831 Leg.734.c.7 : ἑκάτερον ὑπερβάλλων, τῇ τῆς λύπης ἐκείνων ὑπερβαλλόντων 60832 Leg.734.d.1 : αὐτούς, ὁ μὲν ἀνδρεῖος τὸν δειλόν, ὁ δὲ φρόνιμος τὸν ἄφρονα 60833 Leg.734.d.2 : νικῶσιν, ὥστε ἡδίους εἶναι τοὺς βίους τῶν βίων, σώφρονα 60834 Leg.734.d.3 : καὶ ἀνδρεῖον καὶ φρόνιμον καὶ ὑγιεινὸν δειλοῦ καὶ ἄφρονος 60835 Leg.734.d.4 : καὶ ἀκολάστου καὶ νοσώδους, καὶ συλλήβδην τὸν ἀρετῆς 60836 Leg.734.d.5 : ἐχόμενον κατὰ σῶμα ἢ καὶ κατὰ ψυχὴν τοῦ τῆς μοχθηρίας 60837 Leg.734.d.6 : ἐχομένου βίου ἡδίω τε εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις ὑπερέχειν ἐκ 60838 Leg.734.d.7 : περιττοῦ κάλλει καὶ ὀρθότητι καὶ ἀρετῇ καὶ εὐδοξίᾳ, ὥστε 60839 Leg.734.e.1 : τὸν ἔχοντα αὐτὸν ζῆν εὐδαιμονέστερον ἀπεργάζεσθαι τοῦ 60840 Leg.734.e.2 : ἐναντίου τῷ παντὶ καὶ ὅλῳ. 60841 Leg.734.e.3 : Καὶ τὸ μὲν προοίμιον τῶν νόμων ἐνταυθοῖ λεχθὲν τῶν 60842 Leg.734.e.4 : λόγων τέλος ἐχέτω, μετὰ δὲ τὸ προοίμιον ἀναγκαῖόν που 60843 Leg.734.e.5 : νόμον ἕπεσθαι, μᾶλλον δὲ τό γε ἀληθὲς νόμους πολιτείας 60844 Leg.734.e.6 : ὑπογράφειν. καθάπερ οὖν δή τινα συνυφὴν ἢ καὶ πλέγμ´ 60845 Leg.734.e.7 : ἄλλ´ ὁτιοῦν, οὐκ ἐκ τῶν αὐτῶν οἷόν τ´ ἐστὶν τήν τε ἐφυφὴν 60846 Leg.734.e.8 : καὶ τὸν στήμονα ἀπεργάζεσθαι, διαφέρειν δ´ ἀναγκαῖον τὸ 60847 Leg.734.e.9 : τῶν στημόνων πρὸς ἀρετὴν γένος—ἰσχυρόν τε γὰρ καί τινα 60848 Leg.735.a.1 : βεβαιότητα ἐν τοῖς τρόποις εἰληφός, τὸ δὲ μαλακώτερον καὶ 60849 Leg.735.a.2 : ἐπιεικείᾳ τινὶ δικαίᾳ χρώμενον—ὅθεν δὴ τοὺς τὰς ἀρχὰς ἐν 60850 Leg.735.a.3 : ταῖς πόλεσιν ἄρξοντας δεῖ διακρίνεσθαί τινα τρόπον ταύτῃ 60851 Leg.735.a.4 : καὶ τοὺς σμικρᾷ παιδείᾳ βασανισθέντας ἑκάστοτε κατὰ λόγον. 60852 Leg.735.a.5 : ἐστὸν γὰρ δὴ δύο πολιτείας εἴδη, τὸ μὲν ἀρχῶν καταστάσεις 60853 Leg.735.a.6 : ἑκάστοις, τὸ δὲ νόμοι ταῖς ἀρχαῖς ἀποδοθέντες. 60854 Leg.735.a.7 : Τὸ δὲ πρὸ τούτων ἁπάντων δεῖ διανοεῖσθαι τὰ τοιάδε. 60855 Leg.735.b.1 : πᾶσαν ἀγέλην ποιμὴν καὶ βουκόλος τροφεύς τε ἵππων καὶ 60856 Leg.735.b.2 : ὅσα ἄλλα τοιαῦτα παραλαβών, οὐκ ἄλλως μή ποτε ἐπιχειρήσει 60857 Leg.735.b.3 : θεραπεύειν ἢ πρῶτον μὲν τὸν ἑκάστῃ προσήκοντα καθαρμὸν 60858 Leg.735.b.4 : καθαρεῖ τῇ συνοικήσει, διαλέξας δὲ τά τε ὑγιῆ καὶ τὰ μὴ καὶ 60859 Leg.735.b.5 : τὰ γενναῖα καὶ ἀγεννῆ, τὰ μὲν ἀποπέμψει πρὸς ἄλλας τινὰς 60860 Leg.735.b.6 : ἀγέλας, τὰ δὲ θεραπεύσει, διανοούμενος ὡς μάταιος ἂν ὁ 60861 Leg.735.b.7 : πόνος εἴη καὶ ἀνήνυτος περί τε σῶμα καὶ ψυχάς, ἃς φύσις 60862 Leg.735.c.1 : καὶ πονηρὰ τροφὴ διεφθαρκυῖα προσαπόλλυσιν τὸ τῶν ὑγιῶν 60863 Leg.735.c.2 : καὶ ἀκηράτων ἠθῶν τε καὶ σωμάτων γένος ἐν ἑκάστοις τῶν 60864 Leg.735.c.3 : κτημάτων, ἄν τις τὰ ὑπάρχοντα μὴ διακαθαίρηται. τὰ μὲν 60865 Leg.735.c.4 : δὴ τῶν ἄλλων ζῴων ἐλάττων τε σπουδὴ καὶ παραδείγματος 60866 Leg.735.c.5 : ἕνεκα μόνον ἄξια παραθέσθαι τῷ λόγῳ, τὰ δὲ τῶν ἀνθρώπων 60867 Leg.735.c.6 : σπουδῆς τῆς μεγίστης τῷ τε νομοθέτῃ διερευνᾶσθαι καὶ φρά– 60868 Leg.735.c.7 : ζειν τὸ προσῆκον ἑκάστοις καθαρμοῦ τε πέρι καὶ συμπασῶν 60869 Leg.735.d.1 : τῶν ἄλλων πράξεων. αὐτίκα γὰρ τὸ περὶ καθαρμοὺς πόλεως 60870 Leg.735.d.2 : ὧδ´ ἔχον ἂν εἴη· πολλῶν οὐσῶν τῶν διακαθάρσεων αἱ μὲν 60871 Leg.735.d.3 : ῥᾴους εἰσίν, αἱ δὲ χαλεπώτεραι, καὶ τὰς μὲν τύραννος μὲν ὢν 60872 Leg.735.d.4 : καὶ νομοθέτης ὁ αὐτός, ὅσαι χαλεπαί τ´ εἰσὶν καὶ ἄρισται, 60873 Leg.735.d.5 : δύναιτ´ ἂν καθῆραι, νομοθέτης δὲ ἄνευ τυραννίδος καθιστὰς 60874 Leg.735.d.6 : πολιτείαν καινὴν καὶ νόμους, εἰ καὶ τὸν πρᾳότατον τῶν 60875 Leg.735.d.7 : καθαρμῶν καθήρειεν, ἀγαπώντως ἂν καὶ τὸ τοιοῦτον δρά– 60876 Leg.735.d.8 : σειεν. ἔστι δ´ ὁ μὲν ἄριστος ἀλγεινός, καθάπερ ὅσα τῶν 60877 Leg.735.e.1 : φαρμάκων τοιουτότροπα, ὁ τῇ δίκῃ μετὰ τιμωρίας εἰς τὸ 60878 Leg.735.e.2 : κολάζειν ἄγων, θάνατον ἢ φυγὴν τῇ τιμωρίᾳ τὸ τέλος 60879 Leg.735.e.3 : ἐπιτιθείς· τοὺς γὰρ μέγιστα ἐξημαρτηκότας, ἀνιάτους δὲ 60880 Leg.735.e.4 : ὄντας, μεγίστην δὲ οὖσαν βλάβην πόλεως, ἀπαλλάττειν 60881 Leg.735.e.5 : εἴωθεν. ὁ δὲ πρᾳότερός ἐστι τῶν καθαρμῶν ὁ τοιόσδε ἡμῖν· 60882 Leg.735.e.6 : ὅσοι διὰ τὴν τῆς τροφῆς ἀπορίαν τοῖς ἡγεμόσιν ἐπὶ τὰ 60883 Leg.735.e.7 : τῶν ἐχόντων μὴ ἔχοντες ἑτοίμους αὑτοὺς ἐνδείκνυνται παρε– 60884 Leg.736.a.1 : σκευακότες ἕπεσθαι, τούτοις ὡς νοσήματι πόλεως ἐμπεφυκότι, 60885 Leg.736.a.2 : δι´ εὐφημίας ἀπαλλαγήν, ὄνομα ἀποικίαν τιθέμενος, εὐμενῶς 60886 Leg.736.a.3 : ὅτι μάλιστα ἐξεπέμψατο. παντὶ μὲν οὖν νομοθετοῦντι τοῦτο 60887 Leg.736.a.4 : ἁμῶς γέ πως κατ´ ἀρχὰς δραστέον, ἡμῖν μὴν ἔτι τούτων 60888 Leg.736.a.5 : ἀκοπώτερα τὰ περὶ ταῦτ´ ἐστὶ συμβεβηκότα νῦν· οὔτε γὰρ 60889 Leg.736.a.6 : ἀποικίαν οὔτ´ ἐκλογήν τινα καθάρσεως δεῖ μηχανᾶσθαι πρὸς 60890 Leg.736.a.7 : τὸ παρόν, οἷον δέ τινων συρρεόντων ἐκ πολλῶν τὰ μὲν πηγῶν 60891 Leg.736.b.1 : τὰ δὲ χειμάρρων εἰς μίαν λίμνην, ἀναγκαῖον προσέχοντας τὸν 60892 Leg.736.b.2 : νοῦν φυλάττειν ὅπως ὅτι καθαρώτατον ἔσται τὸ συρρέον 60893 Leg.736.b.3 : ὕδωρ, τὰ μὲν ἐξαντλοῦντας, τὰ δ´ ἀποχετεύοντας καὶ παρατρέ– 60894 Leg.736.b.4 : ποντας. πόνος δ´, ὡς ἔοικεν, καὶ κίνδυνός ἐστιν ἐν πάσῃ 60895 Leg.736.b.5 : κατασκευῇ πολιτικῇ. τὰ δ´ ἐπείπερ λόγῳ γ´ ἐστὶν τὰ νῦν ἀλλ´ 60896 Leg.736.b.6 : οὐκ ἔργῳ πραττόμενα, πεπεράνθω τε ἡμῖν ἡ συλλογὴ καὶ κατὰ 60897 Leg.736.b.7 : νοῦν ἡ καθαρότης αὐτῆς ἔστω συμβεβηκυῖα· τοὺς γὰρ κακοὺς 60898 Leg.736.c.1 : τῶν ἐπιχειρούντων εἰς τὴν νῦν πόλιν ὡς πολιτευσομένους 60899 Leg.736.c.2 : συνιέναι πειθοῖ πάσῃ καὶ ἱκανῷ χρόνῳ διαβασανίσαντες, 60900 Leg.736.c.3 : διακωλύσωμεν ἀφικνεῖσθαι, τοὺς δ´ ἀγαθοὺς εἰς δύναμιν 60901 Leg.736.c.4 : εὐμενεῖς ἵλεῴ τε προσαγώμεθα. 60902 Leg.736.c.5 : Τόδε δὲ μὴ λανθανέτω γιγνόμενον ἡμᾶς εὐτύχημα, ὅτι 60903 Leg.736.c.6 : καθάπερ εἴπομεν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν ἀποικίαν εὐτυχεῖν, 60904 Leg.736.c.7 : ὡς γῆς καὶ χρεῶν ἀποκοπῆς καὶ νομῆς πέρι δεινὴν καὶ 60905 Leg.736.c.8 : ἐπικίνδυνον ἔριν ἐξέφυγεν, ἣν νομοθετεῖσθαι ἀναγκασθείσῃ 60906 Leg.736.d.1 : πόλει τῶν ἀρχαίων οὔτε ἐᾶν οἷόν τε ἀκίνητον οὔτ´ αὖ κινεῖν 60907 Leg.736.d.2 : δυνατόν ἐστί τινα τρόπον, εὐχὴ δὲ μόνον ὡς ἔπος εἰπεῖν λεί– 60908 Leg.736.d.3 : πεται, καὶ σμικρὰ μετάβασις εὐλαβὴς ἐν πολλῷ χρόνῳ σμικρὸν 60909 Leg.736.d.4 : μεταβιβάζουσιν, ἥδε· τῶν κινούντων ἀεὶ κεκτημένων μὲν 60910 Leg.736.d.5 : αὐτῶν γῆν ἄφθονον ὑπάρχειν, κεκτημένων δὲ καὶ ὀφειλέτας 60911 Leg.736.d.6 : αὑτοῖς πολλοὺς ἐθελόντων τε τούτων πῃ τοῖς ἀπορουμένοις 60912 Leg.736.e.1 : δι´ ἐπιείκειαν κοινωνεῖν, τὰ μὲν ἀφιέντας, τὰ δὲ νεμομένους, 60913 Leg.736.e.2 : ἁμῇ γέ πῃ τῆς μετριότητος ἐχομένους καὶ πενίαν ἡγουμένους 60914 Leg.736.e.3 : εἶναι μὴ τὸ τὴν οὐσίαν ἐλάττω ποιεῖν ἀλλὰ τὸ τὴν ἀπληστίαν 60915 Leg.736.e.4 : πλείω. σωτηρίας τε γὰρ ἀρχὴ μεγίστη πόλεως αὕτη γίγνεται, 60916 Leg.736.e.5 : καὶ ἐπὶ ταύτης οἷον κρηπῖδος μονίμου ἐποικοδομεῖν δυνατὸν 60917 Leg.736.e.6 : ὅντινα ἂν ὕστερον ἐποικοδομῇ τις κόσμον πολιτικὸν προσή– 60918 Leg.736.e.7 : κοντα τῇ τοιαύτῃ καταστάσει· ταύτης δὲ σαθρᾶς οὔσης τῆς 60919 Leg.737.a.1 : μεταβάσεως, οὐκ εὔπορος ἡ μετὰ ταῦτα πολιτικὴ πρᾶξις 60920 Leg.737.a.2 : οὐδεμιᾷ γίγνοιτ´ ἂν πόλει. ἣν ἡμεῖς μέν, ὥς φαμεν, ἐκφεύ– 60921 Leg.737.a.3 : γομεν· ὅμως δὲ εἰρῆσθαί γε ὀρθότερον, εἰ καὶ μὴ ἐξεφεύγομεν, 60922 Leg.737.a.4 : ὅπῃ ποτ´ ἂν ἐποιούμεθα αὐτῆς τὴν φυγήν. εἰρήσθω δή νυν 60923 Leg.737.a.5 : ὅτι διὰ τοῦ μὴ φιλοχρηματεῖν μετὰ δίκης, ἄλλη δ´ οὐκ ἔστιν 60924 Leg.737.a.6 : οὔτ´ εὐρεῖα οὔτε στενὴ τῆς τοιαύτης μηχανῆς διαφυγή· καὶ 60925 Leg.737.a.7 : τοῦτο μὲν οἷον ἕρμα πόλεως ἡμῖν κείσθω τὰ νῦν. ἀνεγκλή– 60926 Leg.737.b.1 : τους γὰρ δεῖ τὰς οὐσίας πρὸς ἀλλήλους κατασκευάζεσθαι 60927 Leg.737.b.2 : ἁμῶς γέ πως, ἢ μὴ προϊέναι πρότερον εἰς τοὔμπροσθεν 60928 Leg.737.b.3 : ἑκόντα εἶναι τῆς ἄλλης κατασκευῆς οἷς ᾖ παλαιὰ ἐγκλή– 60929 Leg.737.b.4 : ματα πρὸς ἀλλήλους, [καὶ] ὅσοις νοῦ καὶ σμικρὸν μετῇ· 60930 Leg.737.b.5 : οἷς δέ, ὡς ἡμῖν νῦν, θεὸς ἔδωκε καινήν τε πόλιν οἰκίζειν 60931 Leg.737.b.6 : καὶ μή τινας ἔχθρας εἶναί πω πρὸς ἀλλήλους, τούτους 60932 Leg.737.b.7 : ἔχθρας αὑτοῖς αἰτίους γενέσθαι διὰ τὴν διανομὴν τῆς γῆς 60933 Leg.737.b.8 : τε καὶ οἰκήσεων οὐκ ἀνθρώπινος ἂν εἴη μετὰ κάκης πάσης 60934 Leg.737.b.9 : ἀμαθία. 60935 Leg.737.c.1 : Τίς οὖν δὴ τρόπος ἂν εἴη τῆς ὀρθῆς διανομῆς; πρῶτον 60936 Leg.737.c.2 : μὲν τὸν αὐτῶν ὄγκον τοῦ ἀριθμοῦ δεῖ τάξασθαι, πόσον εἶναι 60937 Leg.737.c.3 : χρεών· μετὰ δὲ τοῦτο τὴν διανομὴν τῶν πολιτῶν, καθ´ ὁπόσα 60938 Leg.737.c.4 : μέρη πλήθει καὶ ὁπηλίκα διαιρετέον αὐτούς, ἀνομολογητέον· 60939 Leg.737.c.5 : ἐπὶ δὲ ταῦτα τήν τε γῆν καὶ τὰς οἰκήσεις ὅτι μάλιστα ἴσας 60940 Leg.737.c.6 : ἐπινεμητέον. ὄγκος δὴ πλήθους ἱκανὸς οὐκ ἄλλως ὀρθῶς 60941 Leg.737.c.7 : γίγνοιτ´ ἂν λεχθεὶς ἢ πρὸς τὴν γῆν καὶ πρὸς τὰς τῶν 60942 Leg.737.d.1 : πλησιοχώρων πόλεις· γῆ μὲν ὁπόση πόσους σώφρονας 60943 Leg.737.d.2 : ὄντας ἱκανὴ τρέφειν, πλείονος δὲ οὐδὲν προσδεῖ, πλήθους 60944 Leg.737.d.3 : δέ, ὁπόσοι τοὺς προσχώρους ἀδικοῦντάς τε αὐτοὺς ἀμύνασθαι 60945 Leg.737.d.4 : δυνατοὶ καὶ γείτοσιν ἑαυτῶν ἀδικουμένοις βοηθῆσαι μὴ παντά– 60946 Leg.737.d.5 : πασιν ἀπόρως δύναιντ´ ἄν. ταῦτα δέ, ἰδόντες τὴν χώραν καὶ 60947 Leg.737.d.6 : τοὺς γείτονας, ὁριούμεθα ἔργῳ καὶ λόγοις· νῦν δὲ σχήματος 60948 Leg.737.d.7 : ἕνεκα καὶ ὑπογραφῆς, ἵνα περαίνηται, πρὸς τὴν νομοθεσίαν 60949 Leg.737.d.8 : ὁ λόγος ἴτω. 60950 Leg.737.e.1 : Πεντάκις μὲν χίλιοι ἔστωσαν καὶ τετταράκοντα, ἀριθμοῦ 60951 Leg.737.e.2 : τινος ἕνεκα προσήκοντος, γεωμόροι τε καὶ ἀμυνοῦντες τῇ 60952 Leg.737.e.3 : νομῇ· γῆ δὲ καὶ οἰκήσεις ὡσαύτως τὰ αὐτὰ μέρη διανεμη– 60953 Leg.737.e.4 : θήτων, γενόμενα ἀνὴρ καὶ κλῆρος συννομή. δύο μὲν δὴ μέρη 60954 Leg.737.e.5 : τοῦ παντὸς ἀριθμοῦ τὸ πρῶτον νεμηθήτω, μετὰ δὲ ταῦτα τρία 60955 Leg.737.e.6 : τὸν αὐτόν· πέφυκε γὰρ καὶ τέτταρα καὶ πέντε καὶ μέχρι τῶν 60956 Leg.737.e.7 : δέκα ἐφεξῆς. δεῖ δὴ περὶ ἀριθμῶν τό γε τοσοῦτον πάντα 60957 Leg.738.a.1 : ἄνδρα νομοθετοῦντα νενοηκέναι, τίς ἀριθμὸς καὶ ποῖος 60958 Leg.738.a.2 : πάσαις πόλεσιν χρησιμώτατος ἂν εἴη. λέγωμεν δὴ τὸν 60959 Leg.738.a.3 : πλείστας καὶ ἐφεξῆς μάλιστα διανομὰς ἐν αὑτῷ κεκτημένον. 60960 Leg.738.a.4 : ὁ μὲν δὴ πᾶς εἰς πάντα πάσας τομὰς εἴληχεν· ὁ δὲ τῶν 60961 Leg.738.a.5 : τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίων εἴς τε πόλεμον καὶ ὅσα 60962 Leg.738.a.6 : κατ´ εἰρήνην πρὸς ἅπαντα τὰ συμβόλαια καὶ κοινωνήματα, 60963 Leg.738.a.7 : εἰσφορῶν τε πέρι καὶ διανομῶν, οὐ πλείους μιᾶς δεουσῶν 60964 Leg.738.a.8 : ἑξήκοντα δύναιτ´ ἂν τέμνεσθαι τομῶν, συνεχεῖς δὲ ἀπὸ μιᾶς 60965 Leg.738.b.1 : μέχρι τῶν δέκα. 60966 Leg.738.b.2 : Ταῦτα μὲν οὖν δὴ καὶ κατὰ σχολὴν δεῖ βεβαίως λαβεῖν, 60967 Leg.738.b.3 : οἷς ἂν ὁ νόμος προστάττῃ λαμβάνειν· ἔχει γὰρ οὖν οὐκ ἄλλως 60968 Leg.738.b.4 : ἢ ταύτῃ, δεῖ δὲ αὐτὰ ῥηθῆναι τῶνδε ἕνεκα κατοικίζοντι 60969 Leg.738.b.5 : πόλιν. οὔτ´ ἂν καινὴν ἐξ ἀρχῆς τις ποιῇ οὔτ´ ἂν παλαιὰν 60970 Leg.738.b.6 : διεφθαρμένην ἐπισκευάζηται, περὶ θεῶν γε καὶ ἱερῶν, ἅττα 60971 Leg.738.b.7 : τε ἐν τῇ πόλει ἑκάστοις ἱδρῦσθαι δεῖ καὶ ὧντινων ἐπονομά– 60972 Leg.738.b.8 : ζεσθαι θεῶν ἢ δαιμόνων, οὐδεὶς ἐπιχειρήσει κινεῖν νοῦν ἔχων 60973 Leg.738.c.1 : ὅσα ἐκ Δελφῶν ἢ Δωδώνης ἢ παρ´ Ἄμμωνος ἤ τινες ἔπεισαν 60974 Leg.738.c.2 : παλαιοὶ λόγοι ὁπῃδή τινας πείσαντες, φασμάτων γενομένων 60975 Leg.738.c.3 : ἢ ἐπιπνοίας λεχθείσης θεῶν, πείσαντες δὲ θυσίας τελεταῖς 60976 Leg.738.c.4 : συμμείκτους κατεστήσαντο εἴτε αὐτόθεν ἐπιχωρίους εἴτ´ οὖν 60977 Leg.738.c.5 : Τυρρηνικὰς εἴτε Κυπρίας εἴτε ἄλλοθεν ὁθενοῦν, καθιέρωσαν 60978 Leg.738.c.6 : δὲ τοῖς τοιούτοις λόγοις φήμας τε καὶ ἀγάλματα καὶ βωμοὺς 60979 Leg.738.c.7 : καὶ ναούς, τεμένη τε τούτων ἑκάστοις ἐτεμένισαν· τούτων 60980 Leg.738.d.1 : νομοθέτῃ τὸ σμικρότατον ἁπάντων οὐδὲν κινητέον, τοῖς δὲ 60981 Leg.738.d.2 : μέρεσιν ἑκάστοις θεὸν ἢ δαίμονα ἢ καί τινα ἥρωα ἀποδοτέον, 60982 Leg.738.d.3 : ἐν δὲ τῇ τῆς γῆς διανομῇ πρώτοις ἐξαίρετα τεμένη τε καὶ 60983 Leg.738.d.4 : πάντα τὰ προσήκοντα ἀποδοτέον, ὅπως ἂν σύλλογοι ἑκάστων 60984 Leg.738.d.5 : τῶν μερῶν κατὰ χρόνους γιγνόμενοι τοὺς προσταχθέντας 60985 Leg.738.d.6 : εἴς τε τὰς χρείας ἑκάστας εὐμάρειαν παρασκευάζωσι καὶ 60986 Leg.738.d.7 : φιλοφρονῶνταί τε ἀλλήλους μετὰ θυσιῶν καὶ οἰκειῶνται 60987 Leg.738.e.1 : καὶ γνωρίζωσιν, οὗ μεῖζον οὐδὲν πόλει ἀγαθὸν ἢ γνωρίμους 60988 Leg.738.e.2 : αὐτοὺς αὑτοῖς εἶναι. ὅπου γὰρ μὴ φῶς ἀλλήλοις ἐστὶν 60989 Leg.738.e.3 : ἀλλήλων ἐν τοῖς τρόποις ἀλλὰ σκότος, οὔτ´ ἂν τιμῆς τῆς 60990 Leg.738.e.4 : ἀξίας οὔτ´ ἀρχῶν οὔτε δίκης ποτέ τις ἂν τῆς προσηκούσης 60991 Leg.738.e.5 : ὀρθῶς τυγχάνοι· δεῖ δὴ πάντα ἄνδρα ἓν πρὸς ἓν τοῦτο 60992 Leg.738.e.6 : σπεύδειν ἐν πάσαις πόλεσιν, ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός 60993 Leg.738.e.7 : ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν, ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί, μήτε 60994 Leg.738.e.8 : ἄλλος τοιοῦτος ὢν αὐτὸν διαπατήσει. 60995 Leg.739.a.1 : Ἡ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο φορά, καθάπερ πεττῶν ἀφ´ ἱεροῦ, τῆς 60996 Leg.739.a.2 : τῶν νόμων κατασκευῆς, ἀήθης οὖσα, τάχ´ ἂν θαυμάσαι τὸν 60997 Leg.739.a.3 : ἀκούοντα τὸ πρῶτον ποιήσειεν· οὐ μὴν ἀλλ´ ἀναλογιζομένῳ 60998 Leg.739.a.4 : καὶ πειρωμένῳ φανεῖται δευτέρως ἂν πόλις οἰκεῖσθαι πρὸς 60999 Leg.739.a.5 : τὸ βέλτιστον. τάχα δ´ οὐκ ἄν τις προσδέξαιτο αὐτὴν διὰ τὸ 61000 Leg.739.a.6 : μὴ σύνηθες νομοθέτῃ μὴ τυραννοῦντι· τὸ δ´ ἔστιν ὀρθότατον 61001 Leg.739.a.7 : εἰπεῖν μὲν τὴν ἀρίστην πολιτείαν καὶ δευτέραν καὶ τρίτην, 61002 Leg.739.b.1 : δοῦναι δὲ εἰπόντα αἵρεσιν ἑκάστῳ τῷ τῆς συνοικήσεως κυρίῳ. 61003 Leg.739.b.2 : ποιῶμεν δὴ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς, εἰπόντες 61004 Leg.739.b.3 : ἀρετῇ πρώτην πολιτείαν καὶ δευτέραν καὶ τρίτην· τὴν δὲ 61005 Leg.739.b.4 : αἵρεσιν Κλεινίᾳ τε ἀποδιδῶμεν τὰ νῦν καὶ εἴ τις ἄλλος ἀεί 61006 Leg.739.b.5 : ποτε ἐθελήσειεν ἐπὶ τὴν τῶν τοιούτων ἐκλογὴν ἐλθὼν κατὰ 61007 Leg.739.b.6 : τὸν ἑαυτοῦ τρόπον ἀπονείμασθαι τὸ φίλον αὑτῷ τῆς αὑτοῦ 61008 Leg.739.b.7 : πατρίδος. 61009 Leg.739.b.8 : Πρώτη μὲν τοίνυν πόλις τέ ἐστιν καὶ πολιτεία καὶ νόμοι 61010 Leg.739.c.1 : ἄριστοι, ὅπου τὸ πάλαι λεγόμενον ἂν γίγνηται κατὰ πᾶσαν 61011 Leg.739.c.2 : τὴν πόλιν ὅτι μάλιστα· λέγεται δὲ ὡς ὄντως ἐστὶ κοινὰ τὰ 61012 Leg.739.c.3 : φίλων. τοῦτ´ οὖν εἴτε που νῦν ἔστιν εἴτ´ ἔσται ποτέ— 61013 Leg.739.c.4 : κοινὰς μὲν γυναῖκας, κοινοὺς δὲ εἶναι παῖδας, κοινὰ δὲ χρή– 61014 Leg.739.c.5 : ματα σύμπαντα—καὶ πάσῃ μηχανῇ τὸ λεγόμενον ἴδιον 61015 Leg.739.c.6 : πανταχόθεν ἐκ τοῦ βίου ἅπαν ἐξῄρηται, μεμηχάνηται δ´ εἰς 61016 Leg.739.c.7 : τὸ δυνατὸν καὶ τὰ φύσει ἴδια κοινὰ ἁμῇ γέ πῃ γεγονέναι, 61017 Leg.739.c.8 : οἷον ὄμματα καὶ ὦτα καὶ χεῖρας κοινὰ μὲν ὁρᾶν δοκεῖν καὶ 61018 Leg.739.d.1 : ἀκούειν καὶ πράττειν, ἐπαινεῖν τ´ αὖ καὶ ψέγειν καθ´ ἓν ὅτι 61019 Leg.739.d.2 : μάλιστα σύμπαντας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς χαίροντας καὶ λυπου– 61020 Leg.739.d.3 : μένους, καὶ κατὰ δύναμιν οἵτινες νόμοι μίαν ὅτι μάλιστα 61021 Leg.739.d.4 : πόλιν ἀπεργάζονται, τούτων ὑπερβολῇ πρὸς ἀρετὴν οὐδείς 61022 Leg.739.d.5 : ποτε ὅρον ἄλλον θέμενος ὀρθότερον οὐδὲ βελτίω θήσεται. 61023 Leg.739.d.6 : ἡ μὲν δὴ τοιαύτη πόλις, εἴτε που θεοὶ ἢ παῖδες θεῶν αὐτὴν 61024 Leg.739.d.7 : οἰκοῦσι πλείους ἑνός, οὕτω διαζῶντες εὐφραινόμενοι κατοι– 61025 Leg.739.e.1 : κοῦσι· διὸ δὴ παράδειγμά γε πολιτείας οὐκ ἄλλῃ χρὴ 61026 Leg.739.e.2 : σκοπεῖν, ἀλλ´ ἐχομένους ταύτης τὴν ὅτι μάλιστα τοιαύτην 61027 Leg.739.e.3 : ζητεῖν κατὰ δύναμιν. ἣν δὲ νῦν ἡμεῖς ἐπικεχειρήκαμεν, εἴη 61028 Leg.739.e.4 : τε ἂν γενομένη πως ἀθανασίας ἐγγύτατα καὶ ἡ μία δευτέρως· 61029 Leg.739.e.5 : τρίτην δὲ μετὰ ταῦτα, ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ, διαπερανούμεθα. 61030 Leg.739.e.6 : νῦν δ´ οὖν ταύτην τίνα λέγομεν καὶ πῶς γενομένην ἂν 61031 Leg.739.e.7 : τοιαύτην; 61032 Leg.739.e.8 : Νειμάσθων μὲν δὴ πρῶτον γῆν τε καὶ οἰκίας, καὶ μὴ 61033 Leg.740.a.1 : κοινῇ γεωργούντων, ἐπειδὴ τὸ τοιοῦτον μεῖζον ἢ κατὰ τὴν 61034 Leg.740.a.2 : νῦν γένεσιν καὶ τροφὴν καὶ παίδευσιν εἴρηται· νεμέσθων δ´ 61035 Leg.740.a.3 : οὖν τοιᾷδε διανοίᾳ πως, ὡς ἄρα δεῖ τὸν λαχόντα τὴν λῆξιν 61036 Leg.740.a.4 : ταύτην νομίζειν μὲν κοινὴν αὐτὴν τῆς πόλεως συμπάσης, 61037 Leg.740.a.5 : πατρίδος δὲ οὔσης τῆς χώρας θεραπεύειν αὐτὴν δεῖ μειζόνως 61038 Leg.740.a.6 : ἢ μητέρα παῖδας, τῷ καὶ δέσποιναν θεὸν αὐτὴν οὖσαν θνητῶν 61039 Leg.740.a.7 : ὄντων γεγονέναι, ταὐτὰ δ´ ἔχειν διανοήματα καὶ περὶ τοὺς 61040 Leg.740.b.1 : ἐγχωρίους θεούς τε ἅμα καὶ δαίμονας. ὅπως δ´ ἂν ταῦτα εἰς 61041 Leg.740.b.2 : τὸν ἀεὶ χρόνον οὕτως ἔχοντα ὑπάρχῃ, τάδε προσδιανοητέον, 61042 Leg.740.b.3 : ὅσαι εἰσὶ τὰ νῦν ἡμῖν ἑστίαι διανεμηθεῖσαι τὸν ἀριθμόν, 61043 Leg.740.b.4 : ταύτας δεῖν ἀεὶ τοσαύτας εἶναι καὶ μήτε τι πλείους γίγνεσθαι 61044 Leg.740.b.5 : μήτε τί ποτε ἐλάττους. ὧδ´ οὖν ἂν τὸ τοιοῦτον βεβαίως 61045 Leg.740.b.6 : γίγνοιτο περὶ πᾶσαν πόλιν· ὁ λαχὼν τὸν κλῆρον κατα– 61046 Leg.740.b.7 : λειπέτω ἀεὶ ταύτης τῆς οἰκήσεως ἕνα μόνον κληρονόμον 61047 Leg.740.b.8 : τῶν ἑαυτοῦ παίδων, ὃν ἂν αὐτῷ μάλιστα ᾖ φίλον, διάδοχον 61048 Leg.740.c.1 : καὶ θεραπευτὴν θεῶν καὶ γένους καὶ πόλεως τῶν τε ζώντων 61049 Leg.740.c.2 : καὶ ὅσους ἂν ἤδη τέλος εἰς τὸν τότε χρόνον ἔχῃ· τοὺς δὲ 61050 Leg.740.c.3 : ἄλλους παῖδας, οἷς ἂν πλείους ἑνὸς γίγνωνται, θηλείας τε 61051 Leg.740.c.4 : ἐκδόσθαι κατὰ νόμον τὸν ἐπιταχθησόμενον, ἄρρενάς τε, οἷς 61052 Leg.740.c.5 : ἂν τῆς γενέσεως ἐλλείπῃ τῶν πολιτῶν, τούτοις ὑεῖς διανέμειν, 61053 Leg.740.c.6 : κατὰ χάριν μὲν μάλιστα, ἐὰν δέ τισιν ἐλλείπωσιν χάριτες, ἢ 61054 Leg.740.c.7 : πλείους ἐπίγονοι γίγνωνται θήλεις ἤ τινες ἄρρενες ἑκάστων, 61055 Leg.740.c.8 : ἢ καὶ τοὐναντίον ὅταν ἐλάττους ὦσιν, παίδων ἀφορίας γενο– 61056 Leg.740.d.1 : μένης, πάντων τούτων ἀρχὴν ἣν ἂν θώμεθα μεγίστην καὶ 61057 Leg.740.d.2 : τιμιωτάτην, αὕτη σκεψαμένη τί χρὴ χρῆσθαι τοῖς περιγενο– 61058 Leg.740.d.3 : μένοις ἢ τοῖς ἐλλείπουσι, ποριζέτω μηχανὴν ὅτι μάλιστα 61059 Leg.740.d.4 : ὅπως αἱ πεντακισχίλιαι καὶ τετταράκοντα οἰκήσεις ἀεὶ μόνον 61060 Leg.740.d.5 : ἔσονται. μηχαναὶ δ´ εἰσὶν πολλαί· καὶ γὰρ ἐπισχέσεις 61061 Leg.740.d.6 : γενέσεως οἷς ἂν εὔρους ᾖ γένεσις, καὶ τοὐναντίον ἐπι– 61062 Leg.740.d.7 : μέλειαι καὶ σπουδαὶ πλήθους γεννημάτων εἰσὶν τιμαῖς τε 61063 Leg.740.d.8 : καὶ ἀτιμίαις καὶ νουθετήσεσι πρεσβυτῶν περὶ νέους διὰ λόγων 61064 Leg.740.e.1 : νουθετητικῶν ἀπαντῶσαι 〈αἳ〉 δύνανται ποιεῖν ὃ λέγομεν. καὶ 61065 Leg.740.e.2 : δὴ καὶ τό γε τέλος, ἂν πᾶσα ἀπορία περὶ τὴν ἀνίσωσιν τῶν 61066 Leg.740.e.3 : πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα οἴκων γίγνηται, ἐπίχυσις 61067 Leg.740.e.4 : δὲ ὑπερβάλλουσα ἡμῖν πολιτῶν διὰ φιλοφροσύνην τὴν τῶν 61068 Leg.740.e.5 : συνοικούντων ἀλλήλοις συμβαίνῃ καὶ ἀπορῶμεν, τὸ παλαιόν 61069 Leg.740.e.6 : που ὑπάρχει μηχάνημα, ὃ πολλάκις εἴπομεν, ἐκπομπὴ 61070 Leg.740.e.7 : ἀποικιῶν, φίλη γιγνομένη παρὰ φίλων, ὧν ἂν ἐπιτήδειον 61071 Leg.740.e.8 : εἶναι δοκῇ. ἐάν τ´ αὖ καὶ τοὐναντίον ἐπέλθῃ ποτὲ κῦμα 61072 Leg.741.a.1 : κατακλυσμὸν φέρον νόσων, ἢ πολέμων φθορά, ἐλάττους δὲ 61073 Leg.741.a.2 : πολὺ τοῦ τεταγμένου ἀριθμοῦ δι´ ὀρφανίας γένωνται, ἑκόντας 61074 Leg.741.a.3 : μὲν οὐ δεῖ πολίτας παρεμβάλλειν νόθῃ παιδείᾳ πεπαι– 61075 Leg.741.a.4 : δευμένους, ἀνάγκην δὲ οὐδὲ θεὸς εἶναι λέγεται δυνατὸς 61076 Leg.741.a.5 : βιάζεσθαι. 61077 Leg.741.a.6 : Ταῦτ´ οὖν δὴ τὸν νῦν λεγόμενον λόγον ἡμῖν φῶμεν 61078 Leg.741.a.7 : παραινεῖν λέγοντα· Ὦ πάντων ἀνδρῶν ἄριστοι, τὴν ὁμοιό– 61079 Leg.741.a.8 : τητα καὶ ἰσότητα καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ ὁμολογούμενον τιμῶντες 61080 Leg.741.a.9 : κατὰ φύσιν μὴ ἀνίετε κατά τε ἀριθμὸν καὶ πᾶσαν δύναμιν 61081 Leg.741.b.1 : τὴν τῶν καλῶν κἀγαθῶν πραγμάτων· καὶ δὴ καὶ νῦν τὸν 61082 Leg.741.b.2 : ἀριθμὸν μὲν πρῶτον διὰ βίου παντὸς φυλάξατε τὸν εἰρη– 61083 Leg.741.b.3 : μένον, εἶτα τὸ τῆς οὐσίας ὕψος τε καὶ μέγεθος, ὃ τὸ πρῶτον 61084 Leg.741.b.4 : ἐνείμασθε μέτριον ὄν, μὴ ἀτιμάσητε τῷ τε ὠνεῖσθαι καὶ τῷ 61085 Leg.741.b.5 : πωλεῖν πρὸς ἀλλήλους—οὔτε γὰρ ὁ νείμας κλῆρος ὢν θεὸς 61086 Leg.741.b.6 : ὑμῖν σύμμαχος οὔτε ὁ νομοθέτης—νῦν γὰρ δὴ πρῶτον τῷ 61087 Leg.741.b.7 : ἀπειθοῦντι νόμος προστάττει, προειπὼν ἐπὶ τούτοις κληροῦ– 61088 Leg.741.c.1 : σθαι τὸν ἐθέλοντα ἢ μὴ κληροῦσθαι, ὡς πρῶτον μὲν τῆς 61089 Leg.741.c.2 : γῆς ἱερᾶς οὔσης τῶν πάντων θεῶν, εἶτα ἱερέων τε καὶ 61090 Leg.741.c.3 : ἱερειῶν εὐχὰς ποιησομένων ἐπὶ τοῖς πρώτοις θύμασι καὶ 61091 Leg.741.c.4 : δευτέροις καὶ μέχρι τριῶν, τὸν πριάμενον ἢ ἀποδόμενον 61092 Leg.741.c.5 : ὧν ἔλαχεν οἰκοπέδων ἢ γηπέδων τὰ ἐπὶ τούτοις πρέποντα 61093 Leg.741.c.6 : πάσχειν πάθη· γράψαντες δὲ ἐν τοῖς ἱεροῖς θήσουσι κυπα– 61094 Leg.741.c.7 : ριττίνας μνήμας εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον καταγεγραμμένας, 61095 Leg.741.c.8 : πρὸς τούτοις δ´ ἔτι φυλακτήρια τούτων, ὅπως ἂν γίγνηται, 61096 Leg.741.d.1 : καταστήσουσιν ἐν ταύτῃ τῶν ἀρχῶν ἥτις ἂν ὀξύτατον ὁρᾶν 61097 Leg.741.d.2 : δοκῇ, ἵνα αἱ παρὰ ταῦτα ἑκάστοτε παραγωγαὶ γιγνόμεναι μὴ 61098 Leg.741.d.3 : λανθάνωσιν αὐτούς, ἀλλὰ κολάζωσι τὸν ἀπειθοῦντα ἅμα νόμῳ 61099 Leg.741.d.4 : καὶ τῷ θεῷ. ὅσον γὰρ δὴ τὸ νῦν ἐπιταττόμενον ἀγαθὸν 61100 Leg.741.d.5 : ὂν τυγχάνει πάσαις ταῖς πειθομέναις πόλεσι, τὴν ἑπομένην 61101 Leg.741.d.6 : κατασκευὴν προσλαβόν, κατὰ τὴν παλαιὰν παροιμίαν οὐδεὶς 61102 Leg.741.d.7 : εἴσεταί ποτε κακὸς ὤν, ἀλλ´ ἔμπειρός τε καὶ ἐπιεικὴς ἔθεσι 61103 Leg.741.e.1 : γενόμενος· χρηματισμὸς γὰρ οὔτ´ ἔνεστιν σφόδρα ἐν τῇ 61104 Leg.741.e.2 : τοιαύτῃ κατασκευῇ, συνέπεταί τε αὐτῇ μηδὲ δεῖν μηδ´ ἐξεῖναι 61105 Leg.741.e.3 : χρηματίζεσθαι τῶν ἀνελευθέρων χρηματισμῶν μηδενὶ μη– 61106 Leg.741.e.4 : δένα, καθ´ ὅσον ἐπονείδιστος λεγομένη βαναυσία ἦθος ἀπο– 61107 Leg.741.e.5 : τρέπει ἐλεύθερον, μηδὲ τὸ παράπαν ἀξιοῦν ἐκ τῶν τοιούτων 61108 Leg.741.e.6 : συλλέγειν χρήματα. 61109 Leg.741.e.7 : Πρὸς τούτοις δ´ ἔτι νόμος ἕπεται πᾶσι τούτοις, μηδ´ 61110 Leg.742.a.1 : ἐξεῖναι χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον κεκτῆσθαι μηδένα μηδενὶ 61111 Leg.742.a.2 : ἰδιώτῃ, νόμισμα δὲ ἕνεκα ἀλλαγῆς τῆς καθ´ ἡμέραν, ἣν 61112 Leg.742.a.3 : δημιουργοῖς τε ἀλλάττεσθαι σχεδὸν ἀναγκαῖον, καὶ πᾶσιν 61113 Leg.742.a.4 : ὁπόσων χρεία τῶν τοιούτων μισθοὺς μισθωτοῖς, δούλοις καὶ 61114 Leg.742.a.5 : ἐποίκοις, ἀποτίνειν. ὧν ἕνεκά φαμεν τὸ νόμισμα κτητέον 61115 Leg.742.a.6 : αὐτοῖς μὲν ἔντιμον, τοῖς δὲ ἄλλοις ἀνθρώποις ἀδόκιμον· 61116 Leg.742.a.7 : κοινὸν δὲ Ἑλληνικὸν νόμισμα ἕνεκά τε στρατειῶν καὶ ἀπο– 61117 Leg.742.a.8 : δημιῶν εἰς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, οἷον πρεσβειῶν ἢ καί 61118 Leg.742.b.1 : τινος ἀναγκαίας ἄλλης τῇ πόλει κηρυκείας, ἐκπέμπειν τινὰ 61119 Leg.742.b.2 : ἂν δέῃ, τούτων χάριν ἀνάγκη ἑκάστοτε κεκτῆσθαι τῇ πόλει 61120 Leg.742.b.3 : νόμισμα Ἑλληνικόν. ἰδιώτῃ δὲ ἂν ἄρα ποτὲ ἀνάγκη τις 61121 Leg.742.b.4 : γίγνηται ἀποδημεῖν, παρέμενος μὲν τοὺς ἄρχοντας ἀποδη– 61122 Leg.742.b.5 : μείτω, νόμισμα δὲ ἄν ποθεν ἔχων ξενικὸν οἴκαδε ἀφίκηται 61123 Leg.742.b.6 : περιγενόμενον, τῇ πόλει αὐτὸ καταβαλλέτω πρὸς λόγον 61124 Leg.742.b.7 : ἀπολαμβάνων τὸ ἐπιχώριον· ἰδιούμενος δὲ ἄν τις φαίνηται, 61125 Leg.742.b.8 : δημόσιόν τε γιγνέσθω καὶ ὁ συνειδὼς καὶ μὴ φράζων ἀρᾷ 61126 Leg.742.b.9 : καὶ ὀνείδει μετὰ τοῦ ἀγαγόντος ἔνοχος ἔστω, καὶ ζημίᾳ 61127 Leg.742.c.1 : πρὸς τούτοις μὴ ἐλάττονι τοῦ ξενικοῦ κομισθέντος νομί– 61128 Leg.742.c.2 : σματος. γαμοῦντα δὲ καὶ ἐκδιδόντα μήτ´ οὖν διδόναι μήτε 61129 Leg.742.c.3 : δέχεσθαι προῖκα τὸ παράπαν μηδ´ ἡντινοῦν, μηδὲ νόμισμα 61130 Leg.742.c.4 : παρακατατίθεσθαι ὅτῳ μή τις πιστεύει, μηδὲ δανείζειν ἐπὶ 61131 Leg.742.c.5 : τόκῳ, ὡς ἐξὸν μὴ ἀποδιδόναι τὸ παράπαν τῷ δανεισαμένῳ 61132 Leg.742.c.6 : μήτε τόκον μήτε κεφάλαιον· ταῦτα δ´ ὅτι βέλτιστ´ ἐστὶν 61133 Leg.742.c.7 : πόλει ἐπιτηδεύματα ἐπιτηδεύειν, ὧδε ἄν τις σκοπῶν ὀρθῶς 61134 Leg.742.d.1 : ἂν αὐτὰ διακρίνοι, ἐπαναφέρων εἰς τὴν ἀρχὴν ἀεὶ καὶ τὴν 61135 Leg.742.d.2 : βούλησιν. ἔστιν δὴ τοῦ νοῦν ἔχοντος πολιτικοῦ βούλησις, 61136 Leg.742.d.3 : φαμέν, οὐχ ἥνπερ ἂν οἱ πολλοὶ φαῖεν, δεῖν βούλεσθαι τὸν 61137 Leg.742.d.4 : ἀγαθὸν νομοθέτην ὡς μεγίστην τε εἶναι τὴν πόλιν ᾗ νοῶν 61138 Leg.742.d.5 : εὖ νομοθετοῖ, καὶ ὅτι μάλιστα πλουσίαν, κεκτημένην δ´ αὖ 61139 Leg.742.d.6 : χρύσεια καὶ ἀργύρεια, καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν 61140 Leg.742.d.7 : ἄρχουσαν ὅτι πλείστων· προσθεῖεν δ´ ἂν καὶ ὡς ἀρίστην 61141 Leg.742.d.8 : δεῖν βούλεσθαι τὴν πόλιν εἶναι καὶ ὡς εὐδαιμονεστάτην 61142 Leg.742.e.1 : τόν γε ὀρθῶς νομοθετοῦντα. τούτων δὲ τὰ μὲν δυνατά 61143 Leg.742.e.2 : ἐστιν γίγνεσθαι, τὰ δ´ οὐ δυνατά· τὰ μὲν οὖν δυνατὰ βού– 61144 Leg.742.e.3 : λοιτ´ ἂν ὁ διακοσμῶν, τὰ δὲ μὴ δυνατὰ οὔτ´ ἂν βούλοιτο 61145 Leg.742.e.4 : ματαίας βουλήσεις οὔτ´ ἂν ἐπιχειροῖ. σχεδὸν μὲν γὰρ 61146 Leg.742.e.5 : εὐδαίμονας ἅμα καὶ ἀγαθοὺς ἀνάγκη γίγνεσθαι—τοῦτο μὲν 61147 Leg.742.e.6 : οὖν βούλοιτ´ ἄν—πλουσίους δ´ αὖ σφόδρα καὶ ἀγαθοὺς 61148 Leg.742.e.7 : ἀδύνατον, οὕς γε δὴ πλουσίους οἱ πολλοὶ καταλέγουσι· 61149 Leg.742.e.8 : λέγουσιν δὲ τοὺς κεκτημένους ἐν ὀλίγοις τῶν ἀνθρώπων 61150 Leg.742.e.9 : πλείστου νομίσματος ἄξια κτήματα, ἃ καὶ κακός τις κεκτῇτ´ 61151 Leg.743.a.1 : ἄν. εἰ δ´ ἔστιν τοῦτο οὕτως ἔχον, οὐκ ἂν ἔγωγε αὐτοῖς 61152 Leg.743.a.2 : ποτε συγχωροίην τὸν πλούσιον εὐδαίμονα τῇ ἀληθείᾳ γί– 61153 Leg.743.a.3 : γνεσθαι μὴ καὶ ἀγαθὸν ὄντα· ἀγαθὸν δὲ ὄντα διαφόρως καὶ 61154 Leg.743.a.4 : πλούσιον εἶναι διαφερόντως ἀδύνατον. "Τί δή;" φαίη τις 61155 Leg.743.a.5 : ἂν ἴσως. Ὅτι, φαῖμεν ἄν, ἥ τε ἐκ δικαίου καὶ ἀδίκου κτῆσις 61156 Leg.743.a.6 : πλέον ἢ διπλασία ἐστὶν τῆς ἐκ τοῦ δικαίου μόνον, τά τε 61157 Leg.743.a.7 : ἀναλώματα μήτε καλῶς μήτε αἰσχρῶς ἐθέλοντα ἀναλίσκεσθαι 61158 Leg.743.a.8 : τῶν καλῶν καὶ εἰς καλὰ ἐθελόντων δαπανᾶσθαι διπλασίῳ 61159 Leg.743.b.1 : ἐλάττονα· οὔκουν ποτὲ ἂν τῶν ἐκ διπλασίων μὲν κτημάτων, 61160 Leg.743.b.2 : ἡμίσεων δὲ ἀναλωμάτων ὁ τὰ ἐναντία τούτων πράττων 61161 Leg.743.b.3 : γένοιτ´ ἂν πλουσιώτερος. ἔστιν δὲ ὁ μὲν ἀγαθὸς τούτων, 61162 Leg.743.b.4 : ὁ δὲ οὐ κακὸς ὅταν ᾖ φειδωλός, τοτὲ δέ ποτε καὶ πάγκακος, 61163 Leg.743.b.5 : ἀγαθὸς δέ, ὅπερ εἴρηται τὰ νῦν, οὐδέποτε. ὁ μὲν γὰρ δι– 61164 Leg.743.b.6 : καίως καὶ ἀδίκως λαμβάνων καὶ μήτε δικαίως μήτε ἀδίκως 61165 Leg.743.b.7 : ἀναλίσκων πλούσιος, ὅταν καὶ φειδωλὸς ᾖ, ὁ δὲ πάγκακος, 61166 Leg.743.b.8 : ὡς τὰ πολλὰ ὢν ἄσωτος, μάλα πένης· ὁ δὲ ἀναλίσκων τε 61167 Leg.743.c.1 : εἰς τὰ καλὰ καὶ κτώμενος ἐκ τῶν δικαίων μόνον οὔτ´ ἂν 61168 Leg.743.c.2 : διαφέρων πλούτῳ ῥᾳδίως ἄν ποτε γένοιτο οὐδ´ αὖ σφόδρα 61169 Leg.743.c.3 : πένης. ὥστε ὁ λόγος ἡμῖν ὀρθός, ὡς οὐκ εἰσὶν οἱ παμ– 61170 Leg.743.c.4 : πλούσιοι ἀγαθοί· εἰ δὲ μὴ ἀγαθοί, οὐδὲ εὐδαίμονες. 61171 Leg.743.c.5 : Ἡμῖν δὲ ἡ τῶν νόμων ὑπόθεσις ἐνταῦθα ἔβλεπεν, ὅπως 61172 Leg.743.c.6 : ὡς εὐδαιμονέστατοι ἔσονται καὶ ὅτι μάλιστα ἀλλήλοις φίλοι· 61173 Leg.743.c.7 : εἶεν δὲ οὐκ ἄν ποτε πολῖται φίλοι, ὅπου πολλαὶ μὲν δίκαι 61174 Leg.743.d.1 : ἐν ἀλλήλοις εἶεν, πολλαὶ δὲ ἀδικίαι, ἀλλ´ ὅπου ὡς ὅτι 61175 Leg.743.d.2 : σμικρόταται καὶ ὀλίγισται. λέγομεν δὴ μήτε χρυσὸν δεῖν 61176 Leg.743.d.3 : μήτε ἄργυρον ἐν τῇ πόλει, μήτε αὖ χρηματισμὸν πολὺν διὰ 61177 Leg.743.d.4 : βαναυσίας καὶ τόκων μηδὲ βοσκημάτων αἰσχρῶν, ἀλλ´ ὅσα 61178 Leg.743.d.5 : γεωργία δίδωσι καὶ φέρει, καὶ τούτων ὁπόσα μὴ χρηματιζό– 61179 Leg.743.d.6 : μενον ἀναγκάσειεν ἀμελεῖν ὧν ἕνεκα πέφυκε τὰ χρήματα· 61180 Leg.743.d.7 : ταῦτα δ´ ἐστὶ ψυχὴ καὶ σῶμα, ἃ χωρὶς γυμναστικῆς καὶ 61181 Leg.743.e.1 : τῆς ἄλλης παιδείας οὐκ ἄν ποτε γένοιτο ἄξια λόγου. διὸ 61182 Leg.743.e.2 : δὴ χρημάτων ἐπιμέλειαν οὐχ ἅπαξ εἰρήκαμεν ὡς χρὴ τελευ– 61183 Leg.743.e.3 : ταῖον τιμᾶν· ὄντων γὰρ τριῶν τῶν ἁπάντων περὶ ἃ πᾶς 61184 Leg.743.e.4 : ἄνθρωπος σπουδάζει, τελευταῖον καὶ τρίτον ἐστὶν ἡ τῶν 61185 Leg.743.e.5 : χρημάτων ὀρθῶς σπουδαζομένη σπουδή, σώματος δὲ πέρι 61186 Leg.743.e.6 : μέση, πρώτη δὲ ἡ τῆς ψυχῆς. καὶ δὴ καὶ νῦν ἣν διεξερχό– 61187 Leg.743.e.7 : μεθα πολιτείαν, εἰ μὲν τὰς τιμὰς οὕτω τάττεται, ὀρθῶς 61188 Leg.743.e.8 : νενομοθέτηται· εἰ δέ τις τῶν προσταττομένων αὐτόθι νόμων 61189 Leg.744.a.1 : σωφροσύνης ἔμπροσθεν ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν 61190 Leg.744.a.2 : τιμίαν, ἢ πλοῦτον ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν, οὐκ ὀρθῶς 61191 Leg.744.a.3 : ἀναφανεῖται τιθέμενος. τοῦτ´ οὖν δὴ πολλάκις ἐπισημαί– 61192 Leg.744.a.4 : νεσθαι χρὴ τὸν νομοθέτην—Τί τε βούλομαι; καὶ Εἴ μοι 61193 Leg.744.a.5 : συμβαίνει τοῦτο ἢ καὶ ἀποτυγχάνω τοῦ σκοποῦ;—καὶ οὕτω 61194 Leg.744.a.6 : τάχ´ ἂν ἴσως ἐκ τῆς νομοθεσίας αὐτός τε ἐκβαίνοι καὶ τοὺς 61195 Leg.744.a.7 : ἄλλους ἀπαλλάττοι, κατ´ ἄλλον δὲ τρόπον οὐδ´ ἂν ἕνα ποτέ. 61196 Leg.744.a.8 : Ὁ δὴ λαχὼν κεκτήσθω, φαμέν, τὸν κλῆρον ἐπὶ τούτοις 61197 Leg.744.b.1 : οἷς εἰρήκαμεν. ἦν μὲν δὴ καλὸν καὶ τἆλλα ἴσα πάντ´ 61198 Leg.744.b.2 : ἔχοντα ἕνα ἕκαστον ἐλθεῖν εἰς τὴν ἀποικίαν· ἐπειδὴ δὲ οὐ 61199 Leg.744.b.3 : δυνατόν, ἀλλ´ ὁ μέν τις πλείω κεκτημένος ἀφίξεται χρή– 61200 Leg.744.b.4 : ματα, ὁ δ´ ἐλάττονα, δεῖ δὴ πολλῶν ἕνεκα, τῶν τε κατὰ 61201 Leg.744.b.5 : πόλιν καιρῶν ἰσότητος ἕνεκα, τιμήματα ἄνισα γενέσθαι, ἵνα 61202 Leg.744.b.6 : ἀρχαί τε καὶ εἰσφοραὶ καὶ διανομαί, τὴν τῆς ἀξίας ἑκάστοις 61203 Leg.744.b.7 : τιμὴν μὴ κατ´ ἀρετὴν μόνον τήν τε προγόνων καὶ τὴν αὑτοῦ, 61204 Leg.744.c.1 : μηδὲ κατὰ σωμάτων ἰσχῦς καὶ εὐμορφίας, ἀλλὰ καὶ κατὰ 61205 Leg.744.c.2 : πλούτου χρῆσιν καὶ πενίαν, τὰς τιμάς τε καὶ ἀρχὰς ὡς 61206 Leg.744.c.3 : ἰσαίτατα τῷ ἀνίσῳ συμμέτρῳ δὲ ἀπολαμβάνοντες μὴ δια– 61207 Leg.744.c.4 : φέρωνται. τούτων χάριν τέτταρα μεγέθει τῆς οὐσίας τιμή– 61208 Leg.744.c.5 : ματα ποιεῖσθαι χρεών, πρώτους καὶ δευτέρους καὶ τρίτους 61209 Leg.744.c.6 : καὶ τετάρτους, ἤ τισιν ἄλλοις προσαγορευομένους ὀνόμασιν, 61210 Leg.744.c.7 : ὅταν τε μένωσιν ἐν τῷ αὐτῷ τιμήματι καὶ ὅταν πλου– 61211 Leg.744.c.8 : σιώτεροι ἐκ πενήτων καὶ ἐκ πλουσίων πένητες γιγνόμενοι 61212 Leg.744.d.1 : μεταβαίνωσιν εἰς τὸ προσῆκον ἕκαστοι ἑαυτοῖσιν τίμημα. 61213 Leg.744.d.2 : Τόδε δ´ ἐπὶ τούτοις αὖ νόμου σχῆμα ἔγωγε ἂν τιθείην ὡς 61214 Leg.744.d.3 : ἑπόμενον. δεῖ γὰρ ἐν πόλει που, φαμέν, τῇ τοῦ μεγίστου 61215 Leg.744.d.4 : νοσήματος οὐ μεθεξούσῃ, ὃ διάστασιν ἢ στάσιν ὀρθότερον 61216 Leg.744.d.5 : ἂν εἴη κεκλῆσθαι, μήτε πενίαν τὴν χαλεπὴν ἐνεῖναι παρά 61217 Leg.744.d.6 : τισιν τῶν πολιτῶν μήτε αὖ πλοῦτον, ὡς ἀμφοτέρων τικτόν– 61218 Leg.744.d.7 : των ταῦτα ἀμφότερα· νῦν οὖν ὅρον δεῖ τούτων ἑκατέρου 61219 Leg.744.d.8 : τὸν νομοθέτην φράζειν. Ἔστω δὴ πενίας μὲν ὅρος ἡ τοῦ 61220 Leg.744.e.1 : κλήρου τιμή, ὃν δεῖ μένειν καὶ ὃν ἄρχων οὐδεὶς οὐδενί ποτε 61221 Leg.744.e.2 : περιόψεται ἐλάττω γιγνόμενον, τῶν τε ἄλλων κατὰ ταὐτὰ 61222 Leg.744.e.3 : οὐδεὶς ὅστις φιλότιμος ἐπ´ ἀρετῇ. μέτρον δὲ αὐτὸν θέμενος 61223 Leg.744.e.4 : ὁ νομοθέτης διπλάσιον ἐάσει τούτου κτᾶσθαι καὶ τριπλάσιον 61224 Leg.744.e.5 : καὶ μέχρι τετραπλασίου· πλείονα δ´ ἄν τις κτᾶται τούτων, 61225 Leg.744.e.6 : εὑρὼν ἢ δοθέντων ποθὲν ἢ χρηματισάμενος, ἤ τινι τύχῃ 61226 Leg.745.a.1 : τοιαύτῃ κτησάμενος ἄλλῃ τὰ περιγιγνόμενα τοῦ μέτρου, τῇ 61227 Leg.745.a.2 : πόλει ἂν αὐτὰ καὶ τοῖς τὴν πόλιν ἔχουσιν θεοῖς ἀπονέμων 61228 Leg.745.a.3 : εὐδόκιμός τε καὶ ἀζήμιος ἂν εἴη· ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ τούτῳ 61229 Leg.745.a.4 : τῷ νόμῳ, φανεῖ μὲν ὁ βουλόμενος ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσιν, ὁ δὲ 61230 Leg.745.a.5 : ὀφλὼν ἄλλο τοσοῦτον μέρος ἀποτείσει τῆς αὑτοῦ κτήσεως, 61231 Leg.745.a.6 : τὰ δ´ ἡμίσεα τῶν θεῶν. ἡ δὲ κτῆσις χωρὶς τοῦ κλήρου 61232 Leg.745.a.7 : πάντων πᾶσα ἐν τῷ φανερῷ γεγράφθω παρὰ φύλαξιν 61233 Leg.745.a.8 : ἄρχουσιν, οἷς ἂν ὁ νόμος προστάξῃ, ὅπως ἂν αἱ δίκαι 61234 Leg.745.b.1 : περὶ πάντων, ὅσαι εἰς χρήματα, ῥᾴδιαί τε ὦσι καὶ σφόδρα 61235 Leg.745.b.2 : σαφεῖς. 61236 Leg.745.b.3 : Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο πρῶτον μὲν τὴν πόλιν ἱδρῦσθαι δεῖ 61237 Leg.745.b.4 : τῆς χώρας ὅτι μάλιστα ἐν μέσῳ, καὶ τἆλλα ὅσα πρόσφορα 61238 Leg.745.b.5 : πόλει τῶν ὑπαρχόντων ἔχοντα τόπον ἐκλεξάμενον, ἃ νοῆσαί 61239 Leg.745.b.6 : τε καὶ εἰπεῖν οὐδὲν χαλεπόν· μετὰ δὲ ταῦτα μέρη δώδεκα 61240 Leg.745.b.7 : διελέσθαι, θέμενον Ἑστίας πρῶτον καὶ Διὸς καὶ Ἀθηνᾶς 61241 Leg.745.b.8 : ἱερόν, ἀκρόπολιν ὀνομάζοντα, κύκλον περιβάλλοντα, ἀφ´ 61242 Leg.745.c.1 : οὗ τὰ δώδεκα μέρη τέμνειν τήν τε πόλιν αὐτὴν καὶ πᾶσαν 61243 Leg.745.c.2 : τὴν χώραν. ἴσα δὲ δεῖ γίγνεσθαι τὰ δώδεκα μέρη τῷ τὰ 61244 Leg.745.c.3 : μὲν ἀγαθῆς γῆς εἶναι σμικρά, τὰ δὲ χείρονος μείζω. κλή– 61245 Leg.745.c.4 : ρους δὲ διελεῖν τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίους, τούτων 61246 Leg.745.c.5 : τε αὖ δίχα τεμεῖν ἕκαστον καὶ συγκληρῶσαι δύο τμήματα, 61247 Leg.745.c.6 : τοῦ τε ἐγγὺς καὶ τοῦ πόρρω μετέχοντα ἑκάτερον· τὸ πρὸς 61248 Leg.745.c.7 : τῇ πόλει μέρος τῷ πρὸς τοῖς ἐσχάτοις εἷς κλῆρος, καὶ τὸ 61249 Leg.745.d.1 : δεύτερον ἀπὸ πόλεως τῷ ἀπ´ ἐσχάτων δευτέρῳ, καὶ τἆλλα 61250 Leg.745.d.2 : οὕτως πάντα. μηχανᾶσθαι δὲ καὶ ἐν τοῖς δίχα τμήμασι τὸ 61251 Leg.745.d.3 : νυνδὴ λεγόμενον φαυλότητός τε καὶ ἀρετῆς χώρας, ἐπαν– 61252 Leg.745.d.4 : ισουμένους τῷ πλήθει τε καὶ ὀλιγότητι τῆς διανομῆς. 61253 Leg.745.d.5 : νείμασθαι δὲ δὴ καὶ τοὺς ἄνδρας δώδεκα μέρη, τὴν τῆς 61254 Leg.745.d.6 : ἄλλης οὐσίας εἰς ἴσα ὅτι μάλιστα τὰ δώδεκα μέρη συνταξά– 61255 Leg.745.d.7 : μενον, ἀπογραφῆς πάντων γενομένης· καὶ δὴ καὶ μετὰ τοῦτο 61256 Leg.745.d.8 : δώδεκα θεοῖς δώδεκα κλήρους θέντας, ἐπονομάσαι καὶ καθιε– 61257 Leg.745.e.1 : ρῶσαι τὸ λαχὸν μέρος ἑκάστῳ τῷ θεῷ, καὶ φυλὴν αὐτὴν 61258 Leg.745.e.2 : ἐπονομάσαι. τέμνειν δ´ αὖ καὶ τὰ δώδεκα τῆς πόλεως τμή– 61259 Leg.745.e.3 : ματα τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ τὴν ἄλλην χώραν διέ– 61260 Leg.745.e.4 : νεμον· καὶ δύο νέμεσθαι ἕκαστον οἰκήσεις, τήν τε ἐγγὺς 61261 Leg.745.e.5 : τοῦ μέσου καὶ τὴν τῶν ἐσχάτων. καὶ τὴν μὲν κατοίκισιν 61262 Leg.745.e.6 : οὕτω τέλος ἔχειν. 61263 Leg.745.e.7 : Ἐννοεῖν δὲ ἡμᾶς τὸ τοιόνδε ἐστὶν χρεὼν ἐκ παντὸς τρό– 61264 Leg.745.e.8 : που, ὡς τὰ νῦν εἰρημένα πάντα οὐκ ἄν ποτε εἰς τοιούτους 61265 Leg.745.e.9 : καιροὺς συμπέσοι, ὥστε συμβῆναι κατὰ λόγον οὕτω σύμ– 61266 Leg.746.a.1 : παντα γενόμενα, ἄνδρας τε οἳ μὴ δυσχερανοῦσι τὴν τοιαύτην 61267 Leg.746.a.2 : συνοικίαν, ἀλλ´ ὑπομενοῦσιν χρήματά τε ἔχοντες τακτὰ καὶ 61268 Leg.746.a.3 : μέτρια διὰ βίου παντὸς καὶ παίδων γενέσεις ἃς εἰρήκαμεν 61269 Leg.746.a.4 : ἑκάστοις, καὶ χρυσοῦ στερόμενοι καὶ ἑτέρων ὧν δῆλος ὁ 61270 Leg.746.a.5 : νομοθέτης προστάξων ἐστὶν ἐκ τούτων τῶν νῦν εἰρημένων, 61271 Leg.746.a.6 : ἔτι δὲ χώρας τε καὶ ἄστεος, ὡς εἴρηκεν, μεσότητάς τε καὶ 61272 Leg.746.a.7 : ἐν κύκλῳ οἰκήσεις πάντῃ, σχεδὸν οἷον ὀνείρατα λέγων, ἢ 61273 Leg.746.a.8 : πλάττων καθάπερ ἐκ κηροῦ τινα πόλιν καὶ πολίτας. ἔχει 61274 Leg.746.b.1 : δὴ τὰ τοιαῦτα οὐ κακῶς τινα τρόπον εἰρημένα, χρὴ δ´ ἐπ– 61275 Leg.746.b.2 : αναλαμβάνειν πρὸς αὑτὸν τὰ τοιάδε. πάλιν ἄρα ἡμῖν ὁ 61276 Leg.746.b.3 : νομοθετῶν φράζει τόδε· "Ἐν τούτοις τοῖς λόγοις, ὦ φίλοι, 61277 Leg.746.b.4 : μηδ´ αὐτὸν δοκεῖτέ με λεληθέναι τὸ νῦν λεγόμενον ὡς 61278 Leg.746.b.5 : ἀληθῆ διεξέρχεταί τινα τρόπον. ἀλλὰ γὰρ ἐν ἑκάστοις τῶν 61279 Leg.746.b.6 : μελλόντων ἔσεσθαι δικαιότατον οἶμαι τόδε εἶναι, τὸν τὸ 61280 Leg.746.b.7 : παράδειγμα δεικνύντα, οἷον δεῖ τὸ ἐπιχειρούμενον γίγνεσθαι, 61281 Leg.746.b.8 : μηδὲν ἀπολείπειν τῶν καλλίστων τε καὶ ἀληθεστάτων, ᾧ δὲ 61282 Leg.746.c.1 : ἀδύνατόν τι συμβαίνει τούτων γίγνεσθαι, τοῦτο μὲν αὐτὸ 61283 Leg.746.c.2 : ἐκκλίνειν καὶ μὴ πράττειν, ὅτι δὲ τούτου τῶν λοιπῶν 61284 Leg.746.c.3 : ἐγγύτατά ἐστιν καὶ συγγενέστατον ἔφυ τῶν προσηκόντων 61285 Leg.746.c.4 : πράττειν, τοῦτ´ αὐτὸ διαμηχανᾶσθαι ὅπως ἂν γίγνηται, τὸν 61286 Leg.746.c.5 : νομοθέτην δ´ ἐᾶσαι τέλος ἐπιθεῖναι τῇ βουλήσει, γενομένου 61287 Leg.746.c.6 : δὲ τούτου, τότ´ ἤδη κοινῇ μετ´ ἐκείνου σκοπεῖν ὅτι τε συμ– 61288 Leg.746.c.7 : φέρει τῶν εἰρημένων καὶ τί πρόσαντες εἴρηται τῆς νομοθε– 61289 Leg.746.c.8 : σίας· τὸ γὰρ ὁμολογούμενον αὐτὸ αὑτῷ δεῖ που πανταχῇ 61290 Leg.746.d.1 : ἀπεργάζεσθαι καὶ τὸν τοῦ φαυλοτάτου δημιουργὸν ἄξιον 61291 Leg.746.d.2 : ἐσόμενον λόγου." 61292 Leg.746.d.3 : Νῦν δὴ τοῦτ´ αὐτὸ προθυμητέον ἰδεῖν μετὰ τὴν δόξαν τῆς 61293 Leg.746.d.4 : τῶν δώδεκα μερῶν διανομῆς, τὸ τίνα τρόπον δῆλον δὴ τὰ 61294 Leg.746.d.5 : δώδεκα μέρη, τῶν ἐντὸς αὐτοῦ πλείστας ἔχοντα διανομάς, 61295 Leg.746.d.6 : καὶ τὰ τούτοις συνεπόμενα καὶ ἐκ τούτων γεννώμενα, μέχρι 61296 Leg.746.d.7 : τῶν τετταράκοντά τε καὶ πεντακισχιλίων—ὅθεν φρατρίας καὶ 61297 Leg.746.d.8 : δήμους καὶ κώμας, καὶ πρός γε τὰς πολεμικὰς τάξεις τε 61298 Leg.746.e.1 : καὶ ἀγωγάς, καὶ ἔτι νομίσματα καὶ μέτρα ξηρά τε καὶ ὑγρὰ 61299 Leg.746.e.2 : καὶ σταθμά—πάντα ταῦτα ἔμμετρά τε καὶ ἀλλήλοις σύμ– 61300 Leg.746.e.3 : φωνα δεῖ τόν γε νόμον τάττειν. πρὸς δὲ τούτοις οὐδ´ 61301 Leg.746.e.4 : ἐκεῖνα φοβητέα, δείσαντα τὴν δόξασαν ἂν γίγνεσθαι σμι– 61302 Leg.746.e.5 : κρολογίαν, ἄν τις προστάττῃ πάντα ὁπός´ ἂν σκεύη κτῶνται, 61303 Leg.746.e.6 : μηδὲν ἄμετρον αὐτῶν ἐᾶν εἶναι, καὶ κοινῷ λόγῳ νομίσαντα 61304 Leg.747.a.1 : πρὸς πάντα εἶναι χρησίμους τὰς τῶν ἀριθμῶν διανομὰς καὶ 61305 Leg.747.a.2 : ποικίλσεις, ὅσα τε αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ποικίλλονται καὶ ὅσα 61306 Leg.747.a.3 : ἐν μήκεσι καὶ ἐν βάθεσι ποικίλματα, καὶ δὴ καὶ ἐν φθόγγοις 61307 Leg.747.a.4 : καὶ κινήσεσι ταῖς τε κατὰ τὴν εὐθυπορίαν τῆς ἄνω καὶ κάτω 61308 Leg.747.a.5 : φορᾶς καὶ τῆς κύκλῳ περιφορᾶς· πρὸς γὰρ ταῦτα πάντα 61309 Leg.747.a.6 : δεῖ βλέψαντα τόν γε νομοθέτην προστάττειν τοῖς πολίταις 61310 Leg.747.a.7 : πᾶσιν εἰς δύναμιν τούτων μὴ ἀπολείπεσθαι τῆς συντάξεως. 61311 Leg.747.b.1 : πρός τε γὰρ οἰκονομίαν καὶ πρὸς πολιτείαν καὶ πρὸς τὰς 61312 Leg.747.b.2 : τέχνας πάσας ἓν οὐδὲν οὕτω δύναμιν ἔχει παίδειον μάθημα 61313 Leg.747.b.3 : μεγάλην, ὡς ἡ περὶ τοὺς ἀριθμοὺς διατριβή· τὸ δὲ μέγιστον, 61314 Leg.747.b.4 : ὅτι τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει ἐγείρει καὶ εὐμαθῆ καὶ 61315 Leg.747.b.5 : μνήμονα καὶ ἀγχίνουν ἀπεργάζεται, παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν 61316 Leg.747.b.6 : ἐπιδιδόντα θείᾳ τέχνῃ. ταῦτα δὴ πάντα, ἐὰν μὲν ἄλλοις 61317 Leg.747.b.7 : νόμοις τε καὶ ἐπιτηδεύμασιν ἀφαιρῆταί τις τὴν ἀνελευθερίαν 61318 Leg.747.b.8 : καὶ φιλοχρηματίαν ἐκ τῶν ψυχῶν τῶν μελλόντων αὐτὰ 61319 Leg.747.c.1 : ἱκανῶς τε καὶ ὀνησίμως κτήσεσθαι, καλὰ τὰ παιδεύματα καὶ 61320 Leg.747.c.2 : προσήκοντα γίγνοιτ´ ἄν· εἰ δὲ μή, τὴν καλουμένην ἄν τις 61321 Leg.747.c.3 : πανουργίαν ἀντὶ σοφίας ἀπεργασάμενος λάθοι, καθάπερ 61322 Leg.747.c.4 : Αἰγυπτίους καὶ Φοίνικας καὶ πολλὰ ἕτερα ἀπειργασμένα 61323 Leg.747.c.5 : γένη νῦν ἔστιν ἰδεῖν ὑπὸ τῆς τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων καὶ 61324 Leg.747.c.6 : κτημάτων ἀνελευθερίας, εἴτε τις νομοθέτης αὐτοῖς φαῦλος 61325 Leg.747.c.7 : ἂν γενόμενος ἐξηργάσατο τὰ τοιαῦτα εἴτε χαλεπὴ τύχη 61326 Leg.747.d.1 : προσπεσοῦσα εἴτε καὶ φύσις ἄλλη τις τοιαύτη. καὶ γάρ, 61327 Leg.747.d.2 : ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, μηδὲ τοῦθ´ ἡμᾶς λανθανέτω περὶ 61328 Leg.747.d.3 : τόπων ὡς οὐκ εἰσὶν ἄλλοι τινὲς διαφέροντες ἄλλων τόπων 61329 Leg.747.d.4 : πρὸς τὸ γεννᾶν ἀνθρώπους ἀμείνους καὶ χείρους, οἷς οὐκ 61330 Leg.747.d.5 : ἐναντία νομοθετητέον· οἱ μέν γέ που διὰ πνεύματα παντοῖα 61331 Leg.747.d.6 : καὶ δι´ εἱλήσεις ἀλλόκοτοί τέ εἰσιν καὶ ἐναίσιοι αὐτῶν, οἱ δὲ 61332 Leg.747.d.7 : δι´ ὕδατα, οἱ δὲ καὶ δι´ αὐτὴν τὴν ἐκ τῆς γῆς τροφήν, ἀνα– 61333 Leg.747.e.1 : διδοῦσαν οὐ μόνον τοῖς σώμασιν ἀμείνω καὶ χείρω, ταῖς δὲ 61334 Leg.747.e.2 : ψυχαῖς οὐχ ἧττον δυναμένην πάντα τὰ τοιαῦτα ἐμποιεῖν, 61335 Leg.747.e.3 : τούτων δ´ αὖ πάντων μέγιστον διαφέροιεν ἂν τόποι χώρας 61336 Leg.747.e.4 : ἐν οἷς θεία τις ἐπίπνοια καὶ δαιμόνων λήξεις εἶεν, τοὺς ἀεὶ 61337 Leg.747.e.5 : κατοικιζομένους ἵλεῳ δεχόμενοι καὶ τοὐναντίον. οἷς ὅ γε 61338 Leg.747.e.6 : νοῦν ἔχων νομοθέτης, ἐπισκεψάμενος ὡς ἄνθρωπον οἷόν τ´ 61339 Leg.747.e.7 : ἐστὶν σκοπεῖν τὰ τοιαῦτα, οὕτω πειρῷτ´ ἂν τιθέναι τοὺς νό– 61340 Leg.747.e.8 : μους. ὃ δὴ καὶ σοὶ ποιητέον, ὦ Κλεινία· πρῶτον τρεπτέον 61341 Leg.747.e.9 : ἐπὶ τὰ τοιαῦτα μέλλοντί γε κατοικίζειν χώραν. 61342 Leg.747.e.10 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ ξένε Ἀθηναῖε, λέγεις τε παγκάλως ἐμοί 61343 Leg.747.e.11 : τε οὕτως ποιητέον. 61344 Leg.747.e.11 : 61345 Leg.751.a.1 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν μετά γε πάντα τὰ νῦν εἰρημένα σχεδὸν 61346 Leg.751.a.2 : ἂν ἀρχῶν εἶέν σοι καταστάσεις τῇ πόλει. 61347 Leg.751.a.3 : {ΚΛ.} Ἔχει γὰρ οὖν οὕτω. 61348 Leg.751.a.4 : {ΑΘ.} Δύο εἴδη ταῦτα περὶ πολιτείας κόσμον γιγνόμενα 61349 Leg.751.a.5 : τυγχάνει, πρῶτον μὲν καταστάσεις ἀρχῶν τε καὶ ἀρξόντων, 61350 Leg.751.a.6 : ὅσας τε αὐτὰς εἶναι δεῖ καὶ τρόπον ὅντινα καθισταμένας· 61351 Leg.751.a.7 : ἔπειτα οὕτω δὴ τοὺς νόμους ταῖς ἀρχαῖς ἑκάσταις ἀποδοτέον, 61352 Leg.751.b.1 : οὕστινάς τε αὖ καὶ ὅσους καὶ οἵους προσῆκον ἂν ἑκάσταις 61353 Leg.751.b.2 : εἴη. σμικρὸν δὲ ἐπισχόντες πρὸ τῆς αἱρέσεως, εἴπωμεν 61354 Leg.751.b.3 : προσήκοντά τινα λόγον περὶ αὐτῆς ῥηθῆναι. 61355 Leg.751.b.4 : {ΚΛ.} Τίνα δὴ τοῦτον; 61356 Leg.751.b.5 : {ΑΘ.} Τόνδε. παντί που δῆλον τὸ τοιοῦτον, ὅτι μεγάλου 61357 Leg.751.b.6 : τῆς νομοθεσίας ὄντος ἔργου, τοῦ πόλιν εὖ παρεσκευασμένην 61358 Leg.751.b.7 : ἀρχὰς ἀνεπιτηδείους ἐπιστῆσαι τοῖς εὖ κειμένοις νόμοις, οὐ 61359 Leg.751.b.8 : μόνον οὐδὲν πλέον εὖ τεθέντων, οὐδ´ ὅτι γέλως ἂν πάμπολυς 61360 Leg.751.c.1 : συμβαίνοι, σχεδὸν δὲ βλάβαι καὶ λῶβαι πολὺ μέγισται ταῖς 61361 Leg.751.c.2 : πόλεσι γίγνοιντ´ ἂν ἐξ αὐτῶν. 61362 Leg.751.c.3 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 61363 Leg.751.c.4 : {ΑΘ.} Τοῦτο τοίνυν νοήσωμέν σοι περὶ τῆς νῦν, ὦ φίλε, 61364 Leg.751.c.5 : πολιτείας τε καὶ πόλεως συμβαῖνον. ὁρᾷς γὰρ ὅτι πρῶτον 61365 Leg.751.c.6 : μὲν δεῖ τοὺς ὀρθῶς ἰόντας ἐπὶ τὰς τῶν ἀρχῶν δυνάμεις βά– 61366 Leg.751.c.7 : σανον ἱκανὴν αὐτούς τε καὶ γένος ἑκάστων ἐκ παίδων μέχρι 61367 Leg.751.c.8 : τῆς αἱρέσεως εἶναι δεδωκότας, ἔπειτα αὖ τοὺς μέλλοντας 61368 Leg.751.c.9 : αἱρήσεσθαι τεθράφθαι [τε] ἐν ἤθεσι νόμων εὖ πεπαιδευμένους 61369 Leg.751.d.1 : πρὸς τὸ δυσχεραίνοντάς τε καὶ ἀποδεχομένους ὀρθῶς κρίνειν 61370 Leg.751.d.2 : καὶ ἀποκρίνειν δυνατοὺς γίγνεσθαι τοὺς ἀξίους ἑκατέρων· 61371 Leg.751.d.3 : ταῦτα δὲ οἱ νεωστὶ συνεληλυθότες ὄντες τε ἀλλήλων ἀ– 61372 Leg.751.d.4 : γνῶτες, ἔτι δ´ ἀπαίδευτοι, πῶς ἄν ποτε δύναιντο ἀμέμπτως 61373 Leg.751.d.5 : τὰς ἀρχὰς αἱρεῖσθαι; 61374 Leg.751.d.6 : {ΚΛ.} Σχεδὸν οὐκ ἄν ποτε. 61375 Leg.751.d.7 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ γὰρ ἀγῶνα προφάσεις φασὶν οὐ πάνυ δέχε– 61376 Leg.751.d.8 : σθαι· καὶ δὴ καὶ σοὶ τοῦτο νῦν καὶ ἐμοὶ ποιητέον, ἐπείπερ 61377 Leg.751.e.1 : σὺ μὲν δὴ τὴν πόλιν ὑπέστης τῷ Κρητῶν ἔθνει προθύμως 61378 Leg.751.e.2 : κατοικιεῖν δέκατος αὐτός, ὡς φῄς, τὰ νῦν, ἐγὼ δ´ αὖ σοὶ 61379 Leg.752.a.1 : συλλήψεσθαι κατὰ τὴν παροῦσαν ἡμῖν τὰ νῦν μυθολογίαν. 61380 Leg.752.a.2 : οὔκουν δήπου λέγων γε ἂν μῦθον ἀκέφαλον ἑκὼν καταλί– 61381 Leg.752.a.3 : ποιμι· πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὢν ἄμορφος 61382 Leg.752.a.4 : φαίνοιτο. 61383 Leg.752.a.5 : {ΚΛ.} Ἄριστ´ εἴρηκας, ὦ ξένε. 61384 Leg.752.a.6 : {ΑΘ.} Οὐ μόνον γε, ἀλλὰ καὶ δράσω κατὰ δύναμιν οὕτω. 61385 Leg.752.a.7 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν ποιῶμεν ᾗπερ καὶ λέγομεν. 61386 Leg.752.a.8 : {ΑΘ.} Ἔσται ταῦτ´, ἂν θεὸς ἐθέλῃ καὶ γήρως ἐπικρατῶμεν 61387 Leg.752.a.9 : τό γε τοσοῦτον. 61388 Leg.752.b.1 : {ΚΛ.} Ἀλλ´ εἰκὸς ἐθέλειν. 61389 Leg.752.b.2 : {ΑΘ.} Εἰκὸς γὰρ οὖν. ἑπόμενοι δὲ αὐτῷ λάβωμεν καὶ 61390 Leg.752.b.3 : τόδε. 61391 Leg.752.b.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 61392 Leg.752.b.5 : {ΑΘ.} Ὡς ἀνδρείως καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐν τῷ νῦν 61393 Leg.752.b.6 : ἡ πόλις ἡμῖν ἔσται κατωκισμένη. 61394 Leg.752.b.7 : {ΚΛ.} Περὶ τί βλέπων καὶ ποῖ μάλιστα αὐτὸ εἴρηκας τὰ 61395 Leg.752.b.8 : νῦν; 61396 Leg.752.b.9 : {ΑΘ.} Ὡς εὐκόλως καὶ ἀφόβως ἀπείροις ἀνδράσι νομο– 61397 Leg.752.b.10 : θετοῦμεν, ὅπως δέξονταί ποτε τοὺς νῦν τεθέντας νόμους. 61398 Leg.752.b.11 : δῆλον δὲ τό γε τοσοῦτον, ὦ Κλεινία, παντὶ σχεδὸν καὶ τῷ 61399 Leg.752.c.1 : μὴ πάνυ σοφῷ, τὸ μὴ ῥᾳδίως γε αὐτοὺς μηδένας προσ– 61400 Leg.752.c.2 : δέξεσθαι κατ´ ἀρχάς, εἰ δὲ μείναιμέν πως τοσοῦτον χρόνον 61401 Leg.752.c.3 : ἕως οἱ γευσάμενοι παῖδες τῶν νόμων καὶ συντραφέντες 61402 Leg.752.c.4 : ἱκανῶς συνήθεις τε αὐτοῖς γενόμενοι τῶν ἀρχαιρεσιῶν τῇ 61403 Leg.752.c.5 : πόλει πάσῃ κοινωνήσειαν· γενομένου γε μὴν οὗ λέγομεν, 61404 Leg.752.c.6 : εἴπερ τινὶ τρόπῳ καὶ μηχανῇ γίγνοιτο ὀρθῶς, πολλὴν ἔγωγε 61405 Leg.752.c.7 : ἀσφάλειαν οἶμαι καὶ μετὰ τὸν τότε παρόντα χρόνον ἂν 61406 Leg.752.c.8 : γενέσθαι τοῦ μεῖναι τὴν παιδαγωγηθεῖσαν οὕτω πόλιν. 61407 Leg.752.d.1 : {ΚΛ.} Ἔχει γοῦν λόγον. 61408 Leg.752.d.2 : {ΑΘ.} Ἴδωμεν τοίνυν πρὸς τοῦτο εἴ πῄ τινα πόρον ἱκανὸν 61409 Leg.752.d.3 : πορίζοιμεν ἂν κατὰ τάδε. φημὶ γάρ, ὦ Κλεινία, Κνωσίους 61410 Leg.752.d.4 : χρῆναι τῶν ἄλλων διαφερόντως Κρητῶν μὴ μόνον ἀφοσιώ– 61411 Leg.752.d.5 : σασθαι περὶ τῆς χώρας ἣν νῦν κατοικίζετε, συντόνως δ´ 61412 Leg.752.d.6 : ἐπιμεληθῆναι τὰς πρώτας ἀρχὰς εἰς δύναμιν ὅπως ἂν 61413 Leg.752.d.7 : ἱστῶσιν ὡς ἀσφαλέστατα καὶ ἄριστα. τὰς μὲν οὖν ἄλλας 61414 Leg.752.e.1 : καὶ βραχύτερον ἔργον, νομοφύλακας δ´ ἡμῖν πρώτους αἱρεῖ– 61415 Leg.752.e.2 : σθαι ἀναγκαιότατον ἁπάσῃ σπουδῇ. 61416 Leg.752.e.3 : {ΚΛ.} Τίνα οὖν ἐπὶ τούτῳ πόρον καὶ λόγον ἀνευρίσκομεν; 61417 Leg.752.e.4 : {ΑΘ.} Τόνδε. φημί, ὦ παῖδες Κρητῶν, χρῆναι Κνωσίους, 61418 Leg.752.e.5 : διὰ τὸ πρεσβεύειν τῶν πολλῶν πόλεων, κοινῇ μετὰ τῶν 61419 Leg.752.e.6 : ἀφικομένων εἰς τὴν συνοίκησιν ταύτην ἐξ αὑτῶν τε καὶ 61420 Leg.752.e.7 : ἐκείνων αἱρεῖσθαι τριάκοντα μὲν καὶ ἑπτὰ τοὺς πάντας, 61421 Leg.752.e.8 : ἐννέα δὲ καὶ δέκα ἐκ τῶν ἐποικησάντων, τοὺς δὲ ἄλλους 61422 Leg.753.a.1 : ἐξ αὐτῆς Κνωσοῦ· τούτους δ´ οἱ Κνώσιοι τῇ πόλει σοι 61423 Leg.753.a.2 : δόντων, καὶ αὐτόν σε πολίτην εἶναι ταύτης τῆς ἀποικίας 61424 Leg.753.a.3 : καὶ ἕνα τῶν ὀκτωκαίδεκα, πείσαντες ἢ τῇ μετρίᾳ δυνάμει 61425 Leg.753.a.4 : βιασάμενοι. 61426 Leg.753.a.5 : {ΚΛ.} Τί δῆτα οὐ καὶ σύ τε καὶ ὁ Μέγιλλος, ὦ ξένε, 61427 Leg.753.a.6 : ἐκοινωνησάτην ἡμῖν τῆς πολιτείας; 61428 Leg.753.a.7 : {ΑΘ.} Μέγα μέν, ὦ Κλεινία, φρονοῦσιν αἱ Ἀθῆναι, μέγα 61429 Leg.753.a.8 : δὲ καὶ ἡ Σπάρτη, καὶ μακρὰν ἀποικοῦσιν ἑκάτεραι· σοὶ δὲ 61430 Leg.753.a.9 : κατὰ πάντα ἐμμελῶς ἔχει καὶ τοῖς ἄλλοις οἰκισταῖς κατὰ 61431 Leg.753.b.1 : ταὐτά, ὥσπερ τὰ περὶ σοῦ νῦν λεγόμενα. ὡς μὲν οὖν γένοιτ´ 61432 Leg.753.b.2 : ἂν ἐπιεικέστατα ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἡμῖν τὰ νῦν, εἰρήσθω, 61433 Leg.753.b.3 : προελθόντος δὲ χρόνου καὶ μεινάσης τῆς πολιτείας, αἵρεσις 61434 Leg.753.b.4 : αὐτῶν ἔστω τοιάδε τις· Πάντες μὲν κοινωνούντων τῆς τῶν 61435 Leg.753.b.5 : ἀρχόντων αἱρέσεως ὁπόσοιπερ ἂν ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικὰ 61436 Leg.753.b.6 : τιθῶνται καὶ πολέμου κεκοινωνήκωσιν ἐν ταῖς σφετέραις 61437 Leg.753.b.7 : αὐτῶν τῆς ἡλικίας δυνάμεσιν· ποιεῖσθαι δὲ τὴν αἵρεσιν ἐν 61438 Leg.753.c.1 : ἱερῷ ὅπερ ἂν ἡ πόλις ἡγῆται τιμιώτατον, φέρειν δ´ ἐπὶ τὸν 61439 Leg.753.c.2 : τοῦ θεοῦ βωμὸν ἕκαστον εἰς πινάκιον γράψαντα τοὔνομα 61440 Leg.753.c.3 : πατρόθεν καὶ φυλῆς καὶ δήμου ὁπόθεν ἂν δημοτεύηται, 61441 Leg.753.c.4 : παρεγγράφειν δὲ καὶ τὸ αὑτοῦ κατὰ ταὐτὰ οὕτως ὄνομα. 61442 Leg.753.c.5 : τῷ βουλομένῳ δ´ ἐξέστω τῶν πινακίων ὅτιπερ ἂν φαίνηται 61443 Leg.753.c.6 : μὴ κατὰ νοῦν αὑτῷ γεγραμμένον ἀνελόντα εἰς ἀγορὰν θεῖναι 61444 Leg.753.c.7 : μὴ ἔλαττον τριάκοντα ἡμερῶν. τὰ δὲ τῶν πινακίων κριθέντα 61445 Leg.753.c.8 : ἐν πρώτοις μέχρι τριακοσίων δεῖξαι τοὺς ἄρχοντας ἰδεῖν 61446 Leg.753.d.1 : πάσῃ τῇ πόλει, τὴν δὲ πόλιν ὡσαύτως ἐκ τούτων φέρειν 61447 Leg.753.d.2 : πάλιν ὃν ἂν ἕκαστος βούληται, τοὺς δὲ τὸ δεύτερον ἐξ αὐτῶν 61448 Leg.753.d.3 : προκριθέντας ἑκατὸν δεῖξαι πάλιν ἅπασιν. τὸ δὲ τρίτον 61449 Leg.753.d.4 : φερέτω μὲν ἐκ τῶν ἑκατὸν ὁ βουληθεὶς ὃν ἂν βούληται, 61450 Leg.753.d.5 : διὰ τομίων πορευόμενος· ἑπτὰ δὲ καὶ τριάκοντα, οἷς ἂν 61451 Leg.753.d.6 : πλεῖσται γένωνται ψῆφοι, κρίναντες ἀποφηνάντων ἄρχοντας. 61452 Leg.753.d.7 : Τίνες οὖν, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, πάντα ἡμῖν ταῦτ´ ἐν 61453 Leg.753.e.1 : τῇ πόλει καταστήσουσι τῶν ἀρχῶν τε πέρι καὶ δοκιμασιῶν 61454 Leg.753.e.2 : αὐτῶν; ἆρα ἐννοοῦμεν ὡς ταῖς πρῶτον οὕτω καταζευγνυ– 61455 Leg.753.e.3 : μέναις πόλεσιν ἀνάγκη μὲν εἶναί τινας, οἵτινες δὲ εἶεν ἂν 61456 Leg.753.e.4 : πρὸς πασῶν τῶν ἀρχῶν γεγονότες, οὐκ ἔστιν; δεῖ μὴν ἁμῶς 61457 Leg.753.e.5 : γέ πως, καὶ ταῦτα οὐ φαύλους ἀλλ´ ὅτι μάλιστα ἄκρους. 61458 Leg.753.e.6 : ἀρχὴ γὰρ λέγεται μὲν ἥμισυ παντὸς ἐν ταῖς παροιμίαις 61459 Leg.753.e.7 : ἔργου, καὶ τό γε καλῶς ἄρξασθαι πάντες ἐγκωμιάζομεν 61460 Leg.753.e.8 : ἑκάστοτε· τὸ δ´ ἔστιν τε, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, πλέον ἢ τὸ 61461 Leg.754.a.1 : ἥμισυ, καὶ οὐδεὶς αὐτὸ καλῶς γενόμενον ἐγκεκωμίακεν 61462 Leg.754.a.2 : ἱκανῶς. 61463 Leg.754.a.3 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 61464 Leg.754.a.4 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν γιγνώσκοντές γε παρῶμεν αὐτὸ ἄρρητον, 61465 Leg.754.a.5 : μηδὲν διασαφήσαντες ἡμῖν αὐτοῖς τίνα ἔσται τρόπον. ἐγὼ 61466 Leg.754.a.6 : μὲν οὖν οὐδαμῶς εὐπορῶ πλήν γε ἑνὸς εἰπεῖν πρὸς τὸ παρὸν 61467 Leg.754.a.7 : ἀναγκαίου καὶ συμφέροντος λόγου. 61468 Leg.754.a.8 : {ΚΛ.} Τίνος δή; 61469 Leg.754.a.9 : {ΑΘ.} Φημὶ ταύτῃ τῇ πόλει, ἣν οἰκίζειν μέλλομεν, οἷον 61470 Leg.754.a.10 : πατέρα καὶ μητέρα οὐκ εἶναι πλὴν τὴν κατοικίζουσαν αὐτὴν 61471 Leg.754.b.1 : πόλιν, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πολλαὶ τῶν κατοικισθεισῶν διάφοροι 61472 Leg.754.b.2 : ταῖς κατοικισάσαις πολλάκις ἔνιαι γεγόνασίν τε καὶ ἔσονται. 61473 Leg.754.b.3 : νῦν μὴν ἐν τῷ παρόντι, καθάπερ παῖς, εἰ καί ποτε μέλλει 61474 Leg.754.b.4 : διάφορος εἶναι τοῖς γεννήσασιν, ἔν γε τῇ παρούσῃ παιδίας 61475 Leg.754.b.5 : ἀπορίᾳ στέργει τε καὶ στέργεται ὑπὸ τῶν γεννησάντων, καὶ 61476 Leg.754.b.6 : φεύγων ἀεὶ πρὸς τοὺς οἰκείους, ἀναγκαίους μόνους εὑρίσκει 61477 Leg.754.b.7 : συμμάχους· ἃ δὴ νῦν φημὶ Κνωσίοις διὰ τὴν ἐπιμέλειαν 61478 Leg.754.c.1 : πρὸς τὴν νέαν πόλιν καὶ τῇ νέᾳ πρὸς Κνωσὸν ὑπάρχειν 61479 Leg.754.c.2 : ἑτοίμως γεγονότα. λέγω δή, καθάπερ εἶπον νυνδή, —δὶς γὰρ 61480 Leg.754.c.3 : τό γε καλὸν ῥηθὲν οὐδὲν βλάπτει—Κνωσίους δεῖν ἐπιμελη– 61481 Leg.754.c.4 : θῆναι πάντων τούτων κοινῇ, προσελομένους τῶν εἰς τὴν 61482 Leg.754.c.5 : ἀποικίαν ἀφικομένων, τοὺς πρεσβυτάτους τε καὶ ἀρίστους 61483 Leg.754.c.6 : εἰς δύναμιν ἑλομένους, μὴ ἔλαττον ἑκατὸν ἀνδρῶν· καὶ αὐτῶν 61484 Leg.754.c.7 : Κνωσίων ἔστωσαν ἑκατὸν ἕτεροι. τούτους δὲ ἐλθόντας φημὶ 61485 Leg.754.c.8 : δεῖν εἰς τὴν καινὴν πόλιν συνεπιμεληθῆναι ὅπως αἵ τε ἀρχαὶ 61486 Leg.754.d.1 : καταστῶσιν κατὰ νόμους, καταστᾶσαί τε δοκιμασθῶσι· γε– 61487 Leg.754.d.2 : νομένων δὲ τούτων, τὴν μὲν Κνωσὸν τοὺς Κνωσίους οἰκεῖν, 61488 Leg.754.d.3 : τὴν δὲ νέαν πόλιν αὐτὴν αὑτὴν πειρᾶσθαι σῴζειν τε καὶ 61489 Leg.754.d.4 : εὐτυχεῖν. οἱ δὲ δὴ γενόμενοι τῶν ἑπτὰ καὶ τριάκοντα νῦν 61490 Leg.754.d.5 : τε καὶ εἰς τὸν ἔπειτα σύμπαντα χρόνον ἐπὶ τοῖσδε ἡμῖν ᾑρή– 61491 Leg.754.d.6 : σθωσαν· πρῶτον μὲν φύλακες ἔστωσαν τῶν νόμων, ἔπειτα 61492 Leg.754.d.7 : τῶν γραμμάτων ὧν ἂν ἕκαστος ἀπογράψῃ τοῖς ἄρχουσι τὸ 61493 Leg.754.d.8 : πλῆθος τῆς αὑτῶν οὐσίας, πλὴν ὁ μὲν μέγιστον τίμημα 61494 Leg.754.e.1 : ἔχων τεττάρων μνῶν, ὁ δὲ τὸ δεύτερον τριῶν, ὁ δὲ τρίτος 61495 Leg.754.e.2 : δυοῖν μναῖν, μνᾶς δὲ ὁ τέταρτος. ἐὰν δέ τις ἕτερον φαί– 61496 Leg.754.e.3 : νηταί τι παρὰ τὰ γεγραμμένα κεκτημένος, δημόσιον μὲν 61497 Leg.754.e.4 : ἔστω τὸ τοιοῦτον ἅπαν, πρὸς τούτῳ δὲ δίκην ὑπεχέτω τῷ 61498 Leg.754.e.5 : βουλομένῳ μετιέναι μὴ καλὴν μηδ´ εὐώνυμον ἀλλ´ αἰσχράν, 61499 Leg.754.e.6 : ἐὰν ἁλίσκηται διὰ τὸ κέρδος τῶν νόμων καταφρονῶν. αἰ– 61500 Leg.754.e.7 : σχροκερδείας οὖν αὐτὸν γραψάμενος ὁ βουληθεὶς ἐπεξίτω 61501 Leg.754.e.8 : τῇ δίκῃ ἐν αὐτοῖς τοῖς νομοφύλαξιν· ἐὰν δ´ ὁ φεύγων ὄφλῃ, 61502 Leg.755.a.1 : τῶν κοινῶν κτημάτων μὴ μετεχέτω, διανομὴ δὲ ὅταν τῇ 61503 Leg.755.a.2 : πόλει γίγνηταί τις, ἄμοιρος ἔστω πλήν γε τοῦ κλήρου, 61504 Leg.755.a.3 : γεγράφθω δὲ ὠφληκώς, ἕως ἂν ζῇ, ὅπου πᾶς ὁ βουλόμενος 61505 Leg.755.a.4 : αὐτὰ ἀναγνώσεται. μὴ πλέον δὲ εἴκοσιν ἐτῶν νομοφύλαξ 61506 Leg.755.a.5 : ἀρχέτω, φερέσθω δ´ εἰς τὴν ἀρχὴν μὴ ἔλαττον ἢ πεντή– 61507 Leg.755.a.6 : κοντα γεγονὼς ἐτῶν· ἑξηκοντούτης δὲ ἐνεχθεὶς δέκα μόνον 61508 Leg.755.a.7 : ἀρχέτω ἔτη, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον, ὅπως ἄν τις πλέον 61509 Leg.755.b.1 : ὑπερβὰς ἑβδομήκοντα ζῇ, μηκέτι ἐν τούτοις τοῖς ἄρχουσι 61510 Leg.755.b.2 : τὴν τηλικαύτην ἀρχὴν ὡς ἄρξων διανοηθήτω. 61511 Leg.755.b.3 : Τὰ μὲν οὖν περὶ τῶν νομοφυλάκων ταῦτα εἰρήσθω προσ– 61512 Leg.755.b.4 : τάγματα τρία, προϊόντων δὲ εἰς τοὔμπροσθε τῶν νόμων 61513 Leg.755.b.5 : ἕκαστος προστάξει τούτοις τοῖς ἀνδράσιν ὧντινων αὐτοὺς 61514 Leg.755.b.6 : δεῖ πρὸς τοῖς νῦν εἰρημένοις προσεπιμελεῖσθαι· νῦν δ´ ἑξῆς 61515 Leg.755.b.7 : ἄλλων ἀρχῶν αἱρέσεως πέρι λέγοιμεν ἄν. δεῖ γὰρ δὴ τὰ 61516 Leg.755.b.8 : μετὰ ταῦτα στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι, καὶ τούτοις εἰς τὸν πό– 61517 Leg.755.c.1 : λεμον οἷόν τινας ὑπηρεσίας ἱππάρχους καὶ φυλάρχους καὶ 61518 Leg.755.c.2 : τῶν πεζῶν φυλῶν κοσμητὰς τῶν τάξεων, οἷς πρέπον ἂν εἴη 61519 Leg.755.c.3 : τοῦτ´ αὐτὸ τοὔνομα μάλιστα, οἷον καὶ οἱ πολλοὶ ταξιάρχους 61520 Leg.755.c.4 : αὐτοὺς ἐπονομάζουσι. τούτων δὴ στρατηγοὺς μὲν ἐξ αὐτῆς 61521 Leg.755.c.5 : τῆς πόλεως ταύτης οἱ νομοφύλακες προβαλλέσθων, αἱρεί– 61522 Leg.755.c.6 : σθων δ´ ἐκ τῶν προβληθέντων πάντες οἱ τοῦ πολέμου κοινω– 61523 Leg.755.c.7 : νοὶ γενόμενοί τε ἐν ταῖς ἡλικίαις καὶ γιγνόμενοι ἑκάστοτε. 61524 Leg.755.c.8 : ἐὰν δέ τις ἄρα δοκῇ τινι τῶν μὴ προβεβλημένων ἀμείνων 61525 Leg.755.d.1 : εἶναι τῶν προβληθέντων τινός, ἐπονομάσας ἀνθ´ ὅτου ὅντινα 61526 Leg.755.d.2 : προβάλλεται, τοῦτ´ αὐτὸ ὀμνὺς ἀντιπροβαλλέσθω τὸν ἕτερον· 61527 Leg.755.d.3 : ὁπότερος δ´ ἂν δόξῃ διαχειροτονούμενος, εἰς τὴν αἵρεσιν 61528 Leg.755.d.4 : ἐγκρινέσθω. τρεῖς δέ, οἷς ἂν ἡ πλείστη χειροτονία γίγνη– 61529 Leg.755.d.5 : ται, τούτους εἶναι στρατηγούς τε καὶ ἐπιμελητὰς τῶν κατὰ 61530 Leg.755.d.6 : πόλεμον, δοκιμασθέντων καθάπερ οἱ νομοφύλακες· ταξιάρ– 61531 Leg.755.d.7 : χους δὲ αὑτοῖσι προβάλλεσθαι μὲν τοὺς αἱρεθέντας στρα– 61532 Leg.755.e.1 : τηγοὺς δώδεκα, ἑκάστῃ φυλῇ ταξίαρχον, τὴν δ´ ἀντιπρο– 61533 Leg.755.e.2 : βολὴν εἶναι, καθάπερ τῶν στρατηγῶν ἐγίγνετο τὴν αὐτὴν 61534 Leg.755.e.3 : καὶ περὶ τῶν ταξιαρχῶν, καὶ τὴν ἐπιχειροτονίαν καὶ τὴν 61535 Leg.755.e.4 : κρίσιν. τὸν δὲ σύλλογον τοῦτον ἐν τῷ παρόντι, πρὶν πρυ– 61536 Leg.755.e.5 : τάνεις τε καὶ βουλὴν ᾑρῆσθαι, τοὺς νομοφύλακας συλλέ– 61537 Leg.755.e.6 : ξαντας εἰς χωρίον ὡς ἱερώτατόν τε καὶ ἱκανώτατον καθίσαι, 61538 Leg.755.e.7 : χωρὶς μὲν τοὺς ὁπλίτας, χωρὶς δὲ τοὺς ἱππέας, τρίτον δ´ 61539 Leg.755.e.8 : ἐφεξῆς τούτοις πᾶν ὅσον ἐμπολέμιον· χειροτονούντων δὲ 61540 Leg.755.e.9 : στρατηγοὺς μὲν καὶ ἱππάρχους πάντες, ταξιάρχους δὲ οἱ 61541 Leg.756.a.1 : τὴν ἀσπίδα τιθέμενοι, φυλάρχους δὲ αὖ τούτοις πᾶν τὸ ἱπ– 61542 Leg.756.a.2 : πικὸν αἱρείσθω, ψιλῶν δὲ ἢ τοξοτῶν ἤ τινος ἄλλου τῶν 61543 Leg.756.a.3 : ἐμπολεμίων ἡγεμόνας οἱ στρατηγοὶ ἑαυτοῖς καθιστάντων. 61544 Leg.756.a.4 : ἱππάρχων δὴ κατάστασις ἂν ἡμῖν ἔτι λοιπὴ γίγνοιτο. τού– 61545 Leg.756.a.5 : τους οὖν προβαλλέσθων μὲν οἵπερ καὶ τοὺς στρατηγοὺς 61546 Leg.756.a.6 : προυβάλλοντο, τὴν δὲ αἵρεσιν καὶ τὴν ἀντι〈προ〉βολὴν τούτων 61547 Leg.756.a.7 : τὴν αὐτὴν γίγνεσθαι καθάπερ ἡ τῶν στρατηγῶν ἐγίγνετο, 61548 Leg.756.b.1 : χειροτονείτω δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοὺς ἐναντίον ὁρώντων τῶν 61549 Leg.756.b.2 : πεζῶν, δύο δὲ οἷς ἂν πλείστη χειροτονία γίγνηται, τούτους 61550 Leg.756.b.3 : ἡγεμόνας εἶναι πάντων τῶν ἱππευόντων. τὰς δὲ ἀμφισβη– 61551 Leg.756.b.4 : τήσεις τῶν χειροτονιῶν μέχρι δυοῖν εἶναι· τὸ δὲ τρίτον ἐὰν 61552 Leg.756.b.5 : ἀμφισβητῇ τις, διαψηφίζεσθαι τούτους οἷσπερ τῆς χειρο– 61553 Leg.756.b.6 : τονίας μέτρον ἑκάστοις ἕκαστον ἦν. 61554 Leg.756.b.7 : Βουλὴν δὲ εἶναι μὲν τριάκοντα δωδεκάδας—ἑξήκοντα δὲ 61555 Leg.756.b.8 : καὶ τριακόσιοι γίγνοιντο ἂν πρέποντες ταῖς διανομαῖς—μέρη 61556 Leg.756.c.1 : δὲ διανείμαντας τέτταρα κατὰ ἐνενήκοντα τὸν ἀριθμὸν τούτων, 61557 Leg.756.c.2 : ἐξ ἑκάστου τῶν τιμημάτων φέρειν ἐνενήκοντα βουλευτάς. 61558 Leg.756.c.3 : πρῶτον μὲν ἐκ τῶν μεγίστων τιμημάτων ἅπαντας φέρειν ἐξ 61559 Leg.756.c.4 : ἀνάγκης, ἢ ζημιοῦσθαι τὸν μὴ πειθόμενον τῇ δοξάσῃ ζημίᾳ· 61560 Leg.756.c.5 : ἐπειδὰν δ´ ἐνεχθῶσι, τούτους μὲν κατασημήνασθαι, τῇ δὲ 61561 Leg.756.c.6 : ὑστεραίᾳ φέρειν ἐκ τῶν δευτέρων τιμημάτων κατὰ ταὐτὰ 61562 Leg.756.c.7 : καθάπερ τῇ πρόσθεν, τρίτῃ δ´ ἐκ τῶν τρίτων τιμημάτων 61563 Leg.756.c.8 : φέρειν μὲν τὸν βουλόμενον, ἐπάναγκες δὲ εἶναι τοῖς τῶν 61564 Leg.756.d.1 : τριῶν τιμημάτων, τὸ δὲ τέταρτόν τε καὶ σμικρότατον ἐλεύ– 61565 Leg.756.d.2 : θερον ἀφεῖσθαι τῆς ζημίας, ὃς ἂν αὐτῶν μὴ βούληται φέρειν. 61566 Leg.756.d.3 : τετάρτῃ δὲ φέρειν μὲν ἐκ τοῦ τετάρτου καὶ σμικροτάτου 61567 Leg.756.d.4 : τιμήματος ἅπαντας, ἀζήμιον δ´ εἶναι τὸν ἐκ τοῦ τετάρτου 61568 Leg.756.d.5 : καὶ τρίτου τιμήματος, ἐὰν ἐνεγκεῖν μὴ βούληται· τὸν δ´ ἐκ 61569 Leg.756.d.6 : τοῦ δευτέρου καὶ πρώτου μὴ φέροντα ζημιοῦσθαι, τὸν μὲν 61570 Leg.756.e.1 : ἐκ τοῦ δευτέρου τριπλασίᾳ τῆς πρώτης ζημίας, τὸν δ´ ἐκ 61571 Leg.756.e.2 : τοῦ πρώτου τετραπλασίᾳ. πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ τὰ κατα– 61572 Leg.756.e.3 : σημανθέντα ὀνόματα ἐξενεγκεῖν μὲν τοὺς ἄρχοντας ἰδεῖν 61573 Leg.756.e.4 : πᾶσι τοῖς πολίταις, φέρειν δ´ ἐκ τούτων αὖ πάντα ἄνδρα ἢ 61574 Leg.756.e.5 : ζημιοῦσθαι τῇ πρώτῃ ζημίᾳ· ὀγδοήκοντα δὲ καὶ ἑκατὸν ἐκλέ– 61575 Leg.756.e.6 : ξαντας ἀφ´ ἑκάστων τῶν τιμημάτων, τοὺς ἡμίσεις τούτων 61576 Leg.756.e.7 : ἀποκληρώσαντας δοκιμάσαι, τούτους δ´ εἶναι τὸν ἐνιαυτὸν 61577 Leg.756.e.8 : βουλευτάς. 61578 Leg.756.e.9 : Ἡ μὲν αἵρεσις οὕτω γιγνομένη μέσον ἂν ἔχοι μοναρχικῆς 61579 Leg.756.e.10 : καὶ δημοκρατικῆς πολιτείας, ἧς ἀεὶ δεῖ μεσεύειν τὴν πολιτείαν· 61580 Leg.757.a.1 : δοῦλοι γὰρ ἂν καὶ δεσπόται οὐκ ἄν ποτε γένοιντο φίλοι, οὐδὲ 61581 Leg.757.a.2 : ἐν ἴσαις τιμαῖς διαγορευόμενοι φαῦλοι καὶ σπουδαῖοι—τοῖς 61582 Leg.757.a.3 : γὰρ ἀνίσοις τὰ ἴσα ἄνισα γίγνοιτ´ ἄν, εἰ μὴ τυγχάνοι τοῦ 61583 Leg.757.a.4 : μέτρου—διὰ γὰρ ἀμφότερα ταῦτα στάσεων αἱ πολιτεῖαι 61584 Leg.757.a.5 : πληροῦνται. παλαιὸς γὰρ λόγος ἀληθὴς ὤν, ὡς ἰσότης φιλό– 61585 Leg.757.a.6 : τητα ἀπεργάζεται, μάλα μὲν ὀρθῶς εἴρηται καὶ ἐμμελῶς· ἥτις 61586 Leg.757.a.7 : δ´ ἐστί ποτε ἰσότης ἡ τοῦτο αὐτὸ δυναμένη, διὰ τὸ μὴ 61587 Leg.757.b.1 : σφόδρα σαφὴς εἶναι σφόδρα ἡμᾶς διαταράττει. δυοῖν γὰρ 61588 Leg.757.b.2 : ἰσοτήτοιν οὔσαιν, ὁμωνύμοιν μέν, ἔργῳ δὲ εἰς πολλὰ σχεδὸν 61589 Leg.757.b.3 : ἐναντίαιν, τὴν μὲν ἑτέραν εἰς τὰς τιμὰς πᾶσα πόλις ἱκανὴ 61590 Leg.757.b.4 : παραγαγεῖν καὶ πᾶς νομοθέτης, τὴν μέτρῳ ἴσην καὶ σταθμῷ 61591 Leg.757.b.5 : καὶ ἀριθμῷ, κλήρῳ ἀπευθύνων εἰς τὰς διανομὰς αὐτήν· τὴν 61592 Leg.757.b.6 : δὲ ἀληθεστάτην καὶ ἀρίστην ἰσότητα οὐκέτι ῥᾴδιον παντὶ 61593 Leg.757.b.7 : ἰδεῖν. Διὸς γὰρ δὴ κρίσις ἐστί, καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀεὶ 61594 Leg.757.b.8 : σμικρὰ μὲν ἐπαρκεῖ, πᾶν δὲ ὅσον ἂν ἐπαρκέσῃ πόλεσιν ἢ 61595 Leg.757.c.1 : καὶ ἰδιώταις, πάντ´ ἀγαθὰ ἀπεργάζεται· τῷ μὲν γὰρ μείζονι 61596 Leg.757.c.2 : πλείω, τῷ δ´ ἐλάττονι σμικρότερα νέμει, μέτρια διδοῦσα 61597 Leg.757.c.3 : πρὸς τὴν αὐτῶν φύσιν ἑκατέρῳ, καὶ δὴ καὶ τιμὰς μείζοσι 61598 Leg.757.c.4 : μὲν πρὸς ἀρετὴν ἀεὶ μείζους, τοῖς δὲ τοὐναντίον ἔχουσιν 61599 Leg.757.c.5 : ἀρετῆς τε καὶ παιδείας τὸ πρέπον ἑκατέροις ἀπονέμει κατὰ 61600 Leg.757.c.6 : λόγον. ἔστιν γὰρ δήπου καὶ τὸ πολιτικὸν ἡμῖν ἀεὶ τοῦτ´ 61601 Leg.757.c.7 : αὐτὸ τὸ δίκαιον· οὗ καὶ νῦν ἡμᾶς ὀρεγομένους δεῖ καὶ πρὸς 61602 Leg.757.c.8 : ταύτην τὴν ἰσότητα, ὦ Κλεινία, ἀποβλέποντας, τὴν νῦν 61603 Leg.757.d.1 : φυομένην κατοικίζειν πόλιν. ἄλλην τε ἄν ποτέ τις οἰκίζῃ, 61604 Leg.757.d.2 : πρὸς ταὐτὸν τοῦτο σκοπούμενον χρεὼν νομοθετεῖν, ἀλλ´ οὐ 61605 Leg.757.d.3 : πρὸς ὀλίγους τυράννους ἢ πρὸς ἕνα ἢ καὶ κράτος δήμου τι, 61606 Leg.757.d.4 : πρὸς δὲ τὸ δίκαιον ἀεί, τοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ νυνδὴ λεχθέν, τὸ 61607 Leg.757.d.5 : κατὰ φύσιν ἴσον ἀνίσοις ἑκάστοτε δοθέν· ἀναγκαῖόν γε μὴν 61608 Leg.757.d.6 : καὶ τούτοις παρωνυμίοισί ποτε προσχρήσασθαι πόλιν ἅπα– 61609 Leg.757.d.7 : σαν, εἰ μέλλει στάσεων ἑαυτῇ μὴ προσκοινωνήσειν κατά 61610 Leg.757.e.1 : τι μέρος—τὸ γὰρ ἐπιεικὲς καὶ σύγγνωμον τοῦ τελέου καὶ 61611 Leg.757.e.2 : ἀκριβοῦς παρὰ δίκην τὴν ὀρθήν ἐστιν παρατεθραυμένον, 61612 Leg.757.e.3 : ὅταν γίγνηται—διὸ τῷ τοῦ κλήρου ἴσῳ ἀνάγκη προσχρή– 61613 Leg.757.e.4 : σασθαι δυσκολίας τῶν πολλῶν ἕνεκα, θεὸν καὶ ἀγαθὴν τύχην 61614 Leg.757.e.5 : καὶ τότε ἐν εὐχαῖς ἐπικαλουμένους ἀπορθοῦν αὐτοὺς τὸν 61615 Leg.757.e.6 : κλῆρον πρὸς τὸ δικαιότατον. οὕτω δὴ χρηστέον ἀναγκαίως 61616 Leg.758.a.1 : μὲν τοῖν ἰσοτήτοιν ἀμφοῖν, ὡς δ´ ὅτι μάλιστα ἐπ´ ὀλιγίστοις 61617 Leg.758.a.2 : τῇ ἑτέρᾳ, τῇ τῆς τύχης δεομένῃ. 61618 Leg.758.a.3 : Ταῦτα οὕτως διὰ ταῦτα, ὦ φίλοι, ἀναγκαῖον τὴν μέλλου– 61619 Leg.758.a.4 : σαν σῴζεσθαι δρᾶν πόλιν· ἐπειδὴ δὲ ναῦς τε ἐν θαλάττῃ 61620 Leg.758.a.5 : πλέουσα φυλακῆς ἡμέρας δεῖται καὶ νυκτὸς ἀεί, πόλις τε 61621 Leg.758.a.6 : ὡσαύτως ἐν κλύδωνι τῶν ἄλλων πόλεων διαγομένη καὶ 61622 Leg.758.a.7 : παντοδαπαῖσιν ἐπιβουλαῖς οἰκεῖ κινδυνεύουσα ἁλίσκεσθαι, 61623 Leg.758.a.8 : δεῖ δὴ δι´ ἡμέρας τε εἰς νύκτα καὶ ἐκ νυκτὸς συνάπτειν πρὸς 61624 Leg.758.b.1 : ἡμέραν ἄρχοντας ἄρχουσιν, φρουροῦντάς τε φρουροῦσιν δια– 61625 Leg.758.b.2 : δεχομένους ἀεὶ καὶ παραδιδόντας μηδέποτε λήγειν. πλῆθος 61626 Leg.758.b.3 : δὲ οὐ δυνατὸν ὀξέως οὐδέποτε οὐδὲν τούτων πράττειν, ἀνα– 61627 Leg.758.b.4 : γκαῖον δὲ τοὺς μὲν πολλοὺς τῶν βουλευτῶν ἐπὶ τὸν πλεῖστον 61628 Leg.758.b.5 : τοῦ χρόνου ἐᾶν ἐπὶ τοῖς αὑτῶν ἰδίοισι μένοντας εὐθημονεῖ– 61629 Leg.758.b.6 : σθαι τὰ κατὰ τὰς αὑτῶν οἰκήσεις, τὸ δὲ δωδέκατον μέρος 61630 Leg.758.b.7 : αὐτῶν ἐπὶ δώδεκα μῆνας νείμαντας, ἓν ἐφ´ ἑνὶ παρέχειν αὐτοὺς 61631 Leg.758.c.1 : φύλακας ἰόντι τέ τινί ποθεν ἄλλοθεν εἴτε καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς 61632 Leg.758.c.2 : πόλεως ἑτοίμως ἐπιτυχεῖν, ἄντε ἀγγέλλειν βούληταί τις 61633 Leg.758.c.3 : ἐάντ´ αὖ πυνθάνεσθαί τι τῶν ὧν προσήκει πόλει πρὸς πόλεις 61634 Leg.758.c.4 : ἄλλας ἀποκρίνεσθαί τε, καὶ ἐρωτήσασαν ἑτέρας, ἀποδέξασθαι 61635 Leg.758.c.5 : τὰς ἀποκρίσεις, καὶ δὴ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἑκάστοτε νεω– 61636 Leg.758.c.6 : τερισμῶν ἕνεκα παντοδαπῶν εἰωθότων ἀεὶ γίγνεσθαι, ὅπως 61637 Leg.758.d.1 : ἂν μάλιστα μὲν μὴ γίγνωνται, γενομένων δέ, ὅτι τάχιστα 61638 Leg.758.d.2 : αἰσθομένης τῆς πόλεως ἰαθῇ τὸ γενόμενον· δι´ ἃ συλλογῶν 61639 Leg.758.d.3 : τε ἀεὶ δεῖ τοῦτο εἶναι τὸ προκαθήμενον τῆς πόλεως κύριον 61640 Leg.758.d.4 : καὶ διαλύσεων, τῶν τε κατὰ νόμους τῶν τε ἐξαίφνης προσ– 61641 Leg.758.d.5 : πιπτουσῶν τῇ πόλει. ταῦτα μὲν οὖν πάντα τὸ δωδέκατον 61642 Leg.758.d.6 : ἂν μέρος τῆς βουλῆς εἴη τὸ διακοσμοῦν, τὰ ἕνδεκα ἀνα– 61643 Leg.758.d.7 : παυόμενον τοῦ ἐνιαυτοῦ μέρη· κοινῇ δὲ μετὰ τῶν ἄλλων 61644 Leg.758.d.8 : ἀρχῶν δεῖ τὰς φυλακὰς ταύτας φυλάττειν κατὰ πόλιν τοῦτο 61645 Leg.758.d.9 : τὸ μόριον τῆς βουλῆς ἀεί. 61646 Leg.758.d.10 : Καὶ τὰ μὲν κατὰ πόλιν οὕτως ἔχοντα μετρίως ἂν εἴη 61647 Leg.758.e.1 : διατεταγμένα· τῆς δὲ ἄλλης χώρας πάσης τίς ἐπιμέλεια 61648 Leg.758.e.2 : καὶ τίς τάξις; ἆρα οὐχ ἡνίκα πᾶσα μὲν ἡ πόλις, σύμπασα 61649 Leg.758.e.3 : δὲ ἡ χώρα κατὰ δώδεκα μέρη διανενέμηται, τῆς πόλεως 61650 Leg.758.e.4 : αὐτῆς ὁδῶν καὶ οἰκήσεων καὶ οἰκοδομιῶν καὶ λιμένων καὶ 61651 Leg.758.e.5 : ἀγορᾶς καὶ κρηνῶν, καὶ δὴ καὶ τεμενῶν καὶ ἱερῶν καὶ πάν– 61652 Leg.758.e.6 : των τῶν τοιούτων, ἐπιμελητὰς δεῖ τινας ἀποδεδειγμένους 61653 Leg.758.e.7 : εἶναι; 61654 Leg.758.e.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 61655 Leg.759.a.1 : {ΑΘ.} Λέγωμεν δὴ τοῖς μὲν ἱεροῖς νεωκόρους τε καὶ 61656 Leg.759.a.2 : ἱερέας καὶ ἱερείας δεῖν γίγνεσθαι· ὁδῶν δὲ καὶ οἰκοδομιῶν 61657 Leg.759.a.3 : καὶ κόσμου τοῦ περὶ τὰ τοιαῦτα, ἀνθρώπων τε, ἵνα μὴ ἀδι– 61658 Leg.759.a.4 : κῶσιν, καὶ τῶν ἄλλων θηρίων, ἐν αὐτῷ τε τῷ τῆς πόλεως 61659 Leg.759.a.5 : περιβόλῳ καὶ προαστείῳ ὅπως ἂν τὰ προσήκοντα πόλεσιν 61660 Leg.759.a.6 : γίγνηται, ἑλέσθαι δεῖ τρία μὲν ἀρχόντων εἴδη, περὶ μὲν τὸ 61661 Leg.759.a.7 : νυνδὴ λεχθὲν ἀστυνόμους ἐπονομάζοντα, τὸ δὲ περὶ ἀγορᾶς 61662 Leg.759.a.8 : κόσμον ἀγορανόμους. ἱερῶν δὲ ἱερέας, οἷς μέν εἰσιν πάτριαι 61663 Leg.759.b.1 : ἱερωσύναι καὶ αἷς, μὴ κινεῖν· εἰ δέ, οἷον τὸ πρῶτον κατοι– 61664 Leg.759.b.2 : κιζομένοις εἰκὸς γίγνεσθαι περὶ τὰ τοιαῦτα, ἢ μηδενὶ ἤ τισιν 61665 Leg.759.b.3 : ὀλίγοις, οἷς μὴ καθεστήκοι καταστατέον ἱερέας τε καὶ ἱερείας 61666 Leg.759.b.4 : νεωκόρους γίγνεσθαι τοῖς θεοῖς. τούτων δὴ πάντων τὰ μὲν 61667 Leg.759.b.5 : αἱρετὰ χρή, τὰ δὲ κληρωτὰ ἐν ταῖς καταστάσεσι γίγνεσθαι, 61668 Leg.759.b.6 : μειγνύντας πρὸς φιλίαν ἀλλήλοις δῆμον καὶ μὴ δῆμον ἐν 61669 Leg.759.b.7 : ἑκάστῃ χώρᾳ καὶ πόλει, ὅπως ἂν μάλιστα ὁμονοῶν εἴη. τὰ 61670 Leg.759.b.8 : μὲν οὖν τῶν ἱερέων, τῷ θεῷ ἐπιτρέποντα αὐτῷ τὸ κεχαρι– 61671 Leg.759.c.1 : σμένον γίγνεσθαι, κληροῦν οὕτω τῇ θείᾳ τύχῃ ἀποδιδόντα, 61672 Leg.759.c.2 : δοκιμάζειν δὲ τὸν ἀεὶ λαγχάνοντα πρῶτον μὲν ὁλόκληρον 61673 Leg.759.c.3 : καὶ γνήσιον, ἔπειτα ὡς ὅτι μάλιστα ἐκ καθαρευουσῶν οἰκή– 61674 Leg.759.c.4 : σεων, φόνου δὲ ἁγνὸν καὶ πάντων τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα εἰς 61675 Leg.759.c.5 : τὰ θεῖα ἁμαρτανομένων αὐτὸν καὶ πατέρα καὶ μητέρα κατὰ 61676 Leg.759.c.6 : ταὐτὰ βεβιωκότας. ἐκ Δελφῶν δὲ χρὴ νόμους περὶ τὰ θεῖα 61677 Leg.759.c.7 : πάντα κομισαμένους καὶ καταστήσαντας ἐπ´ αὐτοῖς ἐξηγητάς, 61678 Leg.759.d.1 : τούτοις χρῆσθαι. κατ´ ἐνιαυτὸν δὲ εἶναι καὶ μὴ μακρότερον 61679 Leg.759.d.2 : τὴν ἱερωσύνην ἑκάστην, ἔτη δὲ μὴ ἔλαττον ἑξήκοντα ἡμῖν 61680 Leg.759.d.3 : εἴη γεγονὼς ὁ μέλλων καθ´ ἱεροὺς νόμους περὶ τὰ θεῖα ἱκανῶς 61681 Leg.759.d.4 : ἁγιστεύσειν· ταὐτὰ δὲ καὶ περὶ τῶν ἱερειῶν ἔστω τὰ νόμιμα. 61682 Leg.759.d.5 : τοὺς δὲ ἐξηγητὰς τρὶς φερέτωσαν μὲν αἱ τέτταρες φυλαὶ 61683 Leg.759.d.6 : τέτταρας, ἕκαστον ἐξ αὑτῶν, τρεῖς δέ, οἷς ἂν πλείστη γέ– 61684 Leg.759.d.7 : νηται ψῆφος, δοκιμάσαντας, ἐννέα πέμπειν εἰς Δελφοὺς 61685 Leg.759.d.8 : ἀνελεῖν ἐξ ἑκάστης τριάδος ἕνα· τὴν δὲ δοκιμασίαν αὐτῶν 61686 Leg.759.e.1 : καὶ τοῦ χρόνου τὴν ἡλικίαν εἶναι καθάπερ τῶν ἱερέων. οὗτοι 61687 Leg.759.e.2 : δὲ ἔστων ἐξηγηταὶ διὰ βίου· τὸν δέ γε λιπόντα προαιρεί– 61688 Leg.759.e.3 : σθωσαν αἱ τέτταρες φυλαὶ ὅθεν ἂν ἐκλίπῃ. ταμίας δὲ δὴ 61689 Leg.759.e.4 : τῶν τε ἱερῶν χρημάτων ἑκάστοις τοῖς ἱεροῖς καὶ τεμενῶν 61690 Leg.759.e.5 : καὶ καρπῶν τούτων καὶ μισθώσεων κυρίους αἱρεῖσθαι μὲν 61691 Leg.760.a.1 : ἐκ τῶν μεγίστων τιμημάτων τρεῖς εἰς τὰ μέγιστα ἱερά, δύο 61692 Leg.760.a.2 : δ´ εἰς τὰ σμικρότερα, πρὸς δὲ τὰ ἐμμελέστατα ἕνα· τὴν δὲ 61693 Leg.760.a.3 : αἵρεσιν τούτων καὶ τὴν δοκιμασίαν γίγνεσθαι καθάπερ ἡ 61694 Leg.760.a.4 : τῶν στρατηγῶν ἐγίγνετο. καὶ τὰ μὲν αὖ περὶ τὰ ἱερὰ ταῦτα 61695 Leg.760.a.5 : γιγνέσθω. 61696 Leg.760.a.6 : Ἀφρούρητον δὲ δὴ μηδὲν εἰς δύναμιν ἔστω. πόλεως μὲν 61697 Leg.760.a.7 : οὖν αἱ φρουραὶ πέρι ταύτῃ γιγνέσθωσαν, στρατηγῶν ἐπι– 61698 Leg.760.a.8 : μελουμένων καὶ ταξιαρχῶν καὶ ἱππάρχων καὶ φυλάρχων καὶ 61699 Leg.760.b.1 : πρυτάνεων, καὶ δὴ καὶ ἀστυνόμων καὶ ἀγορανόμων, ὁπόταν 61700 Leg.760.b.2 : αἱρεθέντες ἡμῖν καταστῶσίν τινες ἱκανῶς· τὴν δὲ ἄλλην 61701 Leg.760.b.3 : χώραν φυλάττειν πᾶσαν κατὰ τάδε. δώδεκα μὲν ἡμῖν ἡ 61702 Leg.760.b.4 : χώρα πᾶσα εἰς δύναμιν ἴσα μόρια νενέμηται, φυλὴ δὲ μία 61703 Leg.760.b.5 : τῷ μορίῳ ἑκάστῳ ἐπικληρωθεῖσα κατ´ ἐνιαυτὸν παρεχέτω 61704 Leg.760.b.6 : πέντε οἷον ἀγρονόμους τε καὶ φρουράρχους, τούτοις δ´ ἔστω 61705 Leg.760.b.7 : καταλέξασθαι τῆς αὑτῶν φυλῆς ἑκάστῳ δώδεκα τῶν πέντε 61706 Leg.760.c.1 : ἐκ τῶν νέων, μὴ ἔλαττον ἢ πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη γεγονότας, 61707 Leg.760.c.2 : μὴ πλεῖον δὲ ἢ τριάκοντα. τούτοις δὲ διακληρωθήτω τὰ 61708 Leg.760.c.3 : μόρια τῆς χώρας κατὰ μῆνα ἕκαστα ἑκάστοις, ὅπως ἂν πάσης 61709 Leg.760.c.4 : τῆς χώρας ἔμπειροί τε καὶ ἐπιστήμονες γίγνωνται πάντες. 61710 Leg.760.c.5 : δύο δ´ ἔτη τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν φρουρὰν γίγνεσθαι φρουροῖς 61711 Leg.760.c.6 : τε καὶ ἄρχουσιν. ὅπως δ´ ἂν τὸ πρῶτον λάχωσιν τὰ μέρη, 61712 Leg.760.c.7 : τοὺς τῆς χώρας τόπους, μεταλλάττοντας ἀεὶ τὸν ἑξῆς τόπον 61713 Leg.760.d.1 : ἑκάστου μηνὸς ἡγεῖσθαι τοὺς φρουράρχους ἐπὶ δεξιὰ κύκλῳ· 61714 Leg.760.d.2 : τὸ δ´ ἐπὶ δεξιὰ γιγνέσθω τὸ πρὸς ἕω. περιελθόντος δὲ τοῦ 61715 Leg.760.d.3 : ἐνιαυτοῦ, τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἵνα ὡς πλεῖστοι τῶν φρουρῶν μὴ 61716 Leg.760.d.4 : μόνον ἔμπειροι τῆς χώρας γίγνωνται κατὰ μίαν ὥραν τοῦ 61717 Leg.760.d.5 : ἐνιαυτοῦ, πρὸς τῇ χώρᾳ δὲ ἅμα καὶ τῆς ὥρας ἑκάστης περὶ 61718 Leg.760.d.6 : ἕκαστον τὸν τόπον τὸ γιγνόμενον ὡς πλεῖστοι καταμάθωσιν, 61719 Leg.760.d.7 : οἱ τότε ἡγούμενοι πάλιν ἀφηγείσθωσαν εἰς τὸν εὐώνυμον 61720 Leg.760.e.1 : ἀεὶ μεταβάλλοντες τόπον, ἕως ἂν τὸ δεύτερον διεξέλθωσιν 61721 Leg.760.e.2 : ἔτος· τῷ τρίτῳ δὲ ἄλλους ἀγρονόμους αἱρεῖσθαι καὶ φρου– 61722 Leg.760.e.3 : ράρχους τοὺς πέντε τῶν δώδεκα ἐπιμελητάς. ἐν δὲ δὴ ταῖς 61723 Leg.760.e.4 : διατριβαῖς τῷ τόπῳ ἑκάστῳ τὴν ἐπιμέλειαν εἶναι τοιάνδε 61724 Leg.760.e.5 : τινά· πρῶτον μὲν ὅπως εὐερκὴς ἡ χώρα πρὸς τοὺς πολεμίους 61725 Leg.760.e.6 : ὅτι μάλιστα ἔσται, ταφρεύοντάς τε ὅσα ἂν τούτου δέῃ καὶ 61726 Leg.760.e.7 : ἀποσκάπτοντας καὶ ἐνοικοδομήμασιν εἰς δύναμιν εἴργοντας 61727 Leg.760.e.8 : τοὺς ἐπιχειροῦντας ὁτιοῦν τὴν χώραν καὶ τὰ κτήματα κα– 61728 Leg.760.e.9 : κουργεῖν, χρωμένους δ´ ὑποζυγίοις καὶ τοῖς οἰκέταις τοῖς ἐν 61729 Leg.761.a.1 : τῷ τόπῳ ἑκάστῳ πρὸς ταῦτα, δι´ ἐκείνων ποιοῦντας, ἐκείνοις 61730 Leg.761.a.2 : ἐπιστατοῦντας, τῶν οἰκείων ἔργων αὐτῶν ἀργίας ὅτι μάλιστα 61731 Leg.761.a.3 : ἐκλεγομένους. δύσβατα δὲ δὴ πάντα ποιεῖν μὲν τοῖς ἐχθροῖς, 61732 Leg.761.a.4 : τοῖς δὲ φίλοις ὅτι μάλιστα εὔβατα, ἀνθρώποις τε καὶ ὑπο– 61733 Leg.761.a.5 : ζυγίοις καὶ βοσκήμασιν, ὁδῶν τε ἐπιμελουμένους ὅπως ὡς 61734 Leg.761.a.6 : ἡμερώταται ἕκασται γίγνωνται, καὶ τῶν ἐκ Διὸς ὑδάτων, 61735 Leg.761.a.7 : ἵνα τὴν χώραν μὴ κακουργῇ, μᾶλλον δ´ ὠφελῇ ῥέοντα ἐκ 61736 Leg.761.b.1 : τῶν ὑψηλῶν εἰς τὰς ἐν τοῖς ὄρεσι νάπας ὅσαι κοῖλαι, τὰς 61737 Leg.761.b.2 : ἐκροὰς αὐτῶν εἴργοντας οἰκοδομήμασί τε καὶ ταφρεύμασιν, 61738 Leg.761.b.3 : ὅπως ἂν τὰ παρὰ τοῦ Διὸς ὕδατα καταδεχόμεναι καὶ πί– 61739 Leg.761.b.4 : νουσαι, τοῖς ὑποκάτωθεν ἀγροῖς τε καὶ τόποις πᾶσιν νάματα 61740 Leg.761.b.5 : καὶ κρήνας ποιοῦσαι, καὶ τοὺς αὐχμηροτάτους τόπους πολυ– 61741 Leg.761.b.6 : ύδρους τε καὶ εὐύδρους ἀπεργάζωνται· τά τε πηγαῖα ὕδατα, 61742 Leg.761.b.7 : ἐάντε τὶς ποταμὸς ἐάντε καὶ κρήνη ᾖ, κοσμοῦντες φυτεύμασί 61743 Leg.761.c.1 : τε καὶ οἰκοδομήμασιν εὐπρεπέστερα, καὶ συνάγοντες μεταλ– 61744 Leg.761.c.2 : λείαις νάματα, πάντα ἄφθονα ποιῶσιν, ὑδρείαις τε καθ´ 61745 Leg.761.c.3 : ἑκάστας τὰς ὥρας, εἴ τί που ἄλσος ἢ τέμενος περὶ ταῦτα 61746 Leg.761.c.4 : ἀφειμένον ᾖ, τὰ ῥεύματα ἀφιέντες εἰς αὐτὰ τὰ τῶν θεῶν 61747 Leg.761.c.5 : ἱερά, κοσμῶσι. πανταχῇ δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις γυμνάσια χρὴ 61748 Leg.761.c.6 : κατασκευάζειν τοὺς νέους αὑτοῖς τε καὶ τοῖς γέρουσι γερον– 61749 Leg.761.c.7 : τικὰ λουτρὰ θερμὰ παρέχοντας, ὕλην παρατιθέντας αὔην 61750 Leg.761.d.1 : καὶ ξηρὰν ἄφθονον, ἐπ´ ὀνήσει καμνόντων τε νόσοις καὶ 61751 Leg.761.d.2 : πόνοις τετρυμένα γεωργικοῖς σώματα δεχομένους εὐμενῶς, 61752 Leg.761.d.3 : ἰατροῦ δέξιν μὴ πάνυ σοφοῦ βελτίονα συχνῷ. 61753 Leg.761.d.4 : Ταῦτα μὲν οὖν καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα κόσμος τε καὶ ὠφελία 61754 Leg.761.d.5 : τοῖς τόποις γίγνοιτ´ ἂν μετὰ παιδιᾶς οὐδαμῇ ἀχαρίτου· σπουδὴ 61755 Leg.761.d.6 : δὲ περὶ ταῦτα ἥδε ἔστω. τοὺς ἑξήκοντα ἑκάστους τὸν αὑτῶν 61756 Leg.761.d.7 : τόπον φυλάττειν, μὴ μόνον πολεμίων ἕνεκα ἀλλὰ καὶ τῶν 61757 Leg.761.d.8 : φίλων φασκόντων εἶναι· γειτόνων δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν 61758 Leg.761.e.1 : ἢν ἄλλος ἄλλον ἀδικῇ, δοῦλος ἢ ἐλεύθερος, δικάζοντας τῷ 61759 Leg.761.e.2 : ἀδικεῖσθαι φάσκοντι, τὰ μὲν σμικρὰ αὐτοὺς τοὺς πέντε ἄρ– 61760 Leg.761.e.3 : χοντας, τὰ δὲ μείζονα μετὰ τῶν δώδεκα τοὺς ἑπτακαίδεκα 61761 Leg.761.e.4 : δικάζειν μέχρι τριῶν μνῶν, ὅσα ἂν ἕτερος ἑτέρῳ ἐπικαλῇ. 61762 Leg.761.e.5 : δικαστὴν δὲ καὶ ἄρχοντα ἀνυπεύθυνον οὐδένα δικάζειν καὶ 61763 Leg.761.e.6 : ἄρχειν δεῖ πλὴν τῶν τὸ τέλος ἐπιτιθέντων οἷον βασιλέων· 61764 Leg.761.e.7 : καὶ δὴ καὶ τοὺς ἀγρονόμους τούτους, ἐὰν ὑβρίζωσί τι περὶ 61765 Leg.761.e.8 : τοὺς ὧν ἐπιμελοῦνται, προστάξεις τε προστάττοντες ἀνίσους, 61766 Leg.762.a.1 : καὶ ἐπιχειροῦντες λαμβάνειν τε καὶ φέρειν τῶν ἐν ταῖς 61767 Leg.762.a.2 : γεωργίαις μὴ πείσαντες, καὶ ἐὰν δέχωνταί τι κολακείας 61768 Leg.762.a.3 : ἕνεκα διδόντων, ἢ καὶ δίκας ἀδίκως διανέμωσι, ταῖς μὲν 61769 Leg.762.a.4 : θωπείαις ὑπείκοντες ὀνείδη φερέσθωσαν ἐν πάσῃ τῇ πόλει, 61770 Leg.762.a.5 : τῶν δὲ ἄλλων ἀδικημάτων ὅτι ἂν ἀδικῶσι τοὺς ἐν τῷ τόπῳ, 61771 Leg.762.a.6 : τῶν μέχρι μνᾶς ἐν τοῖς κωμήταις καὶ γείτοσιν ὑπεχέτωσαν 61772 Leg.762.a.7 : ἑκόντες δίκας, τῶν δὲ μειζόνων ἑκάστοτε ἀδικημάτων ἢ καὶ 61773 Leg.762.b.1 : τῶν ἐλαττόνων, ἐὰν μὴ ´θέλωσιν ὑπέχειν, πιστεύοντες τῷ 61774 Leg.762.b.2 : μεθίστασθαι κατὰ μῆνας εἰς ἕτερον ἀεὶ τόπον φεύγοντες 61775 Leg.762.b.3 : ἀποφευξεῖσθαι, τούτων πέρι λαγχάνειν μὲν ἐν ταῖς κοιναῖς 61776 Leg.762.b.4 : δίκαις τὸν ἀδικούμενον, ἐὰν δ´ ἕλῃ, τὴν διπλασίαν πραττέσθω 61777 Leg.762.b.5 : τὸν ὑποφεύγοντα καὶ μὴ ἐθελήσαντα ὑποσχεῖν ἑκόντα τιμω– 61778 Leg.762.b.6 : ρίαν. διαιτάσθων δὲ οἵ τε ἄρχοντες οἵ τ´ ἀγρονόμοι τὰ 61779 Leg.762.b.7 : δύο ἔτη τοιόνδε τινὰ τρόπον· πρῶτον μὲν δὴ καθ´ ἑκάστους 61780 Leg.762.c.1 : τοὺς τόπους εἶναι συσσίτια, ἐν οἷς κοινῇ τὴν δίαιταν ποιη– 61781 Leg.762.c.2 : τέον ἅπασιν· ὁ δὲ ἀποσυσσιτήσας κἂν ἡντιναοῦν ἡμέραν, ἢ 61782 Leg.762.c.3 : νύκτα ἀποκοιμηθείς, μὴ τῶν ἀρχόντων ταξάντων ἢ πάσης 61783 Leg.762.c.4 : τινὸς ἀνάγκης ἐπιπεσούσης, ἐὰν ἀποφήνωσιν αὐτὸν οἱ πέντε, 61784 Leg.762.c.5 : καὶ γράψαντες θῶσιν ἐν ἀγορᾷ καταλελυκότα τὴν φρουράν, 61785 Leg.762.c.6 : ὀνείδη τε ἐχέτω τὴν πολιτείαν ὡς προδιδοὺς τὸ ἑαυτοῦ 61786 Leg.762.c.7 : μέρος, κολαζέσθω τε πληγαῖς ὑπὸ τοῦ συντυγχάνοντος καὶ 61787 Leg.762.d.1 : ἐθέλοντος κολάζειν ἀτιμωρήτως. τῶν δὲ ἀρχόντων αὐτῶν 61788 Leg.762.d.2 : ἐάν τίς τι δρᾷ τοιοῦτον αὐτός, ἐπιμελεῖσθαι μὲν τοῦ τοιούτου 61789 Leg.762.d.3 : πάντας τοὺς ἑξήκοντα χρεών, ὁ δὲ αἰσθόμενός τε καὶ πυθό– 61790 Leg.762.d.4 : μενος μὴ ἐπεξιὼν ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐνεχέσθω νόμοις καὶ 61791 Leg.762.d.5 : πλείονι τῶν νέων ζημιούσθω· περὶ τὰς τῶν νέων ἀρχὰς 61792 Leg.762.d.6 : ἠτιμάσθω πάσας. τούτων δὲ οἱ νομοφύλακες ἐπίσκοποι 61793 Leg.762.d.7 : ἀκριβεῖς ἔστωσαν, ὅπως ἢ μὴ γίγνηται τὴν ἀρχὴν ἢ γιγνό– 61794 Leg.762.e.1 : μενα τῆς ἀξίας δίκης τυγχάνῃ. δεῖ δὴ πάντ´ ἄνδρα δια– 61795 Leg.762.e.2 : νοεῖσθαι περὶ ἁπάντων ἀνθρώπων ὡς ὁ μὴ δουλεύσας οὐδ´ 61796 Leg.762.e.3 : ἂν δεσπότης γένοιτο ἄξιος ἐπαίνου, καὶ καλλωπίζεσθαι χρὴ 61797 Leg.762.e.4 : τῷ καλῶς δουλεῦσαι μᾶλλον ἢ τῷ καλῶς ἄρξαι, πρῶτον 61798 Leg.762.e.5 : μὲν τοῖς νόμοις, ὡς ταύτην τοῖς θεοῖς οὖσαν δουλείαν, 61799 Leg.762.e.6 : ἔπειτ´ ἀεὶ τοῖς πρεσβυτέροις τε καὶ ἐντίμως βεβιωκόσι 61800 Leg.762.e.7 : τοὺς νέους. μετὰ δὲ ταῦτα τῆς καθ´ ἡμέραν διαίτης δεῖ τῆς 61801 Leg.762.e.8 : ταπεινῆς καὶ ἀπόρου γεγευμένον εἶναι τὰ δύο ἔτη ταῦτα τὸν 61802 Leg.762.e.9 : τῶν ἀγρονόμων γεγονότα. ἐπειδὰν γὰρ δὴ καταλεγῶσιν οἱ 61803 Leg.762.e.10 : δώδεκα, συνελθόντες μετὰ τῶν πέντε, βουλευέσθωσαν ὡς 61804 Leg.763.a.1 : οἷόνπερ οἰκέται οὐχ ἕξουσιν αὑτοῖς ἄλλους οἰκέτας τε καὶ 61805 Leg.763.a.2 : δούλους, οὐδ´ ἐκ τῶν ἄλλων γεωργῶν τε καὶ κωμητῶν τοῖς 61806 Leg.763.a.3 : ἐκείνων ἐπὶ τὰ ἴδια χρήσονται ὑπηρετήματα διακόνοις, ἀλλὰ 61807 Leg.763.a.4 : μόνον ὅσα εἰς τὰ δημόσια· τὰ δ´ ἄλλα αὐτοὶ δι´ αὑτῶν 61808 Leg.763.a.5 : διανοηθήτωσαν ὡς βιωσόμενοι διακονοῦντές τε καὶ διακονού– 61809 Leg.763.a.6 : μενοι ἑαυτοῖς, πρὸς δὲ τούτοις πᾶσαν τὴν χώραν διεξερευ– 61810 Leg.763.a.7 : νώμενοι θέρους καὶ χειμῶνος σὺν τοῖς ὅπλοις φυλακῆς τε 61811 Leg.763.b.1 : καὶ γνωρίσεως ἕνεκα πάντων ἀεὶ τῶν τόπων. κινδυνεύει 61812 Leg.763.b.2 : γὰρ οὐδενὸς ἔλαττον μάθημα εἶναι δι´ ἀκριβείας ἐπίστασθαι 61813 Leg.763.b.3 : πάντας τὴν αὑτῶν χώραν· οὗ δὴ χάριν κυνηγέσια καὶ τὴν 61814 Leg.763.b.4 : ἄλλην θήραν οὐχ ἧττον ἐπιτηδεύειν δεῖ τὸν ἡβῶντα ἢ τῆς 61815 Leg.763.b.5 : ἄλλης ἡδονῆς ἅμα καὶ ὠφελίας τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα γιγνο– 61816 Leg.763.b.6 : μένης πᾶσιν. τούτους οὖν, αὐτούς τε καὶ τὸ ἐπιτήδευμα, 61817 Leg.763.b.7 : εἴτε τις κρυπτοὺς εἴτε ἀγρονόμους εἴθ´ ὅτι καλῶν χαίρει, 61818 Leg.763.c.1 : τοῦτο προσαγορεύων, προθύμως πᾶς ἀνὴρ εἰς δύναμιν ἐπιτη– 61819 Leg.763.c.2 : δευέτω, ὅσοι μέλλουσι τὴν αὑτῶν πόλιν ἱκανῶς σῴζειν. 61820 Leg.763.c.3 : Τὸ δὲ μετὰ τοῦτο ἀρχόντων αἱρέσεως ἀγορανόμων πέρι καὶ 61821 Leg.763.c.4 : ἀστυνόμων πέρι ἦν ἡμῖν ἑπόμενον. ἕποιντο δ´ ἂν ἀγρονό– 61822 Leg.763.c.5 : μοις γε ἀστυνόμοι τρεῖς ἑξήκοντα οὖσιν, τριχῇ δώδεκα μέρη 61823 Leg.763.c.6 : τῆς πόλεως διαλαβόντες, μιμούμενοι ἐκείνους τῶν τε ὁδῶν 61824 Leg.763.c.7 : ἐπιμελούμενοι τῶν κατὰ τὸ ἄστυ καὶ τῶν ἐκ τῆς χώρας 61825 Leg.763.c.8 : λεωφόρων εἰς τὴν πόλιν ἀεὶ τεταμένων καὶ τῶν οἰκοδομιῶν, 61826 Leg.763.d.1 : ἵνα κατὰ νόμους γίγνωνται πᾶσαι, καὶ δὴ καὶ τῶν ὑδάτων, 61827 Leg.763.d.2 : ὁπός´ ἂν αὐτοῖς πέμπωσι καὶ παραδιδῶσιν οἱ φρουροῦντες 61828 Leg.763.d.3 : τεθεραπευμένα, ὅπως εἰς τὰς κρήνας ἱκανὰ καὶ καθαρὰ πο– 61829 Leg.763.d.4 : ρευόμενα, κοσμῇ τε ἅμα καὶ ὠφελῇ τὴν πόλιν. δεῖ δὴ καὶ 61830 Leg.763.d.5 : τούτους δυνατούς τε εἶναι καὶ σχολάζοντας τῶν κοινῶν ἐπι– 61831 Leg.763.d.6 : μελεῖσθαι· διὸ προβαλλέσθω μὲν πᾶς ἀνὴρ ἐκ τῶν μεγί– 61832 Leg.763.d.7 : στων τιμημάτων ἀστυνόμον ὃν ἂν βούληται, διαχειροτονη– 61833 Leg.763.e.1 : θέντων δὲ καὶ ἀφικομένων εἰς ἓξ οἷς ἂν πλεῖσται γίγνωνται, 61834 Leg.763.e.2 : τοὺς τρεῖς ἀποκληρωσάντων οἷς τούτων ἐπιμελές, δοκιμα– 61835 Leg.763.e.3 : σθέντες δὲ ἀρχόντων κατὰ τοὺς τεθέντας αὐτοῖς νόμους. 61836 Leg.763.e.4 : Ἀγορανόμους δ´ ἑξῆς τούτοις αἱρεῖσθαι μὲν ἐκ τῶν δευτέρων 61837 Leg.763.e.5 : καὶ πρώτων τιμημάτων πέντε, τὰ δ´ ἄλλα αὐτῶν γίγνεσθαι 61838 Leg.763.e.6 : τὴν αἵρεσιν καθάπερ ἡ τῶν ἀστυνόμων· δέκα ἐκ τῶν ἄλλων 61839 Leg.763.e.7 : χειροτονηθέντας τοὺς πέντε ἀποκληρῶσαι, καὶ δοκιμασθέντας 61840 Leg.763.e.8 : αὐτοὺς ἄρχοντας ἀποφῆναι. χειροτονείτω δὲ πᾶς πάντα· 61841 Leg.764.a.1 : ὁ δὲ μὴ ´θέλων, ἐὰν εἰσαγγελθῇ πρὸς τοὺς ἄρχοντας, ζη– 61842 Leg.764.a.2 : μιούσθω πεντήκοντα δραχμαῖς πρὸς τῷ κακὸς εἶναι δοκεῖν. 61843 Leg.764.a.3 : ἴτω δ´ εἰς ἐκκλησίαν καὶ τὸν κοινὸν σύλλογον ὁ βουλόμενος, 61844 Leg.764.a.4 : ἐπάναγκες δ´ ἔστω τῷ τῶν δευτέρων καὶ πρώτων τιμημάτων, 61845 Leg.764.a.5 : δέκα δραχμαῖς ζημιουμένῳ ἐὰν μὴ παρὼν ἐξετάζηται τοῖς 61846 Leg.764.a.6 : συλλόγοις· τρίτῳ δὲ τιμήματι καὶ τῷ τετάρτῳ μὴ ἐπάναγκες, 61847 Leg.764.a.7 : ἀλλὰ ἀζήμιος ἀφείσθω, ἐὰν μή τι παραγγείλωσιν οἱ ἄρχοντες 61848 Leg.764.b.1 : πᾶσιν ἔκ τινος ἀνάγκης συνιέναι. τοὺς δὲ δὴ ἀγορανόμους 61849 Leg.764.b.2 : τὸν περὶ τὴν ἀγορὰν κόσμον διαταχθέντα ὑπὸ νόμων φυλάτ– 61850 Leg.764.b.3 : τειν, καὶ ἱερῶν καὶ κρηνῶν ἐπιμελεῖσθαι τῶν κατ´ ἀγοράν, 61851 Leg.764.b.4 : ὅπως μηδὲν ἀδικῇ μηδείς, τὸν ἀδικοῦντα δὲ κολάζειν, πληγαῖς 61852 Leg.764.b.5 : μὲν καὶ δεσμοῖς δοῦλον καὶ ξένον, ἐὰν δ´ ἐπιχώριος ὤν τις 61853 Leg.764.b.6 : περὶ τὰ τοιαῦτα ἀκοσμῇ, μέχρι μὲν ἑκατὸν δραχμῶν νομί– 61854 Leg.764.b.7 : σματος αὐτοὺς εἶναι κυρίους διαδικάζοντας, μέχρι δὲ διπλα– 61855 Leg.764.c.1 : σίου τούτου κοινῇ μετὰ ἀστυνόμων ζημιοῦν δικάζοντας τῷ 61856 Leg.764.c.2 : ἀδικοῦντι. τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἀστυνόμοις ἔστω ζημιώματά τε 61857 Leg.764.c.3 : καὶ κολάσεις ἐν τῇ ἑαυτῶν ἀρχῇ, μέχρι μὲν μνᾶς αὐτοὺς 61858 Leg.764.c.4 : ζημιοῦντας, τὴν διπλασίαν δὲ μετὰ ἀγορανόμων. 61859 Leg.764.c.5 : Μουσικῆς δὲ τὸ μετὰ τοῦτο καὶ γυμναστικῆς ἄρχοντας 61860 Leg.764.c.6 : καθίστασθαι πρέπον ἂν εἴη, διττοὺς ἑκατέρων, τοὺς μὲν 61861 Leg.764.c.7 : παιδείας αὐτῶν ἕνεκα, τοὺς δὲ ἀγωνιστικῆς. παιδείας μὲν 61862 Leg.764.c.8 : βούλεται λέγειν ὁ νόμος γυμνασίων καὶ διδασκαλείων ἐπι– 61863 Leg.764.d.1 : μελητὰς κόσμου καὶ παιδεύσεως ἅμα καὶ τῆς περὶ ταῦτα 61864 Leg.764.d.2 : ἐπιμελείας τῶν φοιτήσεών τε πέρι καὶ οἰκήσεων ἀρρένων 61865 Leg.764.d.3 : καὶ θηλειῶν κορῶν, ἀγωνίας δέ, ἔν τε τοῖς γυμνικοῖς καὶ περὶ 61866 Leg.764.d.4 : τὴν μουσικὴν ἀθλοθέτας ἀθληταῖς, διττοὺς αὖ τούτους, περὶ 61867 Leg.764.d.5 : μουσικὴν μὲν ἑτέρους, περὶ ἀγωνίαν δ´ ἄλλους. ἀγωνιστικῆς 61868 Leg.764.d.6 : μὲν οὖν ἀνθρώπων τε καὶ ἵππων τοὺς αὐτούς, μουσικῆς δὲ 61869 Leg.764.d.7 : ἑτέρους μὲν τοὺς περὶ μονῳδίαν τε καὶ μιμητικήν, οἷον 61870 Leg.764.e.1 : ῥαψῳδῶν καὶ κιθαρῳδῶν καὶ αὐλητῶν καὶ πάντων τῶν τοιού– 61871 Leg.764.e.2 : των ἀθλοθέτας ἑτέρους πρέπον ἂν εἴη γίγνεσθαι, τῶν δὲ 61872 Leg.764.e.3 : περὶ χορῳδίαν ἄλλους. πρῶτον δὴ περὶ τὴν τῶν χορῶν 61873 Leg.764.e.4 : παιδιὰν παίδων τε καὶ ἀνδρῶν καὶ θηλειῶν κορῶν ἐν ὀρχή– 61874 Leg.764.e.5 : σεσι καὶ τῇ τάξει τῇ ἁπάσῃ γιγνομένῃ μουσικῇ τοὺς ἄρ– 61875 Leg.764.e.6 : χοντας αἱρεῖσθαί που χρεών· ἱκανὸς δὲ εἷς ἄρχων αὐτοῖς, 61876 Leg.765.a.1 : μὴ ἔλαττον τετταράκοντα γεγονὼς ἐτῶν. ἱκανὸς δὲ καὶ περὶ 61877 Leg.765.a.2 : μονῳδίαν εἷς, μὴ ἔλαττον ἢ τριάκοντα γεγονὼς ἐτῶν, εἰσ– 61878 Leg.765.a.3 : αγωγεύς τε εἶναι καὶ τοῖς ἁμιλλωμένοις τὴν διάκρισιν 61879 Leg.765.a.4 : ἱκανῶς ἀποδιδούς. τὸν δὴ χορῶν ἄρχοντα καὶ διαθετῆρα 61880 Leg.765.a.5 : αἱρεῖσθαι χρὴ τοιόνδε τινὰ τρόπον. ὅσοι μὲν φιλοφρόνως 61881 Leg.765.a.6 : ἐσχήκασι περὶ τὰ τοιαῦτα, εἰς τὸν σύλλογον ἴτωσαν, ἐπιζή– 61882 Leg.765.a.7 : μιοι ἐὰν μὴ ἴωσιν—τούτου δὲ οἱ νομοφύλακες κριταί—τοῖς 61883 Leg.765.a.8 : δ´ ἄλλοις, ἐὰν μὴ βούλωνται, μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω. καὶ 61884 Leg.765.b.1 : τὴν προβολὴν δὴ τὸν αἱρούμενον ἐκ τῶν ἐμπείρων ποιητέον, 61885 Leg.765.b.2 : ἔν τε τῇ δοκιμασίᾳ κατηγόρημα ἓν τοῦτ´ ἔστω καὶ ἀπηγόρημα, 61886 Leg.765.b.3 : τῶν μὲν ὡς ἄπειρος ὁ λαχών, τῶν δ´ ὡς ἔμπειρος· ὃς δ´ 61887 Leg.765.b.4 : ἂν εἷς ἐκ προχειροτονηθέντων δέκα λάχῃ, δοκιμασθείς, τὸν 61888 Leg.765.b.5 : ἐνιαυτὸν τῶν χορῶν ἀρχέτω κατὰ νόμον. κατὰ ταὐτὰ δὲ 61889 Leg.765.b.6 : τούτοις καὶ ταύτῃ ὁ λαχὼν τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον τῶν ἀφικο– 61890 Leg.765.b.7 : μένων εἰς κρίσιν μονῳδιῶν τε καὶ συναυλιῶν ἀρχέτω, εἰς 61891 Leg.765.c.1 : τοὺς κριτὰς ἀποδιδοὺς ὁ λαχὼν τὴν κρίσιν. μετὰ δὲ ταῦτα 61892 Leg.765.c.2 : χρεὼν ἀγωνίας ἀθλοθέτας αἱρεῖσθαι τῆς περὶ τὰ γυμνάσια 61893 Leg.765.c.3 : ἵππων τε καὶ ἀνθρώπων ἐκ τῶν τρίτων τε καὶ ἔτι τῶν δευ– 61894 Leg.765.c.4 : τέρων τιμημάτων· εἰς δὲ τὴν αἵρεσιν ἔστω μὲν ἐπάναγκες 61895 Leg.765.c.5 : τοῖς τρισὶν [καὶ] πορεύεσθαι τιμήμασι, τὸ σμικρότατον δὲ 61896 Leg.765.c.6 : ἀζήμιον ἀφείσθω. τρεῖς δ´ ἔστωσαν οἱ λαχόντες, τῶν προ– 61897 Leg.765.c.7 : χειροτονηθέντων μὲν εἴκοσι, λαχόντων δὲ ἐκ τῶν εἴκοσι 61898 Leg.765.c.8 : τριῶν, οὓς ἂν καὶ ψῆφος ἡ τῶν δοκιμαζόντων δοκιμάσῃ· ἐὰν 61899 Leg.765.d.1 : δέ τις ἀποδοκιμασθῇ καθ´ ἡντιναοῦν ἀρχῆς λῆξιν καὶ κρίσιν, 61900 Leg.765.d.2 : ἄλλους ἀνθαιρεῖσθαι κατὰ ταὐτὰ καὶ τὴν δοκιμασίαν ὡσαύ– 61901 Leg.765.d.3 : τως αὐτῶν πέρι ποιεῖσθαι. 61902 Leg.765.d.4 : Λοιπὸς δὲ ἄρχων περὶ τὰ προειρημένα ἡμῖν ὁ τῆς παι– 61903 Leg.765.d.5 : δείας ἐπιμελητὴς πάσης θηλειῶν τε καὶ ἀρρένων. εἷς μὲν 61904 Leg.765.d.6 : δὴ καὶ ὁ τούτων ἄρξων ἔστω κατὰ νόμους, ἐτῶν μὲν γεγονὼς 61905 Leg.765.d.7 : μὴ ἔλαττον ἢ πεντήκοντα, παίδων δὲ γνησίων πατήρ, μά– 61906 Leg.765.d.8 : λιστα μὲν ὑέων καὶ θυγατέρων, εἰ δὲ μή, θάτερα· διανοηθήτω 61907 Leg.765.e.1 : δὲ αὐτός τε ὁ προκριθεὶς καὶ ὁ προκρίνων ὡς οὖσαν ταύτην 61908 Leg.765.e.2 : τὴν ἀρχὴν τῶν ἐν τῇ πόλει ἀκροτάτων ἀρχῶν πολὺ μεγίστην. 61909 Leg.765.e.3 : παντὸς γὰρ δὴ φυτοῦ ἡ πρώτη βλάστη καλῶς ὁρμηθεῖσα, 61910 Leg.765.e.4 : πρὸς ἀρετὴν τῆς αὑτοῦ φύσεως κυριωτάτη τέλος ἐπιθεῖναι 61911 Leg.765.e.5 : τὸ πρόσφορον, τῶν τε ἄλλων φυτῶν καὶ τῶν ζῴων ἡμέρων 61912 Leg.766.a.1 : καὶ ἀγρίων καὶ ἀνθρώπων· ἄνθρωπος δέ, ὥς φαμεν, ἥμερον, 61913 Leg.766.a.2 : ὅμως μὴν παιδείας μὲν ὀρθῆς τυχὸν καὶ φύσεως εὐτυχοῦς, 61914 Leg.766.a.3 : θειότατον ἡμερώτατόν τε ζῷον γίγνεσθαι φιλεῖ, μὴ ἱκανῶς 61915 Leg.766.a.4 : δὲ ἢ μὴ καλῶς τραφὲν ἀγριώτατον, ὁπόσα φύει γῆ. ὧν 61916 Leg.766.a.5 : ἕνεκα οὐ δεύτερον οὐδὲ πάρεργον δεῖ τὴν παίδων τροφὴν τὸν 61917 Leg.766.a.6 : νομοθέτην ἐᾶν γίγνεσθαι, πρῶτον δὲ ἄρξασθαι χρεὼν τὸν 61918 Leg.766.a.7 : μέλλοντα αὐτῶν ἐπιμελήσεσθαι καλῶς αἱρεθῆναι, τῶν ἐν τῇ 61919 Leg.766.a.8 : πόλει ὃς ἂν ἄριστος εἰς πάντα ᾖ, τοῦτον κατὰ δύναμιν ὅτι 61920 Leg.766.b.1 : μάλιστα αὐτοῖς καθιστάντα προστάττειν ἐπιμελητήν. αἱ 61921 Leg.766.b.2 : πᾶσαι τοίνυν ἀρχαὶ πλὴν βουλῆς καὶ πρυτάνεων εἰς τὸ τοῦ 61922 Leg.766.b.3 : Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐλθοῦσαι φερόντων ψῆφον κρύβδην, τῶν 61923 Leg.766.b.4 : νομοφυλάκων ὅντιν´ ἂν ἕκαστος ἡγῆται κάλλιστ´ ἂν τῶν 61924 Leg.766.b.5 : περὶ παιδείαν ἄρξαι γενομένων· ᾧ δ´ ἂν πλεῖσται ψῆφοι 61925 Leg.766.b.6 : συμβῶσιν, δοκιμασθεὶς ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀρχόντων τῶν ἑλο– 61926 Leg.766.b.7 : μένων, πλὴν νομοφυλάκων, ἀρχέτω ἔτη πέντε, ἕκτῳ δὲ κατὰ 61927 Leg.766.c.1 : ταὐτὰ ἄλλον ἐπὶ ταύτην τὴν ἀρχὴν αἱρεῖσθαι. 61928 Leg.766.c.2 : Ἐὰν δέ τις δημοσίαν ἀρχὴν ἄρχων ἀποθάνῃ πρὶν ἐξήκειν 61929 Leg.766.c.3 : αὐτῷ τὴν ἀρχὴν πλεῖον ἢ τριάκοντα ἐπιδεομένην ἡμερῶν, 61930 Leg.766.c.4 : τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἄλλον καθιστάναι οἷς ἦν 61931 Leg.766.c.5 : τοῦτο προσηκόντως μέλον. καὶ ἐὰν ὀρφανῶν ἐπίτροπος 61932 Leg.766.c.6 : τελευτήσῃ τις, οἱ προσήκοντες καὶ ἐπιδημοῦντες πρὸς πα– 61933 Leg.766.c.7 : τρὸς καὶ μητρὸς μέχρι ἀνεψιῶν παίδων ἄλλον καθιστάντων 61934 Leg.766.d.1 : ἐντὸς δέκα ἡμερῶν, ἢ ζημιούσθων ἕκαστος δραχμῇ τῆς ἡμέρας, 61935 Leg.766.d.2 : μέχριπερ ἂν τοῖς παισὶν καταστήσωσι τὸν ἐπίτροπον. 61936 Leg.766.d.3 : Πᾶσα δὲ δήπου πόλις ἄπολις ἂν γίγνοιτο, ἐν ᾗ δικαστήρια 61937 Leg.766.d.4 : μὴ καθεστῶτα εἴη κατὰ τρόπον· ἄφωνος δ´ αὖ δικαστὴς ἡμῖν 61938 Leg.766.d.5 : καὶ μὴ πλείω τῶν ἀντιδίκων ἐν ταῖς ἀνακρίσεσι φθεγγό– 61939 Leg.766.d.6 : μενος, καθάπερ ἐν ταῖς διαίταις, οὐκ ἄν ποτε ἱκανὸς γένοιτο 61940 Leg.766.d.7 : περὶ τὴν τῶν δικαίων κρίσιν· ὧν ἕνεκα οὔτε πολλοὺς ὄντας 61941 Leg.766.d.8 : ῥᾴδιον εὖ δικάζειν οὔτε ὀλίγους φαύλους. σαφὲς δὲ ἀεὶ τὸ 61942 Leg.766.e.1 : ἀμφισβητούμενον χρεὼν γίγνεσθαι παρ´ ἑκατέρων, ὁ δὲ 61943 Leg.766.e.2 : χρόνος ἅμα καὶ τὸ βραδὺ τό τε πολλάκις ἀνακρίνειν πρὸς 61944 Leg.766.e.3 : τὸ φανερὰν γίγνεσθαι τὴν ἀμφισβήτησιν σύμφορον. ὧν 61945 Leg.766.e.4 : ἕνεκα πρῶτον μὲν εἰς γείτονας ἰέναι χρὴ τοὺς ἐπικαλοῦντας 61946 Leg.766.e.5 : ἀλλήλοις καὶ τοὺς φίλους τε καὶ συνειδότας ὅτι μάλιστα 61947 Leg.767.a.1 : τὰς ἀμφισβητουμένας πράξεις, ἐὰν δ´ ἄρα μὴ ἐν τούτοις 61948 Leg.767.a.2 : τις ἱκανὴν κρίσιν λαμβάνῃ, πρὸς ἄλλο δικαστήριον ἴτω· τὸ 61949 Leg.767.a.3 : δὲ τρίτον, ἂν τὰ δύο δικαστήρια μὴ δύνηται διαλλάξαι, 61950 Leg.767.a.4 : τέλος ἐπιθέτω τῇ δίκῃ. 61951 Leg.767.a.5 : Τρόπον δή τινα καὶ τῶν δικαστηρίων αἱ καταστάσεις 61952 Leg.767.a.6 : ἀρχόντων εἰσὶν αἱρέσεις· πάντα μὲν γὰρ ἄρχοντα ἀναγκαῖον 61953 Leg.767.a.7 : καὶ δικαστὴν εἶναί τινων, δικαστὴς δὲ οὐκ ἄρχων καί τινα 61954 Leg.767.a.8 : τρόπον ἄρχων οὐ πάνυ φαῦλος γίγνεται τὴν τόθ´ ἡμέραν 61955 Leg.767.a.9 : ᾗπερ ἂν κρίνων τὴν δίκην ἀποτελῇ. θέντες δὴ καὶ τοὺς 61956 Leg.767.b.1 : δικαστὰς ὡς ἄρχοντας, λέγωμεν τίνες ἂν εἶεν πρέποντες 61957 Leg.767.b.2 : καὶ τίνων ἄρα δικασταὶ καὶ πόσοι ἐφ´ ἕκαστον. κυριώτατον 61958 Leg.767.b.3 : μὲν τοίνυν ἔστω δικαστήριον ὅπερ ἂν αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἀπο– 61959 Leg.767.b.4 : φήνωσιν ἕκαστοι, κοινῇ τινας ἑλόμενοι· δύο δὴ τῶν λοιπῶν 61960 Leg.767.b.5 : ἔστω κριτήρια, τὸ μὲν ὅταν τίς τινα ἰδιώτην ἰδιώτης, ἐπαι– 61961 Leg.767.b.6 : τιώμενος ἀδικεῖν αὐτόν, ἄγων εἰς δίκην βούληται διακριθῆναι, 61962 Leg.767.b.7 : τὸ δ´ ὁπόταν τὸ δημόσιον ὑπό τινος τῶν πολιτῶν ἡγῆταί 61963 Leg.767.c.1 : τις ἀδικεῖσθαι καὶ βουληθῇ τῷ κοινῷ βοηθεῖν, λεκτέον ὁποῖοί 61964 Leg.767.c.2 : τ´ εἰσὶν καὶ τίνες οἱ κριταί. πρῶτον δὴ δικαστήριον ἡμῖν 61965 Leg.767.c.3 : γιγνέσθω κοινὸν ἅπασι τοῖς τὸ τρίτον ἀμφισβητοῦσιν ἰδιώ– 61966 Leg.767.c.4 : ταις πρὸς ἀλλήλους, γενόμενον τῇδέ πῃ. πάσας δὴ τὰς 61967 Leg.767.c.5 : ἀρχάς, ὁπόσαι τε κατ´ ἐνιαυτὸν καὶ ὁπόσαι πλείω χρόνον 61968 Leg.767.c.6 : ἄρχουσιν, ἐπειδὰν μέλλῃ νέος ἐνιαυτὸς μετὰ θερινὰς τροπὰς 61969 Leg.767.c.7 : τῷ ἐπιόντι μηνὶ γίγνεσθαι, ταύτης τῆς ἡμέρας τῇ πρόσθεν 61970 Leg.767.c.8 : πάντας χρὴ τοὺς ἄρχοντας συνελθεῖν εἰς ἓν ἱερὸν καὶ τὸν 61971 Leg.767.d.1 : θεὸν ὀμόσαντας οἷον ἀπάρξασθαι πάσης ἀρχῆς ἕνα δικαστήν, 61972 Leg.767.d.2 : ὃς ἂν ἐν ἀρχῇ ἑκάστῃ ἄριστός τε εἶναι δόξῃ καὶ ἄριστ´ ἂν 61973 Leg.767.d.3 : καὶ ὁσιώτατα τὰς δίκας τοῖς πολίταις αὐτῷ τὸν ἐπιόντα ἐνι– 61974 Leg.767.d.4 : αυτὸν φαίνηται διακρίνειν. τούτων δὲ αἱρεθέντων γίγνεσθαι 61975 Leg.767.d.5 : μὲν δοκιμασίαν ἐν τοῖς ἑλομένοις αὐτοῖς, ἐὰν δὲ ἀποδοκι– 61976 Leg.767.d.6 : μασθῇ τις, ἕτερον ἀνθαιρεῖσθαι κατὰ ταὐτά, τοὺς δὲ δοκι– 61977 Leg.767.d.7 : μασθέντας δικάζειν μὲν τοῖς τἆλλα δικαστήρια φυγοῦσι, τὴν 61978 Leg.767.d.8 : δὲ ψῆφον φανερὰν φέρειν· ἐπηκόους δ´ εἶναι καὶ θεατὰς 61979 Leg.767.e.1 : τούτων τῶν δικῶν ἐξ ἀνάγκης μὲν βουλευτὰς καὶ τοὺς ἄλλους 61980 Leg.767.e.2 : ἄρχοντας τοὺς ἑλομένους αὐτούς, τῶν δὲ ἄλλων τὸν βουλό– 61981 Leg.767.e.3 : μενον. ἐὰν δέ τις ἐπαιτιᾶταί τινα ἑκόντα ἀδίκως κρῖναι 61982 Leg.767.e.4 : τὴν δίκην, εἰς τοὺς νομοφύλακας ἰὼν κατηγορείτω· ὁ δὲ 61983 Leg.767.e.5 : ὀφλὼν τὴν τοιαύτην δίκην ὑπεχέτω μὲν τοῦ βλάβους τῷ 61984 Leg.767.e.6 : βλαφθέντι τὸ ἥμισυ τίνειν, ἐὰν δὲ μείζονος ἄξιος εἶναι δόξῃ 61985 Leg.767.e.7 : ζημίας, προστιμᾶν τοὺς κρίναντας τὴν δίκην ὅτι χρὴ πρὸς 61986 Leg.767.e.8 : τούτῳ παθεῖν αὐτὸν ἢ ἀποτίνειν τῷ κοινῷ καὶ τῷ τὴν δίκην 61987 Leg.767.e.9 : δικασαμένῳ. περὶ δὲ τῶν δημοσίων ἐγκλημάτων ἀναγκαῖον 61988 Leg.768.a.1 : πρῶτον μὲν τῷ πλήθει μεταδιδόναι τῆς κρίσεως—οἱ γὰρ 61989 Leg.768.a.2 : ἀδικούμενοι πάντες εἰσίν, ὁπόταν τις τὴν πόλιν ἀδικῇ, καὶ 61990 Leg.768.a.3 : χαλεπῶς ἂν ἐν δίκῃ φέροιεν ἄμοιροι γιγνόμενοι τῶν τοιούτων 61991 Leg.768.a.4 : διακρίσεων—ἀλλ´ ἀρχήν τε εἶναι χρὴ τῆς τοιαύτης δίκης καὶ 61992 Leg.768.a.5 : τελευτὴν εἰς τὸν δῆμον ἀποδιδομένην, τὴν δὲ βάσανον ἐν 61993 Leg.768.a.6 : ταῖς μεγίσταις ἀρχαῖς τρισίν, ἃς ἂν ὅ τε φεύγων καὶ ὁ 61994 Leg.768.a.7 : διώκων συνομολογῆτον· ἐὰν δὲ μὴ δύνησθον κοινωνῆσαι τῆς 61995 Leg.768.a.8 : ὁμολογίας αὐτοί, τὴν βουλὴν ἐπικρίνειν αὐτῶν τὴν αἵρεσιν 61996 Leg.768.b.1 : ἑκατέρου. δεῖ δὲ δὴ καὶ τῶν ἰδίων δικῶν κοινωνεῖν κατὰ 61997 Leg.768.b.2 : δύναμιν ἅπαντας· ὁ γὰρ ἀκοινώνητος ὢν ἐξουσίας τοῦ συν– 61998 Leg.768.b.3 : δικάζειν ἡγεῖται τὸ παράπαν τῆς πόλεως οὐ μέτοχος εἶναι. 61999 Leg.768.b.4 : διὰ ταῦτ´ οὖν δὴ καὶ κατὰ φυλὰς ἀναγκαῖον δικαστήριά τε 62000 Leg.768.b.5 : γίγνεσθαι καὶ κλήρῳ δικαστὰς ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἀδιαφθό– 62001 Leg.768.b.6 : ρους ταῖς δεήσεσι δικάζειν, τὸ δὲ τέλος κρίνειν πάντων τῶν 62002 Leg.768.b.7 : τοιούτων ἐκεῖνο τὸ δικαστήριον, ὅ φαμεν εἴς γε ἀνθρωπίνην 62003 Leg.768.b.8 : δύναμιν ὡς οἷόν τε ἀδιαφθορώτατα παρεσκευάσθαι τοῖς μὴ 62004 Leg.768.c.1 : δυναμένοις μήτε ἐν τοῖς γείτοσι μήτε ἐν τοῖς φυλετικοῖς 62005 Leg.768.c.2 : δικαστηρίοις ἀπαλλάττεσθαι. 62006 Leg.768.c.3 : Νῦν δὴ περὶ μὲν δικαστήρια ἡμῖν—ἃ δή φαμεν οὔθ´ ὡς 62007 Leg.768.c.4 : ἀρχὰς οὔτε ὡς μὴ ῥᾴδιον εἰπόντα ἀναμφισβητήτως εἰρη– 62008 Leg.768.c.5 : κέναι—περὶ μὲν ταῦτα οἷον περιγραφή τις ἔξωθεν περιγε– 62009 Leg.768.c.6 : γραμμένη τὰ μὲν εἴρηκεν, τὰ δ´ ἀπολείπει σχεδόν· πρὸς 62010 Leg.768.c.7 : γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ 62011 Leg.768.c.8 : διαίρεσις ὀρθότατα γίγνοιτ´ ἂν μακρῷ. ταύταις μὲν οὖν 62012 Leg.768.d.1 : εἰρήσθω πρὸς τῷ τέλει περιμένειν ἡμᾶς, αἱ δὲ περὶ τὰς 62013 Leg.768.d.2 : ἄλλας ἀρχὰς καταστάσεις σχεδὸν τὴν πλείστην εἰλήφασιν 62014 Leg.768.d.3 : νομοθεσίαν· τὸ δὲ ὅλον καὶ ἀκριβὲς περὶ ἑνός τε καὶ πάντων 62015 Leg.768.d.4 : τῶν κατὰ πόλιν καὶ πολιτικὴν πᾶσαν διοικήσεων οὐκ ἔστιν 62016 Leg.768.d.5 : γενέσθαι σαφές, πρὶν ἂν ἡ διέξοδος ἀπ´ ἀρχῆς τά τε δεύτερα 62017 Leg.768.d.6 : καὶ τὰ μέσα καὶ πάντα μέρη τὰ ἑαυτῆς ἀπολαβοῦσα πρὸς 62018 Leg.768.d.7 : τέλος ἀφίκηται. νῦν μὴν ἐν τῷ παρόντι μέχρι τῆς τῶν 62019 Leg.768.e.1 : ἀρχόντων αἱρέσεως γενομένης τελευτὴ μὲν τῶν ἔμπροσθεν 62020 Leg.768.e.2 : αὕτη γίγνοιτ´ ἂν ἱκανή, νόμων δὲ θέσεως ἀρχὴ καὶ ἀναβολῶν 62021 Leg.768.e.3 : ἅμα καὶ ὄκνων οὐδὲν ἔτι δεομένη. 62022 Leg.768.e.4 : {ΚΛ.} Πάντως μοι κατὰ νοῦν, ὦ ξένε, τὰ ἔμπροσθεν εἰρη– 62023 Leg.768.e.5 : κώς, τὴν ἀρχὴν νῦν τελευτῇ προσάψας περὶ τῶν τε εἰρημένων 62024 Leg.768.e.6 : καὶ τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι, ταῦτα ἔτι μᾶλλον ἐκείνων 62025 Leg.768.e.7 : εἴρηκας φιλίως. 62026 Leg.769.a.1 : {ΑΘ.} Καλῶς τοίνυν ἂν ἡμῖν ἡ πρεσβυτῶν ἔμφρων παιδιὰ 62027 Leg.769.a.2 : μέχρι δεῦρ´ εἴη τὰ νῦν διαπεπαισμένη. 62028 Leg.769.a.3 : {ΚΛ.} Καλὴν τὴν σπουδὴν ἔοικας δηλοῦν τῶν ἀνδρῶν. 62029 Leg.769.a.4 : {ΑΘ.} Εἰκός γε· τόδε δ´ ἐννοήσωμεν εἰ σοὶ δοκεῖ καθάπερ 62030 Leg.769.a.5 : ἐμοί. 62031 Leg.769.a.6 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ καὶ περὶ τίνων; 62032 Leg.769.a.7 : {ΑΘ.} Οἶσθ´ ὅτι καθάπερ ζωγράφων οὐδὲν πέρας ἔχειν ἡ 62033 Leg.769.a.8 : πραγματεία δοκεῖ περὶ ἑκάστων τῶν ζῴων, ἀλλ´ ἢ τοῦ χραί– 62034 Leg.769.a.9 : νειν ἢ ἀποχραίνειν, ἢ ὁτιδήποτε καλοῦσι τὸ τοιοῦτον οἱ 62035 Leg.769.b.1 : ζωγράφων παῖδες, οὐκ ἄν ποτε δοκεῖ παύσασθαι κοσμοῦσα, 62036 Leg.769.b.2 : ὥστε ἐπίδοσιν μηκέτ´ ἔχειν εἰς τὸ καλλίω τε καὶ φανερώτερα 62037 Leg.769.b.3 : γίγνεσθαι τὰ γεγραμμένα. 62038 Leg.769.b.4 : {ΚΛ.} Σχεδὸν ἐννοῶ ἀκούων καὶ αὐτὸς ταῦτα ἃ λέγεις, 62039 Leg.769.b.5 : ἐπεὶ ἐντριβής γε οὐδαμῶς γέγονα τῇ τοιαύτῃ τέχνῃ. 62040 Leg.769.b.6 : {ΑΘ.} Καὶ οὐδέν γε ἐβλάβης. χρησώμεθά γε μὴν τῷ νῦν 62041 Leg.769.b.7 : παρατυχόντι περὶ αὐτῆς ἡμῖν λόγῳ τὸ τοιόνδε, ὡς εἴ ποτέ 62042 Leg.769.c.1 : τις ἐπινοήσειε γράψαι τε ὡς κάλλιστον ζῷον καὶ τοῦτ´ αὖ 62043 Leg.769.c.2 : μηδέποτε ἐπὶ φαυλότερον ἀλλ´ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴσχειν τοῦ 62044 Leg.769.c.3 : ἐπιόντος ἀεὶ χρόνου, συννοεῖς ὅτι θνητὸς ὤν, εἰ μή τινα 62045 Leg.769.c.4 : καταλείψει διάδοχον τοῦ ἐπανορθοῦν τε, ἐάν τι σφάλληται 62046 Leg.769.c.5 : τὸ ζῷον ὑπὸ χρόνων, καὶ τὸ παραλειφθὲν ὑπὸ τῆς ἀσθενείας 62047 Leg.769.c.6 : τῆς ἑαυτοῦ πρὸς τὴν τέχνην οἷός τε εἰς τὸ πρόσθεν ἔσται 62048 Leg.769.c.7 : φαιδρύνων ποιεῖν ἐπιδιδόναι, σμικρόν τινα χρόνον αὐτῷ 62049 Leg.769.c.8 : πόνος παραμενεῖ πάμπολυς; 62050 Leg.769.c.9 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ. 62051 Leg.769.d.1 : {ΑΘ.} Τί οὖν; ἆρ´ οὐ τοιοῦτον δοκεῖ σοι τὸ τοῦ νομοθέτου 62052 Leg.769.d.2 : βούλημ´ εἶναι; πρῶτον μὲν γράψαι τοὺς νόμους πρὸς τὴν 62053 Leg.769.d.3 : ἀκρίβειαν κατὰ δύναμιν ἱκανῶς· ἔπειτα προϊόντος τοῦ χρόνου 62054 Leg.769.d.4 : καὶ τῶν δοξάντων ἔργῳ πειρώμενον, ἆρ´ οἴει τινὰ οὕτως 62055 Leg.769.d.5 : ἄφρονα γεγονέναι νομοθέτην, ὥστ´ ἀγνοεῖν ὅτι πάμπολλα 62056 Leg.769.d.6 : ἀνάγκη παραλείπεσθαι τοιαῦτα, ἃ δεῖ τινα συνεπόμενον 62057 Leg.769.d.7 : ἐπανορθοῦν, ἵνα μηδαμῇ χείρων, βελτίων δὲ ἡ πολιτεία 62058 Leg.769.e.1 : καὶ ὁ κόσμος ἀεὶ γίγνηται περὶ τὴν ᾠκισμένην αὐτῷ 62059 Leg.769.e.2 : πόλιν; 62060 Leg.769.e.3 : {ΚΛ.} Εἰκός—πῶς γὰρ οὔ; —βούλεσθαι πάντα ὁντινοῦν τὸ 62061 Leg.769.e.4 : τοιοῦτον. 62062 Leg.769.e.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν εἴ τίς τινα μηχανὴν ἔχοι πρὸς τοῦτο, ἔργῳ 62063 Leg.769.e.6 : καὶ λόγοις τίνα τρόπον διδάξειεν ἂν ἕτερον εἴτε μείζονα 62064 Leg.769.e.7 : εἴτε ἐλάττω περὶ τοῦτ´ ἔχειν ἔννοιαν, ὅπως χρὴ φυλάττειν καὶ 62065 Leg.769.e.8 : ἐπανορθοῦν νόμους, οὐκ ἄν ποτε λέγων ἀπείποι τὸ τοιοῦτον 62066 Leg.769.e.9 : πρὶν ἐπὶ τέλος ἐλθεῖν; 62067 Leg.770.a.1 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 62068 Leg.770.a.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐν τῷ νῦν παρόντι ποιητέον ἐμοὶ καὶ σφῷν 62069 Leg.770.a.3 : τοῦτο; 62070 Leg.770.a.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 62071 Leg.770.a.5 : {ΑΘ.} Ἐπειδὴ νομοθετεῖν μὲν μέλλομεν, ᾕρηνται δὲ ἡμῖν 62072 Leg.770.a.6 : νομοφύλακες, ἡμεῖς δ´ ἐν δυσμαῖς τοῦ βίου, οἱ δ´ ὡς πρὸς 62073 Leg.770.a.7 : ἡμᾶς νέοι, ἅμα μέν, ὥς φαμεν, δεῖ νομοθετεῖν ἡμᾶς, ἅμα 62074 Leg.770.a.8 : δὲ πειρᾶσθαι ποιεῖν καὶ τούτους αὐτοὺς νομοθέτας τε καὶ 62075 Leg.770.a.9 : νομοφύλακας εἰς τὸ δυνατόν. 62076 Leg.770.b.1 : {ΚΛ.} Τί μήν; εἴπερ οἷοί τέ γ´ ἐσμὲν ἱκανῶς. 62077 Leg.770.b.2 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ οὖν πειρατέα γε καὶ προθυμητέα. 62078 Leg.770.b.3 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 62079 Leg.770.b.4 : {ΑΘ.} Λέγωμεν δὴ πρὸς αὐτούς· Ὦ φίλοι σωτῆρες νόμων, 62080 Leg.770.b.5 : ἡμεῖς περὶ ἑκάστων ὧν τίθεμεν τοὺς νόμους πάμπολλα παρα– 62081 Leg.770.b.6 : λείψομεν—ἀνάγκη γάρ—οὐ μὴν ἀλλ´ ὅσα γε μὴ σμικρὰ καὶ 62082 Leg.770.b.7 : τὸ ὅλον εἰς δύναμιν οὐκ ἀνήσομεν ἀπεριήγητον καθάπερ τινὶ 62083 Leg.770.b.8 : περιγραφῇ· τοῦτο δὲ δεήσει συμπληροῦν ὑμᾶς τὸ περιηγηθέν. 62084 Leg.770.c.1 : ὅποι δὲ βλέποντες δράσετε τὸ τοιοῦτον, ἀκούειν χρή. Μέ– 62085 Leg.770.c.2 : γιλλος μὲν γὰρ καὶ ἐγὼ καὶ Κλεινίας εἰρήκαμέν τε αὐτὰ 62086 Leg.770.c.3 : ἀλλήλοις οὐκ ὀλιγάκις, ὁμολογοῦμέν τε λέγεσθαι καλῶς· 62087 Leg.770.c.4 : ὑμᾶς δὲ ἡμῖν βουλόμεθα συγγνώμονάς τε ἅμα καὶ μαθητὰς 62088 Leg.770.c.5 : γίγνεσθαι, βλέποντας πρὸς ταῦτα εἰς ἅπερ ἡμεῖς συνεχωρή– 62089 Leg.770.c.6 : σαμεν ἀλλήλοις τὸν νομοφύλακά τε καὶ νομοθέτην δεῖν 62090 Leg.770.c.7 : βλέπειν. ἦν δὲ ἡ συγχώρησις ἓν ἔχουσα κεφάλαιον, ὅπως 62091 Leg.770.d.1 : ποτὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς γίγνοιτ´ ἄν, τὴν ἀνθρώπῳ προσήκουσαν 62092 Leg.770.d.2 : ἀρετὴν τῆς ψυχῆς ἔχων ἔκ τινος ἐπιτηδεύματος ἤ τινος 62093 Leg.770.d.3 : ἤθους ἢ ποιᾶς κτήσεως ἢ ἐπιθυμίας ἢ δόξης ἢ μαθημάτων 62094 Leg.770.d.4 : ποτέ τινων, εἴτε ἄρρην τις τῶν συνοικούντων οὖσα ἡ φύσις 62095 Leg.770.d.5 : εἴτε θήλεια, νέων ἢ γερόντων, ὅπως εἰς ταὐτὸν τοῦτο ὃ λέ– 62096 Leg.770.d.6 : γομεν τεταμένη σπουδὴ πᾶσα ἔσται διὰ παντὸς τοῦ βίου, 62097 Leg.770.d.7 : τῶν δ´ ἄλλων ὁπόσα ἐμπόδια τούτοις μηδὲν προτιμῶν φανεῖ– 62098 Leg.770.e.1 : ται μηδ´ ὁστισοῦν, τελευτῶν δὲ καὶ πόλεως, ἐὰν ἀνάστατον 62099 Leg.770.e.2 : ἀνάγκη φαίνηται γίγνεσθαι πρὶν ἐθέλειν δούλειον ὑπομεί– 62100 Leg.770.e.3 : νασα ζυγὸν ἄρχεσθαι ὑπὸ χειρόνων, ἢ λείπειν φυγῇ τὴν 62101 Leg.770.e.4 : πόλιν· ὡς πάντα τὰ τοιαῦτα ἄρ´ ἔσθ´ ὑπομενετέον πάσχοντας 62102 Leg.770.e.5 : πρὶν ἀλλάξασθαι πολιτείαν ἣ χείρους ἀνθρώπους πέφυκε 62103 Leg.770.e.6 : ποιεῖν. ταῦτα ἡμεῖς τε ἔμπροσθεν συνωμολογησάμεθα, καὶ 62104 Leg.770.e.7 : νῦν ὑμεῖς ἡμῶν εἰς ταῦτα ἑκάτερα βλέποντες ἐπαινεῖτε καὶ 62105 Leg.771.a.1 : ψέγετε τοὺς νόμους ὅσοι μὴ ταῦτα δυνατοί, τοὺς δὲ δυνατοὺς 62106 Leg.771.a.2 : ἀσπάζεσθέ τε καὶ φιλοφρόνως δεχόμενοι ζῆτε ἐν αὐτοῖς· τὰ 62107 Leg.771.a.3 : δ´ ἄλλα ἐπιτηδεύματα καὶ πρὸς ἄλλα τείνοντα τῶν ἀγαθῶν 62108 Leg.771.a.4 : λεγομένων χαίρειν χρὴ προσαγορεύειν. 62109 Leg.771.a.5 : Ἀρχὴ δὲ ἔστω τῶν μετὰ ταῦτα ἡμῖν νόμων ἥδε τις, ἀφ´ 62110 Leg.771.a.6 : ἱερῶν ἠργμένη. τὸν ἀριθμὸν γὰρ δὴ δεῖ πρῶτον ἀναλαβεῖν 62111 Leg.771.a.7 : ἡμᾶς τὸν τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα, ὅσας εἶχέν 62112 Leg.771.b.1 : τε καὶ ἔχει τομὰς προσφόρους ὅ τε ὅλος ἅμα καὶ ὁ κατὰ 62113 Leg.771.b.2 : φυλάς, ὃ δὴ τοῦ παντὸς ἔθεμεν δωδεκατημόριον, ἓν καὶ εἴκοσιν 62114 Leg.771.b.3 : εἰκοσάκις ὀρθότατα φύν. ἔχει δὲ διανομὰς δώδεκα μὲν ὁ πᾶς 62115 Leg.771.b.4 : ἀριθμὸς ἡμῖν, δώδεκα δὲ καὶ ὁ τῆς φυλῆς· ἑκάστην δὴ τὴν 62116 Leg.771.b.5 : μοῖραν διανοεῖσθαι χρεὼν ὡς οὖσαν ἱεράν, θεοῦ δῶρον, ἑπο– 62117 Leg.771.b.6 : μένην τοῖς μησὶν καὶ τῇ τοῦ παντὸς περιόδῳ. διὸ καὶ πᾶσαν 62118 Leg.771.b.7 : πόλιν ἄγει μὲν τὸ σύμφυτον ἱεροῦν αὐτάς, ἄλλοι δὲ ἄλλων 62119 Leg.771.b.8 : ἴσως ὀρθότερον ἐνείμαντό τε καὶ εὐτυχέστερον ἐθείωσαν τὴν 62120 Leg.771.c.1 : διανομήν· ἡμεῖς δὲ οὖν νῦν φαμεν ὀρθότατα προῃρῆσθαι τὸν 62121 Leg.771.c.2 : τῶν πεντακισχιλίων καὶ τετταράκοντα ἀριθμόν, ὃς πάσας 62122 Leg.771.c.3 : τὰς διανομὰς ἔχει μέχρι τῶν δώδεκα ἀπὸ μιᾶς ἀρξάμενος 62123 Leg.771.c.4 : πλὴν ἑνδεκάδος—αὕτη δ´ ἔχει σμικρότατον ἴαμα· ἐπὶ θάτερα 62124 Leg.771.c.5 : γὰρ ὑγιὴς γίγνεται δυοῖν ἑστίαιν ἀπονεμηθείσαιν—ὡς δ´ 62125 Leg.771.c.6 : ἐστὶν ταῦτα ἀληθῶς ὄντα, κατὰ σχολὴν οὐκ ἂν πολὺς ἐπι– 62126 Leg.771.c.7 : δείξειεν μῦθος. πιστεύσαντες δὴ τὰ νῦν τῇ παρούσῃ φήμῃ 62127 Leg.771.d.1 : καὶ λόγῳ, νείμωμέν τε ταύτην, καὶ ἑκάστῃ μοίρᾳ θεὸν ἢ θεῶν 62128 Leg.771.d.2 : παῖδα ἐπιφημίσαντες, βωμούς τε καὶ τὰ τούτοις προσήκοντα 62129 Leg.771.d.3 : ἀποδόντες, θυσιῶν πέρι συνόδους ἐπ´ αὐτοῖς ποιώμεθα δύο 62130 Leg.771.d.4 : τοῦ μηνός, δώδεκα μὲν τῇ τῆς φυλῆς διανομῇ, δώδεκα δὲ 62131 Leg.771.d.5 : αὐτῷ τῷ τῆς πόλεως διαμερισμῷ, θεῶν μὲν δὴ πρῶτον χάριτος 62132 Leg.771.d.6 : ἕνεκα καὶ τῶν περὶ θεούς, δεύτερον δὲ ἡμῶν αὐτῶν οἰκειό– 62133 Leg.771.d.7 : τητός τε πέρι καὶ γνωρίσεως ἀλλήλων, ὡς φαῖμεν ἄν, καὶ 62134 Leg.771.e.1 : ὁμιλίας ἕνεκα πάσης. πρὸς γὰρ δὴ τὴν τῶν γάμων κοινω– 62135 Leg.771.e.2 : νίαν καὶ σύμμειξιν ἀναγκαίως ἔχει τὴν ἄγνοιαν ἐξαιρεῖν 62136 Leg.771.e.3 : παρ´ ὧν τέ τις ἄγεται καὶ ἃ καὶ οἷς ἐκδίδωσι, περὶ παντὸς 62137 Leg.771.e.4 : ποιούμενον ὅτι μάλιστα τὸ μὴ σφάλλεσθαι μηδαμῶς ἐν τοῖς 62138 Leg.771.e.5 : τοιούτοις κατὰ τὸ δυνατόν. τῆς οὖν τοιαύτης σπουδῆς ἕνεκα 62139 Leg.771.e.6 : χρὴ καὶ τὰς παιδιὰς ποιεῖσθαι χορεύοντάς τε καὶ χορευούσας 62140 Leg.772.a.1 : κόρους καὶ κόρας, καὶ ἅμα δὴ θεωροῦντάς τε καὶ θεωρου– 62141 Leg.772.a.2 : μένους μετὰ λόγου τε καὶ ἡλικίας τινὸς ἐχούσης εἰκυίας 62142 Leg.772.a.3 : προφάσεις, γυμνοὺς καὶ γυμνὰς μέχριπερ αἰδοῦς σώφρονος 62143 Leg.772.a.4 : ἑκάστων. τούτων δ´ ἐπιμελητὰς πάντων καὶ κοσμητὰς τοὺς 62144 Leg.772.a.5 : τῶν χορῶν ἄρχοντας γίγνεσθαι καὶ νομοθέτας μετὰ τῶν 62145 Leg.772.a.6 : νομοφυλάκων, ὅσον ἂν ἡμεῖς ἐκλείπωμεν τάττοντες· ἀνα– 62146 Leg.772.a.7 : γκαῖον δέ, ὅπερ εἴπομεν, περὶ τὰ τοιαῦτα πάντα ὅσα σμικρὰ 62147 Leg.772.b.1 : καὶ πολλὰ νομοθέτην μὲν ἐκλείπειν, τοὺς δ´ ἐμπείρους ἀεὶ 62148 Leg.772.b.2 : κατ´ ἐνιαυτὸν γιγνομένους αὐτῶν, ἀπὸ τῆς χρείας μανθάνοντας, 62149 Leg.772.b.3 : τάττεσθαι καὶ ἐπανορθουμένους κινεῖν κατ´ ἐνιαυτόν, ἕως ἂν 62150 Leg.772.b.4 : ὅρος ἱκανὸς δόξῃ τῶν τοιούτων νομίμων καὶ ἐπιτηδευμάτων 62151 Leg.772.b.5 : γεγονέναι. χρόνος μὲν οὖν μέτριος ἅμα καὶ ἱκανὸς γίγνοιτ´ 62152 Leg.772.b.6 : ἂν τῆς ἐμπειρίας δεκαετηρὶς θυσιῶν τε καὶ χορειῶν, ἐπὶ 62153 Leg.772.b.7 : πάντα καὶ ἕκαστα ταχθείς, ζῶντος μὲν τοῦ τάξαντος νομο– 62154 Leg.772.c.1 : θέτου κοινῇ, τέλος δὲ σχόντος, αὐτὰς ἑκάστας τὰς ἀρχὰς 62155 Leg.772.c.2 : εἰς τοὺς νομοφύλακας εἰσφερούσας τὸ παραλειπόμενον τῆς 62156 Leg.772.c.3 : αὑτῶν ἀρχῆς ἐπανορθοῦσθαι, μέχριπερ ἂν τέλος ἔχειν ἕκαστον 62157 Leg.772.c.4 : δόξῃ τοῦ καλῶς ἐξειργάσθαι, τότε δὲ ἀκίνητα θεμένους, ἤδη 62158 Leg.772.c.5 : χρῆσθαι μετὰ τῶν ἄλλων νόμων οὓς ἔταξε κατ´ ἀρχὰς ὁ θεὶς 62159 Leg.772.c.6 : αὐτοῖς νομοθέτης· ὧν πέρι κινεῖν μὲν ἑκόντας μηδέποτε 62160 Leg.772.c.7 : μηδέν, εἰ δέ τις ἀνάγκη δόξειέ ποτε καταλαβεῖν, πάσας μὲν 62161 Leg.772.d.1 : τὰς ἀρχὰς χρὴ συμβούλους, πάντα δὲ τὸν δῆμον καὶ πάσας 62162 Leg.772.d.2 : θεῶν μαντείας ἐπελθόντας, ἐὰν συμφωνῶσι πάντες, οὕτω 62163 Leg.772.d.3 : κινεῖν, ἄλλως δὲ μηδέποτε μηδαμῶς, ἀλλὰ τὸν κωλύοντα ἀεὶ 62164 Leg.772.d.4 : κατὰ νόμον κρατεῖν. 62165 Leg.772.d.5 : Ὁπότε τις οὖν καὶ ὁπηνίκα τῶν πέντε καὶ εἴκοσι γεγονότων 62166 Leg.772.d.6 : ἔτη, σκοπῶν καὶ σκοπούμενος ὑπ´ ἄλλων, κατὰ νοῦν ἑαυτῷ 62167 Leg.772.d.7 : καὶ πρέποντα εἰς παίδων κοινωνίαν καὶ γένεσιν ἐξηυρηκέναι 62168 Leg.772.e.1 : πιστεύει, γαμείτω μὲν πᾶς ἐντὸς τῶν πέντε καὶ τριάκοντα 62169 Leg.772.e.2 : ἐτῶν, τὸ δὲ πρέπον καὶ τὸ ἁρμόττον ὡς χρὴ ζητεῖν, πρῶτον 62170 Leg.772.e.3 : ἐπακουσάτω· δεῖ γάρ, ὥς φησιν Κλεινίας, ἔμπροσθεν τοῦ 62171 Leg.772.e.4 : νόμου προοίμιον οἰκεῖον ἑκάστῳ προτιθέναι. 62172 Leg.772.e.5 : {ΚΛ.} Κάλλιστα, ὦ ξένε, διεμνημόνευσας, ἔλαβές τε τοῦ 62173 Leg.772.e.6 : λόγου καιρὸν καὶ μάλ´ ἐμοὶ δοκοῦντ´ εἶναι σύμμετρον. 62174 Leg.772.e.7 : {ΑΘ.} Εὖ λέγεις. Ὦ παῖ, τοίνυν φῶμεν ἀγαθῶν πατέρων 62175 Leg.773.a.1 : φύντι, τοὺς παρὰ τοῖς ἔμφροσιν εὐδόξους γάμους χρὴ γαμεῖν, 62176 Leg.773.a.2 : οἵ σοι παραινοῖεν ἂν μὴ φεύγειν τὸν τῶν πενήτων μηδὲ τὸν 62177 Leg.773.a.3 : τῶν πλουσίων διώκειν διαφερόντως γάμον, ἀλλ´ ἐὰν τἆλλα 62178 Leg.773.a.4 : ἰσάζῃ, τὸν ὑποδεέστερον ἀεὶ τιμῶντα εἰς τὴν κοινωνίαν 62179 Leg.773.a.5 : συνιέναι. τῇ τε γὰρ πόλει σύμφορον ἂν εἴη ταύτῃ ταῖς τε 62180 Leg.773.a.6 : συνιούσαις ἑστίαις· τὸ γὰρ ὁμαλὸν καὶ σύμμετρον ἀκράτου 62181 Leg.773.a.7 : μυρίον διαφέρει πρὸς ἀρετήν. κοσμίων τε πατέρων χρὴ 62182 Leg.773.b.1 : προθυμεῖσθαι γίγνεσθαι κηδεστὴν τὸν αὑτῷ συνειδότα ἰταμώ– 62183 Leg.773.b.2 : τερον ἅμα καὶ θᾶττον τοῦ δέοντος πρὸς πάσας τὰς πράξεις 62184 Leg.773.b.3 : φερόμενον· τὸν δ´ ἐναντίως πεφυκότα ἐπὶ τἀναντία χρὴ 62185 Leg.773.b.4 : κηδεύματα πορεύεσθαι. καὶ κατὰ παντὸς εἷς ἔστω μῦθος 62186 Leg.773.b.5 : γάμου· τὸν γὰρ τῇ πόλει δεῖ συμφέροντα μνηστεύειν γάμον 62187 Leg.773.b.6 : ἕκαστον, οὐ τὸν ἥδιστον αὑτῷ. φέρεται δέ πως πᾶς ἀεὶ 62188 Leg.773.b.7 : κατὰ φύσιν πρὸς τὸν ὁμοιότατον αὑτῷ, ὅθεν ἀνώμαλος ἡ 62189 Leg.773.c.1 : πόλις ὅλη γίγνεται χρήμασίν τε καὶ τρόπων ἤθεσιν· ἐξ ὧν 62190 Leg.773.c.2 : ἃ μὴ βουλόμεθα συμβαίνειν ἡμῖν, καὶ μάλιστα συμβαίνει 62191 Leg.773.c.3 : ταῖς πλείσταις πόλεσι. ταῦτα δὴ διὰ λόγου μὲν νόμῳ 62192 Leg.773.c.4 : προστάττειν, μὴ γαμεῖν πλούσιον πλουσίου, μηδὲ πολλὰ 62193 Leg.773.c.5 : δυνάμενον πράττειν ἄλλου τοιούτου, θάττους δὲ ἤθεσι πρὸς 62194 Leg.773.c.6 : βραδυτέρους καὶ βραδυτέρους πρὸς θάττους ἀναγκάζειν τῇ 62195 Leg.773.c.7 : τῶν γάμων κοινωνίᾳ πορεύεσθαι, πρὸς τῷ γελοῖα εἶναι θυμὸν 62196 Leg.773.c.8 : ἂν ἐγείραι πολλοῖς· οὐ γὰρ ῥᾴδιον ἐννοεῖν ὅτι πόλιν εἶναι 62197 Leg.773.d.1 : δεῖ δίκην κρατῆρος κεκραμένην, οὗ μαινόμενος μὲν οἶνος 62198 Leg.773.d.2 : ἐγκεχυμένος ζεῖ, κολαζόμενος δὲ ὑπὸ νήφοντος ἑτέρου θεοῦ 62199 Leg.773.d.3 : καλὴν κοινωνίαν λαβὼν ἀγαθὸν πῶμα καὶ μέτριον ἀπεργά– 62200 Leg.773.d.4 : ζεται. τοῦτ´ οὖν γιγνόμενον ἐν τῇ τῶν παίδων μείξει διορᾶν 62201 Leg.773.d.5 : ὡς ἔπος εἰπεῖν δυνατὸς οὐδείς· τούτων δὴ χάριν ἐᾶν μὲν 62202 Leg.773.d.6 : νόμῳ τὰ τοιαῦτα ἀναγκαῖον, ἐπᾴδοντα δὲ πείθειν πειρᾶσθαι 62203 Leg.773.d.7 : τὴν τῶν παίδων ὁμαλότητα αὐτῶν αὑτοῖς τῆς τῶν γάμων 62204 Leg.773.e.1 : ἰσότητος ἀπλήστου χρημάτων οὔσης περὶ πλείονος ἕκα– 62205 Leg.773.e.2 : στον ποιεῖσθαι, καὶ δι´ ὀνείδους ἀποτρέπειν τὸν περὶ τὰ 62206 Leg.773.e.3 : χρήματα ἐν τοῖς γάμοις ἐσπουδακότα, ἀλλὰ μὴ γραπτῷ νόμῳ 62207 Leg.773.e.4 : βιαζόμενον. 62208 Leg.773.e.5 : Περὶ γάμων δὴ ταῦτ´ ἔστω παραμύθια λεγόμενα, καὶ δὴ 62209 Leg.773.e.6 : καὶ τὰ ἔμπροσθε τούτων ῥηθέντα, ὡς χρὴ τῆς ἀειγενοῦς 62210 Leg.773.e.7 : φύσεως ἀντέχεσθαι τῷ παῖδας παίδων καταλείποντα ἀεὶ τῷ 62211 Leg.774.a.1 : θεῷ ὑπηρέτας ἀνθ´ αὑτοῦ παραδιδόναι. πάντα οὖν ταῦτα 62212 Leg.774.a.2 : καὶ ἔτι πλείω τις ἂν εἴποι περὶ γάμων, ὡς χρὴ γαμεῖν, 62213 Leg.774.a.3 : προοιμιαζόμενος ὀρθῶς· ἂν δ´ ἄρα τις μὴ πείθηται ἑκών, 62214 Leg.774.a.4 : ἀλλότριον δὲ αὑτὸν καὶ ἀκοινώνητον ἐν τῇ πόλει ἔχῃ καὶ 62215 Leg.774.a.5 : ἄγαμος ὢν γένηται πεντεκαιτριακοντούτης, ζημιούσθω κατ´ 62216 Leg.774.a.6 : ἐνιαυτὸν ἕκαστον, ὁ μέγιστον μὲν τίμημα κεκτημένος ἑκατὸν 62217 Leg.774.a.7 : δραχμαῖς, ὁ δὲ τὸ δεύτερον ἑβδομήκοντα, τρίτον δὲ ἑξή– 62218 Leg.774.a.8 : κοντα, ὁ δὲ τὸ τέταρτον τριάκοντα. τοῦτο δ´ ἔστω τῆς Ἥρας 62219 Leg.774.b.1 : ἱερόν. ὁ δὲ μὴ ἐκτίνων κατ´ ἐνιαυτὸν δεκαπλάσιον ὀφειλέτω· 62220 Leg.774.b.2 : πραττέσθω δὲ ὁ ταμίας τῆς θεοῦ, μὴ ἐκπράξας δὲ αὐτὸς 62221 Leg.774.b.3 : ὀφειλέτω καὶ ἐν ταῖς εὐθύναις τοῦ τοιούτου λόγον ὑπεχέτω 62222 Leg.774.b.4 : πᾶς. εἰς μὲν οὖν χρήματα ὁ μὴ ´θέλων γαμεῖν ταῦτα 62223 Leg.774.b.5 : ζημιούσθω, τιμῆς δὲ παρὰ τῶν νεωτέρων ἄτιμος πάσης 62224 Leg.774.b.6 : ἔστω, καὶ μηδεὶς ὑπακουέτω μηδὲν αὐτῷ ἑκὼν τῶν νέων· ἐὰν 62225 Leg.774.b.7 : δὲ κολάζειν τινὰ ἐπιχειρῇ, πᾶς τῷ ἀδικουμένῳ βοηθείτω καὶ 62226 Leg.774.c.1 : ἀμυνέτω, μὴ βοηθῶν δὲ ὁ παραγενόμενος δειλός τε ἅμα 62227 Leg.774.c.2 : καὶ κακὸς ὑπὸ τοῦ νόμου πολίτης εἶναι λεγέσθω. 62228 Leg.774.c.3 : Περὶ δὲ προικὸς εἴρηται μὲν καὶ πρότερον, εἰρήσθω δὲ 62229 Leg.774.c.4 : πάλιν ὡς ἴσα ἀντὶ ἴσων ἐστὶν τὸ μήτε λαμβάνοντι μήτ´ 62230 Leg.774.c.5 : ἐκδιδόντι διὰ χρημάτων ἀπορίαν γηράσκειν τοὺς πένητας· τὰ 62231 Leg.774.c.6 : γὰρ ἀναγκαῖα ὑπάρχοντά ἐστι πᾶσι τῶν ἐν ταύτῃ τῇ πόλει, 62232 Leg.774.c.7 : ὕβρις δὲ ἧττον γυναιξὶ καὶ δουλεία ταπεινὴ καὶ ἀνελεύθερος 62233 Leg.774.d.1 : διὰ χρήματα τοῖς γήμασι γίγνοιτο ἄν. καὶ ὁ μὲν πειθόμενος 62234 Leg.774.d.2 : ἓν τῶν καλῶν δρῴη τοῦτ´ ἄν· ὁ δὲ μὴ πειθόμενος ἢ διδοὺς ἢ 62235 Leg.774.d.3 : λαμβάνων πλέον ἢ πεντήκοντα ἄξια δραχμῶν ἐσθῆτος χάριν, 62236 Leg.774.d.4 : ὁ δὲ μνᾶς, ὁ δὲ τριῶν ἡμιμναίων, ὁ δὲ δυοῖν μναῖν, ὁ τὸ 62237 Leg.774.d.5 : μέγιστον τίμημα κεκτημένος, ὀφειλέτω μὲν τῷ δημοσίῳ 62238 Leg.774.d.6 : τοσοῦτον ἕτερον, τὸ δὲ δοθὲν ἢ ληφθὲν ἱερὸν ἔστω τῆς 62239 Leg.774.d.7 : Ἥρας τε καὶ τοῦ Διός, πραττόντων δὲ οἱ ταμίαι τούτοιν 62240 Leg.774.e.1 : τοῖν θεοῖν, καθάπερ ἐρρήθη τῶν μὴ γαμούντων πέρι τοὺς 62241 Leg.774.e.2 : ταμίας ἐκπράττειν ἑκάστοτε τοὺς τῆς Ἥρας ἢ παρ´ αὑτῶν 62242 Leg.774.e.3 : ἑκάστους τὴν ζημίαν ἐκτίνειν. 62243 Leg.774.e.4 : Ἐγγύην δὲ εἶναι κυρίαν πατρὸς μὲν πρῶτον, δευτέραν 62244 Leg.774.e.5 : πάππου, τρίτην δὲ ἀδελφῶν ὁμοπατρίων, ἐὰν δὲ μηδὲ εἷς ᾖ 62245 Leg.774.e.6 : τούτων, τὴν πρὸς μητρὸς μετὰ τοῦτο εἶναι κυρίαν ὡσαύτως· 62246 Leg.774.e.7 : ἐὰν δ´ ἄρα τύχη τις ἀήθης συμβαίνῃ, τοὺς ἐγγύτατα γένους 62247 Leg.774.e.8 : ἀεὶ κυρίους εἶναι μετὰ τῶν ἐπιτρόπων. 62248 Leg.774.e.9 : Ὅσα δὲ προτέλεια γάμων ἤ τις ἄλλη περὶ τὰ τοιαῦτα 62249 Leg.775.a.1 : ἱερουργία μελλόντων ἢ γιγνομένων ἢ γεγονότων προσήκουσά 62250 Leg.775.a.2 : ἐστιν τελεῖσθαι, τοὺς ἐξηγητὰς ἐρωτῶντα χρὴ καὶ πειθόμενον 62251 Leg.775.a.3 : ἐκείνοις ἕκαστον ἡγεῖσθαι πάντα ἑαυτῷ μετρίως γίγνεσθαι. 62252 Leg.775.a.4 : Περὶ δὲ τῶν ἑστιάσεων, φίλους μὲν χρὴ καὶ φίλας 62253 Leg.775.a.5 : μὴ πλείους πέντε ἑκατέρων συγκαλεῖν, συγγενῶν δὲ καὶ 62254 Leg.775.a.6 : οἰκείων ὡσαύτως τοσούτους ἄλλους ἑκατέρων· ἀνάλωμα δὲ 62255 Leg.775.a.7 : μὴ γίγνεσθαι πλέον ἢ κατὰ τὴν οὐσίαν μηδενί, τῷ μὲν εἰς 62256 Leg.775.a.8 : χρήματα μεγίστῳ μνᾶν, τῷ δ´ ἥμισυ τοῦ τοσούτου, τῷ δ´ 62257 Leg.775.b.1 : ἐφεξῆς οὕτω, καθάπερ ὑποβέβηκεν ἑκάστῳ τὸ τίμημα. καὶ τὸν 62258 Leg.775.b.2 : μὲν πειθόμενον τῷ νόμῳ ἐπαινεῖν χρὴ πάντας, τὸν δὲ ἀπει– 62259 Leg.775.b.3 : θοῦντα κολαζόντων οἱ νομοφύλακες ὡς ἀπειρόκαλόν τε ὄντα 62260 Leg.775.b.4 : καὶ ἀπαίδευτον τῶν περὶ τὰς νυμφικὰς Μούσας νόμων. πίνειν 62261 Leg.775.b.5 : δὲ εἰς μέθην οὔτε ἄλλοθί που πρέπει, πλὴν ἐν ταῖς τοῦ τὸν 62262 Leg.775.b.6 : οἶνον δόντος θεοῦ ἑορταῖς, οὐδ´ ἀσφαλές, οὔτ´ οὖν δὴ περὶ 62263 Leg.775.b.7 : γάμους ἐσπουδακότα, ἐν οἷς ἔμφρονα μάλιστα εἶναι πρέπει 62264 Leg.775.c.1 : νύμφην καὶ νυμφίον μεταβολὴν οὐ σμικρὰν βίου μεταλλάτ– 62265 Leg.775.c.2 : τοντας, ἅμα δὲ καὶ τὸ γεννώμενον ὅπως ὅτι μάλιστα ἐξ 62266 Leg.775.c.3 : ἐμφρόνων ἀεὶ γίγνηται· σχεδὸν γὰρ ἄδηλον ὁποία νὺξ ἢ 62267 Leg.775.c.4 : φῶς αὐτὸ γεννήσει μετὰ θεοῦ. καὶ πρὸς τούτοις δεῖ μὴ τῶν 62268 Leg.775.c.5 : σωμάτων διακεχυμένων ὑπὸ μέθης γίγνεσθαι τὴν παιδουργίαν, 62269 Leg.775.c.6 : ἀλλ´ εὐπαγὲς ἀπλανὲς ἡσυχαῖόν τε ἐν μοίρᾳ συνίστασθαι 62270 Leg.775.c.7 : τὸ φυόμενον. ὁ δὲ διῳνωμένος αὐτός τε φέρεται πάντῃ καὶ 62271 Leg.775.d.1 : φέρει, λυττῶν κατά τε σῶμα καὶ ψυχήν· σπείρειν οὖν παρά– 62272 Leg.775.d.2 : φορος ἅμα καὶ κακὸς ὁ μεθύων, ὥστ´ ἀνώμαλα καὶ ἄπιστα 62273 Leg.775.d.3 : καὶ οὐδὲν εὐθύπορον ἦθος οὐδὲ σῶμα ἐκ τῶν εἰκότων γεννῴη 62274 Leg.775.d.4 : ποτ´ ἄν. διὸ μᾶλλον μὲν ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ βίον χρή, 62275 Leg.775.d.5 : μάλιστα δὲ ὁπόσον ἂν γεννᾷ χρόνον, εὐλαβεῖσθαι καὶ μὴ 62276 Leg.775.d.6 : πράττειν μήτε ὅσα νοσώδη ἑκόντα εἶναι μήτε ὅσα ὕβρεως ἢ 62277 Leg.775.d.7 : ἀδικίας ἐχόμενα—εἰς γὰρ τὰς τῶν γεννωμένων ψυχὰς καὶ 62278 Leg.775.d.8 : σώματα ἀναγκαῖον ἐξομοργνύμενον ἐκτυποῦσθαι καὶ τίκτειν 62279 Leg.775.e.1 : πάντῃ φαυλότερα—διαφερόντως δὲ ἐκείνην τὴν ἡμέραν καὶ 62280 Leg.775.e.2 : νύκτα ἀπέχεσθαι τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα· ἀρχὴ γὰρ καὶ θεὸς ἐν 62281 Leg.775.e.3 : ἀνθρώποις ἱδρυμένη σῴζει πάντα, τιμῆς ἐὰν τῆς προσηκούσης 62282 Leg.775.e.4 : αὐτῇ παρ´ ἑκάστου τῶν χρωμένων λαγχάνῃ. 62283 Leg.775.e.5 : Νομίσαντα δ´ εἶναι χρὴ τὸν γαμοῦντα ταῖν οἰκίαιν ταῖν ἐν 62284 Leg.776.a.1 : τῷ κλήρῳ τὴν ἑτέραν οἷον νεοττῶν ἐγγέννησιν καὶ τροφήν, 62285 Leg.776.a.2 : χωρισθέντα ἀπὸ πατρὸς καὶ μητρὸς τὸν γάμον ἐκεῖ ποιεῖσθαι 62286 Leg.776.a.3 : καὶ τὴν οἴκησιν καὶ τὴν τροφὴν αὑτοῦ καὶ τῶν τέκνων. ἐν 62287 Leg.776.a.4 : γὰρ ταῖς φιλίαις ἐὰν μὲν πόθος ἐνῇ τις, κολλᾷ καὶ συνδεῖ 62288 Leg.776.a.5 : πάντα ἤθη· κατακορὴς δὲ συνουσία καὶ οὐκ ἴσχουσα τὸν 62289 Leg.776.a.6 : διὰ χρόνου πόθον ἀπορρεῖν ἀλλήλων ποιεῖ ὑπερβολαῖς 62290 Leg.776.a.7 : πλησμονῆς. ὧν δὴ χάριν μητρὶ καὶ πατρὶ καὶ τοῖς τῆς 62291 Leg.776.a.8 : γυναικὸς οἰκείοις παρέντας χρὴ τὰς αὑτῶν οἰκήσεις, οἷον 62292 Leg.776.b.1 : εἰς ἀποικίαν ἀφικομένους, αὐτοὺς ἐπισκοποῦντάς τε ἅμα 62293 Leg.776.b.2 : καὶ ἐπισκοπουμένους οἰκεῖν, γεννῶντάς τε καὶ ἐκτρέφοντας 62294 Leg.776.b.3 : παῖδας, καθάπερ λαμπάδα τὸν βίον παραδιδόντας ἄλλοις ἐξ 62295 Leg.776.b.4 : ἄλλων, θεραπεύοντας ἀεὶ θεοὺς κατὰ νόμους. 62296 Leg.776.b.5 : Κτήματα δὲ τὸ μετὰ τοῦτο ποῖα ἄν τις κεκτημένος ἐμμελε– 62297 Leg.776.b.6 : στάτην οὐσίαν κεκτῇτο; τὰ μὲν οὖν πολλὰ οὔτε νοῆσαι 62298 Leg.776.b.7 : χαλεπὸν οὔτε κτήσασθαι, τὰ δὲ δὴ τῶν οἰκετῶν χαλεπὰ 62299 Leg.776.c.1 : πάντῃ. τὸ δ´ αἴτιον, οὐκ ὀρθῶς πως καί τινα τρόπον ὀρθῶς 62300 Leg.776.c.2 : περὶ αὐτῶν λέγομεν· ἐναντία γὰρ ταῖς χρείαις, καὶ κατὰ τὰς 62301 Leg.776.c.3 : χρείας αὖ, ποιούμεθα περὶ δούλων καὶ τὰ λεγόμενα. 62302 Leg.776.c.4 : {ΜΕ.} Πῶς δ´ αὖ τοῦτο λέγομεν; οὐ γάρ πω μανθάνομεν, 62303 Leg.776.c.5 : ὦ ξένε, ὅτι τὰ νῦν φράζεις. 62304 Leg.776.c.6 : {ΑΘ.} Καὶ μάλα γε, ὦ Μέγιλλε, εἰκότως· σχεδὸν γὰρ 62305 Leg.776.c.7 : πάντων τῶν Ἑλλήνων ἡ Λακεδαιμονίων εἱλωτεία πλείστην 62306 Leg.776.c.8 : ἀπορίαν παράσχοιτ´ ἂν καὶ ἔριν τοῖς μὲν ὡς εὖ, τοῖς δ´ ὡς 62307 Leg.776.c.9 : οὐκ εὖ γεγονυῖά ἐστιν—ἐλάττω δὲ ἥ τε Ἡρακλεωτῶν 62308 Leg.776.d.1 : δουλεία τῆς τῶν Μαριανδυνῶν καταδουλώσεως ἔριν ἂν ἔχοι, 62309 Leg.776.d.2 : τὸ Θετταλῶν τ´ αὖ πενεστικὸν ἔθνος—εἰς ἃ καὶ πάντα τὰ 62310 Leg.776.d.3 : τοιαῦτα βλέψαντας ἡμᾶς τί χρὴ ποιεῖν περὶ κτήσεως οἰκετῶν; 62311 Leg.776.d.4 : ὃ δὴ παριὼν τῷ λόγῳ ἔτυχον εἰπών, καὶ σύ με εἰκότως τί 62312 Leg.776.d.5 : ποτε φράζοιμι ἠρώτησας, τόδε ἐστίν. ἴσμεν ὅτι που πάντες 62313 Leg.776.d.6 : εἴποιμεν ἂν ὡς χρὴ δούλους ὡς εὐμενεστάτους ἐκτῆσθαι καὶ 62314 Leg.776.d.7 : ἀρίστους· πολλοὶ γὰρ ἀδελφῶν ἤδη δοῦλοι καὶ ὑέων τισὶν 62315 Leg.776.d.8 : κρείττους πρὸς ἀρετὴν πᾶσαν γενόμενοι, σεσώκασιν δεσπότας 62316 Leg.776.e.1 : καὶ κτήματα τάς τε οἰκήσεις αὐτῶν ὅλας. ταῦτα γὰρ ἴσμεν 62317 Leg.776.e.2 : που περὶ δούλων λεγόμενα. 62318 Leg.776.e.3 : {ΜΕ.} Τί μήν; 62319 Leg.776.e.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ τοὐναντίον, ὡς ὑγιὲς οὐδὲν ψυχῆς δούλης, 62320 Leg.776.e.5 : οὐδὲ πιστεύειν οὐδέποτ´ οὐδὲν τῷ γένει δεῖ τὸν νοῦν κεκτη– 62321 Leg.776.e.6 : μένον; ὁ δὲ σοφώτατος ἡμῖν τῶν ποιητῶν καὶ ἀπεφήνατο, 62322 Leg.776.e.7 : ὑπὲρ τοῦ Διὸς ἀγορεύων, ὡς— 62323 Leg.776.e.7 : 62324 Leg.777.a.1 : ἥμισυ γάρ τε νόου, φησίν, ἀπαμείρεται εὐρύοπα Ζεύς 62325 Leg.777.a.2 : ἀνδρῶν, οὓς ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι. 62326 Leg.777.a.2 : 62327 Leg.777.a.3 : ταῦτα δὴ διαλαβόντες ἕκαστοι τοῖς διανοήμασιν οἱ μὲν 62328 Leg.777.a.4 : πιστεύουσί τε οὐδὲν γένει οἰκετῶν, κατὰ δὲ θηρίων φύσιν 62329 Leg.777.a.5 : κέντροις καὶ μάστιξιν οὐ τρὶς μόνον ἀλλὰ πολλάκις ἀπερ– 62330 Leg.777.a.6 : γάζονται δούλας τὰς ψυχὰς τῶν οἰκετῶν· οἱ δ´ αὖ τἀναντία 62331 Leg.777.a.7 : τούτων δρῶσι πάντα. 62332 Leg.777.a.8 : {ΜΕ.} Τί μήν; 62333 Leg.777.b.1 : {ΚΛ.} Τί οὖν δὴ χρὴ ποιεῖν, τούτων, ὦ ξένε, διαφερομένων 62334 Leg.777.b.2 : οὕτω, περὶ τῆς ἡμετέρας αὖ χώρας ἡμᾶς, τῆς τε κτήσεως ἅμα 62335 Leg.777.b.3 : καὶ κολάσεως τῶν δούλων πέρι; 62336 Leg.777.b.4 : {ΑΘ.} Τί δ´, ὦ Κλεινία; δῆλον ὡς ἐπειδὴ δύσκολόν ἐστι 62337 Leg.777.b.5 : τὸ θρέμμα ἄνθρωπος, καὶ πρὸς τὴν ἀναγκαίαν διόρισιν, τὸ 62338 Leg.777.b.6 : δοῦλόν τε ἔργῳ διορίζεσθαι καὶ ἐλεύθερον καὶ δεσπότην, 62339 Leg.777.b.7 : οὐδαμῶς εὔχρηστον ἐθέλειν εἶναί τε καὶ γίγνεσθαι φαίνεται, 62340 Leg.777.c.1 : χαλεπὸν δὴ τὸ κτῆμα· ἔργῳ γὰρ πολλάκις ἐπιδέδεικται περὶ 62341 Leg.777.c.2 : τὰς Μεσσηνίων συχνὰς εἰωθυίας ἀποστάσεις γίγνεσθαι, καὶ 62342 Leg.777.c.3 : περί γε τὰς τῶν ἐκ μιᾶς φωνῆς πολλοὺς οἰκέτας κτωμένων 62343 Leg.777.c.4 : πόλεις, ὅσα κακὰ συμβαίνει, καὶ ἔτι τὰ τῶν λεγομένων περι– 62344 Leg.777.c.5 : δίνων τῶν περὶ τὴν Ἰταλίαν γιγνομένων παντοδαπὰ κλωπῶν 62345 Leg.777.c.6 : ἔργα τε καὶ παθήματα. πρὸς ἅ τις ἂν πάντα βλέψας δια– 62346 Leg.777.c.7 : πορήσειε τί χρὴ δρᾶν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων. δύο δὴ 62347 Leg.777.c.8 : λείπεσθον μόνω μηχανά, μήτε πατριώτας ἀλλήλων εἶναι τοὺς 62348 Leg.777.d.1 : μέλλοντας ῥᾷον δουλεύσειν, ἀσυμφώνους τε εἰς δύναμιν ὅτι 62349 Leg.777.d.2 : μάλιστα, τρέφειν δ´ αὐτοὺς ὀρθῶς, μὴ μόνον ἐκείνων ἕνεκα, 62350 Leg.777.d.3 : πλέον δὲ αὑτῶν προτιμῶντας· ἡ δὲ τροφὴ τῶν τοιούτων 62351 Leg.777.d.4 : μήτε τινὰ ὕβριν ὑβρίζειν εἰς τοὺς οἰκέτας, ἧττον δέ, εἰ 62352 Leg.777.d.5 : δυνατόν, ἀδικεῖν ἢ τοὺς ἐξ ἴσου. διάδηλος γὰρ ὁ φύσει καὶ 62353 Leg.777.d.6 : μὴ πλαστῶς σέβων τὴν δίκην, μισῶν δὲ ὄντως τὸ ἄδικον, ἐν 62354 Leg.777.d.7 : τούτοις τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς αὐτῷ ῥᾴδιον ἀδικεῖν· ὁ περὶ 62355 Leg.777.d.8 : τὰ τῶν δούλων οὖν ἤθη καὶ πράξεις γιγνόμενός τις ἀμίαντος 62356 Leg.777.e.1 : τοῦ τε ἀνοσίου πέρι καὶ ἀδίκου, σπείρειν εἰς ἀρετῆς ἔκφυσιν 62357 Leg.777.e.2 : ἱκανώτατος ἂν εἴη, ταὐτὸν δ´ ἔστ´ εἰπεῖν τοῦτο ὀρθῶς ἅμα 62358 Leg.777.e.3 : λέγοντα ἐπί τε δεσπότῃ καὶ τυράννῳ καὶ πᾶσαν δυναστείαν 62359 Leg.777.e.4 : δυναστεύοντι πρὸς ἀσθενέστερον ἑαυτοῦ. κολάζειν γε μὴν 62360 Leg.777.e.5 : ἐν δίκῃ δούλους δεῖ, καὶ μὴ νουθετοῦντας ὡς ἐλευθέρους 62361 Leg.777.e.6 : θρύπτεσθαι ποιεῖν· τὴν δὲ οἰκέτου πρόσρησιν χρὴ σχεδὸν 62362 Leg.778.a.1 : ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσθαι, μὴ προσπαίζοντας μηδαμῇ μη– 62363 Leg.778.a.2 : δαμῶς οἰκέταις, μήτ´ οὖν θηλείαις μήτε ἄρρεσιν, ἃ δὴ πρὸς 62364 Leg.778.a.3 : δούλους φιλοῦσι πολλοὶ σφόδρα ἀνοήτως θρύπτοντες χαλε– 62365 Leg.778.a.4 : πώτερον ἀπεργάζεσθαι τὸν βίον ἐκείνοις τε ἄρχεσθαι καὶ 62366 Leg.778.a.5 : ἑαυτοῖς ἄρχειν. 62367 Leg.778.a.6 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 62368 Leg.778.a.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὅτε τις οἰκέταις κατεσκευασμένος εἰς δύναμιν 62369 Leg.778.a.8 : εἴη πλήθει καὶ ἐπιτηδειότητι πρὸς ἑκάστας τὰς τῶν ἔργων 62370 Leg.778.a.9 : παραβοηθείας, τὸ δὴ μετὰ τοῦτο οἰκήσεις χρὴ διαγράφειν 62371 Leg.778.a.10 : τῷ λόγῳ; 62372 Leg.778.a.11 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62373 Leg.778.b.1 : {ΑΘ.} Καὶ συμπάσης γε ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔοικεν τῆς οἰκοδο– 62374 Leg.778.b.2 : μικῆς πέρι τήν γε δὴ νέαν καὶ ἀοίκητον ἐν τῷ πρόσθεν πόλιν 62375 Leg.778.b.3 : ἐπιμελητέον εἶναι, τίνα τρόπον ἕκαστα ἕξει τούτων περί τε 62376 Leg.778.b.4 : ἱερὰ καὶ τείχη. γάμων δ´ ἦν ἔμπροσθεν ταῦτα, ὦ Κλεινία, 62377 Leg.778.b.5 : νῦν δ´ ἔπειπερ λόγῳ γίγνεται, καὶ μάλ´ ἐγχωρεῖ ταύτῃ 62378 Leg.778.b.6 : γίγνεσθαι τὰ νῦν· ἔργῳ μὴν ὅταν γίγνηται, ταῦτ´ ἔμπροσθεν 62379 Leg.778.b.7 : τῶν γάμων, ἐὰν θεὸς ἐθέλῃ, ποιήσαντες, ἐκεῖνα ἤδη τότε ἐπὶ 62380 Leg.778.c.1 : πᾶσιν τοῖς τοιούτοις ἀποτελοῦμεν. νῦν δὲ μόνον ὅσον τινὰ 62381 Leg.778.c.2 : τύπον αὐτῶν δι´ ὀλίγων ἐπεξέλθωμεν. 62382 Leg.778.c.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62383 Leg.778.c.4 : {ΑΘ.} Τὰ μὲν τοίνυν ἱερὰ πᾶσαν πέριξ τήν τε ἀγορὰν χρὴ 62384 Leg.778.c.5 : κατασκευάζειν, καὶ τὴν πόλιν ὅλην ἐν κύκλῳ πρὸς τοῖς ὑψηλοῖς 62385 Leg.778.c.6 : τῶν τόπων, εὐερκείας τε καὶ καθαρότητος χάριν· πρὸς δὲ 62386 Leg.778.c.7 : αὐτοῖς οἰκήσεις τε ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων, ἐν οἷς τὰς 62387 Leg.778.c.8 : δίκας ὡς ἱερωτάτοις οὖσιν λήψονταί τε καὶ δώσουσι, τὰ μὲν 62388 Leg.778.d.1 : ὡς ὁσίων πέρι, τὰ δὲ καὶ τοιούτων θεῶν ἱδρύματα, καὶ ἐν 62389 Leg.778.d.2 : τούτοις δικαστήρια, ἐν οἷς αἵ τε τῶν φόνων πρέπουσαι δίκαι 62390 Leg.778.d.3 : γίγνοιντ´ ἂν καὶ ὅσα θανάτων ἄξια ἀδικήματα. περὶ δὲ 62391 Leg.778.d.4 : τειχῶν, ὦ Μέγιλλε, ἔγωγ´ ἂν τῇ Σπάρτῃ συμφεροίμην τὸ 62392 Leg.778.d.5 : καθεύδειν ἐᾶν ἐν τῇ γῇ κατακείμενα τὰ τείχη καὶ μὴ ἐπανι– 62393 Leg.778.d.6 : στάναι, τῶνδε εἵνεκα. καλῶς μὲν καὶ ὁ ποιητικὸς ὑπὲρ αὐτῶν 62394 Leg.778.d.7 : λόγος ὑμνεῖται, τὸ χαλκᾶ καὶ σιδηρᾶ δεῖν εἶναι τὰ τείχη 62395 Leg.778.e.1 : μᾶλλον ἢ γήινα· τὸ δ´ ἡμέτερον ἔτι πρὸς τούτοις γέλωτ´ ἂν 62396 Leg.778.e.2 : δικαίως πάμπολυν ὄφλοι, τὸ κατ´ ἐνιαυτὸν μὲν ἐκπέμπειν εἰς 62397 Leg.778.e.3 : τὴν χώραν τοὺς νέους, τὰ μὲν σκάψοντας, τὰ δὲ ταφρεύ– 62398 Leg.778.e.4 : σοντας, τὰ δὲ καὶ διά τινων οἰκοδομήσεων εἴρξοντας τοὺς 62399 Leg.778.e.5 : πολεμίους, ὡς δὴ τῶν ὅρων τῆς χώρας οὐκ ἐάσοντας ἐπι– 62400 Leg.778.e.6 : βαίνειν, τεῖχος δὲ περιβαλοίμεθα, ὃ πρῶτον μὲν πρὸς ὑγίειαν 62401 Leg.778.e.7 : ταῖς πόλεσιν οὐδαμῶς συμφέρει, πρὸς δέ τινα μαλθακὴν ἕξιν 62402 Leg.778.e.8 : ταῖς ψυχαῖς τῶν ἐνοικούντων εἴωθε ποιεῖν, προκαλούμενον 62403 Leg.779.a.1 : εἰς αὐτὸ καταφεύγοντας μὴ ἀμύνεσθαι τοὺς πολεμίους, μηδὲ 62404 Leg.779.a.2 : τῷ φρουρεῖν ἀεί τινας ἐν αὐτῇ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν, 62405 Leg.779.a.3 : τούτῳ τῆς σωτηρίας τυγχάνειν, τείχεσι δὲ καὶ πύλαις δια– 62406 Leg.779.a.4 : νοεῖσθαι φραχθέντας τε καὶ καθεύδοντας σωτηρίας ὄντως 62407 Leg.779.a.5 : ἕξειν μηχανάς, ὡς ἐπὶ τὸ μὴ πονεῖν γεγονότας, ἀγνοοῦντας 62408 Leg.779.a.6 : δ´ αὖ τὴν ῥᾳστώνην ὡς ὄντως ἐστὶν ἐκ τῶν πόνων· ἐκ 62409 Leg.779.a.7 : ῥᾳστώνης δέ γε, οἶμαι, τῆς αἰσχρᾶς οἱ πόνοι καὶ ῥᾳθυμίας 62410 Leg.779.a.8 : πεφύκασι γίγνεσθαι πάλιν. ἀλλ´ εἰ δὴ τεῖχός γέ τι χρεὼν 62411 Leg.779.b.1 : ἀνθρώποις εἶναι, τὰς οἰκοδομίας χρὴ τὰς τῶν ἰδίων οἰκήσεων 62412 Leg.779.b.2 : οὕτως ἐξ ἀρχῆς βάλλεσθαι, ὅπως ἂν ᾖ πᾶσα ἡ πόλις ἓν 62413 Leg.779.b.3 : τεῖχος, ὁμαλότητί τε καὶ ὁμοιότησιν εἰς τὰς ὁδοὺς πασῶν 62414 Leg.779.b.4 : τῶν οἰκήσεων ἐχουσῶν εὐέρκειαν, ἰδεῖν τε οὐκ ἀηδὲς μιᾶς 62415 Leg.779.b.5 : οἰκίας σχῆμα ἐχούσης αὐτῆς, εἴς τε τὴν τῆς φυλακῆς 62416 Leg.779.b.6 : ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὶ πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ´ ἂν διά– 62417 Leg.779.b.7 : φορος. τούτων δέ, ὡς ἂν μένῃ τὰ κατ´ ἀρχὰς οἰκοδομη– 62418 Leg.779.b.8 : θέντα, μέλειν μὲν μάλιστα τοῖς ἐνοικοῦσι πρέπον ἂν εἴη, 62419 Leg.779.c.1 : τοὺς δὲ ἀστυνόμους ἐπιμελεῖσθαι καὶ προσαναγκάζοντας τὸν 62420 Leg.779.c.2 : ὀλιγωροῦντα ζημιοῦντας, καὶ πάντων δὴ τῶν κατὰ τὸ ἄστυ 62421 Leg.779.c.3 : καθαρότητός τ´ ἐπιμελεῖσθαι, καὶ ὅπως ἰδιώτης μηδεὶς μηδὲν 62422 Leg.779.c.4 : τῶν τῆς πόλεως μήτε οἰκοδομήμασι μήτε οὖν ὀρύγμασιν 62423 Leg.779.c.5 : ἐπιλήψεται. καὶ δὴ καὶ ὑδάτων τῶν ἐκ Διὸς εὐροίας τούτους 62424 Leg.779.c.6 : ἐπιμελεῖσθαι χρεών, καὶ ὅσα ἐντὸς πόλεως ἢ ὁπόσα ἔξω 62425 Leg.779.c.7 : πρέπον ἂν οἰκεῖν εἴη· ταῦτα δὲ πάντα συνιδόντες ταῖς χρείαις 62426 Leg.779.d.1 : οἱ νομοφύλακες ἐπινομοθετούντων καὶ τῶν ἄλλων ὁπόσα ἂν 62427 Leg.779.d.2 : ὁ νόμος ἐκλείπῃ δι´ ἀπορίαν. ὅτε δὲ ταῦτά τε καὶ τὰ περὶ 62428 Leg.779.d.3 : ἀγορὰν οἰκοδομήματα καὶ τὰ περὶ τὰ γυμνάσια καὶ πάντα 62429 Leg.779.d.4 : ὅσα διδασκαλεῖα κατεσκευασμένα περιμένει τοὺς φοιτητὰς 62430 Leg.779.d.5 : καὶ θεατὰς θέατρα, πορευώμεθα ἐπὶ τὰ μετὰ τοὺς γάμους, τῆς 62431 Leg.779.d.6 : νομοθεσίας ἑξῆς ἐχόμενοι. 62432 Leg.779.d.7 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62433 Leg.779.d.8 : {ΑΘ.} Γάμοι μὲν τοίνυν ἡμῖν ἔστωσαν γεγονότες, ὦ 62434 Leg.779.d.9 : Κλεινία· δίαιτα δὲ πρὸ παιδογονίας οὐκ ἐλάττων ἐνιαυσίας 62435 Leg.779.e.1 : γίγνοιτ´ ἂν τὸ μετὰ τοῦτο, ἣν δὴ τίνα τρόπον χρὴ ζῆν νυμφίον 62436 Leg.779.e.2 : καὶ νύμφην ἐν πόλει διαφερούσῃ τῶν πολλῶν ἐσομένῃ—τὸ 62437 Leg.779.e.3 : δὴ τῶν νῦν εἰρημένων ἐχόμενον—εἰπεῖν οὐ πάντων εὐκολώ– 62438 Leg.779.e.4 : τατον, ἀλλὰ ὄντων οὐκ ὀλίγων τῶν ἔμπροσθεν τοιούτων, 62439 Leg.779.e.5 : τοῦτο ἔτι ἐκείνων τῶν πολλῶν δυσχερέστερον ἀποδέχεσθαι 62440 Leg.779.e.6 : τῷ πλήθει. τό γε μὴν δοκοῦν ὀρθὸν καὶ ἀληθὲς εἶναι πάντως 62441 Leg.779.e.7 : ῥητέον, ὦ Κλεινία. 62442 Leg.779.e.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62443 Leg.780.a.1 : {ΑΘ.} Ὅστις δὴ διανοεῖται πόλεσιν ἀποφαίνεσθαι νόμους, 62444 Leg.780.a.2 : πῇ τὰ δημόσια καὶ κοινὰ αὐτοὺς χρὴ ζῆν πράττοντας, τῶν 62445 Leg.780.a.3 : δὲ ἰδίων ὅσον ἀνάγκη μηδὲ οἴεται δεῖν, ἐξουσίαν δὲ ἑκάστοις 62446 Leg.780.a.4 : εἶναι τὴν ἡμέραν ζῆν ὅπως ἂν ἐθέλῃ, καὶ μὴ πάντα διὰ 62447 Leg.780.a.5 : τάξεως δεῖν γίγνεσθαι, προέμενος δὲ τὰ ἴδια ἀνομοθέτητα, 62448 Leg.780.a.6 : ἡγεῖται τά γε κοινὰ καὶ δημόσια ἐθελήσειν αὐτοὺς ζῆν διὰ 62449 Leg.780.a.7 : νόμων, οὐκ ὀρθῶς διανοεῖται. τίνος δὴ χάριν ταῦτα εἴρηται; 62450 Leg.780.a.8 : τοῦδε, ὅτι φήσομεν δεῖν ἡμῖν τοὺς νυμφίους μηδὲν δια– 62451 Leg.780.b.1 : φερόντως μηδὲ ἧττον ἐν συσσιτίοις τὴν δίαιταν ποιεῖσθαι 62452 Leg.780.b.2 : τοῦ πρὸ τῶν γάμων χρόνου γενομένου. καὶ τοῦτο μὲν δὴ 62453 Leg.780.b.3 : θαυμαστὸν ὄν, ὅτε κατ´ ἀρχὰς πρῶτον ἐγένετο ἐν τοῖς παρ´ 62454 Leg.780.b.4 : ὑμῖν τόποις, πολέμου τινὸς αὐτό, ὥς γ´ εἰκός, νομοθετή– 62455 Leg.780.b.5 : σαντος ἤ τινος ἑτέρου τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχοντος πράγματος 62456 Leg.780.b.6 : ἐν ὀλιγανθρωπίαις ὑπὸ πολλῆς ἀπορίας ἐχομένοις, γευσα– 62457 Leg.780.b.7 : μένοις δὲ καὶ ἀναγκασθεῖσι χρήσασθαι τοῖς συσσιτίοις ἔδοξεν 62458 Leg.780.c.1 : μέγα διαφέρειν εἰς σωτηρίαν τὸ νόμιμον, καὶ κατέστη δὴ 62459 Leg.780.c.2 : τρόπῳ τινὶ τοιούτῳ τὸ ἐπιτήδευμα ὑμῖν τὸ τῶν συσσιτίων. 62460 Leg.780.c.3 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 62461 Leg.780.c.4 : {ΑΘ.} Ὃ δὴ ἔλεγον, ὅτι θαυμαστὸν ὂν τοῦτό ποτε καὶ 62462 Leg.780.c.5 : φοβερὸν ἐπιτάξαι τισίν, νῦν οὐχ ὁμοίως τῷ προστάττοντι 62463 Leg.780.c.6 : δυσχερὲς ἂν εἴη νομοθετεῖν αὐτό· τὸ δ´ ἑξῆς τούτῳ, πεφυκός 62464 Leg.780.c.7 : τε ὀρθῶς ἂν γίγνεσθαι γιγνόμενον, νῦν τε οὐδαμῇ γιγνόμενον, 62465 Leg.780.c.8 : ὀλίγου τε ποιοῦν τὸν νομοθέτην, τὸ τῶν παιζόντων, εἰς πῦρ 62466 Leg.780.c.9 : ξαίνειν καὶ μυρία ἕτερα τοιαῦτα ἀνήνυτα ποιοῦντα δρᾶν, οὐ 62467 Leg.780.d.1 : ῥᾴδιον οὔτ´ εἰπεῖν οὔτ´ εἰπόντα ἀποτελεῖν. 62468 Leg.780.d.2 : {ΚΛ.} Τί δὴ τοῦτο, ὦ ξένε, ἐπιχειρῶν λέγειν ἔοικας σφόδρα 62469 Leg.780.d.3 : ἀποκνεῖν; 62470 Leg.780.d.4 : {ΑΘ.} Ἀκούοιτ´ ἄν, ἵνα μὴ πολλὴ διατριβὴ γίγνηται περὶ 62471 Leg.780.d.5 : τοῦτ´ αὐτὸ μάτην. πᾶν μὲν γάρ, ὅτιπερ ἂν τάξεως καὶ νόμου 62472 Leg.780.d.6 : μετέχον ἐν πόλει γίγνηται, πάντα ἀγαθὰ ἀπεργάζεται, τῶν 62473 Leg.780.d.7 : δὲ ἀτάκτων ἢ τῶν κακῶς ταχθέντων λύει τὰ πολλὰ τῶν εὖ 62474 Leg.780.d.8 : τεταγμένων ἄλλα ἕτερα. οὗ δὴ καὶ νῦν ἐφέστηκεν πέρι 62475 Leg.780.d.9 : τὸ λεγόμενον. ὑμῖν γάρ, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, τὰ μὲν περὶ 62476 Leg.780.e.1 : τοὺς ἄνδρας συσσίτια καλῶς ἅμα καί, ὅπερ εἶπον, θαυμαστῶς 62477 Leg.780.e.2 : καθέστηκεν ἐκ θείας τινὸς ἀνάγκης, τὸ δὲ περὶ τὰς γυναῖκας 62478 Leg.781.a.1 : οὐδαμῶς ὀρθῶς ἀνομοθέτητον μεθεῖται καὶ οὐκ εἰς τὸ φῶς 62479 Leg.781.a.2 : ἦκται τὸ τῆς συσσιτίας αὐτῶν ἐπιτήδευμα, ἀλλ´ ὃ καὶ ἄλλως 62480 Leg.781.a.3 : γένος ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων λαθραιότερον μᾶλλον καὶ ἐπικλο– 62481 Leg.781.a.4 : πώτερον ἔφυ, τὸ θῆλυ, διὰ τὸ ἀσθενές, οὐκ ὀρθῶς τοῦτο 62482 Leg.781.a.5 : εἴξαντος τοῦ νομοθέτου δύστακτον ὂν ἀφείθη. διὰ δὲ τούτου 62483 Leg.781.a.6 : μεθειμένου πολλὰ ὑμῖν παρέρρει, πολὺ ἄμεινον ἂν ἔχοντα, εἰ 62484 Leg.781.a.7 : νόμων ἔτυχεν, ἢ τὰ νῦν· οὐ γὰρ ἥμισυ μόνον ἐστίν, ὡς 62485 Leg.781.b.1 : δόξειεν ἄν, τὸ περὶ τὰς γυναῖκας ἀκοσμήτως περιορώμενον, 62486 Leg.781.b.2 : ὅσῳ δὲ ἡ θήλεια ἡμῖν φύσις ἐστὶ πρὸς ἀρετὴν χείρων τῆς 62487 Leg.781.b.3 : τῶν ἀρρένων, τοσούτῳ διαφέρει πρὸς τὸ πλέον ἢ διπλάσιον 62488 Leg.781.b.4 : εἶναι. τοῦτ´ οὖν ἐπαναλαβεῖν καὶ ἐπανορθώσασθαι καὶ πάντα 62489 Leg.781.b.5 : συντάξασθαι κοινῇ γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν ἐπιτηδεύματα 62490 Leg.781.b.6 : βέλτιον πρὸς πόλεως εὐδαιμονίαν· νῦν δὲ οὕτως ἦκται τὸ 62491 Leg.781.b.7 : τῶν ἀνθρώπων γένος οὐδαμῶς εἰς τοῦτο εὐτυχῶς, ὥστε οὐδὲ 62492 Leg.781.b.8 : μνησθῆναι περὶ αὐτοῦ ἐν ἄλλοις γ´ ἐστὶν τόποις καὶ πόλεσιν 62493 Leg.781.c.1 : νοῦν ἔχοντος, ὅπου μηδὲ συσσίτια ὑπάρχει τὸ παράπαν 62494 Leg.781.c.2 : δεδογμένα κατὰ πόλιν εἶναι. πόθεν δή τίς γε ἔργῳ μὴ κατα– 62495 Leg.781.c.3 : γελάστως ἐπιχειρήσει γυναῖκας προσβιάζεσθαι τὴν σίτων 62496 Leg.781.c.4 : καὶ ποτῶν ἀνάλωσιν φανερὰν θεωρεῖσθαι; τούτου γὰρ οὐκ 62497 Leg.781.c.5 : ἔστιν ὅτι χαλεπώτερον ἂν ὑπομείνειεν τοῦτο τὸ γένος· 62498 Leg.781.c.6 : εἰθισμένον γὰρ δεδυκὸς καὶ σκοτεινὸν ζῆν, ἀγόμενον δ´ εἰς 62499 Leg.781.c.7 : φῶς βίᾳ πᾶσαν ἀντίτασιν ἀντιτεῖνον, πολὺ κρατήσει τοῦ 62500 Leg.781.d.1 : νομοθέτου. τοῦτ´ οὖν ἄλλοθι μέν, ὅπερ εἶπον, οὐδ´ ἂν τὸν 62501 Leg.781.d.2 : λόγον ὑπομείνειε τὸν ὀρθὸν ῥηθέντα ἄνευ πάσης βοῆς, ἐνθάδε 62502 Leg.781.d.3 : δὲ ἴσως ἄν. εἰ δὴ δοκεῖ λόγου γ´ ἕνεκα μὴ ἀτυχῆ τὸν περὶ 62503 Leg.781.d.4 : πάσης τῆς πολιτείας γενέσθαι λόγον, ἐθέλω λέγειν ὡς 62504 Leg.781.d.5 : ἀγαθόν ἐστι καὶ πρέπον, εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ ἀκούειν, εἰ 62505 Leg.781.d.6 : δὲ μή, ἐᾶν. 62506 Leg.781.d.7 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ ξένε, θαυμαστῶς τό γε ἀκοῦσαι νῷν πάντως 62507 Leg.781.d.8 : που συνδοκεῖ. 62508 Leg.781.d.9 : {ΑΘ.} Ἀκούωμεν δή. θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν 62509 Leg.781.e.1 : ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω· σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν 62510 Leg.781.e.2 : ἡμᾶς ἐστὶ τὸ κατεπεῖγον τὸ μὴ πάντῃ πάντως σκοπεῖν τὰ 62511 Leg.781.e.3 : περὶ τοὺς νόμους. 62512 Leg.781.e.4 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς εἴρηκας. 62513 Leg.781.e.5 : {ΑΘ.} Πάλιν τοίνυν ἐπὶ τὰ πρῶτα ἐπαναχωρήσωμεν 62514 Leg.781.e.6 : λεχθέντα. εὖ γὰρ δὴ τό γε τοσοῦτον χρὴ πάντ´ ἄνδρα 62515 Leg.781.e.7 : συννοεῖν, ὡς ἡ τῶν ἀνθρώπων γένεσις ἢ τὸ παράπαν ἀρχὴν 62516 Leg.782.a.1 : οὐδεμίαν εἴληχεν οὐδ´ ἕξει ποτέ γε τελευτήν, ἀλλ´ ἦν τε ἀεὶ 62517 Leg.782.a.2 : καὶ ἔσται πάντως, ἢ μῆκός τι τῆς ἀρχῆς ἀφ´ οὗ γέγονεν 62518 Leg.782.a.3 : ἀμήχανον ἂν χρόνον ὅσον γεγονὸς ἂν εἴη. 62519 Leg.782.a.4 : {ΚΛ.} Τί μήν; 62520 Leg.782.a.5 : {ΑΘ.} Τί οὖν; πόλεων συστάσεις καὶ φθοράς, καὶ ἐπι– 62521 Leg.782.a.6 : τηδεύματα παντοῖα τάξεώς τε καὶ ἀταξίας, καὶ βρώσεως καὶ 62522 Leg.782.a.7 : πωμάτων τε ἅμα καὶ βρωμάτων ἐπιθυμήματα παντοδαπά, 62523 Leg.782.a.8 : πάντως καὶ περὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἆρ´ οὐκ οἰόμεθα γεγονέναι, 62524 Leg.782.a.9 : καὶ στροφὰς ὡρῶν παντοίας, ἐν αἷς τὰ ζῷα μεταβάλλειν αὑτῶν 62525 Leg.782.b.1 : παμπληθεῖς μεταβολὰς εἰκός; 62526 Leg.782.b.2 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 62527 Leg.782.b.3 : {ΑΘ.} Τί οὖν; πιστεύομεν ἀμπέλους τε φανῆναί πού ποτε 62528 Leg.782.b.4 : πρότερον οὐκ οὔσας; ὡσαύτως δὲ καὶ ἐλάας καὶ τὰ Δήμητρός 62529 Leg.782.b.5 : τε καὶ Κόρης δῶρα; Τριπτόλεμόν τέ τινα τῶν τοιούτων 62530 Leg.782.b.6 : γενέσθαι διάκονον; ἐν ᾧ δὲ μὴ ταῦτα ἦν τῷ χρόνῳ, μῶν 62531 Leg.782.b.7 : οὐκ οἰόμεθα τὰ ζῷα, καθάπερ νῦν, ἐπὶ τὴν ἀλλήλων ἐδωδὴν 62532 Leg.782.b.8 : τρέπεσθαι; 62533 Leg.782.b.9 : {ΚΛ.} Τί μήν; 62534 Leg.782.c.1 : {ΑΘ.} Τὸ δὲ μὴν θύειν ἀνθρώπους ἀλλήλους ἔτι καὶ νῦν 62535 Leg.782.c.2 : παραμένον ὁρῶμεν πολλοῖς· καὶ τοὐναντίον ἀκούομεν ἐν 62536 Leg.782.c.3 : ἄλλοις, ὅτε οὐδὲ βοὸς ἐτόλμων μὲν γεύεσθαι, θύματά τε οὐκ 62537 Leg.782.c.4 : ἦν τοῖς θεοῖσι ζῷα, πέλανοι δὲ καὶ μέλιτι καρποὶ δεδευμένοι 62538 Leg.782.c.5 : καὶ τοιαῦτα ἄλλα ἁγνὰ θύματα, σαρκῶν δ´ ἀπείχοντο ὡς οὐχ 62539 Leg.782.c.6 : ὅσιον ὂν ἐσθίειν οὐδὲ τοὺς τῶν θεῶν βωμοὺς αἵματι μιαίνειν, 62540 Leg.782.c.7 : ἀλλὰ Ὀρφικοί τινες λεγόμενοι βίοι ἐγίγνοντο ἡμῶν τοῖς 62541 Leg.782.c.8 : τότε, ἀψύχων μὲν ἐχόμενοι πάντων, ἐμψύχων δὲ τοὐναντίον 62542 Leg.782.d.1 : πάντων ἀπεχόμενοι. 62543 Leg.782.d.2 : {ΚΛ.} Καὶ σφόδρα λεγόμενά τ´ εἴρηκας καὶ πιστεύεσθαι 62544 Leg.782.d.3 : πιθανά. 62545 Leg.782.d.4 : {ΑΘ.} Πρὸς οὖν δὴ τί ταῦτα, εἴποι τις ἄν, ὑμῖν πάντ´ 62546 Leg.782.d.5 : ἐρρήθη τὰ νῦν; 62547 Leg.782.d.6 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς ὑπέλαβες, ὦ ξένε. 62548 Leg.782.d.7 : {ΑΘ.} Καὶ τοίνυν, ἐὰν δύνωμαι, τὰ τούτοις ἑξῆς, ὦ Κλεινία, 62549 Leg.782.d.8 : πειράσομαι φράζειν. 62550 Leg.782.d.9 : {ΚΛ.} Λέγοις ἄν. 62551 Leg.782.d.10 : {ΑΘ.} Ὁρῶ πάντα τοῖς ἀνθρώποις ἐκ τριττῆς χρείας καὶ 62552 Leg.782.d.11 : ἐπιθυμίας ἠρτημένα, δι´ ὧν ἀρετή τε αὐτοῖς ἀγομένοις ὀρθῶς 62553 Leg.782.e.1 : καὶ τοὐναντίον ἀποβαίνει κακῶς ἀχθεῖσιν. ταῦτα δ´ ἐστὶν 62554 Leg.782.e.2 : ἐδωδὴ μὲν καὶ πόσις εὐθὺς γενομένοις, ἣν πέρι ἅπασαν πᾶν 62555 Leg.782.e.3 : ζῷον ἔμφυτον ἔρωτα ἔχον, μεστὸν οἴστρου τέ ἐστιν καὶ 62556 Leg.782.e.4 : ἀνηκουστίας τοῦ λέγοντος ἄλλο τι δεῖν πράττειν πλὴν τὰς 62557 Leg.782.e.5 : ἡδονὰς καὶ ἐπιθυμίας τὰς περὶ ἅπαντα ταῦτα ἀποπληροῦντα, 62558 Leg.782.e.6 : λύπης τῆς ἁπάσης ἀεὶ δεῖν σφᾶς ἀπαλλάττειν· τρίτη 62559 Leg.783.a.1 : δὲ ἡμῖν καὶ μεγίστη χρεία καὶ ἔρως ὀξύτατος ὕστατος 62560 Leg.783.a.2 : μὲν ὁρμᾶται, διαπυρωτάτους δὲ τοὺς ἀνθρώπους μανίαις 62561 Leg.783.a.3 : ἀπεργάζεται πάντως, ὁ περὶ τὴν τοῦ γένους σπορὰν ὕβρει 62562 Leg.783.a.4 : πλείστῃ καόμενος. ἃ δὴ δεῖ τρία νοσήματα, τρέποντα εἰς 62563 Leg.783.a.5 : τὸ βέλτιστον παρὰ τὸ λεγόμενον ἥδιστον, τρισὶ μὲν τοῖς 62564 Leg.783.a.6 : μεγίστοις πειρᾶσθαι κατέχειν, φόβῳ καὶ νόμῳ καὶ τῷ ἀληθεῖ 62565 Leg.783.a.7 : λόγῳ, προσχρωμένους μέντοι Μούσαις τε καὶ ἀγωνίοισι θεοῖς, 62566 Leg.783.b.1 : σβεννύντων τὴν αὔξην τε καὶ ἐπιρροήν. 62567 Leg.783.b.2 : Παίδων δὲ δὴ γένεσιν μετὰ τοὺς γάμους θῶμεν, καὶ 62568 Leg.783.b.3 : μετὰ γένεσιν τροφὴν καὶ παιδείαν· καὶ τάχ´ ἂν οὕτω 62569 Leg.783.b.4 : προϊόντων τῶν λόγων ὅ τε νόμος ἡμῖν ἕκαστος περαίνοιτο 62570 Leg.783.b.5 : εἰς τοὔμπροσθεν ἐπὶ συσσίτια ἡνίκα ἀφικόμεθα—τὰς τοι– 62571 Leg.783.b.6 : αύτας κοινωνίας εἴτε ἄρα γυναικῶν εἴτε ἀνδρῶν δεῖ μόνων 62572 Leg.783.b.7 : γίγνεσθαι, προσμείξαντες αὐτοῖς ἐγγύθεν ἴσως μᾶλλον κατο– 62573 Leg.783.b.8 : ψόμεθα—τά τε ἐπίπροσθεν αὐτῶν, ἔτι νῦν ὄντα ἀνομο– 62574 Leg.783.c.1 : θέτητα, τάξαντες αὐτὰ ἐπίπροσθεν ποιησόμεθα, καὶ ὅπερ 62575 Leg.783.c.2 : ἐρρήθη νυνδή, κατοψόμεθά τε αὐτὰ ἀκριβέστερον, μᾶλλόν 62576 Leg.783.c.3 : τε τοὺς προσήκοντας αὐτοῖς καὶ πρέποντας νόμους ἂν 62577 Leg.783.c.4 : θείημεν. 62578 Leg.783.c.5 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 62579 Leg.783.c.6 : {ΑΘ.} Φυλάξωμεν τοίνυν τῇ μνήμῃ τὰ νυνδὴ λεχθέντα· 62580 Leg.783.c.7 : ἴσως γὰρ χρείαν ποτ´ αὐτῶν πάντων ἕξομεν. 62581 Leg.783.c.8 : {ΚΛ.} Τὰ ποῖα δὴ διακελεύῃ; 62582 Leg.783.c.9 : {ΑΘ.} Ἃ τοῖς τρισὶ διωριζόμεθα ῥήμασι· βρῶσιν μὲν 62583 Leg.783.c.10 : ἐλέγομέν που, καὶ δεύτερον πόσιν, καὶ ἀφροδισίων δέ τινα 62584 Leg.783.d.1 : διαπτόησιν τρίτον. 62585 Leg.783.d.2 : {ΚΛ.} Πάντως, ὦ ξένε, μεμνησόμεθά που 〈ὧν〉 τὰ νῦν 62586 Leg.783.d.3 : διακελεύῃ. 62587 Leg.783.d.4 : {ΑΘ.} Καλῶς. ἔλθωμεν δ´ ἐπὶ τὰ νυμφικά, διδάξοντές τε 62588 Leg.783.d.5 : αὐτοὺς πῶς χρὴ καὶ τίνα τρόπον τοὺς παῖδας ποιεῖσθαι, καὶ 62589 Leg.783.d.6 : ἐὰν ἄρα μὴ πείθωμεν, ἀπειλήσοντές τισιν νόμοις. 62590 Leg.783.d.7 : {ΚΛ.} Πῶς; 62591 Leg.783.d.8 : {ΑΘ.} Νύμφην χρὴ διανοεῖσθαι καὶ νυμφίον ὡς ὅτι καλ– 62592 Leg.783.d.9 : λίστους καὶ ἀρίστους εἰς δύναμιν ἀποδειξομένους παῖδας τῇ 62593 Leg.783.e.1 : πόλει. πάντες δ´ ἄνθρωποι κοινωνοὶ πάσης πράξεως, ἡνίκα 62594 Leg.783.e.2 : μὲν ἂν προσέχωσιν αὑτοῖς τε καὶ τῇ πράξει τὸν νοῦν, πάντα 62595 Leg.783.e.3 : καλὰ καὶ ἀγαθὰ ἀπεργάζονται, μὴ προσέχοντες δὲ ἢ μὴ 62596 Leg.783.e.4 : ἔχοντες νοῦν, τἀναντία. προσεχέτω δὴ καὶ ὁ νυμφίος τῇ τε 62597 Leg.783.e.5 : νύμφῃ καὶ τῇ παιδοποιίᾳ τὸν νοῦν, κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ἡ 62598 Leg.783.e.6 : νύμφη, τοῦτον τὸν χρόνον διαφερόντως ὃν ἂν μήπω παῖδες 62599 Leg.784.a.1 : αὐτοῖς ὦσιν γεγονότες. ἐπίσκοποι δ´ ἔστωσαν τούτων ἃς 62600 Leg.784.a.2 : εἱλόμεθα γυναῖκες, πλείους εἴτ´ ἐλάττους, τοῖς ἄρχουσιν 62601 Leg.784.a.3 : ὁπόσας ἂν δοκῇ προστάττειν τε καὶ ὁπόταν, πρὸς τὸ τῆς 62602 Leg.784.a.4 : Εἰλειθυίας ἱερὸν ἑκάστης ἡμέρας συλλεγόμεναι μέχρι τρίτου 62603 Leg.784.a.5 : μέρους ὥρας, οἷ δὴ συλλεχθεῖσαι διαγγελλόντων ἀλλήλαις 62604 Leg.784.a.6 : εἴ τίς τινα ὁρᾷ πρὸς ἄλλ´ ἄττα βλέποντα ἄνδρα ἢ καὶ γυναῖκα 62605 Leg.784.a.7 : τῶν παιδοποιουμένων ἢ πρὸς τὰ τεταγμένα ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς 62606 Leg.784.b.1 : γάμοις θυσιῶν τε καὶ ἱερῶν γενομένων. ἡ δὲ παιδοποιία 62607 Leg.784.b.2 : καὶ φυλακὴ τῶν παιδοποιουμένων δεκέτις ἔστω, μὴ πλείω δὲ 62608 Leg.784.b.3 : χρόνον, ὅταν εὔροια ᾖ τῆς γενέσεως· ἂν δὲ ἄγονοί τινες 62609 Leg.784.b.4 : εἰς τοῦτον γίγνωνται τὸν χρόνον, μετὰ τῶν οἰκείων καὶ 62610 Leg.784.b.5 : ἀρχουσῶν γυναικῶν διαζεύγνυσθαι κοινῇ βουλευομένους εἰς 62611 Leg.784.b.6 : τὰ πρόσφορα ἑκατέροις. ἐὰν δ´ ἀμφισβήτησίς τις γίγνηται 62612 Leg.784.b.7 : περὶ τῶν ἑκατέροις πρεπόντων καὶ προσφόρων, δέκα τῶν 62613 Leg.784.c.1 : νομοφυλάκων ἑλομένους, οἷς ἂν ἐπιτρέψωσιν οἱ δὲ τάξωσι, 62614 Leg.784.c.2 : τούτοις ἐμμένειν. εἰσιοῦσαι δ´ εἰς τὰς οἰκίας τῶν νέων αἱ 62615 Leg.784.c.3 : γυναῖκες, τὰ μὲν νουθετοῦσαι, τὰ δὲ καὶ ἀπειλοῦσαι, παυόντων 62616 Leg.784.c.4 : αὐτοὺς τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀμαθίας· ἐὰν δ´ ἀδυνατῶσι, πρὸς 62617 Leg.784.c.5 : τοὺς νομοφύλακας ἰοῦσαι φραζόντων, οἱ δ´ εἰργόντων. ἂν δὲ 62618 Leg.784.c.6 : καὶ ἐκεῖνοί πως ἀδυνατήσωσι, πρὸς τὸ δημόσιον ἀποφη– 62619 Leg.784.c.7 : νάντων, ἀναγράψαντές τε καὶ ὀμόσαντες ἦ μὴν ἀδυνατεῖν 62620 Leg.784.d.1 : τὸν καὶ τὸν βελτίω ποιεῖν. ὁ δὲ ἀναγραφεὶς ἄτιμος ἔστω, 62621 Leg.784.d.2 : μὴ ἑλὼν ἐν δικαστηρίῳ τοὺς ἐγγράψαντας, τῶνδε· μήτε γὰρ 62622 Leg.784.d.3 : εἰς γάμους ἴτω μήτε εἰς τὰς τῶν παίδων ἐπιτελειώσεις, ἂν δὲ 62623 Leg.784.d.4 : ἴῃ, πληγαῖς ὁ βουληθεὶς ἀθῷος αὐτὸν κολαζέτω. τὰ αὐτὰ 62624 Leg.784.d.5 : δὲ καὶ περὶ γυναικὸς ἔστω νόμιμα· τῶν ἐξόδων γὰρ τῶν 62625 Leg.784.d.6 : γυναικείων καὶ τιμῶν καὶ τῶν εἰς τοὺς γάμους καὶ γενέθλια 62626 Leg.784.d.7 : τῶν παίδων φοιτήσεων μὴ μετεχέτω, ἐὰν ἀκοσμοῦσα ὡσαύτως 62627 Leg.784.e.1 : ἀναγραφῇ καὶ μὴ ἕλῃ τὴν δίκην. ὅταν δὲ δὴ παῖδας γεννή– 62628 Leg.784.e.2 : σωνται κατὰ νόμους, ἐὰν ἀλλοτρίᾳ τις περὶ τὰ τοιαῦτα 62629 Leg.784.e.3 : κοινωνῇ γυναικὶ ἢ γυνὴ ἀνδρί, ἐὰν μὲν παιδοποιουμένοις ἔτι, 62630 Leg.784.e.4 : τὰ αὐτὰ ἐπιζήμια αὐτοῖς ἔστω καθάπερ τοῖς ἔτι γεννωμένοις 62631 Leg.784.e.5 : εἴρηται· μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν σωφρονῶν καὶ σωφρονοῦσα εἰς 62632 Leg.784.e.6 : τὰ τοιαῦτα ἔστω πάντα εὐδόκιμος, ὁ δὲ τοὐναντίον ἐναντίως 62633 Leg.784.e.7 : τιμάσθω, μᾶλλον δὲ ἀτιμαζέσθω. καὶ μετριαζόντων μὲν 62634 Leg.785.a.1 : περὶ τὰ τοιαῦτα τῶν πλειόνων ἀνομοθέτητα σιγῇ κείσθω, 62635 Leg.785.a.2 : ἀκοσμούντων δὲ νομοθετηθέντα ταύτῃ πραττέσθω κατὰ τοὺς 62636 Leg.785.a.3 : τότε τεθέντας νόμους. βίου μὲν ἀρχὴ τοῦ παντὸς ἑκάστοις 62637 Leg.785.a.4 : ὁ πρῶτος ἐνιαυτός· ὃν γεγράφθαι χρεὼν ἐν ἱεροῖσι πατρῴοις 62638 Leg.785.a.5 : ζωῆς ἀρχή. κόρῳ καὶ κόρῃ παραγεγράφθω δ´ ἐν τοίχῳ 62639 Leg.785.a.6 : λελευκωμένῳ ἐν πάσῃ φρατρίᾳ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀρχόντων 62640 Leg.785.a.7 : τῶν ἐπὶ τοῖς ἔτεσιν ἀριθμουμένων· τῆς δὲ φρατρίας ἀεὶ 62641 Leg.785.b.1 : τοὺς ζῶντας μὲν γεγράφθαι πλησίον, τοὺς δ´ ὑπεκχωροῦντας 62642 Leg.785.b.2 : τοῦ βίου ἐξαλείφειν. γάμου δὲ ὅρον εἶναι κόρῃ μὲν 62643 Leg.785.b.3 : ἀπὸ ἑκκαίδεκα ἐτῶν εἰς εἴκοσι, τὸν μακρότατον χρόνον 62644 Leg.785.b.4 : ἀφωρισμένον, κόρῳ δὲ ἀπὸ τριάκοντα μέχρι τῶν πέντε καὶ 62645 Leg.785.b.5 : τριάκοντα· εἰς δὲ ἀρχὰς γυναικὶ μὲν τετταράκοντα, ἀνδρὶ δὲ 62646 Leg.785.b.6 : τριάκοντα ἔτη· πρὸς πόλεμον δὲ ἀνδρὶ μὲν εἴκοσι μέχρι τῶν 62647 Leg.785.b.7 : ἑξήκοντα ἐτῶν· γυναικὶ δέ, ἣν ἂν δοκῇ χρείαν δεῖν χρῆσθαι 62648 Leg.785.b.8 : πρὸς τὰ πολεμικά, ἐπειδὰν παῖδας γεννήσῃ, τὸ δυνατὸν καὶ 62649 Leg.785.b.9 : πρέπον ἑκάσταις προστάττειν μέχρι τῶν πεντήκοντα ἐτῶν. 62650 Leg.785.b.9 : 62651 Leg.788.a.1 : {ΑΘ.} Γενομένων δὲ παίδων ἀρρένων καὶ θηλειῶν, τροφὴν 62652 Leg.788.a.2 : μέν που καὶ παιδείαν τὸ μετὰ ταῦτα λέγειν ὀρθότατ´ ἂν 62653 Leg.788.a.3 : γίγνοιθ´ ἡμῖν, ἣν εἶναι μὲν ἄρρητον πάντως ἀδύνατον, λεγο– 62654 Leg.788.a.4 : μένη δὲ διδαχῇ τινι καὶ νουθετήσει μᾶλλον ἢ νόμοις εἰκυῖ´ 62655 Leg.788.a.5 : ἂν ἡμῖν φαίνοιτο. ἰδίᾳ γὰρ καὶ κατ´ οἰκίας πολλὰ καὶ 62656 Leg.788.a.6 : σμικρὰ καὶ οὐκ ἐμφανῆ πᾶσι γιγνόμενα, ῥᾳδίως ὑπὸ τῆς 62657 Leg.788.b.1 : ἑκάστων λύπης τε καὶ ἡδονῆς καὶ ἐπιθυμίας ἕτερα παρὰ 62658 Leg.788.b.2 : τὰς τοῦ νομοθέτου συμβουλὰς παραγενόμενα, παντοδαπὰ καὶ 62659 Leg.788.b.3 : οὐχ ὅμοια ἀλλήλοις ἀπεργάζοιτ´ ἂν τὰ τῶν πολιτῶν ἤθη. 62660 Leg.788.b.4 : τοῦτο δὲ κακὸν ταῖς πόλεσιν· καὶ γὰρ διὰ σμικρότητα αὐτῶν 62661 Leg.788.b.5 : καὶ πυκνότητα ἐπιζήμια τιθέντα ποιεῖν νόμους ἀπρεπὲς ἅμα 62662 Leg.788.b.6 : καὶ ἄσχημον, διαφθείρει δὲ καὶ τοὺς γραφῇ τεθέντας νόμους, 62663 Leg.788.b.7 : ἐν τοῖς σμικροῖς καὶ πυκνοῖς ἐθισθέντων τῶν ἀνθρώπων παρα– 62664 Leg.788.c.1 : νομεῖν. ὥστε ἀπορία μὲν περὶ αὐτὰ νομοθετεῖν, σιγᾶν δὲ 62665 Leg.788.c.2 : ἀδύνατον. ἃ δὲ λέγω, δηλῶσαι πειρατέον οἷον δείγματα 62666 Leg.788.c.3 : ἐξενεγκόντα εἰς φῶς· νῦν γὰρ λεγομένοις ἔοικε κατά τι 62667 Leg.788.c.4 : σκότος. 62668 Leg.788.c.5 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 62669 Leg.788.c.6 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὅτι μὲν σώματα καὶ ψυχὰς τήν γε ὀρθὴν 62670 Leg.788.c.7 : πάντως δεῖ τροφὴν φαίνεσθαι δυναμένην ὡς κάλλιστα καὶ 62671 Leg.788.c.8 : ἄριστα ἐξεργάζεσθαι, τοῦτο μὲν ὀρθῶς εἴρηταί που. 62672 Leg.788.c.9 : {ΚΛ.} Τί μήν; 62673 Leg.788.d.1 : {ΑΘ.} Σώματα δὲ κάλλιστα, οἴομαι, τό γε ἁπλούστατον, 62674 Leg.788.d.2 : ὡς ὀρθότατα δεῖ νέων ὄντων εὐθὺς φύεσθαι τῶν παίδων. 62675 Leg.788.d.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62676 Leg.788.d.4 : {ΑΘ.} Τί δέ; τόδε οὐκ ἐννοοῦμεν, ὡς ἡ πρώτη βλάστη 62677 Leg.788.d.5 : παντὸς ζῴου πολὺ μεγίστη καὶ πλείστη φύεται, ὥστε καὶ 62678 Leg.788.d.6 : ἔριν πολλοῖς παρέσχηκεν μὴ γίγνεσθαι τά γ´ ἀνθρώπινα 62679 Leg.788.d.7 : μήκη διπλάσια ἀπὸ πέντε ἐτῶν ἐν τοῖς λοιποῖς εἴκοσιν ἔτεσιν 62680 Leg.788.d.8 : αὐξανόμενα; 62681 Leg.788.d.9 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ. 62682 Leg.788.d.10 : {ΑΘ.} Τί οὖν; πολλὴ αὔξη ὅταν ἐπιρρέῃ πόνων χωρὶς 62683 Leg.789.a.1 : πολλῶν καὶ συμμέτρων, οὐκ ἴσμεν ὅτι μυρία κακὰ ἐν τοῖς 62684 Leg.789.a.2 : σώμασιν ἀποτελεῖ; 62685 Leg.789.a.3 : {ΚΛ.} Πάνυ γε. 62686 Leg.789.a.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τότε δεῖται πλείστων πόνων, ὅταν ἡ πλείστη 62687 Leg.789.a.5 : τροφὴ προσγίγνηται τοῖς σώμασι. 62688 Leg.789.a.6 : {ΚΛ.} Τί δῆτ´, ὦ ξένε; ἦ τοῖς ἄρτι γεγονόσι καὶ νεωτάτοις 62689 Leg.789.a.7 : πόνους πλείστους προστάξομεν; 62690 Leg.789.a.8 : {ΑΘ.} Οὐδαμῶς γε, ἀλλ´ ἔτι καὶ πρότερον τοῖς ἐντὸς τῶν 62691 Leg.789.a.9 : αὑτῶν μητέρων τρεφομένοις. 62692 Leg.789.a.10 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις, ὦ λῷστε; ἢ τοῖς κυουμένοισι φράζεις; 62693 Leg.789.b.1 : {ΑΘ.} Ναί. θαυμαστὸν δ´ οὐδέν ἐστιν ἀγνοεῖν ὑμᾶς τὴν 62694 Leg.789.b.2 : τῶν τηλικούτων γυμναστικήν, ἣν βουλοίμην ἂν ὑμῖν καίπερ 62695 Leg.789.b.3 : ἄτοπον οὖσαν δηλῶσαι. 62696 Leg.789.b.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62697 Leg.789.b.5 : {ΑΘ.} Ἔστι τοίνυν παρ´ ἡμῖν μᾶλλον τὸ τοιοῦτον κατα– 62698 Leg.789.b.6 : νοεῖν διὰ τὸ τὰς παιδιὰς αὐτόθι μειζόνως τινὰς παίζειν ἢ 62699 Leg.789.b.7 : δεῖ· τρέφουσι γὰρ δὴ παρ´ ἡμῖν οὐ μόνον παῖδες ἀλλὰ καὶ 62700 Leg.789.b.8 : πρεσβύτεροί τινες ὀρνίθων θρέμματα, ἐπὶ τὰς μάχας τὰς 62701 Leg.789.b.9 : πρὸς ἄλληλα. ἀσκοῦντας τὰ τοιαῦτα τῶν θηρίων πολλοῦ 62702 Leg.789.c.1 : δὴ δέουσιν ἡγεῖσθαι τοὺς πόνους αὐτοῖς εἶναι τοὺς πρὸς 62703 Leg.789.c.2 : ἄλληλα μετρίους, ἐν οἷς αὐτὰ ἀνακινοῦσι γυμνάζοντες· πρὸς 62704 Leg.789.c.3 : γὰρ τούτοις λαβόντες ὑπὸ μάλης ἕκαστος, τοὺς μὲν ἐλάτ– 62705 Leg.789.c.4 : τονας εἰς τὰς χεῖρας, μείζους δ´ ὑπὸ τὴν ἀγκάλην ἐντός, 62706 Leg.789.c.5 : πορεύονται περιπατοῦντες σταδίους παμπόλλους ἕνεκα τῆς 62707 Leg.789.c.6 : εὐεξίας οὔτι τῆς τῶν αὑτῶν σωμάτων, ἀλλὰ τῆς τούτων τῶν 62708 Leg.789.c.7 : θρεμμάτων, καὶ τό γε τοσοῦτον δηλοῦσι τῷ δυναμένῳ κατα– 62709 Leg.789.d.1 : μαθεῖν, ὅτι τὰ σώματα πάντα ὑπὸ τῶν σεισμῶν τε καὶ κινή– 62710 Leg.789.d.2 : σεων κινούμενα ἄκοπα ὀνίναται πάντων, ὅσα τε ὑπὸ ἑαυτῶν, 62711 Leg.789.d.3 : ἢ καὶ ἐν αἰώραις ἢ καὶ κατὰ θάλατταν, ἢ καὶ ἐφ´ ἵππων 62712 Leg.789.d.4 : ὀχουμένων καὶ ὑπ´ ἄλλων ὁπωσοῦν δὴ φερομένων τῶν σω– 62713 Leg.789.d.5 : μάτων, κινεῖται, καὶ διὰ ταῦτα τὰς τῶν σίτων τροφὰς καὶ 62714 Leg.789.d.6 : ποτῶν κατακρατοῦντα, ὑγίειαν καὶ κάλλος καὶ τὴν ἄλλην 62715 Leg.789.d.7 : ῥώμην ἡμῖν δυνατά ἐστι παραδιδόναι. τί οὖν ἂν φαῖμεν 62716 Leg.789.d.8 : ἐχόντων οὕτω τούτων τὸ μετὰ τοῦτο ἡμᾶς δεῖν ποιεῖν; βού– 62717 Leg.789.e.1 : λεσθε ἅμα γέλωτι φράζωμεν, τιθέντες νόμους τὴν μὲν κύου– 62718 Leg.789.e.2 : σαν περιπατεῖν, τὸ γενόμενον δὲ πλάττειν τε οἷον κήρινον, 62719 Leg.789.e.3 : ἕως ὑγρόν, καὶ μέχρι δυοῖν ἐτοῖν σπαργανᾶν; καὶ δὴ καὶ 62720 Leg.789.e.4 : τὰς τροφοὺς ἀναγκάζωμεν νόμῳ ζημιοῦντες τὰ παιδία ἢ πρὸς 62721 Leg.789.e.5 : ἀγροὺς ἢ πρὸς ἱερὰ ἢ πρὸς οἰκείους ἀεί πῃ φέρειν, μέχριπερ 62722 Leg.789.e.6 : ἂν ἱκανῶς ἵστασθαι δυνατὰ γίγνηται, καὶ τότε, διευλαβου– 62723 Leg.789.e.7 : μένας ἔτι νέων ὄντων μή πῃ βίᾳ ἐπερειδομένων στρέφηται 62724 Leg.789.e.8 : τὰ κῶλα, ἐπιπονεῖν φερούσας ἕως ἂν τριετὲς ἀποτελεσθῇ 62725 Leg.789.e.9 : τὸ γενόμενον; εἰς δύναμιν δὲ ἰσχυρὰς αὐτὰς εἶναι χρεὼν 62726 Leg.790.a.1 : καὶ μὴ μίαν; ἐπὶ δὲ τούτοις ἑκάστοις, ἂν μὴ γίγνηται, ζη– 62727 Leg.790.a.2 : μίαν τοῖς μὴ ποιοῦσι γράφωμεν; ἢ πολλοῦ γε δεῖ; τὸ γὰρ 62728 Leg.790.a.3 : ἄρτι ῥηθὲν γίγνοιτ´ ἂν πολὺ καὶ ἄφθονον. 62729 Leg.790.a.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 62730 Leg.790.a.5 : {ΑΘ.} Τὸ γέλωτα ἂν πολὺν ὀφλεῖν ἡμᾶς πρὸς τῷ μὴ 62731 Leg.790.a.6 : ἐθέλειν ἂν πείθεσθαι γυναικεῖά τε καὶ δούλεια ἤθη τροφῶν. 62732 Leg.790.a.7 : {ΚΛ.} Ἀλλὰ τίνος δὴ χάριν ἔφαμεν αὐτὰ δεῖν ῥηθῆναι; 62733 Leg.790.a.8 : {ΑΘ.} Τοῦδε· τὰ τῶν δεσποτῶν τε καὶ ἐλευθέρων ἐν ταῖς 62734 Leg.790.b.1 : πόλεσιν ἤθη τάχ´ ἂν ἀκούσαντα εἰς σύννοιαν ἀφίκοιτ´ ἂν 62735 Leg.790.b.2 : τὴν ὀρθήν, ὅτι χωρὶς τῆς ἰδίας διοικήσεως ἐν ταῖς πόλεσιν 62736 Leg.790.b.3 : ὀρθῆς γιγνομένης μάτην ἂν τὰ κοινά τις οἴοιτο ἕξειν τινὰ 62737 Leg.790.b.4 : βεβαιότητα θέσεως νόμων, καὶ ταῦτα ἐννοῶν, αὐτὸς νόμοις 62738 Leg.790.b.5 : ἂν τοῖς νῦν ῥηθεῖσιν χρῷτο, καὶ χρώμενος, εὖ τήν τε οἰκίαν 62739 Leg.790.b.6 : καὶ πόλιν ἅμα τὴν αὑτοῦ διοικῶν, εὐδαιμονοῖ. 62740 Leg.790.b.7 : {ΚΛ.} Καὶ μάλ´ εἰκότως εἴρηκας. 62741 Leg.790.b.8 : {ΑΘ.} Τοιγαροῦν μήπω λήξωμεν τῆς τοιαύτης νομοθεσίας, 62742 Leg.790.c.1 : πρὶν ἂν καὶ τὰ περὶ τὰς ψυχὰς τῶν πάνυ νέων παίδων ἐπι– 62743 Leg.790.c.2 : τηδεύματα ἀποδῶμεν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἤργμεθα 62744 Leg.790.c.3 : τῶν περὶ τὰ σώματα μύθων λεχθέντων διαπεραίνειν. 62745 Leg.790.c.4 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν ὀρθῶς. 62746 Leg.790.c.5 : {ΑΘ.} Λάβωμεν τοίνυν τοῦτο οἷον στοιχεῖον ἐπ´ ἀμφότερα, 62747 Leg.790.c.6 : σώματός τε καὶ ψυχῆς τῶν πάνυ νέων τὴν τιθήνησιν καὶ 62748 Leg.790.c.7 : κίνησιν γιγνομένην ὅτι μάλιστα διὰ πάσης τε νυκτὸς καὶ 62749 Leg.790.c.8 : ἡμέρας, ὡς ἔστι σύμφορος ἅπασι μέν, οὐχ ἥκιστα δὲ τοῖς 62750 Leg.790.c.9 : ὅτι νεωτάτοισι, καὶ οἰκεῖν, εἰ δυνατὸν ἦν, οἷον ἀεὶ πλέοντας· 62751 Leg.790.d.1 : νῦν δ´ ὡς ἐγγύτατα τούτου ποιεῖν δεῖ περὶ τὰ νεογενῆ παίδων 62752 Leg.790.d.2 : θρέμματα. τεκμαίρεσθαι δὲ χρὴ καὶ ἀπὸ τῶνδε, ὡς ἐξ ἐμ– 62753 Leg.790.d.3 : πειρίας αὐτὸ εἰλήφασι καὶ ἐγνώκασιν ὂν χρήσιμον αἵ τε 62754 Leg.790.d.4 : τροφοὶ τῶν σμικρῶν καὶ αἱ περὶ τὰ τῶν Κορυβάντων ἰάματα 62755 Leg.790.d.5 : τελοῦσαι· ἡνίκα γὰρ ἄν που βουληθῶσιν κατακοιμίζειν τὰ 62756 Leg.790.d.6 : δυσυπνοῦντα τῶν παιδίων αἱ μητέρες, οὐχ ἡσυχίαν αὐτοῖς 62757 Leg.790.d.7 : προσφέρουσιν ἀλλὰ τοὐναντίον κίνησιν, ἐν ταῖς ἀγκάλαις 62758 Leg.790.e.1 : ἀεὶ σείουσαι, καὶ οὐ σιγὴν ἀλλά τινα μελῳδίαν, καὶ ἀτεχνῶς 62759 Leg.790.e.2 : οἷον καταυλοῦσι τῶν παιδίων, καθάπερ ἡ τῶν ἐκφρόνων 62760 Leg.790.e.3 : βακχειῶν ἰάσεις, ταύτῃ τῇ τῆς κινήσεως ἅμα χορείᾳ καὶ 62761 Leg.790.e.4 : μούσῃ χρώμεναι. 62762 Leg.790.e.5 : {ΚΛ.} Τίς οὖν αἰτία τούτων, ὦ ξένε, μάλιστ´ ἔσθ´ ἡμῖν; 62763 Leg.790.e.6 : {ΑΘ.} Οὐ πάνυ χαλεπὴ γιγνώσκειν. 62764 Leg.790.e.7 : {ΚΛ.} Πῶς δή; 62765 Leg.790.e.8 : {ΑΘ.} Δειμαίνειν ἐστίν που ταῦτ´ ἀμφότερα τὰ πάθη, καὶ 62766 Leg.790.e.9 : ἔστι δείματα δι´ ἕξιν φαύλην τῆς ψυχῆς τινα. ὅταν οὖν 62767 Leg.791.a.1 : ἔξωθέν τις προσφέρῃ τοῖς τοιούτοις πάθεσι σεισμόν, ἡ τῶν 62768 Leg.791.a.2 : ἔξωθεν κρατεῖ κίνησις προσφερομένη τὴν ἐντὸς φοβερὰν 62769 Leg.791.a.3 : οὖσαν καὶ μανικὴν κίνησιν, κρατήσασα δέ, γαλήνην ἡσυχίαν 62770 Leg.791.a.4 : τε ἐν τῇ ψυχῇ φαίνεσθαι ἀπεργασαμένη τῆς περὶ τὰ τῆς 62771 Leg.791.a.5 : καρδίας χαλεπῆς γενομένης ἑκάστων πηδήσεως, παντάπασιν 62772 Leg.791.a.6 : ἀγαπητόν τι, τοὺς μὲν ὕπνου λαγχάνειν ποιεῖ, τοὺς δ´ ἐγρη– 62773 Leg.791.a.7 : γορότας ὀρχουμένους τε καὶ αὐλουμένους μετὰ θεῶν, οἷς ἂν 62774 Leg.791.a.8 : καλλιεροῦντες ἕκαστοι θύωσι, κατηργάσατο ἀντὶ μανικῶν 62775 Leg.791.b.1 : ἡμῖν διαθέσεων ἕξεις ἔμφρονας ἔχειν. καὶ ταῦτα, ὡς διὰ 62776 Leg.791.b.2 : βραχέων γε οὕτως εἰπεῖν, πιθανὸν λόγον ἔχει τινά. 62777 Leg.791.b.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62778 Leg.791.b.4 : {ΑΘ.} Εἰ δέ γε οὕτως τοιαύτην τινὰ δύναμιν ἔχει ταῦτα, 62779 Leg.791.b.5 : ἐννοεῖν χρὴ τόδε παρ´ αὑτοῖς, ὡς ἅπασα ψυχὴ δείμασιν 62780 Leg.791.b.6 : συνοῦσα ἐκ νέων μᾶλλον ἂν διὰ φόβων ἐθίζοιτο γίγνεσθαι· 62781 Leg.791.b.7 : τοῦτο δέ που πᾶς ἂν φαίη δειλίας ἄσκησιν ἀλλ´ οὐκ ἀνδρείας 62782 Leg.791.b.8 : γίγνεσθαι. 62783 Leg.791.b.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 62784 Leg.791.b.10 : {ΑΘ.} Τὸ δέ γε ἐναντίον ἀνδρείας ἂν φαῖμεν ἐκ νέων εὐθὺς 62785 Leg.791.c.1 : ἐπιτήδευμα εἶναι, τὸ νικᾶν τὰ προσπίπτονθ´ ἡμῖν δείματά τε 62786 Leg.791.c.2 : καὶ φόβους. 62787 Leg.791.c.3 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 62788 Leg.791.c.4 : {ΑΘ.} Ἓν δὴ καὶ τοῦτο εἰς ψυχῆς μόριον ἀρετῆς, τὴν τῶν 62789 Leg.791.c.5 : παντελῶς παίδων γυμναστικὴν ἐν ταῖς κινήσεσιν, μέγα ἡμῖν 62790 Leg.791.c.6 : φῶμεν συμβάλλεσθαι. 62791 Leg.791.c.7 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62792 Leg.791.c.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν τό γε μὴ δύσκολον ἐν ψυχῇ καὶ τὸ δύσ– 62793 Leg.791.c.9 : κολον οὐ σμικρὸν μόριον εὐψυχίας καὶ κακοψυχίας ἑκάτερον 62794 Leg.791.c.10 : γιγνόμενον γίγνοιτ´ ἄν. 62795 Leg.791.c.11 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 62796 Leg.791.d.1 : {ΑΘ.} Τίνα οὖν ἂν τρόπον εὐθὺς ἐμφύοιθ´ ἡμῖν ὁπότερον 62797 Leg.791.d.2 : βουληθεῖμεν τῷ νεογενεῖ, φράζειν δὴ πειρατέον ὅπως τις καὶ 62798 Leg.791.d.3 : καθ´ ὅσον εὐπορεῖ τούτων. 62799 Leg.791.d.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 62800 Leg.791.d.5 : {ΑΘ.} Λέγω δὴ τό γε παρ´ ἡμῖν δόγμα, ὡς ἡ μὲν τρυφὴ 62801 Leg.791.d.6 : δύσκολα καὶ ἀκράχολα καὶ σφόδρα ἀπὸ σμικρῶν κινούμενα 62802 Leg.791.d.7 : τὰ τῶν νέων ἤθη ἀπεργάζεται, τὸ δὲ τούτων ἐναντίον, ἥ τε 62803 Leg.791.d.8 : σφοδρὰ καὶ ἀγρία δούλωσις, ταπεινοὺς καὶ ἀνελευθέρους καὶ 62804 Leg.791.d.9 : μισανθρώπους ποιοῦσα, ἀνεπιτηδείους συνοίκους ἀποτελεῖ. 62805 Leg.791.e.1 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν δὴ χρὴ τὰ μήπω φωνῆς συνιέντα, μηδὲ 62806 Leg.791.e.2 : παιδείας τῆς ἄλλης δυνατὰ γεύεσθαί πω, τρέφειν τὴν πόλιν 62807 Leg.791.e.3 : ἅπασαν; 62808 Leg.791.e.4 : {ΑΘ.} Ὧδέ πως· φθέγγεσθαί που μετὰ βοῆς εὐθὺς πᾶν 62809 Leg.791.e.5 : εἴωθεν τὸ γενόμενον, καὶ οὐχ ἥκιστα τὸ τῶν ἀνθρώπων γέ– 62810 Leg.791.e.6 : νος· καὶ δὴ καὶ τῷ κλάειν πρὸς τῇ βοῇ μᾶλλον τῶν ἄλλων 62811 Leg.791.e.7 : συνέχεται. 62812 Leg.791.e.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 62813 Leg.791.e.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν αἱ τροφοὶ σκοποῦσαι τίνος ἐπιθυμεῖ, τούτοις 62814 Leg.792.a.1 : αὐτοῖς ἐν τῇ προσφορᾷ τεκμαίρονται· οὗ μὲν γὰρ ἂν προσ– 62815 Leg.792.a.2 : φερομένου σιγᾷ, καλῶς οἴονται προσφέρειν, οὗ δ´ ἂν κλάῃ 62816 Leg.792.a.3 : καὶ βοᾷ, οὐ καλῶς. τοῖς δὴ παιδίοις τὸ δήλωμα ὧν ἐρᾷ 62817 Leg.792.a.4 : καὶ μισεῖ κλαυμοναὶ καὶ βοαί, σημεῖα οὐδαμῶς εὐτυχῆ· ἔστιν 62818 Leg.792.a.5 : δὲ ὁ χρόνος οὗτος τριῶν οὐκ ἐλάττων ἐτῶν, μόριον οὐ σμι– 62819 Leg.792.a.6 : κρὸν τοῦ βίου διαγαγεῖν χεῖρον ἢ μὴ χεῖρον. 62820 Leg.792.a.7 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 62821 Leg.792.a.8 : {ΑΘ.} Ὁ δὴ δύσκολος οὐδαμῶς τε ἵλεως ἆρ´ οὐ δοκεῖ σφῷν 62822 Leg.792.b.1 : θρηνώδης τε εἶναι καὶ ὀδυρμῶν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ πλήρης 62823 Leg.792.b.2 : μᾶλλον ἢ χρεών ἐστιν τὸν ἀγαθόν; 62824 Leg.792.b.3 : {ΚΛ.} Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. 62825 Leg.792.b.4 : {ΑΘ.} Τί οὖν; εἴ τις τὰ τρί´ ἔτη πειρῷτο πᾶσαν μηχανὴν 62826 Leg.792.b.5 : προσφέρων ὅπως τὸ τρεφόμενον ἡμῖν ὡς ὀλιγίστῃ προσχρή– 62827 Leg.792.b.6 : σεται ἀλγηδόνι καὶ φόβοις καὶ λύπῃ πάσῃ κατὰ δύναμιν, 62828 Leg.792.b.7 : ἆρ´ οὐκ οἰόμεθα εὔθυμον μᾶλλόν τε καὶ ἵλεων ἀπεργάζεσθαι 62829 Leg.792.b.8 : τηνικαῦτα τὴν ψυχὴν τοῦ τρεφομένου; 62830 Leg.792.b.9 : {ΚΛ.} Δῆλον δή, καὶ μάλιστά γ´ ἄν, ὦ ξένε, εἴ τις πολλὰς 62831 Leg.792.c.1 : ἡδονὰς αὐτῷ παρασκευάζοι. 62832 Leg.792.c.2 : {ΑΘ.} Τοῦτ´ οὐκέτ´ ἂν ἐγὼ Κλεινίᾳ συνακολουθήσαιμ´ ἄν, 62833 Leg.792.c.3 : ὦ θαυμάσιε. ἔστιν γὰρ οὖν ἡμῖν ἡ τοιαύτη πρᾶξις δια– 62834 Leg.792.c.4 : φθορὰ μεγίστη πασῶν· ἐν ἀρχῇ γὰρ γίγνεται ἑκάστοτε 62835 Leg.792.c.5 : τροφῆς. ὁρῶμεν δὲ εἴ τι λέγομεν. 62836 Leg.792.c.6 : {ΚΛ.} Λέγε τί φῄς. 62837 Leg.792.c.7 : {ΑΘ.} Οὐ σμικροῦ πέρι νῦν εἶναι νῷν τὸν λόγον. ὅρα δὲ 62838 Leg.792.c.8 : καὶ σύ, συνεπίκρινέ τε ἡμᾶς, ὦ Μέγιλλε. ὁ μὲν γὰρ ἐμὸς δὴ 62839 Leg.792.c.9 : λόγος οὔθ´ ἡδονάς φησι δεῖν διώκειν τὸν ὀρθὸν βίον οὔτ´ αὖ 62840 Leg.792.d.1 : τὸ παράπαν φεύγειν τὰς λύπας, ἀλλ´ αὐτὸ ἀσπάζεσθαι τὸ 62841 Leg.792.d.2 : μέσον, ὃ νυνδὴ προσεῖπον ὡς ἵλεων ὀνομάσας, ἣν δὴ διά– 62842 Leg.792.d.3 : θεσιν καὶ θεοῦ κατά τινα μαντείας φήμην εὐστόχως πάντες 62843 Leg.792.d.4 : προσαγορεύομεν. ταύτην τὴν ἕξιν διώκειν φημὶ δεῖν ἡμῶν 62844 Leg.792.d.5 : καὶ τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι θεῖον, μήτ´ οὖν αὐτὸν προπετῆ 62845 Leg.792.d.6 : πρὸς τὰς ἡδονὰς γιγνόμενον ὅλως, ὡς οὐδ´ ἐκτὸς λυπῶν 62846 Leg.792.d.7 : ἐσόμενον, μήτε ἄλλον, γέροντα ἢ νέον, ἐᾶν πάσχειν ταὐτὸν 62847 Leg.792.d.8 : τοῦθ´ ἡμῖν, ἄρρενα ἢ θῆλυν, ἁπάντων δὲ ἥκιστα εἰς δύναμιν 62848 Leg.792.e.1 : τὸν ἀρτίως νεογενῆ· κυριώτατον γὰρ οὖν ἐμφύεται πᾶσι τότε 62849 Leg.792.e.2 : τὸ πᾶν ἦθος διὰ ἔθος. ἔτι δ´ ἔγωγ´, εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν 62850 Leg.792.e.3 : παίζειν, φαίην ἂν δεῖν καὶ τὰς φερούσας ἐν γαστρὶ πασῶν 62851 Leg.792.e.4 : τῶν γυναικῶν μάλιστα θεραπεύειν ἐκεῖνον τὸν ἐνιαυτόν, 62852 Leg.792.e.5 : ὅπως μήτε ἡδοναῖς τισι πολλαῖς ἅμα καὶ μάργοις προσχρή– 62853 Leg.792.e.6 : σεται ἡ κύουσα μήτε αὖ λύπαις, τὸ δὲ ἵλεων καὶ εὐμενὲς 62854 Leg.792.e.7 : πρᾷόν τε τιμῶσα διαζήσει τὸν τότε χρόνον. 62855 Leg.793.a.1 : {ΚΛ.} Οὐδὲν δεῖ σε, ὦ ξένε, Μέγιλλον ἀνερωτᾶν πότερος 62856 Leg.793.a.2 : ἡμῶν ὀρθότερον εἴρηκεν· ἐγὼ γὰρ αὐτός σοι συγχωρῶ τὸν 62857 Leg.793.a.3 : λύπης τε καὶ ἡδονῆς ἀκράτου βίον φεύγειν δεῖν πάντας, 62858 Leg.793.a.4 : μέσον δέ τινα τέμνειν ἀεί. καλῶς τοίνυν εἴρηκάς τε καὶ 62859 Leg.793.a.5 : ἀκήκοας ἅμα. 62860 Leg.793.a.6 : {ΑΘ.} Μάλα μὲν οὖν ὀρθῶς, ὦ Κλεινία. τόδε τοίνυν ἐπὶ 62861 Leg.793.a.7 : τούτοις τρεῖς ὄντες διανοηθῶμεν. 62862 Leg.793.a.8 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 62863 Leg.793.a.9 : {ΑΘ.} Ὅτι ταῦτ´ ἔστιν πάντα, ὅσα νῦν διεξερχόμεθα, τὰ 62864 Leg.793.a.10 : καλούμενα ὑπὸ τῶν πολλῶν ἄγραφα νόμιμα· καὶ οὓς πατρίους 62865 Leg.793.b.1 : νόμους ἐπονομάζουσιν, οὐκ ἄλλα ἐστὶν ἢ τὰ τοιαῦτα σύμ– 62866 Leg.793.b.2 : παντα. καὶ ἔτι γε ὁ νυνδὴ λόγος ἡμῖν ἐπιχυθείς, ὡς οὔτε 62867 Leg.793.b.3 : νόμους δεῖ προσαγορεύειν αὐτὰ οὔτε ἄρρητα ἐᾶν, εἴρηται 62868 Leg.793.b.4 : καλῶς· δεσμοὶ γὰρ οὗτοι πάσης εἰσὶν πολιτείας, μεταξὺ 62869 Leg.793.b.5 : πάντων ὄντες τῶν ἐν γράμμασιν τεθέντων τε καὶ κειμένων 62870 Leg.793.b.6 : καὶ τῶν ἔτι θησομένων, ἀτεχνῶς οἷον πάτρια καὶ παντά– 62871 Leg.793.b.7 : πασιν ἀρχαῖα νόμιμα, ἃ καλῶς μὲν τεθέντα καὶ ἐθισθέντα 62872 Leg.793.b.8 : πάσῃ σωτηρίᾳ περικαλύψαντα ἔχει τοὺς τότε γραφέντας 62873 Leg.793.c.1 : νόμους, ἂν δ´ ἐκτὸς τοῦ καλοῦ βαίνῃ πλημμελῶς, οἷον 62874 Leg.793.c.2 : τεκτόνων ἐν οἰκοδομήμασιν ἐρείσματα ἐκ μέσου ὑπορρέοντα, 62875 Leg.793.c.3 : συμπίπτειν εἰς ταὐτὸν ποιεῖ τὰ σύμπαντα, κεῖσθαί τε ἄλλα 62876 Leg.793.c.4 : ὑφ´ ἑτέρων, αὐτά τε καὶ τὰ καλῶς ὕστερον ἐποικοδομηθέντα, 62877 Leg.793.c.5 : τῶν ἀρχαίων ὑποπεσόντων. ἃ δὴ διανοουμένους ἡμᾶς, ὦ 62878 Leg.793.c.6 : Κλεινία, σοὶ δεῖ τὴν πόλιν καινὴν οὖσαν πάντῃ συνδεῖν, 62879 Leg.793.c.7 : μήτε μέγα μήτε σμικρὸν παραλιπόντας εἰς δύναμιν ὅσα 62880 Leg.793.d.1 : νόμους ἢ ἔθη τις ἢ ἐπιτηδεύματα καλεῖ· πᾶσι γὰρ τοῖς 62881 Leg.793.d.2 : τοιούτοις πόλις συνδεῖται, ἄνευ δὲ ἀλλήλων ἑκάτερα τούτων 62882 Leg.793.d.3 : οὐκ ἔστιν μόνιμα, ὥστε οὐ χρὴ θαυμάζειν ἐὰν ἡμῖν πολλὰ 62883 Leg.793.d.4 : ἅμα καὶ σμικρὰ δοκούντων εἶναι νόμιμα ἢ καὶ ἐθίσματα 62884 Leg.793.d.5 : ἐπιρρέοντα μακροτέρους ποιῇ τοὺς νόμους. 62885 Leg.793.d.6 : {ΚΛ.} Ἀλλ´ ὀρθῶς σύ γε λέγεις, ἡμεῖς τε οὕτω διανοησόμεθα. 62886 Leg.793.d.7 : {ΑΘ.} Εἰς μὲν τοίνυν τὴν τοῦ τρί´ ἔτη γεγονότος ἡλικίαν, 62887 Leg.793.e.1 : κόρου καὶ κόρης, ταῦτα εἴ τις ἀκριβῶς ἀποτελοῖ καὶ μὴ 62888 Leg.793.e.2 : παρέργως τοῖς εἰρημένοις χρῷτο, οὐ σμικρὰ εἰς ὠφελίαν 62889 Leg.793.e.3 : γίγνοιτ´ ἂν τοῖς νεωστὶ τρεφομένοις· τριετεῖ δὲ δὴ καὶ 62890 Leg.793.e.4 : τετραετεῖ καὶ πενταετεῖ καὶ ἔτι ἑξετεῖ ἤθει ψυχῆς παιδιῶν 62891 Leg.793.e.5 : δέον ἂν εἴη, τρυφῆς δ´ ἤδη παραλυτέον κολάζοντα, μὴ ἀτί– 62892 Leg.793.e.6 : μως, ἀλλ´ ὅπερ ἐπὶ τῶν δούλων γ´ ἐλέγομεν, τὸ μὴ μεθ´ 62893 Leg.793.e.7 : ὕβρεως κολάζοντας ὀργὴν ἐμποιῆσαι δεῖν τοῖς κολασθεῖσιν 62894 Leg.794.a.1 : μηδ´ ἀκολάστους ἐῶντας τρυφήν, ταὐτὸν δραστέον τοῦτό γε 62895 Leg.794.a.2 : καὶ ἐπ´ ἐλευθέροισι. παιδιαὶ δ´ εἰσὶν τοῖς τηλικούτοις αὐτο– 62896 Leg.794.a.3 : φυεῖς τινες, ἃς ἐπειδὰν συνέλθωσιν αὐτοὶ σχεδὸν ἀνευρί– 62897 Leg.794.a.4 : σκουσι. συνιέναι δὲ εἰς τὰ κατὰ κώμας ἱερὰ δεῖ πάντα ἤδη 62898 Leg.794.a.5 : τὰ τηλικαῦτα παιδία, ἀπὸ τριετοῦς μέχρι τῶν ἓξ ἐτῶν, κοινῇ 62899 Leg.794.a.6 : τὰ τῶν κωμητῶν εἰς ταὐτὸν ἕκαστα· τὰς δὲ τροφοὺς ἔτι 62900 Leg.794.a.7 : τῶν τηλικούτων κοσμιότητός τε καὶ ἀκολασίας ἐπιμελεῖσθαι, 62901 Leg.794.a.8 : τῶν δὲ τροφῶν αὐτῶν καὶ τῆς ἀγέλης συμπάσης, τῶν δώ– 62902 Leg.794.b.1 : δεκα γυναικῶν μίαν ἐφ´ ἑκάστῃ τετάχθαι κοσμοῦσαν κατ´ 62903 Leg.794.b.2 : ἐνιαυτὸν τῶν προειρημένων ἃς ἂν τάξωσιν οἱ νομοφύλακες. 62904 Leg.794.b.3 : ταύτας δὲ αἱρείσθωσαν μὲν αἱ τῶν γάμων κύριαι τῆς ἐπι– 62905 Leg.794.b.4 : μελείας, ἐξ ἑκάστης τῆς φυλῆς μίαν, ἥλικας αὑταῖς· ἡ δὲ 62906 Leg.794.b.5 : καταστᾶσα ἀρχέτω φοιτῶσα εἰς τὸ ἱερὸν ἑκάστης ἡμέρας 62907 Leg.794.b.6 : καὶ κολάζουσα ἀεὶ τὸν ἀδικοῦντα, δοῦλον μὲν καὶ δούλην καὶ 62908 Leg.794.b.7 : ξένον καὶ ξένην αὐτὴ διά τινων τῆς πόλεως οἰκετῶν, πολίτην 62909 Leg.794.c.1 : δὲ ἀμφισβητοῦντα μὲν τῇ κολάσει πρὸς τοὺς ἀστυνόμους 62910 Leg.794.c.2 : ἐπὶ δίκην ἄγουσα, ἀναμφισβήτητον δὲ ὄντα καὶ τὸν πολίτην 62911 Leg.794.c.3 : αὐτὴ κολαζέτω. μετὰ δὲ τὸν ἑξέτη καὶ τὴν ἑξέτιν διακρι– 62912 Leg.794.c.4 : νέσθω μὲν ἤδη τὸ γένος ἑκατέρων—κόροι μὲν μετὰ κόρων, 62913 Leg.794.c.5 : παρθένοι δὲ ὡσαύτως μετ´ ἀλλήλων τὴν διατριβὴν ποιεί– 62914 Leg.794.c.6 : σθωσαν—πρὸς δὲ τὰ μαθήματα τρέπεσθαι χρεὼν ἑκατέρους, 62915 Leg.794.c.7 : τοὺς μὲν ἄρρενας ἐφ´ ἵππων διδασκάλους καὶ τόξων καὶ 62916 Leg.794.c.8 : ἀκοντίων καὶ σφενδονήσεως, ἐὰν δέ πῃ συγχωρῶσιν, μέχρι 62917 Leg.794.d.1 : γε μαθήσεως καὶ τὰ θήλεα, καὶ δὴ τά γε μάλιστα πρὸς τὴν 62918 Leg.794.d.2 : τῶν ὅπλων χρείαν. τὸ γὰρ δὴ νῦν καθεστὸς περὶ τὰ τοιαῦτα 62919 Leg.794.d.3 : ἀγνοεῖται παρὰ τοῖς πᾶσιν ὀλίγου. 62920 Leg.794.d.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 62921 Leg.794.d.5 : {ΑΘ.} Ὡς ἄρα τὰ δεξιὰ καὶ τὰ ἀριστερὰ διαφέροντά ἐσθ´ 62922 Leg.794.d.6 : ἡμῶν φύσει πρὸς τὰς χρείας εἰς ἑκάστας τῶν πράξεων τὰ 62923 Leg.794.d.7 : περὶ τὰς χεῖρας, ἐπεὶ τά γε περὶ πόδας τε καὶ τὰ κάτω τῶν 62924 Leg.794.d.8 : μελῶν οὐδὲν διαφέροντα εἰς τοὺς πόνους φαίνεται· τὰ δὲ 62925 Leg.794.e.1 : κατὰ χεῖρας ἀνοίᾳ τροφῶν καὶ μητέρων οἷον χωλοὶ γεγόνα– 62926 Leg.794.e.2 : μεν ἕκαστοι. τῆς φύσεως γὰρ ἑκατέρων τῶν μελῶν σχεδὸν 62927 Leg.794.e.3 : ἰσορροπούσης, αὐτοὶ διὰ τὰ ἔθη διάφορα αὐτὰ πεποιήκαμεν 62928 Leg.794.e.4 : οὐκ ὀρθῶς χρώμενοι. ἐν ὅσοις μὲν γὰρ τῶν ἔργων μὴ μέγα 62929 Leg.794.e.5 : διαφέρει, λύρᾳ μὲν ἐν ἀριστερᾷ χρώμενον, πλήκτρῳ δὲ ἐν 62930 Leg.794.e.6 : δεξιᾷ, πρᾶγμα οὐδέν, καὶ ὅσα τοιαῦτα· τούτοις δὲ παρα– 62931 Leg.794.e.7 : δείγμασι χρώμενον καὶ εἰς ἄλλα μὴ δέον οὕτω χρῆσθαι 62932 Leg.795.a.1 : σχεδὸν ἄνοια. ἔδειξεν δὲ ταῦτα ὁ τῶν Σκυθῶν νόμος, οὐκ 62933 Leg.795.a.2 : ἐν ἀριστερᾷ μὲν τόξον ἀπάγων, ἐν δεξιᾷ δὲ οἰστὸν προσαγό– 62934 Leg.795.a.3 : μενος μόνον, ἀλλ´ ὁμοίως ἑκατέροις ἐπ´ ἀμφότερα χρώμενος· 62935 Leg.795.a.4 : πάμπολλα δ´ ἕτερα τοιαῦτα παραδείγματα ἐν ἡνιοχείαις τέ 62936 Leg.795.a.5 : ἐστι καὶ ἐν ἑτέροις, ἐν οἷσιν μαθεῖν δυνατὸν ὅτι παρὰ φύσιν 62937 Leg.795.a.6 : κατασκευάζουσιν οἱ ἀριστερὰ δεξιῶν ἀσθενέστερα κατασκευά– 62938 Leg.795.a.7 : ζοντες. ταῦτα δ´, ὅπερ εἴπομεν, ἐν μὲν κερατίνοις πλήκτροις 62939 Leg.795.b.1 : καὶ ἐν ὀργάνοις τοιούτοις οὐδὲν μέγα· σιδηροῖς δ´ εἰς τὸν 62940 Leg.795.b.2 : πόλεμον ὅταν δέῃ χρῆσθαι, μέγα διαφέρει, καὶ τόξοις καὶ 62941 Leg.795.b.3 : ἀκοντίοις καὶ ἑκάστοις τούτων, πολὺ δὲ μέγιστον, ὅταν ὅπλοις 62942 Leg.795.b.4 : δέῃ πρὸς ὅπλα χρῆσθαι. διαφέρει δὲ πάμπολυ μαθὼν μὴ 62943 Leg.795.b.5 : μαθόντος καὶ ὁ γυμνασάμενος τοῦ μὴ γεγυμνασμένου. καθά– 62944 Leg.795.b.6 : περ γὰρ ὁ τελέως παγκράτιον ἠσκηκὼς ἢ πυγμὴν ἢ πάλην 62945 Leg.795.b.7 : οὐκ ἀπὸ μὲν τῶν ἀριστερῶν ἀδύνατός ἐστι μάχεσθαι, 62946 Leg.795.b.8 : χωλαίνει δὲ καὶ ἐφέλκεται πλημμελῶν, ὁπόταν αὐτόν τις 62947 Leg.795.c.1 : μεταβιβάζων ἐπὶ θάτερα ἀναγκάζῃ διαπονεῖν, ταὐτὸν δὴ 62948 Leg.795.c.2 : τοῦτ´, οἶμαι, καὶ ἐν ὅπλοις καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι χρὴ 62949 Leg.795.c.3 : προσδοκᾶν ὀρθόν, ὅτι τὸν διττὰ δεῖ κεκτημένον, οἷς ἀμύ– 62950 Leg.795.c.4 : νοιτό τ´ ἂν καὶ ἐπιτιθεῖτο ἄλλοις, μηδὲν ἀργὸν τούτων μηδὲ 62951 Leg.795.c.5 : ἀνεπιστῆμον ἐᾶν εἶναι κατὰ δύναμιν· Γηρυόνου δέ γε εἴ τις 62952 Leg.795.c.6 : φύσιν ἔχων ἢ καὶ τὴν Βριάρεω φύοιτο, ταῖς ἑκατὸν χερσὶν 62953 Leg.795.c.7 : ἑκατὸν δεῖ βέλη ῥίπτειν δυνατὸν εἶναι. τούτων δὴ πάντων 62954 Leg.795.d.1 : τὴν ἐπιμέλειαν ἀρχούσαις τε καὶ ἄρχουσι δεῖ γίγνεσθαι, ταῖς 62955 Leg.795.d.2 : μὲν ἐν παιδιαῖς τε καὶ τροφαῖς ἐπισκόποις γιγνομέναις, τοῖς 62956 Leg.795.d.3 : δὲ περὶ μαθήματα, ὅπως ἀρτίποδές τε καὶ ἀρτίχειρες πάντες 62957 Leg.795.d.4 : τε καὶ πᾶσαι γιγνόμενοι, μηδὲν τοῖς ἔθεσιν ἀποβλάπτωσι 62958 Leg.795.d.5 : τὰς φύσεις εἰς τὸ δυνατόν. 62959 Leg.795.d.6 : Τὰ δὲ μαθήματά που διττά, ὥς γ´ εἰπεῖν, χρήσασθαι 62960 Leg.795.d.7 : συμβαίνοι ἄν, τὰ μὲν ὅσα περὶ τὸ σῶμα γυμναστικῆς, τὰ 62961 Leg.795.d.8 : δ´ εὐψυχίας χάριν μουσικῆς. τὰ δὲ γυμναστικῆς αὖ δύο, 62962 Leg.795.e.1 : τὸ μὲν ὄρχησις, τὸ δὲ πάλη. τῆς ὀρχήσεως δὲ ἄλλη μὲν 62963 Leg.795.e.2 : Μούσης λέξιν μιμουμένων, τό τε μεγαλοπρεπὲς φυλάττοντας 62964 Leg.795.e.3 : ἅμα καὶ ἐλεύθερον, ἄλλη δέ, εὐεξίας ἐλαφρότητός τε ἕνεκα 62965 Leg.795.e.4 : καὶ κάλλους, τῶν τοῦ σώματος αὐτοῦ μελῶν καὶ μερῶν τὸ 62966 Leg.795.e.5 : προσῆκον καμπῆς τε καὶ ἐκτάσεως, καὶ ἀποδιδομένης ἑκά– 62967 Leg.795.e.6 : στοις αὐτοῖς αὑτῶν εὐρύθμου κινήσεως, διασπειρομένης ἅμα 62968 Leg.795.e.7 : καὶ συνακολουθούσης εἰς πᾶσαν τὴν ὄρχησιν ἱκανῶς. καὶ 62969 Leg.796.a.1 : δὴ τά γε κατὰ πάλην ἃ μὲν Ἀνταῖος ἢ Κερκύων ἐν τέχναις 62970 Leg.796.a.2 : ἑαυτῶν συνεστήσαντο φιλονικίας ἀχρήστου χάριν, ἢ πυγμῆς 62971 Leg.796.a.3 : Ἐπειὸς ἢ Ἄμυκος, οὐδὲν χρήσιμα ἐπὶ πολέμου κοινωνίαν 62972 Leg.796.a.4 : ὄντα, οὐκ ἄξια λόγῳ κοσμεῖν· τὰ δὲ ἀπ´ ὀρθῆς πάλης, ἀπ´ 62973 Leg.796.a.5 : αὐχένων καὶ χειρῶν καὶ πλευρῶν ἐξειλήσεως, μετὰ φιλο– 62974 Leg.796.a.6 : νικίας τε καὶ καταστάσεως διαπονούμενα μετ´ εὐσχήμονος 62975 Leg.796.a.7 : ῥώμης τε καὶ ὑγιείας ἕνεκα, ταῦτ´ εἰς πάντα ὄντα χρήσιμα 62976 Leg.796.a.8 : οὐ παρετέον, ἀλλὰ προστακτέον μαθηταῖς τε ἅμα καὶ τοῖς 62977 Leg.796.b.1 : διδάξουσιν, ὅταν ἐνταῦθ´ ὦμεν τῶν νόμων, τοῖς μὲν πάντα 62978 Leg.796.b.2 : τὰ τοιαῦτα εὐμενῶς δωρεῖσθαι, τοῖς δὲ παραλαμβάνειν ἐν 62979 Leg.796.b.3 : χάρισιν. οὐδ´ ὅσα ἐν τοῖς χοροῖς ἐστιν αὖ μιμήματα προσή– 62980 Leg.796.b.4 : κοντα μιμεῖσθαι παρετέον, κατὰ μὲν τὸν τόπον τόνδε Κου– 62981 Leg.796.b.5 : ρήτων ἐνόπλια παίγνια, κατὰ δὲ Λακεδαίμονα Διοσκόρων. 62982 Leg.796.b.6 : ἡ δὲ αὖ που παρ´ ἡμῖν κόρη καὶ δέσποινα, εὐφρανθεῖσα τῇ 62983 Leg.796.b.7 : τῆς χορείας παιδιᾷ, κεναῖς χερσὶν οὐκ ᾠήθη δεῖν ἀθύρειν, 62984 Leg.796.c.1 : πανοπλίᾳ δὲ παντελεῖ κοσμηθεῖσα, οὕτω τὴν ὄρχησιν δια– 62985 Leg.796.c.2 : περαίνειν· ἃ δὴ πάντως μιμεῖσθαι πρέπον ἂν εἴη κόρους τε 62986 Leg.796.c.3 : ἅμα καὶ κόρας, τὴν τῆς θεοῦ χάριν τιμῶντας, πολέμου τ´ ἐν 62987 Leg.796.c.4 : χρείᾳ καὶ ἑορτῶν ἕνεκα. τοῖς δέ που παισὶν εὐθύς τε καὶ 62988 Leg.796.c.5 : ὅσον ἂν χρόνον μήπω εἰς πόλεμον ἴωσιν, πᾶσι θεοῖς προσ– 62989 Leg.796.c.6 : όδους τε καὶ πομπὰς ποιουμένους μεθ´ ὅπλων τε καὶ ἵππων 62990 Leg.796.c.7 : ἀεὶ κοσμεῖσθαι δέον ἂν εἴη, θάττους τε καὶ βραδυτέρας ἐν 62991 Leg.796.c.8 : ὀρχήσεσι καὶ ἐν πορείᾳ τὰς ἱκετείας ποιουμένους πρὸς θεούς 62992 Leg.796.d.1 : τε καὶ θεῶν παῖδας. καὶ ἀγῶνας δὴ καὶ προαγῶνας, εἴ 62993 Leg.796.d.2 : τινων, οὐκ ἄλλων ἢ τούτων ἕνεκα προαγωνιστέον· οὗτοι γὰρ 62994 Leg.796.d.3 : καὶ ἐν εἰρήνῃ καὶ κατὰ πόλεμον χρήσιμοι εἴς τε πολιτείαν καὶ 62995 Leg.796.d.4 : ἰδίους οἴκους, οἱ δὲ ἄλλοι πόνοι τε καὶ παιδιαὶ καὶ σπουδαὶ 62996 Leg.796.d.5 : κατὰ σώματα οὐκ ἐλευθέρων, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία. 62997 Leg.796.d.6 : Ἣν εἶπον γυμναστικὴν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις ὅτι δέοι 62998 Leg.796.d.7 : διεξελθεῖν, σχεδὸν δὴ διελήλυθα τὰ νῦν, καὶ ἔσθ´ αὕτη 62999 Leg.796.d.8 : παντελής· εἰ δέ τινα ταύτης ὑμεῖς ἔχετε βελτίω, θέντες 63000 Leg.796.e.1 : εἰς κοινὸν λέγετε. 63001 Leg.796.e.2 : {ΚΛ.} Οὐ ῥᾴδιον, ὦ ξένε, παρέντας ταῦτα ἄλλα ἔχειν 63002 Leg.796.e.3 : βελτίω τούτων περὶ γυμναστικῆς ἅμα καὶ ἀγωνίας εἰπεῖν. 63003 Leg.796.e.4 : {ΑΘ.} Τὸ τοίνυν τούτοις ἑξῆς περὶ τὰ τῶν Μουσῶν τε καὶ 63004 Leg.796.e.5 : Ἀπόλλωνος δῶρα, τότε μέν, ὡς ἅπαντα εἰρηκότες, ᾠόμεθα 63005 Leg.796.e.6 : καταλείπειν μόνα τὰ περὶ γυμναστικῆς· νῦν δ´ ἔστιν δῆλα 63006 Leg.796.e.7 : ἅ τ´ ἐστὶν καὶ ὅτι πρῶτα πᾶσιν ῥητέα. λέγωμεν τοίνυν 63007 Leg.796.e.8 : ἑξῆς αὐτά. 63008 Leg.796.e.9 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν λεκτέον. 63009 Leg.797.a.1 : {ΑΘ.} Ἀκούσατε δέ μου, προακηκοότες μὲν καὶ ἐν τοῖς 63010 Leg.797.a.2 : πρόσθεν· ὅμως δὲ τό γε σφόδρα ἄτοπον καὶ ἄηθες διευ– 63011 Leg.797.a.3 : λαβεῖσθαι δεῖ λέγοντα καὶ ἀκούοντα, καὶ δὴ καὶ νῦν. ἐρῶ 63012 Leg.797.a.4 : μὲν γὰρ ἐγὼ λόγον οὐκ ἄφοβον εἰπεῖν, ὅμως δέ πῃ θαρρήσας 63013 Leg.797.a.5 : οὐκ ἀποστήσομαι. 63014 Leg.797.a.6 : {ΚΛ.} Τίνα δὴ τοῦτον, ὦ ξένε, λέγεις; 63015 Leg.797.a.7 : {ΑΘ.} Φημὶ κατὰ πάσας πόλεις τὸ τῶν παιδιῶν γένος 63016 Leg.797.a.8 : ἠγνοῆσθαι σύμπασιν ὅτι κυριώτατόν ἐστι περὶ θέσεως νό– 63017 Leg.797.a.9 : μων, ἢ μονίμους εἶναι τοὺς τεθέντας ἢ μή. ταχθὲν μὲν 63018 Leg.797.b.1 : γὰρ αὐτὸ καὶ μετασχὸν τοῦ τὰ αὐτὰ κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ 63019 Leg.797.b.2 : ὡσαύτως ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς παίζειν τε καὶ εὐθυμεῖσθαι τοῖς 63020 Leg.797.b.3 : αὐτοῖς παιγνίοις, ἐᾷ καὶ τὰ σπουδῇ κείμενα νόμιμα μένειν 63021 Leg.797.b.4 : ἡσυχῇ, κινούμενα δὲ τὰ αὐτὰ καὶ καινοτομούμενα, μετα– 63022 Leg.797.b.5 : βολαῖς τε ἄλλαις ἀεὶ χρώμενα, καὶ μηδέποτε ταὐτὰ φίλα 63023 Leg.797.b.6 : προσαγορευόντων τῶν νέων, μήτ´ ἐν σχήμασιν τοῖς τῶν αὑ– 63024 Leg.797.b.7 : τῶν σωμάτων μήτε ἐν τοῖς ἄλλοις σκεύεσιν ὁμολογουμένως 63025 Leg.797.b.8 : αὐτοῖς ἀεὶ κεῖσθαι τό τ´ εὔσχημον καὶ ἄσχημον, ἀλλὰ τόν 63026 Leg.797.c.1 : τι νέον ἀεὶ καινοτομοῦντα καὶ εἰσφέροντα τῶν εἰωθότων 63027 Leg.797.c.2 : ἕτερον κατά τε σχήματα καὶ χρώματα καὶ πάντα ὅσα τοιαῦτα, 63028 Leg.797.c.3 : τοῦτον τιμᾶσθαι διαφερόντως, τούτου πόλει λώβην οὐκ εἶναι 63029 Leg.797.c.4 : μείζω φαῖμεν ἂν ὀρθότατα λέγοντες· λανθάνειν γὰρ τῶν 63030 Leg.797.c.5 : νέων τὰ ἤθη μεθιστάντα καὶ ποιεῖν τὸ μὲν ἀρχαῖον παρ´ 63031 Leg.797.c.6 : αὐτοῖς ἄτιμον, τὸ δὲ νέον ἔντιμον. τούτου δὲ πάλιν αὖ 63032 Leg.797.c.7 : λέγω τοῦ τε ῥήματος καὶ τοῦ δόγματος οὐκ εἶναι ζημίαν 63033 Leg.797.c.8 : μείζω πάσαις πόλεσιν· ἀκούσατε δὲ ὅσον φημὶ αὔτ´ εἶναι 63034 Leg.797.c.9 : κακόν. 63035 Leg.797.d.1 : {ΚΛ.} Ἦ τὸ ψέγεσθαι τὴν ἀρχαιότητα λέγεις ἐν ταῖς 63036 Leg.797.d.2 : πόλεσιν; 63037 Leg.797.d.3 : {ΑΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. 63038 Leg.797.d.4 : {ΚΛ.} Οὐ φαύλους τοίνυν ἡμᾶς ἂν ἀκροατὰς πρὸς αὐτὸν 63039 Leg.797.d.5 : τὸν λόγον ἔχοις ἂν τοῦτον, ἀλλ´ ὡς δυνατὸν εὐμενεστάτους. 63040 Leg.797.d.6 : {ΑΘ.} Εἰκὸς γοῦν. 63041 Leg.797.d.7 : {ΚΛ.} Λέγε μόνον. 63042 Leg.797.d.8 : {ΑΘ.} Ἴτε δή, μειζόνως αὐτὸν ἀκούσωμέν τε ἡμῶν αὐτῶν 63043 Leg.797.d.9 : καὶ πρὸς ἀλλήλους οὕτως εἴπωμεν. μεταβολὴν γὰρ δὴ 63044 Leg.797.d.10 : πάντων πλὴν κακῶν πολὺ σφαλερώτατον εὑρήσομεν ἐν ὥραις 63045 Leg.797.d.11 : πάσαις, ἐν πνεύμασιν, ἐν διαίταις σωμάτων, ἐν τρόποις 63046 Leg.797.e.1 : ψυχῶν, ἐν ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐ τοῖς μέν, τοῖς δ´ οὔ, πλήν, 63047 Leg.797.e.2 : ὅτιπερ εἶπον νυνδή, κακοῖς· ὥστε, εἴ τις ἀποβλέψειε πρὸς 63048 Leg.797.e.3 : σώματα, ὡς πᾶσι μὲν σιτίοις, πᾶσι δ´ αὖ ποτοῖς καὶ πόνοις 63049 Leg.797.e.4 : συνήθη γιγνόμενα, καὶ τὸ πρῶτον ταραχθέντα ὑπ´ αὐτῶν, 63050 Leg.797.e.5 : ἔπειτ´ ἐξ αὐτῶν τούτων ὑπὸ χρόνου σάρκας φύσαντα οἰκείας 63051 Leg.798.a.1 : τούτοις, φίλα τε καὶ συνήθη καὶ γνώριμα γενόμενα ἁπάσῃ 63052 Leg.798.a.2 : ταύτῃ τῇ διαίτῃ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὑγίειαν ἄριστα διάγει, καὶ 63053 Leg.798.a.3 : ἄν ποτ´ ἄρα ἀναγκασθῇ μεταβάλλειν αὖθις ἡντινοῦν τῶν 63054 Leg.798.a.4 : εὐδοκίμων διαιτῶν, τό γε κατ´ ἀρχὰς συνταραχθεὶς ὑπὸ 63055 Leg.798.a.5 : νόσων μόγις ποτὲ κατέστη, τὴν συνήθειαν τῇ τροφῇ πάλιν 63056 Leg.798.a.6 : ἀπολαβών, ταὐτὸν δὴ δεῖ νομίζειν τοῦτο γίγνεσθαι καὶ περὶ 63057 Leg.798.a.7 : τὰς τῶν ἀνθρώπων διανοίας τε ἅμα καὶ τὰς τῶν ψυχῶν 63058 Leg.798.a.8 : φύσεις. οἷς γὰρ ἂν ἐντραφῶσιν νόμοις καὶ κατά τινα θείαν 63059 Leg.798.b.1 : εὐτυχίαν ἀκίνητοι γένωνται μακρῶν καὶ πολλῶν χρόνων, ὡς 63060 Leg.798.b.2 : μηδένα ἔχειν μνείαν μηδὲ ἀκοὴν τοῦ ποτε ἄλλως αὐτὰ σχεῖν 63061 Leg.798.b.3 : ἢ καθάπερ νῦν ἔχει, σέβεται καὶ φοβεῖται πᾶσα ἡ ψυχὴ 63062 Leg.798.b.4 : τό τι κινεῖν τῶν τότε καθεστώτων. μηχανὴν δὴ δεῖ τὸν 63063 Leg.798.b.5 : νομοθέτην ἐννοεῖν ἁμόθεν γέ ποθεν ὅντινα τρόπον τοῦτ´ 63064 Leg.798.b.6 : ἔσται τῇ πόλει. τῇδ´ οὖν ἔγωγε εὑρίσκω. τὰς παιδιὰς 63065 Leg.798.b.7 : πάντες διανοοῦνται κινουμένας τῶν νέων, ὅπερ ἔμπροσθεν 63066 Leg.798.b.8 : ἐλέγομεν, παιδιὰς ὄντως εἶναι καὶ οὐ τὴν μεγίστην ἐξ αὐτῶν 63067 Leg.798.c.1 : σπουδὴν καὶ βλάβην συμβαίνειν, ὥστε οὐκ ἀποτρέπουσιν 63068 Leg.798.c.2 : ἀλλὰ συνέπονται ὑπείκοντες, καὶ οὐ λογίζονται τόδε, ὅτι 63069 Leg.798.c.3 : τούτους ἀνάγκη τοὺς παῖδας τοὺς ἐν ταῖς παιδιαῖς νεωτερί– 63070 Leg.798.c.4 : ζοντας ἑτέρους ἄνδρας τῶν ἔμπροσθεν γενέσθαι παίδων, 63071 Leg.798.c.5 : γενομένους δὲ ἄλλους, ἄλλον βίον ζητεῖν, ζητήσαντας δέ, 63072 Leg.798.c.6 : ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ νόμων ἐπιθυμῆσαι, καὶ μετὰ τοῦτο 63073 Leg.798.c.7 : ὡς ἥξοντος τοῦ νυνδὴ λεγομένου μεγίστου κακοῦ πόλεσιν 63074 Leg.798.d.1 : οὐδεὶς αὐτῶν φοβεῖται. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐλάττω μετα– 63075 Leg.798.d.2 : βαλλόμενα κακὰ διεξεργάζοιτ´ ἄν, ὅσα περὶ σχήματα πάσχει 63076 Leg.798.d.3 : τὸ τοιοῦτον· ὅσα δὲ περὶ τὰ τῶν ἠθῶν ἐπαίνου τε καὶ ψόγου 63077 Leg.798.d.4 : πέρι πυκνὰ μεταπίπτει, πάντων, οἴομαι, μέγιστά τε καὶ 63078 Leg.798.d.5 : πλείστης εὐλαβείας δεόμενα ἂν εἴη. 63079 Leg.798.d.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63080 Leg.798.d.7 : {ΑΘ.} Τί οὖν; τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις πιστεύομεν, οἷς 63081 Leg.798.d.8 : ἐλέγομεν ὡς τὰ περὶ τοὺς ῥυθμοὺς καὶ πᾶσαν μουσικήν 63082 Leg.798.d.9 : ἐστιν τρόπων μιμήματα βελτιόνων καὶ χειρόνων ἀνθρώπων; 63083 Leg.798.e.1 : ἢ πῶς; 63084 Leg.798.e.2 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς ἄλλως πως τό γε παρ´ ἡμῖν δόγμα ἔχον 63085 Leg.798.e.3 : ἂν εἴη. 63086 Leg.798.e.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν, φαμέν, ἅπασαν μηχανητέον μηχανὴν ὅπως 63087 Leg.798.e.5 : ἂν ἡμῖν οἱ παῖδες μήτε ἐπιθυμῶσιν ἄλλων μιμημάτων 63088 Leg.798.e.6 : ἅπτεσθαι κατὰ ὀρχήσεις ἢ κατὰ μελῳδίας, μήτε τις αὐτοὺς 63089 Leg.798.e.7 : πείσῃ προσάγων παντοίας ἡδονάς; 63090 Leg.798.e.8 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 63091 Leg.799.a.1 : {ΑΘ.} Ἔχει τις οὖν ἡμῶν ἐπὶ τὰ τοιαῦτα βελτίω τινα 63092 Leg.799.a.2 : τέχνην τῆς τῶν Αἰγυπτίων; 63093 Leg.799.a.3 : {ΚΛ.} Ποίας δὴ λέγεις; 63094 Leg.799.a.4 : {ΑΘ.} Τοῦ καθιερῶσαι πᾶσαν μὲν ὄρχησιν, πάντα δὲ 63095 Leg.799.a.5 : μέλη, τάξαντας πρῶτον μὲν τὰς ἑορτάς, συλλογισαμένους εἰς 63096 Leg.799.a.6 : τὸν ἐνιαυτὸν ἅστινας ἐν οἷς χρόνοις καὶ οἷστισιν ἑκάστοις 63097 Leg.799.a.7 : τῶν θεῶν καὶ παισὶ τούτων καὶ δαίμοσι γίγνεσθαι χρεών, 63098 Leg.799.a.8 : μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπὶ τοῖς τῶν θεῶν θύμασιν ἑκάστοις ἣν ᾠδὴν 63099 Leg.799.a.9 : δεῖ ἐφυμνεῖσθαι, καὶ χορείαις ποίαισιν γεραίρειν τὴν τότε 63100 Leg.799.b.1 : θυσίαν, τάξαι μὲν πρῶτόν τινας, ἃ δ´ ἂν ταχθῇ, Μοίραις 63101 Leg.799.b.2 : καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι θεοῖς θύσαντας κοινῇ πάντας τοὺς 63102 Leg.799.b.3 : πολίτας, σπένδοντας καθιεροῦν ἑκάστας τὰς ᾠδὰς ἑκάστοις 63103 Leg.799.b.4 : τῶν θεῶν καὶ τῶν ἄλλων· ἂν δὲ παρ´ αὐτά τίς τῳ θεῶν 63104 Leg.799.b.5 : ἄλλους ὕμνους ἢ χορείας προσάγῃ, τοὺς ἱερέας τε καὶ τὰς 63105 Leg.799.b.6 : ἱερείας μετὰ νομοφυλάκων ἐξείργοντας ὁσίως ἐξείργειν καὶ 63106 Leg.799.b.7 : κατὰ νόμον, τὸν δὲ ἐξειργόμενον, ἂν μὴ ἑκὼν ἐξείργηται, 63107 Leg.799.b.8 : δίκας ἀσεβείας διὰ βίου παντὸς τῷ ἐθελήσαντι παρέχειν. 63108 Leg.799.b.9 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 63109 Leg.799.c.1 : {ΑΘ.} Πρὸς τούτῳ δὴ νῦν γενόμενοι τῷ λόγῳ, πάθωμεν 63110 Leg.799.c.2 : τὸ πρέπον ἡμῖν αὐτοῖς. 63111 Leg.799.c.3 : {ΚΛ.} Τοῦ πέρι λέγεις; 63112 Leg.799.c.4 : {ΑΘ.} Πᾶς που νέος, μὴ ὅτι πρεσβύτης, ἰδὼν ἂν ἢ καὶ 63113 Leg.799.c.5 : ἀκούσας ὁτιοῦν τῶν ἐκτόπων καὶ μηδαμῇ πως συνήθων, οὐκ 63114 Leg.799.c.6 : ἄν ποτέ που τὸ ἀπορηθὲν περὶ αὐτῶν συγχωρήσειεν ἐπι– 63115 Leg.799.c.7 : δραμὼν οὕτως εὐθύς, στὰς δ´ ἄν, καθάπερ ἐν τριόδῳ γενό– 63116 Leg.799.c.8 : μενος καὶ μὴ σφόδρα κατειδὼς ὁδόν, εἴτε μόνος εἴτε μετ´ 63117 Leg.799.d.1 : ἄλλων τύχοι πορευόμενος, ἀνέροιτ´ ἂν αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους 63118 Leg.799.d.2 : τὸ ἀπορούμενον, καὶ οὐκ ἂν πρότερον ὁρμήσειεν, πρίν πῃ 63119 Leg.799.d.3 : βεβαιώσαιτο τὴν σκέψιν τῆς πορείας ὅπῃ ποτὲ φέρει. καὶ 63120 Leg.799.d.4 : δὴ καὶ τὸ παρὸν ἡμῖν ὡσαύτως ποιητέον· ἀτόπου γὰρ τὰ 63121 Leg.799.d.5 : νῦν ἐμπεπτωκότος λόγου περὶ νόμων, ἀνάγκη που σκέψιν 63122 Leg.799.d.6 : πᾶσαν ποιήσασθαι, καὶ μὴ ῥᾳδίως οὕτως περὶ τοσούτων 63123 Leg.799.d.7 : τηλικούτους ὄντας φάναι διισχυριζομένους ἐν τῷ παραχρῆμά 63124 Leg.799.d.8 : τι σαφὲς ἂν εἰπεῖν ἔχειν. 63125 Leg.799.d.9 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 63126 Leg.799.e.1 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τούτῳ μὲν χρόνον δώσομεν, βεβαιώσομεν 63127 Leg.799.e.2 : δὲ τότε αὐτό, ὁπόταν σκεψώμεθα ἱκανῶς· ἵνα δὲ μὴ τὴν 63128 Leg.799.e.3 : ἑπομένην τάξιν τοῖς νόμοις τοῖς νῦν ἡμῖν παροῦσι διαπερά– 63129 Leg.799.e.4 : νασθαι κωλυθῶμεν μάτην, ἴωμεν πρὸς τὸ τέλος αὐτῶν. 63130 Leg.799.e.5 : τάχα γὰρ ἴσως, εἰ θεὸς ἐθέλοι, κἂν ἡ διέξοδος αὕτη ὅλη 63131 Leg.799.e.6 : σχοῦσα τέλος ἱκανῶς ἂν μηνύσειε καὶ τὸ νῦν διαπορού– 63132 Leg.799.e.7 : μενον. 63133 Leg.799.e.8 : {ΚΛ.} Ἄριστ´, ὦ ξένε, λέγεις, καὶ ποιῶμεν οὕτως ὡς εἴ– 63134 Leg.799.e.9 : ρηκας. 63135 Leg.799.e.10 : {ΑΘ.} Δεδόχθω μὲν δή, φαμέν, τὸ ἄτοπον τοῦτο, νόμους 63136 Leg.799.e.11 : τὰς ᾠδὰς ἡμῖν γεγονέναι, καὶ καθάπερ οἱ παλαιοὶ τότε περὶ 63137 Leg.799.e.12 : κιθαρῳδίαν οὕτω πως, ὡς ἔοικεν, ὠνόμασαν—ὥστε τάχ´ 63138 Leg.800.a.1 : ἂν οὐδ´ ἐκεῖνοι παντάπασί γ´ ἂν ἀφεστῶτες εἶεν τοῦ νῦν 63139 Leg.800.a.2 : λεγομένου, καθ´ ὕπνον δὲ οἷόν πού τις ἢ καὶ ὕπαρ ἐγρη– 63140 Leg.800.a.3 : γορὼς ὠνείρωξεν μαντευόμενος αὐτό—τὸ δ´ οὖν δόγμα περὶ 63141 Leg.800.a.4 : αὐτοῦ τοῦτ´ ἔστω· παρὰ τὰ δημόσια μέλη τε καὶ ἱερὰ καὶ 63142 Leg.800.a.5 : τὴν τῶν νέων σύμπασαν χορείαν μηδεὶς μᾶλλον ἢ παρ´ 63143 Leg.800.a.6 : ὁντινοῦν ἄλλον τῶν νόμων φθεγγέσθω μηδ´ ἐν ὀρχήσει 63144 Leg.800.a.7 : κινείσθω. καὶ ὁ μὲν τοιοῦτος ἀζήμιος ἀπαλλαττέσθω, τὸν 63145 Leg.800.a.8 : δὲ μὴ πειθόμενον, καθάπερ ἐρρήθη νυνδή, νομοφύλακές τε 63146 Leg.800.b.1 : καὶ ἱέρειαι καὶ ἱερῆς κολαζόντων. κείσθω δὲ νῦν ἡμῖν 63147 Leg.800.b.2 : ταῦτα τῷ λόγῳ; 63148 Leg.800.b.3 : {ΚΛ.} Κείσθω. 63149 Leg.800.b.4 : {ΑΘ.} Τίνα δὴ τρόπον αὐτὰ νομοθετῶν τις μὴ παντάπασιν 63150 Leg.800.b.5 : καταγέλαστος γίγνοιτ´ ἄν; ἴδωμεν δὴ τὸ τοιόνδ´ ἔτι περὶ 63151 Leg.800.b.6 : αὐτά. ἀσφαλέστατον καθάπερ ἐκμαγεῖ´ ἄττ´ αὐτοῖσιν πρῶτον 63152 Leg.800.b.7 : πλάσασθαι τῷ λόγῳ, λέγω δὲ ἓν μὲν τῶν ἐκμαγείων εἶναι 63153 Leg.800.b.8 : τοιόνδε τι· θυσίας γενομένης καὶ ἱερῶν καυθέντων κατὰ 63154 Leg.800.b.9 : νόμον, εἴ τῴ τις, φαμέν, ἰδίᾳ παραστὰς τοῖς βωμοῖς τε καὶ 63155 Leg.800.c.1 : ἱεροῖς, ὑὸς ἢ καὶ ἀδελφός, βλασφημοῖ πᾶσαν βλασφημίαν, 63156 Leg.800.c.2 : ἆρ´ οὐκ, ἂν φαῖμεν, ἀθυμίαν καὶ κακὴν ὄτταν καὶ μαντείαν 63157 Leg.800.c.3 : πατρὶ καὶ τοῖς ἄλλοις ἂν οἰκείοις φθέγγοιτο ἐντιθείς; 63158 Leg.800.c.4 : {ΚΛ.} Τί μήν; 63159 Leg.800.c.5 : {ΑΘ.} Ἐν τοίνυν τοῖς παρ´ ἡμῖν τόποις τοῦτ´ ἐστὶν ταῖς 63160 Leg.800.c.6 : πόλεσι γιγνόμενον ὡς ἔπος εἰπεῖν σχεδὸν ὀλίγου πάσαις· 63161 Leg.800.c.7 : δημοσίᾳ γάρ τινα θυσίαν ὅταν ἀρχή τις θύσῃ, μετὰ ταῦτα 63162 Leg.800.c.8 : χορὸς οὐχ εἷς ἀλλὰ πλῆθος χορῶν ἥκει, καὶ στάντες οὐ 63163 Leg.800.d.1 : πόρρω τῶν βωμῶν ἀλλὰ παρ´ αὐτοὺς ἐνίοτε, πᾶσαν βλα– 63164 Leg.800.d.2 : σφημίαν τῶν ἱερῶν καταχέουσιν, ῥήμασί τε καὶ ῥυθμοῖς καὶ 63165 Leg.800.d.3 : γοωδεστάταις ἁρμονίαις συντείνοντες τὰς τῶν ἀκροωμένων 63166 Leg.800.d.4 : ψυχάς, καὶ ὃς ἂν δακρῦσαι μάλιστα τὴν θύσασαν παρα– 63167 Leg.800.d.5 : χρῆμα ποιήσῃ πόλιν, οὗτος τὰ νικητήρια φέρει. τοῦτον δὴ 63168 Leg.800.d.6 : τὸν νόμον ἆρ´ οὐκ ἀποψηφιζόμεθα; καὶ εἴ ποτ´ ἄρα δεῖ 63169 Leg.800.d.7 : τοιούτων οἴκτων γίγνεσθαι τοὺς πολίτας ἐπηκόους, ὁπόταν 63170 Leg.800.d.8 : ἡμέραι μὴ καθαραί τινες ἀλλὰ ἀποφράδες ὦσιν, τόθ´ ἥκειν 63171 Leg.800.e.1 : δέον ἂν εἴη μᾶλλον χορούς τινας ἔξωθεν μεμισθωμένους 63172 Leg.800.e.2 : ᾠδούς, οἷον οἱ περὶ τοὺς τελευτήσαντας μισθούμενοι Καρικῇ 63173 Leg.800.e.3 : τινι μούσῃ προπέμπουσι τοὺς τελευτήσαντας; τοιοῦτόν που 63174 Leg.800.e.4 : πρέπον ἂν εἴη καὶ περὶ τὰς τοιαύτας ᾠδὰς γιγνόμενον, καὶ 63175 Leg.800.e.5 : δὴ καὶ στολή γέ που ταῖς ἐπικηδείοις ᾠδαῖς οὐ στέφανοι 63176 Leg.800.e.6 : πρέποιεν ἂν οὐδ´ ἐπίχρυσοι κόσμοι, πᾶν δὲ τοὐναντίον, ἵν´ 63177 Leg.800.e.7 : ὅτι τάχιστα περὶ αὐτῶν λέγων ἀπαλλάττωμαι. τὸ δὲ το– 63178 Leg.800.e.8 : σοῦτον ἡμᾶς αὐτοὺς ἐπανερωτῶ πάλιν, τῶν ἐκμαγείων ταῖς 63179 Leg.800.e.9 : ᾠδαῖς εἰ πρῶτον ἓν τοῦθ´ ἡμῖν ἀρέσκον κείσθω. 63180 Leg.800.e.10 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 63181 Leg.800.e.11 : {ΑΘ.} Εὐφημία, καὶ δὴ καὶ τὸ τῆς ᾠδῆς γένος εὔφημον 63182 Leg.801.a.1 : ἡμῖν πάντῃ πάντως ὑπαρχέτω; ἢ μηδὲν ἐπανερωτῶ, τιθῶ 63183 Leg.801.a.2 : δὲ τοῦτο οὕτως; 63184 Leg.801.a.3 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν τίθει· νικᾷ γὰρ πάσαισι ταῖς 63185 Leg.801.a.4 : ψήφοις οὗτος ὁ νόμος. 63186 Leg.801.a.5 : {ΑΘ.} Τίς δὴ μετ´ εὐφημίαν δεύτερος ἂν εἴη νόμος μου– 63187 Leg.801.a.6 : σικῆς; ἆρ´ οὐκ εὐχὰς εἶναι τοῖς θεοῖς οἷς θύομεν ἑκάστοτε; 63188 Leg.801.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63189 Leg.801.a.8 : {ΑΘ.} Τρίτος δ´ οἶμαι νόμος, ὅτι γνόντας δεῖ τοὺς ποιητὰς 63190 Leg.801.a.9 : ὡς εὐχαὶ παρὰ θεῶν αἰτήσεις εἰσίν, δεῖ δὴ τὸν νοῦν αὐτοὺς 63191 Leg.801.b.1 : σφόδρα προσέχειν μή ποτε λάθωσιν κακὸν ὡς ἀγαθὸν αἰτού– 63192 Leg.801.b.2 : μενοι· γελοῖον γὰρ δὴ τὸ πάθος οἶμαι τοῦτ´ ἂν γίγνοιτο, 63193 Leg.801.b.3 : εὐχῆς τοιαύτης γενομένης. 63194 Leg.801.b.4 : {ΚΛ.} Τί μήν; 63195 Leg.801.b.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἡμεῖς ἔμπροσθεν σμικρὸν τῷ λόγῳ ἐπεί– 63196 Leg.801.b.6 : σθημεν ὡς οὔτε ἀργυροῦν δεῖ πλοῦτον οὔτε χρυσοῦν ἐν 63197 Leg.801.b.7 : πόλει ἱδρυμένον ἐνοικεῖν; 63198 Leg.801.b.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 63199 Leg.801.b.9 : {ΑΘ.} Τίνος οὖν ποτε παράδειγμα εἰρῆσθαι φῶμεν τοῦτον 63200 Leg.801.b.10 : τὸν λόγον; ἆρ´ οὐ τοῦδε, ὅτι τὸ τῶν ποιητῶν γένος οὐ πᾶν 63201 Leg.801.c.1 : ἱκανόν ἐστι γιγνώσκειν σφόδρα τά τε ἀγαθὰ καὶ μή; ποιή– 63202 Leg.801.c.2 : σας οὖν δήπου τὶς ποιητὴς ῥήμασιν ἢ καὶ κατὰ μέλος τοῦτο 63203 Leg.801.c.3 : ἡμαρτημένον, εὐχὰς οὐκ ὀρθάς, ἡμῖν τοὺς πολίτας περὶ τῶν 63204 Leg.801.c.4 : μεγίστων εὔχεσθαι τἀναντία ποιήσει· καίτοι τούτου, καθάπερ 63205 Leg.801.c.5 : ἐλέγομεν, οὐ πολλὰ ἁμαρτήματα ἀνευρήσομεν μείζω. θῶμεν 63206 Leg.801.c.6 : δὴ καὶ τοῦτον τῶν περὶ μοῦσαν νόμων καὶ τύπων ἕνα; 63207 Leg.801.c.7 : {ΚΛ.} Τίνα; σαφέστερον εἰπὲ ἡμῖν. 63208 Leg.801.c.8 : {ΑΘ.} Τὸν ποιητὴν παρὰ τὰ τῆς πόλεως νόμιμα καὶ δίκαια 63209 Leg.801.d.1 : ἢ καλὰ ἢ ἀγαθὰ μηδὲν ποιεῖν ἄλλο, τὰ δὲ ποιηθέντα μὴ 63210 Leg.801.d.2 : ἐξεῖναι τῶν ἰδιωτῶν μηδενὶ πρότερον δεικνύναι, πρὶν ἂν 63211 Leg.801.d.3 : αὐτοῖς τοῖς περὶ ταῦτα ἀποδεδειγμένοις κριταῖς καὶ τοῖς 63212 Leg.801.d.4 : νομοφύλαξιν δειχθῇ καὶ ἀρέσῃ· σχεδὸν δὲ ἀποδεδειγμένοι 63213 Leg.801.d.5 : εἰσὶν ἡμῖν οὓς εἱλόμεθα νομοθέτας περὶ τὰ μουσικὰ καὶ τὸν 63214 Leg.801.d.6 : τῆς παιδείας ἐπιμελητήν. τί οὖν; ὃ πολλάκις ἐρωτῶ, κείσθω 63215 Leg.801.d.7 : νόμος ἡμῖν καὶ τύπος ἐκμαγεῖόν τε τρίτον τοῦτο; ἢ πῶς δοκεῖ; 63216 Leg.801.d.8 : {ΚΛ.} Κείσθω· τί μήν; 63217 Leg.801.e.1 : {ΑΘ.} Μετά γε μὴν ταῦτα ὕμνοι θεῶν καὶ ἐγκώμια κεκοι– 63218 Leg.801.e.2 : νωνημένα εὐχαῖς ᾄδοιτ´ ἂν ὀρθότατα, καὶ μετὰ θεοὺς ὡσαύτως 63219 Leg.801.e.3 : περὶ δαίμονάς τε καὶ ἥρωας μετ´ ἐγκωμίων εὐχαὶ γίγνοιντ´ 63220 Leg.801.e.4 : ἂν τούτοις πᾶσιν πρέπουσαι. 63221 Leg.801.e.5 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63222 Leg.801.e.6 : {ΑΘ.} Μετά γε μὴν ταῦτ´ ἤδη νόμος ἄνευ φθόνων εὐθὺς 63223 Leg.801.e.7 : γίγνοιτ´ ἂν ὅδε· τῶν πολιτῶν ὁπόσοι τέλος ἔχοιεν τοῦ 63224 Leg.801.e.8 : βίου, κατὰ σώματα ἢ κατὰ ψυχὰς ἔργα ἐξειργασμένοι καλὰ 63225 Leg.801.e.9 : καὶ ἐπίπονα καὶ τοῖς νόμοις εὐπειθεῖς γεγονότες, ἐγκωμίων 63226 Leg.801.e.10 : αὐτοὺς τυγχάνειν πρέπον ἂν εἴη. 63227 Leg.801.e.11 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 63228 Leg.802.a.1 : {ΑΘ.} Τούς γε μὴν ἔτι ζῶντας ἐγκωμίοις τε καὶ ὕμνοις 63229 Leg.802.a.2 : τιμᾶν οὐκ ἀσφαλές, πρὶν ἂν ἅπαντά τις τὸν βίον διαδραμὼν 63230 Leg.802.a.3 : τέλος ἐπιστήσηται καλόν· ταῦτα δὲ πάντα ἡμῖν ἔστω κοινὰ 63231 Leg.802.a.4 : ἀνδράσιν τε καὶ γυναιξὶν ἀγαθοῖς καὶ ἀγαθαῖς διαφανῶς 63232 Leg.802.a.5 : γενομένοις. τὰς δὲ ᾠδάς τε καὶ ὀρχήσεις οὑτωσὶ χρὴ 63233 Leg.802.a.6 : καθίστασθαι. πολλὰ ἔστιν παλαιῶν παλαιὰ περὶ μουσικὴν 63234 Leg.802.a.7 : καὶ καλὰ ποιήματα, καὶ δὴ καὶ τοῖς σώμασιν ὀρχήσεις 63235 Leg.802.a.8 : ὡσαύτως, ὧν οὐδεὶς φθόνος ἐκλέξασθαι τῇ καθισταμένῃ 63236 Leg.802.b.1 : πολιτείᾳ τὸ πρέπον καὶ ἁρμόττον· δοκιμαστὰς δὲ τούτων 63237 Leg.802.b.2 : ἑλομένους τὴν ἐκλογὴν ποιεῖσθαι μὴ νεωτέρους πεντήκοντα 63238 Leg.802.b.3 : ἐτῶν, καὶ ὅτι μὲν ἂν ἱκανὸν εἶναι δόξῃ τῶν παλαιῶν ποιη– 63239 Leg.802.b.4 : μάτων, ἐγκρίνειν, ὅτι δ´ ἂν ἐνδεὲς ἢ τὸ παράπαν ἀνεπιτή– 63240 Leg.802.b.5 : δειον, τὸ μὲν ἀποβάλλεσθαι παντάπασιν, τὸ δ´ ἐπανερόμενον 63241 Leg.802.b.6 : ἐπιρρυθμίζειν, ποιητικοὺς ἅμα καὶ μουσικοὺς ἄνδρας παρα– 63242 Leg.802.b.7 : λαβόντας, χρωμένους αὐτῶν ταῖς δυνάμεσιν τῆς ποιήσεως, 63243 Leg.802.c.1 : ταῖς δὲ ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις μὴ ἐπιτρέποντας ἀλλ´ ἤ τισιν 63244 Leg.802.c.2 : ὀλίγοις, ἐξηγουμένους δὲ τὰ τοῦ νομοθέτου βουλήματα, ὅτι 63245 Leg.802.c.3 : μάλιστα ὄρχησίν τε καὶ ᾠδὴν καὶ πᾶσαν χορείαν συστή– 63246 Leg.802.c.4 : σασθαι κατὰ τὸν αὐτῶν νοῦν. πᾶσα δ´ ἄτακτός γε τάξιν 63247 Leg.802.c.5 : λαβοῦσα περὶ μοῦσαν διατριβὴ καὶ μὴ παρατιθεμένης τῆς 63248 Leg.802.c.6 : γλυκείας μούσης ἀμείνων μυρίῳ· τὸ δ´ ἡδὺ κοινὸν πάσαις. 63249 Leg.802.c.7 : ἐν ᾗ γὰρ ἂν ἐκ παίδων τις μέχρι τῆς ἑστηκυίας τε καὶ 63250 Leg.802.c.8 : ἔμφρονος ἡλικίας διαβιῷ, σώφρονι μὲν μούσῃ καὶ τεταγμένῃ, 63251 Leg.802.d.1 : ἀκούων δὲ τῆς ἐναντίας, μισεῖ καὶ ἀνελεύθερον αὐτὴν προσ– 63252 Leg.802.d.2 : αγορεύει, τραφεὶς δ´ ἐν τῇ κοινῇ καὶ γλυκείᾳ, ψυχρὰν καὶ 63253 Leg.802.d.3 : ἀηδῆ τὴν ταύτῃ ἐναντίαν εἶναί φησιν· ὥστε, ὅπερ ἐρρήθη 63254 Leg.802.d.4 : νυνδή, τό γε τῆς ἡδονῆς ἢ ἀηδίας περὶ ἑκατέρας οὐδὲν πε– 63255 Leg.802.d.5 : πλεονέκτηκεν, ἐκ περιττοῦ δὲ ἡ μὲν βελτίους, ἡ δὲ χείρους 63256 Leg.802.d.6 : τοὺς ἐν αὐτῇ τραφέντας ἑκάστοτε παρέχεται. 63257 Leg.802.d.7 : {ΚΛ.} Καλῶς εἴρηκας. 63258 Leg.802.d.8 : {ΑΘ.} Ἔτι δὲ θηλείαις τε πρεπούσας ᾠδὰς ἄρρεσί τε 63259 Leg.802.e.1 : χωρίσαι που δέον ἂν εἴη τύπῳ τινὶ διορισάμενον, καὶ ἁρ– 63260 Leg.802.e.2 : μονίαισιν δὴ καὶ ῥυθμοῖς προσαρμόττειν ἀναγκαῖον· δεινὸν 63261 Leg.802.e.3 : γὰρ ὅλῃ γε ἁρμονίᾳ ἀπᾴδειν ἢ ῥυθμῷ ἀρρυθμεῖν, μηδὲν προσή– 63262 Leg.802.e.4 : κοντα τούτων ἑκάστοις ἀποδιδόντα τοῖς μέλεσιν. ἀναγκαῖον 63263 Leg.802.e.5 : δὴ καὶ τούτων τὰ σχήματά γε νομοθετεῖν. ἔστιν δὲ ἀμφο– 63264 Leg.802.e.6 : τέροις μὲν ἀμφότερα ἀνάγκῃ κατεχόμενα ἀποδιδόναι, τὰ δὲ 63265 Leg.802.e.7 : τῶν θηλειῶν αὐτῷ τῷ τῆς φύσεως ἑκατέρου διαφέροντι, τούτῳ 63266 Leg.802.e.8 : δεῖ καὶ διασαφεῖν. τὸ δὴ μεγαλοπρεπὲς οὖν καὶ τὸ πρὸς 63267 Leg.802.e.9 : τὴν ἀνδρείαν ῥέπον ἀρρενωπὸν φατέον εἶναι, τὸ δὲ πρὸς τὸ 63268 Leg.802.e.10 : κόσμιον καὶ σῶφρον μᾶλλον ἀποκλῖνον θηλυγενέστερον ὡς 63269 Leg.802.e.11 : ὂν παραδοτέον ἔν τε τῷ νόμῳ καὶ λόγῳ. τάξις μὲν δή 63270 Leg.803.a.1 : τις αὕτη· τούτων δὲ αὐτῶν διδασκαλία καὶ παράδοσις 63271 Leg.803.a.2 : λεγέσθω τὸ μετὰ τοῦτο, τίνα τρόπον χρὴ καὶ οἷστισιν καὶ 63272 Leg.803.a.3 : πότε πράττειν ἕκαστα αὐτῶν. οἷον δή τις ναυπηγὸς τὴν τῆς 63273 Leg.803.a.4 : ναυπηγίας ἀρχὴν καταβαλλόμενος τὰ τροπιδεῖα ὑπογράφεται 63274 Leg.803.a.5 : τῶν πλοίων σχήματα, ταὐτὸν δή μοι κἀγὼ φαίνομαι ἐμαυτῷ 63275 Leg.803.a.6 : δρᾶν, τὰ τῶν βίων πειρώμενος σχήματα διαστήσασθαι κατὰ 63276 Leg.803.a.7 : τρόπους τοὺς τῶν ψυχῶν, ὄντως αὐτῶν τὰ τροπιδεῖα κατα– 63277 Leg.803.b.1 : βάλλεσθαι, ποίᾳ μηχανῇ καὶ τίσιν ποτὲ τρόποις συνόντες 63278 Leg.803.b.2 : τὸν βίον ἄριστα διὰ τοῦ πλοῦ τούτου τῆς ζωῆς διακομι– 63279 Leg.803.b.3 : σθησόμεθα, τοῦτο σκοπεῖν ὀρθῶς. ἔστι δὴ τοίνυν τὰ τῶν 63280 Leg.803.b.4 : ἀνθρώπων πράγματα μεγάλης μὲν σπουδῆς οὐκ ἄξια, ἀνα– 63281 Leg.803.b.5 : γκαῖόν γε μὴν σπουδάζειν· τοῦτο δὲ οὐκ εὐτυχές. ἐπειδὴ 63282 Leg.803.b.6 : δὲ ἐνταῦθά ἐσμεν, εἴ πως διὰ προσήκοντός τινος αὐτὸ πράτ– 63283 Leg.803.b.7 : τοιμεν, ἴσως ἂν ἡμῖν σύμμετρον ἂν εἴη. λέγω δὲ δὴ τί ποτε; 63284 Leg.803.b.8 : ἴσως μεντἄν τίς μοι τοῦτ´ αὐτὸ ὑπολαβὼν ὀρθῶς ὑπολάβοι. 63285 Leg.803.c.1 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 63286 Leg.803.c.2 : {ΑΘ.} Φημὶ χρῆναι τὸ μὲν σπουδαῖον σπουδάζειν, τὸ δὲ 63287 Leg.803.c.3 : μὴ σπουδαῖον μή, φύσει δὲ εἶναι θεὸν μὲν πάσης μακαρίου 63288 Leg.803.c.4 : σπουδῆς ἄξιον, ἄνθρωπον δέ, ὅπερ εἴπομεν ἔμπροσθεν, θεοῦ 63289 Leg.803.c.5 : τι παίγνιον εἶναι μεμηχανημένον, καὶ ὄντως τοῦτο αὐτοῦ τὸ 63290 Leg.803.c.6 : βέλτιστον γεγονέναι· τούτῳ δὴ δεῖν τῷ τρόπῳ συνεπόμενον 63291 Leg.803.c.7 : καὶ παίζοντα ὅτι καλλίστας παιδιὰς πάντ´ ἄνδρα καὶ γυναῖκα 63292 Leg.803.c.8 : οὕτω διαβιῶναι, τοὐναντίον ἢ νῦν διανοηθέντας. 63293 Leg.803.d.1 : {ΚΛ.} Πῶς; 63294 Leg.803.d.2 : {ΑΘ.} Νῦν μέν που τὰς σπουδὰς οἴονται δεῖν ἕνεκα τῶν 63295 Leg.803.d.3 : παιδιῶν γίγνεσθαι· τὰ γὰρ περὶ τὸν πόλεμον ἡγοῦνται 63296 Leg.803.d.4 : σπουδαῖα ὄντα τῆς εἰρήνης ἕνεκα δεῖν εὖ τίθεσθαι. τὸ δ´ 63297 Leg.803.d.5 : ἦν ἐν πολέμῳ μὲν ἄρα οὔτ´ οὖν παιδιὰ πεφυκυῖα οὔτ´ αὖ 63298 Leg.803.d.6 : παιδεία ποτὲ ἡμῖν ἀξιόλογος, οὔτε οὖσα οὔτ´ ἐσομένη, ὃ δή 63299 Leg.803.d.7 : φαμεν ἡμῖν γε εἶναι σπουδαιότατον· δεῖ δὴ τὸν κατ´ εἰρήνην 63300 Leg.803.d.8 : βίον ἕκαστον πλεῖστόν τε καὶ ἄριστον διεξελθεῖν. τίς οὖν 63301 Leg.803.e.1 : ὀρθότης; παίζοντά ἐστιν διαβιωτέον τινὰς δὴ παιδιάς, θύοντα 63302 Leg.803.e.2 : καὶ ᾄδοντα καὶ ὀρχούμενον, ὥστε τοὺς μὲν θεοὺς ἵλεως αὑτῷ 63303 Leg.803.e.3 : παρασκευάζειν δυνατὸν εἶναι, τοὺς δ´ ἐχθροὺς ἀμύνεσθαι καὶ 63304 Leg.803.e.4 : νικᾶν μαχόμενον· ὁποῖα δὲ ᾄδων ἄν τις καὶ ὀρχούμενος ἀμφό– 63305 Leg.803.e.5 : τερα ταῦτα πράττοι, τὸ μὲν τῶν τύπων εἴρηται καὶ καθάπερ 63306 Leg.803.e.6 : ὁδοὶ τέτμηνται καθ´ ἃς ἰτέον, προσδοκῶντα καὶ τὸν ποιητὴν 63307 Leg.803.e.7 : εὖ λέγειν τὸ— 63308 Leg.803.e.7 : 63309 Leg.804.a.1 : Τηλέμαχ´, ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις, 63310 Leg.804.a.2 : ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται· οὐ γὰρ ὀίω 63311 Leg.804.a.3 : οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε. 63312 Leg.804.a.3 : 63313 Leg.804.a.4 : ταὐτὸν δὴ καὶ τοὺς ἡμετέρους τροφίμους δεῖ διανοουμένους τὰ 63314 Leg.804.a.5 : μὲν εἰρημένα ἀποχρώντως νομίζειν εἰρῆσθαι, τὰ δὲ καὶ τὸν 63315 Leg.804.a.6 : δαίμονά τε καὶ θεὸν αὐτοῖσιν ὑποθήσεσθαι θυσιῶν τε πέρι 63316 Leg.804.b.1 : καὶ χορειῶν, οἷστισί τε καὶ ὁπότε ἕκαστα ἑκάστοις προσπαί– 63317 Leg.804.b.2 : ζοντές τε καὶ ἱλεούμενοι κατὰ τὸν τρόπον τῆς φύσεως δια– 63318 Leg.804.b.3 : βιώσονται, θαύματα ὄντες τὸ πολύ, σμικρὰ δὲ ἀληθείας ἄττα 63319 Leg.804.b.4 : μετέχοντες. 63320 Leg.804.b.5 : {ΜΕ.} Παντάπασι τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος ἡμῖν, ὦ ξένε, 63321 Leg.804.b.6 : διαφαυλίζεις. 63322 Leg.804.b.7 : {ΑΘ.} Μὴ θαυμάσῃς, ὦ Μέγιλλε, ἀλλὰ σύγγνωθί μοι· πρὸς 63323 Leg.804.b.8 : γὰρ τὸν θεὸν ἀπιδὼν καὶ παθὼν εἶπον ὅπερ εἴρηκα νῦν. ἔστω 63324 Leg.804.b.9 : δ´ οὖν τὸ γένος ἡμῶν μὴ φαῦλον, εἴ σοι φίλον, σπουδῆς δέ 63325 Leg.804.c.1 : τινος ἄξιον. 63326 Leg.804.c.2 : Τὸ δ´ ἑξῆς τούτοις, οἰκοδομίαι μὲν εἴρηνται γυμνασίων 63327 Leg.804.c.3 : ἅμα καὶ διδασκαλείων κοινῶν τριχῇ κατὰ μέσην τὴν πόλιν, 63328 Leg.804.c.4 : ἔξωθεν δὲ ἵππων αὖ τριχῇ περὶ τὸ ἄστυ γυμνάσιά τε καὶ 63329 Leg.804.c.5 : εὐρυχώρια, τοξικῆς τε καὶ τῶν ἄλλων ἀκροβολισμῶν ἕνεκα 63330 Leg.804.c.6 : διακεκοσμημένα, μαθήσεώς τε ἅμα καὶ μελέτης τῶν νέων· εἰ 63331 Leg.804.c.7 : δ´ ἄρα μὴ τότε ἱκανῶς ἐρρήθησαν, νῦν εἰρήσθω τῷ λόγῳ μετὰ 63332 Leg.804.c.8 : νόμων. ἐν δὲ τούτοις πᾶσιν διδασκάλους ἑκάστων πεπει– 63333 Leg.804.d.1 : σμένους μισθοῖς οἰκοῦντας ξένους διδάσκειν τε πάντα ὅσα 63334 Leg.804.d.2 : πρὸς τὸν πόλεμόν ἐστιν μαθήματα τοὺς φοιτῶντας ὅσα τε 63335 Leg.804.d.3 : πρὸς μουσικήν, οὐχ ὃν μὲν ἂν ὁ πατὴρ βούληται, φοιτῶντα, 63336 Leg.804.d.4 : ὃν δ´ ἂν μή, ἐῶντα τὰς παιδείας, ἀλλὰ τὸ λεγόμενον πάντ´ 63337 Leg.804.d.5 : ἄνδρα καὶ παῖδα κατὰ τὸ δυνατόν, ὡς τῆς πόλεως μᾶλλον ἢ 63338 Leg.804.d.6 : τῶν γεννητόρων ὄντας, παιδευτέον ἐξ ἀνάγκης. τὰ αὐτὰ δὲ 63339 Leg.804.d.7 : δὴ καὶ περὶ θηλειῶν ὁ μὲν ἐμὸς νόμος ἂν εἴποι πάντα ὅσαπερ 63340 Leg.804.e.1 : καὶ περὶ τῶν ἀρρένων, ἴσα καὶ τὰς θηλείας ἀσκεῖν δεῖν· καὶ 63341 Leg.804.e.2 : οὐδὲν φοβηθεὶς εἴποιμ´ ἂν τοῦτον τὸν λόγον οὔτε ἱππικῆς 63342 Leg.804.e.3 : οὔτε γυμναστικῆς, ὡς ἀνδράσι μὲν πρέπον ἂν εἴη, γυναιξὶ 63343 Leg.804.e.4 : δὲ οὐκ ἂν πρέπον. ἀκούων μὲν γὰρ δὴ μύθους παλαιοὺς 63344 Leg.804.e.5 : πέπεισμαι, τὰ δὲ νῦν ὡς ἔπος εἰπεῖν οἶδα ὅτι μυριάδες 63345 Leg.804.e.6 : ἀναρίθμητοι γυναικῶν εἰσι τῶν περὶ τὸν Πόντον, ἃς Σαυρο– 63346 Leg.805.a.1 : μάτιδας καλοῦσιν, αἷς οὐχ ἵππων μόνον ἀλλὰ καὶ τόξων καὶ 63347 Leg.805.a.2 : τῶν ἄλλων ὅπλων κοινωνία καὶ τοῖς ἀνδράσιν ἴση προστε– 63348 Leg.805.a.3 : ταγμένη ἴσως ἀσκεῖται. λογισμὸν δὲ πρὸς τούτοις περὶ τούτων 63349 Leg.805.a.4 : τοιόνδε τινὰ ἔχω· φημί, εἴπερ ταῦτα οὕτω συμβαίνειν ἐστὶν 63350 Leg.805.a.5 : δυνατά, πάντων ἀνοητότατα τὰ νῦν ἐν τοῖς παρ´ ἡμῖν τόποις 63351 Leg.805.a.6 : γίγνεσθαι τὸ μὴ πάσῃ ῥώμῃ πάντας ὁμοθυμαδὸν ἐπιτηδεύειν 63352 Leg.805.a.7 : ἄνδρας γυναιξὶν ταὐτά. σχεδὸν γὰρ ὀλίγου πᾶσα ἡμίσεια 63353 Leg.805.a.8 : πόλις ἀντὶ διπλασίας οὕτως ἔστιν τε καὶ γίγνεται ἐκ τῶν 63354 Leg.805.b.1 : αὐτῶν τελῶν καὶ πόνων· καίτοι θαυμαστὸν ἂν ἁμάρτημα 63355 Leg.805.b.2 : νομοθέτῃ τοῦτ´ αὐτὸ γίγνοιτο. 63356 Leg.805.b.3 : {ΚΛ.} Ἔοικέν γε· ἔστι μέντοι πάμπολλα ἡμῖν, ὦ ξένε, 63357 Leg.805.b.4 : παρὰ τὰς εἰωθυίας πολιτείας τῶν νῦν λεγομένων. ἀλλὰ γὰρ 63358 Leg.805.b.5 : εἰπὼν τὸν μὲν λόγον ἐᾶσαι διεξελθεῖν, εὖ διελθόντος δέ, οὕτω 63359 Leg.805.b.6 : τὸ δοκοῦν αἱρεῖσθαι δεῖν, μάλα εἶπές τε ἐμμελῶς, πεποίηκάς 63360 Leg.805.b.7 : τέ με τὰ νῦν αὐτὸν ἐμαυτῷ ἐπιπλήττειν ὅτι ταῦτα εἴρηκα· 63361 Leg.805.c.1 : λέγε οὖν τὸ μετὰ ταῦτα ὅτι σοι κεχαρισμένον ἐστίν. 63362 Leg.805.c.2 : {ΑΘ.} Τόδε ἔμοιγε, ὦ Κλεινία, ὃ καὶ πρόσθεν εἶπον, ὡς, 63363 Leg.805.c.3 : εἰ μὲν ταῦτα ἦν μὴ ἱκανῶς ἔργοις ἐληλεγμένα ὅτι δυνατά 63364 Leg.805.c.4 : ἐστι γίγνεσθαι, τάχα ἦν ἄν τι καὶ ἀντειπεῖν τῷ λόγῳ, νῦν 63365 Leg.805.c.5 : δὲ ἄλλο τί που ζητητέον ἐκείνῳ τῷ τοῦτον τὸν νόμον μηδαμῇ 63366 Leg.805.c.6 : δεχομένῳ, τὸ δ´ ἡμέτερον διακέλευμα ἐν τούτοις οὐκ ἀποσβή– 63367 Leg.805.c.7 : σεται τὸ μὴ οὐ λέγειν ὡς δεῖ παιδείας τε καὶ τῶν ἄλλων ὅτι 63368 Leg.805.d.1 : μάλιστα κοινωνεῖν τὸ θῆλυ γένος ἡμῖν τῷ τῶν ἀρρένων γένει. 63369 Leg.805.d.2 : καὶ γὰρ οὖν οὑτωσί πως δεῖ περὶ αὐτῶν διανοηθῆναι. φέρε, 63370 Leg.805.d.3 : μὴ μετεχουσῶν ἀνδράσι γυναικῶν κοινῇ τῆς ζωῆς πάσης, 63371 Leg.805.d.4 : μῶν οὐκ ἀνάγκη γενέσθαι γέ τινα τάξιν ἑτέραν αὐταῖς; 63372 Leg.805.d.5 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη μὲν οὖν. 63373 Leg.805.d.6 : {ΑΘ.} Τίνα οὖν ἔμπροσθεν τῶν νῦν ἀποδεδειγμένων θεῖμεν 63374 Leg.805.d.7 : ἂν τῆς κοινωνίας ταύτης ἣν νῦν αὐταῖς ἡμεῖς προστάττομεν; 63375 Leg.805.d.8 : πότερον ἣν Θρᾷκες ταῖς γυναιξὶν χρῶνται καὶ πολλὰ ἕτερα 63376 Leg.805.e.1 : γένη, γεωργεῖν τε καὶ βουκολεῖν καὶ ποιμαίνειν καὶ διακονεῖν 63377 Leg.805.e.2 : μηδὲν διαφερόντως τῶν δούλων; ἢ καθάπερ ἡμεῖς ἅπαντές 63378 Leg.805.e.3 : τε οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον; νῦν γὰρ δὴ τό γε παρ´ ἡμῖν 63379 Leg.805.e.4 : ὧδέ ἐστιν περὶ τούτων γιγνόμενον· εἴς τινα μίαν οἴκησιν 63380 Leg.805.e.5 : συμφορήσαντες, τὸ λεγόμενον, πάντα χρήματα, παρέδομεν 63381 Leg.805.e.6 : ταῖς γυναιξὶν διαταμιεύειν τε καὶ κερκίδων ἄρχειν καὶ πάσης 63382 Leg.805.e.7 : ταλασίας. ἢ τὸ τούτων δὴ διὰ μέσου φῶμεν, ὦ Μέγιλλε, 63383 Leg.806.a.1 : τὸ Λακωνικόν; κόρας μὲν γυμνασίων μετόχους οὔσας ἅμα 63384 Leg.806.a.2 : καὶ μουσικῆς ζῆν δεῖν, γυναῖκας δὲ ἀργοὺς μὲν ταλασίας, 63385 Leg.806.a.3 : ἀσκητικὸν δέ τινα βίον καὶ οὐδαμῶς φαῦλον οὐδ´ εὐτελῆ 63386 Leg.806.a.4 : διαπλέκειν, θεραπείας δὲ καὶ ταμιείας αὖ καὶ παιδοτροφίας 63387 Leg.806.a.5 : εἴς τι μέσον ἀφικνεῖσθαι, τῶν δ´ εἰς τὸν πόλεμον μὴ κοινω– 63388 Leg.806.a.6 : νούσας, ὥστε οὐδ´ εἴ τίς ποτε διαμάχεσθαι περὶ πόλεώς τε 63389 Leg.806.a.7 : καὶ παίδων ἀναγκαία τύχη γίγνοιτο, οὔτ´ ἂν τόξων, ὥς τινες 63390 Leg.806.b.1 : Ἀμαζόνες, οὔτ´ ἄλλης κοινωνῆσαί ποτε βολῆς μετὰ τέχνης 63391 Leg.806.b.2 : δυνάμεναι, οὐδὲ ἀσπίδα καὶ δόρυ λαβοῦσαι μιμήσασθαι 63392 Leg.806.b.3 : τὴν θεόν, ὡς πορθουμένης αὐταῖς τῆς πατρίδος γενναίως 63393 Leg.806.b.4 : ἀντιστάσας, φόβον γε, εἰ μηδὲν μεῖζον, πολεμίοισι δύνασθαι 63394 Leg.806.b.5 : παρασχεῖν ἐν τάξει τινὶ κατοφθείσας; Σαυρομάτιδας δὲ οὐδ´ 63395 Leg.806.b.6 : ἂν τὸ παράπαν τολμήσειαν μιμήσασθαι τοῦτον τὸν τρόπον 63396 Leg.806.b.7 : διαβιοῦσαι, παρὰ γυναῖκας δὲ αὐτὰς ἄνδρες ἂν αἱ ἐκείνων 63397 Leg.806.c.1 : γυναῖκες φανεῖεν. ταῦτ´ οὖν ὑμῶν τοὺς νομοθέτας ὁ μὲν 63398 Leg.806.c.2 : βουλόμενος ἐπαινεῖν ἐπαινείτω, τὸ δ´ ἐμὸν οὐκ ἄλλως ἂν 63399 Leg.806.c.3 : λεχθείη· τέλεον γὰρ καὶ οὐ διήμισυν δεῖν τὸν νομοθέτην 63400 Leg.806.c.4 : εἶναι, τὸ θῆλυ μὲν ἀφιέντα τρυφᾶν καὶ ἀναλίσκειν διαίταις 63401 Leg.806.c.5 : ἀτάκτως χρώμενον, τοῦ δὲ ἄρρενος ἐπιμεληθέντα, τελέως 63402 Leg.806.c.6 : σχεδὸν εὐδαίμονος ἥμισυ βίου καταλείπειν ἀντὶ διπλασίου 63403 Leg.806.c.7 : τῇ πόλει. 63404 Leg.806.c.8 : {ΜΕ.} Τί δράσομεν, ὦ Κλεινία; τὸν ξένον ἐάσομεν τὴν 63405 Leg.806.c.9 : Σπάρτην ἡμῖν οὕτω καταδραμεῖν; 63406 Leg.806.d.1 : {ΚΛ.} Ναί· δεδομένης γὰρ αὐτῷ παρρησίας ἐατέον, ἕως ἂν 63407 Leg.806.d.2 : διεξέλθωμεν πάντῃ ἱκανῶς τοὺς νόμους. 63408 Leg.806.d.3 : {ΜΕ.} Ὀρθῶς λέγεις. 63409 Leg.806.d.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τὰ μετὰ ταῦτα ἤδη σχεδὸν ἐμὸν πειρᾶσθαι 63410 Leg.806.d.5 : φράζειν; 63411 Leg.806.d.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63412 Leg.806.d.7 : {ΑΘ.} Τίς δὴ τρόπος ἀνθρώποις γίγνοιτ´ ἂν τοῦ βίου, 63413 Leg.806.d.8 : οἷσιν τὰ μὲν ἀναγκαῖα εἴη κατεσκευασμένα μέτρια, τὰ δὲ 63414 Leg.806.d.9 : τῶν τεχνῶν ἄλλοις παραδεδομένα, γεωργίαι δὲ ἐκδεδομέναι 63415 Leg.806.e.1 : δούλοις ἀπαρχὴν τῶν ἐκ τῆς γῆς ἀποτελοῦσιν ἱκανὴν ἀνθρώ– 63416 Leg.806.e.2 : ποις ζῶσι κοσμίως, συσσίτια δὲ κατεσκευασμένα εἴη χωρὶς 63417 Leg.806.e.3 : μὲν τὰ τῶν ἀνδρῶν, ἐγγὺς δ´ ἐχόμενα τὰ τῶν αὐτοῖς οἰκείων, 63418 Leg.806.e.4 : παίδων τε ἅμα θηλειῶν καὶ τῶν μητέρων αὐταῖς, ἄρχουσιν 63419 Leg.806.e.5 : δὲ καὶ ἀρχούσαις εἴη προστεταγμένα λύειν ταῦτα ἑκάστοις 63420 Leg.806.e.6 : τὰ συσσίτια πάντα, καθ´ ἑκάστην ἡμέραν θεασαμένους καὶ 63421 Leg.806.e.7 : ἰδόντας τὴν διαγωγὴν τὴν τῶν συσσίτων, μετὰ δὲ ταῦτα 63422 Leg.807.a.1 : σπείσαντας τόν τε ἄρχοντα καὶ τοὺς ἄλλους οἷς ἂν τυγχάνῃ 63423 Leg.807.a.2 : θεοῖς ἡ τότε νύξ τε καὶ ἡμέρα καθιερωμένη, κατὰ ταῦτα 63424 Leg.807.a.3 : οὕτως οἴκαδε πορεύεσθαι; τοῖς δὴ ταύτῃ κεκοσμημένοις ἆρα 63425 Leg.807.a.4 : οὐδὲν λειπόμενόν ἐστιν ἀναγκαῖόν τε ἔργον καὶ παντάπασι 63426 Leg.807.a.5 : προσῆκον, ἀλλ´ ἐν τρόπῳ βοσκήματος ἕκαστον πιαινόμενον 63427 Leg.807.a.6 : αὐτῶν δεῖ ζῆν; οὔκουν τό γε δίκαιόν φαμεν οὐδὲ καλόν, οὐδ´ 63428 Leg.807.a.7 : οἷόν τε τὸν ζῶντα οὕτως ἀτυχῆσαι τοῦ προσήκοντος, προσήκει 63429 Leg.807.b.1 : δὲ ἀργῷ καὶ ῥᾳθύμως καταπεπιασμένῳ ζῴῳ σχεδὸν ὑπ´ ἄλλου 63430 Leg.807.b.2 : διαρπασθῆναι ζῴου τῶν σφόδρα τετρυχωμένων μετὰ ἀνδρείας 63431 Leg.807.b.3 : τε ἅμα καὶ τῶν πόνων. ταῦτα οὖν δὴ δι´ ἀκριβείας μὲν 63432 Leg.807.b.4 : ἱκανῆς, ὡς καὶ νῦν, εἰ ζητοῖμεν ἄν, ἴσως οὐκ ἄν ποτε γέ– 63433 Leg.807.b.5 : νοιτο, μέχριπερ ἂν γυναῖκές τε καὶ παῖδες οἰκήσεις τε ἴδιαι 63434 Leg.807.b.6 : καὶ ἰδίως ἅπαντ´ ᾖ τὰ τοιαῦτα ἑκάστοις ἡμῶν κατεσκευα– 63435 Leg.807.b.7 : σμένα· τὰ δὲ μετ´ ἐκεῖν´ αὖ δεύτερα τὰ νῦν λεγόμενα εἰ 63436 Leg.807.c.1 : γίγνοιτο ἡμῖν, γίγνοιτο ἂν καὶ μάλα μετρίως. ἔργον δὲ δὴ 63437 Leg.807.c.2 : τοῖς οὕτω ζῶσίν φαμεν οὐ τὸ σμικρότατον οὐδὲ τὸ φαυλό– 63438 Leg.807.c.3 : τατον λείπεσθαι, μέγιστον δὲ πάντων εἶναι προστεταγμένον 63439 Leg.807.c.4 : ὑπὸ δικαίου νόμου· τοῦ γὰρ πᾶσαν τῶν ἄλλων πάντων 63440 Leg.807.c.5 : ἔργων βίου ἀσχολίαν παρασκευάζοντος, τοῦ Πυθιάδος τε καὶ 63441 Leg.807.c.6 : Ὀλυμπιάδος νίκης ὀρεγομένου, διπλασίας τε καὶ ἔτι πολλῷ 63442 Leg.807.c.7 : πλέονος ἀσχολίας ἐστὶν γέμων ὁ περὶ τὴν τοῦ σώματος 63443 Leg.807.c.8 : πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βίος εἰρημένος 63444 Leg.807.d.1 : ὀρθότατα. πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν ἄλλων ἔργων δια– 63445 Leg.807.d.2 : κώλυμα γίγνεσθαι τῶν τῷ σώματι προσηκόντων εἰς ἀπόδοσιν 63446 Leg.807.d.3 : πόνων καὶ τροφῆς, οὐδ´ αὖ ψυχῇ μαθημάτων τε καὶ ἐθῶν, 63447 Leg.807.d.4 : πᾶσα δὲ νύξ τε καὶ ἡμέρα σχεδὸν οὐκ ἔστιν ἱκανὴ τοῦτ´ 63448 Leg.807.d.5 : αὐτὸ πράττοντι τὸ τέλεόν τε καὶ ἱκανὸν αὐτῶν ἐκλαμβάνειν· 63449 Leg.807.d.6 : οὕτω δὴ τούτων πεφυκότων, τάξιν δεῖ γίγνεσθαι πᾶσιν τοῖς 63450 Leg.807.d.7 : ἐλευθέροις τῆς διατριβῆς περὶ τὸν χρόνον ἅπαντα, σχεδὸν 63451 Leg.807.e.1 : ἀρξάμενον ἐξ ἕω μέχρι τῆς ἑτέρας ἀεὶ συνεχῶς ἕω τε καὶ 63452 Leg.807.e.2 : ἡλίου ἀνατολῆς. πολλὰ μὲν οὖν καὶ πυκνὰ καὶ σμικρὰ λέγων 63453 Leg.807.e.3 : ἄν τις νομοθέτης ἀσχήμων φαίνοιτο περὶ τῶν κατ´ οἰκίαν 63454 Leg.807.e.4 : διοικήσεων, τά τε ἄλλα καὶ ὅσα νύκτωρ ἀυπνίας πέρι πρέπει 63455 Leg.807.e.5 : τοῖς μέλλουσιν διὰ τέλους φυλάξειν πᾶσαν πόλιν ἀκριβῶς. 63456 Leg.807.e.6 : τὸ γὰρ ὅλην διατελεῖν ἡντινοῦν νύκτα εὕδοντα καὶ ὁντινοῦν 63457 Leg.807.e.7 : τῶν πολιτῶν, καὶ μὴ φανερὸν εἶναι πᾶσι τοῖς οἰκέταις ἐγειρό– 63458 Leg.808.a.1 : μενόν τε καὶ ἐξανιστάμενον ἀεὶ πρῶτον, τοῦτο αἰσχρὸν δεῖ 63459 Leg.808.a.2 : δεδόχθαι πᾶσι καὶ οὐκ ἐλευθέρου, εἴτ´ οὖν νόμον εἴτ´ ἐπιτή– 63460 Leg.808.a.3 : δευμα τὸ τοιοῦτον καλεῖν ἐστιν χρεών· καὶ δὴ καὶ δέσποιναν 63461 Leg.808.a.4 : ἐν οἰκίᾳ ὑπὸ θεραπαινίδων ἐγείρεσθαί τινων καὶ μὴ πρώτην 63462 Leg.808.a.5 : αὐτὴν ἐγείρειν τὰς ἄλλας, αἰσχρὸν λέγειν χρὴ πρὸς αὑτοὺς 63463 Leg.808.a.6 : δοῦλόν τε καὶ δούλην καὶ παῖδα, καὶ εἴ πως ἦν οἷόν τε, ὅλην 63464 Leg.808.a.7 : καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν. ἐγειρομένους δὲ νύκτωρ δεῖ πάντας 63465 Leg.808.b.1 : πράττειν τῶν τε πολιτικῶν μέρη πολλὰ καὶ τῶν οἰκονομικῶν, 63466 Leg.808.b.2 : ἄρχοντας μὲν κατὰ πόλιν, δεσποίνας δὲ καὶ δεσπότας ἐν 63467 Leg.808.b.3 : ἰδίαις οἰκίαις. ὕπνος γὰρ δὴ πολὺς οὔτε τοῖς σώμασιν οὔτε 63468 Leg.808.b.4 : ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν οὐδ´ αὖ ταῖς πράξεσιν ταῖς περὶ ταῦτα 63469 Leg.808.b.5 : πάντα ἁρμόττων ἐστὶν κατὰ φύσιν. καθεύδων γὰρ οὐδεὶς 63470 Leg.808.b.6 : οὐδενὸς ἄξιος, οὐδὲν μᾶλλον τοῦ μὴ ζῶντος· ἀλλ´ ὅστις τοῦ 63471 Leg.808.b.7 : ζῆν ἡμῶν καὶ τοῦ φρονεῖν μάλιστά ἐστι κηδεμών, ἐγρήγορε 63472 Leg.808.c.1 : χρόνον ὡς πλεῖστον, τὸ πρὸς ὑγίειαν αὐτοῦ μόνον φυλάττων 63473 Leg.808.c.2 : χρήσιμον, ἔστιν δὲ οὐ πολύ, καλῶς εἰς ἔθος ἰόν. ἐγρηγορότες 63474 Leg.808.c.3 : δὲ ἄρχοντες ἐν πόλεσιν νύκτωρ φοβεροὶ μὲν κακοῖς, πολε– 63475 Leg.808.c.4 : μίοις τε ἅμα καὶ πολίταις, ἀγαστοὶ δὲ καὶ τίμιοι τοῖς δικαίοις 63476 Leg.808.c.5 : τε καὶ σώφροσιν, ὠφέλιμοι δὲ αὑτοῖς τε καὶ συμπάσῃ τῇ 63477 Leg.808.c.6 : πόλει. 63478 Leg.808.c.7 : Νὺξ μὲν δὴ διαγομένη τοιαύτη τις πρὸς πᾶσι τοῖς εἰρη– 63479 Leg.808.c.8 : μένοις ἀνδρείαν ἄν τινα προσπαρέχοιτο ταῖς ψυχαῖς ἑκάστων 63480 Leg.808.d.1 : τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν· ἡμέρας δὲ ὄρθρου τε ἐπανιόντων παῖδας 63481 Leg.808.d.2 : μὲν πρὸς διδασκάλους που τρέπεσθαι χρεών, ἄνευ ποιμένος 63482 Leg.808.d.3 : δὲ οὔτε πρόβατα οὔτ´ ἄλλο οὐδέν πω βιωτέον, οὐδὲ δὴ παῖδας 63483 Leg.808.d.4 : ἄνευ τινῶν παιδαγωγῶν οὐδὲ δούλους ἄνευ δεσποτῶν. ὁ δὲ 63484 Leg.808.d.5 : παῖς πάντων θηρίων ἐστὶ δυσμεταχειριστότατον· ὅσῳ γὰρ 63485 Leg.808.d.6 : μάλιστα ἔχει πηγὴν τοῦ φρονεῖν μήπω κατηρτυμένην, ἐπί– 63486 Leg.808.d.7 : βουλον καὶ δριμὺ καὶ ὑβριστότατον θηρίων γίγνεται. διὸ δὴ 63487 Leg.808.e.1 : πολλοῖς αὐτὸ οἷον χαλινοῖς τισιν δεῖ δεσμεύειν, πρῶτον μέν, 63488 Leg.808.e.2 : τροφῶν καὶ μητέρων ὅταν ἀπαλλάττηται, παιδαγωγοῖς παιδίας 63489 Leg.808.e.3 : καὶ νηπιότητος χάριν, ἔτι δ´ αὖ τοῖς διδάσκουσιν καὶ ὁτιοῦν καὶ 63490 Leg.808.e.4 : μαθήμασιν ὡς ἐλεύθερον· ὡς δ´ αὖ δοῦλον, πᾶς ὁ προστυγ– 63491 Leg.808.e.5 : χάνων τῶν ἐλευθέρων ἀνδρῶν κολαζέτω τόν τε παῖδα αὐτὸν 63492 Leg.808.e.6 : καὶ τὸν παιδαγωγὸν καὶ διδάσκαλον, ἐὰν ἐξαμαρτάνῃ τίς τι 63493 Leg.808.e.7 : τούτων. ἂν δ´ αὖ προστυγχάνων τις μὴ κολάζῃ τῇ δίκῃ, 63494 Leg.808.e.8 : ὀνείδει μὲν ἐνεχέσθω πρῶτον τῷ μεγίστῳ, ὁ δὲ τῶν νομοφυ– 63495 Leg.809.a.1 : λάκων ἐπὶ τὴν τῶν παίδων ἀρχὴν ᾑρημένος ἐπισκοπείτω 63496 Leg.809.a.2 : τοῦτον τὸν ἐντυγχάνοντα οἷς λέγομεν καὶ μὴ κολάζοντα δέον 63497 Leg.809.a.3 : κολάζειν, ἢ κολάζοντα μὴ κατὰ τρόπον, βλέπων δὲ ἡμῖν ὀξὺ 63498 Leg.809.a.4 : καὶ διαφερόντως ἐπιμελούμενος τῆς τῶν παίδων τροφῆς 63499 Leg.809.a.5 : κατευθυνέτω τὰς φύσεις αὐτῶν, ἀεὶ τρέπων πρὸς τἀγαθὸν 63500 Leg.809.a.6 : κατὰ νόμους. τοῦτον δὲ αὐτὸν αὖ πῶς ἂν ἡμῖν ὁ νόμος 63501 Leg.809.a.7 : αὐτὸς παιδεύσειεν ἱκανῶς; νῦν μὲν γὰρ δὴ εἴρηκεν οὐδέν πω 63502 Leg.809.b.1 : σαφὲς οὐδὲ ἱκανόν, ἀλλὰ τὰ μέν, τὰ δ´ οὔ· δεῖ δὲ εἰς δύναμιν 63503 Leg.809.b.2 : μηδὲν παραλείπειν αὐτῷ, πάντα δὲ λόγον ἀφερμηνεύειν, ἵνα 63504 Leg.809.b.3 : οὗτος τοῖς ἄλλοις μηνυτής τε ἅμα καὶ τροφεὺς γίγνηται. τὰ 63505 Leg.809.b.4 : μὲν οὖν δὴ χορείας πέρι μελῶν τε καὶ ὀρχήσεως ἐρρήθη, 63506 Leg.809.b.5 : τίνα τύπον ἔχοντα ἐκλεκτέα τέ ἐστιν καὶ ἐπανορθωτέα καὶ 63507 Leg.809.b.6 : καθιερωτέα· τὰ δὲ ἐν γράμμασι μὲν ὄντα, ἄνευ δὲ μέτρων, 63508 Leg.809.b.7 : ποῖα καὶ τίνα μεταχειρίζεσθαι χρή σοι τρόπον, ὦ ἄριστε τῶν 63509 Leg.809.c.1 : παίδων ἐπιμελητά, τοὺς ὑπὸ σοῦ τρεφομένους, οὐκ εἰρήκαμεν. 63510 Leg.809.c.2 : καίτοι τὰ μὲν περὶ τὸν πόλεμον ἃ δεῖ μανθάνειν τε αὐτοὺς 63511 Leg.809.c.3 : καὶ μελετᾶν ἔχεις τῷ λόγῳ, τὰ δὲ περὶ τὰ γράμματα πρῶτον, 63512 Leg.809.c.4 : καὶ δεύτερον λύρας πέρι καὶ λογισμῶν, ὧν ἔφαμεν δεῖν ὅσα 63513 Leg.809.c.5 : τε πρὸς πόλεμον καὶ οἰκονομίαν καὶ τὴν κατὰ πόλιν διοίκησιν 63514 Leg.809.c.6 : χρῆναι ἑκάστους λαβεῖν, καὶ πρὸς τὰ αὐτὰ ταῦτα ἔτι τὰ 63515 Leg.809.c.7 : χρήσιμα τῶν ἐν ταῖς περιόδοις τῶν θείων, ἄστρων τε πέρι 63516 Leg.809.c.8 : καὶ ἡλίου καὶ σελήνης, ὅσα διοικεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν περὶ 63517 Leg.809.d.1 : ταῦτα πάσῃ πόλει—τίνων δὴ πέρι λέγομεν; ἡμερῶν τάξεως 63518 Leg.809.d.2 : εἰς μηνῶν περιόδους καὶ μηνῶν εἰς ἕκαστον τὸν ἐνιαυτόν, 63519 Leg.809.d.3 : ἵνα ὧραι καὶ θυσίαι καὶ ἑορταὶ τὰ προσήκοντ´ ἀπολαμβά– 63520 Leg.809.d.4 : νουσαι ἑαυταῖς ἕκασται τῷ κατὰ φύσιν ἄγεσθαι, ζῶσαν τὴν 63521 Leg.809.d.5 : πόλιν καὶ ἐγρηγορυῖαν παρεχόμεναι, θεοῖς μὲν τὰς τιμὰς 63522 Leg.809.d.6 : ἀποδιδῶσιν, τοὺς δὲ ἀνθρώπους περὶ αὐτὰ μᾶλλον ἔμφρονας 63523 Leg.809.d.7 : ἀπεργάζωνται—ταῦτα οὔπω σοι πάντα ἱκανῶς, ὦ φίλε, παρὰ 63524 Leg.809.e.1 : τοῦ νομοθέτου διείρηται· πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν τοῖς μετὰ ταῦτα 63525 Leg.809.e.2 : μέλλουσιν ῥηθήσεσθαι. γραμμάτων εἴπομεν ὡς οὐχ ἱκανῶς 63526 Leg.809.e.3 : ἔχεις πέρι τὸ πρῶτον, ἐπικαλοῦντες τί τῇ λέξει; τόδε, ὡς 63527 Leg.809.e.4 : οὔπω διείρηκέ σοι πότερον εἰς ἀκρίβειαν τοῦ μαθήματος 63528 Leg.809.e.5 : ἰτέον τὸν μέλλοντα πολίτην ἔσεσθαι μέτριον ἢ τὸ παράπαν 63529 Leg.809.e.6 : οὐδὲ προσοιστέον· ὡς δ´ αὕτως καὶ περὶ λύραν. προσοιστέον 63530 Leg.809.e.7 : μέντοι νῦν φαμεν. εἰς μὲν γράμματα παιδὶ δεκετεῖ σχεδὸν 63531 Leg.809.e.8 : ἐνιαυτοὶ τρεῖς, λύρας δὲ ἅψασθαι τρία μὲν ἔτη καὶ δέκα 63532 Leg.810.a.1 : γεγονόσιν ἄρχεσθαι μέτριος ὁ χρόνος, ἐμμεῖναι δὲ ἕτερα 63533 Leg.810.a.2 : τρία. καὶ μήτε πλείω τούτων μήτ´ ἐλάττω πατρὶ μηδ´ αὐτῷ, 63534 Leg.810.a.3 : φιλομαθοῦντι μηδὲ μισοῦντι, περὶ ταῦτα ἐξέστω μείζω μηδὲ 63535 Leg.810.a.4 : ἐλάττω διατριβὴν ποιεῖσθαι παράνομον· ὁ δὲ μὴ πειθόμενος 63536 Leg.810.a.5 : ἄτιμος τῶν παιδείων ἔστω τιμῶν, ἃς ὀλίγον ὕστερον ῥητέον. 63537 Leg.810.a.6 : μανθάνειν δὲ ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις δὴ τί ποτε δεῖ τοὺς 63538 Leg.810.a.7 : νέους καὶ διδάσκειν αὖ τοὺς διδασκάλους, τοῦτο αὐτὸ πρῶτον 63539 Leg.810.b.1 : μάνθανε. γράμματα μὲν τοίνυν χρὴ τὸ μέχρι τοῦ γράψαι 63540 Leg.810.b.2 : τε καὶ ἀναγνῶναι δυνατὸν εἶναι διαπονεῖν· πρὸς τάχος δὲ ἢ 63541 Leg.810.b.3 : κάλλος ἀπηκριβῶσθαί τισιν, οἷς μὴ φύσις ἐπέσπευσεν ἐν 63542 Leg.810.b.4 : τοῖς τεταγμένοις ἔτεσιν, χαίρειν ἐᾶν. πρὸς δὲ δὴ μαθήματα 63543 Leg.810.b.5 : ἄλυρα ποιητῶν κείμενα ἐν γράμμασι, τοῖς μὲν μετὰ μέτρων, 63544 Leg.810.b.6 : τοῖς δ´ ἄνευ ῥυθμῶν τμημάτων, ἃ δὴ συγγράμματα κατὰ λόγον 63545 Leg.810.b.7 : εἰρημένα μόνον, τητώμενα ῥυθμοῦ τε καὶ ἁρμονίας, σφαλερὰ 63546 Leg.810.c.1 : γράμμαθ´ ἡμῖν ἐστιν παρά τινων τῶν πολλῶν τοιούτων ἀνθρώ– 63547 Leg.810.c.2 : πων καταλελειμμένα· οἷς, ὦ πάντων βέλτιστοι νομοφύλακες, 63548 Leg.810.c.3 : τί χρήσεσθε; ἢ τί ποθ´ ὑμῖν ὁ νομοθέτης χρῆσθαι προστάξας 63549 Leg.810.c.4 : ὀρθῶς ἂν τάξειε; καὶ μάλα ἀπορήσειν αὐτὸν προσδοκῶ. 63550 Leg.810.c.5 : {ΚΛ.} Τί ποτε τοῦτο, ὦ ξένε, φαίνῃ πρὸς σαυτὸν ὄντως 63551 Leg.810.c.6 : ἠπορηκὼς λέγειν; 63552 Leg.810.c.7 : {ΑΘ.} Ὀρθῶς ὑπέλαβες, ὦ Κλεινία. πρὸς δὲ δὴ κοινωνοὺς 63553 Leg.810.c.8 : ὑμᾶς ὄντας περὶ νόμων ἀνάγκη τό τε φαινόμενον εὔπορον καὶ 63554 Leg.810.c.9 : τὸ μὴ φράζειν. 63555 Leg.810.d.1 : {ΚΛ.} Τί οὖν; τί περὶ τούτων νῦν καὶ ποῖόν τι πεπονθὼς 63556 Leg.810.d.2 : λέγεις; 63557 Leg.810.d.3 : {ΑΘ.} Ἐρῶ δή· στόμασι γὰρ πολλάκις μυρίοις ἐναντία 63558 Leg.810.d.4 : λέγειν οὐδαμῶς εὔπορον. 63559 Leg.810.d.5 : {ΚΛ.} Τί δέ; σμικρὰ καὶ ὀλίγα δοκεῖ σοι τὰ ἔμπροσθεν 63560 Leg.810.d.6 : ἡμῖν εἰρημένα περὶ νόμων κεῖσθαι τοῖς πολλοῖς ὑπεναντία; 63561 Leg.810.d.7 : {ΑΘ.} Καὶ μάλα ἀληθὲς τοῦτό γε λέγεις· κελεύεις γὰρ δή 63562 Leg.810.d.8 : με, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, τῆς αὐτῆς ὁδοῦ ἐχθοδοποῦ γεγονυίας 63563 Leg.810.d.9 : πολλοῖς—ἴσως δ´ οὐκ ἐλάττοσιν ἑτέροις προσφιλοῦς· εἰ δὲ 63564 Leg.810.e.1 : ἐλάττοσιν, οὔκουν χείροσί γε—μεθ´ ὧν διακελεύῃ με παρα– 63565 Leg.810.e.2 : κινδυνεύοντά τε καὶ θαρροῦντα τὴν νῦν ἐκ τῶν παρόντων 63566 Leg.810.e.3 : λόγων τετμημένην ὁδὸν τῆς νομοθεσίας πορεύεσθαι μηδὲν 63567 Leg.810.e.4 : ἀνιέντα. 63568 Leg.810.e.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 63569 Leg.810.e.6 : {ΑΘ.} Οὐ τοίνυν ἀνίημι. λέγω μὴν ὅτι ποιηταί τε ἡμῖν 63570 Leg.810.e.7 : εἰσίν τινες ἐπῶν ἑξαμέτρων πάμπολλοι καὶ τριμέτρων καὶ 63571 Leg.810.e.8 : πάντων δὴ τῶν λεγομένων μέτρων, οἱ μὲν ἐπὶ σπουδήν, οἱ δ´ 63572 Leg.810.e.9 : ἐπὶ γέλωτα ὡρμηκότες, ἐν οἷς φασι δεῖν οἱ πολλάκις μυρίοι 63573 Leg.810.e.10 : τοὺς ὀρθῶς παιδευομένους τῶν νέων τρέφειν καὶ διακορεῖς 63574 Leg.810.e.11 : ποιεῖν, πολυηκόους τ´ ἐν ταῖς ἀναγνώσεσιν ποιοῦντας καὶ 63575 Leg.811.a.1 : πολυμαθεῖς, ὅλους ποιητὰς ἐκμανθάνοντας· οἱ δὲ ἐκ πάντων 63576 Leg.811.a.2 : κεφάλαια ἐκλέξαντες καί τινας ὅλας ῥήσεις εἰς ταὐτὸν συναγα– 63577 Leg.811.a.3 : γόντες, ἐκμανθάνειν φασὶ δεῖν εἰς μνήμην τιθεμένους, εἰ 63578 Leg.811.a.4 : μέλλει τις ἀγαθὸς ἡμῖν καὶ σοφὸς ἐκ πολυπειρίας καὶ 63579 Leg.811.a.5 : πολυμαθίας γενέσθαι. τούτοις δὴ σὺ κελεύεις ἐμὲ τὰ νῦν 63580 Leg.811.a.6 : παρρησιαζόμενον ἀποφαίνεσθαι τί τε καλῶς λέγουσι καὶ 63581 Leg.811.a.7 : τί μή; 63582 Leg.811.a.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63583 Leg.811.a.9 : {ΑΘ.} Τί δή ποτ´ ἂν οὖν περὶ ἁπάντων τούτων ἑνὶ λόγῳ 63584 Leg.811.b.1 : φράζων εἴποιμ´ ἂν ἱκανόν; οἶμαι μὲν τὸ τοιόνδε σχεδόν, ὃ 63585 Leg.811.b.2 : καὶ πᾶς ἄν μοι συγχωρήσειεν, πολλὰ μὲν ἕκαστον τούτων 63586 Leg.811.b.3 : εἰρηκέναι καλῶς, πολλὰ δὲ καὶ τοὐναντίον· εἰ δ´ οὕτω 63587 Leg.811.b.4 : τοῦτ´ ἔχει, κίνδυνόν φημι εἶναι φέρουσαν τοῖς παισὶν τὴν 63588 Leg.811.b.5 : πολυμαθίαν. 63589 Leg.811.b.6 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν καὶ τί παραινοίης ἂν τῷ νομοφύλακι; 63590 Leg.811.b.7 : {ΑΘ.} Τοῦ πέρι λέγεις; 63591 Leg.811.b.8 : {ΚΛ.} Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν 63592 Leg.811.c.1 : ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους, τὸ δ´ ἀποκωλύοι. λέγε καὶ 63593 Leg.811.c.2 : μηδὲν ἀπόκνει λέγων. 63594 Leg.811.c.3 : {ΑΘ.} Ὠγαθὲ Κλεινία, κινδυνεύω κατά γέ τινα τρόπον 63595 Leg.811.c.4 : ηὐτυχηκέναι. 63596 Leg.811.c.5 : {ΚΛ.} Τοῦ δὴ πέρι; 63597 Leg.811.c.6 : {ΑΘ.} Τοῦ μὴ παντάπασι παραδείγματος ἀπορεῖν. νῦν 63598 Leg.811.c.7 : γὰρ ἀποβλέψας πρὸς τοὺς λόγους οὓς ἐξ ἕω μέχρι δεῦρο δὴ 63599 Leg.811.c.8 : διεληλύθαμεν ἡμεῖς—ὡς μὲν ἐμοὶ φαινόμεθα, οὐκ ἄνευ τινὸς 63600 Leg.811.c.9 : ἐπιπνοίας θεῶν—ἔδοξαν δ´ οὖν μοι παντάπασι ποιήσει τινὶ 63601 Leg.811.c.10 : προσομοίως εἰρῆσθαι. καί μοι ἴσως οὐδὲν θαυμαστὸν πάθος 63602 Leg.811.d.1 : ἐπῆλθε, λόγους οἰκείους οἷον ἁθρόους ἐπιβλέψαντι μάλα 63603 Leg.811.d.2 : ἡσθῆναι· τῶν γὰρ δὴ πλείστων λόγων οὓς ἐν ποιήμασιν ἢ 63604 Leg.811.d.3 : χύδην οὕτως εἰρημένους μεμάθηκα καὶ ἀκήκοα, πάντων μοι 63605 Leg.811.d.4 : μετριώτατοί γε εἶναι κατεφάνησαν καὶ προσήκοντες τὰ 63606 Leg.811.d.5 : μάλιστα ἀκούειν νέοις. τῷ δὴ νομοφύλακί τε καὶ παιδευτῇ 63607 Leg.811.d.6 : παράδειγμα οὐκ ἂν ἔχοιμι, ὡς οἶμαι, τούτου βέλτιον φράζειν, 63608 Leg.811.d.7 : ἢ ταῦτά τε διδάσκειν παρακελεύεσθαι τοῖσι διδασκάλοις 63609 Leg.811.e.1 : τοὺς παῖδας, τά τε τούτων ἐχόμενα καὶ ὅμοια, ἂν ἄρα που 63610 Leg.811.e.2 : περιτυγχάνῃ ποιητῶν τε ποιήματα διεξιὼν καὶ γεγραμμένα 63611 Leg.811.e.3 : καταλογάδην ἢ καὶ ψιλῶς οὕτως ἄνευ τοῦ γεγράφθαι λεγό– 63612 Leg.811.e.4 : μενα, ἀδελφά που τούτων τῶν λόγων, μὴ μεθιέναι τρόπῳ 63613 Leg.811.e.5 : μηδενί, γράφεσθαι δέ· καὶ πρῶτον μὲν τοὺς διδασκάλους 63614 Leg.811.e.6 : αὐτοὺς ἀναγκάζειν μανθάνειν καὶ ἐπαινεῖν, οὓς δ´ ἂν μὴ 63615 Leg.811.e.7 : ἀρέσκῃ τῶν διδασκάλων, μὴ χρῆσθαι τούτοις συνεργοῖς, οὓς 63616 Leg.811.e.8 : δ´ ἂν τῷ ἐπαίνῳ συμψήφους ἔχῃ, τούτοις χρώμενον, τοὺς 63617 Leg.812.a.1 : νέους αὐτοῖς παραδιδόναι διδάσκειν τε καὶ παιδεύειν. οὗτός 63618 Leg.812.a.2 : μοι μῦθος ἐνταῦθα καὶ οὕτω τελευτάτω, περὶ γραμματιστῶν 63619 Leg.812.a.3 : τε εἰρημένος ἅμα καὶ γραμμάτων. 63620 Leg.812.a.4 : {ΚΛ.} Κατὰ μὲν τὴν ὑπόθεσιν, ὦ ξένε, ἔμοιγε οὐ φαινό– 63621 Leg.812.a.5 : μεθα ἐκτὸς πορεύεσθαι τῶν ὑποτεθέντων λόγων· εἰ δὲ τὸ 63622 Leg.812.a.6 : ὅλον κατορθοῦμεν ἢ μή, χαλεπὸν ἴσως διισχυρίζεσθαι. 63623 Leg.812.a.7 : {ΑΘ.} Τότε γάρ, ὦ Κλεινία, τοῦτό γ´ αὐτὸ ἔσται κατα– 63624 Leg.812.a.8 : φανέστερον, ὡς εἰκός, ὅταν, ὃ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἐπὶ 63625 Leg.812.a.9 : τέλος ἀφικώμεθα πάσης τῆς διεξόδου περὶ νόμων. 63626 Leg.812.b.1 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 63627 Leg.812.b.2 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ μετὰ τὸν γραμματιστὴν ὁ κιθαριστὴς 63628 Leg.812.b.3 : ἡμῖν προσρητέος; 63629 Leg.812.b.4 : {ΚΛ.} Τί μήν; 63630 Leg.812.b.5 : {ΑΘ.} Τοῖς κιθαρισταῖς μὲν τοίνυν ἡμᾶς δοκῶ τῶν ἔμ– 63631 Leg.812.b.6 : προσθεν λόγων ἀναμνησθέντας τὸ προσῆκον νεῖμαι τῆς τε 63632 Leg.812.b.7 : διδασκαλίας ἅμα καὶ πάσης τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα παιδεύσεως. 63633 Leg.812.b.8 : {ΚΛ.} Ποίων δὴ πέρι λέγεις; 63634 Leg.812.b.9 : {ΑΘ.} Ἔφαμεν, οἶμαι, τοὺς τοῦ Διονύσου τοὺς ἑξηκον– 63635 Leg.812.b.10 : τούτας ᾠδοὺς διαφερόντως εὐαισθήτους δεῖν γεγονέναι περί 63636 Leg.812.c.1 : τε τοὺς ῥυθμοὺς καὶ τὰς τῶν ἁρμονιῶν συστάσεις, ἵνα τὴν 63637 Leg.812.c.2 : τῶν μελῶν μίμησιν τὴν εὖ καὶ τὴν κακῶς μεμιμημένην, ἐν 63638 Leg.812.c.3 : τοῖς παθήμασιν ὅταν ψυχὴ γίγνηται, τά τε τῆς ἀγαθῆς 63639 Leg.812.c.4 : ὁμοιώματα καὶ τὰ τῆς ἐναντίας ἐκλέξασθαι δυνατὸς ὤν τις, 63640 Leg.812.c.5 : τὰ μὲν ἀποβάλλῃ, τὰ δὲ προφέρων εἰς μέσον ὑμνῇ καὶ 63641 Leg.812.c.6 : ἐπᾴδῃ ταῖς τῶν νέων ψυχαῖς, προκαλούμενος ἑκάστους εἰς 63642 Leg.812.c.7 : ἀρετῆς ἕπεσθαι κτῆσιν συνακολουθοῦντας διὰ τῶν μιμήσεων. 63643 Leg.812.c.8 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 63644 Leg.812.d.1 : {ΑΘ.} Τούτων τοίνυν δεῖ χάριν τοῖς φθόγγοις τῆς λύρας 63645 Leg.812.d.2 : προσχρῆσθαι, σαφηνείας ἕνεκα τῶν χορδῶν, τόν τε κιθα– 63646 Leg.812.d.3 : ριστὴν καὶ τὸν παιδευόμενον, ἀποδιδόντας πρόσχορδα τὰ 63647 Leg.812.d.4 : φθέγματα τοῖς φθέγμασι· τὴν δ´ ἑτεροφωνίαν καὶ ποικιλίαν 63648 Leg.812.d.5 : τῆς λύρας, ἄλλα μὲν μέλη τῶν χορδῶν ἱεισῶν, ἄλλα δὲ τοῦ 63649 Leg.812.d.6 : τὴν μελῳδίαν συνθέντος ποιητοῦ, καὶ δὴ καὶ πυκνότητα 63650 Leg.812.d.7 : μανότητι καὶ τάχος βραδυτῆτι καὶ ὀξύτητα βαρύτητι σύμ– 63651 Leg.812.e.1 : φωνον καὶ ἀντίφωνον παρεχομένους, καὶ τῶν ῥυθμῶν ὡσαύτως 63652 Leg.812.e.2 : παντοδαπὰ ποικίλματα προσαρμόττοντας τοῖσι φθόγγοις 63653 Leg.812.e.3 : τῆς λύρας, πάντα οὖν τὰ τοιαῦτα μὴ προσφέρειν τοῖς μέλ– 63654 Leg.812.e.4 : λουσιν ἐν τρισὶν ἔτεσιν τὸ τῆς μουσικῆς χρήσιμον ἐκλή– 63655 Leg.812.e.5 : ψεσθαι διὰ τάχους. τὰ γὰρ ἐναντία ἄλληλα ταράττοντα 63656 Leg.812.e.6 : δυσμάθειαν παρέχει, δεῖ δὲ ὅτι μάλιστα εὐμαθεῖς εἶναι τοὺς 63657 Leg.812.e.7 : νέους· τὰ γὰρ ἀναγκαῖα οὐ σμικρὰ οὐδ´ ὀλίγα αὐτοῖς ἐστι 63658 Leg.812.e.8 : προστεταγμένα μαθήματα, δείξει δὲ αὐτὰ προϊὼν ὁ λόγος 63659 Leg.812.e.9 : ἅμα τῷ χρόνῳ. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὕτω περὶ τῆς μουσικῆς 63660 Leg.812.e.10 : ἡμῖν ὁ παιδευτὴς ἐπιμελείσθω· τὰ δὲ μελῶν αὐτῶν αὖ καὶ 63661 Leg.812.e.11 : ῥημάτων, οἷα τοὺς χοροδιδασκάλους καὶ ἃ δεῖ διδάσκειν, καὶ 63662 Leg.813.a.1 : ταῦτα ἡμῖν ἐν τοῖς πρόσθεν διείρηται πάντα, ἃ δὴ καθιερω– 63663 Leg.813.a.2 : θέντα ἔφαμεν δεῖν, ταῖς ἑορταῖς ἕκαστα ἁρμόττοντα, ἡδονὴν 63664 Leg.813.a.3 : εὐτυχῆ ταῖς πόλεσιν παραδιδόντα ὠφελεῖν. 63665 Leg.813.a.4 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ καὶ ταῦτα διείρηκας. 63666 Leg.813.a.5 : {ΑΘ.} Ἀληθέστατα τοίνυν. καὶ ταῦθ´ ἡμῖν παραλαβὼν 63667 Leg.813.a.6 : ὁ περὶ τὴν μοῦσαν ἄρχων αἱρεθεὶς ἐπιμελείσθω μετὰ τύχης 63668 Leg.813.a.7 : εὐμενοῦς, ἡμεῖς δὲ ὀρχήσεώς τε πέρι καὶ ὅλης τῆς περὶ τὸ 63669 Leg.813.a.8 : σῶμα γυμναστικῆς πρὸς τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένοις ἀπο– 63670 Leg.813.b.1 : δῶμεν· καθάπερ μουσικῆς τὸ διδασκαλικὸν ὑπόλοιπον ὂν 63671 Leg.813.b.2 : ἀπέδομεν, ὡσαύτως ποιῶμεν καὶ γυμναστικῆς. τοὺς γὰρ 63672 Leg.813.b.3 : παῖδάς τε καὶ τὰς παῖδας ὀρχεῖσθαι δὴ δεῖ καὶ γυμνάζεσθαι 63673 Leg.813.b.4 : μανθάνειν· ἦ γάρ; 63674 Leg.813.b.5 : {ΚΛ.} Ναί. 63675 Leg.813.b.6 : {ΑΘ.} Τοῖς μὲν τοίνυν παισὶν ὀρχησταί, ταῖς δὲ ὀρχη– 63676 Leg.813.b.7 : στρίδες ἂν εἶεν πρὸς τὸ διαπονεῖν οὐκ ἀνεπιτηδειότερον. 63677 Leg.813.b.8 : {ΚΛ.} Ἔστω δὴ ταύτῃ. 63678 Leg.813.b.9 : {ΑΘ.} Πάλιν δὴ τὸν τὰ πλεῖστα ἕξοντα πράγματα καλῶ– 63679 Leg.813.c.1 : μεν, τὸν τῶν παίδων ἐπιμελητήν, ὃς τῶν τε περὶ μουσικὴν 63680 Leg.813.c.2 : τῶν τε περὶ γυμναστικὴν ἐπιμελούμενος οὐ πολλὴν ἕξει 63681 Leg.813.c.3 : σχολήν. 63682 Leg.813.c.4 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν δυνατὸς ἔσται πρεσβύτερος ὢν τοσούτων 63683 Leg.813.c.5 : ἐπιμελεῖσθαι; 63684 Leg.813.c.6 : {ΑΘ.} Ῥᾳδίως, ὦ φίλε. ὁ νόμος γὰρ αὐτῷ δέδωκεν καὶ 63685 Leg.813.c.7 : δώσει προσλαμβάνειν εἰς ταύτην τὴν ἐπιμέλειαν τῶν πο– 63686 Leg.813.c.8 : λιτῶν ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν οὓς ἂν ἐθέλῃ, γνώσεται δὲ οὓς 63687 Leg.813.c.9 : δεῖ, καὶ βουλήσεται μὴ πλημμελεῖν εἰς ταῦτα, αἰδούμενος 63688 Leg.813.d.1 : ἐμφρόνως καὶ γιγνώσκων τῆς ἀρχῆς τὸ μέγεθος, λογισμῷ 63689 Leg.813.d.2 : τε συνὼν ὡς εὖ μὲν τραφέντων καὶ τρεφομένων τῶν νέων 63690 Leg.813.d.3 : πάντα ἡμῖν κατ´ ὀρθὸν πλεῖ, μὴ δέ—οὔτ´ εἰπεῖν ἄξιον οὔθ´ 63691 Leg.813.d.4 : ἡμεῖς λέγομεν ἐπὶ καινῇ πόλει τοὺς σφόδρα φιλομαντευτὰς 63692 Leg.813.d.5 : σεβόμενοι. πολλὰ μὲν οὖν ἡμῖν καὶ περὶ τούτων εἴρηται, 63693 Leg.813.d.6 : τῶν περὶ τὰς ὀρχήσεις καὶ περὶ πᾶσαν τὴν τῶν γυμνασίων 63694 Leg.813.d.7 : κίνησιν· γυμνάσια γὰρ τίθεμεν καὶ τὰ περὶ τὸν πόλεμον 63695 Leg.813.d.8 : ἅπαντα τοῖς σώμασι διαπονήματα τοξικῆς τε καὶ πάσης 63696 Leg.813.e.1 : ῥίψεως καὶ πελταστικῆς καὶ πάσης ὁπλομαχίας καὶ διεξόδων 63697 Leg.813.e.2 : τακτικῶν καὶ ἁπάσης πορείας στρατοπέδων καὶ στρατοπε– 63698 Leg.813.e.3 : δεύσεων καὶ ὅσα εἰς ἱππικὴν μαθήματα συντείνει. πάντων 63699 Leg.813.e.4 : γὰρ τούτων διδασκάλους τε εἶναι δεῖ κοινούς, ἀρνυμένους 63700 Leg.813.e.5 : μισθὸν παρὰ τῆς πόλεως, καὶ τούτων μαθητὰς τοὺς ἐν τῇ 63701 Leg.813.e.6 : πόλει παῖδάς τε καὶ ἄνδρας, καὶ κόρας καὶ γυναῖκας πάντων 63702 Leg.813.e.7 : τούτων ἐπιστήμονας, κόρας μὲν οὔσας ἔτι πᾶσαν τὴν ἐν 63703 Leg.813.e.8 : ὅπλοις ὄρχησιν καὶ μάχην μεμελετηκυίας, γυναῖκας δέ, διεξ– 63704 Leg.814.a.1 : όδων καὶ τάξεων καὶ θέσεως καὶ ἀναιρέσεως ὅπλων ἡμμένας, 63705 Leg.814.a.2 : εἰ μηδενὸς ἕνεκα, ἀλλ´ εἴ ποτε δεήσειε πανδημεὶ πάσῃ τῇ 63706 Leg.814.a.3 : δυνάμει καταλείποντας τὴν πόλιν ἔξω στρατεύεσθαι, τοὺς 63707 Leg.814.a.4 : φυλάξοντας παῖδάς τε καὶ τὴν ἄλλην πόλιν ἱκανοὺς εἶναι 63708 Leg.814.a.5 : τό γε τοσοῦτον, ἢ καὶ τοὐναντίον, ὧν οὐδὲν ἀπώμοτον, 63709 Leg.814.a.6 : ἔξωθεν πολεμίους εἰσπεσόντας ῥώμῃ τινὶ μεγάλῃ καὶ βίᾳ, 63710 Leg.814.a.7 : βαρβάρους εἴτε Ἕλληνας, ἀνάγκην παρασχεῖν περὶ αὐτῆς 63711 Leg.814.a.8 : τῆς πόλεως τὴν διαμάχην γίγνεσθαι, πολλή που κακία 63712 Leg.814.b.1 : πολιτείας οὕτως αἰσχρῶς τὰς γυναῖκας εἶναι τεθραμμένας, 63713 Leg.814.b.2 : ὡς μηδ´ ὥσπερ ὄρνιθας περὶ τέκνων μαχομένας πρὸς ὁτιοῦν 63714 Leg.814.b.3 : τῶν ἰσχυροτάτων θηρίων ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν τε καὶ πάντας 63715 Leg.814.b.4 : κινδύνους κινδυνεύειν, ἀλλ´ εὐθὺς πρὸς ἱερὰ φερομένας, 63716 Leg.814.b.5 : πάντας βωμούς τε καὶ ναοὺς ἐμπιμπλάναι, καὶ δόξαν τοῦ τῶν 63717 Leg.814.b.6 : ἀνθρώπων γένους καταχεῖν ὡς πάντων δειλότατον φύσει 63718 Leg.814.b.7 : θηρίων ἐστίν. 63719 Leg.814.b.8 : {ΚΛ.} Οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ ξένε, οὐδαμῶς εὔσχημον γίγνοιτ´ 63720 Leg.814.c.1 : ἄν, τοῦ κακοῦ χωρίς, τοῦτο ἐν πόλει ὅπου γίγνοιτο. 63721 Leg.814.c.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τιθῶμεν τὸν νόμον τοῦτον, μέχρι γε το– 63722 Leg.814.c.3 : σούτου μὴ ἀμελεῖσθαι τὰ περὶ τὸν πόλεμον γυναιξὶν δεῖν, 63723 Leg.814.c.4 : ἐπιμελεῖσθαι δὲ πάντας τοὺς πολίτας καὶ τὰς πολίτιδας; 63724 Leg.814.c.5 : {ΚΛ.} Ἐγὼ γοῦν συγχωρῶ. 63725 Leg.814.c.6 : {ΑΘ.} Πάλης τοίνυν τὰ μὲν εἴπομεν, ὃ δ´ ἐστὶ μέγιστον, 63726 Leg.814.c.7 : ὡς ἐγὼ φαίην ἄν, οὐκ εἰρήκαμεν, οὐδ´ ἔστι ῥᾴδιον ἄνευ τοῦ 63727 Leg.814.c.8 : τῷ σώματι δεικνύντα ἅμα καὶ τῷ λόγῳ φράζειν. τοῦτ´ οὖν 63728 Leg.814.d.1 : τότε κρινοῦμεν, ὅταν ἔργῳ λόγος ἀκολουθήσας μηνύσῃ τι 63729 Leg.814.d.2 : σαφὲς τῶν τε ἄλλων ὧν εἴρηκεν πέρι, καὶ ὅτι τῇ πολεμικῇ 63730 Leg.814.d.3 : μάχῃ πασῶν κινήσεων ὄντως ἐστὶ συγγενὴς πολὺ μάλισθ´ 63731 Leg.814.d.4 : ἡμῖν ἡ τοιαύτη πάλη, καὶ δὴ καὶ ὅτι δεῖ ταύτην ἐκείνης 63732 Leg.814.d.5 : χάριν ἐπιτηδεύειν, ἀλλ´ οὐκ ἐκείνην ταύτης ἕνεκα μανθάνειν. 63733 Leg.814.d.6 : {ΚΛ.} Καλῶς τοῦτό γε λέγεις. 63734 Leg.814.d.7 : {ΑΘ.} Νῦν δὴ τῆς μὲν περὶ παλαίστραν δυνάμεως τὸ μέχρι 63735 Leg.814.d.8 : δεῦρ´ ἡμῖν εἰρήσθω· περὶ δὲ τῆς ἄλλης κινήσεως παντὸς 63736 Leg.814.e.1 : τοῦ σώματος, ἧς τὸ πλεῖστον μέρος ὄρχησίν τινά τις προσ– 63737 Leg.814.e.2 : αγορεύων ὀρθῶς ἂν φθέγγοιτο, δύο μὲν αὐτῆς εἴδη χρὴ 63738 Leg.814.e.3 : νομίζειν εἶναι, τὴν μὲν τῶν καλλιόνων σωμάτων ἐπὶ τὸ 63739 Leg.814.e.4 : σεμνὸν μιμουμένην, τὴν δὲ τῶν αἰσχιόνων ἐπὶ τὸ φαῦλον, 63740 Leg.814.e.5 : καὶ πάλιν τοῦ φαύλου τε δύο καὶ τοῦ σπουδαίου δύο ἕτερα. 63741 Leg.814.e.6 : τοῦ δὴ σπουδαίου τὴν μὲν κατὰ πόλεμον καὶ ἐν βιαίοις ἐμ– 63742 Leg.814.e.7 : πλακέντων πόνοις σωμάτων μὲν καλῶν, ψυχῆς δ´ ἀνδρικῆς, 63743 Leg.814.e.8 : τὴν δ´ ἐν εὐπραγίαις τε οὔσης ψυχῆς σώφρονος ἐν ἡδοναῖς 63744 Leg.814.e.9 : τε ἐμμέτροις· εἰρηνικὴν ἄν τις λέγων κατὰ φύσιν τὴν τοιαύ– 63745 Leg.815.a.1 : την ὄρχησιν λέγοι. τὴν πολεμικὴν δὴ τούτων, ἄλλην οὖσαν 63746 Leg.815.a.2 : τῆς εἰρηνικῆς, πυρρίχην ἄν τις ὀρθῶς προσαγορεύοι, τάς τε 63747 Leg.815.a.3 : εὐλαβείας πασῶν πληγῶν καὶ βολῶν ἐκνεύσεσι καὶ ὑπείξει 63748 Leg.815.a.4 : πάσῃ καὶ ἐκπηδήσεσιν ἐν ὕψει καὶ σὺν ταπεινώσει μιμου– 63749 Leg.815.a.5 : μένην, καὶ τὰς ταύταις ἐναντίας, τὰς ἐπὶ τὰ δραστικὰ φερο– 63750 Leg.815.a.6 : μένας αὖ σχήματα, ἔν τε ταῖς τῶν τόξων βολαῖς καὶ ἀκοντίων 63751 Leg.815.a.7 : καὶ πασῶν πληγῶν μιμήματα ἐπιχειρούσας μιμεῖσθαι· τό 63752 Leg.815.a.8 : τε ὀρθὸν ἐν τούτοις καὶ τὸ εὔτονον, τῶν ἀγαθῶν σωμάτων 63753 Leg.815.b.1 : καὶ ψυχῶν ὁπόταν γίγνηται μίμημα, εὐθυφερὲς ὡς τὸ πολὺ 63754 Leg.815.b.2 : τῶν τοῦ σώματος μελῶν γιγνόμενον, ὀρθὸν μὲν τὸ τοιοῦτον, 63755 Leg.815.b.3 : τὸ δὲ τούτοις τοὐναντίον οὐκ ὀρθὸν ἀποδεχόμενον. τὴν δὲ 63756 Leg.815.b.4 : εἰρηνικὴν ὄρχησιν τῇδ´ αὖ θεωρητέον ἑκάστων, εἴτε ὀρθῶς 63757 Leg.815.b.5 : εἴτε μὴ κατὰ φύσιν τις τῆς καλῆς ὀρχήσεως ἀντιλαμβανό– 63758 Leg.815.b.6 : μενος ἐν χορείαις πρεπόντως εὐνόμων ἀνδρῶν διατελεῖ. 63759 Leg.815.b.7 : τὴν τοίνυν ἀμφισβητουμένην ὄρχησιν δεῖ πρῶτον χωρὶς τῆς 63760 Leg.815.c.1 : ἀναμφισβητήτου διατεμεῖν. τίς οὖν αὕτη, καὶ πῇ δεῖ χωρὶς 63761 Leg.815.c.2 : τέμνειν ἑκατέραν; ὅση μὲν βακχεία τ´ ἐστὶν καὶ τῶν ταύταις 63762 Leg.815.c.3 : ἑπομένων, ἃς Νύμφας τε καὶ Πᾶνας καὶ Σειληνοὺς καὶ Σα– 63763 Leg.815.c.4 : τύρους ἐπονομάζοντες, ὥς φασιν, μιμοῦνται κατῳνωμένους, 63764 Leg.815.c.5 : περὶ καθαρμούς τε καὶ τελετάς τινας ἀποτελούντων, σύμπαν 63765 Leg.815.c.6 : τοῦτο τῆς ὀρχήσεως τὸ γένος οὔθ´ ὡς εἰρηνικὸν οὔθ´ ὡς 63766 Leg.815.c.7 : πολεμικὸν οὔθ´ ὅτι ποτὲ βούλεται ῥᾴδιον ἀφορίσασθαι· διο– 63767 Leg.815.c.8 : ρίσασθαι μήν μοι ταύτῃ δοκεῖ σχεδὸν ὀρθότατον αὐτὸ εἶναι, 63768 Leg.815.d.1 : χωρὶς μὲν πολεμικοῦ, χωρὶς δὲ εἰρηνικοῦ θέντας, εἰπεῖν ὡς 63769 Leg.815.d.2 : οὐκ ἔστι πολιτικὸν τοῦτο τῆς ὀρχήσεως τὸ γένος, ἐνταῦθα 63770 Leg.815.d.3 : δὲ κείμενον ἐάσαντας κεῖσθαι, νῦν ἐπὶ τὸ πολεμικὸν ἅμα καὶ 63771 Leg.815.d.4 : εἰρηνικὸν ὡς ἀναμφισβητήτως ἡμέτερον ὂν ἐπανιέναι. τὸ 63772 Leg.815.d.5 : δὲ τῆς ἀπολέμου μούσης, ἐν ὀρχήσεσιν δὲ τούς τε θεοὺς 63773 Leg.815.d.6 : καὶ τοὺς τῶν θεῶν παῖδας τιμώντων, ἓν μὲν σύμπαν γίγνοιτ´ 63774 Leg.815.d.7 : ἂν γένος ἐν δόξῃ τοῦ πράττειν εὖ γιγνόμενον, τοῦτο δὲ διχῇ 63775 Leg.815.e.1 : διαιροῖμεν ἄν, τὸ μὲν ἐκ πόνων τινῶν αὐτοῦ καὶ κινδύνων 63776 Leg.815.e.2 : διαπεφευγότων εἰς ἀγαθά, μείζους ἡδονὰς ἔχον, τὸ δὲ τῶν 63777 Leg.815.e.3 : ἔμπροσθεν ἀγαθῶν σωτηρίας οὔσης καὶ ἐπαύξης, πρᾳοτέρας 63778 Leg.815.e.4 : τὰς ἡδονὰς κεκτημένον ἐκείνων. ἐν δὲ δὴ τοῖς τοιούτοις 63779 Leg.815.e.5 : που πᾶς ἄνθρωπος τὰς κινήσεις τοῦ σώματος μειζόνων μὲν 63780 Leg.815.e.6 : τῶν ἡδονῶν οὐσῶν μείζους, ἐλαττόνων δὲ ἐλάττους κινεῖται, 63781 Leg.815.e.7 : καὶ κοσμιώτερος μὲν ὢν πρός τε ἀνδρείαν μᾶλλον γεγυ– 63782 Leg.816.a.1 : μνασμένος ἐλάττους αὖ, δειλὸς δὲ καὶ ἀγύμναστος γεγονὼς 63783 Leg.816.a.2 : πρὸς τὸ σωφρονεῖν μείζους καὶ σφοδροτέρας παρέχεται 63784 Leg.816.a.3 : μεταβολὰς τῆς κινήσεως· ὅλως δὲ φθεγγόμενος, εἴτ´ ἐν 63785 Leg.816.a.4 : ᾠδαῖς εἴτ´ ἐν λόγοις, ἡσυχίαν οὐ πάνυ δυνατὸς τῷ σώματι 63786 Leg.816.a.5 : παρέχεσθαι πᾶς. διὸ μίμησις τῶν λεγομένων σχήμασι γενο– 63787 Leg.816.a.6 : μένη τὴν ὀρχηστικὴν ἐξηργάσατο τέχνην σύμπασαν. ὁ μὲν 63788 Leg.816.a.7 : οὖν ἐμμελῶς ἡμῶν, ὁ δὲ πλημμελῶς ἐν τούτοις πᾶσι κινεῖται. 63789 Leg.816.b.1 : πολλὰ μὲν δὴ τοίνυν ἄλλα ἡμῖν τῶν παλαιῶν ὀνομάτων 63790 Leg.816.b.2 : ὡς εὖ καὶ κατὰ φύσιν κείμενα δεῖ διανοούμενον ἐπαινεῖν, 63791 Leg.816.b.3 : τούτων δὲ ἓν καὶ τὸ περὶ τὰς ὀρχήσεις τὰς τῶν εὖ πρατ– 63792 Leg.816.b.4 : τόντων, ὄντων δὲ μετρίων αὐτῶν πρὸς τὰς ἡδονάς, ὡς ὀρθῶς 63793 Leg.816.b.5 : ἅμα καὶ μουσικῶς ὠνόμασεν ὅστις ποτ´ ἦν, καὶ κατὰ λόγον 63794 Leg.816.b.6 : αὐταῖς θέμενος ὄνομα συμπάσαις ἐμμελείας ἐπωνόμασε, καὶ 63795 Leg.816.b.7 : δύο δὴ τῶν ὀρχήσεων τῶν καλῶν εἴδη κατεστήσατο, τὸ μὲν 63796 Leg.816.b.8 : πολεμικὸν πυρρίχην, τὸ δὲ εἰρηνικὸν ἐμμέλειαν, ἑκατέρῳ τὸ 63797 Leg.816.c.1 : πρέπον τε καὶ ἁρμόττον ἐπιθεὶς ὄνομα. ἃ δὴ δεῖ τὸν μὲν 63798 Leg.816.c.2 : νομοθέτην ἐξηγεῖσθαι τύποις, τὸν δὲ νομοφύλακα ζητεῖν τε, 63799 Leg.816.c.3 : καὶ ἀνερευνησάμενον, μετὰ τῆς ἄλλης μουσικῆς τὴν ὄρχησιν 63800 Leg.816.c.4 : συνθέντα καὶ νείμαντα ἐπὶ πάσας ἑορτὰς τῶν θυσιῶν ἑκάστῃ 63801 Leg.816.c.5 : τὸ πρόσφορον, οὕτω καθιερώσαντα αὐτὰ πάντα ἐν τάξει, 63802 Leg.816.c.6 : τοῦ λοιποῦ μὴ κινεῖν μηδὲν μήτε ὀρχήσεως ἐχόμενον μήτε 63803 Leg.816.c.7 : ᾠδῆς, ἐν ταῖς δ´ αὐταῖς ἡδοναῖς ὡσαύτως τὴν αὐτὴν πόλιν 63804 Leg.816.d.1 : καὶ πολίτας διάγοντας, ὁμοίους εἰς δύναμιν ὄντας, ζῆν εὖ 63805 Leg.816.d.2 : τε καὶ εὐδαιμόνως. 63806 Leg.816.d.3 : Τὰ μὲν οὖν τῶν καλῶν σωμάτων καὶ γενναίων ψυχῶν 63807 Leg.816.d.4 : εἰς τὰς χορείας, οἵας εἴρηται δεῖν αὐτὰς εἶναι, διαπεπέρανται, 63808 Leg.816.d.5 : τὰ δὲ τῶν αἰσχρῶν σωμάτων καὶ διανοημάτων καὶ τῶν ἐπὶ 63809 Leg.816.d.6 : τὰ τοῦ γέλωτος κωμῳδήματα τετραμμένων, κατὰ λέξιν τε 63810 Leg.816.d.7 : καὶ ᾠδὴν καὶ κατὰ ὄρχησιν καὶ κατὰ τὰ τούτων πάντων 63811 Leg.816.d.8 : μιμήματα κεκωμῳδημένα, ἀνάγκη μὲν θεάσασθαι καὶ γνωρί– 63812 Leg.816.d.9 : ζειν· ἄνευ γὰρ γελοίων τὰ σπουδαῖα καὶ πάντων τῶν 63813 Leg.816.e.1 : ἐναντίων τὰ ἐναντία μαθεῖν μὲν οὐ δυνατόν, εἰ μέλλει τις 63814 Leg.816.e.2 : φρόνιμος ἔσεσθαι, ποιεῖν δὲ οὐκ αὖ δυνατὸν ἀμφότερα, εἴ 63815 Leg.816.e.3 : τις αὖ μέλλει καὶ σμικρὸν ἀρετῆς μεθέξειν, ἀλλὰ αὐτῶν 63816 Leg.816.e.4 : ἕνεκα τούτων καὶ μανθάνειν αὐτὰ δεῖ, τοῦ μή ποτε δι´ 63817 Leg.816.e.5 : ἄγνοιαν δρᾶν ἢ λέγειν ὅσα γελοῖα, μηδὲν δέον, δούλοις δὲ τὰ 63818 Leg.816.e.6 : τοιαῦτα καὶ ξένοις ἐμμίσθοις προστάττειν μιμεῖσθαι, σπουδὴν 63819 Leg.816.e.7 : δὲ περὶ αὐτὰ εἶναι μηδέποτε μηδ´ ἡντινοῦν, μηδέ τινα μανθά– 63820 Leg.816.e.8 : νοντα αὐτὰ γίγνεσθαι φανερὸν τῶν ἐλευθέρων, μήτε γυναῖκα 63821 Leg.816.e.9 : μήτε ἄνδρα, καινὸν δὲ ἀεί τι περὶ αὐτὰ φαίνεσθαι τῶν μιμη– 63822 Leg.816.e.10 : μάτων. ὅσα μὲν οὖν περὶ γέλωτά ἐστιν παίγνια, ἃ δὴ 63823 Leg.817.a.1 : κωμῳδίαν πάντες λέγομεν, οὕτως τῷ νόμῳ καὶ λόγῳ κείσθω· 63824 Leg.817.a.2 : τῶν δὲ σπουδαίων, ὥς φασι, τῶν περὶ τραγῳδίαν ἡμῖν 63825 Leg.817.a.3 : ποιητῶν, ἐάν ποτέ τινες αὐτῶν ἡμᾶς ἐλθόντες ἐπανερωτή– 63826 Leg.817.a.4 : σωσιν οὑτωσί πως· "Ὦ ξένοι, πότερον φοιτῶμεν ὑμῖν εἰς 63827 Leg.817.a.5 : τὴν πόλιν τε καὶ χώραν ἢ μή, καὶ τὴν ποίησιν φέρωμέν τε 63828 Leg.817.a.6 : καὶ ἄγωμεν, ἢ πῶς ὑμῖν δέδοκται περὶ τὰ τοιαῦτα δρᾶν;" — 63829 Leg.817.a.7 : τί οὖν ἂν πρὸς ταῦτα ὀρθῶς ἀποκριναίμεθα τοῖς θείοις ἀνδρά– 63830 Leg.817.b.1 : σιν; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ τάδε· "Ὦ ἄριστοι," φάναι, "τῶν 63831 Leg.817.b.2 : ξένων, ἡμεῖς ἐσμὲν τραγῳδίας αὐτοὶ ποιηταὶ κατὰ δύναμιν 63832 Leg.817.b.3 : ὅτι καλλίστης ἅμα καὶ ἀρίστης· πᾶσα οὖν ἡμῖν ἡ πολιτεία 63833 Leg.817.b.4 : συνέστηκε μίμησις τοῦ καλλίστου καὶ ἀρίστου βίου, ὃ δή 63834 Leg.817.b.5 : φαμεν ἡμεῖς γε ὄντως εἶναι τραγῳδίαν τὴν ἀληθεστάτην. 63835 Leg.817.b.6 : ποιηταὶ μὲν οὖν ὑμεῖς, ποιηταὶ δὲ καὶ ἡμεῖς ἐσμὲν τῶν 63836 Leg.817.b.7 : αὐτῶν, ὑμῖν ἀντίτεχνοί τε καὶ ἀνταγωνισταὶ τοῦ καλλίστου 63837 Leg.817.b.8 : δράματος, ὃ δὴ νόμος ἀληθὴς μόνος ἀποτελεῖν πέφυκεν, ὡς 63838 Leg.817.c.1 : ἡ παρ´ ἡμῶν ἐστιν ἐλπίς· μὴ δὴ δόξητε ἡμᾶς ῥᾳδίως γε 63839 Leg.817.c.2 : οὕτως ὑμᾶς ποτε παρ´ ἡμῖν ἐάσειν σκηνάς τε πήξαντας κατ´ 63840 Leg.817.c.3 : ἀγορὰν καὶ καλλιφώνους ὑποκριτὰς εἰσαγαγομένους, μεῖζον 63841 Leg.817.c.4 : φθεγγομένους ἡμῶν, ἐπιτρέψειν ὑμῖν δημηγορεῖν πρὸς παῖδάς 63842 Leg.817.c.5 : τε καὶ γυναῖκας καὶ τὸν πάντα ὄχλον, τῶν αὐτῶν λέγοντας 63843 Leg.817.c.6 : ἐπιτηδευμάτων πέρι μὴ τὰ αὐτὰ ἅπερ ἡμεῖς, ἀλλ´ ὡς τὸ 63844 Leg.817.c.7 : πολὺ καὶ ἐναντία τὰ πλεῖστα. σχεδὸν γάρ τοι κἂν μαινοί– 63845 Leg.817.d.1 : μεθα τελέως ἡμεῖς τε καὶ ἅπασα ἡ πόλις, ἡτισοῦν ὑμῖν 63846 Leg.817.d.2 : ἐπιτρέποι δρᾶν τὰ νῦν λεγόμενα, πρὶν κρῖναι τὰς ἀρχὰς εἴτε 63847 Leg.817.d.3 : ῥητὰ καὶ ἐπιτήδεια πεποιήκατε λέγειν εἰς τὸ μέσον εἴτε μή. 63848 Leg.817.d.4 : νῦν οὖν, ὦ παῖδες μαλακῶν Μουσῶν ἔκγονοι, ἐπιδείξαντες 63849 Leg.817.d.5 : τοῖς ἄρχουσι πρῶτον τὰς ὑμετέρας παρὰ τὰς ἡμετέρας ᾠδάς, 63850 Leg.817.d.6 : ἂν μὲν τὰ αὐτά γε ἢ καὶ βελτίω τὰ παρ´ ὑμῶν φαίνηται 63851 Leg.817.d.7 : λεγόμενα, δώσομεν ὑμῖν χορόν, εἰ δὲ μή, ὦ φίλοι, οὐκ ἄν 63852 Leg.817.d.8 : ποτε δυναίμεθα." 63853 Leg.817.e.1 : Ταῦτ´ οὖν ἔστω περὶ πᾶσαν χορείαν καὶ μάθησιν τούτων 63854 Leg.817.e.2 : πέρι συντεταγμένα νόμοις ἔθη, χωρὶς μὲν τὰ τῶν δούλων, 63855 Leg.817.e.3 : χωρὶς δὲ τὰ τῶν δεσποτῶν, εἰ συνδοκεῖ. 63856 Leg.817.e.4 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὐ συνδοκεῖ νῦν γε οὕτως; 63857 Leg.817.e.5 : {ΑΘ.} Ἔτι δὴ τοίνυν τοῖς ἐλευθέροις ἔστιν τρία μαθήματα, 63858 Leg.817.e.6 : λογισμοὶ μὲν καὶ τὰ περὶ ἀριθμοὺς ἓν μάθημα, μετρητικὴ 63859 Leg.817.e.7 : δὲ μήκους καὶ ἐπιπέδου καὶ βάθους ὡς ἓν αὖ δεύτερον, 63860 Leg.817.e.8 : τρίτον δὲ τῆς τῶν ἄστρων περιόδου πρὸς ἄλληλα ὡς πέ– 63861 Leg.818.a.1 : φυκεν πορεύεσθαι. ταῦτα δὲ σύμπαντα οὐχ ὡς ἀκριβείας 63862 Leg.818.a.2 : ἐχόμενα δεῖ διαπονεῖν τοὺς πολλοὺς ἀλλά τινας ὀλίγους— 63863 Leg.818.a.3 : οὓς δέ, προϊόντες ἐπὶ τῷ τέλει φράσομεν· οὕτω γὰρ πρέπον 63864 Leg.818.a.4 : ἂν εἴη—τῷ πλήθει δέ, ὅσα αὐτῶν ἀναγκαῖα καί πως ὀρθό– 63865 Leg.818.a.5 : τατα λέγεται μὴ ἐπίστασθαι μὲν τοῖς πολλοῖς αἰσχρόν, δι´ 63866 Leg.818.a.6 : ἀκριβείας δὲ ζητεῖν πάντα οὔτε ῥᾴδιον οὔτε τὸ παράπαν 63867 Leg.818.a.7 : δυνατόν. τὸ δὲ ἀναγκαῖον αὐτῶν οὐχ οἷόν τε ἀποβάλλειν, 63868 Leg.818.b.1 : ἀλλ´ ἔοικεν ὁ τὸν θεὸν πρῶτον παροιμιασάμενος εἰς ταῦτα 63869 Leg.818.b.2 : ἀποβλέψας εἰπεῖν ὡς οὐδὲ θεὸς ἀνάγκῃ μή ποτε φανῇ μαχό– 63870 Leg.818.b.3 : μενος, ὅσαι θεῖαί γε, οἶμαι, τῶν γε ἀναγκῶν εἰσίν· ἐπεὶ 63871 Leg.818.b.4 : τῶν γε ἀνθρωπίνων, εἰς ἃς οἱ πολλοὶ βλέποντες λέγουσι 63872 Leg.818.b.5 : τὸ τοιοῦτον, οὗτος πάντων τῶν λόγων εὐηθέστατός ἐστιν 63873 Leg.818.b.6 : μακρῷ. 63874 Leg.818.b.7 : {ΚΛ.} Τίνες οὖν, ὦ ξένε, αἱ μὴ τοιαῦται ἀνάγκαι τῶν 63875 Leg.818.b.8 : μαθημάτων, θεῖαι δέ; 63876 Leg.818.b.9 : {ΑΘ.} Δοκῶ μέν, ἃς μή τις πράξας μηδὲ αὖ μαθὼν τὸ 63877 Leg.818.c.1 : παράπαν οὐκ ἄν ποτε γένοιτο ἀνθρώποις θεὸς οὐδὲ δαίμων 63878 Leg.818.c.2 : οὐδὲ ἥρως οἷος δυνατὸς ἀνθρώπων ἐπιμέλειαν σὺν σπουδῇ 63879 Leg.818.c.3 : ποιεῖσθαι· πολλοῦ δ´ ἂν δεήσειεν ἄνθρωπός γε θεῖος 63880 Leg.818.c.4 : γενέσθαι μήτε ἓν μήτε δύο μήτε τρία μήθ´ ὅλως ἄρτια καὶ 63881 Leg.818.c.5 : περιττὰ δυνάμενος γιγνώσκειν, μηδὲ ἀριθμεῖν τὸ παράπαν 63882 Leg.818.c.6 : εἰδώς, μηδὲ νύκτα καὶ ἡμέραν διαριθμεῖσθαι δυνατὸς ὤν, 63883 Leg.818.c.7 : σελήνης δὲ καὶ ἡλίου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων περιφορᾶς 63884 Leg.818.d.1 : ἀπείρως ἔχων. ταῦτ´ οὖν δὴ πάντα ὡς μὲν οὐκ ἀναγκαῖά 63885 Leg.818.d.2 : ἐστι μαθήματα τῷ μέλλοντι σχεδὸν ὁτιοῦν τῶν καλλίστων 63886 Leg.818.d.3 : μαθημάτων εἴσεσθαι, πολλὴ καὶ μωρία τοῦ διανοήματος· 63887 Leg.818.d.4 : ποῖα δὲ ἕκαστα τούτων καὶ πόσα καὶ πότε μαθητέον, 63888 Leg.818.d.5 : καὶ τί μετὰ τίνος καὶ τί χωρὶς τῶν ἄλλων, καὶ πᾶσαν 63889 Leg.818.d.6 : τὴν τούτων κρᾶσιν, ταῦτά ἐστιν ἃ δεῖ λαβόντα ὀρθῶς 63890 Leg.818.d.7 : πρῶτα, ἐπὶ τἆλλα ἰόντα τούτων ἡγουμένων τῶν μαθη– 63891 Leg.818.d.8 : μάτων μανθάνειν. οὕτω γὰρ ἀνάγκη φύσει κατείληφεν, ᾗ 63892 Leg.818.e.1 : φαμεν οὐδένα θεῶν οὔτε μάχεσθαι τὰ νῦν οὔτε μαχεῖσθαί 63893 Leg.818.e.2 : ποτε. 63894 Leg.818.e.3 : {ΚΛ.} Ἔοικέν γε, ὦ ξένε, νῦν οὕτω πως ῥηθέντα ὀρθῶς 63895 Leg.818.e.4 : εἰρῆσθαι καὶ κατὰ φύσιν ἃ λέγεις. 63896 Leg.818.e.5 : {ΑΘ.} Ἔχει μὲν γὰρ οὕτως, ὦ Κλεινία, χαλεπὸν δὲ αὐτὰ 63897 Leg.818.e.6 : προταξάμενον τούτῳ τῷ τρόπῳ νομοθετεῖν· ἀλλ´ εἰς ἄλλον, 63898 Leg.818.e.7 : εἰ δοκεῖ, χρόνον ἀκριβέστερον ἂν νομοθετησαίμεθα. 63899 Leg.818.e.8 : {ΚΛ.} Δοκεῖς ἡμῖν, ὦ ξένε, φοβεῖσθαι τὸ τῆς ἡμε– 63900 Leg.818.e.9 : τέρας περὶ τῶν τοιούτων ἀπειρίας ἔθος. οὔκουν ὀρθῶς 63901 Leg.818.e.10 : φοβῇ· πειρῶ δὴ λέγειν μηδὲν ἀποκρυπτόμενος ἕνεκα 63902 Leg.818.e.11 : τούτων. 63903 Leg.819.a.1 : {ΑΘ.} Φοβοῦμαι μὲν καὶ ταῦτα ἃ σὺ νῦν λέγεις, μᾶλλον 63904 Leg.819.a.2 : δ´ ἔτι δέδοικα τοὺς ἡμμένους μὲν αὐτῶν τούτων τῶν μαθη– 63905 Leg.819.a.3 : μάτων, κακῶς δ´ ἡμμένους. οὐδαμοῦ γὰρ δεινὸν οὐδὲ 63906 Leg.819.a.4 : σφοδρὸν ἀπειρία τῶν πάντων οὐδὲ μέγιστον κακόν, ἀλλ´ 63907 Leg.819.a.5 : ἡ πολυπειρία καὶ πολυμαθία μετὰ κακῆς ἀγωγῆς γίγνεται 63908 Leg.819.a.6 : πολὺ τούτων μείζων ζημία. 63909 Leg.819.a.7 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 63910 Leg.819.a.8 : {ΑΘ.} Τοσάδε τοίνυν ἑκάστων χρὴ φάναι μανθάνειν δεῖν 63911 Leg.819.b.1 : τοὺς ἐλευθέρους, ὅσα καὶ πάμπολυς ἐν Αἰγύπτῳ παίδων 63912 Leg.819.b.2 : ὄχλος ἅμα γράμμασι μανθάνει. πρῶτον μὲν γὰρ περὶ λογι– 63913 Leg.819.b.3 : σμοὺς ἀτεχνῶς παισὶν ἐξηυρημένα μαθήματα μετὰ παιδιᾶς τε 63914 Leg.819.b.4 : καὶ ἡδονῆς μανθάνειν, μήλων τέ τινων διανομαὶ καὶ στεφάνων 63915 Leg.819.b.5 : πλείοσιν ἅμα καὶ ἐλάττοσιν ἁρμοττόντων ἀριθμῶν τῶν αὐτῶν, 63916 Leg.819.b.6 : καὶ πυκτῶν καὶ παλαιστῶν ἐφεδρείας τε καὶ συλλήξεως ἐν 63917 Leg.819.b.7 : μέρει καὶ ἐφεξῆς καὶ ὡς πεφύκασι γίγνεσθαι. καὶ δὴ καὶ 63918 Leg.819.b.8 : παίζοντες, φιάλας ἅμα χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ καὶ ἀργύρου 63919 Leg.819.c.1 : καὶ τοιούτων τινῶν ἄλλων κεραννύντες, οἱ δὲ καὶ ὅλας πως 63920 Leg.819.c.2 : διαδιδόντες, ὅπερ εἶπον, εἰς παιδιὰν ἐναρμόττοντες τὰς τῶν 63921 Leg.819.c.3 : ἀναγκαίων ἀριθμῶν χρήσεις, ὠφελοῦσι τοὺς μανθάνοντας 63922 Leg.819.c.4 : εἴς τε τὰς τῶν στρατοπέδων τάξεις καὶ ἀγωγὰς καὶ στρα– 63923 Leg.819.c.5 : τείας καὶ εἰς οἰκονομίας αὖ, καὶ πάντως χρησιμωτέρους 63924 Leg.819.c.6 : αὐτοὺς αὑτοῖς καὶ ἐγρηγορότας μᾶλλον τοὺς ἀνθρώπους 63925 Leg.819.c.7 : ἀπεργάζονται· μετὰ δὲ ταῦτα ἐν ταῖς μετρήσεσιν, ὅσα ἔχει 63926 Leg.819.d.1 : μήκη καὶ πλάτη καὶ βάθη, περὶ ἅπαντα ταῦτα ἐνοῦσάν τινα 63927 Leg.819.d.2 : φύσει γελοίαν τε καὶ αἰσχρὰν ἄγνοιαν ἐν τοῖς ἀνθρώποις 63928 Leg.819.d.3 : πᾶσιν, ταύτης ἀπαλλάττουσιν. 63929 Leg.819.d.4 : {ΚΛ.} Ποίαν δὴ καὶ τίνα λέγεις ταύτην; 63930 Leg.819.d.5 : {ΑΘ.} Ὦ φίλε Κλεινία, παντάπασί γε μὴν καὶ αὐτὸς 63931 Leg.819.d.6 : ἀκούσας ὀψέ ποτε τὸ περὶ ταῦτα ἡμῶν πάθος ἐθαύμασα, 63932 Leg.819.d.7 : καὶ ἔδοξέ μοι τοῦτο οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλὰ ὑηνῶν τινων εἶναι 63933 Leg.819.d.8 : μᾶλλον θρεμμάτων, ᾐσχύνθην τε οὐχ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μόνον, 63934 Leg.819.e.1 : ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. 63935 Leg.819.e.2 : {ΚΛ.} Τοῦ πέρι; λέγ´ ὅτι καὶ φῄς, ὦ ξένε. 63936 Leg.819.e.3 : {ΑΘ.} Λέγω δή· μᾶλλον δὲ ἐρωτῶν σοι δείξω. καί μοι 63937 Leg.819.e.4 : σμικρὸν ἀπόκριναι· γιγνώσκεις που μῆκος; 63938 Leg.819.e.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 63939 Leg.819.e.6 : {ΑΘ.} Τί δέ; πλάτος; 63940 Leg.819.e.7 : {ΚΛ.} Πάντως. 63941 Leg.819.e.8 : {ΑΘ.} Ἦ καὶ ταῦτα ὅτι δύ´ ἐστόν, καὶ τρίτον τούτων βάθος; 63942 Leg.819.e.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 63943 Leg.819.e.10 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ δοκεῖ σοι ταῦτα εἶναι πάντα μετρητὰ 63944 Leg.819.e.11 : πρὸς ἄλληλα; 63945 Leg.819.e.12 : {ΚΛ.} Ναί. 63946 Leg.819.e.13 : {ΑΘ.} Μῆκός τε οἶμαι πρὸς μῆκος, καὶ πλάτος πρὸς 63947 Leg.820.a.1 : πλάτος, καὶ βάθος ὡσαύτως δυνατὸν εἶναι μετρεῖν φύσει. 63948 Leg.820.a.2 : {ΚΛ.} Σφόδρα γε. 63949 Leg.820.a.3 : {ΑΘ.} Εἰ δ´ ἔστι μήτε σφόδρα μήτε ἠρέμα δυνατὰ ἔνια, ἀλλὰ 63950 Leg.820.a.4 : τὰ μέν, τὰ δὲ μή, σὺ δὲ πάντα ἡγῇ, πῶς οἴει πρὸς ταῦτα 63951 Leg.820.a.5 : διακεῖσθαι; 63952 Leg.820.a.6 : {ΚΛ.} Δῆλον ὅτι φαύλως. 63953 Leg.820.a.7 : {ΑΘ.} Τί δ´ αὖ μῆκός τε καὶ πλάτος πρὸς βάθος, ἢ πλάτος 63954 Leg.820.a.8 : τε καὶ μῆκος πρὸς ἄλληλα; [ὥστε πῶς] ἆρ´ οὐ διανοούμεθα 63955 Leg.820.a.9 : περὶ ταῦτα οὕτως Ἕλληνες πάντες, ὡς δυνατά ἐστι μετρεῖσθαι 63956 Leg.820.a.10 : πρὸς ἄλληλα ἁμῶς γέ πως; 63957 Leg.820.b.1 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 63958 Leg.820.b.2 : {ΑΘ.} Εἰ δ´ ἔστιν αὖ μηδαμῶς μηδαμῇ δυνατά, πάντες δ´, 63959 Leg.820.b.3 : ὅπερ εἶπον, Ἕλληνες διανοούμεθα ὡς δυνατά, μῶν οὐκ ἄξιον 63960 Leg.820.b.4 : ὑπὲρ πάντων αἰσχυνθέντα εἰπεῖν πρὸς αὐτούς· Ὦ βέλτιστοι 63961 Leg.820.b.5 : τῶν Ἑλλήνων, ἓν ἐκείνων τοῦτ´ ἐστὶν ὧν ἔφαμεν αἰσχρὸν 63962 Leg.820.b.6 : μὲν γεγονέναι τὸ μὴ ἐπίστασθαι, τὸ δ´ ἐπίστασθαι τἀναγκαῖα 63963 Leg.820.b.7 : οὐδὲν πάνυ καλόν; 63964 Leg.820.b.8 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 63965 Leg.820.b.9 : {ΑΘ.} Καὶ πρὸς τούτοις γε ἄλλα ἔστιν τούτων συγγενῆ, 63966 Leg.820.c.1 : ἐν οἷς αὖ πολλὰ ἁμαρτήματα ἐκείνων ἀδελφὰ ἡμῖν ἐγγίγνεται 63967 Leg.820.c.2 : τῶν ἁμαρτημάτων. 63968 Leg.820.c.3 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 63969 Leg.820.c.4 : {ΑΘ.} Τὰ τῶν μετρητῶν τε καὶ ἀμέτρων πρὸς ἄλληλα ᾗτινι 63970 Leg.820.c.5 : φύσει γέγονεν. ταῦτα γὰρ δὴ σκοποῦντα διαγιγνώσκειν 63971 Leg.820.c.6 : ἀναγκαῖον ἢ παντάπασιν εἶναι φαῦλον, προβάλλοντά τε 63972 Leg.820.c.7 : ἀλλήλοις ἀεί, διατριβὴν τῆς πεττείας πολὺ χαριεστέραν 63973 Leg.820.c.8 : πρεσβυτῶν διατρίβοντα, φιλονικεῖν ἐν ταῖς τούτων ἀξίαισι 63974 Leg.820.c.9 : σχολαῖς. 63975 Leg.820.d.1 : {ΚΛ.} Ἴσως· ἔοικεν γοῦν ἥ τε πεττεία καὶ ταῦτα ἀλλήλων 63976 Leg.820.d.2 : τὰ μαθήματα οὐ πάμπολυ κεχωρίσθαι. 63977 Leg.820.d.3 : {ΑΘ.} Ταῦτα τοίνυν ἐγὼ μέν, ὦ Κλεινία, φημὶ τοὺς νέους 63978 Leg.820.d.4 : δεῖν μανθάνειν· καὶ γὰρ οὔτε βλαβερὰ οὔτε χαλεπά ἐστιν, 63979 Leg.820.d.5 : μετὰ δὲ παιδιᾶς ἅμα μανθανόμενα ὠφελήσει μέν, βλάψει δὲ 63980 Leg.820.d.6 : ἡμῖν τὴν πόλιν οὐδέν. εἰ δέ τις ἄλλως λέγει, ἀκουστέον. 63981 Leg.820.d.7 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 63982 Leg.820.d.8 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν ἂν οὕτω ταῦτα ἔχοντα φαίνηται, δῆλον 63983 Leg.820.d.9 : ὡς ἐγκρινοῦμεν αὐτά, μὴ ταύτῃ δὲ φαινόμενα ἔχειν ἀποκρι– 63984 Leg.820.d.10 : θήσεται. 63985 Leg.820.e.1 : {ΚΛ.} Δῆλον· τί μήν; 63986 Leg.820.e.2 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν νῦν, ὦ ξένε, κείσθω ταῦτα ὡς ὄντα τῶν 63987 Leg.820.e.3 : δεόντων μαθημάτων, ἵνα μὴ διάκενα ἡμῖν ᾖ τὰ τῶν νόμων; 63988 Leg.820.e.4 : κείσθω μέντοι καθάπερ ἐνέχυρα λύσιμα ἐκ τῆς ἄλλης πολι– 63989 Leg.820.e.5 : τείας, ἐὰν ἢ τοὺς θέντας ἡμᾶς ἢ καὶ τοὺς θεμένους ὑμᾶς 63990 Leg.820.e.6 : μηδαμῶς φιλοφρονῆται. 63991 Leg.820.e.7 : {ΚΛ.} Δικαίαν λέγεις τὴν θέσιν. 63992 Leg.820.e.8 : {ΑΘ.} Ἄστρων δὴ τὸ μετὰ ταῦτα ὅρα τὴν μάθησιν τοῖς 63993 Leg.820.e.9 : νέοις, ἂν ἡμᾶς ἀρέσκῃ λεχθεῖσα ἢ καὶ τοὐναντίον. 63994 Leg.820.e.10 : {ΚΛ.} Λέγε μόνον. 63995 Leg.820.e.11 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν θαῦμά γε περὶ αὐτά ἐστιν μέγα καὶ οὐδαμῶς 63996 Leg.820.e.12 : οὐδαμῇ ἀνεκτόν. 63997 Leg.821.a.1 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δή; 63998 Leg.821.a.2 : {ΑΘ.} Τὸν μέγιστον θεὸν καὶ ὅλον τὸν κόσμον φαμὲν οὔτε 63999 Leg.821.a.3 : ζητεῖν δεῖν οὔτε πολυπραγμονεῖν τὰς αἰτίας ἐρευνῶντας—οὐ 64000 Leg.821.a.4 : γὰρ οὐδ´ ὅσιον εἶναι—τὸ δὲ ἔοικεν πᾶν τούτου τοὐναντίον 64001 Leg.821.a.5 : γιγνόμενον ὀρθῶς ἂν γίγνεσθαι. 64002 Leg.821.a.6 : {ΚΛ.} Πῶς εἶπες; 64003 Leg.821.a.7 : {ΑΘ.} Παράδοξον μὲν τὸ λεγόμενον, καὶ οὐκ ἂν πρεσβύταις 64004 Leg.821.a.8 : τις οἰηθείη πρέπειν· τὸ δὲ ἐπειδάν τίς τι καλόν τε οἰηθῇ 64005 Leg.821.a.9 : καὶ ἀληθὲς μάθημα εἶναι καὶ πόλει συμφέρον καὶ τῷ θεῷ 64006 Leg.821.b.1 : παντάπασι φίλον, οὐδενὶ δὴ τρόπῳ δυνατόν ἐστιν ἔτι μὴ 64007 Leg.821.b.2 : φράζειν. 64008 Leg.821.b.3 : {ΚΛ.} Εἰκότα λέγεις· ἀλλ´ ἄστρων πέρι μάθημα τί τοιοῦτον 64009 Leg.821.b.4 : ἀνευρήσομεν; 64010 Leg.821.b.5 : {ΑΘ.} Ὦ ἀγαθοί, καταψευδόμεθα νῦν ὡς ἔπος εἰπεῖν 64011 Leg.821.b.6 : Ἕλληνες πάντες μεγάλων θεῶν, Ἡλίου τε ἅμα καὶ Σελήνης. 64012 Leg.821.b.7 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δὴ ψεῦδος; 64013 Leg.821.b.8 : {ΑΘ.} Φαμὲν αὐτὰ οὐδέποτε τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἰέναι, καὶ ἄλλ´ 64014 Leg.821.b.9 : ἄττα ἄστρα μετὰ τούτων, ἐπονομάζοντες πλανητὰ αὐτά. 64015 Leg.821.c.1 : {ΚΛ.} Νὴ τὸν Δία, ὦ ξένε, ἀληθὲς τοῦτο λέγεις· ἐν γὰρ 64016 Leg.821.c.2 : δὴ τῷ βίῳ πολλάκις ἑώρακα καὶ αὐτὸς τόν τε Ἑωσφόρον καὶ 64017 Leg.821.c.3 : τὸν Ἕσπερον καὶ ἄλλους τινὰς οὐδέποτε ἰόντας εἰς τὸν αὐτὸν 64018 Leg.821.c.4 : δρόμον ἀλλὰ πάντῃ πλανωμένους, τὸν δὲ ἥλιόν που καὶ 64019 Leg.821.c.5 : σελήνην δρῶντας ταῦθ´ ἃ ἀεὶ πάντες συνεπιστάμεθα. 64020 Leg.821.c.6 : {ΑΘ.} Ταῦτ´ ἔστι τοίνυν, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, νῦν 64021 Leg.821.c.7 : ἃ δή φημι δεῖν περὶ θεῶν τῶν κατ´ οὐρανὸν τούς γε ἡμετέρους 64022 Leg.821.d.1 : πολίτας τε καὶ τοὺς νέους τὸ μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ 64023 Leg.821.d.2 : ἁπάντων τούτων, μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά, 64024 Leg.821.d.3 : εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ ἐν εὐχαῖς εὐχομένους 64025 Leg.821.d.4 : εὐσεβῶς. 64026 Leg.821.d.5 : {ΚΛ.} Τοῦτο μὲν ὀρθόν, εἴ γε πρῶτον μὲν δυνατόν ἐστιν 64027 Leg.821.d.6 : ὃ λέγεις μαθεῖν· εἶτα, εἰ μὴ λέγομέν τι περὶ αὐτῶν ὀρθῶς 64028 Leg.821.d.7 : νῦν, μαθόντες δὲ λέξομεν, συγχωρῶ κἀγὼ τό γε τοσοῦτον 64029 Leg.821.d.8 : καὶ τοιοῦτον ὂν μαθητέον εἶναι. ταῦτ´ οὖν ὡς ἔχοντά ἐσθ´ 64030 Leg.821.d.9 : οὕτω, πειρῶ σὺ μὲν ἐξηγεῖσθαι πάντως, ἡμεῖς δὲ συνέπεσθαί 64031 Leg.821.d.10 : σοι μανθάνοντες. 64032 Leg.821.e.1 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ ἔστι μὲν οὐ ῥᾴδιον ὃ λέγω μαθεῖν, οὐδ´ αὖ 64033 Leg.821.e.2 : παντάπασι χαλεπόν, οὐδέ γέ τινος χρόνου παμπόλλου. 64034 Leg.821.e.3 : τεκμήριον δέ· ἐγὼ τούτων οὔτε νέος οὔτε πάλαι ἀκηκοὼς 64035 Leg.821.e.4 : σφῷν ἂν νῦν οὐκ ἐν πολλῷ χρόνῳ δηλῶσαι δυναίμην. καίτοι 64036 Leg.821.e.5 : χαλεπά γε ὄντα οὐκ ἄν ποτε οἷός τ´ ἦν δηλοῦν τηλικούτοις 64037 Leg.821.e.6 : οὖσι τηλικοῦτος. 64038 Leg.821.e.7 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. ἀλλὰ τί καὶ φῂς τοῦτο τὸ μάθημα 64039 Leg.822.a.1 : ὃ θαυμαστὸν μὲν λέγεις, προσῆκον δ´ αὖ μαθεῖν τοῖς νέοις, 64040 Leg.822.a.2 : οὐ γιγνώσκειν δὲ ἡμᾶς; πειρῶ περὶ αὐτοῦ τό γε τοσοῦτον 64041 Leg.822.a.3 : φράζειν ὡς σαφέστατα. 64042 Leg.822.a.4 : {ΑΘ.} Πειρατέον. οὐ γάρ ἐστι τοῦτο, ὦ ἄριστοι, τὸ δόγμα 64043 Leg.822.a.5 : ὀρθὸν περὶ σελήνης τε καὶ ἡλίου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ὡς 64044 Leg.822.a.6 : ἄρα πλανᾶταί ποτε, πᾶν δὲ τοὐναντίον ἔχει τούτου—τὴν αὐτὴν 64045 Leg.822.a.7 : γὰρ αὐτῶν ὁδὸν ἕκαστον καὶ οὐ πολλὰς ἀλλὰ μίαν ἀεὶ κύκλῳ 64046 Leg.822.a.8 : διεξέρχεται, φαίνεται δὲ πολλὰς φερόμενον—τὸ δὲ τάχιστον 64047 Leg.822.a.9 : αὐτῶν ὂν βραδύτατον οὐκ ὀρθῶς αὖ δοξάζεται, τὸ δ´ ἐναντίον 64048 Leg.822.b.1 : ἐναντίως. ταῦτ´ οὖν εἰ πέφυκεν μὲν οὕτως, ἡμεῖς δὲ μὴ 64049 Leg.822.b.2 : ταύτῃ δόξομεν, εἰ μὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ θεόντων ἵππων οὕτως ἢ 64050 Leg.822.b.3 : δολιχοδρόμων ἀνδρῶν διενοούμεθα πέρι, καὶ προσηγορεύομεν 64051 Leg.822.b.4 : τὸν τάχιστον μὲν ὡς βραδύτατον, τὸν δὲ βραδύτατον ὡς 64052 Leg.822.b.5 : τάχιστον, ἐγκώμιά τε ποιοῦντες ᾔδομεν τὸν ἡττώμενον νενικη– 64053 Leg.822.b.6 : κότα, οὔτε ὀρθῶς ἂν οὔτ´ οἶμαι προσφιλῶς τοῖς δρομεῦσιν 64054 Leg.822.b.7 : ἡμᾶς ἂν τὰ ἐγκώμια προσάπτειν ἀνθρώποις οὖσιν· νῦν δὲ δὴ 64055 Leg.822.c.1 : περὶ θεοὺς τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν, ἆρ´ οὐκ 64056 Leg.822.c.2 : οἰόμεθα 〈ὃ〉 γελοῖόν τε καὶ οὐκ ὀρθὸν ἐκεῖ γιγνόμενον ἦν ἂν 64057 Leg.822.c.3 : τότε, νῦν ἐνταυθοῖ καὶ ἐν τούτοισι γίγνεσθαι γελοῖον μὲν 64058 Leg.822.c.4 : οὐδαμῶς, οὐ μὴν οὐδὲ θεοφιλές γε, ψευδῆ φήμην ἡμῶν κατὰ 64059 Leg.822.c.5 : θεῶν ὑμνούντων. 64060 Leg.822.c.6 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα, εἴπερ γε οὕτω ταῦτ´ ἐστίν. 64061 Leg.822.c.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἂν μὲν δείξωμεν οὕτω ταῦτ´ ἔχοντα, μαθητέα 64062 Leg.822.c.8 : μέχρι γε τούτου τὰ τοιαῦτα πάντα, μὴ δειχθέντων δὲ ἐατέον; 64063 Leg.822.c.9 : καὶ ταῦτα ἡμῖν οὕτω συγκείσθω; 64064 Leg.822.d.1 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 64065 Leg.822.d.2 : {ΑΘ.} Ἤδη τοίνυν χρὴ φάναι τέλος ἔχειν τά γε παιδείας 64066 Leg.822.d.3 : μαθημάτων πέρι νόμιμα· περὶ δὲ θήρας ὡσαύτως διανοηθῆναι 64067 Leg.822.d.4 : χρὴ καὶ περὶ ἁπάντων ὁπόσα τοιαῦτα. κινδυνεύει γὰρ δὴ 64068 Leg.822.d.5 : νομοθέτῃ τὸ προσταττόμενον ἐπὶ μεῖζον εἶναι τοῦ νόμους 64069 Leg.822.d.6 : θέντα ἀπηλλάχθαι, ἕτερον δέ τι πρὸς τοῖς νόμοις εἶναι 64070 Leg.822.d.7 : μεταξύ τι νουθετήσεώς τε πεφυκὸς ἅμα καὶ νόμων, ὃ δὴ 64071 Leg.822.e.1 : πολλάκις ἡμῶν ἐμπέπτωκεν τοῖς λόγοις, οἷον περὶ τὴν τῶν 64072 Leg.822.e.2 : σφόδρα νέων παίδων τροφήν· οὐ γὰρ ἄρρητά φαμεν εἶναι, 64073 Leg.822.e.3 : λέγοντές τε αὐτά, ὡς νόμους οἴεσθαι τιθεμένους εἶναι πολλῆς 64074 Leg.822.e.4 : ἀνοίας γέμειν. γεγραμμένων δὴ ταύτῃ τῶν νόμων τε καὶ 64075 Leg.822.e.5 : ὅλης τῆς πολιτείας, οὐ τέλεος ὁ τοῦ διαφέροντος πολίτου πρὸς 64076 Leg.822.e.6 : ἀρετὴν γίγνεται ἔπαινος, ὅταν αὐτόν τις φῇ τὸν ὑπηρετήσαντα 64077 Leg.822.e.7 : τοῖς νόμοις ἄριστα καὶ πειθόμενον μάλιστα, τοῦτον εἶναι τὸν 64078 Leg.822.e.8 : ἀγαθόν· τελεώτερον δὲ ὧδε εἰρημένον, ὡς ἄρα ὃς ἂν τοῖς τοῦ 64079 Leg.822.e.9 : νομοθέτου νομοθετοῦντός τε καὶ ἐπαινοῦντος καὶ ψέγοντος 64080 Leg.823.a.1 : πειθόμενος γράμμασιν διεξέλθῃ τὸν βίον ἄκρατον. οὗτος ὅ 64081 Leg.823.a.2 : τε λόγος ὀρθότατος εἰς ἔπαινον πολίτου, τόν τε νομοθέτην 64082 Leg.823.a.3 : ὄντως δεῖ μὴ μόνον γράφειν τοὺς νόμους, πρὸς δὲ τοῖς νόμοις, 64083 Leg.823.a.4 : ὅσα καλὰ αὐτῷ δοκεῖ καὶ μὴ καλὰ εἶναι, νόμοις ἐμπεπλεγμένα 64084 Leg.823.a.5 : γράφειν, τὸν δὲ ἄκρον πολίτην μηδὲν ἧττον ταῦτα ἐμπεδοῦν 64085 Leg.823.a.6 : ἢ τὰ ταῖς ζημίαις ὑπὸ νόμων κατειλημμένα. τὸ δὲ δὴ 64086 Leg.823.a.7 : παρὸν ἡμῖν τὰ νῦν 〈εἰ〉 οἷον μάρτυρα ἐπαγόμεθα, δηλοῖμεν ἂν 64087 Leg.823.b.1 : ὃ βουλόμεθα μᾶλλον. θήρα γὰρ πάμπολύ τι πρᾶγμά ἐστι, 64088 Leg.823.b.2 : περιειλημμένον ὀνόματι νῦν σχεδὸν ἑνί. πολλὴ μὲν γὰρ ἡ 64089 Leg.823.b.3 : τῶν ἐνύδρων, πολλὴ δὲ ἡ τῶν πτηνῶν, πάμπολυ δὲ καὶ τὸ 64090 Leg.823.b.4 : περὶ τὰ πεζὰ θηρεύματα, οὐ μόνον θηρίων, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν 64091 Leg.823.b.5 : ἀνθρώπων ἀξίαν ἐννοεῖν θήραν, τήν τε κατὰ πόλεμον, πολλὴ 64092 Leg.823.b.6 : δὲ καὶ ἡ κατὰ φιλίαν θηρεύουσα, ἡ μὲν ἔπαινον, ἡ δὲ ψόγον 64093 Leg.823.b.7 : ἔχει· καὶ κλωπεῖαι καὶ λῃστῶν καὶ στρατοπέδων στρατο– 64094 Leg.823.c.1 : πέδοις θῆραι. θήρας δὲ πέρι τιθέντι τῷ νομοθέτῃ τοὺς 64095 Leg.823.c.2 : νόμους οὔτε μὴ δηλοῦν ταῦθ´ οἷόν τε, οὔτε ἐπὶ πᾶσιν τάξεις 64096 Leg.823.c.3 : καὶ ζημίας ἐπιτιθέντα ἀπειλητικὰ νόμιμα τιθέναι. τί δὴ 64097 Leg.823.c.4 : δραστέον περὶ τὰ τοιαῦτα; τὸν μέν, τὸν νομοθέτην, ἐπαινέσαι 64098 Leg.823.c.5 : καὶ ψέξαι χρεὼν τὰ περὶ θήρας πρὸς τοὺς τῶν νέων πόνους 64099 Leg.823.c.6 : τε καὶ ἐπιτηδεύματα, τὸν δ´ αὖ νέον ἀκούσαντα πείθεσθαι, 64100 Leg.823.c.7 : καὶ μήθ´ ἡδονὴν μήτε πόνον ἐξείργειν αὐτόν, τῶν δὲ περὶ 64101 Leg.823.c.8 : ἕκαστα ἀπειληθέντων μετὰ ζημίας καὶ νομοθετηθέντων, τὰ 64102 Leg.823.d.1 : μετ´ ἐπαίνου ῥηθέντα μᾶλλον τιμᾶν καὶ προσταχθέντα 64103 Leg.823.d.2 : ἀποτελεῖν. 64104 Leg.823.d.3 : Τούτων δὴ προρρηθέντων, ἑξῆς ἂν γίγνοιτο ἔμμετρος 64105 Leg.823.d.4 : ἔπαινος θήρας καὶ ψόγος, ἥτις μὲν βελτίους ἀποτελεῖ τὰς 64106 Leg.823.d.5 : ψυχὰς τῶν νέων ἐπαινοῦντος, ψέγοντος δὲ ἣ τἀναντία. 64107 Leg.823.d.6 : λέγωμεν τοίνυν τὸ μετὰ τοῦτο ἑξῆς προσαγορεύοντες δι´ 64108 Leg.823.d.7 : εὐχῆς τοὺς νέους· Ὦ φίλοι, εἴθ´ ὑμᾶς μήτε τις ἐπιθυμία μήτ´ 64109 Leg.823.d.8 : ἔρως τῆς περὶ θάλατταν θήρας ποτὲ λάβοι μηδὲ ἀγκιστρείας 64110 Leg.823.e.1 : μηδ´ ὅλως τῆς τῶν ἐνύδρων ζῴων, μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε 64111 Leg.823.e.2 : εὕδουσιν κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις. μηδ´ αὖ ἄγρας 64112 Leg.823.e.3 : ἀνθρώπων κατὰ θάλατταν λῃστείας τε ἵμερος ἐπελθὼν ὑμῖν 64113 Leg.823.e.4 : θηρευτὰς ὠμοὺς καὶ ἀνόμους ἀποτελοῖ· κλωπείας δ´ ἐν χώρᾳ 64114 Leg.823.e.5 : καὶ πόλει μηδὲ εἰς τὸν ἔσχατον ἐπέλθοι νοῦν ἅψασθαι. μηδ´ 64115 Leg.823.e.6 : αὖ πτηνῶν θήρας αἱμύλος ἔρως οὐ σφόδρα ἐλευθέριος ἐπέλθοι 64116 Leg.824.a.1 : τινὶ νέων. πεζῶν δὴ μόνον θήρευσίς τε καὶ ἄγρα λοιπὴ τοῖς 64117 Leg.824.a.2 : παρ´ ἡμῖν ἀθληταῖς, ὧν ἡ μὲν τῶν εὑδόντων αὖ κατὰ μέρη, 64118 Leg.824.a.3 : νυκτερεία κληθεῖσα, ἀργῶν ἀνδρῶν, οὐκ ἀξία ἐπαίνου, οὐδ´ 64119 Leg.824.a.4 : ἧττον διαπαύματα πόνων ἔχουσα, ἄρκυσίν τε καὶ πάγαις ἀλλ´ 64120 Leg.824.a.5 : οὐ φιλοπόνου ψυχῆς νίκῃ χειρουμένων τὴν ἄγριον τῶν 64121 Leg.824.a.6 : θηρίων ῥώμην· μόνη δὴ πᾶσιν λοιπὴ καὶ ἀρίστη ἡ τῶν 64122 Leg.824.a.7 : τετραπόδων ἵπποις καὶ κυσὶν καὶ τοῖς ἑαυτῶν θήρα σώμασιν, 64123 Leg.824.a.8 : ὧν ἁπάντων κρατοῦσιν δρόμοις καὶ πληγαῖς καὶ βολαῖς 64124 Leg.824.a.9 : αὐτόχειρες θηρεύοντες, ὅσοις ἀνδρείας τῆς θείας ἐπιμελές. 64125 Leg.824.a.10 : Τούτων δὴ πάντων ἔπαινος μὲν πέρι καὶ ψόγος ὁ διειρη– 64126 Leg.824.a.11 : μένος ἂν εἴη λόγος, νόμος δὲ ὅδε· Τούτους μηδεὶς τοὺς ἱεροὺς 64127 Leg.824.a.12 : ὄντως θηρευτὰς κωλυέτω ὅπου καὶ ὅπῃπερ ἂν ἐθέλωσιν κυνη– 64128 Leg.824.a.13 : γετεῖν, νυκτερευτὴν δὲ ἄρκυσιν καὶ πλεκταῖς πιστὸν μηδεὶς 64129 Leg.824.a.14 : μηδέποτε ἐάσῃ μηδαμοῦ θηρεῦσαι· τὸν ὀρνιθευτὴν δὲ ἐν ἀργοῖς 64130 Leg.824.a.15 : μὲν καὶ ὄρεσιν μὴ κωλυέτω, ἐν ἐργασίμοις δὲ καὶ ἱεροῖς 64131 Leg.824.a.16 : ἀγρίοις ἐξειργέτω ὁ προστυγχάνων, ἐνυγροθηρευτὴν δέ, πλὴν 64132 Leg.824.a.17 : ἐν λιμέσιν καὶ ἱεροῖς ποταμοῖς τε καὶ ἕλεσι καὶ λίμναις, 64133 Leg.824.a.18 : ἐν τοῖς ἄλλοις δὲ ἐξέστω θηρεύειν, μὴ χρώμενον ὀπῶν 64134 Leg.824.a.19 : ἀναθολώσει μόνον. 64135 Leg.824.a.20 : Νῦν οὖν ἤδη πάντα χρὴ φάναι τέλος ἔχειν τά γε παιδείας 64136 Leg.824.a.21 : πέρι νόμιμα. 64137 Leg.824.a.22 : {ΚΛ.} Καλῶς ἂν λέγοις. 64138 Leg.828.a.1 : {ΑΘ.} Τούτων μὴν ἐχόμενά ἐστιν τάξασθαι μὲν καὶ νομο– 64139 Leg.828.a.2 : θετήσασθαι ἑορτὰς μετὰ τῶν ἐκ Δελφῶν μαντειῶν, αἵτινες 64140 Leg.828.a.3 : θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ πόλει 64141 Leg.828.a.4 : γίγνοιντ´ ἄν· πότε δὲ καὶ πόσαι τὸν ἀριθμόν, σχεδὸν ἴσως 64142 Leg.828.a.5 : ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν ἔνιά γ´ αὐτῶν εἴη. 64143 Leg.828.a.6 : {ΚΛ.} Τάχ´ ἂν τὸν ἀριθμόν. 64144 Leg.828.a.7 : {ΑΘ.} Τὸν ἀριθμὸν δὴ λέγωμεν πρῶτον· ἔστωσαν γὰρ τῶν 64145 Leg.828.b.1 : μὲν πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι, 64146 Leg.828.b.2 : ὅπως ἂν μία γέ τις ἀρχὴ θύῃ θεῶν ἢ δαιμόνων τινὶ ἀεὶ ὑπὲρ 64147 Leg.828.b.3 : πόλεώς τε καὶ αὐτῶν καὶ κτημάτων. ταῦτα δὲ συνελθόντες 64148 Leg.828.b.4 : ἐξηγηταὶ καὶ ἱερεῖς ἱέρειαί τε καὶ μάντεις μετὰ νομοφυλάκων 64149 Leg.828.b.5 : ταξάντων ἃ παραλείπειν ἀνάγκη τῷ νομοθέτῃ· καὶ δὴ καὶ 64150 Leg.828.b.6 : αὐτοῦ τούτου χρὴ γίγνεσθαι ἐπιγνώμονας τοῦ παραλειπομένου 64151 Leg.828.b.7 : τούτους τοὺς αὐτούς. ὁ μὲν γὰρ δὴ νόμος ἐρεῖ δώδεκα μὲν 64152 Leg.828.c.1 : ἑορτὰς εἶναι τοῖς δώδεκα θεοῖς, ὧν ἂν ἡ φυλὴ ἑκάστη 64153 Leg.828.c.2 : ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα ἱερά, χορούς 64154 Leg.828.c.3 : τε καὶ ἀγῶνας μουσικούς, τοὺς δὲ γυμνικούς, κατὰ τὸ πρέπον 64155 Leg.828.c.4 : προσνέμοντας τοῖς θεοῖς τε αὐτοῖς ἅμα καὶ ταῖς ὥραις ἑκά– 64156 Leg.828.c.5 : σταις, γυναικείας τε ἑορτάς, ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει 64157 Leg.828.c.6 : καὶ ὅσαις μή, διανέμοντας. ἔτι δὲ καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ 64158 Leg.828.c.7 : ὅσους αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις 64159 Leg.828.c.8 : ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον, ἐν τῷ τοῦ Πλού– 64160 Leg.828.d.1 : τωνος μηνὶ τῷ δωδεκάτῳ κατὰ τὸν νόμον ἀποδιδόντας, καὶ 64161 Leg.828.d.2 : οὐ δυσχεραντέον πολεμικοῖς ἀνθρώποις τὸν τοιοῦτον θεόν, 64162 Leg.828.d.3 : ἀλλὰ τιμητέον ὡς ὄντα ἀεὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει ἄριστον· 64163 Leg.828.d.4 : κοινωνία γὰρ ψυχῇ καὶ σώματι διαλύσεως οὐκ ἔστιν ᾗ 64164 Leg.828.d.5 : κρεῖττον, ὡς ἐγὼ φαίην ἂν σπουδῇ λέγων. πρὸς τούτοις δὲ 64165 Leg.828.d.6 : διάνοιαν χρὴ σχεῖν τοὺς διαιρήσοντας ἱκανῶς ταῦτα τοιάνδε, 64166 Leg.828.d.7 : ὡς ἔσθ´ ἡμῖν ἡ πόλις οἵαν οὐκ ἄν τις ἑτέραν εὕροι τῶν νῦν 64167 Leg.828.d.8 : περὶ χρόνου σχολῆς καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐξουσίας, δεῖ δὲ 64168 Leg.829.a.1 : αὐτήν, καθάπερ ἕνα ἄνθρωπον, ζῆν εὖ· τοῖς δὲ εὐδαιμόνως 64169 Leg.829.a.2 : ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ μήθ´ ἑαυτοὺς ἀδικεῖν μήτε 64170 Leg.829.a.3 : ὑφ´ ἑτέρων αὐτοὺς ἀδικεῖσθαι. τούτοιν δὲ τὸ μὲν οὐ πάνυ 64171 Leg.829.a.4 : χαλεπόν, τοῦ δὲ μὴ ἀδικεῖσθαι κτήσασθαι δύναμιν παγχά– 64172 Leg.829.a.5 : λεπον, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτὸ τελέως σχεῖν ἄλλως ἢ τελέως 64173 Leg.829.a.6 : γενόμενον ἀγαθόν· ταὐτὸν δὴ τοῦτο ἔστι καὶ πόλει ὑπάρχειν, 64174 Leg.829.a.7 : γενομένῃ μὲν ἀγαθῇ βίος εἰρηνικός, πολεμικὸς δὲ ἔξωθέν τε 64175 Leg.829.a.8 : καὶ ἔνδοθεν, ἂν ᾖ κακή. τούτων δὲ ταύτῃ σχεδὸν ἐχόντων, 64176 Leg.829.b.1 : οὐκ ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ´ ἐν 64177 Leg.829.b.2 : τῷ τῆς εἰρήνης βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου μηνὸς νοῦν 64178 Leg.829.b.3 : κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον μιᾶς ἡμέρας, πλείους 64179 Leg.829.b.4 : δέ, ὡς ἂν καὶ τοῖς ἄρχουσιν συνδοκῇ, μηδὲν χειμῶνας ἢ 64180 Leg.829.b.5 : καύματα διευλαβουμένους, αὐτούς τε ἅμα καὶ γυναῖκας καὶ 64181 Leg.829.b.6 : παῖδας, ὅταν ὡς πανδημίαν ἐξάγειν δόξῃ τοῖς ἄρχουσιν, τοτὲ 64182 Leg.829.b.7 : δὲ καὶ κατὰ μέρη· καί τινας ἀεὶ παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς 64183 Leg.829.b.8 : ἅμα θυσίαις, ὅπως ἂν γίγνωνται μάχαι τινὲς ἑορταστικαί, 64184 Leg.829.c.1 : μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι μάλιστα ἐναργῶς μάχας. 64185 Leg.829.c.2 : νικητήρια δὲ καὶ ἀριστεῖα ἑκάστοισι τούτων δεῖ διανέμειν 64186 Leg.829.c.3 : ἐγκώμιά τε καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις, ὁποῖός τις ἂν ἕκαστος 64187 Leg.829.c.4 : γίγνηται κατά τε τοὺς ἀγῶνας ἐν παντί τε αὖ τῷ βίῳ, τόν 64188 Leg.829.c.5 : τε ἄριστον δοκοῦντα εἶναι κοσμοῦντας καὶ τὸν μὴ ψέγοντας. 64189 Leg.829.c.6 : ποιητὴς δὲ ἔστω τῶν τοιούτων μὴ ἅπας, ἀλλὰ γεγονὼς πρῶτον 64190 Leg.829.c.7 : μὲν μὴ ἔλαττον πεντήκοντα ἐτῶν, μηδ´ αὖ τῶν ὁπόσοι ποίησιν 64191 Leg.829.c.8 : μὲν καὶ μοῦσαν ἱκανῶς κεκτημένοι ἐν αὑτοῖς εἰσιν, καλὸν δὲ 64192 Leg.829.d.1 : ἔργον καὶ ἐπιφανὲς μηδὲν δράσαντες πώποτε· ὅσοι δὲ ἀγαθοί 64193 Leg.829.d.2 : τε αὐτοὶ καὶ τίμιοι ἐν τῇ πόλει, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ 64194 Leg.829.d.3 : καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα, ἐὰν καὶ μὴ 64195 Leg.829.d.4 : μουσικὰ πεφύκῃ. κρίσις δὲ αὐτῶν ἔστω παρά τε τῷ παιδευτῇ 64196 Leg.829.d.5 : καὶ τοῖς ἄλλοις νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς γέρας, 64197 Leg.829.d.6 : παρρησίαν ἐν μούσαις εἶναι μόνοις, τοῖς δὲ ἄλλοις μηδεμίαν 64198 Leg.829.d.7 : ἐξουσίαν γίγνεσθαι, μηδέ τινα τολμᾶν ᾄδειν ἀδόκιμον μοῦσαν 64199 Leg.829.d.8 : μὴ κρινάντων τῶν νομοφυλάκων, μηδ´ ἂν ἡδίων ᾖ τῶν Θα– 64200 Leg.829.e.1 : μύρου τε καὶ Ὀρφείων ὕμνων, ἀλλ´ ὅσα τε ἱερὰ κριθέντα 64201 Leg.829.e.2 : ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν 64202 Leg.829.e.3 : ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά τινας ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ τοι– 64203 Leg.829.e.4 : οῦτον. τὰ αὐτὰ δὲ λέγω στρατείας τε πέρι καὶ τῆς ἐν ποιήσεσι 64204 Leg.829.e.5 : παρρησίας γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν ὁμοίως γίγνεσθαι δεῖν. 64205 Leg.829.e.6 : χρὴ δὲ ἀναφέρειν παραδεικνύντα ἑαυτῷ τὸν νομοθέτην τῷ 64206 Leg.829.e.7 : λόγῳ· Φέρε, τίνας ποτὲ τρέφω τὴν πόλιν ὅλην παρα– 64207 Leg.830.a.1 : σκευάσας; ἆρ´ οὐκ ἀθλητὰς τῶν μεγίστων ἀγώνων, οἷς 64208 Leg.830.a.2 : ἀνταγωνισταὶ μυρίοι ὑπάρχουσι; Καὶ πάνυ γε, φαίη τις ἂν 64209 Leg.830.a.3 : ὀρθῶς λέγων. Τί δῆτα; εἰ πύκτας ἢ παγκρατιαστὰς ἐτρέ– 64210 Leg.830.a.4 : φομεν ἤ τι τῶν τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας, 64211 Leg.830.a.5 : ἆρα εἰς αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν ἀγῶνα, ἐν τῷ πρόσθεν 64212 Leg.830.a.6 : χρόνῳ οὐδενὶ καθ´ ἡμέραν προσμαχόμενοι; ἢ πύκται γε ὄντες 64213 Leg.830.a.7 : παμπόλλας ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ ἀγῶνος ἐμανθάνομέν 64214 Leg.830.b.1 : τε ἂν μάχεσθαι καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα 64215 Leg.830.b.2 : ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ τῆς νίκης δια– 64216 Leg.830.b.3 : μαχόμενοι, καὶ ὡς ἐγγύτατα τοῦ ὁμοίου ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων 64217 Leg.830.b.4 : σφαίρας ἂν περιεδούμεθα, ὅπως αἱ πληγαί τε καὶ αἱ τῶν 64218 Leg.830.b.5 : πληγῶν εὐλάβειαι διεμελετῶντο εἰς τὸ δυνατὸν ἱκανῶς, εἴ 64219 Leg.830.b.6 : τέ τις ἡμῖν συγγυμναστῶν συνέβαινεν ἀπορία πλείων, ἆρ´ 64220 Leg.830.b.7 : ἂν δείσαντες τὸν τῶν ἀνοήτων γέλωτα οὐκ ἂν ἐτολμῶμεν 64221 Leg.830.b.8 : κρεμαννύντες εἴδωλον ἄψυχον γυμνάζεσθαι πρὸς αὐτό; καὶ 64222 Leg.830.c.1 : ἔτι πάντων τῶν τε ἐμψύχων καὶ τῶν ἀψύχων ἀπορήσαντές 64223 Leg.830.c.2 : ποτε, ἐν ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν ἆρά γε οὐκ ἐτολμήσαμεν ἂν 64224 Leg.830.c.3 : αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σκιαμαχεῖν ὄντως; ἢ τί ποτε ἄλλο 64225 Leg.830.c.4 : τὴν τοῦ χειρονομεῖν μελέτην ἄν τις φαίη γεγονέναι; 64226 Leg.830.c.5 : {ΚΛ.} Σχεδόν, ὦ ξένε, οὐδὲν ἄλλο γε πλὴν τοῦτο αὐτὸ ὃ 64227 Leg.830.c.6 : σὺ νῦν ἔφθεγξαι. 64228 Leg.830.c.7 : {ΑΘ.} Τί οὖν; τὸ τῆς πόλεως ἡμῖν μάχιμον ἦ χεῖρόν τι 64229 Leg.830.c.8 : παρασκευασάμενον τῶν τοιούτων ἀγωνιστῶν εἰς τὸν μέγιστον 64230 Leg.830.c.9 : τῶν ἀγώνων ἑκάστοτε τολμήσει παριέναι, διαμαχούμενον περὶ 64231 Leg.830.d.1 : ψυχῆς καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ ὅλης τῆς πόλεως; καὶ 64232 Leg.830.d.2 : ταῦτα δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν ὁ νομοθέτης τὰ πρὸς ἀλλήλους 64233 Leg.830.d.3 : γυμνάσια μὴ φαίνηταί τισιν γελοῖα, οὐκ ἄρα νομοθετήσει, 64234 Leg.830.d.4 : στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα μὲν ἑκάστης ἡμέρας τά 64235 Leg.830.d.5 : γε σμικρὰ χωρὶς τῶν ὅπλων, χορούς τε εἰς ταῦτα ἅμα καὶ 64236 Leg.830.d.6 : γυμναστικὴν πᾶσαν συντείνων, τὰς δὲ οἷόν τινας μείζους 64237 Leg.830.d.7 : τε καὶ ἐλάττους γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ μῆνα ἕκαστον 64238 Leg.830.d.8 : ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας τε πρὸς ἀλλήλους ποιουμένους 64239 Leg.830.e.1 : κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν, ἐπὶ κατάληψιν χωρίων ἁμιλλωμέ– 64240 Leg.830.e.2 : νους καὶ ἐνέδρας, καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν, 64241 Leg.830.e.3 : ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς ἐγγύτατα τῶν 64242 Leg.830.e.4 : ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν, ὅπως μὴ παντά– 64243 Leg.830.e.5 : πασιν ἄφοβος ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται παιδιά, δείματα δὲ 64244 Leg.830.e.6 : παρέχῃ καί τινα τρόπον δηλοῖ τόν τε εὔψυχον καὶ τὸν μή, 64245 Leg.831.a.1 : καὶ τοῖς μὲν τιμάς, τοῖς δὲ καὶ ἀτιμίας διανέμων ὀρθῶς, τὴν 64246 Leg.831.a.2 : πόλιν ὅλην εἰς τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα διὰ βίου παρασκευάζῃ 64247 Leg.831.a.3 : χρησίμην, καὶ δὴ καί τινος ἀποθανόντος οὕτως, ὡς ἀκουσίου 64248 Leg.831.a.4 : τοῦ φόνου γενομένου, τιθῇ τὸν ἀποκτείναντα κατὰ νόμον 64249 Leg.831.a.5 : καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι χεῖρας, ἡγούμενος ἀνθρώπων μὲν 64250 Leg.831.a.6 : τελευτησάντων μὴ πολλῶν, ἑτέρους πάλιν οὐ χείρους φύ– 64251 Leg.831.a.7 : σεσθαι, φόβου δὲ οἷον τελευτήσαντος, ἐν πᾶσιν τοῖς τοιούτοις 64252 Leg.831.a.8 : βάσανον οὐχ εὑρήσειν τῶν τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων, οὐ 64253 Leg.831.b.1 : σμικρῷ πόλει μεῖζον κακὸν ἐκείνου; 64254 Leg.831.b.2 : {ΚΛ.} Συμφαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε, ὦ ξένε, τὰ τοιαῦτα δεῖν καὶ 64255 Leg.831.b.3 : νομοθετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν. 64256 Leg.831.b.4 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ 64257 Leg.831.b.5 : νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν 64258 Leg.831.b.6 : οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν, εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά; ἢ φῶμεν δι´ 64259 Leg.831.b.7 : ἀμαθίαν τῶν πολλῶν καὶ τῶν τιθέντων αὐτοῖς τοὺς νόμους; 64260 Leg.831.b.8 : {ΚΛ.} Τάχ´ ἄν. 64261 Leg.831.c.1 : {ΑΘ.} Οὐδαμῶς, ὦ μακάριε Κλεινία· δύο δὲ χρὴ φάναι 64262 Leg.831.c.2 : τούτων αἰτίας εἶναι καὶ μάλα ἱκανάς. 64263 Leg.831.c.3 : {ΚΛ.} Ποίας; 64264 Leg.831.c.4 : {ΑΘ.} Τὴν μὲν ὑπ´ ἔρωτος πλούτου πάντα χρόνον ἄσχολον 64265 Leg.831.c.5 : ποιοῦντος τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι πλὴν τῶν ἰδίων κτημάτων, 64266 Leg.831.c.6 : ἐξ ὧν κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ πολίτου παντὸς οὐκ ἄν ποτε 64267 Leg.831.c.7 : δύναιτο τῶν ἄλλων ἐπιμέλειαν ἴσχειν πλὴν τοῦ καθ´ ἡμέραν 64268 Leg.831.c.8 : κέρδους· καὶ ὅτι μὲν πρὸς τοῦτο φέρει μάθημα ἢ καὶ ἐπιτή– 64269 Leg.831.c.9 : δευμα, ἰδίᾳ πᾶς μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν ἑτοιμότατός ἐστιν, 64270 Leg.831.d.1 : τῶν δὲ ἄλλων καταγελᾷ. τοῦτο μὲν ἓν καὶ ταύτην μίαν 64271 Leg.831.d.2 : αἰτίαν χρὴ φάναι τοῦ μήτε τοῦτο μήτ´ ἄλλο μηδὲν καλὸν 64272 Leg.831.d.3 : κἀγαθὸν ἐθέλειν ἐπιτήδευμα πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ διὰ τὴν 64273 Leg.831.d.4 : τοῦ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀπληστίαν πᾶσαν μὲν τέχνην 64274 Leg.831.d.5 : καὶ μηχανήν, καλλίω τε καὶ ἀσχημονεστέραν, ἐθέλειν ὑπο– 64275 Leg.831.d.6 : μένειν πάντα ἄνδρα, εἰ μέλλει πλούσιος ἔσεσθαι, καὶ πρᾶξιν 64276 Leg.831.d.7 : πράττειν ὅσιόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ πάντως αἰσχράν, μηδὲν 64277 Leg.831.d.8 : δυσχεραίνοντα, ἐὰν μόνον ἔχῃ δύναμιν καθάπερ θηρίῳ τοῦ 64278 Leg.831.e.1 : φαγεῖν παντοδαπὰ καὶ πιεῖν ὡσαύτως καὶ ἀφροδισίων πᾶσαν 64279 Leg.831.e.2 : πάντως παρασχεῖν πλησμονήν. 64280 Leg.831.e.3 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 64281 Leg.831.e.4 : {ΑΘ.} Αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν λέγω, μία κείσθω διακωλύουσα 64282 Leg.831.e.5 : αἰτία τοῦ μήτε ἄλλο καλὸν μήτε τὰ πρὸς τὸν πόλεμον ἱκανῶς 64283 Leg.831.e.6 : ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ´ ἐμπόρους τε καὶ ναυκλήρους 64284 Leg.831.e.7 : καὶ διακόνους πάντως τοὺς φύσει κοσμίους τῶν ἀνθρώπων 64285 Leg.831.e.8 : ἀπεργαζομένη, τοὺς δὲ ἀνδρείους λῃστὰς καὶ τοιχωρύχους καὶ 64286 Leg.832.a.1 : ἱεροσύλους καὶ πολεμικοὺς καὶ τυραννικοὺς ποιοῦσα, καὶ μάλ´ 64287 Leg.832.a.2 : ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖς ὄντας, δυστυχοῦντάς γε μήν. 64288 Leg.832.a.3 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 64289 Leg.832.a.4 : {ΑΘ.} Πῶς μὲν οὖν αὐτοὺς οὐ λέγοιμ´ ἂν τὸ παράπαν 64290 Leg.832.a.5 : δυστυχεῖς, οἷς γε ἀνάγκη διὰ βίου πεινῶσιν τὴν ψυχὴν ἀεὶ 64291 Leg.832.a.6 : τὴν αὑτῶν διεξελθεῖν; 64292 Leg.832.a.7 : {ΚΛ.} Αὕτη μὲν τοίνυν μία· τὴν δὲ δὴ δευτέραν αἰτίαν 64293 Leg.832.a.8 : τίνα λέγεις, ὦ ξένε; 64294 Leg.832.a.9 : {ΑΘ.} Καλῶς ὑπέμνησας. 64295 Leg.832.a.10 : {ΚΛ.} Αὕτη μὲν δή, φῂς σύ, μία, ἡ διὰ βίου ἄπληστος 64296 Leg.832.b.1 : ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον, ἐμπόδιος γίγνεται τοῦ 64297 Leg.832.b.2 : μὴ καλῶς ἀσκεῖν τὰ περὶ τὸν πόλεμον ἑκάστους. ἔστω· τὴν 64298 Leg.832.b.3 : δὲ δὴ δευτέραν λέγε. 64299 Leg.832.b.4 : {ΑΘ.} Μῶν οὐ λέγειν ἀλλὰ διατρίβειν δοκῶ δι´ ἀπορίαν; 64300 Leg.832.b.5 : {ΚΛ.} Οὔκ, ἀλλὰ οἷον μισῶν δοκεῖς ἡμῖν κολάζειν τὸ 64301 Leg.832.b.6 : τοιοῦτον ἦθος μᾶλλον τοῦ δέοντος τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ. 64302 Leg.832.b.7 : {ΑΘ.} Κάλλιστα, ὦ ξένοι, ἐπεπλήξατε· καὶ τὸ μετὰ τοῦτο 64303 Leg.832.b.8 : ἀκούοιτ´ ἄν, ὡς ἔοικε. 64304 Leg.832.b.9 : {ΚΛ.} Λέγε μόνον. 64305 Leg.832.b.10 : {ΑΘ.} Τὰς οὐ πολιτείας ἔγωγε αἰτίας εἶναί φημι ἃς 64306 Leg.832.c.1 : πολλάκις εἴρηκα ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν καὶ 64307 Leg.832.c.2 : ὀλιγαρχίαν καὶ τυραννίδα. τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν 64308 Leg.832.c.3 : οὐδεμία, στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ´ ἂν ὀρθότατα· ἑκόν– 64309 Leg.832.c.4 : των γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ´ ἀκόντων ἑκοῦσα ἄρχει σὺν 64310 Leg.832.c.5 : ἀεί τινι βίᾳ, φοβούμενος δὲ ἄρχων ἀρχόμενον οὔτε καλὸν 64311 Leg.832.c.6 : οὔτε πλούσιον οὔτε ἰσχυρὸν οὔτ´ ἀνδρεῖον οὔτε τὸ παράπαν 64312 Leg.832.c.7 : πολεμικὸν ἑκὼν ἐάσει γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ´ οὖν ἐστι τὰ 64313 Leg.832.c.8 : δύο πάντων μὲν σμικροῦ διαφερόντως αἴτια, τούτων δ´ οὖν 64314 Leg.832.c.9 : ὄντως διαφέρει. τὸ δὲ τῆς νῦν πολιτείας, ἣν νομοθετούμενοι 64315 Leg.832.d.1 : λέγομεν, ἐκπέφευγεν ἀμφότερα· σχολήν τε γὰρ ἄγει που 64316 Leg.832.d.2 : μεγίστην, ἐλεύθεροί τε ἀπ´ ἀλλήλων εἰσί, φιλοχρήματοι δὲ 64317 Leg.832.d.3 : ἥκιστ´ ἄν, οἶμαι, γίγνοιντ´ ἂν ἐκ τούτων τῶν νόμων, ὥστ´ 64318 Leg.832.d.4 : εἰκότως ἅμα καὶ κατὰ λόγον ἡ τοιαύτη κατάστασις πολι– 64319 Leg.832.d.5 : τείας μόνη δέξαιτ´ ἂν τῶν νῦν τὴν διαπερανθεῖσαν παιδείαν 64320 Leg.832.d.6 : τε ἅμα καὶ παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς τῷ 64321 Leg.832.d.7 : λόγῳ. 64322 Leg.832.d.8 : {ΚΛ.} Καλῶς. 64323 Leg.832.d.9 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ τούτοις ἐφεξῆς ἐστιν μνησθῆναί ποτε 64324 Leg.832.e.1 : περὶ ἁπάντων τῶν ἀγώνων τῶν γυμνικῶν, ὡς ὅσα μὲν 64325 Leg.832.e.2 : αὐτῶν πρὸς πόλεμόν ἐστιν ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον καὶ 64326 Leg.832.e.3 : θετέον ἆθλα νικητήρια, ὅσα δὲ μή, χαίρειν ἐατέον; ἃ δ´ 64327 Leg.832.e.4 : ἔστιν, ἐξ ἀρχῆς ἄμεινον ῥηθῆναί τε καὶ νομοθετηθῆναι. καὶ 64328 Leg.832.e.5 : πρῶτον μὲν τὰ περὶ δρόμον καὶ τάχος ὅλως ἆρ´ οὐ θετέον; 64329 Leg.832.e.6 : {ΚΛ.} Θετέον. 64330 Leg.832.e.7 : {ΑΘ.} Ἔστι γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ σώματος 64331 Leg.832.e.8 : ὀξύτης πάντως, ἡ μὲν ἀπὸ τῶν ποδῶν, ἡ δὲ καὶ ἀπὸ τῶν 64332 Leg.833.a.1 : χειρῶν· φυγεῖν μὲν καὶ ἑλεῖν ἡ τῶν ποδῶν, ἡ δ´ ἐν ταῖς 64333 Leg.833.a.2 : συμπλοκαῖς μάχη καὶ σύστασις ἰσχύος καὶ ῥώμης δεομένη. 64334 Leg.833.a.3 : {ΚΛ.} Τί μήν; 64335 Leg.833.a.4 : {ΑΘ.} Οὐ μὴν χωρίς γε ὅπλων οὐδετέρα τὴν μεγίστην 64336 Leg.833.a.5 : ἔχει χρείαν. 64337 Leg.833.a.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 64338 Leg.833.a.7 : {ΑΘ.} Σταδιοδρόμον δὴ πρῶτον ὁ κῆρυξ ἡμῖν, καθάπερ 64339 Leg.833.a.8 : νῦν, ἐν τοῖς ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ εἴσεισιν ὅπλα ἔχων· 64340 Leg.833.a.9 : ψιλῷ δὲ ἆθλα οὐ θήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος δὲ εἴσεισιν 64341 Leg.833.a.10 : ὁ τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς ὅπλοις, δεύτερος δὲ 64342 Leg.833.b.1 : ὁ τὸν δίαυλον, καὶ τρίτος ὁ τὸν ἐφίππιον, καὶ δὴ καὶ τέ– 64343 Leg.833.b.2 : ταρτος ὁ τὸν δόλιχον, καὶ πέμπτος δὲ ὃν ἀφήσομεν πρῶτον 64344 Leg.833.b.3 : ὡπλισμένον, ἑξήκοντα μὲν σταδίων μῆκος πρὸς ἱερὸν Ἄρεώς 64345 Leg.833.b.4 : τι καὶ πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην ἐπονομάζοντες, λειοτέρας 64346 Leg.833.b.5 : ὁδοῦ διαμιλλώμενον, τὸν δὲ ἄλλον, τοξότην πᾶσαν τοξικὴν 64347 Leg.833.b.6 : ἔχοντα στολήν, σταδίων δὲ ἑκατὸν πρὸς Ἀπόλλωνός τε καὶ 64348 Leg.833.b.7 : Ἀρτέμιδος ἱερὸν τὴν δι´ ὀρῶν τε καὶ παντοίας χώρας ἁμιλλώ– 64349 Leg.833.c.1 : μενον· καὶ τιθέντες τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους, ἕως ἂν 64350 Leg.833.c.2 : ἔλθωσι, καὶ τῷ νικῶντι τὰ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. 64351 Leg.833.c.3 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 64352 Leg.833.c.4 : {ΑΘ.} Τριττὰ δὴ ταῦτα ἀθλήματα διανοηθῶμεν, ἓν μὲν 64353 Leg.833.c.5 : παιδικόν, ἓν δὲ ἀγενείων, ἓν δὲ ἀνδρῶν· καὶ τοῖς μὲν τῶν 64354 Leg.833.c.6 : ἀγενείων τὰ δύο τῶν τριῶν τοῦ μήκους τοῦ δρόμου θήσομεν, 64355 Leg.833.c.7 : τοῖς δὲ παισὶ τὰ τούτων ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ ὁπλίταις 64356 Leg.833.c.8 : ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν ἀνήβοις γυμναῖς 64357 Leg.833.d.1 : στάδιον καὶ δίαυλον καὶ ἐφίππιον καὶ δόλιχον, ἐν αὐτῷ τῷ 64358 Leg.833.d.2 : δρόμῳ ἁμιλλωμέναις, ταῖς δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι γάμου 64359 Leg.833.d.3 : μενούσαις κοινωνίας μὴ μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν μηδ´ ἔλαττον 64360 Leg.833.d.4 : ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας ἐσταλμένας κατα– 64361 Leg.833.d.5 : βατέον ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν τούτων τῶν δρόμων. καὶ τὰ μὲν 64362 Leg.833.d.6 : περὶ δρόμους ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα ἔστω· τὰ δὲ 64363 Leg.833.d.7 : κατ´ ἰσχύν, ἀντὶ μὲν πάλης καὶ τῶν τοιούτων, τὰ νῦν ὅσα 64364 Leg.833.e.1 : βαρέα, τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις μάχην, ἕνα τε πρὸς ἕνα διαμα– 64365 Leg.833.e.2 : χομένους καὶ δύο πρὸς δύο, καὶ μέχρι δέκα πρὸς δέκα δια– 64366 Leg.833.e.3 : μιλλωμένους ἀλλήλοις. ἃ δὲ τὸν μὴ παθόντα ἢ ποιήσαντα δεῖ 64367 Leg.833.e.4 : νικᾶν καὶ εἰς ὁπόσα, καθάπερ νῦν ἐν τῇ πάλῃ διενομοθετή– 64368 Leg.833.e.5 : σαντο οἱ περὶ τὴν πάλην αὐτὴν τί τοῦ καλῶς παλαίοντος 64369 Leg.833.e.6 : ἔργον καὶ μὴ καλῶς, ταὐτὸν δὴ καὶ τοὺς περὶ ὁπλομαχίαν 64370 Leg.833.e.7 : ἄκρους παρακαλοῦντας, χρὴ τούτους συννομοθετεῖν κελεύειν 64371 Leg.833.e.8 : τίς νικᾶν ἄρα δίκαιος περὶ ταύτας αὖ τὰς μάχας, ὅτι μὴ 64372 Leg.834.a.1 : παθὼν ἢ δράσας, καὶ τὸν ἡττώμενον ὡσαύτως ἥτις διακρίνει 64373 Leg.834.a.2 : τάξις. ταὐτὰ δὲ καὶ περὶ τῶν θηλειῶν ἔστω νομοθετούμενα 64374 Leg.834.a.3 : τῶν μέχρι γάμου. πελταστικὴν δὲ ὅλην ἀντιστήσαντας δεῖ 64375 Leg.834.a.4 : τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ, τόξοις καὶ πέλταις καὶ ἀκοντίοις 64376 Leg.834.a.5 : καὶ λίθῳ ἐκ χειρός τε καὶ σφενδόναις ἁμιλλωμένων, διαθε– 64377 Leg.834.a.6 : μένους αὖ περὶ τούτων νόμους, τῷ κάλλιστα ἀποδιδόντι τὰ 64378 Leg.834.a.7 : περὶ ταῦτα νόμιμα τὰ γέρα καὶ τὰς νίκας διανέμειν. τὸ δὲ 64379 Leg.834.b.1 : μετὰ ταῦτα ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο ἑξῆς ἂν νομοθε– 64380 Leg.834.b.2 : τούμενα· ἵππων δὲ ἡμῖν χρεία μὲν οὔτε τις πολλῶν οὔτε 64381 Leg.834.b.3 : πολλή, κατά γε δὴ Κρήτην, ὥστε ἀναγκαῖον καὶ τὰς σπουδὰς 64382 Leg.834.b.4 : ἐλάττους γίγνεσθαι τάς τε ἐν τῇ τροφῇ καὶ τὰς περὶ ἀγωνίαν 64383 Leg.834.b.5 : αὐτῶν. ἅρματος μὲν οὖν καὶ τὸ παράπαν οὔτε τις τροφεὺς 64384 Leg.834.b.6 : ἡμῖν ἐστιν οὔτε τις φιλοτιμία πρὸς ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ´ 64385 Leg.834.b.7 : ἂν λόγον ἔχουσα, ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ ἐπιχώριον, 64386 Leg.834.b.8 : ἔσται τιθέντας νοῦν μήτε ἔχειν μήτε δοκεῖν κεκτῆσθαι· 64387 Leg.834.c.1 : μονίπποις δὲ ἆθλα τιθέντες, πώλοις τε ἀβόλοις καὶ τελείων 64388 Leg.834.c.2 : τε καὶ ἀβόλων τοῖς μέσοις καὶ αὐτοῖς δὴ τοῖς τέλος ἔχουσι, 64389 Leg.834.c.3 : κατὰ φύσιν τῆς χώρας ἂν τὴν ἱππικὴν παιδιὰν ἀποδιδοῖμεν. 64390 Leg.834.c.4 : ἔστω δὴ τούτων τε αὐτῶν κατὰ νόμον ἅμιλλά τε καὶ φιλο– 64391 Leg.834.c.5 : νικία, φυλάρχοις τε καὶ ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ κρίσις 64392 Leg.834.c.6 : ἁπάντων τῶν τε δρόμων αὐτῶν καὶ τῶν καταβαινόντων μεθ´ 64393 Leg.834.c.7 : ὅπλων· ψιλοῖς δὲ ὅπλων οὔτ´ ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα 64394 Leg.834.d.1 : τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν. τοξότης δὲ ἀφ´ 64395 Leg.834.d.2 : ἵππων Κρὴς οὐκ ἄχρηστος, οὐδ´ ἀκοντιστής, ὥστε ἔστω καὶ 64396 Leg.834.d.3 : τούτων παιδιᾶς χάριν ἔρις τε καὶ ἀγωνία. θηλείας δὲ περὶ 64397 Leg.834.d.4 : τούτων νόμοις μὲν καὶ ἐπιτάξεσιν οὐκ ἄξια βιάζεσθαι τῆς 64398 Leg.834.d.5 : κοινωνίας· ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων 64399 Leg.834.d.6 : εἰς ἔθος ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται καὶ μὴ δυσχεραίνῃ παῖδας 64400 Leg.834.d.7 : ἢ παρθένους κοινωνεῖν, ἐᾶν καὶ μὴ ψέγειν. 64401 Leg.834.d.8 : Ἀγωνία δὴ νῦν ἤδη καὶ μάθησις γυμναστικῆς, ὅσα τε 64402 Leg.834.e.1 : ἐν ἀγῶσιν καὶ ὅσα καθ´ ἡμέραν 〈ἐν〉 διδασκάλων ἐκπονού– 64403 Leg.834.e.2 : μεθα, πάντως ἤδη πέρας ἔχει. καὶ δὴ καὶ μουσικῆς τὰ μὲν 64404 Leg.834.e.3 : πλεῖστα ὡσαύτως διαπεπέρανται, τὰ δὲ ῥαψῳδῶν καὶ τῶν 64405 Leg.834.e.4 : τούτοις ἑπομένων, καὶ ὅσαι ἐν ἑορταῖς ἅμιλλαι χορῶν ἀνα– 64406 Leg.834.e.5 : γκαῖαι γίγνεσθαι, ταχθέντων τοῖς θεοῖς τε καὶ τοῖς μετὰ 64407 Leg.834.e.6 : θεῶν μηνῶν καὶ ἡμερῶν καὶ ἐνιαυτῶν, κοσμηθήσονται τότε, 64408 Leg.834.e.7 : εἴτε τριετηρίδες εἴτε αὖ καὶ διὰ πέμπτων ἐτῶν, εἴθ´ ὅπῃ καὶ 64409 Leg.835.a.1 : ὅπως ἔννοιαν διδόντων τῶν θεῶν τάξεως πέρι διανεμηθῶσιν· 64410 Leg.835.a.2 : τότε καὶ τοὺς μουσικῆς ἀγῶνας χρὴ προσδοκᾶν κατὰ μέρος 64411 Leg.835.a.3 : ἀγωνιεῖσθαι ταχθέντας ὑπό τε ἀθλοθετῶν καὶ τοῦ παιδευτοῦ 64412 Leg.835.a.4 : τῶν νέων καὶ τῶν νομοφυλάκων, εἰς κοινὸν περὶ αὐτῶν 64413 Leg.835.a.5 : τούτων συνελθόντων καὶ γενομένων νομοθετῶν αὐτῶν, τοῦ 64414 Leg.835.a.6 : τε πότε καὶ τίνες καὶ μετὰ τίνων τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται 64415 Leg.835.a.7 : περὶ ἁπάντων χορῶν καὶ χορείας. οἷα δὲ ἕκαστα αὐτῶν 64416 Leg.835.a.8 : εἶναι δεῖ κατὰ λόγον καὶ κατ´ ᾠδὰς καὶ καθ´ ἁρμονίας ῥυθμοῖς 64417 Leg.835.b.1 : κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις εἴρηται τῷ πρώτῳ νο– 64418 Leg.835.b.2 : μοθέτῃ, καθ´ ἃ τοὺς δευτέρους δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, 64419 Leg.835.b.3 : καὶ τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως ἑκάστοις θύμασιν ἐν χρόνοις 64420 Leg.835.b.4 : προσήκουσι νείμαντας, ἑορτὰς ἀποδοῦναι τῇ πόλει ἑορτάζειν. 64421 Leg.835.b.5 : ταῦτα μὲν οὖν καὶ ἄλλα τοιαῦτα οὔτε χαλεπὸν γνῶναι τίνα 64422 Leg.835.b.6 : τρόπον χρὴ τάξεως ἐννόμου λαγχάνειν, οὐδ´ αὖ μετατιθέ– 64423 Leg.835.b.7 : μενα ἔνθα ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν ἂν φέροι· 64424 Leg.835.c.1 : ἃ δὲ μὴ σμικρὸν διαφέρει, πείθειν τε χαλεπόν, θεοῦ μὲν 64425 Leg.835.c.2 : μάλιστα ἔργον, εἴ πως οἷόν τε ἦν ἐπιτάξεις αὐτὰς παρ´ 64426 Leg.835.c.3 : ἐκείνου γίγνεσθαι, νῦν δὲ ἀνθρώπου τολμηροῦ κινδυνεύει 64427 Leg.835.c.4 : δεῖσθαί τινος, ὃς παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ τὰ 64428 Leg.835.c.5 : δοκοῦντα ἄριστ´ εἶναι πόλει καὶ πολίταις, ἐν ψυχαῖς 64429 Leg.835.c.6 : διεφθαρμέναις τὸ πρέπον καὶ ἑπόμενον πάσῃ τῇ πολιτείᾳ 64430 Leg.835.c.7 : τάττων, ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ οὐκ 64431 Leg.835.c.8 : ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος. 64432 Leg.835.d.1 : {ΚΛ.} Τίν´ αὖ νῦν, ὦ ξένε, λόγον λέγομεν; οὐ γάρ πω 64433 Leg.835.d.2 : μανθάνομεν. 64434 Leg.835.d.3 : {ΑΘ.} Εἰκότως γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι ἐγὼ φράζειν ὑμῖν 64435 Leg.835.d.4 : ἔτι σαφέστερον. ὡς γὰρ εἰς παιδείαν ἦλθον τῷ λόγῳ, 64436 Leg.835.d.5 : εἶδον νέους τε καὶ νέας ὁμιλοῦντας φιλοφρόνως ἀλλήλοις· 64437 Leg.835.d.6 : εἰσῆλθεν δή με, οἷον εἰκός, φοβηθῆναι, συννοήσαντα τί 64438 Leg.835.d.7 : τις χρήσεται τῇ τοιαύτῃ πόλει ἐν ᾗ δὴ νέοι μὲν νέαι τε 64439 Leg.835.d.8 : εὐτρεφεῖς εἰσί, πόνων δὲ σφοδρῶν καὶ ἀνελευθέρων, οἳ 64440 Leg.835.e.1 : μάλιστα ὕβριν σβεννύασιν, ἀργοί, θυσίαι δὲ καὶ ἑορταὶ καὶ 64441 Leg.835.e.2 : χοροὶ πᾶσιν μέλουσιν διὰ βίου. τίνα δή ποτε τρόπον ἐν 64442 Leg.835.e.3 : ταύτῃ τῇ πόλει ἀφέξονται τῶν πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν 64443 Leg.835.e.4 : εἰς ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ λόγος προστάττῃ ἀπέ– 64444 Leg.835.e.5 : χεσθαι, νόμος ἐπιχειρῶν γίγνεσθαι; καὶ τῶν μὲν πολλῶν 64445 Leg.835.e.6 : οὐ θαυμαστὸν ἐπιθυμιῶν εἰ κρατοῖ τὰ πρόσθεν νόμιμα ταχ– 64446 Leg.836.a.1 : θέντα—τὸ γὰρ μὴ πλουτεῖν τε ἐξεῖναι ὑπερβαλλόντως 64447 Leg.836.a.2 : ἀγαθὸν πρὸς τὸ σωφρονεῖν οὐ σμικρόν, καὶ πᾶσα ἡ παιδεία 64448 Leg.836.a.3 : μετρίους πρὸς τὰ τοιαῦτ´ εἴληφεν νόμους, καὶ πρὸς τούτοις 64449 Leg.836.a.4 : ἡ τῶν ἀρχόντων ὄψις διηναγκασμένη μὴ ἀποβλέπειν ἄλλοσε, 64450 Leg.836.a.5 : τηρεῖν δ´ ἀεί, τοὺς νέους τ´ αὐτούς, πρὸς μὲν τὰς ἄλλας 64451 Leg.836.a.6 : ἐπιθυμίας, ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει—τὰ δὲ δὴ τῶν 64452 Leg.836.a.7 : ἐρώτων παίδων τε ἀρρένων καὶ θηλειῶν καὶ γυναικῶν ἀνδρῶν 64453 Leg.836.b.1 : καὶ ἀνδρῶν γυναικῶν ὅθεν δὴ μυρία γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίᾳ 64454 Leg.836.b.2 : καὶ ὅλαις πόλεσιν, πῶς τις τοῦτο διευλαβοῖτ´ ἄν, καὶ τί 64455 Leg.836.b.3 : τεμὼν φάρμακον τούτοις ἑκάστοις τοῦ τοιούτου κινδύνου 64456 Leg.836.b.4 : διαφυγὴν εὑρήσει; πάντως οὐ ῥᾴδιον, ὦ Κλεινία. καὶ γὰρ 64457 Leg.836.b.5 : οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα ἡ Κρήτη τε ἡμῖν ὅλη καὶ ἡ 64458 Leg.836.b.6 : Λακεδαίμων βοήθειαν ἐπιεικῶς οὐ σμικρὰν συμβάλλονται 64459 Leg.836.b.7 : τιθεῖσι νόμους ἀλλοίους τῶν πολλῶν τρόπων, περὶ δὲ τῶν 64460 Leg.836.b.8 : ἐρώτων—αὐτοὶ γάρ ἐσμεν—ἐναντιοῦνται παντάπασιν. εἰ 64461 Leg.836.c.1 : γάρ τις ἀκολουθῶν τῇ φύσει θήσει τὸν πρὸ τοῦ Λαΐου 64462 Leg.836.c.2 : νόμον, λέγων ὡς ὀρθῶς εἶχεν τὸ τῶν ἀρρένων καὶ νέων μὴ 64463 Leg.836.c.3 : κοινωνεῖν καθάπερ θηλειῶν πρὸς μεῖξιν ἀφροδισίων, μάρ– 64464 Leg.836.c.4 : τυρα παραγόμενος τὴν τῶν θηρίων φύσιν καὶ δεικνὺς πρὸς 64465 Leg.836.c.5 : τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα ἄρρενος διὰ τὸ μὴ φύσει 64466 Leg.836.c.6 : τοῦτο εἶναι, τάχ´ ἂν χρῷτο πιθανῷ λόγῳ, καὶ ταῖς ὑμετέραις 64467 Leg.836.c.7 : πόλεσιν οὐδαμῶς συμφωνοῖ. πρὸς δὲ τούτοις, ὃ διὰ παντός 64468 Leg.836.d.1 : φαμεν δεῖν τὸν νομοθέτην τηρεῖν, τοῦτο ἐν τούτοις οὐχ 64469 Leg.836.d.2 : ὁμολογεῖ. ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ δὴ τί τῶν τιθεμένων πρὸς 64470 Leg.836.d.3 : ἀρετὴν φέρει καὶ τί μή· φέρε δή, τοῦτο ἐὰν συγχωρῶμεν 64471 Leg.836.d.4 : καλὸν ἢ μηδαμῶς αἰσχρὸν νομοθετεῖσθαι τὰ νῦν, τί μέρος 64472 Leg.836.d.5 : ἡμῖν συμβάλλοιτ´ ἂν πρὸς ἀρετήν; πότερον ἐν τῇ τοῦ 64473 Leg.836.d.6 : πεισθέντος ψυχῇ γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ τῆς ἀνδρείας 64474 Leg.836.d.7 : ἦθος, ἢ ἐν τῇ τοῦ πείσαντος τὸ τῆς σώφρονος ἰδέας γένος; 64475 Leg.836.d.8 : ἢ ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἂν πεισθείη ποτέ, μᾶλλον δὲ ἅπαν 64476 Leg.836.d.9 : τούτου τοὐναντίον, τοῦ μὲν ταῖς ἡδοναῖς ὑπείκοντος καὶ 64477 Leg.836.e.1 : καρτερεῖν οὐ δυναμένου ψέξει πᾶς τὴν μαλακίαν, τοῦ δ´ εἰς 64478 Leg.836.e.2 : μίμησιν τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν τῆς εἰκόνος ὁμοιότητα ἆρ´ 64479 Leg.836.e.3 : οὐ μέμψεται; τίς οὖν ἀνθρώπων τοῦτο ὂν τοιοῦτον νομο– 64480 Leg.836.e.4 : θετήσει; σχεδὸν οὐδείς, ἔχων γε ἐν τῷ νῷ νόμον ἀληθῆ. 64481 Leg.836.e.5 : πῶς οὖν φαμεν ἀληθὲς τοῦτο εἶναι; τὴν τῆς φιλίας τε καὶ 64482 Leg.837.a.1 : ἐπιθυμίας ἅμα καὶ τῶν λεγομένων ἐρώτων φύσιν ἰδεῖν 64483 Leg.837.a.2 : ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει τις ταῦτα ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο 64484 Leg.837.a.3 : γὰρ ὄντα αὐτά, καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο εἶδος, ἓν ὄνομα 64485 Leg.837.a.4 : περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν καὶ σκότον ἀπεργάζεται. 64486 Leg.837.a.5 : {ΚΛ.} Πῶς; 64487 Leg.837.a.6 : {ΑΘ.} Φίλον μέν που καλοῦμεν ὅμοιον ὁμοίῳ κατ´ ἀρετὴν 64488 Leg.837.a.7 : καὶ ἴσον ἴσῳ, φίλον δ´ αὖ καὶ τὸ δεόμενον τοῦ πεπλουτη– 64489 Leg.837.a.8 : κότος, ἐναντίον ὂν τῷ γένει· ὅταν δὲ ἑκάτερον γίγνηται 64490 Leg.837.a.9 : σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν. 64491 Leg.837.b.1 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 64492 Leg.837.b.2 : {ΑΘ.} Φιλία τοίνυν ἡ μὲν ἀπὸ ἐναντίων δεινὴ καὶ ἀγρία 64493 Leg.837.b.3 : καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις ἔχουσα ἐν ἡμῖν, ἡ δ´ ἐκ τῶν 64494 Leg.837.b.4 : ὁμοίων ἥμερός τε καὶ κοινὴ διὰ βίου· μεικτὴ δὲ ἐκ τούτων 64495 Leg.837.b.5 : γενομένη πρῶτον μὲν καταμαθεῖν οὐ ῥᾳδία, τί ποτε βούλοιτ´ 64496 Leg.837.b.6 : ἂν αὑτῷ γενέσθαι τὸν τρίτον ἔρωτά τις ἔχων τοῦτον, ἔπειτα 64497 Leg.837.b.7 : εἰς τοὐναντίον ὑπ´ ἀμφοῖν ἑλκόμενος ἀπορεῖ, τοῦ μὲν κελεύ– 64498 Leg.837.b.8 : οντος τῆς ὥρας ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ ἀπαγορεύοντος. ὁ μὲν 64499 Leg.837.c.1 : γὰρ τοῦ σώματος ἐρῶν, καὶ τῆς ὥρας καθάπερ ὀπώρας 64500 Leg.837.c.2 : πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν 64501 Leg.837.c.3 : ἀπονέμων τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει τοῦ ἐρωμένου· ὁ δὲ πάρεργον 64502 Leg.837.c.4 : μὲν τὴν τοῦ σώματος ἐπιθυμίαν ἔχων, ὁρῶν δὲ μᾶλλον ἢ 64503 Leg.837.c.5 : ἐρῶν, τῇ ψυχῇ δὲ ὄντως τῆς ψυχῆς ἐπιτεθυμηκώς, ὕβριν 64504 Leg.837.c.6 : ἥγηται τὴν περὶ τὸ σῶμα τοῦ σώματος πλησμονήν, τὸ 64505 Leg.837.c.7 : σῶφρον δὲ καὶ ἀνδρεῖον καὶ μεγαλοπρεπὲς καὶ τὸ φρόνιμον 64506 Leg.837.c.8 : αἰδούμενος ἅμα καὶ σεβόμενος, ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ´ ἁγνεύοντος 64507 Leg.837.d.1 : τοῦ ἐρωμένου βούλοιτ´ ἄν· ὁ δὲ μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος 64508 Leg.837.d.2 : ἔρως οὗτός ἐσθ´ ὃν νῦν διεληλύθαμεν ὡς τρίτον. ὄντων δὲ 64509 Leg.837.d.3 : τούτων τοσούτων, πότερον ἅπαντας δεῖ κωλύειν τὸν νόμον, 64510 Leg.837.d.4 : ἀπείργοντα μὴ γίγνεσθαι ἐν ἡμῖν, ἢ δῆλον ὅτι τὸν μὲν 64511 Leg.837.d.5 : ἀρετῆς ὄντα καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα ὡς ἄριστον γίγνεσθαι 64512 Leg.837.d.6 : βουλοίμεθ´ ἂν ἡμῖν ἐν τῇ πόλει ἐνεῖναι, τοὺς δὲ δύο, 64513 Leg.837.d.7 : εἰ δυνατὸν εἴη, κωλύοιμεν ἄν; ἢ πῶς λέγομεν, ὦ φίλε 64514 Leg.837.d.8 : Μέγιλλε; 64515 Leg.837.d.9 : {ΜΕ.} Πάντῃ τοι καλῶς, ὦ ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων 64516 Leg.837.e.1 : εἴρηκας τὰ νῦν. 64517 Leg.837.e.2 : {ΑΘ.} Ἔοικά γε, ὅπερ καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν τῆς σῆς, ὦ 64518 Leg.837.e.3 : φίλε, συνῳδίας· τὸν δὲ νόμον ὑμῶν, ὅτι νοεῖ περὶ τὰ τοιαῦτα, 64519 Leg.837.e.4 : οὐδέν με ἐξετάζειν δεῖ, δέχεσθαι δὲ τὴν τῷ λόγῳ συγχώ– 64520 Leg.837.e.5 : ρησιν. Κλεινίᾳ δὲ μετὰ ταῦτα καὶ εἰς αὖθις περὶ αὐτῶν 64521 Leg.837.e.6 : τούτων πειράσομαι ἐπᾴδων πείθειν. τὸ δέ μοι δεδομένον 64522 Leg.837.e.7 : ὑπὸ σφῷν ἴτω, καὶ διεξέλθωμεν πάντως τοὺς νόμους. 64523 Leg.837.e.8 : {ΜΕ.} Ὀρθότατα λέγεις. 64524 Leg.837.e.9 : {ΑΘ.} Τέχνην δή τιν´ αὖ τούτου τοῦ νόμου τῆς θέσεως 64525 Leg.838.a.1 : ἐν τῷ νῦν παρόντι τὴν μὲν ῥᾳδίαν ἔχω, τὴν δ´ αὖ τινα 64526 Leg.838.a.2 : τρόπον παντάπασιν ὡς οἷόν τε χαλεπωτάτην. 64527 Leg.838.a.3 : {ΜΕ.} Πῶς δὴ λέγεις; 64528 Leg.838.a.4 : {ΑΘ.} Ἴσμεν που καὶ τὰ νῦν τοὺς πλείστους τῶν ἀνθρώ– 64529 Leg.838.a.5 : πων, καίπερ παρανόμους ὄντας, ὡς εὖ τε καὶ ἀκριβῶς εἴρ– 64530 Leg.838.a.6 : γονται τῆς τῶν καλῶν συνουσίας οὐκ ἄκοντες, ὡς οἷόν τε 64531 Leg.838.a.7 : δὲ μάλιστα ἑκόντες. 64532 Leg.838.a.8 : {ΜΕ.} Πότε λέγεις; 64533 Leg.838.a.9 : {ΑΘ.} Ὅταν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή τῳ γένωνται καλοί. καὶ 64534 Leg.838.b.1 : περὶ ὑέος ἢ θυγατρὸς ὁ αὐτὸς νόμος ἄγραφος ὢν ὡς οἷόν 64535 Leg.838.b.2 : τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε λάθρᾳ συγκαθεύ– 64536 Leg.838.b.3 : δοντα ἤ πως ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ´ 64537 Leg.838.b.4 : οὐδ´ ἐπιθυμία ταύτης τῆς συνουσίας τὸ παράπαν εἰσέρχεται 64538 Leg.838.b.5 : τοὺς πολλούς. 64539 Leg.838.b.6 : {ΜΕ.} Ἀληθῆ λέγεις. 64540 Leg.838.b.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς 64541 Leg.838.b.8 : τοιαύτας ἡδονάς; 64542 Leg.838.b.9 : {ΜΕ.} Τὸ ποῖον δὴ λέγεις; 64543 Leg.838.b.10 : {ΑΘ.} Τὸ ταῦτα εἶναι φάναι μηδαμῶς ὅσια, θεομισῆ δὲ 64544 Leg.838.c.1 : καὶ αἰσχρῶν αἴσχιστα. τὸ δ´ αἴτιον ἆρ´ οὐ τοῦτ´ ἐστί, τὸ 64545 Leg.838.c.2 : μηδένα ἄλλως λέγειν αὐτά, ἀλλ´ εὐθὺς γενόμενον ἡμῶν 64546 Leg.838.c.3 : ἕκαστον ἀκούειν τε λεγόντων ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ταῦτα, ἐν 64547 Leg.838.c.4 : γελοίοις τε ἅμα ἐν πάσῃ τε σπουδῇ τραγικῇ λεγομένῃ πολ– 64548 Leg.838.c.5 : λάκις, ὅταν ἢ Θυέστας ἤ τινας Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ 64549 Leg.838.c.6 : Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας 64550 Leg.838.c.7 : δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην τῆς ἁμαρτίας; 64551 Leg.838.c.8 : {ΜΕ.} Ὀρθότατα λέγεις τό γε τοσοῦτον, ὅτι τὸ τῆς φή– 64552 Leg.838.d.1 : μης θαυμαστήν τινα δύναμιν εἴληχεν, ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς 64553 Leg.838.d.2 : ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ παρὰ τὸν νόμον. 64554 Leg.838.d.3 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ὀρθὸν τὸ νυνδὴ ῥηθέν, ὅτι νομοθέτῃ, βου– 64555 Leg.838.d.4 : λομένῳ τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως τοὺς 64556 Leg.838.d.5 : ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί γε ὅντινα τρόπον 64557 Leg.838.d.6 : χειρώσαιτο ἄν· ὅτι καθιερώσας ταύτην τὴν φήμην παρὰ πᾶσι, 64558 Leg.838.d.7 : δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις καὶ παισὶ καὶ γυναιξὶ καὶ ὅλῃ 64559 Leg.838.d.8 : τῇ πόλει κατὰ τὰ αὐτά, οὕτω τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος 64560 Leg.838.e.1 : ἔσται περὶ τοῦτον τὸν νόμον. 64561 Leg.838.e.2 : {ΜΕ.} Πάνυ μὲν οὖν· ὅπως δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον ἐθέλοντας 64562 Leg.838.e.3 : λέγειν πάντας δυνατὸν ἔσται ποτὲ παρασχεῖν— 64563 Leg.838.e.4 : {ΑΘ.} Καλῶς ὑπέλαβες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἦν τὸ παρ´ ἐμοῦ 64564 Leg.838.e.5 : λεχθέν, ὅτι τέχνην ἐγὼ πρὸς τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι τοῦ 64565 Leg.838.e.6 : κατὰ φύσιν χρῆσθαι τῇ τῆς παιδογονίας συνουσίᾳ, τοῦ μὲν 64566 Leg.838.e.7 : ἄρρενος ἀπεχομένους, μὴ κτείνοντάς τε ἐκ προνοίας τὸ τῶν 64567 Leg.838.e.8 : ἀνθρώπων γένος, μηδ´ εἰς πέτρας τε καὶ λίθους σπείροντας, 64568 Leg.839.a.1 : οὗ μήποτε φύσιν τὴν αὑτοῦ ῥιζωθὲν λήψεται γόνιμον, ἀπε– 64569 Leg.839.a.2 : χομένους δὲ ἀρούρας θηλείας πάσης ἐν ᾗ μὴ βούλοιο ἄν 64570 Leg.839.a.3 : σοι φύεσθαι τὸ σπαρέν. ὁ δὴ νόμος οὗτος διηνεκὴς μὲν 64571 Leg.839.a.4 : γενόμενος ἅμα καὶ κρατήσας, καθάπερ νῦν περὶ τὰς τῶν 64572 Leg.839.a.5 : γονέων συμμείξεις κρατεῖ, ἐὰν καὶ περὶ τὰς ἄλλας νικήσῃ 64573 Leg.839.a.6 : δικαίως, μυρία ἀγαθὰ ἔχει. κατὰ φύσιν μὲν γὰρ πρῶτον 64574 Leg.839.a.7 : κεῖται, λύττης δὲ ἐρωτικῆς καὶ μανίας καὶ μοιχειῶν πασῶν 64575 Leg.839.a.8 : καὶ πωμάτων καὶ σίτων εἴργεσθαι ποιεῖ τῶν ἀμέτρων 64576 Leg.839.b.1 : πάντων, γυναιξί τε αὑτῶν οἰκείους εἶναι φίλους· ἄλλα 64577 Leg.839.b.2 : τε πάμπολλα ἀγαθὰ γίγνοιτ´ ἄν, εἰ τοῦ νόμου τις τούτου 64578 Leg.839.b.3 : δύναιτο ἐγκρατὴς εἶναι. τάχα δ´ ἂν ἡμῖν τις παραστὰς 64579 Leg.839.b.4 : ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ νέος, πολλοῦ σπέρματος μεστός, ἀκούων 64580 Leg.839.b.5 : τιθεμένου τοῦ νόμου λοιδορήσειεν ἂν ὡς ἀνόητα καὶ ἀδύνατα 64581 Leg.839.b.6 : τιθέντων νόμιμα, καὶ βοῆς πάντα ἐμπλήσειε· πρὸς ἃ δὴ 64582 Leg.839.b.7 : καὶ βλέψας ἐγὼ τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα, ὥς τινα τέχνην κεκτῄ– 64583 Leg.839.c.1 : μην, τῇ μὲν ῥᾴστην ἁπασῶν, τῇ δὲ χαλεπωτάτην, πρὸς τὸ 64584 Leg.839.c.2 : τοῦτον τεθέντα ἐμμεῖναι τὸν νόμον. νοῆσαι μὲν γὰρ δὴ 64585 Leg.839.c.3 : ῥᾷστον ὡς δυνατόν τέ ἐστιν καὶ ὅπῃ—φαμὲν γὰρ δὴ καθι– 64586 Leg.839.c.4 : ερωθὲν τοῦτο ἱκανῶς τὸ νόμιμον πᾶσαν ψυχὴν δουλώσεσθαι 64587 Leg.839.c.5 : καὶ παντάπασιν μετὰ φόβου ποιήσειν πείθεσθαι τοῖς τεθεῖσιν 64588 Leg.839.c.6 : νόμοις—ἀλλὰ γὰρ εἰς τοῦτο προβέβηκε νῦν, ὥστ´ οὐδ´ ἂν 64589 Leg.839.c.7 : τότε γενέσθαι δοκεῖ, καθάπερ τὸ τῶν συσσιτίων ἐπιτήδευμα 64590 Leg.839.c.8 : ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι διὰ βίου πόλιν ὅλην 64591 Leg.839.d.1 : ζῆν πράττουσαν τοῦτο, ἐλεγχθὲν δ´ ἔργῳ καὶ γενόμενον 64592 Leg.839.d.2 : παρ´ ὑμῖν, ὅμως ἔτι τό γε γυναικῶν οὐδὲ ἐν ταῖς ὑμετέραις 64593 Leg.839.d.3 : πόλεσιν δοκεῖ φύσιν ἔχειν γίγνεσθαι. ταύτῃ δ´ αὖ, διὰ τὴν 64594 Leg.839.d.4 : τῆς ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα ταῦτα εἶναι παγχάλεπα 64595 Leg.839.d.5 : μεῖναι κατὰ νόμον. 64596 Leg.839.d.6 : {ΜΕ.} Ὀρθῶς γε σὺ λέγων. 64597 Leg.839.d.7 : {ΑΘ.} Ὡς δ´ οὖν οὐκ ἔστιν ὑπὲρ ἄνθρωπον, οἷόν τε δὲ 64598 Leg.839.d.8 : γενέσθαι, βούλεσθε ὑμῖν πειραθῶ τινα λόγον ἐχόμενον 64599 Leg.839.d.9 : πιθανότητος εἰπεῖν τινος; 64600 Leg.839.d.10 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 64601 Leg.839.e.1 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν τις ἀφροδισίων ῥᾷον ἂν ἀπέχοιτο, 64602 Leg.839.e.2 : καὶ τὸ ταχθὲν ἐθέλοι περὶ αὐτὰ μετρίως ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμα 64603 Leg.839.e.3 : ἔχων καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ φαύλως; 64604 Leg.839.e.4 : {ΚΛ.} Πολύ που μᾶλλον μὴ ἰδιωτικῶς. 64605 Leg.839.e.5 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐκ ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῇ 64606 Leg.840.a.1 : διὰ τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ τούς γε ἄλλους; ὧν διὰ 64607 Leg.840.a.2 : φιλονικίαν, καὶ τέχνην καὶ τὸ μετὰ τοῦ σωφρονεῖν ἀνδρεῖον 64608 Leg.840.a.3 : ἐν τῇ ψυχῇ κεκτημένος, ὡς λόγος, οὔτε τινὸς πώποτε γυ– 64609 Leg.840.a.4 : ναικὸς ἥψατο οὐδ´ αὖ παιδὸς ἐν ὅλῃ τῇ τῆς ἀσκήσεως ἀκμῇ· 64610 Leg.840.a.5 : καὶ δὴ καὶ Κρίσωνα καὶ Ἀστύλον καὶ Διόπομπον καὶ ἄλλους 64611 Leg.840.a.6 : παμπόλλους ὁ αὐτός που λόγος ἔχει. καίτοι τῶν γ´ ἐμῶν καὶ 64612 Leg.840.a.7 : σῶν πολιτῶν, ὦ Κλεινία, πολὺ κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι 64613 Leg.840.b.1 : τὰς ψυχάς, τὰ δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες. 64614 Leg.840.b.2 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ ταῦτα λέγεις ὅτι σφόδρα ὑπὸ τῶν πα– 64615 Leg.840.b.3 : λαιῶν ἐστιν εἰρημένα περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν ὡς ὄντως 64616 Leg.840.b.4 : ποτὲ γενόμενα. 64617 Leg.840.b.5 : {ΑΘ.} Τί οὖν; οἱ μὲν ἄρα νίκης ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων 64618 Leg.840.b.6 : καὶ τῶν τοιούτων ἐτόλμησαν ἀπέχεσθαι λεγομένου πράγ– 64619 Leg.840.b.7 : ματος ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος, οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες 64620 Leg.840.b.8 : ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος ἕνεκα νίκης, ἣν 64621 Leg.840.c.1 : ἡμεῖς καλλίστην ἐκ παίδων πρὸς αὐτοὺς λέγοντες ἐν μύθοις 64622 Leg.840.c.2 : τε καὶ ἐν ῥήμασιν καὶ ἐν μέλεσιν ᾄδοντες, ὡς εἰκός, κηλή– 64623 Leg.840.c.3 : σομεν; 64624 Leg.840.c.4 : {ΚΛ.} Ποίας; 64625 Leg.840.c.5 : {ΑΘ.} Τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῆν 64626 Leg.840.c.6 : εὐδαιμόνως, ἡττωμένους δὲ τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς δὲ τού– 64627 Leg.840.c.7 : τοις ἔτι φόβος ὁ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὅσιον αὐτὸ εἶναι 64628 Leg.840.c.8 : δύναμιν ἡμῖν οὐκ ἄρα ἕξει κρατεῖν ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι 64629 Leg.840.c.9 : τούτων ὄντες χείρονες; 64630 Leg.840.c.10 : {ΚΛ.} Εἰκὸς γοῦν. 64631 Leg.840.c.11 : {ΑΘ.} Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου 64632 Leg.840.d.1 : πέρι, διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς ἀπορίαν ἐπέσομεν, 64633 Leg.840.d.2 : φημὶ τὸ μὲν ἡμέτερον νόμιμον ἀτεχνῶς δεῖν περὶ αὐτῶν 64634 Leg.840.d.3 : τούτων πορεύεσθαι λέγον ὡς οὐ δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι τοὺς 64635 Leg.840.d.4 : πολίτας ὀρνίθων καὶ ἄλλων θηρίων πολλῶν, οἳ κατὰ μεγάλας 64636 Leg.840.d.5 : ἀγέλας γεννηθέντες, μέχρι μὲν παιδογονίας ἠίθεοι καὶ ἀκή– 64637 Leg.840.d.6 : ρατοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν, ὅταν δ´ εἰς τοῦτο ἡλικίας 64638 Leg.840.d.7 : ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ κατὰ χάριν καὶ θήλεια 64639 Leg.840.d.8 : ἄρρενι, τὸν λοιπὸν χρόνον ὁσίως καὶ δικαίως ζῶσιν, ἐμμέ– 64640 Leg.840.e.1 : νοντες βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς φιλίας ὁμολογίαις· δεῖν 64641 Leg.840.e.2 : δὴ θηρίων γε αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι. ἐὰν δ´ οὖν ὑπὸ τῶν 64642 Leg.840.e.3 : ἄλλων Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων τῶν πλείστων διαφθείρων– 64643 Leg.840.e.4 : ται, τὴν λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην ἐν αὐτοῖς ὁρῶντές 64644 Leg.840.e.5 : τε καὶ ἀκούοντες μέγιστον δυναμένην, καὶ οὕτω δὴ μὴ 64645 Leg.840.e.6 : δυνατοὶ γίγνωνται κατακρατεῖν, δεύτερον νόμον ἐπ´ αὐτοῖς 64646 Leg.840.e.7 : μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς νομοφύλακας νομοθέτας γενομένους. 64647 Leg.841.a.1 : {ΚΛ.} Τίνα δὴ συμβουλεύεις αὐτοῖς τίθεσθαι νόμον, ἐὰν 64648 Leg.841.a.2 : ὁ νῦν τιθέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ; 64649 Leg.841.a.3 : {ΑΘ.} Δῆλον ὅτι τὸν ἐχόμενον τούτου δεύτερον, ὦ 64650 Leg.841.a.4 : Κλεινία. 64651 Leg.841.a.5 : {ΚΛ.} Τίνα λέγεις; 64652 Leg.841.a.6 : {ΑΘ.} Ἀγύμναστον ὅτι μάλιστα ποιεῖν τὴν τῶν ἡδονῶν 64653 Leg.841.a.7 : ῥώμην ἦν, τὴν ἐπίχυσιν καὶ τροφὴν αὐτῆς διὰ πόνων ἄλλοσε 64654 Leg.841.a.8 : τρέποντα τοῦ σώματος. εἴη δ´ ἂν τοῦτο, εἰ ἀναίδεια μὴ 64655 Leg.841.a.9 : ἐνείη τῇ τῶν ἀφροδισίων χρήσει· σπανίῳ γὰρ αὖ τῷ τοιούτῳ 64656 Leg.841.b.1 : δι´ αἰσχύνην χρώμενοι, ἀσθενεστέραν ἂν αὐτὴν δέσποιναν 64657 Leg.841.b.2 : κτῷντο ὀλιγάκις χρώμενοι. τὸ δὴ λανθάνειν τούτων δρῶντά 64658 Leg.841.b.3 : τι καλὸν παρ´ αὐτοῖς ἔστω, νόμιμον ἔθει καὶ ἀγράφῳ νομι– 64659 Leg.841.b.4 : σθὲν νόμῳ, τὸ δὲ μὴ λανθάνειν αἰσχρόν, ἀλλ´ οὐ τὸ μὴ 64660 Leg.841.b.5 : πάντως δρᾶν. οὕτω τοῦτο αἰσχρὸν αὖ καὶ καλὸν δευτέρως 64661 Leg.841.b.6 : ἂν ἡμῖν ἐν νόμῳ γενόμενον κέοιτο, ὀρθότητα ἔχον δευτέραν, 64662 Leg.841.b.7 : καὶ τοὺς τὰς φύσεις διεφθαρμένους, οὓς ἥττους αὑτῶν προσ– 64663 Leg.841.c.1 : αγορεύομεν, ἓν γένος ὄν, περιλαβόντα τρία γένη βιάζοιτ´ 64664 Leg.841.c.2 : ἂν μὴ παρανομεῖν. 64665 Leg.841.c.3 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 64666 Leg.841.c.4 : {ΑΘ.} Τό τε θεοσεβὲς ἅμα καὶ φιλότιμον καὶ τὸ μὴ τῶν 64667 Leg.841.c.5 : σωμάτων ἀλλὰ τῶν τρόπων τῆς ψυχῆς ὄντων καλῶν γεγονὸς 64668 Leg.841.c.6 : ἐν ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως ἐν μύθῳ τὰ νῦν 64669 Leg.841.c.7 : λεγόμεν´ ἐστὶν εὐχαί, πολύ γε μὴν ἄριστα, εἴπερ γίγνοιτο, 64670 Leg.841.c.8 : ἐν πάσαις πόλεσι γίγνοιτο ἄν. τάχα δ´ ἄν, εἰ θεὸς ἐθέλοι, 64671 Leg.841.d.1 : κἂν δυοῖν θάτερα βιασαίμεθα περὶ ἐρωτικῶν, ἢ μηδένα 64672 Leg.841.d.2 : τολμᾶν μηδενὸς ἅπτεσθαι τῶν γενναίων ἅμα καὶ ἐλευθέρων 64673 Leg.841.d.3 : πλὴν γαμετῆς ἑαυτοῦ γυναικός, ἄθυτα δὲ παλλακῶν σπέρ– 64674 Leg.841.d.4 : ματα καὶ νόθα μὴ σπείρειν, μηδὲ ἄγονα ἀρρένων παρὰ 64675 Leg.841.d.5 : φύσιν· ἢ τὸ μὲν τῶν ἀρρένων πάμπαν ἀφελοίμεθ´ ἄν, τὸ 64676 Leg.841.d.6 : δὲ γυναικῶν, εἴ τις συγγίγνοιτό τινι πλὴν ταῖς μετὰ θεῶν 64677 Leg.841.d.7 : καὶ ἱερῶν γάμων ἐλθούσαις εἰς τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε 64678 Leg.841.e.1 : ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ κτηταῖς, μὴ λανθάνων ἄνδρας τε καὶ 64679 Leg.841.e.2 : γυναῖκας πάσας, τάχ´ ἂν ἄτιμον αὐτὸν τῶν ἐν τῇ πόλει 64680 Leg.841.e.3 : ἐπαίνων νομοθετοῦντες ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, 64681 Leg.841.e.4 : ὡς ὄντως ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἴτε εἷς εἴτε 64682 Leg.841.e.5 : δύο αὐτοὺς χρὴ προσαγορεύειν, κείσθω περὶ ἀφροδισίων 64683 Leg.842.a.1 : καὶ ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς 64684 Leg.842.a.2 : τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ οὐκ ὀρθῶς 64685 Leg.842.a.3 : πράττομεν. 64686 Leg.842.a.4 : {ΜΕ.} Καὶ τοίνυν, ὦ ξένε, ἐγὼ μέν σοι σφόδρα δεχοίμην 64687 Leg.842.a.5 : ἂν τοῦτον τὸν νόμον, ὁ δὲ δὴ Κλεινίας αὐτὸς φραζέτω τί 64688 Leg.842.a.6 : ποτε περὶ αὐτῶν διανοεῖται. 64689 Leg.842.a.7 : {ΚΛ.} Ἔσται ταῦτα, ὦ Μέγιλλε, ὁπόταν γε δή μοι δόξῃ 64690 Leg.842.a.8 : τις παραπεπτωκέναι καιρός· νῦν μὴν ἐῶμεν τὸν ξένον ἔτι 64691 Leg.842.a.9 : εἰς τὸ πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων. 64692 Leg.842.a.10 : {ΜΕ.} Ὀρθῶς. 64693 Leg.842.b.1 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ μὴν νῦν γε προϊόντες ἤδη σχεδόν ἐσμεν 64694 Leg.842.b.2 : ἐν τῷ κατεσκευάσθαι μὲν συσσίτια—ὅ φαμεν ἄλλοθι μὲν 64695 Leg.842.b.3 : ἂν χαλεπὸν εἶναι, ἐν Κρήτῃ δὲ οὐδεὶς ἄλλως ἂν ὑπολάβοι 64696 Leg.842.b.4 : δεῖν γίγνεσθαι—τὸ δὲ τίνα τρόπον, πότερον ὡς ἐνθάδε ἢ 64697 Leg.842.b.5 : καθάπερ ἐν Λακεδαίμονι, ἢ παρὰ ταῦτα ἔστιν τι τρίτον εἶδος 64698 Leg.842.b.6 : συσσιτίων ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν ἔχον, τοῦτο οὔτ´ ἐξευ– 64699 Leg.842.b.7 : ρεῖν μοι χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ, μέγα τε ἀγαθὸν εὑρεθὲν οὐδὲν 64700 Leg.842.b.8 : ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν ἐμμελῶς ἔχειν κατεσκευασμένα. 64701 Leg.842.c.1 : Τούτοις δ´ ἐστὶν ἀκόλουθον ἡ τοῦ βίου κατασκευή, τίν´ 64702 Leg.842.c.2 : αὐτοῖς ἂν τρόπον ἕποιτο. βίος δὴ ἄλλαις μὲν πόλεσιν 64703 Leg.842.c.3 : παντοδαπῶς ἂν καὶ πολλαχόθεν εἴη, μάλιστα δὲ ἐκ διπλα– 64704 Leg.842.c.4 : σίων ἢ τούτοις· ἐκ γῆς γὰρ καὶ ἐκ θαλάττης τοῖς πλείστοις 64705 Leg.842.c.5 : τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ κατεσκευασμένα τὰ περὶ τὴν τροφήν, 64706 Leg.842.c.6 : τούτοις δὲ μόνον ἐκ γῆς. τῷ μὲν οὖν νομοθέτῃ τοῦτο ῥᾷον· 64707 Leg.842.d.1 : οὐ γὰρ μόνον ἡμίσεις αὖ γίγνονται νόμοι μέτριοι, πολὺ δ´ 64708 Leg.842.d.2 : ἐλάττους, ἔτι δ´ ἐλευθέροις ἀνθρώποις μᾶλλον πρέποντες. 64709 Leg.842.d.3 : ναυκληρικῶν μὲν γὰρ καὶ ἐμπορικῶν καὶ καπηλευτικῶν καὶ 64710 Leg.842.d.4 : πανδοκεύσεων καὶ τελωνικῶν καὶ μεταλλειῶν καὶ δανεισμῶν 64711 Leg.842.d.5 : καὶ ἐπιτόκων τόκων καὶ ἄλλων μυρίων τοιούτων τὰ πολλὰ 64712 Leg.842.d.6 : ἀπήλλακται, χαίρειν αὐτοῖς εἰπών, ὁ περὶ ταύτην τὴν πόλιν 64713 Leg.842.d.7 : νομοθέτης, γεωργοῖς δὲ καὶ νομεῦσι καὶ μελιττουργοῖς καὶ 64714 Leg.842.d.8 : τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων 64715 Leg.842.e.1 : νομοθετήσει, τὰ μέγιστα ἤδη νενομοθετηκὼς περὶ γάμους 64716 Leg.842.e.2 : ἅμα καὶ γενέσεις παίδων καὶ τροφάς, ἔτι δὲ καὶ παιδείας 64717 Leg.842.e.3 : ἀρχῶν τε καταστάσεις ἐν τῇ πόλει· νῦν δ´ ἐπὶ τοὺς τὴν 64718 Leg.842.e.4 : τροφὴν καὶ ὅσοι περὶ αὐτὴν ταύτην συνδιαπονοῦσιν ἀναγκαῖον 64719 Leg.842.e.5 : νομοθετοῦντά ἐστιν τρέπεσθαι. 64720 Leg.842.e.6 : Πρῶτον δὴ νόμοι ἔστωσαν λεγόμενοι τοὔνομα γεωργικοί. 64721 Leg.842.e.7 : Διὸς ὁρίου μὲν πρῶτος νόμος ὅδε εἰρήσθω· Μὴ κινείτω γῆς 64722 Leg.842.e.8 : ὅρια μηδεὶς μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος 64723 Leg.842.e.9 : ἐπ´ ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν, νομίσας τὸ 64724 Leg.843.a.1 : τἀκίνητα κινεῖν ἀληθῶς τοῦτο εἶναι· βουλέσθω δὲ πᾶς πέ– 64725 Leg.843.a.2 : τρον ἐπιχειρῆσαι κινεῖν τὸν μέγιστον ἄλλον πλὴν ὅρον 64726 Leg.843.a.3 : μᾶλλον ἢ σμικρὸν λίθον ὁρίζοντα φιλίαν τε καὶ ἔχθραν 64727 Leg.843.a.4 : ἔνορκον παρὰ θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ ὁμόφυλος Ζεὺς μάρτυς, 64728 Leg.843.a.5 : τοῦ δὲ ξένιος, οἳ μετὰ πολέμων τῶν ἐχθίστων ἐγείρονται. 64729 Leg.843.a.6 : καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ νόμῳ ἀναίσθητος τῶν ἀπ´ αὐτοῦ 64730 Leg.843.a.7 : κακῶν γίγνοιτ´ ἄν, καταφρονήσας δὲ διτταῖς δίκαις ἔνοχος 64731 Leg.843.a.8 : ἔστω, μιᾷ μὲν παρὰ θεῶν καὶ πρώτῃ, δευτέρᾳ δὲ ὑπὸ νόμου. 64732 Leg.843.b.1 : μηδεὶς γὰρ ἑκὼν κινείτω γῆς ὅρια γειτόνων· ὃς δ´ ἂν κινήσῃ, 64733 Leg.843.b.2 : μηνυέτω μὲν ὁ βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς, οἱ δὲ εἰς τὸ 64734 Leg.843.b.3 : δικαστήριον ἀγόντων. ἢν δέ τις ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, 64735 Leg.843.b.4 : ὡς ἀνάδαστον γῆν λάθρᾳ καὶ βίᾳ ποιοῦντος τοῦ ὄφλοντος, 64736 Leg.843.b.5 : τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν δέῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν τὸν 64737 Leg.843.b.6 : ἡττηθέντα. 64738 Leg.843.b.7 : Τὸ δὲ μετὰ τοῦτο βλάβαι πολλαὶ καὶ σμικραὶ γειτόνων 64739 Leg.843.b.8 : γιγνόμεναι, διὰ τὸ θαμίζειν ἔχθρας ὄγκον μέγαν ἐντίκτουσαι, 64740 Leg.843.c.1 : χαλεπὴν καὶ σφόδρα πικρὰν γειτονίαν ἀπεργάζονται. διὸ 64741 Leg.843.c.2 : χρὴ πάντως εὐλαβεῖσθαι γείτονα γείτονι μηδὲν ποιεῖν διά– 64742 Leg.843.c.3 : φορον, τῶν τε ἄλλων πέρι καὶ δὴ καὶ ἐπεργασίας συμπάσης 64743 Leg.843.c.4 : σφόδρ´ ἀεὶ διευλαβούμενον· τὸ μὲν γὰρ βλάπτειν οὐδὲν 64744 Leg.843.c.5 : χαλεπὸν ἀλλ´ ἀνθρώπου παντός, τὸ δ´ ἐπωφελεῖν οὐδαμῇ 64745 Leg.843.c.6 : ἅπαντος. ὃς δ´ ἂν ἐπεργάζηται τὰ τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων 64746 Leg.843.c.7 : τοὺς ὅρους, τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω, τῆς δὲ ἀναιδείας ἅμα 64747 Leg.843.d.1 : καὶ ἀνελευθερίας ἕνεκα ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους 64748 Leg.843.d.2 : ἄλλο ἐκτεισάτω τῷ βλαφθέντι· τούτων δὲ καὶ ἁπάντων τῶν 64749 Leg.843.d.3 : τοιούτων ἐπιγνώμονές τε καὶ δικασταὶ καὶ τιμηταὶ γιγνέσθων 64750 Leg.843.d.4 : ἀγρονόμοι, τῶν μὲν μειζόνων, καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν 64751 Leg.843.d.5 : εἴρηται, πᾶσα ἡ τοῦ δωδεκατημορίου τάξις, τῶν ἐλαττόνων 64752 Leg.843.d.6 : δὲ οἱ φρούραρχοι τούτων. καὶ ἐάν τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, 64753 Leg.843.d.7 : τὰς βλάβας ὁρῶντες κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν ἐσμοὺς 64754 Leg.843.d.8 : ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις τῇ τῶν μελιττῶν ἡδονῇ συνεπό– 64755 Leg.843.e.1 : μενος καὶ κατακρούων οὕτως οἰκειῶται, τινέτω τὴν βλάβην. 64756 Leg.843.e.2 : καὶ ἐὰν πυρεύων τὴν ὕλην μὴ διευλαβηθῇ τῶν τοῦ γείτονος, 64757 Leg.843.e.3 : τὴν δόξασαν ζημίαν τοῖς ἄρχουσι ζημιούσθω. καὶ ἐὰν φυ– 64758 Leg.843.e.4 : τεύων μὴ ἀπολείπῃ τὸ μέτρον τῶν τοῦ γείτονος χωρίων, 64759 Leg.843.e.5 : καθάπερ εἴρηται καὶ πολλοῖς νομοθέταις ἱκανῶς, ὧν τοῖς 64760 Leg.843.e.6 : νόμοις χρὴ προσχρῆσθαι καὶ μὴ πάντα ἀξιοῦν, πολλὰ καὶ 64761 Leg.843.e.7 : σμικρὰ καὶ τοῦ ἐπιτυχόντος νομοθέτου γιγνόμενα, τὸν μείζω 64762 Leg.844.a.1 : πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν· ἐπεὶ καὶ τῶν ὑδάτων πέρι 64763 Leg.844.a.2 : γεωργοῖσι παλαιοὶ καὶ καλοὶ νόμοι κείμενοι οὐκ ἄξιοι παρο– 64764 Leg.844.a.3 : χετεύειν λόγοις, ἀλλ´ ὁ βουληθεὶς ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον 64765 Leg.844.a.4 : ἄγειν ὕδωρ ἀγέτω μὲν ἀρχόμενος ἐκ τῶν κοινῶν ναμάτων, 64766 Leg.844.a.5 : μὴ ὑποτέμνων πηγὰς φανερὰς ἰδιώτου μηδενός, ᾗ δ´ ἂν 64767 Leg.844.a.6 : βούληται ἄγειν, πλὴν δι´ οἰκίας ἢ ἱερῶν τινων ἢ καὶ μνη– 64768 Leg.844.a.7 : μάτων, ἀγέτω, μὴ βλάπτων πλὴν αὐτῆς τῆς ὀχεταγωγίας. 64769 Leg.844.b.1 : ἀυδρία δὲ εἴ τισι τόποις σύμφυτος ἐκ γῆς τὰ ἐκ Διὸς ἰόντα 64770 Leg.844.b.2 : ἀποστέγει νάματα, καὶ ἐλλείπει τῶν ἀναγκαίων πωμάτων, 64771 Leg.844.b.3 : ὀρυττέτω μὲν ἐν τῷ αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι τῆς κεραμίδος γῆς, 64772 Leg.844.b.4 : ἐὰν δ´ ἐν τούτῳ τῷ βάθει μηδαμῶς ὕδατι προστυγχάνῃ, 64773 Leg.844.b.5 : παρὰ τῶν γειτόνων ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πώματος 64774 Leg.844.b.6 : ἑκάστοις τῶν οἰκετῶν· ἐὰν δὲ δι´ ἀκριβείας ᾖ καὶ τοῖς γεί– 64775 Leg.844.b.7 : τοσι, τάξιν τῆς ὑδρείας ταξάμενος παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, 64776 Leg.844.b.8 : ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω τοῖς 64777 Leg.844.c.1 : γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ ἐκ Διὸς ὕδατα γιγνόμενα, τὸν 64778 Leg.844.c.2 : ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα τῶν ὑποκάτω 64779 Leg.844.c.3 : βλάπτῃ τις μὴ διδοὺς ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον ὁ ἐπάνω μεθιεὶς 64780 Leg.844.c.4 : εἰκῇ τὰ ῥεύματα βλάπτῃ τὸν κάτω, καὶ περὶ ταῦτα μὴ 64781 Leg.844.c.5 : ἐθέλωσιν διὰ ταῦτα κοινωνεῖν ἀλλήλοις, ἐν ἄστει μὲν ἀστυ– 64782 Leg.844.c.6 : νόμον, ἐν ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὁ βουλόμενος ταξάσθω 64783 Leg.844.c.7 : τί χρὴ ποιεῖν ἑκάτερον· ὁ δὲ μὴ ἐμμένων ἐν τῇ τάξει φθόνου 64784 Leg.844.d.1 : θ´ ἅμα καὶ δυσκόλου ψυχῆς ὑπεχέτω δίκην, καὶ ὀφλὼν 64785 Leg.844.d.2 : διπλάσιον τὸ βλάβος ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσας 64786 Leg.844.d.3 : τοῖς ἄρχουσιν πείθεσθαι. 64787 Leg.844.d.4 : Ὀπώρας δὲ δὴ χρὴ κοινωνίαν ποιεῖσθαι πάντας τοιάνδε 64788 Leg.844.d.5 : τινά. διττὰς ἡμῖν δωρεὰς ἡ θεὸς ἔχει χάριτος αὕτη, τὴν 64789 Leg.844.d.6 : μὲν παιδιὰν Διονυσιάδα ἀθησαύριστον, τὴν δ´ εἰς ἀπόθεσιν 64790 Leg.844.d.7 : γενομένην κατὰ φύσιν. ἔστω δὴ περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος 64791 Leg.844.d.8 : ταχθείς· Ὃς ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηται, βοτρύων εἴτε 64792 Leg.844.e.1 : καὶ σύκων, πρὶν ἐλθεῖν τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν ἀρκτούρῳ 64793 Leg.844.e.2 : σύνδρομον, εἴτ´ ἐν τοῖς αὑτοῦ χωρίοις εἴτε καὶ ἐν ἄλλων, 64794 Leg.844.e.3 : ἱερὰς μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν 64795 Leg.844.e.4 : ἐκ τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν δ´ ἐκ τῶν γειτόνων, μνᾶν, ἐὰν δ´ 64796 Leg.844.e.5 : ἐξ ἄλλων, δύο μέρη τῆς μνᾶς. ὃς δ´ ἂν τὴν γενναίαν νῦν 64797 Leg.844.e.6 : λεγομένην σταφυλὴν ἢ τὰ γενναῖα σῦκα ἐπονομαζόμενα 64798 Leg.844.e.7 : ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ τῶν οἰκείων λαμβάνῃ, ὅπως 64799 Leg.844.e.8 : ἂν ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται καρπούσθω, ἐὰν δ´ ἐξ ἄλλων 64800 Leg.844.e.9 : μὴ πείσας, ἑπομένως τῷ νόμῳ, τῷ μὴ κινεῖν ὅτι μὴ κατέθετο, 64801 Leg.845.a.1 : ἐκείνως ἀεὶ ζημιούσθω· ἐὰν δὲ δὴ δοῦλος μὴ πείσας τὸν 64802 Leg.845.a.2 : δεσπότην τῶν χωρίων ἅπτηταί του τῶν τοιούτων, κατὰ ῥᾶγα 64803 Leg.845.a.3 : βοτρύων καὶ σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους πληγὰς τούτοις μαστι– 64804 Leg.845.a.4 : γούσθω. μέτοικος δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν 64805 Leg.845.a.5 : ὀπωριζέτω, ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας ὀπώρας 64806 Leg.845.a.6 : ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς ὁδούς, τῆς μὲν γενναίας 64807 Leg.845.a.7 : ἁπτέσθω, ἐὰν βούληται, μεθ´ ἑνὸς ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς, 64808 Leg.845.b.1 : ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοι– 64809 Leg.845.b.2 : ούτων ὁ νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους· ἐὰν 64810 Leg.845.b.3 : δέ τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον 64811 Leg.845.b.4 : πληγαῖς κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον ἀποπέμπειν νουθετή– 64812 Leg.845.b.5 : σαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς εἰς 64813 Leg.845.b.6 : ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ ξηρῶν σύκων ἀνεπιτηδείου 64814 Leg.845.b.7 : κεκτῆσθαι. ἀπίων δὲ πέρι καὶ μήλων καὶ ῥοῶν καὶ πάντων 64815 Leg.845.c.1 : τῶν τοιούτων, αἰσχρὸν μὲν μηδὲν ἔστω λάθρᾳ λαμβάνειν, 64816 Leg.845.c.2 : ὁ δὲ ληφθεὶς ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω καὶ 64817 Leg.845.c.3 : ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων, δίκην δ´ εἶναι ἐλευθέρῳ τῶν 64818 Leg.845.c.4 : τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ δὲ καθάπερ ὀπώρας ἐξέστω 64819 Leg.845.c.5 : καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον εἶναι· ἐὰν δὲ πρεσβύτερος ὢν 64820 Leg.845.c.6 : ἅπτηται τούτων, φαγὼν αὐτοῦ καὶ ἀποφέρων μηδέν, καθάπερ 64821 Leg.845.c.7 : ὁ ξένος ταύτῃ κοινωνείτω τῶν τοιούτων ἁπάντων, μὴ πειθό– 64822 Leg.845.d.1 : μενος δὲ τῷ νόμῳ κινδυνευέτω ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ 64823 Leg.845.d.2 : ἀρετῆς, ἐὰν εἰς τότε τὰ τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε κριτάς 64824 Leg.845.d.3 : τις ἀναμιμνῄσκῃ. 64825 Leg.845.d.4 : Ὕδωρ δὲ πάντων μὲν τὸ περὶ τὰς κηπείας διαφερόντως 64826 Leg.845.d.5 : τρόφιμον, εὐδιάφθαρτον δέ· οὔτε γὰρ γῆν οὔτε ἥλιον οὔτε 64827 Leg.845.d.6 : πνεύματα, τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων, 64828 Leg.845.d.7 : ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς, 64829 Leg.845.d.8 : περὶ δὲ τὴν ὕδατος φύσιν ἐστὶν τὰ τοιαῦτα σύμπαντα δυνατὰ 64830 Leg.845.e.1 : γίγνεσθαι· διὸ δὴ βοηθοῦ δεῖται νόμου. ἔστω τοίνυν ὅδε 64831 Leg.845.e.2 : περὶ αὐτοῦ· Ἄν τις διαφθείρῃ ἑκὼν ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε 64832 Leg.845.e.3 : καὶ πηγαῖον εἴτε καὶ συναγυρτόν, φαρμακείαις ἢ σκάμμασιν 64833 Leg.845.e.4 : ἢ κλοπαῖς, ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς τοὺς ἀστυνόμους, 64834 Leg.845.e.5 : τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης ἀπογραφόμενος· ἂν δέ τις ὄφλῃ 64835 Leg.845.e.6 : φαρμακείαις τισὶν βλάπτων, πρὸς τῷ τιμήματι καθηράτω τὰς 64836 Leg.845.e.7 : πηγὰς ἢ τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος, ὅπῃπερ ἂν οἱ τῶν ἐξηγητῶν 64837 Leg.845.e.8 : νόμοι ἀφηγῶνται δεῖν γίγνεσθαι τὴν κάθαρσιν ἑκάστοτε καὶ 64838 Leg.845.e.9 : ἑκάστοις. 64839 Leg.845.e.10 : Περὶ δὲ συγκομιδῆς τῶν ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω τῷ 64840 Leg.846.a.1 : βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ παντὸς τόπου κομίζεσθαι, ὅπῃπερ 64841 Leg.846.a.2 : ἂν ἢ μηδὲν μηδένα ζημιοῖ ἢ τριπλάσιον αὐτὸς κέρδος τῆς 64842 Leg.846.a.3 : τοῦ γείτονος ζημίας κερδαίνῃ, τούτων δὲ ἐπιγνώμονας τοὺς 64843 Leg.846.a.4 : ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα τις ἂν 64844 Leg.846.a.5 : ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ βίᾳ ἢ λάθρᾳ, αὐτὸν ἢ τῶν αὐτοῦ τι, 64845 Leg.846.a.6 : διὰ τῶν αὑτοῦ κτημάτων, πάντα τὰ τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν 64846 Leg.846.a.7 : ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος τοῦ βλάβους· 64847 Leg.846.a.8 : ἐὰν δ´ ἔγκλημά τῳ μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον γίγνηται, πρὸς 64848 Leg.846.b.1 : τὰ κοινὰ δικαστήρια φέρων τὴν δίκην τιμωρείσθω τὸν 64849 Leg.846.b.2 : ἀδικοῦντα. ἐὰν δέ τις τῶν ἀρχόντων δοκῇ μετ´ ἀδίκου 64850 Leg.846.b.3 : γνώμης κρίνειν τὰς ζημίας, τῶν διπλασίων ὑπόδικος ἔστω 64851 Leg.846.b.4 : τῷ βλαφθέντι· τὰ δὲ αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα εἰς τὰ 64852 Leg.846.b.5 : κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν 64853 Leg.846.b.6 : ἐγκλημάτων. μυρία δὲ ταῦτα ὄντα καὶ σμικρὰ νόμιμα, καθ´ 64854 Leg.846.b.7 : ἃ δεῖ τὰς τιμωρίας γίγνεσθαι, λήξεών τε πέρι δικῶν καὶ 64855 Leg.846.c.1 : προσκλήσεων καὶ κλητήρων, εἴτ´ ἐπὶ δυοῖν εἴτ´ ἐφ´ ὁπόσων 64856 Leg.846.c.2 : δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα ὁπόσα τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ´ ἀνο– 64857 Leg.846.c.3 : μοθέτητα οἷόν τ´ εἶναι γέροντός τε οὐκ ἄξια νομοθέτου, 64858 Leg.846.c.4 : νομοθετούντων δ´ αὐτὰ οἱ νέοι πρὸς τὰ τῶν πρόσθεν νομο– 64859 Leg.846.c.5 : θετήματα ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς μεγάλα, καὶ τῆς 64860 Leg.846.c.6 : ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν 64861 Leg.846.c.7 : πάντα ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι· τότε δὲ ἀκίνητα ποιησάμενοι, 64862 Leg.846.c.8 : ζώντων τούτοις ἤδη χρώμενοι μέτρον ἔχουσι. 64863 Leg.846.d.1 : Τὸ δὲ τῶν ἄλλων δημιουργῶν ποιεῖν χρὴ κατὰ τόδε. 64864 Leg.846.d.2 : πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς ἔστω τῶν περὶ τὰ δημιουργικὰ 64865 Leg.846.d.3 : τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης ἀνδρὸς ἐπιχωρίου. 64866 Leg.846.d.4 : τέχνην γὰρ ἱκανήν, πολλῆς ἀσκήσεως ἅμα καὶ μαθημάτων 64867 Leg.846.d.5 : πολλῶν δεομένην, κέκτηται πολίτης ἀνὴρ τὸν κοινὸν τῆς 64868 Leg.846.d.6 : πόλεως κόσμον σῴζων καὶ κτώμενος, οὐκ ἐν παρέργῳ δεό– 64869 Leg.846.d.7 : μενον ἐπιτηδεύειν· δύο δὲ ἐπιτηδεύματα ἢ δύο τέχνας ἀκριβῶς 64870 Leg.846.d.8 : διαπονεῖσθαι σχεδὸν οὐδεμία φύσις ἱκανὴ τῶν ἀνθρωπίνων, 64871 Leg.846.e.1 : οὐδ´ αὖ τὴν μὲν αὐτὸς ἱκανὸς ἀσκεῖν, τὴν δὲ ἄλλον ἀσκοῦντα 64872 Leg.846.e.2 : ἐπιτροπεύειν. τοῦτ´ οὖν ἐν πόλει ὑπάρχον δεῖ πρῶτον 64873 Leg.846.e.3 : γίγνεσθαι· μηδεὶς χαλκεύων ἅμα τεκταινέσθω, μηδ´ αὖ 64874 Leg.846.e.4 : τεκταινόμενος χαλκευόντων ἄλλων ἐπιμελείσθω μᾶλλον ἢ τῆς 64875 Leg.846.e.5 : αὑτοῦ τέχνης, πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελού– 64876 Leg.846.e.6 : μενος ἑαυτῷ δημιουργούντων, εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι´ 64877 Leg.847.a.1 : ἐκείνων διὰ τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖθεν αὑτῷ πλείω γίγνεσθαι 64878 Leg.847.a.2 : τῆς αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ´ εἷς μίαν ἕκαστος τέχνην ἐν πόλει 64879 Leg.847.a.3 : κεκτημένος ἀπὸ ταύτης ἅμα καὶ τὸ ζῆν κτάσθω. τοῦτον δὴ 64880 Leg.847.a.4 : τὸν νόμον ἀστυνόμοι διαπονούμενοι σῳζόντων, καὶ τὸν μὲν 64881 Leg.847.a.5 : ἐπιχώριον, ἐὰν εἴς τινα τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ τὴν τῆς 64882 Leg.847.a.6 : ἀρετῆς ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνείδεσί τε καὶ ἀτιμίαις, 64883 Leg.847.a.7 : μέχριπερ ἂν κατευθύνωσιν εἰς τὸν αὑτοῦ δρόμον, ξένων δὲ 64884 Leg.847.a.8 : ἄν τις ἐπιτηδεύῃ δύο τέχνας, δεσμοῖσί τε καὶ χρημάτων 64885 Leg.847.b.1 : ζημίαις καὶ ἐκβολαῖς ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων 64886 Leg.847.b.2 : ἕνα μόνον ἀλλὰ μὴ πολλοὺς εἶναι. μισθῶν δὲ αὐτοῖς πέρι 64887 Leg.847.b.3 : καὶ τῶν ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ ἐάν τις αὐτοὺς ἕτερος 64888 Leg.847.b.4 : ἢ ´κεῖνοί τινα ἄλλον ἀδικῶσι, μέχρι δραχμῶν πεντήκοντα 64889 Leg.847.b.5 : ἀστυνόμοι διαδικαζόντων, τὸ δὲ πλέον τούτου τὰ κοινὰ 64890 Leg.847.b.6 : δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νόμον. 64891 Leg.847.b.7 : Τέλος δὲ ἐν τῇ πόλει μηδένα μηδὲν τελεῖν μήτε ἐξαγο– 64892 Leg.847.b.8 : μένων χρημάτων μήτ´ εἰσαγομένων· λιβανωτὸν δὲ καὶ ὅσα 64893 Leg.847.c.1 : πρὸς θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν ξενικὰ θυμιάματα, καὶ πορφύραν 64894 Leg.847.c.2 : καὶ ὅσα βαπτὰ χρώματα, μὴ φερούσης τῆς χώρας, ἢ περί 64895 Leg.847.c.3 : τινα ἄλλην τέχνην δεομένην ξενικῶν τινων εἰσαγωγίμων 64896 Leg.847.c.4 : μηδενὸς ἀναγκαίου χάριν μήτε τις ἀγέτω, μήτε αὖ τῶν ἐν 64897 Leg.847.c.5 : τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων ἐμμένειν ἐξαγέτω· τούτων δ´ αὖ πάντων 64898 Leg.847.c.6 : ἐπιγνώμονας εἶναι καὶ ἐπιμελητὰς τῶν νομοφυλάκων, πέντε 64899 Leg.847.c.7 : ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων, τοὺς ἑξῆς δώδεκα. 64900 Leg.847.d.1 : Περὶ δὲ ὅπλων καὶ ὅσα περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα ὄργανα, 64901 Leg.847.d.2 : ἐάν τινος ἢ τέχνης εἰσαγωγίμου δέῃ γίγνεσθαι ἢ φυτοῦ ἢ 64902 Leg.847.d.3 : μεταλλευτικοῦ κτήματος ἢ δεσμευτικοῦ ἢ ζῴων τινῶν ἕνεκα 64903 Leg.847.d.4 : τῆς τοιαύτης χρείας, ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ τούτων ἔστωσαν 64904 Leg.847.d.5 : κύριοι εἰσαγωγῆς τε καὶ ἐξαγωγῆς, διδούσης τε ἅμα καὶ 64905 Leg.847.d.6 : δεχομένης τῆς πόλεως, νόμους δὲ περὶ τούτων νομοφύλακες 64906 Leg.847.d.7 : τοὺς πρέποντάς τε καὶ ἱκανοὺς θήσουσι· καπηλείαν δὲ ἕνεκα 64907 Leg.847.d.8 : χρηματισμῶν μήτε οὖν τούτου μήτε ἄλλου μηδενὸς ἐν τῇ 64908 Leg.847.e.1 : χώρᾳ ὅλῃ καὶ πόλει ἡμῖν γίγνεσθαι. 64909 Leg.847.e.2 : Τροφῆς δὲ καὶ διανομῆς τῶν ἐκ τῆς χώρας ἐγγὺς τῆς 64910 Leg.847.e.3 : τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν ὀρθότης ἄν τις γιγνομένη κατὰ 64911 Leg.847.e.4 : τρόπον γίγνεσθαι. δώδεκα μὲν γὰρ δὴ μέρη τὰ πάντα ἐκ 64912 Leg.847.e.5 : τῆς χώρας γιγνόμενα νέμειν χρεὼν πάντας, ᾗπερ καὶ ἀνα– 64913 Leg.847.e.6 : λωτέα· τὸ δὲ δωδέκατον μέρος ἕκαστον—οἷον πυρῶν καὶ 64914 Leg.847.e.7 : κριθῶν, οἷσιν δὴ καὶ τὰ ἅπαντα ἀκολουθείτω τὰ ἄλλα ὡραῖα 64915 Leg.848.a.1 : νεμόμενα, καὶ ὅσα ζῷα σύμπαντα πράσιμα ἐν ἑκάστοις ᾖ— 64916 Leg.848.a.2 : τριχῇ διαιρείσθω κατὰ λόγον, ἓν μὲν μέρος τοῖς ἐλευθέροις, 64917 Leg.848.a.3 : ἓν δὲ τοῖς τούτων οἰκέταις· τὸ δὲ τρίτον δημιουργοῖς τε καὶ 64918 Leg.848.a.4 : πάντως τοῖς ξένοις, οἵ τέ τινες αὖ τῶν μετοικούντων ὦσι 64919 Leg.848.a.5 : συνοικοῦντες τροφῆς ἀναγκαίου δεόμενοι, καὶ ὅσοι χρείᾳ τινὶ 64920 Leg.848.a.6 : πόλεως ἤ τινος ἰδιωτῶν εἰσαφικνοῦνται ἑκάστοτε, πάντων 64921 Leg.848.a.7 : τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον μέρος ὤνιον ἐξ ἀνάγκης 64922 Leg.848.a.8 : ἔστω τοῦτο μόνον, τῶν δὲ δύο μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω 64923 Leg.848.b.1 : πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ ταῦτα ὀρθότατα νέμοιτ´ ἄν; πρῶτον 64924 Leg.848.b.2 : μὲν δῆλον ὅτι τῇ μὲν ἴσα, τῇ δ´ οὐκ ἴσα νέμομεν. 64925 Leg.848.b.3 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 64926 Leg.848.b.4 : {ΑΘ.} Χείρω που καὶ βελτίω τούτων ἕκαστα ἀνάγκη φύειν 64927 Leg.848.b.5 : καὶ ἐκτρέφειν τὴν γῆν. 64928 Leg.848.b.6 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 64929 Leg.848.b.7 : {ΑΘ.} Τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ τῶν μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν 64930 Leg.848.b.8 : πλέον ἐχέτω μήτε τοῖς δεσπόταις ἢ δούλοις νεμόμενον, μήτε 64931 Leg.848.b.9 : αὖ τὸ τῶν ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆς ὁμοιότητος ἰσότητα ἡ νομὴ 64932 Leg.848.c.1 : πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν αὐτήν· λαβὼν ἕκαστος τῶν πολιτῶν τὰ 64933 Leg.848.c.2 : δύο μέρη κύριος ἔστω τῆς νομῆς δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις, 64934 Leg.848.c.3 : ὁπός´ ἂν καὶ ὁποῖα βούληται διανέμειν. τὸ δὲ πλέον τούτων 64935 Leg.848.c.4 : μέτροις τε καὶ ἀριθμῷ τῇδε χρὴ διανέμεσθαι· λαβόντα τὸν 64936 Leg.848.c.5 : ἀριθμὸν πάντων τῶν ζῴων οἷς ἐκ τῆς γῆς δεῖ τὴν τροφὴν 64937 Leg.848.c.6 : γίγνεσθαι, διανέμειν. 64938 Leg.848.c.7 : Τὸ δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ χωρὶς διατεταγμένας 64939 Leg.848.c.8 : εἶναι· τάξις δὲ ἥδε πρέπει τοῖς τοιούτοις. δώδεκα κώμας 64940 Leg.848.c.9 : εἶναι χρή, κατὰ μέσον τὸ δωδεκατημόριον ἕκαστον μίαν, ἐν 64941 Leg.848.d.1 : τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ πρῶτον μὲν ἱερὰ καὶ ἀγορὰν ἐξῃρῆσθαι 64942 Leg.848.d.2 : θεῶν τε καὶ τῶν ἑπομένων θεοῖς δαιμόνων, εἴτε τινὲς ἔντοποι 64943 Leg.848.d.3 : Μαγνήτων εἴτ´ ἄλλων ἱδρύματα παλαιῶν μνήμῃ διασεσω– 64944 Leg.848.d.4 : μένων εἰσίν, τούτοις ἀποδιδόντας τὰς τῶν πάλαι τιμὰς 64945 Leg.848.d.5 : ἀνθρώπων, Ἑστίας δὲ καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε, καὶ ὃς ἂν 64946 Leg.848.d.6 : ἀρχηγὸς ᾖ τῶν ἄλλων τοῦ δωδεκάτου ἑκάστου μέρους, ἱερὰ 64947 Leg.848.d.7 : πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ οἰκοδομίας εἶναι περὶ τὰ 64948 Leg.848.e.1 : ἱερὰ ταῦτα, ὅπῃ ἂν ὁ τόπος ὑψηλότατος ᾖ, τοῖς φρουροῖς 64949 Leg.848.e.2 : ὑποδοχὴν ὅτι μάλιστα εὐερκῆ· τὴν δὲ ἄλλην χώραν κατα– 64950 Leg.848.e.3 : σκευάζειν πᾶσαν δημιουργῶν τριακαίδεκα μέρη διελομένους, 64951 Leg.848.e.4 : καὶ τὸ μὲν ἐν ἄστει κατοικίζειν, διελομένους αὖ καὶ τοῦτο 64952 Leg.848.e.5 : εἰς τὰ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης, ἔξω τε καὶ ἐν κύκλῳ 64953 Leg.848.e.6 : κατανεμηθέντας, ἐν τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ τὰ πρόσφορα γεωργοῖς 64954 Leg.848.e.7 : γένη τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς δ´ ἐπιμελητὰς εἶναι 64955 Leg.848.e.8 : τούτων πάντων τοὺς τῶν ἀγρονόμων ἄρχοντας, ὅσων τε καὶ 64956 Leg.848.e.9 : ὧντινων ὁ τόπος ἕκαστος δεῖται, καὶ ὅπου κατοικοῦντες 64957 Leg.848.e.10 : ἀλυπότατοί τε καὶ ὠφελιμώτατοι ἔσονται τοῖσιν γεωργοῖσι. 64958 Leg.849.a.1 : τῶν δὲ ἐν ἄστει κατὰ τὰ αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι καὶ ἐπιμελεῖσθαι 64959 Leg.849.a.2 : τὴν τῶν ἀστυνόμων ἀρχήν. 64960 Leg.849.a.3 : Τοῖς δὲ δὴ ἀγορανόμοις τὰ περὶ ἀγοράν που δεῖ ἕκαστα 64961 Leg.849.a.4 : μέλειν· ἡ δ´ ἐπιμέλεια, μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν ἐπίσκεψιν τῶν 64962 Leg.849.a.5 : κατ´ ἀγορὰν μή τις ἀδικῇ τι, τῆς τῶν ἀνθρώπων χρείας τὸ 64963 Leg.849.a.6 : δεύτερον ἂν εἴη, σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως ἐπισκόπους ὄντας 64964 Leg.849.a.7 : κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως. τῶν δὲ ὠνίων, πρῶτον 64965 Leg.849.a.8 : μὲν τὰ περὶ τοὺς ξένους ταχθέντα πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς σκοπεῖν 64966 Leg.849.b.1 : εἰ γίγνεται κατὰ τὸν νόμον ἕκαστα. νόμος δ´ ἑκάστῳ μηνὸς 64967 Leg.849.b.2 : τῇ νέᾳ ὧν δεῖ πραθῆναι τὸ μέρος τοῖς ξένοις ἐξάγειν τοὺς 64968 Leg.849.b.3 : ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς ἀστοῖς ξένοι ἢ καὶ δοῦλοι ἐπιτρο– 64969 Leg.849.b.4 : πεύουσι, δωδεκατημόριον πρῶτον τοῦ σίτου, τὸν δὲ ξένον 64970 Leg.849.b.5 : εἰς πάντα τὸν μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον μὲν καὶ ὅσα περὶ σῖτον 64971 Leg.849.b.6 : ἀγορᾷ τῇ πρώτῃ· δεκάτῃ δὲ τοῦ μηνὸς τὴν τῶν ὑγρῶν οἱ μὲν 64972 Leg.849.b.7 : πρᾶσιν, οἱ δὲ ὠνὴν ποιείσθωσαν δι´ ὅλου τοῦ μηνὸς ἱκανήν· 64973 Leg.849.c.1 : τρίτῃ δὲ εἰκάδι τῶν ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα πρατέα ἑκάστοις 64974 Leg.849.c.2 : ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις, καὶ ὁπόσων σκευῶν ἢ χρημάτων 64975 Leg.849.c.3 : γεωργοῖς μὲν πρᾶσις, οἷον δερμάτων ἢ καὶ πάσης ἐσθῆτος 64976 Leg.849.c.4 : ἢ πλοκῆς ἢ πιλήσεως ἤ τινων ἄλλων τοιούτων, ξένοις δὲ 64977 Leg.849.c.5 : ἀναγκαῖον ὠνεῖσθαι παρ´ ἄλλων κτωμένοις. καπηλείας δὲ 64978 Leg.849.c.6 : τούτων ἢ κριθῶν ἢ πυρῶν εἰς ἄλφιτα νεμηθέντων, ἢ καὶ τὴν 64979 Leg.849.c.7 : ἄλλην σύμπασαν τροφήν, ἀστοῖς μὲν καὶ τούτων δούλοις μήτε 64980 Leg.849.c.8 : τις πωλείτω μήτε ὠνείσθω παρὰ τοιούτου μηδεὶς μηδενός, ἐν 64981 Leg.849.d.1 : δὲ ταῖς τῶν ξένων ξένος ἀγοραῖς πωλείτω τοῖς δημιουργοῖς 64982 Leg.849.d.2 : τε καὶ τούτων δούλοις, οἴνου τε μεταβαλλόμενος καὶ σίτου 64983 Leg.849.d.3 : πρᾶσιν, ὃ δὴ καπηλείαν ἐπονομάζουσιν οἱ πλεῖστοι· καὶ 64984 Leg.849.d.4 : ζῴων διαμερισθέντων μάγειροι διατιθέσθων ξένοις τε καὶ 64985 Leg.849.d.5 : δημιουργοῖς καὶ τούτων οἰκέταις. πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον 64986 Leg.849.d.6 : ὁσημέραι ξένος ὁ βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν παρὰ τῶν 64987 Leg.849.d.7 : ἐν τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς τοῖς ξένοις, 64988 Leg.849.e.1 : καθ´ ὅσον ἂν βούληται καὶ ὁπόταν βούληται. τῶν δὲ ἄλλων 64989 Leg.849.e.2 : χρημάτων πάντων καὶ σκευῶν ὁπόσων ἑκάστοισι χρεία, 64990 Leg.849.e.3 : πωλεῖν εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέροντας εἰς τὸν τόπον 64991 Leg.849.e.4 : ἕκαστον, ἐν οἷς ἂν νομοφύλακές τε καὶ ἀγορανόμοι, μετ´ 64992 Leg.849.e.5 : ἀστυνόμων τεκμηράμενοι ἕδρας πρεπούσας, ὅρους θῶνται 64993 Leg.849.e.6 : τῶν ὠνίων, ἐν τούτοις ἀλλάττεσθαι νόμισμά τε χρημάτων 64994 Leg.849.e.7 : καὶ χρήματα νομίσματος, μὴ προϊέμενον ἄλλον ἑτέρῳ τὴν 64995 Leg.849.e.8 : ἀλλαγήν· ὁ δὲ προέμενος ὡς πιστεύων, ἐάντε κομίσηται 64996 Leg.849.e.9 : καὶ ἂν μή, στεργέτω ὡς οὐκέτι δίκης οὔσης τῶν τοιούτων 64997 Leg.850.a.1 : περὶ συναλλάξεων. τὸ δὲ ὠνηθὲν ἢ πραθὲν ὅσῳ πλέον ἂν ᾖ 64998 Leg.850.a.2 : καὶ πλέονος ἢ κατὰ τὸν νόμον, ὃς εἴρηκεν πόσου προσγενο– 64999 Leg.850.a.3 : μένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ μηδέτερα τούτων ποιεῖν, ἀναγρα– 65000 Leg.850.a.4 : φήτω τότ´ ἤδη παρὰ τοῖς νομοφύλαξιν τὸ πλέον, ἐξαλειφέσθω 65001 Leg.850.a.5 : δὲ τὸ ἐναντίον. τὰ αὐτὰ δὲ καὶ περὶ μετοίκων ἔστω τῆς 65002 Leg.850.a.6 : ἀναγραφῆς πέρι τῆς οὐσίας. ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον εἰς 65003 Leg.850.a.7 : τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως οὔσης τῶν ξένων τῷ 65004 Leg.850.b.1 : βουλομένῳ καὶ δυναμένῳ κατοικεῖν, τέχνην κεκτημένῳ καὶ 65005 Leg.850.b.2 : ἐπιδημοῦντι μὴ πλέον ἐτῶν εἴκοσιν ἀφ´ ἧς ἂν γράψηται, 65006 Leg.850.b.3 : μετοίκιον μηδὲ σμικρὸν τελοῦντι πλὴν τοῦ σωφρονεῖν, μηδὲ 65007 Leg.850.b.4 : ἄλλο αὖ τέλος ἕνεκά τινος ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως· ὅταν δ´ 65008 Leg.850.b.5 : ἐξήκωσιν οἱ χρόνοι, τὴν αὑτοῦ λαβόντα οὐσίαν ἀπιέναι. 65009 Leg.850.b.6 : ἐὰν δ´ ἐν τοῖς ἔτεσι τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου ἀξίῳ πρὸς 65010 Leg.850.b.7 : εὐεργεσίαν τῆς πόλεως γεγονέναι τινὰ ἱκανήν, καὶ πιστεύῃ 65011 Leg.850.b.8 : πείσειν βουλὴν καὶ ἐκκλησίαν, ἤ τινα ἀναβολὴν τῆς ἐξοι– 65012 Leg.850.c.1 : κήσεως ἀξιῶν αὑτῷ γίγνεσθαι κυρίως, ἢ καὶ τὸ παράπαν διὰ 65013 Leg.850.c.2 : βίου τινὰ μονήν, ἐπελθὼν καὶ πείσας τὴν πόλιν, ἅπερ ἂν πείσῃ, 65014 Leg.850.c.3 : ταῦτα αὐτῷ τέλεα γιγνέσθω. παισὶ δὲ μετοίκων, δημιουργοῖς 65015 Leg.850.c.4 : οὖσι καὶ γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν μετοικίας 65016 Leg.850.c.5 : ἀρχέτω χρόνος ὁ μετὰ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος, ἐπὶ 65017 Leg.850.c.6 : τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη μείνας, ἴτω ὅπῃ αὐτῷ φίλον, μένειν 65018 Leg.850.c.7 : δὲ ἂν βούληται, κατὰ τὰ αὐτὰ μενέτω πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν 65019 Leg.850.d.1 : ἐξαλειψάμενος ἴτω τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν αὐτῷ παρὰ 65020 Leg.850.d.2 : τοῖς ἄρχουσιν γεγραμμέναι πρότερον ὦσιν. 65021 Leg.853.a.1 : {ΑΘ.} Δίκαι δὴ τὰ μετὰ ταῦτα ἀκόλουθοι ταῖς ἔμπροσθεν 65022 Leg.853.a.2 : πράξεσιν ἁπάσαις οὖσαι κατὰ φύσιν γίγνοιντο ἂν τὴν τῆς 65023 Leg.853.a.3 : διακοσμήσεως τῶν νόμων. ὧντινων οὖν δὴ πέρι δεῖ γίγνεσθαι 65024 Leg.853.a.4 : δίκας, τὰ μὲν εἴρηται, τὰ κατὰ γεωργίας τε καὶ ὅσα τούτοις 65025 Leg.853.a.5 : εἵπετο, τὰ δὲ μέγιστα οὔτε εἴρηταί πω, καθ´ ἓν ἕκαστόν 65026 Leg.853.a.6 : τε λεγόμενον, ῥηθὲν ἣν δεῖ λαμβάνειν αὐτὸ τιμωρίαν καὶ 65027 Leg.853.b.1 : τίνων ποτὲ δικαστῶν τυγχάνειν, μετ´ ἐκεῖν´ αὐτὰ ἑξῆς ταῦτα 65028 Leg.853.b.2 : ῥητέον. 65029 Leg.853.b.3 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 65030 Leg.853.b.4 : {ΑΘ.} Αἰσχρὸν μὲν δή τινα τρόπον καὶ νομοθετεῖν πάντα 65031 Leg.853.b.5 : ὁπόσα νῦν μέλλομεν τοῦτο δρᾶν, ἐν τοιαύτῃ πόλει ἥν φαμεν 65032 Leg.853.b.6 : οἰκήσεσθαί τε εὖ καὶ τεύξεσθαι πάσης ὀρθότητος πρὸς ἐπιτή– 65033 Leg.853.b.7 : δευσιν ἀρετῆς· ἐν δὲ τῇ τοιαύτῃ τὸ καὶ ἀξιοῦν τῆς τῶν 65034 Leg.853.b.8 : ἄλλων μοχθηρίας τῶν μεγίστων ἐμφύεσθαί τινα μεθέξοντα, 65035 Leg.853.b.9 : ὥστε δεῖν νομοθετεῖν προκαταλαμβάνοντα καὶ ἀπειλοῦντα 65036 Leg.853.c.1 : ἐάν τις τοιοῦτος γίγνηται, καὶ τούτων ἀποτροπῆς τε ἕνεκα 65037 Leg.853.c.2 : καὶ γενομένων κολάσεως τιθέναι ἐπ´ αὐτοῖς νόμους, ὡς 65038 Leg.853.c.3 : ἐσομένους, ὅπερ εἶπον, αἰσχρὸν μέν τινα τρόπον. ἐπειδὴ 65039 Leg.853.c.4 : δὲ οὐ, καθάπερ οἱ παλαιοὶ νομοθέται θεῶν παισὶν νομοθετού– 65040 Leg.853.c.5 : μενοι τοῖς ἥρωσιν, ὡς ὁ νῦν λόγος, αὐτοί τ´ ἐκ θεῶν ὄντες 65041 Leg.853.c.6 : ἄλλοις τε ἐκ τοιούτων γεγονόσιν ἐνομοθέτουν, ἀλλ´ ἄνθρωποί 65042 Leg.853.c.7 : τε καὶ ἀνθρώπων σπέρμασιν νομοθετοῦμεν τὰ νῦν, ἀνεμέ– 65043 Leg.853.d.1 : σητον δὴ φοβεῖσθαι μή τις ἐγγίγνηται τῶν πολιτῶν ἡμῖν 65044 Leg.853.d.2 : οἷον κερασβόλος, ὃς ἀτεράμων εἰς τοσοῦτον φύσει γίγνοιτ´ 65045 Leg.853.d.3 : ἂν ὥστε μὴ τήκεσθαι· καθάπερ ἐκεῖνα τὰ σπέρματα πυρί, 65046 Leg.853.d.4 : νόμοις οὗτοι καίπερ οὕτως ἰσχυροῖς οὖσιν ἄτηκτοι γίγνωνται. 65047 Leg.853.d.5 : ὧν δὴ χάριν οὐκ ἐπίχαριν λέγοιμ´ ἂν πρῶτον νόμον ἱερῶν 65048 Leg.853.d.6 : περὶ συλήσεων, ἄν τις τοῦτο δρᾶν τολμᾷ. καὶ πολίτην μὲν 65049 Leg.853.d.7 : τῶν τεθραμμένων ὀρθῶς οὔτ´ ἂν βουλοίμεθα οὔτε ἐλπιστὸν 65050 Leg.853.d.8 : πάνυ τι νοσῆσαί ποτε ἂν ταύτην τὴν νόσον, οἰκέται δὲ ἂν 65051 Leg.853.d.9 : τούτων καὶ ξένοι καὶ ξένων δοῦλοι πολλὰ ἂν ἐπιχειρήσειαν 65052 Leg.853.d.10 : τοιαῦτα· ὧν ἕνεκα μὲν μάλιστα, ὅμως δὲ καὶ σύμπασαν τὴν 65053 Leg.854.a.1 : τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀσθένειαν εὐλαβούμενος, ἐρῶ τὸν 65054 Leg.854.a.2 : τῶν ἱεροσύλων πέρι νόμον καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν 65055 Leg.854.a.3 : τοιούτων ὅσα δυσίατα καὶ ἀνίατα. προοίμια δὲ τούτοισι, 65056 Leg.854.a.4 : κατὰ τὸν ἔμπροσθεν λόγον ὁμολογηθέντα, προρρητέον ἅπασιν 65057 Leg.854.a.5 : ὡς βραχύτατα. λέγοι δή τις ἂν ἐκείνῳ διαλεγόμενος ἅμα 65058 Leg.854.a.6 : καὶ παραμυθούμενος, ὃν ἐπιθυμία κακὴ παρακαλοῦσα μεθ´ 65059 Leg.854.a.7 : ἡμέραν τε καὶ ἐπεγείρουσα νύκτωρ ἐπί τι τῶν ἱερῶν ἄγει 65060 Leg.854.b.1 : συλήσοντα, τάδε· Ὦ θαυμάσιε, οὐκ ἀνθρώπινόν σε κακὸν 65061 Leg.854.b.2 : οὐδὲ θεῖον κινεῖ τὸ νῦν ἐπὶ τὴν ἱεροσυλίαν προτρέπον ἰέναι, 65062 Leg.854.b.3 : οἶστρος δέ σέ τις ἐμφυόμενος ἐκ παλαιῶν καὶ ἀκαθάρτων 65063 Leg.854.b.4 : τοῖς ἀνθρώποις ἀδικημάτων, περιφερόμενος ἀλιτηριώδης, ὃν 65064 Leg.854.b.5 : εὐλαβεῖσθαι χρεὼν παντὶ σθένει· τίς δ´ ἐστὶν εὐλάβεια, 65065 Leg.854.b.6 : μαθέ. ὅταν σοι προσπίπτῃ τι τῶν τοιούτων δογμάτων, ἴθι 65066 Leg.854.b.7 : ἐπὶ τὰς ἀποδιοπομπήσεις, ἴθι ἐπὶ θεῶν ἀποτροπαίων ἱερὰ 65067 Leg.854.b.8 : ἱκέτης, ἴθι ἐπὶ τὰς τῶν λεγομένων ἀνδρῶν ὑμῖν ἀγαθῶν 65068 Leg.854.c.1 : συνουσίας, καὶ τὰ μὲν ἄκουε, τὰ δὲ πειρῶ λέγειν αὐτός, ὡς 65069 Leg.854.c.2 : δεῖ τὰ καλὰ καὶ τὰ δίκαια πάντα ἄνδρα τιμᾶν· τὰς δὲ τῶν 65070 Leg.854.c.3 : κακῶν συνουσίας φεῦγε ἀμεταστρεπτί. καὶ ἐὰν μέν σοι 65071 Leg.854.c.4 : δρῶντι ταῦτα λωφᾷ τι τὸ νόσημα· εἰ δὲ μή, καλλίω θάνατον 65072 Leg.854.c.5 : σκεψάμενος ἀπαλλάττου τοῦ βίου. 65073 Leg.854.c.6 : Ταῦτα ἡμῶν ᾀδόντων προοίμια τοῖς πάντα ταῦτα ἐπι– 65074 Leg.854.c.7 : νοοῦσιν ὅσα ἀνόσια ἔργα καὶ πολιτοφθόρα, τῷ μὲν πειθομένῳ 65075 Leg.854.c.8 : τὸν νόμον ἐᾶν σιγῇ δεῖ, τῷ δὲ ἀπειθοῦντι μετὰ τὸ προοίμιον 65076 Leg.854.d.1 : ᾄδειν μέγα· Ὃς δ´ ἂν ἱεροσυλῶν ληφθῇ, ἐὰν μὲν ᾖ δοῦλος ἢ 65077 Leg.854.d.2 : ξένος, ἐν τῷ προσώπῳ καὶ ταῖς χερσὶ γραφεὶς τὴν συμφοράν, 65078 Leg.854.d.3 : καὶ μαστιγωθεὶς ὁπόσας ἂν δόξῃ τοῖς δικασταῖς, ἐκτὸς τῶν 65079 Leg.854.d.4 : ὅρων τῆς χώρας γυμνὸς ἐκβληθήτω· τάχα γὰρ ἂν δοὺς 65080 Leg.854.d.5 : ταύτην τὴν δίκην γένοιτ´ ἂν βελτίων σωφρονισθείς. οὐ γὰρ 65081 Leg.854.d.6 : ἐπὶ κακῷ δίκη γίγνεται οὐδεμία γενομένη κατὰ νόμον, δυοῖν 65082 Leg.854.d.7 : δὲ θάτερον ἀπεργάζεται σχεδόν· ἢ γὰρ βελτίονα ἢ μοχθηρό– 65083 Leg.854.e.1 : τερον ἧττον ἐξηργάσατο τὸν τὴν δίκην παρασχόντα. πολίτης 65084 Leg.854.e.2 : δὲ ἄν τίς ποτέ τι τοιοῦτον δρῶν ἀναφανῇ, περὶ θεοὺς ἢ 65085 Leg.854.e.3 : περὶ γονέας ἢ περὶ πόλιν ἠδικηκὼς τῶν μεγάλων τινα καὶ 65086 Leg.854.e.4 : ἀπορρήτων ἀδικιῶν, ὡς ἀνίατον ἤδη τοῦτον ὄντα ὁ δικαστὴς 65087 Leg.854.e.5 : διανοείσθω, λογιζόμενος οἵας παιδείας τε καὶ τροφῆς ἐκ 65088 Leg.854.e.6 : παιδὸς τυγχάνων οὐκ ἀπέσχετο τῶν μεγίστων κακῶν. δίκη 65089 Leg.854.e.7 : δὴ τούτῳ θάνατος, ἐλάχιστον τῶν κακῶν, τοὺς δὲ ἄλλους 65090 Leg.855.a.1 : παράδειγμα ὀνήσει γενόμενος, ἀκλεὴς καὶ ὑπὲρ τοὺς τῆς 65091 Leg.855.a.2 : χώρας ὅρους ἀφανισθείς· παισὶ δὲ καὶ γένει, ἐὰν φύγωσι 65092 Leg.855.a.3 : τὰ πατρῷα ἤθη, κλέος ἔστω καὶ λόγος ἔντιμος λεγόμενος, 65093 Leg.855.a.4 : ὡς εὖ τε καὶ ἀνδρείως εἰς ἀγαθὸν ἐκ κακοῦ διαπεφευγότων. 65094 Leg.855.a.5 : δημόσια δὲ χρήματα οὐδενὸς τῶν τοιούτων τῇ πολιτείᾳ πρέπον 65095 Leg.855.a.6 : ἂν εἴη γίγνεσθαι, ἐν ᾗ δεῖ τοὺς αὐτοὺς ἀεὶ καὶ ἴσους ὄντας 65096 Leg.855.a.7 : διατελεῖν κλήρους. ζημίας δ´ ἐκτίσεις, ὅταν ἀδικεῖν ἄξια 65097 Leg.855.a.8 : δοκῇ τις χρημάτων, ἐκτίνειν, ἂν ᾖ τι τῶν τοῦ κλήρου κατε– 65098 Leg.855.b.1 : σκευασμένου περιττεῦον, μέχρι τοσούτου ζημιωθέντα, τὸ δὲ 65099 Leg.855.b.2 : πλέον μή· τὰς δ´ εἰς ταῦτα ἀκριβείας ἐκ τῶν ἀπογραφῶν 65100 Leg.855.b.3 : νομοφύλακες σκοποῦντες τὸ σαφὲς ἐξαγγελλόντων ἀεὶ τοῖς 65101 Leg.855.b.4 : δικασταῖς, ὅπως ἂν τῶν κλήρων ἀργὸς μηδεὶς μηδέποτε 65102 Leg.855.b.5 : γίγνηται δι´ ἀπορίαν χρημάτων. ζημίας δὲ ἄν τις πλέονος 65103 Leg.855.b.6 : ἄξιος εἶναι δοκῇ, ἐὰν ἄρα μή τινες ἐθέλωσιν αὐτὸν τῶν φίλων 65104 Leg.855.b.7 : ἐγγυᾶσθαί τε καὶ συνεκτίνοντες ἀπελευθεροῦν, δεσμοῖς τε 65105 Leg.855.b.8 : χρονίοις καὶ ἐμφανέσι καί τισιν προπηλακισμοῖς κολάζειν, 65106 Leg.855.c.1 : ἄτιμον δὲ παντάπασιν μηδένα εἶναι μηδέποτε μηδ´ ἐφ´ ἑνὶ 65107 Leg.855.c.2 : τῶν ἁμαρτημάτων, μηδ´ ὑπερορίαν φυγάδα· θάνατον δὲ ἢ 65108 Leg.855.c.3 : δεσμοὺς ἢ πληγάς, ἤ τινας ἀμόρφους ἕδρας ἢ στάσεις ἢ παρα– 65109 Leg.855.c.4 : στάσεις εἰς ἱερὰ ἐπὶ τὰ τῆς χώρας ἔσχατα, ἢ χρημάτων 65110 Leg.855.c.5 : καθάπερ ἔμπροσθεν εἴπομεν ἐκτίσεις γίγνεσθαι δεῖν τὴν 65111 Leg.855.c.6 : δίκην ταύτην, γιγνέσθω. δικασταὶ δὲ ἔστωσαν θανάτου πέρι 65112 Leg.855.c.7 : νομοφύλακές τε καὶ τὸ τῶν περυσινῶν ἀρχόντων ἀριστίνδην 65113 Leg.855.d.1 : ἀπομερισθὲν δικαστήριον· εἰσαγωγὰς δὲ τούτων καὶ προσκλή– 65114 Leg.855.d.2 : σεις καὶ ὅσα τοιαῦτα καὶ ὡς δεῖ γίγνεσθαι, τοῖς νεωτέροις 65115 Leg.855.d.3 : νομοθέταις χρὴ μέλειν, τὴν διαψήφισιν δὲ ἡμέτερον ἔργον 65116 Leg.855.d.4 : νομοθετεῖν. ἔστω δὴ φανερὰ μὲν ἡ ψῆφος τιθεμένη, πρὸ 65117 Leg.855.d.5 : τούτου δὲ κατὰ τὸ στόμα τοῦ διώκοντός τε καὶ φεύγοντος ὁ 65118 Leg.855.d.6 : δικαστὴς ἑξῆς ἡμῖν ἐγγύτατα κατὰ πρέσβιν ἱζέσθω, πάντες 65119 Leg.855.d.7 : δ´ οἱ πολῖται, ὅσοιπερ ἂν ἄγωσι σχολήν, ἐπήκοοι ἔστωσαν 65120 Leg.855.d.8 : σπουδῇ τῶν τοιούτων δικῶν. λέγειν δὲ ἕνα λόγον, πρῶτον 65121 Leg.855.e.1 : μὲν τὸν διώκοντα, τὸν δὲ φεύγοντα δεύτερον· μετὰ δὲ τοὺς 65122 Leg.855.e.2 : λόγους τούτους ἄρχεσθαι μὲν τὸν γεραίτατον ἀνακρίνοντα, 65123 Leg.855.e.3 : ἰόντα εἰς τὴν τῶν λεχθέντων σκέψιν ἱκανήν, μετὰ δὲ τὸν 65124 Leg.855.e.4 : πρεσβύτατον ἑξῆς ἅπαντας χρὴ διεξελθεῖν ὅτι ἂν παρ´ 65125 Leg.855.e.5 : ἑκατέρου τις τῶν ἀντιδίκων ῥηθὲν ἢ μὴ ῥηθὲν ἐπιποθῇ τινα 65126 Leg.855.e.6 : τρόπον· ὁ δὲ μηδὲν ποθῶν ἄλλῳ τὴν ἀνάκρισιν παραδιδότω. 65127 Leg.855.e.7 : τῶν δὲ ῥηθέντων ἐπισφραγισαμένους ὅσα ἂν εἶναι καίρια 65128 Leg.856.a.1 : δοκῇ, γράμμασιν σημεῖα ἐπιβάλλοντας πάντων τῶν δικαστῶν, 65129 Leg.856.a.2 : θεῖναι ἐπὶ τὴν ἑστίαν, καὶ πάλιν αὔριον εἰς ταὐτὸν συνελ– 65130 Leg.856.a.3 : θόντας, ὡσαύτως τε ἀνακρίνοντας διεξελθεῖν τὴν δίκην καὶ 65131 Leg.856.a.4 : σημεῖα ἐπιβάλλοντας αὖ τοῖς λεχθεῖσιν· καὶ τρὶς δράσαντας 65132 Leg.856.a.5 : τοῦτο, τεκμήριά τε καὶ μάρτυρας ἱκανῶς παραλαβόντας, 65133 Leg.856.a.6 : ψῆφον ἱερὰν ἕκαστον φέροντα καὶ ὑποσχόμενον πρὸς τῆς 65134 Leg.856.a.7 : ἑστίας εἰς δύναμιν τὰ δίκαια καὶ ἀληθῆ κρίνειν, οὕτω τέλος 65135 Leg.856.a.8 : ἐπιθεῖναι τῇ τοιαύτῃ δίκῃ. 65136 Leg.856.b.1 : Μετὰ δὲ τὰ περὶ θεοὺς τὰ περὶ κατάλυσιν τῆς πολιτείας. 65137 Leg.856.b.2 : Ὃς ἂν ἄγων εἰς ἀρχὴν ἀνθρώπων δουλῶται μὲν τοὺς νόμους, 65138 Leg.856.b.3 : ἑταιρίας δὲ τὴν πόλιν ὑπήκοον ποιῇ, καὶ βιαίως δὴ πᾶν 65139 Leg.856.b.4 : τοῦτο πράττων καὶ στάσιν ἐγείρων παρανομῇ, τοῦτον δὴ 65140 Leg.856.b.5 : διανοεῖσθαι δεῖ πάντων πολεμιώτατον ὅλῃ τῇ πόλει· τὸν 65141 Leg.856.b.6 : δὲ κοινωνοῦντα μὲν τῶν τοιούτων μηδενί, τῶν μεγίστων δὲ 65142 Leg.856.b.7 : μετέχοντα ἀρχῶν ἐν τῇ πόλει, λεληθότα τε ταῦτα αὐτόν, ἢ 65143 Leg.856.c.1 : μὴ λεληθότα, δειλίᾳ δ´, ὑπὲρ πατρίδος αὑτοῦ μὴ τιμωρούμενον, 65144 Leg.856.c.2 : δεῖ δεύτερον ἡγεῖσθαι τὸν τοιοῦτον πολίτην κάκῃ. πᾶς δὲ 65145 Leg.856.c.3 : ἀνήρ, οὗ καὶ σμικρὸν ὄφελος, ἐνδεικνύτω ταῖς ἀρχαῖς εἰς 65146 Leg.856.c.4 : κρίσιν ἄγων τὸν ἐπιβουλεύοντα βιαίου πολιτείας μεταστά– 65147 Leg.856.c.5 : σεως ἅμα καὶ παρανόμου· δικασταὶ δὲ ἔστωσαν τούτοις 65148 Leg.856.c.6 : οἵπερ τοῖς ἱεροσύλοις, καὶ πᾶσαν τὴν κρίσιν ὡσαύτως αὐτοῖς 65149 Leg.856.c.7 : γίγνεσθαι καθάπερ ἐκείνοις, τὴν ψῆφον θάνατον φέρειν τὴν 65150 Leg.856.c.8 : πλήθει νικῶσαν. ἑνὶ δὲ λόγῳ, πατρὸς ὀνείδη καὶ τιμωρίας 65151 Leg.856.d.1 : παίδων μηδενὶ συνέπεσθαι, πλὴν ἐάν τινι πατὴρ καὶ πάππος 65152 Leg.856.d.2 : καὶ πάππου πατὴρ ἐφεξῆς ὄφλωσι θανάτου δίκην· τούτους δὲ 65153 Leg.856.d.3 : ἡ πόλις ἔχοντας τὴν αὑτῶν οὐσίαν, πλὴν ὅσον κατεσκευα– 65154 Leg.856.d.4 : σμένου τοῦ κλήρου παντελῶς, εἰς τὴν αὑτῶν ἀρχαίαν ἐκ– 65155 Leg.856.d.5 : πεμπέσθω πατρίδα καὶ πόλιν. οἷς δ´ ἂν τῶν πολιτῶν ὑεῖς 65156 Leg.856.d.6 : ὄντες τυγχάνωσιν πλείους ἑνός, μὴ ἔλαττον δέκα ἔτη γεγο– 65157 Leg.856.d.7 : νότες, κληρῶσαι μὲν τούτων δέκα, οὓς ἂν ἀποφήνῃ πατὴρ 65158 Leg.856.d.8 : ἢ πάππος ὁ πρὸς πατρὸς ἢ μητρός, τῶν δὲ λαχόντων τὰ 65159 Leg.856.e.1 : ὀνόματα εἰς Δελφοὺς πεμφθέντων· ὃν δ´ ἂν ὁ θεὸς ἀνέλῃ, 65160 Leg.856.e.2 : κληρονόμον εἰς τὸν οἶκον καταστῆσαι τὸν τῶν ἐκλιπόντων 65161 Leg.856.e.3 : τύχῃ ἀμείνονι. 65162 Leg.856.e.4 : {ΚΛ.} Καλῶς. 65163 Leg.856.e.5 : {ΑΘ.} Κοινὸς δ´ ἔτι τρίτος εἷς ἔστω νόμος περὶ δικαστῶν 65164 Leg.856.e.6 : τε, οὓς δεῖ δικάζειν αὐτοῖς, καὶ ὁ τρόπος τῶν δικῶν, οἷς ἂν 65165 Leg.856.e.7 : προδόσεως αἰτίαν ἐπιφέρων τις εἰς δικαστήριον ἄγῃ· καὶ 65166 Leg.856.e.8 : μονῆς ὡσαύτως ἐκγόνοις καὶ ἐξόδου τῆς πατρίδος εἷς ἔστω 65167 Leg.857.a.1 : περὶ ταῦτα νόμος οὗτος τρισί, προδότῃ καὶ ἱεροσύλῳ καὶ τῷ 65168 Leg.857.a.2 : τοὺς τῆς πόλεως νόμους βίᾳ ἀπολλύντι. κλέπτῃ δέ, ἐάντε 65169 Leg.857.a.3 : μέγα ἐάντε σμικρὸν κλέπτῃ τις, εἷς αὖ νόμος κείσθω καὶ 65170 Leg.857.a.4 : μία δίκης τιμωρία σύμπασιν· τὸ μὲν γὰρ κλαπὲν δὴ χρεὼν 65171 Leg.857.a.5 : διπλάσιον πρῶτον ἐκτίνειν, ἐὰν ὄφλῃ τις τὴν τοιαύτην δίκην 65172 Leg.857.a.6 : καὶ ἱκανὴν ἔχῃ τὴν ἄλλην οὐσίαν ἀποτίνειν ὑπὲρ τὸν κλῆρον, 65173 Leg.857.a.7 : ἐὰν δὲ μή, δεδέσθαι ἕως ἂν ἐκτείσῃ ἢ πείσῃ τὸν καταδικασά– 65174 Leg.857.b.1 : μενον. ἐὰν δέ τις ὄφλῃ κλοπῆς δημοσίᾳ δίκην, πείσας τὴν 65175 Leg.857.b.2 : πόλιν ἢ τὸ κλέμμα ἐκτείσας διπλοῦν, ἀπαλλαττέσθω τῶν 65176 Leg.857.b.3 : δεσμῶν. 65177 Leg.857.b.4 : {ΚΛ.} Πῶς δὴ λέγομεν, ὦ ξένε, μηδὲν διαφέρειν τῷ 65178 Leg.857.b.5 : κλέπτοντι μέγα ἢ σμικρὸν ὑφελομένῳ, καὶ ἐξ ἱερῶν ἢ ὁσίων, 65179 Leg.857.b.6 : καὶ ὅσα ἄλλα ἐστὶν περὶ κλοπὴν πᾶσαν ἀνομοιότητα ἔχοντα, 65180 Leg.857.b.7 : οἷς δεῖ ποικίλοις οὖσιν ἕπεσθαι τὸν νομοθέτην μηδὲν ὁμοίαις 65181 Leg.857.b.8 : ζημίαις ζημιοῦντα; 65182 Leg.857.b.9 : {ΑΘ.} Ἄριστ´, ὦ Κλεινία· σχεδόν τοί με ὥσπερ φερό– 65183 Leg.857.c.1 : μενον ἀντικρούσας ἀνήγειρας, ἐννενοηκότα δὲ καὶ πρότερον 65184 Leg.857.c.2 : ὑπέμνησας ὅτι τὰ περὶ τὴν τῶν νόμων θέσιν οὐδενὶ τρόπῳ 65185 Leg.857.c.3 : πώποτε γέγονεν ὀρθῶς διαπεπονημένα, ὥς γε ἐν τῷ νῦν 65186 Leg.857.c.4 : παραπεπτωκότι λέγειν. πῶς δ´ αὖ καὶ τοῦτο λέγομεν; οὐ 65187 Leg.857.c.5 : κακῶς ἀπῃκάσαμεν, ὅτε δούλοις ὡς ἰατρευομένοις ὑπὸ δούλων 65188 Leg.857.c.6 : ἀπῃκάζομεν πάντας τοὺς νῦν νομοθετουμένους. εὖ γὰρ ἐπί– 65189 Leg.857.c.7 : στασθαι δεῖ τὸ τοιόνδε, ὡς εἰ καταλάβοι ποτέ τις ἰατρὸς 65190 Leg.857.c.8 : τῶν ταῖς ἐμπειρίαις ἄνευ λόγου τὴν ἰατρικὴν μεταχειριζο– 65191 Leg.857.d.1 : μένων ἐλεύθερον ἐλευθέρῳ νοσοῦντι διαλεγόμενον ἰατρόν, καὶ 65192 Leg.857.d.2 : τοῦ φιλοσοφεῖν ἐγγὺς χρώμενον μὲν τοῖς λόγοις, ἐξ ἀρχῆς 65193 Leg.857.d.3 : τε ἁπτόμενον τοῦ νοσήματος, περὶ φύσεως πάσης ἐπανιόντα 65194 Leg.857.d.4 : τῆς τῶν σωμάτων, ταχὺ καὶ σφόδρα γελάσειεν ἂν καὶ οὐκ 65195 Leg.857.d.5 : ἂν ἄλλους εἴποι λόγους ἢ τοὺς περὶ τὰ τοιαῦτ´ ἀεὶ προχείρους 65196 Leg.857.d.6 : ὄντας τοῖς πλείστοις λεγομένοις ἰατροῖς· φαίη γὰρ ἂν "Ὦ 65197 Leg.857.d.7 : μῶρε, οὐκ ἰατρεύεις τὸν νοσοῦντα ἀλλὰ σχεδὸν παιδεύεις, 65198 Leg.857.e.1 : ὡς ἰατρὸν ἀλλ´ οὐχ ὑγιῆ δεόμενον γίγνεσθαι". 65199 Leg.857.e.2 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν λέγων τὰ τοιαῦτα ὀρθῶς ἂν λέγοι; 65200 Leg.857.e.3 : {ΑΘ.} Τάχ´ ἄν, εἰ προσδιανοοῖτό γε ὡς ὅστις περὶ νόμων 65201 Leg.857.e.4 : οὕτω διεξέρχεται, καθάπερ ἡμεῖς τὰ νῦν, παιδεύει τοὺς 65202 Leg.857.e.5 : πολίτας ἀλλ´ οὐ νομοθετεῖ. ἆρ´ οὖν οὐ καὶ τοῦτ´ ἂν πρὸς 65203 Leg.857.e.6 : τρόπου λέγειν φαίνοιτο; 65204 Leg.857.e.7 : {ΚΛ.} Ἴσως. 65205 Leg.857.e.8 : {ΑΘ.} Εὐτυχὲς δὲ ἡμῶν τὸ παρὸν γέγονεν. 65206 Leg.857.e.9 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δή; 65207 Leg.857.e.10 : {ΑΘ.} Τὸ μηδεμίαν ἀνάγκην εἶναι νομοθετεῖν, ἀλλ´ αὐτοὺς 65208 Leg.858.a.1 : ἐν σκέψει γενομένους περὶ πάσης πολιτείας πειρᾶσθαι 65209 Leg.858.a.2 : κατιδεῖν τό τε ἄριστον καὶ τὸ ἀναγκαιότατον, τίνα τρόπον 65210 Leg.858.a.3 : ἂν γιγνόμενον γίγνοιτο. καὶ δὴ καὶ τὸ νῦν ἔξεστιν ἡμῖν, 65211 Leg.858.a.4 : ὡς ἔοικεν, εἰ μὲν βουλόμεθα, τὸ βέλτιστον σκοπεῖν, εἰ δὲ 65212 Leg.858.a.5 : βουλόμεθα, τὸ ἀναγκαιότατον περὶ νόμων· αἱρώμεθα οὖν 65213 Leg.858.a.6 : πότερον δοκεῖ. 65214 Leg.858.a.7 : {ΚΛ.} Γελοίαν, ὦ ξένε, προτιθέμεθα τὴν αἵρεσιν, καὶ 65215 Leg.858.a.8 : ἀτεχνῶς ὥσπερ κατεχομένοις νομοθέταις ὅμοιοι γιγνοίμεθ´ 65216 Leg.858.b.1 : ἂν ὑπὸ μεγάλης τινὸς ἀνάγκης ἤδη νομοθετεῖν, ὡς οὐκέτ´ 65217 Leg.858.b.2 : ἐξὸν εἰς αὔριον· ἡμῖν δ´—εἰπεῖν σὺν θεῷ—ἔξεστι, καθάπερ ἢ 65218 Leg.858.b.3 : λιθολόγοις ἢ καί τινος ἑτέρας ἀρχομένοις συστάσεως, παρα– 65219 Leg.858.b.4 : φορήσασθαι χύδην ἐξ ὧν ἐκλεξόμεθα τὰ πρόσφορα τῇ 65220 Leg.858.b.5 : μελλούσῃ γενήσεσθαι συστάσει, καὶ δὴ καὶ κατὰ σχολὴν 65221 Leg.858.b.6 : ἐκλέξασθαι. τιθῶμεν οὖν ἡμᾶς νῦν εἶναι μὴ τοὺς ἐξ ἀνάγκης 65222 Leg.858.b.7 : οἰκοδομοῦντας, ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ σχολῆς ἔτι τὰ μὲν παρατιθε– 65223 Leg.858.b.8 : μένους, τὰ δὲ συνιστάντας· ὥστε ὀρθῶς ἔχει τὰ μὲν ἤδη τῶν 65224 Leg.858.c.1 : νόμων λέγειν ὡς τιθέμενα, τὰ δ´ ὡς παρατιθέμενα. 65225 Leg.858.c.2 : {ΑΘ.} Γένοιτο γοῦν ἄν, ὦ Κλεινία, κατὰ φύσιν μᾶλλον 65226 Leg.858.c.3 : ἡμῖν ἡ σύνοψις τῶν νόμων. ἴδωμεν γὰρ οὖν, ὦ πρὸς θεῶν, 65227 Leg.858.c.4 : τὸ τοιόνδε περὶ νομοθετῶν. 65228 Leg.858.c.5 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον δή; 65229 Leg.858.c.6 : {ΑΘ.} Γράμματα μέν που καὶ ἐν γράμμασιν λόγοι καὶ 65230 Leg.858.c.7 : ἄλλων εἰσὶ πολλῶν ἐν ταῖς πόλεσιν γεγραμμένοι, γράμματα 65231 Leg.858.c.8 : δὲ καὶ τὰ τοῦ νομοθέτου καὶ λόγοι. 65232 Leg.858.c.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 65233 Leg.858.c.10 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν τοῖς μὲν τῶν ἄλλων συγγράμμασιν, 65234 Leg.858.d.1 : ποιητῶν καὶ ὅσοι ἄνευ μέτρων καὶ μετὰ μέτρων τὴν αὑτῶν 65235 Leg.858.d.2 : εἰς μνήμην συμβουλὴν περὶ βίου κατέθεντο συγγράψαντες, 65236 Leg.858.d.3 : προσέχωμεν τὸν νοῦν, τοῖς δὲ τῶν νομοθετῶν μὴ προσέχωμεν; 65237 Leg.858.d.4 : ἢ πάντων μάλιστα; 65238 Leg.858.d.5 : {ΚΛ.} Πολύ γε. 65239 Leg.858.d.6 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ δῆτα οὐ χρὴ τὸν νομοθέτην μόνον τῶν γρα– 65240 Leg.858.d.7 : φόντων περὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων συμβουλεύειν, 65241 Leg.858.d.8 : διδάσκοντα οἷά τέ ἐστι καὶ ὡς ἐπιτηδευτέον αὐτὰ τοῖς 65242 Leg.858.d.9 : μέλλουσιν εὐδαίμοσιν ἔσεσθαι; 65243 Leg.858.d.10 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς οὔ; 65244 Leg.858.e.1 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ αἰσχρὸν δὴ μᾶλλον Ὁμήρῳ τε καὶ Τυρταίῳ 65245 Leg.858.e.2 : καὶ τοῖς ἄλλοις ποιηταῖς περὶ βίου τε καὶ ἐπιτηδευμάτων 65246 Leg.858.e.3 : κακῶς θέσθαι γράψαντας, Λυκούργῳ δὲ ἧττον καὶ Σόλωνι 65247 Leg.858.e.4 : καὶ ὅσοι δὴ νομοθέται γενόμενοι γράμματα ἔγραψαν; ἢ τό 65248 Leg.858.e.5 : γε ὀρθόν, πάντων δεῖ γραμμάτων τῶν ἐν ταῖς πόλεσι τὰ περὶ 65249 Leg.858.e.6 : τοὺς νόμους γεγραμμένα φαίνεσθαι διαπτυττόμενα μακρῷ 65250 Leg.858.e.7 : κάλλιστά τε καὶ ἄριστα, τὰ δὲ τῶν ἄλλων ἢ κατ´ ἐκεῖνα 65251 Leg.859.a.1 : συνεπόμενα, ἢ διαφωνοῦντα αὐτοῖς εἶναι καταγέλαστα; οὕτω 65252 Leg.859.a.2 : διανοώμεθα περὶ νόμων δεῖν γραφῆς γίγνεσθαι ταῖς πόλεσιν, 65253 Leg.859.a.3 : ἐν πατρός τε καὶ μητρὸς σχήμασι φιλούντων τε καὶ νοῦν 65254 Leg.859.a.4 : ἐχόντων φαίνεσθαι τὰ γεγραμμένα, ἢ κατὰ τύραννον καὶ 65255 Leg.859.a.5 : δεσπότην τάξαντα καὶ ἀπειλήσαντα γράψαντα ἐν τοίχοις 65256 Leg.859.a.6 : ἀπηλλάχθαι; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα 65257 Leg.859.a.7 : ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων, εἴτ´ οὖν 65258 Leg.859.b.1 : δυνάμεθα εἴτε μή, ἀλλ´ οὖν τό γε πρόθυμον παρεχόμενοι· 65259 Leg.859.b.2 : καὶ κατὰ ταύτην τὴν ὁδὸν ἰόντες, ἂν ἄρα τι καὶ δέῃ πάσχειν, 65260 Leg.859.b.3 : πάσχωμεν. ἀγαθὸν δ´ εἴη τε, καὶ ἂν θεὸς ἐθέλῃ, γίγνοιτ´ 65261 Leg.859.b.4 : ἂν ταύτῃ. 65262 Leg.859.b.5 : {ΚΛ.} Καλῶς εἴρηκας, ποιῶμέν τε ὡς λέγεις. 65263 Leg.859.b.6 : {ΑΘ.} Διασκεπτέον ἄρα πρῶτον, ὥσπερ ἐπεχειρήσαμεν, 65264 Leg.859.b.7 : ἀκριβῶς τὸν περὶ τῶν τε ἱεροσυλούντων καὶ κλοπῆς πάσης 65265 Leg.859.b.8 : πέρι καὶ ἀδικημάτων συμπάντων, καὶ οὐ δυσχεραντέον εἰ 65266 Leg.859.c.1 : μεταξὺ νομοθετοῦντες τὰ μὲν ἔθεμεν, τῶν δ´ ἔτι διασκοποῦμεν 65267 Leg.859.c.2 : πέρι· νομοθέται γὰρ γιγνόμεθα ἀλλ´ οὐκ ἐσμέν πω, τάχα δὲ 65268 Leg.859.c.3 : ἴσως ἂν γενοίμεθα. εἰ δὴ δοκεῖ περὶ ὧν εἴρηκα ὡς εἴρηκα 65269 Leg.859.c.4 : σκοπεῖσθαι, σκοπώμεθα. 65270 Leg.859.c.5 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 65271 Leg.859.c.6 : {ΑΘ.} Περὶ δὴ καλῶν καὶ δικαίων συμπάντων πειρώμεθα 65272 Leg.859.c.7 : κατιδεῖν τὸ τοιόνδε, ὅπῃ ποτὲ ὁμολογοῦμεν νῦν καὶ ὅπῃ 65273 Leg.859.c.8 : διαφερόμεθα ἡμεῖς τε ἡμῖν αὐτοῖς, οἳ δὴ φαῖμεν ἂν προθυ– 65274 Leg.859.c.9 : μεῖσθαί γε, εἰ μηδὲν ἄλλο, διαφέρειν τῶν πλείστων, οἱ πολλοί 65275 Leg.859.d.1 : τε αὐτοὶ πρὸς αὑτοὺς αὖ. 65276 Leg.859.d.2 : {ΚΛ.} Τὰς ποίας δὲ δὴ διαφορὰς ἡμῶν ἐννοηθεὶς λέγεις; 65277 Leg.859.d.3 : {ΑΘ.} Ἐγὼ πειράσομαι φράζειν. περὶ δικαιοσύνης ὅλως 65278 Leg.859.d.4 : καὶ τῶν δικαίων ἀνθρώπων τε καὶ πραγμάτων καὶ πράξεων 65279 Leg.859.d.5 : πάντες πως συνομολογοῦμεν πάντα εἶναι ταῦτα καλά, ὥστε 65280 Leg.859.d.6 : οὐδ´ εἴ τις διισχυρίζοιτο εἶναι τοὺς δικαίους ἀνθρώπους, 65281 Leg.859.d.7 : ἂν καὶ τυγχάνωσιν ὄντες αἰσχροὶ τὰ σώματα, κατ´ αὐτό γε 65282 Leg.859.d.8 : τὸ δικαιότατον ἦθος ταύτῃ παγκάλους εἶναι, σχεδὸν οὐδεὶς ἂν 65283 Leg.859.e.1 : λέγων οὕτω πλημμελῶς δόξειε λέγειν. 65284 Leg.859.e.2 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς; 65285 Leg.859.e.3 : {ΑΘ.} Ἴσως· ἴδωμεν δὲ ὡς, εἰ πάντ´ ἐστὶν καλὰ ὅσα δι– 65286 Leg.859.e.4 : καιοσύνης ἔχεται, τῶν πάντων τοι καὶ τὰ παθήματα ἡμῖν 65287 Leg.859.e.5 : ἐστιν, σχεδὸν τοῖς ποιήμασιν ἴσα. 65288 Leg.859.e.6 : {ΚΛ.} Τί οὖν δή; 65289 Leg.859.e.7 : {ΑΘ.} Ποίημα μέν, ὅπερ ἂν ᾖ δίκαιον, σχεδὸν ὅσονπερ 65290 Leg.859.e.8 : ἂν τοῦ δικαίου κοινωνῇ, κατὰ τοσοῦτον καὶ τοῦ καλοῦ 65291 Leg.859.e.9 : μετέχον ἐστί. 65292 Leg.859.e.10 : {ΚΛ.} Τί μήν; 65293 Leg.859.e.11 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν καὶ πάθος ὅπερ ἂν δικαίου κοινωνῇ, κατὰ 65294 Leg.860.a.1 : τοσοῦτον γίγνεσθαι καλὸν ὁμολογούμενον, οὐκ ἂν διαφωνοῦντα 65295 Leg.860.a.2 : παρέχοι τὸν λόγον; 65296 Leg.860.a.3 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ. 65297 Leg.860.a.4 : {ΑΘ.} Ἐὰν δέ γε δίκαιον μὲν ὁμολογῶμεν, αἰσχρὸν δὲ εἶναι 65298 Leg.860.a.5 : πάθος, διαφωνήσει τό τε δίκαιον καὶ τὸ καλόν, λεχθέντων 65299 Leg.860.a.6 : τῶν δικαίων αἰσχίστων εἶναι. 65300 Leg.860.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς τοῦτο εἴρηκας; 65301 Leg.860.a.8 : {ΑΘ.} Οὐδὲν χαλεπὸν ἐννοεῖν· οἱ γὰρ ὀλίγῳ πρόσθεν 65302 Leg.860.a.9 : τεθέντες ἡμῖν νόμοι πάντων ἐναντιώτατα παραγγέλλειν 65303 Leg.860.a.10 : δόξειαν ἂν τοῖς νῦν λεγομένοις. 65304 Leg.860.a.11 : {ΚΛ.} Ποίοις; 65305 Leg.860.b.1 : {ΑΘ.} Τὸν ἱερόσυλόν που ἐτίθεμεν δικαίως ἂν ἀποθνῄσκειν 65306 Leg.860.b.2 : καὶ τὸν τῶν εὖ κειμένων νόμων πολέμιον, καὶ μέλλοντες δὴ 65307 Leg.860.b.3 : νόμιμα τοιαῦτα τιθέναι πάμπολλα ἐπέσχομεν, ἰδόντες ὡς 65308 Leg.860.b.4 : ταῦτα ἐστὶν μὲν ἄπειρα παθήματα πλήθει καὶ μεγέθεσιν, 65309 Leg.860.b.5 : δικαιότατα δὲ πάντων παθημάτων καὶ συμπάντων αἴσχιστα. 65310 Leg.860.b.6 : μῶν οὐχ οὕτως ἡμῖν τά τε δίκαια καὶ τὰ καλὰ τοτὲ μὲν ὡς 65311 Leg.860.b.7 : ταὐτὰ σύμπαντα, τοτὲ δὲ ὡς ἐναντιώτατα φανεῖται; 65312 Leg.860.b.8 : {ΚΛ.} Κινδυνεύει. 65313 Leg.860.c.1 : {ΑΘ.} Τοῖς μὲν τοίνυν πολλοῖς οὕτω περὶ τὰ τοιαῦτα ἀσυμ– 65314 Leg.860.c.2 : φώνως τὰ καλὰ καὶ τὰ δίκαια διερριμμένα προσαγορεύεται. 65315 Leg.860.c.3 : {ΚΛ.} Φαίνεται γοῦν, ὦ ξένε. 65316 Leg.860.c.4 : {ΑΘ.} Τὸ τοίνυν ἡμέτερον, ὦ Κλεινία, πάλιν ἴδωμεν πῶς 65317 Leg.860.c.5 : αὖ περὶ αὐτὰ ταῦτα ἔχει τῆς συμφωνίας. 65318 Leg.860.c.6 : {ΚΛ.} Ποίας δὴ πρὸς ποίαν; 65319 Leg.860.c.7 : {ΑΘ.} Ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις οἶμαι διαρρήδην ἐμὲ 65320 Leg.860.c.8 : εἰρηκέναι πως, εἰ δ´ οὖν μὴ πρότερον, ἀλλὰ νῦν ὡς λέγοντα 65321 Leg.860.c.9 : τίθετε— 65322 Leg.860.c.10 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 65323 Leg.860.d.1 : {ΑΘ.} Ὡς οἱ κακοὶ πάντες εἰς πάντα εἰσὶν ἄκοντες κακοί· 65324 Leg.860.d.2 : τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος, ἀνάγκη που τούτῳ συνέπεσθαι τὸν 65325 Leg.860.d.3 : ἑξῆς λόγον. 65326 Leg.860.d.4 : {ΚΛ.} Τίνα λέγεις; 65327 Leg.860.d.5 : {ΑΘ.} Ὡς ὁ μὲν ἄδικός που κακός, ὁ δὲ κακὸς ἄκων τοιοῦτος. 65328 Leg.860.d.6 : ἀκουσίως δὲ ἑκούσιον οὐκ ἔχει πράττεσθαί ποτε λόγον· ἄκων 65329 Leg.860.d.7 : οὖν ἐκείνῳ φαίνοιτ´ ἂν ἀδικεῖν ὁ ἀδικῶν τῷ τὴν ἀδικίαν 65330 Leg.860.d.8 : ἀκούσιον τιθεμένῳ, καὶ δὴ καὶ νῦν ὁμολογητέον ἐμοί· 65331 Leg.860.d.9 : σύμφημι γὰρ ἄκοντας ἀδικεῖν πάντας—εἰ καί τις φιλονικίας 65332 Leg.860.e.1 : ἢ φιλοτιμίας ἕνεκα ἄκοντας μὲν ἀδίκους εἶναί φησιν, ἀδικεῖν 65333 Leg.860.e.2 : μὴν ἑκόντας πολλούς, ὅ γ´ ἐμὸς λόγος ἐκεῖνος ἀλλ´ οὐχ 65334 Leg.860.e.3 : οὗτος—τίνα οὖν αὖ τρόπον ἔγωγε συμφωνοίην ἂν τοῖς 65335 Leg.860.e.4 : ἐμαυτοῦ λόγοις; εἴ με, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, ἐρωτῷτε· 65336 Leg.860.e.5 : "Εἰ δὴ ταῦτα οὕτως ἔχοντά ἐστιν, ὦ ξένε, τί συμβουλεύεις 65337 Leg.860.e.6 : ἡμῖν περὶ τῆς νομοθεσίας τῇ τῶν Μαγνήτων πόλει; πότερον 65338 Leg.860.e.7 : νομοθετεῖν ἢ μή;" "Πῶς γὰρ οὔ;" φήσω. "Διοριεῖς οὖν 65339 Leg.860.e.8 : αὐτοῖς ἀκούσιά τε καὶ ἑκούσια ἀδικήματα, καὶ τῶν μὲν 65340 Leg.860.e.9 : ἑκουσίων ἁμαρτημάτων τε καὶ ἀδικημάτων μείζους τὰς ζημίας 65341 Leg.861.a.1 : θήσομεν, τῶν δ´ ἐλάττους; ἢ πάντων ἐξ ἴσης, ὡς οὐκ ὄντων 65342 Leg.861.a.2 : ἀδικημάτων τὸ παράπαν ἑκουσίων;" 65343 Leg.861.a.3 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς μέντοι λέγεις, ὦ ξένε· καὶ τούτοις δὴ τί 65344 Leg.861.a.4 : χρησόμεθα τοῖς νῦν λεγομένοις; 65345 Leg.861.a.5 : {ΑΘ.} Καλῶς ἤρου. πρῶτον μὲν τοίνυν αὐτοῖς τόδε 65346 Leg.861.a.6 : χρησώμεθα. 65347 Leg.861.a.7 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 65348 Leg.861.a.8 : {ΑΘ.} Ἀναμνησθῶμεν ὡς ἔμπροσθεν νυνδὴ καλῶς ἐλέ– 65349 Leg.861.a.9 : γομεν ὅτι περὶ τὰ δίκαια εἴη παμπόλλη τις ἡμῶν ταραχή τε 65350 Leg.861.a.10 : καὶ ἀσυμφωνία. τοῦτο δὲ λαβόντες πάλιν ἐρωτῶμεν ἡμᾶς 65351 Leg.861.b.1 : αὐτούς· "Ἆρ´ οὖν περὶ τὴν τούτων ἀπορίαν οὔτ´ ἐξευπορή– 65352 Leg.861.b.2 : σαντες οὔτε διορισάμενοι τί ποτ´ ἐστὶν ταῦτα ἀλλήλων 65353 Leg.861.b.3 : διαφέροντα, ἃ δὴ κατὰ πάσας τὰς πόλεις ὑπὸ νομοθετῶν 65354 Leg.861.b.4 : πάντων τῶν πώποτε γενομένων ὡς δύο εἴδη τῶν ἀδικημάτων 65355 Leg.861.b.5 : ὄντα, τὰ μὲν ἑκούσια, τὰ δὲ ἀκούσια, ταύτῃ καὶ νομοθετεῖται· 65356 Leg.861.b.6 : ὁ δὲ παρ´ ἡμῶν νυνδὴ ῥηθεὶς λόγος, ὥσπερ παρὰ θεοῦ λεχθείς, 65357 Leg.861.b.7 : τοσοῦτον μόνον εἰπὼν ἀπαλλάξεται, δοὺς δὲ οὐδένα λόγον ὡς 65358 Leg.861.c.1 : ὀρθῶς εἴρηκεν, κατανομοθετήσει τινὰ τρόπον;" οὐκ ἔστιν, 65359 Leg.861.c.2 : ἀλλὰ ἀνάγκη πως ταῦτα ἔμπροσθεν τοῦ νομοθετεῖν δηλῶσαι 65360 Leg.861.c.3 : δύο τε ὄντα καὶ τὴν διαφορὰν ἄλλην, ἵνα, ὅταν ἑκατέρῳ 65361 Leg.861.c.4 : τις τὴν δίκην ἐπιτιθῇ, πᾶς ἐπακολουθῇ τοῖς λεγομένοις καὶ 65362 Leg.861.c.5 : δυνατὸς ᾖ τό τε πρεπόντως τεθὲν ἁμῇ γέ πῃ κρῖναι καὶ 65363 Leg.861.c.6 : τὸ μή. 65364 Leg.861.c.7 : {ΚΛ.} Καλῶς ἡμῖν φαίνῃ λέγειν, ὦ ξένε· δυοῖν γὰρ θάτερον 65365 Leg.861.c.8 : ἡμᾶς χρεών, ἢ μὴ λέγειν ὡς πάντα ἀκούσια τὰ ἀδικήματα, ἢ 65366 Leg.861.d.1 : τοῦτο ὡς ὀρθῶς εἴρηται πρῶτον διορίσαντας δηλῶσαι. 65367 Leg.861.d.2 : {ΑΘ.} Τούτοιν τοίνυν τοῖν δυοῖν τὸ μὲν οὐκ ἀνεκτὸν ἐμοὶ 65368 Leg.861.d.3 : πάντως που γίγνεσθαι, τό γε δὴ μὴ λέγειν, οὕτως οἰόμενον 65369 Leg.861.d.4 : ἔχειν τἀληθές—οὐ γὰρ ἂν νόμιμον οὐδ´ ὅσιον ἂν εἴη—κατὰ 65370 Leg.861.d.5 : τίνα δὲ τρόπον ἐστὸν δύο, εἰ μὴ τῷ τε ἀκουσίῳ καὶ τῷ 65371 Leg.861.d.6 : ἑκουσίῳ διαφέρετον ἑκάτερον; ἀλλὰ ἄλλῳ τινὶ δή ποτε 65372 Leg.861.d.7 : πειρατέον ἁμῶς γέ πως δηλοῦν. 65373 Leg.861.d.8 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν, ὦ ξένε, τοῦτό γε οὐχ οἷόν τε 65374 Leg.861.d.9 : ἄλλως πως ἡμᾶς διανοηθῆναι. 65375 Leg.861.e.1 : {ΑΘ.} Ταῦτα ἔσται. φέρε δή, βλάβαι μέν, ὡς ἔοικεν, 65376 Leg.861.e.2 : ἀλλήλων τῶν πολιτῶν ἐν ταῖς κοινωνίαις τε καὶ ὁμιλίαις 65377 Leg.861.e.3 : πολλαὶ γίγνονται, καὶ τό γε ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον ἐν 65378 Leg.861.e.4 : αὐταῖς ἄφθονόν ἐστι. 65379 Leg.861.e.5 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 65380 Leg.861.e.6 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν τις τὰς βλάβας πάσας ἀδικίας τιθείς, 65381 Leg.861.e.7 : οὕτως οἴηται καὶ τὰ ἄδικα ἐν αὐταῖσι ταύτῃ γίγνεσθαι διπλᾶ, 65382 Leg.861.e.8 : τὰ μὲν ἑκούσια δή, τὰ δ´ ἀκούσια—βλάβαι γὰρ ἀκούσιοι 65383 Leg.861.e.9 : τῶν πάντων οὔτ´ ἀριθμοῖς οὔτε μεγέθεσιν ἐλάττους εἰσὶ τῶν 65384 Leg.862.a.1 : ἑκουσίων—σκοπεῖσθε δὲ εἴτε τι λέγω λέγων ἃ μέλλω λέγειν, 65385 Leg.862.a.2 : εἴτε καὶ μηδὲν τὸ παράπαν. οὐ γάρ φημι ἔγωγε, ὦ Κλεινία 65386 Leg.862.a.3 : καὶ Μέγιλλε, εἴ τίς τινά τι πημαίνει μὴ βουλόμενος ἀλλ´ 65387 Leg.862.a.4 : ἄκων, ἀδικεῖν μέν, ἄκοντα μήν, καὶ ταύτῃ μὲν δὴ νομοθετήσω, 65388 Leg.862.a.5 : τοῦτο ὡς ἀκούσιον ἀδίκημα νομοθετῶν, ἀλλ´ οὐδὲ ἀδικίαν τὸ 65389 Leg.862.a.6 : παράπαν θήσω τὴν τοιαύτην βλάβην, οὔτε ἂν μείζων οὔτε 65390 Leg.862.a.7 : ἂν ἐλάττων τῳ γίγνηται· πολλάκις δὲ ὠφελίαν οὐκ ὀρθὴν 65391 Leg.862.a.8 : γενομένην τὸν τῆς ὠφελίας αἴτιον ἀδικεῖν φήσομεν, ἐὰν ἥ γ´ 65392 Leg.862.b.1 : ἐμὴ νικᾷ. σχεδὸν γάρ, ὦ φίλοι, οὔτ´ εἴ τίς τῳ δίδωσίν τι τῶν 65393 Leg.862.b.2 : ὄντων οὔτ´ εἰ τοὐναντίον ἀφαιρεῖται, δίκαιον ἁπλῶς ἢ ἄδικον 65394 Leg.862.b.3 : χρὴ τὸ τοιοῦτον οὕτω λέγειν, ἀλλ´ ἐὰν ἤθει καὶ δικαίῳ τρόπῳ 65395 Leg.862.b.4 : χρώμενός τις ὠφελῇ τινά τι καὶ βλάπτῃ, τοῦτό ἐστιν τῷ 65396 Leg.862.b.5 : νομοθέτῃ θεατέον, καὶ πρὸς δύο ταῦτα δὴ βλεπτέον, πρός τε 65397 Leg.862.b.6 : ἀδικίαν καὶ βλάβην, καὶ τὸ μὲν βλαβὲν ὑγιὲς τοῖς νόμοις 65398 Leg.862.b.7 : εἰς τὸ δυνατὸν ποιητέον, τό τε ἀπολόμενον σῴζοντα καὶ τὸ 65399 Leg.862.c.1 : πεσὸν ὑπό του πάλιν ἐξορθοῦντα, καὶ τὸ θανατωθὲν ἢ τρωθέν, 65400 Leg.862.c.2 : ὑγιές, τὸ δὲ ἀποίνοις ἐξιλασθὲν τοῖς δρῶσι καὶ πάσχουσιν 65401 Leg.862.c.3 : ἑκάστας τῶν βλάψεων, ἐκ διαφορᾶς εἰς φιλίαν πειρατέον ἀεὶ 65402 Leg.862.c.4 : καθιστάναι τοῖς νόμοις. 65403 Leg.862.c.5 : {ΚΛ.} Καλῶς ταῦτά γε. 65404 Leg.862.c.6 : {ΑΘ.} Τὰς τοίνυν ἀδίκους αὖ βλάβας καὶ κέρδη δέ, ἐάν τις 65405 Leg.862.c.7 : ἀδικῶν τινα κερδαίνειν ποιῇ, τούτων ὁπόσα μὲν ἰατά, ὡς 65406 Leg.862.c.8 : οὐσῶν ἐν ψυχῇ νόσων, ἰᾶσθαι· τὸ δὲ τῆς ἰάσεως ἡμῖν τῆς 65407 Leg.862.c.9 : ἀδικίας τῇδε ῥέπειν χρὴ φάναι. 65408 Leg.862.c.10 : {ΚΛ.} Πῇ; 65409 Leg.862.d.1 : {ΑΘ.} Ὅπως ὅτι τις ἂν ἀδικήσῃ μέγα ἢ σμικρόν, ὁ νόμος 65410 Leg.862.d.2 : αὐτὸν διδάξει καὶ ἀναγκάσει τὸ παράπαν εἰς αὖθις τὸ τοιοῦτον 65411 Leg.862.d.3 : ἢ μηδέποτε ἑκόντα τολμῆσαι ποιεῖν ἢ διαφερόντως ἧττον 65412 Leg.862.d.4 : πολύ, πρὸς τῇ τῆς βλάβης ἐκτίσει. ταῦτα εἴτε ἔργοις ἢ 65413 Leg.862.d.5 : λόγοις, ἢ μεθ´ ἡδονῶν ἢ λυπῶν, ἢ τιμῶν ἢ ἀτιμιῶν, καὶ 65414 Leg.862.d.6 : χρημάτων ζημίας ἢ καὶ δώρων, ἢ καὶ τὸ παράπαν ᾧτινι 65415 Leg.862.d.7 : τρόπῳ ποιήσει τις μισῆσαι μὲν τὴν ἀδικίαν, στέρξαι δὲ ἢ 65416 Leg.862.d.8 : μὴ μισεῖν τὴν τοῦ δικαίου φύσιν, αὐτό ἐστιν τοῦτο ἔργον 65417 Leg.862.e.1 : τῶν καλλίστων νόμων. ὃν δ´ ἂν ἀνιάτως εἰς ταῦτα ἔχοντα 65418 Leg.862.e.2 : αἴσθηται νομοθέτης, δίκην τούτοισι καὶ νόμον θήσει τίνα; 65419 Leg.862.e.3 : γιγνώσκων που τοῖς τοιούτοις πᾶσιν ὡς οὔτε αὐτοῖς ἔτι ζῆν 65420 Leg.862.e.4 : ἄμεινον, τούς τε ἄλλους ἂν διπλῇ ὠφελοῖεν ἀπαλλαττόμενοι 65421 Leg.862.e.5 : τοῦ βίου, παράδειγμα μὲν τοῦ μὴ ἀδικεῖν τοῖς ἄλλοις γενό– 65422 Leg.862.e.6 : μενοι, ποιοῦντες δὲ ἀνδρῶν κακῶν ἔρημον τὴν πόλιν, οὕτω 65423 Leg.863.a.1 : δὴ τῶν τοιούτων πέρι νομοθέτῃ κολαστὴν τῶν ἁμαρτημάτων 65424 Leg.863.a.2 : θάνατον ἀνάγκη νέμειν, ἄλλως δὲ οὐδαμῶς. 65425 Leg.863.a.3 : {ΚΛ.} Ἔοικε μέν πως λέγεσθαι τὰ παρὰ σοῦ καὶ μάλα 65426 Leg.863.a.4 : μετρίως, ἥδιον δ´ ἂν ἔτι σαφέστερον ἀκούσαιμεν ταῦτα 65427 Leg.863.a.5 : ῥηθέντα, τὸ τῆς ἀδικίας τε καὶ βλάβης διάφορον καὶ τὸ τῶν 65428 Leg.863.a.6 : ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ὡς ἐν τούτοις διαπεποίκιλται. 65429 Leg.863.a.7 : {ΑΘ.} Πειρατέον τοίνυν ὡς κελεύετε δρᾶν, καὶ λέγειν. 65430 Leg.863.b.1 : δῆλον γὰρ ὅτι τοσόνδε γε περὶ ψυχῆς καὶ λέγετε πρὸς 65431 Leg.863.b.2 : ἀλλήλους καὶ ἀκούετε, ὡς ἓν μὲν ἐν αὐτῇ τῆς φύσεως εἴτε 65432 Leg.863.b.3 : τι πάθος εἴτε τι μέρος ὢν ὁ θυμός, δύσερι καὶ δύσμαχον 65433 Leg.863.b.4 : κτῆμα ἐμπεφυκός, ἀλογίστῳ βίᾳ πολλὰ ἀνατρέπει. 65434 Leg.863.b.5 : {ΚΛ.} Πῶς δ´ οὔ; 65435 Leg.863.b.6 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἡδονήν γε οὐ ταὐτὸν τῷ θυμῷ προσα– 65436 Leg.863.b.7 : γορεύομεν, ἐξ ἐναντίας δὲ αὐτῷ φαμεν ῥώμης δυναστεύουσαν, 65437 Leg.863.b.8 : πειθοῖ μετὰ ἀπάτης βιαίου πράττειν πᾶν ὅτιπερ ἂν αὐτῆς ἡ 65438 Leg.863.b.9 : βούλησις ἐθελήσῃ. 65439 Leg.863.b.10 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα. 65440 Leg.863.c.1 : {ΑΘ.} Τρίτον μὴν ἄγνοιαν λέγων ἄν τις τῶν ἁμαρτημάτων 65441 Leg.863.c.2 : αἰτίαν οὐκ ἂν ψεύδοιτο· διχῇ μὴν διελόμενος αὐτὸ ὁ νομο– 65442 Leg.863.c.3 : θέτης ἂν βελτίων εἴη, τὸ μὲν ἁπλοῦν αὐτοῦ κούφων ἁμαρτη– 65443 Leg.863.c.4 : μάτων αἴτιον ἡγούμενος, τὸ δὲ διπλοῦν, ὅταν ἀμαθαίνῃ τις 65444 Leg.863.c.5 : μὴ μόνον ἀγνοίᾳ συνεχόμενος ἀλλὰ καὶ δόξῃ σοφίας, ὡς 65445 Leg.863.c.6 : εἰδὼς παντελῶς περὶ ἃ μηδαμῶς οἶδεν, μετὰ μὲν ἰσχύος καὶ 65446 Leg.863.c.7 : ῥώμης ἑπομένης μεγάλων καὶ ἀμούσων ἁμαρτημάτων τιθεὶς 65447 Leg.863.d.1 : αἴτια τὰ τοιαῦτα, ἀσθενείας δὲ ἑπομένης, παίδειά τε ἁμαρτή– 65448 Leg.863.d.2 : ματα καὶ πρεσβυτέρων γιγνόμενα θήσει μὲν ἁμαρτήματα καὶ 65449 Leg.863.d.3 : ὡς ἁμαρτάνουσιν νόμους τάξει, πρᾳοτάτους γε μὴν πάντων 65450 Leg.863.d.4 : καὶ συγγνώμης πλείστης ἐχομένους. 65451 Leg.863.d.5 : {ΚΛ.} Εἰκότα λέγεις. 65452 Leg.863.d.6 : {ΑΘ.} Ἡδονῆς μὲν τοίνυν καὶ θυμοῦ λέγομεν σχεδὸν 65453 Leg.863.d.7 : ἅπαντες ὡς ὁ μὲν κρείττων ἡμῶν, ὁ δὲ ἥττων ἐστίν· καὶ 65454 Leg.863.d.8 : ἔχει ταύτῃ. 65455 Leg.863.d.9 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 65456 Leg.863.d.10 : {ΑΘ.} Ἀγνοίας δέ γε ὡς ὁ μὲν ἡμῶν κρείττων, ὁ δὲ ἥττων, 65457 Leg.863.d.11 : οὐκ ἠκούσαμεν πώποτε. 65458 Leg.863.e.1 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα. 65459 Leg.863.e.2 : {ΑΘ.} Πάντα δέ γε προτρέπειν ταῦτά φαμεν εἰς τὴν αὑτοῦ 65460 Leg.863.e.3 : βούλησιν ἐπισπώμενον ἕκαστον εἰς τἀναντία πολλάκις ἅμα. 65461 Leg.863.e.4 : {ΚΛ.} Πλειστάκις μὲν οὖν. 65462 Leg.863.e.5 : {ΑΘ.} Νῦν δή σοι τό τε δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον, ὅ γε ἐγὼ 65463 Leg.863.e.6 : λέγω, σαφῶς ἂν διορισαίμην οὐδὲν ποικίλλων. τὴν γὰρ τοῦ 65464 Leg.863.e.7 : θυμοῦ καὶ φόβου καὶ ἡδονῆς καὶ λύπης καὶ φθόνων καὶ ἐπι– 65465 Leg.863.e.8 : θυμιῶν ἐν ψυχῇ τυραννίδα, ἐάντε τι βλάπτῃ καὶ ἐὰν μή, 65466 Leg.864.a.1 : πάντως ἀδικίαν προσαγορεύω· τὴν δὲ τοῦ ἀρίστου δόξαν, 65467 Leg.864.a.2 : ὅπῃπερ ἂν ἔσεσθαι τούτων ἡγήσωνται πόλις εἴτε ἰδιῶταί 65468 Leg.864.a.3 : τινες, ἐὰν αὕτη κρατοῦσα ἐν ψυχαῖς διακοσμῇ πάντα ἄνδρα, 65469 Leg.864.a.4 : κἂν σφάλληταί τι, δίκαιον μὲν πᾶν εἶναι φατέον τὸ ταύτῃ 65470 Leg.864.a.5 : πραχθὲν καὶ τὸ τῆς τοιαύτης ἀρχῆς γιγνόμενον ὑπήκοον 65471 Leg.864.a.6 : ἑκάστων, καὶ ἐπὶ τὸν ἅπαντα ἀνθρώπων βίον ἄριστον, δοξά– 65472 Leg.864.a.7 : ζεσθαι δὲ ὑπὸ πολλῶν ἀκούσιον ἀδικίαν εἶναι τὴν τοιαύτην 65473 Leg.864.a.8 : βλάβην. ἡμῖν δὲ οὐκ ἔστιν τὰ νῦν ὀνομάτων πέρι δύσερις 65474 Leg.864.b.1 : λόγος, ἀλλ´ ἐπειδὴ τῶν ἁμαρτανομένων τρία εἴδη δεδήλωται 65475 Leg.864.b.2 : γιγνόμενα, ταῦτα εἰς μνήμην πρῶτον ἔτι μᾶλλον ἀναληπτέον. 65476 Leg.864.b.3 : λύπης μὲν οὖν, ἣν θυμὸν καὶ φόβον ἐπονομάζομεν, ἓν εἶδος 65477 Leg.864.b.4 : ἡμῖν ἐστιν. 65478 Leg.864.b.5 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 65479 Leg.864.b.6 : {ΑΘ.} Ἡδονῆς δ´ αὖ καὶ ἐπιθυμιῶν δεύτερον, ἐλπίδων δὲ 65480 Leg.864.b.7 : καὶ δόξης τῆς ἀληθοῦς περὶ τὸ ἄριστον ἔφεσις τρίτον ἕτερον. 65481 Leg.864.b.8 : τούτου δὲ αὐτοῦ τρία διχῇ τμηθέντος πέντε εἴδη γέγονεν, ὡς 65482 Leg.864.c.1 : νῦν φαμεν· οἷς νόμους διαφέροντας ἀλλήλων πέντε εἴδεσιν 65483 Leg.864.c.2 : θετέον ἐν δυοῖν γένεσιν. 65484 Leg.864.c.3 : {ΚΛ.} Τίσιν τούτοις; 65485 Leg.864.c.4 : {ΑΘ.} Τὸ μὲν διὰ βιαίων καὶ συμφανῶν πράξεων πρατ– 65486 Leg.864.c.5 : τόμενον ἑκάστοτε, τὸ δὲ μετὰ σκότους καὶ ἀπάτης λαθραίως 65487 Leg.864.c.6 : γιγνόμενον, ἔστιν δ´ ὅτε καὶ δι´ ἀμφοῖν τούτοιν πραχθέν· 65488 Leg.864.c.7 : ᾧ δὴ καὶ νόμοι τραχύτατοι γίγνοιντο ἄν, εἰ τὸ προσῆκον 65489 Leg.864.c.8 : μέρος ἔχοιεν. 65490 Leg.864.c.9 : {ΚΛ.} Εἰκὸς γοῦν. 65491 Leg.864.c.10 : {ΑΘ.} Ἴωμεν δὴ τὰ μετὰ ταῦτα ἐκεῖσε ὁπόθεν ἐξέβημεν 65492 Leg.864.c.11 : δεῦρο, περαίνοντες τὴν θέσιν τῶν νόμων. ἦν δὲ ἡμῖν 65493 Leg.864.d.1 : κείμενα περί τε τῶν συλώντων, οἶμαι, τοὺς θεοὺς καὶ τὰ 65494 Leg.864.d.2 : περὶ προδοτῶν, ἔτι δὲ τῶν τοὺς νόμους διαφθειρόντων ἐπὶ 65495 Leg.864.d.3 : καταλύσει τῆς παρούσης πολιτείας. τούτων δή τις ἂν ἴσως 65496 Leg.864.d.4 : πράξειέν τι μανείς, ἢ νόσοις ἢ γήρᾳ ὑπερμέτρῳ συνεχόμενος, 65497 Leg.864.d.5 : ἢ παιδίᾳ χρώμενος, οὐδέν πω τῶν τοιούτων διαφέρων· ὧν 65498 Leg.864.d.6 : ἂν γίγνηταί τι φανερὸν τοῖς ἐκλεχθεῖσιν ἑκάστοτε δικασταῖς, 65499 Leg.864.d.7 : ἀναφέροντος τοῦ δράσαντος ἢ τοῦ σκηπτομένου ὑπὲρ τοῦ 65500 Leg.864.e.1 : ποιήσαντος, κριθῇ δὲ οὕτω διατεθεὶς παρανομῆσαι, τὴν μὲν 65501 Leg.864.e.2 : βλάβην ἣν ἄν τινα καταβλάψῃ πάντως ἁπλῆν ἀποτινέτω, τῶν 65502 Leg.864.e.3 : δὲ ἄλλων δικαιωμάτων ἀφείσθω, πλὴν ἂν ἄρα τινὰ ἀποκτείνας 65503 Leg.864.e.4 : μὴ καθαρὸς ᾖ τὰς χεῖρας φόνου· οὕτω δ´ εἰς ἄλλην χώραν 65504 Leg.864.e.5 : καὶ τόπον ἀπελθὼν οἰκείτω τὸν ἐνιαυτὸν ἐκδημῶν, πρό– 65505 Leg.864.e.6 : τερον δὲ ἐλθὼν τοῦ χρόνου ὃν ὁ νόμος ὥρισεν, ἢ καὶ πάσης 65506 Leg.864.e.7 : ἐπιβὰς τῆς οἰκείας χώρας, ἐν δημοσίῳ δεσμῷ δεθεὶς ὑπὸ 65507 Leg.864.e.8 : τῶν νομοφυλάκων δύο ἐνιαυτούς, οὕτως ἀπαλλαττέσθω τῶν 65508 Leg.864.e.9 : δεσμῶν. 65509 Leg.865.a.1 : Φόνου δὴ καθάπερ ἠρξάμεθα, πειρώμεθα διὰ τέλους παντὸς 65510 Leg.865.a.2 : εἴδους πέρι φόνου θεῖναι τοὺς νόμους, καὶ πρῶτον μὲν τὰ 65511 Leg.865.a.3 : βίαια καὶ ἀκούσια λέγωμεν. Εἴ τις ἐν ἀγῶνι καὶ ἄθλοις 65512 Leg.865.a.4 : δημοσίοις ἄκων, εἴτε παραχρῆμα εἴτε καὶ ἐν ὑστέροις χρόνοις 65513 Leg.865.a.5 : ἐκ τῶν πληγῶν, ἀπέκτεινέν τινα φίλιον, ἢ κατὰ πόλεμον 65514 Leg.865.a.6 : ὡσαύτως ἢ κατὰ μελέτην τὴν πρὸς πόλεμον, ποιουμένων 65515 Leg.865.a.7 : ἄσκησιν [τῶν ἀρχόντων] ψιλοῖς σώμασιν ἢ μετά τινων ὅπλων 65516 Leg.865.b.1 : ἀπομιμουμένων τὴν πολεμικὴν πρᾶξιν, καθαρθεὶς κατὰ τὸν ἐκ 65517 Leg.865.b.2 : Δελφῶν κομισθέντα περὶ τούτων νόμον ἔστω καθαρός· ἰατρῶν 65518 Leg.865.b.3 : δὲ πέρι πάντων, ἂν ὁ θεραπευόμενος ὑπ´ αὐτῶν ἀκόντων 65519 Leg.865.b.4 : τελευτᾷ, καθαρὸς ἔστω κατὰ νόμον. ἐὰν δὲ αὐτόχειρ μέν, 65520 Leg.865.b.5 : ἄκων δὲ ἀποκτείνῃ τις ἕτερος ἕτερον, εἴτε τῷ ἑαυτοῦ σώματι 65521 Leg.865.b.6 : ψιλῷ εἴτε ὀργάνῳ ἢ βέλει ἢ πώματος ἢ σίτου δόσει ἢ πυρὸς 65522 Leg.865.b.7 : ἢ χειμῶνος προσβολῇ ἢ στερήσει πνεύματος, αὐτὸς τῷ 65523 Leg.865.c.1 : ἑαυτοῦ σώματι ἢ δι´ ἑτέρων σωμάτων, πάντως ἔστω μὲν ὡς 65524 Leg.865.c.2 : αὐτόχειρ, δίκας δὲ τινέτω τὰς τοιάσδε· ἐὰν μὲν δοῦλον 65525 Leg.865.c.3 : κτείνῃ, νομίζων τὸν ἑαυτοῦ διειργάσθαι τὸν τοῦ τελευτή– 65526 Leg.865.c.4 : σαντος δεσπότην ἀβλαβῆ παρεχέτω καὶ ἀζήμιον, ἢ δίκην εἰς 65527 Leg.865.c.5 : τὴν ἀξίαν τοῦ τελευτήσαντος ὑπεχέτω διπλῆν, τῆς δὲ ἀξίας οἱ 65528 Leg.865.c.6 : δικασταὶ διάγνωσιν ποιείσθωσαν, καθαρμοῖς δὲ χρήσασθαι 65529 Leg.865.c.7 : μείζοσίν τε καὶ πλείοσι τῶν περὶ τὰ ἆθλα ἀποκτεινάντων, 65530 Leg.865.d.1 : τούτων δ´ ἐξηγητὰς εἶναι κυρίους οὓς ἂν ὁ θεὸς ἀνέλῃ· ἐὰν 65531 Leg.865.d.2 : δὲ αὑτοῦ δοῦλον, καθηράμενος ἀπαλλαττέσθω τοῦ φόνου 65532 Leg.865.d.3 : κατὰ νόμον. ἐὰν δέ τις ἐλεύθερον ἄκων ἀποκτείνῃ, τοὺς 65533 Leg.865.d.4 : μὲν καθαρμοὺς τοὺς αὐτοὺς καθαρθήτω τῷ τὸν δοῦλον 65534 Leg.865.d.5 : ἀποκτείναντι, παλαιὸν δέ τινα τῶν ἀρχαίων μύθων λεγό– 65535 Leg.865.d.6 : μενον μὴ ἀτιμαζέτω. λέγεται δὲ ὡς ὁ θανατωθεὶς ἄρα 65536 Leg.865.d.7 : βιαίως, ἐν ἐλευθέρῳ φρονήματι βεβιωκώς, θυμοῦταί τε τῷ 65537 Leg.865.e.1 : δράσαντι νεοθνὴς ὤν, καὶ φόβου καὶ δείματος ἅμα διὰ τὴν 65538 Leg.865.e.2 : βίαιον πάθην αὐτὸς πεπληρωμένος, ὁρῶν τε τὸν ἑαυτοῦ φονέα 65539 Leg.865.e.3 : ἐν τοῖς ἤθεσι τοῖς τῆς ἑαυτοῦ συνηθείας ἀναστρεφόμενον, 65540 Leg.865.e.4 : δειμαίνει, καὶ ταραττόμενος αὐτὸς ταράττει κατὰ δύναμιν 65541 Leg.865.e.5 : πᾶσαν τὸν δράσαντα, μνήμην σύμμαχον ἔχων, αὐτόν τε καὶ 65542 Leg.865.e.6 : τὰς πράξεις αὐτοῦ. διὸ δὴ χρεών ἐστιν ἄρα ὑπεξελθεῖν 65543 Leg.865.e.7 : τῷ παθόντι τὸν δράσαντα τὰς ὥρας πάσας τοῦ ἐνιαυτοῦ 65544 Leg.865.e.8 : καὶ ἐρημῶσαι πάντας τοὺς οἰκείους τόπους συμπάσης τῆς 65545 Leg.865.e.9 : πατρίδος· ἐὰν δὲ ξένος ὁ τελευτήσας ᾖ, καὶ τῆς τοῦ ξένου 65546 Leg.866.a.1 : χώρας εἰργέσθω τοὺς αὐτοὺς χρόνους. τούτῳ δὴ τῷ νόμῳ 65547 Leg.866.a.2 : ἐὰν μὲν ἑκὼν πείθηταί τις, ὁ τοῦ τελευτήσαντος γένει 65548 Leg.866.a.3 : ἐγγύτατα, ἐπίσκοπος ὢν τούτων πάντων γενομένων, ἐχέτω 65549 Leg.866.a.4 : συγγνώμην τε καὶ ἄγων πρὸς αὐτὸν εἰρήνην μέτριος ἂν εἴη 65550 Leg.866.a.5 : πάντως· ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ καὶ πρῶτον μὲν ἀκάθαρτος ὢν 65551 Leg.866.a.6 : εἰς τὰ ἱερὰ τολμᾷ πορεύεσθαι καὶ θύειν, ἔτι δὲ τοὺς χρό– 65552 Leg.866.a.7 : νους μὴ ἐθέλῃ πληροῦν ἀποξενούμενος τοὺς εἰρημένους, ὁ 65553 Leg.866.b.1 : τοῦ τελευτήσαντος γένει ἐγγύτατα ἐπεξίτω μὲν φόνου τῷ 65554 Leg.866.b.2 : κτείναντι, διπλᾶ δὲ πάντα ἔστω τὰ τιμωρήματα τῷ ὀφλόντι. 65555 Leg.866.b.3 : ἐὰν δ´ ὁ προσήκων ἐγγύτατα μὴ ἐπεξίῃ τῷ παθήματι, τὸ 65556 Leg.866.b.4 : μίασμα ὡς εἰς αὐτὸν περιεληλυθός, τοῦ παθόντος προστρε– 65557 Leg.866.b.5 : πομένου τὴν πάθην, ὁ βουλόμενος ἐπεξελθὼν τούτῳ δίκην, 65558 Leg.866.b.6 : πέντε ἔτη ἀποσχέσθαι τῆς αὑτοῦ πατρίδος ἀναγκαζέτω κατὰ 65559 Leg.866.b.7 : νόμον. ἐὰν δὲ ξένος ἄκων ξένον κτείνῃ τῶν ἐν τῇ πόλει, 65560 Leg.866.c.1 : ἐπεξίτω μὲν ὁ βουλόμενος ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις, μέτοικος 65561 Leg.866.c.2 : δὲ ὢν ἀπενιαυτησάτω, ξένος δὲ ἂν ᾖ παντάπασιν, πρὸς τῷ 65562 Leg.866.c.3 : καθαρμῷ, ἐάντε ξένον ἐάντε μέτοικον ἐάντε ἀστὸν κτείνῃ, 65563 Leg.866.c.4 : τὸν βίον ἅπαντα τῆς χώρας τῆς τῶν νόμων τῶνδε κυρίας 65564 Leg.866.c.5 : εἰργέσθω· ἐὰν δ´ ἔλθῃ παρανόμως, οἱ νομοφύλακες θανάτῳ 65565 Leg.866.c.6 : ζημιούντων αὐτόν, καὶ ἐὰν ἔχῃ οὐσίαν τινά, τῷ τοῦ παθόντος 65566 Leg.866.c.7 : ἐγγύτατα γένει παραδιδόντων. ἐὰν δὲ ἄκων ἔλθῃ, ἂν μὲν 65567 Leg.866.d.1 : κατὰ θάλατταν ἐκπίπτῃ πρὸς τὴν χώραν, σκηνησάμενος ἐν 65568 Leg.866.d.2 : θαλάττῃ τέγγων τοὺς πόδας πλοῦν ἐπιφυλαττέτω, κατὰ γῆν 65569 Leg.866.d.3 : δὲ ἂν βίᾳ ὑπό τινων ἀχθῇ, ἡ πρώτη προστυχοῦσα ἀρχὴ τῶν 65570 Leg.866.d.4 : ἐν τῇ πόλει λύσασα, εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐκπεμπέτω ἄσυλον. 65571 Leg.866.d.5 : ἐὰν δ´ ἄρα τις αὐτόχειρ μὲν κτείνῃ ἐλεύθερον, θυμῷ δὲ ᾖ τὸ 65572 Leg.866.d.6 : πεπραγμένον ἐκπραχθέν, διχῇ δεῖ πρῶτον τὸ τοιοῦτον δια– 65573 Leg.866.d.7 : λαβεῖν. θυμῷ γὰρ δὴ πέπρακται καὶ τοῖς ὅσοι ἂν ἐξαίφνης 65574 Leg.866.e.1 : μὲν καὶ ἀπροβουλεύτως τοῦ ἀποκτεῖναι πληγαῖς ἤ τινι τοιούτῳ 65575 Leg.866.e.2 : διαφθείρωσί τινα παραχρῆμα τῆς ὁρμῆς γενομένης, μεταμέ– 65576 Leg.866.e.3 : λειά τε εὐθὺς τοῦ πεπραγμένου γίγνηται, θυμῷ δὲ καὶ ὅσοι 65577 Leg.866.e.4 : προπηλακισθέντες λόγοις ἢ καὶ ἀτίμοις ἔργοις, μεταδιώκοντες 65578 Leg.866.e.5 : τὴν τιμωρίαν, ὕστερον ἀποκτείνωσί τινα βουληθέντες κτεῖναι 65579 Leg.866.e.6 : καὶ τὸ πεπραγμένον αὐτοῖς ἀμεταμέλητον γίγνηται. διττοὺς 65580 Leg.866.e.7 : μὲν δὴ τοὺς φόνους, ὡς ἔοικε, θετέον, καὶ σχεδὸν ἀμφοτέρους 65581 Leg.867.a.1 : θυμῷ γεγονότας, μεταξὺ δέ που τοῦ τε ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου 65582 Leg.867.a.2 : δικαιότατ´ ἂν λεγομένους. οὐ μὴν ἀλλ´ εἰκών ἐσθ´ ἑκάτερος· 65583 Leg.867.a.3 : ὁ μὲν τὸν θυμὸν φυλάττων καὶ οὐκ ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἐξαίφνης 65584 Leg.867.a.4 : ἀλλὰ μετὰ ἐπιβουλῆς ὕστερον χρόνῳ τιμωρούμενος ἑκουσίῳ 65585 Leg.867.a.5 : ἔοικεν, ὁ δὲ ἀταμιεύτως ταῖς ὀργαῖς καὶ ἐκ τοῦ παραχρῆμα 65586 Leg.867.a.6 : εὐθὺς χρώμενος ἀπροβουλεύτως ὅμοιος μὲν ἀκουσίῳ, ἔστι 65587 Leg.867.a.7 : δὲ οὐδ´ οὗτος αὖ παντάπασιν ἀκούσιος ἀλλ´ εἰκὼν ἀκου– 65588 Leg.867.b.1 : σίου. διὸ χαλεποὶ διορίζειν οἱ τῷ θυμῷ πραχθέντες φόνοι, 65589 Leg.867.b.2 : πότερον ἑκουσίους αὐτοὺς ἤ τινας ὡς ἀκουσίους νομοθετητέον, 65590 Leg.867.b.3 : βέλτιστον μὴν καὶ ἀληθέστατον εἰς εἰκόνα μὲν ἄμφω θεῖναι, 65591 Leg.867.b.4 : τεμεῖν δὲ αὐτὼ χωρὶς τῇ ἐπιβουλῇ καὶ ἀπροβουλίᾳ, καὶ 65592 Leg.867.b.5 : τοῖς μὲν μετ´ ἐπιβουλῆς τε καὶ ὀργῇ κτείνασιν τὰς τιμωρίας 65593 Leg.867.b.6 : χαλεπωτέρας, τοῖς δὲ ἀπροβουλεύτως τε καὶ ἐξαίφνης πρᾳο– 65594 Leg.867.b.7 : τέρας νομοθετεῖν· τὸ γὰρ εἰκὸς μείζονι κακῷ μειζόνως, τὸ 65595 Leg.867.c.1 : δ´ ἐλάττονι τιμωρητέον ἐλαττόνως. ποιητέον δὴ καὶ τοῖς 65596 Leg.867.c.2 : ἡμετέροις νόμοις οὕτω. 65597 Leg.867.c.3 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 65598 Leg.867.c.4 : {ΑΘ.} Πάλιν ἐπανελθόντες τοίνυν λέγωμεν· Ἂν ἄρα τις 65599 Leg.867.c.5 : αὐτόχειρ μὲν κτείνῃ ἐλεύθερον, τὸ δὲ πεπραγμένον ἀπρο– 65600 Leg.867.c.6 : βουλεύτως ὀργῇ τινι γένηται πραχθέν, τὰ μὲν ἄλλα, καθάπερ 65601 Leg.867.c.7 : ἄνευ θυμοῦ κτείναντι προσῆκέν τῳ πάσχειν, πασχέτω, δύο 65602 Leg.867.c.8 : δ´ ἐξ ἀνάγκης ἔτη φευγέτω κολάζων τὸν αὑτοῦ θυμόν. ὁ δὲ 65603 Leg.867.d.1 : θυμῷ μέν, μετ´ ἐπιβουλῆς δὲ κτείνας τὰ μὲν ἄλλα κατὰ τὸν 65604 Leg.867.d.2 : πρόσθεν αὖ, τρία δὲ ἔτη, καθάπερ ἅτερος ἔφευγεν τὰ δύο, 65605 Leg.867.d.3 : φευγέτω, μεγέθει θυμοῦ πλείω τιμωρηθεὶς χρόνον. καθόδου 65606 Leg.867.d.4 : δὲ πέρι τούτοις ὧδε ἔστω. χαλεπὸν μὲν ἀκριβῶς νομοθετεῖν· 65607 Leg.867.d.5 : ἔστι γὰρ ὅτε τούτοιν ὁ τῷ νόμῳ ταχθεὶς χαλεπώτερος ἡμερώ– 65608 Leg.867.d.6 : τερος ἄν, ὁ δὲ ἡμερώτερος χαλεπώτερος ἂν εἴη, καὶ τὰ περὶ 65609 Leg.867.d.7 : τὸν φόνον ἀγριωτέρως ἂν πράξειεν, ὁ δὲ ἡμερωτέρως· ὡς 65610 Leg.867.e.1 : δὲ τὸ πολὺ κατὰ τὰ νῦν εἰρημένα συμβαίνει γιγνόμενα. 65611 Leg.867.e.2 : τούτων οὖν πάντων ἐπιγνώμονας εἶναι χρὴ νομοφύλακας, 65612 Leg.867.e.3 : ἐπειδὰν δὲ ὁ χρόνος ἔλθῃ τῆς φυγῆς ἑκατέρῳ, πέμπειν αὐτῶν 65613 Leg.867.e.4 : δικαστὰς δώδεκα ἐπὶ τοὺς ὅρους τῆς χώρας, ἐσκεμμένους ἐν 65614 Leg.867.e.5 : τῷ χρόνῳ τούτῳ τὰς τῶν φυγόντων πράξεις ἔτι σαφέστερον, 65615 Leg.867.e.6 : καὶ τῆς αἰδοῦς τε πέρι καὶ καταδοχῆς τούτων δικαστὰς γί– 65616 Leg.867.e.7 : γνεσθαι, τοὺς δὲ αὖ τοῖς δικασθεῖσιν ὑπὸ τῶν τοιούτων 65617 Leg.868.a.1 : ἀρχόντων ἐμμένειν. ἐὰν δ´ αὖθίς ποτε κατελθὼν ὁπότερος 65618 Leg.868.a.2 : αὐτοῖν ἡττηθεὶς ὀργῇ πράξῃ ταὐτὸν τοῦτο, φυγὼν μηκέτι 65619 Leg.868.a.3 : κατέλθῃ, κατελθὼν δέ, κατὰ τὴν τοῦ ξένου ἄφιξιν ταύτῃ 65620 Leg.868.a.4 : πασχέτω. δοῦλον δ´ ὁ κτείνας ἑαυτοῦ μὲν καθηράσθω, ἐὰν 65621 Leg.868.a.5 : δὲ ἀλλότριον θυμῷ, διπλῇ τὸ βλάβος ἐκτεισάτω τῷ κεκτη– 65622 Leg.868.a.6 : μένῳ. ὅστις δ´ ἂν τῶν ἀποκτεινάντων πάντων μὴ πείθηται 65623 Leg.868.a.7 : τῷ νόμῳ, ἀλλ´ ἀκάθαρτος ὢν ἀγοράν τε καὶ ἆθλα καὶ τὰ 65624 Leg.868.b.1 : ἄλλα ἱερὰ μιαίνῃ, ὁ βουλόμενος, τόν τε ἐπιτρέποντα τῶν 65625 Leg.868.b.2 : προσηκόντων τῷ τελευτήσαντι καὶ τὸν ἀποκτείναντα εἰς 65626 Leg.868.b.3 : δίκην καταστήσας, τὴν διπλασίαν χρημάτων τε καὶ τῶν 65627 Leg.868.b.4 : ἄλλων πράξεων ἀναγκαζέτω πράττειν τε καὶ ἐκτίνειν, τὸ 65628 Leg.868.b.5 : δὲ ἔκτεισμα αὐτὸς αὑτῷ κομιζέσθω κατὰ τὸν νόμον. ἐὰν 65629 Leg.868.b.6 : δέ τις θυμῷ δοῦλος δεσπότην αὑτοῦ κτείνῃ, τοὺς προσήκοντας 65630 Leg.868.b.7 : τοῦ τελευτήσαντος χρωμένους τῷ κτείναντι χρείαν ἣν ἂν 65631 Leg.868.c.1 : ἐθέλωσι, πλὴν μηδαμῇ μηδαμῶς ζωγροῦντας, καθαροὺς εἶναι· 65632 Leg.868.c.2 : ἐὰν δὲ ἄλλος τις δοῦλος ἐλεύθερον ἀποκτείνῃ θυμῷ, παρα– 65633 Leg.868.c.3 : διδόντων οἱ δεσπόται τὸν δοῦλον τοῖς προσήκουσι τοῦ 65634 Leg.868.c.4 : τελευτήσαντος, οἱ δὲ ἐξ ἀνάγκης μὲν θανατωσάντων τὸν 65635 Leg.868.c.5 : δράσαντα, τρόπῳ δὲ ᾧ ἂν ἐθέλωσιν. ἂν δ´, ὃ γίγνεται 65636 Leg.868.c.6 : μέν, ὀλιγάκις δέ, διὰ θυμὸν πατὴρ ἢ μήτηρ ὑὸν ἢ θυγατέρα 65637 Leg.868.c.7 : πληγαῖς ἤ τινι τρόπῳ βιαίῳ κτείνῃ, καθάρσεις μὲν τὰς αὐτὰς 65638 Leg.868.c.8 : τοῖς ἄλλοις καθαιρέσθω καὶ ἐνιαυτοὺς τρεῖς ἀπενιαυτεῖν, 65639 Leg.868.d.1 : κατελθόντων δὲ τῶν κτεινάντων, ἀπαλλάττεσθαι γυναῖκά τε 65640 Leg.868.d.2 : ἀπ´ ἀνδρὸς καὶ τὸν ἄνδρα ἀπὸ γυναικός, καὶ μή ποτ´ ἔτι 65641 Leg.868.d.3 : κοινῇ παιδοποιήσασθαι, μηδὲ συνέστιον ὧν ἔκγονον ἢ ἀδελφὸν 65642 Leg.868.d.4 : ἀπεστέρηκε γίγνεσθαί ποτε μηδὲ κοινωνὸν ἱερῶν· ὁ δὲ ἀσε– 65643 Leg.868.d.5 : βῶν τε περὶ ταῦτα καὶ ἀπειθῶν ὑπόδικος ἀσεβείας γιγνέσθω 65644 Leg.868.d.6 : τῷ ἐθέλοντι. γυναῖκα δὲ γαμετὴν ἐὰν ἀνὴρ δι´ ὀργὴν κτείνῃ 65645 Leg.868.e.1 : τινά τις, ἢ γυνὴ ἑαυτῆς ἄνδρα ταὐτὸν τοῦτο ὡσαύτως ἐρ– 65646 Leg.868.e.2 : γάσηται, καθαίρεσθαι μὲν τοὺς αὐτοὺς καθαρμούς, τριετεῖς 65647 Leg.868.e.3 : δὲ ἀπενιαυτήσεις διατελεῖν. κατελθὼν δὲ ὅ τι τοιοῦτον 65648 Leg.868.e.4 : δράσας, τοῖς αὑτοῦ παισὶν ἱερῶν μὴ κοινωνείτω μηδὲ ὁμοτρά– 65649 Leg.868.e.5 : πεζος γιγνέσθω ποτέ· ἀπειθῶν δὲ ὁ γεννήτωρ ἢ ὁ γεννηθεὶς 65650 Leg.868.e.6 : ἀσεβείας αὖ ὑπόδικος γιγνέσθω τῷ ἐθέλοντι. καὶ ἐὰν ἀδελφὸς 65651 Leg.868.e.7 : ἀδελφὸν ἢ ἀδελφήν, ἢ ἀδελφὴ ἀδελφὸν ἢ ἀδελφὴν θυμῷ 65652 Leg.868.e.8 : κτείνῃ, τὰ μὲν τῶν καθαρμῶν καὶ ἀπενιαυτήσεων ὡσαύτως, 65653 Leg.868.e.9 : καθάπερ εἴρηται τοῖς γονεῦσι καὶ τοῖς ἐκγόνοις, εἰρήσθω 65654 Leg.868.e.10 : δεῖν γίγνεσθαι καὶ τούτοις—ὧν ἀδελφούς τε ἀδελφῶν καὶ 65655 Leg.868.e.11 : γονέας ἐστέρηκε παίδων, τούτοις δὲ συνέστιος αὐτοῖς μηδέ– 65656 Leg.868.e.12 : ποτε γιγνέσθω μηδὲ κοινωνὸς ἱερῶν—ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ, 65657 Leg.869.a.1 : τῷ τῆς περὶ ταῦτα ἀσεβείας εἰρημένῳ νόμῳ ὑπόδικος ὀρθῶς 65658 Leg.869.a.2 : ἂν γίγνοιτο μετὰ δίκης. ἐὰν δ´ ἄρα τις εἰς τοσοῦτον ἀκρατὴς 65659 Leg.869.a.3 : θυμοῦ γίγνηται πρὸς τοὺς γεννήσαντας, ὥστε μανίαις ὀργῆς 65660 Leg.869.a.4 : τῶν γεννητόρων τολμῆσαι κτεῖναί τινα, ἐὰν μὲν ὁ τελευ– 65661 Leg.869.a.5 : τήσας πρὶν τελευτῆσαι τὸν δράσαντα φόνου ἀφιῇ ἑκών, 65662 Leg.869.a.6 : καθάπερ οἱ τὸν ἀκούσιον φόνον ἐξεργασάμενοι καθαρθείς, 65663 Leg.869.a.7 : καὶ τἆλλα ὅσαπερ ἐκεῖνοι πράξας, καθαρὸς ἔστω, ἐὰν δὲ μὴ 65664 Leg.869.b.1 : ἀφῇ, πολλοῖς ἔνοχος ἔστω νόμοις ὁ δράσας τι τοιοῦτον· καὶ 65665 Leg.869.b.2 : γὰρ αἰκίας δίκαις ταῖς ἐσχάταις ἔνοχος ἂν γίγνοιτο καὶ ἀσε– 65666 Leg.869.b.3 : βείας ὡσαύτως καὶ ἱεροσυλίας, τὴν τοῦ γεννητοῦ ψυχὴν 65667 Leg.869.b.4 : συλήσας, ὥστ´ εἴπερ οἷόν τ´ ἦν τὸ πολλάκις ἀποθνῄσκειν 65668 Leg.869.b.5 : τὸν αὐτόν, καὶ τὸν πατροφόνον ἢ μητροκτόνον, ἐξεργασά– 65669 Leg.869.b.6 : μενον θυμῷ τοῦτο, δικαιότατον θανάτων πολλῶν ἦν τυγχά– 65670 Leg.869.b.7 : νειν. ᾧ γὰρ μόνῳ οὐδ´ ἀμυνομένῳ θάνατον, μέλλοντι ὑπὸ 65671 Leg.869.c.1 : τῶν γονέων τελευτήσεσθαι, παρέξει νόμος οὐδεὶς κτεῖναι τὸν 65672 Leg.869.c.2 : πατέρα ἢ μητέρα, τοὺς εἰς φῶς τὴν ἐκείνου φύσιν ἀγαγόντας, 65673 Leg.869.c.3 : ἀλλ´ ὑπομείναντα τὰ πάντα πάσχειν πρίν τι δρᾶν τοιοῦτον 65674 Leg.869.c.4 : νομοθετήσει, πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν 65675 Leg.869.c.5 : ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ; κείσθω δὴ τῷ πατέρα ἢ μητέρα ἀπο– 65676 Leg.869.c.6 : κτείναντι θυμῷ θάνατος ἡ ζημία. ἀδελφὸς δὲ ἂν ἀδελφὸν 65677 Leg.869.c.7 : κτείνῃ ἐν στάσεσι μάχης γενομένης ἤ τινι τρόπῳ τοιούτῳ, 65678 Leg.869.d.1 : ἀμυνόμενος ἄρχοντα χειρῶν πρότερον, καθάπερ πολέμιον 65679 Leg.869.d.2 : ἀποκτείνας ἔστω καθαρός, καὶ ἐὰν πολίτης πολίτην, ὡσαύ– 65680 Leg.869.d.3 : τως, ἢ ξένος ξένον. ἐὰν δὲ ἀστὸς ξένον ἢ ξένος ἀστὸν 65681 Leg.869.d.4 : ἀμυνόμενος κτείνῃ, κατὰ ταὐτὰ ἔστω τοῦ καθαρὸς εἶναι. 65682 Leg.869.d.5 : καὶ ἐὰν δοῦλος δοῦλον, ὡσαύτως· ἐὰν δὲ αὖ δοῦλος ἐλεύ– 65683 Leg.869.d.6 : θερον ἀμυνόμενος ἀποκτείνῃ, καθάπερ ὁ κτείνας πατέρα, 65684 Leg.869.d.7 : τοῖς αὐτοῖς ἔνοχος ἔστω νόμοις. ὃ δὲ περὶ τῆς ἀφέσεως 65685 Leg.869.d.8 : εἴρηται φόνου πατρί, ταὐτὸν τοῦτο ἔστω περὶ ἁπάσης τῶν 65686 Leg.869.e.1 : τοιούτων ἀφέσεως, ἐὰν ὁστισοῦν ὁτῳοῦν ἀφιῇ τοῦτο ἑκών, 65687 Leg.869.e.2 : ὡς ἀκουσίου γεγονότος τοῦ φόνου, οἵ τε καθαρμοὶ γιγνέ– 65688 Leg.869.e.3 : σθωσαν τῷ δράσαντι καὶ ἐνιαυτὸς εἷς ἔστω τῆς ἐκδημίας 65689 Leg.869.e.4 : ἐν νόμῳ. καὶ τὰ μὲν δὴ βίαιά τε καὶ ἀκούσια καὶ κατὰ 65690 Leg.869.e.5 : τὸν θυμὸν γιγνόμενα περὶ φόνους μετρίως εἰρήσθω· τὰ δὲ 65691 Leg.869.e.6 : περὶ τὰ ἑκούσια καὶ κατ´ ἀδικίαν πᾶσαν γιγνόμενα τούτων 65692 Leg.869.e.7 : πέρι καὶ ἐπιβουλῆς δι´ ἥττας ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ 65693 Leg.869.e.8 : φθόνων, ταῦτα μετ´ ἐκεῖνα ἡμῖν λεκτέον. 65694 Leg.869.e.9 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις. 65695 Leg.869.e.10 : {ΑΘ.} Πάλιν δὴ πρῶτον περὶ τῶν τοιούτων εἰς δύναμιν 65696 Leg.870.a.1 : εἴπωμεν ὁπόσα ἂν εἴη. τὸ μὲν δὴ μέγιστον ἐπιθυμία κρα– 65697 Leg.870.a.2 : τοῦσα ψυχῆς ἐξηγριωμένης ὑπὸ πόθων· τοῦτο δ´ ἐστὶν 65698 Leg.870.a.3 : μάλιστα ἐνταῦθα οὗ πλεῖστός τε καὶ ἰσχυρότατος ἵμερος 65699 Leg.870.a.4 : ὢν τυγχάνει τοῖς πολλοῖς, ἡ τῶν χρημάτων τῆς ἀπλήστου 65700 Leg.870.a.5 : καὶ ἀπείρου κτήσεως ἔρωτας μυρίους ἐντίκτουσα δύναμις διὰ 65701 Leg.870.a.6 : φύσιν τε καὶ ἀπαιδευσίαν τὴν κακήν. τῆς δὲ ἀπαιδευσίας 65702 Leg.870.a.7 : ἡ τοῦ κακῶς ἐπαινεῖσθαι πλοῦτον αἰτία φήμη πρὸς τῶν 65703 Leg.870.a.8 : Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων· πρῶτον γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτὸ 65704 Leg.870.b.1 : προκρίνοντες, τρίτον ὄν, τούς τ´ ἐπιγιγνομένους λωβῶνται 65705 Leg.870.b.2 : καὶ ἑαυτούς. τὸ γὰρ ἀληθὲς λέγεσθαι περὶ τοῦ πλούτου 65706 Leg.870.b.3 : κατὰ πόλεις πάσας πάντων κάλλιστον καὶ ἄριστον, ὡς 65707 Leg.870.b.4 : ἕνεκα σώματός ἐστι, καὶ σῶμα ψυχῆς ἕνεκα· ἀγαθῶν μὲν 65708 Leg.870.b.5 : οὖν ὄντων ὧν ἕνεκα ὁ πλοῦτος εἶναι πέφυκε, τρίτον ἂν εἴη 65709 Leg.870.b.6 : μετὰ σώματος ἀρετὴν καὶ ψυχῆς. διδάσκαλος οὖν ἂν ὁ 65710 Leg.870.b.7 : λόγος οὗτος γίγνοιτο ὡς οὐ χρὴ πλουτεῖν ζητεῖν τὸν εὐδαί– 65711 Leg.870.c.1 : μονα ἐσόμενον, ἀλλὰ δικαίως πλουτεῖν καὶ σωφρόνως· καὶ 65712 Leg.870.c.2 : φόνοι οὕτως οὐκ ἂν γίγνοιντο ἐν πόλεσιν φόνοις δεόμενοι 65713 Leg.870.c.3 : καθαίρεσθαι. νῦν δέ, ὅπερ ἀρχόμενοι τούτων εἴπομεν, ἓν μὲν 65714 Leg.870.c.4 : τοῦτ´ ἐστὶ καὶ μέγιστον ὃ ποιεῖ φόνου ἑκουσίου τὰς μεγίστας 65715 Leg.870.c.5 : δίκας. δεύτερον δὲ φιλοτίμου ψυχῆς ἕξις, φθόνους ἐντί– 65716 Leg.870.c.6 : κτουσα, χαλεποὺς συνοίκους μάλιστα μὲν αὐτῷ τῷ κεκτημένῳ 65717 Leg.870.c.7 : τὸν φθόνον, δευτέροις δὲ τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐν τῇ πόλει. 65718 Leg.870.c.8 : τρίτον δὲ οἱ δειλοὶ καὶ ἄδικοι φόβοι πολλοὺς δὴ φόνους 65719 Leg.870.d.1 : εἰσὶν ἐξειργασμένοι, ὅταν ᾖ τῳ πραττόμενα ἢ πεπραγμένα 65720 Leg.870.d.2 : ἃ μηδένα βούλονταί σφισιν συνειδέναι γιγνόμενα ἢ γεγονότα· 65721 Leg.870.d.3 : τοὺς οὖν τούτων μηνυτὰς ἀναιροῦσι θανάτοις, ὅταν ἄλλῳ 65722 Leg.870.d.4 : μηδενὶ δύνωνται τρόπῳ. τούτων δὴ πάντων πέρι προοίμια 65723 Leg.870.d.5 : μὲν εἰρημένα ταῦτ´ ἔστω, καὶ πρὸς τούτοις, ὃν καὶ πολλοὶ 65724 Leg.870.d.6 : λόγον τῶν ἐν ταῖς τελεταῖς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐσπουδακότων 65725 Leg.870.d.7 : ἀκούοντες σφόδρα πείθονται, τὸ τῶν τοιούτων τίσιν ἐν Ἅιδου 65726 Leg.870.e.1 : γίγνεσθαι, καὶ πάλιν ἀφικομένοις δεῦρο ἀναγκαῖον εἶναι τὴν 65727 Leg.870.e.2 : κατὰ φύσιν δίκην ἐκτεῖσαι, τὴν τοῦ παθόντος ἅπερ αὐτὸς 65728 Leg.870.e.3 : ἔδρασεν, ὑπ´ ἄλλου τοιαύτῃ μοίρᾳ τελευτῆσαι τὸν τότε βίον. 65729 Leg.870.e.4 : πειθομένῳ μὲν δὴ καὶ πάντως φοβουμένῳ ἐξ αὐτοῦ τοῦ 65730 Leg.870.e.5 : προοιμίου τὴν τοιαύτην δίκην οὐδὲν δεῖ τὸν ἐπὶ τούτῳ 65731 Leg.871.a.1 : νόμον ὑμνεῖν, ἀπειθοῦντι δὲ νόμος ὅδε εἰρήσθω τῇ γραφῇ· 65732 Leg.871.a.2 : Ὃς ἂν ἐκ προνοίας τε καὶ ἀδίκως ὁντιναοῦν τῶν ἐμφυλίων 65733 Leg.871.a.3 : αὐτόχειρ κτείνῃ, πρῶτον μὲν τῶν νομίμων εἰργέσθω, μήτε 65734 Leg.871.a.4 : ἱερὰ μήτε ἀγορὰν μήτε λιμένας μήτε ἄλλον κοινὸν σύλλογον 65735 Leg.871.a.5 : μηδένα μιαίνων, ἐάντε τις ἀπαγορεύῃ τῷ δράσαντι ταῦτα 65736 Leg.871.a.6 : ἀνθρώπων καὶ ἐὰν μή—ὁ γὰρ νόμος ἀπαγορεύει καὶ ἀπαγο– 65737 Leg.871.a.7 : ρεύων ὑπὲρ πάσης τῆς πόλεως ἀεὶ φαίνεταί τε καὶ φανεῖται 65738 Leg.871.b.1 : —ὁ δὲ μὴ ἐπεξιὼν δέον, ἢ μὴ προαγορεύων εἴργεσθαι, τῶν 65739 Leg.871.b.2 : ἐντὸς ἀνεψιότητος, πρὸς ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν προσήκων 65740 Leg.871.b.3 : τῷ τελευτήσαντι, πρῶτον μὲν τὸ μίασμα εἰς αὑτὸν καὶ τὴν 65741 Leg.871.b.4 : τῶν θεῶν ἔχθραν δέχοιτο, ὡς ἡ τοῦ νόμου ἀρὰ τὴν φήμην 65742 Leg.871.b.5 : προτρέπεται, τὸ δὲ δεύτερον ὑπόδικος τῷ ἐθέλοντι τιμωρεῖν 65743 Leg.871.b.6 : ὑπὲρ τοῦ τελευτήσαντος γιγνέσθω. ὁ δὲ ἐθέλων τιμωρεῖν, 65744 Leg.871.b.7 : τῶν τε ἐπὶ τούτοις λουτρῶν φυλακῆς πέρι καὶ ὅσων ἂν ἑτέρων 65745 Leg.871.c.1 : ὁ θεὸς περὶ ταῦτα νόμιμα παραδῷ, πάντα ἀποτελῶν, καὶ τὴν 65746 Leg.871.c.2 : πρόρρησιν προαγορεύων, ἴτω ἀναγκάζων τὸν δράσαντα ὑπέ– 65747 Leg.871.c.3 : χειν τὴν τῆς δίκης πρᾶξιν κατὰ νόμον. ταῦτα δὲ ὅτι μὲν 65748 Leg.871.c.4 : γίγνεσθαι χρεών ἐστι διά τινων ἐπευχῶν καὶ θυσιῶν θεοῖς 65749 Leg.871.c.5 : τισιν οἷς τῶν τοιούτων μέλει, φόνους μὴ γίγνεσθαι κατὰ 65750 Leg.871.c.6 : πόλεις, ῥᾴδιον ἀποφαίνεσθαι νομοθέτῃ· τίνες δ´ εἰσὶν οἱ 65751 Leg.871.c.7 : θεοὶ καὶ τίς ὁ τρόπος τῶν τοιούτων δικῶν τῆς εἰσαγωγῆς 65752 Leg.871.c.8 : ὀρθότατα πρὸς τὸ θεῖον ἂν γιγνόμενος εἴη, νομοφύλακες μετ´ 65753 Leg.871.d.1 : ἐξηγητῶν καὶ μάντεων καὶ τοῦ θεοῦ νομοθετησάμενοι, τὰς 65754 Leg.871.d.2 : δίκας εἰσαγόντων ταύτας. δικαστὰς δὲ αὐτῶν εἶναι τοὺς 65755 Leg.871.d.3 : αὐτοὺς οὕσπερ τοῖς τὰ ἱερὰ συλῶσιν διαδικάζειν ἐρρήθη 65756 Leg.871.d.4 : κυρίως· ὁ δὲ ὀφλὼν θανάτῳ ζημιούσθω καὶ μὴ ἐν τῇ τοῦ 65757 Leg.871.d.5 : παθόντος χώρᾳ θαπτέσθω, ἀναιδείας ἕνεκα πρὸς τῷ ἀσεβεῖν. 65758 Leg.871.d.6 : φυγὼν δὲ καὶ μὴ ´θελήσας κρίσιν ὑποσχεῖν φευγέτω ἀει– 65759 Leg.871.d.7 : φυγίαν· ἐὰν δέ τις ἐπιβῇ που τῶν τῆς τοῦ φονευθέντος 65760 Leg.871.d.8 : χώρας, ὁ προστυχὼν πρῶτος τῶν οἰκείων τοῦ ἀποθανόντος 65761 Leg.871.e.1 : ἢ καὶ τῶν πολιτῶν ἀνατὶ κτεινέτω, ἢ δήσας τοῖς ἄρχουσι 65762 Leg.871.e.2 : τῶν τὴν δίκην κρινάντων κτεῖναι παραδότω. ὁ δὲ ἐπισκη– 65763 Leg.871.e.3 : πτόμενος ἅμα καὶ κατεγγυάτω τὸν ᾧ ἂν ἐπισκήπτηται· ὁ 65764 Leg.871.e.4 : δὲ παρεχέτω τοὺς ἐγγυητάς, ἀξιόχρεως οὓς ἂν ἡ τῶν περὶ 65765 Leg.871.e.5 : ταῦτα δικαστῶν ἀρχὴ κρίνῃ, τρεῖς ἐγγυητὰς ἀξιόχρεως 65766 Leg.871.e.6 : παρέξειν ἐγγυωμένους εἰς δίκην· ἐὰν δὲ ἢ μὴ ἐθέλῃ ἢ 65767 Leg.871.e.7 : ἀδυνατῇ τις καθιστάναι, τὴν ἀρχὴν παραλαβοῦσαν δήσασαν 65768 Leg.871.e.8 : φυλάττειν καὶ παρέχειν εἰς τὴν κρίσιν τῆς δίκης. ἐὰν δὲ 65769 Leg.872.a.1 : αὐτόχειρ μὲν μή, βουλεύσῃ δὲ θάνατόν τις ἄλλος ἑτέρῳ 65770 Leg.872.a.2 : καὶ τῇ βουλήσει τε καὶ ἐπιβουλεύσει ἀποκτείνας αἴτιος ὢν 65771 Leg.872.a.3 : καὶ μὴ καθαρὸς τὴν ψυχὴν τοῦ φόνου ἐν πόλει ἐνοικῇ, 65772 Leg.872.a.4 : γιγνέσθων καὶ τούτῳ κατὰ ταὐτὰ αἱ κρίσεις τούτων πέρι 65773 Leg.872.a.5 : πλὴν τῆς ἐγγύης, τῷ δὲ ὀφλόντι ταφῆς τῆς οἰκείας ἐξέστω 65774 Leg.872.a.6 : τυχεῖν, τὰ δὲ ἄλλα κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως τῷ πρόσθεν ῥηθέντι 65775 Leg.872.a.7 : περὶ αὐτὸν γιγνέσθω. τὰ αὐτὰ δὲ ἔστω ταῦτα ξένοισί τε 65776 Leg.872.a.8 : πρὸς ξένους καὶ ἀστοῖσι καὶ ξένοις πρὸς ἀλλήλους, δούλοις 65777 Leg.872.b.1 : τε αὖ πρὸς δούλους, τῆς τε αὐτοχειρίας πέρι καὶ ἐπιβου– 65778 Leg.872.b.2 : λεύσεως, πλὴν τῆς ἐγγύης· ταύτην δέ, καθάπερ εἴρηται, 65779 Leg.872.b.3 : τοὺς αὐτόχειρας κατεγγυᾶσθαι, τὸν δὲ προαγορεύοντα τὸν 65780 Leg.872.b.4 : φόνον ἅμα κατεγγυᾶν καὶ τούτους. ἐὰν δὲ δοῦλος ἐλεύθερον 65781 Leg.872.b.5 : ἑκών, εἴτε αὐτόχειρ εἴτε βουλεύσας, ἀποκτείνῃ καὶ ὄφλῃ τὴν 65782 Leg.872.b.6 : δίκην, ὁ τῆς πόλεως κοινὸς δήμιος ἄγων πρὸς τὸ μνῆμα τοῦ 65783 Leg.872.b.7 : ἀποθανόντος, ὅθεν ἂν ὁρᾷ τὸν τύμβον, μαστιγώσας ὁπόσας 65784 Leg.872.c.1 : ἂν ὁ ἑλὼν προστάττῃ, ἐάνπερ βιῷ παιόμενος ὁ φονεύς, 65785 Leg.872.c.2 : θανατωσάτω. ἐὰν δέ τις δοῦλον κτείνῃ μηδὲν ἀδικοῦντα, 65786 Leg.872.c.3 : φόβῳ δὲ μὴ μηνυτὴς αἰσχρῶν ἔργων καὶ κακῶν αὐτοῦ 65787 Leg.872.c.4 : γίγνηται, ἤ τινος ἕνεκα ἄλλου τοιούτου, καθάπερ ἂν εἰ πολί– 65788 Leg.872.c.5 : την κτείνας ὑπεῖχε φόνου δίκας, ὡσαύτως καὶ τοῦ τοιούτου 65789 Leg.872.c.6 : δούλου κατὰ τὰ αὐτὰ ἀποθανόντος οὕτως ὑπεχέτω. 65790 Leg.872.c.7 : Ἐὰν δὲ δὴ γίγνηται ἐφ´ οἷσι καὶ νομοθετεῖν δεινὸν καὶ 65791 Leg.872.c.8 : οὐδαμῶς προσφιλές, μὴ νομοθετεῖν δὲ ἀδύνατον, συγγενῶν 65792 Leg.872.d.1 : αὐτόχειρας φόνους ἢ δι´ ἐπιβουλεύσεως γενομένους, ἑκουσίους 65793 Leg.872.d.2 : τε καὶ ἀδίκους πάντως, οἳ τὰ μὲν πολλὰ ἐν κακῶς οἰκούσαις 65794 Leg.872.d.3 : καὶ τρεφομέναις γίγνονται πόλεσιν, γένοιτο δ´ ἄν πού τι 65795 Leg.872.d.4 : καὶ ἐν ᾗ μή τις ἂν προσδοκήσειεν χώρᾳ, λέγειν μὲν δὴ χρεὼν 65796 Leg.872.d.5 : αὖ πάλιν τὸν ἔμπροσθε σμικρῷ ῥηθέντα λόγον, ἂν ἄρα 65797 Leg.872.d.6 : τις ἀκούων ἡμῶν οἷος ἀποσχέσθαι γένηται μᾶλλον ἑκὼν 65798 Leg.872.d.7 : διὰ τὰ τοιαῦτα φόνων τῶν πάντῃ ἀνοσιωτάτων. ὁ γὰρ δὴ 65799 Leg.872.e.1 : μῦθος ἢ λόγος, ἢ ὅτι χρὴ προσαγορεύειν αὐτόν, ἐκ παλαιῶν 65800 Leg.872.e.2 : ἱερέων εἴρηται σαφῶς, ὡς ἡ τῶν συγγενῶν αἱμάτων τιμωρὸς 65801 Leg.872.e.3 : δίκη ἐπίσκοπος νόμῳ χρῆται τῷ νυνδὴ λεχθέντι καὶ ἔταξεν 65802 Leg.872.e.4 : ἄρα δράσαντί τι τοιοῦτον παθεῖν ταὐτὰ ἀναγκαίως ἅπερ 65803 Leg.872.e.5 : ἔδρασεν· εἰ πατέρα ἀπέκτεινέν ποτέ τις, αὐτὸν τοῦτο ὑπὸ 65804 Leg.872.e.6 : τέκνων τολμῆσαι βίᾳ πάσχοντα ἔν τισι χρόνοις, κἂν εἰ 65805 Leg.872.e.7 : μητέρα, γενέσθαι τε αὐτὸν θηλείας μετασχόντα φύσεως 65806 Leg.872.e.8 : ἀναγκαῖον, γενόμενόν τε ὑπὸ τῶν γεννηθέντων λιπεῖν τὸν 65807 Leg.872.e.9 : βίον ἐν χρόνοις ὑστέροις· τοῦ γὰρ κοινοῦ μιανθέντος αἵματος 65808 Leg.872.e.10 : οὐκ εἶναι κάθαρσιν ἄλλην, οὐδὲ ἔκπλυτον ἐθέλειν γίγνεσθαι 65809 Leg.873.a.1 : τὸ μιανθὲν πρὶν φόνον φόνῳ ὁμοίῳ ὅμοιον ἡ δράσασα ψυχὴ 65810 Leg.873.a.2 : τείσῃ καὶ πάσης τῆς συγγενείας τὸν θυμὸν ἀφιλασαμένη 65811 Leg.873.a.3 : κοιμίσῃ. ταῦτα δὴ παρὰ θεῶν μέν τινα φοβούμενον τὰς 65812 Leg.873.a.4 : τιμωρίας εἴργεσθαι χρὴ τὰς τοιαύτας· εἰ δέ τινας οὕτως 65813 Leg.873.a.5 : ἀθλία συμφορὰ καταλάβοι, ὥστε πατρὸς ἢ μητρὸς ἢ ἀδελφῶν 65814 Leg.873.a.6 : ἢ τέκνων ἐκ προνοίας ἑκουσίως ψυχὴν τολμῆσαι ἀποστερεῖν 65815 Leg.873.a.7 : σώματος, ὁ παρὰ τοῦ θνητοῦ νομοθέτου νόμος ὧδε περὶ τῶν 65816 Leg.873.b.1 : τοιούτων νομοθετεῖ, Προρρήσεις μὲν τὰς περὶ τῶν νομίμων 65817 Leg.873.b.2 : εἴργεσθαι καὶ ἐγγύας τὰς αὐτὰς εἶναι καθάπερ ἐρρήθη τοῖς 65818 Leg.873.b.3 : ἔμπροσθεν· ἐὰν δέ τις ὄφλῃ φόνου τοιούτου, τούτων κτείνας 65819 Leg.873.b.4 : τινά, οἱ μὲν τῶν δικαστῶν ὑπηρέται καὶ ἄρχοντες ἀποκτεί– 65820 Leg.873.b.5 : ναντες, εἰς τεταγμένην τρίοδον ἔξω τῆς πόλεως ἐκβαλλόντων 65821 Leg.873.b.6 : γυμνόν, αἱ δὲ ἀρχαὶ πᾶσαι ὑπὲρ ὅλης τῆς πόλεως, λίθον 65822 Leg.873.b.7 : ἕκαστος φέρων, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ βάλλων ἀφο– 65823 Leg.873.b.8 : σιούτω τὴν πόλιν ὅλην, μετὰ δὲ τοῦτο εἰς τὰ τῆς χώρας 65824 Leg.873.c.1 : ὅρια φέροντες ἐκβαλλόντων τῷ νόμῳ ἄταφον. 65825 Leg.873.c.2 : Τὸν δὲ δὴ πάντων οἰκειότατον καὶ λεγόμενον φίλτατον 65826 Leg.873.c.3 : ὃς ἂν ἀποκτείνῃ, τί χρὴ πάσχειν; λέγω δὲ ὃς ἂν ἑαυτὸν 65827 Leg.873.c.4 : κτείνῃ, τὴν τῆς εἱμαρμένης βίᾳ ἀποστερῶν μοῖραν, μήτε 65828 Leg.873.c.5 : πόλεως ταξάσης δίκῃ, μήτε περιωδύνῳ ἀφύκτῳ προσπεσούσῃ 65829 Leg.873.c.6 : τύχῃ ἀναγκασθείς, μηδὲ αἰσχύνης τινὸς ἀπόρου καὶ ἀβίου 65830 Leg.873.c.7 : μεταλαχών, ἀργίᾳ δὲ καὶ ἀνανδρίας δειλίᾳ ἑαυτῷ δίκην ἄδικον 65831 Leg.873.d.1 : ἐπιθῇ. τούτῳ δὴ τὰ μὲν ἄλλα θεὸς οἶδεν ἃ χρὴ νόμιμα 65832 Leg.873.d.2 : γίγνεσθαι περὶ καθαρμούς τε καὶ ταφάς, ὧν ἐξηγητάς τε 65833 Leg.873.d.3 : ἅμα καὶ τοὺς περὶ ταῦτα νόμους ἐπανερομένους χρὴ τοὺς 65834 Leg.873.d.4 : ἐγγύτατα γένει ποιεῖν αὐτοῖσιν κατὰ τὰ προσταττόμενα· 65835 Leg.873.d.5 : τάφους δ´ εἶναι τοῖς οὕτω φθαρεῖσι πρῶτον μὲν κατὰ μόνας 65836 Leg.873.d.6 : μηδὲ μεθ´ ἑνὸς συντάφου, εἶτα ἐν τοῖς τῶν δώδεκα ὁρίοισι 65837 Leg.873.d.7 : μερῶν τῶν ὅσα ἀργὰ καὶ ἀνώνυμα θάπτειν ἀκλεεῖς αὐτούς, 65838 Leg.873.d.8 : μήτε στήλαις μήτε ὀνόμασι δηλοῦντας τοὺς τάφους. 65839 Leg.873.e.1 : Ἐὰν δ´ ἄρα ὑποζύγιον ἢ ζῷον ἄλλο τι φονεύσῃ τινά, 65840 Leg.873.e.2 : πλὴν τῶν ὅσα ἐν ἀγῶνι τῶν δημοσίᾳ τιθεμένων ἀθλεύοντά 65841 Leg.873.e.3 : τι τοιοῦτον δράσῃ, ἐπεξίτωσαν μὲν οἱ προσήκοντες τοῦ φό– 65842 Leg.873.e.4 : νου τῷ κτείναντι, διαδικαζόντων δὲ τῶν ἀγρονόμων οἷσιν ἂν 65843 Leg.873.e.5 : καὶ ὁπόσοις προστάξῃ ὁ προσήκων, τὸ δὲ ὀφλὸν ἔξω τῶν 65844 Leg.873.e.6 : ὅρων τῆς χώρας ἀποκτείναντας διορίσαι. ἐὰν δὲ ἄψυχόν 65845 Leg.873.e.7 : τι ψυχῆς ἄνθρωπον στερήσῃ, πλὴν ὅσα κεραυνὸς ἤ τι παρὰ 65846 Leg.873.e.8 : θεοῦ τοιοῦτον βέλος ἰόν, τῶν δὲ ἄλλων ὅσα τινὸς προσ– 65847 Leg.873.e.9 : πεσόντος ἢ αὐτὸ ἐμπεσὸν κτείνῃ τινά, δικαστὴν μὲν αὐτῷ 65848 Leg.874.a.1 : καθιζέτω τῶν γειτόνων τὸν ἐγγύτατα ὁ προσήκων γένει, 65849 Leg.874.a.2 : ἀφοσιούμενος ὑπὲρ αὑτοῦ τε καὶ ὑπὲρ τῆς συγγενείας ὅλης, 65850 Leg.874.a.3 : τὸ δὲ ὀφλὸν ἐξορίζειν, καθάπερ ἐρρήθη τὸ τῶν ζῴων γένος. 65851 Leg.874.a.4 : Ἐὰν δὲ τεθνεὼς μὲν αὖ τις φανῇ, ἄδηλος δὲ ὁ κτείνας 65852 Leg.874.a.5 : ᾖ καὶ μὴ ἀμελῶς ζητοῦσιν ἀνεύρετος γίγνηται, τὰς μὲν 65853 Leg.874.a.6 : προρρήσεις τὰς αὐτὰς γίγνεσθαι καθάπερ τοῖς ἄλλοις, προ– 65854 Leg.874.a.7 : αγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι, καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν 65855 Leg.874.b.1 : ἀγορᾷ κηρῦξαι τῷ κτείναντι τὸν καὶ τὸν καὶ ὠφληκότι φόνου 65856 Leg.874.b.2 : μὴ ἐπιβαίνειν ἱερῶν μηδὲ ὅλης χώρας τῆς τοῦ παθόντος, 65857 Leg.874.b.3 : ὡς, ἂν φανῇ καὶ γνωσθῇ, ἀποθανούμενον καὶ ἔξω τῆς τοῦ 65858 Leg.874.b.4 : παθόντος χώρας ἐκβληθησόμενον ἄταφον. οὗτος δὴ νόμος 65859 Leg.874.b.5 : εἷς ἡμῖν ἔστω κύριος περὶ φόνου κείμενος. 65860 Leg.874.b.6 : Καὶ τὰ μὲν περὶ τὰ τοιαῦτα μέχρι τούτων οὕτως· ὧν δὲ 65861 Leg.874.b.7 : ὁ κτείνας ἐφ´ οἷς τε ὀρθῶς ἂν καθαρὸς εἴη, τάδε ἔστω· 65862 Leg.874.b.8 : Νύκτωρ φῶρα εἰς οἰκίαν εἰσιόντα ἐπὶ κλοπῇ χρημάτων ἐὰν 65863 Leg.874.c.1 : ἑλὼν κτείνῃ, καθαρὸς ἔστω· καὶ ἐὰν λωποδύτην ἀμυνό– 65864 Leg.874.c.2 : μενος ἀποκτείνῃ, καθαρὸς ἔστω· καὶ ἐὰν ἐλευθέραν γυναῖκα 65865 Leg.874.c.3 : βιάζηταί τις ἢ παῖδα περὶ τὰ ἀφροδίσια, νηποινὶ τεθνάτω 65866 Leg.874.c.4 : ὑπό τε τοῦ ὑβρισθέντος βίᾳ καὶ ὑπὸ πατρὸς ἢ ἀδελφῶν 65867 Leg.874.c.5 : ἢ ὑέων· ἐάν τε ἀνὴρ ἐπιτύχῃ γαμετῇ γυναικὶ βιαζομένῃ, 65868 Leg.874.c.6 : κτείνας τὸν βιαζόμενον ἔστω καθαρὸς ἐν τῷ νόμῳ· καὶ ἐάν 65869 Leg.874.c.7 : τις πατρὶ βοηθῶν θάνατον, μηδὲν ἀνόσιον δρῶντι, κτείνῃ 65870 Leg.874.c.8 : τινά, ἢ μητρὶ ἢ τέκνοις ἢ ἀδελφοῖς ἢ συγγεννήτορι τέκνων, 65871 Leg.874.d.1 : πάντως καθαρὸς ἔστω. 65872 Leg.874.d.2 : Τὰ μὲν τοίνυν περὶ τροφήν τε ζώσης ψυχῆς καὶ παιδείαν, 65873 Leg.874.d.3 : ὧν αὐτῇ τυχούσῃ μὲν βιωτόν, ἀτυχησάσῃ δὲ τοὐναντίον, 65874 Leg.874.d.4 : καὶ περὶ θανάτων τῶν βιαίων ἃς δεῖ τιμωρίας γίγνεσθαι, 65875 Leg.874.d.5 : νενομοθετήσθω· τὰ δὲ περὶ τὴν τῶν σωμάτων τροφὴν μὲν 65876 Leg.874.d.6 : καὶ παιδείαν εἴρηται, τὸ δ´ ἐχόμενον τούτων, αἱ βίαιοι 65877 Leg.874.d.7 : πράξεις ὑπ´ ἀλλήλων ἀκούσιοί τε καὶ ἑκούσιοι γιγνόμεναι 65878 Leg.874.d.8 : διοριστέον εἰς δύναμιν αἵ τέ εἰσιν καὶ ὅσαι, καὶ ὧν ἂν 65879 Leg.874.e.1 : τυγχάνουσαι τιμωρήσεων τὸ πρόσφορον ἔχοιεν ἂν ἕκασται, 65880 Leg.874.e.2 : ταῦτα μετ´ ἐκεῖνα, ὡς ἔοικεν, ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖτο. 65881 Leg.874.e.3 : Τραύματα δὴ καὶ πηρώσεις ἐκ τραυμάτων τά γε δεύτερα 65882 Leg.874.e.4 : μετὰ θανάτους καὶ ὁ φαυλότατος ἂν τάξειεν τῶν ἐπὶ νόμον 65883 Leg.874.e.5 : τρεπομένων. τὰ δὴ τραύματα, καθάπερ οἱ φόνοι διῄρηντο, 65884 Leg.874.e.6 : διαιρετέον, τὰ μὲν ἀκούσια, τὰ δὲ θυμῷ, τὰ δὲ φόβῳ, τὰ 65885 Leg.874.e.7 : δὲ ὁπόσα ἐκ προνοίας ἑκούσια συμβαίνει γιγνόμενα· προρ– 65886 Leg.874.e.8 : ρητέον δή τι περὶ πάντων τῶν τοιούτων τοιόνδε, ὡς ἄρα 65887 Leg.874.e.9 : νόμους ἀνθρώποις ἀναγκαῖον τίθεσθαι καὶ ζῆν κατὰ νόμους 65888 Leg.875.a.1 : ἢ μηδὲν διαφέρειν τῶν πάντῃ ἀγριωτάτων θηρίων. ἡ δὲ 65889 Leg.875.a.2 : αἰτία τούτων ἥδε, ὅτι φύσις ἀνθρώπων οὐδενὸς ἱκανὴ φύεται 65890 Leg.875.a.3 : ὥστε γνῶναί τε τὰ συμφέροντα ἀνθρώποις εἰς πολιτείαν καὶ 65891 Leg.875.a.4 : γνοῦσα, τὸ βέλτιστον ἀεὶ δύνασθαί τε καὶ ἐθέλειν πράττειν. 65892 Leg.875.a.5 : γνῶναι μὲν γὰρ πρῶτον χαλεπὸν ὅτι πολιτικῇ καὶ ἀληθεῖ 65893 Leg.875.a.6 : τέχνῃ οὐ τὸ ἴδιον ἀλλὰ τὸ κοινὸν ἀνάγκη μέλειν—τὸ μὲν 65894 Leg.875.a.7 : γὰρ κοινὸν συνδεῖ, τὸ δὲ ἴδιον διασπᾷ τὰς πόλεις—καὶ ὅτι 65895 Leg.875.a.8 : συμφέρει τῷ κοινῷ τε καὶ ἰδίῳ, τοῖν ἀμφοῖν, ἢν τὸ κοινὸν 65896 Leg.875.b.1 : τιθῆται καλῶς μᾶλλον ἢ τὸ ἴδιον· δεύτερον δέ, ἐὰν ἄρα καὶ 65897 Leg.875.b.2 : τὸ γνῶναί τις ὅτι ταῦτα οὕτω πέφυκεν λάβῃ ἱκανῶς ἐν 65898 Leg.875.b.3 : τέχνῃ, μετὰ δὲ τοῦτο ἀνυπεύθυνός τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ 65899 Leg.875.b.4 : πόλεως, οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι 65900 Leg.875.b.5 : καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν ἡγούμενον τρέφων ἐν τῇ πόλει, 65901 Leg.875.b.6 : τὸ δὲ ἴδιον ἑπόμενον τῷ κοινῷ, ἀλλ´ ἐπὶ πλεονεξίαν καὶ 65902 Leg.875.b.7 : ἰδιοπραγίαν ἡ θνητὴ φύσις αὐτὸν ὁρμήσει ἀεί, φεύγουσα 65903 Leg.875.b.8 : μὲν ἀλόγως τὴν λύπην, διώκουσα δὲ τὴν ἡδονήν, τοῦ δὲ 65904 Leg.875.c.1 : δικαιοτέρου τε καὶ ἀμείνονος ἐπίπροσθεν ἄμφω τούτω προ– 65905 Leg.875.c.2 : στήσεται, καὶ σκότος ἀπεργαζομένη ἐν αὑτῇ πάντων κακῶν 65906 Leg.875.c.3 : ἐμπλήσει πρὸς τὸ τέλος αὑτήν τε καὶ τὴν πόλιν ὅλην. ἐπεὶ 65907 Leg.875.c.4 : ταῦτα εἴ ποτέ τις ἀνθρώπων φύσει ἱκανὸς θείᾳ μοίρᾳ γεν– 65908 Leg.875.c.5 : νηθεὶς παραλαβεῖν δυνατὸς εἴη, νόμων οὐδὲν ἂν δέοιτο τῶν 65909 Leg.875.c.6 : ἀρξόντων ἑαυτοῦ· ἐπιστήμης γὰρ οὔτε νόμος οὔτε τάξις 65910 Leg.875.c.7 : οὐδεμία κρείττων, οὐδὲ θέμις ἐστὶν νοῦν οὐδενὸς ὑπήκοον οὐδὲ 65911 Leg.875.d.1 : δοῦλον ἀλλὰ πάντων ἄρχοντα εἶναι, ἐάνπερ ἀληθινὸς ἐλεύ– 65912 Leg.875.d.2 : θερός τε ὄντως ᾖ κατὰ φύσιν. νῦν δὲ οὐ γάρ ἐστιν οὐδαμοῦ 65913 Leg.875.d.3 : οὐδαμῶς, ἀλλ´ ἢ κατὰ βραχύ· διὸ δὴ τὸ δεύτερον αἱρετέον, 65914 Leg.875.d.4 : τάξιν τε καὶ νόμον, ἃ δὴ τὸ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὁρᾷ καὶ 65915 Leg.875.d.5 : βλέπει, τὸ δ´ ἐπὶ πᾶν ἀδυνατεῖ. ταῦτα δὴ τῶνδε εἵνεκα 65916 Leg.875.d.6 : εἴρηται· νῦν ἡμεῖς τάξομεν τί χρὴ τὸν τρώσαντα ἤ τι βλά– 65917 Leg.875.d.7 : ψαντα ἕτερον ἄλλον παθεῖν ἢ ἀποτίνειν. πρόχειρον δὴ 65918 Leg.875.d.8 : παντὶ περὶ παντὸς ὑπολαβεῖν ὀρθῶς, "Τὸν τί τρώσαντα ἢ 65919 Leg.875.e.1 : τίνα ἢ πῶς ἢ πότε λέγεις; μυρία γὰρ ἕκαστά ἐστι τούτων 65920 Leg.875.e.2 : καὶ πάμπολυ διαφέροντα ἀλλήλων." ταῦτ´ οὖν δὴ δικαστη– 65921 Leg.875.e.3 : ρίοις ἐπιτρέπειν κρίνειν πάντα ἢ μηδὲν ἀδύνατον. ἓν μὲν 65922 Leg.875.e.4 : γὰρ κατὰ πάντων ἀναγκαῖον ἐπιτρέπειν κρῖναι, τὸ πότερον 65923 Leg.875.e.5 : ἐγένετο ἢ οὐκ ἐγένετο ἕκαστον τούτων· τὸ δὲ μηδὲν ἐπιτρέ– 65924 Leg.876.a.1 : πειν αὖ περὶ τοῦ τί δεῖ ζημιοῦσθαι καὶ πάσχειν τί χρεὼν 65925 Leg.876.a.2 : τὸν ἀδικήσαντα τούτων τι, ἀλλ´ αὐτὸν περὶ πάντων νομο– 65926 Leg.876.a.3 : θετῆσαι σμικρῶν καὶ μεγάλων, σχεδὸν ἀδύνατον. 65927 Leg.876.a.4 : {ΚΛ.} Τίς οὖν ὁ μετὰ τοῦτον λόγος; 65928 Leg.876.a.5 : {ΑΘ.} Ὅδε, ὅτι τὰ μὲν ἐπιτρεπτέον δικαστηρίοις, τὰ δὲ οὐκ 65929 Leg.876.a.6 : ἐπιτρεπτέον, ἀλλ´ αὐτῷ νομοθετητέον. 65930 Leg.876.a.7 : {ΚΛ.} Ποῖα δὴ νομοθετητέον τε καὶ ποῖα ἀποδοτέον κρίνειν 65931 Leg.876.a.8 : τοῖς δικαστηρίοις; 65932 Leg.876.a.9 : {ΑΘ.} Τάδε δὴ μετὰ ταῦτα ὀρθότατ´ ἂν εἰπεῖν εἴη, ὡς ἐν 65933 Leg.876.b.1 : πόλει ἐν ᾗ δικαστήρια φαῦλα καὶ ἄφωνα, κλέπτοντα τὰς αὑτῶν 65934 Leg.876.b.2 : δόξας, κρύβδην τὰς κρίσεις διαδικάζει καί, ὃ τούτου δεινότερον, 65935 Leg.876.b.3 : ὅταν μηδὲ σιγῶντα ἀλλὰ θορύβου μεστὰ καθάπερ θέατρα 65936 Leg.876.b.4 : ἐπαινοῦντά τε βοῇ καὶ ψέγοντα τῶν ῥητόρων ἑκάτερον ἐν 65937 Leg.876.b.5 : μέρει κρίνῃ, χαλεπὸν τότε πάθος ὅλῃ τῇ πόλει γίγνεσθαι 65938 Leg.876.b.6 : φιλεῖ. τοῖς οὖν δὴ τοιούτοις δικαστηρίοις νομοθετεῖν ὑπό 65939 Leg.876.b.7 : τινος ἀνάγκης ληφθέντα οὐκ εὐτυχὲς μέν, ὅμως δὲ ἐξ ἀνάγκης 65940 Leg.876.c.1 : εἰλημμένον ὅτι περὶ σμικρότατα ἐπιτρεπτέον αὐτοῖς τάττειν 65941 Leg.876.c.2 : τὰς ζημίας, τὰ δὲ πλεῖστα αὐτὸν νομοθετεῖν διαρρήδην, ἄν 65942 Leg.876.c.3 : τις ἄρα τοιαύτῃ πολιτείᾳ νομοθετῇ ποτε· ἐν ᾗ δὲ ἂν πόλει 65943 Leg.876.c.4 : δικαστήρια εἰς δύναμιν ὀρθῶς καθεστῶτα ᾖ, τραφέντων τε εὖ 65944 Leg.876.c.5 : τῶν μελλόντων δικάζειν δοκιμασθέντων τε διὰ πάσης ἀκρι– 65945 Leg.876.c.6 : βείας, ἐνταῦθα ὀρθὸν καὶ ἔχον εὖ καὶ καλῶς τὸ πολλὰ 65946 Leg.876.c.7 : ἐπιτρέπειν κρίνειν τοῖς τοιούτοις δικασταῖς τῶν ὀφλόντων 65947 Leg.876.c.8 : πέρι, τί χρὴ πάσχειν αὐτοὺς ἢ ἀποτίνειν. ἡμῖν δὴ τὰ νῦν ἀνε– 65948 Leg.876.d.1 : μέσητον τὸ μὴ νομοθετεῖν αὐτοῖς τὰ μέγιστα καὶ πλεῖστα, ἃ 65949 Leg.876.d.2 : καὶ φαυλοτέρως ἂν πεπαιδευμένοι δικασταὶ δύναιντο κατιδεῖν 65950 Leg.876.d.3 : καὶ προσάπτειν ἑκάστῳ τῶν ἁμαρτημάτων τὴν ἀξίαν τοῦ 65951 Leg.876.d.4 : πάθους τε καὶ πράξεως· ἐπειδὴ δὲ οἷς ἡμεῖς νομοθετοῦμεν, 65952 Leg.876.d.5 : οὐχ ἥκιστα ἐμμελεῖς αὐτοὺς οἰόμεθ´ ἂν τῶν τοιούτων 65953 Leg.876.d.6 : γίγνεσθαι κριτάς, ἐπιτρεπτέον δὴ τὰ πλεῖστα. οὐ μὴν ἀλλ´ 65954 Leg.876.d.7 : ὅπερ πολλάκις εἴπομέν τε καὶ ἐδράσαμεν ἐν τῇ τῶν ἔμπροσθεν 65955 Leg.876.e.1 : νομοθετήσει νόμων, τὸ περιγραφήν τε καὶ τοὺς τύπους τῶν 65956 Leg.876.e.2 : τιμωριῶν εἰπόντας, δοῦναι τὰ παραδείγματα τοῖσι δικασταῖς 65957 Leg.876.e.3 : τοῦ μήποτε βαίνειν ἔξω τῆς δίκης, τότε τε ἦν ὀρθότατα ἔχον 65958 Leg.876.e.4 : καὶ δὴ καὶ νῦν τοῦτο αὐτὸ ποιητέον, ἐπανελθόντα ἤδη πάλιν 65959 Leg.876.e.5 : ἐπὶ τοὺς νόμους. ἡ δὴ γραφὴ περὶ τραύματος ὧδε ἡμῖν 65960 Leg.876.e.6 : κείσθω· Ἐάν τις διανοηθεὶς τῇ βουλήσει κτεῖναί τινα φίλιον, 65961 Leg.876.e.7 : πλὴν ὧν ὁ νόμος ἐφίησιν, τρώσῃ μέν, ἀποκτεῖναι δὲ ἀδυνα– 65962 Leg.876.e.8 : τήσῃ, τὸν διανοηθέντα τε καὶ τρώσαντα οὕτως οὐκ ἄξιον 65963 Leg.877.a.1 : ἐλεεῖν, οὐδὲ αἰδούμενον ἄλλως ἢ καθάπερ ἀποκτείναντα 65964 Leg.877.a.2 : ὑπέχειν τὴν δίκην φόνου ἀναγκάζειν· τὴν δὲ οὐ παντάπασι 65965 Leg.877.a.3 : κακὴν τύχην αὐτοῦ σεβόμενον καὶ τὸν δαίμονα, ὃς αὐτὸν καὶ 65966 Leg.877.a.4 : τὸν τρωθέντα ἐλεήσας ἀπότροπος αὐτοῖς ἐγένετο μὴ τῷ μὲν 65967 Leg.877.a.5 : ἀνίατον ἕλκος γενέσθαι, τῷ δὲ ἐπάρατον τύχην καὶ συμ– 65968 Leg.877.a.6 : φοράν, τούτῳ δὴ χάριν τῷ δαίμονι διδόντα καὶ μὴ ἐναντιού– 65969 Leg.877.a.7 : μενον, τὸν μὲν θάνατον ἀφελεῖν τοῦ τρώσαντος, μετάστασιν 65970 Leg.877.b.1 : δὲ εἰς τὴν γείτονα πόλιν αὐτῷ γίγνεσθαι διὰ βίου, καρπού– 65971 Leg.877.b.2 : μενον ἅπασαν τὴν αὑτοῦ κτῆσιν. βλάβος δέ, εἰ κατέβλαψεν 65972 Leg.877.b.3 : τὸν τρωθέντα, ἐκτίνειν τῷ βλαφθέντι, τιμᾶν δὲ τὸ δικαστήριον 65973 Leg.877.b.4 : ὅπερ ἂν τὴν δίκην κρίνῃ, κρίνειν δὲ οἵπερ ἂν τοῦ φόνου 65974 Leg.877.b.5 : ἐδίκασαν εἰ ἐτελεύτησεν ἐκ τῆς πληγῆς τοῦ τραύματος. 65975 Leg.877.b.6 : γονέας δ´ ἂν παῖς ἢ δοῦλος δεσπότην ὡσαύτως ἐκ προνοίας 65976 Leg.877.b.7 : τρώσῃ, θάνατον εἶναι τὴν ζημίαν· καὶ ἐὰν ἀδελφὸς ἀδελφὸν 65977 Leg.877.b.8 : ἢ ἀδελφὴν ἢ ἀδελφὴ ἀδελφὸν ἢ ἀδελφὴν ὡσαύτως τρώσῃ, 65978 Leg.877.c.1 : καὶ ὄφλῃ τραύματος ἐκ προνοίας, θάνατον εἶναι τὴν ζημίαν. 65979 Leg.877.c.2 : γυνὴ δὲ ἄνδρα ἑαυτῆς ἐξ ἐπιβουλῆς τοῦ ἀποκτεῖναι τρώσασα, 65980 Leg.877.c.3 : ἢ ἀνὴρ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, φευγέτω ἀειφυγίαν· τὴν δὲ 65981 Leg.877.c.4 : κτῆσιν, ἐὰν μὲν ὑεῖς ἢ θυγατέρες αὐτοῖς ὦσιν παῖδες ἔτι, 65982 Leg.877.c.5 : τοὺς ἐπιτρόπους ἐπιτροπεύειν καὶ ὡς ὀρφανῶν τῶν παίδων 65983 Leg.877.c.6 : ἐπιμελεῖσθαι· ἐὰν δὲ ἄνδρες, μὴ ἐπάναγκες ἔστω τρέφεσθαι 65984 Leg.877.c.7 : τὸν φεύγοντα ὑπὸ τῶν ἐκγόνων, τὴν δὲ οὐσίαν αὐτοὺς 65985 Leg.877.c.8 : κεκτῆσθαι. ἄπαις δὲ ὅστις ἂν τοιαύταις συμφοραῖς περι– 65986 Leg.877.d.1 : πέσῃ, τοὺς συγγενεῖς συνελθόντας μέχρι ἀνεψιῶν παίδων τοῦ 65987 Leg.877.d.2 : πεφευγότος ἀμφοτέρωθεν, πρός τε ἀνδρῶν καὶ πρὸς γυναικῶν, 65988 Leg.877.d.3 : κληρονόμον εἰς τὸν οἶκον τοῦτον τῇ πόλει τετταρακοντακαι– 65989 Leg.877.d.4 : πεντακισχιλιοστὸν καταστῆσαι βουλευομένους μετὰ νομο– 65990 Leg.877.d.5 : φυλάκων καὶ ἱερέων, διανοηθέντας τρόπῳ καὶ λόγῳ τοιῷδε, 65991 Leg.877.d.6 : ὡς οὐδεὶς οἶκος τῶν τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίων τοῦ 65992 Leg.877.d.7 : ἐνοικοῦντός ἐστιν οὐδὲ σύμπαντος τοῦ γένους οὕτως ὡς τῆς 65993 Leg.877.d.8 : πόλεως δημόσιός τε καὶ ἴδιος· δεῖ δὴ τήν γε πόλιν τοὺς 65994 Leg.877.e.1 : αὑτῆς οἴκους ὡς ὁσιωτάτους τε καὶ εὐτυχεστάτους κεκτῆσθαι 65995 Leg.877.e.2 : κατὰ δύναμιν. ὅταν οὖν τις ἅμα δυστυχηθῇ καὶ ἀσεβηθῇ 65996 Leg.877.e.3 : τῶν οἴκων, ὥστε τὸν κεκτημένον ἐν αὐτῷ παῖδας μὲν μὴ 65997 Leg.877.e.4 : καταλιπεῖν, ἠίθεον δὲ ἢ καὶ γεγαμηκότα ἄπαιδα τελευτῆσαι 65998 Leg.877.e.5 : φόνου ὀφλόντα ἑκουσίου ἤ τινος ἁμαρτήματος ἄλλου τῶν 65999 Leg.877.e.6 : περὶ θεοὺς ἢ πολίτας ὧν ἂν θάνατος ἐν τῷ νόμῳ ζημία 66000 Leg.877.e.7 : διαρρήδην ᾖ κειμένη, ἢ καὶ ἐν ἀειφυγίᾳ τις φεύγῃ τῶν 66001 Leg.877.e.8 : ἀνδρῶν ἄπαις, τοῦτον πρῶτον μὲν καθήρασθαι καὶ ἀπο– 66002 Leg.877.e.9 : διοπομπήσασθαι τὸν οἶκον χρεὼν ἔστω κατὰ νόμον, ἔπειτα 66003 Leg.878.a.1 : συνελθόντας, καθάπερ εἴπομεν νυνδή, τοὺς οἰκείους ἅμα 66004 Leg.878.a.2 : νομοφύλαξιν σκέψασθαι γένος ὅτιπερ ἂν ᾖ τῶν ἐν τῇ πόλει 66005 Leg.878.a.3 : εὐδοκιμώτατον πρὸς ἀρετὴν καὶ ἅμα εὐτυχές, ἐν ᾧ ἂν παῖδες 66006 Leg.878.a.4 : γεγονότες ὦσιν πλείους· ὅθεν ἕνα τῷ τοῦ τελευτήσαντος πατρὶ 66007 Leg.878.a.5 : καὶ τοῖς ἄνω τοῦ γένους ὑὸν ὡς ἐκείνων εἰσποιοῦντας, φήμης 66008 Leg.878.a.6 : ἕνεκα ἐπονομάζοντας, γεννήτορά τε αὑτοῖς καὶ ἑστιοῦχον καὶ 66009 Leg.878.a.7 : θεραπευτὴν ὁσίων τε καὶ ἱερῶν ἐπ´ ἀμείνοσι τύχαις γίγνεσθαι 66010 Leg.878.a.8 : τοῦ πατρός, τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐπευξαμένους, αὐτὸν κληρονόμον 66011 Leg.878.b.1 : καταστῆσαι κατὰ νόμον, τὸν δ´ ἐξαμαρτόντα ἀνώνυμον ἐᾶν 66012 Leg.878.b.2 : καὶ ἄπαιδα καὶ ἄμοιρον κεῖσθαι, ὁπόταν αὐτὸν καταλάβωσιν 66013 Leg.878.b.3 : αἱ τοιαῦται συμφοραί. 66014 Leg.878.b.4 : Ἔστιν δὲ οὐ πάντων, ὡς ἔοικε, τῶν ὄντων ὅρος ὅρῳ 66015 Leg.878.b.5 : προσμειγνύς, ἀλλ´ οἷς ἔστιν μεθόριον, τοῦτο ἐν μέσῳ ὅρων 66016 Leg.878.b.6 : πρότερον ἑκατέρῳ προσβάλλον γίγνοιτ´ ἂν ἀμφοῖν μεταξύ· 66017 Leg.878.b.7 : καὶ δὴ καὶ τῶν ἀκουσίων τε καὶ ἑκουσίων τὸ θυμῷ γιγνό– 66018 Leg.878.b.8 : μενον ἔφαμεν εἶναι τοιοῦτον. τραυμάτων οὖν ἔστω τῶν ὀργῇ 66019 Leg.878.c.1 : γενομένων· Ἐὰν ὄφλῃ τις, πρῶτον μὲν τίνειν τοῦ βλάβους 66020 Leg.878.c.2 : τὴν διπλασίαν, ἂν τὸ τραῦμα ἰάσιμον ἀποβῇ, τῶν δὲ ἀνιάτων 66021 Leg.878.c.3 : τὴν τετραπλασίαν· ἐὰν δὲ ἰάσιμον μέν, αἰσχύνην δὲ μεγάλην 66022 Leg.878.c.4 : τινὰ προσβάλλῃ τῷ τρωθέντι καὶ ἐπονείδιστον, τὴν τετραπλα– 66023 Leg.878.c.5 : σίαν ἐκτίνειν. ὅσα δέ τις τρώσας τινὰ μὴ μόνον βλάπτῃ 66024 Leg.878.c.6 : τὸν παθόντα ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν, ποιήσας ἀδύνατον τῇ 66025 Leg.878.c.7 : πατρίδι πρὸς πολεμίους βοηθεῖν, τοῦτον δὲ μετὰ τῶν ἄλλων 66026 Leg.878.c.8 : ζημιῶν ἐκτίνειν καὶ τῇ πόλει τὴν βλάβην· πρὸς γὰρ ταῖς 66027 Leg.878.d.1 : αὑτοῦ στρατείαις καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀδυνατοῦντος στρατευέσθω 66028 Leg.878.d.2 : καὶ τὰς ὑπὲρ ἐκείνου πολεμικὰς ταττέσθω τάξεις, ἢ μὴ 66029 Leg.878.d.3 : δρῶν ταῦτα ὑπόδικος τῷ ἐθέλοντι τῆς ἀστρατείας γιγνέσθω 66030 Leg.878.d.4 : κατὰ νόμον. τὴν δὲ δὴ τῆς βλάβης ἀξίαν, εἴτε διπλῆν εἴτε 66031 Leg.878.d.5 : τριπλῆν εἴτε καὶ τετραπλασίαν, οἱ καταψηφισάμενοι δικασταὶ 66032 Leg.878.d.6 : ταττόντων. ἐὰν δὲ ὁμόγονος ὁμόγονον τὸν αὐτὸν τρόπον 66033 Leg.878.d.7 : τούτῳ τρώσῃ, τοὺς γεννήτας καὶ τοὺς συγγενεῖς μέχρι 66034 Leg.878.d.8 : ἀνεψιῶν παίδων πρὸς γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, γυναῖκάς τε 66035 Leg.878.e.1 : καὶ ἄνδρας συνελθόντας, κρίναντας παραδιδόναι τιμᾶν τοῖς 66036 Leg.878.e.2 : γεννήσασι κατὰ φύσιν· ἐὰν δὲ ἀμφισβητήσιμος ἡ τίμησις 66037 Leg.878.e.3 : γίγνηται, τοὺς πρὸς ἀνδρῶν εἶναι τιμῶντας κυρίους, ἐὰν δὲ 66038 Leg.878.e.4 : ἀδυνατῶσιν αὐτοί, τοῖς νομοφύλαξιν τελευτῶντας ἐπιτρέπειν. 66039 Leg.878.e.5 : ἐκγόνοις δὲ πρὸς γονέας εἶναι τῶν τοιούτων τραυμάτων 66040 Leg.878.e.6 : δικαστὰς μὲν τοὺς ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη γεγονότας ἐπάναγκες, 66041 Leg.878.e.7 : οἷς ἂν παῖδες μὴ ποιητοί, ἀληθινοὶ δέ, ὦσιν, ἂν δέ τις ὄφλῃ, 66042 Leg.878.e.8 : τιμᾶν εἰ τεθνάναι χρὴ τὸν τοιοῦτον εἴτε τι μεῖζον ἕτερον 66043 Leg.878.e.9 : τούτου πάσχειν ἢ καὶ μὴ πολλῷ σμικρότερον· καὶ τῶν 66044 Leg.879.a.1 : συγγενῶν τοῦ δράσαντος μηδένα δικάζειν, μηδ´ ἐὰν γεγονὼς 66045 Leg.879.a.2 : ᾖ τὸν χρόνον ὅσον ὁ νόμος εἴρηκεν. δοῦλος δ´ ἐάν τις ἐλεύ– 66046 Leg.879.a.3 : θερον ὀργῇ τρώσῃ, παραδότω τὸν δοῦλον ὁ κεκτημένος τῷ 66047 Leg.879.a.4 : τρωθέντι χρῆσθαι ὅτι ἂν ἐθέλῃ· ἐὰν δὲ μὴ παραδιδῷ, αὐτὸς 66048 Leg.879.a.5 : τὴν βλάβην ἐξιάσθω. ἐὰν δὲ ἐκ συνθήκης αἰτιᾶται τοῦ 66049 Leg.879.a.6 : δούλου καὶ τοῦ τρωθέντος μηχανὴν εἶναί τις τὸ γεγονός, 66050 Leg.879.a.7 : ἀμφισβητησάτω· ἐὰν δὲ μὴ ἕλῃ, τριπλασίαν ἐκτεισάτω τὴν 66051 Leg.879.a.8 : βλάβην, ἑλὼν δέ, ἀνδραποδισμοῦ ὑπόδικον ἐχέτω τὸν τεχνά– 66052 Leg.879.b.1 : ζοντα μετὰ τοῦ δούλου. ὃς δ´ ἂν ἄκων ἄλλος ἄλλον τρώσῃ, 66053 Leg.879.b.2 : τὸ βλάβος ἁπλοῦν ἀποτινέτω—τύχης γὰρ νομοθέτης οὐδεὶς 66054 Leg.879.b.3 : ἱκανὸς ἄρχειν—δικασταὶ δὲ ὄντων οἵπερ τοῖς ἐκγόνοις πρὸς 66055 Leg.879.b.4 : τοὺς γεννήτορας ἐρρήθησαν, καὶ τιμώντων τὴν ἀξίαν τῆς 66056 Leg.879.b.5 : βλάβης. 66057 Leg.879.b.6 : Βίαια μὲν δὴ πάνθ´ ἡμῖν τὰ προειρημένα πάθη, βίαιον 66058 Leg.879.b.7 : δὲ καὶ τὸ τῆς αἰκίας πᾶν γένος. ὧδε οὖν χρὴ περὶ τῶν 66059 Leg.879.b.8 : τοιούτων πάντα ἄνδρα καὶ παῖδα καὶ γυναῖκα ἀεὶ διανοεῖσθαι, 66060 Leg.879.b.9 : τὸ πρεσβύτερον ὡς οὐ σμικρῷ τοῦ νεωτέρου ἐστὶ πρεσβευό– 66061 Leg.879.c.1 : μενον ἔν τε θεοῖσι καὶ ἐν ἀνθρώποις τοῖς μέλλουσι σῴζεσθαι 66062 Leg.879.c.2 : καὶ εὐδαιμονεῖν. αἰκίαν οὖν περὶ πρεσβύτερον ἐν πόλει 66063 Leg.879.c.3 : γενομένην ὑπὸ νεωτέρου ἰδεῖν αἰσχρὸν καὶ θεομισές· ἔοικεν 66064 Leg.879.c.4 : δὲ νέῳ παντὶ ὑπὸ γέροντος πληγέντι ῥᾳθύμως ὀργὴν ὑπο– 66065 Leg.879.c.5 : φέρειν, αὑτῷ τιθεμένῳ τιμὴν ταύτην εἰς γῆρας. ὧδε οὖν 66066 Leg.879.c.6 : ἔστω· Πᾶς ἡμῖν αἰδείσθω τὸν ἑαυτοῦ πρεσβύτερον ἔργῳ τε 66067 Leg.879.c.7 : καὶ ἔπει· τὸν δὲ προέχοντα εἴκοσιν ἡλικίας ἔτεσιν, ἄρρενα 66068 Leg.879.c.8 : ἢ θῆλυν, νομίζων ὡς πατέρα ἢ μητέρα διευλαβείσθω, καὶ 66069 Leg.879.d.1 : πάσης τῆς δυνατῆς ἡλικίας αὐτὸν φιτῦσαι καὶ τεκεῖν ἀπέ– 66070 Leg.879.d.2 : χοιτο ἀεὶ θεῶν γενεθλίων χάριν. ὡς δ´ αὕτως καὶ ξένου 66071 Leg.879.d.3 : ἀπείργοιτο εἴτε πάλαι ἐνοικοῦντος εἴτε νεήλυδος ἀφιγμένου· 66072 Leg.879.d.4 : μήτε γὰρ ὑπάρχων μήτε ἀμυνόμενος τὸ παράπαν τολμάτω 66073 Leg.879.d.5 : πληγαῖς τὸν τοιοῦτον νουθετεῖν. ξένον δὲ ἂν ἀσελγαίνοντα 66074 Leg.879.d.6 : καὶ θρασυνόμενον ἑαυτὸν τύπτοντα οἴηται δεῖν κολασθῆναι, 66075 Leg.879.d.7 : λαβὼν πρὸς τὴν ἀρχὴν τῶν ἀστυνόμων ἀπαγέτω, τοῦ τύπτειν 66076 Leg.879.d.8 : δὲ εἰργέσθω, ἵνα πόρρω γίγνηται τοῦ τὸν ἐπιχώριον ἂν τολ– 66077 Leg.879.e.1 : μῆσαί ποτε πατάξαι. οἱ δ´ ἀστυνόμοι παραλαβόντες τε καὶ 66078 Leg.879.e.2 : ἀνακρίναντες, τὸν ξενικὸν αὖ θεὸν εὐλαβούμενοι, ἐὰν ἄρα 66079 Leg.879.e.3 : ἀδίκως δοκῇ ὁ ξένος τὸν ἐπιχώριον τύπτειν, τῇ μάστιγι τὸν 66080 Leg.879.e.4 : ξένον ὅσας ἂν αὐτὸς πατάξῃ τοσαύτας δόντες, τῆς θρασυξενίας 66081 Leg.879.e.5 : παυόντων· ἐὰν δὲ μὴ ἀδικῇ, ἀπειλήσαντές τε καὶ ὀνειδίσαντες 66082 Leg.879.e.6 : τῷ ἀπαγαγόντι μεθιέντων ἄμφω. ἧλιξ δὲ ἥλικα καὶ τὸν 66083 Leg.880.a.1 : ἄπαιδα προέχοντα ἡλικίᾳ ἑαυτοῦ ἐὰν τύπτῃ, γέρων τε γέροντα 66084 Leg.880.a.2 : καὶ ἐὰν νέος νέον, ἀμυνέσθω κατὰ φύσιν ἄνευ βέλους ψιλαῖς 66085 Leg.880.a.3 : ταῖς χερσίν· ὁ δὲ ὑπὲρ τετταράκοντα γεγονὼς ἔτη ἐὰν τολμᾷ 66086 Leg.880.a.4 : τῳ μάχεσθαι, εἴτε ἄρχων εἴτε ἀμυνόμενος, ἄγροικος καὶ 66087 Leg.880.a.5 : ἀνελεύθερος ἂν λεγόμενος ἀνδραποδώδης τε, δίκης ἂν ἐπονει– 66088 Leg.880.a.6 : δίστου τυγχάνων τὸ πρέπον ἔχοι. καὶ ἐὰν μέν τις τοιούτοις 66089 Leg.880.a.7 : παραμυθίοις εὐπειθὴς γίγνηται, εὐήνιος ἂν εἴη· ὁ δὲ δυσ– 66090 Leg.880.a.8 : πειθὴς καὶ μηδὲν προοιμίου φροντίζων δέχοιτ´ ἂν τὸν τοιόνδε 66091 Leg.880.b.1 : ἑτοίμως νόμον· Ἐάν τις τύπτῃ τὸν πρεσβύτερον εἴκοσιν 66092 Leg.880.b.2 : ἔτεσιν ἢ πλείοσιν ἑαυτοῦ, πρῶτον μὲν ὁ προστυγχάνων, ἐὰν 66093 Leg.880.b.3 : μὴ ἧλιξ μηδὲ νεώτερος ᾖ τῶν μαχομένων, διειργέτω ἢ κακὸς 66094 Leg.880.b.4 : ἔστω κατὰ νόμον· ἐὰν δὲ ἐν τῇ τοῦ πληγέντος ἡλικίᾳ ἢ ἔτι 66095 Leg.880.b.5 : νεώτερος, ἀμυνέτω ὡς ἀδελφῷ ἢ πατρὶ ἢ ἔτι ἀνωτέρω τῷ 66096 Leg.880.b.6 : ἀδικουμένῳ. πρὸς δ´ ἔτι δίκην ὑπεχέτω τῆς αἰκίας ὁ τὸν 66097 Leg.880.b.7 : πρεσβύτερον, ὡς εἴρηται, τολμήσας τύπτειν, καὶ ἐὰν ὄφλῃ 66098 Leg.880.c.1 : τὴν δίκην, δεδέσθω μηδὲν ἐνιαυτοῦ σμικρότερον· ἐὰν δὲ οἱ 66099 Leg.880.c.2 : δικασταὶ τιμήσωσιν πλείονος, ἔστω κύριος ὁ τιμηθεὶς αὐτῷ 66100 Leg.880.c.3 : χρόνος. ἐὰν δὲ ξένος ἢ τῶν μετοίκων τις τύπτῃ τὸν πρε– 66101 Leg.880.c.4 : σβύτερον εἴκοσιν ἔτεσιν ἢ πλείοσιν ἑαυτοῦ, περὶ μὲν τῶν 66102 Leg.880.c.5 : παραγενομένων τῆς βοηθείας ὁ αὐτὸς νόμος ἐχέτω τὴν αὐτὴν 66103 Leg.880.c.6 : δύναμιν, ὁ δὲ τὴν τοιαύτην δίκην ἡττηθείς, ξένος μὲν ὢν καὶ 66104 Leg.880.c.7 : μὴ σύνοικος, δύο ἔτη δεδεμένος ἐκτινέτω ταύτην αὐτὴν τὴν 66105 Leg.880.c.8 : δίκην, ὁ δὲ μέτοικός τε ὢν καὶ ἀπειθῶν τοῖς νόμοις τρία 66106 Leg.880.d.1 : ἔτη δεδέσθω, ἐὰν μὴ τὸ δικαστήριον πλείονος αὐτῷ χρόνου 66107 Leg.880.d.2 : τιμήσῃ τὴν δίκην. ζημιούσθω δὲ καὶ ὁ παραγενόμενος ὁτῳοῦν 66108 Leg.880.d.3 : τούτων καὶ μὴ βοηθήσας κατὰ νόμον, ὁ μὲν μεγίστου τιμή– 66109 Leg.880.d.4 : ματος ὢν μνᾷ, δευτέρου δὲ ὢν πεντήκοντα δραχμαῖς, τρίτου 66110 Leg.880.d.5 : δὲ τριάκοντα, εἴκοσι δὲ τοῦ τετάρτου· δικαστήριον δὲ γιγνέ– 66111 Leg.880.d.6 : σθω τοῖς τοιούτοισι στρατηγοὶ καὶ ταξίαρχοι φύλαρχοί τε 66112 Leg.880.d.7 : καὶ ἵππαρχοι. 66113 Leg.880.d.8 : Νόμοι δέ, ὡς ἔοικεν, οἱ μὲν τῶν χρηστῶν ἀνθρώπων 66114 Leg.880.d.9 : ἕνεκα γίγνονται, διδαχῆς χάριν τοῦ τίνα τρόπον ὁμιλοῦντες 66115 Leg.880.e.1 : ἀλλήλοις ἂν φιλοφρόνως οἰκοῖεν, οἱ δὲ τῶν τὴν παιδείαν 66116 Leg.880.e.2 : διαφυγόντων, ἀτεράμονι χρωμένων τινὶ φύσει καὶ μηδὲν 66117 Leg.880.e.3 : τεγχθέντων ὥστε μὴ ἐπὶ πᾶσαν ἰέναι κάκην. οὗτοι τοὺς 66118 Leg.880.e.4 : μέλλοντας λόγους ῥηθήσεσθαι πεποιηκότες ἂν εἶεν· οἷς δὴ 66119 Leg.880.e.5 : τοὺς νόμους ἐξ ἀνάγκης ὁ νομοθέτης ἂν νομοθετοῖ, βουλό– 66120 Leg.880.e.6 : μενος αὐτῶν μηδέποτε χρείαν γίγνεσθαι. πατρὸς γὰρ ἢ 66121 Leg.880.e.7 : μητρὸς ἢ τούτων ἔτι προγόνων ὅστις τολμήσει ἅψασθαί ποτε 66122 Leg.880.e.8 : βιαζόμενος αἰκίᾳ τινί, μήτε τῶν ἄνω δείσας θεῶν μῆνιν μήτε 66123 Leg.881.a.1 : τῶν ὑπὸ γῆς τιμωριῶν λεγομένων, ἀλλὰ ὡς εἰδὼς ἃ μηδαμῶς 66124 Leg.881.a.2 : οἶδεν, καταφρονῶν τῶν παλαιῶν καὶ ὑπὸ πάντων εἰρημένων, 66125 Leg.881.a.3 : παρανομεῖ, τούτῳ δεῖ τινος ἀποτροπῆς ἐσχάτης. θάνατος 66126 Leg.881.a.4 : μὲν οὖν οὐκ ἔστιν ἔσχατον, οἱ δὲ ἐν Ἅιδου τούτοισι λεγό– 66127 Leg.881.a.5 : μενοι πόνοι ἔτι τε τούτων εἰσὶ μᾶλλον ἐν ἐσχάτοις, καὶ 66128 Leg.881.a.6 : ἀληθέστατα λέγοντες οὐδὲν ἀνύτουσιν ταῖς τοιαύταις ψυχαῖς 66129 Leg.881.a.7 : ἀποτροπῆς—οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνοντό ποτε μητραλοῖαί τε καὶ τῶν 66130 Leg.881.a.8 : ἄλλων γεννητόρων ἀνόσιοι πληγῶν τόλμαι—δεῖ δὴ τὰς ἐνθάδε 66131 Leg.881.b.1 : κολάσεις περὶ τὰ τοιαῦτα τούτοισι τὰς ἐν τῷ ζῆν μηδὲν τῶν 66132 Leg.881.b.2 : ἐν Ἅιδου λείπεσθαι κατὰ δύναμιν. ἔστω δὴ λεγόμενον τὸ 66133 Leg.881.b.3 : μετὰ τοῦτο τῇδε· Ὃς ἂν τολμήσῃ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τούτων 66134 Leg.881.b.4 : πατέρας ἢ μητέρας τύπτειν μὴ μανίαις ἐχόμενος, πρῶτον μὲν 66135 Leg.881.b.5 : ὁ προστυγχάνων καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν βοηθείτω, καὶ 66136 Leg.881.b.6 : ὁ μὲν μέτοικος ἢ ξένος εἰς προεδρίαν τῶν ἀγώνων καλείσθω 66137 Leg.881.b.7 : βοηθῶν, μὴ βοηθήσας δὲ ἀειφυγίαν ἐκ τῆς χώρας φευγέτω· 66138 Leg.881.c.1 : ὁ δὲ μὴ μέτοικος βοηθῶν μὲν ἔπαινον ἐχέτω, μὴ βοηθῶν δέ, 66139 Leg.881.c.2 : ψόγον· δοῦλος δὲ βοηθήσας μὲν ἐλεύθερος γιγνέσθω, μὴ 66140 Leg.881.c.3 : βοηθήσας δὲ πληγὰς ἑκατὸν τῇ μάστιγι τυπτέσθω, ἐν ἀγορᾷ 66141 Leg.881.c.4 : μὲν ἂν γίγνηται τὸ γενόμενον, ὑπ´ ἀγορανόμων, ἐὰν δ´ ἐκτὸς 66142 Leg.881.c.5 : ἀγορᾶς ἐν ἄστει, τῶν ἀστυνόμων κολάζειν τὸν ἐπιδημοῦντα, 66143 Leg.881.c.6 : ἐὰν δὲ κατ´ ἀγροὺς τῆς χώρας που, τοὺς τῶν ἀγρονόμων 66144 Leg.881.c.7 : ἄρχοντας. ἐὰν δ´ ἐπιχώριος ὁ παρατυγχάνων ᾖ τις, ἐάντε 66145 Leg.881.d.1 : παῖς ἐάντε ἀνὴρ ἐάντ´ οὖν γυνή, ἀμυνέτω πᾶς τὸν ἀνόσιον 66146 Leg.881.d.2 : ἐπονομάζων· ὁ δὲ μὴ ἀμύνων ἀρᾷ ἐνεχέσθω Διὸς ὁμογνίου 66147 Leg.881.d.3 : καὶ πατρῴου κατὰ νόμον. ἐὰν δέ τις ὄφλῃ δίκην αἰκίας 66148 Leg.881.d.4 : γονέων, πρῶτον μὲν φευγέτω ἀειφυγίαν ἐξ ἄστεος εἰς τὴν 66149 Leg.881.d.5 : ἄλλην χώραν καὶ πάντων ἱερῶν εἰργέσθω· μὴ δὲ εἰργόμενον 66150 Leg.881.d.6 : κολαζόντων αὐτὸν ἀγρονόμοι πληγαῖς καὶ πάντως ὡς ἂν 66151 Leg.881.d.7 : ἐθέλωσιν, κατελθὼν δὲ θανάτῳ ζημιούσθω. ἐὰν δέ τις 66152 Leg.881.d.8 : τῷ τοιούτῳ, ὅσοι ἐλεύθεροι, συμφάγῃ ἢ συμπίῃ ἤ τινα 66153 Leg.881.e.1 : τοιαύτην ἄλλην κοινωνίαν κοινωνήσῃ, ἢ καὶ μόνον ἐντυγ– 66154 Leg.881.e.2 : χάνων που προσάπτηται ἑκών, μήτε εἰς ἱερὸν ἔλθῃ μηδὲν 66155 Leg.881.e.3 : μήτ´ εἰς ἀγορὰν μήτ´ εἰς πόλιν ὅλως πρότερον ἢ καθήρηται, 66156 Leg.881.e.4 : νομίζων κεκοινωνηκέναι ἀλιτηριώδους τύχης· ἐὰν δὲ ἀπειθῶν 66157 Leg.881.e.5 : νόμῳ ἱερὰ καὶ πόλιν μιαίνῃ παρανόμως, ὃς ἂν τῶν ἀρχόντων 66158 Leg.881.e.6 : αἰσθόμενος μὴ ἐπάγῃ δίκην τῷ τοιούτῳ, ἐν εὐθύναις ἔστω 66159 Leg.882.a.1 : τῶν κατηγορημάτων τῶν μεγίστων ἓν τοῦτο αὐτῷ. ἐὰν δὲ 66160 Leg.882.a.2 : αὖ δοῦλος τύπτῃ τὸν ἐλεύθερον, εἴτ´ οὖν ξένον εἴτε ἀστόν, 66161 Leg.882.a.3 : βοηθείτω μὲν ὁ προστυγχάνων ἢ κατὰ τὸ τίμημα τὴν εἰ– 66162 Leg.882.a.4 : ρημένην ζημίαν ἀποτινέτω, συνδήσαντες δὲ οἱ προστυγχά– 66163 Leg.882.a.5 : νοντες μετὰ τοῦ πληγέντος παραδόντων τῷ ἀδικουμένῳ· ὁ 66164 Leg.882.b.1 : δὲ παραλαβών, δήσας ἐν πέδαις καὶ μαστιγώσας ὁπόσας ἂν 66165 Leg.882.b.2 : ἐθέλῃ, μηδὲν βλάπτων τὸν δεσπότην, παραδότω ἐκείνῳ 66166 Leg.882.b.3 : κεκτῆσθαι κατὰ νόμον. ὁ δὲ νόμος ἔστω· Ὃς ἂν ἐλεύθερον 66167 Leg.882.b.4 : δοῦλος ὢν τύπτῃ μὴ τῶν ἀρχόντων κελευόντων, παραλαβὼν 66168 Leg.882.b.5 : ὁ κεκτημένος παρὰ τοῦ πληγέντος δεδεμένον αὐτὸν μὴ λύσῃ, 66169 Leg.882.c.1 : πρὶν ἂν ὁ δοῦλος πείσῃ τὸν πληγέντα ἄξιος εἶναι τοῦ λελυ– 66170 Leg.882.c.2 : μένος ζῆν. τὰ αὐτὰ δὲ γυναιξίν τε ἔστω πρὸς ἀλλήλας 66171 Leg.882.c.3 : περὶ πάντων τῶν τοιούτων νόμιμα, καὶ πρὸς ἄνδρας γυναιξὶ 66172 Leg.882.c.4 : καὶ ἀνδράσι πρὸς γυναῖκας. 66173 Leg.882.c.4 : 66174 Leg.884.a.1 : {ΑΘ.} Μετὰ δὲ τὰς αἰκίας περὶ παντὸς ἓν εἰρήσθω τοιόνδε 66175 Leg.884.a.2 : τι νόμιμον βιαίων πέρι· Τῶν ἀλλοτρίων μηδένα μηδὲν 66176 Leg.884.a.3 : φέρειν μηδὲ ἄγειν, μηδ´ αὖ χρῆσθαι μηδενὶ τῶν τοῦ πέλας, 66177 Leg.884.a.4 : ἐὰν μὴ πείσῃ τὸν κεκτημένον· ἐκ γὰρ δὴ τοῦ τοιούτου πάντα 66178 Leg.884.a.5 : ἠρτημένα τά τε εἰρημένα κακὰ γέγονε καὶ ἔστι καὶ ἔσται. 66179 Leg.884.a.6 : μέγιστα δὲ δὴ τῶν λοιπῶν αἱ τῶν νέων ἀκολασίαι τε καὶ 66180 Leg.884.a.7 : ὕβρεις, εἰς μέγιστα δέ, ὅταν εἰς ἱερὰ γίγνωνται, καὶ δια– 66181 Leg.884.a.8 : φερόντως αὖ μεγάλα, ὅταν εἰς δημόσια καὶ ἅγια ἢ κατὰ 66182 Leg.884.a.9 : μέρη κοινὰ φυλετῶν ἤ τινων ἄλλων τοιούτων κεκοινωνη– 66183 Leg.885.a.1 : κότων· εἰς ἱερὰ δὲ ἴδια καὶ τάφους δεύτερα καὶ δευτέρως, 66184 Leg.885.a.2 : εἰς δὲ γονέας τρίτα, χωρὶς τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων, ὅταν 66185 Leg.885.a.3 : ὑβρίζῃ τις. τέταρτον δὲ γένος ὕβρεως, ὅταν ἀφροντιστῶν 66186 Leg.885.a.4 : τις ἀρχόντων ἄγῃ ἢ φέρῃ ἢ χρῆταί τινι τῶν ἐκείνων μὴ 66187 Leg.885.a.5 : πείσας αὐτούς, πέμπτον δὲ τὸ πολιτικὸν ἂν εἴη ἑκάστου 66188 Leg.885.a.6 : τῶν πολιτῶν ὑβρισθὲν δίκην ἐπικαλούμενον. οἷς δὴ δοτέον 66189 Leg.885.a.7 : εἰς κοινὸν νόμον ἑκάστοις. ἱεροσυλία μὲν γὰρ εἴρηται 66190 Leg.885.b.1 : συλλήβδην, βίαιός τε καὶ λάθρᾳ ἐὰν γίγνηται, τί χρὴ πά– 66191 Leg.885.b.2 : σχειν· ὅσα δὲ λόγῳ καὶ ὅσα ἔργῳ περὶ θεοὺς ὑβρίζει τις 66192 Leg.885.b.3 : λέγων ἢ πράττων, τὸ παραμύθιον ὑποθεμένῳ ῥητέον ἃ δεῖ 66193 Leg.885.b.4 : πάσχειν. ἔστω δὴ τόδε. Θεοὺς ἡγούμενος εἶναι κατὰ 66194 Leg.885.b.5 : νόμους οὐδεὶς πώποτε οὔτε ἔργον ἀσεβὲς ἠργάσατο ἑκὼν 66195 Leg.885.b.6 : οὔτε λόγον ἀφῆκεν ἄνομον, ἀλλὰ ἓν δή τι τῶν τριῶν πάσχων, 66196 Leg.885.b.7 : ἢ τοῦτο, ὅπερ εἶπον, οὐχ ἡγούμενος, ἢ τὸ δεύτερον ὄντας οὐ 66197 Leg.885.b.8 : φροντίζειν ἀνθρώπων, ἢ τρίτον εὐπαραμυθήτους εἶναι θυσίαις 66198 Leg.885.b.9 : τε καὶ εὐχαῖς παραγομένους. 66199 Leg.885.c.1 : {ΚΛ.} Τί οὖν δὴ δρῷμεν ἂν ἢ καὶ λέγοιμεν πρὸς αὐτούς; 66200 Leg.885.c.2 : {ΑΘ.} Ὠγαθέ, ἐπακούσωμεν αὐτῶν πρῶτον ἃ τῷ κατα– 66201 Leg.885.c.3 : φρονεῖν ἡμῶν προσπαίζοντας αὐτοὺς λέγειν μαντεύομαι. 66202 Leg.885.c.4 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 66203 Leg.885.c.5 : {ΑΘ.} Ταῦτα τάχ´ ἂν ἐρεσχηλοῦντες εἴποιεν· Ὦ ξένε 66204 Leg.885.c.6 : Ἀθηναῖε καὶ Λακεδαιμόνιε καὶ Κνώσιε, ἀληθῆ λέγετε. 66205 Leg.885.c.7 : ἡμῶν γὰρ οἱ μὲν τὸ παράπαν θεοὺς οὐδαμῶς νομίζομεν, οἱ 66206 Leg.885.c.8 : δὲ οἵους ὑμεῖς λέγετε. ἀξιοῦμεν δή, καθάπερ ὑμεῖς ἠξιώκατε 66207 Leg.885.d.1 : περὶ νόμων, πρὶν ἀπειλεῖν ἡμῖν σκληρῶς, ὑμᾶς πρότερον 66208 Leg.885.d.2 : ἐπιχειρεῖν πείθειν καὶ διδάσκειν ὡς εἰσὶ θεοί, τεκμήρια 66209 Leg.885.d.3 : λέγοντες ἱκανά, καὶ ὅτι βελτίους ἢ παρὰ τὸ δίκαιον ὑπό 66210 Leg.885.d.4 : τινων δώρων παρατρέπεσθαι κηλούμενοι. νῦν μὲν γὰρ ταῦτα 66211 Leg.885.d.5 : ἀκούοντές τε καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα τῶν λεγομένων ἀρίστων εἶναι 66212 Leg.885.d.6 : ποιητῶν τε καὶ ῥητόρων καὶ μάντεων καὶ ἱερέων καὶ ἄλλων 66213 Leg.885.d.7 : μυριάκις μυρίων, οὐκ ἐπὶ τὸ μὴ δρᾶν τὰ ἄδικα τρεπόμεθα οἱ 66214 Leg.885.e.1 : πλεῖστοι, δράσαντες δ´ ἐξακεῖσθαι πειρώμεθα. παρὰ δὲ δὴ 66215 Leg.885.e.2 : νομοθετῶν, φασκόντων εἶναι μὴ ἀγρίων ἀλλὰ ἡμέρων, ἀξιοῦ– 66216 Leg.885.e.3 : μεν πειθοῖ πρῶτον χρῆσθαι πρὸς ἡμᾶς, εἰ μὴ πολλῷ βελτίω 66217 Leg.885.e.4 : τῶν ἄλλων λέγοντας περὶ θεῶν ὡς εἰσίν, ἀλλ´ οὖν βελτίω 66218 Leg.885.e.5 : γε πρὸς ἀλήθειαν, καὶ τάχα πειθοίμεθ´ ἂν ἴσως ὑμῖν. ἀλλ´ 66219 Leg.885.e.6 : ἐπιχειρεῖτε, εἴ τι μέτριον λέγομεν, εἰπεῖν ἃ προκαλούμεθα. 66220 Leg.885.e.7 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν, ὦ ξένε, δοκεῖ ῥᾴδιον εἶναι ἀληθεύοντας 66221 Leg.885.e.8 : λέγειν ὡς εἰσὶν θεοί; 66222 Leg.886.a.1 : {ΑΘ.} Πῶς; 66223 Leg.886.a.2 : {ΚΛ.} Πρῶτον μὲν γῆ καὶ ἥλιος ἄστρα τε καὶ τὰ σύμ– 66224 Leg.886.a.3 : παντα, καὶ τὰ τῶν ὡρῶν διακεκοσμημένα καλῶς οὕτως, ἐνιαυ– 66225 Leg.886.a.4 : τοῖς τε καὶ μησὶν διειλημμένα· καὶ ὅτι πάντες Ἕλληνές τε 66226 Leg.886.a.5 : καὶ βάρβαροι νομίζουσιν εἶναι θεούς. 66227 Leg.886.a.6 : {ΑΘ.} Φοβοῦμαί γε, ὦ μακάριε, τοὺς μοχθηρούς—οὐ γὰρ 66228 Leg.886.a.7 : δή ποτε εἴποιμ´ ἂν ὥς γε αἰδοῦμαι—μή πως ἡμῶν κατα– 66229 Leg.886.a.8 : φρονήσωσιν. ὑμεῖς μὲν γὰρ οὐκ ἴστε αὐτῶν πέρι τὴν τῆς 66230 Leg.886.a.9 : διαφορᾶς αἰτίαν, ἀλλ´ ἡγεῖσθε ἀκρατείᾳ μόνον ἡδονῶν τε 66231 Leg.886.b.1 : καὶ ἐπιθυμιῶν ἐπὶ τὸν ἀσεβῆ βίον ὁρμᾶσθαι τὰς ψυχὰς 66232 Leg.886.b.2 : αὐτῶν. 66233 Leg.886.b.3 : {ΚΛ.} Τὸ δὲ τί πρὸς τούτοις αἴτιον ἄν, ὦ ξένε, εἴη; 66234 Leg.886.b.4 : {ΑΘ.} Σχεδὸν ὃ παντάπασιν ὑμεῖς ἔξω ζῶντες οὐκ ἂν 66235 Leg.886.b.5 : εἰδείητε, ἀλλὰ ὑμᾶς ἂν λανθάνοι. 66236 Leg.886.b.6 : {ΚΛ.} Τί δὴ τοῦτο φράζεις τὰ νῦν; 66237 Leg.886.b.7 : {ΑΘ.} Ἀμαθία τις μάλα χαλεπή, δοκοῦσα εἶναι μεγίστη 66238 Leg.886.b.8 : φρόνησις. 66239 Leg.886.b.9 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66240 Leg.886.b.10 : {ΑΘ.} Εἰσὶν ἡμῖν ἐν γράμμασιν λόγοι κείμενοι, οἳ παρ´ ὑμῖν 66241 Leg.886.b.11 : οὐκ εἰσὶν δι´ ἀρετὴν πολιτείας, ὡς ἐγὼ μανθάνω, οἱ μὲν ἔν 66242 Leg.886.c.1 : τισι μέτροις, οἱ δὲ καὶ ἄνευ μέτρων λέγοντες περὶ θεῶν, 66243 Leg.886.c.2 : οἱ μὲν παλαιότατοι ὡς γέγονεν ἡ πρώτη φύσις οὐρανοῦ 66244 Leg.886.c.3 : τῶν τε ἄλλων, προϊόντες δὲ τῆς ἀρχῆς οὐ πολὺ θεογονίαν 66245 Leg.886.c.4 : διεξέρχονται, γενόμενοί τε ὡς πρὸς ἀλλήλους ὡμίλησαν· ἃ 66246 Leg.886.c.5 : τοῖς ἀκούουσιν εἰ μὲν εἰς ἄλλο τι καλῶς ἢ μὴ καλῶς ἔχει, 66247 Leg.886.c.6 : οὐ ῥᾴδιον ἐπιτιμᾶν παλαιοῖς οὖσιν, εἰς μέντοι γονέων τε 66248 Leg.886.c.7 : θεραπείας καὶ τιμὰς οὐκ ἂν ἔγωγέ ποτε ἐπαινῶν εἴποιμι 66249 Leg.886.c.8 : οὔτε ὡς ὠφέλιμα οὔτε ὡς τὸ παράπαν ὄντως εἴρηται. τὰ 66250 Leg.886.d.1 : μὲν οὖν δὴ τῶν ἀρχαίων πέρι μεθείσθω καὶ χαιρέτω, καὶ 66251 Leg.886.d.2 : ὅπῃ θεοῖσιν φίλον, λεγέσθω ταύτῃ· τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν 66252 Leg.886.d.3 : καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια. τόδε οὖν οἱ τῶν 66253 Leg.886.d.4 : τοιούτων ἐξεργάζονται λόγοι· ἐμοῦ γὰρ καὶ σοῦ, ὅταν τεκ– 66254 Leg.886.d.5 : μήρια λέγωμεν ὡς εἰσὶν θεοί, ταῦτα αὐτὰ προφέροντες, 66255 Leg.886.d.6 : ἥλιόν τε καὶ σελήνην καὶ ἄστρα καὶ γῆν ὡς θεοὺς καὶ θεῖα 66256 Leg.886.d.7 : ὄντα, ὑπὸ τῶν σοφῶν τούτων ἀναπεπεισμένοι ἂν λέγοιεν 66257 Leg.886.d.8 : ὡς γῆν τε καὶ λίθους ὄντα αὐτὰ καὶ οὐδὲν τῶν ἀνθρωπείων 66258 Leg.886.e.1 : πραγμάτων φροντίζειν δυνάμενα, λόγοισι δὲ ταῦτα εὖ πως 66259 Leg.886.e.2 : εἰς τὸ πιθανὸν περιπεπεμμένα. 66260 Leg.886.e.3 : {ΚΛ.} Χαλεπόν γε λόγον, ὦ ξένε, εἰρηκὼς τυγχάνεις, εἴ 66261 Leg.886.e.4 : γε εἷς ἦν μόνον· νῦν δὲ ὅτε πάμπολλοι τυγχάνουσιν, ἔτι 66262 Leg.886.e.5 : χαλεπώτερον ἂν εἴη. 66263 Leg.886.e.6 : {ΑΘ.} Τί οὖν δή; τί λέγομεν; τί χρὴ δρᾶν ἡμᾶς; πότερον 66264 Leg.886.e.7 : ἀπολογησώμεθα οἷον κατηγορήσαντός τινος ἐν ἀσεβέσιν 66265 Leg.886.e.8 : ἀνθρώποις ἡμῶν, φεύγουσι περὶ τῆς νομοθεσίας λέγουσιν 66266 Leg.887.a.1 : ὡς δεινὰ ἐργαζόμεθα νομοθετοῦντες ὡς ὄντων θεῶν; ἢ χαί– 66267 Leg.887.a.2 : ρειν ἐάσαντες ἐπὶ τοὺς νόμους τρεπώμεθα πάλιν, μὴ καὶ 66268 Leg.887.a.3 : τὸ προοίμιον ἡμῖν μακρότερον γίγνηται τῶν νόμων; οὐ γάρ 66269 Leg.887.a.4 : τι βραχὺς ὁ λόγος ἐκταθεὶς ἂν γίγνοιτο, εἰ τοῖσιν ἐπιθυ– 66270 Leg.887.a.5 : μοῦσιν ἀσεβεῖν τὰ μὲν ἀποδείξαιμεν μετρίως τοῖς λόγοις 66271 Leg.887.a.6 : ὧν ἔφραζον δεῖν πέρι λέγειν, τὸν δὲ εἰς φόβον τρέψαιμεν, 66272 Leg.887.a.7 : τὰ δὲ δυσχεραίνειν ποιήσαντες, ὅσα πρέπει μετὰ ταῦτα ἤδη 66273 Leg.887.a.8 : νομοθετοῖμεν. 66274 Leg.887.b.1 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ ξένε, πολλάκις μὲν ὥς γε ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ 66275 Leg.887.b.2 : τοῦτ´ αὐτὸ εἰρήκαμεν, ὡς οὐδὲν ἐν τῷ παρόντι δεῖ προτιμᾶν 66276 Leg.887.b.3 : βραχυλογίαν μᾶλλον ἢ μῆκος—οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς, τὸ λεγό– 66277 Leg.887.b.4 : μενον, ἐπείγων διώκει—γελοῖον δὴ καὶ φαῦλον τὸ πρὸ τῶν 66278 Leg.887.b.5 : βελτίστων τὰ βραχύτερα αἱρουμένους φαίνεσθαι. διαφέρει 66279 Leg.887.b.6 : δ´ οὐ σμικρὸν ἁμῶς γέ πως πιθανότητά τινα τοὺς λόγους 66280 Leg.887.b.7 : ἡμῶν ἔχειν, ὡς θεοί τ´ εἰσὶν καὶ ἀγαθοί, δίκην τιμῶντες 66281 Leg.887.b.8 : διαφερόντως ἀνθρώπων· σχεδὸν γὰρ τοῦτο ἡμῖν ὑπὲρ ἁπάν– 66282 Leg.887.c.1 : των τῶν νόμων κάλλιστόν τε καὶ ἄριστον προοίμιον ἂν 66283 Leg.887.c.2 : εἴη. μηδὲν οὖν δυσχεράναντες μηδὲ ἐπειχθέντες, ἥντινά 66284 Leg.887.c.3 : ποτε ἔχομεν δύναμιν εἰς πειθὼ τῶν τοιούτων λόγων, μηδὲν 66285 Leg.887.c.4 : ἀποθέμενοι διεξέλθωμεν εἰς τὸ δυνατὸν ἱκανῶς. 66286 Leg.887.c.5 : {ΑΘ.} Εὐχήν μοι δοκεῖ παρακαλεῖν ὁ λεγόμενος ὑπὸ σοῦ 66287 Leg.887.c.6 : νῦν λόγος, ἐπειδὴ προθύμως συντείνεις· μέλλειν δὲ οὐκέτι 66288 Leg.887.c.7 : ἐγχωρεῖ λέγειν. φέρε δή, πῶς ἄν τις μὴ θυμῷ λέγοι περὶ 66289 Leg.887.c.8 : θεῶν ὡς εἰσίν; ἀνάγκη γὰρ δὴ χαλεπῶς φέρειν καὶ μισεῖν 66290 Leg.887.d.1 : ἐκείνους οἳ τούτων ἡμῖν αἴτιοι τῶν λόγων γεγένηνται καὶ 66291 Leg.887.d.2 : γίγνονται νῦν, οὐ πειθόμενοι τοῖς μύθοις οὓς ἐκ νέων παίδων 66292 Leg.887.d.3 : ἔτι ἐν γάλαξι τρεφόμενοι τροφῶν τε ἤκουον καὶ μητέρων, 66293 Leg.887.d.4 : οἷον ἐν ἐπῳδαῖς μετά τε παιδιᾶς καὶ μετὰ σπουδῆς λεγο– 66294 Leg.887.d.5 : μένων καὶ μετὰ θυσιῶν ἐν εὐχαῖς αὐτοὺς ἀκούοντές τε, καὶ 66295 Leg.887.d.6 : ὄψεις ὁρῶντες ἑπομένας αὐτοῖς ἃς ἥδιστα ὅ γε νέος ὁρᾷ τε 66296 Leg.887.d.7 : καὶ ἀκούει πραττομένας θυόντων, ἐν σπουδῇ τῇ μεγίστῃ τοὺς 66297 Leg.887.d.8 : αὑτῶν γονέας ὑπὲρ αὑτῶν τε καὶ ἐκείνων ἐσπουδακότας, ὡς 66298 Leg.887.e.1 : ὅτι μάλιστα οὖσιν θεοῖς εὐχαῖς προσδιαλεγομένους καὶ ἱκε– 66299 Leg.887.e.2 : τείαις, ἀνατέλλοντός τε ἡλίου καὶ σελήνης καὶ πρὸς δυσμὰς 66300 Leg.887.e.3 : ἰόντων προκυλίσεις ἅμα καὶ προσκυνήσεις ἀκούοντές τε καὶ 66301 Leg.887.e.4 : ὁρῶντες Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων πάντων ἐν συμφοραῖς 66302 Leg.887.e.5 : παντοίαις ἐχομένων καὶ ἐν εὐπραγίαις, οὐχ ὡς οὐκ ὄντων 66303 Leg.887.e.6 : ἀλλ´ ὡς ὅτι μάλιστα ὄντων καὶ οὐδαμῇ ὑποψίαν ἐνδιδόντων 66304 Leg.887.e.7 : ὡς οὐκ εἰσὶν θεοί—τούτων δὴ πάντων ὅσοι καταφρονήσαντες 66305 Leg.887.e.8 : οὐδὲ ἐξ ἑνὸς ἱκανοῦ λόγου, ὡς φαῖεν ἂν ὅσοι καὶ σμικρὸν 66306 Leg.887.e.9 : νοῦ κέκτηνται, νῦν ἀναγκάζουσιν ἡμᾶς λέγειν ἃ λέγομεν, 66307 Leg.888.a.1 : πῶς τούτους ἄν τις ἐν πρᾳέσι λόγοις δύναιτο νουθετῶν ἅμα 66308 Leg.888.a.2 : διδάσκειν περὶ θεῶν πρῶτον ὡς εἰσίν; τολμητέον δέ· οὐ γὰρ 66309 Leg.888.a.3 : ἅμα γε δεῖ μανῆναι τοὺς μὲν ὑπὸ λαιμαργίας ἡδονῆς ἡμῶν, 66310 Leg.888.a.4 : τοὺς δ´ ὑπὸ τοῦ θυμοῦσθαι τοῖς τοιούτοις. ἴτω δὴ πρόρρησις 66311 Leg.888.a.5 : τοιάδε τις ἄθυμος τοῖς οὕτω τὴν διάνοιαν διεφθαρμένοις, καὶ 66312 Leg.888.a.6 : λέγωμεν πρᾴως, σβέσαντες τὸν θυμόν, ὡς ἑνὶ διαλεγόμενοι 66313 Leg.888.a.7 : τῶν τοιούτων· Ὦ παῖ, νέος εἶ, προϊὼν δέ σε ὁ χρόνος ποιήσει 66314 Leg.888.b.1 : πολλὰ ὧν νῦν δοξάζεις μεταβαλόντα ἐπὶ τἀναντία τίθεσθαι· 66315 Leg.888.b.2 : περίμεινον οὖν εἰς τότε κριτὴς περὶ τῶν μεγίστων γίγνεσθαι, 66316 Leg.888.b.3 : μέγιστον δέ, ὃ νῦν οὐδὲν ἡγῇ σύ, τὸ περὶ τοὺς θεοὺς ὀρθῶς 66317 Leg.888.b.4 : διανοηθέντα ζῆν καλῶς ἢ μή. πρῶτον δὲ περὶ αὐτῶν ἕν 66318 Leg.888.b.5 : τι μέγα σοι μηνύων οὐκ ἄν ποτε φανείην ψευδής, τὸ τοιόνδε. 66319 Leg.888.b.6 : οὐ σὺ μόνος οὐδὲ οἱ σοὶ φίλοι πρῶτοι καὶ πρῶτον ταύτην 66320 Leg.888.b.7 : δόξαν περὶ θεῶν ἔσχετε, γίγνονται δὲ ἀεὶ πλείους ἢ ἐλάττους 66321 Leg.888.b.8 : ταύτην τὴν νόσον ἔχοντες· τόδε τοίνυν σοι, παραγεγονὼς 66322 Leg.888.c.1 : αὐτῶν πολλοῖσι, φράζοιμ´ ἄν, τὸ μηδένα πώποτε λαβόντα 66323 Leg.888.c.2 : ἐκ νέου ταύτην τὴν δόξαν περὶ θεῶν, ὡς οὐκ εἰσίν, δια– 66324 Leg.888.c.3 : τελέσαι πρὸς γῆρας μείναντα ἐν ταύτῃ τῇ διανοήσει, τὰ δύο 66325 Leg.888.c.4 : μέντοι πάθη περὶ θεοὺς μεῖναι, πολλοῖσι μὲν οὔ, μεῖναι δὲ 66326 Leg.888.c.5 : οὖν τισιν, τὸ τοὺς θεοὺς εἶναι μέν, φροντίζειν δὲ οὐδὲν τῶν 66327 Leg.888.c.6 : ἀνθρωπίνων, καὶ τὸ μετὰ τοῦτο, ὡς φροντίζουσι μέν, εὐ– 66328 Leg.888.c.7 : παραμύθητοι δ´ εἰσὶν θύμασιν καὶ εὐχαῖς. τὸ δὴ σαφὲς 66329 Leg.888.c.8 : ἂν γενόμενόν σοι περὶ αὐτῶν κατὰ δύναμιν δόγμα, ἂν ἐμοὶ 66330 Leg.888.c.9 : πείθῃ, περιμενεῖς, ἀνασκοπῶν εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει, 66331 Leg.888.d.1 : πυνθανόμενος παρά τε τῶν ἄλλων καὶ δὴ καὶ μάλιστα καὶ 66332 Leg.888.d.2 : παρὰ τοῦ νομοθέτου· ἐν δὲ δὴ τούτῳ τῷ χρόνῳ μὴ τολμήσῃς 66333 Leg.888.d.3 : περὶ θεοὺς μηδὲν ἀσεβῆσαι. πειρατέον γὰρ τῷ τοὺς νόμους 66334 Leg.888.d.4 : σοι τιθέντι νῦν καὶ εἰς αὖθις διδάσκειν περὶ αὐτῶν τούτων 66335 Leg.888.d.5 : ὡς ἔχει. 66336 Leg.888.d.6 : {ΚΛ.} Κάλλισθ´ ἡμῖν, ὦ ξένε, μέχρι γε τοῦ νῦν εἴρηται. 66337 Leg.888.d.7 : {ΑΘ.} Παντάπασι μὲν οὖν, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία· 66338 Leg.888.d.8 : λελήθαμεν δ´ ἡμᾶς αὐτοὺς εἰς θαυμαστὸν λόγον ἐμπεπτω– 66339 Leg.888.d.9 : κότες. 66340 Leg.888.d.10 : {ΚΛ.} Τὸν ποῖον δὴ λέγεις; 66341 Leg.888.e.1 : {ΑΘ.} Τὸν παρὰ πολλοῖς δοξαζόμενον εἶναι σοφώτατον 66342 Leg.888.e.2 : ἁπάντων λόγων. 66343 Leg.888.e.3 : {ΚΛ.} Φράζ´ ἔτι σαφέστερον. 66344 Leg.888.e.4 : {ΑΘ.} Λέγουσί πού τινες ὡς πάντα ἐστὶ τὰ πράγματα 66345 Leg.888.e.5 : γιγνόμενα καὶ γενόμενα καὶ γενησόμενα τὰ μὲν φύσει, τὰ 66346 Leg.888.e.6 : δὲ τέχνῃ, τὰ δὲ διὰ τύχην. 66347 Leg.888.e.7 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν καλῶς; 66348 Leg.888.e.8 : {ΑΘ.} Εἰκός γέ τοί που σοφοὺς ἄνδρας ὀρθῶς λέγειν· 66349 Leg.889.a.1 : ἑπόμενοί γε μὴν αὐτοῖς σκεψώμεθα τοὺς ἐκεῖθεν τί ποτε 66350 Leg.889.a.2 : καὶ τυγχάνουσι διανοούμενοι. 66351 Leg.889.a.3 : {ΚΛ.} Πάντως. 66352 Leg.889.a.4 : {ΑΘ.} Ἔοικε, φασίν, τὰ μὲν μέγιστα αὐτῶν καὶ κάλλιστα 66353 Leg.889.a.5 : ἀπεργάζεσθαι φύσιν καὶ τύχην, τὰ δὲ σμικρότερα τέχνην, 66354 Leg.889.a.6 : ἣν δὴ παρὰ φύσεως λαμβάνουσαν τὴν τῶν μεγάλων καὶ 66355 Leg.889.a.7 : πρώτων γένεσιν ἔργων, πλάττειν καὶ τεκταίνεσθαι πάντα τὰ 66356 Leg.889.a.8 : σμικρότερα, ἃ δὴ τεχνικὰ πάντες προσαγορεύομεν. 66357 Leg.889.a.9 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66358 Leg.889.b.1 : {ΑΘ.} Ὧδ´ ἔτι σαφέστερον ἐρῶ. πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν 66359 Leg.889.b.2 : καὶ ἀέρα φύσει πάντα εἶναι καὶ τύχῃ φασίν, τέχνῃ δὲ οὐδὲν 66360 Leg.889.b.3 : τούτων, καὶ τὰ μετὰ ταῦτα αὖ σώματα, γῆς τε καὶ ἡλίου 66361 Leg.889.b.4 : καὶ σελήνης ἄστρων τε πέρι, διὰ τούτων γεγονέναι παντελῶς 66362 Leg.889.b.5 : ὄντων ἀψύχων· τύχῃ δὲ φερόμενα τῇ τῆς δυνάμεως ἕκαστα 66363 Leg.889.b.6 : ἑκάστων, ᾗ συμπέπτωκεν ἁρμόττοντα οἰκείως πως, θερμὰ 66364 Leg.889.b.7 : ψυχροῖς ἢ ξηρὰ πρὸς ὑγρὰ καὶ μαλακὰ πρὸς σκληρά, καὶ 66365 Leg.889.c.1 : πάντα ὁπόσα τῇ τῶν ἐναντίων κράσει κατὰ τύχην ἐξ ἀνάγ– 66366 Leg.889.c.2 : κης συνεκεράσθη, ταύτῃ καὶ κατὰ ταῦτα οὕτως γεγεννηκέναι 66367 Leg.889.c.3 : τόν τε οὐρανὸν ὅλον καὶ πάντα ὁπόσα κατ´ οὐρανόν, καὶ 66368 Leg.889.c.4 : ζῷα αὖ καὶ φυτὰ σύμπαντα, ὡρῶν πασῶν ἐκ τούτων γενο– 66369 Leg.889.c.5 : μένων, οὐ δὲ διὰ νοῦν, φασίν, οὐδὲ διά τινα θεὸν οὐδὲ διὰ 66370 Leg.889.c.6 : τέχνην ἀλλά, ὃ λέγομεν, φύσει καὶ τύχῃ. τέχνην δὲ 66371 Leg.889.c.7 : ὕστερον ἐκ τούτων ὑστέραν γενομένην, αὐτὴν θνητὴν ἐκ 66372 Leg.889.d.1 : θνητῶν ὕστερα γεγεννηκέναι παιδιάς τινας, ἀληθείας οὐ 66373 Leg.889.d.2 : σφόδρα μετεχούσας, ἀλλὰ εἴδωλ´ ἄττα συγγενῆ ἑαυτῶν, 66374 Leg.889.d.3 : οἷ´ ἡ γραφικὴ γεννᾷ καὶ μουσικὴ καὶ ὅσαι ταύταις εἰσὶν 66375 Leg.889.d.4 : συνέριθοι τέχναι· αἳ δέ τι καὶ σπουδαῖον ἄρα γεννῶσι τῶν 66376 Leg.889.d.5 : τεχνῶν, εἶναι ταύτας ὁπόσαι τῇ φύσει ἐκοίνωσαν τὴν αὑτῶν 66377 Leg.889.d.6 : δύναμιν, οἷον αὖ ἰατρικὴ καὶ γεωργικὴ καὶ γυμναστική. καὶ 66378 Leg.889.d.7 : δὴ καὶ τὴν πολιτικὴν σμικρόν τι μέρος εἶναί φασιν κοινω– 66379 Leg.889.d.8 : νοῦν φύσει, τέχνῃ δὲ τὸ πολύ, οὕτω δὲ καὶ τὴν νομοθεσίαν 66380 Leg.889.e.1 : πᾶσαν οὐ φύσει, τέχνῃ δέ, ἧς οὐκ ἀληθεῖς εἶναι τὰς θέσεις. 66381 Leg.889.e.2 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66382 Leg.889.e.3 : {ΑΘ.} Θεούς, ὦ μακάριε, εἶναι πρῶτόν φασιν οὗτοι τέχνῃ, 66383 Leg.889.e.4 : οὐ φύσει ἀλλά τισιν νόμοις, καὶ τούτους ἄλλους ἄλλῃ, ὅπῃ 66384 Leg.889.e.5 : ἕκαστοι ἑαυτοῖσι συνωμολόγησαν νομοθετούμενοι· καὶ δὴ 66385 Leg.889.e.6 : καὶ τὰ καλὰ φύσει μὲν ἄλλα εἶναι, νόμῳ δὲ ἕτερα, τὰ δὲ 66386 Leg.889.e.7 : δὴ δίκαια οὐδ´ εἶναι τὸ παράπαν φύσει, ἀλλ´ ἀμφισβητοῦντας 66387 Leg.889.e.8 : διατελεῖν ἀλλήλοις καὶ μετατιθεμένους ἀεὶ ταῦτα, ἃ δ´ ἂν 66388 Leg.890.a.1 : μετάθωνται καὶ ὅταν, τότε κύρια ἕκαστα εἶναι, γιγνόμενα 66389 Leg.890.a.2 : τέχνῃ καὶ τοῖς νόμοις ἀλλ´ οὐ δή τινι φύσει. ταῦτ´ ἐστίν, 66390 Leg.890.a.3 : ὦ φίλοι, ἅπαντα ἀνδρῶν σοφῶν παρὰ νέοις ἀνθρώποις, 66391 Leg.890.a.4 : ἰδιωτῶν τε καὶ ποιητῶν, φασκόντων εἶναι τὸ δικαιότατον 66392 Leg.890.a.5 : ὅτι τις ἂν νικᾷ βιαζόμενος· ὅθεν ἀσέβειαί τε ἀνθρώποις 66393 Leg.890.a.6 : ἐμπίπτουσιν νέοις, ὡς οὐκ ὄντων θεῶν οἵους ὁ νόμος προσ– 66394 Leg.890.a.7 : τάττει διανοεῖσθαι δεῖν, στάσεις τε διὰ ταῦτα ἑλκόντων πρὸς 66395 Leg.890.a.8 : τὸν κατὰ φύσιν ὀρθὸν βίον, ὅς ἐστιν τῇ ἀληθείᾳ κρατοῦντα 66396 Leg.890.a.9 : ζῆν τῶν ἄλλων καὶ μὴ δουλεύοντα ἑτέροισι κατὰ νόμον. 66397 Leg.890.b.1 : {ΚΛ.} Οἷον διελήλυθας, ὦ ξένε, λόγον, καὶ ὅσην λώβην 66398 Leg.890.b.2 : ἀνθρώπων νέων δημοσίᾳ πόλεσίν τε καὶ ἰδίοις οἴκοις. 66399 Leg.890.b.3 : {ΑΘ.} Ἀληθῆ μέντοι λέγεις, ὦ Κλεινία. τί οὖν οἴει χρῆναι 66400 Leg.890.b.4 : δρᾶν τὸν νομοθέτην, οὕτω τούτων πάλαι παρεσκευασμένων; 66401 Leg.890.b.5 : ἢ μόνον ἀπειλεῖν στάντα ἐν τῇ πόλει σύμπασι τοῖς ἀνθρώ– 66402 Leg.890.b.6 : ποις, ὡς εἰ μὴ φήσουσιν εἶναι θεοὺς καὶ διανοηθήσονται 66403 Leg.890.b.7 : δοξάζοντες τοιούτους οἵους φησὶν ὁ νόμος—καὶ περὶ καλῶν 66404 Leg.890.b.8 : καὶ δικαίων καὶ περὶ ἁπάντων τῶν μεγίστων ὁ αὐτὸς λόγος, 66405 Leg.890.c.1 : ὅσα δὲ πρὸς ἀρετὴν τείνει καὶ κακίαν, ὡς δεῖ ταῦτα οὕτω 66406 Leg.890.c.2 : πράττειν διανοουμένους ὅπῃπερ ἂν ὁ νομοθέτης ὑφηγήσηται 66407 Leg.890.c.3 : γράφων—ὃς δ´ ἂν μὴ παρέχηται ἑαυτὸν τοῖς νόμοις εὐπειθῆ, 66408 Leg.890.c.4 : τὸν μὲν δεῖν τεθνάναι, τὸν δέ τινα πληγαῖς καὶ δεσμοῖς, 66409 Leg.890.c.5 : τὸν δὲ ἀτιμίαις, ἄλλους δὲ πενίαις κολάζεσθαι καὶ φυγαῖς· 66410 Leg.890.c.6 : πειθὼ δὲ τοῖς ἀνθρώποις, ἅμα τιθέντα αὐτοῖς τοὺς νό– 66411 Leg.890.c.7 : μους, μηδεμίαν ἔχειν τοῖς λόγοις προσάπτοντα εἰς δύναμιν 66412 Leg.890.c.8 : ἡμεροῦν; 66413 Leg.890.d.1 : {ΚΛ.} Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἀλλ´ εἴπερ τυγχάνει γε οὖσα 66414 Leg.890.d.2 : καὶ σμικρὰ πειθώ τις περὶ τὰ τοιαῦτα, δεῖ μηδαμῇ κάμνειν 66415 Leg.890.d.3 : τόν γε ἄξιον καὶ σμικροῦ νομοθέτην, ἀλλὰ πᾶσαν, τὸ λεγό– 66416 Leg.890.d.4 : μενον, φωνὴν ἱέντα, τῷ παλαιῷ νόμῳ ἐπίκουρον γίγνεσθαι 66417 Leg.890.d.5 : λόγῳ ὡς εἰσὶν θεοὶ καὶ ὅσα νυνδὴ διῆλθες σύ, καὶ δὴ καὶ 66418 Leg.890.d.6 : νόμῳ αὐτῷ βοηθῆσαι καὶ τέχνῃ, ὡς ἐστὸν φύσει ἢ φύσεως 66419 Leg.890.d.7 : οὐχ ἧττον, εἴπερ νοῦ γέ ἐστιν γεννήματα κατὰ λόγον ὀρθόν, 66420 Leg.890.d.8 : ὃν σύ τε λέγειν μοι φαίνῃ καὶ ἐγώ σοι πιστεύω τὰ νῦν. 66421 Leg.890.e.1 : {ΑΘ.} Ὦ προθυμότατε Κλεινία, τί δ´; οὐ χαλεπά τέ ἐστι 66422 Leg.890.e.2 : συνακολουθεῖν λόγοις οὕτως εἰς πλήθη λεγόμενα, μήκη τε 66423 Leg.890.e.3 : αὖ κέκτηται διωλύγια; 66424 Leg.890.e.4 : {ΚΛ.} Τί δέ, ὦ ξένε; περὶ μέθης μὲν καὶ μουσικῆς οὕτω 66425 Leg.890.e.5 : μακρὰ λέγοντας ἡμᾶς αὐτοὺς περιεμείναμεν, περὶ θεῶν δὲ 66426 Leg.890.e.6 : καὶ τῶν τοιούτων οὐχ ὑπομενοῦμεν; καὶ μὴν καὶ νομοθεσίᾳ 66427 Leg.890.e.7 : γέ ἐστίν που τῇ μετὰ φρονήσεως μεγίστη βοήθεια, διότι 66428 Leg.891.a.1 : τὰ περὶ νόμους προστάγματα ἐν γράμμασι τεθέντα, ὡς 66429 Leg.891.a.2 : δώσοντα εἰς πάντα χρόνον ἔλεγχον, πάντως ἠρεμεῖ, ὥστε 66430 Leg.891.a.3 : οὔτ´ εἰ χαλεπὰ κατ´ ἀρχὰς ἀκούειν ἐστὶν φοβητέον, ἅ γ´ 66431 Leg.891.a.4 : ἔσται καὶ τῷ δυσμαθεῖ πολλάκις ἐπανιόντι σκοπεῖν, οὔτε 66432 Leg.891.a.5 : εἰ μακρά, ὠφέλιμα δέ, διὰ ταῦτα λόγον οὐδαμῇ ἔχει οὐδὲ 66433 Leg.891.a.6 : ὅσιον ἔμοιγε εἶναι φαίνεται τὸ μὴ οὐ βοηθεῖν τούτοις τοῖς 66434 Leg.891.a.7 : λόγοις πάντα ἄνδρα κατὰ δύναμιν. 66435 Leg.891.a.8 : {ΜΕ.} Ἄριστα, ὦ ξένε, δοκεῖ μοι λέγειν Κλεινίας. 66436 Leg.891.b.1 : {ΑΘ.} Καὶ μάλα γε, ὦ Μέγιλλε, ποιητέον τε ὡς λέγει. 66437 Leg.891.b.2 : καὶ γὰρ εἰ μὴ κατεσπαρμένοι ἦσαν οἱ τοιοῦτοι λόγοι ἐν τοῖς 66438 Leg.891.b.3 : πᾶσιν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀνθρώποις, οὐδὲν ἂν ἔδει τῶν ἐπα– 66439 Leg.891.b.4 : μυνούντων λόγων ὡς εἰσὶν θεοί· νῦν δὲ ἀνάγκη. νόμοις 66440 Leg.891.b.5 : οὖν διαφθειρομένοις τοῖς μεγίστοις ὑπὸ κακῶν ἀνθρώπων 66441 Leg.891.b.6 : τίνα καὶ μᾶλλον προσήκει βοηθεῖν ἢ νομοθέτην; 66442 Leg.891.b.7 : {ΜΕ.} Οὐκ ἔστιν. 66443 Leg.891.b.8 : {ΑΘ.} Ἀλλὰ δὴ λέγε μοι πάλιν, Κλεινία, καὶ σύ—κοι– 66444 Leg.891.c.1 : νωνὸν γὰρ δεῖ σε εἶναι τῶν λόγων—κινδυνεύει γὰρ ὁ λέγων 66445 Leg.891.c.2 : ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν 66446 Leg.891.c.3 : πάντων εἶναι, καὶ τὴν φύσιν ὀνομάζειν ταῦτα αὐτά, ψυχὴν 66447 Leg.891.c.4 : δὲ ἐκ τούτων ὕστερον. ἔοικεν δὲ οὐ κινδυνεύειν ἀλλὰ 66448 Leg.891.c.5 : ὄντως σημαίνειν ταῦτα ἡμῖν τῷ λόγῳ. 66449 Leg.891.c.6 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 66450 Leg.891.c.7 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν πρὸς Διὸς οἷον πηγήν τινα ἀνοήτου δόξης 66451 Leg.891.c.8 : ἀνηυρήκαμεν ἀνθρώπων ὁπόσοι πώποτε τῶν περὶ φύσεως 66452 Leg.891.c.9 : ἐφήψαντο ζητημάτων; σκόπει πάντα λόγον ἐξετάζων· οὐ 66453 Leg.891.d.1 : γὰρ δὴ σμικρόν γε τὸ διαφέρον, εἰ φανεῖεν οἱ λόγων ἁπτό– 66454 Leg.891.d.2 : μενοι ἀσεβῶν, ἄλλοις τε ἐξάρχοντες, μηδὲ εὖ τοῖς λόγοις 66455 Leg.891.d.3 : ἀλλ´ ἐξημαρτημένως χρώμενοι. δοκεῖ τοίνυν μοι ταῦτα 66456 Leg.891.d.4 : οὕτως ἔχειν. 66457 Leg.891.d.5 : {ΚΛ.} Εὖ λέγεις· ἀλλ´ ὅπῃ, πειρῶ φράζειν. 66458 Leg.891.d.6 : {ΑΘ.} Ἔοικεν τοίνυν ἀηθεστέρων ἁπτέον εἶναι λόγων. 66459 Leg.891.d.7 : {ΚΛ.} Οὐκ ὀκνητέον, ὦ ξένε. μανθάνω γὰρ ὡς νομο– 66460 Leg.891.d.8 : θεσίας ἐκτὸς οἰήσῃ βαίνειν, ἐὰν τῶν τοιούτων ἁπτώμεθα 66461 Leg.891.e.1 : λόγων. εἰ δὲ ἔστι μηδαμῇ ἑτέρως συμφωνῆσαι τοῖς νῦν 66462 Leg.891.e.2 : κατὰ νόμον λεγομένοις θεοῖς ὡς ὀρθῶς ἔχουσιν ἢ ταύτῃ, 66463 Leg.891.e.3 : λεκτέον, ὦ θαυμάσιε, καὶ ταύτῃ. 66464 Leg.891.e.4 : {ΑΘ.} Λέγοιμ´ ἄν, ὡς ἔοικεν, ἤδη σχεδὸν οὐκ εἰωθότα 66465 Leg.891.e.5 : λόγον τινὰ τόνδε. ὃ πρῶτον γενέσεως καὶ φθορᾶς αἴτιον 66466 Leg.891.e.6 : ἁπάντων, τοῦτο οὐ πρῶτον ἀλλὰ ὕστερον ἀπεφήναντο εἶναι 66467 Leg.891.e.7 : γεγονὸς οἱ τὴν τῶν ἀσεβῶν ψυχὴν ἀπεργασάμενοι λόγοι, ὃ δὲ 66468 Leg.891.e.8 : ὕστερον, πρότερον· ὅθεν ἡμαρτήκασι περὶ θεῶν τῆς ὄντως 66469 Leg.891.e.9 : οὐσίας. 66470 Leg.892.a.1 : {ΚΛ.} Οὔπω μανθάνω. 66471 Leg.892.a.2 : {ΑΘ.} Ψυχήν, ὦ ἑταῖρε, ἠγνοηκέναι κινδυνεύουσι μὲν 66472 Leg.892.a.3 : ὀλίγου σύμπαντες οἷόν τε ὂν τυγχάνει καὶ δύναμιν ἣν ἔχει, 66473 Leg.892.a.4 : τῶν τε ἄλλων αὐτῆς πέρι καὶ δὴ καὶ γενέσεως, ὡς ἐν 66474 Leg.892.a.5 : πρώτοις ἐστί, σωμάτων ἔμπροσθεν πάντων γενομένη, καὶ 66475 Leg.892.a.6 : μεταβολῆς τε αὐτῶν καὶ μετακοσμήσεως ἁπάσης ἄρχει 66476 Leg.892.a.7 : παντὸς μᾶλλον· εἰ δὲ ἔστιν ταῦτα οὕτως, ἆρ´ οὐκ ἐξ ἀνάγκης 66477 Leg.892.a.8 : τὰ ψυχῆς συγγενῆ πρότερα ἂν εἴη γεγονότα τῶν σώματι 66478 Leg.892.b.1 : προσηκόντων, οὔσης γ´ αὐτῆς πρεσβυτέρας ἢ σώματος; 66479 Leg.892.b.2 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη. 66480 Leg.892.b.3 : {ΑΘ.} Δόξα δὴ καὶ ἐπιμέλεια καὶ νοῦς καὶ τέχνη καὶ νόμος 66481 Leg.892.b.4 : σκληρῶν καὶ μαλακῶν καὶ βαρέων καὶ κούφων πρότερα ἂν 66482 Leg.892.b.5 : εἴη· καὶ δὴ καὶ τὰ μεγάλα καὶ πρῶτα ἔργα καὶ πράξεις 66483 Leg.892.b.6 : τέχνης ἂν γίγνοιτο, ὄντα ἐν πρώτοις, τὰ δὲ φύσει καὶ 66484 Leg.892.b.7 : φύσις, ἣν οὐκ ὀρθῶς ἐπονομάζουσιν αὐτὸ τοῦτο, ὕστερα καὶ 66485 Leg.892.b.8 : ἀρχόμενα ἂν ἐκ τέχνης εἴη καὶ νοῦ. 66486 Leg.892.c.1 : {ΚΛ.} Πῶς οὐκ ὀρθῶς; 66487 Leg.892.c.2 : {ΑΘ.} Φύσιν βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ 66488 Leg.892.c.3 : πρῶτα· εἰ δὲ φανήσεται ψυχὴ πρῶτον, οὐ πῦρ οὐδὲ ἀήρ, 66489 Leg.892.c.4 : ψυχὴ δ´ ἐν πρώτοις γεγενημένη, σχεδὸν ὀρθότατα λέγοιτ´ 66490 Leg.892.c.5 : ἂν εἶναι διαφερόντως φύσει. ταῦτ´ ἔσθ´ οὕτως ἔχοντα, ἂν 66491 Leg.892.c.6 : ψυχήν τις ἐπιδείξῃ πρεσβυτέραν οὖσαν σώματος, ἄλλως 66492 Leg.892.c.7 : δὲ οὐδαμῶς. 66493 Leg.892.c.8 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 66494 Leg.892.c.9 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τὰ μετὰ ταῦτα ἐπ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο στελ– 66495 Leg.892.c.10 : λώμεθα; 66496 Leg.892.d.1 : {ΚΛ.} Τί μήν; 66497 Leg.892.d.2 : {ΑΘ.} Φυλάττωμεν δὴ παντάπασιν ἀπατηλὸν λόγον, μή 66498 Leg.892.d.3 : πῃ πρεσβύτας ἡμᾶς ὄντας νεοπρεπὴς ὢν παραπείσῃ καὶ 66499 Leg.892.d.4 : διαφυγὼν καταγελάστους ποιήσῃ, καὶ δόξωμεν μείζονα ἐπι– 66500 Leg.892.d.5 : βαλλόμενοι καὶ τῶν σμικρῶν ἀποτυχεῖν. σκοπεῖτε οὖν. 66501 Leg.892.d.6 : εἰ καθάπερ ποταμὸν ἡμᾶς ἔδει τρεῖς ὄντας διαβαίνειν ῥέοντα 66502 Leg.892.d.7 : σφόδρα, νεώτατος δ´ ἐγὼ τυγχάνων ἡμῶν καὶ πολλῶν ἔμ– 66503 Leg.892.d.8 : πειρος ῥευμάτων, εἶπον ὅτι πρῶτον ἐμὲ χρῆναι πειραθῆναι 66504 Leg.892.e.1 : κατ´ ἐμαυτόν, καταλιπόντα ὑμᾶς ἐν ἀσφαλεῖ, σκέψασθαι εἰ 66505 Leg.892.e.2 : διαβατός ἐστι πρεσβυτέροις οὖσι καὶ ὑμῖν, ἢ πῶς ἔχει, καὶ 66506 Leg.892.e.3 : φανέντος μὲν ταύτῃ, καλεῖν ὑμᾶς τότε καὶ συνδιαβιβάζειν 66507 Leg.892.e.4 : ἐμπειρίᾳ, εἰ δὲ ἄβατος ἦν ὡς ὑμῖν, ἐν ἐμοὶ τὸν κίνδυνον 66508 Leg.892.e.5 : γεγονέναι, μετρίως ἂν ἐδόκουν λέγειν, καὶ δὴ καὶ νῦν ὁ 66509 Leg.892.e.6 : μέλλων ἐστὶ λόγος σφοδρότερος καὶ σχεδὸν ἴσως ἄβατος 66510 Leg.892.e.7 : ὡς τῇ σφῷν ῥώμῃ· μὴ δὴ σκοτοδινίαν ἴλιγγόν τε ὑμῖν 66511 Leg.893.a.1 : ἐμποιήσῃ παραφερόμενός τε καὶ ἐρωτῶν ἀήθεις ὄντας ἀπο– 66512 Leg.893.a.2 : κρίσεων, εἶτ´ ἀσχημοσύνην ἀπρέπειάν τε ἐντέκῃ ἀηδῆ, δοκεῖ 66513 Leg.893.a.3 : δή μοι χρῆναι ποιεῖν οὑτωσὶ τὰ νῦν ἐμέ, ἀνερωτᾶν πρῶτον 66514 Leg.893.a.4 : ἐμαυτόν, ἀκουόντων ὑμῶν ἐν ἀσφαλεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπο– 66515 Leg.893.a.5 : κρίνασθαι πάλιν ἐμέ, καὶ τὸν λόγον ἅπαντα οὕτω διεξελθεῖν, 66516 Leg.893.a.6 : μέχριπερ ἂν ψυχῆς πέρι διαπεράνηται καὶ δείξῃ πρότερον 66517 Leg.893.a.7 : ὂν ψυχὴν σώματος. 66518 Leg.893.a.8 : {ΚΛ.} Ἄριστ´, ὦ ξένε, δοκεῖς ἡμῖν εἰρηκέναι, ποίει τε ὡς 66519 Leg.893.a.9 : λέγεις. 66520 Leg.893.b.1 : {ΑΘ.} Ἄγε δή, θεὸν εἴ ποτε παρακλητέον ἡμῖν, νῦν ἔστω 66521 Leg.893.b.2 : τοῦτο οὕτω γενόμενον—ἐπί γε ἀπόδειξιν ὡς εἰσὶν τὴν αὑτῶν 66522 Leg.893.b.3 : σπουδῇ πάσῃ παρακεκλήσθων—ἐχόμενοι δὲ ὥς τινος ἀσφα– 66523 Leg.893.b.4 : λοῦς πείσματος ἐπεισβαίνωμεν εἰς τὸν νῦν λόγον. καί μοι 66524 Leg.893.b.5 : ἐλεγχομένῳ περὶ τὰ τοιαῦτα ἐρωτήσεσιν τοιαῖσδε ἀσφαλέ– 66525 Leg.893.b.6 : στατα ἀποκρίνεσθαι φαίνεται κατὰ τάδε· Ὦ ξένε, ὁπόταν 66526 Leg.893.b.7 : φῇ τις, ἆρα ἕστηκε μὲν πάντα, κινεῖται δὲ οὐδέν; ἢ τούτῳ 66527 Leg.893.b.8 : πᾶν τοὐναντίον; ἢ τὰ μὲν αὐτῶν κινεῖται, τὰ δὲ μένει; {—} 66528 Leg.893.c.1 : Τὰ μὲν κινεῖταί που, φήσω, τὰ δὲ μένει. {—} Μῶν οὖν οὐκ ἐν 66529 Leg.893.c.2 : χώρᾳ τινὶ τά τε ἑστῶτα ἕστηκεν καὶ τὰ κινούμενα κινεῖται; 66530 Leg.893.c.3 : {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Καὶ τὰ μέν γε ἐν μιᾷ ἕδρᾳ που τοῦτο ἂν 66531 Leg.893.c.4 : δρῴη, τὰ δὲ ἐν πλείοσιν. {—} Τὰ τὴν τῶν ἑστώτων ἐν μέσῳ 66532 Leg.893.c.5 : λαμβάνοντα δύναμιν λέγεις, φήσομεν, ἐν ἑνὶ κινεῖσθαι, 66533 Leg.893.c.6 : καθάπερ ἡ τῶν ἑστάναι λεγομένων κύκλων στρέφεται περι– 66534 Leg.893.c.7 : φορά; {—} Ναί. μανθάνομεν δέ γε ὡς ἐν ταύτῃ τῇ περιφορᾷ 66535 Leg.893.c.8 : τὸν μέγιστον καὶ τὸν σμικρότατον κύκλον ἅμα περιάγουσα, 66536 Leg.893.d.1 : ἡ τοιαύτη κίνησις ἀνὰ λόγον ἑαυτὴν διανέμει σμικροῖς τε 66537 Leg.893.d.2 : καὶ μείζοσιν, ἐλάττων τε οὖσα καὶ πλείων κατὰ λόγον· διὸ 66538 Leg.893.d.3 : δὴ τῶν θαυμαστῶν ἁπάντων πηγὴ γέγονεν, ἅμα μεγάλοις 66539 Leg.893.d.4 : καὶ σμικροῖς κύκλοις βραδυτῆτάς τε καὶ τάχη ὁμολογούμενα 66540 Leg.893.d.5 : πορεύουσα, ἀδύνατον, ὡς ἄν τις ἐλπίσειε, γίγνεσθαι πάθος. 66541 Leg.893.d.6 : {—} Ἀληθέστατα λέγεις. {—} Τὰ δέ γε κινούμενα ἐν πολλοῖς 66542 Leg.893.d.7 : φαίνῃ μοι λέγειν ὅσα φορᾷ κινεῖται μεταβαίνοντα εἰς ἕτερον 66543 Leg.893.d.8 : ἀεὶ τόπον, καὶ τοτὲ μὲν ἔστιν ὅτε βάσιν ἑνὸς κεκτημένα 66544 Leg.893.e.1 : τινὸς κέντρου, τοτὲ δὲ πλείονα τῷ περικυλινδεῖσθαι. προσ– 66545 Leg.893.e.2 : τυγχάνοντα δ´ ἑκάστοτε ἑκάστοις, τοῖς ἑστῶσι μὲν διασχί– 66546 Leg.893.e.3 : ζεται, τοῖς δ´ ἄλλοις ἐξ ἐναντίας ἀπαντῶσι καὶ φερομένοις 66547 Leg.893.e.4 : εἰς ἓν γιγνόμενα μέσα τε καὶ μεταξὺ τῶν τοιούτων συγκρί– 66548 Leg.893.e.5 : νεται. {—} Λέγω γὰρ οὖν ταῦτα οὕτως ἔχοντα, ὡς σὺ λέγεις. 66549 Leg.893.e.6 : {—} Καὶ μὴν καὶ συγκρινόμενα μὲν αὐξάνεται, διακρινόμενα 66550 Leg.893.e.7 : δὲ φθίνει τότε, ὅταν ἡ καθεστηκυῖα ἑκάστων ἕξις διαμένῃ, 66551 Leg.894.a.1 : μὴ μενούσης δὲ αὐτῆς, δι´ ἀμφότερα ἀπόλλυται. γίγνεται δὴ 66552 Leg.894.a.2 : πάντων γένεσις, ἡνίκ´ ἂν τί πάθος ᾖ; δῆλον ὡς ὁπόταν 66553 Leg.894.a.3 : ἀρχὴ λαβοῦσα αὔξην εἰς τὴν δευτέραν ἔλθῃ μετάβασιν καὶ 66554 Leg.894.a.4 : ἀπὸ ταύτης εἰς τὴν πλησίον, καὶ μέχρι τριῶν ἐλθοῦσα 66555 Leg.894.a.5 : αἴσθησιν σχῇ τοῖς αἰσθανομένοις. μεταβάλλον μὲν οὖν 66556 Leg.894.a.6 : οὕτω καὶ μετακινούμενον γίγνεται πᾶν· ἔστιν δὲ ὄντως ὄν, 66557 Leg.894.a.7 : ὁπόταν μένῃ, μεταβαλὸν δὲ εἰς ἄλλην ἕξιν διέφθαρται 66558 Leg.894.a.8 : παντελῶς. ἆρ´ οὖν κινήσεις πάσας εἰρήκαμεν ὡς ἐν εἴδεσιν 66559 Leg.894.b.1 : λαβεῖν μετ´ ἀριθμοῦ, πλήν γε, ὦ φίλοι, δυοῖν; 66560 Leg.894.b.2 : {ΚΛ.} Ποίαιν δή; 66561 Leg.894.b.3 : {ΑΘ.} Σχεδόν, ὠγαθέ, ἐκείναιν ὧν ἕνεκα πᾶσα ἡμῖν ἐστιν 66562 Leg.894.b.4 : ἡ σκέψις τὰ νῦν. 66563 Leg.894.b.5 : {ΚΛ.} Λέγε σαφέστερον. 66564 Leg.894.b.6 : {ΑΘ.} Ψυχῆς ἦν ἕνεκά που; 66565 Leg.894.b.7 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 66566 Leg.894.b.8 : {ΑΘ.} Ἔστω τοίνυν ἡ μὲν ἕτερα δυναμένη κινεῖν κίνησις, 66567 Leg.894.b.9 : ἑαυτὴν δὲ ἀδυνατοῦσα, ἀεὶ μία τις, ἡ δὲ αὑτήν τ´ ἀεὶ καὶ 66568 Leg.894.b.10 : ἕτερα δυναμένη κατά τε συγκρίσεις ἔν τε διακρίσεσιν αὔξαις 66569 Leg.894.b.11 : τε καὶ τῷ ἐναντίῳ καὶ γενέσεσι καὶ φθοραῖς ἄλλη μία τις 66570 Leg.894.c.1 : αὖ τῶν πασῶν κινήσεων. 66571 Leg.894.c.2 : {ΚΛ.} Ἔστω γὰρ οὖν. 66572 Leg.894.c.3 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τὴν μὲν ἕτερον ἀεὶ κινοῦσαν καὶ μετα– 66573 Leg.894.c.4 : βαλλομένην ὑφ´ ἑτέρου θήσομεν ἐνάτην αὖ, τήν τε ἑαυτὴν 66574 Leg.894.c.5 : κινοῦσαν καὶ ἕτερον, ἐναρμόττουσαν πᾶσιν μὲν ποιήμασι, 66575 Leg.894.c.6 : πᾶσιν δὲ παθήμασι, καλουμένην δὲ ὄντως τῶν ὄντων 66576 Leg.894.c.7 : πάντων μεταβολὴν καὶ κίνησιν, ταύτην δὲ δεκάτην σχεδὸν 66577 Leg.894.c.8 : ἐροῦμεν. 66578 Leg.894.c.9 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 66579 Leg.894.c.10 : {ΑΘ.} Τῶν δὴ δέκα μάλιστα ἡμῖν κινήσεων τίν´ ἂν προ– 66580 Leg.894.d.1 : κρίναιμεν ὀρθότατα πασῶν ἐρρωμενεστάτην τε εἶναι καὶ 66581 Leg.894.d.2 : πρακτικὴν διαφερόντως; 66582 Leg.894.d.3 : {ΚΛ.} Μυρίῳ ἀνάγκη που φάναι διαφέρειν τὴν αὐτὴν 66583 Leg.894.d.4 : αὑτὴν δυναμένην κινεῖν, τὰς δὲ ἄλλας πάσας ὑστέρας. 66584 Leg.894.d.5 : {ΑΘ.} Εὖ λέγεις. ἆρ´ οὖν ἡμῖν τῶν νῦν οὐκ ὀρθῶς 66585 Leg.894.d.6 : ῥηθέντων μεταθετέον ἓν ἢ καὶ δύο; 66586 Leg.894.d.7 : {ΚΛ.} Ποῖα φῄς; 66587 Leg.894.d.8 : {ΑΘ.} Τὸ τῆς δεκάτης ῥηθὲν σχεδὸν οὐκ ὀρθῶς εἴρηται. 66588 Leg.894.d.9 : {ΚΛ.} Πῇ; 66589 Leg.894.d.10 : {ΑΘ.} Πρῶτον γενέσει τέ ἐστιν καὶ ῥώμῃ κατὰ λόγον· τὸ 66590 Leg.894.e.1 : δὲ μετὰ τοῦτο ἔχομεν τούτου δεύτερον, ἄρτι ῥηθὲν ἀτόπως 66591 Leg.894.e.2 : ἔνατον. 66592 Leg.894.e.3 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66593 Leg.894.e.4 : {ΑΘ.} Ὧδε. ὅταν ἕτερον ἄλλο ἡμῖν μεταβάλῃ καὶ τοῦτο 66594 Leg.894.e.5 : ἄλλο ἕτερον ἀεί, τῶν τοιούτων ἆρα ἔσται ποτέ τι πρῶτον 66595 Leg.894.e.6 : μεταβάλλον; καὶ πῶς, ὅταν ὑπ´ ἄλλου κινῆται, τοῦτ´ ἔσται 66596 Leg.894.e.7 : ποτὲ τῶν ἀλλοιούντων πρῶτον; ἀδύνατον γάρ. ἀλλ´ ὅταν 66597 Leg.894.e.8 : ἄρα αὐτὸ αὑτὸ κινῆσαν ἕτερον ἀλλοιώσῃ, τὸ δ´ ἕτερον ἄλλο, 66598 Leg.895.a.1 : καὶ οὕτω δὴ χίλια ἐπὶ μυρίοις γίγνηται τὰ κινηθέντα, μῶν 66599 Leg.895.a.2 : ἀρχή τις αὐτῶν ἔσται τῆς κινήσεως ἁπάσης ἄλλη πλὴν ἡ 66600 Leg.895.a.3 : τῆς αὐτῆς αὑτὴν κινησάσης μεταβολή; 66601 Leg.895.a.4 : {ΚΛ.} Κάλλιστα εἶπες, συγχωρητέα τε τούτοις. 66602 Leg.895.a.5 : {ΑΘ.} Ἔτι δὴ καὶ τῇδε εἴπωμεν, καὶ ἀποκρινώμεθα πάλιν 66603 Leg.895.a.6 : ἡμῖν αὐτοῖσιν. εἰ σταίη πως τὰ πάντα ὁμοῦ γενόμενα, 66604 Leg.895.a.7 : καθάπερ οἱ πλεῖστοι τῶν τοιούτων τολμῶσι λέγειν, τίν´ 66605 Leg.895.a.8 : ἄρα ἐν αὐτοῖς ἀνάγκη πρώτην κίνησιν γενέσθαι τῶν εἰρη– 66606 Leg.895.b.1 : μένων; τὴν αὐτὴν ἑαυτὴν δήπου κινοῦσαν· ὑπ´ ἄλλου γὰρ 66607 Leg.895.b.2 : οὐ μήποτε ἔμπροσθεν μεταπέσῃ, μηδεμιᾶς γε ἐν αὐτοῖς 66608 Leg.895.b.3 : οὔσης ἔμπροσθεν μεταπτώσεως. ἀρχὴν ἄρα κινήσεων πασῶν 66609 Leg.895.b.4 : καὶ πρώτην ἔν τε ἑστῶσιν γενομένην καὶ ἐν κινουμένοις οὖσαν 66610 Leg.895.b.5 : τὴν αὑτὴν κινοῦσαν φήσομεν ἀναγκαίως εἶναι πρεσβυτάτην 66611 Leg.895.b.6 : καὶ κρατίστην μεταβολὴν πασῶν, τὴν δὲ ἀλλοιουμένην ὑφ´ 66612 Leg.895.b.7 : ἑτέρου, κινοῦσαν δὲ ἕτερα δευτέραν. 66613 Leg.895.b.8 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 66614 Leg.895.c.1 : {ΑΘ.} Ὁπότε δὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τοῦ λόγου, τόδε 66615 Leg.895.c.2 : ἀποκρινώμεθα. 66616 Leg.895.c.3 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 66617 Leg.895.c.4 : {ΑΘ.} Ἐὰν ἴδωμέν που ταύτην γενομένην ἐν τῷ γηίνῳ 66618 Leg.895.c.5 : ἢ ἐνύδρῳ ἢ πυροειδεῖ, κεχωρισμένῳ ἢ καὶ συμμιγεῖ, τί ποτε 66619 Leg.895.c.6 : φήσομεν ἐν τῷ τοιούτῳ πάθος εἶναι; 66620 Leg.895.c.7 : {ΚΛ.} Μῶν ἄρα με ἐρωτᾷς εἰ ζῆν αὐτὸ προσεροῦμεν, ὅταν 66621 Leg.895.c.8 : αὐτὸ αὑτὸ κινῇ; 66622 Leg.895.c.9 : {ΑΘ.} Ναί. 66623 Leg.895.c.10 : {ΚΛ.} Ζῆν· πῶς γὰρ οὔ; 66624 Leg.895.c.11 : {ΑΘ.} Τί δέ; ὁπόταν ψυχὴν ἔν τισιν ὁρῶμεν, μῶν ἄλλο 66625 Leg.895.c.12 : ἢ ταὐτὸν τούτῳ; ζῆν ὁμολογητέον; 66626 Leg.895.c.13 : {ΚΛ.} Οὐκ ἄλλο. 66627 Leg.895.d.1 : {ΑΘ.} Ἔχε δὴ πρὸς Διός· ἆρ´ οὐκ ἂν ἐθέλοις περὶ ἕκαστον 66628 Leg.895.d.2 : τρία νοεῖν; 66629 Leg.895.d.3 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66630 Leg.895.d.4 : {ΑΘ.} Ἓν μὲν τὴν οὐσίαν, ἓν δὲ τῆς οὐσίας τὸν λόγον, 66631 Leg.895.d.5 : ἓν δὲ ὄνομα· καὶ δὴ καὶ ἐρωτήσεις εἶναι περὶ τὸ ὂν ἅπαν δύο. 66632 Leg.895.d.6 : {ΚΛ.} Πῶς δύο; 66633 Leg.895.d.7 : {ΑΘ.} Τοτὲ μὲν ἡμῶν ἕκαστον τοὔνομα προτεινόμενον 66634 Leg.895.d.8 : αὐτὸ τὸν λόγον ἀπαιτεῖν, τοτὲ δὲ τὸν λόγον αὐτὸν προτει– 66635 Leg.895.d.9 : νόμενον ἐρωτᾶν αὖ τοὔνομα. ἆρά γε τὸ τοιόνδε αὖ βουλό– 66636 Leg.895.d.10 : μεθα νῦν λέγειν; 66637 Leg.895.d.11 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 66638 Leg.895.e.1 : {ΑΘ.} Ἔστιν που δίχα διαιρούμενον ἐν ἄλλοις τε καὶ ἐν 66639 Leg.895.e.2 : ἀριθμῷ· τούτῳ δὴ τῷ κατ´ ἀριθμὸν ὄνομα μὲν ἄρτιον, λόγος 66640 Leg.895.e.3 : δέ, ἀριθμὸς διαιρούμενος εἰς ἴσα δύο μέρη. 66641 Leg.895.e.4 : {ΚΛ.} Ναί. 66642 Leg.895.e.5 : {ΑΘ.} Τὸ τοιοῦτον φράζω. μῶν οὖν οὐ ταὐτὸν ἑκατέρως 66643 Leg.895.e.6 : προσαγορεύομεν, ἄντε τὸν λόγον ἐρωτώμενοι τοὔνομα ἀπο– 66644 Leg.895.e.7 : διδῶμεν, ἄντε τοὔνομα τὸν λόγον, ἄρτιον ὀνόματι, καὶ λόγῳ 66645 Leg.895.e.8 : δίχα διαιρούμενον ἀριθμόν, προσαγορεύοντες ταὐτὸν ὄν; 66646 Leg.895.e.9 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 66647 Leg.895.e.10 : {ΑΘ.} Ὧι δὴ ψυχὴ τοὔνομα, τίς τούτου λόγος; ἔχομεν 66648 Leg.896.a.1 : ἄλλον πλὴν τὸν νυνδὴ ῥηθέντα, τὴν δυναμένην αὐτὴν αὑτὴν 66649 Leg.896.a.2 : κινεῖν κίνησιν; 66650 Leg.896.a.3 : {ΚΛ.} Τὸ ἑαυτὸ κινεῖν φῂς λόγον ἔχειν τὴν αὐτὴν οὐσίαν, 66651 Leg.896.a.4 : ἥνπερ τοὔνομα ὃ δὴ πάντες ψυχὴν προσαγορεύομεν; 66652 Leg.896.a.5 : {ΑΘ.} Φημί γε· εἰ δ´ ἔστι τοῦτο οὕτως ἔχον, ἆρα ἔτι 66653 Leg.896.a.6 : ποθοῦμεν μὴ ἱκανῶς δεδεῖχθαι ψυχὴν ταὐτὸν ὂν καὶ τὴν 66654 Leg.896.a.7 : πρώτην γένεσιν καὶ κίνησιν τῶν τε ὄντων καὶ γεγονότων 66655 Leg.896.a.8 : καὶ ἐσομένων καὶ πάντων αὖ τῶν ἐναντίων τούτοις, ἐπειδή γε 66656 Leg.896.b.1 : ἀνεφάνη μεταβολῆς τε καὶ κινήσεως ἁπάσης αἰτία ἅπασιν; 66657 Leg.896.b.2 : {ΚΛ.} Οὔκ, ἀλλὰ ἱκανώτατα δέδεικται ψυχὴ τῶν πάντων 66658 Leg.896.b.3 : πρεσβυτάτη, γενομένη γε ἀρχὴ κινήσεως. 66659 Leg.896.b.4 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐχ ἡ δι´ ἕτερον ἐν ἄλλῳ γιγνομένη 66660 Leg.896.b.5 : κίνησις, αὐτὸ δὲ ἐν αὑτῷ μηδέποτε παρέχουσα κινεῖσθαι 66661 Leg.896.b.6 : μηδέν, δευτέρα τε, καὶ ὁπόσων ἀριθμῶν βούλοιτο ἄν τις 66662 Leg.896.b.7 : ἀριθμεῖν αὐτὴν πολλοστήν, τοσούτων, σώματος οὖσα ὄντως 66663 Leg.896.b.8 : ἀψύχου μεταβολή; 66664 Leg.896.b.9 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 66665 Leg.896.b.10 : {ΑΘ.} Ὀρθῶς ἄρα καὶ κυρίως ἀληθέστατά τε καὶ τελεώ– 66666 Leg.896.c.1 : τατα εἰρηκότες ἂν εἶμεν ψυχὴν μὲν προτέραν γεγονέναι 66667 Leg.896.c.2 : σώματος ἡμῖν, σῶμα δὲ δεύτερόν τε καὶ ὕστερον, ψυχῆς 66668 Leg.896.c.3 : ἀρχούσης, ἀρχόμενον κατὰ φύσιν. 66669 Leg.896.c.4 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα μὲν οὖν. 66670 Leg.896.c.5 : {ΑΘ.} Μεμνήμεθά γε μὴν ὁμολογήσαντες ἐν τοῖς πρόσθεν 66671 Leg.896.c.6 : ὡς, εἰ ψυχὴ φανείη πρεσβυτέρα σώματος οὖσα, καὶ τὰ 66672 Leg.896.c.7 : ψυχῆς τῶν τοῦ σώματος ἔσοιτο πρεσβύτερα. 66673 Leg.896.c.8 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 66674 Leg.896.c.9 : {ΑΘ.} Τρόποι δὲ καὶ ἤθη καὶ βουλήσεις καὶ λογισμοὶ καὶ 66675 Leg.896.d.1 : δόξαι ἀληθεῖς ἐπιμέλειαί τε καὶ μνῆμαι πρότερα μήκους 66676 Leg.896.d.2 : σωμάτων καὶ πλάτους καὶ βάθους καὶ ῥώμης εἴη γεγονότα 66677 Leg.896.d.3 : ἄν, εἴπερ καὶ ψυχὴ σώματος. 66678 Leg.896.d.4 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη. 66679 Leg.896.d.5 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν τὸ μετὰ τοῦτο ὁμολογεῖν ἀναγκαῖον τῶν 66680 Leg.896.d.6 : τε ἀγαθῶν αἰτίαν εἶναι ψυχὴν καὶ τῶν κακῶν καὶ καλῶν 66681 Leg.896.d.7 : καὶ αἰσχρῶν δικαίων τε καὶ ἀδίκων καὶ πάντων τῶν ἐναντίων, 66682 Leg.896.d.8 : εἴπερ τῶν πάντων γε αὐτὴν θήσομεν αἰτίαν; 66683 Leg.896.d.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 66684 Leg.896.d.10 : {ΑΘ.} Ψυχὴν δὴ διοικοῦσαν καὶ ἐνοικοῦσαν ἐν ἅπασιν 66685 Leg.896.e.1 : τοῖς πάντῃ κινουμένοις μῶν οὐ καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνάγκη 66686 Leg.896.e.2 : διοικεῖν φάναι; 66687 Leg.896.e.3 : {ΚΛ.} Τί μήν; 66688 Leg.896.e.4 : {ΑΘ.} Μίαν ἢ πλείους; πλείους· ἐγὼ ὑπὲρ σφῷν ἀπο– 66689 Leg.896.e.5 : κρινοῦμαι. δυοῖν μέν γέ που ἔλαττον μηδὲν τιθῶμεν, τῆς 66690 Leg.896.e.6 : τε εὐεργέτιδος καὶ τῆς τἀναντία δυναμένης ἐξεργάζεσθαι. 66691 Leg.896.e.7 : {ΚΛ.} Σφόδρα ὀρθῶς εἴρηκας. 66692 Leg.896.e.8 : {ΑΘ.} Εἶεν. ἄγει μὲν δὴ ψυχὴ πάντα τὰ κατ´ οὐρανὸν 66693 Leg.896.e.9 : καὶ γῆν καὶ θάλατταν ταῖς αὑτῆς κινήσεσιν, αἷς ὀνόματά 66694 Leg.897.a.1 : ἐστιν βούλεσθαι, σκοπεῖσθαι, ἐπιμελεῖσθαι, βουλεύεσθαι, 66695 Leg.897.a.2 : δοξάζειν ὀρθῶς ἐψευσμένως, χαίρουσαν λυπουμένην, θαρ– 66696 Leg.897.a.3 : ροῦσαν φοβουμένην, μισοῦσαν στέργουσαν, καὶ πάσαις 66697 Leg.897.a.4 : ὅσαι τούτων συγγενεῖς ἢ πρωτουργοὶ κινήσεις τὰς δευτε– 66698 Leg.897.a.5 : ρουργοὺς αὖ παραλαμβάνουσαι κινήσεις σωμάτων ἄγουσι 66699 Leg.897.a.6 : πάντα εἰς αὔξησιν καὶ φθίσιν καὶ διάκρισιν καὶ σύγκρισιν 66700 Leg.897.a.7 : καὶ τούτοις ἑπομένας θερμότητας ψύξεις, βαρύτητας κου– 66701 Leg.897.a.8 : φότητας, σκληρὸν καὶ μαλακόν, λευκὸν καὶ μέλαν, αὐστηρὸν 66702 Leg.897.b.1 : καὶ γλυκύ, καὶ πᾶσιν οἷς ψυχὴ χρωμένη, νοῦν μὲν προσλα– 66703 Leg.897.b.2 : βοῦσα ἀεὶ θεὸν ὀρθῶς θεοῖς, ὀρθὰ καὶ εὐδαίμονα παιδαγωγεῖ 66704 Leg.897.b.3 : πάντα, ἀνοίᾳ δὲ συγγενομένη πάντα αὖ τἀναντία τούτοις 66705 Leg.897.b.4 : ἀπεργάζεται. τιθῶμεν ταῦτα οὕτως ἔχειν, ἢ ἔτι διστάζομεν 66706 Leg.897.b.5 : εἰ ἑτέρως πως ἔχει; 66707 Leg.897.b.6 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς. 66708 Leg.897.b.7 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν δὴ ψυχῆς γένος ἐγκρατὲς οὐρανοῦ καὶ 66709 Leg.897.b.8 : γῆς καὶ πάσης τῆς περιόδου γεγονέναι φῶμεν; τὸ φρόνιμον 66710 Leg.897.c.1 : καὶ ἀρετῆς πλῆρες, ἢ τὸ μηδέτερα κεκτημένον; βούλεσθε οὖν 66711 Leg.897.c.2 : πρὸς ταῦτα ὧδε ἀποκρινώμεθα; 66712 Leg.897.c.3 : {ΚΛ.} Πῶς; 66713 Leg.897.c.4 : {ΑΘ.} Εἰ μέν, ὦ θαυμάσιε, φῶμεν, ἡ σύμπασα οὐρανοῦ 66714 Leg.897.c.5 : ὁδὸς ἅμα καὶ φορὰ καὶ τῶν ἐν αὐτῷ ὄντων ἁπάντων νοῦ 66715 Leg.897.c.6 : κινήσει καὶ περιφορᾷ καὶ λογισμοῖς ὁμοίαν φύσιν ἔχει καὶ 66716 Leg.897.c.7 : συγγενῶς ἔρχεται, δῆλον ὡς τὴν ἀρίστην ψυχὴν φατέον ἐπι– 66717 Leg.897.c.8 : μελεῖσθαι τοῦ κόσμου παντὸς καὶ ἄγειν αὐτὸν τὴν τοιαύτην 66718 Leg.897.c.9 : ὁδὸν ἐκείνην. 66719 Leg.897.c.10 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 66720 Leg.897.d.1 : {ΑΘ.} Εἰ δὲ μανικῶς τε καὶ ἀτάκτως ἔρχεται, τὴν κακήν. 66721 Leg.897.d.2 : {ΚΛ.} Καὶ ταῦτα ὀρθῶς. 66722 Leg.897.d.3 : {ΑΘ.} Τίνα οὖν δὴ νοῦ κίνησις φύσιν ἔχει; τοῦτο ἤδη 66723 Leg.897.d.4 : χαλεπόν, ὦ φίλοι, ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως· 66724 Leg.897.d.5 : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσ– 66725 Leg.897.d.6 : λαμβάνειν. 66726 Leg.897.d.7 : {ΚΛ.} Εὖ λέγεις. 66727 Leg.897.d.8 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν ἐξ ἐναντίας οἷον εἰς ἥλιον ἀποβλέποντες, 66728 Leg.897.d.9 : νύκτα ἐν μεσημβρίᾳ ἐπαγόμενοι, ποιησώμεθα τὴν ἀπόκρισιν, 66729 Leg.897.d.10 : ὡς νοῦν ποτε θνητοῖς ὄμμασιν ὀψόμενοί τε καὶ γνωσόμενοι 66730 Leg.897.e.1 : ἱκανῶς· πρὸς δὲ εἰκόνα τοῦ ἐρωτωμένου βλέποντας ἀσφαλέ– 66731 Leg.897.e.2 : στερον ὁρᾶν. 66732 Leg.897.e.3 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66733 Leg.897.e.4 : {ΑΘ.} Ἧι προσέοικεν κινήσει νοῦς τῶν δέκα ἐκείνων 66734 Leg.897.e.5 : κινήσεων, τὴν εἰκόνα λάβωμεν· ἣν συναναμνησθεὶς ὑμῖν 66735 Leg.897.e.6 : ἐγὼ κοινῇ τὴν ἀπόκρισιν ποιήσομαι. 66736 Leg.897.e.7 : {ΚΛ.} Κάλλιστα ἂν λέγοις. 66737 Leg.897.e.8 : {ΑΘ.} Μεμνήμεθα τοίνυν τῶν τότε ἔτι τοῦτό γε, ὅτι τῶν 66738 Leg.897.e.9 : πάντων τὰ μὲν κινεῖσθαι, τὰ δὲ μένειν ἔθεμεν; 66739 Leg.897.e.10 : {ΚΛ.} Ναί. 66740 Leg.897.e.11 : {ΑΘ.} Τῶν δ´ αὖ κινουμένων τὰ μὲν ἐν ἑνὶ τόπῳ κινεῖσθαι, 66741 Leg.898.a.1 : τὰ δ´ ἐν πλείοσιν φερόμενα. 66742 Leg.898.a.2 : {ΚΛ.} Ἔστι ταῦτα. 66743 Leg.898.a.3 : {ΑΘ.} Τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν τὴν ἐν ἑνὶ φερομένην 66744 Leg.898.a.4 : ἀεὶ περί γέ τι μέσον ἀνάγκη κινεῖσθαι, τῶν ἐντόρνων οὖσαν 66745 Leg.898.a.5 : μίμημά τι κύκλων, εἶναί τε αὐτὴν τῇ τοῦ νοῦ περιόδῳ 66746 Leg.898.a.6 : πάντως ὡς δυνατὸν οἰκειοτάτην τε καὶ ὁμοίαν. 66747 Leg.898.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66748 Leg.898.a.8 : {ΑΘ.} Τὸ κατὰ ταὐτὰ δήπου καὶ ὡσαύτως καὶ ἐν τῷ αὐτῷ 66749 Leg.898.a.9 : καὶ περὶ τὰ αὐτὰ καὶ πρὸς τὰ αὐτὰ καὶ ἕνα λόγον καὶ τάξιν 66750 Leg.898.b.1 : μίαν ἄμφω κινεῖσθαι λέγοντες, νοῦν τήν τε ἐν ἑνὶ φερομένην 66751 Leg.898.b.2 : κίνησιν, σφαίρας ἐντόρνου ἀπεικασμένα φοραῖς, οὐκ ἄν ποτε 66752 Leg.898.b.3 : φανεῖμεν φαῦλοι δημιουργοὶ λόγῳ καλῶν εἰκόνων. 66753 Leg.898.b.4 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 66754 Leg.898.b.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν αὖ ἥ γε μηδέποτε ὡσαύτως μηδὲ κατὰ τὰ 66755 Leg.898.b.6 : αὐτὰ μηδὲ ἐν ταὐτῷ μηδὲ περὶ ταὐτὰ μηδὲ πρὸς ταὐτὰ μηδ´ 66756 Leg.898.b.7 : ἐν ἑνὶ φερομένη μηδ´ ἐν κόσμῳ μηδ´ ἐν τάξει μηδὲ ἔν τινι 66757 Leg.898.b.8 : λόγῳ κίνησις ἀνοίας ἂν ἁπάσης εἴη συγγενής; 66758 Leg.898.b.9 : {ΚΛ.} Εἴη γὰρ ἂν ἀληθέστατα. 66759 Leg.898.c.1 : {ΑΘ.} Νῦν δὴ χαλεπὸν οὐδὲν ἔτι διαρρήδην εἰπεῖν ὡς, 66760 Leg.898.c.2 : ἐπειδὴ ψυχὴ μέν ἐστιν ἡ περιάγουσα ἡμῖν πάντα, τὴν δὲ 66761 Leg.898.c.3 : οὐρανοῦ περιφορὰν ἐξ ἀνάγκης περιάγειν φατέον ἐπιμε– 66762 Leg.898.c.4 : λουμένην καὶ κοσμοῦσαν ἤτοι τὴν ἀρίστην ψυχὴν ἢ τὴν 66763 Leg.898.c.5 : ἐναντίαν. 66764 Leg.898.c.6 : {ΚΛ.} Ὦ ξένε, ἀλλὰ ἔκ γε τῶν νῦν εἰρημένων οὐδ´ ὅσιον 66765 Leg.898.c.7 : ἄλλως λέγειν ἢ πᾶσαν ἀρετὴν ἔχουσαν ψυχὴν μίαν ἢ 66766 Leg.898.c.8 : πλείους περιάγειν αὐτά. 66767 Leg.898.c.9 : {ΑΘ.} Κάλλιστα, ὦ Κλεινία, ὑπήκουσας τοῖς λόγοις· τόδε 66768 Leg.898.d.1 : δὲ προσυπάκουσον ἔτι. 66769 Leg.898.d.2 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 66770 Leg.898.d.3 : {ΑΘ.} Ἥλιον καὶ σελήνην καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα, εἴπερ ψυχὴ 66771 Leg.898.d.4 : περιάγει πάντα, ἆρ´ οὐ καὶ ἓν ἕκαστον; 66772 Leg.898.d.5 : {ΚΛ.} Τί μήν; 66773 Leg.898.d.6 : {ΑΘ.} Περὶ ἑνὸς δὴ ποιησώμεθα λόγους, οἳ καὶ ἐπὶ πάντα 66774 Leg.898.d.7 : ἡμῖν ἄστρα ἁρμόττοντες φανοῦνται. 66775 Leg.898.d.8 : {ΚΛ.} Τίνος; 66776 Leg.898.d.9 : {ΑΘ.} Ἡλίου πᾶς ἄνθρωπος σῶμα μὲν ὁρᾷ, ψυχὴν δὲ 66777 Leg.898.d.10 : οὐδείς· οὐδὲ γὰρ ἄλλου σώματος οὐδενὸς οὔτε ζῶντος οὔτε 66778 Leg.898.d.11 : ἀποθνῄσκοντος τῶν ζῴων, ἀλλὰ ἐλπὶς πολλὴ τὸ παράπαν 66779 Leg.898.e.1 : τὸ γένος ἡμῖν τοῦτο ἀναίσθητον πάσαις ταῖς τοῦ σώματος 66780 Leg.898.e.2 : αἰσθήσεσι περιπεφυκέναι, νοητὸν δ´ εἶναι. νῷ μόνῳ δὴ 66781 Leg.898.e.3 : καὶ διανοήματι λάβωμεν αὐτοῦ πέρι τὸ τοιόνδε. 66782 Leg.898.e.4 : {ΚΛ.} Ποῖον; 66783 Leg.898.e.5 : {ΑΘ.} Ἥλιον εἴπερ ἄγει ψυχή, τριῶν αὐτὴν ἓν λέγοντες 66784 Leg.898.e.6 : δρᾶν σχεδὸν οὐκ ἀποτευξόμεθα. 66785 Leg.898.e.7 : {ΚΛ.} Τίνων; 66786 Leg.898.e.8 : {ΑΘ.} Ὡς ἢ ἐνοῦσα ἐντὸς τῷ περιφερεῖ τούτῳ φαινομένῳ 66787 Leg.898.e.9 : σώματι πάντῃ διακομίζει τὸ τοιοῦτον, καθάπερ ἡμᾶς ἡ παρ´ 66788 Leg.898.e.10 : ἡμῖν ψυχὴ πάντῃ περιφέρει· ἤ ποθεν ἔξωθεν σῶμα αὑτῇ 66789 Leg.899.a.1 : πορισαμένη πυρὸς ἤ τινος ἀέρος, ὡς λόγος ἐστί τινων, ὠθεῖ 66790 Leg.899.a.2 : βίᾳ σώματι σῶμα· ἢ τρίτον αὐτὴ ψιλὴ σώματος οὖσα, 66791 Leg.899.a.3 : ἔχουσα δὲ δυνάμεις ἄλλας τινὰς ὑπερβαλλούσας θαύματι, 66792 Leg.899.a.4 : ποδηγεῖ. 66793 Leg.899.a.5 : {ΚΛ.} Ναί, τοῦτο μὲν ἀνάγκη, τούτων ἕν γέ τι δρῶσαν 66794 Leg.899.a.6 : ψυχὴν πάντα διάγειν. 66795 Leg.899.a.7 : {ΑΘ.} Αὐτοῦ δὴ ἄμεινον ταύτην τὴν ψυχήν, εἴτε ἐν ἅρ– 66796 Leg.899.a.8 : μασιν ἔχουσα ἡμῖν ἥλιον ἄγει φῶς τοῖς ἅπασιν, εἴτε ἔξωθεν, 66797 Leg.899.a.9 : εἴθ´ ὅπως εἴθ´ ὅπῃ, θεὸν ἡγεῖσθαι χρεὼν πάντα ἄνδρα. ἢ 66798 Leg.899.a.10 : πῶς; 66799 Leg.899.b.1 : {ΚΛ.} Ναί, τόν γέ που μὴ ἐπὶ τὸ ἔσχατον ἀφιγμένον 66800 Leg.899.b.2 : ἀνοίας. 66801 Leg.899.b.3 : {ΑΘ.} Ἄστρων δὴ πέρι πάντων καὶ σελήνης, ἐνιαυτῶν 66802 Leg.899.b.4 : τε καὶ μηνῶν καὶ πασῶν ὡρῶν πέρι, τίνα ἄλλον λόγον 66803 Leg.899.b.5 : ἐροῦμεν ἢ τὸν αὐτὸν τοῦτον, ὡς ἐπειδὴ ψυχὴ μὲν ἢ ψυχαὶ 66804 Leg.899.b.6 : πάντων τούτων αἴτιαι ἐφάνησαν, ἀγαθαὶ δὲ πᾶσαν ἀρετήν, 66805 Leg.899.b.7 : θεοὺς αὐτὰς εἶναι φήσομεν, εἴτε ἐν σώμασιν ἐνοῦσαι, ζῷα 66806 Leg.899.b.8 : ὄντα, κοσμοῦσιν πάντα οὐρανόν, εἴτε ὅπῃ τε καὶ ὅπως; ἔσθ´ 66807 Leg.899.b.9 : ὅστις ταῦτα ὁμολογῶν ὑπομενεῖ μὴ θεῶν εἶναι πλήρη πάντα; 66808 Leg.899.c.1 : {ΚΛ.} Οὐκ ἔστιν οὕτως, ὦ ξένε, παραφρονῶν οὐδείς. 66809 Leg.899.c.2 : {ΑΘ.} Τῷ μὲν τοίνυν μὴ νομίζοντι θεοὺς ἐν τῷ πρόσθεν 66810 Leg.899.c.3 : χρόνῳ, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, εἰπόντες ὅρους ἀπαλ– 66811 Leg.899.c.4 : λαττώμεθα. 66812 Leg.899.c.5 : {ΚΛ.} Τίνας; 66813 Leg.899.c.6 : {ΑΘ.} Ἢ διδάσκειν ἡμᾶς ὡς οὐκ ὀρθῶς λέγομεν τιθέμενοι 66814 Leg.899.c.7 : ψυχὴν γένεσιν ἁπάντων εἶναι πρώτην, καὶ τἆλλα ὁπόσα 66815 Leg.899.c.8 : τούτων συνεπόμενα εἴπομεν, ἢ μὴ δυνάμενον βέλτιον λέγειν 66816 Leg.899.c.9 : ἡμῶν, ἡμῖν πείθεσθαι καὶ ζῆν θεοὺς ἡγούμενον εἰς τὸν ἐπί– 66817 Leg.899.d.1 : λοιπον βίον. ὁρῶμεν οὖν εἴτε ἱκανῶς ἤδη τοῖς οὐχ ἡγου– 66818 Leg.899.d.2 : μένοις θεοὺς εἰρήκαμεν ὡς εἰσὶν θεοί, εἴτε ἐπιδεῶς. 66819 Leg.899.d.3 : {ΚΛ.} Ἥκιστά γε, ὦ ξένε, πάντων ἐπιδεῶς. 66820 Leg.899.d.4 : {ΑΘ.} Τούτοις μὲν τοίνυν ἡμῖν τὸ λόγων τέλος ἐχέτω· 66821 Leg.899.d.5 : τὸν δὲ ἡγούμενον μὲν θεοὺς εἶναι, μὴ φροντίζειν δὲ αὐτοὺς 66822 Leg.899.d.6 : τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, παραμυθητέον. Ὦ ἄριστε 66823 Leg.899.d.7 : δὴ φῶμεν, ὅτι μὲν ἡγῇ θεούς, συγγένειά τις ἴσως σε θεία 66824 Leg.899.d.8 : πρὸς τὸ σύμφυτον ἄγει τιμᾶν καὶ νομίζειν εἶναι· κακῶν δὲ 66825 Leg.899.e.1 : ἀνθρώπων καὶ ἀδίκων τύχαι ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἀληθείᾳ μὲν 66826 Leg.899.e.2 : οὐκ εὐδαίμονες, δόξαις δὲ εὐδαιμονιζόμεναι σφόδρα ἀλλ´ 66827 Leg.899.e.3 : οὐκ ἐμμελῶς, ἄγουσί σε πρὸς ἀσέβειαν, ἔν τε μούσαις 66828 Leg.899.e.4 : οὐκ ὀρθῶς ὑμνούμεναι ἅμα καὶ ἐν παντοίοις λόγοις. ἢ 66829 Leg.899.e.5 : καὶ πρὸς τέλος ἴσως ἀνθρώπους ὁρῶν ἐλθόντας γηραιούς, 66830 Leg.900.a.1 : παῖδας παίδων καταλιπόντας ἐν τιμαῖς ταῖς μεγίσταις, 66831 Leg.900.a.2 : ταράττῃ τὸ νῦν ἐν ἅπασι τούτοις ἰδών, ἢ δι´ ἀκοῆς αἰσθό– 66832 Leg.900.a.3 : μενος ἢ καὶ παντάπασιν αὐτὸς αὐτόπτης, προστυχὴς πολλῶν 66833 Leg.900.a.4 : ἀσεβημάτων καὶ δεινῶν γενομένων τισίν, δι´ αὐτὰ ταῦτα 66834 Leg.900.a.5 : ἐκ σμικρῶν εἰς τυραννίδας τε καὶ τὰ μέγιστα ἀφικομένους· 66835 Leg.900.a.6 : τότε διὰ πάντα τὰ τοιαῦτα δῆλος εἶ μέμφεσθαι μὲν θεοὺς ὡς 66836 Leg.900.a.7 : αἰτίους ὄντας τῶν τοιούτων διὰ συγγένειαν οὐκ ἂν ἐθέλων, 66837 Leg.900.a.8 : ἀγόμενος δὲ ὑπό τε ἀλογίας ἅμα καὶ οὐ δυνάμενος δυσχε– 66838 Leg.900.b.1 : ραίνειν θεούς, εἰς τοῦτο νῦν τὸ πάθος ἐλήλυθας, ὥστ´ εἶναι 66839 Leg.900.b.2 : μὲν δοκεῖν αὐτούς, τῶν δὲ ἀνθρωπίνων καταφρονεῖν καὶ 66840 Leg.900.b.3 : ἀμελεῖν πραγμάτων. ἵνα οὖν μὴ ἐπὶ μεῖζον ἔλθῃ σοι πάθος 66841 Leg.900.b.4 : πρὸς ἀσέβειαν τὸ νῦν παρὸν δόγμα, ἀλλ´ ἐάν πως οἷον 66842 Leg.900.b.5 : ἀποδιοπομπήσασθαι λόγοις αὐτὸ προσιὸν γενώμεθα δυνατοί, 66843 Leg.900.b.6 : πειρώμεθα, συνάψαντες τὸν ἑξῆς λόγον ᾧ πρὸς τὸν τὸ 66844 Leg.900.b.7 : παράπαν οὐχ ἡγούμενον θεοὺς ἐξ ἀρχῆς διεπερανάμεθα, 66845 Leg.900.c.1 : τούτῳ τὰ νῦν προσχρήσασθαι. σὺ δ´, ὦ Κλεινία τε καὶ 66846 Leg.900.c.2 : Μέγιλλε, ὑπὲρ τοῦ νέου καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἀπο– 66847 Leg.900.c.3 : κρινόμενοι διαδέχεσθε· ἂν δέ τι δύσκολον ἐμπίπτῃ τοῖς 66848 Leg.900.c.4 : λόγοις, ἐγὼ σφῷν ὥσπερ νυνδὴ δεξάμενος διαβιβῶ τὸν 66849 Leg.900.c.5 : ποταμόν. 66850 Leg.900.c.6 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς λέγεις· καὶ σύ τε οὕτω ταῦτα δρᾶ, ποιήσομέν 66851 Leg.900.c.7 : τε ἡμεῖς εἰς τὸ δυνατὸν ἃ λέγεις. 66852 Leg.900.c.8 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ οὐδὲν τάχ´ ἂν ἴσως εἴη χαλεπὸν ἐνδείξασθαι 66853 Leg.900.c.9 : τοῦτό γε, ὡς ἐπιμελεῖς σμικρῶν εἰσιν θεοὶ οὐχ ἧττον, μᾶλλον 66854 Leg.900.d.1 : δέ, ἢ τῶν μεγέθει διαφερόντων. ἤκουε γάρ που καὶ παρῆν 66855 Leg.900.d.2 : τοῖς νυνδὴ λεγομένοις, ὡς ἀγαθοί γε ὄντες πᾶσαν ἀρετὴν τὴν 66856 Leg.900.d.3 : τῶν πάντων ἐπιμέλειαν οἰκειοτάτην αὑτῶν οὖσαν κέκτηνται. 66857 Leg.900.d.4 : {ΚΛ.} Καὶ σφόδρα γε ἐπήκουεν. 66858 Leg.900.d.5 : {ΑΘ.} Τὸ μετὰ τοῦτο τοίνυν κοινῇ συνεξεταζόντων τίνα 66859 Leg.900.d.6 : λέγοντες ἀρετὴν αὐτῶν ὁμολογοῦμεν αὐτοὺς ἀγαθοὺς εἶναι. 66860 Leg.900.d.7 : φέρε, τὸ σωφρονεῖν νοῦν τε κεκτῆσθαί φαμεν ἀρετῆς, τὰ 66861 Leg.900.d.8 : δ´ ἐναντία κακίας; 66862 Leg.900.d.9 : {ΚΛ.} Φαμέν. 66863 Leg.900.e.1 : {ΑΘ.} Τί δέ; ἀρετῆς μὲν ἀνδρείαν εἶναι, δειλίαν δὲ 66864 Leg.900.e.2 : κακίας; 66865 Leg.900.e.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 66866 Leg.900.e.4 : {ΑΘ.} Καὶ τὰ μὲν αἰσχρὰ τούτων, τὰ δὲ καλὰ φήσομεν; 66867 Leg.900.e.5 : {ΚΛ.} Ἀνάγκη. 66868 Leg.900.e.6 : {ΑΘ.} Καὶ τῶν μὲν προσήκειν ἡμῖν, εἴπερ, ὁπόσα φλαῦρα, 66869 Leg.900.e.7 : θεοῖς δὲ οὔτε μέγα οὔτε σμικρὸν τῶν τοιούτων μετὸν 66870 Leg.900.e.8 : ἐροῦμεν; 66871 Leg.900.e.9 : {ΚΛ.} Καὶ ταῦθ´ οὕτως ὁμολογοῖ πᾶς ἄν. 66872 Leg.900.e.10 : {ΑΘ.} Τί δέ; ἀμέλειάν τε καὶ ἀργίαν καὶ τρυφὴν εἰς 66873 Leg.900.e.11 : ἀρετὴν ψυχῆς θήσομεν, ἢ πῶς λέγεις; 66874 Leg.900.e.12 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 66875 Leg.900.e.13 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ εἰς τοὐναντίον; 66876 Leg.900.e.14 : {ΚΛ.} Ναί. 66877 Leg.901.a.1 : {ΑΘ.} Τἀναντία ἄρα τούτοις εἰς τοὐναντίον; 66878 Leg.901.a.2 : {ΚΛ.} Τοὐναντίον. 66879 Leg.901.a.3 : {ΑΘ.} Τί οὖν δή; τρυφῶν καὶ ἀμελὴς ἀργός τε, ὃν ὁ 66880 Leg.901.a.4 : ποιητὴς κηφῆσι κοθούροισι μάλιστα εἴκελον ἔφασκεν εἶναι, 66881 Leg.901.a.5 : γίγνοιτ´ ἂν [ὁ] τοιοῦτος πᾶς ἡμῖν; 66882 Leg.901.a.6 : {ΚΛ.} Ὀρθότατά γε εἰπών. 66883 Leg.901.a.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τόν γε θεὸν οὐ ῥητέον ἔχειν ἦθος τοιοῦτον, 66884 Leg.901.a.8 : ὅ γέ τοι αὐτὸς μισεῖ, τῷ τέ τι τοιοῦτον φθέγγεσθαι πειρω– 66885 Leg.901.a.9 : μένῳ οὐκ ἐπιτρεπτέον. 66886 Leg.901.a.10 : {ΚΛ.} Οὐ μὲν δή· πῶς γὰρ ἄν; 66887 Leg.901.b.1 : {ΑΘ.} Ὧι δὴ προσήκει μὲν πράττειν καὶ ἐπιμελεῖσθαι 66888 Leg.901.b.2 : διαφερόντως τινός, ὁ δὲ τούτου γε νοῦς τῶν μὲν μεγάλων 66889 Leg.901.b.3 : ἐπιμελεῖται, τῶν σμικρῶν δὲ ἀμελεῖ, κατὰ τίνα ἐπαινοῦντες 66890 Leg.901.b.4 : τὸν τοιοῦτον λόγον οὐκ ἂν παντάπασι πλημμελοῖμεν; σκο– 66891 Leg.901.b.5 : πῶμεν δὲ ὧδε. ἆρ´ οὐ κατὰ δύο εἴδη τὸ τοιοῦτον πράττει 66892 Leg.901.b.6 : ὁ πράττων, εἴτε θεὸς εἴτ´ ἄνθρωπος; 66893 Leg.901.b.7 : {ΚΛ.} Ποίω δὴ λέγομεν; 66894 Leg.901.b.8 : {ΑΘ.} Ἢ διαφέρον οὐδὲν οἰόμενος εἶναι τῷ ὅλῳ ἀμελου– 66895 Leg.901.c.1 : μένων τῶν σμικρῶν, ἢ ῥᾳθυμίᾳ καὶ τρυφῇ, εἰ διαφέρει, ὁ δὲ 66896 Leg.901.c.2 : ἀμελεῖ. ἢ ἔστιν ἄλλως πως γιγνομένη ἀμέλεια; οὐ γάρ που 66897 Leg.901.c.3 : ὅταν γε ἀδύνατον ᾖ τῶν ἁπάντων ἐπιμελεῖσθαι, τότε ἀμέλεια 66898 Leg.901.c.4 : ἔσται τῶν σμικρῶν ἢ μεγάλων, μὴ ἐπιμελουμένῳ ὧν ἂν 66899 Leg.901.c.5 : δυνάμει θεὸς ἢ φαῦλός τις ὢν ἐλλιπὴς καὶ μὴ δυνατὸς 66900 Leg.901.c.6 : ἐπιμελεῖσθαι γίγνηται. 66901 Leg.901.c.7 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 66902 Leg.901.c.8 : {ΑΘ.} Νῦν δὴ δύ´ ὄντες τρισὶν ἡμῖν οὖσιν ἀποκρινάσθωσαν 66903 Leg.901.d.1 : οἱ θεοὺς μὲν ἀμφότεροι ὁμολογοῦντες εἶναι, παραιτητοὺς δὲ 66904 Leg.901.d.2 : ἅτερος, ὁ δὲ ἀμελεῖς τῶν σμικρῶν. πρῶτον μὲν θεοὺς ἀμφό– 66905 Leg.901.d.3 : τεροί φατε γιγνώσκειν καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν πάντα, λαθεῖν δὲ 66906 Leg.901.d.4 : αὐτοὺς οὐδὲν δυνατὸν εἶναι τῶν ὁπόσων εἰσὶν αἱ αἰσθήσεις 66907 Leg.901.d.5 : τε καὶ ἐπιστῆμαι· ταύτῃ λέγετε ἔχειν ταῦτα, ἢ πῶς; 66908 Leg.901.d.6 : {ΚΛ.} Οὕτως. 66909 Leg.901.d.7 : {ΑΘ.} Τί δέ; δύνασθαι πάντα ὁπόσων αὖ δύναμίς ἐστιν 66910 Leg.901.d.8 : θνητοῖς τε καὶ ἀθανάτοις; 66911 Leg.901.d.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὐ συγχωρήσονται καὶ ταῦτα οὕτως ἔχειν; 66912 Leg.901.e.1 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἀγαθούς γε καὶ ἀρίστους ὡμολογήκαμεν 66913 Leg.901.e.2 : αὐτοὺς εἶναι πέντε ὄντες. 66914 Leg.901.e.3 : {ΚΛ.} Σφόδρα γε. 66915 Leg.901.e.4 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν οὐ ῥᾳθυμίᾳ μὲν καὶ τρυφῇ ἀδύνατον αὐτοὺς 66916 Leg.901.e.5 : ὁμολογεῖν πράττειν ὁτιοῦν τὸ παράπαν, ὄντας γε οἵους ὁμολο– 66917 Leg.901.e.6 : γοῦμεν; δειλίας γὰρ ἔκγονος ἔν γε ἡμῖν ἀργία, ῥᾳθυμία δὲ 66918 Leg.901.e.7 : ἀργίας καὶ τρυφῆς. 66919 Leg.901.e.8 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις. 66920 Leg.901.e.9 : {ΑΘ.} Ἀργίᾳ μὲν δὴ καὶ ῥᾳθυμίᾳ οὐδεὶς ἀμελεῖ θεῶν· οὐ 66921 Leg.901.e.10 : γὰρ μέτεστιν αὐτῷ που δειλίας. 66922 Leg.901.e.11 : {ΚΛ.} Ὀρθότατα λέγεις. 66923 Leg.902.a.1 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν τὸ λοιπόν, εἴπερ ἀμελοῦσι τῶν σμικρῶν καὶ 66924 Leg.902.a.2 : ὀλίγων τῶν περὶ τὸ πᾶν, ἢ γιγνώσκοντες ὡς τὸ παράπαν 66925 Leg.902.a.3 : οὐδενὸς τῶν τοιούτων ἐπιμελεῖσθαι δεῖ, δρῷεν ἂν τοῦτο, ἢ τί 66926 Leg.902.a.4 : τὸ λοιπὸν πλὴν τῷ γιγνώσκειν τοὐναντίον; 66927 Leg.902.a.5 : {ΚΛ.} Οὐδέν. 66928 Leg.902.a.6 : {ΑΘ.} Πότερον οὖν, ὦ ἄριστε καὶ βέλτιστε, θῶμέν σε 66929 Leg.902.a.7 : λέγοντα ὡς ἀγνοοῦντάς τε καὶ δέον ἐπιμελεῖσθαι δι´ ἄγνοιαν 66930 Leg.902.a.8 : ἀμελοῦντας, ἢ γιγνώσκοντας ὅτι δεῖ, καθάπερ οἱ φαυλότατοι 66931 Leg.902.a.9 : τῶν ἀνθρώπων λέγονται ποιεῖν, εἰδότες ἄλλα εἶναι βελτίω 66932 Leg.902.b.1 : πράττειν ὧν δὴ πράττουσιν, διά τινας ἥττας ἡδονῶν ἢ λυπῶν 66933 Leg.902.b.2 : οὐ ποιεῖν; 66934 Leg.902.b.3 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 66935 Leg.902.b.4 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν δὴ τά γε ἀνθρώπινα πράγματα τῆς τε 66936 Leg.902.b.5 : ἐμψύχου μετέχει φύσεως ἅμα, καὶ θεοσεβέστατον αὐτό ἐστι 66937 Leg.902.b.6 : πάντων ζῴων ἄνθρωπος; 66938 Leg.902.b.7 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 66939 Leg.902.b.8 : {ΑΘ.} Θεῶν γε μὴν κτήματά φαμεν εἶναι πάντα ὁπόσα 66940 Leg.902.b.9 : θνητὰ ζῷα, ὧνπερ καὶ τὸν οὐρανὸν ὅλον. 66941 Leg.902.b.10 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 66942 Leg.902.b.11 : {ΑΘ.} Ἤδη τοίνυν σμικρὰ ἢ μεγάλα τις φάτω ταῦτα εἶναι 66943 Leg.902.c.1 : τοῖς θεοῖς· οὐδετέρως γὰρ τοῖς κεκτημένοις ἡμᾶς ἀμελεῖν ἂν εἴη 66944 Leg.902.c.2 : προσῆκον, ἐπιμελεστάτοις γε οὖσι καὶ ἀρίστοις. σκοπῶμεν 66945 Leg.902.c.3 : γὰρ δὴ καὶ τόδε ἔτι πρὸς τούτοις. 66946 Leg.902.c.4 : {ΚΛ.} Τὸ ποῖον; 66947 Leg.902.c.5 : {ΑΘ.} Τὸ περί τε αἰσθήσεως καὶ δυνάμεως, ἆρ´ οὐκ ἐναντίως 66948 Leg.902.c.6 : ἀλλήλοιν πρὸς ῥᾳστώνην καὶ χαλεπότητά ἐστον πεφυκότε; 66949 Leg.902.c.7 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 66950 Leg.902.c.8 : {ΑΘ.} Ὁρᾶν μέν που καὶ ἀκούειν τὰ σμικρὰ χαλεπώτερον 66951 Leg.902.c.9 : ἢ τὰ μεγάλα, φέρειν δὲ αὖ καὶ κρατεῖν καὶ ἐπιμελεῖσθαι τῶν 66952 Leg.902.c.10 : σμικρῶν καὶ ὀλίγων παντὶ ῥᾷον ἢ τῶν ἐναντίων. 66953 Leg.902.d.1 : {ΚΛ.} Καὶ πολύ γε. 66954 Leg.902.d.2 : {ΑΘ.} Ἰατρῷ δὲ προστεταγμένον ὅλον τι θεραπεύειν, 66955 Leg.902.d.3 : βουλομένῳ καὶ δυναμένῳ τῶν μὲν μεγάλων ἐπιμελεῖσθαι, 66956 Leg.902.d.4 : τῶν μορίων δὲ καὶ σμικρῶν ἀμελοῦντι, ἕξει ποτὲ καλῶς αὐτῷ 66957 Leg.902.d.5 : τὸ πᾶν; 66958 Leg.902.d.6 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς. 66959 Leg.902.d.7 : {ΑΘ.} Οὐ μὴν οὐδὲ κυβερνήταις οὐδὲ στρατηγοῖς οὐδ´ οἰκο– 66960 Leg.902.d.8 : νόμοις, οὐδ´ αὖ τισὶν πολιτικοῖς οὐδ´ ἄλλῳ τῶν τοιούτων 66961 Leg.902.d.9 : οὐδενί, χωρὶς τῶν ὀλίγων καὶ σμικρῶν πολλὰ ἢ μεγάλα· οὐδὲ 66962 Leg.902.e.1 : γὰρ ἄνευ σμικρῶν τοὺς μεγάλους φασὶν λιθολόγοι λίθους εὖ 66963 Leg.902.e.2 : κεῖσθαι. 66964 Leg.902.e.3 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ ἄν; 66965 Leg.902.e.4 : {ΑΘ.} Μὴ τοίνυν τόν γε θεὸν ἀξιώσωμέν ποτε θνητῶν 66966 Leg.902.e.5 : δημιουργῶν φαυλότερον, οἳ τὰ προσήκοντα αὑτοῖς ἔργα, 66967 Leg.902.e.6 : ὅσῳπερ ἂν ἀμείνους ὦσιν, τόσῳ ἀκριβέστερα καὶ τελεώτερα 66968 Leg.902.e.7 : μιᾷ τέχνῃ σμικρὰ καὶ μεγάλα ἀπεργάζονται· τὸν δὲ θεὸν 66969 Leg.902.e.8 : ὄντα τε σοφώτατον βουλόμενόν τ´ ἐπιμελεῖσθαι καὶ δυνά– 66970 Leg.903.a.1 : μενον, ὧν μὲν ῥᾷον ἦν ἐπιμεληθῆναι σμικρῶν ὄντων, μηδαμῇ 66971 Leg.903.a.2 : ἐπιμελεῖσθαι καθάπερ ἀργὸν ἢ δειλόν τινα διὰ πόνους 66972 Leg.903.a.3 : ῥᾳθυμοῦντα, τῶν δὲ μεγάλων. 66973 Leg.903.a.4 : {ΚΛ.} Μηδαμῶς δόξαν τοιαύτην περὶ θεῶν, ὦ ξένε, ἀποδε– 66974 Leg.903.a.5 : χώμεθα· οὐδαμῇ γὰρ οὔτε ὅσιον οὔτ´ ἀληθὲς τὸ διανόημα 66975 Leg.903.a.6 : διανοοίμεθ´ ἄν. 66976 Leg.903.a.7 : {ΑΘ.} Δοκοῦμεν δέ μοι νῦν ἤδη μάλιστα μετρίως διειλέχθαι 66977 Leg.903.a.8 : τῷ φιλαιτίῳ τῆς ἀμελείας πέρι θεῶν. 66978 Leg.903.a.9 : {ΚΛ.} Ναί. 66979 Leg.903.a.10 : {ΑΘ.} Τῷ γε βιάζεσθαι τοῖς λόγοις ὁμολογεῖν αὐτὸν μὴ 66980 Leg.903.b.1 : λέγειν ὀρθῶς· ἐπῳδῶν γε μὴν προσδεῖσθαί μοι δοκεῖ μύθων 66981 Leg.903.b.2 : ἔτι τινῶν. 66982 Leg.903.b.3 : {ΚΛ.} Ποίων, ὠγαθέ; 66983 Leg.903.b.4 : {ΑΘ.} Πείθωμεν τὸν νεανίαν τοῖς λόγοις ὡς τῷ τοῦ παντὸς 66984 Leg.903.b.5 : ἐπιμελουμένῳ πρὸς τὴν σωτηρίαν καὶ ἀρετὴν τοῦ ὅλου πάντ´ 66985 Leg.903.b.6 : ἐστὶ συντεταγμένα, ὧν καὶ τὸ μέρος εἰς δύναμιν ἕκαστον 66986 Leg.903.b.7 : τὸ προσῆκον πάσχει καὶ ποιεῖ. τούτοις δ´ εἰσὶν ἄρχοντες 66987 Leg.903.b.8 : προστεταγμένοι ἑκάστοις ἐπὶ τὸ σμικρότατον ἀεὶ πάθης καὶ 66988 Leg.903.b.9 : πράξεως, εἰς μερισμὸν τὸν ἔσχατον τέλος ἀπειργασμένοι· 66989 Leg.903.c.1 : ὧν ἓν καὶ τὸ σόν, ὦ σχέτλιε, μόριον εἰς τὸ πᾶν συντείνει 66990 Leg.903.c.2 : βλέπον ἀεί, καίπερ πάνσμικρον ὄν, σὲ δὲ λέληθεν περὶ τοῦτο 66991 Leg.903.c.3 : αὐτὸ ὡς γένεσις ἕνεκα ἐκείνου γίγνεται πᾶσα, ὅπως ᾖ τῷ 66992 Leg.903.c.4 : τοῦ παντὸς βίῳ ὑπάρχουσα εὐδαίμων οὐσία, οὐχ ἕνεκα σοῦ 66993 Leg.903.c.5 : γιγνομένη, σὺ δ´ ἕνεκα ἐκείνου. πᾶς γὰρ ἰατρὸς καὶ πᾶς 66994 Leg.903.c.6 : ἔντεχνος δημιουργὸς παντὸς μὲν ἕνεκα πάντα ἐργάζεται, πρὸς 66995 Leg.903.c.7 : τὸ κοινῇ συντεῖνον βέλτιστον μέρος μὴν ἕνεκα ὅλου καὶ οὐχ 66996 Leg.903.d.1 : ὅλον μέρους ἕνεκα ἀπεργάζεται· σὺ δὲ ἀγανακτεῖς, ἀγνοῶν 66997 Leg.903.d.2 : ὅπῃ τὸ περὶ σὲ ἄριστον τῷ παντὶ συμβαίνει καὶ σοὶ κατὰ 66998 Leg.903.d.3 : δύναμιν τὴν τῆς κοινῆς γενέσεως. ἐπεὶ δὲ ἀεὶ ψυχὴ συντε– 66999 Leg.903.d.4 : ταγμένη σώματι τοτὲ μὲν ἄλλῳ, τοτὲ δὲ ἄλλῳ, μεταβάλλει 67000 Leg.903.d.5 : παντοίας μεταβολὰς δι´ ἑαυτὴν ἢ δι´ ἑτέραν ψυχήν, οὐδὲν 67001 Leg.903.d.6 : ἄλλο ἔργον τῷ πεττευτῇ λείπεται πλὴν μετατιθέναι τὸ μὲν 67002 Leg.903.d.7 : ἄμεινον γιγνόμενον ἦθος εἰς βελτίω τόπον, χεῖρον δὲ εἰς τὸν 67003 Leg.903.d.8 : χείρονα, κατὰ τὸ πρέπον αὐτῶν ἕκαστον, ἵνα τῆς προσηκούσης 67004 Leg.903.e.1 : μοίρας λαγχάνῃ. 67005 Leg.903.e.2 : {ΚΛ.} Πῇ λέγεις; 67006 Leg.903.e.3 : {ΑΘ.} Ἧιπερ ἂν ἔχοι ῥᾳστώνης ἐπιμελείας θεοῖς τῶν 67007 Leg.903.e.4 : πάντων, ταύτῃ μοι δοκῶ φράζειν. εἰ μὲν γὰρ πρὸς τὸ 67008 Leg.903.e.5 : ὅλον ἀεὶ βλέπων πλάττοι τις μετασχηματίζων τὰ πάντα, 67009 Leg.903.e.6 : οἷον ἐκ πυρὸς ὕδωρ ἔμψυχον, καὶ μὴ σύμπολλα ἐξ ἑνὸς ἢ 67010 Leg.904.a.1 : ἐκ πολλῶν ἕν, πρώτης ἢ δευτέρας ἢ καὶ τρίτης γενέσεως 67011 Leg.904.a.2 : μετειληφότα πλήθεσιν ἄπειρ´ ἂν εἴη τῆς μετατιθεμένης 67012 Leg.904.a.3 : κοσμήσεως· νῦν δ´ ἔστι θαυμαστὴ ῥᾳστώνη τῷ τοῦ παντὸς 67013 Leg.904.a.4 : ἐπιμελουμένῳ. 67014 Leg.904.a.5 : {ΚΛ.} Πῶς αὖ λέγεις; 67015 Leg.904.a.6 : {ΑΘ.} Ὧδε. ἐπειδὴ κατεῖδεν ἡμῶν ὁ βασιλεὺς ἐμψύχους 67016 Leg.904.a.7 : οὔσας τὰς πράξεις ἁπάσας καὶ πολλὴν μὲν ἀρετὴν ἐν αὐταῖς 67017 Leg.904.a.8 : οὖσαν, πολλὴν δὲ κακίαν, ἀνώλεθρον δὲ ὂν γενόμενον, ἀλλ´ 67018 Leg.904.a.9 : οὐκ αἰώνιον, ψυχὴν καὶ σῶμα, καθάπερ οἱ κατὰ νόμον ὄντες 67019 Leg.904.b.1 : θεοί—γένεσις γὰρ οὐκ ἄν ποτε ἦν ζῴων ἀπολομένου τούτοιν 67020 Leg.904.b.2 : θατέρου—καὶ τὸ μὲν ὠφελεῖν ἀεὶ πεφυκός, ὅσον ἀγαθὸν 67021 Leg.904.b.3 : ψυχῆς, διενοήθη, τὸ δὲ κακὸν βλάπτειν· ταῦτα πάντα συνιδών, 67022 Leg.904.b.4 : ἐμηχανήσατο ποῦ κείμενον ἕκαστον τῶν μερῶν νικῶσαν 67023 Leg.904.b.5 : ἀρετήν, ἡττωμένην δὲ κακίαν, ἐν τῷ παντὶ παρέχοι μάλιστ´ 67024 Leg.904.b.6 : ἂν καὶ ῥᾷστα καὶ ἄριστα. μεμηχάνηται δὴ πρὸς πᾶν τοῦτο 67025 Leg.904.b.7 : τὸ ποῖόν τι γιγνόμενον ἀεὶ ποίαν ἕδραν δεῖ μεταλαμβάνον 67026 Leg.904.b.8 : οἰκίζεσθαι καὶ τίνας ποτὲ τόπους· τῆς δὲ γενέσεως τοῦ 67027 Leg.904.c.1 : ποίου τινὸς ἀφῆκε ταῖς βουλήσεσιν ἑκάστων ἡμῶν τὰς 67028 Leg.904.c.2 : αἰτίας. ὅπῃ γὰρ ἂν ἐπιθυμῇ καὶ ὁποῖός τις ὢν τὴν ψυχήν, 67029 Leg.904.c.3 : ταύτῃ σχεδὸν ἑκάστοτε καὶ τοιοῦτος γίγνεται ἅπας ἡμῶν ὡς 67030 Leg.904.c.4 : τὸ πολύ. 67031 Leg.904.c.5 : {ΚΛ.} Τὸ γοῦν εἰκός. 67032 Leg.904.c.6 : {ΑΘ.} Μεταβάλλει μὲν τοίνυν πάνθ´ ὅσα μέτοχά ἐστιν 67033 Leg.904.c.7 : ψυχῆς, ἐν ἑαυτοῖς κεκτημένα τὴν τῆς μεταβολῆς αἰτίαν, 67034 Leg.904.c.8 : μεταβάλλοντα δὲ φέρεται κατὰ τὴν τῆς εἱμαρμένης τάξιν καὶ 67035 Leg.904.c.9 : νόμον· σμικρότερα μὲν τῶν ἠθῶν μεταβάλλοντα ἐλάττω κατὰ 67036 Leg.904.c.10 : τὸ τῆς χώρας ἐπίπεδον μεταπορεύεται, πλείω δὲ καὶ ἀδικώτερα 67037 Leg.904.d.1 : μεταπεσόντα, εἰς βάθος τά τε κάτω λεγόμενα τῶν τόπων, ὅσα 67038 Leg.904.d.2 : Ἅιδην τε καὶ τὰ τούτων ἐχόμενα τῶν ὀνομάτων ἐπονομάζοντες 67039 Leg.904.d.3 : σφόδρα φοβοῦνται καὶ ὀνειροπολοῦσιν ζῶντες διαλυθέντες 67040 Leg.904.d.4 : τε τῶν σωμάτων. μείζω δὲ δὴ ψυχὴ κακίας ἢ ἀρετῆς 67041 Leg.904.d.5 : ὁπόταν μεταλάβῃ διὰ τὴν αὑτῆς βούλησίν τε καὶ ὁμιλίαν 67042 Leg.904.d.6 : γενομένην ἰσχυράν, ὁπόταν μὲν ἀρετῇ θείᾳ προσμείξασα 67043 Leg.904.d.7 : γίγνηται διαφερόντως τοιαύτη, διαφέροντα καὶ μετέβαλεν 67044 Leg.904.e.1 : τόπον ἅγιον ὅλον, μετακομισθεῖσα εἰς ἀμείνω τινὰ τόπον 67045 Leg.904.e.2 : ἕτερον· ὅταν δὲ τἀναντία, ἐπὶ τἀναντία μεθιδρύσασα τὸν 67046 Leg.904.e.3 : αὑτῆς βίον. 67047 Leg.904.e.3 : 67048 Leg.904.e.4 : Αὕτη τοι δίκη ἐστὶ θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν, 67049 Leg.904.e.4 : 67050 Leg.904.e.5 : ὦ παῖ καὶ νεανίσκε ἀμελεῖσθαι δοκῶν ὑπὸ θεῶν, κακίω μὲν 67051 Leg.904.e.6 : γιγνόμενον πρὸς τὰς κακίους ψυχάς, ἀμείνω δὲ πρὸς τὰς 67052 Leg.904.e.7 : ἀμείνους πορευόμενον, ἔν τε ζωῇ καὶ ἐν πᾶσι θανάτοις πάσχειν 67053 Leg.904.e.8 : τε ἃ προσῆκον δρᾶν ἐστι τοῖς προσφερέσι τοὺς προσφερεῖς 67054 Leg.905.a.1 : καὶ ποιεῖν. ταύτης τῆς δίκης οὔτε σὺ μή ποτε οὔτε εἰ ἄλλος 67055 Leg.905.a.2 : ἀτυχὴς γενόμενος ἐπεύξηται περιγενέσθαι θεῶν· ἣν πασῶν 67056 Leg.905.a.3 : δικῶν διαφερόντως ἔταξάν τε οἱ τάξαντες χρεών τε ἐξευλα– 67057 Leg.905.a.4 : βεῖσθαι τὸ παράπαν. οὐ γὰρ ἀμεληθήσῃ ποτὲ ὑπ´ αὐτῆς· 67058 Leg.905.a.5 : οὐχ οὕτω σμικρὸς ὢν δύσῃ κατὰ τὸ τῆς γῆς βάθος, οὐδ´ 67059 Leg.905.a.6 : ὑψηλὸς γενόμενος εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναπτήσῃ, τείσεις δὲ 67060 Leg.905.a.7 : αὐτῶν τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν εἴτ´ ἐνθάδε μένων εἴτε καὶ 67061 Leg.905.b.1 : ἐν Ἅιδου διαπορευθεὶς εἴτε καὶ τούτων εἰς ἀγριώτερον ἔτι 67062 Leg.905.b.2 : διακομισθεὶς τόπον. ὁ αὐτὸς δὲ λόγος σοι καὶ περὶ ἐκείνων 67063 Leg.905.b.3 : ἂν εἴη, τῶν οὓς σὺ κατιδὼν ἐκ σμικρῶν μεγάλους γεγονότας 67064 Leg.905.b.4 : ἀνοσιουργήσαντας ἤ τι τοιοῦτον πράξαντας ᾠήθης ἐξ ἀθλίων 67065 Leg.905.b.5 : εὐδαίμονας γεγονέναι, κᾆτα ὡς ἐν κατόπτροις αὐτῶν ταῖς 67066 Leg.905.b.6 : πράξεσιν ἡγήσω καθεωρακέναι τὴν πάντων ἀμέλειαν θεῶν, 67067 Leg.905.b.7 : οὐκ εἰδὼς αὐτῶν τὴν συντέλειαν ὅπῃ ποτὲ τῷ παντὶ συμ– 67068 Leg.905.c.1 : βάλλεται. γιγνώσκειν δὲ αὐτήν, ὦ πάντων ἀνδρειότατε, πῶς 67069 Leg.905.c.2 : οὐ δεῖν δοκεῖς; ἥν τις μὴ γιγνώσκων οὐδ´ ἂν τύπον ἴδοι ποτέ, 67070 Leg.905.c.3 : οὐδὲ λόγον συμβάλλεσθαι περὶ βίου δυνατὸς ἂν γένοιτο εἰς 67071 Leg.905.c.4 : εὐδαιμονίαν τε καὶ δυσδαίμονα τύχην. ταῦτα εἰ μέν σε πείθει 67072 Leg.905.c.5 : Κλεινίας ὅδε καὶ σύμπασα ἡμῶν ἥδε ἡ γερουσία, περὶ θεῶν 67073 Leg.905.c.6 : ὡς οὐκ οἶσθα ὅτι λέγεις, καλῶς ἄν σοι θεὸς αὐτὸς συλλαμ– 67074 Leg.905.c.7 : βάνοι· εἰ δ´ ἐπιδεὴς ἔτι λόγου τινὸς ἂν εἴης, λεγόντων ἡμῶν 67075 Leg.905.d.1 : πρὸς τὸν τρίτον ἐπάκουε, εἰ νοῦν καὶ ὁπωσοῦν ἔχεις. ὅτι 67076 Leg.905.d.2 : μὲν γὰρ θεοί τ´ εἰσὶν καὶ ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται, ἔγωγε οὐ 67077 Leg.905.d.3 : παντάπασιν φαύλως ἂν φαίην ἡμῖν ἀποδεδεῖχθαι· τὸ δὲ 67078 Leg.905.d.4 : παραιτητοὺς αὖ θεοὺς εἶναι τοῖσιν ἀδικοῦσι, δεχομένους δῶρα, 67079 Leg.905.d.5 : οὔτε τινὶ συγχωρητέον παντί τ´ αὖ κατὰ δύναμιν τρόπῳ 67080 Leg.905.d.6 : ἐλεγκτέον. 67081 Leg.905.d.7 : {ΚΛ.} Κάλλιστ´ εἶπες, ποιῶμέν τε ὡς λέγεις. 67082 Leg.905.d.8 : {ΑΘ.} Φέρε δὴ πρὸς θεῶν αὐτῶν, τίνα τρόπον παραιτητοὶ 67083 Leg.905.e.1 : γίγνοιντ´ ἂν ἡμῖν, εἰ γίγνοιντο αὖ; καὶ τίνες ἢ ποῖοί τινες 67084 Leg.905.e.2 : ὄντες; ἄρχοντας μὲν ἀναγκαῖόν που γίγνεσθαι τούς γε 67085 Leg.905.e.3 : διοικήσοντας τὸν ἅπαντα ἐντελεχῶς οὐρανόν. 67086 Leg.905.e.4 : {ΚΛ.} Οὕτως. 67087 Leg.905.e.5 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ ἄρα τίσιν προσφερεῖς τῶν ἀρχόντων; ἢ τίνες 67088 Leg.905.e.6 : τούτοις, ὧν δυνατὸν ἡμῖν ἀπεικάζουσι τυγχάνειν μείζοσιν 67089 Leg.905.e.7 : ἐλάττονας; πότερον ἡνίοχοί τινες ἂν εἶεν τοιοῦτοι ζευγῶν 67090 Leg.905.e.8 : ἁμιλλωμένων ἢ πλοίων κυβερνῆται; τάχα δὲ κἂν ἀπει– 67091 Leg.905.e.9 : κασθεῖεν στρατοπέδων ἄρχουσί τισιν· εἴη δ´ ἂν καὶ νόσων 67092 Leg.905.e.10 : πόλεμον εὐλαβουμένοις ἰατροῖς ἐοικέναι περὶ σώματα, ἢ 67093 Leg.906.a.1 : γεωργοῖς περὶ φυτῶν γένεσιν εἰωθυίας ὥρας χαλεπὰς διὰ 67094 Leg.906.a.2 : φόβων προσδεχομένοις, ἢ καὶ ποιμνίων ἐπιστάταις. ἐπειδὴ 67095 Leg.906.a.3 : γὰρ συγκεχωρήκαμεν ἡμῖν αὐτοῖς εἶναι μὲν τὸν οὐρανὸν 67096 Leg.906.a.4 : πολλῶν μεστὸν ἀγαθῶν, εἶναι δὲ καὶ τῶν ἐναντίων, πλειόνων 67097 Leg.906.a.5 : δὲ τῶν μή, μάχη δή, φαμέν, ἀθάνατός ἐσθ´ ἡ τοιαύτη καὶ 67098 Leg.906.a.6 : φυλακῆς θαυμαστῆς δεομένη, σύμμαχοι δὲ ἡμῖν θεοί τε ἅμα 67099 Leg.906.a.7 : καὶ δαίμονες, ἡμεῖς δ´ αὖ κτῆμα θεῶν καὶ δαιμόνων· φθείρει 67100 Leg.906.a.8 : δὲ ἡμᾶς ἀδικία καὶ ὕβρις μετὰ ἀφροσύνης, σῴζει δὲ δικαιοσύνη 67101 Leg.906.b.1 : καὶ σωφροσύνη μετὰ φρονήσεως, ἐν ταῖς τῶν θεῶν ἐμψύχοις 67102 Leg.906.b.2 : οἰκοῦσαι δυνάμεσιν, βραχὺ δέ τι καὶ τῇδε ἄν τις τῶν τοιούτων 67103 Leg.906.b.3 : ἐνοικοῦν ἡμῖν σαφὲς ἴδοι. ψυχαὶ δέ τινες ἐπὶ γῆς οἰκοῦσαι 67104 Leg.906.b.4 : καὶ ἄδικον λῆμμα κεκτημέναι δῆλον ὅτι θηριώδεις, πρὸς τὰς 67105 Leg.906.b.5 : τῶν φυλάκων ψυχὰς ἄρα κυνῶν ἢ τὰς τῶν νομέων ἢ πρὸς 67106 Leg.906.b.6 : τὰς τῶν παντάπασιν ἀκροτάτων δεσποτῶν προσπίπτουσαι, 67107 Leg.906.b.7 : πείθουσιν θωπείαις λόγων καὶ ἐν εὐκταίαις τισὶν ἐπῳδαῖς, 67108 Leg.906.c.1 : ὡς αἱ φῆμαί φασιν αἱ τῶν κακῶν, ἐξεῖναι πλεονεκτοῦσιν 67109 Leg.906.c.2 : σφίσιν ἐν ἀνθρώποις πάσχειν μηδὲν χαλεπόν· φαμὲν δ´ 67110 Leg.906.c.3 : εἶναί που τὸ νῦν ὀνομαζόμενον ἁμάρτημα, τὴν πλεονεξίαν, 67111 Leg.906.c.4 : ἐν μὲν σαρκίνοις σώμασι νόσημα καλούμενον, ἐν δὲ ὥραις 67112 Leg.906.c.5 : ἐτῶν καὶ ἐνιαυτοῖς λοιμόν, ἐν δὲ πόλεσι καὶ πολιτείαις τοῦτο 67113 Leg.906.c.6 : αὐτό, ῥήματι μετεσχηματισμένον, ἀδικίαν. 67114 Leg.906.c.7 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 67115 Leg.906.c.8 : {ΑΘ.} Τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἀναγκαῖον λέγειν τὸν λέγοντα 67116 Leg.906.d.1 : ὡς εἰσὶν συγγνώμονες ἀεὶ θεοὶ τοῖς τῶν ἀνθρώπων ἀδίκοις καὶ 67117 Leg.906.d.2 : ἀδικοῦσιν, ἂν αὐτοῖς τῶν ἀδικημάτων τις ἀπονέμῃ· καθάπερ 67118 Leg.906.d.3 : κυσὶν λύκοι τῶν ἁρπασμάτων σμικρὰ ἀπονέμοιεν, οἱ δὲ 67119 Leg.906.d.4 : ἡμερούμενοι τοῖς δώροις συγχωροῖεν τὰ ποίμνια διαρπάζειν. 67120 Leg.906.d.5 : ἆρ´ οὐχ οὗτος ὁ λόγος ὁ τῶν φασκόντων παραιτητοὺς εἶναι 67121 Leg.906.d.6 : θεούς; 67122 Leg.906.d.7 : {ΚΛ.} Οὗτος μὲν οὖν. 67123 Leg.906.d.8 : {ΑΘ.} Τίσιν οὖν δὴ τῶν προρρηθέντων ἀπεικάζων ὁμοίους 67124 Leg.906.d.9 : φύλακας εἶναι θεοὺς οὐκ ἂν καταγέλαστος γίγνοιτο ἀνθρώπων 67125 Leg.906.e.1 : ὁστισοῦν; πότερον κυβερνήταις, λοιβῇ τε οἴνου κνίσῃ 67126 Leg.906.e.2 : τε παρατρεπομένοις αὐτοῖς, ἀνατρέπουσι δὲ ναῦς τε καὶ 67127 Leg.906.e.3 : ναύτας; 67128 Leg.906.e.4 : {ΚΛ.} Μηδαμῶς. 67129 Leg.906.e.5 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ οὔτι μὴν ἡνιόχοισί γε ἐν ἁμίλλῃ συντε– 67130 Leg.906.e.6 : ταγμένοις, πεισθεῖσιν ὑπὸ δωρεᾶς ἑτέροισι τὴν νίκην ζεύγεσι 67131 Leg.906.e.7 : προδοῦναι. 67132 Leg.906.e.8 : {ΚΛ.} Δεινὴν γὰρ εἰκόνα λέγοις ἂν λέγων τὸν λόγον 67133 Leg.906.e.9 : τοῦτον. 67134 Leg.906.e.10 : {ΑΘ.} Οὐ μὴν οὐδὲ στρατηγοῖς γε οὐδ´ ἰατροῖς οὐδὲ γεωρ– 67135 Leg.906.e.11 : γοῖς, οὐδὲ νομεῦσιν μὴν οὐδέ τισι κυσὶν κεκηλημένοις ὑπὸ 67136 Leg.906.e.12 : λύκων. 67137 Leg.907.a.1 : {ΚΛ.} Εὐφήμει· πῶς γὰρ ἄν; 67138 Leg.907.a.2 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ οὐ πάντων φυλάκων εἰσὶ μέγιστοι καὶ περὶ τὰ 67139 Leg.907.a.3 : μέγιστα ἡμῖν οἱ πάντες θεοί; 67140 Leg.907.a.4 : {ΚΛ.} Πολύ γε. 67141 Leg.907.a.5 : {ΑΘ.} Τοὺς δὴ κάλλιστά τε πράγματα φυλάττοντας, δια– 67142 Leg.907.a.6 : φέροντάς τε αὐτοὺς φυλακῇ πρὸς ἀρετήν, κυνῶν χείρους 67143 Leg.907.a.7 : καὶ ἀνθρώπων μέσων εἶναι φήσομεν, οἳ τὸ δίκαιον οὐκ ἄν 67144 Leg.907.a.8 : ποτε προδοῖεν ἕνεκα δώρων παρὰ ἀδίκων ἀνδρῶν ἀνοσίως 67145 Leg.907.a.9 : διδομένων; 67146 Leg.907.b.1 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς· οὔτε ἀνεκτὸς λόγων, τῶν τε περὶ πᾶσαν 67147 Leg.907.b.2 : ἀσέβειαν ὄντων κινδυνεύει πᾶς ὁ ταύτης τῆς δόξης ἀντεχό– 67148 Leg.907.b.3 : μενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός 67149 Leg.907.b.4 : τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος. 67150 Leg.907.b.5 : {ΑΘ.} Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα τρία, θεοί τε ὡς εἰσίν, καὶ ὡς 67151 Leg.907.b.6 : ἐπιμελεῖς, καὶ παρὰ τὸ δίκαιον ὡς παντάπασιν ἀπαραίτητοι, 67152 Leg.907.b.7 : φῶμεν ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαί που; 67153 Leg.907.b.8 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; καὶ σύμψηφοί γε τούτοις τοῖς λόγοις 67154 Leg.907.b.9 : ἐσμέν. 67155 Leg.907.b.10 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν εἴρηνταί γέ πως σφοδρότερον διὰ φιλονικίαν 67156 Leg.907.c.1 : τῶν κακῶν ἀνθρώπων· τούτου γε μὴν ἕνεκα, ὦ φίλε Κλεινία, 67157 Leg.907.c.2 : πεφιλονίκηνται, μή ποτε λόγοις ἡγῶνται κρατοῦντες ἐξουσίαν 67158 Leg.907.c.3 : εἶναι σφίσιν ἃ βούλονται πράττειν οἱ κακοί, ἃ δὴ καὶ ὅσα 67159 Leg.907.c.4 : καὶ οἷα περὶ θεοὺς διανοοῦνται. προθυμία μὲν δὴ διὰ ταῦτα 67160 Leg.907.c.5 : νεωτέρως εἰπεῖν ἡμῖν γέγονεν· εἰ δέ τι καὶ βραχὺ προὔργου 67161 Leg.907.c.6 : πεποιήκαμεν εἰς τὸ πείθειν πῃ τοὺς ἄνδρας ἑαυτοὺς μὲν 67162 Leg.907.c.7 : μισῆσαι, τὰ δ´ ἐναντία πως ἤθη στέρξαι, καλῶς ἡμῖν εἰρημένον 67163 Leg.907.d.1 : ἂν εἴη τὸ προοίμιον ἀσεβείας πέρι νόμων. 67164 Leg.907.d.2 : {ΚΛ.} Ἀλλὰ ἐλπίς· εἰ δὲ μή, τό γε τοῦ λόγου γένος οὐκ 67165 Leg.907.d.3 : αἰτιάσεται τὸν νομοθέτην. 67166 Leg.907.d.4 : {ΑΘ.} Μετὰ τὸ προοίμιον τοίνυν λόγος οἷος ἂν τῶν νόμων 67167 Leg.907.d.5 : ἑρμηνεὺς ὀρθῶς γίγνοιτο ἡμῖν, προαγορεύων ἐξίστασθαι πᾶσι 67168 Leg.907.d.6 : τοῖς ἀσεβέσι τρόπων τῶν αὑτῶν εἰς τοὺς εὐσεβεῖς. τοῖς δὲ μὴ 67169 Leg.907.d.7 : πειθομένοις ἀσεβείας ὅδε ἔστω πέρι νόμος· Ἐάν τις ἀσεβῇ 67170 Leg.907.e.1 : λόγοις εἴτ´ ἔργοις, ὁ παρατυγχάνων ἀμυνέτω σημαίνων πρὸς 67171 Leg.907.e.2 : ἄρχοντας, τῶν δὲ ἀρχόντων οἱ πρῶτοι πυθόμενοι πρὸς τὸ 67172 Leg.907.e.3 : περὶ τούτων ἀποδεδειγμένον κρίνειν δικαστήριον εἰσαγα– 67173 Leg.907.e.4 : γόντων κατὰ τοὺς νόμους· ἐὰν δέ τις ἀκούσασα ἀρχὴ μὴ 67174 Leg.907.e.5 : δρᾷ ταῦτα, αὐτὴ ἀσεβείας ὑπόδικος γιγνέσθω τῷ ἐθέλοντι 67175 Leg.907.e.6 : τιμωρεῖν ὑπὲρ τῶν νόμων. ἐὰν δέ τις ὄφλῃ, τιμάτω τὸ 67176 Leg.907.e.7 : δικαστήριον ἓν ἑκάστῳ τῶν καθ´ ἓν ἀσεβούντων τίμημα. 67177 Leg.908.a.1 : δεσμὸς μὲν οὖν ὑπαρχέτω πᾶσιν· δεσμωτηρίων δὲ ὄντων ἐν 67178 Leg.908.a.2 : τῇ πόλει τριῶν, ἑνὸς μὲν κοινοῦ τοῖς πλείστοις περὶ ἀγοράν, 67179 Leg.908.a.3 : σωτηρίας ἕνεκα τοῖς πολλοῖς τῶν σωμάτων, ἑνὸς δὲ περὶ τὸν 67180 Leg.908.a.4 : τῶν νύκτωρ συλλεγομένων σύλλογον, σωφρονιστήριον ἐπονο– 67181 Leg.908.a.5 : μαζόμενον, ἑνὸς δὲ αὖ κατὰ μέσην τὴν χώραν, ὅπῃπερ ἂν 67182 Leg.908.a.6 : ἔρημός τε καὶ ὡς ὅτι μάλιστα ἀγριώτατος ᾖ τόπος, τιμωρίας 67183 Leg.908.a.7 : ἔχων ἐπωνυμίαν φήμην τινά· περὶ ἀσέβειαν δὲ ὄντων αἰτίαις 67184 Leg.908.b.1 : μὲν τρισίν, αἷσπερ καὶ διήλθομεν, δύο δὲ ἐξ ἑκάστης τῆς 67185 Leg.908.b.2 : τοιαύτης αἰτίας γενομένων, ἓξ ἂν γίγνοιντο ἃ καὶ διακρίσεως 67186 Leg.908.b.3 : ἄξια γένη τῶν περὶ τὰ θεῖα ἐξαμαρτανόντων, οὐκ ἴσης οὐδ´ 67187 Leg.908.b.4 : ὁμοίας δίκης δεόμενα. ᾧ γὰρ ἂν μὴ νομίζοντι θεοὺς εἶναι 67188 Leg.908.b.5 : τὸ παράπαν ἦθος φύσει προσγένηται δίκαιον, μισοῦντές τε 67189 Leg.908.b.6 : γίγνονται τοὺς κακούς, καὶ τῷ δυσχεραίνειν τὴν ἀδικίαν οὔτε 67190 Leg.908.b.7 : τὰς τοιαύτας πράξεις προσίενται πράττειν, τούς τε μὴ δικαίους 67191 Leg.908.c.1 : τῶν ἀνθρώπων φεύγουσι καὶ τοὺς δικαίους στέργουσιν· οἷς 67192 Leg.908.c.2 : δ´ ἂν πρὸς τῇ δόξῃ τῇ θεῶν ἔρημα εἶναι πάντα ἀκράτειαί 67193 Leg.908.c.3 : τε ἡδονῶν καὶ λυπῶν προσπέσωσι, μνῆμαί τε ἰσχυραὶ καὶ 67194 Leg.908.c.4 : μαθήσεις ὀξεῖαι παρῶσι, τὸ μὲν μὴ νομίζειν θεοὺς ἀμφοῖν 67195 Leg.908.c.5 : ἂν ἐνυπάρχοι κοινὸν πάθος, τῇ δὲ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων 67196 Leg.908.c.6 : λώβῃ τὸ μὲν ἐλάττω, τὸ δὲ πλείω κακὰ ἐργάζοιτ´ ἄν. ὁ μὲν 67197 Leg.908.c.7 : γὰρ λόγῳ τε ἂν περὶ θεοὺς παρρησίας εἴη μεστὸς καὶ περὶ 67198 Leg.908.c.8 : θυσίας τε καὶ ὅρκους, καὶ ὡς τῶν ἄλλων καταγελῶν τάχ´ ἂν 67199 Leg.908.d.1 : ἑτέρους τοιούτους ἀπεργάζοιτο, δίκης μὴ τυγχάνων· ὁ δὲ 67200 Leg.908.d.2 : δὴ δοξάζων μὲν καθάπερ ἅτερος, εὐφυὴς δὲ ἐπικαλούμενος, 67201 Leg.908.d.3 : δόλου δὲ καὶ ἐνέδρας πλήρης, ἐξ ὧν μάντεις τε κατασκευά– 67202 Leg.908.d.4 : ζονται πολλοὶ καὶ περὶ πᾶσαν τὴν μαγγανείαν κεκινημένοι, 67203 Leg.908.d.5 : γίγνονται δὲ ἐξ αὐτῶν ἔστιν ὅτε καὶ τύραννοι καὶ δημηγόροι 67204 Leg.908.d.6 : καὶ στρατηγοί, καὶ τελεταῖς δὲ ἰδίαις ἐπιβεβουλευκότες, 67205 Leg.908.d.7 : σοφιστῶν τε ἐπικαλουμένων μηχαναί. τούτων δὴ πολλὰ 67206 Leg.908.e.1 : μὲν εἴδη γένοιτ´ ἄν, τὰ δὲ νόμων ἄξια θέσεως δύο, ὧν τὸ μὲν 67207 Leg.908.e.2 : εἰρωνικὸν οὐχ ἑνὸς οὐδὲ δυοῖν ἄξια θανάτοιν ἁμαρτάνον, τὸ 67208 Leg.908.e.3 : δὲ νουθετήσεως ἅμα καὶ δεσμῶν δεόμενον. ὡσαύτως δὲ καὶ 67209 Leg.908.e.4 : τὸ θεοὺς νομίζον ἀμελεῖν δύ´ ἕτερα γεννᾷ, καὶ τὸ παραιτη– 67210 Leg.908.e.5 : τοὺς ἄλλα δύο. τούτων δὴ ταύτῃ διεστηκότων, τοὺς μὲν ὑπ´ 67211 Leg.908.e.6 : ἀνοίας ἄνευ κάκης ὀργῆς τε καὶ ἤθους γεγενημένους εἰς τὸ 67212 Leg.909.a.1 : σωφρονιστήριον ὁ δικαστὴς τιθέμενος νόμῳ τιθέσθω μηδὲν 67213 Leg.909.a.2 : ἔλαττον ἐτῶν πέντε, ἐν τούτῳ δὲ τῷ χρόνῳ μηδεὶς τῶν 67214 Leg.909.a.3 : πολιτῶν αὐτοῖς ἄλλος συγγιγνέσθω πλὴν οἱ τοῦ νυκτερινοῦ 67215 Leg.909.a.4 : συλλόγου κοινωνοῦντες, ἐπὶ νουθετήσει τε καὶ τῇ τῆς ψυχῆς 67216 Leg.909.a.5 : σωτηρίᾳ ὁμιλοῦντες· ὅταν δ´ ὁ χρόνος αὐτοῖς ἐξέλθῃ τῶν 67217 Leg.909.a.6 : δεσμῶν, ἐὰν μὲν δοκῇ τις σωφρονεῖν αὐτῶν, οἰκείτω μετὰ 67218 Leg.909.a.7 : τῶν σωφρόνων, ἐὰν δὲ μή, ὀφείλῃ δ´ αὖθις τὴν τοιαύτην 67219 Leg.909.a.8 : δίκην, θανάτῳ ζημιούσθω. ὅσοι δ´ ἂν θηριώδεις γένωνται 67220 Leg.909.b.1 : πρὸς τῷ θεοὺς μὴ νομίζειν ἢ ἀμελεῖς ἢ παραιτητοὺς εἶναι, 67221 Leg.909.b.2 : καταφρονοῦντες δὲ τῶν ἀνθρώπων ψυχαγωγῶσι μὲν πολλοὺς 67222 Leg.909.b.3 : τῶν ζώντων, τοὺς δὲ τεθνεῶτας φάσκοντες ψυχαγωγεῖν καὶ 67223 Leg.909.b.4 : θεοὺς ὑπισχνούμενοι πείθειν, ὡς θυσίαις τε καὶ εὐχαῖς καὶ 67224 Leg.909.b.5 : ἐπῳδαῖς γοητεύοντες, ἰδιώτας τε καὶ ὅλας οἰκίας καὶ πόλεις 67225 Leg.909.b.6 : χρημάτων χάριν ἐπιχειρῶσιν κατ´ ἄκρας ἐξαιρεῖν, τούτων δὲ 67226 Leg.909.b.7 : ὃς ἂν ὀφλὼν εἶναι δόξῃ, τιμάτω τὸ δικαστήριον αὐτῷ κατὰ 67227 Leg.909.c.1 : νόμον δεδέσθαι μὲν ἐν τῷ τῶν μεσογέων δεσμωτηρίῳ, 67228 Leg.909.c.2 : προσιέναι δὲ αὐτοῖς μηδένα ἐλεύθερον μηδέποτε, τακτὴν δὲ 67229 Leg.909.c.3 : ὑπὸ τῶν νομοφυλάκων αὐτοὺς τροφὴν παρὰ τῶν οἰκετῶν λαμ– 67230 Leg.909.c.4 : βάνειν. ἀποθανόντα δὲ ἔξω τῶν ὁρίων ἐκβάλλειν ἄταφον· 67231 Leg.909.c.5 : ἐὰν δέ τις ἐλεύθερος συνθάπτῃ, δίκας ἀσεβείας τῷ ἐθέλοντι 67232 Leg.909.c.6 : λαγχάνειν ὑπεχέτω. παῖδας δὲ ἂν μὲν καταλείπῃ τῇ πόλει 67233 Leg.909.c.7 : ἱκανούς, οἱ τῶν ὀρφανῶν ἐπιμελούμενοι καὶ τούτων ὡς ὄντων 67234 Leg.909.d.1 : ὀρφανῶν ἐπιμελείσθων μηδὲν χεῖρον τῶν ἄλλων ἀπὸ τῆς 67235 Leg.909.d.2 : ἡμέρας ἧς ἂν ὁ πατὴρ αὐτῶν ὄφλῃ τὴν δίκην. 67236 Leg.909.d.3 : Κοινὸν δ´ ἐπὶ τούτοις πᾶσιν νόμον κεῖσθαι χρεών, ὃς 67237 Leg.909.d.4 : ἐλάττω τε εἰς θεοὺς αὐτῶν τοὺς πολλοὺς ἔργῳ καὶ λόγῳ 67238 Leg.909.d.5 : πλημμελεῖν ἂν ποιοῖ, καὶ δὴ καὶ ἀνοήτους ἧττον γίγνεσθαι, 67239 Leg.909.d.6 : διὰ τὸ μὴ ἐξεῖναι θεοπολεῖν παρὰ νόμον. ἔστω γὰρ νόμος 67240 Leg.909.d.7 : ὅδε τοῖς σύμπασιν κείμενος ἁπλῶς· Ἱερὰ μηδὲ εἷς ἐν ἰδίαις 67241 Leg.909.d.8 : οἰκίαις ἐκτήσθω· θύειν δ´ ὅταν ἐπὶ νοῦν ἴῃ τινί, πρὸς τὰ 67242 Leg.909.d.9 : δημόσια ἴτω θύσων, καὶ τοῖς ἱερεῦσί τε καὶ ἱερείαις ἐγχει– 67243 Leg.909.e.1 : ριζέτω τὰ θύματα, οἷς ἁγνεῖαι τούτων ἐπιμελεῖς. συνευξάσθω 67244 Leg.909.e.2 : δὲ αὐτός τε καὶ ὃν ἂν ἐθέλῃ μετ´ αὐτοῦ συνεύχεσθαι. ταῦτα 67245 Leg.909.e.3 : δὲ γιγνόμενα τῶν τοιῶνδε χάριν ἔστω. ἱερὰ καὶ θεοὺς οὐ 67246 Leg.909.e.4 : ῥᾴδιον ἱδρύεσθαι, μεγάλης δὲ διανοίας τινὸς ὀρθῶς δρᾶν τὸ 67247 Leg.909.e.5 : τοιοῦτον, ἔθος τε γυναιξί τε δὴ διαφερόντως πάσαις καὶ τοῖς 67248 Leg.909.e.6 : ἀσθενοῦσι πάντῃ καὶ κινδυνεύουσι καὶ ἀποροῦσιν, ὅπῃ τις 67249 Leg.909.e.7 : ἂν ἀπορῇ, καὶ τοὐναντίον ὅταν εὐπορίας τινὸς λάβωνται, 67250 Leg.909.e.8 : καθιεροῦν τε τὸ παρὸν ἀεὶ καὶ θυσίας εὔχεσθαι καὶ ἱδρύσεις 67251 Leg.910.a.1 : ὑπισχνεῖσθαι θεοῖς καὶ δαίμοσιν καὶ παισὶν θεῶν, ἔν τε 67252 Leg.910.a.2 : φάσμασιν ἐγρηγορότας διὰ φόβους καὶ ἐν ὀνείροις, ὡς δ´ 67253 Leg.910.a.3 : αὕτως ὄψεις πολλὰς ἀπομνημονεύοντας ἑκάσταισί τε αὐτῶν 67254 Leg.910.a.4 : ἄκη ποιουμένους, βωμοὺς καὶ ἱερὰ πάσας μὲν οἰκίας, πάσας 67255 Leg.910.a.5 : δὲ κώμας ἔν τε καθαροῖς ἱδρυομένους ἐμπιμπλάναι καὶ ὅπῃ 67256 Leg.910.a.6 : τις ἔτυχε τῶν τοιούτων. ὧν ἕνεκα χρὴ πάντων ποιεῖν κατὰ 67257 Leg.910.a.7 : τὸν νῦν λεγόμενον νόμον· πρὸς τούτοις δὲ ἕνεκα τῶν ἀσε– 67258 Leg.910.b.1 : βούντων, ἵνα μὴ καὶ ταῦτα κλέπτοντες ταῖς πράξεσιν, ἱερά 67259 Leg.910.b.2 : τε καὶ βωμοὺς ἐν ἰδίαις οἰκίαις ἱδρυόμενοι, λάθρᾳ τοὺς θεοὺς 67260 Leg.910.b.3 : ἵλεως οἰόμενοι ποιεῖν θυσίαις τε καὶ εὐχαῖς, εἰς ἄπειρον τὴν 67261 Leg.910.b.4 : ἀδικίαν αὐξάνοντες αὑτοῖς τε ἐγκλήματα πρὸς θεῶν ποιῶνται 67262 Leg.910.b.5 : καὶ τοῖς ἐπιτρέπουσιν, οὖσιν αὐτῶν βελτίοσιν, καὶ πᾶσα 67263 Leg.910.b.6 : οὕτως ἡ πόλις ἀπολαύῃ τῶν ἀσεβῶν τρόπον τινὰ δικαίως. 67264 Leg.910.b.7 : τὸν μὲν δὴ νομοθέτην ὁ θεὸς οὐ μέμψεται· κείσθω γὰρ νόμος 67265 Leg.910.b.8 : οὗτος· Μὴ κεκτῆσθαι θεῶν ἐν ἰδίαις οἰκίαις ἱερά, τὸν δὲ 67266 Leg.910.c.1 : φανέντα κεκτημένον ἕτερα καὶ ὀργιάζοντα πλὴν τὰ δημόσια, 67267 Leg.910.c.2 : ἐὰν μὲν ἄδικον μηδὲν τῶν μεγάλων καὶ ἀνοσίων εἰργα– 67268 Leg.910.c.3 : σμένος ἀνὴρ ἢ καὶ γυνὴ κεκτῆταί τις, ὁ μὲν αἰσθανόμενος 67269 Leg.910.c.4 : καὶ εἰσαγγελλέτω τοῖς νομοφύλαξιν, οἱ δὲ προσταττόντων 67270 Leg.910.c.5 : εἰς τὰ δημόσια ἀποφέρειν ἱερὰ τὰ ἴδια, μὴ πείθοντες δὲ 67271 Leg.910.c.6 : ζημιούντων ἕως ἂν ἀπενεχθῇ· ἐὰν δέ τις ἀσεβήσας μὴ 67272 Leg.910.c.7 : παιδίων ἀλλ´ ἀνδρῶν ἀσέβημα ἀνοσίων γένηται φανερός, 67273 Leg.910.c.8 : εἴτε ἐν ἰδίοις ἱδρυσάμενος εἴτ´ ἐν δημοσίοις θύσας ἱερὰ θεοῖς 67274 Leg.910.d.1 : οἱστισινοῦν, ὡς οὐ καθαρὸς ὢν θύων θανάτῳ ζημιούσθω. 67275 Leg.910.d.2 : τὸ δὲ παίδειον ἢ μὴ κρίναντες οἱ νομοφύλακες, εἰς τὸ 67276 Leg.910.d.3 : δικαστήριον οὕτως εἰσαγαγόντες, τὴν τῆς ἀσεβείας δίκην 67277 Leg.910.d.4 : τούτοις ἐπιτελούντων. 67278 Leg.910.d.4 : 67279 Leg.913.a.1 : {ΑΘ.} Τὸ δὴ μετὰ ταῦτ´ εἴη συμβολαίων ἂν πρὸς ἀλλή– 67280 Leg.913.a.2 : λους ἡμῖν δεόμενα προσηκούσης τάξεως. ἁπλοῦν δέ γέ 67281 Leg.913.a.3 : ἐστίν που τό γε τοιοῦτον· Μήτε οὖν τις τῶν ἐμῶν χρημάτων 67282 Leg.913.a.4 : ἅπτοιτο εἰς δύναμιν, μηδ´ αὖ κινήσειεν μηδὲ τὸ βραχύτατον 67283 Leg.913.a.5 : ἐμὲ μηδαμῇ μηδαμῶς πείθων· κατὰ ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ 67284 Leg.913.a.6 : περὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐγὼ δρῴην, νοῦν ἔχων ἔμφρονα. θη– 67285 Leg.913.a.7 : σαυρὸν δὴ λέγωμεν πρῶτον τῶν τοιούτων ὅν τις αὑτῷ καὶ 67286 Leg.913.a.8 : τοῖς αὑτοῦ κειμήλιον ἔθετο, μὴ τῶν ἐμῶν ὢν πατέρων· μήθ´ 67287 Leg.913.b.1 : εὑρεῖν ποτε θεοῖς εὐξαίμην μήθ´ εὑρὼν κινήσαιμι, μηδ´ αὖ 67288 Leg.913.b.2 : τοῖς λεγομένοις μάντεσιν ἀνακοινώσαιμι τοῖς ἁμῶς γέ πώς 67289 Leg.913.b.3 : μοι συμβουλεύουσιν ἀνελεῖν τὴν γῇ παρακαταθήκην. οὐ 67290 Leg.913.b.4 : γάρ ποτε τοσοῦτον εἰς χρημάτων ὠφεληθείην ἂν κτῆσιν 67291 Leg.913.b.5 : ἀνελών, ὅσον εἰς ὄγκον πρὸς ἀρετὴν ψυχῆς καὶ τὸ δίκαιον 67292 Leg.913.b.6 : ἐπιδιδοίην μὴ ἀνελόμενος, κτῆμα ἀντὶ κτήματος ἄμεινον 67293 Leg.913.b.7 : ἐν ἀμείνονι κτησάμενος, δίκην ἐν τῇ ψυχῇ πλούτου προτι– 67294 Leg.913.b.8 : μήσας ἐν οὐσίᾳ κεκτῆσθαι πρότερον· ἐπὶ πολλοῖς γὰρ δὴ 67295 Leg.913.b.9 : λεγόμενον εὖ τὸ μὴ κινεῖν τὰ ἀκίνητα καὶ περὶ τούτου 67296 Leg.913.c.1 : λέγοιτ´ ἂν ὡς ἑνὸς ἐκείνων ὄντος. πείθεσθαι δὲ χρὴ καὶ 67297 Leg.913.c.2 : τοῖς περὶ ταῦτα λεγομένοις μύθοις, ὡς εἰς παίδων γενεὰν 67298 Leg.913.c.3 : οὐ σύμφορα τὰ τοιαῦτα· ὃς δ´ ἂν παίδων τε ἀκηδὴς γένηται 67299 Leg.913.c.4 : καί, τοῦ θέντος τὸν νόμον ἀμελήσας, ἃ μήτε αὐτὸς κατέθετο 67300 Leg.913.c.5 : μήτε αὖ πατέρων τις πατήρ, μὴ πείσας τὸν θέμενον ἀνέ– 67301 Leg.913.c.6 : ληται, κάλλιστον νόμων διαφθείρων, ἁπλούστατον καὶ 67302 Leg.913.c.7 : οὐδαμῇ ἀγεννοῦς ἀνδρὸς νομοθέτημα, ὃς εἶπεν· Ἃ μὴ κατέ– 67303 Leg.913.d.1 : θου, μὴ ἀνέλῃ—τούτοιν τοῖν δυοῖν νομοθέταιν καταφρονή– 67304 Leg.913.d.2 : σαντα καὶ ἀνελόμενον, οὔτι σμικρόν, ὃ μὴ κατέθετο αὐτός, 67305 Leg.913.d.3 : πλῆθος δ´ ἔστιν ὅτε θησαυροῦ παμμέγεθες, τί χρὴ πάσχειν; 67306 Leg.913.d.4 : ὑπὸ μὲν δὴ θεῶν, ὁ θεὸς οἶδεν· ὁ δὲ κατιδὼν πρῶτος ἀγγελ– 67307 Leg.913.d.5 : λέτω, ἐὰν μὲν ἐν ἄστει γίγνηται τὸ τοιοῦτον, τοῖς ἀστυνόμοις, 67308 Leg.913.d.6 : ἐὰν δὲ τῆς πόλεως ἐν ἀγορᾷ που, τοῖσιν ἀγορανόμοις, ἐὰν 67309 Leg.914.a.1 : δὲ τῆς ἄλλης χώρας, ἀγρονόμοις τε καὶ τοῖς τούτων ἄρχουσι 67310 Leg.914.a.2 : δηλωσάτω. δηλωθέντων δέ, ἡ πόλις εἰς Δελφοὺς πεμπέτω· 67311 Leg.914.a.3 : ὅτι δ´ ἂν ὁ θεὸς ἀναιρῇ περί τε τῶν χρημάτων καὶ τοῦ κινή– 67312 Leg.914.a.4 : σαντος, τοῦτο ἡ πόλις ὑπηρετοῦσα ταῖς μαντείαις δράτω τοῦ 67313 Leg.914.a.5 : θεοῦ. καὶ ἐὰν μὲν ἐλεύθερος ὁ μηνύσας ᾖ, δόξαν ἀρετῆς 67314 Leg.914.a.6 : κεκτήσθω, μὴ μηνύσας δέ, κακίας· δοῦλος δ´ ἐὰν ᾖ, μηνύσας 67315 Leg.914.a.7 : μὲν ἐλεύθερος ὑπὸ τῆς πόλεως ὀρθῶς γίγνοιτ´ ἂν ἀποδι– 67316 Leg.914.a.8 : δούσης τῷ δεσπότῃ τὴν τιμήν, μὴ μηνύων δὲ θανάτῳ ζη– 67317 Leg.914.b.1 : μιούσθω. τούτῳ δ´ ἑπόμενον ἑξῆς ἂν γίγνοιτο τὸ περὶ 67318 Leg.914.b.2 : σμικρὰ καὶ μεγάλα ταὐτὸν τοῦτο νόμιμον συνακολουθεῖν. 67319 Leg.914.b.3 : ἄν τις τῶν αὑτοῦ τι καταλείπῃ που ἑκὼν εἴτ´ ἄκων, ὁ 67320 Leg.914.b.4 : προστυγχάνων ἐάτω κεῖσθαι, νομίζων φυλάττειν ἐνοδίαν 67321 Leg.914.b.5 : δαίμονα τὰ τοιαῦτα ὑπὸ τοῦ νόμου τῇ θεῷ καθιερωμένα. 67322 Leg.914.b.6 : ἂν δὲ παρὰ ταῦτά τις ἀπειθῶν ἀναιρούμενος οἴκαδε φέρῃ, 67323 Leg.914.b.7 : ἂν μὲν σμικρᾶς τιμῆς ἄξιον ὢν δοῦλος, ὑπὸ τοῦ προστυγχά– 67324 Leg.914.b.8 : νοντος μὴ ἔλαττον τριακονταέτους πολλὰς πληγὰς μαστι– 67325 Leg.914.c.1 : γούσθω· ἐὰν δέ τις ἐλεύθερος, πρὸς τῷ ἀνελεύθερος εἶναι 67326 Leg.914.c.2 : δοκεῖν καὶ ἀκοινώνητος νόμων, δεκαπλάσιον τῆς τιμῆς τοῦ 67327 Leg.914.c.3 : κινηθέντος ἀποτινέτω τῷ καταλιπόντι. ἐὰν δέ τις ἐπαι– 67328 Leg.914.c.4 : τιᾶται τῶν αὑτοῦ χρημάτων ἔχειν τινὰ πλέον ἢ καὶ σμικρό– 67329 Leg.914.c.5 : τερον, ὁ δὲ ὁμολογῇ μὲν ἔχειν, μὴ τὸ ἐκείνου δέ, ἂν μὲν 67330 Leg.914.c.6 : ἀπογεγραμμένον ᾖ παρὰ τοῖς ἄρχουσιν τὸ κτῆμα κατὰ νόμον, 67331 Leg.914.c.7 : τὸν ἔχοντα καλείσθω πρὸς τὴν ἀρχήν, ὁ δὲ καθιστάτω. 67332 Leg.914.c.8 : γενομένου δὲ ἐμφανοῦς, ἐὰν ἐν τοῖς γράμμασιν ἀπογεγραμ– 67333 Leg.914.d.1 : μένον φαίνηται ποτέρου τῶν ἀμφισβητούντων, ἔχων οὗτος 67334 Leg.914.d.2 : ἀπίτω· ἐὰν δέ τινος ἄλλου τῶν μὴ παρόντων, ὁπότερος ἂν 67335 Leg.914.d.3 : παράσχῃ τὸν ἐγγυητὴν ἀξιόχρεων, ὑπὲρ τοῦ ἀπόντος ὡς 67336 Leg.914.d.4 : παραδώσων ἐκείνῳ κατὰ τὴν ἐκείνου ἀφαίρεσιν ἀφαιρείσθω. 67337 Leg.914.d.5 : ἐὰν δὲ παρὰ τοῖς ἄρχουσι τὸ ἀμφισβητούμενον μὴ ἀπο– 67338 Leg.914.d.6 : γεγραμμένον ᾖ, κείσθω μὲν μέχρι δίκης παρὰ τρισὶ τῶν 67339 Leg.914.d.7 : ἀρχόντων τοῖς πρεσβυτάτοις, ἐὰν δὲ τὸ μεσεγγυωθὲν θρέμμα 67340 Leg.914.d.8 : ᾖ, τὸν νικηθέντα περὶ αὐτοῦ δίκῃ τὴν τροφὴν ἐκτίνειν τοῖς 67341 Leg.914.e.1 : ἄρχουσιν· τὴν δὲ κρίσιν διαδικάζειν ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν 67342 Leg.914.e.2 : τοὺς ἄρχοντας. 67343 Leg.914.e.3 : Ἀγέτω τὸν ἑαυτοῦ δοῦλον ὁ βουλόμενος, ἐὰν ἔμφρων 67344 Leg.914.e.4 : ᾖ, χρησόμενος ὅτι ἂν ἐθέλῃ τῶν ὁπόσα ὅσια· ἀγέτω δὲ καὶ 67345 Leg.914.e.5 : ὑπὲρ ἄλλου τῶν οἰκείων ἢ φίλων τὸν ἀφεστῶτα ἐπὶ σω– 67346 Leg.914.e.6 : τηρίᾳ. ἐὰν δέ τις ἀφαιρῆταί τινα εἰς ἐλευθερίαν ὡς δοῦλον 67347 Leg.914.e.7 : ἀγόμενον, μεθιέτω μὲν ὁ ἄγων, ὁ δὲ ἀφαιρούμενος ἐγγυητὰς 67348 Leg.914.e.8 : τρεῖς ἀξιόχρεως καταστήσας, οὕτως ἀφαιρείσθω κατὰ ταῦτα, 67349 Leg.914.e.9 : ἄλλως δὲ μή· ἐὰν δὲ παρὰ ταῦτά τις ἀφαιρῆται, τῶν βιαίων 67350 Leg.915.a.1 : ἔνοχος ἔστω, καὶ ἁλοὺς τὴν διπλασίαν τοῦ ἐπιγραφέντος 67351 Leg.915.a.2 : βλάβους τῷ ἀφαιρεθέντι τινέτω. ἀγέτω δὲ καὶ τὸν ἀπε– 67352 Leg.915.a.3 : λεύθερον, ἐάν τις μὴ θεραπεύῃ τοὺς ἀπελευθερώσαντας ἢ 67353 Leg.915.a.4 : μὴ ἱκανῶς· θεραπεία δὲ φοιτᾶν τρὶς τοῦ μηνὸς τὸν ἀπε– 67354 Leg.915.a.5 : λευθερωθέντα πρὸς τὴν τοῦ ἀπελευθερώσαντος ἑστίαν, 67355 Leg.915.a.6 : ἐπαγγελλόμενον ὅτι χρὴ δρᾶν τῶν δικαίων καὶ ἅμα δυνατῶν, 67356 Leg.915.a.7 : καὶ περὶ γάμου ποιεῖν ὅτιπερ ἂν συνδοκῇ τῷ γενομένῳ 67357 Leg.915.a.8 : δεσπότῃ. πλουτεῖν δὲ τοῦ ἀπελευθερώσαντος μὴ ἐξεῖναι 67358 Leg.915.b.1 : μᾶλλον· τὸ δὲ πλέον γιγνέσθω τοῦ δεσπότου. μὴ πλείω 67359 Leg.915.b.2 : δὲ εἴκοσιν ἐτῶν μένειν τὸν ἀφεθέντα, ἀλλὰ καθάπερ καὶ τοὺς 67360 Leg.915.b.3 : ἄλλους ξένους ἀπιέναι λαβόντα τὴν αὑτοῦ πᾶσαν οὐσίαν, 67361 Leg.915.b.4 : ἐὰν μὴ πείσῃ τούς τε ἄρχοντας καὶ τὸν ἀπελευθερώσαντα. 67362 Leg.915.b.5 : ἐὰν δὲ τῷ ἀπελευθερωθέντι ἢ καὶ τῶν ἄλλων τῳ ξένων 67363 Leg.915.b.6 : οὐσία πλείων γίγνηται τοῦ τρίτου μεγέθει τιμήματος, ᾗ ἂν 67364 Leg.915.b.7 : τοῦτο ἡμέρᾳ γένηται, τριάκοντα ἡμερῶν ἀπὸ ταύτης τῆς 67365 Leg.915.c.1 : ἡμέρας λαβὼν ἀπίτω τὰ ἑαυτοῦ, καὶ μηδεμία τῆς μονῆς 67366 Leg.915.c.2 : παραίτησις ἔτι τούτῳ παρ´ ἀρχόντων γιγνέσθω· ἐὰν δέ τις 67367 Leg.915.c.3 : ἀπειθῶν τούτοις εἰσαχθεὶς εἰς δικαστήριον ὄφλῃ, θανάτῳ 67368 Leg.915.c.4 : τε ζημιούσθω καὶ τὰ χρήματα αὐτοῦ γιγνέσθω δημόσια. 67369 Leg.915.c.5 : δίκαι δ´ ἔστωσαν τούτων ἐν ταῖς φυλετικαῖσιν δίκαις, ἐὰν 67370 Leg.915.c.6 : μὴ πρότερον ἐν γείτοσιν ἢ ἐν αἱρετοῖσιν δικασταῖς ἀπαλλάτ– 67371 Leg.915.c.7 : τωνται πρὸς ἀλλήλους τῶν ἐγκλημάτων. ἐὰν δὲ ὡς αὑτοῦ 67372 Leg.915.c.8 : ἐφάπτηται ζῴου καὶ ὁτουοῦν ἤ τινος ἑτέρου τῶν αὑτοῦ 67373 Leg.915.d.1 : χρημάτων, ἀναγέτω μὲν ὁ ἔχων εἰς πρατῆρα ἢ τὸν δόντα 67374 Leg.915.d.2 : ἀξιόχρεών τε καὶ ἔνδικον ἤ τινι τρόπῳ παραδόντα ἄλλῳ 67375 Leg.915.d.3 : κυρίως, εἰς μὲν πολίτην ἢ καὶ μέτοικον τῶν ἐν τῇ πόλει 67376 Leg.915.d.4 : ἡμερῶν τριάκοντα, εἰς δὲ ξενικὴν παράδοσιν πέντε μηνῶν, 67377 Leg.915.d.5 : ἧς μέσος ὁ μὴν ἐν ᾧ τρέπεται θερινὸς ἥλιος εἰς τὰ χειμε– 67378 Leg.915.d.6 : ρινά. ὅσα δὲ διά τινος ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως ἀλλάττηταί 67379 Leg.915.d.7 : τις ἕτερος ἄλλῳ, διδόντα ἐν χώρᾳ τῇ τεταγμένῃ ἑκάστοις 67380 Leg.915.d.8 : κατ´ ἀγορὰν καὶ δεχόμενον ἐν τῷ παραχρῆμα τιμήν, οὕτως 67381 Leg.915.e.1 : ἀλλάττεσθαι, ἄλλοθι δὲ μηδαμοῦ, μηδ´ ἐπὶ ἀναβολῇ πρᾶσιν 67382 Leg.915.e.2 : μηδὲ ὠνὴν ποιεῖσθαι μηδενός· ἐὰν δὲ ἄλλως ἢ ἐν ἄλλοις 67383 Leg.915.e.3 : τόποις ὁτιοῦν ἀνθ´ ὁτουοῦν διαμείβηται ἕτερος ἄλλῳ, πι– 67384 Leg.915.e.4 : στεύων πρὸς ὃν ἂν ἀλλάττηται, ποιείτω ταῦτα ὡς οὐκ οὐσῶν 67385 Leg.915.e.5 : δικῶν κατὰ νόμον περὶ τῶν μὴ πραθέντων κατὰ τὰ νῦν 67386 Leg.915.e.6 : λεγόμενα. ἐράνων δὲ πέρι, τὸν βουλόμενον ἐρανίζειν φίλον 67387 Leg.915.e.7 : παρὰ φίλοις· ἐὰν δέ τις διαφορὰ γίγνηται περὶ τῆς ἐρανί– 67388 Leg.915.e.8 : σεως, οὕτω πράττειν ὡς δικῶν μηδενὶ περὶ τούτων μηδαμῶς 67389 Leg.915.e.9 : ἐσομένων. ὃς δ´ ἂν ἀποδόμενος τιμήν του λάβῃ μὴ ἐλάττω 67390 Leg.915.e.10 : δραχμῶν πεντήκοντα, παραμενέτω κατὰ πόλιν ἐξ ἀνάγκης 67391 Leg.916.a.1 : δέκα ἡμέρας, ὁ δὲ πριάμενος ἴστω τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ ἀποδο– 67392 Leg.916.a.2 : μένου, τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα ἐγκλημάτων εἰωθότων γίγνεσθαι 67393 Leg.916.a.3 : χάριν καὶ τῶν ἀναγωγῶν τῶν κατὰ νόμους εἵνεκα· ἡ δὲ κατὰ 67394 Leg.916.a.4 : νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω. ἐάν τις ἀνδράποδον 67395 Leg.916.a.5 : ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλου– 67396 Leg.916.a.6 : μένῃ ἱερᾷ νόσῳ ἢ καὶ ἑτέρῳ τινὶ ἀδήλῳ τοῖς πολλοῖς νοσή– 67397 Leg.916.a.7 : ματι μακρῷ καὶ δυσιάτῳ κατὰ τὸ σῶμα ἢ κατὰ τὴν διάνοιαν, 67398 Leg.916.a.8 : ἐὰν μὲν ἰατρῷ τις ἢ γυμναστῇ, μὴ ἀναγωγῆς ἔστω τούτῳ 67399 Leg.916.b.1 : πρὸς τὸν τοιοῦτον τυγχάνειν, μηδ´ ἐὰν τἀληθές τις προειπὼν 67400 Leg.916.b.2 : ἀποδῶταί τῳ· ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται 67401 Leg.916.b.3 : δημιουργός, ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω, πλὴν τῆς 67402 Leg.916.b.4 : ἱερᾶς, ταύτης δ´ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ τὴν ἀναγωγὴν ἐξέστω 67403 Leg.916.b.5 : ποιεῖσθαι τῆς νόσου. διαδικαζέσθω δὲ ἔν τισι τῶν ἰατρῶν, 67404 Leg.916.b.6 : οὓς ἂν κοινῇ προβαλόμενοι ἕλωνται· τὸν δὲ ὀφλόντα τὴν 67405 Leg.916.b.7 : δίκην διπλάσιον ἀποτίνειν τῆς τιμῆς ἧς ἂν ἀποδῶται. ἐὰν 67406 Leg.916.c.1 : δὲ ἰδιώτῃ τις ἰδιώτης, ἀναγωγὴν μὲν εἶναι, καθάπερ καὶ 67407 Leg.916.c.2 : τοῖς πρόσθεν ἐρρήθη, καὶ τὴν διαδικασίαν, ὁ δὲ ὀφλὼν τὴν 67408 Leg.916.c.3 : τιμὴν ἁπλῆν ἀποτινέτω. ἐὰν δὲ ἀνδροφόνον ἀποδῶταί τίς 67409 Leg.916.c.4 : τινι εἰδότι μὲν εἰδώς, μὴ τυγχανέτω ἀναγωγῆς τοῦ τοιούτου 67410 Leg.916.c.5 : τῆς πράσεως, μὴ δὲ εἰδότι τὴν μὲν ἀναγωγὴν εἶναι τότε ὅταν 67411 Leg.916.c.6 : τις αἴσθηται τῶν πριαμένων, ἐν πέντε δὲ τῶν νομοφυλάκων 67412 Leg.916.c.7 : τοῖς νεωτάτοις εἶναι τὴν κρίσιν, εἰδὼς δὲ ἂν κριθῇ, τάς τε 67413 Leg.916.c.8 : οἰκίας τοῦ πριαμένου καθηράτω κατὰ τὸν τῶν ἐξηγητῶν 67414 Leg.916.d.1 : νόμον, τῆς τιμῆς τε ἀποδότω τῷ πριαμένῳ τριπλάσιον. 67415 Leg.916.d.2 : Ὁ δὲ ἀλλαττόμενος ἢ νόμισμα ἀντὶ νομίσματος, ἢ καὶ 67416 Leg.916.d.3 : τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν ἢ καὶ μὴ ζῴων, ἀκίβδηλον πᾶν 67417 Leg.916.d.4 : διδότω καὶ δεχέσθω τῷ νόμῳ συνεπόμενος· προοίμιον δέ, 67418 Leg.916.d.5 : καθάπερ ἄλλων νόμων, δεξώμεθα καὶ περὶ ὅλης ταύτης τῆς 67419 Leg.916.d.6 : κάκης. κιβδηλείαν δὲ χρὴ πάντα ἄνδρα διανοηθῆναι καὶ 67420 Leg.916.d.7 : ψεῦδος καὶ ἀπάτην ὡς ἕν τι γένος ὄν, τοῦτο ᾧ τὴν φήμην 67421 Leg.916.d.8 : ἐπιφέρειν εἰώθασιν οἱ πολλοί, κακῶς λέγοντες, ὡς ἐν καιρῷ 67422 Leg.916.e.1 : γιγνόμενον ἑκάστοτε τὸ τοιοῦτον πολλάκις ἂν ὀρθῶς ἔχοι, 67423 Leg.916.e.2 : τὸν καιρὸν δὲ καὶ ὅπου καὶ ὁπότε ἀτάκτως καὶ ἀορίστως 67424 Leg.916.e.3 : ἐῶντες, τῇ λέξει ταύτῃ πολλὰ ζημιοῦνταί τε καὶ ζημιοῦσιν 67425 Leg.916.e.4 : ἑτέρους. νομοθέτῃ δὲ οὐκ ἐγχωρεῖ τοῦτο ἀόριστον ἐᾶν, 67426 Leg.916.e.5 : ἀλλὰ ἢ μείζους ἢ ἐλάττους ὅρους ἀεὶ δεῖ διασαφεῖν, καὶ δὴ 67427 Leg.916.e.6 : καὶ νῦν ὡρίσθω. Ψεῦδος μηδεὶς μηδὲν μηδ´ ἀπάτην μηδέ 67428 Leg.916.e.7 : τι κίβδηλον, γένος ἐπικαλούμενος θεῶν, μήτε λόγῳ μήτε 67429 Leg.917.a.1 : ἔργῳ πράξειεν, ὁ μὴ θεομισέστατος ἔσεσθαι μέλλων· οὗτος 67430 Leg.917.a.2 : δ´ ἐστὶν ὃς ἂν ὅρκους ὀμνὺς ψευδεῖς μηδὲν φροντίζῃ θεῶν, 67431 Leg.917.a.3 : δεύτερος δὲ ὃς ἂν ἐναντίον τῶν κρειττόνων αὑτοῦ ψεύδηται. 67432 Leg.917.a.4 : κρείττους δὲ οἱ ἀμείνους τῶν χειρόνων, πρεσβῦταί τε ὡς ἐπὶ 67433 Leg.917.a.5 : τὸ πᾶν εἰπεῖν τῶν νέων, διὸ καὶ γονῆς κρείττους ἐκγόνων, 67434 Leg.917.a.6 : καὶ ἄνδρες δὴ γυναικῶν καὶ παίδων, ἄρχοντές τε ἀρχομένων· 67435 Leg.917.a.7 : οὓς αἰδεῖσθαι πᾶσιν πάντας πρέπον ἂν εἴη ἐν ἄλλῃ τε ἀρχῇ 67436 Leg.917.a.8 : πάσῃ καὶ ἐν ταῖς πολιτικαῖς δὴ μάλιστα ἀρχαῖς, ὅθεν ὁ νῦν 67437 Leg.917.a.9 : παρὼν ἡμῖν λόγος ἐλήλυθεν. πᾶς γὰρ τῶν κατ´ ἀγορὰν 67438 Leg.917.b.1 : ὁ κιβδηλεύων τι ψεύδεται καὶ ἀπατᾷ καὶ τοὺς θεοὺς παρα– 67439 Leg.917.b.2 : καλῶν ἐπόμνυσιν ἐν τοῖς τῶν ἀγορανόμων νόμοισίν τε καὶ 67440 Leg.917.b.3 : φυλακτηρίοις, οὔτε ἀνθρώπους αἰδούμενος οὔτε θεοὺς σεβό– 67441 Leg.917.b.4 : μενος. πάντως μὲν δὴ καλὸν ἐπιτήδευμα θεῶν ὀνόματα 67442 Leg.917.b.5 : μὴ χραίνειν ῥᾳδίως, ἔχοντα ὡς ἔχουσιν ἡμῶν ἑκάστοτε τὰ 67443 Leg.917.b.6 : πολλὰ οἱ πλεῖστοι καθαρότητός τε καὶ ἁγνείας τὰ περὶ 67444 Leg.917.b.7 : τοὺς θεούς· εἰ δ´ οὖν μὴ πείθοιτο, ὅδε νόμος· Ὁ πωλῶν 67445 Leg.917.b.8 : ὁτιοῦν ἐν ἀγορᾷ μηδέποτε δύο εἴπῃ τιμὰς ὧν ἂν πωλῇ, 67446 Leg.917.c.1 : ἁπλῆν δὲ εἰπών, ἂν μὴ τυγχάνῃ ταύτης, ἀποφέρων ὀρθῶς 67447 Leg.917.c.2 : ἂν ἀποφέροι πάλιν, καὶ ταύτης τῆς ἡμέρας μὴ τιμήσῃ πλέονος 67448 Leg.917.c.3 : μηδὲ ἐλάττονος, ἔπαινος δὲ ὅρκος τε περὶ παντὸς τοῦ πω– 67449 Leg.917.c.4 : λουμένου ἀπέστω· ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ τούτοις, ὁ παρα– 67450 Leg.917.c.5 : τυγχάνων τῶν ἀστῶν, μὴ ἔλαττον ἢ τριάκοντα γεγονὼς ἔτη, 67451 Leg.917.c.6 : κολάζων μὲν τὸν ὀμνύντα ἀνατὶ τυπτέτω τις, ἀφροντιστῶν 67452 Leg.917.c.7 : δὲ καὶ ἀπειθῶν ἔνοχος ἔστω ψόγῳ προδοσίας τῶν νόμων. 67453 Leg.917.c.8 : τὸν δὲ δὴ κίβδηλόν τι πωλοῦντα, καὶ μὴ δυνάμενον τοῖς 67454 Leg.917.d.1 : νῦν πείθεσθαι λόγοις, ὁ προστυγχάνων τῶν γιγνωσκόντων, 67455 Leg.917.d.2 : δυνατὸς ὢν ἐξελέγχειν, ἐναντίον ἐλέγξας τῶν ἀρχόντων, 67456 Leg.917.d.3 : ὁ μὲν δοῦλος φερέσθω τὸ κιβδηλευθὲν καὶ ὁ μέτοικος, ὁ δὲ 67457 Leg.917.d.4 : πολίτης μὴ ἐλέγχων μὲν ὡς ἀποστερῶν τοὺς θεοὺς κακὸς 67458 Leg.917.d.5 : ἀγορευέσθω, ἐλέγξας δὲ ἀναθέτω τοῖς τὴν ἀγορὰν ἔχουσιν 67459 Leg.917.d.6 : θεοῖς. ὁ δὲ δὴ φανερὸς γενόμενός τι πωλῶν τοιοῦτον, 67460 Leg.917.d.7 : πρὸς τῷ στερηθῆναι τοῦ κιβδηλευθέντος, ὁπόσης ἂν τιμῆς 67461 Leg.917.d.8 : ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον, κατὰ δραχμὴν ἑκάστην τῇ μάστιγι 67462 Leg.917.e.1 : τυπτέσθω πληγὰς ὑπὸ κήρυκος ἐν τῇ ἀγορᾷ κηρύξαντος ὧν 67463 Leg.917.e.2 : ἕνεκα μέλλει τύπτεσθαι. τὰ δὲ κιβδηλεύματά τε καὶ κακουρ– 67464 Leg.917.e.3 : γίας τῶν πωλούντων οἵ τε ἀγορανόμοι καὶ οἱ νομοφύλακες, 67465 Leg.917.e.4 : πυθόμενοι τῶν ἐμπείρων περὶ ἕκαστα, ἀναγραψάντων ἅ τε 67466 Leg.917.e.5 : χρὴ ποιεῖν τὸν πωλοῦντα καὶ ἃ μή, καὶ πρόσθε τοῦ ἀγορα– 67467 Leg.917.e.6 : νομίου θέντων ἐν στήλῃ γράψαντες νόμους εἶναι τοῖς περὶ 67468 Leg.918.a.1 : τὴν τῆς ἀγορᾶς χρείαν μηνυτὰς σαφεῖς. τὰ δὲ περὶ τῶν 67469 Leg.918.a.2 : ἀστυνόμων ἐν τοῖς πρόσθεν ἱκανῶς εἴρηται· ἐὰν δέ τι προσ– 67470 Leg.918.a.3 : δεῖν δοκῇ, νομοφύλαξιν ἐπανακοινώσαντες καὶ γράψαντες τὸ 67471 Leg.918.a.4 : δοκοῦν ἐκλιπεῖν, εἰς ἀστυνόμιον θέντων ἐν στήλῃ τά τε 67472 Leg.918.a.5 : πρῶτα καὶ τὰ δεύτερα τεθέντα αὐτοῖσιν τῆς ἀρχῆς νόμιμα. 67473 Leg.918.a.6 : Κιβδήλοις δ´ ἐπιτηδεύμασιν ἕπεται κατὰ πόδα καπηλείας 67474 Leg.918.a.7 : ἐπιτηδεύματα· ταύτης δὲ πέρι συμπάσης συμβουλὴν πρῶτον 67475 Leg.918.a.8 : δόντες καὶ λόγον, ἐπ´ αὐτῇ νόμον ὕστερον ἐπιθώμεθα. κα– 67476 Leg.918.b.1 : πηλεία γὰρ κατὰ πόλιν πᾶσα γέγονεν οὐ βλάβης ἕνεκα τό 67477 Leg.918.b.2 : γε κατὰ φύσιν, πᾶν δὲ τοὐναντίον· πῶς γὰρ οὐκ εὐεργέτης 67478 Leg.918.b.3 : πᾶς ὃς ἂν οὐσίαν χρημάτων ὡντινωνοῦν, ἀσύμμετρον οὖσαν 67479 Leg.918.b.4 : καὶ ἀνώμαλον, ὁμαλήν τε καὶ σύμμετρον ἀπεργάζηται; τοῦτο 67480 Leg.918.b.5 : ἡμῖν χρὴ φάναι καὶ τὴν τοῦ νομίσματος ἀπεργάζεσθαι 67481 Leg.918.b.6 : δύναμιν, καὶ τὸν ἔμπορον ἐπὶ τούτῳ τετάχθαι δεῖ λέγειν. 67482 Leg.918.b.7 : καὶ μισθωτὸς καὶ πανδοκεὺς καὶ ἄλλα, τὰ μὲν εὐσχημονέ– 67483 Leg.918.c.1 : στερα, τὰ δὲ ἀσχημονέστερα γιγνόμενα, τοῦτό γε πάντα 67484 Leg.918.c.2 : δύναται, πᾶσιν ἐπικουρίαν ταῖς χρείαις ἐξευπορεῖν καὶ ὁμα– 67485 Leg.918.c.3 : λότητα ταῖς οὐσίαις. τί ποτε δὴ τὸ μὴ καλὸν αὐτὸ μηδ´ 67486 Leg.918.c.4 : εὔσχημον δοκεῖν εἶναι, καὶ τί τὸ διαβεβληκὸς τυγχάνει, 67487 Leg.918.c.5 : ἴδωμεν, ἵνα εἰ μὴ καὶ τὸ ὅλον, ἀλλ´ οὖν μέρη γε ἐξιασώ– 67488 Leg.918.c.6 : μεθα νόμῳ. πρᾶγμ´ ἔσθ´, ὡς ἔοικεν, οὐ φαῦλον, οὐδὲ 67489 Leg.918.c.7 : σμικρᾶς δεόμενον ἀρετῆς. 67490 Leg.918.c.8 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 67491 Leg.918.c.9 : {ΑΘ.} Ὦ φίλε Κλεινία, σμικρὸν γένος ἀνθρώπων καὶ 67492 Leg.918.c.10 : φύσει ὀλίγον καὶ ἄκρᾳ τροφῇ τεθραμμένον, ὅταν εἰς χρείας 67493 Leg.918.d.1 : τε καὶ ἐπιθυμίας τινῶν ἐμπίπτῃ, καρτερεῖν πρὸς τὸ μέτριον 67494 Leg.918.d.2 : δυνατόν ἐστιν, καὶ ὅταν ἐξῇ χρήματα λαβεῖν πολλά, νήφει 67495 Leg.918.d.3 : καὶ πρότερον αἱρεῖται τοῦ πολλοῦ τὸ τοῦ μέτρου ἐχόμενον· 67496 Leg.918.d.4 : τὰ δὲ τῶν ἀνθρώπων πλήθη πᾶν τοὐναντίον ἔχει τούτοις, 67497 Leg.918.d.5 : δεόμενά τε ἀμέτρως δεῖται καὶ ἐξὸν κερδαίνειν τὰ μέτρια, 67498 Leg.918.d.6 : ἀπλήστως αἱρεῖται κερδαίνειν, διὸ πάντα τὰ περὶ τὴν καπη– 67499 Leg.918.d.7 : λείαν καὶ ἐμπορίαν καὶ πανδοκείαν γένη διαβέβληταί τε καὶ 67500 Leg.918.d.8 : ἐν αἰσχροῖς γέγονεν ὀνείδεσιν. ἐπεὶ εἴ τις, ὃ μή ποτε 67501 Leg.918.d.9 : γένοιτο οὐδ´ ἔσται, προσαναγκάσειεν—γελοῖον μὲν εἰπεῖν, 67502 Leg.918.e.1 : ὅμως δὲ εἰρήσεται—πανδοκεῦσαι τοὺς πανταχῇ ἀρίστους 67503 Leg.918.e.2 : ἄνδρας ἐπί τινα χρόνον, ἢ καπηλεύειν ἤ τι τῶν τοιούτων 67504 Leg.918.e.3 : πράττειν, ἢ καὶ γυναῖκας ἔκ τινος ἀνάγκης εἱμαρμένης τοῦ 67505 Leg.918.e.4 : τοιούτου μετασχεῖν τρόπου, γνοίημεν ἂν ὡς φίλον καὶ ἀγα– 67506 Leg.918.e.5 : πητόν ἐστιν ἕκαστον τούτων, καὶ εἰ κατὰ λόγον ἀδιάφθορον 67507 Leg.918.e.6 : γίγνοιτο, ἐν μητρὸς ἂν καὶ τροφοῦ σχήματι τιμῷτο τὰ 67508 Leg.918.e.7 : τοιαῦτα πάντα· νῦν δὲ ὁπόταν εἰς ἐρήμους τις καπηλείας 67509 Leg.919.a.1 : ἕνεκα τόπους καὶ πανταχόσε μήκη ἔχοντας ὁδῶν ἱδρυσάμενος 67510 Leg.919.a.2 : οἰκήσεις, ἐν ἀπορίᾳ γιγνομένους καταλύσεσιν ἀγαπηταῖς 67511 Leg.919.a.3 : δεχόμενος ἢ ὑπὸ χειμώνων ἀγρίων βίᾳ ἐλαυνομένους, εὐ– 67512 Leg.919.a.4 : διεινὴν γαλήνην παρασχὼν ἢ πνίγεσιν ἀναψυχήν, τὰ μετὰ 67513 Leg.919.a.5 : ταῦτα οὐχ ὡς ἑταίρους δεξάμενος φιλικὰ παράσχῃ ξένια 67514 Leg.919.a.6 : ἑπόμενα ταῖς ὑποδοχαῖς, ὡς δ´ ἐχθροὺς αἰχμαλώτους κεχει– 67515 Leg.919.a.7 : ρωμένους ἀπολυτρώσῃ τῶν μακροτάτων καὶ ἀδίκων καὶ ἀκα– 67516 Leg.919.b.1 : θάρτων λύτρων, ταῦτά ἐστιν καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν σύμπασιν 67517 Leg.919.b.2 : τοῖς τοιούτοις ὀρθῶς ἁμαρτανόμενα τὰς διαβολὰς τῇ τῆς 67518 Leg.919.b.3 : ἀπορίας ἐπικουρήσει παρεσκευακότα. τούτων οὖν χρὴ φάρ– 67519 Leg.919.b.4 : μακον ἀεὶ τέμνειν τὸν νομοθέτην. ὀρθὸν μὲν δὴ πάλαι 67520 Leg.919.b.5 : τε εἰρημένον ὡς πρὸς δύο μάχεσθαι καὶ ἐναντία χαλεπόν, 67521 Leg.919.b.6 : καθάπερ ἐν ταῖς νόσοις πολλοῖς τε ἄλλοισιν· καὶ δὴ καὶ 67522 Leg.919.b.7 : νῦν ἡ τούτων καὶ περὶ ταῦτα ἐστὶν πρὸς δύο μάχη, πενίαν 67523 Leg.919.b.8 : καὶ πλοῦτον, τὸν μὲν ψυχὴν διεφθαρκότα τρυφῇ τῶν ἀνθρώ– 67524 Leg.919.c.1 : πων, τὴν δὲ λύπαις προτετραμμένην εἰς ἀναισχυντίαν αὐτήν. 67525 Leg.919.c.2 : τίς οὖν δὴ τῆς νόσου ταύτης ἀρωγὴ γίγνοιτ´ ἂν ἐν νοῦν 67526 Leg.919.c.3 : ἐχούσῃ πόλει; πρῶτον μὲν ὅτι σμικροτάτῳ χρῆσθαι κατὰ 67527 Leg.919.c.4 : δύναμιν τῷ τῶν καπήλων γένει, ἔπειτα τούτοις τῶν ἀνθρώ– 67528 Leg.919.c.5 : πων προστάττειν ὧν διαφθειρομένων οὐκ ἂν γίγνοιτο μεγάλη 67529 Leg.919.c.6 : λύμη τῇ πόλει, τρίτον δὲ αὐτοῖς τοῖς μετασχοῦσι τούτων 67530 Leg.919.c.7 : τῶν ἐπιτηδευμάτων εὑρεῖν μηχανὴν ὅπως ἤθη μὴ ἀνέδην 67531 Leg.919.d.1 : ἀναισχυντίας τε καὶ ἀνελευθέρου ψυχῆς μέτοχα συμβήσεται 67532 Leg.919.d.2 : γίγνεσθαι ῥᾳδίως. μετὰ δὴ τὰ νῦν εἰρημένα, περὶ ταῦτα 67533 Leg.919.d.3 : νόμος ἀγαθῇ τύχῃ τοιόσδε ἡμῖν γιγνέσθω· Μαγνήτων, οὓς 67534 Leg.919.d.4 : ὁ θεὸς ἀνορθῶν πάλιν κατοικίζει, γεωμόροι ὅσοι τῶν τετταρά– 67535 Leg.919.d.5 : κοντα καὶ πεντακισχιλίων ἑστιῶν εἰσιν, μήτε κάπηλος ἑκὼν 67536 Leg.919.d.6 : μηδ´ ἄκων μηδεὶς γιγνέσθω μηδ´ ἔμπορος μήτε διακονίαν μηδ´ 67537 Leg.919.d.7 : ἥντινα κεκτημένος ἰδιώταις τοῖς μὴ ἐξ ἴσου ἑαυτῷ, πλὴν 67538 Leg.919.e.1 : πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ τοῖς ἔτι τούτων εἰς τὸ ἄνω γένεσιν καὶ 67539 Leg.919.e.2 : πᾶσι τοῖς αὑτοῦ πρεσβυτέροις, ὅσοι ἐλεύθεροι ἐλευθέρως. 67540 Leg.919.e.3 : τὸ δ´ ἐλευθερικὸν καὶ ἀνελεύθερον ἀκριβῶς μὲν οὐ ῥᾴδιον 67541 Leg.919.e.4 : νομοθετεῖν, κρινέσθω γε μὴν ὑπὸ τῶν τὰ ἀριστεῖα εἰληφό– 67542 Leg.919.e.5 : των τῷ ἐκείνων μίσει τε καὶ ἀσπασμῷ. ὃς δ´ ἂν καπηλείας 67543 Leg.919.e.6 : τῆς ἀνελευθέρου τέχνῃ τινὶ μετάσχῃ, γραφέσθω μὲν αὐτὸν 67544 Leg.919.e.7 : γένους αἰσχύνης ὁ βουλόμενος πρὸς τοὺς ἀρετῇ πρώτους 67545 Leg.919.e.8 : κεκριμένους, ἐὰν δὲ δόξῃ ἀναξίῳ ἐπιτηδεύματι καταρρυπαί– 67546 Leg.919.e.9 : νειν τὴν αὑτοῦ πατρῴαν ἑστίαν, δεθεὶς ἐνιαυτὸν ἀποσχέσθω 67547 Leg.920.a.1 : τοῦ τοιούτου, καὶ ἐὰν αὖθις, ἔτη δύο, καὶ ἐφ´ ἑκάστης ἁλώ– 67548 Leg.920.a.2 : σεως τοὺς δεσμοὺς μὴ παυέσθω διπλασιάζων τὸν ἔμπροσθεν 67549 Leg.920.a.3 : χρόνον. δεύτερος μὴν νόμος· Μέτοικον εἶναι χρεὼν ἢ ξένον, 67550 Leg.920.a.4 : ὃς ἂν μέλλῃ καπηλεύσειν· τὸ δὲ τρίτον καὶ τρίτος· Ὅπως 67551 Leg.920.a.5 : ὡς ἄριστος ἢ καὶ κακὸς ὡς ἥκιστα ὁ τοιοῦτος ἡμῖν ᾖ σύνοικος 67552 Leg.920.a.6 : ἐν τῇ πόλει, τοὺς νομοφύλακας χρὴ νοῆσαι φύλακας εἶναι 67553 Leg.920.a.7 : μὴ μόνον ἐκείνων οὓς φυλάττειν ῥᾴδιον μὴ παρανόμους 67554 Leg.920.a.8 : καὶ κακοὺς γίγνεσθαι, ὅσοι γενέσει καὶ τροφαῖς εὖ πεπαί– 67555 Leg.920.b.1 : δευνται, τοὺς δὲ μὴ τοιούτους ἐπιτηδεύματά τε ἐπιτηδεύοντας 67556 Leg.920.b.2 : ἃ ῥοπὴν ἔχει τινὰ ἰσχυρὰν πρὸς τὸ προτρέπειν κακοὺς 67557 Leg.920.b.3 : γίγνεσθαι, φυλακτέον μᾶλλον. ταύτῃ δὴ τὰ περὶ τὴν 67558 Leg.920.b.4 : καπηλείαν πολλὴν οὖσαν καὶ πολλὰ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα 67559 Leg.920.b.5 : κεκτημένην, ὅσαπερ ἂν αὐτῶν λειφθῇ δόξαντα ἐκ πολλῆς 67560 Leg.920.b.6 : ἀνάγκης ἐν τῇ πόλει δεῖν εἶναι, συνελθεῖν αὖ χρεὼν περὶ 67561 Leg.920.b.7 : ταῦτα τοὺς νομοφύλακας μετὰ τῶν ἐμπείρων ἑκάστης καπη– 67562 Leg.920.c.1 : λείας, καθάπερ ἔμπροσθεν ἐπετάξαμεν τῆς κιβδηλείας πέρι, 67563 Leg.920.c.2 : συγγενοῦς τούτῳ πράγματος, συνελθόντας δὲ ἰδεῖν λῆμμά 67564 Leg.920.c.3 : τε καὶ ἀνάλωμα τί ποτε τῷ καπήλῳ κέρδος ποιεῖ τὸ μέτριον, 67565 Leg.920.c.4 : γράψαντας δὲ θεῖναι τὸ γιγνόμενον ἀνάλωμα καὶ λῆμμα 67566 Leg.920.c.5 : καὶ φυλάττειν, τὰ μὲν ἀγορανόμους, τὰ δὲ ἀστυνόμους, τὰ 67567 Leg.920.c.6 : δὲ ἀγρονόμους· καὶ σχεδὸν οὕτως ἂν καπηλεία τὰ μὲν ὠφελοῖ 67568 Leg.920.c.7 : ἑκάστους, σμικρότατα δὲ ἂν βλάπτοι τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι 67569 Leg.920.c.8 : χρωμένους. 67570 Leg.920.d.1 : Ὅσα τις ἂν ὁμολογῶν συνθέσθαι μὴ ποιῇ κατὰ τὰς 67571 Leg.920.d.2 : ὁμολογίας, πλὴν ὧν ἂν νόμοι ἀπείργωσιν ἢ ψήφισμα, ἤ 67572 Leg.920.d.3 : τινος ὑπὸ ἀδίκου βιασθεὶς ἀνάγκης ὁμολογήσῃ, καὶ ἐὰν 67573 Leg.920.d.4 : ἀπὸ τύχης ἀπροσδοκήτου τις ἄκων κωλυθῇ, δίκας εἶναι τῶν 67574 Leg.920.d.5 : ἄλλων ἀτελοῦς ὁμολογίας ἐν ταῖς φυλετικαῖσιν δίκαις, ἐὰν ἐν 67575 Leg.920.d.6 : διαιτηταῖς ἢ γείτοσιν ἔμπροσθεν μὴ δύνωνται διαλλάττεσθαι. 67576 Leg.920.d.7 : Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς ἱερὸν τὸ τῶν δημιουργῶν γένος, οἳ 67577 Leg.920.e.1 : τὸν βίον ἡμῖν συγκατεσκευάκασιν τέχναις, Ἄρεως δ´ αὖ καὶ 67578 Leg.920.e.2 : Ἀθηνᾶς οἱ τὰ τῶν δημιουργῶν σῴζοντες τέχναισιν ἑτέραις 67579 Leg.920.e.3 : ἀμυντηρίοις ἔργα· δικαίως δὲ καὶ τὸ τούτων γένος ἱερόν 67580 Leg.920.e.4 : ἐστι τούτων τῶν θεῶν. οὗτοι δὴ πάντες χώραν καὶ δῆμον 67581 Leg.920.e.5 : θεραπεύοντες διατελοῦσιν, οἱ μὲν ἄρχοντες τῶν κατὰ πόλεμον 67582 Leg.920.e.6 : ἀγώνων, οἱ δὲ ὀργάνων τε καὶ ἔργων ἀποτελοῦντες γένεσιν 67583 Leg.920.e.7 : ἔμμισθον· οἷς δὴ περὶ τὰ τοιαῦτα οὐ πρέπον ἂν εἴη ψεύδεσθαι, 67584 Leg.921.a.1 : θεοὺς προγόνους αὑτῶν αἰδουμένους. ἂν δή τις δημιουργῶν 67585 Leg.921.a.2 : εἰς χρόνον εἰρημένον ἔργον μὴ ἀποτελέσῃ διὰ κάκην, μηδὲν 67586 Leg.921.a.3 : τὸν βιοδότην θεὸν ἐπαιδεσθείς, ἡγούμενος ὡς οἰκεῖον συγγνώ– 67587 Leg.921.a.4 : μονα εἶναι θεόν, οὐδὲν τῷ νῷ βλέπων, πρῶτον μὲν δίκην 67588 Leg.921.a.5 : τῷ θεῷ ὑφέξει, δεύτερον δὲ ἑπόμενος αὐτῷ νόμος κείσθω· 67589 Leg.921.a.6 : Τὴν τιμὴν τῶν ἔργων ὀφειλέτω ὧν ἂν τὸν ἐκδόντα ψεύσηται 67590 Leg.921.a.7 : καὶ πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῷ ῥηθέντι χρόνῳ προῖκα ἐξεργα– 67591 Leg.921.a.8 : ζέσθω. καὶ ἀναιρουμένῳ δ´ ἔργον συμβουλευτὴς νόμος, ἅπερ 67592 Leg.921.b.1 : τῷ πωλοῦντι συνεβούλευεν, μὴ πλέονος τιμᾶν διαπειρώμενον 67593 Leg.921.b.2 : ἀλλ´ ὡς ἁπλούστατα τῆς ἀξίας, ταὐτὸν δὴ προστάττει καὶ 67594 Leg.921.b.3 : τῷ ἀναιρουμένῳ—γιγνώσκει γὰρ ὅ γε δημιουργὸς τὴν ἀξίαν 67595 Leg.921.b.4 : —ἐν ἐλευθέρων οὖν πόλεσιν οὐ δή ποτε χρὴ τέχνῃ, σαφεῖ 67596 Leg.921.b.5 : τε καὶ ἀψευδεῖ φύσει πράγματι, διαπειρᾶσθαι τῶν ἰδιωτῶν 67597 Leg.921.b.6 : τεχνάζοντα αὐτὸν τὸν δημιουργόν, δίκας δὲ εἶναι τούτων 67598 Leg.921.b.7 : τῷ ἀδικουμένῳ πρὸς τὸν ἀδικοῦντα. ἐὰν δέ τις ἐκδοὺς αὖ 67599 Leg.921.c.1 : δημιουργῷ μὴ ἀποδῷ τοὺς μισθοὺς ὀρθῶς κατὰ τὴν ἔννομον 67600 Leg.921.c.2 : ὁμολογίαν γενομένην, Δία δὲ πολιοῦχον καὶ Ἀθηνᾶν κοινω– 67601 Leg.921.c.3 : νοὺς πολιτείας ἀτιμάζων, βραχὺ κέρδος ἀγαπῶν, λύῃ μεγάλας 67602 Leg.921.c.4 : κοινωνίας, νόμος ὁ βοηθῶν ἔστω τῷ τῆς πόλεως συνδέσμῳ 67603 Leg.921.c.5 : μετὰ θεῶν· Ὃς γὰρ ἂν προαμειψάμενος ἔργον μισθοὺς μὴ 67604 Leg.921.c.6 : ἀποδιδῷ ἐν χρόνοις τοῖς ὁμολογηθεῖσιν, διπλοῦν πραττέσθω· 67605 Leg.921.c.7 : ἐὰν δὲ ἐνιαυτὸς ἐξέλθῃ, τῶν ἄλλων ἀτόκων ὄντων χρημάτων, 67606 Leg.921.d.1 : ὁπόσα δανεισμῷ συμβάλλει τις, οὗτος τῇ δραχμῇ ἑκάστου 67607 Leg.921.d.2 : μηνὸς ἐπωβελίαν κατατιθέτω, δίκας δὲ εἶναι τούτων ἐν τοῖς 67608 Leg.921.d.3 : κατὰ φυλὰς δικαστηρίοις. 67609 Leg.921.d.4 : Ὡς δὲ ἐν παρέργῳ περὶ τῶν κατὰ πόλεμον δημιουργῶν 67610 Leg.921.d.5 : ὄντων σωτηρίας, στρατηγῶν τε καὶ ὅσοι περὶ ταῦτα τεχνικοί, 67611 Leg.921.d.6 : δίκαιον εἰπεῖν, ὅτι τὸ παράπαν ἐμνήσθημεν δημιουργῶν· Ὃς 67612 Leg.921.d.7 : τούτοις αὖ, καθάπερ ἐκείνοις, οἷον ἑτέροις οὖσιν δημιουργοῖς. 67613 Leg.921.d.8 : ἐάν τις ἄρα καὶ τούτων ἀνελόμενος δημόσιον ἔργον εἴθ´ ἑκὼν 67614 Leg.921.e.1 : εἴτε προσταχθὲν καλῶς ἐξεργάσηται, τὰς τιμάς, οἳ δὴ μισθοὶ 67615 Leg.921.e.2 : πολεμικοῖς ἀνδράσιν εἰσίν, ἀποδιδῷ δικαίως, ὁ νόμος αὐτὸν 67616 Leg.921.e.3 : ἐπαινῶν οὔποτε καμεῖται· ἐὰν δὲ προαμειψάμενος ἔργον τι 67617 Leg.921.e.4 : τῶν κατὰ πόλεμον καλῶν ἔργων μὴ ἀποδιδῷ, μέμψεται. 67618 Leg.921.e.5 : νόμος οὖν οὗτος ἐπαίνῳ περὶ τούτων ἡμῖν μεμειγμένος 67619 Leg.921.e.6 : κείσθω, συμβουλευτικός, οὐ βιαστικός, τῷ πλήθει τῶν πολι– 67620 Leg.922.a.1 : τῶν, τιμᾶν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας, ὅσοι σωτῆρες τῆς πόλεώς 67621 Leg.922.a.2 : εἰσι συμπάσης εἴτε ἀνδρείαις εἴτε πολεμικαῖς μηχαναῖς, 67622 Leg.922.a.3 : δευτέρους· πρώτοις γὰρ τὸ μέγιστον γέρας δεδόσθω τοῖς 67623 Leg.922.a.4 : τὰ τῶν ἀγαθῶν νομοθετῶν γράμματα τιμᾶν διαφερόντως 67624 Leg.922.a.5 : δυνηθεῖσιν. 67625 Leg.922.a.6 : Τὰ μὲν δὴ μέγιστα τῶν συμβολαίων, ὅσα πρὸς ἀλλήλους 67626 Leg.922.a.7 : ἄνθρωποι συμβάλλουσιν, πλήν γε ὀρφανικῶν καὶ τῆς τῶν 67627 Leg.922.a.8 : ἐπιτρόπων ἐπιμελείας τῶν ὀρφανῶν, σχεδὸν ἡμῖν διατέτακται· 67628 Leg.922.b.1 : ταῦτα δὲ δὴ μετὰ τὰ νῦν εἰρημένα ἀναγκαῖον ἁμῶς γέ πως 67629 Leg.922.b.2 : τάξασθαι. τούτων δὲ ἀρχαὶ πάντων αἵ τε τῶν τελευτᾶν 67630 Leg.922.b.3 : μελλόντων ἐπιθυμίαι τῆς διαθέσεως αἵ τε τῶν μηδὲν τὸ 67631 Leg.922.b.4 : παράπαν διαθεμένων τύχαι· ἀναγκαῖον δὲ εἶπον, ὦ Κλεινία, 67632 Leg.922.b.5 : βλέψας αὐτῶν πέρι πρός τε τὸ δύσκολον καὶ χαλεπόν. οὐδὲ 67633 Leg.922.b.6 : γὰρ ἄτακτον δυνατόν ἐστ´ αὐτὸ ἐᾶν· πολλὰ γὰρ ἕκαστοι καὶ 67634 Leg.922.b.7 : διάφορα ἀλλήλων καὶ ἐναντία τιθεῖντ´ ἂν τοῖς τε νόμοις 67635 Leg.922.b.8 : καὶ τοῖς τῶν ζώντων ἤθεσιν καὶ τοῖς αὑτῶν τοῖς ἔμπροσθεν 67636 Leg.922.c.1 : πρὶν διατίθεσθαι μέλλειν, εἴ τις ἐξουσίαν δώσει ἁπλῶς οὕτως 67637 Leg.922.c.2 : κυρίαν εἶναι διαθήκην ἣν ἄν τις διαθῆται ὁπωσοῦν ἔχων 67638 Leg.922.c.3 : πρὸς τῷ τοῦ βίου τέλει. ἀνοήτως γὰρ δὴ καὶ διατεθρυμμένως 67639 Leg.922.c.4 : τινὰ τρόπον ἔχομεν οἱ πλεῖστοι, ὅταν ἤδη μέλλειν ἡγώμεθα 67640 Leg.922.c.5 : τελευτᾶν. 67641 Leg.922.c.6 : {ΚΛ.} Πῶς τοῦτο, ὦ ξένε, λέγεις; 67642 Leg.922.c.7 : {ΑΘ.} Χαλεπόν ἐστ´, ὦ Κλεινία, μέλλων ἄνθρωπος τελευ– 67643 Leg.922.c.8 : τήσειν, καὶ μεστὸν λόγου τοῖς νομοθέταις εὖ μάλα φοβεροῦ 67644 Leg.922.c.9 : καὶ δυσχεροῦς. 67645 Leg.922.c.10 : {ΚΛ.} Πῇ; 67646 Leg.922.d.1 : {ΑΘ.} Ζητῶν εἶναι κύριος ἁπάντων, εἴωθε μετ´ ὀργῆς 67647 Leg.922.d.2 : λέγειν. 67648 Leg.922.d.3 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 67649 Leg.922.d.4 : {ΑΘ.} Δεινόν γε, ὦ θεοί, φησίν, εἰ τὰ ἐμὰ ἐμοὶ μηδαμῶς 67650 Leg.922.d.5 : ἐξέσται δοῦναί τε ὅτῳ ἂν ἐθέλω καὶ μή, καὶ τῷ μὲν πλείω, 67651 Leg.922.d.6 : τῷ δ´ ἐλάττονα, τῶν ὁπόσοι περὶ ἐμὲ φαῦλοι καὶ ὅσοι ἀγαθοὶ 67652 Leg.922.d.7 : γεγόνασιν φανερῶς, βασανισθέντες ἱκανῶς ἐν νόσοις, οἱ δ´ 67653 Leg.922.d.8 : ἐν γήρᾳ καὶ ἄλλαις παντοίαισι τύχαις. 67654 Leg.922.d.9 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν, ὦ ξένε, καλῶς δοκοῦσίν σοι λέγειν; 67655 Leg.922.e.1 : {ΑΘ.} Μαλθακοὶ ἔμοιγ´, ὦ Κλεινία, δοκοῦσιν οἱ πάλαι 67656 Leg.922.e.2 : νομοθετοῦντες γεγονέναι καὶ ἐπὶ σμικρὸν τῶν ἀνθρωπίνων 67657 Leg.922.e.3 : πραγμάτων βλέποντές τε καὶ διανοούμενοι νομοθετεῖν. 67658 Leg.922.e.4 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 67659 Leg.922.e.5 : {ΑΘ.} Τὸν λόγον τοῦτον, ὠγαθέ, φοβούμενοι, τὸν νόμον 67660 Leg.922.e.6 : ἐτίθεσαν τὸν ἐξεῖναι τὰ ἑαυτοῦ διατίθεσθαι ἁπλῶς ὅπως ἄν 67661 Leg.923.a.1 : τις ἐθέλῃ τὸ παράπαν, ἐγὼ δὲ καὶ σὺ τοῖς ἐν τῇ σῇ πόλει 67662 Leg.923.a.2 : μέλλουσι τελευτᾶν ἀποκρινούμεθα ἐμμελέστερόν πως. Ὦ 67663 Leg.923.a.3 : φίλοι, φήσομεν, καὶ ἀτεχνῶς ἐφήμεροι, χαλεπὸν ὑμῖν ἐστιν 67664 Leg.923.a.4 : γιγνώσκειν τὰ ὑμέτερ´ αὐτῶν χρήματα καὶ πρός γε ὑμᾶς 67665 Leg.923.a.5 : αὐτούς, ὥσπερ καὶ τὸ τῆς Πυθίας γράμμα φράζει, τὰ νῦν. 67666 Leg.923.a.6 : ἔγωγ´ οὖν νομοθέτης ὢν οὔθ´ ὑμᾶς ὑμῶν αὐτῶν εἶναι τίθημι 67667 Leg.923.a.7 : οὔτε τὴν οὐσίαν ταύτην, σύμπαντος δὲ τοῦ γένους ὑμῶν τοῦ 67668 Leg.923.a.8 : τε ἔμπροσθεν καὶ τοῦ ἔπειτα ἐσομένου, καὶ ἔτι μᾶλλον τῆς 67669 Leg.923.b.1 : πόλεως εἶναι τό τε γένος πᾶν καὶ τὴν οὐσίαν· καὶ οὕτω 67670 Leg.923.b.2 : τούτων ἐχόντων, οὐκ, ἐάν τις ὑμᾶς θωπείαις ὑποδραμὼν ἐν 67671 Leg.923.b.3 : νόσοις ἢ γήρᾳ σαλεύοντας παρὰ τὸ βέλτιστον διατίθεσθαι 67672 Leg.923.b.4 : πείθῃ, συγχωρήσομαι ἑκών, ὅτι δὲ τῇ πόλει τε ἄριστον πάσῃ 67673 Leg.923.b.5 : καὶ γένει, πρὸς πᾶν τοῦτο βλέπων νομοθετήσω, τὸ ἑνὸς 67674 Leg.923.b.6 : ἑκάστου κατατιθεὶς ἐν μοίραις ἐλάττοσι δικαίως. ὑμεῖς δὲ 67675 Leg.923.b.7 : ἡμῖν ἵλεῴ τε καὶ εὐμενεῖς ὄντες πορεύοισθε ᾗπερ κατὰ φύσιν 67676 Leg.923.b.8 : νῦν πορεύεσθε τὴν ἀνθρωπίνην· ἡμῖν δὲ περὶ τῶν ἄλλων τῶν 67677 Leg.923.c.1 : ὑμετέρων μελήσει, κηδομένοις ὅτι μάλιστα εἰς δύναμιν, οὐ 67678 Leg.923.c.2 : τῶν μέν, τῶν δὲ οὔ. ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ 67679 Leg.923.c.3 : προοίμια τῶν τε ζώντων, ὦ Κλεινία, καὶ τῶν τελευτώντων 67680 Leg.923.c.4 : ἔστω, νόμος δὲ ὅδε· Ὃς ἂν διαθήκην γράφῃ τὰ αὑτοῦ διατιθέ– 67681 Leg.923.c.5 : μενος, παίδων ὢν πατήρ, πρῶτον μὲν τῶν ὑέων κληρονόμον 67682 Leg.923.c.6 : ὃν ἂν ἀξιώσῃ γίγνεσθαι γραφέτω, τῶν δὲ ἄλλων παίδων, ὃν 67683 Leg.923.c.7 : ἂν μὲν ἑτέρῳ ποιεῖσθαι διδῷ δεχομένῳ, γραφέσθω τοῦτο αὐτό· 67684 Leg.923.d.1 : ἐὰν δὲ περιγίγνηταί τις τῶν ὑέων αὐτῷ μὴ ἐπί τινι κλήρῳ 67685 Leg.923.d.2 : πεποιημένος, ὃν κατὰ νόμον ἐλπὶς εἰς ἀποικίαν ἐκπεμφθή– 67686 Leg.923.d.3 : σεσθαι, τούτῳ τῶν ἄλλων χρημάτων ἐξέστω τῷ πατρὶ διδόναι 67687 Leg.923.d.4 : ὅσα ἂν ἐθέλῃ, πλὴν τοῦ πατρῴου κλήρου καὶ τῆς περὶ τὸν 67688 Leg.923.d.5 : κλῆρον κατασκευῆς πάσης, καὶ ἐὰν πλείους ὦσιν, πρὸς μέρος 67689 Leg.923.d.6 : ὁ πατὴρ ὅπῃ ἂν ἐθέλῃ νεμέτω τὰ περιόντα τοῦ κλήρου. ὅτῳ 67690 Leg.923.d.7 : δ´ ἂν τῶν ὑέων ὑπάρχων οἶκος ᾖ, μὴ νέμειν τούτῳ τῶν χρη– 67691 Leg.923.d.8 : μάτων, θυγατρί τε ὡσαύτως, ᾗ μὲν ἂν ἐγγεγυημένος ὡς ἀνὴρ 67692 Leg.923.e.1 : ἐσόμενος ᾖ, μὴ νέμειν, ᾗ δ´ ἂν μή, νέμειν· ἐὰν δέ τῳ τῶν 67693 Leg.923.e.2 : ὑέων ἢ καὶ τῶν θυγατέρων φανῇ κλῆρος ἐπιχώριος τῆς 67694 Leg.923.e.3 : διαθήκης γενόμενος ὕστερον, τῷ κληρονόμῳ τοῦ τὴν διαθήκην 67695 Leg.923.e.4 : διαθεμένου καταλειπέτω. ἐὰν δὲ ἄρρενας μὲν μὴ λείπῃ, 67696 Leg.923.e.5 : θηλείας δέ, ὁ διατιθέμενος, ἄνδρα μὲν τῶν θυγατέρων ᾗτινι 67697 Leg.923.e.6 : ἂν ἐθέλῃ, ὑὸν δὲ αὑτῷ καταλειπέτω, γράψας κληρονόμον· 67698 Leg.923.e.7 : ἐὰν δὲ ὑός τῳ τελευτήσῃ παῖς ὤν, πρὶν εἰς ἄνδρας δυνατὸς 67699 Leg.923.e.8 : εἶναι τελεῖν, εἴτε γεννητὸς ὢν εἴτε ποιητός, γραφέτω καὶ 67700 Leg.924.a.1 : περὶ τῆς τοιαύτης τύχης ὁ τὴν διαθήκην γράφων τίνα χρὴ 67701 Leg.924.a.2 : παῖδα αὐτῷ δεύτερον ἐπὶ τύχαις ἀμείνοσιν γίγνεσθαι. ἐὰν 67702 Leg.924.a.3 : δέ τις ἄπαις ὢν τὸ παράπαν διαθήκην γράφῃ, τὸ τῆς ἐπι– 67703 Leg.924.a.4 : κτήτου δεκατημόριον ἐξελόμενος, ἐὰν ἐθέλῃ τῳ δωρεῖσθαι, 67704 Leg.924.a.5 : δωρείσθω· τὰ δὲ ἄλλα παραδιδοὺς πάντα τῷ ποιηθέντι 67705 Leg.924.a.6 : ἄμεμπτος ἵλεων ὑὸν αὐτὸν ποιείσθω σὺν νόμῳ. ᾧ δ´ ἂν 67706 Leg.924.a.7 : ἐπιτρόπων οἱ παῖδες δέωνται, ἐὰν μὲν διαθέμενος τελευτᾷ 67707 Leg.924.a.8 : καὶ γράψας ἐπιτρόπους τοῖς παισὶν ἑκόντας τε καὶ ὁμολο– 67708 Leg.924.b.1 : γοῦντας ἐπιτροπεύσειν οὑστινασοῦν καὶ ὁπόσους ἂν ἐθέλῃ, 67709 Leg.924.b.2 : κατὰ ταῦτα τὰ γραφέντα ἡ τῶν ἐπιτρόπων αἵρεσις γιγνέσθω 67710 Leg.924.b.3 : κυρία· ἐὰν δὲ ἢ τὸ παράπαν μὴ διαθέμενος τελευτήσῃ τις ἢ 67711 Leg.924.b.4 : τῆς τῶν ἐπιτρόπων αἱρέσεως ἐλλιπής, ἐπιτρόπους εἶναι τοὺς 67712 Leg.924.b.5 : ἐγγύτατα γένει πρὸς πατρὸς καὶ μητρὸς κυρίους, δύο μὲν 67713 Leg.924.b.6 : πρὸς πατρός, δύο δὲ πρὸς μητρός, ἕνα δ´ ἐκ τῶν τοῦ τελευτή– 67714 Leg.924.b.7 : σαντος φίλων, τούτους δ´ οἱ νομοφύλακες καθιστάντων τῷ 67715 Leg.924.b.8 : δεομένῳ τῶν ὀρφανῶν. καὶ πάσης τῆς ἐπιτροπῆς καὶ τῶν 67716 Leg.924.c.1 : ὀρφανῶν πεντεκαίδεκα τῶν νομοφυλάκων οἱ πρεσβύτατοι 67717 Leg.924.c.2 : πάντων ἐπιμελείσθων ἀεὶ κατὰ πρέσβιν καὶ κατὰ τρεῖς διελό– 67718 Leg.924.c.3 : μενοι σφᾶς αὐτούς, κατ´ ἐνιαυτὸν τρεῖς καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν 67719 Leg.924.c.4 : ἄλλον ἕτεροι τρεῖς, ἕως ἂν αἱ πέντε περίοδοι γίγνωνται κύκλῳ· 67720 Leg.924.c.5 : καὶ τοῦτο ἐκλιπέτω μηδέποτε κατὰ δύναμιν. 67721 Leg.924.c.6 : Ὃς δ´ ἂν μηδὲν τὸ παράπαν διαθέμενος ἀποθάνῃ, παῖδας 67722 Leg.924.c.7 : μὲν καταλιπὼν δεομένους ἐπιτροπῆς, τῶν αὐτῶν νόμων τούτων 67723 Leg.924.d.1 : ἡ χρεία τῶν παίδων αὐτοῦ μετεχέτω· θηλείας δὲ ἂν καταλείπῃ 67724 Leg.924.d.2 : τις ἀπροσδοκήτῳ τύχῃ χρησάμενος, συγγνώμην τῷ τιθέντι 67725 Leg.924.d.3 : τὸν νόμον ἐχέτω, ἐὰν τῶν τριῶν αὐτοῦ πρὸς τὰ δύο ἐπισκοπῶν 67726 Leg.924.d.4 : τὴν ἔκδοσιν τῶν θυγατέρων ποιῆται, πρός τε τὴν τοῦ γένους 67727 Leg.924.d.5 : ἀγχιστείαν καὶ τὴν τοῦ κλήρου σωτηρίαν, τὸ δὲ τρίτον, ὅπερ 67728 Leg.924.d.6 : ἂν πατὴρ διασκέψαιτο, ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν βλέπων εἰς 67729 Leg.924.d.7 : ἤθη τε καὶ τρόπους τὸν ἐπιτήδειον αὑτῷ μὲν ὑόν, νυμφίον 67730 Leg.924.e.1 : δ´ εἶναι τῇ θυγατρί, τοῦτο δὲ παραλείπῃ διὰ τὴν ἀδύνατον 67731 Leg.924.e.2 : σκέψιν. νόμος τοίνυν εἰς δύναμιν ὅδε περὶ τῶν τοιούτων 67732 Leg.924.e.3 : κείσθω· Ἐὰν ὁ μὴ διαθέμενος θυγατέρας λείπῃ, τοῦδε ἀπο– 67733 Leg.924.e.4 : θανόντος, ἀδελφὸς ὁμοπάτωρ ἢ ἄκληρος ὁμομήτριος ἐχέτω τὴν 67734 Leg.924.e.5 : θυγατέρα καὶ τὸν κλῆρον τοῦ τελευτήσαντος· ἐὰν δὲ μὴ ᾖ 67735 Leg.924.e.6 : ἀδελφός, ἀδελφοῦ δὲ παῖς, ὡσαύτως, ἐὰν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς 67736 Leg.924.e.7 : ἀλλήλους ὦσιν· ἐὰν δὲ μηδὲ εἷς τούτων, ἀδελφῆς δὲ παῖς ᾖ, 67737 Leg.924.e.8 : κατὰ ταὐτά· τέταρτος δὲ πατρὸς ἀδελφός, πέμπτος δὲ τούτου 67738 Leg.924.e.9 : παῖς, ἕκτος δὲ ἀδελφῆς πατρὸς ἔκγονος. ὡσαύτως δὲ τὸ γένος 67739 Leg.924.e.10 : ἀεὶ πορευέσθω κατ´ ἀγχιστείαν, ἐάν τις παῖδας θηλείας κατα– 67740 Leg.925.a.1 : λείπῃ, δι´ ἀδελφῶν τε καὶ ἀδελφιδῶν ἐπανιόν, ἔμπροσθε μὲν 67741 Leg.925.a.2 : τῶν ἀρρένων, ὕστερον δὲ θηλειῶν ἑνὶ γένει. τὴν δὲ τούτων 67742 Leg.925.a.3 : γάμου χρόνου συμμετρίαν τε καὶ ἀμετρίαν ὁ δικαστὴς σκοπῶν 67743 Leg.925.a.4 : κρινέτω, γυμνοὺς μὲν τοὺς ἄρρενας, γυμνὰς δὲ ὀμφαλοῦ μέχρι 67744 Leg.925.a.5 : θεώμενος τὰς θηλείας· ἐὰν δὲ τοῖς οἰκείοις ἀπορία συγγενῶν 67745 Leg.925.a.6 : ᾖ μέχρι μὲν ἀδελφοῦ ὑιδῶν, μέχρι δὲ πάππου παίδων ὡσαύτως, 67746 Leg.925.a.7 : τῶν ἄλλων ὅντιν´ ἂν ἡ παῖς μετ´ ἐπιτρόπων αἱρῆται τῶν 67747 Leg.925.b.1 : πολιτῶν ἑκούσιον ἑκουσία, κληρονόμος γιγνέσθω τοῦ τελευτή– 67748 Leg.925.b.2 : σαντος καὶ τῆς θυγατρὸς νυμφίος. ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν καὶ 67749 Leg.925.b.3 : πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ´ ἂν ἔστιν ὅτ´ ἐν αὐτῇ 67750 Leg.925.b.4 : τῇ πόλει· ἂν οὖν δή τις ἀπορουμένη τῶν αὐτόθεν ὁρᾷ τινα 67751 Leg.925.b.5 : εἰς ἀποικίαν ἀπεσταλμένον, ᾖ δὲ κατὰ νοῦν αὐτῇ κληρονόμον 67752 Leg.925.b.6 : ἐκεῖνον γίγνεσθαι τῶν τοῦ πατρός, ἐὰν μὲν συγγενὴς ᾖ, κατὰ 67753 Leg.925.b.7 : τὴν τάξιν τοῦ νόμου ἐπὶ τὸν κλῆρον πορευέσθω, ἐὰν δὲ ἐκτὸς 67754 Leg.925.b.8 : γένους, τῶν ἐν τῇ πόλει ὄντων ἔξω τῆς συγγενείας, κύριος 67755 Leg.925.c.1 : ἔστω κατὰ τὴν τῶν ἐπιτρόπων καὶ τῆς παιδὸς τοῦ τελευτή– 67756 Leg.925.c.2 : σαντος αἵρεσιν γῆμαι καὶ τὸν κλῆρον ἐπανελθὼν οἴκαδε 67757 Leg.925.c.3 : λαβεῖν τοῦ μὴ διαθεμένου. ἄπαις δὲ ἀρρένων τε καὶ θηλειῶν 67758 Leg.925.c.4 : τὸ παράπαν ὃς ἂν μὴ διαθέμενος τελευτᾷ, τὰ μὲν ἄλλα περὶ 67759 Leg.925.c.5 : τοῦ τοιούτου κατὰ τὸν ἔμπροσθεν ἐχέτω νόμον, θήλεια δὲ 67760 Leg.925.c.6 : καὶ ἄρρην οἷον σύννομοι ἴτωσαν ἐκ τοῦ γένους εἰς τὸν 67761 Leg.925.c.7 : ἐξηρημωμένον ἑκάστοτε οἶκον, ὧν ὁ κλῆρος γιγνέσθω κυρίως, 67762 Leg.925.d.1 : ἀδελφὴ μὲν πρῶτον, ἀδελφοῦ δὲ θυγάτηρ δευτέρα, τρίτη δὲ 67763 Leg.925.d.2 : ἔκγονος ἀδελφῆς, τετάρτη δὲ πατρὸς ἀδελφή, καὶ πέμπτη 67764 Leg.925.d.3 : πατρὸς ἀδελφοῦ παῖς, ἕκτη δὲ ἀδελφῆς πατρὸς ἂν εἴη παῖς· 67765 Leg.925.d.4 : συνοικίζειν δὲ ταύτας ἐκείνοις κατ´ ἀγχιστείαν καὶ θέμιν, 67766 Leg.925.d.5 : ὡς ἔμπροσθεν ἐνομοθετήσαμεν. μὴ δὴ λανθανέτω τὸ τῶν 67767 Leg.925.d.6 : τοιούτων νόμων ἡμᾶς βάρος, ὡς χαλεπῶς ἔστιν ὅτε προσ– 67768 Leg.925.d.7 : τάττει τῷ τοῦ τελευτήσαντος κατὰ γένος οἰκείῳ γαμεῖν 67769 Leg.925.d.8 : τὴν συγγενῆ, μὴ δοκεῖ δὲ σκοπεῖν ἃ μυρία ἐν ἀνθρώποις 67770 Leg.925.e.1 : ἐμπόδια γίγνεται τοῖς τοιούτοις ἐπιτάγμασιν τοῦ μήτινα 67771 Leg.925.e.2 : ἐθέλειν πείθεσθαι, πρότερον δὲ οὕστινας ὁτιοῦν ἂν βουλη– 67772 Leg.925.e.3 : θῆναι παθεῖν, ὁπόταν ἢ σωμάτων νοσήματα καὶ πηρώσεις ἢ 67773 Leg.925.e.4 : διανοίας ἔν τισιν τῶν ἐπιταττομένων γαμεῖν ἢ γαμεῖσθαι 67774 Leg.925.e.5 : γίγνηται. τούτων δὴ μηδὲν φροντίζειν τάχ´ ἂν ὁ νομοθέτης 67775 Leg.925.e.6 : δόξειέν τισιν, οὐκ ὀρθῶς δοκοῦν. ἔστω τοίνυν εἰρημένον ὑπέρ 67776 Leg.925.e.7 : τε νομοθέτου καὶ ὑπὲρ νομοθετουμένου σχεδὸν οἷον κοινὸν 67777 Leg.925.e.8 : προοίμιον, συγγνώμην μὲν τῷ νομοθέτῃ τοὺς ἐπιταττομένους 67778 Leg.925.e.9 : δεόμενον ἔχειν, ὅτι τῶν κοινῶν ἐπιμελούμενος οὐκ ἄν ποτε 67779 Leg.925.e.10 : δύναιτο διοικεῖν ἅμα καὶ τὰς ἰδίας ἑκάστῳ γιγνομένας συμ– 67780 Leg.926.a.1 : φοράς, συγγνώμην δ´ αὖ καὶ τοῖς νομοθετουμένοις, ὡς τὰ 67781 Leg.926.a.2 : τοῦ νομοθετοῦντος εἰκότως ἐνίοτε οὐ δύνανται προστάγματα 67782 Leg.926.a.3 : τελεῖν, ἃ μὴ γιγνώσκων προστάττει. 67783 Leg.926.a.4 : {ΚΛ.} Τί δή τις οὖν, ὦ ξένε, δρῶν πρὸς τὰ τοιαῦτα 67784 Leg.926.a.5 : ἐμμετρότατος ἂν εἴη; 67785 Leg.926.a.6 : {ΑΘ.} Διαιτητάς, ὦ Κλεινία, τοῖς τοιούτοις νόμοις καὶ 67786 Leg.926.a.7 : νομοθετουμένοις ἀναγκαῖον αἱρεῖσθαι. 67787 Leg.926.a.8 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 67788 Leg.926.a.9 : {ΑΘ.} Ἔστιν ὅτε πλουσίου πατρὸς ἀδελφιδοῦς τὴν τοῦ 67789 Leg.926.b.1 : θείου θυγατέρα ἑκὼν οὐκ ἂν ἐθέλοι λαμβάνειν, τρυφῶν 67790 Leg.926.b.2 : καὶ ἐπὶ μείζοσι γάμοις τὴν διάνοιαν ἐπέχων· ἔστιν δ´ ὅτε 67791 Leg.926.b.3 : καὶ συμφορὰν τὴν μεγίστην τοῦ νομοθέτου προστάττοντος, 67792 Leg.926.b.4 : ἀπειθεῖν ἀναγκάζοιτ´ ἂν τῷ νόμῳ, μαινόμενα κηδεύματα 67793 Leg.926.b.5 : ἀναγκάζοντος λαμβάνειν ἢ δεινὰς ἄλλας σωμάτων ἢ ψυχῶν 67794 Leg.926.b.6 : συμφοράς, ἃς ἀβίωτον ζῆν κεκτημένῳ. ὁ δὴ νῦν λόγος ἡμῖν 67795 Leg.926.b.7 : περὶ τούτων ὅδε νόμος κείσθω· Ἐάν τινες ἄρα περὶ διαθήκης 67796 Leg.926.c.1 : ἐγκαλῶσι τοῖς κειμένοις νόμοις, περί τε ἄλλων ὡντινωνοῦν 67797 Leg.926.c.2 : καὶ δὴ καὶ περὶ γάμων, ἦ μὴν παρόντα καὶ ζῶντα αὐτὸν τὸν 67798 Leg.926.c.3 : νομοθέτην μήποτ´ ἂν ἀναγκάσαι πράττειν οὕτω, μηδὲ γῆμαι 67799 Leg.926.c.4 : μηδὲ γήμασθαι, τοὺς νῦν ἀναγκαζομένους ἑκάτερα δρᾶν, ὁ δέ 67800 Leg.926.c.5 : τις τῶν οἰκείων ἤ τις ἐπίτροπος φῇ, διαιτητὰς φάναι καὶ 67801 Leg.926.c.6 : πατέρας τοὺς πεντεκαίδεκα τῶν νομοφυλάκων καταλιπεῖν τοῖς 67802 Leg.926.c.7 : ὀρφανοῖς καὶ ὀρφαναῖς τὸν νομοθέτην· πρὸς οὓς ἐπανιόντες 67803 Leg.926.d.1 : διαδικαζέσθων οἱ περί τινος τῶν τοιούτων ἀμφισβητοῦντες, 67804 Leg.926.d.2 : κύρια τελοῦντες τὰ τούτων δόγματα. ἂν δέ τῳ μείζων 67805 Leg.926.d.3 : δύναμις ἐπανατίθεσθαι δοκῇ τοῖς νομοφύλαξιν, εἰς τὸ τῶν 67806 Leg.926.d.4 : ἐκκρίτων δικαστῶν δικαστήριον εἰσάγων αὐτοὺς διαδικαζέσθω 67807 Leg.926.d.5 : περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων· τῷ δὲ ἡττηθέντι παρὰ τοῦ 67808 Leg.926.d.6 : νομοθέτου ψόγος καὶ ὄνειδος κείσθω, πολλῶν χρημάτων νοῦν 67809 Leg.926.d.7 : κεκτημένῳ ζημία βαρυτέρα. 67810 Leg.926.d.8 : Νῦν δὴ τοῖς ὀρφανοῖς παισὶ γένεσις οἷον δευτέρα τις 67811 Leg.926.e.1 : γίγνοιτ´ ἄν. μετὰ μὲν οὖν τὴν πρώτην ἑκάστοις εἴρηνται 67812 Leg.926.e.2 : τροφαὶ καὶ παιδεύσεις· μετὰ δὲ τὴν δευτέραν, ἔρημον πατέρων 67813 Leg.926.e.3 : γενομένην, μηχανᾶσθαι δεῖ τίνα τρόπον ἡ τῆς ὀρφανίας τύχη 67814 Leg.926.e.4 : τοῖς γενομένοις ὀρφανοῖς ὡς ἥκιστα ἔλεον ἕξει τῆς συμφορᾶς. 67815 Leg.926.e.5 : πρῶτον μὲν δή φαμεν νομοθετεῖν αὐτοῖς τοὺς νομοφύλακας 67816 Leg.926.e.6 : ἀντὶ γεννητόρων πατέρας οὐ χείρους, καὶ δὴ καὶ καθ´ ἕκαστον 67817 Leg.926.e.7 : ἐνιαυτὸν ὡς οἰκείων ἐπιμελεῖσθαι προστάττομεν, ἐμμελῆ 67818 Leg.926.e.8 : τούτοις τε αὐτοῖς περὶ τροφῆς ὀρφανῶν προοιμιασάμενοι 67819 Leg.926.e.9 : καὶ τοῖς ἐπιτρόποις. εἴς τινα γὰρ οὖν μοι καιρὸν φαινόμεθα 67820 Leg.927.a.1 : τοὺς ἔμπροσθεν λόγους διεξελθεῖν, ὡς ἄρα αἱ τῶν τελευτη– 67821 Leg.927.a.2 : σάντων ψυχαὶ δύναμιν ἔχουσίν τινα τελευτήσασαι, ᾗ τῶν 67822 Leg.927.a.3 : κατ´ ἀνθρώπους πραγμάτων ἐπιμελοῦνται· ταῦτα δὲ ἀληθεῖς 67823 Leg.927.a.4 : μέν, μακροὶ δ´ εἰσὶν περιέχοντες λόγοι, πιστεύειν δὲ ταῖς 67824 Leg.927.a.5 : ἄλλαις φήμαις χρεὼν περὶ τὰ τοιαῦτα, οὕτω πολλαῖσιν καὶ 67825 Leg.927.a.6 : σφόδρα παλαιαῖς οὔσαις, πιστεύειν δ´ αὖ καὶ τοῖς νομοθε– 67826 Leg.927.a.7 : τοῦσιν ταῦθ´ οὕτως ἔχειν, ἄνπερ μὴ παντάπασιν ἄφρονες 67827 Leg.927.a.8 : φαίνωνται. ταύτῃ δὲ εἰ ταῦτ´ ἐστὶν κατὰ φύσιν, πρῶτον 67828 Leg.927.b.1 : μὲν τοὺς ἄνω θεοὺς φοβείσθων, οἳ τῶν ὀρφανῶν τῆς ἐρημίας 67829 Leg.927.b.2 : αἰσθήσεις ἔχουσιν, εἶτα τὰς τῶν κεκμηκότων ψυχάς, αἷς ἐστιν 67830 Leg.927.b.3 : ἐν τῇ φύσει τῶν αὑτῶν ἐκγόνων κήδεσθαι διαφερόντως καὶ 67831 Leg.927.b.4 : τιμῶσίν τε αὐτοὺς εὐμενεῖς εἶναι καὶ ἀτιμάζουσιν δυσμενεῖς, 67832 Leg.927.b.5 : ἔτι δὲ τὰς τῶν ζώντων μέν, ἐν γήρᾳ δὲ ὄντων καὶ ἐν μεγί– 67833 Leg.927.b.6 : σταις τιμαῖς—ὅπουπερ πόλις εὐνομοῦσα εὐδαιμονεῖ, τούτους 67834 Leg.927.b.7 : οἱ παῖδες παίδων φιλοστοργοῦντες ζῶσι μεθ´ ἡδονῆς· καὶ τὰ 67835 Leg.927.b.8 : περὶ ταῦτα ὀξὺ μὲν ἀκούουσιν βλέπουσίν τε ὀξύ, τοῖς τε 67836 Leg.927.c.1 : περὶ αὐτὰ δικαίοις εὐμενεῖς εἰσιν, νεμεσῶσίν τε μάλιστα 67837 Leg.927.c.2 : αὖ τοῖς εἰς ὀρφανὰ καὶ ἔρημα ὑβρίζουσιν, παρακαταθήκην 67838 Leg.927.c.3 : εἶναι μεγίστην ἡγούμενοι καὶ ἱερωτάτην—οἷς ἐπίτροπον καὶ 67839 Leg.927.c.4 : ἄρχοντα πᾶσι δεῖ τὸν νοῦν, ᾧ καὶ βραχὺς ἐνείη, προσέχοντα, 67840 Leg.927.c.5 : καὶ εὐλαβούμενον περὶ τροφήν τε καὶ παιδείαν ὀρφανῶν, ὡς 67841 Leg.927.c.6 : ἔρανον εἰσφέροντα ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς αὑτοῦ, κατὰ δύναμιν 67842 Leg.927.c.7 : πάντως πᾶσαν εὐεργετεῖν. ὁ μὲν δὴ πεισθεὶς τῷ πρὸ τοῦ 67843 Leg.927.c.8 : νόμου μύθῳ καὶ μηδὲν εἰς ὀρφανὸν ὑβρίσας οὐκ εἴσεται 67844 Leg.927.d.1 : ἐναργῶς τὴν περὶ τὰ τοιαῦτα ὀργὴν νομοθέτου, ὁ δὲ ἀπειθὴς 67845 Leg.927.d.2 : καί τινα πατρὸς ἢ μητρὸς ἔρημον ἀδικῶν διπλῆν τινέτω 67846 Leg.927.d.3 : πᾶσαν τὴν βλάβην ἢ περὶ τὸν ἀμφιθαλῆ γενόμενος κακός. 67847 Leg.927.d.4 : τὴν δὲ ἄλλην νομοθεσίαν ἐπιτρόποισίν τε περὶ ὀρφανοὺς 67848 Leg.927.d.5 : ἄρχουσίν τε περὶ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἐπιτρόπων, εἰ μὲν μὴ 67849 Leg.927.d.6 : παράδειγμά τε τροφῆς παίδων ἐλευθέρων ἐκέκτηντο αὐτοὶ 67850 Leg.927.d.7 : τρέφοντες τοὺς αὑτῶν καὶ τῶν οἰκείων χρημάτων ἐπιμελού– 67851 Leg.927.e.1 : μενοι, ἔτι δὲ νόμους περὶ αὐτῶν τούτων μετρίως διειρημένους 67852 Leg.927.e.2 : εἶχον, εἶχέν τινα λόγον ἂν ἐπιτροπικούς τινας νόμους, ὡς 67853 Leg.927.e.3 : ὄντας ἰδίᾳ διαφέροντας πολύ, τιθέναι, ποικίλλοντας ἐπιτηδεύ– 67854 Leg.927.e.4 : μασιν ἰδίοις τὸν τῶν ὀρφανῶν βίον παρὰ τὸν τῶν μή· νῦν 67855 Leg.927.e.5 : δὲ εἰς μὲν τὰ τοιαῦτα σύμπαντα οὐ πολὺ διαφέρον ἡ παρ´ 67856 Leg.927.e.6 : ἡμῖν ὀρφανία κέκτηται τῆς πατρονομικῆς, τιμαῖς δὲ καὶ 67857 Leg.927.e.7 : ἀτιμίαις ἅμα καὶ ἐπιμελείαισιν οὐδαμῶς ἐξισοῦσθαι φιλεῖ. 67858 Leg.928.a.1 : διὸ δὴ περὶ τοῦτο αὐτὸ τὴν ὀρφανῶν πέρι νομοθεσίαν παρα– 67859 Leg.928.a.2 : μυθούμενός τε καὶ ἀπειλῶν ὁ νόμος ἐσπούδακεν. ἔτι δ´ 67860 Leg.928.a.3 : ἀπειλή τις ἂν τοιάδε εἴη μάλα ἔγκαιρος· Ὃς ἂν θῆλυν εἴτε 67861 Leg.928.a.4 : ἄρρενα ἐπιτροπεύῃ, καὶ ὃς ἂν ἐπιτρόπου φύλαξ τῶν νομοφυ– 67862 Leg.928.a.5 : λάκων καταστὰς ἐπιμελῆται, μὴ χεῖρον ἀγαπάτω τῶν αὑτοῦ 67863 Leg.928.a.6 : τέκνων τὸν τῆς ὀρφανικῆς μετειληφότα τύχης, μηδὲ τῶν 67864 Leg.928.a.7 : οἰκείων τῶν τοῦ τρεφομένου χεῖρον χρημάτων ἐπιμελείσθω, 67865 Leg.928.b.1 : βέλτιον δὲ ἢ τῶν αὑτοῦ κατὰ προθυμίαν. ἕνα δὲ τοῦτον νόμον 67866 Leg.928.b.2 : ἔχων ὀρφανῶν πέρι πᾶς ἐπιτροπευέτω· ἐὰν δὲ ἄλλως τις 67867 Leg.928.b.3 : περὶ τὰ τοιαῦτα πράττῃ παρὰ τὸν νόμον τόνδε, ὁ μὲν ἄρχων 67868 Leg.928.b.4 : ζημιούτω τὸν ἐπίτροπον, ὁ δὲ ἐπίτροπος τὸν ἄρχοντα εἰς τὸ 67869 Leg.928.b.5 : τῶν ἐκκρίτων δικαστήριον εἰσάγων ζημιούτω τῷ δόξαντι 67870 Leg.928.b.6 : τιμήματι τῷ δικαστηρίῳ διπλῇ. ἐὰν δ´ ἐπίτροπος ἀμελεῖν 67871 Leg.928.b.7 : ἢ κακουργεῖν δοκῇ τοῖς οἰκείοις ἢ καὶ τῶν ἄλλων τινὶ πολιτῶν, 67872 Leg.928.b.8 : εἰς ταὐτὸν ἀγέτω δικαστήριον· ὅτι δ´ ἂν ὄφλῃ, τετραπλασίαν 67873 Leg.928.c.1 : μὲν τούτου τίνειν, γιγνέσθω δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ παιδός, τὸ 67874 Leg.928.c.2 : δ´ ἥμισυ τοῦ καταδικασαμένου τὴν δίκην. ἅμα δ´ ἂν ἡβήσῃ 67875 Leg.928.c.3 : τις τῶν ὀρφανῶν, ἐὰν ἡγῆται κακῶς ἐπιτροπευθῆναι, μέχρι 67876 Leg.928.c.4 : πέντε ἐτῶν ἐξηκούσης τῆς ἐπιτροπῆς ἔστω δίκην λαχεῖν 67877 Leg.928.c.5 : ἐπιτροπίας· ἐὰν δέ τις ὄφλῃ τῶν ἐπιτρόπων, τιμᾶν τὸ 67878 Leg.928.c.6 : δικαστήριον ὅτι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτίνειν, ἐὰν δὲ δὴ τῶν 67879 Leg.928.c.7 : ἀρχόντων, ἀμελείᾳ μὲν δόξας κακῶσαι τὸν ὀρφανόν, ὅτι χρὴ 67880 Leg.928.d.1 : τίνειν αὐτὸν τῷ παιδί, τιμάτω τὸ δικαστήριον, ἐὰν δὲ ἀδικίᾳ, 67881 Leg.928.d.2 : πρὸς τῷ τιμήματι, τῆς ἀρχῆς τῶν νομοφυλάκων ἀφιστάσθω, 67882 Leg.928.d.3 : τὸ δὲ κοινὸν τῆς πόλεως ἕτερον νομοφύλακα ἀντὶ τούτου 67883 Leg.928.d.4 : καθιστάτω τῇ χώρᾳ καὶ τῇ πόλει. 67884 Leg.928.d.5 : Διαφοραὶ πατέρων τε πρὸς αὑτῶν παῖδας γίγνονται καὶ 67885 Leg.928.d.6 : παίδων πρὸς γεννητὰς μείζους ἢ χρεών, ἐν αἷς οἵ τε πατέρες 67886 Leg.928.d.7 : ἡγοῖντ´ ἂν δεῖν τὸν νομοθέτην νομοθετεῖν ἐξεῖναί σφισιν, ἐὰν 67887 Leg.928.d.8 : βούλωνται, τὸν ὑὸν ὑπὸ κήρυκος ἐναντίον ἁπάντων ἀπειπεῖν 67888 Leg.928.e.1 : ὑὸν κατὰ νόμον μηκέτ´ εἶναι, ὑεῖς τ´ αὖ σφίσι πατέρας ὑπὸ 67889 Leg.928.e.2 : νόσων ἢ γήρως διατιθεμένους αἰσχρῶς ἐξεῖναι παρανοίας 67890 Leg.928.e.3 : γράφεσθαι· ταῦτα δὲ ὄντως ἐν παγκάκων ἤθεσιν ἀνθρώπων 67891 Leg.928.e.4 : γίγνεσθαι φιλεῖ, ἐπεὶ ἡμίσεών γε ὄντων τῶν κακῶν, οἷον 67892 Leg.928.e.5 : μὴ κακοῦ μὲν πατρός, ὑέος δέ, ἢ τοὐναντίον, οὐ γίγνονται 67893 Leg.928.e.6 : συμφοραὶ τηλικαύτης ἔχθρας ἔκγονοι. ἐν μὲν οὖν ἄλλῃ 67894 Leg.928.e.7 : πολιτείᾳ παῖς ἀποκεκηρυγμένος οὐκ ἂν ἐξ ἀνάγκης ἄπολις 67895 Leg.928.e.8 : εἴη, ταύτης δέ, ἧς οἵδε οἱ νόμοι ἔσονται, ἀναγκαίως ἔχει 67896 Leg.929.a.1 : εἰς ἄλλην χώραν ἐξοικίζεσθαι τὸν ἀπάτορα—πρὸς γὰρ 67897 Leg.929.a.2 : τοῖς τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίοις οἴκοις οὐκ ἔστιν ἕνα 67898 Leg.929.a.3 : προσγενέσθαι—διὸ δὴ δεῖ τὸν ταῦτα πεισόμενον ἐν δίκῃ μὴ 67899 Leg.929.a.4 : ὑπὸ ἑνὸς πατρός, ὑπὸ δὲ τοῦ γένους ἀπορρηθῆναι παντός. 67900 Leg.929.a.5 : ποιεῖν δὲ χρὴ τῶν τοιούτων πέρι κατὰ νόμον τοιόνδε τινά· 67901 Leg.929.a.6 : Ὃν ἂν θυμὸς ἐπίῃ μηδαμῶς εὐτυχής, εἴτ´ οὖν ἐν δίκῃ εἴτε 67902 Leg.929.a.7 : καὶ μή, ὃν ἔτεκέ τε καὶ ἐξεθρέψατο, τοῦτον ἐπιθυμεῖν ἀπαλ– 67903 Leg.929.a.8 : λάξαι τῆς αὑτοῦ συγγενείας, μὴ φαύλως οὕτως ἐξέστω μηδ´ 67904 Leg.929.b.1 : εὐθὺς τοῦτο δρᾶν, πρῶτον δὲ συλλεξάτω τοὺς αὑτοῦ συγγενεῖς 67905 Leg.929.b.2 : μέχρι ἀνεψιῶν καὶ τοὺς τοῦ ὑέος ὡσαύτως τοὺς πρὸς μητρός, 67906 Leg.929.b.3 : κατηγορείτω δὲ ἐν τούτοις, διδάσκων ὡς ἄξιος ἅπασιν ἐκ τοῦ 67907 Leg.929.b.4 : γένους ἐκκεκηρῦχθαι, δότω δὲ καὶ τῷ ὑεῖ λόγους τοὺς ἴσους 67908 Leg.929.b.5 : ὡς οὐκ ἄξιός ἐστι τούτων οὐδὲν πάσχειν· καὶ ἐὰν μὲν πείθῃ 67909 Leg.929.b.6 : ὁ πατὴρ καὶ συμψήφους λάβῃ πάντων τῶν συγγενῶν ὑπὲρ 67910 Leg.929.b.7 : ἥμισυ, πλὴν πατρὸς διαψηφιζομένου καὶ μητρὸς καὶ τοῦ 67911 Leg.929.c.1 : φεύγοντος, τῶν τε ἄλλων ὁπόσοιπερ ἂν ὦσιν γυναικῶν εἴτε 67912 Leg.929.c.2 : ἀνδρῶν τέλειοι, ταύτῃ μὲν καὶ κατὰ ταῦτα ἐξέστω τῷ πατρὶ 67913 Leg.929.c.3 : τὸν ὑὸν ἀποκηρύττειν, ἄλλως δὲ μηδαμῶς. τὸν δ´ ἀποκηρυ– 67914 Leg.929.c.4 : χθέντα ἐάν τις τῶν πολιτῶν ὑὸν βούληται θέσθαι, μηδεὶς 67915 Leg.929.c.5 : νόμος ἀπειργέτω ποιεῖσθαι—τὰ γὰρ τῶν νέων ἤθη πολλὰς 67916 Leg.929.c.6 : μεταβολὰς ἐν τῷ βίῳ μεταβάλλειν ἑκάστοτε πέφυκεν— 67917 Leg.929.c.7 : ἀποκηρυχθέντα δὲ ἄν τις δέκα ἐτῶν μὴ ἐπιθυμήσῃ θετὸν 67918 Leg.929.d.1 : ὑὸν ποιήσασθαι, τοὺς τῶν ἐπιγόνων ἐπιμελητὰς τῶν εἰς τὴν 67919 Leg.929.d.2 : ἀποικίαν ἐπιμελεῖσθαι καὶ τούτων, ὅπως ἂν μετάσχωσι τῆς 67920 Leg.929.d.3 : αὐτῆς ἀποικίας ἐμμελῶς. ἐὰν δέ τίς τινα νόσος ἢ γῆρας 67921 Leg.929.d.4 : ἢ καὶ τρόπων χαλεπότης ἢ καὶ σύμπαντα ταῦτα ἔκφρονα 67922 Leg.929.d.5 : ἀπεργάζηται διαφερόντως τῶν πολλῶν, καὶ λανθάνῃ τοὺς 67923 Leg.929.d.6 : ἄλλους πλὴν τῶν συνδιαιτωμένων, οἰκοφθορῇ δὲ ὡς ὢν τῶν 67924 Leg.929.d.7 : αὑτοῦ κύριος, ὁ δὲ ὑὸς ἀπορῇ καὶ ὀκνῇ τὴν τῆς παρανοίας 67925 Leg.929.e.1 : γράφεσθαι δίκην, νόμος αὐτῷ κείσθω πρῶτον μὲν πρὸς τοὺς 67926 Leg.929.e.2 : πρεσβυτάτους τῶν νομοφυλάκων ἐλθόντα διηγήσασθαι τὴν 67927 Leg.929.e.3 : τοῦ πατρὸς συμφοράν, οἱ δὲ κατιδόντες ἱκανῶς συμβου– 67928 Leg.929.e.4 : λευόντων ἐάντε δέῃ γράφεσθαι καὶ ἐὰν μὴ τὴν γραφήν, ἐὰν 67929 Leg.929.e.5 : δὲ συμβουλεύσωσιν, γιγνέσθωσαν τῷ γραφομένῳ μάρτυρες 67930 Leg.929.e.6 : ἅμα καὶ σύνδικοι· ὁ δὲ ὀφλὼν τοῦ λοιποῦ χρόνου ἄκυρος ἔστω 67931 Leg.929.e.7 : τῶν αὑτοῦ καὶ τὸ σμικρότατον διατίθεσθαι, καθάπερ παῖς δὲ 67932 Leg.929.e.8 : οἰκείτω τὸν ἐπίλοιπον βίον. 67933 Leg.929.e.9 : Ἐὰν δὲ ἀνὴρ καὶ γυνὴ μηδαμῇ συμφέρωνται τρόπων 67934 Leg.929.e.10 : ἀτυχίᾳ χρώμενοι, δέκα μὲν ἄνδρας τῶν νομοφυλάκων ἐπι– 67935 Leg.930.a.1 : μελεῖσθαι τῶν τοιούτων ἀεὶ χρεὼν τοὺς μέσους, δέκα δὲ τῶν 67936 Leg.930.a.2 : περὶ γάμους γυναικῶν ὡσαύτως· καὶ ἐὰν μὲν δὴ συναλλάττειν 67937 Leg.930.a.3 : δύνωνται, ταῦτ´ ἔστω κύρια, ἐὰν δ´ αἱ ψυχαὶ κυμαίνωσιν 67938 Leg.930.a.4 : μειζόνως αὐτῶν, ζητεῖν κατὰ δύναμιν οἵτινες ἑκατέρῳ συνοί– 67939 Leg.930.a.5 : σουσιν. εἰκὸς δὲ εἶναι τοὺς τοιούτους μὴ πρᾳέσιν ἤθεσιν 67940 Leg.930.a.6 : κεχρημένους· βαθύτερα δὴ τούτοις καὶ πρᾳότερα τρόπων ἤθη 67941 Leg.930.a.7 : σύννομα πειρᾶσθαι προσαρμόττειν. καὶ ὅσοι μὲν ἂν ἄπαιδες 67942 Leg.930.a.8 : αὐτῶν ἢ ὀλιγόπαιδες ὄντες διαφέρωνται, καὶ παίδων ἕνεκα 67943 Leg.930.b.1 : τὴν συνοίκησιν ποιεῖσθαι· ὅσοι δ´ ἂν ἱκανῶν ὄντων παίδων, 67944 Leg.930.b.2 : τῆς συγκαταγηράσεως ἕνεκα καὶ ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν 67945 Leg.930.b.3 : διάζευξίν τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι χρεών. ἐὰν δὲ τελευτᾷ 67946 Leg.930.b.4 : γυνὴ καταλείπουσα παῖδας θηλείας τε καὶ ἄρρενας, συμβου– 67947 Leg.930.b.5 : λευτικὸς ἂν εἴη νόμος ὁ τιθέμενος, οὐκ ἀναγκαστικός, τρέφειν 67948 Leg.930.b.6 : τοὺς ὄντας παῖδας μὴ μητρυὰν ἐπαγόμενον· μὴ δὲ ὄντων, ἐξ 67949 Leg.930.b.7 : ἀνάγκης γαμεῖν, μέχριπερ ἂν ἱκανοὺς γεννήσῃ παῖδας τῷ 67950 Leg.930.c.1 : τε οἴκῳ καὶ τῇ πόλει. ἢν δὲ ὁ ἀνὴρ ἀποθάνῃ παῖδας ἱκανοὺς 67951 Leg.930.c.2 : λιπών, ἡ μήτηρ τῶν παίδων αὐτοῦ μένουσα τρεφέτω· νεωτέρα 67952 Leg.930.c.3 : δ´ ἂν δοκῇ τοῦ δέοντος εἶναι πρὸς τὸ ζῆν αὖ ὑγιαίνουσα 67953 Leg.930.c.4 : ἄνανδρος, οἱ προσήκοντες πρὸς τὰς τῶν γάμων ἐπιμελου– 67954 Leg.930.c.5 : μένας γυναῖκας κοινούμενοι, τὸ δοκοῦν αὑτοῖς τε καὶ ἐκείναις 67955 Leg.930.c.6 : περὶ τῶν τοιούτων ποιούντων, ἐὰν δὲ ἐνδεεῖς τέκνων ὦσιν, 67956 Leg.930.c.7 : καὶ παίδων ἕνεκα, παίδων δὲ ἱκανότης ἀκριβὴς ἄρρην καὶ 67957 Leg.930.d.1 : θήλεια ἔστω τῷ νόμῳ. ὅταν δὲ ὁμολογῆται μὲν τὸ γενό– 67958 Leg.930.d.2 : μενον εἶναι τῶν ποιουμένων ἔκγονον, δέηται δὲ κρίσεως τίνι 67959 Leg.930.d.3 : τὸ γεννηθὲν ἕπεσθαι χρεών, δούλη μὲν ἐὰν συμμείξῃ δούλῳ 67960 Leg.930.d.4 : ἢ ἐλευθέρῳ ἢ ἀπελευθέρῳ, πάντως τοῦ δεσπότου ἔστω τῆς 67961 Leg.930.d.5 : δούλης τὸ γεννώμενον, ἐὰν δέ τις ἐλευθέρα δούλῳ συγ– 67962 Leg.930.d.6 : γίγνηται, τοῦ δεσπότου ἔστω τὸ γιγνόμενον τοῦ δούλου· ἐὰν 67963 Leg.930.d.7 : δ´ ἐξ αὑτοῦ δούλης ἢ ἐκ δούλου ἑαυτῆς, καὶ περιφανὲς τοῦτ´ 67964 Leg.930.d.8 : ᾖ, τὸ μὲν τῆς γυναικὸς αἱ γυναῖκες εἰς ἄλλην χώραν ἐκπεμ– 67965 Leg.930.e.1 : πόντων σὺν τῷ πατρί, τὸ δὲ τοῦ ἀνδρὸς οἱ νομοφύλακες σὺν 67966 Leg.930.e.2 : τῇ γεννησάσῃ. 67967 Leg.930.e.3 : Γονέων δὲ ἀμελεῖν οὔτε θεὸς οὔτε ἄνθρωπος νοῦν ἔχων 67968 Leg.930.e.4 : σύμβουλός ποτε γένοιτ´ ἂν οὐδεὶς οὐδενί· φρονῆσαι δὲ χρὴ 67969 Leg.930.e.5 : περὶ θεῶν θεραπείας τοιόνδε προοίμιον ἂν γενόμενον εἰς τὰς 67970 Leg.930.e.6 : τῶν γεννησάντων τιμάς τε καὶ ἀτιμίας ὀρθῶς συντεταγμένον· 67971 Leg.930.e.7 : Νόμοι περὶ θεοὺς ἀρχαῖοι κεῖνται πᾶσιν διχῇ. τοὺς μὲν γὰρ 67972 Leg.931.a.1 : τῶν θεῶν ὁρῶντες σαφῶς τιμῶμεν, τῶν δ´ εἰκόνας ἀγάλματα 67973 Leg.931.a.2 : ἱδρυσάμενοι, οὓς ἡμῖν ἀγάλλουσι καίπερ ἀψύχους ὄντας, ἐκεί– 67974 Leg.931.a.3 : νους ἡγούμεθα τοὺς ἐμψύχους θεοὺς πολλὴν διὰ ταῦτ´ εὔνοιαν 67975 Leg.931.a.4 : καὶ χάριν ἔχειν. πατὴρ οὖν ὅτῳ καὶ μήτηρ ἢ τούτων πατέρες 67976 Leg.931.a.5 : ἢ μητέρες ἐν οἰκίᾳ κεῖνται κειμήλιοι ἀπειρηκότες γήρᾳ, μηδεὶς 67977 Leg.931.a.6 : διανοηθήτω ποτὲ ἄγαλμα αὑτῷ, τοιοῦτον ἐφέστιον ἵδρυμα ἐν 67978 Leg.931.a.7 : οἰκίᾳ ἔχων, μᾶλλον κύριον ἔσεσθαι, ἐὰν δὴ κατὰ τρόπον 67979 Leg.931.a.8 : γε ὀρθῶς αὐτὸ θεραπεύῃ ὁ κεκτημένος. 67980 Leg.931.b.1 : {ΚΛ.} Τίνα δὴ τὴν ὀρθότητα εἶναι φράζεις; 67981 Leg.931.b.2 : {ΑΘ.} Ἐγὼ ἐρῶ· καὶ γὰρ οὖν ἄξιον, ὦ φίλοι, ἀκούειν τά 67982 Leg.931.b.3 : γε δὴ τοιαῦτα. 67983 Leg.931.b.4 : {ΚΛ.} Λέγε μόνον. 67984 Leg.931.b.5 : {ΑΘ.} Οἰδίπους, φαμέν, ἀτιμασθεὶς ἐπηύξατο τοῖς αὑτοῦ 67985 Leg.931.b.6 : τέκνοις ἃ δὴ καὶ πᾶς ὑμνεῖ τέλεα καὶ ἐπήκοα γενέσθαι 67986 Leg.931.b.7 : παρὰ θεῶν, Ἀμύντορά τε Φοίνικι τῷ ἑαυτοῦ ἐπαρᾶσθαι παιδὶ 67987 Leg.931.b.8 : θυμωθέντα καὶ Ἱππολύτῳ Θησέα καὶ ἑτέρους ἄλλοις μυρίους 67988 Leg.931.c.1 : μυρίοις, ὧν γέγονε σαφὲς ἐπηκόους εἶναι γονεῦσι πρὸς τέκνα 67989 Leg.931.c.2 : θεούς· ἀραῖος γὰρ γονεὺς ἐκγόνοις ὡς οὐδεὶς ἕτερος ἄλλοις, 67990 Leg.931.c.3 : δικαιότατα. μὴ δή τις ἀτιμαζομένῳ μὲν διαφερόντως πατρὶ 67991 Leg.931.c.4 : πρὸς παίδων καὶ μητρὶ θεὸν ἐπήκοον ἐν εὐχαῖς ἡγείσθω 67992 Leg.931.c.5 : γίγνεσθαι κατὰ φύσιν, τιμωμένῳ δὲ ἄρα καὶ περιχαρεῖ σφόδρα 67993 Leg.931.c.6 : γενομένῳ, καὶ διὰ τὰ τοιαῦτα εὐχαῖς λιπαρῶς εἰς ἀγαθὰ τοῖς 67994 Leg.931.c.7 : παισὶ παρακαλοῦντος θεούς, οὐκ ἄρα τὰ τοιαῦτα ἀκούειν ἐξ 67995 Leg.931.d.1 : ἴσου καὶ νέμειν ἡμῖν αὐτοὺς ἡγησόμεθα; ἀλλ´ οὐκ ἄν ποτε 67996 Leg.931.d.2 : δίκαιοι νομῆς εἶεν ἀγαθῶν, ὃ δή φαμεν ἥκιστα θεοῖς εἶναι 67997 Leg.931.d.3 : πρέπον. 67998 Leg.931.d.4 : {ΚΛ.} Πολύ γε. 67999 Leg.931.d.5 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν διανοηθῶμεν, ὃ σμικρῷ πρότερον εἴπομεν, 68000 Leg.931.d.6 : ὡς οὐδὲν πρὸς θεῶν τιμιώτερον ἄγαλμ´ ἂν κτησαίμεθα πατρὸς 68001 Leg.931.d.7 : καὶ προπάτορος παρειμένων γήρᾳ καὶ μητέρων τὴν αὐτὴν 68002 Leg.931.d.8 : δύναμιν ἐχουσῶν, οὓς ὅταν ἀγάλλῃ τις τιμαῖς, γέγηθεν ὁ 68003 Leg.931.d.9 : θεός· οὐ γὰρ ἂν ἐπήκοος ἦν αὐτῶν. θαυμαστὸν γὰρ δήπου 68004 Leg.931.e.1 : τὸ προγόνων ἵδρυμα ἡμῖν ἐστιν, διαφερόντως τῶν ἀψύχων· 68005 Leg.931.e.2 : τὰ μὲν γὰρ θεραπευόμενα ὑφ´ ἡμῶν, ὅσα ἔμψυχα, συνεύ– 68006 Leg.931.e.3 : χεται ἑκάστοτε, καὶ ἀτιμαζόμενα τἀναντία, τὰ δ´ οὐδέτερα, 68007 Leg.931.e.4 : ὥστε ἂν ὀρθῶς τις χρῆται πατρὶ καὶ προπάτορι καὶ πᾶσι 68008 Leg.931.e.5 : τοῖς τοιούτοις, πάντων πρὸς θεοφιλῆ μοῖραν κυριώτατα 68009 Leg.931.e.6 : ἀγαλμάτων ἂν κεκτῇτο. 68010 Leg.931.e.7 : {ΚΛ.} Κάλλιστ´ εἶπες. 68011 Leg.931.e.8 : {ΑΘ.} Πᾶς δὴ νοῦν ἔχων φοβεῖται καὶ τιμᾷ γονέων εὐχάς, 68012 Leg.931.e.9 : εἰδὼς πολλοῖς καὶ πολλάκις ἐπιτελεῖς γενομένας· τούτων 68013 Leg.932.a.1 : οὖν οὕτω φύσει διατεταγμένων, τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἕρμαιον 68014 Leg.932.a.2 : πρόγονοι γηραιοί, ζῶντες μέχρι τῶν ἐσχάτων τοῦ βίου, καὶ 68015 Leg.932.a.3 : ἀπιόντες νέοι σφόδρα ποθεινοί, τοῖς δὲ κακοῖς εὖ μάλα 68016 Leg.932.a.4 : φοβεροί. πᾶς δὴ τιμάτω πάσαις τιμαῖς ταῖς ἐννόμοις τοὺς 68017 Leg.932.a.5 : αὑτοῦ γεννήτορας τοῖς νῦν πεισθεὶς λόγοις· εἰ δ´ οὖν τινα 68018 Leg.932.a.6 : κατέχοι φήμη κωφὴ τῶν τοιούτων προοιμίων, νόμος ὅδε ἐπὶ 68019 Leg.932.a.7 : τούτοις ὀρθῶς κείμενος ἂν εἴη· Ἐάν τις ἐν τῇδε τῇ πόλει 68020 Leg.932.a.8 : γονέων ἀμελέστερον ἔχῃ τοῦ δέοντος, καὶ μὴ τῶν ὑέων καὶ 68021 Leg.932.b.1 : πάντων τῶν ἐκγόνων αὑτοῦ καὶ ἑαυτοῦ μειζόνως εἰς ἅπαντα 68022 Leg.932.b.2 : ἐπιτρέπων καὶ ἀποπληρῶν ᾖ τὰς βουλήσεις, ἐξαγγελλέτω 68023 Leg.932.b.3 : μὲν ὁ πάσχων τι τοιοῦτον, εἴτε αὐτὸς εἴτε τινὰ πέμπων, 68024 Leg.932.b.4 : πρὸς τρεῖς μὲν τῶν νομοφυλάκων τοὺς πρεσβυτάτους, τρεῖς 68025 Leg.932.b.5 : δ´ αὖ τῶν περὶ γάμους γυναικῶν ἐπιμελουμένων· οἱ δ´ ἐπι– 68026 Leg.932.b.6 : μελείσθωσαν, κολάζοντες τοὺς ἀδικοῦντας νέους μὲν ὄντας 68027 Leg.932.b.7 : ἔτι πληγαῖς καὶ δεσμοῖς, μέχριπερ ἂν ἐτῶν ἄνδρες μὲν 68028 Leg.932.c.1 : τυγχάνωσιν ὄντες τριάκοντα, γυναῖκες δὲ δέκα πλείοσιν 68029 Leg.932.c.2 : ἔτεσιν κολαζέσθωσαν ταῖς αὐταῖς κολάσεσιν. ἐὰν δὲ πορ– 68030 Leg.932.c.3 : ρωτέρω τούτων τῶν ἐτῶν ὄντες τῶν αὐτῶν ἀμελειῶν περὶ 68031 Leg.932.c.4 : γονέας μὴ ἀφιστῶνται, κακῶσι δέ τινάς τινες, εἰς δικαστή– 68032 Leg.932.c.5 : ριον εἰσαγόντων αὐτοὺς εἰς ἕνα καὶ ἑκατὸν τῶν πολιτῶν, 68033 Leg.932.c.6 : οἵτινες ἂν ὦσι πρεσβύτατοι ἁπάντων· ἂν δέ τις ὄφλῃ, 68034 Leg.932.c.7 : τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι χρὴ τίνειν ἢ πάσχειν, ἀπόρρητον 68035 Leg.932.c.8 : μηδὲν ποιούμενοι ὅσων δυνατὸς ἄνθρωπος πάσχειν ἢ τίνειν. 68036 Leg.932.d.1 : ἐὰν δέ τις ἀδυνατῇ κακούμενος φράζειν, ὁ πυθόμενος τῶν 68037 Leg.932.d.2 : ἐλευθέρων ἐξαγγελλέτω τοῖς ἄρχουσιν ἢ κακὸς ἔστω καὶ 68038 Leg.932.d.3 : ὑπόδικος τῷ ἐθέλοντι βλάβης. ἐὰν δὲ δοῦλος μηνύσῃ, ἐλεύ– 68039 Leg.932.d.4 : θερος ἔστω, καὶ ἐὰν μὲν τῶν κακούντων ἢ κακουμένων 68040 Leg.932.d.5 : δοῦλος, ὑπὸ τῆς ἀρχῆς ἀφείσθω, ἐὰν δέ τινος ἄλλου τῶν 68041 Leg.932.d.6 : πολιτῶν, τὸ δημόσιον ὑπὲρ αὐτοῦ τιμὴν τῷ κεκτημένῳ 68042 Leg.932.d.7 : καταβαλλέτω· τοῖς ἄρχουσιν δὲ ἐπιμελὲς ἔστω μή τις ἀδικῇ 68043 Leg.932.d.8 : τὸν τοιοῦτον τιμωρούμενος τῆς μηνύσεως ἕνεκα. 68044 Leg.932.e.1 : Ὅσα τις ἄλλος ἄλλον πημαίνει φαρμάκοις, τὰ μὲν θανά– 68045 Leg.932.e.2 : σιμα αὐτῶν διείρηται, τῶν δ´ ἄλλων πέρι βλάψεων, εἴτε 68046 Leg.932.e.3 : τις ἄρα πώμασιν ἢ καὶ βρώμασιν ἢ ἀλείμμασιν ἑκὼν ἐκ 68047 Leg.932.e.4 : προνοίας πημαίνει, τούτων οὐδέν πω διερρήθη. διτταὶ γὰρ 68048 Leg.932.e.5 : δὴ φαρμακεῖαι κατὰ τὸ τῶν ἀνθρώπων οὖσαι γένος ἐπί– 68049 Leg.932.e.6 : σχουσιν τὴν διάρρησιν. ἣν μὲν γὰρ τὰ νῦν διαρρήδην 68050 Leg.933.a.1 : εἴπομεν, σώμασι σώματα κακουργοῦσά ἐστιν κατὰ φύσιν· 68051 Leg.933.a.2 : ἄλλη δὲ ἣ μαγγανείαις τέ τισιν καὶ ἐπῳδαῖς καὶ καταδέσεσι 68052 Leg.933.a.3 : λεγομέναις πείθει τοὺς μὲν τολμῶντας βλάπτειν αὐτούς, 68053 Leg.933.a.4 : ὡς δύνανται τὸ τοιοῦτον, τοὺς δ´ ὡς παντὸς μᾶλλον ὑπὸ 68054 Leg.933.a.5 : τούτων δυναμένων γοητεύειν βλάπτονται. ταῦτ´ οὖν καὶ 68055 Leg.933.a.6 : περὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα οὔτε ῥᾴδιον ὅπως ποτὲ πέφυκεν 68056 Leg.933.a.7 : γιγνώσκειν, οὔτ´ εἴ τις γνοίη, πείθειν εὐπετὲς ἑτέρους· ταῖς 68057 Leg.933.a.8 : δὲ ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων δυσωπουμένους πρὸς ἀλλήλους 68058 Leg.933.b.1 : περὶ τὰ τοιαῦτα οὐκ ἄξιον ἐπιχειρεῖν πείθειν, ἄν ποτε ἄρα 68059 Leg.933.b.2 : ἴδωσί που κήρινα μιμήματα πεπλασμένα, εἴτ´ ἐπὶ θύραις 68060 Leg.933.b.3 : εἴτ´ ἐπὶ τριόδοις εἴτ´ ἐπὶ μνήμασι γονέων αὐτῶν τινες, 68061 Leg.933.b.4 : ὀλιγωρεῖν πάντων τῶν τοιούτων διακελεύεσθαι μὴ σαφὲς 68062 Leg.933.b.5 : ἔχουσι δόγμα περὶ αὐτῶν. διαλαβόντας δὲ διχῇ τὸν τῆς 68063 Leg.933.b.6 : φαρμακείας πέρι νόμον, ὁποτέρως ἄν τις ἐπιχειρῇ φαρμάτ– 68064 Leg.933.b.7 : τειν, πρῶτον μὲν δεῖσθαι καὶ παραινεῖν καὶ συμβουλεύειν 68065 Leg.933.c.1 : μὴ δεῖν ἐπιχειρεῖν τοιοῦτο δρᾶν μηδὲ καθάπερ παῖδας τοὺς 68066 Leg.933.c.2 : πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων δειμαίνοντας φοβεῖν, μηδ´ αὖ τὸν 68067 Leg.933.c.3 : νομοθέτην τε καὶ τὸν δικαστὴν ἀναγκάζειν ἐξιᾶσθαι τῶν 68068 Leg.933.c.4 : ἀνθρώπων τοὺς τοιούτους φόβους, ὡς πρῶτον μὲν τὸν ἐπι– 68069 Leg.933.c.5 : χειροῦντα φαρμάττειν οὐκ εἰδότα τί δρᾷ, τά τε κατὰ σώματα, 68070 Leg.933.c.6 : ἐὰν μὴ τυγχάνῃ ἐπιστήμων ὢν ἰατρικῆς, τά τε αὖ περὶ τὰ 68071 Leg.933.c.7 : μαγγανεύματα, ἐὰν μὴ μάντις ἢ τερατοσκόπος ὢν τυγχάνῃ. 68072 Leg.933.d.1 : λεγέσθω δὴ λόγος ὅδε νόμος περὶ φαρμακείας· Ὃς ἂν φαρ– 68073 Leg.933.d.2 : μακεύῃ τινὰ ἐπὶ βλάβῃ μὴ θανασίμῳ μήτε αὐτοῦ μήτε 68074 Leg.933.d.3 : ἀνθρώπων ἐκείνου, βοσκημάτων δὲ ἢ σμηνῶν εἴτ´ ἄλλῃ 68075 Leg.933.d.4 : βλάβῃ εἴτ´ οὖν θανασίμῳ, ἐὰν μὲν ἰατρὸς ὢν τυγχάνῃ καὶ 68076 Leg.933.d.5 : ὄφλῃ δίκην φαρμάκων, θανάτῳ ζημιούσθω, ἐὰν δὲ ἰδιώτης, 68077 Leg.933.d.6 : ὅτι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, τιμάτω περὶ αὐτοῦ τὸ δικαστή– 68078 Leg.933.d.7 : ριον. ἐὰν δὲ καταδέσεσιν ἢ ἐπαγωγαῖς ἤ τισιν ἐπῳδαῖς ἢ 68079 Leg.933.e.1 : τῶν τοιούτων φαρμακειῶν ὡντινωνοῦν δόξῃ ὅμοιος εἶναι 68080 Leg.933.e.2 : βλάπτοντι, ἐὰν μὲν μάντις ὢν ἢ τερατοσκόπος, τεθνάτω, 68081 Leg.933.e.3 : ἐὰν δ´ ἄνευ μαντικῆς ὢν τῆς φαρμακείας ὄφλῃ, ταὐτὸν καὶ 68082 Leg.933.e.4 : τούτῳ γιγνέσθω· περὶ γὰρ αὖ καὶ τούτου τιμάτω τὸ δικα– 68083 Leg.933.e.5 : στήριον ὅτι ἂν αὐτοῖς δεῖν αὐτὸν δόξῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν. 68084 Leg.933.e.6 : Ὅσα τις ἂν ἕτερος ἄλλον πημήνῃ κλέπτων ἢ βιαζόμενος, 68085 Leg.933.e.7 : ἂν μὲν μείζω, μείζονα τὴν ἔκτισιν τῷ πημανθέντι τινέτω, 68086 Leg.933.e.8 : ἐλάττω δὲ ζημιώσας σμικροτέραν, παρὰ πάντα δὲ τοσαύτην 68087 Leg.933.e.9 : ἡλίκα ἂν ἑκάστοτε ζημιώσῃ τίς τινα, μέχριπερ ἂν ἰάσηται 68088 Leg.933.e.10 : τὸ βλαβέν· δίκην δὲ ἕκαστος πρὸς ἑκάστῳ τῷ κακουργήματι 68089 Leg.934.a.1 : σωφρονιστύος ἕνεκα συνεπομένην προσεκτεισάτω, ὁ μὲν 68090 Leg.934.a.2 : ἀνοίᾳ κακουργήσας ἀλλοτρίᾳ, πειθοῖ διὰ νεότητα ἤ τι 68091 Leg.934.a.3 : τοιοῦτον χρησάμενος, ἐλαφροτέραν, ὁ δὲ διὰ οἰκείαν ἄνοιαν 68092 Leg.934.a.4 : ἢ δι´ ἀκράτειαν ἡδονῶν ἢ λυπῶν, ἐν φόβοις δειλίας ἤ τισιν 68093 Leg.934.a.5 : ἐπιθυμίαις ἢ φθόνοις ἢ θυμοῖς δυσιάτοις γιγνόμενος, βαρυ– 68094 Leg.934.a.6 : τέραν, οὐχ ἕνεκα τοῦ κακουργῆσαι διδοὺς τὴν δίκην—οὐ γὰρ 68095 Leg.934.a.7 : τὸ γεγονὸς ἀγένητον ἔσται ποτέ—τοῦ δ´ εἰς τὸν αὖθις ἕνεκα 68096 Leg.934.b.1 : χρόνον ἢ τὸ παράπαν μισῆσαι τὴν ἀδικίαν αὐτόν τε καὶ 68097 Leg.934.b.2 : τοὺς ἰδόντας αὐτὸν δικαιούμενον, ἢ λωφῆσαι μέρη πολλὰ 68098 Leg.934.b.3 : τῆς τοιαύτης συμφορᾶς. ὧν δὴ πάντων ἕνεκα χρὴ καὶ 68099 Leg.934.b.4 : πρὸς πάντα τὰ τοιαῦτα βλέποντας τοὺς νόμους τοξότου μὴ 68100 Leg.934.b.5 : κακοῦ στοχάζεσθαι δίκην τοῦ τε μεγέθους τῆς κολάσεως 68101 Leg.934.b.6 : ἑκάστων ἕνεκα καὶ παντελῶς τῆς ἀξίας· ταὐτὸν δ´ ἔργον 68102 Leg.934.b.7 : δρῶντα συνυπηρετεῖν δεῖ τῷ νομοθέτῃ τὸν δικαστήν, ὅταν 68103 Leg.934.b.8 : αὐτῷ τις νόμος ἐπιτρέπῃ τιμᾶν ὅτι χρὴ πάσχειν τὸν κρινό– 68104 Leg.934.c.1 : μενον ἢ ἀποτίνειν, τὸν δέ, καθάπερ ζωγράφον, ὑπογράφειν 68105 Leg.934.c.2 : ἔργα ἑπόμενα τῇ γραφῇ. ὃ δὴ καὶ νῦν, ὦ Μέγιλλε καὶ 68106 Leg.934.c.3 : Κλεινία, ποιητέον ἡμῖν ὅτι κάλλιστα καὶ ἄριστα· τῶν κλο– 68107 Leg.934.c.4 : παίων τε καὶ βιαίων πάντων τὰς ζημίας λεγομένας οἵας 68108 Leg.934.c.5 : δεῖ γίγνεσθαι, λεκτέον, ὅπως ἂν ἡμῖν παρείκωσιν θεοὶ καὶ 68109 Leg.934.c.6 : θεῶν παῖδες νομοθετεῖν. 68110 Leg.934.c.7 : Μαινόμενος δὲ ἄν τις ᾖ, μὴ φανερὸς ἔστω κατὰ πόλιν· 68111 Leg.934.c.8 : οἱ προσήκοντες δ´ ἑκάστων κατὰ τὰς οἰκίας φυλαττόντων 68112 Leg.934.d.1 : αὐτούς, ὅτῳ ἂν ἐπίστωνται τρόπῳ, ἢ ζημίαν ἐκτινόντων, ὁ 68113 Leg.934.d.2 : μὲν τοῦ μεγίστου τιμήματος ἑκατὸν δραχμάς, ἐάντ´ οὖν 68114 Leg.934.d.3 : δοῦλον ἐάντ´ οὖν καὶ ἐλεύθερον περιορᾷ, δευτέρου δὲ τιμή– 68115 Leg.934.d.4 : ματος τέτταρα μέρη τῆς μνᾶς τῶν πέντε, τρία δ´ ὁ τρίτος, 68116 Leg.934.d.5 : καὶ δύο ὁ τέταρτος. μαίνονται μὲν οὖν πολλοὶ πολλοὺς 68117 Leg.934.d.6 : τρόπους· οὓς μὲν νῦν εἴπομεν, ὑπὸ νόσων, εἰσὶν δὲ οἳ διὰ 68118 Leg.934.d.7 : θυμοῦ κακὴν φύσιν ἅμα καὶ τροφὴν γενομένην, οἳ δὴ σμικρᾶς 68119 Leg.934.d.8 : ἔχθρας γενομένης, πολλὴν φωνὴν ἱέντες κακῶς ἀλλήλους 68120 Leg.934.e.1 : βλασφημοῦντες λέγουσιν, οὐ πρέπον ἐν εὐνόμων πόλει 68121 Leg.934.e.2 : γίγνεσθαι τοιοῦτον οὐδὲν οὐδαμῇ οὐδαμῶς. εἷς δὴ περὶ 68122 Leg.934.e.3 : κακηγορίας ἔστω νόμος περὶ πάντας ὅδε· Μηδένα κακη– 68123 Leg.934.e.4 : γορείτω μηδείς. ὁ δὲ ἀμφισβητῶν ἔν τισι λόγοις ἄλλος 68124 Leg.934.e.5 : ἄλλῳ διδασκέτω καὶ μανθανέτω τόν τε ἀμφισβητοῦντα καὶ 68125 Leg.934.e.6 : τοὺς παρόντας ἀπεχόμενος πάντως τοῦ κακηγορεῖν. ἐκ γὰρ 68126 Leg.934.e.7 : τοῦ κατεύχεσθαί τε ἀλλήλοις ἐπαρωμένους καὶ δι´ αἰσχρῶν 68127 Leg.935.a.1 : ὀνομάτων ἐπιφέρειν γυναικείους ἑαυτοῖς φήμας, πρῶτον μὲν 68128 Leg.935.a.2 : ἐκ λόγων, κούφου πράγματος, ἔργῳ μίση τε καὶ ἔχθραι βαρύ– 68129 Leg.935.a.3 : ταται γίγνονται· πράγματι γὰρ ἀχαρίστῳ, θυμῷ, χαριζό– 68130 Leg.935.a.4 : μενος ὁ λέγων, ἐμπιμπλὰς ὀργὴν κακῶν ἑστιαμάτων, ὅσον 68131 Leg.935.a.5 : ὑπὸ παιδείας ἡμερώθη ποτέ, πάλιν ἐξαγριῶν τῆς ψυχῆς 68132 Leg.935.a.6 : τὸ τοιοῦτον, θηριούμενος ἐν δυσκολίᾳ ζῶν γίγνεται, πικρὰν 68133 Leg.935.a.7 : τοῦ θυμοῦ χάριν ἀποδεχόμενος. μετεκβαίνειν δὲ αὖ πως 68134 Leg.935.b.1 : εἰώθασιν πάντες θαμὰ ἐν τοῖς τοιούτοις εἰς τό τι γελοῖον 68135 Leg.935.b.2 : περὶ τοῦ ἐναντίου φθέγγεσθαι· ὅ τις ἐθιζόμενος οὐδεὶς 68136 Leg.935.b.3 : πώποτε ὃς οὐ τοῦ σπουδαίου τρόπου ἤτοι τὸ παράπαν διή– 68137 Leg.935.b.4 : μαρτεν ἢ μεγαλονοίας ἀπώλεσεν μέρη πολλά. ὧν δὴ χάριν 68138 Leg.935.b.5 : ἐν μὲν ἱερῷ τὸ παράπαν μηδεὶς τοιοῦτον φθέγξηται μηδέποτε 68139 Leg.935.b.6 : μηδὲν μηδ´ ἔν τισι δημοτελέσι θυσίαις, μηδ´ αὖ ἐν ἄθλοις 68140 Leg.935.b.7 : μηδ´ ἐν ἀγορᾷ μηδ´ ἐν δικαστηρίῳ μηδ´ ἐν συλλόγῳ κοινῷ 68141 Leg.935.b.8 : μηδενί· κολαζέτω δὲ ὁ τούτων ἄρχων ἕκαστος ἀνατί, ἢ 68142 Leg.935.c.1 : μηδέποτ´ ἀριστείων πέρι φιλονικήσῃ, νόμων ὡς οὐ κηδό– 68143 Leg.935.c.2 : μενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου. 68144 Leg.935.c.3 : ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων ἢ ἀμυνόμενος 68145 Leg.935.c.4 : ὁστισοῦν μὴ ἀπέχηται τῶν τοιούτων λόγων, ὁ προστυγχάνων 68146 Leg.935.c.5 : πρεσβύτερος ὢν τῷ νόμῳ ἀμυνέτω, πληγαῖς ἐξείργων τοὺς 68147 Leg.935.c.6 : θυμῷ, ἑτέρῳ κακῷ, φιλοφρονουμένους, ἢ ἐνεχέσθω τῇ τετα– 68148 Leg.935.c.7 : γμένῃ ζημίᾳ. λέγομεν δὴ τὰ νῦν ὡς λοιδορίαις συμπλεκό– 68149 Leg.935.d.1 : μενος ἄνευ τοῦ γελοῖα ζητεῖν λέγειν οὐ δυνατός ἐστιν 68150 Leg.935.d.2 : χρῆσθαι, καὶ τοῦτο λοιδοροῦμεν, ὁπόταν θυμῷ γιγνόμενον 68151 Leg.935.d.3 : ᾖ· τί δὲ δή; τὴν τῶν κωμῳδῶν προθυμίαν τοῦ γελοῖα εἰς 68152 Leg.935.d.4 : τοὺς ἀνθρώπους λέγειν ἦ παραδεχόμεθα, ἐὰν ἄνευ θυμοῦ 68153 Leg.935.d.5 : τὸ τοιοῦτον ἡμῖν τοὺς πολίτας ἐπιχειρῶσιν κωμῳδοῦντες 68154 Leg.935.d.6 : λέγειν; ἢ διαλάβωμεν δίχα τῷ παίζειν καὶ μή, καὶ παίζοντι 68155 Leg.935.d.7 : μὲν ἐξέστω τινὶ περί του λέγειν γελοῖον ἄνευ θυμοῦ, συντε– 68156 Leg.935.e.1 : ταμένῳ δὲ καὶ μετὰ θυμοῦ, καθάπερ εἴπομεν, μὴ ἐξέστω 68157 Leg.935.e.2 : μηδενί; τοῦτο μὲν οὖν οὐδαμῶς ἀναθετέον, ᾧ [δ´] ἐξέστω καὶ 68158 Leg.935.e.3 : μὴ δέ, τοῦτο νομοθετησώμεθα. ποιητῇ δὴ κωμῳδίας ἤ 68159 Leg.935.e.4 : τινος ἰάμβων ἢ μουσῶν μελῳδίας μὴ ἐξέστω μήτε λόγῳ 68160 Leg.935.e.5 : μήτε εἰκόνι, μήτε θυμῷ μήτε ἄνευ θυμοῦ, μηδαμῶς μηδένα 68161 Leg.935.e.6 : τῶν πολιτῶν κωμῳδεῖν· ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ, τοὺς ἀθλοθέτας 68162 Leg.936.a.1 : ἐξείργειν ἐκ τῆς χώρας τὸ παράπαν αὐθημερόν, ἢ ζημιοῦσθαι 68163 Leg.936.a.2 : μναῖς τρισὶν ἱεραῖς τοῦ θεοῦ οὗ ἂν ἀγὼν ᾖ. οἷς δ´ εἴρηται 68164 Leg.936.a.3 : πρότερον ἐξουσίαν εἶναι περί του ποιεῖν, εἰς ἀλλήλους 68165 Leg.936.a.4 : τούτοις ἄνευ θυμοῦ μὲν μετὰ παιδιᾶς ἐξέστω, σπουδῇ δὲ 68166 Leg.936.a.5 : ἅμα καὶ θυμουμένοισιν μὴ ἐξέστω. τούτου δὴ διάγνωσις 68167 Leg.936.a.6 : ἐπιτετράφθω τῷ τῆς παιδεύσεως ὅλης ἐπιμελητῇ τῶν νέων· 68168 Leg.936.a.7 : καὶ ὃ μὲν ἂν οὗτος ἐγκρίνῃ, προφέρειν εἰς τὸ μέσον ἐξέστω 68169 Leg.936.a.8 : τῷ ποιήσαντι, ὃ δ´ ἂν ἀποκρίνῃ, μήτε αὐτὸς ἐπιδεικνύσθω 68170 Leg.936.b.1 : μηδενὶ μήτε ἄλλον δοῦλον μήτε ἐλεύθερόν ποτε φανῇ διδάξας, 68171 Leg.936.b.2 : ἢ κακὸς εἶναι δοξαζέσθω καὶ ἀπειθὴς τοῖς νόμοις. 68172 Leg.936.b.3 : Οἰκτρὸς δ´ οὐχ ὁ πεινῶν ἤ τι τοιοῦτον πάσχων, ἀλλ´ 68173 Leg.936.b.4 : ὁ σωφρονῶν ἤ τινα ἀρετὴν ἢ μέρος ἔχων ταύτης, ἄν τινα 68174 Leg.936.b.5 : συμφορὰν πρὸς τούτοις κεκτῆται· διὸ θαυμαστὸν ἂν γένοιτο 68175 Leg.936.b.6 : εἴ τις ὢν τοιοῦτος ἀμεληθείη τὸ παράπαν, ὥστ´ εἰς πτωχείαν 68176 Leg.936.b.7 : τὴν ἐσχάτην ἐλθεῖν, δοῦλος ἢ καὶ ἐλεύθερος, ἐν οἰκουμένῃ 68177 Leg.936.b.8 : καὶ μετρίως πολιτείᾳ τε καὶ πόλει. διὸ τῷ νομοθέτῃ θεῖναι 68178 Leg.936.c.1 : νόμον ἀσφαλὲς τοιούτοις τοιόνδε τινά· Πτωχὸς μηδεὶς ἡμῖν 68179 Leg.936.c.2 : ἐν τῇ πόλει γιγνέσθω, τοιοῦτον δ´ ἄν τις ἐπιχειρῇ δρᾶν, 68180 Leg.936.c.3 : εὐχαῖς βίον ἀνηνύτοις συλλεγόμενος, ἐκ μὲν ἀγορᾶς ἀγορα– 68181 Leg.936.c.4 : νόμοι ἐξειργόντων αὐτόν, ἐκ δὲ τοῦ ἄστεος ἡ τῶν ἀστυνόμων 68182 Leg.936.c.5 : ἀρχή, ἀγρονόμοι δὲ ἐκ τῆς ἄλλης χώρας εἰς τὴν ὑπερορίαν 68183 Leg.936.c.6 : ἐκπεμπόντων, ὅπως ἡ χώρα τοῦ τοιούτου ζῴου καθαρὰ 68184 Leg.936.c.7 : γίγνηται τὸ παράπαν. 68185 Leg.936.c.8 : Δοῦλος δ´ ἂν ἢ δούλη βλάψῃ τῶν ἀλλοτρίων καὶ ὁτιοῦν, 68186 Leg.936.d.1 : μὴ συναιτίου τοῦ βλαβέντος αὐτοῦ γενομένου κατ´ ἀπειρίαν 68187 Leg.936.d.2 : ἤ τιν´ ἑτέραν χρείαν μὴ σώφρονα, ὁ τοῦ βλάψαντος δεσπότης 68188 Leg.936.d.3 : ἢ τὴν βλάβην ἐξιάσθω μὴ ἐνδεῶς, ἢ τὸν βλάψαντ´ αὐτὸν 68189 Leg.936.d.4 : παραδότω· ἐὰν δ´ ἐπαιτιώμενος ὁ δεσπότης κοινῇ τοῦ βλά– 68190 Leg.936.d.5 : ψαντος τέχνῃ καὶ τοῦ βλαβέντος ἐπ´ ἀποστερήσει φῇ τοῦ 68191 Leg.936.d.6 : δούλου γεγονέναι τὴν αἰτίαν, διαδικαζέσθω μὲν κακοτεχνιῶν 68192 Leg.936.d.7 : τῷ φάσκοντι βλαβῆναι, καὶ ἐὰν ἕλῃ, διπλασίαν τῆς ἀξίας 68193 Leg.936.e.1 : τοῦ δούλου κομιζέσθω ἧς ἂν τιμήσῃ τὸ δικαστήριον, ἐὰν 68194 Leg.936.e.2 : δὲ ἡττηθῇ, τήν τε βλάβην ἐξιάσθω καὶ τὸν δοῦλον παρα– 68195 Leg.936.e.3 : δότω. καὶ ἐὰν ὑποζύγιον ἢ ἵππος ἢ κύων ἤ τι τῶν ἄλλων 68196 Leg.936.e.4 : θρεμμάτων σίνηταί τι τῶν πέλας, κατὰ ταὐτὰ ἐκτίνειν τὴν 68197 Leg.936.e.5 : βλάβην. 68198 Leg.936.e.6 : Ἐάν τις ἑκὼν μὴ ´θέλῃ μαρτυρεῖν, προκαλεῖσθαι τὸν 68199 Leg.936.e.7 : δεόμενον, ὁ δὲ κληθεὶς ἀπαντάτω πρὸς τὴν δίκην, καὶ ἐὰν 68200 Leg.936.e.8 : μὲν εἰδῇ καὶ ἐθέλῃ μαρτυρεῖν, μαρτυρείτω, ἐὰν δὲ εἰδέναι 68201 Leg.936.e.9 : μὴ φῇ, τοὺς τρεῖς θεοὺς Δία καὶ Ἀπόλλωνα καὶ Θέμιν 68202 Leg.937.a.1 : ἀπομόσας ἦ μὴν μὴ εἰδέναι ἀπαλλαττέσθω τῆς δίκης· ὁ δ´ 68203 Leg.937.a.2 : εἰς μαρτυρίαν κληθείς, μὴ ἀπαντῶν δὲ τῷ καλεσαμένῳ, τῆς 68204 Leg.937.a.3 : βλάβης ὑπόδικος ἔστω κατὰ νόμον. ἐὰν δέ τίς τινα δικά– 68205 Leg.937.a.4 : ζοντα ἀναστήσηται μάρτυρα, μαρτυρήσας μὴ διαψηφιζέσθω 68206 Leg.937.a.5 : περὶ ταύτης τῆς δίκης. γυναικὶ δ´ ἐξέστω ἐλευθέρᾳ μαρτυρεῖν 68207 Leg.937.a.6 : καὶ συνηγορεῖν, ἐὰν ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη ᾖ γεγονυῖα, καὶ 68208 Leg.937.a.7 : δίκην λαγχάνειν, ἐὰν ἄνανδρος ᾖ· ζῶντος δὲ ἀνδρὸς ἐξέστω 68209 Leg.937.a.8 : μαρτυρῆσαι μόνον. δούλῃ δὲ καὶ δούλῳ καὶ παιδὶ φόνου 68210 Leg.937.b.1 : μόνον ἐξέστω μαρτυρεῖν καὶ συνηγορεῖν, ἐὰν ἐγγυητὴν ἀξιό– 68211 Leg.937.b.2 : χρεων ἦ μὴν μενεῖν καταστήσῃ μέχρι δίκης, ἐὰν ἐπισκηφθῇ 68212 Leg.937.b.3 : τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι. ἐπισκήπτεσθαι δὲ τῶν ἀντιδίκων 68213 Leg.937.b.4 : ἑκάτερον ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ καὶ μέρει, ἐὰν τὰ ψευδῆ φῇ τινα 68214 Leg.937.b.5 : μεμαρτυρηκέναι, πρὶν τὴν δίκην διακεκρίσθαι· τὰς δ´ ἐπισκή– 68215 Leg.937.b.6 : ψεις τὰς ἀρχὰς φυλάττειν κατασεσημασμένας ὑπ´ ἀμφοῖν, καὶ 68216 Leg.937.b.7 : παρέχειν εἰς τὴν τῶν ψευδομαρτυριῶν διάκρισιν. ἐὰν δέ 68217 Leg.937.c.1 : τις ἁλῷ δὶς ψευδομαρτυρῶν, τοῦτον μηκέτι νόμος ἀναγκαζέτω 68218 Leg.937.c.2 : μηδεὶς μαρτυρεῖν, ἐὰν δὲ τρίς, μηκέτ´ ἐξέστω τούτῳ μαρτυ– 68219 Leg.937.c.3 : ρεῖν· ἐὰν δὲ τολμήσῃ μαρτυρῆσαι τρὶς ἑαλωκώς, ἐνδεικνύτω 68220 Leg.937.c.4 : μὲν πρὸς τὴν ἀρχὴν ὁ βουλόμενος αὐτόν, ἡ δ´ ἀρχὴ δικα– 68221 Leg.937.c.5 : στηρίῳ παραδότω, ἐὰν δὲ ὄφλῃ, θανάτῳ ζημιούσθω. ὁπόσων 68222 Leg.937.c.6 : δ´ ἂν μαρτυρίαι ἁλῶσιν δίκῃ, ψευδῆ δοξάντων μαρτυρεῖν καὶ 68223 Leg.937.c.7 : τὴν νίκην τῷ ἑλόντι πεποιηκέναι, ἐὰν τῶν τοιούτων ὑπὲρ 68224 Leg.937.d.1 : ἥμισυ μαρτυριῶν καταδικασθῶσίν τινες, τὴν κατὰ ταύτας 68225 Leg.937.d.2 : ἁλοῦσαν δίκην ἀνάδικον γίγνεσθαι, ἀμφισβήτησιν δ´ εἶναι 68226 Leg.937.d.3 : καὶ διαδικασίαν εἴτε κατὰ ταύτας εἴτε μὴ ἡ δίκη ἐκρίθη, 68227 Leg.937.d.4 : ὁποτέρως δ´ ἂν κριθῇ, ταύτῃ γιγνέσθω τὸ τέλος τῶν ἔμπροσθεν 68228 Leg.937.d.5 : δικῶν. 68229 Leg.937.d.6 : Πολλῶν δὲ ὄντων καὶ καλῶν ἐν τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ, 68230 Leg.937.d.7 : τοῖς πλείστοις αὐτῶν οἷον κῆρες ἐπιπεφύκασιν, αἳ κατα– 68231 Leg.937.d.8 : μιαίνουσίν τε καὶ καταρρυπαίνουσιν αὐτά· καὶ δὴ καὶ δίκη 68232 Leg.937.e.1 : ἐν ἀνθρώποις πῶς οὐ καλόν, ὃ πάντα ἡμέρωκεν τὰ ἀνθρώ– 68233 Leg.937.e.2 : πινα; καλοῦ δὲ ὄντος τούτου, πῶς οὐ καὶ τὸ συνδικεῖν ἡμῖν 68234 Leg.937.e.3 : γίγνοιτ´ ἂν καλόν; ταῦτα οὖν τοιαῦτα ὄντα διαβάλλει τις 68235 Leg.937.e.4 : κάκη, καλὸν ὄνομα προστησαμένη τέχνην, ἣ πρῶτον μὲν 68236 Leg.937.e.5 : δή φησιν εἶναί τινα δικῶν μηχανήν—εἶναι δ´ αὐτὴ τοῦ τε 68237 Leg.937.e.6 : δικάσασθαι καὶ συνδικεῖν ἄλλῳ—νικᾶν δυναμένην, ἄντ´ οὖν 68238 Leg.937.e.7 : δίκαια ἄντε μὴ τὰ περὶ τὴν δίκην ἑκάστην ᾖ πεπραγμένα· 68239 Leg.938.a.1 : δωρεὰν δ´ αὐτῆς εἶναι τῆς τέχνης καὶ τῶν λόγων τῶν ἐκ 68240 Leg.938.a.2 : τῆς τέχνης, ἂν ἀντιδωρῆταί τις χρήματα. ταύτην οὖν ἐν 68241 Leg.938.a.3 : τῇ παρ´ ἡμῖν πόλει, εἴτ´ οὖν τέχνη εἴτε ἄτεχνός ἐστίν τις 68242 Leg.938.a.4 : ἐμπειρία καὶ τριβή, μάλιστα μὲν δὴ χρεών ἐστιν μὴ φῦναι· 68243 Leg.938.a.5 : δεομένου δὲ τοῦ νομοθέτου πείθεσθαι καὶ μὴ ἐναντία δίκῃ 68244 Leg.938.a.6 : φθέγγεσθαι, πρὸς ἄλλην δὲ ἀπαλλάττεσθαι χώραν, πειθο– 68245 Leg.938.a.7 : μένοις μὲν σιγή, ἀπειθοῦσιν δὲ φωνὴ νόμου ἥδε· Ἄν τις δοκῇ 68246 Leg.938.b.1 : πειρᾶσθαι τὴν τῶν δικαίων δύναμιν ἐν ταῖς τῶν δικαστῶν 68247 Leg.938.b.2 : ψυχαῖς ἐπὶ τἀναντία τρέπειν καὶ παρὰ καιρὸν πολυδικεῖν 68248 Leg.938.b.3 : τῶν τοιούτων ἢ καὶ συνδικεῖν, γραφέσθω μὲν ὁ βουλόμενος 68249 Leg.938.b.4 : αὐτὸν κακοδικίας ἢ καὶ συνδικίας κακῆς, κρινέσθω δὲ ἐν τῷ 68250 Leg.938.b.5 : τῶν ἐκλεκτῶν δικαστηρίῳ, ὀφλόντος δέ, τιμάτω τὸ δικαστή– 68251 Leg.938.b.6 : ριον εἴτε φιλοχρηματίᾳ δοκεῖ δρᾶν τὸ τοιοῦτον εἴτε φιλονικίᾳ, 68252 Leg.938.b.7 : καὶ ἐὰν μὲν φιλονικίᾳ, τιμᾶν αὐτῷ τὸ δικαστήριον ὅσου χρὴ 68253 Leg.938.b.8 : χρόνου τὸν τοιοῦτον μηδενὶ λαχεῖν δίκην μηδὲ συνδικῆσαι, 68254 Leg.938.c.1 : ἐὰν δὲ φιλοχρηματίᾳ, τὸν μὲν ξένον ἀπιόντα ἐκ τῆς χώρας 68255 Leg.938.c.2 : μήποτε πάλιν ἐλθεῖν ἢ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τὸν ἀστὸν δὲ 68256 Leg.938.c.3 : τεθνάναι φιλοχρημοσύνης ἕνεκα τῆς ἐκ παντὸς τρόπου παρ´ 68257 Leg.938.c.4 : αὐτῷ τιμωμένης· καὶ ἐάν τις φιλονικίᾳ κριθῇ δὶς τὸ τοιοῦτον 68258 Leg.938.c.5 : δρᾶν, τεθνάτω. 68259 Leg.938.c.5 : 68260 Leg.941.a.1 : {ΑΘ.} Ἐὰν ὡς πρεσβευτής τις ἢ κήρυς καταψευδόμενος 68261 Leg.941.a.2 : τῆς πόλεως παραπρεσβεύηται πρός τινα πόλιν, ἢ πεμπό– 68262 Leg.941.a.3 : μενος μὴ τὰς οὔσας πρεσβείας ἐφ´ αἷς πέμπεται ἀπαγγέλλῃ, 68263 Leg.941.a.4 : ἢ πάλιν αὖ παρὰ τῶν πολεμίων ἢ καὶ φίλων μὴ τὰ παρ´ 68264 Leg.941.a.5 : ἐκείνων ὀρθῶς ἀποπρεσβεύσας γένηται φανερὸς ἢ κηρυκεύσας, 68265 Leg.941.a.6 : γραφαὶ κατὰ τούτων ἔστων ὡς Ἑρμοῦ καὶ Διὸς ἀγγελίας 68266 Leg.941.a.7 : καὶ ἐπιτάξεις παρὰ νόμον ἀσεβησάντων, τίμημα δὲ ὅτι χρὴ 68267 Leg.941.b.1 : πάσχειν ἢ ἀποτίνειν, ἐὰν ὄφλῃ. 68268 Leg.941.b.2 : Κλοπὴ μὲν χρημάτων ἀνελεύθερον, ἁρπαγὴ δὲ ἀναί– 68269 Leg.941.b.3 : σχυντον· τῶν Διὸς δὲ ὑέων οὐδεὶς οὔτε δόλοις οὔτε βίᾳ 68270 Leg.941.b.4 : χαίρων ἐπιτετήδευκεν τούτοιν οὐδέτερον. μηδεὶς οὖν ὑπὸ 68271 Leg.941.b.5 : ποιητῶν μηδ´ ἄλλως ὑπό τινων μυθολόγων πλημμελῶν περὶ 68272 Leg.941.b.6 : τὰ τοιαῦτα ἐξαπατώμενος ἀναπειθέσθω, καὶ κλέπτων ἢ 68273 Leg.941.b.7 : βιαζόμενος οἰέσθω μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν ἀλλ´ ἅπερ αὐτοὶ 68274 Leg.941.b.8 : θεοὶ δρῶσιν· οὔτε γὰρ ἀληθὲς οὔτ´ εἰκός, ἀλλ´ ὅς τι δρᾷ 68275 Leg.941.b.9 : τοιοῦτον παρανόμως, οὔτε θεὸς οὔτε παῖς ἐστίν ποτε θεῶν, 68276 Leg.941.c.1 : ταῦτα δὲ νομοθέτῃ μᾶλλον προσήκει γιγνώσκειν ἢ ποιηταῖς 68277 Leg.941.c.2 : σύμπασιν. ὁ μὲν οὖν πεισθεὶς ἡμῶν τῷ λόγῳ εὐτυχεῖ τε 68278 Leg.941.c.3 : καὶ εἰς χρόνον ἅπαντα εὐτυχοῖ, ὁ δὲ ἀπιστήσας τὸ μετὰ 68279 Leg.941.c.4 : ταῦτα τοιῷδέ τινι μαχέσθω νόμῳ· Ἐάν τίς τι κλέπτῃ δη– 68280 Leg.941.c.5 : μόσιον μέγα ἢ καὶ σμικρόν, τῆς αὐτῆς δίκης δεῖ. μικρόν 68281 Leg.941.c.6 : τι γὰρ ὁ κλέπτων ἔρωτι μὲν ταὐτῷ, δυνάμει δὲ ἐλάττονι 68282 Leg.941.d.1 : κέκλοφεν, ὅ τε τὸ μεῖζον κινῶν οὐ καταθέμενος ὅλον ἀδικεῖ· 68283 Leg.941.d.2 : δίκης οὖν οὐδέτερον οὐδετέρου ἐλάττονος ἕνεκα μεγέθους τοῦ 68284 Leg.941.d.3 : κλέμματος ὁ νόμος ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ τῷ τὸν μὲν ἴσως 68285 Leg.941.d.4 : ἂν ἰάσιμον ἔτ´ εἶναι, τὸν δ´ ἀνίατον. ξένον μὲν δὴ τῶν 68286 Leg.941.d.5 : δημοσίων ἢ δοῦλον ἄν τίς τι κλέπτοντα ἐν δικαστηρίῳ ἕλῃ, 68287 Leg.941.d.6 : ὡς ἰασίμῳ ἐκ τῶν εἰκότων ὄντι, τί χρὴ παθεῖν ἢ τίνα ζημίαν 68288 Leg.942.a.1 : ἀποτίνειν αὐτὸν ἡ κρίσις γιγνέσθω· τὸν δὲ ἀστὸν καὶ 68289 Leg.942.a.2 : τεθραμμένον ὡς ἔσται τεθραμμένος, ἂν πατρίδα συλῶν ἢ 68290 Leg.942.a.3 : βιαζόμενος ἁλίσκηται, ἐάντ´ ἐπ´ αὐτοφώρῳ ἐάντε μή, σχεδὸν 68291 Leg.942.a.4 : ὡς ἀνίατον ὄντα θανάτῳ ζημιοῦν. 68292 Leg.942.a.5 : Στρατιῶν δὲ ἕνεκα πολλὴ μὲν συμβουλή, πολλοὶ δὲ 68293 Leg.942.a.6 : νόμοι γίγνονται κατὰ τρόπον, μέγιστον δὲ τὸ μηδέποτε 68294 Leg.942.a.7 : ἄναρχον μηδένα εἶναι, μήτ´ ἄρρενα μήτε θήλειαν, μηδέ τινος 68295 Leg.942.a.8 : ἔθει ψυχὴν εἰθίσθαι μήτε σπουδάζοντος μήτ´ ἐν παιδιαῖς 68296 Leg.942.b.1 : αὐτὸν ἐφ´ αὑτοῦ τι κατὰ μόνας δρᾶν, ἀλλ´ ἔν τε πολέμῳ 68297 Leg.942.b.2 : παντὶ καὶ ἐν εἰρήνῃ πάσῃ πρὸς τὸν ἄρχοντα ἀεὶ βλέποντα 68298 Leg.942.b.3 : καὶ συνεπόμενον ζῆν, καὶ τὰ βραχύταθ´ ὑπ´ ἐκείνου κυβερνώ– 68299 Leg.942.b.4 : μενον, οἷον ἑστάναι θ´ ὅταν ἐπιτάττῃ τις καὶ πορεύεσθαι 68300 Leg.942.b.5 : καὶ γυμνάζεσθαι καὶ λοῦσθαι καὶ σιτεῖσθαι καὶ ἐγείρεσθαι 68301 Leg.942.b.6 : νύκτωρ εἴς τε φυλακὰς καὶ παραγγέλσεις, καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς 68302 Leg.942.b.7 : κινδύνοις μήτε τινὰ διώκειν μήθ´ ὑποχωρεῖν ἄλλῳ ἄνευ τῆς 68303 Leg.942.c.1 : τῶν ἀρχόντων δηλώσεως, ἑνί τε λόγῳ τὸ χωρίς τι τῶν ἄλλων 68304 Leg.942.c.2 : πράττειν διδάξαι τὴν ψυχὴν ἔθεσι μήτε γιγνώσκειν μήτ´ 68305 Leg.942.c.3 : ἐπίστασθαι τὸ παράπαν, ἀλλ´ ἁθρόον ἀεὶ καὶ ἅμα καὶ κοινὸν 68306 Leg.942.c.4 : τὸν βίον ὅτι μάλιστα πᾶσι πάντων γίγνεσθαι—τούτου γὰρ 68307 Leg.942.c.5 : οὔτ´ ἔστιν οὔτε ποτὲ μὴ γένηται κρεῖττον οὔτε ἄμεινον οὔτε 68308 Leg.942.c.6 : τεχνικώτερον εἰς σωτηρίαν τὴν κατὰ πόλεμον καὶ νίκην— 68309 Leg.942.c.7 : τοῦτο ἐν εἰρήνῃ μελετητέον εὐθὺς ἐκ τῶν παίδων, ἄρχειν τε 68310 Leg.942.c.8 : ἄλλων ἄρχεσθαί θ´ ὑφ´ ἑτέρων· τὴν δ´ ἀναρχίαν ἐξαιρετέον 68311 Leg.942.d.1 : ἐκ παντὸς τοῦ βίου ἁπάντων τῶν ἀνθρώπων τε καὶ τῶν 68312 Leg.942.d.2 : ὑπ´ ἀνθρώπους θηρίων. καὶ δὴ καὶ χορείας πάσας εἰς τὰς 68313 Leg.942.d.3 : ἀριστείας τὰς κατὰ πόλεμον βλεπούσας χορεύειν, καὶ ὅλην 68314 Leg.942.d.4 : εὐκολίαν τε καὶ εὐχέρειαν ἐπιτηδεύειν τῶν αὐτῶν εἵνεκα, 68315 Leg.942.d.5 : καρτερήσεις τε αὖ σίτων καὶ ποτῶν καὶ χειμώνων καὶ τῶν 68316 Leg.942.d.6 : ἐναντίων καὶ κοίτης σκληρᾶς, καὶ τὸ μέγιστον, τὴν τῆς 68317 Leg.942.d.7 : κεφαλῆς καὶ ποδῶν δύναμιν μὴ διαφθείρειν τῇ τῶν ἀλλο– 68318 Leg.942.d.8 : τρίων σκεπασμάτων περικαλυφῇ, τὴν τῶν οἰκείων ἀπολ– 68319 Leg.942.e.1 : λύντας πίλων τε καὶ ὑποδημάτων γένεσιν καὶ φύσιν· ταῦτα 68320 Leg.942.e.2 : γὰρ ἀκρωτήρια ὄντα σῳζόμενά τε ἔχει μεγίστην δύναμιν 68321 Leg.942.e.3 : παντὸς τοῦ σώματος καὶ τοὐναντίον ἐναντίως, καὶ τὸ μὲν 68322 Leg.942.e.4 : ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι, τὸ δὲ ἀρχικώτατον, ἔχον 68323 Leg.943.a.1 : τὰς κυρίας ἁπάσας αἰσθήσεις αὐτοῦ φύσει. ἔπαινον μὲν 68324 Leg.943.a.2 : δὴ τοῦτον ἀκούειν τὸν νέον χρῆν δοκεῖν πολεμικοῦ περὶ 68325 Leg.943.a.3 : βίου, νόμους δ´ αὖ τούσδε· Στρατεύεσθαι τὸν καταλεγέντα 68326 Leg.943.a.4 : ἢ τὸν ἐν μέρει τινὶ τεταγμένον. ἐὰν δέ τις ἐκλείπῃ τινὶ 68327 Leg.943.a.5 : κάκῃ μὴ στρατηγῶν ἀφέντων, γραφὰς ἀστρατείας εἶναι πρὸς 68328 Leg.943.a.6 : τοὺς πολεμικοὺς ἄρχοντας, ὅταν ἔλθωσιν ἀπὸ στρατοπέδου, 68329 Leg.943.a.7 : δικάζειν δὲ τοὺς στρατεύσαντας ἑκάστους χωρίς, ὁπλίτας 68330 Leg.943.a.8 : τε καὶ ἱππέας καὶ τἆλλα ἐμπολέμια ἕκαστα ὡσαύτως, καὶ 68331 Leg.943.b.1 : εἰσάγειν ὁπλίτας μὲν εἰς τοὺς ὁπλίτας, ἱππέας δὲ εἰς τοὺς 68332 Leg.943.b.2 : ἱππέας καὶ τοὺς ἄλλους δὲ κατὰ ταὐτὰ εἰς τοὺς αὑτῶν συννό– 68333 Leg.943.b.3 : μους· ἐὰν δέ τις ὄφλῃ, ὑπάρχειν μὲν αὐτῷ μήποτε τῆς 68334 Leg.943.b.4 : ὅλης ἀριστείας ἀγωνιστῇ γενέσθαι μηδὲ ἀστρατείας ἄλλον 68335 Leg.943.b.5 : γράψασθαί ποτε μηδὲ κατηγόρῳ τούτων πέρι γενέσθαι, πρὸς 68336 Leg.943.b.6 : τούτοις δ´ ἔτι προστιμᾶν αὐτῷ τὸ δικαστήριον ὅτι χρὴ παθεῖν 68337 Leg.943.b.7 : ἢ ἀποτίνειν. μετὰ δὲ ταῦτα, ἐκδικασθεισῶν τῶν τῆς ἀστρα– 68338 Leg.943.b.8 : τείας δικῶν, πάλιν ἑκάστων ἄρχοντας ποιῆσαι σύλλογον, 68339 Leg.943.c.1 : ἀριστείων δὲ πέρι κρίνεσθαι τὸν βουλόμενον ἐν τοῖς αὑτῶν 68340 Leg.943.c.2 : ἔθνεσιν, μὴ περὶ προτέρου πολέμου μηδὲν παρεχόμενον μήτε 68341 Leg.943.c.3 : τεκμήριον μήτε μαρτύρων πιστώσεις λόγων, αὐτῆς δὲ περὶ 68342 Leg.943.c.4 : τῆς στρατείας τῆς τότε γενομένης αὐτοῖς. στέφανον δὲ τὸ 68343 Leg.943.c.5 : νικητήριον ἑκάστοις εἶναι θαλλοῦ· τοῦτον δὲ εἰς τὰ τῶν 68344 Leg.943.c.6 : πολεμικῶν θεῶν ἱερά, ὧν ἄν τις βούληται, γράψαντα ἀνα– 68345 Leg.943.c.7 : θεῖναι μαρτύριον εἰς τὴν τῶν ἀριστείων κρίσιν παντὸς τοῦ 68346 Leg.943.c.8 : βίου καὶ τὴν τῶν δευτέρων καὶ τρίτων. ἐὰν δὲ στρατεύσηται 68347 Leg.943.d.1 : μέν τις, μὴ ἀπαγαγόντων δὲ τῶν ἀρχόντων οἴκαδε προα– 68348 Leg.943.d.2 : πέλθῃ τοῦ χρόνου, λιποταξίου τούτων εἶναι γραφὰς ἐν τοῖς 68349 Leg.943.d.3 : αὐτοῖς οἷς περὶ τῆς ἀστρατείας, ὀφλοῦσίν τε τιμωρίαι 68350 Leg.943.d.4 : ἐπέστωσαν αἵπερ καὶ πρόσθεν ἐτέθησαν. χρὴ μὲν δὴ πᾶσαν 68351 Leg.943.d.5 : ἐπιφέροντα δίκην ἀνδρὶ πάντ´ ἄνδρα φοβεῖσθαι τὸ μήτε 68352 Leg.943.d.6 : ἐπενεγκεῖν ψευδῆ τιμωρίαν, μήτ´ οὖν ἑκόντα μήτ´ ἄκοντα 68353 Leg.943.e.1 : κατὰ δύναμιν—παρθένος γὰρ Αἰδοῦς Δίκη λέγεταί τε καὶ 68354 Leg.943.e.2 : ὄντως εἴρηται, ψεῦδος δὲ αἰδοῖ καὶ δίκῃ νεμεσητὸν κατὰ 68355 Leg.943.e.3 : φύσιν—τῶν τε οὖν ἄλλων εὐλαβεῖσθαι πέρι πλημμελεῖν 68356 Leg.943.e.4 : εἰς δίκην, διαφερόντως δὲ καὶ τῆς τῶν κατὰ πόλεμον ὅπλων 68357 Leg.943.e.5 : ἀποβολῆς, μὴ διαμαρτών τις ἄρα τῶν ἀναγκαίων ἀποβολῶν, 68358 Leg.943.e.6 : ὡς αἰσχρὰς αὐτὰς εἰς ὄνειδος τιθείς, ἀναξίῳ ἀναξίας ἐπάγῃ 68359 Leg.943.e.7 : δίκας. ῥᾴδιον μὲν οὖν οὐδαμῶς διορίσαι τούτων θάτερον, 68360 Leg.944.a.1 : ὅμως δὲ χρὴ τὸν νόμον ἁμῶς γέ πως ὁρίζειν πειρᾶσθαι κατὰ 68361 Leg.944.a.2 : μέρη. μύθῳ δὴ προσχρώμενοι ἅμ´ εἴπωμεν, εἰ κομισθεὶς 68362 Leg.944.a.3 : ἐπὶ σκηνὴν ἄνευ τῶν ὅπλων Πάτροκλος ἔμπνους ἐγένεθ´, 68363 Leg.944.a.4 : οἷον δὴ μυρίοις συνέπεσεν, τὰ δὲ πρότερα ἐκεῖνα ὅπλα, 68364 Leg.944.a.5 : ἃ Πηλεῖ φησιν ὁ ποιητὴς παρὰ θεῶν προῖκα ἐν τοῖς 68365 Leg.944.a.6 : γάμοις ἐπιδοθῆναι Θέτιδι, ταῦτα δὲ Ἕκτωρ εἶχεν, ἐξῆν ἂν 68366 Leg.944.a.7 : τῶν τότε ὅσοι κακοὶ ὀνειδίζειν ὅπλων ἀποβολὴν τῷ τοῦ 68367 Leg.944.a.8 : Μενοιτίου. ἔτι δὲ ὁπόσοι κατὰ κρημνῶν ῥιφέντες ἀπώλεσαν 68368 Leg.944.b.1 : ὅπλα, ἢ κατὰ θάλατταν, ἢ χειμώνων ἐν κόποις ὑποδεξαμένης 68369 Leg.944.b.2 : αὐτοὺς ἐξαίφνης πολλῆς ῥύσεως ὕδατος, ἢ μυρί´ ἂν ἔχοι 68370 Leg.944.b.3 : τις τοιαῦτα παραμυθούμενος ἐπᾴδειν, εὐδιάβολον κακὸν 68371 Leg.944.b.4 : καλλύνων· τεμεῖν δὴ χρεὼν κατὰ δύναμιν τὸ μεῖζον καὶ 68372 Leg.944.b.5 : τὸ δυσχερέστερον κακὸν ἀπὸ τοῦ ἐναντίου. σχεδὸν οὖν ἐν 68373 Leg.944.b.6 : τοῖς ὀνείδεσιν ἔχει τινὰ τομὴν ἡ τούτων τῶν ὀνομάτων 68374 Leg.944.b.7 : ἐπιφορά· ῥίψασπις μὲν γὰρ οὐκ ἐν πᾶσιν ὀνομάζοιτ´ ἂν 68375 Leg.944.c.1 : δικαίως, ἀποβολεὺς δὲ ὅπλων. οὐχ ὁμοίως γὰρ ὅ τε ἀφαι– 68376 Leg.944.c.2 : ρεθεὶς μετ´ εἰκυίας βίας γίγνοιτ´ ἂν ῥίψασπις ὅ τε ἀφεὶς 68377 Leg.944.c.3 : ἑκών, διαφέρει δὲ ὅλον που καὶ τὸ πᾶν. ὧδ´ οὖν δὴ λεγέσθω 68378 Leg.944.c.4 : νόμῳ· Ἐὰν καταλαμβανόμενός τις ὑπὸ πολεμίων καὶ ἔχων 68379 Leg.944.c.5 : ὅπλα μὴ ἀναστρέφῃ καὶ ἀμύνηται, ἀφῇ δὲ ἑκὼν ἢ ῥίψῃ, 68380 Leg.944.c.6 : ζωὴν αἰσχρὰν ἀρνύμενος μετὰ κάκης μᾶλλον ἢ μετ´ ἀνδρείας 68381 Leg.944.c.7 : καλὸν καὶ εὐδαίμονα θάνατον, τοιαύτης μὲν ὅπλων ἀποβολῆς 68382 Leg.944.d.1 : ἔστω δίκη ῥιφθέντων, τῆς δὲ εἰρημένης ἔμπροσθεν ὁ δικάζων 68383 Leg.944.d.2 : μὴ ἀμελείτω σκοπεῖν. τὸν γὰρ κακὸν ἀεὶ δεῖ κολάζειν, ἵν´ 68384 Leg.944.d.3 : ἀμείνων ᾖ, οὐ τὸν δυστυχῆ· οὐδὲν γὰρ πλέον. ζημία δὴ 68385 Leg.944.d.4 : τῷ τὴν τοιαύτην ἀμυντηρίων ὅπλων εἰς τοὐναντίον ἀφέντι 68386 Leg.944.d.5 : δύναμιν τίς ἄρα γίγνοιτ´ ἂν πρόσφορος; οὐ γὰρ δυνατὸν 68387 Leg.944.d.6 : ἀνθρώπῳ δρᾶν τοὐναντίον ὥς ποτε θεόν φασι δρᾶσαι, Καινέα 68388 Leg.944.d.7 : τὸν Θετταλὸν ἐκ γυναικὸς μεταβαλόντα εἰς ἀνδρὸς φύσιν· 68389 Leg.944.d.8 : ἦν γὰρ ἀνδρὶ ῥιψάσπιδι τρόπον τινὰ πρέπουσα πασῶν 68390 Leg.944.e.1 : μάλιστα ἡ ´κείνῃ τῇ γενέσει ἐναντία γένεσις, εἰς γυναῖκα 68391 Leg.944.e.2 : ἐξ ἀνδρὸς μεταβαλοῦσα, τιμωρία τούτῳ γενομένη. νῦν δ´ 68392 Leg.944.e.3 : ὅτι τούτων ἐγγύτατα φιλοψυχίας ἕνεκα, ἵνα τὸν ἐπίλοιπον 68393 Leg.944.e.4 : βίον μὴ κινδυνεύῃ, ζῇ δὲ ὡς πλεῖστον χρόνον ὢν κακὸς 68394 Leg.944.e.5 : ὀνείδει συνεχόμενος, ἔστω νόμος ὅδε ἐπὶ τούτοις· Ἀνὴρ ὃς 68395 Leg.944.e.6 : ἂν ὄφλῃ δίκην ὡς αἰσχρῶς ἀποβαλὼν ὅπλα πολεμικά, τούτῳ 68396 Leg.944.e.7 : μήτ´ οὖν τις στρατηγὸς μήτ´ ἄλλος ποτὲ τῶν κατὰ πόλεμον 68397 Leg.945.a.1 : ἀρχόντων ὡς ἀνδρὶ στρατιώτῃ χρήσηται μηδ´ εἰς τάξιν 68398 Leg.945.a.2 : κατατάξῃ μηδ´ ἡντινοῦν· εἰ δὲ μή, κατευθύνειν αὐτοῦ τὸν 68399 Leg.945.a.3 : εὔθυνον, ἂν μὲν ᾖ τοῦ μεγίστου τιμήματος ὁ τάξας τὸν 68400 Leg.945.a.4 : κακόν, χιλίας, ἂν δὲ τοῦ δευτέρου, πέντε μνᾶς, ἂν δὲ τοῦ 68401 Leg.945.a.5 : τρίτου, τρεῖς μνᾶς, ἂν δὲ τοῦ τετάρτου, μνᾶν. ὁ δὲ ὀφλὼν 68402 Leg.945.a.6 : τὴν δίκην πρὸς τῷ ἀφεῖσθαι τῶν ἀνδρείων κινδύνων κατὰ 68403 Leg.945.a.7 : φύσιν τὴν αὑτοῦ προσαποτεισάτω μισθόν, χιλίας μέν, ἂν 68404 Leg.945.a.8 : τοῦ μεγίστου τιμήματος ᾖ, πέντε δέ, τοῦ δευτέρου, τρεῖς δέ, 68405 Leg.945.b.1 : ἂν τοῦ τρίτου, μνᾶν δὲ ὡσαύτως, καθάπερ οἱ πρόσθεν, τοῦ 68406 Leg.945.b.2 : τετάρτου μέρους. 68407 Leg.945.b.3 : Εὐθύνων δὴ πέρι τίς ἡμῖν λόγος ἂν εἴη πρέπων ἀρχόντων 68408 Leg.945.b.4 : γενομένων τῶν μὲν κατὰ τύχην κλήρου καὶ ἐπ´ ἐνιαυτόν, 68409 Leg.945.b.5 : τῶν δ´ εἰς πλείονα ἔτη καὶ ἐκ προκρίτων; τῶν δὴ τοιούτων 68410 Leg.945.b.6 : εὐθυντὴς τίς ἱκανός, ἄν τίς τί εἴπῃ σκολιὸν αὐτῶν 〈ἢ〉 68411 Leg.945.b.7 : καμφθεὶς ὑπὸ βάρους μὲν τὴν ἀρχὴν πράξῃ, τῆς δ´ αὑτοῦ 68412 Leg.945.b.8 : δυνάμεως ἐνδείᾳ πρὸς τὴν τῆς ἀρχῆς ἀξίαν; ῥᾴδιον μὲν 68413 Leg.945.c.1 : οὐδαμῶς εὑρεῖν τῶν ἀρχόντων ἄρχοντα ὑπερβάλλοντα πρὸς 68414 Leg.945.c.2 : ἀρετήν, ὅμως δὲ πειρατέον εὐθυντάς τινας ἀνευρίσκειν θείους. 68415 Leg.945.c.3 : ἔχει γὰρ οὖν οὕτω. πολλοὶ καιροὶ πολιτείας λύσεώς εἰσιν, 68416 Leg.945.c.4 : καθάπερ νεὼς ἢ ζῴου τινός, οὓς ἐντόνους τε καὶ ὑποζώματα 68417 Leg.945.c.5 : καὶ νεύρων ἐπιτόνους, μίαν οὖσαν φύσιν διεσπαρμένην, 68418 Leg.945.c.6 : πολλαχοῦ πολλοῖς ὀνόμασιν προσαγορεύομεν· εἷς δὲ οὗτος 68419 Leg.945.c.7 : οὐ σμικρότατος καιρὸς τοῦ σῴζεσθαί τε καὶ διαλυθεῖσαν 68420 Leg.945.d.1 : οἴχεσθαι πολιτείαν. ἂν μὲν γὰρ οἱ τοὺς ἄρχοντας ἐξευθύ– 68421 Leg.945.d.2 : νοντες βελτίους ὦσιν ἐκείνων, καὶ τοῦτ´ ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ 68422 Leg.945.d.3 : τε καὶ ἀμέμπτως, ἡ πᾶσα οὕτω θάλλει τε καὶ εὐδαιμονεῖ 68423 Leg.945.d.4 : χώρα καὶ πόλις· ἐὰν δ´ ἄλλως τὰ περὶ τὰς εὐθύνας τῶν 68424 Leg.945.d.5 : ἀρχόντων γίγνηται, τότε λυθείσης τῆς τὰ πάντα πολιτεύ– 68425 Leg.945.d.6 : ματα συνεχούσης εἰς ἓν δίκης, ταύτῃ πᾶσα ἀρχὴ διεσπάσθη 68426 Leg.945.d.7 : χωρὶς ἑτέρα ἀπ´ ἄλλης, καὶ οὐκ εἰς τὸ αὐτὸ ἔτι νεύουσαι, 68427 Leg.945.e.1 : πολλὰς ἐκ μιᾶς τὴν πόλιν ποιοῦσαι, στάσεων ἐμπλήσασαι 68428 Leg.945.e.2 : ταχὺ διώλεσαν. διὸ δὴ δεῖ πάντως τοὺς εὐθύνους θαυμαστοὺς 68429 Leg.945.e.3 : πᾶσαν ἀρετὴν εἶναι. τεκταινώμεθα δή τινα τρόπον αὐτῶν 68430 Leg.945.e.4 : τοιάνδε γένεσιν. κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον μετὰ τροπὰς ἡλίου 68431 Leg.945.e.5 : τὰς ἐκ θέρους εἰς χειμῶνα συνιέναι χρεὼν πᾶσαν τὴν πόλιν 68432 Leg.945.e.6 : εἰς Ἡλίου κοινὸν καὶ Ἀπόλλωνος τέμενος, τῷ θεῷ ἀποφανου– 68433 Leg.946.a.1 : μένους ἄνδρας αὑτῶν τρεῖς, ὃν ἂν ἕκαστος αὐτῶν ἡγῆται πάντῃ 68434 Leg.946.a.2 : ἄριστον εἶναι, πλὴν αὑτοῦ, μὴ ἔλαττον πεντήκοντα γεγονότα 68435 Leg.946.a.3 : ἐτῶν. τῶν δὲ προκριθέντων οὓς ἂν πλεῖστοι ἐνέγκωσι, τού– 68436 Leg.946.a.4 : τους ἐκλέξαι μέχρι τῶν ἡμίσεων, ἐὰν ἄρτιοι γίγνωνται, 68437 Leg.946.a.5 : περιττοὶ δὲ ἐὰν ὦσιν, ἕνα ἀφελεῖν, ᾧ ἂν ἐλάχισται γένωνται, 68438 Leg.946.a.6 : καταλιπεῖν δὲ τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν πλήθει τῶν ψήφων ἀπο– 68439 Leg.946.a.7 : κρίναντας, ἐὰν δέ τισιν ἴσαι γίγνωνται καὶ τὸν ἥμισυν 68440 Leg.946.a.8 : ἀριθμὸν πλείω ποιῶσιν, ἀφελεῖν τὸ πλέον ἀποκρίναντας 68441 Leg.946.b.1 : νεότητι, τοὺς δ´ ἄλλους ἐγκρίναντας φέρειν αὖθις, μέχριπερ 68442 Leg.946.b.2 : ἂν τρεῖς λειφθῶσιν ἄνισοι· ἐὰν δὲ ἢ πᾶσιν ἢ τοῖν δυοῖν ἴσαι 68443 Leg.946.b.3 : γίγνωνται, τῇ ἀγαθῇ μοίρᾳ καὶ τύχῃ ἐπιτρέψαντας, κλήρῳ 68444 Leg.946.b.4 : διελόντας τὸν νικῶντα καὶ δεύτερον καὶ τρίτον στεφανῶσαι 68445 Leg.946.b.5 : θαλλῷ, καὶ τὰ ἀριστεῖα ἀποδόντας πᾶσιν ἀνειπεῖν ὅτι 68446 Leg.946.b.6 : Μαγνήτων ἡ κατὰ θεὸν πάλιν τυχοῦσα σωτηρίας πόλις, 68447 Leg.946.b.7 : ἀποφήνασα αὑτῆς Ἡλίῳ ἄνδρας τοὺς ἀρίστους τρεῖς, ἀκρο– 68448 Leg.946.c.1 : θίνιον Ἀπόλλωνι κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον ἀνατίθησι κοινὸν 68449 Leg.946.c.2 : καὶ Ἡλίῳ, ὅσονπερ ἂν ἕπωνται χρόνον τῇ κρίσει. τούτους 68450 Leg.946.c.3 : δὲ πρώτῳ μὲν ἐνιαυτῷ δώδεκα εὐθύνους ἀποδεῖξαι, μέχριπερ 68451 Leg.946.c.4 : ἂν ἑκάστῳ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη συμβῇ γενόμενα, τὸ 68452 Leg.946.c.5 : λοιπὸν δὲ τρεῖς ἀεὶ προσγιγνέσθων κατ´ ἐνιαυτόν· οὗτοι δὲ 68453 Leg.946.c.6 : τὰς ἀρχὰς πάσας δώδεκα μέρη διελόμενοι πάσαις βασάνοις 68454 Leg.946.c.7 : χρώμενοι ἐλευθέραις ἐλεγχόντων. οἰκούντων δέ, ὅσον ἂν 68455 Leg.946.d.1 : εὐθύνωσιν χρόνον, ἐν τῷ τοῦ Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἡλίου 68456 Leg.946.d.2 : τεμένει, ἐν ᾧπερ ἐκρίθησαν· καὶ τὰ μὲν ἰδίᾳ ἕκαστος, τὰ δὲ 68457 Leg.946.d.3 : καὶ κοινῇ μετ´ ἀλλήλων κρίναντες τοὺς ἄρξαντας τῇ πόλει, 68458 Leg.946.d.4 : ἀποφηνάντων, εἰς τὴν ἀγορὰν γράμματα καταθέντες, περὶ 68459 Leg.946.d.5 : ἑκάστης ἀρχῆς ὅτι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτίνειν κατὰ τὴν τῶν 68460 Leg.946.d.6 : εὐθύνων γνώμην. ἥτις δ´ ἂν τῶν ἀρχῶν μὴ ὁμολογῇ κε– 68461 Leg.946.d.7 : κρίσθαι δικαίως, εἰς τοὺς ἐκλεκτοὺς δικαστὰς εἰσαγέτω τοὺς 68462 Leg.946.d.8 : εὐθύνους, καὶ ἐὰν μὲν ἀποφύγῃ τις τὰς εὐθύνας, αὐτῶν τῶν 68463 Leg.946.e.1 : εὐθύνων κατηγορείτω, ἐὰν ἐθέλῃ· ἐὰν δὲ ἁλῷ, ἐὰν μὲν ᾖ τῳ 68464 Leg.946.e.2 : θανάτου τετιμημένον ὑπὸ τῶν εὐθύνων, ὥσπερ ἀνάγκη, ἁπλῶς 68465 Leg.946.e.3 : θνῃσκέτω, τῶν δ´ ἄλλων τιμημάτων ὧν ἂν δυνατὸν ᾖ διπλῆν 68466 Leg.946.e.4 : τεῖσαι, διπλασίαν τινέτω. τὰς δ´ εὐθύνας αὐτῶν τούτων 68467 Leg.946.e.5 : ἀκούειν χρὴ τίνες ἔσονται καὶ τίνα τρόπον. ζῶσι μὲν οὖν 68468 Leg.946.e.6 : τούτοις τοῖς παρὰ πάσης τῆς πόλεως ἀριστείων ἠξιωμένοις 68469 Leg.947.a.1 : προεδρίαι τ´ ἐν ταῖς πανηγύρεσι πάσαις ἔστωσαν, ἔτι δὲ τῶν 68470 Leg.947.a.2 : εἰς τοὺς Ἕλληνας κοινῇ θυσιῶν καὶ θεωριῶν καὶ ὅσων ἂν 68471 Leg.947.a.3 : ἑτέρων κοινωνῶσιν ἱερῶν, ἐκ τούτων τοὺς ἄρχοντας τῆς 68472 Leg.947.a.4 : θεωρίας ἑκάστης ἐκπέμπειν, καὶ τούτους μόνους δάφνης 68473 Leg.947.a.5 : στεφάνῳ τῶν ἐν τῇ πόλει κεκοσμημένους εἶναι, καὶ ἱερέας 68474 Leg.947.a.6 : μὲν πάντας τοῦ Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἡλίου, ἀρχιέρεων δὲ ἕνα 68475 Leg.947.a.7 : κατ´ ἐνιαυτὸν τὸν πρῶτον κριθέντα τῶν γενομένων ἐκείνῳ τῷ 68476 Leg.947.b.1 : ἐνιαυτῷ τῶν ἱερέων, καὶ τοὔνομα ἀναγράφειν τούτου κατ´ 68477 Leg.947.b.2 : ἐνιαυτόν, ὅπως ἂν γίγνηται μέτρον ἀριθμοῦ τοῦ χρόνου, ἕως 68478 Leg.947.b.3 : ἂν ἡ πόλις οἰκῆται. τελευτήσασι δὲ προθέσεις καὶ ἐκφορὰς 68479 Leg.947.b.4 : καὶ θήκας διαφόρους εἶναι τῶν ἄλλων πολιτῶν· λευκὴν μὲν 68480 Leg.947.b.5 : τὴν στολὴν ἔχειν πᾶσαν, θρήνων δὲ καὶ ὀδυρμῶν χωρὶς 68481 Leg.947.b.6 : γίγνεσθαι, κορῶν δὲ χορὸν πεντεκαίδεκα καὶ ἀρρένων ἕτερον 68482 Leg.947.b.7 : περιισταμένους τῇ κλίνῃ ἑκατέρους οἷον ὕμνον πεποιημένον 68483 Leg.947.c.1 : ἔπαινον εἰς τοὺς ἱερέας ἐν μέρει ἑκατέρους ᾄδειν, εὐδαιμονί– 68484 Leg.947.c.2 : ζοντας ᾠδῇ διὰ πάσης τῆς ἡμέρας· ἕωθεν δ´ εἰς τὴν θήκην 68485 Leg.947.c.3 : φέρειν αὐτὴν μὲν τὴν κλίνην ἑκατὸν τῶν νέων τῶν ἐν τοῖς 68486 Leg.947.c.4 : γυμνασίοις, οὓς ἂν οἱ προσήκοντες τοῦ τελευτήσαντος ἐπι– 68487 Leg.947.c.5 : όψωνται, πρώτους δὲ προϊέναι τοὺς ἠιθέους τὴν πολεμικὴν 68488 Leg.947.c.6 : σκευὴν ἐνδεδυκότας ἑκάστους, σὺν τοῖς ἵπποισι μὲν ἱππέας, 68489 Leg.947.c.7 : σὺν δὲ ὅπλοις ὁπλίτας, καὶ τοὺς ἄλλους ὡσαύτως, παῖδας δὲ 68490 Leg.947.c.8 : περὶ αὐτὴν τὴν κλίνην ἔμπροσθεν τὸ πάτριον μέλος ἐφυμνεῖν, 68491 Leg.947.d.1 : καὶ κόρας ἑπομένας ἐξόπισθεν ὅσαι τ´ ἂν γυναῖκες τῆς παιδο– 68492 Leg.947.d.2 : ποιήσεως ἀπηλλαγμέναι τυγχάνωσιν, μετὰ δὲ ταῦτα ἱερέας 68493 Leg.947.d.3 : τε καὶ ἱερείας ὡς καθαρεύοντι τῷ τάφῳ ἕπεσθαι, ἐὰν ἄρα 68494 Leg.947.d.4 : καὶ τῶν ἄλλων εἴργωνται τάφων, ἐὰν καὶ τὸ τῆς Πυθίας 68495 Leg.947.d.5 : οὕτω τε καὶ ταύτῃ σύμψηφον ᾖ. θήκην δὲ ὑπὸ γῆς αὐτοῖς 68496 Leg.947.d.6 : εἰργασμένην εἶναι ψαλίδα προμήκη λίθων ποτίμων καὶ 68497 Leg.947.d.7 : ἀγήρων εἰς δύναμιν, ἔχουσαν κλίνας παρ´ ἀλλήλας λιθίνας 68498 Leg.947.e.1 : κειμένας, οὗ δὴ τὸν μακάριον γεγονότα θέντες, κύκλῳ χώ– 68499 Leg.947.e.2 : σαντες, πέριξ δένδρων ἄλσος περιφυτεύσουσι πλὴν κώλου 68500 Leg.947.e.3 : ἑνός, ὅπως ἂν αὔξην ὁ τάφος ἔχῃ ταύτην τὴν εἰς τὸν ἅπαντα 68501 Leg.947.e.4 : χρόνον ἐπιδεῆ χώματος τοῖς τιθεμένοις· κατ´ ἐνιαυτὸν δὲ 68502 Leg.947.e.5 : ἀγῶνα μουσικῆς αὐτοῖς καὶ γυμνικὸν ἱππικόν τε θήσουσιν. 68503 Leg.947.e.6 : τὰ μὲν δὴ γέρα ταῦτα τοῖς τὰς εὐθύνας διαφυγοῦσιν· ἂν δέ 68504 Leg.947.e.7 : τις τούτων, πιστεύων τῷ κεκρίσθαι, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν 68505 Leg.947.e.8 : ἐπιδείξῃ κακὸς γενόμενος ὕστερον τῆς κρίσεως, γράφεσθαι 68506 Leg.947.e.9 : μὲν τὸν βουλόμενον αὐτὸν ὁ νόμος προσταττέτω, ὁ δ´ ἀγὼν 68507 Leg.948.a.1 : ἐν δικαστηρίῳ γιγνέσθω τοιῷδέ τινι τρόπῳ. πρῶτον μὲν 68508 Leg.948.a.2 : νομοφύλακες ἔστωσαν τούτου τοῦ δικαστηρίου, ἔπειτα αὐτῶν 68509 Leg.948.a.3 : τούτων οἱ ζῶντες, πρὸς δὲ τούτοις τὸ τῶν ἐκλεκτῶν δικα– 68510 Leg.948.a.4 : στήριον, γραφέσθω δὲ ὁ γραφόμενος, ὃν ἂν γράφηται, 68511 Leg.948.a.5 : λέγουσαν τὴν γραφὴν ἀνάξιον εἶναι τὸν καὶ τὸν τῶν ἀρι– 68512 Leg.948.a.6 : στείων καὶ τῆς ἀρχῆς· καὶ ἐὰν μὲν ὁ φεύγων ἁλῷ, στερέσθω 68513 Leg.948.a.7 : τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τάφου καὶ τῶν ἄλλων τῶν δοθεισῶν αὐτῷ 68514 Leg.948.a.8 : τιμῶν, ἐὰν δὲ ὁ διώκων μὴ μεταλάβῃ τὸ πέμπτον μέρος τῶν 68515 Leg.948.b.1 : ψήφων, τινέτω ὁ μὲν τοῦ μεγίστου τιμήματος δώδεκα μνᾶς, 68516 Leg.948.b.2 : ὀκτὼ δὲ ὁ τοῦ δευτέρου, τρίτου δὲ ἕξ, τετάρτου δὲ δύο. 68517 Leg.948.b.3 : Ῥαδαμάνθυος δὲ περὶ τὴν λεγομένην κρίσιν τῶν δικῶν 68518 Leg.948.b.4 : ἄξιον ἄγασθαι, διότι κατεῖδεν τοὺς τότε ἀνθρώπους ἡγου– 68519 Leg.948.b.5 : μένους ἐναργῶς εἶναι θεούς, εἰκότως, ἅτε κατὰ τὸν τότε 68520 Leg.948.b.6 : χρόνον τῶν πολλῶν ἐκ θεῶν ὄντων, ὧν εἷς ἦν αὐτός, ὥς γε 68521 Leg.948.b.7 : λόγος. ἔοικεν δὴ δικαστῇ μὲν ἀνθρώπων οὐδενὶ διανοού– 68522 Leg.948.b.8 : μενος δεῖν ἐπιτρέπειν, θεοῖς δέ, ὅθεν ἁπλαῖ καὶ ταχεῖαι δίκαι 68523 Leg.948.b.9 : ἐκρίνοντ´ αὐτῷ· διδοὺς γὰρ περὶ ἑκάστων τῶν ἀμφισβη– 68524 Leg.948.c.1 : τουμένων ὅρκον τοῖς ἀμφισβητοῦσιν ἀπηλλάττετο ταχὺ καὶ 68525 Leg.948.c.2 : ἀσφαλῶς. νῦν δὲ δὴ ὅτε μέρος τι μέν, φαμέν, ἀνθρώπων 68526 Leg.948.c.3 : τὸ παράπαν οὐχ ἡγοῦνται θεούς, οἱ δὲ οὐ φροντίζειν ἡμῶν 68527 Leg.948.c.4 : αὐτοὺς διανοοῦνται, τῶν δὲ δὴ πλείστων ἐστὶ καὶ κακίστων 68528 Leg.948.c.5 : ἡ δόξα ὡς σμικρὰ δεχόμενοι θύματα καὶ θωπείας πολλὰ 68529 Leg.948.c.6 : συναποστεροῦσι χρήματα καὶ μεγάλων σφᾶς ἐκλύονται κατὰ 68530 Leg.948.c.7 : πολλὰ ζημιῶν, οὐκέτι δὴ τοῖς νῦν ἀνθρώποις ἡ Ῥαδαμάνθυος 68531 Leg.948.d.1 : ἂν εἴη τέχνη πρέπουσα ἐν δίκαις. μεταβεβληκυιῶν οὖν τῶν 68532 Leg.948.d.2 : περὶ θεοὺς δοξῶν ἐν τοῖς ἀνθρώποις μεταβάλλειν δεῖ καὶ 68533 Leg.948.d.3 : τοὺς νόμους· ἐν γὰρ λήξεσιν δικῶν τοὺς μετὰ νοῦ τιθεμένους 68534 Leg.948.d.4 : νόμους ἐξαιρεῖν χρὴ τοὺς ὅρκους τῶν ἀντιδικούντων ἑκα– 68535 Leg.948.d.5 : τέρων, καὶ τὸν λαγχάνοντά τῴ τινα δίκην τὰ μὲν ἐγκλήματα 68536 Leg.948.d.6 : γράφειν, ὅρκον δὲ μὴ ἐπομνύναι, καὶ τὸν φεύγοντα κατὰ 68537 Leg.948.d.7 : ταὐτὰ τὴν ἄρνησιν γράψαντα παραδοῦναι τοῖς ἄρχουσιν 68538 Leg.948.d.8 : ἀνώμοτον. δεινὸν γάρ που, δικῶν γ´ ἐν πόλει πολλῶν 68539 Leg.948.e.1 : γενομένων, εὖ εἰδέναι σμικροῦ δεῖν τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν 68540 Leg.948.e.2 : ἐπιωρκηκότας, ἐν συσσιτίοις τε ἀλλήλοις εὐχερῶς συγγιγνο– 68541 Leg.948.e.3 : μένους καὶ ἐν ἄλλαις συνουσίαις τε καὶ ἰδιωτικαῖς συγγενή– 68542 Leg.948.e.4 : σεσιν ἑκάστων. νόμος δὴ κείσθω δικαστὴν μὲν ὀμνύναι 68543 Leg.948.e.5 : δικάζειν μέλλοντα, καὶ τὸν τὰς ἀρχὰς τῷ κοινῷ καθιστάντα 68544 Leg.949.a.1 : δι´ ὅρκων ἢ διὰ φορᾶς ψήφων ἀφ´ ἱερῶν φέροντα δρᾶν ἀεὶ 68545 Leg.949.a.2 : τὸ τοιοῦτον, καὶ κριτὴν αὖ χορῶν καὶ πάσης μουσικῆς καὶ 68546 Leg.949.a.3 : γυμνικῶν τε καὶ ἱππικῶν ἄθλων ἐπιστάτας καὶ βραβέας 68547 Leg.949.a.4 : καὶ ἁπάντων ὁπόσα μὴ φέρει κέρδος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην 68548 Leg.949.a.5 : δόξαν τῷ ἐπιορκοῦντι· τῶν δὲ ὁπόσα ἐξαρνηθέντι καὶ ἐξο– 68549 Leg.949.a.6 : μοσαμένῳ κέρδος μέγα φανερὸν εἶναι δοκεῖ, ταῦτα δὲ διὰ 68550 Leg.949.a.7 : δικῶν ὅρκων χωρὶς κρίνεσθαι σύμπαντας τοὺς ἐπικαλοῦντας 68551 Leg.949.a.8 : ἀλλήλοις. καὶ τὸ παράπαν ἐν δίκῃ τοὺς προέδρους μὴ 68552 Leg.949.b.1 : ἐπιτρέπειν μήτε ὀμνύντι λέγειν πιθανότητος χάριν μήτε 68553 Leg.949.b.2 : ἐπαρώμενον ἑαυτῷ καὶ γένει μήτε ἱκετείαις χρώμενον ἀσχή– 68554 Leg.949.b.3 : μοσιν μήτε οἴκτοις γυναικείοις, ἀλλὰ τὸ δίκαιον μετ´ εὐφη– 68555 Leg.949.b.4 : μίας διδάσκοντα καὶ μανθάνοντα ἀεὶ διατελεῖν, εἰ δὲ μή, 68556 Leg.949.b.5 : καθάπερ ἔξω τοῦ λόγου λέγοντος, τοὺς ἄρχοντας πάλιν 68557 Leg.949.b.6 : ἐπανάγειν εἰς τὸν περὶ τοῦ πράγματος ἀεὶ λόγον. ξένῳ δ´ 68558 Leg.949.b.7 : εἶναι πρὸς ξένους, καθάπερ τὰ νῦν, δέχεσθαί τε ὅρκους παρ´ 68559 Leg.949.c.1 : ἀλλήλων, ἂν ἐθέλωσι, καὶ διδόναι κυρίως—οὐ γὰρ κατα– 68560 Leg.949.c.2 : γηράσουσιν οὐδ´ ἐννεοττεύοντες ἐν τῇ πόλει ὡς τὸ πολὺ 68561 Leg.949.c.3 : τοιούτους ἄλλους κυρίους τῆς χώρας παρέξονται συντρόφους 68562 Leg.949.c.4 : —δικῶν τε περὶ λήξεως τὸν αὐτὸν τρόπον εἶναι πρὸς 68563 Leg.949.c.5 : ἀλλήλους πᾶσι τὴν κρίσιν. 68564 Leg.949.c.6 : Ὅσα τις ἐλεύθερος ἀπειθεῖ τῇ πόλει, μήτ´ οὖν πληγῶν 68565 Leg.949.c.7 : ἄξια μηδ´ αὖ δεσμῶν μηδὲ θανάτου, περὶ δὲ χορείας τινῶν 68566 Leg.949.c.8 : φοιτήσεων ἢ πομπεύσεων ἢ τοιούτων τινῶν ἄλλων κοινῶν 68567 Leg.949.d.1 : κοσμήσεων ἢ λῃτουργιῶν, ὁπόσα περὶ θυσίας εἰρηνικῆς ἢ 68568 Leg.949.d.2 : πολεμικῶν εἰσφορῶν εἵνεκα, πάντων τῶν τοιούτων τὴν 68569 Leg.949.d.3 : πρώτην ἀνάγκην ἰατὴν εἶναι τῆς ζημίας, τοῖς δὲ μὴ πειθο– 68570 Leg.949.d.4 : μένοις ἐνεχυρασίαν τούτοις οἷς ἂν πόλις ἅμα καὶ νόμος 68571 Leg.949.d.5 : εἰσπράττειν προστάττῃ, τῶν δὲ ἀπειθούντων ταῖς ἐνεχυ– 68572 Leg.949.d.6 : ρασίαις πρᾶσιν τῶν ἐνεχύρων εἶναι, τὸ δὲ νόμισμα γίγνεσθαι 68573 Leg.949.d.7 : τῇ πόλει· ἐὰν δὲ ζημίας δέωνται πλείονος, τὰς ἀρχὰς 68574 Leg.949.d.8 : ἑκάστας τοῖς ἀπειθοῦσι τὰς πρεπούσας ζημίας ἐπιβαλλούσας 68575 Leg.949.e.1 : εἰσάγειν εἰς τὸ δικαστήριον, ἕως ἂν ἐθελήσωσι δρᾶν τὸ 68576 Leg.949.e.2 : προσταχθέν. 68577 Leg.949.e.3 : Πόλει δέ, ἥτις ἂν μήτε χρηματίζηται πλὴν τὸν ἐκ γῆς 68578 Leg.949.e.4 : χρηματισμὸν μήτ´ ἐμπορεύηται, περὶ ἀποδημίας ἑαυτῶν ἔξω 68579 Leg.949.e.5 : τῆς χώρας καὶ ξένων ὑποδοχῆς ἄλλοθεν ἀνάγκη βεβου– 68580 Leg.949.e.6 : λεῦσθαι τί χρὴ δρᾶν· συμβουλεύειν οὖν τὸν νομοθέτην δεῖ 68581 Leg.949.e.7 : τούτων πέρι πρῶτον πείθοντα εἰς δύναμιν. πέφυκεν δὲ 68582 Leg.949.e.8 : ἡ πόλεων ἐπιμειξία πόλεσιν ἤθη κεραννύναι παντοδαπά, 68583 Leg.950.a.1 : καινοτομίας ἀλλήλοις ἐμποιούντων ξένων ξένοις· ὃ δὴ τοῖς 68584 Leg.950.a.2 : μὲν εὖ πολιτευομένοις διὰ νόμων ὀρθῶν βλάβην ἂν φέροι 68585 Leg.950.a.3 : μεγίστην πασῶν, ταῖς δὲ πλείσταις πόλεσιν, ἅτε οὐδαμῶς 68586 Leg.950.a.4 : εὐνομουμέναις, οὐδὲν διαφέρει φύρεσθαι δεχομένους τε αὐτοῖς 68587 Leg.950.a.5 : ξένους καὶ αὐτοὺς εἰς τὰς ἄλλας ἐπικωμάζοντας πόλεις, ὅταν 68588 Leg.950.a.6 : ἐπιθυμήσῃ τις ἀποδημίας ὁπῃοῦν καὶ ὁπότε, εἴτε νέος εἴτε 68589 Leg.950.a.7 : καὶ πρεσβύτερος ὤν. τὸ δ´ αὖ μήτε ἄλλους δέχεσθαι μήτε 68590 Leg.950.a.8 : αὐτοὺς ἄλλοσε ἀποδημεῖν ἅμα μὲν οὐκ ἐγχωρεῖ τό γε 68591 Leg.950.b.1 : παράπαν, ἔτι δὲ ἄγριον καὶ ἀπηνὲς φαίνοιτ´ ἂν τοῖς ἄλλοις 68592 Leg.950.b.2 : ἀνθρώποις, ὀνόμασίν τε χαλεποῖς ταῖσιν λεγομέναις ξενη– 68593 Leg.950.b.3 : λασίαις χρωμένους καὶ τρόποις αὐθάδεσι καὶ χαλεποῖς, ὡς 68594 Leg.950.b.4 : δοκοῖεν ἄν· χρὴ δὲ οὔποτε περὶ σμικροῦ ποιεῖσθαι τὸ δοκεῖν 68595 Leg.950.b.5 : ἀγαθοὺς εἶναι τοῖς ἄλλοις ἢ μὴ δοκεῖν. οὐ γὰρ ὅσον οὐσίας 68596 Leg.950.b.6 : ἀρετῆς ἀπεσφαλμένοι τυγχάνουσιν οἱ πολλοί, τοσοῦτον καὶ 68597 Leg.950.b.7 : τοῦ κρίνειν τοὺς ἄλλους ὅσοι πονηροὶ καὶ χρηστοί, θεῖον δέ 68598 Leg.950.b.8 : τι καὶ εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖσιν κακοῖς, ὥστε πάμπολλοι 68599 Leg.950.c.1 : καὶ τῶν σφόδρα κακῶν εὖ τοῖς λόγοις καὶ ταῖς δόξαις διαι– 68600 Leg.950.c.2 : ροῦνται τοὺς ἀμείνους τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς χείρονας. 68601 Leg.950.c.3 : διὸ καλὸν ταῖς πολλαῖς πόλεσι τὸ παρακέλευμά ἐστιν, 68602 Leg.950.c.4 : προτιμᾶν τὴν εὐδοξίαν πρὸς τῶν πολλῶν. τὸ μὲν γὰρ 68603 Leg.950.c.5 : ὀρθότατον καὶ μέγιστον, ὄντα ἀγαθὸν ἀληθῶς οὕτω τὸν 68604 Leg.950.c.6 : εὔδοξον βίον θηρεύειν, χωρὶς δὲ μηδαμῶς, τόν γε τέλεον 68605 Leg.950.c.7 : ἄνδρα ἐσόμενον, καὶ δὴ καὶ τῇ κατὰ Κρήτην οἰκιζομένῃ 68606 Leg.950.c.8 : πόλει πρέπον ἂν εἴη δόξαν πρὸς τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅτι 68607 Leg.950.d.1 : καλλίστην τε καὶ ἀρίστην παρασκευάζεσθαι πρὸς ἀρετήν· 68608 Leg.950.d.2 : πᾶσα δ´ ἐλπὶς αὐτὴν ἐκ τῶν εἰκότων, ἄνπερ κατὰ λόγον 68609 Leg.950.d.3 : γίγνηται, μετ´ ὀλίγων ἥλιον ὄψεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους θεοὺς 68610 Leg.950.d.4 : ἐν ταῖς εὐνόμοις πόλεσι καὶ χώραις. ὧδε οὖν χρὴ ποιεῖν 68611 Leg.950.d.5 : περὶ ἀποδημίας εἰς ἄλλας χώρας καὶ τόπους καὶ περὶ ὑπο– 68612 Leg.950.d.6 : δοχῆς ξένων. Πρῶτον μὲν νεωτέρῳ ἐτῶν τετταράκοντα μὴ 68613 Leg.950.d.7 : ἐξέστω ἀποδημῆσαι μηδαμῇ μηδαμῶς, ἔτι τε ἰδίᾳ μηδενί, 68614 Leg.950.d.8 : δημοσίᾳ δ´ ἔστω κήρυξιν ἢ πρεσβείαις ἢ καί τισι θεωροῖς· 68615 Leg.950.e.1 : τὰς δὲ κατὰ πόλεμον καὶ στρατείας ἀποδημίας οὐκ ἐν ἐκδη– 68616 Leg.950.e.2 : μίαις πολιτικαῖς ἄξιον ἀγορεύειν ὡς τούτων οὔσας. Πυθώδε 68617 Leg.950.e.3 : τῷ Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν τῷ Διὶ καὶ εἰς Νεμέαν καὶ 68618 Leg.950.e.4 : εἰς Ἰσθμὸν χρὴ πέμπειν κοινωνοῦντας θυσιῶν τε καὶ ἀγώνων 68619 Leg.950.e.5 : τούτοις τοῖς θεοῖς, πέμπειν δὲ εἰς δύναμιν ὅτι πλείστους 68620 Leg.950.e.6 : ἅμα καὶ καλλίστους τε καὶ ἀρίστους, οἵτινες εὐδόκιμον τὴν 68621 Leg.950.e.7 : πόλιν ἐν ἱεραῖς τε καὶ εἰρηνικαῖς συνουσίαις ποιήσουσι 68622 Leg.951.a.1 : δοκεῖν, τοῖς περὶ τὸν πόλεμον ἀντίστροφον ἀποδιδόντες 68623 Leg.951.a.2 : δόξης παρασκευήν, ἐλθόντες δὲ οἴκαδε διδάξουσι τοὺς νέους 68624 Leg.951.a.3 : ὅτι δεύτερα τὰ τῶν ἄλλων ἐστὶ νόμιμα τὰ περὶ τὰς πολι– 68625 Leg.951.a.4 : τείας. θεωροὺς δὲ ἄλλους ἐκπέμπειν χρεὼν τοιούσδε τινὰς 68626 Leg.951.a.5 : τοὺς νομοφύλακας παρεμένους· ἄν τινες ἐπιθυμῶσι τῶν 68627 Leg.951.a.6 : πολιτῶν τὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων πράγματα θεωρῆσαι κατά 68628 Leg.951.a.7 : τινα πλείω σχολήν, ἀπειργέτω μηδεὶς τούτους νόμος. οὔτε 68629 Leg.951.b.1 : γὰρ ἄπειρος οὖσα πόλις ἀνθρώπων κακῶν καὶ ἀγαθῶν δύναιτ´ 68630 Leg.951.b.2 : ἄν ποτε, ἀνομίλητος οὖσα, ἥμερος ἱκανῶς εἶναι καὶ τέλεος, 68631 Leg.951.b.3 : οὐδ´ αὖ τοὺς νόμους διαφυλάττειν ἄνευ τοῦ γνώμῃ λαβεῖν 68632 Leg.951.b.4 : αὐτοὺς ἀλλὰ μὴ μόνον ἔθεσιν. εἰσὶ γὰρ ἐν τοῖς πολλοῖς 68633 Leg.951.b.5 : ἄνθρωποι ἀεὶ θεῖοί τινες—οὐ πολλοί—παντὸς ἄξιοι συγγί– 68634 Leg.951.b.6 : γνεσθαι, φυόμενοι οὐδὲν μᾶλλον ἐν εὐνομουμέναις πόλεσιν 68635 Leg.951.b.7 : ἢ καὶ μή, ὧν κατ´ ἴχνος ἀεὶ χρὴ τὸν ἐν ταῖς εὐνομουμέναις 68636 Leg.951.b.8 : πόλεσιν οἰκοῦντα, ἐξιόντα κατὰ θάλατταν καὶ γῆν, ζητεῖν 68637 Leg.951.c.1 : ὃς ἂν ἀδιάφθαρτος ᾖ, τὰ μὲν βεβαιούμενον τῶν νομίμων, 68638 Leg.951.c.2 : ὅσα καλῶς αὐτοῖς κεῖται, τὰ δ´ ἐπανορθούμενον, εἴ τι παρα– 68639 Leg.951.c.3 : λείπεται. ἄνευ γὰρ ταύτης τῆς θεωρίας καὶ ζητήσεως οὐ 68640 Leg.951.c.4 : μένει ποτὲ τελέως πόλις, οὐδ´ ἂν κακῶς αὐτὴν θεωρῶσιν. 68641 Leg.951.c.5 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν ἂν γίγνοιτ´ ἀμφότερα; 68642 Leg.951.c.6 : {ΑΘ.} Τῇδε. πρῶτον μὲν ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν 68643 Leg.951.c.7 : γεγονὼς ἔστω πλειόνων ἐτῶν ἢ πεντήκοντα, ἔτι δὲ τῶν 68644 Leg.951.c.8 : εὐδοκίμων τά τε ἄλλα καὶ εἰς τὸν πόλεμον ἔστω γεγενη– 68645 Leg.951.d.1 : μένος, εἰ μέλλει τὸ τῶν νομοφυλάκων δεῖγμα εἰς τὰς ἄλλας 68646 Leg.951.d.2 : μεθήσειν πόλεις· πλέον δὲ ἑξήκοντα γεγονὼς ἐτῶν μηκέτι 68647 Leg.951.d.3 : θεωρείτω. θεωρήσας δὲ ὁπός´ ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν δέκα 68648 Leg.951.d.4 : καὶ ἀφικόμενος οἴκαδε, εἰς τὸν σύλλογον ἴτω τὸν τῶν περὶ 68649 Leg.951.d.5 : νόμους ἐποπτευόντων· οὗτος δ´ ἔστω νέων καὶ πρεσβυτέρων 68650 Leg.951.d.6 : μεμειγμένος, ἑκάστης μὲν ἡμέρας συλλεγόμενος ἐξ ἀνάγκης 68651 Leg.951.d.7 : ἀπ´ ὄρθρου μέχριπερ ἂν ἥλιος ἀνάσχῃ, πρῶτον μὲν τῶν 68652 Leg.951.d.8 : ἱερέων τῶν τὰ ἀριστεῖα εἰληφότων, ἔπειτα τῶν νομοφυλάκων 68653 Leg.951.e.1 : τοὺς ἀεὶ πρεσβεύοντας δέκα. ἔτι ὁ περὶ τῆς παιδείας πάσης 68654 Leg.951.e.2 : ἐπιμελητὴς ὅ τε νέος οἵ τε ἐκ τῆς ἀρχῆς ταύτης ἀπηλλα– 68655 Leg.951.e.3 : γμένοι. ἕκαστος δὲ τούτων μὴ μόνος, ἀλλ´ ἴτω μετὰ νέου 68656 Leg.951.e.4 : ἀπὸ τριάκοντα ἐτῶν μέχρι τετταράκοντα, τὸν ἀρέσκοντα 68657 Leg.951.e.5 : αὑτῷ προσλαμβάνων. τὴν δὲ συνουσίαν εἶναι τούτοις καὶ 68658 Leg.952.a.1 : τοὺς λόγους περὶ νόμων ἀεὶ τῆς τε οἰκείας πόλεως πέρι, καὶ 68659 Leg.952.a.2 : ἐὰν ἄλλοθι πυνθάνωνταί τι περὶ τῶν τοιούτων διαφέρον, 68660 Leg.952.a.3 : καὶ δὴ καὶ περὶ μαθημάτων, ὁπός´ ἂν ἐν ταύτῃ τῇ σκέψει δοκῇ 68661 Leg.952.a.4 : συμφέρειν μαθοῦσι μὲν εὐαγέστερον γίγνεσθαι, μὴ μαθοῦσι 68662 Leg.952.a.5 : δὲ σκοτωδέστερα τὰ περὶ νόμους αὐτοῖς φαίνεσθαι καὶ 68663 Leg.952.a.6 : ἀσαφῆ. ἃ δ´ ἂν τούτων ἐγκρίνωσιν οἱ γεραίτεροι, τοὺς 68664 Leg.952.a.7 : νεωτέρους πάσῃ σπουδῇ μανθάνειν, ἐὰν δέ τις ἀνάξιος δοκῇ 68665 Leg.952.a.8 : τῶν παρακεκλημένων εἶναι, τῷ παρακαλοῦντι μέμφεσθαι τὸν 68666 Leg.952.b.1 : σύλλογον ὅλον· τοὺς δ´ εὐδοκιμοῦντας τούτων τῶν νέων 68667 Leg.952.b.2 : φυλάττειν τὴν ἄλλην πόλιν, ἀποβλέποντας εἰς αὐτοὺς 68668 Leg.952.b.3 : διαφερόντως τε τηροῦντας, καὶ τιμᾶν μὲν κατορθοῦντας, 68669 Leg.952.b.4 : ἀτιμάζειν δὲ μᾶλλον τῶν ἄλλων, ἐὰν ἀποβαίνωσι χείρους 68670 Leg.952.b.5 : τῶν πολλῶν. εἰς δὴ τοῦτον τὸν σύλλογον ὁ θεωρήσας 68671 Leg.952.b.6 : τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις νόμιμα ἀφικόμενος εὐθὺς 68672 Leg.952.b.7 : πορευέσθω, καὶ εἴ τινα φήμην τινῶν περὶ θέσεως νόμων 68673 Leg.952.b.8 : ἢ παιδείας ἢ τροφῆς ηὗρεν τινας ἔχοντας φράζειν, εἴτε καὶ 68674 Leg.952.b.9 : αὐτὸς νενοηκὼς ἄττα ἥκοι, κοινούτω τῷ συλλόγῳ ἅπαντι· 68675 Leg.952.c.1 : καὶ ἐάντε μηδὲν χείρων μηδέ τι βελτίων ἥκειν δόξῃ, χάριν 68676 Leg.952.c.2 : γοῦν τῆς σφόδρα προθυμίας αἰνείσθω, ἐὰν δὲ πολὺ βελτίων, 68677 Leg.952.c.3 : πολύ τ´ ἐπαινείσθω μᾶλλον ζῶν, τελευτήσαντά τε τιμαῖς 68678 Leg.952.c.4 : αὐτὸν προσηκούσαις ἡ τῶν συλλεγομένων τιμάτω δύναμις. 68679 Leg.952.c.5 : ἐὰν δὲ διεφθαρμένος ἀφικέσθαι δόξῃ, μηδενὶ συγγιγνέσθω 68680 Leg.952.c.6 : μήτε νέῳ μήτε πρεσβυτέρῳ προσποιούμενος εἶναι σοφός· 68681 Leg.952.c.7 : καὶ ἐὰν μὲν πείθηται τοῖς ἄρχουσιν, ἰδιώτης ζήτω, ἐὰν δὲ 68682 Leg.952.d.1 : μή, τεθνάτω, ἐάν γ´ ἐν δικαστηρίῳ ἁλῷ πολυπραγμονῶν τι 68683 Leg.952.d.2 : περὶ τὴν παιδείαν καὶ τοὺς νόμους. ἐὰν δὲ ἄξιον ὄντα εἰς 68684 Leg.952.d.3 : δικαστήριον εἰσάγειν ἀρχόντων μηδεὶς εἰσάγῃ, ὄνειδος ἀπο– 68685 Leg.952.d.4 : κείσθω τοῖς ἄρχουσιν εἰς τὴν τῶν ἀριστείων διαδικασίαν. 68686 Leg.952.d.5 : Ὁ μὲν οὖν ἐκδημῶν οὕτω καὶ τοιοῦτος ὢν ἐκδημείτω, 68687 Leg.952.d.6 : τὸν δ´ εἰσεπιδημήσαντα μετὰ τοῦτον χρὴ φιλοφρονεῖσθαι. 68688 Leg.952.d.7 : τέτταρες δ´ εἰσὶ ξένοι ὧν δεῖ πέρι λόγον τινὰ ποιεῖσθαι· 68689 Leg.952.d.8 : ὁ μὲν δὴ πρῶτός τε καὶ διὰ τέλους ἀεὶ θερινὸς ὡς τὰ πολλὰ 68690 Leg.952.e.1 : διατελῶν ταῖς φοιτήσεσιν, καθάπερ οἱ τῶν ὀρνίθων διαπο– 68691 Leg.952.e.2 : ρευόμενοι—καὶ τούτων οἱ πολλοὶ κατὰ θάλατταν ἀτεχνῶς 68692 Leg.952.e.3 : οἷον πετόμενοι χρηματισμοῦ χάριν ἐμπορευόμενοι ἔτους 68693 Leg.952.e.4 : ὥραν πέτονται πρὸς τὰς ἄλλας πόλεις—ὃν ἀγοραῖς καὶ λιμέσι 68694 Leg.952.e.5 : καὶ δημοσίοις οἰκοδομήμασιν ἔξω τῆς πόλεως πρὸς τῇ πόλει 68695 Leg.952.e.6 : ὑποδέχεσθαι χρὴ τοὺς ἐπὶ τούτοις ἄρχοντας τεταγμένους, 68696 Leg.953.a.1 : φυλάττοντας μὴ νεωτερίζῃ τίς τι τῶν τοιούτων ξένων, καὶ 68697 Leg.953.a.2 : δίκας αὐτοῖς ὀρθῶς διανέμοντας, ἀναγκαῖα μέν, ὡς ὀλίγιστα 68698 Leg.953.a.3 : δ´ ἐπιχρωμένους. ὁ δὲ δεύτερος, ὄμμασιν ὄντως θεωρὸς ὅσα 68699 Leg.953.a.4 : τε μουσῶν ὠσὶν ἔχεται θεωρήματα· τῷ δὴ τοιούτῳ παντὶ 68700 Leg.953.a.5 : χρὴ καταλύσεις πρὸς ἱεροῖς εἶναι φιλοξενίαις ἀνθρώπων 68701 Leg.953.a.6 : παρεσκευασμένας, χρὴ δὲ καὶ τῶν τοιούτων ἱερέας τε καὶ 68702 Leg.953.a.7 : νεωκόρους ἐπιμελεῖσθαι καὶ τημελεῖν, ἕως ἂν τὸν μέτριον 68703 Leg.953.a.8 : ἐπιμείναντες χρόνον, ἰδόντες τε καὶ ἀκούσαντες ὧν χάριν ἀφί– 68704 Leg.953.b.1 : κοντο, ἀβλαβεῖς τοῦ δρᾶσαί τε καὶ παθεῖν ἀπαλλάττωνται. 68705 Leg.953.b.2 : δικαστὰς δ´ αὐτοῖς εἶναι τοὺς ἱερέας, ἐὰν ἀδικῇ τις αὐτῶν 68706 Leg.953.b.3 : τινα ἤ τιν´ ἄλλον ἀδικῇ τις τούτων ὅσα ἐντὸς δραχμῶν 68707 Leg.953.b.4 : πεντήκοντα, ἐὰν δέ τι μεῖζον ἔγκλημα αὐτοῖς γίγνηται, πρὸς 68708 Leg.953.b.5 : τοῖς ἀγορανόμοις εἶναι δεῖ δίκας τοῖς τοιούτοις. τρίτον δὲ 68709 Leg.953.b.6 : ξένον ὑποδέχεσθαι χρὴ δημοσίᾳ τὸν κατά τι δημόσιον ἐξ 68710 Leg.953.b.7 : ἄλλης χώρας ἀφιγμένον· ὃν στρατηγοῖς τε καὶ ἱππάρχοις 68711 Leg.953.b.8 : καὶ ταξιάρχοις ὑποδεκτέον ἐστὶν μόνοις, τήν τ´ ἐπιμέλειαν 68712 Leg.953.c.1 : τῶν τοιούτων μετὰ τῶν πρυτάνεων ποιητέον ἐκείνῳ παρ´ 68713 Leg.953.c.2 : ὅτῳ τις ἂν αὐτῶν τὴν κατάλυσιν ξενωθεὶς ποιήσηται μόνῳ. 68714 Leg.953.c.3 : τέταρτος δέ, ἄν ποτέ τις ἀφίκηται, σπάνιος μέν, ἂν δ´ οὖν 68715 Leg.953.c.4 : ποτέ τις ἔλθῃ τῶν παρ´ ἡμῖν θεωρῶν ἀντίστροφος ἐξ ἄλλης 68716 Leg.953.c.5 : χώρας, πρῶτον μὲν ἔλαττον ἐτῶν μηδὲν πεντήκοντα γεγονὼς 68717 Leg.953.c.6 : ἔστω, πρὸς τούτῳ δὲ ἀξιῶν τι καλὸν ἰδεῖν τῶν ἐν ταῖς 68718 Leg.953.c.7 : ἄλλαις πόλεσιν διαφέρον ἐν καλλοναῖς ἢ καὶ δεῖξαί τι κατὰ 68719 Leg.953.d.1 : ταὐτὰ ἄλλῃ πόλει. ἴτω μὲν νῦν πᾶς ἀκέλευστος ὁ τοιοῦτος 68720 Leg.953.d.2 : ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων καὶ σοφῶν θύρας, τοιοῦτος ἕτερος 68721 Leg.953.d.3 : αὐτὸς ὤν· ἐπὶ γὰρ τὴν τοῦ τῆς παιδείας ἐπιμελουμένου 68722 Leg.953.d.4 : πάσης οἴκησιν ἴτω πιστεύων ἱκανῶς εἶναι ξένος τῷ τοιούτῳ 68723 Leg.953.d.5 : ξένῳ, ἢ τὴν τῶν νικηφόρων τινὸς ἐπ´ ἀρετῇ, συνὼν δὲ 68724 Leg.953.d.6 : τούτων τισὶν τὸ μὲν διδάξας, τὸ δὲ μαθὼν ἀπαλλαττέσθω, 68725 Leg.953.d.7 : φίλος παρὰ φίλων δώροις καὶ τιμαῖς πρεπούσαις τιμηθείς. 68726 Leg.953.d.8 : τούτοις δὴ τοῖς νόμοις ὑποδέχεσθαί τε χρὴ πάντας ξένους 68727 Leg.953.e.1 : τε καὶ ξένας ἐξ ἄλλης χώρας καὶ τοὺς αὑτῶν ἐκπέμπειν, 68728 Leg.953.e.2 : τιμῶντας ξένιον Δία, μὴ βρώμασι καὶ θύμασι τὰς ξενηλασίας 68729 Leg.953.e.3 : ποιουμένους, καθάπερ ποιοῦσιν νῦν θρέμματα Νείλου, μηδὲ 68730 Leg.953.e.4 : κηρύγμασιν ἀγρίοις. 68731 Leg.953.e.5 : Ἐγγύην, ἣν ἂν ἐγγυᾶταί τις, διαρρήδην ἐγγυάσθω, τὴν 68732 Leg.953.e.6 : πρᾶξιν πᾶσαν διομολογούμενος ἐν συγγραφῇ καὶ ἐναντίον 68733 Leg.953.e.7 : μαρτύρων μὴ ἔλαττον τριῶν, ὅσα ἐντὸς χιλίων, τὰ δ´ ὑπὲρ 68734 Leg.954.a.1 : χιλίας μὴ ἔλαττον ἢ πέντε. ἐγγυητὴς μὲν δὴ καὶ ὁ προ– 68735 Leg.954.a.2 : πωλῶν ὁτιοῦν τοῦ μὴ ἐνδίκως πωλοῦντος ἢ καὶ μηδαμῶς 68736 Leg.954.a.3 : ἀξιόχρεω· ὑπόδικος δ´ ἔστω καὶ ὁ προπωλῶν καθάπερ ὁ 68737 Leg.954.a.4 : ἀποδόμενος. 68738 Leg.954.a.5 : Φωρᾶν δὲ ἂν ἐθέλῃ τις παρ´ ὁτῳοῦν, γυμνὸς ἢ χιτωνίσκον 68739 Leg.954.a.6 : ἔχων ἄζωστος, προομόσας τοὺς νομίμους θεοὺς ἦ μὴν ἐλπί– 68740 Leg.954.a.7 : ζειν εὑρήσειν, οὕτω φωρᾶν· ὁ δὲ παρεχέτω τὴν οἰκίαν, τά 68741 Leg.954.a.8 : τε σεσημασμένα καὶ τὰ ἀσήμαντα, φωρᾶν. ἐὰν δέ τις 68742 Leg.954.b.1 : ἐρευνᾶν βουλομένῳ φωρᾶν μὴ διδῷ, δικάζεσθαι μὲν τὸν 68743 Leg.954.b.2 : ἀπειργόμενον, τιμησάμενον τὸ ἐρευνώμενον, ἂν δέ τις ὄφλῃ, 68744 Leg.954.b.3 : τὴν διπλασίαν τοῦ τιμηθέντος βλάβην ἐκτίνειν. ἐὰν δὲ 68745 Leg.954.b.4 : ἀποδημῶν οἰκίας δεσπότης τυγχάνῃ, τὰ μὲν ἀσήμαντα παρε– 68746 Leg.954.b.5 : χόντων οἱ ἐνοικοῦντες ἐρευνᾶν, τὰ δὲ σεσημασμένα παραση– 68747 Leg.954.b.6 : μηνάσθω καὶ ὃν ἂν ἐθέλῃ φύλακα καταστησάτω πέντε 68748 Leg.954.b.7 : ἡμέρας ὁ φωρῶν· ἐὰν δὲ πλείονα χρόνον ἀπῇ, τοὺς ἀστυνό– 68749 Leg.954.b.8 : μους παραλαβὼν οὕτω φωράτω, λύων καὶ τὰ σεσημασμένα, 68750 Leg.954.c.1 : πάλιν δὲ μετὰ τῶν οἰκείων καὶ τῶν ἀστυνόμων κατὰ ταὐτὰ 68751 Leg.954.c.2 : σημηνάσθω. 68752 Leg.954.c.3 : Τῶν ἀμφισβητησίμων χρόνου ὅρος, ὃν ἐάν τις ᾖ κεκτη– 68753 Leg.954.c.4 : μένος, μηκέτ´ ἀμφισβητεῖν ἐξεῖναι. χωρίων μὲν οἰκήσεών 68754 Leg.954.c.5 : τε τῇδε οὐκ ἔστ´ ἀμφισβήτησις· τῶν δὲ ἄλλων ὅτι ἄν τις 68755 Leg.954.c.6 : ἐκτημένος ᾖ, ἐὰν μὲν κατὰ ἄστυ καὶ κατ´ ἀγορὰν καὶ ἱερὰ 68756 Leg.954.c.7 : χρώμενος φαίνηται καὶ μηδεὶς ἐπιλάβηται, φῇ δὲ ζητεῖν 68757 Leg.954.c.8 : τοῦτον τὸν χρόνον, ὁ δὲ μὴ ἀποκρυπτόμενος φανερὸς ᾖ, ἐὰν 68758 Leg.954.d.1 : οὕτω τις ἐνιαυτὸν ὁτιοῦν ἐκτημένος, ὁ δὲ ζητῶν διαγένωνται, 68759 Leg.954.d.2 : μὴ ἐξέστω τοιούτου κτήματος ἐπιλαβέσθαι μηδέν´ ἀπελ– 68760 Leg.954.d.3 : θόντος ἐνιαυτοῦ. ἐὰν δὲ κατ´ ἄστυ μὲν μὴ μηδὲ κατ´ ἀγορὰν 68761 Leg.954.d.4 : χρῆται, κατ´ ἀγροὺς δὲ φανερῶς, μὴ προστυχὴς δὲ ἐν πέντε 68762 Leg.954.d.5 : ἔτεσιν γένηταί τις, τῶν πέντε ἐξελθόντων ἐτῶν, μηκέτι τοῦ 68763 Leg.954.d.6 : λοιποῦ χρόνου ἐξέστω τούτῳ τοῦ τοιούτου ἐπιλαβέσθαι. 68764 Leg.954.d.7 : ἐὰν δὲ κατ´ οἰκίας ἐν ἄστει τέ τις χρῆται, τριετῆ τὴν προ– 68765 Leg.954.e.1 : θεσμίαν εἶναι, ἐὰν δὲ κατ´ ἀγροὺς ἐν ἀφανεῖ κεκτῆται, δέκα 68766 Leg.954.e.2 : ἐτῶν, ἐὰν δ´ ἐν ἀλλοδημίᾳ, τοῦ παντὸς χρόνου, ὅταν ἀνεύρῃ 68767 Leg.954.e.3 : που, μηδεμίαν εἶναι προθεσμίαν τῆς ἐπιλήψεως. 68768 Leg.954.e.4 : Ἐάν τίς τινα δίκῃ παραγενέσθαι κωλύσῃ βίᾳ, εἴτε αὐτὸν 68769 Leg.954.e.5 : εἴτε μάρτυρας, ἐὰν μὲν δοῦλον εἴτε αὑτοῦ εἴτε ἀλλότριον, 68770 Leg.954.e.6 : ἀτελῆ καὶ ἄκυρον γίγνεσθαι τὴν δίκην, ἐὰν δὲ ἐλεύθερον, 68771 Leg.955.a.1 : πρὸς τῷ ἀτελῆ, δεθῆναι μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον δὲ ἀνδρα– 68772 Leg.955.a.2 : ποδισμοῦ τῷ ἐθέλοντι γίγνεσθαι. ἐὰν δὲ ἀνταγωνιστὴν 68773 Leg.955.a.3 : γυμναστικῆς ἢ μουσικῆς ἤ τινος ἀγῶνος ἑτέρου διακωλύῃ 68774 Leg.955.a.4 : τις βίᾳ μὴ παραγίγνεσθαι, φραζέτω μὲν ὁ ἐθέλων τοῖς 68775 Leg.955.a.5 : ἀθλοθέταις, οἱ δ´ εἰς τὸν ἀγῶνα ἐλεύθερον ἀφιέντων τὸν 68776 Leg.955.a.6 : ἐθέλοντα ἀγωνίζεσθαι· ἐὰν δὲ ἀδυνατήσωσιν, ἐὰν μὲν ὁ 68777 Leg.955.a.7 : κωλύων ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά τε νικητήρια τῷ διακωλυ– 68778 Leg.955.b.1 : θέντι διδόναι καὶ νικήσαντα γράφειν ἐν ἱεροῖς οἷς ἂν ἐθέλῃ, 68779 Leg.955.b.2 : τῷ δὲ διακωλύσαντι μὴ ἐξέστω μηδὲν ἀνάθημα μηδ´ ἐπι– 68780 Leg.955.b.3 : γραφὴν τοῦ τοιούτου ἀγῶνός ποτε γενέσθαι, βλάβης δὲ ὑπό– 68781 Leg.955.b.4 : δικος γιγνέσθω, ἐάντε ἡττῆται ἀγωνιζόμενος ἐάντε καὶ νικᾷ. 68782 Leg.955.b.5 : Ἐάν τις κλεμμάδιον ὁτιοῦν ὑποδέχηται γιγνώσκων, τὴν 68783 Leg.955.b.6 : αὐτὴν ὑπεχέτω δίκην τῷ κλέψαντι· φυγάδος δὲ ὑποδοχῆς 68784 Leg.955.b.7 : θάνατος ἔστω ζημία. 68785 Leg.955.b.8 : Τὸν αὐτὸν φίλον τε καὶ ἐχθρὸν νομιζέτω πᾶς τῇ πόλει· 68786 Leg.955.c.1 : ἐὰν δέ τις ἰδίᾳ ποιῆται πρός τινας εἰρήνην ἢ πόλεμον ἄνευ 68787 Leg.955.c.2 : τοῦ κοινοῦ, θάνατος ἔστω καὶ τούτῳ ζημία· ἐὰν δέ τι μέρος 68788 Leg.955.c.3 : τῆς πόλεως εἰρήνην ἢ πόλεμον πρός τινας ἑαυτῷ ποιῆται, 68789 Leg.955.c.4 : τοὺς αἰτίους οἱ στρατηγοὶ ταύτης τῆς πράξεως εἰσαγόντων 68790 Leg.955.c.5 : εἰς δικαστήριον, ὀφλόντι δὲ θάνατος ἔστω δίκη. 68791 Leg.955.c.6 : Τοὺς τῇ πατρίδι διακονοῦντάς τι δώρων χωρὶς χρὴ δια– 68792 Leg.955.c.7 : κονεῖν, πρόφασιν δ´ εἶναι μηδεμίαν μηδὲ λόγον ἐπαινούμενον, 68793 Leg.955.c.8 : ὡς ἐπ´ ἀγαθοῖς μὲν δεῖ δέχεσθαι δῶρα, ἐπὶ δὲ φλαύροις 68794 Leg.955.d.1 : οὔ· τὸ γὰρ γνῶναι καὶ γνόντα καρτερεῖν οὐκ εὐπετές, 68795 Leg.955.d.2 : ἀκούοντα δὲ ἀσφαλέστατον πείθεσθαι τῷ νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ 68796 Leg.955.d.3 : δώροισιν διακονεῖν. ὁ δὲ μὴ πειθόμενος ἁπλῶς τεθνάτω 68797 Leg.955.d.4 : ἁλοὺς τῇ δίκῃ. 68798 Leg.955.d.5 : Χρημάτων εἰσφορᾶς πέρι τῷ κοινῷ, τετιμῆσθαι μὲν 68799 Leg.955.d.6 : ἕκαστον τὴν οὐσίαν ἕνεκα πολλῶν χρεὼν καὶ τὴν ἐπέτειον 68800 Leg.955.d.7 : ἐπικαρπίαν ἐν γράμμασιν ἀποφέρειν ἀγρονόμοις φυλέτας, 68801 Leg.955.d.8 : ὅπως ἂν δυοῖν οὔσαιν ταῖν εἰσφοραῖν, ὁποτέρᾳ τὸ δημόσιον 68802 Leg.955.e.1 : ἂν χρῆσθαι βούληται, χρῆται, κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον βουλευο– 68803 Leg.955.e.2 : μένων, ἐάντε τοῦ τιμήματος ὅλου μέρει ἐάντε τῆς γενομένης 68804 Leg.955.e.3 : ἐπ´ ἐνιαυτὸν ἑκάστοτε προσόδου, χωρὶς τῶν εἰς τὰ συσσίτια 68805 Leg.955.e.4 : τελουμένων. 68806 Leg.955.e.5 : Θεοῖσι δὲ ἀναθήματα χρεὼν ἔμμετρα τὸν μέτριον ἄνδρα 68807 Leg.955.e.6 : ἀνατιθέντα δωρεῖσθαι. γῆ μὲν οὖν ἑστία τε οἰκήσεως ἱερὰ 68808 Leg.955.e.7 : πᾶσι πάντων θεῶν· μηδεὶς οὖν δευτέρως ἱερὰ καθιερούτω 68809 Leg.955.e.8 : θεοῖς. χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἰδίᾳ τε 68810 Leg.956.a.1 : καὶ ἐν ἱεροῖς ἐστιν ἐπίφθονον κτῆμα, ἐλέφας δὲ ἀπολελοι– 68811 Leg.956.a.2 : πότος ψυχὴν σώματος οὐκ εὐαγὲς ἀνάθημα, σίδηρος δὲ 68812 Leg.956.a.3 : καὶ χαλκὸς πολέμων ὄργανα· ξύλου δὲ μονόξυλον ὅτι ἂν 68813 Leg.956.a.4 : ἐθέλῃ τις ἀνατιθέτω, καὶ λίθου ὡσαύτως πρὸς τὰ κοινὰ 68814 Leg.956.a.5 : ἱερά, ὑφὴν δὲ μὴ πλέον ἔργον γυναικὸς μιᾶς ἔμμηνον. 68815 Leg.956.a.6 : χρώματα δὲ λευκὰ πρέποντ´ ἂν θεοῖς εἴη καὶ ἄλλοθι καὶ ἐν 68816 Leg.956.a.7 : ὑφῇ, βάμματα δὲ μὴ προσφέρειν ἀλλ´ ἢ πρὸς τὰ πολέμου 68817 Leg.956.b.1 : κοσμήματα. θειότατα δὲ δῶρα ὄρνιθές τε καὶ ἀγάλματα 68818 Leg.956.b.2 : ὅσαπερ ἂν ἐν μιᾷ ζωγράφος ἡμέρᾳ εἷς ἀποτελῇ· καὶ τἆλλα 68819 Leg.956.b.3 : ἔστω κατὰ τὰ τοιαῦτα ἀναθήματα μεμιμημένα. 68820 Leg.956.b.4 : Ὅτε δὲ μέρη διείρηται τῆς πόλεως συμπάσης, ὅσα τε 68821 Leg.956.b.5 : καὶ ἃ δεῖ γίγνεσθαι, καὶ νόμοι περὶ τῶν συμβολαίων εἰς 68822 Leg.956.b.6 : δύναμιν τῶν μεγίστων πέρι πάντων εἴρηνται, τὸ λοιπὸν δὴ 68823 Leg.956.b.7 : δίκας ἂν εἴη χρεὼν γίγνεσθαι. δικαστηρίων δὲ τὸ μὲν 68824 Leg.956.b.8 : πρῶτον αἱρετοὶ δικασταὶ γίγνοιντ´ ἄν, οὓς ἂν ὁ φεύγων τε 68825 Leg.956.c.1 : καὶ ὁ διώκων ἕλωνται κοινῇ, διαιτηταὶ δικαστῶν τοὔνομα 68826 Leg.956.c.2 : μᾶλλον πρέπον ἔχοντες· δεύτεροι δὲ κωμῆταί τε καὶ φυλέται, 68827 Leg.956.c.3 : κατὰ τὸ δωδέκατον μέρος διῃρημένοι, ἐν οἷς, ἂν μὴ διακρι– 68828 Leg.956.c.4 : θῶσιν ἐν τοῖς πρώτοις, περὶ ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιού– 68829 Leg.956.c.5 : μενοι, ὁ δὲ φεύγων, ἂν ἡττηθῇ τὸ δεύτερον, τὸ πεμπτημόριον 68830 Leg.956.c.6 : ἀποτινέτω τοῦ τιμήματος τῆς γραφείσης δίκης. ἐὰν δ´ 68831 Leg.956.c.7 : ἐγκαλῶν τις τοῖς δικασταῖς τὸ τρίτον ἀγωνίζεσθαι βούληται, 68832 Leg.956.d.1 : ἀγέτω μὲν ἐπὶ τοὺς δικαστὰς τοὺς ἐκλεκτοὺς τὴν δίκην, ἐὰν δὲ 68833 Leg.956.d.2 : πάλιν ἡττηθῇ, τὴν ἡμιολίαν τοῦ τιμήματος ἀποτινέτω. ἐὰν 68834 Leg.956.d.3 : δὲ ὁ διώκων ἡττηθεὶς ἐν τοῖς πρώτοις μὴ ἠρεμῇ, εἰς δὲ τοὺς 68835 Leg.956.d.4 : δευτέρους ἴῃ, νικήσας μὲν δὴ τὸ πέμπτον μέρος ἀπολαμ– 68836 Leg.956.d.5 : βανέτω, νικηθεὶς δὲ ἀποτινέτω ταὐτὸν μέρος τῆς δίκης. 68837 Leg.956.d.6 : ἐὰν δ´ εἰς τὸ τρίτον ἔλθωσιν δικαστήριον ἀπειθήσαντες ταῖς 68838 Leg.956.d.7 : ἔμπροσθεν δίκαις, ὁ μὲν φεύγων ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται, 68839 Leg.956.d.8 : τὴν ἡμιολίαν, ὁ δὲ διώκων τὴν ἡμίσειαν τοῦ τιμήματος 68840 Leg.956.e.1 : ἀποτινέτω. κληρώσεις δὲ δικαστηρίων καὶ πληρώσεις, καὶ 68841 Leg.956.e.2 : ὑπηρεσιῶν ἑκάσταις τῶν ἀρχῶν καταστάσεις, καὶ χρόνους 68842 Leg.956.e.3 : ἐν οἷς ἕκαστα γίγνεσθαι χρεών, καὶ διαψηφίσεων πέρι καὶ 68843 Leg.956.e.4 : ἀναβολῶν, καὶ πάνθ´ ὁπόσα τοιαῦτα ἀναγκαῖα περὶ δίκας 68844 Leg.956.e.5 : γίγνεσθαι, προτέρων τε καὶ ὑστέρων λήξεις, ἀποκρίσεών τε 68845 Leg.956.e.6 : ἀνάγκας καὶ παρακαταβάσεων, καὶ ὅσα τούτων ἀδελφὰ σύμ– 68846 Leg.956.e.7 : παντα, εἴπομεν μὲν καὶ πρόσθεν, καλὸν δὲ τό γε ὀρθὸν καὶ 68847 Leg.957.a.1 : δὶς καὶ τρίς. πάντα δ´ οὖν ὁπόσα σμικρὰ καὶ ῥᾴδια νόμιμα 68848 Leg.957.a.2 : εὑρίσκειν, πρεσβύτου νομοθέτου παραλιπόντος, τὸν νέον 68849 Leg.957.a.3 : ἀναπληροῦν χρὴ νομοθέτην. τὰ μὲν ἴδια δικαστήρια ταύτῃ 68850 Leg.957.a.4 : πῃ γιγνόμενα μέτρον ἂν ἔχοι· τὰ δὲ δημόσια καὶ κοινὰ 68851 Leg.957.a.5 : καὶ ὅσοις ἀρχὰς δεῖ χρωμένας τὰ προσήκοντα ἑκάστῃ τῶν 68852 Leg.957.a.6 : ἀρχῶν διοικεῖν, ἔστ´ ἐν πολλαῖς πόλεσιν οὐκ ἀσχήμονα 68853 Leg.957.a.7 : ἐπιεικῶν ἀνδρῶν οὐκ ὀλίγα νομοθετήματα, ὅθεν νομοφύλακας 68854 Leg.957.b.1 : χρὴ τὰ πρέποντα τῇ νῦν γεννωμένῃ πολιτείᾳ κατασκευάζειν 68855 Leg.957.b.2 : συλλογισαμένους καὶ ἐπανορθουμένους, ταῖς ἐμπειρίαις δια– 68856 Leg.957.b.3 : βασανίζοντας, ἕως ἂν ἱκανῶς αὐτῶν ἕκαστα δόξῃ κεῖσθαι, 68857 Leg.957.b.4 : τότε δὲ τέλος ἐπιθέντας, ἀκίνητα οὕτως ἐπισφραγισαμένους, 68858 Leg.957.b.5 : χρῆσθαι τὸν ἅπαντα βίον. ὅσα δὲ περί τε σιγὴν δικαστῶν 68859 Leg.957.b.6 : καὶ εὐφημίας καὶ τοὐναντίον, καὶ ὅσα παραλλάττει τῶν πολ– 68860 Leg.957.b.7 : λῶν ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν δικαίων καὶ ἀγαθῶν καὶ καλῶν, 68861 Leg.957.c.1 : τὰ μὲν εἴρηται, τὰ δ´ ἔτι πρὸς τῷ τέλει ῥηθήσεται. πρὸς ἃ 68862 Leg.957.c.2 : πάντα χρὴ τὸν μέλλοντα δικαστὴν ἴσον ἔσεσθαι κατὰ δίκην 68863 Leg.957.c.3 : βλέπειν τε καὶ κεκτημένον γράμματα αὐτῶν πέρι μανθάνειν· 68864 Leg.957.c.4 : πάντων γὰρ μαθημάτων κυριώτατα τοῦ τὸν μανθάνοντα 68865 Leg.957.c.5 : βελτίω γίγνεσθαι τὰ περὶ τοὺς νόμους κείμενα, εἴπερ ὀρθῶς 68866 Leg.957.c.6 : εἴη τεθέντα, γίγνοιτ´ ἄν, ἢ μάτην τοὔνομα νῷ προσῆκον 68867 Leg.957.c.7 : κεκτῇτ´ ἂν ὁ θεῖος ἡμῖν καὶ θαυμαστὸς νόμος. καὶ δὴ 68868 Leg.957.c.8 : καὶ τῶν ἄλλων λόγων ὅσοι τε ἐν ποιήμασιν ἔπαινοι καὶ 68869 Leg.957.d.1 : ψόγοι περί τινων λέγονται καὶ ὅσοι καταλογάδην, εἴτ´ ἐν 68870 Leg.957.d.2 : γράμμασιν εἴτε καθ´ ἡμέραν ἐν ταῖς ἄλλαις πάσαις συνουσίαις 68871 Leg.957.d.3 : διὰ φιλονικίας τε ἀμφισβητοῦνται καὶ διὰ συγχωρήσεων 68872 Leg.957.d.4 : ἔστιν ὅτε καὶ μάλα ματαίων, τούτων πάντων ἂν βάσανος 68873 Leg.957.d.5 : εἴη σαφὴς τὰ τοῦ νομοθέτου γράμματα, ἃ δεῖ κεκτημένον 68874 Leg.957.d.6 : ἐν αὑτῷ, καθάπερ ἀλεξιφάρμακα τῶν ἄλλων λόγων, τὸν 68875 Leg.957.d.7 : ἀγαθὸν δικαστὴν αὑτόν τε ὀρθοῦν καὶ τὴν πόλιν, τοῖς μὲν 68876 Leg.957.e.1 : ἀγαθοῖς μονὰς τῶν δικαίων καὶ ἐπαύξησιν παρασκευάζοντα, 68877 Leg.957.e.2 : τοῖς δὲ κακοῖς ἐξ ἀμαθίας καὶ ἀκολασίας καὶ δειλίας καὶ 68878 Leg.957.e.3 : συλλήβδην πάσης ἀδικίας εἰς τὸ δυνατὸν μεταβολήν, ὅσοις 68879 Leg.957.e.4 : ἰάσιμοι δόξαι τῶν κακῶν· οἷσιν δὲ ὄντως ἐπικεκλωσμέναι, 68880 Leg.958.a.1 : θάνατον ἴαμα ταῖς οὕτω διατεθείσαις ψυχαῖς διανέμοντες, 68881 Leg.958.a.2 : ὃ δικαίως εἴη πολλάκις ἂν εἰρημένον, ἄξιοι ἐπαίνου γίγνοιντ´ 68882 Leg.958.a.3 : ἂν τῇ πάσῃ πόλει τοιοῦτοι δικασταὶ καὶ δικαστῶν ἡγεμόνες. 68883 Leg.958.a.4 : Ἐπειδὰν δὲ αἱ κατ´ ἐνιαυτὸν δίκαι τέλος ἐκδικασθεῖσαι 68884 Leg.958.a.5 : σχῶσι, ταῖς πράξεσι νόμους αὐτῶν χρεὼν γίγνεσθαι τούσδε· 68885 Leg.958.a.6 : Πρῶτον μὲν ἡ δικάζουσα ἀρχὴ τὰ τοῦ ὀφλόντος τῷ νικήσαντι 68886 Leg.958.a.7 : χρήματα πάντα ἀποδιδότω, χωρὶς τῶν ἀναγκαίων κεκτῆσθαι, 68887 Leg.958.b.1 : μετὰ τὴν διαψήφισιν ἑκάστην εὐθὺς ὑπὸ κήρυκος, ἀκουόντων 68888 Leg.958.b.2 : τῶν δικαστῶν· ἐπειδὰν δὲ ὁ τῶν δικασίμων μηνῶν ἐχόμενος 68889 Leg.958.b.3 : γένηται μήν, ἐάν τις μὴ ἀπαλλάττῃ τὸν νικήσαντα ἑκόντα 68890 Leg.958.b.4 : ἑκών, ἡ δικάσασα ἀρχὴ συνεπομένη τῷ νικῶντι τὰ τοῦ 68891 Leg.958.b.5 : ὀφλόντος παραδιδότω χρήματα. ἐὰν δὲ μὴ ἔχωσιν ὁπόθεν, 68892 Leg.958.b.6 : ἐλλείπῃ δὲ μὴ ἔλαττον δραχμῆς, μὴ πρότερον εἶναι τούτῳ 68893 Leg.958.b.7 : δίκας πρὸς ἄλλον μηδένα, πρὶν ἂν ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος 68894 Leg.958.c.1 : ἅπαν τῷ νικήσαντι· ἄλλοις δὲ πρὸς τοῦτον ἔστωσαν δίκαι 68895 Leg.958.c.2 : κυρίως. ἐὰν δέ τις ἀφῃρῆται τὴν ἀρχὴν τὴν καταδικάσασαν 68896 Leg.958.c.3 : καταδικασθείς, εἰσαγόντων μὲν αὐτὸν εἰς τὸ τῶν νομο– 68897 Leg.958.c.4 : φυλάκων δικαστήριον οἱ ἀφαιρεθέντες ἀδίκως, ἐὰν δέ τις 68898 Leg.958.c.5 : ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, ὡς ὅλην τὴν πόλιν καὶ νόμους 68899 Leg.958.c.6 : φθείρων θανάτῳ ζημιούσθω. 68900 Leg.958.c.7 : Ἀνδρὶ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο γεννηθέντι καὶ ἐκτραφέντι, καὶ 68901 Leg.958.c.8 : γεννήσαντι καὶ ἐκθρέψαντι τέκνα, καὶ συμμείξαντι συμβόλαια 68902 Leg.958.d.1 : μετρίως, διδόντι τε δίκας εἴ τινα ἠδικήκει καὶ παρ´ ἑτέρου 68903 Leg.958.d.2 : ἐκλαβόντι, σὺν τοῖς νόμοις ἐν μοίρᾳ γηράσαντι τελευτὴ 68904 Leg.958.d.3 : γίγνοιτ´ ἂν κατὰ φύσιν. περὶ τελευτήσαντας δή, εἴτε τις 68905 Leg.958.d.4 : ἄρρην εἴτε τις θῆλυς ᾖ, τὰ μὲν περὶ τὰ θεῖα νόμιμα τῶν τε 68906 Leg.958.d.5 : ὑπὸ γῆς θεῶν καὶ τῶν τῇδε, ὅσα προσήκει τελεῖσθαι, τοὺς 68907 Leg.958.d.6 : ἐξηγητὰς γίγνεσθαι κυρίους φράζοντας· θήκας δ´ εἶναι τῶν 68908 Leg.958.d.7 : χωρίων ὁπόσα μὲν ἐργάσιμα μηδαμοῦ, μήτε τι μέγα μήτε 68909 Leg.958.e.1 : τι σμικρὸν μνῆμα, ἃ δὲ ἡ χώρα πρὸς τοῦτ´ αὐτὸ μόνον 68910 Leg.958.e.2 : φύσιν ἔχει, τὰ τῶν τετελευτηκότων σώματα μάλιστα ἀλυ– 68911 Leg.958.e.3 : πήτως τοῖς ζῶσι δεχομένη κρύπτειν, ταῦτα ἐκπληροῦν, τοῖς 68912 Leg.958.e.4 : δὲ ἀνθρώποις ὅσα τροφὴν μήτηρ οὖσα ἡ γῆ πρὸς ταῦτα 68913 Leg.958.e.5 : πέφυκεν βούλεσθαι φέρειν, μήτε ζῶν μήτε τις ἀποθανὼν 68914 Leg.958.e.6 : στερείτω τὸν ζῶνθ´ ἡμῶν. χῶμα δὲ μὴ χοῦν ὑψηλότερον 68915 Leg.958.e.7 : πέντε ἀνδρῶν ἔργον, ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀποτελούμενον· 68916 Leg.958.e.8 : λίθινα δὲ ἐπιστήματα μὴ μείζω ποιεῖν ἢ ὅσα δέχεσθαι τῶν 68917 Leg.958.e.9 : τοῦ τετελευτηκότος ἐγκώμια βίου μὴ πλείω τεττάρων ἡρωικῶν 68918 Leg.959.a.1 : στίχων. τὰς δὲ προθέσεις πρῶτον μὲν μὴ μακρότερον χρόνον 68919 Leg.959.a.2 : ἔνδον γίγνεσθαι τοῦ δηλοῦντος τόν τε ἐκτεθνεῶτα καὶ τὸν 68920 Leg.959.a.3 : ὄντως τεθνηκότα, εἴη δ´ ἂν σχεδόν, ὡς τἀνθρώπινα, μέτρον 68921 Leg.959.a.4 : ἔχουσα τριταία πρὸς τὸ μνῆμα ἐκφορά. πείθεσθαι δ´ ἐστὶ 68922 Leg.959.a.5 : τῷ νομοθέτῃ χρεὼν τά τε ἄλλα καὶ λέγοντι ψυχὴν σώματος 68923 Leg.959.a.6 : εἶναι τὸ πᾶν διαφέρουσαν, ἐν αὐτῷ τε τῷ βίῳ τὸ παρ– 68924 Leg.959.a.7 : εχόμενον ἡμῶν ἕκαστον τοῦτ´ εἶναι μηδὲν ἀλλ´ ἢ τὴν ψυχήν, 68925 Leg.959.b.1 : τὸ δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοις ἕπεσθαι, καὶ 68926 Leg.959.b.2 : τελευτησάντων λέγεσθαι καλῶς εἴδωλα εἶναι τὰ τῶν νεκρῶν 68927 Leg.959.b.3 : σώματα, τὸν δὲ ὄντα ἡμῶν ἕκαστον ὄντως, ἀθάνατον εἶναι 68928 Leg.959.b.4 : ψυχὴν ἐπονομαζόμενον, παρὰ θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα 68929 Leg.959.b.5 : λόγον, καθάπερ ὁ νόμος ὁ πάτριος λέγει—τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ 68930 Leg.959.b.6 : θαρραλέον, τῷ δὲ κακῷ μάλα φοβερόν—βοήθειάν τε αὐτῷ 68931 Leg.959.b.7 : μήτινα μεγάλην εἶναι τετελευτηκότι· ζῶντι γὰρ ἔδει βοηθεῖν 68932 Leg.959.b.8 : πάντας τοὺς προσήκοντας, ὅπως ὅτι δικαιότατος ὢν καὶ 68933 Leg.959.c.1 : ὁσιώτατος ἔζη τε ζῶν καὶ τελευτήσας ἀτιμώρητος ἂν κακῶν 68934 Leg.959.c.2 : ἁμαρτημάτων ἐγίγνετο τὸν μετὰ τὸν ἐνθάδε βίον. ἐκ δὲ 68935 Leg.959.c.3 : τούτων οὕτως ἐχόντων οὐδέποτε οἰκοφθορεῖν χρή, διαφε– 68936 Leg.959.c.4 : ρόντως νομίζοντα τὸν αὑτοῦ τοῦτον εἶναι τὸν τῶν σαρκῶν 68937 Leg.959.c.5 : ὄγκον θαπτόμενον, ἀλλ´ ἐκεῖνον τὸν ὑὸν ἢ ἀδελφόν, ἢ ὅντινά 68938 Leg.959.c.6 : τις μάλισθ´ ἡγεῖται ποθῶν θάπτειν, οἴχεσθαι περαίνοντα καὶ 68939 Leg.959.c.7 : ἐμπιμπλάντα τὴν αὑτοῦ μοῖραν, τὸ δὲ παρὸν δεῖν εὖ ποιεῖν, 68940 Leg.959.d.1 : τὰ μέτρια ἀναλίσκοντα ὡς εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν· τὸ 68941 Leg.959.d.2 : δὲ μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο οὐκ ἀσχημονέστατα. 68942 Leg.959.d.3 : ἔστω δὴ νόμος οὗτος· Τῷ μὲν δὴ τοῦ μεγίστου τιμήματος 68943 Leg.959.d.4 : εἰς τὴν πᾶσαν ταφὴν ἀναλισκόμενα μὴ πλέον πέντε μνῶν, 68944 Leg.959.d.5 : τῷ δὲ τοῦ δευτέρου τρεῖς μναῖ, καὶ δύο τῷ τοῦ τρίτου, μνᾶ 68945 Leg.959.d.6 : δὲ τῷ τοῦ τετάρτου μέτρον ἂν ἔχοι τῶν ἀναλωμάτων. νομο– 68946 Leg.959.d.7 : φύλαξι δὲ πολλά τε ἄλλα ἀνάγκη πράττειν καὶ πολλῶν 68947 Leg.959.d.8 : ἐπιμελεῖσθαι, τούτων δ´ οὐχ ἥκιστα, ὅπως ἂν παίδων τε καὶ 68948 Leg.959.e.1 : ἀνδρῶν καὶ πάσης ἡλικίας ἐπιμελούμενοι ζῶσι, καὶ δὴ καὶ 68949 Leg.959.e.2 : πρὸς τὸ τέλος ἁπάντων νομοφύλαξ εἷς γέ τις ἐπιστατῇ, ὃν 68950 Leg.959.e.3 : ἂν οἱ τοῦ τετελευτηκότος ἐπίσκοπον οἰκεῖοι παραλάβωσιν, ᾧ 68951 Leg.959.e.4 : καλόν τ´ ἔστω καλῶς καὶ μετρίως τὰ περὶ τὸν τετελευτηκότα 68952 Leg.959.e.5 : γιγνόμενα καὶ μὴ καλῶς αἰσχρόν. πρόθεσις δὲ καὶ τἆλλα 68953 Leg.959.e.6 : ἔστω μὲν κατὰ τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα, τῷ 68954 Leg.959.e.7 : δὲ πολιτικῷ νομοθετοῦντι παραχωρεῖν χρὴ τὰ τοιάδε· δακρύειν 68955 Leg.960.a.1 : μὲν τὸν τετελευτηκότα ἐπιτάττειν ἢ μὴ ἄμορφον, θρηνεῖν 68956 Leg.960.a.2 : δὲ καὶ ἔξω τῆς οἰκίας φωνὴν ἐξαγγέλλειν ἀπαγορεύειν, καὶ 68957 Leg.960.a.3 : τὸν νεκρὸν εἰς τὸ φανερὸν προάγειν τῶν ὁδῶν κωλύειν, καὶ 68958 Leg.960.a.4 : ἐν ταῖς ὁδοῖς πορευόμενον φθέγγεσθαι, καὶ πρὸ ἡμέρας ἔξω 68959 Leg.960.a.5 : τῆς πόλεως εἶναι. ταῦτα δὴ κείσθω τε οὕτω περὶ τὰ 68960 Leg.960.a.6 : τοιαῦτα νόμιμα, καὶ ὁ μὲν πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός, 68961 Leg.960.a.7 : ὁ δὲ ἀπειθῶν ἑνὶ τῶν νομοφυλάκων ὑπὸ πάντων ζημιούσθω 68962 Leg.960.b.1 : τῇ δοξάσῃ πᾶσι κοινῇ ζημίᾳ. ὅσαι δ´ ἄλλαι γίγνονται περὶ 68963 Leg.960.b.2 : τελευτήσαντας ταφαὶ εἴτε καὶ ἄταφοι πράξεις, περὶ πατρο– 68964 Leg.960.b.3 : φόνων καὶ ἱεροσύλων καὶ τῶν τοιούτων πάντων, εἰρημέναι 68965 Leg.960.b.4 : ἐν τοῖς ἔμπροσθεν κεῖνται διὰ νόμων, ὥστε σχεδὸν ἡ νομο– 68966 Leg.960.b.5 : θεσία τέλος ἂν ἡμῖν ἔχοι· τῶν πάντων δ´ ἑκάστοτε τέλος οὐ 68967 Leg.960.b.6 : τὸ δρᾶσαί τι σχεδὸν οὐδὲ τὸ κτήσασθαι κατοικίσαι τ´ ἐστίν, 68968 Leg.960.b.7 : ἀλλὰ τῷ γεννηθέντι σωτηρίαν ἐξευρόντα τελέως ἀεί, τότ´ 68969 Leg.960.b.8 : ἤδη νομίζειν πᾶν ὅσον δεῖ πραχθῆναι πεπρᾶχθαι, πρότερον 68970 Leg.960.c.1 : δ´ ἀτελὲς εἶναι τὸ ὅλον. 68971 Leg.960.c.2 : {ΚΛ.} Καλῶς, ὦ ξένε, λέγεις· πρὸς ὅτι δὲ τὸ νῦν αὖ 68972 Leg.960.c.3 : ῥηθὲν εἴρηται, φράζ´ ἔτι σαφέστερον. 68973 Leg.960.c.4 : {ΑΘ.} Ὦ Κλεινία, πολλὰ τῶν ἔμπροσθεν καλῶς ὕμνηται, 68974 Leg.960.c.5 : σχεδὸν δὲ οὐχ ἥκιστα τὰ τῶν Μοιρῶν προσρήματα. 68975 Leg.960.c.6 : {ΚΛ.} Ποῖα δή; 68976 Leg.960.c.7 : {ΑΘ.} Τὸ Λάχεσιν μὲν τὴν πρώτην εἶναι, Κλωθὼ δὲ τὴν 68977 Leg.960.c.8 : δευτέραν, τὴν Ἄτροπον δὴ τρίτην σώτειραν τῶν λεχθέντων, 68978 Leg.960.c.9 : ἀπῃκασμένα τῇ τῶν κλωσθέντων τῷ πυρὶ τὴν ἀμετάστροφον 68979 Leg.960.d.1 : ἀπεργαζομένων δύναμιν· ἃ δὴ καὶ πόλει καὶ πολιτείᾳ δεῖ 68980 Leg.960.d.2 : μὴ μόνον ὑγίειαν καὶ σωτηρίαν τοῖς σώμασι παρασκευάζειν, 68981 Leg.960.d.3 : ἀλλὰ καὶ εὐνομίαν ἐν ταῖς ψυχαῖς, μᾶλλον δὲ σωτηρίαν τῶν 68982 Leg.960.d.4 : νόμων. ἡμῖν δ´ ἔτι μοι φαίνεσθαι δοκεῖ τοῦτ´ ἐλλεῖπον 68983 Leg.960.d.5 : τοῖς νόμοις εἶναι, πῶς χρὴ τὴν ἀμετάστροφον αὐτοῖς 68984 Leg.960.d.6 : ἐγγίγνεσθαι κατὰ φύσιν δύναμιν. 68985 Leg.960.d.7 : {ΚΛ.} Οὐ σμικρὸν λέγεις, εἴπερ ἐστὶ μὴ δυνατὸν εὑρεῖν 68986 Leg.960.d.8 : ὅπῃ γίγνοιτ´ ἂν παντὶ κτῆμά τι τοιοῦτον. 68987 Leg.960.e.1 : {ΑΘ.} Ἀλλ´ ἔστι μὴν δυνατόν, ὥς γέ μοι τὰ νῦν παν– 68988 Leg.960.e.2 : τάπασι καταφαίνεται. 68989 Leg.960.e.3 : {ΚΛ.} Μὴ τοίνυν ἀφιστώμεθα μηδενὶ τρόπῳ, πρὶν ἂν 68990 Leg.960.e.4 : τοῦτ´ αὐτὸ ἐκπορισώμεθα τοῖς εἰρημένοις νόμοις· γελοῖον 68991 Leg.960.e.5 : γὰρ τό γε μάτην πονήσαντα ὁτιοῦν εἰς μηδὲν βέβαιον κατα– 68992 Leg.960.e.6 : βαλεῖν. 68993 Leg.960.e.7 : {ΑΘ.} Ὀρθῶς παρακελεύῃ, καὶ ἐμὲ τοιοῦτον εὑρήσεις 68994 Leg.960.e.8 : ἄλλον. 68995 Leg.960.e.9 : {ΚΛ.} Καλῶς δὴ λέγεις. τίς οὖν δή, φῄς, σωτηρία 68996 Leg.960.e.10 : γίγνοιτ´ ἂν καὶ τίνα τρόπον πολιτείᾳ τε καὶ τοῖς νόμοις 68997 Leg.960.e.11 : ἡμῖν; 68998 Leg.961.a.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὐκ εἴπομεν ὅτι δεῖ σύλλογον ἡμῖν ἐν τῇ 68999 Leg.961.a.2 : πόλει γίγνεσθαι τοιόνδε τινά; δέκα μὲν τῶν νομοφυλάκων 69000 Leg.961.a.3 : τοὺς πρεσβυτάτους ἀεί, τοὺς δὲ τἀριστεῖα εἰληφότας ἅπαντας 69001 Leg.961.a.4 : δεῖν εἰς ταὐτὸ συλλέγεσθαι τούτοις, ἔτι δὲ τοὺς ἐκδημή– 69002 Leg.961.a.5 : σαντας ἐπὶ ζήτησιν εἴ τί που πρὸς τὴν νομοφυλακίαν γί– 69003 Leg.961.a.6 : γνοιτο ἓν καίριον ἀκοῦσαι καὶ σωθέντας οἴκαδε, δόξαι, τούτοις 69004 Leg.961.a.7 : αὐτοῖς διαβασανισθέντας, τοῦ συλλόγου ἀξιοκοινωνήτους 69005 Leg.961.a.8 : εἶναι· πρὸς τούτοις δὲ ἕνα ἕκαστον δεῖν προσλαμβάνειν τῶν 69006 Leg.961.b.1 : νέων, μὴ ἔλαττον ἢ τριάκοντ´ ἔτη γεγονότα, πρῶτον δὲ 69007 Leg.961.b.2 : αὐτὸν κρίναντα ἐπάξιον εἶναι φύσει καὶ τροφῇ, τὸν νέον 69008 Leg.961.b.3 : οὕτως εἰς τοὺς ἄλλους εἰσφέρειν, καὶ ἐὰν μὲν δόξῃ καὶ τοῖς 69009 Leg.961.b.4 : ἄλλοις, προσλαμβάνειν, εἰ δὲ μή, ἀπόρρητον εἶναι τὴν 69010 Leg.961.b.5 : γεγονυῖαν κρίσιν τοῖς τε ἄλλοις δὴ καὶ μάλιστ´ αὐτῷ τῷ 69011 Leg.961.b.6 : ἀποκριθέντι· δεῖν δὲ ὄρθριον εἶναι τὸν σύλλογον, ἡνίκ´ ἂν 69012 Leg.961.b.7 : τῶν ἄλλων πράξεων ἰδίων τε καὶ κοινῶν καὶ μάλιστ´ ᾖ τις 69013 Leg.961.b.8 : σχολὴ παντί. τοιοῦτόν τί που λεχθὲν ἡμῖν ἦν ἐν τοῖς 69014 Leg.961.c.1 : ἔμπροσθεν λόγοις; 69015 Leg.961.c.2 : {ΚΛ.} Ἦν γὰρ οὖν. 69016 Leg.961.c.3 : {ΑΘ.} Τούτου δὴ πέρι τοῦ συλλόγου πάλιν ἀναλαβὼν 69017 Leg.961.c.4 : λέγοιμ´ ἂν τὸ τοιόνδε. φημί, εἴ τις τοῦτον βάλοιτο οἷον 69018 Leg.961.c.5 : ἄγκυραν πάσης τῆς πόλεως, πάντα ἔχουσαν τὰ πρόσφορα 69019 Leg.961.c.6 : ἑαυτῇ, σῴζειν ἂν σύμπαντα ἃ βουλόμεθα. 69020 Leg.961.c.7 : {ΚΛ.} Πῶς δή; 69021 Leg.961.c.8 : {ΑΘ.} Τὸ μετὰ τοῦτο ἡμέτερος ἂν καιρὸς γίγνοιτο ὀρθῶς 69022 Leg.961.c.9 : φράζοντας μηδὲν ἀπολείπειν προθυμίας. 69023 Leg.961.c.10 : {ΚΛ.} Καὶ μάλα καλῶς εἶπες, ποίει θ´ ὥσπερ καὶ διανοῇ. 69024 Leg.961.d.1 : {ΑΘ.} Χρὴ τοίνυν, ὦ Κλεινία, παντὸς πέρι νοῆσαι σωτῆρα 69025 Leg.961.d.2 : τὸν εἰκότα ἐν ἑκάστοις τῶν ἔργων, ὡς ἐν ζῴῳ ψυχὴ καὶ 69026 Leg.961.d.3 : κεφαλή, τό γε μέγιστον, πεφύκατον. 69027 Leg.961.d.4 : {ΚΛ.} Πῶς αὖ φῄς; 69028 Leg.961.d.5 : {ΑΘ.} Ἡ τούτοιν ἀρετὴ δήπου παντὶ παρέχει ζῴῳ σωτηρίαν. 69029 Leg.961.d.6 : {ΚΛ.} Πῶς; 69030 Leg.961.d.7 : {ΑΘ.} Ψυχῇ μὲν πρὸς τοῖς ἄλλοις νοῦς ἐγγιγνόμενος, 69031 Leg.961.d.8 : κεφαλῇ δ´ αὖ πρὸς τοῖς ἄλλοις ὄψις καὶ ἀκοή· συλλήβδην 69032 Leg.961.d.9 : δὲ νοῦς μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς, γενόμενός 69033 Leg.961.d.10 : τε εἰς ἕν, σωτηρία ἑκάστων δικαιότατ´ ἂν εἴη καλουμένη. 69034 Leg.961.d.11 : {ΚΛ.} Ἔοικε γοῦν. 69035 Leg.961.e.1 : {ΑΘ.} Ἔοικε γάρ. ἀλλ´ ὁ περὶ τί νοῦς μετ´ αἰσθήσεων 69036 Leg.961.e.2 : κραθεὶς σωτηρία πλοίων ἔν γε χειμῶσιν καὶ ἐν εὐδίαις γί– 69037 Leg.961.e.3 : γνοιτ´ ἄν; ἆρ´ οὐκ ἐν νηὶ κυβερνήτης ἅμα καὶ ναῦται τὰς 69038 Leg.961.e.4 : αἰσθήσεις τῷ κυβερνητικῷ νῷ συγκερασάμενοι σῴζουσιν 69039 Leg.961.e.5 : αὑτούς τε καὶ τὰ περὶ τὴν ναῦν; 69040 Leg.961.e.6 : {ΚΛ.} Τί μήν; 69041 Leg.961.e.7 : {ΑΘ.} Οὐδὲν δὴ πολλῶν δεῖ τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα παρα– 69042 Leg.961.e.8 : δειγμάτων· ἀλλ´ οἷον περὶ στρατοπέδων νοήσωμεν τίνα 69043 Leg.961.e.9 : θέμενοι στρατηγοὶ σκοπὸν καὶ ἰατρικὴ ὑπηρεσία πᾶσα 69044 Leg.962.a.1 : στοχάζοιτ´ ἂν τῆς σωτηρίας ὀρθῶς. ἆρ´ οὐχ ἡ μὲν νίκην 69045 Leg.962.a.2 : καὶ κράτος πολεμίων, ἡ δὲ ἰατρῶν τε καὶ ὑπηρετῶν ὑγιείας 69046 Leg.962.a.3 : σώματι παρασκευήν; 69047 Leg.962.a.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 69048 Leg.962.a.5 : {ΑΘ.} Ἰατρὸς δὴ τὸ περὶ σῶμα ἀγνοῶν, ὃ προσείπομεν 69049 Leg.962.a.6 : ὑγίειαν νῦν, ἢ νίκην στρατηγὸς ἢ τῶν ἄλλων ὅσα δὴ διήλ– 69050 Leg.962.a.7 : θομεν, ἔσθ´ ὅπως ἂν νοῦν περί τι τούτων ἂν ἔχων φαίνοιτο; 69051 Leg.962.a.8 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 69052 Leg.962.a.9 : {ΑΘ.} Τί δὲ δὴ περὶ πόλιν; εἴ τις τὸν σκοπὸν οἷ βλέ– 69053 Leg.962.a.10 : πειν δεῖ τὸν πολιτικὸν φαίνοιτο ἀγνοῶν, ἆρα ἄρχων μὲν 69054 Leg.962.b.1 : πρῶτον δικαίως ἂν προσαγορεύοιτο, εἶτα σῴζειν ἂν δυνατὸς 69055 Leg.962.b.2 : εἴη τοῦτο οὗ τὸν σκοπὸν τὸ παράπαν μηδ´ εἰδείη; 69056 Leg.962.b.3 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 69057 Leg.962.b.4 : {ΑΘ.} Δεῖ δὴ καὶ τὰ νῦν, ὡς ἔοικεν, εἴπερ μέλλει τέλος ὁ 69058 Leg.962.b.5 : κατοικισμὸς τῆς χώρας ἡμῖν ἕξειν, εἶναί τι τὸ γιγνῶσκον ἐν 69059 Leg.962.b.6 : αὐτῷ πρῶτον μὲν τοῦτο ὃ λέγομεν, τὸν σκοπόν, ὅστις ποτὲ 69060 Leg.962.b.7 : ὁ πολιτικὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα ὅντινα τρόπον δεῖ 69061 Leg.962.b.8 : μετασχεῖν τούτου καὶ τίς αὐτῷ καλῶς ἢ μὴ συμβουλεύει, 69062 Leg.962.b.9 : τῶν νόμων αὐτῶν πρῶτον, ἔπειτα ἀνθρώπων· εἰ δ´ ἔσται 69063 Leg.962.c.1 : τοῦ τοιούτου κενή τις πόλις, οὐδὲν θαυμαστὸν ἄνους οὖσα καὶ 69064 Leg.962.c.2 : ἀναίσθητος εἰ πράξει τὸ προστυχὸν ἑκάστοτε ἐν ἑκάσταις 69065 Leg.962.c.3 : τῶν πράξεων. 69066 Leg.962.c.4 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 69067 Leg.962.c.5 : {ΑΘ.} Νῦν οὖν ἡμῖν ἐν τίνι ποτὲ τῶν τῆς πόλεως μερῶν 69068 Leg.962.c.6 : ἢ ἐπιτηδευμάτων ἔστιν ἱκανὸν κατεσκευασμένον ὁτιοῦν 69069 Leg.962.c.7 : τοιοῦτον φυλακτήριον; ἔχομεν φράζειν; 69070 Leg.962.c.8 : {ΚΛ.} Οὐ δῆτα, ὦ ξένε, σαφῶς γε· εἰ δ´ οὖν τοπάζειν δεῖ, 69071 Leg.962.c.9 : δοκεῖ μοι τείνειν ὁ λόγος οὗτος εἰς τὸν σύλλογον ὃν εἶπες 69072 Leg.962.c.10 : νυνδὴ νύκτωρ δεῖν συνιέναι. 69073 Leg.962.d.1 : {ΑΘ.} Κάλλισθ´ ὑπέλαβες, ὦ Κλεινία, καὶ δεῖ δὴ τοῦτον, 69074 Leg.962.d.2 : ὡς ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος μηνύει, πᾶσαν ἀρετὴν 69075 Leg.962.d.3 : ἔχειν· ἧς ἄρχει τὸ μὴ πλανᾶσθαι πρὸς πολλὰ στοχαζόμενον, 69076 Leg.962.d.4 : ἀλλ´ εἰς ἓν βλέποντα πρὸς τοῦτο ἀεὶ τὰ πάντα οἷον βέλη 69077 Leg.962.d.5 : ἀφιέναι. 69078 Leg.962.d.6 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 69079 Leg.962.d.7 : {ΑΘ.} Νῦν δὴ μαθησόμεθα ὅτι θαυμαστὸν οὐδὲν πλανᾶ– 69080 Leg.962.d.8 : σθαι τὰ τῶν πόλεων νόμιμα, ὅτι πρὸς ἄλλο ἄλλη βλέπει 69081 Leg.962.d.9 : τῶν νομοθεσιῶν ἐν τῇ πόλει ἑκάστῃ. καὶ τὰ μὲν πολλὰ 69082 Leg.962.d.10 : οὐδὲν θαυμαστὸν τὸ τοῖς μὲν τὸν ὅρον εἶναι τῶν δικαίων 69083 Leg.962.e.1 : ὅπως ἄρξουσί τινες ἐν τῇ πόλει, εἴτ´ οὖν βελτίους εἴτε 69084 Leg.962.e.2 : χείρους τυγχάνουσιν ὄντες, τοῖς δ´, ὅπως πλουτήσουσιν, 69085 Leg.962.e.3 : εἴτ´ οὖν δοῦλοί τινων ὄντες εἴτε καὶ μή, τῶν δ´ ἡ προ– 69086 Leg.962.e.4 : θυμία πρὸς τὸν ἐλεύθερον δὴ βίον ὡρμημένη· οἱ δὲ καὶ 69087 Leg.962.e.5 : σύνδυο νομοθετοῦνται, πρὸς ἄμφω βλέποντες, ἐλεύθεροί τε 69088 Leg.962.e.6 : ὅπως ἄλλων τε πόλεων ἔσονται δεσπόται, οἱ δὲ σοφώτατοι, 69089 Leg.962.e.7 : ὡς οἴονται, πρὸς ταῦτά τε καὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα, εἰς ἓν 69090 Leg.962.e.8 : δὲ οὐδὲν διαφερόντως τετιμημένον ἔχοντες φράζειν εἰς ὃ 69091 Leg.962.e.9 : τἆλλ´ αὐτοῖς δεῖ βλέπειν. 69092 Leg.963.a.1 : {ΚΛ.} Οὐκοῦν τό γ´ ἡμέτερον, ὦ ξένε, ὀρθῶς ἂν εἴη πάλαι 69093 Leg.963.a.2 : τιθέμενον; πρὸς γὰρ ἓν ἔφαμεν δεῖν ἀεὶ πάνθ´ ἡμῖν τὰ τῶν 69094 Leg.963.a.3 : νόμων βλέποντ´ εἶναι, τοῦτο δ´ ἀρετήν που συνεχωροῦμεν 69095 Leg.963.a.4 : πάνυ ὀρθῶς λέγεσθαι. 69096 Leg.963.a.5 : {ΑΘ.} Ναί. 69097 Leg.963.a.6 : {ΚΛ.} Τὴν δέ γε ἀρετὴν τέτταρα ἔθεμέν που. 69098 Leg.963.a.7 : {ΑΘ.} Πάνυ μὲν οὖν. 69099 Leg.963.a.8 : {ΚΛ.} Νοῦν δέ γε πάντων τούτων ἡγεμόνα, πρὸς ὃν δὴ τά 69100 Leg.963.a.9 : τε ἄλλα πάντα καὶ τούτων τὰ τρία δεῖ βλέπειν. 69101 Leg.963.a.10 : {ΑΘ.} Κάλλιστ´ ἐπακολουθεῖς, ὦ Κλεινία. καὶ τὰ λοιπὰ 69102 Leg.963.a.11 : δὴ συνακολούθει. νοῦν γὰρ δὴ κυβερνητικὸν μὲν καὶ ἰα– 69103 Leg.963.b.1 : τρικὸν καὶ στρατηγικὸν εἴπομεν εἰς τὸ ἓν ἐκεῖνο οἷ δεῖ 69104 Leg.963.b.2 : βλέπειν, τὸν δὲ πολιτικὸν ἐλέγχοντες ἐνταῦθ´ ἐσμὲν νῦν, 69105 Leg.963.b.3 : καὶ καθάπερ ἄνθρωπον ἐπανερωτῶντες εἴποιμεν ἄν· "Ὦ 69106 Leg.963.b.4 : θαυμάσιε, σὺ δὲ δὴ ποῖ σκοπεῖς; τί ποτ´ ἐκεῖνό ἐστι τὸ ἕν, 69107 Leg.963.b.5 : ὃ δὴ σαφῶς ὁ μὲν ἰατρικὸς νοῦς ἔχει φράζειν, σὺ δ´ ὢν δὴ 69108 Leg.963.b.6 : διαφέρων, ὡς φαίης ἄν, πάντων τῶν ἐμφρόνων, οὐχ ἕξεις 69109 Leg.963.b.7 : εἰπεῖν;" ἢ σύ γε, Μέγιλλε καὶ Κλεινία, ἔχετον διαρθροῦντες 69110 Leg.963.b.8 : ὑπὲρ αὐτοῦ φράζειν πρὸς ἐμὲ τί ποτέ φατε εἶναι τοῦτο, 69111 Leg.963.c.1 : καθάπερ ὑπὲρ ἄλλων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς συχνῶν διωριζόμην; 69112 Leg.963.c.2 : {ΚΛ.} Οὐδαμῶς, ὦ ξένε. 69113 Leg.963.c.3 : {ΑΘ.} Τί δ´ ὅτι δεῖ προθυμεῖσθαί τε συνιδεῖν αὐτὸ καὶ ἐν οἷς; 69114 Leg.963.c.4 : {ΚΛ.} Οἷον ἐν τίσι λέγεις; 69115 Leg.963.c.5 : {ΑΘ.} Οἷον ὅτε τέτταρα ἐφήσαμεν ἀρετῆς εἴδη γεγονέναι, 69116 Leg.963.c.6 : δῆλον ὡς ἓν ἕκαστον ἀνάγκη φάναι, τεττάρων γε ὄντων. 69117 Leg.963.c.7 : {ΚΛ.} Τί μήν; 69118 Leg.963.c.8 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν ἕν γε ἅπαντα ταῦτα προσαγορεύομεν. ἀν– 69119 Leg.963.c.9 : δρείαν γάρ φαμεν ἀρετὴν εἶναι, καὶ τὴν φρόνησιν ἀρετήν, 69120 Leg.963.d.1 : καὶ τὰ δύο τἆλλα, ὡς ὄντως ὄντα οὐ πολλὰ ἀλλ´ ἓν τοῦτο 69121 Leg.963.d.2 : μόνον, ἀρετήν. 69122 Leg.963.d.3 : {ΚΛ.} Πάνυ μὲν οὖν. 69123 Leg.963.d.4 : {ΑΘ.} Ἧι μὲν τοίνυν διαφέρετον αὐτοῖν τούτω τὼ δύο 69124 Leg.963.d.5 : καὶ δύ´ ὀνόματα ἐλαβέτην καὶ τἆλλα, οὐδὲν χαλεπὸν εἰπεῖν· 69125 Leg.963.d.6 : ᾗ δὲ ἓν ἀμφοῖν ἐπωνομάσαμεν, ἀρετήν, καὶ τοῖς ἄλλοις, οὐκ 69126 Leg.963.d.7 : εὐπετὲς ἔτι. 69127 Leg.963.d.8 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 69128 Leg.963.d.9 : {ΑΘ.} Οὐδὲν χαλεπὸν ὃ λέγω δηλῶσαι. διανειμώμεθα 69129 Leg.963.d.10 : γὰρ ἀλλήλοις τὴν ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν. 69130 Leg.963.d.11 : {ΚΛ.} Πῶς αὖ φράζεις; 69131 Leg.963.e.1 : {ΑΘ.} Ἐρώτησόν με τί ποτε ἓν προσαγορεύοντες ἀρετὴν 69132 Leg.963.e.2 : ἀμφότερα, δύο πάλιν αὐτὰ προσείπομεν, τὸ μὲν ἀνδρείαν, 69133 Leg.963.e.3 : τὸ δὲ φρόνησιν. ἐρῶ γάρ σοι τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ μέν ἐστιν 69134 Leg.963.e.4 : περὶ φόβον, οὗ καὶ τὰ θηρία μετέχει, τῆς ἀνδρείας, καὶ τά 69135 Leg.963.e.5 : γε τῶν παίδων ἤθη τῶν πάνυ νέων· ἄνευ γὰρ λόγου καὶ 69136 Leg.963.e.6 : φύσει γίγνεται ἀνδρεία ψυχή, ἄνευ δὲ αὖ λόγου ψυχὴ φρό– 69137 Leg.963.e.7 : νιμός τε καὶ νοῦν ἔχουσα οὔτ´ ἐγένετο πώποτε οὔτ´ ἔστιν 69138 Leg.963.e.8 : οὐδ´ αὖθίς ποτε γενήσεται, ὡς ὄντος ἑτέρου. 69139 Leg.963.e.9 : {ΚΛ.} Ἀληθῆ λέγεις. 69140 Leg.964.a.1 : {ΑΘ.} Ἧι μὲν τοίνυν ἐστὸν διαφόρω καὶ δύο, σὺ παρ´ 69141 Leg.964.a.2 : ἐμοῦ ἀπείληφας τῷ λόγῳ· ᾗ δὲ ἓν καὶ ταὐτόν, σὺ πάλιν 69142 Leg.964.a.3 : ἀπόδος ἐμοί. διανοοῦ δὲ ὡς ἐρῶν καὶ ὅπῃ τέτταρα ὄντα ἕν 69143 Leg.964.a.4 : ἐστι, καὶ ἐμὲ δὲ ἀξίου, σοῦ δείξαντος ὡς ἕν, πάλιν ὅπῃ 69144 Leg.964.a.5 : τέτταρα. καὶ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο σκοπῶμεν τὸν εἰδότα ἱκα– 69145 Leg.964.a.6 : νῶς περὶ ὡντινωνοῦν οἷς ἔστιν μὲν ὄνομα, ἔστιν δὲ αὖ καὶ 69146 Leg.964.a.7 : λόγος, πότερον μόνον ἐπίστασθαι τοὔνομα χρεών, τὸν δὲ 69147 Leg.964.a.8 : λόγον ἀγνοεῖν, ἢ τόν γε ὄντα τι καὶ περὶ τῶν διαφερόντων 69148 Leg.964.b.1 : μεγέθει τε καὶ κάλλει πάντα τὰ τοιαῦτα ἀγνοεῖν αἰσχρόν. 69149 Leg.964.b.2 : {ΚΛ.} Ἔοικεν γοῦν. 69150 Leg.964.b.3 : {ΑΘ.} Μεῖζον δή τι νομοθέτῃ τε καὶ νομοφύλακι, καὶ ὃς 69151 Leg.964.b.4 : ἀρετῇ πάντων διαφέρειν οἴεται καὶ νικητήρια τούτων αὐτῶν 69152 Leg.964.b.5 : εἴληφεν, ἢ ταῦτα αὐτὰ περὶ ὧν νῦν λέγομεν, ἀνδρεία, 69153 Leg.964.b.6 : σωφροσύνη, δικαιοσύνη, φρόνησις; 69154 Leg.964.b.7 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; 69155 Leg.964.b.8 : {ΑΘ.} Τούτων δὴ πέρι τοὺς ἐξηγητάς, τοὺς διδασκάλους, 69156 Leg.964.b.9 : τοὺς νομοθέτας, τῶν ἄλλων τοὺς φύλακας, τῷ δεομένῳ 69157 Leg.964.c.1 : γνῶναί τε καὶ εἰδέναι, ἢ τῷ δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπι– 69158 Leg.964.c.2 : πλῆξαι ἁμαρτάνοντι, πότερον οὐ διδάσκοντα ἣν δύναμιν ἔχει 69159 Leg.964.c.3 : κακία τε καὶ ἀρετὴ καὶ πάντως δηλοῦντα, διαφέρειν τῶν 69160 Leg.964.c.4 : ἄλλων, ἀλλ´ ἢ ποιητήν τινα ἐλθόντα εἰς τὴν πόλιν ἢ παιδευτὴν 69161 Leg.964.c.5 : νέων φάσκοντ´ εἶναι βελτίω φαίνεσθαι τοῦ πᾶσαν ἀρετὴν 69162 Leg.964.c.6 : νενικηκότος; εἶτα ἐν τῇ τοιαύτῃ πόλει ὅπου μὴ λόγῳ ἔργῳ 69163 Leg.964.c.7 : τε ἱκανοὶ φύλακες εἶεν, ἀρετῆς πέρι γιγνώσκοντες ἱκανῶς, 69164 Leg.964.c.8 : θαυμαστόν τι ταύτην τὴν πόλιν ἀφύλακτον οὖσαν πάσχειν 69165 Leg.964.d.1 : ἃ πολλαὶ πάσχουσι τῶν νῦν πόλεων; 69166 Leg.964.d.2 : {ΚΛ.} Οὐδέν γε, ὡς εἰκός. 69167 Leg.964.d.3 : {ΑΘ.} Τί οὖν; ὃ λέγομεν νῦν ποιητέον ἡμῖν, ἢ πῶς; τοὺς 69168 Leg.964.d.4 : φύλακας ἀκριβεστέρους τῶν πολλῶν περὶ ἀρετῆς ἔργῳ καὶ 69169 Leg.964.d.5 : λόγῳ κατασκευαστέον; ἢ τίνα τρόπον τῇ τῶν ἐμφρόνων 69170 Leg.964.d.6 : κεφαλῇ τε καὶ αἰσθήσεσιν ὁμοιωθήσεται ἡμῖν ἡ πόλις, ὡς 69171 Leg.964.d.7 : τοιαύτην τινὰ φυλακὴν κεκτημένη ἐν αὑτῇ; 69172 Leg.964.d.8 : {ΚΛ.} Πῶς οὖν δὴ καὶ τίνα τρόπον, ὦ ξένε, ἀπεικάζοντες 69173 Leg.964.d.9 : αὐτὸ τοιούτῳ τινὶ λέγομεν; 69174 Leg.964.e.1 : {ΑΘ.} Δῆλον ὡς αὐτῆς μὲν τῆς πόλεως οὔσης τοῦ κύτους, 69175 Leg.964.e.2 : τῶν δὲ φυλάκων τοὺς μὲν νέους οἷον ἐν ἄκρᾳ κορυφῇ, ἀπει– 69176 Leg.964.e.3 : λεγμένους τοὺς εὐφυεστάτους, ὀξύτητας ἐν πάσῃ τῇ ψυχῇ 69177 Leg.964.e.4 : ἔχοντας, περὶ ὅλην κύκλῳ τὴν πόλιν ὁρᾶν, φρουροῦντας δὲ 69178 Leg.964.e.5 : παραδιδόναι μὲν τὰς αἰσθήσεις ταῖς μνήμαις, τοῖς πρε– 69179 Leg.964.e.6 : σβυτέροις δὲ ἐξαγγέλους γίγνεσθαι πάντων τῶν κατὰ πόλιν, 69180 Leg.965.a.1 : τοὺς δὲ νῷ ἀπῃκασμένους τῷ πολλὰ καὶ ἄξια λόγου δια– 69181 Leg.965.a.2 : φερόντως φρονεῖν, τοὺς γέροντας, βουλεύεσθαι, καὶ ὑπηρέ– 69182 Leg.965.a.3 : ταις χρωμένους μετὰ συμβουλίας τοῖς νέοις, οὕτω δὴ κοινῇ 69183 Leg.965.a.4 : σῴζειν ἀμφοτέρους ὄντως τὴν πόλιν ὅλην. πότερον οὕτω 69184 Leg.965.a.5 : λέγομεν ἤ πως ἄλλως δεῖν κατασκευάζεσθαι; μῶν ὁμοίους 69185 Leg.965.a.6 : πάντας κεκτημένους καὶ μὴ διηκριβωμένους ἔστιν οὓς 69186 Leg.965.a.7 : τραφέντας τε καὶ πεπαιδευμένους; 69187 Leg.965.a.8 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ θαυμάσιε, ἀδύνατον. 69188 Leg.965.b.1 : {ΑΘ.} Ἰτέον ἄρα ἐπί τινα ἀκριβεστέραν παιδείαν τῆς 69189 Leg.965.b.2 : ἔμπροσθεν. 69190 Leg.965.b.3 : {ΚΛ.} Ἴσως. 69191 Leg.965.b.4 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ἧς δὴ νῦν σχεδὸν ἐφηψάμεθα, τυγχάνοι ἂν 69192 Leg.965.b.5 : οὖσα ἧς χρείαν ἔχομεν αὕτη; 69193 Leg.965.b.6 : {ΚΛ.} Παντάπασι μὲν οὖν. 69194 Leg.965.b.7 : {ΑΘ.} Οὐκοῦν ἐλέγομεν τόν γε πρὸς ἕκαστα ἄκρον δη– 69195 Leg.965.b.8 : μιουργόν τε καὶ φύλακα μὴ μόνον δεῖν πρὸς τὰ πολλὰ βλέπειν 69196 Leg.965.b.9 : δυνατὸν εἶναι, πρὸς δὲ τὸ ἓν ἐπείγεσθαι γνῶναί τε, καὶ γνόντα 69197 Leg.965.b.10 : πρὸς ἐκεῖνο συντάξασθαι πάντα συνορῶντα; 69198 Leg.965.b.11 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 69199 Leg.965.c.1 : {ΑΘ.} Ἆρ´ οὖν ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε ἂν περὶ ὁτουοῦν 69200 Leg.965.c.2 : ὁτῳοῦν γίγνοιτο ἢ τὸ πρὸς μίαν ἰδέαν ἐκ τῶν πολλῶν καὶ 69201 Leg.965.c.3 : ἀνομοίων δυνατὸν εἶναι βλέπειν; 69202 Leg.965.c.4 : {ΚΛ.} Ἴσως. 69203 Leg.965.c.5 : {ΑΘ.} Οὐκ ἴσως, ἀλλ´ ὄντως, ὦ δαιμόνιε, ταύτης οὐκ ἔστιν 69204 Leg.965.c.6 : σαφεστέρα μέθοδος ἀνθρώπων οὐδενί. 69205 Leg.965.c.7 : {ΚΛ.} Σοὶ πιστεύων, ὦ ξένε, συγχωρῶ δή, καὶ ταύτῃ 69206 Leg.965.c.8 : πορευώμεθα λέγοντες. 69207 Leg.965.c.9 : {ΑΘ.} Ἀναγκαστέον ἄρ´, ὡς ἔοικεν, καὶ τοὺς τῆς θείας 69208 Leg.965.c.10 : πολιτείας ἡμῖν φύλακας ἀκριβῶς ἰδεῖν πρῶτον τί ποτε διὰ 69209 Leg.965.d.1 : πάντων τῶν τεττάρων ταὐτὸν τυγχάνει, ὃ δή φαμεν ἔν τε 69210 Leg.965.d.2 : ἀνδρείᾳ καὶ σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν φρονήσει ἓν 69211 Leg.965.d.3 : ὄν, ἀρετὴν ἑνὶ δικαίως ἂν ὀνόματι προσαγορεύεσθαι. τοῦτο, 69212 Leg.965.d.4 : ὦ φίλοι, εἰ μὲν βουλόμεθα, τὰ νῦν οἷόνπερ σφόδρα πιέσαντες 69213 Leg.965.d.5 : μὴ ἀνῶμεν, πρὶν ἂν ἱκανῶς εἴπωμεν τί ποτ´ ἔστιν εἰς ὃ 69214 Leg.965.d.6 : βλεπτέον, εἴτε ὡς ἓν εἴτε ὡς ὅλον εἴτε ἀμφότερα εἴτε ὅπως 69215 Leg.965.d.7 : ποτὲ πέφυκεν· ἢ τούτου διαφυγόντος ἡμᾶς, οἰόμεθά ποτε 69216 Leg.965.e.1 : ἡμῖν ἱκανῶς ἕξειν τὰ πρὸς ἀρετήν, περὶ ἧς οὔτ´ εἰ πολλά 69217 Leg.965.e.2 : ἐστ´ οὔτ´ εἰ τέτταρα οὔθ´ ὡς ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα; 69218 Leg.965.e.3 : οὔκουν ἐάν γε ἡμῖν συμβούλοις πειθώμεθα, ἄλλως δέ πως 69219 Leg.965.e.4 : μηχανησόμεθα ἐν τῇ πόλει ἐγγεγονέναι τοῦθ´ ἡμῖν· εἰ δ´ 69220 Leg.965.e.5 : ἄρα τὸ παράπαν δοκεῖ ἐᾶν, ὁρᾶν δὴ χρεών. 69221 Leg.965.e.6 : {ΚΛ.} Ἥκιστα, νὴ τὸν ξένιον, ὦ ξένε, θεόν, ἐατέον που τὸ 69222 Leg.965.e.7 : τοιοῦτον, ἐπεὶ δοκεῖς ἡμῖν ὀρθότατα λέγειν. ἀλλὰ δὴ πῶς 69223 Leg.965.e.8 : τις τοῦτ´ ἂν μηχανῷτο; 69224 Leg.966.a.1 : {ΑΘ.} Μήπω τὸ πῶς ἂν μηχανησαίμεθα λέγωμεν· εἰ δεῖ 69225 Leg.966.a.2 : δὲ ἢ μή, πρῶτον βεβαιωσώμεθα τῇ συνομολογίᾳ πρὸς ἡμᾶς 69226 Leg.966.a.3 : αὐτούς. 69227 Leg.966.a.4 : {ΚΛ.} Ἀλλὰ μὴν δεῖ γε, εἴπερ δυνατόν. 69228 Leg.966.a.5 : {ΑΘ.} Τί δὲ δή; περὶ καλοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ ταὐτὸν τοῦτο 69229 Leg.966.a.6 : διανοούμεθα; ὡς πόλλ´ ἔστιν μόνον ἕκαστον τούτων τοὺς 69230 Leg.966.a.7 : φύλακας ἡμῖν γνωστέον, ἢ καὶ ὅπως ἕν τε καὶ ὅπῃ; 69231 Leg.966.a.8 : {ΚΛ.} Σχεδὸν ἔοικ´ ἐξ ἀνάγκης δεῖν καὶ ὅπως ἓν δια– 69232 Leg.966.a.9 : νοεῖσθαι. 69233 Leg.966.b.1 : {ΑΘ.} Τί δ´, ἐννοεῖν μέν, τὴν δὲ ἔνδειξιν τῷ λόγῳ ἀδυνατεῖν 69234 Leg.966.b.2 : ἐνδείκνυσθαι; 69235 Leg.966.b.3 : {ΚΛ.} Καὶ πῶς; ἀνδραπόδου γάρ τινα σὺ λέγεις ἕξιν. 69236 Leg.966.b.4 : {ΑΘ.} Τί δέ; περὶ πάντων τῶν σπουδαίων ἆρ´ ἡμῖν αὑτὸς 69237 Leg.966.b.5 : λόγος, ὅτι δεῖ τοὺς ὄντως φύλακας ἐσομένους τῶν νόμων 69238 Leg.966.b.6 : ὄντως εἰδέναι τὰ περὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτῶν, καὶ λόγῳ τε 69239 Leg.966.b.7 : ἱκανοὺς ἑρμηνεύειν εἶναι καὶ τοῖς ἔργοις συνακολουθεῖν, 69240 Leg.966.b.8 : κρίνοντας τά τε καλῶς γιγνόμενα καὶ τὰ μὴ κατὰ φύσιν; 69241 Leg.966.b.9 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔ; 69242 Leg.966.c.1 : {ΑΘ.} Μῶν οὖν οὐχ ἓν τῶν καλλίστων ἐστὶν τὸ περὶ τοὺς 69243 Leg.966.c.2 : θεούς, ὃ δὴ σπουδῇ διεπερανάμεθα, ὡς εἰσίν τε καὶ ὅσης 69244 Leg.966.c.3 : φαίνονται κύριοι δυνάμεως, εἰδέναι τε εἰς ὅσον δυνατόν 69245 Leg.966.c.4 : ἐστιν ταῦτ´ ἄνθρωπον γιγνώσκειν, καὶ τοῖς μὲν πλείστοις 69246 Leg.966.c.5 : τῶν κατὰ πόλιν συγγιγνώσκειν τῇ φήμῃ μόνον τῶν νόμων 69247 Leg.966.c.6 : συνακολουθοῦσιν, τοῖς δὲ φυλακῆς μεθέξουσιν μηδὲ ἐπι– 69248 Leg.966.c.7 : τρέπειν, ὃς ἂν μὴ διαπονήσηται τὸ πᾶσαν πίστιν λαβεῖν 69249 Leg.966.c.8 : τῶν οὐσῶν περὶ θεῶν; τὴν δὲ μὴ ἐπιτροπὴν εἶναι τὸ μηδέ– 69250 Leg.966.d.1 : ποτε τῶν νομοφυλάκων αἱρεῖσθαι τὸν μὴ θεῖον καὶ δια– 69251 Leg.966.d.2 : πεπονηκότα πρὸς αὐτά, μηδ´ αὖ τῶν πρὸς ἀρετὴν ἔγκριτον 69252 Leg.966.d.3 : γίγνεσθαι; 69253 Leg.966.d.4 : {ΚΛ.} Δίκαιον γοῦν, ὡς λέγεις, τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα ἀργὸν 69254 Leg.966.d.5 : ἢ ἀδύνατον ἀποκρίνεσθαι πόρρω τῶν καλῶν. 69255 Leg.966.d.6 : {ΑΘ.} Ἆρα οὖν ἴσμεν ὅτι δύ´ ἐστὸν τὼ περὶ θεῶν ἄγοντε 69256 Leg.966.d.7 : εἰς πίστιν, ὅσα διήλθομεν ἐν τοῖς πρόσθεν; 69257 Leg.966.d.8 : {ΚΛ.} Ποῖα; 69258 Leg.966.d.9 : {ΑΘ.} Ἓν μὲν ὃ περὶ τὴν ψυχὴν ἐλέγομεν, ὡς πρεσβύ– 69259 Leg.966.e.1 : τατόν τε καὶ θειότατόν ἐστιν πάντων ὧν κίνησις γένεσιν 69260 Leg.966.e.2 : παραλαβοῦσα ἀέναον οὐσίαν ἐπόρισεν· ἓν δὲ τὸ περὶ τὴν 69261 Leg.966.e.3 : φοράν, ὡς ἔχει τάξεως, ἄστρων τε καὶ ὅσων ἄλλων ἐγκρατὴς 69262 Leg.966.e.4 : νοῦς ἐστιν τὸ πᾶν διακεκοσμηκώς. ὁ γὰρ ἰδὼν ταῦτα μὴ 69263 Leg.966.e.5 : φαύλως μηδ´ ἰδιωτικῶς, οὐδεὶς οὕτως ἄθεος ἀνθρώπων ποτὲ 69264 Leg.966.e.6 : πέφυκεν, ὃς οὐ τοὐναντίον ἔπαθεν ἢ τὸ προσδοκώμενον ὑπὸ 69265 Leg.967.a.1 : τῶν πολλῶν. οἱ μὲν γὰρ διανοοῦνται τοὺς τὰ τοιαῦτα μετα– 69266 Leg.967.a.2 : χειρισαμένους ἀστρονομίᾳ τε καὶ ταῖς μετὰ ταύτης ἀναγκαίαις 69267 Leg.967.a.3 : ἄλλαις τέχναις ἀθέους γίγνεσθαι, καθεωρακότας ὡς οἷόν τε 69268 Leg.967.a.4 : γιγνόμενα ἀνάγκαις πράγματ´ ἀλλ´ οὐ διανοίαις βουλήσεως 69269 Leg.967.a.5 : ἀγαθῶν πέρι τελουμένων. 69270 Leg.967.a.6 : {ΚΛ.} Τὸ δὲ δὴ πῶς ἔχον ἂν εἴη; 69271 Leg.967.a.7 : {ΑΘ.} Πᾶν, ὅπερ εἶπον, τοὐναντίον ἔχει νῦν τε καὶ ὅτε 69272 Leg.967.a.8 : ἄψυχα αὐτὰ οἱ διανοούμενοι διενοοῦντο. θαύματα μὲν οὖν 69273 Leg.967.b.1 : καὶ τότε ὑπεδύετο περὶ αὐτά, καὶ ὑπωπτεύετο τὸ νῦν ὄντως 69274 Leg.967.b.2 : δεδογμένον, ὅσοι τῆς ἀκριβείας αὐτῶν ἥπτοντο, ὅπως μήποτ´ 69275 Leg.967.b.3 : ἂν ἄψυχα ὄντα οὕτως εἰς ἀκρίβειαν θαυμαστοῖς λογισμοῖς ἂν 69276 Leg.967.b.4 : ἐχρῆτο, νοῦν μὴ κεκτημένα· καί τινες ἐτόλμων τοῦτό γε 69277 Leg.967.b.5 : αὐτὸ παρακινδυνεύειν καὶ τότε, λέγοντες ὡς νοῦς εἴη ὁ 69278 Leg.967.b.6 : διακεκοσμηκὼς πάνθ´ ὅσα κατ´ οὐρανόν. οἱ δὲ αὐτοὶ πάλιν 69279 Leg.967.b.7 : ἁμαρτάνοντες ψυχῆς φύσεως ὅτι πρεσβύτερον εἴη σωμάτων, 69280 Leg.967.c.1 : διανοηθέντες δὲ ὡς νεώτερον, ἅπανθ´ ὡς εἰπεῖν ἔπος ἀνέ– 69281 Leg.967.c.2 : τρεψαν πάλιν, ἑαυτοὺς δὲ πολὺ μᾶλλον· τὸ γὰρ δὴ πρὸ τῶν 69282 Leg.967.c.3 : ὀμμάτων, πάντα αὐτοῖς ἐφάνη, τὰ κατ´ οὐρανὸν φερόμενα, 69283 Leg.967.c.4 : μεστὰ εἶναι λίθων καὶ γῆς καὶ πολλῶν ἄλλων ἀψύχων 69284 Leg.967.c.5 : σωμάτων διανεμόντων τὰς αἰτίας παντὸς τοῦ κόσμου. ταῦτ´ 69285 Leg.967.c.6 : ἦν τὰ τότε ἐξειργασμένα πολλὰς ἀθεότητας καὶ δυσχερείας 69286 Leg.967.c.7 : τῶν τοιούτων ἅπτεσθαι, καὶ δὴ καὶ λοιδορήσεις γε ἐπῆλθον 69287 Leg.967.c.8 : ποιηταῖς, τοὺς φιλοσοφοῦντας κυσὶ ματαίαις ἀπεικάζοντας 69288 Leg.967.d.1 : χρωμέναισιν ὑλακαῖς, ἄλλα τε αὖ ἀνόητ´ εἰπεῖν· νῦν δέ, ὅπερ 69289 Leg.967.d.2 : εἴρηται, πᾶν τοὐναντίον ἔχει. 69290 Leg.967.d.3 : {ΚΛ.} Πῶς; 69291 Leg.967.d.4 : {ΑΘ.} Οὐκ ἔστιν ποτὲ γενέσθαι βεβαίως θεοσεβῆ θνητῶν 69292 Leg.967.d.5 : ἀνθρώπων οὐδένα, ὃς ἂν μὴ τὰ λεγόμενα ταῦτα νῦν δύο λάβῃ, 69293 Leg.967.d.6 : ψυχή τε ὡς ἔστιν πρεσβύτατον ἁπάντων ὅσα γονῆς μετεί– 69294 Leg.967.d.7 : ληφεν, ἀθάνατόν τε, ἄρχει τε δὴ σωμάτων πάντων, ἐπὶ δὲ 69295 Leg.967.d.8 : τούτοισι δή, τὸ νῦν εἰρημένον πολλάκις, τόν τε εἰρημένον 69296 Leg.967.e.1 : ἐν τοῖς ἄστροις νοῦν τῶν ὄντων τά τε πρὸ τούτων ἀναγκαῖα 69297 Leg.967.e.2 : μαθήματα λάβῃ, τά τε κατὰ τὴν μοῦσαν τούτοις τῆς κοινωνίας 69298 Leg.967.e.3 : συνθεασάμενος, χρήσηται πρὸς τὰ τῶν ἠθῶν ἐπιτηδεύματα καὶ 69299 Leg.967.e.4 : νόμιμα συναρμοττόντως, ὅσα τε λόγον ἔχει, τούτων δυνατὸς 69300 Leg.968.a.1 : ᾖ δοῦναι τὸν λόγον· ὁ δὲ μὴ ταῦθ´ οἷός τ´ ὢν πρὸς ταῖς 69301 Leg.968.a.2 : δημοσίαις ἀρεταῖς κεκτῆσθαι σχεδὸν ἄρχων μὲν οὐκ ἄν 69302 Leg.968.a.3 : ποτε γένοιτο ἱκανὸς ὅλης πόλεως, ὑπηρέτης δ´ ἂν ἄλλοις 69303 Leg.968.a.4 : ἄρχουσιν. ὁρᾶν δὴ χρεὼν νῦν, ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, ἤδη 69304 Leg.968.a.5 : πρὸς τοῖς εἰρημένοις νόμοις ἅπασιν ὅσους διεληλύθαμεν εἰ 69305 Leg.968.a.6 : καὶ τοῦτον προσοίσομεν, ὡς φυλακὴν ἐσόμενον κατὰ νόμον 69306 Leg.968.a.7 : χάριν σωτηρίας τὸν τῶν ἀρχόντων νυκτερινὸν σύλλογον, 69307 Leg.968.b.1 : παιδείας ὁπόσης διεληλύθαμεν κοινωνὸν γενόμενον· ἢ πῶς 69308 Leg.968.b.2 : ποιῶμεν; 69309 Leg.968.b.3 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ λῷστε, πῶς οὐ προσοίσομεν, ἄν πῃ καὶ 69310 Leg.968.b.4 : κατὰ βραχὺ δυνηθῶμεν; 69311 Leg.968.b.5 : {ΑΘ.} Καὶ μὴν πρός γε τὸ τοιοῦτον ἁμιλληθῶμεν πάντες. 69312 Leg.968.b.6 : συλλήπτωρ γὰρ τούτου γε ὑμῖν καὶ ἐγὼ γιγνοίμην ἂν προ– 69313 Leg.968.b.7 : θύμως—πρὸς δ´ ἐμοὶ καὶ ἑτέρους ἴσως εὑρήσω—διὰ τὴν περὶ 69314 Leg.968.b.8 : τὰ τοιαῦτ´ ἐμπειρίαν τε καὶ σκέψιν γεγονυῖάν μοι καὶ μάλα 69315 Leg.968.b.9 : συχνήν. 69316 Leg.968.b.10 : {ΚΛ.} Ἀλλ´, ὦ ξένε, παντὸς μὲν μᾶλλον ταύτῃ πορευτέον 69317 Leg.968.b.11 : ᾗπερ καὶ ὁ θεὸς ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς δὲ ὁ τρόπος ἡμῖν 69318 Leg.968.c.1 : γιγνόμενος ὀρθῶς γίγνοιτ´ ἄν, τοῦτο δὴ τὰ νῦν λέγωμέν τε 69319 Leg.968.c.2 : καὶ ἐρευνῶμεν. 69320 Leg.968.c.3 : {ΑΘ.} Οὐκέτι νόμους, ὦ Μέγιλλε καὶ Κλεινία, περὶ τῶν 69321 Leg.968.c.4 : τοιούτων δυνατόν ἐστιν νομοθετεῖν, πρὶν ἂν κοσμηθῇ—τότε 69322 Leg.968.c.5 : δὲ κυρίους ὧν αὐτοὺς δεῖ γίγνεσθαι νομοθετεῖν—ἀλλὰ ἤδη 69323 Leg.968.c.6 : τὸ τὰ τοιαῦτα κατασκευάζον διδαχὴ μετὰ συνουσίας πολλῆς 69324 Leg.968.c.7 : γίγνοιτ´ ἄν, εἰ γίγνοιτο ὀρθῶς. 69325 Leg.968.c.8 : {ΚΛ.} Πῶς; τί τοῦτο εἰρῆσθαι φῶμεν αὖ; 69326 Leg.968.c.9 : {ΑΘ.} Πρῶτον μὲν δήπου καταλεκτέος ἂν εἴη κατάλογος 69327 Leg.968.d.1 : τῶν ὅσοι ἐπιτήδειοι πρὸς τὴν τῆς φυλακῆς φύσιν ἂν εἶεν 69328 Leg.968.d.2 : ἡλικίαις τε καὶ μαθημάτων δυνάμεσιν καὶ τρόπων ἤθεσιν καὶ 69329 Leg.968.d.3 : ἔθεσιν· μετὰ δὲ τοῦτο, ἃ δεῖ μανθάνειν οὔτε εὑρεῖν ῥᾴδιον 69330 Leg.968.d.4 : οὔτε ηὑρηκότος ἄλλου μαθητὴν γενέσθαι. πρὸς τούτοις δὲ 69331 Leg.968.d.5 : χρόνους, οὕς τε καὶ ἐν οἷς δεῖ παραλαμβάνειν ἕκαστα, μάταιον 69332 Leg.968.d.6 : ταῦτ´ ἐν γράμμασιν λέγειν· οὐδὲ γὰρ αὐτοῖς τοῖς μανθάνουσι 69333 Leg.968.e.1 : δῆλα γίγνοιτ´ ἂν ὅτι πρὸς καιρὸν μανθάνεται, πρὶν ἐντὸς τῆς 69334 Leg.968.e.2 : ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι. οὕτω 69335 Leg.968.e.3 : δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα ἀπόρρητα μὲν λεχθέντα οὐκ ἂν ὀρθῶς 69336 Leg.968.e.4 : λέγοιτο, ἀπρόρρητα δὲ διὰ τὸ μηδὲν προρρηθέντα δηλοῦν τῶν 69337 Leg.968.e.5 : λεγομένων. 69338 Leg.968.e.6 : {ΚΛ.} Τί οὖν δὴ ποιητέον ἐχόντων τούτων οὕτως, ὦ ξένε; 69339 Leg.968.e.7 : {ΑΘ.} Τὸ λεγόμενον, ὦ φίλοι, ἐν κοινῷ καὶ μέσῳ ἔοικεν 69340 Leg.968.e.8 : ἡμῖν κεῖσθαι, καὶ εἴπερ κινδυνεύειν περὶ τῆς πολιτείας ἐθέ– 69341 Leg.968.e.9 : λομεν συμπάσης, ἢ τρὶς ἕξ, φασίν, ἢ τρεῖς κύβους βάλλοντες, 69342 Leg.969.a.1 : ταῦτα ποιητέον, ἐγὼ δ´ ὑμῖν συγκινδυνεύσω τῷ φράζειν τε 69343 Leg.969.a.2 : καὶ ἐξηγεῖσθαι τά γε δεδογμένα ἐμοὶ περὶ τῆς παιδείας τε καὶ 69344 Leg.969.a.3 : τροφῆς τῆς νῦν αὖ κεκινημένης τοῖς λόγοις· τὸ μέντοι κινδύ– 69345 Leg.969.a.4 : νευμα οὐ σμικρὸν οὐδ´ ἑτέροις τισὶν προσφερὲς ἂν εἴη. σοὶ 69346 Leg.969.a.5 : δὴ τοῦτό γε, ὦ Κλεινία, μέλειν παρακελεύομαι· σὺ γὰρ τὴν 69347 Leg.969.a.6 : Μαγνήτων πόλιν, ἢ ᾧ ἂν θεὸς ἐπώνυμον αὐτὴν ποιήσῃ, κλέος 69348 Leg.969.a.7 : ἀρῇ μέγιστον κατασκευάσας αὐτὴν ὀρθῶς, ἢ τό γε ἀνδρειό– 69349 Leg.969.b.1 : τατος εἶναι δοκεῖν τῶν ὕστερον ἐπιγιγνομένων οὐκ ἐκφεύξῃ 69350 Leg.969.b.2 : ποτέ. ἐάν γε μὴν οὗτος ἡμῖν ὁ θεῖος γένηται σύλλογος, ὦ 69351 Leg.969.b.3 : φίλοι ἑταῖροι, παραδοτέον τούτῳ τὴν πόλιν, ἀμφισβήτησίς 69352 Leg.969.b.4 : τε οὐκ ἔστ´ οὐδεμία οὐδενὶ τῶν νῦν παρὰ ταῦθ´ ὡς ἔπος εἰπεῖν 69353 Leg.969.b.5 : νομοθετῶν, ὄντως δὲ ἔσται σχεδὸν ὕπαρ ἀποτετελεσμένον 69354 Leg.969.b.6 : οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατος ὣς τῷ λόγῳ ἐφηψάμεθα, 69355 Leg.969.b.7 : κεφαλῆς νοῦ τε κοινωνίας εἰκόνα τινά πως συμμείξαντες, 69356 Leg.969.b.8 : ἐὰν ἄρα ἡμῖν οἵ τε ἄνδρες ἀκριβῶς ἐκλεχθῶσι, παιδευθῶσί τε 69357 Leg.969.c.1 : προσηκόντως, παιδευθέντες τε ἐν ἀκροπόλει τῆς χώρας κατοι– 69358 Leg.969.c.2 : κήσαντες, φύλακες ἀποτελεσθῶσιν οἵους ἡμεῖς οὐκ εἴδομεν ἐν 69359 Leg.969.c.3 : τῷ πρόσθεν βίῳ πρὸς ἀρετὴν σωτηρίας γενομένους. 69360 Leg.969.c.4 : {ΜΕ.} Ὦ φίλε Κλεινία, ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν εἰρημένων ἁπάντων 69361 Leg.969.c.5 : ἢ τὴν πόλιν ἐατέον τῆς κατοικίσεως ἢ τὸν ξένον τόνδε οὐκ 69362 Leg.969.c.6 : ἀφετέον, ἀλλὰ δεήσεσιν καὶ μηχαναῖς πάσαις κοινωνὸν 69363 Leg.969.c.7 : ποιητέον ἐπὶ τὴν τῆς πόλεως κατοίκισιν. 69364 Leg.969.d.1 : {ΚΛ.} Ἀληθέστατα λέγεις, ὦ Μέγιλλε, καὶ ἐγὼ ποιήσω 69365 Leg.969.d.2 : ταῦθ´ οὕτως καὶ 〈σὺ〉 συλλάμβανε. 69366 Leg.969.d.3 : {ΜΕ.} Συλλήψομαι. 69367 Epin.973.a.1 : {ΚΛ.} Πρὸς μὲν τὸ τῆς ὁμολογίας ἥκομεν ἅπαντες ὀρθῶς, 69368 Epin.973.a.2 : ὦ ξένε, τρεῖς ὄντες, ἐγὼ καὶ σὺ καὶ Μέγιλλος ὅδε, τὸ τῆς 69369 Epin.973.a.3 : φρονήσεως ἐπισκεψόμενοι τίνι ποτὲ χρὴ λόγῳ διεξελθεῖν, ὃ 69370 Epin.973.a.4 : τὴν ἀνθρωπίνην ἕξιν φαμέν, ὅταν διανοηθῇ, κάλλιστ´ ἔχειν 69371 Epin.973.a.5 : ποιεῖν πρὸς φρόνησιν ὅσην δυνατὸν ἀνθρώπῳ σχεῖν. τὰ μὲν 69372 Epin.973.b.1 : γὰρ ἄλλα, ὥς φαμεν, ἅπαντα διεξήλθομεν ὅσα ἦν περὶ νόμων 69373 Epin.973.b.2 : θέσιν· ὃ δὲ μέγιστον εὑρεῖν τε καὶ εἰπεῖν, τί ποτε μαθὼν 69374 Epin.973.b.3 : θνητὸς ἄνθρωπος σοφὸς ἂν εἴη, τοῦτο οὔτε εἴπομεν οὔτε 69375 Epin.973.b.4 : ηὕρομεν, νῦν τε πειρώμεθα τοῦτο μὴ καταλιπεῖν· σχεδὸν γὰρ 69376 Epin.973.b.5 : ἀτελὲς ἂν πράξαιμεν οὗ χάριν ἅπαντες ὡρμήσαμεν, ὡς φανερὰ 69377 Epin.973.b.6 : ποιήσοντες ἐξ ἀρχῆς μέχρι τέλους. 69378 Epin.973.b.7 : {ΑΘ.} Ὦ φίλε Κλεινία, καλῶς μὲν λέγεις, ἄτοπον μὴν 69379 Epin.973.b.8 : ἀκούσεσθαί σε λόγον οἶμαι, καί τινα τρόπον οὐκ ἄτοπον αὖ. 69380 Epin.973.c.1 : πολλοὶ γὰρ δὴ προστυχεῖς τῷ βίῳ γιγνόμενοι τὸν αὐτὸν λόγον 69381 Epin.973.c.2 : φέρουσιν, ὡς οὐκ ἔσται μακάριον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος οὐδ´ 69382 Epin.973.c.3 : εὔδαιμον. ἕπου δὴ καὶ σύνιδε ἄν σοι δοκῶ κἀγὼ μετ´ αὐτῶν 69383 Epin.973.c.4 : καλῶς τοῦ τοιούτου πέρι λέγειν. οὔ φημι εἶναι δυνατὸν ἀν– 69384 Epin.973.c.5 : θρώποις μακαρίοις τε καὶ εὐδαίμοσιν γενέσθαι πλὴν ὀλίγων— 69385 Epin.973.c.6 : μέχριπερ ἂν ζῶμεν τοῦτο διορίζομαι· καλὴ δὲ ἐλπὶς τελευτή– 69386 Epin.973.c.7 : σαντι τυχεῖν ἁπάντων ὧν ἕνεκά τις προθυμοῖτ´ ἂν ζῶν τε 69387 Epin.973.c.8 : ὡς κάλλιστ´ ἂν ζῆν κατὰ δύναμιν καὶ τελευτήσας τελευτῆς 69388 Epin.973.d.1 : τοιαύτης τυχεῖν—λέγω δ´ οὐδὲν σοφόν, ἀλλ´ ὅπερ ἅπαντες 69389 Epin.973.d.2 : Ἕλληνές τε καὶ βάρβαροι γιγνώσκομέν τινα τρόπον, ὡς ἐξ 69390 Epin.973.d.3 : ἀρχῆς τὸ γενέσθαι χαλεπὸν ἅπαντι ζῴῳ· πρῶτον μὲν τὸ 69391 Epin.973.d.4 : μετασχεῖν τῆς τῶν κυουμένων ἕξεως, ἔπειτ´ αὖ τὸ γίγνεσθαι, 69392 Epin.973.d.5 : καὶ ἔτι τὸ τρέφεσθαι καὶ παιδεύεσθαι, διὰ πόνων μυρίων 69393 Epin.974.a.1 : ταῦτα γίγνεσθαι σύμπαντα, ὥς φαμεν ἅπαντες. καὶ χρόνος 69394 Epin.974.a.2 : βραχὺς ἄν τις εἴη πρὸς λογισμὸν μή τοι τῶν μοχθηρῶν, ἀλλ´ 69395 Epin.974.a.3 : ὃ πᾶς ἂν ὑπολάβοι μέτριον. οὗτος δὲ σχεδὸν ἀναπνοὴν 69396 Epin.974.a.4 : δοκεῖ ποιεῖν τινα κατὰ μέσον πῃ βίον τὸν ἀνθρώπινον· ταχύ 69397 Epin.974.a.5 : γε μὴν ἐπιλαβὸν γῆρας ὁντινοῦν ποιήσει´ ἂν μήποτ´ ἐθελῆσαι 69398 Epin.974.a.6 : πάλιν ἀναβιῶναι, λογισάμενον τὸν βεβιωμένον ἑαυτῷ βίον, 69399 Epin.974.a.7 : ὅστις μὴ τυγχάνει παιδικῆς δόξης μεστὸς ὤν. τούτων δὴ τί 69400 Epin.974.a.8 : ποτέ μοι τεκμήριον; ὅτι πέφυκεν ταύτῃ τὸ νῦν ζητούμενον 69401 Epin.974.b.1 : τῷ λόγῳ. ζητοῦμεν δὲ δὴ τίνα τρόπον σοφοὶ γενησόμεθα, 69402 Epin.974.b.2 : ὡς οὔσης τινὸς ἑκάστοις ταύτης τῆς δυνάμεως· ἡ δὲ φυγῇ 69403 Epin.974.b.3 : φεύγει τότε ὅταν τις πρός τινα φρόνησιν ἴῃ τῶν λεγομένων 69404 Epin.974.b.4 : τεχνῶν ἢ φρονήσεων ἤ τινων ἄλλων τοιούτων ὡς οἰόμεθα 69405 Epin.974.b.5 : ἐπιστημῶν, ὡς ἀξίας τούτων οὐδεμιᾶς οὔσης ἐπίκλησιν 69406 Epin.974.b.6 : ῥηθῆναι τῆς περὶ ταῦτα σοφίας τἀνθρώπινα, τῆς δὲ ψυχῆς 69407 Epin.974.b.7 : σφόδρα πεποιθυίας καὶ μαντευομένης ὡς οὔσης αὐτῇ κατά 69408 Epin.974.c.1 : τινα φύσιν ταύτης, τίς δέ ἐστιν καὶ πότε καὶ πῶς, οὐ πάνυ 69409 Epin.974.c.2 : δυναμένης ἐξευρίσκειν. ἆρ´ οὐ τούτῳ σφόδρα προσέοιχ´ 69410 Epin.974.c.3 : ἡμῶν ἡ περὶ σοφίαν ἀπορία καὶ ζήτησις, πλείων τῆς ἐλπίδος 69411 Epin.974.c.4 : ἑκάστῳ γιγνομένη τῶν ὅσοι ἐν ἡμῖν δυνατοὶ γίγνονται φρο– 69412 Epin.974.c.5 : νίμως αὑτοὺς ἄλλους τε ἐξετάσαι συμφώνως διὰ λόγων 69413 Epin.974.c.6 : πάντων καὶ πάντῃ λεγομένων; ταῦτα οὐχ οὕτως ἢ ταύτῃ 69414 Epin.974.c.7 : συμφήσομεν ἔχειν; 69415 Epin.974.c.8 : {ΚΛ.} Συμφήσομεν ἐπ´ ἐλπίδι σοι ἴσως ταῦτ´, ὦ ξένε, τῇ 69416 Epin.974.d.1 : μετὰ σοῦ κατὰ χρόνον ἂν γενομένῃ, δοξάσαι περὶ αὐτῶν εἰς 69417 Epin.974.d.2 : αὖθις τὸ ἀληθέστατον. 69418 Epin.974.d.3 : {ΑΘ.} Τὰς ἄλλας τοίνυν ὅσαι ἐπιστῆμαι μέν εἰσιν λε– 69419 Epin.974.d.4 : γόμεναι, σοφὸν δὲ οὐκ ἀποτελοῦσιν τὸν λαμβάνοντά τε 69420 Epin.974.d.5 : αὐτὰς καὶ ἔχοντα, πρῶτον διεξιτέον, ὅπως ταύτας ἐκποδὼν 69421 Epin.974.d.6 : θέμενοι, πειρώμεθα ἐκείνας ὧν δεόμεθα παραθέσθαι τε καὶ 69422 Epin.974.d.7 : παραθέμενοι μανθάνειν. 69423 Epin.974.d.8 : Πρῶτον μὲν τοίνυν ὧν πρῶτον δεῖ θνητῷ γένει, ἴδωμεν 69424 Epin.974.e.1 : ὡς εἰσὶ μὲν ἀναγκαιόταται σχεδὸν ἀληθῶς τε πρῶται, ὁ δὲ 69425 Epin.974.e.2 : ἐπιστήμων αὐτῶν γιγνόμενος, εἰ καὶ κατ´ ἀρχὰς ἔδοξέν τις 69426 Epin.974.e.3 : εἶναί ποτε σοφός, οὔκουν νῦν γε οὔτε σοφὸς εἶναι δοξάζεται 69427 Epin.975.a.1 : ὀνείδη τε ἴσχει μᾶλλον ἀπὸ τῆς τοιαύτης ἐπιστήμης. ἐροῦ– 69428 Epin.975.a.2 : μεν δὴ αἵ τ´ εἰσὶν καὶ ὅτι πᾶς ἀνὴρ αὐτάς, σχεδὸν ὅσοις 69429 Epin.975.a.3 : ἀγὼν πρόκειται τοῦ δοκεῖν ὡς ἄριστον ἄνδρα συμβῆναι 69430 Epin.975.a.4 : γενόμενον ἄν, φεύγει διὰ τὰς κτήσεις τῆς φρονήσεώς τε καὶ 69431 Epin.975.a.5 : ἐπιτηδεύσεως. ἔστω δὴ πρῶτον μὲν ἡ τῆς ἀλληλοφαγίας 69432 Epin.975.a.6 : τῶν ζῴων ἡμᾶς τῶν μέν, ὡς ὁ μῦθός ἐστιν, τὸ παράπαν 69433 Epin.975.a.7 : ἀποστήσασα, τῶν δὲ εἰς τὴν νόμιμον ἐδωδὴν καταστήσασα. 69434 Epin.975.a.8 : ἵλεῳ δ´ ἡμῖν οἱ πρόσθεν εἴησάν τε καὶ εἰσίν—οἵτινες μὲν 69435 Epin.975.b.1 : γὰρ οὖν† ἐλέγομεν, πρῶτοι χαιρέτωσαν—ἡ δ´ οὖν ἀλφίτων 69436 Epin.975.b.2 : τε καὶ ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή, 69437 Epin.975.b.3 : σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι· 69438 Epin.975.b.4 : τοῦτο γὰρ αὐτό, ἡ τῆς ποιήσεως ἐπίκλησις, τῶν ποιουμένων 69439 Epin.975.b.5 : αὐτῶν δυσχέρειαν ἀπεργάζοιτ´ ἄν. σχεδὸν δ´ οὐδὲ χώρας 69440 Epin.975.b.6 : συμπάσης γεωργία· οὐ γὰρ τέχνῃ ἀλλὰ φύσει κατὰ θεὸν 69441 Epin.975.b.7 : πάντες φαινόμεθα γῆν μετακεχειρίσθαι. καὶ μὴν οὐδ´ ἡ 69442 Epin.975.b.8 : τῶν οἰκήσεών γε συνυφὴ καὶ σύμπασα οἰκοδομία καὶ σκευῶν 69443 Epin.975.c.1 : πάντων ἀπεργαστική, χαλκεία τε καὶ ἡ τῶν τεκτονικῶν καὶ 69444 Epin.975.c.2 : πλαστικῶν καὶ πλεκτικῶν καὶ ἔτι συμπάντων ὀργάνων 69445 Epin.975.c.3 : παρασκευή, δήμῳ τὸ πρόσφορον ἔχουσα, ἀλλ´ οὐκ ἐπ´ ἀρετῇ 69446 Epin.975.c.4 : λεγομένη. καὶ μὴν οὐδ´ ἡ σύμπασα θηρευτική, πολλή περ 69447 Epin.975.c.5 : καὶ τεχνικὴ γεγονυῖα, τό γε μεγαλοπρεπὲς σὺν τῷ σοφῷ οὐκ 69448 Epin.975.c.6 : ἀποδίδωσιν. οὐ μὴν οὐδὲ μαντική γε οὐδ´ ἑρμηνευτικὴ τὸ 69449 Epin.975.c.7 : παράπαν· τὸ λεγόμενον γὰρ οἶδεν μόνον, εἰ δ´ ἀληθές, οὐκ 69450 Epin.975.c.8 : ἔμαθεν. 69451 Epin.975.c.9 : Ὅτε δὴ τὴν τῶν ἀναγκαίων ὁρῶμεν κτῆσιν διὰ τέχνης μὲν 69452 Epin.975.d.1 : ἀπεργαζομένην, τούτων δὲ οὐδεμίαν οὐδένα σοφὸν ποιοῦσαν, 69453 Epin.975.d.2 : τό γε μετὰ τοῦτο παιδιά τις ἂν λείποιτο, μιμητικὴ μὲν τὸ 69454 Epin.975.d.3 : πλεῖστον ἀλλ´ οὐδαμῇ σπουδαία. πολλοῖς μὲν γὰρ ὀργάνοις 69455 Epin.975.d.4 : μιμοῦνται, πολλοῖς δ´ αὐτῶν τῶν σωμάτων οὐ πάντως 69456 Epin.975.d.5 : εὐσχήμοσι μιμήμασιν, τά τε κατὰ λόγους καὶ μοῦσαν πᾶσαν, 69457 Epin.975.d.6 : καὶ ὅσων γραφικὴ μήτηρ, πολλῶν καὶ παντοίων ποικιλμάτων 69458 Epin.975.d.7 : ἀποτελουμένων ἐν πολλοῖς ὑγροῖς καὶ ξηροῖς γένεσιν· ὧν 69459 Epin.975.d.8 : σοφὸν οὐδένα εἰς οὐδὲν σπουδῇ τῇ μεγίστῃ δημιουργοῦντα ἡ 69460 Epin.975.d.9 : μιμητικὴ παρέχεται. 69461 Epin.975.e.1 : Πάντων δ´ ἐξειργασμένων τὸ λοιπὸν βοήθεια γίγνοιτ´ ἂν 69462 Epin.975.e.2 : μυρία μυρίοις, ἡ μὲν μεγίστη τε καὶ εἰς πλεῖστα πολεμικὴ 69463 Epin.975.e.3 : κληθεῖσα, στρατηγικὴ τέχνη, εὐδοκιμωτάτη πρὸς χρείαν, εὐ– 69464 Epin.975.e.4 : τυχίας πλείστης δεομένη, μᾶλλον δὲ ἀνδρείᾳ κατὰ φύσιν ἢ 69465 Epin.976.a.1 : σοφίᾳ δεδομένη. ἣν δὲ καλοῦσι μὲν ἰατρικήν, βοήθεια δέ 69466 Epin.976.a.2 : που καὶ αὕτη σχεδὸν ὅσων ὧραι ψύχει καὶ καύματι ἀκαίρῳ 69467 Epin.976.a.3 : καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις ληίζονται τὴν τῶν ζῴων φύσιν. 69468 Epin.976.a.4 : εὐδόκιμον δὲ οὐδὲν τούτων εἰς σοφίαν τὴν ἀληθεστάτην· 69469 Epin.976.a.5 : ἄμετρα γὰρ δόξαις φορεῖται τοπαζόμενα. βοηθοὺς δέ που 69470 Epin.976.a.6 : καὶ τοὺς κυβερνήτας ἅμα καὶ τοὺς ναύτας ἐροῦμεν, καὶ τού– 69471 Epin.976.a.7 : των ἄνδρα σοφὸν μηδένα τις ἡμᾶς παραμυθούμενος ἐξ 69472 Epin.976.a.8 : ἁπάντων διαγγελλέτω· οὐ γὰρ ἂν εἰδείη τις πνεύματος ὀργὴν 69473 Epin.976.b.1 : οὐδὲ φιλίαν, ὃ προσφιλὲς ἁπάσῃ κυβερνητικῇ. καὶ μὴν 69474 Epin.976.b.2 : οὐδ´ ὁπόσοι βοηθοὶ δίκαις ἐν τῇ τοῦ λέγειν ῥώμῃ φασὶ 69475 Epin.976.b.3 : γίγνεσθαι, μνήμῃ καὶ τριβῇ δόξης ἤθεσιν προσέχοντες τὸν 69476 Epin.976.b.4 : νοῦν, ἀληθείας δὲ τῶν ὄντως δικαίων ἐκτὸς παρεσφαλμένοι. 69477 Epin.976.b.5 : Λοιπὴ δ´ ἔτι πρὸς δόξαν σοφίας ἐστίν τις ἄτοπος δύναμις, 69478 Epin.976.b.6 : ἣν φύσιν ἂν οἱ πολλοὶ μᾶλλον ἢ σοφίαν ὀνομάσειαν, τότε 69479 Epin.976.b.7 : ὅταν τινά τις συννοῇ ῥᾳδίως μὲν ὅτιπερ ἂν μανθάνῃ μαν– 69480 Epin.976.c.1 : θάνοντα, μάλα δὲ πολλὰ καὶ ἀσφαλῶς μνημονεύοντα, ὅταν 69481 Epin.976.c.2 : τε τὸ πρόσφορον ἑκάστῳ διαμνημονεύῃ τις, ὅτι γιγνόμενον 69482 Epin.976.c.3 : ἂν πρέποι, τοῦτο δὲ ταχὺ δρᾷ· ταῦτα γὰρ ἅπαντα οἱ μὲν 69483 Epin.976.c.4 : φύσιν, οἱ δὲ σοφίαν, οἱ δὲ ἀγχίνοιαν θήσουσιν φύσεως, 69484 Epin.976.c.5 : σοφὸν δὲ ὄντως οὐδενὶ τούτων οὐδεὶς τῶν ἐμφρόνων ἐθελήσει 69485 Epin.976.c.6 : ποτὲ καλεῖν. 69486 Epin.976.c.7 : Ἀλλὰ μὴν δεῖ φανῆναί γέ τινα ἐπιστήμην ἣν ἔχων 69487 Epin.976.c.8 : σοφὸς γίγνοιτ´ ἂν ὁ σοφὸς ὄντως ὢν καὶ μὴ μόνον δοξα– 69488 Epin.976.c.9 : ζόμενος. ἴδωμεν δή. χαλεπῷ μὲν γὰρ λόγῳ παντάπασιν 69489 Epin.976.d.1 : ἐπιχειροῦμεν, ἑτέραν πάρεξ τῶν εἰρημένων εὑρεῖν, ἣ σοφία 69490 Epin.976.d.2 : μὲν λέγοιτ´ ἂν ὄντως τε καὶ εἰκότως, ὁ δὲ λαβὼν οὔτε 69491 Epin.976.d.3 : βάναυσος οὔτ´ ἠλίθιος ἔσται, σοφὸς δὲ καὶ ἀγαθὸς δι´ αὐτὴν 69492 Epin.976.d.4 : πολίτης τε καὶ ἄρχων καὶ ἀρχόμενος ἐνδίκως ἔσται πόλεως 69493 Epin.976.d.5 : ἅμα καὶ ἐμμελής. κατίδωμεν δὴ ταύτην πρώτην, τίς ποτ´ 69494 Epin.976.d.6 : ἐκ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐπιστήμη μία διεξελθοῦσα ἢ μὴ 69495 Epin.976.d.7 : παραγενομένη τῶν νῦν παρουσῶν ἀνοητότατον ἂν καὶ ἀφρο– 69496 Epin.976.d.8 : νέστατον παράσχοιτο ζῷον τὸ τῶν ἀνθρώπων. οὐ δὴ 69497 Epin.976.e.1 : τοῦτό γε πάνυ χαλεπὸν τὸ κατιδεῖν. μία γὰρ ὡς εἰπεῖν 69498 Epin.976.e.2 : πρὸς μίαν ἡ τὸν ἀριθμὸν δοῦσα παντὶ τῷ θνητῷ γένει τοῦτ´ 69499 Epin.976.e.3 : ἂν δράσειεν· θεὸν δ´ αὐτὸν μᾶλλον ἤ τινα τύχην ἡγοῦμαι 69500 Epin.976.e.4 : δόντα ἡμῖν σῴζειν ἡμᾶς. ὃν δὲ θεὸν ἡγοῦμαι, φράζειν χρή, 69501 Epin.976.e.5 : καίπερ ἄτοπον ὄντα, καί πως οὐκ ἄτοπον αὖ· πῶς γὰρ τὸ 69502 Epin.977.a.1 : ἀγαθῶν αἴτιον ἡμῖν συμπάντων οὐ καὶ τοῦ πολὺ μεγίστου, 69503 Epin.977.a.2 : τῆς φρονήσεως, αἴτιον ἡγεῖσθαι δεῖ γεγονέναι; τίνα δὴ καὶ 69504 Epin.977.a.3 : σεμνύνων ποτὲ λέγω θεόν, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία; 69505 Epin.977.a.4 : σχεδὸν Οὐρανόν, ὃν καὶ δικαιότατον, ὡς σύμπαντες ἄλλοι 69506 Epin.977.a.5 : δαίμονες ἅμα καὶ θεοί, τιμᾶν τε καὶ εὔχεσθαι διαφερόντως 69507 Epin.977.a.6 : αὐτῷ. τὸ δὲ καὶ τῶν ἄλλων αἴτιον ἀγαθῶν πάντων ἡμῖν 69508 Epin.977.a.7 : αὐτὸν γεγονέναι πάντες ἂν ὁμολογοῖμεν· δοῦναι δὲ ἅμα καὶ 69509 Epin.977.a.8 : ἀριθμὸν ἡμεῖς γε ὄντως αὐτόν φαμεν, ἔτι δὲ καὶ δώσειν, ἐάν 69510 Epin.977.b.1 : τις θέλῃ συνακολουθεῖν. ἐὰν γὰρ ἴῃ τις ἐπὶ θεωρίαν ὀρθὴν 69511 Epin.977.b.2 : τὴν τοῦδε, εἴτε κόσμον εἴτε ὄλυμπον εἴτε οὐρανὸν ἐν ἡδονῇ 69512 Epin.977.b.3 : τῳ λέγειν, λεγέτω μέν, ἀκολουθείτω δὲ ὅπῃ ποικίλλων αὑτὸν 69513 Epin.977.b.4 : καὶ τὰ ἐν αὑτῷ στρέφων ἄστρα πάσας διεξόδους ὥρας τε καὶ 69514 Epin.977.b.5 : τροφὴν πᾶσιν παρέχεται. καὶ τὴν ἄλλην δὲ οὖν φρόνησιν, 69515 Epin.977.b.6 : ὡς φαῖμεν ἄν, σὺν ἀριθμῷ παντί, καὶ τἆλλ´ ἀγαθά· τοῦτο 69516 Epin.977.b.7 : δὲ μέγιστον, ἐάν τις τὴν ἀριθμῶν αὐτοῦ δόσιν δεξάμενος 69517 Epin.977.b.8 : ἐπεξέλθῃ πᾶσαν τὴν περίοδον. 69518 Epin.977.b.9 : Ἔτι δὲ σμικρὸν ἐπανελθόντες πως τοῖς λόγοις ἀναμνη– 69519 Epin.977.c.1 : σθῶμεν ὅτι καὶ μάλ´ ὀρθῶς ἐνοήσαμεν ὡς, εἴπερ ἀριθμὸν ἐκ 69520 Epin.977.c.2 : τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐξέλοιμεν, οὐκ ἄν ποτέ τι φρόνιμοι 69521 Epin.977.c.3 : γενοίμεθα. οὐ γὰρ ἂν ἔτι ποτὲ ψυχὴ τούτου τοῦ ζῴου πᾶσαν 69522 Epin.977.c.4 : ἀρετὴν λάβοι σχεδόν, ὅτου λόγος ἀπείη· ζῷον δὲ ὅτι μὴ 69523 Epin.977.c.5 : γιγνώσκοι δύο καὶ τρία μηδὲ περιττὸν μηδὲ ἄρτιον, ἀγνοοῖ 69524 Epin.977.c.6 : δὲ τὸ παράπαν ἀριθμόν, οὐκ ἄν ποτε διδόναι λόγον ἔχοι περὶ 69525 Epin.977.c.7 : ὧν αἰσθήσεις καὶ μνήμας [ἔχοι] μόνον εἴη κεκτημένον, τὴν 69526 Epin.977.d.1 : δὲ ἄλλην ἀρετήν, ἀνδρείαν καὶ σωφροσύνην, οὐδὲν ἀποκωλύει. 69527 Epin.977.d.2 : στερόμενος δὲ ἀληθοῦς λόγου σοφὸς οὐκ ἄν ποτε γένοιτο, 69528 Epin.977.d.3 : ὅτῳ δὲ σοφία μὴ προσείη, πάσης ἀρετῆς τὸ μέγιστον μέρος, 69529 Epin.977.d.4 : οὐκ ἂν ἔτι τελέως ἀγαθὸς γενόμενος εὐδαίμων ποτὲ γένοιτο. 69530 Epin.977.d.5 : οὕτως ἀριθμὸν μὲν ἀνάγκη πᾶσα ὑποτίθεσθαι· διότι δὲ τοῦτο 69531 Epin.977.d.6 : ἀνάγκη, λόγος ἔτι πλείων πάντων γίγνοιτ´ ἂν τῶν εἰρημένων. 69532 Epin.977.d.7 : ἀλλὰ καὶ ὁ νῦν ὀρθῶς ῥηθήσεται, ὅτι καὶ τὰ τῶν ἄλλων 69533 Epin.977.d.8 : τεχνῶν λεγόμενα, ἃ νυνδὴ διήλθομεν ἐῶντες εἶναι πάσας τὰς 69534 Epin.977.e.1 : τέχνας, οὐδὲ τούτων ἓν οὐδὲν μένει, πάντα δ´ ἀπολείπεται 69535 Epin.977.e.2 : τὸ παράπαν, ὅταν ἀριθμητικήν τις ἀνέλῃ. 69536 Epin.977.e.3 : Δόξειε δ´ ἂν ἴσως τις βραχέων ἕνεκα ἀριθμοῦ δεῖσθαι τὸ 69537 Epin.977.e.4 : τῶν ἀνθρώπων γένος, εἰς τὰς τέχνας ἀποβλέψας—καίτοι μέγα 69538 Epin.977.e.5 : μὲν καὶ τοῦτο—εἰ δέ τις ἴδοι τὸ θεῖον τῆς γενέσεως καὶ τὸ 69539 Epin.977.e.6 : θνητόν, ἐν ᾧ καὶ τὸ θεοσεβὲς γνωρισθήσεται καὶ ὁ ἀριθμὸς 69540 Epin.978.a.1 : ὄντως, οὐκ ἂν ἔτι πᾶς ἄν τις γνοίη σύμπαντα ἀριθμὸν ὅσης 69541 Epin.978.a.2 : ἡμῖν δυνάμεως αἴτιος ἂν εἴη συγγιγνόμενος—ἐπεὶ καὶ τὰ κατὰ 69542 Epin.978.a.3 : μουσικὴν πᾶσαν διαριθμουμένων κινήσεώς τε καὶ φθόγγων 69543 Epin.978.a.4 : δῆλον ὅτι δεῖ—καὶ τὸ μέγιστον, ἀγαθῶν ὡς πάντων αἴτιον, 69544 Epin.978.a.5 : ὅτι δὲ κακῶν οὐδενός, εὖ τοῦτο γνωστέον, ὃ καὶ τάχα γένοιτ´ 69545 Epin.978.a.6 : ἄν. ἀλλ´ ἡ σχεδὸν ἀλόγιστός τε καὶ ἄτακτος ἀσχήμων τε 69546 Epin.978.a.7 : καὶ ἄρρυθμος ἀνάρμοστός τε φορά, καὶ πάνθ´ ὁπόσα κακοῦ 69547 Epin.978.b.1 : κεκοινώνηκέν τινος, ἐπιλέλειπται παντὸς ἀριθμοῦ, καὶ δεῖ 69548 Epin.978.b.2 : τοῦθ´ οὕτω διανοεῖσθαι τὸν μέλλοντα εὐδαίμονα τελευτήσειν· 69549 Epin.978.b.3 : καὶ τό γε δὴ δίκαιόν τε καὶ ἀγαθὸν καὶ καλὸν καὶ πάντα 69550 Epin.978.b.4 : τὰ τοιαῦτα οὐδείς ποτε μὴ γιγνώσκων, ἀληθοῦς δόξης ἐπιλα– 69551 Epin.978.b.5 : βόμενος, διαριθμήσεται πρὸς τὸ ἑαυτόν τε καὶ ἕτερον πεῖσαι 69552 Epin.978.b.6 : τὸ παράπαν. 69553 Epin.978.b.7 : Ἴωμεν δὴ σκεψόμενοι πρὸς τοῦτ´ αὐτό, πῶς ἐμάθομεν 69554 Epin.978.b.8 : ἀριθμεῖν. φέρε· τὸ γὰρ ἓν δὴ καὶ δύο γέγονε πόθεν ἡμῖν 69555 Epin.978.c.1 : ὥστ´ ἐννοῆσαι, φύσιν ταύτην ἔχουσιν ἐκ τοῦ παντὸς πρὸς 69556 Epin.978.c.2 : τὸ δυνατοὺς ἐννοεῖν εἶναι; πολλοῖς δὲ ἄλλοις αὖ τῶν ζῴων 69557 Epin.978.c.3 : οὐδ´ εἰς αὐτὸ τοῦθ´ ἡ φύσις παραγέγονεν, ὥστε μαθεῖν δυνα– 69558 Epin.978.c.4 : τοῖς εἶναι παρὰ τοῦ πατρὸς ἀριθμεῖν, παρὰ δ´ ἡμῖν τοῦτ´ 69559 Epin.978.c.5 : αὐτὸ πρῶτον ἐνῴκισεν ὁ θεός, ὥστε ἱκανοῖς εἶναι δεικνύ– 69560 Epin.978.c.6 : μενον συννοεῖν, ἔπειτ´ ἔδειξεν καὶ δείκνυσιν· ὧν τί κάλλιον 69561 Epin.978.c.7 : ἓν ἑνὸς ἄν τις θεάσαιτο πλὴν τὸ τῆς ἡμέρας γένος, εἶτα εἰς 69562 Epin.978.c.8 : τὸ τῆς νυκτὸς ἔλθοι μέρος ἔχων ὄψιν, ὅθεν ἕτερον πᾶν αὐτῷ 69563 Epin.978.d.1 : φαίνοιτ´ ἄν; καὶ ἑλίττων δὴ ταῦτα αὐτὰ ὅταν μὴ παύηται 69564 Epin.978.d.2 : πολλὰς μὲν νύκτας, πολλὰς δὲ ἡμέρας [ἃς] οὐρανός, οὐδέποτε 69565 Epin.978.d.3 : παύεται διδάσκων ἀνθρώπους ἕν τε καὶ δύο, πρὶν ἂν καὶ ὁ 69566 Epin.978.d.4 : δυσμαθέστατος ἱκανῶς μάθῃ ἀριθμεῖν· ὡς γὰρ καὶ τρία καὶ 69567 Epin.978.d.5 : τέτταρα καὶ πολλά, ἕκαστος ἡμῶν ἐπινοήσειεν ἂν ὁρῶν ταῦτα. 69568 Epin.978.d.6 : καὶ ἐκ τούτων ἓν ἐποίησεν τὴν σελήνην ὁ θεὸς ἀπεργασά– 69569 Epin.978.d.7 : μενος, ἣ τοτὲ μὲν μείζων φαινομένη, τοτὲ δ´ ἐλάττων, διεξῆλθεν 69570 Epin.978.e.1 : ἄλλην ἀεὶ φαίνουσα ἡμέραν, μέχρι πεντεκαίδεκα ἡμερῶν καὶ 69571 Epin.978.e.2 : νυκτῶν· αὕτη δ´ ἔστιν περίοδος, εἰ βούλεταί τις τὸν κύκλον 69572 Epin.978.e.3 : ἕνα ὅλον εἰς ἓν τιθέναι, ὥστε ὡς ἔπος εἰπεῖν καὶ τὸ δυσμα– 69573 Epin.978.e.4 : θέστατον ἂν μαθεῖν ζῷον, οἷς παρέδωκεν φύσιν ὁ θεὸς τοῦ 69574 Epin.978.e.5 : δυνατοῖς εἶναι μανθάνειν. καὶ μέχρι μὲν τούτων τε καὶ ἐν 69575 Epin.978.e.6 : τούτοις σύμπαν τὸ δυνατὸν τῶν ζῴων μάλα ἀριθμητικὸν 69576 Epin.979.a.1 : γέγονε, τὸ καθ´ ἓν αὐτὸ σκοποῦν· τὸ δὲ πρὸς ἄλληλα 69577 Epin.979.a.2 : πάντα ἀριθμὸν ἀεὶ λογίζεσθαι, δοκῶ μὲν μείζονος ἕνεκα, καὶ 69578 Epin.979.a.3 : τούτου δὲ σελήνην, καθάπερ εἴπομεν, αὐξανομένην καὶ 69579 Epin.979.a.4 : φθίνουσαν ἐμποιήσας, μῆνας πρὸς τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσατο, 69580 Epin.979.a.5 : καὶ πάντα ἀριθμὸν πρὸς ἀριθμὸν ἤρξατο συνορᾶν εὐδαίμονι 69581 Epin.979.a.6 : τύχῃ. διὰ δὲ ταῦθ´ ἡμῖν καρποί τε καὶ ἐγκύμων ἡ γῆ γέ– 69582 Epin.979.a.7 : γονεν, ὥστ´ εἶναι τροφὴν πᾶσι τοῖς ζῴοις, ἀνέμων τε καὶ 69583 Epin.979.a.8 : ὑετῶν γιγνομένων οὐκ ἐξαισίων οὐδὲ ἀμέτρων· ἀλλ´ εἴ τι 69584 Epin.979.b.1 : παρὰ ταῦτα γίγνεται πρὸς τὸ φλαῦρον, οὐ τὴν θείαν ἀλλὰ 69585 Epin.979.b.2 : τὴν ἀνθρωπίνην αἰτιᾶσθαι χρὴ φύσιν, οὐκ ἐν δίκῃ διανέ– 69586 Epin.979.b.3 : μουσαν τὸν αὑτῶν βίον. ἡμῖν δ´ οὖν ζητοῦσιν περὶ νόμων 69587 Epin.979.b.4 : σχεδὸν ἔδοξεν τὰ μὲν ἄλλα ῥᾴδιά τ´ εἶναι γνῶναι τὰ βέλ– 69588 Epin.979.b.5 : τιστα ἀνθρώποις, καὶ πᾶς ἂν ἱκανὸς γίγνεσθαι καὶ συνεῖναι 69589 Epin.979.b.6 : τὰ λεγόμενα καὶ ποιεῖν, εἰ γνοίη τί ποτ´ ἔστιν ὃ συμφέρειν 69590 Epin.979.b.7 : εἰκὸς καὶ τί τὸ μὴ συμφέρον· ἔδοξε δὴ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ τὰ 69591 Epin.979.c.1 : μὲν ἄλλα ἐπιτηδεύματα πάντα οὐ σφόδρα χαλεπὰ εἶναι, τὸ 69592 Epin.979.c.2 : δὲ τίνα τρόπον χρὴ γίγνεσθαι χρηστοὺς ἀνθρώπους παγχά– 69593 Epin.979.c.3 : λεπον. καὶ τὰ μὲν ἄλλα αὖ πάντα κτᾶσθαι χρηστά, τὸ λε– 69594 Epin.979.c.4 : γόμενόν [τε], καὶ δυνατὸν καὶ οὐ χαλεπόν, οὐσίαν τε ὅσην δεῖ 69595 Epin.979.c.5 : καὶ μὴ δεῖ, καὶ σῶμα οἷόν τε δεῖ καὶ μή· καὶ ψυχὴν ὅτι μὲν 69596 Epin.979.c.6 : ἀγαθὴν δεῖ, συγχωρεῖ πᾶς παντί, τὸ δ´ ὅντινα τρόπον ἀγαθήν, 69597 Epin.979.c.7 : ὅτι μὲν αὖ δικαίαν καὶ σώφρονα καὶ ἀνδρείαν, καὶ ταῦτα, ὅτι 69598 Epin.979.c.8 : δὲ σοφήν, φησὶ μὲν πᾶς δεῖν, ἥντινα δὲ σοφίαν, ὡς ἄρτι 69599 Epin.979.d.1 : διεληλύθαμεν, οὐδεὶς οὐδενὶ τὸ παράπαν ἔτι συνομολογεῖ 69600 Epin.979.d.2 : τῶν πολλῶν. νῦν οὖν δὴ παρὰ πάσας τὰς πρόσθεν σοφίας οὐ 69601 Epin.979.d.3 : φαύλην τινὰ ἀνευρίσκομεν εἰς αὐτά γε ταῦτα, τὸ δοκεῖν σοφὸν 69602 Epin.979.d.4 : εἶναι τόν γε μεμαθηκότα ἅπερ καὶ διεληλύθαμεν· εἰ δ´ ἔστιν 69603 Epin.979.d.5 : σοφὸς ὁ ταῦτ´ ἐπιστήμων καὶ ἀγαθός, τούτου δὴ πέρι λόγον 69604 Epin.979.d.6 : δεῖ λαβεῖν. 69605 Epin.979.d.7 : {ΚΛ.} Ὦ ξένε, ὡς εἰκότως εἶπες ὅτι περὶ μεγάλων μεγάλα 69606 Epin.979.d.8 : ἐπιχειρεῖς φράζειν. 69607 Epin.979.e.1 : {ΑΘ.} Οὐ γὰρ σμικρά, ὦ Κλεινία· τὸ δὲ χαλεπώτερον, ὅτι 69608 Epin.979.e.2 : παντάπασι καὶ πάντως ἀληθῆ. 69609 Epin.979.e.3 : {ΚΛ.} Σφόδρα γε, ὦ ξένε· ἀλλ´ ὅμως μὴ ἀποκάμῃς λέγων 69610 Epin.979.e.4 : ὃ φῄς. 69611 Epin.979.e.5 : {ΑΘ.} Ναί, μηδὲ σφὼ τοίνυν ἀκούοντε. 69612 Epin.979.e.6 : {ΚΛ.} Ταῦτ´ ἔσται· καὶ ὑπὲρ ἀμφοῖν ἐγώ σοι φράζω. 69613 Epin.980.a.1 : {ΑΘ.} Καλῶς. ἐξ ἀρχῆς δὴ ῥητέον ἀνάγκῃ πρῶτον, ὡς 69614 Epin.980.a.2 : φαίνεται, μάλιστα μὲν ἄν, εἰ δυνάμεθα ἑνὶ λαβεῖν ὀνόματι, 69615 Epin.980.a.3 : τίς ἐστιν ἣν οἰόμεθα σοφίαν εἶναι, τοῦτο δ´ εἰ σφόδρα 69616 Epin.980.a.4 : ἀδυνατοῦμεν, τὸ δεύτερον, τίνες εἰσίν ποτε καὶ ὁπόσαι τινές, 69617 Epin.980.a.5 : ἅς τις λαβὼν σοφὸς ἂν εἴη κατὰ τὸν ἡμέτερον μῦθον. 69618 Epin.980.a.6 : {ΚΛ.} Λέγοις ἄν. 69619 Epin.980.a.7 : {ΑΘ.} Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἀνεμέσητον τῷ νομοθέτῃ τὸ 69620 Epin.980.a.8 : κάλλιον τῶν πρότερον εἰρημένων περὶ θεῶν καὶ ἄμεινον 69621 Epin.980.a.9 : ἀπεικάζοντι λέγειν, οἷον παιδιᾷ καλῇ χρωμένῳ καὶ τιμῶντι 69622 Epin.980.b.1 : θεούς, ὕμνοις τε καὶ εὐδαιμονίᾳ γεραίροντι διάγειν τὸν αὑτοῦ 69623 Epin.980.b.2 : βίον. 69624 Epin.980.b.3 : {ΚΛ.} Ἦ καλῶς, ὦ ξένε, λέγεις. εἰ γάρ σοι τοῦτο τέλος 69625 Epin.980.b.4 : εἴη τῶν νόμων, θεοὺς προσπαίσαντι καθαρώτερον δὲ δια– 69626 Epin.980.b.5 : γαγόντι τὸν βίον τῆς ἅμα τελευτῆς ἀρίστης τε καὶ καλλίστης 69627 Epin.980.b.6 : τυχεῖν. 69628 Epin.980.b.7 : {ΑΘ.} Πῶς οὖν, ὦ Κλεινία, λέγομεν; ἦ δοκεῖ τοὺς θεοὺς 69629 Epin.980.b.8 : ὑμνοῦντες σφόδρα τιμῶμεν, εὐχόμενοι τὰ κάλλιστα καὶ 69630 Epin.980.b.9 : ἄριστα περὶ αὐτῶν ἐπιέναι λέγειν ἡμῖν; οὕτως ἢ πῶς λέγεις; 69631 Epin.980.c.1 : {ΚΛ.} Θαυμαστῶς μὲν οὖν οὕτως. ἀλλ´, ὦ δαιμόνιε, 69632 Epin.980.c.2 : πιστεύσας τοῖς θεοῖς εὔχου τε καὶ λέγε τὸν ἐπιόντα σοι 69633 Epin.980.c.3 : λόγον τῶν καλῶν περὶ τοὺς θεούς τε καὶ τὰς θεάς. 69634 Epin.980.c.4 : {ΑΘ.} Ἔσται ταῦτα, ἂν αὐτὸς ὁ θεὸς ἡμῖν ὑφηγῆται. 69635 Epin.980.c.5 : συνεύχου μόνον. 69636 Epin.980.c.6 : {ΚΛ.} Λέγοις ἂν τὸ μετὰ τοῦτο. 69637 Epin.980.c.7 : {ΑΘ.} Θεογονίαν τοίνυν καὶ ζῳογονίαν ἀναγκαῖον, ὡς 69638 Epin.980.c.8 : ἔοικεν, πρῶτόν μοι, κακῶς ἀπεικασάντων τῶν ἔμπροσθεν, 69639 Epin.980.c.9 : βέλτιον ἀπεικάσαι κατὰ τὸν ἔμπροσθεν λόγον, ἀναλαβόντα 69640 Epin.980.d.1 : ὃν πρὸς τοὺς ἀσεβεῖς ἐπικεχείρηκα λέγων, φράζων ὡς εἰσὶν 69641 Epin.980.d.2 : θεοὶ ἐπιμελούμενοι πάντων, σμικρῶν καὶ μειζόνων, καὶ 69642 Epin.980.d.3 : σχεδὸν ἀπαραμύθητοι τῶν περὶ τὰ δίκαιά εἰσιν πράγματα— 69643 Epin.980.d.4 : εἰ δὴ μέμνησθέ γε, ὦ Κλεινία· ἐλάβετε μὲν γὰρ δὴ καὶ 69644 Epin.980.d.5 : ὑπομνήματα—καὶ γὰρ ἦν τὰ ῥηθέντα τότε καὶ μάλα ἀληθῆ· 69645 Epin.980.d.6 : τόδε δὲ αὐτῶν ἦν τὸ μέγιστον, ὅτι πρεσβύτερον εἴη ψυχὴ 69646 Epin.980.d.7 : σώματος ἅπασα παντός—ἆρα μέμνησθε; ἢ πάντως που 69647 Epin.980.d.8 : τοῦτό γε; —ὃ γὰρ ἄμεινον καὶ παλαιότερον καὶ θεοειδέστερον, 69648 Epin.980.e.1 : πιθανὸν ὅτι τοῦ †νέου καὶ νεωτέρου καὶ ἀτιμοτέρου, πανταχῇ 69649 Epin.980.e.2 : τε ἄρχον ἀρχομένου πρεσβύτερον καὶ ἄγον ἀγομένου πάντῃ. 69650 Epin.980.e.3 : λάβωμεν δὴ τοῦτό γε, ὡς ψυχὴ πρεσβύτερόν ἐστι σώματος. 69651 Epin.981.a.1 : εἰ δ´ ἔχει τοῦτο οὕτως, τό γε πρῶτον ἡμῖν τοῦ πρώτου τῆς 69652 Epin.981.a.2 : γενέσεως πιθανώτερον ἂν εἴη σχεδὸν ὑπηργμένον· καὶ θῶμεν 69653 Epin.981.a.3 : δὴ τὴν ἀρχὴν τῆς ἀρχῆς εὐσχημονέστερον ἔχειν, καὶ τῶν 69654 Epin.981.a.4 : μεγίστων σοφίας περὶ θεῶν γενέσεως ὀρθότατα ἐπιβαίνειν 69655 Epin.981.a.5 : ἡμᾶς. 69656 Epin.981.a.6 : {ΚΛ.} Ἔστω ταῦτα εἰς δύναμιν λεγόμενα. 69657 Epin.981.a.7 : {ΑΘ.} Φέρε δή, ζῷόν γε ἀληθέστατα λέγεσθαι κατὰ φύσιν 69658 Epin.981.a.8 : φῶμεν τοῦτό γε, ὅταν μία συνελθοῦσα σύστασις ψυχῆς καὶ 69659 Epin.981.a.9 : σώματος ἀποτέκῃ μίαν μορφήν; 69660 Epin.981.a.10 : {ΚΛ.} Ὀρθῶς. 69661 Epin.981.b.1 : {ΑΘ.} Ζῷον μὲν δὴ τὸ τοιοῦτον καλεῖται δικαιότατα; 69662 Epin.981.b.2 : {ΚΛ.} Ναί. 69663 Epin.981.b.3 : {ΑΘ.} Στερεὰ δὲ σώματα λέγεσθαι χρὴ κατὰ τὸν εἰκότα 69664 Epin.981.b.4 : λόγον πέντε, ἐξ ὧν κάλλιστα καὶ ἄριστά τις ἂν πλάττοι, τὸ 69665 Epin.981.b.5 : δὲ ἄλλο γένος ἅπαν ἔχει μορφὴν μίαν· οὐ γάρ ἐστιν ἀσώ– 69666 Epin.981.b.6 : ματον ὅτι τ´ ἄλλο γίγνοιτ´ ἂν καὶ χρῶμα οὐδὲν οὐδαμῶς 69667 Epin.981.b.7 : οὐδέποτ´ ἔχον, πλὴν τὸ θειότατον ὄντως ψυχῆς γένος. τοῦτο 69668 Epin.981.b.8 : δ´ ἐστὶ σχεδὸν ᾧ μόνῳ πλάττειν καὶ δημιουργεῖν προσήκει, 69669 Epin.981.c.1 : σώματι δέ, ὃ λέγομεν, πλάττεσθαι καὶ γίγνεσθαι καὶ ὁρᾶ– 69670 Epin.981.c.2 : σθαι· τῷ δέ—λέγωμεν πάλιν· οὐ γὰρ ἅπαξ ῥητέον—ἀοράτῳ 69671 Epin.981.c.3 : τε εἶναι καὶ γιγνώσκοντι νοητῷ τε, μνήμης μεταλαβόντι 69672 Epin.981.c.4 : λογισμοῦ τε ἐν περιτταῖς τε καὶ ἀρτίαις ἅμα μεταβολαῖς. 69673 Epin.981.c.5 : πέντε οὖν ὄντων τῶν σωμάτων, πῦρ χρὴ φάναι καὶ ὕδωρ 69674 Epin.981.c.6 : εἶναι καὶ τρίτον ἀέρα, τέταρτον δὲ γῆν, πέμπτον δὲ αἰθέρα, 69675 Epin.981.c.7 : τούτων δ´ ἐν ἡγεμονίαις ἕκαστον ζῷον πολὺ καὶ παντοδαπὸν 69676 Epin.981.c.8 : ἀποτελεῖσθαι. μαθεῖν δὲ καθ´ ἓν ὧδ´ ἔστιν χρεών. γήινον 69677 Epin.981.d.1 : μὲν τιθῶμεν τὸ πρῶτον ἡμῖν ἕν, πάντας μὲν ἀνθρώπους, 69678 Epin.981.d.2 : πάντα δὲ ὅσα πολύποδα καὶ ἄποδα, καὶ ὅσα πορεύσιμα καὶ 69679 Epin.981.d.3 : ὅσα μόνιμα, διειλημμένα ῥίζαις· τὸ δὲ ἓν αὐτοῦ τόδε νομίζειν 69680 Epin.981.d.4 : δεῖ, ὡς πάντα μὲν ἐξ ἁπάντων ταῦτ´ ἔστιν τῶν γενῶν, τὸ δὲ 69681 Epin.981.d.5 : πολὺ τούτου γῆς ἐστιν καὶ τῆς στερεμνίας φύσεως. ἄλλο 69682 Epin.981.d.6 : δὲ χρὴ ζῴου γένος θεῖναι δεύτερον γιγνόμενον ἅμα καὶ 69683 Epin.981.d.7 : δυνατὸν ὁρᾶσθαι· τὸ γὰρ πλεῖστον πυρὸς ἔχει, ἔχει μὴν γῆς 69684 Epin.981.e.1 : τε καὶ ἀέρος, ἔχει δὲ καὶ ἁπάντων τῶν ἄλλων βραχέα μέρη, 69685 Epin.981.e.2 : διὸ δὴ ζῷά τε ἐξ αὐτῶν παντοδαπὰ γίγνεσθαι χρὴ φάναι καὶ 69686 Epin.981.e.3 : ὁρώμενα, νομίσαι δὲ δὴ δεῖ πάλιν τὰ κατ´ οὐρανὸν ζῴων 69687 Epin.981.e.4 : γένη, ὃ δὴ πᾶν χρὴ φάναι θεῖον γένος ἄστρων γεγονέναι, 69688 Epin.981.e.5 : σώματος μὲν τυχὸν καλλίστου, ψυχῆς δ´ εὐδαιμονεστάτης 69689 Epin.981.e.6 : τε καὶ ἀρίστης. δυοῖν δὲ αὐτοῖς μοιρῶν τὴν ἑτέραν χρὴ 69690 Epin.981.e.7 : δόξῃ μεταδιδόναι σχεδόν· ἢ γὰρ ἀνώλεθρόν τε καὶ ἀθάνατον 69691 Epin.982.a.1 : ἕκαστον αὐτῶν εἶναι καὶ θεῖον τὸ παράπαν ἐξ ἁπάσης ἀνά– 69692 Epin.982.a.2 : γκης, ἤ τινα μακραίωνα βίον ἔχειν ἱκανὸν ἑκάστῳ ζωῆς, ἧς 69693 Epin.982.a.3 : οὐδέν τι πλείονος ἂν προσδεῖσθαί ποτε. 69694 Epin.982.a.4 : Νοήσωμεν οὖν πρῶτον, ὃ λέγομεν, δύο τὰ τοιαῦτα εἶναι 69695 Epin.982.a.5 : ζῷα—πάλιν γὰρ λέγωμεν—ὁρατὰ μὲν ἀμφότερα, τὸ μὲν ἐκ 69696 Epin.982.a.6 : πυρός, ὡς δόξειεν ἄν, ὅλον, τὸ δ´ ἐκ γῆς, καὶ τὸ μὲν γήινον 69697 Epin.982.a.7 : ἐν ἀταξίᾳ, τὸ δ´ ἐκ πυρὸς ἐν τάξει πάσῃ κινούμενον. τὸ μὲν 69698 Epin.982.a.8 : οὖν ἐν ἀταξίᾳ κινούμενον ἄφρον χρὴ νομίζειν, ὅπερ ὡς τὸ 69699 Epin.982.b.1 : πολὺ δρᾷ τὸ περὶ ἡμᾶς ζῷον, τὸ δὲ ἐν τάξει τε καὶ οὐρανῷ 69700 Epin.982.b.2 : πόρον ἔχον μέγα τεκμήριον χρὴ ποιεῖσθαι τοῦ φρόνιμον εἶναι· 69701 Epin.982.b.3 : κατὰ ταὐτὰ γὰρ ἂν καὶ ὡσαύτως πορευόμενον ἀεὶ καὶ ποιοῦν 69702 Epin.982.b.4 : καὶ πάσχον τεκμήριον ἱκανὸν τοῦ φρονίμως ζῆν εἴη παρε– 69703 Epin.982.b.5 : χόμενον. ἡ ψυχῆς δὲ ἀνάγκη νοῦν κεκτημένης ἁπασῶν 69704 Epin.982.b.6 : ἀναγκῶν πολὺ μεγίστη γίγνοιτ´ ἄν—ἄρχουσα γὰρ ἀλλ´ οὐκ 69705 Epin.982.b.7 : ἀρχομένη νομοθετεῖ—τὸ δὲ ἀμετάστροφον, ὅταν ψυχὴ τὸ 69706 Epin.982.c.1 : ἄριστον κατὰ τὸν ἄριστον βουλεύσηται νοῦν, τὸ τέλεον 69707 Epin.982.c.2 : ἐκβαίνει τῷ ὄντι κατὰ νοῦν, καὶ οὐδὲ ἀδάμας ἂν αὐτοῦ 69708 Epin.982.c.3 : κρεῖττον οὐδὲ ἀμεταστροφώτερον ἄν ποτε γένοιτο, ἀλλ´ ὄντως 69709 Epin.982.c.4 : τρεῖς Μοῖραι κατέχουσαι φυλάττουσι τέλεον εἶναι τὸ βελ– 69710 Epin.982.c.5 : τίστῃ βουλῇ βεβουλευμένον ἑκάστοις θεῶν. τοῖς δὲ ἀνθρώ– 69711 Epin.982.c.6 : ποις ἐχρῆν τεκμήριον εἶναι τοῦ νοῦν ἔχειν ἄστρα τε καὶ 69712 Epin.982.c.7 : σύμπασαν ταύτην τὴν διαπορείαν, ὅτι τὰ αὐτὰ ἀεὶ πράττει 69713 Epin.982.c.8 : διὰ τὸ βεβουλευμένα πάλαι πράττειν θαυμαστόν τινα χρόνον 69714 Epin.982.d.1 : ὅσον, ἀλλ´ οὐ μεταβουλευόμενον ἄνω καὶ κάτω, τοτὲ μὲν 69715 Epin.982.d.2 : ἕτερα, ἄλλοτε δὲ ἄλλα πρᾶττον, πλανᾶσθαί τε καὶ μετακυ– 69716 Epin.982.d.3 : κλεῖσθαι. τοῦθ´ ἡμῶν τοῖς πολλοῖς αὐτὸ τοὐναντίον ἔδοξεν, 69717 Epin.982.d.4 : ὅτι τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως πράττει, ψυχὴν οὐκ ἔχειν· οὕτω 69718 Epin.982.d.5 : τοῖς ἄφροσι συνεφέσπετο τὸ πλῆθος, ὡς τὸ μὲν ἀνθρώπινον 69719 Epin.982.d.6 : ἔμφρον καὶ ζῶν ὡς κινούμενον ὑπολαβεῖν, τὸ δὲ θεῖον ἄφρον 69720 Epin.982.d.7 : ὡς μένον ἐν ταῖς αὐταῖς φοραῖς· ἐξῆν δὲ ἀνθρώπῳ γε ἐπὶ 69721 Epin.982.e.1 : τὰ καλλίω καὶ βελτίω καὶ φίλα τιθεμένῳ λαμβάνειν ὡς 69722 Epin.982.e.2 : διὰ τοῦτο αὐτὸ ἔμφρον δεῖ νομίζειν τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ 69723 Epin.982.e.3 : ὡσαύτως καὶ διὰ ταὐτὰ πρᾶττον ἀεί, τοῦτο δ´ εἶναι τὴν τῶν 69724 Epin.982.e.4 : ἄστρων φύσιν, ἰδεῖν μὲν καλλίστην, πορείαν δὲ καὶ χορείαν 69725 Epin.982.e.5 : πάντων χορῶν καλλίστην καὶ μεγαλοπρεπεστάτην χορεύοντα 69726 Epin.982.e.6 : πᾶσι τοῖς ζῶσι τὸ δέον ἀποτελεῖν. καὶ μὴν ὅτι γε δικαίως 69727 Epin.983.a.1 : ἔμψυχα αὐτὰ λέγομεν, πρῶτον τὸ μέγεθος αὐτῶν διανοη– 69728 Epin.983.a.2 : θῶμεν. οὐ γάρ, ὡς σμικρὰ φαντάζεται, τηλικαῦτα ὄντως 69729 Epin.983.a.3 : ἐστίν, ἀλλ´ ἀμήχανον ἕκαστον αὐτῶν τὸν ὄγκον—πιστεῦσαι 69730 Epin.983.a.4 : δ´ ἄξιον· ἀποδείξεσιν γὰρ ἱκαναῖς λαμβάνεται—τὸν γὰρ 69731 Epin.983.a.5 : ἥλιον ὅλον τῆς γῆς ὅλης μείζω διανοηθῆναι δυνατὸν ὀρθῶς, 69732 Epin.983.a.6 : καὶ πάντα δὴ τὰ φερόμενα ἄστρα θαυμαστόν τι μέγεθος ἔχει. 69733 Epin.983.a.7 : λάβωμεν δὴ τίς τρόπος ἂν εἴη τοσοῦτον περιφέρειν ὄγκον 69734 Epin.983.a.8 : τινὰ φύσιν τὸν αὐτὸν ἀεὶ χρόνον, ὅσον καὶ νῦν περιφέρεται. 69735 Epin.983.b.1 : θεὸν δή φημι τὸν αἴτιον ἔσεσθαι, καὶ οὔποθ´ ἑτέρως εἶναι 69736 Epin.983.b.2 : δυνατόν· ἔμψυχον μὲν γὰρ οὔποτε γένοιτ´ ἂν ἑτέρᾳ πλὴν 69737 Epin.983.b.3 : διὰ θεόν, ὡς ἡμεῖς ἀπεφηνάμεθα. ὅτε δὲ τοῦτο οἷός τέ 69738 Epin.983.b.4 : ἐστιν θεός, ἅπασα αὐτῷ ῥᾳστώνη γέγονεν τοῦ πρῶτον μὲν 69739 Epin.983.b.5 : ζῷον γεγονέναι πᾶν σῶμα καὶ ὄγκον σύμπαντα, ἔπειτα, ᾗπερ 69740 Epin.983.b.6 : ἂν διανοηθῇ βέλτιστα, ταύτῃ φέρειν. νῦν δὴ περὶ ἁπάντων 69741 Epin.983.b.7 : τούτων ἕνα λόγον λέγοιμεν ἀληθῆ· οὐκ ἔστιν γῆν τε καὶ 69742 Epin.983.c.1 : οὐρανὸν ἅπαντάς τε ἀστέρας ὄγκους τε ἐκ τούτων σύμπαντας, 69743 Epin.983.c.2 : μὴ ψυχῆς πρὸς ἑκάστῳ γενομένης ἢ καὶ ἐν ἑκάστοις, εἶτα 69744 Epin.983.c.3 : εἰς ἀκρίβειαν κατ´ ἐνιαυτὸν οὕτω πορεύεσθαι κατὰ μῆνάς τε 69745 Epin.983.c.4 : καὶ ἡμέρας, καὶ σύμπαντα τὰ γιγνόμενα σύμπασιν ἡμῖν ἀγαθὰ 69746 Epin.983.c.5 : γίγνεσθαι. 69747 Epin.983.c.6 : Δεῖ δέ, ὅσῳ φλαυρότερόν ἐστ´ ἄνθρωπος, μή τοι 69748 Epin.983.c.7 : ληροῦντά γε, σαφῶς δέ τι λέγοντα φαίνεσθαι. ῥύμας 69749 Epin.983.c.8 : μὲν οὖν εἴ τις αἰτίας τινὰς ἐρεῖ σωμάτων ἢ φύσεις ἤ τι 69750 Epin.983.c.9 : τοιοῦτον, οὐδὲν σαφὲς ἐρεῖ· τὸ δὲ παρ´ ἡμῶν εἰρημένον 69751 Epin.983.d.1 : σφόδρ´ ἀναλαβεῖν χρή, πότερον ἔχει λόγον ὁ λόγος ἢ πάντως 69752 Epin.983.d.2 : ὑστερεῖ, τὸ πρῶτον μὲν τὰ ὄντα εἶναι δύο, τὸ μὲν ψυχήν, τὸ 69753 Epin.983.d.3 : δὲ σῶμα, καὶ πολλὰ ἑκατέρου, πάντα δὲ ἀλλήλων ἄλλα καὶ 69754 Epin.983.d.4 : ἑκάτερα ἑκατέρων, καὶ τρίτον ἄλλο οὐδὲν κοινὸν οὐδενί, 69755 Epin.983.d.5 : διαφέρειν δὲ ψυχὴν σώματος. ἔμφρον μέν που, τὸ δὲ ἄφρον 69756 Epin.983.d.6 : θήσομεν, ἄρχον δέ, τὸ δὲ ἀρχόμενον, καὶ τὸ μὲν αἴτιον 69757 Epin.983.d.7 : ἁπάντων, τὸ δὲ ἀναίτιον πάσης πάθης· ὥστε τά γε δὴ κατ´ 69758 Epin.983.e.1 : οὐρανὸν ὑπ´ ἄλλου του φάναι γεγονέναι, καὶ μὴ ψυχῆς τε 69759 Epin.983.e.2 : καὶ σώματος οὕτως εἶναι γεννήματα, πολλὴ μωρία τε καὶ 69760 Epin.983.e.3 : ἀλογία. εἰ δ´ οὖν δεῖ νικᾶν τοὺς περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων 69761 Epin.983.e.4 : λόγους καὶ πιστῶς θεῖα φαίνεσθαι γεγονέναι τὰ τοιαῦτα 69762 Epin.983.e.5 : σύμπαντα, δυοῖν τοι θάτερα θετέον αὐτά· ἢ γὰρ θεοὺς αὐ– 69763 Epin.983.e.6 : τοὺς ταῦτα ὑμνητέον ὀρθότατα, ἢ θεῶν εἰκόνας ὡς ἀγάλματα 69764 Epin.984.a.1 : ὑπολαβεῖν γεγονέναι, θεῶν αὐτῶν ἐργασαμένων· οὐ γὰρ 69765 Epin.984.a.2 : ἀνοήτων γε οὐδὲ βραχέος ἀξίων, ἀλλ´ ὅπερ εἰρήκαμεν, τού– 69766 Epin.984.a.3 : των ἡμῖν θάτερα θετέα, τὰ δὲ τεθέντα τιμητέον πάντων 69767 Epin.984.a.4 : ἀγαλμάτων διαφερόντως· οὐ γὰρ μήποτε φανῇ καλλίω καὶ 69768 Epin.984.a.5 : κοινότερα συμπάντων ἀνθρώπων ἀγάλματα, οὐδ´ ἐν δια– 69769 Epin.984.a.6 : φέρουσιν τόποις ἱδρυμένα, καθαριότητι καὶ σεμνότητι καὶ συμ– 69770 Epin.984.b.1 : πάσῃ ζωῇ διαφέροντα ἢ ταύτῃ ὡς πάντῃ ταύτῃ γεγένηται. 69771 Epin.984.b.2 : νῦν οὖν δὴ περὶ θεῶν ἐγχειρῶμεν τό γε τοσοῦτον, τὰ δύο 69772 Epin.984.b.3 : κατιδόντες ζῷα ὁρατὰ ἡμῖν, ἅ φαμεν ἀθάνατον, τὸ δὲ γήινον 69773 Epin.984.b.4 : ἅπαν θνητὸν γεγονέναι, τὰ τρία τὰ μέσα τῶν πέντε τὰ μεταξὺ 69774 Epin.984.b.5 : τούτων σαφέστατα κατὰ δόξαν τὴν ἐπιεικῆ γεγονότα πειρα– 69775 Epin.984.b.6 : θῆναι λέγειν. αἰθέρα μὲν γὰρ μετὰ τὸ πῦρ θῶμεν, ψυχὴν 69776 Epin.984.b.7 : δ´ ἐξ αὐτοῦ τιθῶμεν πλάττειν ζῷα δύναμιν ἔχοντα, ὥσπερ 69777 Epin.984.c.1 : τῶν ἄλλων γενῶν, τὸ πολὺ μὲν τῆς αὐτοῦ φύσεως, τὰ δὲ 69778 Epin.984.c.2 : σμικρότερα συνδέσμου χάριν ἐκ τῶν ἄλλων γενῶν· μετὰ 69779 Epin.984.c.3 : δὲ τὸν αἰθέρα ἐξ ἀέρος πλάττειν τὴν ψυχὴν γένος ἕτερον 69780 Epin.984.c.4 : ζῴων, καὶ τὸ τρίτον ἐξ ὕδατος. πάντα δὲ δημιουργήσασαν 69781 Epin.984.c.5 : ταῦτα ψυχὴν ζῴων εἰκὸς ὅλον οὐρανὸν ἐμπλῆσαι, χρησαμένην 69782 Epin.984.c.6 : πᾶσι τοῖς γένεσι κατὰ δύναμιν, πάντων μὲν μετόχων τοῦ ζῆν 69783 Epin.984.c.7 : γεγονότων· δεύτερα δὲ καὶ τρίτα καὶ τέταρτα καὶ πέμπτα, 69784 Epin.984.d.1 : ἀπὸ θεῶν τῶν φανερῶν ἀρξάμενα γενέσεως, εἰς ἡμᾶς τοὺς 69785 Epin.984.d.2 : ἀνθρώπους ἀποτελευτᾶν. 69786 Epin.984.d.3 : Θεοὺς μὲν δή, Δία τε καὶ Ἥραν καὶ τοὺς ἄλλους πάντας, 69787 Epin.984.d.4 : ὅπῃ τις ἐθέλει, ταύτῃ κατὰ τὸν αὐτὸν τιθέσθω νόμον καὶ 69788 Epin.984.d.5 : πάγιον ἐχέτω τοῦτον τὸν λόγον· θεοὺς δὲ δὴ τοὺς ὁρατούς, 69789 Epin.984.d.6 : μεγίστους καὶ τιμιωτάτους καὶ ὀξύτατον ὁρῶντας πάντῃ, τοὺς 69790 Epin.984.d.7 : πρώτους τὴν τῶν ἄστρων φύσιν λεκτέον καὶ ὅσα μετὰ τούτων 69791 Epin.984.d.8 : αἰσθανόμεθα γεγονότα, μετὰ δὲ τούτους καὶ ὑπὸ τούτοις ἑξῆς 69792 Epin.984.e.1 : δαίμονας, ἀέριον δὲ γένος, ἔχον ἕδραν τρίτην καὶ μέσην, τῆς 69793 Epin.984.e.2 : ἑρμηνείας αἴτιον, εὐχαῖς τιμᾶν μάλα χρεὼν χάριν τῆς εὐφήμου 69794 Epin.984.e.3 : διαπορείας. τῶν δὲ δύο τούτων ζῴων, τοῦ τ´ ἐξ αἰθέρος ἐφεξῆς 69795 Epin.984.e.4 : τε ἀέρος ὄν, διορώμενον ὅλον αὐτῶν ἑκάτερον εἶναι—παρὸν 69796 Epin.984.e.5 : δὴ πλησίον οὐ κατάδηλον ἡμῖν γίγνεσθαι—μετέχοντα δὲ 69797 Epin.985.a.1 : φρονήσεως θαυμαστῆς, ἅτε γένους ὄντα εὐμαθοῦς τε καὶ 69798 Epin.985.a.2 : μνήμονος, γιγνώσκειν μὲν σύμπασαν τὴν ἡμετέραν αὐτὰ 69799 Epin.985.a.3 : διάνοιαν λέγωμεν, καὶ τόν τε καλὸν ἡμῶν καὶ ἀγαθὸν ἅμα 69800 Epin.985.a.4 : θαυμαστῶς ἀσπάζεσθαι καὶ τὸν σφόδρα κακὸν μισεῖν, ἅτε 69801 Epin.985.a.5 : λύπης μετέχοντα ἤδη—θεὸν μὲν γὰρ δὴ τὸν τέλος ἔχοντα 69802 Epin.985.a.6 : τῆς θείας μοίρας ἔξω τούτων εἶναι, λύπης τε καὶ ἡδονῆς, τοῦ 69803 Epin.985.a.7 : δὲ φρονεῖν καὶ τοῦ γιγνώσκειν κατὰ πάντα μετειληφέναι— 69804 Epin.985.b.1 : καὶ συμπλήρους δὴ ζῴων οὐρανοῦ γεγονότος, ἑρμηνεύεσθαι 69805 Epin.985.b.2 : πρὸς ἀλλήλους τε καὶ τοὺς ἀκροτάτους θεοὺς πάντας τε καὶ 69806 Epin.985.b.3 : πάντα, διὰ τὸ φέρεσθαι τὰ μέσα τῶν ζῴων ἐπί τε γῆν καὶ ἐπὶ 69807 Epin.985.b.4 : τὸν ὅλον οὐρανὸν ἐλαφρᾷ φερόμενα ῥύμῃ. τὸ δὲ ὕδατος 69808 Epin.985.b.5 : πέμπτον ὂν ἡμίθεον μὲν ἀπεικάσειεν ἄν τις ὀρθῶς ἀπεικάζων 69809 Epin.985.b.6 : ἐξ αὐτοῦ γεγονέναι, καὶ τοῦτ´ εἶναι τοτὲ μὲν ὁρώμενον, ἄλλοτε 69810 Epin.985.b.7 : δὲ ἀποκρυφθὲν ἄδηλον γιγνόμενον, θαῦμα κατ´ ἀμυδρὰν ὄψιν 69811 Epin.985.c.1 : παρεχόμενον. τούτων δὴ τῶν πέντε ὄντως ὄντων ζῴων, ὅπῃ 69812 Epin.985.c.2 : τινὲς ἐνέτυχον ἡμῶν, ἢ καθ´ ὕπνον ἐν ὀνειροπολίᾳ προστυ– 69813 Epin.985.c.3 : χόντες, ἢ κατὰ φήμας τε καὶ μαντείας λεχθέν τισιν ἐν ἀκοαῖς 69814 Epin.985.c.4 : ὑγιαίνουσιν ἢ καὶ κάμνουσιν, ἢ καὶ τελευτῇ βίου προστυχέσι 69815 Epin.985.c.5 : γενομένοις, ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ δόξας παραγενομένας, ὅθεν 69816 Epin.985.c.6 : ἱερὰ πολλὰ πολλῶν γέγονεν, τὰ δὲ γενήσεται, τούτων πάντων 69817 Epin.985.c.7 : νομοθέτης, ὅστις νοῦν κέκτηται καὶ τὸν βραχύτατον, οὔποτε 69818 Epin.985.c.8 : μὴ τολμήσῃ καινοτομῶν, ἐπὶ θεοσέβειαν ἥτις μὴ σαφὲς ἔχει 69819 Epin.985.d.1 : τι τρέψαι πόλιν ἑαυτοῦ· καὶ μὴν οὐδ´ ὧν ὁ πάτριος νόμος 69820 Epin.985.d.2 : εἴρηκεν περὶ θυσιῶν ἀποκωλύσει, μηδὲν τὸ παράπαν εἰδώς, 69821 Epin.985.d.3 : ὥσπερ οὐδ´ ὂν δυνατὸν εἰδέναι τῇ θνητῇ φύσει τῶν τοιούτων 69822 Epin.985.d.4 : πέρι. τοὺς δὲ ὄντως ἡμῖν φανεροὺς ὄντας θεοὺς ἆρ´ οὐχ 69823 Epin.985.d.5 : αὑτὸς λόγος ἔχει κακίστους εἶναι τοὺς μὴ τολμῶντας λέγειν 69824 Epin.985.d.6 : ἡμῖν καὶ φανεροὺς ποιεῖν ἀνοργιάστους τε ὄντας ἑτέρους 69825 Epin.985.d.7 : θεοὺς καὶ τιμὰς μὴ δεχομένους τὰς προσηκούσας αὐτοῖς; νῦν 69826 Epin.985.e.1 : δὲ δὴ συμβαίνει γιγνόμενον ἅμα τὸ τοιοῦτον· οἷον γὰρ εἴ 69827 Epin.985.e.2 : ποτέ τις ἡμῶν ἥλιον ἢ σελήνην ἑωρακὼς ἦν γιγνομένους 69828 Epin.985.e.3 : ἐφορῶντάς τε ἡμᾶς πάντας, καὶ μὴ ἔφραζεν ἀδύνατος ὤν πῃ 69829 Epin.985.e.4 : φράζειν, τιμῆς τε ἀμοίρους ὄντας ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό 69830 Epin.985.e.5 : γε αὑτοῦ μέρος, εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς, 69831 Epin.985.e.6 : ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι ποιεῖν καὶ θυσίας, ἀπολαμβανό– 69832 Epin.985.e.7 : μενόν τε χρόνον ἑκάστοις μειζόνων καὶ ἐλαττόνων πολλάκις 69833 Epin.986.a.1 : ἐνιαυτῶν ὥρας διανέμειν, ἆρ´ οὐκ ἂν κακὸς ἑαυτῷ τε καὶ 69834 Epin.986.a.2 : ἄλλῳ τῷ γιγνώσκοντι λεγόμενος ἐν δίκῃ συνεδόκει λέγεσθαί 69835 Epin.986.a.3 : ποτ´ ἄν; 69836 Epin.986.a.4 : {ΚΛ.} Πῶς γὰρ οὔκ, ὦ ξένε; κάκιστος μὲν οὖν. 69837 Epin.986.a.5 : {ΑΘ.} Τοῦτο τοίνυν, ὦ Κλεινία φίλε, περὶ ἐμὲ νῦν γιγνό– 69838 Epin.986.a.6 : μενον ἴσθι φανερῶς. 69839 Epin.986.a.7 : {ΚΛ.} Πῶς λέγεις; 69840 Epin.986.a.8 : {ΑΘ.} Ἴστε ὀκτὼ δυνάμεις τῶν περὶ ὅλον οὐρανὸν γεγονυίας 69841 Epin.986.a.9 : ἀδελφὰς ἀλλήλων, ὧν καθεώρακα ἐγώ—καὶ οὐδὲν μέγα διαπέ– 69842 Epin.986.b.1 : πραγμαι· ῥᾴδιον γὰρ καὶ ἑτέρῳ—τούτων δ´ εἰσὶ τρεῖς αὗται, 69843 Epin.986.b.2 : μία μὲν ἡλίου, μία δὲ σελήνης, μία δὲ τῶν [πλανητῶν] ἄστρων 69844 Epin.986.b.3 : ὧν ἐμνήσθημεν ὀλίγον ἔμπροσθεν, πέντε δὲ ἕτεραι. ταύτας 69845 Epin.986.b.4 : δὴ πάσας καὶ τούτους τοὺς ἐν ταύταισιν εἴτε αὐτοὺς ἰόντας εἴτε 69846 Epin.986.b.5 : φερομένους ἐν ὀχήμασι πορεύεσθαι ταύτῃ, μηδεὶς ἄλλως ποτὲ 69847 Epin.986.b.6 : νομίσῃ πάντων ἡμῶν ὡς οἱ μὲν θεοί εἰσιν αὐτῶν, οἱ δ´ οὔ, 69848 Epin.986.b.7 : μηδ´ ὡς οἱ μὲν γνήσιοι, οἱ δὲ τοιοῦτοί τινες οἵους οὐδὲ θέμις 69849 Epin.986.b.8 : εἰπεῖν ἡμῶν οὐδενί, πάντες δὲ δὴ πάντας λέγωμέν τε καὶ 69850 Epin.986.c.1 : φῶμεν ἀδελφούς τ´ εἶναι καὶ ἐν ἀδελφαῖς μοίραις, καὶ τιμὰς 69851 Epin.986.c.2 : ἀποδιδῶμεν μὴ τῷ μὲν ἐνιαυτόν, τῷ δὲ μῆνα, τοῖς δὲ μήτε 69852 Epin.986.c.3 : τινὰ μοῖραν τάττωμεν μήτε τινὰ χρόνον ἐν ᾧ διεξέρχεται 69853 Epin.986.c.4 : τὸν αὑτοῦ πόλον, συναποτελῶν κόσμον ὃν ἔταξεν λόγος ὁ 69854 Epin.986.c.5 : πάντων θειότατος ὁρατόν· ὃν ὁ μὲν εὐδαίμων πρῶτον μὲν 69855 Epin.986.c.6 : ἐθαύμασεν, ἔπειτα δὲ ἔρωτα ἔσχεν τοῦ καταμαθεῖν ὁπόσα 69856 Epin.986.c.7 : θνητῇ φύσει δυνατά, ἡγούμενος ἄρισθ´ οὕτως εὐτυχέστατά τε 69857 Epin.986.d.1 : διάξειν τὸν βίον τελευτήσας τε εἰς τόπους ἥξειν προσήκοντας 69858 Epin.986.d.2 : ἀρετῇ, καὶ μεμυημένος ἀληθῶς τε καὶ ὄντως, μεταλαβὼν 69859 Epin.986.d.3 : φρονήσεως εἷς ὢν μιᾶς, τὸν ἐπίλοιπον χρόνον θεωρὸς τῶν 69860 Epin.986.d.4 : καλλίστων γενόμενος, ὅσα κατ´ ὄψιν, διατελεῖ. νῦν δὴ τὸ 69861 Epin.986.d.5 : μετὰ τοῦθ´ ἡμῖν λοιπὸν λέγειν ὅσοι τ´ εἰσίν, καὶ τίνες· οὐ γὰρ 69862 Epin.986.e.1 : μήποτε φανῶμεν ψευδεῖς. βεβαίως δὴ διισχυρίζομαι τό γε 69863 Epin.986.e.2 : τοσοῦτον. λέγω γὰρ πάλιν ὀκτὼ μὲν εἶναι, τῶν δὲ ὀκτὼ 69864 Epin.986.e.3 : τρεῖς μὲν εἰρῆσθαι, πέντε δ´ ἔτι λοιπάς. ἡ τετάρτη δὲ φορὰ 69865 Epin.986.e.4 : καὶ διέξοδος ἅμα καὶ πέμπτη τάχει μὲν ἡλίῳ σχεδὸν ἴση, καὶ 69866 Epin.986.e.5 : οὔτε βραδυτέρα οὔτε θάττων τό γ´ ἐπίπαν. δεῖ τούτων τριῶν 69867 Epin.986.e.6 : ὄντων τὸν νοῦν ἱκανὸν ἔχοντα ἡγεῖσθαι. λέγωμεν δὴ ταύτας 69868 Epin.986.e.7 : ἡλίου τ´ εἶναι καὶ ἑωσφόρου, καὶ τρίτου—ὡς μὲν ὀνόματι 69869 Epin.986.e.8 : φράζειν οὐκ ἔστιν διὰ τὸ μὴ γιγνώσκεσθαι, τούτου δ´ αἴτιος 69870 Epin.986.e.9 : ὁ πρῶτος ταῦτα κατιδὼν βάρβαρος ὤν· παλαιὸς γὰρ δὴ 69871 Epin.987.a.1 : τρόπος ἔθρεψεν τοὺς πρώτους ταῦτα ἐννοήσαντας διὰ τὸ 69872 Epin.987.a.2 : κάλλος τῆς θερινῆς ὥρας, ἣν Αἴγυπτός τε Συρία θ´ ἱκανῶς 69873 Epin.987.a.3 : κέκτηται, φανεροὺς μὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀστέρας ἀεὶ σύμ– 69874 Epin.987.a.4 : παντας καθορῶντας, ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ 69875 Epin.987.a.5 : τοῦ κόσμου κεκτημένους, ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ´ 69876 Epin.987.a.6 : ἐξήκει, βεβασανισμένα χρόνῳ μυριετεῖ τε καὶ ἀπείρῳ. διὸ 69877 Epin.987.a.7 : θαρροῦντα χρὴ ταῦτα εἰς νόμους θέσθαι—τὸ γὰρ μὴ τίμια 69878 Epin.987.a.8 : τὰ θεῖα εἶναι, τὰ δὲ τίμια, σαφῶς οὐκ ἐμφρόνων—ὅτι δὲ οὐκ 69879 Epin.987.b.1 : ὀνόματα ἔσχηκεν, τήν γε αἰτίαν χρὴ λέγεσθαι ταύτην. ἀλλὰ 69880 Epin.987.b.2 : γὰρ ἐπωνυμίαν εἰλήφασιν θεῶν· ὁ μὲν γὰρ ἑωσφόρος ἕσπερός 69881 Epin.987.b.3 : τε ὢν αὑτὸς Ἀφροδίτης εἶναι σχεδὸν ἔχει λόγον καὶ μάλα 69882 Epin.987.b.4 : Συρίῳ νομοθέτῃ πρέπον, ὁ δ´ ὁμόδρομος ἡλίῳ τε ἅμα καὶ 69883 Epin.987.b.5 : τούτῳ σχεδὸν Ἑρμοῦ. τρεῖς δ´ ἔτι φορὰς λέγωμεν ἐπὶ δεξιὰ 69884 Epin.987.b.6 : πορευομένων μετὰ σελήνης τε καὶ ἡλίου. ἕνα δὲ τὸν ὄγδοον 69885 Epin.987.b.7 : χρὴ λέγειν, ὃν μάλιστά τις ἂν κόσμον προσαγορεύοι, ὃς ἐναν– 69886 Epin.987.b.8 : τίος ἐκείνοις σύμπασιν πορεύεται, 〈οὐκ〉 ἄγων τοὺς ἄλλους, 69887 Epin.987.b.9 : ὥς γε ἀνθρώποις φαίνοιτ´ ἂν ὀλίγα τούτων εἰδόσιν. ὅσα δὲ 69888 Epin.987.c.1 : ἱκανῶς ἴσμεν, ἀνάγκη λέγειν καὶ λέγομεν· ἡ γὰρ ὄντως 69889 Epin.987.c.2 : οὖσα σοφία ταύτῃ πῃ φαίνεται τῷ καὶ σμικρὰ συννοίας ὀρθῆς 69890 Epin.987.c.3 : θείας τε μετειληφότι. λοιποὶ δὴ τρεῖς ἀστέρες, ὧν εἷς μὲν 69891 Epin.987.c.4 : βραδυτῆτι διαφέρων αὐτῶν ἐστι, Κρόνου δ´ αὐτόν τινες ἐπω– 69892 Epin.987.c.5 : νυμίαν φθέγγονται· τὸν δὲ μετὰ τοῦτον βραδυτῆτι λέγειν 69893 Epin.987.c.6 : χρὴ Διός, Ἄρεως δὲ ὁ μετὰ τοῦτον, πάντων δὲ οὗτος 69894 Epin.987.c.7 : ἐρυθρώτατον ἔχει χρῶμα. χαλεπὸν δὲ οὐδὲν τούτων κατα– 69895 Epin.987.d.1 : νοῆσαί τινα φράζοντός τινος, ἀλλὰ μαθόντα, ὡς λέγομεν, 69896 Epin.987.d.2 : ἡγεῖσθαι δεῖ. 69897 Epin.987.d.3 : Τόδε γε μὴν διανοηθῆναι χρὴ πάντ´ ἄνδρα Ἕλληνα, ὡς 69898 Epin.987.d.4 : τόπον ἔχομεν τὸν τῶν Ἑλλήνων πρὸς ἀρετὴν ἐν τοῖς σχεδὸν 69899 Epin.987.d.5 : ἄριστον· τὸ δ´ ἐπαινετὸν αὐτοῦ χρὴ λέγειν ὅτι μέσος ἂν εἴη 69900 Epin.987.d.6 : χειμώνων τε καὶ τῆς θερινῆς φύσεως, ἡ δ´ ὑστεροῦσα ἡμῖν 69901 Epin.987.d.7 : εἰς τὸ θερινὸν φύσις τοῦ περὶ τὸν ἐκεῖ τόπον, ὅπερ εἴπομεν, 69902 Epin.987.d.8 : ὕστερον αὐτοῖς παραδέδωκεν τὸ τούτων τῶν θεῶν τοῦ κόσμου 69903 Epin.987.d.9 : κατανόημα. λάβωμεν δὲ ὡς ὅτιπερ ἂν Ἕλληνες βαρβάρων 69904 Epin.987.e.1 : παραλάβωσι, κάλλιον τοῦτο εἰς τέλος ἀπεργάζονται· καὶ δὴ 69905 Epin.987.e.2 : καὶ περὶ τὰ νῦν λεγόμενα ταὐτὸν δεῖ διανοηθῆναι τοῦτο, ὡς 69906 Epin.987.e.3 : χαλεπὸν μὲν πάντα τὰ τοιαῦτα ἀναμφισβητήτως ἐξευρίσκειν, 69907 Epin.988.a.1 : πολλὴ δ´ ἐλπὶς ἅμα καὶ καλὴ κάλλιον καὶ δικαιότερον 69908 Epin.988.a.2 : ὄντως τῆς ἐκ τῶν βαρβάρων ἐλθούσης φήμης τε ἅμα καὶ 69909 Epin.988.a.3 : θεραπείας πάντων τούτων τῶν θεῶν ἐπιμελήσεσθαι τοὺς 69910 Epin.988.a.4 : Ἕλληνας, παιδείαις τε καὶ ἐκ Δελφῶν μαντείαις χρω– 69911 Epin.988.a.5 : μένους καὶ πάσῃ τῇ κατὰ νόμους θεραπείᾳ. τόδε δὲ μηδείς 69912 Epin.988.a.6 : ποτε φοβηθῇ τῶν Ἑλλήνων, ὡς οὐ χρὴ περὶ τὰ θεῖά ποτε 69913 Epin.988.a.7 : πραγματεύεσθαι θνητοὺς ὄντας, πᾶν δὲ τούτῳ διανοηθῆναι 69914 Epin.988.a.8 : τοὐναντίον, ὡς οὔτε ἄφρον ἐστίν ποτε τὸ θεῖον οὔτε ἀγνοεῖ 69915 Epin.988.b.1 : που τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀλλ´ οἶδεν ὅτι διδάσκοντος αὐ– 69916 Epin.988.b.2 : τοῦ συνακολουθήσει καὶ μαθήσεται τὰ διδασκόμενα. ὅτι δὲ 69917 Epin.988.b.3 : διδάσκει τοῦτο αὐτὸ ἡμᾶς, μανθάνομεν δὲ ἡμεῖς ἀριθμόν τε καὶ 69918 Epin.988.b.4 : ἀριθμεῖν, οἶδεν δήπου. πάντων γὰρ ἀφρονέστατον ἂν εἴη 69919 Epin.988.b.5 : τοῦτο ἀγνοοῦν· τὸ λεγόμενον γὰρ ἂν ὄντως αὐτὸ αὑτὸ ἀγνοοῖ, 69920 Epin.988.b.6 : χαλεπαῖνον τῷ δυναμένῳ μανθάνειν, ἀλλ´ οὐ συγχαῖρον ἄνευ 69921 Epin.988.b.7 : φθόνου διὰ θεὸν ἀγαθῷ γενομένῳ. λόγον δὴ καὶ πολὺν καὶ 69922 Epin.988.c.1 : καλὸν ἔχει, τότε μέν, ὅτε περὶ θεῶν ἦν ἀνθρώποις διανοήματα 69923 Epin.988.c.2 : πρῶτα, ὥς τε ἐγένοντο οἷοί τε ἐγίγνοντο καὶ ὁ μὲν καὶ οἵας 69924 Epin.988.c.3 : μετεχειρίζοντο πράξεις, μὴ κατὰ νοῦν τοῖς σώφροσιν λέγεσθαι 69925 Epin.988.c.4 : μηδὲ φίλως, μηδ´ ὡς οἱ δεύτεροι, ἐν οἷς πρεσβύτατα μὲν τὰ 69926 Epin.988.c.5 : πυρὸς ἐλέγετο καὶ ὕδατος καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων, ὕστερα δὲ 69927 Epin.988.c.6 : τὰ τῆς θαυμαστῆς ψυχῆς, καὶ φορὰ κρείττων καὶ τιμιωτέρα, ἣν 69928 Epin.988.c.7 : σῶμα εἴληχεν φέρειν αὐτό τε ἑαυτὸ θερμότητι καὶ ψύξεσιν 69929 Epin.988.c.8 : καὶ πᾶσιν τοῖς τοιούτοις, ἀλλ´ οὐ ψυχὴ σῶμά τε καὶ ἑαυτήν· 69930 Epin.988.d.1 : νῦν δ´ ὅτε λέγομεν ψυχὴν μέν, ἄνπερ ἐν σώματι γένηται, 69931 Epin.988.d.2 : θαῦμα οὐδὲν κινεῖν τε καὶ περιφέρειν τοῦτο καὶ ἑαυτήν, οὐδ´ 69932 Epin.988.d.3 : ἡμῖν ἀπιστεῖ ψυχὴ κατὰ λόγον οὐδένα ὡς βάρος οὐδὲν περι– 69933 Epin.988.d.4 : φέρειν δυναμένη. διὸ καὶ νῦν ἡμῶν ἀξιούντων, ψυχῆς οὔσης 69934 Epin.988.d.5 : αἰτίας τοῦ ὅλου, καὶ πάντων μὲν τῶν ἀγαθῶν ὄντων τοιούτων, 69935 Epin.988.d.6 : τῶν δὲ αὖ φλαύρων τοιούτων ἄλλων, τῆς μὲν φορᾶς πάσης 69936 Epin.988.e.1 : καὶ κινήσεως ψυχὴν αἰτίαν εἶναι θαῦμα οὐδέν, τὴν δ´ ἐπὶ 69937 Epin.988.e.2 : τἀγαθὸν φορὰν καὶ κίνησιν τῆς ἀρίστης ψυχῆς εἶναι, τὴν δ´ 69938 Epin.988.e.3 : ἐπὶ τοὐναντίον ἐναντίαν, νενικηκέναι δεῖ καὶ νικᾶν τὰ ἀγαθὰ 69939 Epin.988.e.4 : τὰ μὴ τοιαῦτα. 69940 Epin.988.e.5 : Ταῦτα ἡμῖν εἴρηται πάντα κατὰ τὴν τῶν ἀνοσίων τιμωρὸν 69941 Epin.988.e.6 : [δὲ] δίκην· περὶ δὲ δὴ τὸ δοκιμαζόμενον οὐχ οἷόν τε ἡμῖν 69942 Epin.988.e.7 : ἀπιστεῖν ὡς οὐ δεῖ τόν γε ἀγαθὸν σοφὸν ἡμᾶς ἡγεῖσθαι, 69943 Epin.989.a.1 : τὴν δὲ σοφίαν ταύτην, ἣν ζητοῦμεν πάλαι, ἴδωμεν ἄν ποτ´ 69944 Epin.989.a.2 : ἄρα ἐπινοήσωμεν ἢ κατὰ παιδείαν ἢ κατὰ τέχνην, ἥντινα τοῦ 69945 Epin.989.a.3 : γιγνώσκειν ἐνδεεῖς ὄντες τῶν δικαίων, ἀγνώμονες ἂν εἶμεν 69946 Epin.989.a.4 : ὄντες τοιοῦτοι. δοκοῦμεν δή μοι, καὶ λεκτέον· ἄνω γὰρ καὶ 69947 Epin.989.a.5 : κάτω ζητῶν ᾗ μοι καταφανὴς γέγονεν, πειράσομαι δήλην 69948 Epin.989.a.6 : ὑμῖν αὐτὴν ἀποτελεῖν. τὸ δὴ μέγιστον ἀρετῆς οὐ καλῶς 69949 Epin.989.a.7 : πραττόμενον ἡμῖν γέγονεν αἴτιον, ὡς ἄρτι σημαίνειν ἐκ τῶν 69950 Epin.989.b.1 : εἰρημένων μοι σφόδρα δοκεῖ. μεῖζον μὲν γὰρ ἀρετῆς μηδεὶς 69951 Epin.989.b.2 : ἡμᾶς ποτε πείσῃ τῆς εὐσεβείας εἶναι τῷ θνητῷ γένει· τοῦτο 69952 Epin.989.b.3 : δ´ ὅτι δι´ ἀμαθίαν τὴν μεγίστην ἐν ταῖς ἀρίσταις φύσεσιν 69953 Epin.989.b.4 : οὐ γέγονεν, λεκτέον. ἄρισται δ´ εἰσὶν αἱ χαλεπώτατα μὲν ἂν 69954 Epin.989.b.5 : γενόμεναι, μέγιστον δὲ ὄφελος, ἂν γίγνωνται· τά τε γὰρ τῆς 69955 Epin.989.b.6 : βραδείας τε καὶ τῆς ἐναντίας φύσεως μετρίως ἀποδεχομένη 69956 Epin.989.b.7 : ψυχὴ καὶ πρᾴως, εὔκολος ἂν εἴη, τήν τε ἀνδρείαν ἀγαμένη, 69957 Epin.989.b.8 : καὶ πρὸς τὸ σωφρονεῖν εὐπειθής, καὶ τό γε μέγιστον, ἐν 69958 Epin.989.c.1 : ταύταις ταῖς φύσεσιν δυναμένη μανθάνειν καὶ μνήμων οὖσα, 69959 Epin.989.c.2 : εὖ μάλα χαίρειν τούτοις αὐτοῖς δύναιτ´ ἂν φιλομαθὴς ὥστ´ 69960 Epin.989.c.3 : εἶναι. ταῦτα γὰρ οὔτε ῥᾴδια φύεσθαι, γενόμενά τε, καὶ 69961 Epin.989.c.4 : τροφῆς καὶ παιδείας τυχόντα ἧς δεῖ, τοὺς πλείστους αὐτῶν 69962 Epin.989.c.5 : καὶ χείρους κατέχειν ὀρθότατα δύναιτ´ ἂν τῷ φρονεῖν καὶ 69963 Epin.989.c.6 : πράττειν καὶ λέγειν περὶ θεοὺς ἕκαστα ὡς δεῖ τε καὶ ὅτε δεῖ, 69964 Epin.989.c.7 : περὶ θυσίας τε καὶ καθαρμοὺς τῶν περὶ θεούς τε καὶ ἀνθρώ– 69965 Epin.989.c.8 : πους, οὐ σχήμασι τεχνάζοντας, ἀλλὰ ἀληθείᾳ τιμῶντας 69966 Epin.989.d.1 : ἀρετήν, ὃ δὴ καὶ μέγιστόν ἐστι συμπάντων πάσῃ τῇ πόλει. 69967 Epin.989.d.2 : τοῦτο δὴ οὖν τὸ μέρος εἶναί φαμεν φύσει κυριώτατον καὶ 69968 Epin.989.d.3 : δυνατὸν ὡς οἷόν τε κάλλιστα καὶ ἄριστα μαθεῖν, εἰ διδάσκοι 69969 Epin.989.d.4 : τις. ἀλλ´ οὐδ´ ἂν διδάξειεν, εἰ μὴ θεὸς ὑφηγοῖτο· εἰ τ´ οὖν 69970 Epin.989.d.5 : διδάσκοι, κατὰ τρόπον δὲ μὴ δρῷ τὸ τοιοῦτον, κρεῖττον μὴ 69971 Epin.989.d.6 : μανθάνειν. ὅμως δ´ ἐκ τῶν νῦν λεγομένων ἀνάγκη μαθεῖν 69972 Epin.989.d.7 : ταῦτα καὶ ἐμὲ λέγειν τὴν τοιαύτην τε καὶ ἀρίστην φύσιν. 69973 Epin.989.e.1 : πειρώμεθα δὴ τῷ τε λόγῳ διεξελθεῖν ἅ τ´ ἐστὶν καὶ οἷα καὶ 69974 Epin.989.e.2 : ὡς δεῖ μανθάνειν, κατὰ δύναμιν τήν τ´ ἐμὴν τοῦ λέγοντος 69975 Epin.990.a.1 : καὶ τὴν τῶν δυναμένων εἰσακοῦσαι, θεοσεβείας ᾧτινι τρόπῳ 69976 Epin.990.a.2 : τις τίνα μαθήσεται. σχεδὸν μὲν οὖν ἐστιν ἄτοπον ἀκού– 69977 Epin.990.a.3 : σαντι, τὸ δ´ ὄνομα αὐτοῦ λέγομεν ἡμεῖς γε, ὅ τις οὐκ ἄν ποτε 69978 Epin.990.a.4 : δόξειεν δι´ ἀπειρίαν τοῦ πράγματος—ἀστρονομίαν—ἀγνοεῖ τε 69979 Epin.990.a.5 : ὅτι σοφώτατον ἀνάγκη τὸν ἀληθῶς ἀστρονόμον εἶναι, μὴ τὸν 69980 Epin.990.a.6 : καθ´ Ἡσίοδον ἀστρονομοῦντα καὶ πάντας τοὺς τοιούτους, οἷον 69981 Epin.990.a.7 : δυσμάς τε καὶ ἀνατολὰς ἐπεσκεμμένον, ἀλλὰ τὸν τῶν ὀκτὼ 69982 Epin.990.a.8 : περιόδων τὰς ἑπτὰ περιόδους, διεξιούσης τὸν αὑτῶν κύκλον 69983 Epin.990.b.1 : ἑκάστης οὕτως ὡς οὐκ ἂν ῥᾳδίως ποτὲ πᾶσα φύσις ἱκανὴ 69984 Epin.990.b.2 : γένοιτο θεωρῆσαι, μὴ θαυμαστῆς μετέχουσα φύσεως. ὃ νῦν 69985 Epin.990.b.3 : εἰρήκαμεν ἐροῦμέν τε, ὥς φαμεν, ὅπῃ δεῖ τε καὶ ὅπως χρεὼν 69986 Epin.990.b.4 : μανθάνειν· πρῶτον δ´ ἡμῖν τόδε λεγέσθω. 69987 Epin.990.b.5 : Σελήνη μὲν περίοδον τὴν αὑτῆς τάχιστα διέξεισιν, ἄγουσα 69988 Epin.990.b.6 : μῆνα καὶ πανσέληνον πρώτην· δεύτερον δὲ κατανοεῖν δεῖ 69989 Epin.990.b.7 : τὸν ἥλιον, τροπὰς ἄγοντα διὰ πάσης τῆς αὑτοῦ περιόδου, καὶ 69990 Epin.990.b.8 : τούτῳ τοὺς συνδρόμους. ἵνα δὲ μὴ πολλάκις ταὐτὰ περὶ 69991 Epin.990.c.1 : τῶν αὐτῶν διαλεγώμεθα, τὰς ἄλλας ὅσας ἐν τῷ πρόσθεν 69992 Epin.990.c.2 : διεξήλθομεν ὁδοὺς τούτων οὐ ῥᾴδιον συννοεῖν, ἐπὶ δὲ ταῦτα 69993 Epin.990.c.3 : παρασκευάζοντας φύσεις οἵας δυνατὸν εἶναι, χρεὼν πολλὰ 69994 Epin.990.c.4 : προδιδάσκοντα καὶ ἐθίζοντα ἀεὶ διαπονήσασθαι παῖδα ὄντα 69995 Epin.990.c.5 : καὶ νεανίσκον. διὸ μαθημάτων δέον ἂν εἴη· τὸ δὲ μέγιστόν 69996 Epin.990.c.6 : τε καὶ πρῶτον καὶ ἀριθμῶν αὐτῶν ἀλλ´ οὐ σώματα ἐχόντων, 69997 Epin.990.c.7 : ἀλλὰ ὅλης τῆς τοῦ περιττοῦ τε καὶ ἀρτίου γενέσεώς τε καὶ 69998 Epin.990.c.8 : δυνάμεως, ὅσην παρέχεται πρὸς τὴν τῶν ὄντων φύσιν. 69999 Epin.990.d.1 : ταῦτα δὲ μαθόντι τούτοις ἐφεξῆς ἐστιν ὃ καλοῦσι μὲν 70000 Epin.990.d.2 : σφόδρα γελοῖον ὄνομα γεωμετρίαν, τῶν οὐκ ὄντων δὲ 70001 Epin.990.d.3 : ὁμοίων ἀλλήλοις φύσει ἀριθμῶν ὁμοίωσις πρὸς τὴν τῶν 70002 Epin.990.d.4 : ἐπιπέδων μοῖραν γεγονυῖά ἐστιν διαφανής· ὃ δὴ θαῦμα οὐκ 70003 Epin.990.d.5 : ἀνθρώπινον ἀλλὰ γεγονὸς θεῖον φανερὸν ἂν γίγνοιτο τῷ 70004 Epin.990.d.6 : δυναμένῳ συννοεῖν. μετὰ δὲ ταύτην τοὺς τρὶς ηὐξημένους 70005 Epin.990.d.7 : καὶ τῇ στερεᾷ φύσει ὁμοίους· τοὺς δὲ ἀνομοίους αὖ γεγονό– 70006 Epin.990.d.8 : τας ἑτέρᾳ τέχνῃ ὁμοιοῖ, ταύτῃ ἣν δὴ στερεομετρίαν ἐκάλεσαν 70007 Epin.990.e.1 : οἱ προστυχεῖς αὐτῇ γεγονότες· ὃ δὲ θεῖόν τ´ ἐστὶν καὶ θαυ– 70008 Epin.990.e.2 : μαστὸν τοῖς ἐγκαθορῶσί τε καὶ διανοουμένοις ὡς περὶ τὸ 70009 Epin.990.e.3 : διπλάσιον ἀεὶ στρεφομένης τῆς δυνάμεως καὶ τῆς ἐξ ἐναντίας 70010 Epin.990.e.4 : ταύτῃ καθ´ ἑκάστην ἀναλογίαν εἶδος καὶ γένος ἀποτυποῦται 70011 Epin.991.a.1 : πᾶσα ἡ φύσις. ἡ μὲν δὴ πρώτη τοῦ διπλασίου κατ´ ἀριθμὸν 70012 Epin.991.a.2 : ἓν πρὸς δύο κατὰ λόγον φερομένη, διπλάσιον δὲ ἡ κατὰ 70013 Epin.991.a.3 : δύναμιν οὖσα· ἡ δ´ εἰς τὸ στερεόν τε καὶ ἁπτὸν πάλιν αὖ 70014 Epin.991.a.4 : διπλάσιον, ἀφ´ ἑνὸς εἰς ὀκτὼ διαπορευθεῖσα· ἡ δὲ διπλασίου 70015 Epin.991.a.5 : μὲν εἰς μέσον, ἴσως δὲ τοῦ ἐλάττονος πλέον ἔλαττόν τε τοῦ 70016 Epin.991.a.6 : μείζονος, τὸ δ´ ἕτερον τῷ αὐτῷ μέρει τῶν ἄκρων αὐτῶν 70017 Epin.991.a.7 : ὑπερέχον τε καὶ ὑπερεχόμενον—ἐν μέσῳ δὲ τοῦ ἓξ πρὸς τὰ 70018 Epin.991.b.1 : δώδεκα συνέβη τό τε ἡμιόλιον καὶ ἐπίτριτον—τούτων αὐτῶν 70019 Epin.991.b.2 : ἐν τῷ μέσῳ ἐπ´ ἀμφότερα στρεφομένη τοῖς ἀνθρώποις σύμ– 70020 Epin.991.b.3 : φωνον χρείαν καὶ σύμμετρον ἀπενείματο παιδιᾶς ῥυθμοῦ τε 70021 Epin.991.b.4 : καὶ ἁρμονίας χάριν, εὐδαίμονι χορείᾳ Μουσῶν δεδομένη. 70022 Epin.991.b.5 : Ταῦτα μὲν οὖν δὴ ταύτῃ γιγνέσθω τε καὶ ἐχέτω σύμπαντα· 70023 Epin.991.b.6 : τὸ δ´ ἐπὶ τούτοις τέλος, εἰς θείαν γένεσιν ἅμα καὶ τὴν 70024 Epin.991.b.7 : τῶν ὁρατῶν καλλίστην τε καὶ θειοτάτην φύσιν ἰτέον, ὅσην 70025 Epin.991.b.8 : ἀνθρώποις θεὸς ἔδωκεν κατιδεῖν, ἣν οὔποτε ἄνευ τῶν νῦν 70026 Epin.991.c.1 : διειρημένων μὴ κατιδὼν ἐπεύξηταί τις ῥᾳστώνῃ παραλαβεῖν. 70027 Epin.991.c.2 : πρὸς τούτοις δὲ τὸ καθ´ ἓν τῷ κατ´ εἴδη προσακτέον ἐν 70028 Epin.991.c.3 : ἑκάσταις ταῖς συνουσίαις, ἐρωτῶντά τε καὶ ἐλέγχοντα τὰ μὴ 70029 Epin.991.c.4 : καλῶς ῥηθέντα· πάντως γὰρ καλλίστη καὶ πρώτη βάσανος 70030 Epin.991.c.5 : ἀνθρώποις ὀρθῶς γίγνεται, ὅσαι δὲ οὐκ οὖσαι προσποιοῦνται, 70031 Epin.991.c.6 : ματαιότατος πόνος ἁπάντων. ἔτι δὲ τὴν ἀκρίβειαν τοῦ 70032 Epin.991.c.7 : χρόνου ἡμῖν ληπτέον, ὡς ἀκριβῶς ἀποτελεῖ πάντα τὰ κατ´ 70033 Epin.991.d.1 : οὐρανὸν γιγνόμενα, ἵν´ ὁ πιστεύσας ὡς ὁ λόγος ἀληθὴς 70034 Epin.991.d.2 : γέγονεν ὅτι πρεσβύτερόν τ´ ἐστὶν ἅμα καὶ θειότερον ψυχὴ 70035 Epin.991.d.3 : σώματος, ἡγήσαιτ´ ἂν παγκάλως τε καὶ ἱκανῶς εἰρῆσθαι τὸ 70036 Epin.991.d.4 : θεῶν εἶναι πάντα πλέα καὶ μηδέποτε λήθῃ μηδὲ ἀμελείᾳ τῶν 70037 Epin.991.d.5 : κρειττόνων ἡμᾶς παρωλιγωρῆσθαι. νοητέον δ´ ἐστὶν περὶ 70038 Epin.991.d.6 : πάντα τὰ τοιαῦτα τόδε, ὡς, ἐὰν μέν τις ἕκαστα τούτων ὀρθῶς 70039 Epin.991.d.7 : λαμβάνῃ, μέγ´ ὄφελος γίγνεται τῷ παραλαμβάνοντι κατὰ 70040 Epin.991.d.8 : τρόπον, εἰ δὲ μή, θεὸν ἄμεινον ἀεὶ καλεῖν· ὁ δὲ τρόπος ὅδε 70041 Epin.991.e.1 : —ἀνάγκη γὰρ τό γε τοσοῦτον φράζειν—πᾶν διάγραμμα 70042 Epin.991.e.2 : ἀριθμοῦ τε σύστημα καὶ ἁρμονίας σύστασιν ἅπασαν τῆς τε 70043 Epin.991.e.3 : τῶν ἄστρων περιφορᾶς τὴν ὁμολογίαν οὖσαν μίαν ἁπάντων 70044 Epin.991.e.4 : ἀναφανῆναι δεῖ τῷ κατὰ τρόπον μανθάνοντι, φανήσεται δέ, 70045 Epin.991.e.5 : ἄν, ὃ λέγομεν, ὀρθῶς τις εἰς ἓν βλέπων μανθάνῃ—δεσμὸς 70046 Epin.992.a.1 : γὰρ πεφυκὼς πάντων τούτων εἷς ἀναφανήσεται διανοουμένοις 70047 Epin.992.a.2 : —εἰ δ´ ἄλλως πως ταῦτα μεταχειριεῖταί τις, τύχην δεῖ καλεῖν, 70048 Epin.992.a.3 : ὥσπερ καὶ λέγομεν. οὐ γὰρ ἄνευ γε τούτων μήποτέ τις ἐν 70049 Epin.992.a.4 : πόλεσιν εὐδαίμων γένηται φύσις, ἀλλ´ οὗτος ὁ τρόπος, αὕτη 70050 Epin.992.a.5 : ἡ τροφή, ταῦτα τὰ μαθήματα· εἴτε χαλεπὰ εἴτε ῥᾴδια, ταύτῃ 70051 Epin.992.a.6 : πορευτέον. ἀμελῆσαι δὲ οὐ θεμιτόν ἐστιν θεῶν, καταφανοῦς 70052 Epin.992.a.7 : γενομένης τῆς πάντων αὐτῶν κατὰ τρόπον λεγομένης φήμης 70053 Epin.992.b.1 : εὐτυχοῦς. τὸν δὲ σύμπαντα ταῦτα οὕτως εἰληφότα, τοῦτον 70054 Epin.992.b.2 : λέγω τὸν ἀληθέστατα σοφώτατον· ὃν καὶ διισχυρίζομαι 70055 Epin.992.b.3 : παίζων καὶ σπουδάζων ἅμα, ὅτε θανάτῳ τις τῶν τοιούτων 70056 Epin.992.b.4 : τὴν αὑτοῦ μοῖραν ἀναπλήσει, σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ´ ἀποθανὼν 70057 Epin.992.b.5 : ᾖ, μήτε μεθέξειν ἔτι πολλῶν τότε καθάπερ νῦν αἰσθήσεων, 70058 Epin.992.b.6 : μιᾶς τε μοίρας μετειληφότα μόνον καὶ ἐκ πολλῶν ἕνα 70059 Epin.992.b.7 : γεγονότα, εὐδαίμονά τε ἔσεσθαι καὶ σοφώτατον ἅμα καὶ 70060 Epin.992.b.8 : μακάριον, εἴτε τις ἐν ἠπείροις εἴτ´ ἐν νήσοις μακάριος ὢν 70061 Epin.992.c.1 : ζῇ, κἀκεῖνον μεθέξειν τῆς τοιαύτης ἀεὶ τύχης, κεἴτε δημοσίᾳ 70062 Epin.992.c.2 : τις ἐπιτηδεύσας ταῦτα εἴτε ἰδίᾳ διαβιῷ, τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως 70063 Epin.992.c.3 : αὐτὸν πράξειν παρὰ θεῶν. ὃ δὲ κατ´ ἀρχάς τε ἐλέγομεν, 70064 Epin.992.c.4 : καὶ νῦν αὑτὸς πάρεστι λόγος ἀληθὴς ὄντως, ὡς οὐ δυνατὸν 70065 Epin.992.c.5 : ἀνθρώποις τελέως μακαρίοις τε καὶ εὐδαίμοσι γενέσθαι πλὴν 70066 Epin.992.c.6 : ὀλίγων, ἔστιν ταῦτα ὀρθῶς εἰρημένα· ὁπόσοι γὰρ θεῖοι καὶ 70067 Epin.992.c.7 : σώφρονες ἅμα τῆς ἄλλης τε μετέχοντες ἀρετῆς φύσει, πρὸς 70068 Epin.992.d.1 : δὲ τούτοις ὅσα μαθήματος ἔχεται μακαρίου πάντα εἰληφότες 70069 Epin.992.d.2 : —ἃ δ´ ἔστιν εἰρήκαμεν—τούτοισιν μόνοις τὰ τοῦ δαιμονίου 70070 Epin.992.d.3 : σύμπαντα ἱκανῶς εἴληχέ τε καὶ ἔχει. τοῖς μὲν οὖν ταῦτα 70071 Epin.992.d.4 : οὕτω διαπονήσασιν ἰδίᾳ λέγομεν καὶ δημοσίᾳ κατὰ νόμον 70072 Epin.992.d.5 : τίθεμεν, εἰς πρεσβύτου τέλος ἀφικομένοις τὰς μεγίστας 70073 Epin.992.d.6 : ἀρχὰς παραδίδοσθαι δεῖν, τοὺς δ´ ἄλλους τούτοις συνεπο– 70074 Epin.992.d.7 : μένους εὐφημεῖν πάντας θεοὺς ἅμα καὶ πάσας, καὶ τὸν 70075 Epin.992.d.8 : νυκτερινὸν σύλλογον ἐπὶ ταύτην τὴν σοφίαν ἱκανῶς γνόντας 70076 Epin.992.e.1 : τε καὶ δοκιμάσαντας ἡμᾶς ὀρθότατα πάντας παρακαλεῖν. 70077 Ep.309.a.t : {1Πλάτων Διονυσίῳ εὖ πράττειν.}1 70078 Ep.309.a.1 : Διατρίψας ἐγὼ παρ´ ὑμῖν χρόνον τοσοῦτον καὶ διοικῶν 70079 Ep.309.a.2 : τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν πεπιστευμένος πάντων μάλιστα, τὰς 70080 Ep.309.a.3 : ὠφελίας ὑμῶν λαμβανόντων, τὰς διαβολὰς δυσχερεῖς οὔσας 70081 Ep.309.a.4 : ὑπέμενον· ᾔδη γὰρ ὅτι τῶν ὠμοτέρων οὐδὲν ἐμοῦ συνε– 70082 Ep.309.a.5 : θέλοντος ὑμῖν δόξει πεπρᾶχθαι· πάντες γὰρ οἱ συμπολιτευό– 70083 Ep.309.b.1 : μενοι μεθ´ ὑμῶν ὑπάρχουσί μοι μάρτυρες, ὧν ἐγὼ πολλοῖς 70084 Ep.309.b.2 : συνηγωνισάμην, ἀπολύσας αὐτοὺς οὐ σμικρᾶς ζημίας. αὐ– 70085 Ep.309.b.3 : τοκράτωρ δὲ πολλάκις τὴν ὑμετέραν πόλιν διαφυλάξας, 70086 Ep.309.b.4 : ἀπεπέμφθην ἀτιμότερον ἢ πτωχὸν ὑμῶν ἀποστελλόντων 70087 Ep.309.b.5 : προσήκει καὶ κελευόντων ἐκπλεῦσαι, τοσοῦτον παρ´ ὑμῖν 70088 Ep.309.b.6 : διατρίψαντα χρόνον. ἐγὼ μὲν οὖν περὶ ἐμαυτοῦ βουλεύ– 70089 Ep.309.b.7 : σομαι τὸ λοιπὸν τρόπον ἀπανθρωπότερον, σὺ δὲ τοιοῦτος 70090 Ep.309.b.8 : ὢν τύραννος οἰκήσεις μόνος. τὸ δὲ χρυσίον τὸ λαμπρόν, 70091 Ep.309.c.1 : ὅπερ ἔδωκας εἰς ἀποστολήν, ἄγει σοι Βακχεῖος ὁ τὴν ἐπι– 70092 Ep.309.c.2 : στολὴν φέρων· οὔτε γὰρ ἐφόδιον ἐκεῖνό γ´ ἦν ἱκανὸν οὔτε 70093 Ep.309.c.3 : πρὸς τὸν ἄλλον βίον συμφέρον, ἀδοξίαν δὲ πλείστην τῷ 70094 Ep.309.c.4 : διδόντι σοὶ παρασκευάζον, οὐ πολλῷ δὲ ἐλάττω κἀμοὶ λαμ– 70095 Ep.309.c.5 : βάνοντι, διόπερ οὐ λαμβάνω. σοὶ δ´ οὐδὲν διαφέρει δῆλον 70096 Ep.309.c.6 : ὅτι καὶ λαβεῖν καὶ δοῦναι τοσοῦτον, ὥστε κομισάμενος 70097 Ep.309.c.7 : ἄλλον τινὰ τῶν ἑταίρων θεράπευσον ὥσπερ ἐμέ· κἀγὼ γὰρ 70098 Ep.309.d.1 : ἱκανῶς ὑπὸ σοῦ τεθεράπευμαι. καί μοι τὸ τοῦ Εὐριπίδου 70099 Ep.309.d.2 : κατὰ καιρόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅτι σοὶ πραγμάτων ἄλλων ποτὲ 70100 Ep.309.d.3 : συμπεσόντων— 70101 Ep.309.d.3 : 70102 Ep.309.d.4 : εὔξῃ τοιοῦτον ἄνδρα σοι παρεστάναι. 70103 Ep.309.d.4 : 70104 Ep.309.d.5 : ὑπομνῆσαι δέ σε βούλομαι διότι καὶ τῶν ἄλλων τραγῳδο– 70105 Ep.309.d.6 : ποιῶν οἱ πλεῖστοι, ὅταν ὑπό τινος ἀποθνῄσκοντα τύραννον 70106 Ep.309.d.7 : εἰσάγωσιν, ἀναβοῶντα ποιοῦσιν— 70107 Ep.309.d.7 : 70108 Ep.310.a.1 : φίλων ἔρημος, ὦ τάλας, ἀπόλλυμαι· 70109 Ep.310.a.1 : 70110 Ep.310.a.2 : χρυσίου δὲ σπάνει ἀπολλύμενον οὐδεὶς πεποίηκεν. κἀκεῖνο 70111 Ep.310.a.3 : δὲ τὸ ποίημα τοῖς νοῦν ἔχουσιν οὐ κακῶς ἔχειν δοκεῖ— 70112 Ep.310.a.3 : 70113 Ep.310.a.4 : οὐ χρυσὸς ἀγλαὸς σπανιώτατος ἐν θνατῶν δυσελπί– 70114 Ep.310.a.5 : στῳ βίῳ, 70115 Ep.310.a.6 : οὐδ´ ἀδάμας οὐδ´ ἀργύρου κλῖναι πρὸς ἄνθρωπον 70116 Ep.310.a.7 : δοκιμαζόμεν´ ἀστράπτει πρὸς ὄψεις· 70117 Ep.310.a.8 : οὐδὲ γαίας εὐρυπέδου γόνιμοι βρίθοντες αὐτάρκεις 70118 Ep.310.a.9 : γύαι, 70119 Ep.310.a.10 : ὡς ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοφράδμων νόησις. 70120 Ep.310.a.10 : 70121 Ep.310.b.1 : ἔρρωσο, καὶ γίγνωσκε τοσοῦτον ἡμῶν διημαρτηκώς, ἵνα 70122 Ep.310.b.2 : πρὸς τοὺς ἄλλους βέλτιον προσφέρῃ. 70123 Ep.310.b.2 : 70124 Ep.310.b.3 : {1Πλάτων Διονυσίῳ εὖ πράττειν.}1 70125 Ep.310.b.4 : Ἤκουσα Ἀρχεδήμου ὅτι σὺ ἡγῇ χρῆναι περὶ σοῦ μὴ 70126 Ep.310.b.5 : μόνον ἐμὲ ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμοὺς ἐπιτηδείους 70127 Ep.310.b.6 : τοῦ φλαῦρόν τι ποιεῖν ἢ λέγειν περὶ σέ· Δίωνα δὲ μόνον 70128 Ep.310.c.1 : ἐξαίρετον ποιῇ. οὗτος δὲ ὁ λόγος σημαίνει, τὸ Δίωνα ἐξαί– 70129 Ep.310.c.2 : ρετον εἶναι, ὅτι οὐκ ἄρχω ἐγὼ τῶν ἐμῶν ἐπιτηδείων· εἰ 70130 Ep.310.c.3 : γὰρ ἦρχον ἐγὼ οὕτω τῶν τε ἄλλων καὶ σοῦ καὶ Δίωνος, 70131 Ep.310.c.4 : πλείω ἂν ἦν ἡμῖν τε πᾶσιν ἀγαθὰ τοῖς τε ἄλλοις Ἕλλησιν, 70132 Ep.310.c.5 : ὡς ἐγώ φημι. νῦν δὲ μέγας ἐγώ εἰμι ἐμαυτὸν παρέχων 70133 Ep.310.c.6 : τῷ ἐμῷ λόγῳ ἑπόμενον. καὶ ταῦτα λέγω ὡς οὐχ ὑγιές τι 70134 Ep.310.c.7 : Κρατιστόλου καὶ Πολυξένου πρὸς σὲ εἰρηκότων, ὧν φασὶ 70135 Ep.310.d.1 : λέγειν τὸν ἕτερον ὅτι ἀκούοι Ὀλυμπίασι πολλῶν τινων τῶν 70136 Ep.310.d.2 : μετ´ ἐμοῦ σε κακηγορούντων. ἴσως γὰρ ὀξύτερον ἐμοῦ 70137 Ep.310.d.3 : ἀκούει· ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἤκουσα. χρὴ δέ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, 70138 Ep.310.d.4 : οὑτωσί σε ποιεῖν τοῦ λοιποῦ, ὅταν τι τοιοῦτον λέγῃ τις 70139 Ep.310.d.5 : περὶ ἡμῶν τινος, γράμματα πέμψαντα ἐμὲ ἐρέσθαι· ἐγὼ 70140 Ep.310.d.6 : γὰρ τἀληθῆ λέγειν οὔτε ὀκνήσω οὔτε αἰσχυνοῦμαι. ἐμοὶ 70141 Ep.310.d.7 : δὲ δὴ καὶ σοὶ τὰ πρὸς ἀλλήλους οὑτωσὶ τυγχάνει ἔχοντα· 70142 Ep.310.d.8 : οὔτε αὐτοὶ [ἂν] ἀγνῶτές ἐσμεν οὐδενὶ Ἑλλήνων ὡς ἔπος 70143 Ep.310.e.1 : εἰπεῖν, οὔτε ἡ συνουσία ἡμῶν σιγᾶται. μὴ λανθανέτω δέ 70144 Ep.310.e.2 : σε ὅτι οὐδ´ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον σιγηθήσεται· τοιοῦτοι οἱ 70145 Ep.310.e.3 : παραδεδεγμένοι εἰσὶν αὐτήν, ἅτε οὐκ ὀλίγην γεγενημένην 70146 Ep.310.e.4 : οὐδ´ ἠρέμα. τί οὖν δὴ λέγω νυνί; ἐρῶ ἄνωθεν ἀρξάμενος. 70147 Ep.310.e.5 : πέφυκε συνιέναι εἰς ταὐτὸν φρόνησίς τε καὶ δύναμις μεγάλη, 70148 Ep.310.e.6 : καὶ ταῦτ´ ἄλληλα ἀεὶ διώκει καὶ ζητεῖ καὶ συγγίγνεται· 70149 Ep.310.e.7 : ἔπειτα καὶ οἱ ἄνθρωποι χαίρουσιν περὶ τούτων αὐτοί τε δια– 70150 Ep.310.e.8 : λεγόμενοι καὶ ἄλλων ἀκούοντες ἔν τε ἰδίαις συνουσίαις καὶ 70151 Ep.311.a.1 : ἐν ταῖς ποιήσεσιν. οἷον καὶ περὶ Ἱέρωνος ὅταν διαλέγωνται 70152 Ep.311.a.2 : ἄνθρωποι καὶ Παυσανίου τοῦ Λακεδαιμονίου, χαίρουσι τὴν 70153 Ep.311.a.3 : Σιμωνίδου συνουσίαν παραφέροντες, ἅ τε ἔπραξεν καὶ εἶπεν 70154 Ep.311.a.4 : πρὸς αὐτούς· καὶ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον καὶ Θαλῆν τὸν 70155 Ep.311.a.5 : Μιλήσιον ὑμνεῖν εἰώθασιν ἅμα, καὶ Περικλέα καὶ Ἀναξα– 70156 Ep.311.a.6 : γόραν, καὶ Κροῖσον αὖ καὶ Σόλωνα ὡς σοφοὺς καὶ Κῦρον ὡς 70157 Ep.311.a.7 : δυνάστην. καὶ δὴ ταῦτα μιμούμενοι οἱ ποιηταὶ Κρέοντα μὲν 70158 Ep.311.b.1 : καὶ Τειρεσίαν συνάγουσιν, Πολύειδον δὲ καὶ Μίνω, Ἀγα– 70159 Ep.311.b.2 : μέμνονα δὲ καὶ Νέστορα καὶ Ὀδυσσέα καὶ Παλαμήδη—ὡς 70160 Ep.311.b.3 : δ´ ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ Προμηθέα Διὶ ταύτῃ πῃ συνῆγον οἱ πρῶτοι 70161 Ep.311.b.4 : ἄνθρωποι—τούτων δὲ τοὺς μὲν εἰς διαφοράν, τοὺς δ´ εἰς 70162 Ep.311.b.5 : φιλίαν ἀλλήλοις ἰόντας, τοὺς δὲ τοτὲ μὲν εἰς φιλίαν, τοτὲ 70163 Ep.311.b.6 : δ´ εἰς διαφοράν, καὶ τὰ μὲν ὁμονοοῦντας, τὰ δὲ διαφερο– 70164 Ep.311.b.7 : μένους ᾄδουσι. πάντα δὴ ταῦτα λέγω τόδε βουλόμενος ἐν– 70165 Ep.311.c.1 : δείξασθαι, ὅτι οὐκ, ἐπειδὰν ἡμεῖς τελευτήσωμεν, καὶ οἱ λόγοι 70166 Ep.311.c.2 : οἱ περὶ ἡμῶν αὐτῶν σεσιγήσονται· ὥστ´ ἐπιμελητέον αὐτῶν 70167 Ep.311.c.3 : ἐστιν. ἀνάγκη γάρ, ὡς ἔοικε, μέλειν ἡμῖν καὶ τοῦ ἔπειτα 70168 Ep.311.c.4 : χρόνου, ἐπειδὴ καὶ τυγχάνουσιν κατά τινα φύσιν οἱ μὲν 70169 Ep.311.c.5 : ἀνδραποδωδέστατοι οὐδὲν φροντίζοντες αὐτοῦ, οἱ δ´ ἐπιεικέ– 70170 Ep.311.c.6 : στατοι πᾶν ποιοῦντες ὅπως ἂν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον εὖ 70171 Ep.311.c.7 : ἀκούσωσιν. ὃ δὴ καὶ ἐγὼ τεκμήριον ποιοῦμαι ὅτι ἔστιν τις 70172 Ep.311.c.8 : αἴσθησις τοῖς τεθνεῶσιν τῶν ἐνθάδε· αἱ γὰρ βέλτισται 70173 Ep.311.d.1 : ψυχαὶ μαντεύονται ταῦτα οὕτως ἔχειν, αἱ δὲ μοχθηρόταται 70174 Ep.311.d.2 : οὔ φασι, κυριώτερα δὲ τὰ τῶν θείων ἀνδρῶν μαντεύματα ἢ 70175 Ep.311.d.3 : τὰ τῶν μή. οἶμαι δ´ ἔγωγε τοῖς ἔμπροσθεν, περὶ ὧν λέγω, 70176 Ep.311.d.4 : εἰ ἐξείη αὐτοῖς ἐπανορθώσασθαι τὰς αὑτῶν συνουσίας, πάνυ 70177 Ep.311.d.5 : ἂν σπουδάσαι ὥστε βελτίω λέγεσθαι περὶ αὑτῶν ἢ νῦν. 70178 Ep.311.d.6 : τοῦτο οὖν ἡμῖν ἔτι, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ἔξεστιν, εἴ τι ἄρα μὴ 70179 Ep.311.d.7 : καλῶς πέπρακται κατὰ τὴν ἔμπροσθεν συνουσίαν, ἐπανορ– 70180 Ep.311.d.8 : θώσασθαι καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ· περὶ γὰρ φιλοσοφίαν φημὶ 70181 Ep.311.e.1 : ἐγὼ τὴν ἀληθινὴν δόξαν ἔσεσθαι καὶ λόγον ἡμῶν μὲν ὄντων 70182 Ep.311.e.2 : ἐπιεικῶν βελτίω, φαύλων δέ, τοὐναντίον. καίτοι περὶ τούτου 70183 Ep.311.e.3 : ἡμεῖς ἐπιμελούμενοι οὐδὲν ἂν εὐσεβέστερον πράττοιμεν, οὐδ´ 70184 Ep.311.e.4 : ἀμελοῦντες ἀσεβέστερον. ὡς δὴ δεῖ γίγνεσθαι, καὶ τὸ 70185 Ep.311.e.5 : δίκαιον ᾗ ἔχει, ἐγὼ φράσω. ἦλθον ἐγὼ εἰς Σικελίαν δόξαν 70186 Ep.311.e.6 : ἔχων πολὺ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ διαφέρειν, βουλόμενος δὲ 70187 Ep.312.a.1 : ἐλθὼν εἰς Συρακούσας συμμάρτυρα λαβεῖν σέ, ἵνα μοι τιμῷτο 70188 Ep.312.a.2 : φιλοσοφία καὶ παρὰ τῷ πλήθει. τοῦτο δ´ οὐκ εὐαγές μοι 70189 Ep.312.a.3 : ἀπέβη. τὸ δ´ αἴτιον οὐ λέγω ὅπερ ἂν πολλοὶ εἴποιεν, ἀλλ´ 70190 Ep.312.a.4 : ὅτι ἐφαίνου οὐ πάνυ ἐμοὶ πιστεύειν σύ, ἀλλ´ ἐμὲ μέν πως 70191 Ep.312.a.5 : ἀποπέμψασθαι ἐθέλειν, ἑτέρους δὲ μεταπέμψασθαι, καὶ ζητεῖν 70192 Ep.312.a.6 : τὸ πρᾶγμα τί τὸ ἐμόν ἐστιν, ἀπιστῶν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ· καὶ οἱ 70193 Ep.312.a.7 : ἐπὶ τούτοις βοῶντες πολλοὶ ἦσαν, λέγοντες ὡς σὺ ἐμοῦ μὲν 70194 Ep.312.b.1 : καταπεφρόνηκας, ἄλλα δ´ ἐσπούδακας. ταῦτα δὴ δια– 70195 Ep.312.b.2 : βεβόηται. ὃ δὴ μετὰ ταῦτα δίκαιόν ἐστι ποιεῖν, ἄκουε, ἵνα 70196 Ep.312.b.3 : σοι καὶ ἀποκρίνωμαι ὃ σὺ ἐρωτᾷς, πῶς χρὴ ἔχειν ἐμὲ καὶ σὲ 70197 Ep.312.b.4 : πρὸς ἀλλήλους. εἰ μὲν ὅλως φιλοσοφίας καταπεφρόνηκας, 70198 Ep.312.b.5 : ἐᾶν χαίρειν, εἰ δὲ παρ´ ἑτέρου ἀκήκοας ἢ αὐτὸς βελτίονα 70199 Ep.312.b.6 : ηὕρηκας τῶν παρ´ ἐμοί, ἐκεῖνα τίμα· εἰ δ´ ἄρα τὰ παρ´ ἡμῶν 70200 Ep.312.b.7 : σοι ἀρέσκει, τιμητέον καὶ ἐμὲ μάλιστα. νῦν οὖν, ὥσπερ 70201 Ep.312.b.8 : καὶ ἐξ ἀρχῆς, σὺ καθηγοῦ, ἕψομαι δὲ ἐγώ· τιμώμενος γὰρ 70202 Ep.312.c.1 : ὑπὸ σοῦ τιμήσω σέ, μὴ τιμώμενος δὲ ἡσυχίαν ἕξω. ἔτι δὲ 70203 Ep.312.c.2 : σὺ μὲν ἐμὲ τιμῶν καὶ τούτου καθηγούμενος φιλοσοφίαν 70204 Ep.312.c.3 : δόξεις τιμᾶν, καὶ αὐτὸ τοῦτο, ὅτι διεσκόπεις καὶ ἄλλους, 70205 Ep.312.c.4 : πρὸς πολλῶν εὐδοξίαν σοι οἴσει ὡς φιλοσόφῳ ὄντι. ἐγὼ δὲ 70206 Ep.312.c.5 : σὲ τιμῶν μὴ τιμῶντα πλοῦτον δόξω θαυμάζειν τε καὶ διώκειν, 70207 Ep.312.c.6 : τοῦτο δ´ ἴσμεν ὅτι παρὰ πᾶσιν ὄνομα οὐ καλὸν ἔχει· ὡς δ´ 70208 Ep.312.c.7 : ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, σοῦ μὲν τιμῶντος ἀμφοτέροις κόσμος, 70209 Ep.312.d.1 : ἐμοῦ δὲ ὄνειδος ἀμφοῖν. περὶ μὲν οὖν τούτων ταῦτα. 70210 Ep.312.d.2 : Τὸ δὲ σφαιρίον οὐκ ὀρθῶς ἔχει· δηλώσει δέ σοι Ἀρ– 70211 Ep.312.d.3 : χέδημος, ἐπειδὰν ἔλθῃ. καὶ δὴ καὶ περὶ τοῦδε, ὃ δὴ 70212 Ep.312.d.4 : τούτου τιμιώτερόν τ´ ἐστὶν καὶ θειότερον, καὶ μάλα σφόδρ´ 70213 Ep.312.d.5 : αὐτῷ δηλωτέον, ὑπὲρ οὗ σὺ πέπομφας ἀπορούμενος. φῂς 70214 Ep.312.d.6 : γὰρ δὴ κατὰ τὸν ἐκείνου λόγον, οὐχ ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαί σοι 70215 Ep.312.d.7 : περὶ τῆς τοῦ πρώτου φύσεως. φραστέον δή σοι δι´ αἰ– 70216 Ep.312.d.8 : νιγμῶν, ἵν´ ἄν τι ἡ δέλτος ἢ πόντου ἢ γῆς ἐν πτυχαῖς πάθῃ, 70217 Ep.312.e.1 : ὁ ἀναγνοὺς μὴ γνῷ. ὧδε γὰρ ἔχει. περὶ τὸν πάντων βα– 70218 Ep.312.e.2 : σιλέα πάντ´ ἐστὶ καὶ ἐκείνου ἕνεκα πάντα, καὶ ἐκεῖνο αἴτιον 70219 Ep.312.e.3 : ἁπάντων τῶν καλῶν· δεύτερον δὲ πέρι τὰ δεύτερα, καὶ τρίτον 70220 Ep.312.e.4 : πέρι τὰ τρίτα. ἡ οὖν ἀνθρωπίνη ψυχὴ περὶ αὐτὰ ὀρέγεται 70221 Ep.312.e.5 : μαθεῖν ποῖ´ ἄττα ἐστίν, βλέπουσα εἰς τὰ αὑτῆς συγγενῆ, ὧν 70222 Ep.313.a.1 : οὐδὲν ἱκανῶς ἔχει. τοῦ δὴ βασιλέως πέρι καὶ ὧν εἶπον, 70223 Ep.313.a.2 : οὐδέν ἐστιν τοιοῦτον—τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἡ ψυχή φησιν— 70224 Ep.313.a.3 : ἀλλὰ ποῖόν τι μήν; τοῦτ´ ἐστίν, ὦ παῖ Διονυσίου καὶ Δωρίδος, 70225 Ep.313.a.4 : τὸ ἐρώτημα ὃ πάντων αἴτιόν ἐστιν κακῶν, μᾶλλον δὲ ἡ περὶ 70226 Ep.313.a.5 : τούτου ὠδὶς ἐν τῇ ψυχῇ ἐγγιγνομένη, ἣν εἰ μή τις ἐξαιρε– 70227 Ep.313.a.6 : θήσεται, τῆς ἀληθείας ὄντως οὐ μή ποτε τύχῃ. σὺ δὲ τοῦτο 70228 Ep.313.a.7 : πρὸς ἐμὲ ἐν τῷ κήπῳ ὑπὸ ταῖς δάφναις αὐτὸς ἔφησθα ἐννε– 70229 Ep.313.b.1 : νοηκέναι καὶ εἶναι σὸν εὕρημα· καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι τοῦτο εἰ 70230 Ep.313.b.2 : φαίνοιτό σοι οὕτως ἔχειν, πολλῶν ἂν εἴης λόγων ἐμὲ ἀπολε– 70231 Ep.313.b.3 : λυκώς. οὐ μὴν ἄλλῳ γέ ποτ´ ἔφην ἐντετυχηκέναι τοῦθ´ 70232 Ep.313.b.4 : ηὑρηκότι, ἀλλὰ ἡ πολλή μοι πραγματεία περὶ τοῦτ´ εἴη· σὺ 70233 Ep.313.b.5 : δὲ ἴσως μὲν ἀκούσας του, τάχα δ´ ἂν θείᾳ μοίρᾳ κατὰ τοῦθ´ 70234 Ep.313.b.6 : ὁρμήσας, ἔπειτα αὐτοῦ τὰς ἀποδείξεις ὡς ἔχων βεβαίως οὐ 70235 Ep.313.b.7 : κατέδησας, ἀλλ´ ᾄττει σοι τοτὲ μὲν οὕτως, τοτὲ δὲ ἄλλως 70236 Ep.313.c.1 : περὶ τὸ φανταζόμενον, τὸ δὲ οὐδέν ἐστιν τοιοῦτον. καὶ τοῦτο 70237 Ep.313.c.2 : οὐ σοὶ μόνῳ γέγονεν, ἀλλ´ εὖ ἴσθι μηδένα πώποτέ μου τὸ 70238 Ep.313.c.3 : πρῶτον ἀκούσαντα ἔχειν ἄλλως πως ἢ οὕτως κατ´ ἀρχάς, καὶ 70239 Ep.313.c.4 : ὁ μὲν πλείω ἔχων πράγματα, ὁ δὲ ἐλάττω, μόγις ἀπαλλάτ– 70240 Ep.313.c.5 : τονται, σχεδὸν δὲ οὐδεὶς ὀλίγα. τούτων δὴ γεγονότων καὶ 70241 Ep.313.c.6 : ἐχόντων οὕτω, σχεδὸν κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν ηὑρήκαμεν ὃ σὺ 70242 Ep.313.c.7 : ἐπέστειλας, ὅπως δεῖ πρὸς ἀλλήλους ἡμᾶς ἔχειν. ἐπεὶ γὰρ 70243 Ep.313.c.8 : βασανίζεις αὐτὰ συγγιγνόμενός τε ἄλλοις καὶ παραθεώμενος 70244 Ep.313.d.1 : παρὰ τὰ τῶν ἄλλων καὶ αὐτὰ καθ´ αὑτά, νῦν σοι ταῦτά τε, εἰ 70245 Ep.313.d.2 : ἀληθὴς ἡ βάσανος, προσφύσεται, καὶ οἰκεῖος τούτοις τε καὶ 70246 Ep.313.d.3 : ἡμῖν ἔσῃ. πῶς οὖν αὐτά τ´ ἔσται καὶ πάντα ἃ εἰρήκαμεν; 70247 Ep.313.d.4 : τὸν Ἀρχέδημον νῦν τε ὀρθῶς ἐποίησας πέμψας, καὶ τὸ λοιπόν, 70248 Ep.313.d.5 : ἐπειδὰν ἔλθῃ πρὸς σὲ καὶ ἀπαγγείλῃ τὰ παρ´ ἐμοῦ, μετὰ ταῦτα 70249 Ep.313.d.6 : ἴσως ἄλλαι σε ἀπορίαι λήψονται. πέμψεις οὖν αὖθις, ἂν 70250 Ep.313.d.7 : ὀρθῶς βουλεύῃ, παρ´ ἐμὲ τὸν Ἀρχέδημον, ὁ δ´ ἐμπορευ– 70251 Ep.313.d.8 : σάμενος ἥξει πάλιν· καὶ τοῦτο ἐὰν δὶς ἢ τρὶς ποιήσῃς καὶ 70252 Ep.313.e.1 : βασανίσῃς τὰ παρ´ ἐμοῦ πεμφθέντα ἱκανῶς, θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ 70253 Ep.313.e.2 : μὴ τὰ νῦν ἀπορούμενα πολύ σοι διοίσει ἢ νῦν. θαρροῦντες 70254 Ep.313.e.3 : οὖν ποιεῖτε οὕτως· οὐ μὴ γάρ ποτε τῆς ἐμπορίας ταύτης 70255 Ep.313.e.4 : οὔτε σὺ στείλῃς οὔτε Ἀρχέδημος ἐμπορεύσεται καλλίω 70256 Ep.314.a.1 : καὶ θεοφιλεστέραν. εὐλαβοῦ μέντοι μή ποτε ἐκπέσῃ ταῦτα 70257 Ep.314.a.2 : εἰς ἀνθρώπους ἀπαιδεύτους· σχεδὸν γάρ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ 70258 Ep.314.a.3 : ἔστιν τούτων πρὸς τοὺς πολλοὺς καταγελαστότερα ἀκού– 70259 Ep.314.a.4 : σματα, οὐδ´ αὖ πρὸς τοὺς εὐφυεῖς θαυμαστότερά τε καὶ ἐνθου– 70260 Ep.314.a.5 : σιαστικώτερα. πολλάκις δὲ λεγόμενα καὶ ἀεὶ ἀκουόμενα καὶ 70261 Ep.314.a.6 : πολλὰ ἔτη, μόγις ὥσπερ χρυσὸς ἐκκαθαίρεται μετὰ πολλῆς 70262 Ep.314.a.7 : πραγματείας. ὃ δὲ θαυμαστὸν αὐτοῦ γέγονεν, ἄκουσον. 70263 Ep.314.a.8 : εἰσὶν γὰρ ἄνθρωποι ταῦτα ἀκηκοότες καὶ πλείους, δυνατοὶ 70264 Ep.314.b.1 : μὲν μαθεῖν, δυνατοὶ δὲ μνημονεῦσαι καὶ βασανίσαντες πάντῃ 70265 Ep.314.b.2 : πάντως κρῖναι, γέροντες ἤδη καὶ οὐκ ἐλάττω τριάκοντα ἐτῶν 70266 Ep.314.b.3 : ἀκηκοότες, οἳ νῦν ἄρτι σφίσι φασὶν τὰ μὲν τότε ἀπιστότατα 70267 Ep.314.b.4 : δόξαντα εἶναι νῦν πιστότατα καὶ ἐναργέστατα φαίνεσθαι, ἃ 70268 Ep.314.b.5 : δὲ τότε πιστότατα, νῦν τοὐναντίον. πρὸς ταῦτ´ οὖν σκοπῶν 70269 Ep.314.b.6 : εὐλαβοῦ μή ποτέ σοι μεταμελήσῃ τῶν νῦν ἀναξίως ἐκπεσόν– 70270 Ep.314.b.7 : των. μεγίστη δὲ φυλακὴ τὸ μὴ γράφειν ἀλλ´ ἐκμανθάνειν· 70271 Ep.314.c.1 : οὐ γὰρ ἔστιν τὰ γραφέντα μὴ οὐκ ἐκπεσεῖν. διὰ ταῦτα 70272 Ep.314.c.2 : οὐδὲν πώποτ´ ἐγὼ περὶ τούτων γέγραφα, οὐδ´ ἔστιν σύγ– 70273 Ep.314.c.3 : γραμμα Πλάτωνος οὐδὲν οὐδ´ ἔσται, τὰ δὲ νῦν λεγόμενα 70274 Ep.314.c.4 : Σωκράτους ἐστὶν καλοῦ καὶ νέου γεγονότος. ἔρρωσο καὶ 70275 Ep.314.c.5 : πείθου, καὶ τὴν ἐπιστολὴν ταύτην νῦν πρῶτον πολλάκις 70276 Ep.314.c.6 : ἀναγνοὺς κατάκαυσον. 70277 Ep.314.c.7 : Ταῦτα μὲν ταύτῃ. περὶ δὲ Πολυξένου ἐθαύμασας ὅτι 70278 Ep.314.d.1 : πέμψαιμί σοι· ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Λυκόφρονος καὶ τῶν ἄλλων 70279 Ep.314.d.2 : τῶν παρὰ σοὶ ὄντων λέγω καὶ πάλαι καὶ νῦν τὸν αὐτὸν 70280 Ep.314.d.3 : λόγον, ὅτι πρὸς τὸ διαλεχθῆναι καὶ φύσει καὶ τῇ μεθόδῳ 70281 Ep.314.d.4 : τῶν λόγων πάμπολυ διαφέρεις αὐτῶν, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἑκὼν 70282 Ep.314.d.5 : ἐξελέγχεται, ὥς τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ ἄκοντες. καὶ 70283 Ep.314.d.6 : δοκεῖς μέντοι πάνυ μετρίως κεχρῆσθαί τε αὐτοῖς καὶ δεδω– 70284 Ep.314.d.7 : ρῆσθαι. ταῦτα μὲν περὶ τούτων, πολλὰ ὡς περὶ τοιούτων· 70285 Ep.314.e.1 : Φιλιστίωνι δέ, εἰ μὲν αὐτὸς χρῇ, σφόδρα χρῶ, εἰ δὲ οἷόν τε, 70286 Ep.314.e.2 : Σπευσίππῳ χρῆσον καὶ ἀπόπεμψον. δεῖται δὲ σοῦ καὶ 70287 Ep.314.e.3 : Σπεύσιππος· ὑπέσχετο δέ μοι καὶ Φιλιστίων, εἰ σὺ ἀφείης 70288 Ep.314.e.4 : αὐτόν, ἥξειν προθύμως Ἀθήναζε. τὸν ἐκ τῶν λατομιῶν εὖ 70289 Ep.314.e.5 : ἐποίησας ἀφείς, ἐλαφρὰ δὲ ἡ δέησις καὶ περὶ τῶν οἰκετῶν 70290 Ep.314.e.6 : αὐτοῦ καὶ περὶ Ἡγησίππου τοῦ Ἀρίστωνος· ἐπέστειλας 70291 Ep.315.a.1 : γάρ μοι, ἄν τις ἀδικῇ ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους καὶ σὺ αἴσθῃ, μὴ 70292 Ep.315.a.2 : ἐπιτρέψειν. καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπεῖν ἄξιον· 70293 Ep.315.a.3 : μόνος γὰρ τῶν ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε ἀφικομένων οὐδὲν μετε– 70294 Ep.315.a.4 : βάλετο περὶ τῆς σῆς καὶ ἐμῆς συνουσίας, ἀλλ´ ἀεί τι ἀγαθὸν 70295 Ep.315.a.5 : καὶ ἐπὶ τὰ βελτίω λέγων περὶ τῶν γεγονότων διατελεῖ. 70296 Ep.315.a.5 : 70297 Ep.315.a.6 : "Πλάτων Διονυσίῳ χαίρειν" ἐπιστείλας ἆρ´ ὀρθῶς ἂν 70298 Ep.315.b.1 : τυγχάνοιμι τῆς βελτίστης προσρήσεως; ἢ μᾶλλον κατὰ τὴν 70299 Ep.315.b.2 : ἐμὴν συνήθειαν γράφων "εὖ πράττειν," ὥσπερ εἴωθα ἐν ταῖς 70300 Ep.315.b.3 : ἐπιστολαῖς τοὺς φίλους προσαγορεύειν; σὺ μὲν γὰρ δὴ καὶ τὸν 70301 Ep.315.b.4 : θεόν, ὡς ἤγγειλαν οἱ τότε θεωροῦντες, προσεῖπες ἐν Δελφοῖς 70302 Ep.315.b.5 : αὐτῷ τούτῳ θωπεύσας τῷ ῥήματι, καὶ γέγραφας, ὡς φασί, 70303 Ep.315.b.5 : 70304 Ep.315.b.6 : χαῖρε καὶ ἡδόμενον βίοτον διάσῳζε τυράννου· 70305 Ep.315.b.6 : 70306 Ep.315.c.1 : ἐγὼ δὲ οὐδὲ ἀνθρώπῳ κλήσει, μήτι δὴ θεῷ, παρακελευσαίμην 70307 Ep.315.c.2 : ἂν δρᾶν τοῦτο, θεῷ μέν, ὅτι παρὰ φύσιν προστάττοιμ´ ἄν, 70308 Ep.315.c.3 : πόρρω γὰρ ἡδονῆς ἵδρυται καὶ λύπης τὸ θεῖον, ἀνθρώπῳ δέ, 70309 Ep.315.c.4 : ὅτι τὰ πολλὰ βλάβην ἡδονὴ καὶ λύπη γεννᾷ, δυσμάθειαν καὶ 70310 Ep.315.c.5 : λήθην καὶ ἀφροσύνην καὶ ὕβριν τίκτουσα ἐν τῇ ψυχῇ. καὶ 70311 Ep.315.c.6 : ταῦτα μὲν οὕτως εἰρήσθω παρ´ ἐμοῦ περὶ τῆς προσρήσεως· 70312 Ep.315.c.7 : σὺ δ´ ἀναγνοὺς αὐτά, ὅπῃ βούλει δέξασθαι, ταύτῃ δέχου. 70313 Ep.315.c.8 : Φασὶν δ´ οὐκ ὀλίγοι λέγειν σε πρός τινας τῶν παρὰ σὲ 70314 Ep.315.d.1 : πρεσβευόντων ὡς ἄρα σοῦ ποτε λέγοντος ἀκούσας ἐγὼ 70315 Ep.315.d.2 : μέλλοντος τάς τε Ἑλληνίδας πόλεις ἐν Σικελίᾳ οἰκίζειν καὶ 70316 Ep.315.d.3 : Συρακουσίους ἐπικουφίσαι, τὴν ἀρχὴν ἀντὶ τυραννίδος εἰς 70317 Ep.315.d.4 : βασιλείαν μεταστήσαντα, ταῦτ´ ἄρα σὲ μὲν τότε διεκώλυσα, 70318 Ep.315.d.5 : ὡς σὺ φῄς, σοῦ σφόδρα προθυμουμένου, νῦν δὲ Δίωνα διδά– 70319 Ep.315.d.6 : σκοιμι δρᾶν αὐτὰ ταῦτα, καὶ τοῖς διανοήμασιν τοῖς σοῖς τὴν 70320 Ep.315.e.1 : σὴν ἀρχὴν ἀφαιρούμεθά σε. σὺ δ´ εἰ μέν τι διὰ τοὺς λόγους 70321 Ep.315.e.2 : τούτους ὠφελῇ, γιγνώσκεις αὐτός, ἀδικεῖς δ´ οὖν ἐμὲ τἀναντία 70322 Ep.315.e.3 : τῶν γενομένων λέγων. ἅδην γὰρ ὑπὸ Φιλιστίδου καὶ ἄλλων 70323 Ep.315.e.4 : πολλῶν πρὸς τοὺς μισθοφόρους καὶ εἰς τὸ Συρακουσίων 70324 Ep.315.e.5 : πλῆθος διεβλήθην διὰ τὸ μένειν ἐν ἀκροπόλει, τοὺς δ´ ἔξωθεν, 70325 Ep.315.e.6 : εἴ τι γίγνοιτο ἁμάρτημα, πᾶν εἰς ἐμὲ τρέπειν, σὲ φάσκοντας 70326 Ep.315.e.7 : πάντα ἐμοὶ πείθεσθαι. σὺ δ´ αὐτὸς οἶσθα σαφέστατα τῶν 70327 Ep.316.a.1 : πολιτικῶν ἐμὲ σοὶ κοινῇ πραγματευσάμενον ἑκόντα ὀλίγα δὴ 70328 Ep.316.a.2 : κατ´ ἀρχάς, ὅτε τι πλέον ποιεῖν ἂν ᾠήθην, ἄλλα τε βραχέα 70329 Ep.316.a.3 : ἄττα καὶ τὰ περὶ τῶν νόμων προοίμια σπουδάσαντα μετρίως, 70330 Ep.316.a.4 : χωρὶς ὧν σὺ προσέγραψας ἤ τις ἕτερος· ἀκούω γὰρ ὕστερον 70331 Ep.316.a.5 : ὑμῶν τινας αὐτὰ διασκευωρεῖν, δῆλα μὴν ἑκάτερα ἔσται τοῖς 70332 Ep.316.a.6 : τὸ ἐμὸν ἦθος δυναμένοις κρίνειν. ἀλλ´ οὖν, ὅπερ ἀρτίως 70333 Ep.316.a.7 : εἶπον, οὐ διαβολῆς προσδέομαι πρός τε Συρακουσίους καὶ εἰ 70334 Ep.316.a.8 : δή τινας ἑτέρους πείθεις λέγων αὐτά, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον 70335 Ep.316.b.1 : ἀπολογίας πρός τε τὴν προτέραν γενομένην διαβολὴν καὶ 70336 Ep.316.b.2 : τὴν νῦν μετ´ ἐκείνην μείζω φυομένην καὶ σφοδροτέραν. πρὸς 70337 Ep.316.b.3 : δύο δή μοι διττὰς ἀναγκαῖον ποιήσασθαι τὰς ἀπολογίας, 70338 Ep.316.b.4 : πρῶτον μὲν ὡς εἰκότως σοι ἔφυγον κοινωνεῖν περὶ τὰ τῆς 70339 Ep.316.b.5 : πόλεως πράγματα, τὸ δὲ δεύτερον ὡς οὐκ ἐμὴν ταύτην εἴρηκας 70340 Ep.316.b.6 : συμβουλὴν οὐδὲ διακώλυσιν, μέλλοντί σοι κατοικίζειν Ἑλλη– 70341 Ep.316.c.1 : νίδας πόλεις ἐμποδὼν ἐμὲ γεγενῆσθαι. τὴν οὖν ἀρχὴν ὧν 70342 Ep.316.c.2 : εἶπον περὶ προτέρων ἄκουε πρότερον. 70343 Ep.316.c.3 : Ἦλθον καλούμενος εἰς Συρακούσας ὑπό τε σοῦ καὶ Δίωνος, 70344 Ep.316.c.4 : τοῦ μὲν δεδοκιμασμένου παρ´ ἐμοὶ καὶ ξένου πάλαι γεγονότος, 70345 Ep.316.c.5 : ἐν ἡλικίᾳ δὲ ὄντος μέσῃ τε καὶ καθεστηκυίᾳ, ὧν δὴ παντά– 70346 Ep.316.c.6 : πασιν χρεία τοῖς νοῦν καὶ σμικρὸν κεκτημένοις, μέλλουσιν 70347 Ep.316.c.7 : περὶ τοσούτων ὅσα ἦν τότε τὰ σὰ βουλεύεσθαι, σοῦ δὲ ὄντος 70348 Ep.316.c.8 : μὲν σφόδρα νέου, πολλῆς δὲ ἀπειρίας οὔσης περὶ σὲ τούτων 70349 Ep.316.d.1 : ὧν ἔμπειρον ἔδει γεγονέναι, καὶ σφόδρα ἀγνῶτος ἐμοί. τὸ 70350 Ep.316.d.2 : μετὰ τοῦτο εἴτ´ ἄνθρωπος εἴτε θεὸς εἴτε τύχη τις μετὰ σοῦ 70351 Ep.316.d.3 : Δίωνα ἐξέβαλεν, καὶ ἐλείφθης μόνος. ἆρ´ οὖν οἴει μοι τότε 70352 Ep.316.d.4 : πολιτικῶν εἶναι κοινωνίαν πρὸς σέ, τὸν μὲν ἔμφρονα κοινωνὸν 70353 Ep.316.d.5 : ἀπολωλεκότι, τὸν δὲ ἄφρονα ὁρῶντι μετὰ πονηρῶν καὶ πολλῶν 70354 Ep.316.d.6 : ἀνθρώπων καταλελειμμένον, οὐκ ἄρχοντα, οἰόμενον δ´ ἄρχειν, 70355 Ep.316.d.7 : ὑπὸ δὲ τοιούτων ἀνθρώπων ἀρχόμενον; ἐν οἷς τί χρῆν ποιεῖν 70356 Ep.316.d.8 : ἐμέ; μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν ἀναγκαῖον, ἐκ τῶν λοιπῶν τὰ 70357 Ep.316.e.1 : μὲν πολιτικὰ χαίρειν ἐᾶν, εὐλαβούμενον τὰς ἐκ τῶν φθόνων 70358 Ep.316.e.2 : διαβολάς, ὑμᾶς δὲ πάντως, καίπερ ἀλλήλων χωρὶς γεγονότας 70359 Ep.316.e.3 : καὶ διαφόρους ὄντας, πειρᾶσθαι φίλους ἀλλήλοις ὅτι μάλιστα 70360 Ep.316.e.4 : ποιεῖν; τούτων δὴ καὶ σὺ μάρτυς, ὅτι τοῦτο αὐτὸ συντείνων 70361 Ep.316.e.5 : οὐκ ἀνῆκα πώποτε· καὶ μόγις μέν, ὅμως δ´, ὡμολογήθη νῷν 70362 Ep.317.a.1 : πλεῦσαι μὲν οἴκαδε ἐμέ, ἐπειδὴ πόλεμος ὑμᾶς κατεῖχεν, 70363 Ep.317.a.2 : εἰρήνης δ´ αὖ γενομένης ἐλθεῖν ἐμέ τε καὶ Δίωνα εἰς Συρα– 70364 Ep.317.a.3 : κούσας, σὲ δὲ καλεῖν ἡμᾶς. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως ἐγένετο 70365 Ep.317.a.4 : τῆς ἐμῆς εἰς Συρακούσας ἀποδημίας πέρι τῆς πρώτης καὶ τῆς 70366 Ep.317.a.5 : πάλιν οἴκαδε σωτηρίας· τὸ δὲ δεύτερον εἰρήνης γενομένης 70367 Ep.317.a.6 : ἐκάλεις με οὐ κατὰ τὰς ὁμολογίας, ἀλλὰ μόνον ἥκειν ἐπέ– 70368 Ep.317.a.7 : στειλας, Δίωνα δ´ εἰς αὖθις ἔφησθα μεταπέμψεσθαι. διὰ 70369 Ep.317.a.8 : ταῦτα οὐκ ἦλθον, ἀλλὰ καὶ Δίωνι τότ´ ἀπηχθόμην· ᾤετο γὰρ 70370 Ep.317.b.1 : εἶναι βέλτιον ἐλθεῖν ἐμὲ καὶ ὑπακοῦσαί σοι. τὸ δὲ μετὰ 70371 Ep.317.b.2 : ταῦτα ὕστερον ἐνιαυτῷ τριήρης ἀφίκετο καὶ ἐπιστολαὶ παρὰ 70372 Ep.317.b.3 : σοῦ, τῶν δ´ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς γραμμάτων ἦρχεν ὡς, ἂν 70373 Ep.317.b.4 : ἀφίκωμαι, τὰ Δίωνός μοι γενήσοιτο πράγματα πάντα κατὰ 70374 Ep.317.b.5 : νοῦν τὸν ἐμόν, μὴ ἀφικομένου δέ, τἀναντία. αἰσχύνομαι δὴ 70375 Ep.317.b.6 : λέγειν ὅσαι τότε ἐπιστολαὶ παρὰ σοῦ καὶ παρ´ ἄλλων ἦλθον 70376 Ep.317.c.1 : διὰ σὲ ἐξ Ἰταλίας καὶ Σικελίας, καὶ παρ´ ὅσους τῶν ἐμῶν 70377 Ep.317.c.2 : οἰκείων καὶ τῶν γνωρίμων, καὶ πᾶσαι διακελευόμεναί μοι 70378 Ep.317.c.3 : ἰέναι καὶ δεόμεναι σοὶ πάντως ἐμὲ πείθεσθαι. ἐδόκει δὴ 70379 Ep.317.c.4 : πᾶσιν, ἀρξαμένοις ἀπὸ Δίωνος, δεῖν ἐμὲ πλεῦσαι καὶ μὴ 70380 Ep.317.c.5 : μαλθακίζεσθαι. καίτοι τήν θ´ ἡλικίαν αὐτοῖς προυτεινόμην 70381 Ep.317.c.6 : καὶ περὶ σοῦ διισχυριζόμην ὡς οὐχ οἷός τ´ ἔσοιο ἀνταρ– 70382 Ep.317.c.7 : κέσαι τοῖς διαβάλλουσιν ἡμᾶς καὶ βουλομένοις εἰς ἔχθραν 70383 Ep.317.c.8 : ἐλθεῖν—ἑώρων γὰρ καὶ τότε καὶ νῦν ὁρῶ τὰς μεγάλας οὐσίας 70384 Ep.317.c.9 : καὶ ὑπερόγκους τῶν τε ἰδιωτῶν καὶ τῶν μονάρχων σχεδόν, 70385 Ep.317.d.1 : ὅσῳπερ ἂν μείζους ὦσιν, τοσούτῳ πλείους καὶ μείζους τοὺς 70386 Ep.317.d.2 : διαβάλλοντας καὶ πρὸς ἡδονὴν μετὰ αἰσχρᾶς βλάβης ὁμι– 70387 Ep.317.d.3 : λοῦντας τρεφούσας, οὗ κακὸν οὐδὲν μεῖζον γεννᾷ πλοῦτός τε 70388 Ep.317.d.4 : καὶ ἡ τῆς ἄλλης ἐξουσίας δύναμις—ὅμως δ´ οὖν πάντα ταῦτα 70389 Ep.317.d.5 : χαίρειν ἐάσας ἦλθον, διανοηθεὶς ὡς οὐδένα δεῖ τῶν ἐμῶν 70390 Ep.317.d.6 : φίλων ἐμὲ αἰτιᾶσθαι ὡς διὰ τὴν ἐμὴν ῥᾳθυμίαν τὰ σφέτερα 70391 Ep.317.e.1 : πάντα ἐξὸν μὴ ἀπολέσθαι διώλετο· ἐλθὼν δέ—οἶσθα γὰρ δὴ 70392 Ep.317.e.2 : σὺ πάντα τἀντεῦθεν ἤδη γενόμενα—ἐγὼ μὲν ἠξίουν δήπου 70393 Ep.317.e.3 : κατὰ τὴν ὁμολογίαν τῶν ἐπιστολῶν πρῶτον μὲν κατάγειν 70394 Ep.317.e.4 : Δίωνα οἰκειωσάμενον, φράζων τὴν οἰκειότητα, ἣν εἰ ἐμοὶ 70395 Ep.317.e.5 : τότε ἐπείθου, τάχ´ ἂν βέλτιον τῶν νῦν γεγονότων ἔσχεν καὶ 70396 Ep.317.e.6 : σοὶ καὶ Συρακούσαις καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν, ὡς ἡ ἐμὴ 70397 Ep.317.e.7 : δόξα μαντεύεται· ἔπειτα τὰ Δίωνος τοὺς οἰκείους ἔχειν 70398 Ep.318.a.1 : ἠξίουν καὶ μὴ διανείμασθαι τοὺς διανειμαμένους, οὓς οἶσθα 70399 Ep.318.a.2 : σύ· πρὸς δὲ τούτοις ᾤμην δεῖν τὰ κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον 70400 Ep.318.a.3 : εἰωθότα αὐτῷ κομίζεσθαι καὶ μᾶλλον ἐγὼ ἔτι καὶ οὐχ ἧττον 70401 Ep.318.a.4 : ἐμοῦ παραγενομένου πέμπεσθαι. τούτων οὐδενὸς τυγχάνων, 70402 Ep.318.a.5 : ἠξίουν ἀπιέναι. τὸ μετὰ ταῦτα ἔπειθές με μεῖναι τὸν ἐνι– 70403 Ep.318.a.6 : αυτόν, φάσκων τὴν Δίωνος ἀποδόμενος οὐσίαν πᾶσαν τὰ μὲν 70404 Ep.318.a.7 : ἡμίσεα ἀποπέμψειν εἰς Κόρινθον, τὰ δ´ ἄλλα τῷ παιδὶ κατα– 70405 Ep.318.b.1 : λείψειν αὐτοῦ. πολλὰ ἔχων εἰπεῖν ὧν ὑποσχόμενος οὐδὲν 70406 Ep.318.b.2 : ἐποίησας, διὰ τὸ πλῆθος αὐτῶν συντέμνω. τὰ γὰρ δὴ χρήματα 70407 Ep.318.b.3 : πάντα ἀποδόμενος, οὐ πείσας Δίωνα, φάσκων οὐ πωλήσειν 70408 Ep.318.b.4 : ἄνευ τοῦ πείθειν, τὸν κολοφῶνα, ὦ θαυμάσιε, ταῖς ὑποσχέσεσιν 70409 Ep.318.b.5 : ἁπάσαις νεανικώτατον ἐπέθηκας· μηχανὴν γὰρ οὔτε καλὴν 70410 Ep.318.b.6 : οὔτε κομψὴν οὔτε δικαίαν οὔτε συμφέρουσαν ηὗρες, ἐμὲ ἐκφο– 70411 Ep.318.b.7 : βεῖν ὡς ἀγνοοῦντα τὰ τότε γιγνόμενα, ἵνα μηδὲ ἐγὼ ζητοίην 70412 Ep.318.c.1 : τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι. ἡνίκα γὰρ Ἡρακλείδην ἐξέ– 70413 Ep.318.c.2 : βαλες, οὔτε Συρακοσίοις δοκοῦν δικαίως οὔτ´ ἐμοί, διότι μετὰ 70414 Ep.318.c.3 : Θεοδότου καὶ Εὐρυβίου συνεδεήθην σου μὴ ποιεῖν ταῦτα, 70415 Ep.318.c.4 : ταύτην λαβὼν ὡς ἱκανὴν πρόφασιν, εἶπες ὅτι καὶ πάλαι σοι 70416 Ep.318.c.5 : δῆλος εἴην σοῦ μὲν οὐδὲν φροντίζων, Δίωνος δὲ καὶ τῶν 70417 Ep.318.c.6 : Δίωνος φίλων καὶ οἰκείων, καὶ ἐπειδὴ νῦν Θεοδότης καὶ 70418 Ep.318.c.7 : Ἡρακλείδης ἐν διαβολαῖς εἶεν, οἰκεῖοι Δίωνος ὄντες, πᾶν 70419 Ep.318.d.1 : μηχανῴμην ὅπως οὗτοι μὴ δώσουσιν δίκην. καὶ ταῦτα μὲν 70420 Ep.318.d.2 : ταύτῃ περὶ τὰ πολιτικὰ κοινωνίας τῆς ἐμῆς καὶ σῆς· καὶ εἴ 70421 Ep.318.d.3 : τινα ἑτέραν ἀλλοτριότητα ἐνεῖδες ἐν ἐμοὶ πρὸς σέ, εἰκότως 70422 Ep.318.d.4 : οἴει ταύτῃ πάντα ταῦτα γεγονέναι. καὶ μὴ θαύμαζε· κακὸς 70423 Ep.318.d.5 : γὰρ ἂν ἔχοντί γε νοῦν ἀνδρὶ φαινοίμην ἐνδίκως, πεισθεὶς ὑπὸ 70424 Ep.318.d.6 : τοῦ μεγέθους τῆς σῆς ἀρχῆς τὸν μὲν παλαιὸν φίλον καὶ ξένον 70425 Ep.318.d.7 : κακῶς πράττοντα διὰ σέ, μηδὲν σοῦ χείρω, ἵνα οὕτως εἴπω, 70426 Ep.318.e.1 : τοῦτον μὲν προδοῦναι, σὲ δὲ τὸν ἀδικοῦντα ἑλέσθαι καὶ πᾶν 70427 Ep.318.e.2 : δρᾶν ὅπῃ σὺ προσέταττες, ἕνεκα χρημάτων δῆλον ὅτι· οὐδὲν 70428 Ep.318.e.3 : γὰρ ἂν ἕτερον ἔφησεν αἴτιόν τις εἶναι τῆς ἐμῆς μεταβολῆς, 70429 Ep.318.e.4 : εἰ μετεβαλόμην. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ταύτῃ γενόμενα τὴν ἐμὴν 70430 Ep.318.e.5 : καὶ σὴν λυκοφιλίαν καὶ ἀκοινωνίαν διὰ σὲ ἀπηργάσατο. 70431 Ep.318.e.6 : Σχεδὸν δ´ εἰς λόγον ὁ λόγος ἥκει μοι συνεχὴς τῷ νυνδὴ 70432 Ep.318.e.7 : γενόμενος, περὶ οὗ μοι τὸ δεύτερον ἀπολογητέον ἔφην εἶναι. 70433 Ep.319.a.1 : σκόπει δὴ καὶ πρόσεχε πάντως, ἄν σοί τι ψεύδεσθαι δόξω 70434 Ep.319.a.2 : καὶ μὴ τἀληθῆ λέγειν. φημὶ γάρ σε Ἀρχεδήμου παρόντος 70435 Ep.319.a.3 : ἐν τῷ κήπῳ καὶ Ἀριστοκρίτου, σχεδὸν ἡμέραις πρότερον 70436 Ep.319.a.4 : εἴκοσι τῆς ἐμῆς ἐκ Συρακουσῶν οἴκαδ´ ἀποδημίας, ἃ νῦν δὴ 70437 Ep.319.a.5 : λέγεις ἐμοὶ μεμφόμενος, ὡς Ἡρακλείδου τέ μοι καὶ τῶν 70438 Ep.319.a.6 : ἄλλων πάντων μᾶλλον ἢ σοῦ μέλοι. καί με τούτων ἐναντίον 70439 Ep.319.a.7 : διηρώτησας εἰ μνημονεύω, κατ´ ἀρχὰς ὅτ´ ἦλθον, κελεύων σε 70440 Ep.319.b.1 : τὰς πόλεις τὰς Ἑλληνίδας κατοικίζειν· ἐγὼ δὲ συνεχώρουν 70441 Ep.319.b.2 : μεμνῆσθαι καὶ ἔτι νῦν μοι δοκεῖν ταῦτ´ εἶναι βέλτιστα. 70442 Ep.319.b.3 : ῥητέον δέ, ὦ Διονύσιε, καὶ τοὐπὶ τούτῳ τότε λεχθέν. 70443 Ep.319.b.4 : ἠρόμην γὰρ δή σε πότερον αὐτὸ τοῦτό σοι συμβουλεύσαιμι 70444 Ep.319.b.5 : μόνον ἤ τι καὶ ἄλλο πρὸς τούτῳ· σὺ δὲ καὶ μάλ´ ἀπεκρίνω 70445 Ep.319.b.6 : μεμηνιμένως καὶ ὑβριστικῶς εἰς ἐμέ, ὡς ᾤου—διὸ τὸ τότε 70446 Ep.319.b.7 : σοι ὕβρισμα νῦν ὕπαρ ἀντ´ ὀνείρατος γέγονεν—εἶπες δὲ 70447 Ep.319.c.1 : καὶ μάλα πλαστῶς γελῶν, εἰ μέμνημαι, ὡς "Παιδευθέντα 70448 Ep.319.c.2 : με ἐκέλευες ποιεῖν πάντα ταῦτα ἢ μὴ ποιεῖν." ἔφην ἐγὼ 70449 Ep.319.c.3 : κάλλιστα μνημονεῦσαί σε. "Οὐκοῦν παιδευθέντα," ἔφησθα, 70450 Ep.319.c.4 : "γεωμετρεῖν, ἢ πῶς;" κἀγὼ τὸ μετὰ ταῦτα ὃ ἐπῄει μοι εἰπεῖν 70451 Ep.319.c.5 : οὐκ εἶπον, φοβούμενος μὴ σμικροῦ ῥήματος ἕνεκα τὸν ἔκπλουν 70452 Ep.319.c.6 : ὃν προσεδόκων, μή μοι στενὸς γίγνοιτο ἀντ´ εὐρυχωρίας. 70453 Ep.319.c.7 : ἀλλ´ οὖν ὧν ἕνεκα πάντ´ εἴρηται ταῦτ´ ἐστί· μή με διά– 70454 Ep.319.c.8 : βαλλε λέγων ὡς οὐκ εἴων ἐγώ σε πόλεις Ἑλληνίδας ἐρρούσας 70455 Ep.319.d.1 : ὑπὸ βαρβάρων οἰκίζειν, οὐδὲ Συρακουσίους ἐπικουφίσαι βασι– 70456 Ep.319.d.2 : λείαν ἀντὶ τυραννίδος μεταστήσαντα. τούτων γὰρ οὔθ´ ἧττον 70457 Ep.319.d.3 : ἐμοὶ πρέποντα ἔχοις ἄν ποτε λέγων μου καταψεύσασθαι, 70458 Ep.319.d.4 : πρὸς δὲ τούτοις ἔτι σαφεστέρους τούτων εἰς ἔλεγχον λόγους 70459 Ep.319.d.5 : ἐγὼ δοίην ἄν, εἴ τις ἱκανή που φαίνοιτο κρίσις, ὡς ἐγὼ μὲν 70460 Ep.319.d.6 : ἐκέλευον, σὺ δ´ οὐκ ἤθελες πράττειν αὐτά· καὶ μὴν οὐ χαλεπὸν 70461 Ep.319.d.7 : εἰπεῖν ἐναργῶς ὡς ἦν ταῦτα ἄριστα πραχθέντα καὶ σοὶ καὶ 70462 Ep.319.e.1 : Συρακοσίοις καὶ Σικελιώταις πᾶσιν. ἀλλ´ ὦ τᾶν, εἰ μὲν μὴ 70463 Ep.319.e.2 : φῂς εἰρηκέναι εἰρηκὼς ταῦτα, ἔχω τὴν δίκην· εἰ δ´ ὁμολογεῖς, 70464 Ep.319.e.3 : τὸ μετὰ τοῦτο ἡγησάμενος εἶναι σοφὸν τὸν Στησίχορον, τὴν 70465 Ep.319.e.4 : παλινῳδίαν αὐτοῦ μιμησάμενος, ἐκ τοῦ ψεύδους εἰς τὸν ἀληθῆ 70466 Ep.319.e.5 : λόγον μεταστήσῃ. 70467 Ep.319.e.5 : 70468 Ep.319.e.6 : {1Πλάτων Δίωνι Συρακοσίῳ εὖ πράττειν.}1 70469 Ep.320.a.1 : Οἶμαι μὲν φανερὰν εἶναι διὰ παντὸς τοῦ χρόνου τὴν ἐμὴν 70470 Ep.320.a.2 : προθυμίαν περὶ τὰς συμβεβηκυίας πράξεις, καὶ ὅτι πολλὴν 70471 Ep.320.a.3 : εἶχον περὶ αὐτῶν σπουδὴν εἰς τὸ συμπερανθῆναι, οὐκ ἄλλου 70472 Ep.320.a.4 : τινὸς ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς ἐπὶ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίας· 70473 Ep.320.b.1 : νομίζω γὰρ δίκαιον εἶναι τοὺς ὄντας τῇ ἀληθείᾳ ἐπιεικεῖς 70474 Ep.320.b.2 : καὶ πράττοντας τοιαῦτα τυγχάνειν δόξης τῆς προσηκούσης. 70475 Ep.320.b.3 : τὰ μὲν οὖν εἰς τὸ παρόν, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ἔχει καλῶς, τὰ δὲ 70476 Ep.320.b.4 : περὶ τῶν μελλόντων ὁ μέγιστός ἐστιν ἀγών. ἀνδρείᾳ μὲν 70477 Ep.320.b.5 : γὰρ καὶ τάχει καὶ ῥώμῃ διενεγκεῖν δόξειεν ἂν καὶ ἑτέρων 70478 Ep.320.b.6 : εἶναί τινων, ἀληθείᾳ δὲ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ μεγαλοπρεπείᾳ 70479 Ep.320.c.1 : καὶ τῇ περὶ πάντα ταῦτα εὐσχημοσύνῃ, συμφαίη τις ἂν τοὺς 70480 Ep.320.c.2 : ἀντιποιουμένους τὰ τοιαῦτα τιμᾶν εἰκότως τῶν ἄλλων δια– 70481 Ep.320.c.3 : φέρειν. νῦν οὖν δῆλον μέν ἐστιν ὃ λέγω, ἀναμιμνῄσκειν 70482 Ep.320.c.4 : δὲ ὅμως δεῖ ἡμᾶς αὐτοὺς ὅτι προσήκει πλέον ἢ παίδων τῶν 70483 Ep.320.c.5 : ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν τοὺς οἶσθα δήπου. φανεροὺς 70484 Ep.320.c.6 : οὖν δεῖ ἡμᾶς γενέσθαι ὅτι ἐσμὲν τοιοῦτοι οἷοίπερ φαμέν, 70485 Ep.320.c.7 : ἄλλως τε καὶ ἐπειδή, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ῥᾴδιον ἔσται. τοῖς 70486 Ep.320.d.1 : μὲν γὰρ ἄλλοις συμβέβηκεν ἀναγκαῖον εἶναι πλανηθῆναι 70487 Ep.320.d.2 : πολὺν τόπον, εἰ μέλλουσιν γνωσθῆναι· τὸ δὲ νῦν ὑπάρχον 70488 Ep.320.d.3 : περὶ σὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ὡς τοὺς ἐξ ἁπάσης τῆς οἰκουμένης, 70489 Ep.320.d.4 : εἰ καὶ νεανικώτερόν ἐστιν εἰπεῖν, εἰς ἕνα τόπον ἀποβλέπειν, 70490 Ep.320.d.5 : καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα πρὸς σέ. ὡς οὖν ὑπὸ πάντων ὁρώμενος 70491 Ep.320.d.6 : παρασκευάζου τόν τε Λυκοῦργον ἐκεῖνον ἀρχαῖον ἀποδείξων 70492 Ep.320.d.7 : καὶ τὸν Κῦρον, καὶ εἴ τις ἄλλος πώποτε ἔδοξεν ἤθει καὶ 70493 Ep.320.d.8 : πολιτείᾳ διενεγκεῖν, ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ σχεδὸν 70494 Ep.320.e.1 : ἅπαντες οἱ τῇδε λέγουσιν ὡς πολλή ἐστιν ἐλπὶς ἀναιρεθέντος 70495 Ep.320.e.2 : Διονυσίου διαφθαρῆναι τὰ πράγματα διὰ τὴν σήν τε καὶ 70496 Ep.320.e.3 : Ἡρακλείδου καὶ Θεοδότου καὶ τῶν ἄλλων γνωρίμων φιλο– 70497 Ep.320.e.4 : τιμίαν. μάλιστα μὲν οὖν μηδεὶς εἴη τοιοῦτος· ἐὰν δ´ ἄρα 70498 Ep.320.e.5 : καὶ γίγνηταί τις, σὺ φαίνου ἰατρεύων, καὶ πρὸς τὸ βέλτιστον 70499 Ep.321.a.1 : ἔλθοιτ´ ἄν. ταῦτα δὲ ἴσως γελοῖόν σοι φαίνεται εἶναι τὸ 70500 Ep.321.a.2 : ἐμὲ λέγειν, διότι καὶ αὐτὸς οὐκ ἀγνοεῖς· ἐγὼ δὲ καὶ ἐν τοῖς 70501 Ep.321.a.3 : θεάτροις ὁρῶ τοὺς ἀγωνιστὰς ὑπὸ τῶν παίδων παροξυνο– 70502 Ep.321.a.4 : μένους, μήτι δὴ ὑπό γε τῶν φίλων, οὓς ἄν τις οἴηται μετὰ 70503 Ep.321.a.5 : σπουδῆς κατ´ εὔνοιαν παρακελεύεσθαι. νῦν οὖν αὐτοί τε 70504 Ep.321.a.6 : ἀγωνίζεσθε καὶ ἡμῖν εἴ του δεῖ ἐπιστέλλετε· τὰ δ´ ἐνθάδε 70505 Ep.321.a.7 : παραπλησίως ἔχει καθάπερ καὶ ὑμῶν παρόντων. ἐπιστέλλετε 70506 Ep.321.b.1 : δὲ καὶ ὅτι πέπρακται ὑμῖν ἢ πράττοντες τυγχάνετε, ὡς ἡμεῖς 70507 Ep.321.b.2 : πολλὰ ἀκούοντες οὐδὲν ἴσμεν· καὶ νῦν ἐπιστολαὶ παρὰ μὲν 70508 Ep.321.b.3 : Θεοδότου καὶ Ἡρακλείδου ἥκουσιν εἰς Λακεδαίμονα καὶ 70509 Ep.321.b.4 : Αἴγιναν, ἡμεῖς δέ, καθάπερ εἴρηται, πολλὰ ἀκούοντες περὶ 70510 Ep.321.b.5 : τῶν τῇδε οὐδὲν ἴσμεν. ἐνθυμοῦ δὲ καὶ ὅτι δοκεῖς τισιν 70511 Ep.321.b.6 : ἐνδεεστέρως τοῦ προσήκοντος θεραπευτικὸς εἶναι· μὴ οὖν 70512 Ep.321.b.7 : λανθανέτω σε ὅτι διὰ τοῦ ἀρέσκειν τοῖς ἀνθρώποις καὶ τὸ 70513 Ep.321.c.1 : πράττειν ἐστίν, ἡ δ´ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικος. εὐτύχει. 70514 Ep.321.c.1 : 70515 Ep.321.c.2 : {1Πλάτων Περδίκκᾳ εὖ πράττειν.}1 70516 Ep.321.c.3 : Εὐφραίῳ μὲν συνεβούλευσα, καθάπερ ἐπέστελλες, τῶν 70517 Ep.321.c.4 : σῶν ἐπιμελούμενον περὶ ταῦτα διατρίβειν· δίκαιος δ´ εἰμὶ καὶ 70518 Ep.321.c.5 : σοὶ ξενικὴν καὶ ἱερὰν συμβουλὴν λεγομένην συμβουλεύειν 70519 Ep.321.d.1 : περί τε τῶν ἄλλων ὧν ἂν φράζῃς καὶ ὡς Εὐφραίῳ δεῖ τὰ νῦν 70520 Ep.321.d.2 : χρῆσθαι. πολλὰ μὲν γὰρ ὁ ἀνὴρ χρήσιμος, μέγιστον δὲ οὗ 70521 Ep.321.d.3 : καὶ σὺ νῦν ἐνδεὴς εἶ διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ μὴ πολλοὺς 70522 Ep.321.d.4 : αὐτοῦ πέρι συμβούλους εἶναι τοῖς νέοις. ἔστιν γὰρ δή τις 70523 Ep.321.d.5 : φωνὴ τῶν πολιτειῶν ἑκάστης καθαπερεί τινων ζῴων, ἄλλη 70524 Ep.321.d.6 : μὲν δημοκρατίας, ἄλλη δ´ ὀλιγαρχίας, ἡ δ´ αὖ μοναρχίας· 70525 Ep.321.e.1 : ταύτας φαῖεν μὲν ἂν ἐπίστασθαι πάμπολλοι, πλεῖστον δ´ 70526 Ep.321.e.2 : ἀπολείπονται τοῦ κατανοεῖν αὐτὰς πλὴν ὀλίγων δή τινων. 70527 Ep.321.e.3 : ἥτις μὲν ἂν οὖν τῶν πολιτειῶν τὴν αὑτῆς φθέγγηται φωνὴν 70528 Ep.321.e.4 : πρός τε θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους, καὶ τῇ φωνῇ τὰς πράξεις 70529 Ep.321.e.5 : ἑπομένας ἀποδιδῷ, θάλλει τε ἀεὶ καὶ σῴζεται, μιμουμένη δ´ 70530 Ep.321.e.6 : ἄλλην φθείρεται. πρὸς ταῦτ´ οὖν Εὐφραῖός σοι γίγνοιτ´ 70531 Ep.321.e.7 : οὐχ ἥκιστα ἂν χρήσιμος, καίπερ καὶ πρὸς ἄλλα ὢν ἀνδρεῖος· 70532 Ep.322.a.1 : τοὺς γὰρ τῆς μοναρχίας λόγους οὐχ ἥκιστ´ αὐτὸν ἐλπίζω 70533 Ep.322.a.2 : συνεξευρήσειν τῶν περὶ τὴν σὴν διατριβὴν ὄντων· εἰς ταῦτ´ 70534 Ep.322.a.3 : οὖν αὐτῷ χρώμενος ὀνήσῃ τε αὐτὸς καὶ ἐκεῖνον πλεῖστα 70535 Ep.322.a.4 : ὠφελήσεις. ἐὰν δέ τις ἀκούσας ταῦτα εἴπῃ· "Πλάτων, ὡς 70536 Ep.322.a.5 : ἔοικεν, προσποιεῖται μὲν τὰ δημοκρατίᾳ συμφέροντα εἰδέναι, 70537 Ep.322.a.6 : ἐξὸν δ´ ἐν τῷ δήμῳ λέγειν καὶ συμβουλεύειν αὐτῷ τὰ 70538 Ep.322.a.7 : βέλτιστα οὐ πώποτε ἀναστὰς ἐφθέγξατο," πρὸς ταῦτ´ εἰπεῖν 70539 Ep.322.a.8 : ὅτι Πλάτων ὀψὲ ἐν τῇ πατρίδι γέγονεν καὶ τὸν δῆμον κατέ– 70540 Ep.322.b.1 : λαβεν ἤδη πρεσβύτερον καὶ εἰθισμένον ὑπὸ τῶν ἔμπροσθεν 70541 Ep.322.b.2 : πολλὰ καὶ ἀνόμοια τῇ ἐκείνου συμβουλῇ πράττειν· ἐπεὶ 70542 Ep.322.b.3 : πάντων ἂν ἥδιστα καθάπερ πατρὶ συνεβούλευεν αὐτῷ, εἰ 70543 Ep.322.b.4 : μὴ μάτην μὲν κινδυνεύσειν ᾤετο, πλέον δ´ οὐδὲν ποιήσειν. 70544 Ep.322.b.5 : ταὐτὸν δὴ οἶμαι δρᾶσαι ἂν καὶ τὴν ἐμὴν συμβουλήν. εἰ γὰρ 70545 Ep.322.b.6 : δόξαιμεν ἀνιάτως ἔχειν, πολλὰ ἂν χαίρειν ἡμῖν εἰπὼν ἐκτὸς 70546 Ep.322.c.1 : ἂν γίγνοιτο τῆς περὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ συμβουλῆς. εὐτύχει. 70547 Ep.322.c.1 : 70548 Ep.322.c.2 : {1Πλάτων Ἑρμείᾳ καὶ Ἐράστῳ καὶ κορίσκῳ 70549 Ep.322.c.3 : εὖ πράττειν.}1 70550 Ep.322.c.4 : Ἐμοὶ φαίνεται θεῶν τις ὑμῖν τύχην ἀγαθήν, ἂν εὖ δέξησθε, 70551 Ep.322.c.5 : εὐμενῶς καὶ ἱκανῶς παρασκευάζειν· οἰκεῖτε γὰρ δὴ γείτονές 70552 Ep.322.c.6 : τε ὑμῖν αὐτοῖς καὶ χρείαν ἔχοντες ὥστε ἀλλήλους εἰς τὰ 70553 Ep.322.d.1 : μέγιστα ὠφελεῖν. Ἑρμείᾳ μὲν γὰρ οὔτε ἵππων πλῆθος οὔτε 70554 Ep.322.d.2 : ἄλλης πολεμικῆς συμμαχίας οὐδ´ αὖ χρυσοῦ προσγενομένου 70555 Ep.322.d.3 : γένοιτ´ ἂν μείζων εἰς τὰ πάντα δύναμις, ἢ φίλων βεβαίων τε 70556 Ep.322.d.4 : καὶ ἦθος ἐχόντων ὑγιές· Ἐράστῳ δὲ καὶ Κορίσκῳ, πρὸς τῇ 70557 Ep.322.d.5 : τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ, φήμ´ ἐγώ, καίπερ γέρων 70558 Ep.322.d.6 : ὤν, προσδεῖν σοφίας τῆς περὶ τοὺς πονηροὺς καὶ ἀδίκους 70559 Ep.322.e.1 : φυλακτικῆς καί τινος ἀμυντικῆς δυνάμεως. ἄπειροι γάρ 70560 Ep.322.e.2 : εἰσι διὰ τὸ μεθ´ ἡμῶν μετρίων ὄντων καὶ οὐ κακῶν συχνὸν 70561 Ep.322.e.3 : διατετριφέναι τοῦ βίου· διὸ δὴ τούτων προσδεῖν εἶπον, ἵνα 70562 Ep.322.e.4 : μὴ ἀναγκάζωνται τῆς ἀληθινῆς μὲν ἀμελεῖν σοφίας, τῆς δὲ 70563 Ep.322.e.5 : ἀνθρωπίνης τε καὶ ἀναγκαίας ἐπιμελεῖσθαι μειζόνως ἢ δεῖ. 70564 Ep.322.e.6 : ταύτην δ´ αὖ τὴν δύναμιν Ἑρμείας μοι φαίνεται φύσει τε, ὅσα 70565 Ep.323.a.1 : μήπω συγγεγονότι, καὶ τέχνῃ δι´ ἐμπειρίας εἰληφέναι. τί 70566 Ep.323.a.2 : οὖν δὴ λέγω; σοὶ μέν, Ἑρμεία, πεπειραμένος Ἐράστου καὶ 70567 Ep.323.a.3 : Κορίσκου πλέονα ἢ σύ, φημὶ καὶ μηνύω καὶ μαρτυρῶ μὴ 70568 Ep.323.a.4 : ῥᾳδίως εὑρήσειν σε ἀξιοπιστότερα ἤθη τούτων τῶν γειτόνων· 70569 Ep.323.a.5 : ἔχεσθαι δὴ παντὶ συμβουλεύω δικαίῳ τρόπῳ τούτων τῶν 70570 Ep.323.a.6 : ἀνδρῶν, μὴ πάρεργον ἡγουμένῳ. Κορίσκῳ δὲ καὶ Ἐράστῳ 70571 Ep.323.a.7 : πάλιν Ἑρμείου ἀντέχεσθαι σύμβουλός εἰμι καὶ πειρᾶσθαι ταῖς 70572 Ep.323.b.1 : ἀνθέξεσιν ἀλλήλων εἰς μίαν ἀφικέσθαι φιλίας συμπλοκήν. 70573 Ep.323.b.2 : ἂν δέ τις ὑμῶν ἄρα ταύτην πῃ λύειν δοκῇ—τὸ γὰρ ἀνθρώ– 70574 Ep.323.b.3 : πινον οὐ παντάπασιν βέβαιον—δεῦρο παρ´ ἐμὲ καὶ τοὺς ἐμοὺς 70575 Ep.323.b.4 : πέμπετε μομφῆς κατήγορον ἐπιστολήν· οἶμαι γὰρ δίκῃ τε καὶ 70576 Ep.323.b.5 : αἰδοῖ τοὺς παρ´ ἡμῶν ἐντεῦθεν ἐλθόντας λόγους, εἰ μή τι τὸ 70577 Ep.323.b.6 : λυθὲν μέγα τύχοι γενόμενον, ἐπῳδῆς ἡστινοσοῦν μᾶλλον 70578 Ep.323.b.7 : ἂν συμφῦσαι καὶ συνδῆσαι πάλιν εἰς τὴν προϋπάρχουσαν 70579 Ep.323.c.1 : φιλότητά τε καὶ κοινωνίαν, ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν ἅπαντες 70580 Ep.323.c.2 : ἡμεῖς τε καὶ ὑμεῖς, ὅσον ἂν δυνώμεθα καὶ ἑκάστῳ παρείκῃ, 70581 Ep.323.c.3 : κύρια τὰ νῦν κεχρησμῳδημένα ἔσται. τὸ δὲ ἂν μὴ δρῶμεν 70582 Ep.323.c.4 : ταῦτα οὐκ ἐρῶ· φήμην γὰρ ἀγαθὴν μαντεύομαι, καὶ φημὶ 70583 Ep.323.c.5 : δὴ ταῦθ´ ἡμᾶς πάντ´ ἀγαθὰ ποιήσειν, ἂν θεὸς ἐθέλῃ. 70584 Ep.323.c.6 : Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν πάντας ὑμᾶς τρεῖς ὄντας ἀναγνῶναι 70585 Ep.323.c.7 : χρή, μάλιστα μὲν ἁθρόους, εἰ δὲ μή, κατὰ δύο, κοινῇ κατὰ 70586 Ep.323.c.8 : δύναμιν ὡς οἷόν τ´ ἐστὶν πλειστάκις, καὶ χρῆσθαι συνθήκῃ 70587 Ep.323.d.1 : καὶ νόμῳ κυρίῳ, ὅ ἐστιν δίκαιον, ἐπομνύντας σπουδῇ τε ἅμα 70588 Ep.323.d.2 : μὴ ἀμούσῳ καὶ τῇ τῆς σπουδῆς ἀδελφῇ παιδιᾷ, καὶ τὸν τῶν 70589 Ep.323.d.3 : πάντων θεὸν ἡγεμόνα τῶν τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων, τοῦ τε 70590 Ep.323.d.4 : ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας, ὅν, ἂν ὄντως 70591 Ep.323.d.5 : φιλοσοφῶμεν, εἰσόμεθα πάντες σαφῶς εἰς δύναμιν ἀνθρώπων 70592 Ep.323.d.6 : εὐδαιμόνων. 70593 Ep.323.d.6 : 70594 Ep.323.d.7 : {1Πλάτων τοῖς Δίωνος οἰκείοις τε καὶ ἑταίροις 70595 Ep.323.d.8 : εὖ πράττειν.}1 70596 Ep.323.d.9 : Ἐπεστείλατέ μοι νομίζειν δεῖν τὴν διάνοιαν ὑμῶν εἶναι τὴν 70597 Ep.323.d.10 : αὐτὴν ἣν εἶχεν καὶ Δίων, καὶ δὴ καὶ κοινωνεῖν διεκελεύεσθέ 70598 Ep.324.a.1 : μοι, καθ´ ὅσον οἷός τέ εἰμι ἔργῳ καὶ λόγῳ. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν 70599 Ep.324.a.2 : δόξαν καὶ ἐπιθυμίαν τὴν αὐτὴν ἔχετε ἐκείνῳ, σύμφημι κοινω– 70600 Ep.324.a.3 : νήσειν, εἰ δὲ μή, βουλεύσεσθαι πολλάκις. τίς δ´ ἦν ἡ 70601 Ep.324.a.4 : ἐκείνου διάνοια καὶ ἐπιθυμία, σχεδὸν οὐκ εἰκάζων ἀλλ´ ὡς 70602 Ep.324.a.5 : εἰδὼς σαφῶς εἴποιμ´ ἄν. ὅτε γὰρ κατ´ ἀρχὰς εἰς Συρακούσας 70603 Ep.324.a.6 : ἐγὼ ἀφικόμην, σχεδὸν ἔτη τετταράκοντα γεγονώς, Δίων εἶχε 70604 Ep.324.a.7 : τὴν ἡλικίαν ἣν τὰ νῦν Ἱππαρῖνος γέγονεν, καὶ ἣν ἔσχεν 70605 Ep.324.b.1 : τότε δόξαν, ταύτην καὶ διετέλεσεν ἔχων, Συρακοσίους οἴεσθαι 70606 Ep.324.b.2 : δεῖν ἐλευθέρους εἶναι, κατὰ νόμους τοὺς ἀρίστους οἰκοῦντας· 70607 Ep.324.b.3 : ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν εἴ τις θεῶν καὶ τοῦτον εἰς τὴν αὐτὴν 70608 Ep.324.b.4 : δόξαν περὶ πολιτείας ἐκείνῳ γενέσθαι σύμφρονα ποιήσειεν. 70609 Ep.324.b.5 : τίς δ´ ἦν ὁ τρόπος τῆς γενέσεως αὐτῆς, οὐκ ἀπάξιον ἀκοῦσαι 70610 Ep.324.b.6 : νέῳ καὶ μὴ νέῳ, πειράσομαι δὲ ἐξ ἀρχῆς αὐτὴν ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς 70611 Ep.324.b.7 : διεξελθεῖν· ἔχει γὰρ καιρὸν τὰ νῦν. 70612 Ep.324.b.8 : Νέος ἐγώ ποτε ὢν πολλοῖς δὴ ταὐτὸν ἔπαθον· ᾠήθην, εἰ 70613 Ep.324.b.9 : θᾶττον ἐμαυτοῦ γενοίμην κύριος, ἐπὶ τὰ κοινὰ τῆς πόλεως 70614 Ep.324.c.1 : εὐθὺς ἰέναι. καί μοι τύχαι τινὲς τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων 70615 Ep.324.c.2 : τοιαίδε παρέπεσον. ὑπὸ πολλῶν γὰρ τῆς τότε πολιτείας 70616 Ep.324.c.3 : λοιδορουμένης μεταβολὴ γίγνεται, καὶ τῆς μεταβολῆς εἷς καὶ 70617 Ep.324.c.4 : πεντήκοντά τινες ἄνδρες προύστησαν ἄρχοντες, ἕνδεκα μὲν ἐν 70618 Ep.324.c.5 : ἄστει, δέκα δ´ ἐν Πειραεῖ—περί τε ἀγορὰν ἑκάτεροι τούτων 70619 Ep.324.c.6 : ὅσα τ´ ἐν τοῖς ἄστεσι διοικεῖν ἔδει—τριάκοντα δὲ πάντων 70620 Ep.324.d.1 : ἄρχοντες κατέστησαν αὐτοκράτορες. τούτων δή τινες οἰκεῖοί 70621 Ep.324.d.2 : τε ὄντες καὶ γνώριμοι ἐτύγχανον ἐμοί, καὶ δὴ καὶ παρεκάλουν 70622 Ep.324.d.3 : εὐθὺς ὡς ἐπὶ προσήκοντα πράγματά με. καὶ ἐγὼ θαυμαστὸν 70623 Ep.324.d.4 : οὐδὲν ἔπαθον ὑπὸ νεότητος· ᾠήθην γὰρ αὐτοὺς ἔκ τινος ἀδίκου 70624 Ep.324.d.5 : βίου ἐπὶ δίκαιον τρόπον ἄγοντας διοικήσειν δὴ τὴν πόλιν, 70625 Ep.324.d.6 : ὥστε αὐτοῖς σφόδρα προσεῖχον τὸν νοῦν, τί πράξοιεν. καὶ 70626 Ep.324.d.7 : ὁρῶν δήπου τοὺς ἄνδρας ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ χρυσὸν ἀποδεί– 70627 Ep.324.d.8 : ξαντας τὴν ἔμπροσθεν πολιτείαν—τά τε ἄλλα καὶ φίλον 70628 Ep.324.e.1 : ἄνδρα ἐμοὶ πρεσβύτερον Σωκράτη, ὃν ἐγὼ σχεδὸν οὐκ ἂν 70629 Ep.324.e.2 : αἰσχυνοίμην εἰπὼν δικαιότατον εἶναι τῶν τότε, ἐπί τινα τῶν 70630 Ep.324.e.3 : πολιτῶν μεθ´ ἑτέρων ἔπεμπον, βίᾳ ἄξοντα ὡς ἀποθανούμενον, 70631 Ep.325.a.1 : ἵνα δὴ μετέχοι τῶν πραγμάτων αὐτοῖς, εἴτε βούλοιτο εἴτε 70632 Ep.325.a.2 : μή· ὁ δ´ οὐκ ἐπείθετο, πᾶν δὲ παρεκινδύνευσεν παθεῖν πρὶν 70633 Ep.325.a.3 : ἀνοσίων αὐτοῖς ἔργων γενέσθαι κοινωνός—ἃ δὴ πάντα 70634 Ep.325.a.4 : καθορῶν καὶ εἴ τιν´ ἄλλα τοιαῦτα οὐ σμικρά, ἐδυσχέρανά τε 70635 Ep.325.a.5 : καὶ ἐμαυτὸν ἐπανήγαγον ἀπὸ τῶν τότε κακῶν. χρόνῳ δὲ οὐ 70636 Ep.325.a.6 : πολλῷ μετέπεσε τὰ τῶν τριάκοντά τε καὶ πᾶσα ἡ τότε 70637 Ep.325.a.7 : πολιτεία· πάλιν δὲ βραδύτερον μέν, εἷλκεν δέ με ὅμως ἡ 70638 Ep.325.b.1 : περὶ τὸ πράττειν τὰ κοινὰ καὶ πολιτικὰ ἐπιθυμία. ἦν οὖν 70639 Ep.325.b.2 : καὶ ἐν ἐκείνοις ἅτε τεταραγμένοις πολλὰ γιγνόμενα ἅ τις ἂν 70640 Ep.325.b.3 : δυσχεράνειεν, καὶ οὐδέν τι θαυμαστὸν ἦν τιμωρίας ἐχθρῶν 70641 Ep.325.b.4 : γίγνεσθαί τινών τισιν μείζους ἐν μεταβολαῖς· καίτοι πολλῇ 70642 Ep.325.b.5 : γε ἐχρήσαντο οἱ τότε κατελθόντες ἐπιεικείᾳ. κατὰ δέ τινα 70643 Ep.325.b.6 : τύχην αὖ τὸν ἑταῖρον ἡμῶν Σωκράτη τοῦτον δυναστεύοντές 70644 Ep.325.b.7 : τινες εἰσάγουσιν εἰς δικαστήριον, ἀνοσιωτάτην αἰτίαν ἐπι– 70645 Ep.325.c.1 : βαλόντες καὶ πάντων ἥκιστα Σωκράτει προσήκουσαν· ὡς ἀσεβῆ 70646 Ep.325.c.2 : γὰρ οἱ μὲν εἰσήγαγον, οἱ δὲ κατεψηφίσαντο καὶ ἀπέκτειναν 70647 Ep.325.c.3 : τὸν τότε τῆς ἀνοσίου ἀγωγῆς οὐκ ἐθελήσαντα μετασχεῖν περὶ 70648 Ep.325.c.4 : ἕνα τῶν τότε φευγόντων φίλων, ὅτε φεύγοντες ἐδυστύχουν 70649 Ep.325.c.5 : αὐτοί. σκοποῦντι δή μοι ταῦτά τε καὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς 70650 Ep.325.c.6 : πράττοντας τὰ πολιτικά, καὶ τοὺς νόμους γε καὶ ἔθη, ὅσῳ 70651 Ep.325.c.7 : μᾶλλον διεσκόπουν ἡλικίας τε εἰς τὸ πρόσθε προύβαινον, 70652 Ep.325.c.8 : τοσούτῳ χαλεπώτερον ἐφαίνετο ὀρθῶς εἶναί μοι τὰ πολιτικὰ 70653 Ep.325.d.1 : διοικεῖν· οὔτε γὰρ ἄνευ φίλων ἀνδρῶν καὶ ἑταίρων πιστῶν 70654 Ep.325.d.2 : οἷόν τ´ εἶναι πράττειν—οὓς οὔθ´ ὑπάρχοντας ἦν εὑρεῖν εὐπετές, 70655 Ep.325.d.3 : οὐ γὰρ ἔτι ἐν τοῖς τῶν πατέρων ἤθεσιν καὶ ἐπιτηδεύμασιν 70656 Ep.325.d.4 : ἡ πόλις ἡμῶν διῳκεῖτο, καινούς τε ἄλλους ἀδύνατον ἦν 70657 Ep.325.d.5 : κτᾶσθαι μετά τινος ῥᾳστώνης—τά τε τῶν νόμων γράμματα 70658 Ep.325.d.6 : καὶ ἔθη διεφθείρετο καὶ ἐπεδίδου θαυμαστὸν ὅσον, ὥστε με, 70659 Ep.325.e.1 : τὸ πρῶτον πολλῆς μεστὸν ὄντα ὁρμῆς ἐπὶ τὸ πράττειν τὰ 70660 Ep.325.e.2 : κοινά, βλέποντα εἰς ταῦτα καὶ φερόμενα ὁρῶντα πάντῃ 70661 Ep.325.e.3 : πάντως, τελευτῶντα ἰλιγγιᾶν, καὶ τοῦ μὲν σκοπεῖν μὴ ἀπο– 70662 Ep.325.e.4 : στῆναι μή ποτε ἄμεινον ἂν γίγνοιτο περί τε αὐτὰ ταῦτα καὶ 70663 Ep.326.a.1 : δὴ καὶ περὶ τὴν πᾶσαν πολιτείαν, τοῦ δὲ πράττειν αὖ περι– 70664 Ep.326.a.2 : μένειν ἀεὶ καιρούς, τελευτῶντα δὲ νοῆσαι περὶ πασῶν τῶν 70665 Ep.326.a.3 : νῦν πόλεων ὅτι κακῶς σύμπασαι πολιτεύονται—τὰ γὰρ τῶν 70666 Ep.326.a.4 : νόμων αὐταῖς σχεδὸν ἀνιάτως ἔχοντά ἐστιν ἄνευ παρασκευῆς 70667 Ep.326.a.5 : θαυμαστῆς τινος μετὰ τύχης—λέγειν τε ἠναγκάσθην, ἐπαινῶν 70668 Ep.326.a.6 : τὴν ὀρθὴν φιλοσοφίαν, ὡς ἐκ ταύτης ἔστιν τά τε πολιτικὰ 70669 Ep.326.a.7 : δίκαια καὶ τὰ τῶν ἰδιωτῶν πάντα κατιδεῖν· κακῶν οὖν οὐ 70670 Ep.326.b.1 : λήξειν τὰ ἀνθρώπινα γένη, πρὶν ἂν ἢ τὸ τῶν φιλοσοφούντων 70671 Ep.326.b.2 : ὀρθῶς γε καὶ ἀληθῶς γένος εἰς ἀρχὰς ἔλθῃ τὰς πολιτικὰς ἢ 70672 Ep.326.b.3 : τὸ τῶν δυναστευόντων ἐν ταῖς πόλεσιν ἔκ τινος μοίρας θείας 70673 Ep.326.b.4 : ὄντως φιλοσοφήσῃ. 70674 Ep.326.b.5 : Ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰς Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν 70675 Ep.326.b.6 : ἦλθον, ὅτε πρῶτον ἀφικόμην. ἐλθόντα δέ με ὁ ταύτῃ λεγό– 70676 Ep.326.b.7 : μενος αὖ βίος εὐδαίμων, Ἰταλιωτικῶν τε καὶ Συρακουσίων 70677 Ep.326.b.8 : τραπεζῶν πλήρης, οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν, δίς τε τῆς ἡμέρας 70678 Ep.326.b.9 : ἐμπιμπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ, 70679 Ep.326.c.1 : καὶ ὅσα τούτῳ ἐπιτηδεύματα συνέπεται τῷ βίῳ· ἐκ γὰρ 70680 Ep.326.c.2 : τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ´ ἂν φρόνιμος οὐδείς ποτε γενέσθαι τῶν 70681 Ep.326.c.3 : ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο—οὐχ 70682 Ep.326.c.4 : οὕτως θαυμαστῇ φύσει κραθήσεται—σώφρων δὲ οὐδ´ ἂν 70683 Ep.326.c.5 : μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι, καὶ δὴ καὶ περὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς 70684 Ep.326.c.6 : ὁ αὐτὸς λόγος ἂν εἴη, πόλις τε οὐδεμία ἂν ἠρεμήσαι κατὰ 70685 Ep.326.c.7 : νόμους οὐδ´ οὑστινασοῦν ἀνδρῶν οἰομένων ἀναλίσκειν μὲν δεῖν 70686 Ep.326.d.1 : πάντα εἰς ὑπερβολάς, ἀργῶν δὲ εἰς ἅπαντα ἡγουμένων αὖ 70687 Ep.326.d.2 : δεῖν γίγνεσθαι πλὴν ἐς εὐωχίας καὶ πότους καὶ ἀφροδισίων 70688 Ep.326.d.3 : σπουδὰς διαπονουμένας· ἀναγκαῖον δὲ εἶναι ταύτας τὰς πόλεις 70689 Ep.326.d.4 : τυραννίδας τε καὶ ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρατίας μεταβαλλούσας 70690 Ep.326.d.5 : μηδέποτε λήγειν, δικαίου δὲ καὶ ἰσονόμου πολιτείας τοὺς ἐν 70691 Ep.326.d.6 : αὐταῖς δυναστεύοντας μηδ´ ὄνομα ἀκούοντας ἀνέχεσθαι. 70692 Ep.326.d.7 : ταῦτα δὴ πρὸς τοῖς πρόσθε διανοούμενος, εἰς Συρακούσας 70693 Ep.326.e.1 : διεπορεύθην, ἴσως μὲν κατὰ τύχην, ἔοικεν μὴν τότε μηχα– 70694 Ep.326.e.2 : νωμένῳ τινὶ τῶν κρειττόνων ἀρχὴν βαλέσθαι τῶν νῦν γεγο– 70695 Ep.326.e.3 : νότων πραγμάτων περὶ Δίωνα καὶ τῶν περὶ Συρακούσας· 70696 Ep.326.e.4 : δέος δὲ μὴ καὶ πλειόνων ἔτι, ἐὰν μὴ νῦν ὑμεῖς ἐμοὶ πείθησθε 70697 Ep.326.e.5 : τὸ δεύτερον συμβουλεύοντι. πῶς οὖν δὴ λέγω πάντων 70698 Ep.327.a.1 : ἀρχὴν γεγονέναι τὴν τότε εἰς Σικελίαν ἐμὴν ἄφιξιν; ἐγὼ 70699 Ep.327.a.2 : συγγενόμενος Δίωνι τότε νέῳ κινδυνεύω, τὰ δοκοῦντα ἐμοὶ 70700 Ep.327.a.3 : βέλτιστα ἀνθρώποις εἶναι μηνύων διὰ λόγων καὶ πράττειν 70701 Ep.327.a.4 : αὐτὰ συμβουλεύων, ἀγνοεῖν ὅτι τυραννίδος τινὰ τρόπον 70702 Ep.327.a.5 : κατάλυσιν ἐσομένην μηχανώμενος ἐλάνθανον ἐμαυτόν. Δίων 70703 Ep.327.a.6 : μὲν γὰρ δή, μάλ´ εὐμαθὴς ὢν πρός τε τἆλλα καὶ πρὸς τοὺς 70704 Ep.327.a.7 : τότε ὑπ´ ἐμοῦ λόγους γενομένους, οὕτως ὀξέως ὑπήκουσεν 70705 Ep.327.b.1 : καὶ σφόδρα, ὡς οὐδεὶς πώποτε ὧν ἐγὼ προσέτυχον νέων, καὶ 70706 Ep.327.b.2 : τὸν ἐπίλοιπον βίον ζῆν ἠθέλησεν διαφερόντως τῶν πολλῶν 70707 Ep.327.b.3 : Ἰταλιωτῶν τε καὶ Σικελιωτῶν, ἀρετὴν περὶ πλείονος ἡδονῆς 70708 Ep.327.b.4 : τῆς τε ἄλλης τρυφῆς ἠγαπηκώς· ὅθεν ἐπαχθέστερον τοῖς 70709 Ep.327.b.5 : περὶ τὰ τυραννικὰ νόμιμα ζῶσιν ἐβίω μέχρι τοῦ θανάτου 70710 Ep.327.b.6 : τοῦ περὶ Διονύσιον γενομένου. μετὰ δὲ τοῦτο διενοήθη μὴ 70711 Ep.327.b.7 : μόνον ἐν αὑτῷ ποτ´ ἂν γενέσθαι ταύτην τὴν διάνοιαν, ἣν 70712 Ep.327.c.1 : αὐτὸς ὑπὸ τῶν ὀρθῶν λόγων ἔσχεν, ἐγγιγνομένην δὲ αὐτὴν 70713 Ep.327.c.2 : καὶ ἐν ἄλλοις ὁρῶν κατενόει, πολλοῖς μὲν οὔ, γιγνομένην δ´ 70714 Ep.327.c.3 : οὖν ἔν τισιν, ὧν καὶ Διονύσιον ἡγήσατο ἕνα γενέσθαι τάχ´ 70715 Ep.327.c.4 : ἂν συλλαμβανόντων θεῶν, γενομένου δ´ αὖ τοῦ τοιούτου τόν 70716 Ep.327.c.5 : τε αὐτοῦ βίον καὶ τὸν τῶν ἄλλων Συρακουσίων ἀμήχανον 70717 Ep.327.c.6 : ἂν μακαριότητι συμβῆναι γενόμενον. πρὸς δὴ τούτοις ᾠήθη 70718 Ep.327.c.7 : δεῖν ἐκ παντὸς τρόπου εἰς Συρακούσας ὅτι τάχιστα ἐλθεῖν ἐμὲ 70719 Ep.327.d.1 : κοινωνὸν τούτων, μεμνημένος τήν τε αὑτοῦ καὶ ἐμὴν συνου– 70720 Ep.327.d.2 : σίαν ὡς εὐπετῶς ἐξηργάσατο εἰς ἐπιθυμίαν ἐλθεῖν αὐτὸν τοῦ 70721 Ep.327.d.3 : καλλίστου τε καὶ ἀρίστου βίου· ὃ δὴ καὶ νῦν εἰ διαπράξαιτο 70722 Ep.327.d.4 : ἐν Διονυσίῳ ὡς ἐπεχείρησε, μεγάλας ἐλπίδας εἶχεν ἄνευ 70723 Ep.327.d.5 : σφαγῶν καὶ θανάτων καὶ τῶν νῦν γεγονότων κακῶν βίον ἂν 70724 Ep.327.d.6 : εὐδαίμονα καὶ ἀληθινὸν ἐν πάσῃ τῇ χώρᾳ κατασκευάσαι. 70725 Ep.327.d.7 : ταῦτα Δίων ὀρθῶς διανοηθεὶς ἔπεισε μεταπέμπεσθαι Διονύ– 70726 Ep.327.d.8 : σιον ἐμέ, καὶ αὐτὸς ἐδεῖτο πέμπων ἥκειν ὅτι τάχιστα ἐκ 70727 Ep.327.e.1 : παντὸς τρόπου, πρίν τινας ἄλλους ἐντυχόντας Διονυσίῳ ἐπ´ 70728 Ep.327.e.2 : ἄλλον βίον αὐτὸν τοῦ βελτίστου παρατρέψαι. λέγων δὲ 70729 Ep.327.e.3 : τάδε ἐδεῖτο, εἰ καὶ μακρότερα εἰπεῖν. Τίνας γὰρ καιρούς, 70730 Ep.327.e.4 : ἔφη, μείζους περιμενοῦμεν τῶν νῦν παραγεγονότων θείᾳ τινὶ 70731 Ep.327.e.5 : τύχῃ; καταλέγων δὲ τήν τε ἀρχὴν τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας 70732 Ep.328.a.1 : καὶ τὴν αὑτοῦ δύναμιν ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν νεότητα καὶ τὴν 70733 Ep.328.a.2 : ἐπιθυμίαν τὴν Διονυσίου, φιλοσοφίας τε καὶ παιδείας ὡς ἔχοι 70734 Ep.328.a.3 : σφόδρα λέγων, τούς τε αὑτοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ τοὺς οἰκείους 70735 Ep.328.a.4 : ὡς εὐπαράκλητοι εἶεν πρὸς τὸν ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενον ἀεὶ 70736 Ep.328.a.5 : λόγον καὶ βίον, ἱκανώτατοί τε Διονύσιον συμπαρακαλεῖν, 70737 Ep.328.a.6 : ὥστε εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν ἐλπὶς πᾶσα ἀποτελεσθήσεται τοῦ 70738 Ep.328.a.7 : τοὺς αὐτοὺς φιλοσόφους τε καὶ πόλεων ἄρχοντας μεγάλων 70739 Ep.328.b.1 : συμβῆναι γενομένους. τὰ μὲν δὴ παρακελεύματα ἦν ταῦτά 70740 Ep.328.b.2 : τε καὶ τοιαῦτα ἕτερα πάμπολλα, τὴν δ´ ἐμὴν δόξαν τὸ μὲν 70741 Ep.328.b.3 : περὶ τῶν νέων, ὅπῃ ποτὲ γενήσοιτο, εἶχεν φόβος—αἱ γὰρ 70742 Ep.328.b.4 : ἐπιθυμίαι τῶν τοιούτων ταχεῖαι καὶ πολλάκις ἑαυταῖς ἐναντίαι 70743 Ep.328.b.5 : φερόμεναι—τὸ δὲ Δίωνος ἦθος ἠπιστάμην τῆς ψυχῆς πέρι 70744 Ep.328.b.6 : φύσει τε ἐμβριθὲς ὂν ἡλικίας τε ἤδη μετρίως ἔχον. ὅθεν 70745 Ep.328.b.7 : μοι σκοπουμένῳ καὶ διστάζοντι πότερον εἴη πορευτέον καὶ 70746 Ep.328.b.8 : ὑπακουστέον ἢ πῶς, ὅμως ἔρρεψε δεῖν, εἴ ποτέ τις τὰ δια– 70747 Ep.328.c.1 : νοηθέντα περὶ νόμων τε καὶ πολιτείας ἀποτελεῖν ἐγχειρήσοι, 70748 Ep.328.c.2 : καὶ νῦν πειρατέον εἶναι· πείσας γὰρ ἕνα μόνον ἱκανῶς πάντα 70749 Ep.328.c.3 : ἐξειργασμένος ἐσοίμην ἀγαθά. ταύτῃ μὲν δὴ τῇ διανοίᾳ τε 70750 Ep.328.c.4 : καὶ τόλμῃ ἀπῆρα οἴκοθεν, οὐχ ᾗ τινες ἐδόξαζον, ἀλλ´ αἰ– 70751 Ep.328.c.5 : σχυνόμενος μὲν ἐμαυτὸν τὸ μέγιστον, μὴ δόξαιμί ποτε ἐμαυτῷ 70752 Ep.328.c.6 : παντάπασι λόγος μόνον ἀτεχνῶς εἶναι τίς, ἔργου δὲ οὐδενὸς 70753 Ep.328.c.7 : ἄν ποτε ἑκὼν ἀνθάψασθαι, κινδυνεύσειν δὲ προδοῦναι πρῶτον 70754 Ep.328.d.1 : μὲν τὴν Δίωνος ξενίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἐν κινδύνοις ὄντως 70755 Ep.328.d.2 : γεγονότος οὐ σμικροῖς. εἴτ´ οὖν πάθοι τι, εἴτ´ ἐκπεσὼν ὑπὸ 70756 Ep.328.d.3 : Διονυσίου καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἔλθοι παρ´ ἡμᾶς φεύγων 70757 Ep.328.d.4 : καὶ ἀνέροιτο εἰπών· "Ὦ Πλάτων, ἥκω σοι φυγὰς οὐχ ὁπλι– 70758 Ep.328.d.5 : τῶν δεόμενος οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴς γενόμενος τοῦ ἀμύνασθαι 70759 Ep.328.d.6 : τοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ λόγων καὶ πειθοῦς, ᾗ σὲ μάλιστα ἠπι– 70760 Ep.328.d.7 : στάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπους νέους ἐπὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ 70761 Ep.328.d.8 : δίκαια προτρέποντα εἰς φιλίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἀλλήλοις 70762 Ep.328.e.1 : καθιστάναι ἑκάστοτε· ὧν ἐνδείᾳ κατὰ τὸ σὸν μέρος νῦν ἐγὼ 70763 Ep.328.e.2 : καταλιπὼν Συρακούσας ἐνθάδε πάρειμι. καὶ τὸ μὲν ἐμὸν 70764 Ep.328.e.3 : ἔλαττον ὄνειδός σοι φέρει· φιλοσοφία δέ, ἣν ἐγκωμιάζεις 70765 Ep.328.e.4 : ἀεὶ καὶ ἀτίμως φῂς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων φέρεσθαι, πῶς 70766 Ep.328.e.5 : οὐ προδέδοται τὰ νῦν μετ´ ἐμοῦ μέρος ὅσον ἐπὶ σοὶ γέγονεν; 70767 Ep.329.a.1 : καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντες ἐτυγχάνομεν, ἦλθες δήπου 70768 Ep.329.a.2 : ἄν μοι βοηθὸς ἐφ´ ἅ σε παρεκάλουν, ἢ πάντων ἂν φαυλότατον 70769 Ep.329.a.3 : ἡγοῦ σαυτόν· νῦν δ´ ἄρα τὸ μῆκος τῆς πορείας καὶ τὸ 70770 Ep.329.a.4 : μέγεθος δὴ τοῦ πλοῦ καὶ τοῦ πόνου ἐπαιτιώμενος οἴει δόξαν 70771 Ep.329.a.5 : κακίας ἀποφευξεῖσθαί ποτε; πολλοῦ καὶ δεήσει." λεχθέν– 70772 Ep.329.a.6 : των δὲ τούτων τίς ἂν ἦν μοι πρὸς ταῦτα εὐσχήμων ἀπό– 70773 Ep.329.a.7 : κρισις; οὐκ ἔστιν. ἀλλ´ ἦλθον μὲν κατὰ λόγον ἐν δίκῃ τε 70774 Ep.329.b.1 : ὡς οἷόν τε ἀνθρώπῳ μάλιστα, διά τε τὰ τοιαῦτα καταλιπὼν 70775 Ep.329.b.2 : τὰς ἐμαυτοῦ διατριβάς, οὔσας οὐκ ἀσχήμονας, ὑπὸ τυραννίδα 70776 Ep.329.b.3 : δοκοῦσαν οὐ πρέπειν τοῖς ἐμοῖς λόγοις οὐδὲ ἐμοί· ἐλθών 70777 Ep.329.b.4 : τε ἐμαυτὸν ἠλευθέρωσα Διὸς ξενίου καὶ τῆς φιλοσόφου 70778 Ep.329.b.5 : ἀνέγκλητον μοίρας παρέσχον, ἐπονειδίστου γενομένης ἄν, 70779 Ep.329.b.6 : εἴ τι καταμαλθακισθεὶς καὶ ἀποδειλιῶν αἰσχύνης μετέ– 70780 Ep.329.b.7 : σχον κακῆς. ἐλθὼν δέ—οὐ γὰρ δεῖ μηκύνειν—ηὗρον 70781 Ep.329.b.8 : στάσεως τὰ περὶ Διονύσιον μεστὰ σύμπαντα καὶ διαβολῶν 70782 Ep.329.c.1 : πρὸς τὴν τυραννίδα Δίωνος πέρι· ἤμυνον μὲν οὖν καθ´ ὅσον 70783 Ep.329.c.2 : ἠδυνάμην, σμικρὰ δ´ οἷός τ´ ἦ, μηνὶ δὲ σχεδὸν ἴσως τετάρτῳ 70784 Ep.329.c.3 : Δίωνα Διονύσιος αἰτιώμενος ἐπιβουλεύειν τῇ τυραννίδι, 70785 Ep.329.c.4 : σμικρὸν εἰς πλοῖον ἐμβιβάσας, ἐξέβαλεν ἀτίμως. οἱ δὴ 70786 Ep.329.c.5 : Δίωνος τὸ μετὰ τοῦτο πάντες φίλοι ἐφοβούμεθα μή τινα 70787 Ep.329.c.6 : ἐπαιτιώμενος τιμωροῖτο ὡς συναίτιον τῆς Δίωνος ἐπιβουλῆς· 70788 Ep.329.c.7 : περὶ δ´ ἐμοῦ καὶ διῆλθε λόγος τις ἐν Συρακούσαις, ὡς 70789 Ep.329.c.8 : τεθνεὼς εἴην ὑπὸ Διονυσίου τούτων ὡς πάντων τῶν τότε 70790 Ep.329.d.1 : γεγονότων αἴτιος. ὁ δὲ αἰσθανόμενος πάντας ἡμᾶς οὕτω 70791 Ep.329.d.2 : διατεθέντας, φοβούμενος μὴ μεῖζον ἐκ τῶν φόβων γένοιτό 70792 Ep.329.d.3 : τι, φιλοφρόνως πάντας ἀνελάμβανεν, καὶ δὴ καὶ τὸν ἐμὲ 70793 Ep.329.d.4 : παρεμυθεῖτό τε καὶ θαρρεῖν διεκελεύετο καὶ ἐδεῖτο πάντως 70794 Ep.329.d.5 : μένειν· ἐγίγνετο γάρ οἱ τὸ μὲν ἐμὲ φυγεῖν ἀπ´ αὐτοῦ καλὸν 70795 Ep.329.d.6 : οὐδέν, τὸ δὲ μένειν—διὸ δὴ καὶ σφόδρα προσεποιεῖτο δεῖσθαι. 70796 Ep.329.d.7 : τὰς δὲ τῶν τυράννων δεήσεις ἴσμεν ὅτι μεμειγμέναι ἀνάγκαις 70797 Ep.329.e.1 : εἰσίν—ὃ δὴ μηχανώμενος διεκώλυέν μου τὸν ἔκπλουν, εἰς 70798 Ep.329.e.2 : ἀκρόπολιν ἀγαγὼν καὶ κατοικίσας ὅθεν οὐδ´ ἂν εἷς ἔτι με 70799 Ep.329.e.3 : ναύκληρος μὴ ὅτι κωλύοντος ἐξήγαγε Διονυσίου, ἀλλ´ οὐδ´ 70800 Ep.329.e.4 : εἰ μὴ πέμπων αὐτὸς τὸν κελεύοντα ἐξαγαγεῖν ἐπέστελλεν, 70801 Ep.329.e.5 : οὔτ´ ἂν ἔμπορος οὔτε τῶν ἐν ταῖς τῆς χώρας ἐξόδοις 70802 Ep.329.e.6 : ἀρχόντων οὐδ´ ἂν εἷς περιεῖδέν με μόνον ἐκπορευόμενον, 70803 Ep.329.e.7 : ὃς οὐκ ἂν συλλαβὼν εὐθέως παρὰ Διονύσιον πάλιν ἀπ– 70804 Ep.329.e.8 : ήγαγεν, ἄλλως τε καὶ διηγγελμένον ἤδη ποτὲ τοὐναντίον ἢ 70805 Ep.330.a.1 : τὸ πρότερον πάλιν, ὡς Πλάτωνα Διονύσιος θαυμαστῶς ὡς 70806 Ep.330.a.2 : ἀσπάζεται. τὸ δ´ εἶχεν δὴ πῶς; τὸ γὰρ ἀληθὲς δεῖ φράζειν. 70807 Ep.330.a.3 : ἠσπάζετο μὲν ἀεὶ προϊόντος τοῦ χρόνου μᾶλλον κατὰ τὴν 70808 Ep.330.a.4 : τοῦ τρόπου τε καὶ ἤθους συνουσίαν, ἑαυτὸν δὲ ἐπαινεῖν 70809 Ep.330.a.5 : μᾶλλον ἢ Δίωνα ἐβούλετό με καὶ φίλον ἡγεῖσθαι διαφερόντως 70810 Ep.330.a.6 : μᾶλλον ἢ ´κεῖνον, καὶ θαυμαστῶς ἐφιλονίκει πρὸς τὸ τοιοῦτον· 70811 Ep.330.a.7 : ᾗ δ´ ἂν οὕτως ἐγένετο, εἴπερ ἐγίγνετο, κάλλιστα, ὤκνει 70812 Ep.330.b.1 : ὡς δὴ μανθάνων καὶ ἀκούων τῶν περὶ φιλοσοφίαν λόγων 70813 Ep.330.b.2 : οἰκειοῦσθαι καὶ ἐμοὶ συγγίγνεσθαι, φοβούμενος τοὺς τῶν 70814 Ep.330.b.3 : διαβαλλόντων λόγους, μή πῃ παραποδισθείη καὶ Δίων 70815 Ep.330.b.4 : δὴ πάντα εἴη διαπεπραγμένος. ἐγὼ δὲ πάντα ὑπέμενον, 70816 Ep.330.b.5 : τὴν πρώτην διάνοιαν φυλάττων ᾗπερ ἀφικόμην, εἴ πως 70817 Ep.330.b.6 : εἰς ἐπιθυμίαν ἔλθοι τῆς φιλοσόφου ζωῆς· ὁ δ´ ἐνίκησεν 70818 Ep.330.b.7 : ἀντιτείνων. 70819 Ep.330.b.8 : Καὶ ὁ πρῶτος δὴ χρόνος τῆς εἰς Σικελίαν ἐμῆς ἐπιδημίας 70820 Ep.330.c.1 : τε καὶ διατριβῆς διὰ πάντα ταῦτα συνέβη γενόμενος. μετὰ 70821 Ep.330.c.2 : δὲ τοῦτο ἀπεδήμησά τε καὶ πάλιν ἀφικόμην πάσῃ σπουδῇ 70822 Ep.330.c.3 : μεταπεμπομένου Διονυσίου· ὧν δὲ ἕνεκα καὶ ὅσα ἔπραξα, 70823 Ep.330.c.4 : ὡς εἰκότα τε καὶ δίκαια, ὑμῖν πρῶτον μὲν συμβουλεύσας ἃ 70824 Ep.330.c.5 : χρὴ ποιεῖν ἐκ τῶν νῦν γεγονότων, ὕστερον τὰ περὶ ταῦτα 70825 Ep.330.c.6 : διέξειμι, τῶν ἐπανερωτώντων ἕνεκα τί δὴ βουλόμενος ἦλθον 70826 Ep.330.c.7 : τὸ δεύτερον, ἵνα μὴ τὰ πάρεργα ὡς ἔργα μοι συμβαίνῃ λεγό– 70827 Ep.330.c.8 : μενα. λέγω δὴ τάδε ἐγώ— 70828 Ep.330.c.9 : Τὸν συμβουλεύοντα ἀνδρὶ κάμνοντι καὶ δίαιταν διαιτω– 70829 Ep.330.d.1 : μένῳ μοχθηρὰν πρὸς ὑγίειαν ἄλλο τι χρὴ πρῶτον μὲν μετα– 70830 Ep.330.d.2 : βάλλειν τὸν βίον, καὶ ἐθέλοντι μὲν πείθεσθαι καὶ τἆλλα 70831 Ep.330.d.3 : ἤδη παραινεῖν· μὴ ἐθέλοντι δέ, φεύγοντα ἀπὸ τῆς τοῦ τοιούτου 70832 Ep.330.d.4 : συμβουλῆς ἄνδρα τε ἡγοίμην ἂν καὶ ἰατρικόν, τὸν δὲ ὑπο– 70833 Ep.330.d.5 : μένοντα τοὐναντίον ἄνανδρόν τε καὶ ἄτεχνον. ταὐτὸν δὴ 70834 Ep.330.d.6 : καὶ πόλει, εἴτε αὐτῆς εἷς εἴη κύριος εἴτε καὶ πλείους, εἰ μὲν 70835 Ep.330.d.7 : κατὰ τρόπον ὀρθῇ πορευομένης ὁδῷ τῆς πολιτείας συμβου– 70836 Ep.330.e.1 : λεύοιτό τι τῶν προσφόρων, νοῦν ἔχοντος τὸ τοῖς τοιούτοις 70837 Ep.330.e.2 : συμβουλεύειν· τοῖς δ´ ἔξω τὸ παράπαν βαίνουσι τῆς ὀρθῆς 70838 Ep.330.e.3 : πολιτείας καὶ μηδαμῇ ἐθέλουσιν αὐτῆς εἰς ἴχνος ἰέναι, προ– 70839 Ep.330.e.4 : αγορεύουσιν δὲ τῷ συμβούλῳ τὴν μὲν πολιτείαν ἐᾶν καὶ μὴ 70840 Ep.331.a.1 : κινεῖν, ὡς ἀποθανουμένῳ ἐὰν κινῇ, ταῖς δὲ βουλήσεσιν καὶ 70841 Ep.331.a.2 : ἐπιθυμίαις αὐτῶν ὑπηρετοῦντας συμβουλεύειν κελεύοιεν, τίνα 70842 Ep.331.a.3 : τρόπον γίγνοιτ´ ἂν ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, 70843 Ep.331.a.4 : τὸν μὲν ὑπομένοντα συμβουλὰς τοιαύτας ἡγοίμην ἂν ἄναν– 70844 Ep.331.a.5 : δρον, τὸν δ´ οὐχ ὑπομένοντα ἄνδρα. ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν 70845 Ep.331.a.6 : ἐγὼ κεκτημένος, ὅταν τίς μοι συμβουλεύηται περί τινος τῶν 70846 Ep.331.a.7 : μεγίστων περὶ τὸν αὑτοῦ βίον, οἷον περὶ χρημάτων κτήσεως 70847 Ep.331.b.1 : ἢ περὶ σώματος ἢ ψυχῆς ἐπιμελείας, ἂν μέν μοι τὸ καθ´ 70848 Ep.331.b.2 : ἡμέραν ἔν τινι τρόπῳ δοκῇ ζῆν ἢ συμβουλεύσαντος ἂν ἐθέλειν 70849 Ep.331.b.3 : πείθεσθαι περὶ ὧν ἀνακοινοῦται, προθύμως συμβουλεύω καὶ 70850 Ep.331.b.4 : οὐκ ἀφοσιωσάμενος μόνον ἐπαυσάμην. ἐὰν δὲ μὴ συμβου– 70851 Ep.331.b.5 : λεύηταί μοι τὸ παράπαν ἢ συμβουλεύοντι δῆλος ᾖ μηδαμῇ 70852 Ep.331.b.6 : πεισόμενος, αὐτόκλητος ἐπὶ τὸν τοιοῦτον οὐκ ἔρχομαι συμ– 70853 Ep.331.b.7 : βουλεύσων, βιασόμενος δὲ οὐδ´ ἂν ὑὸς ᾖ μου. δούλῳ δὲ 70854 Ep.331.b.8 : συμβουλεύσαιμ´ ἂν καὶ μὴ ἐθέλοντά γε προσβιαζοίμην· 70855 Ep.331.c.1 : πατέρα δὲ ἢ μητέρα οὐχ ὅσιον ἡγοῦμαι προσβιάζεσθαι μὴ 70856 Ep.331.c.2 : νόσῳ παραφροσύνης ἐχομένους, ἐὰν δέ τινα καθεστῶτα ζῶσι 70857 Ep.331.c.3 : βίον, ἑαυτοῖς ἀρέσκοντα, ἐμοὶ δὲ μή, μήτε ἀπεχθάνεσθαι 70858 Ep.331.c.4 : μάτην νουθετοῦντα μήτε δὴ κολακεύοντά γε ὑπηρετεῖν αὐτοῖς, 70859 Ep.331.c.5 : πληρώσεις ἐπιθυμιῶν ἐκπορίζοντα ἃς αὐτὸς ἀσπαζόμενος 70860 Ep.331.c.6 : οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν. ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ πόλεως αὑτοῦ 70861 Ep.331.c.7 : διανοούμενον χρὴ ζῆν τὸν ἔμφρονα· λέγειν μέν, εἰ μὴ 70862 Ep.331.d.1 : καλῶς αὐτῷ φαίνοιτο πολιτεύεσθαι, εἰ μέλλοι μήτε ματαίως 70863 Ep.331.d.2 : ἐρεῖν μήτε ἀποθανεῖσθαι λέγων, βίαν δὲ πατρίδι πολιτείας 70864 Ep.331.d.3 : μεταβολῆς μὴ προσφέρειν, ὅταν ἄνευ φυγῆς καὶ σφαγῆς 70865 Ep.331.d.4 : ἀνδρῶν μὴ δυνατὸν ᾖ γίγνεσθαι τὴν ἀρίστην, ἡσυχίαν δὲ 70866 Ep.331.d.5 : ἄγοντα εὔχεσθαι τὰ ἀγαθὰ αὑτῷ τε καὶ τῇ πόλει. 70867 Ep.331.d.6 : Κατὰ δὴ τοῦτον τὸν τρόπον ἐγὼ ὑμῖν τ´ ἂν συμβουλεύοιμι, 70868 Ep.331.d.7 : συνεβούλευον δὲ καὶ Διονυσίῳ μετὰ Δίωνος, ζῆν μὲν τὸ 70869 Ep.331.d.8 : καθ´ ἡμέραν πρῶτον, ὅπως ἐγκρατὴς αὐτὸς αὑτοῦ ὅτι μάλιστα 70870 Ep.331.e.1 : ἔσεσθαι μέλλοι καὶ πιστοὺς φίλους τε καὶ ἑταίρους κτήσεσθαι, 70871 Ep.331.e.2 : ὅπως μὴ πάθοι ἅπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ὃς παραλαβὼν Σικελίας 70872 Ep.331.e.3 : πολλὰς καὶ μεγάλας πόλεις ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἐκπεπορθη– 70873 Ep.331.e.4 : μένας, οὐχ οἷός τ´ ἦν κατοικίσας πολιτείας ἐν ἑκάσταις 70874 Ep.331.e.5 : καταστήσασθαι πιστὰς ἑταίρων ἀνδρῶν, οὔτε ἄλλων δή 70875 Ep.332.a.1 : ποθεν ὀθνείων οὔτε ἀδελφῶν, οὓς ἔθρεψέν τε αὐτὸς νεω– 70876 Ep.332.a.2 : τέρους ὄντας, ἔκ τε ἰδιωτῶν ἄρχοντας καὶ ἐκ πενήτων πλου– 70877 Ep.332.a.3 : σίους ἐπεποιήκει διαφερόντως. τούτων κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς 70878 Ep.332.a.4 : οὐδένα οἷός τ´ ἦν πειθοῖ καὶ διδαχῇ καὶ εὐεργεσίαις καὶ 70879 Ep.332.a.5 : συγγενείαις ἀπεργασάμενος ποιήσασθαι, Δαρείου δὲ ἑπτα– 70880 Ep.332.a.6 : πλασίῳ φαυλότερος ἐγένετο, ὃς οὐκ ἀδελφοῖς πιστεύσας οὐδ´ 70881 Ep.332.a.7 : ὑφ´ αὑτοῦ τραφεῖσιν, κοινωνοῖς δὲ μόνον τῆς τοῦ Μήδου τε 70882 Ep.332.b.1 : καὶ εὐνούχου χειρώσεως, διένειμέ τε μέρη μείζω ἕκαστα 70883 Ep.332.b.2 : Σικελίας πάσης ἑπτά, καὶ πιστοῖς ἐχρήσατο τοῖς κοινωνοῖς 70884 Ep.332.b.3 : καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοις οὔτε αὐτῷ οὔτε ἀλλήλοις, ἔδειξέν τε 70885 Ep.332.b.4 : παράδειγμα οἷον χρὴ τὸν νομοθέτην καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν 70886 Ep.332.b.5 : γίγνεσθαι· νόμους γὰρ κατασκευάσας ἔτι καὶ νῦν διασέσωκεν 70887 Ep.332.b.6 : τὴν Περσῶν ἀρχήν. ἔτι δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς τούτοις, οὐκ 70888 Ep.332.b.7 : αὐτοὶ κατοικίσαντες, πολλὰς τῶν Ἑλλήνων πόλεις ὑπὸ βαρ– 70889 Ep.332.b.8 : βάρων ἐμβεβλημένας ἀλλ´ οἰκουμένας παραλαβόντες, ὅμως 70890 Ep.332.c.1 : ἑβδομήκοντα ἔτη διεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἄνδρας φίλους ἐν 70891 Ep.332.c.2 : ταῖς πόλεσιν ἑκάσταις κεκτημένοι. Διονύσιος δὲ εἰς μίαν 70892 Ep.332.c.3 : πόλιν ἁθροίσας πᾶσαν Σικελίαν, ὑπὸ σοφίας πιστεύων οὐδενί, 70893 Ep.332.c.4 : μόγις ἐσώθη· πένης γὰρ ἦν ἀνδρῶν φίλων καὶ πιστῶν, οὗ 70894 Ep.332.c.5 : μεῖζον σημεῖον εἰς ἀρετὴν καὶ κακίαν οὐκ ἔστιν οὐδέν, τοῦ 70895 Ep.332.c.6 : ἔρημον ἢ μὴ τοιούτων ἀνδρῶν εἶναι. ἃ δὴ καὶ Διονυσίῳ 70896 Ep.332.c.7 : συνεβουλεύομεν ἐγὼ καὶ Δίων, ἐπειδὴ τὰ παρὰ τοῦ πατρὸς 70897 Ep.332.d.1 : αὐτῷ συνεβεβήκει οὕτως, ἀνομιλήτῳ μὲν παιδείας, ἀνομιλήτῳ 70898 Ep.332.d.2 : δὲ συνουσιῶν τῶν προσηκουσῶν γεγονέναι, πρῶτον . . . 70899 Ep.332.d.3 : ἔπειτα ταύτῃ ὁρμήσαντα φίλους ἄλλους αὑτῷ τῶν οἰκείων 70900 Ep.332.d.4 : ἅμα καὶ ἡλικιωτῶν καὶ συμφώνους πρὸς ἀρετὴν κτήσασθαι, 70901 Ep.332.d.5 : μάλιστα δ´ αὐτὸν αὑτῷ, τούτου γὰρ αὐτὸν θαυμαστῶς ἐνδεᾶ 70902 Ep.332.d.6 : γεγονέναι, λέγοντες οὐκ ἐναργῶς οὕτως—οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλές 70903 Ep.332.d.7 : —αἰνιττόμενοι δὲ καὶ διαμαχόμενοι τοῖς λόγοις ὡς οὕτω μὲν 70904 Ep.332.d.8 : πᾶς ἀνὴρ αὑτόν τε καὶ ἐκείνους ὧν ἂν ἡγεμὼν γίγνηται σώσει, 70905 Ep.332.e.1 : μὴ ταύτῃ δὲ τραπόμενος τἀναντία πάντα ἀποτελεῖ· πορευθεὶς 70906 Ep.332.e.2 : δὲ ὡς λέγομεν, καὶ ἑαυτὸν ἔμφρονά τε καὶ σώφρονα ἀπεργα– 70907 Ep.332.e.3 : σάμενος, εἰ τὰς ἐξηρημωμένας Σικελίας πόλεις κατοικίσειεν 70908 Ep.332.e.4 : νόμοις τε συνδήσειεν καὶ πολιτείαις, ὥστε αὑτῷ τε οἰκείας 70909 Ep.332.e.5 : καὶ ἀλλήλαις εἶναι πρὸς τὰς τῶν βαρβάρων βοηθείας, οὐ 70910 Ep.333.a.1 : διπλασίαν τὴν πατρῴαν ἀρχὴν μόνον ποιήσοι, πολλαπλασίαν 70911 Ep.333.a.2 : δὲ ὄντως· ἕτοιμον γὰρ εἶναι τούτων γενομένων πολὺ μᾶλλον 70912 Ep.333.a.3 : δουλώσασθαι Καρχηδονίους τῆς ἐπὶ Γέλωνος αὐτοῖς γενομένης 70913 Ep.333.a.4 : δουλείας, ἀλλ´ οὐχ ὥσπερ νῦν τοὐναντίον ὁ πατὴρ αὐτοῦ 70914 Ep.333.a.5 : φόρον ἐτάξατο φέρειν τοῖς βαρβάροις. ταῦτα ἦν τὰ λεγό– 70915 Ep.333.a.6 : μενα καὶ παρακελευόμενα ὑφ´ ἡμῶν τῶν ἐπιβουλευόντων 70916 Ep.333.a.7 : Διονυσίῳ, ὡς πολλαχόθεν ἐχώρουν οἱ τοιοῦτοι λόγοι, οἳ δὴ 70917 Ep.333.a.8 : καὶ κρατήσαντες παρὰ Διονυσίῳ ἐξέβαλον μὲν Δίωνα, ἡμᾶς 70918 Ep.333.b.1 : δ´ εἰς φόβον κατέβαλον· ἵνα δ´ ἐκπεράνωμεν οὐκ ὀλίγα 70919 Ep.333.b.2 : πράγματα τὰ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, ἐλθὼν ἐκ Πελοποννήσου καὶ 70920 Ep.333.b.3 : Ἀθηνῶν Δίων ἔργῳ τὸν Διονύσιον ἐνουθέτησεν. ἐπειδὴ 70921 Ep.333.b.4 : δ´ οὖν ἠλευθέρωσέν τε καὶ ἀπέδωκεν αὐτοῖς δὶς τὴν πόλιν, 70922 Ep.333.b.5 : ταὐτὸν πρὸς Δίωνα Συρακόσιοι τότε ἔπαθον ὅπερ καὶ Διονύ– 70923 Ep.333.b.6 : σιος, ὅτε αὐτὸν ἐπεχείρει παιδεύσας καὶ θρέψας βασιλέα τῆς 70924 Ep.333.b.7 : ἀρχῆς ἄξιον, οὕτω κοινωνεῖν αὐτῷ τοῦ βίου παντός, ὁ δὲ τοῖς 70925 Ep.333.c.1 : διαβάλλουσιν καὶ λέγουσιν ὡς ἐπιβουλεύων τῇ τυραννίδι 70926 Ep.333.c.2 : Δίων πράττοι πάντα ὅσα ἔπραττεν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, ἵνα 70927 Ep.333.c.3 : ὁ μὲν παιδείᾳ δὴ τὸν νοῦν κηληθεὶς ἀμελοῖ τῆς ἀρχῆς ἐπι– 70928 Ep.333.c.4 : τρέψας ἐκείνῳ, ὁ δὲ σφετερίσαιτο καὶ Διονύσιον ἐκβάλοι ἐκ 70929 Ep.333.c.5 : τῆς ἀρχῆς δόλῳ. ταῦτα τότε ἐνίκησεν καὶ τὸ δεύτερον ἐν 70930 Ep.333.c.6 : Συρακοσίοις λεγόμενα, καὶ μάλα ἀτόπῳ τε καὶ αἰσχρᾷ νίκῃ 70931 Ep.333.c.7 : τοῖς τῆς νίκης αἰτίοις. οἷον γὰρ γέγονεν, ἀκοῦσαι χρὴ τοὺς 70932 Ep.333.d.1 : ἐμὲ παρακαλοῦντας πρὸς τὰ νῦν πράγματα. ἦλθον Ἀθηναῖος 70933 Ep.333.d.2 : ἀνὴρ ἐγώ, ἑταῖρος Δίωνος, σύμμαχος αὐτῷ, πρὸς τὸν τύραν– 70934 Ep.333.d.3 : νον, ὅπως ἀντὶ πολέμου φιλίαν ποιήσαιμι· διαμαχόμενος δὲ 70935 Ep.333.d.4 : τοῖς διαβάλλουσιν ἡττήθην. πείθοντος δὲ Διονυσίου τιμαῖς 70936 Ep.333.d.5 : καὶ χρήμασιν γενέσθαι μετ´ αὐτοῦ ἐμὲ μάρτυρά τε καὶ φίλον 70937 Ep.333.d.6 : πρὸς τὴν εὐπρέπειαν τῆς ἐκβολῆς τῆς Δίωνος αὐτῷ γίγνεσθαι, 70938 Ep.333.d.7 : τούτων δὴ τὸ πᾶν διήμαρτεν. ὕστερον δὲ δὴ κατιὼν οἴκαδε 70939 Ep.333.e.1 : Δίων ἀδελφὼ δύο προσλαμβάνει Ἀθήνηθεν, οὐκ ἐκ φιλο– 70940 Ep.333.e.2 : σοφίας γεγονότε φίλω, ἀλλ´ ἐκ τῆς περιτρεχούσης ἑταιρίας 70941 Ep.333.e.3 : ταύτης τῆς τῶν πλείστων φίλων, ἣν ἐκ τοῦ ξενίζειν τε 70942 Ep.333.e.4 : καὶ μυεῖν καὶ ἐποπτεύειν πραγματεύονται, καὶ δὴ καὶ 70943 Ep.333.e.5 : τούτω τὼ συγκαταγαγόντε αὐτὸν φίλω ἐκ τούτων τε καὶ ἐκ 70944 Ep.333.e.6 : τῆς πρὸς τὴν κάθοδον ὑπηρεσίας ἐγενέσθην ἑταίρω· ἐλθόντες 70945 Ep.334.a.1 : δὲ εἰς Σικελίαν, ἐπειδὴ Δίωνα ᾔσθοντο διαβεβλημένον εἰς 70946 Ep.334.a.2 : τοὺς ἐλευθερωθέντας ὑπ´ αὐτοῦ Σικελιώτας ὡς ἐπιβουλεύοντα 70947 Ep.334.a.3 : γενέσθαι τύραννον, οὐ μόνον τὸν ἑταῖρον καὶ ξένον πρού– 70948 Ep.334.a.4 : δοσαν, ἀλλ´ οἷον τοῦ φόνου αὐτόχειρες ἐγένοντο, ὅπλα 70949 Ep.334.a.5 : ἔχοντες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοὶ τοῖς φονεῦσι παρεστῶτες ἐπί– 70950 Ep.334.a.6 : κουροι. καὶ τὸ μὲν αἰσχρὸν καὶ ἀνόσιον οὔτε παρίεμαι ἔγωγε 70951 Ep.334.a.7 : οὔτε τι λέγω—πολλοῖς γὰρ καὶ ἄλλοις ὑμνεῖν ταῦτα ἐπιμελὲς 70952 Ep.334.b.1 : καὶ εἰς τὸν ἔπειτα μελήσει χρόνον—τὸ δὲ Ἀθηναίων πέρι 70953 Ep.334.b.2 : λεγόμενον, ὡς αἰσχύνην οὗτοι περιῆψαν τῇ πόλει, ἐξαιροῦμαι· 70954 Ep.334.b.3 : φημὶ γὰρ κἀκεῖνον Ἀθηναῖον εἶναι ὃς οὐ προύδωκεν τὸν αὐτὸν 70955 Ep.334.b.4 : τοῦτον, ἐξὸν χρήματα καὶ ἄλλας τιμὰς πολλὰς λαμβάνειν. οὐ 70956 Ep.334.b.5 : γὰρ διὰ βαναύσου φιλότητος ἐγεγόνει φίλος, διὰ δὲ ἐλευθέρας 70957 Ep.334.b.6 : παιδείας κοινωνίαν, ᾗ μόνῃ χρὴ πιστεύειν τὸν νοῦν κεκτημένον 70958 Ep.334.b.7 : μᾶλλον ἢ συγγενείᾳ ψυχῶν καὶ σωμάτων· ὥστε οὐκ ἀξίω 70959 Ep.334.c.1 : ὀνείδους γεγόνατον τῇ πόλει τὼ Δίωνα ἀποκτείναντε, ὡς 70960 Ep.334.c.2 : ἐλλογίμω πώποτε ἄνδρε γενομένω. 70961 Ep.334.c.3 : Ταῦτα εἴρηται πάντα τῆς συμβουλῆς ἕνεκα τῶν Διωνείων 70962 Ep.334.c.4 : φίλων καὶ συγγενῶν· συμβουλεύω δὲ δή τι πρὸς τούτοις τὴν 70963 Ep.334.c.5 : αὐτὴν συμβουλὴν καὶ λόγον τὸν αὐτὸν λέγων ἤδη τρίτον 70964 Ep.334.c.6 : τρίτοις ὑμῖν. μὴ δουλοῦσθαι Σικελίαν ὑπ´ ἀνθρώποις δε– 70965 Ep.334.c.7 : σπόταις, μηδὲ ἄλλην πόλιν, ὅ γ´ ἐμὸς λόγος, ἀλλ´ ὑπὸ νόμοις· 70966 Ep.334.c.8 : οὔτε γὰρ τοῖς δουλουμένοις οὔτε τοῖς δουλωθεῖσιν ἄμεινον, 70967 Ep.334.d.1 : αὐτοῖς καὶ παισὶ παίδων τε καὶ ἐκγόνοις, ἀλλ´ ὀλέθριος 70968 Ep.334.d.2 : πάντως ἡ πεῖρα, σμικρὰ δὲ καὶ ἀνελεύθερα ψυχῶν ἤθη τὰ 70969 Ep.334.d.3 : τοιαῦτα ἁρπάζειν κέρδη φιλεῖ, οὐδὲν τῶν εἰς τὸν ἔπειτα καὶ 70970 Ep.334.d.4 : εἰς τὸν παρόντα καιρὸν ἀγαθῶν καὶ δικαίων εἰδότα θείων τε 70971 Ep.334.d.5 : καὶ ἀνθρωπίνων. ταῦτα πρῶτον μὲν Δίωνα ἐπεχείρησα ἐγὼ 70972 Ep.334.d.6 : πείθειν, δεύτερον δὲ Διονύσιον, τρίτους δὲ ὑμᾶς νῦν. καὶ 70973 Ep.334.d.7 : ἐμοὶ πείθεσθε Διὸς τρίτου σωτῆρος χάριν, εἶτα εἰς Διονύσιον 70974 Ep.334.d.8 : βλέψαντες καὶ Δίωνα, ὧν ὁ μὲν μὴ πειθόμενος ζῇ τὰ νῦν 70975 Ep.334.e.1 : οὐ καλῶς, ὁ δὲ πειθόμενος τέθνηκεν καλῶς· τὸ γὰρ τῶν 70976 Ep.334.e.2 : καλλίστων ἐφιέμενον αὑτῷ τε καὶ πόλει πάσχειν ὅτι ἂν 70977 Ep.334.e.3 : πάσχῃ πᾶν ὀρθὸν καὶ καλόν. οὔτε γὰρ πέφυκεν ἀθάνατος 70978 Ep.334.e.4 : ἡμῶν οὐδείς, οὔτ´ εἴ τῳ συμβαίη, γένοιτο ἂν εὐδαίμων, ὡς 70979 Ep.334.e.5 : δοκεῖ τοῖς πολλοῖς· κακὸν γὰρ καὶ ἀγαθὸν οὐδὲν λόγου ἄξιόν 70980 Ep.335.a.1 : ἐστιν τοῖς ἀψύχοις, ἀλλ´ ἢ μετὰ σώματος οὔσῃ ψυχῇ τοῦτο 70981 Ep.335.a.2 : συμβήσεται ἑκάστῃ ἢ κεχωρισμένῃ. πείθεσθαι δὲ ὄντως ἀεὶ 70982 Ep.335.a.3 : χρὴ τοῖς παλαιοῖς τε καὶ ἱεροῖς λόγοις, οἳ δὴ μηνύουσιν ἡμῖν 70983 Ep.335.a.4 : ἀθάνατον ψυχὴν εἶναι δικαστάς τε ἴσχειν καὶ τίνειν τὰς 70984 Ep.335.a.5 : μεγίστας τιμωρίας, ὅταν τις ἀπαλλαχθῇ τοῦ σώματος· διὸ 70985 Ep.335.a.6 : καὶ τὰ μεγάλα ἁμαρτήματα καὶ ἀδικήματα σμικρότερον εἶναι 70986 Ep.335.a.7 : χρὴ νομίζειν κακὸν πάσχειν ἢ δρᾶσαι, ὧν ὁ φιλοχρήματος 70987 Ep.335.b.1 : πένης τε ἀνὴρ τὴν ψυχὴν οὔτε ἀκούει, ἐάν τε ἀκούσῃ, κατα– 70988 Ep.335.b.2 : γελῶν, ὡς οἴεται, πανταχόθεν ἀναιδῶς ἁρπάζει πᾶν ὅτιπερ 70989 Ep.335.b.3 : ἂν οἴηται, καθάπερ θηρίον, φαγεῖν ἢ πιεῖν ἢ περὶ τὴν 70990 Ep.335.b.4 : ἀνδραποδώδη καὶ ἀχάριστον, ἀφροδίσιον λεγομένην οὐκ 70991 Ep.335.b.5 : ὀρθῶς, ἡδονὴν ποριεῖν αὑτῷ τοὐμπίμπλασθαι, τυφλὸς ὢν καὶ 70992 Ep.335.b.6 : οὐχ ὁρῶν, οἷς συνέπεται τῶν ἁρπαγμάτων ἀνοσιουργία, κακὸν 70993 Ep.335.b.7 : ἡλίκον ἀεὶ μετ´ ἀδικήματος ἑκάστου, ἣν ἀναγκαῖον τῷ ἀδική– 70994 Ep.335.b.8 : σαντι συνεφέλκειν ἐπί τε γῇ στρεφομένῳ καὶ ὑπὸ γῆς 70995 Ep.335.c.1 : νοστήσαντι πορείαν ἄτιμόν τε καὶ ἀθλίαν πάντως πανταχῇ. 70996 Ep.335.c.2 : Δίωνα δὴ ἐγὼ λέγων ταῦτά τε καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἔπειθον, 70997 Ep.335.c.3 : καὶ τοῖς ἀποκτείνασιν ἐκεῖνον δικαιότατ´ ἂν ὀργιζοίμην ἐγὼ 70998 Ep.335.c.4 : τρόπον τινὰ ὁμοιότατα καὶ Διονυσίῳ· ἀμφότεροι γὰρ ἐμὲ καὶ 70999 Ep.335.c.5 : τοὺς ἄλλους ὡς ἔπος εἰπεῖν ἅπαντας τὰ μέγιστα ἔβλαψαν 71000 Ep.335.c.6 : ἀνθρώπους, οἱ μὲν τὸν βουλόμενον δικαιοσύνῃ χρῆσθαι 71001 Ep.335.c.7 : διαφθείραντες, ὁ δὲ οὐδὲν ἐθελήσας χρήσασθαι δικαιοσύνῃ 71002 Ep.335.d.1 : διὰ πάσης τῆς ἀρχῆς, μεγίστην δύναμιν ἔχων, ἐν ᾗ γενομένη 71003 Ep.335.d.2 : φιλοσοφία τε καὶ δύναμις ὄντως ἐν ταὐτῷ διὰ πάντων ἀν– 71004 Ep.335.d.3 : θρώπων Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων λάμψας´ ἂν ἱκανῶς δόξαν 71005 Ep.335.d.4 : παρέστησεν πᾶσιν τὴν ἀληθῆ, ὡς οὐκ ἄν ποτε γένοιτο εὐδαί– 71006 Ep.335.d.5 : μων οὔτε πόλις οὔτ´ ἀνὴρ οὐδείς, ὃς ἂν μὴ μετὰ φρονήσεως 71007 Ep.335.d.6 : ὑπὸ δικαιοσύνῃ διαγάγῃ τὸν βίον, ἤτοι ἐν αὑτῷ κεκτημένος 71008 Ep.335.d.7 : ἢ ὁσίων ἀνδρῶν ἀρχόντων ἐν ἤθεσιν τραφείς τε καὶ παιδευθεὶς 71009 Ep.335.e.1 : ἐνδίκως. ταῦτα μὲν Διονύσιος ἔβλαψεν· τὰ δὲ ἄλλα σμικρὰ 71010 Ep.335.e.2 : ἂν εἴη πρὸς ταῦτά μοι βλάβη. ὁ δὲ Δίωνα ἀποκτείνας οὐκ 71011 Ep.335.e.3 : οἶδεν ταὐτὸν ἐξειργασμένος τούτῳ. Δίωνα γὰρ ἐγὼ σαφῶς 71012 Ep.335.e.4 : οἶδα, ὡς οἷόν τε περὶ ἀνθρώπων ἄνθρωπον διισχυρίζεσθαι, 71013 Ep.335.e.5 : ὅτι, τὴν ἀρχὴν εἰ κατέσχεν, ὡς οὐκ ἄν ποτε ἐπ´ ἄλλο γε 71014 Ep.336.a.1 : σχῆμα ἀρχῆς ἐτράπετο ἢ ἐπὶ τὸ Συρακούσας μὲν πρῶτον, τὴν 71015 Ep.336.a.2 : πατρίδα τὴν ἑαυτοῦ, ἐπεὶ τὴν δουλείαν αὐτῆς ἀπήλλαξεν 71016 Ep.336.a.3 : φαιδρύνας ἐλευθέρας δ´ ἐν σχήματι κατέστησεν, τὸ μετὰ 71017 Ep.336.a.4 : τοῦτ´ ἂν πάσῃ μηχανῇ ἐκόσμησεν νόμοις τοῖς προσήκουσίν 71018 Ep.336.a.5 : τε καὶ ἀρίστοις τοὺς πολίτας, τό τε ἐφεξῆς τούτοις προυθυμεῖτ´ 71019 Ep.336.a.6 : ἂν πρᾶξαι, πᾶσαν Σικελίαν κατοικίζειν καὶ ἐλευθέραν ἀπὸ 71020 Ep.336.a.7 : τῶν βαρβάρων ποιεῖν, τοὺς μὲν ἐκβάλλων, τοὺς δὲ χειρού– 71021 Ep.336.a.8 : μενος ῥᾷον Ἱέρωνος· τούτων δ´ αὖ γενομένων δι´ ἀνδρὸς 71022 Ep.336.b.1 : δικαίου τε καὶ ἀνδρείου καὶ σώφρονος καὶ φιλοσόφου, τὴν 71023 Ep.336.b.2 : αὐτὴν ἀρετῆς ἂν πέρι γενέσθαι δόξαν τοῖς πολλοῖς, ἥπερ ἄν, 71024 Ep.336.b.3 : εἰ Διονύσιος ἐπείσθη, παρὰ πᾶσιν ἂν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀνθρώ– 71025 Ep.336.b.4 : ποις ἀπέσωσεν γενομένη. νῦν δὲ ἤ πού τις δαίμων ἤ τις 71026 Ep.336.b.5 : ἀλιτήριος ἐμπεσὼν ἀνομίᾳ καὶ ἀθεότητι καὶ τὸ μέγιστον 71027 Ep.336.b.6 : τόλμαις ἀμαθίας, ἐξ ἧς πάντα κακὰ πᾶσιν ἐρρίζωται καὶ 71028 Ep.336.b.7 : βλαστάνει καὶ εἰς ὕστερον ἀποτελεῖ καρπὸν τοῖς γεννή– 71029 Ep.336.b.8 : σασιν πικρότατον, αὕτη πάντα τὸ δεύτερον ἀνέτρεψέν τε καὶ 71030 Ep.336.c.1 : ἀπώλεσεν. νῦν δὲ δὴ εὐφημῶμεν χάριν οἰωνοῦ τὸ τρίτον. 71031 Ep.336.c.2 : ὅμως δὲ μιμεῖσθαι μὲν συμβουλεύω Δίωνα ὑμῖν τοῖς φίλοις 71032 Ep.336.c.3 : τήν τε τῆς πατρίδος εὔνοιαν καὶ τὴν τῆς τροφῆς σώφρονα 71033 Ep.336.c.4 : δίαιταν, ἐπὶ λῳόνων δὲ ὀρνίθων τὰς ἐκείνου βουλήσεις 71034 Ep.336.c.5 : πειρᾶσθαι ἀποτελεῖν—αἳ δὲ ἦσαν, ἀκηκόατε παρ´ ἐμοῦ 71035 Ep.336.c.6 : σαφῶς—τὸν δὲ μὴ δυνάμενον ὑμῶν Δωριστὶ ζῆν κατὰ τὰ 71036 Ep.336.d.1 : πάτρια, διώκοντα δὲ τόν τε τῶν Δίωνος σφαγέων καὶ τὸν 71037 Ep.336.d.2 : Σικελικὸν βίον, μήτε παρακαλεῖν μήτε οἴεσθαι πιστὸν ἄν τι 71038 Ep.336.d.3 : καὶ ὑγιὲς πρᾶξαί ποτε, τοὺς δὲ ἄλλους παρακαλεῖν ἐπὶ πάσης 71039 Ep.336.d.4 : Σικελίας κατοικισμόν τε καὶ ἰσονομίαν ἔκ τε αὐτῆς Σικελίας 71040 Ep.336.d.5 : καὶ ἐκ Πελοποννήσου συμπάσης, φοβεῖσθαι δὲ μηδὲ Ἀθή– 71041 Ep.336.d.6 : νας· εἰσὶ γὰρ καὶ ἐκεῖ πάντων ἀνθρώπων διαφέροντες πρὸς 71042 Ep.336.d.7 : ἀρετήν, ξενοφόνων τε ἀνδρῶν μισοῦντες τόλμας. εἰ δ´ οὖν 71043 Ep.336.d.8 : ταῦτα μὲν ὕστερα γένοιτ´ ἄν, κατεπείγουσιν δὲ ὑμᾶς αἱ τῶν 71044 Ep.336.e.1 : στάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάστης ἡμέρας 71045 Ep.336.e.2 : διαφοραί, εἰδέναι μέν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ 71046 Ep.336.e.3 : βραχὺ δόξης ὀρθῆς μετέδωκεν θεία τις τύχη, ὡς οὐκ ἔστιν 71047 Ep.336.e.4 : παῦλα κακῶν τοῖς στασιάσασιν, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντες 71048 Ep.336.e.5 : μάχαις καὶ ἐκβολαῖς ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖς μνησικακοῦντες 71049 Ep.337.a.1 : καὶ ἐπὶ τιμωρίας παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχθρῶν, ἐγκρατεῖς 71050 Ep.337.a.2 : δὲ ὄντες αὑτῶν, θέμενοι νόμους κοινοὺς μηδὲν μᾶλλον πρὸς 71051 Ep.337.a.3 : ἡδονὴν αὑτοῖς ἢ τοῖς ἡττηθεῖσιν κειμένους, ἀναγκάσωσιν 71052 Ep.337.a.4 : αὐτοὺς χρῆσθαι τοῖς νόμοις διτταῖς οὔσαις ἀνάγκαις, αἰδοῖ καὶ 71053 Ep.337.a.5 : φόβῳ, φόβῳ μὲν διὰ τὸ κρείττους αὐτῶν εἶναι δεικνύντες τὴν 71054 Ep.337.a.6 : βίαν, αἰδοῖ δὲ αὖ διὰ τὸ κρείττους φαίνεσθαι περί τε τὰς 71055 Ep.337.a.7 : ἡδονὰς καὶ τοῖς νόμοις μᾶλλον ἐθέλοντές τε καὶ δυνάμενοι 71056 Ep.337.a.8 : δουλεύειν. ἄλλως δὲ οὐκ ἔστιν ὡς ἄν ποτε κακῶν λήξαι 71057 Ep.337.b.1 : πόλις ἐν αὑτῇ στασιάσασα, ἀλλὰ στάσεις καὶ ἔχθραι καὶ 71058 Ep.337.b.2 : μίση καὶ ἀπιστίαι ταῖς οὕτω διατεθείσαις πόλεσιν αὐταῖς 71059 Ep.337.b.3 : πρὸς αὑτὰς ἀεὶ γίγνεσθαι φιλεῖ. τοὺς δὴ κρατήσαντας ἀεὶ 71060 Ep.337.b.4 : χρή, ὅτανπερ ἐπιθυμήσωσιν σωτηρίας, αὐτοὺς ἐν αὑτοῖς 71061 Ep.337.b.5 : ἄνδρας προκρῖναι τῶν Ἑλλήνων οὓς ἂν πυνθάνωνται ἀρίστους 71062 Ep.337.b.6 : ὄντας, πρῶτον μὲν γέροντας, καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας κεκτη– 71063 Ep.337.b.7 : μένους οἴκοι καὶ προγόνους αὑτῶν ὅτι μάλιστα πολλούς τε 71064 Ep.337.b.8 : καὶ ἀγαθοὺς καὶ ὀνομαστοὺς καὶ κτῆσιν κεκτημένους πάντας 71065 Ep.337.c.1 : ἱκανήν—ἀριθμὸν δὲ εἶναι μυριάνδρῳ πόλει πεντήκοντα ἱκανοὶ 71066 Ep.337.c.2 : τοιοῦτοι—τούτους δὴ δεήσεσιν καὶ τιμαῖς ὅτι μεγίσταις 71067 Ep.337.c.3 : οἴκοθεν μεταπέμψασθαι, μεταπεμψαμένους δὲ ὀμόσαντας 71068 Ep.337.c.4 : δεῖσθαι καὶ κελεύειν θεῖναι νόμους, μήτε νικήσασιν μήτε 71069 Ep.337.c.5 : νικηθεῖσιν νέμειν πλέον, τὸ δὲ ἴσον καὶ κοινὸν πάσῃ τῇ 71070 Ep.337.c.6 : πόλει. τεθέντων δὲ τῶν νόμων ἐν τούτῳ δὴ τὰ πάντα 71071 Ep.337.c.7 : ἐστίν. ἂν μὲν γὰρ οἱ νενικηκότες ἥττους αὑτοὺς τῶν νόμων 71072 Ep.337.d.1 : μᾶλλον τῶν νενικημένων παρέχωνται, πάντ´ ἔσται σωτηρίας 71073 Ep.337.d.2 : τε καὶ εὐδαιμονίας μεστὰ καὶ πάντων κακῶν ἀποφυγή· εἰ 71074 Ep.337.d.3 : δὲ μή, μήτ´ ἐμὲ μήτ´ ἄλλον κοινωνὸν παρακαλεῖν ἐπὶ τὸν μὴ 71075 Ep.337.d.4 : πειθόμενον τοῖς νῦν ἐπεσταλμένοις. ταῦτα γάρ ἐστιν ἀδελφὰ 71076 Ep.337.d.5 : ὧν τε Δίων ὧν τ´ ἐγὼ ἐπεχειρήσαμεν Συρακούσαις εὖ 71077 Ep.337.d.6 : φρονοῦντες συμπρᾶξαι, δεύτερα μήν· πρῶτα δ´ ἦν ἃ τὸ 71078 Ep.337.d.7 : πρῶτον ἐπεχειρήθη μετ´ αὐτοῦ Διονυσίου πραχθῆναι πᾶσιν 71079 Ep.337.d.8 : κοινὰ ἀγαθά, τύχη δέ τις ἀνθρώπων κρείττων διεφόρησεν. 71080 Ep.337.e.1 : τὰ δὲ νῦν ὑμεῖς πειρᾶσθε εὐτυχέστερον αὐτὰ ἀγαθῇ πρᾶξαι 71081 Ep.337.e.2 : μοίρᾳ καὶ θείᾳ τινὶ τύχῃ. 71082 Ep.337.e.3 : Συμβουλὴ μὲν δὴ καὶ ἐπιστολὴ εἰρήσθω καὶ ἡ παρὰ 71083 Ep.337.e.4 : Διονύσιον ἐμὴ προτέρα ἄφιξις· ἡ δὲ δὴ ὑστέρα πορεία τε 71084 Ep.337.e.5 : καὶ πλοῦς ὡς εἰκότως τε ἅμα καὶ ἐμμελῶς γέγονεν, ᾧ μέλει 71085 Ep.337.e.6 : ἀκούειν ἔξεστι τὸ μετὰ τοῦτο. ὁ μὲν γὰρ δὴ πρῶτος χρόνος 71086 Ep.338.a.1 : τῆς ἐν Σικελίᾳ διατριβῆς μοι διεπεράνθη, καθάπερ εἶπον, 71087 Ep.338.a.2 : πρὶν συμβουλεύειν τοῖς οἰκείοις καὶ ἑταίροις τοῖς περὶ Δίωνα· 71088 Ep.338.a.3 : τὸ μετ´ ἐκεῖνα δ´ οὖν ἔπεισα ὅπῃ δή ποτ´ ἐδυνάμην Διονύσιον 71089 Ep.338.a.4 : ἀφεῖναί με, εἰρήνης δὲ γενομένης—ἦν γὰρ τότε πόλεμος ἐν 71090 Ep.338.a.5 : Σικελίᾳ—συνωμολογήσαμεν ἀμφότεροι. Διονύσιος μὲν ἔφη 71091 Ep.338.a.6 : μεταπέμψεσθαι Δίωνα καὶ ἐμὲ πάλιν, καταστησάμενος τὰ 71092 Ep.338.a.7 : περὶ τὴν ἀρχὴν ἀσφαλέστερον ἑαυτῷ, Δίωνα δὲ ἠξίου 71093 Ep.338.b.1 : διανοεῖσθαι μὴ φυγὴν αὑτῷ γεγονέναι τότε, μετάστασιν δέ· 71094 Ep.338.b.2 : ἐγὼ δ´ ἥξειν ὡμολόγησα ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις. γενομένης 71095 Ep.338.b.3 : δὲ εἰρήνης, μετεπέμπετό με, Δίωνα δὲ ἐπισχεῖν ἔτι ἐνιαυτὸν 71096 Ep.338.b.4 : ἐδεῖτο, ἐμὲ δὲ ἥκειν ἐκ παντὸς τρόπου ἠξίου. Δίων μὲν οὖν 71097 Ep.338.b.5 : ἐκέλευέ τέ με πλεῖν καὶ ἐδεῖτο· καὶ γὰρ δὴ λόγος ἐχώρει πολὺς 71098 Ep.338.b.6 : ἐκ Σικελίας ὡς Διονύσιος θαυμαστῶς φιλοσοφίας ἐν ἐπι– 71099 Ep.338.b.7 : θυμίᾳ πάλιν εἴη γεγονὼς τὰ νῦν· ὅθεν ὁ Δίων συντεταμένως 71100 Ep.338.b.8 : ἐδεῖτο ἡμῶν τῇ μεταπέμψει μὴ ἀπειθεῖν. ἐγὼ δὲ ᾔδη μέν που 71101 Ep.338.c.1 : κατὰ τὴν φιλοσοφίαν τοῖς νέοις πολλὰ τοιαῦτα γιγνόμενα, 71102 Ep.338.c.2 : ὅμως δ´ οὖν ἀσφαλέστερόν μοι ἔδοξεν χαίρειν τότε γε πολλὰ 71103 Ep.338.c.3 : καὶ Δίωνα καὶ Διονύσιον ἐᾶν, καὶ ἀπηχθόμην ἀμφοῖν 71104 Ep.338.c.4 : ἀποκρινάμενος ὅτι γέρων τε εἴην καὶ κατὰ τὰς ὁμολογίας 71105 Ep.338.c.5 : οὐδὲν γίγνοιτο τῶν τὰ νῦν πραττομένων. ἔοικεν δὴ τὸ μετὰ 71106 Ep.338.c.6 : τοῦτο Ἀρχύτης τε παρὰ Διονύσιον [πρὶν] ἀφικέσθαι—ἐγὼ 71107 Ep.338.c.7 : γὰρ πρὶν ἀπιέναι ξενίαν καὶ φιλίαν Ἀρχύτῃ καὶ τοῖς ἐν 71108 Ep.338.d.1 : Τάραντι καὶ Διονυσίῳ ποιήσας ἀπέπλεον—ἄλλοι τέ τινες ἐν 71109 Ep.338.d.2 : Συρακούσαις ἦσαν Δίωνός τε ἄττα διακηκοότες καὶ τούτων 71110 Ep.338.d.3 : τινὲς ἄλλοι, παρακουσμάτων τινῶν ἔμμεστοι τῶν κατὰ φιλο– 71111 Ep.338.d.4 : σοφίαν· οἳ δοκοῦσί μοι Διονυσίῳ πειρᾶσθαι διαλέγεσθαι τῶν 71112 Ep.338.d.5 : περὶ τὰ τοιαῦτα, ὡς Διονυσίου πάντα διακηκοότος ὅσα διε– 71113 Ep.338.d.6 : νοούμην ἐγώ. ὁ δὲ οὔτε ἄλλως ἐστὶν ἀφυὴς πρὸς τὴν τοῦ 71114 Ep.338.d.7 : μανθάνειν δύναμιν φιλότιμός τε θαυμαστῶς· ἤρεσκέν τε οὖν 71115 Ep.338.d.8 : ἴσως αὐτῷ τὰ λεγόμενα ᾐσχύνετό τε φανερὸς γιγνόμενος 71116 Ep.338.e.1 : οὐδὲν ἀκηκοὼς ὅτ´ ἐπεδήμουν ἐγώ, ὅθεν ἅμα μὲν εἰς ἐπι– 71117 Ep.338.e.2 : θυμίαν ᾔει τοῦ διακοῦσαι ἐναργέστερον, ἅμα δ´ ἡ φιλοτιμία 71118 Ep.338.e.3 : κατήπειγεν αὐτόν—δι´ ἃ δὲ οὐκ ἤκουσεν ἐν τῇ πρόσθεν 71119 Ep.338.e.4 : ἐπιδημίᾳ, διεξήλθομεν ἐν τοῖς ἄνω ῥηθεῖσιν νυνδὴ λόγοις— 71120 Ep.338.e.5 : ἐπειδὴ δ´ οὖν οἴκαδέ τ´ ἐσώθην καὶ καλοῦντος τὸ δεύτερον 71121 Ep.338.e.6 : ἀπηρνήθην, καθάπερ εἶπον νυνδή, δοκεῖ μοι Διονύσιος 71122 Ep.338.e.7 : παντάπασιν φιλοτιμηθῆναι μή ποτέ τισιν δόξαιμι κατα– 71123 Ep.339.a.1 : φρονῶν αὐτοῦ τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς διαίτης 71124 Ep.339.a.2 : ἔμπειρος γεγονώς, οὐκέτ´ ἐθέλειν δυσχεραίνων παρ´ αὐτὸν 71125 Ep.339.a.3 : ἀφικνεῖσθαι. δίκαιος δὴ λέγειν εἰμὶ τἀληθὲς καὶ ὑπομένειν, 71126 Ep.339.a.4 : εἴ τις ἄρα τὰ γεγονότα ἀκούσας καταφρονήσει τῆς ἐμῆς 71127 Ep.339.a.5 : φιλοσοφίας, τὸν τύραννον δὲ ἡγήσεται νοῦν ἔχειν. ἔπεμψε 71128 Ep.339.a.6 : μὲν γὰρ δὴ Διονύσιος τρίτον ἐπ´ ἐμὲ τριήρη ῥᾳστώνης ἕνεκα 71129 Ep.339.a.7 : τῆς πορείας, ἔπεμψεν δὲ Ἀρχέδημον, ὃν ἡγεῖτό με τῶν ἐν 71130 Ep.339.b.1 : Σικελίᾳ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι, τῶν Ἀρχύτῃ συγγεγονότων 71131 Ep.339.b.2 : ἕνα, καὶ ἄλλους γνωρίμους τῶν ἐν Σικελίᾳ· οὗτοι δὲ ἡμῖν 71132 Ep.339.b.3 : ἤγγελλον πάντες τὸν αὐτὸν λόγον, ὡς θαυμαστὸν ὅσον 71133 Ep.339.b.4 : Διονύσιος ἐπιδεδωκὼς εἴη πρὸς φιλοσοφίαν. ἔπεμψεν δὲ 71134 Ep.339.b.5 : ἐπιστολὴν πάνυ μακράν, εἰδὼς ὡς πρὸς Δίωνα διεκείμην καὶ 71135 Ep.339.b.6 : τὴν αὖ Δίωνος προθυμίαν τοῦ ἐμὲ πλεῖν καὶ εἰς Συρακούσας 71136 Ep.339.b.7 : ἐλθεῖν· πρὸς γὰρ δὴ πάντα ταῦτα ἦν παρεσκευασμένη τὴν 71137 Ep.339.b.8 : ἀρχὴν ἔχουσα ἡ ἐπιστολή, τῇδέ πῃ φράζουσα— "Διονύσιος 71138 Ep.339.c.1 : Πλάτωνι" —τὰ νόμιμα ἐπὶ τούτοις εἰπὼν οὐδὲν τὸ μετὰ 71139 Ep.339.c.2 : τοῦτο εἶπεν πρότερον ἢ ὡς "Ἂν εἰς Σικελίαν πεισθεὶς ὑφ´ 71140 Ep.339.c.3 : ἡμῶν ἔλθῃς τὰ νῦν, πρῶτον μέν σοι τὰ περὶ Δίωνα ὑπάρξει 71141 Ep.339.c.4 : ταύτῃ γιγνόμενα ὅπῃπερ ἂν αὐτὸς ἐθέλῃς—θελήσεις δὲ οἶδ´ 71142 Ep.339.c.5 : ὅτι τὰ μέτρια, καὶ ἐγὼ συγχωρήσομαι—εἰ δὲ μή, οὐδέν σοι 71143 Ep.339.c.6 : τῶν περὶ Δίωνα ἕξει πραγμάτων οὔτε περὶ τἆλλα οὔτε περὶ 71144 Ep.339.c.7 : αὐτὸν κατὰ νοῦν γιγνόμενα." ταῦθ´ οὕτως εἶπεν, τἆλλα δὲ 71145 Ep.339.d.1 : μακρὰ ἂν εἴη καὶ ἄνευ καιροῦ λεγόμενα. ἐπιστολαὶ δὲ ἄλλαι 71146 Ep.339.d.2 : ἐφοίτων παρά τε Ἀρχύτου καὶ τῶν ἐν Τάραντι, τήν τε 71147 Ep.339.d.3 : φιλοσοφίαν ἐγκωμιάζουσαι τὴν Διονυσίου, καὶ ὅτι, ἂν μὴ 71148 Ep.339.d.4 : ἀφίκωμαι νῦν, τὴν πρὸς Διονύσιον αὐτοῖς γενομένην φιλίαν 71149 Ep.339.d.5 : δι´ ἐμοῦ, οὐ σμικρὰν οὖσαν πρὸς τὰ πολιτικά, παντάπασιν 71150 Ep.339.d.6 : διαβαλοίην. ταύτης δὴ τοιαύτης γενομένης ἐν τῷ τότε 71151 Ep.339.d.7 : χρόνῳ τῆς μεταπέμψεως, τῶν μὲν ἐκ Σικελίας τε καὶ Ἰταλίας 71152 Ep.339.d.8 : ἑλκόντων, τῶν δὲ Ἀθήνηθεν ἀτεχνῶς μετὰ δεήσεως οἷον 71153 Ep.339.e.1 : ἐξωθούντων με, καὶ πάλιν ὁ λόγος ἧκεν ὁ αὐτός, τὸ μὴ δεῖν 71154 Ep.339.e.2 : προδοῦναι Δίωνα μηδὲ τοὺς ἐν Τάραντι ξένους τε καὶ ἑταί– 71155 Ep.339.e.3 : ρους, αὐτῷ δέ μοι ὑπῆν ὡς οὐδὲν θαυμαστὸν νέον ἄνθρωπον 71156 Ep.339.e.4 : παρακούοντα ἀξίων λόγου πραγμάτων, εὐμαθῆ, πρὸς ἔρωτα 71157 Ep.339.e.5 : ἐλθεῖν τοῦ βελτίστου βίου· δεῖν οὖν αὐτὸ ἐξελέγξαι σαφῶς 71158 Ep.339.e.6 : ὁποτέρως ποτὲ ἄρα ἔχοι, καὶ τοῦτ´ αὐτὸ μηδαμῇ προδοῦναι 71159 Ep.339.e.7 : μηδ´ ἐμὲ τὸν αἴτιον γενέσθαι τηλικούτου ἀληθῶς ὀνείδους, 71160 Ep.340.a.1 : εἴπερ ὄντως εἴη τῳ ταῦτα λελεγμένα. πορεύομαι δὴ τῷ 71161 Ep.340.a.2 : λογισμῷ τούτῳ κατακαλυψάμενος—πολλὰ δεδιὼς μαντευό– 71162 Ep.340.a.3 : μενός τε οὐ πάνυ καλῶς, ὡς ἔοικεν—ἐλθὼν δ´ οὖν τὸ τρίτον 71163 Ep.340.a.4 : τῷ σωτῆρι τοῦτό γε οὖν ἔπραξα ὄντως· ἐσώθην γάρ τοι 71164 Ep.340.a.5 : πάλιν εὐτυχῶς, καὶ τούτων γε μετὰ θεὸν Διονυσίῳ χάριν 71165 Ep.340.a.6 : εἰδέναι χρεών, ὅτι πολλῶν βουληθέντων ἀπολέσαι με 71166 Ep.340.a.7 : διεκώλυσεν καὶ ἔδωκέν τι μέρος αἰδοῖ τῶν περὶ ἐμὲ πρα– 71167 Ep.340.b.1 : γμάτων. ἐπειδὴ δὲ ἀφικόμην, ᾤμην τούτου πρῶτον ἔλεγχον 71168 Ep.340.b.2 : δεῖν λαβεῖν, πότερον ὄντως εἴη Διονύσιος ἐξημμένος ὑπὸ 71169 Ep.340.b.3 : φιλοσοφίας ὥσπερ πυρός, ἢ μάτην ὁ πολὺς οὗτος ἔλθοι 71170 Ep.340.b.4 : λόγος Ἀθήναζε. ἔστιν δή τις τρόπος τοῦ περὶ τὰ τοιαῦτα 71171 Ep.340.b.5 : πεῖραν λαμβάνειν οὐκ ἀγεννὴς ἀλλ´ ὄντως τυράννοις πρέπων, 71172 Ep.340.b.6 : ἄλλως τε καὶ τοῖς τῶν παρακουσμάτων μεστοῖς, ὃ δὴ κἀγὼ 71173 Ep.340.b.7 : Διονύσιον εὐθὺς ἐλθὼν ᾐσθόμην καὶ μάλα πεπονθότα. δει– 71174 Ep.340.b.8 : κνύναι δὴ δεῖ τοῖς τοιούτοις ὅτι ἔστι πᾶν τὸ πρᾶγμα οἷόν τε 71175 Ep.340.c.1 : καὶ δι´ ὅσων πραγμάτων καὶ ὅσον πόνον ἔχει. ὁ γὰρ ἀκούσας, 71176 Ep.340.c.2 : ἐὰν μὲν ὄντως ᾖ φιλόσοφος οἰκεῖός τε καὶ ἄξιος τοῦ πρά– 71177 Ep.340.c.3 : γματος θεῖος ὤν, ὁδόν τε ἡγεῖται θαυμαστὴν ἀκηκοέναι συν– 71178 Ep.340.c.4 : τατέον τε εἶναι νῦν καὶ οὐ βιωτὸν ἄλλως ποιοῦντι· μετὰ 71179 Ep.340.c.5 : τοῦτο δὴ συντείνας αὐτός τε καὶ τὸν ἡγούμενον τὴν ὁδόν, 71180 Ep.340.c.6 : οὐκ ἀνίησιν πρὶν ἂν ἢ τέλος ἐπιθῇ πᾶσιν, ἢ λάβῃ δύναμιν 71181 Ep.340.c.7 : ὥστε αὐτὸς αὑτὸν χωρὶς τοῦ δείξοντος δυνατὸς εἶναι ποδη– 71182 Ep.340.d.1 : γεῖν. ταύτῃ καὶ κατὰ ταῦτα διανοηθεὶς ὁ τοιοῦτος ζῇ, πράτ– 71183 Ep.340.d.2 : των μὲν ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν, παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ 71184 Ep.340.d.3 : φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ´ ἡμέραν ἥτις ἂν 71185 Ep.340.d.4 : αὐτὸν μάλιστα εὐμαθῆ τε καὶ μνήμονα καὶ λογίζεσθαι δυνα– 71186 Ep.340.d.5 : τὸν ἐν αὑτῷ νήφοντα ἀπεργάζηται· τὴν δὲ ἐναντίαν ταύτῃ 71187 Ep.340.d.6 : μισῶν διατελεῖ. οἱ δὲ ὄντως μὲν μὴ φιλόσοφοι, δόξαις δ´ 71188 Ep.340.d.7 : ἐπικεχρωσμένοι, καθάπερ οἱ τὰ σώματα ὑπὸ τῶν ἡλίων 71189 Ep.340.d.8 : ἐπικεκαυμένοι, ἰδόντες τε ὅσα μαθήματά ἐστιν καὶ ὁ πόνος 71190 Ep.340.e.1 : ἡλίκος καὶ δίαιτα ἡ καθ´ ἡμέραν ὡς πρέπουσα ἡ κοσμία τῷ 71191 Ep.340.e.2 : πράγματι, χαλεπὸν ἡγησάμενοι καὶ ἀδύνατον αὑτοῖς, οὔτε δὴ 71192 Ep.341.a.1 : ἐπιτηδεύειν δυνατοὶ γίγνονται, ἔνιοι δὲ αὐτῶν πείθουσιν 71193 Ep.341.a.2 : αὑτοὺς ὡς ἱκανῶς ἀκηκοότες εἰσὶν τὸ ὅλον, καὶ οὐδὲν ἔτι 71194 Ep.341.a.3 : δέονταί τινων πραγμάτων. ἡ μὲν δὴ πεῖρα αὕτη γίγνεται 71195 Ep.341.a.4 : ἡ σαφής τε καὶ ἀσφαλεστάτη πρὸς τοὺς τρυφῶντάς τε καὶ 71196 Ep.341.a.5 : ἀδυνάτους διαπονεῖν, ὡς μηδέποτε βαλεῖν ἐν αἰτίᾳ τὸν 71197 Ep.341.a.6 : δεικνύντα ἀλλ´ αὐτὸν αὑτόν, μὴ δυνάμενον πάντα τὰ πρόσ– 71198 Ep.341.a.7 : φορα ἐπιτηδεύειν τῷ πράγματι. οὕτω δὴ καὶ Διονυσίῳ τότ´ 71199 Ep.341.a.8 : ἐρρήθη τὰ ῥηθέντα. πάντα μὲν οὖν οὔτ´ ἐγὼ διεξῆλθον οὔτε 71200 Ep.341.b.1 : Διονύσιος ἐδεῖτο· πολλὰ γὰρ αὐτὸς καὶ τὰ μέγιστα εἰδέναι 71201 Ep.341.b.2 : τε καὶ ἱκανῶς ἔχειν προσεποιεῖτο διὰ τὰς ὑπὸ τῶν ἄλλων 71202 Ep.341.b.3 : παρακοάς. ὕστερον δὲ καὶ ἀκούω γεγραφέναι αὐτὸν περὶ ὧν 71203 Ep.341.b.4 : τότε ἤκουσε, συνθέντα ὡς αὑτοῦ τέχνην, οὐδὲν τῶν αὐτῶν 71204 Ep.341.b.5 : ὧν ἀκούοι· οἶδα δὲ οὐδὲν τούτων. ἄλλους μέν τινας οἶδα 71205 Ep.341.b.6 : γεγραφότας περὶ τῶν αὐτῶν τούτων, οἵτινες δέ, οὐδ´ αὐτοὶ 71206 Ep.341.b.7 : αὑτούς. τοσόνδε γε μὴν περὶ πάντων ἔχω φράζειν τῶν γε– 71207 Ep.341.c.1 : γραφότων καὶ γραψόντων, ὅσοι φασὶν εἰδέναι περὶ ὧν ἐγὼ 71208 Ep.341.c.2 : σπουδάζω, εἴτ´ ἐμοῦ ἀκηκοότες εἴτ´ ἄλλων εἴθ´ ὡς εὑρόντες 71209 Ep.341.c.3 : αὐτοί· τούτους οὐκ ἔστιν κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν περὶ τοῦ 71210 Ep.341.c.4 : πράγματος ἐπαΐειν οὐδέν. οὔκουν ἐμόν γε περὶ αὐτῶν ἔστιν 71211 Ep.341.c.5 : σύγγραμμα οὐδὲ μήποτε γένηται· ῥητὸν γὰρ οὐδαμῶς ἐστιν 71212 Ep.341.c.6 : ὡς ἄλλα μαθήματα, ἀλλ´ ἐκ πολλῆς συνουσίας γιγνομένης 71213 Ep.341.c.7 : περὶ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ καὶ τοῦ συζῆν ἐξαίφνης, οἷον ἀπὸ πυρὸς 71214 Ep.341.d.1 : πηδήσαντος ἐξαφθὲν φῶς, ἐν τῇ ψυχῇ γενόμενον αὐτὸ ἑαυτὸ 71215 Ep.341.d.2 : ἤδη τρέφει. καίτοι τοσόνδε γε οἶδα, ὅτι γραφέντα ἢ 71216 Ep.341.d.3 : λεχθέντα ὑπ´ ἐμοῦ βέλτιστ´ ἂν λεχθείη· καὶ μὴν ὅτι γε– 71217 Ep.341.d.4 : γραμμένα κακῶς οὐχ ἥκιστ´ ἂν ἐμὲ λυποῖ. εἰ δέ μοι 71218 Ep.341.d.5 : ἐφαίνετο γραπτέα θ´ ἱκανῶς εἶναι πρὸς τοὺς πολλοὺς καὶ ῥητά, 71219 Ep.341.d.6 : τί τούτου κάλλιον ἐπέπρακτ´ ἂν ἡμῖν ἐν τῷ βίῳ ἢ τοῖς τε 71220 Ep.341.d.7 : ἀνθρώποισι μέγα ὄφελος γράψαι καὶ τὴν φύσιν εἰς φῶς 71221 Ep.341.e.1 : πᾶσιν προαγαγεῖν; ἀλλ´ οὔτε ἀνθρώποις ἡγοῦμαι τὴν ἐπι– 71222 Ep.341.e.2 : χείρησιν περὶ αὐτῶν λεγομένην ἀγαθόν, εἰ μή τισιν ὀλίγοις 71223 Ep.341.e.3 : ὁπόσοι δυνατοὶ ἀνευρεῖν αὐτοὶ διὰ σμικρᾶς ἐνδείξεως, τῶν τε 71224 Ep.341.e.4 : δὴ ἄλλων τοὺς μὲν καταφρονήσεως οὐκ ὀρθῆς ἐμπλήσειεν ἂν 71225 Ep.341.e.5 : οὐδαμῇ ἐμμελῶς, τοὺς δὲ ὑψηλῆς καὶ χαύνης ἐλπίδος, ὡς 71226 Ep.342.a.1 : σέμν´ ἄττα μεμαθηκότας. ἔτι δὲ μακρότερα περὶ αὐτῶν ἐν 71227 Ep.342.a.2 : νῷ μοι γέγονεν εἰπεῖν· τάχα γὰρ ἂν περὶ ὧν λέγω σα– 71228 Ep.342.a.3 : φέστερον ἂν εἴη λεχθέντων αὐτῶν. ἔστι γάρ τις λόγος 71229 Ep.342.a.4 : ἀληθής, ἐναντίος τῷ τολμήσαντι γράφειν τῶν τοιούτων καὶ 71230 Ep.342.a.5 : ὁτιοῦν, πολλάκις μὲν ὑπ´ ἐμοῦ καὶ πρόσθεν ῥηθείς, ἔοικεν δ´ 71231 Ep.342.a.6 : οὖν εἶναι καὶ νῦν λεκτέος. 71232 Ep.342.a.7 : Ἔστιν τῶν ὄντων ἑκάστῳ, δι´ ὧν τὴν ἐπιστήμην ἀνάγκη 71233 Ep.342.a.8 : παραγίγνεσθαι, τρία, τέταρτον δ´ αὐτή—πέμπτον δ´ αὐτὸ 71234 Ep.342.b.1 : τιθέναι δεῖ ὃ δὴ γνωστόν τε καὶ ἀληθῶς ἐστιν ὄν—ἓν μὲν 71235 Ep.342.b.2 : ὄνομα, δεύτερον δὲ λόγος, τὸ δὲ τρίτον εἴδωλον, τέταρτον 71236 Ep.342.b.3 : δὲ ἐπιστήμη. περὶ ἓν οὖν λαβὲ βουλόμενος μαθεῖν τὸ νῦν 71237 Ep.342.b.4 : λεγόμενον, καὶ πάντων οὕτω πέρι νόησον. κύκλος ἐστίν 71238 Ep.342.b.5 : τι λεγόμενον, ᾧ τοῦτ´ αὐτό ἐστιν ὄνομα ὃ νῦν ἐφθέγμεθα. 71239 Ep.342.b.6 : λόγος δ´ αὐτοῦ τὸ δεύτερον, ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων συγ– 71240 Ep.342.b.7 : κείμενος· τὸ γὰρ ἐκ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὸ μέσον ἴσον ἀπέχον 71241 Ep.342.b.8 : πάντῃ, λόγος ἂν εἴη ἐκείνου ᾧπερ στρογγύλον καὶ περιφερὲς 71242 Ep.342.c.1 : ὄνομα καὶ κύκλος. τρίτον δὲ τὸ ζωγραφούμενόν τε καὶ 71243 Ep.342.c.2 : ἐξαλειφόμενον καὶ τορνευόμενον καὶ ἀπολλύμενον· ὧν αὐτὸς 71244 Ep.342.c.3 : ὁ κύκλος, ὃν πέρι πάντ´ ἐστὶν ταῦτα, οὐδὲν πάσχει, τούτων 71245 Ep.342.c.4 : ὡς ἕτερον ὄν. τέταρτον δὲ ἐπιστήμη καὶ νοῦς ἀληθής τε 71246 Ep.342.c.5 : δόξα περὶ ταῦτ´ ἐστίν· ὡς δὲ ἓν τοῦτο αὖ πᾶν θετέον, οὐκ 71247 Ep.342.c.6 : ἐν φωναῖς οὐδ´ ἐν σωμάτων σχήμασιν ἀλλ´ ἐν ψυχαῖς ἐνόν, 71248 Ep.342.c.7 : ᾧ δῆλον ἕτερόν τε ὂν αὐτοῦ τοῦ κύκλου τῆς φύσεως τῶν 71249 Ep.342.d.1 : τε ἔμπροσθεν λεχθέντων τριῶν. τούτων δὲ ἐγγύτατα μὲν 71250 Ep.342.d.2 : συγγενείᾳ καὶ ὁμοιότητι τοῦ πέμπτου νοῦς πεπλησίακεν, 71251 Ep.342.d.3 : τἆλλα δὲ πλέον ἀπέχει. ταὐτὸν δὴ περί τε εὐθέος ἅμα καὶ 71252 Ep.342.d.4 : περιφεροῦς σχήματος καὶ χρόας, περί τε ἀγαθοῦ καὶ καλοῦ 71253 Ep.342.d.5 : καὶ δικαίου, καὶ περὶ σώματος ἅπαντος σκευαστοῦ τε καὶ 71254 Ep.342.d.6 : κατὰ φύσιν γεγονότος, πυρὸς ὕδατός τε καὶ τῶν τοιούτων 71255 Ep.342.d.7 : πάντων, καὶ ζῴου σύμπαντος πέρι καὶ ἐν ψυχαῖς ἤθους, καὶ 71256 Ep.342.d.8 : περὶ ποιήματα καὶ παθήματα σύμπαντα· οὐ γὰρ ἂν τούτων 71257 Ep.342.e.1 : μή τις τὰ τέτταρα λάβῃ ἁμῶς γέ πως, οὔποτε τελέως 71258 Ep.342.e.2 : ἐπιστήμης τοῦ πέμπτου μέτοχος ἔσται. πρὸς γὰρ τούτοις 71259 Ep.342.e.3 : ταῦτα οὐχ ἧττον ἐπιχειρεῖ τὸ ποῖόν τι περὶ ἕκαστον δηλοῦν 71260 Ep.343.a.1 : ἢ τὸ ὂν ἑκάστου διὰ τὸ τῶν λόγων ἀσθενές· ὧν ἕνεκα νοῦν 71261 Ep.343.a.2 : ἔχων οὐδεὶς τολμήσει ποτὲ εἰς αὐτὸ τιθέναι τὰ νενοημένα 71262 Ep.343.a.3 : ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ ταῦτα εἰς ἀμετακίνητον, ὃ δὴ πάσχει τὰ 71263 Ep.343.a.4 : γεγραμμένα τύποις. τοῦτο δὲ πάλιν αὖ τὸ νῦν λεγόμενον 71264 Ep.343.a.5 : δεῖ μαθεῖν. κύκλος ἕκαστος τῶν ἐν ταῖς πράξεσι γραφο– 71265 Ep.343.a.6 : μένων ἢ καὶ τορνευθέντων μεστὸς τοῦ ἐναντίου ἐστὶν τῷ 71266 Ep.343.a.7 : πέμπτῳ—τοῦ γὰρ εὐθέος ἐφάπτεται πάντῃ—αὐτὸς δέ, φαμέν, 71267 Ep.343.a.8 : ὁ κύκλος οὔτε τι σμικρότερον οὔτε μεῖζον τῆς ἐναντίας ἔχει 71268 Ep.343.a.9 : ἐν αὑτῷ φύσεως. ὄνομά τε αὐτῶν φαμεν οὐδὲν οὐδενὶ 71269 Ep.343.b.1 : βέβαιον εἶναι, κωλύειν δ´ οὐδὲν τὰ νῦν στρογγύλα καλού– 71270 Ep.343.b.2 : μενα εὐθέα κεκλῆσθαι τά τε εὐθέα δὴ στρογγύλα, καὶ οὐδὲν 71271 Ep.343.b.3 : ἧττον βεβαίως ἕξειν τοῖς μεταθεμένοις καὶ ἐναντίως καλοῦσιν. 71272 Ep.343.b.4 : καὶ μὴν περὶ λόγου γε ὁ αὐτὸς λόγος, εἴπερ ἐξ ὀνομάτων 71273 Ep.343.b.5 : καὶ ῥημάτων σύγκειται, μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέ– 71274 Ep.343.b.6 : βαιον· μυρίος δὲ λόγος αὖ περὶ ἑκάστου τῶν τεττάρων ὡς 71275 Ep.343.b.7 : ἀσαφές, τὸ δὲ μέγιστον, ὅπερ εἴπομεν ὀλίγον ἔμπροσθεν, 71276 Ep.343.b.8 : ὅτι δυοῖν ὄντοιν, τοῦ τε ὄντος καὶ τοῦ ποιοῦ τινος, οὐ τὸ 71277 Ep.343.c.1 : ποιόν τι, τὸ δὲ τί, ζητούσης εἰδέναι τῆς ψυχῆς, τὸ μὴ ζητού– 71278 Ep.343.c.2 : μενον ἕκαστον τῶν τεττάρων προτεῖνον τῇ ψυχῇ λόγῳ τε 71279 Ep.343.c.3 : καὶ κατ´ ἔργα, αἰσθήσεσιν εὐέλεγκτον τό τε λεγόμενον καὶ 71280 Ep.343.c.4 : δεικνύμενον ἀεὶ παρεχόμενον ἕκαστον, ἀπορίας τε καὶ ἀσα– 71281 Ep.343.c.5 : φείας ἐμπίμπλησι πάσης ὡς ἔπος εἰπεῖν πάντ´ ἄνδρα. ἐν 71282 Ep.343.c.6 : οἷσι μὲν οὖν μηδ´ εἰθισμένοι τὸ ἀληθὲς ζητεῖν ἐσμεν ὑπὸ 71283 Ep.343.c.7 : πονηρᾶς τροφῆς, ἐξαρκεῖ δὲ τὸ προταθὲν τῶν εἰδώλων, οὐ 71284 Ep.343.c.8 : καταγέλαστοι γιγνόμεθα ὑπ´ ἀλλήλων, οἱ ἐρωτώμενοι ὑπὸ 71285 Ep.343.d.1 : τῶν ἐρωτώντων, δυναμένων δὲ τὰ τέτταρα διαρρίπτειν τε 71286 Ep.343.d.2 : καὶ ἐλέγχειν· ἐν οἷς δ´ ἂν τὸ πέμπτον ἀποκρίνασθαι καὶ 71287 Ep.343.d.3 : δηλοῦν ἀναγκάζωμεν, ὁ βουλόμενος τῶν δυναμένων ἀνατρέ– 71288 Ep.343.d.4 : πειν κρατεῖ. καὶ ποιεῖ τὸν ἐξηγούμενον ἐν λόγοις ἢ γράμ– 71289 Ep.343.d.5 : μασιν ἢ ἀποκρίσεσιν τοῖς πολλοῖς τῶν ἀκουόντων δοκεῖν 71290 Ep.343.d.6 : μηδὲν γιγνώσκειν ὧν ἂν ἐπιχειρῇ γράφειν ἢ λέγειν, ἀγνο– 71291 Ep.343.d.7 : ούντων ἐνίοτε ὡς οὐχ ἡ ψυχὴ τοῦ γράψαντος ἢ λέξαντος 71292 Ep.343.d.8 : ἐλέγχεται, ἀλλ´ ἡ τῶν τεττάρων φύσις ἑκάστου, πεφυκυῖα 71293 Ep.343.e.1 : φαύλως. ἡ δὲ διὰ πάντων αὐτῶν διαγωγή, ἄνω καὶ κάτω 71294 Ep.343.e.2 : μεταβαίνουσα ἐφ´ ἕκαστον, μόγις ἐπιστήμην ἐνέτεκεν εὖ 71295 Ep.343.e.3 : πεφυκότος εὖ πεφυκότι· κακῶς δὲ ἂν φυῇ, ὡς ἡ τῶν πολλῶν 71296 Ep.343.e.4 : ἕξις τῆς ψυχῆς εἴς τε τὸ μαθεῖν εἴς τε τὰ λεγόμενα ἤθη 71297 Ep.344.a.1 : πέφυκεν, τὰ δὲ διέφθαρται, οὐδ´ ἂν ὁ Λυγκεὺς ἰδεῖν ποιή– 71298 Ep.344.a.2 : σειεν τοὺς τοιούτους. ἑνὶ δὲ λόγῳ, τὸν μὴ συγγενῆ τοῦ 71299 Ep.344.a.3 : πράγματος οὔτ´ ἂν εὐμάθεια ποιήσειέν ποτε οὔτε μνήμη— 71300 Ep.344.a.4 : τὴν ἀρχὴν γὰρ ἐν ἀλλοτρίαις ἕξεσιν οὐκ ἐγγίγνεται—ὥστε 71301 Ep.344.a.5 : ὁπόσοι τῶν δικαίων τε καὶ τῶν ἄλλων ὅσα καλὰ μὴ προσ– 71302 Ep.344.a.6 : φυεῖς εἰσιν καὶ συγγενεῖς, ἄλλοι δὲ ἄλλων εὐμαθεῖς ἅμα 71303 Ep.344.a.7 : καὶ μνήμονες, οὐδ´ ὅσοι συγγενεῖς, δυσμαθεῖς δὲ καὶ ἀμνή– 71304 Ep.344.a.8 : μονες, οὐδένες τούτων μήποτε μάθωσιν ἀλήθειαν ἀρετῆς εἰς 71305 Ep.344.b.1 : τὸ δυνατὸν οὐδὲ κακίας. ἅμα γὰρ αὐτὰ ἀνάγκη μανθάνειν 71306 Ep.344.b.2 : καὶ τὸ ψεῦδος ἅμα καὶ ἀληθὲς τῆς ὅλης οὐσίας, μετὰ τριβῆς 71307 Ep.344.b.3 : πάσης καὶ χρόνου πολλοῦ, ὅπερ ἐν ἀρχαῖς εἶπον· μόγις δὲ 71308 Ep.344.b.4 : τριβόμενα πρὸς ἄλληλα αὐτῶν ἕκαστα, ὀνόματα καὶ λόγοι 71309 Ep.344.b.5 : ὄψεις τε καὶ αἰσθήσεις, ἐν εὐμενέσιν ἐλέγχοις ἐλεγχόμενα 71310 Ep.344.b.6 : καὶ ἄνευ φθόνων ἐρωτήσεσιν καὶ ἀποκρίσεσιν χρωμένων, 71311 Ep.344.b.7 : ἐξέλαμψε φρόνησις περὶ ἕκαστον καὶ νοῦς, συντείνων ὅτι 71312 Ep.344.c.1 : μάλιστ´ εἰς δύναμιν ἀνθρωπίνην. διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος 71313 Ep.344.c.2 : τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν 71314 Ep.344.c.3 : ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ. ἑνὶ δὴ ἐκ 71315 Ep.344.c.4 : τούτων δεῖ γιγνώσκειν λόγῳ, ὅταν ἴδῃ τίς του συγγράμματα 71316 Ep.344.c.5 : γεγραμμένα εἴτε ἐν νόμοις νομοθέτου εἴτε ἐν ἄλλοις τισὶν 71317 Ep.344.c.6 : ἅττ´ οὖν, ὡς οὐκ ἦν τούτῳ ταῦτα σπουδαιότατα, εἴπερ ἔστ´ 71318 Ep.344.c.7 : αὐτὸς σπουδαῖος, κεῖται δέ που ἐν χώρᾳ τῇ καλλίστῃ τῶν 71319 Ep.344.c.8 : τούτου· εἰ δὲ ὄντως αὐτῷ ταῦτ´ ἐσπουδασμένα ἐν γράμ– 71320 Ep.344.d.1 : μασιν ἐτέθη, "ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα," θεοὶ μὲν οὔ, βροτοὶ 71321 Ep.344.d.2 : δὲ "φρένας ὤλεσαν αὐτοί." 71322 Ep.344.d.3 : Τούτῳ δὴ τῷ μύθῳ τε καὶ πλάνῳ ὁ συνεπισπόμενος εὖ 71323 Ep.344.d.4 : εἴσεται, εἴτ´ οὖν Διονύσιος ἔγραψέν τι τῶν περὶ φύσεως 71324 Ep.344.d.5 : ἄκρων καὶ πρώτων εἴτε τις ἐλάττων εἴτε μείζων, ὡς οὐδὲν 71325 Ep.344.d.6 : ἀκηκοὼς οὐδὲ μεμαθηκὼς ἦν ὑγιὲς ὧν ἔγραψεν κατὰ τὸν 71326 Ep.344.d.7 : ἐμὸν λόγον· ὁμοίως γὰρ ἂν αὐτὰ ἐσέβετο ἐμοί, καὶ οὐκ 71327 Ep.344.d.8 : ἂν αὐτὰ ἐτόλμησεν εἰς ἀναρμοστίαν καὶ ἀπρέπειαν ἐκβάλ– 71328 Ep.344.d.9 : λειν. οὔτε γὰρ ὑπομνημάτων χάριν ἔγραψεν—οὐδὲν γὰρ 71329 Ep.344.e.1 : δεινὸν μή τις αὐτὸ ἐπιλάθηται, ἐὰν ἅπαξ τῇ ψυχῇ περι– 71330 Ep.344.e.2 : λάβῃ· πάντων γὰρ ἐν βραχυτάτοις κεῖται—φιλοτιμίας δὲ 71331 Ep.344.e.3 : αἰσχρᾶς, εἴπερ, ἕνεκα, εἴθ´ ὡς αὑτοῦ τιθέμενος εἴθ´ ὡς παι– 71332 Ep.344.e.4 : δείας δὴ μέτοχος ὤν, ἧς οὐκ ἄξιος ἦν ἀγαπῶν δόξαν τὴν 71333 Ep.345.a.1 : τῆς μετοχῆς γενομένης. εἰ μὲν οὖν ἐκ τῆς μιᾶς συνουσίας 71334 Ep.345.a.2 : Διονυσίῳ τοῦτο γέγονεν, τάχ´ ἂν εἴη, γέγονεν δ´ οὖν ὅπως, 71335 Ep.345.a.3 : "ἴττω Ζεύς," φησὶν ὁ Θηβαῖος· διεξῆλθον μὲν γὰρ ὡς εἶπόν 71336 Ep.345.a.4 : τε ἐγὼ καὶ ἅπαξ μόνον, ὕστερον δὲ οὐ πώποτε ἔτι. ἐννοεῖν 71337 Ep.345.a.5 : δὴ δεῖ τὸ μετὰ τοῦτο, ὅτῳ μέλει τὸ περὶ αὐτὰ γεγονὸς εὑρεῖν 71338 Ep.345.a.6 : ὅπῃ ποτὲ γέγονεν, τίνι πότ´ αἰτίᾳ τὸ δεύτερον καὶ τὸ τρίτον, 71339 Ep.345.a.7 : πλεονάκις τε οὐ διεξῇμεν· πότερον Διονύσιος ἀκούσας μόνον 71340 Ep.345.b.1 : ἅπαξ, οὕτως εἰδέναι τε οἴεται καὶ ἱκανῶς οἶδεν, εἴτε αὐτὸς 71341 Ep.345.b.2 : εὑρὼν ἢ καὶ μαθὼν ἔμπροσθεν παρ´ ἑτέρων, ἢ φαῦλα εἶναι 71342 Ep.345.b.3 : τὰ λεχθέντα, ἢ τὸ τρίτον οὐ καθ´ αὑτόν, μείζονα δέ, καὶ 71343 Ep.345.b.4 : ὄντως οὐκ ἂν δυνατὸς εἶναι φρονήσεώς τε καὶ ἀρετῆς ζῆν 71344 Ep.345.b.5 : ἐπιμελούμενος. εἰ μὲν γὰρ φαῦλα, πολλοῖς μάρτυσι μα– 71345 Ep.345.b.6 : χεῖται τὰ ἐναντία λέγουσιν, οἳ περὶ τῶν τοιούτων πάμπολυ 71346 Ep.345.b.7 : Διονυσίου κυριώτεροι ἂν εἶεν κριταί· εἰ δὲ ηὑρηκέναι ἢ 71347 Ep.345.b.8 : μεμαθηκέναι, ἄξια δ´ οὖν εἶναι πρὸς παιδείαν ψυχῆς ἐλευ– 71348 Ep.345.c.1 : θέρας, πῶς ἄν, μὴ θαυμαστὸς ὢν ἄνθρωπος, τὸν ἡγεμόνα 71349 Ep.345.c.2 : τούτων καὶ κύριον οὕτως εὐχερῶς ἠτίμασέν ποτ´ ἄν; πῶς 71350 Ep.345.c.3 : δ´ ἠτίμασεν, ἐγὼ φράζοιμ´ ἄν. 71351 Ep.345.c.4 : Οὐ πολὺν χρόνον διαλιπὼν τὸ μετὰ τοῦτο, ἐν τῷ πρόσθεν 71352 Ep.345.c.5 : Δίωνα ἐῶν τὰ ἑαυτοῦ κεκτῆσθαι καὶ καρποῦσθαι χρήματα, 71353 Ep.345.c.6 : τότε οὐκέτ´ εἴα τοὺς ἐπιτρόπους αὐτοῦ πέμπειν εἰς Πελοπόν– 71354 Ep.345.c.7 : νησον, καθάπερ ἐπιλελησμένος τῆς ἐπιστολῆς παντάπασιν· 71355 Ep.345.c.8 : εἶναι γὰρ αὐτὰ οὐ Δίωνος ἀλλὰ τοῦ ὑέος, ὄντος μὲν ἀδελ– 71356 Ep.345.d.1 : φιδοῦ αὐτοῦ κατὰ νόμους ἐπιτροπεύοντος. τὰ μὲν δὴ πε– 71357 Ep.345.d.2 : πραγμένα μέχρι τούτου ταῦτ´ ἦν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, τούτων 71358 Ep.345.d.3 : δὲ οὕτω γενομένων, ἑωράκη τε ἐγὼ ἀκριβῶς τὴν ἐπιθυμίαν 71359 Ep.345.d.4 : τὴν Διονυσίου φιλοσοφίας, ἀγανακτεῖν τε ἐξῆν εἴτε βου– 71360 Ep.345.d.5 : λοίμην εἴτε μή. ἦν γὰρ θέρος ἤδη τότε καὶ ἔκπλοι τῶν 71361 Ep.345.d.6 : νεῶν· ἐδόκει δὴ χαλεπαίνειν μὲν οὐ δεῖν ἐμὲ Διονυσίῳ 71362 Ep.345.d.7 : μᾶλλον ἢ ἐμαυτῷ τε καὶ τοῖς βιασαμένοις ἐλθεῖν ἐμὲ τὸ 71363 Ep.345.e.1 : τρίτον εἰς τὸν πορθμὸν τὸν περὶ τὴν Σκύλλαν, 71364 Ep.345.e.1 : 71365 Ep.345.e.2 : ὄφρ´ ἔτι τὴν ὀλοὴν ἀναμετρήσαιμι Χάρυβδιν, 71366 Ep.345.e.2 : 71367 Ep.345.e.3 : λέγειν δὲ πρὸς Διονύσιον ὅτι μοι μένειν ἀδύνατον εἴη Δίωνος 71368 Ep.345.e.4 : οὕτω προπεπηλακισμένου. ὁ δὲ παρεμυθεῖτό τε καὶ ἐδεῖτο 71369 Ep.345.e.5 : μένειν, οὐκ οἰόμενός οἱ καλῶς ἔχειν ἐμὲ ἄγγελον αὐτὸν τῶν 71370 Ep.345.e.6 : τοιούτων ἐλθεῖν ὅτι τάχος· οὐ πείθων δὲ αὐτός μοι πομπὴν 71371 Ep.346.a.1 : παρασκευάσειν ἔφη. ἐγὼ γὰρ ἐν τοῖς ἀποστόλοις πλοίοις 71372 Ep.346.a.2 : ἐμβὰς διενοούμην πλεῖν, τεθυμωμένος, πάσχειν τε οἰόμενος 71373 Ep.346.a.3 : δεῖν, εἰ διακωλυοίμην, ὁτιοῦν, ἐπειδὴ περιφανῶς ἠδίκουν μὲν 71374 Ep.346.a.4 : οὐδέν, ἠδικούμην δέ· ὁ δὲ οὐδέν με τοῦ καταμένειν προσιέ– 71375 Ep.346.a.5 : μενον ὁρῶν, μηχανὴν τοῦ μεῖναι τὸν τότε ἔκπλουν μηχανᾶται 71376 Ep.346.a.6 : τοιάνδε τινά. τῇ μετὰ ταῦτα ἐλθὼν ἡμέρᾳ λέγει πρός με 71377 Ep.346.a.7 : πιθανὸν λόγον· "Ἐμοὶ καὶ σοὶ Δίων," ἔφη, "καὶ τὰ Δίωνος 71378 Ep.346.b.1 : ἐκποδὼν ἀπαλλαχθήτω τοῦ περὶ αὐτὰ πολλάκις διαφέρεσθαι· 71379 Ep.346.b.2 : ποιήσω γὰρ διὰ σέ, ἔφη, Δίωνι τάδε. ἀξιῶ ἐκεῖνον ἀπολα– 71380 Ep.346.b.3 : βόντα τὰ ἑαυτοῦ οἰκεῖν μὲν ἐν Πελοποννήσῳ, μὴ ὡς φυγάδα 71381 Ep.346.b.4 : δέ, ἀλλ´ ὡς αὐτῷ καὶ δεῦρο ἐξὸν ἀποδημεῖν, ὅταν ἐκείνῳ τε 71382 Ep.346.b.5 : καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν τοῖς φίλοις κοινῇ συνδοκῇ· ταῦτα δ´ εἶναι 71383 Ep.346.b.6 : μὴ ἐπιβουλεύοντος ἐμοί, τούτων δὲ ἐγγυητὰς γίγνεσθαι σέ 71384 Ep.346.b.7 : τε καὶ τοὺς σοὺς οἰκείους καὶ τοὺς ἐνθάδε Δίωνος, ὑμῖν δὲ 71385 Ep.346.b.8 : τὸ βέβαιον ἐκεῖνος παρεχέτω. τὰ χρήματα δὲ ἃ ἂν λάβῃ, 71386 Ep.346.c.1 : κατὰ Πελοπόννησον μὲν καὶ Ἀθήνας κείσθω παρ´ οἷστισιν 71387 Ep.346.c.2 : ἂν ὑμῖν δοκῇ, καρπούσθω δὲ Δίων, μὴ κύριος δὲ ἄνευ ὑμῶν 71388 Ep.346.c.3 : γιγνέσθω ἀνελέσθαι. ἐγὼ γὰρ ἐκείνῳ μὲν οὐ σφόδρα 71389 Ep.346.c.4 : πιστεύω τούτοις χρώμενον ἂν τοῖς χρήμασιν δίκαιον γί– 71390 Ep.346.c.5 : γνεσθαι περὶ ἐμέ—οὐ γὰρ ὀλίγα ἔσται—σοὶ δὲ καὶ τοῖς 71391 Ep.346.c.6 : σοῖς μᾶλλον πεπίστευκα. ὅρα δὴ ταῦτα εἴ σοι ἀρέσκει, 71392 Ep.346.c.7 : καὶ μένε ἐπὶ τούτοις τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον, εἰς δὲ ὥρας ἄπιθι 71393 Ep.346.d.1 : λαβὼν τὰ χρήματα ταῦτα· καὶ Δίων εὖ οἶδ´ ὅτι πολλὴν 71394 Ep.346.d.2 : χάριν ἕξει σοι διαπραξαμένῳ ταῦτα ὑπὲρ ἐκείνου." τοῦτον 71395 Ep.346.d.3 : δὴ ἐγὼ τὸν λόγον ἀκούσας ἐδυσχέραινον μέν, ὅμως δὲ 71396 Ep.346.d.4 : βουλευσάμενος ἔφην εἰς τὴν ὑστεραίαν αὐτῷ περὶ τούτων 71397 Ep.346.d.5 : τὰ δόξαντα ἀπαγγελεῖν. ταῦτα συνεθέμεθα τότε. ἐβου– 71398 Ep.346.d.6 : λευόμην δὴ τὸ μετὰ ταῦτα κατ´ ἐμαυτὸν γενόμενος, μάλα 71399 Ep.346.d.7 : συγκεχυμένος· πρῶτος δ´ ἦν μοι τῆς βουλῆς ἡγούμενος ὅδε 71400 Ep.346.e.1 : λόγος. "Φέρε, εἰ διανοεῖται τούτων μηδὲν ποιεῖν Διονύ– 71401 Ep.346.e.2 : σιος ὧν φησιν, ἀπελθόντος δ´ ἐμοῦ ἐὰν ἐπιστέλλῃ Δίωνι 71402 Ep.346.e.3 : πιθανῶς, αὐτός τε καὶ ἄλλοις πολλοῖς τῶν αὐτοῦ διακελευό– 71403 Ep.346.e.4 : μενος, ἃ νῦν πρὸς ἐμὲ λέγει, ὡς αὐτοῦ μὲν ἐθέλοντος, ἐμοῦ 71404 Ep.346.e.5 : δὲ οὐκ ἐθελήσαντος ἃ προυκαλεῖτό με δρᾶν, ἀλλ´ ὀλιγωρή– 71405 Ep.346.e.6 : σαντος τῶν ἐκείνου τὸ παράπαν πραγμάτων, πρὸς δὲ καὶ 71406 Ep.346.e.7 : τούτοισιν ἔτι μηδ´ ἐθέλῃ με ἐκπέμπειν, αὐτὸς τῶν ναυκλήρων 71407 Ep.347.a.1 : μηδενὶ προστάττων, ἐνδείξηται δὲ πᾶσιν ῥᾳδίως ὡς ἀβουλῶν 71408 Ep.347.a.2 : ἐμὲ ἐκπλεῖν, ἆρά τις ἐθελήσει με ἄγειν ναύτην ὁρμώμενον 71409 Ep.347.a.3 : ἐκ τῆς Διονυσίου οἰκίας;" —ᾤκουν γὰρ πρὸς τοῖς ἄλλοισιν 71410 Ep.347.a.4 : κακοῖς ἐν τῷ κήπῳ τῷ περὶ τὴν οἰκίαν, ὅθεν οὐδ´ ἂν ὁ 71411 Ep.347.a.5 : θυρωρὸς ἤθελέν με ἀφεῖναι μὴ πεμφθείσης αὐτῷ τινος 71412 Ep.347.a.6 : ἐντολῆς παρὰ Διονυσίου— "ἂν δὲ περιμείνω τὸν ἐνιαυτόν, 71413 Ep.347.a.7 : ἕξω μὲν Δίωνι ταῦτα ἐπιστέλλειν, ἐν οἷς τ´ αὖτ´ εἰμὶ καὶ ἃ 71414 Ep.347.a.8 : πράττω· καὶ ἐὰν μὲν δὴ ποιῇ τι Διονύσιος ὧν φησιν, οὐ 71415 Ep.347.b.1 : παντάπασιν ἔσται μοι καταγελάστως πεπραγμένα—τάλαντα 71416 Ep.347.b.2 : γὰρ ἴσως ἐστὶν οὐκ ἔλαττον, ἂν ἐκτιμᾷ τις ὀρθῶς, ἑκατὸν 71417 Ep.347.b.3 : ἡ Δίωνος οὐσία—ἂν δ´ οὖν γίγνηται τὰ νῦν ὑποφαίνοντα 71418 Ep.347.b.4 : οἷα εἰκὸς αὐτὰ γίγνεσθαι, ἀπορῶ μὲν ὅτι χρήσομαι ἐμαυτῷ, 71419 Ep.347.b.5 : ὅμως δὲ ἀναγκαῖον ἴσως ἐνιαυτόν γ´ ἔτι πονῆσαι καὶ ἔργοις 71420 Ep.347.b.6 : ἐλέγξαι πειρᾶσθαι τὰς Διονυσίου μηχανάς." ταῦτά μοι 71421 Ep.347.b.7 : δόξαντα, εἰς τὴν ὑστεραίαν εἶπον πρὸς Διονύσιον ὅτι "Δέ– 71422 Ep.347.c.1 : δοκταί μοι μένειν· ἀξιῶ μήν," ἔφην, "μὴ κύριον ἡγεῖσθαί 71423 Ep.347.c.2 : σε Δίωνος ἐμέ, πέμπειν δὲ μετ´ ἐμοῦ σὲ παρ´ αὐτὸν γράμ– 71424 Ep.347.c.3 : ματα τὰ νῦν δεδογμένα δηλοῦντα, καὶ ἐρωτᾶν εἴτε ἀρκεῖ 71425 Ep.347.c.4 : ταῦτα αὐτῷ, καὶ εἰ μή, βούλεται δὲ ἄλλ´ ἄττα καὶ ἀξιοῖ, 71426 Ep.347.c.5 : καὶ ταῦτα ἐπιστέλλειν ὅτι τάχιστα, σὲ δὲ νεωτερίζειν μηδέν 71427 Ep.347.c.6 : πω τῶν περὶ ἐκεῖνον." ταῦτα ἐρρήθη, ταῦτα συνωμολογή– 71428 Ep.347.c.7 : σαμεν, ὡς νῦν εἴρηται σχεδόν. ἐξέπλευσεν δὴ τὰ πλοῖα 71429 Ep.347.c.8 : μετὰ τοῦτο, καὶ οὐκέτι μοι δυνατὸν ἦν πλεῖν, ὅτε δή μοι καὶ 71430 Ep.347.d.1 : Διονύσιος ἐμνήσθη λέγων ὅτι τὴν ἡμίσειαν τῆς οὐσίας εἶναι 71431 Ep.347.d.2 : δέοι Δίωνος, τὴν δ´ ἡμίσειαν τοῦ ὑέος· ἔφη δὴ πωλήσειν 71432 Ep.347.d.3 : αὐτήν, πραθείσης δὲ τὰ μὲν ἡμίσεα ἐμοὶ δώσειν ἄγειν, τὰ 71433 Ep.347.d.4 : δ´ ἡμίσεα τῷ παιδὶ καταλείψειν αὐτοῦ· τὸ γὰρ δὴ δικαιό– 71434 Ep.347.d.5 : τατον οὕτως ἔχειν. πληγεὶς δ´ ἐγὼ τῷ λεχθέντι πάνυ μὲν 71435 Ep.347.d.6 : ᾤμην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι, ὅμως δ´ εἶπον ὅτι χρείη 71436 Ep.347.d.7 : τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν ἡμᾶς καὶ ταῦτα 71437 Ep.347.d.8 : πάλιν αὐτὰ ἐπιστέλλειν. ὁ δὲ ἑξῆς τούτοις πάνυ νεανικῶς 71438 Ep.347.e.1 : ἐπώλει τὴν οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν, ὅπῃ τε καὶ ὅπως ἤθελε 71439 Ep.347.e.2 : καὶ οἷστισι, πρὸς ἐμὲ δὲ οὐδὲν ὅλως ἐφθέγγετο περὶ αὐτῶν, 71440 Ep.347.e.3 : καὶ μὴν ὡσαύτως ἐγὼ πρὸς ἐκεῖνον αὖ περὶ τῶν Δίωνος 71441 Ep.347.e.4 : πραγμάτων οὐδὲν ἔτι διελεγόμην· οὐδὲν γὰρ ἔτι πλέον 71442 Ep.347.e.5 : ᾤμην ποιεῖν. 71443 Ep.347.e.6 : Μέχρι μὲν δὴ τούτων ταύτῃ μοι βεβοηθημένον ἐγεγόνει 71444 Ep.347.e.7 : φιλοσοφίᾳ καὶ φίλοις· τὸ δὲ μετὰ ταῦτα ἐζῶμεν ἐγὼ καὶ 71445 Ep.348.a.1 : Διονύσιος, ἐγὼ μὲν βλέπων ἔξω, καθάπερ ὄρνις ποθῶν 71446 Ep.348.a.2 : ποθεν ἀναπτέσθαι, ὁ δὲ διαμηχανώμενος τίνα τρόπον ἀνα– 71447 Ep.348.a.3 : σοβήσοι με μηδὲν ἀποδοὺς τῶν Δίωνος· ὅμως δὲ ἔφαμεν 71448 Ep.348.a.4 : ἑταῖροί γε εἶναι πρὸς πᾶσαν Σικελίαν. τῶν δὴ μισθοφόρων 71449 Ep.348.a.5 : τοὺς πρεσβυτέρους Διονύσιος ἐπεχείρησεν ὀλιγομισθοτέρους 71450 Ep.348.a.6 : ποιεῖν παρὰ τὰ τοῦ πατρὸς ἔθη, θυμωθέντες δὲ οἱ στρατιῶται 71451 Ep.348.a.7 : συνελέγησαν ἁθρόοι καὶ οὐκ ἔφασαν ἐπιτρέψειν. ὁ δ´ ἐπε– 71452 Ep.348.b.1 : χείρει βιάζεσθαι κλείσας τὰς τῆς ἀκροπόλεως πύλας, οἱ δ´ 71453 Ep.348.b.2 : ἐφέροντο εὐθὺς πρὸς τὰ τείχη, παιῶνά τινα ἀναβοήσαντες 71454 Ep.348.b.3 : βάρβαρον καὶ πολεμικόν· οὗ δὴ περιδεὴς Διονύσιος γενό– 71455 Ep.348.b.4 : μενος ἅπαντα συνεχώρησεν καὶ ἔτι πλείω τοῖς τότε συλλε– 71456 Ep.348.b.5 : χθεῖσι τῶν πελταστῶν. λόγος δή τις ταχὺ διῆλθεν ὡς 71457 Ep.348.b.6 : Ἡρακλείδης αἴτιος εἴη γεγονὼς πάντων τούτων· ὃν ἀκούσας 71458 Ep.348.b.7 : ὁ μὲν Ἡρακλείδης ἐκποδὼν αὑτὸν ἔσχεν ἀφανῆ, Διονύσιος 71459 Ep.348.c.1 : δὲ ἐζήτει λαβεῖν, ἀπορῶν δέ, Θεοδότην μεταπεμψάμενος 71460 Ep.348.c.2 : εἰς τὸν κῆπον—ἔτυχον δ´ ἐν τῷ κήπῳ καὶ ἐγὼ τότε περι– 71461 Ep.348.c.3 : πατῶν—τὰ μὲν οὖν ἄλλα οὔτ´ οἶδα οὔτ´ ἤκουον διαλεγο– 71462 Ep.348.c.4 : μένων, ἃ δὲ ἐναντίον εἶπεν Θεοδότης ἐμοῦ πρὸς Διονύσιον, 71463 Ep.348.c.5 : οἶδά τε καὶ μέμνημαι. "Πλάτων γάρ," ἔφη, "Διονύσιον 71464 Ep.348.c.6 : ἐγὼ πείθω τουτονί, ἐὰν ἐγὼ γένωμαι δεῦρο Ἡρακλείδην 71465 Ep.348.c.7 : κομίσαι δυνατὸς ἡμῖν εἰς λόγους περὶ τῶν ἐγκλημάτων αὐτῷ 71466 Ep.348.c.8 : τῶν νῦν γεγονότων, ἂν ἄρα μὴ δόξῃ δεῖν αὐτὸν οἰκεῖν ἐν 71467 Ep.348.c.9 : Σικελίᾳ, τόν τε ὑὸν λαβόντα καὶ τὴν γυναῖκα ἀξιῶ εἰς 71468 Ep.348.d.1 : Πελοπόννησον ἀποπλεῖν, οἰκεῖν τε βλάπτοντα μηδὲν Διο– 71469 Ep.348.d.2 : νύσιον ἐκεῖ, καρπούμενον δὲ τὰ ἑαυτοῦ. μετεπεμψάμην 71470 Ep.348.d.3 : μὲν οὖν καὶ πρότερον αὐτόν, μεταπέμψομαι δὲ καὶ νῦν, ἄντ´ 71471 Ep.348.d.4 : οὖν ἀπὸ τῆς προτέρας μεταπομπῆς ἄντε καὶ ἀπὸ τῆς νῦν 71472 Ep.348.d.5 : ὑπακούσῃ μοι· Διονύσιον δὲ ἀξιῶ καὶ δέομαι, ἄν τις ἐντυγ– 71473 Ep.348.d.6 : χάνῃ Ἡρακλείδῃ ἐάντ´ ἐν ἀγρῷ ἐάντ´ ἐνθάδε, μηδὲν ἄλλο 71474 Ep.348.e.1 : αὐτῷ φλαῦρον γίγνεσθαι, μεταστῆναι δ´ ἐκ τῆς χώρας, ἕως 71475 Ep.348.e.2 : ἂν ἄλλο τι Διονυσίῳ δόξῃ. ταῦτα," ἔφη, "συγχωρεῖς;" 71476 Ep.348.e.3 : λέγων πρὸς τὸν Διονύσιον. "Συγχωρῶ· μηδ´ ἂν πρὸς τῇ 71477 Ep.348.e.4 : σῇ," ἔφη, "φανῇ οἰκίᾳ, πείσεσθαι φλαῦρον μηδὲν παρὰ 71478 Ep.348.e.5 : τὰ νῦν εἰρημένα." τῇ δὴ μετὰ ταύτην τὴν ἡμέραν δείλης 71479 Ep.348.e.6 : Εὐρύβιος καὶ Θεοδότης προσηλθέτην μοι σπουδῇ τεθορυβη– 71480 Ep.348.e.7 : μένω θαυμαστῶς, καὶ Θεοδότης λέγει, "Πλάτων," ἔφη, 71481 Ep.348.e.8 : "παρῆσθα χθὲς οἷς περὶ Ἡρακλείδου Διονύσιος ὡμολόγει 71482 Ep.348.e.9 : πρὸς ἐμὲ καὶ σέ;" "Πῶς δὲ οὔκ;" ἔφην. "Νῦν τοίνυν," 71483 Ep.348.e.10 : ἦ δ´ ὅς, "περιθέουσιν πελτασταὶ λαβεῖν Ἡρακλείδην ζη– 71484 Ep.348.e.11 : τοῦντες, ὁ δὲ εἶναί πῃ ταύτῃ κινδυνεύει· ἀλλ´ ἡμῖν," ἔφη, 71485 Ep.349.a.1 : "συνακολούθησον πρὸς Διονύσιον ἁπάσῃ μηχανῇ." ᾠχόμεθα 71486 Ep.349.a.2 : οὖν καὶ εἰσήλθομεν παρ´ αὐτόν, καὶ τὼ μὲν ἑστάτην σιγῇ 71487 Ep.349.a.3 : δακρύοντε, ἐγὼ δὲ εἶπον· "Οἵδε πεφόβηνται μή τι σὺ παρὰ 71488 Ep.349.a.4 : τὰ χθὲς ὡμολογημένα ποιήσῃς περὶ Ἡρακλείδην νεώτερον· 71489 Ep.349.a.5 : δοκεῖ γάρ μοι ταύτῃ πῃ γεγονέναι φανερὸς ἀποτετραμ– 71490 Ep.349.a.6 : μένος." ὁ δὲ ἀκούσας ἀνεφλέχθη τε καὶ παντοδαπὰ χρώ– 71491 Ep.349.a.7 : ματα ἧκεν, οἷ´ ἂν θυμούμενος ἀφείη· προσπεσὼν δ´ αὐτῷ 71492 Ep.349.b.1 : ὁ Θεοδότης, λαβόμενος τῆς χειρὸς ἐδάκρυσέν τε καὶ ἱκέτευεν 71493 Ep.349.b.2 : μηδὲν τοιοῦτον ποιεῖν, ὑπολαβὼν δ´ ἐγὼ παραμυθούμενος, 71494 Ep.349.b.3 : "Θάρρει, Θεοδότα," ἔφην· "οὐ γὰρ τολμήσει Διονύσιος 71495 Ep.349.b.4 : παρὰ τὰ χθὲς ὡμολογημένα ἄλλα ποτὲ δρᾶν." καὶ ὃς ἐμ– 71496 Ep.349.b.5 : βλέψας μοι καὶ μάλα τυραννικῶς, "Σοί," ἔφη, "ἐγὼ οὔτε 71497 Ep.349.b.6 : τι σμικρὸν οὔτε μέγα ὡμολόγησα." "Νὴ τοὺς θεούς," ἦν 71498 Ep.349.b.7 : δ´ ἐγώ, "σύ γε, ταῦτα ἃ σοῦ νῦν οὗτος δεῖται μὴ ποιεῖν·" 71499 Ep.349.b.8 : καὶ εἰπὼν ταῦτα ἀποστρεφόμενος ᾠχόμην ἔξω. τὸ μετὰ 71500 Ep.349.c.1 : ταῦτα ὁ μὲν ἐκυνήγει τὸν Ἡρακλείδην, Θεοδότης δὲ ἀγγέλους 71501 Ep.349.c.2 : πέμπων Ἡρακλείδῃ φεύγειν διεκελεύετο. ὁ δὲ ἐκπέμψας 71502 Ep.349.c.3 : Τεισίαν καὶ πελταστὰς διώκειν ἐκέλευε· φθάνει δέ, ὡς 71503 Ep.349.c.4 : ἐλέγετο, Ἡρακλείδης εἰς τὴν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν ἐκ– 71504 Ep.349.c.5 : φυγὼν ἡμέρας σμικρῷ τινι μέρει. τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἡ 71505 Ep.349.c.6 : πάλαι ἐπιβουλὴ Διονυσίῳ τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ Δίωνος 71506 Ep.349.c.7 : χρήματα ἔδοξεν ἔχθρας λόγον ἔχειν ἂν πρός με πιθανόν, 71507 Ep.349.c.8 : καὶ πρῶτον μὲν ἐκ τῆς ἀκροπόλεως ἐκπέμπει με, εὑρὼν 71508 Ep.349.d.1 : πρόφασιν ὡς τὰς γυναῖκας ἐν τῷ κήπῳ, ἐν ᾧ κατῴκουν ἐγώ, 71509 Ep.349.d.2 : δέοι θῦσαι θυσίαν τινὰ δεχήμερον· ἔξω δή με παρ´ Ἀρχε– 71510 Ep.349.d.3 : δήμῳ προσέταττεν τὸν χρόνον τοῦτον μεῖναι. ὄντος δ´ 71511 Ep.349.d.4 : ἐμοῦ ἐκεῖ, Θεοδότης μεταπεμψάμενός με πολλὰ περὶ τῶν 71512 Ep.349.d.5 : τότε πραχθέντων ἠγανάκτει καὶ ἐμέμφετο Διονυσίῳ· ὁ δ´ 71513 Ep.349.d.6 : ἀκούσας ὅτι παρὰ Θεοδότην εἴην εἰσεληλυθώς, πρόφασιν 71514 Ep.349.e.1 : αὖ ταύτην ἄλλην τῆς πρὸς ἐμὲ διαφορᾶς ποιούμενος, ἀδελφὴν 71515 Ep.349.e.2 : τῆς πρόσθεν, πέμψας τινὰ ἠρώτα με εἰ συγγιγνοίμην ὄντως 71516 Ep.349.e.3 : μεταπεμψαμένου με Θεοδότου. κἀγώ, "Παντάπασιν," ἔφην· 71517 Ep.349.e.4 : ὁ δέ, "Ἐκέλευε τοίνυν," ἔφη, "σοὶ φράζειν ὅτι καλῶς οὐδαμῇ 71518 Ep.349.e.5 : ποιεῖς Δίωνα καὶ τοὺς Δίωνος φίλους ἀεὶ περὶ πλείονος 71519 Ep.349.e.6 : αὐτοῦ ποιούμενος." ταῦτ´ ἐρρήθη, καὶ οὐκέτι μετεπέμψατό 71520 Ep.349.e.7 : με εἰς τὴν οἴκησιν πάλιν, ὡς ἤδη σαφῶς Θεοδότου μὲν 71521 Ep.349.e.8 : ὄντος μου καὶ Ἡρακλείδου φίλου, αὐτοῦ δ´ ἐχθροῦ, καὶ οὐκ 71522 Ep.349.e.9 : εὐνοεῖν ᾤετό με, ὅτι Δίωνι τὰ χρήματα ἔρρει παντελῶς. 71523 Ep.350.a.1 : ᾤκουν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο ἔξω τῆς ἀκροπόλεως ἐν τοῖς μισθο– 71524 Ep.350.a.2 : φόροις· προσιόντες δέ μοι ἄλλοι τε καὶ οἱ τῶν ὑπηρεσιῶν 71525 Ep.350.a.3 : ὄντες Ἀθήνηθεν, ἐμοὶ πολῖται, ἀπήγγελλον ὅτι διαβεβλη– 71526 Ep.350.a.4 : μένος εἴην ἐν τοῖς πελτασταῖς καί μοί τινες ἀπειλοῖεν, εἴ 71527 Ep.350.a.5 : που λήψονταί με, διαφθερεῖν. μηχανῶμαι δή τινα τοιάνδε 71528 Ep.350.a.6 : σωτηρίαν. πέμπω παρ´ Ἀρχύτην καὶ τοὺς ἄλλους φίλους 71529 Ep.350.a.7 : εἰς Τάραντα, φράζων ἐν οἷς ὢν τυγχάνω· οἱ δὲ πρόφασίν 71530 Ep.350.a.8 : τινα πρεσβείας πορισάμενοι παρὰ τῆς πόλεως πέμπουσιν 71531 Ep.350.b.1 : τριακόντορόν τε καὶ Λαμίσκον αὑτῶν ἕνα, ὃς ἐλθὼν ἐδεῖτο 71532 Ep.350.b.2 : Διονυσίου περὶ ἐμοῦ, λέγων ὅτι βουλοίμην ἀπιέναι, καὶ 71533 Ep.350.b.3 : μηδαμῶς ἄλλως ποιεῖν. ὁ δὲ συνωμολόγησεν καὶ ἀπέπεμψεν 71534 Ep.350.b.4 : ἐφόδια δούς, τῶν Δίωνος δὲ χρημάτων οὔτ´ ἐγὼ ἔτι ἀπῄτουν 71535 Ep.350.b.5 : οὔτε τις ἀπέδωκεν. 71536 Ep.350.b.6 : Ἐλθὼν δὲ εἰς Πελοπόννησον εἰς Ὀλυμπίαν, Δίωνα 71537 Ep.350.b.7 : καταλαβὼν θεωροῦντα, ἤγγελλον τὰ γεγονότα· ὁ δὲ τὸν 71538 Ep.350.b.8 : Δία ἐπιμαρτυράμενος εὐθὺς παρήγγελλεν ἐμοὶ καὶ τοῖς ἐμοῖς 71539 Ep.350.c.1 : οἰκείοις καὶ φίλοις παρασκευάζεσθαι τιμωρεῖσθαι Διονύσιον, 71540 Ep.350.c.2 : ἡμᾶς μὲν ξεναπατίας χάριν—οὕτω γὰρ ἔλεγέν τε καὶ ἐνόει— 71541 Ep.350.c.3 : αὐτὸν δ´ ἐκβολῆς ἀδίκου καὶ φυγῆς. ἀκούσας δ´ ἐγὼ τοὺς 71542 Ep.350.c.4 : μὲν φίλους παρακαλεῖν αὐτὸν ἐκέλευον, εἰ βούλοιντο· "Ἐμὲ 71543 Ep.350.c.5 : δ´" εἶπον ὅτι "σὺ μετὰ τῶν ἄλλων βίᾳ τινὰ τρόπον σύσ– 71544 Ep.350.c.6 : σιτον καὶ συνέστιον καὶ κοινωνὸν ἱερῶν Διονυσίῳ ἐποίησας, 71545 Ep.350.c.7 : ὃς ἴσως ἡγεῖτο διαβαλλόντων πολλῶν ἐπιβουλεύειν ἐμὲ 71546 Ep.350.c.8 : μετὰ σοῦ ἑαυτῷ καὶ τῇ τυραννίδι, καὶ ὅμως οὐκ ἀπέκτεινεν, 71547 Ep.350.d.1 : ᾐδέσθη δέ. οὔτ´ οὖν ἡλικίαν ἔχω συμπολεμεῖν ἔτι σχεδὸν 71548 Ep.350.d.2 : οὐδενί, κοινός τε ὑμῖν εἰμι, ἄν ποτέ τι πρὸς ἀλλήλους δεη– 71549 Ep.350.d.3 : θέντες φιλίας ἀγαθόν τι ποιεῖν βουληθῆτε· κακὰ δὲ ἕως ἂν 71550 Ep.350.d.4 : ἐπιθυμῆτε, ἄλλους παρακαλεῖτε." ταῦτα εἶπον μεμισηκὼς 71551 Ep.350.d.5 : τὴν περὶ Σικελίαν πλάνην καὶ ἀτυχίαν· ἀπειθοῦντες δὲ καὶ 71552 Ep.350.d.6 : οὐ πειθόμενοι ταῖς ὑπ´ ἐμοῦ διαλλάξεσιν πάντων τῶν νῦν 71553 Ep.350.d.7 : γεγονότων κακῶν αὐτοὶ αἴτιοι ἐγένοντο αὑτοῖς, ὧν, εἰ Διονύ– 71554 Ep.350.e.1 : σιος ἀπέδωκεν τὰ χρήματα Δίωνι ἢ καὶ παντάπασι κατηλλάγη, 71555 Ep.350.e.2 : οὐκ ἄν ποτε ἐγένετο οὐδέν, ὅσα γε δὴ τἀνθρώπινα—Δίωνα 71556 Ep.350.e.3 : γὰρ ἐγὼ καὶ τῷ βούλεσθαι καὶ τῷ δύνασθαι κατεῖχον ἂν 71557 Ep.350.e.4 : ῥᾳδίως—νῦν δὲ ὁρμήσαντες ἐπ´ ἀλλήλους κακῶν πάντα ἐμ– 71558 Ep.351.a.1 : πεπλήκασιν. καίτοι τήν γε αὐτὴν Δίων εἶχεν βούλησιν 71559 Ep.351.a.2 : ἥνπερ ἂν ἐγὼ φαίην δεῖν ἐμὲ καὶ ἄλλον, ὅστις μέτριος, 71560 Ep.351.a.3 : περί τε τῆς αὑτοῦ δυνάμεως καὶ φίλων καὶ περὶ πόλεως 71561 Ep.351.a.4 : τῆς αὑτοῦ διανοοῖτ´ ἂν εὐεργετῶν ἐν δυνάμει καὶ τιμαῖσιν 71562 Ep.351.a.5 : γενέσθαι τὰ μέγιστα ἐν ταῖς μεγίσταις. ἔστιν δὲ οὐκ ἄν 71563 Ep.351.a.6 : τις πλούσιον ἑαυτὸν ποιήσῃ καὶ ἑταίρους καὶ πόλιν, ἐπι– 71564 Ep.351.a.7 : βουλεύσας καὶ συνωμότας συναγαγών, πένης ὢν καὶ ἑαυτοῦ 71565 Ep.351.a.8 : μὴ κρατῶν, ὑπὸ δειλίας τῆς πρὸς τὰς ἡδονὰς ἡττημένος, 71566 Ep.351.b.1 : εἶτα τοὺς τὰς οὐσίας κεκτημένους ἀποκτείνας, ἐχθροὺς καλῶν 71567 Ep.351.b.2 : τούτους, διαφορῇ τὰ τούτων χρήματα καὶ τοῖς συνεργοῖς τε 71568 Ep.351.b.3 : καὶ ἑταίροις παρακελεύηται ὅπως μηδεὶς αὐτῷ ἐγκαλεῖ πένης 71569 Ep.351.b.4 : φάσκων εἶναι· ταὐτὸν δὲ καὶ τὴν πόλιν ἂν οὕτω τις εὐερ– 71570 Ep.351.b.5 : γετῶν τιμᾶται ὑπ´ αὐτῆς, τοῖς πολλοῖς τὰ τῶν ὀλίγων ὑπὸ 71571 Ep.351.b.6 : ψηφισμάτων διανέμων, ἢ μεγάλης προεστὼς πόλεως καὶ 71572 Ep.351.b.7 : πολλῶν ἀρχούσης ἐλαττόνων, τῇ ἑαυτοῦ πόλει τὰ τῶν σμι– 71573 Ep.351.c.1 : κροτέρων χρήματα διανέμῃ μὴ κατὰ δίκην. οὕτω μὲν γὰρ 71574 Ep.351.c.2 : οὔτε Δίων οὔτε ἄλλος ποτὲ οὐδεὶς ἐπὶ δύναμιν ἑκὼν εἶσιν 71575 Ep.351.c.3 : ἀλιτηριώδη ἑαυτῷ τε καὶ γένει εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον, ἐπὶ πολι– 71576 Ep.351.c.4 : τείαν δὲ καὶ νόμων κατασκευὴν τῶν δικαιοτάτων τε καὶ 71577 Ep.351.c.5 : ἀρίστων, οὔ τι δι´ ὀλιγίστων θανάτων καὶ φόνων γιγνο– 71578 Ep.351.c.6 : μένην· ἃ δὴ Δίων νῦν πράττων, προτιμήσας τὸ πάσχειν 71579 Ep.351.c.7 : ἀνόσια τοῦ δρᾶσαι πρότερον, διευλαβούμενος δὲ μὴ παθεῖν, 71580 Ep.351.c.8 : ὅμως ἔπταισεν ἐπ´ ἄκρον ἐλθὼν τοῦ περιγενέσθαι τῶν 71581 Ep.351.d.1 : ἐχθρῶν, θαυμαστὸν παθὼν οὐδέν. ὅσιος γὰρ ἄνθρωπος 71582 Ep.351.d.2 : ἀνοσίων πέρι, σώφρων τε καὶ ἔμφρων, τὸ μὲν ὅλον οὐκ ἄν 71583 Ep.351.d.3 : ποτε διαψευσθείη τῆς ψυχῆς τῶν τοιούτων πέρι, κυβερνήτου 71584 Ep.351.d.4 : δὲ ἀγαθοῦ πάθος ἂν ἴσως οὐ θαυμαστὸν εἰ πάθοι, ὃν χειμὼν 71585 Ep.351.d.5 : μὲν ἐσόμενος οὐκ ἂν πάνυ λάθοι, χειμώνων δὲ ἐξαίσιον καὶ 71586 Ep.351.d.6 : ἀπροσδόκητον μέγεθος λάθοι τ´ ἂν καὶ λαθὸν κατακλύσειεν 71587 Ep.351.d.7 : βίᾳ. ταὐτὸν δὴ καὶ Δίωνα ἔσφηλεν· κακοὶ μὲν γὰρ ὄντες αὐ– 71588 Ep.351.d.8 : τὸν σφόδρα οὐκ ἔλαθον οἱ σφήλαντες, ὅσον δὲ ὕψος ἀμαθίας 71589 Ep.351.e.1 : εἶχον καὶ τῆς ἄλλης μοχθηρίας τε καὶ λαιμαργίας, ἔλαθον, 71590 Ep.351.e.2 : ᾧ δὴ σφαλεὶς κεῖται, Σικελίαν πένθει περιβαλὼν μυρίῳ. 71591 Ep.352.a.1 : Τὰ δὴ μετὰ τὰ νῦν ῥηθέντα ἃ συμβουλεύω, σχεδὸν εἴρηταί 71592 Ep.352.a.2 : τέ μοι καὶ εἰρήσθω· ὧν δ´ ἐπανέλαβον ἕνεκα τὴν εἰς Σικε– 71593 Ep.352.a.3 : λίαν ἄφιξιν τὴν δευτέραν, ἀναγκαῖον εἶναι ἔδοξέ μοι ῥηθῆναι 71594 Ep.352.a.4 : δεῖν διὰ τὴν ἀτοπίαν καὶ ἀλογίαν τῶν γενομένων. εἰ δ´ ἄρα 71595 Ep.352.a.5 : τινὶ νῦν ῥηθέντα εὐλογώτερα ἐφάνη καὶ προφάσεις πρὸς 71596 Ep.352.a.6 : τὰ γενόμενα ἱκανὰς ἔχειν ἔδοξέν τῳ, μετρίως ἂν ἡμῖν καὶ 71597 Ep.352.a.7 : ἱκανῶς εἴη τὰ νῦν εἰρημένα. 71598 Ep.352.a.7 : 71599 Ep.352.b.1 : {1Πλάτων τοῖς Δίωνος οἰκείοις τε καὶ ἑταίροις 71600 Ep.352.b.2 : εὖ πράττειν.}1 71601 Ep.352.b.3 : Ἃ δ´ ἂν διανοηθέντες μάλιστα εὖ πράττοιτε ὄντως, πειρά– 71602 Ep.352.b.4 : σομαι ταῦθ´ ὑμῖν κατὰ δύναμιν διεξελθεῖν. ἐλπίζω δὲ οὐχ 71603 Ep.352.b.5 : ὑμῖν μόνοις συμβουλεύσειν τὰ συμφέροντα, μάλιστά γε μὴν 71604 Ep.352.c.1 : ὑμῖν, καὶ δευτέροις πᾶσιν τοῖς ἐν Συρακούσαις, τρίτοις δὲ 71605 Ep.352.c.2 : ὑμῶν καὶ τοῖς ἐχθροῖς καὶ πολεμίοις, πλὴν εἴ τις αὐτῶν 71606 Ep.352.c.3 : ἀνοσιουργὸς γέγονεν· ταῦτα γὰρ ἀνίατα καὶ οὐκ ἄν ποτέ 71607 Ep.352.c.4 : τις αὐτὰ ἐκνίψειν. νοήσατε δὲ ἃ λέγω νῦν. 71608 Ep.352.c.5 : Ἔσθ´ ὑμῖν κατὰ Σικελίαν πᾶσαν λελυμένης τῆς τυραν– 71609 Ep.352.c.6 : νίδος πᾶσα μάχη περὶ αὐτῶν τούτων, τῶν μὲν βουλομένων 71610 Ep.352.c.7 : ἀναλαβεῖν πάλιν τὴν ἀρχήν, τῶν δὲ τῇ τῆς τυραννίδος ἀπο– 71611 Ep.352.c.8 : φυγῇ τέλος ἐπιθεῖναι. συμβουλὴ δὴ περὶ τῶν τοιούτων 71612 Ep.352.d.1 : ὀρθὴ δοκεῖ ἑκάστοτε τοῖς πολλοῖς εἶναι ταῦτα συμβουλεύειν 71613 Ep.352.d.2 : δεῖν ἃ τοὺς μὲν πολεμίους ὡς πλεῖστα κακὰ ἐξεργάσεται, 71614 Ep.352.d.3 : τοὺς δὲ φίλους ὡς πλεῖστα ἀγαθά· τὸ δὲ οὐδαμῶς ῥᾴδιον 71615 Ep.352.d.4 : πολλὰ κακὰ δρῶντα τοὺς ἄλλους μὴ οὐ καὶ πάσχειν αὐτὸν 71616 Ep.352.d.5 : πολλὰ ἕτερα. δεῖ δὲ οὐ μακρὰν ἐλθόντας ποι τὰ τοιαῦτα 71617 Ep.352.d.6 : ἐναργῶς ἰδεῖν, ἀλλ´ ὅσα νῦν γέγονεν τῇδε, αὐτοῦ περὶ 71618 Ep.352.d.7 : Σικελίαν, τῶν μὲν ἐπιχειρούντων δρᾶν, τῶν δὲ ἀμύνασθαι 71619 Ep.352.e.1 : τοὺς δρῶντας· ἃ κἂν ἄλλοις μυθολογοῦντες ἱκανοὶ γίγνοισθ´ 71620 Ep.352.e.2 : ἂν ἑκάστοτε διδάσκαλοι. τούτων μὲν δὴ σχεδὸν οὐκ ἀπορία· 71621 Ep.352.e.3 : τῶν δὲ ὅσα γένοιτ´ ἂν ἢ πᾶσιν συμφέροντα ἐχθροῖς τε καὶ 71622 Ep.352.e.4 : φίλοις ἢ ὅτι σμικρότατα κακὰ ἀμφοῖν, ταῦτα οὔτε ῥᾴδιον 71623 Ep.352.e.5 : ὁρᾶν οὔτε ἰδόντα ἐπιτελεῖν, εὐχῇ δὲ προσέοικεν ἡ τοιαύτη 71624 Ep.352.e.6 : συμβουλή τε καὶ ἐπιχείρησις τοῦ λόγου. ἔστω δὴ παντά– 71625 Ep.353.a.1 : πασι μὲν εὐχή τις—ἀπὸ γὰρ θεῶν χρὴ πάντα ἀρχόμενον ἀεὶ 71626 Ep.353.a.2 : λέγειν τε καὶ νοεῖν—ἐπιτελὴς δ´ εἴη σημαίνουσα ἡμῖν τοιόνδε 71627 Ep.353.a.3 : τινὰ λόγον· Νῦν ὑμῖν καὶ τοῖς πολεμίοις σχεδόν, ἐξ οὗπερ 71628 Ep.353.a.4 : γέγονεν ὁ πόλεμος, συγγένεια ἄρχει μία διὰ τέλους, ἥν 71629 Ep.353.a.5 : ποτε κατέστησαν οἱ πατέρες ὑμῶν ἐς ἀπορίαν ἐλθόντες τὴν 71630 Ep.353.a.6 : ἅπασαν, τόθ´ ὅτε κίνδυνος ἐγένετο ἔσχατος Σικελίᾳ τῇ τῶν 71631 Ep.353.a.7 : Ἑλλήνων ὑπὸ Καρχηδονίων ἀνάστατον ὅλην ἐκβαρβαρω– 71632 Ep.353.a.8 : θεῖσαν γενέσθαι. τότε γὰρ εἵλοντο Διονύσιον μὲν ὡς νέον 71633 Ep.353.b.1 : καὶ πολεμικὸν ἐπὶ τὰς τοῦ πολέμου πρεπούσας αὐτῷ πράξεις, 71634 Ep.353.b.2 : σύμβουλον δὲ καὶ πρεσβύτερον Ἱππαρῖνον, ἐπὶ σωτηρίᾳ 71635 Ep.353.b.3 : τῆς Σικελίας αὐτοκράτορας, ὥς φασιν, τυράννους ἐπονομά– 71636 Ep.353.b.4 : ζοντες. καὶ εἴτε δὴ θείαν τις ἡγεῖσθαι βούλεται τύχην καὶ 71637 Ep.353.b.5 : θεὸν εἴτε τὴν τῶν ἀρχόντων ἀρετὴν εἴτε καὶ τὸ συναμφό– 71638 Ep.353.b.6 : τερον μετὰ τῶν τότε πολιτῶν τῆς σωτηρίας αἰτίαν συμβῆναι 71639 Ep.353.b.7 : γενομένην, ἔστω ταύτῃ ὅπῃ τις ὑπολαμβάνει· σωτηρία 71640 Ep.353.b.8 : δ´ οὖν οὕτως συνέβη τοῖς τότε γενομένοις. τοιούτων οὖν 71641 Ep.353.c.1 : αὐτῶν γεγονότων, δίκαιόν που τοῖς σώσασιν πάντας χάριν 71642 Ep.353.c.2 : ἔχειν· εἰ δέ τι τὸν μετέπειτα χρόνον ἡ τυραννὶς οὐκ ὀρθῶς 71643 Ep.353.c.3 : τῇ τῆς πόλεως δωρεᾷ κατακέχρηται, τούτων δίκας τὰς μὲν 71644 Ep.353.c.4 : ἔχει, τὰς δὲ τινέτω. τίνες οὖν δὴ δίκαι ἀναγκαίως ὀρθαὶ 71645 Ep.353.c.5 : γίγνοιντ´ ἂν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς; εἰ μὲν ῥᾳδίως ὑμεῖς 71646 Ep.353.c.6 : ἀποφυγεῖν οἷοί τ´ ἦτε αὐτοὺς καὶ ἄνευ μεγάλων κινδύνων 71647 Ep.353.c.7 : καὶ πόνων, ἢ ´κεῖνοι ἑλεῖν εὐπετῶς πάλιν τὴν ἀρχήν, οὐδ´ 71648 Ep.353.c.8 : ἂν συμβουλεύειν οἷόν τ´ ἦν τὰ μέλλοντα ῥηθήσεσθαι· νῦν 71649 Ep.353.d.1 : δ´ ἐννοεῖν ὑμᾶς ἀμφοτέρους χρεὼν καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι 71650 Ep.353.d.2 : ποσάκις ἐν ἐλπίδι ἑκάτεροι γεγόνατε τοῦ νῦν οἴεσθαι σχεδὸν 71651 Ep.353.d.3 : ἀεί τινος σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι τὸ μὴ πάντα κατὰ νοῦν 71652 Ep.353.d.4 : πράττειν, καὶ δὴ καὶ ὅτι τὸ σμικρὸν τοῦτο μεγάλων καὶ 71653 Ep.353.d.5 : μυρίων κακῶν αἴτιον ἑκάστοτε συμβαίνει γιγνόμενον, καὶ 71654 Ep.353.d.6 : πέρας οὐδέν ποτε τελεῖται, συνάπτει δὲ ἀεὶ παλαιὰ τελευτὴ 71655 Ep.353.d.7 : δοκοῦσα ἀρχῇ φυομένῃ νέᾳ, διολέσθαι δ´ ὑπὸ τοῦ κύκλου 71656 Ep.353.e.1 : τούτου κινδυνεύσει καὶ τὸ τυραννικὸν ἅπαν καὶ τὸ δημοτικὸν 71657 Ep.353.e.2 : γένος, ἥξει δέ, ἐάνπερ τῶν εἰκότων γίγνηταί τι καὶ ἀπευκ– 71658 Ep.353.e.3 : τῶν, σχεδὸν εἰς ἐρημίαν τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς Σικελία 71659 Ep.353.e.4 : πᾶσα, Φοινίκων ἢ Ὀπικῶν μεταβαλοῦσα εἴς τινα δυναστείαν 71660 Ep.353.e.5 : καὶ κράτος. τούτων δὴ χρὴ πάσῃ προθυμίᾳ πάντας τοὺς 71661 Ep.353.e.6 : Ἕλληνας τέμνειν φάρμακον. εἰ μὲν δή τις ὀρθότερον ἄμει– 71662 Ep.353.e.7 : νόν τ´ ἔχει τοῦ ὑπ´ ἐμοῦ ῥηθησομένου, ἐνεγκὼν εἰς τὸ μέσον 71663 Ep.354.a.1 : ὀρθότατα φιλέλλην ἂν λεχθείη· ὃ δέ μοι φαίνεταί πῃ τὰ 71664 Ep.354.a.2 : νῦν, ἐγὼ πειράσομαι πάσῃ παρρησίᾳ καὶ κοινῷ τινι δικαίῳ 71665 Ep.354.a.3 : λόγῳ χρώμενος δηλοῦν. λέγω γὰρ δὴ διαιτητοῦ τινα τρόπον 71666 Ep.354.a.4 : διαλεγόμενος ὡς δυοῖν, τυραννεύσαντί τε καὶ τυραννευθέντι, 71667 Ep.354.a.5 : ὡς ἑνὶ ἑκατέρῳ παλαιὰν ἐμὴν συμβουλήν· καὶ νῦν δὲ ὅ γ´ 71668 Ep.354.a.6 : ἐμὸς λόγος ἂν εἴη σύμβουλος τυράννῳ παντὶ φεύγειν μὲν 71669 Ep.354.a.7 : τοὔνομά τε καὶ τοὖργον τοῦτο, εἰς βασιλείαν δέ, εἰ δυνατὸν 71670 Ep.354.b.1 : εἴη, μεταβαλεῖν. δυνατὸν δέ, ὡς ἔδειξεν ἔργῳ σοφὸς ἀνὴρ 71671 Ep.354.b.2 : καὶ ἀγαθὸς Λυκοῦργος, ὃς ἰδὼν τὸ τῶν οἰκείων γένος ἐν 71672 Ep.354.b.3 : Ἄργει καὶ Μεσσήνῃ ἐκ βασιλέων εἰς τυράννων δύναμιν 71673 Ep.354.b.4 : ἀφικομένους καὶ διαφθείραντας ἑαυτούς τε καὶ τὴν πόλιν 71674 Ep.354.b.5 : ἑκατέρους ἑκατέραν, δείσας περὶ τῆς αὑτοῦ πόλεως ἅμα καὶ 71675 Ep.354.b.6 : γένους, φάρμακον ἐπήνεγκεν τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ 71676 Ep.354.b.7 : τὸν τῶν ἐφόρων δεσμὸν τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς σωτήριον, 71677 Ep.354.b.8 : ὥστε γενεὰς τοσαύτας ἤδη μετ´ εὐκλείας σῴζεσθαι, νόμος 71678 Ep.354.c.1 : ἐπειδὴ κύριος ἐγένετο βασιλεὺς τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ´ οὐκ 71679 Ep.354.c.2 : ἄνθρωποι τύραννοι νόμων. ὃ δὴ καὶ νῦν οὑμὸς λόγος πᾶσιν 71680 Ep.354.c.3 : παρακελεύεται, τοῖς μὲν τυραννίδος ἐφιεμένοις ἀποτρέπεσθαι 71681 Ep.354.c.4 : καὶ φεύγειν φυγῇ ἀπλήστως πεινώντων εὐδαιμόνισμα ἀν– 71682 Ep.354.c.5 : θρώπων καὶ ἀνοήτων, εἰς βασιλέως δ´ εἶδος πειρᾶσθαι μετα– 71683 Ep.354.c.6 : βάλλειν καὶ δουλεῦσαι νόμοις βασιλικοῖς, τὰς μεγίστας 71684 Ep.354.c.7 : τιμὰς κεκτημένους παρ´ ἑκόντων τε ἀνθρώπων καὶ τῶν νόμων· 71685 Ep.354.d.1 : τοῖς δὲ δὴ ἐλεύθερα διώκουσιν ἤθη καὶ φεύγουσιν τὸν δού– 71686 Ep.354.d.2 : λειον ζυγὸν ὡς ὂν κακόν, εὐλαβεῖσθαι συμβουλεύοιμ´ ἂν μή 71687 Ep.354.d.3 : ποτε ἀπληστίᾳ ἐλευθερίας ἀκαίρου τινὸς εἰς τὸ τῶν προγόνων 71688 Ep.354.d.4 : νόσημα ἐμπέσωσιν, ὃ διὰ τὴν ἄγαν ἀναρχίαν οἱ τότε ἔπαθον, 71689 Ep.354.d.5 : ἀμέτρῳ ἐλευθερίας χρώμενοι ἔρωτι. οἱ γὰρ πρὸ Διονυσίου 71690 Ep.354.d.6 : καὶ Ἱππαρίνου ἀρξάντων Σικελιῶται τότε ὡς ᾤοντο εὐδαι– 71691 Ep.354.d.7 : μόνως ἔζων, τρυφῶντές τε καὶ ἅμα ἀρχόντων ἄρχοντες· οἳ 71692 Ep.354.d.8 : καὶ τοὺς δέκα στρατηγοὺς κατέλευσαν βάλλοντες τοὺς πρὸ 71693 Ep.354.e.1 : Διονυσίου, κατὰ νόμον οὐδένα κρίναντες, ἵνα δὴ δουλεύοιεν 71694 Ep.354.e.2 : μηδενὶ μήτε σὺν δίκῃ μήτε νόμῳ δεσπότῃ, ἐλεύθεροι δ´ εἶεν 71695 Ep.354.e.3 : πάντῃ πάντως· ὅθεν αἱ τυραννίδες ἐγένοντο αὐτοῖς. δουλεία 71696 Ep.354.e.4 : γὰρ καὶ ἐλευθερία ὑπερβάλλουσα μὲν ἑκατέρα πάγκακον, 71697 Ep.354.e.5 : ἔμμετρος δὲ οὖσα πανάγαθον· μετρία δὲ ἡ θεῷ δουλεία, 71698 Ep.354.e.6 : ἄμετρος δὲ ἡ τοῖς ἀνθρώποις· θεὸς δὲ ἀνθρώποις σώφροσιν 71699 Ep.355.a.1 : νόμος, ἄφροσιν δὲ ἡδονή. τούτων δὴ ταύτῃ πεφυκότων, 71700 Ep.355.a.2 : ἃ συμβουλεύω Συρακοσίοις πᾶσιν φράζειν παρακελεύομαι 71701 Ep.355.a.3 : τοῖς Δίωνος φίλοις ἐκείνου καὶ ἐμὴν κοινὴν συμβουλήν· ἐγὼ 71702 Ep.355.a.4 : δὲ ἑρμηνεύσω ἃν ἐκεῖνος ἔμπνους ὢν καὶ δυνάμενος εἶπεν 71703 Ep.355.a.5 : νῦν πρὸς ὑμᾶς. τίν´ οὖν δή, τις ἂν εἴποι, λόγον ἀποφαί– 71704 Ep.355.a.6 : νεται ἡμῖν περὶ τῶν νῦν παρόντων ἡ Δίωνος συμβουλή; 71705 Ep.355.a.7 : τόνδε. 71706 Ep.355.a.8 : "Δέξασθε, ὦ Συρακόσιοι, πάντων πρῶτον νόμους οἵτινες 71707 Ep.355.b.1 : ἂν ὑμῖν φαίνωνται μὴ πρὸς χρηματισμὸν καὶ πλοῦτον τρέ– 71708 Ep.355.b.2 : ψοντες τὰς γνώμας ὑμῶν μετ´ ἐπιθυμίας, ἀλλ´ ὄντων τριῶν, 71709 Ep.355.b.3 : ψυχῆς καὶ σώματος ἔτι δὲ χρημάτων, τὴν τῆς ψυχῆς ἀρετὴν 71710 Ep.355.b.4 : ἐντιμοτάτην ποιοῦντες, δευτέραν δὲ τὴν τοῦ σώματος, ὑπὸ 71711 Ep.355.b.5 : τῇ τῆς ψυχῆς κειμένην, τρίτην δὲ καὶ ὑστάτην τὴν τῶν 71712 Ep.355.b.6 : χρημάτων τιμήν, δουλεύουσαν τῷ σώματί τε καὶ ψυχῇ. καὶ 71713 Ep.355.c.1 : ὁ μὲν ταῦτα ἀπεργαζόμενος θεσμὸς νόμος ἂν ὀρθῶς ὑμῖν 71714 Ep.355.c.2 : εἴη κείμενος, ὄντως εὐδαίμονας ἀποτελῶν τοὺς χρωμένους· 71715 Ep.355.c.3 : ὁ δὲ τοὺς πλουσίους εὐδαίμονας ὀνομάζων λόγος αὐτός τε 71716 Ep.355.c.4 : ἄθλιος, γυναικῶν καὶ παίδων ὢν λόγος ἄνους, τοὺς πειθο– 71717 Ep.355.c.5 : μένους τε ἀπεργάζεται τοιούτους. ὅτι δ´ ἀληθῆ ταῦτ´ ἐγὼ 71718 Ep.355.c.6 : παρακελεύομαι, ἐὰν γεύσησθε τῶν νῦν λεγομένων περὶ νόμων, 71719 Ep.355.c.7 : ἔργῳ γνώσεσθε· ἣ δὴ βάσανος ἀληθεστάτη δοκεῖ γίγνεσθαι 71720 Ep.355.c.8 : τῶν πάντων πέρι. δεξάμενοι δὲ τοὺς τοιούτους νόμους, 71721 Ep.355.d.1 : ἐπειδὴ κατέχει κίνδυνος Σικελίαν, καὶ οὔτε κρατεῖτε ἱκανῶς 71722 Ep.355.d.2 : οὔτ´ αὖ διαφερόντως κρατεῖσθε, δίκαιον ἂν ἴσως καὶ συμ– 71723 Ep.355.d.3 : φέρον γίγνοιτο ὑμῖν πᾶσιν μέσον τεμεῖν, τοῖς τε φεύγουσιν 71724 Ep.355.d.4 : τῆς ἀρχῆς τὴν χαλεπότητα ὑμῖν καὶ τοῖς τῆς ἀρχῆς πάλιν 71725 Ep.355.d.5 : ἐρῶσιν τυχεῖν, ὧν οἱ πρόγονοι τότε, 〈τὸ〉 μέγιστον, ἔσωσαν 71726 Ep.355.d.6 : ἀπὸ βαρβάρων τοὺς Ἕλληνας, ὥστ´ ἐξεῖναι περὶ πολιτείας 71727 Ep.355.d.7 : νῦν ποιεῖσθαι λόγους· ἔρρουσι δὲ τότε οὔτε λόγος οὔτ´ ἐλπὶς 71728 Ep.355.d.8 : ἐλείπετ´ ἂν οὐδαμῇ οὐδαμῶς. νῦν οὖν τοῖς μὲν ἐλευθερία 71729 Ep.355.e.1 : γιγνέσθω μετὰ βασιλικῆς ἀρχῆς, τοῖς δὲ ἀρχὴ ὑπεύθυνος 71730 Ep.355.e.2 : βασιλική, δεσποζόντων νόμων τῶν τε ἄλλων πολιτῶν καὶ 71731 Ep.355.e.3 : τῶν βασιλέων αὐτῶν, ἄν τι παράνομον πράττωσιν· ἐπὶ δὲ 71732 Ep.355.e.4 : τούτοις σύμπασιν ἀδόλῳ γνώμῃ καὶ ὑγιεῖ μετὰ θεῶν βασιλέα 71733 Ep.355.e.5 : στήσασθε, πρῶτον μὲν τὸν ἐμὸν ὑὸν χαρίτων ἕνεκα διττῶν, 71734 Ep.355.e.6 : τῆς τε παρ´ ἐμοῦ καὶ τῆς παρὰ τοῦ ἐμοῦ πατρός—ὁ μὲν 71735 Ep.355.e.7 : γὰρ ἀπὸ βαρβάρων ἠλευθέρωσεν ἐν τῷ τότε χρόνῳ τὴν 71736 Ep.356.a.1 : πόλιν, ἐγὼ δὲ ἀπὸ τυράννων νῦν δίς, ὧν αὐτοὶ μάρτυρες 71737 Ep.356.a.2 : ὑμεῖς γεγόνατε—δεύτερον δὲ δὴ ποιεῖσθε βασιλέα τὸν τῷ 71738 Ep.356.a.3 : μὲν ἐμῷ πατρὶ ταὐτὸν κεκτημένον ὄνομα, ὑὸν δὲ Διονυσίου, 71739 Ep.356.a.4 : χάριν τῆς τε δὴ νῦν βοηθείας καὶ ὁσίου τρόπου· ὃς γενό– 71740 Ep.356.a.5 : μενος τυράννου πατρὸς ἑκὼν τὴν πόλιν ἐλευθεροῖ, τιμὴν 71741 Ep.356.a.6 : αὑτῷ καὶ γένει ἀείζωον ἀντὶ τυραννίδος ἐφημέρου καὶ ἀδίκου 71742 Ep.356.a.7 : κτώμενος. τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι 71743 Ep.356.a.8 : Συρακουσῶν, ἑκόντα ἑκούσης τῆς πόλεως, τὸν νῦν τοῦ τῶν 71744 Ep.356.b.1 : πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, 71745 Ep.356.b.2 : ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰς βασιλέως σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼς 71746 Ep.356.b.3 : μὲν τὰς τύχας, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν 71747 Ep.356.b.4 : καὶ τάφους, μὴ διὰ φιλονικίαν πάντως πάντα ἀπολέσῃ βαρ– 71748 Ep.356.b.5 : βάροις ἐπίχαρτος γενόμενος. τρεῖς δ´ ὄντας βασιλέας, εἴτ´ 71749 Ep.356.b.6 : οὖν τὴν Λακωνικὴν δύναμιν αὐτοῖς δόντες εἴτε ἀφελόντες 71750 Ep.356.b.7 : καὶ συνομολογησάμενοι, καταστήσασθε τρόπῳ τινὶ τοιῷδε, 71751 Ep.356.c.1 : ὃς εἴρηται μὲν καὶ πρότερον ὑμῖν, ὅμως δ´ ἔτι καὶ νῦν 71752 Ep.356.c.2 : ἀκούετε. ἐὰν ἐθέλῃ τὸ γένος ὑμῖν τὸ Διονυσίου τε καὶ 71753 Ep.356.c.3 : Ἱππαρίνου ἐπὶ σωτηρίᾳ Σικελίας παύσασθαι τῶν νῦν παρόν– 71754 Ep.356.c.4 : των κακῶν, τιμὰς αὑτοῖς καὶ γένει λαβόντες εἴς τε τὸν 71755 Ep.356.c.5 : ἔπειτα καὶ τὸν νῦν χρόνον, ἐπὶ τούτοις καλεῖτε, ὥσπερ καὶ 71756 Ep.356.c.6 : πρότερον ἐρρήθη, πρέσβεις οὓς ἂν ἐθελήσωσιν κυρίους 71757 Ep.356.c.7 : ποιησάμενοι τῶν διαλλαγῶν—εἴτε τινὰς αὐτόθεν εἴτε ἔξωθεν 71758 Ep.356.c.8 : εἴτε ἀμφότερα—καὶ ὁπόσους ἂν συγχωρήσωσιν· τούτους 71759 Ep.356.d.1 : δ´ ἐλθόντας νόμους μὲν πρῶτον θεῖναι καὶ πολιτείαν τοιαύ– 71760 Ep.356.d.2 : την, ἐν ᾗ βασιλέας ἁρμόττει γίγνεσθαι κυρίους ἱερῶν τε 71761 Ep.356.d.3 : καὶ ὅσων ἄλλων πρέπει τοῖς γενομένοις ποτὲ εὐεργέταις, 71762 Ep.356.d.4 : πολέμου δὲ καὶ εἰρήνης ἄρχοντας νομοφύλακας ποιήσασθαι 71763 Ep.356.d.5 : ἀριθμὸν τριάκοντα καὶ πέντε μετά τε δήμου καὶ βουλῆς. 71764 Ep.356.d.6 : δικαστήρια δὲ ἄλλα μὲν ἄλλων, θανάτου δὲ καὶ φυγῆς τούς 71765 Ep.356.d.7 : τε πέντε καὶ τριάκοντα ὑπάρχειν· πρὸς τούτοις τε ἐκλεκτοὺς 71766 Ep.356.d.8 : γίγνεσθαι δικαστὰς ἐκ τῶν νῦν ἀεὶ περυσινῶν ἀρχόντων, 71767 Ep.356.e.1 : ἕνα ἀφ´ ἑκάστης τῆς ἀρχῆς τὸν ἄριστον δόξαντ´ εἶναι καὶ 71768 Ep.356.e.2 : δικαιότατον· τούτους δὲ τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν δικάζειν ὅσα 71769 Ep.356.e.3 : θανάτου καὶ δεσμοῦ καὶ μεταστάσεως τῶν πολιτῶν· βασιλέα 71770 Ep.356.e.4 : δὲ τῶν τοιούτων δικῶν μὴ ἐξεῖναι δικαστὴν γίγνεσθαι, 71771 Ep.357.a.1 : καθάπερ ἱερέα φόνου καθαρεύοντα καὶ δεσμοῦ καὶ φυγῆς. 71772 Ep.357.a.2 : ταῦθ´ ὑμῖν ἐγὼ καὶ ζῶν διενοήθην γίγνεσθαι καὶ νῦν δια– 71773 Ep.357.a.3 : νοοῦμαι, καὶ τότε κρατήσας τῶν ἐχθρῶν μεθ´ ὑμῶν, εἰ μὴ 71774 Ep.357.a.4 : ξενικαὶ ἐρινύες ἐκώλυσαν, κατέστησα 〈ἂν〉 ᾗπερ καὶ διενοού– 71775 Ep.357.a.5 : μην, καὶ μετὰ ταῦτα Σικελίαν ἂν τὴν ἄλλην, εἴπερ ἔργα 71776 Ep.357.a.6 : ἐπὶ νῷ ἐγίγνετο, κατῴκισα, τοὺς μὲν βαρβάρους ἣν νῦν 71777 Ep.357.a.7 : ἔχουσιν ἀφελόμενος, ὅσοι μὴ ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας 71778 Ep.357.b.1 : διεπολέμησαν πρὸς τὴν τυραννίδα, τοὺς δ´ ἔμπροσθεν οἰκητὰς 71779 Ep.357.b.2 : τῶν Ἑλληνικῶν τόπων εἰς τὰς ἀρχαίας καὶ πατρῴας οἰκή– 71780 Ep.357.b.3 : σεις κατοικίσας· ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ νῦν πᾶσιν συμβουλεύω 71781 Ep.357.b.4 : κοινῇ διανοηθῆναι καὶ πράττειν τε καὶ παρακαλεῖν ἐπὶ 71782 Ep.357.b.5 : ταύτας τὰς πράξεις πάντας, τὸν μὴ ´θέλοντα δὲ πολέμιον 71783 Ep.357.b.6 : ἡγεῖσθαι κοινῇ. ἔστιν δὲ ταῦτα οὐκ ἀδύνατα· ἃ γὰρ ἐν 71784 Ep.357.b.7 : δυοῖν τε ὄντα ψυχαῖν τυγχάνει καὶ λογισαμένοις εὑρεῖν 71785 Ep.357.b.8 : βέλτιστα ἑτοίμως ἔχει, ταῦτα δὲ σχεδὸν ὁ κρίνων ἀδύνατα 71786 Ep.357.c.1 : οὐκ εὖ φρονεῖ. λέγω δὲ τὰς δύο τήν τε Ἱππαρίνου τοῦ 71787 Ep.357.c.2 : Διονυσίου ὑέος καὶ τὴν τοῦ ἐμοῦ ὑέος· τούτοιν γὰρ συνο– 71788 Ep.357.c.3 : μολογησάντοιν τοῖς γε ἄλλοις Συρακουσίοις οἶμαι πᾶσιν 71789 Ep.357.c.4 : ὅσοιπερ τῆς πόλεως κήδονται συνδοκεῖν. ἀλλὰ θεοῖς τε 71790 Ep.357.c.5 : πᾶσιν τιμὰς μετ´ εὐχῶν δόντες, τοῖς τε ἄλλοις ὅσοις μετὰ 71791 Ep.357.c.6 : θεῶν πρέπει, πείθοντες καὶ προκαλούμενοι φίλους καὶ δια– 71792 Ep.357.c.7 : φόρους μαλακῶς τε καὶ πάντως μὴ ἀποστῆτε, πρὶν ἂν τὰ 71793 Ep.357.d.1 : νῦν ὑφ´ ἡμῶν λεχθέντα, οἷον ὀνείρατα θεῖα ἐπιστάντα ἐγρη– 71794 Ep.357.d.2 : γορόσιν, ἐναργῆ τε ἐξεργάσησθε τελεσθέντα καὶ εὐτυχῆ." 71795 Ep.357.d.2 : 71796 Ep.357.d.4 : {1Πλάτων Ἀρχύτᾳ Ταραντίνῳ εὖ πράττειν.}1 71797 Ep.357.d.5 : Ἀφίκοντο πρὸς ἡμᾶς οἱ περὶ Ἄρχιππον καὶ Φιλωνίδην, 71798 Ep.357.e.1 : τήν τε ἐπιστολὴν φέροντες ἣν σὺ αὐτοῖς ἔδωκας, καὶ ἀπαγ– 71799 Ep.357.e.2 : γέλλοντες τὰ παρὰ σοῦ. τὰ μὲν οὖν πρὸς τὴν πόλιν οὐ 71800 Ep.357.e.3 : χαλεπῶς διεπράξαντο—καὶ γὰρ οὐδὲ παντελῶς ἦν ἐργώδη 71801 Ep.357.e.4 : —τὰ δὲ παρὰ σοῦ διῆλθον ἡμῖν, λέγοντες ὑποδυσφορεῖν σε 71802 Ep.357.e.5 : ὅτι οὐ δύνασαι τῆς περὶ τὰ κοινὰ ἀσχολίας ἀπολυθῆναι. 71803 Ep.357.e.6 : ὅτι μὲν οὖν ἥδιστόν ἐστιν ἐν τῷ βίῳ τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν, 71804 Ep.358.a.1 : ἄλλως τε καὶ εἴ τις ἕλοιτο τοιαῦτα πράττειν οἷα καὶ σύ, 71805 Ep.358.a.2 : σχεδὸν παντὶ δῆλον· ἀλλὰ κἀκεῖνο δεῖ σε ἐνθυμεῖσθαι, ὅτι 71806 Ep.358.a.3 : ἕκαστος ἡμῶν οὐχ αὑτῷ μόνον γέγονεν, ἀλλὰ τῆς γενέσεως 71807 Ep.358.a.4 : ἡμῶν τὸ μέν τι ἡ πατρὶς μερίζεται, τὸ δέ τι οἱ γεννήσαντες, 71808 Ep.358.a.5 : τὸ δὲ οἱ λοιποὶ φίλοι, πολλὰ δὲ καὶ τοῖς καιροῖς δίδοται 71809 Ep.358.a.6 : τοῖς τὸν βίον ἡμῶν καταλαμβάνουσι. καλούσης δὲ τῆς 71810 Ep.358.a.7 : πατρίδος αὐτῆς πρὸς τὰ κοινά, ἄτοπον ἴσως τὸ μὴ ὑπα– 71811 Ep.358.b.1 : κούειν· ἅμα γὰρ συμβαίνει καὶ χώραν καταλιμπάνειν φαύλοις 71812 Ep.358.b.2 : ἀνθρώποις, οἳ οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου πρὸς τὰ κοινὰ προσ– 71813 Ep.358.b.3 : έρχονται. περὶ τούτων μὲν οὖν ἱκανῶς, Ἐχεκράτους δὲ 71814 Ep.358.b.4 : καὶ νῦν ἐπιμέλειαν ἔχομεν καὶ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ἕξομεν 71815 Ep.358.b.5 : καὶ διὰ σὲ καὶ διὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ Φρυνίωνα καὶ δι´ 71816 Ep.358.b.6 : αὐτὸν τὸν νεανίσκον. 71817 Ep.358.b.6 : 71818 Ep.358.b.7 : {1Πλάτων Ἀριστοδώρῳ εὖ πράττειν.}1 71819 Ep.358.c.1 : Ἀκούω Δίωνος ἐν τοῖς μάλιστα ἑταῖρον εἶναί τέ σε νῦν 71820 Ep.358.c.2 : καὶ γεγονέναι διὰ παντός, τὸ σοφώτατον ἦθος τῶν εἰς 71821 Ep.358.c.3 : φιλοσοφίαν παρεχόμενον· τὸ γὰρ βέβαιον καὶ πιστὸν καὶ 71822 Ep.358.c.4 : ὑγιές, τοῦτο ἐγώ φημι εἶναι τὴν ἀληθινὴν φιλοσοφίαν, τὰς 71823 Ep.358.c.5 : δὲ ἄλλας τε καὶ εἰς ἄλλα τεινούσας σοφίας τε καὶ δεινό– 71824 Ep.358.c.6 : τητας κομψότητας οἶμαι προσαγορεύων ὀρθῶς ὀνομάζειν. 71825 Ep.358.c.7 : ἀλλ´ ἔρρωσό τε καὶ μένε ἐν τοῖς ἤθεσιν οἷσπερ καὶ νῦν 71826 Ep.358.c.8 : μένεις. 71827 Ep.358.c.8 : 71828 Ep.358.d.1 : {1Πλάτων Λαοδάμαντι εὖ πράττειν.}1 71829 Ep.358.d.2 : Ἐπέστειλα μέν σοι καὶ πρότερον ὅτι πολὺ διαφέρει πρὸς 71830 Ep.358.d.3 : ἅπαντα ἃ λέγεις αὐτὸν ἀφικέσθαι σε Ἀθήναζε· ἐπειδὴ δὲ 71831 Ep.358.d.4 : σὺ φῂς ἀδύνατον εἶναι, μετὰ τοῦτο ἦν δεύτερον, εἰ δυνατὸν 71832 Ep.358.d.5 : ἐμὲ ἀφικέσθαι ἢ Σωκράτη, ὥσπερ ἐπέστειλας. νῦν δὲ 71833 Ep.358.e.1 : Σωκράτης μέν ἐστιν περὶ ἀσθένειαν τὴν τῆς στραγγουρίας, 71834 Ep.358.e.2 : ἐμὲ δὲ ἀφικόμενον ἐνταῦθα ἄσχημον ἂν εἴη μὴ διαπράξασθαι 71835 Ep.358.e.3 : ἐφ´ ἅπερ σὺ παρακαλεῖς. ἐγὼ δὲ ταῦτα γενέσθαι ἂν οὐ 71836 Ep.358.e.4 : πολλὴν ἐλπίδα ἔχω—δι´ ἃ δέ, μακρᾶς ἑτέρας δέοιτ´ ἂν 71837 Ep.358.e.5 : ἐπιστολῆς ἥτις πάντα διεξίοι—καὶ ἅμα οὐδὲ τῷ σώματι 71838 Ep.358.e.6 : διὰ τὴν ἡλικίαν ἱκανῶς ἔχω πλανᾶσθαι καὶ κινδυνεύειν κατά 71839 Ep.358.e.7 : τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν οἷα ἀπαντᾷ, καὶ νῦν πάντα κιν– 71840 Ep.358.e.8 : δύνων ἐν ταῖς πορείαις ἐστὶ μεστά. συμβουλεῦσαι μέντοι 71841 Ep.359.a.1 : ἔχω σοί τε καὶ τοῖς οἰκισταῖς, ὃ εἰπόντος μὲν ἐμοῦ, φησὶν 71842 Ep.359.a.2 : Ἡσίοδος, δόξαι ἂν εἶναι φαῦλον, χαλεπὸν δὲ νοῆσαι. εἰ 71843 Ep.359.a.3 : γὰρ οἷόν τε ὑπὸ νόμων θέσεως καὶ ὧντινων εὖ ποτε πολι– 71844 Ep.359.a.4 : τείαν κατασκευασθῆναι ἄνευ τοῦ εἶναί τι κύριον ἐπιμελού– 71845 Ep.359.a.5 : μενον ἐν τῇ πόλει τῆς καθ´ ἡμέραν διαίτης, ὅπως ἂν ᾖ 71846 Ep.359.a.6 : σώφρων τε καὶ ἀνδρικὴ δούλων τε καὶ ἐλευθέρων, οὐκ ὀρθῶς 71847 Ep.359.a.7 : διανοοῦνται. τοῦτο δ´ αὖ, εἰ μέν εἰσιν ἤδη ἄνδρες ἄξιοι 71848 Ep.359.b.1 : τῆς ἀρχῆς ταύτης, γένοιτ´ ἄν· εἰ δ´ ἐπὶ τὸ παιδεῦσαι δεῖ 71849 Ep.359.b.2 : τινος, οὔτε ὁ παιδεύσων οὔτε οἱ παιδευθησόμενοι, ὡς ἐγὼ 71850 Ep.359.b.3 : οἶμαι, εἰσὶν ὑμῖν, ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τοῖς θεοῖς εὔχεσθε. καὶ 71851 Ep.359.b.4 : γὰρ σχεδόν τι καὶ αἱ ἔμπροσθεν πόλεις οὕτω κατεσκευά– 71852 Ep.359.b.5 : σθησαν, καὶ ἔπειτα εὖ ᾤκησαν, ὑπὸ συμβάσεων πραγμάτων 71853 Ep.359.b.6 : μεγάλων καὶ κατὰ πόλεμον καὶ κατὰ τὰς ἄλλας πράξεις 71854 Ep.359.b.7 : γενομένων, ὅταν ἐν τοιούτοις καιροῖς ἀνὴρ καλός τε καὶ 71855 Ep.359.b.8 : ἀγαθὸς ἐγγένηται μεγάλην δύναμιν ἔχων· τὸ δ´ ἔμπροσθεν 71856 Ep.359.c.1 : αὐτὰ προθυμεῖσθαι μὲν χρὴ καὶ ἀνάγκη, διανοεῖσθαι μέντοι 71857 Ep.359.c.2 : αὐτὰ οἷα λέγω, καὶ μὴ ἀνοηταίνειν οἰομένους τι ἑτοίμως 71858 Ep.359.c.3 : διαπράξασθαι. εὐτύχει. 71859 Ep.359.c.3 : 71860 Ep.359.c.5 : {1Πλάτων Ἀρχύτᾳ Ταραντίνῳ εὖ πράττειν.}1 71861 Ep.359.c.6 : Τὰ μὲν παρὰ σοῦ ἐλθόνθ´ ὑπομνήματα θαυμαστῶς ὡς 71862 Ep.359.d.1 : ἅσμενοί τε ἐλάβομεν καὶ τοῦ γράψαντος αὐτὰ ἠγάσθημεν 71863 Ep.359.d.2 : ὡς ἔνι μάλιστα, καὶ ἔδοξεν ἡμῖν εἶναι ὁ ἀνὴρ ἄξιος ἐκείνων 71864 Ep.359.d.3 : τῶν πάλαι προγόνων· λέγονται γὰρ δὴ οἱ ἄνδρες οὗτοι 71865 Ep.359.d.4 : Μύριοι εἶναι—οὗτοι δ´ ἦσαν τῶν ἐπὶ Λαομέδοντος ἐξανα– 71866 Ep.359.d.5 : στάντων Τρώων—ἄνδρες ἀγαθοί, ὡς ὁ παραδεδομένος μῦθος 71867 Ep.359.d.6 : δηλοῖ. τὰ δὲ παρ´ ἐμοὶ ὑπομνήματα, περὶ ὧν ἐπέστειλας, 71868 Ep.359.d.7 : ἱκανῶς μὲν οὔπω ἔχει, ὡς δέ ποτε τυγχάνει ἔχοντα, ἀπέ– 71869 Ep.359.e.1 : σταλκά σοι· περὶ δὲ τῆς φυλακῆς ἀμφότεροι συμφωνοῦμεν, 71870 Ep.359.e.2 : ὥστ´ οὐδὲν δεῖ παρακελεύεσθαι. 71871 Ep.359.e.3 : (ἀντιλέγεται ὡς οὐ Πλάτωνος.) 71872 Ep.359.e.3 : 71873 Ep.360.a.1 : {1Πλάτων Διονυσίῳ τυράννῳ Συρακουσῶν 71874 Ep.360.a.2 : εὖ πράττειν.}1 71875 Ep.360.a.3 : Ἀρχή σοι τῆς ἐπιστολῆς ἔστω καὶ ἅμα σύμβολον ὅτι 71876 Ep.360.a.4 : παρ´ ἐμοῦ ἐστιν· τοὺς Λοκρούς ποθ´ ἑστιῶν νεανίσκους, 71877 Ep.360.a.5 : πόρρω κατακείμενος ἀπ´ ἐμοῦ, ἀνέστης παρ´ ἐμὲ καὶ φι– 71878 Ep.360.a.6 : λοφρονούμενος εἶπες εὖ τι ῥῆμα ἔχον, ὡς ἔμοιγε ἐδόκεις καὶ 71879 Ep.360.b.1 : τῷ παρακατακειμένῳ—ἦν δ´ οὗτος τῶν καλῶν τις—ὃς τότε 71880 Ep.360.b.2 : εἶπεν· "Ἦ που πολλά, ὦ Διονύσιε, εἰς σοφίαν ὠφελῇ ὑπὸ 71881 Ep.360.b.3 : Πλάτωνος·" σὺ δ´ εἶπες· "Καὶ εἰς ἄλλα πολλά, ἐπεὶ καὶ 71882 Ep.360.b.4 : ἀπ´ αὐτῆς τῆς μεταπέμψεως, ὅτι μετεπεμψάμην αὐτόν, δι´ 71883 Ep.360.b.5 : αὐτὸ τοῦτο εὐθὺς ὠφελήθην." τοῦτ´ οὖν διασωστέον, ὅπως 71884 Ep.360.b.6 : ἂν αὐξάνηται ἀεὶ ἡμῶν ἡ ἀπ´ ἀλλήλων ὠφελία. καὶ ἐγὼ 71885 Ep.360.b.7 : νῦν τοῦτ´ αὐτὸ παρασκευάζων, τῶν τε Πυθαγορείων πέμπω 71886 Ep.360.b.8 : σοι καὶ τῶν διαιρέσεων, καὶ ἄνδρα, ὥσπερ ἐδόκει ἡμῖν τότε, 71887 Ep.360.c.1 : ᾧ γε σὺ καὶ Ἀρχύτης, εἴπερ ἥκει παρά σε Ἀρχύτης, χρῆσθαι 71888 Ep.360.c.2 : δύναισθ´ ἄν. ἔστι δὲ ὄνομα μὲν Ἑλίκων, τὸ δὲ γένος ἐκ 71889 Ep.360.c.3 : Κυζίκου, μαθητὴς δὲ Εὐδόξου καὶ περὶ πάντα τὰ ἐκείνου 71890 Ep.360.c.4 : πάνυ χαριέντως ἔχων· ἔτι δὲ καὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν 71891 Ep.360.c.5 : τῳ συγγέγονεν καὶ Πολυξένῳ τῶν Βρύσωνός τινι ἑταίρων. 71892 Ep.360.c.6 : ὃ δὲ σπάνιον ἐπὶ τούτοις, οὔτε ἄχαρίς ἐστιν ἐντυχεῖν 71893 Ep.360.c.7 : οὔτε κακοήθει ἔοικεν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλαφρὸς καὶ εὐήθης 71894 Ep.360.d.1 : δόξειεν ἂν εἶναι. δεδιὼς δὲ λέγω ταῦτα, ὅτι ὑπὲρ ἀνθρώπου 71895 Ep.360.d.2 : δόξαν ἀποφαίνομαι, οὐ φαύλου ζῴου ἀλλ´ εὐμεταβόλου, 71896 Ep.360.d.3 : πλὴν πάνυ ὀλίγων τινῶν καὶ εἰς ὀλίγα· ἐπεὶ καὶ περὶ 71897 Ep.360.d.4 : τούτου φοβούμενος καὶ ἀπιστῶν ἐσκόπουν αὐτός τε ἐντυγ– 71898 Ep.360.d.5 : χάνων καὶ ἐπυνθανόμην τῶν πολιτῶν αὐτοῦ, καὶ οὐδεὶς οὐδὲν 71899 Ep.360.d.6 : φλαῦρον ἔλεγεν τὸν ἄνδρα. σκόπει δὲ καὶ αὐτὸς καὶ εὐ– 71900 Ep.360.d.7 : λαβοῦ. μάλιστα μὲν οὖν, ἂν καὶ ὁπωστιοῦν σχολάζῃς, 71901 Ep.360.e.1 : μάνθανε παρ´ αὐτοῦ καὶ τἆλλα φιλοσόφει· εἰ δὲ μή, ἐκ– 71902 Ep.360.e.2 : δίδαξαί τινα, ἵνα κατὰ σχολὴν μανθάνων βελτίων γίγνῃ καὶ 71903 Ep.360.e.3 : εὐδοξῇς, ὅπως τὸ δι´ ἐμὲ ὠφελεῖσθαί σοι μὴ ἀνιῇ. καὶ ταῦτα 71904 Ep.360.e.4 : μὲν δὴ ταύτῃ. 71905 Ep.361.a.1 : Περὶ δὲ ὧν ἐπέστελλές μοι ἀποπέμπειν σοι, τὸν μὲν 71906 Ep.361.a.2 : Ἀπόλλω ἐποιησάμην τε καὶ ἄγει σοι Λεπτίνης, νέου καὶ 71907 Ep.361.a.3 : ἀγαθοῦ δημιουργοῦ· ὄνομα δ´ ἔστιν αὐτῷ Λεωχάρης. ἕτερον 71908 Ep.361.a.4 : δὲ παρ´ αὐτῷ ἔργον ἦν πάνυ κομψόν, ὡς ἐδόκει· ἐπριάμην 71909 Ep.361.a.5 : οὖν αὐτὸ βουλόμενός σου τῇ γυναικὶ δοῦναι, ὅτι μου ἐπε– 71910 Ep.361.a.6 : μελεῖτο καὶ ὑγιαίνοντος καὶ ἀσθενοῦντος ἀξίως ἐμοῦ τε καὶ 71911 Ep.361.a.7 : σοῦ. δὸς οὖν αὐτῇ, ἂν μή τι σοὶ ἄλλο δόξῃ. πέμπω δὲ καὶ 71912 Ep.361.a.8 : οἴνου γλυκέος δώδεκα σταμνία τοῖς παισὶ καὶ μέλιτος δύο. 71913 Ep.361.b.1 : ἰσχάδων δὲ ὕστερον ἤλθομεν τῆς ἀποθέσεως, τὰ δὲ μύρτα 71914 Ep.361.b.2 : ἀποτεθέντα κατεσάπη· ἀλλ´ αὖθις βέλτιον ἐπιμελησόμεθα. 71915 Ep.361.b.3 : περὶ δὲ φυτῶν Λεπτίνης σοι ἐρεῖ. 71916 Ep.361.b.4 : Ἀργύριον δ´ εἰς ταῦτα ἕνεκά τε τούτων καὶ εἰσφορῶν 71917 Ep.361.b.5 : τινων εἰς τὴν πόλιν ἔλαβον παρὰ Λεπτίνου, λέγων ἅ μοι 71918 Ep.361.b.6 : ἐδόκει εὐσχημονέστατα ἡμῖν εἶναι καὶ ἀληθῆ λέγειν, ὅτι 71919 Ep.361.b.7 : ἡμέτερον εἴη ὃ εἰς τὴν ναῦν ἀναλώσαμεν τὴν Λευκαδίαν, 71920 Ep.361.b.8 : σχεδὸν ἑκκαίδεκα μναῖ· τοῦτ´ οὖν ἔλαβον, καὶ λαβὼν αὐτός 71921 Ep.361.c.1 : τε ἐχρησάμην καὶ ὑμῖν ταῦτα ἀπέπεμψα. τὸ δὴ μετὰ τοῦτο 71922 Ep.361.c.2 : περὶ χρημάτων ἄκουε ὥς σοι ἔχει, περί τε τὰ σὰ τὰ Ἀθή– 71923 Ep.361.c.3 : νησιν καὶ περὶ τὰ ἐμά. ἐγὼ τοῖς σοῖς χρήμασιν, ὥσπερ 71924 Ep.361.c.4 : τότε σοι ἔλεγον, χρήσομαι καθάπερ τοῖς τῶν ἄλλων ἐπιτη– 71925 Ep.361.c.5 : δείων, χρῶμαι δὲ ὡς ἂν δύνωμαι ὀλιγίστοις, ὅσα ἀναγκαῖα 71926 Ep.361.c.6 : ἢ δίκαια ἢ εὐσχήμονα ἐμοί τε δοκεῖ καὶ παρ´ οὗ ἂν λαμβάνω. 71927 Ep.361.c.7 : ἐμοὶ δὴ τοιοῦτον νῦν συμβέβηκεν. εἰσί μοι ἀδελφιδῶν 71928 Ep.361.d.1 : θυγατέρες τῶν ἀποθανουσῶν τότε ὅτ´ ἐγὼ οὐκ ἐστεφανούμην, 71929 Ep.361.d.2 : σὺ δ´ ἐκέλευες, τέτταρες, ἡ μὲν νῦν ἐπίγαμος, ἡ δὲ ὀκταέτις, 71930 Ep.361.d.3 : ἡ δὲ σμικρὸν πρὸς τρισὶν ἔτεσιν, ἡ δὲ οὔπω ἐνιαυσία. ταύ– 71931 Ep.361.d.4 : τας ἐκδοτέον ἐμοί ἐστιν καὶ τοῖς ἐμοῖς ἐπιτηδείοις, αἷς ἂν 71932 Ep.361.d.5 : ἐγὼ ἐπιβιῶ· αἷς δ´ ἂν μή, χαιρόντων. καὶ ὧν ἂν γένωνται 71933 Ep.361.d.6 : οἱ πατέρες αὐτῶν ἐμοῦ πλουσιώτεροι, οὐκ ἐκδοτέον· τὰ δὲ 71934 Ep.361.d.7 : νῦν αὐτῶν ἐγὼ εὐπορώτατος, καὶ τὰς μητέρας δὲ αὐτῶν ἐγὼ 71935 Ep.361.e.1 : ἐξέδωκα καὶ μετ´ ἄλλων καὶ μετὰ Δίωνος. ἡ μὲν οὖν 71936 Ep.361.e.2 : Σπευσίππῳ γαμεῖται, ἀδελφῆς οὖσα αὐτῷ θυγάτηρ. δεῖ δὴ 71937 Ep.361.e.3 : ταύτῃ οὐδὲν πλέον ἢ τριάκοντα μνῶν· μέτριαι γὰρ αὗται 71938 Ep.361.e.4 : ἡμῖν προῖκες. ἔτι δὲ ἐὰν ἡ μήτηρ τελευτήσῃ ἡ ἐμή, οὐδὲν 71939 Ep.361.e.5 : αὖ πλείονος ἢ δέκα μνῶν δέοι ἂν εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ τάφου. 71940 Ep.361.e.6 : καὶ περὶ ταῦτα τὰ μὲν ἐμὰ ἀναγκαῖα σχεδόν τι ἐν τῷ νῦν 71941 Ep.361.e.7 : ταῦτά ἐστιν· ἐὰν δέ τι ἄλλο γίγνηται ἴδιον ἢ δημόσιον 71942 Ep.361.e.8 : ἀνάλωμα διὰ τὴν παρὰ σὲ ἄφιξιν, ὥσπερ τότε ἔλεγον δεῖ 71943 Ep.361.e.9 : ποιεῖν, ἐμὲ μὲν διαμάχεσθαι ὅπως ὡς ὀλίγιστον γένηται τὸ 71944 Ep.362.a.1 : ἀνάλωμα, ὃ δ´ ἂν μὴ δύνωμαι, σὴν εἶναι τὴν δαπάνην. 71945 Ep.362.a.2 : Τὸ δὴ μετὰ ταῦτα λέγω περὶ τῶν σῶν αὖ χρημάτων τῶν 71946 Ep.362.a.3 : Ἀθήνησιν τῆς ἀναλώσεως, ὅτι πρῶτον μὲν ἐάν τι δέῃ ἐμὲ 71947 Ep.362.a.4 : ἀναλίσκειν εἰς χορηγίαν ἤ τι τοιοῦτον, οὐκ ἔστι σοι ξένος 71948 Ep.362.a.5 : οὐδεὶς ὅστις δώσει, ὡς ᾠόμεθα, ἔπει〈τα〉 καὶ ἄν τι σοὶ αὐτῷ 71949 Ep.362.a.6 : διαφέρῃ μέγα, ὥστε ἀναλωθὲν μὲν ἤδη ὀνῆσαι, μὴ ἀναλωθὲν 71950 Ep.362.a.7 : δὲ ἀλλ´ ἐγχρονισθὲν ἕως ἄν τις παρὰ σοῦ ἔλθῃ, βλάψαι, 71951 Ep.362.a.8 : πρὸς τῷ χαλεπῷ τὸ τοιοῦτόν σοί ἐστιν καὶ αἰσχρόν. ἐγὼ 71952 Ep.362.b.1 : γὰρ δὴ ταῦτά γε ἐξήτασα, παρ´ Ἀνδρομήδη τὸν Αἰγινήτην 71953 Ep.362.b.2 : πέμψας Ἔραστον, παρ´ οὗ ἐκέλευες τοῦ ὑμετέρου ξένου, εἴ 71954 Ep.362.b.3 : τι δεοίμην, λαμβάνειν, βουλόμενος καὶ ἄλλα μείζονα ἃ 71955 Ep.362.b.4 : ἐπέστελλες πέμπειν. ὁ δὲ εἶπεν εἰκότα καὶ ἀνθρώπινα, 71956 Ep.362.b.5 : ὅτι καὶ πρότερον ἀναλώσας τῷ πατρί σου μόλις κομίσαιτο, 71957 Ep.362.b.6 : καὶ νῦν σμικρὰ μὲν δοίη ἄν, πλείω δὲ οὔ. οὕτω δὴ παρὰ 71958 Ep.362.b.7 : Λεπτίνου ἔλαβον· καὶ τοῦτό γε ἄξιον ἐπαινέσαι Λεπτίνην, 71959 Ep.362.b.8 : οὐχ ὅτι ἔδωκεν, ἀλλ´ ὅτι προθύμως, καὶ τὰ ἄλλα περὶ σὲ 71960 Ep.362.c.1 : καὶ λέγων καὶ πράττων, ὅτι οἷός τ´ ἦν ἐπιτήδειος, φανερὸς 71961 Ep.362.c.2 : ἦν. χρὴ γὰρ δὴ καὶ τὰ τοιαῦτα καὶ τἀναντία τούτων ἐμὲ 71962 Ep.362.c.3 : ἀπαγγέλλειν, ὁποῖός τις ἂν ἕκαστος ἐμοὶ φαίνηται περὶ σέ. 71963 Ep.362.c.4 : τὸ δ´ οὖν περὶ τῶν χρημάτων ἐγώ σοι παρρησιάσομαι· δίκαιον 71964 Ep.362.c.5 : γάρ, καὶ ἅμα ἐμπείρως ἔχων τῶν παρὰ σοὶ λέγοιμ´ ἄν. οἱ 71965 Ep.362.c.6 : προσαγγέλλοντες ἑκάστοτέ σοι, ὅτι ἂν οἴωνται ἀνάλωμα 71966 Ep.362.c.7 : εἰσαγγέλλειν, οὐκ ἐθέλουσιν προσαγγέλλειν, ὡς δὴ ἀπεχθη– 71967 Ep.362.d.1 : σόμενοι· ἔθιζε οὖν αὐτοὺς καὶ ἀνάγκαζε φράζειν καὶ ταῦτα 71968 Ep.362.d.2 : καὶ τὰ ἄλλα· σὲ γὰρ δεῖ εἰδέναι τε τὰ πάντα κατὰ δύναμιν 71969 Ep.362.d.3 : καὶ κριτὴν εἶναι καὶ μὴ φεύγειν τὸ εἰδέναι. πάντων γὰρ 71970 Ep.362.d.4 : ἄριστόν σοι ἔσται πρὸς τὴν ἀρχήν· τὰ γὰρ ἀναλώματα 71971 Ep.362.d.5 : ὀρθῶς ἀναλισκόμενα καὶ ὀρθῶς ἀποδιδόμενα πρός τε τἆλλα 71972 Ep.362.d.6 : καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν καὶ σὺ δὴ φῂς 71973 Ep.362.d.7 : ἀγαθὸν εἶναι καὶ φήσεις. μὴ οὖν σε διαβαλλόντων πρὸς 71974 Ep.362.d.8 : τοὺς ἀνθρώπους οἱ κήδεσθαί σου φάσκοντες· τοῦτο γὰρ οὔτε 71975 Ep.362.d.9 : ἀγαθὸν οὔτε καλὸν πρὸς δόξαν σοι, δοκεῖν δυσσύμβολον 71976 Ep.362.e.1 : εἶναι. 71977 Ep.362.e.2 : Τὰ μετὰ ταῦτα περὶ Δίωνος λέγοιμ´ ἄν. τὰ μὲν ἄλλ´ 71978 Ep.362.e.3 : οὔπω ἔχω λέγειν, πρὶν ἂν παρὰ σοῦ ἔλθωσιν αἱ ἐπιστολαί, 71979 Ep.362.e.4 : ὥσπερ ἔφης· περὶ μέντοι ἐκείνων ὧν οὐκ εἴας μεμνῆσθαι 71980 Ep.362.e.5 : πρὸς αὐτόν, οὔτε ἐμνήσθην οὔτε διελέχθην, ἐξεπειρώμην δὲ 71981 Ep.362.e.6 : εἴτε χαλεπῶς εἴτε ῥᾳδίως οἴσει γιγνομένων, καί μοι ἐδόκει 71982 Ep.362.e.7 : οὐκ ἠρέμα ἂν ἄχθεσθαι εἰ γίγνοιτο. τὰ δὲ ἄλλα περὶ σὲ 71983 Ep.362.e.8 : καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ μέτριός μοι δοκεῖ εἶναι Δίων. 71984 Ep.363.a.1 : Κρατίνῳ τῷ Τιμοθέου μὲν ἀδελφῷ, ἐμῷ δ´ ἑταίρῳ, θώρακα 71985 Ep.363.a.2 : δωρησώμεθα ὁπλιτικὸν τῶν μαλακῶν τῶν πεζῶν, καὶ ταῖς 71986 Ep.363.a.3 : Κέβητος θυγατράσι χιτώνια τρία ἑπταπήχη, μὴ τῶν πολυ– 71987 Ep.363.a.4 : τελῶν τῶν Ἀμοργίνων, ἀλλὰ τῶν Σικελικῶν τῶν λινῶν. 71988 Ep.363.a.5 : ἐπιεικῶς δὲ γιγνώσκεις τοὔνομα Κέβητος· γεγραμμένος γάρ 71989 Ep.363.a.6 : ἐστιν ἐν τοῖς Σωκρατείοις λόγοις μετὰ Σιμμίου Σωκράτει 71990 Ep.363.a.7 : διαλεγόμενος ἐν τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ, ἀνὴρ πᾶσιν ἡμῖν 71991 Ep.363.a.8 : οἰκεῖός τε καὶ εὔνους. 71992 Ep.363.b.1 : Περὶ δὲ δὴ τοῦ συμβόλου τοῦ περὶ τὰς ἐπιστολάς, ὅσας 71993 Ep.363.b.2 : τε ἂν ἐπιστέλλω σπουδῇ καὶ ὅσας ἂν μή, οἶμαι μέν σε 71994 Ep.363.b.3 : μεμνῆσθαι, ὅμως δ´ ἐννόει καὶ πάνυ πρόσεχε τὸν νοῦν· 71995 Ep.363.b.4 : πολλοὶ γὰρ οἱ κελεύοντες γράφειν, οὓς οὐ ῥᾴδιον φανερῶς 71996 Ep.363.b.5 : διωθεῖσθαι. τῆς μὲν γὰρ σπουδαίας ἐπιστολῆς θεὸς ἄρχει, 71997 Ep.363.b.6 : θεοὶ δὲ τῆς ἧττον. 71998 Ep.363.b.7 : Οἱ πρέσβεις καὶ ἐδέοντο ἐπιστέλλειν σοι, καὶ εἰκός· 71999 Ep.363.b.8 : πάνυ γὰρ προθύμως σὲ πανταχοῦ καὶ ἐμὲ ἐγκωμιάζουσιν, 72000 Ep.363.b.9 : καὶ οὐχ ἥκιστα Φίλαγρος, ὃς τότε τὴν χεῖρα ἠσθένει. καὶ 72001 Ep.363.c.1 : Φιλαίδης παρὰ βασιλέως ἥκων τοῦ μεγάλου ἔλεγεν περὶ 72002 Ep.363.c.2 : σοῦ· εἰ δὲ μὴ πάνυ μακρᾶς ἐπιστολῆς ἦν, ἔγραψα ἂν ἃ 72003 Ep.363.c.3 : ἔλεγεν, νῦν δὲ Λεπτίνου πυνθάνου. 72004 Ep.363.c.4 : Ἂν τὸν θώρακα ἢ ἄλλο τι ὧν ἐπιστέλλω πέμπῃς, ἂν 72005 Ep.363.c.5 : μὲν αὐτός τῳ βούλῃ, εἰ δὲ μή, Τηρίλλῳ δός· ἔστι δὲ τῶν ἀεὶ 72006 Ep.363.c.6 : πλεόντων, ἡμέτερος ἐπιτήδειος καὶ τὰ ἄλλα καὶ περὶ φιλο– 72007 Ep.363.c.7 : σοφίαν χαρίεις. Τείσωνος δ´ ἔστιν κηδεστής, ὃς τότε ὅθ´ 72008 Ep.363.c.8 : ἡμεῖς ἀπεπλέομεν ἐπολιανόμει. 72009 Ep.363.c.9 : Ἔρρωσο καὶ φιλοσόφει καὶ τοὺς ἄλλους προτρέπου τοὺς 72010 Ep.363.d.1 : νεωτέρους, καὶ τοὺς συσφαιριστὰς ἀσπάζου ὑπὲρ ἐμοῦ, καὶ 72011 Ep.363.d.2 : πρόσταττε τοῖς τε ἄλλοις καὶ Ἀριστοκρίτῳ, ἐάν τις παρ´ 72012 Ep.363.d.3 : ἐμοῦ λόγος ἢ ἐπιστολὴ ἴῃ παρὰ σέ, ἐπιμελεῖσθαι ὅπως ὡς 72013 Ep.363.d.4 : τάχιστα σὺ αἴσθῃ, καὶ ὑπομιμνῄσκειν σε ἵνα ἐπιμελῇ τῶν 72014 Ep.363.d.5 : ἐπισταλέντων. καὶ νῦν Λεπτίνῃ τῆς ἀποδόσεως τοῦ ἀργυρίου 72015 Ep.363.d.6 : μὴ ἀμελήσῃς, ἀλλ´ ὡς τάχιστα ἀπόδος, ἵνα καὶ οἱ ἄλλοι 72016 Ep.363.d.7 : πρὸς τοῦτον ὁρῶντες προθυμότεροι ὦσιν ἡμῖν ὑπηρετεῖν. 72017 Ep.363.e.1 : Ἰατροκλῆς, ὁ μετὰ Μυρωνίδου τότε ἐλεύθερος ἀφεθεὶς ὑπ´ 72018 Ep.363.e.2 : ἐμοῦ, πλεῖ νῦν μετὰ τῶν πεμπομένων παρ´ ἐμοῦ· ἔμμισθον 72019 Ep.363.e.3 : οὖν που αὐτὸν κατάστησον ὡς ὄντα σοι εὔνουν, καὶ ἄν τι 72020 Ep.363.e.4 : βούλῃ, αὐτῷ χρῷ. καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἢ αὐτὴν ἢ ὑπόμνημα 72021 Ep.363.e.5 : αὐτῆς σῷζέ τε, καὶ ὁ αὐτὸς ἴσθι. 72022 Def.411.a.1 : Ἀίδιον τὸ κατὰ πάντα χρόνον καὶ πρότερον ὂν καὶ νῦν μὴ 72023 Def.411.a.2 : ἐφθαρμένον. 72024 Def.411.a.3 : Θεὸς ζῷον ἀθάνατον, αὔταρκες πρὸς εὐδαιμονίαν· οὐσία 72025 Def.411.a.4 : ἀίδιος, τῆς τἀγαθοῦ φύσεως αἰτία. 72026 Def.411.a.5 : Γένεσις κίνησις εἰς οὐσίαν· μετάληψις οὐσίας· πόρευσις 72027 Def.411.a.6 : εἰς τὸ εἶναι. 72028 Def.411.a.7 : Ἥλιος πῦρ οὐράνιον· ὃ μόνον ἀπ´ ἠοῦς μέχρι δείλης τοῖς 72029 Def.411.b.1 : αὐτοῖς ἔστιν ὁραθῆναι ἄστρον ἡμεροφανές· ζῷον ἀίδιον 72030 Def.411.b.2 : ἔμψυχον τὸ μέγιστον. 72031 Def.411.b.3 : Χρόνος ἡλίου κίνησις, μέτρον φορᾶς. 72032 Def.411.b.4 : Ἡμέρα ἡλίου πορεία ἀπ´ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμάς· φῶς 72033 Def.411.b.5 : τοὐναντίον νυκτί. 72034 Def.411.b.6 : Ἕως ἡμέρας ἀρχή· τὸ πρῶτον φῶς ἀπὸ τοῦ ἡλίου. 72035 Def.411.b.7 : Μεσημβρία χρόνος ἐν ᾧ τῶν σωμάτων αἱ σκιαὶ ἐλαχίστου 72036 Def.411.b.8 : μήκους κοινωνοῦσιν. 72037 Def.411.b.9 : Δείλη ἡμέρας τελευτή. 72038 Def.411.b.10 : Νὺξ σκότος τοὐναντίον ἡμέρᾳ· ἡλίου στέρησις. 72039 Def.411.b.11 : Τύχη φορὰ ἐξ ἀδήλου εἰς ἄδηλον, καὶ ἡ ἐκ τοῦ αὐτομάτου 72040 Def.411.b.12 : αἰτία δαιμονίας πράξεως. 72041 Def.411.c.1 : Γῆρας φθίσις ἐμψύχου ὑπὸ χρόνου γιγνομένη. 72042 Def.411.c.2 : Πνεῦμα κίνησις ἀέρος περὶ τὴν γῆν. 72043 Def.411.c.3 : Ἀὴρ στοιχεῖον οὗ πᾶσαι αἱ κατὰ τόπον κινήσεις κατὰ 72044 Def.411.c.4 : φύσιν εἰσίν. 72045 Def.411.c.5 : Οὐρανὸς σῶμα περιέχον πάντα τὰ αἰσθητὰ πλὴν αὐτοῦ τοῦ 72046 Def.411.c.6 : ἀνωτάτου ἀέρος. 72047 Def.411.c.7 : Ψυχὴ τὸ αὑτὸ κινοῦν· αἰτία κινήσεως ζωτικῆς ζῴων. 72048 Def.411.c.8 : Δύναμις τὸ καθ´ αὑτὸ ποιητικόν. 72049 Def.411.c.9 : Ὄψις ἕξις διακριτικὴ σωμάτων. 72050 Def.411.c.10 : Ὀστοῦν μυελὸς ὑπὸ θερμοῦ παγείς. 72051 Def.411.c.11 : Στοιχεῖον τὸ συνάγον καὶ διαλύον τὰ σύνθετα. 72052 Def.411.d.1 : Ἀρετὴ διάθεσις ἡ βελτίστη· ἕξις θνητοῦ ζῴου καθ´ αὑτὴν 72053 Def.411.d.2 : ἐπαινετή· ἕξις καθ´ ἣν τὸ ἔχον ἀγαθὸν λέγεται· κοινωνία 72054 Def.411.d.3 : νόμων δικαία· διάθεσις, καθ´ ἣν τὸ ἔχον διακείμενον τελείως 72055 Def.411.d.4 : σπουδαῖον λέγεται· ἕξις ποιητικὴ εὐνομίας. 72056 Def.411.d.5 : Φρόνησις δύναμις ποιητικὴ καθ´ αὑτὴν τῆς ἀνθρώπου 72057 Def.411.d.6 : εὐδαιμονίας· ἐπιστήμη ἀγαθῶν καὶ κακῶν· διάθεσις καθ´ ἣν 72058 Def.411.d.7 : κρίνομεν τί πρακτέον καὶ τί οὐ πρακτέον. 72059 Def.411.d.8 : Δικαιοσύνη ὁμόνοια τῆς ψυχῆς πρὸς αὑτήν, καὶ εὐταξία 72060 Def.411.e.1 : τῶν τῆς ψυχῆς μερῶν πρὸς ἄλληλά τε καὶ περὶ ἄλληλα· 72061 Def.411.e.2 : ἕξις διανεμητικὴ τοῦ κατ´ ἀξίαν ἑκάστῳ· ἕξις καθ´ ἣν ὁ 72062 Def.411.e.3 : ἔχων προαιρετικός ἐστιν τῶν φαινομένων αὐτῷ δικαίων· ἕξις 72063 Def.411.e.4 : ἐν βίῳ νόμου ὑπήκοος· ἰσότης κοινωνική· ἕξις ὑπηρετικὴ 72064 Def.411.e.5 : νόμων. 72065 Def.411.e.6 : Σωφροσύνη μετριότης τῆς ψυχῆς περὶ τὰς ἐν αὐτῇ κατὰ 72066 Def.411.e.7 : φύσιν γιγνομένας ἐπιθυμίας τε καὶ ἡδονάς· εὐαρμοστία καὶ 72067 Def.411.e.8 : εὐταξία ψυχῆς πρὸς τὰς κατὰ φύσιν ἡδονὰς καὶ λύπας· 72068 Def.411.e.9 : συμφωνία ψυχῆς πρὸς τὸ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι· αὐτοπραγία 72069 Def.411.e.10 : κατὰ φύσιν· εὐταξία ψυχῆς· λογιστικὴ ὁμιλία ψυχῆς περὶ 72070 Def.412.a.1 : καλῶν καὶ αἰσχρῶν· ἕξις καθ´ ἣν ὁ ἔχων αἱρετικός ἐστι καὶ 72071 Def.412.a.2 : εὐλαβητικὸς ὧν χρή. 72072 Def.412.a.3 : Ἀνδρεία ἕξις ψυχῆς ἀκίνητος ὑπὸ φόβου· θάρσος πολε– 72073 Def.412.a.4 : μικόν· ἐπιστήμη τῶν κατὰ πόλεμον πραγμάτων· ἐγκράτεια 72074 Def.412.a.5 : ψυχῆς πρὸς τὰ φοβερὰ καὶ δεινά· τόλμα ὑπηρετικὴ φρονή– 72075 Def.412.a.6 : σεως· εὐθαρσία ἐπὶ θανάτου προσδοκίᾳ· ἕξις διαφυλακτικὴ 72076 Def.412.a.7 : λογισμῶν ὀρθῶν ἐν κινδύνοις· ῥώμη πρὸς κίνδυνον ἀντίρροπος· 72077 Def.412.a.8 : ῥώμη καρτερικὴ πρὸς ἀρετήν· ἠρεμία ψυχῆς περὶ τὰ δεινὰ 72078 Def.412.a.9 : καὶ θαρσαλέα κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον φαινόμενα· σωτηρία 72079 Def.412.b.1 : δογμάτων ἀδήλων περὶ τὰ δεινὰ καὶ ἐμπειρία πολέμου· ἕξις 72080 Def.412.b.2 : ἐμμενητικὴ νόμου. 72081 Def.412.b.3 : Ἐγκράτεια δύναμις ὑπομενητικὴ λύπης· ἀκολούθησις τῷ 72082 Def.412.b.4 : ὀρθῷ λογισμῷ· δύναμις ἀνυπέρβλητος τοῦ ὑποληφθέντος 72083 Def.412.b.5 : ὀρθῷ λογισμῷ. 72084 Def.412.b.6 : Αὐτάρκεια τελειότης κτήσεως ἀγαθῶν· ἕξις καθ´ ἣν οἱ 72085 Def.412.b.7 : ἔχοντες αὐτοὶ αὑτῶν ἄρχουσιν. 72086 Def.412.b.8 : Ἐπιείκεια δικαίων καὶ συμφερόντων ἐλάττωσις· μετριότης 72087 Def.412.b.9 : ἐν συμβολαίοις· εὐταξία ψυχῆς λογιστικῆς πρὸς τὰ καλὰ 72088 Def.412.b.10 : καὶ αἰσχρά. 72089 Def.412.c.1 : Καρτερία ὑπομονὴ λύπης ἕνεκα τοῦ καλοῦ· ὑπομονὴ πόνων 72090 Def.412.c.2 : ἕνεκα τοῦ καλοῦ. 72091 Def.412.c.3 : Θάρσος ἀπροσδοκία κακοῦ· ἀνεκπληξία διὰ κακοῦ παρου– 72092 Def.412.c.4 : σίαν. 72093 Def.412.c.5 : Ἀλυπία ἕξις καθ´ ἣν ἀνέμπτωτοί ἐσμεν εἰς λύπας. 72094 Def.412.c.6 : Φιλοπονία ἕξις ἀποτελεστικὴ οὗ ἂν προέληται· καρτερία 72095 Def.412.c.7 : ἑκούσιος· ἕξις ἀδιάβλητος πρὸς πόνον. 72096 Def.412.c.8 : Αἰδὼς τολμήσεως ὑποχώρησις ἑκουσία δικαίως καὶ πρὸς τὸ 72097 Def.412.c.9 : βέλτιστον φανέν· καταλαβὴ ἑκουσία τοῦ βελτίστου· εὐλάβεια 72098 Def.412.c.10 : ὀρθοῦ ψόγου. 72099 Def.412.d.1 : Ἐλευθερία ἡγεμονία βίου· αὐτοκράτεια ἐπὶ παντί· ἐξουσία 72100 Def.412.d.2 : τοῦ καθ´ ἑαυτὸν ἐν βίῳ· ἀφειδία ἐν χρήσει καὶ ἐν κτήσει 72101 Def.412.d.3 : οὐσίας. 72102 Def.412.d.4 : Ἐλευθεριότης ἕξις πρὸς τὸ χρηματίζεσθαι ὡς δεῖ· πρόσ– 72103 Def.412.d.5 : θεσις καὶ κτῆσις οὐσίας ὡς χρή. 72104 Def.412.d.6 : Πρᾳότης κατάστασις κινήσεως τῆς ὑπ´ ὀργῆς· κρᾶσις 72105 Def.412.d.7 : ψυχῆς σύμμετρος. 72106 Def.412.d.8 : Κοσμιότης ὕπειξις ἑκουσία πρὸς τὸ φανὲν βέλτιστον· 72107 Def.412.d.9 : εὐταξία περὶ κίνησιν σώματος. 72108 Def.412.d.10 : Εὐδαιμονία ἀγαθὸν ἐκ πάντων ἀγαθῶν συγκείμενον· δύ– 72109 Def.412.d.11 : ναμις αὐτάρκης πρὸς τὸ εὖ ζῆν· τελειότης κατ´ ἀρετήν· 72110 Def.412.e.1 : ὠφελία αὐτάρκης ζῴου. 72111 Def.412.e.2 : Μεγαλοπρέπεια ἀξίωσις κατὰ λογισμὸν ὀρθὸν τὸν σεμνό– 72112 Def.412.e.3 : τατον. 72113 Def.412.e.4 : Ἀγχίνοια εὐφυΐα ψυχῆς, καθ´ ἣν ὁ ἔχων στοχαστικός 72114 Def.412.e.5 : ἐστιν ἑκάστῳ τοῦ δέοντος· ὀξύτης νοῦ. 72115 Def.412.e.6 : Χρηστότης ἤθους ἀπλαστία μετ´ εὐλογιστίας· ἤθους 72116 Def.412.e.7 : σπουδαιότης. 72117 Def.412.e.8 : Καλοκαγαθία ἕξις προαιρετικὴ τῶν βελτίστων. 72118 Def.412.e.9 : Μεγαλοψυχία χρῆσις τοῖς συμβαίνουσιν ἀστεία· μεγα– 72119 Def.412.e.10 : λοπρέπεια ψυχῆς μετὰ λόγου. 72120 Def.412.e.11 : Φιλανθρωπία ἕξις εὐάγωγος ἤθους πρὸς ἀνθρώπου φιλίαν· 72121 Def.412.e.12 : ἕξις εὐεργετικὴ ἀνθρώπων· χάριτος σχέσις· μνήμη μετ´ 72122 Def.412.e.13 : εὐεργεσίας. 72123 Def.412.e.14 : Εὐσέβεια δικαιοσύνη περὶ θεούς· δύναμις θεραπευτικὴ 72124 Def.413.a.1 : θεῶν ἑκούσιος· περὶ θεῶν τιμῆς ὑπόληψις ὀρθή· ἐπιστήμη 72125 Def.413.a.2 : τῆς περὶ θεῶν τιμῆς. 72126 Def.413.a.3 : Ἀγαθὸν τὸ αὑτοῦ ἕνεκεν. 72127 Def.413.a.4 : Ἀφοβία ἕξις καθ´ ἣν ἀνέμπτωτοί ἐσμεν εἰς φόβους. 72128 Def.413.a.5 : Ἀπάθεια ἕξις καθ´ ἣν ἀνέμπτωτοί ἐσμεν εἰς πάθη. 72129 Def.413.a.6 : Εἰρήνη ἡσυχία ἐπ´ ἔχθρας πολεμικάς. 72130 Def.413.a.7 : Ῥᾳθυμία ῥᾳστώνη ψυχῆς· ἀπάθεια τοῦ θυμοειδοῦς. 72131 Def.413.a.8 : Δεινότης διάθεσις καθ´ ἣν ὁ ἔχων στοχαστικός ἐστιν τοῦ 72132 Def.413.a.9 : ἰδίου τέλους. 72133 Def.413.a.10 : Φιλία ὁμόνοια ὑπὲρ καλῶν καὶ δικαίων· προαίρεσις βίου 72134 Def.413.a.11 : τοῦ αὐτοῦ· ὁμοδοξία περὶ προαιρέσεως καὶ πράξεως· ὁμόνοια 72135 Def.413.b.1 : περὶ βίον· κοινωνία μετ´ εὐνοίας· κοινωνία τοῦ εὖ ποιῆσαι 72136 Def.413.b.2 : καὶ παθεῖν. 72137 Def.413.b.3 : Εὐγένεια ἀρετὴ εὐγενοῦς ἤθους· εὐαγωγία ψυχῆς πρὸς 72138 Def.413.b.4 : λόγους ἢ πράξεις. 72139 Def.413.b.5 : Αἵρεσις δοκιμασία ὀρθή. 72140 Def.413.b.6 : Εὔνοια [αἵρεσις] ἀνθρώπου πρὸς ἄνθρωπον ἀσπασμός. 72141 Def.413.b.7 : Οἰκειότης ταὐτοῦ γένους κοινωνία. 72142 Def.413.b.8 : Ὁμόνοια κοινωνία τῶν ὄντων ἁπάντων· συμφωνία νοημά– 72143 Def.413.b.9 : των καὶ ὑπολημμάτων. 72144 Def.413.b.10 : Ἀγάπησις ἀπόδεξις παντελής. 72145 Def.413.b.11 : Πολιτικὴ ἐπιστήμη καλῶν καὶ συμφερόντων· ἐπιστήμη 72146 Def.413.b.12 : ποιητικὴ δικαιοσύνης ἐν πόλει. 72147 Def.413.c.1 : Ἑταιρία φιλία κατὰ συνήθειαν ἐν τοῖς καθ´ ἡλικίαν 72148 Def.413.c.2 : γεγενημένοις. 72149 Def.413.c.3 : Εὐβουλία ἀρετὴ λογισμοῦ σύμφυτος. 72150 Def.413.c.4 : Πίστις ὑπόληψις ὀρθὴ τοῦ οὕτως ἔχειν ὡς αὐτῷ φαίνεται· 72151 Def.413.c.5 : βεβαιότης ἤθους. 72152 Def.413.c.6 : Ἀλήθεια ἕξις ἐν καταφάσει καὶ ἀποφάσει· ἐπιστήμη 72153 Def.413.c.7 : ἀληθῶν. 72154 Def.413.c.8 : Βούλησις ἔφεσις μετὰ λόγου ὀρθοῦ· ὄρεξις εὔλογος· ὄρεξις 72155 Def.413.c.9 : μετὰ λόγου κατὰ φύσιν. 72156 Def.413.c.10 : Συμβούλευσις παραίνεσις ἑτέρῳ ὑπὲρ πράξεως, τίνα δεῖ 72157 Def.413.c.11 : τρόπον πράττειν. 72158 Def.413.c.12 : Εὐκαιρία χρόνου ἐπίτευξις, ἐν ᾧ χρὴ παθεῖν τι ἢ ποιῆσαι. 72159 Def.413.d.1 : Εὐλάβεια φυλακὴ κακοῦ· ἐπιμέλεια φυλακῆς. 72160 Def.413.d.2 : Τάξις ἐργασίας ὁμοιότης τῶν πρὸς ἄλληλα πάντων ὄντων· 72161 Def.413.d.3 : συμμετρία κοινωνίας· αἰτία τῶν πρὸς ἄλληλα πάντων ὄντων 72162 Def.413.d.4 : συμμετρίας [πρὸς τὸ μαθεῖν]. 72163 Def.413.d.5 : Πρόσεξις συντονία ψυχῆς πρὸς τὸ καταμαθεῖν. 72164 Def.413.d.6 : Εὐφυΐα τάχος μαθήσεως· γέννησις φυτῶν ἀγαθή· ἀρετὴ 72165 Def.413.d.7 : ἐν φύσει. 72166 Def.413.d.8 : Εὐμάθεια εὐφυΐα ψυχῆς πρὸς τάχος μαθήσεως. 72167 Def.413.d.9 : Νόμος ἀπόφασις κυρία περὶ ἀμφισβητουμένου πράγματος. 72168 Def.413.d.10 : Δίκη ἀμφισβήτησις περὶ τοῦ ἀδικεῖν ἢ μή. 72169 Def.413.e.1 : Εὐνομία πειθαρχία νόμων σπουδαίων. 72170 Def.413.e.2 : Εὐφροσύνη ἐπὶ τοῖς τοῦ σώφρονος ἔργοις χαρά. 72171 Def.413.e.3 : Τιμὴ δόσις ἀγαθῶν ἐν ταῖς δι´ ἀρετὴν πράξεσιν διδομένων· 72172 Def.413.e.4 : ἀξίωμα ἀπ´ ἀρετῆς· σχῆμα σεμνότητος· τήρησις ἀξιώματος. 72173 Def.413.e.5 : Προθυμία ἐμφανισμὸς προαιρέσεως πρακτικῆς. 72174 Def.413.e.6 : Χάρις εὐεργεσία ἑκούσιος· ἀπόδοσις ἀγαθοῦ ὑπουργίας ἐν 72175 Def.413.e.7 : καιρῷ. 72176 Def.413.e.8 : Ὁμόνοια ὁμοδοξία ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων ὡς δεῖ ἄρχειν 72177 Def.413.e.9 : καὶ ἄρχεσθαι. 72178 Def.413.e.10 : Πολιτεία κοινωνία πλήθους ἀνθρώπων αὐτάρκης πρὸς 72179 Def.413.e.11 : εὐδαιμονίαν· κοινωνία πλήθους ἔννομος. 72180 Def.414.a.1 : Πρόνοια παρασκευὴ πρὸς μέλλοντά τινα. 72181 Def.414.a.2 : Βουλὴ σκέψις περὶ τῶν μελλόντων πῶς συμφέρει. 72182 Def.414.a.3 : Νίκη δύναμις κρατητικὴ περὶ ἀγωνίαν. 72183 Def.414.a.4 : Εὐπορία εὐκρίνεια κρατητικὴ τοῦ λεγομένου. 72184 Def.414.a.5 : Δωρεὰ ἀλλαγὴ χάριτος. 72185 Def.414.a.6 : Καιρὸς χρόνου ἀκμὴ πρὸς τὸ συμφέρον· χρόνος ἀγαθοῦ 72186 Def.414.a.7 : τινος συνεργός. 72187 Def.414.a.8 : Μνήμη διάθεσις ψυχῆς φυλακτικὴ τῆς ἐν αὐτῇ ὑπαρχούσης 72188 Def.414.a.9 : ἀληθείας. 72189 Def.414.a.10 : Ἔννοια συντονία διανοίας. 72190 Def.414.a.11 : Νόησις ἀρχὴ ἐπιστήμης. 72191 Def.414.a.12 : Ἁγνεία εὐλάβεια τῶν πρὸς τοὺς θεοὺς ἁμαρτημάτων· τῆς 72192 Def.414.b.1 : θεοῦ τιμῆς κατὰ φύσιν θεραπεία. 72193 Def.414.b.2 : Μαντεία ἐπιστήμη προδηλωτικὴ πράξεως ἄνευ ἀποδείξεως. 72194 Def.414.b.3 : Μαντικὴ ἐπιστήμη θεωρητικὴ τοῦ ὄντος καὶ μέλλοντος 72195 Def.414.b.4 : ζῴῳ θνητῷ. 72196 Def.414.b.5 : Σοφία ἐπιστήμη ἀνυπόθετος· ἐπιστήμη τῶν ἀεὶ ὄντων· 72197 Def.414.b.6 : ἐπιστήμη θεωρητικὴ τῆς τῶν ὄντων αἰτίας. 72198 Def.414.b.7 : Φιλοσοφία τῆς τῶν ὄντων ἀεὶ ἐπιστήμης ὄρεξις· ἕξις 72199 Def.414.b.8 : θεωρητικὴ τοῦ ἀληθοῦς, πῶς ἀληθές· ἐπιμέλεια ψυχῆς μετὰ 72200 Def.414.b.9 : λόγου ὀρθοῦ. 72201 Def.414.b.10 : Ἐπιστήμη ὑπόληψις ψυχῆς ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου· 72202 Def.414.c.1 : δύναμις ὑποληπτική τινος ἢ τινῶν ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου· 72203 Def.414.c.2 : λόγος ἀληθὴς ἐπὶ διανοίᾳ ἀμετάπτωτος. 72204 Def.414.c.3 : Δόξα ὑπόληψις μεταπειστὸς ὑπὸ λόγου· λογιστικὴ φορά· 72205 Def.414.c.4 : διάνοια ἐμπίπτουσα εἰς ψεῦδος καὶ ἀληθὲς ὑπὸ λόγου. 72206 Def.414.c.5 : Αἴσθησις ψυχῆς φορά· νοῦ κίνησις· ψυχῆς διὰ σώματος 72207 Def.414.c.6 : εἰσάγγελσις εἰς ὥρας ἀνθρώπων, ἀφ´ ἧς γίγνεται ψυχῆς 72208 Def.414.c.7 : ἄλογος δύναμις γνωριστικὴ διὰ σώματος. 72209 Def.414.c.8 : Ἕξις διάθεσις ψυχῆς καθ´ ἣν ποιοί τινες λεγόμεθα. 72210 Def.414.d.1 : Φωνὴ ῥεῦμα διὰ στόματος ἀπὸ διανοίας. 72211 Def.414.d.2 : Λόγος φωνὴ ἐγγράμματος, φραστικὴ ἑκάστου τῶν ὄντων· 72212 Def.414.d.3 : διάλεκτος συνθετὴ ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων ἄνευ μέλους. 72213 Def.414.d.4 : Ὄνομα διάλεκτος ἀσύνθετος ἑρμηνευτικὴ τοῦ τε κατὰ 72214 Def.414.d.5 : τῆς οὐσίας κατηγορουμένου καὶ παντὸς τοῦ μὴ καθ´ ἑαυτοῦ 72215 Def.414.d.6 : λεγομένου. 72216 Def.414.d.7 : Διάλεκτος φωνὴ ἀνθρώπου ἐγγράμματος· καὶ σημεῖόν τι 72217 Def.414.d.8 : κοινὸν ἑρμηνευτικὸν ἄνευ μέλους. 72218 Def.414.d.9 : Συλλαβὴ ἀνθρωπίνης φωνῆς ἄρθρον ἐγγράμματον. 72219 Def.414.d.10 : Ὅρος λόγος ἐκ διαφορᾶς καὶ γένους συγκείμενος. 72220 Def.414.e.1 : Τεκμήριον ἀπόδειξις ἀφανοῦς. 72221 Def.414.e.2 : Ἀπόδειξις λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής· λόγος ἐμφανι– 72222 Def.414.e.3 : στικὸς διὰ προγιγνωσκομένων. 72223 Def.414.e.4 : Στοιχεῖον φωνῆς φωνὴ ἀσύνθετος, αἰτία ταῖς ἄλλαις 72224 Def.414.e.5 : φωναῖς τοῦ φωνὰς εἶναι. 72225 Def.414.e.6 : Ὠφέλιμον τὸ αἴτιον τοῦ εὖ πάσχειν· τὸ αἴτιον ἀγαθοῦ. 72226 Def.414.e.7 : Συμφέρον τὸ εἰς ἀγαθὸν φέρον. 72227 Def.414.e.8 : [Καλὸν τὸ ἀγαθόν.] 72228 Def.414.e.9 : Ἀγαθὸν τὸ αἴτιον σωτηρίας τοῖς οὖσιν· τὸ αἴτιον παντὸς 72229 Def.414.e.10 : τοῦ πρὸς αὑτό, ἀφ´ οὗ συμβαίνει ἃ χρὴ αἱρεῖσθαι. 72230 Def.414.e.11 : Σῶφρον τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς. 72231 Def.414.e.12 : Δίκαιον νόμου τάγμα ποιητικὸν δικαιοσύνης. 72232 Def.415.a.1 : Ἑκούσιον τὸ αὑτοῦ προσαγωγόν· τὸ καθ´ αὑτὸ αἱρετὸν 72233 Def.415.a.2 : κατὰ διάνοιαν ἀποτελούμενον. 72234 Def.415.a.3 : Ἐλεύθερον τὸ ἄρχον αὑτοῦ. 72235 Def.415.a.4 : Μέτριον τὸ μέσον ὑπερβολῆς καὶ ἐλλείψεως καὶ κατὰ 72236 Def.415.a.5 : τέχνην ἀρκοῦν. 72237 Def.415.a.6 : Μέτρον τὸ μέσον ὑπερβολῆς καὶ ἐλλείψεως. 72238 Def.415.a.7 : Ἆθλον ἀρετῆς γέρας τὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα αἱρετόν. 72239 Def.415.a.8 : Ἀθανασία οὐσία ἔμψυχος καὶ ἀίδιος μονή. 72240 Def.415.a.9 : Ὅσιον θεράπευμα θεοῦ ἀρεστὸν θεῷ. 72241 Def.415.a.10 : Ἑορτὴ χρόνος ἱερὸς κατὰ νόμους. 72242 Def.415.a.11 : Ἄνθρωπος ζῷον ἄπτερον, δίπουν, πλατυώνυχον· ὃ μόνον 72243 Def.415.a.12 : τῶν ὄντων ἐπιστήμης τῆς κατὰ λόγους δεκτικόν ἐστιν. 72244 Def.415.b.1 : Θυσία θεῷ δόμα θύματος. 72245 Def.415.b.2 : Εὐχὴ αἴτησις ἀνθρώποις ἀγαθῶν ἢ δοκούντων παρὰ θεῶν. 72246 Def.415.b.3 : Βασιλεὺς ἄρχων κατὰ νόμους ἀνυπεύθυνος· πολιτικῆς 72247 Def.415.b.4 : κατασκευῆς ἄρχων. 72248 Def.415.b.5 : Ἀρχὴ ἐπιμέλεια τοῦ παντός. 72249 Def.415.b.6 : Ἐξουσία ἐπιτροπὴ νόμου. 72250 Def.415.b.7 : Νομοθέτης ποιητὴς νόμων καθ´ οὓς δεῖ πολιτεύεσθαι. 72251 Def.415.b.8 : Νόμος δόγμα πλήθους πολιτικὸν οὐκ εἴς τινα χρόνον 72252 Def.415.b.9 : ἀφωρισμένον. 72253 Def.415.b.10 : Ὑπόθεσις ἀρχὴ ἀναπόδεικτος· συγκεφαλαίωσις λόγου. 72254 Def.415.b.11 : Ψήφισμα δόγμα πολιτικὸν εἴς τινα χρόνον ἀφωρισμένον. 72255 Def.415.c.1 : Πολιτικὸς ἐπιστήμων πόλεως κατασκευῆς. 72256 Def.415.c.2 : Πόλις οἴκησις πλήθους ἀνθρώπων κοινοῖς δόγμασιν χρω– 72257 Def.415.c.3 : μένων· πλῆθος ἀνθρώπων ὑπὸ νόμον τὸν αὐτὸν ὄντων. 72258 Def.415.c.4 : Πόλεως ἀρετὴ κατάστασις ὀρθῆς πολιτείας. 72259 Def.415.c.5 : Πολεμικὴ ἐμπειρία πολέμου. 72260 Def.415.c.6 : Συμμαχία κοινωνία πολέμου. 72261 Def.415.c.7 : Σωτηρία περιποίησις ἀβλαβής. 72262 Def.415.c.8 : Τύραννος ἄρχων πόλεως κατὰ τὴν ἑαυτοῦ διάνοιαν. 72263 Def.415.c.9 : Σοφιστὴς νέων πλουσίων ἐνδόξων ἔμμισθος θηρευτής. 72264 Def.415.d.1 : Πλοῦτος κτῆσις σύμμετρος πρὸς εὐδαιμονίαν· περιουσία 72265 Def.415.d.2 : χρημάτων εἰς εὐδαιμονίαν συντεινόντων. 72266 Def.415.d.3 : Παρακαταθήκη δόμα μετὰ πίστεως. 72267 Def.415.d.4 : Κάθαρσις ἀπόκρισις χειρόνων ἀπὸ βελτιόνων. 72268 Def.415.d.5 : Νικᾶν κρατεῖν διαφερόμενον. 72269 Def.415.d.6 : Ἀγαθὸς ἄνθρωπος ὁ τοιοῦτος οἷος ἀνθρώπῳ τἀγαθὰ 72270 Def.415.d.7 : ἐπιτελεῖν. 72271 Def.415.d.8 : Σώφρων ὁ μετρίας ἐπιθυμίας ἔχων. 72272 Def.415.d.9 : Ἐγκρατὴς ὁ κρατῶν ἀντιτεινόντων τῶν τῆς ψυχῆς μορίων 72273 Def.415.d.10 : τῷ ὀρθῷ λογισμῷ. 72274 Def.415.d.11 : Σπουδαῖος ὁ τελείως ἀγαθός· ὁ ἔχων τὴν αὑτοῦ ἀρετήν. 72275 Def.415.e.1 : Σύννοια διάνοια μετὰ λύπης ἄνευ λόγου. 72276 Def.415.e.2 : Δυσμαθία βραδυτὴς ἐν μαθήσει. 72277 Def.415.e.3 : Δεσποτεία ἀρχὴ ἀνυπεύθυνος δικαία. 72278 Def.415.e.4 : Ἀφιλοσοφία ἕξις καθ´ ἣν ὁ ἔχων μισολόγος ἐστίν. 72279 Def.415.e.5 : Φόβος ἔκπληξις ψυχῆς ἐπὶ κακοῦ προσδοκίᾳ. 72280 Def.415.e.6 : Θυμὸς ὁρμὴ βίαιος ἄνευ λογισμοῦ †νοῦς τάξεως† ψυχῆς 72281 Def.415.e.7 : ἀλογίστου. 72282 Def.415.e.8 : Ἔκπληξις φόβος ἐπὶ προσδοκίᾳ κακοῦ. 72283 Def.415.e.9 : Κολακεία ὁμιλία ἡ πρὸς ἡδονὴν ἄνευ τοῦ βελτίστου· ἕξις 72284 Def.415.e.10 : ὁμιλητικὴ πρὸς ἡδονὴν ὑπερβάλλουσα τὸ μέτριον. 72285 Def.415.e.11 : Ὀργὴ παράκλησις τοῦ θυμικοῦ εἰς τὸ τιμωρεῖσθαι. 72286 Def.415.e.12 : Ὕβρις ἀδικία πρὸς ἀτιμίαν φέρουσα. 72287 Def.416.a.1 : Ἀκρασία ἕξις βιαστικὴ παρὰ τὸν ὀρθὸν λογισμὸν πρὸς τὰ 72288 Def.416.a.2 : δοκοῦντα ἡδέα εἶναι. 72289 Def.416.a.3 : Ὄκνος φυγὴ πόνων· δειλία ἀντιληπτικὴ ὁρμῆς. 72290 Def.416.a.4 : Ἀρχὴ πρώτη τοῦ εἶναι αἰτία. 72291 Def.416.a.5 : Διαβολὴ διάστασις φίλων λόγῳ. 72292 Def.416.a.6 : Καιρὸς ἐν ᾧ ἕκαστον ἐπιτήδειον παθεῖν ἢ ποιῆσαι. 72293 Def.416.a.7 : Ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων. 72294 Def.416.a.8 : Ἔνδεια ἐλάττωσις τῶν ἀγαθῶν. 72295 Def.416.a.9 : Αἰσχύνη φόβος ἐπὶ προσδοκίᾳ ἀδοξίας. 72296 Def.416.a.10 : Ἀλαζονεία ἕξις προσποιητικὴ ἀγαθοῦ ἢ ἀγαθῶν τῶν μὴ 72297 Def.416.a.11 : ὑπαρχόντων. 72298 Def.416.a.12 : Ἁμαρτία πρᾶξις παρὰ τὸν ὀρθὸν λογισμόν. 72299 Def.416.a.13 : Φθόνος λύπη ἐπὶ φίλων ἀγαθοῖς ἢ οὖσιν ἢ γεγενημένοις. 72300 Def.416.a.14 : Ἀναισχυντία ἕξις ψυχῆς ὑπομενητικὴ ἀδοξίας ἕνεκα 72301 Def.416.a.15 : κέρδους. 72302 Def.416.a.16 : Θρασύτης ὑπερβολὴ θράσους πρὸς φόβους οὓς μὴ δεῖ. 72303 Def.416.a.17 : Φιλοτιμία ἕξις ψυχῆς προετικὴ πάσης δαπάνης ἄνευ 72304 Def.416.a.18 : λογισμοῦ. 72305 Def.416.a.19 : Κακοφυΐα κακία ἐν φύσει καὶ ἁμαρτία τοῦ κατὰ φύσιν· 72306 Def.416.a.20 : νόσος τοῦ κατὰ φύσιν. 72307 Def.416.a.21 : Ἐλπὶς προσδοκία ἀγαθοῦ. 72308 Def.416.a.22 : Μανία ἕξις φθαρτικὴ ἀληθοῦς ὑπολήψεως. 72309 Def.416.a.23 : Λαλιὰ ἀκρασία λόγου ἄλογος. 72310 Def.416.a.24 : Ἐναντιότης τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος κατά τινα διαφορὰν 72311 Def.416.a.25 : πιπτόντων ἡ πλείστη διάστασις. 72312 Def.416.a.26 : Ἀκούσιον τὸ παρὰ διάνοιαν ἀποτελούμενον. 72313 Def.416.a.27 : Παιδεία δύναμις θεραπευτικὴ ψυχῆς. 72314 Def.416.a.28 : Παίδευσις παιδείας παράδοσις. 72315 Def.416.a.29 : Νομοθετικὴ ἐπιστήμη ποιητικὴ πόλεως ἀγαθῆς. 72316 Def.416.a.30 : Νουθέτησις λόγος ἐπιτιμητικὸς ἀπὸ γνώμης· λόγος 72317 Def.416.a.31 : ἁμαρτίας ἀποτροπῆς ἕνεκεν. 72318 Def.416.a.32 : Βοήθεια κακοῦ κώλυσις ὄντος ἢ γινομένου. 72319 Def.416.a.33 : Κόλασις ψυχῆς θεραπεία ἐπὶ ἁμαρτήματι γενομένῳ. 72320 Def.416.a.34 : Δύναμις ὑπεροχὴ ἐν πράξει ἢ ἐν λόγῳ· ἕξις καθ´ ἣν τὸ 72321 Def.416.a.35 : ἔχον δυνατόν ἐστιν· ἰσχὺς κατὰ φύσιν. 72322 Def.416.a.36 : Σῴζειν τὸ περιποιεῖν ἀβλαβῆ. 72323 Jus.372.a,bis.1 : Ἔχεις ἡμῖν εἰπεῖν ὅτι ἐστὶν τὸ δίκαιον; ἢ οὐκ ἄξιόν σοι 72324 Jus.372.a,bis.2 : δοκεῖ εἶναι λόγον περὶ αὐτοῦ ποιεῖσθαι; {—} Ἔμοιγε καὶ μάλα. 72325 Jus.372.a,bis.3 : {—} Τί οὖν ἐστιν; {—} Τί γὰρ ἄλλο γε ἢ τὰ νομιζόμενα δίκια; 72326 Jus.372.a,bis.4 : {—} Μή μοι οὕτως, ἀλλ´ ὥσπερ ἂν εἰ σύ μ´ ἔροιο τί ἐστιν 72327 Jus.372.a,bis.5 : ὀφθαλμός, εἴποιμ´ ἄν σοι ὅτι ᾧ ὁρῶμεν, ἐὰν δὲ καὶ δεῖξαί 72328 Jus.372.a,bis.6 : με κελεύῃς, δείξω σοι, καὶ ἐάν με ἔρῃ ὅτῳ ψυχὴ ὄνομα, ἐρῶ 72329 Jus.372.a,bis.7 : σοι ᾧ γιγνώσκομεν, ἐὰν δὲ ἔρῃ αὖ τί ἐστιν φωνή, ἀποκρι– 72330 Jus.372.a,bis.8 : νοῦμαί σοι ᾧ διαλεγόμεθα, καὶ σὺ οὕτω φράσον ὅτι δίκαιόν 72331 Jus.372.a,bis.9 : ἐστι ᾧ τί χρώμεθα, ὥσπερ ἃ νυνδὴ ἠρόμην. {—} Οὐ πάνυ ἔχω 72332 Jus.372.a,bis.10 : σοι οὕτως ἀποκρίνασθαι. {—} Ἀλλ´ ἐπειδὴ οὐχ οὕτως ἔχεις, 72333 Jus.372.a,bis.11 : ἴσως τῇδέ πῃ ῥᾷον αὐτὸ εὕροιμεν ἄν; φέρε, τὰ μείζω καὶ 72334 Jus.372.a,bis.12 : τὰ ἐλάττω τίνι σκοποῦντες διαγιγνώσκομεν; ἆρα οὐ μέτρῳ; 72335 Jus.372.a,bis.13 : {—} Ναί. {—} Μετὰ δὲ τοῦ μέτρου τίνι τέχνῃ; ἆρ´ οὐ μετρη– 72336 Jus.373.a.1 : τικῇ; {—} Μετρητικῇ. {—} Τί δὲ τὰ κοῦφα καὶ βαρέα; ἆρ´ οὐ 72337 Jus.373.a.2 : σταθμῷ; {—} Ναί. {—} Μετὰ δὲ τοῦ σταθμοῦ τίνι τέχνῃ; οὐ τῇ 72338 Jus.373.a.3 : στατικῇ; {—} Πάνυ γε. {—} Τί δὲ δή; τὰ δίκαια καὶ τἄδικα τίνι 72339 Jus.373.a.4 : σκοποῦντες διαγιγνώσκομεν ὀργάνῳ, καὶ μετὰ τοῦ ὀργάνου 72340 Jus.373.a.5 : τίνι τέχνῃ πρόσθεν; ἆρα οὐδ´ οὕτω πώς σοι καταφανές 72341 Jus.373.a.6 : ἐστιν; {—} Οὔ. {—} Ἀλλὰ πάλιν ὧδε· ὅταν ἀμφισβητῶμεν περὶ 72342 Jus.373.a.7 : τῶν μειζόνων καὶ τῶν ἐλαττόνων, τίνες ἡμᾶς διακρινοῦσιν; 72343 Jus.373.a.8 : οὐχ οἱ μετρηταί; {—} Ναί. {—} Ὅταν δὲ περὶ τῶν πολλῶν καὶ 72344 Jus.373.b.1 : ὀλίγων, τίνες οἱ διακρίνοντες; οὐχ οἱ ἀριθμηταί; {—} Ἀλλὰ 72345 Jus.373.b.2 : τί; {—} Ὅταν δὲ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἀμφισβητῶμεν 72346 Jus.373.b.3 : ἀλλήλοις, ἐπὶ τίνας ἐρχόμεθα καὶ τίνες ἡμᾶς οἱ διακρίνοντές 72347 Jus.373.b.4 : εἰσιν ἑκάστοτε; εἰπέ. {—} Ἆρά γε δικαστὰς λέγεις, ὦ Σώ– 72348 Jus.373.b.5 : κρατες; {—} Εὖ γ´ ηὗρες. ἴθι δὴ καὶ τόδε πειράθητι εἰπεῖν. τί 72349 Jus.373.b.6 : ποιοῦντες διακρίνουσιν οἱ μετρηταὶ περὶ τῶν μεγάλων καὶ 72350 Jus.373.b.7 : σμικρῶν; ἆρ´ οὐ μετροῦντες; {—} Ναί. {—} Τί δὲ περὶ τῶν βαρέων 72351 Jus.373.b.8 : καὶ κούφων; οὐχ ἱστάντες; {—} Ἱστάντες μέντοι. {—} Τί δὲ περὶ 72352 Jus.373.b.9 : τῶν πολλῶν καὶ ὀλίγων; ἆρα οὐκ ἀριθμοῦντες; {—} Ναί. {—} Τί δὲ 72353 Jus.373.c.1 : δὴ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἄρα; ἀπόκριναι. {—} Οὐκ ἔχω. 72354 Jus.373.c.2 : {—} Λέγοντες, φάθι. {—} Ναί. {—} Λέγοντες ἄρα ἡμᾶς διακρίνουσιν, 72355 Jus.373.c.3 : ὅταν περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων κρίνωσιν οἱ δικασταί; {—} 72356 Jus.373.c.4 : Ναί. {—} Μετροῦντες δέ γε περὶ τῶν σμικρῶν καὶ μεγάλων 72357 Jus.373.c.5 : οἱ μετρητικοί· μέτρον γὰρ ἦν ᾧ ταῦτ´ ἐκρίνετο. {—} Οὕτως. {—} 72358 Jus.373.c.6 : Ἱστάντες δ´ αὖ περὶ τῶν βαρέων καὶ κούφων οἱ στατικοί· 72359 Jus.373.c.7 : σταθμὸς γὰρ ἦν ᾧ ταῦτ´ ἐκρίνετο. {—} Ἦν γάρ. {—} Ἀριθμοῦντες 72360 Jus.373.d.1 : δ´ αὖ περὶ τῶν πολλῶν καὶ ὀλίγων οἱ ἀριθμητικοί· ἀριθμὸς 72361 Jus.373.d.2 : γὰρ ἦν ᾧ ταῦτ´ ἐκρίνετο. {—} Οὕτως. {—} Λέγοντες δέ γε, ὡς ἄρτι 72362 Jus.373.d.3 : ὡμολογήσαμεν, περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων κρίνουσιν ἡμᾶς 72363 Jus.373.d.4 : οἱ δικασταί· λόγος γὰρ ἦν ᾧ ταῦτ´ ἐκρίνετο. {—} Εὖ λέγεις, ὦ 72364 Jus.373.d.5 : Σώκρατες. {—} Ἀληθῆ μὲν οὖν· καὶ λόγος ἐστίν, ὡς ἔοικεν, 72365 Jus.373.d.6 : ᾧ τὰ δίκαια καὶ ἄδικα κρίνεται. {—} Φαίνεται γοῦν. {—} Τί ποτε 72366 Jus.373.d.7 : ὄντα 〈τὰ〉 δίκαια καὶ τἄδικα; ὥσπερ ἂν ἡμᾶς εἴ τις ἤρετο, 72367 Jus.373.d.8 : ἐπειδὴ μέτρον καὶ μετρητικὴ καὶ μετρητικὸς τὸ μεῖζον καὶ 72368 Jus.373.e.1 : τὸ ἔλαττον διακρίνει, τί ὂν τὸ μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον; εἴ– 72369 Jus.373.e.2 : ποιμεν ἂν αὐτῷ ὅτι τὸ μὲν μεῖζον ὑπερέχον, τὸ δὲ ἔλαττον 72370 Jus.373.e.3 : ὑπερεχόμενον. ἐπειδὴ δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον σταθμὸς 72371 Jus.373.e.4 : καὶ στατικὴ καὶ στατικὸς διακρίνει, τί ὂν τό τε βαρὺ καὶ 72372 Jus.373.e.5 : τὸ κοῦφον; εἴποιμεν ἂν αὐτῷ ὅτι τὸ μὲν κάτω ῥέπον ἐν τοῖς 72373 Jus.373.e.6 : ζυγοῖς βαρύ, τὸ δὲ ἄνω κοῦφον. οὕτω δὴ εἰ καὶ ἔροιτο 72374 Jus.373.e.7 : ἡμᾶς, ἐπειδὴ δὲ τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον λόγος τε καὶ 72375 Jus.373.e.8 : δικαστικὴ καὶ δικαστής ἐστιν ἡμῖν ὁ διακρίνων, τί ποτε ὂν 72376 Jus.373.e.9 : τὸ δίκαιον καὶ τἄδικον; τί ἕξομεν αὐτῷ ἀποκρίνεσθαι; ἢ 72377 Jus.373.e.10 : οὐδέπω ἔχομεν εἰπεῖν; {—} Οὐκ ἔχομεν. {—} Πότερον δὲ ἑκόντας 72378 Jus.374.a.1 : οἴει ἔχειν τοῦτο τὸ ἄδικον τοὺς ἀνθρώπους ἢ ἄκοντας; ὧδε 72379 Jus.374.a.2 : δὲ λέγω. ἑκόντας οἴει ἀδικεῖν καὶ ἀδίκους εἶναι ἢ ἄκοντας; 72380 Jus.374.a.3 : {—} Ἑκόντας ἔγωγε, ὦ Σώκρατες· πονηροὶ γάρ εἰσιν. {—} 72381 Jus.374.a.4 : Ἑκόντας ἄρα σὺ οἴει πονηροὺς εἶναι καὶ ἀδίκους ἀνθρώ– 72382 Jus.374.a.5 : πους; {—} Ἔγωγε· σὺ δ´ οὔ; {—} Οὔκ, εἴ γέ τι δεῖ τῷ ποιητῇ 72383 Jus.374.a.6 : πείθεσθαι. {—} Ποίῳ ποιητῇ; {—} Ὅστις εἶπεν— 72384 Jus.374.a.6 : 72385 Jus.374.a.7 : οὐδεὶς ἑκὼν πονηρὸς οὐδ´ ἄκων μάκαρ. 72386 Jus.374.a.7 : 72387 Jus.374.a.8 : Ἀλλά τοι, ὦ Σώκρατες, εὖ ἡ παλαιὰ παροιμία ἔχει, ὅτι 72388 Jus.374.b.1 : πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί. {—} Θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ τοῦτό γε ἐψεύ– 72389 Jus.374.b.2 : σατο οὗτος ἀοιδός, ἐπεὶ εἴ σοι σχολή ἐστιν, ἐπισκεψώμεθα 72390 Jus.374.b.3 : αὐτὸν εἴτε ψευδῆ εἴτε ἀληθῆ λέγει. {—} Ἀλλὰ σχολή. {—} 72391 Jus.374.b.4 : Φέρε δή, πότερον ἡγῇ δίκαιον εἶναι ψεύδεσθαι ἢ ἀληθῆ 72392 Jus.374.b.5 : λέγειν; {—} Ἀληθῆ ἔγωγε. {—} Ψεύδεσθαι ἄρα ἄδικον; {—} Ναί. {—} 72393 Jus.374.b.6 : Πότερον δ´ ἐξαπατᾶν ἢ μὴ ἐξαπατᾶν; {—} Μὴ ἐξαπατᾶν δήπου. 72394 Jus.374.b.7 : {—} Ἐξαπατᾶν ἄρα ἄδικον; {—} Ναί. {—} Τί δέ; βλάπτειν δίκαιον 72395 Jus.374.b.8 : ἢ ὠφελεῖν; {—} Ὠφελεῖν. {—} Βλάπτειν ἄρα ἄδικον; {—} Ναί. {—} 72396 Jus.374.c.1 : Ἔστιν ἄρα ἀληθῆ μὲν λέγειν καὶ μὴ ἐξαπατᾶν καὶ ὠφελεῖν 72397 Jus.374.c.2 : δίκαιον, ψεύδεσθαι δὲ καὶ βλάπτειν καὶ ἐξαπατᾶν ἄδικον. 72398 Jus.374.c.3 : {—} Ναὶ μὰ Δία σφόδρα γε. {—} Ἦ καὶ τοὺς πολεμίους; {—} 72399 Jus.374.c.4 : Οὐδαμῶς. {—} Ἀλλὰ βλάπτειν δίκαιον τοὺς πολεμίους, ὠφε– 72400 Jus.374.c.5 : λεῖν δὲ ἄδικον; {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν καὶ ἐξαπατῶντας δίκαιον 72401 Jus.374.c.6 : βλάπτειν τοὺς πολεμίους; {—} Πῶς γὰρ οὔ; {—} Τί 〈δὲ〉 ψεύ– 72402 Jus.374.c.7 : δεσθαι ἵνα ἐξαπατῶμεν καὶ βλάπτωμεν αὐτούς; οὐ δίκαιον; 72403 Jus.374.d.1 : {—} Ναί. {—} Τί δέ; τοὺς φίλους οὐκ ὠφελεῖν φῂς δίκαιον 72404 Jus.374.d.2 : εἶναι; {—} Ἔγωγε. {—} Πότερον μὴ ἐξαπατῶντας ἢ ἐξαπατῶντας 72405 Jus.374.d.3 : ἐπ´ ὠφελίᾳ τῇ ἐκείνων; {—} Καὶ ἐξαπατῶντας νὴ Δία. {—} Ἀλλ´ 72406 Jus.374.d.4 : ἐξαπατῶντας μὲν δίκαιον ἄρα ὠφελεῖν, οὐ μέντοι ψευδο– 72407 Jus.374.d.5 : μένους γε; ἢ καὶ ψευδομένους; {—} Καὶ ψευδομένους δίκαιον. 72408 Jus.374.d.6 : {—} Ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ψεύδεσθαί τε καὶ ἀληθῆ λέγειν δί– 72409 Jus.374.d.7 : καιον καὶ ἄδικον. {—} Ναί. {—} Καὶ μὴ ἐξαπατᾶν καὶ ἐξαπατᾶν 72410 Jus.374.d.8 : δίκαιον καὶ ἄδικον. {—} Ἔοικεν. {—} Καὶ βλάπτειν καὶ ὠφελεῖν 72411 Jus.374.d.9 : δίκαιον καὶ ἄδικον; {—} Ναί. {—} Ταὐτὰ δή, ὡς ἔοικεν, πάντα τὰ 72412 Jus.374.e.1 : τοιαῦτα ὄντα καὶ δίκαια καὶ ἄδικά ἐστιν. {—} Ἔμοιγε φαί– 72413 Jus.374.e.2 : νεται. {—} Ἄκουε δή. ὀφθαλμὸν ἐγὼ ἔχω δεξιὸν καὶ ἀριστερὸν 72414 Jus.374.e.3 : ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; {—} Ναί. {—} Μυκτῆρα δεξιὸν καὶ 72415 Jus.374.e.4 : ἀριστερόν; {—} Πάνυ γε. {—} Καὶ χεῖρα δεξιὰν καὶ ἀριστεράν; 72416 Jus.374.e.5 : {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν ἐπειδὴ τὰ αὐτὰ ὀνομάζων τὰ μὲν δεξιὰ 72417 Jus.374.e.6 : φῂς εἶναι, τὰ δὲ ἀριστερὰ τῶν ἐμῶν, εἴ σε ἐγὼ ἐροίμην 72418 Jus.374.e.7 : ὁπότερα, ἆρ´ ἂν ἔχοις εἰπεῖν ὅτι τὰ μὲν πρὸς τοῦ δεξιά ἐστιν, 72419 Jus.374.e.8 : τὰ δὲ πρὸς τοῦ ἀριστερά; {—} Ναί. {—} Ἴθι δὴ καὶ ἐκεῖ, ἐπειδὴ 72420 Jus.374.e.9 : τὰ αὐτὰ ὀνομάζων τὰ μὲν δίκαια φῂς εἶναι, τὰ δὲ ἄδικα, 72421 Jus.375.a.1 : ἔχεις εἰπεῖν ὁπότερα τὰ δίκαια καὶ ὁπότερα τὰ ἄδικα; {—} 72422 Jus.375.a.2 : Ἐμοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ ἐν μὲν τῷ δέοντι καὶ τῷ καιρῷ 72423 Jus.375.a.3 : ἕκαστα τούτων γιγνόμενα δίκαια εἶναι, ἐν δὲ τῷ μὴ δέοντι 72424 Jus.375.a.4 : ἄδικα. {—} Καλῶς γέ σοι δοκοῦν. ὁ μὲν ἄρα ἐν τῷ δέοντι ἕκαστα 72425 Jus.375.a.5 : τούτων ποιῶν δίκαια ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐν τῷ δέοντι ἄδικα; {—} 72426 Jus.375.a.6 : Ναί. {—} Οὐκοῦν ὁ μὲν τὰ δίκαια ποιῶν δίκαιος, ὁ δὲ τἄδικα 72427 Jus.375.a.7 : ἄδικος; {—} Ἔστι ταῦτα. {—} Τίς οὖν ὁ ἐν τῷ δέοντι 〈καὶ〉 καιρῷ 72428 Jus.375.a.8 : οἷός τε τέμνειν καὶ κάειν καὶ ἰσχναίνειν; {—} Ὁ ἰατρός. {—} Ὅτι 72429 Jus.375.b.1 : ἐπίσταται ἢ δι´ ἄλλο τι; {—} Ὅτι ἐπίσταται. {—} Τίς δ´ ἐν τῷ 72430 Jus.375.b.2 : δέοντι σκάπτειν καὶ ἀροῦν καὶ φυτεύειν οἷός τε; {—} Ὁ γεωρ– 72431 Jus.375.b.3 : γός. {—} Ὅτι ἐπίσταται, ἢ ὅτι οὔ; {—} Ὅτι ἐπίσταται. {—} Οὐκοῦν 72432 Jus.375.b.4 : καὶ τἆλλα οὕτως; ὁ μὲν ἐπιστάμενος οἷός τε τὰ δέοντα 72433 Jus.375.b.5 : ποιεῖν ἐστιν καὶ ἐν τῷ δέοντι καὶ ἐν τῷ καιρῷ, ὁ δὲ μὴ ἐπι– 72434 Jus.375.b.6 : στάμενος οὔ; {—} Οὕτως. {—} Καὶ ψεύδεσθαι ἄρα καὶ ἐξαπατᾶν 72435 Jus.375.b.7 : καὶ ὠφελεῖν, ὁ μὲν ἐπιστάμενος οἷός τε ποιεῖν ἕκαστα τούτων 72436 Jus.375.b.8 : ἐν τῷ δέοντι καὶ τῷ καιρῷ, ὁ δὲ μὴ ἐπιστάμενος οὔ; {—} 72437 Jus.375.c.1 : Ἀληθῆ λέγεις. {—} Ὁ δέ γε ταῦτα ποιῶν ἐν τῷ δέοντι δίκαιος; 72438 Jus.375.c.2 : {—} Ναί. {—} Δι´ ἐπιστήμην δέ γε ταῦτα ποιεῖ. {—} Πῶς δ´ οὔ; {—} 72439 Jus.375.c.3 : Δι´ ἐπιστήμην ἄρα δίκαιος ὁ δίκαιος. {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν ὁ ἄδικος 72440 Jus.375.c.4 : διὰ τὸ ἐναντίον ἄδικός ἐστιν τῷ δικαίῳ; {—} Φαίνεται. {—} Ὁ δὲ 72441 Jus.375.c.5 : δίκαιος διὰ σοφίαν δίκαιος. {—} Ναί. {—} Δι´ ἀμαθίαν ἄρα ὁ ἄδικος 72442 Jus.375.c.6 : ἄδικος. {—} Ἔοικε. {—} Κινδυνεύει ἄρα ὃ μὲν οἱ πρόγονοι ἡμῖν 72443 Jus.375.c.7 : κατέλιπον σοφίαν δικαιοσύνη εἶναι, ὃ δὲ ἀμαθίαν, τοῦτο δὲ 72444 Jus.375.d.1 : ἀδικία. {—} Ἔοικεν. {—} Ἑκόντες δὲ ἀμαθεῖς εἰσιν οἱ ἄνθρωποι 72445 Jus.375.d.2 : ἢ ἄκοντες; {—} Ἄκοντες. {—} Ἄκοντες ἄρα καὶ ἄδικοι; {—} Φαί– 72446 Jus.375.d.3 : νεται. {—} Οἱ δὲ ἄδικοι πονηροί; {—} Ναί. {—} Ἄκοντες ἄρα πονηροὶ 72447 Jus.375.d.4 : καὶ ἄδικοι; {—} Παντάπασι μὲν οὖν. {—} Διὰ δὲ τὸ ἄδικοι εἶναι 72448 Jus.375.d.5 : ἀδικοῦσιν; {—} Ναί. {—} Διὰ τὸ ἀκούσιον ἄρα; {—} Πάνυ γε. {—} Οὐ 72449 Jus.375.d.6 : μὲν δὴ διὰ τὸ ἀκούσιόν γε τὸ ἑκούσιον γίγνεται. {—} Οὐ γὰρ 72450 Jus.375.d.7 : οὖν. {—} Διὰ δὲ τὸ ἄδικον εἶναι τὸ ἀδικεῖν γίγνεται. {—} Ναί. {—} 72451 Jus.375.d.8 : Τὸ δὲ ἄδικον ἀκούσιον. {—} Ἀκούσιον. {—} Ἄκοντες ἄρα ἀδικοῦσιν 72452 Jus.375.d.9 : καὶ ἄδικοί εἰσιν καὶ πονηροί. {—} Ἄκοντες, ὥς γε φαίνεται. {—} 72453 Jus.375.d.10 : Οὐκ ἄρα ἐψεύσατο τοῦτό γε ἀοιδός. {—} Οὐκ ἔοικεν. 72454 Jus.375.d.10 : 72455 Virt.376.a.1 : Ἆρα διδακτόν ἐστιν ἡ ἀρετή; ἢ οὐ διδακτόν, ἀλλὰ φύσει 72456 Virt.376.a.2 : οἱ ἀγαθοὶ γίγνονται ἄνδρες, ἢ ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ; {—} Οὐκ ἔχω 72457 Virt.376.b.1 : εἰπεῖν ἐν τῷ παρόντι, ὦ Σώκρατες. {—} Ἀλλὰ ὧδε σκεψώμεθα 72458 Virt.376.b.2 : αὐτό. φέρε, εἴ τις βούλοιτο ταύτην τὴν ἀρετὴν γενέσθαι 72459 Virt.376.b.3 : ἀγαθὸς ἣν ἀγαθοί εἰσιν οἱ σοφοὶ μάγειροι, πόθεν ἂν γένοιτο; 72460 Virt.376.b.4 : {—} Δῆλον ὅτι εἰ παρὰ τῶν ἀγαθῶν μαγείρων μάθοι. {—} Τί δέ; 72461 Virt.376.b.5 : εἰ βούλοιτο ἀγαθὸς γίγνεσθαι ἰατρός, παρὰ τίνα ἂν ἐλθὼν 72462 Virt.376.b.6 : γένοιτο ἀγαθὸς ἰατρός; {—} Δῆλον δὴ ὅτι παρὰ τῶν ἀγαθῶν 72463 Virt.376.b.7 : τινὰ ἰατρῶν. {—} Εἰ δὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν ἀγαθὸς βούλοιτο 72464 Virt.376.c.1 : γενέσθαι ἥνπερ οἱ σοφοὶ τέκτονες; {—} Παρὰ τῶν τεκτόνων. 72465 Virt.376.c.2 : {—} Εἰ δὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν βουληθείη ἀγαθὸς γενέσθαι ἥνπερ 72466 Virt.376.c.3 : οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοί τε καὶ σοφοί, ποῖ χρὴ ἐλθόντα μαθεῖν; 72467 Virt.376.c.4 : {—} Οἶμαι μὲν καὶ ταύτην, εἴπερ μαθητός ἐστι, παρὰ τῶν 72468 Virt.376.c.5 : ἀνδρῶν τῶν ἀγαθῶν· πόθεν γὰρ ἄλλοθεν; {—} Φέρε δή, τίνες 72469 Virt.376.c.6 : ἡμῖν ἄνδρες ἀγαθοὶ γεγόνασιν; ἵνα σκεψώμεθα εἰ οὗτοί 72470 Virt.376.c.7 : εἰσιν οἱ τοὺς ἀγαθοὺς ποιοῦντες. {—} Θουκυδίδης καὶ Θεμι– 72471 Virt.376.c.8 : στοκλῆς καὶ Ἀριστείδης καὶ Περικλῆς. {—} Τούτων οὖν ἑκάστου 72472 Virt.376.d.1 : ἔχομεν διδάσκαλον εἰπεῖν; {—} Οὐκ ἔχομεν· οὐ γὰρ λέγεται. 72473 Virt.376.d.2 : {—} Τί δέ; μαθητὴν ἢ τῶν ξένων τινὰ ἢ τῶν πολιτῶν ἢ ἄλλον, 72474 Virt.376.d.3 : ἐλεύθερον ἢ δοῦλον, ὅστις αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν τούτων ὁμι– 72475 Virt.376.d.4 : λίαν σοφός τε καὶ ἀγαθὸς γεγονέναι; {—} Οὐδὲ τοῦτο λέγεται. 72476 Virt.376.d.5 : {—} Ἀλλ´ ἆρα μὴ ἐφθόνουν μεταδιδόναι τῆς ἀρετῆς τοῖς ἄλλοις 72477 Virt.376.d.6 : ἀνθρώποις; {—} Τάχα. {—} Ἆρα ἵνα μὴ ἀντίτεχνοι αὐτοῖς γί– 72478 Virt.376.d.7 : γνοιντο, ὥσπερ οἱ μάγειροί τε καὶ ἰατροὶ καὶ τέκτονες 72479 Virt.376.d.8 : φθονοῦσιν; οὐ γὰρ λυσιτελεῖ αὐτοῖς πολλοὺς ἀντιτέχνους 72480 Virt.376.d.9 : γίγνεσθαι οὐδὲ οἰκεῖν ἐν πολλοῖς αὐτοῖς ὁμοίοις. ἆρ´ οὖν 72481 Virt.376.d.10 : οὕτω καὶ τοῖς ἀνδράσι τοῖς ἀγαθοῖς οὐ λυσιτελεῖ ἐν ὁμοίοις 72482 Virt.376.d.11 : αὐτοῖς οἰκεῖν; {—} Ἴσως. {—} Εἰσὶν δὲ οἱ αὐτοὶ οὐχὶ ἀγαθοί τε καὶ 72483 Virt.376.d.12 : δίκαιοι; {—} Ναί. {—} Ἔστιν οὖν ὅτῳ λυσιτελεῖ μὴ ἐν ἀγαθοῖς 72484 Virt.376.d.13 : οἰκεῖν ἀνδράσιν ἀλλ´ ἐν κακοῖς; {—} Οὐκ ἔχω εἰπεῖν. {—} Ἆρ´ οὖν 72485 Virt.376.d.14 : οὐδὲ τοῦτ´ ἔχεις εἰπεῖν, πότερον ἔργον ἐστὶν τῶν μὲν ἀγαθῶν 72486 Virt.376.d.15 : βλάπτειν, τῶν δὲ κακῶν ὠφελεῖν, ἢ τοὐναντίον; {—} Τοὐ– 72487 Virt.377.a.1 : ναντίον. {—} Οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἄρα ὠφελοῦσιν, οἱ δὲ κακοὶ βλά– 72488 Virt.377.a.2 : πτουσιν; {—} Ναί. {—} Ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται βλάπτεσθαι 72489 Virt.377.a.3 : μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσθαι; {—} Οὐ πάνυ. {—} Οὐδεὶς ἄρα βούλεται ἐν 72490 Virt.377.a.4 : πονηροῖς οἰκεῖν μᾶλλον ἢ ἐν χρηστοῖς. {—} Οὕτως. {—} Οὐδεὶς ἄρα 72491 Virt.377.a.5 : φθονεῖ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἄλλῳ, ὥστε ἀγαθὸν καὶ ὅμοιον ἑαυτῷ 72492 Virt.377.a.6 : ποιῆσαι. {—} Οὔκουν φαίνεταί γε δὴ ἐκ τοῦ λόγου. {—} Ἀκήκοας 72493 Virt.377.a.7 : οὖν ὅτι Θεμιστοκλεῖ Κλεόφαντος ὑὸς ἐγένετο; {—} Ἀκήκοα. 72494 Virt.377.a.8 : {—} Οὐκοῦν δῆλον ὅτι οὐδὲ τῷ ὑεῖ ἐφθόνει ὡς βελτίστῳ γενέ– 72495 Virt.377.b.1 : σθαι ὁ Θεμιστοκλῆς, ὅς γε ἄλλῳ οὐδενί, εἴπερ ἦν ἀγαθός; 72496 Virt.377.b.2 : ἦν δέ, ὥς φαμεν. {—} Ναί. {—} Οἶσθα οὖν ὅτι Θεμιστοκλῆς τὸν ὑὸν 72497 Virt.377.b.3 : ἱππέα μὲν ἐδιδάξατο σοφὸν εἶναι καὶ ἀγαθόν—ἐπέμενε γοῦν 72498 Virt.377.b.4 : ἐπὶ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς, καὶ ἠκόντιζεν ἀπὸ τῶν ἵππων 72499 Virt.377.b.5 : ὀρθός, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ θαυμάσια εἰργάζετο—καὶ ἄλλα 72500 Virt.377.b.6 : πολλὰ ἐδίδαξεν καὶ ἐποίησεν σοφόν, ὅσα διδασκάλων ἀγαθῶν 72501 Virt.377.b.7 : εἴχετο. ἢ ταῦτα οὐκ ἀκήκοας τῶν πρεσβυτέρων; {—} Ἀκήκοα. 72502 Virt.377.c.1 : {—} Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ ὑοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ´ ἂν 72503 Virt.377.c.2 : κακὴν εἶναι. {—} Οὐκ ἂν οὖν δικαίως γε ἐξ ὧν σὺ λέγεις. {—} Τί 72504 Virt.377.c.3 : δὲ τόδε; ὡς Κλεόφαντος ὁ Θεμιστοκλέους ὑὸς ἀνὴρ ἀγαθὸς 72505 Virt.377.c.4 : καὶ σοφὸς ἐγένετο ἅπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἦν σοφός, ἤδη τοῦτο 72506 Virt.377.c.5 : ἤκουσας ἢ νεωτέρου ἢ πρεσβυτέρου; {—} Οὐκ ἤκουσα. {—} Ἆρ´ 72507 Virt.377.c.6 : οὖν ταῦτα μὲν οἰόμεθα βούλεσθαι αὐτὸν τὸν ἑαυτοῦ ὑὸν 72508 Virt.377.c.7 : παιδεῦσαι, ἣν δὲ αὐτὸς σοφίαν ἦν σοφός, μηδὲν βελτίω 72509 Virt.377.d.1 : αὐτὸν ποιῆσαι τῶν γειτόνων μηδενός, εἴπερ διδακτὸν ἦν ἡ 72510 Virt.377.d.2 : ἀρετή; {—} Οὔκουν εἰκός γε. {—} Οὗτος μὲν δή σοι τοιοῦτος δι– 72511 Virt.377.d.3 : δάσκαλος ἀρετῆς, ὃν ὑπεῖπες· ἄλλον δὲ δὴ σκεψώμεθα, 72512 Virt.377.d.4 : Ἀριστείδην, ὃς ἔθρεψεν μὲν τὸν Λυσίμαχον, ἐπαίδευσε δὲ 72513 Virt.377.d.5 : κάλλιστα Ἀθηναίων ὅσα διδασκάλων εἴχετο, ἄνδρα δὲ οὐ– 72514 Virt.377.d.6 : δενὸς βελτίω ἐποίησεν· τοῦτον γὰρ καὶ σὺ καὶ ἐγὼ εἴδομεν 72515 Virt.377.d.7 : καὶ συνεγενόμεθα. {—} Ναί. {—} Οἶσθα οὖν ὅτι Περικλῆς αὖ 72516 Virt.377.d.8 : ἔθρεψεν ὑεῖς Πάραλον καὶ Ξάνθιππον, ὧν καὶ σύ μοι δοκεῖς 72517 Virt.377.e.1 : τοῦ ἑτέρου ἐρασθῆναι. τούτους μέντοι, ὡς καὶ σὺ οἶσθα, 72518 Virt.377.e.2 : ἱππέας μὲν ἐδίδαξεν οὐδενὸς χείρους Ἀθηναίων, καὶ μου– 72519 Virt.377.e.3 : σικὴν καὶ τὴν ἄλλην ἀγωνίαν καὶ τἆλλα ἐπαίδευσεν ὅσα 72520 Virt.377.e.4 : τέχνῃ διδάσκονται, οὐδενὸς χείρους· ἀγαθοὺς δὲ ἄρα ἄνδρας 72521 Virt.377.e.5 : οὐκ ἐβούλετο ποιῆσαι; {—} Ἀλλ´ ἴσως ἂν ἐγένοντο, ὦ Σώκρατες, 72522 Virt.377.e.6 : εἰ μὴ νέοι ὄντες ἐτελεύτησαν. {—} Σὺ μὲν εἰκότως βοηθεῖς τοῖς 72523 Virt.377.e.7 : παιδικοῖς, Περικλῆς δὲ ἐκείνους, εἴπερ διδακτὸν ἦν ἀρετὴ 72524 Virt.377.e.8 : καὶ οἷός τ´ ἦν ἀγαθοὺς ποιῆσαι, πολὺ πρότερον ἂν τὴν 72525 Virt.377.e.9 : αὑτοῦ ἀρετὴν σοφοὺς ἐποίησεν ἢ μουσικὴν καὶ ἀγωνίαν. 72526 Virt.378.a.1 : ἀλλὰ μὴ οὐκ ᾖ διδακτόν, ἐπεὶ Θουκυδίδης αὖ δύο ὑεῖς ἔθρεψεν, 72527 Virt.378.a.2 : Μελησίαν καὶ Στέφανον, ὑπὲρ ὧν σὺ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν 72528 Virt.378.a.3 : ἅπερ ὑπὲρ τῶν Περικλέους ὑῶν· τούτων γὰρ δὴ καὶ σὺ 72529 Virt.378.a.4 : οἶσθα τόν γ´ ἕτερον μέχρι γήρως βιοῦντα, τὸν δ´ ἕτερον 72530 Virt.378.a.5 : πόρρω πάνυ. καὶ μὴν καὶ τούτω ὁ πατὴρ ἐπαίδευσεν τά τε 72531 Virt.378.a.6 : ἄλλα εὖ καὶ ἐπάλαισαν κάλλιστα Ἀθηναίων· τὸν μὲν γὰρ 72532 Virt.378.a.7 : Ξανθίᾳ ἔδωκεν, τὸν δὲ Εὐδώρῳ, οὗτοι δέ που ἐδόκουν κάλ– 72533 Virt.378.a.8 : λιστα τῶν τότε παλαίειν. {—} Ναί. {—} Οὐκοῦν δῆλον ὅτι οὗτος 72534 Virt.378.b.1 : οὐκ ἄν ποτε οἷ μὲν ἔδει δαπανώμενον διδάσκειν, ταῦτα μὲν 72535 Virt.378.b.2 : ἐδίδαξεν τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτοῦ, οἷ δ´ οὐδὲν ἔδει ἀναλώ– 72536 Virt.378.b.3 : σαντα ἀγαθοὺς ἄνδρας ποιῆσαι, τοῦτο δὲ οὐκ ἂν ἐδίδαξεν, 72537 Virt.378.b.4 : εἰ διδακτὸν ἦν; {—} Εἰκός γε. {—} Ἀλλὰ γὰρ ἴσως ὁ Θουκυδίδης 72538 Virt.378.b.5 : φαῦλος ἦν, καὶ οὐχὶ ἦσαν αὐτῷ πλεῖστοι φίλοι Ἀθηναίων 72539 Virt.378.b.6 : καὶ τῶν συμμάχων. καὶ οἰκίας ἦν μεγάλης καὶ ἐδύνατο 72540 Virt.378.b.7 : μέγα ἐν τῇ πόλει καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν, ὥστ´ εἴπερ 72541 Virt.378.c.1 : ἦν τοῦτο διδακτόν, ἐξηῦρεν ἂν ὅστις αὐτοῦ ἔμελλεν τοὺς ὑεῖς 72542 Virt.378.c.2 : ἀγαθοὺς ποιήσειν ἢ τῶν ἐπιχωρίων ἢ τῶν ξένων, εἰ αὐτὸς 72543 Virt.378.c.3 : μὴ ἐσχόλαζε διὰ τὴν τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν. ἀλλὰ γάρ, 72544 Virt.378.c.4 : ὦ ἑταῖρε, μὴ οὐκ ᾖ διδακτὸν ἡ ἀρετή. {—} Οὔκ, ἴσως. {—} Ἀλλὰ 72545 Virt.378.c.5 : δὴ εἰ μὴ διδακτόν ἐστιν, ἆρα φύσει φύονται οἱ ἀγαθοί; καὶ 72546 Virt.378.c.6 : τοῦτο τῇδέ πῃ σκοποῦντες ἴσως ἂν εὕροιμεν. φέρε γάρ· 72547 Virt.378.c.7 : εἰσὶν ἡμῖν φύσεις ἵππων ἀγαθῶν; {—} Εἰσίν. {—} Οὐκοῦν εἰσίν 72548 Virt.378.d.1 : τινες ἄνθρωποι τέχνην ἔχοντες ᾗ τὰς τῶν ἵππων τῶν ἀγαθῶν 72549 Virt.378.d.2 : φύσεις γιγνώσκουσιν, καὶ κατὰ τὸ σῶμα πρὸς δρόμον, καὶ 72550 Virt.378.d.3 : κατὰ τὴν ψυχήν, οἵτινές τε θυμοειδεῖς καὶ ἄθυμοι; {—} Ναί. 72551 Virt.378.d.4 : {—} Τίς οὖν αὕτη ἡ τέχνη ἐστίν; τί ὄνομα αὐτῇ; {—} Ἱππική. {—} 72552 Virt.378.d.5 : Οὐκοῦν καὶ περὶ τοὺς κύνας ὡσαύτως ἔστιν τις τέχνη ᾗ τὰς 72553 Virt.378.d.6 : ἀγαθὰς καὶ τὰς κακὰς φύσεις τῶν κυνῶν διακρίνουσιν; {—} 72554 Virt.378.d.7 : Ἔστι. {—} Τίς αὕτη; {—} Ἡ κυνηγετική. {—} Ἀλλὰ μὴν καὶ περὶ 72555 Virt.378.d.8 : τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εἰσὶν ἡμῖν δοκιμασταί, οἵτινες 72556 Virt.378.e.1 : ὁρῶντες κρίνουσιν τό τε βέλτιον καὶ τὸ χεῖρον; {—} Εἰσίν. {—} 72557 Virt.378.e.2 : Τίνας οὖν τούτους καλεῖς; {—} Ἀργυρογνώμονας. {—} Καὶ μὴν οἱ 72558 Virt.378.e.3 : παιδοτρίβαι γιγνώσκουσι σκοπούμενοι τὰς φύσεις τὰς τῶν 72559 Virt.378.e.4 : σωμάτων τῶν ἀνθρώπων ὁποῖαί τε χρησταὶ καὶ ὁποῖαι μὴ 72560 Virt.378.e.5 : πρὸς ἑκάστους τῶν πόνων, καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ νέων 72561 Virt.378.e.6 : ὅσα μέλλει τῶν σωμάτων ἄξια λόγου ἔσεσθαι καὶ ἐν οἷς 72562 Virt.378.e.7 : ἐλπίς ἐστι πολλὴ τὰ ἔργα, ὅσα σώματος ἔχεται, εὖ ἀπεργά– 72563 Virt.378.e.8 : σασθαι. {—} Ἔστι ταῦτα. {—} Πότερον οὖν σπουδαιότερόν ἐστιν 72564 Virt.378.e.9 : ταῖς πόλεσιν ἵπποι καὶ κύνες ἀγαθοὶ καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, 72565 Virt.379.a.1 : ἢ ἄνδρες ἀγαθοί; {—} Ἄνδρες ἀγαθοί. {—} Τί οὖν; οἴει ἄν, εἴπερ 72566 Virt.379.a.2 : ἦσαν φύσεις ἀγαθαὶ πρὸς ἀρετὴν ἀνθρώπων, οὐκ ἂν πάντα 72567 Virt.379.a.3 : μεμηχανῆσθαι τοὺς ἀνθρώπους ὥστε διαγιγνώσκειν αὐτάς; 72568 Virt.379.a.4 : {—} Εἰκός γε. {—} Ἔχεις οὖν τινα εἰπεῖν τέχνην ἥτις ἐστὶν ἐπὶ 72569 Virt.379.a.5 : ταῖς φύσεσιν ταῖς τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγαθῶν ἀποδεδειγμένη, 72570 Virt.379.a.6 : ὥστε δύνασθαι αὐτὰς κρίνειν; {—} Οὐκ ἔχω. {—} Καὶ μὲν δὴ 72571 Virt.379.a.7 : πλείστου ἂν ἦν ἀξία καὶ οἱ ἔχοντες αὐτήν· οὗτοι γὰρ ἂν 72572 Virt.379.a.8 : ἡμῖν ἀπέφαινον τῶν νέων τοὺς μέλλοντας ἀγαθοὺς ἔσεσθαι 72573 Virt.379.b.1 : ἔτι παῖδας ὄντας, οὓς ἂν ἡμεῖς παραλαβόντες ἐφυλάττομεν 72574 Virt.379.b.2 : ἐν ἀκροπόλει δημοσίᾳ, ὥσπερ τὸ ἀργύριον, καὶ μᾶλλόν τι, 72575 Virt.379.b.3 : ἵνα μή τι φλαῦρον ἡμῖν πάθοιεν μήτε ἐν μάχῃ μήτε ἐν 72576 Virt.379.b.4 : ἄλλῳ μηδενὶ κινδύνῳ, ἀλλ´ ἀπέκειντο τῇ πόλει σωτῆρές τε 72577 Virt.379.b.5 : καὶ εὐεργέται, ἐπειδή γε εἰς τὴν ἡλικίαν ἀφίκοντο. ἀλλὰ 72578 Virt.379.b.6 : γὰρ κινδυνεύει οὔτε φύσει οὔτε μαθήσει ἡ ἀρετὴ τοῖς ἀνθρώ– 72579 Virt.379.b.7 : ποις παραγίγνεσθαι. {—} Πῶς οὖν ἂν ὦ Σώκρατές σοι δοκοῦσιν 72580 Virt.379.c.1 : γίγνεσθαι, εἰ μήτε φύσει μήτε μαθήσει γίγνονται; τίν´ ἄλλον 72581 Virt.379.c.2 : τρόπον γίγνοιντ´ ἂν οἱ ἀγαθοί; {—} Οἶμαι μὲν οὐκ ἂν ῥᾳδίως 72582 Virt.379.c.3 : αὐτὸ δηλωθῆναι, τοπάζω μέντοι θεῖόν τι μάλιστα εἶναι τὸ 72583 Virt.379.c.4 : κτῆμα καὶ γίγνεσθαι τοὺς ἀγαθοὺς ὥσπερ οἱ θεῖοι τῶν 72584 Virt.379.c.5 : μάντεων καὶ οἱ χρησμολόγοι. οὗτοι γὰρ οὔτε φύσει τοιοῦτοι 72585 Virt.379.c.6 : γίγνονται οὔτε τέχνῃ, ἀλλ´ ἐπιπνοίᾳ ἐκ τῶν θεῶν γιγνό– 72586 Virt.379.c.7 : μενοι τοιοῦτοί εἰσιν. οὕτω δὲ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοὶ 72587 Virt.379.c.8 : λέγουσι ταῖς πόλεσιν ἑκάστοτε τὰ ἀποβησόμενα καὶ τὰ 72588 Virt.379.d.1 : μέλλοντα ἔσεσθαι ἐκ θεοῦ ἐπιπνοίας πολὺ μᾶλλον καὶ 72589 Virt.379.d.2 : ἐναργέστερον ἢ οἱ χρησμῳδοί. λέγουσιν δέ που καὶ αἱ 72590 Virt.379.d.3 : γυναῖκες ὅτι Θεῖος ἀνὴρ οὗτός ἐστι· καὶ Λακεδαιμόνιοι ὅταν 72591 Virt.379.d.4 : τινὰ μεγαλοπρεπῶς ἐπαινῶσιν, θεῖον ἄνδρα φασὶν εἶναι. 72592 Virt.379.d.5 : πολλαχοῦ δὲ καὶ Ὅμηρος τῷ αὐτῷ τούτῳ καταχρῆται καὶ 72593 Virt.379.d.6 : οἱ ἄλλοι ποιηταί. καὶ ὅταν βούληται θεὸς εὖ πρᾶξαι πόλιν, 72594 Virt.379.d.7 : ἄνδρας ἀγαθοὺς ἐνεποίησεν· ὅταν δὲ μέλλῃ κακῶς πράξειν 72595 Virt.379.d.8 : πόλις, ἐξεῖλε τοὺς ἄνδρας τοὺς ἀγαθοὺς ἐκ ταύτης τῆς 72596 Virt.379.d.9 : πόλεως ὁ θεός. οὕτως ἔοικεν οὔτε διδακτὸν εἶναι οὔτε φύσει 72597 Virt.379.d.10 : ἀρετή, ἀλλὰ θείᾳ μοίρᾳ παραγίγνεται κτωμένοις. 72598 Virt.379.d.10 : 72599 Demod.380.a.1 : Σὺ μὲν δὴ κελεύεις με, ὦ Δημόδοκε, συμβουλεύειν ὑμῖν 72600 Demod.380.a.2 : περὶ ὧν συνέρχεσθε βουλευσόμενοι· ἐμοὶ δὲ σκοπεῖσθαι 72601 Demod.380.a.3 : ἐπέρχεται τί ποτε δύναται ἡ σύνοδος ὑμῶν καὶ ἡ τῶν 72602 Demod.380.a.4 : οἰομένων συμβουλεύειν ὑμῖν προθυμία καὶ ἡ ψῆφος ἣν 72603 Demod.380.a.5 : φέρειν ἕκαστος ὑμῶν διανοεῖται. τοῦτο μὲν γάρ, εἰ μὴ 72604 Demod.380.a.6 : ἔστιν ὀρθῶς καὶ ἐμπείρως συμβουλεύειν περὶ ὧν συνέρχεσθε 72605 Demod.380.a.7 : βουλευσόμενοι, πῶς οὐ γελοῖόν ἐστιν συνέρχεσθαι βουλευσο– 72606 Demod.380.b.1 : μένους περὶ ὧν συμβουλεύειν οὐκ ἔστιν ὀρθῶς; τοῦτο δέ, 72607 Demod.380.b.2 : εἰ μὲν ἔστιν ὀρθῶς συμβουλεύειν καὶ ἐμπείρως περὶ τῶν 72608 Demod.380.b.3 : τοιούτων, ἐπιστήμη δ´ ἀφ´ ἧς ἔστιν ὀρθῶς συμβουλεύειν καὶ 72609 Demod.380.b.4 : ἐμπείρως περὶ τούτων μηδεμία ἐστίν, πῶς οὐκ ἄτοπον; εἰ δέ 72610 Demod.380.b.5 : τις ἐπιστήμη ἀφ´ ἧς ἔστιν τὰ τοιαῦτα ὀρθῶς συμβουλεύειν, 72611 Demod.380.b.6 : οὐκ ἀνάγκη καὶ ἐπισταμένους εἶναί τινας συμβουλεύειν 72612 Demod.380.b.7 : ὀρθῶς περὶ τῶν τοιούτων; ὄντων δέ τινων ἐπισταμένων 72613 Demod.380.b.8 : συμβουλεύειν περὶ ὧν συνέρχεσθε βουλευσόμενοι, οὐκ ἀνάγκη 72614 Demod.380.c.1 : ἐστὶ καὶ ὑμᾶς ἤτοι ἐπίστασθαι περὶ τούτων συμβουλεύειν 72615 Demod.380.c.2 : ἢ μὴ ἐπίστασθαι, ἢ τοὺς μὲν ἐπίστασθαι ὑμῶν, τοὺς δὲ μὴ 72616 Demod.380.c.3 : ἐπίστασθαι; εἰ μὲν οὖν ἐπίστασθε πάντες, τί δεῖ ἔτι ὑμᾶς 72617 Demod.380.c.4 : συνέρχεσθαι βουλευσομένους; συμβουλεύειν γὰρ ἱκανὸς 72618 Demod.380.c.5 : ἕκαστος ὑμῶν. εἰ δ´ αὖ πάντες μὴ ἐπίστασθε, πῶς ἂν 72619 Demod.380.c.6 : δύναισθε βουλεύεσθαι; ἢ τί ὑμῖν προύργου τῆς συνόδου 72620 Demod.380.c.7 : ταύτης εἴη ἂν μὴ δυναμένων γε βουλεύεσθαι; εἰ δὲ οἱ μὲν 72621 Demod.380.d.1 : ἐπίστανται, οἱ δὲ οὐκ ἐπιστάμενοί εἰσιν ὑμῶν, οὗτοι δὲ 72622 Demod.380.d.2 : συμβουλῆς δέονται, εἰ ἄρα δυνατόν ἐστιν συμβουλεύειν 72623 Demod.380.d.3 : ἔμφρονα ἄνδρα τοῖς ἀπείροις, ἱκανὸς δήπου ἐστὶ καὶ εἷς 72624 Demod.380.d.4 : συμβουλεῦσαι τοῖς ἐπισταμένοις ὑμῖν. ἢ οὐ ταὐτὰ οἱ ἐπιστά– 72625 Demod.380.d.5 : μενοι συμβουλεύουσιν πάντες; ὥστ´ ἀκούσαντας ὑμᾶς τούτου 72626 Demod.380.d.6 : ἀπαλλάττεσθαι προσήκει. νῦν δ´ οὐ ποιεῖτε τοῦτο, ἀλλὰ 72627 Demod.380.d.7 : βούλεσθε πολλῶν συμβουλευόντων ἀκούειν. οὐ γὰρ ὑπο– 72628 Demod.380.d.8 : λαμβάνετε εἰδέναι τοὺς ἐπιχειροῦντας ὑμῖν συμβουλεύειν 72629 Demod.380.d.9 : περὶ ὧν συμβουλεύουσιν. εἰ γὰρ ὑπελαμβάνετε εἰδέναι 72630 Demod.380.d.10 : τοὺς συμβουλεύοντας ὑμῖν, ἑνὸς μόνου ἀκούσασιν ἐξήρκει ἂν 72631 Demod.381.a.1 : ὑμῖν. τὸ οὖν συνέρχεσθαι ἀκουσομένους μὴ εἰδότων ὡς 72632 Demod.381.a.2 : προύργου τι ποιοῦντας, πῶς οὐκ ἄτοπόν ἐστιν; καὶ περὶ μὲν 72633 Demod.381.a.3 : τῆς συνόδου ὑμῶν ἀπορῶ ταύτῃ. 72634 Demod.381.a.4 : Περὶ δὲ τῆς τῶν οἰομένων ὑμῖν συμβουλεύειν προθυμίας 72635 Demod.381.a.5 : ἐκεῖνο ἄπορον· εἰ μὲν γὰρ μὴ ταὐτὰ συμβουλεύουσι περὶ τῶν 72636 Demod.381.a.6 : αὐτῶν συμβουλεύοντες, πῶς ἂν πάντες καλῶς συμβουλεύοιεν, 72637 Demod.381.a.7 : μὴ συμβουλεύοντες ἃ συμβουλεύει ὁ ὀρθῶς συμβουλεύων; 72638 Demod.381.b.1 : ἢ πῶς ἂν οὐκ ἄτοπος εἴη ἡ προθυμία τῶν προθυμουμένων 72639 Demod.381.b.2 : συμβουλεύειν περὶ ὧν ἀπείρως ἔχουσιν; οὐ γὰρ δὴ ἔμπειροι 72640 Demod.381.b.3 : ὄντες προαιρήσονται συμβουλεύειν μὴ ὀρθῶς. εἰ δ´ αὖ 72641 Demod.381.b.4 : ταὐτὰ συμβουλεύουσι, τί δεῖ πάντας αὐτοὺς συμβουλεύειν; 72642 Demod.381.b.5 : εἷς γὰρ αὐτῶν τὰ αὐτὰ συμβουλεύων ἱκανὸς ἔσται. τὸ οὖν 72643 Demod.381.b.6 : τοιαῦτα προθυμεῖσθαι ἃ οὐδὲν προύργου ἂν γένοιτο, πῶς οὐ 72644 Demod.381.b.7 : γελοῖον; οὔτε οὖν ἡ τῶν ἀπείρων προθυμία οὐκ ἂν ἄτοπος 72645 Demod.381.c.1 : εἴη, τοιαύτη γε οὖσα, οὔτε ἔμφρονες ἂν τοιαῦτα προθυμηθεῖεν, 72646 Demod.381.c.2 : εἰδότες ὅτι καὶ εἷς τις αὐτῶν τὸ αὐτὸ πράξει συμβουλεύων 72647 Demod.381.c.3 : γε ὡς προσήκει. ὥστε πῶς οὐ γελοῖός ἐστιν ἡ προθυμία 72648 Demod.381.c.4 : τῶν οἰομένων ὑμῖν συμβουλεύειν; οὐ δύναμαι εὑρεῖν. 72649 Demod.381.c.5 : Τὸ δὲ περὶ τῆς ψήφου ἧς φέρειν διανοεῖσθε τί δύναται, 72650 Demod.381.c.6 : ἀπορῶ μάλιστα. πότερον γὰρ τοὺς εἰδότας συμβουλεύειν 72651 Demod.381.c.7 : κρίνετε; ἀλλ´ οὐ πλείονες ἑνὸς συμβουλεύσουσιν οὐδ´ ἄλλως 72652 Demod.381.c.8 : καὶ ἄλλως περὶ τοῦ αὐτοῦ· ὥστε περὶ τούτων μὲν τὴν ψῆφον 72653 Demod.381.d.1 : φέρειν ὑμᾶς οὐ δεήσει. ἀλλὰ τοὺς ἀπείρους καὶ ὡς μὴ δεῖ 72654 Demod.381.d.2 : συμβουλεύοντας κρίνετε; ἢ τοῖς τοιούτοις ὡς μαινομένοις 72655 Demod.381.d.3 : οὐκ ἐπιτρέπειν συμβουλεύειν προσήκει; εἰ δὲ μήτε τοὺς 72656 Demod.381.d.4 : ἐμπείρους μήτε τοὺς ἀπείρους κρινεῖτε, τίνας κρίνετε; ἀρχὴν 72657 Demod.381.d.5 : δὲ τί δεῖ πάντως ἄλλους συμβουλεύειν ὑμῖν, εἴπερ κρίνειν 72658 Demod.381.d.6 : τὰ τοιαῦτα ἱκανοί ἐστε; εἰ δ´ αὖ μὴ ἐστὲ ἱκανοί, τί καὶ 72659 Demod.381.d.7 : δύνανται ὑμῖν αἱ ψῆφοι; ἢ πῶς οὐ γελοῖόν ἐστιν συνέρχεσθαι 72660 Demod.381.e.1 : μὲν ὑμᾶς συμβουλευσομένους, ὡς δεομένους συμβουλίας καὶ 72661 Demod.381.e.2 : οὐχ ἱκανοὺς ὄντας αὐτούς, συνελθόντας δὲ οἴεσθαι δεῖν ψη– 72662 Demod.381.e.3 : φίζεσθαι, ὡς κρίνειν ἱκανοὺς ὄντας; οὐ γὰρ δὴ καθ´ ἕνα μὲν 72663 Demod.381.e.4 : ὄντες οὐκ οἴδατε, συνελθόντες δὲ φρόνιμοι γίγνεσθε· οὐδ´ 72664 Demod.381.e.5 : αὖ ἰδίᾳ μὲν ἀπορεῖτε, ἐλθόντες δὲ εἰς τὸ αὐτὸ οὐκέτι ἀπορεῖτε, 72665 Demod.381.e.6 : ἀλλ´ ἱκανοὶ γίγνεσθε συνορᾶν ποῖα πρακτέα ἐστιν ὑμῖν, καὶ 72666 Demod.381.e.7 : ταῦτα παρ´ οὐδενὸς μαθόντες οὐδ´ αὐτοὶ εὑρόντες, ὅ ἐστιν 72667 Demod.381.e.8 : δεινότατον ἁπάντων. οὐ γὰρ δή, μὴ δυνάμενοί γε συνορᾶν 72668 Demod.382.a.1 : ἃ πρακτέον ἐστίν, κρίνειν ἱκανοὶ ἔσεσθε τὸν ὀρθῶς συμβου– 72669 Demod.382.a.2 : λεύοντα περὶ τούτων ὑμῖν. οὐδ´ αὖ τοῦτό γε ἐρεῖ εἷς ὢν ὁ 72670 Demod.382.a.3 : συμβουλεύων ὑμῖν οὗτος ὑμᾶς διδάξειν ἃ πρακτέον ὑμῖν ἐστιν, 72671 Demod.382.a.4 : καὶ κρίνειν τοὺς κακῶς καὶ μὴ συμβουλεύοντας ὑμῖν, οὕτως 72672 Demod.382.a.5 : ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ ὄντας τοσούτους. τοῦτο δὲ ἐκείνου 72673 Demod.382.a.6 : οὐδὲν ἧττον ἂν φανείη δεινὸν ὄν. εἰ δὲ μήθ´ ἡ σύνοδος 72674 Demod.382.a.7 : μήθ´ ὁ συμβουλεύων ὑμῖν ἱκανοὺς κρίνειν ποιεῖ ὑμᾶς, τίς 72675 Demod.382.a.8 : χρεία τῶν ψήφων ἐστὶν ὑμῖν; ἢ πῶς οὐκ ἐναντιοῦται ἡ 72676 Demod.382.b.1 : σύνοδος ὑμῶν ταῖς ψήφοις καὶ αἱ ψῆφοι τῇ τῶν συμβουλευόν– 72677 Demod.382.b.2 : των ὑμῖν προθυμίᾳ; ἡ μὲν γὰρ σύνοδός ἐστιν ὑμῶν ὡς οὐχ 72678 Demod.382.b.3 : ἱκανῶν ἀλλὰ συμβούλων δεομένων, αἱ δὲ ψῆφοι φέρονται ὡς 72679 Demod.382.b.4 : οὐ συμβούλων δεομένων ἀλλὰ καὶ κρίνειν καὶ συμβουλεύειν 72680 Demod.382.b.5 : δυναμένων. καὶ ἡ μὲν προθυμία τῶν συμβουλευόντων ὑμῖν 72681 Demod.382.b.6 : ὡς εἰδότων ἐστίν, αἱ δὲ παρ´ ὑμῶν ψῆφοι ὡς οὐκ εἰδότων 72682 Demod.382.b.7 : τῶν συμβουλευόντων φέρονται. καὶ εἴ τις ὑμᾶς ἔροιτο τοὺς 72683 Demod.382.c.1 : ψηφισαμένους, καὶ τὸν συμβουλεύσαντα ὑμῖν περὶ ὧν ἂν 72684 Demod.382.c.2 : ψηφίσησθε, πότερον ἴστε ὅτι ἔσται οὗ ἕνεκα πράττειν δια– 72685 Demod.382.c.3 : νοεῖσθε ἃ ἐψηφίσασθε, οὐκ οἴομαι ἂν φῆσαι ὑμᾶς. τί δ´, 72686 Demod.382.c.4 : εἰ γένοιτο οὗ ἕνεκα πράττειν διανοεῖσθε, ἴστε ὅτι συνοίσει 72687 Demod.382.c.5 : τοῦτο ὑμῖν; οὐδὲ τοῦτο ἂν φῆσαι οἴομαι ὑμᾶς οὐδὲ τὸν 72688 Demod.382.c.6 : συμβουλεύοντα ὑμῖν. τῶν ἀνθρώπων δὲ τίνα ὑπολαμβάνετε 72689 Demod.382.c.7 : εἰδέναι τι τούτων; εἴ τις προσέροιτο ὑμᾶς, οὐδὲ τοῦτο συγ– 72690 Demod.382.c.8 : χωρεῖν ἂν οἴομαι ὑμᾶς. ὅταν οὖν περί τε ὧν συμβουλεύετε 72691 Demod.382.d.1 : ᾖ τοιαῦτα οἷα ὑμῖν μὴ δῆλα εἶναι, οἵ τε ψηφιζόμενοι καὶ οἱ 72692 Demod.382.d.2 : συμβουλεύοντες ἄπειροι ὦσιν, εἰκότως καὶ ὑμεῖς φήσετε 72693 Demod.382.d.3 : συμπίπτειν ἀπιστεῖν καὶ μεταμέλεσθαι πολλάκις αὐτοῖς καὶ 72694 Demod.382.d.4 : περὶ ὧν ἂν συμβουλεύσωνται καὶ περὶ ὧν ἂν ψηφίσωνται. 72695 Demod.382.d.5 : τοῖς ἀγαθοῖς δὲ τοιαῦτα συμβαίνειν οὐ προσήκει. ἴσασι 72696 Demod.382.d.6 : γὰρ καὶ περὶ ὧν συμβουλεύουσιν ποῖά τ´ ἐστίν, καὶ τοῖς 72697 Demod.382.d.7 : πεισθεῖσιν αὐτοῖς ὅτι βεβαίως ὑπάρχει ὧν ἕνεκα συμβου– 72698 Demod.382.d.8 : λεύουσιν, καὶ ὅτι οὔτε αὐτοῖς οὔτε τοῖς πεισθεῖσιν αὐτοῖς 72699 Demod.382.e.1 : πώποτε μεταμελήσει. περὶ τοιούτων οὖν ἔγωγε τοὺς νοῦν 72700 Demod.382.e.2 : ἔχοντας συμβουλεύειν ἀξιοῦν ὑπελάμβανον, ἀλλ´ οὐ περὶ ὧν 72701 Demod.382.e.3 : σὺ κελεύεις με συμβουλεύειν. ἀπὸ μὲν γὰρ τῆς ἐκείνων 72702 Demod.382.e.4 : συμβουλίας τὸ τέλος εὐτυχία, ἀπὸ δὲ τῆς τούτων φλυαρίας 72703 Demod.382.e.5 : ἀτυχία ἐστίν. 72704 Demod.382.e.5 : 72705 Demod.382.e.6 : Παρεγενόμην δ´ ἀνθρώπῳ τινὶ νουθετοῦντι ἑαυτοῦ ἑταῖρον, 72706 Demod.382.e.7 : διότι ἐπίστευεν τῷ κατηγοροῦντι οὐκ ἀκούσας τοῦ ἀπολογου– 72707 Demod.382.e.8 : μένου ἀλλὰ μόνου τοῦ κατηγοροῦντος. ἔλεγεν οὖν ὡς δεινὸν 72708 Demod.382.e.9 : πρᾶγμα ποιοῖ καταγιγνώσκων τοῦ ἀνθρώπου, οὔτε αὐτὸς 72709 Demod.383.a.1 : παραγενόμενος οὔτε τῶν φίλων ἀκούσας παραγενομένων, 72710 Demod.383.a.2 : οἷς εἰκὸς ἦν αὐτὸν λέγουσιν πιστεύειν· οὐδ´ αὖ ἀμφοτέρων 72711 Demod.383.a.3 : ἀκούσας, οὕτως προπετῶς ἐπίστευσε τῷ κατηγοροῦντι. δίκαιον 72712 Demod.383.a.4 : δὲ εἶναι καὶ τοῦ ἀπολογουμένου ἀκοῦσαι πρὸ τοῦ ἐπαινεῖν ἢ 72713 Demod.383.a.5 : μέμφεσθαι, ὥσπερ καὶ τοῦ κατηγοροῦντος. πῶς γὰρ ἄν τις 72714 Demod.383.a.6 : ἢ δίκην καλῶς δικάσαι ἢ ἀνθρώπους κατὰ τρόπον κρῖναι 72715 Demod.383.a.7 : δύναιτο, μὴ ἀμφοτέρων τῶν ἀντιδίκων ἀκούσας; τοὺς γὰρ 72716 Demod.383.b.1 : λόγους παραβαλλομένους, ὥσπερ τὴν πορφύραν καὶ τὸ χρυ– 72717 Demod.383.b.2 : σίον, ἄμεινον κρίνεσθαι. ἢ τίνος ἕνεκεν ἢ χρόνον ἀμφοτέροις 72718 Demod.383.b.3 : δίδοσθαι τοῖς ἀντιδίκοις, ἢ ὀμνύειν τοὺς δικαστὰς ἀκροάσασθαι 72719 Demod.383.b.4 : ὁμοίως ἀμφοτέρων, εἰ μὴ ὑπελάμβανεν ὁ νομοθέτης τὰς δίκας 72720 Demod.383.b.5 : δικαιότερον ἂν καὶ βέλτιον κρίνεσθαι ὑπὸ τῶν δικαστῶν; σὺ 72721 Demod.383.b.6 : δέ μοι δοκεῖς οὐδὲ τοῦτο τὸ ὑπὸ τῶν πολλῶν λεγόμενον 72722 Demod.383.b.7 : ἀκηκοέναι. Τὸ ποῖον; ἔφη. 72723 Demod.383.b.7 : 72724 Demod.383.c.1 : Μηδὲ δίκην δικάσῃς, πρὶν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς. 72725 Demod.383.c.2 : καίτοι οὐκ ἂν οὕτω τοῦτο περιεφέρετο, εἰ μὴ καλῶς ἐλέγετο 72726 Demod.383.c.3 : καὶ ὡς προσήκει. συμβουλεύω οὖν σοι, ἔφη, τοῦ λοιποῦ 72727 Demod.383.c.4 : μὴ προπετῶς οὕτως τοὺς ἀνθρώπους μήτε μέμφεσθαι μήτ´ 72728 Demod.383.c.5 : ἐπαινεῖν. 72729 Demod.383.c.6 : Ὁ οὖν ἑταῖρος ἄτοπον ἔφη ἑαυτῷ καταφαίνεσθαι εἰ ἕνα 72730 Demod.383.c.7 : μὲν γνῶναι λέγοντα πότερον ἀληθεύει ἢ ψεύδεται οὐ δυνατόν, 72731 Demod.383.c.8 : δύο δὲ λέγοντας γνῶναι δυνατὸν ἔσται· καὶ παρὰ μὲν τοῦ 72732 Demod.383.d.1 : ἀληθῆ λέγοντος μαθεῖν οὐ δυνατόν, ὑπὸ τούτου δ´ αὐτοῦ καὶ 72733 Demod.383.d.2 : ἄλλου ψευδομένου διδαχθῆναι ταὐτὰ οἷόν τε· καὶ εἰ ὁ μὲν 72734 Demod.383.d.3 : εἷς ὀρθῶς καὶ ἀληθῆ λέγων ἐμφανίσαι ἃ λέγει οὐ δυνήσεται, 72735 Demod.383.d.4 : δύο δέ, ὧν ὁ ἕτερος ψεύσεται καὶ οὐκ ὀρθῶς ἐρεῖ, δυνήσονται 72736 Demod.383.d.5 : ἐμφανίσαι τοῦτο ὃ ὁ λέγων ὀρθῶς ἐμφανίσαι οὐχ οἷός τ´ ἦν. 72737 Demod.383.d.6 : ἀπορῶ δ´, ἔφη, κἀκεῖνο, πῶς ποτε ἐμφανιοῦσι. πότερον γὰρ 72738 Demod.383.d.7 : σιωπῶντες ἢ λέγοντες; εἰ μὲν γὰρ σιωπῶντες ἐμφανιοῦσιν, 72739 Demod.383.d.8 : οὐδετέρου ἂν δέοι, μήτι γε ἀμφοτέρων, ἀκούειν· εἰ δὲ 72740 Demod.383.e.1 : λέγοντες ἀμφότεροι ἐμφανιοῦσιν, ἀμφότεροι δὲ κατ´ οὐδένα 72741 Demod.383.e.2 : τρόπον λέγουσιν—ἐν μέρει γὰρ λέγειν ἑκάτερον ἀξιοῦσιν— 72742 Demod.383.e.3 : πῶς ἀμφοτέρους ἐμφανίσαι ἅμα οἷόν τε; εἰ γὰρ ἐμφανιοῦσιν 72743 Demod.383.e.4 : ἅμα ἀμφότεροι, καὶ ἐροῦσιν τότε ἅμα. τοῦτο δ´ οὐκ ἐῶσιν. 72744 Demod.383.e.5 : ὥστε λοιπόν, εἴπερ λέγοντες ἐμφανιοῦσιν, ἑκάτερος εἰπὼν 72745 Demod.383.e.6 : ἐμφανιεῖ· καὶ ὁπότε γε ἐρεῖ ἑκάτερος, τότε καὶ ἐμφανιεῖ 72746 Demod.383.e.7 : ἑκάτερος αὐτῶν. ὥστ´ ἐρεῖ ὁ μὲν πρότερος, ὁ δ´ ὕστερος· 72747 Demod.383.e.8 : καὶ ἐμφανιεῖ ὁ μὲν πρότερος, ὁ δ´ ὕστερος. καίτοι εἴπερ 72748 Demod.383.e.9 : ταὐτὸ ἐν μέρει ἐμφανιοῦσιν ἑκάτεροι, τί δεῖ ἔτι τοῦ ὑστέρου 72749 Demod.383.e.10 : ἀκούειν; ὑπὸ γὰρ τοῦ πρότερον εἰπόντος ἤδη φανερὸν ἔσται. 72750 Demod.384.a.1 : ἐκεῖνο δ´, ἔφη, εἴπερ ἀμφότεροι ἐμφανιοῦσιν, πῶς οὐ καὶ ὁ 72751 Demod.384.a.2 : ἕτερος αὐτῶν ἐμφανιεῖ; ὧν γὰρ ὁ ἕτερος οὐκ ἐμφανιεῖ, οὗτοι 72752 Demod.384.a.3 : ἀμφότεροι πῶς ἂν ἐμφανίσαι δύναιντο; εἰ δ´ ἑκάτερος ἐμ– 72753 Demod.384.a.4 : φανιεῖ, δῆλον ὅτι ἐρεῖ πρότερος καὶ ἐμφανιεῖ πρότερος· 72754 Demod.384.a.5 : ὥστ´ ἐκείνου μόνου ἀκούσαντα γνῶναι πῶς ἐστιν οὐχ οἷόν τε. 72755 Demod.384.a.6 : Ἐγὼ γοῦν ἀκούων αὐτῶν ἠπόρουν καὶ κρίνειν οὐχ οἷός τ´ 72756 Demod.384.a.7 : ἦν· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι ἔφασαν οἱ παρόντες τὸν πρῶτον λέγειν 72757 Demod.384.b.1 : ἀληθῆ. εἰ οὖν τι ἔχεις συμβάλλεσθαι μοι περὶ τούτων, 72758 Demod.384.b.2 : πότερόν ἐστιν ἑνὸς λέγοντος γνῶναι τί λέγει, ἢ προσδεῖται 72759 Demod.384.b.3 : τοῦ ἀντεροῦντος, εἰ μέλλει τις γνώσεσθαι πότερον ὀρθῶς 72760 Demod.384.b.4 : λέγει· ἢ οὐκ ἀναγκαῖόν ἐστιν ἀμφοτέρων ἀκούειν. ἢ πῶς 72761 Demod.384.b.5 : νομίζεις; 72762 Demod.384.b.5 : 72763 Demod.384.b.6 : Πρῴην τις ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον 72764 Demod.384.b.7 : χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ πιστεῦσαι. κἀκεῖνος μὲν ᾧ ἐνε– 72765 Demod.384.b.8 : κάλει, ἀπελογεῖτο· ἄλλος δέ τις τῶν παρόντων ἠρώτησε τὸν 72766 Demod.384.c.1 : ἐγκαλοῦντα πότερον ὁ μὲν μὴ πιστεύσας αὐτῷ μηδὲ χρήσας 72767 Demod.384.c.2 : ἥμαρτεν· σὺ δ´, ἔφη, οὐ πείσας σοι χρῆσαι οὐχ ἡμάρτηκας; 72768 Demod.384.c.3 : ὁ δέ, Τί γὰρ ἥμαρτον; εἶπεν. {—} Πότερος δ´, ἔφη, σοὶ δοκεῖ 72769 Demod.384.c.4 : ἁμαρτάνειν; ὁ ἀποτυχὼν ὧν ἤθελεν ἢ ὁ μή; {—} Ὁ ἀποτυχών, 72770 Demod.384.c.5 : εἶπεν. {—} Οὐκοῦν, εἶπεν, σὺ μὲν ἀπέτυχες, χρήσασθαι ἐθέλων; 72771 Demod.384.c.6 : ὁ δέ σοι μὴ προέσθαι, οὐκ ἀπέτυχε τούτου; {—} Ναί, εἶπεν· ἀλλ´ 72772 Demod.384.c.7 : ἐγὼ τί ἥμαρτον, καὶ εἰ μὴ ἐκεῖνός μοι ἔδωκεν; {—} Ὅτι εἰ μὲν 72773 Demod.384.c.8 : ἐδέου αὐτοῦ, ἔφη, ὧν οὐκ ἐχρῆν, πῶς οὐκ οἴει ἁμαρτάνειν; 72774 Demod.384.d.1 : ἐκεῖνος δὲ ὁ μὴ προέμενος ὀρθῶς ἔπραξεν. εἰ δὲ ὧν χρῆν 72775 Demod.384.d.2 : ἐδέου αὐτοῦ, ἀποτυχὼν τούτου, πῶς οὐχ ἥμαρτες ἐξ ἀνάγκης; {—} 72776 Demod.384.d.3 : Ἴσως, εἶπεν. ἀλλ´ ἐκεῖνος πῶς οὐχ ἥμαρτεν, ὁ μὴ πιστεύσας 72777 Demod.384.d.4 : μοι; {—} Ἆρ´ οὖν, ἔφη, εἰ προσωμίλησας αὐτῷ ὡς προσήκει, 72778 Demod.384.d.5 : οὐκ ἂν ἥμαρτες οὐδέν; {—} Οὐ γὰρ δή. {—} Νῦν ἄρα οὐχ ὡς προσ– 72779 Demod.384.d.6 : ήκει αὐτῷ προσωμίλησας. {—} Φαίνομαι, εἰπεῖν. {—} Εἰ οὖν ὡς 72780 Demod.384.d.7 : μὴ προσήκει ὁμιλοῦντός σου μὴ ἐπείσθη, πῶς ἂν δικαίως 72781 Demod.384.e.1 : ἐγκαλοίης ἐκείνῳ; {—} Οὐκ ἔχω εἰπεῖν. {—} Οὐδὲ ὅτι τοῖς κακῶς 72782 Demod.384.e.2 : χρωμένοις οὐ προσεκτέον ἐστιν ἔχεις εἰπεῖν; {—} Καὶ μάλ´, 72783 Demod.384.e.3 : ἔφη, τοῦτό γε. {—} Ἀλλ´ οὖν οὐχ οἱ ὡς οὐ προσήκει ὁμιλοῦντες, 72784 Demod.384.e.4 : ἔφη, κακῶς χρῆσθαί σοι δοκοῦσιν; {—} Ἔμοιγε, ἔφη. {—} Τί οὖν 72785 Demod.384.e.5 : ἥμαρτεν εἴ σοι μὴ προσέσχεν κακῶς χρωμένῳ; {—} Οὐδὲν φαί– 72786 Demod.384.e.6 : νεται, εἰπεῖν. {—} Τί οὖν ποτε οἱ ἄνθρωποι, ἔφη, τοιαῦτα ἐγκα– 72787 Demod.384.e.7 : λοῦσιν πρὸς ἀλλήλους, καὶ τοῖς μὲν μὴ πεισθεῖσιν αὐτοῖς 72788 Demod.384.e.8 : ὅτι οὐκ ἐπείσθησαν μέμφονται, αὑτοῖς δέ, ὅτι οὐκ ἔπεισαν, 72789 Demod.385.a.1 : οὐδ´ ὁτιοῦν ἐγκαλοῦσιν; {—} Καὶ ἄλλος τις παρών, Ὅταν τε γάρ 72790 Demod.385.a.2 : τις, ἔφη, εὖ χρήσηταί τῳ καὶ βοηθήσῃ, εἶτα ἀξιῶν αὐτῷ 72791 Demod.385.a.3 : ὁμοίως χρήσασθαι μὴ τυγχάνῃ τούτου, πῶς οὐκ εἰκότως 72792 Demod.385.a.4 : μέμφοιτ´ ἂν ὁ τοιοῦτος; {—} Οὐκοῦν ἔφη, ὃν ἀξιοῖ ὁμοίως αὐτῷ 72793 Demod.385.a.5 : χρῆσθαι, ἤτοι δυνατός ἐστιν χρῆσθαι αὐτῷ καλῶς ἢ οὐ δυνα– 72794 Demod.385.a.6 : τός; καὶ εἰ μὲν μὴ δυνατός ἐστιν, πῶς ἂν καλῶς ἀξιοίη, ἀξιῶν 72795 Demod.385.a.7 : αὐτὸν ὃ οὐ δυνατός ἐστιν; εἰ δὲ δυνατός ἐστιν, πῶς τοιοῦτον 72796 Demod.385.a.8 : ἄνθρωπον οὐκ ἔπεισεν; ἢ πῶς τοιαῦτα λέγοντες καλῶς 72797 Demod.385.b.1 : λέγουσιν; {—} Ἀλλὰ νὴ Δί´, ἔφη, τοῦτο δεῖ ἐγκαλεῖν, ὅπως 72798 Demod.385.b.2 : οὗτός τε τοῦ λοιποῦ βέλτιον χρῆται αὐτῷ, καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι 72799 Demod.385.b.3 : ἀκούσαντες αὐτοῦ ἐγκαλοῦντος. {—} Βέλτιον δὲ χρῆσθαι, ἔφη, 72800 Demod.385.b.4 : οἴει τινὰς ἀκούοντας ὀρθῶς λέγοντος καὶ ἀξιοῦντος, ἢ ἁμαρ– 72801 Demod.385.b.5 : τάνοντος; {—} Ὀρθῶς λέγοντος, ἔφη. {—} Ὁ δέ γε οὐκ ὀρθῶς 72802 Demod.385.b.6 : ἀξιοῦν ἐδόκει σοι; {—} Ναί, ἔφη. {—} Πῶς οὖν ἀκούοντες τοιαῦτα 72803 Demod.385.b.7 : ἐγκαλοῦντος βέλτιον χρήσονται; {—} Οὐδαμῶς, ἔφη. {—} Τοῦ οὖν 72804 Demod.385.c.1 : ἕνεκα τοιαῦτά τις ἐγκαλεῖ; {—} Ἀνευρεῖν ἔφη οὐκ ἂν δύνασθαι. 72805 Demod.385.c.1 : 72806 Demod.385.c.2 : Ἀνθρώπου τις κατηγόρει εὐήθειαν ὅτι ταχέως καὶ τοῖς 72807 Demod.385.c.3 : τυχοῦσιν ἀνθρώποις λέγουσι πιστεύοι. πολίταις μὲν γὰρ καὶ 72808 Demod.385.c.4 : οἰκείοις λέγουσιν πιστεύειν εἰκός ἐστιν· τοιούτοις δ´ ἀνθρώ– 72809 Demod.385.c.5 : ποις οὓς οὔτε εἶδεν οὔτε ἤκουσεν πρότερον αὐτῶν, πιστεύειν, 72810 Demod.385.c.6 : καὶ ταῦτα οὐκ ἀγνοοῦντα ὅτι οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων 72811 Demod.385.c.7 : εἰσὶν ἀλαζόνες καὶ πονηροί, ἠλιθιότητος σημεῖον οὐ σμικρὸν 72812 Demod.385.d.1 : εἶναι. Καὶ τῶν παρόντων τις ἔφη, Ἐγὼ δὲ ᾤμην σὲ τὸν 72813 Demod.385.d.2 : ταχὺ καὶ τοῦ τυχόντος ἂν αἰσθανόμενον πολλοῦ νομίζειν ἄξιον 72814 Demod.385.d.3 : εἶναι μᾶλλον ἢ τὸν βραδέως. {—} Καὶ γὰρ νομίζω, εἶπεν ἐκεῖνος. 72815 Demod.385.d.4 : {—} Τί οὖν, ἔφη, ἐγκαλεῖς εἰ ταχὺ καὶ τοῖς τυχοῦσιν πιστεύει 72816 Demod.385.d.5 : τἀληθῆ λέγουσιν; {—} Ἀλλ´ οὐ τοῦτο ἐγκαλῶ, εἰπεῖν, ἀλλ´ ὅτι 72817 Demod.385.d.6 : πιστεύει ταχέως ψευδῆ λέγουσιν. {—} Εἰ δ´ ἐν πλείονι χρόνῳ 72818 Demod.385.d.7 : καὶ οὐ τοῖς τυχοῦσιν ἐπίστευε καὶ ᾐτιᾶτο, οὐκ ἂν ἐνεκάλεσας 72819 Demod.385.d.8 : αὐτῷ μᾶλλον; {—} Ἔγωγ´ ἄν, εἰπεῖν. {—} Ἆρα διότι γε βραδέως 72820 Demod.385.e.1 : καὶ οὐ τοῖς τυχοῦσιν ἐπίστευεν; {—} Μὰ Δί´, εἶπεν. {—} Οὐ γὰρ 72821 Demod.385.e.2 : οἶμαί γ´, ἔφη, διὰ τοῦτ´ ἐγκαλεῖν ἀνθρώπῳ ἄξιον εἶναι ὑπολαμ– 72822 Demod.385.e.3 : βάνεις, ἀλλὰ διότι πιστεύει λέγουσιν ἄπιστα. {—} Ἔγωγ´, 72823 Demod.385.e.4 : εἰπεῖν. {—} Πότερον οὖν, ἔφη, διὰ μὲν τὸ βραδέως καὶ μὴ τοῖς 72824 Demod.385.e.5 : τυχοῦσιν πιστεύειν οὐκ οἴει ἄξιον εἶναι ἐγκαλεῖν αὐτῷ, διὰ 72825 Demod.385.e.6 : δὲ τὸ ταχέως καὶ τοῖς τυχοῦσι πιστεύειν ἄξιον; {—} Οὐκ ἔγωγ´, 72826 Demod.385.e.7 : εἰπεῖν. {—} Τί οὖν, ἔφη, ἐγκαλεῖς αὐτῷ; {—} Ὅτι ἁμαρτάνει, πρὸ 72827 Demod.385.e.8 : τοῦ σκέψασθαι ταχέως πιστεύων τοῖς τυχοῦσιν. {—} Ἀλλ´ εἰ 72828 Demod.386.a.1 : βραδέως ἐπίστευσεν πρὸ τοῦ σκέψασθαι, οὐκ ἂν ἡμάρτανεν; 72829 Demod.386.a.2 : {—} Μὰ Δί´, εἶπεν, ἀλλὰ καὶ οὕτως ἡμάρτανεν ἂν οὐδὲν ἧττον. 72830 Demod.386.a.3 : ἀλλ´ οὐ τοῖς τυχοῦσιν οἶμαι δεῖν πιστεύειν. {—} Εἰ δὲ μὴ πι– 72831 Demod.386.a.4 : στεύειν τοῖς τυχοῦσιν, ἔφη, οἴει δεῖν, ἀλλὰ τοῖς ἀγνῶσιν πῶς 72832 Demod.386.a.5 : προσήκει ταχέως πιστεύειν; ἀλλὰ πρότερον οἴει δεῖν σκέ– 72833 Demod.386.a.6 : ψασθαι εἰ ἀληθῆ λέγουσιν. {—} Ἔγωγ´, εἶπεν. {—} Ἐπεὶ οἰκείων 72834 Demod.386.a.7 : καὶ συνήθων, ἔφη, ὄντων οὐ δεῖ σκοπεῖσθαι εἰ λέγουσιν 72835 Demod.386.a.8 : ἀληθῆ. {—} Ἐγὼ μὲν φαίην ἄν, εἰπεῖν. {—} Ἴσως γὰρ καὶ τούτων 72836 Demod.386.a.9 : τινές, ἔφη, λέγουσιν ἄπιστα. {—} Καὶ μάλα, εἶπεν. {—} Τί οὖν 72837 Demod.386.b.1 : μᾶλλον, ἔφη, τοῖς οἰκείοις καὶ συνήθεσιν εἰκὸς πιστεύειν, ἢ 72838 Demod.386.b.2 : τοῖς τυχοῦσίν ἐστιν; {—} Οὐκ ἔχω, ἔφη, εἰπεῖν. {—} Τί δ´; εἰ οὐ 72839 Demod.386.b.3 : μᾶλλον τοῖς οἰκείοις πιστεύειν δεῖ ἢ τοῖς τυχοῦσιν, οὐκ 72840 Demod.386.b.4 : ἀπίστους αὐτοὺς δεῖ νομίζειν μᾶλλον ἢ τοὺς τυχόντας; {—} 72841 Demod.386.b.5 : Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη. {—} Ἐὰν οὖν τοῖς μὲν οἰκεῖοι ὦσιν, τοῖς δ´ 72842 Demod.386.b.6 : ἀγνῶτες, πῶς οὐ δεήσει τοὺς αὐτοὺς μᾶλλον αὐτῷ πιστοὺς 72843 Demod.386.b.7 : νομίζειν; οὐ γὰρ ὁμοίως πιστοὺς αὐτοὺς δεῖ νομίζειν τοὺς 72844 Demod.386.b.8 : οἰκείους καὶ τοὺς ἀγνῶτας, ὡς φῄς. {—} Οὐκ ἀρέσκει μοι, εἰπεῖν. 72845 Demod.386.b.9 : {—} Ὁμοίως δ´, ἔφη, καὶ τὰ λεγόμενα ὑπ´ αὐτῶν οἱ μὲν 72846 Demod.386.b.10 : πιστεύουσιν, οἱ δ´ οὐ πιστὰ ἡγήσονται, καὶ οὐδέτεροι ἁμαρ– 72847 Demod.386.b.11 : τήσονται αὐτῶν. {—} Ἄτοπον καὶ τοῦτ´, εἰπεῖν. {—} Ἔπειτα, ἔφη, 72848 Demod.386.b.12 : εἰ ταὐτὰ λέγουσιν οἱ οἰκεῖοι καὶ οἱ τυχόντες, πῶς οὐχ ὁμοίως 72849 Demod.386.c.1 : τὰ λεγόμενα πιστὰ εἴη ἂν ἢ ἄπιστα; {—} Ἀνάγκη, εἶπεν. {—} 72850 Demod.386.c.2 : Οὐκοῦν καὶ τοῖς λέγουσιν αὐτὰ ὁμοίως πιστευτέον λέγουσιν 72851 Demod.386.c.3 : αὐτά; {—} Πιθανόν, εἶπεν. 72852 Demod.386.c.4 : Ταῦτ´ οὖν λεγόντων αὐτῶν ἠπόρουν τίσιν ποτὲ δεῖ πιστεύειν 72853 Demod.386.c.5 : καὶ τίσιν οὔ, καὶ πότερον τοῖς πιστοῖς καὶ τοῖς εἰδόσι περὶ 72854 Demod.386.c.6 : ὧν λέγουσιν ἢ τοῖς οἰκείοις καὶ τοῖς γνωρίμοις. περὶ τούτων 72855 Demod.386.c.7 : οὖν πῶς σὺ νομίζεις; 72856 Demod.386.c.7 : 72857 Sis.387.b.1 : {ΣΩ.} Ἡμεῖς δὲ καὶ χθές σε πολὺν χρόνον ἀνεμείναμεν, ὦ 72858 Sis.387.b.2 : Σίσυφε, ἐπὶ τῇ Στρατονίκου ἐπιδείξει, ὅπως ἂν συνηκροῶ ἡμῖν 72859 Sis.387.b.3 : ἀνδρὸς σοφοῦ πολλά τε καὶ καλὰ ἐπιδεικνυμένου πράγματα 72860 Sis.387.b.4 : καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ, καὶ ἐπεὶ σὲ οὐκέτι ᾠόμεθα παρέσεσθαι, 72861 Sis.387.b.5 : αὐτοὶ ἤδη ἠκροώμεθα τἀνδρός. 72862 Sis.387.b.6 : {ΣΙ.} Ναὶ μὰ τὸν Δία· ἀσχολία γάρ μοί τις ἐγένετο 72863 Sis.387.b.7 : ἀναγκαιοτέρα, ὥστε μὴ παραμελῆσαι αὐτῆς. οἱ γὰρ ἄρχοντες 72864 Sis.387.c.1 : ἡμῶν ἐβουλεύοντο χθές· συμβουλεύειν οὖν αὑτοῖς ἠνάγκαζόν 72865 Sis.387.c.2 : με. ἡμῖν δὲ τοῖς Φαρσαλίοις καὶ νόμος ἐστὶ τοῖς ἄρχουσι 72866 Sis.387.c.3 : πείθεσθαι, ἂν κελεύωσι συμβουλεύειν τινὰ ἡμῶν αὐτοῖς. 72867 Sis.387.c.4 : {ΣΩ.} Ἀλλὰ καλὸν τό τε τῷ νόμῳ πείθεσθαι, τό τε ὑπὸ 72868 Sis.387.c.5 : τῶν πολιτῶν δεδοξάσθαι εὔβουλον εἶναι, ὥσπερ καὶ σὺ 72869 Sis.387.c.6 : δεδόξασαι εὔβουλος εἶναι εἷς τῶν Φαρσαλίων. ἀτάρ, ὦ 72870 Sis.387.c.7 : Σίσυφε, ἐγὼ γὰρ οὔπω περὶ τοῦ εὖ βουλεύεσθαι τοὺς λόγους 72871 Sis.387.d.1 : ἂν δυναίμην ποιήσασθαι πρὸς σέ, ἡγούμενος καὶ σχολῆς εἶναι 72872 Sis.387.d.2 : πολλῆς καὶ λόγου μακροῦ, ἀλλὰ περὶ αὐτοῦ τοῦ βουλεύεσθαι 72873 Sis.387.d.3 : πρῶτον, ὅτι ἔστιν, ἐγχειρήσαιμ´ ἂν διαλεχθῆναί σοι. ἆρ´ οὖν 72874 Sis.387.d.4 : ἔχοις ἄν μοι εἰπεῖν αὐτὸ τὸ βουλεύεσθαι ὅτι ποτ´ ἔστιν; μή 72875 Sis.387.d.5 : μοι ἢ τὸ εὖ ἢ κακῶς ἢ τὸ καλῶς πως, ἀλλ´ αὐτὸ μόνον τὸ 72876 Sis.387.d.6 : βουλεύεσθαι, ὁποῖόν τί ἐστιν. ἢ καὶ πάνυ ῥᾳδίως, αὐτός 72877 Sis.387.d.7 : γε οὕτως εὔβουλος ὤν; ἀλλὰ μὴ ἐμὴ περιεργία ᾖ καὶ τὸ 72878 Sis.387.d.8 : ἐρωτῆσαί σε περὶ τούτου; 72879 Sis.387.d.9 : {ΣΙ.} Ἦ σοι γὰρ ἄγνωστόν ἐστιν ὅτι τὸ βουλεύεσθαί ἐστιν; 72880 Sis.387.e.1 : {ΣΩ.} Ἔμοιγε, ὦ Σίσυφε, εἴ γέ τι ἄλλο ἐστὶν ἢ ὅπερ τὸ 72881 Sis.387.e.2 : μὴ ἐπιστάμενόν τινα περὶ ὧν ἂν δέῃ τι πράττειν, διαμαν– 72882 Sis.387.e.3 : τευόμενον καὶ σχεδιάζοντα λέγειν ὅτι ἂν τύχῃ, εἰκάζοντα καὶ 72883 Sis.387.e.4 : κατὰ ταὐτὰ αὑτῷ, ὥσπερ καὶ οἱ ἀρτιάζοντες τῶν ἀνθρώπων, 72884 Sis.387.e.5 : οὐδὲν ἐπιστάμενοι δήπου περὶ τῶν ἀρτίων τε καὶ περιττῶν 72885 Sis.387.e.6 : ὧν ἂν ἐν ταῖς χερσὶν ταῖς αὑτῶν ἔχωσιν, ὅμως ἐπιτυγχάνουσι 72886 Sis.388.a.1 : λέγοντες περὶ τῶν αὐτῶν τἀληθῆ. πολλάκις μὲν οὖν τοιοῦτόν 72887 Sis.388.a.2 : τι καὶ τὸ βουλεύεσθαί ἐστιν, οἷον μηδὲν ἐπιστάμενον περὶ ὧν 72888 Sis.388.a.3 : ἂν βουλεύηταί τις, ἀπὸ τύχης εἰπόντα ἐπιτυγχάνειν τἀληθῆ. 72889 Sis.388.a.4 : εἰ μὲν οὖν τοιοῦτόν ἐστιν, γιγνώσκω δὴ οἷον τὸ βουλεύεσθαί 72890 Sis.388.a.5 : ἐστιν· εἰ μέντοι γε μὴ τοιοῦτόν ἐστιν, οὐκ ἄν πω ἐπισταίμην 72891 Sis.388.a.6 : αὐτό. 72892 Sis.388.a.7 : {ΣΙ.} Οὐ τοίνυν τοιοῦτόν ἐστιν ὅπερ τὸ μὴ ἐπίστασθαι 72893 Sis.388.a.8 : κομιδῇ μηδέ τι, ἀλλ´ οἷον τὸ μὲν εἰδέναι τι τοῦ πράγματος 72894 Sis.388.a.9 : ἤδη, τὸ δὲ μηδέπω ἐπίστασθαι. 72895 Sis.388.b.1 : {ΣΩ.} Ἆρα τοιόνδε τι λέγεις τὸ βουλεύεσθαι πρὸς τοῦ 72896 Sis.388.b.2 : Διός—ὥσπερ γὰρ ἂν καὶ αὐτὸς ὑπομαντεύεσθαί μοι δοκῶ 72897 Sis.388.b.3 : τὴν διάνοιάν σου περὶ τοῦ εὖ βουλεύεσθαι—οἷον τὸ ζητεῖν 72898 Sis.388.b.4 : τὰ βέλτιστα ἐξευρεῖν τινα ἑαυτῷ διαπράξασθαι, μηδέπω δὲ 72899 Sis.388.b.5 : ἐπίστασθαι σαφῶς, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν νοήσει τινὰ εἶναι; τοῦτο 72900 Sis.388.b.6 : οὐχ οὕτω πως λέγεις; 72901 Sis.388.b.7 : {ΣΙ.} Ἔγωγε. 72902 Sis.388.b.8 : {ΣΩ.} Ζητοῦσι δ´ οἱ ἄνθρωποι πότερον ἃ ἂν ἐπιστῶνται 72903 Sis.388.c.1 : τῶν πραγμάτων, ἢ καὶ ἃ ἂν μὴ ἐπιστῶνται; {—ΣΙ.} Ἀμφότερα. 72904 Sis.388.c.2 : {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν καὶ τοῦθ´ οὕτως πως λέγεις, τὸ ζητεῖν ἀμφό– 72905 Sis.388.c.3 : τερα τοὺς ἀνθρώπους, ἃ ἄν τε ἐπιστῶνται καὶ ἃ ἂν μὴ 72906 Sis.388.c.4 : ἐπιστῶνται, ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις Καλλίστρατον γιγνώσκοι 72907 Sis.388.c.5 : μὲν ὅστις ὁ Καλλίστρατος, μὴ μέντοι ἐπίσταιτο ὅπου εἴη 72908 Sis.388.c.6 : ἐξευρεῖν, οὐχ ὅστις εἴη ὁ Καλλίστρατος. ἆρ´ οὕτω πως 72909 Sis.388.c.7 : λέγεις τὸ ζητεῖν εἶναι ἀμφότερα; {—ΣΙ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 72910 Sis.388.c.8 : ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἂν ζητοίη, τὸν Καλλίστρατον εἰδέναι, ὅ γε 72911 Sis.388.d.1 : εἰδώς; {—ΣΙ.} Οὐ γάρ. {—ΣΩ.} Ὅπου δέ γε εἴη, ζητοίη ἂν αὐτόν. 72912 Sis.388.d.2 : {—ΣΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν οὐδὲ τοῦτο ἐζήτει, ὅπου 72913 Sis.388.d.3 : ἦν ἐξευρεῖν αὐτόν, εἰ ᾔδει· ἀλλ´ ἐξηῦρεν ἂν εὐθέως; {— 72914 Sis.388.d.4 : ΣΙ.} Ναί. 72915 Sis.388.d.5 : {ΣΩ.} Οὐκ ἄρα ταῦτά γε δὴ ζητοῦσιν ἅττα ἂν ἐπιστῶνται 72916 Sis.388.d.6 : οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἃ ἂν μὴ ἐπιστῶνται, ὡς ἔοικεν. εἰ δέ σοι 72917 Sis.388.d.7 : οὗτος ὁ λόγος ἐριστικὸς εἶναι δοκεῖ, ὦ Σίσυφε, καὶ μὴ τοῦ 72918 Sis.388.d.8 : πράγματος ἕνεκα λέγεσθαι ἀλλ´ αὐτοῦ τοῦ διαλέγεσθαι μόνον, 72919 Sis.388.e.1 : σκόπει δὲ καὶ ὧδε ἐὰν δοκῇ σοι οὕτως ἔχειν ὥσπερ καὶ νῦν 72920 Sis.388.e.2 : λέγεται. ἆρα γὰρ οὐκ ἐν τῇ γεωμετρίᾳ οἶσθα τοῦτο γιγνό– 72921 Sis.388.e.3 : μενον· ἀγνοουμένην τὴν διάμετρον τοῖς γεωμέτραις, οὐκ εἰ 72922 Sis.388.e.4 : διάμετρός ἐστιν ἢ μή—οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ζητεῖται τοῦτο ὑπ´ αὐτῶν 72923 Sis.388.e.5 : εὑρεθῆναι—ἀλλ´ ὁπόση τίς ἐστιν μέτρῳ πρὸς τὰς πλευρὰς τῶν 72924 Sis.388.e.6 : χωρίων ὧν ἂν διατέμνῃ; ἆρ´ οὐ τοῦτό ἐστιν αὐτὸ τὸ ζητού– 72925 Sis.388.e.7 : μενον περὶ αὐτῆς; {—ΣΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ὅπερ καὶ 72926 Sis.388.e.8 : ἀγνοεῖται. ἦ γάρ; {—ΣΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Τί δέ; ὁ τοῦ κύβου 72927 Sis.388.e.9 : διπλασιασμὸς οὐκ οἶσθ´ ὅτι ζητεῖται τοῖς γεωμέτραις ὁπόσος 72928 Sis.388.e.10 : τίς ἐστιν εὑρεθῆναι λόγῳ; αὐτὸς δὲ ὁ κύβος οὐ ζητεῖται 72929 Sis.388.e.11 : αὐτοῖς εἰ κύβος ἐστὶν ἢ μή, ἀλλ´ ἐπίστανται τοῦτό γε. ἦ γάρ; 72930 Sis.389.a.1 : {—ΣΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ περὶ τοῦ ἀέρος Ἀναξαγόραν 72931 Sis.389.a.2 : τε καὶ Ἐμπεδοκλέα καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς μεταρσιολέσχας 72932 Sis.389.a.3 : ἅπαντας οἶσθα ζητοῦντας πότερον ἄπειρός ἐστιν ἢ πέρας 72933 Sis.389.a.4 : ἔχων; {—ΣΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνο, εἰ ἀήρ ἐστιν. ἦ 72934 Sis.389.a.5 : γάρ; {—ΣΙ.} Οὐ δῆτα. {—ΣΩ.} Συγχωρήσαις ἂν οὖν μοι καὶ 72935 Sis.389.a.6 : κατὰ τῶν ἄλλων πάντων οὕτως ἔχειν ἤδη, μηδὲν μηδενὶ εἶναι 72936 Sis.389.a.7 : ζητεῖν τῶν ἀνθρώπων ὧν ἂν ἐπίστηταί τις, ἀλλὰ μᾶλλον ὧν 72937 Sis.389.a.8 : ἂν μὴ ἐπίστηται; {—ΣΙ.} Ἔγωγε. 72938 Sis.389.b.1 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸ βουλεύεσθαι τοῦτο ἐδόκει ἡμῖν εἶναι 72939 Sis.389.b.2 : αὐτό, τὸ ζητεῖν τὰ βέλτιστά τινα ἐξευρεῖν περὶ ὧν ἂν δέοιτο 72940 Sis.389.b.3 : διαπράττεσθαι αὐτῷ; {—ΣΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Τὸ δὲ ζητεῖν γε ὅπερ 72941 Sis.389.b.4 : τὸ βουλεύεσθαι ἦν περὶ τῶν πραγμάτων. ἦ γάρ; {—ΣΙ.} Πάνυ 72942 Sis.389.b.5 : μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν σκεπτέον ἡμῖν ἐστι νῦν ἤδη τί ἐστιν 72943 Sis.389.b.6 : ἐμποδὼν τοῖς ζητοῦσιν περὶ ὧν ἂν τὴν ζήτησιν ποιῶνται εἰς 72944 Sis.389.b.7 : τὸ ἐξευρεῖν. {—ΣΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Ἆρ´ οὖν ἄλλο τι 72945 Sis.389.c.1 : φαίημεν ἂν αὐτοῖς ἐμποδὼν εἶναι ἢ τὴν ἀνεπιστημοσύνην; {— 72946 Sis.389.c.2 : ΣΙ.} Σκοπῶμεν νὴ Δία. 72947 Sis.389.c.3 : {ΣΩ.} Ὑπερφυῶς μὲν οὖν, τὸ λεγόμενόν γε, πάντα κάλων 72948 Sis.389.c.4 : ἐφέντες καὶ πᾶσαν φωνὴν ἀφιέντες. ἄθρει δὲ δὴ μετ´ ἐμοῦ 72949 Sis.389.c.5 : τόδε· ἆρά γε νομίζεις οἷόν τέ τι εἶναι ἀνθρώπῳ περὶ μουσικῆς 72950 Sis.389.c.6 : βουλεύεσθαι, μήτε ἐπισταμένῳ περὶ μουσικῆς, μηδὲ ὅπως ἢ 72951 Sis.389.c.7 : κιθαριστέον εἴη αὐτῷ ἢ ἄλλο τι τῶν κατὰ μουσικὴν ποιητέον; 72952 Sis.389.c.8 : {—ΣΙ.} Οὐκ ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τί δὲ περὶ στρατηγίας ἢ κυβερνη– 72953 Sis.389.d.1 : τικῆς; τὸν μὴ ἐπιστάμενον μηδέτερα τούτων οἴει ἔχειν ἄν τι 72954 Sis.389.d.2 : βουλεύεσθαι περὶ τούτων τοῦ ἑτέρου ὅτι ποιητέον εἴη αὐτῷ; 72955 Sis.389.d.3 : ὅπως ἢ στρατηγητέον ἢ κυβερνητέον ἐκείνῳ αὐτῷ τῷ μὴ 72956 Sis.389.d.4 : ἐπισταμένῳ μήτε στρατηγεῖν μήτε κυβερνᾶν; {—ΣΙ.} Οὐχί. {— 72957 Sis.389.d.5 : ΣΩ.} Ἦ καὶ περὶ τῶν ἄλλων οὖν ἁπάντων οὕτως ἀξιοῖς ἔχειν, 72958 Sis.389.d.6 : περὶ ὧν ἂν μὴ ἐπίστηταί τις, μὴ εἰδέναι μηδὲ βουλεύεσθαί 72959 Sis.389.d.7 : πω δυνατὸν τῷ μὴ ἐπισταμένῳ περὶ αὐτῶν; {—ΣΙ.} Ἔγωγε. {— 72960 Sis.389.d.8 : ΣΩ.} Ἀλλὰ ζητεῖν περὶ ὧν ἄν τις μὴ ἐπιστήμων ᾖ. ἦ γάρ; {— 72961 Sis.389.e.1 : ΣΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Τὸ μὲν αὐτὸ ἄρα οὐκ ἂν ἔτι εἴη τὸ 72962 Sis.389.e.2 : ζητεῖν τῷ βουλεύεσθαι. {—ΣΙ.} Πῶς δή; {—ΣΩ.} Ὅτι τὸ μὲν 72963 Sis.389.e.3 : ζητεῖν ἐστι δήπου ἐπὶ τούτοις οἷς ἂν μὴ ἐπίστηταί τις, τὸ 72964 Sis.389.e.4 : δὲ βουλεύεσθαι οὐχ οἷόν τ´ εἶναι δοκεῖ περὶ ταῦτα ἀνθρώπῳ, 72965 Sis.389.e.5 : περὶ ἃ ἄν τις μὴ ἐπιστήμων ᾖ. ἢ οὐχ οὕτως ἐλέχθη; {— 72966 Sis.389.e.6 : ΣΙ.} Πάνυ γε. 72967 Sis.389.e.7 : {ΣΩ.} Οὐκοῦν ὑμεῖς χθὲς ἐζητεῖτε τὰ βέλτιστα ἐξευρεῖν τῇ 72968 Sis.389.e.8 : πόλει, οὐκ ἠπίστασθε δὲ αὐτά; εἰ γὰρ ἠπίστασθε, οὐκ ἂν ἔτι 72969 Sis.389.e.9 : δήπου ἐζητεῖτε αὐτά, ὥσπερ οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν ὧν ἂν ἐπιστώ– 72970 Sis.389.e.10 : μεθα ζητοῦμεν. ἦ γάρ; {—ΣΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. {—ΣΩ.} Πότερον 72971 Sis.389.e.11 : οὖν σοι δοκεῖ χρῆναι, ὦ Σίσυφε, ἂν μὴ ἐπίστηταί τις, ζητεῖν 72972 Sis.390.a.1 : ἢ μανθάνειν; {—ΣΙ.} Μανθάνειν ἔμοιγε νὴ Δία. {—ΣΩ.} Ὀρθῶς 72973 Sis.390.a.2 : γέ σοι δοκεῖ. ἀλλ´ ἆρά γε καὶ διὰ τοῦτό σοι δοκεῖ χρῆναι 72974 Sis.390.a.3 : μανθάνειν μᾶλλον ἢ ζητεῖν, διότι θᾶττον ἂν καὶ ῥᾷον ἐξεύροι 72975 Sis.390.a.4 : τις, εἰ παρὰ τῶν ἐπισταμένων μανθάνοι, ἢ εἰ αὐτὸς ὁ μὴ 72976 Sis.390.a.5 : εἰδὼς ζητοίη; ἢ δι´ ἄλλο τι; {—ΣΙ.} Οὐκ, ἀλλὰ διὰ τοῦτο. 72977 Sis.390.a.6 : {ΣΩ.} Τί οὖν οὐκ ἀμελήσαντες χθὲς ὑμεῖς τοῦ βουλεύεσθαι 72978 Sis.390.a.7 : περὶ ὧν ἂν μὴ ἐπίστασθε, καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ βέλτιστα δια– 72979 Sis.390.a.8 : πράττεσθαι ἐν τῇ πόλει, ἐμανθάνετε παρὰ τῶν ἐπισταμένων 72980 Sis.390.b.1 : τινός, ὅπως ἂν ἐδύνασθε τὰ βέλτιστα διαπράττεσθαι τῇ 72981 Sis.390.b.2 : πόλει; ἀλλ´ ἐδοκεῖτέ μοι τὴν ἡμέραν ὅλην τὴν χθὲς αὐτοσχε– 72982 Sis.390.b.3 : διάζοντες καὶ διαμαντευόμενοι καθῆσθαι περὶ ὧν οὐκ ἠπί– 72983 Sis.390.b.4 : στασθε, ἀμελήσαντες μανθάνειν, οἵ τε ἄρχοντες τῆς πόλεως 72984 Sis.390.b.5 : καὶ σὺ μετὰ τούτων. ἴσως δ´ ἂν φαίης ταῦτα ἐμοί τε εἶναι 72985 Sis.390.b.6 : πεπαιγμένα πρὸς σὲ τοῦ διαλεχθῆναι μόνον εἵνεκα, σοί τε 72986 Sis.390.c.1 : οὐκ ἐσπουδασμένως ἀποδεδεῖχθαι. ἀλλὰ τοῦτό γε πρὸς Διός, 72987 Sis.390.c.2 : ὦ Σίσυφε, σκόπει νῦν σπουδῇ· εἰ δοθείη τὸ βουλεύσασθαί 72988 Sis.390.c.3 : τι εἶναι, καὶ μὴ ὥσπερ νῦν οὐδὲν ἐξευρίσκεται ἀλλοῖον ἢ ὅπερ 72989 Sis.390.c.4 : ἐπιστήμη τε καὶ εἰκασία καὶ σχεδιασμός, ὀνόματι σεμνοτέρῳ 72990 Sis.390.c.5 : μόνον κεχρημένον τούτῳ, ἄλλῳ δ´ οὐδενί, ἆρ´ ἂν οἴει αὐτῷ 72991 Sis.390.c.6 : διενεγκεῖν τι ἑτέρους ἑτέρων πρὸς τὸ εὖ βουλεύεσθαί τε 72992 Sis.390.c.7 : καὶ εὐβούλους εἶναι, ὥσπερ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ἐπιστήμαις 72993 Sis.390.c.8 : ἁπάσαις διαφέρουσιν ἕτεροι ἑτέρων, τέκτονες τεκτόνων ἰατροί 72994 Sis.390.d.1 : τε ἰατρῶν αὐληταί τε αὐλητῶν, οἵ τε ἄλλοι δημιουργοὶ 72995 Sis.390.d.2 : ἅπαντες, αὐτοί τε αὑτῶν διαφέρουσιν, ὥσπερ καὶ οὗτοι οἱ 72996 Sis.390.d.3 : ἐν ταύταις ταῖς τέχναις; ἦ οὕτως καὶ ἐν τῷ βουλεύεσθαι οἴει 72997 Sis.390.d.4 : ἄν τι διενεγκεῖν ἑτέρους ἑτέρων; 72998 Sis.390.d.5 : {ΣΙ.} Ἔγωγε. 72999 Sis.390.d.6 : {ΣΩ.} Εἰπὲ δή μοι· οὐχ ἅπαντες οἵ τε εὖ βουλευόμενοι καὶ 73000 Sis.390.d.7 : οἱ κακῶς περὶ μελλόντων τινῶν ἔσεσθαι βουλεύονται; {— 73001 Sis.390.d.8 : ΣΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν ἢ τὰ μέλλοντα οὔπω ἐστίν; 73002 Sis.390.d.9 : {—ΣΙ.} Οὐ γὰρ δή. {—ΣΩ.} Εἰ γὰρ εἴη, οὐκ ἂν ἔτι δήπου μέλλοι 73003 Sis.390.e.1 : ἔσεσθαι, ἀλλ´ εἴη ἂν ἤδη. ἦ γάρ; {—ΣΙ.} Ναί. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 73004 Sis.390.e.2 : εἰ μήπω ἐστίν, οὕτως οὐδὲ γέγονε τὰ μὴ ὄντα; {—ΣΙ.} Οὐ γάρ. {— 73005 Sis.390.e.3 : ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ μήπω μηδὲ γέγονεν, οὔπω οὐδὲ φύσιν ἔχει 73006 Sis.390.e.4 : οὐδεμίαν αὐτῶν; {—ΣΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. {—ΣΩ.} Ἄλλο τι οὖν ἢ οἵ 73007 Sis.390.e.5 : τε εὖ βουλευόμενοι καὶ οἱ κακῶς ἅπαντες βουλεύονται περὶ 73008 Sis.390.e.6 : πραγμάτων οὔτε ὄντων οὔτε γεγενημένων οὔτε φύσιν οὐδε– 73009 Sis.390.e.7 : μίαν ἐχόντων, ὅταν περὶ τῶν μελλόντων βουλεύωνται; {— 73010 Sis.390.e.8 : ΣΙ.} Φαίνονταί γε. 73011 Sis.390.e.9 : {ΣΩ.} Δοκεῖ οὖν σοι δυνατὸν εἶναι τοῦ μὴ ὄντος τυχεῖν 73012 Sis.390.e.10 : τινι ἢ εὖ ἢ κακῶς; 73013 Sis.390.e.11 : {ΣΙ.} Πῶς τοῦτο λέγεις; 73014 Sis.390.e.12 : {ΣΩ.} Ἐγώ σοι φράσω ὅ γε βούλομαι εἰπεῖν. σκόπει γάρ. 73015 Sis.391.a.1 : πῶς ἂν τοξοτῶν πολλῶν διαγνοίης τόν τε χρηστὸν καὶ τὸν 73016 Sis.391.a.2 : πονηρὸν ὅστις εἴη αὐτῶν; ἢ τοῦτο μὲν οὐ χαλεπὸν εἰδέναι; 73017 Sis.391.a.3 : ἴσως γὰρ ἂν κελεύοις αὐτοὺς ἐπὶ σκοποῦ τινος τοξεύειν. ἦ 73018 Sis.391.a.4 : γάρ; {—ΣΙ.} Πάνυ μὲν οὖν. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τὸν πλειστάκις 73019 Sis.391.a.5 : βάλλοντα τοῦ σκοποῦ κατ´ ὀρθὸν κρίνοις ἂν νικᾶν; {—ΣΙ.} 73020 Sis.391.a.6 : Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Εἰ δὲ σκοπὸς μηδεὶς εἴη κείμενος αὐτοῖς τοῦ 73021 Sis.391.a.7 : τοξεύειν, ἀλλ´ ἕκαστος βάλλοι ὅπως βούλοιτο, πῶς ἂν 73022 Sis.391.b.1 : διαγνοίης τὸν εὖ ἢ κακῶς τοξεύοντα αὐτῶν; {—ΣΙ.} Οὐδαμῶς. 73023 Sis.391.b.2 : {—ΣΩ.} Οὐκοῦν καὶ τοὺς βουλευομένους ἢ εὖ ἢ κακῶς, εἰ μὴ 73024 Sis.391.b.3 : ἐπίσταιντο περὶ ὅτου βουλεύοιντο, ἀπορήσειας ἂν διαγνῶναι; 73025 Sis.391.b.4 : {—ΣΙ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν εἰ περὶ μελλόντων πραγμάτων 73026 Sis.391.b.5 : βουλεύονται οἱ βουλευόμενοι, περὶ τῶν οὐκ ὄντων βουλεύον– 73027 Sis.391.b.6 : ται; {—ΣΙ.} Πάνυ γε. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν τοῦ γε μὴ ὄντος οὐχ 73028 Sis.391.b.7 : οἷόν τ´ οὐδενὶ τυχεῖν ἐστιν; πῶς γὰρ ἄν τίς σοι δοκεῖ τοῦ μὴ 73029 Sis.391.c.1 : ὄντος δύνασθαι τυχεῖν; {—ΣΙ.} Οὐδαμῶς. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν ἐπειδὴ 73030 Sis.391.c.2 : οὐκ ἔστιν τοῦ μὴ ὄντος τυγχάνειν οἷόν τε, οὐδεὶς ἂν ἔτι περὶ 73031 Sis.391.c.3 : τῶν μὴ ὄντων βουλευόμενος τυγχάνοι; τὰ γὰρ μέλλοντα τῶν 73032 Sis.391.c.4 : οὐκ ὄντων ἐστίν. ἦ γάρ; {—ΣΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—ΣΩ.} Οὐκοῦν 73033 Sis.391.c.5 : οὐδ´ ὁ μὴ τυγχάνων τῶν μελλόντων, οὐδεὶς ἂν οὔτ´ εὔβουλος 73034 Sis.391.c.6 : οὔτε κακόβουλος εἴη ἀνθρώπων ἔτι; {—ΣΙ.} Οὐ φαίνεται. {— 73035 Sis.391.c.7 : ΣΩ.} Οὐδέ γε εὐβουλότερος οὐδὲ κακοβουλότερος ἕτερος 73036 Sis.391.c.8 : ἑτέρου εἶναι, εἰ καὶ μὴ ἐπιτυχέστερος καὶ ἀποτυχέστερος εἴη 73037 Sis.391.d.1 : τοῦ μὴ ὄντος. {—ΣΙ.} Οὐ γὰρ οὖν. 73038 Sis.391.d.2 : {ΣΩ.} Πρὸς τί οὖν ποτε ἀποβλέποντες ἄνθρωποι πρᾶγμα, 73039 Sis.391.d.3 : ἀποκαλοῦσιν ἀνθρώπους εὐβούλους τε καὶ κακοβούλους εἶναί 73040 Sis.391.d.4 : τινας; ἆρά γε ἄξιόν ἐστιν καὶ αὖθίς ποτε περὶ αὐτοῦ ἐνθυμη– 73041 Sis.391.d.5 : θῆναι, ὦ Σίσυφε; 73042 Sis.391.d.5 : 73043 Eryx.392.a.1 : Ἐτυγχάνομεν περιπατοῦντες ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Διὸς τοῦ 73044 Eryx.392.a.2 : ἐλευθερίου ἐγώ τε καὶ Ἐρυξίας ὁ Στειριεύς· εἶτα προσηλθέτην 73045 Eryx.392.a.3 : ἡμῖν Κριτίας τε καὶ Ἐρασίστρατος ὁ Φαίακος τοῦ Ἐρασι– 73046 Eryx.392.a.4 : στράτου ἀδελφιδοῦς—ἐτύγχανεν δὲ τότε νεωστὶ παρὼν ἀπὸ 73047 Eryx.392.a.5 : Σικελίας καὶ τῶν τόπων τούτων ὁ Ἐρασίστρατος—προσελθὼν 73048 Eryx.392.b.1 : δ´ ἔφη, Χαῖρε, ὦ Σώκρατες. {—} Καὶ σύ γε, ἦν δ´ ἐγώ. τί 73049 Eryx.392.b.2 : γάρ; καλόν τι ἀπὸ Σικελίας ἔχεις λέγειν ἡμῖν; {—} Καὶ πάνυ. 73050 Eryx.392.b.3 : ἀλλὰ βούλεσθ´, ἔφη, πρῶτον καθιζώμεθα; κέκμηκα γὰρ χθὲς 73051 Eryx.392.b.4 : βαδίσας Μεγαρόθεν. {—} Πάνυ γε, εἰ δοκεῖ. {—} Τί οὖν, ἔφη, 73052 Eryx.392.b.5 : βούλεσθε πρῶτον ἀκούειν τῶν ἐκεῖ; πότερον περὶ αὐτῶν 73053 Eryx.392.b.6 : ἐκείνων ὅτι πράττουσιν, ἢ ὅπως πρὸς τὴν πόλιν ἔχουσιν τὴν 73054 Eryx.392.b.7 : ἡμετέραν; ἐκεῖνοι γὰρ ἐμοὶ δοκοῦσιν πεπονθέναι πρὸς ἡμᾶς 73055 Eryx.392.b.8 : οἷόνπερ οἱ σφῆκες. καὶ γὰρ τούτους ἐάν τις κατὰ σμικρὸν 73056 Eryx.392.c.1 : ἐρεθίζων ὀργίσῃ, ἄμαχοι γίγνονται, ἕως τις αὐτοὺς ἐπιθέμενος 73057 Eryx.392.c.2 : πανοικὶ ἐξέλῃ. οὕτως οὖν καὶ οἱ Συρακόσιοι, εἰ μή τις ἔργον 73058 Eryx.392.c.3 : ποιησάμενος σφόδρα μεγάλῳ στόλῳ ἥξει ἐκεῖσε, οὐκ ἔστιν 73059 Eryx.392.c.4 : ὅπως ἐκείνη ἡ πόλις ἔσται ποτὲ ἡμῖν ὑποχειρία, ὑπὸ δὲ 73060 Eryx.392.c.5 : τῶν σμικρῶν τούτων ἂν μᾶλλον ὀργίζοιντο, οὕτως ὡς ἂν 73061 Eryx.392.c.6 : μάλιστα χαλεπώτατοι εἴησαν. πεπόμφασι δὲ καὶ νῦν ὡς 73062 Eryx.392.c.7 : ἡμᾶς πρέσβεις, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, βουλόμενοί τι ἐξαπατῆσαι 73063 Eryx.392.d.1 : τὴν πόλιν. {—} Μεταξὺ δὲ ἡμῶν διαλεγομένων ἐτυχέτην οἱ 73064 Eryx.392.d.2 : Συρακόσιοι πρέσβεις παριόντες. εἶπεν οὖν ὁ Ἐρασίστρατος, 73065 Eryx.392.d.3 : δείξας εἰς τὸν ἕνα τῶν πρέσβεων, Οὑτοσὶ μέντοι, ἔφη, ὦ 73066 Eryx.392.d.4 : Σώκρατες, πλουσιώτατός ἐστιν τῶν Σικελιωτῶν καὶ Ἰτα– 73067 Eryx.392.d.5 : λιωτῶν. πῶς δ´ οὐχί, ἔφη, ᾧ γε ὑπάρχει γῆ τε ἄφθονος 73068 Eryx.392.d.6 : οὕτως, ὥστε εὐπορίαν εἶναι, εἴ τις βούλοιτο, πάνυ πολλὴν 73069 Eryx.392.d.7 : γεωργεῖν; καὶ αὕτη μὲν τοιαύτη οἵα οὐχ ἑτέρα ἄλλη ἔν 73070 Eryx.392.d.8 : γε τοῖς Ἕλλησιν, ἔτι δὲ τἆλλα τὰ εἰς πλοῦτον ἥκοντα 73071 Eryx.392.d.9 : ἄπλετα, ἀνδράποδα καὶ ἵπποι καὶ χρυσὸς καὶ ἄργυρος. {—} 73072 Eryx.392.d.10 : Ὁρῶν δ´ ἐγὼ αὐτὸν ἀναγόμενον, ὡς ἀδολεσχήσοντα περὶ 73073 Eryx.393.a.1 : τῆς οὐσίας τῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἠρόμην, Τί δέ, ὦ Ἐρασί– 73074 Eryx.393.a.2 : στρατε; ἀνὴρ ποῖός τις εἶναι δοκεῖ ἐν τῇ Σικελίᾳ; {—} Οὗτος, 73075 Eryx.393.a.3 : ἔφη, Σικελιωτῶν καὶ Ἰταλιωτῶν καὶ δοκεῖ καὶ ἔστι πλέον 73076 Eryx.393.a.4 : πάντων πονηρότατος ἢ ὅσῳ πλουσιώτατος, οὕτως ὥστ´ εἴ τινα 73077 Eryx.393.a.5 : βούλει Σικελιωτῶν ἐρωτᾶν ὅντινα πονηρότατον νομίζει εἶναι 73078 Eryx.393.a.6 : καὶ πλουσιώτατον, οὐδεὶς ἂν φήσειεν ἄλλον ἢ τοῦτον. 73079 Eryx.393.a.7 : Οἰηθεὶς δ´ αὐτὸν ἐγὼ οὐ περὶ σμικρῶν τὸν λόγον ποιεῖσθαι, 73080 Eryx.393.a.8 : ἀλλὰ περὶ τῶν μεγίστων δοκούντων εἶναι, ἀρετῆς τε πέρι καὶ 73081 Eryx.393.b.1 : πλούτου, ἠρόμην πότερον ἂν φαίη πλουσιώτερον εἶναι ἄν– 73082 Eryx.393.b.2 : θρωπον ὅτῳ ὄντα τυγχάνει τάλαντα ἀργυρίου, ἢ ὅτῳ ἀγρὸς 73083 Eryx.393.b.3 : ἄξιος δυοῖν ταλάντοιν. {—} Οἶμαι μὲν ἐγώ, ἔφη, ὅτῳ ἀγρός. {—} 73084 Eryx.393.b.4 : Οὐκοῦν, ἔφην ἐγώ, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, καὶ εἰ τυγχάνοι 73085 Eryx.393.b.5 : τῳ ἱμάτια ὄντα ἢ στρώματα ἢ τἆλλα ἔτι πλέονος ἄξια ἢ 73086 Eryx.393.b.6 : ὅσου τῷ ξένῳ, οὗτος εἴη ἂν πλουσιώτερος. {—} Συνέφη καὶ 73087 Eryx.393.b.7 : ταῦτα. {—} Εἰ δέ τίς σοι διδοίη αἵρεσιν τούτοιν, πότερον ἂν 73088 Eryx.393.c.1 : βούλοιο; {—} Ἐγὼ μὲν ἄν, ἔφη, τὸ πλείστου ἄξιον. {—} Ποτέρως 73089 Eryx.393.c.2 : ἂν οἰόμενος πλουσιώτερος εἶναι; {—} Οὕτω. {—} Νυνὶ μὲν ἄρα 73090 Eryx.393.c.3 : φαίνεται οὗτος ἡμῖν ὢν πλουσιώτατος, ὅστις πλείστου ἄξια 73091 Eryx.393.c.4 : κέκτηται; {—} Ναί, ἔφη. {—} Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ, οἱ ὑγιαίνοντες τῶν 73092 Eryx.393.c.5 : καμνόντων πλουσιώτεροι ἂν εἴησαν, εἴπερ ἡ ὑγίεια πλείονος 73093 Eryx.393.c.6 : ἄξιον κτῆμα ἢ τὰ τοῦ κάμνοντος χρήματα. οὐδείς γ´ ἂν 73094 Eryx.393.c.7 : οὖν ὅστις οὐχὶ προτιμήσειεν ὑγιαίνειν ὀλίγον κεκτημένος 73095 Eryx.393.d.1 : ἀργύριον μᾶλλον ἢ τὰ βασιλέως τοῦ μεγάλου χρήματα 73096 Eryx.393.d.2 : κεκτημένος νοσεῖν, δῆλον ὅτι πλείονος ἄξιον οἰόμενος εἶναι 73097 Eryx.393.d.3 : τὴν ὑγίειαν. οὐ γὰρ ἄν ποτε προῃρεῖτο, εἰ μὴ προτιμότερον 73098 Eryx.393.d.4 : ἡγεῖτο εἶναι τῶν χρημάτων. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκοῦν καὶ εἴ τι 73099 Eryx.393.d.5 : ἄλλο φαίνοιτο πλείονος ἄξιον τῆς ὑγιείας, ὁ τοῦτο κεκτη– 73100 Eryx.393.d.6 : μένος, οὗτος ἂν πλουσιώτατος εἴη. {—} Ναί. {—} Εἰ δὲ δή τις 73101 Eryx.393.d.7 : ἡμᾶς νυνὶ προσελθὼν ἔροιτο, Ὦ Σώκρατες καὶ Ἐρυξία καὶ 73102 Eryx.393.e.1 : Ἐρασίστρατε, ἔχοιτ´ ἂν εἰπεῖν μοι τί ἐστιν ἀνθρώπῳ πλείστου 73103 Eryx.393.e.2 : ἄξιον κτῆμα; ἆρά γε τοῦτο ὃ κτησάμενος ἄνθρωπος ἄριστα 73104 Eryx.393.e.3 : βουλεύοιτο περὶ τούτου, ὅπως ἂν βέλτιστα διαπράττοιτο τά 73105 Eryx.393.e.4 : τε αὐτὸς αὑτοῦ πράγματα καὶ τὰ τῶν φίλων; τί ἂν εἶναι 73106 Eryx.393.e.5 : τοῦτο φήσαιμεν; {—} Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, εὐδαιμονία 73107 Eryx.393.e.6 : πλείστου ἄξιον ἀνθρώπῳ εἶναι. {—} Καὶ οὐ κακῶς γ´, ἔφην ἐγώ· 73108 Eryx.393.e.7 : ἀλλ´ ἆρά γε τούτους ἂν τῶν ἀνθρώπων εὐδαιμονεστάτους 73109 Eryx.393.e.8 : ἡγησαίμεθα εἶναι, οἵτινες μάλιστα εὖ πράττοιεν; {—} Ἐμοὶ γοῦν 73110 Eryx.393.e.9 : δοκοῦσιν. {—} Οὐκοῦν ἂν οὗτοι ἄριστα πράττοιεν, ὅσοιπερ καὶ 73111 Eryx.393.e.10 : ἐλάχιστα ἐξαμαρτάνοιεν περὶ σφᾶς αὐτοὺς καὶ περὶ τοὺς 73112 Eryx.393.e.11 : ἄλλους ἀνθρώπους, τὰ δὲ πλεῖστα κατορθοῖεν; {—} Πάνυ γε. {—} 73113 Eryx.393.e.12 : Οὐκοῦν οἱ ἐπιστάμενοι τὰ κακὰ καὶ τὰ ἀγαθά, καὶ ὅσα 73114 Eryx.394.a.1 : πρακτέα καὶ ὅσα μή, οὗτοι ἂν ὀρθότατα πράττοιεν καὶ 73115 Eryx.394.a.2 : ἐλάχιστα ἐξαμαρτάνοιεν; {—} Συνεδόκει καὶ ταῦτα. {—} Νῦν ἄρα 73116 Eryx.394.a.3 : ἡμῖν φαίνονται οἱ αὐτοὶ ἄνδρες σοφώτατοί τε καὶ ἄριστα 73117 Eryx.394.a.4 : πράττοντες καὶ εὐδαιμονέστατοι καὶ πλουσιώτατοι, εἴπερ ἄρα 73118 Eryx.394.a.5 : ἡ σοφία τοῦ πλείστου ἄξιον κτῆμα φαίνεται. {—} Ναί. {—} Ἀλλ´, 73119 Eryx.394.a.6 : ἔφη ὑπολαβὼν ὁ Ἐρυξίας, ὦ Σώκρατες, τί ἂν ὄφελος εἴη 73120 Eryx.394.a.7 : τῷ ἀνθρώπῳ, εἰ σοφώτερος μὲν εἴη τοῦ Νέστορος, τὰ δ´ 73121 Eryx.394.b.1 : ἐπιτήδεια τὰ πρὸς τὴν δίαιταν μὴ τυγχάνοι ἔχων, σιτία καὶ 73122 Eryx.394.b.2 : ποτὰ καὶ ἱμάτια καὶ εἴ τι ἄλλο τῶν τοιούτων ἐστίν; τί ἂν ἡ 73123 Eryx.394.b.3 : σοφία ὠφελοίη; ἢ πῶς ἂν οὗτος πλουσιώτατος εἴη, ὅν γε 73124 Eryx.394.b.4 : οὐδὲν κωλύει πτωχεύειν, μηδενός γ´ εὐποροῦντα τῶν ἐπιτη– 73125 Eryx.394.b.5 : δείων; {—} Σφόδρα οὖν ἐδόκει καὶ οὗτος λέγειν τι. {—} Ἀλλὰ 73126 Eryx.394.b.6 : πότερον, ἦν δ´ ἐγώ, ὁ μὲν τὴν σοφίαν κεκτημένος πάθοι ἂν 73127 Eryx.394.b.7 : τοῦτο, εἰ ἐνδεὴς γένοιτο τούτων· εἰ δέ τις τὴν Πουλυτίωνος 73128 Eryx.394.c.1 : οἰκίαν κεκτημένος εἴη καὶ πλήρης εἴη χρυσίου καὶ ἀργυρίου 73129 Eryx.394.c.2 : ἡ οἰκία, οὐκ ἂν δεηθείη οὐδενός; {—} Ἀλλ´, ἔφη, τοῦτον μὲν 73130 Eryx.394.c.3 : οὐδὲν κωλύει αὐτίκα νῦν διαθέμενον τὰ κτήματα ἔχειν ἀντ´ 73131 Eryx.394.c.4 : αὐτῶν τούτων ὧνπερ καὶ τυγχάνει δεόμενος εἰς τὴν δίαιταν, 73132 Eryx.394.c.5 : ἢ καὶ νόμισμα ἀνθ´ ὅτου ταῦτα δυνήσεται πορίζεσθαι, καὶ 73133 Eryx.394.c.6 : ἁπάντων εὐπορεῖν παραχρῆμα. {—} Εἴ γε τυγχάνοιεν, ἔφην ἐγώ, 73134 Eryx.394.c.7 : οἱ ὄντες ἄνθρωποι δεόμενοι τοιαύτην σφίσιν οἰκίαν γενέσθαι 73135 Eryx.394.d.1 : μᾶλλον ἤπερ τὴν ἐκείνου σοφίαν, ἐπεὶ εἴ γε τοιοῦτοι εἴησαν 73136 Eryx.394.d.2 : οἷοι τὴν τοῦ ἀνθρώπου σοφίαν περὶ πλείονος ἡγεῖσθαι καὶ 73137 Eryx.394.d.3 : τὰ ἀπὸ ταύτης γιγνόμενα, πολὺ μᾶλλον οὗτος ἔχοι διατί– 73138 Eryx.394.d.4 : θεσθαι, εἴπερ τυγχάνοι τι δεόμενος καὶ βούλοιτο καὶ αὐτὴν 73139 Eryx.394.d.5 : καὶ τὰ ἔργα τὰ ἀπὸ ταύτης διατίθεσθαι. ἢ τῆς μὲν οἰκίας ἥ 73140 Eryx.394.d.6 : τε χρῆσις πολλὴ τυγχάνει οὖσα καὶ ἀναγκαία, καὶ μεγάλα 73141 Eryx.394.d.7 : τῷ ἀνθρώπῳ τὰ διαφέροντα τὰ πρὸς τὸν βίον ἐν τῇ τοιαύτῃ 73142 Eryx.394.d.8 : οἰκίᾳ οἰκεῖν μᾶλλον ἢ ἐν σμικρῷ καὶ φαύλῳ οἰκιδίῳ, τῆς δὲ 73143 Eryx.394.e.1 : σοφίας ἥ τε χρεία ὀλίγου ἀξία καὶ τὰ διαφέροντα σμικρὰ 73144 Eryx.394.e.2 : ἢ σοφῷ ἢ ἀμαθεῖ εἶναι περὶ τῶν μεγίστων; ἢ τούτου μὲν 73145 Eryx.394.e.3 : καταφρονεῖν τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὴ εἶναι ὠνητάς, τῆς δὲ 73146 Eryx.394.e.4 : κυπαρίττου τῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ Πεντελικῶν λίθων πολλοὺς 73147 Eryx.394.e.5 : τοὺς δεομένους τε καὶ βουλομένους πρίασθαι; οὔκουν ἂν εἴ 73148 Eryx.394.e.6 : γε σοφὸς εἴη κυβερνήτης οὐδὲ ἰατρὸς σοφὸς τὴν τέχνην, ἤ 73149 Eryx.394.e.7 : τιν´ ἄλλην τῶν τοιουτοτρόπων τεχνῶν εὖ καὶ καλῶς δύναιτο 73150 Eryx.394.e.8 : μεταχειρίζεσθαι, οὐδενὸς ὅτου οὐκ ἂν ἐντιμότερος εἴη τῶν 73151 Eryx.394.e.9 : κατὰ τὰς οὐσίας μεγίστων κτημάτων· ὁ δὲ δυνάμενος εὖ 73152 Eryx.394.e.10 : βουλεύεσθαι καὶ αὐτὸς αὑτοῦ πέρι καὶ ἑτέρου, ὅπως ἂν ἄριστα 73153 Eryx.394.e.11 : πράττοι, οὐκ ἂν ἄρα δύναιτο διατίθεσθαι, εἴπερ βούλοιτό γε 73154 Eryx.395.a.1 : τοῦτο πράττειν; {—} Ὑπολαβὼν δὲ καὶ ὑποβλέψας ὁ Ἐρυξίας, 73155 Eryx.395.a.2 : ὥσπερ τι ἀδικούμενος, Σὺ γὰρ ἄν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, εἰ δέοι 73156 Eryx.395.a.3 : σε τἀληθῆ λέγειν, φαίης ἂν εἶναι Καλλίου τοῦ Ἱππονίκου 73157 Eryx.395.a.4 : πλουσιώτερος; καίτοι οὐκ ἂν ἀμαθέστερός γε ὁμολογήσαις 73158 Eryx.395.a.5 : ἂν εἶναι περὶ οὐδενὸς τῶν μεγίστων, ἀλλὰ σοφώτερος· καὶ 73159 Eryx.395.a.6 : οὐδὲν μᾶλλον διὰ τοῦτο πλουσιώτερος εἶ. {—} Ἴσως γάρ, ἦν δ´ 73160 Eryx.395.a.7 : ἐγώ, σὺ οἴει, ὦ Ἐρυξία, τουτουσὶ μὲν τοὺς λόγους, οὓς νυνὶ 73161 Eryx.395.b.1 : διαλεγόμεθα, εἶναι παιδιάν, ἐπεὶ οὐκ ἀληθῶς γε οὕτως ἔχειν, 73162 Eryx.395.b.2 : ἀλλ´ ὥσπερ ἐν τῇ πεττείᾳ εἶναι πεττούς, οὓς εἴ τις φέροιτο, 73163 Eryx.395.b.3 : δύναιτ´ ἂν τοὺς ἀντιπαίζοντας ποιεῖν ἡττᾶσθαι οὕτως ὥστε 73164 Eryx.395.b.4 : μὴ ἔχειν ὅτι πρὸς ταῦτα ἀντιφέρωσιν. ἴσως οὖν καὶ περὶ τῶν 73165 Eryx.395.b.5 : πλουσίων οἴει μὲν οὐδέν τι μᾶλλον οὕτως ἔχειν, λόγους δέ 73166 Eryx.395.b.6 : τινας εἶναι τοιούτους οὐδέν τι μᾶλλον ἀληθεῖς ἢ ψευδεῖς, οὓς 73167 Eryx.395.b.7 : λέγων ἄνθρωπος περιγίγνοιτ´ ἂν τῶν ἀντιλεγόντων, ὡς οἱ 73168 Eryx.395.b.8 : σοφώτατοι καὶ πλουσιώτατοι ἡμῖν εἰσιν, καὶ ταῦτα μέντοι 73169 Eryx.395.c.1 : αὐτὰ ψευδῆ λέγων ἀληθῆ λεγόντων. καὶ οὐδὲν μὲν ἴσως 73170 Eryx.395.c.2 : θαυμαστόν, ὁμοίως ὥσπερ εἰ δύ´ ἀνθρώπω περὶ γραμμάτων 73171 Eryx.395.c.3 : λεγοίτην, ὁ μὲν φάσκων τοῦ Σωκράτους ἄρχειν σῖγμα, ὁ δ´ 73172 Eryx.395.c.4 : ἕτερος ἄλφα, οὗτος ἂν εἴη κρείττων ὁ λόγος ὁ τοῦ λέγοντος 73173 Eryx.395.c.5 : ἄλφα ἢ τοῦ φάσκοντος σῖγμα ἄρχειν. {—} Περιβλέψας δὲ πρὸς 73174 Eryx.395.c.6 : τοὺς παρόντας ὁ Ἐρυξίας, ἅμα γελῶν τε καὶ ἐρυθριῶν, ὥσπερ 73175 Eryx.395.c.7 : οὐ παρὼν τοῖς ἔμπροσθεν λελεγμένοις, Ἐγὼ μέν, ἔφη, ὦ 73176 Eryx.395.d.1 : Σώκρατες, οὐ τοιούτους ᾤμην δεῖν τοὺς λόγους εἶναι οἷς 73177 Eryx.395.d.2 : μήτ´ ἂν πεῖσαι δύναιτό τις μηδένα τῶν παρόντων, μήτ´ ἂν 73178 Eryx.395.d.3 : ὠφεληθείη μηδὲν ἀπ´ αὐτῶν—τίς γὰρ ἂν ἀνθρώπων ποτὲ 73179 Eryx.395.d.4 : πεισθείη νοῦν ἔχων ὡς οἱ σοφώτατοι ἡμῖν πλουσιώτατοι; — 73180 Eryx.395.d.5 : ἀλλὰ μᾶλλον, ἐπειδὴ περὶ τοῦ πλουτεῖν, διαλέγεσθαι δεῖν 73181 Eryx.395.d.6 : ὁπόθεν καλόν ἐστι πλουτεῖν καὶ ὁπόθεν αἰσχρόν, καὶ αὐτὸ 73182 Eryx.395.d.7 : τὸ πλούσιον εἶναι ὁποῖόν τί ἐστιν, πότερον ἀγαθὸν ἢ κακόν. 73183 Eryx.395.d.8 : {—} Εἶεν, ἔφην ἐγώ· τοιγαροῦν τὸ λοιπὸν δὴ φυλαξόμεθα· 73184 Eryx.395.e.1 : καλῶς δὲ καὶ σὺ ποιεῖς παραινῶν. ἀλλὰ τί οὐκ αὐτός, 73185 Eryx.395.e.2 : ἐπείπερ εἰσηγῇ τὸν λόγον, ἐπεχείρησας εἰπεῖν πότερον σοὶ 73186 Eryx.395.e.3 : δοκεῖ ἀγαθὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν ἢ κακόν; ἐπειδήπερ οἵ γ´ 73187 Eryx.395.e.4 : ἔμπροσθεν λόγοι οὐ περὶ τούτου δοκοῦσί σοι εἰρῆσθαι. {—} 73188 Eryx.395.e.5 : Ἐμοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ ἀγαθὸν εἶναι, ἔφη, τὸ πλουτεῖν. {—} 73189 Eryx.395.e.6 : Ἔτι δ´ αὐτοῦ τι βουλομένου λέγειν, ὑποκρούσας ὁ Κριτίας, 73190 Eryx.395.e.7 : Σὺ γὰρ εἰπέ μοι, ὦ Ἐρυξία, ἀγαθὸν ἡγῇ τὸ πλουτεῖν; {—} 73191 Eryx.395.e.8 : Ἔγωγε νὴ Δία· ἦ γὰρ ἂν μαινοίμην. καὶ οὐδένα γε οἶμαι 73192 Eryx.395.e.9 : εἶναι ὅστις ἂν οὐχ ὁμολογήσειεν ταῦτα. {—} Καὶ μήν, ἔφη ὁ 73193 Eryx.395.e.10 : ἕτερος, καὶ ἐγὼ οἶμαι οὐδένα ὅντιν´ οὐκ ἂν ποιῆσαι ὁμολογεῖν 73194 Eryx.396.a.1 : ἐμοὶ ἐνίοις ἀνθρώποις κακὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν. οὐκ ἂν οὖν, 73195 Eryx.396.a.2 : εἴπερ ἀγαθὸν ἦν, κακὸν ἡμῶν ἐνίοις ἐφαίνετο. {—} Εἶπον οὖν 73196 Eryx.396.a.3 : αὐτοῖν ὅτι Ἐγώ τοι ὑμᾶς, εἰ μὲν ἐτυγχάνετε περὶ τούτου δια– 73197 Eryx.396.a.4 : φερόμενοι, ὁπότερος ὑμῶν ἀληθέστερα λέγει περὶ ἱππασίας, 73198 Eryx.396.a.5 : ὅπως ἄν τις ἄριστα ἱππεύοι, εἰ μὲν αὐτὸς ἐτύγχανον ἱππικὸς 73199 Eryx.396.a.6 : ὤν, αὐτὸς ἂν ὑμᾶς ἐπειρώμην παύειν τῆς διαφορᾶς—ᾐσχυ– 73200 Eryx.396.a.7 : νόμην γὰρ ἂν εἰ παρὼν μὴ καθ´ ὅσον οἷός τ´ ἦν ἐκώλυον 73201 Eryx.396.a.8 : διαφερομένους—ἢ εἰ περὶ ἑτέρου οὑτινοσοῦν διαφερόμενοι 73202 Eryx.396.b.1 : μηδέν τι μᾶλλον ἐμέλλετε, εἰ μὴ ὁμολογοῖτε τουτί, μᾶλλον 73203 Eryx.396.b.2 : ἐχθρὼ ἀντὶ φίλων ἀπαλλαγῆναι· νῦν δέ, ἐπειδὴ τετυχήκατε 73204 Eryx.396.b.3 : περὶ τοιούτου πράγματος διαφερομένω, ᾧ ἀνάγκη προσχρῆ– 73205 Eryx.396.b.4 : σθαι παρ´ ὅλον τὸν βίον, καὶ μεγάλως διαφέρει πότερον 73206 Eryx.396.b.5 : ἐπιμελητέον ἐστὶν τούτου ὡς ὠφελίμου ὄντος ἢ οὔ, καὶ ταῦτα 73207 Eryx.396.b.6 : οὐ τῶν φαύλων ἀλλὰ τῶν μεγίστων δοκούντων εἶναι τοῖς 73208 Eryx.396.b.7 : Ἕλλησιν—οἱ γοῦν πατέρες τουτὶ πρῶτον τοῖς σφετέροις ὑέσιν 73209 Eryx.396.c.1 : παραινοῦσιν, ἐπειδὰν εἰς τὴν ἡλικίαν τάχιστα ἀφίκωνται τοῦ 73210 Eryx.396.c.2 : ἤδη φρονεῖν, ὡς δοκοῦσιν, σκοπεῖν ὁπόθεν πλούσιοι ἔσονται, 73211 Eryx.396.c.3 : ὡς, ἂν μέν τι ἔχῃς, ἄξιός του εἶ, ἐὰν δὲ μή, οὐδενός—εἰ οὖν 73212 Eryx.396.c.4 : σπουδάζεται μὲν οὑτωσὶ σφόδρα, ὑμεῖς δὲ τἆλλα συμφερο– 73213 Eryx.396.c.5 : μένω, περὶ τούτου οὑτωσὶ μεγάλου πράγματος διαφέρεσθε, 73214 Eryx.396.c.6 : ἔτι δ´ αὖ πρὸς τούτοις περὶ τοῦ πλουτεῖν διαφέρεσθε οὐχ 73215 Eryx.396.c.7 : ὁπότερον μέλαν ἢ λευκὸν οὐδὲ ὁπότερον κοῦφον ἢ βαρύ, ἀλλ´ 73216 Eryx.396.c.8 : ὁπότερον κακὸν ἢ ἀγαθόν, ὡς ἂν μάλιστα καὶ εἰς ἔχθραν 73217 Eryx.396.d.1 : καταστῆναι, εἰ τῶν κακῶν τε καὶ ἀγαθῶν πέρι διαφέρεσθε, 73218 Eryx.396.d.2 : καὶ ταῦτα μέντοι τὰ μάλιστα φίλω τε ὄντε καὶ συγγενεῖ— 73219 Eryx.396.d.3 : ἐγὼ οὖν, ὅσον ἂν ἐπ´ ἐμοὶ ᾖ, οὐ περιόψομαι ὑμᾶς αὐτοὺς 73220 Eryx.396.d.4 : αὑτοῖς διαφερομένους· ἀλλ´ εἰ μὲν αὐτὸς οἷός τ´ ἦ, φράσας 73221 Eryx.396.d.5 : ἂν ὑμῖν ὅπως ἔχει, ἔπαυσα τῆς διαφορᾶς· νυνὶ δ´ ἐπειδὴ 73222 Eryx.396.d.6 : αὐτὸς μὲν οὐ τυγχάνω οἷός τ´ ὤν, ὑμῶν δ´ ἑκάτερος οἴεται 73223 Eryx.396.e.1 : οἷός τ´ εἶναι ὁμολογεῖν ποιῆσαι τὸν ἕτερον, ἕτοιμός εἰμι 73224 Eryx.396.e.2 : συλλαμβάνειν καθ´ ὅσον ἂν δύνωμαι, ἵνα διομολογηθῇ ὑμῖν 73225 Eryx.396.e.3 : ὅπως ἔχει τοῦτο. σὺ οὖν, ἔφην, ὦ Κριτίς, ἐπιχείρει ποιῆσαι 73226 Eryx.396.e.4 : ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὥσπερ ὑπεδέξω. {—} Ἀλλ´, ἔφη, ἐγὼ μέν, 73227 Eryx.396.e.5 : ὥσπερ ἠρξάμην, Ἐρυξίαν τοῦτον ἡδέως ἐροίμην ἂν εἰ δοκοῦσιν 73228 Eryx.396.e.6 : αὐτῷ εἶναι ἄνθρωποι ἄδικοι καὶ δίκαιοι. {—} Νὴ Δία, ἔφη 73229 Eryx.396.e.7 : ἐκεῖνος, καὶ σφόδρα μέντοι. {—} Τί δέ; τὸ ἀδικεῖν πότερον 73230 Eryx.396.e.8 : κακόν σοι δοκεῖ εἶναι ἢ ἀγαθόν; {—} Κακὸν ἔμοιγε. {—} Δοκεῖ δ´ 73231 Eryx.396.e.9 : ἄν σοι ἄνθρωπος, εἰ μοιχεύοι τὰς τῶν πέλας γυναῖκας ἐπ´ 73232 Eryx.396.e.10 : ἀργυρίῳ, ἀδικεῖν ἂν ἢ οὔ; καὶ ταῦτα μέντοι καὶ τῆς πόλεως 73233 Eryx.396.e.11 : καὶ τῶν νόμων κωλυόντων; {—} Ἀδικεῖν ἂν ἔμοιγε δοκεῖ. {—} 73234 Eryx.396.e.12 : Οὐκοῦν, ἔφη, εἰ μὲν πλούσιος τυγχάνοι ὢν καὶ ἀργύριον 73235 Eryx.396.e.13 : δυνατὸς ἀναλῶσαι ὁ ἄδικός τε ἄνθρωπος καὶ ὁ βουλόμενος, 73236 Eryx.397.a.1 : ἐξαμαρτάνοι ἄν· εἰ δέ γε μὴ ὑπάρχοι πλουσίῳ εἶναι τῷ 73237 Eryx.397.a.2 : ἀνθρώπῳ, οὐκ ἔχων ὁπόθεν ἀναλίσκοι, οὐδ´ ἂν διαπράττεσθαι 73238 Eryx.397.a.3 : δύναιτο ἃ βούλεται, ὥστ´ οὐκ ἂν οὐδὲ ἐξαμαρτάνοι. διὸ καὶ 73239 Eryx.397.a.4 : λυσιτελοῖ ἂν τῷ ἀνθρώπῳ μᾶλλον μὴ εἶναι πλουσίῳ, εἴπερ 73240 Eryx.397.a.5 : ἧττον διαπράξεται ἃ βούλεται, βούλεται δὲ μοχθηρά. καὶ 73241 Eryx.397.a.6 : πάλιν αὖ τὸ νοσεῖν πότερον ἂν φαίης κακὸν ἢ ἀγαθὸν εἶναι; 73242 Eryx.397.a.7 : {—} Κακὸν ἔγωγε. {—} Τί δέ; δοκοῦσί τινές σοι ἀκρατεῖς εἶναι 73243 Eryx.397.b.1 : ἄνθρωποι; {—} Ἔμοιγε. {—} Οὐκοῦν εἰ βέλτιον εἴη πρὸς ὑγίειαν 73244 Eryx.397.b.2 : τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ ἀπέχεσθαι σίτων καὶ ποτῶν καὶ τῶν 73245 Eryx.397.b.3 : ἄλλων τῶν ἡδέων δοκούντων εἶναι, ὁ δὲ μὴ οἷός τ´ εἴη δι´ ἀκρά– 73246 Eryx.397.b.4 : τειαν, βέλτιον ἂν εἴη τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ μὴ ὑπάρχειν ὁπόθεν 73247 Eryx.397.b.5 : ἐκποριεῖται ταῦτα, μᾶλλον ἢ πολλὴν περιουσίαν εἶναι τῶν 73248 Eryx.397.b.6 : ἐπιτηδείων; οὕτω γὰρ ἂν αὐτῷ οὐκ ἐξουσία εἴη ἐξαμαρτάνειν, 73249 Eryx.397.b.7 : οὐδ´ εἰ σφόδρα βούλοιτο. 73250 Eryx.397.b.8 : Ἐδόκει οὖν εὖ καὶ καλῶς διειλέχθαι ὁ Κριτίας οὕτως, ὥστ´ 73251 Eryx.397.c.1 : εἰ μὴ ᾐσχύνετο τοὺς παρόντας ὁ Ἐρυξίας, οὐδὲν αὐτὸν ἐκώλυεν 73252 Eryx.397.c.2 : ἀναστάντα τύπτειν τὸν Κριτίαν· οὕτως ᾤετο μεγάλου τινὸς 73253 Eryx.397.c.3 : ἐστερῆσθαι, ἐπεὶ αὐτῷ φανερὸν ἐγένετο ὅτι οὐκ ὀρθῶς τὸ 73254 Eryx.397.c.4 : πρότερον ἐδόξαζε περὶ τοῦ πλουτεῖν. καταμαθὼν δ´ ἐγὼ 73255 Eryx.397.c.5 : οὕτως ἔχοντα τὸν Ἐρυξίαν, καὶ εὐλαβούμενος μὴ πορρωτέρω 73256 Eryx.397.c.6 : τις λοιδορία καὶ ἐναντίωσις γένοιτο, Τουτονὶ μὲν τὸν λόγον, 73257 Eryx.397.c.7 : ἔφην ἐγώ, πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ 73258 Eryx.397.d.1 : Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως, ὥστε μηδένα δύ– 73259 Eryx.397.d.2 : νασθαι πεῖσαι τῶν παρόντων ὡς ἀληθῆ λέγει. καὶ δῆτα 73260 Eryx.397.d.3 : καὶ μειράκιόν τι σφόδρα νέον προσελθὸν καὶ στωμύλον, 73261 Eryx.397.d.4 : προσκαθιζόμενον, κατεγέλα τε καὶ ἐχλεύαζεν καὶ ἔσειεν αὐτόν, 73262 Eryx.397.d.5 : βουλόμενον λόγον λαμβάνειν ὧν ἔλεγεν· καὶ μέντοι καὶ πολὺ 73263 Eryx.397.d.6 : μᾶλλον εὐδοκίμησε παρὰ τοῖς ἀκροωμένοις ἤπερ ὁ Πρόδικος. 73264 Eryx.397.d.7 : {—} Ἆρ´ οὖν, ἔφη ὁ Ἐρασίστρατος, ἔχοις ἂν ἡμῖν ἀπαγγεῖλαι 73265 Eryx.397.e.1 : τὸν λόγον; {—} Πάνυ μὲν οὖν, ἐὰν ἄρα ἀναμνησθῶ. ὡδὶ γάρ 73266 Eryx.397.e.2 : πως, ὡς ἐγᾦμαι, εἶχεν. 73267 Eryx.397.e.3 : Ἠρώτα γὰρ αὐτὸν τὸ μειράκιον πῶς οἴεται κακὸν εἶναι τὸ 73268 Eryx.397.e.4 : πλουτεῖν, καὶ ὅπως ἀγαθόν. ὁ δ´ ὑπολαβών, ὥσπερ καὶ σὺ 73269 Eryx.397.e.5 : νυνδή, ἔφη, Τοῖς μὲν καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων ἀγαθόν, 73270 Eryx.397.e.6 : καὶ τοῖς ἐπισταμένοις ὅπου δεῖ χρῆσθαι τοῖς χρήμασι, τού– 73271 Eryx.397.e.7 : τοις μὲν ἀγαθόν, τοῖς δὲ μοχθηροῖς καὶ ἀνεπιστήμοσιν κακόν. 73272 Eryx.397.e.8 : ἔχει δ´, ἔφη, καὶ τἆλλα πράγματα οὕτω πάντα· ὁποῖοι γὰρ 73273 Eryx.397.e.9 : ἄν τινες ὦσιν οἱ χρώμενοι, τοιαῦτα καὶ τὰ πράγματα αὐτοῖς 73274 Eryx.397.e.10 : ἀνάγκη εἶναι. καλῶς δ´, ἔφη, δοκεῖ μοι καὶ τὸ τοῦ Ἀρχιλόχου 73275 Eryx.397.e.11 : πεποιῆσθαι— 73276 Eryx.397.e.11 : 73277 Eryx.397.e.12 : καὶ φρονεῦσι τοῖ´ ὁκοίοις ἐγκυρέωσιν ἔργμασιν. 73278 Eryx.397.e.12 : 73279 Eryx.398.a.1 : Νῦν ἄρ´, ἔφη τὸ μειράκιον, εἴ τις ἐμὲ σοφὸν ποιοῖ ταύτην 73280 Eryx.398.a.2 : τὴν σοφίαν ἣν οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες σοφοί εἰσιν, ἅμα ἀνάγκη 73281 Eryx.398.a.3 : καὶ τὰ ἄλλα πράγματ´ αὐτὸν ἀγαθὰ ἐμοὶ ποιεῖν, πρὸς μὲν 73282 Eryx.398.a.4 : αὐτὰ ἐκεῖνα μηδὲν πραγματευσάμενον, ὅτι δέ με ἀντ´ ἀμαθοῦς 73283 Eryx.398.a.5 : σοφὸν πεποίηκεν ἄρα· ὥσπερ εἴ τις ἐμὲ νυνὶ γραμματικὸν 73284 Eryx.398.a.6 : ποιήσειεν, ἀνάγκη αὐτὸν καὶ τἆλλα πράγματα γραμματικὰ 73285 Eryx.398.a.7 : ἐμοὶ ποιεῖν, καὶ εἰ μουσικόν, μουσικά, ὥσπερ ὅταν ἀγαθὸν ἐμὲ 73286 Eryx.398.b.1 : ποιήσῃ, ἅμα ἀγαθὰ καὶ τὰ πράγματα πεποιηκέναι μοι. {—} Οὐ 73287 Eryx.398.b.2 : μέντοι ταῦτά γε συνέφη ὁ Πρόδικος ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν ὡμολόγει. 73288 Eryx.398.b.3 : {—} Πότερον δέ σοι δοκεῖ, ἔφη, ὥσπερ οἰκίαν ποιεῖν ἀνθρώπου 73289 Eryx.398.b.4 : ἔργον εἶναι, οὕτω καὶ πράγματα ἀγαθὰ ποιεῖν; ἢ ἀνάγκη, 73290 Eryx.398.b.5 : ὁποῖ´ ἄττ´ ἂν τὴν ἀρχὴν γένωνται, εἴτε κακὰ εἴτε ἀγαθά, 73291 Eryx.398.b.6 : τοιαῦτα διατελεῖν ὄντα αὐτά; {—} Ὑποπτεύσας δέ μοι δοκεῖ 73292 Eryx.398.b.7 : ὁ Πρόδικος ᾗ ἔμελλεν ὁ λόγος χωρήσεσθαι αὐτῶν, σφόδρα 73293 Eryx.398.c.1 : πανούργως, ἵνα μὴ πάντων 〈τῶν〉 παρόντων ἐναντίον φαίνοιτο 73294 Eryx.398.c.2 : ἐξελεγχόμενος ὑπὸ τοῦ μειρακίου—μόνῳ μὲν γὰρ αὑτῷ τοῦτο 73295 Eryx.398.c.3 : παθεῖν οὐδὲν ᾤετο διαφέρειν—ἔφη ἀνθρώπου ἔργον εἶναι. {—} 73296 Eryx.398.c.4 : Πότερον δέ σοι, ἔφη, δοκεῖ εἶναι διδακτὸν ἡ ἀρετὴ ἢ ἔμφυτον; 73297 Eryx.398.c.5 : {—} Διδακτόν, ἔφη, ἔμοιγε. {—} Οὐκοῦν, ἔφη, ἂν δοκεῖ σοι ἠλίθιος 73298 Eryx.398.c.6 : εἶναι εἴ τις οἴοιτο τοῖς θεοῖς εὐχόμενος γραμματικὸς ἂν γενέ– 73299 Eryx.398.c.7 : σθαι ἢ μουσικός, ἢ ἑτέραν τινὰ ἐπιστήμην λαβεῖν ἣν ἀνάγκη 73300 Eryx.398.d.1 : μαθόντα παρ´ ἑτέρου ἢ αὐτὸν ἐξευρόντα κτήσασθαι; {—} Συνέφη 73301 Eryx.398.d.2 : καὶ ταῦτα. {—} Οὐκοῦν, ἔφη τὸ μειράκιον, σύ, ὦ Πρόδικε, ὅταν 73302 Eryx.398.d.3 : εὔχῃ τοῖς θεοῖς εὖ πράττειν καὶ ἀγαθά σοι εἶναι, τότε οὐδὲν 73303 Eryx.398.d.4 : ἕτερον εὔχῃ ἢ καλὸς κἀγαθὸς γενέσθαι, εἴπερ γε τοῖς μὲν 73304 Eryx.398.d.5 : καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ πράγματα τυγχάνει 73305 Eryx.398.d.6 : ἀγαθὰ ὄντα, τοῖς δὲ φαύλοις μοχθηρά. εἴπερ οὖν τυγχάνει 73306 Eryx.398.d.7 : ἡ ἀρετὴ διδακτὸς οὖσα, οὐδὲν ἕτερον φαίνοιο ἂν εὐχόμενος 73307 Eryx.398.d.8 : ἢ διδαχθῆναι ἃ οὐκ ἐπίστασαι. {—} Εἶπον οὖν ἐγὼ πρὸς τὸν 73308 Eryx.398.e.1 : Πρόδικον ὅτι μοι δοκεῖ οὐχὶ φαῦλον πρᾶγμα πεπονθέναι, εἰ 73309 Eryx.398.e.2 : τυγχάνει τούτου διημαρτηκώς, εἰ οἴεται ἡμῖν παρὰ τῶν θεῶν 73310 Eryx.398.e.3 : ἃ εὐχόμεθα γενέσθαι ἂν καὶ ἅμα· εἰ καὶ σὺ ἑκάστοτε 73311 Eryx.398.e.4 : σπουδῇ βαδίζων εἰς πόλιν, προσευχόμενος αἰτεῖς παρὰ τῶν 73312 Eryx.398.e.5 : θεῶν δοῦναί σοι ἀγαθά, οὐ μέντοι οἶσθα εἰ οἷοί τέ σοι ἐκεῖνοι 73313 Eryx.398.e.6 : ταῦτα δοῦναι ἃ σὺ τυγχάνεις αἰτούμενος, ὥσπερ ἂν εἰ πρὸς 73314 Eryx.398.e.7 : τὰς τοῦ γραμματιστοῦ φοιτῶν θύρας ἀντιβολοίης σοι δοῦναι 73315 Eryx.398.e.8 : γραμματικὴν ἐπιστήμην μηδὲν ἄλλο πραγματευσαμένῳ, ἀλλὰ 73316 Eryx.398.e.9 : ἥντινα λαβὼν παραχρῆμα καὶ δυνήσῃ πράττειν τὰ τοῦ 73317 Eryx.398.e.10 : γραμματιστοῦ ἔργα. 73318 Eryx.398.e.11 : Ταῦτα ἐμοῦ λέγοντος ὁ Πρόδικος ἀντανήγετο πρὸς τὸ 73319 Eryx.398.e.12 : μειράκιον, ὡς ἀμυνούμενος καὶ ἐπιδείξων ταῦτα ἅπερ 73320 Eryx.399.a.1 : σὺ νυνδή, ἀγανακτῶν εἰ φαίνοιτο μάτην τοῖς θεοῖς εὐχό– 73321 Eryx.399.a.2 : μενος. εἶτα προσελθὼν ὁ γυμνασίαρχος ἀπαλλάττεσθαι 73322 Eryx.399.a.3 : αὐτὸν ἐκ τοῦ γυμνασίου ἐκέλευεν ὡς οὐκ ἐπιτήδεια τοῖς 73323 Eryx.399.a.4 : νέοις διαλεγόμενον, εἰ δὲ μὴ ἐπιτήδεια, δῆλον ὅτι 73324 Eryx.399.a.5 : μοχθηρά. 73325 Eryx.399.a.6 : Τούτου δή σοι ἕνεκα ταῦτα διῆλθον, ἵνα θεάσαιο ὡς 73326 Eryx.399.a.7 : ἔχουσιν οἱ ἄνθρωποι πρὸς τὴν φιλοσοφίαν. εἰ μέν γε Πρό– 73327 Eryx.399.a.8 : δικος παρῆν λέγων ταῦτα, μαίνεσθαι τοῖς παροῦσιν ἐδόκει ἂν 73328 Eryx.399.b.1 : οὕτως, ὥστε καὶ ἐκβληθῆναι ἐκ τοῦ γυμνασίου, σὺ δὲ νυνὶ 73329 Eryx.399.b.2 : οὕτω σφόδρα δοκεῖς εὖ διειλέχθαι, ὥστε οὐ μόνον τοὺς 73330 Eryx.399.b.3 : παρόντας πεῖσαι, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀντιλέγοντα ποιῆσαι ὁμολογεῖν 73331 Eryx.399.b.4 : σοι· δῆλον ὅτι ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις, εἰ δύ´ ἄνθρωποι 73332 Eryx.399.b.5 : τύχοιεν τὴν αὐτὴν μαρτυρίαν μαρτυροῦντες, ὁ μὲν καλὸς 73333 Eryx.399.b.6 : κἀγαθὸς δοκῶν εἶναι, ὁ δὲ μοχθηρός, διὰ τὴν τοῦ μοχθηροῦ 73334 Eryx.399.b.7 : μαρτυρίαν οὐδὲν ἄν τι μᾶλλον οἱ δικασταὶ πεισθείησαν, ἀλλὰ 73335 Eryx.399.b.8 : τυχὸν καὶ τἀναντία ποιήσειαν· εἰ δ´ ὁ καλὸς κἀγαθὸς δοκῶν 73336 Eryx.399.c.1 : ταῦτα φήσειε, καὶ σφόδρ´ ἂν δοκοῖ ταῦτα ἀληθῆ εἶναι. ἴσως 73337 Eryx.399.c.2 : οὖν καὶ οἱ παρόντες τοιοῦτόν τι πεπόνθασιν πρὸς σὲ καὶ Πρό– 73338 Eryx.399.c.3 : δικον· τὸν μὲν σοφιστὴν καὶ ἀλαζόνα ἡγοῦντο εἶναι, σὲ δὲ 73339 Eryx.399.c.4 : πολιτικόν τε καὶ ἄνδρα καὶ πολλοῦ ἄξιον. εἶτα οἴονται δεῖν μὴ 73340 Eryx.399.c.5 : αὐτὸν τὸν λόγον θεωρεῖν, ἀλλὰ τοὺς λέγοντας, ὁποῖοί τινες 73341 Eryx.399.c.6 : ἂν ὦσιν. {—} Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ Ἐρασίστρατος, ὦ Σώκρατες, 73342 Eryx.399.c.7 : εἰ καὶ σκώπτων λέγεις, φαίνεσθαι ἔμοιγε δοκεῖ ὁ Κριτίας 73343 Eryx.399.c.8 : λέγων τι. {—} Ἀλλὰ μὰ Δί´, ἦν δ´ ἐγώ, οὐδ´ ὁπωστιοῦν. ἀλλὰ 73344 Eryx.399.d.1 : τί οὐκ, ἐπεὶ ταῦτα εὖ καὶ καλῶς διείλεχθον, οὐ καὶ τὰ λοιπὰ 73345 Eryx.399.d.2 : τοῦ λόγου ἐπετελεσάτην; δοκεῖ δέ μοι ὑμῖν ἐπίλοιπόν τι 73346 Eryx.399.d.3 : εἶναι τῆς σκέψεως, ἐπειδὴ τοῦτό γε ἐδόκει ὁμολογεῖσθαι, τοῖς 73347 Eryx.399.d.4 : μὲν ἀγαθὸν εἶναι, τοῖς δὲ κακόν· λοιπὸν δὴ σκέψασθαι τί 73348 Eryx.399.d.5 : ἐστιν αὐτὸ τὸ πλουτεῖν. εἰ γὰρ μὴ τοῦτο πρῶτον εἴσεσθε, 73349 Eryx.399.d.6 : οὐδ´ ἂν ὁπότερον κακόν ἐστιν ἢ ἀγαθὸν δύναισθε συνομολο– 73350 Eryx.399.e.1 : γῆσαι. ἕτοιμος δ´ ὑμῖν καὶ ἐγώ, καθ´ ὅσον οἷός τ´ ἂν ὦ, 73351 Eryx.399.e.2 : συνδιασκοπεῖσθαι. φρασάτω οὖν ἡμῖν ὁ φάσκων τὸ πλουτεῖν 73352 Eryx.399.e.3 : ἀγαθὸν εἶναι, τούτου πέρι ὅπως τυγχάνει ἔχων. {—} Ἀλλ´ ἐγὼ 73353 Eryx.399.e.4 : μέν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐδέν τι περιττότερον τῶν ἄλλων 73354 Eryx.399.e.5 : ἀνθρώπων τὸ πλουτεῖν λέγω εἶναι· τὸ γὰρ χρήματα πολλὰ 73355 Eryx.399.e.6 : κεκτῆσθαι, τοῦτο εἶναι τὸ πλουτεῖν· οἶμαι δὲ καὶ Κριτίαν 73356 Eryx.399.e.7 : τοῦτον οὐχ ἕτερόν τι τὸ πλουτεῖν οἴεσθαι εἶναι. {—} Ἔτι μὲν 73357 Eryx.399.e.8 : ἄρα, ἦν δ´ ἐγώ, κἂν οὕτως ὑπόλοιπον εἴη σκέψασθαι ὁποῖά 73358 Eryx.399.e.9 : ἐστι χρήματα, ἵνα μὴ ὀλίγον ὕστερον περὶ τούτου αὖ πάλιν 73359 Eryx.399.e.10 : φαίνησθον διαφερομένω. αὐτίκα γὰρ οὗτοι Καρχηδόνιοι 73360 Eryx.400.a.1 : νομίσματι χρῶνται τοιῷδε· ἐν δερματίῳ σμικρῷ ἀποδέδεται 73361 Eryx.400.a.2 : ὅσον γε στατῆρος τὸ μέγεθος μάλιστα, ὅτι δέ ἐστιν τὸ 73362 Eryx.400.a.3 : ἐναποδεδεμένον, οὐδεὶς γιγνώσκει, εἰ μὴ οἱ ποιοῦντες· εἶτα 73363 Eryx.400.a.4 : κατεσφραγισμένῳ τούτῳ νομίζουσιν, καὶ ὁ πλεῖστα τοιαῦτα 73364 Eryx.400.a.5 : κεκτημένος, οὗτος πλεῖστα δοκεῖ χρήματα κεκτῆσθαι καὶ 73365 Eryx.400.a.6 : πλουσιώτατος εἶναι. εἰ δέ τις παρ´ ἡμῖν πλεῖστα τοιαῦτα 73366 Eryx.400.a.7 : κεκτημένος εἴη, οὐδὲν ἂν μᾶλλον πλούσιος εἴη ἢ εἰ ψήφους 73367 Eryx.400.a.8 : πολλὰς τῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἔχοι. ἐν δὲ Λακεδαίμονι σιδηρῷ 73368 Eryx.400.b.1 : σταθμῷ νομίζουσιν, καὶ ταῦτα μέντοι τῷ ἀχρείῳ τοῦ σιδήρου· 73369 Eryx.400.b.2 : καὶ ὁ πολὺν σταθμὸν σιδήρου τοῦ τοιούτου κεκτημένος 73370 Eryx.400.b.3 : πλούσιος δοκεῖ εἶναι, ἑτέρωθι δ´ οὐδενὸς ἄξιον τὸ κτῆμα. 73371 Eryx.400.b.4 : ἐν δὲ τῇ Αἰθιοπίᾳ λίθοις ἐγγεγλυμμένοις χρῶνται, οἷς οὐδὲν 73372 Eryx.400.b.5 : ἂν ἔχοι χρήσασθαι Λακωνικὸς ἀνήρ. ἐν δὲ Σκύθαις τοῖς 73373 Eryx.400.b.6 : νομάσιν εἴ τις τὴν Πουλυτίωνος οἰκίαν κεκτημένος εἴη, 73374 Eryx.400.b.7 : οὐδὲν ἂν πλουσιώτερος δοκοῖ εἶναι ἢ εἰ παρ´ ἡμῖν τὸν Λυκα– 73375 Eryx.400.c.1 : βηττόν. δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἂν εἴη ἕκαστά γε τούτων κτήματα, 73376 Eryx.400.c.2 : εἴπερ ἔνιοι τῶν κεκτημένων μηδὲν διὰ τοῦτο πλουσιώτεροι 73377 Eryx.400.c.3 : φαίνονται. ἀλλ´ ἔστιν, ἔφην, ἕκαστα τούτων ὄντα τοῖς μὲν 73378 Eryx.400.c.4 : χρήματά τε καὶ πλούσιοι οἱ ταῦτα κεκτημένοι, τοῖς δὲ οὔτε 73379 Eryx.400.c.5 : χρήματα οὔτε πλουσιώτεροι διὰ τοῦτο, ὥσπερ γε οὐδὲ καλά 73380 Eryx.400.c.6 : τε καὶ αἰσχρὰ πᾶσιν τὰ αὐτά, ἀλλ´ ἕτερα ἑτέροις. εἰ δὴ 73381 Eryx.400.c.7 : βουλοίμεθα ἐπισκέψασθαι τί δή ποτε τοῖς μὲν Σκύθαις αἱ 73382 Eryx.400.d.1 : οἰκίαι οὐ χρήματά εἰσιν, ἡμῖν δέ, ἢ τοῖς Καρχηδονίοις μὲν 73383 Eryx.400.d.2 : τὰ δέρματα, ἡμῖν δ´ οὔ, ἢ τοῖς Λακεδαιμονίοις ὁ σίδηρος 73384 Eryx.400.d.3 : χρήματα, ἡμῖν δ´ οὔ, ἆρ´ ἂν οὑτωσὶ μάλιστα ἐξεύροιμεν; 73385 Eryx.400.d.4 : αὐτίκα εἴ τις Ἀθήνησι τούτων τῶν λίθων τῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ, 73386 Eryx.400.d.5 : οἷς οὐδὲν χρώμεθα, κεκτημένος εἴη χίλια τάλαντα σταθμόν, 73387 Eryx.400.d.6 : ἔστιν ὅτι ἂν πλουσιώτερος νομίζοιτο εἶναι διὰ τοῦτο; {—} Οὐκ 73388 Eryx.400.d.7 : ἔμοιγε φαίνεται. {—} Ἀλλ´ εἰ τοῦ λυχνίτου λίθου κεκτημένος 73389 Eryx.400.d.8 : εἴη τὰ χίλια τάλαντα, καὶ σφόδρα πλούσιον φαίημεν εἶναι 73390 Eryx.400.e.1 : ἄν; {—} Πάνυ γε. {—} Ἆρά γε, ἔφην, διὰ τοῦτο, ὅτι τὸ μὲν χρή– 73391 Eryx.400.e.2 : σιμον, τὸ δ´ ἀχρεῖον ἡμῖν ἐστι; {—} Ναί. {—} Ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς 73392 Eryx.400.e.3 : Σκύθαις τούτου ἕνεκα αὐτοῖς οἰκίαι οὐ χρήματά ἐστιν, ὅτι 73393 Eryx.400.e.4 : οὐδεμία αὐτοῖς χρεία οἰκίας ἐστίν· οὐδ´ ἂν προτιμήσειεν 73394 Eryx.400.e.5 : Σκύθης ἀνὴρ οἰκίαν αὑτῷ τὴν καλλίστην εἶναι μᾶλλον ἤπερ 73395 Eryx.400.e.6 : σίσυραν δερματίνην, ὅτι τὸ μὲν χρήσιμον, τὸ δ´ ἀχρεῖον 73396 Eryx.400.e.7 : αὐτῷ ἐστιν. αὖθις αὖ ἡμῖν τὸ Καρχηδόνιον νόμισμα οὐκ 73397 Eryx.400.e.8 : οἰόμεθα χρήματα εἶναι· οὐ γὰρ ἔστιν ὅτι ἂν αὐτοῦ κομισαί– 73398 Eryx.400.e.9 : μεθα ὅσων δεόμεθα, ὥσπερ τῷ ἀργυρίῳ, ὥστ´ ἀχρεῖον ἂν 73399 Eryx.400.e.10 : ἡμῖν εἴη. {—} Εἰκός γε. {—} Ὅσα μὲν ἄρα τυγχάνει χρήσιμα 73400 Eryx.400.e.11 : ὄντα ἡμῖν, ταῦτα χρήματα· καὶ ὅσα δ´ ἀχρεῖα, ταῦτα δ´ οὐ 73401 Eryx.400.e.12 : χρήματα. {—} Πῶς οὖν, ἔφη ὁ Ἐρυξίας ὑπολαβών, ὦ Σώκρατες; 73402 Eryx.401.a.1 : ἦ ἔστιν ὅτι χρώμεθα πρὸς ἀλλήλους τῷ διαλέγεσθαι καὶ τῷ 73403 Eryx.401.a.2 : βλάπτειν καὶ ἑτέροις πολλοῖς; ἆρα ἡμῖν ταῦτ´ ἂν εἴη [τὰ] 73404 Eryx.401.a.3 : χρήματα; καὶ μὴν χρήσιμά γε φαίνεται ὄντα. οὐκ αὖ οὐδ´ 73405 Eryx.401.a.4 : οὕτως ἐφαίνετο ἡμῖν ὅτι ποτ´ ἔστιν τὰ χρήματα. ὅτι μὲν γὰρ 73406 Eryx.401.a.5 : ἀνάγκη χρήσιμα εἶναι, ἐάνπερ μέλλῃ χρήματα ἔσεσθαι, 73407 Eryx.401.a.6 : τοῦτο μὲν ἐκ πάντων ὡμολογεῖτο σχεδόν τι· ἀλλὰ ποῖα δὴ 73408 Eryx.401.a.7 : τῶν χρησίμων, ἐπειδή γε οὐ πάντα; φέρε δή, εἰ πάλιν ὧδε 73409 Eryx.401.b.1 : μετίοιμεν, ἆρα μᾶλλόν τι εὑρεθείη ὃ ζητοῦμεν, τί ποτ´ ἐστὶν 73410 Eryx.401.b.2 : ὃ χρώμεθα χρήμασιν, καὶ πρὸς τί ηὕρηται ἡ τῶν χρημάτων 73411 Eryx.401.b.3 : κτῆσις, ὥσπερ τὰ φάρμακα πρὸς τὸ τὰς νόσους ἀπαλλάττειν; 73412 Eryx.401.b.4 : ἴσως γὰρ ἂν ἡμῖν οὕτως μᾶλλον φανερὸν γένοιτο. ἐπειδὴ 73413 Eryx.401.b.5 : ἀναγκαῖον μὲν φαίνεται, ὅσαπερ τυγχάνει χρήματα ὄντα, 73414 Eryx.401.b.6 : ταῦτα καὶ χρήσιμα εἶναι, τῶν δὲ χρησίμων γένος τι ὃ καλοῦ– 73415 Eryx.401.b.7 : μεν χρήματα, λοιπὸν ἂν εἴη σκέψασθαι τὰ πρὸς τίνα 73416 Eryx.401.b.8 : χρείαν χρήσιμα χρῆσθαι χρήματά ἐστιν. πάντα μὲν γὰρ 73417 Eryx.401.c.1 : ἴσως χρήσιμα, ὅσοισπερ πρὸς τὴν ἐργασίαν χρώμεθα, ὥσπερ 73418 Eryx.401.c.2 : γε πάντα μὲν τὰ ψυχὴν ἔχοντα ζῷα, τῶν δὲ ζῴων γένος τι 73419 Eryx.401.c.3 : καλοῦμεν ἄνθρωπον. εἰ δή τις ἡμᾶς ἔροιτο τίνος ἂν ἡμῖν 73420 Eryx.401.c.4 : ἐκποδὼν γενομένου οὐδὲν δεοίμεθα ἰατρικῆς οὐδὲ τῶν ταύτης 73421 Eryx.401.c.5 : ἐργαλείων, ἔχοιμεν ἂν εἰπεῖν ὅτι εἰ αἱ νόσοι ἀπαλλαγείησαν 73422 Eryx.401.c.6 : ἐκ τῶν σωμάτων καὶ μὴ γίγνοιντο παντάπασιν, ἢ γιγνόμεναι 73423 Eryx.401.c.7 : παραχρῆμα ἀπαλλάττοιντο. ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἡ ἰατρικὴ 73424 Eryx.401.c.8 : τῶν ἐπιστημῶν ἡ πρὸς τοῦτο χρησίμη, πρὸς τὸ νόσους 73425 Eryx.401.d.1 : ἀπαλλάττειν. εἰ δέ τις ἡμᾶς πάλιν ἔροιτο τίνος ἂν ἡμῖν 73426 Eryx.401.d.2 : ἀπαλλαγέντος οὐδὲν δεοίμεθα χρημάτων, ἆρ´ ἂν ἔχοιμεν 73427 Eryx.401.d.3 : εἰπεῖν; εἰ δὲ μή, πάλιν ὡδὶ σκοπώμεθα· φέρε, εἰ οἷός τε εἴη 73428 Eryx.401.d.4 : ζῆν ἄνθρωπος ἄνευ σίτων καὶ ποτῶν, καὶ μὴ πεινῷ μηδὲ 73429 Eryx.401.d.5 : διψῷ, ἔσθ´ ὅτι ἂν ἢ αὐτῶν τούτων δέοιτο ἢ ἀργυρίου ἢ ἑτέρου 73430 Eryx.401.d.6 : τινὸς ἵνα ταῦτα ἐκπορίζηται; {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Οὐκοῦν 73431 Eryx.401.d.7 : καὶ τἆλλα κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον· εἰ μὴ δεοίμεθα πρὸς τὴν 73432 Eryx.401.d.8 : τοῦ σώματος θεραπείαν ὧν νῦν ἐνδεεῖς ἐσμεν, καὶ ἀλέας 73433 Eryx.401.e.1 : καὶ ψύχους ἐνίοτε, καὶ τῶν ἄλλων ὅσων τὸ σῶμα ἐνδεὲς 73434 Eryx.401.e.2 : γιγνόμενον προσδεῖται, ἄχρηστ´ ἂν ἡμῖν εἴη τὰ καλούμενα 73435 Eryx.401.e.3 : χρήματα, εἰ μηδείς γε παντάπασιν μηδενὸς δέοιτο τούτων ὧν 73436 Eryx.401.e.4 : ἕνεκεν νυνὶ βουλόμεθα χρήματα ἡμῖν εἶναι, ἵνα ἐξικοίμεθα 73437 Eryx.401.e.5 : πρὸς τὰς ἐπιθυμίας καὶ τὰς ἐνδείας τοῦ σώματος, ὧν ἂν 73438 Eryx.401.e.6 : ἑκάστοτε δεώμεθα. εἰ δ´ ἔστιν ἄρα πρὸς τοῦτο χρήσιμον ἡ 73439 Eryx.401.e.7 : τῶν χρημάτων κτῆσις, πρὸς τὴν τοῦ σώματος θεραπείαν τῶν 73440 Eryx.401.e.8 : ἐνδειῶν, εἰ γοῦν ἡμῖν τοῦτο ἐκ μέσου ἀναιρεθείη, οὐδὲν ἂν 73441 Eryx.401.e.9 : δεοίμεθα χρημάτων, ἴσως δ´ ἂν οὐδ´ εἴη παντάπασιν χρήματα. 73442 Eryx.401.e.10 : {—} Φαίνεται. {—} Φαίνεται ἄρα ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, τὰ πρὸς ταύτην 73443 Eryx.401.e.11 : τὴν πραγματείαν χρήσιμα τῶν πραγμάτων ταῦτα εἶναι χρή– 73444 Eryx.401.e.12 : ματα. {—} Συνέφη μὲν ταῦτα εἶναι χρήματα, οὐ μὴν ἀλλ´ 73445 Eryx.401.e.13 : ἐτάραττέ γε αὐτὸν σφόδρα τὸ λογίδιον. {—} Τί δὲ τὰ τοιάδε; 73446 Eryx.402.a.1 : πότερον ἂν φήσαιμεν οἷόν τε εἶναι ταὐτὸν πρᾶγμα πρὸς τὴν 73447 Eryx.402.a.2 : αὐτὴν ἐργασίαν τοτὲ μὲν χρήσιμον εἶναι, τοτὲ δὲ ἀχρεῖον; {—} 73448 Eryx.402.a.3 : Οὐκ ἔγωγ´ ἂν φαίην, ἀλλ´ εἴ τι δεοίμεθα τούτου πρὸς τὴν αὐ– 73449 Eryx.402.a.4 : τὴν ἐργασίαν, καὶ χρήσιμόν μοι δοκεῖ εἶναι· εἰ δὲ μή, οὔ. {—} 73450 Eryx.402.a.5 : Οὐκοῦν εἰ ἄνευ πυρὸς οἷοί τε εἶμεν ἀνδριάντα χαλκοῦν ἐργά– 73451 Eryx.402.a.6 : σασθαι, οὐδὲν ἂν δεοίμεθα πυρὸς πρός γε τὴν τούτου ἐργασίαν· 73452 Eryx.402.a.7 : εἰ δὲ μὴ δεοίμεθα, οὐδ´ ἂν χρήσιμον ἡμῖν εἴη. ὁ αὐτὸς 73453 Eryx.402.b.1 : δὲ λόγος καὶ περὶ τῶν ἄλλων. {—} Φαίνεται. {—} Οὐκοῦν ὅσων 73454 Eryx.402.b.2 : ἄνευ οἷόν τε γίγνεσθαί τι, οὐδὲν ἂν τούτων ἡμῖν οὐδὲ χρή– 73455 Eryx.402.b.3 : σιμον φαίνοιτο πρός γε τοῦτο. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκοῦν εἴ ποτε 73456 Eryx.402.b.4 : φαινοίμεθα οἷοί τε ὄντες ἄνευ ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ τῶν 73457 Eryx.402.b.5 : ἄλλων τῶν τοιούτων, οἷς μὴ αὐτοῖς χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα, 73458 Eryx.402.b.6 : ὥσπερ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ἱματίοις καὶ στρώμασιν καὶ 73459 Eryx.402.b.7 : οἰκίαις, παύειν τὰς τοῦ σώματος ἐνδείας, ὥστε μηκέτι δεῖσθαι, 73460 Eryx.402.b.8 : οὐκ ἂν ἡμῖν οὐδὲ χρήσιμα φαίνοιτο πρός γε τοῦτο ἀργύριόν 73461 Eryx.402.c.1 : τε καὶ χρυσίον καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, εἴπερ ποτὲ καὶ ἄνευ 73462 Eryx.402.c.2 : τούτων οἷόν τε γίγνεσθαι. {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκ ἂν ἄρα οὐδὲ χρή– 73463 Eryx.402.c.3 : ματα ἡμῖν ταῦτα φανείη, εἰ μηδὲν χρήσιμα· ἀλλὰ ταῦτ´ ἂν 73464 Eryx.402.c.4 : εἴη οἷς τὰ χρήσιμα οἷοί τ´ ἐσμὲν ἐκπορίζεσθαι. {—} Ὦ Σώ– 73465 Eryx.402.c.5 : κρατες, οὐκ ἄν ποτε δυναίμην τοῦτο πεισθῆναι, ὡς τὸ χρυσίον 73466 Eryx.402.c.6 : καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα οὐκ ἄρα χρήματα 73467 Eryx.402.c.7 : ἡμῖν ἐστιν. ἐκεῖνο μὲν γὰρ σφόδρα πέπεισμαι, ὡς τά γε 73468 Eryx.402.c.8 : ἀχρεῖα ἡμῖν ὄντα οὐδὲ χρήματά ἐστιν, καὶ ὅτι τῶν χρη– 73469 Eryx.402.d.1 : σιμωτάτων ἐστὶν πρὸς τοῦτο χρήματα τὰ χρήσιμα· οὐ μὴν 73470 Eryx.402.d.2 : τοῦτό γε, ὡς ταῦτα οὐ χρήσιμα ἡμῖν τυγχάνει ὄντα πρὸς τὸν 73471 Eryx.402.d.3 : βίον, εἴπερ γε τούτοις τὰ ἐπιτήδεια ἐκποριζοίμεθα. {—} Φέρε 73472 Eryx.402.d.4 : δή, πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαιμεν; ἆρ´ εἰσίν τινες ἄνθρωποι 73473 Eryx.402.d.5 : οἵτινες μουσικὴν παιδεύουσιν ἢ γράμματα ἢ ἑτέραν τινὰ 73474 Eryx.402.d.6 : ἐπιστήμην, οἳ ἀντὶ τούτων σφίσιν αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια ἐκ– 73475 Eryx.402.d.7 : πορίζονται, τούτων μισθὸν πραττόμενοι; {—} Εἰσὶ γάρ. {—} Οὐκοῦν 73476 Eryx.402.e.1 : οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ταύτῃ τῇ ἐπιστήμῃ ἂν ἐκπορίζοιντο τὰ 73477 Eryx.402.e.2 : ἐπιτήδεια, ἀντὶ ταύτης ἀλλαττόμενοι, ὥσπερ ἡμεῖς ἀντὶ τοῦ 73478 Eryx.402.e.3 : χρυσίου καὶ ἀργυρίου. {—} Φημί. {—} Οὐκοῦν εἴπερ τούτῳ ἐκπορί– 73479 Eryx.402.e.4 : ζονται οἷς πρὸς τὸν βίον χρῶνται, κἂν αὐτὸ χρήσιμον εἴη 73480 Eryx.402.e.5 : πρὸς τὸν βίον. καὶ γὰρ τἀργύριον τούτου ἕνεκα χρήσιμον 73481 Eryx.402.e.6 : ἔφαμεν εἶναι, ὅτι οἷοί τ´ ἦμεν αὐτῷ τἀναγκαῖα πρὸς τὸ σῶμα 73482 Eryx.402.e.7 : ἐκπορίζεσθαι. {—} Οὕτως, ἔφη. {—} Οὐκοῦν εἴπερ αὗται αἱ ἐπιστῆ– 73483 Eryx.402.e.8 : μαι τῶν χρησίμων πρὸς τοῦτο, φαίνονται ἡμῖν αἱ ἐπιστῆμαι 73484 Eryx.402.e.9 : χρήματα οὖσαι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ τὸ χρυσίον 73485 Eryx.402.e.10 : τε καὶ τὸ ἀργύριον. δῆλον δὲ ὅτι καὶ οἱ ταύτας κεκτημένοι 73486 Eryx.402.e.11 : πλουσιώτεροι. ὀλίγον δὲ πρότερον οὕτω χαλεπῶς ἀπεδεχό– 73487 Eryx.402.e.12 : μεθα τὸν λόγον, εἰ οὗτοι πλουσιώτατοι. ἀναγκαῖον δ´ ἂν εἴη 73488 Eryx.403.a.1 : καὶ ἐκ τοῦ νῦν ὡμολογημένου τοῦτο συμβαίνειν, ἐνίοτε τοὺς 73489 Eryx.403.a.2 : ἐπιστημονεστέρους πλουσιωτέρους εἶναι. εἰ γάρ τις ἡμᾶς 73490 Eryx.403.a.3 : ἔροιτο ἆρα παντὶ ἀνθρώπῳ οἰόμεθα χρήσιμον εἶναι ἵππον, 73491 Eryx.403.a.4 : ἆρα φαίης ἄν; ἢ τοῖς μὲν ἐπιστήμοσιν ὅπως δεῖ ἵππῳ χρῆ– 73492 Eryx.403.a.5 : σθαι χρήσιμον ἂν εἴη, τοῖς ἀνεπιστήμοσι δ´ οὔ; {—} Φαίην ἄν. 73493 Eryx.403.a.6 : {—} Οὐκοῦν, ἔφην, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὐδὲ φάρμακον παντὶ 73494 Eryx.403.a.7 : ἀνθρώπῳ χρήσιμον εἶναι, ἀλλὰ τούτῳ ὅστις τυγχάνει εἰδὼς 73495 Eryx.403.a.8 : ὡς δεῖ χρήσασθαι αὐτῷ; {—} Φημί. {—} Οὐκοῦν καὶ τἆλλα πάντα 73496 Eryx.403.b.1 : ὁμοίως; {—} Ἔοικεν. {—} Χρυσίον ἄρα καὶ ἀργύριον καὶ τἆλλα τὰ 73497 Eryx.403.b.2 : δοκοῦντα χρήματα εἶναι τούτῳ ἂν μόνῳ χρήσιμα εἴη, ὅστις 73498 Eryx.403.b.3 : τυγχάνει ἐπιστάμενος ὡς χρηστέον αὐτοῖς. {—} Οὕτως. {—} Οὐ– 73499 Eryx.403.b.4 : κοῦν πρότερον ἐδόκει τοῦ καλοῦ κἀγαθοῦ ἀνθρώπου εἶναι 73500 Eryx.403.b.5 : εἰδέναι ὅπου τε καὶ ὅπως τούτων ἑκάστοις χρηστέον ἐστίν; {—} 73501 Eryx.403.b.6 : Φημί. {—} Τοῖς ἄρα καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων, τούτοις ἂν 73502 Eryx.403.b.7 : μόνοις καὶ χρήσιμα ταῦτ´ εἴη, εἴπερ γε οὗτοι ἐπιστήμονες ὡς 73503 Eryx.403.b.8 : χρηστέον. εἰ δὲ τούτοις μόνον χρήσιμον, τούτοις ἂν μόνοις 73504 Eryx.403.b.9 : καὶ χρήματα εἶναι ταῦτα φαίνοιτο. ἀτάρ, ὡς ἔοικε, καὶ τὸν 73505 Eryx.403.c.1 : ἀνεπιστήμονα ἱππικῆς, κεκτημένον δὲ ἵππους οἳ τυγχάνουσιν 73506 Eryx.403.c.2 : αὐτῷ ἀχρεῖοι ὄντες, εἴ τις τοῦτον ἱππικὸν ποιήσειεν, ἆρα ἂν 73507 Eryx.403.c.3 : ἅμα καὶ πλουσιώτερον πεποιηκὼς εἴη, εἴπερ γε αὐτῷ ἃ ἐτύγχα– 73508 Eryx.403.c.4 : νεν πρόσθεν ἀχρεῖα ὄντα, χρήσιμα πεποίηκεν· ἐπιστήμην 73509 Eryx.403.c.5 : γάρ τινα παραδιδοὺς τῷ ἀνθρώπῳ ἅμα καὶ πλούσιον αὐτὸν 73510 Eryx.403.c.6 : πεποίηκεν. {—} Φαίνεταί γε. {—} Ὅμως δέ μοι κἂν διομόσασθαι 73511 Eryx.403.c.7 : δοκῶ ὑπὲρ Κριτίου, ὑπὸ μηδενὸς τούτων τῶν λόγων πεπεῖ– 73512 Eryx.403.c.8 : σθαι. {—} Νὴ Δία· καὶ γάρ, ἔφη, μαινοίμην ἄν, εἰ ταῦτα 73513 Eryx.403.d.1 : πειθοίμην. ἀλλὰ τί οὐκ ἐκεῖνον τὸν λόγον διετέλεσας, ὡς 73514 Eryx.403.d.2 : τὰ δοκοῦντα οὐκ ἔστιν χρήματα, χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ 73515 Eryx.403.d.3 : τἆλλα τὰ τοιαῦτα; ὡς ἐγὼ πάνυ σφόδρα τούτους τοὺς λόγους 73516 Eryx.403.d.4 : ἀκροώμενος, οὓς καὶ σὺ νῦν τυγχάνεις δὴ διεξιών, ἄγαμαι. {—} 73517 Eryx.403.d.5 : Εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι μοι δοκεῖς σύ, ὦ Κριτία, οὕτως ἐμοῦ χαί– 73518 Eryx.403.d.6 : ρειν ἀκροώμενος, ὥσπερ τῶν ῥαψῳδῶν οἳ τὰ Ὁμήρου ἔπη 73519 Eryx.403.d.7 : ᾄδουσιν, ἐπεὶ οὐδείς γέ σοι δοκεῖ τούτων τῶν λόγων ἀληθὴς 73520 Eryx.403.d.8 : εἶναι. ὅμως δὲ φέρε, πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαιμεν; ἆρά 73521 Eryx.403.e.1 : γε τοῖς γε οἰκοδομικοῖς τῶν ἀνθρώπων φαίης ἂν ἄττα εἶναι 73522 Eryx.403.e.2 : χρήσιμα πρὸς τὸ οἰκίαν ἐργάσασθαι; {—} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—} 73523 Eryx.403.e.3 : Πότερον οὖν ταῦτα φήσαιμεν ἂν χρήσιμα εἶναι οἷς αὐτῶν 73524 Eryx.403.e.4 : κατεχρῶντο εἰς τὴν οἰκοδομίαν, λίθους καὶ πλίνθους καὶ ξύλα 73525 Eryx.403.e.5 : καὶ εἴ τι ἕτερον τοιοῦτον; ἢ καὶ τὰ ἐργαλεῖα οἷς αὐτοὶ τὴν 73526 Eryx.403.e.6 : οἰκίαν ἐργάζοιντο, καὶ οἷς ταῦτα ἐκπορίζοιντο, τὰ ξύλα καὶ 73527 Eryx.403.e.7 : τοὺς λίθους, καὶ πάλιν τὰ τούτων ἐργαλεῖα; {—} Ἔμοιγ´, ἔφη, 73528 Eryx.403.e.8 : δοκεῖ πάντα ταῦτα χρήσιμα εἶναι πρὸς ἐκεῖνα. {—} Οὐκοῦν, ἦν 73529 Eryx.403.e.9 : δ´ ἐγώ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐργασιῶν, οὐ μόνον αὐτοῖς οἷς 73530 Eryx.403.e.10 : καταχρώμεθα πρὸς ἕκαστον τῶν ἔργων, ἀλλὰ καὶ οἷς ταῦτα 73531 Eryx.403.e.11 : ἐκποριζόμεθα καὶ ὧν ἄνευ οὐκ ἂν γένοιτο; {—} Πάνυ γε οὕτω. 73532 Eryx.403.e.12 : {—} Οὐκοῦν πάλιν καὶ οἷς ταῦτα, καὶ εἴ τι ἀνωτέρω τούτων, 73533 Eryx.404.a.1 : καὶ οἷς πάλιν ἐκεῖνα καὶ ἔτι μάλα τὰ ἄνω, ὥστε καὶ εἰς 73534 Eryx.404.a.2 : ἄπειρόν τι πλῆθος τελευτῶντα ἀνάγκη πάντα ταῦτα πρὸς 73535 Eryx.404.a.3 : τὴν αὐτῶν ἐργασίαν χρήσιμα φαίνεσθαι; {—} Καὶ οὐδέν γε, 73536 Eryx.404.a.4 : ἔφη, ταῦτα οὕτω κωλύει ἔχειν. {—} Τί δ´ εἰ ὑπάρχοι τῷ ἀν– 73537 Eryx.404.a.5 : θρώπῳ σιτία καὶ ποτὰ καὶ ἱμάτια καὶ τἆλλα οἷς αὐτὸς πρὸς 73538 Eryx.404.a.6 : τὸ σῶμα μέλλοι χρῆσθαι, ἆρ´ ἄν τι προσδέοιτο χρυσίου ἢ 73539 Eryx.404.a.7 : ἀργυρίου ἢ ἄλλου του, οἷς ταῦτα ποριεῖται ἅ γε δὴ ὑπάρχοι; 73540 Eryx.404.a.8 : {—} Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Οὐκοῦν φαίνοιτο ἂν ἡμῖν ἔστιν ὅτε 73541 Eryx.404.b.1 : ἄνθρωπος οὐδενὸς τούτων δεόμενος πρὸς τὴν τοῦ σώματος 73542 Eryx.404.b.2 : χρείαν; {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκοῦν εἰ ταῦτα ἀχρεῖα φαίνοιτο πρὸς 73543 Eryx.404.b.3 : ταύτην τὴν ἐργασίαν, οὐκ ἄν ποτε πάλιν δέοι χρήσιμα φανῆναι; 73544 Eryx.404.b.4 : ὑπέκειτο γὰρ μὴ οἷόν τε εἶναι πρὸς τὴν αὐτὴν ἐργασίαν τοτὲ 73545 Eryx.404.b.5 : μὲν χρήσιμα, τοτὲ δὲ ἀχρεῖα εἶναι. {—} Ἀλλ´ οὕτω γ´ ἄν, ἔφη, 73546 Eryx.404.b.6 : ὁ αὐτὸς λόγος σοὶ καὶ ἐμοὶ γίγνοιτο· εἰ γάρ ποτε ταῦτα 73547 Eryx.404.b.7 : χρήσιμα γίγνοιτο πρὸς τοῦτο, οὐκ ἄν ποτε συμβαίνοι πάλιν 73548 Eryx.404.c.1 : ἀχρεῖα εἶναι· νῦν δὲ πρός τινας ἐργασίας πραγμάτων μοχθη– 73549 Eryx.404.c.2 : ρῶν, τὰς δὲ χρηστῶν. {—} Ἔγωγ´ ἂν φαίην. {—} Ἆρ´ οὖν οἷόν τε 73550 Eryx.404.c.3 : μοχθηρόν τι πρᾶγμα πρὸς ἀγαθοῦ τινος ἐργασίαν χρήσιμον 73551 Eryx.404.c.4 : εἶναι; {—} Οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. {—} Ἀγαθὰ δὲ πράγματα ἆρ´ 73552 Eryx.404.c.5 : ἂν ταῦτα φαίημεν εἶναι, ἃ δι´ ἀρετὴν ἄνθρωπος πράττει; 73553 Eryx.404.c.6 : {—} Φημί. {—} Ἆρ´ οὖν οἷόν τε ἄνθρωπον μαθεῖν τι τούτων ὅσα 73554 Eryx.404.c.7 : διὰ λόγου διδάσκεται, εἰ παντάπασιν ἀπεστερημένος εἴη τοῦ 73555 Eryx.404.c.8 : ἀκούειν, ἢ ἑτέρου τινός; {—} Μὰ Δί´ οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Οὐκοῦν 73556 Eryx.404.d.1 : τῶν χρησίμων φαίνοιτο ἂν ἡμῖν πρὸς ἀρετὴν τὸ ἀκούειν, 73557 Eryx.404.d.2 : εἴπερ διδακτός γε ἡ ἀρετὴ τῷ ἀκούειν καὶ αὐτῷ καταχρώ– 73558 Eryx.404.d.3 : μεθα πρὸς τὰς μαθήσεις; {—} Φαίνεται. {—} Οὐκοῦν εἴπερ ἡ 73559 Eryx.404.d.4 : ἰατρικὴ οἵα τέ ἐστιν τὸν νοσοῦντα παύειν, φαίνοιτο ἂν ἡμῖν 73560 Eryx.404.d.5 : ἐνίοτε καὶ ἡ ἰατρικὴ τῶν χρησίμων οὖσα πρὸς τὴν ἀρετήν, 73561 Eryx.404.d.6 : εἴπερ διὰ τῆς ἰατρικῆς τὸ ἀκούειν πορισθείη; {—} Καὶ οὐδέν 73562 Eryx.404.d.7 : γε κωλύει. {—} Ἆρ´ οὖν πάλιν καὶ εἰ τὴν ἰατρικὴν ἀντὶ χρη– 73563 Eryx.404.d.8 : μάτων πορισαίμεθα, φαίνοιτο ἂν ἡμῖν καὶ τὰ χρήματα 73564 Eryx.404.e.1 : χρήσιμα ὄντα πρὸς ἀρετήν; {—} Καὶ γὰρ ἔστιν, ἔφη, τοῦτό 73565 Eryx.404.e.2 : γε. {—} Οὐκοῦν πάλιν ὁμοίως καὶ δι´ οὗ τὰ χρήματα πορισαί– 73566 Eryx.404.e.3 : μεθα; {—} Παντάπασι μὲν οὖν πάντα. {—} Ἆρ´ οὖν ἄν σοι δοκεῖ 73567 Eryx.404.e.4 : ἄνθρωπος ἀπὸ μοχθηρῶν τε καὶ αἰσχρῶν πραγμάτων ἀργύριον 73568 Eryx.404.e.5 : αὑτῷ πορίσασθαι, ἀνθ´ ὅτου τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην κτήσαιτο, 73569 Eryx.404.e.6 : ᾗ δύναιτο ἀκούειν, ἐκ τοῦ μὴ οἵου τε; τῷ δ´ αὐτῷ ἐκείνῳ 73570 Eryx.404.e.7 : καταχρῆσθαι πρὸς ἀρετὴν ἢ ἕτερ´ ἄττα τῶν τοιούτων; {—} Πάνυ 73571 Eryx.404.e.8 : μὲν οὖν ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Οὐκοῦν οὐκ ἂν τό γε μοχθηρὸν χρή– 73572 Eryx.404.e.9 : σιμον ἂν εἴη πρὸς ἀρετήν; {—} Οὐ γάρ. {—} Οὐκ ἄρα ἀναγκαῖόν 73573 Eryx.404.e.10 : ἐστι, δι´ ὧν ἂν ἐκπορισαίμεθα τὰ πρὸς ἕκαστα χρήσιμα, καὶ 73574 Eryx.404.e.11 : ταῦτα πρὸς τὰ αὐτὰ χρήσιμα εἶναι· φαίνοιτο γὰρ ἂν ἐνί– 73575 Eryx.405.a.1 : οτε μοχθηρὰ πράγματα πρὸς ἀγαθόν τι χρήσιμον εἶναι. ἔτι 73576 Eryx.405.a.2 : δὲ μᾶλλον καὶ ἐπὶ τούτου ἂν φανερὰ γένοιτο. εἴπερ γὰρ 73577 Eryx.405.a.3 : ταῦτα χρήσιμά ἐστι πρὸς ἕκαστα, ὧν ἄνευ οὐκ ἂν γένοιτο, 73578 Eryx.405.a.4 : εἰ μὴ ταῦτα προϋπάρχοι, φέρε, πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαις; 73579 Eryx.405.a.5 : ἆρ´ οἷόν τε ἀμαθίαν πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμον εἶναι, ἢ 73580 Eryx.405.a.6 : νόσον πρὸς ὑγίειαν, ἢ κακίαν πρὸς ἀρετήν; {—} Οὐκ ἂν 73581 Eryx.405.a.7 : ἔγωγε φαίην. {—} Καὶ μὴν τόδε γ´ ἂν ὁμολογήσαιμεν ἀδύνατον 73582 Eryx.405.a.8 : εἶναι, ἐπιστήμην ἐγγενέσθαι ὅτῳ μὴ ἀμαθία πρότερον 73583 Eryx.405.a.9 : ὑπάρξαι, καὶ ὑγίειαν, ὅτῳ μὴ νόσος, οὐδὲ ἀρετήν, ὅτῳ μὴ 73584 Eryx.405.b.1 : κακία. {—} Ἔφη γὰρ οὕτως, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. {—} Οὐκ ἂν ἄρα 73585 Eryx.405.b.2 : φαίνοιτο ἀναγκαῖον εἶναι, ὅσων ἄνευ μὴ οἷόν τε γίγνεσθαι, 73586 Eryx.405.b.3 : ταῦτα καὶ χρήσιμα εἶναι πρὸς τοῦτο. φαίνοιτο γὰρ ἂν ἡμῖν 73587 Eryx.405.b.4 : ἡ ἀμαθία πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμος οὖσα, καὶ ἡ νόσος πρὸς 73588 Eryx.405.b.5 : ὑγίειαν, καὶ ἡ κακία πρὸς ἀρετήν. {—} Σφόδρα δυσπείστως εἶχεν 73589 Eryx.405.b.6 : καὶ πρὸς τούτους τοὺς λόγους, εἰ μὴ πάντα ταῦτα χρήματα 73590 Eryx.405.b.7 : ἔσται. {—} Καταμαθὼν δ´ αὐτὸν ἐγὼ ὅτι ἴσον εἴη πεῖσαι, ὅπερ 73591 Eryx.405.b.8 : ἂν τὸ λεγόμενον λίθον ἑψῆσαι, Ἀλλὰ τούτους μὲν τοὺς 73592 Eryx.405.c.1 : λόγους, ἦν δ´ ἐγώ, ἐάσωμεν χαίρειν, ἐπειδήπερ οὐ δυνατοί 73593 Eryx.405.c.2 : ἐσμεν ὁμολογῆσαι ὁπότερον ταὐτὰ χρήσιμά τ´ ἐστὶν καὶ χρή– 73594 Eryx.405.c.3 : ματα ἢ οὔ· ἐκείνου δὲ πέρι πῶς ἂν φαίημεν; πότερον ἂν 73595 Eryx.405.c.4 : εὐδαιμονέστερόν τε καὶ βελτίω ἡγησαίμεθα εἶναι ἄνθρωπον, 73596 Eryx.405.c.5 : εἰ ὡς πλείστων δέοιτο πρὸς τὸ σῶμά τε καὶ τὴν δίαιταν 73597 Eryx.405.c.6 : ἐπιτηδείων, ἢ εἰ ὡς ἐλαχίστων τε καὶ φαυλοτάτων; μάλιστα 73598 Eryx.405.c.7 : δ´ ἂν ἴσως καὶ τοῦτο ὧδε θεωρηθείη, εἴ τις αὐτὸν πρὸς αὑτὸν 73599 Eryx.405.c.8 : τὸν ἄνθρωπον παραβάλλων σκοποῖτο ὁποτέρα τῶν ἕξεων 73600 Eryx.405.d.1 : βελτίων, πότερον ὅταν τύχῃ νοσῶν ἢ ὅταν ὑγιαίνων. {—} Ἀλλὰ 73601 Eryx.405.d.2 : τοῦτό γ´, ἔφη, οὐ πολλῆς τινος τῆς σκέψεως δεῖται. {—} Ἴσως 73602 Eryx.405.d.3 : γάρ, ἦν δ´ ἐγώ, παντὶ ἀνθρώπῳ εὔπορον γνῶναι ὅτι ἡ τοῦ 73603 Eryx.405.d.4 : ὑγιαίνοντος ἕξις κρείττων ἐστὶν τῆς τοῦ κάμνοντος. τί δέ; 73604 Eryx.405.d.5 : ποτέρως τυγχάνομεν πλειόνων τε καὶ μᾶλλον παντοδαπῶν 73605 Eryx.405.d.6 : δεόμενοι; ὅταν κάμνωμεν ἢ ὅταν ὑγιαίνωμεν; {—} Ὅταν κάμ– 73606 Eryx.405.d.7 : νωμεν. {—} Ὅταν ἄρα αὐτοὶ αὑτῶν τυγχάνωμεν φαυλότατα 73607 Eryx.405.e.1 : διακείμενοι, τότε σφόδρα τε καὶ πλείστων, τὰ πρὸς ἡδονὰς 73608 Eryx.405.e.2 : τὰς διὰ τοῦ σώματος, ἐν ἐπιθυμίαις τε καὶ δεήσεσίν ἐσμεν; {—} 73609 Eryx.405.e.3 : Οὕτως. {—} Οὐκοῦν κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον ὥσπερ αὐτὸς αὑτοῦ 73610 Eryx.405.e.4 : τότε φαίνεται βέλτιστα ἔχων, ὅταν ἐλαχίστων τῶν τοιούτων 73611 Eryx.405.e.5 : δέηται, οὕτω πάλιν καὶ δυοῖν ὄντοιν, εἰ ὁ μὲν τυγχάνοι 73612 Eryx.405.e.6 : σφόδρα τε καὶ πολλῶν ἐν ἐπιθυμίᾳ τε καὶ δεήσει ὤν, ὁ δὲ 73613 Eryx.405.e.7 : ὀλίγων τε καὶ ἡσύχως; οἷον τὰ τοιάδε· ὅσοι τῶν ἀνθρώπων 73614 Eryx.405.e.8 : τυγχάνουσιν κυβευταὶ ὄντες, οἱ δὲ οἰνόφλυγες, ἕτεροι δὲ 73615 Eryx.405.e.9 : γαστρίμαργοι, —ἅπαντα γὰρ ταῦτα οὐδὲν ἕτερον τυγχάνει 73616 Eryx.405.e.10 : ὄντα ἢ ἐπιθυμίαι. {—} Σφόδρα γε. {—} Αἱ δ´ ἐπιθυμίαι πᾶσαι 73617 Eryx.405.e.11 : οὐδὲν ἕτερον ἢ ἔνδειαί τινων. οἱ οὖν πλεῖστα τούτων 73618 Eryx.405.e.12 : πεπονθότες ἄνθρωποι ἐν μοχθηροτέρᾳ ἕξει εἰσὶν τῶν μηδὲν ἢ 73619 Eryx.406.a.1 : ὡς ἐλάχιστα τοιαῦτα πεπονθότων. {—} Πάνυ μὲν οὖν ἔγωγε καὶ 73620 Eryx.406.a.2 : σφόδρα μοχθηροὺς τοὺς τοιούτους ὑπολαμβάνω εἶναι· καὶ 73621 Eryx.406.a.3 : ὅσῳ ἂν μᾶλλον τοιούτους, τοσούτῳ καὶ μοχθηροτέρους. 73622 Eryx.406.a.4 : Οὐκοῦν δοκεῖ ἡμῖν οὐχ οἷόν τε χρήσιμα εἶναι ταῦτα πρὸς 73623 Eryx.406.a.5 : τοῦτο, εἰ μὴ τυγχάνοιμεν καὶ δεόμενοι τούτων πρὸς τοῦτο; {—} 73624 Eryx.406.a.6 : Φημί. {—} Ἀναγκαῖον ἄρα, εἴπερ μέλλει ἡμῖν χρήσιμα εἶναι 73625 Eryx.406.a.7 : ταῦτα πρὸς τὰς τοῦ σώματος θεραπείας τῶν ἐνδειῶν, ἅμα 73626 Eryx.406.a.8 : καὶ δεῖσθαι ἡμᾶς τούτων πρὸς τοῦτο; {—} Ἔμοιγε δοκεῖ. {—} Οὐκ– 73627 Eryx.406.a.9 : οῦν ὅτῳ τυγχάνει πλεῖστα χρήσιμα ὄντα πρὸς τοῦτο, οὗτος 73628 Eryx.406.a.10 : ἂν φαίνοιτο καὶ πλείστων δεόμενος πρὸς τοῦτο, εἴπερ ἀνάγκη 73629 Eryx.406.a.11 : τῶν χρησίμων πάντων προσδεῖσθαι. {—} Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτω 73630 Eryx.406.a.12 : φαίνεσθαι. {—} Ἀναγκαῖον ἄρα φαίνεται κατά γε τοῦτον τὸν 73631 Eryx.406.a.13 : λόγον, οἷς τυγχάνει πολλὰ χρήματα ὄντα, τούτοις καὶ πολλῶν 73632 Eryx.406.a.14 : δεῖσθαι τῶν πρὸς τὴν τοῦ σώματος θεραπείαν ἐπιτηδείων· 73633 Eryx.406.a.15 : τὰ γὰρ πρὸς τοῦτο χρήσιμα ὄντα χρήματα ἐφαίνετο. ὥστε 73634 Eryx.406.a.16 : ἐξ ἀνάγκης ἂν ἡμῖν φαίνοιντο οἱ πλουσιώτατοι μοχθηρότατα 73635 Eryx.406.a.17 : διακείμενοι, εἴπερ γε καὶ πλείστων τοιούτων ἐνδεεῖς ὄντες. 73636 Ax.364.a.1 : {ΣΩ.} Ἐξιόντι μοι ἐς Κυνόσαργες καὶ γενομένῳ μοι κατὰ 73637 Ax.364.a.2 : τὸν Ἰλισὸν διῇξε φωνὴ βοῶντός του, "Σώκρατες, Σώκρατες." 73638 Ax.364.a.3 : ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς περιεσκόπουν ὁπόθεν εἴη, Κλεινίαν ὁρῶ 73639 Ax.364.a.4 : τὸν Ἀξιόχου θέοντα ἐπὶ Καλλιρρόην μετὰ Δάμωνος τοῦ 73640 Ax.364.a.5 : μουσικοῦ καὶ Χαρμίδου τοῦ Γλαύκωνος· ἤστην δὲ αὐτῷ ὁ 73641 Ax.364.a.6 : μὲν διδάσκαλος τῶν κατὰ μουσικήν, ὁ δ´ ἐξ ἑταιρείας ἐραστὴς 73642 Ax.364.b.1 : ἅμα καὶ ἐρώμενος. ἐδόκει οὖν μοι ἀφεμένῳ τῆς εὐθὺ ὁδοῦ 73643 Ax.364.b.2 : ἀπαντᾶν αὐτοῖς, ὅπως ῥᾷστα ὁμοῦ γενοίμεθα. δεδακρυμένος 73644 Ax.364.b.3 : δὲ ὁ Κλεινίας, "Σώκρατες," ἔφη, "νῦν ὁ καιρὸς ἐνδεί– 73645 Ax.364.b.4 : ξασθαι τὴν ἀεὶ θρυλουμένην πρὸς σοῦ σοφίαν· ὁ γὰρ πατὴρ 73646 Ax.364.b.5 : ἔκ τινος ὥρας αἰφνιδίου ἀδυνάτως ἔχει καὶ πρὸς τῷ τέλει 73647 Ax.364.b.6 : τοῦ βίου ἐστίν, ἀνιαρῶς τε φέρει τὴν τελευτήν, καίτοι γε 73648 Ax.364.b.7 : τὸν πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν 73649 Ax.364.c.1 : θάνατον καὶ πρᾴως ἐπιτωθάζων. ἀφικόμενος οὖν παρηγό– 73650 Ax.364.c.2 : ρησον αὐτὸν ὡς εἴωθας, ὅπως ἀστενακτὶ ἐς τὸ χρεὼν ἴῃ, 73651 Ax.364.c.3 : καί μοι σὺν τοῖς λοιποῖς ἵνα καὶ τοῦτο εὐσεβηθῇ." "Ἀλλ´ 73652 Ax.364.c.4 : οὐκ ἀτυχήσεις μου, ὦ Κλεινία, οὐδενὸς τῶν μετρίων, καὶ 73653 Ax.364.c.5 : ταῦτα ἐφ´ ὅσια παρακαλῶν. ἐπειγώμεθα δ´ οὖν· εἰ γὰρ 73654 Ax.364.c.6 : οὕτως ἔχει, ὠκύτητος δεῖ." 73655 Ax.364.c.7 : {ΚΛ.} Ὀφθέντος σου μόνον, ὦ Σώκρατες, ῥαΐσει· καὶ γὰρ 73656 Ax.364.c.8 : ἤδη πολλάκις αὐτῷ γέγονεν συμπτώματος ἀνασφῆλαι. 73657 Ax.364.d.1 : Ὡς δὲ θᾶττον τὴν παρὰ τὸ τεῖχος ᾔειμεν ταῖς Ἰτωνίαις 73658 Ax.365.a.1 : —πλησίον γὰρ ᾤκει τῶν πυλῶν πρὸς τῇ Ἀμαζονίδι στήλῃ— 73659 Ax.365.a.2 : καταλαμβάνομεν αὐτὸν ἤδη μὲν συνειλεγμένον τὰς ἁφὰς 73660 Ax.365.a.3 : καὶ τῷ σώματι ῥωμαλέον, ἀσθενῆ δὲ τὴν ψυχήν, πάνυ ἐνδεᾶ 73661 Ax.365.a.4 : παραμυθίας, πολλάκις δὲ ἀναφερόμενον καὶ στεναγμοὺς ἱέντα 73662 Ax.365.a.5 : σὺν δακρύοις καὶ κροτήσεσι χειρῶν. κατιδὼν δὲ αὐτόν, 73663 Ax.365.a.6 : "Ἀξίοχε, τί ταῦτα;" ἔφην· "ποῦ τὰ πρόσθεν αὐχήματα 73664 Ax.365.a.7 : καὶ αἱ συνεχεῖς εὐλογίαι τῶν ἀρετῶν καὶ τὸ ἄρρατον ἐν 73665 Ax.365.a.8 : σοὶ θάρσος; ὡς γὰρ ἀγωνιστὴς δειλός, ἐν τοῖς γυμνασίοις 73666 Ax.365.b.1 : γενναῖος φαινόμενος, ὑπολέλοιπας ἐν τοῖς ἄθλοις. οὐκ ἐπι– 73667 Ax.365.b.2 : λογιῇ τὴν φύσιν περιεσκεμμένως, ἀνὴρ τοσόσδε τῷ χρόνῳ 73668 Ax.365.b.3 : καὶ κατήκοος λόγων, καὶ εἰ μηδὲν ἕτερον, Ἀθηναῖος, ὅτι, τὸ 73669 Ax.365.b.4 : κοινὸν δὴ τοῦτο καὶ πρὸς ἁπάντων θρυλούμενον, παρεπιδημία 73670 Ax.365.b.5 : τίς ἐστιν ὁ βίος, καὶ ὅτι δεῖ ἐπιεικῶς διαγαγόντας εὐθύμως 73671 Ax.365.b.6 : μόνον οὐχὶ παιανίζοντας εἰς τὸ χρεὼν ἀπιέναι; τὸ δὲ οὕτως 73672 Ax.365.b.7 : μαλακῶς καὶ δυσαποσπάστως ἔχειν νηπίου δίκην οὐ περὶ 73673 Ax.365.b.8 : φρονοῦσαν ἡλικίαν ἔχειν;" 73674 Ax.365.c.1 : {ΑΞ.} Ἀληθῆ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, καὶ ὀρθῶς μοι φαίνῃ 73675 Ax.365.c.2 : λέγων· ἀλλ´ οὐκ οἶδα ὅπως παρ´ αὐτό μοι τὸ δεινὸν γενομένῳ 73676 Ax.365.c.3 : οἱ μὲν καρτεροὶ καὶ περιττοὶ λόγοι ὑπεκπνέουσιν λεληθότως 73677 Ax.365.c.4 : καὶ ἀτιμάζονται, ἀντίσχει δὲ δέος τι, ποικίλως περιαμύττον 73678 Ax.365.c.5 : τὸν νοῦν, εἰ στερήσομαι τοῦδε τοῦ φωτὸς καὶ τῶν ἀγαθῶν, 73679 Ax.365.c.6 : ἀιδὴς δὲ καὶ ἄπυστος ὁποίποτε κείσομαι σηπόμενος, εἰς εὐλὰς 73680 Ax.365.c.7 : καὶ κνώδαλα μεταβάλλων. 73681 Ax.365.d.1 : {ΣΩ.} Συνάπτεις γάρ, ὦ Ἀξίοχε, παρὰ τὴν ἀνεπιστασίαν 73682 Ax.365.d.2 : ἀνεπιλογίστως τῇ ἀναισθησίᾳ αἴσθησιν, καὶ σεαυτῷ ὑπε– 73683 Ax.365.d.3 : ναντία καὶ ποιεῖς καὶ λέγεις, οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα 73684 Ax.365.d.4 : μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ 73685 Ax.365.d.5 : στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, 73686 Ax.365.d.6 : ἀλλ´ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν 73687 Ax.365.d.7 : τῇ πρὸ τῆς γενέσεως. ὡς οὖν ἐπὶ τῆς Δράκοντος ἢ Κλει– 73688 Ax.365.d.8 : σθένους πολιτείας οὐδὲν περὶ σὲ κακὸν ἦν—ἀρχὴν γὰρ οὐκ 73689 Ax.365.e.1 : ἦς, περὶ ὃν ἂν ἦν—οὕτως οὐδὲ μετὰ τὴν τελευτὴν γενήσεται· 73690 Ax.365.e.2 : σὺ γὰρ οὐκ ἔσῃ περὶ ὃν ἔσται. πάντα τοιγαροῦν τὸν τοιόνδε 73691 Ax.365.e.3 : φλύαρον ἀποσκέδασαι, τοῦτο ἐννοήσας, ὅτι τῆς συγκρίσεως 73692 Ax.365.e.4 : ἅπαξ διαλυθείσης καὶ τῆς ψυχῆς εἰς τὸν οἰκεῖον ἱδρυθείσης 73693 Ax.365.e.5 : τόπον, τὸ ὑπολειφθὲν σῶμα, γεῶδες ὂν καὶ ἄλογον, οὐκ ἔστιν 73694 Ax.365.e.6 : ὁ ἄνθρωπος. ἡμεῖς μὲν γάρ ἐσμεν ψυχή, ζῷον ἀθάνατον 73695 Ax.366.a.1 : ἐν θνητῷ καθειργμένον φρουρίῳ· τὸ δὲ σκῆνος τουτὶ πρὸς 73696 Ax.366.a.2 : κακοῦ περιήρμοσεν ἡ φύσις, ᾧ τὰ μὲν ἥδοντα ἀμυχιαῖα καὶ 73697 Ax.366.a.3 : πτηνὰ καὶ εἰς πλείους ὀδύνας ἀνακεκραμένα, τὰ δὲ ἀλγεινὰ 73698 Ax.366.a.4 : ἀκραιφνῆ καὶ πολυχρόνια καὶ τῶν ἡδόντων ἄμοιρα· νόσους δὲ 73699 Ax.366.a.5 : καὶ φλεγμονὰς τῶν αἰσθητηρίων, ἔτι δὲ τὰς ἐντὸς κακότητας, 73700 Ax.366.a.6 : οἷς ἀναγκαστῶς, ἅτε παρεσπαρμένη τοῖς πόροις, ἡ ψυχὴ 73701 Ax.366.a.7 : συναλγοῦσα τὸν οὐράνιον ποθεῖ καὶ σύμφυλον αἰθέρα, καὶ 73702 Ax.366.a.8 : διψᾷ, τῆς ἐκεῖσε διαίτης καὶ χορείας ὀριγνωμένη. ὥστε ἡ 73703 Ax.366.b.1 : τοῦ ζῆν ἀπαλλαγὴ κακοῦ τινός ἐστιν εἰς ἀγαθὸν μεταβολή. 73704 Ax.366.b.2 : {ΑΞ.} Κακὸν οὖν, ὦ Σώκρατες, ἡγούμενος τὸ ζῆν πῶς ἐν 73705 Ax.366.b.3 : αὐτῷ μένεις; καὶ ταῦτα φροντιστὴς ὢν καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς τοὺς 73706 Ax.366.b.4 : πολλοὺς τῷ νῷ διαφέρων; 73707 Ax.366.b.5 : {ΣΩ.} Ἀξίοχε, σὺ δὲ οὐκ ἔτυμά μοι μαρτυρεῖς, οἴει δὲ 73708 Ax.366.b.6 : καθάπερ Ἀθηναίων ἡ πληθύς, ἐπειδὴ ζητητικός εἰμι τῶν 73709 Ax.366.b.7 : πραγμάτων, ἐπιστήμονά του εἶναί με. ἐγὼ δὲ εὐξαίμην ἂν 73710 Ax.366.b.8 : τὰ κοινὰ ταῦτα εἰδέναι· τοσοῦτον ἀποδέω τῶν περιττῶν. 73711 Ax.366.c.1 : καὶ ταῦτα δὲ ἃ λέγω, Προδίκου ἐστὶν τοῦ σοφοῦ ἀπηχήματα, 73712 Ax.366.c.2 : τὰ μὲν διμοίρου ἐωνημένα, τὰ δὲ δυοῖν δραχμαῖν, τὰ δὲ 73713 Ax.366.c.3 : τετραδράχμου. προῖκα γὰρ ἁνὴρ οὗτος οὐδένα διδάσκει, 73714 Ax.366.c.4 : διὰ παντὸς δὲ ἔθος ἐστὶν αὐτῷ φωνεῖν τὸ Ἐπιχάρμειον, "ἁ 73715 Ax.366.c.5 : δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα νίζει·" δός τι, καὶ λάβε τι. καὶ πρῴην 73716 Ax.366.c.6 : γοῦν παρὰ Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε 73717 Ax.366.c.7 : τοῦ ζῆν κατεῖπεν, ὥστε ἔγωγε μὲν παρὰ ἀκαρῆ διέγραψα 73718 Ax.366.c.8 : τὸν βίον, καὶ ἐξ ἐκείνου θανατᾷ μου ἡ ψυχή, Ἀξίοχε. 73719 Ax.366.c.9 : {ΑΞ.} Τίνα δὲ ἦν τὰ λεχθέντα; 73720 Ax.366.d.1 : {ΣΩ.} Φράσαιμι ἄν σοι ταῦτα ἃ μνημονεύσω. ἔφη γάρ, 73721 Ax.366.d.2 : Τί μέρος τῆς ἡλικίας ἄμοιρον τῶν ἀνιαρῶν; οὐ κατὰ μὲν 73722 Ax.366.d.3 : τὴν πρώτην γένεσιν τὸ νήπιον κλάει, τοῦ ζῆν ἀπὸ λύπης 73723 Ax.366.d.4 : ἀρχόμενον; οὐ λείπεται γοῦν οὐδεμιᾶς ἀλγηδόνος, ἀλλ´ ἢ 73724 Ax.366.d.5 : δι´ ἔνδειαν ἢ περιψυγμὸν ἢ θάλπος ἢ πληγὴν ὀδυνᾶται, 73725 Ax.366.d.6 : λαλῆσαι μὲν οὔπω δυνάμενον ἃ πάσχει, κλαυθμυριζόμενον 73726 Ax.366.d.7 : δὲ καὶ ταύτην τῆς δυσαρεστήσεως μίαν ἔχον φωνήν. ὁπόταν 73727 Ax.366.d.8 : δὲ εἰς τὴν ἑπταετίαν ἀφίκηται πολλοὺς πόνους διαντλῆσαν, 73728 Ax.366.e.1 : ἐπέστησαν παιδαγωγοὶ καὶ γραμματισταὶ καὶ παιδοτρίβαι 73729 Ax.366.e.2 : τυραννοῦντες· αὐξανομένου δὲ κριτικοί, γεωμέτραι, τακτικοί, 73730 Ax.366.e.3 : πολὺ πλῆθος δεσποτῶν. ἐπειδὰν δὲ εἰς τοὺς ἐφήβους 73731 Ax.366.e.4 : ἐγγραφῇ, κοσμητὴς καὶ φόβος χειρῶν, ἔπειτα Λύκειον καὶ 73732 Ax.367.a.1 : Ἀκαδήμεια καὶ γυμνασιαρχία καὶ ῥάβδοι καὶ κακῶν ἀμετρίαι· 73733 Ax.367.a.2 : καὶ πᾶς ὁ τοῦ μειρακίσκου πόνος ἐστὶν ὑπὸ σωφρονιστὰς 73734 Ax.367.a.3 : καὶ τὴν ἐπὶ τοὺς νέους αἵρεσιν τῆς ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆς. 73735 Ax.367.a.4 : ἐπειδὰν δὲ ἀπολυθῇ τούτων, φροντίδες ἄντικρυς ὑπέδυσαν 73736 Ax.367.a.5 : καὶ διαλογισμοὶ τίνα τὴν τοῦ βίου ὁδὸν ἐνστήσονται, καὶ 73737 Ax.367.a.6 : τοῖς ὕστερον χαλεποῖς ἐφάνη τὰ πρῶτα παιδικὰ καὶ νηπίων 73738 Ax.367.a.7 : ὡς ἀληθῶς φόβητρα· στρατεῖαί τε γὰρ καὶ τραύματα καὶ 73739 Ax.367.b.1 : συνεχεῖς ἀγῶνες. εἶτα λαθὸν ὑπῆλθεν τὸ γῆρας, εἰς ὃ πᾶν 73740 Ax.367.b.2 : συρρεῖ τὸ τῆς φύσεως ἐπίκηρον καὶ δυσαλθές. κἂν μή τις 73741 Ax.367.b.3 : θᾶττον ὡς χρέος ἀποδιδῷ τὸ ζῆν, ὡς ὀβολοστάτις ἡ φύσις 73742 Ax.367.b.4 : ἐπιστᾶσα ἐνεχυράζει τοῦ μὲν ὄψιν, τοῦ δὲ ἀκοήν, πολλάκις 73743 Ax.367.b.5 : δὲ ἄμφω. κἂν ἐπιμείνῃ τις, παρέλυσεν, ἐλωβήσατο, παρ– 73744 Ax.367.b.6 : ήρθρωσεν. ἄλλοι πολυγήρως ἀκμάζουσιν, καὶ τῷ νῷ δὶς 73745 Ax.367.b.7 : παῖδες οἱ γέροντες γίγνονται. καὶ τοῦτο καὶ οἱ θεοὶ τῶν ἀν– 73746 Ax.367.c.1 : θρωπείων ἐπιστήμονες, καὶ οὓς ἂν περὶ πλείστου ποιῶνται, 73747 Ax.367.c.2 : θᾶττον ἀπαλλάττουσι τοῦ ζῆν. Ἀγαμήδης γοῦν καὶ Τρο– 73748 Ax.367.c.3 : φώνιος οἱ δειμάμενοι τὸ Πυθοῖ τοῦ θεοῦ τέμενος, εὐξάμενοι 73749 Ax.367.c.4 : τὸ κράτιστον αὑτοῖς γενέσθαι, κοιμηθέντες οὐκέτ´ ἀνέστησαν· 73750 Ax.367.c.5 : οἵ τε τῆς Ἀργείας Ἥρας ἱερείας ὑεῖς, ὁμοίως εὐξαμένης αὐτοῖς 73751 Ax.367.c.6 : τῆς μητρὸς γενέσθαι τι τῆς εὐσεβείας παρὰ τῆς Ἥρας 73752 Ax.367.c.7 : γέρας, ἐπειδὴ τοῦ ζεύγους ὑστερήσαντος ὑποδύντες αὐτοὶ 73753 Ax.367.c.8 : διήνεγκαν αὐτὴν εἰς τὸν νεών, μετὰ τὴν εὐχὴν νυκτὶ μετήλ– 73754 Ax.367.d.1 : λαξαν. μακρὸν ἂν εἴη διεξιέναι τὰ τῶν ποιητῶν, οἳ στόμασιν 73755 Ax.367.d.2 : θειοτέροις τὰ περὶ τὸν βίον θεσπιῳδοῦσιν, ὡς κατοδύρονται 73756 Ax.367.d.3 : τὸ ζῆν· ἑνὸς δὲ μόνου μνησθήσομαι τοῦ ἀξιολογωτάτου, 73757 Ax.367.d.4 : λέγοντος— 73758 Ax.367.d.4 : 73759 Ax.367.d.5 : ὣς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι βροτοῖσιν, 73760 Ax.367.d.6 : ζώειν ἀχνυμένοις, 73761 Ax.367.d.6 : 73762 Ax.367.d.7 : καὶ— 73763 Ax.367.d.7 : 73764 Ax.367.d.8 : οὐ μὲν 〈γάρ〉 τί ποτ´ ἐστὶν ὀιζυρώτερον ἀνδρὸς 73765 Ax.367.e.1 : πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἐπιπνείει τε καὶ ἕρπει. 73766 Ax.367.e.1 : 73767 Ax.368.a.1 : τὸν δ´ Ἀμφιάραον τί φησιν; — 73768 Ax.368.a.1 : 73769 Ax.368.a.2 : τὸν πέρι κῆρι φίλει Ζεύς τ´ αἰγίοχος καὶ Ἀπόλλων 73770 Ax.368.a.3 : παντοίῃ φιλότητι· οὐδ´ ἵκετο γήραος οὐδόν. 73771 Ax.368.a.3 : 73772 Ax.368.a.4 : ὁ δὲ κελεύων— 73773 Ax.368.a.4 : 73774 Ax.368.a.5 : τὸν φύντα θρηνεῖν εἰς ὅς´ ἔρχεται κακά, 73775 Ax.368.a.6 : τί σοι φαίνεται; ἀλλὰ παύομαι, μή ποτε παρὰ τὴν ὑπό– 73776 Ax.368.a.7 : σχεσιν μηκύνω καὶ ἑτέρων μιμνῃσκόμενος. ποίαν δέ τις 73777 Ax.368.a.8 : ἑλόμενος ἐπιτήδευσιν ἢ τέχνην οὐ μέμψεται καὶ τοῖς παροῦσι 73778 Ax.368.b.1 : χαλεπανεῖ; τὰς χειρωνακτικὰς ἐπέλθωμεν καὶ βαναύσους, 73779 Ax.368.b.2 : πονουμένων ἐκ νυκτὸς εἰς νύκτα, καὶ μόλις ποριζομένων 73780 Ax.368.b.3 : τἀπιτήδεια, κατοδυρομένων τε αὑτῶν καὶ πᾶσαν ἀγρυπνίαν 73781 Ax.368.b.4 : ἀναπιμπλάντων ὀλοφυρμοῦ καὶ δακρύων; ἀλλὰ τὸν πλωτικὸν 73782 Ax.368.b.5 : καταλεξώμεθα, περαιούμενον διὰ τοσῶνδε κινδύνων καὶ 73783 Ax.368.b.6 : μήτε, ὡς ἀπεφήνατο Βίας, ἐν τοῖς τεθνηκόσιν ὄντα μήτε ἐν 73784 Ax.368.b.7 : τοῖς βιοῦσιν; ὁ γὰρ ἐπίγειος ἄνθρωπος ὡς ἀμφίβιος αὑτὸν 73785 Ax.368.c.1 : εἰς τὸ πέλαγος ἔρριψεν, ἐπὶ τῇ τύχῃ γενόμενος πᾶς. ἀλλ´ 73786 Ax.368.c.2 : ἡ γεωργία γλυκύ; δῆλον· ἀλλ´ οὐχ ὅλον, ὥς φασιν, ἕλκος, 73787 Ax.368.c.3 : ἀεὶ λύπης πρόφασιν εὑρισκόμενον; κλᾶον νυνὶ μὲν αὐχμόν, 73788 Ax.368.c.4 : νυνὶ δὲ ἐπομβρίας, νυνὶ δὲ ἐπίκαυσιν, νυνὶ δὲ ἐρυσίβην, νυνὶ 73789 Ax.368.c.5 : δὲ θάλπος ἄκαιρον ἢ κρύος; ἀλλ´ ἡ πολυτίμητος πολιτεία 73790 Ax.368.c.6 : —πολλὰ γὰρ ὑπερβαίνω—διὰ πόσων ἐλαύνεται δεινῶν, τὴν 73791 Ax.368.c.7 : μὲν χαρὰν ἔχουσα φλεγμονῆς δίκην παλλομένην καὶ σφυ– 73792 Ax.368.d.1 : γματώδη, τὴν δὲ ἀπότευξιν ἀλγεινὴν καὶ θανάτων μυρίων 73793 Ax.368.d.2 : χείρω; τίς γὰρ ἂν εὐδαιμονήσειε πρὸς ὄχλον ζῶν, εἰ 73794 Ax.368.d.3 : ποππυσθείη καὶ κροτηθείη δήμου παίγνιον ἐκβαλλόμενον, 73795 Ax.368.d.4 : συριττόμενον, ζημιούμενον, θνῇσκον, ἐλεούμενον; ἐπεί τοί 73796 Ax.368.d.5 : γε, Ἀξίοχε πολιτικέ, ποῦ τέθνηκε Μιλτιάδης; ποῦ δὲ Θε– 73797 Ax.368.d.6 : μιστοκλῆς; ποῦ δ´ Ἐφιάλτης; ποῦ δὲ πρῴην οἱ δέκα 73798 Ax.368.d.7 : στρατηγοί, ὅτ´ ἐγὼ μὲν οὐκ ἐπηρόμην τὴν γνώμην; —οὐ γὰρ 73799 Ax.368.d.8 : ἐφαίνετό μοι σεμνὸν μαινομένῳ δήμῳ συνεξάρχειν· οἱ δὲ 73800 Ax.368.e.1 : περὶ Θηραμένην καὶ Καλλίξενον τῇ ὑστεραίᾳ προέδρους 73801 Ax.368.e.2 : ἐγκαθέτους ὑφέντες κατεχειροτόνησαν τῶν ἀνδρῶν ἄκριτον 73802 Ax.369.a.1 : θάνατον. καίτοι γε σὺ μόνος αὐτοῖς ἤμυνες καὶ Εὐρυπτό– 73803 Ax.369.a.2 : λεμος, τρισμυρίων ἐκκλησιαζόντων. 73804 Ax.369.a.3 : {ΑΞ.} Ἔστιν ταῦτα, ὦ Σώκρατες· καὶ ἔγωγε ἐξ ἐκείνου 73805 Ax.369.a.4 : ἅλις ἔσχον τοῦ βήματος καὶ χαλεπώτερον οὐδὲν ἐφάνη μοι 73806 Ax.369.a.5 : πολιτείας. δῆλον δὲ τοῖς ἐν τῷ ἔργῳ γενομένοις. σὺ μὲν 73807 Ax.369.a.6 : γὰρ οὕτω λαλεῖς ὡς ἐξ ἀπόπτου θεώμενος, ἡμεῖς δ´ ἴσμεν 73808 Ax.369.a.7 : ἀκριβέστερον οἱ διὰ πείρας ἰόντες. δῆμος γάρ, ὦ φίλε 73809 Ax.369.a.8 : Σώκρατες, ἀχάριστον, ἁψίκορον, ὠμόν, βάσκανον, ἀπαί– 73810 Ax.369.a.9 : δευτον, ὡς ἂν συνηρανισμένον ἐκ συγκλύδων ὄχλου καὶ 73811 Ax.369.b.1 : βιαίων φλυάρων. ὁ δὲ τούτῳ προσεταιριζόμενος ἀθλιώτερος 73812 Ax.369.b.2 : μακρῷ. 73813 Ax.369.b.3 : {ΣΩ.} Ὁπότε οὖν, ὦ Ἀξίοχε, τὴν ἐλευθεριωτάτην ἐπι– 73814 Ax.369.b.4 : στήμην τίθεσαι τῶν λοιπῶν ἀπευκταιοτάτην, τί τὰς λοιπὰς 73815 Ax.369.b.5 : ἐπιτηδεύσεις ἐννοήσομεν; οὐ φευκτάς; ἤκουσα δέ ποτε καὶ 73816 Ax.369.b.6 : τοῦ Προδίκου λέγοντος ὅτι ὁ θάνατος οὔτε περὶ τοὺς ζῶντάς 73817 Ax.369.b.7 : ἐστιν οὔτε περὶ τοὺς μετηλλαχότας. 73818 Ax.369.b.8 : {ΑΞ.} Πῶς φῄς, ὦ Σώκρατες; 73819 Ax.369.b.9 : {ΣΩ.} Ὅτι περὶ μὲν τοὺς ζῶντας οὐκ ἔστιν, οἱ δὲ ἀπο– 73820 Ax.369.c.1 : θανόντες οὐκ εἰσίν. ὥστε οὔτε περὶ σὲ νῦν ἐστίν—οὐ γὰρ 73821 Ax.369.c.2 : τέθνηκας—οὔτε εἴ τι πάθοις, ἔσται περὶ σέ· σὺ γὰρ οὐκ 73822 Ax.369.c.3 : ἔσῃ. μάταιος οὖν ἡ λύπη, περὶ τοῦ μήτε ὄντος μήτε ἐσο– 73823 Ax.369.c.4 : μένου περὶ Ἀξίοχον Ἀξίοχον ὀδύρεσθαι, καὶ ὅμοιον ὡς εἰ 73824 Ax.369.c.5 : περὶ τῆς Σκύλλης ἢ τοῦ Κενταύρου τις ὀδύροιτο, τῶν μήτε 73825 Ax.369.c.6 : ὄντων περὶ σὲ μήτε ὕστερον μετὰ τὴν τελευτὴν ἐσομένων. τὸ 73826 Ax.369.c.7 : γὰρ φοβερὸν τοῖς οὖσίν ἐστιν· τοῖς δ´ οὐκ οὖσιν πῶς ἂν εἴη; 73827 Ax.369.d.1 : {ΑΞ.} Σὺ μὲν ἐκ τῆς ἐπιπολαζούσης τὰ νῦν λεσχηνείας τὰ 73828 Ax.369.d.2 : σοφὰ ταῦτα προῄρηκας· ἐκεῖθεν γάρ ἐστιν ἥδε ἡ φλυαρολογία 73829 Ax.369.d.3 : πρὸς τὰ μειράκια διακεκοσμημένη· ἐμὲ δὲ ἡ στέρησις τῶν 73830 Ax.369.d.4 : ἀγαθῶν τοῦ ζῆν λυπεῖ, κἂν πιθανωτέρους τούτων λόγους 73831 Ax.369.d.5 : ἀρτικροτήσῃς, ὦ Σώκρατες. οὐκ ἐπαΐει γὰρ ὁ νοῦς ἀπο– 73832 Ax.369.d.6 : πλανώμενος εἰς εὐεπείας λόγων, οὐδὲ ἅπτεται ταῦτα τῆς 73833 Ax.369.d.7 : ὁμοχροίας, ἀλλ´ εἰς μὲν πομπὴν καὶ ῥημάτων ἀγλαϊσμὸν 73834 Ax.369.d.8 : ἀνύτει, τῆς δὲ ἀληθείας ἀποδεῖ. τὰ δὲ παθήματα σοφι– 73835 Ax.369.e.1 : σμάτων οὐκ ἀνέχεται, μόνοις δὲ ἀρκεῖται τοῖς δυναμένοις 73836 Ax.369.e.2 : καθικέσθαι τῆς ψυχῆς. 73837 Ax.369.e.3 : {ΣΩ.} Συνάπτεις γάρ, ὦ Ἀξίοχε, ἀνεπιλογίστως, τῇ 73838 Ax.369.e.4 : στερήσει τῶν ἀγαθῶν ἀντεισάγων κακῶν αἴσθησιν, ἐκλα– 73839 Ax.370.a.1 : θόμενος ὅτι τέθνηκας. λυπεῖ γὰρ τὸ στερόμενον τῶν ἀγαθῶν 73840 Ax.370.a.2 : ἡ ἀντιπάθεια τῶν κακῶν, ὁ δ´ οὐκ ὢν οὐδὲ τῆς στερήσεως 73841 Ax.370.a.3 : ἀντιλαμβάνεται. πῶς οὖν ἐπὶ τῷ μὴ παρέξοντι γνῶσιν 73842 Ax.370.a.4 : τῶν λυπησόντων γένοιτ´ ἂν ἡ λύπη; ἀρχὴν γάρ, ὦ Ἀξίοχε, 73843 Ax.370.a.5 : μὴ συνυποτιθέμενος ἁμῶς γέ πως μίαν αἴσθησιν, κατὰ τὸ 73844 Ax.370.a.6 : ἀνεπιστῆμον, οὐκ ἄν ποτε πτυρείης τὸν θάνατον. νῦν δὲ 73845 Ax.370.a.7 : περιτρέπεις σεαυτόν, δειματούμενος στερήσεσθαι τῆς ψυχῆς, 73846 Ax.370.a.8 : τῇ δὲ στερήσει περιτιθεῖς ψυχήν, καὶ ταρβεῖς μὲν τὸ μὴ 73847 Ax.370.a.9 : αἰσθήσεσθαι, καταλήψεσθαι δὲ οἴει τὴν οὐκ ἐσομένην αἴ– 73848 Ax.370.b.1 : σθησιν αἰσθήσει· πρὸς τῷ πολλοὺς καὶ καλοὺς εἶναι λόγους 73849 Ax.370.b.2 : περὶ τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. οὐ γὰρ δὴ θνητή γε φύσις 73850 Ax.370.b.3 : τοσόνδε ἂν ἤρατο μεγεθουργίας, ὥστε καταφρονῆσαι μὲν 73851 Ax.370.b.4 : ὑπερβαλλόντων θηρίων βίας, διαπεραιώσασθαι δὲ πελάγη, 73852 Ax.370.b.5 : δείμασθαι δὲ ἄστη, καταστήσασθαι δὲ πολιτείας, ἀναβλέψαι 73853 Ax.370.b.6 : δὲ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἰδεῖν περιφορὰς ἄστρων καὶ δρόμους 73854 Ax.370.b.7 : ἡλίου τε καὶ σελήνης, ἀνατολάς τε καὶ δύσεις, ἐκλείψεις τε 73855 Ax.370.c.1 : καὶ ταχείας ἀποκαταστάσεις, ἰσημερίας τε καὶ τροπὰς διττάς, 73856 Ax.370.c.2 : καὶ Πλειάδων χειμῶνας, καὶ θέρους ἀνέμους τε καὶ κατα– 73857 Ax.370.c.3 : φορὰς ὄμβρων, καὶ πρηστήρων ἐξαισίους συρμούς, καὶ τὰ 73858 Ax.370.c.4 : τοῦ κόσμου παθήματα παραπήξασθαι πρὸς τὸν αἰῶνα, εἰ μή 73859 Ax.370.c.5 : τι θεῖον ὄντως ἐνῆν πνεῦμα τῇ ψυχῇ, δι´ οὗ τὴν τῶν τηλι– 73860 Ax.370.c.6 : κῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν. ὥστε οὐκ εἰς θάνατον 73861 Ax.370.c.7 : ἀλλ´ εἰς ἀθανασίαν μεταβάλλεις, ὦ Ἀξίοχε, οὐδὲ ἀφαίρεσιν 73862 Ax.370.c.8 : ἕξεις τῶν ἀγαθῶν ἀλλ´ εἰλικρινεστέραν τὴν ἀπόλαυσιν, οὐδὲ 73863 Ax.370.d.1 : μεμειγμένας θνητῷ σώματι τὰς ἡδονὰς ἀλλ´ ἀκράτους ἁπασῶν 73864 Ax.370.d.2 : ἀλγηδόνων. κεῖσε γὰρ ἀφίξῃ μονωθεὶς ἐκ τῆσδε τῆς εἱρ– 73865 Ax.370.d.3 : κτῆς, ἔνθα ἄπονα πάντα καὶ ἀστένακτα καὶ ἀγήρατα, γαληνὸς 73866 Ax.370.d.4 : δέ τις καὶ κακῶν ἄπονος βίος, ἀσαλεύτῳ ἡσυχίᾳ εὐδιαζό– 73867 Ax.370.d.5 : μενος, καὶ περιαθρῶν τὴν φύσιν, φιλοσοφῶν οὐ πρὸς ὄχλον 73868 Ax.370.d.6 : καὶ θέατρον ἀλλὰ πρὸς ἀμφιθαλῆ τὴν ἀλήθειαν. 73869 Ax.370.d.7 : {ΑΞ.} Εἰς τοὐναντίον με τῷ λόγῳ περιέστακας· οὐκέτι 73870 Ax.370.e.1 : γάρ μοι θανάτου δέος ἔνεστιν, ἀλλ´ ἤδη καὶ πόθος—ἵνα τι 73871 Ax.370.e.2 : κἀγὼ μιμησάμενος τοὺς ῥήτορας περιττὸν εἴπω—καὶ πάλαι 73872 Ax.370.e.3 : μετεωρολογῶ καὶ δίειμι τὸν ἀίδιον καὶ θεῖον δρόμον, ἔκ τε 73873 Ax.370.e.4 : τῆς ἀσθενείας ἐμαυτὸν συνείλεγμαι καὶ γέγονα καινός. 73874 Ax.371.a.1 : {ΣΩ.} Εἰ δὲ καὶ ἕτερον βούλει λόγον, ὃν ἐμοὶ ἤγγειλε 73875 Ax.371.a.2 : Γωβρύης, ἀνὴρ μάγος· ἔφη κατὰ τὴν Ξέρξου διάβασιν τὸν 73876 Ax.371.a.3 : πάππον αὑτοῦ καὶ ὁμώνυμον, πεμφθέντα εἰς Δῆλον, ὅπως 73877 Ax.371.a.4 : τηρήσειε τὴν νῆσον ἄσυλον ἐν ᾗ οἱ δύο θεοὶ ἐγένοντο, ἔκ 73878 Ax.371.a.5 : τινων χαλκέων δέλτων, ἃς ἐξ Ὑπερβορέων ἐκόμισαν Ὦπίς 73879 Ax.371.a.6 : τε καὶ Ἑκαέργη, ἐκμεμαθηκέναι μετὰ τὴν τοῦ σώματος λύσιν 73880 Ax.371.a.7 : τὴν ψυχὴν εἰς τὸν ἄδηλον χωρεῖν τόπον, κατὰ τὴν ὑπόγειον 73881 Ax.371.a.8 : οἴκησιν, ἐν ᾗ βασίλεια Πλούτωνος οὐχ ἥττω τῆς τοῦ Διὸς 73882 Ax.371.b.1 : αὐλῆς, ἅτε τῆς μὲν γῆς ἐχούσης τὰ μέσα τοῦ κόσμου, τοῦ 73883 Ax.371.b.2 : δὲ πόλου ὄντος σφαιροειδοῦς, οὗ τὸ μὲν ἕτερον ἡμισφαίριον 73884 Ax.371.b.3 : θεοὶ ἔλαχον οἱ οὐράνιοι, τὸ δὲ ἕτερον οἱ ὑπένερθεν, οἱ μὲν 73885 Ax.371.b.4 : ἀδελφοὶ ὄντες, οἱ δὲ ἀδελφῶν παῖδες. τὰ δὲ πρόπυλα τῆς 73886 Ax.371.b.5 : εἰς Πλούτωνος ὁδοῦ σιδηροῖς κλείθροις καὶ κλεισὶν ὠχύρωται. 73887 Ax.371.b.6 : ταῦτα δὲ ἀνοίξαντα ποταμὸς Ἀχέρων ἐκδέχεται, μεθ´ ὃν 73888 Ax.371.c.1 : Κωκυτός, οὓς χρὴ πορθμεύσαντας ἀχθῆναι ἐπὶ Μίνω καὶ 73889 Ax.371.c.2 : Ῥαδάμανθυν, ὃ κλῄζεται πεδίον ἀληθείας. ἐνταυθοῖ καθέ– 73890 Ax.371.c.3 : ζονται δικασταὶ ἀνακρίνοντες τῶν ἀφικνουμένων ἕκαστον, 73891 Ax.371.c.4 : τίνα βίον βεβίωκε καὶ τίσιν ἐπιτηδεύμασιν ἐνῳκίσθη τῷ 73892 Ax.371.c.5 : σώματι. ψεύσασθαι μὲν οὖν ἀμήχανον. ὅσοις μὲν οὖν ἐν 73893 Ax.371.c.6 : τῷ ζῆν δαίμων ἀγαθὸς ἐπέπνευσεν, εἰς τὸν τῶν εὐσεβῶν 73894 Ax.371.c.7 : χῶρον οἰκίζονται, ἔνθα ἄφθονοι μὲν ὧραι παγκάρπου γονῆς 73895 Ax.371.c.8 : βρύουσιν, πηγαὶ δὲ ὑδάτων καθαρῶν ῥέουσιν, παντοῖοι δὲ λει– 73896 Ax.371.c.9 : μῶνες ἄνθεσι ποικίλοις ἐαριζόμενοι, διατριβαὶ δὲ φιλοσόφων 73897 Ax.371.d.1 : καὶ θέατρα ποιητῶν καὶ κύκλιοι χοροὶ καὶ μουσικὰ ἀκού– 73898 Ax.371.d.2 : σματα, συμπόσιά τε εὐμελῆ καὶ εἰλαπίναι αὐτοχορήγητοι, 73899 Ax.371.d.3 : καὶ ἀκήρατος ἀλυπία καὶ ἡδεῖα δίαιτα· οὔτε γὰρ χεῖμα 73900 Ax.371.d.4 : σφοδρὸν οὔτε θάλπος ἐγγίγνεται, ἀλλ´ εὔκρατος ἀὴρ χεῖται 73901 Ax.371.d.5 : ἁπαλαῖς ἡλίου ἀκτῖσιν ἀνακιρνάμενος. ἐνταῦθα τοῖς μεμυη– 73902 Ax.371.d.6 : μένοις ἐστίν τις προεδρία· καὶ τὰς ὁσίους ἁγιστείας κἀκεῖσε 73903 Ax.371.d.7 : συντελοῦσιν. πῶς οὖν οὐ σοὶ πρώτῳ μέτεστι τῆς τιμῆς, 73904 Ax.371.e.1 : ὄντι γεννήτῃ τῶν θεῶν; καὶ τοὺς περὶ Ἡρακλέα τε καὶ Διό– 73905 Ax.371.e.2 : νυσον κατιόντας εἰς Ἅιδου πρότερον λόγος ἐνθάδε μυηθῆναι, 73906 Ax.371.e.3 : καὶ τὸ θάρσος τῆς ἐκεῖσε πορείας παρὰ τῆς Ἐλευσινίας 73907 Ax.371.e.4 : ἐναύσασθαι. ὅσοις δὲ τὸ ζῆν διὰ κακουργημάτων ἠλάθη, 73908 Ax.371.e.5 : ἄγονται πρὸς Ἐρινύων ἐπ´ ἔρεβος καὶ χάος διὰ Ταρτάρου, 73909 Ax.371.e.6 : ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν καὶ Δαναΐδων ὑδρεῖαι ἀτελεῖς καὶ Ταν– 73910 Ax.371.e.7 : τάλου δίψος καὶ Τιτυοῦ σπλάγχνα αἰωνίως ἐσθιόμενα καὶ 73911 Ax.371.e.8 : γεννώμενα καὶ Σισύφου πέτρος ἀνήνυτος, οὗ τὰ τέρματα αὖθις 73912 Ax.372.a.1 : ἄρχει πόνων. ἔνθα θηρσὶν περιλιχμώμενοι καὶ λαμπάσιν 73913 Ax.372.a.2 : ἐπιμόνως πυρούμενοι Ποινῶν καὶ πᾶσαν αἰκίαν αἰκιζόμενοι 73914 Ax.372.a.3 : ἀιδίοις τιμωρίαις τρύχονται. ταῦτα μὲν ἐγὼ ἤκουσα παρὰ 73915 Ax.372.a.4 : Γωβρύου, σὺ δ´ ἂν ἐπικρίνειας, Ἀξίοχε. ἐγὼ γὰρ λόγῳ 73916 Ax.372.a.5 : ἀνθελκόμενος τοῦτο μόνον ἐμπέδως οἶδα, ὅτι ψυχὴ ἅπασα 73917 Ax.372.a.6 : ἀθάνατος, ἡ δὲ ἐκ τοῦδε τοῦ χωρίου μετασταθεῖσα καὶ 73918 Ax.372.a.7 : ἄλυπος. ὥστε ἢ κάτω ἢ ἄνω εὐδαιμονεῖν σε δεῖ, Ἀξίοχε, 73919 Ax.372.a.8 : βεβιωκότα εὐσεβῶς. 73920 Ax.372.a.9 : {ΑΞ.} Αἰσχύνομαί σοί τι εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες· τοσοῦτον 73921 Ax.372.a.10 : γὰρ ἀποδέω τοῦ δεδοικέναι τὸν θάνατον, ὥστε ἤδη καὶ ἔρωτα 73922 Ax.372.a.11 : αὐτοῦ ἔχειν. οὕτως με καὶ οὗτος ὁ λόγος, ὡς καὶ ὁ οὐράνιος, 73923 Ax.372.a.12 : πέπεικε, καὶ ἤδη περιφρονῶ τοῦ ζῆν, ἅτε εἰς ἀμείνω οἶκον 73924 Ax.372.a.13 : μεταστησόμενος. νυνὶ δὲ ἠρέμα κατ´ ἐμαυτὸν ἀναριθμήσομαι 73925 Ax.372.a.14 : τὰ λεχθέντα. ἐκ μεσημβρίας δὲ παρέσῃ μοι, ὦ Σώκρατες. 73926 Ax.372.a.15 : {ΣΩ.} Ποιήσω ὡς λέγεις, κἀγὼ δὲ ἐπάνειμι ἐς Κυνόσαργες, 73927 Ax.372.a.16 : ἐς περίπατον, ὁπόθεν δεῦρο μετεκλήθην. 73928 Ax.5.78.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73929 Ax.5.78.1 : Τὴν ψυχὴν Ἀγάθωνα φιλῶν ἐπὶ χείλεσιν ἔσχον· 73930 Ax.5.78.2 : ἦλθε γὰρ ἡ τλήμων ὡς διαβησομένη. 73931 Ax.5.79.p1 : {1ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ}1 73932 Ax.5.79.1 : Τῷ μήλῳ βάλλω σε· σὺ δ´ εἰ μὲν ἑκοῦσα φιλεῖς με, 73933 Ax.5.79.2 : δεξαμένη τῆς σῆς παρθενίης μετάδος. 73934 Ax.5.79.3 : εἰ δ´ ἄρ´, ὃ μὴ γίγνοιτο, νοεῖς, τοῦτ´ αὐτὸ λαβοῦσα 73935 5.79.4 : σκέψαι τὴν ὥρην ὡς ὀλιγοχρόνιος. 73936 5.80.p1 : {1ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ}1 73937 5.80.1 : Μῆλον ἐγώ· βάλλει με φιλῶν σέ τις. ἀλλ´ ἐπίνευσον, 73938 5.80.2 : Ξανθίππη· κἀγὼ καὶ σὺ μαραινόμεθα. 73939 6.1.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73940 6.1.1 : Ἡ σοβαρὸν γελάσασα καθ´ Ἑλλάδος, ἡ τὸν ἐραστῶν 73941 6.1.2 : ἑσμὸν ἐνὶ προθύροις Λαῒς ἔχουσα νέων, 73942 6.1.3 : τῇ Παφίῃ τὸ κάτοπτρον, ἐπεὶ τοίη μὲν ὁρᾶσθαι 73943 6.1.4 : οὐκ ἐθέλω, οἵη δ´ ἦν πάρος, οὐ δύναμαι. 73944 6.43.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73945 6.43.1 : Τὸν Νυμφῶν θεράποντα, φιλόμβριον, ὑγρὸν ἀοιδόν, 73946 6.43.2 : τὸν λιβάσιν κούφαις τερπόμενον βάτραχον 73947 6.43.3 : χαλκῷ μορφώσας τις ὁδοιπόρος εὖχος ἔθηκε, 73948 6.43.4 : καύματος ἐχθροτάτην δίψαν ἀκεσσάμενος. 73949 6.43.5 : πλαζομένῳ γὰρ ἔδειξεν ὕδωρ, εὔκαιρον ἀείσας 73950 6.43.6 : κοιλάδος ἐκ δροσερῆς ἀμφιβίῳ στόματι· 73951 6.43.7 : φωνὴν δ´ ἡγήτειραν ὁδοιπόρος οὐκ ἀπολείπων 73952 6.43.8 : εὗρε πόσιν γλυκερῶν, ὧν ἐπόθει, λιβάδων. 73953 7.99.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ}1 73954 7.99.1 : Δάκρυα μὲν Ἑκάβῃ τε καὶ Ἰλιάδεσσι γυναιξὶ 73955 7.99.2 : Μοῖραι ἐπέκλωσαν δὴ τότε γεινομέναις· 73956 7.99.3 : σοὶ δέ, Δίων, ῥέξαντι καλῶν ἐπινίκιον ἔργων 73957 7.99.4 : δαίμονες εὐρείας ἐλπίδας ἐξέχεαν. 73958 7.99.5 : κεῖσαι δ´ εὐρυχόρῳ ἐν πατρίδι τίμιος ἀστοῖς, 73959 7.99.6 : ὦ ἐμὸν ἐκμήνας θυμὸν ἔρωτι Δίων. 73960 7.100.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73961 7.100.1 : Νῦν, ὅτε μηδὲν Ἄλεξις ὅσον μόνον εἶφ´ ὅτι καλός, 73962 7.100.2 : ὦπται καὶ πάντῃ πᾶσι περιβλέπεται. 73963 7.100.3 : θυμέ, τί μηνύεις κυσὶν ὀστέον; εἶτ´ ἀνιήσεις 73964 7.100.4 : ὕστερον. οὐχ οὕτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν; 73965 7.256.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73966 7.256.1 : Οἵδε ποτ´ Αἰγαίοιο βαρύβρομον οἶδμα λιπόντες 73967 7.256.2 : Ἐκβατάνων πεδίῳ κείμεθ´ ἐνὶ μεσάτῳ. 73968 7.256.3 : χαῖρε, κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια· χαίρετ´, Ἀθῆναι, 73969 7.256.4 : γείτονες Εὐβοίης· χαῖρε, θάλασσα φίλη. 73970 7.259.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73971 7.259.1 : Εὐβοίης γένος ἐσμὲν Ἐρετρικόν, ἄγχι δὲ Σούσων 73972 7.259.2 : κείμεθα· θεῦ, γαίης ὅσσον ἀφ´ ἡμετέρης. 73973 7.265.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73974 7.265.1 : Ναυηγοῦ τάφος εἰμί, ὁ δ´ ἀντίον ἐστὶ γεωργοῦ· 73975 7.265.2 : ὡς ἁλὶ καὶ γαίῃ ξυνὸς ὕπεστ´ Ἀίδης. 73976 7.268.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73977 7.268.1 : Ναυηγόν με δέδορκας· ὃν ἡ κτείνασα θάλασσα 73978 7.268.2 : γυμνῶσαι πυμάτου φάρεος ᾐδέσατο, 73979 7.268.3 : ἄνθρωπος παλάμῃσιν ἀταρβήτοις μ´ ἀπέδυσε, 73980 7.268.4 : τόσσον ἄγος τόσσου κέρδεος ἀράμενος. 73981 7.268.5 : κεῖνο καὶ ἐνδύσαιτο καὶ εἰς Ἀίδαο φέροιτο, 73982 7.268.6 : καί μιν ἴδοι Μίνως τοὐμὸν ἔχοντα ῥάκος. 73983 7.269.p1 : {1ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73984 7.269.1 : Πλωτῆρες, σῴζοισθε καὶ εἰν ἁλὶ καὶ κατὰ γαῖαν· 73985 7.269.2 : ἴστε δὲ ναυηγοῦ σῆμα παρερχόμενοι. 73986 7.669.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 73987 7.669.1 : Ἀστέρας εἰσαθρεῖς, Ἀστὴρ ἐμός· εἴθε γενοίμην 73988 7.669.2 : οὐρανός, ὡς πολλοῖς ὄμμασιν εἰς σὲ βλέπω. 73989 7.670.p1 : {1ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ}1 73990 7.670.1 : Ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν Ἑῷος· 73991 7.670.2 : νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις. 73992 9.3.p1 : {1ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ, [οἱ δὲ ΠΛΑΤΩΝΟΣ]}1 73993 9.3.1 : Εἰνοδίην καρύην με παρερχομένοις ἐφύτευσαν 73994 9.3.2 : παισὶ λιθοβλήτου παίγνιον εὐστοχίης· 73995 9.3.3 : πάντας δ´ ἀκρεμόνας τε καὶ εὐθαλέας ὀροδάμνους 73996 9.3.4 : κέκλασμαι πυκιναῖς χερμάσι βαλλομένη· 73997 9.3.5 : δένδρεσιν εὐκάρποις οὐδὲν πλέον· ἦ γὰρ ἔγωγε 73998 9.3.6 : δυσδαίμων ἐς ἐμὴν ὕβριν ἐκαρποφόρουν. 73999 9.44.p1 : {1ΣΤΑΤΥΛΛΙΟΥ ΦΛΑΚΚΟΥ, 〈οἱ δὲ〉 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ}1 74000 9.44.1 : Χρυσὸν ἀνὴρ εὑρὼν ἔλιπε βρόχον· αὐτὰρ ὁ χρυσόν, 74001 9.44.2 : ὃν λίπεν, οὐχ εὑρὼν ἧψεν, ὃν εὗρε, βρόχον. 74002 9.51.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74003 9.51.1 : Αἰὼν πάντα φέρει· δολιχὸς χρόνος οἶδεν ἀμείβειν 74004 9.51.2 : οὔνομα καὶ μορφὴν καὶ φύσιν ἠδὲ τύχην. 74005 9.506.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74006 9.506.1 : Ἐννέα τὰς Μούσας φασίν τινες· ὡς ὀλιγώρως· 74007 9.506.2 : ἠνίδε καὶ Σαπφὼ Λεσβόθεν ἡ δεκάτη. 74008 9.747.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74009 9.747.1 : Εἰκόνα πέντε βοῶν μικρὰ λίθος εἶχεν ἴασπις, 74010 9.747.2 : ὡς ἤδη πάσας ἔμπνοα βοσκομένας. 74011 9.747.3 : καὶ τάχα κἂν ἀπέφευγε τὰ βοίδια· νῦν δὲ κρατεῖται 74012 9.747.4 : τῇ χρυσῇ μάνδρῃ τὸ βραχὺ βουκόλιον. 74013 9.823.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74014 9.823.1 : Σιγάτω λάσιον Δρυάδων λέπας οἵ τ´ ἀπὸ πέτρας 74015 9.823.2 : κρουνοὶ καὶ βληχὴ πουλυμιγὴς τοκάδων, 74016 9.823.3 : αὐτὸς ἐπεὶ σύριγγι μελίσδεται εὐκελάδῳ Πάν, 74017 9.823.4 : ὑγρὸν ἱεὶς ζευκτῶν χεῖλος ὑπὲρ καλάμων· 74018 9.823.5 : αἱ δὲ πέριξ θαλεροῖσι χορὸν ποσὶν ἐστήσαντο 74019 9.823.6 : Ὑδριάδες Νύμφαι, Νύμφαι Ἁμαδρυάδες. 74020 16.13.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74021 16.13.1 : Ὑψίκομον παρὰ τάνδε καθίζεο φωνήεσσαν 74022 16.13.2 : φρίσσουσαν πυκινοῖς κῶνον ὑπὸ ζεφύροις, 74023 16.13.3 : καί σοι καχλάζουσιν ἐμοῖς παρὰ νάμασι σῦριγξ 74024 16.13.4 : θελγομένῳ στάξει κῶμα κατὰ βλεφάρων. 74025 16.160.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74026 16.160.1 : Ἡ Παφίη Κυθέρεια δι´ οἴδματος ἐς Κνίδον ἦλθε 74027 16.160.2 : βουλομένη κατιδεῖν εἰκόνα τὴν ἰδίην. 74028 16.160.3 : πάντῃ δ´ ἀθρήσασα περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ 74029 16.160.4 : φθέγξατο· „Ποῦ γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης;“ 74030 16.160.5 : Πραξιτέλης οὐκ εἶδεν, ἃ μὴ θέμις, ἀλλ´ ὁ σίδηρος 74031 16.160.6 : ἔξεσεν, οἷά γ´ Ἄρης ἤθελε, τὴν Παφίην. 74032 16.161.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74033 16.161.1 : Οὔτε σε Πραξιτέλης τεχνάσατο οὔθ´ ὁ σίδαρος· 74034 16.161.2 : ἀλλ´ οὕτως ἔστης ὥς ποτε κρινομένη. 74035 16.210.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74036 16.210.1 : Ἄλσος δ´ ὡς ἱκόμεσθα βαθύσκιον, εὕρομεν ἔνδον 74037 16.210.2 : πορφυρέοις μήλοισιν ἐοικότα παῖδα Κυθήρης. 74038 16.210.3 : οὐ δ´ ἔχεν ἰοδόκον φαρέτρην, οὐ καμπύλα τόξα, 74039 16.210.4 : ἀλλὰ τὰ μὲν δένδρεσσιν ὑπ´ εὐπετάλοισι κρέμαντο· 74040 16.210.5 : αὐτὸς δ´ ἐν καλύκεσσι ῥόδων πεπεδημένος ὕπνῳ 74041 16.210.6 : εὗδεν μειδιόων· ξουθαὶ δ´ ἐφύπερθε μέλισσαι, 74042 16.210.7 : κηροχυτοῦσαι ´ντός, λαροῖς ἐπὶ χείλεσι βαῖνον. 74043 16.248.p1 : {1ΠΛΑΤΩΝΟΣ}1 74044 16.248.1 : Τὸν Σάτυρον Διόδωρος ἐκοίμισεν, οὐκ ἐτόρευσεν· 74045 16.248.2 : ἢν νύξῃς, ἐγερεῖς· ἄργυρος ὕπνον ἔχει. 74046 1?.1 : ὀφρυόϲκιον τὸν ὀφθαλμόν 74047 2?.1 : τὸ φαλάγγιον ϲηψιδακέϲ 74048 3?.1 : τὸν μυελὸν ὀϲτογενέϲ 74049 1.1 : Τὴν ψυχὴν Ἀγάθωνα φιλῶν ἐπὶ χείλεσιν ἔσχον· 74050 1.2 : ἦλθε γὰρ ἡ τλήμων ὡς διαβησομένη. 74051 2.1 : Τῶι μήλωι βάλλω σε· σὺ δ´ εἰ μὲν ἑκοῦσα φιλεῖς με, 74052 2.2 : δεξαμένη τῆς σῆς παρθενίης μετάδος· 74053 2.3 : εἰ δ´ ἄρ´ ὃ μὴ γίγνοιτο νοεῖς, τοῦτ´ αὐτὸ λαβοῦσα 74054 2.4 : σκέψαι τὴν ὥρην ὡς ὀλιγοχρόνιος. 74055 3.1 : Μῆλον ἐγώ, βάλλει με φιλῶν σέ τις· ἀλλ´ ἐπίνευσον, 74056 3.2 : Ξανθίππη· κἀγὼ καὶ σὺ μαραινόμεθα. 74057 4.1 : Ἀστέρας εἰσαθρεῖς, Ἀστὴρ ἐμός· εἴθε γενοίμην 74058 4.2 : οὐρανός, ὡς πολλοῖς´ ὄμμασιν εἰς σὲ βλέπω. 74059 5.1 : Ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωιοῖσιν Ἑῶιος, 74060 5.2 : νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις. 74061 6.1 : Δάκρυα μὲν Ἑκάβηι τε καὶ Ἰλιάδεσσι γυναιξί 74062 6.2 : Μοῖραι ἐπέκλωσαν δὴ τότε γεινομέναις. 74063 6.3 : σοὶ δέ, Δίων, ῥέξαντι καλῶν ἐπινίκιον ἔργων 74064 6.4 : δαίμονες εὐρείας ἐλπίδας ἐξέχεαν. 74065 6.5 : κεῖσαι δ´ εὐρυχόρωι ἐν πατρίδι τίμιος ἀστοῖς, 74066 6.6 : ὦ ἐμὸν ἐκμήνας θυμὸν ἔρωτι Δίων. 74067 7.1 : Νῦν ὅτε μηδὲν Ἄλεξις ὅσον μόνον εἶφ´ ὅτι καλός, 74068 7.2 : ὦπται καὶ πάντηι πᾶς τις ἐπιστρέφεται. 74069 7.3 : θυμέ, τί μηνύεις κυσὶν ὀστέον; εἶτ´ ἀνιήσεις 74070 7.4 : ὕστερον. οὐχ οὕτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν; 74071 8.1 : Ἀρχεάνασσαν ἔχω τὴν ἐκ Κολοφῶνος ἑταίραν, 74072 8.2 : ἧς καὶ ἐπὶ ῥυτίδων πικρὸς ἔπεστιν ἔρως. 74073 8.3 : ἆ δειλοί, νεότητος ἀπαντήσαντες ἐκείνης 74074 8.4 : πρωτοπλόου, δι´ ὅσης ἤλθετε πυρκαϊῆς. 74075 9.1 : Εὐβοίης γένος ἦμεν Ἐρετρικόν, ἄγχι δὲ Σούσων 74076 9.2 : κείμεθα· φεῦ, γαίης ὅσσον ἀφ´ ἡμετέρης. 74077 10.1 : Οἵδε ποτ´ Αἰγαίοιο βαρύβρομον οἶδμα λιπόντες 74078 10.2 : Ἐκβατάνων πεδίωι κείμεθ´ ἐνὶ μεσάτωι. 74079 10.3 : χαῖρε, κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια, χαίρετ´, Ἀθῆναι, 74080 10.4 : γείτονες Εὐβοίης, χαῖρε, θάλασσα φίλη. 74081 11.1 : Χρυσὸν ἀνὴρ εὑρὼν ἔλιπε βρόχον· αὐτὰρ ὁ χρυσόν 74082 11.2 : ὃν λίπεν οὐχ εὑρὼν ἧψεν ὃν ηὗρε βρόχον. 74083 12.1 : Χρυσὸν ἀνὴρ ὃ μὲν ηὗρεν, ὃ δ´ ὤλεσεν· ὧν ὁ μὲν εὑρών 74084 12.2 : ῥῖψεν, ὁ δ´ οὐχ εὑρὼν λυγρὸν ἔδησε βρόχον. 74085 13.1 : Ἁ Κύπρις Μούσαισι· ‘κοράσια, τὰν Ἀφροδίταν 74086 13.2 : τιμᾶτ´ ἢ τὸν Ἔρωτ´ ὔμμιν ἐφοπλίσομαι.’ 74087 13.3 : αἱ Μοῦσαι ποτὶ Κύπριν· ‘Ἄρει τὰ στωμύλα ταῦτα· 74088 13.4 : ἡμῖν οὐ πέτεται τοῦτο τὸ παιδάριον.’ 74089 14.1 : Αἱ Χάριτες τέμενός τι λαβεῖν ὅπερ οὐχὶ πεσεῖται 74090 14.2 : ζηλοῦσαι, ψυχὴν ηὗρον Ἀριστοφάνους. 74091 15.1 : Ἡ σοβαρὸν γελάσασα καθ´ Ἑλλάδος, ἥ〈περ〉 ἐραστῶν 74092 15.2 : ἑσμὸν ἐνὶ προθύροις Λαῒς ἔχουσα νέων, 74093 15.3 : τῆι Παφίηι τὸ κάτοπτρον, ἐπεὶ τοίη μὲν ὁρᾶσθαι 74094 15.4 : οὐκ ἐθέλω, οἵη δ´ ἦν πάρος οὐ δύναμαι. 74095 16.1 : Ἐννέα τὰς Μούσας φασίν τινες. ὡς ὀλιγώρως. 74096 16.2 : ἢν ἰδέ· καὶ Σαπφὼ Λεσβόθεν, ἡ δεκάτη. 74097 17.1 : Ἄρμενος ἦν ξείνοισιν ἀνὴρ ὅδε καὶ φίλος ἀστοῖς, 74098 17.2 : Πίνδαρος, εὐφώνων Πιερίδων πρόπολος. 74099 18.1 : Εἰκόνα πέντε βοῶν μικρὰ λίθος εἶχεν ἴασπις, 74100 18.2 : ὡς ἤδη πάσας ἔμπνοα βοσκομένας. 74101 18.3 : καὶ τάχα κἂν ἀπέφευγε τὰ βοίδια· νῦν δὲ κρατεῖται 74102 18.4 : τῆι χρυσῆι μάνδρηι τὸ βραχὺ βουκόλιον. 74103 19.1 : Τὸν Βρομίου Σάτυρον τεχνήσατο δαιδαλέη χείρ 74104 19.2 : μούνη θεσπεσίως πνεῦμα βαλοῦσα λίθωι. 74105 19.3 : εἰμὶ δὲ ταῖς Νύμφαισιν ὁμέψιος. ἀντὶ δὲ τοῦ πρίν 74106 19.4 : πορφυρέου μέθυος λαρὸν ὕδωρ προχέω. 74107 19.5 : εὔκηλον δ´ ἴθυνε φέρων πόδα, μὴ τάχα κοῦρον 74108 19.6 : κινήσηις ἁπαλῶι κώματι θελγόμενον. 74109 20.1 : Εἰμὶ μὲν εὐκεράοιο φίλος θεράπων Διονύσου, 74110 20.2 : λείβω δ´ ἀργυρέων ὕδατα Ναϊάδων. 74111 20.3 : θέλγω δ´ ἠρεμέοντα νέον περὶ κώματι παῖδα ... 74112 21.1 : Τὸν Σάτυρον Διόδωρος ἐκοίμισεν, οὐκ ἐτόρευσεν. 74113 21.2 : ἢν νύξηις, ἐγερεῖς· ἄργυρος ὕπνον ἔχει. 74114 22.1 : Τὸν Νυμφῶν θεράποντα φιλόμβριον ὑγρὸν ἀοιδόν, 74115 22.2 : τὸν λιβάσιν κούφαις τερπόμενον βάτραχον 74116 22.3 : χαλκῶι μορφώσας τις ὁδοιπόρος εὖχος ἔθηκεν 74117 22.4 : καύματος ἐχθροτάτην δίψαν ἀκεσσάμενος. 74118 22.5 : πλαζομένωι γὰρ ἔδειξεν ὕδωρ εὔκαιρον ἀείσας 74119 22.6 : κοιλάδος ἐκ δροσερῆς ἀμφιβίωι στόματι. 74120 22.7 : φωνὴν δ´ ἡγήτειραν ὁδοιπόρος οὐκ ἀπολείπων 74121 22.8 : {ηὗρε πόσιν γλυκερῶν ὧν ἐπόθει ναμάτων.} 74122 23.1 : Ἡ Παφίη Κυθέρεια δι´ οἴδματος ἐς Κνίδον ἦλθεν 74123 23.2 : βουλομένη κατιδεῖν εἰκόνα τὴν ἰδίην. 74124 23.3 : πάντηι δ´ ἀθρήσασα περισκέπτωι ἐνὶ χώρωι 74125 23.4 : φθέγξατο· ‘ποῦ γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης;’ 74126 23.5 : Πραξιτέλης οὐκ εἶδεν ἃ μὴ θέμις, ἀλλ´ ὁ σίδηρος 74127 23.6 : ἔξεσεν, οἷά γ´ Ἄρης ἤθελε, τὴν Παφίην. 74128 24.1 : Ἁ Κύπρις τὰν Κύπριν ἐνὶ Κνίδωι εἶπεν ἰδοῦσα· 74129 24.2 : ‘φεῦ, φεῦ, ποῦ γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης;’ 74130 25.1 : Οὔτε σε Πραξιτέλης τεχνάσατο, οὔθ´ ὁ σίδαρος· 74131 25.2 : ἀλλ´ οὕτως ἔστης, ὥς ποτε κρινομένη. 74132 26.1 : Σιγάτω λάσιον Δρυάδων λέπας οἵ τ´ ἀπὸ πέτρας 74133 26.2 : κρουνοὶ καὶ βληχὴ πουλυμιγὴς τοκάδων, 74134 26.3 : αὐτὸς ἐπεὶ σύριγγι μελίζεται εὐκελάδωι Πάν 74135 26.4 : ὑγρὸν ἱεὶς ζευκτῶν χεῖλος ὑπὲρ καλάμων. 74136 26.5 : αἱ δὲ πέριξ θαλεροῖσι χορὸν ποσὶν ἐστήσαντο 74137 26.6 : Ὑδριάδες νύμφαι, νύμφαι Ἁμαδρυάδες. 74138 27.1 : Ὑψίκομον παρὰ τάνδε καθίζεο φωνήεσσαν 74139 27.2 : φρίσσουσαν πυκνοῖς κῶνον ὑπὸ ζεφύροις, 74140 27.3 : καί σοι καχλάζουσιν ἐμοῖς παρὰ νάμασι σῦριγξ 74141 27.4 : θελγομένωι στάξει κῶμα κατὰ βλεφάρων. 74142 28.1 : Ναυηγοῦ τάφος εἰμί, ὁ δ´ ἀντίον ἐστὶ γεωργοῦ, 74143 28.2 : ὡς ἁλὶ καὶ γαίηι ξυνὸς ὕπεστ´ Ἀίδης. 74144 29.1 : Ναυηγόν με δέδορκας, ὃν ἡ κτείνασα θάλασσα 74145 29.2 : γυμνῶσαι πυμάτου φάρεος ἠιδέσατο. 74146 29.3 : ἄνθρωπος παλάμηισιν ἀταρβήτοις μ´ ἀπέδυσεν 74147 29.4 : τόσσον ἄγος τόσσου κέρδεος ἀράμενος. 74148 29.5 : κεῖνο καὶ ἐνδύσαιτο καὶ εἰν Ἀίδαο φέροιτο, 74149 29.6 : καί μιν ἴδοι Μίνως τοὐμὸν ἔχοντα ῥάκος. 74150 30.1 : Πλωτῆρες, σώιζοισθε καὶ εἰν ἁλὶ καὶ κατὰ γαῖαν. 74151 30.2 : ἴστε δὲ ναυηγοῦ σῆμα παρερχόμενοι. 74152 31.1 : Αἰὼν πάντα φέρει· δολιχὸς χρόνος οἶδεν ἀμείβειν 74153 31.2 : οὔνομα καὶ μορφὴν καὶ φύσιν ἠδὲ τύχην. 74154 32.1 : Εἰνοδίην καρύην με παρερχομένοις´ ἐφύτευσαν 74155 32.2 : παισὶ λιθοβλήτου παίγνιον εὐστοχίης. 74156 32.3 : πάντας δ´ ἀκρεμόνας τε καὶ εὐθαλέας ὀροδάμνους 74157 32.4 : κέκλασμαι πυκιναῖς χερμάσι βαλλομένη. 74158 32.5 : δένδρεσιν εὐκάρποις´ οὐδὲν πλέον· ἦ γὰρ ἔγωγε 74159 32.6 : δυσδαίμων ἐς ἐμὴν ὕβριν ἐκαρποφόρουν. 74160 33.1 : ἄλσος δ´ ὡς ἱκόμεσθα βαθύσκιον, ηὕρομεν ἔνδον 74161 33.2 : πορφυρέοις μήλοισιν ἐοικότα παῖδα Κυθήρης. 74162 33.3 : οὐ δ´ ἔχεν ἰοδόκον φαρέτρην, οὐ καμπύλα τόξα· 74163 33.4 : ἀλλὰ τὰ μὲν δένδρεσσιν ὑπ´ εὐπετάλοισι κρέμαντο, 74164 33.5 : αὐτὸς δ´ ἐν καλύκεσσι ῥόδων πεπεδημένος ὕπνωι 74165 33.6 : ηὗδεν μειδιόων· ξουθαὶ δ´ ἐφύπερθε μέλισσαι 74166 33.7 : κηροχυτοῦς´ ἐντὸς λαροῖς´ ἐπὶ χείλεσι βαῖνον.